Page 1

டிஜட் vua. ܐܸܬ̇ܕܲܩܧܞܼ
ييPآپوهه يع بواب بعده معه
விரி சிெ சிசி உழுந்த படி "AJ SAMT 6 hit a gas basa Q. A. ఇTE mుల గా விட்டிேவவிவ உா உம் "ஆதிே مع نفا فهورية قطرے کnگلہ بیٹی نrrیغ=an چوہ
திே நசையிஆவடி வடி Pతో ఒ7 ம்ே உறே SB-2:TMW Multima 2-an og
Trovi klaku 52-A - Lernu உஈய வ صيته لطة ngጥጥ ቇw » @ ጨ,ጥ
சுவடி ஒன்று
Illi

Page 2
ஏடு
இலக்கிய உருங்தி ாதப் பொறுத் தொளி ப்போ ருள் குறித்தும் ஈழத்தில் நடாத் தப்படும் இலக்கிய பரிசோதனேகளின்
g ETLIT Gari PL 5 ir
mill-TiLTiL KALI LI
TTTTR li GT CEA
|Li|| ம், அதே
சமயம்,ஒவ்வொரு
காவடியும் ஏதோ வொரு பரிசோதி,
ாேயின் முழுப்பரப் பையும் பிரதிபலிக்
கும் முழு நூலாக பும் அமைகியுறும்,
Gai L4 = 1
WI:

ஆ يحجز n نے يق ثقيلة عين
ECU
T םםliל"
journal de
dicated to
the calls of
L. i t e r a r y
Experiments
in Tali

Page 3
-
தா. இராமலிங்க புதுமெய்க் கவிதைகள்

John *
- به هم قرار
சுவடி ஒன்று
T 60s iš 6) 5
1965
ஏடு வெளியீடு
ச1 ஆநிருப்பள்ளித் தெரு கொழும்பு-13 (இலங்கை

Page 4
FELD WFE IFF E GLIF = |
Il trillä El Ei.
ாடு வெளியீடு உறுப்பினார்:
ar இரசிக்மா காக செந்நிதாதா இராசரத்திா, ரிய ச1.
இராமலிங்கம், தா, கந்தகளம், வி. 1ண்முகநாதன் ஆ. நூ, ங்,"
it." நளேயரிங்கம் மு. FL TFITT, J. R. பாகிருஷ்ஷார், ஆர். போாறுந்துரை, ஏ. சி. "ாறாகவி ரப்ரா, எம். ர
Ħini Fil LTTE ார். பொருத்துர
1+5+ 11 1
T. Ramangan's
KANKKA
KATI KEgri Ticinitiin pitit the Ents:
Willime I
Edu Publications. 23. Wolfend hill Street, Coloribo-15 [CryltIII

جانبعاثا
\D లాగి FAA
காணிக்கை
கதிர்வீசி முடிமினுங்கும் கலேக்கோயில் முற்றத்துக் சுண்ணுடிப் பொய்கையொன்றில் பொன்மீன் குடியிருத்த esgy&q', yn LlGïau வவேவிசித் துழாவுகையில் ஒட்டில் கதிர்உதிக்கும் நண்டு கிடைத்துளது.
\ , D 8. A.", 25 o金 2 ???

Page 5
முன்
மேனுட்டு இலக்கிய, புஞ் சில இலக்கிய து பொருள்களே யும் பெயர்த் வேவே செய்வதையே பரி என்றும் எழுத்தாளர் வருகின்றனர். இத்தகைய சுள் இலக்கிய வளர்ச்சிக்கு விக்கிரகத்தின் சம்பூரண விால், அவை போலியா றவை. அவை பத்திரிகை + st L L. LT FAI Lrt frI Lr. இதனுள், இவற்றின் பிர தானும் மதிப்பிட இய "இலக்கிய பரிசோதனை .ே மரபிற் காலூன்றி, அந்த களே எஃகுவித்து, மீண்டு ஏற்படுத்துங் கிரியை, நட செய்து மகாமசானம் உருக யன்று உள்ளவற்றிலேயே யுங் காணவேண்டுமென்ற புரட்சியாகும். பரிசோத ஏட்டிலே பயிலல் வேண் வருங்கால இலக்கிய விமர் பரிசோதனே என்ற நிலைக் பெயர்த்தெடுத்து, இலக்கி தொரு நிவேக் களனில் ை மதிப்பீடு செய்யமுடியும். வும், இவற்றைச் செயலாக் கறையுமுள்ள ஈழத்து இ பேர் ஏடு நிறுவனத்தை சுள் ஒரே இலக்கிய நோ

எனிடு
த்தில் முகங்காட்டி மறை உருவங்களே யுந் தொசிை தெடுத்து. தமிழில் ஒட்டு சோதனே என்றும், புதுமை சிலர் பிழைபடக் கருதி "காளான் பரிசோதனை க் குந்தகமானவை. மூல தரிசனம் பெறப்படாத னவை சேதன பூர்வமற் iப் பத்திசுளிற் சிரசுத யங் வே சிவபதமடைகின்றன. திகூலப் பாதிப்புக்களேத் வாது போய்விடுகின்றது. சதன பூர்வமான முயற்சி; மரபின் எல்லேக் கட்டுக் ம் விரிவான மரபுநிலையை ள்ளவற்றைச் சங்காரஞ் பாக்கும் இரத்தப் புரட்சி மலர்ச்சியும் வளர்ச்சி கருத்துக்களின் மெளனப் னகள் நூலுருவந்தாங்கி டும். அப்பொழுதுதான், சகஞெருவன் இலக்கிய களனினின்றும் அதனேப் ய அறுவடையென்ற பிறி வத்து அதனேச் சரியாக -இக்கருத்துக்களில் இசை கல் வேண்டும் என்ற அக் லக்கியகாரர் பதினேந்து அமைத்துள்ளனர். இவர் க்கமும் பார்வையுமுள்ள

Page 6
வர்களல்வர். தமிழிலக்கிய மரபுநிவே என்கிற உரத் திலேதான் புதிய இலக்கியங்கள் படைக்கப்படல் வேண்டுமெனக் கருதுபவர்களு மிருச்சிருர் ரீஸ் : மரபு நிஃயை நெகிழ்த்தியும் இலக்கியம் படைக்கப்பட வாமெனக் கருதுபவர்களும் இருக்கிரு ர்கள். ஆனுள், இலக்கியப் பரிசோதன யான படைப்பொன்று தர மான இலக்கியமாகத் தேர்ந்துவிட்டால், அதுவே மரபின் மரபம்சமாக மாறிவிடும் என்பதில் இரு சாராருக்குங் கருத்தொற்றுமை உண்டு. மரபு நிஃப் பேனியே எத்தனேயோ நவமான இடிக்கியப் படைப் புக்களேச் சமைக்காம் என்பதில் அசீன வருக்கும் நம்பிக்கையுண்டு. இத்தகைய கருத்தொற்றுமைகளே இரு சாராரினதும் உளடுதhமாகும். மரபு நிஃ' என்ற ஒரு சக்தி மரபு நிலேயே எஃகுவித்தில் வேள்டும் என்ற எதிர்ச்சக்தி இதுவ முதல் ஒன்றுடன் ஒன்றுமோதி, பின்னர் முடியாதிரி கூட்டுப்பொருளாக - ஒரே சக்தியாக - புதிய மரபு நிவேயாக மாறுகின்றது. இது மனித வாழ்க்கையின் சிங் அம்சங்களுக்கும் பொருந்தும் எனவே, இவக் கியத்திற்கும் பொருந்தும், இலக்கிய மரபுக்காரர், ஆரம்பத்திலே திருக்குறளே நூலென ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தார்களென்று கர்ணபரம்பரைக் கன த பொன்று வழங்கிவருகின்றது. நாடக வழக்குச் சார்ந்த இலக் கியம் பயிலப்பட்ட காலத்தில் உலகியல் வாழ்க் கைக்கான ஒழுக்க நெறிகஃா, ஈரடி இறுக்கத்திற் சுட்டிக்காட்டுந் தன்மைத் தாகத் திருக்குறள் அமைத் ததினுல் இந்த எதிர்ப்புத் தோன்றியது போலும், பின்னர், அதுவே தமிழ் மரபின் அங்கமாக இனேந் தது மட்டுமன்றி, தமிழ் மறையாகவும் உயர்ந்தது. காமச்சுவை நனி சொட்ட எழுந்தது சீவக சிந்தா மணி, தான் சிற்றின்பம் மாந்தாத தூய்மை நிைேய நாட்டத் திருத்தக்கதேவர் பழுக்கக் காய்ச்சிய கோலேத் தாங்க நேர்ந்தது. சிவகசிந்தாமணி விருத்

தப் பாக்களிலமைந்த புதிய உருவ முறம்பயம் அறிமுகப்படுத்திற்து. அதுவும் தமிழ் இலக்கிய மர பின் சிங்கமாக மாறியதுமன்றித் தஃபன மக் காப் பியாகவும் உயர்ந்தது. அந்தப் பரிசோதஐக் கருப்பையிலேதான் தமிழின் "கதி"களுள் $ୋ ନାଁ ଫ୍ରଣ୍ଟ୍ வைக்கப்படும் கம்பராமாயணம் விஃளந்தது. இவ் வாறு பல எடுத்துக் காட்டுக்களே அடுக்கலாம். இவ் வே துக்கள் தொற்றியே. தமிழ் சீரிளா ம @ # ឆ្នា வாஃக் குமரியாக வாழ்கின்ருள் ஏடு நிறுவனம் சேதான பூர்வமாக நடத்தும் இலக்கியப் பரிசோ த ஃனகள் உருவத்தைப் பொறுத்தனவாகவும் அதை LILI TA' IT li தொனிப் பொருஃாப் பற்றியனவாகவும் அமையலாம். இவை ஒரே நாணயத்தின் இரு முகங்களேப் போன்றவை. பரிசோதனே அறுவடை கள் சக வுெம் வெற்றி தருவனவல்ல இலக்கியங்க 5ளாகத் தேர்ந்துவிடுவனவல்ல. சில பிறந்த சுவடு கூடத் தெரியாது மறைந்துவிடலாம். வேறு சில இலக்கியமாக அமைந்து, வேறு பல இலக்கிய ஆக் சுங்கள் தோன்றுவதற்கான கருப்பைகளாக அமைய ாம். சமகாடி இலக்கிய காரகுெருவன் இவற்றின் வெற்றி - தோல்விசுயேச் சரியாக மதிப்பிடுதல் சிரம சாத்தியமானது. இலக்கிய பரிசோதனையின் வெற்றி என்பது உட்சுழிகள் நிறைந்த ஆழ்கடலில் நித்தில் வேட்டையில் ஈடுபடுவதற்கு ஒப்பானது. கரை யிலே தங்கி நிற்பவர்களுக்கு அந்த நித்திவங் கிட் டாது. சுழியோடத் தெரியாதவர்கள் இறங்கி, சுழி களின் மானக் கரங்களுக்குட் சிக்கிவிடுகிருரர்கள், சிலர் மட்டுமே சிப்பிகளுடன் கரையடைகிறார்கள். அசிசிப்பிகளுள் ஒரும் பல வெற்றுச் சிப்பிகள் சிலவே நித்திலச் சிப்பிகளாகத் தேறுகின்றன. இவக்கிய பரிசோதனைகளின் பயனுகச் சில இலக்கிய நித்தி லங்கள் நிச்சயமாகத் தமிழுக்குக் கிடைக்கும். நித் கில வேட்டைக்கான ஆழ்கடற் களமாகவே ஏடு

Page 7
வெளியீடு அமைகின்றது. ஏடு வெளியீடுகள் காவாட் டைச் சுவடிகள்ாக வெளிவரும். ஒவ்வொரு சுவடி யும் ஒரு குறிப்பிட்ட வகைப் பரிசோதஃயையே பிரதிபலிக்கும். இந்த அமைப்பின் முதலாவது சுவடி பாசு தா. இராமலிங்கம் அவர்கள் இயற்றியுள்ளே "காணிக்கை" வெளிவருகின்றது.
ஏங் வெளியிட்டின் முதலாவது நவாடிாயப்பற்றி ஒரு சிறு குறிப்புச் சோங் விழைகின்றேன். இதிலே கவிாதக் கருத் நிற்கான நோப்போருள் குறித்துப் பரிசோதன நிகழ்ந்துள் ளது. அத்தோளிப் பொருள் விரி இடங்களிங் மிக அம்மாங் கயேப் பற்றியாவாகவும் இருக்ன்ேறது. இருப்பிறும், "காளீக் ாக"பிரே இங்கிங்கத்திற்கான களிப்பொருள் உண்டொ உய்த் துனருதம்ே இப்பரிசோதளேயின் நரிசாை பாருகும்,
எஸ். பொன்னுத்துரை, Pri LPLI Fr...
ஏடு நிறுவனம்.

ஆய்வுரை
இது நா. இராமசிங்கத்தின் இரண்டாவது கவிதைக் ஒதாகுதி. புதுமெய்க் கவிதைகள் தொகுதி-இரண்டு. அவரது முதலாவது தொகுதில் யப் படிக்கும்போது ஈழிக் துத் தமிழ் இலக்கிய உருேக்கு அவசரமாகக் தேவைப் ட, நாகத்தையும் ருசியும் அபாவித்து அவற்றுகி கேற்ப மொழியிலும் உணர்விலும் முறையிலும் மாற்றங் தேடும் ஒர் கவிஞளரக் கண்டுபிடித்துவிட்ட திருப்தி இடத்தது. இப்போ இந்த இரண்டாவது தொகுதி தயப் படிக்கும்போது அந்தத் திருப்தி நிச்சயமாக நீடித்து நிற்கப்போகிறது, நிரந்தரமான ஓர் வழியை அமைக்கப் போகிறது என்ற நம்பிக்கையும் பிறக்கிறது. நிச்சயமாக தா இராமலிங்கம் தமிழ் இலக்கிய உலகில் நீடித்து நிற்கவே போகிருர்,
புதுக் கவிதைகளின் அவசியத்தைப் பல காரணங்கள் காட்டி விளக்கலாம். "சங்கர் தமிழ் தொட்டு சாயந்த ரம் வரை" வளர்ந்துள்ள் பங்திய யாப்புகள் வெறும் செத்த யந்திரங்களாகவே இன்று காரி விட்டிருக்கின்றன: இன்றைய பத்திர டிஸ்கில் அவையும் வெறும் உயிரற்ற தோற்களே அடத்துள்ள தசுர டப்பாக்களாகவே பெரும்பாலும் வெளிவருகின்றன : கவிதை என்பது வெறும் தநர டப்பாவங்ஸ், உயிரற்ற பழைய நிஃயை நடைத்துக்கொள்டு காலத்தின் தேவைகேற்ப புதிய உருவங்களே அது அமைத்துக்கொள்ளலாம்: இன்து முன் பேப் போல் சத்தம் போட்டுக் கவிதைகள் வாசிக்கப்படு நில்: வாசிக சாங்களில் மெளனமாய் இருந்து மன துக்குள்ளேயே வாசிக்கப்படுகின்றன, அதனுள் அந்த நிரேக்குரிய உருவமிருந்தால் போதும் என்று பல கார ஒதுங்கள் காட்டலாம், காட்டப்படுகின்றன. ஆளுல் கார

Page 8
I
ஓங்கள் மட்டும் காட்டுவதால் ரீவிதகள் பிறந்துவிடுவ திங்கில, காரணங்களும் ஏற்றுக் கொள்ளப்படுவதில்லே. முதலில் கவிதைகள் பிறக்க வேண்டும். உண்மையான கவிதைகள் பிறந்த பின் அவற்றுக்குரிய காரணங்களே ப் பற்றிய விளக்கங்கள் கூட அலுவசியமாகிவிடுகின்றன. காரணம், அவற்றுக்குரிய காரணங்களின் விளக்க ங் ஆளாகவும் அத்த உண்கி ம ய ர ன கி விதைகளே நின்றுவிடுகின்றன. அதற்குப் பின்பும் பழைய யாப்பு முறை கெட்டுவிட்டதே என்று யாரும் எதிர்க்கப்போவ தில்லே. ஏதாவது எதிர்ப்பு வந்தால் அது கடைசியில் தோற்றுத்தான் ஆகவேண்டும். தா. இராம லிங்கத்திள் கவிதைகளே வாசிக்கும்போது அப்படித்தாள் நிரேக்கத் தோன்றுகிறது. அவருடைய பெரும்பாவான கவிதைகள் காலத்தின் தேவையை உணர்ந்து பெற்றெடுத்த உண் மையான கவிதைகளாகவே நிற்கின்றன. அதனு ன் அஈவியே அவற்றுக்குரிய காரண்ரேங்களின் விளக்கங்களாக ஆம் நிற்கின்றன. அவற்றைப் படிக்கும்போது பழைய யாப்புமுறை கெட்டுவிட்டதே ான்ற முறைப்பாடு முன் ஒவ் நிற்க முடியாது தூரத்தே ஓடிவிட்ட சுடுகாட்டுக் குரலாகவே கேட்கிறது. இனி அது ஓய்ந்துவிடும்.
தா.இராமலிங்கத்தின் கவிதைகளப் படிக்கும்போது, கவிஞர் சுய உணர்வுடன் தன் காகித்தேயும் குழ&யயும் கீற்றியர வடிவாகப் பார்த்து, அப்படிப் பார்க்கும்போது தவிர்க்க முடியாமல் ஏற்படும் ஓர் திருப்தியின் காம பால் உந்தப்பட்டுத் தன் உணர்ச்சிகளுக்கு உருவம் கொடுக்க முயல்வதை அவதானிக்க முடிகிறது. அத்தாகைய உணர் வைாம் திருப்தியின்மையையும் இன்றைய நம் கவிஞர் களிடம் காண முடிவ நில்வே முக்கியமாக நம் இளங் கவிஞர்களிடம் அது மிகமிக அரிது. பழைய இலக்கியங்க ளோலும் பழைய பாப்புமுறைகளாலும் கவரப்படும் அதே அளவுக்கு தங்கள் காலத்தேயும் சூழயுேம் பூரணமாக அறியவோ உணரவோ அவர்கள் முயல்வதில்ஃப் ஆகுல் தா. இராமலிங்கத்தின் கவிதைகளிலே முழுக்க முழுக்க

அவரிடமிருக்கும் தன் காங் பம், சூழல் பற்றிய உணவும். அந்த உணர்வு பிறப்பிக்கும் திருப்தியின்மையும், அந்தக் திருப்தியின்மை கோரும் மாற்றமுந்தான் முத்திரை பதித்து நிற்கின்றன. மஹாகவியின் "சடங்கு'விலும் முருகையனின் "துழாவிடும் தொண்டு'விலும் வெளிக் காட்டப்படும் அந்தத் திருப்தியின்மையும் மாற்றம் பற் றிய கோரிக்கையும் இராமலிங்கத்தின் கவிதைகளில் அவர் எழுத ஆரம்பித்துள்ள காலத்துக்கு ஏற்றவகையில் தர்க்கரீதியாக வளர்க்கப்பட்டு புரட்சிக்குரல் எழுப்பு கின்றன. அவை தான் கவிதைகளின் உள்ளடக்கத்துக்கு மட்டுமல்ல உருவ அமைப்புக்கும் வித்திடுகின்றன. காடி மும் சூழலும் அவரிடம் எழுப்பும் தீவிர உணர்வும் திருப்தியின்மையும் கவிதைகளின் உருவ அமைப்பிலும் யாப்பு முறைகளிலும் ஒரு புதிய உடைப்பையும், அதனுல் ஒரு புதிய வளர்ச்சியையும் ஏற்படுத்துவதோடு அத்த கைய உடைப்பையும் மாற்றங்களேயும் தவிர்க்க முடியா தவைகளாகவும் ஆக்கிவிடுகின்றன. படிப்பவர்களிடம் அதை ஏற்றுக்கொள்ளும் நம்பிக்கையும் ஏற்பட்டுவிடு கிறது. புதுக் கவிதைகள் வெறும் தரமற்ற விடுகதை சுள்ாய் இருக்காமல் தரமான உண்மையான கவிதைக ளாய் இருக்க வேண்டுமாகுல் கவிஞனுக்குத் தன்ஃனமம் தன் சூழயுேம் பற்றிய பூரண உணர்வும் அது எழுப்பும் உத்வேகமும் எந்தளவுக்கு அத்தியாவசியமானவை என் பது இராமலிங்கத்தின் கவிதைகள் சில வற்றைப் படிக் கும்போது தெரிய வருகின்றது. உணர்ச்சி, உள்ளடக்கம், உருவ அமைப்பு எல்லாம் பிள்ளிப்போய், ஒன்றை பொன்று உருவாக்குபவையாய் ஒன்றி நிற்கின்றன. அங் ருடைய முதல் தொகுதியில் வந்த "ஆஙசக்கு யில்ஃப்" இந்தத் தொகுதியின் வரும் "பவி" "தூக்கட்டும் துரக்கட்டும்" "சிலே எழுப்பி என்ன் பயன்' "காலன்" என்ற கவிதைகள் அதற்கு முக்கிய உதாரணங்கள்.
முதல் தொகுதியில் வந்த் "ஆசைக்கு சாதியில்வே" என்ற கவிதை இராமலிங்கத்தின் பார்வையின் தன்மைக்

Page 9
கும் அந்தப் பார்வையின் ஆழம் எழுப்பும் உத்வேகம் தனக்கேயுரித்தான தஐயோடும் தரத்தோடும் பிறப்பிக் கும் கவிகித அமைப்புக்கும் சுகவயான ஒர் உதாரவின மென்ருல் இப்போ இந்தத் தொகுதியில் இடம் பெறும் "பவி" "துரக்கட்டும் தூக்கட்டும்" ** Rశ్లో எழுப்பி பயன்?" என்பவை அதையும் மிஞ்சிக்கொண்டு அதன் தொடர்ச்சியான வளர்ச்சியை இன்னும் விரிந்துக் காட்டு பத்து யாங் நிற்கின்றன. இந்தக் கவிதைகளின் தான் அடிப் படையான இராமலிங்கம் எந்த ரகம் என்பதைக் கண்டு பிடிக்கவேண்டும். இராமலிங்கம் முழுக்க முழுக்க ஓர் யாழ்ப்பானதுத்துக் கவிஞர். அப்படிக் கூறுவதால் அவ ரிடம் பொதுவலக உணர்வோ சர்வதேசப் பார்வையோ இல் என்று நான் கூறுவதாகக் கருதக்கூடாது ଈର୍ଷ୍ଯit4. #fff; எங்கும் பரந்து நின்ருலும் அடிப்படையில் அவர் யாழ்ப் பாதாத்தில்தான் வேர்விட்டு நிற்கிருர், பொதுவாக மற்ற யாழ்ப்பாரக் கவிஞர்களும் அப்படித்தான் ஆளுள் இவ ரிடம் அந்தப் பண்பு மிகச் சிறப்புப்பெற்று நிற்கிநிது - யாழ்ப்பானத்தைப்பற்றிய பரிச்சயம் இஸ்லாதவர்களுக் சூம் இராமலிங்கத்தின் கவிதைகள் நிச்சயமாகச் சுவைக் நத்தான் செப்பும், ஆளுல் அதேசமயம் அவற்றின் பூான கவைப்புக்கு, உள்ளே நிற்கும் உயிரைத் தொடுவதிற்கு பாழ்ப்பானத்தைப்பற்றிய பழக்கம் இல்லாமலும் முடி பாது அவரது கவிதைகளில் கையாளப்பட்டு வரும் யாழ்ப்பானப் பிரதேசத்துக்குரிய சொற்களும் உவமை கரும் எப்படி அவற்றைப்பற்றிய பரிச்சயமுள்ளவர்களே ாடுத்த எடுப்பிலேயே சிறைப்பிடித்துவிடக்கூடியவையோ அப்படியே அவர் கையாரும் பிரச்சனேகளும் நீங்களுக்ெ புரிய ஓர் இழுப்பை உடையவை. அவற்றுக்கு எறிகளமே பழக்கமானவர்களால்தான் அவற்றைப் பூரணமாகி உள்ே ரலாம் சோமசுந்தரப்பு:வரின் "புழுக்கொடியம்" "ஆடிப்பிறப்பு", "ஆடு அதறியது" என்பவைபோல. ஆளுல் இராமலிங்கம் சந்திக்கும் பிரச் சனே சுளும் அவற்றை அணுகும்போது அவர் காட்டும் பார்வையும் மிக ஆழமானவை. அவை காலத்தின் வித்தியாசங்களால்

1.
தவிர்க்க முடியாமிங் வந்தவை. அவர் பார்க்கும் யாழ்ப் பாணம் இன்றைய யாழ்ப்பானம், சாதிப்பிரிவுகளால் பீடிக்கப்பட்டுப் பிளவுபட்ட இன்றைய யாழ்ப்பாரம் போவி ஆசாரங்களால் பூசிமெழுகி வேவும் பொடும் பாழ்ப்பானம். செத்தையின் மறையுக்குள் எல்லாக் கத் துக்காேயும் நடத்திக்கொண்டு எல்லாப் பழியையும் ஒர் கோகிலாம்பாளில் கொட்டித்தீர்க்கும் பாழ்ப்பானாம்.
நிலாவரைக் கிணறுகூட வற்றிப்போகுரோ கான்ற ஒர் ாங்வேயைத் தொட்டுவிட்ட யாழ்ப்பானம், "சுற்றிலும் புற்று, சுவரெல்லாம் எவிப்பொந்து, எப்படி வேய்ந்தா லும் ஷ்ரே ஒழுகு' ம் யாழ்ப்பாணம், "நிலுாவ் இரயிங் நீர் மட்டம் இறங்*து இறங்கூது" என்று அவர் வேதனே யோடு குரல் கொடுக்கும்போது சாத்தனே விசயங்காேள் குத்திக்காட்டிவிடுகிருர் "நிலாவா"தாங் சாத்தா அர்த்தங்கள் நிறைந்த ஆழங்கான வார்த்தைக்கினாருகி விடுகிறது! இன்றைய நம் பிரதேசப் பிரச்சரேகனேச் சத் திக்க முயலும் சிறுகதை, நாவல் எழுத்தாளர்களே ப்போல் ஓர் கவிஞனரப் பார்க்கவேண்டுமானுத் தா. இராமலிங் கத்தைத் தான் முதியில் பார்க்கவேண்டும் । வாம். ஆரூல் எவ்வளவு தூரம் அவர் நம் எழுத்தாளர் களேயும் மிஞ்சிவிடுகிருர், அவருடைய பார்காவயும் து: ம்ெ நம் எழுத்தாளர்களில் மிகச்சிவரிடந்தான் இருக்கின் நங்க .
முதல் தொகுதியில் வந்த "ஆன் சக்குச் சாதியில்லே " என்ற ஈவிதையில் யாழ்ப்பாக மத்தியதர வர்க் சுத்துக் கும் மேல் சாதிக்காரர்களுக்குமுரிய போவி iਸੰ ம்ே வெளிவேசங்களேயும் கிழித்துக்காட்டியதோடு அதே மேல் சாதிக்காரர்களும் ஆசாரக்காரர்களும் தங்களின் ஆசிாரவேஃக்குள்ளேயே அடைபட்டுச் செத்துக்கொண்
SS S S TTTT T T T T YSu uu T TTTS a L L T L Tu u u u TTTT uT DD கொடு : ாட்சிக்கு விரோ பாக நடித்துக்கொண்டே பேர்
frá stir LT விளங்கும்"
தேர் எஸ். பொ.

Page 10
I
டிருக்கிருர்கள் என்பதையும் அவர்களின் நோயைத் தீர்ப் பதற்குரிய மருந்தும் வீர்யமும் அவர்கள் ஒதுக்கிவைக் துள்ள கீழ்ச்சாதிக்காரர்களிடமேதான் Fırtçyatif) L48r)dir நளவென்பதையும் மிகச்சூட்சுமமாகத் தெரிவித்திருந் தார். 'ஆசைக்குச் சாதியில்லே' என்ற கவிதையில்,
மருந்துக்கு நல்லதென்ருல் - புள் அருந்துவதில் என்ன குற்றம்
என்று சரிக்கட்டல் செய்யும் மேல் சாதிக்காரன் கன்ஃா மட்டும் குடிக்கவில்,ே அவனே ஒதுக்கிவைத்த "பள்ளரி குடிப்பிறந்தானிடம்" பிச்சைக்காரஃனப்போங் "கெஞ்சி இரத்த" இன்பம் நுகர்கிருள். அந்த நிவேயில் அவனுக்கு உண்மையாகத் தேவைப்படும் மருந்து என்னவென்பதே பும் அது எங்கு இருக்கிறதென்பதையும் அவனே அநியாம டிேயே ஒப்புக்கொண்டுவிடுகிருன். ஆனுங் அது அவனுக்கு மட்டும் உரிய ஒரு தனிக்குரலல்ல. அவனது கெஞ்சன் குரல், உள்ள்ே இருந்து நின்ஞமல் நின்னும் ஒர் நோயால் அசிக்கப்பட்டுக்கொண்டிருக்கும் ஒரு முழுக்கலாசாரத்தி வாது குரலுமாகும்."
:ே "ஆாசிக்குச் சாதியிங்பே" "துக்கட்டும் நூக்கட்டும்" என்று கவிதிகளே எஸ். போடிய ஐந்துரையின் "பங்கம்" எஇந ஆறதயோடு ஒப்பிட்டுப் படித்தான் காவயாகவும் இருக்கும், இன்னும் விசயந்து விக்சங்கிக்கொள்வதாந்தும் இருக்கும். "மல்டர்களின் சண்டித்தனம் பெண்டுகளிநோயே. தோன் மாடர்." பான்று டிரகிருள் மனவி, ITF- E கோளாறு இருக்கிறது என்பன நாட்டு பங்ஸ், எங்கு வீர்ாம் இருக்கிறது என்பதையும் கண்டுபிடிந்துவிட்டள்ை அவர் அங்ாே யாழ்ப்பானத்தின் வரப்போதும் புதிய நருடி மாப் எடுக்காம், யாழ்ப் பTஎங் காசாரத்தின் வாச்சிக்கும் சந்ததி விருத்திக்கும் தேவை யான் வீரியம் எங்கெ இருக்கிறது என்பதையும் நூற்றின பாதுகாவா கினர்க இப்போ நடித்துத் நிரியும் ர்ேவர்க்க, மேல்சாதி அந்நியோகத் ##=ಪ್ತà முதTபரிமார்க் ஆம் எந்தளவுக்கு வளர்ச்சிக்கு உதவாத மட்டு கிள் என்பதை அருமையாகக் காட்டுகிறது "பங்கம்"

ஆளுல் நோய் என்ன?
"ஆளசக்குச் சாதியில்வே" என்ற சுவின் நயில் அது முழுமையாகப் படம் பிடிக்கப்படவில், பெரும்பாலும் நம்முடைய பூகத்துக்கு மட்டும் விடப்பட்டிருந்தது. ஆஞல் இந்த இரண்டாம் தொகுப்பில் அவர் ஓர் சமூக வியல் நிபுணரின் கூர்மையோடு நம் யாழ்ப்பான்னச் சமூகத்தின் நோரியை வெட்டிப் படம் பிடித்துக் காட்டி விடுகிருரி. அந்தக் கூர்மையும் வெட்டலும் அதே சம பம் அவருடைய கவிதைகளின் உருவ அமைப்புக்கு கீட் நடி வதாயும் அந்த அமைப்பையே கோருவதாயும் நிற்கின் றது. "பறி" "தூச்சுட்டும் தூக்கட்டும்" "சில எழுப்பி எங்ன பயன்?" என்ற கவிதைகள் நம் சமூகத்தின் நோயை வெட்டிக்காட்டும் அதேசமயம் உண்மையான புதுக்கவின் தக்கும் பாதை வெட்டிவிடுகின்றன.
என்ஃஎப்பொறுத்தவரையில் 'துர்க்கட்டும் தூக் கட்டும்" மிக முக்கியமானதாகப்படுகிறது. அங்கே யாழ்ப்பாணத்துக் கலாசாரத்தினதும் சமூகத்தினதும் நோய் மட்டும் படம் பிடிக்கப்படவில்லே, அந்த நோய்க்கு எதிராக ஒருத்தி நடத்திய புரட்சிபும் அதன் விஃாவும் கூடவே காட்டப்படுகின்றன. அதைப் படிக்கும்போது கோகிவாம்பாள் கொலே வழக்கு நடந்த காகத்து யாழ்ப் பாணம் அப்படியே கண்முங் வந்துவிடுகிறது. எத்தனே பத்திரிகைகள் அந்தக் கொஃ வழக்கையே மூலதனமாக் சித் தங்கள் விற்பஃாயை வளர்த்தா எத்தனே பேர்கள் காருக்குள்ளும் பஸ் எ" க்குள்ளும் அதைப்பற்றியே ஆக் திரத்தோடு பேசித் தங்கள் கற்ா பயும் கண்ணியத் திே பும் கோகிலாம்பாள்மூலம் நிரூபிக்க முயன்றனர்! ஆனுள் உண்மையில் ஒவ்வொருவரும் தன் தன் தனிக் குற்றிக் தைக் கோசிலாம்பாளிடம் இடம் மாற்றிவிட்டுத் திருப்தி யோடு ஆத்திரப்பட்டதாகத் தெரியவில்போ நம் சமூ கத்தின் பொதுக் குற்றத்துக்குப் பலியாக, அதைக் தானே சுமக்க முயன்ற பலிக்கடாவாகக் நோ நிவராம்பாள்

Page 11
■
தெரியவில்லையா? உண்மை, தா. இராமலிங்கம் கோசி அம்பாள் என்ற குறிப்பிட்ட ஓர் பெண்ணுக்காகவே" அல்லது கணவளேக் கொெேசய்வதை நியாயமாக்கவோ எழுத வில்தோன். ஆஞல் அதற்காக 'துக்கட்டு ஆத்தட்டும்" என்ற கவிதை உண்மையான கோகிலாப பார்மீதும் அவாேப்போன்ற எதிதனேயோ கோவொம் । । । । பாய்ச்சிவிடுகிறது நான் பக்தி நக்கமுடியாது
தனவதுேக் கொன்ற கோலொம்பாளும் சரி பிள்ளே நாயக் கொன்ற வேறு ஓர் பெண்ணும் சரி. அவர்களேப் போன் அத்தனே தூரம் நீவிரமாக மாரு விட்டாலும் அதே வகையில் "சோரம்" போப் வாழும் வேறு பெண்களும் சரி யாழ்ப்பான ச் சமூகத்தைப் பிடித்துள்ள அதே நோயின் சின்னங்கள்தான். குடும்பவாழ்க்கையில் திருப்தி காண முடியாவிட்டால், கனவள் ஒர் கையாபோகி திங்ே என்ருல் சட்டப்படி விவாகரத்துச் செய்துவிட்டு நிம் மகி பாக வாழலாந்தானே, ஏன் இந்த அரக்கத்தனம் என்று நம்மிங் பலர் கேட்பார்கள். ஆஞல் அந்தக் கேள்வியில் யாழ்ப்பானக் கலாசாரத்தையும் சமூக நிவிேயபும் வடிவாகப் புரிந்துகொள்ளாத அறியாமைதான் மிகிறந்து நிற்கிறது. அரக்கத்தாம் நம் சமூகத்திலும் அது திணிக் கும் ஆசாரங்களிலும் மரபுக் கோட்பாடுகளிலுந்தான் நிற்கிறது, விபரகரத்துச் செய்து பின் வேருெருவன் கிடைப்பாகு என்பதற்கு முதல் விவாகரத்துச் செய்ய முடிகிறதா என்பது முக்கியமானது சிறு வயதிலிருந்தே கத்பு, கண்ணியம் என்பவற்றைத் திEத்துவிடும் ஒரு சிே ஈத்தில் திருப்தியின் மே ஏற்படும்போது விவாகரத்துச் செய்வது அவ்வளவு இலகுவான காரியங்ங். எவ்வளவு தான் சிற்றின் பத்தில் திருப்தியின்மை இருப்பிலும் கற்பு கண் Eயம், குடும்ப மதிப்பு என்ப:ே காப்பாற்றப்பட வேண்டும் Lifrir g) ஓர் எர்ண்னம் சின்ன வயதிலிருந்தே வளர்க்கப்படுகிறது, திரிைக்கப்படுகிறது. அவற்றை மீறிக் குற்ற உண்ர்வு ஒன்றும் இவ்வாமல், அயலாரின் குன்றச்

ஒசால்லுக்கு ஆள்ாள்ாமல் அதைப் பற்றிக் கி எ வே ப்
Lா ப ல் , ால் வார " ஐ ம் (IP : ய து முக்கியமாகச் சாதாரண பெண்களால் அதுவும் நடுக் தர வகுப்பிலும் மேல் சாதியிதும் பிறந்தவர்களாங். அப்படி வாழ்வது மிகமிகக் மீள் - ம் வெளியூரிலுள்ள கல்வனுக்குத் தன் விவகாரம் தெரிந்துவிடப்போறேதே ான்று பயந்து தன் சொந்திப் பிள்ளே ஓயயே வெட்பு கொல்லம் கூடிய அரக்கியாக ஓர் பெங் நம் சமூகத்தின் மாறிவிடுகிருள் என்ருல் ।ill தக் குற்ற உணர்வு வளர்க்கப்பட்டிருக்கிறது எவ்வளவு தூரம் அவள் அயலாருக்குப் பயப்படுகிருள், எவ்வளவு துரம் அந்தக் கற்பு, குடும்பமதிப்பு. | Lill துற்றை மீறமுடியாக வளாக மாறிவிட்டிருக்கிருள் என்ப தைத்தான் அது காட்டுகிறது. தன்னிடமும் அதே நீங்ெ பண்புகள் என்று சொல்விப்படுபவை தான் இருக்கின்றன என்று காட்ட விரும்புகிருளே ஒழிய அவற்றைத் திச் மாக மதித்து ஒதுக்கிவிட்டாள் என்பதைக் காட்- அவள் விரும்புகிருவரில்லே. அதற்கு எதிராக வரும் அக்காட்சி காே, அவை ஆன் சொந்தப் பிள்ளே மூலம் வரினுங்கூட அவற்றை அழித்துவிடத்தான் அவள் விரும்புகிருள் வ 8ளக் கட்டுப்படுத்தும் ஆசாரங்களே அல்ல. அநகுல் தன் சொந்தப் பிள்ஃாயைக் கொள்வதால் ஏற்படும் ஆபந்து அவமானம், குற்ற உனர்வு சால்விாம் அவற்றைவிடப் பெரியவை என்பதை அவள் உணரத் தவறிவிடுகிருள் அவளுக்கு நம் ஆசாரங்களே ப் பற்றிய கவலேதான் பெரிது எனவே கடைசியில் அரக்கத்தனம் அப்படிப்பட்ட LIET
சுவிடம் இல் என்பது தெளிவாகிறது. அவர்கள் துே
அவர்களால் தாங்கமுடியாத, அவர்களின் வாழ்க்கைக்கு உதவாத ஆசாரங்களேயும் கோட்பாடுகளேயும் திரிைத்த நம் சமூகத்திடத்தான் அந்த அரக்கத்தனம் இருக்கிறது: அந்த ஆசாரங்களேக் கா வந்துக்கேற்றவகையில் மாற்ரு மங், தளர்த்தாமல் அவற்றை இன்னும் பந்திரமாக இதுக் கும் நம் மேற்சாதிக்காரர்களிடந்தான் இருக்கிறது. அக்க அரக்கத்தனம் கடைசியில் வெளிவேடத்தைக்கான்

Page 12
ஆவார்க்கிறது, ஆத்மசு த்தியையோ ஆத்ம வளர்ச்சியை போவதி வ. அதுதான் நோய். நம் சமூகத்திடம் இருக்கும் அந்த அரக்கத்தனமும் இறுகிய யந்திரமாக, உயிரற்ற கல்லறையாக மாறிவிட்ட அந்த ஆசாரக் கோட்டை புத் தான் நோய்.
ஆஞல் "தூக் கட்டும் தூக்கட்டும்" கவிதையில் கவி ஞர் காட்டும் பெண் வெளிவேடம் போட விரும்பவில்ல். "பனி'யில் வருபவளேப்போல் எதிர்ப்பின் றிச் சமூகத்தின் போவி ஆசாரங்களுக்கும் வலுவற்ற ஆண்மைக்கும் கொடுக்கப்பட்ட இரையாகவும் பளியாகவும் தன்ளே ஆக் நிக்கொள்ாவும் விரும்பவில்லே. ஆசாரங்கள் வளர்க்கும் குற்ற உணர்வையும் மீறி அவள் புரட்சி செய்கிருள். தன்
புரட்சியை மூடிமறைக்க அவள் விரும்பவில்லே. எதிர்ப்பு
வரும்போது அத்தாட்சிகளே அழிக்க அவள் முயலவில்லே. ாருகப் பச்சையாகவே தள் கொள்கைகஃாப் பிரகடனப் படுத்திவிடுகிருள். தனியே போராடவும் செய்கிருள். அப் படிப்பட்டவர்கள் மீது தான் சமூகத்துக்கு ஆத்திரம் அதிகம். களவுகளே பும் வெளிவேடங்களேயும் காணுதது போல் நடிக்கும் சமூகம் சுய உணர்வுடன் வரும் எதிர்ப் பையும் புரட்சியையும் மட்டும் தன் முழுச் சக்தியையும் திரட்டி அழித்துவிடுகிறது. அதைப்பற்றிய தன் தீர்ப்பை பும் கூறிவிடுகிறது. ஆஞங் தீர்ப்பு என்வளவு பிழையா துே, எவ்வளவு அரக்கத்தனமானது சமூகத்திரதப் பார்த் திக் கவஃப்படாத ஒரு கேவியோடு "தூக்கட்டும்" என்று கூறும் அந்தப் புரட்சிப் பெண்களின் குரலில் காங்களேப் பார்த்துக் கவிஞர் எழுப்பும் வேதனேக்குரலும் இழைந்து நிற்கிறது. நல்லமுறையில் நீங்களாவது அவளின் நி3 ஈயத் "துரக்கி" ஆராயுங்கள் நீங்களாவது "தூக்கி" ஆராயுங்கள்
திாக்கப்படப்போகும் பெண் வாழ்க்கையையும் அவள் வாழும் சமூகத்தையும் அதன் கலாசார மரபையும் மித அழகாகக் கண்முன் கொண்டுவருகிருர் கவிஞர். இரண்

ஓடாரு வார்த்தைகளாலேயே பழைய மரபின் ஆழ மெல் ஆாம், கண்முன் வந்துவிடுகின்றன.
கற்புக்கரசியாய் வாழ் என்று வாழ்த்திச் சிலப்பதிகாரமும் சீதனம் தந்தார்!
சிவப்பதிகாரம் என்ற ஒரே ஒரு வார்த்தையாலேயே அவள் வாழும் சமூகத்துக்குப் பின்னணியாய், சீதனமாய் திற்கும் முழுக் கலாசாரமும் மரபும் காட்டப்படுகின் தா இதே கவிதையில் இதே வகை வார்த்தைகள் வேறும் வருகின்றன. "யானத் தீ" என்று கூறும்போது மணி மே: நினவுக்கு வருகிறது: "நிரைமீட்பேன், நிளிர மீட்பேன்" என்று கூறும்போது ஆநிரை கவரும் பழைய சங்ககாலு மன்னர்களின் வரலாறும் மகாபாரதக் கவிதி கரும் நிஃாவுக்கு வருகின்றன. மூன்றே மூன்று வார்த்திை கன். ஆணுல் முழுக் கவாசார மரபுமே கிள் முன் வந்து விடுகின்றது. சிவப்பதிகாரம் என்பது முக்கியமானது. பழைய மரபையும் கலாசார ஆழத்தையும் காட்டும் அதேசமயம் கவிஞர் அந்தக்காவத்துச் சமூக நிங்போடு இந்தக்காவத்துச் சமூகநிைேய ஒப்பிட்டுப் பார்க்கவும் தம்மைத் தூண்டிவிடுகிறார். கற்புக்கு இலக்கணம் வகுத்த சிறப்பதிகாரக் காலத்திலிருந்த முற்போக்கான சமூக நிங், அது வைத்திருந்த இறுக்கமற்ற இளகிலான சட்ட திட்டங்கள், அவை வளர்த்த விடுதலேயும் சுதந்திரமும் இக்காலத்தில் இருக்கின்றனவா? அவற்றை நம் இன்றைய பாழ்ப்பாணத்துக் கலாசாரம் ஏற்றுக்கொள்கிறதா? மாதவியின் வாழ்க்கைமுறைக்கு இன்று அங்கு வசதி இருக் கிறதா? கற்பு என்பது மனதைப் பொறுத்த விசயமே ஒழிய உடலேப்பொறுத்த விசயமல்ல என்பதை மறந்து விட்ட இன்றைய யாழ்ப்பாணத்தில் மாதவி போன்ருே கற்புள்ளவர்களாய் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுவரா? அவை கவிஞர் சிவப்பதிகாரம் என்ற அதே வார்த்தை மூலம்

Page 13
21
ாழுப்பும் சந்தேகங்கள். எப்படி முன்பு பயனுடையவே பாய் இருந்த சாதிப்பிரிவுகள் இன்று சமூகத்தின் கொடு மையின் சின்னங்களாக மாற்றப்பட்டிருக்கின்றனவோ அதேபோல் முந்திய தேவைகளுக்கு உதவிய இளக வான ஆசாரங்களும் கோட்பாடுகளும் இன்று அர்த்தமற்று இறுகிய பந்திரங்களாக அல்லது நடைமுறையில் வெறும் போதிப்பூச்சுக்களாக மட்டும் மாற்றப்பட்டிருப்பை பும் தவிஞர் ஒப்பிட்டுப்பார்க்கக் துண்டுகிருர், பின்பு வரும் "திரமீட்பேன், நிரை மீட்பேன்" என்ற அடிகளில் அந்த முரண்பாடும் வேடிக்கையும் மிகக் தெளிவாகக் காட்டப்படுகின்றன. நிரை மீட்ட பழைய காலத்தி Liña" வர்கள் எங்கே, இப்போ நிரை மீட்க முயலும் இன்றை
காலாகாத சுரவன் எங்கே அவர்க: விடய ான்ன், இவர்களுடைய வீரம் என்ன! பழைய வாழ்க்க எங்கே, பழைய வாழ்க்கைமுறையின் ஆசாரங்களே யந்தி ரங்களாக இறுக்கிவிட்டிருக்கும் புதிய வாழ்க்கைமுவிந இங்கே
இருந்தாலும் அந்த உணர்வு பின்பு வரவேண்டிய ஒன்று. "தூக்கட்டும் தூக்கட்டும்' கவிதையின் வரும் புரட்சிப் பெண்ணுக்கு அது பின்பு தான் வருகிறது. "பீர் புக்கரசியாய் வாழ்” என்று வாழ்த்தி அனுப்பப்படும் அவள் ஆரம்பத்தில் அதற்கேற்ற க: விகளோடுதான்
L
பாத்தி பிடிப்பார் அள்ளி இறைப்பார் பிஞ்சு மாதுளே வெள்ளே மனிகளில் இரத்தம் பிடித்திடும் பொதிந்த ஆசைகள் முற்றும் பவித்திடும் என்ற கனவுடன் ஐகப்பிடித்தேகினேன்.

21
அவனின் கன்களேக் கூறும் இந்த வரிகள் அழகான் படிமங்களாகவும் அதேசமயம் ஆழமான குறியீடுகளாக வும் வருகின்றன: பாத்தி பிடிப்பார், அள்ளி இறைப்பார் Till ill ஒவ்வொன்றும் திருப்பித்திருப்பிப் படிக்கப் படும்போது பசி கருத்துக்களே விரிக்கின்றன. "வெள்ளே யூஆரிகளில் இரத்தம் பிடித்திடும்" வரிகள் வேறு துர்த்தங்களோடு கூடவே பழைய இலக்கியங்களில் இாகத்திகளப்பைக் கூறவரும் சேயரிக்கங்களுக்குப் புதிய படிமத்தையும் எவ்வளவு அழகாகக் கொடுக்கின்றன!
ஆளுள் கன்சி பவிக்கவில்வே. கிடைத்தது வேறு விஞர் திரும்பவும் அதே ஆழமான படிமங்களின் கூறு
ஈர விறகு தந்தார் புகைக்குடிந்து அடுப்பூதிப் புகைக்குண்ட பால் |
என்ன பாஃத் தவிர வேறு "திசி" இருக்க முடியும்? யாழ்ப்பானப் பேச்சில் வழங்கும் ஒரு ாதாரணச் சொற்ருெட விரப் பாவித்து கவிஞர் ஆனது அழகாகவும் கேலியாகவும் கூறுகிருர்,
அர வெறியில் வந்திடுவார் சுடுகுது எடுதது மடியைப் பிடி என்பார் மின்துவது போலிருக்கும் பாட்டம் ஒய்ந்து சிலுநிரும் சிந்திவிடும் போரவிடுவார்.
நிரை மீட்கும் தற்கால யாழ்ப்பான மத்தியதர வர்க்க மேத் சாதிக்காரத் தவேர்களின் நிழே அது. "பவி' என்ற இன்ஞேர் கவிதையில் ஆதே தஃவனே வேறு கோாந்தில் அவிஞர் காட்டுவதும் இங்கே கவனிக்கத் தக்தி

Page 14
2
மெய் புகழ்ந்து மெய் தொட்டு நானம் உரித்துவிட்டுச் களே நின்னத் தெரியாது, கசக்கும் என அறியான் தோலோடு சப்பிளிட்டான்.
பூட்டைத் திறப்பதற்குத் திறப்பினத் தேர்நதெடுக்கான் இடித்துப் பிளந்துவிட்டான் இரத்தம் கசிந்ததம்மா.
சிகே எழுப் பி என்ன பயன்?" என்ற கவிதையில்
வேறு அர்த்தத்தில் வரும் வரிகளேயும் இங்கு நினே ஆட்டு தல் நல்துெ.
கொளுத்தக் கொளுத்த
விளக்கும் நூருகுது
பெட்டியிலோ குச்சில்லே
ஆராய்ந்து என்கோ பயன்
சிலுக்கினுல்.
வெறும் பெட்டி
தடவிஞன்.
குறங்குச்சி!
அவளுக்கு வேறு வழியில்பே. எத்தனே நாள் "வாயுள் விரவோட்டி வாத்தி எடுப்பது" "உமூேடி என்ன செய் பும்" எத்தனே நாள் "அகப்பையால் துளாவி அடக்கு" வது அவள் வரம்பை மீறி வேலி பாப்த்துவிட்டாள்: சுற்பு, சுண் ணியம் என்று "செத்தசவம் மீது சிலே எழுப்பி என்ன பயன்" ஆவளுக்கு உயிர் தேவைப்பட்டது. மருந்து தேவைப்பட்டது. "மூவிகைகள் சேர்த்து இடித் துப் பிழிந்தெடுத்து நாள் தோறும் நள்ளிரவில் நல்லு மருந்து" சொடுக்க ஒருத்தன் கிடைத்தான். ஒருவேனே, "மருத்துக்கு நல்வதென்ருல் கள் அருந்துவதில் என்ன குதி றம்?" என்று சரிக்கட்டல் செய்துகொண்டு முன்பொரு
 

고고
துன் தேடிப்போன அதே வரிக்கத்திலும் சாதியிலுந்தான் அவளுக்கும் மருத்து கிடைத்திருக்கக்கூடும். gy 17 Jef EFT யிருந்தால் ஆச்சரியப்பட ஒன்றுமில்லே. அங்குதான் பாழ்ப்பானத்தின் உண்மையான துடிப்பான வீரியம் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கிறது.
ஆஞல் அதே அவளின் கணவன், அவன் பிரதிபலிக் கும் அந்த மேல் சாதிக் கலாசாரம், ஒப்புக்கொள்வ திவ்வ. அதை ஒப்புக்கொள்வதானுல் தன் மலட்டுத்தனத் தையும் சேர்த்து ஒப்புக்கொள்ள வேண்டும். எனவே அதை மறைக்க அது போர் தொடுக்கிறது. கற்பு என்ன ஆவது என்று சுலோகம் எழுப்புகிறது. ஆளுள் அதைப் பற்றி அவள் கவவேப்படவில்ஃவ, எதற்காகக் கவப்ேபட வேண்டும்.
இந்த இளம் வயதில் குறுக்காவே' போப்விட்டால்.
ஓடுகிற இரத்தமெல்லம் கெட்டு வெளிறிவிட்டால்.
F_L__ ... r
சதத சவமமது விலே எழுப்பி என்ன பயன்?
---"DiוTותו זוהי_H ים ונדנדלר, ום மூன்று குறி பூசி முணுமுணுத்து ஆவநென்ன?
அவள் சாகாமல் இருக்க மருந்து தேடவேண்டும் என்று உணர்ந்தவள். கள்ள இறைவன் காட்டிய அரு ளேயும் மூலிகைகள் கொடுத்த உயிரையும் அறிந்தவள்: வாழ வழி ஒன்று கண்டுபிடித்தவள். கொஞ்சமும் படி மின்றித் தன் கொள்கையைப் பிரகடனப்படுத்துகிருன்பு
என்தன் பிணிநீங்க இறைவன் வழிபட்டுக்

Page 15
கற்பைக் கொளுத்திவிடக் கற்பூரமாய் எரிந்து காணிக்கை ஆனதென்றேன்.
அது ஒரு முழுப்புரட்சி. சிலப்பதிகாரம் என்ற ஒரே வார்த்தை யாங் ஒரு முழுக்கலாசாரப் பின்னணி பயும் காட்டிய கவிஞர் இப்போ அதே கலாசாரம் செத்து விடாமல் காலத்துக்கேற்றவகையில் உயிர் வாழ் வதற்கும் புதுப்பிக்கப்படுவதற்கும் ா ன் ரே என் வர கொளுத்தப்பட வேண்டியிருக்கிறதோ அவற்றையெல் நாம் "கற்பு" என்ற அந்த ஒரு வார்த்தையாலேயே அாட்டிவிடுகிறர்
ஆஞல் கணவன் அணித விரும்பவில்ஃ. அவ ன் படுதட்டிவிட்ட அந்த வரண்ட கலாசாரத்தின் பிரதி நிதி, அவன் அவளின் கழுத்த நெரிக்கிருன் அவள் அவதிப்படுவதில் ஆனந்தம் காண்கிறது சமூகம். உதல்
. "கற்புக்கரசியாய் வாழ்' தான்று வாயால் சொல்விவிடும் அதே சமூகம் ஆபத்து நேரத்தில் எட்ட நின்று வேடிக்கை பார்க்கிறது.
ஓடிவந்தLள் விளக்குப் பிடித்து வேவியால் பார்த்தது விக்குப் பிடிக்க எவருமே வந்திவர்.
அந்த நியிேல் அவருக்கு வேறு வழியில்பே, தன்சீனக் கொல்லும் அதே சுவாசாரத்தை அவள் தன்னளவில் கொன்றுவிடுகிருள். "உலக்கை கிடந்தது-வல் க் கை துடித்தது-உச்சந்தலே அடி-ஒங்கி ஒரே அடி" அந்தக் வாசாரம் போட்ட கட்டுப்பாடுகளே எல்லாம் உடைத் செறிந்துவிடுகிருள் "அவன் கட்டிய தாவியை அறுத் தெறிந்தேன்"
சமூகம் இப்போ அவளேர் சிறை வைத்துவிட்டது. தின் சட்டத்தைக் காட்டித் தாக்கிவிட முயல்கிறது.

교5
ஆளுங் அதைப்பற்றி அவள் சுவப்ேபடவிங்ஐ. நான்கு வர் என்ற சிறை பெரியதோர் சிறையல்ல. இதுவரை அவள் வாழ்ந்தது அதைவிடப் பெரியதோர் கொடுஞ் சிறைக்குள்தான். TLKTTTT S S TTLT LLLLT T LLTLT T S ST LLL LL S Lச் சிறை. அது இனியாவது உடைபடுமா? அவளின் நிஐலயை நாம் எப்படித் தூக்கிப் பார்க்கிருேம் என்ப தைப் பொறுத்திருக்கிறது அது ஆணுல் அவளுக்கும் சரி, கவிஞருக்கும் சரி நம்பிக்கை மட்டும் இன்னும் போக
தாக்கட்டும் தூக்கட்டும்.
தூய்மை துலங்க - ஒரு
புசும் பிறக்கும்"
மரபு என்பது ஒரு வழியா அல்லது வேலியா என்ற கேள்வியை நம்மவர் சிலுர் அடிக்கடி எழுப்பிக்கொண்டே இருக்கிருரிகள், ஆஜல் ஆராய்ந்து பார்க்கும்போது கேள்வி எழுவதற்கு அங்கு இடமிருக்காது. மரபு என்பது ஒரு வழிதான். ஆஒல் அதே சமயம் அப்படிச் சொல்வது முழுக்க முழுக்கச் சரியாகிவிடாது. வழி என்பதை மட் டும் அழுத்துபவர்கள் வெறும் ஏட்டளவிலேயே நின்று விடுகிருர்கள். மரபு என்பது ஒவ்வொரு கனமும் உடை பட்டுக்கொண்டுதான் இருக்கிறது, வள்ர்ந்துகொண்டு தான் இருக்கிறது. ஆஞ்ஜல் உண்டப்பையும் வளர்ச்சிய யும் பொதுவாக நடைமுறையில் எல்லாரும் ஏற்றுக் கொள்வதில் சில. அதோடு ஒவ்வொரு கனமும் ஏற்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் வளர்ச்சி குறிப்பிடத்தக்கதாய் இருப் பதுமின்வே, சமூகத்தின் மூளேயாயுள்ள சிந்தனேயாளர்கள் தான் குறிப்பிடத்தக்க பெரிய வள்ர்ச்சியை மரபில் ஏற் படுத்துபவர்கள். அந்தச் சிந்தனேயாளர்கள் ஏற்படுத்தும் வளர்ச்சியை அவர்களுக்குப் பின்பு வரும் மரபுதாசர் களும் கலாசாரக் காப்பாளர்களும் அதையே முடிந்த முடிவாக நினத்துக்கொண்டு அதை பந்திரமாக இறுக்கி விடுகிருர்கள். சாதாரண பொதுமக்களும் பெரும்பாலும்

Page 16
si
தங்கள் பழச்சு வழக்கங்களின் கைதிகளாகவே வாழ்கிருர் கள் சிதஜஸ் அவர்களும் அந்த யந்திர எல்லுேக்குள்ளேயே தங்களே நிறுத்திக்கொண்டு ஓர் தடத்திடிேயே சுற்றிச் சுற்றிக் தங்கள் வாழ்க்கையை ஒட்டுகிமூர்கள். அந்நி: பில் காலத்தின் தேவை கோரும் மாற்றத்தை உணர்பவர் சு கிளாப் அவர்கள் இருப்பதில்லே. உணர்ந்தாலும் அதை அவர்கள் மறைவாகவே, களவாகவே, கடைப்பிடிக்கிசூர் கள். அது நான் பெரும்பாலும் நடைமுறையில் மரபு காட்டும் இயக்கம் அந்த நிவேயில் அது ஒரு வேலிகாகவே மாறிவிடுகிறது. திரும்பவும் அதில் ஒரு உடைப்பையும் வளர்ச்சியையும் குறிப்பிடத்தக்க வகையில் ஏற்படுத்து பவர்கள் சிந்தனே யாார்களே. ஆளூல் துவர் கரும் அதைத் தங்கள் இஷ்டப்படி செய்வதில்லே. காலத்தையும் தாங் கள் வாழும் சமூகத்தின் நிஃபையும் உணர்ந்து அவற்றின் காரணமாகத் தாண்டப்பட்டு அதுவரை ஏற்றுக்கொள் ளப்படாமல் மறைவாக ம்ெ அளவாகவும் தெரித்த ஓர் துடிப்பை அவர்கள் இன்தும் வளர்த்துப் பகிரங்கமாகப் பிரகடனப்படுத்துகிருர்கள். அதுவே புதிய பாதையா கிறது, மரபு வழியில் ஓர் புதிய மைல்கள் வாதிறது.
தா. இராமலிங்கத்தின் கவிதைகாேப் படிக்கும்போது அத்தகைய ஒர் உ எட ப் பை யும் புதுப்பித்தஐயும் கோரும் சிந்தனே யாளனின் குரல் கேட்கிறது. இன்றைய நிலேயின் காரணமாய் ஏற்படும் திருப்தியின்மை சமூகத் திள் அடித்தளம் வரை தொடக்கூடிய ஓர் மாற்றத்தை பும் புதுப்பித்தலேயுங் நான் கோருகிறது. அதை அவர் உளர்ந்து அதற்குள் கவிதை உருவங்கொடுக்கிருர், பிடித்தவிாம் வரை செல்லும் மாற்றம் பால் விவகாரங் களேத் தொடாமல் இருக்கமுடியாது. இராமலிங்கத்திள் கவிதைகளே ப் படிக்கும்போது தூரத்திலுள்ள ஒரு டி. எச். லோரன்ஸ்ைக் காண்பது போலவும் இருக்கவாம். இராம விங்கத்தின் புரட்சிப்பெண் வழிபடும் 'கள்ள இறைவன்" GFAJT IT sir sisir Dark God # இருக்கமுடியாதா? ஆஞல் அதற்காகி விமர்சகர்கள் கச்ஈசகட்டிக்கொண்டு வந்து

דה
விடக்கூடாது. நான் பழகிப் பார்த்த அகிாவுக்கு தா. இரா தம் டி. எச். லோரன்ன்ை இங்றும் படிக்கவில்லே ான்று நிச்சயமாகச் சாத்துராம், வோரன் மின் ஆெரன் ாதுகாப்பற்றியும் அவர் இன்தும் தெரிந்துகொள்ள வித்து, எரியட்டில் அவருக்கு அக்கறை வளர்த்துகொள் டிருக்கிறது என்பது உண்மையாளூலும் அவர் அதிக சக் கறை காட்டிப் படிப்பதும் பார்ப்பதும் பழைய தமிழ் இலக்கியங்களேயும் இன்றைய நம் யாழ்ப்பானத்தே யுத் தாங் ஏற்கனவே கூறியதுபோல் அவர் ஒர் யாழ்ப் பானுக் கவி. பெரும்பாலும் அவருடைய கவிதைகள் அவருடைய அடிமனே டினார்வின் கஃபூ உருவங்களாகவே இருக்கின்றன. ஆதஞள்தான் அவை காட்டும் உண்மை பின் அழுத்தம் அப்படிப் பெரிதாக இருக்கிறது; ஏற்றுக் கொள்ளவேண்டியதாய் இருக்கிறது; நம்நாட்டுக்குச் சொந்தமானதாகவும் இருக்கிறது. அப்படி இருக்கும் போது அவருடைய கவிதைகள் லோரன்ஸையும் ஞாபக மூட்டுகின்றனவென் ருல் அதற்குக் காரணம் இதுதான்! பொதுவான உண்மைகள் ஓர் தனிப்பட்ட இடத்துக்கு மட்டும் சொந்தமாக இருப்பதில்ல. அதோடு புதிய கைத்தொழில் புரட்சியும் விஞ்ஞான வளர்ச்சியுந்தான் மனிதனே சந்திர மார் ருவதில்ஃ. பழம் பெரும் மரபும் styr ar yr i St. Li sist, fr ffiš;" வளர்க்கப்படாமல் மவட் டுத்தனமடைந்து தேங்கி இறுகிவிடும் நி3வயில் மனிதனே யந்திரமாகத்தான் ஆக்கிவிடுகின்றன. அவைதான் முக் விய காரணங்கள். இங்கு பாபேப்பற்றி எழுதிஐல் ஆபா சம் என்று சுத்துபவர்கள் இவற்ாறப்பற்றித் தெளிவா கச் சிந்தித்தவேண்டும்.
அடித்தளம் வரை தொடும் மாற்றம் மேற்பரப்பு வர்க்க மாற்றங்களையும் தாண்டிப் பால் படுகையை மட் டும் தோட்டால் போதாது. பால் படுகிை மிகிே தான். ஆஞல் அதையும் விட ஆழமான ஒன்றும் இருக் கிறது. தா. இராமலிங்கம் அதையும் தவறவிடவில்' உண்மையில் அவர் தேடும் மாற்றங்கள் ால்லாம் அந்த

Page 17
அடிப்படையிலேயே தேடப்படுகின்றன. ஓர் ஆன் in 13 ரம். "பளி", "சிஐ எழுப்பி என்ன பயன்ரி" , "துரக்க ட டும் துரக்கட்டும்" என்ற கவிதைகளில் அந்த ஆன் விசாரம் பின்னுக்கு மறைந்து நிற்கிறது. "குஞ்சு கிர
ாாதோ' " தேடல்" "புகை' "திறந்தது" " "GRAJ eiger டாம் நிறுத்திவிடு" "கலக்கம்" "கோடைவெயில்" "நுகர்ச்சி" "எப்பவிடியும்?" போன்ற கவிதைகளில்
மற்றவற்றைவிட அதுதான் முன்னுக்கு அழுத்திக்கொண்டு நிற்கிறது. ஆன்மவிசாரம் சேராத எந்தப் புரட்சியும் பூரணமான முழுப்புரட்சியாக இருக்கமுடியாது. நிரந் தர பலுஃன அளிக்கக்கூடிய எல்லாவகைப் புதுப்பித்தலும் அந்த ஆன்ம விசாரத்தை அடிப்படையாக வைத்துக் தான் எழவேண்டும். ஆணுல் அதே ஆன்ம விசார வெறும் வைதீகப் பார்வையாகவும் மாறிவிடக் கூடாது
அப்படி மாறும் பொதுதான் அது 'ஆபாசம்' 'பாவம்' என்ற சுலோகங்களே மட்டும் எழுப்பும் யந்திரப் பார் ல ள யாகிவிடுகிறது. இராமலிங்கத்தின் ஆன்ம விசாரங்கூட. நான் அவரை நேரில் அறிந்தவரை, அவரே அறியாமல் அடிமனத்தால் நடத்தும் ஓர் தேடலாகவே இருக்கிறது
ஆஞல் அதனுல்தான் கலப்பற்ற உண்மையான தேடலின் க3ல உருவங்களாக அவரது கவிதைகள் தெரிகின்றன.
" எப்ப விடியும்?" என்ற கவிதை அந்த வகையின் மிக அழகான கவிதை, கவிஞர் அதை அறிவுபூர்வமாக எழுதி ஞரா இல்லையா என்பது வேறு விசயம். ஆணுல் அதன் ஆழமான இழுப்பை அதற்காக ஒதுக்கிவிட முடியாது. அறிவுக்குரிய குறியீடாகவரும் தினேவி அறியாமை இரு ரிக் தூங்குகிருள். துனேவி அந்த நிலேயில் அவித்யமான ய யின் உருவமாகக் கிடக்கிருள். அவளேப் பார்த்துத் துணைவன் கூறுகிருன். அவனது குரல்தான் கேட்கிறது: உருவம் தெரியவில்லே, பெயரும் சொல்லப்படவில்லை. அதஞல் "நெத்தி நெத்தி" என்று கூறப்படும் ஆத்மா, பிரம்மம், நினேவுக்கு வருவாதத் தவிர்க்க முடியாது அழகான படிமங்களில் அந்தத் துனேங்ணின் கூற்று : துனேவியின் துயிலும் வடிக்கப்பட்டிருக்கின்றன.

துனவி துயில்கின்ருள்! குயில் இருந்து குரல் வழங்க இசை பொழிவாள்; எழும்பாளாம்.
உறக்கம் உள்புகுந்து குயிலேத் துரத்திவிட்டுக் குறட்டை கிளப்புகுது.
சட்டியெங்கும் ஒட்டியுள்ள அமிழ்தமெல்லாம் |T
நக்கி நக்கி நீர்வடிக்க
ugi ni TLIT in !
அrவ அருணிேம யாே படிமங்கள். ஆழமும் அப் படியே, வித்யா மாயை (குயில் அவித்யா மானிய யாப் (உறக்கம், தாய் உறங்கிக்கிடக்கிருள். அது அறியாமை பின் நில அந்த நியிேல் அவளே எழுப்புவது கஷ்டநீ தான். ஊற்றுக்கண்ணின் பார்வை கிட்டுவதும் அரிது தான். அறியாமை ஆணவத்தின் காரணம் பார்வையை மறைக்கும் தூக்கம் பாறையாய் வளர்ந்துவிடுகிறது. "திறந்தது" என்ற இன்னூேர் தவிதையில் அந்தப் பாறையை இன்று எப்படி உடைக்கவேண்டியிருக்கிறது என்று காட்டுகிருர், படிமங்களும் குறியீடுகளும் காகித் அக்கு ஏற்றவை, காலத்தின் தேவையைக் காட்டுபவே . கோயில்களில் தேங்காய் உடைப்பது பழைய காலத்துக் குரியது. அதுவே இன்றைய மலட்டு ஆசாரத்தின் சின்ன மாகவும் யந்திர ஆடிைவத்தின் அறிகுறியாகவும் ம நிவிட் டது. இன்று பாறையை வெடிவைத்து n. Es L–ir Fler இம். சமூக மாற்றமும் அப்படியேதான்.
தடுத்துக் கிடந்த பாறையில் துளே குடைந்து மருந்தின இட்டுத் திரியினில்

Page 18
நெருப்பு வைத்தான்! சிதறிற்று பாறை! Tדו-"H. திறந்தது நாற்று
GTi. சூழல் சிங் பனவ தா இராமலிங்கத்திடம் எழுப்பும் திருப்தியின்மையையும் அர அவரிடம் பிறப் பிக்கும் பார்வையையும், கோரும் மாற்றத்தையும் புரட்சியையும் எல்லாரும் ஏற்றுக்கொள்வார்கள் என் றில்.ே அது அவரவரின் பார்வையைப் பொதுத்தது. ஆளுங் அதற்காக தா. இராமலிங்கம் தன் பார்வைக் கேற்ற உருவஅமைப்பையும் அழகிய படிமங்களேயும் குழி பீடுகளேயும் கொடுத்துக் கலே செறிந்த கவிதைகள் பல வற்றை உருவாக்கியிருக்கிருர் என்பதை மறுக்க முடி யாது. பணழய யாப்புமுறைகளில் மாற்றத்தை விரும்பா தங்கள் கூட திா. இராமலிங்கத்தின் "புதுமெய்க்கவிதை கள்" விவந்திருக்கும் அழகையும் கவிதைத் தரத்தையும் ஒப்புக்கொண்டுதான் ஆகவேண்டும். "காலன்" என்ற ஒரு கவிதையே போதும் அவரின் திறமையைக் காட்டு வ திற்கு. உணர்வும் உள்ளடக்கமும் உருவமும் ஒன்று திரண்டு எடுக்கும் மனத்தை முட்டிமோதும் படிமங்களின் உதவி பால் காவின் வருவதை அவர் காட்டும்போது, "அயல் வத்து சேர்ந்துவிட்டான்" என்று அவர் கூறும்போது நாமும் நம்மை அறியாமலே கலேயைக் குனிந்து தப்பி விட முயலும் ஓர் நிவேக்கு மாற்றப்பட்டுவிடுகிருேம், 3 டி படம் பார்க்கும் ஓர் நி.ே அடுத்த கனம் "பல் நூறு மைல்களுக்கப்பாங் போய்விட்டான்" என்று தெரியும் போது ஒரு பெருமூச்சுத் தன்பாட்டில் எழுகிறது. அதோடு ஆச்சரியத்தோடு அதே மூச்சில்தான் கவிதை பும் முடிகிறது என்பதையும் கவனிக்கிருேம் - அப்பாடா!
இராமலிங்கத்தின் பல கவிதைகளில் சங்ககாலு இலக் கியங்களின் சாயலேக் காணல்ாம். ஆணுல் புதுக்கவிதை சரூக்கு எதிராகச் சிலர் வேண்டுமெனறே கஷ்டமான

ஒசாற்களப் பாவித்துப் பழம் பாடல்களே நினேவூட்டும் நோக்கத்துடன் எழுதும் சாயல் அதில் இல்லே. மாருகச் ஆகாதுக் கவிதை முறைகளேக் கையாண்டு இக்கால நிஜதுகேற்ப இயல்பாக எழுதும் ஒர் போக்குத் தான் நிற் திறது. சென்ற நூற்றுண்டின் இறுதியில் பழைய இலக் இதுங்கள் புதிதாகப் பதிப்பிக்கப்பட்டு வெளிவந்தபோது புதிய தமிழ் இலக்கிய முயற்சிகளிலும் ஓர் பாதிப்பையும் புதுத் தூண்டுதலேயும் தேடல்பும் சோதனைகளேயும் வது தவிர்க்க முடியாமல் ஏற்படுத்தியிருக்கும் என்று ாதிர்பார்த்தால் ஏமாற்றமே அடையவேண்டியிருக்கிறது.
ஞே குறிப்பிடத்தக்க வகையின் அப்படி ஒன்றும் ஏற் _வில் ஐ. மேல்நாட்டில் புதுக் கவிதைகள் எழுதி க் தோடங்கிய பின் நான் தமிழிலும் புதுமுறைக் கவிதை கள் எழுத்தன. ஆகுரல் இராமலிங்கத்தின் கவிதைகள் பழைய இலக்கியங்கள்ே. புதிய காலத்துக்கு ஏற்ற வகை பில் அவரைக் கவிதை எழுதத் தாண்டியிருக்கின்றன என்று நிரேக்குமளவுக்கு நம் பழைய இலக்கியத்தின் TTu LLLST TTeLSS SLLLLLlLLLLLLL LCC TTTTTTYTS TTTT காட்டி நிற்கின்றன , நம் நாட்டுக்கேயுரிய, நம்மவர்களா டிேயே மட்டும் செய்யக்கூடிய ஒன்றுபோல் தனித்தன்மை பெற்றுக் காலத்துக்கேற்ற வஈகயில் தெரிகின்றன.
பனமரத்ளத மரங்கொத்தி நூாங்கிறதே! நேற்றுக் கன்றின்ற மாடு மடிபினேக் 1ாகம் கொத்தித் ஆவாப் இறைக்கிறது!
பருங்காடை நாம்பன் பிட்த்துத் தின்னுது!
இவைபோன்றவை நம் பழைய தமிழ் இலக்கியங்கள் ாட்டும் இறைச்சிப்பொருளுக்குக் கொடுக்கிப்படும் புதிய வார்ப்புகள், அதேபோல் கவிதைகளில் குறியீடு #

Page 19
ܬܐ
ரூம் நிரப் பித் தெரிகின்றன. "பிரயா 3 ம்" என்ற ஒரு சிறு கவிதை முழுச் சமூகத்தையும் அங்கு நடக்கும் வ*ப்புப் போராட்டங்களே யும், ஏறுவதையும் இறங்குவது தயும் எவ்வளவு அழகாகக் காட்டி விடுகிறது. புகைவண்டி சமு தாயத்தைக் குறிக்க அருமையாகப் பொருந்தும் ஓர் குறி பீடு. முதலாம் வகுப்பு, இரண்டாம் வகுப்பு மூன்ரும் வகுப்பு என்பவை புக கவண்டியில் இருப்பதுபோல் சமூ கத்தின் விருப்பதும் நினைவுக்கு வரும்போது கவிதை இன் னும் அதிகமாகச் சுவைக்கிறது. "வேண்டாம் நிறுத்தி விடு", "உதிர்வன சிற்சி", "புகை" என்பன வேறு உதா ரணங்கள். நி:னவோட்ட நடையில் அவர் எழுதியிருக்கும் "பளி" என்ற கவிதை அவருடைய ஒரு தனிவெற்றி ரோம நந் தரப் புலவரின் "ஆடு கதறியது" காலத்துக் சுேற்ற வகையில் உருவமும் குரலும் மாறிக் கதறுகிறது. அதேபோல் என் ரை, இப்பானே, பார்க்கினம், இறங் கூது எங் து வ ரு ம் கொச்சைச்சொற்கள் வேண் மென்றே சுய உணர்வுடன் அவர் செய்யும் மாற்றத்தைச் காட்டுகின் ரா. கமே ஐயயும் கூட்டு கிற து. யாழ்ப் பாTத்துக்கேயுரிய சொற்ருெடர்களே யும் படிமங்களே பம் அதிசயிக்கும்வகையில் அவர் கை சான் கி மு ர், இவற்றை எங் டாம் பார்க் இம்போது தன் "ாவத்தையும் ஆழயுேம் பற்றி அவருக்கிருக்கும் பார்வைக்கேற்ப:ே அவருடைய கவிதைகளும் உருவ அமைப்புப் பெறுகின் நவ என்பதை உணரமுடியும், திருப்தியின் மையும் அது உருவாக்கும் தேடலும், அதீரல் பழைய யாப்பு மு ை கள் அத்தனே இருக்கும்போது இப்படி எள் எழுதவேன் டும் சான் த கேள்வி துக்கு வசியமாகிவிடுகிறது. சி " ாழுதியவை கவினை சுகாாக நிற்கின்றது பா? ஆசிரியரின் நோக்கமும் E. GRIF FF co! If । நறிா தளT4 Hi! டிக்கப்பட்டிகும் கிங் தளவா? அப்படி சிடிக்க அவர் கையாளும் உதசி அமைப்பு உதவுகிறதா? அ வை தான் கேள்விகளார் இருக்கவேண்டும். அவற்றுக்குத் திருப்திகரமான கிங் கிடைக்கும்போது அதைப்பொருட்படுத்தா மங் டரிங் யாப்பு முறையைப் பற்றி குரல் எழுப்புவது வெறும் விதி

3.
துவச் செருக்கைத் தான் காட்டும் ஆளூல் அதற்காகப் துக்கவிதைகளின் வெற்றி யாப்புமுறைக் கவிதைகளுக்கு இனி இடமோ தேவையோ இவ்வே என்று குறிப்பதாகக் கருதக்கூடாதி அதேபோல் எ ல் வா ப் புதுக் கவிதை களும் இனி வென்றுவிடும் என்று சொல்வதற்கு மில்ஃப்
புமுறைக்கவிதைகளும் சரி, புதுக்கவிதைகளும் சரி வேல்வதும் தோற்பதும் அவை எந்தளவுக்கு உண்மை கவிதைகளாக நிற்கின்றன என்பதைப் பொறுத்தே இருக்கின்றது. ாங்கும் இருப்பதுபோல் தா. இராமலிங் கத்தின் தொகுதியில் தோற்றுவிட்ட கவிதை களு ம் ஸ்டு. 'தாலாட்டு" ஒர் யதாரனம். தாவாட்டுப் _கள் அவற்றின் நோக்கம் காரணமாய் ஒசைக்கு முக்கியத்துவம் கொடுக்கவேண்டியவையாய் இருக்கின் நன. துே அந்தத்துறையில் புதுக்கவிஞன் ஈடுபடும் போது தன் நோக்கத்துக்கெதிராகப் பேரம் பேசவேண்டி யவஞப் மாறிவிடுகிறன். அந்த நிலயில் அங்கு தேவைப் படும் ஓசைமுறைக்கு விட்டுக்கொடுக்காமல் கவிஞன் வெற்றியடைய வேண்டுமானல் ா விதையில் கையாளப் படும் கருத்துக்களில் அவன் புரட்சி செய்யவேண்டும். அதை இராமலிங்கம் செய்யவில் லே, பழய ககுத்துக் க3ளயே அவர் கையாள்கிறர், அதஞல் கவிதை தோற் றுப்போவதோடு அந்தத்துறையில் பமைய ஓசைமுறை எத்தக அவசியமானது என்பதையும் காட்டி விடுகிறது: கவிஞர் தன் புதிய கருத்துக்களேப் புகுத் துவதற்கும் புதிய பரம்பரைக்குப் புரட்சியான கருத்துக்கஃாப் போதிப் பதற்கும் "காவாட்டு" என்ற கவிதையை அருமையா சுப் பாவித்திருக்கலாம். மாமன், மாமி, சித்தப்பா என் போரைப் புதிய கோணத்தில் காட்டிச் சமூக தி விதிக் கிண்டன் செய்திருக்கலாம். ஆணுல் அப்படியொன்றும் செய்யாமல் மற்றுக்கவிதைகளின் தன் ஆழமானே u Trif வையைக் காட்டிய கவிஞர் "நீ நானே. நான் நீயே" என்ற ஒன்ருேடு மட்டும் நிறுத்திவிடுவது ஆச்சரியமாகவே இருக்கிறது. இருந்தாலும் அத்தகைய குறைகள் மிகச் சிலவே. அவற்றைப் பெரிதுபடுத்திப் பார்க்கக்கூடாது

Page 20
BA
ஒரு கவிஞனின் எல்லாக் கவிதைகளும் வெற்றியளிக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயமும் இல்லே, இயற்கையே அப்படித்தானே? "முதிர்வன சிற்சிலதான்." இராம லிங் கத்தின் கவிதைகளில் உதிர்வன தான் சிற்சில,
கடைசியில் "பொன்மீன்' தேடிப்போக "ஓட்டில் கதிர் உதிக்கும் நண்டு கிடைத்துளது" என்று தன் கீவி விததளேக் காணிக்கையாகத் தரும் தா. இராமகிங்கம் ஆாள் எதிர்பார்த்த அளவுக்கு இல்லே என்று சொல்வித் தந்தாலும் நாம் எதிர்பார்த்ததைவிட அதிகமாகவே தந்துவிடுகிருர், ஒட்டில் கதிர் உதிக்கும் நண்டு விட்டுக் குள் பேணி வைக்கப்படவேண்டிய ஒன்று. திவ்லே நண்டு
மு, தளபசிங்கம்
3. வாக்கத்தொட்ட ஆர்,
இரத்தினபுரி,
罩5-雷·醇醚

காணிக்கை
குஞ்சு திரளாதோ?
சட்ட நிறை கஞ்சி
நக்கி உணல் முடிய நாயேன் கழிக்கின்ற காலம் மிகப்பெரிது! முந்நூறை நோக்குகிறேன் மூன்றில் ஒன்றைப் பாய்ந்திடனுே? கூழ்முட்டையாகிப் பாழ்பட்டுப்போகாமல் குஞ்சு திரள்கின்ற மெய்யுடல் ஆக்சுேனுே?
உள்ளம் பொழிமழை உவருடல் தேங்கினுல் உப்பு விளேயாமல் வேறென்ன ஆகும்?
ஒளி சுரக் சுர சூடேற ஏற நன்று திறனுேடு குஞ்சு திரளுது!

Page 21
15
கடைத்தினி வேண்டார்
இல்லி சுரக்க வண்டு துனேக்கும் முஃ) பூத்த கன்னி இதழ் விரித்துச் செந்நா சுரக்கின்ற தேனுறிஞ்ச அரும்பு மீசை சுறுசுறுக்கும் பேர் உடலேப் பெற்றிடலாம் கனடத்தீனி வேண்டாம் சத்துணவு உட்கொள்வாய்!
அப்படியா?
பால் பழங்கள் பணுட்டு ஒடியற் பிட்டு செவ்வரிசிக் கஞ்சி உயிர்ச் சத்துப் பொருள் யாவும் உண்டிடுறேன் இன்றுதொட்டு
பாரச் சுமை
ஒளியூறி இதழ் மலர்ந்து மனம் வீசித் தேன்சுரந்த கன்னி மலர் மொப்த்த வண்டின் பாரச் சுபை ஏறி ஒடிந்துவர்ந்து போயிற்று!

דני
முதிர்வான சிற்சில! தென்னம் பாஃாயுள் கள்ளுத் தேங்கிய அடர்த்திய பல்நூறு பல் நூறு மொட்டுகள்! மூடி திறந்தது: பூவிலே உதிர்ந்தன ஆயிரம் பிடித்த குரும்பட்டியில் விட்டன வீழ்ந்தன குரும்பை திரண்டு கோதின் வீழ்ந்தன முட்டுக்காய் தப்பி முதிர்வன சிற்சில!
விளக்குமாறு என்ன செய்யும்?
கடுக்குது! கால் கடுக்கு து! குப்பையில் இருந்த பூச்சி குத்திப் போட்டுது
பழுத்த இஃலகள் உதிர்ந்து விழுந்தது குடிசை முற்றத்தில் குப்பை நிறைந்தது! விளக்கு மாறு உள்ளன உண்மைதான். காலேயில் ஒருமுறை கூட்டி ஆயிற்றே எத்தனே முறையென்று கூட்டித் துலேப்பது !

Page 22
3:
ஏனேயில் ஒரு குழந்தை இடுப்பினில் ஒரு குழந்தை சியிேல் பிடித்துக் கொண்டு சிணுங்கூது ஒரு குழந்தை!
வேலேயில் அமிழ்ந்து போனேன் விளக்குமா றென்ன செய்யும்?
சிறு வரம்பு
பெய்த மழைவெள்ளம் சிறுவரம்பு மீறிக் குளப்பள்ளம் வழிந்தோ ட மூளும் வெபிளினிலே வபவில்,
நீர் காய்ந்து நிலம் வறண்டு பயிர் சுருண்டு
I. 153) Ј.
விண்ணுடி முடியெங்கும் கைவிளக்கின் எரிசுடர் தள்ளும் புகை மண்டி அகமெங்கும் ஒளி குன்றிப் போயிற்று

3ք
மதிப்பில்ல
(Uள்ளுத் தோலுக்குள் குத்துக்குள் முளேத்த பலாச் சுரேகள் முற்றிப் பழுத்து பினம் விசிக் கமழப் பறவை பிந்து கொந்து குது சந்தையிலே இனி இதற்கு மதிப்பில்லே! விசில மலிவு
திறந்தது
2விற்றினேக் கானத் தோண்டிடக் கிணறு திடுத்துக் கிடந்த பாதையில் துக் குடைந்து மருத்தினே இட்டுத் திரியினரில், நெருப்பு வைத்தனன்! சிதறிற்றுப் பாறை
திறந்தது ஊற்று!
கலக்கம்
செத்த பகலின் சடலம் எரிமூட்டி விட்டகன்ருர் விண்வெளியில்! சாம்பல் புதையுண்ட

Page 23
செந்தனல்கள் காற்றில் மினுங் கூது நள்ளிரவு! எங்கேயோ போகின்ரு ய்
கூறு!
கால் போற திக்கில் வழி போறன் கலக்கம் ஒழிபட்டும் என்று!
பிரயானம்
புகைவண்டிப் பிரயானம் ஏறுகிருர்
இறங்குகிருர்! முன்னேறி இடம் பிடித்தோர் கால் நீட்டிப் படுத்துள்ளார் ! பின்னேறிச் சேர்பவரோ நின்று தெரிகின்ருர் உளேந்து நெளிகின்ருர்! புகைவண்டிப் பிரபானம் இறங்குகிருர்
ஏறுகிருர்!
வேண்டாம்! நிறுத்திவிடு!
முடக்கும் சரிவுகளும் செறிந்த மலேவழியில் கண்ணிழந்த கார்இருட்டில் நெஞ்சிடிக்க ஒட்டுறியே!

-
■一」置 ? ו ההrור ,r ,haif)ת" :1:5ն I-IT IP நறுதி விதி ஆர்சிமலே சேர்வதற்கு வேறு வண்டி
| UT 行击 திட G1}rT Lf.
粤W点 ਪੰ
வேண்டாம் நி
ஏனுே?
அவன் மேனி குத்தும் அம்பு ன் உள்ளம் கிழித்து ஏகும்
நட்பு ஏனுே கருகிப் போச்சு?
மருந்தென்க் கள்ள ஆனட்டத் தஃ:
முட்டிய வெறியினுலே
அவன் கூர் மின்னும் சுத்தி கொண்டு
மனதினே ஓங்கிக் குத்த, வேதனை கொப்புளித்து வெள்ளம் வழிந்தோட,
வள்ளுவன் தந்துசென்ற
மருந்துகள் இட்டுமாற்ற, ஆறிய இடத்தில்
ஏணுே
கட்டிற்றுக் குளவி கூடு?
-3] ବu á í இடர் கண்ணிர் தன்னில் தேன் உண்டிடும் விந்தை என்ன?

Page 24
நூகர்ச்சி , ail+ וחוה. திரை இட்டு வழி அடைத்து, பச்சைப் பகளினிலும் கொட்டகை இருட்டேற்றித் திரைப்படம் பார்க்கிறம்! சிரிக்கிறம் அழுகிறம்! கொதிக்கிறம் குமுறு நம்!
தேடல்
| 3rd இடி ஓய்ந்து கொள்ளி பூத்த வெள்ளே இரவில் கண்ணில் இருள் நீங்க விண்ணிற் சுழியே பு அடி தேடுதுன்! அடி தேடு ரன்!
இன்பமும் துன்பமும்
அரும்புமொழிக் குழந்தை தாய் மடியில் வீற்றிருந்து 凸T*品*凸_上
பிஞ்சுவிரலாற் | , பால் பருக,
வயிறு முட்டி வாய் வழிய,

--
பல்முளே பால் மு:லக்காம்பு சப்பிவிட
ரிசு நொந்து,
கட்டு விரல்
*一 sT鼻、 பால் தோப்ரு பழச் சிரிப்பைக்
தாய் நோக்கி வழங்கிவிட,
கை அடங்கித்
| GLITFair ) si
I) , முக் குளிச்சுக்
குழந்தை அழும்!
கடல்சூழ்ந்த வற்பரப்பு நிறைமாதக் குடஃபுடன் நீர் காய்ந்து நர் வறண்ட
வான்ம் வழங்காட்டில் இன்னும் சில நாளில் உடல் வெந்து போவார்கள்

Page 25
பொன் மகவு ஈன்று பொன் மேனி வரப்பெற்ற புகழ் வாழ்வும் கிட்டாது!
கருனே கொண்டு கடற்பரப்புப் பொங்கியது வெண்பல் வரிசை எவாம் முற்றும் வெளிக் காட்டிச் சிரிச்ச முகத்தோடு யெலெல்லாம் தாவியது!
அடுத்தநாள், கன்னியர்கள் பிள்ளே வயிற்ருேடு
பினமாய்க் கிடந்தார்கள்!
எப்ப விடியும்?
துனேவி துயில்கின்ருள்!
குயில் இருந்து குரல் வழங்க
இசை பொழிவாள்;
எழும்பாளாம்!
உறக்கம் உள்ப்புகுந்து குயிலேத் துரத்திவிட்டுக் குறட்டை கிளப்புகுது!
பொழுதும்
போகாதாம்!

சட்டி பெங்கும் ஒட்டியுள்ள அமிழ்தமெலாம் If I
நக்கி நக்கி நீர்வடிக்க ஒறுவாயால் ஒழுக து!
நாறுகுதே!
எழுப்பினேன் என்ன? என்ருள்.
துயில் புகுந்து நக்கியது! எழும்பு! கழுவு! என்றேன்.
விடியட்டும் விடுங்கள் என்ருள்.
எப்ப விடியும்? இப்பானே முதற்கோழி கடவு குது!
அனுபவம்
LDI I GI GJ i 5 g| உண்ணிகள் கழன்றன வீடு வெளிளலாம் ஒடி இருண்டது!
கும்பிட்ட n i
---- 卤s 一

Page 26
வாயுள் துணி திணித்துக்
ਸੰਘ L மூவேயில் போட்டுவிட்டார்!
ਹੈ । । । ।।।। । । । ।।।।
இரு எட்டும் இருளட்டும்! இருண்டாற் தாள் வான்த்து வெள்ளிகளே னேக்கண் கண்டுகோள்ளும்
ரும்பிறை ।
। ।।।। மூடிய திருக்குறள் முழுதும் விரிபுது மூடிய நிருக்குறள் முழுதும் விரிபுது!
LL
கழுவுவார் எவருமில்லை
। । மிகுந்த பெருந்தெருவில்
நிவேக்கிறது நெடுங்கல் எ ப் நினேவுச் சிங்கன்ம்

பொறித்த பூவெழுத்தொம் பாசியிலும் தூசியிலும் மறைந்துளதே!
தல்லோடு கல்வாய்க் கணிக்காது நோக்குகிருர்
। கழுவுவார் எவருமில்வே
செந்நா பொரிக்கிறது!
பினந் தின்னும் காள்கைதான் இடமெங்கும்!
இடர் தீர
இசை பாடும்
குயிற் J, LL li
ਹੈ।
காலன்!
-- Lili III Iii'ii II IT
காற்றடிக்கிறதே!
MS S S S S S S S S S S S S S S S S

Page 27
AS
காவன் சுடுகதியில் தேர் ஒட்டி வருகின்றன் பனமரத்தை மரங்கொத்தி துக்ளக்கிறதே!
புயல் வந்து மோதுகுது அயல் வந்து சேர்ந்துவிட்டான்" அயல் வந்து சேர்ந்துவிட்டான் ! அய்யப்போ
பஃன மரத்தை மரங்கொத்தி துளைக்கிறதே! பஃனமரத்தை
மரங்கொத்தி துாேக்கிறதே!
இன மகளே அடித்துக் சாத்தி மூச்சுப்பேச்சு ஒடுங்கி நின்று இடைநீக்கி எட்டிப் பார்க்க.
காற்றடிக்கிறது! காலன் கடுகதியில் பல்நூறு மைல்க்கப்பால் போய்விட்டாள் - E-L-T-LTI
Gast Ча.Ghст 1 дѣз)?
'ட்டனுர் கட்டினுர் இன்று பழங்குடிசை
சுற்றிலும் புற்று சுவரெல்லார்
எலிப்பொந்து
 

எப்படி வேய்ந்தாலும் சுடரை ஒழுசு து: குந்தி இருந்து நைந்து நடுங்கிறன்!
என்ன மடமை பொல்லாப்புப் பூசி மெழுகுவது ஆபத்து கேட்டிலோ பற்று? இதிலோ குடியிருப்பு? கட்டிடு புதியது!
விட்டிடு பழையது!
பரிதாபம்
குடத்து நீரிலே
முகத்தைப் பார்க்கினம்
பரிதாபம்
என உளேந்து
உணர்வு அகழ்ந்தெடுத்த உயர்ந்தவகைக் கணிப்பொருள் கொண்டு கண்ணுடி ஆக்கினன்
"வேசி ஒருத்தியை ஆயினும் கூட"ஆணும்' எனத் துடிச்ச ஓர் வாலிபன் கண் டன்சன் ,
LL ri/ வீழ்நீர் நூல் விடுகின்ற
தன்

Page 28
பற்களேக் கண்டு பதைத்தனன்
கண் துடியுள்
வேருெருவன் என வெருண்டனன்
ਲ
துப்புடன் வேசியைக் கண்டு சிரி அவன்
ਸੇਈ । கொடுத்தனன் பற்கிளேக் கண்டு விலகியே பனத்திரே,
முகத்திரில் F எறிந்தனள் வெளியினில் அவனே விரட்டியே கசுவினச் சட்டெனச் சாத்
AG T3TTR"'.
நான் நீயே நீநானே நீநானே நான் நீயே பேத்தேன் அழுகின்றுப் பிச்சை அருள்ாயோ? பல்லாண்டு இராப்பதவ நிாேந்துரு 5' G பற்ற மல்லோ பசியால் உன் விாய் அசைந்தால் GTait
பாசம் உருகிப் பாலாய்க் கசியுமல்லே
 

5.
ஐயா உனே அள்ளி நெஞ்சின் அருவியிலே
அக்னத்து
உவந்தாட்டிக் குஞ்சு உறுப்பெல்லாம் கொஞ்சி மகிழ்வரல்லோ! சின்ன அழுகை ஒன்று
விடுவர புேல் சிரித்துக் கதை சொல்லச் சிற்றன்னேயர் சூழ்ந்து நிற்பர். பூச்சிபுழுக் |- நீச்சிட்டு விட்டாயேல்
தடிகொண்டு IT பின் மார் ஓடோடி வந்திடுவார்.
பேர்த்திமார் உள்ளார்கள் வெறும்பாச்சி காட்டி உன்னே ஏமாற்றிச் சிரிப் பாரே ல் பேரன் இருக்கின்ருர் கண்டித்துப் பேசிடுவார். கெஞ்சி இரக்கின்றேன் கொஞ்சம் உறங்கிடுவாய்! உனேவிட்டு நான் அக வேன்
நம்பி உறங்காயோ?
நான் நீயே நீநானே நீநானே நான் நீயே!

Page 29
விளநிலம் முழங்கால்வரை மறைக்கும் ரெம்புண்டு நிலவு பொழிவதெல்லாம் உறிஞ்சி *றைந்துளது சிவர்ப்பு நி ை
Ligi த கோட்ட LITyi isiili,
வெறுத்து விதைத் தவ)ே விட்டுவிட்டான். - 1985. I i Dj i
후 , நிறக்க
விதைப்பதீ ற்கு வேருெருவன்" 'ம் வைத்தார். ரீடரி கொட்டி
町站剑r品 பிலிப்பையா ே
உழுது பண்படுத்தி விதைக்கலானுன்
பயிர் முஃாத் துக்
கருகிப் போச்சு
ஆழ்ந்துள்ள வயல் களிலே 岛、 கின்ற பச்சை பார்த்துப்
●urócm இது வெறுநிலமே
 

53
உடல் சுழன்று உவர்நீர் வழிந்தோ ட உழைக்கலானுன் பயிர் முளேத்து அடி பெருத்துச் சிரித்துச் செழிக்கிறதே!
கோடை வெயில்
அடிபட்டுப் பாம்பு அரைய முடியவில்லே. கொத்தச் சிறு குது ஏனுே? ஏனுே? என்ரை உடம்பென்ன இரும்பாலே ஆனதுவோ? நாளேக்கு, நானும் நடுத்தெருவில் மாந்தர் மனங்குமுற மணிஇலேயான் மொய்த்துவிழர் செத்துக் கிடப்பன்! இரத்தக் கொழுப்பில் எவ்வளவு, அநியாயம் செய்திருப்பன்! கோடைவெயில் உச்சிஎ ப்தின் அடிமிரிக்க முடிந்திடுமோ? வேர்த்து விரைந்தோடி உயிர் உறிஞ்சி உயிர்வாழும் சாவின் நிழலினிலே ஒதுங்கி இருப்பதுவோ? பயம் வந்து

Page 30
முன்கழுத்துச் சட்டையிலே அழுங்குப் பிடி பிடித் து ஒரு உலுக்கு உலுப்பிவிட உத துகுது டேடம்பெல்லாம்! உதறுகுது உடம்பெல்லாம்!
குடிப்பது குடக்கணக்குப்
புகைப்பது கட்டுக்கட்டுச்
। । ਲੁ॥
புழுக்குது புதுக்கிருமி
அமாவான இருட்டெய்தி மனிதகுலம் அருகிவிட அனுக்குண்டு தேவையில்லே அனுக்குண்டு தேவையில்லே!
விடுகாலியாய்த் திரிந்து ாரை புது கொழுத்த மாடு! காடு கயிறு! தடம் போட்டுப் பிடித்தடக்கு நலம் புதுக்கு! நாணயம் குத்து! நுகம் பூட்டி வழிப்படுத் து! சமுதாயம் நன்மை புற நிலம் உழுது பண்படுத்து!

தேவலோகம் சேரவேண்டும்! சிந்தை விரைகிறது நிற்கின்ற நிகழ்கா வம் எதிர்நோக்கி ஓடுகு து வண்டி விரைகிறது நிற்கின்ற மரவரிசை
நிர்நோக்கிப் பறக்கிறது!
தேவலோகம்! அங்கு காமதேனு, பின்னிகள் விரட்டும்
அமுதசுரபி'
அங்கு சுற்பகதரு கனம் ஒபா! -gly -y, Iri கனிகள் குவியும் !
நித்திரையில் கடைவாயில் குறைச் சுருட்டு!
தினந்தோறும் வயிறுமுட்டக் கள்ளுவப்பு!
கன்னி வயிற்றில் கள்ளப் பிள்ளே கரைத் தற்குக் காசில்லே. பிறக்கிறது பெண் குழந்தை பேந்து மென்ன? அரையினிலே ஆன டபினே வரிந்து கட்டி

Page 31
அன்சீனபும் கன்னியுமாப் அடுப்புத் தின்ன. உன் உளுத்துப் போனுேம் பச்சை உடம்பெல் எாம்
உயிரோடு வைத்துத் தீமூட்டி வதைக்கின்ருேம்.
வலிச்சல் மாடு! வாஃ) முறுக்கி என்ன? பிரச்சினோ மேல் மேலாப் மேற்பாரம் கட்டிவிட்டோம் புதை மனவில் சில்லெடுத்து மேனி இஃாத்துவிட்டோம் நின்ற நிகழ்காலம் சற்றும் பெயரவில்லே இந்த லோகம் நீங்க வேண்டும்!
சிந்தை விரை பட்டும்! நிற்கின்ற நிகழ்காலம் எதிர்நோக்கி ஒடட்டும்! தேவ லோகம் சேர வேண்டும்! வண்டி விரை பட்டும் நிற்கின்ற மரவரிசை எதிர்நோக்கிப் பறக்கட்டும்!

1. Lue
2. தூக்கட்டும்
தூக்கட்டும்!
3. சிலை எழுப்பி
என்ன பயன்?

Page 32
L Isi
நேற்றுக் கன்றீன்ற மர மடிபினேக் காகம் கொத்தித் துவாலே இறைக்கிறது! பாவம் ! வாயில்லாச் சீவன் சுற்றிவரக் காகம், எழும்பு! ஒன்று பிடி கொல்லு! செட்டை உரி! தூக்கில் பால் சிறக்க முடிப7 ம பாழ் பட்ட காகம் அநியாயம் பண்ணுகுது
யார் உதவி எங்களுக்கு
தாவி தான் பேருக்குக் கழுத்திலே தொங்குகு, பெற்ற பொழுதே, ம உன் த கப்பன் விட்டுவிட்டுப் போய்வி
நான் பட்ட பாடு!
கொதித்துப்
பொங்கி எழும் பாலே
--سم உலேமூடி என்ன செய்ய
 

т651
பும்?

Page 33
58
அகப்பையாற் துழாவி அடக்கி நான் ஆறிவந்தன்.
வயிறுகட்டி வாய்கட்டி ஆடியாடி அச்சுலக்கை ஈடாடிப் போச்சு! குப்பை மயிர் கொட்டுண்டு குரும்பட்டி என் குடும்பி!
நான் பட்ட பாடு!
பெரியபிள்ஃள ஆணுய் நீ! ஆபத்து நெருப்பு என்ருர், ஒலேக் குடிசை பொறிபட்டால் போதும், கோடை வெயிலில் மிளாசி எரியுமென்ருர்,
ஓர்இரவு நள் யாமம்! வீட்டுக் கோடியிலே மெதுவாய் அடிவைத்தல் கேட்டுநான் போய்ப் பார்க்க, பனங்காயை நாம் பன் பிய்த்துத் தின்னுகுது!
இனிக் காவோலே காற்றில் சல சலத்தாலும் கண்ணுறங்க முடியாமல் கலங்கி யெழல் வேண்டுமெனப் பெருமூச் செறிந்து

சீருக்க வழியில், வரன் தேடிக் குறுக்கு வழி நடந்துவிட்டன்: இறந்துவிட்டாய்! என் மகளே, சாகும்போது என்னைச் சபித்துப் புலம்பினயோ?
முதல் இரவு: மெப்புகழ்ந்து மெய்தொட்டு நானம் உரித்து விட்டுச் சுளே தின்னத் தெரியாது, கசக்கும் என அறியான் தோலோடு சப்பிவிட்டான்!
பூட்டைத் திறப்பதற்குத் திறப்பினைத் தேர்ந்தெடுக்கான் இடித்துப் பிளந்துவிட்டான் இரத்தம் கசிந்ததம்மா!
மறு இரவும் முதல் இரவின் துன்பி பல்தான் தொடர்ந்து நடந்ததுவே!
என்ன அநியாயம்! கொத்திய புண் மீது மீண்டும், கொத்துவதோ காகம் ! எழும்பு! ஒன்று பிடி செட்டை உரி

Page 34
அப்போ!
துடி துடித்தாள்! பெரும்பாடு இறைக்காதோ gt;< || '') புலம்பித் தவங் கிடந்தாள். ஓமக் கிடங்கில் தீ சுவா8லவிட்(டு) எரிகிறதே! ஓமக் கிடங்கில் தீ சுவாசலவிட்(டு) எரிகிறதே!
சீலேயிலே படிந்த இரத்தக் கறை சாட்டாய்ச் சூதகம் எனக் கூறி மூவேயிலே, கரிக்கோடு கீறித்
தனக்கு வேலி அடைத்தனளே!
மூன்ரும் நாள்
மூடு பனி எடு போர்வை என்ன படு ஈரம் உதவாது! என்ன. முறுக்கிப் பிழி! சற்று ფუlfill உலர்ந்துவிடும்! என்ன,
சம்மதிக்கவில்லே மகள் சண்டை தொடங்கிற்று! என் மகளே, சாகும்போது என்னைச் சபித்துப் புலம்பினேயோ? புழுக் குத்தாப் பொன் மேனி
 
 
 

அணுவணுவாய்ப் பிய்த்துப் பிடுங்குவதோ?
துள்ளற் கன்றென்றும் பாராது கடிநாய்,
விட்டுத் துரத்திப் போட்டுப் பிடுங்குகுதே சிக்! அடி நாயை!!
எங்களுக்கு யார் உதவி
உயிர்வாழ முடியாமல்
இப்படியும் அநியாயம் பண்ணிறதோ?

Page 35
துர்க்கட்டும்! துரக்கட்டும்! தூய்மை துவங்க - ஒரு யுகம் பிறக்கும்!
கற்புக்கரசியாய் வாழ் என்று வாழ்த்திச் சிலப்பதிகாரமும் சீதனம் தந்தார்!
பாத்தி பிடிப்பார் அள்ளி இறைப்பார் பிஞ்சு மாதுளே வெள்ளே மணிகளில் இரத்தம் பிடித்திடும் பொதிந்த ஆசைகள் முற்றும் பவித்திடும் என்ற கனவுடன் கைப்பிடித்தேகினேன்!
புகுந்த புதுமனேயில் கறந்த மனப்பாலேக் காச்சி உறிஞ்சுதற்கு ஈர விறகு தந்தார். புகைக்குடித்து அடுப்பூதிப் புகைச்சூண்ட பால் குடித்தன்"
காலம் கழிந்ததன்றிக் கனவு பலிக்கவில்லே.

அரை வெறியில் வந்திடுவார். சுடுகுது கடுகுது மடியைப் பிடி என்பார்! மின்னுவது போவிருக்கும் பாட்டம் ஓய்ந்து சிலுரீரும் சிந்திவிடும் போய்விடுவார்
பித்தம் மிகுந்துநான் வாயுள் விரலோட்டி வாந்தி எடுப்பமென்ருல் வீனர் வடிவதன்றி வெப்பம் தணிவதில்லே.
யாஃனத்தி நோய் போக்கப் படஃல பல திறந்தன் மூலிகைகள் சேர்த்து இடித்துப் பிழிந்தெடுத்து நாள் தோறும் நள்ளிரவில் நல்ல மருந்து தந்தான். கள்ளப் புரியன் என்ருர்!
கணவன் அறிந்துவிட்டான் மீசை துடித்துநின்முன் கற்பெங்கே என்று கஞ்சி வடிக்கலுற்ருன்!
என்தன் பிணிநீங்க
இறைவன் வழிபட்டுக் கற்பைக் கொளுத்திவிடக்

Page 36
壹事
கற்பூரமாய் எரிந்து காணிக்கை ஆனதென்றேன்!
வாய் முழுதும் தணல் கொட்டி அடைந்திடுவேன்! ஊன் கொழுப்பு அடக்கிடுவேன்! என்று இரைந்தெழும்பக் கள்ள இறைவனிடம் காணுமல் ஓடிவிட்டன்.
நிரை மீட்பேன்! நிரை மீட்பேன்! குறிசுட்ட மாட்டைக் கொண்டேகப் பார்க்கிறியோ? மடிவிட்டால் நாளே பராமரிப்பு யார் பொறுப்பு? என்று
உறுமி வந்தான் ஓங்கிய கத்தியொடு!
ஓங்கிய கத்தியை உருவி எறிந்தும் திருகிய கைகளே முறுக்கி விலக்கியும் முகத்தில் அறைந்து நிலத்தினில் வீழ்த்தி நெஞ்சில் இருந்து நெரிக்க முயல்கையில்
ஓலமிட்டேன் நான்!
ஓலமிட்டேன் நான்!
ஓடிவந்தயல்
விளக்குப் பிடித்து வேலியால் பார்த்தது
S S S S S S S S

5
விலக்குப் பிடிக்க எவருமே வந்திலர். உலக்கை கிடந்தது! வலக்கை துடித்தது! உச்சந்தலே அடி
ஓங்கி ஒரே அடி!
விளக்கு உடைந்தது. -- வெள்ளம் பாய்ந்தது.
ஊடுபத்தியே ஒளியும் அனேந்தது! நாய்கள் படலையில் கூடிக் குலத்தின்
நெஞ்சில் மனிக்கூடு வேகமாய் ஒடிற்று
அஆன் கட்டிய தாலியை அறுத்தெறிந்தேன் என் காதலன் மடியினில் கிடந்தழுதேன் நீடிய சிறையினில் பட்ட துன்பம் ஈடுசெய் இன்பம் தந்து விட்டான்
உயிரோடு ஊறியது வாசம் குடிபோக மாட்டாது
தூக்கட்டும் தூக்கட்
இந்தப் புண்ணிய பூமியைக்
கைகூப்பி விடை பெறுறன்!
ரிதுநீர் மழை ஓய்நிதபின் மரஞ்செடி முதலியவற்றில் தங்கிநின்று
சிந்துகின்று ஒத்த: 1. எண்னே அற்ற தியிேல் நெருப்பு ஒfஎங்கும் ஓடிப்
பிபுத்தக்
ந. ரங் சுற்ற நியிேல்,திரியில் நெருப்புக்கட்டிகள் தோன் நூதன்.

Page 37
f எழுப்பி என்ன பயன்?
மோதுரது புயல்! மூசி மூசி மோதுரது புயல்!
கொளுத்தக் கொளுத்த விளக்கும் திரு குது!
பெட்டியிலோ குச்சில்லே!
ஆராய்ந்து என்ன பயன்? கிலுக்கினுல். வெறும் பெட்டி! தடவினுல். குறங்குச்சி!
ஒடியது முறியுது நிலத்தோடு பாறுகுது! ஒதுங்க இடமில்லே ஒட வழியில்லே. கோழி மூலக்குள் ஒடிப் பதுங்கூது! குஞ்சு செட்டைக்குள் ஒடுங்கி நடுங்கூது!
கூடலாய்க் கொப்பெறிஞ்சு பச்சைப்

பந்தவிட்ட ஆலமரம் குறுக்காலே முறிஞ்சுபோச்சு! அடிவாழ்ந்த குடும்பங்கள் குடிபெயர்ந்து போயிற்று!
குடிபெயர்ந்து போயிற்றே!
III
தோட்டம் பயிரிட்டோம் உள்ளதெல்லாம் அள்ளிஅள்ளி இறைத்து வருந்துகிருேம்!
விளேந்ததென்ன?
வயிற்றிலே வளர்வதெல்லாம் கூன் குருடு செவிடுமுடம் கனவிலே காண்பதெல்லாம் சாப்பிள்ளே சவப்பெட்டி!
வலுவிழந்து போனுேமே!
ஓடுகிற இரத்தமெல்லாம் கெட்டு வெளிறிவிட்டால்.
செத்த சவம் மீது சிலேனழுப்பி என்ன பயன்?

Page 38
F8
III
வறளுது வறளுது! பாலேவனம் ஆகிறது! குளப்பள்ள நிலமெல்லாம் பிளந்து கிடக்கிறது! நிலா வரையில் நீர்மட்டம் இறங்கூது! இறங்கூது! சுடலேக் குருவி முகட்டில் அழுகிறது நெஞ்சிலே பல்லி அடித்துச் சொல்லுகுது
மூக்கும் முழியுமாய் வலிச்ச எலும் புருவம் சுருண்டு மடிந்தனவே!
வெயில் வெந்து பனங்கூடல் வட்டுதிர்ந்து போயினவே!
கறையானின் கடுமுயற்சியாலே நிலம் எழுந்த கோபுரமோ முடிஉடைந்தும் அடிபிளந்தும் உருக்குலேந்து கிடக்குதுவே!
இனி என்ன? செத்தி சவம்! சில வாழப்பி என்ன பயன்?
 

IW
உண்மை உணராமல் உள்ள தெல்லாம் வாரி உறிஞ்சியெழ விட்டிட்டு மூன்று குறி பூசி முணுமுணுத்து ஆவதென்ன? யாழில் நரம்பு தொய்ந்தால் இசை நாதம் எழும்பாது கூடி இருக்கும் அவை குலைந்து மறைந்து விடும்
இந்த இளம்வயதில்
குறுக்காலே போ ட்விட்டால்.
செத்த சவம் மீது சில எழுப்பி என்ன பயன்?
தூர விடக் கூடாது துரவுகளேத் தோண்டிடுவோம் மண்தீன வளப்படுத்திச் சத்துப் பயிர் விளேப்போம்
சத்துப் பயிர் விளேப்போம் நெத்துப் பரப்பிடுவோம்!
நிாவர - ஒரு வங்நக நீர் நனந்நூ.

Page 39
ஏடு நிறுவன :
5டு நிறுவனம் ஏ
fra A. L-EČis 7 iொரு சுவடியும் நூTவிா 3 ம்ே பொன் குக் குறையாமலும் படாமலும் உற்பத், றுத்து ஒவ்வொரு 4 ளையிக்கப்படும். பூ ஒவ்வொரு சுவடி பிரதிகள் வாங்கக் ! அந்த இருபத்தைத் பது சீத வீதம் 4 படும். தமிழிலக்கிய வேத்து மாதந்தே கிள் எட்டின் நண் தும் விற்பது சிரபு ஈழத்து இலக்கிய வி புள்ள அன்டர்கள் பூர்வமாக இயற்றுள்
மக் குண்டு
அங்கத்துவும்:
தமிழிலக்கிய ஆர்வமுள்ள் இனத்தின் அங்கத்தவராகவாம், பூரணை அங்கத்துவம்:
ஐந்து ரூபா அங்கத்துவ வொரு சுவடியிலும் இருப்த்சர் குவதாக உறுதியளிக்கும் T: ராசு ம்ெ பூரின் - řI FFF, Firri சுள் மட்டுமே ஏடு வெkரியீட
கெளரவ அங்கத்துவம்:
ஐந்து ரூபா வருட சந்தா
கெளரவ அங்கத்தவராகப் பதி: களுக்கு, ஒராண்டிற்கான நான் வைக்கப்படும். அவர்கள் ஒவ்ெ சித் துவத்தை ஆண்டுதோறும்
m FI. Frar வேறெந்தச் சலுகையும் இவர்

4ங்கத்துவம்
டு" என்னும் காவாட் வெளியிடும். ஒவ் ஒவ்வொரு முழு வுறும். ரூபா 110க் ரூபா 190க்கு பேற் żiġi ĠAsfalt iii) sar u G, LT சுவடியின் வியுேம் நிர் ரவி: அங்கத்தவர்கள் ஆம் திருபத்தைந்து டமைப்பட்டவர்கள். து பிரதிகளுக்கு முப் . ।।।। ப ஆர்வத்தை முன் ாதும் "ஏடு சுவடி பர்களும், இரசிகருக் மான காரியன்று. ார்ச்சியில் அக் கற இப்பணியி*ளச் சேதன ார்கள் என்ற துணிபு
எவரும் ஏடு நிறுவ
ப் பணி ஆறுப்பி, ஒவ் 'நந்து பிரதிகள் வாங் தம் பூரண அங்கத்தவ *ஒரு 311. பு எழுத்துக் ாக வெளிவரும்,
செலுத்துவதின் மூலம் அசெய்து கொள்பவர் த சுவடிகள் அனுப்பி வாரு கிரும் த பாது அங் புதுப்பித்துக் கொள் ங் சுத்தவர்களுக்குள்ள 1ளுக்குக் கிடையாது.

Page 40
மாதிரி விண்ண
முழுப் பெயர் : சி. 2^ך{{
முகவரி:
நீங்கள் பெரிதும் ஈடுபடும் இலக்கியத் துறைகள்
நிர்வாகி,
ஏடு நிறுவனம்,
3ே1, ஆதிருப்பள்ளித்
கொழும்பு - 13 .I T שנ:
என்னே பூரண அங்க சுத் தி வராசுப் " பதிவு செப் கான இலங்கைத் தபாற் இசீனத்துள்ளேன்.
பூரணி அங்கத்த சேர்த்துக் கொ "ஏடு வெளியீட்டின் ஒவ் பத்தைந்து பிரதிகள் வாங் றேன்.
திகதி
Դե ஈவந்த சோங் நீக்ழ்விட பும்

எப்பப் பத்திரம்
-
is - - - -
.
-
தெரு,
*45 лЈдгтл. கெளரவ அங் யுங்கள். ஐந்து ரூபாவுக் கட்டஃா இஸ். - - - - - -
வர்கள் மட்டும் இப்பகுதியையுஞ் ாளங் வேண்டும்,
வொரு சுவடியிலும் இரு குவதாக உறுதியளிக்கின்
கையொப்பம்

Page 41
莺 ger
27-B High Street
Postಥ್ರ!
La résori E13 {}oo) 7. ... (22 547 56333
திா. இராமலிங் சேரியைச் சேரிந் உாரிற் பிறந்தவர் கல்லூரியிற் பயின் வக் கல்லூரியிற்
பிச்சமூர்த்தி அ
தைப் பரிசோதல்
தன: கவிஞர் மு. கள்ளின் தொடர்பு இனப்பு இவரை புகுத்திற்று. படி, இணைப்பிலுங் கவி லாம் என்ப் பரி காலத்தையே எண்ணமுடையவ யவர். சுய மன into dels) gau (UGT). கின்றன. இவருை களின் முதலாவது வெளியாயிற்று.
வது தொகுதி.ஏ
வாவது சுவடியாக
PTiTIL F H H 2:31, Wold Hii
 

கம் அவர்கள் சாவகச் த கல்வயல் என்னும் சாவகச்சேரி இந்துக் *று, சென்னேக் கிறித்து பட்டதாரியானவர்.
வர்கள் நடாத்தும் கவி எகள் இவரைக் கவர்ந் பொன்னம்பலும் அவரி கிட்டிற்று. இவற்றின் க் கவிதைத் துறைக்குட் மத்திலும், குறியீடுகளின் பிதை உருவத்தை ஆக்க fட்சிப்பவர். மரபு நிலே பிரதிபலிக்கும் என்ற ர். தனிப்போக்கு உடை ஆராய்வை (Aா சாடியiry டய கவிதைகள் தொனிக் டய புதுமெய்க்கவிதை தொகுதி 1964 இல் இவருடைய இரண்டா டு வெளியீட்டின் முத
வெளிவருகின்றது.
Rainbow Printer, Lil Stree L, C IIIb - 13.