Page 1

あcm。山cm
| ES-DE |

Page 2


Page 3


Page 4


Page 5
%
17 ஜும்மா விமாஸ்க்'
ܓܗ
 
 
 
 

võÜa.

Page 6
Title -
Author
Language as
Edition
Publication s
Copyright
Paper Used
Size es Type Points Pages
Lay-out & Cover Disign
Pri inicio
Binding -
Publisher
Price
Subject
பிற
அமைதியின் இறகுகள் (சிறுக.ை மூன்று முழு நிலவுகள் (நாடகம்
ஈழத்துச் சிறுகதை மணிகள் (விமர்சன் நெருப்பு மல்லிகை பரிகநா

Naantal in Geethai *Chempian Selvan”
Tamizh
First Bharathi Centinery Year June 1982 Mrs. R. Puvaneswary, 10 New Road, Athiady, Jaffna. White Print -- Sri Lanka. 175 c. m. x 125 c. m. Crown 10 pt. XII & 42 Miss. “Rema” 10, New Road, Athiady Jaffna. Abrami Printers, Jaffna. Card Board “Abrami Pathippakam” I7, Jummah Mosque Lane, Jaffna.
RS. 10-00 A search for the inner light by the soul based on the concepts of Hindu Philosophy written in a terse, pithy style bordering on poetry. Pictureque expositioris of everyday confusions arising out of observations of simple elementary and common substances sparking off a wealth of implicit faith in god spotlighted in lucid clear and easily intelligible prOSe.
தகள்)
TL b)

Page 7
பேராசிரியர் கலைப்பீடா!
UPSs) as
நவீன இலக்கியத்தின் முனை அதில் காணப்படும் பரீட்சார்த் இலக்கியங்களில் சிற்சில யாப் களுக்குக் கட்டுப்பட்டு இயங்கு கொள்ளப்பட்டது. தனி மனி புதுமையிலும்பார்க்க மரபுவழி போற்றப்படுவதாயிற்று. ஆற் கள் அவ்வப்போது புதுவதாக னரெனினும் பொதுவில் விதிக இயைய இலக்கியம் படைப்ப விளங்கியது. மரபுவழிச் சமு: இந்நூற்ருண்டிலே நவயுகத்ை புகுத்தியவனுன மகாகவி பார ளுைபூர்வமாகப் புதுமையை தின் அடிப்படைகளில் ஒன்று இலக்கிய வடிவம், சொல்லா! பல பரிசோதனைகளைச் செய்து வந்தோருக்கு அவன் ஆதர்வு அமைந்தான். யாப்பியல் மரபு தோடு நின்றுவிடாது ‘வசன ஆக்கத்தையும் படைத்தளித்த வசனம் என்ருே அதனை விவ * வசன கவிதை' என்ற சொற்! கொண்டான். புதிய வடிவ
 

கலாநிதி க. கைலாசபதி திபதி யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக்கழகம்,
ப்பான அம்சங்களில் ஒன்று ந்த வேட்கையாகும். முற்கால பியல் பாட்டியல் பிரமாணங் தம் மனுேபாவமே சிறப்பாகக் தர்கள் சாதிக்கக் கூடிய தற் ப்ெபட்ட அமைதியே பெரிதும் றல் மிக்க சிருட்டி கர்த்தாக் ச் சிலவற்றைப் புனைந்துள்ள 1ளுக்கும் பிரமாணங்களுக்கும் தே புலவர்களின் நெறியாக தாயத்தின் முறைமை அது. த நமது இலக்கியத்திலே தியே முதன் முதலிலே பிரக் ாடி அதனை இலக்கிய ஆக்கத் க ஆக்கி வைத்தான். யாப்பு, ட்சி, பொருள் இவற்றில் பற் காட்டியதன் மூலம் பின் மாகவும் வழிகாட்டியாகவும் களை அநுசரித்துக் கவிபாடிய விதை' என்ற பரீட்சார்த்த ான். கவிதை என்ருே அல்லது ரிக்க விரும்பாமையாலேயே ருெடரை அவன் அமைத்துக் ம் ஒன்றுக்குப் புதுமையான

Page 8
விவரணம் - நாமம். இன்றிய "வசனகவிதை” என்றுவழங்! களின் கவிதைகளும், வால்ட் முதலிய மேற்குலகக் கவிஞர் கீதங்களும் உந்துதல்களாக தமுண்டெனினும், அது பார பிற்குப் பூரணமான விளக்க யின் விழைவாகவே ‘வசன மறுக்கவியலாது. நவகவிை வாகவே வசனகவிதை பிற
'பாம்புப் பிடாரன் குழ பிறந்ததா? தொளையி ரன் மூச்சிலே பிறந்த தது. குழலிலே வெளி என்பது போன்ற பகுதியை ராலன்றி வேருென்றினலு சாலாது. வசன யுகத்தில் வந்தமைந்த வளர்ச்சிமுறை பாரதி தொடக்கி வைத்த னுக்குப் பின்வந்த படைப் ளுக்கும் மொழிபெயர்ப்புக ளது. அவன் வழிவரும் வசன பெற்று வந்திருப்பதையும் , குறிப்பாக, வங்கக் கவிஞர் இ பிரசித்தி பெற்ற கீதாஞ்சலி, மொழிபெயர்த்தவர்கள் கையாண்டனர். அவற்றுள் முன்னிலையில் உரையாடுவ தொனியையும் வெகுவாகப் யின் வசனகவிதையும் பெயர்ப்புகளும் பலருக்குட் யையும் நடையொன்றையும் காது. இதிலும் அவன் புது

iv
மையாததாயிற்று. பாரதியார் கிய படைப்புகளுக்கு வேதரிஷி விட்மன், எமில் வெர்ஹரேன் களின் கவிதைகளும், தாகூரின் இருந்தன எனக்கூறுவதில் அர்த் rதியாரின் புதுமையான படைப் மாகாது. பரீட்சார்த்த வேட்கை கவிதை" பிறந்தது என்பதை தயை அவன் நாடியதன் விளை ந்தது. லூதுகின்றன். குழவிலே இசை லே பிறந்ததா? பாம்புப் பிடா தா? அவனுள்ளத்திலே பிறந் ரிப்பட்டது” ‘வசன கவிதை” என்ற தொட ம் திருப்திகரமாக விவரித்தல் இது தவிர்க்க இயலாதவாறு
எனவும் விவரிக்கலாம். இப்பரிசீலனை முயற்சி அவ பாளிகள் சிலரால் சுய ஆக்கங்க ளுக்கும் பயன்படுத்தப்பட்டுள் கவிதை பற்பல விகற்பங்களைப் நாம் அவதானித்தல் கூடும். ரவீந்திரநாத தாகூரின் உலகப் கனிகொய்தல், முதலியவற்றை வசனகவிதை நடையையே வரும் கீதாஞ்சலி, இறைவு ைேடு து போன்ற தோரணையையும் பிரசித்தப் படுத்தியது. பாரதி தாகூரின் கீதாஞ்சலி மொழி புதிய வெளிப்பாட்டு முறை நல்கின என்று கூறுவது தவரு நெறி காட்டிய புலவன்தான்.

Page 9
உதாரணமாக, வில்லியம் பார்க் யரின் பிரார்த்தனைகளைத் தோத் தமிழாக்கம் செய்த முத்தையா நடையையே கைக்கொண்டார்
வசன கவிதையின் பண்புகள்
தில் நோக்குதல் இயலாது. ஒன் நோக்கிக் குறிப்பிடலாம். யாட் வில் உணர்ச்சிக்கு முதன்மை அ உரைநடைப் பாங்கினை அண்மித் மனம்கொள்ளத்தக்கது. கலிப்பா பும் மிக்குடையது என்ருல், ஆசி பினையும் இயல்பான பேச்சு ஒ பெற்றது எனலாம்.) இறு ளிலிருந்தும் இசைப்பண்பிலிருந் செய்யுள்களிலேயே-முற்காலக் கி கருத்துக்களும் சிந்தனைச் சிறட் அதன் தருக்கரீதியான வளர்ச்சி தாகூர், வெர்ஹரேன் போன்ே சிந்தனேச் சிதறல்கள் சிறப்பான உருக்கம் மட்டுமன்றிக் கருத்த வளமூட்டுவதாயுள்ளது. வசனக் தனிச்சிறப்பான இடமுண்டு. க கவிஞர்கள் வசனகவிதை படைப் உரைநடை ஆசிரியர்கள் சிலரு லில் கவித்துவம் வாய்ந்த வசன யிருக்கின்றனர். அவையும் பரிே உதாரணமாக, சிறுகதையாசிரி திய 'மனக்குகை ஒவியங்கள்' குறிப்பிடுதல் பொருந்தும்.
'கர்த்தராகிய பிதா, பரம ஒன்றைத் திறந்து எட்டி ஒரு தாயின் பெருமிதத்து ரின் கம்பீர மகிழ்ச்சியுட கவனித்தார். 9

ளே என்னும் ஆங்கில ஆசிரி திரமாலை என்னும் பெயரில் இரத்தினம் வசனகவிதை
அனைத்தையும் இவ்விடத் றை மாத்திரம் பொருத்தம் புவழிக் கவிதைகள் பொது |ளிப்பன. (யாப்புக்களிலும் தவைகள் உண்டு என்பதும் ஒசைநயமும் இசைப்பண் ரியப்பா உரைநடைப் பண் ட்டத்தையும் கூடுதலாகப் லுக்கமான யாப்பமைதிக தும் ஒரளவிற்கு விடுபட்ட கவிதைகளிலேயே-தத்துவக் பும் அழுத்தம் பெற்றன. சியாகவே விட்மன், பாரதி, ருரின் வசன கவிதைகளில் இடத்தைப் பெறுகின்றன. ாழமும் வசன கவிதைக்கு விதையிலே கருத்துக்குத் ருத்து வீச்சு அதன் உயிர், பதைப் போலவே நவீன ம் வசனகவிதையின் சாய ாச் சித்திரங்களைத் தீட்டி சாதனை முயற்சிகள்தாம். பர் புதுமைப்பித்தன் எழு
என்னும் படைப்பினைக்
ண்டலத்தின் சாளரங்களில் ப் பார்த்தார்.
|டன், ஒரு சிருஷ்டிகர்த்த ன், அப்பூமண்டலத்தைக்

Page 10
புதுமைப்பித்தனுக்கு முன்னு காவிய வசனத்தைக் ை இலங்கையில் எஸ். பொன் யிருக்கின்ருர், அகஸ்தியல தத்தில் நாவலாசிரியர்களை ரியர்களே உரைநடையில் சியில் ஈடுபாடும் வெற்றியு கூறத் தோன்றுகிறது. கவி ஒற்றுமைகள் உண்டல்லவ
இத்தகைய ஒரு பின்னணியி வனின் இந் நூலை நாம் ஆ ஆக்கமுயற்சிகளில் அவர் எழுத்தாளர் என்ற ஹோ அறிவர். ஏறத்தாழ இருபது எழுதி வருகிருர். அவரது தனித்துவத்தை அங்கங்சே வசன கவிதை-என்ருே?, 8 சித்திரங்கள் என்ருே வர்6 களில் பொதுவாகச் சோக யும் பல சந்தர்ப்பங்களில் என்பது அழுகை அன்று. தின் குமைவு என்று கொ கதைகளுக்கு முன்னுரை * ஒரு கவியுள்ளம் - சோக என்று விவரித்தார். அ; g:Iru Jða) இந்நூலில் க அதுவே ஆன்மரீதியான அமைந்து விடுவது கண்கூ
இந்நூலில் இடம்பெற்றுள் கீதங்களை - உற்று நே றம், சர்ச்சைகள் இவற்று ஏற்றுக் கொள்வதால் ஆ ஏற்படவில்லை என்றே .ே

vi
ம் பின்னும் சிலர் இத்தகைய கயாண்டு பார்த்திருக்கின்றனர். னுத்துரை சிலவற்றை எழுதி ஒரயும் குறிப்பிடலாம். மொத் ப் பார்க்கிலும், சிறுகதை ஆசி கவித்துவத்தைக் காணும் முயற் ம் கொண்டிருக்கின்றனர் என்று தைக்கும் சிறுகதைக்கும் பல TP
லேயே திரு. செம்பியன் செல் அணுகுதல் வேண்டும். பல்வேறு ஈடுபடுவரெனினும் சிறுகதை தாவிலேயே அவரைப் பலரும் வருடங்களாகச் சிறுகதைகள் சிறுகதைகளிலும் நடையின் 6 காணக்கூடியதாய் இருக்கும். காவியப்பண்பு வாய்ந்த உரைச் ணிைக்கத்தக்க சொல்லோவியங்க உணர்ச்சி இழையோடுவதை நாம் காண்கிருேம். சோகம் பிரலாபமும் அன்று. உள்ளத் ள்ளலாம். புதுமைப்பித்தனின் எழுதிய ரா. பூரீ. தேசிகன் த்தினுல் சாம்பிய கவியுள்ளம்" ந்தகைய சோக உணர்ச்சியின் ாணக்கூடியதாய் இருக்கிறது, தேடலுக்கும் அடிப்படையாய் டு.
ா சொற்சித்திரங்களை - வசன ாக்குமிடத்து, மனத்தடுமாற் க்கூடாகவும் இறையுண்மையை சிரியருக்கு நம்பிக்கை இழப்பு நான்றுகின்றது. வாழ்வில் நம்

Page 11
Will
பிக்கை வரட்சி என்னும் விரக் அதற்குக் காரணம் ஆசிரியர் லும் நம்பிக்கை இழக்காமைே யதார்த்தத்தை - துன்ப துயர ருக்கிருரே அன்றி வாழ்க்கை விவர்த்தமானது என்ருே வியாச் வில்லை.
ஆசிரியரது உலக அநுபவங்கள் உ ஒருபுறமிருக்க, அவற்றை இவ்வி வடிவில் ஆசிரியர் அமைத்தற்கு வழிகாட்டிகளாயும் இருந்த இ இவ்விடத்தில் நினைவுகூர வேண் முதலிய நவீனர்களின் பாடல்க வைணவ மரபினை வளர்த்த ட ணர்ச்சிப் பாடல்களும் ஆசிரியர் யும் பெரிதும் நிர்ணயித்துள்ள மார்த்திக விஷயத்தில் சூனியம் வற்ற சோகம்’ இவை போன்ற பெறவில்லை. ஆசிரியரைப் பொறு பாடு அவரை ஆட்கொள்ளவில் இப்பண்பு விதந்துரைக்க வேண்
பரிச்சயம் காரணமாகப் பலருக்கு கீதங்கள் தாகூரின் கீதாஞ்சலி ே களை நினைவூட்டக் கூடுமாயினு ஒரளவு பயிற்சி உள்ளவர்களு வாசகர், நம்மாழ்வார், தாயும ளின் நினைவு வராமற் போகாது என்பதல்ல என் கருத்து. அவர் உள்ளத்திலே அநுபவங்கள் முட் அவை இலக்கிய வடிவம் பெ அநுகூலமாயிருந்திருத்தல் வேை வாதமாகும். உதாரணமாக,
நீ கொடுப்பவற்றிலிருந்தே முடியும்.

தி நிலை இவற்றில் இல்லை. விடிவிலும் விமோசனத்தி யயாகும். புறநிலைப்பட்ட ங்களை - அகநிலைப்படுத்தியி
அர்த்தமற்றது என்ருே கியானஞ் செய்ய முற்பட
ருமாற்றம் பெற்றிருப்பது பாறு 'இறை விண்ணப்ப
முன்னுதாரணங்களாயும் இலக்கியப் படைப்புகளும் ாடியவை. பாரதி, தாகூர் 1ள் மட்டுமேயன்றி, சைவ, பக்திக் கவிஞரின் தன்னு ாது நோக்கையும் வாக்கை ன. அதஞலேயே "பார - நம்பிக்கைவரட்சி, முடி றவை இங்கு மேலாதிக்கம் பத்தவரையில் அந்நியமயப் லை என்றே தெரிகிறது. டியதொன்று.
த இந்நூலிலுள்ள வசன போன்ற நவீன இதய ஒலி னும், தமிழிலக்கியத்தில் க்கு, சுந்தரர், மாணிக்க ானவர் முதலிய கவிஞர்க 1. ஆசிரியர் பக்திக் கவிஞர் களின் பாடல்களைப் படித்த டி மோதிக் கலங்கும்போது றுவதற்கான அகச் சூழல் ண்டும் என்பதே எனது
, எதையும் நான் தர

Page 12
நீ தந்ததையே திருப் எடுக்கிறேன்.
அது பக்தன் என்னும் பகுதியை (பக், ! வாசகரின் “கோயிற்றிருப்பு வியப்பில்லை.
"தந்ததுன் தன்னைக்
சங்கரா ஆர்கொலோ அந்தமொன் றில்லா யாதுநீ பெற்றதொன் சிந்தையே கோயில் ( திருப்பெருந் துறையும் எந்தையே ஈசா உட6 யான் இதற் கிலன் : என்னும் பாடலில் முன்னிறு யாடும் தன்மை சுவை *ஆர்கொலோ சதுரர்' பேருவகை பொங்கி வழ பல்வேறு நிலைகளில் இறை: தர்க்கிப்பதைபும் கூட பச் பாடல்கள் நமக்கு உணர்: டத்தையும் வலுவையும் ! நம்மாழ்வார் மூன்ரும் திரு வாழுயிரே" என்று இறை ஒன்றிலே
6Tsongsron uri? u
தந்த நீ கொண்டா என்று கூறிவிடுகிருர். இத் இந்நூலைப் படிக்கும் பொ திரையைக் கிழித்துக் கெ ஆசிரியருக்கு ஏற்பட்ட அ

viií
பித் தந்து நான் புதுப் பெயர்
9) நாம் படிக்கும்போது, மணி பதிகம்' நினைவில் மின்னுதல்
கொண்டதென் தன்னச்
சதுரர்
ஆனந்தம் பெற்றேன்
றென்பால் கொண்ட எம் பெருமான் றை சிவனே விட்ங் கொண்டாய் ஒர்கைம் மாறே' றுத்தித் தனியுரிமையுடன் உரை பபயப்பதைக் கா ண லா ம். என்னும் வினவில் பக்தனின் மிவதைக் கண்டுகொள்ளலாம். வனே விளித்து விளம்புவதையும், திக் கவிஞரின் தன்னுணர்ச்சிப் த்துகின்றன. அம்மரபின் ஒட் இந்நூலிற் கண்டுகொள்ளலாம். நவாய் மொழியில் "ஊனில் வன விளித்துப் பாடும் பாடல்
ான் ஆர்? ந்இ?னயே
தகைய பாடல் அடிகள் L GR) ழுது மீண்டும் மீண்டும் மறதித் ாண்டு பளிச்சிடுகின்றன. இவை ருட்டுணர்வின் மூலங்கள். அவற்

Page 13
iX
றையும் நினைவூட்டுவது இக்கீ
L 160) .
'உன் அலகிலா விளையாட் கவிந்து திக்குமுக்காடச் உனது குமிழ்ச் சிரிப்பின் மயங்கி விழுகின்றேன்" *உன் பாத கமலங்களைச் கிடைத்தவை இம் முட்ே * உன்னை எங்கெல்லாமோ
தான் மிச்சமா?? * உன்னை என் மனவலையி விரித்துக் காத்திருந்தேன் "உள்ளமே கோயில் .
ஆத்மாவே தீபச்சுடர்"
இவை போன்ற வாக்கியக் கோ மாணிக்கவாசகிரிலிருந்து பார் கவிச்சிதறல்கள் மின்னுகின்ற6
முற்கால பக்திக் கவிஞர்களின்
ஞானக் கவிஞர்களின் வசன ஆசிரியரது நெஞ்சிலும் நாவி யாகவும் மறைமுகமாகவும் ! உள்ளபோதும், வேறு சக்தி அவற்றில் கலந்துள்ளமையும் பாக, புதுக்கவிதையின் கூறுகி இனங்கண்டுகொள்ளலாம். முதலியவற்றின் வீச்சிலும் அ வீரு?ர்ந்த வார்த்தைப் பிரயே தற்காலப் புதுக் கவிதையின் ே சுவைக்க முடிகிறது. பழமைய களிற் சங்கமிக்கின்றன. பெள களைக் கொண்டு "புதுமெருகு'ச் களின் நடையை நோக்கில்ை விதத்தில் கவிதைப் பண்புகள்

தங்களின் ஆற்றலுக்கு அடிப்
ட்டு போர்வை என என்னைக் செய்கின்றன. ா அர்த்தம் புரியாமல் நான் (பக். 10) சூட்ட எனக்குக் செடி மலர்களா?" (பக். 11) தேடித்தேடி இளைத்கது
(பக். 17)
ல் அகப்படுத்த. r” ” (பக். 19) நெஞ்சமே கர்ப்பக்கிருகம் (Li, 23)
லங்களைப் படிக்கும்பொழுது இ வரையிலான பலரின்
|ს)T -,
அருட்டாக்களும், பிற்கால ா கவிதைகளும், பிறவும் லும் நின்று வெளிப்படை இக்கீதங்களை நெறிப்படுத்தி களும், செல்வாக்குகளும் கவனிக்கக்கூடியதே. குறிப் 5ள் சிலவற்றை இவற்றில் படிமங்கள், உருவகங்கள் வற்றுக்கேதுவாக அமைந்த பாகத்தின் லாவகத்திலும் பாலிவைச் சில இடங்களில் ம் நவீனமும் இவ்வாக்கங் ராணிக இதிகாசக் சுருக் சிறுகதைகள் எழுதியவர் அது எதிர்பார்க்கக்கூடிய பொதிந்ததாகவே இருக்கக்

Page 14
காணலாம். பி. எஸ். ரான த. நா. குமாரஸ்வாமி, பு இலங்கையர்கோன் முத 'தொண்டர்நாதன் தூது கோயில்' , 'அன்று இர ‘மேரி மக்தலேனு’ ஆகிய இதனை அறிந்திருப்பர். இ சாயல் கவிந்திருப்பினும்,
பும் இலக்கியச் செழுமை பற்றுக் கோடாய்க் கொ6
இவை பரிசோதனைகளாக இ சகாப்தத்துக்குரிய மரபு 6 இன்னும் பரிசோதனைகளுச் யும் உண்டு. விட்மனேயும் யில் புதுக்கவிதை முறைை ந. பிச்சமூர்த்தி (1900 - தொடரும் என்றே நான் அது மெய்யாக வேண்டும் வங்களிலிருந்தும் வானெெ முதலிய தொடர்பு சாத உரைநடையும், கவிதையு, பாதிப்புகளைப் பெற்று வ உரைநடை புதிய பரிம மொழியியல் அறிவு, பன களையும் வாய்ப்புக்களையும் கவிதையிலிருந்து உரைப்பா பரிசோதனைகள் எதிர்கால என்றெண்ணுவது தவருகா
இவற்றை வாசித்துக்கொண் கொய்தல் மொழிபெயர்ப்பி இரசிகர் வி. ஆர். எம் நினைவுக்கு வந்தன.

烹
மயா, எம். வி. வெங்கட்ராமன், துமைப்பித்தன், க. அழகிரிசாமி லியோர் முறையே எழுதிய ” ”, “ “ G395 TTL Lif?” ”, “ “ Ur Fruto Urritu Gör வு" "வெந்தழலால் வேகாது', சிறுகதைகளைப் படித்தவர்கள் |க்கீதங்களிலும் சமகால உலகின் அவற்றின் தொனியும் தோரணை
தோய்ந்த காவிய நடையையே ண்டுள்ளன.
Iருப்பினும், ஒருவகையில் பாரதி வழிப்பட்டனவாகவே உள்ளன. கு எவ்வளவோ இடமும் தேவை பாரதியையும் படித்த கிளர்ச்சி யைச் சோதனையாக ஆரம்பித்த - 1976), "இப் புதுச்சோதனை நம்புகிறேன்" என்று எழுதினர். . பழைய கலை இலக்கிய வடி பி, தொலைக்காட்சி, திரைப்படம் னங்களின் மூலமாகவும் நவீன ம் (புதுக்கவிதையும்தான்) பல நவது கண்கூடு. நம் கண்முன்னே ானங்களைப் பிரதிபலிக்கிறது. டப்பாளிக்குப் புதிய சிந்தனை தோற்றுவித்திருக்கிறது. வசன க்கள் வரை வளர்ந்து வந்துள்ள த்திலே துரித நடைபோடும்
து.
டிருக்கையிலே, தாகூரின் கனி ன் முன்னுரையில் இலக்கிய 1. செட்டியார் எழுதியவை

Page 15
xi
‘கடவுள் மனித இதய உலகமே, கலங்கிக் கல, உள்ளம், சஞ்சலப் பொ கிறது. ஒளியலைகள், மின் நிழல்களை மனித இதயங் பேரொளிச் சிகரத்தில் செ வாரி இறைக்கின்றன."
பக்திக் கவிஞர்களின் மரபிலே,
கலங்காத கவிஞன் சொற்கள் தட்டித் தட்டி எழுப்பும் அகன் காலத்தாலும், இடத்தாலும், ! லிருந்து வேறுபட்ட வாரிசுகள கின்றன எனலாம்.
ஆசிரியரது முந்திய படைப்புக்
கவனித்து வந்தவர்களுக்கு இந் ரீதியான வளர்ச்சிக்குட்படுவனவ கல்விப் பின்னணி இதற்கு : நோக்கு, தேடுதல் விழைவு, என்பன ஆசிரியரை எப்பொழு றன. அவற்றின் ஈர்ப்பை அவற்றிலேயே ஆசிரியரது ஆ அவரது பரிசோதனையும் பன்: தமிழிலக்கியப் பிரவாகத்தில் நமது எழுத்தாளர் பலர் மொ உரிய முக்கியத்துவத்தைக் கவன பொருளைப் புனைந்து கூறுவதிலு ஆசிரியர் செம்பியன் செல்வன் முயற்சிகளை மேற்கொள்ள :ே கிறேன். இலக்கியச் சுவைஞர் ஆதரிப்பார்கள் என்ற நம்பிக்ை

பத்தைச் சுற்றி வருகிருர், ங்கித் தெளிகிறது. மனித ய்கையில் நீந்தி ஊசலாடு னற் சிலம்பம் வீசி, பயங்கர களில் படியச்செய்கின்றன. ாய்த கணிகள் இனிமையை
"சோகத்தையும் கண்டு ", கடவுளின் கதவையே ண்ட சக்தி வாய்ந்தவை". கருத்துணர்வாலும் அவற்றி rாக இக்கீதங்கள் விளங்கு
களையும் பரிணுமத்தையும் நூலில் உள்ளவை தருக்க ாகவே தோன்றும். அ ைரது உதவியுள்ளது. உளவியல் நடைச்சிறப்பு நாட்டம் தும் கவர்ந்து வந்திருக்கின் இந்நூலிலும் காணலாம். ஆளுமையும் பலப்படுகிறது. Fருகிறது. நவீன ஈழத்துத் இப்போக்கும் ஒன்ருகும். ழியTட்சிக்கும் நடைக்கும் ரிக்கத் தவறிவிடுவதுண்டு. லும் திறமை வேண்டும். மேலும் பல பரிசோதனை வண்டும் என்று விரும்பு ர்கள் இதனை வரவேற்று
க எனக்குண்டு.

Page 16
அபிராமி பதிப்பகம் தனது இதயக் கதவுகளைத் தட் வூற்று உருவகச் சித்திரங் "நாணலின் கீதை' என்னு சமர்ப்பிக்கின்றது. அபிராமி பதிப்பகம் ஆத் மூலமே நாளைய நல்லுல சு கந்திரம் என்பன அர்த் திண்ணமாக நம்புவதன் அறுவடை. மானிட மேன்மை கூறும் சிந்தனைகளை நன்கறிந்த அவற்றை வேகமாகப் பு துக்கும், சுயநலத்திற்கு அவர்களிடம் ஆத்மச் சு: மையே காரணங்கள் என பூபாள ராகங்கள் இசைக் தத்துவங்கள் வாழ்விலிருந்து தத்துவமாகின்றது. வாழ்வு தேடுதல் நடாத்தும் சுய
இந்நூல் வெறும் தத்துவ அர்த்தபூர்வமான உன்ன வழங்கிய உரைநடையில் காணமுற்படும் முழுமைய லடங்கும் பிரபஞ்சமென ஒடுங்குவது இதன் இலக்கி கவிதை என முப் பண்பு டமைந்த இப்படைப்புக்க றையும் தனித்தனியே ெ நூல்களிலிருந்து முற்ருக பரிமாணம் ஒன்றினை கலந்தமைந்த அறிவொளி
முன்னுரை என ஆய்வுரை வ அவர்கட்கும் ஏனைய அட எம் நன்றி.

முதல் வெளியீடாக, ஆத்மாவின் டியெழுப்பும் உள்ளொளி உணர் கள் பதினென்றைக் கொண்ட Iம் இந் நூலை இலக்கியவுலகிற்குச்
0 விழிப்பை ஏற்படுத்துவதன் கில் சமத்துவம்; சகோதரத்துவம்; தரீதியாக இயங்கமுடியும் எனத் " விளைவே இந்த இலக்கிய
நல்ல பல தத்துவார்த்தச் நவர்கள் கூட, தடப்பியலில் றம் தள்ளித் தனிமனித வாகத் ம், பலியாகும் கேவலத்திற்கு, த்திகரிப்போ, விழிப்போ நிகழா எலாம். இதனல் புது யுகங்களின் கட்படாமலே போய்விடுகின்றன. து கருக்கொள்கின்றன; வாழ்வே பின் தரிசனங்கள் உள்ளும் புறமும் விமரிசனமே இந்நூலின் சிறப்பு. ார்த்தச் சிந்தனையல்ல; அழகிய எத இலக்கிய வடிவம். கவிதை , ஆத்ம ஒளியில் மனிதனை இனம் பான இலக்கியம். பனித்துளியி இதன் விசுவரூபம் குறளென கியப்பலம். தத்துவம் - க ைக - களும் ஒருங்கு சேரக் (ი)კვნrrGზior ள். இத் தன்மைகள் ஒவ்வொன் காண்டெழுந்த ஏனைய முன்னைய வேறு பட்டுப், புதிய இலக்கியப் அறிமுகம் செய்வதை உணர்வு 'யில் உணர்ந்து கொள்ளலாம். மங்கிய, கலாநிதி க கைலாசபதி பிராமி அச்சகக் கலைஞர்கட்கும்
6Tai). முருகானந்த ចំ

Page 17
(jut,
உன் ஆலயத்தின் மணிக்கது துக்கொண்டு மலரின் இதழ்கள்ெ
உன் திருக்கோலக் கருணை பரப்ப, அதில் ஆழ்ந்து போ குட உன் சந்நதியே, உன் புகழ் கின்றதே. வலம்புரிச் சங்குகளின் வளமார்! துளையிட்ட மூங்கில்களின் சுநா: தம்புராக்களின் கருதி லயங்களு நாதஸ்வரங்களின் நாதச் சுருள் மத்தளத்தின் மதமதர்த்த அதிர்வுகளும்,
உன் செவியை நிறைக் உதட்டிலே குமிண் சிரிப்பை மடி
ஆணுல், என் குரலும், உன் திருக்கோயி: உன் செவியை மஞ்சமாகித்
என் மனம் மதுகரனின் இ ரீங்காரமாய்த் துடிப்பது 2-ன் குழையணிந்த பூஞ்செ விழவில்லையா?.
தேவா,
ஆழ்கடலின் மெளனக் அழுக்கே, உணவாகி, உடையாகி, மெளடிகத்தின் முதல் காலம் கழித்த என்னுட
 

கிளிஞ்சலின் கீதம்
வங்கள் "கலை" ரெனச் சப்தித் ான விரியத் திறக்கின்றன.
ஒளி மகரந்தமாய் :னம் ம் இதயங்கள்.
bபாடும் இசையரங்காகி விடு
ந்த முழக்கங்களும், தன அலைகளும், ம் ,
களும்,
கின்றன.
ரவிடுகிருய்.
ல் வாசல் நிறைத்து,
தவழவேண்டும்
விகளில்
குகைகளில் கர்ப்பழrதி,
శీ)

Page 18
፵|
sy til 12, it is துய்மை செய்து, அலைத் தோணி ே (தோணியா, குப்ை கடல் ஒரம் மணல் நடுவில் - (தேவனே, உன் க உணர்வற்ற உயிர் உள்நோ ஏற்படக் மணற் படுக்கை அ மலர் மஞ்சம் விரி என எற்றிவிட்டா என் இனிய சோதரர்கள், மூத்தவர்கள், வலம்புரிச் சங்குகள், உன் முன்றலில்,
உன்னையே அபிநயி ஒங்காரமாய் முழக்கமிடுகின்றனர் உன்னேத் தம்பால்
ஆணுல்,
நானே
கிளிஞ்சலா மணல் மீது கோலமிட்டு
பயனற்றுக் கிடக்கி உன் முன்றலிலே என் கீதம் என் ஆவல் ஒலி உன் காதில் விழவே விழாத
LD5, ITL't நான் உன்னே

மலேற்றி
5ι 1 Gμπτη Ρ)
ருனேதான் என்னே? க் கூட்டிற்கும் கூடா தன்ருே?
மைத் தாய்
த்தாய்?)
tly?
தது
r"
ஈர்த்துவிடத் துடிக்கின்றனர்.
tվ }
ன்றேனே?
ஒலிக்காதா?
பிரபோ, கடந்தேறுவது, 「 琴gのi-のリ

Page 19
ஆஹண் நீக்கி, உற்றர் நீக்கி உயிர்க் கூட்டைச் சுமந்து, கரை மனலில் G34565). L' Lu5,6565r உச்சி வெயினின்றும் எழும் என் கீதம்,
ஒரு கிளிஞ்சலின் கீதம் உன் கன்றின் கதறல் உன் கரப் புல்லிற்காக தவிக்கும், ஏங்கும் என் இரங்கற் பா உன் திருச்செவிகளில் விழ விழுந்தும் உன் இரசனைை கவனத்தின் கணப் ே கவரவில்லையா? இசைவள்ளலே,
நானறிவேன், 6 FGör g) 33) JF, LITT L Gi), og குறைகள் நிறைந்தவை
நான் என் செய்வேன் என்னிடமுள்ளதைத் உனக்கு நிவேதனம் செய்ய மு என்னிடம் இல்லாததை எதிர்பார்க்கும் அளவிற்கு
- நானில்லையே.
முத்

fs
ழவில்லையா?
ய, ஈர்க்கவில்லையா?
பொறியை,
ாளம், ராகம் எல்லாமே. . ப; குற்றங்கள் பொருந்தியவை.
72 தானே நான்
(டியும்?
தோடு பவளத்தையும், கொடு கிப்பியையும்

Page 20
ஐயனே,
இதுவென்ன சே வாழ்வே அநித் அநித்தியத்தையு பயனற்றதையும்
படைத்ததால், பெருமை குன்றி
பச்ை
!.! # ଛ୪)
2.r
ᎧT ᎶᎹr
உன்ற எட்டி
அருள் பாலிப்பவனே,
என் கீதம் உன் தாளின் மீண்டும், என்னை ஆழ்

ன்னிடம் சேர்ப்போர் ன்னை ஏன் உன்னிடம் ழைத்து வரவில்லே? ர்ன, வர்ண நிறமிட்டு வண்ணுடலைக் லயாக்கி, வண்மனலில் லையின்றிக் கிடக்கும் ன் உடலை ன் கீதத்தை ன் புறக்கணித்தார்?
புறக்கணித்தீர்?
ாதனை
50 unitorri?
ம்,
ஆடன்
யதாகாதா?. சக் சுட்டுடனே பக்தர்களைச் சேர்ப்டவுனே ! சகழற்றி,
fi, (5) Lp (B) fyrr lí)
கீதமாய், சப்திக்கும் ஆசை,
உன் பெருமை றனுக்கே எட்டவில்லையா? யுதைத் தாயா?
செவியில், ஸ் படியவில்லே என்ருல்,
கடலில் சேர்த்துவிடு.

Page 21
இல்லாவிட்டா உன் தாளில் இது ஒன்றினை செயலாக்கிவிடு
என் ஆசைகளே. என் ஏக்கங்கே உன் புகழ். ஞானப்பெருமை. தேவனே. 1.
கரை சேர்த்த படே ஆழ்கடல் சேர்க்கத் வந்த வழி செல்ல முடி தத்துவமும், நீயும்.
நானே?.
இப்படியே,
வெண் நிறப்பரப். சுடு மணலில், ஈரப் புதரில்,
காத்தே கலங்க ே
e
C உனக்கு வரியோடிய சங்கா வே
தாரை தப்பட்டைகளா வேண்டு சப்திக்கும் நாதசுரங்களா வேண்
ஐயனே!. இதுெ
@To!

ல்,
கலக்கவிடு. யாவது என் கீதத்திற்காகச்
.
ளே . பெருமூச்சுக்களே. அருட்கொடைகள்.
$ாட்டி,
தயங்குகின்ருனே?.
டயாது என்ற தத்துவமா?. சித்து விளையாடுகின்றிர்கள்.
tais (Spir?...
ான் அழகு,
என் கீதம்,
உன் விழிக்கு,
உன் செவிக்கு
இதமே இல்ஃயா?.
ண்டும்?
}h...?
ாடும்.?
வன்ன சோதனை?. , வலியற்ாே?ன்
2 : 。ふ1 燃 * :: ܗܡ ரிடம் இவையெல்லாம் ஏதும்

Page 22
δ/
ஆ. ஐயனே. நீயா?. உன் குஞ்சித பாத கமலங் பின்னிசையாக, உன் வரவுக்குக் கட்டியம் உன் வரவுக்காக என்னுள் எ அரங்கமே காலியாக, ஆசைகளே அந்தரங்கத்தில் நீ கிரும்பி விடுவாயோ? வழி நின்று தடுக்கவும் சக் நிலை குலைந்து, பொறிகலங்: நீ வாய் மகரந்தம் சிந்துகி/
"என்ன இது கோ நினைக்க, வழியில் *அமரம், அவன் அங்கு சென்று யா கும், இங்கும் 7 *ւյrհայhԹ6) 2n)(3uւյշ ... "அவனை மன சில்ை கிா?ன். மனச்கோ ம்ை அவனே? அ 6Torr # 5’, (), 1/r^, உணர்வில் அவன்
கள் என் செவிகளி வொன்ாகக் கற்ப? ஆத்மார்த்த ஒன்ற அதன் கலையழகுட6 வேன்.
கண்ணுல் காண்பத துணையுடன் அவன் தற்கு அவனிலிருந் துவது சிறந்தது. பார்த்தால். எத்

கள் என் கீதத்திற்குப்
கூறுகின்றனவா? ன்ன ஆயத்தங்கள் அரங்கேறின.
ஆர்ப்பாட்டமிட்டால்..?
கியற்றுத் தவிப்போடு,
5.
m?u}.
பிலக்கத்தான் வருகிறீர்கள் என இங்கேயே கங்கிவிட்டீர்களே??? என்னுள்ளே இருக்கும்போது ரைக் கரிசிப்பது? அவனே அங் ங்கும்.”*
GrGir650r (Arrrrry FN forf, argir? ... ”
நெருங்கில்ை அண்மையில் நிற் யிலம் அவனே. அதிலிருப்பவ வள்ை அவரினச்காண இந்த வளிதான் எhmக. மா னகே பாத காளிகையில் சிரசைச் லின் மங்களகரமான புனித ஒலி ல் புச் சொரியும். நான் ஒவ் ன செய்து கொள்வேன். என் ப்ெபுடன் இறையுடன் கலந்து ன், கருணையுடன் இலயித்து விடு
னே விட, கற்பனையில் அறிவின் அழகை, அற்புதத்தை ரசிப்ப து மனவெளியை அகலப்படுத் சூரிய ஒளியை எட்ட இருந்து தன அழகு. வண்ணம். மலர்

Page 23
விரிப்பு'- குரலில் ( கிறது. சிரிக்கிறது. நெஞ்சம் குளுமை க
தேவனே.
உன் திருவுள்ளக் கருத்ை புலப்படுத்துகிருய். அதனை தவித்தும். ஏங்கியும். தும். விரக்தியுற்றும்.
L-Ir6óoT l... L-Ir6óor l... L LI
இ- மணியோசை வெற்றி சிதறலாய் மீண்டும் ஒலிக்
ܓ.
 
 

|7
தெய்வம் இறங்குகிறது. கனி
ாண்கிறது.
த எப்படி எப்படியெல்லாம் அறியாத நாம். புலம்பியும் உருகியும். திருப்தியழிந்
T6 or ... யின் கீதமாய், போதனைச் கிறது.

Page 24
ஞான தேவனே,
உன் அருட் கருணை ! டம் குளுமை காண்கிறது. பின் மதமதர்ப்பில் தாய் லாம் ஊடுருவிச் சுரங்கள பராகச் சுரங்கள் எண்னற்
புஷ்பங்கள் :ாற் பில் தூவி, தோட்டத்தைச்
இவையாவும் எனது (பு
விளைச்சல்களே என ஆ.
விநாடி இறுமாந்து நின்ற
என் இதயமலர்கள்
சொந்தமான தென்ற நி:
என் இதயமே நிலையான
யவன் நீ இருக்க, στο» ής
ணையாரின் நகைப்பிற்குரிய
சொந்தம் கொண்டாட ே
1 rib, 6). If t for
வெப்பம் மி
இஃலகள் உ
செடிகள் கு.
மலர்கள் ச{
மகரந்தம் :
பற்றைப் பு
கோரை அரி
புல் நாக்குக
என் இதயக் கரணை வெட
காட்டி நின்ற வேளையிலே
வரண்டு, பாளம், பால
அவிந்த நாக்குகளின் கா

முள்ளும் மலரும்
மழையிலே என் இதயத் தோட் கனிந்து சிலிர்க்கிறது. இலிர்ப் மையூபின் பரவசம் உள்ளேல் ாகி அதிர்கின்றன. அந்த இன்
22. norr ?. tri ger i sr: ' ?) T 12. சிம்மாசனம் ση ύ οι δεδr /} } Gö] . மயற்சிகளே. ίδια μια να φτ ங்காரத்தில் நான் சொற்ப போது.
அனைத் தம் உனக்கே உனக்குச் 2ணப்பின்றி. எனதே எனது - து என்ற இறுமாப்பில் உடை 3 செrந்தமான தென்ற பண் அறியாமையினுல் ஒரு கன ம் என் மனம் அவாவியபோது .
5.
குந்து
திர்ந்து
ச்சிகளr ய்
ருகாய்
துரசாய்
தரின்
}ðir sir
;Griftly டிப்புகளில் கரு நிழலாய் பயம்
. . . . . .
1ாக வெடித்த உதடுகளின் வி படிந்த 1ற்களில் மஞ்சட்

Page 25
சிரிப்பும் மறைந்த அந்தியி( முதலே
இதயம் உன்னதே. அதன் னதை உன்னதாக்க முயன், பற்றை நீக்கிலேனே?. இதய மண்ணை உழுது, ப; காசு மலர்த்திய தோட்டத் புஷ்பங்கள் மலர்ந்த ஒரு க தோட்டத்தின் விளைச்சலில் மாறினேன். அந்தத் தடுமா என் தோட்டத்தையே குஃ இறையே
என்னை மன்னித்து விடு கிய உன்னைக் கொண்டு பூ களை அமைப்பேன். நான் பெறுவேன்.
எனது புத்தம் புதிய ே புது யுகப் பூக்கள் மலரும். புத்தழகும், புதுவண்ணமும் மார்பில் உன்புகழ் பரப்பும் தொடுப்பேன் மலர்ச்சரங்கள்
என் கரங்கள். மனம் சீர்படுத்துவதில் ஈடுபடுகின் இறையே! என் கரங்க மனதிற்கு ஆனந்தத் தேனை நீ கொடுப்பவற்றிலிருந் முடியும்.
நீ தந்ததையே திருப்பி எடுக்கிறேன். அது -
பக்தன். பெற்ற கடனைத் திருப்பு என்னும் புதுப்பெயரை வழி

19
இயல்பு உன்னதா? என் ற போதும் என்னது என்ற
தமாக்கி, உரமிட்டு உனக்
தில்,
னத்தில்,
ஒரு கணம் மயங்கித் தடு
ற்றம்
பத்து விட்டதே!
!ெ இனி உனக்காக, நாணு த்துக் குலுங்கும் பூஞ்சோலை உன்னிடம் மன்னிப்பைப்
தோட்டத்திலே நவ நவமான அவை புதுப் பொலிவும்,
, கொண்டு உன் வீரம் செறி
மணிகளென ஒளிர நான் T.
எல்லாமே தோட்டத்தைச்
2ᎶᏡᎢ . ஊருக்கு ஆற்றலைக் கொடு. க் கொடு.
தே, எதையும் நான் தர
த் தந்து நான் புதுப்பெயர்
அளிப்பவனுக்கு வள்ளல் ங்க நீ ஆடும்- விளையாட்டு,

Page 26
10
இந்த விந்தைகள் என் தோட்டத் விதைகள். பதியன்கள் எல்லாமே தளிரிட் களை. பருவங்களே. எதிர்பார்த்து எதிர்பா வசந்தம் நல்வரவு யேற,
நான் ஆவலுடன் ஆ! என்ன ஏம! களில். மலர்களில். களே மலர்ந்தனவா?. என் செடிகள் புவி பருவம் வந்தும் ப இறையே இதுவெ என் தோட்டத்தில் டங்களும், குருக்கத்திக ருக்கின்றனவே?.
உன் அலகிலா வி:ே கவிந்து திக்குமுக்காடச் உனது குமிழ்ச் சிர் மயங்கி விழுகின்றேன். தத்துவத்தின் தரிசனனே!
நான் விதைத்த வித்து நாளும் பொழுதும் - க மூடாது காத்திருந்து போ போக
கவனிக்காதவைகளும் ( நிலம் பிளந்து மனதின் இ புஷ்ப்பித்தன? தேவனே! இது உன் போத

உன் விடயங்களில் மட்டும் தான். திற்றன் எத்தனை செடிகள்.
YT . . டுச் செடியாகி, பூ மலரும் காலங் வசந்தங்களே சாதகப்பகF என ர்த்துக் காத்திருந்தேன்.
கூற, பருவம் செடிகளிலே குடி
விழித்திருந்தேன். ாற்றம். வேதனை. நெஞ்சங்
இதழ்களுக்குப் பதிலாக முட்
டிபிக்கவேயில்லை. லராத பெதும்பைகளா அவை? ன்ன கூத்து? ன் எல்லைகளிலே, நெருஞ்சிக் கூட் ஞம் நிறைந்து சிரித்து மலர்ந்தி
ாயாட்டு போர்வை என என்னைக்
செய்கின்றன. ப்பின் அர்த்தம் புரியாமல் நான்
க்கள் எப்படி இனம் மாறின? ண்ணின் மணிகள் என இமை வித்தவைகள், வளம் பெருது
வேண்டாதவைகளும், வேரோடி றுமாப்பு எனப் போதிைத்துப்
2BT uurir? Går un L.' Llifr?

Page 27
உன் பாத கமலங்களைச் இம் முட்செடி மலர்களா? இச் அழகற்ற மலர்களும் உனக்கு
ஐயனே!. உன்னை நான்
ஆ1. தேவனின் தேவே கொண்டேன். தோட்டத்தை நான் என்ற ஆணவத்தைே தேன். ஆணவங்கள் முட்ச தான். உன் போதனைகள் மன விட்டுப் படர்வதை உணர்கின்
நந்தவனத்தில் ( நந்தவனமே பழு இறைவா!. தோட்டமும் உ வித்தும் உன்னே விளைச்சலும் உ6 இதில் நானும் உன் தோட்டத் விளைச்சலும், வித்தும் பயனும் எல்லாமே - நீத அனைத்தையும் த நீயே - விதை! நீயே- அறுவை நான்- நாணுகிய கால தேவனே!
குருக்கத்திகளும், ,ெ மனக்காட்டில்.
மா, முல்லை, அசோ முதலான பஞ்சமலர்க் களும், மல்லிகைப் புதர்க படி மலர்ந்தன?
முள் மனக் காட்டில் சிறந்த வகைதான் என்ே இறையே!
என் மனக்காடு என் இவையேயல்லாது வேறெ

111
சூட்ட எனக்குக் கிடைத்தவை சின்னஞ்சிறிய. மணமற்ற.
உவப்பm ?. புரிந்து கொள்வது எங்ங்ணம்? ன!. என் தவறைப் புரிந்து த அமைக்கும் வேளையில். யே நான் உரமாக இட்டிருந் ளானதில் ஆச்சரியமேயில்லைத் ஒரிகளின் சு_ரெனப் பல கிளை ன்றேன். ஆணுலும்-- இவை மலர்வதென்ருல், ழ தாமோ?
னதே!
தே!
ன்னதே! என்னதும் எதுவுமேயில்லை. தின் விளைவும்,
நான் ரவேண்டியவன் நீயே யன்ருே?
ட செய்!
நீயேயல்லவோ?
நருஞ்சிகளும் மலர்ந்த முள்
கு, அரவிந்தம், நீலோத்பலம் கூட்டங்களும், ரோஜாச் செடி ளும், எப்படி எழுந்தன? எப்
சுனையூறி நீர்ப்பூக்கள் கொலுச்
କୋt ?. . .
னும், உன் விளை நிலத்தில் ன்ன மலரும்?

Page 28
芭
ரூபனே, அரூபனே, தேவனே, முதல்வனே!
நீ எங்கிருக்கிருய்? நீ என்ற தேடுதல்கள்.
விசாரணையாக, விவாதப தரிசனமாக,
புவியின் முதற்பூண்டு ஒய்வற்ற, செயலின் தொட நித்தம், நித்தம் நிகழ்ந்து நான்,
உன்னை-உன் இருப்பிட இளைக்கிறேன். நீ என்ன சித் நீ ஏன் மறைந்து, மறை மனதில் நீயே சிந்தனைக் குமி ஒரு கணம் வெளிச்சம் ( இருளின் பின்னணியில், பொறியைப் பற்றவிடுகிறது. என் தேடுதலில் நீ கிட் நீ இல்லை என்பதனை வி என் செயலில் போதிய பாடு இல்லை என்றே பொரு
உன்னைக் கண்டு, உன் ெ கோர் வியக்க,
நான் முந்தவேண்டுமென் அவா-ஆசையா? உன்ன u fib(0?...? LUTEFLDIT?...
அப்படியாயின். பற்ை அடைவது எப்படி?
பற்றிருந்தால் தானே

நுடுப்பில்லாத படகு
காலத்தைக் கணங்களைக் கடந்த
இருக்கின்றயோ, இல்லையோ?
மாக, குதர்க்கமாக, தத்துவ
உற்பவித்த நாள்முதலாய் ர்ச்சியாக,
கொண்டிருக்கும் வேளையிலே
த்தைத் தேடித் தேடி அலைந்து து விளையாட்டுக்காரணு? ந்து இல்லாதவனுகின்ருய்? என் ழிகளை ஊதி விடுகின்ருய். தொடர்ந்து- காரிருள், கணநேர வெளிச்சம் சிந்தனைப்
டவில்லை என்ருல்
ஊக்கமில்லை. திறனில்லை. ஈடு ïr Qgrr6ïr6hr6)(TLDIT? பாருளை விண்டு விண்டு உல
ற அவா என்னுள் அலைகின்றது. ரில் கொள்ளும் ஆசையும்
றத் துறந்து, பதியே உன்னை
சிக்கனப்பற்றி உன்னைத்

Page 29
தொடரலாம்? நீ
எங்கெல்லாம் இருக்கிரு தேடுதலில் கிடைத்த வழிகள் நானலைந்தேன்.
நீ- மலர்க்காட்டில் பாதை சுலபம், செளந்தரியக் தும் இன்பமான விளையாட் நினைப்புடன் ஒடோடி வந்தே என் நினைப்பின் வெம்ை கள் வாடி உகிர, நீ வேறிட நீ- வசந்தகாலச் சோ? இடை நடுவிலே, குயிலின் ஞர்கள்.
கானங்களின் மையத்தில் உன் கானத்தைக் கேட்கும் பேன் என,
(உன்னை அடைகின்ற ஆ6 யாக இருக்கவேண்டும் என்ற களென, ாைரு கொப்பூளரில் இது சோதனையா, உன் சாத
துடிக்கும் உள்ளத்துடன் அங்கோ - குயில்களின் சி, டேன்.
நீ- எங்கோ மோன ெ சொன்னுர்கள். தயங்காமல் ே தபசிருந்த புலித்தோல் எ இறையே இதுவென்ன வி ணுகிருய்..? என் தேடியலையு என்கிருயா?.
நீ- நீலநதிக்கரையின் ஒ கொண்டு- தரிசன விளக்கம் இசைப்பதாக- யாரோ சுறு

| 13
ய், என முன்வந்தவர்களின் ரில். இடங்களில். எல்லாம்
இருப்பதாகச் சொன்னர்கள். க் காட்டில் உன்னைத் தேடுவ ட்டு; பொழுதுபோக்கு என்ற 5ன்.
மயைத் தாங்கமாட்டாது மலர் டம் தேடிச் சென்றுவிட்டாய். லயிலே, வெண்ணிலா வேம்பின் கானமாக நிற்பதாகச் சொன்
உன்னைப் பிடித்துவிடுவேன். முதல் மனிதன் நானுக இருப்
வவும். அது உலகின் முதன்மை ஆவலும் இரட்டைக் குழவி
மிகச்சின்றனவே? இறைவா,-
23,5oru urri)
பறந்துவந்தேன்
றகுகள் உதிர்ந்திருக்கக் கண்
வளியில் தபசில் இருப்பதாகச் சென்றேன். ான்னைப் பயங்காட்டிற்று.
ளையாட்டு? நீ என்ன எண் ம் செயல்களைப் பித்தலாட்டம்
ரத்தே, பொற்கோயிலில் குடி தருவதாக- ஞானகானம்

Page 30
14
மூலவனே - பூமாவின் தரியமென எங்கெல்லாமோ
உன் நதிக்கரையை எங் ஏது நதி? எந்த நதி? எ ஒவ்வொரு நதியாக ஓடி அலைகள் குமுறிப் பாய்ந்து, புரட்டி ஒடும் ஒசைகளே எ6 உன் திருவாயின் அமு வில்லையே?
அலைகளின் அர்த்தமற்ற தவிப்பும் ஞானதேவனே!
"நதிவழியே போ! பாை பெறும்" - என்?ர்கள்
நதிகள் இருந்கன. நீர் உன்னையடையும் படகுகள்?. புகளற்ற படகுகள். பாறை கள் நிறைந்த நதிகள். சுழல்க மரணச்சுழிப் படுக்கைகள். இறைவா!
நதிகள் பயங்கரமானை நதிப் படுக்கைகளுமல்லவா ப இது விளையாட்டா. அ. பரீட்சையா?)
என் செயல்கள் யாவை? றின் வாயிலாக? நான் உணர வேண்டியவன் நீ.
ஞானசிரியனும். மூடச் ஆபத்பாந்தவனே!
இதோ ஒரு படகு அலை சத்தின் ஒல்கி ஒசிந்த நடை!

பாசச் சுரப்பான, அங்க செளத் பாயும் நதிகளிலே
hi 65T Lh தேடுவேன்? துவுமே புரியவில்லை. னேன். ஆங்கார ரோசத்துடன் புரண்டோடும், பாறைகளைப் ன் காதை நிறைத்தன.
தவாக்கு என்னை அழைக்க
0 ஆரவாரிப்பும், என் மனத்
த கிட்டும்! பயணம் வெற்றி
நிறைந்திருந்தன. ஆல்ை. படகுகளற்ற நதிகள் துடுப் கள் நிறைந்த நடுகள் முதலே
5ள். பழுதடைந்த படகுகள்.
re
வ என்று எண்ணுகையில். பங்கரம் காட்டுகின்றன.
க்கினிப் பரீட்சையா. (நீர்ப்
நீ என்ன சொல்கிருய்? இவற் மாட்டாதவன். உணரவைக்க
சீடனும்,
களில் ஆடி அசைந்து. ஹம்
[ !ᏛᏡᎢ . . .

Page 31
பாய்ந்தோடுகிறேன். ஒ
ஒட்டைப் படகும், என்
GTGö LJu 1600Tib– Gr6öf LD! தரிசனமாகட்டும். படகுகளில் பளித்துட் புகுகின்றது. துடு அசைகின்றன. சில விநா களாகி விடுகின்றன. பேர% காட்டி, சுருள் நாகங்களாக ராஜநாகம். பட நாகம்.
کی نے 25
என் கரங்கள் ஒருகணம் துடுப்புக்கள் என் கைகளிலிரு காகி, கரை ஏற்றுண்டு போ
துடுப்பற்ற படகும் நானு பயணமாகிருேம்- படகை அலைகளா? நீயா?. உன்னில் கையில்,
பயத்தின் நிழலே தீண்ட தால்தானே நான் பயப்பட என் உடலில் நீ பிரவே தவழ்வதை, என் மனத்தில்
நான் அணுவணுவாக ர லயத்தில் மூழ்கி, உன்னையே உன் கானம் என் செவிகளிே சுருளாய்ப் புகுந்து, என்புருக் தில் இறுமாப்பு.
இதோ. தெய்வகானம் கானம். இன்னும் சில கண உன் தரிசனம் . உன் பொற்
ஆ_ங்?: க் + எண் ஒன்
கேட்டவன். நான் சொல் என் தற்பெருமை- பெ
கணம் மறக்கச் செய்கிறது.

ட்டைப் படகு.
பயணமும். ானமாகட்டும். அல்லது உன்
* ۔ ۔سی۔سی۔ * ஒட்டை வழியாக நீர் கொப் ப்புகள் யானையின் செவிகளென டிகளில் வாடிய வாழையிலை லகள் கரும்பூதத்தின் கொடுமை த் தீண்டுகின்றன. நாகம். கருநாகம்.
பயத் இல் தடுமாறுகின்றன."
றுமாக, உன் தரிசன ஆவலில் வலித்துச் செல்வது எது? } என் மனலயிப்பு ஒன்றிவிடு
வில்லை. மனம் என்னிடமிருந் முடியும்? சிப்பதை என் நாவில் நீ நீ உறைவதை. சித்துக்கொண்டே, பேரானந்த இயானிக்க்த் தியானிக்க. ல மெல்ல மெல்ல, அஃலச் கி மன முருக்கி. என் மன
மோனராகம். ஒய்வற்ற நேரங்களில். உன் தரிசனம் கேTபில் (p.5 air நான். வப் போகிறவனும் நான்.
ருமை கொள்பவனையே ஒரு

Page 32
16
படீர்!' - பெரும் அ? வெள்ளம். மரணச்சுழி. நா
என்னை யாரோ. எது செல்லும் வேதனை.
ஆ1. சமுத்திரம். ஆழ
இறைவா!. கணநேரத் தண்டனையா? . சோதனைகள்
போதுமையா. போதும் மாட்டாதவன். திணறல் திணறலில். மே?ள (լուց է Բ՞8, சட்டெனக் கிளை பிரிந்து . கள் கோடுகோடாக. பச்சை ஊ தா.செம்மஞ்சள் (6) 61ճr கின்றன. அ ைக்களின் சேர் G3L GUIT 6f7u | TAŬ 9 nr 5; TrgFL. DIT தொடங்குகின்றன.
எதுவோ. என்னமே பரசி  ைஈங்கிய கட பசி நீங்கிய மனித களை அகன்ற பயிெ இருள் கலைந்த விடி உன் தரிசனம், மோ என்ன ஆச்சரியம். நதி ழுப்ப. கவிழ்ந்த படகு. சி பகுதியில்- தகத்தாயமாக 2 ஆலய வாயிலின் வழியாக ஒ தேவனே!
அந்தப் புன்னகையே 6 அந்தப் புன்னகையே, எனக் காலப் புள்ளெனப் பாடுகிறது

ல படகைத் தாக்குகின்றது. rசிமுட்டும் உப்பு நீர்.
துவோ. எங்கோ இழுத்துச்
வொய்ப் பெருங்கடல்.
தவறுக்கு இத் கன பெரிய சோதனைகள்.சோதனைகள்.
நான் வலியற்றவன். தாங்க 5ளில் (மக்குளிக்க. Plமச்சுக் ல . மின்ைெளித் தெறிப்பென அர்ெச்சி அ%லகளில் வர்ணங் மஞ்சள் நீலம் சிவப்பு. ளை நிறங்கள் தனித் காக் தவிக் * 56 inak, 6 ir6 or... (6)^?, por un (GN?» miru ... ப் பேரண்டமாய் விகரிக்கத்
ா மனதில்.
Tց, rh6)IT6ծր
முகமென
|՞6ծr
லென
னத்தில் பதிகிறது.
என்னை முக்குளித்து மேலெ ட்டுமரமாகி நதியின் சங்கமப் ன் கோயில் மின்ன, புன்னகை
ரிர்வது தெரிகிறது.
ன் வெற்றிப் பொருள்தான். குப் போதும். மனம் வசந்த

Page 33
தேவனே!.
ஒளிக்கதிர்கள் என்னும் கால் ஊன்றி நீ செறிந்து நிறைந்திரு
ஆனல்: நாணுே, ஒளியையோ, அதன் சொன்னவர்கள் பொய்யர்க
உன் விளையாட்டுக்கள் அதி அயர்வு சூழ்ந்துவிட்டால். துாற்றவே உற்சாகம் கொண்டு:
ஆமாம் நீஒளியா?. ஒலியா?. I u IJ LI Inr? வெளியா?.
எது நீ?. föffhaurr?... நிலத்திலா?. வாணவெளியிலா?. சூன்யத்திலா?.
ஒன்றின் பின்னல், அடுத் பூஜ்யங்களிலா?. அல்லது. பூஜ்யங்களிலா!.
எதில். எது. எப்படி நீ
கிருய்
உன்னை எங்கெல்லாமோ .ே | foji g. Dfr?.

வலைக்கண்ணிகள்
களே ஒவ்வொரு அணுவிலும் }ப்பதாகச் சொல்கிறர்கள்.
கதிர்களையோ,கண்டிலேனே! ளா?.நீயே பொய்தானே?.
நிகரித்து விட்டால். என்னை உன்னைப் பொய்யென்று விடுவேன்.
எங்கே இருக்கிருய்?.
தடுத்து வரும் எண்ணிறந்த ஒன்றேயல்லாது வரும்
இருக்கிருய்!. எங்கே இருக்
உன் இருங்பிடம் எது?
தடித்தேடி இளைத்ததுதான்

Page 34
| 18
அந்த மிச்சமான மிச்சம் இளைப்பு, மானிடத்தின் உனக்கு பிடிக்குமோ? அ, உன் விளையாட்டுக்கள் உனக்குப் பெரும் பொறு உலகத்தோர் விளையாட்( உன்னுடைய திருவிளையா மனதிற்கு உரமூட்டுகிறத இறையே!
நீ வழங்கும் ஏமாற்றங்க என் உடலும் நலிகின்ற, வைராக்கிய, அத்திவார என் வைரத்தைக் கண்( கின்ற வேளைகளிலே,
நீ சிரிக்கின்ருய். எள்ளி நீயே இல்லாமல் நின. குளிர்விக்கிறது.
நீ சிந்திய பாற்சோற்றில் என் மனப் பசியின் உண அதனுல் வைராக்கியம் ( என் வைராக்கியமே உன் நானே உன்னைப் பிடிக்க நீயோ, என்னைப் பிடிக்க ஆனல், இருவரையும் ச எது?
விளையாட்டு *சடுகுடு” 6 பிடிபடப்பே நீயா, நா போட்டிதான்,
தோற்றவனே வெற்றிய மெய்மறக்கும்

இளேப்பு. தணுற்முன்
ரப்பாக இருக்கின்றனவா! டு உடலுக்கு உரமூட்டும். Tւ (3ւ-IT,
5 FT
ள் எனக்கு உரமாகின்றன. து. உள்ளம் வைரமாகின்றது.
மனமாகின்றது. டு நான் இறுமாப்புக் கொள்
நகையாடுகிருய்! து சிரிப்பு, என் செவியை
* அவல்கள், ாவாகின்றன. இறுகுகின்றது. ானைப் பெறுவதல்லவா? த் துடிக்கிறேன். த் துடிக்கிருய். 3திக்க வொட்டாமல் தடுப்பது
ப் போட்டியில், விளையாட்டில்
17வது
01.
rளனின் மகிழ்வில்.

Page 35
பரிசு இதல்லவா! .
இந்தப் பரிசினைப் பெற எ செய்து பார்த்தேன். w
என் முயற்சிகள்
குறைகள் நிறைந்தவை. புனிதம் குறைந்தவை. தோல்விகள், தோல்விகள், தோல்விகள் எனக்குத் தய LDT (Opås, உற்சாகத்தையல்லவா, அ6 தோல்வியில் கரையும் மன உன் நினைவில் வெற்றியின் படியாகி இறுகுகின்றனவே. நானறிவேன், என் முயற்சிகள் எ வ் 6 பலவீனமானவை, அர்த்தமற்ற காலங்களின் காரணனே!.
உன்னே என் மனவலையில் யில், உன் நாம ஸ்மரிப்புத் அகல விரித்து, விரித்துக் காத்
நள்ளிரவின் நம்பிக்கைப் விழித்துத் துணையிருந்த ந மறைந்துவிட்டன.
காலப்பொரிகள் கருகிவிட்ட
காலங்கள் கடந்ததை நாே
மனவலையின் மிதப்புக் கோ விழிப்பொட்டுக்கள், சலனமற் அமைதியுற்றிருக்கின்றன.
காலங்கள் கல்பகோடிகள் நானறியேன்.

ன்னென்ன வெல்லாமோ
தோல்விகள், பக்கத்தை தரவில்ஃயே,
விக்கின்றன;
I (ԼՔԼD
வ ள வு வேடிக்கையானவை.
ᎧᏡ Ꭷ ! .
அகப்படுத்த, நினைவுத்தோணி துடுப்பெடுத்து, மனவலையை திருந்தேன்.
பூக்களாக என்னுடன் கண் ட்சத்திரப் பொட்டுக்களும்
. Tن 6۔
னுே அறியேன். "ர்வையில் பிணைத்திருந்த என் று, இமைக்கவும் பயந்து
ா? கனநேரவார்ப்புக்களா?

Page 36
120
எதுவோ, ஏதோ. என் வலையில் தட்டியது. எனக்கு-எக்களிப்பு ; இ. ** அகப்பட்டு விட்டாய்!' வேகம், வேகமாக, என் மனவலைகளை இழுத் முயலுகிறேன்.
என் கரங்கள் சோர்வுறுகி நடுங்குகின்றன. வலைகள் இ தோய்ந்து சோருகின்றன. என்ன ஆச்சரியம் மனவலைகள் பாரக்குண்டுக களாகி,
காற்றில் மேலேறி, நீர்மட என் ஆவல் அடங்கவில்லை,
வலையின் மறுகரையைப் ட ஏமாற்றம், ஏமாற்றம், நீயே.
வலைக்கண்ணிகள் எல்லா அவற்றில் வலைக்கண்ணிகள் ஒ கடற்தாளைகள், பாசிகள். கின்றன.
எங்கிருந்தோ யாரோ * வலையில் "அது விழவேன றம் போகவேண்டும்; அதற்கா கொதிநீரில் அவிக்க வேண்டும் ஆமாம் என் மனவலைக்க வேகத்தான் வேண்டும். அதற்
அடுப்பேது? நெருப்பேது? விறகேது? 6 நீதானே?--

றுமாப்பு: தோள் பூரிப்பு.
என்ற ஆரவாரிப்பு.
து இழுத்து ஒன்று சேர்க்க
ன்றன. தோல் உரிகின்றன" ரத்தக் களரியில் தோய்ந்து
ள் கழன்றதென, ஏதுமற்றவை
ட்டத்தின் விழிம்பேறுகின்றன.
பற்றி மேலிழுக்கிறேன்.
இம்முறையும் வென்றவன்
ம் அறுந்து, வாய்பிளந்து. ன்றிரண்டில்.
மட்டும் பச்சையாக மின்னு
கடற்காற்றில் கூவுகிறர்கள்: iண்டுமென்ருல் - வலையின் நாற் ாக வலைகளைப் பட்டைபோட்டு
9.
ண்ணிகள் அவன் தணலில் கு
7ல்லாமே

Page 37
முட்கள் கடந்தவனே!
உன்னத் தேடுவதிலேயே விட்டன. உன்னைத் தேடிப் பெ. நான் ஈதொன்றையும் அ தெரிந்திலேன். எது, எப்படிஉன்னை அடைவதே- உன் இலக்காயிற்று. ஆயினும்,
என் இலக்குகள் தவறிக் ே தவறிய இலக்குகள் எதை என் நெஞ்சம் இரத்தக் களரிய இரத்தம் சொட்டும் நெ இருப்பதாகக் கூறினர்களோ சென்றேன். உன் நினைப்பின் லே பாதை இரண்டினதும் Ꮳ இழப்புகள். எதுவுமே தெரியல்
ஆணுல் என் உடல்நலம்ஆத்மச் சிறகுகளை உதிர்த்த வீர நகங்களை இழந்த வரிட தந்தம் இழந்த வாரணமா உன் நிழல் தேடி گی۔ பதைபதைப்பில்- என் உள்ளப் வாடைக்காற்றின் பசுந்தளி உன் தரிசனம் காண நிலை இலை பழுத்துச் சருகாகலாம் உன் திருச் செவியில் கேட்கலா
தளிர்வாடி உதிர்ந்தால். தளிரிதயம் வதங்கி உதிருரு தாகத்தில் தவிக்கின்றது. அத வேட்கை- காட்டுத்தீயாகின்ற

ஒடியும் ஓசைகள்
என் காலங்கள் கழிந்து றுவதா? நீ நாடி அடைவதா? றியேன். வகை பிரிக்கவும் இருந்தாலும், தரிசனம் பெறுவதே என்
கொண்டேயிருக்கின்றன.
எதையோ காயப்படுத்தி. ாகின்றது. ஞ்சுடன், நீ எங்கெல்லாம் அங்கெல்லாம் ஓடோடிச்
பகாரத்தில்- என் பயணம், தால்லைகள். சுமைகள்.
s r(3.9, firgin Il furt ur,
ப்புலியாய், ப், துடி துடித்தபோதும்,
டைக்கலம் நாடி gբԼգ եւ/
و(
ராய் நடுக்கமுறுகின்றது. பில் வாடலாயிற்று. . அது உதிரும் ஒசையாவது கும். ஆனல், ஒசைகூட எழ தே. ழன் உன் தரிசன இலட்சிய ணுல்- உன்னைத் தேடும்
le

Page 38
122
பயணம். பதைபதைப்பு, ! ஆ! என்ன ஏமாற்றப் நீராட்டுகின்றன.
ஆச்சரியமான ஏமாற்றம் ரெளத்திரம் பொங்குகின்றது நெற்றிக் கண்ணென
உன் இருப்பிடத்தை ந6 எண்ணியவர்கள் காட்டிய இரு
வெளவால் எச்சம் நிறை பாழடைந்த மாளிகைகள் பாம்புப் புற்றுகள். கலாவிநோதனே
நீ இருக்குமிடங்கள் இப்ட அறியாமையான இருட்ட அங்கு, தூய்மை அல்லவா
படிகத்தின் தெளிந்த நீ காலே மலரி பனித் துளி பளிரிடாதா எங்கெல்லாம் தூய்மையி கூடுமோ, அங்கெலாம் ஒடோ தூய்மைகள். அசுத்தம புனிதங்களில் அசுத்தக்க காண்பேன். என் கடமை இ தூய்மையைத் தேடுவே: தூய்மையும், நீயும்.
தூய்மை எங்கே? தூய்ை ", 2:
டான் நெஞ்சம் வி தழை பறிக்கும் இடையனின் சொரியும் மத்தகத்தையடக்கு
 

நடை, மீண்டும் பய.ண.ம் ம், கானலைகள் கண்முன்
உற்பவித்த மனச்சோர்வில்
- ருத்திர பூமியில் உன்
ன்கறிந்தவர்கள் என நான் குப்பிடங்கள்ந்த இருட்குகைகள்.
ள். இருட்டின் அரசுகள்.
படியா இருக்கும்? ா நிலவும்?
அரசோச்கம். ஒளியென ரோடைடென ன் விகCப்பென G) ujgy LJ
2
高r தரிப்பிடங்கள் தென் டக் டிச் சென்றேன் ஆணுல். கி, அலங்கோலமாயிருந்தன.  ை:) Loạig} களங்கட்டட்டுக்
? உன்னைத் தேடுவேனு?
D எது?. எப்படி?... எங்கே?. ாளுக்கிகளால், மந்தைக்குத் வளேதடியாய் யல்லாது, மதநீர் ம் அங்குசமாய் வலியெடுத்தன.

Page 39
தூய்மை- உடலா, உள்ள பொருளா. உயிர்ப்பொருளா. எதிலிருக்கிறது?
-என் நெஞ்சப் பிசைதலி
எங்கிருந்தோ. எதுவோ. கூவுகிறது.
'உள்ளமே கோயில். ெ
ஆத்மாவே தீபச்சுடர்". என் மனதில் காலை ஒளி பரவு தேவனே!
என் நெஞ்சத்தை உனக்கு என் தெஞ்சம் தTப்ை அறிடேனே. ஆலுைம்,
ஹம்சதுரளிகா மஞ்சமென
அமைக்க ஆசையால் அவாவுகிே நெஞ்சத்தைத் தூய்மைப்ட குப்பைகளாக உதிர்கின்றன.
குப்பையாக - குப்பைவாே இறையே! இது என்ன வீசிஎறிந்து விட்டு, மணவைராக்கிய வாரினல் அள்
என்ன கொடுமை! குப்பை மேட்டின் கோழிக் கூளங்களாக. என் மனக்கஞ்ச இவ்வளவு கஞ்சல்களை வைத் நாடி ஒடினேன்? நோய் பர வைத்துக்கொண்டா, நோயா சென்றேன்? இவ்வளவு அழு சேர்ந்தன?

12፡
மா, உலகா. உலகின் சடப் அணுவா. அண்டமா .
ஸ், எதுவோ சொட்டுகிறது.
ஏதோ.. என் மனதில்
, , ,  ெ நஞ்சமே கற்பக்கருகம்.
கிறது.
எப்படி ஆலயமாக்குவேன்? {Ըսյrrigծ 4;T äT Girl_4 g*} (3u
உனக்காக என் இதயத்தை றேன்.
டுத்த எடுத்த துடைப்பமே
ர மாறிவிடுகின்றதே.
சோதனை? துடைப்பத்தை
ளுகிறேன்.
கால்களில் சிதறும் குப்பை ல்கள் புறப்படுகின்றன.
துக்கொண்டா, தூய்மையை ப்பும் கிருமிகளைக் கையில் ளியைச் சுகம் விசாரிக்கச் க்குகள் எப்படி என்னில்

Page 40
|24
வியப்புத் தாளவேயில்லை. அதிருப்தியும் ஏமாற்றமு மனம் வைராக்கியம் கெ மனவாரினல்- குப்பைை கால் வைத்தவன் கதையாகி.
குப்பை குறைவதற்குப் விகாரமாக மாறுகின்றது. -ՉեքLDITՓ... இறையே!
இந்த ஆழத்தைக் க மேலிடுகிறது. என்னைக் காப்
என் கதறலிலும், என் இறையே!
உனக்குச் சிம்மாசனம் ஆ பொறியாசனமாக அமைகின் தேவா!
நெஞ்சப்பொறியும் கோ: என் வினவினுல் உனக்கு உன்னைச் சிரிக்கவைத்த திரும்புகையில்
'இப்போதும் வென்றவ6 முணுக்கிறது.

விம்முகிறேன். ம் நிறைகின்றன. ாள்கிறது. ப அள்ள அள்ள. சகதியில்
பதிலாக. மன ஆழமே புண்ணிருந்தகுழியாகி ஆழம்
ாணக்காண எனக்குப் பயம்
பாற்று. மன ஆழமே அதிகரிக்கிறது.
ஜமைக்க முயன்ற நான். றேன்?
59 alor{34 s) ?
ம் சிசிப்பு வருகிறதா? திருப்தியுடன் நான்
ன் நீயே" என வாய் முணு

Page 41
மூர்த்தத்தின் முதல்வனே!
பூமாவின் புனிதனே!. நலம்பெற்ற நான்
அருட்கொடை வழங்கும் வற்ருத - வாரியிறைக்கும் மட்டும் உன்னை அறிந்து,
ஏனைய, உலகத்தோர் டே எழிலை,
கம்பீரமான, வீரக்கழல் ஆத்மாவின் பூந்தூறல்களால் ட என்ற பேரவாக் கொன திரட்சியின் முடிவில்.
நான் திடீரென உற்சாகம் உன் மலரன்ன பாதங்களில்
பூஞ்செடியின் முட்கள் உதி LIITLbl 16ör G5fT6ðl_ffTG) fL முள்முருக்கின் கண்ணன ( மழைக்காலக் காளான் பூ வேதனையின் துடிப்பினலே வெறுப்பின் சீற்றத்தினலே உன் வீரக் கழற் திருவடிக சப்தமிசையாமல் மெல்ல நகர்ந்ததை நான் அறிந்து துணுக்குற்றபோதுதான் என் ஆத்மாவில் இருந்து
பூந்துகள்களல் முட்புதர்களெ திக்கித்து நிற்கையில் என்ம காரணத்தை அறிய ஆவது

வேட்டைக்காரன்
புவி நாயகனே!. உன்னல்
வள்ளலான உன்னை
வள்ளண்மை ஒன்றினல்
ான்று, உன்னுருவை, உன்
அணிந்த பாதங்களை, என் புதைக்கவேண்டும்,
TL_ பிரபஞ்ச ஆசைத்
கொண்டு என் மலர்களை
நிர்ந்ததென,
ட்டையின் உதிர்வென,
முட்கள் பதிந்ததென,
கவிந்ததென,
Fr
T
5ள்
மெல்ல
உதிர்ந்தவை
ᏌᎶᎠ ;
[Ꭵ ᏛᏈᎥ
னம் முட்களான விந்தையின்

Page 42
|26
அதனை மீண்டும் மலரா மனவிருப்பும் என்னுள்
இறையே,
மனங்களைப் படைத்தவ விதைகளை எறிந்தவனு நீ எறிந்த வித்தில், எறியாத வித்து முளைச் என நீயே வெறுத்தோ பருவத்தைப் படைத்து பாசத்தை விதைத்து காலச் சக்கரத்தை சுழற்றி விட்டவனும் நீ சுழற்சி வேகத்தில்
விட்டேறியாகி விட்டனவா.
உன் கோட்டத்து வித்து
நானறியேனே! அறிந்திருந்த
உன்னே, உன் அரு
வித்துக்களைத் தேடி நாடி { இறையே,
அந்த வித்துக்கள் என் அல்லது, என் மன வே
Lif வெந்து பொரிந்து விட் அவ்வாருயினும், மலரில்லா விட்டாலும், பொரிகளும்- வடிவில் அந்தப் பொரிகளைத் ,ே கதிரவனே காலங் கால அவன் முயற்சியே வெ

ாக்க வேண்டுமெனும்
எழுகின்றன.
1ன் நீயே,
ம் நீயே,
கவில்லையே, டுவது எதனுல்?
(3լլյ !
நீ விதைத்த வித்துக்கள் p
க்கள் எங்கே சென்று விழுந்தன? நால்,
ளேப் பெறுவதற்காக அந்த ஒடி உழைப்பேனே.!
யிைன?
க்காட்டில், rசத்தீயில்,
டனவா?
மணமேயில்லாவிட்டாலும் பூக்கள்தாமே? தடித் தேடித்தான், மாக அலைகின்றனு? ல்லாதபோது

Page 43
Grওঠাr தேடுதல்கள் நானறியேனு?
ஆனலும், மேலானவனே?
உன் நாமத்தை என் நா என் மனம் என்னும் முட நீ குழிமுயலாகவாவது, சற்றுநேரம் தங்கிப் போ ஏக்கத்தில் என் புதர்நிை இருண்ட காடென வளர் ஆகவே-, நீவேட்டைக்காரணுகவோ, விறகு வெட்டியாகவோ, நிச்சயம் வருவாய் என்ற என் ஆத்மா உன் வருை மனமெனும் மலர்களா கொண்டிருக்கும் ஒசைகளின் விழவில்லையா?

|27
என்னவாகும் என்பதனையே
உச்சரித்துக்கொண்டிருக்க ட்புதரில்
கமாட்டாயா என்ற ற மனத்தினே, க்கின்றேன்.
நினைப்பில், கக்காக- தனது "ம் முட்களை உதிர்த்துக் ஒலி உன் பூஞ்செவிகளில் ★

Page 44
மகாப் பிரபு
உன் ஆலயமணியின் ே செவியிலே பதிகையில்- உ கருதி
நீயே என்னை அழைப்பு உன் நெடிதுயர்ந்த-வீருர்ந்: உன் தாளெனும் க தலைவைத்து, என் பாசச்சுை இலேசான மனத் தளிர கருகும் திரியி உன் அணைப்பில் ஒன்றலாம் பட்டிப் பறவைகள் இருப்பிட மூலம் மறந்த பெருநதிகள், நோக்கி ஒடுவது போலமாலைநேர மந்தையினம் தொழுவத்தை நாடுவதுே நான் ஒே என்னுடன்,
என் பசிகள். தாகங்கள். எல்லாம் உடன் அதனுல்,
என் கால்கள் தயங்குகி ஆரம்பத்தில் வேகமாக அ வெற்றிக்கம்பத்தை நெருங் தியங்கி முடங்குவதுபோல.
வெற்றியுமிழந்து, முடி வீழ்வதுபோல். நானும்,
அழுக்குடையுடனும், ப வந்த வறியவர்கள், விழ, நிறுத்தப்பட்டிருப்பட்டிருப்ப

சந்நிதி குண்டம்
தன் நாதச் சிதறல்கள் என் ன் அழைப்பின் அச்சாரமாகக்
தாகக் கற்பித்துக் கொண்டு,
த கோபுர வாசலில்,
ஞ்சமலரின், நிழற் படியில்
ம யிறக்கி,
Tմյ.
ன் சுடரசைவாய்,
என்ற பேரவாவில்
ம் நாடிப் பறப்பதைப் போலமூலத்தின் மூலமான கடலை
கழுத்துமணி அசைந்தாட
1 Into)- டாடியும் வருகிறேன்.
. வேட்கைகள்
பிறப்பாய்த் தொடருகின்றன.
ன்றன. ஒட்டப் போட்டியின் ஆரம்பித்த வீரனின் கால்கள், க. நெருங்க. தயங்கித்.
வையும் நெருங்க முடியாது.
ரிசளிப்புகளற்ற கைகளுடனும்
ா மண்டபத்தின் வெளியே து போல

Page 45
நானும் நிறுத்து
அநாதரவாக நிற்கிறேன்
(தேவ
姦f。
2.
ஞான தீபனே,
உன் அங்கங்கள்.
முழுக்காடுகின்றன.
தீபங்கள்- உனக்குத் தி திருவமுது ஆ தீப நிவேதனத்தில் வெள்ளத்தில் நான் நனைந்து, இறையே,
உன் முன் படைப்பன வெ LufrG5.fr...... தெளிதேனுே. செங்கட்டிகளோ. கல்லோ, உனக்கு. உன் முன்னுல்.
பரிசுத்த பிரசா பக்தன் படைத் உண்டு முடித்து - எஞ்சியதைபடைத்தவனே பயபக்தியுடன் இ தீர்த்தமாகின்றன இதுவே உன் பெருமை. நிற்கும் ஞானனீஃ). ఒళ్లీgy),

தப்பட்டு,
புறக்கணிக்கப்பட்டு,
r,
3øsr!
ன்னை மன்னித்துவிடு. ன் முன்றலில் யார், எப்படி ராதரவாகி நிற்க முடியும்?)
பாதாதி கேசம் வரை. தீப
ருமுழுக்காட்டுகின்றனவா? கின்றனவா?
மின்னும், p. இதழமுத
தீக்குளிப்பில் நீராடி
ல்லாம். பாலோ.பருப்போ. e வெண் பொங்கலோ. . மலரோ. எல்லாமே.
தமாகின்றன. த அழுதை - நீ
நீண்டும்,
பிரசாதமாகின்றன. கொடை. வாழ வழிகாட்டி
கின்றன. நோய் 1.1.1 (ն||1:: '#Ìàpér

Page 46
f30
அதனைக்கூட,
6T LÈ GOLD Go நாய்களுக்கு வறியவர்க தெய்வமா
தம்மை மறந்த செய்கைகள மனிதர்கள், மி உன்னையே கள உன் போதங்க கைப்பிடிக்கையி
உன்னைப் பற்றிய சிந்தனைகள்
அறிஞனே
நான் உணர்வேன்.
நீதானேஇறையே,

வளிப்புறத்தே காத்து நிற்கும், தம், ளுக்கும் பிரசாதமாக்கினல் கலாம்
-என்ற தவருண சிந்தனையில்
ால்
ருகங்களாகி ங்கப்படுத்தி விடுகிருர்கள் ள்- தத்துவங்கள்- நெறிகள்பில், வறு நேர்ந்துவிட்டால். அது மனிதன் தவறுதானே? அதனையும் உன்மேல் ஏற்றிவிட்டு)
厅 க்க மண்டபம் ஏறுகின்றன. க்கத்தில் தோல்வியடைபவை ம்-உனது புகழுமல்ல. ானைப் பற்றித் தர்க்கித்த, குவமடையா பக்தனை
க்கத்தில் வெற்றியடைபவை 1 இயல்பான புகழ்களே யன்றி, க்கித்தவனின் சிறப்பல்ல
பதனை,
னனில், க்கித்தவனுக்கும் அச்சிறப்பை ரித்தவனும்
த்தகைய சிந்தனைகளால் தான்ன் புனிதம் குறைந்தவனுயினும்

Page 47
உன்
உன்
கல்ல Ln6T பிரசாதங்களில் ஒன்முகக் நிரம்பிய ஆவலில் உன் வாச நிற்கின்றேன்.
உன் அழைப்புக்காலம் கோடானுகோடி காலம் ச வுள்ளேன். e:24,6o 3°g))/LD),
இறையே. காலச்சிற்பன் உதிர்த்து மூளியாக்கி விட்ட இாண்டையும் செதுக்காமல் உன் நினைவு பசுமையாக 6 உன் அழைப்பு என் கா என்பதல்ை தான்.
நீ
என்னை பிரச
வெளியே,
6T. ଓର{ எண்ணற்ற வாழ் பயன்படுவேனே! இறையே,
என்னை ஏற்பாயா நிவேதனம் செய்ய உன் சந்நிதி குே இடப்படும் தர்ப்பைப் புல்லா அழைத்து நீருக்கிப் புனிதமா

சந்நிதியில் புகுந்து முன் படைக்கப்பட்ட ToOrTGðIT. . . LD TIL DIT GOTTGOT... ணுலான கொள்வாய் என்ற பேதமை லின் வெளிப்புறத்தே காத்து
என்றுவரும். வரும் என்று ழிக்கவும் நான் சித்தமாக
தனது உளிகளினல் என்னை ாலும், என் செவியை, மனதை பாதுகாத்து விடு. ஏனென்ருல் விருக்கட்டும். உன் அழைப்பு தில் தெளிவாக விழட்டும்.
ாதமாக்கி விடுவாயானல்,
5ör&sor L'IGB Irr6) வறுமையாய்க் காத்து நிற்கும், வு தேடுவோரின் பிரசாதமாகப்
trul Ift?
ண்டத்தில் - யாக நெருப்பில்கவாவது என்னை உன்னிடம் --j; K,L DIT LLIFTu J FT?
★

Page 48
பூஜ்யத்தின் கொலு வேந்தே
உன்னை எங்கெங்கெல்ல உடற்சோர்வும் பெற்றதன்றி
என் ஆத்மச் சிறகுகள் நானலைந்த பாதையில், உன்வி விரிக்கின்றன. என் இறகுக6ே அந்த இன்பங்கலந்த வேத கொள்கின்றது. ஆணுல்,
இவை யாவும் வசந்தத்தின் கேவதாரு உதி வேண்டும் என்ற அவாவுடன் உன்னையே து இக்கின்றன.
நீ எங்கே? . φη Ι (3ι 1ρτ அமர்ந்த இடம் எது?.
நிலையற்ற, வலுவற்ற 6 கோயிலில் போய் அமர்ந்துெ என் நினைப்பின் வேகத்தி சரணுகதி அடைகின்றன.
உனக்காக, உன்னத்.ே காலம் காலமாக காத்து நி. காலங்கள் - நெய்தல், ! வெள்ளம் - எனக் கழிந்தே,
என் காத்திருத்தலில் காத்தல் உனக்காக அண்டுமா?. இளைப்பு 2.ட உன் ஆலயவாசலில் கருவறை மூடப்பட் சாவியைத் தொலே, மூடப்படாத வே. இருக்கிருயா?

சிரிப்புப் பிரசாதம்
Tம் தேடித் தேடி மன இளைப்பும், ப்ெ பயன் பெற்றிலேன். உகிர்ந்து, உதிரமே கொட்டி, பரவுக்காக செந்நிற நிலப்பாடை ா உனக்குப் பூந்தூறலாகின்றன. நனையில், மனம் இறுமாப் க்
கனவுப்பூக்களே நிகழ்கால iர்த்த டொன்னிலேசளாக மாற Y T at t T O OT S S S T y OOOS TOO T
து வருவாய்?. நிலையாக நீ
ாங்களுக்காக, நிலையாக நீ திருக்
L"Lrruinto...
ல் என் கால்கள் உன் ஆலயத்தை
தடி, உன் ஆலய முன்றலிலே ற்கிறேன். குவளே, ஆம்பல், சங்கம். கலம் றுகின்றன.
J, črty (Š1. 1 எழவில்லே. என் என்ருக- இக்ளப்பு οι οι 21
yக்காக, உள்ளத்தி
காத்திருக்கிறேன். ஆளுல்டிருக்கிறது.
த்தவனுக தான்.
| ழ்காக?
ளேயிலும் நீ இருட்டில்தான் "

Page 49
உன்னல் எப்படி அப்படி இ * என் புதல்வி நீங்கள் எல் அறியாமை பதவி இருள் பண இருளி போதை இ மாது இருளி இருக்கையில் ஏன் ஒளி?. ஒளிந்து கொண்டாயா?.
ஆளுலுைம், நான் சாத்தே இ வேளையிலும் காத்தே இருப்பே உன் கருவறையின் ப சப்தித்துத் திறந்து கொள்கின் உன் கருனேயே, கரு உன்னைச் சக்கிக்கும் உள்ளே நுழைகின்றேன்.
என்ன ஏமாற்றம் என் முன்னே உன்னை மறைத்து நீண்ட கூட்டம் கும்பல்கள்; மலர் வியர்வை அழுக் ஒளியில் ஒளிருகில் அழுக்கை மறைத்த வ6 ஆபரணங்கள், நறுமணம் வீசு
இரண்டினது கலவைகள். எனக்கு, உன் சன்னதியில் கு இறையே,
என்னைப் பொறுத்தருளு. தாற்பரி.

இருக்க முடிகின்றது?
Ifig;Gir
5)TLb இருளில்
f6)
ல்
ருளில்
|ல்
) எனக்கு மட்டும்
? -என்று
இருப்பேன். நான் ஒழியாத
16ð} . மணிக்கதவங்கள் ‘கணி”ரெனச் றன.
னே.
ஆவலில் நான் வேகமாக
b; என்ன ஆச்சரியம்.
க் குப்பைகள்.
தகள்
ன்றன.
ன்ன வண்ண ஆடைகள்.
ம் வாசனைத் திரவியங்கள்.
மட்டிக்கொண்டு வருகின்றது.
தாயானவனே! என்னைத்

Page 50
134
ஆரவாரங்கள் எங்கும் சூழ்கின்றது; திகைப்பு மயச் உன்னை இப்டே நீ ஒழிந்து கெ புழுதியில் அளே எம்மைக் கண்டு, தாயான உன் தன்மையல்லவே. அ. அருள் முகத்தை. கருணை
நீ எங்கே செ6 என் பார்வை கோணத்தில் படியவில்லையா
தவறு எங்கே?. என்னிலா என் பக்தி என் கேள்வியே ஆணவப வலுவுமில்லை: சத்தியமு அதனல்உன் பதிலுமில்லை என் மனக் கண்ணடி, எதில் பட்டு உடைந்து பல கண்ணுடியாகி, பல் பல காட்சி காட்டி , ஒன்றையும் முற்ருகச் சரியாகப் பார்க்க முடியாமல், அதனல் ஏற்பட்ட ஆ6 எல்லாவற்றையும் பார் ஏமாற்றம் மிஞ்சி, மன
உன் அை தீபத்தில் என் கரம் என் முன்னே எத்தனை நீண்டுயர்
என்னை ம

எழுகின்றன. என்னைப்பயம் குகின்றது. ாது முற்முகத் தெரியவில்லை. fT6öðIL_ITLIIT?... ாந்துவிட்டு வரும் தனயர்களான ா நீ அருவருப்புக் கொள்வது ந்தத் துணிவில் உன்னை. உன் விழிகளைத் தேடுகிறேன். ன்ருய்?. தான் உன் திருமேனி விழும்
-2
க்குறைவிலா?. எதில் மாகிவிட்டபோது, என் கேள்வியில் மில்லை; தாபமுமில்லை.
9 ஸ்கோணங்களிலும்
வலில்
க்க முற்பட்டு, ம் சலித்து நின்றபோது
ழப்புக் கேட்கின்றது.
நீ குளிக்க
குவிந்தபோது,
GuLIFT
ந்த கரங்கள்
றைக்கின்றன.

Page 51
வானேக்கி உயர்ந்து அண்ட ஆக்ரோஷமுள்ள தொழிலா6 பக்தர்களின் கைகள் உயர் பிரிக்கின்றன. அவர்களின் ஆவேச பக்திக் என் கரங்கள் தோளினின்றும் சோர்வுறுகின்றன.தோல்வியி என் நெஞ்சம் நிலைகெட்டு, த உன் வெற்றித் தேரோடிய தேராக்கி உருண்டோடிய உ உன் நீருர்ந்த மேனியான இ ஏளனப் பார்வையால் அவர் நான் உன்னிலிருந்து எட்டி உடலாலோ உள்ளத்தாலோ பல நோய்களின் மூலமான
அழுக்குடன் கூடிய இப் பக்தர்கள் என் முன்னே நின்றிருந் என் பக்தியை மறைத்த என் பக்தி பொய் என். அழுக்குடைய அவர் பக் மெய் யென்றும், அழுக்கே - பொய் என் நான் மயங்கி நிற்கையி
எக்காளம் நிறைந்த, உ உன், பிரசாதமாகக் கொண்டு அன்பே பெருகுகிறது. இறையே,
இப்போதும் வென்றவன்

|35
த்தையே ஆளும் ார்களின் முஷ்டிக்கரங்களென ந்து உன்னை என்னிலிருந்து
கரங்கள் முன்னல் கழன்றதெனச் ன்.ஆற்றமையின் ஆளுகையில் றிகெட்டுப் பாதை மாறுகின்றது. பாதையில் உடலையே ன்னடியார் மேனியே ரசவாதவித்தை புரியாமல் களைத் தூர நிறுத்துகையில் ப் போவதையோ
உழைக்காத தூயமேனி மாய மேனியனன என்னைவிட
து
ால்,
றும்
க்தி
றும்
லே,
மணியாய், உன் சிரிப்பு காதில் விழுகிறது.
ன் ஏளனச் சிரிப்பையே,
நான் திரும்பும் வேளையில்,
| 53u 1.

Page 52
ஒளிச்சுடரில் ஒளி பவனே!
ஆனந்த ஜோதி. ஜோ மாகின்றது. எங்களிடமுள்ள நிவேதனமாகக் கூடிய பொரு
ஜோதிச் JLGD, திரி கருகும் போது, நீ கிரிக்கின்ருய். என் மனமும் வேண்டுமானல், தீபக்கரங்கள ଜt ଜffit 1 Ο ώOI" ஆவல்கள், ஆணவங்கள் கருகியே தீரவே அதனை நான் நன்குண ஆணவமான எண்ணங்களே தயங்குகின்றன. இறையே,
நான் எங்ங்னம் என் ம6 நான் ஒரு தீபம் ஏற்றத் த தவிக்கின்றேன். ஆனல்
நீ தான் எத்தனை ே ஜோதியை உன் அகண்ட திரு ஜோதியையே அண்டமா 6 taitä0T... araitäörl Gurr6 தீபத்தணலாகவாவது, ஆக்கி தீக்கங்குகள் ஒருபோதும் நான் நன்குணர்வேன். ஆன தகுதி மீறி உன் சந்நிதி நாடி ஜோதி பரிபாலனே! இது தவரு?. நீதான் ஒளியென்ற ஒன்ான நீ,எத்தன் உருவாகின்ரு ய்?.

இருளின் ஒளி
rதியே உனக்கு நிவேதன பொருட்களிலே உனக்கு ளாக இருப்பது
தீபச் சுடாாய் வியாபித்துச் உன் சந்நிகியில் ஒளியாக ாய் குவிய வேண்டுமானல்,
ஆசைகள் துடிப்புக்கள்: ண்டும். ர்வேன். உணர்வேன் என்ற என்னில் சுடர் ஏற்றத்
ாக் இடக்குை ஏற்றுவேன்? பங்குகிறேன். தகுதியில்லாமல்
ஜாதியாகின்றப்?. எத்தனை வாயில்,அமுதாக்கிவிடுகிருய்?. ந்கிவிட்ட நீ. "ற சின்னஞ்சிறு மரக்கரியை ?Llundr7 L "LITLJIT?...
தீபங்களாகமாட்டா? அதை ஸ் என் ஆசையின் நிமித்தம்
னேன்.
த்தனை ஜோதியை கண்டவன். கய வடிவங்களிலிருந்தெல்லாம்

Page 53
ஒற்றை
பஞ்சமு
நாக ே
மயில் (
கர்ப்பூர
துரண்ட
அலங்கr
அகல் ே
அகண்ட
ஜோதி, ஜோதி. சொல்லிலட ஆனந்தமயஜோதி.
ஜோதிகளே உனக்குப் வகைகளா?. ஜோதிகளை நி6ே நிவேதனமே நீயாகி உணவும் நீ. உண் உன் உணவில் தான் வண்ணங்கள். மஞ்சள் கலந்த ஜோதி. மானிற வெளிர் ஜோதி. நீலச் சுடர் ஜோதி. செந்நிறப் பவளச் ஜோதி. நீர் நிற வெண்மை ஜோதி. வெண்மையின் கலவு ஜோதி.
இதனற்ருன், உன்னை இத்தனை ஜோதிகளில் இத்தனை ஜோதிகளா தேடுகிருர்களா?. தேடப்படும் பொருள பொருளா நீ?. விந்தையானவன் நீ. விவேகம காரன் நீ.
உன்னை யார் தான் புரிந்து ெ புரியாமலே புரிந்ததாகப் பாவலை

137
ச்சுடர் ஜோதி, க ஜோதி, ஜாதி,
ஜோதி,
ஜோதி, ாமணி ஜோதி, ார வளை ஜோதி; ஜாதி,
ஜோதி,
ங்கா ஜோதி. ஆசைஜோதி.
பரமானங்களா? சிற்றுண்டி வதனம் செய்கின்ருயா?. '6ӧТСт?шт?...
பவனும் நீயா?. | எத்தனை வகைகள்.
r,一
ல்
ால், தேடும்
ானவன் நீ. விளையாட்டுக்
காண்டார்கள்? உன் ஃரைப்
செய்ய,

Page 54
/38
"ஒளி என்ற உருவகமாகி பேதையரென மயங்கித் தவி கண்ணின் விழிமறைப்புத் திை சைக் கதிர்களாக, என் ஒளின் தரிசனம், அத்தரிசனத்திற்கு அர்ப்பணம்தான் உன் ஒள எள்ளிநகையாடும் சிரிப்புக் துணையுடன் தேடிக்கொண்டிரு
இத்தனை விளக்குகளால்
நீ என்ன இருட்டிலா இருக இருட்டேது?. நீயே ஒளிய இருட்டாக விழ மாட்டாதே. மயங்குகிருேம்.
இருட்டு..?
உனக்கா, எமக்க
இருட்டிலிருந்து கொண் முற்படும் பேதைகள் நாம்.
எந்த இருட்டிலிருந்தும் முடியும்
*உன் பக்தர்கள் ஆகவே, உன்னைத் தேடும் முயற்சி தீப வளைவுமுன்றில்களாகின்ற இத்தீபங்களைக் கையா அறியாமலே, உன்னை ஸ் ஆயினும்
வெற்றியின் இடையின்ே இதில் நீ- எந்த ஜே வேளையில் மீண்டும், உன் முழக்கமிடுகிறது.

உணர்வூட்டும் நான் இருளின் க்கும், உன் பூவிழுந்த ஊனக் ரயை அகற்றும், சத்திர சிகிச் யைப் பாய்ச்சுவது தான் என் நீ வழங்கும் அஞ்சலியான ரியலங்காரம்." என்ற உன் காதில் விழுந்தும் ஜோதியின் நக்கிருேம். தேடுகிருேமே, க்கிருய்?. உன் இருப்பிடத்தில் ாகும் போது, உன் நிழலே - - - இருட்டு என்று எதனில்
EIT?...
டே, ஒளிக்கு ஒளிகாட்ட
ஆனல்
என்னல் உறுதியாகக் கூற
!" என்று
களே தீபாலங்காரமாகின்றன.
| ତ0T.
ரூம் போது, நாம் நம்மை பரிசித்து விடுகிருேமல்லவா?
பாதும், ஒரு ஐயம்.
ாதி? - இந்த ஐயம் எழும் வெற்றிச் சங்கம் எக்காள
★

Page 55
பனிமலைப் புனிதனே!
புனிதத்தில் உறைபவனே!. உன்னை. உன் திருவடிச புனிதமானது எதுவுமேயில்லை. படிந்தது. என் கரங்கள் இரத் விழிகள் நாள்தோறும் காமச் ே அழுக்கின் அழுக்கான நான் உன்னைச் சேவிக்க, அடிபணிய, உள்ளத்தாலும் திருமுழுக்காட்ட விந்தையே.
விந்தைகள் புரிபவனும் நீே நாம் கருவிகளே. கருவி விந்தையைச் செய்பவனும் நீயே உன்னை என் தத்துவ ம வெற்றிகாணத் துடிக்கும் வேளை வெளியேறி, கரைநின்று சிரிப்ெ சிரிப்பொலியை, தடாகத்தில் ந சப்திப்பதாக எண்ணி எண்ணி திருக்கும் வேளையிலே.
அர்த்தத்தின் அர்த்தமான என் கால்கள் சிக்குண்டு கிடப்ட
அவ்வேளைகளில் எதைக் தெறிப்பில் - அக, புற உண் தரிசிக்கும், அக்கணங்களில்,
நீ அரூபியாகி விடுகிருய், உலகின் ரூபத்தைப் படை அரூபணுக, பூஜ்யனக காணவின சிந்தனைகள் சிக்குண்டு, என்னை( கேலி செய்கின்றன.
நீ மெல்ல நழுவிவிட, நானும்

புல்லின் பூக்கள்
புனிதத்தின் பொருளே!. ளைச் சேவிக்க என்னிடம்
என் உள்ளம் பாவக்கறை ந்தக்கறை படிந்தவை. என் சேற்றில் புரள்பவை. ா. புனிதத்தின் புனிதமான அடிமுடிதோய உடலாலும், த் துடிப்பது வேடிக்கையான
ய. விந்தைகளும் நீயே . களே காரணனைத் தேடும்
L/ . . .
னத்தடாகத்தில் இழுத்து களில், நீ தடாகத்தினின்றும் பாலி சிந்துகிருய். அந்தச் ான் பெற்ற மணிக்குலங்கள் நான் இறுமாந்து அயர்ந்
நீ, சேற்றின் தளைகளிலே |தைக் காட்டுகின்ருய்.
கண்கள் - ஞான ஒளித் மைகளின் சொரூபங்களைத்
-த்த உன்னையே, ரூபனுக,
ழயும் என் தத்து வார்த்தச் யே திணறச் செய்கின்றன.
திகைப்புமே மிஞ்சு கிருேம்.

Page 56
140
ஆணுலும், என் உறவுகள், உன்மே பற்றைப் பற்றவிட்ட பரமன், உன்னை என் வழிபாட்டி உலகின் கதாநாயகனன உன் குறுகிய வட்டத்திற்குள் அக துடிக்கும் என் அறியாமைை உன்னை எங்கெல்லாம் தே சுமந்த நெஞ்சத்தின், ஆறுத ஏற்பாட்டை மன்னித்துவிடு. என் மன வட்டத்திற்கு வேண்டுமென்ற ஆவலால், எல் இல்லாததால்,
உன் திருவடிகளைச் சேவி நாடித், தேடினேன். அப்போ என் நெஞ்சிலே எத்தை பொரியாகச் சொரிகின்றன.
நான் தேடும் மலர்களும் மதுகரனின் காமக்கரங்க வாக இருக்கவேண்டுமே?
பிறமலரின் மகரந்தம் தடவாத மலராய் இருக்க ே எண்ணங்கள் எரிபொ உனக்குகந்த மலர்களை. வசந்தத்தின் கொடையை. புத்துணர்ச்சியை. நாடி.
குளங்களிலும். தடாக களிலும். தேடுதல் நடாத் நல்லடியார்கள் போல.
விடிந்தும், விடியாத. பொழுதிலே நான் பட்ட சி கழிந்த காலங்கள் தான் எ6

காதலாகின்றன. என் துறவில் உன் அளவிலா விளையாட்டுக்கள் ன் கதாநாயகனுக்குகின்றன. 1னை, என் வழிபாடு என்னும் ப்படுத்தி, அதன் நாயகனுகத் ப மன்னித்து விடு.
டி, இளைத்து, ஏமாந்து, தோல்வி ல் பெருமூச்சாக நான் செய்த
என்னை மணக்கவிடு.
ள் சிக்கிய உன்னை வழிபட ானிடம் எதுவுமே தூய்மையாக
க்க, குற்றமற்ற நறுமலர்களை ாதும், ன எண்ணங்கள். வேதனைகள்
),
ள் தீண்டாத புத்தம் புதியன
கொண்ட தென்றற் காற்றும் வண்டுமே? ருளாய், வேகமூட்ட, நான் புவியின் சிலிர்ப்புக்களை. கோடையின் சிரிப்பை.
ங்களிலும். தண்ணளிச் சோலை தினேன். உன்னைத் தேடும்
பாதை இனம் காட்டாத புலரிப் ாமங்கள் எத்தனே. எத்தனே. வளவு ?

Page 57
மொட்டாய்க் குவிந்தி அடியிருந்து நுனி பரவ, களுக்காக நான் எதிர்பார்த்
எத்தகைய ஏமாற்றங்கள்
சில காற்றிலே தன் அலேகளால் அள்ளுண்டன சிக்கவைத்தன. சில நான் வண்டுகளால் களங்கப்படுத்த
ஆணுலும், என் முயற்சி:
உனக்காக, நான் ஈடு என் உள்ளத்தை நலிய விடு: நானும் என் முயற்சிகளு உனக்காகவே நான் பறி இடுவதற்காக நான் ஓடோடி ஒரு கணம் மெய்மறந்.ே
'ஆஹா. என் இறைவன் தகுதி, தன்மை எனக்கு வந்து என ஒருகணம் இறுமாந்ே கடமையை ஒருகணம் மறக்க
அந்தோஅடுத்த காலடி காலிடறி. என் புஷ்பங்கள் மிதந்து சிரிக்கின்றன.
நான் நிமிர்ந்து கர்ப்பக் கிருகத்தின் பா புற்களின் பூக்கள் உன் ப. சிரித்தபடி இருப்பதைக் காண்
உன் போதங்களின் சொ திக்கிக்க நிற்கின்றேன்.

f41
நந்து, செம்மையின் வண்மை அவை இதழ்பிரிக்கும் வேளை துக் காத்திருந்தேன். 汀。
இதழ்களை உதிர்த்தன. சில சில என்னைச் சேற்றிலே பறிக்க முன்னரே, ரீங்கார ப்பட்டன.
கன் சோர்வடையவில்லை.
படும் தொண்டுகள் என்னை. வதேயில்லை. நம் . முயற்சி. முயற்சி. த்த மலர்களை உன் பீடத்தில் டயும் வந்தேன். தன்.
ரின் ஆலயத்தில் புகும் ஆற்றல், துவிட்டது. நான் பாக்கியசாலி" தேன். என் பெருமிதம் என் ச் செய்தது. அந்தக் கணத்தில்
எடுக்கையிலே
சாக்கடை நீரில் சரிந்து,
பார்க்கிறேன். றையிடுக்குகளிலே கண்விழித்த ாதார விந்தங்களைத் தழுவிச் எகிறேன்.
ரூபம், கண்டத்தில் கறையென

Page 58
13, say (51
உனது கீதை குருக்ஷேத் எழுந்தது.
நாளே மலர வேண்டிய ட நீரும், இரத்தமும் கலந்தமைந்த மானிட அனுபவங்கள் வீறுெ ‚ዎ * நீ வானத்தாமரையில் வ
ரீங்காரத்தையோ, வானவில் மழைத்துளியின் ஒசையையோ கொடிகளின் இலக்கண நரம் பொருளாய் மீட்டிங்கு வரவில் பார்த்தனின் முன்னுல் தி ராகத்தை அப்பழுக்கின்றி, கி போது உன் அனுபவ வீச்சின் அ தாண்டுகின்றன.
நீ அவதார புருஷனுகக் ! வீச்சுகளாலும், தரிசனங்கள தீர்க்கதரிசனமாக உன்மனச் குருக்ஷேத்திரத்தை நடாத்தி அ. பின்னல் கீதையாக்கினய் ! ஆனல் எனது கீதை.? நீ வித்தூன்றிய உரமிட்ட ம காட்டாற்றின் ஒரம். கதிரெ6 கனியற்ற பூச்சிந்தி, காற்றணைய பின்பணிக் காலங்களில் வைரப மறைகின்ற வெப்பத்தில் ஆற். என் ராகம் சருகோசையாய்ப் பூஞ்சிட்டின் உயிர்க்கூடு குஞ்சு ஊஞ்சலாய் என் உடலிலாட
உல்லாசகீதம் உயிரின் கீதம் 2

நாணலின் கீதை
திர மண்ணில் காலூன்றி
துயுகப் பூக்களுக்காக, நிண த விளைநிலத்தின் வீரச்சேற்றில், காண்டு நாதமென எழுந்தன. ாழ்த் திசைக்கும் வண்டுகளின் கோடியில் மெல்ல வந்திறங்கும் . வெட்டிப்பிளக்கும் மின்னற் புகளையோ உன்கீத சுரமாய்,
நாயாசமாக உன்னுல் ஆத்ம அனுபவ வரிகளில் இசைக்கும்
டி முடி வியப்பின் எல்லைகளையே
கீழிறங்கி, மானிட அனுபவ ாலும் புடம் போடப்பட்டு, *கேஷத்திரத்தில் ஏலவே ஒரு தன் அனுபவ முத்திரைகளையே
ண்ணிலே,
ன வளர்ந்து ம் வேளையிலே கானம்பெருக்கி 1ணிமகுடம் சூடி, றினிலே மணலோட
பரவும், டனே
-ன் புகழே பாடும்.

Page 59


Page 60


Page 61


Page 62