Page 1

), (5, 7, മൃച്ച്)

Page 2

ഗ്രഞ്ഞുണ് இன்னெ7ரு 2/7C2
மொழி பெயர்ப்புக் கவிதைகள்
எ7/ம். கே. எ7/ம். ஷகீட7

Page 3
த7ைை7இன்னெ7ரு த7(தி
மொழி பெயர்ப்புக் கவிதைகள்
எம்.கே.எம்.ஷகீப்
Liga yfirler
ஆசிரியருக்கு
முதந்திப்பு:
செப்டங் திதி
వాణీ
திகரி சி. ஜயரட்ன அவளியூ கொழும்பு-3.
கணணிப் பொறியமைப்பு: ாள், ரேவதி
அட்டை வடிவிசனதிப்பு
ஏ.எம்.தவிர்தி
அச்சுப்பதிப்பு: Aார்த்திகேயன் சிரைவேட் லிமிட்டட் 38. கசவிவிடு கொழும்பு - நீ
விலுை: இந்

பெற்றோருக்குச்
அசமர்ப்பரினம்

Page 4
மீண்டும் ஒரு கவிதைத் தொகுதியுடன் உங்களைச் சந்திப்பதில் நிகரி" மகிழ்ச்சியடைகிறது. 'பிறநாட்டு நல்லறிஞர் சாத்திரங்கள் தமிழ் மொழியில் பெயர்த்தல் வேண்டும்" என்றான் பாரதி. இங்கே சரிநிகர் ஆசிரியர் குழுவைச் சேர்ந்த நண்பர் ஷகீப் மொழி பெயர்த்த கவிதைகள் தொகுப்பாகின்றன. இவற்றில் பெரும்பாலான கவிதைகள் சரிநிகரில் அவ்வப்போது வெளியானவை. ஈழத்தில் மொழிபெயர்ப்புத் துறையில் நீண்ட காலமாகவே ஈடுபட்டிருக்கும் கே.கனேஷ் ஏற்கெனவே சோவியத் கவிதைகள் உட்பட பல்கேரிய, ஹங்கேரிய, உக்ரேனிய கவிஞர்களின் ஆறு மொழிபெயர்ப்புக் கவிதைத் தொகுப்புக்களைத் தந்திருக்கிறார் சி.சிவசேகரம் மாசேதுங் கவிதைகளை 1978இல் தமிழுக்குக் கொண்டு வந்திருக்கிறார். இதற்கு முன்னரே 1960களில் முருகையன் ஷேக்ஸ்பியரின் சில சொனற்றுக்கள் உட்பட ஜோண் டண் போன்றோரின் ஆங்கிலக் கவிதைகளை தமிழுக்குக் கொண்டு வந்திருந்தார். அது "ஒருவரம்" என்ற தலைப்பில் வெளியாயிற்று. 1981இல் நுஃமானும் முருகையனும் மொழிபெயர்த்து வெளியிட்ட பலஸ்தீனக் கவிதைகள் ஈழத்துக்கவிதையுலகில் ஏற்படுத்தியதாக்கம் குறிப்பிட்டுச் சொல்லத்தக்கது. இவர்கள் தவிர அ. யேசுராசா,

சோ.பத்மநாதன், எம்.எச்.எம். வர்ம்ஸ், பண்ணாமத்துக் கவிராயர். என்.சண்முகலிங்கன் ஆகியோரும் பிற மொழிக் கவிதைகளைத் தமிழில் கொண்டு வந்தவர்களுள் குறிப்பிடத்தக்கவர்கள். இவர்களுள் அ. யேசுராசா.சோ.பத்மநாதன், எம்.எச்.எம்.ஷம்ஸ் ஆகியோர் தவிர்ந்த மற்றை போர் மொழிபெயர்த்த கவிதைகள் தொகுப்புக்களாக ஏற்கெனவே வெளியாகியுள்ளன. ஜெய்சங்கர், மதுபாஷினி போன்ற பலர் அண்மைக்காலமாக பிற மொழிக் கவிதைகளைத் தமிழுக்குக் கொண்டு வருவதில் ஈடுபட்டு வருகிறார்கள். இம் மொழிபெயர்ப்புக்களில் பெரும்பாலானவை ஆங்கிலத்தினூடாகவே தமிழுக்குக் கொண்டு வரப்பட்டவை. ஆயினும், எண்பதுகளிலிருந்து நமது இளைஞர்கள் ஐரோப்பிய நாடுகளுக்கு புலம் பெயர ஆரம்பித்த பிறகு ஆங்கிலம் வழியாக என்பதற்குச் சமாந்தரமாக நேரடியாகவே ஐரோப்பிய மொழிகளிலிருந்தும் தமிழுக்கு படைப்புக்கள் வர ஆரம்பித்துள்ளன. இந்த வகையில் பிரெஞ்சு மொழியிலிருந்து தமிழுக்கு படைப்புகளைக் கொண்டு வரும் முயற்சியில் ஈடுபட்டு வரும் க.கலாமோகன் குறிப்பிடத்தக்கவர். கலாமோகன் பிரெஞ்சு மொழியிலும் கவிதைகள் எழுதி வருகிறார் என்பதும், அவருடைய பிரெஞ்சு மொழிக் கவிதைகளின் தொகுப்பொன்று நாளை' என்ற தலைப்பில் ஏற்கெனவே வெளியாகியிருப்பதும் இங்கு பதிவு செய்யப்பட வேண்டியவொன்று. அண்மையில் காலமான கு.இராமச்சந்திரன் மலையாளத்திலிருந்து தமிழுக்கு நேரடியாக கவிதைகளைக் கொண்டு வரும் முயற்சியினீடுபட்டிருந்தார். இத்தொகுப்பில் கூட விஷகீப் அவர்கள் அரபு மொழியில் இருந்து
நேரடியாகவே தமிழுக்குக் கொண்டு வந்த கவிதைகளும்

Page 5
உள்ளடங்குகின்றன. இவை நமது சிந்தனை மரபையும்,
மொழியின் வீச்சையும் விரிவுபடுத்தும் என்பதில் ஐயம் இல்லை. இத் தொகுப்பிலுள்ள கவிதைகளில் பெரும்பாலானவை புத்த அகதிகள், ஒடுக்கப்படும் பெண்கள். ஒடுக்கப்படும் தேச மக்கள் ஆகியோரின் துயர் பற்றியும், அவர்களின் விடுதலைக்கான வேட்கை பற்றியும் பேசுகின்றன. "அரசியலும் கவிதையும் கொண்டிருக்கின்ற தவிர்க்க முடியாத பிணைப்பின் வெளிப்பாடே இது" என்கிறார் ஷகீப், தொண்ணுறுகளில் கிழக்கிலிருந்து அறிமுகமான முஸ்லிம் கவிஞர்களுள் ஒருவராக அடையாளம் காணப்பட்டவர் கீப். இவருடைய கவிதைகளுள் பெரும்பாலானவை சரிநிகரில் வெளியானவை. தவிரவும், மூன்றாவது மனிதன், களம் போன்ற சஞ்சிகைகளிலும் இவருடைய கவிதைகள் பிரசுரமாகியுள்ளன. கவிதைகளோடு சிறுகதைகளையும் தமிழாக்குவதில் இவர் ஈடுபட்டு வருகிறார். சரிநிகரிலும் வேறு படி இதழ்களிலும் அவை பிரசுரமாகியுள்ளன.
ஷகீப்பினுடைய இக் கவிதைகளை நிகரிதனது இரண்டாவது வெளியீடாக வெளியிடுவதில் மகிழ்ச்சியடைகிறது ஐரோப்பிட மொழிகளிலிருந்தும், அரபு மொழியிலிருந்தும் தமிழுக்கு நேரடியாகவே கவிதைகள் வர ஆரம்பித்து விட்டன அயல் மொழியான சிங்களத்திலிருந்து கவிதைகள் தொகுப்பாகத் தமிழுக்கு வரப்போவது எப்போது?
நன்றி நிகரி
Կr" {} } | 5

சொல்லியே ஆகவேண்டிய குறிப்புகள்
6T.னது முதலாவது நூல் மொழி பெயர்ப்புக் கவிதைகளின் தொகுதியாக வருகின்றது. எனது முயற்சியினதும், வளர்ச்சியினதும் முழுமை பெறாத ஒரு பிரதியாக இந்தால் எனக்குப் படுகிறது. தமிழ் அல்லாத பிற மொழிகளில் யாராவது கதைக்கிற போது மூக்கு வியர்க்கிற நான் இவற்றை மொழி பெயர்க்கத் தகுதி பெற்றவனா என்றும் என்னைக் கேட்டுக் கொள்ள வேண்டியுள்ளது. எனினும், நான் கற்ற மொழிகளை வெறும் உரையாடல்களுக்கு அப்பால் ஓரளவுக்கேனும் பிரயோசனப்படுத்தியிருக்கிறதாய் நண்பர்கள் என் மொழிபெயர்ப்புக்கள் பற்றிக் கதைக்கிற போது அறிய முடிகிறது. இவ்விடத்தில் நான் என் மொழிக் கல்வி உட்பட்ட கல்வி வாழ்க்கைக்கு பாதையமைத்தி நனீமிய்யா கலாபீடத்திற்கும், அதன் ஸ்தாபகருக்கும், பணிப்பாளருக்கும், ஆசிரியர்களுக்கும் கட்டாயம் நன்றி சொல்லக் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன்.

Page 6
இங்கேதான் அரபும் ஆங்கிலமும் கீற்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. இத்தொகுப்பிலுள்ள கவிதைகளை இம் மொழிகளிலிருந் தே நான் மொழி பெயர்த்துள்ளேன். கற்கும் காலத்தில் உரிய அக்கறை காட்டாமையின் துயரம் இம்மொழிகளில் நல்ல படைப்புக்களைப் பார்க்கும் போது இப்போது வருகிறது. எனினும் பின் வந்த காலங்களில் ஆங்கிலம் கற்பதற்கான சூழல் ஏற்பட்டது. கலை இலக்கியப் பரிச்சயமும் நண்பர்களும் அதற்கேற்ற பத்திரிகைத் தொழிலும் கிடைத்தது. என் வயதுக்கும் , வாசிப்பிற்கும் கிடைப்பிற்கும் ஏற்ப சுமார் முப்பத்தைந்திற்கும் மேற்பட்ட கவிதைகளை மொழிபெயர்த்திருக்கிறேன். இவை பல்வேறு இதழ்களில் பிரசுரமாகியிருக்கின்றன. அரபு மொழி, இஸ்லாமிய சூழல் தொடர்புகளின் காரணமாக பொதுவாகக் கிடைக்கப் பெறாதவைகளையும் கவனத்தில் எடுத்திருக்கிறேன். மிக இளம் வயதினரது வெளிப்பாடுகளையும், புறமொதுக்காது தமிழாக்கி உள்ளேன். இத்தொகுப்பில் எனக்கு நல்லதாகப் படுகிற - இன்னும் நன்றாக மொழி பெயர்க்கப்பட்டிருக்கலாம் என்றும் சில கவிதைகளை மீள வாசிக்கும் போது தெரிகிறது - கவிதைகளை தெரிவு செய்து தொகுத்திருக்கிறேன். ஈழத்து இலக்கியம் அரசியல் மயப்பட்டிருக்கிற அல்லது அரசியலே இலக்கியமாய் ஆக்கப்பட்டு அடையாளப்படுத்தப்பட்டிருக்கிற இந்த வேளையில் , ஏதோ ஒரு வகையில் இதில் உள்ள கவிதைகளும் அரசியல் பேசுபவையாக "அரசியல் சார் கவிதைகளாக உள்ளன. இது திட்டமிட்டுச் செய்யப்பட்டதல்ல. அரசியலும் கவிதையும் கொண்டிருக்கிற தவிர்க்க முடியாத பிணைப்பின் பாற்பட்டதே இது. இதன் நியாயப்பாடுகள் பேசப்பட வேண்டியவை. அல்லது விமர்சிக்கப்ப வேண்டியவை. ஈழம், பலஸ்தீன், பொஸ்னியா போன்று பல்வேறு போராட்டங்களின் வெளிப்பாட்டுக்

கவிதைகளும், சர்வதேசப் பிரச்சினையான பெண்ணியம் சார் கவிதைகளும் என பல இத்தொகுப்பில் இடம் பெற்றுள்ளன. கனச்செயல் வீரர்களது உணர்வின் வெளிப்பாடுகளை நான் கொண்டுவந்திருக்கிறேனா அல்லது கொச்சைப்படுத்தியிருக்கிறேனா என எப்போதும் ஓர் உள்ளுணர்வு குறுகுறுத்துக் கொண்டே இருக்கிறது. இருந்தும் தெரியப்படுத்தியிருக்கிறேன் என்ற திருப்தி எனக்கு நம்பிக்கையூட்டுகிறது. "உனது கவிதைகளை விட உன் மொழி பெயர்ப்புப் கவிதைகள் நன்றாயிருக்கிறது" என்று மூகஸ்துதி இல்லாமல் சொல்லுகின்ற நண்பர்களின் வார்த்தைகரோப் போல் இனியும் எல்லாவற்றையும் நானே சொல்லிக் கொண்டிருக்க வேண்டியதில்லை. இது தொடர்பான சகல பார்வைகளையும் உங்களுக்கே விட்டுவிடுகிறேன். இறுதியாக, கட்டாயம் தெரிவிக்க வேண்டிய நன்றிகள் இவர்களுக்கு: சிவக்குமார், றன்மி, ரேவதி உள்ளிட்ட சரிநிகர் நண்பர்கள், தம்பி டிகில், நண்பர்கள் டிரீக், நrம், இம்தியாஸ், பாரதி, அப்பாஸ், நிஃமதுல்லாஹ், கேசவன் இப்புத்தகத்தை அச்சிட்டுதலிய கார்த்திகேயன் நிறுவன உரிமையாளர் குருபரன் மற்றும் எல்லா வகையிலும் என்னை ஊக்குவிப்பவர்கள், விமர்சிப்பவர்கள் ஆலோசனை சொல்பவர்கள், கவிதைகளைப் பிரசுரித்தவர்கள், அச்சிட்டவர்கள். எல்லோரையும் விட. என்னைப் போல் ஒருவனுடன் பொறுமையுடன்வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நில்பாவுக்கும்.
எம்.கே.சிம்.ஆகிப்
1997.9. 4. ஜெயரட்னபாவத்தை, 51,தத்தியூரீதி, திம்பிரிகங்யாங் శ్లోన్రాడిజ్గొణాinణాళి கொழும்பு - 5ே

Page 7
மொழி எனும் தடைக்கள் ெ ாருட் பாடுகளைச்
சிக்கலாக்குகிறது. மொழி உண்மையிலே ஒரு முட்டுக்கட்டை தான். எந்த ஒரு மொழி பெயர்ப்பும் விவாதத்திற்குரியவை என்பதை உண்ர்கிறேன் மொழிபெயர்ப்பு எப்போதும் ஓரளவு குறைபாடு டையதாக அல்லது உண்மையிலிருந்து பிறழ்ந்ததாக இருக்கிறது. ஆனாலும், மொழி பெயர்ப்பு நடை பெறுவதை எவராலும் தடுக்க முடிந்ததில்லை. கவிதையைப் பொறுத்த வரையில், அது மூத்திற்கு அப்பாற்பட்டுச் செல்கிறது. மொழித்தடைக்கற்களைத் தாண்டி விடுகிறது. அது எந்த மொழியில் தோன்றியதோ அந்த மொழிக்கு அப்பாலும் செய்திகளைக் கொண்டு செல்கிறது. இந்த ஆற்றல் இல்லையெனில் கவிதையினால் உயிர்ாேழமுடியாது. மக்கள் எப்போதும் கவிதையை வரவேற்க வேண்டியுள்ளது. அதனை ஒரு அன்பளிப்பாகப் பெற்றுக் கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது. அதனை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டியுள்ளது'என்பது உண்ண்ம் யாகும். கவிதையை உருப்படியாக உருவாக்குவதில் குறைபாடுகள் இருந்தாலும், கவிதையில் இன்றியமை யாத மாற்றமுடியாததன்மை ஒன்று உண்டு. அதுதான் சொற்கள், கவிதையில் கூறப்பட்டுள்ள சொற்கள் எக்காலத்திற்கும் கூறப்பட்டவை அவற்றை ஒரு போதும் துடைத்தழிக்க முடியாது. இவை சில சமயம்" கலப்பட வடிவத்தில் நேயர்களைச் சென்றடைந்தா லும் கூட இந்த உண்மை பொருந்தும், மொழி பெயர்ப்புப் பற்றி ஏதேதோ சொல்லப் பட்டாலும், அது. பரந்த நோக்கில் மனிதரின் செய்தித் தொடர்பு பற்றி கூறுவதாகும். மனிதனின் இயல்பிலேயே கவிதை இருக்கிறது. அடையாளம் காணப்படுகிறது. கவிதையை மனிதன் நாடுகிறான். மனிதனைக் கவிதை நாடுகிறது.அதாவது, மனித மனத்தின் உள்ளார்ந்த பகுதியாக மொழி பெயர்ப்பு விளங்குகிறது."
- மாரியோலூசி இத்தாலியக் கவிஞர், மொழிபெயர்ப்பாணர்

என்னருந்தாய்நாடே மூடு பனிய |ள்ளுறைந்து கிடைக் கிறதிந்நிலம்
இப்பனி எங்கிருந்து வருகிறது?
அந்த அடர்ந்த மரங்களில். விரிசலுரட்க் கிடக்கிற புல்வெளிகளில், . கருமெனத் தெரிகிற பாறைகளில் இருந்தா இக்குளிர்ப்பனி வருகிறது? இது - உடனே நான் அடையாளம் கண்டிருக்கக்கூடிய என் தேசத்துப் பனியல்ல!
இப்பனி எங்கிருந்து வருகிறது?
எல்லாமிங்கு மாறிப்போகிறது. பழமரங்களில் வரிசைகள் ஒழுங்கற்றும், நீண்ட புல்வெளிகள் மிதந்து சென்றும்
எல்லாம் வேறு வடிவம் கொள்கின்றன!
வெற்றுப்பெருநிலமே விரிசலாப் எங்கும் கண்ணில் படுகிறது. இது - "அவர்களின் பசியினைப் போக்காத பெரும் வெளி
இந்தக் கல்நிறைந்த பாதைகள் மீண்டும் மீண்டும் அழைக்கின்றனவென்னை, இருந்தும், நட்புமிகு ஆத்தமாக்களும் சிலவேளைகளில் என் துயரங்களைத் தழுவிச் சுகப்படுத்துகின்றன.
விருந்தினர் எவரும் தின் வீடேகவேண்டுமொருநாள்.
எந்தப் பூமியை நான் என் தாய் நாடென்பது அடுத்ததாப். ! ?
சிவாள் நிதிக்பெட் ரீகிரிவேதாத்தானியக் கவிஞன் ஆங்கிலத்தில் சீர் ஜூேரி"'
LSLSSSLLLSLLLSDLSDSDSSSLSSSSSSLSSSGLSGSLSLSSLDSS

Page 8
சப்பாத்துக்களையும் காலுறைகளையும் விற்றுக்கொண்டிருக்கிற பெண்ணல் நான். சுவரினுள்ளே உயிரோடு புதைத்தாயே அந்த அவள்தான் நான் நான் குற்றமற்ற இளங்காற்றாப் மாறினேன். கற்களும், சீமெந்தும் ஓசைகளைப் புதைக்காது என்பதை நீ அறிந்திருக்கவில்லை.
மேலும் நான் பாரென்றால். பழEபுகளுக்குள்ளும், இண்தியான சடங்குகளுக்குள்ளும் புதைத்தாயே . அவளே தான் வெளிச்சம் இருட்டுக்கு எப்போதும் பயந்ததில்லை என்பதையும் நீ அறிந்திருக்கவில்லை.
உதடுகளிலிருந்து மலர்களை எடுத்துவிட்டு முட்களையும், விறகுச் கள்ளிகளையும் எவளுக்குத் திருப்பிக்கொடுத்தாயோ அவள்தான் நான்
பாவம். நீ நறுமணங்களை கைது செய்ய முடியாது
என்பது உனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை.
LSLSGSSJSGSSSGLSSDLSSSDSSSDLSCCSSSLSLSLSLS SLSLS 2

கற்பெனும் பெயரால் நீ வாங்கி விற்றவளும் நான்தான், களிமண் சாடியில் மிதந்து செல்கிற "சொஹ்னி" ஒரு போதுமே இறக்கமாட்டாள் என்பது
உனக்குத் தெரியாது
உன் தலைக்குப் பாரமாயிருக்கிறதென்று நீ யாரைக் கை (தட்டி) விட்டாயோ அந்த . அவள்தான் நான். "சிந்தனையை அடகுவைத்திருக்கும் ஒரு தேசம் ஒருபோதுமே விழித்துக்கொள்வதில்லை." என்பது கூட உனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை.
என்னுடைய கற்பின் பெயராலும் என்னுடைய ஒழுக்கத்தின் பெயராலும். இன்னும். எனது விசுவாசம் தாப்மைத்துவ அன்பு
என்கிற பெயர்களாலும் என்னை நீ வியாபாரப்படுத்தினாய். ஆனாள். இனியும் நான் அவளஸ்லு -
இது - உதட்டிலும், மனதிலும் பூக்கள் மலர்கிற நேரம்
சப்பாத்தும், காலுறையும் விற்கிறவனோ. அரை பாடைபுடுத்தி விளம்பரத்தில் நிற்கிறவளுமோ அல்ல நான் இனியும்,
கிஷ்ஷர்ததிரீட் ஆங்கிலத்
1 பேரரசர் ஜஹாங்கீர் இளவரசராயிருந்த போது, அவருடன் காதல் தொடர்பு கொண்டமைக்காக ஓர் அழகான விபச்சாரி உயிருடன் புதைக்கப்பட்டாள். அதனையே இங்கு கவிஞர் குறிப்பிடுகின்றார்.
2 சொஹ்னி ஒரு சோகக் காதல் கதையொன்றின் கதாநாயகி தனது காதலனை காண்பதற்காக பெரிய மண்சாடியொன்றில் ஆற்றைக் கடக்க முயன்று மூழ்கிப்போனதாகவும், அவளின் நல்ல மண் சாடியை எடுத்து விட்டு பதிலாக கூடாத மண் சாடியை வைத்து விட்டதாலேயே அவள் மூழ்க நேர்ந்ததென்றும் அக்கதையில் குறிப்பிடப்படுகின்றது
- 1ֆցE LSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLS S SS 0

Page 9
மெய்யியல் நோக்குத் என்னவென்றால் இவ பற்றிப் பேசுகிறார்? பொருளாகின்றன? இவ செய்ய விரும்புகிறார்? பொதுவான விடயங்கள் விடயங்களைப்பற்றி இ எழுகின்ற பொழுது இ6 அல்லது அச்சுரண்டல் பொருளாதார சமவினங் வேண்டும். இதற்குக் க வட்டம் எப்பொழு சார்ந்தவர்களோடேயே அதனைப் பேசுகிறா வட்டத்திற்குள்ளேயே படுகின்றது.
இதற்கு மேல் அந்த மொழியினைப் பார்த்த அல்லது இரண்டாவ எல்லோருக்குமான பொ
எனக்குப் படுகின்றது. உண்மையில் இந்தத் தொ பிரச்சினை ஏற்பட்டது போராட்டங்கள் பற்றிய தமிழ் வாசகனோ, வாசகி கூறுகின்றாரோ என ஐய
ஆனால், அவர் எந் பார்த்தோமானால் உல முதலாளித்துவத்துக்கெதி இவர் ஒரு போராகப் ப ஒரு படியில் நின்று ட இன்னொரு மட்டத்தி வேறொன்றாக இருப்பத அம்சம். இந்த நிலையில் உணர்கைகளும் எவ்வாறு பார்க்க வேண்டும்.
இத்தகைய ஒன்றைப்
அவருடைய ஆக்கப் பின் மிகவும் முக்கியமானவை மேமன் தமிழிலக்கியத் கணிக்கப்படத் தக்க, ே அவரை வாழ்த்துகின்றே

தொழிற்படும். மேமன் கவியின் அடுத்த நிலை ர் எவற்றைப் பற்றி சிந்திக்கிறார்? எவற்றைப் எந்த விடயங்கள் இவருக்கு கவிதைக்குரிய பர் தன்னுடைய எந்த உணர்வுகளை தொடர்பாடல் என்பதேயாகும். தமிழர்களுக்கும் தனக்குமான ளைப் பற்றிய எண்ணக்கருக்கள் வரக் злtgшg5тєот வர் பாடுகிறாரோ எழுதுகிறாரோ என்ற சந்தேகம் வர் உண்மையில் சமூக ஏற்றத் தாழ்வுகளைப் பற்றி களைப் பற்றி மனித வாழ்வில் ஏற்படும் கள் பற்றி இவர் பேசுகிறார் என்றே குறிப்பிட ாரணம், ஆரம்பத்திலிருந்து இவரது தமிழ் பழகு துமேமுற்போக்கு இலக்கிய சிந்தனையை இருந்து வந்தது. அதன் காரணமாக, இவர் ர் என்று நான் நம்புகின்றேன். அந்த இப்பொழுதும் அவர் நிற்பதாக எனக்குப்
க் கவிதைகளை எடுத்துக்கொண்டு அதன் ால் அவை தமிழை முதல் மொழியாகவோ து மொழியாகக் கொண்டு பழகுவோர் துவான அனுபவங்களைக் கூறுவதாகவே
அந்த நிலை நின்றே அவர் பார்க்கிறார். குதியில் வரும் கவிதைகளை வாசித்தபோது ஒரு 1. இவற்றை வாசிக்கின்ற இனக்குழுமப் அனுபவங்களைக் கொண்ட இன்றைய ஈழத்துத் யோ, தன்னுடைய அனுபவங்களைத்தான் இவர் ப்படுவர்.
த அனுபவங்களை எழுதுகின்றார் எனப் கப் பொதுவான சுரண்டலுக்கு எதிரான, ரான, யுத்தத்திற்கெதிரான போராட்டத்தையே ார்க்கிறார். அந்த வகையில் இங்கு பாடியவை பார்க்கின்றபோது இணைகின்ற அதே வேளை ல் பார்க்கின்றபோது அவருடைய தளம் நாகக் காணலாம். இதுவே இவருடைய முக்கிய இவரது கவிதைகளில் இவரது சிந்தனைகளும் வ இணைந்து வருகின்றன என்பதை ஆழமாகப்
பார்ப்பதற்கு மேமன்கவியுடைய பின்புலமும் புலமும் அவருடைய சமூக உறவின் பின்புலமும் என்பதை எடுத்துக் கூறி அப்துல் ரசாக் என்ற தில் - ஈழத்து இலக்கியத்தில் எடுத்துக் பசப்படத்தக்க கவிஞராக நின்று வருவதற்காக
邸。 15

Page 10
ல் கண்டிப்படி
öö ೪॰ 92.0%ები: o90 do
(2) ஜ்றி
 

of Mab UMQIM ரத ரத்து ኴና)ጣ ዐØØምሀላፊ
ர்ரி மேஜ் த்ரடில்
றுப்பதற்கும்
அறிக்கும் முறையில் அதற்கும் முல் இருந்த
ம் அமுற00ாடி தந்தை0ருக்கும். ஜூதை பால் தாருக்கும்

Page 11
எல்லா இருப்பிடமும் சிதைக்கப்பட்டு அழிக்கப்பட்டு நெருப்பிடப்பட்டுப் போனபின் பொஸ்னியாவில் இப்போது மீதமிருப்பது சிறு சிறு தடிகளாலான இருப்பிடங்களே. உயிரினங்கள் ஆடி செயலற்று மரத்துப் போயின.
எல்லாம் அழிந்து போயின.
இரவுணவுக்காப் இப்போது எஞ்சியிருப்பது பழைய சப்பாத்துக்களும், நாடாக்களுமே. இவைகளும், புற்களும் கூட இரவுணவாகிப் போகலாம். எங்களிடமிருந்த உணவுகளெல்லாம் "சேர்பியர்"களுக்கும், "குரோஷியர்களுக்கும் விநியோகிக்கப்பட்டுவிட்டன. இயேசுவைப் பின்பற்றுவதாய்ச் சொன்ன கிரேக்க பழமைவாதிகளும், கத்தோலிக்கர்களுமே
அவ்வாறு செய்தனர். அவர்களின் இயேசு சொல்வியிருக்கிறார்:
'நீங்கள் என்னிடம் வரவிரும்பினால் சிறியவர்களுக்கு இரக்கம் காட்டுங்கள்."
பொஸ்னியாவில் எல்லோரும் காகித மனிதர்களாப் மாறிப்போனார்கள். பழைய "காட்போட்"டாப் கிழவர்களும் 'டொப்லெட் பேப்பராப்" பெண்களும் விளக்கொளியில் தூக்கிப்பிடித்து
துடிக்கும் இதயத்தை
LS SGGSSLSLSSLSLSSLSLSSDDSSLSLSSLSLSSLSLS 8

பார்க்க முடியுமான மெல்லிய "டிஷ"வாப் சிறுவர்களும். இப்படி எல்லாரும் இப்போது காகித மனிதர்களாப் எஞ்சிப் போனார்கள்
உண்மையான பொஸ்னியமக்கள் பழுதான உருளைக்கிழங்கைப்போல் வெட்ட வெளியில் கிடக்கிறார்கள், அவர்களின் ஓசைகள் பள்ளியின் தொழுகைகளில் நீடிக்காது போலிருக்கிறது. அவரவர் சோவிகளில், சந்தையில், வியாபார ஸ்தலங்களில் அவர்களை இனிமேல் காணக்கிடைக்காது போலிருக்கிறது. எதிரிகளுக்கும் கருணைகாட்டிய இறைதூதர் முஹம்மதை ஞாபகப்படுத்திக் கொண்டிருப்பவர்களாப் அவர்களைப் பார்க்க முடியாமல் போய்விடும் போல் தெரிகிறது.
தொலைக்காட்சித் திரைகளில் தெரிகிற ஒளியும், நிழலுமாய்ப் போன்ற மக்கள்தான் இங்கிருக்கிறார்கள். அவர்களின் இதயங்கள் பழைய விளக்காப் சிமிட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன.
இருப்பிடங்கள், உயிரினங்கள்
எஸ்ஓரமே) மெளனித்து. சடமாய்.
உலகமே அவர்களை அவதானித்துக் கொண்டிருக்கும் போதே அவர்களின் வாழ்வு முடிந்து கொண்டிருக்கிறது. சுவரில் தெரியும் நிழலாப் நகர்ந்து கொண்டிருக்கிறது.
KrapfFALFAů ryf Ysgir šiauriñV
■■ 9

Page 12
மலைகள்
இப்போது நகர்கின்றன
மலை ஒருநாள் நகரப்போகிறது என்று நான் சொன்னேன். மற்றவர்களுக்குச் சந்தேகம். ஓரிரு நிமிடங்கள்தான் மலை உறங்குகிறது என்றும் சொன்னேன்.
முன்னர்,
எல்லா மலைகளும் நெருப்பில் (நெருப்போடு) நகர்ந்தன (வாம்) அதைக்கூட நீங்கள் நம்பமாட்டீர்கள், மனிதர்களே. இதை மாத்திரம் நம்புங்கள் உறங்கிக் கொண்டிருக்கும் பெண்கள் அனைவரும்
இனி
விழித்தெழுந்து புறப்படுவார்கள்
A KEKť) P(95ANO (fear, h }
SLSSLSLSSLSLSSLSSSDSSSDLSSLSLSSDSDSSSDSDSDSSS 0

சந்தோஷச் சந்திப்புக்கள்
பலமுறை நான் உன்னை PENT/##fళ JET_ళగా ஆனந்தக்கிண்ணிரில்
என் கண்கள் பலமுறை நனைந்தும் இருக்கின்றன
இப்போது பெரிய பெரிய காட்டுவிலங்குகளெல்லாம் விலகிபோடி விட்டன, இருண்ட மேகங்களும் விலகி
வெளுத்தாயிற்று.
எங்களுடைய செஞ்சங்கக் கொடி உபரப்பறந்து கொண்டிருக்கின்றது
நாம் எம் தவறுகளை மீளாய்வு செப்ப வேண்டும். எமது தாயகத்திற்கு ஓர் ஒழுங்கைக் கொண்டுவர வேண்டும்.
(அவனது உTர்வுகளையெல்லாம் உன்னிடம் கொட்டிவிட்ட அந்த, செந்நிற முடியுடைய உனது அவளைப் பார்த்துச் சிரிக்காதே
உனது மரணம் வீணாகிப் போகவில்லை நீதான் எனது
நிலையான மூச்சு.
எப்போது எம் தேசத்தின் திட்டங்கள் யாவும் முழுநிறைவு பெறுகிறதோ, அப்போது நாள்
கனவுகளில் அந்தித்து எம் வெற்றிபைக் கொண்டாடுவோம்!
Liu Hir-W (சீனம்) ஆங்கிலத்தில் Che Yer-Ing

Page 13
"vival wavef"
பெண்ணே. நீயோர் உறிஞ்சுபொருள். உனது கணவனின் பாவங்களை, உனது மகனின் எடுத்தெறிந்ததான வாழ்க்கையை.
உனது மாமனாரின் கொழுந்துவிட்டெரிகிறதான கணைகளையெல்லாம் நீ உறிஞ்சிக் கொண்டிருக்கிறாய், குறைவாக உன்னால் எடுக்க முடிந்ததான நிலைகளில் கூட, நீ. மொத்தமாய், எல்லாவற்றையும் உறிஞ்சி எடுத்துவிடுகிறாய்.
தனிமைப்பட்ட இரவின் தாமதித்த வேளைகளிலும். அதிவிடிகாலையின் ஆரவாரமற்ற பொழுதுகளிலும். உறிஞ்சு பொருளின் சொட்டு சொட்டாய் வடிகிற சித்தத்தை நான் கேட்கிறேன். நீ பாத்திரங்கள் கழுவிக்கொண்டிருக்கிறாய். அவற்றை அலம்பிக் கழுவி முடிக்கிற போது நீ யாராகவுமே எழும்புவதில்லை. மொத்தத்தில் யாராகவுமே நீஇல்லை.
பெண்ணே. நீயோர் உறிஞ்சு பொருள். எனினும். நீஅவ்வாறிருக்க வேண்டிய எந்தத் தேவையுமே உனக்கில்லை,
மேனகா கல்யாணரத்னது சிஸ்துசஆங்கிலத்
LSLSLSLSLSL S 0

மழலையாய் மழலைகளுக்கு.
என்னை விட்டுவிடுங்கள், என் பாடல்களை உங்களுக்குப் பாடிக்காட்டுகிறேன். நான் விரும்பும் வார்த்தைகளை எழுத விடுங்கள்
என்னையும்
ான் கனவுகளை புய் விட்டு விடுங்கள் என் விலா எலும்புகளுக்கிடையே. தென்றலைப் போல் மிருதுவான என் இதயமும், கைதியான என் நேசமும்.
என்னை விட்டு விடுங்கள் தோட்டத்துப் புற்களுடன் நடனமாட வேண்டும்! இரவு எனும் ஏட்டில் சூரியனை வரைய வேண்டும்
உறங்கிப் போன மெழுகுவர்த்திகளை எழுப்பிவிடலாம்!
13

Page 14
என்னை விட்டு விடுங்கள், நான் விரும்பியவாறு இருக்க வேண்டும், ஒளியேற்ற வேண்டும்! மரங்களுக்கிடையே. காற்றின் கைகளுக்கிடையே. சிறகடித்துப் பறக்க விரும்பும் என்னை விட்டுவிடுங்கள்
நாளை, விருட்சமாகப் போகும் விதைகளே. பிஞ்சு நெஞ்சங்களே. மெளனத்தைக் கலைக்கும், உங்கள் சலங்கைச் சங்கீதச் சிரிப்பை நான் விரும்புகிறேன். கண்ணின் கருமையில் வளரும். வெறுமையைப் பாடல்களால் நிரப்பும் உங்களின் அந்தச் சிரிப்புக்களை நான் மிகவும் விரும்புகிறேன்.
ஒரு வாளாக. ஒரு கோடரியாக. எங்களைப் பாதுகாக்கும், ஒரு நெருப்புச் சாட்டையாக எப்போதும் நீங்கள் இருக்க வேண்டும்
விலங்குகள் இறுக்கினாலும் தடைகள் குறுக்கிடினும் சத்தியத்தைப் பேசுகின்ற உபர் நூலாக நீங்கள் இருக்க வேண்டும். மல்லிகைத் தோட்டமாக. தீங்குகளை இழிவுகளை விட்டும் நீங்கியவர்களாக. சுதந்திரமான சிறுவர்களாக, சிறுமிகளாக நீங்கள் இருக்க வேண்டும் என நான் விரும்புகிறேன்.
ஜமாலுல் கிளாஸ் அரபு)
L SLSLSSLSLSSDSDSSSDSDSDSSS K

"மரணமென்பது
வாழ்க்கையைப் போன்று பெறுமதியானது அல்ல'
என்பதை இந்த உலகத்தாருக்குச் சொல்லிக்கொடுக்க என்னால் எழுந்திருக்க முடியவில்லை அட் பிரா.
SSSSDSDSSSSLSLSSDSDSSSLSSSDSSS 0

Page 15
அன்பு என்பதும் வாழ்க்கையைப்போன்று பெறுமதியானதே என்பதையும் இந்த உலகத்தாருக்குச் சொல்லிக் கொடுக்க வேண்டியுள்ளது
ாளிலும்,
அதிேச் சொல் பத்தின் ட
is (yrida, க்க முடி பாதுள்ளது பொள் கோ.
மர8ரிப்பது Tது மூச்சல்), மனிதத்தின் அன்பெலும் உயிர்த்துடிப்பே
நாம் இழந்தது எம்மையல்ல ஒரே நிறத்து இரத்தமுடைய முழு மனித இனத்தினது இழப்புத்தான் நாங்கள். நாம் இன்னுமொரு மூச்சுவிட்டு இந்த உலகத்தாருக்கு அன்பையும் சொல்லி. இதையும் சொல்லுவோம்.
'இது - சரஜிவோ நகர் அல்ல, "விர்பானா'வில் இருக்கும் எமது கல்லறைகள்."
சரத் ஷாந்தஜயகொட (சிங்கனம்)
சரஜீவோ நகரிலிருந்து யுத்தத்தின் கொடுமை தாளாது தப்பியோடிய அட்மிரா - பொஸ்கோ என்ற இளம் காதலர்களை எதிரிகளது துப்பாக்கிகள் கொன்றன. "விர்பானா" என்ற இடத்தில் அவர்கள் ஒருவரை ஒருவர் அனைத்தவாறே காவியமாகிப் போனார்கள் அவர்களது நினைவாக எழுதப்பட்டதே இக்கவிதை
SLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSDSDDS S S

நம்பிக்கை
தளம்பிக் கொண்டிருக்கிற சிந்தனைகளோடு உட்கார்ந்திருக்கிறேன். என் பார்வைக்குள் சிறைப்பட்டதை அவதானிக்கிறேன். மேகங்கள் மங்கி மறைகின்றன இரவு தன்நிழற்திரையை அனுப்பிக் கொண்டிருக்கின்றது.
சமாதானம் அல்லது அமைதி பற்றிய சிறியதொரு நம்பிக்கை என் மனதை அமைதிப்படுத்துகிறது என் துன்பதுயரங்களையெல்லாம் அப்புறப்படுத்திவிட்டு ஒரு சந்தோஷ உணர்வு என்னுள் மின்னிப் பளிச்சிடுகிறது.
1 : 1 1 1 11 ¬ ~~~~~~== ]7

Page 16
தனிமைப்பட்டதும், அமைதியானதுமான சிறுநம்பிக்கை எல்லாவற்றையும் கொண்டு வருகிறது அன்பு, மகிழ்ச்சி உள்ளார்ந்த நிறைவு இப்படி. எஸ்சொற்றையும் எனது சிறு நம்பிக்கைதின்றாகக் கொண்டு தருகிறது.
என் வெற்றுக் கண்களால் பார்க்கிறேன். கண் சிமிட்டும் மந்திர நட்சத்திரங்கள் வானத்தை நிரப்பியிருக்கின்றன. அவைகளின் இருப்பின் இரகசியத்தை தெரிந்திருக்கிற ஏகான அபனின் இருப்பின் சாட்சியம் மின்னிப் பளிச்சிடுகின்றது. அவன் (Tங்களை அவதானிக்கிறான்.
சமாதானம் அமைதி பற்றியதும், புத்த ஆயுதங்களின் நிறுத்தம் பற்றியதும். அன்பினதும், நட்பினதும் அதிகரிப்புப் பற்றியதுமான ஒரு சிறிய, தனிமைப்பட்ட நம்பிக்கை என்னுள்.
ஆனாலும். துரக்கத்துக்கு இதான் கடுங்குளிர் என்னை அசைத்தெழுப்பி வெறுமைப் படுத்துகிறது மனது குழம்பிச் சுழல்கிறது நான் அழுகிறேன் அது என்னை மூழ்கடிக்கிறது.
மீண்டும் அமைதி, சமாதானம் பற்றியதான தனிமைப்பட்ட சிறு நம்பிக்கை. இறைவனது படைப்புக்கள் நறுமணமுள்ள சுத்தமான காற்றை நுகரட்டுமாக.
SLSLSSLSLSSDDDDSLSLSLSSSLSS S 0

பெறுக்கத்திக்க சிந்தனையொன்று என் ஆத்மாவை, மனச்சோர்விலும், இருட்டிலும் பொதித்து வைத்திருக்கிறது. விதியெனும் கடலுக்குள் இவ்வுலகம் எப்படி மூழ்கிக் கொண்டிருக்கிறது? என்று சிந்திக்கிறேன் சுழலும் பட்டுப்பூச்சிக் கூட்டில் பட்டன தொற்றிக் கொள்வதாய் . சிந்தனை.
அமைதி, சமாதானம் பற்றிய தனித்த நம்பிக்கை. இன்னும், என் அனைத்துச் சகோதர
சகோதரிகளும் கவலைகளிலிருந்து விடுபடுவார்கள் என்ற நம்பிக்கை
இன்னுமே பிறக்காத
குழந்தைகளுக்காகவும், அழுதுகொண்டிருக்கிற மழலைகளுக்காகவும், வறுமையிலும், விரக்தியிலும் சிக்குண்டிருக்கிற
இளைஞர்களுக்காகவும். அமைதியிலும், சமாதானத்திலும் ஆசை வைக்கிறேன். இபபோதிபர்கள் வேதனைகளிலிருந்து விடுபடுவார்கள் என்றும் நான் நம்புகின்றேன். அனைத்து மனிதர்களினதும் படைப்புக்களினதும் ஒற்றுமை உள அமைதி, சந்தோஷத்திற்காக நான் அமைதியிலும், சமாதானத்திலும்
நம்பிக்கை வைக்கிறேன்.
சமாதானம், அமைதி பற்றியதான சிறிதொரு நம்பிக்கை இன்னும். என்னுள்.
தந்ததுரதிராகரி "ஆங்கிவர்-ஆடினர்திரேலியா
■-■ 19

Page 17
அச்சம்
என்பதில்லையே.
இருட்போர்வை
என்னை மூடுகிறது. என்றாலும் நான் அதற்குப் பயந்தவனல்ல.
இருட்டு அது. சுரங்கக் குழியைப் போல
பயங்கரமாப் இருந்தாலும் நான் அச்சமற்றவன்
SLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSLSCSDLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSDSDSSS 00

இறைவனுக்கு, என் நன்றிகள்." எந்த இறைவன் தோற்கடிக்கவும் பயமுறுத்தவும் முடியாத ஆத்மாவைத் தந்தானோ அந்த இறைவனுக்கு என் நன்றிகள்
சில நிகழ்வுகளின் பயங்கரப் பிடிகளுக்குள் சிக்கியிருக்கின்றேன். அந்நேரங்களில். பயத்தால் சத்தமிட்டதோ அதிர்ச்சியால் தயங்கியதோ கிடையாது.
குண்டாந்தடிகள் பொழிவித்த ரத்தமழையில் என் தலை நனைந்திருக்கிறது ஆனாலும்.அது எவருக்கும் தலைகுனிந்து வனங்கியதில்லை
கடும் கோபங்களும் கண்ணீர்க் கோலங்களும் என்னைப் பயமுறுத்துகின்றன அவ்வாறு நிழலாய்த் தொடரும் பயங்கரங்களும் வருடமாய்த் தொடரும் அச்சுறுத்தல்களும் என்னை அச்சமற்றவனாகக் காண்கின்றன. தொடர்ந்தும் காணப் போகின்றன.
விஸ்விங்க் ரரொய்ட் லுெண்வி ஆங்கிலுத் =
SLSLSLSDDSS SLLMLD S K

Page 18
ஆத்மானந்தம்.
உயர்ந்த மலைச் சாரல்களில் பூத்திருக்கும் வாசனை மலர்களுடன் கைகுலுக்கு
வானத்தில் பாடித்திரியும் பறவைகளுடன் தோழமை கொள். அதிகாலைச் சூரியனைப் போஸ்
SLSLSLSLSLSLSLSLSLS S SLLLSSSLDDSSSSLSSSSSS 00

ஒளிவிடு மலர்த் தோட்டத்து அழகைப் போலும் மலரிதழில் தூங்கும் பனியைப் போலும்
புன்னகை செப்.
உரண் மூடும் இருளைப் பாராதே உனக்கு மேலே ஒளிர்கின்ற நட்சத்திரங்களைப் பார்
உன்னைச் சூழ நீ புரிந்து கொள்ளாத
எத்தனையோ ஒளி அர்த்தங்களை அறியாத எத்தனையோ அழகுகள் உலகத்தை அனைத்துக்கொள் ஒவ்வொரு இயற்கையின் ரகசியங்களும் உன்னிஸ் சந்தித்துக் கொள்ளக் காண்பாப்
ஆத்மா ஒரு சூரியன் ஒளிக் கீற்றுக்களைக் கொண்ட அழகான பகற் சூரியன்'
ஆத்மா - ஒரு சோலை
வாசனை மலர்களையும் பழங்களையும் கொண் அழகான சோலை"
ஆத்மாவின் கானம் எதிரொலிக்கும் கானம்
அதற்கு இசையின் இனிய தேவையில்லுை
ஆத்மாவின் ஒளி மங்கிவிடுவதற்கு முன்னாள் அதிலிருந்து கிடைப்பண்களை 45 Tāyāyrt à
பெற்றுக்கொள்
தyதுள் துன்பீர் ஆன்தீப் ரீதர fாகிப்திய புதுக்கவிதைகிரீசினரி
SLLSDSDDSDSLuS uSuuuSuuuSLSLSSDDDDSLSDSDSSS 00

Page 19
"கொலரா"
கிழக்கு வெளுத்துவிட்டது அதிகாலை வந்துவிட்டது
அதிகாலை அமைதியில் நடந்து செல்கின்ற வழிப் போக்கர்களின் காலடி ஓசைகளைக் கேள்
LSLSLSSLSLSSDS 00

புலம்பிக் கொண்டு திரிபவர்களை, அவர்களது உணர்வத்தை உற்றுக் கவனி"
ஒரு மரணம். இரண்டு பரணம்.
- பத்து - இருபது . அதனைக் கணக்கிட பேண்டாம்!
விசும்புகின்றனர்களின் விசும்பரைக் கேள்! குழந்தைகளின் அழுகையைக் கேள்!
இறப்பு. இறப்பு.
எண்ணிக்கை தோற்றுவிட்டது!
ஒவ்வொரு வீட்டிலும் ஒவ்வொரு உயிரற்ற உடல் படுத்துக் கிடக்கிறது! கவலைப் படுகிறவர்கள் புலம்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
அழிவு - - - - - அதிையை செயலிழக்கச் செய்துவிட்டது!
இவைகள் தான் மரணத்தின் கைகள் செய்தவை, செய்கின்றவை!
மரணம். மரணம். பரவிசய் மனித இனம் மரணத்தின் பெல்கள் பற்றி முறையிட்டுக் கொண்டி (துக்கிறது
நாண்பிக் ஆஸ் கிலெர்கr fஆy"/ @re F Pé = ?ಸ್?

Page 20
Šቃው தாயின்
புலம்பல்
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார்! கால்கள் இரண்டும் பிணைக்கப்பட்டு சிதைக்கப்பட்டிருக்கும் இந்த உயிரற்ற உடலைப்பார் ரத்தம் முகாமிட்டிருக்கும் முகத்தையும், நீலமாக (நிறம்) மாறியிருக்கும் உடலையும் பார் தடிகளுக்கு தாகமேற்பட்டதால் தலையல்லவா கூழாய்ப் போயிருக்கிறது!
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார்
சுழன்று வீசும் காற்றின் தீண்டுதலையே தாங்க முடியாத என் இளவயது மகன் சாட்டைகளின் சுழற்சி முறைத் தாக்குதலை எவ்வாறு தாங்கியிருப்பான்?
S SLS S S S S S S S S S S SY L S S S S S S S S LSLS 26

காற்று முத்தமிட்டாலேயே இன்னத்தைத் தடவிக் கொள்பவன் சவுக்குகளின் அரவணைப்பை எவ்வாறு ஏற்றிருப்பான்? விரோதம், குரோதம் கொலை வெறி, மிருகத்தினம் - இவை மானிட தேசத்தில் முளைவிட்டிருக்கும் புதுமைக் காளான்கள்
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார்
பருவ மொட்டு இன்னும் அரும்பாத என் பாகனின் முகத்தில் அமைதியான அழகும் புரிந்து கொள்ள முடியாத புன்னகையும் நிறைந்திருப்பதை நான் காண்கின்றேன்.
இதோ. நான் . என் மகனின் இனிய குரலைக் கேட்கின்றேன். "என் பலஸ்தீன தேசத்தாய் சுதந்திரச் சேலை உடுத்தும் நன்னாளைக் காண்பதற்காக வாழ்ந்தேன் என் கனவுகள் நனவாக முன்னரே இலட்சியட் பாதையில் என்னுயிரை இழந்தேன், கண்களில் வளர்ந்த கனவு மொட்டுக்கள் பூப்படைய முன்னரே உதிர்ந்து விட்டன. நான் தியாகியாய் மரணித்தேன் என்பதற்கு
என்னுடலை அலங்கரிக்கும் இந்தக் காயச் சித்திரங்கள் சாட்சிகளாக இருக்கட்டும்
(எனவே எனக்காக எவரும் அழவேண்டாம்"
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார்
இறந்து போன என் தோழர்கள் சந்தோஷமாயிருக்கிறார்கள்
LSLSLSLSSDSDSSSSSSS LS

Page 21
இருந்து கொண்டிருப்பவர்கள் துன்பப்படுகிறார்கள் உதிர்ந்த இலைகளை விட செடியில் இருக்கும் இலைகள் தானே காற்றின் கஷ்டத்தை அதிகம் சுமந்து கொள்கின்றன.
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார் இங்கே பிரசவமாகும் கோனற் சிந்தனைகளாலும் நிலையற்ற எண்ணங்களாலும் நொடிப் பொழுதுகள் கூட நோய்ப் பொழுதுகளாகின்றன
மனம் பரப்பும் மலர்கள் மனதை வஞ்சித்தால் விழிகள் நீரைச் சுமந்து கொண்டு மெளனமாக இருக்குமா?
இங்கே கர்ப்பவதிகள் (கூட) வல்லுறவுக்குட்படுத்தப்படுவதால் விலையுயர்ந்த எதிர்கால வாரிசுகள் வீணடிக்கப்படுகிறார்கள்
எதிர்காலம் நலமாகும் நனவாகும் என்பார்கள் இங்கே நிகழ்காலமே கனவாகிறதே!
அதோ, அந்தப் பிணத்தைப் பார்
மானிட இனத்தின் மதிப்பும் மரியாதையும் எங்கேதப்பிச் சென்றுவிட்டன? இரக்கம், ஒழுக்கம், கண்ணியம், நீதி இவைகளெல்லாம் எங்கே சென்று தொலைந்துவிட்டனவோ?
உலகம் பாலையாய் காட்சிதருகிறது! வசீகரம் நிறைந்த பொருட்களை விட்டும்
உலகம் பாலையாய் காட்சி தருகிறது! SSSSDSDSDSSLSSSLSLSSiSLSSSSTSLSSSLSSSS 00

கழுகுகளும் அட்டைகளும் பசிக்காகத்தான் உயிர்களை உண்ணுகின்றன பகையுணர்வு இல்லாத அவைகள் தான் அமைதியானதாகவும் சாந்தமானதாகவும் தெரிகின்றன.
இந்த மனிதக் கழுகுகளின் அடாவடித்தனங்கள் எவ்வளவு மோசமானது!! எவ்வளவு வெட்கம் நிறைந்தது'
அதோ, அந்தப் பிணத்தைப் பார்"
அவர்கள் கற்பதற்குப் பாடமொன்றுள்ளது. "துப்பாக்கியைச் சுமந்தால் அனைத்துப் பலமும் எங்கள் தோளில்தான்' என்று கூறும் அன்பர்கள் கற்பதற்குப் பாடமொன்றுள்ளது.
அந்தப் பாடம் வீரத்தினதும் தைரியத்தினதும் சரியான அர்த்தத்த அவர்களுக்குச் சொல்லிக் கொடுக்கும்
அதோ அந்தப் பிணத்தைப் பார்!
அடக்குமுறை, அட்டூழியம், பகிரங்க வல்லுறவி, தெப்வநிந்தனை, கொடூரபலம் கூடப்பிறந்த இவைகள் அதிபர்கினி", மனச்சாட்சியில்வா மனிதர்களாக்கி விட்டன.
இழிவுபடுத்துவதாலும் களங்கமேற்படுத்துவதாலும் நோய் ஏற்படுத்துவதாலும் போலிப் புன்னகை புரிவதனாலும் அவர்கள் உலகத்தை ஏமாற்றி விடுகிறார்கள் DSSSLSLSSLSLSSLSLSSSSSS 00

Page 22

மழைகால வாக்குறுதிகள் திந்த குழுக்களோ
காடைகால வெப்பத்திலிருந்து தப்ப மலைப் பிரதேசங்களுக்கு திதி ஒய்வெடுக்கப் போய்விடும்.
மழை காலத்தில் வழங்கப்பட்ட
வாக்குறுதி ரொட்டிகள் கோடைகால வெப்பத்தில் காய்ந்துவிடும்.
இன்னொரு மழைகாலம் வரும்வரை இவப்பத்தின் வேதனை தாங்காது இந்த Inga எரிந்து கொண்டிருக்கும்,
இந்த மக்கள் செத்துக் கொண்டிருப்பார்க்
Utaം്
யாத்ரா - முதலாம் ஆண்டுமலர் டிசம்பர்-2000

Page 23
இந்த உறவின் பின் ஒருவரையொருவர் சந்திக்க முடிபாத பரஸ்பரக் காதலை சொல்லிக் கொள்ள முடியாத பிரிவொன்று ஏற்பட்டு விடுமோ என நான் அஞ்சுகிறேன்!
முன்பு. வானம் வாழ்த்துப் பாடும் மழைக் காலங்களில்
ఛాTTణాళTణీ அந்திக்கி வரும் வேளைகளில்.
என் மேலுTrடகளை வெறுத்தொதுக்கினேன்"
அதுதான் உன் மீது நான் கொண் பெரு விருப்பின் ஆதாரம்! இனிமேல். நீயில்லாத நேரம் கிடைக்குமா அவ்வின்பம்?
என் பயனத்தின் துரிதம் விதியையும் துரிதப்படுத்தி உன்னைப் பிரித்துவிட்டது காலம் பல கரைந்தாலும் உன் பிரிவை முடிவாக ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டேன் என் எதிர்பார்ப்பிலிருந்து பொறுமையை பிரித்து விடவும் மாட்டேன்.
வசிக்கும் பூமிக்கு ஒவ்வொரு மேகங்களிலிருந்தும் மழை கிடைக்கட்டும் அதன் மூலம் ஓடைகள் நதிகளெல்லாம் சந்தோஷமாப் இளைப்பாறிக் கொள்ளாட்டும்
aralas Tarriassi Fayray-ggo)
32
 

அந்தச் செய்தி கேட்பவர் அனைவரும் அதிர்வர்.
இன்று ஒரு பெண் வாழ விரும்புகிறாள். "இறைச்சிக்கண்டக்காரனின்" பலிகொள்ளலுக்கு தலைசாய்க்க மறுத்து அவள் வாழ விரும்புகிறாள். கோபமும், ஏளனமும். கைகளில் கற்களுமாப் மக்கள் அவளைக் கொன்றுவி வந்திருக்கின்றனர்
SLDDSDSDSSLSSSLSSLSSCSSSSSSSLSSSSSSLSSSDSSSLSSDSDSS S S000

Page 24
தனக்கான இடபுளாக தன் கணவனை அவள் ஏற்க மறுத்தாள் . "இறை "நிந்தனை செப்தாள்
அவள் வாழ விரும்புகிறாள்.
தன் உயிர்ப்புக்காகவும்: தன் இருப்புக்காகவும் அவள் வெளியே வர விரும்பினாள் பரம்பரைப் பொக்கிஷத்தைப்போல் அளிக்கப்பட்ட வாழ்க்கையை அவள் ஏற்க மறுத்தாள்.
மற்றவர்களது தேதியிலிருக்கும் அவளது கடிவாளங்களின் பிடியை தளர்த்தி விட அவள் முயன்றாள்.
ஒரு மனிதப் பிறவியாப் தனக்கான தெரிவுரிமையை அவள் வேண்டினாள்
அவள் வாழ விரும்புகிறாள்.
நூற்றாண்டுகளாய் அனிந்திருக்கின்ற அடிபேட் ஆகிரேடகங்கள அவள் கழற்றி விட விரும்புகிறாள்.
ஒளியின் ஓர் ஒற்றைக் கதிருக்காப் அவள், சடங்குகளைபெல்லாம் தாண்டி ஓடி விட முயல்கிறாள்
அவள் வாழ விரும்புகிறாள்.
இதையெல்லாம் செவியுறுவோர் அதிர்வர்.
வார்த்தைகளுக்கப்பால்.
துதிப்யாதரிவிதி ஆங்கிலக் - Faris Fair
LSLSGSSLSLSSS S 0K

பெண் - அழகிய மலர். நிறையக் கனவுகளும் அழகுகளும். அன்பும் மகிழ்வுமாப். அவள்
எனினும் ஓர் உழைப்பாளியாய் ஆடை தைப்பவளாப் விற்பனைப் பெண்ணாய் தாதியாய் உதவியாளாப் பணி செய்து தியாகித்து.
துன்பத்திலேயே அவள் வளர்ந்தாள்"
SLSLS S SLS S SL L S S S S S SLSLS S LSSLSSLS
35

Page 25
படைப்பாக்கதுடன் எனக்கு எந்த கா பரிச்சயம் மல்லிகை ஜீவா அவர்கg
அவருக்குரிய சில பண்புகள் காரரு எழுதிவந்துள்ளேன். அதே போல் அ பண்புகளையும் நானும் என் வாழ்க் கலை இலக்கியத்திற்கான அவரது 2 நன்றி பாராடிடுதல் என்ற அவரது அ நானும் கடுமையாக கடைபிடித்து வ
இப்படியாக, மல்லிகை ஜீவா எனக் அப்படியாக அவர் கற்று தந்த பல பா இருக்கின்றன என்பதை நன்றி உன அவசியமாகிறது.
 
 

0 அளவான பரிச்சயமோ, அதே கால அளவான டன் எனக்கு.
Dாக அவர் செய்யும் நச்சரிப்பின் நிமித்தம் தொடர்ந்து வரது பல சிந்தனைகளும் வாழ்க்கைக்குரிய மகயில் கடைப் பிடித்து வருகிறேன். ழைப்பை கண்டு நான் வியந்து போய் இருக்கிறேன். ழத்தமான பிடிவாதமான பண்பை என் வாழ்வில் நகிறேன்.
த பல பாடங்களை கற்று தந்திருக்கிறார். டங்கள் எனது படைப்பாக்கத்திற்கு மிகவும் உதவி வுடன் இங்கு பதிவு செய்ய வேண்டியது
G. r. Fire - -
ஆவரிகள்
பிரவாகம் 7 செப்டெம்பர் 2001

Page 26
என் இதயம் பெரியது: என் மேசையும் கூட அகன்றது. சிலவேளை, என் தாய்க்குத்தான் அனேக விடயங்கள் தெரியாதிருந்திருக்கும் இருந்தும், இன்றவள் தோள்களில் முகம் புதைத்து அழும் தருணம் கிடைக்கின் உயிர்ப்புறும் என் எல்லாமும், நானும், எந்த ஆதாரங்களும், விளக்கங்களுமின்றி அனைத்தையும் புரிந்து கொள்ள முடியுமானவள்
நீதான்தாயே இலட்சியங்களுக்கான போர்களின் பாதையில் பொய்கள் தரும் வேதனைகளும், காயங்களும் எவ்வளவுதான் ?
口*量 38

மரணித்துப் போகிற இரவுகளின் வார்த்தைகள் இன்றிய உன்னுடனான உரையாடல்
நேரின் என் வேதனைகள் அகன்றோடிவிடும் கனவுகள்தான் இது எனினும் அழகியதும், மனதை வருடிச் செல்கிறதுமான இவைகளை, என் கவலைகள் விரட்டியடித்துச் சென்றுவிடாது
i i புதிதாகச் சுடப்பட்ட ரொட்டிபோல் வெதுவெதுப்பான எம் கையுறைகள் மழைகளுக்கிப்பாள் பறந்து சென்று
"மக்கு மினுப்புக்காட்டுகின்றது. மலையுச்சிகளில் மலர்ந்திருக்கும் பொப்பி வரினைப்போர் எம் பதாகையும் அங்கே பறந்து கொண்டிருக்கின்றது
விலக்கமுடியா விதிகளில் உன் ஆரம்பங்களின் என்ன சொல்வி நானுனை வாழ்த்த ? நானுனக்கும், நீ அதையே உன் குழந்தைக்கும் சொல்லப்போகிற ஒரே வார்த்தைகளைத் தானே?
சிக்கல் மிகு பாதைகளில் நீ தொடங்கும் பயணங்களில் எதை நானுனக்கு அன்பளிக்க ? உன் குழந்தைக்கு நீயும் திரும்பக் கொடுக்க வேண்டியிருப்பதைத்தான் தருவேன் நான் உனக்கு
தாயாக இருக்கிற நான் தந்தையும்தான் வழிகாட்ட பொழித்த வரவேற்க. என்ன இது ஆச்சரியம் முன்னமேயே நீ மனிதனாப் மாறி விட்டாயே!
CLCTCCmLLL LLLLLLLTLLLOLO S TTAeTTCCCLGTTTT eTLTLLLLLT TMMMeTTTAAS ஆங்கிலுத்திப் FEW பேkharae'
StSYtStGSGSS S LOL

Page 27
அடிச்சுவடுகள்
ஒரு பெருந்துவக்கோசை. சற்றேக, முடிபெற்றுத் தொடர்ந்தன பின்னும் பின்னும் பல பெருவெடிப்பாய் அது ஓய, பெருங்கூச்சல்.
பின்னர்
நெருப்புப் பிரளயத்தினூடு கலைந்து போன நீண்ட மிக நீண்ட மெளனம்
மெனனங் கிளறி, தன்னுடைய மனிதருக்காப்ப் போரிட்டுக்கொண்டு உயிரை மட்டுமே பயிச்சமாய் வைத்திருக்கிற ஒருவனது மெலிதான காவடி ஓசைகள் கேட்கின்றன. LSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSLSLSSL

நண்பர்களாப், எதிரிகளாப் மனிதர்களாய் நிரம்பியிருக்கிற வாழ் நரகிலிருந்து தப்பித்தோடுவதாய் அவ்வோசைகள் எங்கும் மெளனத்தில் நிறைகிறது.
செத்துப்போன அவனது அவர்களின் நெஞ்சழுத்தும், அழிக்கவொண்ணா நினைவுகளோடு
அவன் ஓடுகிறான்
தூரத்தே காற்று வெளி மெளனங்கிழித்து இன்னுமொரு உயிரைப் பறித்தெடுக்கிற மற்றொரு துவக்கோசை கேட்கிறது.
உடல் நோவு தரவில்லை, கோபம், விரக்தி குற்றவுணர்வு அழுத்திச் சாக்கொல்கிறது அவனை நிதமும், திண்ஸ் கவிழ்த்துக் குந்தியிருக்கிறான்.
அவனது மனிதர்களும் அவனைப் போன்ற மனிதர்களும் செத்தழிந்து போன உலகில் இன்னுமே துடித்துக் கொண்டிருக்கிற இதபத்தோடும், சிந்திக்கிற மூளையோடும் கீபேன்ஃபுெணரா ஆத்மாவுடனும் பொழிதல் தகுமா? அவனே வினவும் வினாக்கள்.
எது எது போயிருப்பினும் அல்லது எல்லாமே போயிருப்பினும் அவனது உயிர்ப்பான 1ொழ்விருந்த அந்த பதார்த்தி உலகுக்கு போதல் முடியுமா?
ஆசிரிரத்தி செய்வராஜா ஆங்கிலுத்த

Page 28
மன்னிக்கவும் என்னை.
மன்னிக்கவும் என்ன்ே உன்கேள்விகளுக்கான பதில்கள்
என்னிடத்திவில்லை; இருப்பது - அநீதி வெறுப்பு, புத்தம் மற்றும்
கோஷமாக மட்டுமல்ல சமத்துவம்
ானக்கென்ற காட்சியில்லே.
காணமுடிகிது -
அடர்ந்துபடர்ந்த ஜரிரோஷிமா" மேகங்களையும்
ஆஸ்ட்விச்சின் சிம்னிகளிலிருந்து பரவிச் செல்கிற கரும்புகையையுமே.!
கடந்த காலங்களென்றெதுவுமில்லை மாயையாகத் தெரிவது "
கீறல் விழுந்த கண்ணாடிகள் காட்டுகிற சாந்தமான முகங்கள். பெரும் கண்ணீர் மூட்டத்துள் காணாமல் போயின் அவற்றின் உயிர்ப்பான தோற்றங்கள்
எதிர்காலம். ? என் கைகள் அசைந்தெழும்பி வழியனுப்ப
usmaa 4?

ஒன்றன்பின் ஒன்றாய் ஒவ்வொன்றாய்ச் செல்கிறது புகைவண்டி நான் ரயில் நிலையத்திலேயே நிற்கிறேன் எனக்கு அது தெரிகிறது.
பாதுகாப்போ, அபயமோ எதுவுமில்லை - தங்கமும், வைரமும், நிலையற்று விலையற்று ஏறியிறங்குகின்றன. அவ்வாறே வீடுகளும் புத்தகங்கள் எரிக்கப்படம்ெ. உறவுகள் முறிக்கப்படவியும் தாராளமாய் முடிகிறது இங்கு
வதையையும் சிதையையும் கத்தியையும் கம்பியையும் கடவுளின் பெயரால் புனிதப்படுத்தியாயிற்று
இளங்களும் உலகை அவற்றிடையே பிரித்துவிடும்.
மிகக் கரTண் அலு:பகாது சின்னங்களிலிருந்து சொட்டுச் சொட்டாய் வழிகிறது
இரத்தம் = தெரிவுக்கும், கருத்துத் தெளிவுக்கும் இடமற்ற கல்லறைகளில் உறுதியான முடிவுகள் உறங்குகின்றன
எப்போதும் போலன்றி. மிகச்சத்தமாயும், அதிகமாயும் அண்டங்காக்காய் கத்திக்கொண்டிருக்கிறது முன்பு, இவ்வாறு நீ கேட்டிருக்கமாட்டாப் கிரீச்சிட்டுக் கொண்டிருக்கிற கதவும் தொப்பென்று சத்தமெழுப்பி மூடிக்கொள்கிறது.
மன்னிக்கவும் என்னை, உன் கேள்விகளுக்கான பதில்கள்
என்னிடத்திலில்லை
legir ராசிகிந்து ஆங்கிவக்- FFFF
Hmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmmm 43

Page 29
Ne Yar Kızılhihil ini, il T L I GULLITERT Á MILJ கவிஞர் பலமுறை அரசியல் சர்ச்சை களுக்கு உட்பட்டவர். அராபிய அடிமை மனோபாவத்தை கேள்விக்குள்ளாக்கி விமர்சிக்கும் இவர், பல அரபுநாடுகளில் எதிர்ப்பைச்சந்தித்தவர், அரபுநாடுகளின் இஸ்ரேலுடனான குருட்டுத்தனமான சமாதான உடன்பாடுகளை எள்ளிநகை யாடும" கவிதைகளின் தொகுப்பான "ஓடித்திரிபவர்கள் அண்மையில் வெளி யிடப்பட்டது. இக்கவிதை நூல் பங் அராபிய பிராந்தியங்களில் தடை செய்யப்பட்டிருக்கிறது. "மாற்று இலக்கி யத்தைப் படைக்கிறாரில்லை' என்று நோபல் பரிசு பெற்ற எகிப்திய இலக்கிய வாதி நஜீப் மஹ்பூழ் இவரே விமர்சித் துள்ளார். N:ா என்னுடைய நல்வ நண்பர் என்று கூறும் பசீர் அரபாத்"இவர் எங்களுடன் பேச்சுவார்த்தையில் கலந்து கொண்டிருந்தால், நாம் எவ்வளவு கஷ்டங்களை எதிர் கொண்டோம் எவ் வளவு முயற்சிகளைப் பிரயோகித்தோம் என்பதை அறிந்திருப்பார் என்கிறார் gs. Ne Yar Kehhini Lillåt "Joggers" Grigo நூலிலுள்ள நீள் கவிதையின் தமிழ் வடி வம் மூலமொழியிலிருந்து ஆங்கிலப்
Lauri Khalid M. Arh. Pilkiri Timrஇல் இக்கவிதை பிரசுரமாயிருந்தது
፴፰ዕው;
கோபக்காரக் கவிஞனின்
செய்யுள்
நிளிபார்
கப்பானி
DD D S uDuSMS YS S uSuS SDSu uSDSDSDSSLSLSS STT

எம் இறுதிக் கண்ணியச் சுவரும் வீழ்ந்து போனது. நாம் சந்தோஷித்தோம் ஆடிக்களித்தோம்
ஒப்பமுமிட்டோம். "கோழைகளின் சமாதானம்" என எம்மை ஆசீர்தித்தார்கள்:
இதைவிட . எதுவும் எம்மை இனிதலைகுனிந்து, வெட்கப்பட வைக்காது. எம் பெருமிதத்தின் இரத்தக்குழாய்களெல்லாம் வரண்டு பெற்றியாயிற்று.
2
ஐம்பதாவது தடவையாகவும். எம் மானம், நேர்மை, ஒழுக்கம், கண்ணியம் எல்லாம் போபாகி விட்டது. எதுவித பதற்றமோ எந்தச் சத்தங்களோ . எம்மிடம் இல்லை. எல்லாம் இழந்து. இரத்தத்தைப் பார்க்கையில் ஏற்படுகிற அற்ப அதிர்வுமற்று மொத்தமாப் எல்லாம் போயிற்று ஐம்பதாவது தடவையாகவும் நாம் ஓடித்திரிகிற காலத்தில்
நுழைந்தோம் அறுவைக் கடைக்கு முன்னால் ஆட்டு மந்தைகளைப் போல் வரிசையாய் நாம் நின்றோம் கொலைகாரர்களின் சப்பாத்துக்களை முத்தமிடுவதற்காப் மூச்சுத்திணறத்திணற நாம் போட்டி போட்டு ஓடினோம்
SLSLSLSLSLSLSLSLS S SK0

Page 30
3.
ஐம்பது ஆண்டுகளாப் அவர்கள் ஓரம் பிள்ளைகளை பட்டினி போட்டார்கள் நீண்ட நோன்பிருப்பின் இறுதியில் ஒரு வெங்காயத்தை அவர்கள் எமக்கு எறிந்தனர்
추.
ஐம்பதாவது தடவையாக அராபியர் கரங்களில் இருந்து கிரடனாவும் வீழ்ந்தது. வரலாறும் வீழ்ந்தது எம் ஆத்மாக்களின் தூண்களும் எம் சுயத்தினது தூண்களும் மொத்தமாய் ஐம்பதாவது முறையாகவும் வீழ்ந்தன.
வீரப்பாடல்கள் இனி இல்லை
இஷடெ ப்ல்யா அண்டாக்யா ஹட்டின். அம்மோரியா எல்லாம் எதுவுமற்று வீழ்ந்தன. "மேரி"யும் அவர்களின் சிறைக்கைதியானாள்: வானத்து அத்தாட்சிகளைக் காக்க எந்த வீரனுமே இல்லை"
5.
எம் இறுதிக் கன்னிகையும் ரோமர்களிடம் வீழ்ந்து போனாள். இனிச்சண்டையிட என்னதான் இருக்கிறது? எம் மாளிகையில் தேநீர் ஊற்றுகிற பெண் கூட இல்லை. இனி யாரைத்தான் காக்க?
5.
ஓர் அந்தலூசியா கூட எம் கரங்களில் இல்லை அவர்கள் கதவுகளைத் திருடினார்கள் சுவர்களைத் திருடினார்கள் மனைவிகளைத் திருடினார்கள் பிள்ளைகளைத் திருடினார்கள்
ஒலிவ் மரங்கள், எண்ணெய் வளங்கள் TSuS SSLSLSSDS S S S

விதிகளில் உள்ள கற்கள் எலுமிச்சைச் செடியின் ஞாபகங்கள் எல்லாவற்றையும் திருடினார்கள் இலந்தைப் பழங்களை நானபங்களை, பள்ளிவாசல் விளக்குகளின் ଶtଞtନନ୍t4;&#}ଶୀT&##illஅவர்கள் திருடினார்கள்.
.
"கான்பா" எனப்படுகிற ஒரு மீன்சாடியை அவர்கள்
ா ஒதுகின் விட்டுவிட்டுப் போனார்கள் "ஜெரிக்கோ" என்றழைக்கிற ஒரு காய்ந்த எலும்பும் கிடைத்தது சுரைகள் அற்ற ஒழுங்காகக் கட்டப்படாத பலஸ்தீன் என்ற ஹோட்டலையும்
ாம் பிடர் விட்டுச் சென்றார்கள் இன்னும்: எலும்புகளற்ற ஒரு செத்தி உடம்பையும் விரல்கள் அற்ற ஒரு கையையும் அவர்கள் எமக்குத்தந்துவிட்டுச் சென்றார்கள்
Ց.
நினைத்து அழுதெற்கு ஒரு துண்டுச் சின்னமும் எமக்காக இல்லை அவர்கள் கண்களையே எடுத்துச்சென்றுவிட்டபோது ஒரு சமூகத்தால் அழமுடிவதெப்படி?
도.
ஒஸ்லோவில் இந்த இரகசிய மன்றத்தின் பின்
மொத்தமாய் நாம் கருகிப்போனோம் ஒரு கோதுமை மனியைவிடச் சின்னதாப்
ஓர் இருப்பிடத்தை எமக்கவர்கள் தந்தனர் ஓர் அஸ்பிரின் குளிசையைப் போல் தண்ணீரின்றி LSSuuSSuu SDDDDSLSLSLSSSLSS L

Page 31
ழுங்கிவிடுமளவு வர்கள் எரிக்கோர் இருப்பிடம் தந்தனர்.
ஐம்பது வருடங்களின் பின்னரும் இடமறற ஆயிரம் ஆயிரம் நாப்களைப் போல்
வறண்ட நிலமே எம் வசிப்பிடத் தீர்ப்பாயிற்று
1.
ஐம்பது வருடங்களின் பின்னரும் ஓர் உறைவிடத்தை நாம் காணவில்: ஒரு கானலைக் கண்டோம் ஆனால் அது சமாதானம் அல்ல எம் இதயங்களை ஊடறுத்துச் செல்கிற ஓர் ஈட்டி அது
இன்னும் அது ஒரு பலாத்காரமும் அடட!
فتحت T கீடுகளவேனும் பெறுமதிபற்றது ஒஸ்லோவில் பொறித்தவைகள், மக்களின் ஆத்மாக்கள் உயிரோடிருக்கையில் ஓடித்திரிவதில் தான் பயனென்ன?
பசுமை மிகு சமாதானத்தையும் ஒரு வெள்ளைப் பிறையையும் ஒருநீலக்கடலையும் கப்பல்கள் கட்டும் ஓர் துறையையும் நாம் நீண்ட நாளாப் கனவில் கண்டே ப
ஆனால் திடீரெனப் பார்த்த போது நாம் சானக்கும்பல் ஒன்றில் குந்திக் கொண்டிருந்தோம்
S S S S S S S S S S S S S S YSSSLS SSSS 8

If
பயந்தாங் கொள்ளிகளின் சமாதானம் பற்றி யார் அவர்களிடம் கேள்வி கேட்கப்போகிறார்கள் தாயக சில்லறை வியாபாரம் பற்றியோ உடன்படிக்கைகள் பற்றியோ வியாபாரிகள் பற்றியோ பங்குதாரர்கள் பற்றியோ பார்தான் அவர்களிடம் கேள்வி கேட்கப்போகிறார்கள் செத்தவரின் சமாதானம் பற்றிக் கூட பார் கேட்கப்போகிறார்கள்
அவர்கள் வீதிகளை மெளனப்படுத்தினார்கள் கேள்விகளையும் கேள்வி கேட்டவர்களையும் கொன்றொழித்தார்கள்
5.
எம் ஈரல்களைச் சப்புகிற பிறக்கப் போகும் குழந்தைகன்ைக் கொன்றொழிக்கப்போகின்ற ஒரு பெண்ணுக்கு எம் விருப்பம் இன்றியே திருமணம் செய்துவைக்கப்பட்டோம்
நாம் அவளை தேனிலவுக்கு அழைத்துச் சென்றோம்
அங்கே
குடித்துக்களித்தோம்
ஆடினோம்
மனப்பாடமிட்டிருந்தி காதல் கவிதைகளையெல்லாம் பாடினோம்
பெற்றோருமாகினோம் குழந்தைகள் அழகை உருக்குலைத்து பாய்ந்து திரிகிற தவளைகள் ஆக்கினோம் நாமும் ஒருநாடுமின்றி ஒரு குழந்தையுமின்றி துயரங்களின் அருகாமைகளைச் சுற்றிச் சுற்றி அலைபவர்களானோம் uDui SSDSSSDLSSSDSDSSSSLSLSSLSLSSLSLSSLSSSSSSiSSSSSS L0

Page 32
கல்யாண விருந்துக்கு வராதவர்களுக்காப் ஓரிடத்தும் இல்லாதவாறு அராபிய நடனம்
அராபிய உணவு
அராபிய சங்கீதம்
ஏன் அராபிய ஒழுக்கம் எல்லாம் இருந்தன
7
அரைவாசிச் சீதனம்
டொலரில் இருந்தது வைரமோதிரமும் டொலரில் வாங்கப்பட்டது திருமணப் பதிவு காரரின் கூலியும் டொலரில் கொடுக்கப்பட்டது திருமணக் கேக் - அமெரிக்கா அன்பளித்தது மணமகளின் ஆடை, பூக்கள் மெழுகுவர்த்திகள்
எல்லுTம்
அமெரிக்கத் தயாரிப்பு
置凸
பலஸ்தீன் இல்லாமலேயே திருமணம் முடிந்தது. அவளின் உருவத்தை எல்லா ஒலிபரப்புக்களிலும்,
கண்டாப் அவளின் அழுகை. சமுத்திரமூடே சிக்காக்கோ,நியூயோர்க். பயணித்ததைக் கண்டாப்.
அறுவைக்கு வந்த பறவையாப் புலம்புகிறேன்: இந்தத் திருமணம் எனது திருமணமல்ல. இந்த ஆடை என்னுடைய ஆடையல்ல, இந்த வெட்கம் என்னுடைய வெட்கமல்ல. இந்த "வெட்கத்தை "நான் ஒருபோதும் ஏற்கமாட்டேன் அமெரிக்காவே.

ஹெராக்லிடஸ் ஆற்றில்
ஹெராக்லிடஸ் ஆற்றில் ஒரு மீன் இன்னொரு மீனை வேட்டையாடுகிறது ஒரு மீன் இன்னொரு கூர்முனை கொண்ட மீனாஸ் வேறொரு மீனை வெட்டித்துண்டாடுகிறது.
LLLS 0

Page 33
ஒரு மீன் இன்னொரு மீனை உருவாக்குகிறது. ஒரு மீனில் இன்னொரு மீன் வாழ்கிறது. ஒரு மீன்தன்னை முற்றுகைப்படுத்தி விட்ட இன்னொரு மீனிலிருந்து தப்பிச் செல்கிறது.
ஹெராக்லிடஸ் ஆற்றில் - ஒரு மீன் இன்னொரு மீனை விரும்புகிறது. அது சொல்கிறது: உன்னுடைய கண்கள் வானத்து மீன்களைப் போல்
பளிச்சிட்டு மின்னுகின்றன ஓ! மீன்களின் உலகத்தின் அதிசிறந்த அழகே. பொதுமைக் கடல் நோக்கி உன்னுடன் நான் ஒன்றாக நீந்தி வரவேண்டும்.
ஹெராக்லிடஸ் ஆற்றில் - மீன்களின் மேலான இன்னொரு மீனை ஒரு மீன் கண்டுபிடிக்கிறது. ஒரு மீன் இன்னொரு மீனுக்கு முன்னால் மண்டியிட்டு நிற்கிறது. ஒரு மீன் இன்னொரு மீனுக்காய் பாடல் இசைக்கிறது. ஒரு மீன் இன்னொரு மீனை இலகுவாய் நீந்தக் கற்றுத்தரக் கேட்கிறது.
ஹெராக்லிடஸ் ஆற்றில் - மீன் மரத்துக்கும் மீன் கல்லுக்கும் கீழான தனியே கவனிப்பாரற்றுக் கிடக்கும் மீனாகிய நான்
சில போதுகளில் சின்ன மீனுக்கு வெள்ளிச் செதில்களால் இவ்வாறெழுதி పళ్ళగెTఛా
அவாக் கொள்கிறேன். "சங்கடத்தில், கண்ணிமைக்கிற போதானதா
"இருட்டு"
விாய்வாரை விற்போவிக்கா ஆங்கிவத்தில் தோனதெதிக்
YSuSLLLSuSuSuSDS S SDSDSSLSSSLSLSLSLSLSYYLSLSSYSLLLLLLSS 00

நாடுகடத்தலின் ஆரம்பம்
செய்தியெங்கும் பரவிபாயிற்று. நான் என் வீட்டு ஜன்னல்களை எல்லாம் மூடி விளக்குகளையும் அனைத்து விடுகிறேன். 'ப்ரிஜ்ஜிலிலுள்ள உணவுகளையெல்லாம் அயலவர்க்காய் எடுத்துவைக்கிறேன். எஞ்சியுள்ள பாலை அடுத்த வீட்டுப் பூனைக்கு கொடுக்கலாம். இதம் தருகிற ஒரு கிளாஸ் குளிர்நீர் எனக்குப் போதுமானது, நான் அருந்துகிறேன்.
கதவுகளையெல்லாம் முடிவிட்டு வீதியில் இறங்கி கால்திக்கில் நடக்கிறேன்.
மாலையில் அல்லது இருட்டில் ஏதோ ஒரு பொழுதில் உத்தியோகபூர்வ வாகனமொன்றுடன் ஆட்கள் வந்து உத்தியோகபூர்வ பிணவறைக்கு கூட்டிப்போவர்.
பின், நாடுகடத்தப்பட்ட ஏனையோரைப் போல் என்னையும் கொல்வர்.
பின்னர், பத்திரிகையில் இவ்வாறு ஒரு சிறு செய்தி வரும்: "குற்றவாளியான இன்னாரின் மகள் இன்னாரின் வீட்டில், பழைய துணிப்பெட்டியின் லாச்சிகளுக்குள்ளே அரச எதிர்ப்புக் கவிதைகள் சில கண்டெடுக்கப்பட்டன. "
அஎங்சா அப்பரிசள் ஆங்கிலக்
தரரச்சி
SLSSLSSSDSSSSDSDSSSLSSSDSSSLSSLSLSSLSL S 00

Page 34
இன்னல்களைத்திறத்துவிடுக அப்துேதான்வேரிபேட்ழைட்ெ
வெஃப்காங்கிரதான்று திெ வெளியிலுண்தது'ணங்கள் பரவிைகளின்ட்ரட்ஸ்களும்,
வெளிபேட்ராேநின்று அழைக்கி என்ர உண்மையும் மத்தவை'ம்ட் வெளிஉலகத்தைப்ஜித் துெ கொண்டேரணஇதீதெ பிரபஞ்சத்தில்தது இடர்பிதுரி
தெளிவாகிவிடும் கட்ைசிப் இலக்கீடத்தில் திெ நுட்பத்திப் விவசாயத்தில் ெ சிந்தனையில்பிரதாடுகளில்என் நிகழ்கின்ஜனனன்று செய்திகள்
வெளிவரவேண்டியது அவசிய
ாேகிஜது
- இந்திரள் நன்றி: "அறைக்குள் வந்த ஆபிரிக்க ே
&
 

Page 35


Page 36

உனது பிரதியாக
உன் ஆன்மா அப்பிரதியின் பொதியாகப் பண்ட்மாகி, நீ பயணிக்கும் பயணத்தில் உன் நிஜம் கரைந்து அகண்ட பிம்பமாகி;
எல்லா விரல்களின் வழியாக் உன் பிரதிபிம்பம் சிதைக்கப்படுகிறது அறிவேன் நான் 18, 11, 2002.
விழுந்து கிடக்கும் பள்ளத்தாக்கிலிருந்து
சொற்களின் அணிவகுப்பு மட்டும்ே நம் சுய மரணத்திற்கான் அஞ்சலியாய்.
ஒன்று மட்டுமே சர்த்தியமாக்க முடிந்து இருக்கிறது உன் சுயத்தை புரிந்து கொண்டது மட்டுமே
8. I. EO).

Page 37


Page 38

உனக்கான அஞ்சலி மட்டும் அழுகை வராமலேயே
உன் இறப்பு எங்கள் சிறப்பானது;
நன் எதிரி நண்பன்ானது; தர்மத்தின் கையில் நீ அரசி; : அதர்மத்தின் கையில் நீ
அரசின் சமரசம் அல்ல; காலத்தின் அவசிய சமாசாரம்; நேற்று வரை அரக்கக் கரங்கள் வீசிய "ஷெல்" லில் இருந்தது உன் இருப்பு அமைதிக் கரங்கள் இன்று பேசிய சொல்லில் இருக்கிறது உன்னை அழித்த பொறுப்பு:
எல்லா நேசங்களின் இகல்லறைகளோ
சோகப் பறவையின் தடு உன் கல்லறை மட்டுமே சமாதான தேவதையின் கருவறை விடு;

Page 39


Page 40
நன்றிக்டிேவு : 는 இந்இஜாத rேர்த்துேகள் என்பதற்3
ಙ್à: 4
:
 
 

రొయెతాత్రితాgళ ఇలF_ng @_ திரு ராஜ்பிடித் துரதில்லுக் ஆங்,
பு:இந்த ஓடிஉழைப்பில்
உ2ெத்தைபுக் ஒலுபஜந்தையுக் ந்து உதறி. శీదత్తిదాఖnధ్రప్తిజీ కొలగిagడిgడి
பூத்தினருக்குܒܺܐ,
ஈர02 இல்பொதுநண்படி ஐந்து
L5pUగిళ ట్రాప్తిలిపిడీ లyఖాజీyడి
IP క్రెడీమె Uఇు దాగి రాజాభరణ మెణగి ஐந்தொகுப்பிலினை இறப்படி அச்சிடிட மிவைாணி இரு எஃ. கிருஷ்டுைத்தி அலுங்களுக்குக், பூேத்தினருக்இக்,
26ö16O)W முன்று
கவிதைகள்
இனக்குதல் .ெ SOOS 7 OO7
@

Page 41


Page 42

டொலருக்கும் Щёлуп6bjöötöарLif6олбой முரணில்.
அப்பொழுது இல்லாத அநாகரிகம் பனநோட்டுகளின் பரிமானமாற்றத்தில் கோலோச்சியது. விலைகளின்முரண்பாடுகளின் விளைவு விலைகள் இல்லா ஆயிரம் ஆயிரம் இமனிதர்களின் இகொலைகளில் முடிகிறது!
ώlaύ0ι μόυή 113ο(β,
ബ
Poetry.com
O OO O T
8)

Page 43

வெட்கத்தால்நாம் தலைகள் குனியத்தான் வேண்டும்.
புதிய யுகத்தின் பிரஜைகளான, உன்னதமான நாகரிகமடைந்த குலத்தினரான
நாம் வெட்கத்தால் தலைகள் குனியத்தான் வேண்டும்.
நூற்றுக்கணக்கான மனித உயிர்களின் மரணங்களின் நேர்முக வர்ணனையை ஒலி ஒளிபரப்பாய் பார்க்க கேட்க கிடைத்த யுகத்தில் வாழ்ந்ததற்காய்
ഭ@ a_ങ്ങIb
தினக்குரல்
22. ਮੇਲ

Page 44

நீ தருணம் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறார் நான்தரமாட்டேன் உனக்கு சந்தர்ப்பம்
உன் சமரசமுகமூடிக்குள் ஒளிந்துகிடக்கு வன்மத்தை அறிவேன் நான்
உன் ஆக்கிரமிப்பு என்அழிவுக்கு வழிவகுக்கும் வருகை என்பதை அறிவேன் நான்
நீ ஆயுதங்களால் உலகை அழிப்பவன்
நானோ ஆயுதங்களால் என் இனத்திற்கு விடுதலை அளிக்க நினைத்தவன் என்மீது பயங்கரவாதி என்ற பழிபோட்டு என்னை பலிஎடுக்கும் எண்ணத்துடன் அலையும் சர்வதேச பூசாரிநீ
பதுங்கி நின்றுப்ாய்ந்தாலும்
பாதுகாப்பை பேணத்துடிக்கும் என் எண்ணனத்திற்குப் பேர் விடுதலை
நீஉலகஉருண்டைதனை உனதாக்கிகலக நெருப்பில் குளிர்காயப்பார்க்கிறாய். றானோ இனியும் கலகங்கள் ஏழாவண்ணம் காலத்தின்தேவையினை உலகம் முழுதும் அறிவித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.
ஆழம் தெரியாமல் காலைவிட்டு - - - - நீபெற்ற காயங்களை மறந்துவிட்டாயா

Page 45

எழுதுகோல்கள் இருக்கலாம் இன்பேரிலே இருக்கிறது
ராதி
பயங்கர மிருகம் நான்
TE-ITE.5. கனஅழிக்கும் எண்ணத்தை էիքիի அழிக்கும்
னத்தை கிந்து என்றோ பட்டுவிட்ட
ம் நான்

Page 46
நன்றிக்ரேவு
விர்த்துைகள்
 
 

ஜப்புக்குதனது இைலுண்ணத்தில் உருவான உங்களை
திருஜெயபால் அலுங்களுக்குக், ஆற்றுக் Xரெத்ரகி ஜெU0ல் ஒஇJ இந9ங்கலுக்gs,
ஜப்புக்கான எழுத்து உேலைகளுக்கு ஒலுைடினெ
ஒைப்பூைத்தந்த ாஜரீஇந்ஷன் அலுவலுக்கு,ே
ராஜரீகந்தன் ா ராஜ நீஇந்தன் ஆகியோருக்g,ே
தப்லின் உருஉைலை (Saஉ& ஜூலுடன் த்து கொண்டிருக்குக் ஷெஃகிராஓ ஜூெலை உ ஒலைஜரா ஆகிய ஒஒங்ஜெக்g,ே
புற்றிலுரிப்பு எழுதிது ஓடிடுeல்ல03ல் த்திர உஒைப்புக்கு ஒத்தடs02 இருந்து உருக்
ஆப்டீன் ஒனுர்ஆஃஆ5,
6Unféზ ზაირზl
"போர் என்பது நமது அன்றாட வாழ்க்கையின் கொஆரமான பிரமிக்கத்தக்கதான விரிவாக்கமே இல்லையா? போர் என்பது நமது அன்றாடச் செயலின் பெரிதுபடுத்தப்பட்ட நிலையே. நமது உள்மனதின் பிரதிபலிப்பே. அது பிரமிக்கத்தக்கதாகவும் மிகக் கொஆரமானதாகவும், பெரும் நாசம் விளைவிப்பதாகவும் இருந்தாலும்,அது நம் ைேனவரினதும் தனிப்பட்ட செயற்பாடுகளின் ஒட்டுமொத்த விளைவே. ஆகவே, நீங்களும் நானும் போருக்குக் காரணமாக இருக்கும் போது, அதை நிறுத்த நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? எந்த நேரத்திலும் எழக்கூறய போரை நானோ அல்லது நீங்களோ நிறுத்த முழயாதுதான். ஏனென்றால் அது ஏற்கனவே தொடங்கி நடந்து கொண்முருக்கிறது.
ஜித்து. கிருஷ்ணமூர்த்தி
திவ்வி3ை, 3,923 ஆண்டு தியர்
ஆனவரி 7004

Page 47

நேற்றைய இரவின் என் கனவில் வந்தவன் நானாக இருந்தேன் என்றாலும், என்முகமே எனக்குஅடையாளம் தெ ரியாவண்ணம் சிதைவாக, புகைமண்டலம் சூழ, நான்தானா என்ற அடையாளமற்ற அந்த கனவில் ஓர் இருண்ட குகையில் தொடர்ந்த அந்தப்பயணத்தில்
வில்லும் அம்பும், அடுத்து வந்த வளைவுகளில் வாளும் கவசமும், நடுவளைவுகள் சிலவற்றில்
ரப்பாக்கி ளும் கைக்குண்டுகளு
றுதியாக வந்த வளைவுகளில் அணுகுண்டுகளும், இரசாயனக் குண்டுகளும்
என்ஆயுதங்களாய் இருக்க

Page 48

அதிகாரத்தை தக்கவைக்க ہے. மாறிய ஸ்தூல வடிவங்களுடன் என்ஊன்றுகோலான ஆயுதம் துணைபுரிந்த குகையில்
ஜீவகாருண்யம் அற்ற விழிகளுடனும், குருதியில் நனைந்த கரங்களுடனும் நான் மேற்கொண்ட இருண்ட பயணத்தின்
படிக்கட்டுகளாய் என்காலடியில் இலட்சோப்லட்சப்பினங்கள்
குவிந்துகிடக்க பயணத்தின் நடுவில் நான் துப்பிய எச்சில் நச்சுவாயுவாய் மிதித்தவர்களின் நாடி நரம்புகளை ஊடறுத்து அவர்தம் உயிர்அணுக்களில்
அமிலமழையைப்பொழிந்துகொண்டிருக்க,
ரேன் பாதுகாப்புக்குத்தான்
பிரசாரம் செய்யுமாறு கையடக்கத் தொலைபேசி:மூலம் என் சிஷ்யர்களுக்கு இ
சேதி அனுப்பியவண்னமே

Page 49

மிகவேகமாக மிகவும் வேகமாக
இந்தத் தொலைப் பயணத்தை
கொலைப்ய்ன்மாக்கக் இகடந்துகொண்டிருந்த இருண்ட
இகவலை வேண்டாம்நின்பின்னால் இபிரகாசமான ஒளி உமிழும்
டிஜிடல் விழிகளுடன்வரும் குழுவினர் 後 நீபுரியும் கொலைக்காட்சிகளை |- 200m செய்து ஒளிப்படிமங்களாக்கி மரணத்தின் நேர்முக வர்ணனையாய் இலகமனித மூலைமுடுக்கெல்லாம் ஒளிபரப்பிவருகிறார்கள் வெற்றிகரமா
என்றே அவர்கள்பதில் செய்தியிை
வண்ணமேஇருந்தனர்.இ
Grug யில்
தாக கரும்ைபரவியே கிடந்ததால் ప இறுதிவரை இருண்டேகிடந்த அந்த இருண்ட குகையின் இபார்புகம் ஒன்றுக்கான இ பொறுப்பாளிந்ானாகத்தான் இருந்தேன் என்பது உறுதிஆயிற்று
நான்பினமாய் என்னை
உணர்ந்தபொழுது

Page 50

ம் கொல்லப்பட்டதும், கொல்லப்பட்ப்போவதும், கொல்லப்பேர்வதும்,
நான்தான் என2நதியான பின்
உனக்கு எதghன ഖങ്ങഗ്രങ്ങൗ
கொழு, ീബ

Page 51

ஒரு சர்வாதிகாரிபோல்
என்மீது ஆதிக்கம் செலுத்த உன் முனைப்பு
இமுனையும் பொழுதெலாம்
இன்னது சுயத்தின்
இசுர்மைகொண்டு
உன்னை எதிர்க்கும் எத்தனத்தில் ஈடுபடுகிறேன் நான்!

Page 52

எனது உடல் என்று கருதிக் கொண்டாலும் அதுவே
உனக்கு நான் அடிமை என்ற சாசனத்தை
நடைமுறைப்படுத்தி விடுகிறது.
உன்னை நிராகரித்தல் நடைமுறையில் சாத்தியமாகும்பொழுது
பார்க்கப்பெறும் இந்த சமூகத்தின் கண்களுக்கு நான் வெறுக்கப்பட்டவளாக
கணிக்கப்படுகிறேன்.
இ ଈର୍ଷୀ நான் என்ன செய்வது
இன்றே இந்தக்ஷனம்ே உன்மீதான வன்முறை ஒன்றை

Page 53
தனது பல சி பேராதி. இ இனிகி ஒரு இன்று இந்த எனது இதிஐ ( ஒஒக்லு ெ கிருதுநீண்ட
E!!! நன்றி èèባጫ 5.ఇంకాని விர்த்தைகள் லிலந்து
 
 

Sங்களுக்கு ஒத்திவில் ஒன்னுரை உஓங்கிய சிெஜதபிேஒஆஃg,ே றவில்னெக்ஜி ஒர்ஜிந்தை ஒற்படுத்தி,
இரயிஜெடி ஜத்து ஜத் ஹாஜி ஒத்தினைநானே தங் ஆதல் ஜே3. உரோ: இருந்த ஐந்தார் ஒஒஓடி ஒண்தடி எனுக் நாளைபநற்றுக்குங்,
ரவில் ஜெஃது உஆகிய டிப்பா எனுஒேத்திற்gங்,
னெக்ஜன் நேரக் ஒர்ேத்து கொண்டிருஃதுக் * எலுநேண்பனுக்லுங்,
\ன் நி.) நேர அலுலுங்கறங்கு
, di 露 5{ಳಿ அங்க . . .
మే ధ్యాధిగిపీ యెక్జాతీణిuఖpడీ@తీ,
ஒறலில் நான் இநருக்தெவனை ளை நான் ஓர் இஷஃஇவழியாக * வஜ்ற ஒரே ஒரு நாரந்நிற்ஷாங்
ஓடிவிடி (sign எனுநான் சிங்கின்ற
இநீ உன் ஜெர்களுக்gங்,
நவமணி A கவிரங்குகள்
27, O2, 2004
டு

Page 54

பல்வேறு திசைகளிலிருந்து பலதலைகள் பறந்து வந்தன. ܚ ܐ
국
லதலைகள் கிழக்கிலிருந்தும் சில தலைகள் வடக்கிலிருந்தும் சில தலைகள் தெற்கிலிருந்தும்: சில தலைகள் மேற்கிலிருந்தும் இறந்துவந்தன.
அந்தத்தலைகளில் வெறும்தலைகளும் பச்சேர்ந்தித்தலைகளும் பதவிவெறித்தலைகளும் நிறைந்தே இருந்தன.
போர்வைகள் போர்த்தியபடியும்
இவந்தன.அத்தலைகள்:
நிர்வானத்தை ஆதரித்த
தலைகளும் வந்தன.
பச்சை என்றும் நீலம் என்றும் சிவப்பு என்றும் இப்போ காவிஎன்றும் பலபல வர்னப் போர்வைகள் போர்த்தியபடியே பல பல தலைகள் பிறந்தே வந்தன.
மரத்தில் ஏறி சில தலைகள் யானையிலும் குதிரையிலும் அமர்ந்து சில தலைகள் நாற்காலியில் குந்திசில தலைகள் இறகயேந்தியும் சில தலைகள்
Këngjisë
சுத்தியலும் அரிவாளும் இவெற்றிலையும் விளக்கேந்தியும்
சில தலைகள் பாதயாத்திரையாகவும் இசில தலைகள் வந்தன.
இப்படியாய் பலபல வழிகளிலும் இட்லபல் வடிவங்களிலும்
பிறந்தே வந்தன் LIGYLFG.g5 at layoff.

Page 55

தொப்பிபோட்ட தல்ைகளாய் திருநீறு பூசிய தலைகள்ாய்
கிராப் வெட்டிய தலைகளாய் கூந்தல் கொண்ட் தலைகளாய்
மீசை மழித்த முகம் கொண்ட் தலைகளாய் சின்னப்பாதேவர்மீசை முகம் கொண்ட தலைகளாய்
அரை மொட்டைத்தலைகளாய் முழு மொட்டைத்தலைகளாய்
இப்படியாய் பற்பல சிகைஅலங்கார்த்துடனு நெற்றிஅடையாளத்துட்னும்
சிகையே இல்லாமலும்
3.
இபல பல்கோலங்களில்
பிறந்தே வந்தன்
பல்பலதலைகள்
அதிகாரம்தனைதக்க வைக்க ஆண்டுஆண்டுகாலமாய் ஆட்சிகள் செய்ய ஆசையைக் கொண்டு
அவதாரங்கள் எடுத்தே வந்தன பல பலதலைகள
இருபது தலைகள்
ருப்பதைக் கண்டு இராவணனின் பக்தகோடி தலைகள்

Page 56

இந்தத்தலைகளின் நெருக்கடியில் தலையாயத் தொண்ட்ர்களின் தலைகள் குழம்பின தடுமாற்றத்தினால், வழிதெரியாமல்
தலைகளின் போராட்டத்தில் தம் பிழைப்புக்கு மலை போல் வந்துவிட்ட ஆபத்தினை எண்ணி அந்த தலைகளின் எடுபிடிகளுக்கு தலைகள் வலித்தன.
தலைகழன்ற சிலமுண்டங்களோ அந்தத்தலைகளின் பிழைகளுக்கெல்லாம் நியாயம் கற்பித்து
ஊர்வலம்போயின;
இந்தத்தலைகள் வந்த திசைகளுக்கான மக்களேர்தலைகளின்றி
பிண்ட்ங்களாயினர். மறுபாஷையில் சொன்னால் முட்டாள்கள் ஆகினர்.
இந்தத்தல்ைகளின்
புரியாத் தத்துவத்தைக்கேட்டு அப்பாவித் தலைகளோ
ப்படியும் இப்படியுமாய் தலைமுடியைப் பிய்த்துக்கொண்ட்ன்.

Page 57
அதனால்
பின்னையநா ஒட்டுகள் கெ இந்தத்தலைச் நிழல்களைக் கி தலைதெறிக்கு ஓட்டம் ஓடின
இந்தத்தலை: உயிர்நீத்ததன் இந்தத்தலை! திசைகள் தோ போடும் கூத்தி தலையில் அடி சொர்க்கத்தில் சோகம் அனு:
இந்தத்தலை நரகம் போன சிஷ்யதலைக தம் பணியிை சிறப்பாய் செ மெய்ச்சும் வல் தலைகள்ஆட
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

தங்களின் தலைகளிலே தாங்களே மண்ணை வாரிப் போட்டுக் கொள்ளும் வண்ணம் அந்தத்தலைகளின் பேர்களின் முன்னால் புள்ளிகள் இட்டு ஒட்டுகள் போட்ட தொகையில் அதிக அளவானதலைகள்ே தந்த அதிகாரம் இது என்பதனை மறந்து இந்தத்தலைகளோ தம்மால் வந்த அதிகாரம் இதுவென்றே தலை கால்புரியாமல்
களின்

Page 58
*
 

தாங்கள் ஈன்றதலைகளின் மந்திசகதவளை பாய்ச்சலுTப் புதிய ஆட்சிகள் தோறும் கட்சிகள் கண்டு காட்சிகள் கண்டு மூத்த தலைகளின் தலைகளோசுத்தின.
இத்தலைகள்தரித்துக்கொண்ட் தத்துவங்களோ ரகர் விளையாட்டின்பந்தாய் இழுபறிப்பட்டன. இந்தத்தலைகளின் பதவிகள் தம்மை இழுத்துப்பறித்துக்கொள்ளும்
விளையாட்டின் உச்சத்தில்:
இதற்கிட்ையில் சில தலை ஆட்டிகளோ இதம்பணி தொட்ர்ந்தன் நாடாளும் மன்றத்தின் ஆசனங்களில் அமர்ந்து எந்தவித சலனமின்றி
+++ தான் சரியானதலை எனதலைகள், தம்மைத்தாமே சொல்லிக் கொள்ள அந்தத்திலைகளின் பக்தகோடி ஆமாம் எனதலைகள்ஆட்டின
அரசியல் அதிகாரம் எனும் அரக்கி அத்தலைகளின் தலைகள் மீது தலைவிரித்தாட் அந்தநரித்தனத்தலைகளின் துரோகத்தனத்தால் பலதலைகள் உருளக்கண்டு நேரிய தல்ைகள் அவமானத்தால் இதலைகள் குனிந்துகொண்டன.
இனி
தலைகளின் தலையாய தர்மத்தை மறந்த இந்தத்தல்ைகளை நாளை தலை யெடுக்கும் எந்தத்தலைமுறையும் மன்னிக்காது என்பதை நல்லதலைகளுடன்

Page 59
وجو05على நான் சிக் எனக்கு
உதலி,
என் சிறு எனக்கு அப்துல்
Ճigյyls Ճ
இறுதி)
g e - குழல் நன்றிக்:ே fe
c. இEதி 3: lேர்த்தை&கி; ESMJпЈm
s ایی లైగ్కీపీ గ్రీ
 
 

நிலைமிலுக் பல்வேறு நெருக்கடிலிலு5 5ìJ BologniuJQu೧é நல்லதொரு ஆெே093ரல் 13ரsஇே2ஞ5 ஆராஜ் ஒஒரsடீ இக்பால் ஜூேடி இதனக்ே எனுஉேன்ஜஒஇதருக்குக்,
ப்பிராJஇேநடைந்தக் கலை உணர்ச்சியை ஒதடி ஒளர்த்த ஜெத்தள் அல் ஒஒறsடி 0ெ20ண ன் இறி.ஜந்தையாருக்கு,ே
3ெ- எனது இத்தெலுப்புக்கு உலுைத்த ஜூேளை
sை&கிருந்துநான் லிருUட ஒத்துலுைத்த ன் பிறப்பு:ஆக்லுங் என் (ஒருறிைUாைலுக்g,ே ସ୍ପର୍କୀୟତୀ:୩୫୩
பானு ஆராஜி ஒஒக்லது ஜிக் படிடேல் பானு, ஒற்றுக் எனது பேரன்கனை ஒஒறSேது ஜி05 படிடேல் ஒஒறஇேது ஒடிக் Uடிடேல்
ருேக்கு,ே
ጓጫላ8-26
- سيتيا
:ே
".
," .K سليraہ9% அழைத்ஆச் சென்ற .¬5 ܢ சகல உயிர்ஷ்ஷர்டும்

Page 60

3தீ)

Page 61

தாண்டுபோனவர்களின்

Page 62

ன்றாறிற்ேறோ

Page 63


Page 64

ಹೆಪíÏಪ?
犯

Page 65


Page 66

ன்னால்தானே36ல

Page 67

அள்ளிவழங்கிய

Page 68
அலை ॐ
 

Page 69


Page 70

இ 2
3ள்முறுண்ளுோேன
Qჭ%რ6iltituნtრეik *இ

Page 71
Ufu என்று
 

லத்தடைகளை
3. O

Page 72

స్త్ర
భక్తి وضع ط00GلتكتلتقGقة

Page 73
tija stjera රැගුමීණීdé
6ag5égif ീഴ്ത്ത് )
இயந்தி ΦδωρSδα αν
நாளை: Φοδωρ35cfα. (ෆිකරණීඥවණ
གང་
* Sr
' ' .. \ ܓ & წნორთrobó
R 琴 s * יר V− y y`N \, ,^, Oతుళళ64
; N y \ saym ીટીકો 5ე (ré)asón
1.மலையகச் சிறுகதைகள்
அறைகி O) تهران)کاللهn 2.உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
4.மலையகம் வளர்த்த தமிழ்
5.சக்தி பாலையாவின்
கவிதைகள்
6.ஒரு வித்தியாசமான
விளம்பரம்
 

rෂී ජීoඊශීග්‍රාගු) Öණිééණිර් -ග්‍රිකාංගීනඟි-|97|ර
சீoாவின் வறிரோக்கள் ഴ്ചളുർ-ട്ര(~ട്ടട2
است ί εδώίτι ναοί
திர்வகம்-தமிழ்நாடு-1984
யை நோக்கிய இன்றில். ഴ്ചയ്പൂറ@~>>> } లోగgశ్రీశ్రీబు 0జీicఉుడిలగిలో 6లస్త్రీగమీ)
வசிப்பதற்காக
లఢీక్రోమీ~&తుభళుకరి-1999
33 மலையக எழுத்தாளர்களின் கதைகள்
55 மலையக எழுத்தாளர்களின் கதைகள்
தெளிவத்தை ஜோசப்பின் மூன்று குறுநாவல்கள்
சாரல் நாடனின் கட்டுரைத் தொகுப்பு
சக்தி பாலையாவின் கவிதைகள்
ரூபராணி ஜோசப்பின் சின்னஞ் சிறுகதைகள்

Page 74
அறைகி 7.மலையக மாணிக்கங்கள் همه مسعه به امضا قلمlی
8. தோட்டத்து கதாநாயகர்கள்
9.பரிசு பெற்ற சிறுகதைகள் !
10.மலையகச் சிறுகதை வ்ரல
அறைகி nله بهرناکهلم6l
18- áF-6f፬.trዋdñ
தேயிலை தேசம் ட

998
Osg)
மலையக முன்னோழகள் பன்னிருவரைப் பற்றிய அந்தனி ஜீவாவின் நூல்
நடைச்சித்திரம் கே.கோவிந்தராஜ்
துரைவி- தினகரன் இணைந்து நடத்திய சிறுகதைப் போட்டியில்
பரிசு பெற்ற கதைகள்
முரீ லங்கா சாஹித்திய மண்டலப் பரிசு பெற்ற தெளிவத்தை ஜோசப்பின் ஆய்வுநூல்
அமரர் துரை விஸ்வநாதன் அவர்களைப் பற்றிய கட்டுரைகள்
முநீலங்கா சாஹித்திய மண்டலப் பரிசு பெற்ற அல்.அஸமைத்தின் சிறுகதைத் தொகுதி
முரீ லங்கா சாஹித்திய மண்டலப் பரிசு பெற்ற சி.வி. வேலுப்பிள்ளை ஆங்கிலத்தில் எழுதிய நூலின் தமிழ் மொழியாக்கம் மொழியாக்கம்- மு.சிவலிங்கம்

Page 75
WWW
100/1C

Layout by: Memon Kavi & A.AZeeZ Nizaruddeen
Printed by: Kribs Published by : Thuraivi Te: 2331596
memonkaviGyahoo.com
memonkaviG)hotmail.Com
hemOnkaviG) unisurflanka.info
memonkavi.unisurflanka.info
91,Centre Road, Mattakuliya, ColombO-15
),Wijawimala Ratna Mawatha Buthgamuwa, Wellampitiya

Page 76
-120 R -
LCCLCCG MTeMMOTTTLLkTHHLOr TMGLCHC TTTT TCTGMGTGGTTL LLLLLLLrLrLGGLGGkTeTrT GGGGGGOL
TATATLLTTTTTTCLGLGCT OTOTTLETTTTTGGLTCT TTTTT THLGLkT kALGMrOGOG TTkTTkkkMTLLrrrTMGMO TCCLOTMTTTTTLTGGG GkCOCO GGGLCOTLe CCrTTLTTTTT TLGGCLGGLG TTTHCHLET TT TLTL LTTTTELCCL TAOSrLGCCCTMTS CLCT LTCCeT CCL CGHLHG EEETe eTTTTeHLHHLGOOkeOTeELe HL TLErE kETTTTTTeTeTTTTT TLOLLGTTTTM TOTTTTOTTTOLOLOeCOL LAeeLEEEMMLGekekTee TTTTLCLHHL LELkOkOEkTTke kLkLkLkTTTrMEEkELTGL LLTTTTTOH LTC TAeMMGGe ekeeT THTTOO OeLeOLOCCCCOT LGGTTTTCCTGkTk kGGGGGTHGGLTMTTTTTTGGG SOLGGGGLLkLSS T ekGLGGGTeOLGGLTTTTeeTLCkGOTTHkGLTGGTTOTTLkL TETCTTek TTTTL TTLL
ஜிே : மே ಳಿಳ್ತುಳಿಳಿ kkEEGGGTkTGLLSLTTSEEEE TLLerrSkkMOkG GGTTkAeALO CLHHLHGGGTTTT TLLTTTTTATTr OCTEGT LLTLTTeTekekeEkekeOEETESLCEGLGLOkLkeOeOTkeeOeeTeL TCCCCLCLTTGGLL TTTaaCkTLTTTO T TGGGTLCHO TyGTLLkeMMkTMTT TLGLHGLrrMMMTCOOMOOM LOMOkOkOO ACTGGGGG GGGGGkL TTTTTTTOTGGO
ಲಕ್ಷ್ ಜ್ಹಲ್ಳಾ ಗಳ್ಗ ಳಿಳ್ಳಣಾ ಘೇ
LGGke G TETCieLTLkTL O OCLCCL LLLLLLLLk AkLHHL TGGTMTTOTTTrTTMMGGkH TTTTTTTTTT TL TLeGGMEkeOkeOeOkkeTTEke HeHeGH OLO LOLHLSkk kTLT kkeekLTGTrrL TTTTTTeOO HTkkOTTTrLOE TeOEO TLOkOTTTkT LTLTGHS ueu MOLOTTTGGLOLO kTTeOe LLeTTTGGGMCCTTGGGLEOTkMTMECkTT TTTTTTT
ாது, ஜோரிேழறி eMOTTCLT TTDEkekTGLGGGCCCTTHHLrT TO HHHLHHLHHL kTLOLGOk kTOGGGGGLGGGLGGGGE rEMTTT TOTTTCCGL LGEEOM TEMMGTTTTCTTTLTOTOOTOOreOTTTTrTTGGGLET TTTTGG GGGOGGkLkLTTTTLGGGLT TMSrGGO
TTTT OOCTTTLTHHEE OHTTT OTTHLHCTyeTTeOMT TETCEA TTTyLLOLSrOT SLTOSTOrOSSSTO μνιδώναλήλ Μαδή η ομηρικιόλακωμώην αφ' απαια πλανημνη κλίμήπα Φήλινιγμή η TAMGGeHLGGeTETkeTTT TTkOMkekOMO L ESTEeOeOLeETTT HH CH TTLTGTeOTTkTHT LkeTTT LEOS
விதி ஆழமிதி OeMkMekTkkekkeLeLeBerLEk kTGGLGGTEekLTTT TEkrMTTMMGGGTOTMET TCErOETLTLO OTOEETTTTTA
OLGL T LGGGTOTrTTTGGL seeMCGGETGGTGLOeT CTTTLTGGGrOLO OTrTOLOLTOTCCCCCCLL TSM DLEMekekTkeke kO HOTTTTTTGMELLkeTeTTTTTTOeeOTLCCTGT TCTTGTTTTTOM MMMLTTrTTTTOEELL స్గరి LOk OO Ok ekEkeekkekeB SLLLLkrrrTTTTk k LkGTGTGGL HLTEELke ekkETGGTTTLLLLLLAL
ழ நடராஜ ஆழ் திரிழரி திரி
 

" ሳFg ̆ ከgያሽm Wነሳያቖ፳፻፫ይ ሠነ
ஒரிஜி
riנ#&2ישתו שו27%.
இது ழ Φιλήμίλπιπίλλα விழி ரிபிே
፳፻፰ ፳፻ሷዖ፥፱፻፬ይይዃጎ'ኳ
గోళ
ಕ್ವೆಸಿ್?":ಙ್ಳಿ
ஜாஜி ஒரிஜி שיתרוזrשהנ"winשמטיל

Page 77
144 குருதிமை
இனி பொலிசுக்கு வேற போன என்ன கரச்சு வருமோ தெரியாது.ஒங்கமேல குத் தத்த வச்சிக்கிட்டு என்னங்க ஐயா..இப்புடி பேசிறீங்க."
தலைவர் இப்படிக் கூறியதும் கண்டக்டருக்குக் கோபம் பொங்கிக்கொண்டு வந்தது.
‘என்னுங் மோடத்தனமா கதைக்கிறது? ஒங்களுக்கு நாங் ஒதவி செஞ்சதுனலைதாங் இப்புடி வந்தது.ஒங்க கொன்றேக்கில வேலை செய்யிறதுக்குதான் நாங் ஆளுங் களை கொடுத்தது.அதிங்ணுலதாங் நாங் அந்த ஆளுங்களுக்கு பேர் போடாமவிட்டது."
'நீங்கதானே சொன்னீங்க.கொன்ருக்கில வேல செய்யுற ஆளுங்களுக்கு செக்குருேலுல வேற வேலையில பேர் போட்டுப்புடுறேன்னு; இப்ப என்னடான பேர் போடாமவுட்டுபுட்டீங்க. இது அநியாயமா இல் லியா இருக்கு" என்ருர் தலைவர்.
"ஓங்களுக்கு அதிங் ஒன்னுங் வெளங்காது தலைவர். இப்ப தோட்டத்தில குடுக்குற "எஸ் டி மே ட் டி ல, தொரைக்கு சரியா வேலைக்கணக்கு காட்டவேனுங். அந்த ஆளுங்களுக்கு சொல்லுங்க, அந்த கொறைஞ்ச பேர் எல் லாங் அடுத்த மாசத்தில நான் போட்டுத்தாரது சொல்லி" என்ருர் கண்டக்டர் தலைவரைச் சமாதானப்படுத்தும் நோக்கத்துடன்.
'அது எல்லாம் என்னுல சொல்லமுடியாதுங்க. ஒரே முடிவோடதான் எல்லாரும் இருக்காங்க. ஜில்லாவுக்குப் போய் சொல்லி இதப்பத்தி வெசாரணை வைக்கோனுமுணு சொல்லிப்புட்டாங்க. இப்போ வெசாரணை வச்சாங்கணு ஒங்களுக்குதாங்க பெரிய கரச்ச வரப்போவுது' என்றர் தலைவர்.
** என்னுங் தலைவர் நம்மளை மெரட்டப் பாக்கிறது.

குருதிமலை 145
நானு ஒப்பங் வச்சி சல்லி எடுத்தது?நீங்கதானே ஒப் பங் வச்சி எல்லாத்திக்கும் சல்லி வாங்கினது. நம்பளை யாருங் ஒன்னுங் செய்யமுடியாது" என்ருர் கண்டக்டர் l-J60 LDITd5.
* அப்புடினு, என்னைய மட்டும் மாட்டப்பாக்குறிங்க போல இருக்கு. நான் வாங்கின சல்லி எல்லாங் ஒங்ககிட்ட தானே கொடுத்தேன். நீங்க மட்டும் தப்பிச்சுக்கிறலாமுனு பாக்குறீங்களா?" எனப் படபடத்தார் தலைவர்.
**ஆமாங் தலைவர். நீங்க தப்பிச்சுக்கோனுமுணு ஆளுங்ககிட்ட அது இதுனு சொல்லி ஒருமாதிரி சமாதா னமா கதைச்சி வச்சிக்குங்க. இல்லையன்னு ஒங்களுக்கு மிச் சங் கரச்சல் வாறது; இந்தத் தோட்டத்து ஆளுங்களால நம்மளை ஒண்ணும் செய்யமுடியாது" என்ருர் கண்டக்டர்.
“இப்ப அப்புடித்தாங்க சொல்லுவீங்க.நானுந்தாங்க பத்து வருஷமா தலைவரு வேல செஞ்சிக்கிட்டு வாரேன். ஆணு,இந்த மாதிரி ஒரு நாளும் அவமானப்பட்டது இல் லேங்க. ஏம் பேச்சி கேட்டு நடந்தவங்க எல்லாம் இப்ப என்னைக் கெட்டவனென்னு சொல்லுருங்க. அது மட்டுமா, என்னைய தலைவரு வேலையில இருந்து விலக்கிப்புட்டு அந்த வீரய்யாவ தலைவரா வைக்கப்போருங்களாம்.நீங்க இப்புடி செய்வீங்கனு நான் கொஞ்சங்கூட நினைக்கலிங்க" என்ருர் தலைவர்.
‘இந்தா பாருங் தலைவர். தோட்டத்துல யாரும் புதிசு புதிசா தலைவரா வந்து இங்கே ஒன்னும் செய்யமுடி யாது.நாங் மத்த ஆள் மாதிரி பயந்துகிட்டு இருக்கிற ஆள் இல்ல. தோட்டத்துல யாருங் கொழப்பங் பண்ணி கரச்ச லுக்கு வந்தா அப்புறங் என்னு நடக்குமுனு சொல்லத் தெரியாது."
கண்டக்டரின் வார்த்தைகள் கோபத்தில் தடுமாறின.

Page 78
46 குருதிமலை
"ஓங்க பேச்ச கேட்டு நடந்தேனுங்களே, என்னைத் தாங்க செருப்பாலை அடிக்கனும். நீங்க இப்புடி செய்வீங் கனு எனக்கு முன்னமே தெரிஞ்சிருந்தா நான் இந்த வேலை யில இறங்கியிருக்கமாட்டேங்க. என்னைய தோட்டத்தில தலைகாட்ட முடியாம செஞ்சுப்புட்டீங்க."
"இந்தா.நீங்க கொன்றேக்குல சல்லி வாங்கிறப்போ பேசாம இருந்தது.ஆளுங்க கரச்ச வந்தவொடனதாங் நம் மலை குந்தங் சொல்லுறது."
'இவ்வளவு நாளும் தோட்டத்து சல்லியதான் எடுத் துக்கிட்டிருந்தீங்க.இப்ப ஆளுங்க வவுத்துலேயும் அடிக்கத் தொடங்கிட்டிங்க.இனிமே ஒங்க கூட பேசுறது கண்டாலே ஆளுங்க என்னை உயிரோடை வைக்கமாட்டாங்க. இது எல் லாம் எங்க போய் முடியுமோ தெரியாது' மாரிமுத்துத் தலைவர் குமுறிஞர். ●
* சும்மா வளவளனு கதைக்கவேணுங் தலைவர். நான் ஒங்களுக்கு உதவி செஞ்சிதான் சல்லி எடுத்துக் கொடுத் தது;உங்களுக்கு விருப்பங் இல்லாட்டி விட்டுப்போடுங்க. நமக்கு தூக்கம் வாறது.நாங் படுக்கப் போறது.நீங்க ஒங். களுக்கு முடிஞ்சா எது சரி செய்யுங்க. நம்மளை ஒன்னுங் செய்யமுடியாது" எனக் கூறிக்கொண்டே பெரிய கொட் டாவி விட்டபடி எழுந்திருந்தார் கண்டக்டர்.
கண்டக்டர் இப்படிக் கூறியதும், இனி அவருடன் கதைப்பதில் பிரயோசனமில்லை என நினைத்த தலைவர், கோபத்துடன் அவ்விடத்தைவிட்டுப் புறப்பட்டார்.
"இந்த கண்டாக்கு பயசுட இனிமே சகவாசமே வச்சி ருக்கக்கூடாது;செய்யிறது எல்லாம் செஞ்சிப்புட்டு கடைசி யில நழுவிக்கிற பாக்குருன்’ என எண்ணியபடி வீட்டை நோக்கி நடந்தார் மாரிமுத்துத் தலைவர்.

குருதிமலை 147
அத்தியாயம் இருபது
இஸ்தோப்பில் ஒரு பக்கத்திலே வைத்திருந்த குப்பி லாம்பு ஒளி உமிழ்ந்து கொண்டிருந்தது. அதன் அருகே போடப்பட்டிருந்த வாங்கில் அமர்ந்திருந்த வீரய்யா ஏதோ சிந்தனையுடன் தனது நண்பர்களின் வரவுக்காகக் காத்திருந்தான்.
வெளியே நாய் குரைக்கும் சத்தம் கேட்டது. கையில் தீப்பந்தத்துடன் யாரோ வந்து கொண்டிருந்தனர். ,
ராமுவும் செபமாலையுந்தான் வருகிறர்கள் எனப் புரிந்து கொண்ட வீரய்யா இஸ்தோப்பில் நின்றபடி வெளியே எட்டிப் பார்த்தான்.
**இவ்வளவு நேரமா என்னடா செஞ்சிக்கிட்டிருந் தீங்க; நான் வெள்ளணவே வரச் சொல்லியிருந்தேனே' எனக் கேட்ட வீரய்யா கதவைத் திறந்து விட்டான்.
கையில் இருந்த பந்தத்தை ஊதி அணைத்துவிட்டுஉள்ளே நுழைந்த செபமாலை, "இப்போதான் டவுனுல இருந்து வந்தேன்; வூட்டிலை சாமான் இல்லேனு சொல்லிக்கிட்டிருந் தாங்க. வாங்கிக் குடுத்திட்டு வாறதுக்கு கொஞ்சம் சொணங்கிப் போயிடிச்சு" எனக் கூறினன். அவனைத் தொடர்ந்து ராமுவும் வேறு சில இளைஞர்களும் உள்ளே நுழைந்தனர்.
அவர்கள் எல்லோரும் சுவர் ஒரமாக வைக்கப்பட் டிருந்த வாங்கில் அமர்ந்து கொண்டனர்.

Page 79
及48 குருதிமலை
‘'இப்போ நம்ப தோட்டம் போய்கிட்டு இருக்கிற போக்கே சரியில்லை; இதப்பத்தி ஓங்களோட கதைக்கலா முனுதான் நான் எல்லாத்தையும் வரச்சொன்னேன்.
வீரய்யா நேரடியாக விஷயத்துக்கு வந்தான். "ஆமா வீரய்யா, தோட்டத்த அரசாங்கம் எடுத்த தில இருந்து எல்லாமே தலைகீழாகத்தான் நடந்துகிட்டு வருது" என்ருன் ராமு.
"அண்ணே. இன்னிக்கு நம்ப தோட்டத்துக்கு ஆறு பேரு சுப்பவைசர் வேலைக்கு வந்திருக்காங்க. நம்ப தோட் டத்தில உள்ள படிச்ச பொடியங்க எல்லாம் வேலைக்கு அப்பிளிக்கேசன்போட்டோம். ஆன ஒருத்தனுக்குக் கூட வேலை கெடைக்கல்ல."
" போட்ட அப்பிளிக்கேசனுக்கு பதில்கூட வரலிங் கண்னே"
** அதுமட்டுமில்லே ராமு, இப்ப வேலைக்கு வந்தவங் களுக்கு வேலையே தெரியாதுடா. இனிமேதான் பழக்கப் போருங்களாம். ஒண்ணுமே தெரியாதவங்களை கொண்டு வந்து போட்டு தோட்டத்தை நாசமாக்கப் போருங்க" என்ருன் வீரய்யா.
"எல்லாரும் வால் புடிச்சு வந்தவங்கபோலத் தெரி யுது. தேயிலை மரத்தையே கண்ணுல காணுதவங்க நம் மஞக்கு வேலை படிச்சுக்கொடுக்க வந்திருக்காங்க" என் முன் செபமாலை.
* தோட்டத்திலையே பொறந்து வ்ளந்து படிச்ச எங் களுக்கு வேலை இல்லேங்குருங்க. எங்கையோ கெடந்த வங்க எல்லாத்துக்கும் வேலை குடுக்கிருங்க"
'அண்ணே. நம்ம ஸ்கூலுக்கு ரெண்டு சிங்கள மாஸ் டர் மார்களை அனுப்பியிருக்காங்க. அந்த வேலைய நம்ம தோட்டத்துல படிச்சிட்டு இருக்கிற பெடியங்களுக்கு

குருதிமலை 49
கொடுத்திருக்கலாந்தானே" என ஆதங்கத்துடன் கூறி ஞன் செபமாலை.
** சிங்கள வாத்தியாருங்களை புடிச்சி அனுப்பியிருக் காங்களே, அவுங்க நம்ப புள்ளைங்களுக்கு என்னத்தைத் தான் படிச்சி கொடுக்கப் போருங்களோ தெரியாது"
"நம்ப புள்ளைங்க படிச்சா என்ன..? கெட்டுப் போனதான் என்ன..? அவுங்களுக்கு அதப்பத்தி கவலை யில்லை. மாஸ்டர் மாருங்களுக்கு சம்பளம் மட்டும்கெடைச் சா சரி’ என்ருன் செபமாலை.
** நம்ம வருங்கால புள்ளைங்கவூட்டு வாழ்க்கையே படிப்பிலதான் இருக்கு. அதையே நாசமாக்குருங்க, இந்த அநியாயத்த பாத்துக்கிட்டு சும்மா இருக்கக்கூடாது" என்ருன் வீரய்யா.
இவர்களது சம்பாஷணையைக் கேட்டவண்ணம் காம் பராவில் இருந்த மீனச்சி, "" என்னங்க தம்பி. தோட்டம் அரசாங்கம் எடுத்த புதிசுல என்னென்னமோ செய்யப் போவுதுனு சொல்லி நீங்கதான் பேசிக்கிட்டீங்க; இப்ப நீங்களே இப்படி கதைக்கிறீங்க. எங்களுக்கு ஒண்ணுமே வெளங்கலே" என்ருள் பலமான குரலில்.
** அப்புடியில்லீங்க அத்தை., அரசாங்கத்தோட கொள்கையெல்லாம் நல்லதுதான்.ஊடையில இருக்கிருங் களே. இந்த வாலு புடிக்கிற பயலுக, அவங்கதான் இந்த மாதிரி வேலையெல்லாம் செஞ்சிகிட்டு வாருங்க" என்ருன் செபமாலை.
'இப்ப பாருங்கண்ணே. நம்ப தோட்டத்துக்கு எத் தினை பேரு வேலைக்கு வந்துட்டாங்க. யாரைப் பாத்தாலும் அவுங்க 'சப்போட்டுல வந்த ஆளுங்களாத்தான் இருக் குருங்க"

Page 80
150 குருதிமலை
"யாரா இருந்தாலும் பரவாயில்லையடா, வர்றவங்க எல்லாம் சொரண்டுற பயலுகளாக இல்லியா இருக்காங்க என்ருன் வீரய்யா.
"ஆமாங்கண்ணே, புதிசா கண்டக்கையா வந்தாரு; ஆறுமாசத்திலேயே தோட்டத்தைக் காடாக்கிட்டாரு. அவரு வந்ததிலயிருந்து தேயிலைக்கு ஒரம் போட்டதையே நாங் காங்கலே. ஒழுங்கா மருந்தடிக்காம தேயிலையெல் லாம் பூச்சி வச்சிக் கெடக்குது. இப்புடியே போயிக்கிட்டு இருந்தா இன்னும் கொஞ்சக் காலத்தில கொழுந்தே வராது" என்ருன் சுவரிலே சாய்ந்தபடி நின்ற இளைஞன்.
"அதுமட்டும் இல்லேடா, நம்ப லயத்து ரோட்டுங் களுக்கெல்லாம் தோட்டக் கணக்கில ஆள் போட்டு துப்புர வாக்குவாங்க; பீலியில தண்ணி வராமப் போன "ரிப்பர்’ பண்ணிக் கொடுப்பாங்க. இந்தக் கண்டக்கையா வந்ததில இருந்து இதெல்லாம் ஒண்ணுமே செய்யல" என்ருன் ராமு.
**ஆமாடா ராமு, இந்த வேலையெல்லாம் செஞ்சு முடிஞ்சதாக் கணக்குக்காட்டி கண்டக்கையா சல்லி அடிச் சிருப்பார். இப்ப புதிசா வந்திருக்கிற பெரிய கிளாக்கரும் அவருடைய கூட்டாளிதானே; ரெண்டுபேருமா சேந்து வெளையாடியிருந்தா யாருக்குத் தெரியப் போவுது?"
"அது எப்பு டிங்கண்ணே, இஷங்களுக்கு சல்லி அடிக்க முடியும்; தொர கண்டுக்கிட மாட்டாரா?"என்ருன் இளைஞ ணுெருவன்.
"அதுதாண்டா வெளங்கல, இப்ப தொரையும் சரியா மலைக்கு வேலை பாக்க வாற தில்லை. எல்லாம் கண்டக் கையா பொறுப்புலேயே நடக்குது. நம்ப மாரிமுத்துத் தலைவரும் ஐயா பின்னுக்கே சுத்திக்கிட்டு திரியிருரு. ஒண்ணுமே புரியமாட்டேங்குது" என்ருன் ராமு சிந்தித்த வாறு.

குருதிமலை
"தோட்டத்தில இப்ப நடந்துகிட்டு வாறதப்பாத்தா நெனச்சது ஒண்ணு நடக்கிறது ஒண்ணு இருக்கு, நாம நல்லா மாட்டிக்கிட்டம் போல தெரியுது" என்ருன் செப ιρπάου.
**இனிமே நாம இப்படியே சும்மா இருந்திடக் கூடாது. இதுங்களுக்கு நடவடிக்கை எடுக்கணும். மொதல் வேலையா யூனியன் மூலமா அரசாங்கத்துக்கு நம்ப எதிர்ப் பைத் தெரிவிக்கோனும்" என்ருன் வீரய்யா.
**ஆமாங்கண்ணே நீங்க சொல்லுறபடி செய்வோம்" என ஆமோதித்தான் செபமாலை.
**அதுமட்டுமில்லே நீங்க எல்லாரும் முக்கியமாக ஞாப கத்துக்கு வச்சிக்கிற வெசயம் என்னடான்ன, இனிமே நாம எல்லாம் பயப்புடாம எதுக்கும் எதிர்த்து போரா டத் தயாரா இருக்கணும்" என்ருன் வீரய்யா ஆவேச
DIT 5
வீரய்யா கூறிய சொற்கள் அங்கிருந்த இளைஞர்களின் மனதில் ஆழமாகப் பதிந்தன. அவர்கள் இப்போது எதற்
கும் அஞ்சாதவர்களாக மாறத் தொடங்கினர்.
அவர்களது மனதில் ஆவேசம் துளிர்த்து சுடர்விடத் தொடங்கியது.

Page 81
I52 குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்தொன்று
செந்தாமரை மகிழ்வுடன், துள்ளிக்குதித்த வண் ணம் பியசேனவின் கொந்தரப்பு மலையை நோக்கி ஓடி வந் தாள்.
அவள் வருவதைக் கவனிக்காத பியசேன, ஏதோ யோச னையுடன் கற்பாறையொன்றின் மேல் அமர்ந்திருந்தான். அருகே நெருங்கிய செந்தாமரை பின்புறமாகச் சென்று குறும்புத்தனமாக அவனது கண்களை திடீரெனப் பொத்தி
ஒரு கணம் திடுக்குற்ற பியசேனு, அவளது கைகளில் பலமாகக் கிள்ளினன்.
**ஆ." எனச் செல்லமாகச் சிணுங்கியபடி கைகளை உதறிக்கொண்டே அவன் முன்னே வந்தாள் செந்தாமரை. ‘என்ன செந்தாமரை..எவ்வளவு நேரமா நான் ஒனக் காக இங்க காத்திருக்கேன் தெரியுமா?" எனக் கேட்டுக் கொண்டே கைகளால் அவளது இடையைச் சுற்றி வளைத் துத் தன்னருகே இழுத்தான் பியசேன.
"இன்னிக்கு எங்க மலைக்கு கண்டக்கையா வந்திட் டாரு; இப்ப கொஞ்ச நேரத்துக்கு முந்தித்தான் மலையை வுட்டுப் போனுரு. அதற்கு அப்புறந்தான் நான் கங்காணிக் கிட்ட சொல்லிப்புட்டு வந்தேன்" எனக் கூறிய செந்தா மரை, அவனது கைகளை மெதுவாக விலக்கிவிட்டு அவ னருகே அமர்ந்து கொண்டாள்.

குருதிமலை 153
“நீ வராமயேதும் இருந்திடுவியோன்னு நான் பயந்தே போயிட்டேன்" எனக் கூறிக் கொண்டே அவள் அருகில் நெருக்கமாக அமர்ந்து கொண்டான் பியசேன.
‘எப்புடீங்க நான் வராம இருப்பேன். நீங்கதான் முக் கியமா ஏதோ கதைக்கணுமுன்னு ஒங்க கூட்டாளிகிட்ட சொல்லியனுப்பியிருந்தீங்களே' எனக் கூறிய செந்தாமரை பியசேனவின் கைகளைத் தனது கைகளோடு கோர்த்துக் கொண்டாள்.
**ஆமாசெந்தாமரை,முக்கியமான விசயந்தான்.எங்க சித்தப்பா எனக்கு வேற கலியாணம் செஞ்சு வைக்கபாக்கி ருரு. எங்கம்மாகிட்ட போன கிழமை வந்து இதைப்பத்திக் கதைச்சாரு" எனக் கவலை தோய்ந்த குரலில் கூறினன் பிய சேஞ.
**இதுதான் ஒங்க முக்கியமான வெசயமா?’ எனச் செந்தாமரை சிறிது எரிச்சலுடன் கேட்டாள்.
‘எங்கம்மாவும் சித்தப்பா பேச்சைக் கேட்டுக்கிட்டு, என்னை வேற கல்யாணஞ் செய்யச் சொல்லி கரச்ச பண் ணிக்கிட்டு இருக்காங்க" எனக் கூறிய பியசேன அவள கைகளை மெதுவாக வருடினன்.
*அப்படீன்னு. இதுவரைக்கும் நம்ப வெசயத்தைப் பத்தி உங்க அம்மாக்கிட்ட சொல்லவே இல் லியா?" எனக் கலக்கத்துடன் கேட்டாள் செந்தாமரை.
"நம்ம வெசயமெல்லாம் அம்மாவுக்கு நல்லாத் தெரி யும் செந்தாமரை.நான் எவ்வளவோ அவுங்ககிட்ட சொல்லிப் பாத்திட்டேன்; ஆன அவுங்களும் பிடிவாதமா இருக்காங்க" எனக் கூறிய பியசேன அவளது கைகளை உற் றுப் பார்த்தான்.
*இதுக்கு நம்ம என்னதான் செய்யலாம்" என யோச னையுடன் கேட்டாள் செந்தாமரை.

Page 82
54 குருதிமலை
**இந்த விசயத்தில நான் எங்க அம்மாவோட மனச கஷ்டப்படுத்த விரும்பல்ல; அவுங்க மட்டுந்தான் எனக்கு இருக்காங்க."
"அப்படின்ன ஒங்கம்மா பேச்சைக் கேட்டுத்தான் நீங்க நடக்கப்போநீங்களா?" என வெடுக்கெனக் கேட் டாள் செந்தாமரை.
"என் நிலைமையில நான் என்னதான் செய்யலாம்; நீயே சொல்லு." எனக் கெஞ்சும் குரலில் கூறினன் பிய சேன.
"நீங்க சொல்லுறதைப் பாத்தா என்னைக் கைவிட்டுப் புடுவீங்க போல இருக்கு" செந்தாமரையின் குரல் கரகரத் தது. அவளது கண்களில் நீர் முட்டியது.
‘எங்கம்மா மட்டுமில்ல.நாட்டில இருக்கிற ஒருத் தருமே நம்ம தொடர்பை விரும்பல்ல செந்தாமரை எல் லோரையுமே பகைச்சுக்கிட்டு இருக்க முடியுமா?"
‘என்னை நீங்க ஏமாத்தப் பாக்குறீங்க; புதிசா கலியா ணம் பேசினவொடன ஓங்க மனசே மாறிப்போச்சு-" எனக் கூறிய செந்தாமரை திடீரென எழுந்தாள். அவளை யும் மீறிக் கொண்டு அவளது கண்களில் நீர் முட்டி வழிந் திதி
பியசேன எழுந்து அவளது கைகளைப் பற்றினன். ‘என்னைத் தொடாதீங்க, வரவர ஓங்க பேச்சே மாறிக் கிட்டு வருது. நான்தான் ஏமாந்திட்டேன்’ எனக் கூறிய செந்தாமரை முகத்தைப் பொத்திக்கொண்டு விம்மினள். "இப்ப என்ன தான் சொல்லிட்டேன். ஏன் இப்புடி அழுறே. நம்ம வெசயத்துக்கு எல்லாரும் எதிர்ப்பா இருக் காங்கன்னுதானே சொன்னேன்’’ என அவளைத் தேற்றும் வண்ணம் கூறினன் பியசேன.
செந்தாமரை தொடர்ந்தும் பெரிதாக விம்மினள். அவள் அப்படி விம்முவதைப் பார்த்த பியசேனவின் உள் ளம் பதறியது.

குருதிமலை 155
"செந்தாமரை, ஒன்னைப் பிரிஞ்சு என்னல இருக்கமுடி யுமுனு நெனைக்கிறியா? அழாத செந்தாமரை...' எனக் கூறிய பியசேன ஆதரவுடன் அவளது கண்ணிரைத் துடைத்து விட்டான்.
"என்னை,நீங்க கைவிட்டுட்டீங்கன்னு அப்புறம் நான் உசி ரோட இருக்கமாட்டேன்" செந்தாமரை விம்மலிடையே
கூறினுள்.
"ஏன் செந்தாமரை. இப்புடி எல்லாம் கதைக்கிறே. நான் ஒன்னை ஒரு நாளும் ஏமாத்தமாட்டேன்’ எனக் கூறிய பியசேன அவளைத் தன்னேடு இறுக அணைத்துக் கொண் டான்.
*சரிங்க.நான் வந்து ரொம்ப நேரமாகுது. வூட்டுக் குப் போகனும்" எனக் கூறிக் கொண்டே அவனது கைகளை மெதுவாக விலக்கி விட்டாள் செந்தாமரை.
**இந்தா பாரு செந்தாமரை.நான் எந்த நேரத்தில வந்து ஒன்ன கூப்பிட்டாலும் நீ என்னுேட வாறதுக்கு ரெடியா இருக்கோனும். நான் எல்லா ஒழுங்குகளையும் செஞ்சிட்டு வந்து ஒன்ன கூப்பிடுவேன்; இத சொல்லத்தான் முக்கியமா ஒன்னை வரச்சொன்னேன்’’ எனக் கூறியபடி அவளது கன்னத்தில் வழிந்திருந்த நீரைத் தனது விரல் களால் துடைத்துவிட்டான் பியசேன.
அவள் அவனது கைகளைப் பற்றித் தன் கண்களில் ஒற் றிக் கொண்டு அவனிடம் விடை பெற்ருள்.
மகிழ்ச்சியுடன் துள்ளியபடி அவள் ஒற்றையடிப் பாதையின் வளைவில் ஏறியபோது அங்கே அவள் கண்ட காட்சி அவளது நெஞ்சை விறைக்க வைத்தது.
அங்கு-கண்டக்டர் சிகரெட் புகைத்த வண்ணம் அவ ளையே உற்று நோக்கியபடி நின்று கொண்டிருந்தார்.

Page 83
156 குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்திரண்டு
அன்று சனிக்கிழமை, வழமைபோல் அந்தப் பகுதியில் உள்ள தோட்டத் துரைமார்கள் எல்லோரும் கிளப்பில் சந்தித்தார்கள்.
பொதுவாக கிளப்நாள் என்ருல் துரைமார் எல்லோ ருக்கும் சந்தோஷமாக இருக்கும். அன்றுதான் அவர்கள் தங்களது நண்பர்களான மற்றைய தோட்டத்து துரை மார்களைச் சந்தித்து உரையாடுவார்கள்; மது அருந்தி விட்டு ஆடிப்பாடி குதூகலமாகப் பொழுதைக் கழிப்பார் கள்; தமது சொந்தப் பிரச்சினைகளிலிருந்து தோட்டப் பிரச்சினைகள் வரை ஒருவரோடொருவர் கதைத்துப் பரி மாறிக் கொள்வார்கள். “ ‘ஹலோ மிஸ்டர் சில்வா, வாருங்கள் நாம் கரம் விளையாடலாம்."
"பார்' அருகே மது அருந்திக் கொண்டிருந்த ஒருவர் பக்கத்துத் தோட்டத் துரையை அழைத்தார்.
"கம் யூ ஒல்சே ஹாவ் ஏட்றிங்.." எனக் கூறிவிட்டு அவரின் பதிலைக் கேளாமலே பார் கீப்பரிடம் ஆடர் கொடுத்தார் சில்வா துரை.
இருவரும் தனிமையான ஓர் இடத்தில் போய் அமர்ந்து கொண்டனர். ‘பார்கீப்பர்" அவர்களுக்கு மதுவைக் கொண்டு வந்து பரிமாறினன்.
‘எப்படி உங்களது எஸ்டேட் விஷயங்கள் யாவும் ஒழுங்காக நடக்கின்றதா?தேயிலை விலையெல்லாம் எப்படி?"

குருதிமலை 157
எனக் கேட்டவாறு மதுவை கிளாஸில் ஊற்றினர் பக்கத்து தோட்டத் துரை.
அவர்களது உரையாடல் ஆங்கிலத்தில் நடந்தது. "உலகச் சந்தையில் தேயிலையின் விலை அதிகரித்ததால் எமது தோட்டத் தேயிலையும் கூடிய விலைக்கே விற்கப்படு கின்றது. உண்மையில் நாம் தயாரிக்கும் தேயிலையின் தரம் மிகவும் குறைந்து விட்டது' என்ருர் மிஸ்டர் சில்வா மதுக் கிண்ணத்திற்குள் உற்றுப் பார்த்தவாறு.
"ஆமாம். தேயிலைத் தோட்டங்களில் ஏற்பட்டிருக்கும் உற்பத்தி வீழ்ச்சியை யாருமே புரிந்து கொள்ளாத வகை யில் அதிர்ஷ்டவசமாக விலை அதிகரிப்பு ஏற்பட்டுள்ளது” என்ருர் பக்கத்து தோட்டத் துரை.
**இந்த உற்பத்தி வீழ்ச்சியை இனிமேல் சரிப்படுத்த லாம் என்ற நம்பிக்கை எனக்கில்லை-"
"ஏன் திடீரென அப்படிக் கூறிவிட்டீர்கள், இப்போது தோட்டங்களில் மேலும் தேயிலை உற்பத்தியை அதிகரிக்க நிறையப் பணம் அரசாங்கத்தில் ஒதுக்கியிருக்கின்ருர்கள் அல்லவா?"
"ஆமாம், நீங்கள் சொல்வது உண்மைதான். ஆணுலும் அந்தப் பணத்தை தோட்டத்திற்கு சரியான முறையில் உபயோகிக்க முடியாத நிலை உருவாகிக் கொண்டு வரு கிறது" சில்வா துரையின் பேச்சில் கவலை தொனித்தது.
'இப்போதுள்ள சூழ்நிலையில் நமக்கும் தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கும்--ஏன் இந்த நாட்டுக்குமே பெரிய பாதிப்பு ஏற்படப்போகின்றது. உடனே நாம் இதைப் புரிந்து கொள்ள முடியாவிட்டாலும் போகப்போகஇதைப் புரிந்து கொள்ளலாம்."
"தொழிலாளர்களது யூனியனிலிருந்தும் இது சம்பந்த மாக எனக்கு கடிதமும் அனுப்பியுள்ளார்கள்" என்ருர் சில்வாதுரை.

Page 84
158 குருதிமலை
"அப்படியா, அந்தக் கடிதத்தில் என்ன விஷயத்தைக் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள்?"
'தொழிலாளர்களது சலுகைகள் பெரிதும் குறைக்கப் பட்டுவிட்டதென்றும், வழமையாக தோட்ட ங் களி ல் செய்து வந்த வேலைகள் செய்யப்படவில்லை என்றும் குறிப் பிட்டிருந்தார்கள்."
*இதற்கு நீங்கள் என்ன கூறுவதாக உத்தேசித்துள் Gifti g; 6ir?'''
"அதுதான் எனக்கும் புரியவில்லை. தோட்டத்துக் கண் டக்டர், தோட்டத்தில் ஒழுங்காக வேலை செய்யாது தோட் டத்தைச் சுரண்டுகிருர்; அதைப்பற்றி இரகசியமான முறையில் நான் மாவட்டக் காரியாலய மனேஜரிடம் கூறி னேன்.ஆனல், அவர் எவ்வித நடவடிக்கையும் எடுப்பதற்கு எனக்கு அனுமதி தரவில்லை."
**ஆமாம். மாவட்டக் காரியாலயத்தில் இருப்பவர் கள் கூட கட்சி அமைப்பாளரின் ஆட்கள்தானே."
“எனது தோட்ட கோப்பிரட்டிவ் மனேஜர் கூட அரிசியைக் குறைத்து நிறுக்கின்ருர் என்றும், தொழிலா ளர்களுக்கு கொடுக்கப்படவேண்டிய ரேஷன் சாமான்களை கள்ள மார்க்கட்டில் விற்று விடுகிருர் என்றும் எனக்குத் தெரிய வந்துள்ளது. நான் யூனியனுக்குச் சென்று இதைப் பற்றி விசாரித்தும் பார்த்தேன். அந்தந்த மாதத்துக்கு வேண்டிய ரேஷன் சாமான்களை அவர்கள் கொடுத்து விட்ட தாக என்னிடம் கூறினர்கள்." -
**ஆமாம். அரசியல் வாதிகள் தங்களது செல்வாக்கை நிலை நிறுத்துவதற்காக தோட்டங்களில் கூட்டுறவுச் சங்கக் கடைகளை அமைத்து, அதில் தங்களுக்கு சாதகமான ஆட் களையே வேலைக்கு அமர்த்துகின்றனர். ஆனல்,அவர்களோ கடைகளில் உள்ள சாமான்களைச் சுரண்டி தொழிலாளர் களைக் கஷ்டத்துக்குள்ளாக்குகின்றனர்."

குருதிமலை 159.
"இப்படித் தோட்டங்களில் அரசியல் புகுந்து நிர்வா கத்தில் பங்கம் விளைவிப்பதால் தோட்டங்களை நாம் சரி யான பாதையில் கொண்டு நடத்த முடியாமல் இருக் கிறது."
**அது மட்டுமல்ல, இன்னுமொரு முக்கியமான விட யம் யாதெனில், தோட்டங்களில் இப்படி ஊழல் செய்ப வர்களைத் தண்டிக்கவோ அல்லது தடைசெய்யவோ எத்த னிக்கும் போது நாம் எமது தொழிலையே இழக்கக் கூடிய சூழ்நிலை உருவாகி விடுகிறது."
** சரியாகக் கூறினீர்கள் மிஸ்டர் சொய்சா, எனது தோட்டத்துக்கு புதிதாக வந்திருக்கும் பெரிய கிளாக்கர் மீதுசுட எனக்கு நல்ல அபிப்பிராயம் இல்லை. என்ன செய் வது, ஏதோ ஒருவாறு சமாளித்துத்தான் தோட்டத்தைக் கொண்டு நடத்துகிறேன்' எனக் கூறிய சில்வாத் துரை கிளாஸில் இருந்த மதுவை ஒரே மூச்சில் குடித்துவிட்டு கிளாசைக் கீழே வைத்தார்.
* மிஸ்டர் சில்வா, உங்களுக்கு கோப்புரேட்டிவ் மனே ஜர் எங்கே சாமான்களை விற்கின்றர் என்பது தெரியுமா?" "ஆமாம். தொழிலாளர்கள் எனக்கு அனுப்பியிருந்த கடிதமூலம் தெரிந்து கொண்டேன். பக்கத்துக் கிராமத்தில் உள்ள கடையில் தான் விற்கின்றர்."
"அப்படியானுல் இது விஷயமாக நீங்கள் பொலிசுக்கு அறிவித்தல் கொடுக்கலாமல்லவா."
** பொலிசாரும் எம்மைப்போல் அரசியல்வாதிகளுக்கு பயந்து கொண்டுதானே இருக்கின்றனர்."
சொய்சா சிந்தனையுடன் சிகரெட்டைப் பற்றவைத்து புகையை வெளியே ஊதினர்.
*ஏன் இப்போதுள்ள இன்ஸ்பெக்டர் நமக்குத் தெரிந் தவர்தானே. அவரிடம் இரகசியமாகச் சொல்லி ஏதாவது நடவடிக்கை எடுக்க முயற்சிக்கலாம். அவர் எம்மை அரசி

Page 85
60 குருதிமலை
யல் வட்டாரங்களுக்குக் காட்டிக் கொடுக்க மாட்டார்’ எனக் கூறினர் மிஸ்டர் சொய்சா.
臀 சிறிது நேரத்தின் பின்னர் இருவரும் எழுந்து இசைக் கச்சேரி நடக்கும் இடத்துக்குச் சென்றனர்.
இப்போது சில்வா துரைக்கு சிறிது மனப்பாரம் குறைந்திருந்தது.
அத்தியாயம் இருபத்துமூன்று
Pடுவத்தில் தொழிலாளர்கள் நிறைந்திருந்தனர். ஒருபக்கத்தில் கண்டக்டர் அன்று வேலை செய்தவர்களுக்கு பேர் போட்டுக்கொண்டிருந்தார். மறுபக்கத்தில் கொழுந் துக் கணக்கப்பிள்ளை கொழுந்து நிறுத்துக்கொண்டிருந் தார். கொந்தரப்புக் கணக்கப்பிள்ளை கணக்குகளைச் சரி பார்த்துக்கொண்டிருந்தார், மடுவம் ஒரே கலகலப்பாக இருந்தது.
ஆபீஸில் இருந்து “டயறிப் பொடியன்" அப்போது தான் அங்கு வந்து சேர்ந்தான். தினமும் காலையில் அன் றைய வேலைகளைப்பற்றிய விபரத்தை டயறியில் குறித்து, துரையின் பார்வைக்காக கண்டக்டர் அனுப்பிவைப்பார். அதனைப் பார்வையிட்டு, ஒப்பம் வைத்தபின்பு மாலையில் அதனை கண்டக்டருக்கு திருப்பி அனுப்பி வைப்பார் துரை.
டைப் செய்யப்பட்டு துரையின் ஒப்பத்துடன் ஒரு நிரு பமும் அன்று டயறியில் வைத்து அனுப்பப்பட்டிருந்தது.

குருதிம ை 16.1
அதனை வாசித்தபோது கண்டக்டரின் முகத்தில் குழப்ப்ம் காணப்பட்டது.
'நமது தோட்டத்தை நிலமற்றவர்களுக்குப் பகிர்ந் தளிப்பதற்கு அரசாங்கம் தீர்மானித்திருக்கிறது. வெகு விரைவில் இது நடைமுறைப்படுத்தப்படும். இப்போது தோட்டத்தில் குடியிருப்பவர்கள் எல்லோரும் தோட் டத்தை விட்டு வெளியேறவேண்டும். அதற்குரிய ஒழுங்கு களையும் அரசாங்கம் செய்யும்.'
மேற்கண்டவாறு அந்த நிருபத்தில் தெரிவிக்கப்பட்டி ருந்தது. S.
கண்டக்டரின் முகம் மாறியிருப்பதைப் பார்த்த வய தான தொழிலாளி ஒருவர் அருகே வந்து, "என்னங் கையா வேலைஏதும் சரியில்லே ன் று தொர கடுதாசி அனுப்பியிருக்காருங்களா?' எனக் கேட்டார்.
"நம்ப தோட்டத்தை கொலனிக்கு கொடுக்கப் போறது சொல்லி அரசாங்கத்தில இருந்து தொரைக்கு லெட்டர் அனுப்பியிருக்கு" கண்டக்டர். இப்படித் திடீ, ரெனக் கூறியதும் மடுவத்தில் இருந்த எல்லோரும் அவ ரைச் சூழ்ந்துகொண்டனர்.
கண்டக்டர் கூறிய விஷயம் வீரய்யாவுக்கும் பெரும் திகைப்பை ஏற்படுத்தியது.
*தோட்டத்தைவுட்டு ஆளுங்க எல் லா த் தை யும் வெளியே போகவேணுஞ் சொல்லி கடுதாசி வந்திருக்கு. நீங்க எல்லாம் என்ன செய்யப்போறது?’ என அங்கு சூழ்ந்து நின்றவர்களைப் பார்த்துக் கேட்டார் கண்டக்டர். ‘'தோட்டத்தை வுட்டு நாங்கெல்லாம் எங்க ஐயா போறது?" எனக் கலக்கத்துடன் கேட்டான் அங்கு நின்ற குப்பன்.
"அதைப்பற்றி நமக்கு ஒண்ணும் தெரியாது, தோட் டத்தைவுட்டுப் போகச்சொல்லித்தான் கடதாசி வந்தி
ருக்கு."

Page 86
卫6B குருதிமலை
**இது என்னங்க பெரிய அநியாயமா இருக்கு. நாங் கெல்லாம் இந்தத் தோட்டத்திலயே பொறந்து வளந்த வங்க. இதைவுட்டு எங்கை ஐயா போறது?’ எனப் பல குரல்கள் ஒரே சமயத்தில் ஒலித்தன.
*"அரசாங்கத்தில இருந்துதானே கடுதாசி வந்திருக்கு, யாருக்கும் ஒண்ணும் செய்யமுடியாது. நீங்க எல்லாம் போகவேண்டித்தான் வரும்" எனக் கூறினர் கண்டக்டர். கண்டக்டர் இப்படிக் கூறியதும் அங்கு நின்றவர் களின் திகைப்பு மேலும் அதிகமாகியது.
இவர்களது சம்பாஷணையைக் கேட்டுக்கொண்டு ' கொழுந்துச் சாக்குகளை எடுத்து அடுக்கியவண்ணம்இருந்த
சுமணபால, கண்டக்டரின் அருகே சென்றன்.
“மொனுவத மாத்தயா கியன்னே; ஒக்கோமத யண்ட ஒனே?' அவனது குரலில் கலக்கம் தொனித்தது.
**ஆமாம், தோட்டத்தைவிட்டு எல்லோருமே போயாக வேண்டும்’ என் முர் கண்டக்டர்.
‘இது பெரிய அநியாயமாக அல்லவா இருக்கிறது?" எனக் கூறினுன் சுமணபால .
*அப்படியல்ல; அரசாங்கம் ஏதோ ஒரு முக்கிய கார ணத்தோடுதான் இதனைச் செய்கிறது? அதற்கு நாமெல் லோரும். உடன்பட்டுத்தான் ஆகவேண்டும்' எனக் கூறிய கண்டக்டர் அவனுடன் மேலும் கதைக்க விரும்பாதவராய் *சரி சரி, நீ போய் உனது வேலையைக் கவனி' எனச் சொல்லி அவனை அனுப்பிவைத்தார்.
சுமணபால கிராமத்திலிருந்து தினமும் வேலைக்கு வருபவன். வேலையில் நிதானமும், பொறுப்புணர்ச்சியும் மிக்கவன். எதையும் சிந்தித்து தெளிவோடுதான் பேசு வான். அதனுலேதான் முன் பிருந்த கண்டக்டர் அவ க்ைகு, "சாக்குக்காரன்’ வேலை வழங்கியிருந்தார்.

குருதிமலை 163
கிராமத்திலிருந்து வேலைக்கு வரும் ஒருவன் தோட் டத் தொழிலாளர்களோடு சேர்ந்துகொண்டு அரசாங்கத் தின் நடவடிக்கைகளுக்கு எதிராகக் குரல் எழுப்புவது கண் டக்டருக்கு எரிச்சலை ஊட்டியது.
‘என்ன வீரய்யா ஒண்ணும் பேசாம இருக்கிற. நாமெல்லாம் போய்த்தான் ஆகணுமா?" ராமு கலக்கத் துடன் கேட்டான்.
"தோட்டத்தைவுட்டு அவுங்க போகச் சொல்லிட்டா அப்புடி ஒடன எல்லோரும் போயிடமுடியாது. நாமெல் லாம் ஒண்ணு சேர்ந்துயோசிச்சுத்தான் இதுக்கு ஒரு முடிவு செய்யணும்" என்ருன் வீரய்யா யோசனையுடன்.
** இன்னிக்கே கூட்டம் போட்டு இதைப்பத்திப் பேசு வோம்’ என்ருன் பக்கத்தில் நின்ற செபமாலை.
**ஆமா அந்திக்கு ஆறுமணிக்கு கூட்டம் வைப்போம். எல்லோரும் வந்திடுங்க" என்ருன் வீரய்யா.
ஒவ்வொருவராகக் கொழுந்துமடுவத்தைவிட்டு சஞ் சலத்துடன் கலைந்துசென்றனர். ஒவ்வொருவருடைய உள் ளத்திலும் பெருந் திகில் ஏற்பட்டிருந்தது.
ஆண்டாண்டு காலமாக, அவர்கள் எல்லோரும் சேர் ந்து ஒரே குடும்பம்போன்று வாழ்ந்துவந்த சமூகப் பிணைப் பிலிருந்து சிதறிப்போவதை எவருமே விரும்பவில்லை.
தோட்டத்தைவிட்டு வெளியேறுவதானல் அவர்கள் எல்லோரும் ஒரே இடத்தில் சென்று குடியேறிவிடவும் முடியாது. அப்படிக் குடியேறுவதற்கு இந்த நாட்டில் அவர்களுக்கு உரிமையும் இல்லை.
தோட்டத்திலிருந்து சிதறிப்போய், வெவ்வேறு தோட் டங்களில் சேர்ந்து, புதிதாகத் தத்தமது வாழ்க்கையை ஆரம்பிப்பது அவர்களுக்கு ஒரு வேதனை தரும் விஷயமாக இருந்தது. இவை எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக, அது அவர்,

Page 87
64 குருதிமலை
களுடைய பிறந்த மண். சிறுவயதில் அவர்கள் ஓடியாடி விளையாடிய பூமி, ஏறியிறங்கிய மலைகள், குடியிருந்த லயங்கள், இரத்தத்தைப் பிழிந்து உழைத்து வளர்த் தெடுத்த தேயிலைச் செடிகள், இவை எல்லாவற்றையும் இழந்து போவதானல்-ஓ! அது மிகவும் கொடுமையான விஷயந்தான்.
அவர்களுக்கு இந்த உலகத்திலே இருப்பதெல்லாம் அவைகளின்மேல் அவர்கள் வைத்துள்ள பாச உணர்வு ஒன்றுதானே!
எதிர்காலம் எப்படி அமையப்போகிறதோ என்று எதுவுமே தெரியாமல் சூனியப் பெருவெளியாக மனதிலே விரிந்துகிடக்க, எப்படித்தான் அவர்கள் தமது பாசப் பிணைப்புகளை அறுத்துக்கொண்டு வெளியே செல்லமுடி uլւbl
அன்று இரவு மடுவத்திலே நடந்த கூட்டத்தில் பெருந் தொகையான தொழிலாளர்கள் பங்குபற்றினர்.
*தோட்டத்த அரசாங்கம் எடுத்தவொடன நாமெல் லாம் ரெம்ப சந்தோஷப்பட்டோம். அரசாங்கத்திலை நம் மஞக்கு நல்லது செய்வாங்கன்னு எதிர்பார்த்துக் காத் திருந்தோம். ஆன நாம நெனச்சதுக்கு மாருத்தான் எல் லாமே நடந்துக்கிட்டு வருகுது நாமெல்லாம் ஏமாந்திட் டோம்' வீரய்யா உணர்ச்சி ததும்பக் கூறினன்.
‘*தோட்டத்துக்குப் புதிசு புதிசா ஆளுங்க வந்தாங்க. இப்ப தோட்டத்த மூடுற நெலைக்கு கொண்டுவந்திட் டாங்க' என்ருன் ராமு.
'ஆளுகலுட்டு சம்பளத்தை வெட்டிஞங்க, சாப்புடுற சாப்பாட்டை கொள்ளை அடிச்சானுக. நம்ப படிச்ச பொடியன்களுக்கு கெடைக்கிற வேலையளை அவுங்க புடிச்சி கிட்டாங்க. சிங்கள மாஸ்டர்மாரை அனுப்பி எங்க பிள் ளைங்களோட படிப்பையே சுரண்ட ஆரம்பிச்சாங்க.

குருதிமலை 185
இதுக்கெல்லாம் நாம பொறுத்துக்கிட்டிருந்தோம். இப்ப நாங்க இருக்கிற எடத்தை வுட்டே நம்மளே துரத்தப் பாக் கிருங்க. இனியும் நாம பொறுக்கணுமா?’ உணர்ச்சிவேகத் துடன் கூறிவிட்டு எல்லோரையும் ஒரு தடவை பார்த் தான் வீரய்யா.
"முடியாது. முடியாது. இ னி மே லு ம் நாங்க பொறுத்திருக்கக் கூடாது'-பல குரல்கள் ஒரே சமயத் தில் ஒலித்தன.
நாம எதையுமே எதிர்த்துக் கேக்கமாட்டோமுனு நெனச்சுக்கிட்டுத்தான்,அவுங்கநெனைச்சபாட்டுக்கு செஞ்சு கிட்டு வாருனுக.நாம இனிமே சும்மா இருக்கக் கூடாது. நம்ம எதிர்ப்பைக் காட்டணும்."
-வீரய்யா உறுதியுடன் கூறிஞன்.
அங்கிருந்த ஒவ்வொருவரு  ைட ய உள்ளத்திலும் அசைக்கமுடியாத உறுதி கிளர்ந்தெழுந்தது. எவ்வித கஷ்டங்கள் வந்தாலும் எதையும் எதிர்த்துப் போராடக் கூடிய மன வலிமை இப்போது அவர்களிடத்தில் உருவாகி யிருந்தது.

Page 88
it 66 W.L. v.v. wil குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்துநான்கு
அன்று நாட்டிலுள்ள புத்தவிகாரையில் கூட்ட மொன்று நடைபெறுவதற்கு ஏற்பாடாகியிருந்தது.கிராம சேவகர், கூட்டம் நடைபெறுவதற்குச் சிறிது நேரத்திற்கு முன்னதாகவே பண்டா முதலாளியை அழைத்து வருவ தற்காக அவரது வீட்டிற்குச் சென்றிருந்தார்.
**வாங்க , வாங்க ஜி. எஸ். மாத்தயா. எப்படி நமது விஷயமெல்லாம், சரிவந்திருக்கிறதா?’ எனக் கேட்டபடி கிராமசேவகரை வரவேற்ருர் பண்டா முதலாளி.
*காரியங்கள் துரிதமாக நடக்கின்றன. நமது மனுக் களை விரைவில் உரிய இடத்திற்கு அனுப்பிவைத்துவிட் டால் எல்லாமே ஒரு கிழமையில் முடிந்துவிடும்' எனக் கூறிவிட்டு கிராமசேவகர் பண்டா முதலாளியின் வீட்டின் முன்புறமாக இருந்த கதிரையில் அமர்ந்துகொண்டார்.
*" கூட்டத்திற்கு இன்னும் நேரம் இருக்கிறதுதானே. நல்ல சரக்கு இருக்கிறது, அருந்திவிட்டுச் செல்லலாம்' எனக் கூறிய பண்டா முதலாளி கிராமசேவகரின் பதிலைக் கூட எதிர்பார்க்காமல் ஒரு போத்தல் கள்ளை முட்டியில் இருந்து எடுத்துக்கொண்டு வந்தார். மெனிக்கா கடையிலி ருந்து கிளாஸ் ஒன்றை எடுத்துவந்து மேசையில் வைத் தாள்.
* எப்படி அந்த வயல் விடயமெல்லாம் முடிந்துவிட் டதா, அல்லது ஏதும் பிரச்சினை இன்னும் இருக்கா?’ என

குருதிமலை 67
வினவியபடி கிளாஸில் கள்ளை ஊற்றிக் கிராமசேவகரி டம் கொடுத்தார் பண்டா முதலாளி.
ஒரே மிடறில் கள்ளை உறிஞ்சிக் குடித்துவிட்டு வாயை புறங்கையினல் துடைத்தபடி கிளாசை மேசையில் வைத் தார் கிராமசேவகர்.
'டி. ஆர். ஒ. நமது ஆள்தானே. அதனல் எல்லா விடயமும் சுலபமாக முடிந்துவிட்டது. தரிசாகக் கிடக் கும் நிலங்களையெல்லாம் பண்படுத்தி பயிர் செய்யும்படி தானே அரசாங்கம் கூறியிருக்கிறது.'
"என்ன அப்படிச் சொல்லுகிறீர்கள்..? அந்த இடத் தில் கறுப்பண்ணன் கங்காணி வெகு காலமாக பயிர் செய்துகொண்டுவருகிருர். அது தரிசு நிலமாகக் கிடக்க வில்லையே’ எனக் கூறியபடி மீண்டும் கிளாஸில் கள்ளை நிரப்பினர் பண்டா முதலாளி.
நீங்கள் கூறுவது உண்மைதான். ஆஞலும் ஒரு விட யத்தை நீங்கள் மறந்துவிட்டீர்கள். இது எங்களுடைய நாடு. இந்த நாட்டின் பிரஜைகளாகிய எங்களுக்குத்தான் முதலில் எல்லா உரிமைகளும் இருக்கவேண்டும். அரசாங் கம் நமக்குச் சலுகை க ளை ச் செய்துகொடுக்கும்போது நாமாகவே அதைப் பயன்படுத்திக்கொள்ள வே ண் டு ம். நமக்கு பயிர் செய்வதற்கு காணி இல்லாதபோது, இந்த நாட்டில் உரிமையற்ற ஒரு வர் அரசாங்கத்துக்குச் சொந்த மான நிலத்தை தனதாக்கிக்கொண்டு பயிர் செய்வது ஓர் அடாத்தான விஷயமல்லவா.
**அது சரி மாத்த யா. அந்த மடுவத்துக்குப் பக்கத் திலும் ஒரு வயல் இருக்கிறதல்லவா? அந்த வயலை நீங்கள் எப்படியாவது எனது பெயருக்கு மாற்றித் தாருங்கள். நான் உங்களைக் கவனித்துக்கொள்கின்றேன்."
'இப்போது யார் அந்த வயலைச் செய்துவருகின்ருர் கள் என்பது தெரியுமா..?" என யோசனையுடன் கேட் டார் கிராமசேவகர்.

Page 89
168 குருதிமக்ல
*" குண்டன் கங்காணி லயத்தில் வசிக்கும் தொழி லாளி ஒருவர்தான் அந்த வயலில் வேலைசெய்துவருகிருர், அந்த வயலுக்கும் நல்ல நீர் வசதி உண்டு."
'இப்போதுள்ள சூழ்நிலையில் அந்த வயலை உங்களுக்கு எடுத்துத் தருவது மிகவும் சுலபம். தோட்டத் தொழிலா ளர்கள் எல்லாரும் இந்த மாத இறுதியில் தோட்டத்தை விட்டு வெளியேறிவிடவேண்டும். அந்தத் தோட்டத்தைத் தான் இந்தக் கிராமத்தில் வசிக்கும் காணியற்றவர்களுக்கு கொடுக்கப்போவதாக எனக்கு அறிவித்தல் கிடைத்திருக் கிறது. காணிகளைப் பகிர்ந்துகொடுக்கும்போது வயல் உள்ள பகுதியை உங்களுக்குச் சொந்தமாக்கிக் கொள்ள லாம்' என்ருர் கிராமசேவகர்.
அதைக்கேட்டதும் பண்டா முதலாளியின் உள்ளம் மகிழ்ச்சியில் நிரம்பியது. போத்தலில் கள்ளு முடிந்ததைக் கவனித்ததும் அவர் மேலும் ஒரு போத்தல் கள்ளு கொண்டுவரும்படி மெனிக்காவிடம் உத்தரவிடுகிருர்,
‘'வேண்டாம். நாங்கள் இப்போது கூட்டத்திற்குப் போகவ்ேண்டும். அதனல் அதிகம் குடித்துவிட்டால் பின்பு என்னல் எந்த வேலையும் செய்யமுடியாமல் போய்விடும்" என்ருர் கிராமசேவகர் சிரித்தபடி.
*தோட்டத்தில் காணி பகிர்ந்து அளிக்கும்போது எனது பெயரிலும் காணி கொடுக்கமுடியும்தானே." எனக் கண்களைச் சிமிட்டி சிரித்த மெனிக்கா, கிராமசேவ கருக்கு முன்னல் சிகரட்பக்கற் ஒன்றை எடுத்துவைத்தாள்.
'குடும்பத்திற்கு ஒருவருக்குத்தான் முதலில் காணி கொடுப்பதாகத் திட்டம் இருக்கின்றது. ஆனல், உங்க ஆளப்பொறுத்தவரையில் நான் விசேஷ சலுகைசெய்து தானே ஆகவேண்டும்'எனக் கூறிய கிராமசேவகர் சிகரட் ஒன்றை எடுத்துப் பற்றவைத்தார்.

குருதிமல் 89
*நமது அண்ணன் மகன் பியசேனவுக்கும், எமக்குக் கிடைக்கப்போகும் காணியின் பக்கத்திலேயே நிலம் கொடுத்து உதவவேண்டும்" என வேண்டினர் பண்டா முதலாளி.
"ஒ. இதெல்லாம் மிகவும் சின்ன விஷயம்; அதை நான் கட்டாயம் செய்துதருகிறேன். எனது சிபார்சின் பேரிலேதான் எல்லோருக்கும் காணி கொடுபடப்போகின் றது"எனக் கூறிய கிராமசேவகர் ஏதோ நினைத்துக் கொண்டவராக, -
"எப்படி அவனது விஷயம் இருக்கின்றது? இப்போ தும் அந்த மாயாண்டியின் மகளுடன் அவன் தொடர்பு வைத்திருக்கின்ருனு?" எனக் கேட்டார்.
"அவர்களது தொடர்பைத் தடை செய்வதற்கு நான் என்னுல் முடிந்த எல்லா முயற்சிகளையும் எடுத்திருக் கிறேன். நமது கண்டக்டர்கூட இந்த விஷயத்தில் எனக்கு எல்லா உதவிகளையும் செய்வதாக வாக்களித்திருக்கின் ღფr#. ''
** அப்படியா? கண்டக்டரின் உதவியிருந்தால் நிச்சய மாக அவர்களைப் பிரித்துவிடலாம். அவர் தனது பதவி யைப் பயன்படுத்தி, மாயாண்டியின் குடும்பத்தினருக்கு தொல்லைகள் கொடுத்தால் எல்லாமே சரியாகிவிடும்?? என்ருர் கிராமசேவகர்.
"அதே நேரத்தில் பியசேனவுக்கும் வேறு ஒரு பெண் ணைக் கல்யாணம் செய்துவைக்கும்படி அவனது தாயைத் தூண்டியிருக்கின்றேன்' என்ருர் பண்டா முதலாளி.
* இப்போது உள்ள சூழ்நிலை உங்களுக்கு சாதகமr கவே அமைந்திருக்கிறது. வெகு விரைவில் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் தோட்டத்தைவி ட் டு ப் போய்விடுவார்கள். அதன் பின்னர் பியசேனவுக்கு அவ ளைக் சந்திக்கும் வாய்ப்பு இருக்காது' என்ருர் கிராமசேவ
SIt

Page 90
, 0 குருதிமல்
'இன்னும் சிறிது காலத்துக்கு அவன் அவளுடன் தொடர்புகொள்ளாதவாறு நாங்கள் பார்த்துக்கொண் டோமானல், பின்னர் பிரச்சினையே இருக்காது' என்ருள் பக்கத்திலே நின்ற மெனிக்கே.
"நான்கூடப் பியசேனுவைத் தனிப்பட்ட முறையில் எச்சரிக்கை செய்கின்றேன். அந்தப் பெண்ணுடன் இருக் கும் தொடர்பை அவன் நிறுத்திக்கொள்ளாவி ட் ட (ா ல், அவனுக்குக் காணி கிடைக்காதவாறு செய்யப்போவதாக பயமுறுத்திவைக்கிறேன்' என்ருர் கிராமசேவகர்.
"அதுவும் நல்ல யோசனைதான். எல்லோருமே எதிர்ப் பைக் காண்பித்தால் அவன் அவளைக் கைவிட்டுத்தான் ஆக வேண்டும்" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
* ‘சரி, சரி நேரமாகிறது, நாங்கள் விகாரைக்குப் புறப் பட்டுப் போவோம். இதுவரையில் மக்கள் எமக்காகக் காத் திருப்பார்கள்" எனக் கூறி எழுந்திருந்தார் கிராம சேவகர்.
பண்டா முதலாளியும் தனது கோட்டை'எடுத்து மாட் டிக்கொண்டு அவருடன் புறப்பட்டார்.
அவர்கள் விகாரையை அடைந்தபோது அங்கு சனக் கூட்டம் நிரம்பிவழிந்தது.
கூட்டத்தில் பேசிய கிராமசேவகர், பக்கத்தில் உள்ள தோட்டம், கிராமத்தில் உள்ளவர்களுக்கு ப் பகிர்ந்து கொடுக்கப்படப் போவதாகவும், அதற்கு வேண்டிய நட வடிக்கைகள் யாவும் துரிதமாக நடக்கிறதெனவும், இவ் வளவு காலமும் கஷ்டப்பட்டுக்கொண்டிருந்த கிராம மக்க ளுக்கு நல்ல ஒளிமயமான எதிர்காலம் ஏற்படப்போகிற தெனவும் விளக்கினர். அத்துடன் காணியற்றவர்கள் தங் களது விபரங்களை மனுப் பத்திரங்களில் நிரப்பித் தன்னி

குருதிமலை i 7I
டம் தந்துவிட்டால், மிக விரைவில் எல்லோருக்கும் காணி பெற்றுத் தருவதாகவும் கூறினர்.
அங்கு நின்றவர்களது முகத்தில் உற்சாகம் தாண்டவ மாடியது. காணியற்றவர்கள் எல்லோருக்கும் இப்படிச் சுலபமாகக் காணி கிடைக்கக்கூடிய சந்தர்ப்பம் வருமென ஒருபோதும் எதிர்பார்க்கவில்லை. அவர்களது உள்ளம் கிராமசேவகரையும், இவற்றுக்கெல்லாம் உறுதுணையாக நின்ற பண்டா முதலாளியையும் வாழ்த்தியது.
கூட்டம் முடிவடைந்ததும் கிராமசேவகர் அங்குள்ள மக்களின் சார்பில் தாம்ாகவே மனுப்பத்திரங்களை நிரப்பி அவர்களிடம் ஒப்பம் வாங்கினர். அங்குள்ள கிராம மக்க ளுக்கு சரியான முறையில் மனுப்பத்திரங்களை நிரப்ப வேண்டிய அறிவு இல்லையென்பது அவருக்குத் தெரியும்,
பியசேன தனது மனுப்பத்திரத்தைக் கிராமசேவக ரிடம் கையளித்தபோது, "இது விடயமாக நான் உன்னி டம் தனிப்பட்ட முறையில் சில விடயங்களைப் பின்னர் கதைக்கவேண்டும்" எனக் கூறியவண்ணம் அவனது பத் திரத்தையும் அவர் பெற்றுக்கொண்டார்.
மனுப்பத்திரங்களில் கையொப்பமிட்ட மக்கள் மகிழ்ச் சிப் பிரவாகத்துடன் அவ்விடத்தை விட்டுக் கலைந்தனர்.

Page 91
1 ή Ε குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்தைந்து
கிராம சேவகர் வயலின் நடுவே குடை பிடித்த படி நின்று வேலை செய்பவர்களைக் கண்காணித்துக் கொண் டிருந்தார். முன்பு கறுப்பண்ணன் கங்காணிக்குச் சொந்த மாயிருந்த வயல் இப்போது அவருக்குச் சொந்தமாகிவிட் டது. கிராமத்திலிருந்து அழைத்து வரப்பட்ட தொழிலா ளர்கள் பலர் இப்போது அந்த வயலில் வேலை செய்து கொண்டிருந்தனர்.
சிலர் வரம்புகள் கட்டுவதிலும்; வேறுசிலர் ஏற்கனவே கறுப்பண்ணன் கங்காணி நாற்றுப்போட்டு முளைக்க வைத் திருந்த நெற்பயிர்களைப் பிடுங்கி வயலில் நடுவதிலும் முனைந்திருந்தனர். வயலின் மறுபகுதியில் ஒரு சிலர் விதை நெல்லை விதைத்துக்கொண்டிருந்தனர்,
இஸ்தோப்பில் இருந்தபடியே முன்பு தனக்குச் சொந் தமாக இருந்த வயலில் இப்போது கிராமசேவகர் வேலை செய்விப்பதைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த கறுப்பண்ணன் கங்காணிக்கு நெஞ்சுக்குள் ஏதோ அடைப்பதைப் போல இருந்தது. அவரது கண்கள் கலங்கியிருந்தன.
தரிசாகக் கிடந்த நிலத்தை நெற்றி வியர்வை சிந்தி மாடாக உழைத்து வயலாக மாற்றியவர் அவர். பெரும் பணத்தைக் கொட்டி வயலைப் பண்படுத்தியவர் அவர். ஆனல், இன்று வேருெருவன் அடாத்தானமுறையில் அந்த வயலின் நடுவே நின்று வேலை செய்விக்கின் முன், அதனைப்

குருதிமல் 79
பார்க்கும் போது அவரது அங்கங்கள் ஆத்திரத்தால் துடித் தன.
கவ்வாத்துக் கத்தியால் அந்த ஆராய்சியின் கைகளைத் துண்டு துண்டாய் வெட்டி விட்டால் என்ன? அவரது கை கள் துருதுருத்தன. உணர்ச்சிகளை ஒருவாறு அவர் கட்டுப் படுத்திக்கொண்டார்.
அவரது மனைவி முதல்நாள் இரவு அவருடன் சண்டை பிடித்துக் கண்ணீர் சிந்தியதை ஒரு கணம் நினைத்துப் பார்த்தார் கங்காணி.
நிலத்தை உழுது பண்படுத்த வேண்டிய செலவுக்காக மனைவியின் சங்கிலியை வட்டிக் கடையில் அற வட்டிக்கு வைத்துத்தான் அவர் பணம் எடுத்திருந்தார்.அவரது மனை விக்குத் தனது நகை மாண்டுவிடப் போகின்றதே என்ற ஏக் கத்தோடு, வயல் பறிமுதலாகிவிட்டதே என்ற கவலையும் சேர்ந்துகொண்டு அவளைப் பெரிதும் கலக்கியது, அவள் தான் என்ன செய்வாள்? கவலைகள் எல்லாம் கோபமாக மாறி,கணவனுடன் சண்டை பிடித்துத் தீர்த்தாள்.
*" என்னுங்க கங்காணி ஒரே யோசனையா ஒக்காந்திட்டு இருக்கீங்க..இன்னிக்கு வேலைக்குப் போகலியா..?" சுரண் டியைக் கழுத்துக்குப் பின்னுல் தோள்பட்டையின் மேல் வைத்தவாறு உள்ளே நுழைந்த குப்பன், கறுப்பண்ணன் கங்காணியின் அருகில் போய் அமர்ந்துகொண்டான்.
**காலம் போற போக்கப் பாத்தா நாமெல்லாம் இனிமே நல்ல முறையில வாழமுடியாது போலயிருக்கு. இது எங்க போயி முடியுமோ தெரியாது" என்ருர் கறுப் பண்ணன் கங்காணி விரக்தியுடன்.
"என்னுங்க கங்காணி ஒரு மாதிரி சலிப்பா பேசு நீங்கவயல் போனதிலயிருந்து ஆளும் ரெம்ப மோசமாப் போயிட்டிங்க."
"அந்த ஆராச்சிப்பய வயலே எடுத்ததிலயிருந்து எனக்குப் பயித்தியம் புடிச்சமாதிரி போயிருச்சு; சாப்பிடக்

Page 92
174 குருதிமலை
கூட மனசு வரல்ல; தூங்கவும் முடியல்ல. நம்ப ஜில்லா பிரதிநிதியையும் டி. ஆர். ஒ. கிட்ட கூட்டிக்கிட்டுப் போய் கதைச்சுப் பார்த்தேன். அவரு என்னடான்ன ஏதேதோ கேள்வியெல்லாம் கேக்கிருரு."
‘‘அப்புடி என்னதான் கேட்டுப்புட்டாங்க?" குப்பன் மேலும் விபரம் அறிய விரும்பி ஆவலுடன் கறுப்பண்ண னின்முகத்தைப் பார்த்தான்.
'அத ஏங்கேக்கிற குப்பன்! நீ அந்த வயல்ல எவ்வளவு காலமா வேலை செஞ்சு வாற? வயல் வச்சிருக்கிறதுக்கு அர சாங்கத்துக்கு வரி கட்டுறியா. ஒனக்கு பிரஜா உரிமை இருக்கா? ஒன்னுடைய வயலென்னு என்ன ஆதாரம் இருக்கு? அப்புடி இப்புடினு கேள்வி மேல கேள்வி கேக் கத் தொடங்கிட்டான்.
** நம்ப வயலை அவுங்க புடுங்கிக்கிட்டதுமில்லாம, அவங்க கேக்கிற கேள்விக்கும் பதில் சொல்ற காலமிது.-- ம்.’’ எனச் சலிப்போடு கூறினன் குப்பன்.
"நான் எல்லாத்தையும் வெவரமா சொன்னேன். பிரசா உரிமைக்கு இப்போதுதான் மனுப் போட்டிருக் கேன். தொரைதான் என்ன வயல் வெட்டிப் போடச் சொன்னுரு. எவ்வளவு காலம் செய்யுரோமுன்னு நான் எழுதி வைக்கல, ரொம்பப் பணமும் அந்த வயல்ல செலவு செஞ்சேன்னு சொன்னேன்; நம்ப பிரதிநிதியும் கூட எவ் வளவோ சொல்லிப் பாத்தாரு, அவுங்க கேட்டாத்தானே! ஒன க்கு பிரசாவுரிமை இல்லாததினுல் நீ இந்தியாவுக்குப் போற ஆள். இந்த நாட்டிலே ஒனக்கு உரிமை இருந்தால் தானே காணி கொடுக்கலாமுனு சொல்லிப்புட்டாங்க. அப்புறம் என்னதான் செய்யிறது? நான் கவலையோட வூட்டுக்கு வந்து ட்டேன்" என்ருர் கறுப்பண்ணன் கங் காணி கவலை தோய்ந்த குரலில்,
'இது பெரிய அநியாயம்" என்ருன் குப்பன்,

குருதிமலை 17s
"அது மட்டுமில்ல குப்பன், நாங்க கதைச்சிட்டு வந்த வுடன் அந்த ஆராய்ச்சிப்பய ஏதோ புத்தகம் மாதிரி பெரிசா கொண்டுகிட்டு உள்ளுக்குப் போனன். ரெண்டு பேரும் சிங்களத்தில பேசிச் சிரிச்சாங்க, அப்பவே நெனைச் சன் இந்த ஆராய்ச்சிப் பயலும் டி. ஆர். ஒ.வும் ஒரே கூட் டாளின்னு."
அப்போது வெளியே விளையாடிக்கொண்டிருந்த ஒரு சிறுவன் அங்கு ஓடி வந்தான்.
“தாத்தா, தாத்தா அங்க பாருங்க, ஒங்க வாழைமரங் களை எல்லாம் வெட்டுராங்க."
‘‘அட அநியாயக்கார பசங்களா. ஏண்டா வாழ மரத்த எல்லாம் வெட்டுறிங்க' எனப் பலமாக கூறிக் கொண்டு வயல் பக்கமாக ஒடிஞர் கறுப்பண்ணன் கங் காணி. அவரைத் தொடர்ந்து குப்பனும் சென்றன்.
'ஐயா இது அநியாயமுங்க. நான் எவ்வளவு கஷ்டப் பட்டு உண்டாக்கினேன் தெரியுமா? வயலைத்தர்ன் புடிங் கிக்கிட்டிங்கன்ன . வாழ மரத்தையும் வெட்டுறீங்களே. அதை வெட்டுரதுக்கு பதிலா என்னைய வெட்டுங்க' என் ருர் கறுப்பண்ணன் கங்காணி ஆக்குரோசத்துடன். அவ ரது ரோமங்கள் சிலிர்த்தன. வார்த்தைகள் தடுமாறின.
‘இந்தா கங்காணி சும்மா சத்தம் போட்டு மெரட்ட வேணும். இந்த வாழ மரங்களால நெல்லுக்கு பூச்சி ரொம்ப வாரது. நீ கொண்டு போய் ஒங்க வீட்டுக்குகிட்ட வச்சுக்கோ’ என்று கறுப்பண்ணன் கங்காணியைப் பார்த்து முறைத்தார் கிராம சேவகர்.
‘நானுந்தாங்க வருசக் கணக்கில வயல் செஞ்சிக்கிட்டு இருந்தேன். பூச்சி யொண்ணும் வரல்ல. இப்பதான் ஒங்
களுக்கு புதுசா பூச்சி வருதா? சும்மா அது இதுன்னு சொல்லி அநியாயமா வாழ மரங்களை வெட்டாதீங்க."

Page 93
፲76 குருதிமலை
"இந்தா அதிங் எல்லாங் எங்கிட்ட பேசவாணுங். இத போயி ஒங்க தொரகிட்ட பேசிக்க. நீ நம்பகிட்ட அடிக்கடி சண்டைக்கி வாரது, இனிமே நம்மளோட கரச்சலுக்கு வந்தா பொலிசில சொல்லி ஒன்னை "ரிமான்ட்" பண்ணு வேன்' எனக் கோபமாக பேசிய கிராமசேவகர், மறுபக் கத்தில் விதைத்த நெல்லை லயத்திலிருந்த கோழிகளில் சில மேய்ந்து கோண்டிருநீததைக் கவனித்தார்.
கிராம சேவகரின் ஆத்திரம் கேர்ழிகளின் மேல் பாய்ந் தது. வரம்பின் மேல் இருந்த கல்லொன்றை எடுத்து மேய்ந்துகொண்டிருந்த கோழிகள் மீது பலமாக வீசினர். கோழியொன்று கல்லடி பட்டு சிறகைப் படபடவென்று அடித்துக்கொண்டு ஒரு சுற்றுச் சுற்றி நிலத்தில் வீழ்ந்தது. கிராம சேவகர் அந்தக் கோழியை எடுத்துக்கொண்டு லயத்துப் பக்கமாக வந்தார். *
மரணப்பிடியில் அகப்பட்டு துடித்துக்கொண்டிருந்த அந்தக் கோழியின் காலில் பிடித்துத் தலைகீழாகத் தூக்கிய படி, "இந்தா பாருங்க, இந்த லயத்து ஆளுங்களுக்கு இது தான் கடசி முறையா நாங் சொல்லுறது, இனிமே யாராச்சுங் ஆடு, மாடு, கோழியெல்லாம் வயல் பக்கம் விட்டா. நாங் இப்புடித்தான் அடிச்சி கொல்லுரது" எனக் கோபத்துடன் கூறினர்.
"நாங்க என்னங்கையா செய்வோம். காலையில கோ ழி யத் தொறந்து வுட்டுட்டு வேலைக்குப் போயிடுரோம். அந் தக் கோழிங்களுக்கு என்னுங்க தெரியும், அது போயிட்டு மேயுது." இப்போது லயத்தில் முன்னுல் கூடிய கூட்டத்தி லிருந்து ஒரு குரல் கேட்டது.
*அதிங் எல்லாம் நமக்கு தெரியாது. நீயெல்லாம் கோழிய அடைச்சு தீனியப் போடு"
'இது நாட்டுக் கோழிங்க, இதை அடைச்சிப்போட்டு வளக்க முடியாதுங்க, நீங்க குருவீங்க வராம எப்புடி ஆள்

குருதிமலை 177
போட்டு வெரட்டுறீங்களோ அதேமாதிரி வயலுக்கும் ஒரு ஆள் போட்டு கோழிங்க வராம பாத்துக் கொள் ளுங்க.." எனச் சூடாக அங்கிருந்த பெண் ஒருத்தி கூறி ஞள்.
"நீங்க எல்லாம் நம்மகிட்ட மிச்சம் பேசவானுங்" இனிமே ஆடு, மாடு, கோழி நம்மவூட்டு வயலுக்கு வந்தா, நா எல்லாத்தையும் புடிச்சுக்கொண்டு போறது" என அதி, காரத்துடன் கூறிய கிராம சேவகர் கையில் பிடித்திருந்த கோழியை சுழற்றி லயத்தின் முன்னுல் வீசிவிட்டு வயல்பக் கமாகச் சென்ருர். W
'இது என்ன பெரிய அநியாயமா இல்ல இருக்கு. வழக்கமா யாரும் வயல்ல காவல் போட்டுத்தான் கோழி குருவி வெரட்டுவாங்க. இந்த ஆராய்ச்சி என்னடான்ன பெரிய சட்டமில்லியா போடுமுன். லயத்திலே இனிமே ஒன்னும் வளக்க முடியாது போல இருக்கு" எனக் கூறிஞர் அப்போதுதான் வேலை முடிந்து வீட்டுக்கு வந்த பெண் ஒருத்தி.
‘ஏண்டி க்ம்மா பெரிசா , சட்டம் தெரிஞ்சமாதிரி கதைக்கிறீங்க. இன்னிக்கு கோழிய அடைச்சு வைக்கச் சொல்லுருன். நாளைக்கு ஆளுங்களெல்லாத்தையும் அடைச் சுப் போட்டாலும் ப்ோட்டிடுவான். அதுதாண்டி நமக்கு உள்ள சட்டம்' எனப் பலமாகக் கத்தினர் கறுப்பண்ணன் கங்காணி.
**அண்ணே,ஆத்திரப்படாம இருங்க; அவ்வளவு தூரத் துக்குப் போக நாங்க வுட்டுடுவோமா?’ என கறுப்பண் ணன் கங்காணியைச் சாந்தப்படுத்தினன் குப்பன்.
"நீ ஒன்னும் வெளங்காம ஒளற குப்பன், இந்த நாட் டுல நமக்கு என்ன உரிம இருக்கு?நாமெல்லாம் அடிமைக ளாத்தான் இருக்கோம், இன்னும் கொஞ்சக் காலம் போன நாம செத்தாலும் பொதைக்கக்கூட இஷங்க எடம் குடுக்கமாட்டாங்க" எனக் கூறிக் கண் கலங்கிய

Page 94
178 குருதிமலை
கறுப்பண்ணன் கங்காணி, மறுகணம் ஆவேசம் வந்தவ ராகத் தன் இரு கைகளாலும் தலையில் அடித்தபடி ‘இதெல்லாம் நம்ப தலைவிதியடா.நா மெல்லாம் உரிமை யில்லாத நாய்கதாண்டா" எனக் கூறி விம்மத் தொடங் கினர்.
அவரைப் பார்த்தபோது அங்கு நின்ற அனைவரது கண் களும் கலங்கின.
அத்தியாயம் இருபத்தாறு
Dலை நேரம்,மீனச்சி இரவுச் சாப்பாடு சமைப்பதற் கான ஒழுங்குகளைச் செய்துகொண்டிருந்தாள். அப்போது வெளியே இருந்து வந்த மாயாண்டி கோபத்துடன் வீட்டி னுள்ளே நுழைந்தார்.
"இந்தா பாரு மீனச்சி, எங்க அவள் செந்தாமரை?" மாயாண்டியின் குரல் கடுமையாக ஒலித்தது.
"இப்போதாங்க வேலை முடிஞ்சு வந்தவொடன குளிக் கப் போனு;அதுக்கு ஏன் இப்பு டி சத்தம் போடுறீங்க?" என மீனச்சி குழப்பத்துடன் கேட்டாள்.
‘அடியே இன்னிக்கு கண்டக்கைய்ா ஏங்கிட்ட என்னு சொன்னரு தெரியுமா. இவளும் அந்தப் பியசேனப் பய லும் கதைச் சுக்கிட்டு இருந்ததை அவரு கண்ணுல பாத்தா ராண்டி. மலையில வச்சு அத்தனை பேருக்கும் முன்னல சொன்னர டி. இவளால நம்ப குடும்ப மானமே நாசமாப் போவுது' எனப் பலமாகக் கத்தினர் மாயாண்டி,

குருதிமலை 179
"ஐயையோ, கண்டக்கையா வரைக்கும் தெரிஞ்சு போச்சா?இப்ப என்னங்க செய்யுறது?" எனப் பதறினள் மீனச்சி.
“இப்ப என்னடி செய்யுறது? எல்லாம் ஒன்னலதாண்டி வாறது. வேலைக்குக் கூட்டிப்போறபோது ஒன்கூடவே கூட் டிக்கிட்டுப் போன்னு சொன்னேனே, கொஞ்சமாவது நீ அக்கறைப்பட்டியா?" மீனச்சியை மு  ைறத் தா ர் .-63bf Ljחש זח מL
"நான் என்னங்க செய்யுறது? எம்மேல மொறைக்கி நீங்க. அவள் வேலைக்காட்டுல வச்சு வவுத் துவலி,தலைவலினு கங்காணிகிட்ட சொல் லிப்புட்டு வூட்டுக்கு வாழுப்போல அவனைச் சந்திக்கப் போயிரு; நானும் அவ பின்னலையே என் வேலையை உட்டுப்புட்டு சும்மா ஒடியர முடியுமா?"
"அவளுக்கு எவ்வளவு துணிச்சல் பாத்தியா? நம்ம எவ்வளவு சொல்வியும் கேக்காம அந்தப் பியசேனப் பய லோட போய் ஆட்டம் போட்டுக்கிட்டு இருந்திருக்கிரு. இன்னிக்கு அவ வூட்டுக்கு வரட்டும், கவ்வாத்துக்கத்தியால அவளை ரெண்டு துண்டா வெட்டிப் போடுறன்' என கத்தி ஞர் மாயாண்டி.
**இங்க பாருங்க. தயவுசெஞ்சு மெதுவாப் பேசுங்க. இதைக் கேட்டு லயத்தில உள்ளவங்களல்லாம் சிரிப்பாங்க" என அவரைப் பார்த்து கெஞ்சும் குரலில் கூறினுள் மீனுட்சி.
* 'இனி என்னடி சிரிக்க இருக்கு. தோட்டமேதான் சிரிப்பா சிரிக்குதடி அவ வூட்டுக்குள்ள நுழையட்டும் அப் புறம் என்ன நடக்குதுன்னு பாரு.." என்ருர் மாயாண்டி ஆவேசமாக.
'நாம அவளை அடிச்சி ஒதைக்கிறதுனல ஒண்ணும் பெரயோசனமில்லீங்க;இப்புடி நாம அடிக்கடி ஏசிக்கிட்டு இருந்தோமு ன ஒருவேளை அந்தப் பயகூட ஓடினலும் ஓடிப்போயிடுவாளுங்க" என்ருள் மீனச்சி கலக்கத்துடன்

Page 95
Z80 குருதிமை
"அப்புடீன்ன அவளை அவேன் கூடவே சுத்திக்கிட்டு இருக்கச் சொல்லுறியா? இவளை என்னதாண்டி செய்யு றது?"
‘'இப்ப இருக்கிற நெலமையில பேசாம அவளுக்கு ஒரு கலியாணித்தைப் பண்ணி வைக்கிறதுதாங்க புத்தி சாலித்தனம். சும்மா சும்மா வூட்டுல சத்தம் போட்டு கிட்டு இருக்கிறதில வேலையில் லீங்க."
'சரி நீ சொல்லுறபடி பாத்தாலும் இப்ப அவளுக்கு கலியாணம் செஞ்சு வைக்கிறதுக்கு ஒரு நல்ல மாப்பிளை பாக்க வேணுமா? இந்தக் காலத்தில நம்ம தகுதிக்கு ஒரு பையன் கெடைக்க வேனுமே. மாப்புளையென்ன கடை யில காசு குடுத்து வாங்கிற சாமான்னு நெனைச் சுக்கிட் டியா?" எனக் கேட்டார் மாயாண் டி.
"அவ்வளவு தூரத்துக்கு ஏங்க போறிங்க. ராசாத் தோட்டத்திலே இருக்கிற ஒங்க தங்கச்சி மவனுக்குத்தான் நம்ம செந்தாமரையை கட்டித்தாங்கனு அடிக்கடி கேட் டுக்கிட்டு இருங்காங்களே, அந்தப் பொடியனுக்கே கட்டிக் குடுத்திட்டாப் போகுதுங்க."
"நீ லேசா சொல்லிப்புட்டே அந்தப் பயலை இவளுக் குப் புடிக்கவேணுமே. அவனைப் பாத்தா ஒரு மாதிரி மக்குப் பயலா இல் லியா இருக்கான்" என்ருர் மாயாண்டி.
"பயலைப் பத்தி என்னுங்க பாக்கிறது. இவலுட்டு நடத்தையே எனக்குப் புடிக்கல்ல. ஏதாச்சும் வயித்திலே வாயில வந்துருச்சின. அப்புறம் தோட்டமே நம்மளைப் பாத்துத் துப்புமே" என மீனுட்சி கவலையுடன் கூறினுள். அவளது கண்களில் நீர் முட்டியது.
'சரி சரி மீனச்சி நீ சொல்லுறபடியே செய்வோம். நான் வாறகெழம ராசாத் தோட்டத்துக்கு போயி அவுங்க கிட்ட பேசி முடிச்சு கிட்டு வாறேன். சட்டுப்புட்டுனு கல் யாணத்த நடத்திப்புடுவோம்" எனச் சிந்தனையுடன் கூறி ஞர் மாயாண்டி.

குருதிமலை ፲!81
"ஏங்க நான் ஒண்ணு கேக்கிறேன், நீங்க அங்கபோய் கல்யாணத்துக்கு வேண்டிய எல்லா வெசயத்தையும் முடிச் சிட்டு வந்தவொடன, இங்க இவ ஏதும் மறுப்பு தெரிவிச்சு கொழப்பம் பண்ணிப்புட்டாளென்ன என்னங்க செய்யு றது? மாப்பிளை வூட்டுக் காரங்களுக்கு என்னு பதில் சொல் லுறது? அப்புறம் நாம தலைநிமிர்ந்துதான் நடக்க முடி யுமா?" எனக் கவலையுடன் கேட்டாள் மீனச்சி.
"என்ன மீனச்சி வெளங்காம கறைக்கிற. நாம ஏன் இவகிட்ட எல்லா வெசயத்தையும் சொல்லணும். நான் ஒரு நாளைக்கு ராசாத் தோட்டத்துக்குப் போயிர்கசியா கல்யா ணத்துக்கு வேண்டிய ஏற்பாடுகளை முடிச்சுப்புட்டு வந்துடு றேன். சரியா சொன்ன தேதிக்கு அங்க விருந்தாளி போற மாதிரி செந்தாமரையையும் அழைச்சுக்கிட்டுபோவோம்’
"ஆமாங்க மாப்பிளை வூட்டுக்காரங்களும் அங்க ரெடியா இருப்பாங்க; அந்தத் தோட்டத்து மாரியம்மா கோயில்லையே தாலிய கட்டிப்புடலாம்' என்ருள் மீனச்சி.
'ரொம்ப ரகசியமாத்தான் இத நாம செய்யனும், வெளியில யாருக்கும் தெரியக்கூடாது." என மாயாண்டி கூறிய போது வெளியே இஸ்தோப்பில் யாரோ நடந்து வரும் அரவம் கேட்டது.
யன்னல் ஊடாக எட்டிப் பார்த்த மீனச்சி 'செந்தா மர குளிச்சிட்டு வந்துட்டா என மெதுவாகக் கூறிவிட்டு தனது வேலைகளைக் கவனிக்கத் தொடங்கினள்.
மாயாண்டி அடுப்பின் அருகே சென்று குளிர் காயத் தொடங்கிஞர்.
வேலை முடிந்து வீடுதிரும்பியிருந்த ராக்கு இவர்களது சம்பாஷணையைத் தனது காம்பராவில் இருந்தபடியே கேட்டுக்கொண்டிருந்தாள். அவளது உள்ளம் பெரிதும் கலக்கமடைந்தது. செந்தாமரையிடம் இந்த விஷயத்தைக் கூறி, அவளை எப்படியும் இந்தச் சிக்கலிலிருந்து காப் பாற்றிவிடவேண்டுமென அவள் எண்ணிக்கொண்டர்ள்.

Page 96
182 குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்தேழு
Dடுவத்தில் தொழிலாளர்கள் நிறைந்திருந்தனர்.
முதலில் கொழுந்து நிறுத்துப் பேர்போட்டு முடிந்த ஒருசில பெண்கள் ஏற்கனவே லயத்துக்குத் திரும்பியிருந்த னர். வேறு சிலர் கொழுந்துகளைக் கயிற்றுச் சாக்குகளில் போட்டுக்கட்டி ஸ்டோருக்கு அனுப்புவதற்குத் தயாராக் கிக் கொண்டிருந்தனர்.
சாக்குக்காரன் சுமணபால, கொழுந்து நிறைந்த சாக்குகளை லொறியில் ஏற்றுவதற்கு வசதியாக மடுவத்து வாசலில் எடுத்து அடுக்கிக்கொண்டிருந்தான்.
அப்போது தோட்டத்து லொறி மடுவத்தை வந்த டைந்தது. என்றும் இல்லாதவாறு துரையும் அந்த லொறி யில் வந்திருந்தார். அவர் அங்கு வந்ததும், மடுவத்தில் இவ் வளவு நேரமும் நிறைந்திருந்த இரைச்சல் குறைந்து அமைதி நிலவியது. துரை லொறியை விட்டிறங்கி மடுவத் திற்குள் நுழைந்தபோது அவரது முகத்தில் கலக்கம் குடி கொண்டிருப்பதை சிலர் அவதானிக்கத் தவறவில்லை.
கண்டக்டர் எழுந்து துரைக்கு வணக்கம் தெரிவித் தார். அங்கு நின்ற தொழிலாளர்களும் துரைக்கு சலாம் வைத்து மரியாதை செய்தனர்.
துரை ஒரு கணம் அங்கு நின்றவர்களைக் கவனித்து விட்டு மேசையின் பக்கத்திலிருந்த நாற்காலியில் போய் அமர்ந்துகொண்டார்.

குருதிமை 183
துரை தங்களுக்கு ஏதோ சொல்ல விரும்புகின்ருர் என்பதைப் புரிந்துகொண்ட தொழிலாளர்கள் அவர் முன்னே சென்று அடக்கமாக நின்றனர். வீரய்யாவும் ராமுவும் முன் வரிசையில் நின்றுகொண்டிருந்தனர்.
'இப்ப நாங் ஓங்களுக்கு ஒரு முக்கியமான விஷயங் சொல்லத்தாங் வந்தது. தோட்டத்தை இந்த மாசத்தோட மூடச்சொல்லி அரசாங்கத்திலயிருந்து இன்னிக்கு எனக்கு ஒரு லெட்டர் வந்திருக்கு. வாற மா சத்திலயிருந்து ஒங்க ளுக்கு இந்தத் தோட்டத்தில வேலையில்லை, வேலை நிப்பாட் டிரது.'
துரை இப்படிக் கூறியதும் எல்லாத் தொழிலாளர் களும் திகைத்துப்போய் நின்றனர்.
துரை கூறிய விஷயம் அவர்களுக்குப் பெரும் அதிர்ச்சி யைக் கொடுத்தது. தோட்டத்தை கொலனிக்குக் கொடுக் கப்போவதை அவர்கள் அறிந்துதான் இருந்தார்கள். அதற்குத் தங்களது எதிர்ப்பைத் தெரிவிப்பதற்கும் திட்ட மிட்டிருந்தனர். ஆனலும் இப்படித் திடீரென ஒரு மாதத் தவணையில் தோட்டத்தை மூடுவார்களென அவர்கள் சிறி தும் எதிர்பார்க்கவில்லை. தோட்டத்தில் தொடர்ந்தும் வேலை நடந்துகொண்டே இருக்கும். அப்போது சிறிது சிறிதாக தொழிலாளர்களைத் தோட்டத்திலிருந்து வெளி யேற்றுவதற்கு முயற்சிப்பார்கள்; அதே வேளையில் குடி யேற்றமும் நடக்கும் என்று தான் அவர்கள் நினைத்திருந் தனர். தோட்டத்தில் வேலையை நிறுத்துவது அவர்களது காலையே வாரிவிடுவது போன்ற நிகழ்ச்சி. வேலை வழங்கா விட்டால் அவர்களுக்கு சாப்பாட்டுப் பிரச்சினை தலைதூக்கி நிற்கும். எதனையும் எதிர்த்துப் போராடுவதற்கு வேண்டிய சக்தி அவர்களுக்கு இல்லாமல் போய்விடும்.
வீரப்யா தன்னை சுதாகரித்துக்கொண்டு ‘என்னுங்க தொர இப்புடித் திடீருனு வந்து சொல்லுறீங்க. நாங்க

Page 97
184 குருதிமலை
பொறந்து வளந்ததே இந்தத் தோட்டந்தானுங்களே: இந்தத் தோட்டத்த நம்பித்தானுங்களே நாங்க எல்லாம் இங்க வேலை செஞ்சிகிட்டு இருக்கோம், வேலைய நிப்பாட் டின நாங்க எப்புடீங்க தொரை பொழைக்கிறது.?" எனப் பணிவாகக் கேட்டான்.
* 'அதிங் நமக்கும் மிச்சம் மனவருத்தங்தான். இப்படி வாறது சொல்லி நமக்குத் தெரியாது தானே. இது "அர சாங்கத்திலயிருந்து நமக்கு சொல்லி இருக்கு. அதனுலதான் வேலை நிப்பாட்டுறது. நீங்கெல்லாம் வேற தோட்டத்துக்கு போகவேணும்."
"அப்புடி திடீருனு போகமுடியாதுங்க. நாங்கெல் லாம் லயத்தில ஆடு, மாடு, கோழி, மரக்கறித் தோட்ட மெல்லாம் வச்சிருக்கோம். ரொம்பக் கஷ்டப்பட்டுத் தாங்க இதெல்லாம் நாங்க செஞ்சோம். இதெல்லாத்தை யும் வுட்டுப்புட்டு நாங்க எப்புடி போறது" எனக் கூட்டத் தில் இருந்து ஒரு குரல் எழுந்தது.
"எங்க பாட்டன் பூட்டன் காலத்திலயிருந்தே நாங்க மாங்காமரம், பெலாக்கா மரம், பாக்குமரம் இன்னும் நெறைய மரங்களெல்லாத்தையும் வச்சுகிட்டு இருக்கோம். நாங்க போற எடத்துக்கு இது எல்லாம் கொண்டு போக முடியுங்களா தொரை?" என்றது இன்னுெரு குரல்.
"அப்புடி தொர சொல்றமாதிரி போறதுன்ன, நாங்க எல்லாம் எந்த தோட்டத்துக்குத்தான் போறது?" என மூலையிலிருந்து ஒரு குரல் கேட்டது.
இவ்வளவு நேரமும் தொழிலாளர்கள் கூறியதையே கேட்டுக்கொண்டிருந்த துரை கூறினர்.
**ஒ. அதுதான் ரொம்ப தோட்டங் இருக்குத்தானே. இந்தியாவுக்கு இப்ப ரொம்ப ஆள் போயாச்சு. அந்தத் தோட்டங்களுக்கு ஒங்களை எல்லாம் அனுப்பறது; இப்ப

நீங்க இங்க ஆடு, மாடு, கோழி எல்லாங் வளக்கிற மாதிரி அங்கையும் வளக்க முடியும். அங்கேயும் ஒங்களுக்கு அந்த மரங்கள் எல்லாம் இருக்குத்தானே."
"நாங்கெல்லாம் இந்தத் தோட்ட த் தி லே யே பொறந்து வளந்து ஒரு குடும்பம் மாதிரி இருக்குருேமுங்க தொர. நீங்க சொல்லுற மாதிரி நாங்க வேற தோட்டத் துக்குப் போறதாயிருந்தா நீங்க எங்களையெல்லாம் பிரிச்சு பிரிச்சுத்தானே அனுப்புவீங்க. அப்புடி எங்களால போய் இருக்க முடியாதுங்க" என்ருன் வீரய்யா உறுதியான குர 'லில்,
**நீங்க சொல்லுற மாதிரி நான் கேக்க முடியாது. அரசாங்கம் சொல்லுறது தான் நான் செய்யுறது, மாசம் முடிய எல்லாரும் தோட்டத்தவுட்டு போயிடணும், அதிக்கு தோட்டக் கணக்கில லொறி எல்லாங் கொடுக்கிறது’ எனக் கூறினர் துரை சற்று விறைப்பான குரலில்,
அப்போது லொறியில் கொழுந்துச் சாக்குகளை ஏற்றி முடித்துவிட்டு வந்த சுமணபால "அரசாங்கம் எடுத்த தில இருந்து தான் இந்தத் தோட்டமே காடாகிப் போய் விட்டதே, இப்போது தொழிலாளர்களின் சுதந்திரத்தி லும் தலையிட்டு அவர்களையும் நாசமாக்கப் போகின் முர்கள் போலத் தெரிகிறது" எனச் சிங்களத்தில் கூறி
துரை அவனை நிமிர்ந்து பார்த்தார். அவனது உணர்ச் சிகளை அவரால் புரிந்துகொள்ள முடிந்தது. X
"யாரு என்ன சொன்னலும் தொர, நாங்க இந்தத் தோட்டத்தவுட்டு போகமாட்டோம்" எனக் கூறினன் வீரய்யா திடமான குரலில்,
"ஆமாங்க. நாங்க போகமாட்டோம்." எனக் கூட்டத்திலிருந்து பல குரல்கள் ஒரே சமயத்தில் ஒலித் தன.

Page 98
186 குருதிமலை
துரையின் நிலைமை மிகவும் தர்மசங்கடமாகப் போய் விட்டது. ஆனலும் இந்த விடயத்தில் அரசாங்கத்தின் உத்தரவுக்கு மாருகத் தான் நடந்தாலோ அல்லது தொழி லாளர்களோடு கதைத்தாலோ அது தனது தொழிலுக்கே ஆபத்தை ஏற்படுத்திவிடும் என்பதை அவர் நன்கு அறிந் திருந்தார். மேலும் தோட்டத்திலே நடக்கும் ஒவ்வொரு நடவடிக்கைகளையும் மேலிடத்துக்கு அறிவிப்பதற்கு அங்கு அரசியல் ஆதரவாளர்கள் பலர் இருக்கிருர்களென்பதும் அவருக்கு நன்முகத் தெரிந்திருந்தன.
இந்நிலையில் அரசாங்கத்தின் உத்தரவுக்குக் கட்டுப் பட்டு நடப்பதைத் தவிர வேறு வழியேதும் இருப்பதாக அவருக்குத் தெரியவில்லை.
நீங்க எல்லாங் சும்மா அரசாங்கத்தோட எதிர்த்துக் கிட்டு இருக்கிறதுல பொரயோசனம் இல்லை. ஒங்களால ஒன்னுங் செய்ய முடியாது. ஒங்களுக்கு அரசாங்கம் எல்லா வசதியுங் செஞ்சிதானே வேற தோட்டத்திக்கி அனுப்பு றது. அப்போ எல்லாங் போகவேண்டியது தானே" எனக் கூறிஞர் துரை.
"இது நாங்க பொறந்த பூமிங்க. இதை வுட்டிட்டு எங்களால போக முடியாதுங்க. இங்கதாங்க நாங்க பொறந்தோம், வளந்தோம், கஷ்டப்பட்டோம். அந்தக் கஷ்டங்களுக்குள்ளேயே வாழ்ந்தோம். இந்த எடத்தவுட்டு நாங்க போகமாட்டோமுங்க தொரை." இப்படிக் கூறும் பொழுது வீரய்யா சற்று உணர்ச்சிவசப்பட்டான்.
தோட்டத்தை விட்டு தொழிலாளர்கள் வெளியேற மறுப்பதற்குரிய காரணம் இப்போதுதான் துரைக்கு நன்கு விளங்கியது. ஆனலும் அவர் மேலிடத்தில் இருந்து வரும் உத்தரவுக்கு கட்டுப்பட்டவர். அவற்றை மீறி அவரால் எதுவும் செய்ய முடியாது. சிந்தனையுடன் எழுந்திருந்த அவர் கண்டக்டரின் பக்கம் திரும்பி

குருதிமலை 87 * - ܝܫܚ-- - ܫ - ܀ -܀ ܪ
**இந்த மாத முடிவில் எஸ்டேட் மூடவிருப்பதால் கூடியவரை செலவினங்களை தவிர்க்கவேண்டும். கொழுந் தெடுக்கும் வேலையைத் தவிர மற்றைய வேலைகள் எல்லா வற்றையும் உடனே நிறுத்திவிடவேண்டும்" என ஆங்கிலத் தில் கூறிவிட்டு விருட்டெனச் சென்று லொறியில் ஏறினர். லொறி ஸ்டோர் பக்கமாகப் புறப்பட்டுச் சென்றது.
துரை ஆங்கிலத்தில் கூறியதை கண்டக்டர் தொழி லாளர்களுக்கு தமிழில் விளக்கிக் கூறினர்.
அங்கு நின்ற தொழிலாளர்களின் உள்ளங்கள் நிம்மதி யற்றுத் தவித்தன. எல்லோருக்கும் ஒரே குழப்பமாக இருந் தது. என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. எல்லோரும் வீரய்யாவை சூழ்ந்துகொண்டு அவனது கருத்தை அறிய முற்பட்டனர்.
"நீங்க எல்லாரும் அவசரப்பட்டு எந்த ஒரு முடிவுக் கும் வரவேணும். நாங்க இந்தத் தோட்டத்தை வுட்டுப் போற தில் லேனு முடிவு செஞ்சிட்டோம். அந்த முடிவை எவ்வளவு கஷ்டம் வந்தாலும் நாங்க மாத்தப்போறதில்ல. எல்லாரும் ஒத்துமையா இருந்து போராடுவோம். நான் இன்னிக்கே நம்ப ஜில்லாவில போய் எல்லா விபரத்தையும் சொல்லி நடவடிக்கை எடுக்கச் சொல்லுறன். இப்ப எல் லாரும் அமைதியா வூட்டுக்குப் போங்க" என வீரய்யா கூறினன்.
வீரய்யாவின் கூற்று அங்கு நின்றவர்களுக்கு சிறிது ஆறுதலைக் கொடுத்தது. ஒவ்வொருவராக அவ்விடத்தை விட்டுக் கலைந்தனர்.
வீரப்யா சிந்தனையுடன் தொழிற்சங்கக் காரியால யத்தை நோக்கிப் புறப்பட்டான்.

Page 99
288 குருதிமை
அத்தியாயம் இருபத்தெட்டு
ஸ்டோருக்கு அருகிலுள்ள மலையில் ஆண்களும் பெண்களுமாகப் பலர் கொழுந்து பறித்த வண்ணமாக இருந்தனர். தோட்டத்தைக் கொலனிக்குக் கொடுக்கப் போவதால் இப்போது ஆண்களுக்குக் கொடுக்கப்படும் சில்லறை வேலைகள் யாவும் நிறுத்தப்பட்டிருந்தன. ஆண் களுக்கும் இப்போது கொழுந்தெடுக்கும் வேலையே வழங்கி ஞர்கள்.
அவர்கள் எல்லோரும் கொழுந்து பறித்துக் கொண்டி ருந்த போதிலும், ஒவ்வொருவரது மனதிலும் கலக்கமும், பெரும் சஞ்சலமுமே குடிகொண்டிருந்தன. இன்னும் சிறிது நாட்களில் தோட்டத்தைவிட்டு எல்லோருமே போய்விடவேண்டுமென்று துரை அறிவித்ததிலிருந்து அவர்கள் எல்லோரது உள்ளத்திலும் தங்களது எதிர் காலத்தைப்பற்றிய தெளிவற்ற நிலை உருவாகியிருந்தது.
வழமைபோல கண்டக்டர், கணக்கப்பிள்ளை போன்ற உத்தியோகத்தர்கள் இப்போது மலைக்கு வந்து அடிக்கடி வேலைகளைக் கவனிப்பதில்லை. கண்டக்டர் காலையிலேயே ஆபிசுப் பக்கம் போய்விட்டார். கணக்கப்பிள்ளை மட்டும் கொழுந்து நிறுப்பதற்காக மடுவத்திற்கு வந்துவிட்டுத் திரும்பினர்; அப்போது மேலோட்டமாகக் கொழுந்தெடுப் பவர்களைக் கவனித்துவிட்டு கங்காணியிடம் ஒரு சில வார்த்தைகள் பேசிவிட்டுச் சென்ழுர்,

குருதிமலை 189
தோட்டத்தில் இப்போது ஒரு தேக்க நிலை ஏற்பட்டி ருந்தது. எவருமே அக்கறையோடு எந்த வேலையையும் க வனிப்பது கிடையாது. தெ (ா ழி லா ள ர் களும், உத்தியோகத்தர்களும் ஏதோ கடமைக்காகத் தத்தமது வேலைகளைச் செய்தனர்.
மலையிலே கொழுந்து பறித்த ஆண்களும், பெண் களும் வாய் ஓயாமல் தோட்டம் கொலனிக்கு எடுக்கப் போவதைப்பற்றியே கதைத்த வண்ணம் இருந்தனர்.
தொழிலாளர்கள் வேலையில் கவனம் செலுத்தாது கதைத்துக் கொண்டிருப்பதைப் பார்த்த வீரய்யா.
"சும்மா சும்மா . ஏன் இதயத்தியே கதைச்சிக்கிட்டு இருக்கீங்க. நாமெல் லாம் ஒத்துமையா இருந்தா, அவுங்க எப்புடி நம்ம ள வேற தோட்டத்திற்கு அனுப்ப முடியும்? நாங்க ஒருபோதும் இந்தத் தோட்டத்தவுட்டு போகப் போறதில் லேனு முடிவு செஞ்சிருக்கோம். இந்த தோட் டத்துல நம்மளக்கு வேல கொடுக்காமப் பட்டினி கெடந் தாலும், நம்ப உயிரைக் கொடுத்துப் போராடுவோம்? என உறுதியான குரலில் கூறிவிட்டு மட்டத்திற்கு மேல் வளர்ந்துபோய் இருக்கும் தேயிலைச் செடியைத் தனது கையில் இருக்கும் கத்தியினுல் மட்டப்படுத்தினன்.
"யார் வந்து எங்களை வெரட்டினுலும், எவர் வந்து எங்களை தோட்டத்துவுட்டுப் போகச் சொன்னலும், யாரும் தோட்டத்தவுட்டு அசையக்கூடாது" எனக் கண் டிப்பான குரலில் கூறினன் கொழுந்தெடுத்துக்கொண்டி ருந்த ராமு. f
மலையில் கொழுந்தெடுத்தவண்ணம் தொழிலாளர்கள் வெகுதூரம் சென்றபோது, ஜீப் வண்டியொன்று பலத்த உறுமலுடன் ஸ்டோர் முடக்கில் வந்தது. அது ஆபீசுப் பக் கத்திலிருந்து வந்துகொண்டிருப்பதை மலையில் நின்ற படியே வீரய்யா கவனித்தான்.

Page 100
190 குருதிமலை
ஜீப் வண்டியின் உள்ளே, முன் ஆசனத்தில் மூ வர் அமர்ந்திருந்தார்கள். அவர்களுக்குப் பின்னல் கண்டக்ட ரும், பெரிய கிளாக்கரும் இருந்தனர். 'மடுவத்தின் அருகே ஜீப் வண்டி நிறுத்தப்பட்டதும் அதிலிருந்த கண்டக்டர் முதலில் இறங்கினர்.
தூரத்தே கொழுந்து பறித்துக்கொண்டிருக்கும் தொழி லாளர்களை அவர் ஒரு தடவை நிமிர்ந்து பார்த்தார். பின்னர் குறிப்பாக வீரய்யாவைப் பார்த்து அவனை, அருகே வரும்படி கையசைத்தார். வீரய்யா அவசர அவ சரமாகத் தேயிலைச் செடியைப் பிடித்துக்கொண்டு மலையி லிருந்து இறங்கி வந்தான். ராமு வும் கொழுந்துக் கூடையை மலையிலே எறிந்துவிட்டு அவனைத் தொடர்ந்து ஓடி வந்தான்.
*" வீரய்யா இஷங்க எல்லாங் அரசாங்கத்தில உள்ள வங்க, காணி அளக்கிற " டிப்பாட்மெண்டிலயிருந்து வந்தி ருக்காங்க. நம்ப தோட்டத்த கொலனிக்கு கொடுக்கப் போறதுதானே. அதுணுலதான் காணி எல்லாங் அளந்து கணக்குப் பாக்கப் போருங்க."
கண்டக்டர் இப்படிக் கூறியதும் வீரய்யா ஒரு கணம் திகைத்து நின்றன். அவனல் உடனே எவ்வித பதிலையும் கூற முடியவில்லை.
'நீங்க கொழுந்தெடுக்கிற மலையத்தாங் இப்ப அளக் கப் போறது. அதுணுல நீங்க எல்லாங் முப்பதாம் நம்பர் மலைக்குப் போகவேணுங்' எனத் தொடர்ந்து கூறினர் கண்டக்டர்.
'ஐயா எங்களுக்கு ஒரு முடிவும் தெரிவிக்காம இப்புடி நீங்க திடீரென்னு வந்து இந்தத் தோட்டத்தை கூறு போட்டு, மத்தவங்க கையில கொடுக்க நாங்க அனுமதிக்க முடியாதுங்க, நாங்க இஷங்களை காணி அளக்க விடமாட் டோம்' வீரய்யா தன்னைச் சுதாகரித்தபடி கூறினன்.

குருதிமலை 19
*நாங்க இந்தத் தோட்டத்தவுட்டு போகமாட் டோம். யாரும் காணி அளக்கிறதா நெனச்சி தேயில உள் ளுக்கு கால் வச்சா, அப்புறம் என்ன நடக்குமுனு தெரி யாது' படபடப்புடன் கூறினன் பக்கத்தில் நின்றிருந்த . מr(Lח"פ
கண்டக்டருக்கு அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அவருக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை.
அப்போது ஜீப்பினுள் இருந்த பெரிய கிளாக்கர், **இந்தா பாரு, நீயெல்லாங் வெளங்காம கதைக்கிறது. இப்ப அரசாங்கம் சொல்லுறபடிதாங் நாங்க செய்ய வேணுங். நீங்க காணி அளக்க வந்தவங்களுக்கு கரச்சல் கொடுக்க வேணுங்' எனக் கூறிக்கொண்டு ஜீப்பிலிருந்து கீழே இறங்கினர்.
*அப்புடி முடியாதுங்கையா. இங்க இருக்கிற தேயிலையெல்லாம் அரசாங்கம்வந்து நட்டு வைக்கல. நாங்க நட்டுவச்ச தேயிலையுங்க. இதஷட்டு நாங்க செத்தாலும் போகமாட்டோம்" எனக் கூறினர் அப்போதுதான் அங்கு வந்து சேர்ந்த கறுப்பண்ணன் கங்காணி. உணர்ச்சியால் அவரது ரோமங்கள் துடித்தன.
பெரிய கிளாக்கரைப் பார்த்து கறுப்பண்ணன் கங் காணி கூறியது, கண்டக்டருக்குப் பெருங் குழப்பமாக இருந்தது. எப்போதும் தனது பேச்சுக்குத் தலையாட்டும் கறுப்பண்ணன் கங்காணிகூட மாறிவிட்டது அவருக்குப் பெரும் வியப்பாக இருந்தது.
மேலும் பல தொழிலாளர்கள் இப்போது ஜீப்பின் அருகே வந்து சேர்ந்தனர்.
‘என்ன மிஸ்டர், இந்தத் தொழிலாளர்கள் எல்லோ ரும் ஏன் சத்தம் போடுகிறர்கள்..? அரசாங்கம் சொன்ன படிதானே நாங்கள் செய்யவேண்டும். நாங்கள் எங்களது கடமையைத்தான் செய்யவந்திருக்கிமுேம், எங்களுக்கு

Page 101
193 குருதிமல்
இடைஞ்சல் கொடுக்க வேண்டாமென்று சொல்லுங்கள்" அளக்க வந்த உத்தியோகத்திர்களில் ஒருவர் பெரிய கிளாக் கரைப் பார்த்து ஆங்கிலத்தில் கூறினர்.
இவர்கள் நமது பேச்சைக் கேட்கமாட்டார்கள் போல் தெரிகிறது. இப்போதே நான் ஆபீசுக்குச் சென்று பொலி சுக்கு டெலிபோன் பண்ணி அவர்களை இங்கு வரவழைக் கின்றேன்" என்ருர் பெரிய கிளாக்கர் ஆத்திரத்துடன்.
இவர்களது சம்பாஷணை வீரய்யாவுக்கும் ஒரளவு புரிந்தது.
'அவசரப்பட்டு அப்படியொன்றும் செய்துவிடாதீர் கள். நியாயமான முறையில் இவர்களுடன் பேசிப்பார்ப் போம்” எனக் கூறியபடி ஜீப்பில் இருந்த ஓர் அதிகாரி கீழே இறங்கினர். *
'ஐயா தயவுசெய்து நீங்கள் இன்று காணி அளக்க வேண்டாம். உங்கள் மேலதிகாரியிடம் சென்று இந்தத் தோட்டத்தில் உள்ள தொழிலாளர்கள் எல்லாரும் காணி அளப்பதற்கு எதிர்ப்புத் தெரிவிக்கிருர்கள் என்று கூறுங் கள்." என அந்த உத்தியோகத்தரைப் பார்த்து மிகப் பணிவுடன் கூறினன் வீரய்யா.
"அதெல்லாம் முடியாது. அரசாங்கக் கடமையைச் செய்ய வந்த எங்களை நீங்கள் தடுப்பது மிகவும் பெரிய குற்றம். உங்களுக்கு இருக்கும் பிரச்சினைகளை நீங்கள் வேண்டுமானல் எமது மேலிடத்திற்குத் தெரியப்படுத்துங் கள். எங்களுக்குக் கரச்சல் கொடுக்கவேண்டாங், நாங் கள் காணியை அளக்கத்தான் போகின்ருேம்’ எனச் சினத் துடன் கூறினர் அந்த அதிகாரி.
அவர்களோடு மேலும் கதைப்பதில் எவ்வித பிரயோ சனமும் இல்லையென வீரய்யா உணர்ந்துகொண்டான்.
*சரி ஐயா, நீங்கள் உங்கள் கடமையைச் செய்யுங் கள். எங்களுக்கும் சில கடமைகள் இருக்கின்றன, நாங்

குருதிமலை 193
கள் அதனைச் செய்தே தீருவோம். அதனல் உங்களுக்குச் சில வேளை சிரமங்களும் நேரிட்லாம். பின்பு எங்களைக் குறை சொல்லாதீர்கள்" என வீரய்யா அடக்கமாகக் கூறி ஞன்.
பின்பு தொழிலாளர்களைப் பார்த்து, "நீங்கள் எல் லாம் பதட்டப்படாம அமைதியா முப்பதாம் நம்பர் மலை யில போய் கொழுந்தெடுங்க. இவங்களோட இப்ப நாங்க கரச்சலுக்குப் போறது முறையில்லை. இஷங்க மேலதிகாரி யின் சொற்படிதானே நடக்கணும். இது பத்தி நாங்க ஆறு தலா யோசிச்சு ஒரு முடிவுக்கு வருவோம்" எனக் கூறி
தொழிலாளர்கள் யாவரும் முப்பதாம் நம்பர் மலையை நோக்கிச் சென்றனர். நில அளவையாளர்கள் சிறிது நேரம் பெரிய கிளாக்கருடனும், கண்டக்டருட னும் உரையாடிவிட்டு, தாங்கள் கொண்டுவந்த கருவிகளு டன் மலையின் பக்கம் சென்றனர்.
பெரிய கிளாக்கரும், கண்டக்டரும் தங்களுக்குள் ஏதோ பேசிச் சிரித்தவண்ணம் ஆபீஸ் பக்கம் சென்றனர்.
秀 繫

Page 102
94 குருதிமலை
அத்தியாயம் இருபத்தொன்பது
கிராமத்தின் ஒரமாக உள்ள தோட்டத்து மலைகளில் * ரவுண்ட்" பிந்தியதால் எங்கும் கொழுந்து நிறைந்து பச்சைப்பசேலென காட்சி அளித்தது.
அதிகாலையிலே கிராமத்தில் உள்ளவர்கள் பலர் சாக்குகளுடன் தோட்டத்தை நோக்கி ஒற்றையடிப் பாதையில் படையெடுத்தனர். அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் கிராமத்தின் எல்லையிலே உள்ள மலைகளில் ஏறி ஆங் காங்கே நின்று கொழுந்தெடுக்கத் தொடங்கினர்.
கொழுந்தெடுத்து முன்பின் பழக்கமில்லாதவர்கள் வயல் வெட்டும் அரிவாளால் கொழுந்தை அரிந்து தமது சிறிய சாக்குகளுக்குள் நிரப்பத் தொடங்கினர். ஒருசிலர் தாங்கள் அணிந்திருக்கும் சாரத்தை முழங்கால் வரை மடித்துக் கட்டிக்கொண்டு கொழுந்துகளை உருவி, சாரத்துக்குள் திணித்தனர்.
எப்படியாவது பெருந்தொகையான கொழுந்துகளைச் சேர்த்து விடவேண்டும் என்பதிலேயே எல்லோரது குறிக்கோளும் இருந்தது. நேரம் செல்லச் செல்ல கிரா மத்தில் இருந்து மேலும் பலர் வந்து அவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டனர். ஒவ்வொருவரும் தங்களுக்குள் ஏதோ பேசிக்கொண்டு மிகவும் குதூகலத்துடன் கொழுந் தெடுத்துக் கொண்டிருந்தனர்.

குருதிமலை 195
* டேய். நாங்கள் இப்படி கள வாகக் கொழுந்தெடுப் பதை யாரும் கண்டால் நமக்கு கரச்சல்தான் வரும். யாராவது பார்க்கிருர்களா என்பதைக் கவனிக்க வேண் டும்" என்ருன் பொடிசிங்கோவுக்கு பக்கத்தில் நின்று கொழுந்தை அரிவாளால் அரிந்து கொண்டிருந்தவன்.
*" என்ன நீ இப்படிப் பயப்புடுமுய். நாங்களெல் லோரும் பட்டப் பகலில் துணிவோடு கொழுந்து எடுத் துக் கொண்டு இருக்கிருேம். எவராலும் எங்களை ஒன்றும் செய்ய முடியாது" என்ருன் பொடிசிங்கோ அலட்சிய
OTs
*" துரை பொலிசுக்கு தகவல் கொடுத்து விட்டால் என்ன செய்வது?" எனக் கேட்டாள் அங்கு கொழுந் தெடுத்துக் கொண்டிருந்த பெண்ணுெருத்தி,
"அம்மே, நீங்கள் ஒன்றுக்கும் பயப்படாதீங்க, பொலிசுக்காரன் என்ன தேயிலைத் தூ ரிலையா மறைந் திருந்து எங்களைப் பிடிக்கப் போருன். மேல் ரோட்டில் ஜீப் வரும்போதே நமக்கு தெரிந்து விடும். அப்போது எல்லோரும் நாட்டிற்குள் இறங்கி விடலாம் எனச் சண்டிக் கட்டோடு கொழுந்தெடுத்துக் கொண்டிருந்தவன் கூறி ஞன்.
"அப்படிப் பொலிசில் பிடித்தாலும் எங்களை என்ன தான் செய்யப் போகிருர்கள். நமது வாக்குமூலத்தை எடுத்துக்கொண்டு அனுப்பி விடுவார்கள்தானே' என்ருன் சற்றுத் தூரத்தில் கொழுந்து எடுத்துக் கொண்டிருந்த மற்ருெருவன்.
**நாட்டில் இருந்து எல்லோருந்தானே இங்கு வந்து கொழுந்தெடுக்கிருேம். எல்லாரையும் பொலிஸ் பிடித்து விட முடியுமா?" என்ருன் பொடிசிங்கோ.
**நாங்கள் என்ன அநியாயமா செய்கிருேம். இந்தத் தோட்டத்தை நமக்குத்தானே பிரித்து கொடுக்கப்

Page 103
96 குருதிமலை
போகிருர்கள். நமக்கு கிடைக்கப் போகும் காணியில் கொழுந்தெடுப்பதற்கு நாம் ஏன் பயப்பிட வேண்டும்’ என்ருன் அரிவாளால் கொழுந்து அறுப்பவன்.
"இந்த தோட்டத்து ஆட்கள் எல்லோரும் நமக்கு காணி கொடுக்க விடாமல் தடுக்கிருர்கள். நாங்கள் செய் கிற செயலில் இருந்தே அவர்கள் தோட்டத்தை விட்டு ஓடி விடவேண்டும்" என்ருன் பொடிசிங்கோ.
தூரத்தில் தெரியும் லயங்களின் முன்னுல் சிறுவர் களும் பெரியவர்களுமாக பலர் கூடி நின்று இவர்கள் கொழுந்தெடுப்பதையே கவனித்தபடி இருந்தனர்.
அதைக் கவனித்த ஒருத்தி "தோட்டத்து ஆட்களெல் லாம் லயத்திலிருந்து பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிருர்கள். அவர்கள் போய் துரையிடம் சொல்லுவார்கள்" எனப் பயந்தபடி கூறினுள்.
"துரை வந்தாலென்ன, யார் வந்தாலென்ன இனி மேல் நாங்கள் கொழுந்தெடுப்பதை நிறுத்தப் போவ தில்லை" என்ருன் பொடிசிங்கோ அலட்சியமாக.
பண்டா முதலாளியின் பேச்சைக்கேட்டு எல்லாரும் கொழுந்தெடுக்கிருேமே. நாங்க கொண்டு போகும் கொழுந்து எல்லாவற்றையும் அவர் பணம் கொடுத்து வாங்கிக் கொள்வாரா? எனச் சந்தேகத்துடன் கேட்டான் சண்டிக்கட்டோடு கொழுந்தெடுத்தவன்.
“எவ்வளவு கொழுந்து கொண்டு வந்தாலும் வாங் கிறதாகத்தானே அவர் சொல்லி இருக்கிருர், பின்பு நாம் ஏன் தயங்க வேண்டும். முடிந்தவரை எடுத்துக்கொண்டு போவம்" என்ருன் மூலையில் நின்று கொழுந்தெடுத்த வன்.
அப்போது தோட்டத்தில் முன்பு கங்காணியாக வேலை செய்த முதியான்சே, அவர்கள் கொழுந்தெடுக்கும் இடத் திற்கு வந்து சேர்ந்தார். மேல் ருேட்டில் இருந்தபடியே

குருதிமலை 197
கொழுந்தெடுப்பவர்களை அவர் ஒரு தடவை நோட்டம் விட்டார். அவர்கள் கொழுந்தெடுத்த விதத்தைப் பார்த்ததும் அவரது நெஞ்சு பதறியது.
"என்ன நீங்கள் செய்வது பெரிய அநியாயமாக வல்லவா இருக்கிறது. தேயிலையையே நாசமாக்கிவிடுவீர் கள் போல் தெரிகிறது; இப்படி அரிவாளால் கொழுந்து அரிந்தால் தேயிலைச் செடிகள் என்னத்துக்கு உதவும்?" என உரக்கக் கூறினர் முதியான்சே.
"நீங்கள் எங்களுக்குக் கங்காணி வேலை பார்க்க வர வேண்டாம். உங்களுக்குத்தான் எப்போதோ தோட்டத்தில் பென்ஷன் கொடுத்துவிட்டார்களே. நீங்கள் உங்களது வேலையைப் பார்த்துக்கொண்டு போங்கள்’’ எனச் சூடா கக் கூறினன் பொடிசிங்கோ.
"நான் ஒன்றும் உங்களுக்கு கங்காணி வேலை பார்க்க வரவில்லை. நீங்கள் இப்படித் தேயிலையை நாசமாக்கு வதை என்னுல் பாத்துக்கொண்டு பேசாமல் இருக்க முடியவில்லை" என்ருர் முதியான் சே.
** பண்டா முதலாளி நாங்கள் கொடுக்கும் கொழுந் திற்கு பணம் தருவார். எங்களது கையில் சிறிது பணம் புழங்குவது உங்களுக்கு பொருமையாக இருக்கின்றதா? நீங்களும் வேண்டுமானல் எங்களுடன் வந்து கொழுந் தெடுங்களேன். யார் தடுக்கப் போகின்றர்கள்' என முதி யான் சேயைப் பார்த்துக் கூறினன் அரிவாளால் கொழுந்து அறுப்பவன்.
* உங்களைப்போல் என்னையும் திருட்டு வேலை செய்யச் சொல்கிறீர்களா? எனக்கு ஒருபோதும் உந்தப் புத்தி வராது" எனக் கோபத்துடன் கூறினர் முதியான்சே,
*" தோட்டத்தைத்தான் விரைவில் மூ டி வி ட ப் போகின்ருர்களே, இனி எப்படி கொழுந்தெடுத்தால்தான் என்ன?" என அலட்சியமாகக் கூறினன் பொடிசிங்கோ.

Page 104
198 குருதிமலை
'நீங்கள் சொல்லுவதுபோல் தோட்டத்தை மூடிவிட் டாலும், பின்னர் இந்தப் பகுதியைத்தானே உங்களுக்கு பிரித்து கொடுக்கப் போகின்ருர்கள். இப்போதே இப் படி மோசமான காரியத்தைச் செய்யும் உங்களுக்கு இந்த தோட்டத்தை பிரித்துக் கொடுத்துவிட்டால் கொஞ்சக் காலத்தில் தேயிலைச் செடிகளையே அழித்துவிடுவீர்கள்" என்ருர் முதியான்சே,
அப்போது சண்டிக்கட்டோடு கொழுந்தெடுப்பவன் கூறினன்: "தோட்டத்தை பிரித்துக் கொடுக்கும்போது, கிராம சேவகரிடம் சொல்லி நமது முதியான்சே தாத்தா விற்கு இந்த மலையை கொடுக்கச் சொல்லுவோம்" எனக் கிண்டலாகக் கூறினன்.
எல்லோரும் கொல்லெனச் சிரித்தனர்.
"என்னமோ. நீங்கள் போகும் போக்கு சரியானதா கத் தெரியவில்லை. இது எங்கே போய் முடியுமோ தெரி யாது" எனக் கூறிய முதியான்சே, மேலும் அவர்களுடன் கதைக்க விரும்பாதவராக அவ்விடத்தை விட்டு அகன்ருர்,
இப்போது பலரது சாக்குகளிலும் கெர்ழுந்து நிறைந் திருந்தது. அவர்கள் ஒவ்வொருவராக நாட்டுக்குத் திரும் பத் தொடங்கினர். 4.
米 掌、
பண்டா முதலாளி தனது கடையின் முன்பக்கத்தில் உள்ள கிராதியொன்றில் கொழுந்து நிறுக்கும் தராசு ஒன்றை மாட்டி வைத்துக்கொண்டு புதிதாக வாங்கிய கொழுந்துச் சாக்குகளுடன் அமர்ந்திருந்தார்.
ஒவ்வொருவராக பண்டாமுதலாளியிடம் தாங்கள் எடுத்துக் கொண்டுவந்த கொழுந்துகளை நிறுத்துக் கொடுத் தனர். பண்டாமுதலாளி ஒரு சிறிய கொப்பியில் கொழுந்து கொண்டு வந்தவர்களின் பெயரையும், அவரவர் கொண்டு

குருதிமலை 199
வந்த கொழுந்தின் நிறையையும் குறித்துக்கொண்டு அவர்களை அனுப்பிவைத்தார். "
பின்னர் அவர் கொழுந்தை சாக்கில் திணித்துக் கட்டி, அதனைக் கிராமத்தின் எல்லையில் இருக்கும் தெரு வுக்கு ஆட்கள்மூலம் அனுப்பிவிட்டு தானும் அவர்களைப் பின்தொடர்ந்தார்.
கிராமத்தின் மறுபக்கத்தில் குறைந்த பரப்பளவு கொண்ட சிறிய தோட்டங்கள் இருக்கின்றன; அவை ஒவ்வொன்றும் தனிப்பட்டவர்களுக்கு சொந்தமான தோட்டங்கள். சிறுதோட்டச் சொந்தக்காரர்கள் தமக் கெனத் தனியாக தொழிற்சாலையை நிறுவி, தேயிலை தயாரிக்க முடியாத காரணத்தினுல், தமது தோட்டங் களில் கிடைக்கும் கொழுந்தை வியாபாரிகளுக்கு விற்றுப் பணமாக்குவது வழக்கம். அக்கொழுந்துகளை வாங்குவதற் கென தனிப்பட்ட வர்த்தகர்கள் சிலர் இருக்கின்றனர். அவர்கள் தனியார் தோட்டங்களிலிருந்து தாம் வாங்கும் கொழுந்தை லொறிகளில் ஏற்றிச் சென்று தமக்கு வசதி யாகவுள்ள தேயிலைச் தொழிற்சாலைகளில் பெரும் இலா பத்துடன் விற்று வருவார்கள். இப்படியான வர்த்தகர் ஒருவரிடம், தான் சேகரித்துள்ள கொழுந்துகளை விற்பனை செய்வதற்கு ஏற்கனவே ஒழுங்கு செய்திருந்தார் பண்டா முதலாளி. அதன்படி குறிப்பிட்ட நேரத்தில் அந்த வர்த் தகர் லொறியுடன் வந்து சேர்ந்தார்.
பண்டாமுதலாளி தான் கொண்டுவந்த கொழுந்து களைச் சாக்குடன் நிறுத்து லொறியில் வந்த வர்த்தகரிடம் கொடுத்துவிட்டு அதற்குரிய பணத்தைப் பெற்றுக் கொண் டார். பின்பு ஒவ்வொருநாளும் லொறியை அங்குகொண்டு வரும்படி அவரிடம் பணித்துவிட்டு அவர் வீடு திரும்பினர். அன்று மாலை பண்டா முதலாளியின் கடை ஒரே கல கலப்பாக இருந்தது. பகலில் கொழுந்தை அவரிடம்

Page 105
200 குருதிமலை
கொடுத்தவர்கள் பணத்தை பெறுவதற்காக அங்கு வந்து குழுமி இருந்தனர். na
பண்டாமுதலாளி நோட்டுக்கட்டுக்களை லாச்சிக்குள் திணித்து வைத்துக் கொண்டு குறிப்புப் புத்தகத்தைப் பார்த்து ஒவ்வொரு பெயராக வாசித்து பணத்தை எண்ணி மெனிக்காவிடம் கொடுத்தார். மெணிக்கா புன்சிரிப்புடன் அதனை வாங்கி மீண்டும் சரியாக இருக்கி றதா எனக் கணக்குப் பார்த்துவிட்டு ஒவ்வொருவருக்கும் பணத்தை கொடுத்தாள்.
அன்று கொழுந்து கொடுத்த எல்லோருக்கும் பத்து முதல் பதினைந்து ரூபா வரை பணம் கிடைத்தது. கொஞ்ச நேரத்திற்குள்ளேயே இவ்வளவு தொகைப் பணம் அவர்களுக்கு கிடைத்துவிடுமென அவர்கள் கனவி லும் நினைத்துப்பார்க்கவில்லை. அவர்கள் எல்லோரது உள் ளங்களிலும் மகிழ்ச்சி தாண்டவமாடியது. எல்லோருக்கும் பணம் கொடுத்து முடிந்ததும் லாச்சியை இழுத்து மூடிக் கொண்டு எழுந்திருந்தார் பண்டா முதலாளி. பண ம் பெற்றுக் கொண்டவர்கள் அவரது கடையிலேயே தமக்கு வேண்டிய உணவுப் பொருட்களையும், பலசரக்குகளையும் வாங்கினர். வேறுசிலர் பின்புறமாகச் சென்று கள் குடித்துவிட்டுச் சென்றனர்.
அன்று பண்டா முதலாளிக்கும், மெனிக்காவுக்கும் வியாபாரத்தை கவனிப்பதற்கு பெரும்பாடாகப் போய் விட்டது. ஆட்கள் எல்லாரும் கடையை விட்டு அகன்றதும், பண்டாமுதலாளி கடையை மூடிவிட்டு மேசை அருகே உட்கார்ந்து, அன்று அவருக்குச் சேர்ந்திருந்த பணத்தை எண்ணத் தொடங்கினர். மெணிக்கா அடுப்படிக்குச் சென்று கோப்பி தயாரித்து வந்து அவருக்குக் கொடுத் தாள.

குருதிமலை 20
பணத்தை எண்ணியபடியே, மெனிக்காவின் பக்கம் திரும்பி, "என்ன மெனிக்கே இன்றைக்கு என்ன விசே ஷம். கோப்பி கொண்டு வந்திருக்கிருய்' எனச் சிரிப் புடன் கேட்டார் பண்டாமுதலாளி,
** நீங்கள் ரெம்ப களைத்துப் போனீர்கள்" எனப் புன்னகைத்தாள் மெணிக்கே.
பண்டா முதலாளி பணத்தை எண்ணிப் பார்த்து விட்டு, அதனை லாச்சியில் வைத்துப் பூட்டினர். அவரது உள்ளம் மகிழ்ச்சியால் பூரித்தது.
ஒரே நாளில் அவருக்கு இலாபமாக முந்நூறு ரூபா வுக்கு மேல் கிடைத்திருக்கிறது. ஒவ்வொரு ருத்தல் கொழுந்திற்கும் இருபது சதம் கமிஷன் வைத்தபடியால் இவ்வளவு பெருந் தொகையான பணத்தை அவர் பெற் றிருக்கிருர், உண்மையில் இவ்வளவு இலாபம் கிடைக்கு மென அவர் எதிர்பார்க்கவில்லை. தொடர்ந்தும் இந்தக் கொழுந்து வியாபாரத்தை நடத்தினுல் மிக விரைவி லேயே அதிக பணத்தை சுலபமாக சம்பாதித்து விட லாமென எண்ணியபோது அவரது உள்ளம் நிறைந்தது.
"நாம் இப்படிக் களவாகக் கொழுந்தை வாங்கி விற் பதஞல் நமக்கு ஏதும் கரச்சல் ஏற்பட்டு விடாதா? எனச் சிந்தனையுடன் கேட்டாள் பக்கத்தில் நின்றிருந்த மெனிக்கே.
அவள் இப்படித் திடீரெனக் கேட்பதன் காரணத்தை புரிந்துகொண்டு சிரித்த பண்டாமுதலாளி, “நாம் எதற் குமே பயப்படத் தேவையில்லை. இந்த விஷயம் தோட் டத்து கண்டக்டருக்கும் பெரிய கிளாக்கருக்கும் நன்கு தெரியும். ஏதாவது அசம்பாவிதங்கள் ஏற்படுமாயின் அவர்கள் உடனே எனக்குக் தகவல் கொடுத்து விடுவார் கள். நாம் ஏற்ற நடவடிக்கைகள் எடுத்துக் கொள்ள லாம்" எனக் கூறினர்.

Page 106
202 குருதிமலை
"பொலிசாருக்கு ஏதும் தகவல் கிடைத்து திடீரென வந்து உங்களைக் கைது செய்துவிட்டால் நான் என்ன செய்வது"? எனக் கலக்கத்துடன் கேட்டாள் மெனிக்கே.
"என்ன மெனிக்கே இப்படி பயப்படுகிருய்? கட்சி அமைப்பாளர் எமக்குச் சார்பாக இருக்கும்போது, நாம் எதற்குமே பயப்படத் தேவையில்லை. அப்படி ஏதும் கஷ் டம் ஏற்பட்டாலும் அவர் ஒருபோதும் எம்மைக் கைவிட மாட்டார்" எனக் கூறிவிட்டு மகிழ்வுடன் மெனிக்கே கொடுத்த கோப்பியை சுவைக்கத் தொடங்கினர் பண்டா முதலாளி.
மெனிக்கேயும் அவரது சந்தோஷத்தில் கலந்து கொண்டாள்.
அத்தியாயம் முப்பது
பூரணச் சந்திரன் மலைமுகட்டின் பின்னலிருந்து வெளியே எட்டிப் பார்த்தான்.லயங்கள் யாவும் சோபை இழந்துபோய்க் கிடந்தன.ஓரிரு காம்பராக்களில் மட்டும் மினுக் மினுக்கென்று விளக்கு எரிவது தெரிந்தது. மடுவத் தைச் சுற்றிக் கட்டப்பட்டிருந்த அரைச் சுவரில், ராமுவும் செபமாலையும் வேறு இரு இளைஞர்களும் ஏறி அமர்ந்திருந் தனர். மடுவத்திலிருந்து சிறிது தூரத்தில் இருக்கும் கண்டக் டரின் பங்களாவிலிருந்து மின்விளக்கின் ஒளிக் கீறல் மடு வத்தின் ஒரு பக்கத்தில் கோடுகள் போல் விழுந்திருந்தது. இளைஞர்கள் மடுவத்தின் இருட்டான பகுதியில் அமர்ந்தி ருந்தனர். சில்லென்று வீசிய குளிர் காற்று அவர்களின் உடலைத் தைத்தது.

குருதிமலை 2O3
*" டேய் செபமாலை, பீடி இருந்தா தாடா..சரியான கூதலா இருக்கு. ஒரு 'தம் அடிச்சாத்தான் நல்லா இருக் கும்." என்ருன் ராமு மெல்லிய குரலில்.
செபமாலை தானணிந்திருந்த சேட் பொக்கட்டைத் துளாவிப் பார்த்தவாறு, ‘‘எங்கிட்ட ஒரு துண்டு பீடி கூட இல் லேடா..எனக்கும் பீடியில்லாம ஒரே பைத்தியமா இருக்கு" என வாயைச் சப்புக்கொட்டிக்கொண்டான்.
'இந்த வீரய்யாவைத்தான் இன்னும் காணுேமே. ஏழு மணிக்கெல்லாம் வந்திருவேனு சொல்லிட்டு ஜில்லா வுக்குப் போனன்.இப்ப மணி எட்டாகுது."
'ஜில்லாப் பெரதிநிதி இருக்காரோ இல் லியோ தெரி யாது. எத்தின மணியா இருந்தாலும் அவரைக் கண்டு கதைச்சிட்டுத்தானே வரணும் .இது முக்கியமான விஷயம் இல் லியா?" என்ருன் இதுவரை நேரமும் மெளனமாக இருந்த இளைஞர்களில் ஒருவன்.
அப்போது மடுவத்தின் முன்பாக ரோட்டில் காரொன்று வரும் வெளிச்சம் தென்பட்டது.
"அடே.தொரவூட்டு கார் சத்தம் மாதிரி கேக்குது. நம்மளைக் கண்டா ஏதும் சந்தேகமா நெனப்பாரு; கீழே இறங்கி சுவருக்குப் பின்னுக்கு மறைஞ்சிக்குங்கடா" என செபமாலை உத்தரவிட்டான்.
எல்லோரும் கீழே குதித்துச் சுவரின் பின்னல் மறைந்து கொண்டனர்.துரையின் கார் மடுவத்தை நெருங்கியதும் ஒருகணம் நின்று, பின்பு அதே வேகத்துடன் புறப்பட்டுச் சென்றது.
இளைஞர்கள் மீண்டும் சுவரின் மேல் தாவி ஏறிக்கொண் டனர்.
** தொர படம் பாக்கவோ,கிளப்புக்கோ போயிட்டுப் போருரு. நம்மதான் தோட்டத்தவுட்டு வெரட்டுருங்க

Page 107
204 குருதிமலை
ளேன்னு கவலைப்பட்டுக்கிட்டு கெடக்குருேம்; தொர ஜாலியா சுத்திட்டுப் போருரு" என்ருன் செபமாலை சலிப்புடன்,
"ஆமாடா. அவருக்கென்ன.இந்தத் தோட்டம் இல் லாட்டி வேற தோட்டத்துக்கு தொரையாப் போவாரு. நம்மஞக்குத்தான் எந்த நாளும் கஷ்டம்" எனக் கூறினன் TITOLp.
கீழே ஒற்றையடிப் பாதையில் யாரோ வருவது நிலவு வெளிச்சத்தில் மங்கலாகத் தெரிந்தது.இளைஞர்கள் ஒரு கணம் தங்களது சம்பாஷணையை நிறுத்திக்கொண்டனர்.
வீரய்யா அந்த ஒற்றையடிப் பாதையிலிருந்து ஏறிக் கரத்த ருேட்டுக்கு வந்து மடுவத்திற்குள் நுழைந்தான்.
**போன வெசயம் எப்பு டி.சரி வந்துச்சா?ஜில்லா வுல என்ன சொன்னங்க?" என ஆவலுடன் வினவினுன் UnTip.
"இன்னும் ஒன்னும் சரியான முடிவு தெரியல்ல. தோட்டத்த கொலனியாக்குற விஷயமா யூனியனில இருந்து எதிர்ப்பு தெரிவிச்சு கடதாசி எழுதியிருக்காங்க. அதற்கு எந்தவித பதிலும் இன்னும் கெடைக்கலியாம். அது னல ஜில்லா பிரதிநிதியால எந்த முடிவுக்கும் வரமுடி யல்ல.மத்தியக் கமிட்டிய கேட்டுத்தான் சொல்லமுடியும் எங்கிருரு" என்ருன் வீரய்யா.
"மத்தியக் கமிட்டியில இருந்து பதில் வாறதுக்கு இடையில தோட்டமெல்லாம் அளந்து கொலனிக்குக் கொடுத்திடுவாங்க போல இருக்கு.அவ்வளவு சுறுக்கா காணி அளக்கிற வேல நடக்குது" எனப் படபடத்தான் Մո (Մ).
"ராமு.நாங்க இப்புடியே காலத்தைக் கடத்திக் கிட்டே போனு சரிவராது.இப்ப நான் ஒரு நல்ல திட்டத் தோடதான் வந்திருக்கேன்.அதை நாங்க ரொம்ப ரகசிய

குருதிமலை 205
W
மாத்தான் செய்யனும்; வெளியில மத்தவங்களுக்குத் தெரிய வந்திச்சின அது எல்லாத்துக்கும் ஆபத்தா முடி யும்" என்ருன் வீரய்யா மெல்லிய குரலில்.
“என்ன விரய்யா சொல்லுற..அப்புடி என்னு திட்டம் போட்டு வச்சிருக்கிற. சொல்லுறத கொஞ்சம் வெளக் கமா சொல்லேன்" எனக் கேட்டான் இளைஞர்களில் ஒருவன்.
“எல்லாரும் எங்கூட வாங்க;அப்புறம் எல்லாத்தையும் வெபரமா சொல்றேன்" எனக் கூறிய வீரய்யா,மடுவத்தை விட்டுப் புறப்பட்டான். இளைஞர்களும் அவனைப் பின் தொடர்ந்து சென்றனர்.
மடுவத்திற்கு அருகில் உள்ள மலையில் கடந்த இரண்டு நாட்களாக நில அளவைத் திணைக்களத்தினர் அளந்து கூனி அடித்திருந்த பகுதியை அவர்கள் அடைந்தனர். வீரப்யா முதலில் ஒர் கூனியைப் பிடுங்கி கையில் எடுத்தான்.
** என்ன வீரய்யா கூனியப் பிடுங்கிறே?" எனக் கேட்டான் ராமு. A
**காணியளக்கிறவுங்க அடிச்சிருக்கிற கூனியெல்லாம் பிடிங்கி வீசுங்க. மாயம் தெரியாம அழிச்சிப்புடுங்க.அப்பு றம் எப்புடித்தான் காணியைப் பிரிச்சிக் கொடுப்பாங்கனு பார்ப்போம்" வீரய்யாவின் குரல் ஆக்ரோஷமாக ஒலித்தது.
‘என்ன வீரய்யா யோசிக்காம செய்யுற;இன்னிக்குக் கூனியெல்லாம் பிடிங்கி வீசிட்டா, நாளைக்கு நம்மளைப் பொலிசுல புடிச்சி அடைச்சிட்டு, அப்புறம் வந்து புதுக் கூனி அடிப்பானுக" எனக் கூறினன் செபமாலை.
"இந்த விஷயத்துலதான் நாம கவனமா இருக் கோனும்;யாரு கூனியப் புடுங்கினங்கனு ஒருத்தருக்குமே தெரியவரக்கூடாது" என்ருன் வீரய்யா நிதானமாக,

Page 108
206 குருதிமலை
"ஆமா வீரய்யா, நீ சொல்லுறது சரிதான். இந்த நேரத்துல கூனி எல்லாத்தையும் புடிங்கி வீசிட்டா,பு டிங்கி வீசினது யாருன்னு சொல்லமுடியுமா? தோட்டத்து ஆளுங்கதான் புடிங்கி வீசிணுங்கன்னு எல்லாத்தையும் பொலிசில கொண்டுபோய் "ரிமான்ட்" பண்ணமுடியுமா?" எனக் கூறிஞன் ராமு அலட்சியமாக.
அப்போது அங்கிருந்த இளைஞர்களில் ஒருவன், ‘இன் னிக்கு நாமெல்லாம் பிடிங்கி வீசிட்டா,நாளைக்குக் காணி யளக்கிறவங்க வந்து திரும்ப கூனி அடிக்காமலா இருக்கப் போருங்க?" எனக் கேட்டான்.
"இனிமே காணி அளக்கிறவுங்கள தோட்டத்தில கால் வைக்க வுடுறது இல்ல" எனக் கூறினன் வீரய்யா. அவனது கூற்றில் உறுதி தொனித்தது.
"அது நம்மளால முடியுமா அண்ணே." தேகத்துடன் கேட்டான் செபமாலை.
எனச் சந்
"ஏன் முடியாது. நம்ம எல்லோருமே சேந்து ஒத்து மையா இருந்தா எதையும் சாதிக்கமுடியும். காணி அளக் கிறவங்க வாறப்போ எல்லோருமா சேந்து வந்து அவுங் கள தோட்டத்துக்குள்ள நுழையாம தடுப்போம்" என் ருன் வீரய்யா.
*காணியளக்கிறவங்க எந்த நேரத்தில வருவாங்க? எப்ப வருவாங்கனு நமக்குத் தெரியவா போவுது. நம்ப கிட்ட சொல்லிக்கிட்டா வாழுனுக?" எனக் கேட்டான் ராமு.
"அதுக்கும் ஒரு திட்டம் வச்சிருக்கேன்,காணியளக்கிற வங்க வாறப்போ, அவுங்களை யார் கண்டாலும் ஒடனே மடுவத்துக்கு வந்து பெரட்டு மணிய அடிக்கோனும். மணிச்சத்தம் கேட்டவொடன லயத்துல இருக்கிறவங்க எல்லாரும் ஓடிவந்து அவுங்களை காணி அளக்கவிடாம தடுக்கனும்" வீரய்யா இப்படிக் கூறியபோது நண்பர்

குருதிமலை 20 7
களது மனதிலும் அவன் கூறிய திட்டம் சரியானதாகவே Lull-gil.
**இது ஒரு நல்ல யோசனைதான். நாளைக்கி காலையில லயத்துல இருக்கிறவங்க எல்லாத்துக்கிட்டேயும் சொல் விடுவோம்" என்ருன் செபமாலை உற்சாகத்துடன்,
** இனிமே நாமெல்லாம் ரொம்ப துணிவோடதான் எல்லா வேலையும் செய்யனும்" எனக் கூறிய ராமு, "மொதல்ல எல்லாரும் இந்தக் கூனி எல்லாத்தையும் பிடுங்கி வீசுங்க" எனக் கூறிவிட்டு, அங்கிருந்த கூனிகளை ஒவ்வொன்முகப் பிடுங்கி எறிந்தான். நண்பர்கள் ஒவ்வொரு வராகக் கூனிகளைப் பிடுங்கி வீசத் தொடங்கினர். இப் போது அவர்களுடைய நெஞ்சில் எதற்குமே அஞ்சாத துணிவு துளிர்விடத் தொடங்கியது.
அத்தியாயம் முப்பத் தொன்று
பெரிய பங்களாவின் பக்கத்திலுள்ள மலையில் ஆண் களும் பெண்களுமாகப் பலர் கொழுந்தெடுத்துக்கொண்டி ருந்தார்கள்.வீரய்யா ஒருபுறமும் கறுப்பண்ணன் கங்காணி மறுபுறமும் வேலையைக் கவனித்துக்கொண்டிருந்தனர்.
இரவிரவாகக் கூனிகள் பிடுங்கப்பட்டுவிட்டதைக் கேள்விப்பட்டதும், கண்டக்டர் துரையின் பங்களாவுக்குச் சென்று அவரிடம் விஷயத்தைக் கூறினர். வீரய்யாவும் ராமுவும் சேர்ந்துதான் இந்த வேலையைச் செய்திருக்க வேண்டும் என்று தனக்கு எழுந்த சந்தேகத்தையும் அவர் துரையிடம் கூறத் தவறவில்லை.

Page 109
208 குருதிமலை
முதன்நாள் இரவு, தான் கிளப்புக்குச் சென்று திரும் பும் வேளையில் யாரோ நாலைந்து பேர் மடுவத்தில் இருந்த தும்,தன்னைக் கண்டு மறைந்துகொண்டதும் துரைக்கு நினை வில் வந்தது.
வீரய்யாவும் ராமுவும் சேர்ந்துதான் இந்த வேலை யைச் செய்திருக்கவேண்டுமென துரைக்கும் சந்தேகம் எழுந்தது.இப்படியான காரியத்தை வேறு எவரும் தோட் டத்தில் துணிந்து செய்யமாட்டார்கள் என்பதும் அவருக் கும் தெரியும்.
இந்த விஷயத்தில் தான் ஏதும் நடவடிக்கை எடுக்கா மல்விட்டால், கட்சி அமைப்பாளரின் சந்தேகத்துக்கு ஆளாகவேண்டிவரும் என அவரது உள்ளம் கூறியது. அவ ரது நண்பரான பக்கத்துத் தோட்டத் துரை, "தற்போ துள்ள சூழ்நிலையில் அரசாங்கத்தின் நடவடிக்கைகளுக்குச் சார்பாகவே கடமை புரிவதுதான் புத்திசாலித்தனமா னது" என அவருக்குப் புத்திமதி கூறியதும் அவரது நினை வில் வந்தது.
துரை, கண்டக்டரைத் தனது காரில் ஏற்றிக்கொண்டு மடுவத்தின் அருகே இருக்கும் மலைக்குச் சென்று கவனித் தார்;அதிகாலையில் சிறிது மழை பெய்திருந்ததால் கூனிகள் பிடுங்கப்பட்ட அடையாளங்கள் அழிந்துபோயிருந்தன. துரை காரைத் திருப்பிக்கொண்டு தொழிலாளர்கள் கொழுந்தெடுக்கும் மலையை வந்தடைந்தார்.காரை விட் டிறங்கியதும் ,கண்டக்டரிடம் வீரய்யாவை அருகில் வரும் படி அழைக்கச் சொல்லிப் பணித்தார். கண்டக்டர் அழைப் பதை அறிந்து வீரய்யா ஒன்றும் அறியாத பாவனையில் காரின் அருகே வந்தான்.
* யார் அந்தக் கூனியெல்லாம் பிடுங்கி வீசினது?" துரை விறைப்பான குரலில் கேட்டார்.
'எனக்குத் தெரியாதுங்க தொர, இன்னிக்குக் காலை யிலதான் நானும் அதைப்பத்திக் கேள்விப்பட்டேனுங்க."

குருதிமலை 209
கொழுந்தெடுப்பவர்கள் எல்லோரும் துரை, வீரய்யா வுடன் கண்டிப்பான குரலில் பேசுவதை அச்சத்துடன் பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.
"பொய் சொல்ல வேணும்; அது நீயெல்லாந்தான் சேந்து செஞ்சிருக்கவேணும்" என்ருர் துரை கோபத் துடன்,
"நான் நேத்து தோட்டத்துக்கு விருந்தாளியா போயி ருந்தேனுங்க.இன்னிக்கு காலையிலதாங்க தொர வந்தேன். தொர அநியாயமா என்னைய சொல்லுறீங்க" என் முன் வீரய்யா ஒன்றும் அறியாதவன் போல.
"எங்கே ஒன் கூட்டாளி ராமு.அவனுந்தானே சேந்து இந்த வேலை செஞ்சது?" Ꮠ
"அவன் இன்னிக்கு வேலைக்கு வரல்லீங்க, அவனுக்கு இந்த ரெண்டு நாளா சரியான வவுத்து வலிங்க.படுத்தி ருக்கானுங்க.." என்ருன் வீரய்யா பணிவான குரலில்,
*நீ மிச்சம் பொய் பேசுறது.இந்தக் கூனியெல்லாம் புடுங்கி வீசிறது மிச்சங் பெரிய குத்தம்; நீதானே இப்ப தோட்டத்தில தலைவரு. ஒன்னைத்தான் பொலீசில புடிச் சுக் கொடுக்கிறது" என்ருர் துரை மிகவும் கோபமாக,
*தோட்டத்தில தலைவரா இருந்தா...நான் செய்யாத குத்தத்துக்கு என்னைப் பொலிசுல புடிச்சுக்குடுக்க முடியுங் களா துரை" - வீரய்யா துரையைப் பார்த்துக் கேட்டான்.
அந்த வேளையில் மடுவத்தின் பக்கமிருந்து 'டாண். டாண்." என பிரட்டு மணியின்ஓசை பலமாக ஒலித்தது.
மறுகணம் வீரய்யா மலையிலே கொழுந்தெடுத்துக் கொண்டிருந்த தொழிலாளர்களைப் பார்த்து, ‘எல்லாரும் மடுவத்துக்கு வாங்க" எனப் பலமாகக் கூறிக்கொண்டே மடுவத்துக்கு ஓடினன்.

Page 110
210 குருதிமலை
மலையில் நின்ற தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் மந்தி ரத்தால் கட்டுண்டவர்கள் போன்று, வீரய்யாவின் சொல் லுக்குக் கீழ்ப்படிந்து தமது கொழுந்துக் கூடைகளுடன் மடுவத்தை நோக்கி விரைந்தனர்.
துரையும் கண்டக்டரும் திகைத்துப்போய் நின்றனர். "ஏய்.ஏய்.ஏன் எல்லாம் வேலை செய்யிறதை விட் டுட்டு எங்க ஒடுறது? நீங்க நெனைச் சபாட்டுக்கு இப்புடிச் செஞ்சா எல்லோருக்கும் நான் வேலை நிப்பாட்டிறது" துரை தன்னைச் சுதாகரித்துக்கொண்டு பெரிதாகக் கத்தி ஞர். ஆஞல்,எவருமே அதனைக் காதில் வாங்கிக்கொண்ட வர்களாகத் தெரியவில்லை. கோபத்தினுல் துரையின் உட லெல்லாம் நடுங்கியது.
ஆற்று வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து வந்ததுபோல நாலாபுறமும் இருந்து தொழிலாளர்களும் முதியவர்களும் சிறியவர்களும் பெண்களும் மடுவத்தை நோக்கி விரைந்து வந்தனர்.சில நிமிடங்களில் மடுவத்தின் முன்னல் மக்கள் சமுத்திரம் போலக் கூடிவிட்டனர். அதைப் பார்த்த போது வீரய்யாவின் உள்ளம் மகிழ்ச்சியினுல் துள்ளியது. தொழிலாளர்கள் தனக்கு ஒத்துழைப்புத் தருவதற்கு இப் போது தயாராகிவிட்டார்கள் என்பதை அவன் புரிந்து கொண்டான். அவர்களிடையே இருந்த பய உணர்ச்சி யெல்லாம் மறைந்து இப்போது எதற்கும் துணிந்தவர் களாக மாறிவிட்டதை வீரய்யா கண்டுகொண்டான்.
தூரத்திலே ஸ்டோர்ப் பக்கமாக நில அளவையாள ரின் ஜீப் வந்துகொண்டிருப்பதைக் கண்டதும், செபமாலை பிரட்டு மணியை அடித்து ஓசை எழுப்பியிருந்தான். ஜீப் வண்டி மடுவத்துக்கு வந்து சேருவதற்கு முன்னரே இவ் வளவு தொகையான மக்கள் அங்கு வந்து சேருவார்கள் என்பதை அவன் எதிர்பார்க்கவேயில்லை.
வேகமாக வந்துகொண்டிருந்த ஜீப், மடுவத்தின் ஒர மாகப் பாதையை மறைத்துக்கொண்டிருந்த சனங்களைக்

குருதிமலை 21
கண்டதும் "பிரேக்" போட்டு நிறுத்தப்பட்டது.அதில் இருந் தவர்கள் திகைப்புடன் சனக் கூட்டத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தனர்.
அப்போது துரையும் கண்டக்டரும் காரில் அந்த இடத்துக்கு வந்துசேர்ந்தனர்.
டிரைவர் ஜீப் வண்டியின் "ஹோணை’ப் பலமாக அழுத்தினன். எவருமே தாங்கள் நின்ற இடத்தைவிட்டு அசையவில்லை.
வீரப்யா முன்னுல் சென்று ஜீப்பில் உட்கார்ந்திருக்கும் உத்தியோகத்தர்களைப் பார்த்து, "நாங்க இனிமே ஒங்களை காணியளக்க விடமாட்டோம்;தயவுசெஞ்சு நீங்கெல்லாம் திரும்பிப் போங்க" எனக் கூறினன்.
துரையும் கண்டக்டரும் காரிலிருந்து இறங்கி ஜீப் நிற் கும் இடத்திற்கு வந்தனர்.
ஜீப்பில் இருந்த ஒருவர். "இவர்கள் எல்லோரையும் எங்களுக்கு வழிவிட்டு விலகச் சொல்லுங்கள். நாங்கள் எங் களது கடமையைச் செய்யவேண்டும்" எனத் துரையிடம் ஆங்கிலத்தில் கூறினர்.
அதைக் கேட்ட துரை, வீரய்யாவின் பக்கம் திரும்பி, "நீங்க இவங்களை எல்லாம் தடுக்கவேணும். அவுங்க வேலை யைச் செய்யட்டும்; கொழப்பம் பண்ணுதீங்க" எனக் கோபத்துடன் கூறினர்.
"நாங்க அவங்களை காணியளக்கவிடமாட்டோம்" எனக் கூறினன் அப்போதுதான் அவ்விடம் வந்துசேர்ந்த թո (լք.
"இப்புடி நீயெல்லாம் கொழப்பம் பண்ணின நான் பொலீசுக்குச் சொல்லி, ஒங்களை எல்லாம் "ரிமாண்ட்" பண் ணுறது" என்ருர் துரை சிடுசிடுப்புடன்.
"ஆமாந் தொர. அப்புடிச் செய்யுங்க. ஒங்களுக்கு முடிஞ்சா தோட்டத்துல இருக்கிற எல்லாரையும்

Page 111
212 குருதிமலை
கொண்டுபோய் "ரிமாண்ட்" பண்ணுங்க" என்ருன் 6 Tuiù unr.
" "எல்லாரையும் பொலிசுல அடைச்சிட்டு வேணு முன்னு இவங்க வந்து காணி அளக்கட்டும்" எனக் கூறி ணுன் பக்கத்தில் நின்ற செபமாலை.
* கடைசியா நான் கேக்கிறது.நீ எல்லாம் இந்த எடத்தைவுட்டிட்டு போறதா இல்லையா?" எனத் துரை அதட்டிக் கேட்டார்.
‘முடியாது’ என்ற பாவனையில் வீரய்யா தலையசைத் தான்.அங்கு நின்ற எல்லோரும் ஒரே குரலில் "நாங்கள் காணியளக்க விடமாட்டோம்" என முழங்கினர். துரைக்கு ஒரே அதிர்ச்சியாக இருந்தது. அப்போது ஜிப்பில் உட்கார்ந்திருந்த ஓர் உத்தியோ கத்தர், 'இவர்களோடு கதைப்பதில் பிரயோசனம் இல்லை.நாங்கள் திரும்பிச் செல்கிருேம்.மீண்டும் சில நாட்களில் வேண்டிய ஏற்பாடுகளுடன் வருகிருேம்" எனக் கூறினர்.
சாரதி ஜீப்பை பின்பக்கமாக ரிவேஸில் செலுத்தினன்.
துரை கோபத்துடன் சென்று காரில் ஏறி பலமாகக் கதவைச் சாத்திவிட்டு அங்கிருந்து புறப்பட்டார்.
எல்லாவற்றையும் இதுவரை நேரமும் மெளனமாக நின்று கவனித்துக்கொண்டிருந்த கண்டக்டர், "இவர்க ளுக்கு இவ்வளவு துணிவு ஏற்பட்டுவிட்டதா? இன்றே கட்சி அமைப்பாளரிடம் சென்று நடந்தது எல்லாவற்றை யும் கூறி, இவர்களை மட்டந்தட்டுவதற்கு ஏதாவது ஏற் பாடு செய்யவேண்டும்" என்ற எண்ணத்துடன் அவ் விடத்தைவிட்டு அகன்ருர்.

குருதிமலை 413
அத்தியாயம் முப்பத்திரண்டு
1ண்டா முதலாளியின் வீட்டில் அன்று ஒரு கூட்
டம் நடைபெறுவதற்கு ஏற்பாடாகியிருந்தது. முதலாளி தான் கூட்டத்தை ஒழுங்கு செய்திருந்தார். அரசாங்கத் தினுல் இனமாக வழங்கப்படவிருக்கும் காணிக்கு மனுப் போட்டவர்கள் எல்லோரும் கூட்டத்துக்குத் தவருது சமு கம் அளிக்கும்படி அவர் அறிவித்தல் கொடுத்திருந்தார். கூட்டம் மாலை ஆறு மணிக்கு ஆரம்பிக்கப்படும் என ஒழுங்கு செய்யப்பட்டிருந்தபோதிலும், குறிப்பிட்ட நேரத் திற்கு முன்பாகவே பலர் முதலாளியின் வீட்டில் வந்து கூடிவிட்டனர். சுமணபாலாவும், பியசேனவும் குறிப் பிட்ட நேரத்தில் அங்கு வந்து சேர்ந்தனர்.
வயலில் நெற்பயிர்களை பூச்சிகள் தாக்கியிருந்ததால், கிராம சேவகர் அவற்றிற்கு தொழிலாளர்களைக்கொண்டு மருந்து அடித்துவிட்டு, நாட்டிலிருக்கும் தனது வீட்டிற் குச் சென்று மனுப்பத்திரங்களின் பிரதிகளை எடுத்துக் கொண்டு அவசர அவசரமாகக் கூட்டம் நடக்கும் இடத் திற்கு வந்தார்.
'வாருங்கள் ஜி. எஸ். மாத்தியா. உங்களது வர வைத்தான் எதிர்பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிருேம்" எனக் கூறி பண்டா முதலாளி அவரை வரவேற்று அங்கிருந்த கதிரையொன்றில் அமரும்படி கூறினர்.

Page 112
214 குருதிமலை
‘எப்படி எல்லாரும் வந்துவிட்டார்களா?" என க் கேட்டபடி அங்கிருந்தவர்களை ஒரு தடவை நோட்டம் விட்டார் கிராமசேவகர்.
* மனு அனுப்பியவர்களில் ஒரு சில பெண்கள் வர வில்லை. ஆணுலும் அவர்களது சார்பில் அவர்களது குடும் பத்திலிருந்து வேறு ஆட்கள் வந்திருக்கின்றனர்."
'அப்படியானல் நாம் கூட்டத்தை ஆரம்பிக்கலாம்" என்ருர் கிராமசேவகர்.
'நாம் இந்தக் கூட்டத்தை ஒழுங்கு செய்வதற்கு முக் கிய காரணம் என்னவென்முல், அரசாங்கத்திற்கு நாங் கள் மனு அனுப்பியிருந்தபோதிலும் நமக்குக் காணிகிடைப் பதில் சில பிரச்சினைகள் ஏற்பட்டிருக்கின்றன. இது விஷய மாக உங்களிடம் கதைத்து உங்களது அபிப்பிராயத்தை அறிந்துகொள்ள விரும்புகின்ருேம்.'
பண்டா முதலாளி இப்படிக் கூறியதும் கூட்டத்தில் சலசலப்பு ஏற்பட்டது.
"அப்படி என்ன பிரச்சினைதான் இப்பொழுது ஏற் பட்டு இருக்கின்றது?" கூட்டத்திலிருந்து ஒரு குரல் எழுந் ჭნჭნl.
'அதாவது, மேலிடத்தில் எவ்வித பிரச்சினையும் ஏற் படவில்லை. அவர்கள் எமக்குக் காணி தருவதற்கு ஏற்ற முயற்சிகள் எடுத்துக்கொண்டு தான் இருக்கின்ருர்கள். ஆனல் தோட்டத் தொழிலாளர்கள்தான் அதற்குத்தடை யாக இருக்கின் ருர்கள்" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
"ஆமாம்; நில அளவையாளர் அடித்து வைத்த கூனி களையெல்லாம் அவர்கள் பிடுங்கி வீசிவிட்டார்களாம். நேற்று காணியளப்பதற்கு உத்தியோகத்தர்கள் வந்த போது கூட தொழிலாளர்கள் எல்லோருமாகச் சேர்ந்து அவர்களைத் தடுத்துவிட்டார்களாம்" என்ருன் முன் பகுதியில் நின்ற பொடிசிங்கோ.

குருதிமலை 215
** தோட்டத் தொழிலாளர்கள் தோட்டத்தை விட்டுப் போவதில்லை என்ற தீர்மானத்தில் இருக்கின்றர்கள். நாம் இந்த விஷயத்தில் எவ்வித நடவடிக்கையும் எடுக்காமல் இருந்தால் எமக்குக் காணி கிடைப்பது சந்தேகந்தான்" என்ருர் கிராமசேவகர்.
"நாங்கள் அதற்கு என்ன செய்யமுடியும்? அரசாங்கம் அல்லவா அதற்கு நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டும்" என் முன் பொடிசிங்கோவின் அருகில் நின்றவன்.
"எல்லாவற்றிற்கும் நாம் அரசாங்கத்தையே எதிர் பார்த்துக்கொண்டிருக்க முடியாது. இவ்வளவு நாளாகக் கஷ்டப்பட்டுக்கொண்டிருந்த எங்களுக்கு இப்போதுதான் காணி கிடைக்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்திருக்கிறது. அத னைத் தடுப்பவர்களை நாம் சும்மா விட்டுவைக்கக்கூடாது" என்ருன் அருகில் இருந்தவர்களில் ஒருவன்.
"நீங்கள் தோட்டத்தொழிலாளர்களைப் பற்றித் தவரு கப் புரிந்திருக்கிறீர்கள். எமக்குக் காணி கிடைப்பதைத் தடுப்பது அவர்களது நோக்கமல்ல. தங்களைத் தோட்டத்தி லிருந்து வெளியேற்றவேண்டாமென்றுதான் அவர்கள் போராடுகின்றனர்" என்ருன் இதுவரை நேரமும் மெளன மாக நின்ற சுமணபால.
‘'நீ முட்டாள்தனமாய் பேசுகிருய். உனக்கு அனுப வம் போதாது. எமக்குக் காணி கிடைப்பதைத் தடுப்பது அவர்களது நோக்கம் இல்லையென்றல் அவர்கள் ஏன் கூனி களைப் பிடுங்கி வீச வேண்டும்?. காணியளப்பவர்களை ஏன் தடுக்கவேண்டும்?." என்றர் பண்டா முதலாளி பட படப்புடன்.
அப்போது சுமணபாலாவின் அருகே நின்ற பியசே கூறினன்:- *
"நீங்கள் கோபத்தில் உண்மை நிலையைப் புரிந்து கொள்ள முடியாமல் இருக்கின்றீர்கள். ஆண்டாண்டுகால

Page 113
216 Հ குருதிமலை
மாக எங்களோடு ஒற்றுமையாக வாழ்ந்த தொழிலா ளர்கள், இப்போது எங்களுக்குக் காணி கிடைப்பதற்கு ஒருபோதும் தடையாக இருக்கமாட்டார்கள். தங்களைத் தோட்டத்தைவிட்டு வெளியேற்றுவதற்கு எதிர்ப்பைத் தெரிவிப்பதற்காகவே அவர்கள் அப்படிக் கூனிகளைப் பிடுங்கி வீசினர்கள். அதனை நீங்கள் தவருகப் புரிந்து கொண்டிருக்கிறீர்கள்' அவனது குரல் கணிரென ஒலித் 占gi。
"தோட்டத்தொழிலாளர்கள் என்ன நோக்கத்தோடு கூனிகளைப் பிடுங்கினர்கள் என்பதைப்பற்றி எங்களுக்குக் கவலையில்லை. ஆனல் அவர்கள் அப்படிச் செய்வதால் எங் களுக்குக் காணி கிடைக்காமல் போய்விடுமல்லவா?" என் முன் பொடிசிங்கோ பலமாக,
"இது எங்களுடைய நாடு. நாமெல்லாம் மதிப்பிற் குரிய பிரஜைகள். எங்களுக்குக் கிடைக்கப்போகும் சலு கைகளுக்கு யார் தடையாக இருந்தாலும் நாம் இலேசில் விட்டுவிடக் கூடாது" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
"இது நமது நாடுதான். அதை நான் மறுக்கவில்லை. ஆனலும் காடாகக் கிடந்த மலைகளை வெட்டி, வளம் படுத்தி தேயிலைச் செடிகளை நாட்டி வளர்த்தெடுத்தவர் கள் அந்தத் தோட்டத் தொழிலாளர்கள்தான். அவர் களுக்கும் இந்த மண்ணிலே பற்று இருக்கத்தான் செய் யும். அவர்களை விரட்டிவிட்டுத்தான் நாம் காணி பெற் றுக்கொள்ளவேண்டுமா?" எனக் கேட்டுவிட்டு எல்லோரை யும் ஒரு கணம் பார்த்தான் சுமணபால.
*சுமணபாலா சொல்வதிலும் நியாயம் இருக்கத்தான் செய்கிறது" என்ருர் இதுவரை நேரமும் அமைதியாக நின்று அங்கு நடந்த சம்பாஷணைகளைக் கேட்டுக்கொண்டி ருந்த முதியான்சே,
"தோட்டத் தொழிலாளர்கள் இந்த நாட்டுக்கு கூலி களாகத்தானே கொண்டுவரப்பட்டார்கள். ஊதியம் பெற்

குருதிமலை 217
றுக்கொண்டுதானே அவர்கள் வேலை செய்தார்கள். எப் படி அவர்கள் உரிமைகொண்டாடமுடியும்? இது அநியாய மாகவல்லவா இருக்கிறது" எனப் படபடத்தான் அங்கு நின்ற வேருெருவன்.
‘அவர்கள் இந்த நாட்டுக்கு கூலிகளாக வந்திராவிட் டால் இந்தத் தேயிலைச் செடிகளையே நாம் இங்கு பார்க்க முடியாது. நூறு வருடங்களுக்கு மே லா. க த் தமது உழைப்பை அர்ப்பணித்து, இந்தத் தேயிலைச் செடிகளை வளர்த்தெடுத்த தொழிலாளர்களை இன்னும் நாம் கூலிகள் என்று உதாசீனப்படுத்துவதுதான் மிகப்பெரிய அநியா யம்'என்ருன் பியசேன.
‘எங்களது மூதாதையர்களிடமிருந்து வெள்ளையர் கள் பிடுங்கிக்கொண்ட காணியை இப்போது அரசாங் கம் எமக்குத் திருப்பி அளிக்க முன்வந்துள்ளது. அதனைத் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் தடுப்பதில் எவ்வித நியாய மும் இல்லை. இந்தக்கொடுமையை நாம் கண்ணுல் பார்த் துக்கொண்டிருக்கமுடியாது" எனக் கூறினன் பொடி சிங்கோ. அவனது முகத்தில் கோபம் தெறித்தது.
'நமது காணியில், நா ட் டு உரிமையே இல்லாத தோட்டத் தொழிலாளர்கள் குடியிருக்கிறது மல்லாமல் அடாத்தான முறையில் நடக்கவும் தொடங்கிவிட்டார் கள். இதனைப் பார்த்துக்கொண்டு இருக்க நாம் என்ன கோழைகளா..?" மூலையில் நின்ற இளைஞன் கூறினன். அவனது உடல் உணர்ச்சிவசத்தால் நடுங்கியது,
'நீங்கள் எல்லோரும் ஆத்திரத்தில் அறிவை இழக்கின் நீர்கள். சில அரசியல்வாதிகள் தமது செல்வாக்கை அதி கரித்துக்கொள்வதற்காக, பிழையான வழியில் முயற்சி செய்கின்றர்கள். எங்களுக்கு வாக்குரிமை இருப்பதனல் அடுத்த தேர்தலிலும் தமது பதவியைக் காப்பாற்றும் எண் ணத்துடன் எமக்கு சலுகைகள் செய்ய முனைகிருர்கள். நமக்கு இருப்பதுபோல் தொழிலாளர்கள் எல்லோருக்கும் வாக்குரிமை இருந்தால், ஒருபோதும் அவர்களை தோட்

Page 114
218 குருதிமலை
டத்தைவிட்டு விரட்டவேமாட்டார்கள், அவர்களுக்கும் ஏதாவது சலுகை செய்ய முயற்சிப்பார்கள்" என்ருர் முதி யான்சே,
** தோட்டத் தொழிலாளர்களை வெளியேற்றுவது உங்களுக்கு விருப்பமில்லையென்ருல் நீங்கள் ஏன் காணிக்கு மனுக்கொடுத்தீர்கள்?" என்ருர் கிராமசேவகர்.
** தோட்டத் தொழிலாளர்களை விரட்டிவிட்டுத்தான் காணி தரவேண்டுமா? தரிசாகக் கிடக்கும் காணியை நமக் குத் தரலாமே" என்ருன் பியசேன.
"இவன் எப்பொழுதும் தோட்டத் தொழிலாளர். களின் சார்பாகவே பேசுகிருன். இவன் நமது ஆளாக இருந்துங்கூட, இவனுக்கு இனப்பற்றுக் கொஞ்சங்கூட இல்லை. இவன் நமது சமுதாயத்தைக் காட்டிக்கொடுக்கும் கோடரிக்காம்பாக மாறினுலும் மாறிவிடுவான்' எனக் கூறிவிட்டு பண்டா முதலாளி தனது பற்களைக் கடித்துக் Gosinrør intrř.
"முதலாளி. அவன் அப்படித்தான் கதைப்பான் அவன் அப்படிக் கதைப்பதற்கு வேறு ஏதாவது சொந்தக் காரணம் இருக்கலாம் அல்லவா?" எனக் கிண்டலாகக் கூறிவிட்டுச் சிரித்தான் பொடிசிங்கோ.
"ஆமாம் தோட்டத்தொழிலாளர்கள் போய்விட்டால் அவனுக்கும் சில பாதிப்புகள் ஏற்படலாமல்லவா..? எனக் கூறினன் பொடிசிங்கோவின் அருகில் நின்றவன்.
"எல்லோரும் 'கொல்'லெனச் சிரித்தனர். "அவன் நியாயத்தைக் கூறும்போது, அதனை ஏற்றுக் கொள்ளும் அறிவு உங்களுக்கு இல்லை; குதர்க்கம் பேசத் தான் உங்களுக்கு நன்ருகத் தெரியும்" எனப் படபடப் புடன் கூறினர் முதியான்சே,
"நாங்கள் ஒன்றும் குதர்க்கம் பேசவில்லை. நாங்கள் எல்லோரும் ஒருமுகமாக நிற்கும்போது நீங்கள் தான் குறுக்கே இழுக்கின்றீர்கள்' என்ருர் கிராமசேவகர்.

குருதிமலை 219
**நாங்கள் ஒன்றும் உங்களுக்குக் குறுக்கே நிற்கவில்லை, நியாயத்தைத்தான் கூறினேம்" என்ருன் சுமணபாலா,
"அப்போ நாங்கள் எல்லோரும் நியாயமற்றவர்கள் என்ரு சொல்லுகின்ருய்? உங்களைப்போன்று எமது சமுதா யத்துக்கு மாருக நடக்கும் புல்லுருவிகளல்ல நாங்கள். நீங் கள் பேசுவதை நாங்கள் ஏற்கத் தயாராகவும் இல்லை" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
"நீங்கள் என்ன அநியாயத்தையாவது செய்யுங்கள். அதற்கு நாங்கள் உடந்தையாக இருக்கமாட்டோம். இங்கு இனி நாங்கள் நிற்கவும் விரும்பவில்லை" எனக் கூறிய பிய சேன, விருட்டென அவ்விடத்தை விட்டு வெளியேறினன். அவனைத் தொடர்ந்து சுமணபாலாவும் வெளியே சென் முன்.
**அவர்கள் போனல் போகட்டும். நாம் எப்படியும் தோட்டத் தொழிலாளர்களை விரட்டியேதிரவேண்டும்’ என்ருன் பொடிசிங்கோ.
** தோட்டத் தொழிலாளர்களோடு போராடி ஏதா வது குழப்ப நிலை ஏற்பட்டுவிட்டால் பின்பு என்ன நடக் குமோ சொல்லமுடியாது. சில வேளை அரசாங்கம் காணி கொடுப்பதை நிறுத்தினுலும் நிறுத்திவிடவுங்கூடும்"என யோசனையுடன் கூறினர் முதியான்சே.
"நீங்கள் இப்படிப் பயந்து நடுங்கினல் நாமெல்லாம் என்ன செய்வது? நீங்களும் வேண்டுமானல் அவர்களைப் போல் ஒதுங்குங்கள். நாங்கள் போட்ட திட்டத்தை நிறை வேற்றியே தீருவோம்" என்ருர் கிராமசேவகர்.
இப்போது முதியான்சேயும் அவ்விடத்தில் நிற்க விரும் பாதவராக வெளியே சென்ருர்,
அங்குவந்து இருந்தவர்கள் எல்லோரும் தங்களது திட் டத்தை எப்படி நிறைவேற்றவேண்டும் என்பதை வெகு நேரமாகக் கலந்தாலோசித்துவிட்டு, அவ்விடத்தைவிட்டு அகன்றனர்.

Page 115
220 குருதிமலை
அத்தியாயம் முப்பத்துமூன்று
விழுக்கற்பாறை லயத்தின் பக்கமாக உள்ள மலையில் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் கொழுந்தெடுத்துக் கொண் டிருந்தனர். சிறிது நேரத்தில் கிராமத்திலுள்ளவர்களில் பலர் ஆண்களும், பெண்களுமாகப் பெருங் கூட்டமாகத் தொழிலாளர்கள் கொழுந்தெடுத்துக் கொண்டிருக்கும் மலையை வந்தடைந்தனர்.
களவாகக் கொழுந்தெடுப்பதற்கு எதிராக எவரும் எவ்வித நடவடிக்கைகளும் எடுக்காததினுல் கிராமத்தவர் களுக்கு இப்போது துணிவு அதிகரித்திருந்தது ; அவர்கள் தோட்டத்தின் உள்ளே அதிக தூரம் வந்து கொழுந்துபறிக் கத் தொடங்கியிருந்தனர்.
நாட்டிலிருந்து வந்தவர்கள் எல்லோரும் மலையின் மறுபக்கத்திலிருந்து விரைவாகக் கொழுந்து பறிக்கத் தொடங்கினர். அப்படி அவர்கள் கொழுந்தெடுப்பதைப் பார்த்ததும் வீரய்யாவின் உள்ளம் கொதித்தது. கடந்த ஒரு கிழமையாகத் தோட்டத்துக் கொழுந்துகளை அவர்கள் களவாடி வருகிருர்கள். வீரய்யா அதைப்பற்றி ஆரம்பத்தி லேயே துரையிடம் முறையிட்டிருந்தான். துரை அது விஷயமாக மேலிடத்துக்கு அறிவித்தல் கொடுக்கப் போவ தாகக் கூறியிருந்தார். அவர் அறிவித்தல் கொடுத்தாரா இல்லையா என்பது வீரய்யாவுக்குச் சந்தேகமாக இருந் தது.

குருதிமலை 22星
தோட்டத்துக் கொழுந்தைக் கிராமத்தவர்கள் வந்து எடுப்பதால், தோட்டத்தில் உள்ளவர்களுக்கு வேலை கிடைப்பது அரிதாகிவிடும். இப்போது நடந்துகொண்டி ருக்கும் விதத்தைப் பார்த்தால் வாரத்தில் இரண்டு மூன்று நாட்கள் கூட தோட்டத்தில் வேலை கிடைக்குமா என்பது வீரப்யாவுக்குச் சந்தேகமாக இருந்தது. தொழிலாளர்களை எப்படியாவது தோட்டத்தைவிட்டுத் துரத்திவிடவேண்டு மென்ற நோக்கத்துடனேயே கிராமத்தில் உள்ளவர்கள் செயலாற்றுகிருர்கள் என்பதை வீரய்யா புரிந்துகொண் டான்.மலையில் எதிர்ப்புறமாக வேகமாகக் கொழுந்தெடுத் துக்கொண்டிருந்தவர்கள், இப்போது தோட்டத் தொழி லாளர்கள் கொழுந்தெடுக்கும் பக்கத்தை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தனர்.
"ஏய் கங்காணி, நீயெல்லாம் இந்த மலையில கொழுந் தெடுக்க வேணும். நாங்க எடுக்கவேணும். எல்லாம் லயத் துக்கு ஓடிப்போ.." எதிர்ப்புறத்திலிருந்து பொடிசிங்கோ வீரய்யாவைப் பார்த்துப் பலமாகக் கூறினன்.
*நாங்க தோட்டத்து வேலய செய்யுருேம். ஒங்களப் போல கள்ளக் கொழுந்து எடுக்கல்ல. நீங்க எல்லாருந் தான் வூட்டுக்குப் போகணும்" என்ருன் வீரய்யா பொடி சிங்கோவைப் பார்த்து.
*என்ன கங்காணி, எங்களைப் பாத்தா க ள் ள க் கொழுந்து எடுக்குருேமுனு சொல்றது? நாங்க என்ன கள வானியா? இந்தக் காணியெல்லாங் நமக்குக் கொடுக்கப் போறதுதானே; அதனலைதான் நாங்க வந்து கொழுந் தெடுக்கிறது."
"சட்டப்படி இன்னும் ஒங்களுக்கு காணி ஒண்ணும்
குடுக்கல. அதுக்கு முந்தி நீங்க வந்து இப்புடிக் கொழுந் தெடுக்கிறது சரியில்ல" என வீரய்யா கூறினன்.

Page 116
222 குருதிமலை
"எங்களுக்கு காணி கொடுக்கவிடாம நீங்கதான் தடுக் கிறது. அதுணுலதான் நாங்க இப்புடி வந்து கொழுந்தெடுக் கிறது" என்ருன் பொடிசிங்கோ விறைப்பான குரலில்.
'நீங்கள் எங்களைத் தவழு நெனச்சிக்கிட்டீங்க. நாங்க ஒங்களுக்கு காணி ஒன்னும் கொடுக்க வேணுமுனு சொல் லல்ல. நெலம் இல்லாத ஆளுகளுக்கு காணி கொடுக்கத் தான் வேணும்- ஒங்களுக்கெல்லாம் காணி கொடுக்கத் தான் வேணும். ஆன, எங்களை இந்தத்தோட்டத்தவுட்டு போகச் சொல்லவேணுமுணுதான் நாங்க சொல்லுருேம்" என்ருன் வீரய்யா அடக்கமாக.
"ஒங்களை வேறதோட்டத்துக்குப் போகச் சொல்லுறது தானே. இது எங்களுக்குக் கொடுக்கிற தோட்டம். நீங்க எல்லாங் சுறுக்கா போயிடனும்" என்முன் பொடிசிங் கோவுக்குப் பக்கத்தில் நின்றவன்.
"நாங்க இந்த தோட்டத்தில பரம்பரையா இருக் கிருேம். இந்தத் தோட்டத்தவுட்டு நாங்க போகமாட் டோம். நீங்கதான் இப்ப கள்ளக்கொழுந்து எடுக்கிறத வுட்டிட்டு சுறுக்கா இந்த இடத்தை விட்டுப் போயிட னும்" என்ருன் தூரத்தில் கொழுந்தெடுத்துக் கொண்டி ருந்த ராமு.
அதைக் கேட்டதும் பொடிசிங்கோவின் கோபம் அதிக மாகியது.
"ஏய், என்னடா நீ மிச்சங் பேசறது. பேசாம லயத் துக்குப் போடா” எனக் கத்தினன் பொடிசிங்கோ.
‘எங்களை போகச் சொல்லுறதுக்கு நீ யாருடா?? எனப் பலமாகக் கத்தியபடி பொடிசிங்கோவின் பக்கம் பாய்ந்தான் ராமு.
வீரய்யா பாய்ந்து சென்று ராமுவைக் கட்டிப் பிடித்து இழுத்தான்; ‘என்ன ராமு, அவசரப்பட்டு சண் டைக்குப் போறே, நம்ப நெலமைய யோசிக்க வேணுமா"

குருதிமலை 223
கொஞ்சம் நெதானமா இரு" என அவனைச் சாந்தப்படுத் தினன்.
"அட பலப்பாங்கோ மூ அபிட்ட காண்ட எனவா. அபித் நிக்காங் இண்ட பே-எண்ட அபித் காமு." பொடி சிங்கோ ஆத்திரத்தில் அலறிஞன்.
மறு கணம் நாட்டிலிருந்து வந்தவர்கள் தோட்டத் தொழிலாளர்களைத் தாக்கத் தொடங்கினர். கையிலிருந்த ஆயுதங்களாலும், கற்களாலும் மூர்க்கத்தனமாகத் தாக்கி னர். தொழிலாளர்களும் அவர்களை எதிர்க்கத் தொடங்கி னர்.
* டேய், டேய். ஒருத்தரும் நாட்டாளுங்களோட சண்டைக்கி போகாதீங்க. எல்லாரும் லய த் துக் குப் போங்க" எனப் பலமாகக் கத்தினுன் வீரய்யா.
வீரய்யா இப்படிக் கூறியதும் தொழிலாளர்கள் தங்க ளைக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டனர். காரணமில்லாமல் அவன் இப்படிக் கூறமாட்டான் என்பது அவர்களுக்கு நன்கு தெரியும். அவர்கள் வீரய்யாவின் சொல்லுக்குக் கட்டுப்பட்டு லயத்துக்கு விரைந்தனர். தொழிலாளர்கள் லயத்துக்குத் திரும்புவதைக் கண்டதும் கிராமத்தவர்கள் தமது தாக்குதல்களை நிறுத்திக் கொண்டனர்.
அந்தச் சொற்ப நேரத்தில் தொழிலாளர்களில் நான் கைந்து பேருக்கு சிறிய காயங்கள் ஏற்பட்டுவிட்டன. அவர் களை ஆஸ்பத்திரிக்கு அனுப்ப வழி செய்துவிட்டு வீரய்யா துரையின் பங்களாவை நோக்கி விரைந்தான்.
தோட்டத் தொழிலாளர்களைத் தான் லயத்துக்குப் போகும்படி கூறியிருக்காவிட்டால் பெரிய பயங்கரம் நிகழ்ந்திருக்கும் என்பதை அவன் எண்ணிப் பார்த்தான். இரு பகுதியினரும் போராடிப் பலத்த காயங்கள் ஏற் பட்டு கொலைகூட விழுந்திருக்கலாம். நல்ல வேளையாக அப்படி அசம்பாவிதங்கள் ஏதும் நடக்கவில்லையென நினைத்து வீரய்யா மனதைத் தேற்றிக்கொண்டான்.

Page 117
224 குருதிமலை
உண்மையில் நாட்டு மக்களுக்கு காணி கொடுக்கப்பட வேண்டும் என்பதை அவன் மனப்பூர்வமாக ஆதரித்தான். அவர்களோடு தோட்டத்து மக்கள் அன்புடனும், அந் நியோன்னியமாகவும் இதுவரை காலமும் இருந்ததைப் போலவே இனிமேலும் இருக்கவேண்டும் என்பதையே அவன் விரும்பினன். நாட்டு மக்கள் தங்களைத் தவருகப் புரிந்துகொண்டு சண்டைக்கு வந்தது அவனது மனதை மிகவும் வேதனையடையச் செய்தது. ܫ
வீரய்யா, துரை பங்களாவை அடைந்தபோது துரை எங்கேயோ போவதற்குப் புறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
** தொர, நம்ம ஆளுங்க கொழுந்து எடுத்துக்கொண். டிருந்த நேரத்தில அந்த நாட்டாளுங்க. வந்து அடிச்சி வெரட்டிப்புட்டாங்க. நாலைஞ்சு பேருக்கு சரயான காய முங்க; நாட்டாளுங்க கள்ளக் கொழுந்தெடுக்கிறதைப் பத்தி முந்தியே தொரகிட்ட சொல்லியிருக்கேன். தொரை இதப்பத்தி கொஞ்சங்கூட கவனிக்காம இருக்கிற்ங்க. அத னல இப்ப பெரிய கரச்சல்தான் வரப்போகுது’ எனக் கூறி ஞன் வீரய்யா.
"ஓ அதிங் நான் அரசாங்கத்துக்கு எழுதிப் போட்டி ருக்கு, அவங்கதான் அதிக்கி நடவடிக்கை எடுக்கவேணும் ச நா ஒன்னும் செய்ய முடியாது. ஒங்களையெல்லாங் , தோட் டத்தைவுட்டு போக சொன்னப் பிறகு, நீங்க எல்லாங் இருக்கிறதினுலதான் இப்புடிக் கரச்சல் வாறது" எனக் கோபத்துடன் சீறிஞர் துரை. * g
“என்னங்க தொர, நம்ம ஆளுங்களுக்கெல்லாம் நாட் டாளுங்க அடிச்சிப்புட்டாங்கண்ணு சொல்லவந்தா, எங் களை தோட்டத்தவுட்டு ஏன் போகல்லேன்னு கேக்கிறீங்க. இது நாயமுங்களா?"
'சரி சரி, நாங் இதுபத்தி அரசாங்கத்துக்கு கடதாசி எழுதி, பொலீசுக்கும் சொல்லுறது. நீங்க எல்லாங் லயத்

குருதிமலை 225。
துக்குப்போய் சத்தம் போடாமல் அமைதியா இருக்கோ ணும்" எனக் கூறிவிட்டு காரில் ஏறிப் புறப்பட்டார்.
வீரய்யா நடந்து முடிந்த விஷயங்களைப்பற்றிக் கதைப் பதற்காக தொழிற் சங்கக் காரியாலயத்தை நோக்கி நடந் தான். தோட்டத் தொழிலாளர்களைச் சரியான வழியில் கொண்டு செல்லவேண்டிய பெரும் பொறுப்பு - தலைமைப் பதவி, தன்னிடம் வந்த வேளையில் இப்படியான அசம்பா விதங்கள் நடந்துகொண்டிருக்கின்றனவே என எண்ணிக், கலங்கிய வகை அவன் நடந்துகொண்டிருந்தான்.
நாட்டிலிருந்து வந்தவர்கள் தொடர்ந்தும் அதே மலை யில் கொழுந்தெடுத்தவண்ணம் இருந்தனர். தோட்டத் தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் தமக்குப் பயந்து லயத் துக்கு ஓடிவிட்டார்கள் என்பதைக் கதைத்த வண்ணம் மிகவும் குதூகலமாக அவர்கள் கொழுந்து பறித்துக்கொண் டிருந்தனர்:
அத்தியாயம் முப்பத்துநான்கு
lairlit முதலாளி கொழுந்துத் தரகராக மாறியதி லிருந்து அதிர்ஷ்ட தேவதையின் பார்வ்ை அவர் பக்கம் திரும்பியிருந்தது. உலகச் சந்தையில் தேயிலையின் விலை அதிகரித்ததால் கொழுந்தின் விலையும்’ நாளுக்கு நாள் அதி கரித்துக்கொண்டே வந்தது. கொழுந்தின் விலை உயர்ந்து கொண்டே செல்லச் செல்ல பண்டா முதலாளியின் கமிஷனும் அதிகமாகிக்கொண்டு வந்தது. ஒரு மாத காலத்துக்குள் பண்டா முதலாளிக்கு ஆயிரக் கணக்கில் பணம் சேர்ந்துகொண்டது.
.

Page 118
岛2份 குருதிமல்
கிராமத்தில் வாழும் மக்களுக்கும் கொழுந்தெடுத்து விற்பதால் கிடைக்கும் வருமானமும் கூடிக்கொண்டு வந் தது; அதனுல் அவர்களது வாழ்க்கைத் தரத்திலும் மாற் றம் காணப்பட்டது. மூன்று வேளையும் அவர்கள் வயிருர உணவருந்தினர்கள். தமக்கு வேண்டிய உடைகளை அந்த ஒரு மாத காலத்துக்குள் அவர்கள் வாங்கினர்கள். சிலர் தமது குடிசைகளைத் திருத்தி அமைத்தார்கள். வேறு சிலர் வீட்டுக்குத் தேவையான அலங்காரப் பொருட்களை வாங் கிக் கொண்டனர். ஒரு மாத காலத்துக்குள் அவர்களு டைய வாழ்க்கையில் ஒரு மறுமலர்ச்சி ஏற்பட்டிருந்தது.
கொழுந்தெடுத்து விற்பதினல், நாளுக்கு நாள் பணம் அதிகமாகக் கிடைத்துக்கொண்டிருக்க மக்களிடையே கொழுந்தெடுக்கும் ஆர்வமும் அதிகரித்துக்கொண்டேவத் தது. அதனுல் அவர்கள் அந்தக் கிராமத்தின் நாலாபுற மும் உள்ள தோட்டங்களுக்குள் புகுந்து திருட்டுத்தன மாகக் கொழுந்து பறிக்கத் தொடங்கினர்.
முன்பெல்லாம் பண்டா முதலாளி, தான் வாங்கும் கொழுந்தை விற்றபின்னரே ஆட்களுக்குப் பண ம் கொடுப்பார். ஆனல், அவரிடம் இப்போது போதியளவு பணம் சேர்ந்துவிட்டபடியால், கொழுந்து கொண்டு வருப வர்களிடம் கொழுந்தை நிறுத்து உடனுக்குடன் பணத் தைக் கொடுத்தார்.
நாட்டில் உள்ளவர்களுக்குப் பணம் தேவைப்பட் டால், இப்போது அவர்கள் எவ்வித யோசனையுமின்றி எங் காவது சென்று கொழுந்தைப் பறித்துக் கொண்டுவந்து, பண்டா முதலாளியிடம் கொடுத்து உடன் பணம் பெற் றுக் கொள்ளும் நிலைமை உருவாகியிருந்தது. அவசர தேவைகளுக்கெல்லாம் பண்டா முதலாளி இப்போது முற்பணம் கொடுத்து உதவினர். அவருக்குப் பணத்தைத் திருப்பிக் கொடுக்கத் தேவையில்லை. அதற்குப் பதிலாக அவர் கொழுந்தைத்தான் எதிர்பார்த்தார்,

குருதிமலை 227
பண்டா முதலாளியின் கடையிலும் வியாபாரம் இப் போது பெருகியிருந்தது. அவராலும் மெனிக்காவினலும் வியாபாரத்தைச் சமாளிக்க முடியாததால், எடுபிடி வேலைக்காக ஒரு பையனையும் அமர்த்தியிருந்தார் பண்டா முதலாளி. இப்போது கடையில் பலவகைப் பொருட்கள் நிறைந்திருந்தன. நாட்டிலுள்ளவர்கள் தமக்கு வேண்டிய சகல பொருட்களையும் அவரது கடையிலேயே வாங்கக் கூடியதாக இருந்தது.
அன்று மாலை வழக்கம் போல கொழுந்து நிறைந்த சாக்குகளுடன், தெருவோரமாக லொறியின் வரவை எதிர் பார்த்துக் காத்திருந்தார் பண்டா முதலாளி. அன்று அவ ருக்கு என்றுமில்லாதவாறு பெ ரு ந் தொ  ைக யா ன கொழுந்து கிடைத்திருந்தது. மூவாயிரம் ரூபாவுக்கு மேல் பணத்தைக் கொடுத்து ஆட்களிடம் அவர் கொழுந்தை வாங்கியிருந்தார். அவ்வளவு கொழுந்தையும் லொறிக் காரனுக்கு விற்றுவிட்டால் சுளையாக ஆயிரம் ரூபாவா வது இலாபமாகக் கிடைக்கும் என்பதை எண்ணிப் பார்த்தபோது அவரது உள்ளம் மகிழ்ச்சியால் பூரித்தது. வழக்கமாக வரும் நேரத்துக்கு அன்று ஏனே லொறி வர வில்லை. வெகு நேரமாகத் தெருவோரமாக நின்றுகொண் டிருந்தபடியால் அவரது கால்கள் வலித்தன. அருகில் இருந்த கொழுந்துச் சாக்கின் மேல் அமர்ந்து சுருட்டு ஒன்றை எடுத்துப் பற்றவைத்துக் கொண்டார்.
நேரஞ் செல்லச் செல்ல பண்டா முதலாளிக்கு மன தில் சந்தேகம் தோன்ற ஆரம்பித்தது. ஒருவேளை இன்று லொறி வராமல் விட்டுவிடுமோ என நினைத்தபோது அவ ருக்குப் பெரும் திகிலாகிப் போய்விட்டது. தற்செயலாக அன்று லொறி வராவிட்டால் கொழுந்தெல்லாம் பதங் கெட்டு வீணுகிவிடும். பின்னர் அந்தக் கொழுந்தை ஒன் றுமே செய்ய முடியாது; வீசவேண்டியதுதான். அப்படி நேர்ந்துவிட்டால் ஒரே நாளில் மூவாயிரம் ரூபாவுக்கு

Page 119
22& குருதிமலை’
குறையாத நட்டம் ஏற்பட்டுவிடும். அதை நினைத்துப் பார்த்தபோது அவருக்குப் பைத்தியம் பிடித்துவிடும் போல் இருந்தது.
எங்கும் நன்ற க இருட்டிவிட்டது. ஒருவேளை லொறி யில் ஏதாவது பழுது ஏற்பட்டிருக்கும். அதனைத் திருத்திக் கொண்டு வருவதற்கு சுணக்கம் ஏற்படலாம் என நினைத்து பண்டா முதலாளி நம்பிக்கையுடன் லொறியை எதிர் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார்.
இருட்டிய பின்பு வெகுநேரமாகியும் பண்டா முத லாளி வீட்டிற்குத் திரும்பாததால், அவர் வேலைக்கு அமர்த்தியிருக்கும் பையன் தீப்பந்தத்தை எடுத்துக் கொண்டு அவரைத் தேடி வந்திருந்தான்.
பண்டா முதலாளி பந்தத்தை வாங்கி நிலத்திலே குத்தி வைத்துவிட்டு, 'லொறி வர நேரம் செல்லும் போல் இருக்கிறது. லொறி வந்தவுடன் கொழுந்தை விற்றுவிட் டுத்தான் வரவேண்டும். நீ போய்க் கடையை கவனித்துக் கொள்' எனக் கூறி அவனைத் திருப்பி அனுப்பிவைத் ğ5 mt rT.
சில்லென்று வீசிய குளிர்காற்று அவரது உடலைத் தைத் தது. உடல் குளிரால் நடுங்கியது. லொறி எப்படியாவது வந்து சேரும் என்ற நம்பிக்கை மட்டும் அவருக்குத் தளர வில்லை.
நேரம் ஒன்பது மணியைத் தாண்டியதுந்தான் இனி லொறி வருவது சந்தேகமென அவர் எண்ணிக்கொண் டார்-ஒன்ரு, இரண்டா மூவாயிரம் ரூபாய் அல்லவா பாழாகப் போகின்றது என எண்ணியபோது அவருக்குத் த%ல சுற்றியது. தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு பெருஞ் சோகத்துடன் கொழுந்துச் சாக்கின்மேல் வீற்றிருந்தார் பண்டா முதலாளி,

குருதிமலை 229
லொறிக்காரனை நினைத்தபோது அவருக்குக் கோபம் பொங்கியது. எவ்வளவு பொறுப்பில்லாமல் அவன் நடந் திருக்கிருன். அவனுக்கு வரவசதியில்லையானல் யாரிடமா வது சொல்லியனுப்பியிருக்கலாந்தானே. நான் இப்போது அடைந்த நட்டம் அவனுக்கு எங்கே தெரியப்போகிறது. என்னிடமிருந்து வாங்கும் கொழுந்தை அவன் கொண்டு போய்க் கூடுதலான விலைக்கு, தனக்கு வசதியாகவுள்ள தேயிலைத் தொழிற்சாலையில் விற்றுவிடுவான். அதனல் எனக்குக் கிடைக்கும் இலாபத்தைவிட அவனுக்கு அதிக இலாபம் கிடைத்துக்கொண்டுதானே இருக்கிறது. அவன் லொறியுடன் வந்தால் நிச்சயம் அவனுக்கு இலாபம் கிடைக்கும். வராவிட்டால் அவனுக்கு ஒருபோதும் நட் டம் வராது. இந்த வியாபாரத்தில், நான் வேறு ஒருவனி டம் தங்கியிருப்பதால்தானே எனக்கு இப்படியான நட் டம் ஏற்படுகிறது. நான் எனக்குச் சொந்தமாக ஒரு லொறியை வாங்கிவிட்டால், இவ்வளவு நேரம் காத்தி ருக்க வேண்டிய அவசியம் ஏற்படாது; நட்டமும் அடை யத் தேவையில்லை. இலாபமும் இரண்டு மடங்காகக் கிடைக்கும்-இப்படிப் பலவாறக அவரது சிந்தனை ஒ.
ULUg5I.
கடையிலிருந்து மீண்டும் பெடியன் அவரைத் தேடி வந்திருந்தான். மெனிக்கே அவனிடம் சுடுதண்ணிப் போத்தலில் தேநீர் அனுப்பியிருந்தாள். தேநீரைப் பரு கியபோது அவருக்குத் தொண்டைக்குக் கீழே இறங்குவ தற்குச் சிரமமாக இருந்தது.
இனி லொறியை எதிர்பார்த்து நிற்பதில் பிரயோசன மில்லை என அவர் எண்ணிக்கொண்டார். ஆனலும் அவ் வளவு கொழுந்தையும் அங்கு போட்டுவிட்டு வீட்டுக்குத் திரும்பிப் போகவும் அவருக்கு மனம் வரவில்லை. தற்செய லாக லொறி பிந்திவந்தால் அவ்வளவு கொழுந்தையும் பணமாக்கிவிடலாம் என்ற நப்பாசை எழுந்து அவரை வீட்டுக்குப் போகவிடாது தடுத்தது.

Page 120
230 குருதிமல்
இப்போது பெடியனும் அவருடன் இரவிரவாக விழித்திருந்தான்.
மறுநாள் விடிந்ததுந்தான் பண்டா முதலாளி வீட் டுக்குப் புறப்பட்டார். அவரது உடலும், உள்ளமும் பெரி தும் சோர்ந்துபோய் இருந்தன. தள்ளாடியபடியே வீட்டை அடைந்தார் பண்டா முதலாளி.
இரவு லொறி வராததை மெனிக்கேயிடம் சொல்வி விட்டு, ‘இனிமேல் நாம் வேருெருவரின் கையை எதிர் பார்த்து நிற்காமல் எமக்குச் சொந்தமாக ஒரு லொறி வாங்கிவிடவேண்டும்" என அவர் திடசங்கற்பம் செய்து கொண்டார்
மறு நாள் மாலையில் வழக்கமான நேரத்திற்கு லொறி வந்தது. முதல் நாள் லொறி பழுதடைந்தமையால் லொறியைக் கொண்டுவர முடியவில்லையெனக் கூறிய அந் தக் கொழுந்து வியாபாரி, முதல் நாள் பண்டா முதலாளி சேகரித்து வைத்திருந்த கொழுந்தை வாங்குவதற்கு முற் ருக மறுத்துவிட்டான்
மறு வாரத்தில் பண்டா முதலாளிக்குச் சொந்தமான லொறியொன்று அந்த மலைப் பாதையில், அங்குமிங்குமாக ஒடி கொழுந்தை விலைக்கு வாங்கிக்கொண்டிருந்தது. கொழுந்துத் தரகராக இருந்த பண்டா முதலாளி இப் போது ஒரு லொறிச் சொந்தக்காரராகிவிட்டார்.

குருதிமலை M 231
அத்தியாயம் முப்பத்தைந்து
அன்று முதியான் சேயைச் சந்திப்பதற்காக அவரது குடிசைக்கு சுமணபாலாவும் பியசேனவும் சென்றிருந்த னர்.
ஏதோ பழைய புத்தகம் ஒன்றை வாசித்துக்கொண்டி ருந்த முதியான்சே அவர்கள் வருவதைக் கண்டதும் புத்த கத்தை மூடி வைத்துவிட்டு தான் அணிந்திருந்த மூக்குக் கண்ணுடியைக் கழற்றினர்.
**வாருங்கள், வாருங்கள். என்ன இருவருமாகச் சேர்ந்து வருகின்றீர்கள். ஏதாவது விசேஷம் உண்டா?"
'விசேஷமாக ஒன்றும் இல்லை. சும்மா உங்களைப் பார்த்துக் கதைத்துவிட்டுப் போகலாம் என்று வந்தோம்" என்ருன் பியசேன.
இருவரும் அங்கிருந்த வாங்கில் அமர்ந்துகொண்ட 6ör TT,
*" தோட்டத் தொழிலாளர்களோடு கிராமத்து மக் கள் சண்டைக்குப் போய்விட்டார்களாமே ; இதைப்பற்றி தோட்டத்து மக்கள் என்ன அபிப்பிராயப்படுகின்றர்கள்? நீங்கள் தினமும் தோட்டத்துக்கு வேலைக்குப் போகின்றீர் கள் தானே, அதனல் தான் கேக்கிறேன்" என்ருர் முதி யான்சே,
"ஆமாம். கொழுந்து மலையில் சண்டை ஏற்பட்டது உண்மை தான். ஆனலும் தொழிலாளர்களைப் பொறுத்த வரை கிராமத்து மக்களுடன் போராடும் எண்ணம் அவர்

Page 121
23组 குருதிமலை
களுக்குச் சிறிது கூடக் கிடையாது. அவர்கள் எம்முடன் ஒற்றுமையாக வாழ்வதைத் தான் விரும்புகின்றர்கள்" என்ருர் சுமணபால.
"அது எனக்கு நன்முகத் தெரியும். நான் முப்பது வருட காலமாக தோட்டத்தில் வேலைசெய்திருக்கின்றேன்; அவர்களோடு நன்கு பழகியும் இருக்கின்றேன். எப்போ துமே அவர்கள் எம்முடன் ஒற்றுமையாகவே வாழ விரும்பு பவர்கள் தான்" என்ருர் முதியான்சே,
"கிராமசேவகரும் பண்டா முதலாளியுந்தான் இங் குள்ள மக்களைத் தோட்டத்தொழிலாளர்களோடு தூண்டி விட்டுப் போராட வைக்கின்றனர்' என்ருன் சுமணபாலா.
"இவர்கள் இப்படிப் பகைமையை ஏற்படுத்துவதால் என்ன நன்மையைத் தான் பெறப்போகின்ருர்களோ தெரியவில்லை" எனக் கவலையுடன் கூறினன் பியசேன.
"என்ன அப்படிச் சொல்கின் முய்; தோட்டத்து மக் களை வெளியேற்றிவிட்டுத்தான் கிராமத்து மக்களுக்குக் காணி கொடுக்க வேண்டுமென்று சில அரசியல்வாதிகள் கருதுகின்றர்கள். அவர்களது கருத்தை முன்னின்று செயற்படுத்திவிட்டால், இவர்களும் அரசியல் செல்வாக் கைப் பெற்றுக்கொள்ளலாம் அல்லவா?" என்ருர் முதி யான்சே,
'அதுமட்டுமல்ல, தோட்டம் கிராமத்து மக்களின் கைக்கு மாறிவிட்டால், பின்னர் அங்கு கிடைக்கும் கொழுந்து முழுவதையுமே பண்டா முதலாளி வாங்கி வியாபாரம் செய்வதற்கு வாய்ப்பு ஏற்படுமல்லவா’ என் முன் சுமண்பால.
அவன் கூறுவதைக் கவனமாகக் கேட்டுக்கொண் டிருந்த முதியான்சே, "அவர்கள் நினைப்பது போல் தோட் டத்தைக் கிராமத்து மக்களிடையே பிரித்துக் கொடுத்து

குருதிமலை 233
விட்டால், கொஞ்சக் காலத்திலேயே அந்தப் பகுதி முழு வதும் காடாக மாறிப் போய்விடும்" என்றர்.
"ஆமாம் கங்காணி. நீங்கள் சொல்வது சரிதான். தோட்டம் ஒரு ஸ்தாபனத்தின் கீழ் இயங்கும் போது அதனை நிர்வகிப்பதற்கும் பராமரிப்பதற்கும் ஏற்ற வசதி யிருக்கும். ஆனல் தனி மனிதர்களின் கையில் துண்டு துண்டாகப் பகிர்ந்து கொடுத்துவிட்டால் எல்லோருமே சீரான முறையில் அதனைப் பராமரிப்பார்கள் என்று எதிர் பார்க்க முடியாது" என்ருன் சுமணபால,
" தேயிலைச் செடியில் கொழுந்து இருக்கும் வரை அதனை விற்றுப் பணத்தைப் பெற்றுக்கொள்வார்கள்; ஆனல் செடியைப் பராமரிக்கமாட்டார்கள். கொஞ்சக் காலத்தில் தோட்டமே காடாகிப் போய்விடும்" என் முன் பியசேன.
"கிராமத்து மக்களுக்கு தோட்டத்தில் இப்போதிருக் கும் தொழில் வாய்ப்புக்கூட பின்னர் கிடைக்காது போய் விடும்" என்ருன் சுமணபால.
"எல்லாருமே சுறுக்காகப் பணத்தைச் சம்பாதிக்கத் தான் யோசிக்கின்றர்கள். ஆனல், காலப்போக்கில் ஏற் படப்போகும் பாதிப்பைப்பற்றி எவருமே சிந்திக்கவில்&ல. இதல்ை ஒரு காலகட்டத்தில் எமது நாடே பாதிக்கப்பட லாம்’ என்ருர் முதியான்சே கவலையுடன்.
"நாங்கள் எதைச் சொன்னலும் கிராமத்து மக்கள் புரிந்துகொள்கின்றர்களில்லை. பண்டா முதலாளியின் பேச்சைத் தான் கேட்கின்றர்கள்' என்ற ன் சுமணபால. 'அதுமட்டுமல்ல, அவர்களுக்கு எதிராக நாம் ஏதா வது நியாயத்தைக் கூறிவிட்டால் சண்டைக்கு வரப் பார்க் கிருர்கள்' என்றன் பியசேன.
'பண்டா முதலாளியிடமிருந்து தானே அவர்களுக்கு பணம் கிடைக்கின்றது. பின் ஏன் அவர்கள் எமது பேச்

Page 122
234 குருதிமலை
சைக் கேட்கப்போகின்ருர்கள். அதற்காக நாம் மனம் தளர்ந்துவிடக் கூடாது; சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும்போதெல் லாம் மக்களுக்கு நியாயத்தை எடுத்துக் கூறத்தான் வேண் டும்" என்ருர் முதியான்சே,
"நீங்கள் சொல்வது சரிதான் கங்காணி. ஆஞலும் அன்று கூட்டத்தில் என்ன நடந்ததென்று எண்ணிப் பாருங்கள். பியசேன நியாயத்தை எடுத்துக் கூறியபோது சொந்தக் காரணத்திற்காக அவன் அப்படிக் கூறுகிரு னென எல்லோரும் கேலிசெய்து அவனை அவமதித்தார்கள் தானே' என்ருன் சுமணபால.
'நியாயமற்றவர்கள் அப்படித்தான் தனி மனிதனைத் தாக்கிப் பேச முனைவார்கள். அதற்காக நாம் கவலைப் படத் தேவையில்லை" எனக் கூறிய முதியான்சே, சிரித்து விட்டு 'அதுசரி பியசேன. நீ அந்த மாயாண்டியின் மகளைக் கூட்டி வரத்தான் போகின் ருயா?" எனப் பிய சேஞவைப் பார்த்துக் கேட்டார்,
முதியான்சே இப்படி திடீரெனக் கேட்டதும் பிய சேஞ சிறிது வெட்கம் அடைந்தான்.
*இதில் வெட்கப்பட என்ன இருக்கின்றது. நான் கூட எனது இளமைக் காலத்தில் ஒருதோட்டத்துப் பெண்ணைக் காதலித்தேன். ஆனல், அவளை எனக்குத் தெரியாமல் அவ ளது தாய்தந்தையர் வேருெருவனுக்கு கலியாணம் செய்து வைத்துவிட்டார்கள். எனக்குக் காதலில் தோல்வி தான் ஏற்பட்டது' எனக் கூறிவிட்டுப் பலமாகச் சிரித்தார் முதியான்சே,
*கங்காணி, உங்களுக்குக் காதல் தோல்வியாக இருந் திருக்கலாம். ஆனல் பியசேனவைப் பொறுத்தமட்டில் அவன் ஒருபோதும் தோல்வியடையமாட்டான்" எனக் கூறிச் சிரித்தான் சுமணபால,
"கிராமத்து மக்களுக்கும் தொழிலாளர்களுக்கும் இடையில் பகைமை ஏற்பட்டிருக்கும் இந்த நேரத்தில்,

குருதிம ை -- . . 838
நீ அந்தப் பெண்ணைக் கூட்டி வருவதால் ஏதும் ஆபத்து ஏற்படாதா?’ என யோசனையுடன் கேட்டார் முதி யான்சே,
‘என்னதான் ஆபத்து ஏற்படப்போகின்றது? இது பியசேனவின் சொந்த விடயம். இதில் யாரும் தலையிட முடியாது. இந்த விஷயத்தில் நான் எனது பூரண ஒத்து ழைப்பை அவனுக்குக் கொடுப்பேன்" என்ருன் சுமண பால உறுதியான குரலில்.
முதியான்சே பதில் எதுவும் கூருது சிரித்தார்,
*சரி கங்காணி. நேரமாகிறது, நாங்கள் போய்
வருகின்ருேம்" எனக் கூறி பியசேன எழுந்தான். சுமண பாலாவும் அவனுடன் புறப்பட்டான்.

Page 123
易36 குருதிமலை
அத்தியாயம் முப்பத்தாறு
வியல் லயத்தில் வெகு காலமாக வாழ்ந்து வந்த கங் காணி ஒருவர் இறந்துவிட்டார். அதனல் தோட்டத்தில் இரண்டு மணிக்கே வேலை விட்டிருந்தனர்.
வேலை முடிந்து லயத்துக்குத் திரும்பிய தொழிலாளர் கள் அன்று மாலை நடக்கவிருக்கும் "கேதத்தில் பங்குபற்று வதற்காக வயல் லயத்தை நோக்கிச் சென்றுகொண்டிருந் தனர். வீரய்யா முன்நின்று மரணச் சடங்குகளுக்கு வேண் டிய ஒழுங்குகளைச் செய்துகொண்டிருந்தான்.
அந்த வேளையில் மடுவத்திலிருந்து திடீரென பிரட்டு மணியின் ஒசை " டாண், டாண்’ என அதிர்ந்தது. திடுக் குற்ற வீரய்யா வெளியே ஓடிவந்து கரத்தை ரோட்டின் பக்கம் பார்த்தான்.
வழக்கமாக வரும் நில அளவைத் திணைக்களத்தினரின் வாகனம் தான் வருகின்றதென்பதை எல்லோரும் புரிந்து கொண்டனர். ஆனல், புதிதாக இன்று வேருெரு வாகன மும் வந்துகொண்டிருந்தது. அது யாருடைய வாகனமாக இருக்குமென எல்லோரது மனதிலும் கேள்வி எழுந்தது.
எல்லோரும் மடுவத்தை நோக்கி விரைந்தனர். அந்த வாகனங்கள் இரண்டும் மடுவத்தை வந்தடையும் முன் னரே குறுக்குப் பாதை வழியாகத் தொழிலாளர்கள் மடு வத்தை வந்தடைந்தனர். வீரய்யா "தொழிலாளர்களின் முன்னல் நின்றுகொண்டிருந்தான். மடுவத்தைப் பிந்தி

குருதிமலை ዷ8 ፖኋ
வந்தடைந்த ராமு பெரும் சிரமத்துடன் அந்தக் கூட்டத் துக்குள் நுழைந்து முன் பகுதிக்கு வந்தான்.
'அடே பொலிசுடா. முன்னுல் வந்துகொண்டிருந்த வானின் உள்ளே கவ னித்த செபமாலை பலமாகக் கூறினன்.
அங்கு நின்றிருந்த சிறுவர்களுக்கும் பெண்களுக்கும் தொழிலாளர்களுக்கும் மனதிலே திகைப்பு இருந்தபோதி லும் வீரய்யாவும் ராமுவும் செபமாலையும் முன்னல் நிற் பது அவர்களுக்குத் தென்பை அளித்தது.
சனக் கூட்டம் ரோட்டை மறித்துக்கொண்டு இருந்த தால் ஜீப் வண்டிகள் இரண்டும் மடுவத்தின் அருகே தெரு வோரமாக நிறுத்தப்பட்டன . பொலிஸ் ஜீப்பில் வந்த வர்கள் வாகனத்தை விட்டு வெளியே குதித்தார்கள்.
இரண்டு பொலிஸ்காரர்கள் குண்டாந்தடியுடன் நடந்து வந்து சனக் கூட்டத்தின் முன்னல் நின்றனர்.
'ஏய். ஏன் நீயெல்லாங் இப்புடி கூட்டமா நிக்கி றது. ரோட்ட மறிக்காம எல்லாம் லயத்துக்கு ஓடிப் போ...' என அவர்களில் ஒருவன் குண்டாந்த டியை ஓங் கியபடி பலமாகக் கூறினன்.
"நாங்க ஒருத்தரும் இந்த எடத்த வுட்டுப் போக மாட்டோம்" என நிதா ன மாக ப் பதிலளித்தான் aýpruiuuunt.
"என்னடா பேசுறது? இப்ப நாங்கபோறதுக்கு இடங் கொடுக்காட்டி எல்லோரையும் அடிச்சு "ரிமாண்டில' கொண்டுபோய் போடுறது" என்ருன் பக்கத்தில் நின்ற பொலிஸ்காரன்.
*நீங்க எதை வேணுமுணுலும் செய்யுங்க, நாங்க இந்த எடத்த வுட்டு அகலமாட்டோம்' எனக் கூறியபடி முன்னே வந்தான் ராமு.

Page 124
$38 குருதிமல்
"ஆமா, நாங்க இந்த எடத்த வுட்டு ஒருத்தரும் போகமாட்டோம்." எனப் பல குரல்கள் ஒரே சமயத் தில் ஒலித்தன.
பொலிஸ்காரருக்கு கோபம் பொங்கியது. திடீரெனக் கையில் இருந்த குண்டாந்த டியால் அவர் ராமுவைத் தாக் கியபடி, "போடா சுறுக்கா" எனக் கத்தினர்.
குண்டாந்த டி ராமுவின் தோள் பட்டையில் தாக்கி யது. ராமு ஆத்திரத்தால் தன்னை மறந்தான். ஆவேசம் வந்தவனுக அந்தப் பொலிஸ்காரன் மீது பாய்ந்து அவர் வைத்திருந்த குண்டாந்த டியை லபக்கெனப் பிடுங்கிக் கொண்டு பொலிஸ்காரரை முறைத்துப் பார்த்தான்.
"ராமு. நெதானத்த இழக்காத டா" என வீரய்யா எச்சரித்தான்.
ராமுவுக்கு அப்போதிருந்த ஆத்திரத்தின் வேகத்தில் அங்கிருந்த பொலிஸ்காரர்களை அடித்து நொறுக்கிவிடு வான் போல் தோன்றியது. வீரய்யா கூறியதுந்தான் ராமு ஒருவாறு தன்னைக் கட்டுப்படுத்திக்கொண்டான்.
அப்போது பக்கத்தில் நின்றுகொண்டிருந்த பொலிஸ் காரர் கோபத்துடன், "ஏய் நீ எல்லாம் இந்த எடத்த வுட்டு போகவேணும். இல்லாட்டி நான் இந்த ஜீப்பை ஆளுகளுக்கு மேல ஏத்திக்கிட்டு போறது. ஒங்க உயிர் வேணுமுணு எல்லாங் ஒடிப்போ" எனக் கூறிவிட்டு கோபத் துடன் விரைவாகச் சென்று ஜீப்பில் ஏறி "றைவர்' ஆச னத்தில் அமர்ந்துகொண்டு ஜீப்பை "ஸ்ராட் செய்தார்.
சனங்களிடையே அப்போது சலசலப்பு ஏற்பட்டது. பொலிஸ்காரர் கோபத்தில் முரட்டுத்தனமாக ஜீப்பை ஒட்டி வந்து ஆட்களுக்கு மேல் ஏற்றிவிடுவாரோ என அவர் கள் பயந்தார்கள்,

குருதிமலை 839,
பொலிஸ்காரர் ஜீப்பை "ரிவேர்ஸ்" செய்துகொண்டு சிறிது தூரம் சென்றுவிட்டு மிக வேகமாகச் சனங்களை நோக்கி ஒட்டி வருவதற்கு ஆயத்தமானர்.
* யாரும் பயப்புடாதீங்க - இந்த எடத்த வுட்டு ஒருத்தரும் அசையவேணும்" என வீரய்யா கட்டளை இட் டான்.
ஜீப் கொலை வெறியுடன் சனக்கூட்டத்தை நோக்கிப் பாய்ந்து வந்தது.
* சடார்" என வீரய்யா ரோட்டின் குறுக்கே விழுந்து படுத்துக்கொண்டான்.
ஜீப்பின் சக்கரங்களுக்குள் வீரய்யா அகப்பட்டு சின்னு பின்னம் அடையப்போவதைப் பார்க்கச் சகிக்க முடியாத பலர் கண்களை மூடிக்கொண்டனர்.
சற்றுத் தூரத்தில் நின்றுகொண்டிருந்த அவனது தாய் மீனச்சி, "ஐயோ. வீரய்யா." என் அலறிஞள்.
வேகமாக வந்த ஜீப் பயங்கர உறுமலுடன் "பிரேக்" போட்டு நிறுத்தப்பட்டது. அதன் முன் சக்கரங்கள் வீரய் யாவின் உடலை உரசியபடி இருந்தன. ஒரு மயிரிழை தப்பி யிருந்தால் வீரய்யாவின் உடல் அந்தச் சக்கரங்களுக்குள் நசிந்து போய் இருக்கும்.
எல்லோரும் ஒருகணம் திகைத்து நின்றனர். ** இவன் எதற்குமே அஞ்சமாட்டான் போல் இருக் கிறது" என முணுமுணுத்தபடி ஜீப்பில் இருந்து இறங்கிய பொலிஸ்காரர் வீரய்யாவின் தீரத்தை எண்ணி மனதிற் குள் வியந்துகொண்டார்.
அங்கு இனித் தாமதித்தால் நிலைமை வேறுவிதமாக மாறிவிடுமோ எனப் பொலிஸ்காரர்கள் நினைத்துக்கொண் டனர்.
நில அளவையாளர்கள் அங்கு நடந்த எல்லாவற்றை யும் கவனித்துக்கொண்டிருந்தனர்.

Page 125
B40 குருதிமல்
**ஏய் நீ எல்லாங் இந்த எடத்த வுட்டு போறது இல் லைத்தானே. நான் அடுத்த முறை வந்து எல்லாரையும் சுட்டுப்போடுறது" எனக் கோபமாகக் கூறிய பொலிஸ் காரர் மீண்டும் ஜீப்பில் ஏறி "றைவர்"ஆசனத்தில் அமர்ந்து கொண்டார். கீழே நின்றுகொண்டிருந்த பொலிஸ்காரர் களும் ஜீப் வண்டியினுள் ஏறிக்கொண்டனர்.
ஜீப் இப்போது "ரிவேர்சி"ல் செலுத்தப்பட்டது.
அப்போதுதான் வீரய்யா மெதுவாக எழுந்திருந் தான்.
பொலிஸ்காரர் ஜீப்பைத் திருப்பிக்கொண்டு நில் அளவையாளர்களையும் அங்கு தாமதிக்க வேண்டாமெனக் கூறிவிட்டு ஜீப்பை வேகமாகச் செலுத்தினர். அவர்களைத் தொடர்ந்து நில அளவையாளர்களின் வாகனமும் புறப் பட்டது.
வீரய்யாவின் தீரச்செயல் அங்கிருந்த ஒவ்வொரு தொழிலாளர்களின் உள்ளத்திலும் பெரும் வீர உணர்ச்சி யைத் தூண்டிவிட்டிருந்தது. அவர்கள் எது வந்தாலும் உயிரைக் கொடுத்தாவது எதிர்த்துப் போராட இப்போது தயாராகியிருந்தனர்.

குருதிமலை V 24
அத்தியாயம் முப்பத்தேழு
சிதிகாலை நேரம். பனிமூட்டம் இன்னும் அகல, வில்லை. குளிர்காற்று சில்லென வீசிக்கொண்டிருந்தது. தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் வேலைக்குப் புறப்பட்டு மடு வத்தை வந்தடைந்தனர். அப்போது, துரை காரில் அங்கு வந்து சேர்ந்தார். அவரைக் கண்டதும் கண்டக்டரும் கணக் குப்பிள்ளையும் அவருக்கு வந்தனம் தெரிவித்தனர்.
** இன்று தொடக்கம் ஒருவருக்கும் வேலை கொடுக்க வேண்டாம். எனக்கு மேலிடத்திலிருந்து உத்தரவு வந்திருக் கின்றது" என கண்டக்டரிடம் ஆங்கிலத்தில் கூறினர் - "עיgI60.
பின்பு தொழிலாளர் பக்கம் திரும்பி, "தோட்டத்தில வேலை நிப்பாட்டி இருக்கு இனிமே இங்க ஒருத்தருக்கும் வேலை இல்லே. நீங்க இங்க இருந்து பிரயோசனங்இல்லே, வேற தோட்டத்துக்கு போறதுதான் நல்லது" எனக் கூறி விட்டு அங்கு நின்ற எல்லோரையும் ஒருதடவை பார்த் தார்.
** என்னுங்க தொர, திடீருனு வேல இல்லேனு சொல் லுறிங்க. வேல நிப்பாட்டிட்டா. நாங்க எப்பு டிங்க தொர சாப்புடுறது?" வீரய்யா திகிலுடன் கேட்டான்.
"நான் ஒன்னும் திடீருனு வந்து சொல்லல்ல. ஒரு மாசத்துக்கு முந்தியே நான் எல்லாத்துக்கும் சொல்லி யாச்சு" என்ருர் துரை அலட்சியமாக.
"நாங்க எல்லாம் இந்த தோட்டத்தவுட்டு போறதில் லேனு தொரகிட்ட சொல்லி இருக்கோம் தானுங்களே.

Page 126
242 குருதிமலை
அதுக்கு ஒரு முடிவும் தெரியாம ஏங்க தொர வேல நிப் பாட்டுறீங்க. ஆளுங்க எல்லாம் ரொம்ப் கஷ்டப்பட்டுக் கிட்டு இருக்காங்க. எப்படியாச்சும் வேலை கொடுங்க" என மன்ருட்டமான குரலில் கூறினன் வீரய்யா.
"அது நமக்கு ஒன்னுங் செய்ய முடியாது. வேலை நிப் பாட்ட சொல்லி மாவட்டக் காரியாலயத்தில இருந்து ஒடர் வந்திருக்கு. என்னல ஒன்னுங் செய்ய முடியாது” எனக் கூறி கையை விரித்தார் துரை.
வீரய்யாவுக்கு என்ன செய்வதென்றே புரியவில்லை. வேலை வழங்காமல் விட்டால் தொழிலாளர்கள் எல்லோ ரும் பட்டினி கிடக்க நேரிடும். தொழிலாளர்களை பட்டினி போட்டே தமது காரியத்தைச் சாதிப்பதற்கு மேலிடத் தில் திட்டம் போட்டுவிட்டார்கள் என்பதை வீரய்யா நன்கு உணர்ந்து கொண்டான்.
"நீங்க தொழிலாளிங்களுக்கு வேலை கொடுக்காம இருக்க முடியாதுங்க. வேலை கொடுக்காம இருக்கிறது சட் டப்படி குத்தமுங்க" என்ருன் வீரய்யா.
‘ஓ, அது சரிதாங்; வேலை குடுக்கிறது இல்லைன்னு யாரும் சொல்லேல்ல.ஒங்களுக்கெல்லாம் வேற தோட் டத்தில வேலை குடுக்கிறதுதானே' என்ருர் துரை.
"நாங்க ஏன் வேற தோட்டத்துக்கு போகனுங்க? இந்தத் தோட்டத்திலேயே எப்போதும் வேலை கொடுத்த மாதிரி எங்களுக்கு வேலை கொடுத்தா என்னங்க? நாங்க என்ன குத்தம் செஞ்சோம்?"
** கொம்பனிக் காலம் மாதிரியில்ல இப்ப.தோட்டங் கள எல்லாம் அரசாங்கம் எடுத்திருக்குத்தானே. அதுனல, அரசாங்கத்தில வேலை செய்யிற ஆளுகளுக்கு வேற எடத் துக்கு மாற்றம் வாறமாதிரி, இப்போ உங்களுக்கும் மாற் றம் வந்திருக்கு" என்ருர் துரை முன்னுல் இருந்த மேசை யில் சாய்ந்த படி.

குருதிமலை 罗43
வீரய்யா ஒருகணம் திகைத்து நின்றன். துரை கூறுவ திலும் சட்டரீதியான நியாயம் இருப்பதுபோல் அவனுக் குத் தோன்றியது.
* நீங்க சொல்லுறது சரியுங்க தொர மாற்றம் வாற பொழுது, அதற்கு ஏற்ற காரணம் காட்டி மாற்றத்தை மறுத்துக் கூறவும் எங்களுக்கு உரிமை இருக்குத்தானுங் களே’ என்ருன் வீரய்யா யோசனையுடன்.
அப்போது பக்கத்தில் நின்ற ராமு, "அதுமட்டுங்களா, அரசாங்கம் எங்களுக்கு மாற்றம் கொடுக்கிறதா இருந்தா, எங்க எல்லோரையுமா ஒரே நேரத்தில மாத்திப் போகச் சொல்லுது. எந்த எடத்திலும் எல்லாருக்கும் ஒரே நேரத் தில மாற்றம் வராதுங்க. இந்த தோட்டத்தில தானுங்க இப்புடி வந்திருக்குங்க. இது வேற ஒண்ணும் இல்லீங்க, தொழிலாளிங்க எல்லாத்தையும் தோட்டத்தைவிட்டு வெரட்டிறதுக்கு,போட்ட திட்டமுங்க.." எனக் கூறினன்.
"அப்புடி எல்லாங் நீங்க நெனைக்க வேணுங்.அரசாங் கம், நம்ம நாட்டில காணி இல்லாம கஷ்டப்படுற ஆளு களுக்கு காணி கொடுத்து ஒதவி செய்யிறதுக்குத்தான் இப்புடி செய்யிறது.உங்களை மட்டும் தோட்டத்தைவிட்டு போகச் சொல்லல, நம்மஞக்கும், கண்டக்கையாவுக்கும் எல்லாத்துக்கும்தான் மாற்றம் வந்திருக்கு. நாங்க எல் லாம் வேற தோட்டத்துக்குப் போறதுதானே." எனக் கூறிவிட்டு துரை தனது காரில் ஏறிப் புறப்பட்டார்.
துரை இப்படிக் கூறியது அங்கு நின்றவர்கள் எல்லோ ருக்கும் திகைப்பைக் கொடுத்தது. துரையும் மற்ற உத்தி
யோகத்தர்களும் தோட்டத்தை விட்டுப் போய்விட்டால் பின்பு தொழிலாளர்கள் மட்டும் தோட்டத்தில் இருந்து வேலை செய்ய முடியாது. இப்போது பிரச்சினை புதிய உரு வத்தில் ஏற்பட்டிருக்கிறதென்பதை எல்லோரும் உணர்ந்து கொண்டனர்.

Page 127
244 குருதிமலை
அத்தியாயம் முப்பத்தெட்டு
தோட்டத்தில் வேல் நிறுத்தப்பட்டதிலிருந்து தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் பெருந் திகிலுடன் இருந் தனர். மேற்கொண்டு என்ன நடவடிக்கை எடுக்கவேண்டும் என்பதிலேயே அவர்களது எண்ணம் முழுவதும் லயித்திருந் தது. வீரய்யா தீவிரமாக யோசனையில் ஆழ்ந்திருந்தான். அன்று மாலை ராமு, செபமாலை உட்பட பல இளைஞர் கள் வீரய்யாவின் வீட்டுக்குச் சென்றிருந்தனர்.
“வேலையையும் தோட்டத்தில் நிப்பாட்டிப்புட்டாங்க! கண்டக்கையாவுக்கு வேற மாற்றம் வந்திருக்குனு தொர சொல்லுருரு. இனிமே நாம என்னதான் செய்யனும்?" எனக் கவலையுடன் கேட்டான் செபமாலை.
**கண்டாக்கு மாத்தி போனதான் நல்லதாச்சே அவன்தானே எல்லா வெசயத்தையும் அவுங்க ஆளுகளுக்கு சொல்லுறவன். அவன் போனதான் நம்மளோட திட் டத்தை ஒழுங்கா செய்யலாம்” என்ருன் ராமு.
"அவன் போன ஒரு சனியன் தொலைஞ்ச மாதிரியிருக் கும் அப்புறம். கோப்புறட்டி மனேஜர் அவுங்க கூட்டாளி மார் எல்லோருமே போயிடுவாங்க" என்ருள், அடுப்பின் முன்னல் இருந்த மீனச்சி.
இவர்களது சம்பாஷணையைக் கேட்டுக்கொண்டு காம் பராவின் உள்ளே இருந்த மாயாண்டி, எழுந்து இஸ்தோப் புக்கு வந்தார்.

குருதிமலை 245
** இப்ப மேற்கொண்டு என்னதான் தம்பி செய்யலா முனு நெனைச்சிகிட்டு இருக்கீங்க?" அங்கிருந்த வாங்கொன் றில் அமர்ந்தவாறு கேட்டார் மாயாண்டி.
“என்னதாங்க மாமேன் செய்யுறது? அதுதான் தோட் டத்தவுட்டே போகச் சொல்லுருங்களே. எண்னைக்கு தோட்டத்த அரசாங்கம் எடுத்திச்சோ , அன்னிக்கே நம்ப தோட்டத்துக்கு சனியன் புடிச்சமாதிரி."
"இந்தா பாருங்க தம்பி. இப்போ எதைப்பத்தியும் பேசி கொறைப்பட்டுக்கிட்டு இருக்கிறதில பொர யோசன மில்லை. நடக்க வேண்டியதை புத்திசாலித்தனமா செய்யி றதுதான் நல்லது. இந்த நிலையில நாம ரெம்பக் கவனமாத் தான் நடக்கணும்" என்ருர் மாயாண்டி.
"இங்க பாருங்க, கொஞ்ச ' நேரம் பேசாம இருங்க. அவுங்கதான் கதைச்சி ஒரு முடிவு காங்கட்டுமே. ஊடையில நீங்க வேற அது இதுனு சொல்லிக்கிட்டு." என இடை மறித்தாள் அங்கே வந்த மீனச்சி.
"நான் பேசுறதுதான் ஒருத்தருக்கும் புடிக்காதே. ஆரம்பத்துல இருந்தெ சொல்லிகிட்டு இருக்கேனே. ஒரு காலமும் இல்லாம தோட்டத்த அரசாங்கத்துக்கு எடுத்து, என்னென்னமோ செஞ்சி, இப்ப எல்லாத்தையும் தோட் டத்த வுட்டே வெரட்டுருங்க. இதுல ஏதோ ஆபத்து வரப் போவுதுனு அப்பவே சொன்னேனே யாராச்சும் கேட்டீங் களா?’ என்ருர் மாயாண்டி, மீனச்சியைப் பார்த்து.
“இப்ப கண்டாக்கும், நாட்டில உள்ள ஆளுங்களும் ஒன்ன சேந்துகிட்டு திட்டம் போட்டுத்தான் வேலை செய்யு ரூனுங்க.எப்படியாச்சும் நம்மளை தோட்டத்த வுட்டு வெரட் டிப்புட்டு,காணி வாங்கலாம் எங்கற நெனைப்போட அவுங்க இருக்காங்க. அதுக்கு தகுந்தாப்போல அரசாங்கம் எல்லா வேலையும் செய்யுது" என்ருன் செபமாலை யோசித்த வண்

Page 128
246 குருதிமலை
“கண்டக்கையா தோட்டத்தவுட்டு போயிட்டாருன்னு அப்புறம் வேர கண்டக்கையா புதுசா வேலைக்கு வரப்போ ருரா? ஒருத்தர் போனவொடனை அப்புறம் தொர, மத்த "ஸ்டாப்பு"மாருங்க எல்லாம் போயிடுவாங்க. கடைசியா தோட்டத்தில நாம மட்டுந்தான் உக்காந்துகிட்டு இருக் கோனும்" என்ருர் மாயாண்டி. ''' W
"யாரு போனதான் என்னுங்க மாமேன், நாம தோட் டத்தவுட்டு போயிடவா போருேம். கடைசிவ்ரைக்கும் போராடித்தான் தீருவோம்" என்ருன் ராமு.
"என்ன ராமு அப்பிடி சொல்லுற, தோட்டத்திலை தான் வேலையை நிப்பாட்டிப்புட்டாங்க. நாம வேலை செய் யாட்டி, எங்கே இருந்து சாப்பாடு வரும்? நாலு நாளைக்கி பட்டினியாக் கெடந்தா நாமளாகவே தோட்டத்தவுட்டு போக வேண்டியதுதான்."
தந்தை கூறுவதில் உண்மை இருக்கிறதென்பதை வீரய்யா நன்கு உணர்ந்து கொண்டான்.
"நீங்க சொல்லுறதும் எனக்குச் சரியாதான் படுது. அப்புடின, இந்த நெலையில நாங்க என்னதான் செய்யு றது?" வீரய்யா தந்தையைப் பார்த்துக் கேட்டான்.
"நம்மஞடைய போராட்டத்தில வெற்றி கிடைக் கணுமென்னு இந்த தோட்டத்தவுட்டு ஒருத்தரையும் வெளியே போகவிடக்கூடாது-இந்தக் கண்டாக்கைக்கூட கண்டிப்பா போகவுடாம நிப்பாட்டணும்" என்ருர் மாயாண்டி உறுதியான குரலில்.
“என்னுங்க மாமேன், இவ்வளவு அநியாயம் செஞ்ச வனையா புடிச்சி வைச்சிக்கிட சொல்லுறீங்க? இந்தக் கண் டாக்கு மாத்திப் போனதான் நமக்கு நல்லது" என்ருன் ராமு.
“எவ்வளவு கெட்டவணு இருந்தாலும் நம்மஞடைய வெசயம் சரிவரனு மென்ன கட்டாயம் யாரையும் வெளி

குருதிமலை 247.
யிலை போகவிடக்கூடாது. அப்படிச் செஞ்சாதான் அவங் களுக்காகவாவது அரசாங்கம் ஏதாவது நடவடிக்கை எடுக் கும்" என்ருர் மாயாண்டி,
மாயாண்டி கூறியது இப்போதுதான் அங்கிருந்த இளை ஞர்களுக்குத் தெளிவாகப் புரிந்தது.
**ஆமா ராமு. அப்பா சொல்லுறதும் சரிதான். நாம இந்தக் கண்டாக்கை போகவுடவே கூடாது" என் முன் வீரய்யா.
‘நான் ஒன்னுமட்டும் சொல்லுரேன் வீரய்யா, இந்தப் போராட்டத்தில நமக்குத்தான் வெற்றி கெடைக்கும்.அப் புறம் இந்தக் கண்டாக்கை நான் ஒதச்சி வெரட்டாம விட மாட்டேன்" என்ருன் ராமு ஆவேசத்துடன்.
**சரி நேரமாகுது. நம்ப தோட்டத்தில உள்ள பொடி யங்களுக்கு இதை இப்பவே சொல்லிப்புடுவோம்’ எனக் கூறிக் கொண்டே எழுந்திருந்தான் செபமாலை. அவனைத் தொடர்ந்து ராமுவும் இளைஞர்களும் எழுந்திருந்தனர்.
இளைஞர்கள் அவ்விடத்தைவிட்டு அகன்றதும்தான் மீனுச்சிக்குச் செந்தாமரையின் நினைவு வந்தது. பீலிக்குச் சென்றவளை வெகுநேரமாகியும் காணவில்லையே என்ற எண்ணத்துடன் அடுப்படிப்பக்கம் சென்ருள். தண்ணிர்க் குடம் அடுப்பின் அருகேயுள்ள திட்டில் இருப்பதைப் பார்த்ததும் அவளது மனதில் சந்தேகம் துளிர்த்தெழுந் தது; பீலிக்குச் சென்று பார்க்கும் எண்ணத்துடன் வெளியே வந்தாள்.
அப்போது குப்பன் மூச்சு இரைக்க இரைக்க அவர் களது இஸ்தோப்பினுள் நுழைந்தான்.
** இங்க பாருங்க அக்கா, நம்ம செந்தாமரைய அந்த பியசேனப் பய நாட்டுப் பக்கமா கூட்டிக்கிட்டுப் போருன்; நான் என் கண்ணுல பாத்தேன். அதுதான் நேரா ஒங்ககிட்ட சொல்லுறதுக்கு ஓடியந்தேன்."

Page 129
248 . குருதிமலை
--குப்பன் கூறியதைக் கேட்டதும், "ஐயோ.வீரய்யா அவள் அந்தப் பயலோட ஒடிப்போயிட்டாளாமே"எனக் கதறியழுதாள் மீனச்சி.
மாயாண்டி அதிர்ச்சியுடன் எழுந்தார்.
ராசாத் தோட்டத்தில் இருக்கும் அவரது தங்கையின் மகனுக்கும் செந்தாமரைக்கும் விரைவில் திருமணம் செய்து வைப்பதற்கு வேண்டிய ஒழுங்குகளை, சென்றகிழமைதான் அவர் இரகசியமாகச் செய்து முடித்திருந்தார். அதற்குள் இப்படி ஒரு சம்பவம் நடந்துவிடுமென அவர் எதிர்பார்க் கவே இல்லை.
அவரது தலை சுற்றியது; அந்த லயமே இடிந்து நொருங்கித் தலையில் விழுந்ததுபோல் இருந்தது. மறுகணம் அவர் அப்படியே நிலத்தில் சாய்ந்தார்.
வீரய்யா செய்வதறியாது திகைத்துப்போய் மரமாக நின்றன்.
S.
so
肇 ଖୁଁ

குருதிமலை 249
அத்தியாயம் முப்பத்தொன்பது
கிராமத்து மக்களில் சிலர் தாம் கொண்டுவந்த கொழுந்துகளுடன் பண்டா முதலாளியின் கடையின் முன்னுல் அவரது வரவுக்காகக் காத்திருந்தனர்.
வழக்கமாக நான்கு மணிக்கெல்லாம் கொழுந்து நிறுத்து விடும் முதலாளி, அன்று மந்திரியைச் சந்திக்கச் சென்றிருந்ததால் சற்றுத் தாமதமாகியே வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தார். வந்ததும்  ைக யி ல் கொண்டுவந்த ‘பைலை" கடையின் முன் பக்கத்திலுள்ள மேசையின் மேல் வைத்து விட்டு அவசர அவசரமாகக் கொழுந்து நிறுக்கத் தொடங்கினர்.
வழக்கத்துக்கு மாருக அன்று அநேகர் குறைவா கவே கொழுந்து கொண்டு வந்திருந்தனர். அதனைக் கவ னித்த பண்டா முதலாளி, "என்ன. இன்று மிகவும் கொழுந்து குறைவாக இருக்கிறதே. எ ன் ன கார ணம்?" எனப் பக்கத்தில் நின்ற பொடிசிங்கோவிடம் விசாரித்தார்.
** கிராமத்துப்பக்கமாக இருக்கும் மலைகளில்கொழுந்து முடிந்துவிட்டது. தோட்டத்தின் நடுப் பகுதிக்குப் போய் கொழுந்தெடுப்பதற்கு இப்போது ஒருசிலர் தயங்குகிருர் கள். அதனுலேதான் இன்று கொழுந்து மிகவும் குறைந்து விட்டது" என்ருன் பொடிசிங்கோ.
"ஏன் நீங்கள் தயங்கவேண்டும்? இப்போதுதான் தோட்டத்தில் வேலை நிற்பாட்டிவிட்டார்களே. அதனல்

Page 130
250 குருதிமலை
தொழிலாளர்கள் மலைக்குச் செல்லமாட்டார்கள். எல் லோருமே பயப்படாமல் சென்று கொழுந்தெடுக்கவேண்டி யதுதானே?" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
* ‘அப்படியில்லை முதலாளி. இப்போது தொழிலாளர் கள் மிகவும் தீவிரமாக இயங்குகிருர்கள். முன்பு அவர் களுக்குத் தோட்டத்தில் வேலையிருந்தபோது ஒரளவுக்கு நிதானமாக எதையுமே செய்தார்கள். ஆனல் வேலை நிறுத்தப்பட்டபின் அவர்களிடையே போராட்ட உணர்வு அதிகமாகி இருக்கிறது. அதனுலேதான் லயன்களுக்கு அருகே இருக்கும் தேயிலை மலைகளுக்குச் சென்று கொழுந் தெடுப்பதற்கு நம்மில் சிலர் பயப்படுகிருர்கள்" என்முன் பொடிசிங்கோவின் பக்கத்தில் நின்றவன்.
"அதுமட்டுமல்ல முதலாளி; அந்தத் தொழிலாளர் களது போராட்டத்துக்குச் சார்பாக நமது கிராமத்தில் உள்ள ஒரு சிலரும் இப்போது கிளம்பியிருக்கிருர்கள்" என்ருன் அங்கிருந்த வேருெருவன்.
**அதற்கெல்லாம் காரணம் அந்த முதியான்சேயும், சுமணபாலாவுந்தான்."
"அவர்களது ஆதரவிலேதான் உங்கள் பியசேன கூட அந்த மாயாண்டியின் மகளைக் கூட்டிவந்து இங்கே கிராமத்தில் வைத்திருக்கிருன்" என்ருன் பொடிசிங்கோ வின் பக்கத்திலே நின்ற இளைஞன்.
'உங்களது சொந்தக் காணியிலேயே குடியிருந்து கொண்டு, உங்களுக்கு மாருன காரியங்களை அவன் செய் வதை நீங்கள் அனுமதிப்பதுதான் எங்களுக்கு வியப்பாக இருக்கிறது" என் முன் பண்டா முதலாளியின் பக்கத்தில் நின்றவன்.
"அதைமட்டும் சொல்லாதீர்கள். அந்தப் பெண்ணை யும் அவனையும் பிரித்து வைப்பதற்கு நான் எவ்வளவோ முயற்சிகள் செய்தேன். ஆனலும் இப்படி அவன் திடீ

குருதிமலை 25
ரென அந்தப் பெண்ணையே நாட்டுக்கு அழைத்து வருவா னென நான் சிறிதும் எதிர்பார்க்கவில்லை" என்ருர் பண்டா முதலாளி யோசனையுடன்.
** முதலாளி நீங்கள் மட்டும் எனக்கு அனுமதி கொடுங் கள். நான் இன்று இரவே அவனது குடிசைக்கு நெருப்பு வைத்துவிடுகிறேன்" என்ருன் பொடிசிங்கோ. அவனது கண்கள் சிவந்திருந்தன.
"இல்லை. இல்லை அப்படியொன்றும் அவசரப்பட் டுச் செய்துவிடாதே. நான் காரணத்தோடுதான் அவர் களைச் சும்மா விட்டு வைத்திருக்கிறேன். அந்தப் பெண் நமது மத்தியில் இருக்கும்போது அவளுக்கு ஏதாவது ஆபத்து ஏற்படுமென்ற எண்ணத்தில் இனி அந்த வீரய்யா விஞல் தீவிரமாகப் போராட முடியாதல்லவா? நமது காரி யம் நிறைவேறிய பின்பு அவளை நானே அடித்து விரட்டி விடுவேன்" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
**ஆமாம் முதலாளி, நீங்கள் கூறுவதிலும் விஷயம் இருக்கிறதுதான். அவளை இங்கிருந்து இப்போதே விரட்டி விட்டால் அவள் மீண்டும் தோட்டத்திற்கே போய்விடு வாள். பின்பு அந்த வீரய்யாவுக்கு எந்தவித கவலையும் இருக்காது" என்ருன் வேருெருவன்.
**அந்த வீரய்யா இனிமேல் அதிகமாகத் துள்ளிஞல், இங்கே அவனது தங்கையைக் கொலை செய்யப்போவதாக அவனை நான் பயமுறுத்தப்போகிறேன்" என்ருன் பொடி 6ìải G3%rr.
**அவசரப்பட்டுக் காரியத்தைக் கெடுத்துவிடாதே. நமக்குக் காணி கிடைப்பதுதான் முக்கியம். நமது கிராமத் திலேயே ஒரு சிலர் எமக்கு மாருக இயங்குகிறர்கள். அத் தோடு இப்போது தோட்டத் தொழிலாளர்கள் பொலிஸ் காரரையே எதிர்க்குமளவுக்குத் தீவிரமாக இருக்கிருர் கள். அதனுல் நாம் மிகவும் தந்திரமாகவே நடக்கவேண் டும்" என்ருர் பண்டா முதலாளி.

Page 131
252 குருதிமலை
"எனக்கொரு யோசனை தோன்றுகிறது முதலாளி. பொலிஸ்காரர்கள் வரும்போது தோட்டத் தொழிலாளர் கள் அடிக்கும் அந்தப் பிரட்டு மணியைக் கழற்றிவிட்டால் என்ன? பின்னர் அவர்களால் ஜீப் வரும்போது "சிக்னல்" கொடுக்க முடியாதல்லவா?" என்ருன் பொடிசிங்கோவின் பக்கத்தில் நின்ற ஓர் இளைஞன்.
**ஆமாம்! அது நல்ல யோசனைதான். இன்று இரவே நான் அந்த மணியைக் கழற்றி வந்து விடுகிறேன்" என் முன் பொடிசிங்கோ.
"அப்படிச் செய்வதால் நமது திட்டம் வீணுகிவிடும். அந்த மணியை நாம் கழற்றிவிட்டால், அவர்கள் அதற் குப் பதிலாக வேருெரு மணியைக் கட்டிவிடுவார்கள். அத்தோடு அந்த மணியைக் கழற்றுவதால் அவர்களுக்கு எம்மீது சந்தேகமும் ஏற்படலாமல்லவா?" என யோசனை யுடன் கூறினர் பண்டா முதலாளி.
"நீங்கள் இப்படி ஒவ்வொன்றிற்கும் ஏதாவது பதி லைச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தால் நாம் எப்படித்தான் அந்தத் தோட்டத் தொழிலாளர்களை மட்டந் தட்டுவது?" எனப் படபடத்தான் பொடிசிங்கோ.
* 'அதற்காகத்தான் அந்த மணியைக் கழற்றவேண்டா மெனச் சொல்கிறேன். அதிலேதான் எனது திட்டமே அடங்கியிருக்கிறது. அந்த மணியை வைத்தே அவர்களைத் தோட்டத்தைவிட்டு விரட்டுகிறேன் பாருங்கள். முதலில் அவர்கள் தோட்டத்தைவிட்டு ஓடவேண்டும். பின்புதான் அந்தப் பியசேன கூட்டிவந்து வைத்திருக்கும் குட்டியை ஓட ஓட விரட்டவேண்டும்" என ஆவேசமாகக் கூறினர் பண்டா முதலாளி.
இப்போது அவரது கண்கள் சிவந்திருந்தன.

குருதிமலை v, 25.3
அத்தியாயம் நாற்பது
அந்தக் குடிசையின் முன் பகுதியில் தொங்க விடப் பட்டிருந்த அரிக்கன் லாந்தர் ஒளி உமிழ்ந்துகொண்டிருந் தது. அதன் ஒளி கண்களைக் குத்தாதவாறு, மறுபுறம் திரும் பிச் சுவர்ப் பக்கம் பார்த்தவாறு படுத்திருந்தாள் பிய சேனவின் தாய் மெரினேன.
செந்தாமரை அடுப்படியிலிருந்து இரவுச் சாப்பாட் டைத் தயாரித்துக்கொண்டிருந்தாள். பியசேனவின் தாய் அவளை மிகவும் அன்புடன் நடத்தினுள். பியசேனவும் எந் நேரமும் அவளைச் சுற்றிச் சுற்றி வந்துகொண்டிருந்தான். அந்தச் சிறிய குடிசையில் அவளுக்கு எந்தக் குறையும் இருக்கவில்லை. ஆனலும் அவள் மிகவும் வாடிப்போயிருந் தாள்.
வீட்டு நினைவு அடிக்கடி வந்து அவளை அலைக்கழித்த வண்ணம் இருந்தது. தன்னைக் காணுது தாய் துடித்துப் போவாளே என்ற நினைவு அவளை வருத்திக்கொண்டிருந் தது. தோட்டத்தில் மதிப்போடு இதுவரை காலமும் வாழ்ந்துவந்த தந்தை, இப்போது அவமானத்தால் குன் றிப்போய் இருப்பாரே என நினைத்தபோது அவளது நெஞ் சுக்குள் ஏதோ அடைப்பதைப்போல் இருந்தது. தோட் டத்துத் தொழிலாளர்களுக்கே தலைவனன தனது தமைய னுக்குத் தலைகுனிவை ஏற்படுத்திவிட்டேனே என எண் ணியபோது அவளது கண்கள் கலங்கின.
தாய் தந்தையர் தனக்கு இரகசியமாகத் திருமண ஏற் பாடு செய்வதை ராக்கு மூலம் அறிந்ததும், தன்னை

Page 132
254 குருதிமலை
உடனே வந்து அழைத்துப் போகும்படி அவள் பியசேன விடம் வேண்டியிருந்தாள். அப்போது அவளிடமிருந்த ஆர்வமும் துடிப்பும் இப்போது மிகவும் குன்றிப் போயி ருந்தன.
இதுவரை நேரமும் கு டி  ைசயி ன் பின்புறத்தில் விருந்தையொன்றை அமைப்பதற்கு வேண்டிய மரக் கம்பு களைச் சீவிக்கொண்டிருந்த பியசேன, இப்போது அவள ருகே வந்தான்.
**என்ன செந்தாமரை, ஏதோ யோசிச்சுக்கிட்டு இருக் கிறே?" பியசேனவின் குரல் கேட்டுத் திடுக்குற்று நிமிர்ந் தாள் செந்தாமரை.
"ஒண்ணுமில்லீங்க.." எனக் கூறிய செந்தாமரை, அவனைப் பார்த்துச் சிரிக்க முயன்ருள்.
* இல்ல செந்தாமரை. நீ எதையோ மறைக்கப் பாக் கிற, ஒம் முகத்தைப் பாத்தாலே தெரியுது" எனக் கூறிய பியசேன, அவள் அருகே அமர்ந்துகொண்டான்.
* 'இல்லீங்க நான் எப்பவும் போலத்தான் இருக் கேன்."
‘'நீ பொய் சொல்லுற செந்தாமர. ஒனக்கு ஏதாவது கொறை இருந்தா எங்கிட்ட சொல்லு" என அவளது கைகளைப் பற்றியவாறு கூறினன் பியசேன.
**இங்க எனக்கு ஒரு கொறையுமே இல் வீங்க" எனக் கூறிய செந்தாமரை ஒரு கணம் தயங்கிவிட்டு, "எங்க வூட்டுல அப்பா அம்மா என்னு நெலைமையில இருக்காங் களோ தெரியல்ல. அத நெனைக்கத்தான் எனக்கு கவலை யாக் கெடக்கு" அவளது குரல் கரகரத்தது.
**இதுக்குப் போய் ஏன் செந்தாமர கவலைப்படுற. நீ எங்கூடத்தான் வந்திருப்பேன்னு ஒங் க வூட்டுக்கு தெரிஞ்சிருக்குமே. கொஞ்சநாள் போன எல்லாமே சரியா

குருதிமலை 255
போயிடும்" எனக் கூறி அவளைத் தேற்ற முயன்ருன் பிய சேஞ.
"அதுக்கு சொல்ல வீங்க. இப்போதான் தோட் டத்தைவுட்டு எல்லாரையுமே போகச் சொல்லியிருக்கே. அப்புறம் எங்கம்மா, அப்பாவை இனிமே எப்புடீங்க பாக்கப் போறேன்."
செந்தாமரையின் கண்கள் கலங்கின. "அப்புடியெல்லாம் ஒண்ணுமே நடக்காது செந்தா மரை. தோட்டத்து ஆளுங்க ஒரு நாளும் தோட்டத்தவுட் டுப் போகமாட்டாங்க" பியசேனவின் குரலில் உறுதி தொனித்தது.
"இல்லீங்க. இப்ப நாட்டாளுங்களும் ரொம்ப கொழம்பிக்கிட்டு இருக்காங்க. தோட்டத்து ஆளுங்களும் போக மாட்டேனு பிடிவாதமா இருக்காங்க. இப்புடி இருக்கிறப்போ என்ன நடக்குமோனுதான் எனக்கு ரொம்ப பயமா இருக்குங்க" என்ருள் செந்தாமரை.
**இந்தா பாரு செந்தாமரை. நீ ஒண்ணுக்கும் கவ லேப்படாத, ஒனக்கு ஒரு கஷ்டமும் வராம நான் பாத்துக் கிறேன். சும்மா சும்மா மனசுல ஏதாச்சும் நெனைச்சி கவ லைப்பட்டுக்கிட்டு இருக்காத." எனக் கூறிய பியசேன. அவளது கண்ணிரைத் துடைத்துவிட்டான்.
அப்போது முன்புறத்தில் படுத்திருந்த பியசேனவின் தாய் எழுந்து, "மே, பலண்ட புத்தே. மேயிங் கவுதோ எவில இன்னே" எனக் குரல் கொடுத்தாள்.
யார் இந்த நேரத்தில் வந்திருக்கக்கூடும் என எண் னியவாறு வாசலுக்கு வந்தான் பியசேன. அங்கே அவன் கண்ட காட்சி அவனை அதிர்ச்சியடைய வைத்தது.
வீரய்யாவும், ராமுவும் குடிசையின் வாசலில் நின்றி ருந்தனர்.

Page 133
256 குருதிமலை
செந்தாமரையைத் திருப்பியழைத்துச் செல்லும் நோக்கத்துடன் வீரய்யா அங்கு வந்திருந்தான். தோட் டத் தொழிலாளர்களின் மேல் கிராமத்தவர்கள் பகை) கொண்டிருக்கும் இந்த நேரத்தில் செந்தாமரை கிராமத் தில் இருப்பது எந்த நேரமும் அவளுக்கு ஆபத்தை ஏற் படுத்தலாம் என்ற எண்ணம் வீரய்யாவின் மனதைக் கலக்கிக்கொண்டிருந்தது. அவனுல் எதையும் நிம்மதியா கச் சிந்தித்துச் செயலாற்ற முடியவில்லை; பெரிதும் குழம் பிப் போயிருந்தான். தோட்டத் தொழிலாளர்களைச் சரி யான முறையில் வழி நடத்தவேண்டிய பெரும் பொறுப்பு தன் மேல் இருக்கும் இந்த வேளையில் சொந்தப் பிரச்சினை கள் தன்னைப் பாதிப்பதை அவன் விரும்பவில்லை. செந்தா மரையை எப்படியாவது திருப்பி அழைத்து வரும்படி தாய் மீனச்சி வேறு எந்த நேரமும் அவனை நச்சரித்தபடி இருந்தாள். அதனுலேதான் அவன் ராமுவையும் அழைத் துக்கொண்டு அங்கு வந்திருந்தான்.
இந்த நேரத்தில், அதுவும் இப்போதுள்ள குழப்ப மான சூழ்நிலையில் வீரய்யாவும், ராமுவும் அங்கு வந்திருப் பது பியசேனவின் உள்ளத்தில் ஒருவித பய உணர்வை ஏற் படுத்தியது.
‘எங்க செந்தாமர.?" வீரய்யாவின் குரல் நிசப்தத் தைக் கிழித்துக்கொண்டு ஒலித்தது.
உள்ளேயிருந்த செந்தாமரையின் உள்ளம் திக் திக் கென்று அடித்துக் கொண்டது. அவள் பயத்துடன் மெது வாக எழுந்து வெளியே எட்டிப் பார்த்தாள்.
‘செந்தாமர எங்கூடத்தான் இருக்கிருள்." பியசேன வின் வார்த்தைகள் தடுமாறின.
'அவளை வெளியே வரச் சொல்லு; அவளைக் கூட்டிக் கிட்டுப் போகத்தான் நாங்க வந்திருக்கோம்" என்ருன் 69lutuit unt.

குருதிமலை 257
'அவளை நான் அனுப்ப முடியாது. இனி இங்கதான் அவள் இருப்பாள்" என் முன் பியசேன திடமான குர
"அதை நான் செந்தாமரகிட்டேயே கேக்கிறேன். அவளை இங்க வரச் சொல்லு." அடுப்படிப்பக்கம் பார்த்த வாறு கூறினன் வீரய்யா.
வீரப்யா இப்படிக் கூறியதும் செந்தாமரை பயத் துடன் வெளியே வந்தாள்.
வீரய்யாவுக்கு அவளைப் பார்த்தபோது எரிச்சலாக இருந்தது. ஆனலும் எப்படியாவது அவளைத் தோட்டத் துக்கு அழைத்துச் சென்றுவிடவேண்டுமென்ற எண்ணத் துடன் அவன் தன்னக் கட்டுப்படுத்திக் கொண்டான்.
"என்ன செந்தாமரை? நீ எங்கூட இப்ப வாறியா இல்லியா?" என அதட்டும் குரலில் கேட்டான் வீரய்யா.
செந்தாமரை பதில் எதுவும் கூழுது மெளனமாகத் தலைகுனிந்தபடி நின்ருள்.
"இங்கபாரு செந்தாமர. நீ இங்க வந்ததில இருந்து, அம்மா சாப்பிடவே இல்லை. அழுதுகிட்டே இருக்காங்க. ஒன்னை பாக்காம அவுங்களால ஒண்ணுமே செ ய் ய முடியல."
வீரய்யா இப்படிக் கூறியதும் செந்தாமரை பெரிதாக அழத் தொடங்கினுள்.
'என்னை மன்னிச்சிடுங்க அண்ணு. நான் இனி இங்க தான் இருக்கப் போறன்’ விம்மலுக்கிடையே கூறினுள் செந்தாமரை.
** அப்பா ஒரே பைத்தியம் பிடிச்சமாதிரி இருக்காரு.நீ இப்புடிச் சொன்ன நான் என்னதான் செய்யிறது?" எனக் கூறிக்கொண்டே செந்தாமரையின் அருகில் சென்ருன் வீரய்யா,

Page 134
25g குருதிமலை
"அண்ணு. இனி என்னுல அவரப் பிரிஞ்சி இருக்க முடி யாது. தயவுசெஞ்சி என்னை வற்புறுத்தாதீங்க" எனக் கெஞ்சும் குரலில் கூறிஞள் செந்தாமரை.
இனி அவளைத் தன்னுடன் வரும்படி அழைப்பதில் பிரயோசனமில்லை; அவள் ஒரு போதும் பியசேனுவைப் பிரிந்து வரமாட்டாள் என்பதை வீரய்யா உணர்ந்து கொண்டான்.
**சரி செந்தாமரை. அப்படீன நீங்க ரெண்டு பேருமே தோட்டத்துக்கு வந்திடுங்க."
அப்போது இதுவரை நேரமும் மெளனமாக நின்ற ராமு, "ஆமா பியசேன, நீ செந்தாமரையைக் கூட்டிக் கிட்டு தோட்டத்துக்கு வாறதுதான் நல்லது. செந்தாம ரையைக் காணுட்டி, அவுங்க அம்மா உயிர விட்டாலும் வுட்டுடுவாங்கபோல இருக்கு" எனக் கூறினன்.
பியசேனவுக்கு என்ன பதில் கூறுவதென்றே தெரிய வில்லை. அவனுக்கு ஒரே குழப்பமாக இருந்தது. மெளன மாக நின்றன்.
‘செந்தாமரை, நாட்டுல ஒனக்கு ஏதாச்சும் ஆபத்து வந்திடுமோனு நெனச்சு ஒங்க அம்மா எந்த நேரமும் அழுது புலம்பிகிட்டு இருக்காங்க. நீ எப்பு டியாச்சும் பிய சேனவைக் கூட்டிக்கிட்டு தோட்டத்துக்கு வாறதுதான் நல்லது." இப்போது செந்தாமரையின் பக்கம் திரும்பிக் கூறினன் ராமு . பியசேன சிறிது நேரம் யோசித்தான். வீரய்யா மிகவும் நல்வவன். ஒரு போதும் தனக்குத்தீமை செய்யமாட்டான் என்பது அவனுக்கு நன்கு தெரிந்திருந்தது. இப்போதுள்ள சூழ்நிலையில் செந்தாமரையோடு கூடச்சென்று தோட்டத் திலே தங்கிவிடுவது ஒரு பாதுகாப்பான செயலாக இருக்கு மென அவன் எண்ணினன்.
"'என்ன பியசேன, ரெம்ப யோசிக்கிறே? நீ ஒண்ணுக் கும் பயப்படத் தேவையில்ல. இப்பலே செந்தாமரையை

குருதிமலை 259
கூட்டிக்கிட்டு எங்க கூட வந்திடு" என பியசேனவின் தோள்களைத் தன் இரு கைகளாலும் பற்றியவாறு கூறி ஞன் வீரய்யா.
பியசேனவால் எவ்வித மறுப்பும் தெரிவிக்க முடிய வில்லை.
"சரி வீரய்யா; நீ சொல்லுறபடி செய்யிறேன்; ஆன. இந்த நேரத்தில அம்மாவைத் தனிய வுட்டுட்டு வர முடி யாது’ என்ருன் பியசேன.
"ஆமா அண்ணு, நாளைக்கி கட்டாயமா ரெண்டு பேருமா அங்க வர்முேம், அம்மா கிட்ட சொல்லுங்க" என் முள் செந்தாமரை.
வீரய்யா சிறிது நேரம் யோசித்தான்.
ஆமா வீரய்யா, நாளைக்கி அவுங்க ரெண்டு பேருமா வரட்டும்; அதுதான் நல்லது. பியசேனவும் அவுங்க அம்மா வுக்கு ஒரு ஒழுங்கு பண்ணிட்டுத்தானே வரணும்' என்ருன் ராமு.
இனிமேலும் அவர்களை வற்புறுத்துவது சரியில்லை என நினைத்த வீரய்யா, 'சரி நாளைக்குக் கட்டாயம் வாங்க; ஒங்களை எதிர்பார்த்துகிட்டு இருப்போம்" எனக் கூறிவிட்டு ராமுவுடன் அங்கிருந்து புறப்பட்டான்.
பியசேனவும், செந்தாமரையும் அவர்கள் இருவரை யும் வாசல்வரை சென்று வழியனுப்பி வைத்தனர்.
மறு நாள் -
வீரய்யாவுக்குக் கொடுத்த வாக்குறுதியின்படி செந்தா மரையையும் அழைத்துக்கொண்டு அவர்கள் வீட்டிற்குச் சென்ருன் பியசேன.
செந்தாமரையைக் கண்டதும் மீனுச்சி ஓடிவந்து அவ ளைக் கட்டியணைத்துக்கொண்டு பெரிதாக அழத் தொடங்கி

Page 135
260 குருதிமலை
ஞள். செந்தாமரையால் எதுவுமே பேச முடியவில்லை. தாயின் மார்புக்குள் முகத்தைப் புதைத்தவாறு விம்மி ஞள்.
மாயாண்டி மெளனமாகக் கட்டிலில் படுத்திருந் தார். செந்தாமரையின்மேல் அவருக்கிருந்த கோபம் தணியவேயில்லை. ஆனலும், அவள் கிராமத்திலிருந்து ஏதாவது ஆபத்தில் சிக்கிவிடாமல் தோட்டத்திற்கு வந்து சேர்ந்தது, அவரது மனதிற்கு ஓரளவு நிம்மதியைக் கொடுத்தது.
வீரய்யாவின் மனதிலும் பெரும் ஆறுதல்ஏற்பட் டது. இனித் தோட்டத்து விடயங்களை எவ்வித குழப்பமு மின்றிக் கவனிக்கலாம் என எண்ணிக் கொண்டான்.
அத்தியாயம் நாற்பத்தொன்று
Pறு வாரத்தில் ஒரு நாள் மாலை!
கண்டக்டரின் பங்களாவிலிருந்துகரத்தை ரோட்டு வந்து முடியும் குறுக்குப் பாதையில் பண்டா முதலாளி யின் லொறி நின்றுகொண்டிருந்தது. அவரது கையாட் கள் இருவர், கண்டக்டருக்குச் சொந்தமான பொருட் களை லொறியில் ஏற்றிக்கொண்டிருந்தனர்.
லொறி அங்கு வந்து நிற்பதையும் பொருட்கள் ஏற்
றப்படுவதையும் அறிந்த தொழிலாளர்கள் கண்டக்டரின் பங்களாவின் முன் கூட்டமாகக் கூடிவிட்டனர்,

குருதிமலை 261
விஷயமறிந்த வீரய்யாவும், ராமுவும், செபமாலையும் அப்போதுதான் அவசர அவசரமாக அங்கு வந்து சேர்ந்த னர்.
பங்களாவின் உள்ளேயிருந்து கண்டக்டரும், பண்டா முதலாளியும் வெளியே வந்தனர். அ வ ர் க ளை த் தொடர்ந்து கண்டக்டரை வழியனுப்ப வந்த பெரிய கிளாக்கரும், கோப்பரட்டிவ் மனேஜரும் ஏதோ கதைத்த வண்ணம் வந்தனர்.
தோட்டத்துக்குரிய தளபாடங்களைத் தவிர மற்றவை யாவும் லொறியில் ஏற்றப்பட்டுவிட்டன.
"என்னுங்க ஐயா? நாங்க போராடிக்கிட்டு இருக்கி றப்போ, நீங்கமட்டும் தோட்டத்தவுட்டுப் போறது சரி யில்லீங்க" என்ருன் வீரய்யா கண்டக்டரைப் பார்த்து.
"எங்களுக்கெல்லாம் செய்யிறத செஞ்சிப்புட்டு தோட் டத்துவுட்டு தப்பிப் போகலாமுனு பாக்கிறீங்களா? நமக்கு ஒரு முடிவு வந்தாத்தான். நீங்க தோட்டத்தவுட் டுப் போகலாம்' என்றன் செபமாலை.
வீரய்யாவும், செபமாலையும் இப்படிக் கூறியதும் கண் டக்டர் ஒருகணம் நிலைதடுமாறிப் போனர்.
பக்கத்தில் நின்ற பண்டா முதலாளிக்கு வீரய்யாவைப் பார்ப்பதற்கே எரிச்சலாக இருந்தது. இவனல்தானே எல் லாக் காரியங்களும் தடைப்படுகின்றன. கிராமத்திலிருந்து தனது தங்கையை அழைத்து வந்ததுமல்லாமல் இப்போது பியசேனவையும் தனது குடும்பத்தில் ஒருவனுகச் சேர்த் துக்கொண்டுவிட்டான். இனி இவன் எதற்குமே பின்நிற்க மாட்டான் என எண்ணியவாறு அவர் மெளனமாக நின் ருர்.
கண்டக்டர் எதுவும் பேசாது அலட்சியமாக முகத்தை வேறு புறம் திருப்பியபடி படியில் இறங்கத் தொடங்கி னர்.

Page 136
262 குருதிமலை
லொறியை அண்மித்ததும், அதனைச் சுற்றிப் பலர் கூட் டமாகக் கூடி நிற்பதைக் கவனித்த எல்லோருக்கும் சிறிது அதிர்ச்சியாக இருந்தது.
"என்னுங்க ஐயா. நாங்க சொல்லுறதுக்கு ஒன்னும் பேசாமப் போlங்க..?" என அவர்களின் பின்னே வந்து கொண்டிருந்த வீரய்யா கேட்டான்.
'இந்தா பாரு. நாங் தோட்டத்தைவிட்டுப் போறது : எங் விருப்பங். ஓங்களுக்கு என்ன? என்னையும் ஓங்க மாதிரி தோட்டத்தில கொழப்பங் பண்னிக்கிட்டு இருக்க சொல்லுறதா?’ என வீரய்யாவைப் பார்த்து முறைத்த படி கூறினர் கண்டக்டர்.
"அப்புடி இல் லீங்க, நீங்க தோ ட் டத் த வுட் டு ப் போயிட்டா, அப்புறம் எங்களால தனிய இருந்து ஒண்னும் செஞ்சிக்கிட முடியாதுங்க. அதனுலதாங்க கேக்கிருேம். நீங்க போக வேணும்' என்ருன் வீரய்யா.
"ஏய், என்ன முட்டாள் மாதிரி பேசுறது; அரசாங்கத் துல இதுந்துதாங் நமக்கு மாத்திப் போகச் சொல்லி உத் தரவு வந்திருக்கு, நாங் வேற தோட்டத்திக்கி போய் வேலைசெய்ய வேணுங். நீ மடையன் மாதிரி கதைக்கிறது. எல்லாங் ஒன்ன சேந்துக்கிட்டு இங்க வந்து கொழப்பம் பண்ணுறது. எல்லாங் ஓடிப்போ' என லொறியின் அருகே வந்த கண்டக்டர் ஆவேசத்துடன் பலமாகக் கத்தி ஞர்.
‘என்னுங்கையா, நாங்க மரியாதையாப் பேசிக்கிட்டு இருக்கோம். நீங்க என்னுடான ரொம்ப மேலை போlங்க. நீங்க போகக்கூடாதுனு போகக்கூடாது" இதுவரை நேர மும் குமுறிக்கொண்டிருந்த ராமு கூறினன். அவனது உடல் வெட வெடத்தது.
'நீங்க மத்தத் தோட்டத்துக்கு மாத்திப்போகத் தேவையில்ல; இதே தோட்டத்திலையே வேலை செய்யலாம்.

குருதிமலை 263
இதுக்குத்தானே நாம இப்ப அரசாங்கத்தோட போரா டிக்கொண்டிருக்கிறேம்; ஒங்களை நாங்க போகவுடமாட் டோம்" என்ருன் வீரய்யா. அவனது முகம் இப்போது வியர்த்திருந்தது.
"இந்தா, சும்மா பேசவாணுங். கண்டக்கையா தோட் துத்துல இருக்கிறப்போ எல்லாங் கரச்சலுக்கு வந்தது. இப்போ அவர் போற நேரங் போகவுடாம கொழப்பங் பண்ணுறது. ஒனக்கு என்னு பைத்தியங் புடிச்சிருக்கா?" பக்கத்தில் நின்றுகொண்டிருந்த பெரிய கிளாக்கர் எரிச்சலுடன் கூறினர்.
'எங்களுக்கு ஒண்ணும் பையித்தியம் பிடிக்கலீங்க. எங்களுடைய உரிமைக்காகத்தான் நாங்க போராடிக் கிட்டு இருக்கோம்' என்ருன் ராமு சினத்துடன்,
*தோட்டத்தையே நாசம் பண்ணிப்புட்டு தப்பிச்சு போகலாமுனு நெனைக்கிறீங்களா?' என அங்கிருந்த ஒரு வன் கத்தினன்.
"நீங்க வந்து எங்களுக்கு ஏதும் நல்லது செய்யல்ல; நீங்க நல்லவருனு சொல்லி போகவுடாம தடுக்குருேமுணு நெனச்சிக்கிடாதீங்க. எங்களுடைய பிரச்சினை முடியிற வரைக்கும் நாங்க யாரையும் தோட்டத்த வுட்டுப் போக விடமாட்டோம். நாங்களும் தோட்டத்தவுட்டுப் போக மாட்டோம்" என்ருன் வேருெருவன்.
"எங்களுக்கு ஒரு நல்ல முடிவு வந்தவொடன நீங்க எங்கசரி தொலைஞ்சு போனலும் கவலையில்ல' என் முன் அங்கு நின்ற குப்பன்.
"இந்தாபாரு மனுஷன், இது அரசாங்கத்தோட சட் டம், ஒங்களுக்கு அது பத்தி ஒண்ணும் தெரியாதுதானே. ஓங்க பேச்சைக் கேட்டுக்கிட்டு கண்டக்கையா நடக்க (LP Lգயாது. போராட்டம் போராட்டமுனு சொல்லிகிட்டு இருக்

Page 137
264 குருதிமலை
காம எல்லாந் தோட்டத்தவுட்டுப்போ. அரசாங்கத்தோட எதிர்த்துக்கிட்டு, ஒங்களுக்கு ஒண்ணுங் செய்ய முடியாது" என்ருர் பெரிய கிளாக்கர் பலத்த குரலில்.
கண்டக்டரின் நிலைமை தர்மசங்கடமாகிவிட்டது. இவர்கள் திட்டம் போட்டுத்தான் எல்லாம் செய்கிறர் கள் என அவரது மனம் எண்ணியது.
**அவருகிட்ட என்னு வீரய்யா கதைக்கிறது? வாங் கடா எல்லாம், லொறியில இருக்கிற சமானத்த இறக்கு வோம்" எனப் பலமாகக் கூறிவிட்டு லொறியின் பின்புறத் தில் போய்த் தாவி ஏறினன் ராமு.
அப்போது அங்கே நின்ற பண்டா முதலாளி, "டேய், யாரு சரி நம்ப லொறியிலை ஏறவேணும். லொறியில ஏறின காலை ஒடிச்சுப் போடறது' எனக் கத்தியபடி ராமுவை லொறியிலிருந்து வெளியே இழுப்பதற்காக அவனருகே சென் ருர்.
"என்னு ஓய். பெருசா பேசுற? எங்க யாரு மேல சரி கைவச்சா, அப்புறம் எல்லாத்தையும் அடிச்சி நொறுக்கி, இந்த லொறிக்கும் நெருப்பு வச்சிடுவோம்" என ராமு கோபத்துடன் கூறினன்.
அங்கு நின்ற தொழிலாளர்கள் யாவரும் திமுதிமு வென லொறிக்குள் பாய்ந்தனர்.
பண்டா முதலாளி ஒன்றும் செய்வதறியாது திகைத்து நின்ருர்,
இப்போது இவர்கள் இருக்கும் நிலையில் எதைச் செய்வதற்கும் தயங்க மாட்டார்கள் என்பதை அவர் புரிந்துகொண்டார்.
லொறிக்கு ஏதும் சேதம் விளைவித்துவிடாமல் இருக்க வேண்டுமே என அவரது மனம் ஏங்கியது.
லொறிக்குள் பாய்ந்த தொழிலாளர்கள் சில நிமிட நேரத்திற்குள் அதனுள் இருந்த பொருட்கள் எல்லாவற்

குருதிமலை 265
றையும் இறக்கி பங்களாவின் உள்ளே கொண்டு சென்று வைத்தனர்.
'ஏய். லொறியை இங்க நிப்பாட்டாம சுறுக்கா கொண்டுபோ' எனப் பல குரல்கள் ஒரே நேரத்தில் ஒலித்தன.
லொறியில் பண்டா முதலாளி ஏறி உட்கார்ந்து கொண்டார். றைவர் லொறியை "ஸ்ராட்" செய்தான்.
"அடே, நம்மல யாருன்னு நெனச்சது? நம்ப லொறி யவா கொழுத்துறேனு சொன்னது. ஓங்களை எல்லாங் என்ன செய்யுறேன்னு பாரு" எனக் கர்ச்சித்தார் பண்டா முதலாளி.
கூட்டத்திலிருந்து கேலிக் குரல்களும் கூச்சல்களும் பலமாக எழுந்தன. வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த சிறுவர்கள் விசில் அடித்தனர், லொறி பேரிரைச்சலுடன் உறுமிக்கொண்டு அந்த இடத்தை விட்டு அகன்றது.
பண்டா முதலாளி பற்களைக் கறுவிக்கொண்டார்.
கண்டக்டரும், கிளாக்கரும்,மனேஜரும் பெரும் குழப் பத்துடன் பங்களாவினுள்ளே சென்னறர்.

Page 138
286 குருதிமல்
அத்தியாயம் நாற்பத்திரண்டு
பண்டா முதலாளிக்கு இப்போது வியாபாரம் சிறிது குறைந்திருந்தது. ஆனல் அவர் அதைப்பற்றிக் கொஞ்சம் கூடக் கவலைப்படவில்லை. அவருக்குத்தான் முன்பைவிட பலமடங்கு வருமானம் கொழுந்து வியாபாரத்தில் கிடைக் கிறதே! பின்பு ஏன் அவர் அதைப்பற்றிக் கவலைப்படப் போகிருர்,
அன்று மாலை அவரது வீட்டின் பின்புறத்தில் இருக்கும் கள்ளுக்கடையில் நாட்டில் உள்ள பல இளைஞர்களும் முக் கியஸ்தர்களும் கூடியிருந்தார்கள். கிராமசேவகரும் அங்கு வந்திருந்தார்.
கூட்டம் ஆரம்பமாவதற்கு முன்னர் முக்கியமானவர் கள் எல்லோரும் அங்கு வந்திருக்கிருர்களா என பண்டா முதலாளி நோட்டம் விட்டு விட்டு கூட்டத்தை ஆரம்பித் தார்.
"நான் உங்களை இங்கு எதற்காக அழைத்தேன் என் முல், நீங்கள் எல்லோரும் உங்களுக்குக் காணி கிடைக்கப் போகிறதென மிக ஆவலோடு எதிர்பார்த்துக்கொண்டி ருக்கிறீர்கள். ஆனல் இப்போதுள்ள சூழ்நிலையில் உங்க ளுக்கு ஒரு துண்டுக் காணி கூடக் கிடைக்கப்போவதில்லை என்பதைத் தெரிவிப்பதற்குத்தான்."
பண்டா முதலாளி இப்படிக் கூறியதும் அங்கு நின்ற வர்களிடம் சலசலப்புத் தோன்றியது.
'என்ன முதலாளி? நீங்கள் தான்முதலில் எங்களுக்குக் காணி கிடைக்கப் போகிறதெனக் கூறினீர்கள்; இப்போது

குருதிமை ዷ67
இல்லையென்று சொல்லுகிறீர்கள். ஏன் இப்படி எங்களை யெல்லாம் ஏமாற்றுகிறீர்கள்?" எனக் கேட்டான் அங் கிருந்த பொடிசிங்கோ.
* "நான் உங்களை ஏமாற்றவில்லை. எங்களுடைய மந் திரியும் எங்களுக்கு நிலம் கிடைப்பதற்கு ஏற்ற ஒழுங்கு களைச் செய்திருக்கிருர், ஆனல் தோட்டத் தொழிலாளர் கள் தான் எங்களுக்குக் காணி கிடைப்பதற்குத் தடை யாக இருக்கிழுர்கள்."
ஒ. அது எங்களுக்கும் தெரியும். எங்களுக்குக் கிடைக்கப்போகும் காணியை கிடைக்காமல் செய்வதற்கு, எதிர்ப்புத் தெரிவிப்பதற்கு அவர்களுக்கு என்ன உரிமை யிருக்கிறது?" என ஆத்திரத்துடன் கேட்டான் ஒரு இளை ஞன்.
'அவர்களுக்கு உரிமையில்லைத்தான். ஆனல் அவர் களிடம் வீரம் இருக்கிறது. எங்களைப் போல அவர்கள் கோழைகளல்ல' என்ருர் பண்டா முதலாளி.
"அப்படிச் சொல்லாதீர்கள் முதலாளி எங்களைக் கோழைகள் என்று மட்டும் நினைக்காதீர்கள்" எனக் கத்தி னன் அங்கிருந்த வேருெருவன்.
**உங்களிடம் என்ன வீரம் இருக்கிறது.? தோட்டத் தொழிலாளர் எல்லோரும் தோட்டத்தை வுட்டுப் போகப் போவதில்லையெனக் கூறிப் போராடுகிருர்கள். ஆனல் உங்களுக்குக் காணி கிடைக்க வேண்டுமென நீங்கள் ஒரு போதும் போராடியதில்லையே' என்ருர் பண்டா முத லாளி.
அப்போது கிராமசேவகர், "காணியளப்பவர்கள் நட்டுவைத்த கூனிகளைத் தோட்டத் தொழிலாளர்கள் பிடுங்கி வீசிணுர்கள். கொழுந்தெடுக்கப் போன உங்களை எதிர்த்து வலியச் சண்டைக்கு வந்தார்கள் பொலிஸ்கார ரையே எதிர்த்து உயிரைக் கூட மதியாமல் ஜீப்பின் முன்

Page 139
·ይ68 குருதிமலை
ஞல் படுத்து,அவர்களை விரட்டித் துரத்தினர்கள்" எனக் கூறினர்.
* அதுமட்டுமா, தோட்டத்திலிருந்து உத்தியோகத் தர் வெளியேறுவதைக் கூட தடுத்து நிறுத்தினர்கள். அன்று கண்டக்டரின் பொருட்களை ஏற்றப்போன என்னையும் அடிக்கவந்து லொறியையும் நெருப்புவைப்பதாகச் சொன் ஞர்கள்" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
**அவர்கள் எல்லோரும் இப்படிப் போராடிக்கொண் டிருக்கும் வேளையில் எங்களுக்குக் காணி வேண்டுமென நாங்கள் எப்போதாவது போராடியிருக்கிருேமா?" எனக் கேட்டுவிட்டு எல்லோரையும் ஒரு தடவை பார்த்தார் கிராமசேவகர்.
தோட்டத்தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் ஒற்றுமை யாக நின்று போராட்டத்தை நடத்துகின்றர்கள். நம் மிடையே அப்படி ஒரு ஒற்றுமை இருக்கிறதா?முதியான்சே யும் சுமணபாலாவும் நமக்கு எதிராகப் பிரசாரம் செய்வ தால்,இன்று நம்மில் சிலர் தோட்டத் தொழிலாளர்களுக் குச் சார்பாகத் திரும்பி இருக்கின்றர்கள்"என்ருர் பண்டா முதலாளி.
*நம்மோடு நின்று போராடவேண்டிய பியசேன இன்று அந்தத் தோட்டத் தொழிலாளர்களோடு சேர்ந்து கொண்டு நமக்கு எதிரான காரியங்களையும் செய்கிருன்" என்ருர் கிராமசேவகர்.
எல்லோரும் மெளனமாக இருந்தனர். 'நான் உங்கள் எல்லோரையும் கோழைகள் என்று சொன்னதில் என்ன தவறு இருக்கிறது?" என பண்டா முதலாளி இப்போது கேட்டார்.
'நாங்கள் ஒருவரும் கோழைகள் அல்ல. நாங்கள் எதையும் செய்வதற்குத் தயாராக இருக்கிருேம்." பல குரல்கள் ஒரே சமயத்தில் ஒலித்தன.

குருதிமலை 269 8۔۔۔۔۔۔ ۔
பண்டா முதலாளி சுருட்டு ஒன்றை எடுத்துப் பற்ற வைத்துக்கொண்டார். k
மெனிக்கே, கிராமசேவகருக்கும்,அங்கு நின்ற ஒருசில ருக்கும் சிகரெட் வழங்கினுள்.
"எங்கள் எல்லோருக்கும் காணி கிடைக்கவேண்டு மானுல் அதற்குத் தடையாக இருக்கும் எல்லாச் சக்திகளே யும் முதலில் ஒழிக்கவேண்டும்."
**இது நம் நாடு. நாம் எவருக்கும் பயந்துவாழத் தேவையில்லை" என்ருர் பண்டா முதலாளி.
“எமக்கு முட்டுக்கட்டையாக இருக்கும் தொழிலாளர் களை அடித்து நொறுக்கிவிடுவோம்" எனக் கத்தினுன் பொடிசிங்கோ.
'இல்லையில்லை. அப்படிச் செய்யும்படி தூண்டுவதற் காக நான் உங்களை இங்கு அழைக்கவில்லை. நாமும் போராடவேண்டும் என்பதை உணர்த்துவதற்காகத்தான் உங்களை அழைத்தேன்" என்ருர் பண்டா முதலாளி,
‘எங்களுக்குக் காணி கொடுப்பதைத் தடைசெய்ப வர்களை நாங்கள் சும்மா விட்டுவிடப் போவதில்லை. அவர் களின் போராட்டத்தை எப்படியும் தகர்த்துவிடுவோம்" எனப் பலர் ஒரே சமயத்தில் கூறினர். M
'இதுதான் நீங்கள் எடுத்திருக்கும் முடிவா? அவர்களை உங்களால் எதிர்த்து நின்று போராடமுடியுமா?" எனச் சிந்தனையுடன் கேட்டார் பண்டா முதலாளி,
' ஆமாம்,இதுதான் எங்கள் முடிவு. எத்தனை பேர் வந் தாலும், எங்களது உயிரைப் பணயம் வைத்துக்கூடப் போராடி, அவர்களை அடித்து விரட்டுவோம்' என்ருன் அங்கிருந்த மற்ருெருவன்.
பண்டா முதலாளி யோசனையுடன் தலையாட்டிவிட்டு, "அப்படியானல் நான் சொல்வதைக் கவனமாகக் கேளுங்

Page 140
270 குருதிமல்ை
கள்,எல்லோரும் நான் சொல்வதை மிகவும் இரகசியமாக வைத்துக்கொள்ளவேண்டும். முக்கியமாக தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கு மட்டும் இவ் விஷயம் தெரியக் கூடாது.'
'இங்கு துரோகிகள் எவரும் இல்லையென்பதை நீங் கள் நம்பலாம். நீங்கள் கூறும் விஷயங்களை இங்குள்ள எவ ருமே வெளியிடமாட்டார்கள்" எனக் கூறினன் பொடி சிங்கோ உறுதியான குரலில்,
** மிகவும் நல்லது.எமக்கு எதிராகப் பிரசாரம் செய் பவர்களைப் பற்றி நாம் கவலைப்படத் தேவையில்லை.இங் குள்ள எல்லோருமே ஒற்றுமையாக இருந்தால் நாம் எதை யுமே சாதித்துவிடலாம்' எனக் கூறிய பண்டா முதலாளி தனது திட்டத்தை விளக்கத் தொடங்கினர்.அவரது முகம் மிகவும் கொடூரமாக மாறிக்கொண்டு வந்தது.
கடையில் நின்ற பெடியன் அங்கு வந்தவர்கள் எல்லோ ருக்கும் தாராளமாகக் கள்ளை ஊற்றிக் கொடுத்தான். முட்டிகளில் இருந்த கள்ளு முடிந்தபோது முதலாளியிட மிருந்த சாராயப் போத்தல்களும் வெளியே வந்தன.
சிறிது நேரத்தில் அங்கிருந்த எல்லோரும் வெறியர் களாக மாறினர்.

குருதிமலை 971
அத்தியாயம் நாற்பத்துமூன்று
இரவு, நேரம் ஏழு மணி இருக்கும்.
லயத்துக்கு வெளியே எங்கும் ஒரே இருட்டாக இருந் தது. தொழிலாளர்கள் எல்லோரும் தத்தம் காம்பராக் களில் இருந்தபடி, தோட்டத்து நிலைமைகளைப் பற்றிக் கதைத்தவண்ணம் இருந்தனர். பெண்கள் சமையலில் ஈடு பட்டிருந்தனர்.
குண்டன் கங்காணி லயத்தில் பழைய மாரிமுத்துத் தலைவர் "ராஜா தேசிங்கு" கதையை உரத்து, ஒருவித இரா கத்துடன் படித்துக்கொண்டிருந்தார். அந்த லயத்தில் இருக்கும் நான்கைந்து வயதானவர்கள் அவரைச் சுற்றி வட்டமாக அமர்ந்துகொண்டு மிக ரசனையுடன் அந்தக் கதையைக் கேட்டுக்கொண்டிருந்தனர். மாரிமுத்துத் தலை வரின் குரல் நிசப்தமான அந்த வேளையில் லயம்முழுவதும் ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது.
எங்கோ பூசாரி ஒருவன் உடுக்கடிக்கும் ஓசையும் காற் றிலே கலந்து வந்துகொண்டிருந்தது.
தோட்டத்திலே வேலை நிறுத்தியதைத் தொடர்ந்து, என்ன நடவடிக்கை எடுக்கலாமெனக் கலந்து ஆலோசிக் கும் நோக்கத்துடன் வீரய்யா தனது நண்பர்களைத் தேடிச் சென்றிருந்தான்.
மீனச்சி இரவுச் சாப்பாடு செய்வதில் முனைந்திருந் தாள். செந்தாமரையும் பியசேனவும் இஸ்தோப்பில் இருந்தவாறு எதைப் பற்றியோ சுவாரஷ்யமாகக் கதைத் துக்கொண்டிருந்தனர்.

Page 141
272 குருதிமலை
மாயாண்டி காம்பராவின் உள்ளே கிடந்த கட்டிலில் படுத்தபடி ஏதோ யோசனையில் ஆழ்ந்திருந்தார்.
வயல் லயத்தில் கறுப்பண்ணன் கங்காணியின் காம்ப ராவிலிருந்து, அவரும் அவரது மனைவியும் பெரிதாகச் சண்டை போடும் சத்தம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தது. கிராமசேவகர் வயலைப் பிடுங்கியதிலிருந்து அடிக்கடி அவர்களிடையே வாக்குவாதம் நடக்கும்.அவரது மனைவி தனது நகை மூழ்கிப்போய்விட்டதை எண்ணிக் கவலை யுடன் அவரோடு சண்டை போட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
குப்பன் வீட்டில் அவரது மனைவி அடுப்படியில் இருந்து ரொட்டி போட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.அவளைச் சுற்றி குப் பனும் அவனது நான்கு பிள்ளைகளும் வட்டமாக அமர்ந்தி ருந்தனர். பிள்ளைகள் அடுப்பில் வெந்துகொண்டிருக்கும் ரொட்டியையே பார்த்துக்கொண்டிருந்தனர்.அரிசி இல் லாத காரணத்தால், கிடந்த இரண்டு சுண்டு மாவைப் பிசைந்து ரொட்டி போட்டுக்கொண்டிருந்தாள் குப்பனின் மனைவி.ரொட்டி வெந்ததும் அவள் அதனைப் பகிர்ந்து எல் லோருக்கும் கொடுக்கிருள். அந்தச் சிறிய துண்டு ரொட் டியைச் சாப்பிட்டுவிட்டு வெறுஞ் சாயத் தண்ணியால் அவர்கள்.வயிற்றை நிரப்பிக்கொள்கின்றனர்.
அந்த வேளையில் மடுவத்தின் பக்கத்திலிருந்து *டாண். டாண்..." என மணியோசை பலமாகக் கேட்டது.
லயத்தில இருக்கும் ஒவ்வொருவரும் திடுக்குற்று எழு கின்றனர். ஒருநாளும் இல்லாதவாறு ஏன் இந்த நேரத்தில் மணியோசை கேட்கிறது? காணி அளப்பவர்கள் இரவு நேரத்திலா வரப்போகின்றனர்?பகலிலே அவர்கள் வருவ தைத் தொழிலாளர்கள் தடுத்து நிறுத்துவதால், ஒருவேளை இரவு நேரத்தில் வந்திருப்பார்களோ?அல்லது கண்டக்டர் தான் இரவிரவாகத் தோட்டத்தைவிட்டுப் போக முயற்சி செய்யும்போது அதனைக் கண்டுகொண்ட யாராவது மணி அடித்திருப்பார்களோ?எவருக்கும் ஒன்றுமே புரியவில்லை,

குருதிமலை 273
ஆண்கள் எல்லாரும் மடுவத்தை நோக்கித் தீப்பந்தங் களுடன் விரைந்தனர். செந்தாமரையுடன் கதைத்துக் கொண்டிருந்த பியசேனவும் அவர்களோடு சேர்ந்து மடு வத்துப் பக்கமாக ஓடினன். பெண்களும் வயோதிபர்களும் சிறுவர்களும் லயத்திலே தங்கிவிட்டனர்.
திடீரென லயத்தில் இருந்த நாய்கள் எல்லாம் பலமா கக் குரைக்கத் தொடங்கின.
பலர் திமுதிமுவெனத் தேயிலைப் புதர்களில் இருந்தும் மறைவான இடங்களில் இருந்தும் லயத்துக் காம்பராக் களில் ஒரே சமயத்தில் புகுந்தனர். சிலரது கைகளில் கத்தி யும் கோடரியும் தடிகளும் காணப்பட்டன. ஒருசிலர் பள பளக்கும் வாள்களுடன் பாய்ந்து வந்தனர்.
அவர்கள் எல்லோருமே மதுபோதையில் நிறைந்தி ருந்தனர்.
அவர்களைக் கண்டதும் லயத்திலிருந்த சிறுவர்களும் பெண்களும் பயத்துடனும் பீதியுடனும் கூச்சலிடத் தொடங்கினர்.
'ஏய்; யாருங் சத்தங் போடவேணும்;சத்தம் போட்டா வெட்டிப் போடுவேன்" என அங்கு வந்த குண்டர்களில் ஒருவன் கூறினன்.
எல்லோரும் பயத்துடன் நடுங்கியவாறு வாயடைத்துப் போய் செய்வதறியாது திகைத்து நின்றனர்.
குண்டர்கள் காம்பராக்களுக்குள் புகுந்து சூறையா டத் தொடங்கினர். ஒருசில பெண்களின் கழுத்திலும் காது களிலும் இருந்த நகைகளை மூர்க்கத்தனமாகப் பிடுங்கி எடுத்தனர்.எந்தெந்தக் காம்பராக்களில் எல்லாம் தொழி லாளர்களது உடைமைகளைச் சூறையாட முடியுமோ, அவற்றையெல்லாம் சூறையாடினர்.
குண்டன் ஒருவன், கண்களில் தென்பட்ட அழகான, வயதுவந்த பெண் ஒருத்தியைப் பலவந்தமாகப் பிடித்து,

Page 142
274 குருதிமலை
லயத்தின் சற்றுத் தூரத்திலுள்ள இருட்டான பகுதிக்கு இழுத்துச் சென்றன். அவள் எவ்வளவோ கதறியும், அவ னிடமிருந்து விடுபட முயற்சி செய்தபோதும் அவளால் தப்பமுடியவில்லை.அந்தக் கொடியவனின் மிருக இச்சைக்கு அவள் பலியானள்.
ஒருசில வயோதிபர்கள் அந்தக் குண்டர்களை எதிர்க்க முயன்றபோது, அவர்களைக் குண்டர்கள் அடித்துத் துன் புறுத்தினர்.
லயங்களில் இருந்த பொருட்கள் யாவும் சூறையாடப் பட்டதும்,தாங்கள் தயாராகக் கொண்டுவந்திருந்த மண் ணெண்ணெய்,பெற்ருேல் முதலியவற்றை லயத்தின் உள் ளேயும் வெளிப்புறத்திலும் ஊற்றி கையில் இருந்த பந்தத் தால் லயங்களுக்குத் தீ வைத்தனர். சில குண்டர்கள் முன்பே தயாராகக் கொண்டுவந்த பெற்ருேல் குண்டுகளை லயங்களின் கூரைமீது வீசினர். அவை பயங்கரமாக, பலத்த சத்தத்துடன் வெடித்துச் சிதறி தீச்சுவாலைகளை எங்கும் பரவவைத்தன.
பக்கத்திலிருந்த மாரியம்மன் கோயிலை நோக்கி ஒரு குண்டன் தனது கையிலிருந்த குண்டை வீசி அந்தக் கோயிலைத் தகர்த்தெறிந்தான்.
லயங்களில் இருந்த வயோதிபர்களும் பெண்களும் சிறுவர்களும் வீரிட்டு அலறிக்கொண்டு வெளியே ஓடினர். லயங்களில் பற்றிய நெருப்பு இப்போது சுவாலைவிட்டுப் பெரு நெருப்பாக எரிந்துகொண்டிருந்தது.
குறுகிய நேரத்தில் அந்தக் கொடுஞ்செயல்களை நடத்தி முடித்துவிட்டு, தமக்குக் கிடைத்த பொருட்களுடன் குண் டர்கள் அவ்விடத்தைவிட்டு ஓடி மறைந்தனர்.
மடுவத்தைச் சென்றடைந்த ஆண்களுக்கு, அப்போது தான் தாங்கள் ஏமாற்றப்பட்டுவிட்டோம் என்பது புரிந் தது.யாரோ வேண்டுமென்று மணியை அடித்துத் தங்களை

குருதிமலை 275
மடுவத்திற்கு வரவழைத்திருக்கிருர்கள் என்பதை அவர் கள் புரிந்துகொண்டார்கள்.
லயத்துப் பக்கமிருந்து பெண்களினதும் சிறுவர்களின தும் அவலக்குரல்கள் கேட்டுக்கொண்டிருந்தன.தீச்சுவாலை கள் கொழுந்துவிட்டு எரிவதை மடுவத்திலிருந்து பார்க் கக்கூடியதாக இருந்தது.இப்போது எல்லோரும் லயத்தை நோக்கி விரைவாக ஓடத் தொடங்கினர்கள்.
லயங்களின் அருகே நெருங்கக் கூட முடியவில்லை. தீப் பிழம்புகள் அனலைக் கக்கிக்கொண்டு இருந்தன. எங்கும் ஒரே புகைமண்டலமாகத் தெரிந்தது,தீப்பொறிகள் வெகு தூரம் வரை பறந்து சென்று பக்கத்திலுள்ள மரஞ் செடி களைத் தாக்கின.
லயத்தை அடுத்துள்ள, மீனுப் புல்லினல் வேயப்பட்டி ருந்த மாட்டுத் தொழுவங்களின் கூரைகளில் தீ பற்றிய போது,அங்கிருந்த பசுமாடுகள் மிகப் பயங்கரமாகக் கத றிக்கொண்டிருந்தன.
கோழிக் கூடாப்பிற்குள் அடைக்கப்பட்டிருந்த கோழி கள் யாவும் தீயின் வாயில் அகப்பட்டு மரண ஒலம் எழுப்பின.
தொழிலாளர்கள் வளர்த்துவந்த நாய்கள் இப்போது தூரத்தே நின்று லயங்கள் எரிவதைப் பார்த்துப் பெரும் சோகமாக ஊளையிட்டுக்கொண்டிருந்தன.
யாராலுமே அருகில் கூட நெருங்கமுடியவில்லை. ஆண் டாண்டு காலமாக அவர்கள் தே டிவைத்திருந்த உடைமை களைப் பறிகொடுத்துவிட்டு, எஞ்சியவையெல்லாம் நெருப் பிலே வெந்து சாம்பலாவதைப் பார்த்துக்கொண்டும், பெருஞ் சோகமாக அழுதுகொண்டும் இருப்பதைத் தவிர அவர்களால் ஒன்றுமே செய்யமுடியவில்லை.
வீரய்யாவும் ராமுவும் அவர்களது நண்பர்களும் செய்வதறியாது திகைத்துப் போய் நின்றனர். சனங்களின்

Page 143
276 குருதிமை
கதறல் அவர்களுக்குத் தாங்கமுடியாத வேதனையைக் கொடுத்தது.நாட்டிலிருந்து வந்தவர்கள்தான் திட்டமிட்டு இப்படியொரு கொடுமையைச் செய்துவிட்டு ஓடிவிட்டார் கள் என்பதனை அங்கிருந்தவர்கள் வீரய்யாவிடம் கூறினர். தோட்டத்தை விட்டு வெளியேருத ஒரே காரணத்திற் காக தொழிலாளர்களது உடைமைகளைச் சூறையாடி, இருப்பிடங்களைக் கொளுத்தி நாசம் செய்தால், தொழிலா ளர்களுக்குப் போராடுவதற்குத் தெம்பு இருக்காதென நினைத்துத் திட்டந் தீட்டி இப்படியொரு கொடூரச் செயலை நாட்டில் உள்ளவர்கள் செய்துவிட்டார்கள் என்பதை இப் போது வீரய்யா புரிந்துகொண்டான்.
அங்கிருந்தவர்களுக்கு உண்ண.உணவோ,உடுப்பதற்கு மாற்றுடையோ, வசிப்பதற்கு இடமோ எதுவுமே இல்லை. இப்படியான ஒரு பரிதாப நிலையில் தள்ளப்பட்ட மக்களைக் காப்பாற்றுவதற்கும்,மேலும் அசம்பாவிதங்கள் நடவாமல் தடுப்பதற்கும் உரிய பெரும் பொறுப்பு தனக்கு இருக்கிற தென்பதை வீரய்யா உணரத் தொடங்கினன்.
அங்கு நிகழ்ந்து முடிந்துவிட்ட சம்பவங்களையும், இழப் புகளையும் ஒவ்வொருவரும் அவனிடம் கூறியபோது, வீரய் யாவின் நெஞ்சத்தில் உதிரம் கொட்டியது.
சிலமணி நேரத்தின் பின் அங்கு நடந்து முடிந்துவிட்ட கொடுமைகளை அறிந்த பொலிசார் ஜிப்பில் தோட்டத்தை நோக்கி விரைந்து வந்தனர்.
அன்று எல்லோரும் இருப்பதற்கு இடமின்றிப் பக்கத்தி லுள்ள தேயிலைச் செடிகளின் அணைப்பில் அந்தப் பயங்கர மான இரவைக் கழித்தனர்.
率 事 அந்த இரவு நீண்ட இரவாகவே இருந்தது. தொழி லாளர்கள் எல்லோரும் விடிவை நோக்கி காத்திருந்தனர். மறுநாட்காலை நிலம் வெளித்தபோது இரவு நடந்த

குருதிமலை 277
கோரத்தின் சுவடுகள் ஒவ்வொன்முகத் தெரியத் தொடங் கின.
லயங்கள் யாவும் தரைமட்டமாகிப் போயிருந்தன, தீ இன்னும் அணையாமல், தணல்களிலிருந்து புகை கிளம்பிக் கொண்டிருந்தது. லயங்களைச் சுற்றியுள்ள பெருவிருட்சங் கள் எல்லாம் கருகிப்போய்க் கிடந்தன. மாமரங்களிலும் பலா மரங்களிலும் காய்கள் வெந்துபோய்த் தொங்கின. பக்கத்தில் இருந்த ஓரிரு மாட்டுத் தொழுவங்களும் தரை மட்டமாகிப் போய்க்கிடந்தன. சங்கிலியால் பிணைக்கப் பட்டிருந்த பசு மாடுகளும் கன்றுகளும் மிகக் கோரமாய் வெந்துபோய்க் கிடந்தன.
கூரைத் தகரங்களெல்லாம் நெருப்பு வெக்கையில் வளைந்து சுருண்டுபோய் நிலத்தில் விழுந்து கிடந்தன. சுவர்கள் யாவும் கருமை படிந்தும், வெடித்தும் காட்சி யளித்தன. காம்பராவில் கிடந்த ராக்கைகளில் சேர்த்து வைத்திருந்த பொருட்களும் அட்டாளை மரங்களும் எல் லாமே எரிந்து சாம்பலாகிப் போய்க்கிடந்தன.
நெருப்பு ஒரு வாறு அணைந்தபோது,தொழிலாளர்கள் ஒவ்வொருவரும் தத்தமது காம்பராக்களுக்குள் சென்று ஏதாவது பொருட்கள் தீயின் பிடியிலிருந்து தப்பியிருக் கிறதா என்ற நப்பாசையோடு ஆராயத் தொடங்கினர் கள்.
வீரய்யாவும் ராமுவும் ஒவ்வொரு லயமாகச் சென்று தொழிலாளர்களுக்கு ஏற்பட்டுவிட்ட பெருந் துன்பத்தில் கலந்து கொண்டனர்.
மாயாண்டியும் மீனச்சியும் தலையிலே கைவைத்தபடி காம்பராவின் முன் வெளிவாசலில் அமர்ந்திருந்தனர்.செந் தாமரையினதும் மீனச்சியினதும் கழுத்திலும் காதிலும் இருந்த நகைகளெல்லாம் சூறையாடப்பட்டுவிட்டன. வீரய்யாவின் குடும்பத்தினர் என்ற காரணத்தினலோ

Page 144
278 குருதிமலை
என்னவோ குண்டர்கள் அந்த வீட்டில் தமது கைவரி சையைக் கூடுதலாகக் காட்டியிருந்தனர்.
பியசேனவின் உள்ளம் கொதித்துக் கொண்டிருந்தது, அவன் செந்தாமரையைப் பார்க்கும்போதெல்லாம் அவள் அழுதவண்ணம் இருந்தாள். அங்குள்ள ஒவ்வொருவரும் அவனைப் பார்க்கும் போதும் அவனுள் ஏதோ குற்ற உணர்வு ஏற்படுவதைப் போன்று அவன் உணர்ந்தான் "உனது ஆட்கள்தான் இப்படியொரு கொடுமையை எமக்கு இழைத்துவிட்டார்கள்’-என அவர்கள் குற்றஞ்சாட்டு வதைப் போன்று அவன் உணர்ந்தான். அவனது உள்ளம் பெரிதும் வேதனைப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது.
அங்குள்ள பலருக்குச் சிறுசிறு காயங்கள் ஏற்பட்டிருந் தன. பலபெண்களின் காதிலிருந்த நகைகளைக் குண்டர்கள் முரட்டுத்தனமாகப் பிடுங்கி எடுத்ததினுல் ஏற்பட்ட காயம் அவர்களுக்கு வேதனையைக் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது. வீரய்யா, முதல் வேலையாகத் தோட்டத்து லொறியை வரவழைத்து காயமடைந்த எல்லோரையும் ஆஸ்பத்திரிக்கு அனுப்ப வேண்டிய ஒழுங்குகளைச் செய்தான். பியசேனவும் செபமாலையும் காயமடைந்தவர்களுக்கு வேண்டிய உதவி களைச் செய்து அவர்களை ஆஸ்பத்திரிக்கு அனுப்பிவைத்த னர்.
இரவு நடந்த கோரத்தை அறிந்து பக்கத்து தோட்டத் தில் இருக்கும் தொழிலாளர்கள் பெருங்கூட்டமாக அங்கு படையெடுக்கத் தொடங்கினர். டவுணில் உள்ள மக்களும் தொழிற்சங்கவாதிகளும் அரசியல் பிரதிநிதிகளும் இப் போது தோட்டத்துக்கு வரத்தொடங்கினர். எரிந்து சாம் பலாகிப்போய்க்கிடந்த லயன்களுக்கு பொலிசார் காவல் புரியத் தொடங்கினர். பக்கத்துத் தோட்டத்துரைமார்கள் ஒவ்வொருவராக அங்கு வந்து சேர்ந்தனர்.
முதல்நாள் இரவு எங்கோ லீவில் சென்றிருந்த தோட் டத்துரை சில்வா, தோட்டத்தில் நடந்து முடிந்த கோரத்

குருதிமலை 279
தைக் கேள்விப்பட்டதும் மறுநாள் பதறியடித்துக் கொண்டு அங்கு வந்து சேர்ந்தார்.
அங்கு வந்து சேர்ந்தவர்கள் ஒவ்வொருவரும் மனம் பதறினர். மனிதாபிமானமற்ற முறையில் தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கு நடந்த அநியாயத்தைப் பார்த்துக் கொதித்தனர். தொழிலாளர்கள் ஒவ்வொருவரும் தமக்கு நடந்த கொடுமைகளையும் இழப்புகளையும் பார்வையிட வந்தவர்களிடம் கூறிக் கதறியழுதனர்.
'ஐயா, ஏங் குடும்பத்துக்கு போன கெழமைதான் சேவைகாலப் பணம் வந்திச்சி அந்தப் பணத்தை எம் பொட்டியில வச்சிருந்தேன்; அவ்வளவு பணமும் எரிஞ்சு போச் சுங்க.." எனக் கூறி விம்மினர் ஒரு வயோதிபர்,
“என் மாடெல்லாம் உசிரோட எரிஞ்சு வெந்து போச் சுங்க; அத நம்பித்தான் நான் சீவிச்சுக்கிட்டிருந்தேன்" எனக் கதறினன் ஒரு நொண் டி.
"வாற மாசம் நான் இந்தியாவுக்கு போயாகனும் அதுக் குள்ள இப்புடி ஒரு அநியாயம் நடந்திருச்சுங்க என் பாஸ் போட்டு எல்லாம் எரிஞ்சு சாம்பலாப் போச் சிங்க' எனக் கூறி கண்கலங்கினர் மாரிமுத்துத் தலைவர்.
‘எங்க வூட்டுல ஒண்ணுமே இருக்கல்லீங்க. மாத்திக் கட்டுறதுக்கு மட்டும் ரெண்டு துணி கெடந்திச்சி. அது தானுக எரிஞ்சு போயிருச்சு" எனக் கவலையுடன் கூறினன் குப்பன்.
"ஏங் காதுல கெடந்த நகையைக் கழட்டித் தரச் சொல்லி ஒருத்தன் கேட்டானுங்க, நான் தப்பி ஓடலாமுனு வெளியே ஒடினேன். ஏம்புள்ளையத் தூக்கி வச்சுக்கிட்டு வெட்டப்போறேனு கழுத்தில கத்திய வச்சான்; நான் பத றிப்போய் ஒரு காதுல இருந்த நகையைக் கழட்டப்போ னேன்; அதுக்குள்ள அவேன் மற்றக் காதுல இருந்ததைப் பிச்சு எடுத்துக்கிட்டானுங்க" எனக் கூறியபடி பிரிந்து

Page 145
280 குருதிமலை
போயிருந்த தனது காதைத் காண்பித்துக் கண்கலங்கினுள் பெண்ணுெருத்தி.
"அடுத்த நேரச் சாப்பாட்டுக்கே வழியில்லாம செஞ் சுப்புட்டாங்களே, இந்தப் பாவிக" எனக் கூறி தலையில் கை வைத்தவண்ணம் நிலத்திலே உட்கார்ந்தார் கறுப்பண்ணன் கங்காணி,
"புள்ளைங்க எல்லாம் பசியில கதறுதுங்க,என்ன செய் யிற துன்னே எங்களுக்குப் புரியல் லீங்க" எனக்கூறிக் கண் கலங்கியபடி அருகே நின்ற தன் குழந்தையை வாஞ்சையு டன் தடவினுள் ஒரு தாய்.
"போன கெழமைதாங்க எனக்குப் பெரசாவுரிமை கெடைச்சிச் சு. ரெம்ப கஷ்டப்பட்டுத்தானுங்க அத எடுத் தேன். அதெல்லாம் எரிஞ்சு போச் சுங்க" எனக் கூறிய ஒரு தொழிலாளி விரக்தியோடு சிரித்துவிட்டு, "அந்தக் கட தாசியெல்லாங் வெறுங் கடதாசிதானுங்களே; இந்த நாட் டுல எங்களுக்கு என்னதாங்க உரிமையிருக்கு? நாங்க எப்ப வும் அடிமைதாங்க" எனச் சாகமாகக் கூறினர்.
வயதுபோன பெண்ணுெருத்தி தனது ஒரே மகளைக் காண்பித்து , ஐயோ இந்தப் புள்ளைக்கு நடந்த கொடு மையை எப்புடீங்க என் வாயால சொல்லுவேன்" எனக் கூறிவிட்டுச் சோகம் தாங்காமல் பெரிதாக விம்மினுள். அவளது மகளின் உடைகள் யாவும் கிழிந்துபோய் இருந்தன. முகத்திலும் கைகளிலும் சிறிய காயங்கள் தென் பட்டன. அந்தப்பெண் உடலெல்லாம் குறுகத் தன் இரு கைகளாலும் முகத்தை மூடியபடி விம்மிக்கொண்டிருந் தாள்.
அங்கு நின்ற ஒவ்வொருவருடைய மனதையும் தொழி லாளருக்கு நடந்த துன்பங்கள் பெரிதும் கலக்கின. அத னைக்கண்டு சகிக்க முடியாத பலர் கண்கலங்கினர். ஒரு சிலர் வாய்விட்டுக் கதறினர், டவுனில் உள்ள கடைக்காரர்

குருதிமலை 28
களும் பக்கத்து தோட்டத்துத் தொழிலாளர்களும் தொழிற்சங்கவாதிகளும், ஒருமுகமாகச் சேர்ந்து பாதிக் கப்பட்ட எல்லோருக்கும் உதவிகள் செய்வதற்கு முயன் றனர்.
தம்மால் இயன்ற சிறுதொகைப் பணத்தைச் சிலர் கொடுத்து உதவினர். சிலர் மாற்றுடைகள் கொடுத்து உத வினர், இன்னும் சிலர் ஒருநேர உணவைக் கொடுத்தனர். வேறுசிலர் அரிசி மாவு முதலிய பொருட்களை வழங்கினர். லயங்கள் எரிக்கப்பட்ட செய்தியறிந்ததும் கிராமத்தி லிருந்து முதியான்சேயும் சுமணபாலாவும் தோட்டத்துக்கு வந்து நடந்த கொடுமைகளை பார்வையிட்டனர்.
அங்கு நடந்த கோரத்தைப் பார்த்த முதியான்சேயின் உள்ளம் பதறியது. இப்படியொரு கொடுமையைச் செய்து தான் கிராமத்து மக்கள் காணி பெறவேண்டுமா? அவர் எண்ணி மனம் மறுகினர்.
"இந்தக் கொடுமைகளுக் கெல்லாம் காரணமாக இருந்த பண்டா முதலாளி, கிராம சேவகர், கண்டக்டர் முதலியோரை நான் பொலிசில் காட்டிக் கொடுக்கப் போகிறேன்" என சூளுரைத்தான் சுமணபால.
பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் ஒவ்வொரு வரையும் அவர்கள் தனித்தனியாகச் சந்தித்து அவர்களுக்கு ஆறுதல் கூறினர். எதைச் செய்துமென்ன தொழிலாளர்கள் இழந்த எல்லாவற்றையுமே இனி யாரால்தான் திருப்பி கொடுக்க முடியும்,

Page 146
282 குருதிமலை
அத்தியாயம் நாற்பத்துநான்கு
திக்கப்பட்ட மக்களைத் தோட்டத்துரை அடிக் கடி வந்து சந்தித்து அவர்களுக்கு வேண்டிய உதவிகளைச் செய்து கொடுத்துக்கொண்டிருந்தார். பிற இடங்களிலி ருந்து பார்வையிட வந்தவர்களும், அயல் தோட்டத் தொழிலாளர்களும் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு த ம் மா லியன்ற உதவிகளைச் செய்தனர்.
முன்பு காம்பராக்களில் தனித்தனிக் குடும்பமாக வாழ்ந்த தொழிலாளர்கள் எல்லோருமே இப்போது ஒரே குடும்பம் போன்று கூட்டமாக தோட்டப் பாடசாலைகளி லும், பிள்ளை மடுவத்திலும் தங்கியிருந்தனர். இதனுல் பலர் தம்மிடையே இருந்த சிறு மனவேற்றுமைகளையும் மறந்து மிக அந்நியோன்யமாக ஒருவரோடு ஒருவர் பழ கினர். மாரிமுத்துத் தலைவர், கறுப்பண்ணன் கங்காணி முதலியோர் இப்போது வீரய்யாவுக்குப் பக்கபலமாக நின்று காரியங்களைக் கவனித்தனர்.
பியசேன தன்னைச் சந்திக்கவந்திருந்த முதியான்சே, சுமணபால முதலியோரிடம், இனி தான் நாட்டுக்கு வரப்போவதில்லையெனக் கூறிவிட்டு தோட்டத் தொழி லாளர்களுடனேயே இருந்து அவர்களுக்கு வேண்டிய உதவிகளைச் செய்துகொடுத்துக்கொண்டிருந்தான்
தோட்டத்துரை அன்று தொழிலாளர்கள் குழுமியி ருந்த இடத்திற்கு வந்தார். அங்கு கூடியிருந்த தொழி லாளர்களைப் பார்த்து அவர் தனது மனதிலே தோன்றிய கருத்துக்களைத் தெரிவித்தார்.

குருதிமலை 283
"இப்ப நீங்க ஓங்களுடைய சாமானங் எல்லாங் பறி கொடுத்து, வூடுங் இல்லாம, சாப்பிடுறதுக்கு சாப்பாடுங் இல்லாம, இனிமே இந்தத் தோட்டத்தில இருக்கிறது, மிச்சங் கஷ்டங்தானே. இனி இங்க இருந்துங் பிரயோ, சனங் இல்ல. அரசாங்கம் சொன்ன மாதிரி, வேற தோட் டத்துக்கு போன ஓங்களுக்கு எல்லா வசதியுங் கெடைக் கும். நீங்க எல்லாங் போறதுதாங் நல்லது."
"தொர எங்களுடைய உடமை எல்லாத்தையும் பறிச்சி, இருக்க எடங்கூட இல்லாம செஞ்சா, நாங்க தோட்டத்தவுட்டு போயிடுவோமென்னு திட்டம் போட் டுத்தான் நாட்டாளுக இப்பு டி செஞ்சிருக்காங்க, ஆன நாங்க ஒரு நாளும் இந்தத் தோட்டத்தவுட்டுப் போக மாட்டோமுங்க" என வீரய்யா கூறினன். அவனது குர லில் உறுதி தொனித்தது.
"நாங்க மட்டும் இல்லீங்க தொர, ஒங்களையுந்தான் இந்தத் தோட்டத்தைவுட்டு போகவுடமாட்டோம். என்ன கஷ்டம் வந்தாலும் நாங்க பயந்துக்கிட்டு மட்டும் தோட் டத்தவுட்டுப் போகமாட்டோம்" எனப் படபடத்தான் ürtÇıp.
"ஏய் நீ ரெண்டு பேருங் மிச்சங் முட்டாள்கதை பேசுறது. ஒங்க பேச்சக் கேட்டுத் தான் இந்த ஆளுங் களுக்கு எல்லாங் இப்புடி வந்தது" எனக் கோபத்துடன் கூறினர் துரை.
"ஓங்க பேச்சக் கேட்டுக்கிட்டு நாங்கெல்லாம் தோட் டத்தவுட்டுப் போகமாட்டோம். சாகிறவரைக்கும் இந் தத் தோட்டத்திலதான் இருப்போம்" என்ருன் ராமு.
*தோட்டம் மூடியாச்சு; நீங்கெல்லாம் இங்க இருந்து என்ன செய்யப் போறது?" எனக் கேட்டார் துரை.
"தோட்டத்த மூட நாங்க வுடமாட்டோங்க தொர. அப்புடி மூடினலும், நாங்க நட்டு வளத்த தேயிலை இருக்கு

Page 147
284 குருதிமலை
மட்டும் நாங்க பொழச்சுக்குவோமுங்க" என்ருர் அங்கே நின்ற கறுப்பண்ணன் கங்காணி நிதானமாக.
"இனிமே நாங்க தோட்டத்தவுட்டுப்போஞ, ஒவ் வொரு தோட்டத்திலும் இருக்கிற தொழிலாளிங்களுக்கும் எங்களுக்கு நடந்தமாதிரித்தான் நடக்கும்" என்ருன் வீரய்யா.
'நீ என்ன மனுசன் கதைக்கிறது? நீங்க எல்லாங் தோட்டத்தவுட்டுப்போன மத்த தோட்டத்து ஆளுங்க ளுக்கு ஏன் கரைச்சல் வாறது?" எனக் குழப்பத்துடன் கேட்டார் துரை.
'இப்ப நாங்கெல்லாம் தோட்டத்தவுட்டுப் போஞ. தோட்டத் தொழிலாளிங்களை பயங்காட்டி வெரட் டிப் புடலாமுனு எல்லாரும் நெனைச்சுக்கிடுவாங்க. அப்புறம் மத்த தோட்டங்களில இருக்கிற தொழிலாளிங்களையும் அநியாயம் செஞ்சி வெரட்டப் பாப்பாங்க. தோட்டத் தொழிலாளிங்க கோழைகள் இல்லேங்கிறதை நாங்க இங்கேயே இருந்து போராடிக் காட்டத்தான் போருேம்" என வீரய்யா விளக்கமாகக் கூறினன்.
" நாங்க, எங்க இனத்தைக் காட்டிக்கொடுக்கமாட் டோமுங்க தொர, உயிரைக் கொடுத்தாவது போரா டியே தீருவோம்" என்ருன் ராமு.
"என்னு மனுசன் போராட்டம், போராட்டமுனு சொல்லி பைத்தியக்காரன் மாதிரி பேசுறது. இப்புடி பேசித்தாங் இன்னிக்கு ஒன்னும் இல்லாம நீங்க எல்லாங் இருக்கிறது" என்ருர் துரை எரிச்சலுடன்.
"எங்ககிட்ட ஒன் னு ம் இல்லைத்தாங்க தொர. நாங்க எல்லாத்தையும் இழந்திட்டோம். எங்க உயிர் தான் மிச்சமா இருக்குங்க. ஆன இது நாங்க பொறந்த மண் எங்கிற உரிமையை நாங்க இன்னும் இழக்கல்லீங்க. அந்த உரிமைக்காக எங்ககிட்ட மிச்சமா இருக்கிற இந்த உயிரக் கொடுத்தாவது போராடத் தா ன் போருேம்"

குருதிமலை 285
என்ருன் வீரய்யா. இதைக் கூறும்போது அவன் உணர்ச்சி வசப்பட்டான்.
"ஆமாங்க. நாங்க இந்த எடத்தவுட்டுப் போகமாட் டோம்." எனப் பல குர ல் க ள் அவனது கூற்றைத் தொடர்ந்து ஒலித்தன.
"ஏய் ஏய், மிச்சங் சத்தங் போடவேணும். நீ ங் க போகாட்டி, நாட்டில இருக்கிற ஆளுங்களுக்கு காணி கிடைக்கிறது இல்லத்தானே. அப்புறங் உங்களுக்கு மிச் சங் கரச்சல்தாங் வாறது" என்ருர் துரை கோபத்துடன். ""நாட்டாளுங்களுக்கு நாங்க காணி கொடுக்கவேணு முனு சொல்லல்ல. அவுங்களுக்கு காணி கொடுக்கிறதுக் காக எங்கள தோட்டத்த வுட்டு வெரட்டவேணுமுன்னு தான் சொல்லுருேம்" என்ருன் வீரய்யா,
"அதிக்கி என்னதாங் செய்ய முடியுங். வேற வழி இல்லத்தானே" என்ருர் துரை.
"எங்களை எல்லாம் அனுப்பிவிட்டுத்தான் காணி குடுக்கோணுமுங்கிறது இ ல் லீ ங் க தொர. எங் களை இப்புடியே வச்சுக்கிட்டு அவுங்களுக்கும் காணி கொடுக்கலாந்தானுங்களே' என்ருன் வீரய்யா.
அவனது கூற்று துரையைச் சிந்திக்கவைத்தது. "ஆமாங்க தொர. ந ம் ம தோட்டத்திலதான் நெறைய எடம் சும்மா கெடக்குங்களே. அந்த இடத்தை யெல்லாம் நாட்டு ஆளுங்களுக்கு பிரிச்சி கொடுக்க முடி யுந்தானுங்களே' என்ருர் மாரிமுத்துத் தலைவர்.
*" ஹோ. அது அப்படி செய்ய முடியுங்தான். ஆன அரசாங்கம் இப்ப வேற மாதிரித்தானே செஞ்சிக்கிட்டு போறது" என்ருர் துரை.
'அப்புடீன தோட்டத் தொழிலாளிங்களோட நாட் டாளுங்களும் ஒரே தோட்டத்துல ஒத்துமையா இருக்கிறத அரசாங்கம் விரும்பலீங்களா?" எனக் கே ட் டா ன் Gruiuuurr.

Page 148
286 குருதிமலை
வீரய்யா இப்படிக் கேட்டதும் துரைக்கு ஒரே குழப்ப மாக இருந்தது.
**இதுபத்தி நாங் ஒன்னுங் சொல்லமுடியாது. இது எல்லாங் அரசாங்கத்தில பேசிதானே செய்யறது. அதி ஞல அவுங்க சொல்லுறபடிதாங் நாங் செய்யவேனுங்" எனக் கூறிவிட்டு அவ்விடத்தை வி ட் டு ப் புறப்பட்டுச் சென்ருர் துரை.
வீரய்யா கூறிய கருத்துக்கள் யாவும் துரையின் மூளை யைப் போட்டுக் குடைந்துகொண்டு இருந்தன.
தோட்டத்தொழிலாளர்களோடு கிராமத்து மக்களை யும் குடியிருத்தி அவர்களது ஒற்றுமையை வலுப்படுத்து வதற்கு ஏற்ற ஒரு நல்ல வழியிருக்கும்போது ஏன் தோட் டத் தொழிலாளர்களை வெளியேற்ற அரசியல்வாதிகள் முனைகிருர்கள்?
தோட்டத் தொழிலாளர்களோடு கிராமத்து மக்கள், ஒன்ருக வாழ்வதை ஏன் இந்த அரசியல்வாதிகள் விரும்ப வில்லை?
"ஏன்? ஏன்? ஏன்?" -துரைக்கு ஒரே குழப்பமாக இருந்தது.
அத்தியாயம் நாற்பத்தைந்து
UT 6ðið T.... டாண். மடுவத்திலிருந்து மணியோசை கேட்டுக்கொண்டிருந் தது. தூரத்தே மடுவத்தை நோக்கி மூன்று வாகனங்கள் வந்து கொண்டிருந்தன.

குருதிமலை 287
மணியோசை கேட்டதும் தொழிலாளர்கள் எல்லோ ரும் மடுவத்தை நோக்கி விரைந்தனர். முதியவர்களும், இளைஞர்களும், பெண்களும், சிறுவர்களுமாக அணிதிரண்டு மடுவத்தை வந்தடைந்தனர்.
நில அளவையாளர் மீண்டும் அங்கு வரக் கூடும் என் பதை அவர்கள் எல்லோரும் எதிர்பார்த்துத்தான் இருந் தனர். அங்கு வந்து சேர்ந்த தொழிலாளர்கள் ஒவ்வொரு வரது மனதிலும் விரக்திதான் மிஞ்சியிருந்தது. சகலதை யுமிழந்து நிற்கும் அவர்கள், இப்போது எதையும் ஏற்கத் தயாராக இருந்தனர். எதுவந்தாலும் அதனை எதிர்த்துப் போராடும் மனநிலை அவர்களுக்கு உருவாகியிருந்தது. அவர்கள் எதையும் துச்சமாக மதிக்கத் தொடங்கியிருந்த 6r.
பியசேன அந்தச் சனவெள்ளத்தின் முன்பகுதியில் நின்று கொண்டிருந்தான். தோட்டத் தொழிலாளர்களின் துன்பங்களில் பங்குபற்றிய அவன், இப்போது அவர்களில் ஒருவணுக மாறியிருந்தான்.
மடுவத்தில் மக்கள் வெள்ளம் அலைமோ தி நிற்பதைக் கண்டதும் அந்த மூன்று வாகனங்களும் அங்கு நிறுத்தப் பட்டன. முன்னும் பின்னுமாக நின்ற இரு வாகனங்களி லும் பொலிஸ் படையினர் இருந்தனர். நடுவிவ் உள்ள வாகனத்தில் நில அளவையாளர்கள் காணப்பட்டனர். முன்பு அங்கு வந்தவர்களினல் காரியத்தைச் சாதிக்க முடி யாமல் போய்விட்டதினலோ என்னவோ இப்போது மேலிடத்திலிருந்து புதியவர்கள் அனுப்பப்பட்டிருந்த னர். வாகனத்தில் இருந்த பொலிசார் ஒவ்வொருவராகக் கீழே குதித்தனர். அவர்கள் ஒவ்வொருவரது கைகளிலும் துப்பாக்கிகள் காணப்பட்டன.
தோட்டத் தொழிலாளர்கள் குழப்பம் விளைவித்ததன் காரணத்தினலேதான், அவர்களின் உடைமைகளுக்கும், லயங்களுக்கும் சேதம் ஏற்பட்டது என்ற கருத்தினை

Page 149
288 குருதிமலை
அடிப்படையாகக் கொண்டு, தோட்டத்தில் குழப்பம் விளைவிப்பவர்களை அடக்குவதற்காகவும், நில அளவையா ளரைத் தடுத்து நிறுத்துபவர்களை எதிர்ப்பதற்காகவும் இப்போது பொலிஸ் படையினர் அங்கு வந்திருந்தனர்.
"ஏய் ரோட்டுல மறிச்சுக்கிட்டு நிக்காம எல்லாங் தூரப் போ' எனக் கூறிவிட்டு அங்குநின்றவர்களை விரட்டு வதற்காக துவக்கை ஓங்கினர் இன்ஸ்பெக்டர்.
அங்கு நின்ற எவருமே அவரது மிரட்டலுக்குப் பய படவில்லை,
அணி திரண்டிருந்த தொழிலாளர்கள், 'நாங்க வெலகமாட்டோம்" எனப் பலமாகக் கத்திக்கொண்டே பொலிஸ் படையை நோக்கி முன்னேறினர்.
*"ஏய் இனிமே யாராவது ஒரு அடி முன்னுக்கு வச்சா லும் சுட்டுப் போடுவேன்" எனக் கத்திய இன்ஸ்பெக்டர் ஆகாயத்தை நோக்கி மூன்று முறை சுட்டார். "எங்க எல்லாரையுங் வேணுமுணு சுட்டுக்கொன்னுப்புட்டு எங்க பொணத்துக்கு மேலே ஜீப்ப ஒட்டிக்கிட்டு போங்க" எனக் கூறிய ராமு தனது மார்பைத் திறந்து காட்டிக் கொண்டு முன்னே பாய்ந்தான்.
இன்ஸ்பெக்டர் திடீரென அவனது தலையின் மேல் துவக்குப் பிடியினல் ஓங்கிப் பலமாக அடித்தார். ராமு வின் தலையில் இருந்து குயீரென இரத்தம் பெருகியது. ராமு வெறிகொண்டவன் போல் இன்ஸ்பெக்டரின் மேல் பாய்ந்தான்.
தனது கையிலிருந்த துப்பாக்கியால் இன்ஸ்பெக்டர் அவனை மாறி மாறிப் பலதடவை தாக்கினர்.
அதைப் பார்த்த வீரய்யா, இன்ஸ்பெக்டர் ராமு வைத் தாக்காமல் தடுப்பதற்காக அவரது கையிலே இருந்த துப்பாக்கியைத் தன் இரு கைகளாலும் இறுக்கிப் பிடித்துக்கொண்டான். இன்ஸ்பெக்டர் அவனது பிடியில்

குருதிமலை 289
இருந்து துப்பாக்கியை இழுத்துப் பறிக்க முயன்ருர்.ஆனல் வீரய்யா தனது அசுரப்பிடியை விடவேயில்லை. இருவரும் துப்பாக்கியைப் பிடித்தபடி போராடிக்கொண்டிருந்தனர்.
ராமு மயக்கமுற்று கீழே சாய்ந்துவிட்டான். வீரய்யா இன்ஸ்பெக்டருடன் போராடுவதைப்பார்த்த பியசேனவும், செபமாலையும் ஆவேசத்துடன் இன்ஸ்பெக் டரை தாக்கும் நோக்கத்துடன் முன்னே பாய்ந்தனர்.
கூட்டத்திலிருந்த பலர் இப்போது வெறிகொண்டவர் களாகப் பொலிசாரை நோக்கிப் பாய்ந்தனர். இன்ஸ்பெக் டர் போராடிக் களைத் துப் போய் துவக்கின் விசையை அழுத்தினர்.
‘டுமீல் என்ற சத்தத்துடன் பக்கத்தில் பாய்ந்து வந்த செபமாலையின் காலில் குண்டு பாய்ந்தது.செபமாலை யும் காலைப் பிடித்தபடி கீழே சாய்ந்தான்.
பியசேன இப்போது வெறிகொண்டவன் போல் இன்ஸ்பெக்டரின் மேல் பாய்ந்து அவரின் முகத்திலே பல மாகத் தாக்கினன். இன்ஸ்பெக்டர் நிலைதடுமாறினர். அவ ரது மூக்கிலிருந்து இரத்தம் வழியத் தொடங்கியது.
பியசேன தொடர்ந்தும் இன்ஸ்பெக்டரின் முகத்தில் தாக்கிய வண்ணம் இருந்தான். VA பக்கத்திலே நின்ற பொலிஸ்காரர் பியசேனவைச் சுட்டு வீழ்த்தும் நோக்கத்துடன் அவனது நெஞ்சைப் பார்த்துக் குறி வைத்தார்.
அதனைக் கவனித்த வீரய்யா அந்தப் பொலிஸ்கார ரின் துப்பாக்கியை தட்டிவிடும் நோக்கத்துடன் குறுக்கே பாய்ந்தான்.
டுமீல்."
பியசேனவின் மேல் பாயவிருந்த குண்டு வீரய்யா வின் மார்பைத் துழைத்தது.

Page 150
29 O குருதிமலை
வீரய்யா அசுர வேகத்துடன் இப்போது பொலிஸ் காரரின் மேல் பாய்ந்தான். டுமீல்- டுமீல்குண்டுகள் மாறி மாறி அவனது நெஞ்சைத் துளைத் தன. மறுகணம் அவனது உடல் தள்ளாடியது. கண்கள் இருண்டு கொண்டு வந்தன, அவன் கீழே சாய்ந்தான்.
வீரப்யா சுடப்பட்டுக் கீழே சாய்ந்ததைப் பார்த்ததும் அங்கு நின்ற தொழிலாளர்களின் உள்ளத்தில் போராட்ட வெறி கிளர்ந்து எழுந்தது. நீட்டப்பட்டிருந்த துப்பாக்கி களின் எதிரே எதற்கும் அஞ்சாதவர்களாக, அவர்கள் வெறிகொண்டவர்கள் போலப் பொலிசாரை நோக்கிப் பாய்ந்தனர். அவர்களிடையே காணப்பட்ட வெறியை யும் வேகத்தையும் ஆயிரமாயிரம் துப்பாக்கிகளால் கூடத் தணிக்க முடியாது என்பதைப் பொலிசார் பார்த்துத் திகைத்தனர்.
நிலைமையை இனி அவர்களால் கட்டுப்படுத்த முடி யாது என்பதனை அவர்கள் உணர்ந்து கொண்டனர். இனிமேலும் அங்கு தாமதித்தால் அந்தச் சண்வெள்ளத் தின் வேகத்துக்கு தாங்களும் பலியாகிவிட வேண்டிய நிலைமை ஏற்பட்டு விடுமோ என அச்சமுற்றனர். மறுகணம் எல்லோரும் பாய்ந்து தமது வாகனங்களுக்குள் ஏறிக் கொண்டனர்.
கீழே இரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்து கிடந்த வீரய்யா வின் அருகில் மீனச்சி அமர்ந்து அவனது தலையை மடி யிலே எடுத்து வைத்தாள்.
அவளது கண்களிலிருந்து கண்ணிர் ஆருகப் பெருகி யது. பெருஞ் சோகத்துடன் அவள் விம்மினள்.
வீரய்யாவின் உதடுகள் அசைந்தன. அவன் தாயிடம் ஏதோ கூறுவதற்கு முயன்முன்.
மறுகணம் அவனது தலை, அவளது மடியில் சாய்ந்தது. மீனச்சியின் இதயத்தைப் பிளந்து கொண்டு பெரிதாக விம்மலொன்று வெளிப்பட்டது.

குருதிமலே 291
அப்போது அங்கே ஓடிவந்த செந்தாமரை இரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்து கிடந்த வீரய்யாவைப் பார்த்ததும் * "ஐயோ அண்ணு." எனக் கதறியபடி அவன் மேல் வீழ்ந்து மூர்ச்சையானள்.
வீரப்யாவின் பாதங்களைப் பிடித்தவாறு மண்டியிட் டிருந்த பியசேனவின் கண்களில் இருந்து கண்ணிர் ஆரு கப் பெருகிக் கொண்டிருந்தது. அவனது நெஞ்சைத் துளைக்க இருந்த குண்டைத் தனது நெஞ்சிலே ஏற்று உயிரை மாய்த்துக் கொண்ட அந்தத் தியாகியின் பாதங் களைக் கண்ணிரால் கழுவத்தான் அவனுல் முடிந்தது.
இப்போது பொலிசாரின் ஜீப் பின்னுேக்கி வேகமாகப் போய்க்கொண்டிருந்தது.
சனசமுத்திரம் முன்னுேக்கிப் பாய்ந்து கொண்டிருந் தது - அசுரவேகத்தில் பாய்ந்து கொண்டிருந்தது.
இனி அந்த வெள்ளத்திற்கு யாராலுமே அணை போட (Up) Lq?- tLu FTg5I .
வீரய்யாவின் உயிர்த்தியாகமும், தொழிலாளர்களின் போராட்டம் பத்திரிகை வாயிலாகவும், பார்வையாளர் கள் மூலமாகவும், நாடெங்கும் காட்டுத்தீ போல் பரவி யது. இதனுல் பொதுசன அபிப்பிராயம் அவர்களின் போராட்டத்துக்குச் சாதகமாக அமைந்தது. தொழிலா ளர்களை அகற்றுவதில் தீவிரமாக நின்ற அரசியல்வாதிகள் செயலிழந்தனர். அவர்களுக்கும் மேலான சக்திகள் இப் போது செயல்படத் தொடங்கின. தொழிலாளர்களுக்கு தீங்கு விளைவித்த கண்டக்டர், கிராமசேவகர், பண்டா முதலாளி முதலியோர் சட்டத்தின் பிடியில் சிறைப்பட்
டனர்.
வீரய்யாவின் உடலில் இருந்து வடிந்த குருதியில், தோய்ந்து செழுமையுற்ற அந்த மலைப் பிரதேசத்தில், இப் போது தேயிலைச் செடிகள் புதிதாகத் துளிர்வி. த் தொடங்கின.
★

Page 151
*ழத்தின் தலைசிறந்த எழுத்தாளர் களின் தரமான படைப்புக்கள் மாதா மாதம் வீரகேசரி பிரசுரமாக நூலுரு வில் வெளிவருகின்றன.
தவறமல் இவைகளைப் பெற்று உங் கள் இல்லத்தில் ஒர் ‘குடும்ப நூல் நிலை யத்தை ஆரம்பியுங்கள்.
ஆறு புத்தகங்களை அடுத்து நீங்கள் வாங்கினுல், ஏழாவது புத்தகம் இணு மாக அனுப்பி வைக்கப்படும். இப் பரி சுத் திட்டத்தில் ஏற்கனவே ஆயிரத் துக்கு மேற்பட்ட வாசகர்கள் இணுமாக நூல்களைப் பெற்றுள்ளனர்.
புத்தகங்களைக் கிரமமாகப் பெறுவ தில் சிரமமிருந்தால் நீங்கள் தொடர்பு கொள்ளவேண்டிய விலாசம்:
விநியோக நிர்வாகி, வீரகேசரி, த. பெ. 160, கொழும்பு.

Page 152


Page 153
( ஆசிரியர் கூறுகின்
மலேயக மக்களி
காலந்தொட்டே சிக்
நிறைந்ததாக இருந்
நியர்களின் ஆதிக்கத் கள் இருந்தபோது அ சிக்கித்தவித்த தோ: தமது விடிவை நோ திருந்த துே?ளயில்ே
அடங்கள் பாவும் தேசி
சரித்திரமுக்கிய நிகழ்ச்சியின் பயணுகத் காலம் ஏற்படப்பே தொழிலாளர்கள் நம் தோட்டங்கரே அண்டி ளும் தமது சுபீட்சமா கத் தஃவப்பட்டனர். வாதிகள் சிஐச் சந்த தமது பதவிகளேத் து தொடங்கினர்.
இதன் கீாரண்ம சார்ந்த மக்களிடைே படத் தொடங்கின. 5 ருந்து தொழிலாளர் முயற்சிகள் மேற்கொ எதிர்த்து நின்ற தே வினருக்குள்ளானுர்கிள் கள் குறைபாடப்பட் தீயில் வேந்து சாம்ப
இவற்றையெல்லா போது எனது நெஞ்: தொழிலாளர்கள் இந் வைத்துள்ள பாசம் தோட்டது. அவர்கள டத்தில் ஒரு தொழிலா ாதார நிருப்திவிர்த்து எனக்கு ஏற்பட்ட உர் வாகவே இந்நாவல் !!!!
வீரகேசரி பி
 

ருர்:
*ன் வாழ்க்கை ஆரம்ப கல்களும் துன்பங்களும் து வந்திருக்கிறது. ரேந் தில் தேயிலேத் தோட்டங் வரிகளின் கெடுபிடிகளில் ட்டத் தொழிலாள்ர்கள் "க்கி ஏக்கத்துடன் காத் நான் தேயிஐத் தோட் யமயமாக்கப்பட்டன.
த்துவம் வாய்ந்த இந்த 1 தமக்கு ஒரு நல்ல எதிர் ாகிறதோ தோட்டத் பினர். அதேசமயத்தில் Lயுள்ள கிராமிப்புற மக்க ஈவாழ்வை எதிர்ப்ார்க் இவ்வேளேயில் அரசியல் ர்ப்பவாதிகளாக மாறித் ஷ் பிரயோகம் செய்யத்
严品 இரு சமூகங்களேச் ய மனக்கிளர்வுகள் ஏற் ஒரு சில தோட்டங்களிலி ளே வெளியேற்றுவதற்கு "ள்ளப்பட்டன. دية وقتr நாழிலாளர்கள் சித்திர
அவர்களது உடைமை ட்டன; இருப்பிடங்கள் గ్రాTT.
"rı நேரில் பார்த்த சு பதறியது. -தோட்டத் நாட்டு மண்ணின் மேல்
எனது இதயத்தைத் rது நீரிமைப் போராட் "ணி வீரமரணம் எய்தியது
வைத்தது. நஜல் ாத்தா 堂 : உருப்பெறத் தொடங்கி
ரசுரம் - EB

Page 154
27O தி. ஞானசேகரன் சிறுகதைகள்
தி. ஞானசேகரன் தமிழ்த் தேசியவுணர்வுக் காலகட்டத்தில் எழுதிய சிறுகதைகளில் அல்சேஷனும் ஒரு பூனைக்குட்டியும், ராக்கிங், சீட்டரிசி, திருப்புமுனைத் தரிப்புகள், கருவறை எழுதிய தீர்ப்பு, சோதனை ஆகிய சிறுகதைகள் குறிப்பிடத்தக்கவை. சீட்டரிசி, திருப்புமுனைத் தரிப்புகள் ஆகிய இரு சிறுகதைகளும் ஞானசேகரன் வாழ்கின்ற மலையகப் பெண்களின் உணர்வுகளின் சோகச் சித்திரங்களாம். சோதனை, அல்சேஷனும் ஒரு பூனைக்குட்டியும், கருவறை எழுதிய தீர்ப்பு ஆகிய சிறுகதைகள் யுத்தச் சூழலினையும் இனவொடுக்கல் பிரச்சனைகளையும் சித்திரிக்கின்ற சிறுகதைகளாகவுள்ளன. ‘அல்சேஷனும் ஒரு பூனைக்குட்டியும் குறியீட்டுச் சிறுகதையாகும். கலாநுட்பமாகவும் கவித்துவமாகவும் படைக்கப்பட்டுள்ளது. வடபகுதி எழுத்தாளர்கள் எழுதுகின்ற யுத்தகாலச் சிறுகதைகளுக்கும் ஏனைய பிரதேச எழுத்தாளர்களின் யுத்தகாலச் சிறுகதைகளுக்குமிடையிலான பெரும்வேறுபாடு மானிடநேய நோக்கிலேயே உள்ளது. முன்னவர்கள் எதிரிகளாகச் சித்தரிக்கும் பாத்திரங்களைப் பின்னவர்கள் மானிடநேயத்துடன் சித்தரிப்பதன் மூலம் சமூகயதார்த்தம் அங்கு பேணப்படுகிறது. முன்னைய சிறுகதைகளிலும் பார்க்க இக்காலகட்டச் சிறுகதைகள் தி. ஞானசேகரனைத் தரமான ஈழத்துச் சிறுகதையாளர் வரிசையில் சேர்க்கின்றன.
செங்கை ஆழியான் ஈழத்துச்சிறுகதை வரலாறு
★女★女★
சிறுகதை, நாவல், விமர்சனம் எனப் பலதுறைகளில் தடம் பதித்த இலக்கியவாதியான தி. ஞானசேகரனுள் உறைந்து நிற்கும் மருத்துவனை வெளிப்படுத்தும் ஒரு சிறுகதைதான் “கருவறை எழுதிய தீர்ப்பு செயற்கை முறை கருத்தரித்தல் பற்றிய பல அரிய மருத்துவத் தரவுகளை இலாவகமாகவும், கதையோட்டத்திற்கு ஊறு செய்யாமலும், வாசகனை ஆர்வத்தோடு வாசிக்கும் வண்ணம் இக்கதையில் ஞானசேகரன் புகுத்தியுள்ளமை வியந்து பாராட்டத்தக்கது.
இலங்கை இனப்பிரச்சனை பற்றிய சிறந்த சிறுகதைகளில் முக்கியமானதாகக் குறிப்பிடத்தக்க ஒன்றுதான் இவரது “அல்சேஷனும் ஒரு பூனைக்குட்டியும்’ இலங்கை இனப்பிரச்சனையின் ஆணிவேர்வரை ஊடுருவிப் பாயும் கனதியும் வீச்சும் கொண்டது. ஆசிரியர் தென்பகுதியில் வாழ்வதால் பெரும்பான்மை இன மக்களின் உணர்வுகளையும் மனோநிலையையும் தத்ரூபமாகச் சித்தரித்துள்ளார். அதேநேரம் அடிவாங்கிய போதெல்லாம் தாயக மண்ணில் தஞ்சம் புகுந்த மக்கள் இறுதியில் தம் இருப்பை உறுதிப்படுத்துவதற்காக

தி ஞானசேகரன் சிறுகதைகள் பற்றி. 271
ஆக்ரோசமாகக் கிளர்ந்தெழுவதை, தெளிவான, சுருக்கமான, ஆனால் உள்ளர்த்தங்கள் செறிந்த எழுத்தில் வார்த்தெடுத்திருக்கிறார். வெறுமனே ‘நாய் என்று சொல்லாது அல்சேஷன் எனக் குறிப்பிட்டிருப்பது எமது சிந்தனைக்கு விருந்தாகும்.
டாக்டர் எம். கே. முருகானந்தன்
★★女★女
‘கருவறை எழுதிய தீர்ப்பு’ என்ற தலைப்பில் கதாசிரியர் தி. ஞானசேகரன் முற்றிலும் புதுமையானதொரு கதையை அண்மையில் எழுதியிருந்தார். கருத்தரித்தல் பற்றிய சில தகவல்கள் கதையோட்டத்துடன் தரப்படுகின்றன. சிறுகதைக்கேயுரிய பண்புகளைக் கொண்டதாகவும் செட்டாகவும் கதாசிரியர் வடிவமைத்திருக்கிறார். கதைமுடிவும் எதிர்பாராததொன்று. அதேவேளையில் இனவேறுபாடுகளிடையே கூட முரண்படுநிலை இருப்பதையும் காட்டி யுள்ளார். இது ஓர் அருமையான கதை என்பது எனது மதிப்பீடு.
கே. எஸ். சிவகுமாரன் தினக்குரல் 23-05-1999)
★★★★★
இலங்கையின் பிறபாகங்களிற் பொதுவாகவும் கொழும்பிற் குறிப்பாகவும்
இடம்பெறும் தமிழ் மக்களுக்கு எதிரான சோதனைக் கெடுபிடிகளைச்
“சோதனை’என்ற கதை புலப்படுத்துகிறது. இச்சிறுகதையில் குமரேசன் என்ற
பாத்திரத்தைக் கையாளும் திறன் குறிப்பிடத்தக்கது. வெளிப்படையாகவன்றிக்
குறிப்பாக அப்பாத்திரத்தைச் சுட்டி வாசகரே அதன் இயல்பைப்
புரிந்துகொள்ளுமாறு செய்தமை அக்கதைக்குக் கலைச் செழுமையைச் சேர்க்கிறது
கலாநிதி தரை. மனோகரன்
வீரகேசரிவாரமஞ்சரி
女女★女★
தேசியத் தன்மையை பொருண்மரபிலும், உருவ அமைதியிலும் கொண்டியங்கும் சீட்டரிசி நல்லதொரு தமிழ்ச் (ஈழ) சிறுகதைக்கு எடுகோளாக திகழ்கிறது. பார்வதி, சிகப்பாயி, கந்தையா ஆகிய மூன்று பாத்திரங்களும் நடைச்சித்திரங்களாக மாறும் விபத்திலிருந்து நூலிழையில் தப்புவதும் சிறந்த குணாபாத்திரங்களாக மாறுவதும் இலக்கிய அநுபவத்தை ஏற்படுத்துகின்றன. சிறுகதையின் உருவ அமைதி காத்த இறுதி உச்சக்கட்டம்

Page 155
272 தி. ஞானசேகரன் சிறுகதைகள்
பல எதிர்மறைவான உச்சநிலைக்கும் மாறி மாறிப் பயணப்பட்டு இல்லறத்தின்
பண்பாட்டு வேரினை உயர்நிலைப் படுத்தும் வகை ’ கைதேர்ந்த கலைஞனின் கலை வேலை நுணுக்கத்தைக் காட்டி நிற்கிறது.
செம்பியன் செல்வன்
1904.2005
★女女女★
உங்களின் ‘திருப்புமுனைத் தரிப்புக்கள்’ கதையை வாசித்தேன். “தங்கராசு இப்போது வளர்ந்து விட்டான். பிரட்டுக்களத்தில் தொழிலாளர்கள் வரிசையாக நிற்கின்றனர். தங்கராசு ஒரு தொழிலாளியாக கடைசி வரிசையில் நிற்கிறான். என்ற பந்தியை வாசிக்கும் போது. கதையை இவ்வளவு அழகாக ஆழமாக நகர்த்தி வந்து கடைசியில் “சாப்பிட்டு” விட்டாரே என்று மனம் வருந்தினேன். அந்தப் பந்திக்குப் பிறகு வெறுப்போடு மேலும் தொடர்ந்த போது . அது பெருமாளின் கனவாக கண்டபோது மனம் சிரித்தது
தங்கராசின் வைராக்கியம் அருமையான முடிவு. உங்கள் கதாபாத்திரங்களில் பெருமாளும், தங்கராசும் காவிய நாயகர்கள் அவர்களைப் போன்றவர்களை உருவாக்கத் துடிக்கும் உங்கள் வளமான சிந்தனைக்கு எனது வாழ்த்துக்கள். மலையகத்தில் படிக்கத் துடிக்கும் ஒரு லயத்து மாணவனின் சூழலைச் சித்தரித்திருக்கும் பாணி. ஒரு ஆய்வு எனலாம்.
அருமையான கதை
மு. சிவலிங்கம் O3.03.1998
★大女女女
போர்ச் சூழல் காரணமாக அந்நிய நாடுகளுக்குப் புலம் பெயர்ந்த தமிழர்கள், தமது மொழியையும் பண்பாட்டையும் பேணிக் கொள்வதில் அக்கறை யெடுக்கின்றனர். ஆனால் அவர்களின் புதிய தலைமுறை அந்நியச் சூழலுக்கு எளிதாக ஆட்பட்டு, தலையை மழித்து, காதொன்றைத் துளைத்து வளையத்தை மாட்டிக் கொண்டு .? மகன், மருமகள், பேரப்பிள்ளைகளைப் பார்ப்பதற்காக 15 வருடங்களுக்குப் பின் இங்கிருந்து சென்ற சிவராசா, பேரன் முருகநேசனின் கோலத்தைக் கண்டு மனக்குமுறல் எய்துவதை வெகு நேர்த்தியாகச் சித்தரிக்கிறது ‘மண்புழு’ ‘இதெல்லாம் இந்த மண் செய்யிற வேலை. மண்ணுக்கும் கலாசாரம் பண்பாடுகளுக்கும் தொடர்பிருக்கு. வேற்று

தி. ஞானசேகரன் faaegaه பற்றி. £a7ያ)
மண்ணில் எங்கட கலாசாரம் வேர் விடுகிறது கஸ்டம் சூழல் விடாது” என்னும் சிவராசாவின் கூற்றில் எத்தனை பெரிய உண்மையிருக்கிறது. யதார்த்தத்தை வெளிப்படுத்தும் சிறந்த கலைப்படைப்பு
நா. சோமகாந்தன்
★女★女女
தி. ஞானசேகரனது கதைகள் மலையக மக்களது ஒரு காலகட்டத்துக்குரிய வரலாற்றினை ஆவணப்படுத்தி நின்றதோடு, அறிவியல் சார்ந்த அம்சங்களிலும் தலைகாட்ட ஆரம்பித்திருப்பதையும் அவதானிக்கக் கூடியதாக இருந்தது. "கருவறை எழுதிய தீர்ப்பு’ எனும் தி. ஞானசேகரனின் கதையே அறிவியலை ஈழத்துச் சிறுகதையில் அறிமுகப்படுத்திய கதையாகும். புலோலியூர் ஆ. இரத்தினவேலோன் புதிய சகத்திரப்புலர்வின்முன் ஈழச்சிறுகதைகள் நூலில்
女女女女★
Dear Dr. Gnanasekaran,
had the privilege of reading your short story book titled "Alseshanum Oru poonalikkuddium."
was highly impressed and delighted to read your all eleven short stories. The first and the main story is beyond comments. You had explained the existing ethnic disturbances in an undisputable way. The last story "Kadamai' had touched me deeply. I too had not performed abortions and I totally agree the way you had dealt meena. You are affluent and the flow is very readable. You had exposed the current problems in a formidable and simple way. My sincere wish and prayer that you should continue to write. The Tamil Worldwill always remember you for your enormous contributions.
Dr. M. L. Najimudeen MBBS(Cey) MS(Cey) MRCOG (Gt. Brit) Consultant Obstetrician and Gynaecologist July 27, 1998.
★女女★女

Page 156
274- தி. ஞானசேகரன் சிறுகதைகள்
*கண்ணில் தெரியது வானம்’ தொகுப்பில் உங்களது காட்டுப் பூனைகளும் பச்சைக் கிளிகளும் . என்ற சிறுகதையைப் படித்தேன். தடைமுகாம் ஒன்றில் பாடசாலை மாணவி ஒருத்தி இராணுவத்தினரின் பாலியல் வல்லுறவுக்கு ஆளாக்கப்படுவதையும் அதன் காரணமாக அவள் புத்திபேதலித்த நிலைமையை அடைவதையும் கலாரூபமாகக் கதையில் வடித்துள்ளீர்கள். நமது நாட்டில் மட்டுமல்ல இனவிடுதலைப் போராட்டம் நடக்கும் பல்வேறு நாடுகளிலும் இப்படியான நிகழ்வுகள் நடந்திருக்கின்றன. இக்கதையின் கரு உலகப் பொதுவானது. பல்வேறு மொழிகளில் மொழியாக்கம் செய்யப்படவேண்டிய கதை இது.
பேராசிரியர் நந்தி 15.04.2002
★★★★★
“ஈழத்தின் சமகால இலக்கியச் செல்நெறிகளை அவதானிக்கும் போது, எழுத்தாளரது படைப்புகளில், பேரினவாத ஒடுக்குமுறைக் கொடுமைகள், போர்க்கால அவலங்கள் என்பன வெறும் பதிவுகளாகவே அமைந்திருப்பது கண்கூடு, எனினும், இதற்கு விதிவிலக்காகவுள்ள மிகச்சில படைப்புகளுள் தி. ஞானசேகரனின் காட்டுப் பூனைகளும் பச்சைக்கிளிகளும்’ விதந் துரைக்கப்பட வேண்டியதொன்று மாணவியொருத்திக்கு நிகழ்ந்துவிட்ட கொடூரம் தரும் அதிர்ச்சி, கதை சொல்லப்படும் முறையிலுள்ள பல்வேறு சிறப்புகளால் வாசகரது மனத்தில் என்றென்றும் உறைந்திருக்கும் .
இக்கதை தமிழ்ச்சிறுகதை வரலாற்றிலே இடம் பெறவேண்டிய சிறுகதை.
கலாநிதி செ. யோகராசா
女女女女★ கதை எழுதுவது என்பது இலகுவான செயலல்ல. மக்களுக்கு நலன் செய்யக்கூடிய ஒரு நல்ல கருத்து அதில் இருக்கவேண்டும். அந்தக் கருத்தை விளக்குவதற்கு வேண்டிய நிகழ்வுகளும் கதா பாத்திரங்களும் சிறப்பாக அமையவேண்டும். இவற்றுக்கு மேலாக வசனநடை வாசகரை ஈர்க்கவேண்டும். திரு. ஞானசேகரனின் கதைகளில் இந்த அம்சங்கள் எல்லாம் சிறப்பாக - மிகச் சிறப்பாகவே அமைந்திருக்கின்றன. நல்ல கதைகளை எழுதவிரும்பும் எழுத்தாளர்கள் ஞானசேகரனின் கதைகளை அவசியம்
வாசிக்க வேண்டும். «ν
d t 6 1. 6 வரதர்
★★★★★

குறிப்புகள்.

Page 157


Page 158


Page 159
சிறுகதை, குறுநாவல், பயண இலக்கியம், நேர்கா இதழியல் ஆகிய துறைகளி யாழ்ப்பாணப் பிரதேசத்தில் பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர் மருத்துவப்பணிபுரிபவர்க கூட கடந்த நாற்பது பேருட பட்டுவரும் இவரது எட் வந்துள்ளன. இவர் எழுதிய 1973 ஆகிய இரு நாவல்சு பரிசில்களைப் பெற்றன. கு மதுரை அமெரிக்கன் கல்யூ மாணவர்களுக்குப் பாடநூல மொழியாக்கம் பெற்றது. பூனைக்குட்டியும் 1998 எ சிப்பிரகமுவ பல்கலைக்கழக இவர் இலங்கை அரசின் "க: பல்வேறு விருதுகளையும் ெ எழுத்தாளராக விளங்குகிற இலக்கியச் சஞ்சிகையை வருகிறார்.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

நாவல் கட்டு: விமர்சனம் ணல், நூல் பதிப்பும் வெளியீடும் ல் ஈடுபட்டுவரும் தி சூானசேகரன்
உள்ள புன்னாE3க்கட்டுவனைப் பிறப்பு:15.04.1941), மலையகத்தில் ாலத்துறையில் பட்டம் பெற்றவருங் பங்களாக இலக்கியத் துறையில் ஈடு டு நூல்கள் இதுவரை வெளி புதிய சுவடுகள் 19' குருதிமலை ரூம் இலங்கை சாகித்திய மண்டலப் ருதிமலை 1992-93 காலப் பகுதியில் பரிபில் முதுகலை பயிலும் (MA) ாக விளங்கியது சிங்கள மொழியில்
தற்போது "அல்சேஷனும் ஒரு ன்ற சிறுகதைத் தொகுதி இலங்கை ந்தில் பாடப்புத்தகமாக விளங்குகிறது. பாபூஷண்ம்' என்ற விருது உட்படப் பற்று இலக்கிய உலகில் புகழ்பெற்ற ர், "ஞானம்' என்ற மாதாந்த கTC) 2000 ஜூன் முதல் வெளியிட்டு
ISBN:-955-8354-12-0

Page 160
As to morphology, the two languages do The grammatical-category-system of Sinhalese sta: a passing remark may be made here of the plural markers added to inanimate nouns in Sinhalese) to the Tamil nominal pluralizer -kalh.
At the level of syntax only some of the app terns of the two languages may be noted here. C clause in both the language by using a verbal adjec (co-) relative pronominal sets. This feature whic is strikingly absent in all the Modern Indo-Arya following instances :-
Tamil : /nhaan patikkita vuththakan nallath Colloquial Sinhalese : mama kiyoona pota
(literally I reading book is gc
The occurrence of this type of “relative-clause' in texts, viz. Dampiyaa ATuvaa GaeTapadaya datec influence was responsible for the innovation of thi old Indo-Aryan rela, ive-clause structure in Sinhale shared in common by Sinhalese and Tamil is th languages take a classifikr af er the numeral. Ir name") and it is used only af er human-nouns, w (literally meaning 'name) used in coun ing mem people') used when counting other living-beings
Tamil : smanithar muuNTu peer/ "three me Sinhalese : Iminissu tun dinaa/ “three men”
|haamudur varu tun na mal three
Also in the formation of higher ordinals in agree in having the noun referring to the '10's 'al
numeral. Compare for instance,
Tamil: siru vaththi naatu (20 --4) twenty-fou Sinhalese : /visi hatara! (20+4)'twenty-four
Hindi: scan bisi (4+20) 'twenty-four'etc.w
A syntactic feature that can be positively sa the alternative construction-type formed by repeat item that is put into alternation. Compare the fo
Tamil: koopi cari theeththaNNicari koN.
Sinhalese : skoopi hari tee vatura hari geenni
The formation of the echo-compounds in point of similarity.

not seem to share much similarity worth-noting nds in sharp contrast to that of Tamil. However
marker -val (which is one of the alternant plura which some scholars have suggested to be related
arent similarities between the constructional patDne such instance is the foi mâtion of the relative tive instead of the "that- who, which “type of h is typical of almost all the D1avidian languages in languages other than Sinhalese. Consider the
μ. hondays. bod)
Sinhalese is attested in one of its earliest literary i around the 10th century A.D. Whether the is syntactic feature which completely replaced the se needs investigation. ... Ancither syntactic feature e type of numeral phrase structure in that both Tamil, the classifier is peer' (literally meaning hile in Sinhalese there are two classifiers, “nama” bers of the clergy, and "denaa' (literally meaning
. Thus, -
n
morks'
volving '10's both Tamil and colloquial Sinhalese ways preceding the noun referring to the lower
there the order of the numerals is just the opposite.
id to have been directly borrowed from Tamil, is
ing the functor “häiri” (

Page 161
The most significant impact of Tamil on S Tamil loans in Sinhalese have been attested sinc Sinhalese can be chronologically arranged consid attempt is not made in this paper. For instance knife' ( 'to throw /vicus > Adjectives :
'common spothus ح 'short Ikutus >
either...or jcari.cari/
These loans in Sinhalese cover a very wide ran classified. Kinship terms such as appa/ 'father ( lakkal), focd-items such as Ihodhi gravy” ( skuu Def
修 lputanawa/
/viisu karanara/
Ipodhus skutu/ b /hari.T, harij functors
ge of semantic categories and can be accordingly-Tamil |appas), fakka/ 'elder-sister' (Tamil |cothil), culinary terms such as snuTTi "cooking its such as moleef 'brain (Tamil finuluhays), architectural terms such as siruppus'a wayoffixing as spaaththil 'vegetable-bed' (Tamil/paaththil). tances for these. A detailed study of these loans t possible within the scope of this paper.


Page 162
Recent Epigraphical Disco Eastern Provinci
By K. NDRAPALA,
The role of epigraphy in archaeological stu particularly the history of our region, that is Sc absence of any historical literature in most parts c this region an importance which similar records do regions of Incia epigraphic records form the only struction of their early history. Fortunately in SI historical writing and the eirgraphic Tecords of cu in that they help to a great extent in supplementil nicles. In a few instances they also help to correc
Sri Lanka is perhaps the only region in Sou other inscripticns for a continuous pericd cf over During the last one hundred years, that is from th (1874), nearly three thousand lithic records have b these, consti, uirg what are called the Brahmi i
There are about one hundred and fifty Tamil inscri century A.D. There is also a handful of Sanski Every year a considerable number of inscriptic ns opening up of jungle areas for colonisation and agi tanks and canals. : ...,
The vast majority of these inscriptics has an abundance of granite and other forms of hard yielded the least number of inscripticnis. Till a perica before the seventeenth century had been c rgarding the other districts ofthe Ncrthern Provir different for the same period. . A number of facto
During the last five years more epigraphic provincas 2. In the Jaffna District nine more insci earlier, came to light. Another seven records fro1 -first ime in 1972.3 Some new inscripticns hav Disilict. As cre who has been going in search ( systematic survey of these provinces is bound to th a thorough survey of all the other provinces is als
Most of the newly discovered inscriptics h; to the histury of these two provinces. The major a peric d for which there are serious gaps in our 1 z century was a period when the Island - was domi behind a large number of Tamil records. More especially in the Northern and Bastern Provinct importance.

veries in the Northern and es of Sri Lanka"
Ph.D. (Lond.)
die s and in the reconstruction of ancient history, uth Asia, can hardly be over-em II ła sized. The f Scuth Asia has given the cigra I.ical ic cords of not enjoy in most parts clf the world. For many scurce cfany reliable irfornia icin for the reccn
i Lanka there has been a very's crg traditic n of ir cocunt y assume a different kinc. cf importarice;
g and in ccircborat irg the evicence of the chro
t the chrcnicles.
th Asia where we get a large number cf lithic and 1wo thcusand years, ficn. 1le hid century B.C. e time the first official ( Iigraphist was app cirted cen discovered in Sri Lanka. M. cre than half of 1scripticns, belong to the earliest period of the third century B.C. and the third century A.D. iptic 11s, all belongirg to the period after the ninth t and Pali inscriptions. The rest are in Sinhala. is brought to light, mainly as the result cf the icultural schemics and of the repairirg of irrigation
been discoverca in those provinces where there is
rock. In this respect, the Northern Province has bcut five years ago, only four inscriptions ofthe
iscove1ed in the Jaffna Cisti ict. The position
ce and thcse cf the Easte in Province was not very
rs contributed to this situation.
records have been brought to light in these two iptions, more than d cuble the nun ber discovered m the Trincomalee District we'e examined for the e also been discovered in 1973 in the Vavuniya of these inscriptic ns, I can confid (rtly say that a row up many more inscriptic rs. For that matter, o bound to yield similar sults.
ave furnished us with valuable information relating ity of the records belongs to the eleventh century, litelay sources. The greater art of the eleventh . nated by the South Indian Colas, who have left and more Cola records are ricw cc ming to light, s. Some of the se are of ccnsiderable historical
54


Page 163
Of these, by far the most interesting and v malee District. This record, which was originall pieces, is in the Sivan Temple at Kantalai. The f slab, is in a good state of preservation while the
This record is significant in many respects. in a regral year of a ruler of Sri Lanka who is not this ruler is given as Sri Sanghavarman Sri Cola record, I was rather puzzled by this unfamiliar na occurring in the inscripticin made it clear to meth yet it was not dated in a regnal year of a Cola emp Lanka. That this unknown kirg was und cubted name Sri Sanghavarman, a variant of the well-knc varman. But, soon I was able to relate it to the in and realise the full significance of the name and Indian records that help us to unravel this myster
We find that early in the eleventh century E of administering his empire, whereby princes of th of authority in the different provinces of the empi to have been assisted by only one such subordinal It is possible that in later years others were sim successors are said, in their inscriptions, to have ( diate successor of Rajendra is stated to have crow on him the title “Ilankaiyar-k-iraiva , the Tamile
Of the many subordinate rulers, those of Cola-Pandya, a combination of their own dynastic over which they now ruled. Similarly, the prince: Kerala and that of the Ganga country was named took the consecration names of the Pandyas. T Cola Lankesvara, which was obviously the name dynastic name and Lankesvara is the name gener. Pandya rulers took the consecraticn names of the of the kings of Sri Lanka. We also kncw frcm rulers enjoyed regal status and were allowed off office.
In the light of these inscriptions we are i Kantalai came to be dated only in a regnal yea: record, therefore, helps us to learn for the first tin Sri Lanka was not different from that adopted in
This inscription is also of interest in other assembly of Kantalai, which place had been rena after Emperor Rajaraja I. Incidentally, this nam galam in the reign of Vijayabahu I, who ruled f inscription also gives the Cola name of the dist Rajendra-cola-valanatu, afir emperor Rajendra also named here as Vikramacolan-vaykkal, pres

luable record comes from Kantalai in the Trincoinscribed on a single slab but is now lying in two st half of the record, inscribed on one piece of the ther half is unfortunately damaged.
What will interest many is the fact that it is dated nown to us from any other source. The name of Lanke svara Devar. When I first deciphércd the mê. The wiirg as well as the Cola place-rames it it was a record cf the pericd of Cola rule. And tror, as in the case of the other Cola records cf Sri y a local rule 1 was evic cnt ficm his consecation wn Sinhala consecuatic n rame Siri SarghabcdhioImation provic (c. by the Scuth Indian epig1aphs of the new inscription. It is actually the Scuth
7. - -o
imperor Rajendra Cola I introduced a new system e imperial 1 cyal family were appc inted to position 'e. In the early years cf his reign Rajend 1a seems e ruler with julisciclic in cver the Pandya country. ilarly reccgnized elsewhere. Three of Rajendra's continued the se arrargements. In fact, the immened a prince as a subordinate ruler, and conferred quivalent of the name Lanke svara.
the Pandya country were known by the name of name with that of the former rulers of the territory app cinted to rule over Kerala was known as ColaCola-Ganga. We also find that the Cola-Pandyas hus, we are in a position to understand the name of the Cola prince installed in Lanka. Cola is his Llly applied to a ruler of Lanka. Just as the Cola Pandyas, this ruler of Lanka took the consecration the South Indian records that these subordinate cially to issue orders dated in their own years of
a positicn to understand how our record from of the subordinate ruler at Polonnaruva. This e that the manner in which the Colas administered the Pandya, Kerala and Ganga countries.
espects. It refers to the deliberations of the local med by the Colas as Rajaraja-caturvedimangalam : was later changed to Vijayaraja-caturvedi-marcm Polonnaruva after defeating the Colas. Our ct in which Kantalai was situated. This name is I. Further, an irrigation channel in that area is mably after Rajendra I, one of whose numerous
55


Page 164
titles was Vikramacolan. It appars that the loc Six 'kacus' or pieces of money for the repair of Vikramacolan-vaykkal. Unfortunately the reco clear.
Another Cola inscription, which may be r Dutch Fort Hammenhi-l in the Kays Harbour. originally set up at Mato tam, in the Mannar Di scribeds one and other bicks from Mato tam t Himmenhil. Although this insc.ip, ion is fragm time the name of the Cola general who led the s' whole of Lanka' under the Cola sway. This gen here as the one who conquered the whole of Lank his treasures'. Our record thus becomes the only Maninda V, king of Lanka at the ime of the Cola with their treasures to Scuth Incia by the Cola Culavansa, the Pali chronicle which gives detailso of Lanka was also taken away as a captive is a fi capture is referred to in some sources.
Of the several other Cola inscriptions disco be mentioned here. These relate to one of the anc forgo ten. Trincomalee is now well-known among that stood there for a long time till it was pulled di But there was also another famous temple, the Mac by the Portuguese. Its memcry is preserved only which were not taken seriously by scholars. Now Trincomalee town establish for the first time the his information relating to it.
Some of the other inscriptions discovered in deserve mention. One is a Brahmi inscription on a archaeologists from the Pennsylvania Universiy M. discovered in Jaffna and the oldest of the inscriptio) discovered in the Jaffna Fort becomes the oldest Ta is also the only Cola inscription originally set up comes from a tea boutique' in Jaffna town. The formed part of one of the buildings erected at Nall destroyed the city of Nallur in the seventeenth cen its present site, where subsequently it was built into record is dated in a regnal year of Parakramabah preserved portion. It is known from the literary sc powerful Kotte kingdom in the reign of Parakram who ruled at Nallur for some time as viceroy. But firmation of Parakramabahu's overlordship of Jaffna of Parakaramabahu VI have been discovered at N Mulnesvaram in the western coast and in Jaffna, a emperor of the Island.
5

assembly of Kan alairret and decided to allocate yme watercourses of the irrigaticn channel named is damaged at this point and the details are not
garded as fairly important, was discovered at the Tne contents of this record indicate that it was trict. It appears that the Dutch removed this inKayts by boat and used them in repaining Fort ntary, the preserved portion gives us for the first ccessful campaign of A.D. 1017 and brought he ral, Jayankonta Cola Muventa Velar, is described a and took away the King cf Lanka, his queen and inscriptic n in Sri Lanka menticnirg, the fact that conquest of 1017, and his queen were taken away ommander. It thus confirms the account of the the Cola conquest. That the consort of the King ct that is not mentioned elsewhere, although her
vered in the Trincomaleedistrict in 1972, iwo may ient Saiva temples cf Tincomalee, now lost and the Hindus for the renowned Konesvaram temple own by the Portuguese in the seventeenth century cayesvaram, which was also presumably destrcyed in some late legendary accounts of Tincc malee an inscription fcm. Nilave li and amicthe fic, m, the tolicily of this venerated shrine and provide some
the Jaffna District within the last few years also potsherd unearthcci at Kantarodai by a team of useum. This is the cnly Brahmiinscription to be is discovercd in that dist1ict. A pillar inscripticn milinscription to come to light in that district. It there to have come to light. A third inscription stone on which it is inscribed appears to have ur in the fifteenth century. The Portuguese who ury were probably responsible for its removal to he floor of the tea "boutique'. This fragmentary L VI of Kotte, whose full titles are given in the rces that the Jaffna kingdom was annexed to the bahu VI by his adopted son Sapumal Kumaraya This is the first time that we get epigraphical conIt is interesting to note that Tamilinscriptions aim mana in the southern end of Sri Lanka, at l of which go to confirm his claim that he was.


Page 165
ΝΟΤ
1. This is the text of a talk broadcast over Broadcasting Corporation on 31st July, 1973.
2. Several of these records were brought to we with my friends. In the Jaffna District I was as Mr. A. Kandiah (Retired Curator, Jaffna Museum), an Assistant Lecturer in the Department of History the Trincomalee District Mr. Gunasingam and Mr. Village Committee) were of immense help to me. inscriptions of this district. Mr. S. Kanagaiyan (' students assisted me in the Vavuniya District. The
3. Three more Tamil inscriptions and a Si, malee District by Mr. Thanbirajah and Mr. Gunasi not yet knat lyn.
*தமிழுக்கென்று உண்மையில் உழைத்தவர்களில் குறிக்கின்றேன். அவர்கள் ஜீமான்களான ஆறுமு தரம்பிள்ளே, கனகசபைப்பிள்ள்ை என்பவராவர். அறத்துறந்து நல்ல பதவி பெறுவதை வெறுத்துத் வதே பிறந்த பயன் எனக்கொண்டு இரவும் ப இடையூறுகளை அவர் பொருட்படுத்த வில்லை. யா சாலையை நிலைநாட்டி அதை நடத்தக் கையி உதவியைக்கொண்டு நடத்தினர். சிதம்பரம் சைவ படி செவ்வனே நடைபெறுகின்றது. இவர் அச்சி தனை? அவர் ஒருவர் முயற்சியால் தமிழ்க்கல்வி
அவதரிக்கச் செய்யவேண்டுமென்று கடவுளைப் சபைப் பிள்ளை இருவரும் உத்தியோகத்திலிருந்த யாவர்? இவர்கள் மேகத்தைப் போல ஒரு வ வார்கள்.
- K, S. பூரீநிவாஸயிள்ளே, தமிழ்வு
5

ES
the English Service (Channel One) of the Sri Lanka
light as a result of systematic surveys conducted by isted by Mr. V. Sivasamy (Lecturer, Jaffna College), ind my former student Mr. S. Gunasingam (formery University of Sri Lanka, Peradeniya Campus). In S. Thambirajah (former Chairman of the Sambaltiyu Credit goes to the latter for having found the new eacher, Vidyananda College, Mulliyavalai) and his Inks are gratefully offered to all of them.
hala inscription were brought to light in the Trncogan in 1973. The contents of these inscriptions are
காலஞ்சென்ற சில பெரியோர் பெயரை சிண்டு கநாவல்ர், பாண்டித்துரைசாமி தேவர், தாமோ .ஆறுமுக நாவலர் பொன் நிலமாதரா சையை * தமிழையும் கடவுளிடத்தன்பையும் பரவச் செய் கலும் உழைத்தனர். தம் முயற்சிக்கு நேரிட்ட வண்ணுர்பண்ணையில் சைவப் பிரகாச வித்தி ) பொருளில்லாமல் அரிசிப் பிகையெடுத்து அதன் ப் பிரகாச வித்தியா, சாலை யாரும் கொண்டாடும் b பதித்து வெளியிட்ட தமிழ்ப் புத்தகங்கள் எத் எவ்வளவு பரவியது? பல ஆறுமுக நாவலர்களை பிராத்திக்கின்றேன். தாமோதரம் பிள்ளை, கனக வராயிருந்தும் தமிழுக்கு உழைத்ததை அறியாதார். கைக் கைமாறும் வேண்டாது உழைத்தவர்களா
ரலாறு, முற்பாகம், 8ம் பதிப்பு, 1960, பக் 49


Page 166
* யாது மூரே யாவரு
தீது நன்றும் பிறர்தர நோதலுந் தணிதலு ட சாதிலும் புதுவ தன்ே
இன்னு தென்றலு மில வானந் தண்டுளி தலைஇ கல்பொரு திரங்கு மல் நீர்வழிப் படூஉம் புனை உறைவழிப் படூஉ மெ.
பெரியோரை வியத்தலு சிறியோரை இகழ்த வ

வ் கேளிர்
6лтДгfr 0வற்ருே ரன்ன ற வாழ்தல் 2 மிலமே முனிவின் GBLD மின்னெடு இ யானது லற பேர்யாற்று ாபோ லாருயிர் ன்பது திறவோர்
மாகவின் மாட்சியிற்
மிலமே தனினு மிலமே 9
" புறநானூறு
及5教


Page 167
With Best
Frc

Compliments
)m
Joseph


Page 168
L0L0L0L0L0L0L0L0L0YL0L0L0L0L0L0L0LL0LYYY000Y0L0L0Y0L
d
; “தாமின் புறுவ து
O O ; காமுறுவா கறறற
争 8 d i The Maharaja Or MAHARAJA EB 8 54, Banksha i COLOM
8
8
i “கேடில் விழுச்செல்வா
மாடல்ல மற்றை யவை
The Cheapside 8 94, 2nd Crocs Street
Colombo
མཁས་མཁས་པ་ཐམས་མཁས་ 3888 88088-0000808 M

030003000800
லகின் புறக்கண்டு
ந்ெதார்”
'ganisation, Ltd.
UILDING ill Street
[BO)- 1
k கல்வி யொருவற்கு
''
L0LYYYLLL00LYYLLLLLL00LLLL0L0LYLLLYYLLLLLL0LLLLL0YYYL0LLLLLLYLYLLL


Page 169
| + +QS 후姆舞 å ●玲品--š历애 = 长儿娜€9院 != }<费红
计|| Q肥。可số ị ><ť () sĩ số能 | 知
々々々々々々々々々々々々eゃ々々々々る*****る々々々*******る々々々々々々々々々々々々る**る****る●●●●●●●●●●●●●●●●る●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●る*るるる

Compliments
O
HOUSE
Gem Merchants
it, Colombo - 11.
|jල්ඩ් හවුස්
T6) ஹவுஸ்
inteed and genuine
b0000000000000000 peo000000000000000


Page 170
3 a .3,
With The C
O
CEY POLYTHENE |
Manufacturers and RC
Polythene Filu
P. B. Awis Per
Katubedda,
Phone: {72-473
 

ompliments
INDUSTRIES
togravure Printers of
m and Bags
era Mavvata,
Moratuyya
Cable: fyELPAK


Page 171
令令令令令令夺令令令令争夺令A●令令令令争令令令夺夺令令夺令夺夺命令令令
CEYLON THEA
WITH OVRR 45 YEAR
CoNTINUES
THE BEST IN CINEM
8000000000000000049084000800000000
- Specialists in Decca Sa
Manufactured by
Puspha
COLOM
Sole Distributor.
Vilasimi &
148, KEYZER STIRE
PHONE:- 24719, 27196.
8000808888-888-888-888-9899888-8088-88088

TRES LIMITED
IN SHOW BUSINESS
"O PROVIDE
A ENTERTAINMENT
>令令令令争●争令令命令令争夺令令令夺令夺夺*●呼令●令令●●争夺峰é
aree &) Cotton Pyiama
Industries,
IBO-15
Company
l, COLOMBO - 11.
88.888888-888-888-888.8889 00000000-00000


Page 172
TAJMAHAL PRINTING II
PRPINTERS FOR
Lanka Salu
“MULL TAJ” PRI.
''TIPICON PRIN
Names that denote qual
Distributors:-
SAGAR C
105, SECOND C
COLOM
th
Oj
V
المه
95
CC

TEXTILES NDUSTRIES
Sala Limited
WTED SA REES
JTED FABRICS
ity in Printing Textiles
:OMPANY
ROSS STREET, 3O-l.
Vith
le
Best Compliment
f
harges
s 2nd Cross Street,
LOMBO-1 1.


Page 173
S. P. பெரியண்கு
180, இரண்டாம்
கொழு
தொலைபேசி 25738
ஒளிவள நாட்டில் இ வளமிளமையோடு
டொலா கே
14, டாம் வீதி
வrசனைத் திரவி அலுமினிய உ
 

ளிப் பு
ணு பிள்ளை & Co,
குறுக்குத் தெரு
bւկ-11.
ன்று ஆயும் மொழி
என்றும் விளங்குக
ார்ப்பரேஷன்
கொழும்பு-11.
ய விற்பன் னரும்
பத்தி விற்பனையாளரும்.


Page 174
SS L00L0LLL0LYYLL0LLLL0LL0LYL000YYYL0YYYSL00YYYYLY0Y0AYL0
ίδιεh έήe (
AWDAS G. LaMist
Manufacturers of 'WE
Tabl
561 K. K.
U AFF
8000000000000-00-9000988

々●ベ*ゃ々る々*令●●●●●●●●●●●●●*●●●●●●●●*****
***************************} *********る多*今る****るを今るやゆゆき�
**&令&シ***************るゃ&るるるるをやる事ぐを多る**
le
L. BRAND'' Camphor
ets
‘888.809000p8088000-eeee
S. ROAD
cmpt
NA
s
f
RYNGAALS QN'RSD


Page 175
●●●●●令伞令令●令令令令令●令
»r+-0-+00-0-0 ↔
தமிழன்னைக்கு
எங்கள் ஈ
கலந்த
வணக்கம்
தமிழ்த்தாய்
இறும்பூதெய்ய
நடைபெறும்
மாநாடு
சிறப்பு
6.
ரத்தினம்ஸ் 146, 2ஆம் குறுக்குத் தெரு
கொழும்பு-11
தொலைபேசி- 20406.20361
. سمیہ ۔ سہ ۔ & B640000-0000000806000-8-8-0-0-0w)r 8008-0-38&

夺命令争妙令夺今令●夺令中令令令争夺事令夺令令令令夺岭令令令令令令令令
5ன்றி
XK
Maheswari Textile 196, 2nd CROSS STREET COLOMBO-I
多
|A)
ாழ்த்துகிறேம்
|
:
: 3.
W 略 : . . م . . . . . ; ۔ “ . . مغل : ....... : خد::::ح یہ بغیر مت " なぐゆ*や●やぐ*をふややぐふゃゃや****や********やふ , , હરે


Page 176
8000-00--00000000000000000000000000p8. తగ్గి
& :
மாநாடு
சிறப்பாக
நடைபெ ' 薪 : எமது : நல்
i
956) T is
vy 134,
தொலைபேசி எண் : 25250 : wh ¢ LLLLLL LLLLLLLLMLee LLLeeLeLMLeS
நடக்கப்போகும்"
தமிழ் ஆராய்ச்சி
நல்லமுறையில் த
நமது நல்வாழ்த்
லலிதா நகைமாளி
99, 1 0 1, 103, 105
செட்டியார் தெரு, கொழும்பு-11
8.
哆
t
(
ళ
令令必必令令必必必必令令》分令*必令令必必4必必令教郊

LLLLLLLLL0LLL0LL00L0LLLL0LLLLLLL0LLLLL00
வாழ்த்துக்கன்
டிறேடிங் கம்பெனி
இரண்டாம் குறுக்குத் தெரு
கொழும்பு-11
LLLLSLLLSLLLL LLL LLLSLLLeLLMS
தான்காவது
Lofтап (5
டத்தேற
துக்கள்
6
& 令 &
தொலைபேசி 23691 ”、 &
8.
*々々々*****々々々●●●●●●●*************や●●


Page 177
沙令令令令令令*令令●●●●●●●44心必4●●●●●●●●●●●●
960
l
Λ டெக்கா சா
21, 3-ம் குறு
கொழு
‘* தேமதுரத் தமிழே பரவும்வகை செய்
மா. கு. சுப்
ll2, Living
கொழு
8000-0000-00-000000000000000008080 88s

●●●●●●●●● *ふぶ・・・ ふ* や****や●**や●●●●●**●
மக்குத் தெரு,
ம்பு-1.
g 3.
●
*
ாசை உலகமெலாம்
தல் வேண்டும் ?
பிரமணியம்
8000000000000008088-898406-00000080t


Page 178
v-\^^^^^^^^^^^^^^^

Page 179
With the besi
fr
f. S. Salgara
6, WOLFEN D1
COLO TPHONE:- 32221.
* கற்க கசடறக்
னிற்க வதற்கு
RA

Compliments
91ገገ
MBO- I II.
கற்பவை கற்றபி
5 தக 99
M BROS
140, MAIN STREET
pillas Bro.


Page 180
Big or sпаІН we can handle *
ܕ ܬܐ
ALL YOUR
SRI LANKA (CEYLON) TOURS
As one of Sri Lanka's most experienced EXPRESS can organise all your tors, it
We offer a wide and varied range of sp of special INTEREST Tours to suit the p
We hair, the right connections World-wic portation services-Contact our Agents in
FRAJMAL TEEliyalmuth 2131, Power
BAFFINA
GEYLON EXPRES
12 Y. M.
COLO
Теіерһопе 20020. Carlo777 HC.
Grari - EXPRESS - Mr Lavinia.
暫
 

F#557455 ESTABLISHED TO PROMOTE FRIENDSHIP, UNDERSTANDING AND COOPERATION AMONG PEOPLES WARYING AS TO RACE, NATION OR CULTURE.
Travel Agents and Tour Operators CEYLON
matter what size the group.
ecially tailored tours together with a series a late of the most travel-jaded visitor.
le and with all air-lines, hotels and transTaffnq : s
ENTERPRISES, In Malihai,
House Rond,
8
8
پيلي
S - World Trave
B. A. Building MBO