Page 1
செந்தமிழ்
தெய்வப் புலமை Tஉள்ளுறையுவமமும் இறைச்சியும்
:நாட்டிற் செய்யுள் வளர்ச்சி 'தொல்காப்பியரின் இல்க்கணக் GTK
鷺。 மனவோசை
சிறுகதை இலக்கியம் அன்னம் பாறல் :இங்குறுநூறு
:மட்டக்களப்பு நாட்டுக்கூத்து
 
 
 
 
 

- ஆசிரிம்ர் கருத்து - சு. நடேசபீன்னே - ந. சுப்பையபிள்ளே - க. செ. நடராசா ள்கைகள்- ஆ. சதாசிவம்
- க. சச்சிதானந்தன் - இ. தி. சம்பந்தள் - வாவு முகமது - சோ. இளமுருகளுர் .
H செ. பூபாலபிள்ளே - பொ. பூலோகசிங்கம்

Page 2
ஆண்டுக்கு இருமுை
1963 - 1
원,· சதf சோ. இ6
இலங்கைச் சாகி, கொழு
 

பூங்கா
ற வெளிவரும் ஏடு
சித்திரை இதழ்
: uriו
சிவம்
ாமுருகனுர்
திய மண்டலம் ւbւյ.

Page 3
இவ்வேட்டில் வெளியி( பின்வரும் விலாக
பொதுச்( இலங்கைச் சாகி 135, தர்மப
கொ

டுதற்கான கட்டுரைகளைப் Fத்துக்கு அனுப்புக:
செயலாளர், த்ெதிய மண்டலம், ால மாவத்தை,
ழும்பு-7.

Page 4
0.
11.
. ஆசிரியர் கருத்து
தெய்வப் புலமை
– કર • Isti
. உள்ளுறையுவமமும் இை
- ந. சுப்
. ஈழநாட்டிற் செய்யுள் வ
de) .6 سس
. தொல்காப்பியரின் இலக்
;g Fے مسست
. மணவோசை
- க. சச்
. சிறுகதை இலக்கியம்
- க. தி.
. அன்னம் பாறல்
- தென்
ஐங்குறுநூறு
- சோ.
மட்டக்களப்பு நாட்டுக்கூ
- Gls.
உலாப் பிரபந்த வளர்ச்சி - Golur.|

பக்கம்
5
7
Lesirabit
றச்சியும் 9
பையபிள்ளை
ார்ச்சி 14
。巧L功T母T
கணக் கொள்கைகள் 19 தாசிவம்
29 "சிதானந்தன்
37 சம்பந்தன்
46 காயல் வாவு முகமது
50 இளமுருகளுர்
த்து O) பூபாலபிள்ளை
72
பூலோகசிங்கம்

Page 5
தமிழ்
தேனே பாகே நறு திரளே கரும் தெவிட்டா வமுே தெய்வத் தமி மானே மயிலே மட மாடப் புறவே வன்னக் கிளியே ெ மலர்மேற் பா ஆனே றுடையா னி கன்பே முருக? ஆசைப் பெருக்கே அறிவே தூண் தானே தனநேர் த.
தாயே வருக சங்கப் புலமைத் த
றலைவி வருக
穆 岑
கண்ணே கண்ணுட்
மணியுட் கதிே காணு மறிவே நல்
கலந்து விளங் எண்ணே யெழுத்தே
னின்பே யின்பி ஏழைக் கிரங்கும் யெம்பி ராட்டி உண்ணே யத்தோ டு
யோல மிட்டு உஞற்றும் பிழை துங்கே யிருக்க தண்ணேர் தலைமைத் தாயே வருக ! சங்கப் புலமைத்
றலைவி வருக 6

த் தாய்
ம்பாலின் பின் செழுஞ்சாறே த யெனச்சுவைக்குந் ழின் தீங்குதலை ப்பிடியே
மாங்குயிலே பொன்னனமே வாய் மணிப்பூவாய் ருசெவிகட் ன் அகநிறையும்
தவப்பயனே “டா மணிவிளக்கே மிழகத்துத் வருகவே iமிழ்க்கூடற் வருகவே.
藝
கருமணியே ரே கதிரோளியே லறிவிற் குங் காட்சியே
யேழிசையி
லெழுபயனே பெருங்கருணை டி யென்றடியேம் னைக்கூவி நின்றழைத்தால் கள் பொறுத்துவரா
வழக்குண்டோ தமிழகத்துத் வருகவே
தமிழ்க்கூடற் வருகவே.

Page 6
ஆசிரியர் கருத்து
செந்தமிழ் என்பது செம்ை பொருள் படும். மக்கள் ஒருவரோெ சிந்தித்துப் பேசுவதில்லை; தம் ம6 பேச்சு மொழி இடத்துக்கிடம் வே என்னும் இலக்கணக் கட்டுப்பாடற் புலப்படக் கூடியதாகவும் இலக்க களாற் செம்மைப் படுத்தப்பட்ட எனப்படும். இதுவே இலக்கிய பெ இலக்கண நெறிப்படாத சொற்கள் நிற்பது; தமிழ்மொழி விரைவில் பாதுகாத்து மொழி வளர்ச்சியை எ சங்ககாலம் முதல் இன்று வரையு இலக்கியங்களெல்லாம்,செந்தமிழி
ஈழத்துத் த
பூதன்றேவனுர் காலம் முதல் பட்டுவருகின்ற சிறந்த இலக்கியங்க கப்படலாயின. ஆணுற் சென்ற சில புக்கள் பலவற்றிற் செந்தமிழ்ப் ! றது. கிராமியச் சொற்கள் பல வே6

தமிழ்
மப் படுத்தப்பட்ட தமிழ் எனப் டாருவர் பேசும்போது கருத்தூன்றிச் னம்போனவாறு பேசுகின்றனர். இப் பறுபடுகின்றது; இன்ன தன்மையது றது. எனவே, கற்ருேர்க்குப் பொருள் 5ண வரம்புடையதாகவும் புலவர் பேச்சு மொழியே செந்தமிழ் மொழி ாழியாகும். அவ்விலக்கிய மொழி
இலக்கியத்துட் புகுவதைத் தடுத்து வளர்ந்து பின் நலிவுரு வண்ணம் ல்லைப்பாதைக்குள் இட்டுச் செல்வது ம் தமிழிற் படைக்கப்படும் சிறந்த லேயே படைக்கப்பட்டு வருகின்றன:
மிழிலக்கியம்
இன்று வரையும் ஈழத்திற் படைக்கப் ளெல்லாம் செந்தமிழிலேயே படைக் ஆண்டுகளில் வெளிவந்த படைப் பண்பு நலிவுற்றுக் காணப் படுகின் ண்டாத அளவுக்கு இலக்கியங்களுட்

Page 7
புகுந்து செந்தமிழின்செறிவையும்தூ ழச் செய்கின்றன. மக்களின் பொதுே படவேண்டுமென்ற நியதியை உணர குறிச்சி மொழிகளில் இலக்கியம் பல இலக்கியங்கள் கால தேச எல்லைை பெறுவதற்கு அவற்றின் மொழிநடை மக்களாற் பொருள் விளங்கிக் கொ இலக்கியங்கள் செந்தமிழிலேயே பல ஈழத்தின் மறுமலர்ச்சிப் பயனுய் பெற்று விளங்குவது குறித்து மகிழ்
கலைப்
இலங்கைச் சாகித்திய மண்டல சிறிதுகாலங்கழிந்த பின் மீண்டும் 6ெ வெளியாகும் இலக்கிய வாராய்ச்சி போக்கவும், செந்தமிழ் மணம் கம பல தோன்றவும், இக் கலைப் பூங்கா நம்புகின்ருேம். இம் மலர் சீரிய முை கட்டுரைகளை எழுதியுதவிய ஈழத்து தெரிவித்துக்கொள்கின்ருேம். அவ பூங்கா பல்லாண்டு நிலைத்து வாழ்வி

மையையும்இலக்கணத்தையும்நெகி மாழியிலேயே இலக்கியம் படைக்கப் ாத இளம்புலவரிற் சிலர் பிராந்தியக் டக்க முயல்கின்றனர். இத்தகைய பக் கடந்து வாழும் அமரத்துவம் - தடையாய் நிற்கின்றது.செந்தமிழே *ளத்தக்க பொதுமொழியாகையால் டக்கப்படுவது நன்று. அண்மையில் ச் செந்தமிழ் மீண்டும் பொலிவு ம்ச்சியடைகின்ருேம்.
பூங்கா
த்தின் தமிழ் ஏடான கலைப்பூங்கா பளிவருகின்றது. செந்தமிழ்மொழியில் ஈழத்தில் இல்லாத குறையைப் ழம் நிலைபேறுடைய பேரிலக்கியங்கள்
பல வழிகளிலும் துணைபுரியும் என்று றயில் வெளிவருவதற்கேற்ற உயர்ந்த அறிஞர்களுக்கு எமது நன்றியைத் பர்களின் ஒத்துழைப்புடனேயே கலைப் பதாக,

Page 8
தெய்வப்
ஆன்றேரால் நந்தமிழ்மொழி ரென்று சிறப்பித்துக் கூறப்படுபை விளங்கிய நக்கீரர், வள்ளுவர் முத திருவாய்மொழி யருளிச்செய்த நா காலத்திய கம்பர், முதலியோரும் சிறப்புற்ற புலவர் வடமொழியினு எம்மொழியில் இத்தகைய புலவர் மொழி தெய்வீகத் தன்மையுடை தாகும். அம்மொழியே தெய்வமண
புலமையென்பது ஆறறிவுற். மையை யுணர்த்தும். ஐம்புல தோற்றங்களுக்கு இடமாயும் ஆத மாகிய மனமென்பது. இதுவே தெளிவுற்ற பக்குவமுதிர்ச்சியில் ம றத்தையும் தன்வயத்தடக்கி அதை புற்றுப் பிறர்க்கும் மொழிவாயில உலகத்து நிகழும் இன்பத்தையோ லின் மிகுதிப்பாடும், அன்புப் பெரு மில் உணர்ச்சியும், இத்தசைக்கண் இவை எப்பொழுதும், எல்லாரிட றித் தாரதம்மியமுற்று நிகழும். வர்க்குக் குறைந்தும், ஒருவர்க்கே ஒ சமயத்திற் சிறிது மழுங்கியுங் காண ஏற்புடையவாய்ச் சொன்னயம், மேம்படுவனவாம். உயிரும் உடம்ட துணர்ச்சியும் சொற்றிறமும் என்க வாறு உடல் இயையுமாறுபோல கியைந்தவாறு எழுவதாகலின், வலிந்து சொன்னயம்பட மொழிய வாற்ருற் கூறப்பட்ட புலமையிலக் யுடைய அயனை ஒப்பரென்ப; அவ வளித்து அவற்றை உலகத்தில் நி3 சிறந்தாரென்பர் ஒர் புலவர்; அய வர் படைப்பன என்றும் பொன்ரு

= 8) . நடேசபிள்ளே
புலமை
யிலே தெய்வப்புலமை வாய்ந்தவ வர் பலர். அவர்கள் முற்காலத்து லியவர்களும், தேவார திருவாசகம், யன்மாரும், ஆழ்வாராதியரும், பிற் இன்னும் பலருமாவர். இத்தகைய லும், பிறமொழியினும் பலர் உளர். மிகுந்து இலங்குகின்றனரோ, அம் யதென்று போற்றப்படுவதற்குரித் 'ம் கமழப்பெற்றதாகும்.
ற மக்களறிவிற் றலையாயதோர் தன் வுணர்ச்சியாற் பற்றப்படும் உலகத் ரவாயுமுள்ளது ஆருவது தத்துவ உள்ளக்காட்சி நிகழுமிடம். இது லர்ச்சியடைந்து, எவ்விதத் தோற் தச் சித்திரித்து அதனுற் றனுமின் ான் விளக்கி இன்புறுத்துகின்றது: துன்பத்தையோ பாராட்டும் ஆற்ற க்கமும், ஆசறுகாட்சியென்ற மயக்க பொதுவாய்த் தோன்றுவன. ஆளுல் த்தும் ஒரு தன்மையுடையனவாயின் இச்சத்தி ஒருவர்க்கு மிகுந்தும், ஒரு ரு சமயத்தில் மிக்கு விளங்கியும் ஒரு எப்படும். உள்ளக்காட்சிக்குத் தகுந்த சந்தம், அலங்காரம் ஆகிய இவை ம் போன்ற இயைபுடையன உள்ளத் . உயிரின் தோற்றரவுக்குத் தக்க வாக்கு மனத்தின் பக்குவத்திற் உள்ளத்துணர்ச்சி சிறக்காவிடத்து நினைத்தல் பயனற்றதாகும். இவ் கணமுடையோர் படைத்தற்ருெபூலை ரும் தம்மனத் தோற்றத்துக்கு உரு லக்கச் செய்தலின், அயனிலும் அவர் ன் படைப்பன போன்றில்லாது புல த தன்மையுள்ள வாதலின்.
7

Page 9
ஒருவாற்ருன் நினைக்குமிடத்து சத்தியின்பாற்பட்டதென்றே சொ பரவசமுற்ற காலத்திற்ருன் கவி எந்தப் புலவற்கும் கவி செய்யுங்கா மிகுந்து நிற்பது. முற்றும் தன்வசம தெய்வீக அநுபவமாகும்.
" வான்கெட்டு மாருதமாய்ந்
தான்கெட்ட லின்றிச் சலிப் ஊன்கெட் டுயிர்கெட் டுண நான்கெட்ட வாபாடித் தெ என்ற ஆன்ருேர் வாக்கு உய்த்துண மறிவர் எனப்படுவர். அவரது ட ரது மொழியே வேதம். அவ்வே அவர்க்கே சொல்லும் பொருளுெ வாகும். எல்லாவுலகத்தையு மிய தாயகம், இரவும் பகலும், உருவ வெளியே அவர்க்கிருப்பிடம். பை வெண்பா மாலையில், புலவரேத்தும் பட்டிருப்பது பின்வருஞ் செய்யுள * பொய்யில் புலவர் புரிந்துை
அய்யமொன் றின்றி யறிந்து பகலின் றிரவின்று பற்றின்பூ இகலின் றிஸ்வரவு மின்று” இத்தகைய தெய்வப்புலமை யிருந்து பயிலுவோர்க்கு அப்புலவே அன்பிற் குழைந்து இவரும் ஆநந்த அன்புவழிச் சென்று ஏதோவோ யிடையருது பற்றித் தன்னை மு மனைத்தையும் அதன் வழிக்கண்டு { யதுவாய் அதனேடு கூடியும் முயங் வாறு பாவிக்கும் நிலையினின்று பா அன்பின் குழவி அருள். அதனின்று என்பது அகத்து நிகழும் அன்புண வன்பிற்கு உருவாய்த் திகழுமொளி மலபரிபாக காலத்திற் ருேன்றுமென் ளொளிபற்றிச் சீவன் பதியை ய6 அதுவே தானேயாகும் வரையிலுரு அவை அருட்பாவின் திறப்படும். முடைய உள்ளத்திலிருந்து எழுந் முடைய வாகையாலும், அவை பர வாகையாலும், அவற்றை உலகம் ! தெய்வம் அடியெடுத்தருளப் பாடி

எத்தகைய புலமையும் தெய்வீக ல்லலாம். மனம் ஒருவழிப்பட்டுப் த்துவம் முதலியன சிறக்கின்றன. லத்தில் தன்வசமற்ற உணர்ச்சியே Nந்து எல்லையிலின்பமயமாயிருத்தலே
தழனிர் மண்கெடினும் பறியாத் தன்மையனுக்கு ர்வுகெட்டென் னுள்ளமும்போய் ள்ளேணங் கொட்டாமோ " ‘ர்க. இந்நிலை யறிந்தோரே முற்று லமையே தெய்வப் புலமை. அவ பதம் என்றுமழியாத் தன்மைத்து. மாக்கும். அவர் வாக்கே அருட்பா க்கும் நாதவொலியே அவர்க்குத் ம் அருவும், இருளும் ஒளியுமற்ற ழய தமிழ்நூலாகிய புறப்பொருள் புத்தேனடு என்று இது குறிப்பிடப் ானுணரப்படும்.
றயு மேலுலகம் ரைப்பின் - வெய்ய
று துற்றின்று
வாய்ந்தோர்மொழியின் மயமா வார் அடைந்த வீடே பயனம். அவர் ப்பேற்றினைத் துய்ப்பரென் க. ர் தெய்வீகவுருவில் ஈடுபட்டு, அதனை iற்றிலும் அதன் மயமாக்கி, d 65. இன்புற்று, அதுவே தானுய்த் தானே கியும் ஊடியும் உணர்ந்தும் இவ் டும் பாக்கள் அருட்பாவெனப்படும். பிறக்குஞ் சொல் அருட்பா, அருள் ர்ச்சியைப் புறத்தாக்கிய வழி அவ் 1. இவ்வருள்நிலை இருவினையொப்பு ாபர் சமய நூலுடையோர். அவ்வரு டைய முயல்வது மூதற்கொண்டு, முள்ள அநுபவமெல்லாங் கூறுங்கால், தூய்மையும் பாசநீங்கிய பக்குவமு த வாக்கு அனைத்தும் தெய்வமண வசமுற்ற பத்தர்வாய்ப் பிறந்தன மிகவும் போற்றும். அவ்வருளுற்றேர் -னர் என்றும் கூறும்.

Page 10
உள்ளுறையுவம
திகலவன் தலைவியரின் தூய களவு, கற்பு ஆகிய இருவகை இ6 Joyas iš S9ðbaur&F CAF üyesirasGarfidio, elavuo அமைந்து வருதல் உண்டு. உவமப் இனிது புலப்பட விளக்கப்படும் உ பொருள். (உவமம் - உவமை, விளக்கப்படும் பொருள், உவமேயம்
அவ்வுவமம் உள்ளுறையுவம வகைப்படும். வெளிப்படையுவம மேயப்பொருளும் ஆகிய இரண்டை அவற்றுடன் "போல முதலிய உவ என்னும் . பொதுத்தன்மையுங் ெ படையாகத் தோன்ற வருணிக்க காரம் முதலிய அணியிலக்கண நூ வியலிலும் விரித்து விளக்கப்பட்டுள்
1. உள்ளு
உள்ளுறையுவமமாவது "யா தோடே (உவமானமாகக் கருதிய யோடே) புலப்படக் கூருத உவமே, பற்றிய செய்தியாகிய அகத்திணைப்ே யாக முடிவதாக" என்று புலவன் தன் கருதுமளவிலன்றிக் கேட்போர் மன பட நிகழ்த்துவித்து, அங்ங்ணம் உ லெல்லாம் நிறையக்கொண்டு முடி கருதிய உவமேயப்பொருளைச் செய் டோர் "இவன் கூறக்கருதிய பொரு

- ந. சுப்பையபிள்ளை
மும் இறைச்சியும்
காதல்பற்றி நிகழும் ஒழுக்கமாகிய ன்ப ஒழுகலாறு பற்றிப் பாடப்படும். ப்பொருளும் இறைச்சிப் பெர்ருளும் பொருள் என்றது உவமானத்தால் வமேயப் பொருளாகிய அகத்தி&ணப் உவமானம்: பொருள் - (அதனல்) ப்பொருள்
ம், வெளிப்படையுவமம் என இரு மாவது உவமானப்பொருளும் உவ -யும் வெவ்வேருக எடுத்துக் கூறி, மவுருபும் "வினை, பயன், மெய், உரு" காண்டு கருதியபொருள் வெளிப் ப் படுவதாகும். இது தண்டியலங் ால்களிலும் தொல்காப்பிய உவம ாளது பலரும் அறிந்ததே.
Փ[0 պ6)Iւ0ւb
ன் புலப்படக்கூறுகின்ற இவ்வுவமத் மைக்கும் கருப்பொருட் செய்தி பப்பொருள் (தலைவன் தலைவியரைப் பொருள்) முழுவதும் ஒத்த பான்மை உள்ளத்தே கருதித்தான் அங்ங்னம் த்தின் கண்ணும் அவ்வாறே புலப் ணர்த்துதற்கு உறுப்பாகிய சொல் வதாம்; (இதனல், புலவன் தான் புளில் எடுத்துக் கூரு தவழியும், கேட் ள் இது" என்று ஆராய்ந்து அறிந்து

Page 11
கொள்ளுத்ற்குக் கருவியாகிய சில
உள்ளுறையுவமம் என்பது பெறப்படு படுவதாய் ஏனையோர்க்கு அறிதற் மொழிந்த ஏனைய கருப்பொருள்க ரமாக)க் கொண்டு தோன்றும்; (அ முதலிய கருப்பொருள்களைப் பற். முதலிய பிறபொருள்களின் செய்தி றிற்கு உவமையாகப் பொருந்தச் சுெ உவமவுருபுகள் இவ்வுள்ளுறையுவ இல்லை என்பதும் தானே போதரும்
உதாரணம்:-
"வீங்குநீர் வீழ்நீலம் பகர்பவ ஞாங்கர் மலர்சூழ்தந் தூர்பு ஓங்குய ரெழில் ய்ானைக் கனக ஆங்கவை விருந்தாற்றப் பக வீங்கிறை வடுக்கொள வீழுந தேங்கமழ் கதுப்பினுள் அருப் பாய்ந்துாதிப் படர்தீர்ந்து ப பூம்பொய்கை மறந்து உள்ள
இங்கே "வீங்குநீர்" என்பது ப வீழ்ந்த நீலம்" என்பது காமச்செ *பகர்பவர்" என்பது புரத்தைய பாணர் முதலிய வாயில்களாகவும், * யானையின் மத நீரை ஆண்டு உை விருந்தாற்றுதல்" என்பது பகற்பெ தமது நலத்தை அத்தலைவன நுக முல்லையை ஊதுதல்" என்பது இற்பர *பண்டு மருவிய பொய்கையை மற லாகவும் பொருள் புயந்து, புலப்ப படக் கூருத மருதத்திணைப் (ஊடற்)
(இங்கே வண்டு - புள் (புற பொருள்கள்).
2. இறை
இறைச்சிப் பொருள் என்ட யுளில் உள்ள கருப் பொருள்களுள் கொள்ளக்கிடப்பதாகும். இது க

சொற்கிடப்பச் செய்யப்படுவதே ம்). இது நுண்ணுணர்வானே அறியப் கு அருமையுடையதாய்த் தெய்வ களே தனக்கு நிலைக்களஞக (ஆதா ஃதாவது உணவு, பட்சி, விலங்கு றிய செய்திகள், தலைவன் தலைவி களைக் குறிப்பாற் புலப்படுத்தி, அவற் Fய்யப்படும்.("போல, புரைய"முதலிய மத்திற் புணர்த்திப் பாடப்படுதல் "・)
f வயற்கொண்ட குந்த வரிவண்டு டாங் கமழ்நாற்றம் லல்கிக் கங்குலாள்
ர்ப் புணர்ந்தவர்
ம்பவிழ் நறுமுல்லைப் ண்டுதாம் மரீஇப் ாாப் புனலணி நல்லூர"
- கலித்தொகை செய். 66
ரத்தைய்ர் சேரியாகவும், "அதன்கண் :வ்வி நிகழ்ந்த பரத்தையராகவும், ரைத் தேரேற்றிக்கொண்டு வரும்
* வரிவண்டு" என்பது தலைவனுகவும், றந்த வண்டுகள் வந்த வண்டிற்கு ாழுது புணர்கின்றசேரிப்பரத்தையர் ர்வித்தலாகவும், "கங்குலில் வண்டு த்தையரோடு இரவு துயிலுதலாகவும் த்தல்" என்பது தலைவியை மறத்த டக் கூறிய கருப்புொருள்கள். புலப் பொருளுக்கு உள்ளுறையுவமமாயின.
வை). யானை-விலங்காகிய கருப்
ச்சிப்பொருள்
து உள்ளுறையுவமம் ப்ோலச் செய் ளே பிறிதோர் பொருள் குறிப்பாற் ருப்பொருளை ஆதாரமாகக்கொண்டு
10

Page 12
புலப்படுவதால் இறைச்சி எனப்ப கருப்பொருட்கு நேயம். நேயம் - ( பொருளாய் அமைந்து புலப்படுவ உள்ளுறைப்பொருள் ( = மறைபெ சிப்பொருள் அகத்திணைப்பாட்டிலே லாகிய கருப்பொருள்களைத் தன கொண்டு, குறிப்புப் பொருளாய்க்
இறைச்சிப்பொருள் : தலைவிக் வமைதிக் கூற்ருகும் எனவும், இை னுள்ளே கொள்வதோர் (பிறிது (வெளிப்படையாகக்) கூறப்படாமை கூறும் வழிப் பெரும்பான்மை பிற நச்சினர்க்கினியர் கூறுவர். தலைவ வந்தமை, நற்றிணையுரையில் 6ஆ வுக் குறிப்பாற்பட்டு ஆற்றணுய த சிற்குச் சொல்லியது என்னுங் கி யாசிரியரால் எடுத்துக்காட்டப்பட்டு வந்தமை, அந்நூலுரைலில் ( 66ஆ மருட்சி" என்னுங் கிளவிச் செய்யு காட்டப்பட்டுளது.
இறைச்சிப் பொருளைப்பற்றி ந * கருப்பொருட் பிறக்கும் இல்
என ஒரு சூத்திரத்தில் இலக்கணம் திரு. அ. குமாரசுவாமிப்புலவர் அ தி. த. கனகசுந்தரம்பிள்ளை அவர் யில்,
** இறைச்சிப் பொருளாவது ெ களின்கண்ணே சொல்லும் பொரு இயல்புடையதாகும்.
'இறைச்சி கருவிற்கு நேயமா பாய் வருவதென்பதாம். கருப்டெ மறைத்துக் கூறுவது எனலும் அ.ை
"இலங்கு மருவித்து இலங்கும்
வானின் இலங்கும் அருவித் சூள்பேணுன் பொய்த்தான்

ட்டது. (இறைச்சி ைகருப்பொருள், வெளிப்படையாகவன்றிக் குறிப்புப் து. இஃது " உடனுறை " என்னும் ாருள்) எனவும்படும். இவ்விறைச்
பயின்றுவரும். இது தெய்வம் முத க்கு நிலைக்களஞகக் (ஆதாரமாக )
கொள்ளப்புலப்பட்டுத் தோன்றும்,
கும் தோழிக்கும் உரியதோர் வழு றச்சியாவது உள்ளபொருள் ஒன்ற பொருளாகலானும் செவ்வனே யானும் தலைவனது கொடுமையைக் த்தலானும் வழுவாயிற்று எனவும், ன் கூற்றிலும் இறைச்சிப்பொருள் ம் செய்யுள் 1 "குறிஞ்சித்திணை - இர லவன் தோழிகேட்பத் தன்னெஞ் ளவி (துறை)ச் செய்யுளில் உரை ள்ெளது. மற்றும் நற்ருய் கூற்றிலும் ஆம் செய், "பாலைத்திணை - மனை ளில் உரையாசிரியரால் எடுத்துக்
ம்பியகப்பொருள் விளக்கத்தில்,
றைச்சிப் பொருளே
-ஒழிபியல்-சூ. 31
கூறப்பட்டது. அதற்குச் சுன்னுகம் வர்களும், திருக்கோணமலை-திரு. களும் எழுதி வெளியிட்ட புத்துரை
தய்வம் முதலாகிய கருப்பொருள் ளுக்குப் புறத்ததாய்த் தோன்றும்
யுள்ளது. எனவே, கருவிற்குச் சார் ாருளாற் பிறிதொன்று பயக்குமாறு மயும் ' என விளக்கி, உதாரணம் :-
அருவித்து தே - தானுற்ற
Ložb) '
-கலித்தொகை செய் 41.

Page 13
என்ற உதாரணங்காட்டி, " இங்ே வன் தான் கூறிய சூளினை (= (= "உன்னைப் பிரியேன்" என்று த செய்த சூள் ( =சத்தியச் சபதவாக் கக் காலத்துத் தலைவியோடு கூட்ட நேர்ந்த தலைவன் விரைய மணம்ே ணத்தால் அச்சபதமொழி பொய்ய பதே. அதன் புறத்தே, " இங்ஙன மழைமாருமல் மலையிடத்தே அருவி ஆச்சரியம் !" என்று இறைச்சிப்டெ என்ற கருத்தில் உதாரண விளக்க வாழும் இடத்தில் மழை பெய்ய் குன்றுதலும் அறநூற் கொள்கையும் மான (வெளிப்படையான) காரிய்ம்
இக்கலித்தொகைச் செய்யுள், குறியிடம் சென்று நின்ற காலையில், அவன் விரைவில் மனம்பேசி வந்து டாக, அவன் காதிற் கேட்கத்தக்க துக்கூற (சூளைப் பொய்த்தான் என் இய்ற்பட மொழிந்து (சூள் பொய்க் தோன்ருது என்று பாடிய வள் கொண்டிருந்த தலைவன் மணம்டே தந்தையும் வரைவுடம்பட்டமைை கூற்ருக உள்ளது. மேலே உதாரண பழித்துக்கூறிய பகுதியாகும்" எ யைப் பொய்யாகக் கோடலின் ( பொய்யாக்கோடல்" என்னும் பெ சிஞர்க்கினியரும் புேராசிரியரும் க
3. உள்ளுறையுவமத்த உள்ள
ஓர் அகத்திணைப் பொருள் வரும் கருப்பொருள்களாற் பெறட் அச் செய்யுளின் மற்றைய் அடிக உதவியாகி, அதனேடு ஒத்த பொரு பயந்தர்ல் அஃது உள்ளுறை யுவம! பெறப்படும் உள்ளுறைப் பொருை கருத்து முற்றுப் பெருமலும் நன்கு

த சொல்லவேண்டும் பொருள் (தலே = சபதமொழியை)ப் பொய்த்தான் லேவிக்குத் தெய்வத்தின் முன்னுகச் குப் பொய்யாகும்படி களவொழுக் -ம் இடையறவுபடப் பிரித்துறைய பசி வரைய வரவில்லை என்ற கார பாகும்படி தவறி நடந்தான்) என் ம் பொய்த்தவன் மலையாயிருந்தும் firi இடையருது திகழ்தல் என்ன ாருள் தோன்றியவாறு காண்க ?? மும் தரப்பட்டுள்ளது. பொய்யர் ப்ாதொழிதலும் நீர்வளம் முதலிய்" ம் உலக இயல்பும் என்பது பிரசித்த
தலைவன் சிறைப்புறமாக மறைவிற் தோழியும் தலைவியும் அதனையறிந்து விவாகஞ்செய்துகொள்ளும் பொருட் தாகத் தலைவி தலைவனை இய்ற்பழித் ாறுகூறத் தோழி அதனே மறுத்து க்கமாட்டான்-தலைவனிடம் பொய் ளைப்பாட்டை மறைவிற் கேட்டுக் சிச் சான்ருேரைவிடத் தலைவியின் யத் தோழி தலைவிக்கு உரைத்த னப்பகுதி தலைவி தலைவனை இயற் ன்றறியத்தக்கது இக்கூற்று, மெய் சூளைப்பொய்த்தான் என்றமை ) மய்ப்பாடுபற்றி வந்தது என்று நச் 1றினர்.
நிற்கும் இறைச்சிக்கும் ாபேதம்
பற்றிய செய்யுளிற் சில அடிகளில் படும் உள்ளுறைப் பெர்ருளானது ளாற் பெறப்படும் பெர்ருளுக்கு 5ளர்ய் இய்ைந்து, மறை பொருளைப் மாகும். ஈண்டுக் கருப்பொருளாற் ள் இல்லையாயின் அச் செய்யுளின்
விளங்காமலும் நிற்கும்.
2

Page 14
அங்ங்ணமன்றி, அக்கருப் ெ பொருளானது மற்றைய அடிக ஒருங்கொத்த பொருளாயுதவுந் த புள்ள வேறு பொருளைத் தோற்றுவி
** இலங்கும் அருவித்தே ய வானின் இலங்கும் அருள் சூள்பேணுன் பொய்த்தா
என்று, இறைச்சிப் பொருளுக்குக் இடையருத மழையும் அருவிநீரும் பொருட் செய்தி "குள்பேணுன் டெ எடுத்துக்கொண்ட (பிரத்துதப் ெ தலாகிய பொருளுக்கு உதவியாயி பொருளாய்ப் “பொய்த்தான் மலை அருவியும் இடையருது விளங்குகி இதற்குக் காரணமென்ன?", என்று காண்க.
இனி, உள்ளுறை யுவம, செய்யுளாகிய "வீங்குநீர் வீழ்நீலம் மருதக்கலிச் செய்யுளிற் பரத்தைய தனது ஆற்றமையே வாயிலாகத் தீ தலைவனுக்கு, அத்தலைவன் தன்ை பரத்தையரைப் பூப்பேசி மணந்து உ அப்பொழுது அவருடன் புனல் வி2 பொழுது அவருடன் துணங்கைக்கூத் ஊடல் கொள்வதைக் கூறும் இக்கலி தாழிசைமூன்றுமாம். அவற்றிற்கூறட மேலையுதாரணமாகிய தரவுறுப்பான பகுதியில் உள்ள கருப்பொருட் செ பொருள், தாழிசைகளில் வரும் ஊ பொருளையுடையதாய்,(ஊடலுக்குக் யாகிய தவற்றெழுக்கத்தைப் பு ஊடற் பொருளை நன்கு விளங்குத தல் காண்க.
ஆகவே, இறைச்சியிலும் உள்ளுறைப் பொருள்களின் பேதம்

பாருளர்ற் பெறப்படும் உள்ளுறைப் ளாற் பெறப்படும் பொருளோடு ன்மையின்றி, ஒவ்வாத பொருளா த்து நின்றல், அஃது இறைச்சியாம்.
பிலங்கும் அருவித்தே பித்தே - தானுற்ற σότ ιράδυ
காட்டிய உதாரணச் செய்யுளில் அவை பொருந்திய மலையுமாகிய கருப் பாய்த்தான்" என்ற பகுதியாற் கூற பாருளாகிய) தலைவனை இயற்பழித் யையும் பொருளாகாமல், ஒவ்வாத 2யாயிருந்தும் அம்மலையில் மழையும் ன்றனவே! இஃதென்ன ஆச்சரியம்!
பிறிதுபொருளைத் தோற்றுவித்தமை
த்துக்கு மேலேகாட்டிய உதாரணச் பகர்பவர் வயற்கொண்ட' என்ற பிற் பிரிந்து மீண்டு வந்த தலைவன் தலைவியுழைச் சென்று புக்கான்; புக்க எப் பிரிந்துசென்ற காலையில் முன்பு டனுறைந்த தவற்ருெழுக்கத்தையும், ளயாட்டுச் செய்தமையையும், இப் தாடிமகிழ்ந்ததையும் எடுத்துக்காட்டி ப்ெபாவின் ஏனைய பகுதி பின்னுள்ள ப்பட்ட ஊடற்கூற்றுச்செய்திகளுக்கு, ன “வீங்குநீர். நல்லூர" என்ற ய்தியாற் பெறப்படும் உள்ளுறைப் டற் கூற்றுக்களோடு ஒருங்கொத்த காரணமான தலைவன துபரத்தைமை லப்படுத்துவதாய்) அத்தாழிசையின் ற்கு உற்ற உதவியாய் அமைந்திருத்
உள்ளுறையுவமத்திலும் தோன்றும் இனிது பெறப்படும்.
(தொடரும்)

Page 15
ஈழநாட்டிற் செ
ஈழநாட்டிலே செய்யுள் வள கால், ஈழத்துப் பூதன்றே வன!ை மேற்கொள்ள வேண்டியிருக்கிறது அவரே காலத்தால் முந்தியவராகி டாயிர ஆண்டுகளுக்கு முன், தய புற்று விளங்கிய சங்ககாலத்திலே புலவர் அவர். அவருக்கு முன்னரு திருக்கலாம். ஆனல், அவர் காலத்து செய்யுள்கள் எமக்குக் கிடைத்தில,
சங்க கால நூல்களாய பத்து வற்றுட், ஈழத்துப் பூதன்றேவனுரி றும், குறுந் தொகையில் மூன்றும், காணப்படுகின்றன. அச் செய்யுள் யுள் மரபினையும் நடையினையும் ெ காலத்தே "வட வேங்கடந் தென்கு லகத்துச் செய்யுள் மரபெதுவோ கவுமிருந்தது என்பதனை அவை எ
தமிழ்ச் செய்யுள் மரபினைக் கூடியதாயிருக்கிறது. அதற்கு முற் கைக்கும் எட்டில. சங்க காலத்தே வ போதும், இலக்கியஞ் செய்தற்கு களாற் கைக்கொள்ளப்பட்டு வந்த பெறத்தக்க வாய்ப்பற்ற அக்கால கியமே கற்போர் மனனஞ் செய்தற் திற் பதியவைத்தலைக் கருத்தாக யுள் செய்தனர் எனல் பொருந்தும் மனத்தில் இருத்த வல்லன. அச் ெ யாம். அச் செய்யுளமைப்புக் க

- க. செ. நடராசா
Fய்யுள் வளர்ச்சி
ர்ந்த வரலாற்றி&ன ஆராயப்புகுங் ரயே முன்னிட்டு அம்முயற்சியை . நாமறிந்த ஈழத்துப் புலவருள்ளே றர். இற்றைக்கு ஏறத்தாழ இரண் விழும் தமிழ்நாடும் சீர்பெற்றுச் சிறப் , பேர்பெற்றுத் துலங்கிய் பெரும் ம் புலவர்கள் பலர் ஈழத்திலிருந் க்கு முற்பட்ட ஈழத்துப் புலவர்களின்
ப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை ஆகிய ன் செய்யுள்கள், நற்றிணையில் ஒன் அகநானூற்றில் மூன்றுமாக ஏழு கள் அனையவும் சங்ககாலச் செய் காண்டனவாகவேயிருக்கின்றன. அக் நமரி யாயிடைத் தமிழ் கூறு நல்லு அதுவே ஈழத்துச் செய்யுள் மரபா டுத்துக் காட்டுகின்றன.
* சங்க காலத்திருந்தே யாமறியக் பட்ட தழிழ்நூல்கள் இன்று ஆர் சனமுஞ் செய்யுளும் வழக்கிலிருந்த ச் செய்யுளே அற்றை நாட் ւյ606)յrՒ து. ஓர் இலக்கியத்திற் பல பிரதிகள் த்திலே, செய்யுளாற் செய்த இலக் கு எளிதாயிருந்தது. எனவே, மனத் க் கொண்டே புலவோர் செய் . அவ்விதம் செய்யுளை எளிதிலே Fய்யுளமைப்புக்குரிய சில அழகுகளே ாலத்துக்குக் காலமும், தேசத்துக்
14

Page 16
குத் தேசமும் திரிந்து கொண்டே பட்டுக் கொண்டே செல்லும். ெ பெருகப் பெருக, மாறுபாடுகளும் குன்றிவிடுகிறது. அதனுலேதான் பல்கிப் பெருகுவதற்கு முன், யாப் பாட்டுக்குள் ஒழுக வைத்திருக்கிருர் விட்டால், ஒரு காலத்து வசனநூல் விளக்கமற்ற சொற்குவியாலாகி வ கட்டுக் கோப்பிலையேல், ஒரு கா தவர்க்கு மலைப்பாகவே யிருக்கும். கலிப்பா, வஞ்சிப்பா என்ற நால்வ களாய தாழிசை, துறை, விருத்த தக்க அமைப்புக்களாகத் தமிழ்ப்
இப்பாக்களும் பாவினங்களு றக் குறையப் பதினைந்தாம் நூற்ரு களாற்பெரிதுங் கைக்கொள்ளப்பட் மருட்பா, வண்ணப்பா, சந்தப்பா தொடங்கிய போதும், அவை பெரு பாவகை பெருகாதவாறு யாப்பி படுத்தினர்.
நால்வகைப் பாக்களும் அவ ணப்பா, சந்தப்பா ஆகியனவுமே களால் ஏற்றுக்கொள்ளப் பட்டன காலந் தொட்டே யிருந்த அமைப் சங்க கால நூல்களாகிய மேற் கடி அகவலிசை கொண்ட ஆசிரியப் கலிப்பாக்களுமே காணப்படுகின்ற தாழிசை, துறை, விருத்தங்கள் கூ அன்றியும், வெண்பா, வஞ்சிப்பா அரிதாயிருக்கிறது. எனவே, சங் பாக்களும் கலிப்பா வகைகளுமே 6 தான் பொருந்தும். ஒருவேளை, செய்ய எடுத்துக்கொண்ட பொரு பொருந்தாவென அவற்றைத் தவிர்த் செப்பலோசையுடையதாதலாலும் "அரசர்பா' என்ற பெயருமுடையத் பொருட் பாடல்களுக்கெல்லாம் அ தவிர்த்திருக்கலாம் அகப் பொரு கலிப்பாவுமே ஏற்றனவெனவும் கெ

போனல், அதற்குரிய அழகும் மாறு சய்யுள் உருவத்தில் வேறுபாடுகள் மலிந்து மண்ணஞ் செய்யும் வாய்ப்புங் , செய்யுள்நடை பல வேருகப் பிலக்கணம் வகுத்து அதனைக் கட்டுப் *கள். வசனத்துக்கு இலக்கணமில்லா மற்ருெரு காலத்தவருக்கு எவ்வாறு பிடுமோ, அவ்வாறே யாப்பிலக்கணக் லத்தவர் யாப்பு மற்ருெரு காலத்
அதனல், வெண்பா, ஆசிரியப்பா கைப் பாக்களையும் அவற்றின் இனங் ங்களையுமே செய்யுள் செய்வதற்குத் பெரும் புலவோர் கண்டமைந்தனர்.
மே சங்ககாலத் தொட்டுச் சற்றே உண்டு வரையும் பாவியற்றும் புலவர் -டு வந்தன. அக்காலப்பிற்பகுதியிலே
ஆகியனவும் ஓரளவு உருப்பெறத் நவழக்காயமைந்தில. அதற்கு மேற் லக்கணகாரர் வரம்பிட்டுக் கட்டுப்
ற்றின் இனங்களும், மருட்பா, வண் செய்யுள் செய்வதற்குப் புலவர் வெனினும், அவையனைத்தும் சங்க புக்கள் என்று கொள்ள முடியாது. ணக்கைச் சேர்ந்த பதினெட்டிலும், பாக்களும், துள்ள லிசை கொண்ட ) GT- அவற்றின் இனங்களாகிய ட அந்நூல்களில் இடம்பெறவில்லை. ஆகியவற்றை அங்குக் காண்பதும் க காலத்தில் நால்வகை ஆசிரியப் வழக்கிலிருந்தன என்று க்ொள்வது சங்க காலப் புலவர்கள் செய்யுள் ளுக்கு வெண்பா வஞ்சிப்பா ஆகியன *திருத்தல்கூடும்.ஏனெனில்,வெண்பர்
ஆசிரியப்பா அகவலோசையும் தாதலாலும், அரசர்க்குக் கூறும் புறப் வர்கள் ஆசிரியப்பா ஒழிந்தவற்றைத் |ட் பாடல்களுக்கு ஆசிரியப் பாவும் ாண்டிருக்கலாம். ஆணுற் சங்க கால
5

Page 17
இறுதியின் எல்லையிலே தோன்றிய நு ஆகியனவற்றில், அகம், புறம் ஆய செய்யப்பட்டிருத்தலைக் காண்கிருே சங்ககால இறுதியிலே திடீரெனத்
வியாப்பிலே அகம் புறம் ஆகிய திை யிடப்பட்டிருந்ததென்ருே கருத இ பெருவழக்காக ஆசிரியப்பா கலிப் வெண்பா, வஞ்சிப்பா ஆகியனவும் அ
சங்க மருவிய காலத்திலே தா யும் பெற்றுப் பொலிந்தது என்பதன் வாயிலாகக் காணலாம். அதன் . வேண்டும். நால் வகைப் பாக்களின் பற்றிய இம் முடிவு, சேர, சோழ ப நாட்டுக்கும் ஒக்கும். ஏனெனில், அக்காலத்தே தமிழ்நாட்டுச் செய தாயிருக்கவில்லை யென்பதை, ஈழ காட்டி நிற்கின்றன.
தமிழ்ச் செய்யுளின் ஆரம்ப பெருவழக்காயிருந்திருக்க வேண்டு ( ஆசிரியப் பாவே பெரும்பாலும் புல: தனைப் பத்துப் பாட்டும், எட்டுத் களும் எடுத்துக் காட்டி நிற்கின்றன மோனையும் எதுகையும் கொண்டு வ இல்லாமலே இயங்குவன வேறு சி: இருகூருக்கப்பட்டுள்ளன ஒரு சில: கூருக்கப்படாது தனிச் சொல்லே பான்மை இரு சொல் ஒரு சீராயும எதுகை மோனைகள் அதிகமின்றி, படாது, வெற்றுச் சொற்களின் காலத்தால் முந்தியனவாதல் வேை
* கால்பார் கோத்து ஞாலத் காவற் சாகாடு கைப்போல் ஊறின் ருகி யாறினிது ப( உய்த்த றேற்ரு ஞயின் ை பகைக்கூ ழள்ளம் பட்டு
மிகப்பஃ றிநோய் தலைத்த

நூல்களாய திருக்குறள், நாலடியார், இரண்டுமே வெண்பா யாப்பினுற் *ம். எனவே, வெண்பா யாப்புச் தோன்றிய தொன்றென்ருே, அவ் ணகளை அமைக்கக் கூடாதென நியதி டமில்லை. ஆதலாற் சங்க காலப் பா ஆகியனவும், அருகிய வழக்காக மைந்திருந்தன என்றல் சாலும்.
ன் வெண்பா அதன் முழுவளர்ச்சியை எப் பதினென்கீழ்க் கணக்கு நூல்கள் பின்னரே வஞ்சிப்பா வளர்ந்திருக்க தோற்றம் வளர்ச்சி ஆகியவற்றைப் ாண்டிய நாடுகளுக்கு மட்டுமன்றி,ஈழ
ஈழ நாட்டுச் செய்யுள் வளர்ச்சி ப்யுள் வளர்ச்சிக்குப் புறம்பான த்துப் பூதன்றேவனர் செய்யுள்கள்
த்தில் ஆசிரியப் பாவும் கலிப்பாவுமே மென்று கண்டோம். அவற்றுள்ளும் வர்களாற் கைக்கொள்ளப்பட்டிருப்ப தொகையுள் ஆறு தொகை நூல் ா. அவ்வாசிரியப் பாக்களுள்ளும், விளங்குவன சில; எதுகை மோஆன ல. சீர் தளை நோக்கி ஒரு சொல் சீருக்காகவேனும் ஒரு சொல் இரு பெரும்பாலும் ஒரு சீராயும், சிறு மைந்தன மற்றுஞ் சில. அவற்றுள், ஒரு சொல் இரு சீராகப் பகுக்கப் றி விளங்கும் ஆசிரியப் பாக்களே ண்டும். உதாரணமாக:
தியக்கும்
up 3
டுமே
வகலும்
லத் தருமே.
(புறநானூறு 58)

Page 18
காலஞ்செல்லச் செல்ல, மக் பளிக்கும்பொருட்டு மோனையும் எ பட்டன. அவ்வெதுகை மோனைகள் பர்ல், அவற்றின்பொருட்டு வெற் பெறலாயின. அன்றியும், ஒரு ( இடர்ப்பாடும் அதனல் ஏற்பட்ட
* இந்திர கேர்டனை யித்த வந்தே னஞ்சன் மணிடே ஞதிசான் முனிவ னறவ மேது முதிர்ந்த திளங்ே விஞ்சையிற் பெயர்த்து வஞ்சமின் மணிபல் லவு
இத்தகைய ஆசிரியப்பர்க்கே காலத்தில் எழுந்தனவாம். எதுள் பெற்று விளங்கும் ஆசிரியப் பாக் கர்லத்தன வர்தல் கூடும். எனவே அமைப்பினையும், பிற்கர்லத்திலுற் தோம். ஆதிகால ஆசிரியப்பாக்க தயத்தினுலும் கற்போரைக் கவர், படுத்த கால ஆசிரியப்பாக்கள், எதுகைகொண்ட ஒசை நயத்தின
சங்கமருவிய் காலத்திலிருந்து ஈழத்திற் செய்யுள்நிலை எவ்வாறிரு. துக்குரிய ஈழத்துப்புலவோர் செய் தில. சங்கமருவிய காலத்துக்குப்பில் நாட்டிலே உண்டான வீழ்ச்சிநிலை தடைப்படுத்தியது. அதன் தாக்க செய்யுள்வளம் சிதைந்தது. தமிழ் யுள் ஐந்தாம் நூற்ருண்டின் பின் அ டளவிற் பலவித மாற்றங்களெய்தி பாவினங்களாய தாழிசை, துறை, ஆயின், ஆரிய்ச் சக்கரவர்த்திகள் 6 யினர் யாழ்ப்பாணத்திலே அரசா செய்யுள் மீண்டும் விருத்தியடைய தான் ஈழநாட்டிற் செய்யுள் மறு. தது. ஆரியச் சக்கரவர்த்திகளின் இலக்கியமியற்றும் ஆசையும் ஆ நாட்டிலே பாவினங்கள் பூரண வ தப்பா ஆகிய்னவும் தழைக்கத் தெ

கள் மனனஞ் செய்வதற்கு வாய், துகையும் அதிகமாகக் கைக்கொள்ளப் ரிலே அதிக கவனஞ் செலுத்தியமை றுச் சொற்கள் செய்யுள்களிலே இடம் சொல் இரு சீராக்கப்படவேண்டிய து. உதார்ரணமாக :
கர் கான
ம கலையர்
பழிப் படூஉ
கொடிக் காதலின்
நின் விளங்கிழை தன்னையேர்ச்
பத்திடை வைத்தேன்
(மணிமேகலை)
ள சங்க காலத்துக்குப் பிற்பட்ட கையும் மோனையும் இடையிடைய்ே கள் இவ்விரண்டிற்கு மிடைப்பட்ட , ஆசிரியப்பா ஆதியிற் பெற்றிருந்த 2ற மாற்றத்தினையும் இங்கு கவனித் ள்ே சொற் செட்டினலும், புொருள் ந்து கருத்திலிருந்தன. அவற்றை சொற்பெருக்கத்தினுலும், மோஜி லும் மக்கள் கவனத்தை ஈர்த்தன.
து, பதினைந்தாம் நூற்ருண்டுவரையும் த்ததெனக் காண்பதற்கு, அக்காலத் யுள்கள் எவையும் எமக்குக் கிடைத் ö7 GG) நூற்ருண்டுகள் வரையும் தமிழ் அங்கே இலக்கிய வளர்ச்சியினைத் த்தினலோ என்னவோ ஈழத்திலும் நாட்டிலே தடைப்பட்டு நின்ற செய் அரிதில் வளர்ந்து, பத்தாம் நூற்ருண் தி விளங்கிற்று. அக்காலத்திலேயே விருத்தங்கள் விருத்தியடைந்தன. ான்ற புெப்பருடன் சோழ பரம்பரை ட்சி தொடரும் வரையும், ஈழத்திலே வில்லை. பதினைந்தாம் நூற்ருண்டிலே படியும் தொடர்ந்து வளர ஆரம்பித் வருகைய்ால் ஈழத்திலே செய்யுள் ற்றலும் தலைப்பட்டபோது, தமிழ் 1ளர்ச்சிபெற்று, வண்ணப்பா, சந் ாடங்கிவிட்டன.
7

Page 19
பதினைந்தாம் நூற்றண்டில் ய பரராசசேகரன்முன்,தொண்டைம வீரராகவமுதலியார்" என்னும் புல அரங்கேற்றிப் புொற்பந்தப் பரிசுப் அதுவரையும் செய்யுள், யர்ப்பு, ! புலவர் பாடல்கள், அக்காலத்திலி வழங்கலாயின. பரராசசேகரனே என்பது, அவன் புலவர் பாடலை துறைகளினலும், விருத்தப்பாக்க தொடர்ந்து அரச பரம்பரையிலே தம், கலிவிருத்தம், வஞ்சி விருத்த யுள்ளார். சங்க காலத்துக்குப்பின் ஈழத்திலே குறிப்பிடத்தக்க செய் றேதுமில்லாவிட்டாலும், தமிழ்நா கேற்பட்ட செய்யுள் வளர்ச்சி ஈழ தது என்பது, பதினைந்தாம் நூற்ருல் புலவர்கள் செய்த செய்யுள்களாே யடுத்து, ஈழத்தே தட்சணகைலாச மியற்றிய திருக்கோணமலைப் பணி நூற்ருண்டிறுதிவரையும் வாழ்ந்த பாவினங்களையும்,வண்ணப்பா, சந்தி டனர்.
பதினேழாம் பதினெட்டாம் நொண்டிச்சிந்து, கிளிக்கண்ணி, சில "மெட்டுக்கள்" எழுந்தன. இ ஒருவகைக் கட்டுக்கோப்புக்கள் வழிவந்த கவிதைகள் என்று செr பின்பற்றி அங்கே பத்தொன்பு புனைந்தார் சிலர். அதன்விளைவால் பழந்தமிழ்ச் செய்யுள் மரபு குன்றி கள், கண்ணிகள், ஒப்புக்கள் பெ வழி நின்று பாவியற்றும் புலவர்க திக் “கவிஞர்க" எாகினுேர்கூட, ய தினுல் ஈர்க்கப்பட்டுப்போலும், அ வங்காட்டி வருகின்றனர்.

ாழ்ப்பாணத்திலே அரசு செலுத்திய ண்டலத்திலிருந்து வந்த "அந்தகக்கவி வர், தாம்பாடிய "வண்ணக்கவியை" ம் பெற்ருரென்று சொல்லப்படுகிறது: பா என்ற சொற்களால் வழங்கிவந்த ருந்து கவிதையென்ற சொல்லாலும் கவிபாடுவதில் வல்லவனுயிருந்தான் நயந்துபாடிய சில கட்டளைக் கலித் களிஞலுந் தெரிகிறது. அவனைத் அரசகேசரி என்பார், ஆசிரிய விருத் மாகிய பாவினங்களால் நூலியற்றி பதினைந்தாம் நூற்றண்டு வரையும் புள் வளர்ச்சி இருந்ததற்குச் சான் ட்டின் தொடர்பினுற்போலும், அங் த்திலும் அவ்வப்போது பிரதிபலித் ண்டில் யாழ்ப்பாண அரச பரம்பரைப் ல தெரியவருகிறது. அப்புலவர்க%ள புராணமென்ற "கோணுசல புராண" ண்டிதராசர் முதற் பத்தொன்பதாம் புலவர்கள் நால்வகைப் பாக்களையும், நப்பா ஆகியவற்றையுங் கைக்கொண்
நூற்றண்டளவிலே தமிழ்நாட்டில்
காவடிச்சிந்து, கும்மி முதலிய இவற்றை இசைப்பாடல் வழிவந்த என்று கொள்ளலாமே தவிர, மரபு ால்வது பொருந்தாது. அவற்றைப் தாம் நூற்ருண்டிற் ‘கவிதை" எனப் இருபதாம் நூற்றண்டில் ஈழத்திலே ப்ெ புதுக் 'கவிதைகளாகிய சிந்துக் ருகத் தொடங்கின. ஆயின், மரபு ளும் இல்லாமலில்லை. கண்ணிகளெழு ாப்பமைதிகொண்ட செய்யுள் நயத் வ்வழிச் செய்யுள் செய்வதில் ஆர்
(தொடரும்)

Page 20
தொல்கா இலக்கணக்
இலக்கணம் என்ருல் என்ன கி. மு. மூன்ரும் நூற்றண்டிலே கி லாறுகள் கூறுகின்றன. மொழி இலக்கண விதிகள் இயற்றப்படுகி கேற்ப இலக்கணமும் மாறும் என் சாரார். ஒரு பொருளுக்கும் அத புடையான ஒப்புமையுணர்வு உண் மாருதது என்ற கொள்கைய்ையுை கள்வரையும் நடந்த சொற்போரின் என்ற கொள்கையையுடைய பிளா வெற்றிபெறறனர். இக்கொள்கை தியேர்னிசியசு திராசு (Dionysius நூற்ருண்டில் கிரேக்க மொழியின் மு
இலக்கணம் என்றுமே மாருத நூற்ருண்டுவரையும் மேலைநாடுகள் ஏற்கப்பட்டுவந்தது. இலக்கணம் மறுபடியும் ஆங்கில நாட்டிலே பலர் இச்சொற்போரிற் கலந்துகெ கொள்கைகள் வலியுறுத்தப்பட்ட6
1. திருந்திய பண்படுத்தப்பட்
கணம் அம்மொழியின் யாகக்கொண்டு நியதியா லாம். பல நூற்ருண்டுகள பட்ட மொழிகளின் தனிச் யின் மாருப் பண்புகளிலிரு பண்புகளை ஆதாரமாகக்( படும் இலக்கணம் என்றும் ... Robert C. Pooley-Teaching English Gr

-- ஆ. சதாசிவம்
ாப்பியரின்
கொள்கைகள்
என்பது பற்றிய போராட்டங்கள் ரேக்க நாட்டிலே நடந்ததாக வர வழக்கை அடிப்படையாக வைத்தே ன்றனவாதலின் மாறும் வழக்கிற் ாற கொள்கையையுடையவர் ஒரு நனைச்சுட்டும் சொல்லுக்கும் அடிப் டு ஆகையால், இலக்கணம் என்றுமே டையவர் மறு சாரார், நூறு வருடங் பின் இலக்கணம் என்றுமே மாருதது "ட்டோ ஞானியின் கொள்கையினரே யை ஆதார மா க க் கொண் டு Thrax) என்பவர் கி. மு. முதலாம் மதலாவது இலக்கணநூலை எழுதினர்.
து என்ற கொள்கை பதினெட்டாம் ரில் எதுவித ஆட்சேபமும் இன்றி என்ருல் என்ன என்ற சொற்போர் தோன்றியது. இலக்கணவாசிரியர் ாண்டனர். இவற்றின் பயணுகப் பல
R
ட்ட மொழிக்கு வகுக்கப்படும் இலக் தனிச்சிறப்பியல்புகளை அடிப்படை ன விதிகளைக்கொண்டு வகுக்கப்பட ாக இலக்கிய வழக்குப்பெற்ற பண் சிறப்புக்கள் இவையென்பது மொழி நந்து தெரியவரும். எனவே, அப் கொண்டு அம்மொழிக்கு வகுக்கப்
மாருத பண்புடையது. ammar, New York. 957. P. 7.
19

Page 21
பேச்சு வழக்கிலிருந்து மாறி இ கள் வளர்நிலையில்உள்ளன ஆன் கப்படும் இலக்கணங்கள் உ கொண்டு வகுக்கப்படுதல் வே திருத்தியமைப்பதற்கு இலக்க மொழியின் தனிச்சிறப்புக்கள் இலக்கணவிதிகள் வகுக்கக்கூட திருந்தாத மொழிக்கு வகுக்கட் கால மக்கள் திருந்திப் மொழி வேண்டும்,
மக்களின் தேவையின்"நிமித்த படுகின்றது. ஒருமொழியை யினரே மொழியின் தத்துவத் யும் அறிந்தவர்கள். தமது டுப்பாடற்றவகையில் மொழி பான்மையினர். மக்களால் நேராக வளர்த்துசெல்வதற்கு கொண்டு விளங்குவதற்கும் ச மொழியின் தத்துவத்தையும் பான்மையினரே. எனவே, ! இலக்கிய மொழியையும் ஆத இலக்கணங்கள் மொழியின் வ6 உதவும்.
ஒரு மொழியின் வளர்ச்சியைய இலக்கணவாசிரியன் மிகுந்: திருந்தர் த மொழிக்கு இலக்க வழக்கை முக்கிய ஆதாரமாகக் களை ஆணித்தரமர்க வலியுறுத் இயைந்த வழி வகுக் கி
உபயோகத்துள் எது சரியான தானே நிர்ணயித்து, அபிப்பிர கூறும்பேர்து கற்ருேர் வழக் தருக்க அறிவையும் பயன்ப திருந்திய மொழிக்கு இலக்கண யின் தனிச்சிறப்புக்களையும் அ படையாக வைத்து இலக்கண கணங்கள் என்றும் மாறுவதில்ை ஆணுற் காலத்துக்குக் காலம் மாற்றங்கள் மொழியைச் சுற்ற படுகின்றன. இவ்வழுக்குகஃ வோர் காலத்துக்குக் காலந்
20

லக்கிய வழக்குப் பெறும் மொழி கையால்,அம்மொழிகளுக்கு வகுக் லகியல் வழக்கை ஆதாரமாகக் பண்டும் மக்கள் தம் பேச்சைத் ண விதிகள் வழிகாட்டவேண்டும். புலப்படும்வரையும் நியதியான டாது. இவர்களின் கருத்துப்புடி படும் இலக்கண விதிகள் வருங்
பேசுவதற்கு வழிகாட்டு த ல்
ம் மக்களால் மொழி பண்படுத்தப் ப் பேசும் மக்களுட் சிறுபான்மை தையும், அதன் தனிச்சிறப்பை சுயதேவையின் காரணமாய்க் கட் ைெயப் பேசுபவர்களே புெரும் பண்படுத்தப்படும் மொழிகள் ம் தணிப்பட்ட சிறப்பியல்புகளைக் 5ாரணராய் விளங்கு ப வர்கள் இயல்பினையும் அறிந்த சிறு இவர்களின் பேச்சுமொழியையும் ர்ரமாகக் கொண்டு வகுக்கப்படும்
ளர்ச்சியை நேரியவழியில் நிறுத்த
பும் போக்கையும் நிர்ணயிப்பதில் த கருத்துக் கொள்ளுகிருன். ணம் வகுக்கும் ஆசிரியன் பேச்சு கொள்ளும்போது தன் கொள்கை ந்தி மொழியின் வளர்ச் சிக்கு மு ன். மக் களி ன் மொழி து, எது பிழைய்ானது என்பதைத் rாயம் கூறுகிறன். அவ்வண்ணம் கையும் தன் மொழித்தத் துவ, டுத்துகிருன். இதற்கு மாருகத் னம் வகுக்கும் ஆசிரியன் மொழி தன் மாருத பண்புகளையும் அடிப் ம் வகுக்கிருன். இவ்வித இலக் ல; மாறுமாயின் மொழி மாறும். மொழிவளர்ச்சியில் உண்டாகும் நியுள்ள அழுக்குகளாகவே கருதப் ளத் துடைத்துத் தூய்மை செய் தோன்றும் இலக்கண வாசிரியர்

Page 22
இன்று இருபதாம் நூற்ருண் இருவித கொள்கைகள் உலக அர விற்பன்னருட் பெரும்பான்மையே னும்போது பேச்சு மொழியின் இலச் னின், இவர்களின் ஆராய்ச்சிகெ மொழிகளைப் பற்றியனவாகவே உ மொழிகள் எழுத்து வழக்கில் உள்ள கூடியவை. எனவே, விேச்சு மொழி படவேண்டுமென்ற அவாவினையுை வுக் கருவிகளின் மூலம் அவற்ை யில் நிலவும் அத்துணை வேறுபாடுக காலத்துக்குக் காலம், இடத்துக்கி மொழியை மாத்திரம் ஆதாரமாக வது வீண் நேரச் செலவும் பயன வம் வாய்ந்த மொழிவிற்பன்னர் இல்லாத மொழிகளின் இலக்கணம் படையாகக் கொண்டு வகுக்கப்பட களிற் கருத்தைச் செலுத்தும் மொ கணத்தை மாத்திரமே குறிப்பிடமு
இதற்கு மாருக, நீண்டகாலவ பண்படுத்தப்பட்ட மொழிகளின் வகுப்போர் அவ்வம் மொழிகளின் கக் கற்றவரே. தங் காலம்வரையுப் அவ்வழக்குகளோடு பெரிதும் முரண் களையும் ஆதாரமாகக் கொண் ே கற்ருேரின் பேச்சு வழக்கில் உள்ள இலக்கிய வழக்குச் சொற்களின் இ இலக்கணவாசிரியர் தழுவிக் கொ முக்கியமானவை மொழியின் வளர் காணுமிடத்து இலக்கண விதிக்கு வி கொள்வர். இவ்வித கட்டுப்பு:ாடா ணம் வகுக்கப்படும்போதுதான் மெ பலசொற்கள் தள்ளிவிடப்படுகின்ற கப் பிரிந்து வளராது நேரிய வழியி கணவாசிரியரால் வழிப்படுத்தப்படு டுத் தமிழ்மொழியின் போக்கை ஆ திரியார் (பரிதி மாற் கலைஞன்) கூறு
கொள்ளத்தக்கன:

எடில் மொழியின் இலக்கணம் பற்றிய் ங்கில் நடமாடுகின்றன. உலக மொழி பார் மொழியின் இலக்கணம் என் *கணத்தையே கருதுகின்றனர். ஏனெ ளல்லாம் இதுவரையும் திருந்தாத உள்ளன. பேச்சு வழக் கில் உள்ள மொழிகளைக் காட்டிலும் பன்மடங்கு கள் இறந்து படாமற் lng&snt išsir டய மொழிவிற்பன்னர் ஒலிப்பதி றப்பதிவு செய்து பேச்சு மொ ழி ளயும் அறியமுடிகிறது. பேச்சுமொழி கிடம் வேறுபடுகின்றமையின் பேச்சு வைத்து இலக்கணம் வகுக்க முற்படு ற்றதுவு மாகுமெனப் பழுத்த அனுபு கருதுகின்றனர். எழுத்து வழக்கில் பேச்சு வழக்கை மாத்திரமே அடிப் -லாம். எனவே, திருந்தாத மொழி ாழிவிற்பன்னர் பேச்சுவழக்கு இலக் டிகிறது.
வரலாறும் இலக்கிய வழக்கும் பெற்ற இயல்புகளை ஆராய்ந்து இலக்கணம் இலக்கிய வழக்குகளைத் துறைபோ b எழுந்த இலக்கிய வழக்குகளையும் ண்படாத கற்ருேரது பேச்சு வழக்கு ட இலக்கணங்களை வகுக்கின்றனர். புத்தப் புதிய சொற்களெல்லாம் யல்புகளோடு முரண்படாதவிடத்து ள்வர். முரண்படும் சொற்களுள் *ச்சிக்கு இன்றியமையாதவை எனக் 0க்காகக் கொண்டு அவற்றை ஏற்றுக் “ன முறையில் மொழியின் இலக்க ாழியின் வளர்ச்சிக்குத் தேவையற்ற ன. மொழியும் பலகிளைமொழிகளா ற் சென்றுவளர ஆற்றலுள்ள இலக் கின்றது. இருபதாம் நூற்ருண், பூய்ந்துணர்ந்த சூரியநாராயண சர்த் மும் பின்வரும் கூற்றுக்கள் கருத்திற்

Page 23
"தமிழ் மொழியிலோ யார் முறையில்லை. அவரவர் தத்தமக்கு தன வந்தவாறும் எழுதுகின்றனர். தமிழிலக்கணமுடையார் முற்புகுந் வேண்டும்." 1
இலக்கணத்தின் தன்மை, அ துக்களை இதுவரையுங் கண்டோ வகுத்த தொல்காப்பியனர் கொண்
பல்லாயிரக்கணக்கான வருட பண்படுத்தப்பட்ட தமிழ் மொழி வகுத்தார். அவர் கா லத் துத் அகம் புறம் என்ற இருவகை இலக் தையுந் தழுவிக்கொண்ட மொழி முதலிய சொல்லாட்சிகளை ஆசிரிய நூல்கள் பல வகுக்கப்பட்டிருந்த யுடைய தமிழ்மொழிக்கு இலக்கண நூலுக்கு ஆதாரமாகக் கொண்டை குஞ் செய்யுளுமாயிரு முதலின்"
வழக்கெனப் படுவது உய நிகழ்ச்சி யவர்கட்டாக லா
என்ற சூத்திரத்தில் ஆசிரியர் 'வழக் டது உயர்ந்தோராகிய கல்விமான் வழக்கையே. "செய்யுள்" என்ற செ காப்பியனர் காலம் வரையும் தமிழ் யங்களையாகும். எனவே, தொல்கா யாக்கப்பட்ட இலக்கியங்களின் வ என்றும் ஒரு நெறிப்பட்டுச் செல்வத கக் கொண்டு இலக்கணம் வகுத்தா
"எள்ளினுள் எண்ணெய் 6 இலக்கியத்தி னின்று எடு
என்ற ஆன்ருேர் கூற்றுக் கேற்ப படைய்ாகக் கொண்டு இலக்கண நூ கலாம். ஆம் எழலாம், அப்படிய புக்கு வகுக்கப்பட்ட இலக்கணம
1. தமிழ் மொழியின் வர

என்ன செய்தபோதிலும் கேள்வி ந் தோன்றியவாறும் வாய்க்கு வந் இவ்வாறு செல்லவிடுதலுங் கேடே து இதனைச்சிறிது அடக்கியாளலும்
தன் தேவை பற்றிய உலகக் கருத் ம். இனித் தமிழுக்கு இலக்கணம் டுள்ள கருத்துக்களை ஆராய்வாம்.
ங்களுக்கு இலக்கிய வழக்குப்பெற்ற க்கே தொல்காப்பியர் இலக்கணம் க் த மிழ் ஒரு திருந்திய மொழி கியங்களுள் மக்கள் வாழ்க்கை அனைத் என் மஞர் புலவர், என்ப, மொழிப, ர் எடுத்தாளுதற்கேற்ப இலக்கண மொழி. இத்தகைய பண்பினை எம் வகுத்த தொல்காப்பியனுர் தம் வ வழக்கும் செய்யுளுமாகும். “வழக் ான்ருர் பனம்பாரஞரும்.
ர்ந்தோர் மேற்றே
m
(மரபியல் 93)
கு’ என்ற சொல்லாற்றழுவிக் கொண் 'களினதும் புலவர்களினதும் பேச்சு ால்லாற்றழுவிக் கெர்ண்டது தொல் ம்மொழியில் யாக்கப்பட்ட இலக்கி ப்பியர் தங்காலம் வரையும் தமிழில் ழக்கையும் அவ்விலக்கிய வழக்கோடு ாகிய கற்ருேர் பேச்சையும் ஆதாரமா
f
ாடுப்பது போல பெடும் இலக்கணம்”
இலக்கிய வழக்கை மாத்திரம் அடிப் நூல் எழலாமா? எனப் பலர் கேட் ாயின் மொழியின் மாறுபடாப் பண் ாக அது முடியும். ஏட்டு வழக்கில்
லாறு பக். 103.
22

Page 24
ஏறிய சொற்கள் மாற்றத்தைப் ெ திரம்வகுக்கப்படும் இலக்கணம் இ மொழிக்கு வகுக்கப்பட்ட இலக்கண காப்பியனர் இவ்வுண்மையை நன்( எதுவும் மாற்றத்தைப் பெறும் என் வர் இலக்கிய வழக்கோடு உலக வ *இலக்கணம் அதன் ஆசிரியன் வா பும் உள்ள மொழிவழக்கு அனைத் வதாகும்" என வையாபுரிப்பிள்ளைய தொல்காப்பியனுர் தங் காலத்து வ செய்தாரல்லர்; தங்காலம்வரைய ஆண்டுகளின் தமிழ் மொழி வழக்( இக்கருத்தை அறியாதவர் சிலர் ெ இலக்கணம் எழுதினர், அது இக்கா வழக்காடுவது அவர்களது அறியா6
மொழி என்பது ஒரு கால எனவே, மொழிக்கு வகுக்கப்படும் திரம் பொருந்துவதன்று. இக்கருத் வதாகிய பொது மக்களின் பேச்சு கணவாசிரியர் இலக்கணம் எழுது ருண்டில் முதலாவது கிரேக்கமொ யசு திராசு மக்களின் பேச்சுவழ புலவரதும் க தா சி ரி ய ர தும் கொண்டார். ஆனல் தொல்காப்ட இலக்கணமெழுதவேண்டு மென்ற ே டுக் கிணங்கவே கற்ருேரின் பேச்ச காட்டாகக் கொண்டார். இலக்க கையைத் தீவிரமாகக் கைக்கொ இலக்கிய வழக்குக்கு மாத்திரம் இ மொழிய்ை அசட்டை செய்தனர். வழக்கிறக்க, அதனினின்றும் பலகி கின்றன. எனவே, இலக்கிய வ வைத்து இலக்கணம் எழுதுவது வளி பது இனிது விளங்கும்,
இனி, உலகவழக்கையும் ஆ வகுக்கப்படவேண்டுமென்ற கோட் யனர் ஏன் கல்லாதார் பேச்சைப்புற மாத்திரம் தழுவிக் கொண்டார். கூறலாம்;
l. Harold B. Allen - Readings in App
ے

பருவாகலின், அவ்வழக்குக்கு மாத் இறந்த" அல்லது “பேச்சுவழக்கற்ற" ணமாக முடியும். ஆசிரியர் தொல் தணர்ந்திருந்தனர். வளர்ந்துவருவது னும் நியதியை உணர்ந்த மகாமுனி ாழக்கையும் தழுவிக் கொண்டார். ாழ்ந்த காலத்திற்கும் அதற்கு முன் தையும் வக்ைப்படுத்திக் கூற முயல் வர்கள் கூறுவது போல ஆசிரியர் பழக்குக்கு மாத்திரம் இலக்கணஞ் பும் வந்த பல்லாயிரக்கணக்கான குக்கே அவர் இலக்கணஞ் செய்தார் தால்காப்பியர் தங்கால வழக்குக்கே லத்திற்குப் பொருந்தாது என அழி
மையைக் காட்டும்.
த்துக்கு மாத்திரம் உரியதன்று. இலக்கணமும் ஒரு காலத்திற்கு மாத் த்தினலேயே, என்றும் மாறிச் செல் வழக்கை ஆதாரமாக வைத்து இலக் வதில்லை. கி, மு. முதலாம் நூற் ழியிலக்கணத்தை வகுத்த தியோனி க்கை ஆதாரமாகக் கொள்ளாது மொழிவழக்கையே ஆதாரமாகக் பியரோ உலக வழக்கைத் தழுவியே காட்பாடுடையவர். இக்கோட்பாட் வழக்கை உலகவழக்குக்கு எடுத்துக் ணம் என்றுமே மாருது என்ற கெர்ள் ண்ட கிரேக்க இலக்கணவாசிரியர் |லக்கணம் எழுதுவது மூலம் பேச்சு இக்காரணத்தால் கிரேக்கம் உலக ளைமொழிகள் இன்று கிளைத்து வளரு பழக்கைமாத்திரம் அடிப்படையாக ாரும் மொழிக்குப் பொருந்தாது என்
நாரமாகக் கொண்டே இலக்கணம் பாடுடைய ஆசிரியர் தொல்காப்பி க்கணித்துவிட்டுக் கற்ருேர் பேச்சை இதற்குப் பல காரணங்களைக்
lied English Linguistics. 1958. P. 43
:

Page 25
2
E
கற்றேரின் பேச்சுநடையில் ப்ல வயின்றுவரும். கல்லா சொற்களும் பிராந்தியச் ெ ஆசிரியர் தொல்காப்பியன யிடைத் தமிழ்கூறு நல்லுலக "செந்தமிழியற்கையைச் சி கையாற். செந்தமிழ் வழக்கு தழுவ விரும்பவில்லை. ஆசி இலக்கணம் வகுக்கிருர், பெரும்பான்மை மக்களால் வி பொதுமொழி. செந்தமிழே லுலகத்தின் எல்லாப் பா ஒருங்கே கைக்கொள்ளப்ப பொதுமொழி. செந்தமிழை யெனக் கூறுதல் பொருந்துே மொழிகள் தனிப்பட்ட குழு கூடியவை. வைத்தியக்கல்லு பேசப்படும் தமிழ்மொழி ஒரு பல்கலைக்கழகமாணவர் தம்மி ஒரு குறிச்சி மொழியே. ஒவ்ெ பண்பாட்டிற்கு ஏற்ப வேறு அவ்வச் சூழலில் வாழ்வோ புதுப் புதுச் சொற்கள் பல. இ அன்றியும், சூழலைத் தெரியா கிக்கொள்ளப்பட முடியர்த கணக்கர்ன குறிச்சிமொழிகே மொழிகளோ உண்டு. தனிட வேர்ரைக் காட்டிலும் தமிழ் செந்தமிழ் பேசுவோரின் ெ செந்தமிழாகிய பொதுமொழ காப்பியனர் இலக்கியவழக்.ே தழுவிக்கொண்டார்.
பொதுமக்களின் பேச்சு பெ புதுச் சொற்கள் மிகத் தொன வீழும் சொற்களும் மிகத்த்ெ சியும் தேய்வும் பிராந்தியங்கி வில் நடைபெறும், பண்படுத் மாற்றம் சிறிதுசிறிதாகவே இலக்கிய மொ ழி யா  ைச
24

b இலக்கியவழக்குச் சொற்கள் தாரின் பேச்சுநடையில் குறிச்சிச் சாற்களும் பெரிதும் விரவிவரும். * வட வேங்கடந் தென் குமரியா நத்து" வழக்கைப் பொதுவாகவும், றப்பாகவும் தழுவிக் கொண்டாரா க்கு முரணுன குறிச்சிச் சொற்களைத் ரியர் ஒரு பொது மொழிக்கே பொதுமொழி என்ருல் என்ன? விளங்கிக் கொள்ளப்படும் தகையது அப்பொதுமொழி. தமிழ்கூறு நல் கங்களிலும் வாழும் கற்ருேரால் டும் மொழியே செந்தமிழாகிய ப்பெரும்பான்மையோரின் மொழி மா எனிற் பொருந்தும். குறிச்சி வினராலேயே விளங்கிக்கொள்ளக் ாரி மாணவர் கூட்டத்திலே ரு குறிச்சி மொழி. அதுபோலப் டையே பேசிக் கொள்ளும் மொழி வொரு குறிச்சி மொழியும் மக்கள் றுபடும். இக்குறிச்சி மொழிகளில் ரால் ஆக்கிக் கொள்ளப்பட்ட வை குறுகிய கால வாழ்வுடையன; ாத புறத்தாரால் இலகுவில் விளங் வை. தமிழ் மொழியில் ஆயிரக் ாா குழுமொழிகளோ, பிராந்திய ப்பட்ட இக்குறிச்சி மொழி பேசு கூறும் நல்லுலகத்தில் வாழும் தாகை மிகக் கூடவாம். எனவே, ழிக்கு இலக்கணம் வகுத்த தொல் காடு கற்றேரின் பேச்சு வழக்கைத்
மாழியில் வழங்கி வரும் புதுப் கயாகும். அது போன்று வழக்கு நாக்ையாகும். மொழியின் வளர்ச் 5ளிலும் குறிச்சிகளிலும் மிகவிரை த்தப்பட்ட செந்தமிழ் மொழியில்
நிகழும்; ஏனெனில், அஃது. 5 யாற் புலவர்களால் ஆக்கிக்

Page 26
கொள்ளப்படும் மொழிய யைக் கடந்து வாழும் ஆ கையின், அஃது எழுதப்ப படிமுறைக் கிரமமாக வேண்டுமென்பது நியதி. கிலேயேயுண்டு. அவர்கள் கியம் எழுதுகின்றனர்.
குக்கு வரும் புதுப் புதுச் இருக்கவேண்டுமென்பது
கும். உருெபேட்டு இலின வருமாறு கூறுகிருர் ஆங் மொழி எக்காலத்திலாவது ஆக மாட்டாது. . Gol. குச் சொற்கள் ஒரேகாலத கல்விமான் மிக வெறுக்கி யும் வளர்ந்து வந்த மெ வாழ்வு இழப்பதற்குப் மாகிறது. எனவே, இலக் சொல்லோ சொற்ருெடே கியத்தில் மரபுநிலை பெறும்
தமிழ்மொழி புண்படுத்த! வழக்கினின்றும் வேறுபட் பியர் காலத்திற்கு மிக மு பண்படுத்தப்பட்ட இலக்கி பண்படுத்தப்படாப் பேச்சு கொண்டு இலக்கணம் எ( கள் காலப்போக்கிற் பொ( யும்,பேச்சுமொழியென்பெ லும் ஆக்கப்பட்ட தன்று. ( புலவர்களால் ஆக்கப்படு பெறும் மாற்றத்தை அடி கப் பெறுவ து; இன்ன
கணத்தை அவ்வக்காலப் பு
Colloquial speech, however, can especially in a country like Eng the man of letters resents the threatens to swamp the languag A new words or phrases shoul certificates of naturalization.
Robert Lynd - Books and writers
2

சகும். இலக்கியம், காலதேச எல்லை. அமரத்துவம் பெற்ற ஒருபொருளா டும் மொழி மக்கள் சமுதாயத்திலே வளர்ந்துவரும் மொழியாக இருக்க இந்நியதி கற்றேரின் பேச்சுவழக் ", தம் பேச்சுமொழியிலேயே இலக் அத்தகைய இலக்கியத்திலே வழக் சொற்கள் மிக ச் சிலவாகவே ஆங்கிலப் புலவோரின் கருத்துமா ண்டு என்னும் ஆங்கிலப்புலவர் பின் கிலநாடு முதலிய நாடுகளிற் பேச்சு து நல்ல இலக்கியத்தின் மொழிநடை ருந்தொகையான பேச்சு வழக் த்தில் இலக்கியத்துட் புகுவதை ஒரு முன். ஏனெனில், தன் காலம் வரை ாழியின் வழக்குச் சொற்கள் பல புதுச்சொற்களின் வருகை காரண கியவழக்குப்பெறும் எந்தப் புதுச் ரா மொழிப் பண்பிற்கேற்க இலக் வரையும் எதிர்க்கப்படவேண்டும்.
ப்பட்ட மொழியாகையாற் பேச்சு ட இலக்கிய வழக்குத் தெர்ல்காப் ன்பே நடைமுறையிலிருந்து வந்தது. ய மொழியை முற்றிலுங் கைவிட்டுப் மொழியை அடி ப் படை யாக க் முதினல் முன் எழுந்த இலக்கிய்ங் ருள் விளங்கர் தனவாகிவிடும். அன்றி தான் றில்லை. ஏனெனில்,அஃது எவர செந்தமிழாகிய இலக்கியமொழியோ வது காலத்துக்குக் காலம் மொழி டப்படையாகக் கொண்டு உருவாக் தன்மையுடையது என்ற வரைவிலக் லவர்களின் கோட்பாடுகளுக்கேற்பப்
never be the standard of good writing, land - - -. Even in his use of werds, continuous flood of new speech that e that has been handed down to him. ld be challenged until they can show
. Londoa 1952 page 249-250.
5

Page 27
பெறுவது. எனவே இன்ன கூறமுடியாத கல்லாதாரின் விலக்கணம் கூறக் கூடியத ழையே தொல்காப்பியஞர் றுக் கொண்டார். குழுவின் வழக்கின் கண்ணும் அவர்
அமைக்கப்படாவாகலானும் எனச்சேஞவரையர் கூறுவது
கற்றேரின் பேச்சுவழக்கும் ( வழக்கை ஆதாரமாகக் கொண்டு ஞர், காலத்துக்குக் காலம் மாறி மாருப்பண்புகளை அடிப்படையாக திருந்திய மொழிகளில் இம்மாரு என்பதை முன்னர்க்கண்டோம். தய எல்லாந் தொல்காப்பியர் காலத் விட்டன. இப்பண்புகளை அடிப்படை கும்போது மொழிப்ானதுவழக்கிலி( தன்மையை அது பெற்றுவிடுகிறது தென்பதை "மரபுநிலை திரியிற் பி என்ற சூத்திரமூலம் தொல்காப்ட கணம் என்பது திரிபில்லாததாக கூறுவதும் இலக்கணத்தின் மாருள்
தமிழ்மொழிக்குத் தனிச்சிறப்பு தொல்காப்பிய்ஞரால் விளக்கப்புட் மய்க்கம் (2) புணரியல்.
தமிழ்மொழியின் தனிப்புண்பி தொல்காப்பியர் ஆராய்ந்ததுபோ ஆராய்ந்திலர். உதாரணமாக, களுள் ஏதாவதொன்றன்பின் அே என அவர் சூத்திரஞ்செய்தார். அ யன இவற்றிற்கு உதாரணங்கள் ழிச் சொற்கள் என நாம் கண்ட தனிப் பண்பினை யறிந்ததனுலேய னிப் புண்புகள் நிலைத்துவிடும் என் மொழியிலக்கணம் மாருதது இ
1. தொல்காப்பியம் - சேன
1938. பக். 35.
2. தொல்காப்பியம் - பொரு உரை. பக். 748. (கணே

து என்னும் விரை விலக் கணம் குழுமொழிகளை நீக்கிவிட்டு வரை ான கற்ருேர்பேச்சாகிய செந்தமி
தம் நூலுக்கு ஆதாரமாகப் பெற் வந்த குறிநிலை வழக்குச் சான்ருேர் செய்யுட் கண்ணும் வாராமையின் ..அவர்க்கதுகருத்தன்றென்பது" ஈண்டுக்கருத்திற்கொள்ளத்தக்கது.
இலக்கிய வழக்குமாகிய செந்தமிழ் இலக்கணம் வகுத்ததொல்காப்பிய மாறி வளர்ந்து வரும் மொழியின் வைத்து இலக்கணம் யாத்தார்ெ ப்பண்பு தெற்றெனப் புலப்படும் மிழ்மொழியின் தனிச்சிறப்பியல்புகள் துக்கு முன்பே மொழியில் நிலைத்து டயாக வைத்து இலக்கணம் அமைக் நக்கும்வரையும் மாருத நிலைபேற்றுத் . இலக்கணம் என்றும் திரிபில்லாத பிறிது பிறிதாகும் " -(மரபியல் 92) பியனர் விளக்கியுள்ளார். இலக் லின் -- 2எ ன ப் பேராசிரியர் பியல்புைப் புலப்படுத்தும்.
பினைக் கொடுக்கும் இரண்டு பண்புகள் டுள்ளன. அவையாவன: (1) மெய்ம்
னைக் காட்டும் ஒலிக்கணவியல்புகளைத் ான்று வேறு மொழிகளில் எவரும் க ச த ப ஆகிய நான்கு எழுத்துக் த எழுத்தே மொழியிடையில் வரும் க்கா, பச்சை, கத்தி, அப்பன் ஆதி சக்தி, யுக்தி முதலியன பிறமொ டறியக் கூடியதாயிருப்பது தமிழின் ாகும். திருந்திய மொழிகளில் இத்த னும் கொள்கைக்கேற்ப ஆக்கப்பட்ட பற்கையே.
வரையம் கணேசையர் பதிப்பு.
குளதிகாரம் - புேராசிரியம் குத் 165 சையர் பதிப்பு)
26

Page 28
ஒருமொழிக்கு ஒரேயோர் இல மாருதது என்னும் தொல்காப்பிய சிலர் ஆட்சேபிக்க முன்வருகின்ற6 னையும் வரலாற்றினையும் அறியாே
கடிசொல் இல்லைக் காலத்
என்ற சூத்திரத்தால் புதிய சொற் காப்பியர்.
பழையன கழிதலும் புதிய6 வழுவல கால வகையி ஞே
என்ற சூத்திரத்தாற் புதுமையை வளர்ந்துவரும் மொழி எதுவும் க யனவற்றை நீக்கித் தேவையான இயற்கைய்ே. மொழி பெறும் மா வாசிரியன் தழுவிக்கொள்கிருன் எ னுாலார் இதற்கு விடையையும் த
முன்னுேர் நூலின் முடி.ெ பின்னேன் வேண்டும் விக அழியா மரபினது வழிநு
ஒருமொழிக்கு ஒரேயோர் g னுாலிற் கூறப்படுவது. முதனுாலைவி கள் எழலாம். இவ்வழிநூல்கள் பி வேண்டுமென்பர் நன்னூலார்.
1. முன்னேர் நூலின் மூடி
வேண்டும்
2. வழிநூலாசிரியன் தான்ே
3. அவன் இயற்றும் வழிநூ
வேண்டும்.
இவற்றிலிருந்து தெரியவருவது யா யில் ஏறும்போது அவற்றைத் தழு மொழயின் முதனுால் வகுத்த முய யும் தொடர்களையும் கடிந்துவிடு
நுழைக்கவிரும்பும் மாற்றங்களை பண்டுதொட்டு வரும் அழியா இல

லக்கணம் உண்டு அக்து என்றும் இலக்கணக் கொள்கையை இன்று
னர். மொழிகளின் தத்துவ வியல்பி
தாரே அழிவழக்காடுவர்.
ந்துப் படினே - (எச்சவியல் 56) களைத் தழுவிக்கொண்டார் தொல்
ன புகுதலும்
- (நன்னூல் 462)
ஏற்றுக்கெர்ண்டார் நன்னூலார் ாலப்போக்கில் தேவையற்ற பழை புதியனவற்றைப் பெற்றுக்கொள்வது ம்றங்களுள் எவ்வெவற்றை இலக்கண “ன்பதே ஈண்டைய ஆராய்ச்சி. நன் ருகின்ருர்,
பாருங் கொத்துப் ற்பங் கூறி ா லாகும் ( பொதுப்பாயிரம் 7)
இலக்கணமேயுண்டு. அதுவே முத டக் காலத்துக்குக் காலம் வழிநூல் ன்வரும் மூன்றையும் தழுவிக்கொள்ள
பும் இந்நூலின் முடிபும் ஒத்திருக்க
வண்டும் விகற்பங்களைக் கூறலாம். ல் " அழியா மரபினதாய்" இருக்க
தெனிற் புதுப்புதுச் சொற்கள் மொழி ழவிக்கொள்ளும் இலக்கணவாசிரியன் டிபுகளுக்கு இணங்காத சொற்களை தல்வேண்டும். முக்கியமெனத் தான் நுழைக்கலாம். அம்மாற்றங்களும் க்கணமரபின் வழியவாய் அமைய
27

Page 29
வேண்டும். அப்போதுதான் Quom வாழும். இலக்கணக் கட்டுப்பாட பலவாகவும், தமிழ்மொழி கன்னிய யும் எழுத்தையும் அடிப்படையாக தான் சிதைதலின்றி இன்றுவரைய தமிழ்மொழியின் இலக்கணநூல் ே குக் காலம் தமிழ்மொழியில் உண்ட உரையாசிரியர்களாற் சூத்திரங்கள் லுந் தழுவிக்கொள்ளப்புட்டு வருகி யும் தமிழ்மொழி பக்கஞ் சரிந்து

ழி வேற்றுமொழியாய் நிலைதிரியாது ற்ற மொழிகளெல்லாம் சிதைந்து ாக வாழ்வதற்குக் காரணம் பேச்சை வகுத்த தொல்காப்பியவிலக்கணம் ம் போற்றப்பட்டு வருதலாலேயாம். தொல்காப்பியம் ஒன்றே. காலத்துக் ாகும் விகற்பங்கள் தொல்காப்பிய சின் இலேசுகளிளுலும் புறநடைகளினு ன்றன. இம்முறை நீடித்துவரும் வரை வளர்தலின்றி நேரே உயர வளரும்.
28

Page 30
மன(
ဗီဗ်ဝှ என்பது உயிரின் இராகம் லிருந்து கொண்டு ஒரு குயில் கா6 வானம்பாடி ஆணைக் கூவிக் கூவிக் கும் சிட்டு அலறுகின்றது; சேவல் யெல்லாம் வெவ்வேறு இராகங்கள் படுத்தும் ஓசை மாறுபாடுகள். குயி நெருப்புக்கு நெய்வார்ப்பது போல காலத்து இன்பக் கேளிக்கையின் போலத் துணையையிழந்த வானம் வெளிப்படுத்தி உள்ளத்தைக் கரை ரைப் பெருக்குகின்றது. வெற்றிச் திற் பெருமிதத்தை உண்டாக்குகி
இயற்கைக் கேற்பச் சுருதி கிய யாழும் இப்படியாகவே, அவ காதலாகவும் வீரமாகவும் சோகம அந்த மனநிலையின் நாதந்தான் ெ மனநிலையை அவ்வாறே எடுத்துச் யாழிலே நாதம் செய்யுமாளுல் உ குதற்கு அரைப்பங்கு முயற்சி மு ஒசை அவ்வளவு முக்கியம் உடைய
அது போலவே சங்கீதத்திலு படியே உள்ளத்தின் கீதமாக இருக் கிறது. முகாரியின் சோகமும், மத்தி பீடு நடையும், தன்னியாசியின் தாப கீத விற்பன்னர் இராகங்களைச் சு காட்டலாம். அவை இராகங்களின் பிரித்து ஆராய்ச்சி செய்த முறைே
2

= . சச்சிதானந்தன்
6)
, வசந்தகாலத்துச் செம்மாந் தளிரி rம் செய்கின்றது; துணையையிழந்த ரைகின்றது; குஞ்சைக் காணுது தவி பீடு நடையுடன் கூவுகின்றது. இவை ; வெவ்வேறு உள்ள நிலைகளை வெளிப் லின் கானம் அடங்கிக்கிடந்த காதல் உள்ளத்தை மருட்டுகின்றது. வசந்த ாதம் அங்கே தொனிக்கிறது. அஃதே பாடியின் கூவல் பிரிவின் தாபத்தை க்கின்றது; சிட்டின் அலறல் கண்ணி சங்குபோற் சேவலின் கூவல் மனத் 03:1:
டிட்டப்பட்ட கவிஞனின் உள்ளமா * உயிரின் இராகத்தைப்பாடும். அது ாகவும் சூழ் நிலைக்கேற்ப மாறுபடும். சய்யுளின் ஒசையாகும். கவிஞனின் காட்டும் ஒசை அவன் மனமாகிய ண்மையான உயிருள்ள கவியை ஆக் டிந்ததற்குச் சமமாகும். கவியின் 列。
> இராகங்களின் வெளிப்பாடும் அப் நமோ என்று எண்ணவேண்டியிருக் பமாவதியின் மிடுக்கும், தோடியின் மும் உள்ளத்தின் நிலைகளேயாம். சங் ங்களின் பேதமுறைப்படி பகுத்துக் முழுச் சேர்ப்பையும் பிரித் துப்
யன்றி, இராகத்தின் தோற்றத்

Page 31
திற்கு மூலகாரணமாகா. இராகம் மு தியது. வாக்கியமும் சொல்லும் முற் -வும் பிந்தியவை.
கவியின் பொருளுக் கேற்ற கத்தான் வெளிப்படும். அந்த ஒன லோசை, துரங்கலோசை, செப்ப வகுத்து யாப்பிலக்கணம் கட்டலா யும் அந்த ஒசையைப் பகுத்து ஆரா தாம் ஒசையின் தோற்றத்திற்கு மு இன்னுெரு விதமாகக் கூறினல், ே ஆராய்ச்சி பண்ணுவதற்கு, அசைை பொருள்களாகக் கொள்ளலாமே பிரிப்புமுறையை அறிந்து கொள்வ. யாப்பிலக்கணம் கல்லாதான் செய் பார்த்தால் அசையும் சீரும் அடியு யாப்பிலக்கணம் நன்முகக்கற்ற சில
தில்லையே.
மகா இருடியும் ஆதி முனிவனுக்கு இராமாயண சுலோக னும் கதையை வான்மீகிராமாயண நாரத முனிவராலும் பிரமதே சிந்தனை நிறைந்தவராய்ச் சீடன் பி ருர் அங்கே நதியின் நிர்மலமான ளத்தின் தெளிவைக் காண்கிருர்,
யைக் கொல்லமற்றைப் பறவை ே
இராமாயண முழுக்காவிய வேண்டும் என்று ஒரு நாதம் அவ1 சியின் சோக கீதத்தைக் கேட்ட அ சையிலே வார்க்கப்பட்டன. அந்த தியானத்தில் அமர்ந்த போதெல் காதில் வந்து 'இfங்காரம்’ செ மாயண சுலோகங்களின் அமைப்ை
பாடினர். இது வான்மீகி இராம.
கம்பர் அவ்வாறு காவியம் முதலிலேயே தீர்மானம் பண்ணிச் திற்கேற்றவாறு அவர் கவிகளின்
* இதனையே ஆசிரியர் தொல்காட

முந்தியது; அதன் சுரவமைப்புப் பிந் தியவை; எழுத்தொலியும் வரிவடி
மனநிலை முதலில் ஒரு மன நாதமா சயை நாம் அகவலோசை, துள்ள லோசை யென்றெல்லாம் பிரித்து ாம். அடியும், தளையும், சீரும், அசை ாய்ந்து பெற்ற பேறேயன்றி அவை ந்திய மூலப்பொருள்களல்ல. இதை செய்யுளின் ஒசையாப்பு முறையை யையும், சீரையும், தளையையும் மூலப் யன்றி, அந்த மூலப் பொருள்களின் தால், அந்த ஒசைவந்து கைகூடாது: யுள் செய்கின்றன். அதனை ஆராய்ந்து ம் அப்படியே அமைந்திருக்கின்றன. ருக்கு ஒர் அடி கூட வாயில் வருகிற
க் கவிஞ னு மா கிய வான் மீகி 5 ஓசை எவ்வாறு தோன்றிற்று என் ன ஆரம்பத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. வராலும் உந்தப்பட்ட வான்மீகி lன் தொடர நதிக்கரையை யடைகின் நீரிலே மாசற்ற தமது புனித உள்
அப்போழுது வேடனெருவன் சோடி சோகத்தினுற் புலம்பிக் கரைகின்றது.
த்தின் கதையும் எவ்வாறு அமைய ர் உள்ளத்திலே தோன்றியது. பட் அவர் வாயிலெழுந்த சொற்கள் ஒரோ த ஓசையே சுலோக ஒசையாகி அவர் லாம் மீண்டும் மீண்டும் அவர் மனக் ய்தது." அந்த ஒசையின்படியே இரா பை வான்மீகி முனிவர் அமைத்துப் ாயண ஆரம்பத்தில் உள்ளது.
முழுவதற்கும் ஒரு கவி அமைப்பை $கொள்ளவில்லை. ஆணுல், சந்தர்ப்பத் ஒசை மாறுபட்டுச் செல்கின்றது.
ப்பியனுர் பா என்னும் உறுப்பென்பர்.
30

Page 32
அந்த ஒசைகளே கம்பராமாயண ச அந்த ஒசைகளோடு பொருளும், களும் கலக்கும்போது பார்க்க
பொருளாகிய மணவாளனும் ஒை சோடிப்பாட்டில் பிறக்கும் இன்ப
கவியை வெவ்வேறு இராகங் அந்த இன்பம் பிறக்காது. இராமா மீகிக்கு ஒர் ஒசை மனத்திலே எழு ஒவ்வொருவனுக்கும் உயிருள்ள கவி கூட்டும். அந்தமன நாதமே ஒரு சங்கி அந்த இராகத்திலே கவியின் ஒசை ( புன்மடங்கு பெருகும். எந்தக் கவிை கலாமென்று எண்ணுவதும், செய்யு ஒன்முக எண்ணுவதும், செய்யுளோ யாதாரின் பிறழ்ச்சி நினைவுகளாம்.
கம்பர் கவிகளிலெல்லாம் .ெ அஃது எப்படி உண்டாகும் என்ப வான்மீகியின் தெளிந்த மனத்திலே மகாகவி யொருவனின் உள்ளத்திற் அமைப்பிலே உண்டாகும்; சிலவேை யும்; அடிகளின் அமைவிலே பொ மற்றை அடிக்குப் பாவுதலினல் உ கும் என்று கூற முடியாத அந்த கவியைப் படித்த ஒருவனுக்குப் படும். இன்னதென்று கூறமுடியா கூடியது. இப்படிப்பட்ட உயிர்க்க யத்தில் ஆங்காங்கே மிளிர்கின்றன காட்டுகின்றேன். அதனல், அதிற். செல்லுகின்றதென்று எண்ணவேண்
இராவணன் தவவலியாலும் ஒரு குடைக் கீழ் ஆளுகின்றன். எ கிரியை யசைத்தான்; திக்கு யானை படியாக அவற்ருேடு போர்செய்து கொண்டான். முடைநாற்றமும் ே கருங்கன் மலை மேனியும் கொண் யும், கமலவிதழ் போன்ற சேவடிக யுங் கொண்ட அரம்பைமாதர் நீ! டுப்போலும்! வாயுதேவன் இராவ தம் செய்கின்றன். அக்கினி பக

ாவியத் தின் அரைவாசி நயமாகும். அதற்கேற்ற மோனை எதுகை நயங் வேண்டுமே கவிதரும் இன்பத்தை! சயாகிய காதலியும் கலந்துபாடும் ந்தான் அந்த இன்பம்.
களிலே ஆலாபனம் செய்து விட்டால் யணததை ஆக்கச் சிந்தித்த வான் ந்தது. அதுபோல உண்மைக் கவிஞன் பிறக்கும்போது மனயாழிலே சுருதி த இராகமாகவும் பரிணமிக்கலாம்; யை வாசித்தால் அந்த ஒசையின்பம் யயும் எந்த இராகத்திலும் வாசிக் 1ளிள் ஒசையையும் இராகத்தையும் சையை மனக்காதினுற் கேட்க முடி
பாருளுக்கேற்ற மனவோசை ஒடும். தைச் சொல்ல முடியாதிருக்கிறது. எப்படிப் பிறந்ததோ அப்படியே பிறக்கும். சிலவேளை சொற்களின் ள அசைகளின் பிரிப்பிலே அமை ருந்தும்; பொருள்ஒர் அடியிலிருந்து .ண்டாகும். இப்படித்தான் உண்டா த ம ன வோ  ைச, அஃது ஒடுங் படித்த மா த் திர த் தே புலப் தது. ஆனல், உண்டானல் உணரக் விகள் ஆயிரமாயிரம் கம்பன் காவி ஈ. உதாரணத்துக்கு ஒரு கவியைக் முன் இந்த மனவோசை உச்சமாகச் of LIT.
殊
ம் புயவலியாலும் மூவுலகங்களையும் ம்பெருமான் வீற்றிருக்கும் கைலையங் களின் மருப்புக்கள் மார்பிலே உழும் வென்முன். தேவர்களை அடிமை காரப்பற்களும் செம் பட்டைமயிரும் ட அரக்கியருக்கு, மாந்தளிர் மேனி 5ளும் கொடிபோல் நுடங்குமிடை ராட்டுகின்றனர். விதியின் விளையாட் ணன் மாளிகையைப் பெருக்கிச் சுத் வான் வி ள க் கே ந் று கி ன் மு ன்.
3.

Page 33
தேவரம்பையர்இராவணனின் வீர பாடுகின்றனர். தேவாதிதேவர் செய்கின்றனர். அந்தப்புரங்களி6ெ அரக்கியருக்குத் தேவமாதர் குற் டுயில இன்னிசைப் பாடல்களைப் வன் தேவர்களை அடிமை கொ சின்னங்களாகா. அத்தகைய வீரணு யொடுங்கி அடிமை வாழ்வு செ பாடலில் அமைத்துள்ள காட்சி 4
சித்திரப் பத்தியிற் றே இத்துணை தாழ்ந்தனம் முத்தி னரமும் முடியும் உத்தரீயமு மிரிய ஒடுள்
சித்திரப் பத்தியில் தே இத்துணை தாழ்ந்தனம். முத்தின் ஆரமும் முடிய உத்தரீயமும் இரிய ஒ(
(பத்தி-பந்தி - நிரை. இத்துணைதாழ்ந்தோம், பிந்தினேம். முனியு உத்தரீயம் - மேலாடை. இரிய -
ஒழுங்கான வரிசை நிரை ய எங்கே ஒடுகின்றர்கள்? இராவண வேலைக்குச் செல்லுகின்மூர்கள். அ சரம் ஒற்றைக்காலை நிலத்திலும் ஏன்பறக்கின்றர்கள்? இவ்வளவு ( ணன் கோபிக்கப்போகின்ருனே, e ஒடுகின்ருர்கள். அந்த ஓட்டத்திலே லாம். அதுவன்று கம்பன் எடுத்துக் அவன் மனத்திலே எழும் காட்சி, அ யைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் போது எ மைப்பட்டு நிலைகுலைந்தார்கள்; வே தது. மதுவும் மீனும் புசிக்கும் சபையில் நடனமிடும் அரம்பையர் e களின் குலைவுதான் கம்பன் உட்பெ தொட்டிழுத்த பொழுது, குலைந்த லைய, மானங்குலைய, மனங்குலைய ெ கொண்டாளந்தோ கொடியாளே"
32

தை இன்னிசை மகரயாழிலிசைத்துப் 5ள் அவன்பூம்பொழிலைக் காவல் ல்லாம் ஊனும்மதுவுமுண்டு களிக்கும் வேல் செய்கின்றனர்; அவர் கண்
பாடுகின்றனர். வெற்றி பெற்ற ாட பான்மைக்கு இவையெல்லாம் க்குத் தேவர்கள் எவ்வாறு அடங்கி தார்கள் என்பதற்கும் பின்வரும் ான்று பகரும்.
வர் சென்றனர். முனியு மென்றுதம் மாலையும்
.Fח "חו
பர் சென்றனர்
முனியும்" என்று தம்
ன் மாலையும்
) Guтгѓ.
இவ்வளவும். தாழ்ந்தனம் - காலந் ம் - கோபிப்பான், ஆரம் - மாலை
பின்னிட
பில் தேவர்கள் ஒடுகின்ருர்களே, னுடைய மா னி  ைகயில் அடிமை வர்கள் மனத்திலே ஏன் இந்த அவ மற்றைக்காலை ஆகாயத்திலுமாக நேரமும் பிந்திவிட்டோம், இராவ ான்றுதான் அவ்வளவு அவசரமாக அவசரமும் விரைவும் தொனிக்க கொண்ட உட்பொருள். அதுவன்று துவன்று அவன் தேவர்களின் நிலை ாழும் மனவோசை. தேவர்கள் அடி 1ள்வி தடுமாறியது: அறம் குலைந் அரக்கப் பெண்களுக்கு இந்திரன் தற்றேவல் செய்கின்ருர்கள். தேவர் ாருள். திரெளபதியின் கூந் த லை த் து கூந்தலன்று "வண்டார் குழல காண்டாரிருப்பரென்று நெறிக் என்று வில் லி புத்தூரர் கூறியது

Page 34
நினைவுக்கு வருகின்றது. அவள் ம பாண்டவர் நிலை குலைந்தது என்ப வினை வில்லிபுத்தூரர் சொற்களாே கம்பனே சொல்லாலே சொல்லா நினைந்து நினைந்து இன்புறுமாறு
வுக்கேற்ற ஓசை மனவோசைய
சித்திரப் ப்த்தியில் தேவா என்ற முதலடி அப்படியே ஒரு முழு அவர்கள் சென்ற ஒழுங்கின் அழகு வது அற்பபிழை கண்டால் அஞ்சி தாற் றம்மைத்தாமே ஒழுங்கு ( அந்த நிரையைச் “சித்திரப் பத்தி தேவர்கள் நிரையாகச் செல் வில்லை. அந்த நிரையின் சித்திரம் த றது. அதனுலேயே அதனை அடி சொல்லாக்கி அழுத்தம் கொடுத்தி யிற் சென்றனர் என்று எழுதக்கூடி றனர் என்று மாறியிருப்பது அந்: நிறுத்தவே. அதுவுமன்றி நறுக்கெ வாக்கியமும் முடிந்து ஓர் ஒழுங்கு
அப்படி ஒழுங்காச் சென்ற போல் ஏதோ சுருக்கென்று தை, நேரமென்ன? இவ்வளவு நேரமா பி ருனே, என்று எண்ணுகிருர்கள். அப்புறம் கவியோசையில் ஒரு குலை
சித்திரப் புத்தியில் இத் துணை தாழ்ந்தனம். மு முத்தி னரமும் முடியின் ! உத்த ரீயமும்
முத்தினரம், முடியின் மாலை இருக்கும் ஓசையைக் கவனியுங்கள் முடிய "ஞரமும்" என்ற நெட்டெடு முடியின் என்ற குறிலெழுத்தாலா தொடங்கும் மாலையும் என்ற ! குறிலெழுத்துச் சீர்முடிய ரீயம் 6 உடைய சீர் தொடங்குகிறது.
முத்து மாலேகள் ஒரு புக்க மாலை இன்ஞெரு புறம் செல்லு

ானங் குலைந்தது; மனங் குலைந்தது. துதான் பொருள். இந்த நிலைகுலை லயே எடுத்துக் காட்டினர். ஆனற். மல் பாடலின் ஒசையமைப்பினுலே செய்தார். அவர் மனத்திலே குலை ாய் எழுந்தது.
ர் சென்றனர். ழவசனமாக நறுக்கென்று முடிகிறது. ததான் என்ன? வரிசையிலே ஏதா அவரைச் சினப்புானே என்ற பயத் செய்துகொண்டு செல்கின்ருர்கள். ’’ என்று அழகாகக் கூறுகின்ருர், வதும் கம்பன் கருத்தை ஈர்க்க ான் கம்பர் மனத்தில் முன்னிற்கின் பின் முதற்சொல்லாக்கி, எதுகைச் ருக்கின்ருர், தேவர் சித்திரப் பத்தி பது சித்திரப் பத்தியில் தேவர் சென் தச் சித்திரப்பத்தியை மனக்கண்முன் ன்று முடிந்த முதலடியில் பொருளும்
உண்டாகின்றது.
தேவர்கள் மனத்திலே இருந்தாற் த்து விடுகிறது. அட இப்பொழுது ந்திவிட்டோம்? கோபிக்கப் போகின் அதை இரண்டாமடி காட்டுகின்றது. }வு.
Pனியுமென்று தம் மாலையும்
2யும் உத்தரீயமும் என்ற அடுக்கிலே ா. என்ற குறிலெழுத்தாலாகிய சீர் த்துத் தொடங்கும் சீர்தொடர்கிறது. கிய சீர் முடிய நெட்டெழுத்தாற் சீர் தொடங்குகிறது. உத்த என்னும் என்னும் நெட்டெழுத்தை முதலாக
ம் குலைந்து போகின்றன. முடியின் றுகின்றது. உத்தரீயம் மறுபக்கம்
33

Page 35
அதற்கேற்ப உம்மைகொடுத்து மூன் பிரிகின்றது. வாசிப்போர், முத்தினர சற்றுநிறுத்தி முடியின் மாலையும் எ நிறுத்தி உத்தரீயமும் என்பதை ஒன் கள். அப்படிச்செல்லும் இயற்கைமு: முறையாகும்.
ஆகவே, பொருள்பிரிந்து மு அதன்பின் ஒவ்வொரு பிரிவும் சீரும் டெழுத்தினுற் பிரிக்கப்படுகின்றன. ( ஒன்றித்து இழையும் அந்த ஒசையிே முன்வருகின்றது. முத்தி னரமும் எ மாலைகள் ஒருபக்கம் குலைந்துபோகின போது முடிமாலைகள் மறுபக்கம் பே ஒரு சொல் எதுகையால் அழுத்தம்ெ யும்போது பின்னிட்டுக் குலைந்து யாலேயே கண் முன் வந்து நிற்கின், ளின் சீரமைப்பில் ஒரு விசேடம். யில் அசை பிரிவது, அடியின் முதலி சொற்களும் தான் முத் தின் உத் கொடுக்கின்றன.
இது நாம் மணவோசையை ஆ ச ரி க ம என வகுத்தது போன்ற கப் படிக்கும்போது அங்கே தே6 குலைந்தொதுங்குவதும் முடியின் மr இன்னெருபுறம் சால்வை கலைந்து
டியே தோன்றும்.
பெரிய புராணத்திலும் சேக் றது. சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகள் டும் ஒரு வித ஒசையிற் செய்யுள்கை தும் அவர் மனத்திலே ஓர் ஓசை 6 நடனம் அவர் மனத்திலே எழுகி னுடையஒலியே ப்ாடலில் எழுகின் கேற்ற சதங்கையொலி சிங்சிங் 6 ஆட்டத்திற் கேற்ற அங்க அசை றது. கவியைக் கேளுங்கள்.
தேமலங்கலணி மாமணி மார்பிற் பூமலங்க வெதிர் பர்ய்வன uDrrGBLதாமலங்கு கடம் பணை சூழும் தன மாமலங்களற வீடரு முல்லை மல்ல

று விதமாகப் பொருளுக்கேற்பப் "மும் என்பதை ஒன்ருக வாசித்துச் என்பதைப் பின் ஒன்ருக வாசித்து ருக வாசித்து நிறுத்திச் செல்வார் றைதான் பொருள் பிரிந்துசெல்லும்
ப்பெருங் கூருக வேருகின்றது. ஒசை க்கேற்ப இரண்டாகத் தாமே நெட் பொருட்பிரிவும் சீர்ப்பிரிவும் கலந்து லே தேவர்களின் குலைவு அப்படியே ன்று வாசிக்கையில் அவர்கள் முத்து ன்றன. முடியின் மாலையும் என்னும் ாகின்றன. உத்தரீயமும் என்னும் பெற்று நெட்டெழுத்தாற் சீன் பிரி செல்லும் சால்வைகள் மனவோசை றன. இன்னும் பின்னிரண்டு அடிக மெய்யெழுத்துக் கொடுத்து இடை லே எதுகை அழுத்தம் பெற்ற இரு த எனப் பிரிந்து அழகுக்கு அழகு
ராய்ந்து பகுத்தமுறை இராகத்தை 0து. ஆணுல் ஒசையை முழுமையா வர்களின் முத்துமாலைகள் ஒருபுறம் ாலை மறுபுறம் குலைந்தொதுங்குவதும் செல்வதும் மனக்கண்முன் அப்ப
கிழாருக்கு இத்தகைய ஓசை எழுகின்
தில்லையின் எல்லையை யடையுமட் ள யாத்த சேக்கிழார் தில்லையென்ற ாழுகின்றது. எம் பெருமானுடைய கின்றது. இறைவன் திருநடனத்தி ாறது. அந்த ஒலியிலே நடனத்திற் ான்கிறது. மத்தளம் முழங்குகிறது, வுகளின் இலாகவம் துடித் தோடுகின்
செம்மலங்கயல்கள் செங்கமலத்தண்புள்ளலம்பு திரை வெள்வளை வாவித் மருங்கு தொழு வார்கடமும்மை லம் பதியின் எல்லைவணங்கி.
34

Page 36
சதங்கையொலி சிங் சிங் என்று பிறக்க தேமலங், செம்மலங், சொ லங் என சொற்கள் அமைகின்றன. டிய பாதங்களின் சதங்கை யொலி தளத்தின் தடம் தடம் என்ற ஒன என்று பொருள் முடியும் போது ே மும்மை, வீடரு முல்லை என்னும் பன மத்தள ஓசையன்றே. இனி, பொழுதும் மென்மை இலாகவம், எ அங்க அசைவுகளின் இலாகவமும் லகரத்திலே வழிகின்றன. கீறிட்ட பதைப் பாருங்கள். நடனத்தின் சூட்டுவது போலக் கடைசியடி மு எல்லை வணங்கி என்று போவதை கள். அது மாத்திரமா, தனியே ஒலி கப்போகின்றீர்களா இதோ.
அங்கண் மாமறை முழங்கு மருங்ே மங்குல் வானமிசை ஐந்து முழங்கு பொங்கு மன் பருவி கண்பொழி தெ
ங்கள் தங்குசடை கங்கைமுழங்
கு ழங்கு
மாமறை முழங்கும், அரங்கு முழங் கும், கங்கை முழங்கும் என்று ܦܸܢytgG என்னும் சதங்கை யொலி அடிதே
திங்கள் தங்குசடை கங்கை சதங்கையொலியைக் கிளப்புவது : களிலும் ஓடிச்செல்லும் இந்த ஒை தொன்றன்று. மனத்தில் நடனம்,
வேதசூத்திரங்கள் ஒவ்வொன் பதை வேதமோதும் அந்தணர்கள் கணம், பொருள், கிரியை இவற்ை யையே பொருளாகக்கொண்ட சா சூத்திரங்களையும் ஏற்ற உதாத்த, படுத்தல், நலிதல்) முறைப்படி அமைப்பிலே உண்டாகும் மனேல பவித்தோர் அறிவார்கள், ஆதலினே ஒரு வேருண கிளையாகப் பிரித்திருச் இந்தத் தெய்வீகத்தன்மை வாய்ந்த
3

ஒலிக்கும். ஆதலிஞல் என்ற ஒலி ங்க பூமலங், தாமலங், மருங் மாம கவி முழுவதும் பாடும்போது நாட் யை அப்படியே கேட்கின்ருேம். மத் சயைக் கேட்கவேண்டுமா? மாடே கட்கின்றது. டடம் பண, வார் கட போதெல்லாம் அங்கங்கே கேட் இடையின எழுத்தாகிய லகரம் எப் ன்பவற்றைக்குறிக்கும். நடனத்தின் அழகும் மெல்லென்று தொடுக்கும் இடங்களில் அவை அமைந்திருப் அசைவழகுக்கு ஒரு ம கு ட ம் டிகையில் முல்லை மல் லலம் பதியின் மீண்டும் மீண்டும் படித்துப்பாருங் த்துச் செல்லும் சதங்கையைக் கேட்
ஆடரம்பையர் அரங்கு முழங்கு வாசமாலைகளின் வண்டு முழங்கும் ாண்டர் போற்றிசைக்கு மொழி
(யெங்கு முழங்கும் ம் தேவர் தேவர் புரிந்திடு நீதி.
கும், ஐந்து முழங்கும், எங்கு முழங் தோறும் முழங்குகிறது, அதில் ‘ங்க” ாறும் இசைத்து ஈற்றில்,
முழங்கும் என்று நான்கு சீரிலும் அற்புதம் அற்புதம்!! பல பாடல் ச நினைத்துச் சீர் சேர்த்ததால் வந்த
கவியில் நடன ஒசையாயிற்று.
ாறுக்கும் ஒவ்வோர் ஓசை இருப்
அறிவார்கள். வேதத்தின் இலக் றப் படிப்பதைவிட, வேத ஒசை மவேதம் ஒன்றுள்ளது. ஒவ்வொரு
அனுதாத்த, சுவரித (எடுத்தல், ஒதும்போது பொருளைவிட நாத யத்தையும், இன்பத்தையும் அநு லேதான் வேதம் ஓதும் முறையையே கின்றனர். பொருளைப்போலவே 5 ஓசைகளும், நமக்கு இறைவடிவை
5

Page 37
விளக்கும். " ஓம்" என்னும் பிரன என்று கூறுவதைப் பலரும் பொரு தியான யோகத்தில் திவ்வியமான முற்றுமுண்மை என்பது விளங் பியர் சிலர் வேதத்தைப் பிறழ அடிக்கடி வரும்போது இஃதென் படுகின்றது என்று எண்ணுகின்ரு GIF mtáv ( Nonsense Syllabile ) 67 där ஒசைகளெல்லாம் ஆழ்ந்த நிட்டை மனநிலையின் வெளிப்பாடு என்பை
ஆகவே, பொருளுக்கேற்ற கவிஞனுக்கு, அது வெளிப்படும்பே ஓசையைய்ே மனவோசை என்று
எண்ணுர் புலவ னெழி:
கண்ணிய பொருட்டிறங்
கற்பனைச் சுனையிற் ருேய்
அற்புதப் பாட்டி னமைய

ணவ நாதமே இறைவனின் வடிவம் ளற்ற வசனம் என்று நினைக்கிருர்கள். மனேலயம் பெற்ருேருக்கு அது கும். அதையனுபவியாத ஐரோப் ப் பொருள்கொண்டு, ஓம் என்று ன பொருளற்ற சொல் புணர்க்கப் ர்கள். அப்படியே அது வெறுஞ் றும் குறிப்பிட்டிருக்கிருர்கள். அந்த உயிலிருந்து மகா இருடிகள் கண்ட த அவர்கள் அறியார்கள்.
மனநிலையையடைந்த உண்மைக் பாது ஓர் ஓசை வெளிப்படும். அந்த குறிப்பிடுகின் ருேம்.
ல்பெறு நெஞ்சிற்
கதுவிய வோசை
ந்தே
பு மென்ப,
- Cullir (Burton)
36

Page 38
சிறுகதை
இந்தத் தலையங்கம் பல சிக்கல் லிற் சிறுகதை, இலக்கியம் ஆகிய சிந்திக்கவேண்டும். சிறுகதையும் ரும் நம்முட் பலர் இருக்கின்றர்க
சீரிய செம்மைசான்ற உயர் விட்டுப் பூரண வளர்ச்சியெய்திய கிடக்க முடியாமல் வெளிக்கிளம்பி அழகெய்தி, எதிர்காலம் உயர இலக்கியங்கள் ஆகும். பெரும்பா என்னும் படைப்பாளர் கொ ( நிற்பது அது. நமது சாதாரண ( ரங்கள் என்ற இவைகளை எடுத்து மனப்பசியைத் தணிக்கத்தக்க அள என்ற புனிதமான பெயராற் குறி
தாழ்ந்துகொண்டிருக்கிற சமு காயத வாழ்வை விரும்பி அந்த ஈ கொண்டிருக்கும் மக்களைத் திருத்தி வனவாய் எழுந்த எழுத்துக்களை இ பாவமும் துரோகமுமாகும். அ விடாது. " பெரும்பாலானவர்க என அரசியல் முறையில் வாதுக்கு
இது சம்பந்தமாய் ஒரு சிறிய சுமார் இருபது வருடங்களுக்கு மு
பிரபல சினிமா விமரிசனப் பத் ( Film India) ஒரு படத்தயாரிப்ப "வர். அவரது படம் ஒன்றை மே

- க. தி. சம்பந்தன்
இலக்கியம்
}களை உண்டுபண்ணிவிட்டது. முத இரண்டையும் பற்றித் தனித்தனி இலக்கியமாமோ என்று கேட்பா
it.
ந்த உள்ளங்களில் அரும்பி முளை
கருத்துக்கள் உள்ளே அடங்கிக் , மொழியாகிய உடம்பைப்பெற்று ஒளிசெய்வன எவையோ அவை லும் இந்தக்காலத்து எழுத்தாளர் ள் ஞ கிற கருத்துக்கு அப்பால் இச்சைகள் - ஆசைகள் - மன விகா க் காட்டுவனவாய்க் கீழ்த்தரமான ாவிற் பிறந்த எதையும் இலக்கியம் ப்பிடமுடியாது.
>தாயத்தின் - அஃதாவது உலோ னமான பாதையில் வேகமாக ஒடிக் செய்யவோ மகிழ்விக்கவோ உதவு இலக்கியம் என்று சொல்வது பெரிய வர்களைச் சமுதாயம் மன்னித்து ள் ஒப்புக்கொண்டாலே போதும் " நிற்கும் சனநாயக உலகம் இது.
கதைசொல்ல விரும் புகிறேன். ன் என்று நினைக்கிறேன்.
திரிகையான "பில்ம் இந்தியா' வுக்கு ாளர் ஒழுக்காக விளம்பரம் தருப ம்படி பத்திரிகையாசிரியர் கீழ்த்தர
37

Page 39
மானது என்று விமரிசனம் செய்து டெழுந்து கண்டனக்குரல் எழுப்
" எப்படிக் கீழ்த்தரமானது மும் பல ஆயிரம் ரூபா வசூல் ஆகி பதற்கு இதைவிட வேறு சான்று
இதற்கு அப்பத்திரிகையாசி
' பணவசூல் படத்தின் து தவறு. முட்டாள்களின் எண்ணி அது தெளிவாகச் சொல்கிறது."
இந்த நிகழ்ச்சியை நாம் ம
நிலையில்லாத இந்த உடம்ை இயன்றவரையும் உயிரை வளர்த், சமயதத்துவமாகும். எல்லாச் சம மும் இதுவேதான். இந்தப் புனி கொண்டுதான் நமது முன்னேர்கள் லும் அடியெடுத்துவைத்தார்கள். தாம் இலக்கியங்கள். சமய அடிட் கத்தைப் புறக்கணித்தபோதும் வ பாதையில் மனிதனை வழிநடாத் யும் இலக்கியம் என்றே, அஃதாவ ஒப்புக்கொண்டார்கள். இவைகளை தனை ஓட்டம், அஃது எத்தகைய வழங்கப்படத் தக்கதன்று.
இந்தச் சீரியவழியைவிட்டு வேகத்தைவிட மிக விரைந்து மறை அவைகள் அழிந்து பிணமாகி நாற் தீ நாற்றமே நிறைந்துள்ள இடத் படி அந்நாற்றம் தங்களைச் சூழ்ந் தில்லை. யாராவது சொல்லிக்கா மென்றே சொல்லுகிருர்கள்’ என். கிருர்கள். பல காலப் பழக்கம் உட தாகி விடுகிறது. இதுபோலவே கியம் இதுதான் என்று காணும் ச
இலக்கியம் என்பது கால வெ றல் படைத்தது என்பதையும் நாட வேண்டும். தாழ்ந்துபோன ஒரு ச
3.

விட்டார். தயாரிப்பாளர் வெகுண் பினர்.
என்று இவர் சொல்லலாம் ? தின றதே. மக்கள் மதிக்கிருர்கள் என் வேண்டுவதில்லை.
ரியர் பதில் கொடுத்தார்.
-யர்வைக் காட்டுகிறது என்பது ரிக்கை மிக அதிகம் என்பதையே
றத்தலாகாது.
பை ஆதாரமாக வைத்துக்கொண்டு, துவிடவேண்டும் என்பதுதான் நமது பயங்களின் அடிப்படைத் தத்துவ தமான இலட்சியத்தை வைத்துக் ள் வாழ்ந்தார்கள்; சகல துறைகளி
அவர்களால் எழுதப்பட்டவைகள் ப்படையை - அஃதாவது, தெய்வீ ாழ்வுக்கு ஊட்டமளிக்கும் தருமப் த வல்லவைகளாய் உள்ளவைகளை து இரண்டாந்தர இலக்கியம் என ாப் புறக்கணிப்பதாய் உள்ள சிந் தாயிருப்பினும், இலக்கியம் என
எழுந்த எழுத்துக்கள் எழு ந் த றந்துவிடுவதை நாம் காணுகிருேம். றமெடுக்கின்றன. எப்பொழுதும் தில் வாழ்ந்து பழகியவர்கள், அப் திருப்பதாகவே உணர்ந்துகொள்வ ட்டினலும், " பொய்யாக வேண்டு று வேதனைப்படுகிருர்கள்; கோபிக் -ம்போடு சேர்ந்து பிரிக்கமுடியாத பலர் பழக்க வாசனையால் இலக் த்தியை இழந்துவிடுகிறர்கள்.
ள்ளத்தால் மறைந்துபோகாத ஆற் ம் ஞாபகத்தில் வைத்துக்கொள்ள
முதாயம் அதை விளங்கிக்கொள்ள
3

Page 40
முடியாமலோ - விரும்பாமலோ ே கப்படாமல் மேலும் சுடர்விட்டு களையும் திருக்குறளையும் கம்பராம களை யாராலும் எக்காலத்திலும்
இலட்சியம் - இலக்கியம் : வேறு மொழிகளைச் சேர்ந்தனவே
குழந்தைகள் மணல்வீடு வீட்டிலும் கூடமும் முற்றமும் எ ஆயினும், அந்த மணல்வீடு மணல் வீடு என்று எந்த ஒரு மனிதனும் கட்டும் இந்த மணல்வீடுபோல என்ற பெயரில் படைப்புத்தொழி
தாமரை, உரோசா, தும் ை ஆயினும், தாமரைக்கும், உரோச பண்புகள் மிக வேறுபட்டிருப்பதை இலக்கியத்தையும் சிறுகதை இலக் இருக்கிறது. இலக்கியம் தாமை தும்பைப் பூப்போல இருக்கலாம்.
- பெருங்கடலும் துளி நீரும் மற்றையதோடு ஒப்பிடுவதெங்கள் சிறுகதை துளி நீர் ஆகலாம்.
ஆகவே, இலக்கியம் என்ற ளைச் சிறுகதை எப்பொழுதும் கொ
இன்னும் ஒருவகையிலே பா தந்திகள் பூட்டிய ஒரு பேரியாழ் ே களிலும் இனிய நாதசுகத்தை எ யாழின் ஒரு நரம்பில் ஏதோ ஒரு ஒலிசெய்ய வல்லது சிறுகதை. ஆ கியத்தில் ஒரு துளி அமிசமே. அ இலக்கியம் என்ற மகா சத்தியுடை
நாம் ஆரம்பத்தில் இலக்கிய மீண்டும் ஒருமுறை சிந்திக்கவே சான்ற உயர்ந்த உள்ளங்களில் அ அடங்கிக் கிடக்க முடியாத நிலையி யாகிய உடம்பை எடுத்து அழகெ தான் இலக்கியம் என்பது அது.

பார் தொடுத்தாலும் சிறிதும் பங் அது பிரகாசிக்கும். சங்க இலக்கியங் ாயணத்தையும் பாருங்கள் இவை அழிக்கவும் அசைக்கவும் முடியுமா ?
ஆகிய இரண்டு சொற்களும் இரு னும் ஒருபொருட் சொற்களே.
கட்டுகின்றன. அவைகள் கட்டும் ால்லாமுமே அமைக்கப்படுகின்றன. ஸ்வீடுதான். அதை ஒரு நிசமான குடிபுகமாட்டான். குழந்தைகள் நம்மிற் பலர் சிறுகதை இலக்கியம்
லைச் செய்துவருகிருேம்.
ப, அலரி எல்லாம் மலர்கள்தாம். ாவுக்கும், தும்பைக்கும், அலரிக்கும் மறுப்பதற்கில்லை. இப்படியேதான் கியத்தையும் ஒப்புநோக்க வேண்டி ர மலராணுல் சிறுகதை இலக்கியம்
மூலத்தில் ஒன்றேயாயினும் ஒன்றை னம் ? இலக்கியம் பெருங்கடலாகிற்
வார்த்தைக்குள்ள பரந்த பொரு ாள்ளாது.
ார்த்தால், மனிதவாழ்வு பலவாகிய பான்றது. அதன் எல்லா நரம்பு ாழுப்பவல்லது இலக்கியம். அந்த
சுரத்தானத்தை மட்டும் தொட்டு கவே, சிறுகதை இலக்கியம் பேரிலக் தை எப்படித்தான் பார்த்தாலும் டய ஒன்ரு ய் ஆக்கிவிட முடியாது,
பத்துக்குச் சொன்ன இலக்கணத்தை ண்டியிருக்கிறது. சீரிய செம்மை ரும்பி முளைத்து பண்பட்டு விளைந்து ல் எழுந்த கருத்துக்கள் மொழி ய்தி மானிடசாதிக்கு வாழ்வுதருவது
39

Page 41
இந்தக்காலத்துச் சிறுகதை சான்ற உயர்ந்த உள்ளங்களில் என்று சொல்லமுடியுமா ? அக்க கிடந்து விளை வெய்தி அடங்கிக் தாமோ என்பதையும் எண்ணிப்ட உடம்பை எடுக்கும்போதும் பெறு காணப்படுகின்றன. கடைசியிலே வுக்குமுள்ள பேதமன்ருே தெரிகி
t-fTri 56ir.
இனி, இலக்கியம் காலவெள் லும் அழிக்கவும் முடியாதது என். காலவெள்ளத்தைக் கடந்து நிற்கு நிரூபித்துவிட முடி யா த  ைவ க தோன்றிமறையும் சீவராசிகளைப் காலம் தோன்றிமறையும் சீவராசி குள்ளவைகளாக இருக்கின்றன ! துக்கும் இனிய விருந்தாகக் காட்சி மலர்களோடு விளங்கும் சிறிய பு தும் இரசிக்கிருேம். இவ்விதமே சி ணப் பூச்சிகளாகவும், சில வண்ண ளாகவும் காணப்படுகின்றன. அஃதாவது சிறிதுகாலம் செல்ல அழ சிறுகதை என்று சொல்லும்பே வார்த்தையேனும், உருவிலும் உடையது என்ற கருத்தே நமக்கு
ஆகவே, சிறுகதைகள் இலக் முடியாதவை. அகண்ட இந்த உ ஒரு பூச்சிக்கும் என்ன வேறுபாடு படியே இலக்கியம் சிறுகதை இல பாடும் பொதுத்தன்மையும் உண்
சிறுகதைகள் வாழ்க்கையெ நரம்புகளில் ஒரு நரம்பில் ஒரு ச தைக்கூட எழுப்பமுடியாத அளவி பவனிவரும் எண்ணற்ற சிறுகதை களை எல்லாம் இலக்கியம் என்று ( பெரிய பிழையைச் செய்தவர்கள்
இவ்வாறெல்லாம் சிறுகை அளவுக்கு இந்தக்காலம் சிறுகதை

கான கருத்துக்கள் சீரிய செம்மை இருந்துதான் முளைத்தெழுகின்றன த்துக்கள் அவ்வகை உள்ளங்களிற் கிடக்க முடியாமல் எழுந்தவைகள் "ர்க்க முடியவில்லை. மொழியாகிய கிற அழகுகளில் வெகு பேதங்கள்
பயன்தருமளவில் மலைக்கும் மடு து. இதை யாருமே மறுக்கமாட்
rத்தால் அழிந்துபோகாதது, யாரா றும் சொன்னுேம். சிறுகதைகளோ ம் ஆற்றல் உடையவைகள் என்று ள். அவை காலத்துக்குக் கா ல ம் போன்றவைகள். காலத்துக்குக் களிற் சில பூச்சிகள் எத்தனை அழ அவை நமது கண்களுக்கும் மனத் தருகின்றன. அப்படியே அழகிய ) பூண்டுகளையுங் கண்டு நாம் பெரி று கதைகளிலும் சில அழகிய வண் ா மலர்களைக் காட்டும் புற்பூண்டுக எப்படியும் அவை பருவம் மாற, ழிந்து மறைந்துவிடுபவைகளேயாம். π(βέ5, மொழிபெயர்ப்பாய் வந்த காலத்திலும் பயனிலும் சிறுமை த் தோற்றுகிறது.
கியம் என்ற பூரணநிலையை அடைய லகத்திலே செனித்த மனிதனுக்கும் - பொதுத் தன்மை உண்டோ, அப் க்கியம் ஆகிய இரண்டிற்கும் வேறு டு எனலாம்.
ன்னும் பேரியாழின் எண்ணற்ற ரம் என்றேன். அந்த ஒரு சுரத் ல் எழுதப்பட்டு அச்சு வாகனமேறிப் ;களை நாம் காணுகிருேம். இவை சொல்லும்போது பொறுக்கமுடியாத
ஆகிவிடுகிருேம்.
தகளைப்பற்றிச் சிந்திக்கவேண்டிய யுகமாக மாறிவிட்டது. இது சமீப
40

Page 42
காலத்தில் மேலைநாட்டிலிருந்து த6 நம்மிடைவந்த ஒன்றுதான் என்ப பழைமைவாய்ந்த புராண, இதிகா, அநேக சிறுகதைகளை நாம் காணக்க லாம் உபகதைகளாகவே நின்று ட இக்காலத்தவர்கள் சிறுகதைக்கு 6 இருக்கவே செய்கின்றன. பாரதத் இன்னும் சாகுந்தலம் போன்றவை களே. எனவே நாமும் சிறுகதைக வராகின்ருேம். அவைகளிற் பழகி
சிறுகதைகளுக்குரிய இலக்க பிரித்துப் பிரித்து ஆராய்ந்து தத் கிருர்கள். எல்லோருடைய முடிபு சமீபமாகிக் கடைசியில் ஒன்ரு கிே
நல்ல ஒரு சிறுகதை வாசகஃ அவன் மனத்துக்கு விருந்தாகவேன சோர்வையோ கசப்பையோ தரக் உயிர்த்துடிப்புடன் வாசகனுடை விடாது ஒலித்துக்கொண்டிருக்கே
இதற்குக் கதையின் உருவ நடை - சொற்கள் முதலிய ப மிகமிகக் கருத்துச் செலுத்தியே ய யின் சிறிய வாழ்வு மேலும் அற்ப, நிலையையும் அடைந்துவிடும்படி ஆ
சிறுகதைக்கு உருவம் என் குத் தலையும் காலும் மற்றும் ஆ வேண்டுமோ அ ப் படி அமை கருதுகிறேன்.
சொல்லுந்திறன் என்பது உ களையுமே. இவை கருத்தை நன்கு தோடு உயிர்த்துடிப்பையும் அசாத் னும் கதாசிரியனும் பொருளைத் செய்து சொல்லும்போது அப்டெ அளவுமாறிச் சோபிப்பதை நாம் :
அடுத்தபடியாகக் கைக்கொ கருதுவோம். வசனநடைதான்
4

ாக்கென் ஒரு தனித்தன்மைபெற்று திற் சந்தேகமில்லை. ஆனல், நமது சங்களில், உபநிடத் து க் களி ல் டியதாக இருக்கிறது. அவையெல் பயனுதவுகின்றன. அவைகளிலும் ான்று சொல்லும் இலக்கணங்கள் தில் நளன் கதை ஒர் உபகதையே. பகளும் உபகதைகளாக வந்தவை ளைத் தொன்றுதொட்டே அறிந்த யுமிருக்கிருேம்; சந்தேகமில்லை.
ணங்களைப்பற்றிப் பலரும் பலவாறு தங் கருத்துக்களைச் சொல்லியிருக் களும் ஏறக்குறைய ஒன்றுக்கொன்று ப நிற்பதைக் காணலாம்.
னக் கவர்ந்து சிந்தனையைக் கிளர்த்தி ண்டும். கதையின் எந்தப் பாகமும் கூடாது. அவன் சொல்லும் கருத்து ய எல்லா நரம்புகளிலும் இடை வண்டும்.
பம் - சொல்லுந்திறன் - மொழி லவாகிய துறைகளில் கதாசிரியன் ாகவேண்டும். அல்லது சிறுகதை மாகி அது பிறக்கும்போதே இறப்பு ஆகிவிடுகிறது.
றது அதன் மொழியுடம்பை. நமக் அவயவங்களும் எவ்வாறு அமைய
க்கவேண்டிய உருவையே நான்
வமம் முதலிய அணிகளையும் உத்தி வெளிப்பட உபகாரமாக உதவுவ நதிய அழகையுந் தருகின்றன. வாசக தெரிந்துகொண்டிருப்பினும் அணி பாருள் மனத்தைத்தொடும் வகை - காணுகிருேம்.
ள்ளப்படும் வசன்நடை யைப்பற்றிக் கதையைக் காட்டும் கருவி. அது

Page 43
சிதைந்து சீவனற்றதாகிவிட்டால் அ எல்லாம் வெறுஞ் சூனியமாகிவிடும்.
நமது மொழியை எடுத்துக்கொ யானது. இலக்கண வரையறை செய் கணத்தைச் செய்துவைத்தார்கள். இ வாக உணர உபகாரமாயமைந்தது. சிதையும். பொருள் சிதைந்தபின் அது கதையாகுமா ? வேறு எதுதா நெறிதவறிய வாழ்வை நீங்கள் வ தாய்க்கும் தாரத்துக்கும் வேறுபர்( காலத்தில் இருந்ததுண்டு. அப்ெ யாது. பின் வாழ்வு வரையறை ெ தன் வாழ்கிருன் என்று சொல் வரையறை யில்லை. அதனுல் அை களைப் போல நாமும் வாழலாமா?
இஃது ஒர் அளவில் அபாய தெளிவாக இந்த இலக்கண நெறியி சொல்ல வேண்டியதாயிற்று.
ஒழுக்க நெறியை உணராத6 நெறியை அறியாதவன் எழுதும் 6 சொல்லவேண்டும்.
"சனங்கள் புரிந்து கொள்
சிலர் வாது செய்கிறர்கள். அவர்க் எண்ணி இந்தக்கருமத்தைச் செய்கி தாழ்ந்து விடுகிருர்கள் என்பதை சொல்லுகிறேன். சுமார் இருபது பாக இருக்கலாம். நமது படமு. களைப் படங்களின் நடுவே புகுத்தி கட் கூட்டம் அவைகளைப் பார்த்து தொகுக்கப்பட்டது. மே லும் தொடர்ந்து ஆபாசங்களை இடைய ரித்தார்கள். அவர்களுடைய நோ ளின் பண்பு வளரவேண்டும் என்ற மக்களேர் படுகுழியை நோக்கி அறிவுலகம் மறுக்காது.
நமது சத்தி, வசதி என்பவ விடலர்காது. அதுபெரிய அதரும்

அங்கே கதையேது ? கருத்தேது?
ள்வோம், அது மிக மிகப் பழைமை யப்பட்டது. மகான்கள்தாம் இலக் இந்த இலக்கணம் பொருளைத் தெளி இலக்கணநெறி தவறப் பொருள்
அங்கே இருப்பது என்னவோ? “ன் அது என்று சொல்லமுடியும். ாழ்வாக ஒப்புக்கொள்ளுவீர்களா? டு தெரியாமல் மனித சாதியும் ஒரு LIT (pgil அவர்களுக்கு நெறி தெரி சய்யப்பட்டது. அதன்பிறகே மணி லுகிருேம். மிருகங்களுக்கு இந்த வகண்டபடி நடக்கின்றன. அவை ஒப்புவீர்களா?
பமான உவமானந்தான். ஆயினும் ன் அவசியத்தை உணர்த்த இதையே
வன் வாழும் வாழ்வுக்கும் இலக்கண எழுத்துக்கும் பேதம் இல்லை என்றே
ளுகிருர்கள், அது போதுமே” என்று 5ள் எந்தச் சனங்களை உயிர் ப் பிக் க ருெர்களோ அந்தச் சனங்கள் மேலும், உணரவேண்டும். ஓர் உதாரணம் இருபத்தைந்து வருடங்களுக்கு முன் தலாளிகள் கீழ்த்தரமான நிகழ்ச்சி ஞர்கள். சாதாரண அறிவற்ற மக் இரசித்தார்கள். பணமும் நிறையத் மேலும் படத் தயாரிப்பாளர்கள் பிடையே புகுத்திப் படங்களைத் தயா ாக்கம் பணம் என்ற ஒன்றே. மக்க சிந்தை யாரிடமும் துளி கூட இல்லை. ஒடிக்கொண்டேயிருந்தார்கள். இதை
ற்றிற்காகச் சமுதாயத்தைத் தாழ்த்தி | மாகும்.
42

Page 44
அடுத்தபடியாகச் சொற்பிரே
உணர்ச்சிகளைக் கிளறி விட்டு பதிய வைக்க வேண்டுமானல் உபுயோகிக்க வேண்டும். அல்லது திண்ணம்,
பிரேமை, பத்தி, அன்பு, கர் வாரியாக நோக்கும் போது எல்லா யிருப்பினும் சந்தர்ப்பும் நோக்கி அ அளவில் மாறுபட்ட கருத்துடைய களை நாம் காணக் கூடும். ஆதலா மென்புது மிக ஆராய்ந்து செய்ய வோர் ஆசிரியனும் கண்டிப்பா தெரிந்த சில சொற்களை வைத்துச் தெளிவர்க வெளியிடமுடியாது.
இவை ஒன்றுமே அவசியமில் உளராயின், அவர்கள் "மொழி கூட மனக்கருத்தை வெளியிட்டுவிடலாம்
சொற் புஞ்சமில்லாத வச கருதியதைவிட அதிகமாக வாசகை றனர் என்பதை நாம் நன்குணர்ந்
இந்தச் சிறுகதை யுகம் புதுை ஒடுகிற நிலை கருதத் தக்கதே. பு ஆனல், பழைமையைப் புறக்கணி அசைவற்ற அத்திவாரத்திலே இந்த டும். அல்லது புதுமை தகர்ந்து வி லார்த் துறைகளிலுமே பிரமிக்கத்த கிக் கொள்ளவே முடியாத உருவி
சமீபத்தில் இந்தப் புதுமை பெற்ற ஒவியர்களுக்குக் குருசேவ் விரும்புகிறேன். அவர் தெளிவாகவே ஒவியங்களை உங்கள் கையினுற்ருன் யின் வாலில் வண்ணங்களைத் தோ புதை என்னுல் விளங்கிக்கொள்ள
இந்த மகா வாக்கியத்தைச் பவற்றைக் கொண்டு, உணர்ந்து ெ டிப்பவர்கள் விளங்கிக் கொள்ள (

யோகம் ள்ன்பதைக் கருதுவோம்
க் கருத்தைச் சிதையாமல் அன்றிப் தெரிந்தெடுத் த சொற்களையே கருதியபயன் சிதைந்து போவது
தல், இவ்வார்த்தைகளை மேலெழுந்த ாம் ஒருபொருட் சொற்கள் போலவே வை தனித்தனி தம்முள் மிகச் சிறிய வைகளே. இப்படியே அநேக சொற் ல் சிறுகதைகளிற் சொற்பிரயோக வேண்டிய தொன்று என்பதை ஒவ் க அறிந்திருக்கவேண்டும். நமக்குத் * கொண்டு ஆழ்ந்த கருத்துக்களைத்
ஸ்லை யென்று இன்னும் எண்ணுவோர் . வேண்டியதில்லை; சைகைகள் மூலம் ம் "என்ற இடத்துக்கே வருபவராவர்.
ன நடை கைவந்த வல்லுநர் தாம் னச் சிந்திக்கும்படி செய்து விடுகின் 3து கொள்ள வேண்டும்.
மை, புதுமை என்று அடித்து விழுந்து துமைமை வரவேற்கவே வேண்டும். க்காத நிலையிற் பழைமை யென்ற தப் புதுமை கோலங்கொள்ள வேண் டலாம். இந்தப் புதுமை வேகம் எல் |க்க வகையில் - சில சமயம் விளங் ல் நுழைந்து விடுகிறது.
புகுத்திய உரூசியாவின் பிரசித்தி சொன்னதை நான் எடுத்துக் காட்ட சொல்லியிருக்கிருர் 'நீங்கள் இந்த ன் எழுதினிர்களோ அல்லது கழுதை rய்த்து மெழுகியிருக்கிறீர்களோ என் முடியவில்லை."
சாதாரண விவேகம் அனுபவம் என் காள்ளமுடியாத புதுமைகளைச் சிருட் வேண்டும்.
43

Page 45
கதைகள் எப்போதுமே சா, கொண்டு எழுதப்படவேண்டும். த ருவரும் விளங்கிக் கொண்டாற் ே பவைகள் பயனற்றவைகளே. எழுதி யில் புதுமை புகுந்து விடுமோ எ
இரவி வர்மா, நந்தலால், ! யங்களைச் சாதாரணமாக எல்லோரு காசோவின் ஒவியங்களைச் சிறித சென்மங்கள் வேண்டும் போலத் தே கதைகளில் நுழையாமற் பார்த்து னுக்குமுள்ள பொறுப்பாகும். என சிகர்களும் நன்முக விளங்கிக் கொ: டும் என்றே நான் கருதுகிறேன்5
சிறுகதை சம்பந்தப்பட்ட L திறதோ அன்றி வெகுதூரம் பின் து நான் ஒன்றும் சொல்ல விரும்பவில் யர்க்ளுக்கு ஒரு குறிப்பை மட்டுஞ்
யதார்த்தம் என்று நமக்குள் யதார்த்தம் நமக்குப் புதிதன்று. தான் அது. உள்ளதை உள்ளபடிே ஆபாசங்களைக் கட்டவிழ்த்து வெ யையும் விபசாரத்தையும் களவை டும் கருவாகக்கொண்டு பச்சையா நிழல் சாதாரண மனங்களில் நுை புரையோடி அநேகரை மேலும் ே
இந்த இடத்தில் ஒருகதைை
"இறந்தவர்கள் கடவுளின் தீ அழைத்து வரப்பட்டார்கள். அவ களை எடைபோட்டு நியாயம் வழங் கள் கிடைத்தன. மற்றுஞ் சிலருக் பட்டன. சிலரை நரக்த்துக்கும் அது மனிதனைச் சேவகர்கள் கொண்டு
"அப்பனே, உனக்கு மிக நீண் வேண்டியிருக்கிறதே" என்ருர் அந்
அந்த மனிதன் பதறி-தடுப
4

தர்ரண வாசகர்களேயே மையமாகக் "னும் தன்னைப்போன்ற இரண்டொ பாதும் என்ற நிலையில் எழுதப்படு நியவரே விளங்கிக் கொள்ளாத நிலை *றும் அஞ்சவேண்டியிருக்கிறது.
சந்திரபுோசு முதலியவர்களின் ஒவி மே இரசிக்க முடிகிறது. ஆனல் பிக் ளவாவது விளங்கிக்கொள்ளப் பல 1ான்றுகிறதே. இப்படியான புதுமை க்கொள்வது ஒவ்வொரு கதாசிரிய rவே, சிறுகதைகள் சாதாரண இர ள்ளத் தக்கனவாய் அமையவேண்
மட்டில் நமது நாடு முன்னுக்கு நிற் னுக்கு நிற்கிறதோ என்பதைப்பற்றி ல. ஆனல் எனது சகோதர கதிாசிரி சொல்லி முடிக்க விரும்புகிறேன்.
ாளே ஒன்று பேசப்படுகிறது. இந்த நம்முன்னுேர் சொன்ன தன்மையணி யே சொல்லவேண்டும் என்பதற்காக 1ளியே விட்டு விடுகிருேம். கொலை வயும் ஆண்பெண் உறவையும் மட் "கப் பேசப் படுகிறது. இதன் பாவ ழந்து அதன் அடித்தளம் வரையும் மலுந் தாழ்த்தி விடுகிறது.
ய ஞாபகப் படுத்த விரும்புகிறேன்;
தீர்ப்பளிக்கும் நி ய்ா ய ச  ைபக் கு. ர்கள் வாழ்ந்த வாழ்வை-செய்தவை பகப்பட்டது. சிலருக்கு நல்ல புதவி குச் சிறிய தண்டனைகள் கொடுக்கப் னுப்பிவிட்டார்கள். கடைசியாக ஒரு வந்து நிறுத்தினர்கள்."
டகாலத்துக்கு நரகதண்டனை விதிக்க த அதிகாரி.
மாறிச் சொன்னன்:
4

Page 46
"நான் அப்படி யாருக்குத் தையே பார்க்காமல் ஒரு கிராமத் கிக் கிடந்து ஏதோ எழுதிக் கொன உலகவாழ்க்கை."
உடனே பதில் கிடைத்தது:
"ஆமாம்; அதுதான் நீ செ கெட்டழிந்து உன் கண்முன்னுல் ந பேர் தெரியுமா? இன்னும் எத்தை கிருர்கள் என்பதை நீ அறிவாயா
அந்த மனிதன் கல்லாகிச்
இதுவும் ஒரு கற்பனைக் கை கரு மறந்துவிடத் தக்கதன்று.
கடைசியில் ஒரு வார்த்தை
இந்த அழகில் எழுதுகோன் களைப் ** படைப்பு’’ என்று சொல்ல மிகவும் தூய்மையானது. திருக்கு படைப்பு, சங்க நூல்கள் படைப்
அப்படியானல் நம்முடையன
தேடலாம். படைப்புக்கள் என்று தெய்வம் நம்மை அசத்தர்களாக்சி

தீங்கு செய்து விட்டேன்? உலகத் தில் ஒரு வீட்டின் மூலையிலே ஒதுங் வடிருந்தேன். அவ்வளவுதான் எனது
ப்த தவறு. உனது எழுத்துக்களாற் ரகத்துக்குப் போனவர்கள் எத்தனை னபேர் நரக வாழ்வுக்கு வர இருக்
Fமைந்து நின்றன்.
ததான். ஆனல் இந்தக் கதையின்
கூறுகிறேன்.
எடுத்து நாம் கட்டும் மணல் வீடு பலாமா? படைப்பு என்ற வார்த்தை நறள் படைப்பு, கம்பராமாயணம் புகள்.
வைகள்-? ஏதாவது புதிதாகச் சொல்
இவற்றையுஞ் சொன்னல் கலைத் விடும்.

Page 47
அன்னம்
அருளின் வடிவை யன் யருக னளித்த மா, கருணைக் கடலைக் கற்ப
கருத்தி னிறைந்த திருவின் றிருவைத் தே தெளிந்த நபிக ணு இருகண் விழிக ளாலெ இதயங் குளிரக் கா
கட்டிப் பாகைப் பாற்
கன்னற் சாற்றைத் வட்ட வடிவ முழுமதி வடித்தே யெடுத்த பட்டப் பகலின் பாற்க
பரம கதிகை வல் இட்டம் போன்மு கம்
யென்றென் கண்ஞ
உலகி னு தய காரணத் யுண்மை ஞான பூ மலரும் புட்பப் பரிமெ மகுட மேவு நித்தி p6(5) LDr6T drošsr
மகிழ்ந்தே யீந்த நிலவு நாணு நபிமுகத் நிலையா யென்று :
46

- தென்காயல் வாவு முகமது
பாறல்
பொளியை
நலனைக்
கத்தைக் பெரு வாழ்வைத் னமுதைத்
யகரை
ன்றென் ாண்குவனே 1
றிரளைக் த் தீங்கனியை
6
5 கட்டழகைப் ரனப்
வியத்தை
மதரை ணுற் காண்குவனுே 2
*தை
ரணத்தை ாத்தை நீலத்தை
மரகதத்தை
தை காண்குவனே 3

Page 48
துங்கத் துகிரை மாமி துடிநீ லத்தை வ மங்கா தொளிர்வை
மஞ்சட் புட்ப ர செங்கோற் கோச்சி ( செம்பொற் செல் எங்கும் பொங்கும் பு யினிதே யென்று
தேடு மனத்தி னபிலா தேறு மின்ப சா வாடும் பயிரின் வான்
வாழு மனையின் நாடு நாட்டப் பயன நாளு நாட்ட வி ஆடு நயனப் பாவை ஆட வென்று கr
நெஞ்சி னடியி லுருவி நினைவி னெதிரி ( மஞ்சு மிஞ்சும் விரிதே மஞ்ஞை யென்மு தஞ்சந் தந்தே யிரட் தக்கோன் ருேழ துஞ்சிப் போமுன் கt தோற்ற வென்று
சிந்தா குலமு மின்ஞ் சேர்ந்தே வாட்( சிந்தை கலங்கி யந்
திடுக்க மாறத் நந்தா வனத்தி லின்
நயமா யிசைக்கு அந்தக் கரணக் களிட்
யன்பா யென்று
4

னியைத் ாச்சிரத்தை டுரியத்தை ாக மதைச் ரோமணியைச் pa 656?u கழ்நபியை காண்குவனுே
கரத்தை ாமுகிலை மனிவிளக்கை
துவை ருநபியை ứ}(36) ாண்குவனே
பாகி
னடமாடும்
தாகை மு னின்ருடத்
சிக்குந் e5. It l-5 ண் கூடாய்த்
காண்குவனுே
ஏங்குஞ் டுந் துயரதணுற் தரிக்குந் திருமதின னேசை ங் கோகிலத்தை ப்போடே
காண்குவனே

Page 49
தாகத் தகிப்பாற் ற
சாந்தி நல்கும் 6 போக விடமும் புரிய
போகா துய்ய்ப் சாக மனதின் மதியு சாகா திருக்க வி ஈகை நபியைத் தரிசி யென்று முத்தி பு
வைய மெங்குங் கை வரிசை குறைய வ ஐயம் பெய்ய யாரு Gör L L D GUGB Cup பொய்யாம் படியி ல போற்றிப் பொழ மெய்யாய்க் காக்கு
விருப்பை யெப்ே
இலவு காத்த கிளிப்ே மினிய பாலின் கீ சிலகம் பானை பெறு
தினமும் பூசை ெ சிலைக ளடையும் வெ. சின்னூல் சுமந்த மிலதா யெனது பே வென்றுங் காட்
தெருள நுமது நெறி தேவ ரீர் சீர்த் த தருண மிலையோ தய தமியே னிட்ட 6 கிருபை யுருவா யவ, கெஞ்சு மிரப்பை பெருகும் வதனத் த பேரு யென்று ம

ட்டழிந்தேன் வழிகாணப்
விலை
புகலுமிலை
LfS &
தியுமிலை
நித்தே
படைகுவகுே 8
யேந்தி
பாயிழந்தும்
IS)
கமுமிலை
டியேனைப் ழிந்தே யாதரித்து நபியினது பா தடைகுவனே 9
பேறு
ஈவையறியாச் ம்பேறுந் செயப்படுங்கற் றும்பேறுஞ்
கரப்பேறு
றிலக
சி யருள்வீரே 10
யோர்க்குத்
ாளியத்
விலையோ வுரித்திலையோ தரித்தோய் க் கையேற்றுப் ருணுேக்கைப் ருள்வீரே 11
t8

Page 50
சொந்த மிலையோ (Ա
தொந்த மிலைே தந்த திலையோ வா தந்தை தனய ( U55 LÂ&vGuurr நம பத்தி யிலையோ முத்த வென்பா லெ
முத்தந் தந்தே
கருணை யிலையோ க
காப்ப திலையோ யருளு மிலையோ வ வகத்தி ளுவ லீ திருவு ளத்தி லிடம் தீனன் வாழப் பு வுருகி யேந்து மெளி யு கந்துகாக்க வ
அத்த னளித்த வரு லடிமை யடைய குற்றஞ் செய்தே ெ குறைகள் பொ நித்தம் வருந்தி யழு நிற்கு மேழை க சுத்த மாயுந் தரிசலை சுபமா யென்று.
சீவ னில்லாக் காயப் சிந்தை யில்லாச் றிவ மில்லா மாடம் றிட்டி யில்லாப் மேவி டாதும் மருங்
மெத்த நித்தம் வாவு முகம்ம தின்வ வண்மை மன்ன
4

கம்மதென்ற பா பேரிதற்கு
க்குறுதி னென்ற முறைப் க்கிடையிற் நெறியேற்ற ழுந்தருளி
asrt Lil Gg 12
னிவிலையோ
F வடியாரை ன் பிலையோ
டேற
லேயோ
soapCurt
யேனை
ருவீரே 13
|ட்கொடையி ப் பங்கிலையோ னன்ருலுங் றுக்க நீரிலையோ 2திரந்தே டைத்தேற
56
ம் பொழிவீரே 14
ம்போற்
சித்தம்போற் போற்
பாவைபோன் காட்சி பெறவேண்டி ாழ்வில்
வருள்வீரே. 15
emrwng
9

Page 51
ஐங்கு
குறிஞ்சித்திணை
அன்னய்ப்பத்தென்பது, பெயரைப் பாட்டின் முடிவு தோறு பற்றி வரும் பத்துப்பாட்டுக்களின்
1. நெய்யொடு மயங்கிய வுழுந்துநூற் வயலையஞ் சிலம்பின் றலையது செயலேயம் பகைத்தழை வாடு மன் என்பது பாட்டு,
தலைவன் தன் காதலிக்குக் கை தழைத்துகிலேத் தானே ஆக்கிக்கெ முகமாகக் கொடுப்பது அழகும் ருேழிவாயிலாகக் கொடுக்கமுயன்! அதனைப்பெற்றுக் கெர்ண்டுபோய் கொள்ளுமாறு பணிந்து வேண்டு: புலப்படுத்துகின்றது.
இதன்பொருள் : அன்னையே, நெய் துப் பாதியாக்கிப் பரப்பினற்போ ளிய பூக்களையுமுடைய வயலைக்செ யின் உச்சியிலே வளரும் அசோக வாடும் என்பது.
விளக்கம் : கையுறையாவது கை போவோர் அவரைத் தம்பால் கையிற்கொடுக்கும் பொருள் கை சந்தனம், அசோகு முதலியவற்றி கடம்பு முதலியவற்றின் பூக்களின 4. Jiri Lib.

- சோ. இளமுருகனுர்
றுநூறு
அன்னுய்ப்பத்து
அன்னுய் என்னும் ஆயீற்று விளிப் றுங் கொண்டு குறிஞ்சிப் பொருள்
தொகுதியாம்.
றன்ன
ாணுய்
கயுறையாகக் கொடுக்க ஒர் அழகிய காண்டான். அதனை அவட்கு நேர்
ஆசாரமும் அற்ற செயலாதலாற் று குறையிரந்து நின்ருனுக, அவள் ப்த் தலைவியை உவந்து ஏற்றுக் கின்ருள். அதனையே இப்பாட்டுப்
யுடன் கலந்த உ முந்  ைத உடைத் “லக் கரிய இ லை களை யும் வெள் 5ாடிகள் பொருந்திய அழகிய மலை மரத்தின் மாறுபட்ட தழையானது
யிற்கொடுப்பது; ஒருவரைக்காணப்
முகஞ்செய்தற் பொருட்டு அவர் யுறை எனப்பட்டது. தழையாவது, ன் இலைகளினலும், ஆம்பல் குவளை லும் செய்யப்படும் ஒருவகை யுடை

Page 52
காதன் மணத்தை வேண்டி முதற் கண் தழை வழங்குதல் பண் பொழுதும் சேரநாடு எனப்படும் தழையே இக்காலத்திற் கூறையா
சிலம்பின் சாரலிலே வயலை முடையனவாய் நிறைந்து வளர்கின் வாழிடம். சிலம்பின் உயர்ந்த உ அங்கே அசோக மரங்கள் செழித்ே தண்ணிழல், சாரலிற் கிடக்கும் வ வண்ணம் பாதுகாக்கின்றது.
இனித் தோழி தழையை ஏ மும் வாய்ந்தது. "அழகிய அம்ம என்றதனுல், அம்மலையைக்கொண் அதில் நிற்கும் அசோகு அவனுடை கின்ருள். இனித் தலைவன் நாட்டு றலைவனே அத்தழையைத் தனக்குச் ஏற் காது மறுத்தல் கூடாது," என்று கின்ருள். வாடும் என்ற தனல், அணிந்து தலைவன் அன்பினைப் மறுத்து நிற்பதாற் காலந் தாழ்வுற் அவன் அறியுமாயின், அவனுள்ள றும், அங்ங்ணம் அவனுள்ளத்தை வ பண்பாகாதென்றும் குறிப்பால் உ6 தந்த இத்தழை வாடத் தகாத தெ
இனி, வயலையஞ் சிலம்பின் றலை சாரலிற் படர்ந்திருக்கும் வயலைக் கும் அசோகமரங்கிள் தண்ணிழல் கும் நின்றலைவனே தண்ணளி செ திய வாரும்.
இனிப் பகைத்தழை என்றத தளிர்களையுடைய தழைத்துகிலெ தழைத்துகிலென்றும் பொருள்பட கும் தழையென்றது, நீ இதனை றலைவன் ஆற்றணுகி மடலூர்ந்து டாய் நின்றது.
இதற்கு மெய்ப்பாடு பெருமித
5

நிற்குந் தலைவன், தன் காதலிக்கு
டைக்காலத்து வழக்கம். இஃது இப் மலையாளத்தில் உண் டென் பர்.
’க மாற்றமடைந்துகொண்டது.
க் கொடிகள் கொழுமையும் அழகு ன்றன. அச்சாரலே த லை வி யின் ச்சிப்பாகமே தலைவனின் வாழிடம், தோங்கி வளர்கின்றன. அவைகளின் யலைக்கொடிகளை வெய்யில் தாக்கா
ற்கச் செய்யுந் திறம் அழகும் நுட்ப லயின் உச்சியில் வளரும் அசோகு", ட இடமே தலைவன் பதியென்றும், டயதென்றும் முதலிற் புலப்படுத்து அசோகத்தளிர், என்ற தனல், தன் க் கையுறையாக அளித்தான்; அதனை காட்டி அதனை ஏற்குமாறு செய் அதன் அழகு கெடுதற் குமுன்னர் பாராட்டுதல் வேண்டும் என்றும், ]றுக் கவின் கெடுமென்றும், அதனை ம் அதுபோலப் பெரிதும் வாடும் என் ாடவிடுதல் காதலன்புடையார்க்குப் னர்த்துகின்ருள். என்றது, தலைவன் iன்று காட்டி ஏற்பித்தவாரும்.
யது செயலை ", என்பதனுல் அம்மலைச் கொடிகட்கு, அதன் உச்சியில் நிற் செய்துவருகின்றமைபோல, நினக் ய்துவருகின்ருன் என்று உள்ளுறுத்
ஞல், ஒன்றையொன்று ஒவ்வாத ன்றும், பகையை வரு விக் கும் க் கூறுகின்ருள். பகையை வருவிக்
ஏற்காது மறுப்பையாகில், உன் இறந்துபடுவான் என்னும் பொருட்
ம் பயன் தழை யேற்பித்தல்.

Page 53
மயங்கிய- கலந்த, செயல்- அச்ே யுடைய கொடி. நெய் கலந்து நெ கரிய இலைகளும் வெள்ளிய பூக்களு றன்ன வயலை எனப்பட்டது.
* மறைந்தவ எருகத் தன்ளுெடு ம முதன்மூன் றளை இப் பின்னிலை 1 பல்வேறு மருங்கினும்'
என்னும் தொல்காப்பியுக் ச கணமென்க.
2. சாந்த மரத்த பூழி லெழுபுகை
கூட்டுவிரை கமழு நாடன் ஆறவற் கெவனே காமகல் வன்ஞ்
என்பது பாட்டு.
செவிலியும் நற்ரு யும் தலைவி அறிந்திலர். தலைவனுடைய சுற்ற தலைவியின் மனைக்கு வருகின்றனர். விரும்பாது மறுத்தமைகண்ட தே ருள். அதனை இப்பாட்டுப் புலப்ட
இதன்பொருள் : அன்னையே, சந்த6 உண்டான அகில மரங்களைச் சுட்ட னது, அச் சந்தனமரப் பூவின் மன நாட்டையுடையவனே எங்கள் த8 அறஞ் செய்தலையே ஒழுக்கமாக வு
துறைவது எங்ங்ணம் ஆகும், என்ப
விளக்கம் : தலைவனுடைய தமர் ட தந்தையர் மறுத்தமை தோழிக்கு தது. இதனைத் தலைவி அறியலுறின் நலமும் என்படும் என்று அவள் ட பாட்டுடன் வெளிப்படுத்துகின்ருள்
உயிரினுஞ் சிறந்தது நாண்; கம். ஆகவே, உயிரை இழந்தாயி பாதுகாத்தலே தலையாய அறமென் ஒன்றன தோழி அதனை நன்கு அற வாற்ருனும் ஊறு வாராவண்ணம்
5

சாகு. வயலை - சிவந்த தண்டினை ாறுக்கிய உழு ந் து போல அதன் நம் இருத்தலினல் உழுந்து நூற்.
வளொடு கிகழும்
5 ள வி யற்சூத்திரமே இதற்கு இலக்
அய்
யின் களவொழுக்கத்தை இன்னும் த்தார் அவனுக்கு ம ண ம் பே சித்
தாய் தந்தையர் அம்மணத்தை ாழி செவிலிக் கறத்தொடு நிற்கின் டுத்துகின்றது.
னமரத்தின் இ ைட நிலத் தி லே டழித்தலினல் எழுகின்ற புகையா எத்துடன் கலந்து நறுமணம் வீசும் லவியின் காதலன். அவன் பிறர்க்கு 1டையவன். அவனை யாம் பிரிந் gli e
மணம்பேசி வந் த வழி த் தாய் ப் பெரியதோர் இன்னலை விளைத்
அவள் கற்பொழுக்கமும் பெண்மை மிக அஞ்சிக் களவை மிக்க சதுரப்
அதனினுஞ் சிறந்தது கற்பொழுக்
னும் தன் கற்பொழு க் கத்  ைத ப் ாபது தலைவியின் முடிபு. உள்ளம் திவாள். ஆதலின், அதற்கு எவ் உண்மை செப்புகின்ருள்.
2

Page 54
தலைவனை அறவன் என்று செ பிறக்கின்றது. அப்பொழுது தோழ செவிலிக்குக் கூறுகின்ருள். அன்ை புதுப்புனல் பெருகுதல் கண்டு, ந றங்கரைக்குச் சென்ருேம். சென்று நீரால் இழுப்புண்டு அமிழ்ந்தினுள் தோன்றல் ஒருவன் ஆங்குக் கதுெ ளைத் தழுவி யெடுத்து உயிர்காத்தா அவன் செய்த நன்றியை நந் தலை யிருக்கின்ருள்.
அன்றியும், அவன் மெய், பொருட்டு அவனுக்கே மணம் நே காண் அறியாப் பருவத்தில் நிகழ்ந்
எம்பெருமாட்டியின் இன்னு சிறந்த அறம் பிறிதுண்டோ, எ6 இன்ருள். அத்தகைய அறவற்கு ணுல், அந்நன்றி செய்தாரை மறத் தலின், அத்தலைவனை யாம் மறதி தமர் மணம் பேசியவழி உடன்படு தென்றும் உணர்த்துகின்ருள். யாதெனின், செவிலி நற்ருய்க்கும் தலைவியின் காதலொழுக்கத்தை ெ அவரை உடன்படுத்தலே யாமென்சு
இனிச் சந்தன மரத்தின் இ ளைச் சுடும் புகை அச் சந்தனமரப் நாடன் ", என்பது உள்ளுறை உள
தனக்குவந்த வருத்தத்தை ே நலத்தொடுங்கூடி எல்லார்க்கும் யுடையான் என்பது அதன் பொரு
சந்தனப்பூத் தலைவனுகவும், ராகவும், அகிலைச் சுடுதல் தோழி வும், அப்புகையாற் சந்தனப்பூ வா சந்தனப்பூ அகிற் புகையோடு சேர் குற்ற வருத்தம்பாராது தலைவி நல படவொழுகுங் கற்பொழுக்கத்தை மங் கொள்க.
இதற்கு மெய்ப்பாடு அச்சத் அறத்தொடு நிற்றல்.
பூழில் - அகில். விரை - வாச
5

ல்லக் கேட்ட செவிலிக்கு ஆராய்ச்சி அவன் அறவணுய வரலாற்றைச் rயே! கேட்டருள். தைத்திங்களிற் “ங்கள் நீராடும் வேட்கையால் ஆற். , நீராடி மகிழ்கையிலே தலைவி அந் ாக, அது கண்டு காமனையொத்த மனப் போந்து நீரில் இழிந்து அவ ன். உயர்குடிப் பிறப்பினளாதலின் வி என்றும் மறக்க முடியாத வளா
தீண்டியவதனற் கற்பழியாமைப் ரவெண்ணி வருந்தாநின்ருள். இது ógj·
பிரைக் காத்தமையைக் காட்டிலுஞ் ன்று களவைக் குறிப்பால் உணர்த்து
நாம் அகல்வு எவனுே ' என்ற த தல் ஏழு பிறப்பிலும் தீங்கு தருமா த்தல் சால்பாகாதென்றும், அவன் தலல்லது மறுத்தல் குடிப்புண்பா கா இங்ங்ணம் உணர்த்தியதன் ப யன் , நற்ருய் தந்தை முதலியோர்க்கும் வெளிப்படுத்தி அம் ம ண த் துக் கு
இடைநிலத்துண்டான அகில மரங்க பூவின் மணத்துடன் கலந்து கமழும் ư LDLD. •
நாக்காது, தனக்குத் துணையாயினர் பயன்பட வொழுகுந் தன்மையை jr。
அகில் தோழி தலைவி முதலியோ தலைவி முதலியோரின் வருத்தமாக ாடுதல் தலைவனது வருத்தமாகவும், ந்து மணத்தல் அத்தலைவன் தனக் த்தொடுங்கூடி எல்லார்க்கும் பயன் வேண்டுதலாகவும், உள்ளுறை யுவ
தைச் சார்ந்த பெருமிதம். பயன்

Page 55
நாம் அறவற்கு அகல்வு எவ மறுப்பினும் ' என்னும் தொல்கா இதற்கு இலக்கணமென்க.
3. நறுவடி மாஅத்து மூக்கிறு புதிர்
ஈர்ந்தண் பெருவடுப் பாலையிற் குற உறைவி ழாலியிற் ருெகுக்குஞ் சா மீமிசை கன்னுட் டவர்வரின் யானுயிர் வாழ்தல் கூடு மன்னுய்
என்பது பாட்டு.
காதலரிடம் களவொழுக்கம் ! வின் இல் லிருந்து நல்லறஞ் செய்த கொள்ள விரும்பிக்கொண்டான். படுத்தினுள். அப்பொழுது தலைவி புலப்படுத்தப்படுகின்றது.
இதன் பொருள் : தோ ழி யே, ய
பில்லாத பாலைநிலத்தில் வாழுங்
கொடிந்து வீழ்ந்த பிஞ்சுகளை மை கட்டியின் குவியல் போலக் குவி மேலுள்ள அழகிய நாட்டினையுடை பெற்ருல் யான் உயிர் வாழ்வேன்
விளக்கம்: தெய்வத்தாற் றரப்பட நல்வரவாகக் கொண்டு விரைந்து நீடப் பிரிந்து சென்ற தலைவனின்
யது. அதனல் வருந் தி ெ திருமணஞ் செய்து கொள்ள வரு போலத் தித்திக்கின்றது. தான் காலம் அணுகிவிட்டதெனப்பேருவ
தெய்வத்தாற் றரப்பட்ட காலம் நீடப் பிரிந்துசென்ற தலை6 களைக் குறவர் ஆலிபோலத் தொகுக்கு மொழிதலால் தான் பிரிவாற்ருது தாமாக வீழ்ந்த மாம்பிஞ்சுகளை தொகுத்ததுபோலத் தெய்வத்தா மணந்துகொள்ளாது, காலம்நீடப் யின் அரிய முயற்சியால் ஏற்றுக்ெ தலைவன், " விரும்புவனவற்றுக்கு

ணுே என்றுகூட்டுக. 'அவன் வரைவு ப்பியக் களவியற் சூத்திரப்பகுதியே
சிலநாளாக நிகழ்ந்து வந்தது. தலை நற்பொருட்டுத் தலைவியை மணந்து தோழி அதனைத் தலைவிக்கு வெளிப் பியடைந்த உவகை இப்பாட்டினற்
ான் உரைப்பதைக் கேள். செழிப் குறவர், மாமரங்களினின்றும் மூக்
ழத்துளியுடன் சேர்ந்து வீழும் ஆலங்
த்துக்கொள்ளும் பக் க ம லை களின்
டய என்றலைவன் என்மனைக்கு வரப்
என்பது.
ட்ட கா த ன் ம ன த்  ைத இனிய மணஞ்செய்து கொள்ளாது காலம் பிரிவு தலைவியைப் பெரிதும் வாட்டி மலிந்திருந்த தலைவி க்கு அவன் கின்ருன் என்றது, தேனும் பாலும் உயிர்வாழ்தற்குப் பொருந்திய நல்ல கை யடைகின்ருள்.
திருமணத்தை விரைந்து செய்யாது வனை, "மாவினின்றும் வீழ்ந்த மாவடுக் ம் நாட்டவர் ' என உள்ளுறையாக்கி வருந்தியதை வெளிப்படுத்துகிருள். எவ்வித முயற்சியுமின்றிக் குறவர் ாற் றரப்பட்ட தலைவியை விரைந்து பிரிந்துசென்று இப்பொழுது தோழி காண்டு திருமணத்தை உடன்பட்ட தத் தாமாக முயலாது பெற்றுபூழிப்
54

Page 56
பேணும் இயல்புடையான் " என மூன். பாலைநிலத்துக் குறவர் தாம முயற்சியுமின்றித் தொகுத்ததுபே பொருளாகிய தலைவியைத் தாே தோழியின் பெருமுயற்சியாலே தி முடிந்தபின் தானும் உடன்பட்டு ெ
இனித் தன் வாழ்க்கை நலத் தலைவனை நன்னுட்டவர் என்று உவ வரின் யானுயிர் வாழ்தல் கூடும் யான் இறந்து விடுவேன், என்று த செப்புகின்ருள்.
இப்பாட்டிற்கு மெய்ப்பாடு உ வடுக்கள். வடு - பிஞ்சு. உறைஇன் - ஒப்புப் பொருட்கண் வந்த கட்டிகளைத் தொகுப்பதுபோல மா. உவமை. ஈர்ந்தண் - மிகத்தண்ணிய
* வரைவு தலைவரினும் ", என் திரப்பகுதியே இதற்கு இலக்கணெ
4. சாரற் பலவின் கொழுந்துணர் நறு இருங்கல் விடரளை வீழ்ந்தென 6ெ பெருந்தே னிருஅல் கீறு நாடன் பேரமர் மழைக்கண் கலிழத்தன் சீருடை கன்னுட்டுச் செல்லு மன்
என்பது பாட்டு.
தோழி,தலைவியைத்திருமண பல்வேறு முகமாய் வேண்டினள். அ பொருட்டுத் தன்னுார்க்குச் சென்று கம்போல ஒருநாள் இடையிரவிலே னைத் தோழிக்குரைப்பத் தோழி அ தலைவிக்குக் கூறுதலை இப்பாட்டுப் புல்
இதன்பொருள் மலைப்பக்கத்திலுள் யான நறிய பழமானது, தேன் கூட பாறையின் வெடிப்பினுள்ளே வீழ்கி தலைவன் நின் மழைக்கண்கள் கலங் பிரிந்து தன்னுரர்ச்குச் செல்வான் 6
零、

உள்ளுறைப்படுத்திக் கூறப்படுகின் ாக வீழ்ந்த மாம்பிஞ்சுகளை எவ்வித ாலத் தலைவனும் தான்விரும்பிய னேமுயன்று வரைந்துகொள்ளாது ருமணத்திற்கு வேண்டுவன பலவும் வருகின்ருன் என்பது கருத்து
தைக் கருதித் தன்னை ஆட்கொண்ட கை மிகுதியாற் கூறுகின்ருள். "அவர் என்றதனல், அவர் வாராவிடின் லைவனின் இன்றியமையாமையைச்
வகை. பயன் ஆற்றுதல். வடி -
மழைத்துளி. ஆலி-ஆலங்கட்டி, து. பாலைநிலத்துக் குறவர் ஆலங் ம்பிஞ்சுகளைத் தொகுப்பர் என்ற து
l -
னுந் தொல்காப்பியக் களவியற் சூத்
மன்க,
ம்பழம் வற்பிற்
ணுய்.
ஞ்செய்துகொள்ளுமாறு தலைவனிடம் அதனை யுடன்பட்டு, ஒரு கருமத்தின் வருதலை விரும்பிய தலைவன் வழக் தலைவியின் மனைப்புறத்தானகி அத வன் கேட்குமாறு அச்சிறு பிரிவைத் லப்படுத்துகின்றது.
ாள பலாவினது, கொழு  ைம ட்டையுஞ் சிதைத்துக்கொண்டு கரிய ன்ெற மலைநாட்டினையுடைய எங்கள் கி நீர் சொரியச் சில பகல் நின்னைப் ான்டது.
65

Page 57
விளக்கம் : இனிக் கால ம் பே தருள்க " என்று தோழி தலைவனை றுட் சில வருமாறு:- மணஞ்செய் இரவின்கட் டுயிலாதிருந்தமை கண் களுக்கண்டு வெருவியெழுந்தாள் : தல் ஒன்று. ஊரிலே அலர்மொழி தொன்று. நற்ருய் தலைவியின் கள( என்பது மற்ருென்று. தலைவிக்கு
என்றுரைத்தல் வேறென்று. இங் புங் கலந்தவுரைகளை நிகழ்த்துவா
ஊரவர் அலர்மொழிகளைப் பகல் தன்னுார்க்குப் போய்வருகின் சிறுபிரிவு எனப்படும். அகப்பொ( தல் என்பர்.
இனித் தலைவன் மனப்புற மணத்தை விரைந்து செய்துகொள்
என்பதைச்,
"சாரற் பலவின் கொழுந்துணர் இருங்கல் விடரளை வீழ்ந்தென வெ பெருந்தே னிருஅல் கீறு நாடன்,
என்பதில் உள்ளுறுத்தி மொழி
தலைவனுற் பெற்ற காதன் யின் சாயலும் மென்மையுமாகிய தென்பது அதன் பொருள்.
கொழுந்துணர் நறும்பழம் வீழ்தல் தலைவிக்கு ஊழ்வயத்தால் பெருந்தே னிருலைக் கீறுதல் தலைவ ஒரு வழிப் பிரிதலினுல் அவன் பிரி லாகவும் உள்ளுறையுவமங் கொன் யப்பட்டாரை வருந்த விட்டுப் பி என்பது தெரிக்கச் "சீருடை நன்கு
தன் காதலனையே நோக்கி
கள் அவன் பிரிவுணர்ந்து அழகு மழைக்கண்கலிழ’ என்கின் ருள்.
இங்ங்னம் சிலபகற்பிரியினும் என்று த லே வ னை க் குறிப்புமொ
A Vu

ா க் கா து தலைவியை மணஞ்செய் வேண்டுந் திறம் பலவாம். அவற் துகொள்ளும் வேட்கையினலே தலைவி டு,செவிலித்தாய் வினவிஞளாக.அவள் ான்று கூறி மறைத்தேன். என்றுரைத் பரந்துவிட்டதெனச் செப்புதல் பிறி வொழுக்கத்தை அறிந்துகொண்டாள் வேறு மணம் பேசி அயலார் வந்தனர் 1ங்ணம் பொய்ம்மையும் மெய்ம்மை
e
பொறுக்கமாட்டாத தலைவன் சில rறேன் என்று பிரிவான். அப்பிரிவு ருள்நூலார் அதனை ஒருவழித் தணத்
த்தில் நிற்றலைக்கண்ட தோழி திரு ாளாமையாற் றலைவி வருந்துகின்ருள்
நறும்பழம் ற்பிற்
கின்ருள்.
மணமாகிய நன்மையானது, தலைவி இயற்கை நலத்தைச் சிதைக்கின்ற
தலைவனுகவும், அது விடரளையில்
அத்தலைவன் கிடைத்தலாகவும், ன் தலைவியை மணஞ்செய்யாது வாற்ருது தலைவியின் கவின் சிதைத ள்க. இனித் தன்னல் அன்பு செய் ரிதல் நல்ல தாட்டினர் பண்பன்று ட்டுச் செல்லும்" என்கின்ருள்.
மகிழ்தலின் இன்பங் காணுங் கண் அழியும் என்பது காட்ட பேரமர்
விரைந்து மணஞ்செய்தல் வேண்டும் ழிகளினல் வற்புறுத்தினுளாயிற்று.
56

Page 58
- இப்பாட்டிற்கு மெய்ப்பாடு பயன் தலைமகட்குப் பிரிவுன வேண்டுதல்.
அமர் - விருப்பம். கலிழ்தல் - இரும் - தேன்கூடு. துணர் -
"வேண்டாப் பிரிவினும்' எள் திரப் பகுதியே இதற்கு இலக்கண
5. கட்டளை யன்ன மணிநிறத் தும்பி யிட்டிய குயின்ற துறைவயிற் ଇ, தட்டைத் தண்ணுமைப் பின்ன தீங்குழ லாம்பலி னினிய விமிரு புதன்மலர் மாலையும் பிரிவோர் அதனினுங் கொடிய செய்குவ
என்பது பாட்டுs
தினை முற்றி விளைந்தது. அ தல் கண்டு தலைவி வருந்தினுள். தலைவி இல்லின்கட் செறிக்கப்ப வது, இல்லைவிட்டு வெளியிற் ெ
தன் காதலனைப் பகற்குறிய மையாற் றலைவி இரவுக்குறி நயந் நாளில் ஒருபகல் தலைவன் பகற் அதனை யறிந்த தலைவி, பிரிவாg கேட்கத் தோழிக்கு உரைக்கின்ற
இதன் பொருள். தோழியே, கேட் கரிய நிறத்தையுடைய வ ண் டு கி சென்று தட்டையாகிய தண்ணுை ரால் இயக்கப்படும் வேய்ங்குழ இனியவா யொலிக்கும் புதல்கள் பிரிந்துசெல்வோர், அப்பிரிவினுங் (
விளக்கம்:- "காலையரும்பிப் பகலெ நோய் ஆதலின், அம்மாலையிற் பி இரவுக் குறியைத் தலைவி நயந்து பிரிந்தார்க்கு வருத்தம் மிகுவிப்ப நிகழ்ச்சிகளாதலின், "தீங்குழலாம்ப என்று கூறினுள்.

அச்சத்தைச் சார்ந்த பெருமிதம். ர்த்தும் முகமாகத் தலைவனை வரைவு
- கலங்குதல்.
குலை. இருமை - கருமை.
ன்னுந் தொல்காப்பியக் களவியற் குத்
னமென் க.
சலீஇயர் ரியவர்
b
ரன்னுய்
தனலே தினைப்புணங் காவல் நீங்கு ஏனெனிற் காவல் நிகழாதாயின், டுவாள். இல்லின் கட் செறித்தலா
சல்ல விடாது தடுத்தல்,
பிற் றலைப்படுதல் முடியாது போை து நின்ருள். புனங்காவல் ஒழிகின்ற குறிப்பக்கலில் வந்து நின்ருனுக, 2ண்டாகும் வருத்தத்தை அவன் 6T.
பாயாக. உரைகல்லுப் போலும் ள் சிறிதாயாக்சப்பட்ட துறையிற் ம வாத்தியத்துக்குப் பின்பு இயவ பிடத்தெழும் ஆம்பற் பண்ணிலும்
மலர்கின்ற மாஆலப் பொழுதிற் காடியவற்றைச் செய்வர், என்பது.
ல் லாம் போதாகி மாலை மலருமித் ரிதல் கூடாதென்று சீறும் முகமாக கொண்டாள். மாலைப் பொழுதிற் அப்பொழுதைக்குரிய இயற்கை னினிய விமிரும் புதன் மலர் மாஜல

Page 59
இதுகாறும் பகற் குறியிற் பொழுதுகள் தன்னை அத்துணை பகற் குறித் தலைப்பாடு நிகழாமை வருத்துமாக லின், அவைகளிற் சு படுமென்றும் இதனுல் வற்புறுத்
*னி, ‘மணிநிறத் தும்பி-இமீ
வுக்குறி நயந்த எங்கள் விருப்பத் உணர்த்தியவாறு.
இதற்கு மெய்ப்பாடு அழுகை இரவுக்குறி நயத்தல்.
கட்டளை - உரைகல். மணிசெய்த செலீஇயர்-சென்று, த தண்ணுமை. தட்டையாவது மூ செய்யுங் கருவி. இயவர் - வா தியம்; வாத்தியத்தை இயக்குவே ஒருவகைப்பண். தும்பி ஆம்பலி எனக் கூட்டுக. மாலையும் என் புழ
"மறைந்தவற் காண்டல் " என் திரத்து, " அன்னவு முளவே " என
6. குறுங்கை யிரும்புலிக் கோள்வல் நெடும்புதற் கானத்து மடப்பிடி ய நடுங்குநடைக் குழவி கொளிஇய பழந்தூங்கு கொழுநிழ லொளிக் கொய்திடு தளிரின் வாடிநின் மெய்பிறி தாத லெவன்கொ லன்
என்பது பாட்டு.
தலைவன் மணஞ்செய்தலை நீட் ருள். அவ்வருத்தத்தைத் தோழி நாள் நள்ளிரவிலே தலைவன் சிை தோழி அவன் கேட்குமாறு தலை கின்றது.
இதன்பொருள்: தலைவியே கேள். முன்னங்கால்களையுமுடைய கொ னது, நெடிய புதல்கள் மிகுந்த ச அசையும் நடையையுடைய கன்

றலைப்பட்டு வருதலினலே மாலைப் வருத்தஞ் செ ய் தி ல வென்றும், பால் அம் மாலைப்பொழுதுகள் மிக பட்டம் இன்றியமையாது வேண்டப்
தினுள்.
ரும் புதன் மலர்மாலை 1, என்றது இர தைத் தாமும் உடன்படுவாரென்புது
நயைச் சார்ந்த பெருமிதம். பயன்
- கருமை. இட்டிய-சிறிய, குயின்றட்டைத் தண்ணுமை - தட்டையாகிய ங்கிலைக் கணுக்கணுவாகப் பிளந்து த்தியம் வாசிப்போர். இயம் - வாத் ார் இயவர் எனப்படுவர். ஆம்பல்னும் இனியவா யிமிரும் புதன்மலர் மி உம்மை சிறப்பு.
னுந் தொல்காப்பியக் களவியற் குத் ன்பது இதற்கு இலக்கணமென்க.
லேற்றை சின்ற | பலவின் கு நாடற்குக்
ணுய்
டிக்கத் தலைவி யாற்ருது வருந்துகின் யொற் றணிவிக்க முடியவில்லை. ஒரு றப்புறத்து வந்துநிற்பதை அறிந்த விக்கு உரைப்பதைப் புலப்படுத்து
கரிய நிற த் தை யும், குறுகிய லைத்தொழிலில் வல்ல ஆண்புலியா ாட்டிலே இளைய பெண்யானை ஈன்ற ாறைக் கொள்ளவேண்டிப் பழங்கள்
58

Page 60
செறிந்த பலாவின் கொழுமையா தொளித்திருக்கின்ற நாட்டையுை திட்ட தளிரைப்போல வாடி நின் வாறு.
விளக்கம் : கொய்த தளிர் மரத் அழிந்து வாடுதல் போலத் தலைவி வாடுகின்ருள். தலைவனது பிரிவா கொண்டு வருந்துகின்ருள். அவளது நாளுக்குநாள் மெல்ல மெல்லக் தந்தையர் அறியின் ஏதமாம் என்று களவொழுக்கத்தினற் பெறும் இ கோடலை விரும்பாது மேலும் ே றலைவியைக் காணுது மீளுகின்றன் மேலும் மேலும் மிகுகின்றது. சிறைப்புறத்து வந்து நிற்பதை அ, தற்கு மருந்து திருமணமேயன்றிப் கின்ருள்.
உணவு கொள்ளாதும் துயில்கெ பிரிவாற்ருதும் நீ மெலிந்துவாடவு தலைவன் பொருட்டுக் கொய்துபே தல் போல, நீ செயலற்று மேலும் மில்லையே என்பாள், எவன் கே னுக்குக் கேட்குமாறு தோழி கூறே காது வரைந்துகோடலே முறைை
இனிப் புலியேற்றை பிடியி டிச் செவ்விபார்த்திருக்கும் நாட சனையாலே தலைவியின் பெண்மை ந என அவனை உள்ளுறைப்படுத்திக் தலைவன் மேலும் மேலும் களவெ பாது வரைந்து கோடலே முறைை புலியேற்றை தலைவனுகவும், பிடி நலமாகவும், உள்ளுறை உவமங்ெ
இதற்கு மெய்ப்பாடு பெருமிதம். ஆற்றல்வாய்ந்த ஆண்புலி. '' ஆ லாம் ஏற்றைக்கிழவி யுரித்தென (
தூங்குதல் - செறிதல். கடுங் அசை, கோள்-முதனிலைத் தொழி நாடற்கு என்று முடிக்க,

ன நிழற்கண்ணே செவ்விபார்த் டய தலைவன்பொருட்டுக் கொய் மேனி வேறுபடுதல் என்னை, என்ற
தினது பற்றுக்கோடின்றி கவின் தாய் தந்தையரின் பற்றுக்கோடின்றி ற் பசப்பும் அலராற் று ன் ப மு ங் மேனிஅழகும்பொலிவும் உறுதியும் குன்றிவிட்டன. அதனைத் தாய் தோழி அஞ்சுகின்ருள். தலைவனே ன்பத்தையே விரும்பி வரை ந் து மலும் வந்து இடையீடுபடுதலாற் இதனுற் றல்லவிக்கு வருத்தம் ஒருநாள் நள்ளிரவிலே த லே வன் நிந்த தோழி, அவளிவருத்தந் தீர் பிறிதில்லை என்று அவனைத் தெருட்டு
ாள்ளாதும், அலர் மொழிக் கஞ்சியும் ம், அருளின்றி வரைவுநீட்டிக்குந் ாடப்பட்ட தளிர் பசைகுன்றி வாடு மேலும் வாடுதலால் ஒரு பயனு ால் ' என்ருள். இவ்வாறு தலைவ வே தலைவன் இனிக் காலந்தாழ்க் ம எனக் கருதுவான் என்க.
'ன்ற குழவியைக் கொள்ளவேண்
ன் என்றதனுற் றலைவன், தன் வஞ்
லத்தை வெளவிக்கொள்ளுகின்றன்
கூறுகின்ருள். இவ்வாறு கூறவே,
ாழுக்கத்தை மேற்கொள்ள விரும் ம என உறுதிகொள்ளுவான் என்க.
பீன்ற குழவி தலைவியின் பெண்மை
காள்க.
பயன் நீட்டியாது வரைதல், ஏற்றைற்றலொடு புணர்ந்த ஆண்பாற்கெல் மாழிப' என்பது இலக்கணம்,
குகடை - அசையும் நடை. கொல்ற் பெயர். ஏற்றை கொளி இயஒளிக்கு

Page 61
"காற்றமும் தோற்றமும் ** எ சூத்திரத்து ' அனேகிலவகை என்
7. பெருவரை வேங்கைப் பொன்மரு Leraflarů Chusidar Caeu aer
Taras sur L-65 salvaq ralair மேனி பசப்ப தெவன்கொ ன்ைகு
என்பது பாட்டு.
தல்ைவன் திருமணத்தின் ( பிரிகின்றன். அதனை உணர்ந்த நாள், தலைவன் மணஞ் செய்யச் செலுத்திக்கொண்டு தலைவியின் அறிந்த தோழி தலைவிக்கு உரைட்
இதன் பொருள்:- தலைவீ, பெரிய ப தின் பொன்போலும் வாசப்பூக்கை நாளுணவாக வுண்ணுங் கானகத் செய்தற் பொருட்டு இவ்விடம் ே பசப்பூர்தல் என்ன? கூறுவாய், எ
விளக்கம்:- திருமணத்தின் பொருட் வரைவிடை வைத்துப் பொருள் வரைவை இடையிலே வைத்து ( காரணமாகப் பிரிதலை என்க. வி தனக்குரியாளென்று எல்லைப்படுத் பொருள். "வரைவின் மகளிர் 6 பரிமேலழகர் உரையால் அறிக.
இனித் திருமணத்தின் பொரு பிரிந்தான் எனிற் பொருளிலனம் பதனேடு மாறுபடுமெனின் மாறுப எடுத்து நுகர்தல் சிறுமையின் ப என்று பிறரால் இகழப்பட ஏதுவ முயற்சியாற்ருெகுத்த பொருளையே பிரிந்தான் என்பது. அதனையே,
திருமணத்தின் பொருட்டு நீ மேனி பசத்தல் ஆகாதென்றும், அ சியும் உடையை ஆதல் வேண்டும் தெவன் கொல்’ என்ருள்.

ன்னுந் தொல்காப்பியக் களவியற் பது இப்பாட்டுக் கிலக்கணம் என்க.
னறுவீ ருங்
பொருட்டுப் பொருள் தொகுக்கப் தலைவி ஆற்ருது வருந்துகின் ருள். ஒரு கருதித் தன்றேரை விரைந்து ஊர் நோக்கி வருகின் முன். அதனை பதைப் புலப்படுத்துகின்றது.
Οδου έ சாரலிலுள்ள வேங்கை மரத் ா மானினத்தின் பெருங்கிளையானது க்தையுடைய நாடன், திருமணஞ் நாக்கி வருகின் முனகவும் நின் மேனி ான்றவாறு.
-டுப் பொருள் தொகுக்கப் பிரிதலை வயிற் பிரிதல்" என்பர். என்றது, வ  ைர தற் கு வேண்டும் பொருள் பரைவு-திருமணம் ஒருத்தியைத் ந்திக் கொள்ளுதல் என்பது அதன் ான் புழியும் இப் பொருட்டாதலைப்
ட்டுப் புதிதாகப் பொருள் தேடப் . ஆகவே, பொருவிறந்தான் என் -ாது. கால் வழிவந்த முதுசொத்தை ாலதாய் ஆள் வினையுடையனல்லன் ாகுமாதலால் என்க. எனவே, தன் ப கொண்டு திருமணஞ் செய்தற்குப் தாளாற்றித்தந்த பொருள்”, என்ப.
தின் காதலன் வருகின்ருனுதலின், tổ அவன் உவப்ப நீ மங்கலமும் மகிழ்ச் என்றுங் கூறுவாள், " மேனி பசு,

Page 62
இனிப் 'பெருவரை வேங் *மணம் நேர்ந்த பின் நின் காதல நின் கிளையாகிய நாங்களும் நி என்பது உள்ளுறுத்தப்பட்டது.
பெருவரை தலைவனுகவும், பொன்மருணறுவீ மனையிடத்துள் கிளை தோழி முதலியோராகவும், வுள்ளுறையாற் றலைவனின் பெரு பெரும் பொருளும் எல்லையற்றன
இதற்கு மெய்ப்பாடு உவகை வியை ஆற்றுவித்தல். மருள்-உவ கொல்-ஐயம். இவண்-இவ்விடம். வாராக்காலக்கழிவை யுணர்த்திற் பது முற்ரு யுண் டலை உணர்த்திற்று
**ஆங்கதன் றன்மையின் காப்பியக் களவியற் சூத்திரப் பகு
8. நுண்ணேர் புருவத்த கண்ணு ம மயிர்வார் முன்கை வளையுஞ் செ களிறுகோட் பிழைத்த கதஞ்சிறர் எழுதரு மழையிற் குழுமும் பெருங்க ளுடல் வருங்கெr லன்
என்பது பாட்டு.
தலைவன் வரைவுவேண்டுகின் கக் கேட்ட தலைவி ஆற்ருது வருந் தனக்கு நற்குறி செய்யக்கண்டு, ஆ வான் என்று ஆற்றுவித்தலை இப்ப
இதன் பொருள். தலைவீ, நுண்ணிய என் இடக்கண் துடிக்கின்றது. ம நெகிழ்ச்சியின்றிச் செறிகின்றன. ஆ பாய்ந்த வழிப் பிழைத்ததினுற் சில கருக்கொண்டெழுங் கொண்டலைப் வருதல் ஒருதலை. நீ வருந்துதல் ஒ
விளக்கம்:- மகளிர்க்கு இடக்கண் குறிகளாதலின், 'கண்ணுமாடும் வ லெழிலுண்கணு மாடுமாலிடனே" என்றது, தனக்கு நற்குறி செய்யக் மணஞ் செய்வான் என்று ஆற்றுவி
6

க--கானக நாடன்" என்றதனல், னது மனையிடத்துள்ள செல்வத்தை
னேடு கூடி இனிது நுகர்வோம்",
வேங்கை தலைவன் மனையிடமாகவும் செல்வமாகவும், மானினப் பெருங் உள்ளுறை கொள்க. இன்னும் இவ் முயற்சியும், அதனுல் அவன் தேடிய வென்று காட்டினுளுமாம்.
யச் சார்ந்த பெருமிதம். பயன் தை மஉருபு. உம்மை-இ பூழி வு சிறப்பு.
வரவும் என்றது, தலைவன் பன்னுள் று எனலுமாம். "மேய லாரும்" என்
வன்புறையுளப்பட" என்னும் தொல் திய்ே இதற்கு இலக்கண மென்க.
π0 றுTஉங் 5 தெழுபுலி
ணுய்
முன். தலைவியின் தமர் அதனை மறுக் }துகின்ருள். அதனை அறிந்த தோழி, அவன் விரைந்து வந்து மணஞ் செய் ாட்டுப் புலப்படுத்துகின்றது.
அழகையுடைய புருவத்திடமுள்ள யிர் வளரும் என் முன் கை வளைகள் தலின், களிற்றைக் கொலைசெய்யப் னம் மிகுத்தெழுகின்ற புலியானது, போல முழங்கும் பெரியமலைநாடன் ழிவாயாக, என்றவாறு.
துடித்தலும், வளைசெறிதலும் நற் ளையுஞ் செறுாஉம்' என்ருள். 'நல் எனக் கலியுள் வருதலுங் காண்க.
காண்டலின், தலைவன் விரைந்து த்தவாரும்.
I

Page 63
"களிறு கோட் பிழைத்த-- தான் கருதிய காதன் மணத்திற்குக் ஆண்மையால் முடிக்க வல்லான் எ சிறந்தெழுபுலி தலைவனுகவும், களி வரைவு வேண்டிய விடத்துத் தமர் யிற் குழுமுதல், தமர் மறுத்தல் பொ ருனே மணம் முடித்தலாகவும், உ
இதற்கு மெய்ப்பாடு உவகை தலைவியை ஆற்றுவித்தல். கண்ணு றது. வளையுஞ் செறியும் என்பது ( ஆடுதல்-துடித்தல், வார்தல்-வளர்த தொழிற் புெயர். சிறத்தல்-மிகுதல் . அசை. குழுமுதல்-முழங்குதல்.
"அவன் வரைவு மறுப்பினு! வியற் சூத்திரப்பகுதியே இதற்கு
9. கருங்கால் வேங்கை மாத்தகட் ெ யிருங்கல் வியலறை வரிப்பத் தா. நன்மலை நாடன் பிரிந்தென வொண்ணுதல் பசப்ப தெவன்கெ
என்பது பாட்டு.
தலைவன் திருமணஞ் செய்த அது பொருது தலைவி வருந்துகின் குத் தோழி யுரைப்பதை இது பு
இதன்பொருள்:- தலைவீ, கரிய அடி பேரிதழ்களைக் கொண்ட ஒளி மிக்க யழகிற் பொலியப் பரக்கும் நல் அண்மைக்கண் பிரிந்தானுக, நீ ஒண்
விளக்கம்:- வரைவிடை வைத்து உனக்குத் தெருட்டிய உறுதிமொ அவன் பிரிவையே யெண்ணி நை என்பாள், "ஒண்ணுதல் பசப்ப ெ
* கருங்கால் வேங்கை என்றதனல், நம் பொல்லாவொழு உதவும் நன்மையுடையான் என்! கல் வியலறை களவொழுக்கமாக வியலறை வரிப்பத் தாவுதல், க மறைத்துக் கற்பொழுக்கங் காட் விரும்புதலாகவும் உள்ளுறை கொ

-நாடன்," என்றதனல், தலைவன் குறைவரின், அதற்கு வெகுண்டு ன்பது உள்ளுறுத்தப்பட்டது. கதஞ் று கோட் பிழைத்தல் த லை வ ன் மறுத்தலாகவும், எழுதரு மழை "ருது வெகுண்டு தன்னுண்மையாற் ள்ளுறை கொள்க.
யைச் சார்ந்த பெருமிதம், பயன் மாடும் என்பது சினை முதன் மேனின் முதல் சினைமேனின்றது ஏர்-அழகு. ல். கோள்-பிடி. முதனிலை திரிந்த களிறு-களித்தலையுடையது. கொல்
ம்" " என்னும் தொல்காப்யியக் கள இலக்கண மென்க.
டொள்வீ
奥
ா லன்ஞய்
ற் பொருட்டுப் பிரிந்து சென்ருனுக ருள். அவள் வருத்தத் தணிப்பதற் லப்படுத்துகின்றது.
யையுடைய வேங்கை மரத்தினது 5 பூக்கள், மலையிடத்துள்ள பாறை ல மலைநாட்டினையுடைய தலைவன் ணுதல் பசத்தல் என்னை என்றவாறு.
ப் பொருள்வயிற் பிரிந்த த்லைவன் ழிகளை நினைந்தாற்றிக் கொள்ளாது ந்து உடம்புவேறுபடுதல் அழகன்று
தவன் க்ொல்" என்ருள்.
--------- pit Lair '' க்கம் மறைய நல்லொழுக்கம் நமக்கு பது உள்ளுறுத்தப்பட்டது. இருங் வும், வேங்கை மாத்தகட் டொள்வீ ாவாற் பிறந்த அலர்முதலியவற்றை டுதல் வேண்டித் தலைவன் வரைதலை
6ts.
52

Page 64
பொல்லா வொழுக்கம் என்ர்
தலைவிக்குத் துயரமும் அலருந் தரு
நல்லொழுக்கம் என்ருள், அறமும் வாதல் நோக்கி.
இதுவே மரபுவழி வந்த ெ இயைபில்லாத வழியிலே உள்ளுை
காண்க,
இதற்கு மெய்ப்பாடு உவகை தலைவியை ஆற்றுவித்தல்.
கரிய அடியை யுடைமையr
டது. கால்-மரத்தினது அடிப்பாக வியலறை - பாறை. வரித்தல் - அழ
* ஆங்கதன் றன்மையின் 6 தொல்காப்பியக் களவியற் சூத்தி மென்க.
10. அலங்குமழை பொழிந்த வகன்
ஆடுகழை யடுக்கத் திழிதரு பெருவரை யன்ன திருவிறல் முயங்காது கழிந்த நாளிவண் மயங்கிதழ் மழைக்கண் கலிழு
என்பது பாட்டு.
தலைவியின் களவொழுக்கத்ை பேசி வருகின்றனர். அதனை : தொடு நிற்பதை இது புலப்படுத்
இதன் பொருள் : தாயே, யானுரை முகில் பொழிதலினல் வந்த இட மூங்கில் வளர்ந்த சாரலில் இழிற் னது மலைபேர்ன்றதும், வெற்றித் மார்பை முயங்காமற் கழியும் நா6 பூவிதழ் போலும் குளிர்ந்த கண் என்றவாறு.
விளக்கம்:- இதனுற் ருேழி செவி வரைவை விலக்குகின்ருள். * ஆ ஞல், எம்பெருமாட்டிபால் அவ6 அதனுல் அவளே பற்றுக்கோடா வந்து இடையருதொழுகுந் தன் 6 திக்கூறுகின்ருள்.

pது களவொழுக்கத்தின. என்ன ? நதலின் என்க. கற்பொழுக்கத்தை இன்பமும் பயந்து வீட்டிற்கு ஏது
மய்ப்பொருளாக இதனை மறுத்து ற கொண்டாருரை பொருந்தாமை
கயைச் சார்ந்த பெருமிதம். பயன்
ாற் கருங்கால் வேங்கை எனப்பட் கம். மா - பெருமை. தகடு-இதழ். முகுசெய்தல். தாவுதல்-பரத்தல்.
வன்புறை யுளப்பட" எ ன் னு ந் ரப்பகுதியே இதற்கு இ லக் கண
க ணருவி
BrL-6 வியன்மார்பு
ழ மன்னுய்
த அறியாத அயலார் அவட்கு மணம் அறிந்த தோழி செவிலிக்கு அறத் துகின்றது:
ப்பதைக் கேள். அசைகின்ற மழை மகன்ற அருவியானது, ஆடுகின்ற 3து செல்லும் மலைநாட்டுத் தலைவ திரு வீற்றிருப்பதும் ஆகிய அகன்ற ள்களில், இவளுடைய இணையொத்த கள் கலங்கி நீர் சொரியாநிற்கும்,
லிக்கு உண்மை செப்பி வே ற் று அலங்குமழை--நாடன்' என்றத ன் வைத்த பேரன்பு பெரிதென்றும் க அத்தண்ணளியால் நம்மிடத்தும் மையன் ஆயினுனென்றும், உள்ளுறுத்
6B

Page 65
அலங்குமழை தலைவன் வைத் பலநாட்பட்ட களவொழுக்கமாக அவள்பொருட்டுத் தோழியிடத்து உள்ளுறை கொள்க.
இக்களவொழுக்கம் பன்னட ஒருநாளாயினுந் தலைவியை முயங் கண்ணீர்விட் டழுவாளென்றும், டாதாள் வேற்று வரைவு நேரின் சிறந்த கற்புடைமையைப் பே துரைத்துத் தலைவியின் அன்பொ பாராட்டற் பாலதாம்.
இனி, முயக்கம் பெருத ளெனவே, அவ்வாறு தலைவனும் , வைத்து இருவரும் ஒருவர்க்கெ என்று காதலின் செவ்வியைப் புல
இன்னும், தலைவியின் முயச் முகமாகத் தலைவனுடைய பெரு வரையன்ன திருவிறல் வியன்மார்பு வரை மார்பு, திருவிறல் மார்பு, வி கொள்க.
பெருவரை மார்பு என்பதிஞ பாடும், திருவிறல் மார்பு என்பதிஞ் சிறப்பும், வியன் மார்பு என்பதணு களின் பெருமையும் உணர்த்தியவ
திருவிறல் என்பதை விறற் பாடு அச்சத்தைச்சார்ந்த பெருமித நிற்றல். ஆலங்குதல்-அசைதல். க அசைந்து சேறலின் அலங்குமழை னும் பெயரெச்சங் காரியப்பொருட கழை-மூங்கில். ஆடுக்கம் .
* பிறன் வரைவாயினும் ' சூத்திரப்பகுதியே இதற்கு இலக்க

த பேரன்பாகவும், அதன்கணருவி, வும், ஆடுகழை யடுக்கத் திழிதரல், இடையருது வந்துபோதலாகவும்
ட் பயில்வுடையதாதலின், தலைவன் ங்குதல் நேராவழி, அதற்காற்ருது அச்சிறு பிரிவையே பொறுக்கமாட் தன்னுயிரை மாயத்து அதனினுஞ் ணிக்கொள்வாளென்றும் எ டு த் ‘ழுக்கத்தைப் பாராட்டுந் தி ற ம்
ஒரு நாட்கழிவுக்குத் தலைவி யாற்ரு ஆற்றமாட்டான் என்பது போதர ாருவர் இன்றியமையாதாராயினர் லப்படுத்துகின்ருள்
கத்துக்குரிய மார் பைச் சொல்லும் மையையுங் கூறுகின்ருள். " பெரு ' என்கின்ருள். அதனைப் பெரு வியன் மார்பு எனக் கூட்டிப் பொருள்
9ல் அவனது யாக்கையின் உறுதிப் னல் வெற்றித்திரு வீற்றிருக்கின்ற ல் ஈகை அன்பு முதலிய நல்லியல்பு
ாரும்,
றிரு என மாறுக. இதற்கு மெய்ப் நம் பயன் செவிலிக்கு அறத்தொடு ாற்றினல் ம  ைழ க் கொண் டல் எனப்பட்டது. பொழிந்த வென் ட்டாய் நின்றது.
சாரல். மயங்குதல்-ஒத்தல்.
என்னும் தொல்காப்பியக் களவியற் ண மென்க.

Page 66
மட்டக்களப்பு
Dட்டக்களப்பு மக்கள் பை பாதுகாக்கும் வழக்கம் உள்ளவர் இசை நாடகத் தமிழ் நூல்கள் ம தோர் பலர். அவருள் நமது ஈழ தோன்றிய முத்தமிழ் மாமுனிவர் அரு வர் ஆவர். அவருக்கு இந்த ஆர்வ அவர் சூழலிற் பாடப்பட்ட கொ. ணகி வழக்குரையும், வசந்தன் கூத் பாடல்களுமே யாகும். அவருடைய பிள்ளையவர்கள் நாட்டுக்கூத்துக்க நாட்டில் மிகவுந்திறமை உள்ளவர
அடிகளார் அரும்பாடு பட்டு குக்கு உதவிய அரு மருந்தன்ன மத நூலும், யாழ்நூல் என்ற இசை ஆராய்ச்சிச் சொற்பொழிவுகளும், தமிழ்நாட்டுப் புலவர்களைத் தட்ட நூற்றுறைகளை ஆராயத் தூண்டி விரும்பி ஆடுகின்ற அனுருத்திர நr கூத்தினை அடிகளார் இயற்றிய காட்டியுள்ளார்.
நாட்டுக் கூத்தானது புத்தகப் செய்யும் மக்களுக்கும், ஏனைய தெ பாமர மக்களுக்கும் நல்லறிவு புக! டோர்க்கும் இன்பத்தை ஊட்டுகிற உணருமாறு எடுத்து உணர்த்து காட்சி இ ன் பத்  ைத யும் உட கிறது. இந்த உண்மைகளை உள்ள 6
6

- செ. பூபாலபிள்ளை
நாட்டுக்கூத்து
ழமையைப் பாராட்டிப் போற்றிப் கள். தமிழ் மக்கள் இழந்துபோன றுமலர்ச்சி அடைய அரும்பணி புரிந் த்து மட்டக்களப்புக் காரேறு மூதூரிலே குட்டிரு விபுலானந்த அடிகளாரும் 6(5 த்தை ஆரம்பத்தில் உண்டாக்கியவை ம்பு விளையாட்டுப் பாடல்களும், கண் tதுப்பாடல்களும், நாட்டுக் கூத்துப் தாய்மாமன் திருவாளர் வசந்தராச ளே இயற்றி ஆட்டுவிப்பதில் இந்த ாகத் துலங்கினர்:
ஆராய்ந்து தமிழ் கூறும் நல்லுல ங்க சூளாமணி என்ற நாடகத் தமிழ் த்தமிழ் நூலும் அவர் நிகழ்த்திய எழுதிய ஆராய்ச்சிக் கட்டுரைகளும் + எழுப்பி இசை, நாடகத் தமிழ் ன. மட்டக்களப்பு மக்கள் பெரிதும் ாடகம் என்ற தென்மோடி நாட்டுக் மதங்கசூளாமணியுள்ளே எடுத்துக்
b படிக்க நேரமில்லாத வேளாண்மை ாழிலாளருக்கும் படிக்கத் தெரியாத ட்டுகின்றது. கண்டோர்க்கும் கேட் }து. உலகியலை உள்ளவாறு மக்கள் கிறது. கேள்வி இன்பத்தோடு ன் உதவி நயனுய்வை வளர்க் வாறு உணர்ந்த பிறநாட்டு நல்லறி
5

Page 67
ஞர்களும் நாடகத்தை மேலாக ம இன்புற்றுப் பரப்ப முயற்சி பல நாமும் உள்ளவாறு உணர்ந்து நாட சமூகத்திலும், பல்கலைக் கழகங்களி களிலும் முயற்சிகள் பல புரிதல் வே
மட்டக்களப்புப் பகுதியில் வ வகை நாட்டுக்கூத்துக்கள் நடைடெ கும் உரிய ஆட்டங்களும், பாட்டு: உடுப்புக்களும், பாவங்களும் வெவ் மிகவும் பழைமையானது. இதன போற்றிப் புகழ்கின்றனர். இக்கால பண்டைத் தேட்டமாகிய நாட் வருகிறது; ஒழுக்கவீனத்தைப் பரட் கெடுக்கிறது. இந்த நெருக்கடியான தொன்மை மறவாது நாட்டுக் கூ வளர்க்க வேண்டியவர்களாக இரு
அனுருத்திர நாடகம் மகாவி கும் சோ என்னும் நகரத்தில் நடந் போரினைக் குறிக்கிறது. வாணுசுர6 மகாவிட்டுணு மூர்த்தியின் மகன் கண்டு காதலாகி அவனுடன் கூடு லேகை, அமிர்தலேகை என்ற தன. எடுத்துக்கூறுகின் ருள் அதனற்ற கொடுமைகளையுஞ் செப்புகின்ருள் வியாரின் கண்டிப்பான வேண்டுகே ணிய தீர்த்த யாத்திரை செய்து இரவிலே துயிலும்போது மாயப்ெ துடன் கவர்ந்து வந்து கன்னிம கின்றனர். முதலில் அனுருத்திர புரிய மறுக்கிருன் ஈற்றிற் குமார அகப்படுத்துகின்ருள். இருவருங் க றர் மூலம் அறிந்த வாணுசுரன் சிறையில் இடுகிறன். இதனை பிரான், தமையன் பல பத்திரன் வெல்லுகின்றர். பின்பு வாணுசு னுக்கு அபயம் அளித்து இரு திற திரகுமாரனுக்கும் வசந்த குமாரி கள். இதுவே இக்குறித்த நாடகத்

திக்கிறர்கள். அதனை அனுபவித்து
புரிகிருர்கள். இவற்றையெல்லாம் டகத் தமிழை வளர்ப்பதற்கு நமது லும், கல்லூரிகளிலும், பாடசாலை ண்டும்,
டமோடி, தென்மோடி என்ற இரு பறுகின்றன. இவை ஒவ்வொன்றுக் க்களும், தாளங்களும், தருக்களும், வேருனவை. தென்மோடிக் கூத்து ல் இதனை இந்த நாட்டுமக்கள் த்துள்ள திரைப்படக் காட்சி நமது -டுக் கூத்துக்களை ஒழித்துக்கட்டி புகிறது; தமிழ்ப் பண்பாட்டைக் நிலைமையில் நாம் முற் கூறியவாறு த்துக்களுக்குப் புத்துயிர் கொடுத்து க்கிருேம்,
ட்டுணு மூர்த்திக்கும், வாணுசுரனுக் தேறிய குடக்கூத்து என்ற பெரும் ன் மகள் வசந்த சுந்தரி என்பாள் அனுருத்திர குமாரனைக் கனவிற் கிென்ருள். கூடிய அவள் சித்திர து ஆருயிர்த்தோழிமாருக்கு அதனை னக்கு உண்டான விரகநோய்க் 1. தோழிமார் இருவருந் தமது தலை ாளின்படி மந்திரிகுமாரனுடன் புண் திரிகின்ற அனுருத்திர குமாரனுக்கு பாடி தூவி மயக்கி அவனை மஞ்சத் ாடத்துக் குமாரியிடம் ஒப்படைக் குமாரன் வசந்த சுந்தரியை மணம் த்தி அவனை வலிந்து காதல் வலையுள் ளவொழுக்கத்துக் கூடியமையை ஒற் அனுந்த்திரனைப் பலவாறு வருத்திச் நாரதமுனிவரால் அறிந்த கண்ண உதவியுடன் வாணுசுரனைப் போரில் ரன் அவரிடம் அபயம் வேண்ட அவ த் தாரும் சம்பந்திகள் ஆகி அனுருத் க்கும் திருமணஞ் செய்து வைக்கிருர் த்தின் உள்ளுறையாகும்.
66

Page 68
அனுருத்த
சீர்பூத்த உலகமெலாந் திறம்பூத்து பார்பூத்த மதிக்குடையர்ன் பரந் வார்பூத்த முலை சுமந்த சுந்தரிமா கார்பூத்த மும்மதத்தான் ஐங்கரன்
வாணுசுரன் ஒரு தினம் வசந்தசுந்தரியைக் கன்னிமாடத்தி குமாரத்தியைக் கண்ணுற்றுக் களி கக் கலந்துரையாடுகிறன். ஈற்றில் தித்த பின்பு அவர் ஆசியினைப்பெற்று களிப்புற்றிருப்பீராக என விடை குமாரி மகிழ்வுடன் தந்தையை வ ரைச் சந்தித்துக் கண்ணுற்ருேர், அன்பு ததும்பும் இன்ப மொழிகளி டன் விளையாடி வர விடைகேட்கும்
குமாரத்தி ! பாலூட்டி நெஞ்சிற் படுக்கலை தாலாட்டி யேவளர்த்த தாயே நூலூட்டித் தேய்ந்த நுண்ணின் மாலூட்டும் பூங்காவில் மலர்(
குமாரத்தி (வசனம்- கேளும் அம் பறித்து விளையாடிக் கன்னிமாடத்து மம்மாதாயே
தாய் உளை (வசனம்): ஆனற் செr
உளை (தரு);~ நன்னன்ன ஞஞ நானன்ன ஞஞ
வன்ன மடக்கொடியே என் ஒவிய கன்னி மின்னருடனே மலர்கொய்ய
ஆயிழை மாருடனே மலர்கொய்ய போய்வர வேணுமென்ரு ய் ஒர்கை
முன்னேர் உகந்தனிலே உயர்ந்த தன்னிட தோழியரும் அவளுமாய்
பூமலர்ச் சோலையெங்குந் திரிந்து தாமவர் எல்லோரும் வரும்வழி த
6

ர நாடகம்
ւն ւլ
விளங்குமாறு செங்கோ லோச்சிப் தர்மன் உதவும னுகுத்தி ரன்மேல் மையல்கொண்ட வழமை பாடக் ாபொற் பாதமலர் காப்புத் தானே
தனது மனைவி உளைமூலம் ம க ள் லிருந்து அழைக் கி ரு ன் வந்த ப்படைகிருன் அவளுடன் அன்பா "மகளே, நீர் உமது தாயாரைச் சந் க் கன்னிமாடத்துத்தோழிமாருடன் கொடுத்து அனுப்புகிருன், வசந்த ணங்கித் தாயாரிடஞ் சென்று அவ செவியுற்றேர் உளங்கனியுமாறு ற் பூங்காவனம் புகுந்து தோழிமாரு இன்னிசைப் பாவினைப் பாருங்கள்
கொச்சகம் வத்துப் பஞ்சணையில் பநான் சாற்றிடக் கேள் டையார் தம்முடனே கொய்து மீள்வேனே
மாதாயே, பூங்காவிற் போய்ப் பூப் துக்குத் திரும்பிவர விடைதந்தனுப்பு
ால்லுகிறேன், கேளும் மகளே.
அணு நணுனன்ன 9ணு
மாமகளே கேளாய்-சின்னக் க் காட்டினிற் போகாதே.
ஆரணியந் தனக்கே-நீயும் த புகன்றிடுவேன் கேளும்,
முனிவன் மகள் விருத்தை த் தான்மலர் கொய்யவென்று
புதுமலர் தானெடுத்து ன்னிலோர் யானையொன்று
r

Page 69
வேகமுடன் துரத்த விருத்தைத ஆகம் நடுநடுங்கி எல்லோரும் அ
மங்கை விருத்தை யென்பாள் த தங்கிய பூவலொன்று இருத்ததை
ஒடி நடந்திடவே அப்பூவலில் ஒ வீடினள் என்மகளே ஈதல்லால் ே
பூவுலகத் தனிலே வளமும் புகழு தேவேசன் தாள்மலரைப் பரவு!
வாழும் மயிலனையார் உடனே ம வேளும் இரதியும் போல் மனது
மைந்தர்கள் இல்லையென்று சிவனை செந்திருவை நிகராம் அங்கோர்
பெற்று வளர்த்தெடுத்து இருவ உற்ற குறிநயத்தாற் பூம்பாவை
மாது வளர்ந்த பின்பு தன்சேடிய சூதினை நேர்முலையார் ஒர்காவின
மாதவிப் பந்தலிலே மலர்ந்த மல சூதுடன் அங்கிருந்தோர் பன்னக
வேகமோ ரேழு மொன்ருய்க் ெ ஆகம் நடுநடுங்கி யமபுரம் ஆவலே
இப்படியே உலகில் வெகுகதை இ செப்புவேன் கேள் மகளே மலர் கெ
உளை (வசனம்):- அதோ கேளும் ம என்ற மூன்றுலோகங்களிலும் இப் வுக்குப் போகவேண்டாம். தோழி யாடுவீராக.
வசந்தசுந்தரி (வசனம்:- ஆனற்செ கொ அன்னையே கேளும் அரசன் ட முன்னே யுகத்தில் மு னிமக தன்மகள் என்றுந் தடையே கன்னி மின்னர் கூட மலர்க்க
சுந்தரி (வசனம்):- அகோ கேளுந்த றுந் தேவர்களும் வந்து எனது பி காத்து நிற்க, இராச்சியம் பண்ண
68

ன் வேலைசெய் தாதியர்கள்
டவியிலே யகன் ருர், '
னித்து வனத்தினிற் போக-அங்கே lத் தார்குழல் காணுமல்
ஒண்டொடி தான் விழுந்து வறுமோர் காதை சொல்வேன்
ழம் பொருந்திடுவோன் ம் சிவநேசச் செட்டியென்பான்
னிதப் பிறவி தன்னில் விரும்பி இருந்திடு நாள்
வருந்தித் தவசு பண்ணிச் ரூபம் செனித்ததவள் வயிற்றில்
ரும் பிள்ளையைத் தாலாட்டி என்ருேதிநற் பேரு மிட்டார்.
பர் மாமருங்காய் வரவே ரிற் தோன்றினர் அப்பொழுது
ரைப் பறித்தெடுக்கச் ந் துரத்திக் கடித்திடவே
காதித்து விதனப் படுத்தி யதால் 0ாடெய்தினரே.
ன்னமும் மெத்த வுண்டு ாய்யச் சென்றிட வேண்டாங்காண்.
களே, பூமி, பாதாளம் சுவர்க்கம்
படிநடந்திருக்கிற படியால், பூங்கா மாரை விட்டுப் பூக்கொய்து விளை
ால்லுகிறேன் கேளும் அம்மா. ச்சகம்
மகள் ஆன என்னை ளென்றும் வணிகன் ச வேண்டாங் காண் கா வினிற்போய் மீள்வேனே:
ாயே, பரமேசுவர மூர்த்தியும், மற் பிதாவினுடைய வாசலிலே காவல்
ரிக்கொண்டு வருகிற இராசாவின்
3.

Page 70
மகளே முனிமகள் என்றும், செ வேண்டாம். எனது பிதா இரு வரமாட்டாது. விடைதந்து அனு.
s_ ଅit [ଘ
அத்திரம்போற் கூந்தல்விழி .
புத்திரியே நானும் புகன்றிட அத்திரமா மங்கை மடக்கெ
பத்திரமாய்ப் பூப்பறித்து வரு
உளை (வசனம்). அதோ கேளும் ம பறித்து விளையாடிய பின்ட
குமாரி (வசனம்):- அப்படியே ஆகி.
Ig5 LDTifl தோழிமாருடன் புகுந்து இயற்கை அழகில் ஈடுபட் கிக்கிருள்.)
(தர்க்க
நன்ன நன்ன நானனன்ன நன்ன நன்ன நனனன்ன
சுந்தளி:- தங்கவளைச் செங்கை மட தாழைமலர் மீதிலெழு வ
தோழி:- திங்களை விளக்கு முகத்த சின்ன இடைத் தாளுக்.ெ
சுந்தரி:- வாளியெனக் கூரும் விழி மாநிலத்தின் தாரகை தன் தோழி:- மீழு மன்னம் போலும்
முத்து நகைக் கொக்கு மி
சுந்தரி:- பாதிமதி போல் மரத்தின
பற்றிக்கொண் டிருக்குதிந்
சுந்தளி:- காவில் விளையாடுங் குயிே கட்புருவ நெற்றிக்கொத்த
சுந்தரி:- மரூக்கொழுந் திருக்குங் கு வான்பகலிற் செக்கர் முகி
தோழி:- நெருக்குற இருக்கும் முலை( நெஞ்சுருக்க வேமலர்ந்த 8
6.

ட்டிமகள் என்றும் இகழ்ந்து பேச க்கும்போது எனக்கு ஒரு தீங்கும் ப்பு மம்மா தாயே.
காச்சகம்
ஆயிழையே நான் பயந்த க் கேளுங்கமல Tuglt Drt Gig n GLS) நவீர் வருவீரே.
களே! தோழிமாருடனே போய்ப் فاليا" கன்னிமாடத்தில் வந்திரும் மகளே.
ட்டும் அம்மா.
பூங்காவனத்துட் குதூகலமாகப் -டு ஆடிப்பாடி அவர்களுடன் தருக்
கத்தரு
நானு - நன்ன நானு.
டவீர்-இங்கேநிற்கும் ானின் மதியோ?
ாய்-உன்னுடைய காரு மின்ன லல்லவோ?
யே-பாருமிந்த
சிரிதென்னடி ?
5டையே-உன்னுடைய
ந்ெத முல்லைப் பூவடி.
ரில்-கொம்பினிடை
தப் பண்பிதென்னடி.
ல-உன்னுடைய
கொப்புத் தேனடி
ழலே-இங்கே பாரும் ல் வண்ணமென்னடி?
யே-உன்னுடைய கிஞ்சுகமடி
9.

Page 71
கந்தளி:- நாந்தகம் அனைய விழிய்ேநாசியைப் போல் வாசம6
தோழி: மாந்தரை உருக்கும் நகை' வண்ண மலர் வண்டிசைக்கு
சுந்தளி:- கொப்பு மலர் வைத்த கு கோதையரே வாருமினி !
தோழி:- முத்துவடம் ஒத்த முலேயே முன்னேநட அன்னம்போ!
பூப்பறித்து மகிழ்வுடன் வசந்த சுந்தரி கன்னிமாடத்திற் துயி பனங் காணுகிருள். காலையில், ! அதனல் ஏற்பட்ட விரக நோயி மாருக்கு எடுத்துக் கூறுகின்ருள். அழைத்துத் தரும்படி பாங்கியரை
குமாரத்
நன்ன நன்ன நானனன்ன நன்ன ஞனனன்ன னனன
பாங்கியரே யானுரைக்கக் கே தூங்கு மஞ்ச மீதுறங்கும் பே வாங்கு சிலை மதனனைப் போ வீங்குதனம் பிடித்திடக் கண்ே
முகத்தோடே முகத்தை வை: அகத்தோடே நகத்தை வைத்
வெகு சுகத்துடனே அணைந்த துரையை விட்டிங் கிருப்பதெ
சோ றருந்தத் தானுமருவருப்ட துய்யதனம் இரண்டும் விறு வி
கூறில் மதி தானெனக்கு நெரு கொடுத்தாலென் தோலுனக்கு
முத்திரை மோதிரம் உனக்கு: மோகநகை மாலைகளுந் தருே
சித்திர வண்ணச் சேலைகளுந் தேர்வேந்தனைக் கொண்டு வர்
7

-பாருமுங்கள் லர் வீசுதென்னடி?
யே-சண்பகத்தின் கும் பண்பிதென்னடி?
ழலே-என்னுடைய மீழுவோம் பெண்காள்.
ப-நீ திரும்பி
லும் பின்னே வருவோம்.
விளையாடியபின்பு அன்று இரவு லும்போது திருவருளால் ஒரு சொப் தான் இரவிற் கண்ட கனவினையும், னையும் தனது ஆருயிர்த் தோழி தான் கனவிற்கண்ட த லை வனை ப்பணிவாக வேண்டுகின் முள்.
I5(5)
நானு ான்ன நானு
ளும்-இந்தத்
1ாது.
ல் ஒருத்தன்-வந்தென் $-Gsor.
த்துக் கொஞ்சி-முலை துக் கெஞ்சி
ாரடி வஞ்சி-அந்தத் iன்ருற் பஞ்சி
-எந்தன் பிறுப்பு.
நப்பு-அவரைக் }ச் செருப்பு.
த் தருவேன்-நல்ல வன்.
தருவேன்-அந்தத் $து தாடி.
"O

Page 72
இதுவரையும் நாம் எடுத்து பகுதி உலகியல், இயற்கையழகு சொல்நயம். பொருள் நயம், ஓசை பச் செந்தமிழ் நடையில் கண்ணு கவரத்தக்க வகையில் அற்புதமாக தான் மறுக்கவல்லார்? இதனைத் அடிநோக்கிச் செங்கரும்பினைத் பலவகைச் சுவைகளில் ஈடுபட்டு கில் இருந்தபடி அனுபவிப்போம்
இந்த நாடகத்துட் பெண்ட ருக்கிறது. கைக்கிளை என்பது ஒரு துத் தலைவன் தலைவியருள் ஒருவரி அதனைப் பொருளிலக்கணகாரர் என்பர். மகளிர் இயல்பாகவே அ உடையவர். ஆடவர் அஞ்சாை வர் இவற்ருற் காவியங்களிலும் பாற் கைக்கிளையே தோன்று ம். தத்து இடும்பி வீமனை மணந்துெ கம்பராமாயணத்துச் சூர்ப்பனன கொள்ளுமாறு வேண்டுவதும், இ அனுருத்திரனை மணந்துகொள்ளு கைக்கிளையின் பாற்படும்.
இத்தகைய சொல்நயம் டெ துக்கள் பல கல்விமான்களை உருட் இலங்கை வ ல க் கண் மணி யா னுக்குப் பிள்ளைப்பருவத்து முதன் பிற் றுாண்டியது அவர் தந்தைய அரைகுறையாக எழுதிவிட்டுச் நிறைவு செய்தமையேயாகும். 8 அருட்டிரு விபுலானந்த அடிகளாரு டியது நாட்டுக் கூத்துப் பாடல்கள் ஈழத்தின் இருபெருந் தமிழ்த் தெ தில் உதவிய நாட்டுக் கூத்துக்களி வாழ்க நாட்டுக்கூத்து.

க்காட்டிய அனுருத்திர நாடக முற் இன்பச்சுவை என்புனவற்றைச் நயம், உவமைநயம் நிரம்பிய இன் வற்ருர், செவியுற்றர் உளங்களைக் அமைந்திருக்கிற தென்பதை யார் தொடர்ந்து படிப்பதால் நுனிநின்று ன்ெபவர்போல வாசகராகிய நாம் த் தேவரனைய இன்பத்தைப் பூவுல என்பதற்கு ஐயமும் உளதேயோ?
ாற் கைக்கிளை அழகுற அமைந்தி தலைக்காமம். அது களவொழுக்கத் டத்து முதலில் நிகழ்வது. இதல்ை ஒருமருங்கு நிகழும் கே ண் மை ச்சம், மடம், நாணம், பயிர்ப்பு ம, ஈகை, அறிவு, ஊக்கம் உள்ள நாடகங்களிலும் மிகுதியாக ஆண் ஆளுல் இதற்கு மாருக வில்லிபார காள்ளுமாறு இரந்து பின் நிற்பதும், கை இராம லக்குமணரை ம ன ந் து ந்த நா ட கத்து வசந்தகுமாரி |மாறு வேண்டுவதும் பெண்பாற்
ாருள்நயம் நிரம்பிய நாட்டுக் கூத் ப்படுத்தி உதவியுள்ளன. நமது வட
கிய ஆறுமுகநாவலர் பெருமா முதலிற் புகழை உண்டாக்கிப் படிப் ார் திருவாளர், கந்தர் அவர்கள்
சிவபதமடைந்த நாட்டுக்கூத்தை கிழக்கிலங்கை இடக்கண்மணியாகும் ருக்கு இலக்கிய ஆர்வத்தை ஊட் என்பது நாம்முன்னறிந்த தொன்றே. 5யப்வங்கள் உருப்படுதற்கு ஆரம்பத் ன் ஆற்றல் தான் என்னே! என்னே!

Page 73
உலாப் பிரப
. தோ
திமிழிற் றெண்ணுாற்முறுவ தூது, பிள்ளைத் தமிழ், பரணி, கல யன அவைகளுட் சிறந்த பிரபந்த கால ஆரம்பத்தில் எழுந்தவற்றுள்(
இப்பிரபந்தத்திற்குத் தொ வது பொருத்தமின்ரும் தொல் காட் தோற்றமும் உரித்தென மொழிப' கினியர் ' பக்குநின்ற காமம் ஊ விளக்கமும் பாடாண்டினைக்கு யர் ' என்று உரை கூறி விளக்குழு பருவமாகப் பகுத்துக் கலிவெண்ப ளாம் ' என்பர். இச்சூத்திரத்தில் மாறில்லை. ஊரும், தோற்றம் பது நேர்ப்பொருள் எனலாம். கிருர் என்பது புலப்படவில்லை. உலாப் பிரபந்த இலக்கணமாக இ என்பதும் சூத்திர வைப்புமுறைய ரிதனுர்,
* நீங்காக் காதல் மைந்தரும் பாங்குறக் கூடும் பதியுரை
என்றுகூறும் கொளு ஈண்டுக் கரு தரும் மகளிரும் அழகுபொருந்தக் பது நேர்ப்பொருளாம். பாட்டுை டியதென்க. ஐயனுரிதனுர்கொண் முதலியோர்கொண்ட கருத்திற்கு
7

- பொ. பூலோகசிங்கம்
ந்த வளர்ச்சி
ற்றுவாய்
கைப் பிரபந்தங்கள் உண்டு உலா, Uம்பகம், கோவை, மடல் முதலி வகைகளாம். பிரபந்த வளர்ச்சிக் ளே உலாவும் ஒன்றகும்.
ல்காப்பியத்தில் விதிகாண முற்படு ப்பியப் புறத்திணையியல் 'ஊரொடு என்னும் சூத்திரத்திற்கு நச்சினர்க் ரிற் பொதுமகளிரொடு கூடிவந்த உ ரித் தென்று கூறுவர் ஆசிரி முகமாக அது பின்னுள்ளோர் ஏழு ாட்டாகச் செய்கின்ற உலாச் செய்யு * பொருள் தெள்ளிதில் விளங்கு அல்லது பிறப்பும் உரித்து ' என் இதனல் ஆசிரியர் எதனைச் சுட்டு அங்ஙனமிருக்க, உரையாசிரியர் தனக் கூறுவதற்கு ஆதாரம் எது பாலும் விளங்குமாறில்லை. ஐயன
b மகளிரும்
த்தன்று '
தற்பாற்ரும். நீங்காக் காதல் மைந் கூடும் ஊரைச் சொல்லியது ' என் டத் தலைவனின் ஊரினைப் பாராட்
ாட கருத்திற்கும் இள ம் பூரண ரி ம் வேற்றுமை காணப்படுகின்றது;
"2

Page 74
மேலும் இச்சூத்திரம் விதியெனக் தில் உலாப்பிரபந்தம் இருந்ததெ வரலாற்றிற்கு முரணுகலாம். இ இயம்புதல் மரபாகலின் நச்சினர்க் கணத் தோற்றக்காலத்திலே இருந் மேல்வரிச் சட்டமாக வைத்தே ஒவ் கணம் வகுத்தார்கள். உலா முதல் பாட்டியல் நூல்கள் அவற்றின் பன்னிரு பாட்டியல், வச்சணந்திய பாட்டியல்நூல்கள் உலா முதலிய களைக் கூறுவன.
11. இல
தலைவன் வீதியிலே பவனி கண்டு காதல்கொண்டார்கள் என் வாற் பாடப்படுவது உலா எனப்
" பேதை முதலா எழுவ6 ஓங்கிய வகைநிலைக்கு து காதல்செய் தலின் வருங்
என்பர் பன்னிருபாட்டியலுடையா
*" குழமக னைக்கலி வெண்
விழைதொல் குடிமுதல் கிழைபுனை நல்லார் இவ மற்றவன் பவனி வரஏ உற்றமா ஞர்தொழப் (
என்பர் இலக்கணவிளக்கப் பாட்டி
" திறந்தெரிந்த பேதை மு
மறந்தயர வந்தான் மறு வெண்பா உலாவாம்'.
என்பர் வச்சணந்திமாலையுடையார் டுடைத் தலைவனின் சிறப்பு, நீராட கள் புடைசூழ ஊர்தியில் ஏறி வீதி கூறும் பகுதி முன்னிலை எனப்படும்.
73

கொள்ளின் தொல்காப்பியர் காலத் ால் வேண்டும். இஃது இலக்கிய க்கியங் கண்டு அதற்கு இலக்கணம் னியர் கூற்றுப்பொருந்தாது. இலக் 5 இலக்கியங்களைக் கண்டு அவற்றை வொரு சிற்றிலக்கியத்திற்கும் இலக் ய இலக்கியங்கள் தோன்றியபின் இலக்கணங்களைக் கூற எழுந்தன. ாலை, பிரபந்தத் திரட்டு முதலிய சிற்றிலக்கியங்களின் இலக்கணங்:
க்கணம்
வர ஏழு பருவ மகளிர் அவனைக் "ற பொருளமையக் கலிவெண்பா
படும்.
கை மகளிர்கண்டு உரியா ஞெருவனைக்
கலிவெண் பாட்டே **
r
பாக் கொண்டு விளங்க உரைத்தாங் 'ர்மணி மறுகின் ழ் பருவம்
போந்த துலாவாம் "
யலுடையார்.
முதல் எழுவர் செய்கை று கென் றறைந்த கலி
உலாவின் தொடக்கத்திற் டாட் ல், ஒப்பனை செய்தல், பரிவாரங் க்கு வருதல் என்னும் இவற்றைக்

Page 75
*" குடிநெறி மரபு கொள நன்னி ராடல் நல்லணி தொன் னகர் எதிர்கொ மதகளி நூர்தல் முதன
என்னும் பன்னிரு பாட்டியலுடை ஏழுபருவ மகளிரும் குழுமிநின்றும் பின்னெழுநிலை எனப்படும். இஃது
* முதனிலை பின்னெழு நிை என்னும் பன்னிரு பாட்டியல் நூ மாதர் கூடிநின்று கூறு வனவற்றை உண்டு.
* ஆதிநிலையே குழாங்கொள ஒதிய புலவரும் உளரென
என்பது பன்னிரு பாட்டியல் நூற்.
" சிற்றில் பாவை கழங்கம் ம
பொற்புறம் ஊசல் பைங்கி பைம்புன லாட்டே பொழில் நன்மது நுகர்தல் இன்ன பி அவரவர்க் குரிய ஆகும் எ
என்பர் பன்னிரு பாட்டியலுடை வருணிக்குமிடத்து அவரவர் வய வேண்டுமென்பது மரபு. முதனி தலைவனுக்குரிய தசாங்கம் கூறவே
** பேதை முதல் ஏழ்பருவப் ெ ஒதுமறு குற்றனுெள் வேே அறக்கலி வெண்பாவின் ஆ புறத்தசாங் கந்தாங்கிப் ே
என்பது பிரபந்தத்திரட்டு நூற்ப G3ulur fir,
** வேந்தர் கடவுளர் விதிநூ மாந்தர் கலிவெண் பாவிற்
எனும் பன்னிருபாட்டியல் நூற்ப

ல்கொட விடியல்
யணிதல்
ளல் நன்னெடு வீதியின்
ரிலே யாகும் ??
பார் கூற்றுக் காண்க. இதன்பின் தனித்தனியாக நின்றும் கூறுவன il,
லயுலா வெண்கலி 39 ம்பாவாற் பெறப்படும். ஏழு பகுவ முன்னிலையுள் அடக் கு த லும்
rல் என்றெடுத்து ா மொழிப ??
ா. பின்னெழு நிலையுள்,
ானையே ளி யாழே ஸ்விளை யாட்டே பிறவும்
T667 ''
டயார். ஏழு பருவ மகளிரையும் திற்கேற்பச் செய்திகள் கூறப்புட லைப் பகுதியிலேனும் பின்னரேனும் ண்டுமென்பது விதி.
பண்கள் மயக்கமுற Uானென் - றேதம் க்கல் உலாவாம்
ாற்று is
ாவாம். உலாப் பிரபந்தத்துக்குரி
ன் வழியுணர்
குரியர் ??
"வால் உணரலாம்.
4.

Page 76
1. G.
மன்னர் தம் நாட்டிலே உல போருக்குப் போகும்பொழுதும் ே ஏனைய சந்தர்ப்பங்களிலும் மன்ன இம்முறை விழாக்காலங்களிற் றெ தது. மன்னனும் இறைவனும் போந்த செய்திகள் பல, உலாப் பி முன்பு உள்ளன. வடதிசை நோக் வாழ்த்துமுகமாக நாடகமகளிர் ெ
** நாடக மடந்தையர் ஆடர கூடையிற் பொலிந்து கொ வாகை தும்பை மணித்தோ ஒடை யானையின் உயர்முக வெண்குடை நீழலெம் வெ கண்களி கொள்ளும் காட்சி
என்பது காண்க. யானைமீது குை
யுடையணுகும்படி வாழ்த்துகின்றன தால் வளை கழலும்படி மெலிந்த
சாயலை நாம் ஈண்டுக் காணமுடிகி
தேவாரம் பாடிய அப்பர், காணப்படுகின்றது.
தூண்டு சுடர்மேனித் தூநீ குலங்கை யேந்தியோர் பூண்டு பொறியர வங் காதி
பொறிசடைக ளவைதா நீண்டு கிடந்திலங்கு திங்கள் நெடுந்தெருவே வந்தெ வேண்டு நடைநடக்கும் வெ வெண்காடு மேவிய விக்
என அப்பர் திருவெண்காடு திருத் பின் ஆசிரியர் போர்முனை நோக்கிக் முகமாக நாடகமகளிர் கூறிய கூற் மான் திருவெண்காடு உறைந்த ெ காமுற்ற தலைவியின் கூற்ருகப் பா( உலாப் போகும்போது மகளிர் காழு மன்னன் வாகை, தும்பை, டே
7

தாறறம
ாப்போகும் நிகழ்ச்சி பொதுவானது. வெற்றிவாகை சூடி மீளும்பொழுதும் ார் மக்களுக்குக் காட்சியளித்தனர். ரய்வங்களின் செயலாகவும் அமைந் மக்களுக்குக் காட்சியளிக்க உலாப் ரபந்தத்தின் தோற்றக்காலத்திற்கு கிப் படையெடுத்த செங்குட்டுவனை சய்தி கால்கோட் காதையில் உண்டு.
ங் கியாங்கணும்
ற்ற வேந்தே
ாட்டுப் போந்தையோடு
த் தோங்கி
ள்வளை கவரும்
யை யாகென ""
(Sept. 26; 68-75)
-நிழலிற் றம்வளை கவரும் காட்சியை ார். உலாத்தலைவனைக்கண்டு காமுற்ற மகளிரைக் குறிக்கும் செய்தியின் கின்றது.
சம்பந்தர் பாடல்களில் உலாச்செய்தி
ருடிச்
சுழல் வாய் நாகம் ம் பெய்து rழப் புரிவெண் ணுரலர்
குடி னது நெஞ்சங்கொண்டார் 1ள்ளே றேறி ர்த ஞரே
தாண்டகத்தில் இசைக்கிருர். சிலம் * செல்லும் மன்னனை வாழ்த்தும் முக உலாச்செய்திகூற, அப்பர்பெரு பருமான் உ லா ப் போந்தபோது நிகிறர். சிலம்பின் மூலம் மன்னன் pறும் செய்திய்ை நாம் உணரலாம்: ாந்தை மாலைகளுடன் யானையில்
5

Page 77
குடைநிழற்றச் செல்லுங் காட்சிை இறைவன் தூநீருடி, சூலாயுதம் பூண்டு, திங்கள் சூடி அலங்கார புரு உலாப் போந்த செய்தி கூறுகிரு.
** மலையெடுத்த வாளரக்கன்
நிலையெடுத்த கொள்கையா துலையெடுத்த சொற்பயில் 6 சிலையெடுத்த தோளினுனே
எனுமிடத்துச் சிரபுரம் மேவியல் மேதகுவீதிதோறும் சிலையெடுத்த ஏற்படுத்தியமை குறிக்கிருர்,
பெருங்கதையில் உதயணன் மகளிரல்லாத ஏனையோர் அவனை வேளிர் நகர் வலங்கொண்டது " பாடியுள்ளார். பிற்காலத்தில் எழு முதலிய காவியங்களிலும், காவிய களும் செய்திகளும், பெருங்கதை ளமை ஈண்டுக் குறிக்கற்பாற்ரும்.
சிலப்பதிகாரத்தின் மூலம் மன் தம் வளைசோரக் காமுறுஞ் செய்தி எழுந்த காவியங்களில் உலாச்செய் லாம். காவியத் தலைவனைப் பாடவ வந்த அடியார்களும் மட்டுமன்றி உலாச்செய்தி கூறல் முத்தொள்ள நூல்களிற் காணப்படுகின்றது. மு
*" திறந்திடுமின் தீயவை பிற் இறந்து படின் பெரிதா மே தண்ணுர மார்பின் தமிழர் கண்ணுரக் காணக் கதவு "
என்பர். சோழன் உலாவந்தமைை ருத்தி விழைந்தபோது தாய் கதவை கண்டதோழியர் கதவைத் திறக்கும பாடல் காட்டுகின்றது.
** எனதே கலை வளையும் என்ன
சின வேறு செந்தனிக்கோல் கோமறுகிற் சீறிக் குருக்கே பூமறுகிற் போகாப் பொழு,
7

யச் சிலம்பு காட்டுகின்றது. அப்பர் ஏந்தி, நாகத்தையும் அரவத்தையும் நடனய் வெள்ளேறேறித் தெருவிலே ர், சம்பந்தர்,
அஞ்சவொ ருவிரலால் னே நின் மல னேநினைவார் பார் மேதகு வீதிதோறுஞ்
சிரபுரம் மேயவனே "
வன் துலையெடுத்த சொற்பயில்வார் தோளினுன் எனுங்கண் காமநோய்
உலாவந்த காலத்திற் கற்புடை க்கண்டு காமுற்றனர் எனக் கொங்கு என்னும் பகுதியில் அ  ைமத்து ப் ழந்த சிந்தாமணி, கம்பராமாயணம் பத் தலைவனுடைய பவனிச் சிறப்புக் யைப் பின்பற்றி அமைக்கப்பட்டுள்
60769) 60 L- L1 Ushu6ufflaoui மகளிர்கண்டு குறிப்பாற் பெறப்பட அதன்பின் பதிகள் விரிவாக அமைவதைக் காண ாந்த கவிஞரும் இறைவனைப் பாட மன்னனைப் பாடவந்த புலவரும் ாயிரம், நந்திக் கலம்பகம் முதலிய த்தொள்ளாயிரவாசிரியர்,
காண்டும் மாதர் தம் - உறந்தையர்கோன்
பெருமானைக்
யயும் அவனைக் காணப் பெண்ணுெ மடத்தாள் என்பதையும் அத்துயர் ாறு வேண்டிக்கொள்வதையும் இப்
தே மன்னர்
நந்தி - இனவேழம் ாட்டை வென்ருடும்
து s
6

Page 78
என்னும் நந்திக் கலம்பகப்பாடலி ஆடையும் வளையும் சோர்ந்த செ
மன்னரும் இறைவனும் உ காமுற்ற செய்தி பதிகங்கள், கா வற்றிற் கூறப்பட்டுள்ளது. இச் கொண்டு பிற்காலத்தில் உலாப் மகளிரும் காதல்கொண்டதாகக் கும் இப்பாடல்களிற் காணப்பட யோர் உலாவரும்போது மங்கைட் லிப்பதாகத் தனித்தனிப் பாடல் வாசிரியர்கள் பேதை முதற் பே தாகத் தொடர்நிலைச் செய்யுளாக
V. 6)
கி. பி. ஒன்பதாம் நூற்ருண் மாள் நாயனருக்கு முன்பு தமிழிற் இருந்ததாகக் கருதச் சான்றுகி கைலாய ஞானவுலாவானது ஆதி கின் இதுவே இன்று உள்ள உ6 முதன்மையும் வாய்ந்தது என்பது வனும் உலாப்போந்தமை கண்டு மரபு நாம் காணும் முதற் பிரபந்த கொண்ட சிவபிரான் பவனிகண்டு பாடச் சேரமான் பெருமாளுக்கு யின் பின் களப்பிரர் சோழநாட்ை பற்றி ஆண்டனர். இவர்கள் ஆ தமும் பின்பு சமணமும் அரசு கட்டி சமயத்தின் தளர்ச்சியை எடுத்து இதுவாகும். இக்காலத்திலே நா குன்ருது சமயத்தொண்டு செய் அறியலாம். ஆனல் கி. பி. ஏழாம் றிய "பத்தி இயக்கம் சமணரின் வியாகப் பயன்பட்டது. அப்பர், ச மார்களும் பெரியாழ்வார், திருமங் லிய ஆழ்வார்களும் புறச்சமய வீழ் வனைப் பாடிப்பாடித் தல யாத்திரை தில் ஈடுபடுத்தியவர்கள். எனே குச் சற்று முன்பின் தொடங்கித் தட பத்தியை வளர்க்கும் குழ்நிலையாக
1. சிலர் எட்டாம் நூற்ருண்
י 7

ற் றலைவி உலாக்கண்டு காமுற்று ‘ய்தி கூறப்படுகிறது.
லாப்போந்த காலத்து மகளிர் கண்டு வியங்கள், பிரபந்தங்கள் முதலிய செய்தியினை அடிப் படையாகக் பிரபந்தம் பாடினர். ஏழு புருவ கூறும் மரபு முன்னேடிகளாக விளங் வில்லை. மன்னர், இறைவன் ஆகி பருவத்து நங்கையர் கண்டு காத ஸ்களிற் பாடும் மரபைப் பிரபந்த ரிளம்பெண் ஈருகக் கண்டு காமுற்ற 5க் கலிவெண்பாட்டிற் штцg-60тпї.
Iளர்ச்சி
டினர்1எனக் கூறும் சேரமான் பெரு
றணிமுறையில் உலாப்பிரபந்தம் டைத்திலது. இவர்பாடிய திருக் யுலா என வழங்கப்படுவதை நோக் லா நூல்களுள் மிகத் தொன்மையும் துணியப்படும். மன்னரும் இறை மகளிர் காமுற்றதாகப் பாடும் த்திலே திருக்கைலாயத்திற் கோயில் ஏழுபருவமகளிரும் காமுற்றதாகப் இடமளித்தது. மூவேந்தர் ஆட்சி டயும் பாண்டி நாட்டையும் கைப் தி ட் சி யின் ஆரம்பத்திற் பெளத் லேறி ஆதிக்கஞ் செலுத்தின, சைவ க்காட்டும் இருண்ட காலப்பிரிவு L16ăTLDITri: 96) i- ஒறுப்பிலும் மனங் த ன ர் எனப்பெரியபுராண மூலம் நூற்றண்டின் முற்பகுதியிற் ருேன் ஆதிக்கத்தை வீழ்த்தச் சிறந்த கரு ம்பந்தர். சுந்தரர் முதலிய நாயன் கையாழ்வார். நம்மாழ்வார் (Մ)5 ச்சிக்கு அடிகோலியவர்கள் இறை செய்து மக்களைப் பத்தி இயக்கத் வ கி. பி. ஏழாம் நூற்ருண்டுக் மிழ்நாட்டில் நிலவிய சூழ்நிலை இறை த் திகழ்ந்தது. சேரமான் பெரு
டினர் என்பர்.
7

Page 79
மாள் இச்சூழ்நிலையில் இ  ைற வ 3 பயன்படுத்தினர்.
இறைவனைப் பாடவெழுந்த பிரிவில் இறைவனைப்பாடிய அடியா படுத்தப்பட்டுள்ளது. கி. பி. ஒன்ப; றிப் பத்தாம் நூற்றண்டில் வாழ்! டார்நம்பி திருஞானசம்பந்தரைப்பா படுத்தியுள்ளார். இவர்பாடிய ஆ6 கடவுளைப்பாடப்பயன்படுத்தப்பட் *யும் பாடப் பயன்படுத்தப் பட்ட டாம் நூற்ருண்டில் வாழ்ந்தவர மன்னனைப் பாட உலாப் பிரபந்த விக்கிரமசோழன், அவன் மகன் இ மகன் இரண்டாம் இராசராசன் ஆ பிரபந்தம் பாடியுள்ளார். சங்கரே தியில் ஆண்ட இரண்டாம் இரா இருத்தல் கூடும் என்பர் கா. சு.
பல்லவர் காலத்திலே வா களும் தொண்டுகளும் சோழர்கா லாம் இராசராசன் காலத்திற்கு தற்கு நிபந்தஞ் செய்யப்பட்டபை நல்லம் முதலிய இடங்களிற் கா6 கும். ர் இவன் காலத்திலும் பின் பு பதிகம் பாடப் புது ஏற்பாடுகள் ெ கட்டிய இராசராசேச்சரத்திலே ( வைத்துப் பூசித்தமையும் * மு ஒதுவாரை வைத்தமையும் 1 கல்ே நோக்டும்போது பல்லவர்காலத் கள் சோழர் காலத்திலே கோயி யாண்டார் நம்பி தொகுத்தமை எனலாம். இறைவனைப்பாடிய விய இக்காலத்தில் அடியார்களி தாயிற்று. தேவார மூவர் திருே சிறந்த எடுத்துக்காட்டாகும் இ அடியார் மீது பத்தி செலுத்தட்ட ரர் முன்பு பாடிய திருத்தொை
. . volt No. 43; S. . . voll
it S.
S. . . vol. Nos. 38 and 4. . . ' ' , . voi l No. 65.

 ைப் பாட உலாப்பிரபந்தத்தைப்
உலாப்பிரபந்தம் சோழர் காலப் ரையும் மன்னனையும் பாடப் பயன் நாம் நூற்றண்டின் இறுதியில் அன் தவராகக் கருதப்படும் நம்பியாண் -உலாப் பிரபந்த வகையைப் பயன் நடையபிள்ளையார் திருவுலாமாலை ட நெறி, கடவுளின் அடியாரை தைக் காட்டுகின்றது. பன்னிரண் ாகக் கருதப்படும் ஒட்டக்கூத்தர் வகையைப் பயன்படுத்தியுள்ளார். இரண்டாங் குலோத்துங்கன், அவன் கிய மூவர் மீதும் தனித்தனி உலாப் சோழன் உலா இந்நூற் றண்டின் இறு சாதிராசன் மீது பாடிய நூலாக ப்பிரமணியபிள்ளை. ழ்ந்த அடியார்களின் அருட்செயல் லத்தில் நன்கு பரவிவளர்ந்தன. முத முன்னரே தேவாரங்களைப் பாடுவ D திருவல்லம், அந்துவ நல்லூர், திரு ணப்படும் கல்வெட்டுக்களாற் புலணு ம் எழுந்த கல்வெட்டுக்கள் திருப் சய்யப்ப்ட்டதைக் குறிப்பின. இவன் தேவாரம்பாடிய மூவர் திருமேனிகளை றையாக நாளும்தேவாரம் ஓத 48 வட்டுக்களர்ற் புலனகும். இவற்றை து அடியார்களின் பத்திப்பாசுரங் ல்களில் ஒதப்ப்ட்டமையாலும் நம்பி பாலும் பிரபல்லியம் அடைந்தன அடியார்களின் பத்தியிலக்கியம் பர ன் அருந்தொண்டு போற்றப்படுவ மனிகள் பூசிக்கப்பட்டமை இதற்குச் றைபத்தியுடன் இறைவனைப் பாடிய ட்டதும் இதனற் புலப்படும். சுந்த ாடத்தொகை நாயன்மாரைப் போற்
lo. 39; S. . . vol I No. 5 A.
78

Page 80
றுவதாகும். இக்காலத்தில் அவை பாடிய பத்து நூல்களுள் திருந மாலை, கோயில் திருப்பண்ணியர் யார்களைப் போற்றுபவையாம்.
மூவேந்தா காலத்திற்குப்பி இராசராசன் காலத்திற்பெருஞ்ே தது. தமிழ்நாட்டிற் பேரரசினைநிறு கொண்டு விளங்கியது சோழப் ே வளர்ச்சிக்குப் பெரும் வாய்ப்பு இ பீம், ஓவியம், நடனம், இலக்கிய தும் ஊக்குவித்தனர். எனவே .ே ம்திப்புடன்" வ்ாழ்ந்தனர். தமிழ்ப் 'வழிவகுத்து"அதனைச் செம்மைப்ட றுடையவர்களாய்த் திகழ்ந்தனர் சோழர்காலத்து இலக்கியத்தில் பட்டனர். பல்லவர் காலத்துப் தைப் பாடும்பாடல்களாக இருந்தே தமிழ் இரண்டாம் குலோத்துங்க பட்டதுபோன்று இறைவனைப்பாட காலத்தில் மன்னனைப்பாடப் பயன்
நாயக்கர்காலப் பிரிவில் எழு பாலும் தலமுறைத் தெய்வங்கை வள்ளல்களையும் ஞானசிரியரையும் தூண்டிய ஒளிவிளக்கு நாயக்கர்கா அடைந்தது. மாலிக்காபூர் படை( அசன்சா முதல் மகமதியர் ஆட் கோயில்கள் கொள்ளையிடப்பட்டு தைக் காப்பாற்ற மன்னர் ஊக்க நாடியான கோயில்கள் புதுப்பி டும் நாட்டிற் சமயவுணர்வு தூண் யிற் கோயில்கள் இலக்கியத்தில் ( இக்காலப் பிரிவிலே தலபுராண இக்கருத்தை வலியுறுத்தும். புலவர் விளக்கி வெளிப்படுத்துவதற்குத்த பந்தங்களுள் உலாப்பிரபந்தமும்
கி. பி. பதினன்காம் நூற்றன் காம் நூற்ருண்டின் பிற்பகுதியிலு முற்பகுதியிலும் வாழ்ந்த காளே

ரப்பின்பற்றி நம்பியாண்டார் நம்பி ாரையூர் விநாயகர் திருவிரட்டை விருத்தம் ஒழிந்த நூல்கள் மெய்யடி
ன் சோழர் ஆட்சி தமிழ்நாட்டில் செல்வாக்கினையுடையதாகத் திகழ்ந் வி, அமைதியையும் செல்வத்தையும் பரசு. இத்தகைய சூழ்நிலையிற் கலை ருந்த்து. சோழப் பெருமன்னர் சிற் b முதலிய கலைத்துறைகளைப் பெரி சாழ்ப்பெருமன்னர் மக்களின் பெரு புலவர்களும் மக்களின் வாழ்வுக்கு படுத்த முய்ன்ற் மன்னர்மேற் பற் எ ன வே சோழப்பெருமன்னர் மு க் கி ய பொருளாகக்கொள்ளப் பிள்ளைத் தமிழ்ப்பாடல்கள் தெய்வத் பாதும், சோழர்காலத்திற் பிள்ளைத் :சோழனைப் பாடப் பயன் படுத்தப் எழுந்த உலாப் பிரபந்தம் சோழர் ன்படுத்தப்பட்டது.
ழந்த உலாப்பிரபந்தங்கள் பெரும் ளப் பொருளாக உடையன்வ. சில > பாட எழுந்தன. சோழமன்னர் லப் பிரிவில் அணைந்துவிடும் நிலையை யெடுப்பாலும் பின்பு சலாலு டீன் சியினலும் தமிழ் நாடு நலிவுற்றது. ச் சேதமடைந்தன. சைவசமயத் ம் செலுத்தினர். சமயத்தின் உயிர் க்கப்பட்டும் புதிதாகக் கட்டப்பட் டப்பட்டது. இத்தகைய சூழ்நிலை முக்கிய பொருள்களாக விளங்கின. ‘ங்கள் பல வாய் எழுந்தமையும் *கள் தலங்களின் பெ ரு  ைம க ளை க்க கருவியாக மேற்கொண்ட பிர ஒன்ரு கும்.
ண்டில் எழுந்தது தில்லையுலா, புதினன் ம் பதினைந்தாம் நூற் ரு ண் டி ன் மகப்புலவர் திருவானைக்காவிலுறை
'9

Page 81
சம்புநாதர் மீது உலாப் பாடியுள் இரட் டையர் காஞ்சிபுரத்தில் 6 உலாப்பாடியுள்ளார். பதினைந்தாப் நூற்ருண்டின் ஆரம்பத்திலும் கோயில் கொண்டசொக்கர் மீது உ ராகவ முதலியாருக்கு முற்பட்ட நாதருலா, சேயூர் முருகனுலா ஆகியவற்றைப் Linrtạ_u ị Girarrrrì.
காசர் பாடிய திருவெங்கையுலா, திருவாரூருலா, திருக்கழுக்குன்ற புலவர் பாடிய திருப்பூவணவுலா
களைப்பாடியனவேயாம். 18-ஆம் தணிகையுலா, பலபட்டடைச் சொ திரிகூடராசப்பக்கவிராயர் штиф и .. ( முறைத்தெய்வங்களைப் பாடியனே திருவிலஞ்சி முருகன் உலாவும் த
LL一@:
14-ஆம் நூற்ருண்டின் பிற்பகு பகுதியிலும் வாழ்ந்தவராகக் கருத வினேதன் உலாவும் 17-ஆம் நூற்ரு unt glu சிவஞானபாலைய தேசிகர் பட்டவுலாக்களாம். நாயக்கர் கா சமயவுணர்ச்சி பலசமயத்தாபனங் பவளர்ச்சிக்கு வேண்டிய சமய தன. தத்துவங்களைவிரிவாக எழுத ஒத்தாந்த நூல்கள் "எழுந்த கால அகச்சமய தத்துவங்கள் நூல்வடிவு பிரபுலிங்கலீலை வீரசைவ தத்துவ: uuri ஏகான்மவாதத்தைப் பல நூல் ஞானிகளும் ஞானசிரியர் மீது பாடி களுக்கிணங்கிய தத்துவங்களை அடிப் சிரியர் உலாவினைச் சிறப்பிக்கும் ே சமய தத்துவங்களை விளக்குமுகமாக
இலங்கைச் சாகித்திய மண்டலத் அச்சகத்தில் அச்சிட்
8 (

'ளார். இவர்கர்லத்தில் வாழ்ந்த ாழுந்தருளிய ஏகாம்பர நாதர் மீது bநூற்ருண்டின் இறுதியிலும் 16-ஆம் வாழ்ந்த திருமலைகாதர் மதுரையிற் லாப்பாடியுள்ளார்.அந்தகக்கவி வீர சேறைக்கவிராசபிள்ளை திருக்காளத்தி ", திருவாட்போக்கி நாதருலா 17-ஆம் நூற் ரு ண் டி ற் சிவப்பிர அந்தகக்கவிவீரராகவமுதலியார் பாடிய வுலா, கீழ்வேளூர் உலா, கந்தசாமிப் முதலியன தலமுறைத் தெய்வங் நூற்றண்டில் கந்தப்பையர் பாடிய க்கநாதபிள்ளை பாடிய தேவையுலா, குற்ருலவுலா முதலியனவும் தல வயாம். பண்டாரக்கவிராயர் பாடிய iலமுறைத் தெய்வம் மீது பாடப்
தியிலும் 15-ஆம்நூற்றண்டின் முற் ப்படும் தத்துவராயர் பாடிய ஞான ரண்டினரான சிவப்பிரகாச சுவாமிகள் உலாவும் ஞானசிரியர் மீது பாடப் லத்திலே தமிழ்நாட்டில் நிலவிய கள் தோன்ற இடமளித்தது. இவை பக்கல்விவளர்ச்சியில் முயற்சி எடுத் த்தலைப்பட்டன. பதினன்கு சைவ த்தின்பின் வீரசைவம் மு த லிய பெற்றன. சிவப்பிரகாசர் எழுதிய த்தை விளக்குவதாகும். தத்துவரா களில் விளக்கினர். இவ்விரு தத்துவ ய உலாக்கள் தத்தம் கோட்பாடு படையாகக் கொண்டவை. ஞான நாக்கமுடையனவெனினும் இவை ச் சமயநூல்களாய்த் திகழ்கின்றன.
(தொடரும்)
தினரால் யாழ்ப்பாணம் வனிதா - டு வெளியிடப்பட்டது.
)

Page 82
இலங்கைச் சாகித் தமிழ் வெ
*
இப்போது விலைக்கு கலைப் பூங்கா
繫 ஈழத்து அறிஞர்களின்
களைத் தாங்கி ஆண்டுக்கு தித் திங்களில் - வெளி
菁 பூவைவிடுதூது
15-ஆம் நூற்றண்டில் கவிஞர் தொட்டகமுவே பட்ட "செலலிகினி சந் இாது, நவாலியூர் சோ. யில் பாக்கப்பட்டது.
மறு விரைவில் வெளிவ மகாவமிசம்
இலங்கை வரலாற்றைப் தமிழ் மொழிபெயர்ப்பு
கிராமப் பிறழ்வு
"தி தலைசிறந்த சிங்கள நா சிங்காவின் பிரசித்திபெ. சிங்கள நாவலின் மெ
 

திய மண்டலத்தின் ளியீடுகள்
க் கிடைக்கக்கூடியன:
జో
இலக்கியவாராய்ச்சிக் கட்டுரை
5 இருமுறை-சித்திரை புரட்டா
வரும் செந்தமிழ் ஏடு,
- விலே ரூபா 1-00
பாழ்ந்த புகழ் பெற்ற சிங்களக் சிறீராகுலதேரரால் இயற்றப் தேசம்' என்னும் பூவை விடு
நடராசனுல் தமிழ்க்கவிதை
- விலே ரூபா 2-50
ர விருக்கும் நூல்கள்
பற்றிய பூர்வீக பாளிருாலின்
வலாசிரியர் மார்டின் விக்கிரம ற்ற "கம்பரெலிய' என்னும் ாழிபெயர்ப்பு.