Page 1

மட்டுவில் - ஆ. நடராசா

Page 2


Page 3
Ο
(926)) ONJ
மட்ருவில் - அ

ஆ. நடராசா

Page 4
நூலின் பெயர்
நூலாசிரியர்
பிரதிகள்
முதற்பதிப்பு
பதிப்புரிமை
அச்சுப்பதிப்பு
மூவர் தமிழ்
மட்டுவில்
500
01-08-199
70/-
ஆசிரியரு
லசஷ்மி அ. 195, ஆட் கொழும்பு இலங்கை

2, HL-UmS-T
க்கே
ச்சகம் டுப்பட்டித்தெரு, -13,
II

Page 5
座 da
வெளியி
எண்பத்து நான்கு நூறாயிர பிறவி கிடைத்தமைக்கு நாம் ெ கிடைத்தற்கரிய பேற்றினை அை இறைவன் தாளை அடையவேண் "இந்தச் சரீரம் நமக்குக் கிை முத்தியின்பம் பெறும் பொருட்டே வசனம். இச்சரீரம் இறைவனால் 6 அந்நோக்கினை அறிந்து உய்6 வேதங்கள், சாத்திரங்கள், உபநி பாதம் மறந்து செய் அறங்களெல் சித்தியார். வாகீசர் இறைவன் இரங்கியமை சந்நிதி விரோமாயி சித்தம் யாதோ என்று விசாரிக்க இறைவன் தன் குறிப்பை அறி புலப்படுத்தும் நோக்குடன் பலர் ச டுள்ளனர். ஞானசம்பந்தர், நா6 தேவாரங்கள் முழுவதையுங் கற் பொருளாகக் கொண்டு 'மூவர் தட ஆ. நடராசா அவர்கள் எழுதியி தமது விரிவான சிந்தனா சக்தி நூலறிவினாலும் அருளாட்சியின் யாவற்றையும் நுணுகிக் கற்று ஆ மட்டும் நமக்குத் தந்துள்ளார். இந்நூ முழுவதையுந் தாமும் படித்துப் ஊக்குவிக்கப்படுவர். பன்னிரு தி இது பெருமளவு துணைபுரியுமெ6 இறைவன் தவறு செய்பவருக் வது வஞ்சக மனத்தாரிடை நில்: விதி விலக்காகச் செய்யும் பூை வேண்டியன, செய்யவேண்டியன.
III

ட்டுரை
ம் யோனி பேதங்களுள் மனிதப் காடுத்து வைத்தவர்கள். இந்தக் டந்த மக்கள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து ாடியவராவர். டத்தது நாம் கடவுளை வணங்கி யாம்" என்பது நாவலர் எழுதிய ாந்நோக்கிற்காகத் தரப்பட்டதோ வதற்கு உபகாரமாயமைந்தவை டதங்கள் என்பன. அரன் தன் லாம் வீண்செயல், என்கின்றது குறிப்பறியாது இராவணன்மீது ற்று. ஞானசம்பந்தர் இறைவன்
முற்பட்டார். ந்து உய்வதற்கான நெறிகளைப் மய நூல்களை யாத்து வெளியிட் வுக்கரசர், சுந்தரர் என்போரது றுத் தேர்ந்தெடுத்த சிலவற்றைப் மிழ் என்னும் நூலினை மட்டுவில் ருக்கிறார்கள். இந்நூலாசிரியர் யாலும் ஆழ்ந்த சைவசித்தாந்த மாட்சியினாலும் தேவாரங்கள் ராய்ந்து பிழிவினை, சாற்றினை ாலினைப்படிப்போர் தேவாரங்கள் பயனடைய வேண்டுமென்று ருமுறை ஒதலின் ஈடுபாட்டிற்கு *பதிற் கிஞ்சித்தும் ஐயமில்லை. கும் மன்னிப்பு வழங்கி ஆட்கொள் 0ாமை, விதிப்படி செய்யும் பூசை, ச, ஒழுக்கமுடையோர் விலக்க Fரியை, கிரியை, யோகம், ஞானம்

Page 6
என்பவற்றின் பயன்பாடுகள், இ ளிக்குங் காட்சி, இவையாவும் அ கக்கொண்டு தனித்தனியே வி யரது தனித்துவமான அணுகுமு
வெறுமனே மனனம் பண்ண மட்டும் உதவுவது போலன்றிப் போன்ற சொற்களுக்கு யாவரு மளித்திருப்பது இவரது சித்தாந்
எங்கெங்கெல்லாம் சமய தத் அங்கங்கெல்லாம் அவர் படித்துப் தொட்டுப் போற்றிப் பஃறொடை மூவர் முதலிகள் உட்பட யாவும் உதவுவதை நூல் முழுவதையும்
இன்னும் ஆசிரியரது ப சிந்தனைகள், மகாசிவராத்திரி அம்பாள் ஊஞ்சற் பாக்கள், ெ கலுவத்துச் சிவனுக்கென ஆக் விநாயகருக்கான ஊஞ்சற் பா தொண்டினையும் இயல்பாக புலமையையும் விளக்கிக் கொ6
இவர் எழுதிய மூவர் தமிழ் முத்துமாரியம்பாள் தேவஸ்தான கிடைத்த பெரும் பாக்கியமாக நூல்கள் பலவற்றை ஆசிரியர் 6 ஆயுளையும் உடல் உளநலத்தை அளிக்கவேண்டுமென வேண்டி
இநுநூலினை அழகுற அ னருக்கு எவ்வளவு நன்றி கூ
எனது நன்றி உரித்தாகுக.
தலைவர், அருள்மிகு மகா முத்துமாரி அம்பாள் ே மட்டுவில் வடக்கு, சாவகச்சேரி 11 - 08 - 1998

|றைவன் கலைகளாகத் தோற்றம புவர்தம் வாய்மொழியாக, உரையா ளக்க முயற்சித்திருப்பது நூலாசிரி றையை எடுத்துக் காட்டுகின்றது. ரிப் பரீட்சையிற் சித்தியடைவதற்கு பிராரத்தம், சஞ்சிதம், ஆகாமியம் ம் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய விளக்க த அறிவை விளக்கி நிற்கின்றது. ந்துவங்களை விளக்க வேண்டுமோ பரிச்சயம் பெற்ற நூல்கள், சித்தியார் - அந்தம், வள்ளுவர் தாயுமானவர் ஒன்றுக்கொன்று அரணாக நின்று
படிககுங்கால உணரலாம. டைப்புக்களான கந்தபுராணச் மட்டுவில் அருள்மிகு முத்துமாரி வரலாற்றுப் புகழ்பெற்ற மட்டுவில் கப்பட்ட ஊஞ்சற் பாக்கள், மருதடி ாக்கள் என்பன இவர்தம் சமயத் வே அமைந்திருக்கும் ஆழ்ந்த ண்டிருக்கின்றன. ' என்னும் நூல் எமது அருள்மிகு வெளியீடாக வருவதை எமக்குக் க் கொள்கிறோம். இவ்வகையான எழுதி வெளியிடுவதற்கான தீர்க்க தயும் எல்லாம்வல்ல தேவி இவருக்கு இதனை நிறைவு செய்கின்றேன்.
|ச்சிட்டுதவிய லகூழ்மி அச்சகத்தி றினும் அமையாது. அவர்களுக்கு
ச. சின்னத்தம்பி
தவஸ்தானம்,

Page 7
срботбор
வடமொழியும் தென் தமிழும் ை வேதசிவாகமங்கள் வடமொழியிலுள் மெய்கண்ட சாத்திரங்களும் பன்னி எமது சமய நூல்கள்.
இவற்றில் எமது ஆலயங்களில் கொடுக்கப்படுகின்றது. சில ஆலயங் கள் முழுவதையும் படிப்பதையும் அ வழக்கமாகக் கொண்டிருக்கின்றன “எந்தை கோயிலுட் டிருமுறை தந்த பீடிகைத் தலத்தினிற் றி சிந்தை யண்பினோ டாங்கதற் லுந்து மேற்றினண் பிரதிட்டை என்கின்றது உபதேச காண்டம். 6 மட்டுவில் அருள்மிகு மகாமுத்து ஆண்டுதோறும் திருமுறை முற்ே நடைபெறுகின்றன. இருப்பினும் கேட்போரதும், கேட்டவற்றின் பொ குறைவாகவே காணப்படுகின்றது.
இக்குறையை நீக்கி, திருமுன ஒரளவுக்காவது உண்டாக்கும் நோ சபையினர் மூவர் தமிழ் என்னும் இ இந்நூலை வெளியிட முன்வந்த ஆல சிறப்பாக, இம் முயற்சியில் ஈடுபட் திரு. ச. சின்னத்தம்பி (MA Dip i கல்விப் பணிப்பாளர்) அவர்களுக்கு இந்நூலைத் தொடர்ந்து மேலும் வும் சமயப்பணி புரியவும் ஆலயபரிபா: மகாமுத்துமாரி அம்பாள் அருள்புரி திருவடிகளை இறைஞ்சுகின்றேன். 6D மட்டுவில் வடக்கு,
சாவகச்சேரி.

I6O)
சவ சமயத்தின் இரு கண்கள். ாள சைவ சமய முதல்நூல்கள்.
ரு திருமுறைகளும் தமிழிலுள்ள
திருமுறைகளுக்கே முதலிடம் கள் ஆண்டுதோறும் திருமுறை வற்றுக்கு விழா எடுப்பதையும்
T.
மண்டப மெடுத்துத் ருமுறை தந்த கருச்சனை செய்தா கோடியொப் புறுமால்"
ரறு-எருது, ஏற்றினன்-சிவன். மாரி அம்பாள் ஆலயத்தில் றாதலும் திருமுறை விழாவும் திருமுறைகள் முழுவதையுங் ருள் உணர்வோரதும் தொகை
றகளைப் பற்றிய உணர்வை க்கோடு, இவ்வாலய பரிபாலன ந்நூலை வெளியிடுகின்றனர். 2ய பரிபாலன சபையினருக்கும் ட பரிபாலன சபைத்தலைவர் n Edu) (ஒய்வுபெற்ற உதவிக் ம் எனது நன்றி உரித்தாகுக.
பல சமய நூல்களை வெளியிட vன சபையினருக்கு அருள்மிகு ய வேண்டுமென இறைவன்
5. Į BLUTITJFIT

Page 8
ep6)
தேவர் குறளுந் தி மூவர் தமிழும் மு திருவா சகமுந் தி ஒருவா சகமென் என்பது ஒளவையார் ப நான்மறை முடிவு - உபநிடத் எனப்படும் பிரமசூத்திரம். மூ6 நாவுக்கரசர், சுந்தரர்.
நம்பியாண்டார் நம்பி சம் திருமுறைகளாகவும், தாண் திருப்பாடல்களை நான்காம் சுந்தரரின் திருப்பாடல்களை 6flooTT.
தேவாரம் வேதசாரம் என நான்குமென மலர்ந்த செஞ கலிக்காம நாயனார் புரான பிள்ளையார் எதிர்தொழுது
நாயனார் புராணம் 80) என
one வானவர்நா யகள்
தங்க நிலைக் கோபு சூழ்ந்ததிருத் தோணி தங்கடிரு முன்புதாழ் தமிழ்வேதம் பாடினார்
எனவும்
"வேதவாய்மைச் சிரபுரத்
எனவுஞ் சேக்கிழார் கூறுங் என்பதை வலியுறுத்துகின்ற

fsLDuin
ர் தமிழ்
நிருநான் மறைமுடிவும் னிமொழியும் - கோவை ருெமூலர் சொல்லும்
றனர்.
ாடல், தேவர் குறள் - திருக்குறள்,
தம், முனிமொழி - வேதாந்த சூத்திரம் வர் தமிழ் - தேவாரம், மூவர் - சம்பந்தர்,
பந்தரின் தேவாரங்களை முதல் மூன்று ாடகவேந்தர் திருநாவுக்கரசர் பாடிய ஐந்தாம் ஆறாந் திருமுறைகளாகவும், T ஏழாந் திருமுறையாகவும் வகுத்தரு
*பது ஆன்றோர் கருத்து. "மறைகளாய ந்சொற் றமிழ்ப் பதிகம்” (ஏயர்கோன் னம் 76) எனவும், "இருக்கு மொழிப் நின்றருள" (திருஞானசம்பந்த மூர்த்தி հյtD,
கோயின் மருங்கு சார்ந்து ரத்தை யிறைஞ்சிப் புக்குச்
மிசை மேவினார்கள்
ந் தெழுந்து நின்று
தாளம் பெற்றார்." (தி.ச.பு.260)
துப் பிள்ளையார்." (தி.ச.பு. 261)
கூற்றுக்கள் தேவாரம் தமிழ்வேதம்
60T.

Page 9
கொற்றவன்குடி உமாபதி சிவ திருமுறைகண்ட புராணம்.
o o OO O கண்ட பெரு மந்திரமே மூ
கைகானா மந்திரங்கண் ணுதே
எண்டிசையுஞ் சிவனருளைப் ெ இம்மொழியின் பெருமையையா என்று கூறியதோடமையாது.
“மன்னுதமிழ் விரகரெங்கள் காழி வகுத்தருளா லமைத்ததிரு (
அன்னவகை வாகீசர் முறையோர்
ஆரூர ருரைத்ததிரு முறைய தன்னுவகை யேழாகத் தொகுத்த தாயமனு வெழுகோடி யென் தன்னிகரில் திருவருளான் மன்ன6 தாரணியோர் வீடுபெறுந் தன
எனவும் கூறுகின்றது. மனு-மந்திரம் மந்திரங்கள்:நம:சுவதா, சுவாகா, வ
சிவபெருமானுக்கு மந்திரம் தூ சரீரமும், சக்தி அதி சூக்கும சா கூறுகின்றன.
".மறையவன் உலகவன்
எனச் சம்பந்தரும் - "ஒதிய ஞானமும் ஞானப் பொரு வேதமும் வேள்வியு மாவன விண் சோதியுஞ் செஞ்சுடர் ஞாயிறும் ஒ டாதியும் அந்தமு மானவை யார
"அரியானை அந்தணர்தம் சி
அருமறையின் அகத்தானை'
2

Tசாரியார் அருளிச் செய்த
வர் பாடல்
லோன் கூறல்
பறுதற் காக
னியம்பக் கேள்நீ”. (13)
வேந்தர்
முறையோர் மூன்றும்
மூன்றும்
தொன்றும்
நுச் செய்தான்
ப தன்னித்
ன் றானும்
ள்மை சூழ்ந்தே' , கோடி-முடிவு, ஏழுகோடி ஷட், வெளஷட், ஹம்-பட் °3s,
லசரீரமும், ஆன்மா சூக்கும
ரீரமுமெனச் சிவாகமங்கள்
மாயம் அவன்.”
ளூம் ஒலிசிறந்த ாணும் மண்ணும்
ஓப்பன தாமதியோ
]ன் அடித்தலமே”
ந்தையானை
9.

Page 10
என்னுங் கூற்றுக்களால் அ “மாதினுக்குடம் பிடங்
மணியினைப்பன்
வேதனை வேத வேள்
எனச் சுந்தரரும் கூறுகி
சாந்நித்தியமாயிருக்கும் சாந்நித்தியமாயிருப்பார் என்
இனி, தேவாரம் என்பத வோம். தேவாரம்' என்னுஞ் வாரம் - அன்பு, எனவே தேவ டத்து அன்பை உண்டாக்கு டத்து அன்பை உண்டாக்கு "சந்த மார்பொழில் மி சண்பை ஞானச பந்த மார்தமிழ் பத்து பத்தரா குவரே"
"வாத செய் சமணுகு நல்வினை நீக்கிய வ:
ஒதியுங் கேட்டும் உ5 உள்கலா காததோ ரி
"என்பலாற் கலனு மில்ை புன்புலால் நாறு காட்டிற் தன்பிலாத் தொண்டர் க அன்பலாற் பொருளுமில்:
"மணத்தகத்தான் தலைே வாயாரத் தன்னடிே இனத்தகத்தான்"

ப்பரும், கொடுத் தானை
னி வார்வினை கெடுக்கும்
வியர் வணங்கும் விமலனை"
|ன்றனர். அதனால் வேதங்களிற்
சிவபெருமான் தேவாரங்களிலுந் Tபது பெறப்படும். ன் பொருளென்ன என்பதை நோக்கு சொல், தேவாரம் எனப்பிரிக்கப்படும். ாரம் என்பது பாடுவோருக்குத் தேவனி வதெனவும் தேவனுக்குப் பாடுவோரி வதெனவும் இரண்டு பொருள் தரும். ழலை யீசனைச் ம் பந்தன் வாய்நவில்
ம் வல்லவர்
(திருவீழிமிழிலை 3, 11)
ந் சாக்கியப் பேய்கள்
ல்வினை யாளர்
ணர்வினை யிலாதார்
யல்பினை யுடையார்."
(அச்சிறுபாக்கம் 1-10)
லை எருதலால் ஊர்வ தில்லை ) பொடியலாற் சாந்து மில்லை உடித் தொழுதழு தாடிப் பாடும் லை ஐயனை யாற னார்க்கே"
(திருவையாறு திருநேரிசை 4-6)
மலாண் வாக்கி னுள்ளான்
ய பாடுந் தொண்டர்
(திருக்காளத்தி 6-5)

Page 11
".திருமிழலை இருந்து நீர்தமிழோ டிசைகேட்கு
காசு நித்த நல்கினீர்.”
“நல்லிசை ஞானசம் பந்தனும் ந கரசரும் பாடிய நற்றமிழ் மாலை
சொல்லிய வேசொல்லி ஏத்துகப்
என்னும் தேவாரத் திருப்பதிகக் கூற்று
வாரம்' என்னும் சொல்லுக்கு உ உண்டு. எனவே தேவாரம் என்பது ே என்னும் பொருளையுந் தரும்.
வேதங்கள். இந்திரன், சந்திரன், பல்வேறு தெய்வங்களைச் சிறப்பித்துக் செய்க. பிரதிட்டை செய்க எனக்கூறு அவற்றைச் செய்யும் முறைபற்றிக் சு றைக் கூறுவதற்காகவும் சிவனுக்கே அருளப்பட்டது சிவாகமம். தேவாரம் பொருளைச் சிவாகமத்துக்கு மாறு
சிவனுக்கு முதன்மை கொடுத்து அ அவ்வளவிலமையாது. பிறதெய்வ வழிட
"பித்தொடு மயங்கியோர் பிணிவரினு அத்தாவுன் அடியலால் அரற்றா ெ
"பூவுந்நீரும் பலியுஞ் சுமந்து புகலா
ாவினாலே நவின்றேத்த லோவார் ெ
யாவுங் கேளார் அவன்பெருமை யல்
ஓவுநாளும் உணர்வொழிந்த நாளென

மிச்சையாற்
(திரு வீழிமிழலை 7-8)
ாவினுக்
)
பானை."
(திருவலிவலம் 7-5)
க்களே இதற்குச் சான்றாகும்.
உரிமை என்னும் பொருளும்
தேவனுக்கே உரிமையானது
வருணன், அக்கினி முதலிய கூறுகின்றன. சிவார்ச்சனை ம் வேதத்தின் கன்ம காண்டம் உறவில்லை. அதனால் அவற் பரத்துவம் கூறுவதற்காகவும் வேதத்தின் ஞான காண்டப் படாவண்ணம் கூறுகின்றது. புவனையே பாடுந் தேவாரம் ாட்டை ஏற்கவும் மறுக்கிறது.
ம்
தன்நா.”
(திருவாவடுதுறை 2-10)
ரையே
சவித் துளைகளால்
ல்லால் அடியார் கள்தாம்
ர் றுள்ளங் கொள்ளவே."
(திருப்புகலூர் 2-4)

Page 12
"பற்றி நின்ற பாவங்கள் பரகதிக்குச் செல்வி சுற்றிநின்ற சூழ்வினைக சொல்லுகேன்கேள்
உற்றவரும் உறுதனை
உண்ணையல் லா
புற்றரவக் கச்சார்ந்த பு பொழிலாரு ராவெ
"என்றும் நாம் யாவர்க்
இருநிலத்தில் எம
சென்றுநாம் சிறுதெய்வ
"வம்பறா வரிவண்டு ம மதமலர்நற் கொ6 எம்பிரான் சம்பந்தன்.
"பேணா தொழிந்தேன் உ
மற்றுத் தேவரை நிை
என்பன தேவார முதலிகளி
தேவாரம் என்பது தே*ஆ தெய்வம் என்னும் பொரு பொருளையுந் தரும். ஆரம் தேவனுக்குச் சூட்டும் பாமா
தன்மையுடைய பாமாலை எ
திருஞான சம்பந்த மூர்
என்னும் முதலையுடைய
திருநாவுக்கரசு நாயனாருை

ர் பாற்ற வேண்டில் வதொரு பரிசு வேண்டில் ள் வீழ்க்க வேண்டில்
நெஞ்சே தஞ்சா வண்ணம் எயும் நீயே என்றும் லொருதெய் வமுள்கே னென்றும் னிதா வென்றும் ன்றே போற்றா நில்லே.”
(திருவாரூர் 6-7)
கு மிடைவோ மல்லோம்
க்கெதி ராவா ருமில்லை
ம் சேர்வோ மல்லோம்."
(மறுமாற்றத் திருத்தாண்டகம் 6-5)
)ணம்நாற மலரும் ன்றையான் அடியலாற் பேணா
(திருத்தொண்டத் தொகை 7-5)
ன்னையல் லாற்பிற தேவரை."
(திருப்புக்கொளியூர் அவிநாசி 7-8)
னந்தனை மறவேன்.'
(திருவொற்றியூர் 7-7)
ன் கூற்றுக்கள். பூரம் எனவும் பிரிக்கப்படும். தே' என்பது ளையும் தெய்வத்தன்மை என்னும் -மாலை. எனவே தேவாரம் என்பது லை என்னும் பொருளையும் தெய்வத் ன்னும் பொருளையும் தரும். த்தி நாயனார் பாடிய சதுரம் மறை" திருப்பதிகம் வேதாரணியத்திலே டய திருப்பதிகத்தினாலே திறக்கப்பட்ட
5

Page 13
திருக் கதவை அடைத்ததும், "க முதலையுடைய திருப்பதிகம் வ மட்டிட்ட புன்னையங்கானல்"என்னு எலும்பைப் பெண்ணாக்கியதும், முதலையுடைய திருப்பதிகம் பா தீர்த்ததும், வாசி தீரவே காசு நல் திருப்பதிகம் வாசி தீர்ந்த காசு கில் தளரினும் என்னும் முதலையுடை பெற உதவியதும். பூத்தேர்ந்தா திருப்பதிகம் ஆண்பனைகளைப் காரைகள் கூகை முல்லை" என்னு பாலை நிலத்தை நெய்தல் நிலமாச் திருநாவுக்கரசு நாயனார் "சு6 என்னும் முதலையுடைய திருட் செய்யவந்த யானை அவரை சொற்றுணை வேதியன்"என்னும் மு பாடக் கல் தெப்பமாகமாறி அவ கொலாம் அவர் சிந்தை"என்னும் மு பாம்பு கடித்ததனால் இறந்த அப்பூ பெற்றெழுந்ததும்,"பண்ணினேர் ெ டைய பதிக்தைப்பாட வேதாரணிய கப்பட்ட திருக்கதவு திறந்ததும்.
சுந்தரர் உரைப்பா ருரையு முதலையுடைய திருப்பதிகத்தைப்ப பிள்ளையை மீட்டுக்கொடுத்ததும் என்னும் முதலையுடைய திருப்பத் பிரிந்து வழிவிடச் செய்ததும், இன்னு திருப்பதிகங்களுக்குத் தெய்வ கோடிட்டுக் காட்டுகின்றன. இத் பாடப்படுந் தகுதியுடையவன் சிவ செய்த புண்ணிய விசேடத்தினா செய்யும் அதிகாரத்தைச் சிவனி படைப்பதிலும் விட்டுணு காப்பதி: னால் உலகம் அழியமாட்டாது. உல உணரப்படுதலால், தனக்கு இறுதி சிவனே பிரம விட்டுணுக்களை காக்கப்படும் உலகங்களையுஞ் சங்
6

டையாயெனுமால்' என்னும் ணிைகனுக்கு விடந்தீர்த்ததும், லும் முதலையுடைய திருப்பதிகம் மந்திரமாவது நீறு" என்னும் ண்டியனது வெப்பு நோயைத் தவீர் என்னும் முதலையுடைய டைக்கச் செய்ததும், இடரினுந் டய திருப்பதிகம் உலவாக்கிழி பன என்னும் முதலையுடைய
பெண் பனைகளாக்கியதும். லும் முதலையுடைய திருப்பதிகம் கியதும், ண்ணவெண் சந்தனச் சாந்தும்" பதிகத்தைப்பாடக் கொலை வலஞ்செய்து வணங்கியதும், முதலையுடைய திருப்பதிகத்தைப் ரைக் கரைசேர்த்ததும், ஒன்று தலையுடைய பதிகத்தைப்பாடப் தி அடிகளின் புதல்வன் உயிர் மாழியாள்" என்னும் முதலையு த்திலே வேதங்களாலே அடைக்
கந் துள்க வல்லார் என்னும் Tடி முதலை விழுங்கிய பிராமணப் பரவும் பரிசொன்ற றியேன்” நிகத்தைப் பாடிக் காவேரி நதி லும் இவைபோற் பிறவும் தேவாரத் த்தன்மை உண்டென்பதைக் தகைய தெய்வீகப் பாடல்களாற் |ன், பிரம விட்டுணுக்கள் தாம் லே படைத்தல் காத்தல்களைச் டமிருந்து பெற்றவர்கள். பிரமா லும் உறுதியாயிருப்பார்களேயா கத்துக்கு அழிவு உண்டென்பது யில்லாத சங்கார மூர்த்தியாகிய யும் அவர்களாற் படைத்துக் கரிக்கிறான் என்பது பெறப்படும்.

Page 14
சங்கார காரணனாகிய தோற்றுவிக்கிறான். மும்மூர் படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் செய்கிறான். தான் பிரம விட்டு நின்று தொழில் செய்வது போல யாருமில்லாதவன் சிவன். இத நீயே யானாய்.” என்று கூறுகி
"தோற்றுவித் தளித்த தடைத்தரு ெ போற்றவே யுடைய 6
எனவும்,
"விரைக்கம லத்தோன்
மேவலான் மே6
புரைத்ததி கார சத்தி
புண்ணிய நண்:
எனவும்,
"இறுதியாங் காலந் த
னொருவனே யி உறுதியி னின்றா ரென னிறுதிதா னுண் எனவுங் கூறுகின்றது சித்தியா முன்னைப் பழம் பொருட்கு சிவனே, எல்லா உலகங்கை அவ்வவ்வுயிர் செய்த வினைச் கின்றவனே. கலப்பினால் ஏழுல வடிவினனாக விருந்து எல்லா துடைக்கின்றவனே, காக்கி செயல்கள் எல்லாவற்றையும் யேனாகிய எனது தீவினைை துறையுளானே. விளங்குகின் உனக்கு அடைக்கலம் என்கின்

அவனே மீண்டும் உலகத்தைத் த்திகளையும் அதிட்டித்து நின்று என்னும் மூன்று தொழில்களையுஞ் ணு முதலியவர்களை அதிட்டித்து 2த் தன்னை அதிட்டித்து நிற்பதற்கு நனையே நின்னாவார் பிறரின்றி lன்றார் அப்பர்.
ப் பின்னும்
டாழில்கள் மூன்றும்
99.
ரீசன்.
} [ՕՈ50/
வி னோர்கள்
தன்னி
ருவ ருந்தம்
ர்னி
டா காதாம்."
f,
ம் முன்னைப் பழம் பொருளாகிய
hளயும் எல்லா உயிர்களுக்கும்
கீடான உடம்புகளையும் படைக்
கங்களாயுமிருக்கின்றவனே. இன்ப
உயிர்களுடைய துன்பங்களையுங்
ன்றவனே, உயிர்கள் செய்யுஞ் அறிகின்றவனே. கொடுவினை
பத் தீர்த்தவனே. திருச்சோற்றுத்
) பேரொளியே, சிவனே. நான்
றார் அப்பர்.
7

Page 15
"மூத்தவனாய் உலகுக்கு முந்தி எல்லாம் படைக்கின் ற ஏத்தவனாய் ஏழுலகு மாயினாே தண்பங் களைகின் றாே காத்தவனாய் எல்லாந்தான் கா: கடுவினையேன் தீவினை தீர்த்தவனே திருச்சோற்றுத் துை சிவனேயுன் ணபயம் நா என்பது திருத்தாண்டகம்.
"தேவராயும் அசுரராயுஞ் சித்தர் நாவராயும் நண்ணு பாரும் விண் மேவராய விரைமலரோன் செங் மூவராய முதலொருவன் மேயத என்கின்றார் சம்பந்தர்.
சிவன் ஒருவனே பதிப்பொருள். யோனி பேத உயிர்களெல்லாவற்ை உடம்பை இயக்குவதுபோல உயிர்க் இயக்குகின்றான். "உரைசேரும் எ யோனிபேதம் நிரைசேரப் படை
அங்கங்கே நின்றான் கோயில்."எ - Յ-ւtpւ
சிவபெருமானைத் தவிர்ந்த ஏ யோனிவாய்ப்பட்டுப்பிறப்பவை. அத்ெ இறப்பவை. அவை பிறந்த கதை வினைசெய்த கதையையும் வேதை தெய்வங்களைப் பற்றிக் கூறும் நூல்
பிறந்திறக்கும் அத்தெய்வங்கள் வையேயாகும். அத்தெய்வங்களா அவர்கள் வேண்டும் வரங்களை அ
8

னானே முறைமையால்
னே
ன இண்பனாய்த்
50
ண்கின் றானே
யைக் கண்டு போகத் றயுளானே திகழொழியே
O 〜- 99 560] ,
செழு மறைசேர் ணெரிகால் நீரும் கண்மால் ஈசனென்னும்
ஏமுத குன்றே."
அவன் எண்பத்து நான்கிலட்சம் றயும் படைக்கின்றான். உயிர் குயிராகிய சிவன் உயிர்களை ண்பத்துநான்கு நூறாயிரமாம் த்தவற்றின் உயிர்க்குயிராய் ன்கின்றார் சம்பந்தர். யோனி
னைய தெய்வங்கள் எல்லாம் தய்வங்கள் பிறப்பவையாதலால் யையும் இறந்த கதையையும் னப்பட்ட கதையையும் அவ்வத் களிற் காணலாம்.
உயிர் வர்க்கத்தைச் சேர்ந்த ல் தம்மை வழிபடுவோருக்கு ளிக்க முடியாது. ஆகவே அத் ட்டை ஏற்று அவற்றினிடமாக

Page 16
"யாதொரு தெய்வங் கொண மாதொரு பாகனார் தாம்வரு வேதனைப் படுமி றக்கும் பி ஆதலா லிவையி லாதா ன என்று கூறுகின்றது சிவஞான
"பூத்தானாம் பூவின் நிற பூக்குளால் வாசம கோத்தானாங் கோல்வ கொண்ட சமயத் ஏத்தாதார்க் கென்று மி ஈவானா மென்னெ
காத்தானாங் காலன் அ கண்ணாங் கருக
எனவும,
"கலைஞானங் கல்லாே கடுநரகஞ் சாராே பலவாய வேடங்கள் த பணிவார்கட் கங்
சிலையாற் புரமெரித்த
திருப்புன்கூர் மே நிலையார் மணிமாட நீ நீதனே னென்னே எனவும் அப்பர் கூறுகின்றார். உயிர்களுக்கு இன்ப து களின் சமூகமாகிய பிரகிருதி சாத்துவிகம் என்னும் மூன்று வத்திலிருந்து தோன்றும் புத்தி ளெல்லாம் இம்முக்குணங்

டீ ரத்தெய்வ மாகி யங்கே வர்மற் றத்தெய் வங்கள் க்கும்மேல் வினையுஞ் செய்யும் ந்தருள் செய்வ னன்றே."
சித்தியார்.
த்தா னுமாய் ாய் மன்னி நின்ற ளையாள் கூற னாகுங் நார் தேவ னாகி டரே தன்பம் ாஞ்சத் தள்ளே நின்று அடையா வண்ணங்
வு ரெந்தை தானே.”
ம கற்பித் தானைக் ம காப்பான் தன்னைப்
ானே யாகிப்
கங்கே பற்றா னானைச் தீயா டியைத்
விய சிவலோகனை
டு ரானை
நான் நினையா வாறே."
ன்பங்களை உண்டாக்கும் குணங் செயல்வகையால் இராசதம், தாமதம். குணங்களையுடையது. குணதத்து தத்துவம் முதல் நிலமீறான தத்துவங்க ளால் வியாபிக்கப் பட்டிருக்கும்.
9

Page 17
இக்குணங்கள் ஒவ்வொரு உயிை எல்லாத் தத்துவங்களையுங் கடந் அவன் முக்குணங்களைப் பொரு முக்குணங்களைப் பொருந்தாத
"இரும்புயர்ந்த மூவிலைய சூல ീതമ്പ്രഖങ്ങിങ്ങ് ഥഞ്ഞമ്പ്രഖഞ്ഞ6 சுரும்புயர்ந்த கொண்றையொடு
சடையானை விடையானை
யரும்புயர்ந்த வரவிந்தத் தனிம யன்னங்கள் விளையாடு ம கரும்புயர்ந்த பெருஞ்செந்நெ ெ கானாட்டு முள்ளுரிற் கண் எனப் பாடுக்கின்றார் சுந்தரர். என்கின்றார் வள்ளுவர்.
"உருவருள் குணங்க ளோடு முன கருமமு மருள ரன்றன் கரசர ணா தருமரு ஞபாங்க மெல்லாந் தான அருளுரு வுயிருக் கென்றே யாக் என்கின்றது சித்தியார். உண - சிந்தனைக் கெட்டாதவன்
இறைவனது உருவம் அருளு குணங்கள், அந்தக் கரணங்கள், பிரத்தியங்கங்கள், சூலம் மழு வா மாலை, ஆபரணம் முதலிய உ வடிவங்கள். முதல்வன் இவ்வருளு வன்றி உயிர்களுக்காகவே ஆக் கூறிய செய்யுளின் பொருள்.
எனவே சிவனுடைய எண் என்பது பெறப்படும். அவை தன்வய இயற்கையுணர்வினனாதல், மு
1.(

ரயும் பொருந்தி நிற்கும். இறைவன் தவன்; தத்துவாதிதன், அதனால் ந்தாத நிர்க்குணன்,
நிர்க்குணனாகிய சிவனை, த்தி னானை
ன யெண்குணத்தி னானைச்
தாமதியஞ் சூடுஞ் ச் சோதியெனுஞ் சுடரை
லர்க ளேறி
கன்றுறையி னருகே னருங்கிவிளை கழனிக் டுதொழு தேனே.”
இறைவனை எண்குணத்தான்
னர்வரு ஞருவிற் றோன்றும்
தி சாங்கந்
ாரு டனக்கொன் றின்றி
கின னசிந்த னன்றே."
ர்வு - அந்தக்கரணம், அசிந்தன்
நருவம், அவ்வுருவிற்றோன்றுங் தொழில்கள், கைகால் முதலிய ள் முதலிய சாங்கங்கள். ஆடை பாங்கங்கள் எல்லாம் அருள் 5ருக்களை யெல்லாந் தனக்காக கிக் கொண்டான் என்பது மேற்
குணங்களும் அருட்குணங்கள் த்தனாதல், தூயவுடம்பினனாதல், ற்றுமுணர்தல், இயல்பாகவே

Page 18
பாசங்களினிங்குதல், பேரருளுள் வரம்பிலின்பமுடைமை என்பனவ உயிர்களுக்கு இருவினைப்ப ஊட்டுவதற்கும் இருவினை ஒப்பு கொடுப்பதற்கும். எண்ணியதை தனாந் தன்மை இறைவனுக்கு ே
இறைவன் உருவமுடைய வியாபித்து நின்று எல்லாவற்றை அவன் எங்கும் வியாபகமாய் நி தன்மையாகிய மலபந்தமற்ற தூய இறைவன் சித்துப் பொருளே ஆன்மா அறிவிக்க அறிவதுபோல னின் அது அவனுடைய தன்வயத் அதனால் அவன் இயற்கை உண
இறைவன் மல பந்தம் அறி முத்தியடைந்த உயிர் ஐந்தொழி போலன்றி ஐந்தொழில் செய்வதற் முற்றுணர்வாகிய சர்வஞ்ஞத்துவ
இறைவனது முற்றுணர்வு | முற்றுணர்வை ஒக்குமாயின் இ8 னிங்கிய அநாதிபோதன் என்றல் இயல்பாகவே பாசங்களினிங்கிய
இறைவன் பாசங்களினிங்சி யவனாயிருந்தாலன்றி அவன் மாட்டான். அதனால் அவன் போ
அருட் செயல்களாகிய ப{ மறைத்தல் அருளல் என்னும் ஐ எண்ணற்ற எல்லா உயிர்களு யிருக்கும் இறைவனுக்கு முடிவில் இருப்பினும் இறைவனிடத்தில் ெ பேரின்பம் இருந்தாலன்றி அவனா தைக் கொடுக்க முடியாது. என னாயிருத்தல் வேண்டும்.
இவ்வியல்புகள் எல்லாம்

டைமை, முடிவிலாற்றலுடைமை. ாகும். யன்களாகிய இன்பதுன்பங்களை வந்த ஆன்மாக்களுக்கு முத்தி எண்ணியபடி செய்யுந் தன்வயத் வேண்டப்படும்.
வனாயின் அவனால் எங்கும் றயும் அறிய முடியாது. அதனால் ன்று எல்லாவற்றையும் அறியுந்
உடம்பினனாதல் வேண்டும். ாயாயினும் சித்துப் பொருளாகிய இறைவனும் அறிவிக்க அறிவனெ தனாந்தன்மைக்கு இழுக்காகும். ார்வினனாய் இருத்தல்வேண்டும். ற்றவனாயினும் மலத்தினிங் கி இல் செய்யும் ஆற்றலற் றிருப்பது கு இறைவனுக்கு மலத்தினிங்கிய வம் வேண்டும். மலத்தினிங்கிய முத்தான்மாவின் றைவன் இயல்பாகவே பாசங்களி பொருந்தாது. அதனால் அவன் அநாதிபோதனாதல் வேண்டும். யெவனாயிருப்பினும் அருளுடை ஆன்மாக்களுக்கு அருள்புரிய
ரருளுடையவனாதல் வேண்டும்.
டைத்தல், காத்தல், அழித்தல், ந்தொழில்களையும் எக்காலமும் நக்குஞ் செய்யவேண்டியவனா 0ாற்றல் வேண்டும். முடிவிலாற்றல் காடுக்கக் கொடுக்கக் குறையாத ால் எல்லா உயிர்களுக்கும் இன்பத் வே அவன் வரம்பிலின்பமுடையவ
இருத்தலால் இறைவன் எண்
1

Page 19
குணத்தான் எனப்படுகின்றா6 சிவபெருமானுக்கு ஆகாயம், காற் சந்திரன், உயிர் என்னும் எட்டும் இவற்றை அதிட்டித்து நிற்கின் உண்மைப் பொருளாய் இருப்ப6 உணரமுடிகின்றது.
"எண்வகை மூர்த்தி யென்
உண்மை யானென உண
என்கின்றார் பட்டினத்துப் பிள்6ை ஒருபது) அதனால் இவ்வெட்டு குரியனவாகின்றன.
"இரு நிலனாய்த் தீயாகி நீ இயமான னாயெறியுங் அருநிலைய திங்களாய் ஞா ஆகாச மாயட்ட மூர்த் பெருநலமுங் குற்றமும் பெண் பிறருருவுந் தம்முருவுந் நெருநலையா யின்றாகி நான் நிமிர்புண் சடையடிக ை என்கின்றார் அப்பர். இயமானன்
இருபொருட் கூட்டுறவு இரண் சம்பந்தம், சமவாய சம்பந்தம் என்பன பொருத்தவுங் கூடியது. சமவாய சட்
முடியாதது. சையோக சம்பந்தத்து யுங் கண்ணாடியையும், சமவாய 5 கண்ணையும் கண்மணியையுங் சு
சமவாய சம்பந்தம் குனி குண சம்பந்தமெனவும் இரண்டு வகைப்படு பாலுக்கும் வெண்மைக்குமுள்ள ச பால் குணி, வெண்மை குணம். கு சம்பந்தம் எனப்படும். சிவம் குணி, துக்கும் சத்திக்குமுள்ள சம்பந்தம் த
12

ன். எண் குணங்களையுடைய று நெருப்பு நீர், நிலம், சூரியன். அட்ட மூர்த்தங்களாகும். சிவன் றான். இதனால் உலகத்தில் வர் சிவபெருமானே என்பதை
பதிவ் வுலகினில்
ர்த்திய வாறே"
ாயார். (திருவொற்றியூர் ஒருபா மூர்த்தங்களும் வணக்கத்துக்
ரு மாகி
காற்று மாகி யி றாகி ந்தி யாகிப் ண்ணு மாணும்
தாமே யாகி
)6 UT៩
னின்ற வாறே.” - ஆன்மா
டு வகைப்படும். அவை சையோக 1. சையோக சம்பந்தம் பிரிக்கவும் Dபந்தம் பிரிக்கவும் பொருத்தவும் க்கு உதாரணமாகக் கண்ணை ம்பந்தத்துக்கு உதாரணமாகக்
-D6M) TLD.
சம்பந்தமெனவும் குனி குணி ம்ெ. குனி - குணத்தையுடையது. ம்பந்தம் குனி குண சம்பந்தம். E குண சம்பந்தம் தாதான்மிய சத்தி குணம். அதனால் சிவத் ாதான்மிய சம்பந்தம் எனப்படும்.

Page 20
குணி குணி சம்பந்தம் அத் உயிருக்குமுள்ள சம்பந்தம் குை விட்டு ஒருபோதும் நீங்குவதில்ை சம்பந்தம் அத்துவிதம் எனப்படும்
உயிர் உடலோடு கூடி இருக்கும். உடல் அவ்வாறிருக் உடல் சவம்: அழிந்துவிடும். இ உயிராயும் உயிரின் வேறாய ருப்பதில்லை. உயிர்க்குயிரின் உ
அத்துவிதப் பொருளாகிய வேறாய் உடனாய் நின்று. ஒே வேண்டுவனவற்றை நிலைக் அறிவித்தலால் உயிர்களை அ செலுத்துதலால் அவற்றை அனு உடல் நிலைப்பதற்கு உயிர் உயிர்கள் நிலைபெறுவதற்காக அவ்வுயிர்களேயாய் ஒன்றாய் நிர யாய் நிற்கும் சூரிய ஒளி கண்ணி அறிவு நிகழ்வதற்குத் துணைய களின் வேறாவான். கண்ணொ ஆன்மபோதம் அக்கண்ணொளி போல, உயிர்கள் இன்பதுன்பங் துன்பங்களுக்கு முன்னிலையா கூட இறைவன் செல்லுதலால் : மேலே கூறப்பட்ட இருநில யுடைய பாடலில், பிறருருவுமாகி பிறருருவும் தம்முருவுமாகி (உ இறைவன் உயிர்களுக்கு ஒன் உபகரிக்கும் அத்துவித நிலைப
“ஈறாய்முத லொன்றாயிரு
மாறாமறை நான்காய்வரு ஆறார்சுவை ஏழோசையெ வேறாயுட னானானிடம் வி

துவிதம் எனப்படும். சிவத்துக்கும் ரி குணி சம்பந்தம். சிவம் உயிரை ல. சிவத்துக்கும் உயிருக்குமுள்ள
உடலாயும் உடலின் வேறாயும் கமட்டாது. உயிரில்லா விட்டால் |வ்வாறே சிவம் உயிரோடு கூடி ம் இருக்கும். உயிர் அவ்வாறி உபகாரமின்றி உயிர் உயிர்க்காது. இறைவன் உயிருடன் ஒன்றாய் ன்றாய் நிற்றலால் உயிர்களுக்கு கச் செய்தும், வேறாய் நின்று றியச் செய்தும், உடனாய் நின்று பவிக்கச் செய்தும் வருகின்றான். உடலோடு கலந்து நிற்பதுபோல இறைவன் உயிர்களோடு கலந்து ற்பன். கண் காண்பதற்குத் துணை ன் வேறாதல்போல, உயிர்களுக்கு ாய் நிற்கும் இறைவன் அவ்வுயிர் ளி ஒரு பொருளைக் காண்பதற்கு, யோடு கூடிப் பொருளிற் செல்வது களை அனுபவிப்பதற்கு அவ்வின்ப கிய விடயங்களில் உயிர்களோடு உடனாய் நிற்பன்.
னாய்த் தீயாகி என்னும் முதலை (ஒன்றாய்) தாமேயாகி (வேறாய்) டனாய்) நின்றவாறே என்று கூறி ாறாய் வேறாய் உடனாய் நின்று ற்றிக் குறிப்பிடுகின்றார் அப்பர். பெண்ணாண்குண மூன்றாய் பூதம்மவை யைந்தாய் ா டெட்டுத்திசை தானாய் iழிம்மிழ லையே."
13

Page 21
என்னுந் தேவாரத்தில், இறைவன் வேறாயும் உடனாயும் நிற்பன் எ சம்பந்தர். இவ்வாறு இறைவன் பட்டிருக்கவும் உயிர்கள் இறைவனே
"ஆணவத்தோடு அத்வைதம் ஆ தாணு வினோடு அத்வைதம் சாரு என்கின்றார் தாயுமானவர்.
“ஒருவ னாகிநின் றானிவ் இருவ ராகிநின் றார்கட் 8 அருவ ராவரை ஆர்த்தவ
பரவு வாரவர் பாவம் பறை என்கிறார் அப்பர். இருவராகி நின்ற தப்படாது நின்றார்.
முன்னொரு காலத்திலே திருக் வீற்றிருக்கும்போது உமாதேவியார் இறைவனது கண் களை மூட, உலகனைத்தையும் மூடியது. அது 4 வருத்தமுற்றன.
உயிர்கள் வருந்துவதைக் கல நெற்றிக் கண்ணிலிருந்து பேரொளி துன்பத்தைத் துடைத்தான் என்பது உலகிலுள்ள ஒளிகளெல்லாம் சிவ பிரகாசமே என்பதையும், அவனே உ உணர்த்துகின்றது.
"நாயகன் கண்ண யப்பா னா பாயிரு ளாகி மூடப் பரிந்துல தயநேத் திரத்தி னாலே சுட
றேயமா ரொளிக ளெல்லாம் சி என்று கூறுகின்றது சிவஞான சித்
14

ன் உயிர்களோடு ஒன்றாயும் ன்பதைக் குறிப்பிடுகின்றார் உயிர்களோடு அத்துவிதப் னாடு அத்துவிதப் படுகின்றில.
னபடி மெய்ஞ் ஞானத்
நாள் எந்நாளோ"
ഖണ്ഡ6ികബ
நறிகிலான்
னார்கழல்
றயுமே”
)ார் - இறைவனோடு அத்துவி
கைலாய மலையிலே இறைவன் திருவுள மகிழ்ச்சி காரணமாக
அதனால் இருள் பரந்து காரணமாக உயிர்களெல்லாம்
ண்டிரங்கிய இறைவன் தனது யை உண்டாக்கி உயிர்களின்
புராண வரலாறு. இவ்வரலாறு பெருமானுடைய திருமேனிப்
லகுமாய் நிற்கும் நிலையையும்
பகி புதைப்ப வெங்கும்
கினுக்கு நெற்றித்
ராளி கொடுத்த பண்பிற்
வனுருத் தேச தென்னார்."
தியார்.

Page 22
இவ்வரலாற்றை,
"நலமலி மங்கை நங்ை நயனத் தலங்கள் உலகினை யேழு முற்ற இருளோட நெற்றி அலர்தர அஞ்சி மற்றை
மடவா ளிறைஞ்ச அலர்தரு சோதிபோல
ணவனாம் நமக்செ எனக்கூறுகின்றார் அப்பர்.
பேரொளி வடிவினனாகவு இறைவன் தன்னை வழிபடு6ே வழிபடாதோர் மீது வெறுப்பும் பு பணிபுரியும் மருத்துவர் தன்6 தீர்க்கின்றார்; தன்னை அடை அதனால் அவர் தன்னை அ அடையாதோரை வெறுப்பதுமி வைத்தியநாதராகிய சிவனும் த அவர்களது வினைப் பய6ை அடையாதோருக்கு அவர்கள் இருவேறு வகையாக அருள்
"சலமிலன் சங்கரன் நலமிலன் நாடொறு எனவும்
"தன்னையடைந் தா தலையாயவர் தங்க எனவும் அப்பர் கூறுகின்றார்.
"சார்ந்தாரைக் காத்த தலை சார்ந்தாரைக் காத்தஞ் சல. தாந்தானாச் செய்தபிறர் த. லாய்ந்தார்முன் செய்வினை என்கின்றார் மெய்கண்டார். வினை - பிரார்த்தவினை

க விளையாடி யோடி
fjssOT ம் இருள்மூட மூட யொருகண்
நயனங்கை விட்டு மதிபோல் அலர்வித்த முக்க ார் சரனே.”
ம் கருணைக் கடலாகவும் விளங்கும் வார் மீது விருப்பும் தன்னையடைந்து அற்றவன். அரச வைத்தியசாலையிற் னை அடைந்தவர்களது நோயைத் யாதோரது நோயைத் தீர்ப்பதில்லை. டைந்தாரை விரும்புவதும் தன்னை ல்லை. அவ்வைத்தியரைப் போலவே நன்னை அடைந்து வழிபடுவோருக்கு ன இல்லாமற் செய்தும் தன்னை செய்த வினைப்பயனை ஊட்டியும் புரிகின்றான். இதைச்
சார்ந்த வர்க்கலால் ம் நல்கு வான்நலன்."
ர்வினை தீர்ப்பதன்றோ ட னாவதுதான்."
வர் கடனாதல் மிலனாய்ச் - சார்ந்தடியார் ங்கள்வினை தான்கொடுத்த பு மாங்கு." சலம் - வஞ்சனை. அநீதி. முன்செய்
15

Page 23
வஞ்சனையும் அநீதியுமற்ற இரை குற்றங்களைப் பொறுத்து, அவ்வுயிர்ச என்பதைத் தேவார முதலிகள் மூவரும் சம்பந்தள் தேவாரத் திருப்பதிகங்கள் பாடல், சிவபெருமான் எழுந்தருளிய மலையை எடுத்து நசுக்குண்டு வலிகு போற்றி அவனருள் பெற்ற இராவணன் 6 இப்படிச் சம்பந்தர் பாடியதற்குக் வாழ்வார்கள் பிழைத்தாலும் வந்தடையி கருணை கைக்கொள்ளும் எனக்காட்ட “முன்னிற்பவர் இல்லாமுரண் அரக்கன் பிடித் தெடுத்தான்முடி தடந்தோளிற தேத்தப்பெரு வாள் பேரொடும் கெ சடையானிடம் வீழிம்மிழ லையே” எனச் "கைத்தலங்க ளிருபதடை அரக்கள் கயிலைமலை யதுதன்னைக் ச முத்திலங்கு முடிதளங்க வளைகவிெ திருவிரலொன் றவன்மேல் வை பத்திலங்கு வாயாலும் பாடல் கேட் பரிந்தவனுக் கிராவணனென் றி தத்தவனைத் தலையாலங் காடன் சாராதே சாலநாட் போக்கினேே என அப்பரும்,
"நற்றமிழ் வல்ல ஞானசம் பந்தன்
நாவினுக் கரையன் நாளைப் ே கற்ற சூதன்நற் சாக்கியன் சிலந்தி
கண்ணப் பண்கணம் புல்லனென் குற்றஞ் செய்யினும் குணமெனக் கரு கொள்கை கண்டுநின் குரைகழ பொற்றி ரள்மணிக் கமலங்கள் மலரு பொய்கை சூழ்திருப் புன்கூர் 2 எனச் சுந்தரரும் கூறுகின்றனர்.
16

றவன் உயிர்கள் செய்யுங் *ளுக்கும் அருள் செய்வன்
கூறுகின்றனர். தோறும் வரும் எட்டாவது பிருக்கும் திருக்கைலாய ன்றி இறைவனை ஏத்திப் வரலாற்றைக் கூறுகின்றது. காரணம் "மண்ணுலகில் ற். கண்ணுதலான் பெருங் » O R "என்கிறார் சேக்கிழார். வட கயிலை, தன்னைப் - ஆன்றிப் பின்னைப்பணிந் ாடுத்த, மின்னிற்பொலி * சம்பந்தரும்,
கோமான்
5ருதா தோடி ாற்றி முடுகுதலுந் ப்பப்
டுப் ந்தநாமத் தன்னைச்
劈列
50
பாவானும்
றிவர்கள்
தம் ல் அடைந்தேன் b
—6iTT(86ზj’’

Page 24
இராவணன் செய்த பி6
இரங்கி அவனுக்கு அருள் வேண்டுவதை ஈபவன்.
"எவ்வவர் தேவர் இ எண்ணிறந் தா அவ்வவர் வேண்டிய அடைந்தவர்க் இவ்வவர் கருணைெ எம்பெரு மான வவ்வியென் னாவி
வலிவ லந்தன என்கின்றார் சுந்தரர்.
வேண்டியதை வேண் சிவபெருமான் தொடக்கமு ரால் மாத்திரமே எக்காலமு "நூறு கோடி (
ஆறு கோடி ந
ஏறு கங்கை ம
ஈறி லாதவன் என்கின்றார் திருநாவுக்க சிவபெருமானது வடிவ என்று கேட்டால் அதற்கு
“அருவமு முருவா ரூப உருவமு மூன்றுஞ் செ1 என அருணந்தி சிவாசாரி கூறுகின்றனர்.
காண்டற் கரிய கட கும் தெரியாத தத்துவன்
அருவமாயிருப்பன் என்பது
சம்பந்தர் தோடுை

ழயைப் பொறுத்து அவனது பாடலுக்கு செய்த சிவபெருமான் வேண்டுவார்
நடிகள் மன்னர் 1கள்மற் றெங்கும் நின்றேத்த
தேயருள் செய்த கேயிட மாகநின் றானை யங் கற்பகக் கடலை ரு ளாயென்ற பின்னை மனங்கலந் தானை ல் வந்துகண் டேனே.”
டியாங்கு வேண்டுவோருக்கு ஈயும் pம் முடிவும் இல்லாதவர். அதனால் அவ pம் எல்லோருக்கும் அருள்புரிய முடியும்.
பிரமர்கள் நொந்தினார்
ாராயண ரங்கனே
1ணலெண்ணி லிந்திரர்
ச னொருவனே." ரசு சுவாமிகள். நொந்துதல் - அழிதல்
ம் உருவமோ, அருவுருவமோ, அருவமோ
விடையாக,
மானது மன்றி நின்ற ன்ன வொருவனுக் குள்ள வாமே”
பார் கூறுவதையே தேவார முதலிகளுங்
புள் கண்டாய்” எனவும் "அணுவையார்க்
எனவும் அப்பர் கூறுவதால் இறைவன் பெறப்படும். அருவம் - உருவமில்லாதது.
டய செவியன்' என அடியெடுத்துச்
17

Page 25
சிவபெருமானை அங்க அடையாள தாலும் வெண்ணெய் நல்லூரில்,
"அற்பு தப்பழு ஆவணங் கா அடிய னாவென்னை அ நற்ப தத்தை நள்ளாறனை அ நாயி னேன்மறந் தென்நி: எனச் சுந்தரர் கூறுவதாலும் இறை யுண்டென்பது பெறப்படும்.
சிவாலயங்கள் தோறுஞ்சென்று சிவலிங்கப் பெருமானை வழிபட்ட ஒருவராகிய அப்பர்.
"செங்க ணானும் பிரமனுந் தம் எங்குந் தேடித் திரிந்தவர் கான இங்குற் றேனென்றி லிங்கத்தே பொங்கு செஞ்சடைப் புண்ணிய
எனக்கூறி சிவன் அருவுருவத் திருே னென்பதை விளக்குகின்றார்.
அறுதியற்றவனும் அறிவே வடிவா சடமாகிய மெய்வாய் கண் மூக்கு செ களாலும் அந்தக் கரணங்களாலும் அ வாக்குக் கெட்டாதவன்; அவற்றால் அ கழிந்திங் குணர்வரியான் உள்குவா என்கின்றார் அப்பர். "உரையரும் உ
யினர்" என்கின்றார் சம்பந்தர்.
ஆகமமாகிநின்று அண்ணிக்கும் ( அறுபத்து நான்கு கலைகளாகவும் வி "தளங்கிளருந் தாமரையா தனத்த தசரதன்றன் மகனசைவு தவிர் இளம்பிறையும் முதிர்சடைமேல் ை எட்டெட் டிருங்கலையு மான
எனவும்,
18

ங்களுடன் சுட்டிக் காட்டுவ
12. ளது கொண்ட
முதை
னைக் கேனே"
வனுக்கு உருவத் திருமேனி
அருவுருவத்திருமேனியாகிய மூவர் தேவார முதலிகளில்
முளே
ன்கிலர்
தோன்றினான் மூர்த்தியே." மனியில் நின்று அருள்புரிவ
னவனுமாகிய இறைவனைச் வி என்னும் ஞானேந்திரியங் அறிய முடியாது. அவன் மன றியப்படாதவன். "உரைக்குங் rர் வினையைக்கரைக்கும்" ருவினர் உணர்வரு வகை
இறைவன், அதோடமையாது ளங்குகின்றான். ண் கண்டாய் த்தான் கண்டாய் வத்தான் கண்டாய்
ான் கண்டாய்”

Page 26
"பன்னியசெந் தமிழறியேன் எண்ணோடு பண்ணிை தன்னையுந்தன் திறத்தறி தன்திறமும் அறிவித்த எனவும் இறைவன் கலைக கின்றார் அப்பர்.
கலைகளாகவும் விளங்
நெஞ்சில் நிறைந்திருப்பான்:
என்பதை,
"பெருந்தாழ் சடைமுடி கருந்தாழ் குழலிய திருந்தா மனமுடை யா பொருந்தார் புகலு
என அப்பரும்,
"கள்ளநெஞ் சவஞ்சக் க டுள்ளமொன்றி யுள் எனச் சம்பந்தரும்
"வஞ்சங்கொண் டார்மனஞ் அஞ்சுங்கொண் டாடிய 6ே தஞ்சங்கொண் பார்தமக் ெ நெஞ்சங்கொண் டார்க்கிட எனச் சுந்தரருங் கூறுகின்ற
இறைவன் சரணடைந் சுந்தரர் கூறுவதுபோலவே, "சகமலா தடிமை யில்லை நகமெலாந் தேயக் கையால் முகமெலாங் கண்ணி மல்க
அகமலால் கோயி லில்லை

கவியேன் மாட்டேன்
)ந்த கலைக ளாய ாப் பொறியிலேனைத் நெறியுங் காட்டி.."
ாாக விளங்குவதைச் சுட்டிக் காட்டு
கும் இறைவன் வஞ்சமற்றவர்களது வஞ்சமுள்ள நெஞ்சிற் பொருந்தான்
மேற்பிறை சூடிக் ந் தாமுங் கலந்து ர்திறத் தென்றும்
ர்ப் புரிசடை யாரே."
ருத்தைவிட் டருத்தியோ குவார் உளத்துளான்."
சேரகில் லார்நறு நெய்தயிர்பால் வட்கையி னாரதி கைப்பதியே கன்றும் இருக்கை சரணடைந்தார் மாவது நந்திரு நின்றியூரே"
)60Trাঁ,
தார் நெஞ்சங் கொண்டார்” எனச்
நாளலால் தணையு மில்லை நாண்மலர் தொழுது தாவி முன்பணிந் தேத்தந் தொண்டர் ஐயன்ஐ யாற னார்க்கே."
19

Page 27
என அப்பருங் கூறுகின்றார். உள்ள இறைவனை,
"ஆமயந்தீர்த் தடியேனை யாள அதிகை வீரட்டானம் ஆட் தாமரையோன் சிரமரிந்து கையிற் தலையதனிற் பலிகொண்ட வாமனனார் மாகாயத் துதிரங் ெ மானிடங்கொண் டார்வலங் காமனையும் உடல்கொண்டார்
கண்ணப்பர் பணியுங்கொள் எனப் பாடுகின்றார் அப்பர். ஆ-பசு, தன்மை
பசுக்கள் எனப்படும் ஆன்மாக்களி மலத்தையும் நீக்குவதற்காக இை காரியங்களான தனு கரண புவன அழுக்கை, அவற்றை நீக்கக் கூடிய அழு போலாகும். தனு-உடம்பு
ஆன்மாக்களது சகல கேவல ெ அறியவல்ல சிவபெருமான் அவற்றி கருணையினால் அவற்றுக்கு மாயா சிற்றறிவை உண்டாக்கி இன்ப து செய்வன்.
கேவலமாவது ஆன்மா மலத்தோ எதுவுமின்றி அறிவின்றிக் கிடக்கு கரணங்களோடு கூடியநிலை. கருவிக சிற்றறிவு உண்டாகும்.
ஆன்மா இன்ப துன்பங்களை அ செயல்களால் மேலும்மேலுங் கன்மத் காரணமாக மேலும் மேலும் பிறவியுண் இவ்வாறு பல பிறவிகள் தோ அனுபவித்து வரும் உயிர்களுக்கு அவ்வின் ப துன் பங்களுக்குக் ச தீவினைகளும் பந்தப் படுத்துந் தன்
20

க் கோயிலிற் குடியிருக்கும்
ாக் கொண்டார்
சி கொண்டார்
கொண்டார் ள் நிறைவாந் தன்மை காண்டார் கை மழுவாட் கொண்டார் கண்ணால் நோக்கிக்
கபாலி யாரே."
ஆமயம்-பசுத்துவம், பசுவாந்
ன் ஆணவ மலத்தையும் கன்ம றவன் அவற்றுக்கு மாயா போகங்களைக் கொடுப்பது,
ழக்கைக் கொண்டு நீக்குவது
மன்னும் இருநிலைகளையும் ன்ெமீது கொண்ட பெருங் T காரியங்களைக் கூட்டிக் துன்பங்களை அனுபவிக்கச்
டு கூடி, கருவி கரணங்கள் நம் நிலை. சகலம் கருவி ரணங்களால் ஆன்மாவுக்குச்
நுபவிக்கும்போது செய்யுஞ் தை ஈட்டும். அக் கன்மம் டாகும். றும் இன்ப துன்பங்களை அவ்வின்ப துன்பங்களும் ாரணமாகிய நல் வினை மையிற் சமமானவையென்ற

Page 28
எண்ணமுண்டாகும். இவ்வா ஆணவ, மலசக்திதேயும். மல திருவருட்சக்தி விளங்கித் ே திருவருட் சக்தி விளங்கி குருவைத் தேடியடைந்து, L தைப்பெற்று முத்தியடையும். இவ்வாறு ஆன்மாக்களைப் 1 அவற்றுக்கு அருள் புரிகின்ற பாசத்தாற் பந்திக்கப்பட்ட கப்படும் ஆன்மாக்களின் ப முத்தி கொடுப்பவன் இறைவு கொண்டான். அதனால் கொண்டார்” என்கின்றார் . தன்மீது அன்பு கொண் தனது அன்பர் செய்யும் அநா "நீறாகி நீறுமிழும் நெ
நினைவாகி நினை
கூறாகிக் கடற்றாகிக்
குணமாகிக் குறை ஆறாத ஆனந்தத் த அநாசாரம் பொற சீறாத பெருமானைத்
செம்பவளக் குன் என்கின்றார் நாவுக்கரசர்.
ஆசாரம் என்னுஞ் செ முதலிய பொருள்கள் உண்டு அநாசாரம்.
"பெரும்புலர் காலை மூழ் அரும்பொடு மலர்கள் கெ விரும்பிநல் விளக்குத் தாட க்ரும்பினிற் கட்டி போல்வி

று இருவினையொப்பு உண்டாதலால் Fக்தி தேய ஆன்ம அறிவின் கண்ணே நான்றும். த் தோன்றப் பெற்ற ஆன்மா ஞான ாச ஞானத்தைவிட்டுச் சிவஞானத் உயிர்க்குயிராக நிற்கும் இறைவன் ந்தித்திருக்கும் மலங்களைப் போக்கி
T60T.
து காரணமாக பசுக்களென அழைக்
ாசத்தளையை அறுத்து அவற்றுக்கு பன். அவ்விறைவன் அப்பரையும் ஆட் ஆமயந் தீர்த்தடியேனை ஆளாக் அப்பர். - டோரை ஆட்கொள்ளும் இறைவன் சாரத்தையும் பொறுப்பன்.
ருப்பு மாகி
வினிய மலையான் மங்கை
கோளு மாகிக் யாத உவகைக் கண்ணீர் டியார் செய்த த்தருளி அவர்மே லென்றுஞ் திருமாற் பேற்றெஞ் றினைச்சென் றடைந்தேன் நானே.”
ால்லுக்கு வழக்கம், சுத்தம், ஒழுக்கம் ஆசாரம் என்பதற்கு மறுதலையானது
கிப் பித்தர்க்குப் பத்த ராகி ாண்டாங் கார்வத்தை யுள்ளே வைத்து ம் விதியினால் இடவல் லார்க்குக் ார் கடவுர்வீரட்ட னாரே'
21

Page 29
என்று ஆகம சீலர்கள் இறை வழக்கத்தை அப்பர் கூற,
"அம்மானே ஆகமசீலர்க் கருள்ந6
எனச் சுந்தரரும்,
"தொண்டர் தண்கயம் மூழ்கித் துணை கொண்டு கொண்டடி பரவி.” எனச் சம்பந்தரும் கூறுகின்றனர்.
இவ்வழக்கத்துக்கு மாறானது பருக்குச் செய்த பூசை. அம்பு வில் சென்று, செருப்பால் நிர்மாலியத்தை நீ நீரால் இறைவனுக்குத் திருமஞ்சன ம கண்ணப்பன்.
அவன் இறைவன் மீது கொண்ட டைய குருதி சொரியும் கண்ணுக்குப் இடந்தப்பியவன். இறைவன், கண்க அன்பைக் கண்டு, ஆகம வழக்குக்கு அவனுக்கு அருள்புரிந்த சம்பவத்தை பொறுத்தருளும் இறைவனது இயல்ல "குவப்பெருந் தடக்கை வேடன் கொடு துவர்ப்பெருஞ் செருப்பால் நீக்கித் தாய உவப்பெருங் குருதி சோர ஒருகணை ! தவப்பெருந் தேவு செய்தார் சாய்க்காடு
என்கின்றார். சுத்தஞ் செய்வதற்கா துடைப்பதும் சருகுகளை அகற்றுவ, வழக்கத்துக்கு மாறாகச் சிவலிங்கப் ெ விரும்பித் தன்னுடலிலிருந்து வெளிவ அதன்மேல் விழுஞ் சருகுகளாற் பந்தர் பேரரசனாகப் பிறக்கும்படி அருள்புரிந் "நலந்திகழ் வாயின் நாலாற் சருகின
சிலந்தியை அரச தாள அருளினாய்
எனக் கூறி, அடியார் அன்பினால்
22

வனுக்குப் பூசை செய்யும்
ல்கும் பெம்மானே.”
ணலுஞ் சாந்தம் புகையும்
கண்ணப்பன் காளத்தியப் இறைச்சி முதலியவற்றோடு க்கி வாயிற் கொண்டு சென்ற ாட்டி அநாசாரஞ் செய்தவன்
அன்பு காரணமாக அவனு பதிலாகத் தனது கண்ணை ணப்பன் தன்மீது கொண்ட கு மாறாகப் பூசனை புரிந்த எடுத்துக் காட்டி, அநாசாரம் பை அப்பர். ஞ்சிலை இறைச்சிப் பாரம்
வாய்க் கலச மாட்ட
பிடந்தங் கப்பத்
) மேவினாரே'
ாகச் சிலந்தி வலைகளைத் தும் எமது வழக்கம். எமது பெருமானுக்குப் பந்தர் செய்ய ரும் நூலினால் வலைபின்னி, செய்த சிலந்திக்குச் சோழப் த இறைவனது இயல்பை, லைப் பந்தர் செய்த
99
அசுத்தஞ் செய்வதையும்

Page 30
இறைவன் பொறுத்தருள்
தாண்டக வேந்தர்.
தந்தை தாயரை முன் ஒழுகலாற்றிலிருந்து நீங்கித்
ரின் வரலாற்றை,
“வந்தமண லாலிலிங்கம்
சிந்தைசெய்வோன் தண்க
தந்தைதனைச் சாடுதலுஞ் கொந்தணவு மலர்கொடுத்
எனக்கூறி ஒழுக்கந் த6 இறைவன் இயல்பை விளக்
வேதவிதிப்படி செய்யப்பட தாதலால் தக்கயாகம் அழிக்
“வென்றவன் வென்றவன் ே
எனச் சுந்தரரும்,
"தக்கனத பெருவேலி
என அப்பருங் கூறுகின்றன இவ்வாறு, இறைவன்ப அறமாவதையும் இறைவனு பாவமாவதையும் தேவார ( இதையே அருணந்தி சிவா “அரனடிக் கண்பர் செ பரனடிக் கன்பி லாதா வரமுடைத் தக்கன் ெ
நரரினிற் பாலன் செய்
என்று கூறுகின்றார்.
தனதன்பர் செய்யும் ப இறைபணி நிற்குந் தனதன்
இருவினை காரணமா பழவினையாகிய பிராரத்த

வான் என்பதை விளக்குகின்றார்
னறி தெய்வமாக வணங்கவேண்டிய தாதையைத் தாளற வீசிய சண்டேசுர
மண்ணியின்கட் பாலாட்டும் ருமந் தேர்ந்த சிதைப் பாண்வருமத் ந் சண்டேச னென்றருளிக் தான் கோளிலியெம் பெருமானே.”
வறிய தனதன்பருக்கும் அருள்புரியும் குகிறார் சம்பந்தர். ட்டதாயினும் சிவநிந்தனையோடு கூடிய க்கப்பட்டது. இவ்வரலாற்றை,
வள்வியில் விண்ணவர் தங்களை."
ர்வி தகர்த்தார் போலும்."
Tr.
மீது அன்புடையோர் செய்யும் பாவம் றுக்கு அன்பிலாதார் செய்யும் அறம் முதலிகள் எடுத்துக் காட்டுகின்றனர். சாரியார்,
Fய்யும் பாவமு மறமதாகும்
ர் புண்ணியம் பாவமாகும் சய்த மாவேள்வி தீமை யாகி
த பாதகம் நன்மை யாய்த்தே."
ாவத்தையும் அறமாக்கும் இறைவன் பர்களது பாரத்தை எடுத்துச் சுமப்பான்.
ாகப் பிறக்கும் ஒவ்வொரு உயிரும் த்தை அனுபவிக்கும்போது புதுவினை
23

Page 31
செய்கின்றது. புதுவினைக்கு புதுவினையின் பயன் அதைச் சுெ அனுபவத்துக்கு வருவது மு5 புதுவினைக் குவியல் அனுபவத்து பற்றுக் கோடாக மாயையிற் கட்டு என்பது பெயர். சஞ்சித வினைய பிராரத்த வினையாக அனுபவத்து சஞ்சிதவினை அதற்குரிய உய இருக்கும். இச் சஞ்சிதவினை உய சாதிகளிற் பிறப்பதற்கும் நீண்ட குறு பொருந்துவதற்கும் காரணமாயி ஆகாமியம் எனப்படும் நல்வி களால் வரும் புண்ணிய பாவங் பாவங் காரணமாக இன்ப துன்ப உயிர்களுக்குப் பெருஞ் சுமைய பூண்டு அவனருள்வழி நடப்பவ எடுத்துச் சுமப்பான்.
இருவினையொப்பும் மலபரிபா நிகழும். சத்திநிபாதருக்குக் கு இறைவன் தீக்கையினால் ஆ நீக்குவன். பிராரத்தம் அவ்வுயிர் கழியும். திருவருளின் கருத்தறிந்து செய்யும் ஆகாமிய வினையை இ அதனால் அவ்வினை அதைச் சுெ பாரமாகாது.
திருவருளின் கருத்தை அ வேதநெறியைப் பின்பற்றும் வைதி எனக் கருதப்படுகின்றது. இறை செய்யும் ஆகாமியத்தை இறைவ6 "கிடைக்கத் தகுமோநற் ே எடுத்துச் சுமப்பானை இன் என்று கூறுகின்றது திருவருட்பய சுற்றம்.
இறைவனின் அன்புக்குரிய ச மற்றையோரால் தமது பாரம் மு
2

ஆகாமியம் என்பது பெயர். Fய்தவருக்கு எடுத்த பிறப்பிலேயே ண்டு. அனுபவத்துக்கு வராத நுக்கு வரும்வரை புத்தி தத்துவம் ப்பட்டிருக்கும். இதற்குச் சஞ்சிதம் பின் ஒருபகுதி அடுத்த பிறவியில் க்கு வரும். அனுபவத்துக்கு வராத பிரைத் தொடர்ந்து கொண்டே பர்ந்த சாதி தாழ்ந்த சாதி என்னுஞ் றுகிய ஆயுள் உள்ள உடம்புகளைப் ருக்கும்.
னை தீவினைகளும், அவ்வினை களாகிய சஞ்சிதமும், புண்ணிய ங்களாய் வருகின்ற பிராரத்தமும் ாகும். இறைவனிடத்தில் அன்பு பரின் இப்பாரத்தை இறைவன்
ாகமும் வந்தவிடத்து சத்திநிபாதம் தருவடிவாய் அருள்புரிய வரும் ன்மாவின் சஞ்சித வினையை எடுத்த உடலின் அனுபவமாய்க் இறைபணியில் நிற்கும் ஆன்மாச் இறைவனே ஏற்றுக்கொள்வான். Fய்த உயிரைச் சேர்ந்து அதற்குப்
றிவிப்பன வேதங்கள். அதனால் கெ ஒழுக்கமே இறைபணி நிற்றல் )பணியில் நிற்கும் ஆன்மாக்கள் ன் ஏற்றுக் கொள்வான் என்பதை, கண்மையாற் கல்லால்
99
DJ ன். நற்கேண்மை - அன்புநிறைந்த
-ற்றமாயிருப்பவர்களுக்கல்லாமல் ழுவதையும் எடுத்துச் சுமக்குந்
4

Page 32
திருவருளைப் பெறமுடியுமோ? எ வினா, இவ்வினாவுக்கு விடை இ இருக்காதவர்களால், தமது திருவருளைப் பெறமுடியாது' எ அடியார்களுடைய ஆகாமிய சுமப்பான் என்பதைக் குறிப்பு இக்கருத்துக்களை,
"வீரமும் பூண்பர் விசய தாரமும் பூண்பர் தமக் பாரமும் பூண்பர்நற் ை வாரமும் பூண்பர் அரெ என்று கூறுகின்றார் அப்பர்.
இவ்வாறு தனதன்பர்கள் செ இறைவன், தான் செய்யும் வி மாட்டான்.
இறைவன் படைத்தல், கா, செயல்களையும், நாம் வினை செ கை, கால் முதலிய கன்மேந் செய்யாது. இது இவ்வாறாகு பத்தாற் செய்கின்றான். அதன காவாதுகாத்து, அழியாது அழிச் வினை செய்வோர் அவ்விை பந்திக்கப்படுவதுபோல, அவன் ெ கட்டுப்படவோ மாட்டான். இ6 செய்வன் என்பதை,
"நோக்காதே எவ்வளவும் நனு காதே யாதொ ஆக்காதே யாதொன்று
அணு காதா ரவர்தம் தேக்காதே தெண்கடல்ந திருப்புண்கடர் மேவிய நீக்காத பேரொளிசேர் நீடு நீதனே னென்னேநா:

என்பது இப்பாடலால் வினாவப்படும் றைவனின் அன்புக்குரிய சுற்றமாய் பாரத்தை எடுத்துச் சுமக்குந் ன்பது. எனவே இறைபணி நிற்கும் வினையை இறைவன் எடுத்துச் ாலுணர்த்துகின்றது இப்பாடல்.
60 Lugh கண்பு பட்டவர் பங்கண் மிளிர நறி யாரே."
ய்யும் வினையை எடுத்துச் சுமக்கும் னை காரணமாகப் பந்திக்கப்பட
த்தல், அழித்தல் என்னும் மூன்று ய்வதுபோல அந்தக் கரணங்களதும் திரியங்களதும் துணைகொண்டு க" என எண்ணுதலாகிய சங்கற் ால் அவன் படையாது படைத்து, கின்றான். அதனால், கரணத்தால் ன காரணமாக விகாரமெய்திப் விகாரமடையவோ, அவ்வினையாற் றைவன் எதையும் சங்கற்பத்தாற்
நோக்கி னானை ன்றும் நணுகி னானை
மாக்கி னானை
மை அணுகா தானைத் ஞ் சுண்டான் தன்னைத்
சிவலோகனை
ரானை
ன் நினையா வாறே."
25

Page 33
எனக் கூறுகின்றது திருத்தாண்ட குதல் - நுணுக்குதல், ஒடுக்குதல், ஆ
தன்மீது அன்பு செய்வோரின் னும் மலபந்த மற்றவனுமாகிய இை ணமாகப் பிறந்திறந்துழலும் ஆன்ம லிருந்தெடுத்து அவற்றுக்குப் பேரி: முடியும்.
அதனால் வினைப் பிறவி தீர்ந்து மானால் இறைவன் மீது அன்பு ெ வேண்டுவதை ஈயும் இறைவன் வேண்டுவோருக்கு அதையுங் கொ உயிரினங்களும் உணரமாட்டா; ம
“இந்தப் பிறவி நமக்குக் கி முத்தியின்பம் பெறுதற் பொருட்( நாவலர். மாநுடப்பிறவி கிடைப்பதரி கடலைக் கையா னிந்தினன் அருணந்தி சிவாச்சாரியார்.
"எண்ணரிய பிறவிதனில் ம
யாதினும் அரித அரித கா இப்பிறவி தப்பினால் எப்பி
ஏத வருமோ அறிகிலேன்.
என்கின்றார் தாயுமானவ சுவாமி
மாநுடப் பிறவியின் அருமையைப்
"வாய்த்தது நந்தமக் கீதோர் பி
பார்த்தற்குப் பாசு பதமருள் செ கோத்தன்று முப்புரந் தீவளைத் கூத்தனுக்கு ஆட்பட் டிருப்பத6
என்று கூறுகின்றார் நாவுக்கரசர்
நாம் மாநுடப்பிறவி எடுத்ததன்
மானால் இறைவன் மீது அன்பு .ெ
26

கம். நோக்குதல்-காத்தல், நுணு அழித்தல், ஆக்குதல் - படைத்தல்
வினைகளை எடுத்துச் சுமப்பவ றவனாலேயே, இருவினை கார ாக்களைப் பிறவிப் பெருங் கடலி ன்பப் பெருவாழ்வைக் கொடுக்க
து வீடுபேற்றை அடைய வேண்டு சலுத்த வேண்டும். வேண்டுவார் இம்மையிற் சுகபோக வாழ்வை டுப்பன். இவ்வுண்மையை எல்லா னிதனாலே தான் உணரமுடியும்.
டைத்தது கடவுளை வணங்கி டேயாம்" என்று கூறுகின்றார்
து. "மாநுடத்துதித்தல் கண்டிடிற் காரியங்காண்” என்கின்றார்
ானிடப் பிறவிதான்
ாண்
]வி வாய்க்குமோ
கள்.
பற்றி,
றவி மதித்திடுமின் ப்தவன் பத்தருள்ளிர்
தாண்தில்லை யம்பலத்துக்
ன் றோநந்தங் கூழைமையே."
பயனை அனுபவிக்க வேண்டு சலுத்த வேண்டும்.

Page 34
"്III ബ്രഞഥ ഉ
பிறரை வேண் மூளாத் தீப்போல்
முகத்தால் மி ஆளாய் இருக்கும்
அல்லல் செf
வாளாங் கிருப்பீர்
வாழ்ந்த பே
என்னும் பாடலால், ஆளாயிரு
சொன்னக்கால் அவர்களுக்கு அ கடமை என்பதை வலியுறுத்துச்
வேண்டுவார் வேண்டுவன உண்மையை உணரும் மானுட பெருவாழ்வை வேண்டுவதை ெ தரக்கூடிய போக போக்கியங் யாகாது. சுந்தரர் கூறுவது போ யிருப்பதற்கு முதலில் மானுடத்து தாலும் மாக்களைப் போலன்றி
பண்பெனப்படுவது பாடறி ஒழுக்கம். அதனால் வாழ்க்கை மிக முக்கியமானது.
"நன்றிக்கு வித்தாகும் ந6 என்றும் இடும்பை தரும்.
என்கிறார் வள்ளுவர். நன்றி-அ ஒழுக்கமுடையவர்களாற்ற இலகுவில் அடைய முடியும்.
“மணிநிறம் ஒப்பன பொன்னி கணிநிற மன்ன கயிலைப் டெ
துணிவன சீலத்தரா கித்தொட
கணியன சேயன தேவர்க்கை

மக்கே ஆளாய்ப்
ாடாதே
உள்ளே கனன்று
கவாடி
அடியார் தங்கள்
ான்னக்கால்
திருவா ருரீர் தீரே”
நக்கும் அடியார் தங்கள் அல்லல் ஒருள்புரியவேண்டியது இறைவனது கின்றார் வன்றொண்டர் சுந்தரர்.
தை ஈவான் இறைவன் என்னும் ர் அவனிடம் நிலையான பேரின்பப்
விட்டு, நிலையற்ற சிற்றின்பத்தைத் களை வேண்டுதல் அறிவுடைமை ல இறைவனுக்கு மீளா அடிமையா துதித்தல் வேண்டும். மானுடத்துதித்
மக்கட் பண்போடு வாழவேண்டும்.
ந்தொழுகல். பாடு-உயர்ந்தோர் யில் ஒழுக்கத்தைக் கடைப்பிடிப்பது
ஸ்லொழுக்கம் தீயொழுக்கம்
99
அறம்
)ான் இறைவனது திருவடிகளை
றம் மன்னின மின்னியல்வாய்
ாருப்பன காதல்செய்யத்
டர்ந்த விடாத தொண்டர்க்
யாறன் அடித்தலமே."
27

Page 35
எனவும், சீலம்-ஒழுக்கம், அணியன "கரப்பர் கரியமனக் களி
கரவாதே தம்நினைய சி
தரப்பர்.”
எனவுங் கூறி ஒழுக்கமுடையவி இன்றியமையாமையை வலியுறுத்து கெட்டவர்கள் ஒழுக்கமுள்ளவர் வழிபாட்டினாற் பயனில்லை என்ப "நெக்கு நெக்கு நினைப்பவ புக்கு நிற்கும்பொன் னார்ச6 பொக்க மிக்கவர் பூவுநீ ரு நக்கு நிற்பர் அவர்தம்மை
என்னும் திருவாக்காற் கூறுகின்ற நக்குநிற்பர்-ஏளனமாகச் சிரிப்பர்
ஒழுக்கத்துக்கு ஆறு பகை கொடுத்தால் ஒழுக்கங் கெட்டுவி( "அஞ்சு மொன்றி ஆறுவீசி நீறு, குஞ்சியார வந்திசெய்ய அஞ்சல்ெ பஞ்சியாரு மெல்லடிப் பணைத்த அஞ்சொலார் அரங்கெடுக்கும் அ
எனவும். (குஞ்சி-குடுமி, அது குறிக்கிறது.)
"அகனமர்ந்த அன்பினராய றைம்புலனும் அடக்க புகலுடையோர் தம்முள்ள தள்ளிருக்கும் புராண எனவும் கூறுகின்றார் சம்பந்தர். கா மாற்சரியம், மோகம் என்பன ஆறு குரோதம் -கோபம், உலோபம் - நுகரவிடாமற் செய்யுங்குணம், மாற்சரியம்-பொறாமை, மோகம்
28

ா- அண்மையிலுள்ளன ர்வர்க் குள்ளங்
நிற்பார் பாவம்
பர்களாய் வாழவேண்டியதன் கின்றார் நாவுக்கரசர் ஒழுக்கங் கள் போல நடித்துச் செய்யும் தையும் அவர்,
பர் நெஞ்சுளே
டைப் புண்ணியன்
ங்கண்டு
நாணியே."
ார். பொக்கம்-வஞ்சகம், பொய்,
யுண்டு. அப்பகைக்கு இடங் டும்.
பூசி மேனியிற்
Uன்னி மன்னுமூர் கொங்கை நுண்ணிடை ந்தனாரு ரென்பதே."
ஆகுபெயராய்த் தலையைக்
ப் அறுபகைசெற்
கி ஞானம்
ப் புண்டரிகத்
ர் கோயில்.”
ாமம். குரோதம், உலோபம், மதம்.
றுபகைகளாகும். காமம்-ஆசை,
தானும் நுகராது பிறரையும் மதம்-செருக்கு இறுமாப்பு.
மயக்க உணர்வு, தவறென்று

Page 36
அறிந்ததையும் ஆசை காரணம
இந்த ஆறுபகைகளையும் களையும் ஒருவழிப்படுத்தித் தை இறைவன் அஞ்சலென்று அபய
இவ்வாறு பகைகளில் ஈயான மிகவுங் கொடியது போலத் தே
"தொலைவாகி யிரந்தோர்க் மலையிறந்த செயல்கழ்ந்த
எனக் கலித்தொகையும் (கலி
“ஈயென விரத்த லியூ ஈயே னென்ற லதனி
எனப் புறநானூறும் (புறம் 204)
“சாதலின் இன்னாத ஈத லியையாக் கடை
என்று வள்ளுவர் கூறுகின்றார்
திருநாவுக்கரசு நாயனார்,
"இரப்பவர்க் கீய வைத்தார் கரப்பவர் தங்கட் கெல்லாங் பரப்புநீர் கங்கை தன்னைப் அரக்கனுக் கருளும் வைத்த
என்கின்றார்.
இவ்வாறு பகைகளில் உலே கொடும்பகை மோகம். மோகம் ஆ
".விகற்பம் கற்பம் குரோதம் மோகம் கொை விராயெண் குணனுமா ண
என்று கூறுகிறது இருபா இரு
பிரமாவும் விட்டுணுவும் முன களைச் சிவபெருமானுடைய

ாகச் செய்யத் தூண்டும் உணர்வு. எடுத்தெறிந்து, நீறுபூசி ஐம்புலன் லயாரக்கும்பிடும் அடியவர்களுக்கு மளிப்பான் என்பது சம்பந்தர் கூற்று. மைக்குக் காரணமாகிய உலோபமே ான்றுகின்றது.
கொன் றியாமை யிளிவென ந பொருள்பொரு ளாகுமோ”
2-11-12)
இந்தன் றதனெதிர் னு மிழிந்தன்று”
கூற,
தில்லை இனிததாஉம்
99.
ஈபவர்க் கருளும் வைத்தார் கடுநர கங்கள் வைத்தார் படர்சடைப் பாகம் வைத்தார்
ார் ஐயன்ஐ யாற னாரே'
ாபத்துக்கிணையான இன்னொரு ஆணவத்தின் குணங்களிலொன்று.
ல யஞர் மதநகை ாவமென விளம்பினை
1ஃது.
றையே படைத்தல் காத்தற்றொழில் திருவருளாலே பெற்றவர்கள்.
29

Page 37
அவர்களுக்குச் சிவனே முதற்க தெரிந்து கொண்டும் மோகமாக தம்மைத் தாமே முதல்வரெனக் ஒருவரோடொருவர் போரிட்டன இத்தகைய மயக்கவுணர்வை துவதற்காகச் சம்பந்தர் தான் பாடி பாடலில், பிரம விட்டுணுக்கள் குறிப்பிடுகின்றார். இதனைச் சேக்கிழார் பெருமான
"தொழுவார்க்கே யருளுவது வழுவான மனத்தாலே மாலா இழிவாகுங் கருவிலங்கும் பற விழுவார்க ளஞ்செழுத்தந் த. என்கின்றார்.
உலோபம் மோகம் முதலியவ மதம், மாற்சரியம் என்னுங் குணா குணங்களாகும். இவற்றைப் ஒழுக்கமுடைமை, வெஃகான கள்ளாமை, வெகுளாமை முத கூறுகின்றார். அவற்றையெல்ல "காமம் வெகுளி மயக் நாமங் கெடக்கெடும் என்னுந் திருக்குறள் மாத்திரம் இ இதுவரை ஒழுக்கமுடையோ கூறப்பட்டது. இனி ஒழுக்கமுடை நோக்குவோம்.
அடியார்கள் இறைவனுக்கு புரிகின்றார்கள். அவர்கள் இ எல்லாவற்றினுஞ் சிறந்தவை எட ஐம்பொறி அடக்கல், பொறை, அ என்பன. இந்த எட்டு ஒழுக்க உருவகஞ் செய்யப்படுகின்றன

டவுள் என்பது தெரியும். அதைத் யெ மயக்கவுணர்வு காரணமாகத் கருதிய அவர்கள் அகங்கரித்து
T.
நீக்கவேண்டுமென்தை வலியுறுத் யதிருப்பதிகங்களின் ஒன்பதாவது அடிமுடி தேடிய வரலாற்றைக்
т.
சிவபெருமான் எனத்தொழார் ய மாலயனும் வையுமா யெய்தாமை
தித்துய்ந்த படிவிரித்தார்."
ற்றைப்போலவே, காமம், குரோதம், ங்களும் ஒழுக்கத்தைக் கெடுக்குங் பற்றி வள்ளுவர் தனது நூலில் மை, ஈகை கூடாவொழுக்கம், லிய அதிகாரங்களில் விரிவாகக் ாங் கூறின் விரியுமாதலால். கம் இவை மூன்றின்
நோய்.”
வ்விடத்திற்குறிப்பிடப்படுகின்றது. f விலக்க வேண்டியன பற்றிக் -யோர் செய்யவேண்டியனவற்றை
ப் பூவும் நீருங் கொண்டு பூசனை றைவனுக்குச் சூட்டும் மலர்கள் டு மலர்கள். அவை: கொல்லாமை, ருள், அறிவு, வாய்மை, தவம், அன்பு
நெறிகளும் எட்டு மலர்களாக
30

Page 38
"எட்டு நாண்மலர் கெ மட்ட லர்இடு வார்வி கட்டித் தேன்கலந் த6 ரட்ட னாரடி சேரு ம6
எனவும்.
"உரைசெய் நால்வழி ெ திரைகள் போல்வரு வல் வரைகள் வந்திழி யுங்கெ விரைகள் சூழ்ந்தழ காய எனவும் திருவதிகை வீரட்டத் த அப்பர். அந்தப் பதிகத்திலுள்ள எல்5 எட்டு மலரிட வேண்டுமென்பதை நாள்+மலர்=நாண்மலர். நாண் எனவே இவ்வொழுக்க நெறிக6ை இரண்டு மூன்று நாள்களோ கடை வாழ்க்கை முழுவதும் இவ்வொழு வேண்டுமென்பதைக் குறிப்பிடுவ நாண்மலர் என்னுஞ் சொல்லை ஒழுக்கநெறிகளிலும் உறுதியாக
களுக்கு மலரிட்டு வணங்கினால் இத்தேவாரத்தின் கருத்து.
சிவபெருமானுக்கு எந்த நேர எட்டு அவை: புன்னை, வெள்ளெரு நீலோற்பலம், பாதிரி, அலரி, செந்
"இலகிய புன்னை வெள்ே நிலவிய வலம்புரி நீலம் பா அலரி செந்தாமரை அட்ட புலரியம் போதொடெப் ெ என்று கூறுகின்றது புஷ்பவிதி.
அதனால், அப்பர் எட்டு மலெ
நெறிகளையல்ல. புஷ்பவிதியிற் என்று கூறலாகாதோவெனின் அ
31

1ண்டவன் சேவடி ன மாயுமால் iன கெடிலவீ ருக்கே"
பாண்மலர் எட்டிடத் வினை தீர்ப்பரால்
டி லக்கரை
வீ ரட்டரே"
திருக்குறுந் தொகையிற் கூறும் ாப் பாடல்களிலும் இறைவனுக்கு க் கூறுகின்றார். மலர் என்பது அன்றலர்ந்த மலர். ா வாரத்தில் ஒருநாளோ அல்லது டப்பிடித்தால் அது நிறைவாகாது: க்க நெறிகள் கடைப்பிடிக்கப்பட தற்காகவே அப்பர் இவ்விடத்தில் உபயோகித்தார். இவ்வெட்டு
நிற்போர் இறைவனது திருவடி அவர்களது வினைமாயும் என்பது
த்திலும் சாத்தக்கூடிய மலர்கள் நக்கு, சண்பகம், நந்தியாவர்த்தம், தாமரை என்பன.
ளெருக்குச் சண்பகம்
திரி
- цLLJUDITD
பாழுதுஞ் சாத்தலாம்."
ரன்று கூறுவது எட்டு ஒழுக்க
கூறப்பட்ட எட்டுப் பூக்களையே
|வ்வாறு கூறுதல் பொருந்தாது.

Page 39
“எட்டு நாண்மலர் கொண்டு தேவாரத்தில் வரும் "எட்டுநாண்மல எட்டு ஒழுக்கங்களைக் குறிப்பிட்ட மட்டலர் இடுவார் என்னுஞ் செ புஷ்பவிதி கூறும் பூக்களைச் சுட்டுச் மட்டு-வாசனை, தேன், அலர்-பூ
அதனால் எட்டு ஒழுக்க ெ இறைவனது திருவடிகளுக்கு மலரிட அப்பரின் கருத்தென்பது தெளிவாசி
இவ்வெட்டு ஒழுக்கங்களில் அ அன்புடைமை, கொல்லாமை, தவம் முதலிய ஒவ்வொன்றையும் பற்றி ஒவ் கூறியிருக்கிறார் வள்ளுவர்.
அருள் என்பது அன்பு ஈனுங் பொருட்செல்வம் என்னுஞ் செல் படுகின்றது. செவிலி-வளர்ப்புத்தாய் களிடத்துச் செல்லும் அன்பு மு தொடர்பில்லாதவர்கள் மேலுஞ் செ6 னப்படும். அவ்வருள் காரணமாக நீக்கவேண்டுமென்னும் எண் ன நீக்குவதற்குப் பொருள்வேண்டும். டே வறுமையை நீக்குவதற்குப் பெருநிதி பொருளில்லாமல் அருள்மாத்தி பயனைத் தராது. அருள் வளர்ந்து நி பொருள் இன்றியமையாதாதலால் ெ செவிலி என்று கூறுகின்றார் வள்ளு "அருளென்னும் அன்பீன் குழு செல்வச் செவிலியா லுண்டு” என்பது திருக்குறள்.
அருளை வளர்க்காத பொருள் ம குரியவரை மீண்டும் மீண்டும் பிறவிக ஐம்பொறி அடக்கலைப் பற்றி ஒரு அ னாலும் அவர் அதைப் பற்றிக் கூறா
32

என்னும் முதலையுடைய ர் என்னுஞ் சொற்றொடரால் அப்பர். அதே தேவாரத்தில் ாற்றொடரை உபயோகித்துப் ன்ெறார்.
b நறிகளையுங் கடைப்பிடித்து ட்டு வணங்க வேண்டுமென்பது ன்ெறது.
அருளுடைமை அறிவுடைமை,
பொறையுடைமை, வாய்மை வோர் அதிகாரத்தில் விளக்கிக்
குழந்தை. அந்தக் குழந்தை வச் செவிலியால் வளர்க்கப் தம்மோடு தொடர்புடையவர் திர்ச்சியடைந்து தம்மோடு ல்லும், அப்போது அது அருளெ
வறியவர்களது வறுமையை எம் ஏற்படும். வறுமையை Dலும் மேலும் பல வறியவர்களது
வேண்டும்.
ர மிருந்தால் அது நிறைவான றைந்த பயனைத் தருவதற்குப் பாருளை, அருளை வளர்க்கும் நவர்.
வி பொருளென்றுஞ்
நளை வளர்த்து அப்பொருளுக் கடலில் வீழ்த்தும். வள்ளுவர் திகாரத்தைப் பாடவில்லையா து விடவுமில்லை.

Page 40
ஆமை தனக்குத் தீங்கு நான்கு தலை என்னும் ஐ கின்றது. அதுபோல நாம் எம ஐம்பொறிகளையும் அடக்கு அவ்வல்லமை அதையுடைய வராமற் காக்கும் அரணாயி
"ஒருமையுள் ஆமைே
எழுமையும் ஏமாப்பு ! என்று கூறுகிறது குறள். ஒரு பாதுகாப்பு, அரண்
"பொறிப்பு லன்களை
நெறிப்ப டுத்து நினை
அறிப்பு றும்அமு தா,
குறிப்பினாற் சென்று
என்கின்றார் அப்பர்.
பொறிப்புலன்களைப் ே
நெறிப்படுத்தும் நோக்குடே றன்னை எண்டோள் வீசி நி கண்மின்களோ" எனவும் " மேனிப்பிரான் திறமெப்பே எனவும், "முதுகாடுறை முக்க மணாளனை மூக்கே நீழுரல பேய்வாழ் காட்டகத் தாடு கண்டாய்” எனவும் "அரண்ே போற்றியென்னாத இவ்வாக் நீவணங்காய் நெஞ்சே நீநி எனவும் திருநாவுக்கரசு சுவா கின்றார்.
உயிர்கள் இயல்பாகே
தன்மையுடையன.
"ஏரிசையும் வடவ கீரிருவர்க் கிர

வராமலிருத்தற் பொருட்டுக் கால்கள் துறுப்பினையும் அடக்கிக் கொள்ளு க்குப் பாவம் வராமலிருத்தற் பொருட்டு D வல்லமை யுடையராதல் வேண்டும். ாருக்கு ஏழுபிறப்பின் கண்ணும் பாவம் ருக்கு மென்பதை.
பால் ஐந்தடக்கல் ஆற்றின்
உடைத்து."
நமையுள்-ஒரு பிறப்பின்கண், ஏமாப்பு
ப் போக்கறுத் துள்ளத்தை
ந்தவர் சிந்தையுள்
பவன் ஏகம்பம்
கூடித் தொழுதமே."
பாக்கறுத்து அவற்றை அறிவினால் னேயே, "கடல் நஞ்சுண்ட கண்டன் ன்றாடும் பிரான்றன்னைக் கண்காள் சிவன் எம்மிறை செம்பவள எரிபோல் ாதும் செவிகாள் கேண்மின்களோ" கண்ணனை வாக்கே நோக்கியமங்கை ாய்”எனவும், மதயானையுரிபோர்த்துப் ம் பிரான் தன்னை வாயே வாழ்த்து காயில் வலம்வந்து பூக்கையால் அட்டிப் கையாற்பயனென்”எனவும், தலையே னையாய், கைகாள் கூப்பித் தொழிர்" மிகள் திருவங்க மாலையிற் கூறியிருக்
வ சார்ந்ததன் வண்ணமாயிருக்குந்
ாலின் கீழிருந்தங் ங்கி நின்று
33

Page 41
நேரியநான் மறைப்பொருளை நெறியளித்தோன் நின்ற பாரிசையும் பண்டிதர்கள் பன பயின்றோதும் ஓசை ே வேரிமலி பொழிற்கிள்ளை வே பொருட்சொல்லும் மிழ என்பது சம்பந்தர் தேவாரம்.
திருவீழிமழலையில் பண்டிதர்கள் ஒதும் ஓசை கேட்ட கிளிகள் அவ் கூறுகின்றன என்னும் சம்பந்தர் ச கவிநயத்துக்காகக் கூறப்பட்டதாகவே இக்கூற்று உயிர்கள் சார்ந்ததன் வண் என்பதையும் நற்சார்பின் இன்றிய6 காட்டுகின்றது.
அயராது அன்பு செய்தமை காரண கும்போதே திருவடியை அடைந்த பிரபஞ்சத்தை நோக்கும் சீவன்முத்தி தொடங்கிய மெய்கண்டார், சிவஞா சூத்திரத்தின் இரண்டாம் அதிகரண
'இனிச் சிவபத்தர்களோ டிண மேற்கோளுக்கு,
"அல்லாதார்அஞ்ஞானத்தை யுன ஏதுவாகக் கூறி, சீவன் முத்தர்களும் வேண்டுமென்பதை வற்புறுத்துகிறார்
இதிலிருந்து சிவபத்தரல்லாதார் ஆ ராகலான் அவரோடு இணங்கக் கூட
சிவபத்தரல்லாதார் சீவன் முத்தர் சென்று, மலங்களினால் உண்டாகும்! ராயின் அவர்கள் உலகர்களை என் ெ நிலை என்னவாகும்? அதனால் மன நல்லினச் சார்பு இன்றியமையாததா
34

யுரைத்தொளிசேர் ) கோயில்
ர்னாளும் கட்டு தங்கள்
லை யாமே.”
பன்னாளும் பயின்று வேதம் வேதங்களுக்குப் பொருள் கூற்று வருணனையாகவோ பா இருக்கலாம். இருப்பினும் 1ணமாயிருக்குந்தன்மையன மையாமையையும் எடுத்துக்
னமாக உடலோடு கூடியிருக் முத்தர், நிட்டை கலைந்து நிலையைப் பற்றிக் கூறத் ானபோதப் பன்னிரண்டாஞ் த்தில்,
ங்குக வென்றது" என்னும்
எர்த்துவராகலான்”என்பதை சிவபத்தர்களோடு இணங்க
அஞ்ஞானத்தை உணர்த்துவ ாதென்பதும் பெறப்படும்.
களையே தீய வழியில் இட்டுச் பிறவிக்குழியில் விழச் செய்வா சய்வர்? உலகர் அல்லாதாரின் ரிதராகப் பிறந்த எவருக்கும் கும். இக்காரணத்தாலேயே,

Page 42
"நல்லாரைக் காண்பது நல்லார் சொற் கேட் குணங்கள் உரைப்பத டிணங்கி இருப்பதுவு
எனக்கூறிய ஒளவையார் ஆ "தீயாரைக் காண் தீயார்சொற் கேட்
குணங்கள் உரை இணங்கி யிருப்ப
என்று மூதுரையிற் கூறியி இக்கருத்துக்களை ெ "உரைத ளர்ந்து
நரைவி டையுடை பரவு மின்பணி மி விரவு மின்விர வ
என்று கூறுகின்றார் அப்பா
இத்தேவாரத்துக்குப் பணிவாரொடே விரவாை என்பதை இரண்டிடத்துங்
சுந்தரர்,
"மட்டார் பூங்குழு
கருதா தாா ஒட்டீ ராகிலும் ஒ உம்மடி அ பட்டே னாகிலும் பாடியும் ந நட்டேன் ஆதல
நாட்டியத்
என்று கூறி அப்பருடைய 9

துவும் நன்றே நலமிக்க பதுவும் நன்றே - நல்லார் நுவும் நன்றே யவரோ
ம் நன்று."
அதன் மறுதலையாகத், பதுவுந் தீதே திருவற்ற
பவுந் தீதே ~ தீயார் ாப்பதுவுந் தீதே யவரோடு
துவுந் தீது.”
ருக்கிறார். பல்லாந் தொகுத்துக் கூறுவதுபோல, ட லார்நடுங் காமுனம் யானிடம் நல்லமே
ண்பணி வாரொடே
1ரை விடுமினே.”
ர். விரவுதல்-நட்புச் செய்தல்
பணிவா ரொடே விரவுமின் எனவும்,
ர விடுமின் எனவும், ‘பணிவாரொடே கூட்டிப் பொருள் கொள்க.
ல் மலைமகள் கணவனைக் தமைக் கருதேன் ட்டுவன் அடியேன் டைந்தவர்க் கடிமைப்
பாடுதல் ஒழியேன் ாடியும் அறிய ால் நான்மறக் கில்லேன் தான்குடி நம்பீ.”
கருத்தை அரண் செய்கின்றார்.
35

Page 43
"உள்குவார் உள்ளத் தானை உணர்ெ உள்கினேன் நானுங் காண்பான் உருகி எள்கினேன் எந்தை பெம்மான் இருதை
கொள்ளிமேல் எறும்பென் னுள்ளம் எங்
என்பது அப்பர் தேவாரம். எள்கினேன். பலபண்டங்களை ஏற்றிக்கொண்டு மூழ்கி விடுகின்றது. கப்பலிற் கொண் படகுகளும் விளையாட்டுப் பொருட்க கடலில் மிதக்கின்றன. நீரில் மூழ்கிக் உயிர்காக்கும் படகுகளில் ஏறுகின்ற படகிலும் போலிப் படகிலுங் கால் வை படகுகளில் ஏறுகின்றனர். அவர்கள் மெய்யானவை என்று நம்பி, கொண்ட அவற்றை அழுங்குப்பிடியாகப் பிடித்துக் கடலில் மூழ்கி விடுவார்கள்.
இரண்டு படகுகளிற் கால் வைத்த கைவிட்டு மெய்யானதைப் பற்றிக் கொ6 விடுவார்கள். அவர்கள் கடலிலிருந்து பொய்யை விட்டு மெய்யைப் பற்றிக் ெ ஆழ்பவர்களுக்குப் போலவே பிறவிட் கொண்டிருக்கும் ஆன்மாக்களுக்கும் இ மெய்ச்சார்பு மற்றது பொய்ச்சார்பு ெ பொய்ச்சார்பு நிலையற்றது. மெய்ச்சார் உலகம். மெய்ப் பொருளாகிய இறைவு கொண்டவர்கள் பிறவிப்பெருங்கடலிலி பெருவாழ்வை அடைவர். பொய்ச் சார் கொண்டிருப்பவர்கள் மீண்டும் மீண்டும் "போற்றிப் புகழ்ந்திருந்து பொய்ெ மீட்டிங்கு வந்து வினைப்பிறவி ச கள்ளப் புலக்குரம்பைக் கட்டழிக் என்றும்,
"எல்லாப் பிறப்பும் பிறந்திழைத்தேன்
மெய்யேயுண் பொன்னடிகள் கண்டி
36

வனும் பெருமை யானை னேன் ஊறி ஊறி
ல மின்னு கின்ற
நுனம் கூடு மாறே."
-வருத்தினேன்.
வந்த கப்பலொன்று கடலில் டுவரப்பட்ட உயிர்காக்கும் ளான போலிப் படகுகளுங் கொண்டிருப்போரிற் சிலர் னர். சிலர் உயிர்காக்கும் க்கின்றனர். சிலர் போலிப் T அப்போலிப் படகுகளை து விடாத மூர்க்கர்களாகி கொள்கிறார்கள். அவர்கள்
வர்களும், பொய்யானதைக் iளாவிட்டாற் கடலில் மூழ்கி கரையேற வேண்டுமானாற் கொள்ளவேண்டும். கடலில் பெருங்கடலில் ஆழ்ந்து ரு சார்புகள் உண்டு. ஒன்று மெய்ச்சார்பு நிலையானது. பு இறைவன். பொய்ச்சார்பு பனை உறுதியாகப் பற்றிக் ருந்து வெளியேறிப்பேரின்பப் பாகிய உலகத்தைப் பற்றிக்
பிறவிக் கடலில் மூழ்குவர். கட்டு மெய்யானார்
ராமே
4, ഖൺസെങ്ങേ'
ன் எம்பெருமான்
உன்று வீடுற்றேன்."

Page 44
என்றும் கூறுகின்றார் மணி “பொருளல்ல வற். மருளானாம் மாண
என்கின்றார் வள்ளுவர்.
பொய்ச்சார்பாகிய உலக
போலவே பொய்யையும் மெய் பொய்யை விட்டு மெய்யைட்
'எந்தையை, எம்பெருமா உள்ளத்தில் உறைபவனை எனப்போற்றப்படும் பெருை அவனைக்காணும் பொரு இருந்தபோதிலும் அவனை அவனைக் காணமுடியாது நான் என்னுடைய மனம் இ அங்குமிங்கும் அலைந்து திரி
போது நான் இறைவனைக்
மனத்தை ஒருவழிப்படுத் இன்றியமையாதனவாகும். பொன்னை, ஆளைக் காட் மாட்டார்கள். அந் நல்லா உதவிபுரியும்.
இறைவன் போகமுந்திரு ஒவ்வொரு உயிருக்கும் அ களுக்கீடான போகங்களைய பொருளையுங் கிடைக்கச்
தீதும்நன்றும் பிறர்தரவு தமக்குக் கிடைக்கும் போக கீடாகத் தமக்குக் கிடைக்க அதனால் அவர்களது மன வழிகளை நாடி அலைந்து தையே பற்றி நிற்கும். சிவத் சிந்தித்திருக்கும். இச்சிந்த மென்கிறார் அப்பர்.

6ਘT.
றைப் பொருளென் றுணரும்
ாப் பிறப்பு."
த்தைப் பற்றிக்கொண்டிருப்பவர்களைப் பயையும் பற்றிக்கொண்டிருப்பவர்களும் பற்றாவிட்டாற் பிறப்பிறப்பிற் படுவர்.
னை, தன்னையே நினைந்திருப்போரது , ஞானந்தான் உருவாகிய நாயகன் மயுடையவனை நான் நினைத்தேன். ட்டு மனங்கசிந்துகசிந்துருகினேன். க் காணமுடியாது வருந்தினேன். நான் போனதற்குக் காரணம் அவனல்லன், Nருதலைக் கொள்ளியின் எறும்புபோல கின்றது. மனத்தை ஒருவழிப்படுத்தாத கூடுமாறெவ்வாறு என்கின்றார் அப்பர். துவதற்கு ஒழுக்கமும் அறிவுடைமையும் நல்லோராகிய சிவனடியார் மண்ணை, டித் தம்மோடிணங்கியவர்களை மயக்க
ரிணக்கம் மனத்தை நெறிப்படுத்த
நவும் புணர்ப்பவன். நீதிமானாகிய அவன் புவ்வவ்வுயிர் செய்த புண்ணிய பாவங் பும் அப்போகங்களை அனுபவித்தற்குரிய செய்வன்.
பாரா”. இவ்வுண்மையை உணர்ந்தோர் போக்கியங்கள் தாம்செய்த வினைக் வேண்டியனவே என்பதை உணர்வர். ம், பொருள் தேடுவதற்குப் பொருந்தா திரியாது. மெய்ப்பொருளாகிய சிவத் தைப் பற்றும் மனம் சிவாயநமவென்று நனையினாற் சிவனருளைப் பெறலா
37

Page 45
"வைத்த பொருள்நமக் காமென்று
சித்த மொருக்கிச் சிவாய நமவென
மொய்த்த கதிர்மதி போல்வா ரவர்
அத்தன் அருள்பெற லாமோ அறி
என்பது தேவாரம்.
பொருளாசை காரணமாக அன களைப் பார்த்து,
"மாட்டைத் தேடி மகிழ்ந்த
நாட்டுப் பொய்யெலாம் பே
கூட்டை விட்டுயிர் போவத
காட்டுப் பள்ளியு ளான்கழு
என்று கூறுகிறார் அப்பர். மாடுஇல்லாதவர்களே.
இறைவனது திருவடிகளை வன் பெறவேண்டும். அவனருளாலே அவ
திருவாசகம். அதனால் நாம் இறைவு பற்றிக் கொள்வதற்கான வரத்தை
“புழுவாய்ப் பிறக்கினும் புண்ணியா வழுவா திருக்க வரந்தர வேண்டுமி தொழுவார்க் கிரங்கி யிருந்தருள் ெ செழுநீர்ப் புனற்கங்கை செஞ்சடை
எனத் திருநாவுக்கரசு சுவாமிக செய்வது எமக்கோர் எடுத்துக் கா சிவனிடமிருந்து வரம் பெறுவ
சிறந்த வழி. திருஞானசம்பந்தமூர்த் இசையோடு பாடியதைக் கேட்டி பொற்றாளம் ஈந்த வரலாற்றை,
38

சொல்லி மனத்தடைத்துச்
றிருக்கினல்லால்
ா திரிப்புலியூர்
விலாப் பேதைநெஞ்சே."
தத்தேடி அலைந்து திரிபவர்
நீர் நம்முளே சிடும் நாணிலீர்
ன் முன்னமே
\b (8ქjuß(86ზJ.”
செல்வம், நாணிலிர்-வெட்கம்
ணங்குவதற்கும் அவனருளைப் ன்தாள் வணங்கி என்கின்றது னிடமிருந்து, அவனை இறுகப் வேண்டிப் பெறவேண்டும்.
உன்னடி என்மனத்தே
வ் வையகத்தே சய்பா திரிப்புலியூர்ச்
மேல்வைத்த தீவண்ணனே.”
ள் இறைவனிடம் வேண்டுதல்
-டாகும.
தற்கு அவன் புகழ் பாடுதலே தி நாயனார் இறைவன் புகழை ங்கி, இறைவன் அவருக்குப்

Page 46
"நாளும் இன்னிசை யா ஞான சம்பந்த னு: தாள மீந்தவன் பாடலு:
தன்மை யாளனை ஆளும் பூதங்கள் பாட அங்க ணன்றனை
கோளி லிப்பெருங் கோய
கோலக் காவினிற் என்னும் பாடலிற் குறிப்பிடுகின் இறைவன் புகழை இசை இசையோடு பாடமுடியாதவ இரங்கமாட்டான் என்பது பொ பாடும் பாடலுக்கு அவன் இரங் "கோழைமிட றாககவி கோளு
ஏழையடி யாரவர்கள் யாவை தாழையிள நீள்முதிய காய்கமு. வாழையுதிர் வீழ்கணிகள் ஊறி
என்று கூறுகின்றார் சம்பந்தர்.
“நாக்கொண் டுபர
போக்க வல்ல புரிச
எனவும்,
"பண்ணிற் பாடல்கள்
அண்ணித் தாகும் அ
சண்ணிப் பானைத் த
கண்ணிற் பாவையன்
எனவுங் கூறும் அப்பர்.

ற்றமிழ் பரப்பும்
குல கவர்முன்
கிரங்குந்
எண்மனக் கருத்தை
நின் றாடும்
எண்கணம் இறைஞ்சும்
பிலு ளானைக்
கண்டுகொண் டேனே.” ாறார் சுந்தரமூர்த்தி நாயனார். யோடு பாடுவது நல்லதென்பதால்,
Iர்களது பாடலுக்கு இறைவன் ருளன்று. அடியவர்கள் அன்போடு குவான்.
மில வாகவிசை கூடுவகையால்
சொன சொல்மகிழும் ஈசனிடமாம் கின் வீழ்நிரை தாறுசிதறி
வயல் சேறுசெயும் வைகாவிலே."
வும்மடி யார்வினை
டைப் புண்ணியன்."
பத்திசெய் வித்தகர்க்(கு)
முதினை ஆமாத்தார்
]ர்க்கணித் தாயதோர்
னானவன் காண்மினே."

Page 47
"பத்தனாய்ப் பாட மாட்டேன் பர எத்தினாற் பத்தி செய்கேன் என்ன முத்தனே முதல்வா தில்லை யம் அத்தாவுன் ஆடல் காண்பான் ஆ என்று சொல்லிப், பத்தியோடு பாடம வேறென்ன வழி இருக்கின்றதென் மூலம், பத்தி செய்வதற்குச் சிறந்த என்பதை எடுத்துக் காட்டுகின்றார் தொடர்ந்து, "நீர்கேடு மூடிக்கிட உரிய நாடுகளைத் தேடியலையாது பெருமானைப்பாடுமின் அவை தீங்குகளிலிருந்தும் நீங்கிச் சிவகத் கூறுகின்றார்.
"கேடு மூடிக் கிடந்தன தேடி நீர்திரி யாதே சிவ கூட லாந்திருக் கோளி பாடு மின்னிர வோடு ப என்பது அப்பர் தேவாரம்.
இறைவனைப் பாடுவது மாத்தி இறைவனை அடைவதற்குரியதொ தவத்தின் வடிவு உண்டி சுருக் ருக்கு வருந் துன்பங்களைப் பொறு துன்பஞ் செய்யாமையும் ஆகிய அவ்வ அதிகாரத்திலுள்ள முதலாவது திருச் குறிப்பிட்டிருக்கிறார் பரிமேலழகர்.
ஒரு தொழிலைச் செய்பவன் அன
முதலிடுதல் வேண்டும். முதலீடின்றி, தான் செய்யும் தொழிலிற் கண்ணு தனது முதலைப் பெருக்கிக் கொள்
தொழில் செய்வதற்கு முதல் வே செய்வதற்கு முற்றவம் வேண்டப்படு காகும்" என்கிறார் வள்ளுவர்.
40

மனே பரமயோகி ன நீ இகழவேண்டாம் லத் தாடுகின்ற டியனேன் வந்தவாறே." ாட்டாத எனக்குப் பத்தி செய்ய று இறைவனை வினாவுவதன் வழி இறைவன் புகழ் பாடுதலே
ந்து உண்டிருந்து வாழ்வதற்கே
இரவும் பகலும் கோளிலியெம் னப் பாடினால் , எல்லாத் தி சேரலாம்" என அறிவுரை
ாணு நாடத
கதி
லி யீசனைப்
கலுமே.”
ரெமன்றித் தவஞ் செய்தலும் ரு வழியாகும்.
கல் முதலியவற்றால் தம் உயி ந்தலும் தாம் பிற உயிர்கட்குத் ளவிற்று என்று தவம் என்னும் குறளுக்கு எழுதிய உரையிற்
தச் செய்வதற்குச் சிறிதாவது 5 தொழில் செய்தல் முடியாது. ங் கருத்துமாய் இருப்பவன் uTGঠা,
ண்டப்படுவது போலவே, தவஞ் ம். தவமும் தவமுடையார்க்

Page 48
முற்பிறப்பிலே மேற்கொண் லும் பொருந்திய மன ஒருமைப் இறைபணியில் ஈடுபடுத்தித் த களுக்கு, தமது திருவடியைச் சி வல்வினைப் பற்றை அறுத்து, விழாமற்றடுத்துச் சிவலோகத் "பந்தித்த வல்வினை
படுக டற்பரப் சந்தித் ததிற லாற்பன தவத்தை ஈட்டி சிந்தித் தற்கெளி தாய் சிவலோ கந்திற வந்திப் பார்தம் மனத் வலிவ லந்தனி
என்கிறார் சுந்தரர். படுகடல் வணங்குவாா.
"தொண்டர்களே! தலைை யினால் உடலை மறைத்துத் தி குறைபாடுடையவர்கள். அவ அவர்கள் சொல்வதைக் கேள பெறுங்கள். நான்கு வேதங்க மனம் பொறிவழிப் போகாது ஐ ளாகிய முனிவர்கள் திருமுது றார்கள். அவர்கள் இணங்குதற் றப் பதிகத்திற் கூறுகின்றார் 8 "மேனியிற்சீ வரத்
டுடையாரும் ஊனிகளா யுள்ள உள்ளுணர்ந்த ஞானிகளா யுள்ள முழுது ணர்ந் மோனிகளாய் மு5 தவம்புரியும் (

ட அறங்களினாலும் விரதங்களினா பாட்டினாலே, தம்மை இம்மையிலும் வத்தை மேம்படச் செய்த அடியார் திப்பதற்கு எளியதாக்கி, அவர்களது அவர்களைப் பிறவிப் பெருங்கடலில் நில் இருக்கச் செய்பவன் சிவன்.
பற்றறப் பிறவிப்
புத்தவிர்ப் பானைச்
னி பூட்டித்
ய தம்மடி யார்க்குச் ப்த்திருப் பாதஞ் ந் தேற்றவல் லானை திலுள் ளானை ல் வந்துகண் டேனே.”
- கொடிய கடல், வந்திப்பார் -
ய மொட்டை அடித்துக் காவியுடை ரிவோரும் பாயுடுத்துத் திரிவோரும் ர்கள் இணங்குதற் குரியவரல்லர். ாதீர்கள். இதை உணர்ந்து உய்தி ளையும் முழுமையாக உணர்ந்து, ம்புலன்களையும் அடக்கிய ஞானிக குன்றத்திலிருந்து தவஞ் செய்கின் ற்குரியவர்கள்" என்று திருமுதுகுன் மபநதா.
தாரும் விரிதருதட்
விரவலாகா
ர்சொற் கேளாதம் ங் குய்மின் தொண்டீர் ார்கள் நான்மறையை தைம் புலன்கள் செற்று ரிச்செல்வர் தனித்திருந்து முதகுன்றமே."
41

Page 49
என்பது சம்பந்தள் தேவாரம்,
தவத்தைப் பற்றிக் கூறுந் தவமல்லாவற்றைச் செய்வோரை "நெக்கு நெக்கு நினை புக்கு நிற்கும்பொன் னா பொக்க மிக்கவர் பூவுநீ நக்கு நிற்பர் அவர்தம்ை என்கின்றார் அப்பர்.
“மனமாசு நீங்காதவர்களாய் பேசுவோர்பின்னற் சடைகட்டி எ5 பிறவிக் கடலிலிருந்து கரையேற
வதை நிறுத்திவிட்டுத் திருத்தி6ை சிவக்கொழுந்தினை மனத்தினா
வேடதாரிகளுக்கு அறிவுரை கூ "தன்னில் ஆசறு சித்தமும் தவமு யன்றவ மாயி பின்ன லார்சடை கட்டியெ பெரிதும் நீந்துவ தரித முன்னெ லாம்முழு முதலெ மூர்த்தி யாகிய முதல செந்நெ லார்வயல் திருத்தி சிவக்கொ ழந்தினைச் என்பது தேவாரம்.
ஆசு-குற்றம் - மாசு, நீந்துத என்பது இன்மைப் பொருளைத்
மனத்திலே சிவனை நினை ஐந்தெழுத்தினை யோதி வழிபட
வேதங்கள் கூறும் மெய்ப்பொழு நமசிவாய, அவனுடைய திருநாம இறையன்போடு உள்ளமுருகிக் றார்களோ அவர்களை அவ்ை ஞானமார்க்கத்துக்கு இட்டுச்செ
4

தேவாரங்கள் தவம் மறைந்து ப் பற்றியுங் குறிப்பிடுகின்றன. பவர் நெஞ்சுளே ர்சடைப் புண்ணியன் ருங் கண்டு )ம நாணியே.”
|ச் சிவகதை பேசாது அவகதை லும்பணிந்து தவவேடம் பூண்பதால் முடியாது. அதனால் வேடம் போடு ண் நகருள் எழுந்தருளியிருக்கின்ற லே நினையுங்கள்" என்று போலி றுகின்றார் சுந்தரர்.
b இன்றித்
ত্যৈ (8[j@P
ன் பணிந்தாற்
த நிற்க
ன்று வானோர்
வன் றன்னைப்
னை நகருட்
சென்றடை மனனே.”
ல் அரிது’ என்பதில் வரும் அரிது தருகின்றது. ப்போர் அவனது திருநாமமாகிய வேண்டும்.
நள் சிவன். அவனுடைய திருநாமம் மாகிய ஐந்தெழுத்து மந்திரத்தை கண்ணிர் சொரிய யார் ஒதுகின் வந்தெழுத்து நன்னெறியாகிய ல்லும்.
2

Page 50
"காத லாகிக் கசிந்தகன ஒது வார்தமை நன்னெறி வேதம் நான்கினும் மெய் நாதன் நாமம் நமச்சி வ என்பது சம்பந்தர் தேவாரம்.
"ஏதும் ஒன்றும் அறிவு ஓதி அஞ்செழுத் தம்மு பேத மின்றி அவரவர்
மாதந் தாமும் மகிழ்வ என்கின்றார் அப்பர்.
இறைவனது திருநாமமாகிய ஒதுவோருக்கு ஆலைப்படு கரும் என்று கூறுகின்ற அப்பர் "இறை வஞ்சனையால் அஞ்செழுத்தும் வ குறிப்பிடுகின்றார். எனவே அஞ்ே பயன் பெறுவதற்கு மனந்தூயராத “புறந்தாய்மை நீரான் அ6 வாய்மையாற் காணப் படு
என்பது குறள்.
தவமுந் தவமுடையார்க் க ஒதுதலாகிய தவத்தைச் செய்வதற் "திண்டேர் நெடு வீதியிலா திரள்தோளிரு பஃதம் ஞெண்டாடு நெடுவயல் ச நெல்வாயில் அரத்த பண்டேமிக நான்செய்த ப
பரஞ்சோதி நின்நாம அண்டாவம ரர்க்கம ரர்டெ
அடியேன் உய்யப் என்பது சுந்தரர் தேவாரம்.

ன் னிர்மல்கி
க் குய்ப்பது ப்பொரு ளாவது
(3).*
பில ராயினும்
)ணர் வார்கட்குப்
உள்ளத்தே
ர்மாற் பேறரே."
ஐந்தெழுத்து, அதை அன்போடு பின் சாறுபோல அண்ணிக்கும் வன் மந்திரிப்பார் மனத்துளான், ழுத்துவார்க்குச் சேயான் என்று செழுத்தை ஒதுவோர் அதனாற் ல் வேண்டும்.
மையும் அகந்தாய்மை
°、鹦
10.
ாதல் போலவே ஐந்தெழுத்து ]கும் பூர்வ புண்ணியம் வேண்டும்.
ங் கையர்கோன்
) நெரித்தருளி
சூழ்புறவின்
1றை நின்மலனே
ாக்கியத்தாற்
ம் பயிலப்பெற்றேண்
பருமான்
போவதோர் சூழல்சொல்லே."

Page 51
சிவநாமமாகிய அஞ்செழுத் பெறவேண்டும். சரியை நெறி பெறவேண்டுமென்றும் கிரியை ே தீட்சை பெறவேண்டுமென்றும் 6 சரியை கிரியை யோக ஞானங் நாற்பாத நெறியின் மேல் நிற்போரும் ஐந்தெழுத் தோதலே "ஊனிலு யிர்ப்பை ஒ( ஞானவி ளக்கினை யே தேனை வழிதிறந் தே; ஆன கெடுப்பன அஞ் என்று கூறுகின்றார் சம்பந்தர்.
சைவ நாற்பாதத்தை,
"விரும்பும் சரியை - முதல் அரும்பு மலர்காய் - கனி ( என்று கூறுகின்றார் தாயுமானவ
அரும்பு மலராகிக் காய்த்தா6 வாறு போல, சரியை கிரியை யே ஞானம்பெற முடியாது. ஞானமே கையால் முத்தியை விரும்புவே வேண்டும். எனவே நாம் முதலிற்
"நிலைபெறுமா றெண்ணு தி நித்தலுமெம் பிரானுை புலர்வதன்முன் னலகிட்டு 6 பூமாலை புனைந்தேத்தி தலையாரக் கும்பிட்டுக் கூட
சங்கராசய போற்றி ே அலைபுனல்சேர் செஞ்சடை
ஆரூரா என்றென்றே
என்றும்,

தை உச்சரிப்பதற்குச் சிவதீட்சை யில் நிற்பதற்குச் சமயதீட்சை
பாக நெறிகளில் நிற்பதற்கு விசேட மது சமய நூல்கள் கூறுகின்றன.
$ள் சைவநாற்பாதம் எனப்படும்.
நெறியாகிய ஞான நெறியில்
1ண்டு மென்பதை,
பற்றி நண்புலத்
ந்து வார்க்கிடர்
செ முத்தமே."
மெய்ஞ்ஞானம் நான்கும் போலன்றோ பராபரமே”
சுவாமிகள்.
vன்றிக் கனியைப் பெற முடியாத ாகங்களாகிய படிமுறையானன்றி முத்தியடைவதற்குரிய சாதனமா பார் ஞானத்தைப் பெற முயல சரியை நெறியில் நிற்கவேண்டும். யேல் நெஞ்சே நீவா டய கோயில் புக்குப் மழுக்கு மிட்டுப் ப்ே புகழ்ந்த பாடித்
த்த மாடிச்
ாற்றி யென்றும் யெம் ஆதீ யென்றும் அலறா நில்லே."

Page 52
"விளக்கினார் பெற்ற
மெழுக்கினாற் 1 தளக்கின்நன் மலர்ெ தாயவிண் ணேற விளக்கிட்டார் பேறு
மெய்ந்நெறி ஞா அளப்பில கீதஞ் செ கடிகள்தாம் அ
என்றும் அப்பர் சுவாமிகள் சரிை
கிரியை நெறி பற்றி,
"பாவமேவும் உள்ளமோடு ஏவமான செய்துசாவ த6 தீபமாலை தாபமுஞ் செறி தேவதேவன் மன்னுமூர் : எனக் கூறும் அப்பர்,
இறைவனுக்கு ஆகம விதிப்படி
"பிடியெலாம் பின்செலப் ெ
விடியலே தடமூழ்கி விதியி
எனவும்,
இறைவனுக்கு மந்திர செபத்தே “மானமா மடப்பிடி வன் கானமார் கடகரி வழிபடு ஊனமாம் உடம்பினில்
ஞானமா மலர்கொடு ந6
எனவுங் கூறுகின்றார். ஞானமாம6

இன்பம்
திற்றி யாகும் நா டுத்தால்
லாகும்
சொல்லின்
ன மாகும்
ான்னார்க்
ருளு மாறே.” யநெறி பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றார்.
பத்தியின்றி நித்தலும் ன்முனமி சைந்தநீர் ந்தகைய ராகிநம் திருந்தகாழி சேர்மினே.”
பூசை செய்ய வேண்டுமென்பதை,
பருங்கைமா மலர்தழிஇ
னால் வழிபடும்.”
நாடு மலரிடவேண்டு மென்பதை,
கையால் அலகிடக்
ம் கானப்பேர் உறுபிணி கெடஎண்ணில் ணுகுதல் நன்மையே."
ர் - மந்திரஞ் செபித்துச் சாத்தும் மலர்.
45

Page 53
"ஊனமாம் உடம்பினில் உறு மலர்கொடு நணுகுதல் நன்மை அடைதலாகிய பிறவிப்பிணி கெ 'சிவஞானமாகிய மலரைக் கொ வழிபடுதல் நன்மைதரும் எனப் ெ "பெரும்புலர் காலை மூழ்கிப் பித் அரும்பொடு மலர்கள் கொண்டா
விரும்பிநல் விளக்குத் தாபம் விதி கரும்பினிற் கட்டி போல்வார் கட
என்னும் பாடலால் சிவனுக்குப் ட செய்ய வேண்டுமென்பதை வற்புறு “அகத்தடிமை செய்யும் அ சிற்புனல் கொண்டுவந் மிகத்தளர் வெய்திக் குடத் மேல்விழுத் திட்டு நடு வகுத்தவ னுக்கு நித்தற் ப வருமென் றொருகா ச் புகழ்த்துணை கைப்புகச் ெ பொழிலார் திருப்புத்தா என்னும் பாடலில், வறுமையின் உடல் தளர்ந்தும் பூசனை புரியும் நி நாயனார் இறைவனுக்கு நீராட்டுப் மேல் விழுத்தித் தன்செயல் கண் நித்தலுமொரு பொற்காசினைப் இறைவனது அருட்செயலை எடுத் சிவபூசை செய்வதிலிருந்து வழு தவறாது இறைவனைப் பூசிப்ே மென்பதையும் உணர்த்துகின்றா யோகம் என்பது வாயுவை உள் யும் ஒழித்து, பிராண வாயுவைக் கு டைய அருவுருவத் திருமேனியை தாற் செய்யும் வழிபாடு. இவ்வழிபா
46

பிணி கெட எண்ணில் ஞானமா யே என்பதற்கு, ஊனுடம்பை டவேண்டுமெனக் கருதினால், ாண்டு இறைவனை அடைந்து பாருள் கூறினும் பொருந்தும். தர்க்குப் பத்த ராகி
ங் கார்வத்தை யுள்ளே வைத்து
யினால் இடவல்லார்க்குக் -வுர்வீரட்ட னாரே” பத்தியோடும் விதிப்படியும் பூசை லுத்துகின்றார் அப்பர். ந்தணன் றானரி
தாட்டு கின்றான் தையும் நம்முடி
;ங்குதலும்
டியும்
ைெணநின்ற நன்றிப்
சய்து கந்தீர்
ர்ப் புனித னிரே”
கொடுமையாற் பசியால் வாடி யமத்திற் றப்பாது, புகழ்த்துணை Dபோது குடத்தை அவர் திருமுடி ண்டு நடுங்க, அந்நாயனாருக்கு படியாகக் கொடுத்து மகிழ்ந்த த்துக்காட்டி, எக்காரணத்தாலும் வக்கூடாதென்பதையும் நியமந் பாருக்கு இறையருள் கிட்டு ர் சுந்தரர்.
வாங்குவதையும் வெளிவிடுதலை ம்பித்து நிறுத்திச் சிவபெருமானு நோக்கி அகத்தொழில் மந்திரத் ாடு பற்றி,

Page 54
"உயிரா வனமிருந் தர
உள்ளக் கிழியினு உயிரா வணஞ்செய்திட்
உணரப் படுவாரே
அயிரா வணமேறா தா
அமரர்நா டாளாதே
அயிரா வணமே யென்
அருட்கண்ணால்
எனவும், (உயிர்த்தல் - சுவ சுவாசத்தை நிறுத்துதல், உள்ள ஆவணம் - அடிமையோலை, உடையான் என்பதையும் தான் உணர்ந்து தன்னை இறைவன தெய்வானை)
"காயமே கோயிலாகக் கடி வாய்மையே தாய்மை யா
நேயமே நெய்யும் பாலா பூசனை ஈச னார்க்குப் பே எனவும் அப்பர் கூறுகின்றார்.
அவர் ஞானத்தைப் பற்றி,
"உடம்பெனும் மனைய 8
மடம்படும் உணர்நெய் ய இடம்படு ஞானத் தீயால்
கடம்பமர் காளை தாதை
என்று கூறி ஞானமே வீடுபேற் கின்றார்.
சிவனுடைய திருவருளின்
லினால் திருவடியை அடைந்த ( அனுபவத்தின் பொருட்டு நிட்ன

ற்று நோக்கி
ருவெழுதி
டுன்கைத் தந்தால் டொட்டி வாழ்தி
னே றேறி
த அரு ராண்ட
னம்மா னேநின்
நோக்காதார் அல்லா தாரே."
ாசித்தல், உயிராவணமிருத்தல் - ாக்கிழி - உள்ளமாகிய திரைச்சீலை,
ஆவணஞ் செய்தல் - இறைவன் இறைவனுக்கு அடிமை என்பதையும் ரிடம் ஒப்படைத்தல், அயிராவணம் -
மனம் அடிமை யாக க மனமணி இலிங்கமாக நிறையநீர் அமைய வாட்டிப் ாற்றவிக் காட்டி னோமே."
காயம் - உடம்பு
நத்தள் உள்ளமே தகளி யாக
ட்டி உயிரெனுந் திரிம யக்கி எரிகொள இருந்து நோக்கில் கழலடி காண லாமே.”
றுக்குரிய சாதனமென்பதை விளக்கு
உபகாரத்தை அயராது அன்புசெய்த ஞானிகளாகிய முத்தர்கள், பிராரத்த ட கலைந்து பிரபஞ்சத்தை நோக்கும்
47

Page 55
நிலையில் சீவன்முத்தர்கள் எனப்படுவர் நல்லோராகிய மெய்ஞ்ஞானிகளது ( தாகும். அந்நல்லாரிணக்கத்தை நி அவர்களுடைய திருவேடத்தையும் முத்தர்களும் வழிபடவேண்டும்.
சுட்டியறியப்படாத இறைவன் ஆன வழிபட்டுய்தற் பொருட்டுத் திருநீறு திருவேடத்தோடு கூடிய தன்னு ருவத் கொடுத்து, உயிர்க்குயிராய்நின்று அறி கலந்து நிறைந்திருத்தலினால் தி திருவுருவேயாகும்.
"அறிவரியான் றனையறிய வாக்
அங்கங்கே யுயிர்க்குயிரா யறிவு செறிதலினாற் றிருவேடஞ் சிவனு என்று கூறுகிறது சித்தியார்.
காமக்கிழத்தியர் வடிவிற் காணப் கலன் முதலாயின காமுகரை வசீகரி போலத்திருவேடம் மெய்யுணர்வுடைய வசீகரித்தின் பஞ் செய்யுமென்று த விளக்குகிறார் மாதவச் சிவஞான சுவ "பாதத் தணையுஞ் சிலம்பர் ே பாரூர் விடையொன் றுை பூதப் படையாள் புனிதர் போல பூம்புகலூர் மேய புராணர் வேதப் பொருளாய் விளைவார்
வேடம் பரவித் திரியுந் தெ ஏதப் படாவண்ணம் நின்றார் ே இன்னம்பர்த் தான்தோன்றி என்னுந் திருத்தாண்டகத்தால் திரு' மென்பதை உணர்த்துகின்றார் அப்பர் சிவனடியார்களைக் குறிப்பிட்டுச்
தொகை பாடியதுபோலச் சிவவேடங்க
48

அச்சீவன் முத்தர்களுக்கும் இணக்கம் இன்றியமையாத லைபெறச் செய்வதற்காக
சிவாலயத்தையும் சீவன்
ள்மாக்கள் தன்னை அறிந்து
உருத்திராக்கம் முதலிய ந்தைத் தனதன்பர்களுக்குக் வை விளக்கித்திருவருளாற் ருவேடம் சிவபெருமானது
கை யாக்கி
கொடுத் தருளாற்
ருவே யாகும்.”
படும் ஆடை, சாந்து அணி ரித்து இன்பஞ் செய்யுமாறு ாரைக் காட்சி மாத்திரையின் திருவேடத்தின் இயல்பை ாமிகள்.
பாலும்
டயார் போலும்
வம்
போலும்
போலும்
ாண்டர்
பாலும்
5 : 6011@g.”
வேடத்தை வழிபடவேண்டு
சுந்தரர் திருத்தொண்டத் ளில் ஒன்றான திருநீற்றைச்

Page 56
சிறப்பித்துச் சம்பந்தர் திருநீ ஐந்தெழுந்தின் பொருள வும், வேதங்களாற் போற்றப்ப எல்லாக் குறைகளையும் நீறெனவும், பாவங்களைக் ெ வும், துன்பங்களைத் துடைட் தன்னை அணிபவர்களுக்கு தருவது நீறெனவும். இம்பை இருமைக்கும் உள்ளது நீெ ஆசை கெடுப்பது நீறெனவும் எண்ணத்தை உண்டாக்கு தன்னை அணிவோரைப் நீறெனவும், ஞானத்தைத் த வீடுபேற்றைத் தருதலால் மு. பற்றிக் கூறிய சம்பந்தர் துதி இனம்பற்றி உருத்திராக்கம் யவை என்பதைக் குறிப்பிடுக
சிவனடியாரை வழிபட வேண் "ஈசனுக்கன் பில்லா ரடி எவ்வுயிர்க்கு மன்
பேசுவதென் னறிவிலாட்
பிறப்பினு மிறப்பின
ஆசையொடு மரனடிய டவர்கரும முன்க கடசிமொழிந் தருண்ஞா கும்பிட்டுத் தண்ட
என்று கூறுகின்றது சித்திய
இப்பாடலை, அடியவர்க் எனக் கொண்டு கூட்டுக.
அருள் ஞானக் குறி -
தண்டமிடல் - கைகொட்டுதல்

ற்றுப் பதிகம் பாடியிருக்கிறார்.
ாகி இருப்பதால் மந்திரமாவது நீறென டுவதால் வேதத்திலுள்ளது நீறெனவும், போக்குவதால் புன்மை தவிர்ப்பது கடுப்பதனால் பாவம் அறுப்பது நீறென பதால் அவலம் அறுப்பது நீறெனவும், ப் பத்தியை உண்டாக்குவதால் பத்தி D மறுமை இன்பங்களைத் தருதலால் றனவும், உலகப் பற்றை அறுப்பதால் புண்ணியம் செய்யவேண்டுமென்னும் வதால் புண்ணியமாவது நீறெனவும். புனிதப்படுத்துவதால் சுத்தமதாவது ருதலால் போதந் தருவது நீறெனவும், த்தி தருவது நீறெனவும், திருநீற்றைப் க்கப்படுவது நீறெனவும் பாடியதனால் முதலியனவும் துதிக்கப்பட வேண்டி கின்றார்.
எடுமென்பதை,
உயவர்க்கன் பில்லார்
பில்லார் தமக்குமண் பில்லார்
பிணங்களைநா மிணங்கிற்
ரினும் பிணங்கிடுவர் விடுநீ
ா ரடியாரை யடைந்திட் ரும மாகச் செய்து
னக் குறியி னின்று
மிட்டுக் கூத்தாடித் திரியே."
Tr.
கன்பில்லார் ஈசனுக் கன்பில்லார்."
ஞானாசாரியார் குறிப்பிட்டபடி, ஸ். கூசிமொழிதல் - பணிவாகப் பேசுதல்.
49

Page 57
சங்கம வழிபாட்டைப் பற்றி “காமு வனிதையிடத் தன்புடைய னென்பது நிகழுமன்பு பற்றியே தெளியப்படும். அது அவனடியாரைக் கண்டுழி நிகழுமன்ட லான் அடியவர்க் கன்பில்வழி ஈசனுக் குதல் நாடக மாத்திரையே பிறிதில்லை" சிவஞான முனிவர்.
சங்கம வழிபாடு பற்றி,
"நாவணங் கியல்பாம் அஞ்ெ
நல்லராய் நல்லியல்பா கோவணம் பூதி சாதனங் கன தொழுதெழு குலச்சிறை ஏவணங் கியல்பாம் இராவன இருபதம் நெரிதர வுண் ஆவணங் கொண்ட சடைமு
ஆலவா யாவது மிதே
எனச் சம்பந்தரும்,
"சங்கநிதி பதமநிதி யிரண்டுந் த
தரணியொடு வானாளத் தரு
மங்குவார் அவர்செல்வம் மதிப்ே
மாதேவர்க் கேகாந்த ரல்லா
அங்கமெலாங் குறைந்தழு குதெ ஆவுரித்தத் தின்றுழலும் பு
கங்கைவார் சடைக்கரந்தார்க் க
அவர்கண்டீர் நாம்வணங்கு
என நாவுக்கரசருங் கூறச் சுந்தரமூ
வாழந்தணர்தம் அடியார்க்கும் அடியே திருத்தொண்டத் தொகைபாடி திருத்ெ
SO

கனாவா னொருவன் ஒரு அவளொக்கலைக் கண்டுழி துபோல ஈசனுக் கன்புடமை பற்றியே தெளியப்படுமாத
கன்புடையார் போலொழு எனக்கூறி விளக்குகின்றார்
சழுத் தோதி கும்
ண்டால்
) போற்ற
ணன் திண்டோள்
றி டி யண்ணல்
வ.”
ந்த
வ ரேனும்
பா மல்லோம்
ராகில்
5ாழு நோயராய்
லைய ரேனும்
ண்ப ராகில்
ங் கடவு ளாரே”
ர்த்தி சுவாமிகள் தில்லை
பன்' என்று அடியெடுத்துத் தாண்டர் புராணம் உருவாக

Page 58
வித்திட்டார். திருத்தொண்ட இடம்பெற்றிருப்பதே சங்கம தற்குரிய சான்றாகும்.
மூவர் தேவார முதலிகழு சிவபெருமானைப் போற்றித் சென்றடையாத ஆலயங்கே அவற்றைப் பாடியதும் ஆ6 ஆராமையை எடுத்துக் கா இப்போது கிடைப்பவை பற்றி
LITL-U
சம்பந்தர்
திருநாவுக்கரசர்
சுந்தரர்
அந்நாட்களிற் சிவாலயங்
தேவாரங்களிற் கூறப்பட்டிரு
"வருந்திய மாதவத்தே பொருந்திய தைப்பூச ம
எனத் தைப்பூசத்தையும்
'தாளால் அரக்கன் தே
நாளா திரையென்றே ந
ஆளானார் சென்றேத்த
கேளாச் செவியெல்லார
என ஆதிரை நாளையுங் கு பதிகத்தின் இரண்டாம் பாட பாட்டிற் கார்த்திகை விளக் நாளையும் ஐந்தாம் பாட்டிற்
மாசிக் கடலாட்டையும் ஏழா

டர் புராணம் திருமுறைகளில் ஒன்றாக வழிபாட்டின் சிறப்பை எடுத்தியம்புவ
ஞம் சிவாலயங்கள் தோறுஞ் சென்று துதித்துப் பதிகங்கள் பாடியதும் தாம் ளைத் தம் மனக்கண் முன் நிறுத்தி Uய வழிபாட்டில் அவர்களுக்கிருந்த ாட்டுகின்றது. மூவர் தேவாரங்களில் நிய விபரம் வருமாறு:
தலங்கள் பதிகங்கள் பாடல்கள்
219 383 4147
126 312 3066
84 100 1025
பகளில் நடைபெற்ற விழாக்கள் பற்றியுந் }க்கிறது. ார் வானோரேனோர் வந்தீண்டிப்
剪
DITUL 2- .
நாள் சாய்த்த தலைமகன்றன்
ம்பன்றன் நாமத்தால்
ம் ஆமாத்தார் அம்மானைக்
றிப்பிடுஞ் சம்பந்தர், திருமயிலாப்பூர்ப் ட்டில் ஐப்பசி ஒனத்தையும் மூன்றாம் கீட்டையும் நாலாம்பாட்டில் ஆதிரை ) தைப்பூசத்தையும் ஆறாம் பாட்டில் ாம் பாட்டிற் பங்குனி உத்திரத்தையும்
51

Page 59
எட்டாம் பாட்டில் அட்டமி நாளையும் ஒ பையும் பத்தாம் பாட்டிற் பெருஞ்சாந்தி
"ஆத்தமாம் அயனுமாலும் அன்றிமற்
சோத்தமெம் பெருமானென்று தொழுது தீர்த்தமா மட்டமிமுன் சீருடை ஏழு ந கூத்தராய் வீதி போந்தார் குறுக்கைவி
என அட்டமியை இறுதி நாளாகக் கெ பெற்றமை பற்றிக் குறிப்பிடும் அப்பர். திருப்பதிகத்தில்,
“வீதிகள் தோறும் வெண்கொடி ே
சோதிகள் விட்டுச் சுடர்மா மணிச
சாதிக ளாய பவளமும் முத்தந் தி
ஆதி ஆரூர் ஆதிரை நாளால் அ
என ஆதிரை நாளிற் செய்யப்படும் அ
"ஆராய்ந் தடித்தொண்டர் ஆணிப்பொ
பாரூர் பரிப்பத்தம் பங்குனி உத்திரம்
ஆரூர் நறுமலர் நாதன் அடித்தொ
நீரால் திருவிளக் கிட்டமை நீணா
எனப் பங்குனி உத்திரம் பற்றியுங் குறி
சமயங்களை அகம், அகப்புறம், L பிரிவுகளாக வகுத்துக் கூறுவதுண் நாயன்மார்கள் வாழ்ந்த காலத்தில் இ சில சமயங்கள் நாயன்மாராற் கண்டி
சமயங்களைப் பற்றி அவர்கள் எதுவுே
சிவபெருமானை முதற் கடவுளாக ளைப் பற்றி அவர்கள் குறிப்பிட்டிருக்கி
52

ஒன்பதாம் பாட்டிற் பொற்றாப் யையுங் குறிப்பிடுகின்றார்.
றொழிந்த தேவர்
தோத் திரங்கள் சொல்லத்
ாளும்
' *_603j.*
ாண்டு ஏழுநாள் விழா நடை திருவாரூர்த் திருவாதிரைத்
யோடு விதானங்கள்
5ள் ஒளிதோன்றச்
தாமங்கள்
அதுவண்ணம்.”
லங்காரங்கள் பற்றியும்,
ன் ஆரூர் அகத்தடக்கிப்
ம் பாற்படுத்தான்
ண்டன் நம்பிநந்தி
டறியுமன்றே."
ப்ெபிடுகின்றார்.
|றம், புறப்புறம் என நான்கு டு. இவ்வாறான பிரிவுகள் ருந்ததாகத் தெரியவில்லை. டிக்கப்பட்டிருக்கின்றன. சில ம கூறவில்லை.
கக் கொண்ட ஆறு சமயங்க
றொர்கள்.

Page 60
"அறிவி னால்மிக்க
அவ்வ வர்க்கா
எரியு மாகடல் இல
தலங்க மால்வி
குறிகொள் பாடலின
கோல வாளொ
செறிவு கண்டுநின்
செழும்பொழி)
என்கின்றார் சுந்தரர். இவ் எனவும் மற்றைய சமயங்கள் கருதினார்கள்.
"புத்த ரோடு சமணர் செ
பத்தர் வந்த பணிய விை
மத்த யானை யுரியும் ே
சித்தர் வந்து பணியுஞ் ெ
என்பது சம்பந்தர் தேவாரம் “புறச் சமய நெறிநின்று சிவாச்சாரியாரும், சிவஞா புறன்" என மெய்கண்டாரும் சிவப்பிரகாசத்தில் நூற்கரு தவர்க் கிருளாய் அகச்சமt நாயன்மாரது கருத்து மாத் இதுவே என்பது துணிவு.
தேவாரங்களில் ஆறு போதிலும் அவ்வாறு சமயங் கூறப்படவில்லை. அதனால் கூறப்படும் கூற்றுக்களைக் தீர்மானிக்க வேண்டும்.
சிவனுக்கு இறைமை ! கூறுவது சாக்தம், விட்டுணு கணபதிக்கு இறைமை

அறுவகைச் சமயம்
ங்கே ஆரருள் புரிந்து
oங்கையர் கோனைத்
வரைக் கீழடர்த் திட்டுக் இன்னிசை கேட்டுக்
டு நாளத கொடுத்த
திருவடி யடைந்தேன் ற்றிருப் புன்கூட ருளானே.”
வாறு சமயங்களையும் அகச் சமயங்கள்
ளைப் புறச் சமயங்கள் எனவும் அவர்கள்
ாற்கள் புறனுரை என்றிருக்கும்
பத்த பான்மை யாதென்னை கொலாம்
பார்த்த மங்கை யொடுமுடனே
சல்வச் சிரபுரம்மே யவனே."
ம் அகச்சமயம் புக்கும்” என அருணந்தி னபோத அவையடக்கத்தில் “கேளாம் கூறுவதாலும், உமாபதி சிவாச்சாரியார் த்துப் பற்றிக் கூறும்போது “புறச்சமயத் பத் தொளியாய்” எனக் கூறுவதாலும் திரமன்றி சந்தானாசாரியார் கருத்தும்
சமயங்கள் பற்றிக் கூறப்படுகின்ற கள் எவையென்று வெளிப்படையாகக் ஆறு சமயங்கள் பற்றித் தேவாரங்களிற் கொண்டே அவை எவை என்பதைத்
கூறுவது சைவம். சக்திக்கு இறைமை வுக்கு இறைமை கூறுவது வைணவம், கூறுவது காணாபத்தியம். குமாரக்
53

Page 61
கடவுளுக்கு இறைமை கூறுவது கெள1 கூறுவது செளரம் என்று கூறுவ தேவாரங்களில் இல்லை.
"உமையவளை யொருபாகஞ் சேர் உகந்தொலிநீர்க் கங்கைசை
இமய வடகயிலைச் செல்வன் தா
இல்பலிக்குச் சென்றுழலும்
சமயமவை யாறினுக்குந் தலைவன்
தத்துவண்காண் உத்தமன்கா இமையவண்காண் எழிலாரும் பொ,
ஏகம்பண்காண் அவனென் எ
என்னுந் திருத்தாண்டகம் சமயம் ஆற என்கின்றது. அப்பர் கூற்றை அனுமதி "அறுசமயத் தலைவராய் நின்றவரு மறுசமயச் சாக்கியர்தம் வடிவினால் உறுதிவரச் சிவலிங்கங் கண்டுவந்த மறுவில்சரண் பெற்றதிறம் அறிந்தபடி
என்று கூறிச் சாக்கிய நாயனார் புரான சேக்கிழார்.
"மெய்த்தாறு சுவையும் ஏழி எண்குணங்களும் விரும் தத்தாலும் அறிவொண்ணா
பளிங்கே போல அரிவை ஒத்தாறு சமயங்கட் கொருத கருதுமூர் உலவுதெண்ன முத்தாறு வெதிருதிர நித்தில வாரிக் கொளிக்கும் முத
என்னுஞ் சம்பந்தர் தேவாரமும் ஆறு சிவனே என்கின்றது.
54

மாரம், சூரியனுக்கு இறைமை தற்குரிய ஆதாரமெதுவுந்
த்தி னான்காண் ட யொழுக்கி னான்காண்
ண்காண்
நல்கூர்ந் தான்காண்
தான்காண்
ண் தானேயாய
ழிலார் கச்சி
ண்ணத் தானே.”
னுெக்குந் தலைவன் சிவனே நிப்பது போல,
க்கு அன்பராய்
வருந்தொண்டர் கல்லெறிந்து டி வழுத்தவாம்." எத்தைத் தொடங்குகின்றார்
Doub பு நால்வே நடை தெளியப்
பாகம்
நலைவன்
ဤ†
b
குன்றமே."
சமயங்களுக்குந் தலைவன்

Page 62
"அருமணித்தடம் பூண்மு உரிமையிற் றொழுவார் 2 விரிசடைவிர திகளந்தணர்
தெருவினிற் பொலியுந் தி
எனத் திருவாரூர்ச் சிவன் கபாலிகள் செல்வதையும்,
"விரித்தபல் கதிர்கொள் சூ
தரித்ததோர் கோலகால பய
உரித்தமை அஞ்சக் கண்டு
சிரித்தருள் செய்தார் சேறை
எனச் சிவபெருமான் வயிர கின்றார் அப்பர்.
திருச்சண்பை நகர்ப்பதிக சண்பை நகராரே" என்று சு சிவாலயத்தில் சைவர் பாசுப வழிபட்டார்கள் என்பதை உ
"சவந்தாங்கு மயானத்த
மயிர்க்கயிறு தரித்தான்
என்னும் அப்பர் தேவாரங் மானக்கஞ்சாற நாயனாருக் முனிவராகவே எழுந்தருளி
"கலைஞானம் கல்ல கடுநரகஞ் சாராமே 8
பலவாய வேடங்கள்
பணிவார்கட் கங்கங்
என அப்பரும்.
“பலபல வேட
பசுவேறும் எங்
எனச் சம்பந்தரும்.

லையரம் பையரோடரு எரிப்பாடியர்
உருத்திரபல் கணத்தார்
சைவர்பாசுப தள்கபாலிகள்
ருவாரூ ரம்மானே.”
கோயிலுக்குச் சைவர். பாசுபதர்.
லம் வெடிபடு தமரு கங்கை பிரவ னாகிவேழம் b ஒண்டிரு மணிவாய் விள்ளச் )ச் செந்நெறிச் செல்வ னாரே'
வக் கோலங் கொண்டதையுங் கூறு
த்தில் "சைவர் பாசுபதர்கள் வணங்குஞ்
கூறுகின்றார் சம்பந்தர். இதனால் ஒரு தர் முதலிய வெவ்வேறு மதத்தவர்கள்
.ணர முடிகின்றது. ரச் சாம்பலென்பு தலையோடு
தன்னை."
குறிப்பிடும் வேடம் மாவிரத வேடம். கு அருள்புரியச் சிவபெருமான் மாவிரத வந்தார் என்கின்றது பெரியபுராணம்.
ாமே கற்பித் தானைக் காப்பான் தன்னைப்
தானே யாகிப்
கே பற்றா னானை."
மாகும் பரனாரி பாகன்
பகள் பரமன்."
5
5

Page 63
"குனிவினிய கதிர்மதியஞ் சூடு குண்டலஞ்சேர் காதவனை வ
பனியுதிருஞ் சடையானைப்
பலவுருவுந் தன்னுருவே ஆ.
எனச் சுந்தரருங் கூறுவதிலிருந் எவ்வுருவில் வழிபடுகிறார்களே சிவபெருமான் அருள்புரிகின்றார் "ஆரொருவர் உள்குவார் 2
அவ்வுருவாய் நிற்கின்ற அ
என்கின்றார் அப்பர்.
வீரமகேந்திரம் நோக்கிச் ெ முதலிய தேவர்களின் வேண்டுகே மண்ணியாற்றங்கரையிற்றங்குவ கொண்டு ஒரு நகரமைப்பித்து அ காலையில் முருகக்கடவுள் ஒரு அதிற் சிவபெருமானைப் பூசித் பெற்றெரனவுங் கந்தபுராணங் கூ
"அவ்வக் காலையில் ஆறுமா தெய்வக் கம்மியற் கொண்டொ சைவத் தந்திர விதியுளி நாடியே எவ்வெக் காலமும் நிலையதோ
சினகரம் - கோயில்
இச்செய்யுளுக்கு உரைெ சாஸ்திரிகள், முருகப்பெருமான பூசித்தாரென முதனூலிற் கூற நிடதங்களிற் கூறப்படும் கிர கூறியிருக்கிறார். இதிலிருந்து முதலிகள் காலத்துக்கு முந்திய ெ தென்பதும் தெளிவாகின்றது.
தேவாரத் திருப்பதிகங்களில் மாவிரதம், வாமம், வைரவம் என்னு
S.

நசடை யானைக்
பண்டினங்கள் பாடப்
ൺിഖങ്ങിങ്ങ്) ഇങ്ങ
பபெரு மானை."
து. அகச் சமயத்தோர் தன்னை ாா அவ்வுருவில் எழுந்தருளிச்
என்பது தெளிவாகின்றது. உள்ளத் தள்ளே
ருளுந் தோன்றும்.”
சன்ற முருகப் பெருமான் பிரமா ாளின்படி, சூரியன் மறையும்போது தற்குச் சம்மதித்துத் தேவர்களைக் அதிற்றங்கினாரெனவும் மறுநாட் திருக்கோயிலை அமைப்பித்து துச் சர்வசங்காரப் படையைப் -றுகின்றது. முகனுடை யடிகள் ரு சினகரம் இயற்றிச்
ப தாதை
உருவு செய்திட்டான்.”
(குமரபுரிப்படலம் 67)
பழுதிய பிரமழரீ சுப்பிரமணிய ன் “பாசுபத விரத நெறியாகப் றப்பட்டது. அந்நெறி வேதோப மத்தைத் தழுவியது” எனக் இவ்வழிபாட்டு முறை தேவார தன்பதும், மிகத் தொன்மையான
சைவம், பாசுபதம், காளாமுகம், னும் ஆறு சமயங்களில் ஒன்றான
6

Page 64
வாமம் பற்றி எவ்விடத்திலுங் அச்சமயம் தேவார காலத்துக்கு கலாமென எண்ணவேண்டியி( சிவனை முழுமுதற் கடவுளாக இன்று சிவநெறியில் அடங் பெருநெறியாக விளங்குகின்றது
கணபதி, சுப்பிரமணியர், திருக்குமாரர்களைப் பற்றிக் கூ சிவனுடைய சத்தியென்று கூறு "மாதொரு பாலும் மாலெ
நாதனென் றேத்தும் நம்ட
மாதவி மேய வண்டிசை
போதலர் செம்பொன் புண்
என்னுஞ் சம்பந்தர் தேவாரம் திரண்டு பக்கங்களிலும் பொருந் ருக்கும் கேசவார்த்த மூர்த்தம் L
இன்ன தன்மையனென்று உயிர்களும் பற்றுதற்குரியவன். டைந்தால் அவன் என்ன செய்லி
"தன்னைச் சரணென்று தாள6
புன்னைப் பொழிற்புக லாரண்
என்னைப் பிறப்பறுத் தென்வி
தென்னைக் கிடக்கலொட் ட
என்று கூறுகின்றார் அப்பர்.
"மனமே நீ இரத்தினக் கற்க கத்தே கொண்ட காவிரியாறு கு ளியிருக்கும் கற்பகநாதேசுவர திருநாமத்தைச் சொல்லி, அவை இவ்வாறு செய்வதற்கு நீ முற்பிற வேண்டும் என்னும் பொருள்பட

குறிப்பிடப்படவில்லை. அதனால் முன்பே வழக்கொழிந்து போயிருக் நக்கிறது. எது எவ்வாறானாலும் க் கொள்ளும் ஆறு சமயங்களும் கி நிற்கச் சிவநெறியொன்றே
l.
வீரபத்திரர், வைரவர் என்னும் றுந் தேவாரங்கள் திருமாலையுஞ் கின்றன.
ாரு பாலும் மகிழ்கின்ற
ரன் வைகும் நகர்போலும்
பாட மயிலாடப்
னை கொடுக்கும் புறவம்மே."
உமாதேவியாருந் திருமாலுந் தம நதச் சிவபெருமான் எழுந்தருளியி பற்றியும் குறிப்பிடுகின்றது.
இயம்பொணாத ஈசனே எல்லா அவனுடைய பாதங்களிற் சரண வான் என்பதை,
டைந் தேன்றன் னடியடையப்
ணல் செய்வன கேண்மின்களோ
னை கட்டறுத் தேழ்நரகத்
ான்சிவ லோகத் திருத்திடுமே."
ஃளையும் முத்துக்களையுந் தன்ன சூழுந் திருவலஞ்சுழியில் எழுந்தரு ார்மீது அன்புசெலுத்தி, அவரது னப் புகழ்ந்துபாடி வழிபடுகின்றாய். வியிலே புண்ணியஞ் செய்திருக்க
ச் சம்பந்தர் பாடிய,
57

Page 65
"என்ன புண்ணியம் செய்தனை ( முன்னம் நீபுரி நல்வினைப் பயணி மன்னு காவிரி சூழ்திரு வலஞ்சுழி பன்னி யாதரித் தேத்தியும் பாடிய என்னுந் தேவாரம், இறைவனது இறைவன் மீது அன்பு செலுத் பாடுவதற்கும் முற்பிறவிகளிற் புண் என்பதை எடுத்துக்காட்டுகின்ற பூர்வ புண்ணியமின்மையால் அவனருளைப்பெற முயலாதோர் பாவஞ்செய்தவர்கள். அதனால் அனுபவிக்கிறார்கள். கிடைத்தற் போதாவது சிவனை வழிபட்டு, அ தைப் போக்க அவர்கள் முயலவே வில்லையானால் மீண்டும் மீண்டு மூழ்குவார்கள். அவர்களை நோ "முன்னை நீர்செய் பாவத்தால் திண்ண நீரி டும்பையில் மூழ்கி பொன்னை வென்ற கொண்றை கொன்னவிலும் வேலினான் ே
என்று கூறுகின்றார் சம்பந்தர்.
பூர்வ புண்ணியமில்லாதவர்க ளுக்கு ஈயாதவர்களானாலும், கா வர்களானாலும், குணமே செய்யா புலன்களை அடக்காது அவற்றி வயது முதிர்ந்து உடல்நடுங்கி இ தூதுவர் கொண்டுபோய் நர எண்ணத்தினாலாவது, ‘எம்பெரு எனக்கு அருள் புரிவாயாக’ என்று சம்பந்தள் கூறுவது போலன் வந்து மேலே கூறப்பட்ட இயல்புச

நஞ்சமே யிருங்கடல் வையத்த டை முழுமணித் தரளங்கள்
வாணனை வாயாரப் ம் வழிபடும் அதனாலே." புகழை வாயாரச் சொல்வதற்கும் துவதற்கும் அவனைப் புகழ்ந்து னணியஞ் செய்திருக்க வேண்டும்
gbl.
இம்மையிற் சிவனை வணங்கி பலர். அவர்கள் முற்பிறவிகளிற் அவர்கள் பிறவித் துன்பத்தை கரிய இப் பிறவி கிடைத்திருக்கும் |வன் அருள்பெற்றுத் தமது பாவத் 1ண்டும். அவர்கள் அதைச் செய்ய ம்ெ பிறவியாகிய துன்பக் கடலில் க்கி,
) மூர்த்தி பாதஞ் சிந்தியா நீர் எழுமினோ யான் பூதம்பாட ஆடலான்
காடிக்காவு சேர்மினே.”
5ளானாலும், எள்ளளவும் ஏழைக மத்தையுங் கோபத்தையும் விடாத து குற்றமே செய்பவர்களானாலும், ன் வழியே செல்பவர்களானாலும் றக்குந் தருணத்தில், தம்மை இயம கத்தில் இடுவார்களே என்ற மானே! நான் வருந்துகின்றேன். இறைவனை வேண்டவேண்டும். ,ெ இன்னும் ஒருபடி கீழே இறங்கி ள் அனைத்தையுந் தன்மேலேற்றி,
8

Page 66
"கொடுக்க கிற்றிலேன் ஒ6 குற்றம் செற்றம் இ6 விடுக்க கிற்றிலேன் வேட்6 வேண்டில் ஐம்புலன் நடுக்கம் உற்றதோர் மூப் நமன்த மர்நர கத்தி இடுக்கண் உற்றனன் உ இடைம ருதுறை எ என்று பாடுகின்றார் சுந்தரர்.
ஒவ்வொருவரும் அவர்கள் எ வர்களானாலும் தாம் செய்த தவ: திலாவது இறைவனை வழிபட ே அறிவுரை. இவ்வாறு சுந்தரர் கூற ஒரு முறையாவது இறைவனை இருக்கிறார்கள் போலும்.
இறைவனை வழிபடுவதற்கு புகழ் பாடுதல். அவன் புகழ் பா பாடல்கள் பல. அவற்றுளெல்லாஞ் முதலிகளில் வன்றொண்டர் சுந்த தொகையில் ஞானசம்பந்தரதும் குறிப்பிட்டிருக்கிறார்: அவ்வளவி களையும் புகழ்ந்து பாடவேண்டுே “நல்லிசை ஞானசம் | கரசரும் பாடிய நற்ற என்று அவர்களது பாடல்களைப் L பாடல்களைத் தான் புகழ்ந்தன விழைந்தார். அப்பரும் சம்பந்த புகழ்ந்தால் இறைவன் அதை வி "நல்லிசை ஞானசம் பந்: கரசரும் பாடிய நற் சொல்லிய வேசொல்லி 6 தொண்ட னேன்.அறி

ன்பொருள் தன்னைக்
ഖpg, സെക கையுஞ் சினமும்
என்வசம் அல்ல
புவந் தெய்த டல் அஞ்சி ப்வகை அருளாய்
ந்தை பிரானே.”
ாத்தகைய கொடிய பாவஞ் செய்த றை உணர்ந்து இறக்குந் தருணத் வேண்டும் என்பது சுந்தரர் கூறும் )வேண்டியளவுக்கு வாழ்க்கையில் நினைத்து வழிபடாதவர்களும்
ரிய வழிகளில் ஒன்று இறைவன் டியோர் பலர். அவன் புகழ்பாடும் சிறந்தவை தேவாரங்கள். தேவார தரர் தாம் பாடிய திருத்தொண்டத் நாவுக்கரசரதும் பெயர்களைக் ல் அமையாது அவர்களது பாடல் மென எண்ணினார். அதனால், பந்தனும் நாவினுக்
് 01ഞൺ..."
|கழ்ந்தார். அதன்பின்பு அவர்களது மெக்கான காரணத்தைக் கூற ரும் பாடிய பாடல்களைப் பாடிப் ரும்புவான் என்றுங் கூறினார். நனும் நாவினுக்
றமிழ் மாலை
த்தகப் பானைத் யாமை அறிந்து
9

Page 67
கல்லி யல்மணத் தைக்க கழலடி காட்டியென வல்லியல் வானவர் வண
வலிவ லந்தனில் வ என்பது சுந்தரர் தேவாரம்.
அப்பரும் சம்பந்தரும் பாடிய இறைவன் உகப்பான் என்று கூறி பாடல்களின் வரிசையில் தனது அதனால் சுந்தரரது தேவாரங்கை யடையான் என்பது கருத்தன்று. பாடிய சுந்தரர் அப்பரதும் சம்பந்தர தனது பாடல்களைச் சிறப்பித்துக் தொகையைப் பாடுவதற்கென்றே பாடல்களை தன்னாற் றடுத்தாட் களைச் சிவன் கேட்டு மகிழாதிரு கொடுக்கப் பித்தா என்று விளி கேட்டு மகிழ்ந்தவரல்லவா சிவன் பெண்ணின்பத்தை வெறுத்தவ வேதங்களிற் கூறிய சிவபெருமா டத்துத் தூதனுப்பியதை,
"அரவக லல்குலார்பா லாசைநீ
தருவமென் றளவில் வேதஞ்சார்
பரவைதன் புலவி தீர்ப்பான் கரு
போக்கினன் என்றொரு பாடல்கூ நாயனார்.
"மோக மறுத்திடில் முத்தி கொ
ஆகமங்கள் சொன்ன அவர்தம்
தாதாகப் போகவிரும் வன்றொன
ஏதாகச் சொல்வே ணியான்."
என்று திருக்களிற்றுப் படியாரிற்
6.

சி வித்துக் ர் களைகளை அறுக்கும் 1ங்கநின் றானை
ந்த கண்டேனே.”
பாடல்களைப் பாடி ஏத்துவதை யெ சுந்தரர், இறைவன் உகக்கும்
பாடல்களைச் சேர்க்கவில்லை. ளைக் கேட்டு இறைவன் மகிழ்ச்சி “அடியார்க்கும் அடியேன்” என்று தும் பாடல்களுக்கு இணையாகத் கூறுவதெப்படி? திருத்தொண்டத் திருவவதாரஞ் செய்த சுந்தரரின் கொள்ளப்பட்ட சுந்தரரின் பாடல்
ப்பதெப்படி? தான் அடியெடுத்துக் த்துச் சுந்தரர் பாடிய பாட்டையுங்
?
பர்களுக்கே முத்திகொடுப்பதென னை வன்றொண்டர் பெண்களி
த் தவர்க்கேவிடு
ற்றிய தலைவன் தன்னைப்
ழதுகண் படுக்கும் பானா
-ற திருக்கடவூர் உய்யவந்த தேவ
டுப்பதென
மைத் - தோகையர்பால்
ன்டன் தொண்டுகளை
கூறுகின்றார்.

Page 68
இதனால் அடியார்க்கெளிய தேவாரத்தையுங் கேட்டுகந்து அரு தெரிகிறது. மூவர் தமிழும் சிவபெரு
“தேவரெலாந் தொழச் சிவ செங்கரும்பே மொழிக்குமெ மூவர் சொலுந் தமிழ் கேட் மூடனேன் புலம்பிய சொல் என்னும் பாடலினாற் புலப்படுத்து ஆதலினால், பத்திப் பயிர் வளர்த்து தேவாரத்திருப்பதிகங்களாற் சிவப உய்தி பெறுவோம்.

னாகிய சிவபெருமான் சுந்தரர் தள்புரிவான் என்பது தெளிவாகத் மானுக்குவப்பானவை என்பதை ந்த செந்தாண் முக்கட் ாழி தித்திப் பாக குந் திருச்செ விக்கே முற்று மோதான்."
கின்றார் தாயுமானவ சுவாமிகள் முத்திக் கனியுதவுந்தேனனைய ரம்பொருளைப் போற்றித்துதித்து

Page 69


Page 70


Page 71


Page 72

VõijäSä: