கவனிக்க: இந்த மின்னூலைத் தனிப்பட்ட வாசிப்பு, உசாத்துணைத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். வேறு பயன்பாடுகளுக்கு ஆசிரியரின்/பதிப்புரிமையாளரின் அனுமதி பெறப்பட வேண்டும்.
இது கூகிள் எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு. இந்த மின்னூல் மெய்ப்புப் பார்க்கப்படவில்லை.
இந்தப் படைப்பின் நூலகப் பக்கத்தினை பார்வையிட பின்வரும் இணைப்புக்குச் செல்லவும்: உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்

Page 1
துரை


Page 2
உழைக்கப்
ஐம்பத் எழுத்தாளர் மலையகச் சி தொ
மலையகச் சி
இரண்டாவ
85, இரத்தினஜோதி சரவணமுத்து மாவத்தை கொழும்பு - 13 தொலைபேசி : 331596
 

பிறந்தவர்கள்
Ցյl ՑԵԱյl
கள படைதத றுகதைகளின் ாகுப்பு
றுகதைகளின் து தொகுதி
20A/9, கோபாலகிருஷ்ணா தெரு தியாகராய நகர்
சென்னை - 17
தொலைபேசி: 8283391

Page 3
Titl Ulaikkappir
Publis Durai Visv
20A/9, Gopala T. Nagar, Ch
Editi July 1
Copyr Publi
Size: I
Printing Poi
Pages
Subje Short S
Type S. Parkar Cc Pager : 96,
Wrapper V. Karu1
Pric tfn "
(Y.
தயாரிப்பு: வே பார்க்கர் கம்பியூட்டர்ஸ், 29 இராயப்பேட்டை நெடுஞ்சா

2:
inthavargal
ned:
anathan
Krishna St., ennai - 17.
ɔn : 1997
ght: sher
lemy
nts : 10.5 : 496
ect :
Stories
etters : omputers 22704790.
Design : nanithy
200.00
. SG60orning 3, JSDS) Isoofls LGT Tsi, Dou, 6ÖT SOT - 600 014.

Page 4
பதிப்
"உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்”
தொகுப்பு நாம் முன்னரே எப மூலம் வெளியிட்ட் “மலை சிறுகதைத் தொகுப்பின் இரண்
“மலையகச் சிறுகதைகள்” என நாம் வெளியிட்டபோது அதில் முப்பத்தி மூன்று முன்னணி 6 உள்ளகப்படுத்தி வெளியிட்ே பாகத்தில் அதன் தொடர்ச் இரண்டு எழுத்தாளர்களின் வழங்குகிறோம். இந்த இரண் ஐந்து மலையக எழுத்தாளர்க தொகுக்கப்பட்டுள்ளன.
இவ்விரண்டு தொகுப்புகளும் ஆக்க இலக்கியப் பணிக்கு தோடு, மலையகச் சிறுகை ஆய்வில் ஈடுபடும் ஆய்வாளர் இன்றைய மலையகத்தின்
மலையகச் சிறுகதைகளின் ப. கொள்ள உதவும் ஒரு ஊ பயன்படும் என்பது எமது நம்!
இந்த இரண்டாவது தொகு இருந்து சற்று வேறுபடுத் கிறோம். இத்தொகுப்பில் சிறுகதைகள் மாத்திரமன்றி, களில் வாழும் படைப்பாளிகள் சார்ந்த மக்களின் வாழ்க்கைப் கொண்ட - பதினான்கு சிறு

60) ly
என்ற இந்தச் சிறுகதைத் pது ‘துரைவி பதிப்பகத்தின் யகச் சிறுகதைகள்' என்ற ாடாவது பாகமாகும்.
*ற பெயரில் முதல் பாகத்தை ) மலையக எழுத்தாளர்களில் ாழுத்தாளர்களின் கதைகளை டாம். இந்த இரண்டாவது சியாக மேலும் நாற்பத்தி
கதைகளைத் தொகுத்து ண்டு பாகங்களிலும் எழுபத்தி ளின் சிறுகதைகள் மொத்தம்
மலையக எழுத்தாளர்களின்
உந்து சக்தியாக அமைவ த இலக்கியம் தொடர்பான களுக்கு மூல ஆவணமாகவும் இளம் படைப்பாளிகளுக்கு ரிணாம வளர்ச்சியைப் புரிந்து டகமாகவும் எதிர்காலத்தில் பிக்கை.
தப்பை முதல் தொகுப்பில் தித் தொகுக்க முயன்றிருக் மலையக எழுத்தாளர்களின் ஏனைய தமிழ் பேசும் பகுதி ால் எழுதப்பட்ட - மலையகம் பிரச்சனைகளைக் கருவாகக்
றுகதைகளும் இதில் இடம்

Page 5
பெற்றுள்ளன. அவற்றைச் சி இரண்டாவது பகுதியாக இ சேர்த்து ஐம்பத்தி ஆறு சி இடம்பெற்றுள்ளதால், இர. வரை மொத்தம் எண்பத்து ஒ பதிப்பிக்கப்பட்டுள்ளன.
குறுகிய காலகட்டத்தில் - நூலின் அளவைக் கவனத்தி னாலும் முக்கியமான சிலரு போயிருக்கலாம். இப்படி கொண்டுவர வேண்டுமென்ற காலத்துள் - குறிப்பிட்ட சில தம் - எம் கையில் கிடைத்தவு துத் தந்திருப்பதில் பேருவ ை
இதன் மூலம், இத்தொகுப்பு விடுபட்ட படைப்பாளிகள் எமது கவனத்தில் கொள்ளப் கொள்ள விரும்புகிறோம்.
தமிழ் இலக்கியத்தின் மீது எனக்கிருந்த ஈடுபாட்டை துரைவிப் பதிப்பகம் மூல வெளியிட வாய்ப்புக் கிடை
பேறாகக் கருதுகிறேன்.
இத்தொகுப்பின் கனதிக்கு யில் ஒரு பின்னிணைப்பிலை
1997 மே 18ல் மலையகச் கண்டி, ''சிட்டி மிஷன் " மல தோம். இவ்வெளியீடு தொ வானொலி போன்றவற்றில் சாரங்களையும் வெளியீட்டு நூல் தொடர்பான கருத்துக்க

துரைவி வெளியீடு
றப்புக்கருதி இத்தொகுப்பில் ணைத்துள்ளோம். இவற்றுடன் றுகதைகள் இத்தொகுதியில் ண்டு தொகுதிகளிலும் இது
ன்பது மலையகச் சிறுகதைகள்
தொகுக்கப்பட்டமையினாலும் ல்ெ கொள்ள வேண்டி வந்தத டைய கதைகள் விடுபட்டுப் யாரு தொகுப்பை வெளிக் சிந்தனை எமக்குத் தோன்றிய ருடைய ஒத்துழைப்பின் நிமித் ாற்றைத் தங்களுக்குத் தொகுத் க அடைகின்றோம்.
பில் இடம் பெற்ற அல்லது பற்றிய எந்தப் பின்னணியும் படவில்லை என்பதைக் கூறிக்
ம் தமிழ் எழுத்தாளர்கள் மீதும் மீண்டும் அடையாளப்படுத்த மாக இந்தத் தொகுதியினை த்தமை எனது 'பெறுதற்கரிய
மேலும் வலுச்சேர்க்கும் வகை ாத் தொகுத்தளித்திருக்கிறேன்.
சிறுகதைகள் தொகுப்பினைக் ண்டபத்தில் வெளியிட்டு வைத் டர்பாக பத்திரிகை, சஞ்சிகை, வெளியிடப்பட்ட செய்திகளின் விழாவில் குறிப்பிடப்பட்ட
ளையும் சுருக்கமாக - பதிவாக

Page 6
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பின்னிணைப்பு ஒன்றில் அை தொகுதி பற்றிய தேடலுக்கும் பின்புலத்திற்கும் சான்றாக அ
பின்னிணைப்பு இரண்டில் ஒரு பான ஆவணம் இடம் பெற். அச்சாக்க முயன்ற காலத்தி அவர்களிடம் இந்த ஆவண தொகுப்பின் கதைகளில் இட வாழ்க்கைப் பின்னணியை இ படுத்தும் தன்மை கொண்டி சேர்த்துக் கொண்டுள்ளோம். இ எமக்களித்து உதவிய திருவே
இத்தொகுப்பில் அடங்கும் தாளர்கள் குறிப்பினையும்
உதவிய "மலைநாட்டு எழுத் திரு தெளிவத்தை ஜோசப் ک அழகிய முறையில் வடிவை “பார்க்கர் கம்பியூட்டர்ஸ்” மற் நிறுவனர் வே. கருணாநிதி உருவாக்கத்தில் உதவிய ஆகியோருக்கும் எமது மனமுை
எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக இ கதைகளைப் படைத்தவர்க நன்றிகளை உரித்தாக்கிக் கெ
கொழும்பு - 13.
O2. Ο 7. 1997

மத்துள்ளோம். இது முதல் இத்தொகுப்புத் தொடர்பான மையும் தன்மையுடையது.
வரலாற்றுச் செய்தி தொடர் றுள்ளது. இத்தொகுப்பினை ல் திரு வே. கருணாநிதி ம் இருப்பதறிந்தோம். இத் ம்பெறும் மலையக மக்களின் து ஆவண ரீதியாக வெளிப் பருப்பதால் இத்தொகுப்பில் இந்த ஆவணத்தை வெளியிட, . கருணாநிதிக்கு நன்றி.
சிறுகதைகளையும் எழுத்
முன்னுரையையும் எழுதி தாளர் மன்ற”த்தின் தலைவர் அவர்களுக்கும் இந்த நூலை மத்து உருவாக்கி உதவிய றும் "இளவழகன் பதிப்பகம்” அவர்களுக்கும் அட்டைப்பட திரு. விவேக், திரு. நந்து வந்த நன்றிகள் உரித்தாகுக.
இத்தொகுப்பில் இடம்பெறும் ளுக்கு எங்கள் மனமார்ந்த ாள்கின்றேன்.
அன்புடன்,
துரை விஸ்வநாதன்

Page 7
பொருள்
முன்னுரை
Born to Labour Goldern Earni
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் - சி
மையத்து - அபூதாலிப் அப்துல்ல
தீபாவளிக் கச்சேரி - ந. அ. தியா
எளிய உள்ளங்களின் பேராசை
மொய் மணக்குது - தமிழோவிய
மகராசன் வாழ்க - கு. இராமச்சர் ஓ! இந்த மனிதர்கள் - பி. தமிழ்
வட்டத்திற்கு வெளியே U. g. கீறிய கரம்-ஆர்.எஸ். மணி நேர்கோடுகள் வளைவதில்ை
கசக்கப்படும் அரும்புகள் - ே
அந்தரங்கப் பூக்கள் - தி. ராஜே
அப்பாவுக்கு கல்யாணம் - புச
அற்ப ஜீவிகள் - புன்னியாமீன்
நம்பிக்கை - பன்னீரன் தெய்வங்கள் - வனராஜன்
பெண்கள் சீதைகளாய் வாழ.
லயத்து வீடு - பெ. ஐயனார்
ஓய்ந்து போன பம்பரம் - ஆர்.

துரைவி வெளியீடு
T
-
க்
th
ngs - C.V. VELUPILLAI
. வி. வேலுப்பிள்ளை
த்தீப்
ாகராஜன் A
கள் - மாத்தளை கார்த்திகேசு
ன்
திரன்
jச்செல்வன் மாசிலாமணி
ப்டின்
ல - இரா. சடகோபன்
கே. விஜயன்
காபாலன்
ல்லாவை ஸ்மாலிஹா
- கே. ராம்ஜி உலகநாதன்
ராஜலிங்கம்
21
27
38
42
46
54
QO
(64.
77
80
91
1O2
1O8
114
127
14O
148
155
168
1G7

Page 8
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
21
22
28
24
25
20
27
28
29
3O
31
32
33
34
35
3ତ
37
38
39
4O
41
42
43
44
ஒளி பிறந்தது - பாலா சங்குபின் இருள்மாத்தளை - எஸ்.பொன்னு
வறுமைப் பூக்கள் - ரூபராணி ே நினைப்பதெல்லாம் நடப்பது
தியாக பூமியிலே. - கண்டி
வேட்டைப் பூக்கள் - இப்னு அ
ஒன்றரை நாள் - அம்பன்பிட்டி பி
இருட்டில் - டிக்கோயா எம். எச். கொள்ளி வைக்கப்படுகிறது
தோட்டத்து மண் - அட்டன் சா
அவள் விட்டில் பூச்சல்ல - ம6
வழி பிறக்குமா? - சந்தனம் ச
வேண்டும் ஒரு பதில் - திரும
வாழத்தான் வேண்டுமா? -
தொடரும் சோகங்கள் - சுந்த
தாய்மை என்பது - இளைய அ
சகுனம் - சி.இராமச்சந்திரன்
தீபாவளி அட்வான்ஸ் - ரோ
சகுனம் - தொ. சிக்கன்ராஜு
கலங்கரை விளக்கு - நளாயி
சாஸ்திரம் மீறிய கீர்த்தனம் -
புலரும் பொழுது - இரா. தன
துன்பக்கேணி - புதுமைப்பித்த
காளிமுத்துவின் பிரஜா உரி

56
ந்துரை
ஜாசப்
iண்டா? - இரா.மோகன்
ாம். நாமதேவன்
Uமைத்
ரேமநாதன்
எம். ஜவ்பர்
- வீரா. பாலச்சந்திரன்
ந்தாராஜ்
லைமதி சந்திரசேகரன்
த்தியநாதன்
தி அரபா மன்சூர்
ர. ஆர். ஏ. லத்தீப்
ரி மலைசுவாமி
ப்துல்லாஹ்
ஹிணி முத்தையா
loof 5,60)uut
- பாலரஞ்சனி சர்மா
கோபால்
நன்
மை - அ. செ. முருகானந்தன்
175
18O
185
190
194
2O2
2O6
21O
22O
28O
237
247
251
257
201
207
272
283
288
295
3O5
813
338
868

Page 9
45
46
47
48
49
5O
51
52
58
54
55
56
அன்னை - வ. அ. இராசரத்தினம்
வெறி - சு.வே.
சாயம் - செ. கணேசலிங்கன்
இரட்டை சல்யூட் - என்.கே.ரகு
ஆறுமுகம் - செ. யோகநாதன்
இங்கெவர் வாழவோ - யோ. ெ
பிரசாதம் - எஸ். அகஸ்தியர்
கெளரவமான அடிமைகள் - ே
சீட்டரிசி - தி. ஞானசேகரன்
ஒர் அடிமையின் விலங்கு அறு
பாலன் பிறப்பு - சூ. யோ. பற்றி L
அம்மாசி இலங்கைப் பிரஜை
பின்னிணைப்பு:
1. மலையகச் சிறுகதைகள்
2. மலையகத் தொழிலாளர்
OC

துரைவி வெளியீடு
நாதன்
பனடிக்ற் பாலன்
க. ஆர். டேவிட்
கிறது - க. சதாசிவனம்
மாகரன்
யானான் - பா. ரத்நஸபாபதி
ா நூல் பற்றிய செய்திகள்
கள் தொடர்பான ஆவணம்
DO
874 882
892
4O2
4O5
415
424
485
443
457
4G8
474.

Page 10
முன
இலங்கைத் தமிழ் இலக்கி எனத் தனித்தன்மை வாய்ந்த ஒ கதியில் வளர்ச்சியடைந்து வருக வந்திருப்பதே “உழைக்கப் பிற வந்துள்ள மலையகச் சிறுகதைக
‘மலையகச் சிறுகதைகள்' என் எழுத்தாளர்களின் சிறுகதைகளுட இவ்வாண்டின் முற்பகுதியில் ( என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
மலையகம் என்பதில் தொனிக் அர்த்தம் கொள்கின்றபோது இது படலாம். ஆனால் ஒரு குறிப்பி தோட்டத்துறை என்னும் ஒரு ( சார்ந்து வாழ்கின்ற ஒரு மக்கள் சமூக உணர்வுப் பிரக்ஞையை, ஒ எழுச்சியையே மலையகம் என்னும்
மலையகச் சிறுகதையின் தே திருக்கிறது. அதாவது இந்தியாவி வேகமாக எழுந்த புதிய இலக்கிய தில் பெரிய மாற்றங்களைக் கொ ஈழத்துச் சிறுகதை முன்னோடிகள யர்க்கோன், சம்பந்தன் ஆகியோர் அதே காலகட்டம்.
மலையகச் சிறுகதைகள் ப வில்லை.
இலங்கையில் பிரிட்டிஷாரின் தால் 1817ல் இருந்தே கொஞ்ச ஆயிரம் ஆயிரமாக அதிகரித்து 194 தமிழர்கள் இலங்கைத் தேயிலைத்

னுரை
யெத்தில் ‘மலையக இலக்கியம்' ரு இலக்கியம் உருவாகி துரித வதை உறுதிப்படுத்தும் விதத்தில் ந்தவர்கள்” என்னும் தலைப்பில்
ளின் இரண்டாவது தொகுதி.
னும் முதல் தொகுதி 88 மலையக டன் இதே ’துரைவி' வெளியீடாக பெப்ரவரி 1997) வெளிவந்தது
கின்ற புவியியல் நோக்கில் மட்டும் ஒரு குறுகிய பிரதேச வாதமாகப் ட்ட எல்லையை அன்றிப் பெருந் குறிப்பிட்ட உற்பத்தி முறையைச் குழுவின் இருத்தலை; அவர்தம் ஒரு தேசிய சிறுபான்மை இனத்தின் இப்பதம் குறிக்கின்றது.
நாற்றம் 1930களிலேயே ஆரம்பித் பில் உப்புச் சத்தியாக்கிரகத்தின் பின் அலை; தமிழகத்தில் இலக்கியத் ண்டு வந்த மணிக்கொடியின் வரவு, ான சி. வைத்திலிங்கம், இலங்கை சிறுகதைத்துறைக்குள் பிரவேசித்த
ற்றிய வரலாறு ஏதும் எழுதப்பட
ா பெருந்தோட்டத்துறை அறிமுகத் ம் கொஞ்சமாக வர ஆரம்பித்து பின் 10களின் பின் பத்து லட்சம் இந்தியத் 5 தோட்டங்களில் இருக்கின்றார்கள்

Page 11
10
என்று கணக்கிடப்பட்டு; 1931ல் க ஆணைக்குழு கொண்டு வந்ததி தாங்கள் விழுங்கப்பட்டு விடுவோ பயங்கொண்டு 1948ல் இலங்கை இந்த மண்ணின் வளத்துக்காக அர்ப்பணம் செய்த இந்தத் தோ பரிசாக' பிரஜாவுரிமைச் சட்டத் மேற்பட்டவர்களை நாடற்றவர்களா அந்நியன்; புகுந்த நாட்டிலும் அ கொண்டுள்ள இந்த மலையக | இன்னும் எழுதப்படாத ஒரு நிலை பற்றிய வரலாற்றை நாம் எதிர்பா வரலாறுகள் எழுதப்படுவதற்கான என்பதை 'மலையகச் சிறுகதை சுட்டி நிற்கின்றன.
மலையக மக்கள் என்று இவர்கள், இலங்கையின் மத்திய பாதைகள் போடவும், கோப்பித் ( பயிர்ச் செய்கையின் வீழ்ச்சிக்குப் களை உருவாக்கவும் உழைக்க
வரப்பட்டவர்கள்.
ஒரு நூற்றாண்டின் பின் ஏ! கோ.நடேசய்யர் இவர்கள் மத்திய கினார். உறைந்து போய்க்கிடந்த உலுப்பி அசையச் செய்ததன் வெள்ளைக்காரத் துரைமார்களுக் புரிந்த கங்காணிமார்களுக்கும்; சவாலாய்க் கிளம்பினார் அய்யர்.
அகவெழுச்சி நூல்கள் என்ற முதல் நூல் நீ மயங்குவதேன். வெளியிடப்பட்டது. இந்நூலின் பெறுகிறது "'திரு. ராமசாமி சேர் தின் முதல் சிறுகதையாகக் கொ கலை இலக்கியக் கலாசாரம் ந தோன்ற, மலையகத்தின் மூலை காலம் சாதனை புரிந்தவர் அய்யர்

துரைவி வெளியீடு ர்வஜன வாக்குரிமையை டொனமூர் பிருந்தே இந்தியத் தமிழர்களால் ம் என்று சிங்கள அரசியல்வாதிகள் க்கு சுதந்திரம் கிடைத்த கையோடு த் தங்கள் உதிரத்தை உயிரை படத்துக் கூட்டத்துக்கு 'சுதந்திரப் மதக் கொண்டு வந்து பாதிக்கும் க்கி, வெளியேற்றி பிறந்த நாட்டிலும் ந்நியன் என்று பரிதவிக்கும் நிலை மக்கள் பற்றிய சரியான வரலாறே பில் இவர்கள் பற்றிய, படைப்புக்கள் ர்க்க முடியாதுதான். ஆனால் இந்த
காலமும் சூழலும் வந்துவிட்டன கள்' என்னும் இந்த வெளியீடுகள்
இன்று அடையாளம் காணப்படும் 1 மலைப் பகுதிக்கு, காடழிக்கவும், தோட்டங்கள் திறக்கவும், கோப்பிப் 1 பிறகு தேயிலை ரப்பர் தோட்டங் வும் என்று கூலிகளாகக் கொண்டு
றத்தாழ 1920களின் ஆரம்பத்தில் பில் வேகத்துடன் இயங்கத் தொடங் 5 இம்மக்கள் கூட்டத்தை உலுப்பி
மூலம் தோட்ட முதலாளிகளான கும், இம்மக்கள் மேல் துரைத்தனம் கறுப்புத் துரைமார்களுக்கும் ஒரு
இவர் வெளியிட்ட நூல் வரிசையின் புட்டன் சகோதரி பிரஸ்சில் 1931ல்
கடைசி அத்தியாயமாக இடம் வயின் சரிதம்." இதையே மலையகத் ள்ளலாம். அரசியல், தொழிற்சங்கம்; டவடிக்கைகள் என்று விழிப்புணர்வு முடுக்கெங்கனும் ஒரு முப்பதாண்டு

Page 12
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தனது எழுத்துத்திறன் அத்த காகப் பயன்படுத்திக் கொண்டவ மலைநாட்டில் இருந்து “கோப்பி ஆபிரகாம் ஜோசப் என்னும் கே வெளியிட்டுள்ளார். அந்தக்கால வ மாக வெளிவந்திருக்கும் இந்த ON COFFEE PLANTING WITH ஆங்கிலத்தில் அச்சிடப்பட்டுள்ளது
கோப்பித்தோட்ட மக்கள் தங் பற்றியும், நடத்திய மோசமான வா காரர்களின் கீழ் சந்தோஷமாக வா விவரிக்கும் இப்பாடல்கள் அவர்க மானவர்களாக இருக்கவேண்டும் (மு. நித்தியானந்தன்- தினகரன் கட்
இந்த நூல் வெளியிடப்பட்டு: மலையகத் தோட்டங்களில் ஒரு களே குடியேறியிருந்திருக்கின்ற இங்கு கொண்டுவர வெள்ளைக் ஒரு பிரச்சார நடவடிக்கையாகவும்
இந்த நூல் 1869ல் வெளிவ கியத்துக்கு 125 ஆண்டு கால கிறது என்பதைத் தவிர மலைய நன்மையையும் செய்யவில்லைய முயற்சிகளுக்கு வித்திட்ட பெ கொடுக்கலாம்.
நடேசய்யரின் இந்தச் சிறுக என்னும் எங்களது முதல் தொ பெற்றிருக்கின்றது.
1971ல் வெளிவந்த கதை 1979ல் வெளிவந்த தோ 1994ல் வெளிவந்த ம6ை 1995ல் வெளிவந்த தீர்த்
ஆகிய மலையகச் சிறுகதைத் ெ சிறுகதைகளைக் கொண்ட தொகு

11
னையையும் இந்தப் பிரச்சாரத்துக் ர். இவருக்கும் முன்பதாக 1869ல் க் கிருஷிக் கும்மி” என்னும் நூலை ாப்பித் தோட்டக் கண்டக்டர் எழுதி
EffeSeir 5606) s'il ' A CUMMI POEM ENGLISH TRANSLATION என்று J.
கள் தாய் நாட்டில் பட்ட கஷ்டங்கள் ழ்க்கை பற்றியும் இங்கே வெள்ளைக் ழ்க்கையை அனுபவிப்பது பற்றியும் ள் தங்கள் எசமானர்களுக்கு விஸ்வாச என்பதனையும் வலியுறுத்துகிறது. ட்டுரை-1994)
ள்ள 1869ன் குடிசனக் கணக்குப்படி லட்சத்துக்கும் குறைவான இந்தியர் னர். ஆகவே கூடுதலான மக்களை காரத் துரைமார்கள் பயன்படுத்திய இதைக் கொள்ளலாம்.
ந்து மலையகத்தின் எழுத்து இலக் சரித்திரத்தை தேடிக் கொடுத்திருக் கச் சமுதாயத்துக்கு எந்தவிதமான ாகையால் மலையகத்தின் எழுத்து ருமையை நடேசய்யருக்கே நாம்
தையே மலையகச் சிறுகதைகள் குதியின் முதல் கதையாக இடம்
க்கனிகள். டக்காட்டினிலே. oயகப் பரிசுக் கதைகள்.
நக்கரைக் கதைகள்.
தாகுதிகளும் பல எழுத்தாளர்களின் திகளே என்றாலும் இவை அனைத்

Page 13
12
தும் 60க்குப் பிந்திய எழுத்தாளர் தொகுதிகளே. ஆனால் 'துரை மலையகச் சிறுகதைகள்' என்னும் யகத்தின் முதல் சிறுகதையை
தொடர்ச்சியாக தொடர்ந்து வந்த
முதல் தொகுதியாகும். மலையகச் மனதில் தோன்றும் படைப்பாளிக் கதைகள் முதல் தொகுதியில் வெளி
அதன் தொடர்ச்சியாக வெளி பிறந்தவர்கள் என்ற இரண்டாவது ே
நடேசய்யருக்குச் சற்றுப் பின் படிக்கத் தெரிந்த, அரசாங்கப் பாட படிக்கக்கூடிய வசதி பெற்ற ஒரு மலையக எழுத்துக்குள் பிரவேசித் பிள்ளை முக்கியமானவர்.
பத்மாஜினி (1931) வழிப்டே நூல்களை ஆங்கிலத்தில் வெளியி குப் பிறகே மலையக மண் மணம் காலாய் அமைந்த படைப்புக்கலை தில் எழுதிப் பழக்கப்பட்டுவிட் மிகுந்த ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார் IN CEYLONS TEA GARDENS 66 இவருக்கு ஒரு இலக்கிய அந் தையும் ஈட்டித் தந்தது.
நடேசய்யரைப் போல் வெளி தோட்டத்திலேயே பிறந்து வளர்ந்த மிக்க வாழ்வு நன்றாகப் பரிச் காட்சிகளை ஆங்கில ஏடுகளில் 6 BORN TO LABOUR 6T6örgyib G JALU(51
இந்திய இலங்கை ஆங்கில : மலையக மக்கள் உண்மையிலே உழைக்கப் பிறந்த இம்மக்களை என்று எழுதி இவர்களின் பரி தமிழின் எல்லைகளுக்கப்பாலும் ெ

துரைவி வெளியீடு
களின் படைப்புக்களைக் கொண்ட வி வெளியீட்டகம் வெளியிட்ட முதல் தொகுதி மட்டுமே மலை
எழுதிய நடேசய்யரில் இருந்து எழுத்தாளர்களையும் உள்ளடக்கிய
சிறுகதை என்றதும் மளமளவென 5ள் முப்பத்துமூன்று பேரின் சிறு
யிடப்பட்டன.
ரி வருகிறது இந்த உழைக்கப் தொகுதி.
பாக மலையுகத்திலிருந்து எழுதப் டசாலைகளுக்குப் போய் ஆங்கிலம்
சில உயர் நடுத்தர வர்க்கத்தினர் தனர். இவர்களுள் சி.வி. வேலுப்
பாக்கன் (1948) ஆகிய இரண்டு ட்ட சி. வி. வேலுப்பிள்ளை 1950க் கமழும் மலையகச் சமூக விடிவுக்கு ாத் தரத் தொடங்கினார். ஆங்கிலத் டவரான சி.வி. கவிதையிலேயே . 1954ல் இவர் எழுதி வெளியிட்ட ன்னும் ஆங்கிலக் கவிதை நூலே தஸ்தையும் பரவலான அறிமுகத்
பிலிருந்து வந்தவராக இல்லாமல் இவருக்கு இம்மக்களின் அவலம் சயமானது. இவர்களின் வாழ்வுக் rழுதி வந்தார். அவற்றின் தொகுப்பு -ன் 1970ல் வெளியிடப்பட்டது.
ரடுகள் விமர்சனம் எழுதி இருந்தன. யே உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்தான். ப் பற்றி கவிதை, கட்டுரை, நாவல் தாபத்துக்குரிய நிலைமைகளைத் காண்டு சென்றவர் சி.வி. -

Page 14
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மஞ்சேரி ஈஸ்வரன் 1985ல் சஞ்சிகை வெளியிட்டதைப் பே சஞ்சிகையையும் இவர் வெளியி கதை' நின்று போனாலும் அதன் செய்கின்றது.
1934ல் அமுல்படுத்தப்பட்ட மக்களுக்கும் வாக்களிக்கும் தகுதி முதல் பாராளுமன்றத் தேர்தலில் தங்கள் சார்பில் ஏழு பிரதிநிதி பினார்கள். அந்த எழுவரில் சி.வி.
சிங்கள அரசியல்வாதிகளின் சந்தேகம் இதனாலும் ஊர்ஜிதம பெற்ற சுதந்திரத்தை இந்தியர்க என்று சூளுரைத்து பிரஜா உரிமை ஆட்சியாளர்கள். பாராளுமன்றத் உறுப்பினர்கள் அதை ஆதரித்து நி
1966ல் தோட்டத்துத் தமிழர் ஆட்சியாளருடன் இருந்த தமிழரக் உழைத்துச் சீர்திருத்திய மண்ணை லட்சம் லட்சமாக இம்மக்கள் வார்த்தை கூடப் பேச யாருமில்லி மக்கள் விடப்பட்டனர். (ஈழ அரசிய மக்கள் மறுவாழ்வு-இர. சிவலிங்
முதல் பாராளுமன்றத் தேர்தலி அடுத்தத் தேர்தலில் ஒரு ஆசனத்ை உறுப்பினராக, தொழிற்சங்கத்த ஒரு மனிதராக இயங்கிய அப இலக்கியம்; கவிதை, நாவல் எ ஈடுபாட்டுடன் உழைத்து மலைய யாகத் திகழ்ந்தவர்.
இந்த இரண்டாவது தொகுதி வதில் நாங்கள் பெருமைப்படுகின்
சி.வி. எழுதிய அதே காலகட் முக்கியத் துறையான மொழி ெ பெயரை நிலைநாட்டியவர் கே. கே

13
“SHORT STORY” GT6örgo Lomas ால் 1950களில் ‘கதை’ என்றொரு ட்டார். இரண்டொரு இதழ்களுடன்
தோற்றத்துக்கான பணி தொடரவே
சர்வஜன வாக்குரிமை மலையக யைக் கொடுத்தது. 1947-48க்கான இந்தியத் தமிழர்களாகிய இம்மக்கள் களை பாராளுமன்றத்துக்கு அனுப் வேலுப்பிள்ளையும் ஒருவர்.
ா இவர்களையிட்ட பயம் கலந்த ாயிற்று. ஆங்கிலேயரிடம் இருந்து ளிடம் தாரை வார்த்துவிட மாட்டோம் மச் சட்டத்தைக் கொண்டு வந்தார்கள் தில் இருந்த வடகிழக்குத் தமிழ்
ன்றனர்.
களை நாடு கடத்தும் சட்டம் வந்தது. சுக் கட்சி பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. ன விட்டு அழுகையும் கண்ணிருமாக வெளியேறினார்கள். ஒரு ஆறுதல் 0ாத அரசியல் அனாதைகளாக இம் பலும் மலையக மக்களும் - கட்டுரைகம்)
ல் 7 ஆசனங்களைப் பெற்ற இவர்கள் தைக் கூட பெறவில்லை. பாரளுமன்ற லைவராக ஆன்மாவை இழக்காத ரர் சி.வி., மலையக வாய்மொழி ன்றும் சஞ்சிகை வெளியீடு என்றும் க இலக்கியத்திலும் ஒரு முன்னோடி
யின் முதல்வராக இவரைக் கொள் றோம்.
டத்தில் இலக்கியத்தின் இன்னொரு யர்ப்பின் மூலம் எழுத்துக்குள் தன்

Page 15
14
முல்க்ராஜ் ஆனந்தின் "UNTOU என்று மொழி பெயர்த்தார். 1947 இதை வெளியிட்டது. இதிலிரு கதைகள் தொகுதியுடன் இருபது பெயர்த்துள்ள கே. கணேஷ் சுயம கள் எழுதியுள்ளார். 1946லிருந்து போக்குச் சஞ்சிகையை கே. ராமநா
அட்டன் தொப்பித் தோட்டத்6 பண்டாரவளையைச் சேர்ந்த த. மு.வெ. பெ. சாமி, மஸ்கெலிய ஆ முயற்சிகளில் ஈடுபட்டனர். 1988 கட்டத்தில் நான்கு நாவல்களைத் எழுதியவர் எச். நெல்லையா. இவ வசதியை வாய்ப்பாக்கிக் கொண்டே
சிட்டியும் சிவபாத சுந்தரமும் நூற்றாண்டு வரலாறும் வளர்ச்சிய வதற்காக எழுதப்பட்ட தொடர் கை பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றனர். ஆனா அல்லது இலங்கை இந்திய நட் நாவல், கண்டியைச் சேர்ந்த சே சந்திரசேகரன் என்னும் இந்திய காதலிக்கின்றாள். அரசியல்வாதி பெற்றோருக்கும் கூட இது பிடிக்க
மேடைப் பிரசங்கம் மூலமாக கவும் இந்திய விரோதக் கருத்து சகோதரர்களே அன்னியர்களான லாம் பணக்காரர்களாக இருக் ளாக இருக்கின்றீர்கள். இந்தச் பாட்டன் 25 சதக் கூலிக்கு தோ காரோட்டுகின்றான். எங்கிருந்து கொண்டு வந்தான். இந்த நாட் கடையைப் பகிஷ்கரியுங்கள். இந்தியர்களை ஏசுகின்றான்.
தனிப்பட்ட விரோதம், குடு அரசியல் மேடைகளில் இனக்கு அந்த 40களிலேயே படம் பி

துரைவி வெளியீடு
HABLES" சை தீண்டத்தகாதவன் ல் சென்னை புதுமைப் பதிப்பகம் து 1995ல் வெளிவந்த லூசுன் கும் மேற்பட்ட நூல்களை மொழி கவும் சில சிறுகதைகள், கவிதை 1948 வரை ‘பாரதி' என்னும் முற் னுடன் இணைந்து நடத்தினார்.
த சேர்ந்த பொ. கிருஷ்ணசாமி; ரஃபேல், பதுளையைச் சேர்ந்த போல் ஆகியோர் மலையக எழுத்து லிருந்து 1941 வரையிலான கால தொடர் கதைகளாக வீரகேசரியில் r வீரகேசரியின் ஆசிரியராக இருந்த இவைகளை எழுதினார்.
இணைந்தெழுதிய ‘தமிழ் நாவல் பும்' என்னும் நூலில் இடம் நிரப்பு தகள் என்று எச். நெல்லையாவைப் ல் அது அப்படி அல்ல. 'சோமாவதி பு' என்று 1940ல் இவர் எழுதிய ாமாவதி என்னும் சிங்களப் பெண் த்தமிழ் பணக்கார இளைஞனைக் யான பெண்ணின் அண்ணனுக்கும், வில்லை.
வும் துண்டுப் பிரசுரங்கள் மூலமா க்களை விதைக்கின்றனர். ‘சிங்களச் இந்தியர்கள் திரும்பிய திக்கெல் ன்ெறார்கள். நீங்களோ தரித்திரர்க சந்திரசேகரன் யார்? அவனுடைய டத்துக்கு வந்தவன். இவன் இன்று வந்தது காசு. இந்தியாவிலிருந்தா டைச் சுரண்டிய காசு. அவனுடைய ான்றெல்லாம் இன்னும் கீழ்த்தரமாக
பப் பகை, என்பதெல்லாம் எப்படி ராதமாக உருவெடுக்கிறது என்பதை த்துக் காட்டிய நாவல் இது. 50

Page 16
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் ஆண்டுகளின் பின்பு இப்போதும் 83 வரை எத்தனை இனக் கல்
முடிகிறதா!
இலங்கையின் சிறுகதை ( பேராசிரியர் கைலாசபதி இப்பா வரையறைக்கும் முக்கியத்துவம் எழுதினார்கள். இவர்களுடைய கைக்கும் தொடர்பு இருக்கவில்லை
இதை நாம் மலையகத்து எழு ஈழம் என்ற சொல்லுக்குப் பதி . போட்டுக் கொண்டோமானால் மு பட்ட எழுத்தாளர்களில் மிஞ்சுவது
அறுபதுகளில் மலையகம் ஈழத்து இலக்கிய வரலாற்றில் ஒ 1956ஐ தற்கால இலக்கியத்தின்
இந்த ஆண்டில் பதவிக்கு வர் துறைகளில் காட்டிய ஆர்வமும் | உயர் கல்விக்குரிய போதனா 6 அதன் விளை பயன்களுமே இவ். எல்லையாகக் கொள்வதற்குக் கா களின் விளைச்சல்கள் சிங்களக்க வாகக் கை தூக்கி விட்டன. மற கிழக்கு மாகாணத் தமிழர்களி வளர்ந்தது.
கூலிகள் என்று சமூக ரீதிய யாகவும், தொழிலாளர்கள் என் பட்டிருந்த மலையகம் பற்றி, உரம் முயற்சிகள் பற்றி யாருமே வாய் வில்லை. இந்த ஆதங்கம், கால பட்டவர்கள்தானா என்னும் ஆத் மத்தியில் பரவலாக ஏற்பட்டிருந். களைச் சேர்ந்தவர்களாக இவர். நேரில் சந்தித்துக் கொண்டவர்க கூறிய ஆதங்கமும் ஆத்திரமும் நா விதமாக நாடித் துடிப்புடன் சா.

15
என்ன நடக்கிறது? 56ல் இருந்து 0வரங்கள் இலேசில் மறந்து விட
முன்னோடிகள் பற்றி ஒரு தடவை டி எழுதினார். 'ஈழம் என்னும் இட
கொடுக்காமல் இவர்கள் கதைகள் படைப்புக்களுக்கும் ஈழத்து வாழ்க் ல. என்று.
ழத்துக்கும் பொருத்திப் பார்க்கலாம். லாக மலையகம் என்ற சொல்லை >ப்பதுக்கும் அறுபதுக்கும் இடைப் நடேசய்யரும், சி.வி.யும் மட்டுமே.
சிலிர்த்துக் கொண்டு எழுந்தது. ரு மெளனப்புரட்சி நடந்த ஆண்டான எல்லையாகக் கொள்ளலாம்.
ந்த இடதுசாரி அரசாங்கம் கலாசாரத் தமிழ் - சிங்களம் ஆகிய மொழிகள் மாழிகளாக்கப்பட்ட பெருமாற்றமும் வாண்டைத் தற்கால இலக்கியத்தின் ரணமாய் அமைகின்றன. இம்மாற்றங் லை இலக்கியத் துறைகளை வெகு மலர்ச்சியை ஏற்படுத்தின. வடக்கு டையேயும் இம்மலர்ச்சி தொற்றி
ாகவும், தமிழர்கள் என்ற இன ரீதி ாறு வர்க்க ரீதியாகவும் அடக்கப் க்கப் பேசப்படாத மலையக இலக்கிய திறக்கவில்லை: ஒரு வார்த்தை பேச ம் காலமாக நாங்கள் புறக்கணிக்கப் திரம் படித்த மலையக இளைஞர் தது. மலையகத்தின் பல்வேறு பகுதி கள் இருந்தாலும் ஒருவரை ஒருவர் 5ள் கூட இல்லை என்றாலும் மேற் ான்கு வருட கர்ப்ப வாசத்தின் பின் ஒரே மூக உணர்வுப் பிரவாகம் பொங்க

Page 17
16
ஒன்றுபட்டதொரு உத்வேகத்துட ஆண்டளவில் பீரிட்டுக் கிளம்பியது
இதன் முதற்குரலாக செந்தூர6 அறுபதுகளில் மிகப்பிரபலமாக நடத்திய சிறுகதைப் போட்டியி மலையகத்தின் எரியும் பிரச்சினை மையமாகக் கொண்டது. 19616 பரிசு அப்போது தான் எழுத்துலகில்
அரசியல் இயக்கங்கள் வலுட் சங்கங்கங்கள் தொழிற் பிரச்சினை டிருந்த ஒரு கால கட்டத்தில் சமூக வதில் மலையக இளைஞர் இயக்க
60ல் தோன்றிய மலைநாட்டு தோன்றிய மலைநாட்டு எழுத்தாள மலையக இளைஞர் முன்னணி இப்பணியினை முன்னெடுத்துச் மன்றம் வீரகேசரியுடன் இணைந்து மலையக சஞ்சிகைகளின் வரவு பற்றி மற்றவர்களைப் பேச வைத்த
1971ல் வெளிவந்த கதைக்க வெளியிட்டதற்காலத் தமிழ் இல இரா. தண்டாயுதம் இப்படிக் குறி தோட்டம் ஆகிய சொற்கள் ம கிடக்கும் ரப்பர் தோட்டங்களைய அல்ல. இலங்கையின் தேயிலைத் இப்படித்தான் குறிப்பிடுகின்றார்க வாழ்க்கை நிலை, மனப்போக்கு ( மையைக் காணலாம்.” என்று. இ
ஒரு சமூகத்தை, மக்களை, ம அறிமுகப் படுத்துகின்றன என்பை முன்பதாக அதே தமிழக மண்ணி கைக்குப் பிழைப்புத் தேடி ஓடி வந் இன்று நிலைபெறத் தொடங்கி இவர்கள் எப்படி வசதியாக மறந்து

துரைவி வெளியீடு
டன் காலத்தின் குரலாக 60ஆம்
f.
னின் ‘உரிமை எங்கே’யைக் கூறலாம். இருந்த 'கல்கி இலங்கைக்கென பில் பரிசு பெற்ற இச்சிறுகதை எயான குடியுரிமைப் பிரச்சினையை ல் செந்தூரனுக்குக் கிடைத்த இப் ) ஒரு உந்து சக்தியாக அமைந்தது.
பெற்றிராத ஒரு சூழலில்; தொழிற் ாகளை மட்டுமே கவனத்தில் கொண் அரசியல் உணர்வுகளை உருவாக்கு கங்களே முன்நின்றன.
நல்வாழ்வு வாலிபர் சங்கம்; 63ல் ார் மன்றம், 70க்குப் பின் தோன்றிய மற்றும் இளைஞர் இயக்கங்கள் சென்றன. மலைநாட்டு எழுத்தாளர் து நடத்திய சிறுகதைப் போட்டிகள்; ஆகியவை மலையக இலக்கியம் து. அதுவும் உரத்துப்பேச வைத்தது.
கனிகள் பற்றி தமிழ்ப் புத்தகாலயம் க்கியம்' என்னும் நூலில் பேராசிரியர் க்கின்றார். ‘மலையகம், மலைநாடு, லேசியாவையும் அங்கு மண்டிக் பும் மட்டும் குறிப்பிடும் சொற்கள் ந் தோட்டங்களைக் கூட அம் மக்கள் ள். பெயர்கள் மட்டுமல்ல, மக்களின் சூழல் ஆகியவற்றிலும் இந்த ஒற்று து எதைக் காட்டுகிறது.
ற்றவர்களுக்கு இலக்கியங்கள் தான் தயா? அல்லது ஒரு நூற்றாண்டுக்கு லிருந்து அண்டை நாடான இலங் து பலவாராக அலைக் கழிக்கப்பட்டு இருக்கும் தம் சொந்த மக்களை போனார்கள் என்பதையா?

Page 18
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்தக் கதைகள் பற்றிக் கூ கூறுகின்றது.
“இத்தொகுதியின் கதைகள் சில போக்குகளைக் காட்டுவன புதிய பகுதியினர் தமிழ் எழுத்துத் களுடைய வருகை தமிழ் எழுத்து அமைந்திருக்கிறது” என்று.
பிரதேச வாழ்க்கையை மைய மலை நாட்டைப் பொருளாகக் தனியிடமுண்டு என்று கூறியுள்ளார்
'ஈழத்து இலக்கியத்தினை செ இன்று மலையகமே கொண்டிரு செ. யோகநாதன். (இந்த நூற்ற முன்னுரை).
மலையக எழுத்தாளர்களின் சி மக்களின் சோக வாழ்வுக்கு இலக் என்னும் துடிப்பும்; மலையக மண் பேச்சு மொழியும் அற்புதமாகக் { காகவே பிறந்துவிட்ட இவர்களின் துக்கான இவர்களின் போராட்டங்க பொருளாதார விடிவின்மையால் ஏ சோகங்கள், தொழிற்சங்க மேலா கள், காணிப் பகிர்வால் கொண்ட ச ஏற்பட்ட இழப்புக்கள் என்று பல் தைப் பதிவு செய்யும் படைப்புக்கள
தமிழ்ச் சிறுகதையின் தோற்றத் என்றெழுதுகின்றார் எம். வேதசகா வ.வே.சு. ஐயரும் நாவல், கவிதை, செய்து பார்த்துவிட்டார்கள். நீண்ட தமிழ் மக்களைத் தட்டி எழுப்பவும் தவும், தங்களுடைய கலாசாரம், ! உருவாக்கவும் ஒரு பிரச்சாரக் தோன்றியது (தமிழ்ச் சிறுகதை வர
60க்குப் பின் எழுந்த மலைய கருத்துடன்தான் தோன்றின. உ.ை

17
றும்போது இந்த நூல் பின்ருமாறு
இலங்கைத் தமிழ்ச் சிறுகதையின் வாக அமைந்திருக்கின்றன. ஒரு துறைக்கு வந்திருப்பதையும் அவர் த்துறைக்கு நம்பிக்கை தருவதாக
மாகக் கொண்ட படைப்புக்களில் கொண்ட படைப்புக்களுக்கு ஒரு அமரர் கைலாசபதி.
ழமைப்படுத்தும் புரதான ஆற்றலை நக்கின்றது' என்று எழுதுகின்றார் ாண்டின் ஈழத்துச் சிறுகதைகள் -
றுகதைகளில் புதிய வீறும், தமது ந்கிய வடிவம் கொடுக்க வேண்டும் "ணின் மணமும் வளமும், மக்களின் கையாளப்படுகின்றன. உழைப்பிற் உழைப்பின் மேன்மை, வசிப்பிடத் ள், கல்வியின்றிப் பட்ட கஷ்டங்கள், ற்பட்ட இன்னல்கள், அனுபவித்த திக்கத்தினால் அடைந்த ஏமாற்றங் லக்கங்கள், இனவாத அரசியலால் வேறு மாற்றங்களுக்கேற்ப காலத் ாக கம்பீரம் பெற்று நிற்கின்றன.
துக்கான காரணமே பிரச்சாரம் தான் பகுமார். மாதவய்யாவும், பாரதியும், உரைநடை ஆகியவற்றில் பிரசாரம் . நெடுந்துயிலில் உறைந்துவிட்ட அரசியல் விழிப்புணர்ச்சி ஏற்படுத் ாகரீகம் பற்றிய சுய சிந்தனையை கருவியாகவே தமிழில் சிறுகதை லாறு).
கச் சிறுகதைகளும் இதே மையக் ழக்கவும் மடியவுமே பிறந்தவர்கள்

Page 19
18
நாங்கள் என்று நூறாண்டு கால மக்களை விழிப்படையச் செய்ய நோக்கமாகக் கொண்டெழுந்த6 போதனை செய்ய வேண்டிய பண்ட் இருக்க வேண்டியது அவசியமாயி கொண்டு பிரச்சாரத்துக்காகவே சங்கவாதப் பிரச்சாரங்கள் போலே போலவோ, அந்தப் பிரச்சாரத்துக்கு மலையக எழுத்தாளர்கள்.
ஒரு புது உத்வேகத்துடன் கி. சகல மட்டங்களிலும் பேசப்பட்ட பெறுவது மிகவும் குறைவாகவே பட்ட கதைக்கனிகளுக்குப் பிறகு ராஜின் ‘பசியாவரம் வரை ஒரு கால் பதினேழு சிறுகதைத் தொகுதிகள் ஆரோக்கியமான செய்தி அல்ல. தாங்கள் தாங்களே நூலாக்கிக் மலையக எழுத்தாளர்கள் இருக்கின்
நூல் வெளியீடு என்பது பெரு செயல். போடும் முதல் லாபத்துட நூல் வெளியீட்டுத்துறை இல பணம் வைத்திருப்பவர்கள் ‘கைை துறைக்குள் வருவதில்லை. தீக் சுகம் அனுபவிக்கும் மனம் கொ அர்ப்பணிப்புள்ளவர்கள் ஈழத்து இ
‘துரைவி வெளியீட்டகம் இே வெளிக்குள் வெளியிடும் இரள மலையக மக்களைப் பற்றி சிறுக டிருக்கும், சகலரையும் பதிவு ெ எழுந்த செயற்பாடு இது. செய வெற்றியை நோக்கி இட்டுச் ெ மூலமும் ஒரிருவர் விடுபட்டுப் ே தைந்து எழுத்தாளர்களின் மை இரண்டு தொகுதிகள்!
பிரமிக்கச் செய்யும் அசுர முயற்
புல்லரிக்கச் செய்யும் அபார சா

துரைவி வெளியீடு
மாக தாழ்ந்தே கிடந்துவிட்ட இம்
வேண்டும் என்பதையே பிரதான வை மலையகச் சிறுகதைகள். வினைக் கொண்டதாகவே இவைகள் ற்று. பிரச்சாரத்தையே மையமாகக் எழுதினாலும் கூட ஒரு தொழிற் வோ, அரசியல் கட்சிப் பிரச்சாரகள் கு அடிமையாகப் போய்விடவில்லை
ளம்பி ஆரோக்கியத்துடன் வளர்ந்து மலையகச் சிறுகதைகள் நூலுருப் இருக்கிறது. 1971ல் வெளியிடப் 1990s வெளிவந்த கே. கோவிந்த நூற்றாண்டு கால இடைவெளியில் மட்டுமே வந்திருக்கின்றன என்பது
தங்கள் தங்கள் படைப்புக்களை கொள்ளும் பரிதாப நிலையிலேயே ாறார்கள்.
ம் முதலீட்டில் தங்கி இருக்கும் ஒரு -ன் மீண்டுவரும் ஒரு வியாபாரமாக ங்கையில் விருத்தியடையாததால் யைச் சுட்டு விடும்' என்று இந்தத் குள் விரலை வைத்துக்கொண்டே ண்ட துரை விஸ்வநாதன் போன்று லக்கியத்துக்குத் தேவை. -
த வருடத்தில் ஆறு மாத இடை *ண்டாவது நூல் இது. உழைக்கும் தைகளை எழுதிய, எழுதிக் கொண் சய்ய வேண்டும் என்னும் ஆவலில் பற்பாடு என்பது வெற்றி அல்ல. செல்வதே. இந்தப் பாரிய செயல் போயிருக்கலாம். ஆனாலும் எழுபத் லயகச் சிறுகதைகள் அடங்கிய
生}堡
தனை

Page 20
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்த இரண்டாவது தொகு வருவது மலையகத்தைப் பற்றி பாளிகளின் சிறுகதைகள்.
துன்பக்கேணி எழுதிய புதுை தைப் பிறப்பிடமாகக் கொள்ளாத போன்ற பிற பிராந்தியத்தைச் சேர் பற்றிய சிறுகதைகளைப் படைத்து
கப்பலேறி இங்கு வந்து உழை கிய தோட்டங்களில், சின்னத்துரை களாக, கிளார்க்குகளாக, உத்தியே இம்மக்களைப் பற்றிய சிந்த6ை வெள்ளைக்காரத் துரைமார்களுக் மக்களை அடக்கி ஆள்வதில் ஆ தனர். இவர்கள் யாரும் இம்மக்க நினைக்கவில்லை. எழுத முன்வரவி படலாம். கோப்பித் தோட்டக் கை 'கும்மிப்பாட்டுப் போலத்தான் இ இவர்களின் மேலிடத்தவர்களுடன
பிறந்த பிள்ளைக்குப் பெயர் உள்ளே இருக்கும் யாழ்ப்பாணத்து என்பதை அ.செ. முருகானந்தனி உடல் நோய்க்கு மருந்தும் உள்ளத் அங்கிருந்து கோச்சேரி இங்கு வர் இவர்களது சமூக நோய்க்கும் மரு தனர். இவர்களின் அவலமான பற்றி அனாதை நிலைமைகள் பற் பற்றி எல்லாம் எழுதினார்கள். உறவுகள் அப்படி!
நியாயத்தின் பக்கம் நின்று பிடித்துக் காட்ட இவர்கள் முயன் அடைகின்றோம். தமிழில்தான் தவறான அபிப்பிராயங்களே ெ சோகம் நிறைந்த இம்மக்களின் அறிமுகம் செய்தமைக்காக, செய்

19
தியின் இரண்டாவது பகுதியாக எழுதிய மற்றப் பிரதேச படைப்
மப்பித்தனில் இருந்து மலையகத் இலங்கையின் வடக்கு, கிழக்கு ந்த எழுத்தாளர்களும் இம்மக்களைப் ள்ளனர்.
த்து உழைத்து இம்மக்கள் உருவாக் ரகளாக, கண்டக்டர்களாக, டீமேக்கர் ாகம் பார்க்க கோச்சேரி வந்தவர்கள். ன அற்றவர்களாகவே இருந்தனர். க்கு வேண்டியவர்களாகவும் இம் னந்தம் கொள்வோராகவுமே இருந் களைப் பற்றி எழுதவில்லை. எழுத வில்லை. அதற்காக நாம் சந்தோஷப் ண்டக்டரான ஆபிரகாம் ஜோசப்பின் இவர்களும் எழுதி இருப்பார்கள். ான உறவுகள் அப்படி
எழுத ஆபீசுக்கு ஓடி வந்தவனிடம் கிளாக்கர் எப்படி நடந்து கொண்டார் ன் கதையில் பாருங்கள். ஆனால் ந்து நோய்க்குக் கல்வியும் கொடுக்க 3த வைத்தியர்களும், ஆசிரியர்களும் ந்தளிக்கும் எழுத்தாளர்களாக இருந் வாழ்வு பற்றி, சுகதாரக் கேடுகள் றி, அடக்கி ஆளாப்படும் அராஜகம்
இவர்களின் இம்மக்களுடனான
இம்மக்களின் வாழ்வைப் படம் றமைக்காக நாங்கள் பெருமகிழ்ச்சி என்றாலும் இம்மக்களைப் பற்றிய காண்டிருந்த ஒரு பகுதியினருக்கு வாழ்க்கையைக் கொண்டு சென்று பகின்றமைக்காக இவர்களின் எழுத்

Page 21
20
துக்களை நாங்கள் மதிக்கின்றோம் கனப்படுத்தலின் அடையாளமே இந்
இரண்டாவது பகுதி என்று ந அவர்களைப் பிரித்துக் காட்டுவதற்
தனியாக அவர்களை பெருமைப் கெளரவிப்பதற்காக! மலையகச் சிறுதைகள் என்னு களின் வியப்பூட்டும் வெளியீட்டி பெறும் படைப்புக்களிலும் சுவடிட் காணலாம். அதுதான்
மலையகம் என்னும் உணர்வு! மலையகத்தான் என்னும் நிறைவு மலையகத்துடனான நெருங்கிய
560)6)6).

துரைவி வெளியீடு கனம் பண்ணுகின்றோம். அந்தக் த இரண்டாவது பகுதி.
ாங்கள் போட்டிருப்பது தனியாக காக அல்ல.
படுத்துவதற்காக!
றும் இந்த இரண்டு தொகுதி லும், இத்தொகுதிகளில் இடம் டிருக்கும் ஒரு ஒற்றுமையை நாம்
If f உறவு!!!
எனது அன்பான வாழ்த்துக்கள்
தெளிவத்தை ஜோசப் ர், மலைநாட்டு எழுத்தாளர் மன்றம் No.35, N. H. S. HEKITTA
WATTALA
SRI LANKA
16.7.1997

Page 22
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சி. வி. வே
இலக்கிய உலகில் சி.வி. படுகிறவர் சி.வி. வேலுப்பி வேல்சிங்கம் வேலுப்பிள்ளை
மலையக இலக்கியத்தின் 1930களிலேயே எழுத்துல மாஜினு' என்னும் கவிதை ந என்னும் வசன கவிதையை ஆங்கிலத்தில் வெளியிட்டார்.
1948ல் சுதந்தரம் பெற்ற இ மன்றத்துத் தலவாக்கொலை தெரிவு செய்யப்பட்டார். ம6ை சட்டம் அமுல் செய்யப்பட்டு போன ஆண்டும் இதுதான்.
1954ல் இவருடைய IN CEY ஆங்கிலக் கவிதை நூல் ஏகோபித்த புகழையும் பா கொடுத்த நூல் இது. இ எழுதியிருந்தது கல்கி.
ரஷ்ய மொழியிலும் பிறகு
தேயிலைத் தோட்டத்திலே. பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது இந்நூ
எல்லைப்புறம், வீடற்றவன்,
ஆகிய நாவல்களையும் எழுதி
14.9.1914ல் பூண்டுலோய இவர், நூவரெலியா புனித கொழும்பு நாலந்தாவிலும் கல்
முதன்முதல் ஆசிரியத்தொழி வாதியாகவும் இறுதிவரை

லுப்பிள்ளை
என்று அன்பாக அழைக்கப் ர்ளை அவர்கள். கண்ணப்பன் என்பது முழுப்பெயர்.
மகத்தான மனிதர் சி.வி. கில் பிரவேசித்தவர். 'விஸ் ாடகத்தையும் வழிப்போக்கன்' பும் 1947க்கு முன்பதாகவே
இலங்கையின் முதல் பாராளு ப் பகுதியின் பிரதிநிதியாகத் லயக மக்களின் பிரஜா உரிமை அவர்களது வாக்குரிமை பறி
LONS TEA GARDENS STSörs9/th
வெளிவந்தது. இவருக்கு ராட்டுதல்களையும் பெற்றுக் லங்கையின் தாகூர் என்று
சக்தி பாலையா அவர்களால் ’ என்று தமிழிலும் மொழி ல்.
பார்வதி, இனிப்பட மாட்டேன் புள்ளார்.
ா - மடக்கும்புறவில் பிறந்த திருத்துவக் கல்லூரியிலும் வி பயின்றவர்.
ல் புரிந்தார். பிறகு அரசியல் தொழிற் சங்கவாதியாகவும்
21

Page 23
22
பணியாற்றினார். தொழிற்சங் கொண்டவர் இவர். மனித ே கலைஞனாகவே வாழ்ந்து காட்
ஆங்கிலத்தில் தனது படைப் பெரும்பாலான வாசகர்கள் ம தாளர்கள் மத்தியிலும் பரவல! விடவும் தமிழின் எல்லைகளு சமூகத்தின் துயர் தோய்ந்த அறிமுகப்படுத்தினார் என்பே மகத்துவம்.
BORN TO LABOUR 6T6örssib காட்சிகள் 1970ல் நூலுருப் சேர்த்த நூல்களில் இதுவும் நாவலான இனிப்பட மாட்ே எழுதப்பட்டது. நீண்ட சுகவீன அமரரனார். மே 1979 மல்லி போட்டுக் கெளரவித்துள்ளது.
Born to Lab Earr
C.V. VEL
The granduncles and elde
banter in the tea plantations. advantage in the discussion of
Uncle Palany, noted as he i
on an evening and broaches the
“Do I hear that your are pl
It is a long time since I have ha

துரைவி வெளியீடு
கவாதிகளிலும் தனித்தன்மை நயம் மிக்கதொரு எழுத்துக் டிய தொழிற்சங்கவாதி.
புக்களைச் செய்ததன் மூலம் த்தியிலும் மற்ற மற்ற எழுத் ாகப் புகழ் பெற்றார் என்பதை க்கு அப்பாலும் தான் சார்ந்த வாழ்வின் அவலங்களை த இவருக்குக் கிடைத்துள்ள
மலையக மக்களின் வாழ்வுக் பெற்றது. இவருக்குப் புகழ் ம் ஒன்று. இவரது இறுதி டன் தமிழிலேயே இவரால் ாத்துக்குப் பின் 19.11.84ல் கை சி.வி.யை அட்டைப்படம்
our Goldern lings
UPILLA
ir cousins are famed for their It is a special art put to great family matters.
is in this respect meets Arjunan ; subject in the usual manner.
anning to invite me to a feast? done at your house.”

Page 24
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
Arjunan knows too well th in light talk. He is in a difficu his aid.
“In these modern days pec have to be reminded of their du you bore your little girl's ears'
"Ah! Yes, uncle, yes. The done immediately after pay da
“That won't do. Consult th propertime.”
That night after dinner Al As it is the first function to be wishes it to be grand but Al A compromise is arrived at budgeted. Part of this money from the head kangany.
The pandaram names the 1 day. In the meanwhile Arjunal of invitations. To the relation, out a cousin to keep the bete invitation by betel. To those printed cards.
Well in advance of the ce) The walls are polished with w of kolam in dul red and yel Small pandal of green branche the line room. Full grown ban flank the four corners and I
round. A small dais of mud
ceremony.

23
at Uncle Palany never indulges ilty, but Uncle Palany comes to
ple forget a lot of things. They uties and obligations. Why don't
It is time.”
girl is well past six. It has to be
99
y.
le pandaram and then fix up the
rjunan and Panjali talk it over. celebrated in the family, Panjali junan wants it to be modest. and three hundred rupees is has, of course, to be borrowed
6th November as the auspicious n uses the old and the new forms and friends on the estate he send el and arecanut, the traditional
in distant places he sends out
remony there is spring cleaning. white clay, and intricate patterns low are drawn on the walls. A
is and ferns is erected in front of ana trees complete with bunches mango festoons are hung right is built in the centre for the

Page 25
24
On the day of the function touches with his multi-coloured mathu, white linen to seat the barber also come for the occasic
The drummers, the band of and the baja party with their 1 positions on one side of the stand well-burnished brightly . with betel, arecanuts, plantain sandal paste and vermillion are Arjunan his brother-in-law, receive the guests at the entranc
Every family brings three m new cloth for the girl. This gi write down the names of the do the gifts on a grander scale whe]
Now the ceremony draws in poke fun at the little girl. T corners. Uncle Palany takes con operations. The women folk re not "done a hundred marriages has the last word on the traditio)
Now he directs the drum measure known as the molokl raise a deafening pitch. The lit her father to the dais. Panjali "Lightly, Please,” and then she
“Don’t bother, child. Your She might melt, eh? Now, no. I He turns to the men:

துரைவி வெளியீடு
the dhoby gives the finishing cloth decorations. He spreads guests. The goldsmith and the
1.
hagasuram, the oorumi players abla and harmonium take up pandal. Close behind the dais lit lamps. Brass trays loaded
and small vessels filled with assembled close to the lamps. Nadesan and their brothers
C.
easures of rice, vegetables and ft is known as seer. Someone nors so that Arjunan can return In the occasion arises.
ear. The men get together and he boy cousins giggle in the trol of the situation and directs spect Uncle Palany, for has he in his lifetime?” Above all, he nal customs and ceremonies.
mers to play the auspicious ku'. The drums and the orrumi tle girl, Janakee, is led out by
whispers a word of caution. rubs her eyes.
ittle girl is not made of candy. Don't keep rubbing your eyes.”

Page 26
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“Look here, maternal Uncle bridegroom. Seat the girl on th turn to the east and do yourj ready.”
With professional skill a arranges the betel leaf, arecan sticks at the base of the lamps and lights the camphor on the t the lights in dedication to the Uncle Palany gives the sign Arjunan and his first cousin pl in a split second pricks the made earrings, and the gol completes the job.
The little girl cries out: "Ai
“You little imp! Don't cry “You drummers and nagasuram
Suddenly there is a rent an the child's wailing. The cousin apeal of laughter. Panjali with her lips takes little Janakee into
“Arjunan, get the food read
Mats are spread out along men go in and out of the room after a “peg”.
Again Uncle Palany's stent
“Men from the house of (brothers-in-law and first cou wait for ceremony. This is you

25
2, Nadesan, don't behave like a e dais. Apply holy ash and then ob Ai! pandaram get your job
und a flourish the pandaram ut, plantains, camphor and joss s. He then breaks the coconuts ray with the holy ash. He offers
ringing of bells. At this stage al to maternal uncle Nadesan. layfully hold Janakee. Nadesan
ears with a set of specially ldsmith who stands at hand
ללן
yo, Amma
Aiyo', shouts Uncle Palany. men, why are you looking on?”
ld clamour of music. It drowns ns clap their hands and pour out a tear in her eye and a smile on ) the room.
y,” hints Uncle Palany.
the wall in the Verandah and clearing their throats, probably
orian voice is heard.
the sammanthi and pangali, isins) take your places. Do not rhouse.”

Page 27
26
According to order of relat goes spreading the plantain le: curries starts serving fast follo goes on for over an hour.
The pandaram, goldwmith share in cash and kind.
After dinner the men re-ass donations knöwn as moi". Uı contributions. The sammanthi ;
Rs.51 or Rs.21 each.
Uncle Palany announces it everyone present hears it. If the followed, there would be a loud
“Did you see that elders? I suppose Uncle Palany did not
“My dearthambi”, says U charm, “I am watching your i small slip at a little girl’s fun heart. After all, it is our busines
Uncle Palany then proceeds voice “moi - Rs. 1 1 by pangali R
The donations come in acco The names of the donors are Palany supervises the entire pr round several times.
It is well after midnight whe

துரைவி வெளியீடு
ionship they sit down. A man af, another man with a tray of wed by the rice. And the feast
, dhoby and barber get their
emble in the pandal to collect ncle Palany initiated the moi and the pangali donate at least
* t in a sing-song style so that traditional order is not strictly protest by the injured party.
Well, I am not a big man. notice it.”
Jncle Palany with irresistible interest very carefully. It is a ction. Please do not take it to s-yours and mine.”
to rectify the error in a ringing amiah, Pangali Ramiah!”
ording to order of relationship. written down as usual. Uncle oceedings. The betel-tray goes
in the guest disperse.
(1959)

Page 28
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
A 4
உழைக்கப் பி
சி. வி. வே.
தேயிலைத் தோட்டங்களில் நெருங்கியதொன்றாகும். குடும் இவர்கள் முக்கிய பங்கு வகிப்பார்க
பழனி மாமன் இப்படியான வி களைச் செய்ய ஒருபோதும் பின் அர்ச்சுனன் வீட்டிற்குப் போய்கிறார்.
பாஞ்சாலியும் பாய் விரித்துப் வந்து வைக்கிறாள். தாம்பாளத் வருகிறது. வாய் நிறைய வெற்றின யத் துப்பிவிட்டு வாயையும் துை தொடங்குகிறார்.
“அர்ச்சுனா இந்த வீட்டில் விரு கூடிய சீக்கிரத்தில் பெரிய விரு போகிறாய் என்று கேள்விப்படுகிறே
“இந்தக் காலத்திலே குடும்!
களைப் பற்றி ஞாபகம் இருப்பதி
பற்றி ஞாபகமூட்ட வேண்டியிருக் குத்த வயசு சரிதானே.”
அர்ச்சுனன், "ஆமா மாமா பிள் அடுத்த மாதம் சம்பளம் போட்ட மாமா.”
“தம்பி எந்தக் காரியம் செய்தா வைக்கனும் தம்பி. அதனாலே ே நாளைக் கேட்டு காரியம் செய்ய நா

27
2
றந்தவர்கள்
லுப்பிள்ளை
மச்சான், மாமன் உறவு மிகவும் ப சம்பந்தமான விஷயங்களில்
ள்.
ஷயங்களில் தன்னுடைய கடமை நிற்பதில்லை. ஒருநாள் மாலை
போட்டு தேத்தண்ணீரும் கொண்டு தட்டில் வெற்றிலை பாக்கும் ல போட்டு எச்சில் பணிக்கம் நிறை டத்துவிட்டு தனக்குரிய பாணியில்
ந்து சாப்பிட்டு மிச்ச நாளாகிவிட்டது. ந்தொன்றுக்கு என்னை அழைக்கப் }ன். அதென்ன நிசமா?”
பத்தில் நடக்க வேண்டிய காரியங் ல்லை. யாராவது ஒருத்தர் அதைப் கிறது. பாஞ்சாலி மகளுக்கு காது
ாளைக்கும் வயது ஆறாகி விட்டது. உடனே காது குத்து வைக்கனும்
லும் நல்ல நாள் கெட்ட நாள் பார்த்து காயில் பூசாரியாரிடம் போய் நல்ல ளைக் குறிச்சிக்கிட்டு வா.”

Page 29
28
அன்றிரவு சாப்பாடு முடிந்தவு வீட்டில் நடைபெறப் போகும் முத6 ஆலோசித்துக் கொண்டார்கள். ப் இதுதான் நம்ம வீட்டிலே நடக்க ஆடம்பரமா செய்யனுங்க.”
அர்ச்சுனன், “ஆடம்பரமா செ. கேத்த வீக்கந்தானே புள்ளெ. செ செய்துறலாம்.”
அர்ச்சுனனின் ஆலோசனை காரியத்தை செய்து முடிக்க ஒப்புக்
செலவுக்கு முன்னூறு ரூபாய் ஐம்பதுதான். மீதியைப் பெரிய கொள்ளலாம் என்ற தீர்மானமும் எடு
கோவில் பண்டாரம் அடுத்து காதுகுத்து வைக்கலாம் என ஆலே
காதுகுத்துக்கு அழைப்பு விடு யில் உற்றாருக்கும், தோட்ட மக் மூலமாக பாக்கு வைக்கிறான்.
தூரத்து இன ஜனங்களுக்கும் வைக்கின்றான்.
தேவை நடைபெறுவதற்கு ஒ குத்துக்கான ஆயத்தங்கள் ஆரம்பிக்
வீட்டுச் சுவர்கள் வெள்ளையடி சிவப்பு, மஞ்சள் ஆகிய வர்ணங்கள்
வீட்டு முன் பக்கமாக சிறிய மீனாவாலும் அலங்கரிக்கப்படுகி பந்தலின் வெளிப்பக்கத்திலும், 2 பந்தலின் நாலு மூலைகளிலும் கு படுகின்றன. பந்தலின் நடுவில் திண்ணையும் அமைக்கப்பட்டு இ
தேவை நடக்கும் நாள் டோபி கொண்டு பந்தலை மேலும் அலா

துரைவி வெளியீடு உன் அர்ச்சுனனும், பாஞ்சாலியும் தம் > நல்ல காரியத்தைப் பற்றிக் கலந்து ரஞ்சாலி சொல்கிறாள் "இந்தாங்க , ப் போகிற முதல் காரியம். நல்லா
பயத்தான் வேணும். ஆனால் விரலுக்' காஞ்சம் கச்சிதமா ஆனால் சிறப்பா
யின்படி கொஞ்சம் கச்சிதமாக கொள்ளப்பட்டது.
தேவை. கையில் உள்ளது நூற்றி கங்காணியிடம் கடனாகப் பெற்றுக் த்ெதுக் கொண்டார்கள்.
துவரும் கார்த்திகை 16ம் திகதி ரசனை கூறிவிட்டார்.
டுவதில் அர்ச்சுனன், பழைய முறை களுக்கும் தன் மச்சான்மார் ஒருவர்
, ஏனையோருக்கும் 'கார்ட்' அனுப்பி
ரிரு வாரங்களுக்கு முன்னரே காது க்கின்றன.
க்கப்பட்டு, வீட்டு முன் சுவரில் நீலம், ன் கோலங்கள் தீட்டப்படுகின்றன.
பந்தல் பச்சிலைகளாலும், கொடி ன்றது. மாவிலைத் தோரணங்கள் உட்பக்கத்திலும் கட்டப்படுகின்றன. லை போட்ட வாழைமரங்கள் கட்டப் மண்ணைக் கொண்டு ஆக்கப்பட்ட நக்கிறது.
அப்பச்சி பூப்போட்ட சீலைகளைக் (கரிப்பார். விருந்தாளிகள், உற்றார்,

Page 30
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
உறவினர் அமர்வதற்கான மாத்து வ ஆசாரியாரும், தோட்டத்து பார்ப்பரு
தப்புக்காரர்கள், உருமி விை வாத்தியார், பஜா போடுபவர்கள் திருப்பார்கள்.
திண்ணையின் பின் புறமாக நன் ஏற்றப்பட்டு இருக்கும். அகலம! வெற்றிலை, பாக்கு, வாழைப்பழ பட்டிருக்கும். கிண்ணங்கள் நிை ஆகியவை இருக்கும்.
அர்ச்சுனனின் மூத்த மைத்து மாகிய நடேசனும், அவனின் சகோ கையெடுத்துக் கும்பிட்டு வரவேற்
உறவினர்களின் குடும்பம் ஒவ் தேங்காய், காய்கறி, காது குத்த ஆகியவற்றைச் சீராகக் கொண்டு வாசிக்கத் தெரிந்த ஒருவர் சீர் வரி அடங்கிய பொருட்கள் ஆகியவற் ஏனெனில் தோட்டத்து மக்கள் த வீட்டில் ஏதாவது தேவை நடந்தால், சீர் எடுக்கும்போது சீரானது முதல் கூடியதாக இருக்கவேண்டும் என்ட
காது குத்தல் தொடங்கப் போசி சிறுவர்கள் பிள்ளையைக் கேலி, நிறையக் கேலியும், பரிகாசமும், வழிகின்றது.
பழனி மாமா வருகிறார். பெ{ பழனி மாமாவுக்கு மரியாதையாக எத்தனை காது குத்து, சடங்கு, தி சிறப்பாக நடத்தியவர்.
மங்கள பேரிசையாக விளங்கு முழங்கும்படி சைகை காட்டுகி அடைக்கும் உச்சமான சத்தத்தோடு

29
பிரித்து விடுவார். காது குத்துவதற்கு ம் வருவதுண்டு.
ளையாட்டுக்காரர்கள், ஆர்மோனிய பந்தலின் ஒரு பக்கத்தில் அமர்ந்
ாகு துலக்கப்பட்ட குத்து விளக்குகள் ான வெண்கலத் தட்டுகள் நிறைய pம் ஆகியவை குவித்து வைக்கப் றயச் சந்தனக் குழம்பு, செந்தூரம்
னனும், பிள்ளையின் தாய் மாமனு ாதரர்களும் வருபவர்களையெல்லாம் பார்கள்.
வொன்றும் மூன்று கொத்து அரிசி, ப்படும் பிள்ளைகளுக்கான புடவை வருவார்கள். தோட்டத்தில் எழுத சைகளை செய்தவரின் பெயர், சீரில் 1றை விபரமாக எழுதிக்கொள்வார். ங்களுக்கு சீர் கொண்டு வந்தவர் கொண்டு வரப்பட்ட சீருக்குப் பதில் ) சீரைப் பார்க்கச் சற்றுப் பெருமதி து தோட்ட மக்களின் சம்பிரதாயம்.
கிறது. மச்சான் - மச்சாள் முறையான
பரிகாசம் செய்கிறார்கள். பந்தல் சிரிப்பும், கலகலப்பும் நிறைந்து
ண் குலம் சிரிப்பை நிறுத்திவிட்டு ஒதுங்கி நிற்கிறார்கள். பழனி மாமா ருமணம் ஆகியவற்றை முன்னின்று
நம் "மொலக்குவை தப்புக்காரர்கள் றார். தப்பும், உருமியும் காதை
முழங்குகின்றன.

Page 31
30
பாஞ்சாலியின் மகள் ஜானகி கொண்டு, திண்ணைக்குப் போகி என்று பழனி மாமாவிடம், பாஞ்சாலி அவள் கண்களிலிருந்து சொரிய பாஞ்சாலி தன் கண்களை துடைத்து
ஜானகியின் தாய் மாமனாகிய பிள்ளை போல நிக்கிற, உன் மரு
கிழக்கைப் பார்த்துவிட்டு திருநீரை
மேலும் பண்டாரத்தைப் பார்த் தொடங்குங்க” என்று பழனி மாம அடியில் வெற்றிலை, பாக்கு, ெ பத்திக்குச்சி ஆகியவற்றை ஒழு தோன்ற அடுக்கி வைக்கிறார். பி கற்பூரத்தைக் கொளுத்தி, மணிை ஆராதனை செய்கிறார்.
இந்நேரத்தில் பழனி மாமா காட்டுகிறார்.
திண்ணையில் மற்றொரு மா இருக்க, தாய்மாமன் காதணிகளை யின் காதுகளில் குத்தி விடுகிற உடனே காதணிகளைப் பொருத்தம
சிறுமி ஜானகி வலி பொறுக் தொடங்குகிறாள்.
பழனி மாமா பிள்ளையை அ உருமிக்காரர்களா” என்று உரத்து உருமியும் காது செவிடுபடும் ஒ6 சைகள் ஜானகியின் அழுகைச் சத்த
பந்தலில் இருக்கும் அனை6 கின்றனர்.
பாஞ்சாலியின் கண்களில் இ கின்றது. அவளுடைய உதடுகளி:
“அர்ச்சுனா சாப்பாட்டைத் த உத்தரவு.

துரைவி வெளியீடு
யை, பழனி மாமா அழைத்துக் )ார். “மெதுவாக கூட்டிப் போங்க” சொல்லிவிட்டு, ஆனந்தக் கண்ணீர் போகிறது. சீலைத் தலைப்பால் க் கொள்கிறாள்.
நடேசனைப் பார்த்து “என்ன மாப் Dகளை திண்ணையில் உட்காரவை,
ப் பூசு” என்று சொல்லுகிறார்.
து “பண்டாரம் உங்க வேலையைத் ா கூற, பண்டாரம் திருவிளக்குக்கு பாழைப்பழம், சூடம், சாம்பிராணி, 1ங்காக பண்டாரத்திற்குரிய பக்தி ன் தேங்காயை உடைத்து, தட்டில் ய ஒரு கையால் அடித்தவாறே தீப
ாமன் மடியில் ஜானகி உட்கார்ந்து எடுத்து மின்னல் வேகத்தில் ஜானகி ான். அருகில் நிற்கும் ஆசாரியார் ாக அமைத்து விடுகிறார்.
காது "ஐயோ அம்மா” எனக் கத்தத்
தட்டிவிட்டு, “ஏய் தப்புக்காரர்களா, சத்தமிட மீண்டும் ஒருமுறை தப்பும், சையுடன் முழங்குகின்றன. இவ்வோ நத்தை அடக்கி விடுகின்றன.
பரும் கை கொட்டி ஆரவாரம் செய்
இருந்து ஆனந்தக் கண்ணிர் சொரி b புன்முறுவல் விளையாடுகின்றது.
பார் செய்” இது பழனி மாமாவின்

Page 32
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் .
ஸ்தோப்பின் சுவர் ஒரமாக பா உள்வீட்டினுள் போவதும், திரு உள்ளிருந்து வருபவர்கள் தொண்ை காறிக் கொண்டும் வருகிறார்கள். போத்தல் சாராயம்.
G
பழனி மாமாவின் குரல் “ச படாத வாங்க. இது உங்கள் : உட்காருங்கள்.”
உறவு முறை தவறாது பந்தி போடப்படுகிறது. அதற்கடுத்து சாதம் பரிமாறப்படுகின்றது.
ஒரு மணிநேர காதுகுத்து கலிய
பண்டாரம், டோபி, பார்பர் அ பொருட்களாகவும் வழங்கப்படுகி.
விருந்துபசாரங்களுக்குப்பின் அமர்கிறார்கள். அடுத்த கட்டமாக பழனி மாமா தன்னுடையதைக் சம்பந்திகள் மொய். அதற்கு அ சம்பந்தி, பங்காளிகளின் மொ இருக்கும். சம்பந்திகள் தொன பங்காளிகளின் மொய் 20க்கு களின் மொய்க்கு முன் பங்காளி யானோரின் மொய்க்கு முன் 6ெ அதைப் பற்றிய வாதம் தொடங்கி
இப்படியான ஒரு கட்டம் ஜ திலும் ஏற்படப் பார்த்தது. ஆனாலு அதைச் சமாளித்துவிட்டார்.
ஒரு மூலையிலிருந்து ஒருவரி
“பார்த்தீங்களா? பார்த்தீங்கள இருப்பது தெரியல போல. அ6 தான் தெரியும். என்னப்போல சி முணுமுணுப்பு, பழனி மாமா காதில்

31
ய்கள் விரிக்கப்படுகின்றன. ஆண்கள் ம்பி வருவதுமாக இருக்கிறார்கள். டையத் தடவிக் கொண்டும், ஒருவாறு ஆமாம் ஆளுக்கு ஓர் அளவு கருப்பு
ம்பந்திகளே, பங்காளிகளே கூச்சப் வீடுதானே. வந்து முதல் பந்தியில்
யில் அமர்கிறார்கள். வாழை இலை க் கறி வகைகள். கடைசியில்
பாண விருந்து.
புவர்களின் கூலி காசாகவும், வேறு ன்றது.
ஆண்கள் மீண்டும் பந்தலின் கீழ் 5 நடைபெறுவது "மொய். முதலாவது கொடுக்கிறார். அதற்கடுத்ததாக wடுத்ததாக பங்காளிகளின் மொய். ய்த்தொகை சற்று கூடுதலாகவே க ரூபா 50க்கு குறையாமலும், குறையாமலும் இருக்கும். சம்பந்தி யின் மெய்யோ, சம்பந்தி பங்காளி வளியாரின் மொய் எடுக்கப்பட்டால் கலவரத்தில் முடிவதும் உண்டு.
ானகியின் காதுகுத்துக் கல்யாணத் லும் பழனி மாமா வெகு சாதுர்யமாக
ன் குரல்.
ா? பழனி மாமாவுக்கு நான் இங்கே வர் கண்ணுக்கு பெரிய ஆள்களைத் ன்ன மனுசனைத் தெரியாது” என்ற
இலேசாகக் கேட்கவே,

Page 33
32
கோபத்தை, தாபத்தை துர முகத்தோடு, அந்த முணுமுணுப்பி
“தம்பி, தம்பி நீயா? நீ மு பின்னுக்கல்ல நிக்கிற. சரி கொ தால் இந்த பிழை நடந்திருக்கா சின்ன பிள்ளையின் காது குத்து மட்டுமா நடத்துறேன். நான், நீ, நடத்துறோம்.”
பழனி மாமா உரத்த குரலில் ராமையா மொய் 11 ரூபா.”
மொய் விபரங்கள் யாவும் விடயங்களும் பழனி மாமாவின் ( மிகவும் சிறப்பாக ஜானகியின் கா
நேரம் நடுச்சாமம் கழிந்துவி வீடு நோக்சிச் செல்கின்றனர்.

துரைவி வெளியீடு
த்தி அடிக்கக்கூடிய சிரிப்புப் பூத்த
ன் ஆளைப் பார்த்து,
}ன்னுக்கு இருக்க வேண்டிய ஆள் ாஞ்சம் முகத்தையாவது காட்டியிருந் து. இதென்ன பெரிய கல்யாணமா? ரத்தானே. இந்தத் தேவையை நான்
இங்கே எல்லோரும்தானே சேர்ந்து
“சரி பங்காளி ராமையா பங்காளி
கிரமமாக்கப்படுகின்றன. எல்லா மேற்பார்வையிலும், வழிகாட்டலிலும் து குத்துக் கல்யாணம் முடிவுறுகிறது.
ட்டது. விருந்தினர் ஒவ்வொருவராக
தமிழாக்கம்: பி. ஏ. செபஸ்தியன்
(1959)

Page 34
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அபூதாலிப் அ
ஏ.ஏ. லத்தீப் என்று இலக்கிய அமரர் அப்துல் லத்தீப்.
மாத்தளையைப் பிறப்பிடமா யிலேயே கல்வி பயின்றவ எஸ்.எஸ்.சி. படித்துப் பொரு ததால் படிப்பைத் தொடராம தொடங்கியவர். மாத்தளை ராகப் பணியாற்றினார். பின் இ தகவல் பிரிவில் பத்திரிை வரைப் பணி புரிந்தார்.
6ெல் இவர் நடத்திய இன் போதும் கலை, இலக்கிய வியல் என்று அது பதி
மகத்தானவை; மறக்க முடிய
இளம் எழுத்தாளர்களை முற்போக்காக எழுதவும் தட் அவருடைய பண்பு பல ந6 உருவாக்கியதோடல்லாமல் இவரை உயர்த்தி வைத்திருச்
சமாதானம், சகவாழ்வு நோ சோவியத் அரசு இவருக்கு செய்துள்ளது.

அப்துல் லத்தீப்
உலகில் பிரசித்தம் பெற்றவர்
ாகக் கொண்டவர். மாத்தளை பர். கொழும்பு ஸாகிராவில் ளாதார நிலை ஒத்துக் கொள்ளா ல் ஆசிரியராகப் பணியாற்றத் ஸாகிராவில் ஆங்கில ஆசிரிய இலங்கையில் உள்ள சோவியத் க அதிகாரியாக மரணிக்கும்
ஸ்ான் கட்சி அரசியல் ஏடான
ம், முஸ்லிம் வரலாறு, சமூக த்த இலக்கியச் சுவடுகள்
ாதவை.
யதார்த்தமாகச் சிந்திக்கவும் டிக்கொடுத்து ஊக்குவிக்கும் ஸ்ல தரமான எழுத்தாளர்களை
அவர்கள் உள்ளங்களிலும் $கிறது.
க்கிய அயரா உழைப்புக்காக விருது வழங்கிக் கெளரவம்
33

Page 35
34
6))
அபூதாலிப் அ
அவளுக்கென்று ஒரு பெய( செய்தது. அது மாத்திரம் போது ஜிதமும் வேண்டுமே! அசையாத அக்கரைப் பகுதி முஸ்லிம் பெரு இனத்தின் பொதுப் பெயரைக் ‘சிங்களத்தி என்று அழைப்பது: முகமான இனத் திமிரும், மத : கைகோர்த்துத் தலைவிரி கோலமா
இதற்கெல்லாம் காரணம் அவ கருசமணி ஏற்றிச் சம்பிரதாய ப செய்து கொண்டதாகக் கற்பித் பெண்மணிகளின் கண்ணில், பாத்து சத்துக்கு அருகதையற்ற தீண்டாத
அவள் நாட்டாமை மஜித் வாஸ்தவம், அந்த ஜீவனைத் 色6 புறத்தாலும் ஸ்பரிசிக்காத வை தாங்கி மஜீத் நானா அவளை மத சமுதாயப் பிரவேசம் செய்யவில்ை கொடுக்கும்படி அவரை அவள் பல நானா அதற்குச் செவி சாய்த்திரு அவர் கேட்டிருந்தால்.
“கத்தீபு லெப்பை காதுக்கு ஒன்ட கழுத்துல கர்ச மணியப் சரியாக்கும். இல்லாட்டி அந்த செஞ்சி கழுத்துல மாட்டிக்கொ நான் ஒனக்கு மாறுபாடு செஞ்சி கழித்து, சமுதாய வரம்புக்கு அப்

துரைவி வெளியீடு
3
பத்து
ப்துல் லத்தீப்
ரும் தனித்துவமும் இருக்கத்தான் மா? சமூகத்தின் அங்கீகார ஊர் 5 ஈமான் பெற்ற விஸ்வாசிகளான நமக்கள் அவ்ன் மீது அவளுடைய குத்தி, வெறுமனே நிர்வாணமாக தான் சம்பிரதாயம். இதில் மறை ஆணவமும் பத்தினி தர்மாவேசமும் ாய்க் காட்சியளித்தன.
1ள் ஒரு வைப்பாட்டியாம். கழுத்தில் த்தினி ஜாபிதாவில் இடம் ரிஸர்வ் துக் கொள்ளும் அந்தப் பகுதிப் துமா நாயகியின் ஷபாஅத்து - கடாட் ாள் அவள்.
நானாவின் வைப்பாட்டி; அது விர வேறு எவனையும் அகத்தாலும் பப்பாட்டி அவள். அந்தச் சுமை மாற்றம் செய்து, நிக்காஹற் நடத்தி, லை. அந்தப் பாதுகாப்பைத் தேடிக் 0 தடவைகள் தூண்டியதுண்டு. மஜீத் தந்தால் தானே! அவள் சொன்னதை
ள்ள ஊதி உடுடதா சொல்லிட்டு
பெலமாப் போட்டுட்டா எல்லாம் ச் சாட்டில அட்டியல் கிட்டியல் ள்ள ஆசையாக்கும்! சும்மா போ. ட மாட்டன்.” என்று அவர் தட்டிக் பால் நின்று கொண்டதையெல்லாம்

Page 36
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் நினைக்க, இரண்டு நாட்களா கிடந்து குரலையே இழந்து தாக்குண்டவள் போல வேதனைட் எத்தனையோ படிப்பினைகளை அளித்திருந்தன. அதிர்ச்சிகள் தான
மஜீத் நானாவுடைய றுாஹ' இழந்து அனாதரவாய் விட்ட ஒரு வருத்தமும், துயரமும் அவளைச் இருண்டு அஸ்தமித்து விட்ட அனுதாப வார்த்தைகளும் மூன் தோற்றுவிக்கும் குலைவைச் சட படுத்தியிருக்கும். ஆனால் இ அடக்கம் செய்யவிடாது, கத்தீபு உத்தரவு செய்த ஊர்ப் பள்ளிவ சபையின் நடவடிக்கையும், ஊர் ப அந்த ஆரம்ப வேதனையை எங்ே விட்டது. மடிந்துவிட்ட புருஷ8 படுத்துக் கிடக்க ஒரு எட்டு & வேதனையாக விஸ்வரூபமெடுத்து
வெளியே, அந்த ஒலைக் ( குரல்கள். ஏககாலத்தில் பேசும் ( மற்ற நிலைமை தன்னில் தான கிடந்த அவள் மனதில் “இன்னு எண்ணம், அந்தத் திசையில் எ விரும்பவில்லை. பயங்கரமாக பாய்ந்தது மனக்குதிரை. இன்னு திசையில் தாவியது.
“நான் சொன்னதை அப்ே என்று தடம் பிறழாத பம்பரம் ஹேஷ்யங்கள் சுற்றி வலம் வந்: குறுகிக் கிடக்கும் அவளுடைய
வெள்ளைப் போர்வையால் மூடிக்
காற்றோட்டமற்ற அந்த ஒன டிருந்த துர்க்கந்தத்தைப் பெய அத்தர் முதலிய வாசனைத் திர நடத்திய போட்டியும் நிசப்தமும்

35
கக் கண்ணீரும் கம்பளையுமாய்க்
அவள், மின்சார சாட்டையால் பட்டாள். இந்த இரண்டு நாட்களும் பும் அனுபவங்களையும் பிழிந்து ா எத்தனை
0 பிரிந்த சமயத்தில் கணவனை ந பெண் பிறவியின் இயற்கையான சித்திரவதை செய்தன. பிரபஞ்சமே விரக்தி. உறவினர் நண்பர்களின் ாறாம் கத்த சாப்பாடும் இறப்புத் Dன்படுத்தி நிலைமையை ஒழுங்கு ரண்டு நாட்களாகியும் மையத்தை மீதும் கபுறுஸ்தான் மீதும் தடை ாசல் மத்திஸம் - தர்ம கர்த்தாக்கள் மக்களின் சமயாவேசமும் எல்லாமாக கா துரத்தித் தேசப்பிரஷ்டம் செய்து னின் எலும்புக்கூடு நிம்மதியாகப் சாண் கபுறு நிலப் பிரச்சினைதான் து நின்றது அவள் உள்ளத்தில்.
குடிசையின் முற்றத்தில் ஏழெட்டுக் குரல்களின் அரட்டை ஓய்ந்து அரவ ாய் தன்னையே மறந்து தனித்துக் ம் எத்தனை நாளைக்குத்தான்” என்ற "ண்ணச் சக்கரம் ஓடுவதை அவள்
அந்தத் திசையைத்தான் தாவிப் ம் சில வினாடிகளில் மனம் வேறு
பா கேட்டிரிந்தாராக்கா நிக்கா.” மாதிரி உதிரியான சிந்தனைகள்,
து மையத்துக்குப் பக்கத்தில் கூனிக் காதுகளில் கோஷித்தன. கண்கள்
கிடந்த மையத்தின் மீது ஊர்ந்தன.
லக் குடிசையைக் கவ்விக் கொண் த்தெறிய ஊதுபத்தி, சாம்பிராணி, வியங்கள் கூட்டு முன்னணி நிறுவி
பிரேதத்தின் நுர்நாற்றத்துக்கு ஒரு

Page 37
36
அமானுஷ்ய தன்மையைப் பா செல்லாத கடை வழி யாத்திரை. கபன் உடுத்தி சந்தக்கு ஏறி த 'பார்க்க' வந்தவர்கள் துர்நா லேஞ்சிகளால் மூக்கை மூடியவள் கொண்டிருந்தார்கள்.
சாம்பிராணிச் சட்டியிலிருந்து விளக்கு வீசிய வெளுத்து மங்கி விக்கலாகவும் முனகலாகவும் கு சோகத்தைச் சிறைப்பிடித்து சூன் நிறுத்திச் சட்டமிட்டுக் கொள் உழைப்பாளி ஜீவனின் சடலத்தின் சிதைவுப்பாய்ச்சல் போட்டுக் கொ தலைக்கோடியில் அங்குமிங்குப் போர்வையைப் பவ்வியமாக முகத் பஞ்சு உருண்டையால் மைய இதயக் குருதியில் பஞ்சைத் G மயிர்க்கால்கள் அப்படியாகப் புல்
தாங்க முடியாத வேதனைப் பா , அழுத்தித் தடை செய்தது. கண்க பூகோள விஸ்தாரணப் படத்தில் 0 போல, வாய்க்கால்' விழுந்து கிய மையத்தின் நெற்றியில் விழுந்து சிக்கித் தலையிட்டுக் கிடந்த து நாசித் துவாரங்களுக்குள் ஊடு ஆனால் மரத்து விட்ட அவளும் அவ்வளவு உறுத்தியதாக இல் பஞ்சு உருண்டையால் மைய மையத்தின் நாசித் துவாரங்க அடைத்துச் சொருகியிருந்த ப வழுப்பான நீரை கக்கிக்கொண்டிரு
பருத்து நீலம் பாரித்துவிட் பிரேதக்களை மீது பேய்க்களை பிதுங்கி, பிய்ந்து பாய்ந்திடும் நி தோற்றத்தை விகாரமாக்கி என்றே குரூர தரிசனமாய்க் காட்டியது.

துரைவி வெளியீடு
ப்ச்சின. காதற்ற ஊசியும் உடன் ந்கு மஜித் நானாவுடைய மையத்து, பாராவதற்கு முன்னரே மையத்தைப் ற்றத்தால் சாடப்பட்டு விலகி, ண்ணம் வெளியே சென்று வம்பளந்து
எழும்பிய புகை மூட்டம், குத்து ய ஒளி, அழுதழுது சோர்வடைந்து மைந்துவிட்ட குரல் அத்தனையும் யமான அத்துவானப் பகைப்புலனில் ண்டிருந்தன. மரித்துவிட்ட அந்த ன் அணுச் சேர்க்கைகள் தீவிரமாகச் ாண்டிருந்தன. மையத்துப் போர்வை, ாகக் கசிய ஆரம்பித்தது. அவள் தண்டையில் நீக்கி, அத்தர் தோய்த்த த்தின் நெற்றியைத் தடவினாள். தோய்த்திருந்தால்கூட அவளுடைய Dரித்து நிமிர்ந்திருக்க முடியாது.
ரம் அவளுடைய சுவாச இயக்கத்தை களில் வெடித்த கண்ணிர்த் துளிகள், ரேகை விரித் தோடும் கோடுகளைப் டந்த கன்னத்தின் வழியாக வடிந்து, து உருண்டன. போர்வைக்குள்ளும் துர்வாசம் குப்பென்று அவளுடைய
ருவியது; தலை கிறுகிறுத்தது. டய நுகர்ச்சிப் புலனை துர்வாசம் லை. இன்னுமொரு முறை அத்தர் த்தின் நெற்றியைத் தடவினாள். ளையும், வாயையும் காதையும் ஞ்சு ஊறிக் கசிந்து ஏதோ வழு ந்தது.
ட முகத்தில், ஜீவகளை போய் படர்ந்து கொண்டிருந்தது. வீங்கிப் லையிலிருந்த கண்கள் பிரேதத்தின் ா கண்ட கனவில் உலாவிய பேயின்

Page 38
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அன்பும் கனிவும் ததும்பிய அதை அவள் எதிர்பார்க்கவுமி மறுபடியும் மூடினாள்.
"அவருக்குக் கரச்சல் கொடு துண்டு கொண்டு வந்தாத்தா சொல்வது கேட்டது.
“நான் சொன்னதையெல்லா காக்காவுடைய குரல்.
“ஓம், ஊரு ஜமாத்துக்கு அ இல்லாம இருந்தது குத்தம். நீ அந்தக் குத்தங்களுக்கு ரெண்டு வுலயே அதாபு பட்டுட்டாரு, மையத்த அடக்கிப் போட்டு இ டோனும், சுருக்க அடக்காட்டி ை சொல்லத்தான் செஞ்சேன்.”
“அதுக்குப் பொறகுமா வர ஏ6
“மத்திஸம்மார்ட ஒடர் இல்லா
அவர் ஆத்திரத்தோடு இடை முந்தி அவிஞ்சி கொண்டு வர்ர ை கொள்ள வரும். கபன் பொருத்த ே
“அது என்னா இவன்கள்ட சப தானா பெழ செஞ்சவன்? என்ன நோம்புல இவன்கள் எல்லாரும் மகன்ட ஹறாங் குட்டிய 'நல்ல பொண்டாட்டி உசுரோட இரிக் மஜீத் ஹறாத்துல இருந்தான்?” நாட்டாண்மை அப்துல் காதர் தன்
“மஜீது கூலி வேலக்காரன் காக்கா தத்துவ விசாரம் செய்தா ஒரு வேகம் தலைப்பட்டது.
"ஆஹா பேசிராதங்கோ, மதி சுண்ணா அடிச்ச மாதிரி துப்பர தாக்கும். அத்துர் ரஹீம் மத்து

37
மஜிதின் முகம் அங்கே இல்லை. ல்ெலை. போர்வையால் முகத்தை
க்க வாணாமாம். மத்திஸம்மார்கிட்ட ன் வருவாராம்” என்று வெளியே
ம் சொன்னியா?” மஜித் தானாவின்
வரு வெலகி நலவு பொல்லாப்புக்கு க்கா செய்யாம இருந்தது ஹறாம். நாளா, மவுத்தான பொறகு துன்யா மையத்து ஆண்டுவன்ட அமல். னியுள்ளத ஆண்டவனுக்கு ஒப்படிச்சி மயத்து புழு வச்சிடும் என்டெல்லாம்
லாதாம்.”
ாம கபன்கூட பொருத்தவர ஏலாதாம்.”
மறித்துப் பேசினார். “கபன் பொருத்த மையத்த பொருத்த அவன்கள் படிச்சிக் பாரான்களாம் கபன்.”
ஏறாத பேச்சி! ஊருல மஜீத் மாத்திரம் ா பெழய தான் செஞ்சானோ! போன தானே கூடி ராவுராவா அபுசாலிட டக்கம் செய்தான்கள். அவனப்போல கக் கொள்ள மச்சிக் காரியோடயா என்று மஜீத் நானாவுடைய கூட்டாளி ஆத்திரத்தை கொட்டிவிட்டார்.
தானே” என்று மஜீத் நானாவுடைய ர். படிப்படியாகப் பேச்சின் பாணியில்
த்திஸம்மார்ட சமசெகோட் மாத்துரம் வா வெள்ள வெளேரெண்டு இரிக்கி ஸத்துக்கு ஊர்ல எத்தன ஹறாங்

Page 39
38
குட்டிகள் பெறந்து கெடக்குது எ. தெரியும். அவரு றோட்டுலே போக. 'வாப்பா! வாப்பா!!' என்டு கூப்பிடு விவகாரங்களையெல்லாம் அள் வீட்டு “ஊருபலாய்” ஸாலிஹ் காக்க
"இவன்கள் ஆயிரம் பேர் என்னா அங்கதான் அடக்குறது. லெப்பயு ஒத்துனுமே வாணாம். மஜீது என் முடியாத குத்தம் செஞ்சிட்டான்? சி. அவள பொண்ஜாதியா நடத்த வொள்ளாட்டியாத்தான் வச்சிரிந்த பொழயா நடந்துட்டாளா? ஊரு நல நிக்காஹ் செஞ்சி கலியாணம் | மவுத்தாகியும் மன்னிக்க முடியாதது கோனும். இதுதானே ஊரு பெரிய கை" என்று ஆத்திரத்தால் திருகி யெல்லாம் நினைத்து கேள்விச்
ஆவேசப்பட்டவராய் மஜீத் நானாவும்
இவர்களுடைய சம்பாஷனை பேசா மடந்தையாக இருந்த அம் நானாவுடைய காக்காவை வழி
சபூர் வாப்பா' என்று சமாதானப் படுத்
''சும்மா அவசரப்பட்டுட்டா ஒ . இரிக்கோணும் புள்ளைகள். என். படிதான் எல்லாம் நடக்கும். அவச என்னா செய்ய! நேத்து ராவு அபூட மவன் பழீது புச்சர் அடிச்சிப் போ விடாம தடை செய்து கொண்டிரு குத்தத்துக்கு. அடக்க வருரவன்ச போறானாம் அவன்...''
"அந்தக் குடிகார மட்டயா அப்பு தமுழச்சிய வைச்சி இரிக்கிறானே என்று காதர் ஒரு இடைச்செருகல் 2
"அவன் இவன்ட பேச்சுகள் மஜீது நல்லவன். அது ஹக்கா ஜமாத்துக்குக் கட்டுப்படாம

துரைவி வெளியீடு
ன்டது ஆட்டுப்பட்டிக்கிப் போனாத் க்கொல றோட்டு வழிய புள்ளைகள் தாம்." என்று அவருக்குத் தெரிந்த விக் கொட்டுவதற்கு பக்கத்து கா தயாரானார்.
சட்டம் தான் போட்டாலும் மையத்த ம் வாணாம், மோதினும் வாணாம். னா அவ்வளவு பெரிய மன்னிக்க ங்களத்திய தான் அவன் எடுத்தான்.
இல்லியா? இல்லாட்டி வேச ரனா? இல்லாட்டி அவள் தான் வு பொல்லாப்புக்குப் போக இல்ல, முடிக்க இல்ல என்ற குத்தம் து. மையத்து அவிஞ்சி புழு வைக் மனுசர் வச்ச நீதி. பாப்போம் ஒரு விடப்பட்டு இல்லாத நபர்களை சரங்களைத் தொடுத்துவிட்டு, டய காக்கா நடந்தார்.
எயை அவதானித்துக் கொண்டு ப்துர் ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸா, மஜீத்
மறித்து தடுத்துக் கொண்டே த்தினார்.
ன்றும் நடந்துடாது. பொறுமையா னதோ ஆண்டவன்ட லவ்வினைப் ரப்படாதங்கோ. மத்திசம்மார் தான் க்கர் மத்திசத்த புடிச்சி பீ டாக்டர் டப் போனானாம் மையத்த அடக்க க்கிறது பாவம் எண்டு சொன்ன நள் கிட்ட உசுரு பலி எடுக்கப்
டி பேசிச்சிது? ரவிண்ட் றோட்டுள ! அத யாருக்கிட்ட சொல்றது?" செய்தார்.
எங்களுக்கு வாணாம் புள்ளகள். ன விஷயம். ஆனா அவன் ஊர் தன்ட ஹாலுல நடந்துட்டான்.

Page 40
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சிங்களப் புள்ளய எடுத்து பெ செய்தான். ஏனோ நிக்காஹற் ெ நடந்துட்ட விஷயம். அதப்பத்திப் இன்டக்கி மையத்தை எப்படியா கவனத்த செலுத்த வோணும்” கூட்டத்துக்கு மஜீத் நானாவுடை கோரும் ரீதியில் மனதில் உள்ளை
சூழ்நிலையை மறந்துவிட் பற்றிய உணர்வு பெற்றுவிட்டது எல்லாரும் இங்கேயே இரிங்ே எடுத்து போடுறதுக்கான எல் கொண்டு லேஸ்தியா வாறேன்” ஆலிம்ஸா அவ்விடத்திலிருந்து ெ
அவள் இதையெல்லாம் அ கொண்டிருந்தாள். தன் புருஷன் இலக்காகி இருப்பதற்கு தான் அவளை முற்றுகையிட்டது.
அஸருக்கு மையத்தை நல்ல நம்பிக்கை இல்லை. இது ம பிரசவித்தும் இறந்தும்விட்டன. இரண்டு நாட்கள் ஓடி ஓய்ந் வென்றாலும், அவருக்கு இறு நாறி அழுகிக் கொண்டிருக்கிறா இப்படி இன்னும் சில அஸர் ( புழுக்களின் போஜனமாக, மேய எண்ணம் தோன்ற யதார்த்த உதித்தது. துர்க்கந்தத்தின் ஆதி பெற்றுவிட்ட உணர்ச்சி.
ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸாவின் பே யும் விஸ்வாசத்தையும் கொடு நரம்பு நாளங்களில் ஒரு புதிய ஜி
காவற்காரன் கறோலிஸின் ம முறுக்கேறிய பருவத்தில் பின முறையாக சந்தித்து, இரு தர களையும் சமூகக் கட்டுப்பா(

39
ஒயில்லாம குடும்பம் நடத்தத்தான் சய்துட தவறிட்டான், அதெல்லாம் பேசி இப்ப என்னா பயன்? அவன். து அடக்கிப் போடுற விஷயத்துல என்று ஏதோ வெறிபிடித்த ஒரு கட்சியை எடுத்துக் கூறி நியாயம் த ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸா கொட்டினார்.
வர் சடுதியாக சூழ்நிலையைப் போன்ற உணர்ச்சியில், “நீங்கோ கா. நான் அஸ்ருக்கு மையத்தை லா வேலைகளையும் முடித்துக் என்று கூறிய வண்ணம் ரஸ்ஸாக் பயர்ந்தார்.
ட்சரம் பிசகாது காதில் போட்டுக்
இறந்தும் சமூகப் பிரஷ்டத்துக்கு தான் ஜவாப்தாரி என்ற எண்ணம்
லடக்கம் செய்வது பற்றி அவளுக்கு ாதிரி எத்தனை அஸர் வேளைகள் ஆனால் தன் கணவன் இறந்து து உறைவிடம் சென்று விட்டன தி உறைவிடமின்றித் தன் கண்முன் ரே என்று நினைத்தவளாய் அழுதாள். வேளைகள் கழிந்து விட்டால், அவர் நிலமாக மாறி விடுவாரே என்ற சூழ்நிலையைப் பற்றிய ஸ்மரனை பத்தியம் விஸ்தாரணமும் தீவிரமும்
ச்சு அவளுக்கு ஒரு புதிய தெம்பை க்காமலும் இல்லை. மரத்துவிட்ட பி ஓட்டம்.
களாக இருந்த தன்னை வாலிபத்தின் ாமாகி விட்ட மஜீத் நானா முதன் பிலும் வெடித்த பெருத்த எதிர்ப்புக் நிகளையும் தகர்த்தெறிந்து விட்டு

Page 41
40
கணவன் மனைவி என்ற உறை பகுதியில் வீடு வாடகைக்கு அ தன்னை விட்டுவிடும்படி ரஸ்ள உபதேசித்தது முதலிய சென் அவளுடைய நினைவுத் திரையில்
ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸாவின் உட பதில் “அவள் சிங்களத்திதான் ஆ பொண்ஜாதி யாச்சே. அவள ை சூழுமே. அது ஆண்டவனுக்கு தன் கணவனின் பதிலும் அதைத் மனத்திரையில் நீண்ட நிழலிட்டு ஒ
வெளியேறிய ரஸ்ஸாக் ஆலி நோக்கி நடந்தார். மையத்துப் விட்டார் என்று வீட்டிலுள்ளவ நோக்கி நடைபோட்டார்.
மையத்துப்பிட்டி ஜங்ஷன் ஏ புச்சர், அபின் வியாபாரி மீருசா வழிகாட்டிகள், ஒரு தம் கஞ்ச பாக்களின் ஜிஹாத் படை புடை தேசம் செய்யும் கர்ஜனை சுற். அழைப்புக் குரல் கொடுப்பதாக ஸ்தாயியில் “குர்ஆன் ஆயத்துச் கொண்டிருந்தார்கள்.
இதற்கு மத்தியில் அபூபக்க காரண காரியங்களை ஏற்க மறு எல்லாம் சொல்ல வாணாம். இங்கே அடக்க ஏலாது கொண் பொணத்த கெரக் கோப்புக்கு. ஆணித்தரமான வியாக்கியானம் வஹி கிடைத்துவிட்டவர் போல பிரதேசத்துக்கு இரண்டு மூன் கொண்டு, கபூர் என்று அழைத் “இந்தப் பூட்டைப் போட்டு கே பகா கிகா எடுத்துக்கொண்டு பாப்பான்கள்” என்று ஒரு யேல் 6ெ

துரைவி வெளியீடு
வ எய்தியது, முஸ்லிம்கள் வாழும் மர்த்திக் குடித்தனம் ஆரம்பித்தது, 0ாக் ஆலிம்ஸா தன் கணவனுக்கு ற காலச் சம்பவங்களின் நிழல்
சலனமிட ஆரம்பித்தன.
தேசத்துக்கு தன் கணவன் அளித்த ஆலிம்ஸா, இப்போது அவள் என்ட கவுட்டுட்டா பொண் பாவம் என்னச் பொருத்தமாய் இருக்குமா?” என்ற தொடர்ந்து உருவான சிநேக உறவும் 9 (q607.
。。每 。
ம்ஸா அபூபக்கர்"மத்திஸம் வீட்டை பிட்டிக்கு அலுவலாகச் சென்று ர்கள் சொல்ல, மையத்துப்பிட்டி
ாக அமர்க்களமாய் இருந்தது. பரீது , புஹாரி டெயிலார் போன்ற சமய ாவுக்குத் தொண்டு செய்யும் ஸஹா சூழ்ந்து நிற்க, 'ஷரீஅத் ஞானோப று வட்டாரத்தில் உள்ளவர்களுக்கு இருந்தது. ஆரோகண அவரோகண $களை பட்டை தீட்டிக் கொட்டிக்
ர் மத்திஸம் நின்றார். அவர் கூறும் த்தவராக பரீது புச்சர். “அந்த மசுர அந்தக் காபிர் படுவாட மையத்த ாடு போங்கோ அந்த சிங்களவன்ட அதுதான் சரியான இடம்” என்று செய்து கொண்டிருந்தார். ஏதோ சடுதியாகச் சாரத்தை தொடைப் று அங்குலம் உயர்த்திக் கட்டிக் து கையாலும் சமிக்ஞை செய்தார். கட்டை நல்லா அடடா இவன்கள் அந்தப் பொணத்தப் பொதைக்கப் 0ாக்கை, நீட்டினார்.

Page 42
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இதற்குள் இவர்கள் மத்தியில் நிதானமான குரலில் "ஸ்பூர் வாட் நிலைநாட்ட வாயைத் திறந்து தான் புருசனையும் கெரக்கோப்புள தா புச்சரின் தொண்டர்படை ஒரே குர6 பெரிய பெழதான். இனிமேல் அ6 வன் கிட்ட உட்டுருங்கோ. மையத் இல்ல. அதை அடக்கிப் போடோ: தெல்லாம் ‘ஹாய் போட்டும், அக்கூட்டத்தின் பேரொலியில் அட
அஸர் வேளைக்கு ரஸ்ஸாக் திரும்பினார். அடிபட்ட குழந்தை 6 விட்ட குரலில் அவளுடைய விக் டிருந்தன. குடிசைக்கு வெளியி: களையும் கூட்டி, "மையத்து அ தென்னங் காணியில் கவுறு வெட்ட
"அப்போ..” என்று மஜீத் நான பிரச்சினையை கருவிலேயே சிை வாணாம். அவனுக்கு கபணும் வா கும் வாணாம், ஒரு மண்ணாங்கட்டி ஆண்டவனுக்கு நான்தான் ஜவா திசை திருப்பி விட்டார்.
ஒரு வெள்ளைத் துணியால் ே கற்றப்பட்டு, தோள்களில் உயர்த் இன்னா இலைஹி ராஜி ஊன ஷஹி தனிக் குரலில் முணுமுணுத்தவாறு தென்னம் பிள்ளையின் நிழலில் மையத்துப் பவ்வியமாக குழிக்கு கியங்களை, கபுறு மருங்கில் கு ஆலிம்ஸ்ாவின் கண்கள் உகுத்திய விட்ட தாடியால் வடி கட்டப்பட்டு 6 தோட்டத்தின் அமைதியைப் பிள ஒப்பாரிக்குரல் தென்னைகளின் ஊ மண்வெட்டிகளின் கரடு முரடான ஆலிம்ஸா நீர் மல்கிய கண்களைக் 6 ‘சிங்களத்தியை நோக்கி நடந்தார்.

41
தோன்றிவிட்ட ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸா
"இந்த ஜுப்பா உடுத்த சிங்களத்தி ன் பொதைக்கோணும்” என்று பரீது லில் ஆரவாரித்தது. “மஜீது செஞ்சது பனைத் தண்டிக்கிற வேலய ஆண்ட த அதாபுபடுத்த எங்களுக்கு உரும னும்.” என்று அவர் மன்றாடி கேட்ட சீல்க்காய் அடித்தும் நிராகரித்த ங்கிக் குமைந்து குற்றுயிரானது.
ஆலிம்ஸா மையத்து வீட்டுக்குத் வீம்பு செய்து, அழுது சோர்வடைந்து கலும் முனகலும் ஒலித்துக் கொண் ல் சிதறிக் கிடந்த ஏழெட்டு பேர் அடக்க லேஸ்தியாகுங்கோ. என்ட ச் சொலியிருக்கிறேன்” என்றார்.
ாாவுடைய காக்கா எழுப்ப முனைந்த தத்து, "அப்போ இப்போ ஒன்டும் ணாம், பண்ணிரும் வாணாம், சந்தக் டியும் வாணாம். அது ஏன்ட மையத்து. ப்தாரி” என்று கேள்விக்கிடமின்றி
பார்த்தப்பட்ட மையத்து ஒரு பாயில் தப்பட்டது. “இன்னா லில்லாஹி வ றாதா..” என்று ரஸ்ஸாக் ஆலிம்ஸா சென்றார். உயர்ந்தோங்கி வளர்ந்த கபுறு - குழி வெட்டப்பட்டிருந்தது. ள் இறங்கியது. குர்ஆன் திருவாக் ந்தி ஒதிக் கொண்டிருந்த ரஸ்ஸாக் ஒரு சொட்டுக் கண்ணிர் நரைத்து மையத்தின் மீது விழுந்தது. தென்னந் ந்து கொண்டு வந்த அவளுடைய டாக எதிரொலித்து, கபுறை மூடும் சப்தத்துடன் சங்கமித்தது. ரஸ்ஸாக் கைக்குட்டையால் துடைத்த வண்ணம்
(1961)

Page 43
42
ந. அ. தி
60களின் விழிப்புணர்வுடன் யாற்றியவர். மலைப்பொறி, மலையக ஏடுகளில் சிறுகை கூடுதலாக எழுதினார். ஆசி களை எழுத்துலகில் ஈடுபட நாட்டு எழுத்தாளர் மன்றத்தி இலக்கிய வட்டத்தின் தை அப்போது ராமசுப்பிரமணியத் யையும் மு. சிவலிங்கத்தின் யையும் இரண்டு தனித்தனி யகச் சிறுகதை வளர்ச்சிக்கா
தீபாவளி
ந. அ. தி
சமுர்தவல்லித் தோட்டத்தில் மூ
வீட்டில் முருகேசு வாத்தியார்
ரென்றால் பிறகு யாராயிருந்தாலு காமல் இருக்கவே முடியாது.
மிருதங்கத்துடன் அவர் பக்கத்தி முருகேசு சுருதி கூட்டி - சரிகம ஆர்மோனியத்தோடு இணைத்து லயன்களிலுள்ள வீடுகளில் புகுந்
சுப்பையா சும்மா விடுவார
நான்கு ‘கும்க், கொடுத்து அ ஏற்றி பத்து விரல்களையும் இரு

துரைவி வெளியீடு
பாகராஜன்
மலையக விடிவுக்காகப் பணி ஈழமணி, மலைமுரசு போன்ற தகளை விட கட்டுரைகளையே ரியராகப் பணிபுரிந்து மாணவர் ச் செய்தவர். 1963ல் மலை ன் பொருளாளராகவும் அட்டன் லைவராகவும் செயல்பட்டவர். தின் ‘தவம்’ என்னும் சிறுகதை 'மதுரகீதம்' என்னும் சிறுகதை நூலாக வெளியிட்டு மலை கப் பாடுபட்டவர்.
4.
க் கச்சேரி
பாகராஜன்
முன்றாம் நம்பர் லயத்தில் மூன்றாவது ஆர்மோனியத்தை எடுத்து விட்டா ம் சரி, அவருடைய பாட்டைக் கேட் பக்கத்து வீட்டுச் சுப்பையா தன் ல் உட்கார்ந்து விடுவான். உடனே, பதநீஸா - என்று தனது சாரீரத்தை ச் சரிப்படுத்த, அச் சத்தம் பக்கத்து து ஒலிக்கும்.
? அவரும் தனது மிருதங்கத்தில் கக் கையால் இரண்டு அப்ளாஸ் பக்கங்களின் மேலும் உதறித் தள்ள

Page 44
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எழுகின்ற ஒசை ஒவ்வொரு வ மோனியத்தின் நாதத்திற்குள் லயத்துக் கோடி வீட்டிலிருந்து ஒ “கையை வச்சுட்டாரு டோய் பல குரல்கள் கேட்கும்.
“எதுலெ டோய்?”
“கட்டையிலே டோய்”
“எங்க டோய்?”
“ஆர்மோனியத்துலெ டோய்!”
“யாருடோய்?”
“வாத்தியாருடோய்!” அடுத் பத்துப் பதினைந்து பேர் மூன் நோக்கி ஓடிவருவார்கள். எல்லோ
“ஆண்டிப் பண்டாரம் ஒன்னெ வேண்டிக் கொண்டேனே!” வாத் தார். எப்போதும் அவர் ஆண்டி ஆரம்பிப்பது வழக்கம்.
இளவட்டங்களில் சின்னசாப ஆரம்பித்தான்.
"வாத்தியாரு மாமா! ஒன்னெ உடம்பும் பாட்டுக்கேற்றபடி ளிடையே குஷி பிறந்து வி ஆரம்பித்தனர்.
“ஏலே சின்னசாமி! நீ சும்மா ஆண்டிப் பண்டாரத்தைப் பாடுவிய
“கோவிச்சுக்காதே மாமா! கூப்பிடு. கம்பிளி கொண்டாரச் வேண்டாமா?” என்றான்சின்னசாட
“ஏண்டி பேசெல்லே! ஏய் கொண்டாந்து இப்படிப்போடு!”

43
ட்டிலும் தடதடவென்று மோதி ஆர் ரைந்துவிடும். அப்போது, மேட்டு ரு சத்தம் கிளம்பும்.
” - அடுத்து ஒன்றன் பின் ஒன்றாகப்
த நிமிடம் படிக்கட்டு வழியாகப் றாம் லயத்து மூன்றாவது வீட்டை ரும் தோட்டத்து இளவட்டங்கள்தான்.
ா வேண்டிக் கொண்டேனே! ஒன்னெ தியார் முருகேசு பாடிக் கொண்டிருந் ப் பண்டாரத்தில் தான் கச்சேரியை
லி அவருக்குப் பின் பாட்டுப் பாட
வேண்டிக் கொண்டேனே!” - அவன் அசைந்து ஆடியது. இளவட்டங்க ட்டது. அவனோடு சேர்ந்து பாட
இருக்க மாட்டே! என்னடாலே! நீ ா? என்னையே பாடுறியே!”
வாத்தியாரு மாமா, அத்தையே சொல்லு நாங்கெல்லாம் உட்கார
).
ரசம்மோவ்! அந்தக் கம்பிளியெக்

Page 45
44
வாத்தியார் முருகேசுவின் 1 கொண்டு வந்தாள். கம்பிளி நெருக்கமாக இடித்துக் கொண்டு
வாத்தியாருக்குப் பெருமை எப்போதும் பத்துப் பதினைந்து மகிழ்ச்சி. தன் இசைப் புலமையே முடியாத நம்பிக்கை. அதனாலே தஞ்சம் புகுந்திடுவார்.
“இப்பெல்லாம் இந்தப் பய ‘பயாஸ்கோப்புலே என்னமோ பா நரி ஊளையிடுது, டடக் டட வயலினெ புடிச்சி இழுக்குறாணு பாட்டுன்னு பாடுறானுக. ஓர் உண்டா? மிருதங்கம் உண்டா? அ பாட்டுப் பாடுனா ருன்னா எட்டு காலத்துலே எவனாவது அப்படி பயலுகளுக்குப் பாட்டுன்னா என்ன
“ஏண்ணே, சுப்பையா மிருதங்
“சரிங்க வாத்தியாரே! ஆர்மோ
மாயப்பிரபஞ்சத்தில் ஆனந்த வஞ்சமில்லா தெமைக் காதல
“சரி கம பத நிசா” - வை இ கூட்டி அரை மணி நேரம் வெளு பாடுங்கடா” - என்று மற்றவர்கை
"அந்தக் காலத்துப் பாட்டு வாத்தியாரே? நான் ஒரு பாட்டு என்று ஆரம்பித்தான் மொட்டைய
“டிங்கிரி டிங்காலே - மீனாட்சி டிங்கிரி டிங்காலே”-
பாடிக்கொண்டே எழுந்து ஆடி சேர்ந்து பெரும் சத்தத்துடன் பாடி
வாத்தியார் முருகேசுவின் எ இசை கட்டுப்படவில்லை. அக்

துரைவி வெளியீடு
னைவி நரசம்மாள் கம்பிளியைக் விரிக்கப்பட்டது. அனைவரும் அமர்ந்தனர்.
பிடிபடவில்லை. தன்னைச் சுற்றி பேர் இருப்பது அவருக்கு மிகவும் இதற்குக் காரணம் என்ற அசைக்க ய அடிக்கடி தன் ஆர்மோனியத்தில்
லுவ என்னாப் படிச்சுப் புறானுசு. "ட்டு வருது. ஒரு காக்கா கத்துது, க்குன்னு எதையோ தட்டுறானுக. லுக. அதுக்கு ஏத்தாப்புளே. ஏதோ ஆர்மோனியம் உண்டா? ஜாலரா அந்த காலத்துலே தேவராச பாகவதரு நிக் கண்ணும் விட்டெரியும் இந்த பாடுறானா? சும்மா! இப்பத்தப் ான்னு கூடத் தெரியாது.”
கத்திலே போடுண்ணே ஒரு போடு!”
னியத்திலே பிடிங்க ஒரு பிடி!”
ம் வேறில்லை ால் வேறில்லை'
டை இடையே புகுத்தி, கமகங்களை த்துக் கட்டினார். “இளவட்டங்களா, ளயும் பாட வைத்தார்.
இந்தக் காலத்திக்கு ஒத்து வருமா ப்ெ பாடுறேன், பாரு வாத்தியாரே!” ன் மகன் மாயாண்டி.
னான். மற்றவர்களும் அவனோடு ஆடி அமர்க்களப்படுத்தினர்.
கை விரல்களுக்கு ஆர்மோனியத்தின் கம் பக்கத்திலுள்ள பெண்களும் கூட

Page 46
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அங்கு வந்து கூடிவிட்டனர். கருப் மாத்திரம் வீட்டுக்கு வெளியே வரே
வாத்தியார் மகள் அஞ்சுதம் 6 பதினைந்து பேர் சேர்ந்து பாடி ஆ சிரிப்பு வந்துவிட்டது. சிரித்து விட்ட
வாத்தியார் முருகேசு தன்6ை கண்டதும் அவருக்குத் திகைப்பு மி
"6Ce) if பசங்களா இப் இல்லையா?” - என்று சத்தம் பே பார்த்து விட்டான். அவ்வளவுதான் :
அத்தை மகளே அஞ்சுதமே - சு சொத்தைப் பல்லே காட்டாதே" -
என்று பலமாகப் பாடினான். எல் அஞ்சுதத்திற்குக் கோபம் வந்துவி என்று படீரென்று கூறிவிட்டு பளிச்
மருதப்பன் - ‘ஒஹொ, மொெ பாரு'என்று பாடி ஆடினான். மற் பாடினர். கூடி நின்றவர்கள் அ பார்த்துச் சிரித்து மகிழ்ந்தனர். சிரித்து விட்டார்.
“ஏண்டி நரசம்மா! இந்தாடி
தீபாவளிப் பலகாரம் கொண்டாந்து என்று மகிழ்ச்சி பொங்கச் சத்தம் டே

45
பண்ணன் கங்காணி மகள் மீனாட்சி வ இல்லை.
வாசலுக்கே வந்துவிட்டாள். பத்துப் நடுவதைக் கண்டதும் அவளுக்குச் .6ITת-
 ைமீறிக் கச்சேரி செல்லுவதைக் ஞ்சி விட்டது.
போ சும்மா இருக்கிறீங்களா, ாட்டார். சின்னசாமி அஞ்சுகத்தைப் அவன் பாட்டை மாற்றினான்.
ம்மா நீ
லோரும் சேர்ந்து கொண்டார்கள். ட்டது. உடனே "மொகறெயப்பாரு' சென்று மறைந்தாள்.
றெயப்பாரு' 'ஒஹொ, மொறெயப் றவர்களும் அவனைப் பின்பற்றிப் னைவரும் இவ்வார்ப்பாட்டத்தைப் வாத்தியார் முருகேசு வாய்விட்டுச்
, இந்தப் பசங்களுக்கெல்லாம் கொடு. சீக்கிரமாவா, தெரியுதாடி!” ாட்டார்.
(1963)

Page 47
46
மாத்தளை ச
மாத்தளையைப் பிறப்பிடமா மலையக நாடகக் கலையுலகி மாத்தளை விஜே கல்லூரியி கல்லூரியிலும் கல்வி பயின்ற6 ருடன் இணைத்து மலையகத்து இருபத்தைந்துக்கும் மேற்பட்ட யேற்றி, குணச்சித்திரப் பாகமே விருதுகளையும் பாராட்டுதல்க கலைஞர். சினிமா, தொலை யாற்றும் இவர், தேசிய கிரைட் திரைக்கதை வசனம் எழுது பரிசினைப் பெற்றார். ‘காலங்
நாடகம் முதல் மலையக டி.வி.
பெற்றது. அவள் ஒரு ஜீவ ந தயாரித்தவர் இவர்.
திரைக்கதை, வசனம், தயாரி தோல்விகளே வெற்றிக்கான துர இத்திரைப்படம். ஒரு படத்தி எங்கே கொண்டு போய்விடும் கஷ்டம் அத்தனையையும் éチ山 இலக்கியம், கலை என்று கொண்டவர். பிந்தி வரும் உந்து சக்தியாகத் திகழ்கின்றா
தனது குறிஞ்சி வெளியீடு மூ இரண்டாம் பதிப்புடன் ஆர நூல்களை வெளியிட்டவர்.
கலை இலக்கியத்துறையில் வருவதற்காக 1993ல் சாகித்தி கலாசார அலுவல்கள் அமைச் கெளரவித்தது. ஜூன் 95 மல் கெளரவம் செய்தது. "வழிபிற நூலுருவில் தந்துள்ளார்.

துரைவி வெளியீடு
ார்த்திகேசு
கக் கொண்ட கார்த்திகேசு Iன் முன்னோடிகளில் ஒருவர். லும் கிறிஸ்துவ தேவாலயக் பர். மாத்தளையைத் தன் பெய க்குச் சிறப்புச் சேர்க்கின்றவர்.
நாடகங்களை எழுதி, மேடை ற்று நடித்து தேசிய அளவிலான sளையும் பெற்றுள்ள நாடகக் க்காட்சி நாடகம் என்று பணி படக் கூட்டத்தாபனம் நடத்திய ம் போட்டியில் இரண்டாம் கள் என்னும் தொலைக்காட்சி நாடகம் என்னும் பெருமையைப் தி' என்று ஒரு சினிமாப் படம்
ப்பு என்ற பொறுப்புக்களுடன் ண்கள் என்று சொல்ல வைத்தது ன் தோல்வி தயாரிப் பாளரை . இந்தப் பண நஷ்டம் மனக் Dாளித்துக் கொண்டு எழுத்து,
ஒடித்திரியும் மனப்பக்குவம் இளம் கலைஞர்களுக்கு ஒரு
லம் 1991ல் ‘கதைக்கனிகள் ம்பித்து 10க்கும் மேற்பட்ட
அர்ப்பணிப்புடன் செயலாற்றி ய விழாவின்போது இந்து சமய சு ‘கலாஜோதி விருந்தளித்துக் ைெக, அட்டைப்படம் போட்டுக் ந்தது' என்ற ஒரு நாவலையும்

Page 48
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எளிய உள்ளங்க
மாத்தளை
மெளனத்தின் தவக்கோலத்தி களிலும் பெரட்டுக்குப்பின் ஒகை பத்துக் காம்பிராா லயத்துத் ெ முடங்கிக் கிடக்கும் கருப்பையாவி
மனத்திலே சடுதியாக முள்ை காய்ச்சிய சூட்டுக்கோலாலே கு அவஸ்தையும் முடுக்கிவிட, க( திறந்தாள். கேட்டுக் கேள்வியி: காம்பராவுக்குள் நுழைந்தது. பி பார்வையை எறிகின்றான்.
“ஐயோ, நல்லா விடிஞ்சிடுச்ே கூவினதும் கேட்கல்லியே.” நீ பட்ட ஒரு சுருதியிலே கருப்பா
கொள்கின்றன.
மலையகத் தொழிலாளாருை ரீதியிலே விரைவு படுத்தும் மர் ஒசைக்கு சூரியனே அஸ்தமிக்க ஆண்ட ஆங்கிலத் துரைத்தனத்தின
அடுப்பினைப் பற்ற வைத்து ஒருவித துரிதகதியைக் காட்டும் ஏறிக் கொள்ளுகின்றது. காம்பிரா அவள் பார்வை. குளிர்காற்றின் உ வகையில் கதவைச் சாத்தி வெள பதமான சுவாலை விட்டு எ உறுத்தலிலே முத்துசாமியின் கொள்ளுகின்றது.

47
5
ளின் பேராசைகள்
கார்த்திகேசு
னைக் கலைத்தது யார்? அட்ட தீக்கு பரவுகின்றது. பரவிய அந்த ஒசை தாங்கல் காம்பராவிலே துவண்டு ன் செவிகளில் விழுகிறது.
ள ஏற்றியது போன்ற வலி பழுக்கக் றி சூட்ட ஓர் அவஸ்தை. வலியும் ருப்பாயி எழுந்தாள். தாழ்ப்பாளைத் ல்லாமல் குப்பென்று குளிர்காற்று ரட்டுத் தப்பு ஒலிக்கும் திக்கிலே
ச, நேரம் போனதே தெரியல. கோழி னைவுக்கும் பேச்சுக்கும் இடைப் யியின் உதடுகள் முணுமுணுத்துக்
டய உழைப்புச் சக்தியை இயந்திர திர ஜாலத்தினை பிரட்டுத்தப்பின் ாத அகண்ட ராஜியத்தினை கட்டி ர் பொருத்தி வைத்தனர் போலும்.
ஆகிவிட்டது. அடுப்பிலே போடும் லாவகத்திலே, கேத்தல் அடுப்பில் வை ஒரு தடவை சுற்றி மேய்கிறது க்கிரம் காம்பராவிற்குள் நுழையாத யேறினாள். அடுப்பிலே நெருப்பும் கின்றது. அந்த வெளிச்சத்தின் மனச்சாட்சி முற்றாக விழித்துக்

Page 49
48
அவன் கருப்பாயியின் கண அவனால் தொடர முடியவில்லை. குந்துகின்றான். இரவு சாப்பி அவனையும் அறியாது கொட்ட வந்தது. கண்களிலே நீர் பனிப் களைத் துடைத்துக் கொள்கி தம்பதிகளின் தாம்பத்திய வா கற்பித்துக் கொண்டிருக்கும் பார்வை நோட்டம் விடுகின்றது.
ஒரு மூலையில் முத்துசாமி - பயல்களும் சுருண்டுக் கிடக்கி குழந்தை, அது சேலையிலே அ6 கின்றது. நல்ல தொங்கல் கருப்பாயி காம்பராவுக்குள் நுன கன கச்சிதமான நேரத்திலே மலை நாட்டில் தேயிலைக் ெ இருந்தும்தான் மனிதகுலம் கற்று
கருப்பாயி பம்பரமாகச் சுழல் துடன் போய்விட வேண்டும் என்ற தவிப்பிலும் கருமங்கள் ஒவ்வெ பிசைந்து வைத்த கோதுமை பதமாக்கி ஒரு ரொட்டியை தட்டி அடுப்பின் சுவாலையிலே ரொட்டி தேநீர் தயாரிப்பு வேலை, அதற் விட்டது. அந்த தகட்டிலே ெ கருப்பாயியின் கவனம் மெது
திரும்புகின்றது.
நேற்று மாலையும் முத்துச குடிக்கும் புருஷன் கதை. கரு பேசினானாம். கள் ஊட்டிய ெ பெரியசாமி உதிர்த்துத் தள்ளிய பொறுக்கமுடியவில்லை. வெறி ரோசத்திலே சடைந்த ஆவேச சடுதியிலே பெரியசாமியை ஒர தும் ஏதோ ரகளையாம். லயத்
ஆத்திரம் தணியவில்லை. சாப்பி

துரைவி வெளியீடு
ாவன். தூங்குவதான பாசங்கினை படுத்துக் கிடந்த பாயிலேயே எழுந்து டவில்லை. பசி கிடந்த வயிறு. ாவி ஒன்று ஊழையிட்டு வெளியே பதை போன்று ஒர் உணர்வு, கண் ன்றான். கருப்பாயி - முத்துசாமி ாழ்க்கைக்கு ஒரு படி தத்துவம் அந்தக் கம்பராவை அவனுடைய
கருப்பாயி மூத்த இரண்டு பிள்ளைப் ன்றனர். மூன்றாவது வரிசை கைக் மைக்கப்பட்டதொட்டிலிலே தொங்கு உறக்கம். வெளியே சென்றிருந்த ழந்தாள். இயற்கைக் கடமைகளை முடித்துக் கொள்ளும் வித்தையை, காழுந்து பறிக்கும் தோகையரிடம் க்கொள்ள வேண்டும்.
கின்றாள். பிரட்டுக்கு நேரங் காலத் ) தவிப்பு அவளுடைய சுழற்சியிலும், ான்றாக நிறைவேறுகின்றன. இரவே மா அதனை ரொட்டிக்கு மீண்டும் எடுக்கின்றாள். கேத்தலின் இறக்கம், டி சுடும் தகடு குந்திக் கொள்கின்றது. )கிடையே ரொட்டித் தகடும் சுடாகி ராட்டியை வேக வைத்து, பின்னர் ரவாக முத்துசாமியின் பக்கமாகத்
ாமி நாட்டுக்குப் போயிருக்கிறான். ப்பாயியைப் பற்றி ஏதோவெல்லாம் வறியிலே முத்துசாமி மிதந்தாலும் ஊத்தைப் பேச்சை முத்துசாமியாலே யிலே திளைத்த மூர்க்கமா அல்லது மா என்பதை நிதானிக்க இயலாத é அறைந்திருக்கிறான். தொடர்ந் ந்திற்கு திரும்பியும் முத்துசாமியின் டவும் இல்லை. பாயிலே சடலத்தை

Page 50
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சரித்துக்கொண்டான். அப்பொழு கொட்டிய வார்த்தைகளில் இரு கிரகித்துக் கொண்ட சமாச்சாரங்க
முத்துசாமி மானஸ்தன். அை யும் அவளையும் அறியாமல் ஏதே கொள்கின்றது. குழந்தைகள் எழு கழுவும் வேலையையும் கருப்பா குழந்தைகள் ரொட்டி சாப்பிடத் ெ
முத்துசாமி தன் தலைமாட்டி தேடி எடுத்துக் கொண்டு அடு பற்ற வைக்கிறான். நுனியில் பீடியிலிருந்து இரண்டு ‘தம் 1 தரம் 'லொக், லொக்' என்று இ அவஸ்தையை ஒரு கையால் அ கண்ணிமைகள் மூடுகின்றன. யே கொள்ளுகின்றன. முத்துசாமியி வைக்கப்பட்ட சோறு இப்பொழு கொண்டிருக்கின்றது.
குழந்தைகளுடைய பசி உ அவற்றுக்கான பகல் சாப்பாட்6 கோடியிலே இருக்கும் பிள்ளை குழந்தைகள் அடைகிறார்கள். ன பிரிவுபசாரம். சிணுங்கத் தொடா டைய பாசத்தைப் பெயர்த்தெடுத் நோக்கித் திரும்புகின்றாள். கத்தி செல்லும் ஆண் உருவங்கள் அவளுடைய பார்வையிலே விழுக்
அவள் ரொட்டியையும் சம்பன வைத்தாள். "மச்சான், இப்படியே எழுந்திரிச்சி மெதுவாக முகத்தக் சாப்பிடாம படுத்திட்ட. நான் & இருந்த? நேரமாகுது. பிரட்டுக்கு யில்லன்னு வெட்டுவாங்க. எப்பட உனக்குத்தான் ரேஷன் அரிசி லேன்னா என்ன பண்ணுறது?

49
து பாயிலே புரண்டு புரண்டு உளறிக் ந்து கருப்பாயி தொடர்புப்படுத்திக் ள் இவை;
தப் பற்றிக் கருப்பாயிக்குப் பெருமை - ஒரு பந்தபாச உணர்வு வளைத்துக் ம்பிவிட்டார்கள். அவர்களுக்கு முகம் யியே செய்யவேண்டி இருக்கின்றது. தாடங்கினர்.
31லே கண்ணாமூச்சி காட்டிய பீடியைத் ப்பில் எரிந்த கொள்ளிக்கட்டையால் நெருப்பினை பொருத்திக் கொண்ட புகையை உள்ளே இழுத்து மூன்று இருமலைக் கக்கி நெஞ்சில் எழுந்த ழுத்தியபடி பாயிலே குந்துகின்றான். எசனைகள் பல அவனை மொய்த்துக் என் இரவுச் சாப்பாடாக எடுத்து ஒது 'பழசு' என்ற பெயரிலே நாறிக்
உணர்வுகள் ஆற்றப்பட்டு விட்டன. டையும் கட்டி எடுத்தாள். லயத்துக் மடுவத்தினைக் கருப்பாயி - சக க நொடிப்பு நேரத்திலே தற்காலிகப் பகும் குழந்தைகளிடமிருந்து தன்னு துக் கொண்டு மடுவம் நீங்கி காம்பரா , மண்வெட்டி சகிதம் வேலைக்குச் அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமாக ன்றன.
லயும் எடுத்து அவனுக்கு முன்னால் குந்திக்கிட்டு இருந்தா சரிப்படுமா? கழுவிட்டுச் சாப்பிடு. ராத்திரியும் ன்ன செய்ய? சாப்பிடுற மாதிரியா ப் போகனும். பிந்திப்போனா வேலை யும் பேர் போடனும். இந்தக் கெழம் கிடைக்காது. எனக்கும் கெடைக்க நானுந்தான் தினமும் மாரியாயிடம்

Page 51
50
வரம் கேக்கேறன். நீ மட்டும் குடிக்க உன்னைப் போல நல்லவன் இல்ை இந்த வாக்கியங்களை பகுதி,
கருப்பாயி கொங்காணித் துணி செய்தாள். வெற்றிலைப் பொட்ட கொழுந்துக் கூடையைத் தலையி(
“மச்சான், ஒண்ணுமே யோசிக் ஒரு வகை வாத்ஸல்யத்துடன் களத்தை நோக்கி நெளிந்துகிடக்கு நடையா? என்று நிதானிக்க இயல
கணக்கப்பிள்ளை மாரியப்ப பிரட்டில் பெண்கள் நிற்கும் வரிசை
"இன்னிக்கு கொழுந்து இ பின்னேரம் எட்டேக்கருக்கு வரணு பிறப்பித்த கணக்குப் பிள்ளையி திசையிலே திரும்பி "செவன் க கோயில் இருக்கில்ல. அங்கிரு தெரியுமா?’ என்று கூறி, "இ வாறாராம்” என்று ஒரு போடுபோட்
கொழுந்து பறிக்கும் பெண்க நம்பர் மலையை நோக்கிச் ச்ெ பின் தொடர்கின்றார். பிரட்டுக்கள கருப்பாயி மட்டும் நின்ற இட பிள்ளையின் பார்வைக்குத் தப்பவி
கணக்கப்பிள்ளையிடம் எத்தை அத்தனைக்கும் அத்தனை ப8 ஒழுக்கங்களைக் கெடுப்பவர் அ மேய்வதற்கு அவர் பின்னிற்பதில் இதனைப் பலவீனம் என்றும் அவருடைய பலவீனங்களிலே : குடிச்ச வாயாலே மரகதத்துக்கு ஸ்பேஷல் டியூட்டியோ ஏதோ எ6 அந்த உளறலுக்கு மூக்கு, முழி சாமி கணக்கப்பிள்ளையிடம் ப பிடித்துக் கோபக்கிணியாகச் சுவா நாள்களும் வேலையில்லை. :

துரைவி வெளியீடு
5ாட்டி மச்சான், இந்தத் தோட்டத்தில ல. நான் இத சத்தியமா நம்பறன்.” பகுதியாக உதிர்த்துக்கொண்டே யைத் தலையிலே போட்டுச் சரி ணத்தை மடியிலே கட்டிய பின்னர் லே மாட்டிக் கொள்கிறாள்.
க்காமே ரொட்டிய சாப்பிடு” என்று விடைபெறும் கருப்பாயி பிரட்டுக் ம் குறுக்குப் பாதையிலே ஒட்டமா? ாத வேகத்திலே விரைகிறாள்.
னும் வந்துவிட்டான். கருப்பாயி யில் சேர்ந்துக்கொண்டாள்.
ரண்டாம் நம்பரிலே எடுக்கணும். னும் தெரியுமா” என்று உத்தரவு ன் குரல், கங்காணி சிவன் நிற்கும் ங்காணி, எட்டேக்கர் முனியாண்டி, ந்து நெரப்பிடிக்கச் சொல்லணும் இன்னைக்குப் பெரியதுரை வேறு டு ஓய்ந்தது.
ள் வரிசை வரிசையாக இரண்டாம் சல்கின்றனர். சிவன் கங்காணியும் ம் கலைந்து சோபை இழக்கின்றது. த்தில் நட்டமரம். இது கணக்கப் ல்லை?
)னயோ நல்ல பண்புகள் இருந்தன. \லவீனங்களும் இருந்தன. அவர் ல்ல. ஆனால், ஒழுக்கக் கேடுகளை }லை என்று பரவலாக பேசப்பட்டது.
நிதானிக்க முடியாது. ஆனால், தலையாயது கோள் கேட்பதுதான். கு கணக்கபிள்ளை பங்களாவிலே ன்று முத்துசாமி ஊதியிருக்கிறான். எல்லாம் சோடித்துத்தான் பெரிய ந்தம் வைத்தான். பந்தம் பற்றிப் லித்தது. முத்துசாமிக்கு இத்தனை

Page 52
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“என்ன கருப்பாயி நிக்கிறே. கணைத்துக் கேட்டார்.
"ஒண்ணுமில்ல.” கருப்பாயி
“கருப்பாயி நீ நல்லவ. எ சொல்லு?” கணக்கப்பிள்ளை கன
நேற்றிரவு முத்துசாமிக்கும் பற்றி காலையிலே மரகதம் தூதிே ஒரு ரோசக்காரன் என்றும், பெ ஏதாவது ஒரு பெண்ணுக்குக் க பரப்புவதுதான் என்றும் மரகதம் கணக்கபிள்ளையின் பிறிதொரு அபிப்பிராயங்களை அவர் தட உரிமை பாராட்டுவது.
கணக்கப்பிள்ளைக்கு முத்துச வெகுவாகத் தணிந்திருந்தது. எ வதைக் கேட்கும் ஓர் அக்கறை ஏற்பட்டிருந்தது.
“என் புருஷனுக்கு வேலை கிழம ரேஷன் அரிசியும் கிடைக் ஒருத்தி உழைச்சு என்னாங்க அடுத்த மாச சம்பளத்தோட வி தெரியாதுங்கலா.” கருப்பாயி பே தொண்டையை அடைத்தது.
"நீ இப்படியெல்லாம் யோசி யோசிக்கிறானா? குடிச்சா என்னை
“பெரியசாமி பேச்ச நீங்க ந பங்களா பக்கம் போறா? யார் போறா? எந்தக் கங்காணி எந்த இந்தக் கதைகளெல்லாம் தோட் போய்ப் பரப்புறதுதான் பெரியக முந்தி உங்க அம்மாவுக்கு எ மறந்திட்டீங்களா?” ஏதோ அவ. கூடாத ஒரு கேள்வியைக் ே கருப்பாயி தன் பேச்சைச் சட்டென்

51
கணக்கப்பிள்ளை தொண்டையை
பின் தயக்கம்.
னக்குத் தெரியும்? நீ பயப்படாம ாக்காக அடியெடுத்துக் கொடுத்தார்.
பெரியசாமிக்கும் நடந்த ரகளைப் ல அவர் அறிந்திருந்தார். முத்துசாமி யசாமிக்கு எப்பொழுதும் வேலை, ளங்கம் ஏற்படுத்தும் கதைகளைப் விமர்சனம் வேறு செய்திருந்தாள். தலையாய பலவீனம், மரகதத்தின் மது சொந்த அபிப்பிராயங்களாக
ாமி மீதிருந்த வெறுப்பின் காங்கை னவே கருப்பாயி சொல்ல விரும்பு அவரையும் அறியாமல் அவருக்கு
நிப்பாட்டி நாலு நாளாச்சு. இந்தக் க்காதுங்க. மூன்று பிள்ளைக. நான் பண்ண முடியும்? பொங்கல் வேற பருதுக. உங்களுக்கு இதெல்லாம் லே பேசவில்லை. வேதனை அவள்
க்கிறே. உன்ட புருஷன் முத்துசாமி ா எதுக்கு ஏசணும்?”
ம்புநீங்களா? யார் பெரிய தொரை
கணக்கப்பிள்ளை பங்களா பக்கம் பொண்ணோட சிரிச்சுப் பேசறான்? டத்திலே மட்டுமல்ல, நாட்டிலேயும் ாமி வேலை. மூணு வருஷத்துக்கு திராகக் கூடப் புரளி கெழப்பியத சரத்தில் வாய் பிழைபாடாக கேட்கக் கட்டுவிட்டதான குற்ற உணர்வில் று நிறுத்தினாள்.

Page 53
52
"அது சரி, நேத்துத் தண்ணி பெரியசாமியை அடிச்சானாம்?”
இரவு நடந்தது. இப்பொழுது நாட்டில் நடந்ததையும் முக்காலமும் அறியும் ஞானியர் உயர்த்தித் தரிசித்தாள். அத்துட பொய் பேச வராது.
“டேய் முத்துசாமி உனக்கு இ மெண்டா இரண்டுல ஒண்ணை சொல்லியிருக்கானாம்.
இது பாவம். ‘எதச் செய்ய கஷ்டத்தை பார்க்க முடியல. எ வேலை கிடைக்கும்’ என்று இது பிள்ளை காலிலே விழுந்து கும்பிட கணக்கப்பிள்ளை பங்களாவுக்கு பெரியசாமி குத்தலாகச் சொல்லியி
இந்த மானத்தினைத் தான் இ வெளியே காட்டாத கணக்கப்பி நடந்துச்சி” என்று கேட்டு சுவாரஸ்
“என் கொணம் உங்களுக்கு ரோசக்காரன். எனக்கும் உங்க இதுக்குப் பிடிக்கல. பொங்கி வந் எம் புருஷன் என்றதுக்கு சொல் இது இந்தக் குடிப்பழக்கத்தை தெனமும் மாரியாத்தாவ வேண்டி எந்த ஆசையும் கெடையாதுங்க. அவள் குரலும் புலப்படுத்தியது.
“சரி, சரி.-நீ மலைக்குப் ே என்று கூறி கணக்கப்பிள்ளை நடக்
‘பாப்பம்' என்ற சொல்லு மே கிடைக்கும் என்ற அர்த்தம் தொக்கி
“மாரியாயி நான் தினமும் வே கலையா? இது தன் குடிப்ப

துரைவி வெளியீடு
ய போட்டுட்டு ஏன் ஒம்புருஷன்
விடிந்திருக்கிறது. அதற்கிடையில் க்கபிள்ளை அறிந்திருக்கின்றார்.
நிலைக்கு கணக்கப்பிள்ளையை ன் கருப்பாயிக்குச் சுபாவத்திலும்
இந்த தோட்டத்தில வேலை வேணு செய்யணும்' என்று பெரியசாமி
ணும்? கருப்பாயி தனியா படுற தைச் செய்தா எனக்கு மறுபடியும் கேட்டீச்சாம். ஒண்ணு கணக்கப் -ணும். இல்லட்டா ஒன் கருப்பாயிய
அனுப்பி வைக்கணும்' என்று ருக்கானாம்.”
}ரண்டாவது தடவையாக கேட்பதை ள்ளை “ம். அப்புறமா என்ன யம் காட்டினார்.
த் தெரியும். என் புருஷனோ ஒரு களுக்கும் அசிங்கம் சொன்னது த கோபத்தில அடிச்சிப் போட்டுது. }லல. இது குடிக்காட்டி நல்லது. விட்டிடணும் என்னுதான் நான் க்கிறன். இதத்தவிர எனக்கு வேற ” கருப்பாயி கண்ணீர் சிந்துவதை
பா கருப்பாயி. அப்புறமா பாப்பம்” கத் தொடங்கினார்.
ல முத்துசாமிக்கு மீண்டும் வேல
நிற்பதைக் கருப்பாயி அறிவாள்.
ண்டிக்கிறேன். உனக்கு மனசு இரங் pக்கத்தை விட்டிடணும். இதைத்

Page 54
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தவிர இந்த ஒலகத்தில என ஆசையா அஞ்சலியா என்று இ கருப்பாயியின் நெஞ்சிலே நீ மலையிலே ஏறத் தொடங்கினாள்
அதே சமயம் பத்துக் காம்பி முகம் கழுவிய பின்னரும் ரொ எண்ணம் வரவில்லை. சுவரிலே பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் முத்து துளைத்துக் கொள்கின்றன.
‘என் அடியில கதிகலங்கிய பேச்சுப் பேசினானே. அப்படி : நீ பெண்டாட்டி உழப்புல வா குடிக்கிறபடியாத்தானே உனக்கு பயலுகளுடன் சேர்ந்துதானே குடி பத்தி ஒருவன் சந்தியில இழுத் ஒரு ஆம்பிளையா? கருப்பாயி வரம் கேட்பாயே. நீ கேட்ட வர குடும்பம் உருப்படாது. நான் : ஆம்பிளை. நினைச்சதைச் செ நான் இனிக் குடிக்கவே மாட்டேன்
பொங்கும் மாங்கடலாக மனத்திலே ஒரு தெளிவு.
கருப்பாயி அன்புடன் பை முன்னால் முத்துசாமி தூயவனாகக்

53
$கு எந்த ஆசையுங் கிடையாது.” இனங்காண முடியாத ஏதோ ஒன்று ரம்பி வழிய இரண்டாம் நம்பர்
ா லயத்துத் தொங்கல் காம்பராவிலே ட்டியைச் சாப்பிட வேண்டும் என்ற தொங்கும் சாமி படத்தை வெறித்துப் சாமியை பலவகையான எண்ணங்கள்
பெரியசாமி அப்படி ஒரு குத்தல் ஒழைச்சாலும் இப்படி ஒழைச்சாலும் ழ்றவன் தானே? கருப்பாயி நான் இப்படி ஒரு வசை. இந்த லயத்துப் டிக்கப் பழகினேன். தன் பெஞ்சாதியப் துப் பேசவும் குடிச்சித் திரியிறவன்
நீ தினமும் மாரியாத்தாவிடம் ஒரு ம் கெடைக்கும் வரைக்கும் இந்தக் உண்மை அறிஞ்சிட்டன். நான் ஒரு ய்து முடிப்பவன் தான் ஆம்பிளை. . மாரியாத்தா இது சத்தியம்.
அலைமோதிய முத்துசாமியின்
டத்துச் சென்றுள்ள சாப்பாட்டின் க் குந்தினான்.
(1978)

Page 55
54
தமிழே
இயற்பெயர் ஆறுமுகம். இ6 ஒரு கவிஞராகவே தன்னை தெளிவத்தையில் பிறந்து ப கொழும்பு போன்ற இடங்க பார்க்கின்றவர். அறுபதுகளி புணர்வின் போது மலையக எழுத்தால், கவிதையால் தமிழோவியன்.
தெளிவத்தையில் திருவள்ளு மென்றும், திருக்குறள் ம6
விழாக்கள், இலக்கியக் &
விழிப்பிற்காகச் செயல்பட் எழுத்தாளர் மன்றமும் வீரே மலையகச் சிறுகதைப் போ என்னும் கதை ஆறுதல் ப கவிதைகள் என்னும் நூல் உ
மொய் ம
தமிழே
அன்றைக்கு அழகு மலைத் ே
கலகலப்பு காலை இளஞ் சூரிய வாள் வீச்சாக மின்னியது. ஒ விலகாத மழைக் குணத்தைக் & காற்றோ..? தீராத மழையோ..? கடும் பணியோ..?

துரைவி வெளியீடு
ாவியன்
\லக்கியப் பெயர் தமிழோவியன். இனம் காட்டிக்கொண்டவர். துளையில் படித்து மலையகம், ளில் உத்தியோகம் பார்த்தவர்; ன் மலையக இலக்கிய விழிப் விடிவுக்காக, தனது பேச்சால், இடைவிடாது இயங்கியவர்
நவர் மன்றம் அமைத்து நாடக னனப்போட்டி என்றும், கலை கூட்டங்கள் என்று மலையக டவர். 1963ல் மலைநாட்டு கசரியும் இணைந்து நடத்திய ட்டியில் இவர் எழுதிய “வெறி' ரிசு பெற்றது. தமிழோவியன் ருவாகிக் கொண்டிருக்கிறது.
6
1ணக்குது
ாவியன்
தாட்டத்தில் ஆறாம் மலையில் ஒரே னின் பொற்கதிர்கள் மலை எங்கும் ரு பக்கம் முழுமையான இருள் 5ாட்டும் மந்தாரப் போக்கு கோரக் கை விரல்களை விறைக்க வைக்கும்

Page 56
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பாழாய்ப்போன தோட்டத்துட் பறித்தே ஆக வேண்டுமே! அதி எப்படி அவர்களால் அதனை கிண்டலுக்கும் பேர் போன வாய நீ கொடுத்து வைத்தவள்தான். மருமகள் வாயும் வயிறுமா வீட்டு
இப்படி அழகமுத்து, கங்க் இழுத்தாள். பக்கத்து திரையில் கதை விளங்க வேண்டுமே..?
“வெட்கப்பட இதிலெ என்ன தானே நடக்கும்?”
அடுத்த நிலையில் நின்ற வில்லை. வாயைத் திறக்க வழி ெ
“கொண்டுட்டு குலம் பார்க் தலையில் அப்படி எழுதி வைத் தடுக்க முடியுமா?”
"தானா வந்த சீதேவியை நிறை மாசம்.”
அஞ்சலை தன் மகன் அன் கொழுந்தைக் கிள்ளி கூை “கங்காணியார் கோபித்துக் ெ மகள் வண்ணக்கொடி வீட்டிே கிண்டிக் கிழங்கு எடுத்தாள்.
"பூனாக்கொலையிலுள்ள அ னுக்குக் கட்டி வைக்கத்தான் குருவும் தலைவிதிப்படிதானே அ
ஆபரணம் அஞ்சலையாக வைத்தாள்.
"அம்மா! அம்மா! என்று பி வரயிலேயே எனக்குத் தெரியும், தான் இப்படி, மாமிக்கு சாப்ப வரை நடமாடி இருக்கிறா?”

55
பாட்டாளி பெண்ணினம், கொழுந்து காரத்தின் ஆணவக் கட்டளை இது..? மீறிட முடியும்.? கேலிக்கும் டி-வள்ளிமயில், “அஞ்சலை அக்கா! அஞ்சி சதம் செலவு இல்லாமலே க்கே வந்திருச்சாமே..?”
நாணியின் திருமதியாரை, வம்பிற்கு ) நிற்பவர்களுக்கு பட்டுப்படாமலும்
ா இருக்கு.? இட்டாருக்கு இட்டபடி
ஆபரணம் அஞ்சலையை கைவிட செய்தாள்.
கலாமா? இருவருக்கும் இறைவன் திருக்கின்றானே..? நான் அதனைத்
வெளியே புடிச்சித் தள்ள முடியுமா?
பழகன் செய்தது “சரி” என்பது போல் டயிலே போட்டாள். வள்ளிமயில், காண்டு மேட்டு லயத்திலே போய் ல தங்கி விட்டாராமே..?” என்று
புவரின் தங்கச்சி மகளை அன்பழக
ஒரே முடிவாக இருந்தார். தாரமும் மையும்?” ..
மாறி, வள்ளிமயிலை வாயடைக்க
ரேமலதா அஞ்சலை அக்காளே சுத்தி அவளும் அன்பழகனை வளைக்கத்
ாடு பானியும் கொண்டு வந்து, வீடு

Page 57
56
“வள்ளிமயில் உன் வாை இரண்டு பேரும் உயிருக்குயிரா இன்னைக்கோ, நாளைக்கோ பிள்ளையைத் தூக்க வேண்டிய எப்படியும் மனம்மாறி வந்திடுவாரு
“நல்ல சொன்னிங்க அஞ்ச6ை வள்ளிமயிலை ஏளனமாகப் பார்த்த
>く
இரவும் பகலும் அழகமை வருவதும் போவதும் வழக்க பூசாக்கொல்லை புஞ்சி பண்ட இப்பொழுதுகள் அவர்கள் நிை போகும். அப்படி ஒரு பிணைப்பு!
அழகமுத்துக் கங்காணி வீ காரர்கள். அக்கரைக்குப் போய்வி ஆசைப்பட்டு, இந்தியக் குடிகள் முத்திரை குத்திக் கொண்டவர்கள். ஆகிவிட்டன. வன்செயல்கள் குறு வரவு இல்லை.
கட்டுக்குலைந்து போன தமிழ் ளாகவோ? சுட்டெரிக்கப்பட்டத் நின்ற வெட்டவெளியான பாலை கோயில்கள் இடித்துச் சாம்பலாக் ஓடிப்போன இனக் கும்பல்களா6 அழகமுத்து கங்காணியின் குடு பாழாகிய கட்டிய மூட்டைகள்!
அதனால் ஏக தடயுடலாக வேற்றிக் கொண்டு அவர்களால் மெல்லாம் தரைமட்டமாகி விட்ட6 மிட்டபடி நடைபெற முடியாது பே தான் குத்துக்கல்லாக முட்டுக்கட்ை
முதல்ே கோணல் அப்புறம் மனக்கோட்டை கட்டி இருந்த முடித்து, விருந்துபசாரம் பண்ணி இ

துரைவி வெளியீடு
வைச்சிக்கிட்டு சும்மா இரு கப் பழகி கடவுள் புண்ணியத்திலே ாயாகப் போகுது. இனிப் பேரப் து தான் என் வேலை. கங்காணி
99.
அக்கா” ஆபரணம் வழக்கம் போல் ாள்.
× >ぐ
0த் தோட்டத்தில் எல்லோருக்கும் ) என்றாலும் அன்பழகனுக்கும், ாவின் மகள் பிரேமலதாவிற்கும் னைத்த வேளையில் தான் வந்து
ட்டார்கள் சிகப்புப் பாஸ் போர்ட் டப் பல ஆண்டுகளுக்கு முன்னமே எனத் தம்மை அரசு வழியாகவே
“பெர்மிட் போட்டுப் பல ஆண்டுகள்
க்குச் சுவராகின. வள்ளமும் போக்கு
னெம், நாட்டில் பட்டுப்போன மரங்க
தளிர்களாகவோ தட்டுத்தடுமாறி வனத் தளிர்கள் நிலை. எரியுண்ட $கப்பட்ட இல்லங்கள். தறிகெட்டு ா மலையக மக்கள் சமுதாயத்தில் ம்பமும் பங்கப்பட்ட ஓர் அங்கம்.
நினைத்த அனைத்தையுமே நிறை கப்பல் ஏற இயலவில்லை. திட்ட ா. 'அன்பழகனின் திருமணம் திட்ட னதற்கு, இனவெறியின் தாண்டவம் ட போட்டது.
..? கங்காணியும் அஞ்சலையும் டி பூனாக்கொல்லையில் மணம் ருப்பார்கள்.

Page 58
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எத்தனையோ தேவைகளுக் நூறுன்னும் போட்ட மொய்ப் கொண்டு போக நினைத்த ஒவியமாக நிலைமாறிவிட்டதே என
X
மணப்பந்தலிலே மகன் அ மணமகளையும் ஒன்றாக அமர 6 அழகு பார்க்கத் துடித்தமனம்..?
அழகமுத்து கங்காணிக்கு பணம்.? அஞ்சலைக்குப் பெற்ற
நாலைந்து வருசமா சொந்த உறவாடி ஒரே நெருக்கமாகப் ப ஒதுக்கி விடுவது..? பெற்றால் த.
பெண் மனத்தை ஒரு தாயா அதுவும் தன் மகனின் வாரிசு இட்டு அஞ்சலைக்கு சொல்ல வீடு நிறைஞ்ச பெண்ணல்லவா."
கத்தியும் கையுமாக வந்த அழகமுத்து கங்காணி கொஞ்ச அஞ்சவுமில்லை!
"நீயாச்சி! உன் மகளாச்சி! கொண்டு போ!”
அவரின் முறுக்கி விடப்பட்ட அளித்தது.
“என் மகனா உன் வீட்டுக்கு வர்
"ஆனா என் வீட்டுக்கு வ
நீட்ட இந்த அழகமுத்து இடங்ெ சீறினார். வீட்டுக்குள் வந்த கிளிை
கூச்சலும் குழப்பமுமாக வ வீட்டார்- அப்படியே மலைத்து நின்
“uriřůCumCio!"

57
கு எவரெவருக்கோ, ஐம்பது, பணத்தை எல்லாம் கைப்பற்றிக் நினைப்பெல்லாம் நீரிலே தீட்டிய ாற ஏக்கம்! கவலை ஏமாற்றம்!
X3, Xg
ன்பழகனையும், பூனாக்கொல்லை வைத்து, மாலை எடுத்துப் போட்டு
அதுதான் ஏமாற்றமா? மொய்ப் மனம் அல்லவா?
ப் பொண்ணாக வீடு வரை வந்து ழகிய பெண்ணை எப்படி வெறுத்து ான்.?
ல் தான் தெரிந்து தேற்ற முடியும். அவளின் வயிற்றில் வளர்வதை
முடியாத பெருமிதம். பிரேமலதா P
பிரேமலதா வீட்டாரைப் பற்றி Fங் கூட கணக்கெடுக்கவில்லை.
வந்தா பிரேமலதாவைக் கூட்டிக்
நரைத்த மீசை, தருக்கோடே காட்சி
ந்தான்?”
பந்த புள்ளையை எவனும் கை
99
கொடுக்க மாட்டான்” - சிங்கமாகச்
ய விரட்ட மனம் வருமா?
ந்த பூசாக்கொல்லை புஞ்சிபண்டா ாறு விட்டார்கள்.

Page 59
58
கங்காணியின் திடீர் மாற்ற போக வைத்தது!
ஆயிரமாக இருந்தாலும் பிள் மாறி விடுமா? பிரிந்து விடுமா...'
கோயில் கமிட்டித் தலைவர் மாதிரி "கொழுகொழுவென்று வாகு கவர்ச்சியான முகம். மட் தான் அழகுராணி மாம்பழ நிற முகமும் சீதேவியாக அவள் அ ஒரு பூ மரம் அசைந்தாடி நிற் ஒவியம் நடத்தையிலே தங்கம்!
கடவுள் அன்பழகனையும், பி யாக வாழ்வதற்காகவே படைத்து
நாடகத்தில் அவன் நடிப்பதை விழிகளினால் அப்போது விதவி ததும்பி சங்கதிகளை சங்கீதப காலங்களின் வழக்கம். காதலுக்ே
சுவாமியின் இரத பவனியி ஆட்டத்தைக் கண்டு, தோட்ட அன்பழகன் சேர்ந்து ஆடுவதை எ
சந்தர்ப்பங்களும் - சம்பவங் வைத்தன. ஆண்டவனின் சந்நி இனி எப்போதும் இணை பிரியாய
இந்தியா பாஸ்போர்ட்காரர்க போகிறார்கள்?
“நானும் என் கணவனோடு ம6
- பிரேமா, காதற் பிரேமை இல்லை கணவன், பிள்ளைப் பா

துரைவி வெளியீடு
றம் வந்தவர்களை வாயடைத்துப்
ாளைப்பாசம் அப்படி அவசரப்பட்டு
X X
அன்பழகன். புதுவாழைக் குருத்து வளர்ந்துவிட்டான். கட்டான உடல் டக்கொழுந்து மலையில் பிரேமலதா ம்! மாதுளைப் பல் வரிசை! சிரித்த ந்த தேயிலை மலையில் நிற்பதே பதை நினைவுவடுத்தும், நடமிடும்
பிரேமலதாவையும் கணவன் மனைவி விட்டானோ என்ற கணிப்பு!
த அவள் முன் அமர்ந்தபடி ரசிப்பாள். தமான காதல் உணர்ச்சி பொங்கித் )ாக்கிக் கொள்வது - திருவிழாக் கது கட்டு..?
ன் போது, பிரேமலதாவின் காவடி
மே களித்து ஆடும், அவளோடு வர் தடுக்க மனம் வரும்.?
XK IX
களும் அவர்களை அன்று சந்திக்க தொனத்தில் எதற்கு? அவர்களை Dல் இணைத்து வைக்கத்தானே...!
கள் இனி எப்போது கப்பல் ஏறப்
னைவியாகக் கப்பலேறி விடுவேன்!”
யால் இப்படிச் சொல்லுகிறாளா..? சமா..?

Page 60
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அன்பழகன் வீட்டில் இன்று வெள்ளம் பெருக்கெடுத்துத் தோட்
நல்வரவு கூறும் பந்தலின் வா
புஞ்சி பண்டாவும் அழகமுத்து சந்தனம், குங்குமமிட்டு எல்ே வரவேற்கின்றார்கள்.
ஏகப்பட்ட கூட்டம்.? என்ன தாளம்..? இசை முழக்கம்..? எத
'அன்பழகன் - பிரேமலதா முதலாவது பிறந்த நாள் விழ, நடக்கிறது.
இல்லத்தின் உள்ளே. --
அன்பழகனின் அம்மா அஞ்ச தாய் முத்துமெனிக்காவும் ே கொண்டு போட்டி போட்டுக் கொண்
வுந்து குவியும் பரிசு பொருள் வழங்கப்பட்ட பணப் பரிசுகளும் திக்கு முக்காட வைத்தன!
பந்தலிலே குந்தியிருக்கும் ( மொய் மணக்குது மொய் மணக் வெற்றிலைத் தாம்பாளத்தைக் கர

59
ஒலி பெருக்கியிலிருந்து இசை டத்தையே மயக்குகின்றது.
சலில்.
கங்காணியும், பன்னீர் தெளித்து, லோரையும் சிரித்த முகத்தோடு
விழாக்கோலம்.? ஏனிந்த மேள ற்கு.?
அருமைப் புதல்விக்கு இன்று ா! மொய்மணக்க விருந்துபசாரம்
லையும் - பிரேமலதாவைப் பெற்ற பரப்பிள்ளையை தூக்கிவைத்துக் எடு கொஞ்சுகிறார்கள்!
ாகளும் வெற்றிலை பாக்குகளோடு அவர்களை குதூகலத்தில் ஆழ்த்தி
வெற்றிவேல் தலைவரின் கரங்கள் குது!!’ என்று பாக்கு வெட்டியால் ங்கள் தட்டுகின்றன.
(1993)

Page 61
6 O
கு. இரா
மலையக இலக்கியத்துட கொண்டுள்ளவர். கவிதை நிறையவே மொழிபெயர்த்து
வீரகேசரி, செய்தி ஆகிய பத் குட்டிக்கதை; உருவகக்கள் சகல இலக்கியத் துை இவருக்கு ஒரு அழியாத துறை இவருடைய வாெ வானொலியின் 'வானொலி வானொலி நாடகம், உரைக் இவருடைய வானொலி மலையக சஞ்சிகை நி இவரால் சிறப்புப் பெற்ற சிறப்பு பெற்றார். தொலை துள்ள இவர் 18.2.97 அன்
Ln5.JT8Ft
கு. இரா
சுவரில் மாட்டப்பட்டிருந்த ப
கொண்டு கவலை தோய்ந்த மு பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் நாகவ
அந்தப் படத்தில் காலஞ்
இடது புறமும் வலது புறமு செயலாளரும் நின்று கொண்டி

துரைவி வெளியீடு
மச்சந்திரன்
ன் நெடுநாளையத் தொடர்பு , சிறுகதை ஆகியவைகளை
ள்ளார்.
த்திரிகைகளில் பணியாற்றியவர். தை; கவிதை, கட்டுரை என்று றயிலும் கவனம் செலுத்திய இடத்தைத் தேடிக் கொடுத்த னாலித் துறையே. இலங்கை
மாமா' மறக்க முடியாதவர். ச் சித்திரம், பாப்பா மலர் என்று பங்களிப்பு வியப்புக்குரியது. கழ்ச்சியான குன்றின் குரல்' து. குன்றின் குரலால் இவர் க்காட்சி நாடகங்களிலும் நடித் று மாரடைப்பால் காலமானார்.
ன் வாழ்க! மச்சந்திரன்
டத்தைக் கழற்றி கையில் வைத்துக் கத்தோடு வைத்த கண் வாங்காமல் த்தை தோட்டத் தலைவர் முத்துசாமி.
சென்ற தலைவர் நடுவிலிருக்க ம் பொதுச் செயலாளரும், நிதிச் நந்தனர். தொழிற் சங்கத் தலைவர்
ல

Page 62
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இருவரது தோள் பட்டைகளிலு சிரித்த முகத்தோடு காணப்பட்டார்.
தலைவர் இருந்த வரைக்கும் வந்த பாங்குக்கு படம் ஓர் எடுத்துக்
தலைவரின் இந்த சிரித்த போகிறோம் என்ற மனவேதனை அ அது நீண்ட பெருமூச்சாக வெளிவ
தோட்டத் தலைவர் முத்துசாமி விட இன்னொரு கவலைதான் பூ வேதனையை உண்டு பண்ணியிருந்
தொழிற்சங்கத் தலைவர் மன நிதிச் செயலாளரும் பொதுச் ெ கொண்டு சிண்டு பிடித்துக் கெ யையும் விடப் பெருங்கவலையாக
நாகவத்தை தோட்டத் தலை இருந்த இந்திய வம்சாவளி சங்க சென்ற தலைவர் தனியாக ஒரு தனது சொல்வாக்காலும், செல்வா உறவினர்களை மட்டுமல்ல, தோட்டந் தோட்டமாக நடையா பலத்தைத் திரட்டியவர். நாகவத்ை பெரும்பான்மை அங்கத்தவர்கள் அதற்கு காரணமே தலைவர் மு சிரமப்பட்டு வளர்த்தெடுத்த சங் என்றால் எப்படி அவர் மனம் தாங்கு
“தலைவர் இருக்கிறாரா?”
பழக்கப்பட்ட குரல் தலைவர் கையிலிருந்த படத்தை சுவரில் மாட்
நிதிச்செயலாளர் அவரைக் கண் தேர்தல் காலக் கும்பிடு போல இரு
அவர் போட்ட கும்பிடுக்கு உள்ளுக்கு” என்று வாய் நிறைய வ

61
ம் கைகளைப் போட்ட வணணம்
தொழிற்சங்கத்தைக் கட்டியணைத்து காட்டாகத் திகழ்ந்தது.
முகத்தை இனி எங்கே காணப் வரைப் போட்டு வாட்டி வதைக்கவே
}தது.
$கு தலைவரை இழந்த கவலையை நாகாரமாக எழுந்து வேதனை மேல்
}தது.
றந்து ஒரு வருடம் முடிவதற்குள் சயலாளரும் கருத்து வேற்றுமை ாண்டிருப்பதுதான் எல்லா கவலை
அவருக்கு இருந்தது.
வர் முத்துசாமி, ஒரே சங்கமாக த்திலிருந்து பிரிந்து வந்து, காலஞ்
தொழிற்சங்கம் அமைத்த போது க்காலும் கொண்டான் கொடுத்தான் தூரத்துச் சொந்தக்காரர்களையும் ய் நடந்து அங்கத்தவர்களாக்கி தத் தோட்டத்தில் இன்றும் சங்கம் ளைக் கொண்டிருக்கிறதென்றால் த்துசாமிதான். இவ்வளவு தூரம் கத்தில் பிளவு வரப் போகிறது
D.
முத்துசாமியின் காதில் விழவே, டிவிட்டு வாசலுக்கு வந்தார்.
ாடதும் கையெடுத்துக் கும்பிட்டார். ந்தது.
கடனைக் கழித்தபடியே “வாங்க ஞ்சையோடு சொன்னார்.

Page 63
62
“நேரமில்லை தலைவரே, நாஜி ம். பொதுச் செயலாளர் இங்கு வ
“இல்லீங்களே.”
“அவரைச் சங்கத்திலே இரு அறிக்கை விட்டுட்டோம். அவ பிரிச்சுக்கொண்டு தனியா ஒரு ச உங்கக்கிட்ட இருக்கிற அங்கத் விடாமப் பாத்துக்கனும்.” மடமட பேச்சை நிறுத்தி விட்டு திருப் இளைஞர்கள் சிலரில் ஓர் இன கார் மீது சாய்ந்து கொண்டிருந்த அ
"இவர் என் மகன்க. நான் செயலாளராகவும் போட்டிருக்கி சினிமா ஸ்டாரு மாதிரி இல்ல இளைஞர் கூட்டத்தையே நம்! தம்பி அதை எடுங்க.”
அசப்பில் பிரபல சிங்கள க அந்த இளைஞன் தன் கால் சட்ை மான ட்ரான்சிஸ்டரை எடுத்துத் அதை வாங்கிக் கொண்டு மீட்டன தலைவரே” என்று நீட்டினார். கொண்டிருந்தது.
“எதுக்குங்க?” - தலைவர் முத்
"வச்சுக்குங்க தலைவரே! செய்திகளைக் கேக்கனும். நாட் நாட்டு நடப்பைத் தெரிஞ்சுக் கி நடந்துக்கலாம். சங்கத்தை வளர் “தம்பி அதை எடுங்க” என்று மறுபொக்கெட்டிலிருந்து பெட்டரி
அவற்றைத் தலைவர் முத்து முடிய நீங்க ஒரு கடதாசி போ பொதுச் செயலாளர் சங்கத்துல பார்த்துக்குங்க. தலைவரே, கெ

துரைவி வெளியீடு
லும் நாலு எடத்துக்குப் போகனும். தாரா?”
ந்து விலக்கிட்டோம். பேப்பருக்கு ரு நம்ம சங்க அங்கத்தவர்களை ங்கம் ஆரம்பிக்கப்போறதா கேள்வி. தவர்களை அந்தச் சங்கத்துல சேர வென்று பேசிய நிதிச் செயலாளர் பிப் பார்த்தார். தன்னோடு வந்த 1ளஞனைக் கைகாட்டி கூப்பிட்டார். 'வன் வந்தான்
தலைவராயும் இவரைப் பொதுச் றேன். இவரைப் பார்த்தா சரியா . இவருடைய கவர்ச்சியை வச்சு ம சங்கத்துல சேர்த்துடமாட்டேன்.
சினிமா நடிகனைப் போல் இருந்த டப் பொக்கெட்டிலிருந்து கையடக்க
தன் தந்தையிடம் கொடுத்தான். ரைத் தட்டியபடி "இதை வச்சுக்குங்க ட்ரான்சிஸ்டர் மெல்லிதாகப் பாடிக்
துசாமி பிகு பண்ணினார்.
இதைவச்சு நீங்கள் தினம் தினம் டு நடப்புகளைத் தெரிஞ்சுக்கனும். ட்டாத்தான் அதுக்குத் தகுந்த மாதிரி க்கலாம்” - இவ்வாறு சொல்லியபடி சொல்லவே, அந்த ‘சினிமா டூப்’ களை எடுத்துக் கொடுத்தான்.
சாமியிடம் நீட்டியபடி, “பெட்ரி முடிய நிங்க. கிடைக்க வழி பண்ணுறேன்.
ஒருத்தரைக் கூட சேர்க்க விடாம ாஞ்ச காலம் ஆகட்டும் உங்களுக்கு

Page 64
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
நல்ல கசெட் ரேடியோ தாரேன். ஆ "ஸ்டைல்’ கும்பிடு. பதிலுக்கு கு என்றவர் வெடுக்கென்று தலை தலைவரே” என்றார் தலைவர் முத்
'தலைவர் என்ற வார்த்தைை மலர்ந்து போய் காரை நோக்கி நட
இதையெல்லாம் லயத்து வ காட்சியாய் ரசித்த தலைவர் மு போய், பொதுச் செயலாளரின் "மகராசன் நீ நல்லாயிருக்கனும்”
“என்ன சோலையம்மா அந்த போறான். நீ என்னடான்னா இ வாழ்த்துறே”- ஆச்சரியத்தோடு ே
“இந்த ஆளுனால தானே குடுத்துட்டுப் போறான்” என்றாள்

63
ப்போ வாரேங்க” - மீண்டும் தேர்தல் ம்பிடு போட்டு “சரிங்க எஃப் எஸ்.”
வர் பதவி ஞாபகம் வரவே, “சரிங்க
துசாமி.
யக் கேட்டு உள்ளம் பூரித்து முகம் ந்தார்.
ாசலில் ஒன்று விடாமல் தொலைக் த்துசாமி மனைவி காம்பராவுக்குள்
படத்தைத் தொட்டுக் கும்பிட்டு என்றாள்.
5 ஆளு ட்ரான்சிஸ்டர் குடுத்துட்டுப் }ந்த ஆளு நல்லா இருக்கனும்னு கட்டார்.
ாங்க அந்த ஆளு ட்ரான்சிஸ்டர்
சோலையம்மா.
(1993)

Page 65
64
பி. தமிழ்ச்செல்வ
பதுளையைச் சேர்ந்த தமிழ்ச் மறைக்கல்வி போதனாசிரியர். சிந்தாமணி மூலம் 1969ல் நூற்றாண்டுகளுக்கு மேலாக ஈடுபட்டுழைக்கும் இவருக்கு இந்து கலாசார அமைச்சு ‘ட விருதளித்தது.
கவியரங்கங்கள் நடத்தியவ போட்டிகளில் பரிசு பெற்றவ ஆகிய சஞ்சிகைகளையும் வெ:
8
ஒ. இந்த 1
பி. தமிழ்ச்செல்வ
பையில் திணித்துக் கொண்ட போது போல் இருந்தது.
ஆபிஸை விட்டு லயத்துக்கு
இறங்கிக் கொண்டிருக்கும் போே கொண்டது.
என்ன நடந்தாலும் சரி கொரு
பணியாற்றும் பங்களாவுக்குப் ே அவளுடைய சம்பளத்தையும் வாங்

துரைவி வெளியீடு
ன் மாசிலாமணி
செல்வன் மாசிலாமணி ஒரு
சிறுகதை எழுத்தாளராகவே ல் அறிமுகமானவர். கால் B இலக்கியப் பணிகளில் 1991இல் ஊவா மாகாண பல்கலை வேந்தன்' என்னும்
ர். கவிதை சிறுகதைப் ர். 'அமைதி’, ‘நவ உதயம்' ளியிட்டுள்ளார்.
மனிதர்கள்
ன் மாசிலாமணி
துரையிடமிருந்து பெற்று சட்டைப்
அந்த நினைவு பொறி தட்டினாற்
வரும் குறுக்குப் பாதையில் த ஒரு தீர்க்கமான முடிவு கருக்
ழம்புக்குச் சென்று தனது மகள் போய் அவளைப் பார்த்துவிட்டு கிக் கொண்டு சின்னுத் தலைவர்

Page 66
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் - கதை கதையாகச் சொல்லும் ெ சுற்றிவிட வேண்டும் என்ற . நம்பிக்கையில் அன்றிரவே ரயில்
4
முதன் முறையாக இன்றுதா நாட்களுக்குப் முன்பு கூட சின்னு
"பயப்பட வேண்டியதில்லை ஆளுகளோட ஆளுகளா வெளி ரோத காருக வரும். அது ஒன்னு பங்களா முன்னாடியே கொண்டுடே
இது போதாதா...? ரயில் தெமோதரையைக் கடந்து
'புள்ள மகேஸ்வரியைப் பார் பன்னண்டு இருக்கும். பெரிய புள்
மனக் கண்ணாடியில் மகே தெரிந்தது. செழிப்பான வளர்ச் நடை, உடை.
நினைக்க ஆறுதலாக இருந்தது
'லயத்துக் காட்டுலு இருந்தா எண்ணிக் கொண்டான். இந்த எ .
இல்லை.
பிரசா உரிமைக்கு சத்தியப்பி யோடு கொழும்புக்குப் போன மு பிரதிநிதியோடு கால்பேஸ் வ. போது மகேஸ்வரி ஒரு கூடைப் ஒரு காரின் பின் ஆசனத்தில் அம அந்தக் காரின் டிரைவர் ஆசனத்த சித்திரவேலு 'மச்சான் மகங் ஐயா, என்று காரை நோக்கி ஓடவே க திரும்பியவன் 'மச்சான்... மரும் என்றான் முனியசாமியிடம்.
பூரித்துப் போனான் முனியசாமி

65
5ாழும்புப் பட்டணத்தை ஒரு சுற்று பூசை உந்தித் தள்ள அசாதாரண ரறினான் முனியசாமி.
* கொழும்புக்குப் போகிறான். சில தலைவர் சொன்னான்.
மாமா. நேரா ஸ்டேசனுல எறங்கி வந்தா சரி. குர்குர்ன்னு மூனு v ஏறிக்கிட்டு விலாசத்தக் குடுத்தா ாயி விட்டுருவானுக.”
ஒடிக் கொண்டிருந்தது.
த்து எவ்வளவு நாளாச்சி. வயசு னயாகிற வயசு.
ஸ்வரியின் வயது பூதாகரமாகத் சி, பளபளக்கும் மேனி, நாகரீக
f.
புள்ளைக இப்புடியா இருக்கும்? ண்ணத்துக்கும் காரணமில்லாமலும்
ரமாணம் செய்ய ஜில்லா பிரதிநிதி Eயசாமியின் மச்சான் சித்திரவேலு யிெல் சென்று கொண்டிருக்கும் பை நிறையப் பழங்களோடு வந்து iந்தாளாம். முன்னால் வந்த அம்மா ல் அமர்ந்தாளாம். இதைக் கண்ட வாங்க பார்த்துட்டு போயிடுவோம்' ர் போய்விட்டதாம். கவலையோடு வ துரைசாணியாட்டம் இருக்கா

Page 67
66
'மவராசன் டாக்டர் ஐயா நல் தோட்ட ஈ.எம்.ஏ.ஐ. வாழ்த்திய சுற்றி இடுப்பில் சொருகியிரு எடுத்துவிரித்து பாக்கைக் கடித்து
இடது கை ஆட்காட்டி வி
மீது தடவ பழைய சம்பவம் ஒன்று
முனியசாமியின் மனைவி ம தோட்ட மருத்துவ மனையில் நடந்த மறுநாள் முனியசாமி மரு முன்னால் நின்றான்.
"சலாங்க ஐயா.” வலது
மடிந்து நழுவியது.
“என்ன முனியசாமி. எப்படி?
“ஐயா பேர் குடுக்க வந்தனுங்
“எத்தனையாவது பிள்ளை பார்த்தார் டாக்டர்.
“எட்டாவதுங்க.” ஒரு நிமிட முனியசாமி.
“நிறுத்திக் கொள்ளக் கூடாத
“என்னங்கையா செய்யுறது. கென்று சிரித்துவிட்டார் டாக்டர்.
குடும்பக் கட்டுப்பாடு ஐம்பது ரூபா கமிஷன் டாக்டருச் காக டாக்டர் எத்தனையோ ே பார்த்த பலன் இல்லை. கு.க. லிருந்து வரும் டாக்டர்கள் தோ கடிந்து கொள்வார்கள்.
என்னத்தைச் சொல்வதென் டாக்டர் ஐயா கேள்வி மேல் செய்துவிட்டு “சரி முனிசாமி என்றார்.

துரைவி வெளியீடு
0ா இருக்கணும்.’ என்று மனதால் டியே சிறிய திரிபோஷா பையில் ந்த வெற்றிலைப் பொட்டலத்தை மென்றான்.
ரல் சுண்ணத்தை வெற்றிலையில் நினைவுக்கு வருகிறது. கமாயி எட்டாவது பிரசவத்துக்காக அனுமதிக்கப்பட்டு சுகப்பிரசவம் த்துவமனைக்கு வந்து டாக்டர் ஐயா
கை நெற்றிப் பொட்டை தொட்டு
க” நெளிந்தான்.
?’ முனியசாமியின் முகத்தைப்
-ம் எண்ணி கணக்கிட்டுச் சொன்னான்
†ናዖ”
9
ஆண்டவன் குடுக்கிறான்.” களுக்
செய்துகொள்ளும் நபரொருவருக்கு குக் கிடைக்கும். அந்தக் கமிஷ னுக் ரிடம் பிரசாரம் செய்தும்கூட எதிர் புறுவைச் சிகிச்சைக்காக பட்டணத்தி ட டாக்டரின் பிரசாரம் போதாதென்று
று தெரியாமல் சலித்துக் கொண்ட கேள்வி கேட்டுப் பதிவை நிறைவு இந்த இடத்தில் கையொப்பம் வை”

Page 68
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
முனியசாமி வலது கைப் ெ அசைத்துக் காட்டினான். "எழு ஒப்பம் வைச்சிடுவேங்க” என்று க
அப்படியே இங்க் பேட்டி தொடுவதுபோல் அவன் ெ தொட்டு மையிலிட்டு பதிவுப் பு கதையை விட்டார்.
(
“முனியசாமி! உனக்குப் பி நான்கு ரூபா கொடுக்க வேண் துரையிடம் சொன்னேன். நாளைக்
“நல்லா இருப்பீங்க ஐயா எ துங்களா? நீங்க செய்யுற உ குடுப்பங்க.”
இது போதாதா என்ன? து மகிழ்ச்சியில் நிமிர்ந்து முனி தொடர்ந்தார்.
“தெரியாம என்ன? நல்லா கேட்குமுன்னமே இந்த உதவி திருப்பதோடு எட்டுப் பிள்ளைக கூட உன்னைப்பற்றி என்னிட உன் பிள்ளைகளும் நல்ல பிள்ளை
“ஆமாங்க ஐயா. ஒரு பொ பெருமைப்பட்டுக் கொண்டான்.
“அதுதான் முனியசாமி. உ6 வேண்டிய ஒருவர் வீட்டுக்கு நினைக்கிறேன்.”
“மிச்சம் தூரத்துக்குங்களா ஐ
“அவ்வளவு தூரத்துக்கல்ல.
"அம்மாடியோ எம்மாத் தூர வைத்தான்.
“என்னா முனியசாமி இப்படி போன்ற பிள்ளைகள் எல்லாம் து

67
பருவிரலை ஐயா முகத்துக்கு நேரே தத் தெரியாதுங்க, மை குடுத்தா காவிப் பற்கள் தெரியச் சிரித்தான்.
ல் அருவருக்கத்தக்க பொருளைத் பருவிரலைப் பட்டும் படாமலும் த்தகத்தில் அழுத்திய படியே நைசாக
பிரசவக் காசு ஐநூற்றி இருபத்தி ாடும். காலையிலே போன் பண்ணி sகே எடுத்துக் கொள்ளலாம்.”
ாங்க கஷ்டம் உங்களுக்குத் தெரியா உதவிக்கு உசிர வேணுமுன்னாலும்
ாண்டில் சரியாக மாட்டிக் கொண்ட யசாமியின் முகத்தைப் பார்த்துத்
த் தெரியும். அதனால் தானே நீ வியைச் செய்றேன் ஆமா. பிறந் ள். கஷ்டம் தான். வீட்டில் அம்மா ம் சொன்னாள். கேள்விப்பட்டதில் ரகளாம்.”
ய் களவு இல்ல” முனியசாமி தானே
ன் மகள்மாரில் ஒருத்தியை எனக்கு வேலைக்கு அனுப்பலாமென்று
யா?”இடைமறித்தான்.
கொழும்புக்குத்தான்.”
99
'ம்.” முனியசாமி வாயில் கையை
டிப் பயப்படுகிறாய்? உன் மகளைப் பாய் போறாங்க. நீ என்னமோ நம்ம

Page 69
68
நாட்டில் அதுவும் தொண்ணுாறு அனுப்பப் பயந்தா எப்படி? நல்ல அழகழகா உடுத்தலாம், சம்ப6 உதவியாய் இருக்கும் பாரு. போகிறேன். கையோட கூட்டிப் ே சாமியின் முகத்தை நோக்க, “ சம்மதித்தான். ஐயா ஒருவித ஐயா குறிப்பிட்ட நாளில் பலி ஏறினாள் மகேஸ்வரி.
பலபல வென்று விடிந்துவிட்ட விரைவாக ஒடிக்கொண்டிருந்தது ரய
வாய் நிறைய குதப்பிக் கொ துப்புவதற்கு யன்னல் வழியாக தன நோக்கி வந்து முகத்தை வருடிச் செ ஒரு வித கிளுகிளுப்பையும் உ துள்ளிக் குதித்தான். கோட்டை ஸ் முற்றும் பார்த்தான் முனியசாமி. ‘எல்லாம் எறங்குவாங்க. மச்சா6 பின்னாடியே போ. வெளியே வந் மூணு ரோத கார் நிக்கும். விலாசத் கொண்டு போய் விட்டுடுவானுங்க
மைத்துனன் சித்திரவேலுவின் ரயிலில் இருந்திறங்கி ‘ங்’ என தொடர்ந்தான். மற்றவர்களைப் கொடுத்து விட்டு வெளியே வர் பின்பு தைரியத்தை வரவழைத்து அரைகுறைச் சிங்களத்தில் இந்: என்று மடித்து வைத்திருந்த வில நீட்டினான்.
ஒரு முறை ஏற இறங்கப் ப யோடு அவனை ஏற்றிக்கொண்டு நகரைப் பார்த்து 'அம்மாடி எம்பு முணுத்துக் கொண்டான். இன்னு துக்குச் சென்று கொழும்பு நகை வேண்டும் என்பது அவன் ஆசை.

துரைவி வெளியீடு
மைல்களே உள்ள கொழும்புக்கு இடம், வயிறாரச் சாப்பிடலாம், ளம் வேறு. உனக்கெவ்வளவோ நாளை மறுநாள் கொழும்புக்குப் போகலாம்” என்று டாக்டர் முனிய ஓங்க விருப்பங்க ஐயா” என்று வெற்றிச் சிரிப்போடு எழுந்தார். லிக்கடாவாக ஐயாவோடு ரயில்
து. றாகம ஸ்டேஷனைக் கடந்து
பில்.
ண்டிருந்த வெற்றிலை எச்சிலைத் லையை சற்று நீட்டியவனுக்கு எதிர் Fல்லும் காற்று இதமாக மட்டுமல்ல ஊட்டியது. சிறு குழந்தையெனத் oடேஷனில் ரயில் நின்றது. சுற்று
நெஞ்சில் ஒரு வித படபடப்பு. ன் அப்ப நீயும் எறங்கி ஆளுக திடுவே. நான் சொன்னது போல
ந்தைக் காட்டு. பங்களா வாசலிலே
வார்த்தைகள் மீண்டும் ஒலிக்க விழித்தபடியே பயணிகளோடு பின்
போலவே தானும் டிக்கட்டை ந்தவன் வியப்போடு பார்க்கிறான். க் கொண்டு தனக்குத் தெரிந்த த இடத்துக்குப் போக வேண்டும் ாசத்துண்டை ஆட்டோ டிரைவரிடம்
ார்த்த ஆட்டோ டிரைவர் மகிழ்ச்சி புறப்பட்டான். திரும்பித் திரும்பி ட்டு பெரிய டவுனு என்று முணு Jம் சில நாட்களுக்குள் தோட்டத் ரப் பற்றிப் பெருமையாகப் புளுக

Page 70
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொட்டாஞ்சேனையில் உள்
வளைத்து ஒடித்து ஓடிய ஆ இடத்தில் நின்றது.
“இதுதான் இடம்” என்றான் படியே இறங்கி மகிழ்ச்சி மிகுதி உள்ளே செல்ல முயன்றவ6ை
ஆட்காட்டி விரலையும் பெருவிரை
வெற்றிலைக் காவி பற்கள் அ ஐயா, கோவிச்சுக்கிராதீங்க. எம்பு
கட்டணத்தைச் சிங்களத்தில் வில்லை என்பதை உணர்ந்து “ வாயில் கையை வைத்த மு கேட்பது போல “கொறையாதுங் பெட்டியைத் திருப்பிக்காட்டினான்
கைக்குட்டையில் முடிந்து ை யைக் கொடுத்து விட்டுச் சில்ல சித்திரவேலுவின் வார்த்தை எதி கொழும்பில காசு காற்றாகப் போய
மிகுதி எட்டு ரூபாயைக் கெ
படியே வேகமாக ஒட்டிச் சென்றான்
கேட் கம்பிகளைப் பிடித்துக் வியந்தவனுக்கு ஏனோ பழைய சட ஒரு முறை தோட்டத் துரையின் ட கொண்டிருந்தவனுக்கு பங்கள வரவே, வேலியை விலக்கிக் எங்கிருந்தோ வந்தக் காவற்கார நிறுத்தினான் களவு முயற்சி என் ஒரு வாரம் வேலையும் நிறுத்தப்ப
'மவ இருக்கிற பங்களாதா திறந்து மூன்று அடி எடுத்து ஓடி வந்த அல்ஸேஷன் நாயைக் நல்ல வேளை முன்னறையில் ஐயாவும் அம்மாவும் ஓடிவந்து ச யின் கதி அதோ கதிதான்.

69
ாள பங்களாவுக்கு எங்கெங்கோ
பூட்டோ இறுதியாகக் குறிப்பிட்ட
டிரைவர். "அப்படீங்களா?” என்ற யால் கேட்டைத் திறந்து கொண்டு ன இழுத்து நிறுத்திய டிரைவர் லயும் தேய்த்து 'சல்லி’ என்றான்.
னைத்தையும் காட்டி "மறந்துட்டங்க ட்டுங்க?” என்றான்.
சொன்னவன் அவனுக்கு விளங்க நாப்பத்திரெண்டு ரூபா” என்றான். னியசாமி, வெற்றிலை கடையில் களா” என்று கேட்க டிரைவர் மீட்டர்
வத்திருந்த பணத்தில் ஐம்பது ரூபா றைக்குக் காத்திருந்தபோது மச்சான் ரொலித்தது. ‘காசு கவனம் மச்சான்.
பிடும்.
ாடுத்துவிட்டு கடவுளை வாழ்த்திய
டிரைவர்.
கொண்டு பங்களாவைப் பார்த்து ம்பவம் ஒன்று நினைவுக்கு வந்ததது. 1ங்களாவுக்கு அருகில் புல் வெட்டிக் ாவின் அழகைப் பார்க்க ஆசை
கொண்டு எட்டிப் பார்த்தவனை ன் பிடரியைப் பிடித்து துரை முன் ாறு. அதைத் தொடர்ந்து அவனுக்கு
• ل5-L--
னே' என்ற துணிவில் கேட்டைத் வைத்து நடந்தவன் பயங்கரமாக கண்டு ஈனஸ்வரமாகக் கத்தினான். டி.வி. பார்த்துக் கொண்டிருந்த ாப்பாற்றியிரா விட்டால் முனியசாமி

Page 71
70
“முனியசாமிங்க. மகேஸ்வ வந்துட்டங்க” குழைந்து நெளிந்தா
"அப்படியா? வருகிற மனுவ வரக் கூடாதா?”- இது அம்மா.
“மவள பார்க்க ஆசையா இருந்
ஐயாவும் அம்மாவும் ஒருள் பார்க்க அம்மா ஏதோ ஆங்கிலத் பார்த்து “அவவுக்கு என்ன குறை?
“கொறைன்னு நெனைச்சி வ புள்ளயோட சம்பளத்தையும் வாங்கி
“நீர் வந்ததே சந்தோஷம் தான்.
ஐயா அன்போடு ஆறுதலாகப் பற்றிக் கேட்டார். டாக்டர் வீட்டாரை
அதேவேளை சமையல் அறை உடையோடு அடுப்படியில் நெரு மகேஸ்வரியின் முன்நின்று புதித மாதிரி இருக்கே? சுகமில்லை இடது கையால் தொட்டுப் ட சீவவில்லையா?” என்றாள்.
கடந்த வாரம் காய்ச்சல் என் திருந்ததற்காக பத்திரகாளியான காய்த்துச் சூடுபோட்ட வடுவை “பிள்ளை, வேலையெல்லாம் முடி என்ட சோப்பும் சாம்புவும் தாறன் புது உடுப்பைப் போட்டுக்கொள் வேண்டும். சரியா..?”
அம்மாவின் அன்பை நினைத்
அம்மா அதோடு விட்டுவிடவில்ை
“பிள்ள. உனக்கு வேலைகள் உண்மைதான் எனக்கும் அது தெ சம்பளமும் கூட்டி வடிவாக் கவனி

துரைவி வெளியீடு
ரியிட்டு அப்பனுங்க. தெரியாம
50.
ன் கடிதம் ஒன்று அனுப்பிவிட்டு
திச்சிங்க அதுதான்.”
1ரை ஒருவர் அர்த்தபுஷ்டியுடன் தில் சொன்னாள். பின் அவனைப்
ராசாத்தி போல் இருக்கிறாவே.”
ாலங்க அம்மா. ஏதோ பார்த்திட்டு ட்டு போகலாமுனுதாங்க."
ஏன் தள்ளி நிற்கிறீர்? இப்படி வா.”
பேசினார். தோட்ட விஷயங்களைப் விசேஷமாக விசாரித்தார்.
)க்குச் சென்ற அம்மா, கரி படிந்த ப்போடு நெருப்பாகப் பணியாற்றும் ாகச் சிரித்தாள். “என் பிள்ள ஒரு பா?” என்று அவள் நெற்றியை ார்த்தாள். “ஏன் இன்று தலை
று சற்று நேரம் அயர்ந்து படுத் அம்மா பின் அகப்பைப் பிடியைக் இப்போது தொட்டுப் பார்த்தாள்.
டிச்சிட்டாய் தானே; இங்கே வா. நல்லாக் குளிச்சுப் போட்டு அந்த பின்னேரம் படம் பார்க்கப் போக
து அசந்து போனாள் மகேஸ்வரி. 0. மேலும் தொடர்ந்தாள்.
அதிகமென்று ஐயா சொல்லுறார். ரியும். பயப்படாத, இனி உனக்கு ப்போம். செயினும் தோடும் வாங்க

Page 72
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வேண்டுமென ஐயா சொல்லுறார் கொண்டு வா. கழுவிக் கூட்டிப் காரன் செய்யட்டும். இந்த முன போது சோக்கா போகலாம்.”
அம்மா நினைத்தது போல விழுந்துவிடவில்லை மகேஸ்வரி
கொண்டு அம்மாவைக் கண் சிமிட்
அம்மாவுக்கு ஏமாற்றமாக இ புதுசா பார்க்கிறாய்?” என்று சிரித் ஷம்பூவையும் எடுத்து அவள் ை அனுப்புகிறாள்.
ப்ரீசரில் மிகுதியாக இருந் ஊற்றி முன்னறை வாயிற்படியின் கொண்டிருக்கும் முனியாசமியிட வாங்கிக் கொண்ட முனியசாமி புள்ளகிட்ட குடுத்தாக் கொன் மகளைப் பார்க்கும் ஆவல் உந்தித்
“பிள்ள குளிக்கப் போயிருக்க நேர ஆகும்.”
ஐந்து நிமிடங்களில் குளித்து ஆடும் அம்மா. ஒரு மணி நேரம பார்க்கிறார்.
'ஏன் பொய் சொல்லுகிறாய் அவரால் கேட்கமுடியாதே. கெ அவளைக் கொடுத்துள்ளார்கள் சாமிக்குத் தெரிய நியாயமில்லைே
“தோட்டத்துலேயும் அப்படித்த அம்மாவின் வார்த்தைக்கு நியாயம்
குளிர்ப்பானம் தொண்டையை
குளிராக்கியது.
“பிள்ளைக்கு இங்க குறை வேலை குறைவு. டி.வி. படம், ஒ

71
i. சரி முதல்ல குளிச்சு உடுத்திக் பெருக்கிற வேலையைத் தோட்டக் ற தீபாவளிக்கு வீட்டை போகும்
மகிழ்ச்சியால் அப்படியே காலில் , மாறாக எதையோ நினைத்துக் டாமல் பார்த்துக் கொண்டு நின்றாள்.
இருந்தது. “என்ன பிள்ள இப்படிப் ந்தபடியே தன்னுடைய சோப்பையும் கயில் திணித்து குளித்து வரும்படி
3த குளிர்பானத்தைக் கிளாஸில் ல் நின்று ஐயாவோடு கதைத்துக் ம் நீட்ட வளைந்து, நெளிந்து “அம்மாவுக்கு ஏங்க கரச்சல் ண்டு வராதுங்களா?” என்றான். தள்ளுகிறது.
ா. குளிக்கப் போனா வர ஒரு மணி
முடிக்காவிட்டால் அட்டகாசமாக ாகுமென்கிறாளே! ஐயா அவளைப்
என்று படுக்கை அறையில் கூட
ாழுத்த சீதனத்தோடு ஐயாவுக்கு
என்ற விஷயமெல்லாம் முனிய
.
நாங்க, போனா லேசுல வராதுங்க” கிடைக்கவே சிரித்தாள் அம்மா.
நனைத்து கீழிறங்கி நெஞ்சையும்
யொன்றும் இல்லை முனியசாமி. ன்று விடமாட்டா. நேரத்துக்கு நேரம்

Page 73
72
வயிறு நிறைய உணவு. நேரத்ே தான் எழும்புவா. நான் பிரித்து பிள்ளை போலத்தானே.”
“உங்களைப் பார்க்கும்போதே களா? கடவுள் போல இருக்கீங்க.
ஐயா திடுக்கிட்டார். அடி மன அம்மா உபதேசம் செய்வாள். ே இருக்க வேண்டுமாம். இடம் ச்ெ களாம். மகேஸ்வரி இரவு பத்து செல்ல வேண்டும். காலை ஐந்து அது முதல் அவள் இயந்திரம். க. உணவு மூன்றுக்கு. இரவும் எ டி.வி. பார்க்கவா இங்க வந்தாய் எ
இரண்டு நாட்களுக்கு ஒருமு கவா வந்தாய்' என்பாள். உப்பி சான் கூந்தலோடும் அசிங்கமா சிவந்த மேனி, சின்ன வயதிலும் தோற்றம் இவற்றோடு காட்சி போது நெஞ்சம் பற்றி எறியு! படைத்தாய்?’ என்று இறைவனை
ஒரு நாள்.
ஐயா கவனித்துக் கொண்டு: கண்ணாடிக்கு முன்னால் இருந்து ஏதையோ நினைத்துப் பெரு “என்னடி. சாப்பாட்டிலெல்லாம் அசிங்கம். இங்க வா..” என் பக்கம் கேட்டது.
சிறிது நேரத்திற்குப் பின் வேை பட்டார். இடுப்பைத் தொடுமளவு மயிர் கழுத்துவரை அலங்கே இயற்கையிலே பொதுவுடமைக் கொண்டிருந்த ஐயா இந்த அறி அந்த அப்பாவிச் சிறுமியை இ. தாண்டவமாடினாள் மனைவி. ஆ துரங்க வேண்டிய பரிதாப நிலை ஐ

துரைவி வெளியீடு
தாடு படுத்தாலும் ஆறு மணிக்குத்
ப் பார்க்கிற பழக்கமில்லே. என்ட
தெரியுதுங்க. வஞ்சகம் செய்வீங்
9.
தைக் கம்பி காய்த்துச் சுட்டநிலை. வலைக்காரி வேலைக்காரியாகவே காடுத்தாள் தலையில் உட்காருவார் முப்பதுக்கு மேல்தான் படுக்கச் மணிக்கு முன் எழும்பவேண்டும். ாலை உணவு பத்து மணிக்கு. மதிய ல்லாருக்கும் கடைசி. சாடையாக ன்பாள் அம்மா.
றை குளித்தாலும் 'குளித்து மினுக் ய உடலும் கறுத்த நிறமும் ஒரு கக் காட்சியளிக்கும் அம்மாவுக்கு நீண்ட கூந்தல், கவர்ந்திழுக்கும் தரும் மகேஸ்வரியைக் காணும் ம். இதுகளுக்கு ஏன் அழகைப் யே திட்டிச் சபிப்பாள்.
தான் இருந்தார். ஒரு மணி நேரம் கேசத்தைச் சீவிப் சீவிப் பார்த்தவள் மூச்சு விட்டாள். அடுத்த கணம்
உண்ட மயிரல்லவா கிடக்கிறது. று காட்டுக்கத்தல் சமையலறைப்
லக்காரியைக் கண்ட ஐயா கவலை க்கு இருந்த மகேஸ்வரியின் த6ை ாலமாகக் கத்தரிக்கப்பட்டிருந்தது கொள்கையிலே சற்று வேட்ை யாயங்களை தட்டிக் கேட்டபோது ணைத்து அசிங்கமாகக் கதைத்து புதனால் ஆறு நாட்கள் சோபாவில் யாவுக்கு ஏற்பட்டது.

Page 74
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சிரித்து வைத்தார் ஐயா. வ மகளை இன்னும் காணவில்ை யெட்டிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த
சமையலறையில் விலை குை நின்ற மகேஸ்வரியின் முன் வந் நாம் படம் பார்க்கப் போகப் புற உன் அப்பா வந்து நிற்குது.”
“எங்க அப்பாவாங்க அம்! மகேஸ்வரி.
“ஓமடி பிள்ள. உனது அப்பா
மகேஸ்வரியின் கண்கள் குள கட்டிப் பிடித்துக் கதறவேண்டு அந்த வீட்டிலிருந்துகொண்டு செ
“இருபிள்ள கூட்டிவாறன்” அ கொல்லைப்புற வழியாகச் சபை மகளைக் கண்டு மகிழ்ந்தே போ6 பொய்யல்ல. துரைசாணியைப்பே திகழ்ந்தாள். தன் தந்தையைக் கண்ணிர் ஆறாகப் பெருகியது நின்றார்கள்.
"ஏம்மா அழுவுற. ஐயாவு யாட்டம் வச்சிருக்காங்க. பின்ன பாரு. ஒந்தம்பி. தங்கச்சிமா குடுத்து வச்சவ. அம்மா ஐயா ெ இந்தா ஒங்க ஆயி பலவாரம் செ பலவாரமா?”
பழைய பேப்பரில் எண்ணெ நீட்ட மகிழ்ச்சியோடு வாங்கிக் கெ
பின்பு கோழிக் கறியோடு முள்ளாக இருந்தாலும் மென்று முனியசாமி. அதன் பின்பு கொ காரனை அழைத்து ஐம்பது { ஏதோ அந்தரங்க ஆணையிட்ட சென்று நகரைப் பார்த்து வரும்படி

73
ந்து ஒரு மணிக்கு மேலாகினாலும் லயே என்ற ஆதங்கத்தில் எட்டி ‘ன் முனியசாமி.
]றந்த சீத்தை உடையோடு அழகாக து நின்ற அம்மா, “என்ன பிள்ள. ப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் நேரத்தில்
ா?” வியப்பால் வாய் பிளந்தாள்
முனியசாமிதான்.”
மாகின. ஒடிச் சென்று அப்பாவைக்
ம் போலிருந்தது. ஆயினும் அப்படி ய்யமுடியுமா? அடக்கிக் கொண்டாள்.
பும்மா சென்ற அடுத்த நிமிடங்களில் மயலறைக்கு வந்த முனியசாமி தன் னான். மச்சான் சித்திரவேலு கூறியது ால் முடிவெட்டி சுத்தமாக அழகாகத் கண்டதும் அடக்கி வைத்திருந்த பின்னால் அம்மாவும் ஐயாவும்
ம் அம்மாவும் ஒன்ன இராசாத்தி
எதுக்கு அழுவனும். அங்க வந்து ர. லயத்த ரெண்டாக்குதுக. நீ சால்லுறத கேட்டு நல்லா இரும்மா. ஞ்சி குடுத்தா. இங்க நீ சாப்புடாத
ய் வடியச் சுற்றியிருந்த பார்சலை காண்டாள் மகேஸ்வரி.
உணவு பறிமாறப்பட்டது. வெறும் கடித்து ருசித்துச் சாப்பிட்டான் ழம்பு நன்கு பரிச்சயமான தோட்டக் நபாயை அவன் கையில் வைத்து அம்மா, முனியசாமியை அவனோடு யும் கூறினாள்.

Page 75
74
மகிழ்ச்சியோடு புறப்பட்டான் , மகேஸ்வரியைத் தன் பிள்ளையாகப் ட காரன். ஐம்பது ரூபா நன்றாகவே வே சில இடங்களைப் பார்த்துவிட்டு இருந்தான். அம்மாவின் மூளை தற்போது வேலைக்காரப் பிள்ளைக தாலும் இப்படியானவர்கள் கிடைப் தான் முடியுமா?
“பிள்ள இதை உன் அப்பாவி நீட்டினாள். அவள் அந்த கிளாஸை அதை வாங்கிக் கொண்டே “என்னத்து என்றபடியே பயபக்தியுடன் வெளியி விட்டு வந்து மகளிடம் கிளாஸை நீட்ட
இரவும் அவனுக்கு கோழிக் கறி 'தண்ணியும் வேலை செய்ய சுவர் எதையோ தொடர்பில்லாமல் உளறி இழுத்துச் சென்று தனது அறையில் ே
விடிந்தது. ஐயாவையும் அம். என்றான்; பழக்கதோஷம். சமையல் “ஆயா, கரிக் கொட்டத் தா, பல்லு வெ
மகேஸ்வரியை வழமையான கரி விடாமல் பார்த்துக் கொண்டாள் அம்! இயங்கிக் கொண்டிருந்தான்.
காலை உணவை முடித்துக் கொ6 அம்மாவையும் பார்த்து “இன்6ை என்றான் முனியசாமி.
“என்ன அவசரம்? இரண்டு நா என்று சொல்லிவைத்த ஐயா அம்மா புரிந்துகொண்ட அம்மா“ஓம் அது நல்
“ஐயோ வேண்டாங்க. புது காணோம்னு தேடுவாக. நான் போய் நாளு என்னாங்க ரெண்டு கிழமை குழைந்தான் முனியசாமி.

துரைவி வெளியீடு
முனியசாமி. வழியில் அம்மா, ார்ப்பதாகப் புகழ்ந்தான் தோட்டக் லை செய்தது. கொழும்பு நகரின் வந்த முனியசாமி அசதியோடு
சுறுசுறுப்பாக இயங்கியது. ள் கிடைப்பது குதிரை கிடைத் பார்களா? எனவே விட்டுவிடத்
டம் கொடு” என்று கிளாஸை
முனியசாமியிடம் நீட்ட, அவன் துக்குங்க அம்மா இதெல்லாம்?” ல் சென்று மடக்கெனக் குடித்து டினான்.
யோடு உணவு. உள்ளே சென்ற க்கத்தில் இருக்கும் நினைப்பு. த் தள்ளியவனை தோட்டக்காரன் போட்டான்.
மாவையும் கண்டு "சலாங்க” ல் அறைக்கு வெளியில் நின்று
லக்க” என்றும் கேட்டான்.
உடைகளோடு பம்பரமாய்ச் சுழல மா. தோட்டக்காரன் சுறுசுறுப்பாக
ண்டு வெளியே வந்த ஐயாவையும் னக்கு தோட்டம் போகணுங்க”
ட்கள் நின்றுவிட்டு போகலாமே”
வைப் பார்த்து கண் சிமிட்டினார்.
)லதுதான்” என்றாள்.
எடத்துக்கு புதுசா போனவன
அடுத்த மாசம் வந்து ரெண்டு ) இருந்துட்டுப் போறேங்க.”

Page 76
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பிடியை விடாத அம்மா, “உ சாப்பிட்டு விட்டுப் போகலாம்.” பார்த்து “வேலவன், நீயும் சாப்பிட்டு விட்டு வா. பாவம் தெரியாமல் அ துங்க அம்மா’ என்று தலையாட்டின ஒரே அங்கம்தான்.
சிறிது நேரத்துக்குப் பின் சில பார்சலையும் ஐநூறு ரூபாக் காை அம்மாவும் “இந்தாரும். இதை வீட்
இந்தாரும் இது பிள்ளையோட ஐயாவும் காட்சட்டைப் பாக்கெட்டில் நோட்டை எடுத்து அவனிடம் கொ வைத்துக்கொள்” என்றார்.
"கவனமாகப் போ. காசு கவனம்”
"அப்ப நான் போயிட்டு வாரங்க மகளைப் பார்த்து,
“ஆயா, நீ குடுத்து வச்சவ. நல் மவராசங்க கெடைக்க மாட்டாங்க. ஆ வரலாம்” என்றவன் திடுக்கிட்டான். அம்மாவும் கூடத்தான்.
“முடியாது. நானும் வாரேன்” தய
“அட கழுத. எதுக்காம் அங்க போயி வேல செய்யம்மா. ஒனக்கு ஐயாவும் அம்மாவும் பிள்ள போ அம்மாவைப் பார்த்து,
"அது இருக்குமுங்க அம்மா.” பின் சென்றான்.
அம்மா மகேஸ்வரியை லேசாக ( ஐயாவை வெற்றியோடு பார்த்துச் சிரி
‘மகேஸ்வரியைப் போக விடக் கூ நிற்கும் அப்பாவுடன் போய் விட்டா6 யைத் தேடிப் பிடிக்க முடியாது.

75
ண்மைதான். அப்படியென்றால்
என்றவள் தோட்டக்காரனைப் விட்டு மனுசனை ரெயின் எற்றி ந்தரப்படும்” என்று கூற “நல்ல ான். வேலவனும் முனியசாமியும்
பழைய உடைகள் அடங்கிய சயும் கொண்டு வந்த ஐயாவும் ட கொண்டு போ.
சம்பளம்” என அம்மா நீட்ட
கையைவிட்டு ஒரு நூறு ரூபா டுத்து "இதை பஸ் செலவுக்கு
என்றும் கூறினார்.
92
க” என்று கரம் குவித்து விட்டு
லா வேலை செய்யி. இப்புடியான
அடுத்த ஆடி பூசைக்கு வீட்டுக்கு அவன் மட்டுமல்ல ஐயாவும்
ாராக நின்றாள் மகேஸ்வரி.
வந்து லயந் சுத்தவா? சும்மா த என்னாத்துல கொரைச்சல்? ல வச்சிருக்காங்க” என்றவன்
என விடைபெற்று தோட்டக்காரன்
முறைத்துப் பார்த்துவிட்டுப் பின்
த்தாள்.
டடாது. அவள் திடீரென்று வந்து ா என்றால் இனியொரு பிள்ளை இனிமேல் பழைய நிலையில்

Page 77
76
இல்லாமல் தாஜா பண்ணி வி வேண்டும்' என்றும் எண்ணிக் கொ
“இந்தாரும் பிள்ள கெதியா வந்து டி.வி. பார். பின்னேரம் மகேஸ்வரியைப் பார்த்தாள். அ6 திருந்தாள்.
“கெதியா வரணும்.” என்ற டி.வி. பார்த்துக் கொண்டிருச் இருட்டுக்குள் இருந்து கொண் செயல் என்பது அவள் உண பதினைந்து ரூபாவோடு முன் ே இருபது ரூபாவும் இருந்தது.
வந்த உடைகளை மட்டும் எடுத்து
பின்புற வாசல் திறந்து வழ லயித்திருந்த அம்மா, பிள்ை வந்தவள் விக்கித்து நின்றாள்.
இங்கே. மலையகத்துக்கு அப்பா பிரயாணம் செய்யும் மகிழ்ச்சியோடு பிரயாணம் செய்து

துரைவி வெளியீடு
ட்டுக் கொடுத்து நடந்து கொள்ள ண்டாள் அம்மா.
க வேலைகளை முடிச்சுப் போட்டு படம் பார்க்கப் போவம்.” என்றவள் வள் சலனமற்ற சிந்தனையில் ஆழ்ந்
அம்மாவும் ஐயாவும் முன்னறையில் க. மகேஸ்வரி செயற்பட்டாள். டு இருளைப் பழிப்பது அறிவற்ற ாராததல்ல. அவள் கையிலிருந்த யாசனையில் அப்பாவிடம் வாங்கிய
德 அதை எடுத்தாள். தான் கொண்டு
க் கொண்டாள்.
S காட்டியது. டி. வி. நிகழ்ச்சியில்
ள பார்க்க சமையல் அறைக்கு
குச் செல்லும் ரயிலில். அவள் அதே ரயிலில் விடுதலை பெற்ற கொண்டிருக்கின்றாள் மகேஸ்வரி.
(1987)

Page 78
γ.
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வி. ஆ1
நாவலப்பிட்டிக்கு அருகாமை தோட்டத்தில் பிறந்தவர். கம்ப பிட்டி சென் மேரிஸிலும் ஆங்கி இவருடைய தாய்மொழி மலாய காகவும் பிறகு அரசினர் பாடச ராகவும் தொழில் புரிபவர். விழிப்புணர்வு இவரை எழுத்; மல்லிகையிலேயே எழுதியுள் ராகங்கள் என்னும் சிறுகை பந்தல் வெளியீடாகவே வந்து எ பதிப்புப் பெற்றது. இவருடை மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. இ சிறுகதைகள் முதல் தொகுதியி இடம் பெற்றுள்ளது. மலை உ யகக் குறுநாவல் அண்மையில் வந்துள்ளது.
9
வட்டத்திற்கு
வி. ஆ1
திருமலைப் பிரதேசம் இருட் மின்றி, ஒரு பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட :
அந்த நேரத்தில், அது -அ5 பொத்தான ஊடாக வந்த கடைசி ஆறுதலாக நிற்க முன்னமே மூட்டை கொண்டு இறங்கிய அந்த விரல் 6 களுக்கு எப்படித்தான் இறகுகள் முை

ப்டீன்
யில் உள்ள தேயிலைத் ளை சாஹிராவிலும் நாவலப் லம் மூலம் கல்வி கற்றவர். ப. தோட்ட ஆபீசில் கிளார்க் ாலையில் ஆங்கில ஆசிரிய
அறுபதுகளின் மலையக தாளராக்கியது. கூடுதலாக rள ஆப்டீனின் இரவின் தத் தொகுதி மல்லிகைப் ன்.சி.பி.எச்.சால் இரண்டாம் ப சிறுகதை சிங்களத்திலும் இந்த நூற்றாண்டின் ஈழத்துச் வில் இவருடைய ஒரு கதை ஊற்றுக்கள் என்னும் மலை } (97) தினகரனில் வெளி
வெளியே
e6
77
போர்வைக்குள் ஆள் நடமாட்ட
ஊரடங்கு போல் காட்சியளித்தது.
னுராதபுரத்திலிருந்து ஹொரவப்
பஸ். நிலையத்திற்குப் போய் - முடிச்சுகளுடன் விழுந்தடித்துக் விட்டு எண்ணக் கூடிய பிரயாணி
1ளத்தனவோ!

Page 79
78
அப்படி என்ன அவசரம் ப மாஸ்டர் கிட்பேக் சுமையுடன் க நடந்து கொண்டிருந்தார். அவரால்
வானத்திலிருந்து இலேசான பாதைக்கு “டோர்ச் அடிக்க, ! அது இடி முழக்கமா அல்லது பிரமை தட்டியது. இடி முழக்க மளித்துள்ளதால், அவர் உள்ள கணமே பொசுக்கிக் கொண்டார் உள்ளம் பதட்டப்படாமல் இல்லை
'ஹ"ய். ய்.” என்ற இ அவசரச் சிகிச்சைக்குச் செ திகிலோசை வேறு. இனம் புரிய கடையோரங்களில் சற்று நின்று போக அவருக்குத் தைரியமில்ை
நிலைமை சூழலை மாசடை சற்று வேகத்தைக் கூட்டி விட்ே வேகத்தில்தான் நடக்கிறார்; ந6ை
தொழுகைக்காகப் பாவிக்கு தெடுத்து தலையில் போட்டிருந் சிறு பாதுகாப்பு. அவ்வளவு கொல்லும் என்றிருந்தால், நா புறப்பட்டிருக்கலாமே! இப்படி அத்தோடு, ‘இனிமேல் ஊ( இரண்டுங்கெட்ட நேரத்தில் போயிருக்கிற சங்கட வேளைய எடுத்தாகிவிட்டது.
என்ன செய்வது? காசோன நிலை வந்ததும், முனாஸ் ப பெரும் அலைச்சல்களுக்குள்ளு இருந்து பல மைல் தூரத்தி கணக்கில் காசோலையைப் போ என்று எத்தனை அலைக்களிப் இருபதாம் திகதியையே மைய பெற்று தமது பொருளாதாரப் !

துரைவி வெளியீடு
ஸ்ஸை விட்டு இறங்கிய முனாஸ் டைத்தெருவை நோக்கி வெறுப்புடன்
வேகமாக நடக்க முடியவில்லை.
தூறல், தொடர்ந்து ஒரு மின் வெட்டு, >றுகணம் எங்கோ இடி முழக்கம். வேறு எதுவுமா? ஆசிரியருக்குப் ம்தான் என்பதற்கு மின்னல் சாட்சிய ாத்தில் எழுந்த ஐயத்தை அந்தக். . எனினும் ஜன சந்தடியற்ற ரோடு.
D.
ரைச்சலோடு சுகாதாரப் பகுதியின் ல்லும் அம்புலன்ஸ் வண்டியின் ாத ஒரு "டென்ஷன் தான். மூடியிருந்த று, நிதானித்து, தூறல் நின்றவுடன்
SO.
யச் செய்து விட்டிருந்தது. நடையில் டாம் என்ற நினைப்பில் அதே ஆமை னந்து கொண்டே.
ம் வெள்ளைத் தொப்பியை இழுத் ததால் உச்சந்தலைக்கு மட்டும் ஒரு தான். நிலைமை இப்படி ஆளைக் ளைக்குக் காலையில் ஆறுதலாகப் பும் அடிமனம் குத்திக்காட்டுகிறது. ருக்குப் புறப்படுவதாக இருந்தால்,
புறப்படக்கூடாது. காலங்கெட்டுப் வில். - ஒரு தீர்க்கமான முடிவையும்
}ல மூலம் ஆசிரிய வேதனம் என்ற ாஸ்டரின் பாடு படு சிக்கல்தான். ம் ஆக்கிவிட்டிருந்தது. பாடசாலையில் லுள்ள வங்கியில் தமது சேமிப்புக் ட்டு விட்டு இன்று போய் நாளை வா பு! இருபது வருடங்களுக்கு மேலாக மாக வைத்து, சம்பளப் பணத்தைப் பிரச்சினைகளுக்கு முகம் கொடுக்கும்

Page 80
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அவருக்கு, ஊரில் உள்ள கொ திட்டமிட்டுக் கருமமாற்ற முடியா
ஹொரவப் பொத்தான சந்த ஒரு கிராமிய முஸ்லிம் மகா வி பயிற்சி பெற்ற கணித ஆசிரியரே
பயிற்சி முடிந்ததும் சொந் கடிதத்தை ரத்துச் செய்து, நாட யில்லை. தனக்கு ஒரு முஸ்லிப் என்று காரசாரமாய் நின்று வெற் பின்தங்கிய கிராமப் பாடசாை ஆசிரியர்களின் சேவையைப் ெ அதிபரின் பூரண அனுசரணையு போன்றோரின் ஒத்துழைப்பும் காத்திருந்தன.
அதே கிராமத்தைச் சார்ந் இருப்பதால் விடுதியை இரு விகிதத்தில் பகிர்ந்தளித்திருந்த வசதி கூடிய ஒரு தனி அறை. தமிழ்மொழி கற்பிக்கும் ஆசிரிய வந்தபோது.
முனாஸ் மாஸ்டர் ஊர் பள்ளி கொள்வதாக, தனது தியாக ம கொண்டார். இரு தஸாப்தங்களு கடத்தியதற்கு மற்றுமொரு காரண
வருடா வருடம் இரண்டு ஏச் சிலர் கைகொடுத்து உதவுகின்ற வயல் வருமானம் ஒரு வரப்பி வயலுக்குப் போனதாகச் சரித்தி விட்டால் எல்லாமே அவரது நப் யால் வெற்றிகரமாக நடந்து முடிய
விதை நெல், கிருமிநாசின இதுவென்று, கணித ஆசிரியர் தோடு சரி, ஒரு காலத்திலும் கணிப்பீடு செய்து இந்த வருவ:

79
டுக்கல் வாங்கல் உட்பட, எதையுமே த சங்கடங்கள்.
யிலிருந்து சில மைல் தொலைவில் ந்தியாலயத்தில், ஒரேயொரு விசேஷ
முனாஸ் மாஸ்டர்.
த மாவட்டத்திற்கு வந்த மாற்றல் .டின் எப்பகுதியாயிருந்தாலும் பரவா பாடசாலை மட்டுந்தான் வேண்டும் றி கொண்ட மகாவித்தியாலயம் இது. லகளில் விசேஷ தராதரம் பெற்ற பற்றுக் கொள்வது கடினமாதலால், ம், ஏனைய ஆசிரியர்கள், ஊர் மக்கள் உதவிகளும் அவருக்கு எப்போதும்
த அதிபருக்குப் பெரிய கல்வீடு ஆசிரியருக்கு ஒர் அறை என்ற ார். முனாஸ் மாஸ்டருக்கு மட்டும் ஆனால் புதிதாக மாற்றலாகி வந்த ர் ரவீந்திரனுக்கு அறைப் பிரச்சினை
வாசலில் ஓர் அறையைப் பெற்றுக் னப்பான்மையைக் காட்டி ஒதுங்கிங் ருக்கு மேலாக அதே ஊரில் காலம் எமும் இருந்தது.
கர் வயல் உழுவதற்கு நெருக்கமான னர். வருடத்திற்கு ஒருமுறை மேலதிக ரசாதம். ஆனால் முனாஸ் மாஸ்டர் ம் இல்லை. உரிய முதலீடு செய்து பிக்கைக்குரிய நண்பர்களின் உதவி
D.
, உரம், உழவு இயந்திரம் அது மனக்கணக்குப் போட்டுப் பார்ப்ப நட்டம் போனதில்லை. காலத்தை ம் பருவ மழையை நம்பி அதிகமாக

Page 81
80
முதலீடு செய்யாதீர்கள் என்று செ இருக்கும். பழுத்த விவசாயிகளா தான் அவர் கிராம மக்களின் விவசா
ஒரே வித்தியாலயத்தில் இரு யாற்றுவதற்கு அவர் எந்தவித அவரிடம் ஒர் ஆசிரியனுக்கேயுரிய பலனாக அமைந்திருந்தது.
தனது கணித பாட போத:ை சில வேளைகளில் இலவச வகு வருடமும் நல்ல பெறுபேறுகளை இளைஞர்கள் கணித பாடத்தில் அது அவருக்கே உரித்தான, ஆ அம்சம்.
பிறந்த ஊருக்கு மாறிப்போக ( இல்லை. சொந்த ஊரில் போ விரோதங்களும் தவிர வேறு என்ன சுற்றிய வளவும் தான் அவருடைய பின் தங்கிய கிராமங்களில் ஆ குரிய கெளரவம் தானே!
கல்வி முடிந்ததும் வெறுமனே ஊர்ப் பாடசாலையில் சேவை வருடங்கள் ஆசிரியப் பயிற்சிக் பின்னர் கிடைத்த இந்த "ஹொ அவர் வாழ்க்கையில் விமோசனம மாஸ்டருக்கு வெளியூர் அனுபவங்
பல இன மக்கள் வாழும் இட களைப் பகிர்ந்து கொள்ளும் சந்தர்ட் ஆசிரிய உள்ளம் ஒரு சிறுவட்டத் இது துரதிர்ஷ்டம்தான். சூழல் அெ
சுமையோடு நடந்து கொண்ட வெட்டு அவர் பாதையை தெளிவ. கேட்டது. ஒரு சிறுவன் அரைக் குல
“தம்பி உன் பேர்?”
“முஹம்மது ரிஸ்வி.”

துரைவி வெளியீடு
ால்லி விட்டால் அது அச்சொட்டாக
லும் அது முடியாத காரியம். ஆகவே ய ஆலோசகர்.
தஸாப்தங்களுக்கு மேலாக கடமை யுக்தியையும் கையாளவில்லை. , மிக நேர்மையான யுக்தி, பிறவிப்
எயை மிக அற்புதமாகச் செய்து, ப்புகளையும் வைத்து, ஒவ்வொரு ஈட்டிக் கொண்டிருந்தார். ‘முஸ்லிம் பின்தங்கிவிடக் கூடாது' என்பார். அவரது உள்ளத்தில் ஊறிப்போன
வேண்டும் என்ற எண்ணம் துளி கூட ட்டியும் பொறாமையும் இன சன இலாபம். சொந்த வீடும், வீட்டைச் பரம்பரைச் சொத்து. இது போன்ற சிரியனுக்கு எப்போதும் மந்திரிக்
இரண்டு வருடங்கள்தாம் சொந்த செய்துள்ளார். பின்னர் இரண்டு கலாசாலையில் முடங்கிக் கிடந்த ரவப்பொத்தான் மாற்றத்தைத்தான் ாகக் கருதி வருகிறார். அது தவிர
கள் கிட்டவில்லை.
ங்களில் சேவை செய்து அனுபவங் பங்கள் கிட்டவில்லை. அவருடைய 3தினுள்ளேயே அமிழ்ந்து விட்டது. 1ரை அப்படி ஆளாக்கிவிட்டிருந்தது.
டிருந்தவருக்கு மீண்டும் ஒரு மின் ாக்கியது. எங்கேயோ இடி முழக்கம் >டயில் வந்து கொண்டிருந்தான்.

Page 82
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"நானெனச்சேன். சரி மெடீனா
"நான் காணல்ல சேர். பக்கத்தி
பையன் எதிர்த்திசையில் நடந் திருந்தால் நிச்சயம் மெடீனாவும் தி சில நிமிடங்கள் நடை. அவர் திறந்திருந்ததைக் கண்டு மனம் பூரி
மிக நீண்ட தேநீர்க் கடை உள்ளுக்கே நுழைந்து ஈர "கிட்பே8 பாறினார். முகம் கைகளைக் துடைத்து விட்டு தலையைச் சீட் கண்ணாடியில் பார்த்தார். அவர் அவ
வெயிட்டர் வந்து ‘என்ன சாப்பிட முன்னால் நின்றான். வயிற்றுக்கு: கோரப் பசிக்கு, கோதுமை ரொ சமாதானப்படுத்தி தேநீரும் அரு விட்டு, பணம் செலுத்த வந்தே எடுத்திருந்த தூறல் மீண்டும் ஆரம்பித்தது.
“மட்டக்களப்பு மெயில் ரெயில் இ
கஸியராக இருந்த இளைஞனு “தெரியாது” என்ற சொல்லை பக்கத்தில் டெலிபோன் பூட்டப்பட்டு
முனாஸ் மாஸ்டர் புகைவண் கொண்டிருந்தார். மீண்டும் ஒரு மி கதற ஆரம்பித்தது சோகமாக, நி.ை ஊறித் தெப்பமாகி விட்டார்.
“...இரவு ரெயில் இன்றைக்கு முப்பதுக்கு ஒரு எக்ஸ்பிரஸ் இ அழுத்தம் திருத்தமான மறுமொழி மேலும் தாமதிக்கவில்லை.
இராத் தொழுகைக்கும், இ
என்னும் பள்ளி வாசலை நோக்கி நட

81
ஓட்டல் திறந்திருக்கா..?” ல் சைவக் கடை திறந்திருக்கு.” து விட்டான். 'சைவ ஒட்டல் திறந் )ந்திருக்கும். எதிர்பார்த்தது போல் மெடீனாவும் த்தார்.
அவருக்குப் பழக்கப்பட்டதால், sகை மேசை மீது வைத்து களைப் கழுவி, நனைந்த பாகங்களைத் பினால் வாரி சுவரில் தொங்கும் ராகத்தான் இருந்தார்.
ப்போநீங்க?' என்ற தோரணையில் ள் ‘கர்முர்ரென்று போர் தொடுத்த ட்டியும், மீன் கறியும் கொடுத்து ந்தி இராப் போசனத்தை முடித்து பாது வெளியில் முற்றாக ஓய்வு மாஸ்டருக்குப் பன்னீர் தெளிக்க
இன்றைக்கு.?
க்கு எந்த வித அக்கறையுமில்லை. மட்டும் உதிர்ந்தான். மேசையின் க் கிடந்தது.
டி நிலையத்தை நோக்கி நடந்து ன் வெட்டு. வானம் 'சோவென்று லயத்தை அடைவதற்குள் தூறலில்
இல்லை. நாளை காலை ஐந்து ருக்கு.” ஸ்டேஷன் மாஸ்டரின் யால் நிலை குலைந்து நின்றவர்,
ாத் தங்கலுக்காகவும் தக்கியா ந்தார்.

Page 83
82
அந்தச் சிறு ஆலயம்தான் கூடிய ஒரேயொரு புகலிடம்.
முனாஸ் மாஸ்டருக்கு என்றால் வெறுத்துவிட்டது. ஆனால், அ பிரச்சினை இருக்காது. 'கரன்ற் அடுத்த மாதம் தொடக்கம் உ, 'செக்கை' ஒப்படைத்த மறுகண அப்படியே அவர்கள் தந்தாலும், நேரத்தில் புறப்பட்டு வந்து மாட்டிக் யற்ற மடத்தனமான தன்னுடைய
இடித்துக் கூறியது.
வானத்தின் சோக கீதம் சற்று 8 தாலும், நிறைய நடந்ததாலும் கல வணக்கஸ்தலத்தை அடைந்தார். நேரமாகி விட்டிருந்ததை பள்ளிவா அறைந்து உறுத்தியது. தன்னை கொண்டு, உள்ளே நுழைந்தார்.
தொழுகைகளை செவ்வனே ! தவர், இலேசான நித்திரையில் விட்டார். அதற்குள் அந்த மனிதன் அவர் எதிர்பார்க்கவில்லைத்தான். கும் ஒரு இங்கிதமான முறை இரு
"இது, யார் இங்க...? எழும்பு ஊரடங்குச் சட்டம், நேர காலத்தோ
"தொழுது போட்டு, விறாந்தை வந்தன், முந்தியும் இப்படித்தான் த
"இந்தாங்க... அந்தக்கால!ெ தங்க விட வேண்டாமென்று ரஸ்டிப
'மரியாதையாக வெளியே போ லாமல் சொல்கிறான். முனாஸ் வெடித்தது.
“இது ஒரு ஜடம், இதனிட இவன்களெல்லாம்..?"

துரைவி வெளியீடு
இப்போதைக்குத் தஞ்சமளிக்கக்
இன்றைய பிரயாணம் சீயென்று' டுத்த மாதத்திலிருந்து இந்தப்
அகவுன்ற்' வைத்திருப்பவர்கள் தவுவதாக வாக்களித்துள்ளார்கள். மே பணத்தைத் தருவார்களாம். இப்படியான இரண்டுங்கெட்ட கொள்ளக் கூடாது. முன்யோசனை அவசரச் செய்கைக்காக மனம்
அடங்கியிருந்தது. நன்றாக நனைந்த மளத்துப் போய் அந்தப் புனிதமான கூட்டுத் தொழுகை முடிந்து நீண்ட சலின் சுவர்க் கடிகாரம் படீரென்று த் தொழுகைக்காக சுத்திகரித்துக்
திறைவேற்றிவிட்டு சுவரில் சாய்ந் சில கணங்கள் தன்னை மறந்து ர வந்து அந்த ஆட்டம் ஆடுமென்று
வார்த்தைகளைப் பிரயோகிப்பதற் க்கிறதுதானே!
ங்க..! எழும்புங்க... பத்துமணிக்கு -டை இடத்தக் காலி பண்ணுங்க..." யில் தங்கி, காலையில் போகத்தான் ங்கிப் போறது வழக்கம்...''
மல்லாம் இப்ப இல்ல . யாரையும் -ார் முடிவு. சுணங்காம போங்க...'
'' - 'ப்ளீஸ் கெட்டவுட்' என்று சொல் மாஸ்டரின் உள்ளத்தில் எரிமலை
ம் பேசிப் பிரயோசனம் இல்லை.

Page 84
N
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
முனாஸ் மாஸ்டரின் உள்!
எழுப்பியது.
மீண்டும் ஒரு மின் வெட்டு தூறல் - சமீபத்தில் எங்கோ இடி மீண்டும் புகைவண்டி நிலையத் விதமாக தூறல் மழையாகப் பொ
அவர் கண்ணுக்கெட்டிய ஒரு இருந்தாலும் மழையிலிருந்து ஒடுங்கிய தாழ்வாரம் அது. திறக்கப்பட்ட வாசல் ஊடாக ஒ மட்டுமல்ல என்ன எதுலட்ட. 6 வாங்க. என்றதும் அவரிடம் வழைப்புக்குக் கட்டுப்பட்டன. முடியல்ல. நீங்க அங்க துடைங்க..” என்றவாறு ஒரு து
அந்தச் சிங்களப் பெண்ண போனார். தலையை இலேசாக துழாவின. தரையில் ஒரு சிறுவ பருவமாது பத்திரிகையில் மூழ் முதியவர். தலைக்கு மேல் ெ சின்னஞ்சிறிய டிராஸிஸ்டர் ரே! நான்கைந்து கதிரைகள். அந் போல ஒரு சிறு அறை. அது ! இதற்கிடையில் முதியவரின் உட்காருங்க..” என்றவாறு ஒரு
அவர்களுக்கு அரைகுறை அறவே சிங்களம் தெரியாது.
குசினிப் பக்கமாக இருந் “நல்லா நனஞ்சிட்டீங்க. பே முதலில் தன்னை அழைத்த 1 என்றவாறு ஒரு கப்பை நீட் திட்டு முட்டாகின.
முதியவர் சொன்னார், “நாங் பேச ஏலும்.” மாஸ்டர் சாயத்:ை

83
Dனம் முதன் முறையாகக் கேள்வி
. பாதை தெளிவாகிறது. இலேசான முழக்கம் தான். அவருடைய கால்கள் திற்குத் திரும்புகின்றன. எதிர்பாராத ழியத் தொடங்கியது.
வீட்டுத் தாழ்வாரத்தில் ஒதுங்கினார். அவரால் தப்ப முடியவில்லை. மிக
சற்று நேரத்தில் அரைகுறையாக ஒரு பெண்மணியின் முகம் தெரிந்தது பெரும் மழை அடிக்குது. உள்ளுக்கு
கேளாமலே அவரது கால்கள் அவ்
“எங்களுக்கு உள்ளுக்கே இருக்க நிக்கிறீங்களே! இந்தாங்க தலை வாயை நீட்டினாள்.
ரின் செய்கையால் அவர் அதிர்ந்து த் துடைத்தவாறே அவரது கண்கள் பன் ஆழ்ந்த நித்திரை. பக்கத்தில் ஒரு கியவாறு. அடிக்கடி இருமியபடி ஒரு காடியில் தொங்கும் ஆடைகள். ஒரு டியோ, சத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தது. த அறை தவிர அதை ஒட்டினாற் சமையலறையாக இருக்க வேண்டும். வேண்டுகோள் “தம்பி நிக்கிறது, சிறிய ஸ்டூலைக் காட்டினார்.
யாகத் தமிழ் தெரியும். அவருக்கோ
து எட்டிப் பார்த்த ஒரு புதிய முகம் ாலிருக்கு..” என்று முடிக்க முன்பே, ாது, "இந்தாங்க இதக் குடிங்க.” டினாள். மாஸ்டருக்கு வார்த்தைகள்
க மலநாட்டு சிங்கள ஆக்கள். தமிழ் த உறிஞ்சினார்.

Page 85
84
“மலைநாட்டு சாயம் போலிருச்
“ஒ. தம்பி அனுப்பியிருந்திச்
“இந்தச் சிறிய வீட்டுக்குள் வாழுதுகள்?”அவரது மனம் அங்க
“தம்பி இந்த நேரம் எங்க ே வுக்கு-"ஸ்டேசனுக்கு” என்றார் ம
“இந்த நேரத்துக்கு எந்தக் கே யிலதான். இன்னும் கொஞ்சத்தி ம. என்ன செய்யிறது பாருங்க உங்கள நீக்க சொல்லவும் வழி இ அந்த மாது. இதற்கிடையில் மழை
“இல்ல வேண்டியதில்ல. நீ கையில் மறக்க ஏலாது. நான் என்று தனது நன்றியை :ெ மீண்டும் ஸ்டேஷனை நோக்கித் ெ
‘சிங்கள மனிதராயிருந்தாலும் அவரது உள்ளம் பள்ளிச் சம்பவத் இதுவரை வாழ்ந்த வட்டத்தை சோடிக் கிடந்த நிலையத்தை மட்டும் கையால் நீவி விட்டுக் ெ ஸ்டேஷன் மாஸ்டரின் கண்களில் ட
“ஒ. நீங்களா? நல்லா நன சாப்பிடப் போனீங்களே..?”
“சாப்பாடும் முடிந்துவிட்டது, நகைச்சுவையாகக் கூறிய முை தெடுத்து மீண்டும் தலையைத் உரையாடிக் கொண்டிருந்தனர்.
“இருங்க மாஸ்ரர் ஒரு நிமி நகர்ந்தார் எஸ்.எம். நொந்து போ இருந்தது. மீண்டும் வெளியே யோசனையில் ஆழ்ந்தார்.
GG 29 மாஸ்ரர் வாருங்கோ.

துரைவி வெளியீடு
கே.” என்று பாராட்டினார்.
明 99
இவ்வளவு ஜீவன்களா..? எப்படி 5லாய்த்தது.
ாறீங்க?” என்ற முதியவரின் வினா ரஸ்டர்.
ாச்சியும் இல்லையே..! இனி கால ல 'ஊரடங்கும் போடுவாங்க. ம். ளே எங்கட வீடு இவ்வளவுதான்; இல்லயே!” என்றவாறு யோசித்தாள் ஒயும் ஒரளவும் தணிந்திருந்தது.
ங்க செஞ்ச இந்த உதவியே வாழ்க் இன்னொரு நாளக்கி வாறன்.” தரிவித்தவாறு அவரது பயணம் தாடர்ந்தது.
, எவ்வளவு பண்பான மனிதர்கள். 5தோடு ஒப்பிட்டுப் பார்த்தது. தான்
நினைத்து வெட்கினார். வெறிச் வந்தடைந்து மீண்டும் தலையை காண்டிருக்கும் போது தற்செயலாக பட்டுவிட்டார்.
ஞ்சிப் போட்டீங்கள் போலிருக்கு.
குளிப்பும் முடிந்துவிட்டது” என்று ாஸ் மாஸ்டர், துவாயை இழுத் துடைத்தார். இருவரும் சற்றுநேரம்
ஷத்தால் வாறன்’ என்று அப்பால்  ைமுனாஸ் மாஸ்டருக்கு எரிச்சலாக ற்றினால் எங்கே போவது என்ற

Page 86
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஒன்றும் புரியாமல் சற்றுத் தின் டன் அவர் பின்னால் நடந்தார்.
வெளியில் மின் வெட்டு!
“மாஸ்ரர் இதைக் கவனமாவை பிரயாணிகள் தங்கும் அறைத் திற வசதிகளும் கிடக்கு. உடுப்பை ம ளுங்க. விறாந்தையில் குளிர், ப அறையைப் பூட்டி திறப்பைத் தர மற
அந்தக் குளிரிலும் முனாஸ் மாள்
நிம்மதியான நித்திரைக்குப் பி. நிலையக் கன்றீனில் ஆள் நடமா மிகச் சிலரே. மாற்றுடையில் முை மலர்ச்சியுடன் காணப்பட்டார். எல்: வந்து, ஸ்ரேஷன் மாஸ்டருக்குத் சமர்ப்பித்து திறப்பை ஒப்படைத்து,
“உங்களது பெயர்..?”
“தியாகராசா.”
வானம் தெளிவாக இருந்தது.
இதுவரைக்கும் தான் வாழ்ந்த ஒரு கணம். அவருக்கே பொறி தட்டி
விசேஷ கடுகதிப் புகைவண் கொண்டு புதுப்பொலிவுடன் கிழ கொண்டிருந்தது.

85
கைத்துப் போன அவர், கிட்பேக்கு
த்திருங்க. இது முதலாம் வகுப்புப் ]ப்பு. உள்ளே உங்களுக்கு எல்லா ாற்றி பயமில்லாம நித்திரை கொள் ாதுகாப்பும் இல்லை. காலையில் றந்துவிடாதீங்க.”
Uடருக்கு வியர்த்து விட்டது.
ன் விடியல் பிறந்தது. புகைவண்டி ட்டம் காணப்பட்டது. பிரயாணிகள் னாஸ் மாஸ்டர் தூய்மையாக, புது லாவற்றையும் முடித்துக் கொண்டு தமது மனம் நிறைந்த நன்றியைச்
தயங்கித் தயங்கி,-
வட்டத்தை நினைத்துப் பார்த்தார் - التي للالم
டி ஒரு புதிய மனிதரைச் சுமந்து க்கு மாகாணம் நோக்கி விரைந்து
(1990)

Page 87
86
9ЫШТ. бт.
எஹலியகொடையைப் அறுபதுகளின் மலையக
ஆனவர். ஈழகாந்தன் என்னு மணி என்னும் இயற்பெயரிலு மலைமுரசு - மலைப்பொறி, !
ஆகிய ஏடுகளில் எழுதியுள்ள
முதல் மலையகச் சிறுகை ஆறுதல் பரிசு கிடைத்துள்ளது
கீறிய
9, Iт. бт
மலைநாட்டுப் பெண்கள் ப படுத்துறங்கினால் எப்படியிருக் அந்த மலைத்தொடர். ஆமாம் 'அ தோற்றந்தானது. பகையரசன் ( என்றால் சும்மாவா? மலைகள் கண்ணுக்குக் குளிர்ச்சி தர. அ. வளைந்து செல்லும் நச்சுப் பாட தோற்றம்தான் அது. ஆஹா கிளர்ந்தெழுகின்றன? ஆனான ம1 அம்பாமலைத் தோட்டத்து நிக மறையப் பயப்படும். இது அணு விடும் உன்னத நிகழ்ச்சி.

துரைவி வெளியீடு
ஸ். மணி
றப்பிடமாகக் கொண்டவர். விழிப்புணர்வால் எழுத்தாளர் ம் புனை பெயரிலும் ஆர்.எஸ். லும் படைப்புகள் செய்துள்ளார். செய்தி, இளம்பிறை, வீரகேசரி
灯灯。。
தைப் போட்டியில் இவருக்கு
5f.
O
கரம்!
ஸ். மணி
ச்சைச் சேலையணிந்து மல்லாந்து குமோ அப்படிக் காட்சியளித்தது ம்பாமலைத் தோட்டத்தில் தூரத்துத் கோட்டையின் சாயல் ‘மலைநாடு’ ரின் எழில் தோற்றமே போதும் ந்த மலைத் தொடரின் நடுவிலே, ம்பைப் போன்ற கீறல்! பாதையின் எப்படிப்பட்ட உணர்ச்சிகளெல்லாம் ட்டும் அலட்சியப்படுத்தி வந்தாலும் ழ்ச்சிகள் மட்டும் மனதை விட்டு றுபவப்பட்டோரின் மனதை உருக்கி

Page 88
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அங்கே. அந்த மலை நடு ஒரு வீடு அதுதான் குமாஸ்தா குமா
கெளரவ உணர்ச்சிக்கு இடம உருவாக்கி வேடிக்கை பார்த்த வ குமாரவேலுவுக்குக் குதூகலத்தை யோடு, நல்ல மனப்போக்கோடு வ உலகம் அழிவுப் பாதையை விருட் அறிவுப்பாதையை விரும்புவதேயி படாத வேதனைப்பட்டார். அவர் ெ கேட்டார். கிடைத்ததா? இல்6ை வாழ்வை அஞ்சாமல் அழிக்கத் வரப்போகிறது வாழ்வு?
ஆம் அற்பனாகத்தான் மாறின வேலு மேசையில் கணக்குப் புத் கிறார். ஏடுகள் புரளுகின்றன. ஆ கின்றன. கண்கள் எதையோ மேய்கி
“இந்தாங்க நேரமும் எட்டாச்ே கையுமா இருந்தா, வீட்டு வேை எங்கம்மா வீட்டுக்குப் போவனும்மு பொரிந்து தள்ளினாள் மனைவி ை கொண்டே, பதில் பேசாது தேநீன கிறார். மலைநாட்டுத் தேநீர் மூளை
“கொஞ்சம் பொறு இன்னும் கறாராகக் சொல்லிவிட்டுச் செக்ரே ஆமாம் பக்கத்தைக் கண்டதுமே வியர்வைத் துளிகள் துளிர்க்கி: கண்டதும் அவர் கண்களிலே நீர் ம எடுத்து, அடி மட்டத்தை அளவ போகிறார். கரங்கள் நடுங்குகி மீது விழுகிறது. சிந்தனை ரேை அவருடைய வாழ்க்கை ஏட்டின் அவரின் சிந்தனை - எண்ணங்க னோக்கிச் செல்கின்றன.
அம்பாமலைத் தோட்டம். ஆம் ஆனால் அங்கே வாழ்ந்த மக்களில்

87
வினிலே. அதோ. தெரிகிறதே ரவேலுவின் சுவர்க்கலோகம்.
ளித்து காட்டு மிராண்டித்தனத்தை, வீடு. வெள்ளைத்துரையின் மதிப்பு உண்டுபண்ணி விட்டது. மனைவி ாழ்வதை விடுத்து-? பாவம்! இந்த ம்பிக்கொண்டே போகிறதேயொழிய ல்லை. அதனால்தான் குமாரவேலு சய்த பாவங்களுக்குப் புண்ணியம் ஸ்! ஐயோ பாவம். அடுத்தவன் துணியும் அற்பர்களுக்கு எங்கே
ார் குமாஸ்தா குமாரவேலு. குமார தகம் 'செக்ரோலுடன் அமர்ந்திருக் ஒவருடைய எண்ணங்களும் புரளு ன்றன.
ச! இப்படித் தெனமும் செக்ரோலும் லகளைக் கவனிக்கிறது எப்பவாம். னு சொன்னேனே, எப்ப போறது?’- கயில் தேநீர் கப்பையும் வைத்துக் ர வாங்கிக் குடித்துவிட்டு தொடர் க்கு உத்வேகம் அளிக்குமல்லவா?
கொஞ்ச நேரத்தில் முடிஞ்சுடும்” ாலைப் புரட்டுகிறார். 118ம் பக்கம்! அவர் முகம் வெளிச் சேறுகிறது. ன்றன. முனுசாமி அப்பெயரைக் ல்கிவிட்டன. சிவப்பு மை பேனாவை ாக வைத்து அப்பெயரை வெட்டப் ன்றன. பேனா தடுமாறி மேசை க அவர் முகத்திலே படருகிறது. அத்தியாயங்கள் புரளுகின்றன. ள் நான்கு வருடங்களுக்குப் பின்
! - பேருக்கேற்ற தோட்டம் தானது. ன் மனதில்தான் பவளமான எண்ணங்

Page 89
88
களுமில்லை. மலைத் தோற்றங் பொறுமிப் பாய்ந்தன. அந்தத் தோ வாழ்ந்தார்; படித்தார். அவரு!ை பெறாது வற்றி வதங்கியது. கா பட்டுத் தப்பிக்கொள்ள முடியாது களாக உருவெடுத்து, கிழமைகள் வருடங்களாக விஸ்வரூபம் எடு வேலு அம்பாமலைத் தோட்டத்தி வம்சாவழிப் பட்டியலாகவே வள யோகத்தைப் பொறுத்தமட்டில்!
குமாரவேலுவின் வீட்டிலே விற ஏழைத்தொழிலாளி, முனிசாமி! னாகவாக் கருதினான் குமாரவேலு.
"ஐயா! வெறகு வெட்டி (Մ)th எத்தனை தயக்கம் - நடுக்கம் - பா: தான் காலம் கழிக்கின்றனர்.
“சரி! இந்தா. ஒரு பெக்கட் தோரணையில் கட்டளையிட்டார் எத்தனிக்கிறான். பின் தயங்குகிறா
"ஐயா! நேரம். ஆறாயிட்டு வாங்கீட்டு வரணுங்க. கண்டக் இப்ப பஸ்சு வந்துடுங்களே.” கிறான்.
"பரவாயில்லை. நேரமிருக்கு அவன் பேசாது நிற்கிறான். -
"ஐயா கோப்ரட்டிக் கடை. இ துங்களே.”- மரியாதையாகச் செ
“சரி சரிப் போ..” வீர்ரென்று வி பதிலுக்குக் காத்திராது பஸ்ஸி: முனுசாமி நாட்களின் கழிவுகளின்
‘ம். தொழிலாளிகளுக்கு இ சொல்றதைக் கேட்க முடியாது 6 நல்ல பாடம் படிப்பிக்கணும் - விரிகிறது. வேட்கையுணர்வு வெம்

துரைவி வெளியீடு ளுமில்லை. கெளரவ உணர்ச்சிகள் படத்தில்தான் குமாஸ்தா குமாரவேலு டய நண்பர்களினுள் வாழ்வு வளம் லமெனும் அரக்கப் பிடியில் அகப் தவித்த நாட்கள். நாட்கள் கிழமை மாதங்களாகப் பெருத்து, மாதங்கள் த்துக் கழிவுகள் சென்றன. குமார ல் குமாஸ்தாவனார். பரம் பரையாக ர்ந்தது, தந்தை தொடக்கம் உத்தி
மகு வெட்டும், பணி புரிந்து வந்தான் அவனை உணர்ச்சியுள்ள மனித இல்லையில்லை!
ச்சுட்டூனுங்க...'' அவன் குரலிலே வம். தொழிலாளிகள் பலர் இவ்வாறு
- சிகரட் வாங்கி வா!'' - அதிகாரத் குமாரவேலு. முனிசாமி ஏதோ பேச ன்.
துங்க. டவுனுக்குப் போயி சமான் கைய்யா சொல்லியிருக்காருங்க.... விழித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருக்
வாங்கிக்கொண்டு வந்திடலாம்"
ங்கன இருந்து ஒரு மைலு இருக்கு ல்லிவிட்டுத் திரும்புகிறான்.
ட்டுக்குள் நுழைந்தான்.குமாரவேலு T வரவுக்காகக் காத்திருக்கிறான். பின்.
போ திமிரு பிடித்துவிட்டது. நான் ன்றிட்டான் முனுசாமி. இவனுக்கு குமாரவேலுவின் எண்ணத் திரை பி எழுகின்றன.

Page 90
உழைக்கப் பிறந்தவாகள
"ஏங்க, சும்மா வீண் பிரச்சeை மனைவி இப்படிக் கூறினாள்.
“நிறுத்து நீ! அவனுக்கு வச் பெரியத் தோட்டத்துக் கிளா எனக்கு மதிப்புக் கொடுக்கல்லி மனைவி பேசாது அடுக்களைப் ப
வெகு நேரமாக எதையோ என வேலு ஏதோ முடிவைக் கண்டுபிடி பிறகு?-
அம்பமாலைத் தோட்டத்து ஆ
குமாஸ்தாக்கலெல்லோரும் அல்லவா..? வேகவேகமாக ‘செ
முனிசாமியின் பெயருக்கு ே குறைக்கப்படுகின்றன. மில்லட் வியர்வை சிந்தி உழைத்த அ6 என்று முடிவு கண்டனர். இை விட்டன. ஆனாலும் முனிசாமிக்கு
இருந்தும் சட்டம் ஒன்று வந்த
“20 நாட்களுக்குக் குறைந் லாளிகள் வேலை நீக்கம் செய் அதன்படி வேலை நீக்கம் செய் உண்மையைக் கூறினான். ‘ள் தானே? அவனுடைய உண்மை வாழ்வின் விடிவை நோக்கிக் கிளட்
அன்று.
அம்பாமலைத் தோட்டம் அ குமாரவேலு நோய் - வாய்ப்பட்டு சோதனையோ என்னவோ?
இவருடைய வீட்டு உப்ை உரிமை தெரிந்தது. எங்கோ இ நின்ற முனிசாமி தன் ஐயாவுக்கு ஓடோடி வருகிறான். இடைவெளி

89
ா..? அவன்தான் என்ன செய்வான்?”
காளத்துப் பாடுறீயா? நான் இந்தப் ர்க், அவன். கூலிக்காரப்பயல் யே..!” - துடிதுடித்துப் பொரிறான். க்கம் செல்கிறாள்.
ாணி, எண்ணிக் கொண்டிருந்த குமார த்தவர் போலச் சந்தோசப் படுகிறார்.
θείυ...
கூடிப் பேசும் மனப் போர்க் களம் க்ரோல் புரட்டப்படுகிறது.
நராக - அவனது வேலை நாட்கள் டனால் அழிக்கப்பட்டு 24 நாட்கள் வன் 10 நாட்கள்தான் உழைத்தான் தச் செய்து நாட்கள் பல நகர்ந்து 5 எங்கே இது தெரியப்போகிறது.
色j·
த வேலை செய்திருக்கும் தொழி யப்பட வேண்டும்” என்பதுதானது, யப்பட்டான் முனிசாமி. கதறினான். pடாப்ஸ் எல்லாரும் ஒரு முகம் பொய்யாகவே உருப்பெற்றுவிட்டது.
பிவிட்டான் முனிசாமி!
மைதியிழந்து கிடந்தது. குமாஸ்தா வேதனைப்பட்டான். இது ஆண்டவன்
த் தின்று வளர்ந்த முனிசாமிக்கு இருந்து ஏழ்மையைக் கைகோர்த்து ச் சுகமில்லை என்பதையறிந்ததும் யிலே. -

Page 91
90
அவனுடைய எண்ணங்கள் தோடம் பழங்கள். உள்ளத்திலே உ அவ்வேளை பாவம் - மலைத் தெ பாம்பைப் போன்று கீறல் - ஆம் பிணமானான். பாதையைக் கடக் இரையானான் முனிசாமி! அவன் க துரோகிகள் வாழ்ந்து கொண்டு இன்னும் வாழ்கிறார்கள்.
அவன் கதை முடிந்தது. இ அழிந்தான். தீயவன் வாழ்கிறான். இ
“என்னாங்க இன்னுமா 'செக்ே மனைவியின் குரல் கேட்டுத் தி அவரின் சிந்தனைக்கதவு மூடப்பட்
முனிசாமி இறந்து இன்றே தோட்டத் துரையின் உத்தரவுபடி "செக்ரோலிலிருந்து நீக்க எத்தனித்
அவர் கண்களில் கண்ணிர் கர யின் பெயரின் மேல் சிவப்பு 'செக்ரோலில் மட்டுமா அழிக்கட் அழிக்கப்பட்டுவிட்டான்.
பெயரைக் கீறிய கரம் வாழ்கிற

துரைவி வெளியீடு
எவ்வளவு நல்லவை? கையிலே -ணர்ச்சியலைகள். ஒடி வருகிறான்! ாடரிலே வளைந்து செல்லும் நச்சுப் . அந்த பாதையிலேதான் முனிசாமி கும்போது தோட்டத்து 'லொறிக்கு sதை முடிந்தது. ஆனால் சூழவுள்ளத் தானிருக்கிறார்கள். மலைநாட்டில்
வன் கதை தொடர்ந்தது. நல்லவன் இதுதான் இயற்கையமைப்பு!
ரால் செய்யிரிங்க. சாப்பிட வாங்க” டுக்கிட்டான் குமாரவேலு, ஆமாம்
• لیتا۔
ாடு மூன்று வருடமாகி விட்டது. முனிசாமியின் பெயரை இன்றுதான் ந்தார் குமாஸ்தா!
ாம் பேனாவை எடுக்கிறது. முனிசாமி மையினால் கீறுகிறார். முனிசாமி பட்டான். இந்த உலகத்திலிருந்தே
@s·
(1963)

Page 92
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
9JIT. FI
முழுப்பெயர் இராமையா தொளஸ்பாகையில் அமைந் தில் பிறந்தவர். தோட்டப்பா ரேசன் - கொழும்பு பல்கை தொடர்ந்தவர். இளம் கை பயில் நிலை சட்டத்தரணி.
சோவியத் நாடு சஞ்சிகை இருந்த இவர், இப்பே பீடத்தில் பணியாற்றுகின்ற நாடகம், சிறுகதை ஆகிய டவர். கவிதைக்கான அகி: பரிசுகள் பல பெற்றவர். ெ களும் ஒரு தொகுப்பாகத் ! சிறந்த பத்திரிகையாளருக்க இரு அமைப்புக்களிடம் .ெ என்னும் பகுதியை வீரகேசரி செய்து வந்தவர்.
நேர்கோடுகள்
இரா. ச
“நாளைக்கு எப்படியாவது கண்டாக வேண்டும். நான் சொ எடுத்த எடுப்பில் வேலையை அதையுந்தான் பார்க்கலாம்.”
சீனிவாசகத்தின் நெஞ்சில் ஒ அவனுடைய மண் வெட்டியும் கொண்டிருந்தது.

91
டகோபன்
சடகோபன். நாவலப்பிட்டி துள்ள மொஸ்வில்ல தோட்டத் டசாலை - நாவலப்பிட்டி கதி லக்கழகம் என்று கல்வியைத் லமானி சிறப்புப் பட்டதாரி.
யில் மொழி பெயர்ப்பாளராக ாது வீரகேசரியின் ஆசிரிய றார். கவிதை, விமர்சனம், துறைகளில் ஈடுபாடு கொண் ல இலங்கைப் போட்டிகளில் நடுங் கவிதைகளும், கவிதை தயாராகிக் கொண்டிருக்கிறது. ான விருதினை இரு தடவை பற்றவர். இலக்கியச் சாளரம் யில் இரண்டு வருடம் போல்
1
வளைவதில்லை
டகோபன்
இந்தப் பிரச்சினைக்குத் தீர்வு ான்னால் மற்றவர்கள் கேட்பார்கள். நிறுத்திப்புட்டா என்ன செய்வது.
டிய உரத்த எண்ணங்கள் போலவே பலமாக , நிலத்தைக் கொத்திக்

Page 93
92
எண்ணத்தில் எழுந்த சீற்றம் கொண்டிருந்த செயலிலும் ே வேகமாக மண்ணில் புதைந்திரு என்று தீப்பொறி எழுந்ததைக்கூ மீறிய உழைப்பின் கடுமையால் தலையில் இருந்த நெற்றியின் உ கோடொன்று மூக்கின் நுனிவரை தெரியாமல் நிலத்தில் சிந்திக் தெறிவதில் அவன் அக்கறை கெ
எழுபதுகளில் அரசாங்கம் திருத்தம் மற்றும் காணி உச்சவ யாரின் தேயிலைத் தோட்டங்கள்
அதேசமயம் தோட்டச் சொ தீரணம் உள்ள தோட்டமொன்ன மாத்திரம் சட்டம் இடமளித்தது சொந்தக்காரர்கள் பலர் தமது களில் தலா 50 ஏக்கர்கள் என எழு தோட்டங்களைச் சொந்தமாக 6ை
இவை தவிர காணி பகிர்ர் போன்றன காரணமாகவும் தோட் உதிரி உதிரியான தோட்டங்கள் தொழில் புரிந்து வந்த பல்லாயிர வேறு தோட்டங்களுக்குக் கு தோட்டங்களில் வேலை செய் பிரதேசங்களுக்குச் சென்று குடி கிடைக்காததால் அந்தந்த தே களைச் செய்து கொண்டுதங்கி இவ்விதம் தங்கிவிட்டவர்களே.
தோட்டங்கள் தேசிய மயம இவர்களே. சம்பள உயர்வுகளே திட்டங்களோ இவர்களை அணு சமாச்சாரங்கள் தோட்டத் தொழி கின்றன என்பது வேறு சமாச்சார
சீனிவாசகத்துக்கு அன்று மலைகளில் மழைக் காலத்தில்

துரைவி வெளியீடு
அவனறியாமலேயே அவன் செய்து
வளிப்பட்டதால் மண்வெட்டி மிக ந்த கருங்கல் ஒன்றில் தாக்கி ‘பளிர் டட அவன் உணரவில்லை. சக்திக்கு வியர்வை பெருக்கெடுத்திருந்தது. ஊடாக கீழ்நோக்கி வழிந்த வியர்வைக் வந்து அதற்கப்பால் செல்ல மார்க்கம் கொண்டிருந்தது. அதனைத் துடைத் ாண்டதாகத் தெரியவில்லை.
கொண்டுவந்திருந்த காணிச் சீர் ரம்பு சட்டங்கள் காரணமாக பல தனி அரசாங்கத்துக்குச் சொந்தமாகின.
ந்தக்காரர் ஒருவர் 50 ஏக்கர் விஸ் ]ற சொந்தமாக வைத்துக் கொள்ள . இதனைப் பயன்படுத்தி தோட்டச் குடும்ப அங்கத்தினர்களின் பெயர் }தி 200 ஏக்கர் 300 ஏக்கர் தேயிலைத் வத்திருந்தனர்.
தளித்தல், பல பயிராக்கல் திட்டம் டங்கள் துண்டாடப்பட்டு ஆங்காங்கே உருவாகின. இந்தத் தோட்டங்களில் க்கணக்கான தோட்டத் தொழிலாளரும் டிபெயர்ந்தனர். சிலர் தொடர்ந்தும் ய விரும்பாமல் வவுனியா போன்ற டியேறினர். சிலர் வேறு தோட்டங்கள் ாட்டங்களிலேயே கிடைத்த வேலை விட்டனர். சீனிவாசகம் போன்றவர்கள்
ாக்கப்பட்டதால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் ா, சுகாதார வசதிகளோ, வீடமைப்புத் றுகியதாகத் தெரியவில்லை. இந்தச் லாளருக்கு எந்த அளவு கிடைத்திருக்
கான் வெட்டும் வேலை. தேயிலை ஓடிவரும் தண்ணிரை தேக்குவதற்கும்,

Page 94
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தேயிலை மரங்களின் வேர் ப செய்வதற்கும் இடைக்கிடைக் கா
காண் வெட்டுதல், முள்ளுக் வெட்டுதல் முதலிய பராமரிப்பு களும், கொழுந்து பறித்தல் செய்து வந்தனர். சில சமயங்களி ஆண் தொழிலாளர்களும் கொழுந்து
சீனிவாசகத்துக்கு கான் வெ அதிகம் விருப்பம். அதற்கு வி சீனிவாசகத்தின் குடும்பத்தினன் குடும்பங்களே அந்த சிறிய தோ அதில் செல்லம்மாவின் குடும்பமு!
செல்லம்மா, தோட்டங்கள் து தேடியலைந்து விட்டு வேலை & தோட்டத்துக்கு வந்து சேர்ந்தாள் மகள் ராசாத்தியும் மூத்த மகள் எங்கோ வளர்ந்து பின்னர் இவர் சுப்பு ஆகியவர்களும் வந்தனர். இழுத்துக் கொண்டு ஓடி விட் பேதலித்திருந்தது. அவனுக்கு பெண் சாதி ஓடிவிட்டாள் என்ற க.ை
சீனிவாசகத்துக்கு செல்லம் மேல் எப்பவும் ஒரு அனுதா! பார்க்கும்போதெல்லாம் அந்தச் ஏதோ சேதி சொன்னதுபோல் இவ இதுவரை நேரிடையாகப் பேசிக்ெ
சீனி என்று அந்தத் தோட்ட அழைத்தாலும் அவன் மீது அவ அவனும் மற்றவர்களுடன் அ நடந்து கொள்கிறவன்தான். ராச உணர்வுகளையும் தாண்டி தனது அவனுக்கு இடமளித்திருந்தாள் தெரியாத கூத்துக்கள் பற்றிச் ( வைத்திருந்தாலும் அதனை அள கொள்ளவில்லை.

93
குதிகளில் மண்ணரிப்பைத் தடை ன் வெட்டப்படுகின்றது.
குத்துதல், உரம் போடுதல், புல்
வேலைகளை ஆண் தொழிலாளர் வேலையை பெண்தொழிலாளரும் b வேறு வேலைகள் இல்லாதபோது
பறிக்க வேண்டும்.
ட்டுவதைவிட கொழுந்தெடுக்கவே சேடமான காரணம் ஒன்றிருந்தது. ரயும் சேர்த்து சுமார் முப்பது ட்டத்தில் வேலை செய்து வந்தனர். ம் ஒன்று.
துண்டாடப்பட்டபோது எங்கெங்கோ கிடைக்காமல் கடைசியாக இந்தத் 7. அவளுடன் அவளது இளைய காமாட்சியும், எங்கோ பிறந்து களுடன் ஒட்டிக் கொண்டு விட்ட சுப்புவின் பெண்சாதியை யாரோ டதால் அவனது புத்தி கொஞ்சம் சூனியம் வைத்துவிட்டு அவன் தயும் அவனைப் பற்றியுண்டு.
மாவின் இளையமகள் ராசாத்தி மிருந்தது. அவளும் இவனைப் சின்னக்கரிய விழிகளை உருட்டி னும் புரிந்து கொண்டான். அவர்கள் காண்டது கிடையாது.
த்தினர் அவனை ஏக வசனத்தில் களுக்கு தனி மரியாதை உண்டு. டக்கத்துடனும் கெளரவமாகவும் த்தி மாத்திரம் இந்த மரியாதை இதயத்து மெல்லுணர்வுகளில்
இந்தச் சிறிசுகளின் இனந் சல்லம்மாள் சாடையாகப் புரிந்து ள் கண்டுகொண்டதாகக் காட்டிக்

Page 95

துரைவி வெளியீடு
பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம் லைக்கு வேலைக்குப் போவதற்கு
து பறிக்கும் போது அவர்கள் சும்மா லை செய்வது கிடையாது. எதை 1. பெரும்பாலும் வம்புப் பேச்சுக் க்கொண்டு. அநேகமாக சினிமாப் ல் முதலிரண்டு அடிகள் அல்லது . கலகலப்பாக வேலை செய்வதால்
புடுங்காதே. நாரு காம்பு ரெட்டெல புடுங்காதே. என்று தைத் தவிர்க்கவேண்டும் என்பதை
ல் திரும்பத் திரும்ப அறிவுறுத்திக்
திகாரக் கட்டளையாக வந்தபோதும் இருந்ததால் அதனை யாரும் சட்டை களில் அவர் உலகம் கண்டறியாத றாக் கொழுந்து பறித்துவிட்ட சில வார். ஆனால் சில கணங்களிலேயே வாறு அதே பெண்களிடம் மிகுந்த
வெத்திலை இருந்தால் கொடு rள்வார். அந்தப் பெண்களும் எந்த ல்லாமல் அவருக்கு வெற்றிலை
துவிட்ட தவறுக்கு பிராயச் சித்தம் ள் மன்னித்துவிட்டது போலவும்
உணர்வு பூர்வமாகச் சிந்தித்துச் எட காலமாக அது அப்படித்தான்
X X
என்ற தொழிற்சட்டமெல்லாம் அவர் லை ஆறு மணிக்கு தோட்டக் காவல் லின் இறுதிச்சுற்றில் முடிவினை நம்புத் துண்டை வைத்து "டொங்.

Page 96
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் - டொங்... டொங்...' என்று ஓசை பதினைந்து நிமிடங்களுக்குள் ! களத்துக்கு' செல்ல வேண்டும்.
முந்தியெல்லாம் அந்த தே விஸ்தீரணமுள்ள பெரிய தோட்ட சொந்தமாக கொழுந்தரைக்கும் ெ
காலையில் தொழில் தொட விடும் போதும் மத்தியானச் சங்கொலி எழுப்புவார்கள். மூன் தோட்டத்தில் மாத்திரம் சுமார் செய்தார்கள். அப்போது சீனி தோட்டத்து பாடசாலையில் ஐந்த காலமது. திடீரென தோட்டத் போகிறார்கள் என்றும் அதற்கு 8 வரப்போகிறார்கள் என்றும் செய்தி
அந்தப் பகுதியில் இருந்து எல்லாருமே கவலையும் அதே தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்கும் ஏதோதோ பேச்சு வார்த்தைகள் அரசாங்க அதிகாரிகளும் கலர் டார்கள். ஆனால் தோட்டங்கள் அரசாங்கத்தின் தீர்மானத்தில் எந்.
தோட்டத் தொழிலாளரும் 0 தில்லை என்பதில் பிடிவாதமாக அவர்களின் ஒற்றுமை வியக்கத்த
தேயிலைத் தோட்டக் கால் நியமித்திருந்த அந்தத் துயரமா
வந்தது. தோட்டத் தொழில் அவர்கள் ஒற்றுமையையும் நன்கு நிலத்தை அளந்து பிரிக்க.ெ போலீசையும் இராணுவத்தையு வைத்திருந்தது.
இவற்றையெல்லாம் கண்டு கோபமடைந்தார்கள்... சீற்றம் வெகுண்டெழுந்தார்கள் ... வி

95
எழுப்புவான். இந்த ஓசை கேட்டு தொழிலாளர் அனைவரும் ‘பிரட்டுக்
ாட்டம் ஆயிரத்து இருநூறு ஏக்கர் மாக இருந்தது. தோட்டத்துக்கெனச் தாழிற்சாலை ஒன்றுமிருந்தது.
ங்குவதற்கும், மாலையில் வேலை சாப்பாட்டு வேலைக்கும் ஆலைச் ன்று டிவிசன்களாக இருந்த அந்த எழுநூறு தொழிலாளர்கள் வேலை க்குப் பதினொரு வயதிருக்கும். நாம் வகுப்பு படித்துக் கொண்டிருந்த த அளந்து பிரித்துக் கொடுக்கப் லுரசாங்கத்தில் இருந்து அதிகாரிகள்
பரவியது.
5 தோட்டங்களில் தொழிலாளர்கள் நசமயம் கோபமும் கொண்டார்கள். தொழிற் சங்கங்களுக்குமிடையில் நடந்தன. பேச்சு வார்த்தைகளில் ந்து கொண்டதாகப் பேசிக் கொண் ளை பிரித்துக் கொடுப்பது என்ற தவித மாற்றமும் ஏற்படவில்லை.
தோட்டங்களை பிரிக்க அனுமதிப்ப க இருந்தார்கள். அந்த விடயத்தில் க்கதாக இருந்தது.
னிகளை அளந்து பிரிப்பதற்கென ன குருதி தோய்ந்த சிவப்பு நாளும் ாளரின் தீவிரமான எதிர்ப்பையும் கு தெரிந்து கொண்டிருந்த அரசாங்கம் வன வந்திருந்த அதிகாரிகளுடன் ம் துப்பாக்கிகள் சகிதம் அனுப்பி
தோட்டத்தொழிலாளர்.
) கொண்டார்கள்.
ளைவு?

Page 97
96
பாதையில் சென்ற வாகனங்க தகர்க்கப்பட்டன. அதிகாரிகள் வாகனங்கள் உடைக்கப்பட்டன. இ கண்ணீர்ப் புகைக்குண்டுகளைப் கொண்டு குண்டுகளைக் கக்கி அப்பாவித் தொழிலாளியின் உயிர்
இறந்த தொழிலாளியின் ம ஒழுங்கு செய்யப்பட்டன. பல்6 ஒன்று கூடித் தமது சக தொழ அரசியல்வாதிகளும் தொழிற்சங் மேடை போட்டு ஒலிபெருக்கி ை தாகக் கூறி அரசியல் பேசி மாலை
அத்துடன் அன்றைய சோக பகிர்ந்தளிப்பதற்காகத் தோட்டா வில்லை. அது தொடரத்தான் ெ எவ்வளவுதான் ஒற்றுமையாக இ சக்தியைப் பயன்படுத்தி தமது தொழிற்சங்கங்கள் தவறிவிட்ட விதியை நொந்து ஒரு நெடிய டெ தும் தோட்டங்களில் தம் வியர்வை
அதற்கப்புறம் மிகச் சொற் வகுப்பு பள்ளி வாழ்க்கை தொட போது பல தோட்டப்பாடசாலைக சீனியின் பாடசாலையும் ஒன்று.
அந்தப் பாடசாலையின் எ6 அவர்கள் தாய் தந்தையர் செ. அவர்கள் எல்லோரும் அதன் பி என்பது சீனிக்குத் தெரியாது. ஆ அதன் பின்னர் படிக்கவில்லை.
கொஞ்சநாள் கொழுந்து மன தாய் தந்தையருக்கு “தேத்தண்ண அதனை அவர்கள் மத்தியான சுமார் 11 மணியளவில் வெறும் கடித்துக்கொண்டு குடிப்பது வ கும் பணியைச் செய்து வந்தா கொந்தரப்பு புல் வெட்டுவான்.

துரைவி வெளியீடு
ள் தீக்கிரையாக்கப்பட்டன. பாலங்கள் தாக்கப்பட்டனர். அவர்கள் வந்த இவற்றுக்கு மாறாக எதிர்த் தரப்பினர் பொலிந்தனர். துப்பாக்கிகள் சீறிக் னெ. பலர் காயமடைந்தனர். ஒரு
பறிக்கப்பட்டது.
ரணச் சடங்குகள் பிரம்மாண்டமாக லாயிரக்கணக்கான தொழிலாளர்கள் ழிலாளிக்கு அஞ்சலி செலுத்தினர். கப் பிரதிநிதிகளும் தலைவர்களும் வைத்து அனுதாப உரை நிகழ்த்துவ ) போட்டுக் கொண்டனர்.
க சம்பவம் முடிவுற்றாலும் காணி ங்கள் துண்டாடப்படுவது முடிவுற செய்தது. தோட்டத் தொழிலாளர்கள் இருந்தபோதும் அந்த ஒற்றுமையின் து கோரிக்கையை வென்றெடுக்க ன. தோட்டத் தொழிலாளர் தம் பருமூச்சு விட்டுக்கொண்டு தொடர்ந் 1யைச் சிந்தத் தொடங்கினர்.
ப காலம் தான் சீனியின் ஐந்தாம் .ர்ந்தது. தோட்டங்கள் பிரிக்கப்பட்ட ளும் மூடப்பட்டுவிட்டன. அவற்றுள்
bலா மாணவர்களும் எங்கெங்கோ ன்றவழி பிரிந்து சென்றுவிட்டனர். பின்னர் படிப்பைத் தொடர்ந்தார்களா ஆனால் ஒன்று நிச்சயமாயிற்று. சீனி
}லயில் வேலைசெய்து வந்த தமது ரி (சர்க்கரை போடாத ‘பிளேன் டி. ச் சாப்பாட்டு வேளைக்கு முன்பு தேங்காய் ரொட்டித் துண்டொன்றை ழக்கம்) கொண்டுபோய் கொடுக் ன் அல்லது தந்தையுடன் சேர்ந்து

Page 98
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்தக் காலத்தில் அவனது பத்துச்சீட்டை (தோட்ட வதிவி கொண்டு பல தோட்டங்களில் இ தோதான இடமும் கிடைத்தபாடில்
R
ஒருநாள் அவரும் கவ்வாத்: யடையும் போது மட்டம் வெட்டு போது உச்சி வெய்யிலில் மய போனார். அதன்பிறகு சீனியின் முயற்சியில் ஈடுபடவில்லை. சிறி சிலருடன் முழுநேரத் தோட்டத் வாழ்வில் தோட்டங்கள் பிரிக்கப் வகுப்பு வரை படித்த காலம்தான் சுமப்பதில் மாத்திரம்தான் அவன்
சீரும் சிறப்புமாக தோட்டத்துக் தோட்டத்தின் நடுநாயகமாக வி காரங்கள் எதுவுமின்றி பாழடைந் கோயிலை மறக்கவே முடியாது. டங்கள். திருவிழாக்கள். பொ தீபாவளி. தைப்பூசம். வருட சப்பரம், சாமி தூக்குதல். பஜ காமன் கூத்து. ஆடி பதினெட்டு மலை தேயிலை மிளாரெல்லாம் கட்டி சொக்கப்பனைக் கொளு எத்தனை...!! தப்படித்தல், இத பிள்ளைத்தனமான சதுராட்டங் கோயிலைச் சுற்றி. எத்தனை கை
இப்பவும் சில நேரம் அந் கெட்டு சீனி போய் வருவான் சிதிலமடைந்திருந்தது. சுவர்கe வீறு விட்டிருந்தன. கூரையின் விழுந்திருந்ததால் அதனூடாக ஆயிரம் நிலாக்களை இறைத்து சுவற்று மூலைகளில் நூலாட அடர்த்தியாகப் படர்ந்திருந்தன.
அம்மன் சிலைக்கென்று த. உள்ளிருந்த ஒரு மேடையில் க பட்டதுதான் அம்மன் சிலை. ஆ
7

97.
தந்தையும் மற்றவர்களைப் போல் ட அத்தாட்சிப் பத்திரம்) தூக்கிக் இடம் தேடி அலைந்தார். அவருக்குத்
)66).
து (தேயிலை இலைகள் முதிர்ச்சி டுதல்) மலையில் வேலை செய்யும் 1ங்கி சுருண்டு விழுந்து செத்துப் * தாய் வேறு தோட்டம் தேடும் துெ காலத்தில் சீனியும் எஞ்சியிருந்த தொழிலாளியாகி விட்டான். சீனியின் படுவதற்கு முந்திய அவன் ஐந்தாம் பொற்காலம். அந்த நினைவுகளை சந்தோஷப்பட்டான்.
க்கு ஒதுக்குப்புறமாக, ஒரு காலத்தில் ளங்கிய, இப்போது பூசை புனஸ் து போயிருக்கும் அந்த மாரியம்மன் வருடத்தில் எத்தனை கொண்டாட் ாங்கல். சித்திரை வருடப் பிறப்பு. ாந்த அம்மன் கரகம் பாலித்தல். னை, கோவிந்த நாம சங்கீர்த்தனம், .ெ கார்த்திகைத் தீபம். கவ்வாத்து மூன்றாள் உயரத்துக்கு வைத்துக் நத்துதல், சூரசம்ஹாரம் இன்னும் 5ற்கு ஏறுக்கு மாறாக ஆடிய சிறு கள். எல்லாம் அந்த அம்மன் தைகள். எத்தனை நினைவுகள்.
த கோயில் பக்கம் வேலைமெனக்
கதவு இற்றுப்போய் உடைந்து ள் காரை பெயர்ந்து ஆங்காங்கே தகரங்கள் கறல் பிடித்து ஒட்டை வந்த சூரியக் கீற்றுகள் நிலத்தில் விட்டது போல் தோற்றம் தந்தன. ம் படைகள், சிலந்தி வலைகள்
னியான கர்ப்பக்கிரகம் கிடையாது, ற்றுக் குட்டித் தனமாகச் செதுக்கப் புதனைச் சுற்றி எப்போதோ சாத்தப்

Page 99
98
பட்ட அம்மனுக்கு விருப்பமா வெளுத்து இற்று பாதி கிழிந்த நாலாபுறமும் வளர்ந்துவிட்ட ச பாம்புகள் வாழ்ந்திருந்ததன் அை
இவையெல்லாம் கோயிலில் மானதாகப் பறைசாற்றிக்கொண்டி எட்டிப் பார்க்கும்போது சற்றே ம 15 வருடங்களுக்கு முன்பு வாழ் உடனேயே அவன் மனதை ஆக்கி அந்த பசுமை நினைவுகளில் ஆ அவனையறியாமல் அவன் கை அது சோகத்தினாலா. சந்தே தெரியாது. ஆனால் அதனை அ கிடையாது.
ΣK
சீனி ஒரு தீர்மானத்துக்கு வந் எல்லோரும் கூடி ஒரு முடிவுக் பிரட்டுக்களத்துக்கு முதலாளி புவதென்றும் அவன் மனதுக்குள்
அவர்கள் தங்களுக்குள் ஏ தென்றால் பிரட்டுக்களத்தை ஒ தான் கூடுவார்கள். பொதுவாக மிடையில் ஏதும் பேச்சு வார்த் சீனி மூலம்தான் நடக்குமாதலா6 போல் தொழிற்பட்டு வந்தான் எல்லோரும் கட்டுப்பட்டவர்களாக
தோட்டத்தில் நிர்வாகம் என தோட்டத்தின் செயல்பாடுகள் அ பாக இருந்தார். அவருக்கு உ முதலாளியின் பங்களாவில் இருந்து வந்தது.
அரசாங்கத்தால் கொடுக்கப் அவர்களை எட்டவில்லை. ம வாகவே அவர்களுக்கு வே6 சேமலாப நிதிக்குக் கூட அவர்

துரைவி வெளியீடு
ன சிவப்புப் பட்டுத்துணி சாயம் ருெந்தது. இவற்றையெல்லாம் மீறி ரையான் புற்றுக்கள். சிலவற்றில் LA T65 lb.
ஜீவனற்ற தன்மையினை பூதாகார டிருக்கும். சீனி மெல்ல கோயிலுக்குள் னதில் பய உணர்வு தோன்றினாலும் ந்திருந்த ஜீவிதத்தின் உன்னதங்கள் ரமித்துக் கொள்ளும். சில நிமிடங்கள் புவன் லயித்துப் போய் மீளும்போது *ண்களில் நீர் வழிந்தோடியிருக்கும். ஷத்தினாலா என்பது அவனுக்குத் வன் துடைத்து விட்டுக்கொள்வதும்
X3, X
திருந்தான். இன்று வேலைவிட்டதும் கு வந்துவிடுவதென்றும் காலையில் வரும்போது பிரச்சினையைக் கிளப் திட்டம் உருவானது.
தும் பிரச்சினைகள் பற்றி பேசுவ pட்டியிருக்கும் பிள்ளை மடுவத்தில் முதலாளிக்கும் தொழிலாளர்களுக்கு தைகள் நடத்துவதென்றாலும் அது b அவன்தான் அவர்களின் தலைவன் ா. அதனால் அவன் சொல்லுக்கு கவே இருந்தனர்.
ாறு பெரிதாக ஒன்றும் கிடையாது. புனைத்துக்கும் முதலாளியே பொறுப் தவியாக ஒரு மனேஜர் இருந்தார். ஒரு பகுதியே அலுவலகமாகவும்
பட்ட சிறிதளவு சம்பள உயர்வுகளும் தத்தில் 15 நாட்களுக்குக் குறை லைகள் வழங்கப்பட்டன. ஊழியர் களைப் பதிவு செய்து கொண்டிருக்க

Page 100
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வில்லை. அநேகமாக எல்லாத் முதலாளிக்குக் கடனாளிகளாக இ முறை அமைப்பே அங்கு காணப்ப
சீனி எல்லோருக்கும் சொல்லி மணிக்கு எல்லோரும் பிள்ளை மடு பட்டு விட்டால் பேசுவதற்கு வ லாம்புப் எடுத்து வரப்பட்டிருந்த கேட்டதன் பின்னர் சீனி முடிவாகச்
“என்னா சொல்றேன்னா. கவு கூலி ஒசத்தி இருக்கு. மாதம் இ கறாங்க. இதுல முதலாளிக்கி ஒழைக்கிறதுக்குத்தான் கூலி ( பாப்போம். ஆவலையானா ( வேண்டியதுதான்.” எல்லோரும் கோவிந்தசாமி மாத்திரம் எல். பேசாமல் இருந்தார், நீண்ட ர இரண்டாம் படை வேலை செய் தெரியும். அன்றும் அவர் எழுந் கொண்ட விடயம் முதலாளிக்கு 3 அவர்கள் புரிந்துகொண்ட விடயம்
திட்டமிட்டிருந்தபடியே அதி போதே ஆரம்பித்துவிட்டான் சீனி.
“ஐயா. நீங்கள் தினக் கூலி ஒசத்திக் கொடுக்க.”
இடைமறித்தார் முதலாளி யெல்லாம் நேத்துப் பேசின 6 இல்லாட்டி நாங்க வேற ஆள் பே
“வேற ஆளுங்க இங்கே நுை சூட்டோடு சீனியும் பதிலளித்தான்
“மெனேஜர். இவங்க ஒ சொன்னா வேலை கொடுக்கிறது நாங் போறது.” முதலாளி கொ சைக்கிளை மிகுந்த சத்தத்துடன் சூரியன் உச்சிக்கு வந்துவிட்ட பொறுத்துப் பார்த்து விட்டுப் போ

99
தொழிலாளிக் குடும்பங்களுமே ருந்தன. அதனால் ஒரு கொத்தடிமை பட்டது.
பனுப்பிருந்தபடியே மாலை ஐந்தரை வெத்தில் கூடியிருந்தனர். இருட்டுப் சதியாக ஒரு பெற்றோல் மாக்ஸ்’ து. எல்லோரிடமும் அபிப்பிராயம் சொன்னான்.
ருமெண்டு தோட்டங்களில் எல்லாம் ருவத்தியாரு நாள் வேலை கொடுக் நஸ்டம் ஒன்றும் கெடையாது. நாம கேக்குறோம். நாயமாகக் கேட்டுப் வேறமாதிரி வேலையைக் காட்ட
தலையாட்டினார்கள். கங்காணி லாத்தையும் கேட்டுக் கொண்டு நாட்களாகவே அவர் முதலாளிக்கு பவது சீனிக்கும் மற்றவர்களுக்கும் து சென்றபோது அவர்கள் பேசிக் அன்றிரவே தெரிந்துவிடும் என்பதும் தான்.
காலையில் பிரட்டுக் கலைக்கும்
லியை கவுறுமெண்டுக் கணக்குக்கு
- “அதெல்லாம் சரிப்படாது. நீ விசயம் நாங் கேள்விப்பட்டது. நீ ாட்டு வேலை செய்யறது.”
ழந்தால் நடக்கிறதே வேற.” அதே
ழுங்கா வேலை செய்யறதுன்னு . இல்லாட்டி வேலை நிப்பாட்டறது. திப்புடன் சொல்லிவிட்டு மோட்டார் கிளப்பிக் கொண்டு போய் விட்டார். ான். மனேஜரும் கொஞ்ச நேரம் ய்விட்டார்.

Page 101
100
இவ்வளவையும் தான் ஒரு விட்ட சீனி மேற்கொண்டு என்ன ! ஆனால் இது வரை தான் செ பெரிய நோக்கமும் நியாயமும் 2 அவனுக்கு அசைக்க முடியாத நம்
தோட்டத்தில் வேலை நடர் காலையில் மனேஜர் மட்டுமே ஒரு மணி நேரம் காத்திருந்து விட்(
இந்த ஐந்து நாட்களில் ே திருந்தது. கங்காணி கோவிந்தச போய் ஏதோ உபதேசம் பண்ணி அதுவரை அவனிடம் அன்பாம் குற்றவாளியைப் பார்ப்பதுபோல் இவர்களுக்கு என்ன நடந்தது முடியவில்லை.
இந்த சில நாள் பரபரப்பில் . விழிகளையும் சந்திக்கமுடியவில் மாவின் வீடு நோக்கி நடந்தா விசாரித்துக் கொண்டு அப்படி பார்த்துவிட வேண்டுமென்பது அல்
செல்லம்மாவின் வீடு பதி. கோடியில் இருந்தது. அந்த லய தூரத்தில் ரோட்டு மேல் இருந்தே
அந்த வீடு அன்று வழக்கத்து செல்லம்மாவின் மூத்த பெண் க பட்டாள். ராசாத்தியைத்தான் கண்க
''ராசாத்தியை எங்கே காணல" "அது இனிமே வேலைக்கு கொழும்புல இருக்காக இல்ல... கேன். நம்ம காமாட்சி கல்யான ரூவா கொடுத்திருக்காரா.. அ கிட்ட பட்டிருக்கிற கடன் எல்லா நாளைக்கி எல்லாத்தையும் கே வந்து சொல்லிவிட்டுப் போறாரு.

துரைவி வெளியீடு பனே சிந்தித்து திட்டமிட்டு செய்து செய்யலாம் என்று கவலைப்பட்டான். ய்துவிட்ட விடயத்தில் ஒரு மிகப் உரிமையும் இருக்கின்றது என்பதில் பிக்கை இருந்தது. நது ஐந்து நாட்கள் ஆகிவிட்டன.
பிரட்டுக்களத்துக்கு வந்து சுமார் நிப் போனார்.
தாட்டத்தின் சுமூக உறவு பாதித் ரமி மாத்திரம் எல்லா வீடுகளுக்கும் வருவதாகக் கேள்விப்பட்டான் சீனி. ப பழகியவர்கள் பலர் அவனைக் பார்ப்பதாக அவன் உணர்ந்தான். என்று அவனால் புரிந்துகொள்ள
அவன் ராசாத்தியையும் அவள் கரிய ல்லை. அவன் மெல்ல செல்லம் என். செல்லம்மாக்காவிடம் விபரம் யே ராசாத்தியையும் ஒரு பார்வை வன் எண்ணம்.
னாலாம் நம்பர் லயத்தின் வலது. ம் சற்றுப் பள்ளத்தில் இருந்ததால் அதனைப் பார்க்கமுடியும்.
க்கு மாறாக கலகலப்பாக இருந்தது. காமாட்சி புதுப்பொலிவுடன் காணப்
னிலேயே காணவில்லை.
என்று கேட்டான் சீனி.
வராது... மொதலாளிவூட்டு தம்பி அவுக வூட்ல வேலைக்கு வுட்டிருக் ரத்துக்கு மொதலாளி ரெண்டாயிரம் புறம் நம்ம ஆளுங்க மொதலாளி ம் தள்ளுபடி செஞ்சிட்டாங்களாம்... மலைக்கு வரச்சொல்லி கங்காணி
>>

Page 102
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
செல்லம்மா சொல்லச் சொe "அப்படீன்னா நீங்கெல்லாம் ந போநீங்களா?.”
"ஆமா. நீ கேக்கரதுல என்ன வூடுங்கல்ல சமைக்கிறதுக்கு அரி பேசியதைக் கேட்க சீனி அங்கிருக்
அவன் தன்னிடமிருந்த மிகப் விட்டது போல் உணர்ந்தான். ( பட்டுவிட்டதுபோல் தோன்றியது.
அடுத்தநாள் காலை ஆறும6 மணிச் சத்தம் கேட்டது. எல்லே உணர்ந்து சீனியும் என்ன செய்வ சென்றான். எல்லோரும் வரிசை இடத்தில் வரிசையாக நின்றிருந்த
மனேஜர் ஒவ்வொருவராகப் 6) மலைக்கு என்ன வேலைக்குச் களைத்துக் கொண்டிருந்தார். முத
சீனியின் முறை வந்தபோது வில்லை. அவனை சற்றே ஏறிட வாயில் இருந்த சொற்கள் வெளிவ
“சீனிக்கு இனிமேல் வேலை கூடாது என்பது முதலாளியின் உத்
சீனி மனேஜரைச் சற்று நேர அவ்விடத்தில் இருந்து வெளிே இப்போது வந்தே இருக்கக்கூட உறைத்தது.
சீனி தன்னந்தனியனாய் நட ஒரு தனிமை உணர்வு அவனை தளர்ந்தபோது எதிரில் காணப்ப கோயில். அவனுக்கு அப்போதை ஒன்றுதான்.

1 O1
ல்ல சீனி பொறுமை இழந்தான். நாளைக்கு வேலைக்குப் போகப்
ா நாயம் இருக்கு சீனி. இப்பவே சி இல்லை.” - அவள் தொடர்ந்து கவில்லை.
பெரிய சொத்து ஒன்று பறிபோய் முதன் முறையாக தான் பலவீனப்
னி வழக்கம்போல் காவல்காரனின் )ாரும் பொட்டுக்களம் செல்வதை து என்று தெரியாமலேயே எழுந்து யாக பெரட்டுக்களத்தில் அவரவர்
6TJ了。
பயர் கூப்பிட்டு அவரவர் எந்தெந்த செல்ல வேண்டுமென ‘பெரட்டுக் லாளி வந்திருக்கவில்லை.
அவன் பெயரை மனேஜர் கூப்பிட ட்டுப் பார்த்தார். நிதானமாக அவர் ந்தன.
கிடையாது. வேலை கொடுக்கக்
தரவு.”
ம் முறைத்துப் பார்த்தான். பின்னர் யறினான். இந்த இடத்துக்கு தான்
ாது என்பது மட்டும் அவன் மனதில்
ந்தான். இதுவரை உணர்ந்தறியாத ாப் பீடித்திருந்தது. அவன் கால்கள் ட்டது அந்தப் பாழடைந்த அம்மன் நக்கு ஆறுதலளிக்கக் கூடியது அது
(1990)

Page 103
102
கே.
கொழும்பை வசிப்பிடமாக பணியாற்றுகின்றார். சிறுக சனம் ஆகிய துறைகளில் இளம் எழுத்தாளர் சங்கம்
போட்டியில் மூன்றாவது பரி செய்தவர். சிறுகதை, ( என்று நிறையப் படைத்த6 இவருடைய முதல் நாவல்.
வீரகேசரி நடத்திய பிரதேச பிரதேச நாவலுக்கான ப 'மனித நிழல்கள்.
பத்திரிகைகளில் பத்துக்கு எழுதியுள்ளார். நூல் அறிமு ஆகியவைகளையும் எழுதி வ
கசக்கப்படு
கே.
அப்பொழுது தங்கமணிக்கு கையினைப் பிடித்து, தன் சூம் தவளைப் பாய்ச்சலுடன் வேக வந்து ஒரு வீட்டில் ஐந்து வருட இன்று மறுபடியும் மலை நா நோக்கி.

துரைவி வெளியீடு
விஜயன்
க் கொண்டவர். வீரகேசரியில் தை, நாவல், இலக்கிய விமர்
ஈடுபாடு கொண்டவர். யாழ் 60களில் நடத்திய சிறுகதைப் சு பெற்று இலக்கியப் பிரவேசம் குட்டிக்கதை, உருவகக்கதை வர். ‘விடிவு கால நட்சத்திரம்'
நாவல் போட்டியில் கொழும்புப் ரிசை பெற்றது இவருடைய
மேற்பட்ட தொடர் கதைகள் கம், இலக்கியக் கட்டுரைகள் ருகின்றவர்.
12
ம் அரும்புகள்
விஜயன்
எட்டு வயதிருக்கும். அப்பனின் பிய காலினை இழுத்து இழுத்து மாக நடந்து பஸ் ஏறி கொழும்பு
உங்களை வேலைக்காரியாக கழித்து ட்டிலிருக்கும் லயன் காம்பராவை

Page 104
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பஸ் வேகமாக ஒடிக் கொண்டி திருக்கிறாள் தங்கமணி. முகத்தி தள்ளி தலைக்கேசத்தை விசிறிடச் வெளிச்சத்தில் இருள் நிழல்களாக
கண்ணிமைகளில் அசைவில்ை காதருகில் ஒரு முணுமுணுப்பு. நி மலைச்சறிவுகளில் பஸ் வண்டியி நினைவுகள் அடிக்கடி வரும். தெ அவள் நினைவில் பதிவாள்.
கீரை விற்றுக் கொண்டிருப்ப அவளைக் கண்டதும் மனம் பேத நெஞ்சு கதறும்.
அந்தக் கீரைக்காரி அம்மாவை முகம். பெரிய கண்கள். வெற்றின் மூக்குத்து டாலடிக்கும் நாசி, அ மனம் அடித்துக் கொள்ள ஆவலால்
ΣΚ Σ
கொழும்பில் பெரிய வீடு. வி வீட்டு ஐயா, அம்மா, அந்த டிை அது போல் வேலைக்கும் பஞ்ச நடப்பதும், ஏதாவது செய்து கொ போவது. டிரைவர்கூட அடிக்கடி போதாதற்கு தோட்டவேலை ம இத்யாதி இப்படிப் பல பல.
சாப்பாட்டிற்குக் குறைவில்6ை றிற்குள் தான். சம்பளம் கிடைத்த போல் வரும் அப்பன் அதனை வ நழுவி விடுவான்.
அம்மாவைப் பற்றிய நினை காணும் ஆவல், ஆர்வம் பொங் இழுத்து வந்தால் அப்பாவை ச நகர்ந்து நாழிகைகள் கடந்து வி இழுப்புடன் வேகமாக கேட்டருக் கொஞ்சம் தொலைவில் போய்க் ெ

103
டிருக்கிறது. ஜன்னலருகில் அமர்ந்
ன்ெ மீது கூதல் காற்று ஊதித் செய்கிறது. அந்திவானின் சிவப்பு
மலைச்சறிவுகளின் தரிசனம்.
ல. 'அம்மாவைப் பார்க்கலாம்' என னைவு அலைக்கழிப்பின் பிரமை. பின் சறுக்கலோட்டம். அம்மாவின் நருவோரம் போகும் நேரமெல்லாம்
ாளே - அந்த மூக்குத்திப் பெண் லித்து அலை மோதும். 'அம்மா!'
பப் போலவே இருப்பாள். மெலிந்த லைச் சாரலால் சிவந்த உதடுகள். புட, அம்மாதான், அம்மாவேதான். உடம்பு நடுங்கும்.
< X
சீட்டில் எல்லோருமே நல்லவர்கள். ரவர். அன்பிற்கு குறைவில்லை, மில்லை. கால்களை இழுப்பதும், ாண்டிருப்பதும், ஓயாது கடைக்குப் சிகரெட் வாங்க விரட்டியடிப்பான். லசலகூடம் கழுவுவது இத்யாதி
ஸ். மிஞ்சுவதெல்லாம் அவள் வயிற் து. மாதா மாதம் ஒரு கள்ளனைப் ாங்கி பொத்திக் கொண்டு நைசாக
'வுகள் உந்தித்தள்ள அப்பாவைக் கிக் ததும்ப கால்களை இழுத்து ாணமுடியாது. அவர் அங்கிருந்து ட்டிருக்கும். மறுபடியும் கால்களின் கில் வந்தால், தெருவைக் கடந்து காண்டிருப்பார்.

Page 105
104
அப்பாவைக் கண்ட நாள்கள் "எலே! என்ன உருப்படியா ஒரு | தோலை உரிச்சுப்புடுவேன் உரிச் மருவாதியா நடக்கனும் தெரிஞ்சு, வர, கரிக்கட்டை போன்று கறுத் வந்து 'நறுக்' கெனத் தலையில் எலும்பைச் சுண்டிவிடும்.
"அம்மா!'' நினைவு வலியும் கன்ன வக் அழுகை எழும். எதனையும் செ காமல் அப்பா' என்ற அந்தக் கறுவ .
எசமானியம்மாள் மோசமானவ சில சமயங்களில் 'சட்புட்'டெனக் | சூரியன் மாதிரி வருவார்; போவார் வழக்குகளிலே இலயித்தும் கிடக் களுடன் உருள்வது வாழ்க்கைய பழம்.அத்தி பூத்தாற் போல் அன்பா
"அம்மா பார்க்கப் போகணுமா? ''உம்! உம்!''
தங்கமணி பேச முடியாமல் தன் மகிழ்ச்சி பொங்கிப் பிரவகிக்கும் ஒளிர்வு பெறும்.
"தீபாவளி வரட்டும்!'' ''உம்! உம்!''
சில வேளைகளில் எசமானிய யாடல்கள் விழுந்துவிடும். அவ் அழைத்து மிரட்டல் நாடகம் அரங்.
"என்ன தீபாவளி அது இதுன் அதுக்கு இங்க என்ன கொறை, இதுன்னு எதையாவது சொல்லி சீ வேலையா போச்சு...''
சிறுமியை தீபாவளிக்கு அல் நினைவு அறுந்துவிடும். என்றாலு

துரைவி வெளியீடு
ம் உண்டு. அப்பொழுதெல்லாம், வேலையும் செய்ய மாட்டியாமே, சி. அம்மா ஐயா எல்லார் கிட்டயும் ா?” என உறுமலொன்று பாய்ந்து து மெலிந்த கையொன்று நீண்டு
குட்டி ‘ணங்ணங்’ எனக் கன்ன
யுெம் இணைந்து ஒரு வேதனை விக்குள் நுழைந்து மனதில் சுமக் ல் மனிதன் மறைந்து விடுவான்.
ர் அல்ல, அன்வானவர்தான். ஏதோ கத்துவார் அவ்வளவுதான். எசமான் . அவர் எண்ணமெல்லாம் கணக்கு கும். பணம் சம்பந்தமான நினைவு ானவர், இறை பக்தியில் கனிந்த க சில வார்த்தைகள் பேசுவதுண்டு.
லையாட்டுவாள். தலையாட்டுதலில் ; கண்கள் நட்சத்திர மணிகளென
ம்மாளின் காதுகளில் இந்த உரை 1ளவுதான். அறைக்குள் ஐயாவை கறும்.
னு தங்கமணியைக் கொழப்புரீங்க,
சும்மா இருக்கிற புள்ளய அது ண்டிக்கிட்டிருக்கிறதே உங்களுக்கு
ரப்பி வைக்கும் ஐயாவின் அந்த ம் என்றாவது ஒருநாள் மறுபடியும்

Page 106
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஒருநாள் அந்த கறுவல் நிற நினைவு மறுபடியும் வந்தவராக அனுப்பாமல் விட்டிட்டமே, சரி ெ அப்பனோடு அனுப்பி வைப்போ கொஞ்சம் இருந்திட்டு வரட்டும் நெரூட அப்பனிடம் விசயத்தை சிரிப்பார். அப்பனோ சர்ப்பம் தீண்டி
GG
“ஐய்யய்யோ என்னங்க ஐயா ( கொன்னுபுடுவேன், சிறுக்கி அ செஞ்சுடப் போரா, உங்க காலடிய செஞ்சா, நானு, அவ ஆத்தா ஏே கிட்டு கெடப்போம்.” எனப் படபட
கதவருகில் எசமானியம்மாளி கொண்ட முனிவர்களுடைய சை உமிழும்.
“என்ன சொல்லியும் இந்த ம பற்கள் நறநறக்க அங்கலாய்த் அருமை எசமானிக்கு அல்லவா தெ
இவ்வளவு நாடகத்தையும் நெஞ்சிற்குள் கல் செருகிக் கொள் ஜன்னலருகில் அமர்ந்து வெளியுல் முருங்கைக் கொப்பியிலிருந்து சிறகடித்துப் பறந்தன. பட்சிகள் அமிழ்ந்து விடும் வரை விழி மடல்க
மலைச் சரிவுகளில், நீரோன தேயிலைச் செடிகளின் இடைெ இழுத்து ஒடிடச் சின்னான், வேல யொரு கூட்டத்துடன் சிட்டுக் குரு ஆர்ப்பரித்துச் செல்வதில் மன கிடக்கின்றன.
“கங்கா!”
எவரோ அழைக்கிறார்கள். அ கலைந்து, எழுந்து நடந்தபொழுது திறக்கப் போய்விட்டிருப்பாரே.

105
அப்பன் வருகிறபொழுது அந்த அடடா தங்கமணியை தீபாவளிக்கு காஞ்சம் பணம் கூடக் கொடுத்து ம், பச்சப்புள்ளதானே அம்மாவோட ’ என மனதிற்குள் மனித நேயம் தச் சொல்லி அசட்டுத்தனமாகச் யவனாக குதிப்பான்.
குட்டி வேலை செய்யுரா இல்லியா, ங்கே போய் ஆத்தாவுக்கு என்ன ரிலே சவமேன்னு கெடந்து வேலை தா அரைக் கஞ்சியாவது குடிச்சிக் வென அலறுவான்.
ன் உருவம் தோன்றும். கோபம் $ப் போல் கண்கள் நெருப்பினை
னுஷனுக்கு ஏறுதில்லையே” என துக் கொள்வாள். தங்கமணியின் ரியும்.
இன்று கண்கள் கண்டுவிட்டன. *ண்டாற்போல் இறுகிவிட விக்கித்து லகில் பார்வை இலயித்த பொழுது ‘சளாரெனச் சிட்டுக் குருவிகள் வான் கடலுக்குள் ஒரு புள்ளியாய் களில் அசைவில்லை.
டகளில், செம்மண் வெளிகளில், வளிகளில் கால்களை இழுத்து ன், தெய்வானை, மீனாட்சி இப்படி விகளாகப் பறந்தோடி, கூச்சலிட்டு ாமும், கண்களும் இலயித்துக்
ட, எசமான் குரல்தான். நினைவு , ஆமாம் எசமான்தான் கடையைத் மறுபடியும் வந்துவிட்டிருப்பாரா

Page 107
106
என்ன? இல்லை! இல்லை! அ அழைக்கவில்லை. அவர் எப்பொழு
தங்கமணி எசமானியின் படுக் சாத்தி கிடக்கிறது! மெதுவாகக் தி
ΣΚ
விரைவாகப் பறந்து கொண்ட நகருக்குள் இருள் லேசாகக் கனத்
தேயிலைச் செடிகளினூடாகக் கென வேகமாக நடந்தபொழுது சொறிந்தவாறே முணங்கிக் கொண்
“ஏலே! அந்த அம்மா ஒரு சொல்ல மாட்டாங்க. இன்னிச் உன்னை கூட்டிப்போ கூட்டிப் பே என்னடி அப்பிடி செஞ்சிட்ட.”- அ
சிறுமி மருண்டாள், மிருட் அப்பனை நடுக்கமுடன் பார்த்த குட்டுவானோ என்ற பயத்தில் நடந்தாள். லயன் காம்பரா அருகி குருடாக்குவது போல் கனத்து குப்பிலாம்பு வெளிச்சத்தில் எதை
“என்ன அதிசயம், தங்கம துடி துடித்துப் பதறியெழுந்த அ கொண்டாள். கண்ணிர் (LP: வருவிக்கின்றன.
“உம், செல்லப்புள்ளையை சிறுக்கி இவ, இவளக் கொன்னூ சுடனும்.”- அப்பன் எரிந்து விழுகி
“உம். உம். சும்மா இரு வருஷமாயிருச்சி.” பெற்றவள்
வில்லை.
“ஏலே ஒனக்கு வெவரம் தெரி
“என்னது?”

துரைவி வெளியீடு
வள் நினைத்தது மாதிரி எசமான் pதோ போய்விட்டார்.
கை அருகில் வந்து நின்றாள். அது Dந்தாள். ஆ. கடவுளே!
a X
டிருந்த பஸ் வண்டி மலையகத்தின் துவிட்ட வேளையில் நுழைகிறது.
கால்களை இழுத்து ‘விலுக் விலுக் அப்பன் தலையில் குட்டுகளைச் ாடு வந்தாள்.
நாளும் உன்னை கூட்டிப் போகச் கு ஏன் இவ்வளவு அவசரமாக ான்னு நச்சரிச்சாங்க. ஏண்டி சிரிக்கி !ப்பன் இருளில் கர்ஜித்தான்.
சியடைந்த கண்களால் இருளில் ாள். அப்பன் இன்னும் அதிகமாக கால்களை எட்டி எட்டி நொண்டி ல் வந்தபொழுது இருள் கண்களை விட்டது. காம்பராவுக்குள் அம்மா யோ இடித்துக் கொண்டிருக்கிறாள். னி இல்லே வந்திருக்கா” எனத் வள், மகளை இறுக அணைத்துக் த்துக்கள் LD f6ö) 6O LD JF68) 6VD LJ J5
கட்டிப் புடிச்சுக்கோ. முத்துன று இந்த மலச் சரிவிலே தொலைச் றான்.
ங்க. என் புள்ளயப் பாத்து எத்துண
கொட்டும் கண்ணிர் மழை ஒய
quor?”

Page 108
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அப்பன் அம்மாவின் காதில் எத
"அந்த வீட்டு டிரைவர் பயே
பின்னாவென நடந்து கொள்ளுர டாங்க. அதுதான் வெரட்டிப்புட்டா
நாரசம் காதில் பாய, அம்பு விடுகிறது.
“அடிப்பாவி மகளே!”
இரவு!
லயனுக்குள் எங்கிருந்தோ ந சாமமாகவிருக்கக் கூடும். ஆழ்ந் திடும்' என விழித்துக் கொள்கிறா
குப்பிலாம்பு எரிந்து கொண்டி யோசனையில் ஆழ்ந்து கிடக்கிறா மூடினாள் சீ. சீ. திரும்பத் தி வருகிறது.
எவரோ அழைத்தபொழுது ெ அறைக் கதவைத் திறந்த டெ டிரைவர் பயலும் முழு நிர்வா கட்டிலில் பாம்புகள் நெளிவதை கண்டாள் அல்லவா அந்த கனவு.
தங்கமணி உருண்டாள்; உள தனப்பட்டாள். ஆ. மிகவும் அம்மாவைப் பார்க்கிறாள்.
அம்மாவின் முகம். முகமரு உஷ்ணக் காற்றும், முத்து முத்த சிறுமியின் முகத்தில்.
அம்மாவின் முகத்தில், அந்: தெரிகிறது.
‘என் பிஞ்சு மகள் கருகாத6 விசும்பி வேகிறது.

107
நனையோ கிசுகிசுத்தான்.
லாட இந்த சின்ன சிறுக்கி 'கன்னா நேரத்துலே எசமானியம்மா கண்டுட் šus...”
Dாவின் குடலே அறுந்து விழுந்து
X X
ாயொன்று ஊளையிடுகிறது. நடுச் ந்த உறக்கத்தில் கிடந்த தங்கமணி
ள்.
ருக்கிறது. அம்மா சுவரில் சாய்ந்து 1ள். தங்கமணி மறுபடியும் கண்களை ருெம்ப அந்த நரகத்தனமான கனவு
சன்று, எசமானியம்மாளின் படுக்கை பாழுது, எசமானியம்மாவும், அந்த ாணமாக அலங்கோல நிலையில், தப் போல் நெளிந்து உருள்வதைக்
றினாள் எழுவதற்குக் கடும் பிரயத் பிரயாசையுடன் திமிறியெழுந்தாள்.
கில் நாசியிலிருந்து வெளியாகும் ாகச் சொரியும் வியர்வை மணிகளும்
த கண்களில், பசுமையான மலர்ச்சி
வள் என அவள் இதயம் விசும்பி
(1996)
ܐ...

Page 109
108
தி. ராஜே
நுவரெலிய ழாவட்டம் @ பிறந்தவர். நாவலப்பிட்டி கல்வி கற்றவர். கலைச்ெ தொடங்கியவர். நாவல், ந ஆகிய துறைகளில் எழுதி மணிக்கு கதை கேட்க நேர நாவல், தனக்குள் தானே கி இரண்டு நூல்கள் வெளிவந்தி 'சிரிக்கும் செவ்வந்திப் பூ
நாவல் 1993ல் வீரகேசரியி எழுத்தையே தொழிலாகக் G பாடசாலை தலைமை ஆசிரில்
அந்தரங்
தி. ராஜ
அழகிய இளம் நீல நிறக் போது, இருபத்தைந்து வருடத் அலையலையாக எனது எண்: நாளைய ஞாபகங்கள் மிக அருகி
மனைவி “காப்பி கொண்டு தெரியவில்லை. தேயிலைத் தே அடிக்கடிக் காப்பி குடிப்பது வ பிதழைப் பற்றி இதுவரை மனை

துரைவி வெளியீடு
காபாலன்
லாங்கந்தைத் தோட்டத்தில் சென் அன்ரூஸ் கல்லூரியில் சல்வியில் 1962ல் எழுதத் ாடகம், கட்டுரை, சிறுகதை வருகின்றார். 'கண்ணான கண் மில்லை' - மீலையகக் குறு தை அறிவியல் நூல் ஆகிய ருக்கின்றன.
என்னும் மலையக வரலாற்று ல் தொடர்கதையாக வந்தது. காண்டுள்ள இவரின் மனைவி யையாய்ப் பணிபுரிகின்றார்.
3
கப் பூக்கள்
கோபாலன்
ார்டையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த துக்கு முந்தின கல்லூரி வாழ்க்கை னங்களோடு இணைந்தது. அந்த p முகாமிடத் தொடங்கின.
பந்து நின்று கொண்டே இருந்ததும் ட்டத்துத் தலைமை லிகிதரானாலும் ழக்கம். முதல் நாள் வந்த அழைப் பியிடம் சொல்லவில்லை.

Page 110
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
'கார்டை அவளிடம் நீட்டினேன்
“பழைய மாணவர் சங்கக்கூட்ட என்று உரக்க வாசித்தாள். அ நான் மிகச் சிறுவனாகி விட்டதைப்
மானசீக வாழ்வு மேலும் வள எழுந்தேன்; உடுத்தினேன். இய பைல்களை அள்ளினேன், எப்பட என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. { பிடிவாதமாக நிற்க ஆரம்பித்தது.
நான் படித்த பரமேஸ்வராக் க நண்பர்கள், ஜோக்குகள், புட்பால் விளையாட்டுக்கள். அந்த நிகழ்க இத்தனை மகிழ்ச்சிகளுக்கிடை ‘ராஜி' என்கிற ராஜலட்சுமி.
இருபத்தைந்து வருடங்கள். எ கம்பீரமானதொரு பெண்மை சா போல. நாங்கள் எல்லோரும் ரா பார்ப்போம். தெய்வீகத்தைப் போர்த்
பள்ளிக்கூடச் சுறுசுறுப்பிலும் வேட்கைக்கிடையிலும் சில இத எதிர் காலக் கனவுகள். ஆழ் விட்டன. கல்லூரியை விட்டு வி திசைமாறி விட்டன.
மனைவி மஞ்சரியிடமும் ராஜிஎ அழுத்தமான இளமைக் கோடு இதற்கிடையே சம்பிரதாய பூர்வப அலைந்து ஒரு வட்டத்துக்குள் அட
“மிஸ்டர் பாலச்சந்திரன்..!” - ம
“எஸ் சார்’ எழுந்து செல்லும் இருந்தது.
“பிரவுண் அன் கம்பெனியிடம் பண்ணி விடுங்கள்” என்று கூறிவிட

109
ம் - பரமேஸ்வராக் கல்லூரி - கண்டி’ ந்த மனைவியின் முன்னிலையில் போல உணர்ந்தேன்.
ர்ந்து பரவத் தொடங்கியது. ஏதோ ந்திரத்தைப் போல புத்தகங்களை, டி ஆபீசுக்குப் போய்ச் சேர்ந்தேன் ரனோ, மனம் கடந்த காலத்திலேயே
ல்லூரியின் நெடிதுயர்ந்த தோற்றம். ), கிரிக்கெட், டென்னிஸ் போன்ற *சிகளுக்கு 25 வயதாகி விட்டது. யே இதமானதொரு நெகிழ்ச்சி
ங்கிருக்கின்றாளோ தெரியவில்லை. ாதாரண உடையில் மகாலெட்சுமி ஜலட்சுமியை ஒரு கெளரவமாய்ப் ந்தின நட்சத்திரம்.
b ‘பாஸ்' பண்ணவேண்டும் என்ற மான சந்திப்புகள்; உரையாடல்கள். மனத்தில் பதுக்கி வைக்கப்பட்டு விலகியதும், சந்திப்புக்களெல்லாம்
யைப் பற்றிச் சொல்லியிருக்கிறேன். கள் அழியாது தங்கி விட்டன. ான வாழ்க்கை ரதம் எங்கெங்கோ ங்கிவிட்டது.
ானேஜர் மெதுவாக அழைத்தார்.
போது என் உடல் எனக்கே பாரமாக
நம் ‘எஸ்டிமேட்டை', 'அனலைஸ்" ட்டு அவசரமாக எழுந்தார்.

Page 111
110
“எஸ் சார்” என்று சொல்லி இன்விட்டேஷன் கார்டையும் நீட் கடிதத்தில் கையொப்பமிட்டு விட்
எல்லா ஆபிஸர்களுக்கும் ே சாலையில் அபிவிருத்தி வே அடுத்த தோட்டத் தொழிற்சாலை “ஹலோ கிளெண்டில்ட் ஹியர்” - தென்று வைத்துவிட்டுச் சிந்தித்தே
கழற்றப்பட்ட தொழிற்சாை ‘லிஸ்டு தயார் பண்ணவேண்டும் சிப்டர், டீ கட்டர், எக்ஸ்ட் டிராக்
செய்து பேக்டரிக்கு அனுப்பிவிட்(
‘பாக்டரி டெவலப்மென்ட் ஸ்க வதைப் போல என்னைப் பார்த்தது
தயாரித்து விட்டுத் திரும்பினேன்.
‘டைப்பிஸ்ட் விமலா, குடிபெ என் மேசைமேல் வைத்துவிட்டுச் ஒவ்வொன்றாக ஒத்துப் பார்த்தது விழுந்தது. மிகக் கொடூரமான கையோடு வீடு போய்ச் சேர்ந்து கென்று நுழைந்து விட்டேன். ம சாப்பிட்டது, படுத்தது எல்லாம் க.
கண்டிக்கு மனைவியையும் 6
தினேன். மறுத்துவிட்டாள்.
“நாளைக்கு அந்த லட்சு வருகிறார்கள். பாவம் நாளை அவங்களுக்கு ஏதாவது செய்து அ இந்தியாவில மாப்பிள்ளை இரு
என் பதிலை எதிர்பாராமல் உள்ளே
ஐந்து வருடங்களுக்கு முன் அவளுடைய கணவர் ‘ரப்பர் தெ மனைவி சிறுவர்களுக்குப் பாடம் தொழிலுமுண்டு. ஒரு சிறு காய்க

துரைவி வெளியீடு
விெட்டு என் ‘லிவ் லெட்டரையும் டினேன். ஆங் குட் என்று லீவுக் டு வெளியேறி விட்டார்.
வலை அதிகம். எங்கள் தொழிற் லைகள் நடப்பதால் கொழுந்தை க்கு அனுப்புகிறோம். டெலிபோனில் கத்தினேன். பதில் இல்லை. பொத்
566.
ல இயந்திரங்களுக்கு எல்லாம் . புல்ஸ்கோப்பில் டிரையர், ரோலர், 5டர் என்று தலையங்கமிட்டு டைப் டு மீண்டும் சிந்தித்தேன்.
கீம் ஃபைல் பெரிதாகப் பயமுறுத்து . அதைப் பிரித்து சில விபரங்களைத்
யர்ந்து செல்வோரின் விபரத்திரட்டை சென்றாள். தலை சுற்றியது. அதை ம் ஒவர்டைம் புத்தகம் என் முன்னால் அன்றைய பொழுதை விரட்டிய , பரமேஸ்வராக் கல்லூரியில் 'லபக் னைவி சாப்பாடு கொண்டு வந்தது, ம்பியூட்டர் பாணியில்.
வரச் சொல்லி எவ்வளவோ வற்புறுத்
மியும் பிள்ளைகளும் வீட்டுக்கு கழிச்சு இந்தியாவுக்குப் பயணம். லுனுப்ப வேண்டாமா? அவ மகளுக்கு க்குதாம்”, இப்படிச் சொல்லி விட்டு
போய்விட்டாள்.
இரத்தினபுரியிலிருந்து வந்தவர்கள். ாழிற்சாலையில் வேலை பார்த்தவர். சொல்லிக் கொடுக்கிறாள். தையல் றித் தோட்டம். ஐந்து பிள்ளைகள்.

Page 112
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மனைவிதான் எல்லா விபரமும் முறையில் பல குடும்பங்கள் பல தாங்கிக்கொண்டு இந்தியாவை நி நான் கூட அப்படித்தான்.
பிரச்சினை, தொல்லைகள் 6 போய்விட வேண்டும். என்னையே ஒரு அந்தரங்க திருப்தி.
அடுத்த நாள் அதிகாலை மூ குளிரிலும் சுறுசுறுப்புடன் மேலும் பழைய நண்பர்கள், பழைய அனு ஒரு முறை திருப்பிப் பார்க்க ஒரு இ
காண்ட்ரிபியூஷன் தொகை ‘டைப்' செய்த கவரில் வைத்துக் மான உடைக்குள் புகுந்துக் கெ உங்க கல்லூரி போய் இறங்கிய ஒரு சிறிய காகித மடிப்பைக் கொடு
மணி நான்கு. கும்மிருட்டு பாதையைக் கடந்து மெயின் ரோ தியாலம் ஓடி விட்டது. நாய் தாண்டியாகிவிட்டது திருப்தியைத்
பஸ் வந்ததும் அவசரமாக ஏ மடிப்பைப் பிரிக்கலானேன். பகீரென
அதில், 'மறக்காமல் உங்கள் ர என எழுதப்பட்டிருந்தது. கூனிக் களை எந்த அளவுக்கு மதிப்பீடு .ெ
பஸ் வேகமாக, பலவித குலு கண்களை மூடினேன். மனைவியும் சே கூடாது' என்று நினைத்துக் யாட்டுக்களை நினைக்கலானே6 ராஜி அநேகமாக நீட்டினாள். செ. ணாக இருக்கக்கூடும் என்று மட்டு
பஸ் ஒருவாறு கண்டியை அ ஒன்பதுக்குக் கூட்டம் ஆரம்பம்.

111
சொல்வாள். இலங்கையில் இந்த இன்னல்களையும் துன்பங்களையும் னைத்து ஆறுதல் அடைகிறார்கள்.
வரும்போது நாளையே இந்தியா அறியாமல், எனக்கே தெரியாத
ன்று மணி உற்சாகத்துடன் கடுங் மகிழ்ச்சி வெள்ளம் கரைபுரண்டது. பவங்கள் எல்லா உணர்வுகளையும் இதமான சந்தர்ப்பம்.
இருநூறு ரூபாவைத் தனியாக கொண்டேன். மனைவிக்குப் பிடித்த
காண்டேன். “இந்தாங்க நீங்கள் தும் வாசித்துப் பாருங்க”, என்று த்ெதாள்
‘டார்ச் விளக்குடன் ஒற்றையடிப் ட்டை அடைவதற்கு அரை மணித் களின் கோரமான குரைப்பைத் தந்தது.
ாறி அமர்ந்து மனைவியின் காகித ன்றது.
ாஜியைப் பார்த்துவிட்டு வாருங்கள் குறுகிப் போனேன். எனது உணர்வு சய்திருக்கிறாள்.
ங்கல்களுடன் ஒடத் தொடங்கியது. , ராஜியும் மாறி, மாறி வந்தார்கள். கொண்டு பழைய கால விளை ன். அதிலும் ஒரு தரம் தலையை ல்வச் செழிப்பில் குடும்பப் பெண்
ம் நினைத்துக் கொண்டேன்.
1டைந்தது. காலை மணி எட்டரை.

Page 113
12
நான் நேராகக் கல்லூரி வள6ை கம்பவுண்டுக்குள் நுழைந்ததும், ஆரம்பித்தது, நேர்த்தியான சுரு முகப்பில்.
முகம் தெரிந்த தெரியாத, தெரியாத இப்படியான சந்திப் யின் மாற்றங்கள், தலைமுறை பேச்சுக்கள், அனுபவ முத்திரைகை யின்றி இருப்பவர்கள்.
புரோக்கிராம் துவங்கியது. த உரையை ஆரம்பித்தார். அப்ே கனவான். அர்த்தமுள்ள பேச்சு.
“நமது தலைமுறையின் இர தலைமுறையின் சுபிட்சத்துக்காக மிக்க சந்திப்பு ஆட்டம் கான நாட்டிவிட வேண்டும்” என்று பேசி
பலர் பேசினர். பழைய மாண நான் எதிர்பார்த்த ராஜி என்ற மானசீகமான அற்பத்தனத்துக்கு நி
கண்ட்ரீபூஷன் லிஸ்டை மா தார்கள். அதில் வசூலாகும் ெ மாணவர், ஆசிரியர்களுக்குப் பகி பட்டது. பெயர்கள் வாசிக்கப்பட்டு:
ஒரு இடத்தில் மகேந்திரன் வாசித்துவிட்டு சற்று மெளனம். வாசித்தவர் சற்றுக் கலங்கினார்; ஒடிப் போய் லிஸ்டில் தேடி மே விலாசத்தை ஆவலுடன் தேடலானே
முகவரியைப் பார்த்ததும் எ8 நடுங்கத் தொடங்கின. ʻLD(3, போட்டு கிளெண்டில்ட் காலனி ! அல்லவா? மனம் அடித்துக் கொண்
பழைய மாணவர் கூட்டம், ெ தையும் மறந்து ஓடிப்போய் பஸ்

துரைவி வெளியீடு
ப நோக்கி நடக்கலானேன். கல்லூரிக் மனம் பல கோணங்களில் குதிக்க க்கமான அலங்காரம் - கல்லூரி
தேடிக் கண்டுபிடிக்கும் வரைத் புக்கள், நீண்டகால இடைவெளி யைத் தாண்டிவிட்ட கெளரவமான ர், ஓரளவு நரை விழுந்த - அக்கறை
லைவர் திரு. குணத்திலக்க தனது பாதைய சிறுவன் இப்போதைய
A
ண்டாவது ஆட்டம் இது. அடுத்த க இப்போதைய நமது பொறுப்பு ன முடியாததொரு அடிக்கல்லை முடித்தார்.
ாவிகள் தாய்மாராக வந்திருந்தனர். ராஜலெட்சுமி வரவில்லை. எனது யாயமான தோல்வி.
லை மூன்று மணியளவில் வாசித் தொகையை வறுமையில் வாடும் ர்ந்தளிப்பது என்று முடிவு செய்யப் த் தொகையும் கூறப்பட்டது.
ராஜலெட்சுமி 10 ரூபா என்று தொகையில் ஏழ்மை தெரிந்ததால்
தயங்கினார். கூட்டம் முடிந்ததும் கந்திரன் ராஜலெட்சுமிக்குரியவரின்
T66.
ன் உடலின் பாதாதி கேசங்களும் கந்திரன் ராஜலெட்சுமி என்று 20ஆம் நம்பர் வீடு, இது "லக்ஷமி” T-gs.
சாற்பொழிவு, சிற்றுண்டி அனைத் ஸில் ஏறினேன். பஸ்ஸில் பயணம்

Page 114
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
செய்த முன்றரை மணித்தியாலமு. ஒரு பிரபஞ்சப் பயணமாக என்னை
வீடு போய்ச் சேர்ந்ததும் ே பயணம் செய்த களைப்பாக இருக் அமுக்கிவிட்டு என் அப்போதைய அவளுடைய முகத்திலும் சோக முத்
மனைவி மெல்லமாகப் பேச்6 இன்னிக்கே பிள்ளைகளோடு புற குக் கப்பலாம். இங்கு வரவில்6 வந்தேன்.இன்றுதான் எனக்கும் ஒரு
“உங்களோடு படித்த ராஜல. வார்களாம். தன்னுடைய நிலைை வில்லையாம். எனக்கு அழுகைய கிடந்த இரண்டு பவுன் சங்கிலிை விட்டேன். உங்களைக் கேட்காமல்
விட்டுக் குமுறினாள்.
கடமையைச் செய்த உயர் கைகளைப் பற்றிக் கொண்டு என் கொடுத்தனுப்பினேன்.

113
- பல கோடிக் கணங்கள் கொண்ட வாட்டின.
சார்வுடன் கட்டிலில் சாய்ந்தேன். கலாம் என மனைவி என் உடம்பை கஷ்டத்தைப் போக்க விரும்பினாள். கதிரைகள் படர்ந்து கிடந்தன.
செ ஆரம்பித்தாள். "நம்ம லஷ்மி பட்டுப் போய் விட்டாள். நாளைக் லை. நான் போய்ப் பார்த்துவிட்டு 5 விஷயத்தைச் சொன்னாள்.'' ட்சுமியாம். ராஜீ என்று கூப்பிடு ம காரணமாக இதுவரை சொல்ல ாக வந்துவிட்டது. என் கழுத்தில் ய அவள் மகள் கழுத்தில் போட்டு செய்த முதல் காரியம்" - சொல்லி
ந்த மனைவியின் உன்னதமான ர அந்தரங்க சோகத்துக்கு விடை

Page 115
114
புசல்லாவை
| D606) sets besyste0T sy&6)6 கொண்டவர். புசல்லாவை பு கல்வி பயின்றவர். கலுகல் ராகக் கடமையாற்றும் இவ தொடங்கியவர். காங்கிரஸ் வந்தது. வீரகேசரி, தினகரன் ஏடுகளும் ஞான தீபம், நா குன்றின் குரல் போன்ற
ஆக்கங்களைப் பிரசுரித்துள்ள
இவருடைய கவிதைகள் மொழிகளில் மொழி பெயர் திரைப்படமான சாமிலாவின் பாடல்களையும் இவர் இயற்
அப்பாவுக்கு
புசல்லாவை
இன்று பரமா பாடசாலைக்கு பாடசாலையிலிருந்து வந்த பிள்: கும் கேட்டது. ‘இன்னைக்கு என் என்று கவலைப்பட்டாலும் டீச்ச மேல் கொண்டிருக்கும் அன்பையு மாட்டார்கள்’ என்று தன்னைச் நினைவை அத்தோடு விட்டுவிட் வெட்டிக் கொண்டு வரச் சொ: பாடசாலைக்குப் பின்புறமுள்ள

துரைவி வெளியீடு
ஸ்மாலிஹா
0ாவையைப் பிறப்பிடமாகக் னித திரித்துவக் கல்லூரியில் ல தமிழ் வித்தியாலய அதிப ர், 1975ம் ஆண்டில் எழுதத்
ஏட்டிலேயே முதல் கதை ா, சிந்தாமணி போன்ற தேசிய ன், கொந்தளிப்பு, கொழுந்து, சிற்றேடுகளும் இவருடைய
T6T.
ஆங்கிலம், சிங்களம் ஆகிய க்கப்பட்டுள்ளன. இலங்கைத் இதயராகத்துக்காக இரண்டு றியுள்ளார்.
4.
க் கல்யாணம்
ஸ்மாலிஹா
ம் போகவில்லை. பக்கத்திலிருந்த ளைகளின் சத்தம் அவன் காதுகளுக் ானய காணாம டீச்சர் ஏசுவாங்களே ரின் சிரித்த முகத்தையும், அவன் ம் நினைத்தபோது 'ஒன்றும் சொல்ல
சமாதானப்படுத்தியவனாய் அந்த டு அப்பா பகல் சாப்பிடுவதற்காக ன்ன வாழை இலைகளை வெட்ட, வாழைத் தோப்புக்குச் சென்றான்.

Page 116
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அவன் வாழை இலை வெட் டீச்சர் கண்களில் படாமல் நுனி அவனுக்கே சிரிப்பு வந்தது.
வீட்டிற்கு வந்ததும் தோரணா மறுபடியும் கையில் கத்தியோடு கோயிலை நோக்கி ஓடினான். சரிவில், ஒற்றையாய், விசாலமா மீது ஏறி குரங்காகக் கிளைக்கு வெட்டிச் சாய்த்தான். பற்றைககு நிறைந்திருந்த அப்பகுதியில் ச மரத்தடிப் பொந்துக்குள் விசு இரசித்தவனாய் கிளையிலிருந் பென்று விழுந்தான். பின் சீட் கொப்புகளை அள்ளி எடுத்துக் வழக்கமாக அவன் விரும்பிப் தடியில் வந்து நின்று புற்களின் ஒரு கையால் பொறுக்கி வா கோயிலை நோக்கி நடந்தான்.
“ஏண்டா பரமா உங்கப்பனுக் கிழவன் தண்ணிச் சுதியோடு ( அலட்சியம் செய்தவனாக பதி மரத்தில் ஏறிக் குருத்தை வெட்டிக்
மாவிலையும், தென்னங் குரு போது லயத்து வீட்டின் முன் அப்பா ஜெயவேலு கலகலப்பாக பேசிக் கொண்டிருப்பது தெரிந் விட்டுப் போதையோடு இரு உள்ளே சென்றான். கொண்டு விட்டு திரும்பியபோது சில நா தாளியாக வீட்டுக்குள் வந்து சேர்ந்
அவள் அடுப்படியில் அமர்ந் சிந்திப்பது புரிந்தது. அடுப்புக்கு இருந்து தெறித்த செவ்வொளி படர்ந்தது. சிவந்த கங்குகளில் நினைத்தபோது அவனுக்குச் சிரி

115
டிக் கொண்டு பதுங்கிப் பதுங்கி 5 கால்களினால் நடந்து வந்தபோது
கட்டச் சொன்னது நினைவு வரவே, நாலுகால் பாய்ச்சலில் ரோதமுனி கோயிலின் அருகேயுள்ள மானாச் ய், கிளை பரப்பி நிற்கும் மாமரத்தின் b தாவி இரண்டு மாங்கொப்புகளை ருக்கு மத்தியில் பாம்புப் புற்றுகள் ரசரவென ஓடி வந்த அரவமொன்று க்கென்று நுழைந்தபோது, அதை து மானாப் புற்கள் மீது தொப் டியடித்தவாறே பரந்துகிடந்த மாங் கொண்டு வந்த வழியே திரும்பி, பொறுக்கித் தின்னும் ஆலமரத் மேல் புதிதாய்க் கிடந்த பழங்களை ாயில் போட்டுக் கொண்டு காளி
கு ரெஸிஸ்டரா' என்று எழுமலைக்
கேலியாகக் கேட்ட போது, அதை
லொன்றும் கூறாமல் தென்னை கீழே போட்டான்.
த்தும் கொண்டு அவன் வீடு சென்ற இருக்கும் பாறையில் அமர்ந்தபடி 3 அடுத்த வீட்டுச் சின்னப்பாவுடன் தது. தகப்பன் நன்றாகக் குடித்து ப்பதைப் புரிந்து கொண்டவனாக வந்ததை ஒரு மூலையில் போட்டு ட்களுக்கு முன்பு அழையா விருந் த மீனாவைப் பார்த்தான்.
து கொண்டு எதையோ தீவிரமாகச் 3ள் இருக்கும் சிவந்த தணல்களில் அவளின் கருநிற முகத்தில் பட்டுப் அவள் எதைத் தேடுகிறாள் என்று ப்பு வந்தது. சில சமயம் மெளனங்

Page 117
116
கலைந்து அப்பன் ஜெயவேலு5 திரும்பித் திரும்பிப் பார்க்கையில்
நேற்றுக் காலையில் எதை மீனாவின் தோளைத் தொட்டு அe முறையாக மனம் மகிழ்ந்து சிரி வைத்தது. மீனாவின் சின்ன அவனுக்குப் பிடித்திருந்தன. முகத்தைத் தூக்கி வைத்துக் கொட்டிக் கொண்டிருப்பது பரமுவு
யாரிடமும் பேசாமல் தன்6ை அடிக்கொருதரம் கூப்பிட்டுப் ே வைத்தது. தன் தாய், மீனாவை முகத்தை உர்ரென்று வைத்துக் ெ பெரிய இக்கட்டை உண்டாக்கிய மீது அம்மா ஏன் இப்படிக் கோ இன்னும் விளங்கவில்லை.
இப்பவும் அம்மியோரம் தன தாயை நோக்கினான் பரமு. துய அவனுக்குப் பாவமாக இருந்தது வுடன் போட்ட சண்டையில் க தோன்றினாள். வாடிய முகமும், அ சேலையும் மீனாவின் வருகை அ என்பதை விளக்கியது. மீனா அ கொண்டு இந்த வீட்டிற்கு வந்: மனங் கொதித்தவளாய்ச் சட்டி முற்றத்தில் வீசி, "அடி நாசமா! குடியக் கெடுத்துட்டியே பாவி தைரியம்டி இந்த வூட்டுக்குள்ள வுட்டுருவேனா” என்று வெறிபிடித்
“என்னடி பெருசாப் பேசுர. உ செஞ்சுபுட்டேன்; ஒதவி தேவப் இப்பதா எதிரியாயிட்டாளா? ஒ மீனாவ கொண்டாந்திருக்கேன் தகப்பன் எதிர்வாதஞ் செய்ய,
“என்னா! இந்த ஐஞ்சு புள்ள லியா? இவ்வளவு நாளா ஒழச்சி

துரைவி வெளியீடு
வைத் திருட்டுத் தனமாக அவள் பரமுவுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது.
யோ சொல்ல வந்த ஜெயவேலு ழைக்க, நாணத்துடன் அவள் முதன் த்த சிரிப்பு பரமுவையும் சிரிக்க உருவமும் பளிரென்ற பற்களும் தன்னைப் பெற்ற அம்மா, சதா கொண்டு மீனாவைக் கரித்துக் க்கு மனவருத்தத்தை தந்தது.
ன மட்டும் தம்பி’ ‘தம்பி’ என்று பசுவது அவள் மேல் இரக்கப்பட வெறுப்புடன் நோக்கி சதா ஏசி, காள்வதும், அழுவதும், பரமுவுக்கு து. மெளனமாக இருக்கும் மீனா பப்படுகிறாள் என்பது அவனுக்கு
லை கவிழ்ந்து உட்கார்ந்திருக்கும் ரமே வடிவான அவளைப் பார்க்க . இந்தச் சில நாட்களாக அப்பா ளைப்படைந்தவள் போல அவள் புழுது சிவந்த கண்களும், கசங்கிய வளை எந்த அளவு பாதித்துள்ளது வளது வீட்டில் சண்டை போட்டுக் த அன்று பரமுவின் தாய் கமலம் பானைகளை எல்லாம் எடுத்து ப் போனவளே! நல்லாயிருந்த என் நீ நல்லாயிருப்பியா? என்னா வர, அப்பிடி உன்னய நொளய துக் கத்திய போது,
ஊரு ஒலகத்துல நடக்காததயா நா பட்ட நேரமெல்லா அவ நல்லவ ஞ் சவகாசமே வேணான்னுதானே அப்பறம் என்னா பேச்சு” என்று
ங்களும் என் சவகாசத்தச் சொல்ல குடுத்தேனே அந்தப் பணங் கூட

Page 118
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
என் ஒறவச் சொல்லலியா? ே ஒடியாந்தேனே? அதுகூட மற இயலாதவளாக மீண்டும் பொ மீனாவும் கலங்கித்தான் போனாள்.
எந்த நியாயத்தையும் கேட்க நிறையக் குடித்திருந்தான். ச செய்யச்செய்ய அவனுக்குக் முற்றும் பார்த்தவன் மேலே கத்தியை வேகமாக எடுத்தான்.
“இன்னக்கி ஒன்னய கொல் என்று கமலம் மீது பாய்ந்தான் படியே அவளை வீட்டிற்கு வெள வாசலில் விழி பிதுங்க நின்ற கூறினான். இந்தச் சந்தர்ப்பத்தி பிள்ளைகளும் கத்திய கத்தலி லயமே நின்று வேடிக்கைப் பார்த்
தலைவர் ரெங்கசாமி ஜெய( பறித்தார். அவனை அடுத்த உட்கார வைத்துவிட்டு, குசினி, னால் பார்த்தபடி கமலத்தை மீனா வீட்டிற்குள் வந்துவிட்ட “இந்த அநியாயத்தைப் பாத்தீா கொண்டே வெறுப்போடு உள் தலைவர் மூலமாவது கிடைக்கு முகத்தைப் பரிதாபமாகப் பார்த்தல்
தலைவர் ரெங்கசாமி ஒருத பாரு கமலம் இது குடும்பச் ச புருஷனக் கேவலப்படுத்தாத. மீனாவப் பிரியப்படுறத நீ தெரி துல இப்புடியெல்லாம் நடக்கிற மீனாவோட இந்த வூட்டுக்குள்ள புள்ளயோட போய்ச் சேரு; ஒனச் தூணா நிக்கிற ஒம் புருஷனே வாய் கூட, கொஞ்சம் புத்திய கமலம் பேயறைந்தவள் போல நி6

117
வலைக்குப் போறேன்னு ஒன்னோட ந்து போச்சா” என்று வாயை மூட ங்கிய போது, பரமுவுடன் சேர்ந்து
5 இயலாத நிலையில் ஜெயவேலு கமலம் கோபத்துடன் எதிர்வாதம்
கோபம் கொப்பளித்தது. சுற்று செருகி வைத்திருந்த கவ்வாத்துக்
Dலாம வுடமாட்டேன்! வாய மூடு” ; பரபரவென்று கத்தியை ஓங்கிய சியே இழுத்துப் போட்டவன், குசினி மீனாவை உள்ளே போகும் படிக் ல் மனம் வெறுத்தவளாக கமலமும், ல் தலைவர் ரெங்கசாமி ஓடிவர தது.
வேலுவின் கையிலிருந்த கத்தியைப் வீட்டுக்குள் அழைத்துச் சென்று யுள் நின்ற மீனாவை கடைக் கண் வீட்டுக்குள் அழைத்துச் சென்றார். தைப் பொறுக்க முடியாதவளாய் ங்களா தலைவரே” என்று புலம்பிக் ாளே வந்தவள், தனக்கு நியாயம் கும் என்ற நம்பிக்கையில் தலைவர் வளாக நின்று கலங்கினாள்.
ரம் கணைத்துக் கொண்டு “இந்தா ண்டை. சும்மா கூச்ச போட்டு ஒம்
இவ்வளோ நாளும் ஜெயவேலு யாமலா இருந்தே நம்ம தோட்டத் )து புதுசா? அதனால ஒத்துமையா இரு; பிரியப்படல்லேனா ஒந்தாய் நிகேத்துக்கிட்டு நா நம்ப சங்கத்துல ாட சண்டபுடிக்க ஏலாது, ஒனக்கும் ா நடந்துக்க” என்று முடித்தபோது ன்றாள்.

Page 119
118
“ஜெயவேலுவைக் கண்டுக்கி வீட்டுக்குள் புகுந்து அவன் உ ஊற்றிக் கொண்டு மறுபடியும் ஜெயவேலுவோட ஓடி வந்தவ; பேருக்கும் இதுவர நடக்கல்ல. ! மயா இருக்கப்பாரு; இனிமே ஒனக்கும் நல்லது” என்று ஜெயே எச்சரிப்பது போலவும் கூறி முப யொன்று இறங்கி விட்டதைக் போராட்டச் சிந்தனைகள் இதயடெ தாங்கமாட்டாமல் கண்ணிர் பொா தனக்கே வெறுப்பளிக்க, த6ை வாதாடுவதை ஒரு கணம் எண்ணிப்
அவளுக்கு ஆத்திரமாக இரு காகவும், சாராயத்திற்காகவும் த8 என்பதற்காக அயலவர்கள் உதவு சம்மதிக்கிறாள். பயத்தினால் கு கிறார்கள். இந்த நிலையில் தனி முடியும் என்று நினைத்தபோது அ சதா மீனாவுடன் இருக்கிறான் என் தன் குழந்தைகளும் தன்னை விட்டு
வாசற்பக்கம் தனக்கு முதுகை ஒரு தரம் திரும்பி வெறுப்போடு | கொட்டி விட்டாளே பாவி’ என்று நி பழைய சம்பவங்கள் எல்லாம் அவள்
தன் வாழ்க்கை இந்த மீனாவா என்று கமலம் கனவில் கூட நிை களுக்கு முன் கமலம் கணவனே காட்டு ஏழாம் நம்பர் லயத்தில் இ சட்டையுடன் பத்து வயது நிர இவள் வீட்டிற்கு அடுத்த வீட்டி வீடு என்பதால் இரு வீடுகளுக்கு இருந்தது. அதிலும் அடிக்கடி குழந்தைகள் என்று தவித்துக் காம்பிராவில் தொற்றிய சொறி & இருவரும் படாதபாடு பட்டுக்

துரைவி வெளியீடு
ட்டு வாறேன்” என்று அடுத்த ஊற்றிக் கொடுத்த சாராயத்தை அவளிடம் வந்து, “நீ சும்மா ரெசிஸ்டர் கூட ஒங்க ரெண்டு அதனால எல்லாரோடையும் ஒத்து
அதான் ஒம்புள்ளங்களுக்கும் வலுவுக்குச் சார்பாகவும் தன்னை டித்தபோது, தன் தலையில் இடி கமலம் உணர்ந்தாள். பல்வேறு Dங்கும், குறுக்கு நெடுக்காக ஒட பகி வழிய, தன் அநாதைத்தனம் 0வர், ஜெயவேலுக்குப் பரிந்து பார்த்தாள். A
நந்தது. தனது சங்கம் என்பதற் லைவர் தலையாட்டுகிறார். ஆண் கிறார்கள், பெற்றதனால் அத்தை குழந்தைகள் வளைந்து கொடுக் யொருத்தியினால் என்ன சாதிக்க ஆயாசமாக இருந்தது. பரமு கூட ாற நினைப்பு திகிலை உண்டாக்க ப் போய்விடுமோவெனப் பயந்தாள்.
5க் காட்டியபடி நிற்கும் மீனாவை பார்த்தாள். ‘நெருப்பையே அள்ளிக் னைத்தபோது அந்த நினைப்போடு
மனதில் எழுந்தன.
ல் அறுந்து விழுந்த கொடியாகும் னக்கவில்லைத்தான். பல வருடங் ாடும், பிள்ளைகளோடும் மானாக் ருந்தபோது இந்த மீனா பாவாடை ம்பியவளாய் தன் பெற்றாரோடு ல் குடியிருந்தாள். அடுத்தடுத்த மிடையில் நெருக்கம் நிறையவே தழந்தைகளைப் பெற்று, வேலை
கொண்டிருந்தபோது, பிள்ளைக் ரங்கினால் இளைய குழந்தைகள் காண்டிருந்தபோது; ஸ்கூலுக்குப்

Page 120
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
போவதை நிறுத்திவிட்டு வீட்டி கமலத்திற்குப் பேருதவியாக இரு
தண்ணீர் பிடித்து வைப்பது, ! ஜெயவேலுவுக்கு மலைக்குத் வேலைக்கு சென்ற பின் பிள் வயதுக்குக் கூடிய சுறுசுறுப்பு சிரித்த முகத்தோடு செய்து ஒருத்தியாகவே அவள் கணிக்கப்ப
"அண்ணே அண்ணே’ என்று பதும் அவள் வீட்டில் செய்யும் றிலும் ஒரு பங்கை ‘அண்ணனு வந்து கொடுப்பதும் தோட்டத்தி இவர்களோடு கோயிலுக்குப் பே பெட்டிக்கடையில் காப்பு, மா:ை மஞ்சள் நீராட்டு நாளன்று அவ6 பட்டியோரம் ஒழிந்திருந்து அவ விளையாடுவதுமாக, சலனமில் மீனாவின் வாழ்க்கையில் வைக ஏற்பட்டது. மீனா வயதுக்கு வந்துவ
பெரியவளாகி விட்டால் இனி வரமாட்டாளே என்பதை நினைக்க தாலும் இவ்வளவு நாளாக அ மனதில் கொண்டு கடன்பட்டு ஜெ போட்டு, துணிமணிகள் எடுத்துச் செய்தனர். மீனா வீட்டாரும் அகமக
மாதங்கள் ஓடி மறைந்து அ விழாவை வரவேற்குமுகமாக பித்தது. முன்பு போல் கமலம் கூப்பிடாவிட்டாலும், முக்கியப கூப்பிடுவது தவிர்க்க முடியாத தான். இரவு கோயிலுக்குக் கெ காக மீனாவைக் கூப்பிட்டிருந் சேர்ந்து கொண்டு கசிந்து விட அதில் அலங்காரமாக நிலக்கட களையும் பதித்தபோது அங்கு சி தூள் பரப்பியது.

119
ஸ் நின்றிருந்த மீனாவின் துணை 3தது.
பிறகு கொண்டு வந்து போடுவது, தேநீர் கொண்டு கொடுப்பது, ளைகளைப் பராமரிப்பது என்று டன் அவள் பாதி வேலைகளை கொடுத்தபோது அந்த வீட்டில் .JT6jTسL"
ஜெயவேலுவோடு அரட்டை அடிப் பலகாரங்கள், கறிகள் எல்லவாற் க்கு கொடுங்க” என்று கொண்டு ல் நடக்கும் திருவிழாவின்போது ாவதும் ஜெயவேலுவும் கமலாவும் v) என்று வாங்கிக் கொடுப்பதும், ன் எப்போது அகப்படுவான் என்று 1ன் மேல் மஞ்சள் நீரை ஊற்றி லாமல் சென்று கொண்டிருந்த ாசி மாதமொன்றில் ஒரு திருப்பம் பிட்டாள் என்பதுதான் அது.
முன்பு போல அவள் இங்கெல்லாம் 5 கமலத்திற்கு கவலையாக இருந் வள் தனக்கு செய்த உதவிகளை ஜயவேலுவும், கமலமும் சோறாக்கிப் கொடுத்து செய்ய வேண்டியதைச் ழ்ெந்தனர்.
டுத்த திருவிழாவும் வந்தது. திரு தோட்டம் கலகலப்படைய ஆரம் மீனாவை அடிக்கடி உதவிக்குக் ான தேவைகளுக்கு அவளைக் 5ாக இருந்தது. அன்றும் அப்படித் "ண்டு போக மாவிளக்கு செய்வதற் தாள். மீனாவோடு ஜெயவேலுவும் ாமல் அழகாக மாவிளக்கு செய்து லையையும், சிறிய சீனி போலை ரிப்பும், சந்தோஷமும், கலகலப்பும்

Page 121
120
திருவிழா முடிந்து மஞ்ச நீரா போல் வாளியில் மஞ்சள் தண்ணிை பக்கம் மறைந்து நின்று ஜெயவே நனைய வைத்த போது கூட அந் தானும் மகிழ்ந்தாள். அடிக்கடி மறந்தும் தவறாக நினைக்கவில்ை எதிர்பாராவிதமாக நேரத்தோடு லயத்திலே எல்லோரும் வேலைக் நேரத்திலே மீனா ஜெயவேலுவுட கொண்டிருப்பதைப் பார்த்தபோது,
“எனக்கும் சொகமில்லக்கா. அண்ணனும் ஒரம் போட்டுட்டு ருக்கு” என்று கூறியபோது அதை ஆனால் சில நாட்களின் பின் லய நிறுக்கும் இடங்களிலும் ஜெய பற்றியும் நம்ப முடியாத பல ச கிற்றுப் போனாள். எனக்குத் த்ெ என்று உறவாடியவர்களா? தி.ை சம்பவங்களை ஒட்டியும் பிரித் புதிதாய் சந்தேகக் கொழுந்து மு: விழித்துக் கொள்ள மீனாவைக் கண்
கமலத்தைத் தேடி மீனா வீட்டு ஆராயத் தொடங்கி இந்த உற6 கொண்டாள். சகோதரியாக நிை மீனாவை வைதாள். ஒருநாள் ே தெப்பக் குளக் குறுக்குப் பாதை யானைப் பறைக்கருகே ஜெயவே கொண்டிருப்பதைக் கண்ட போ எல்லோரும் சொன்னது சரிதான் என்
“இங்கென்னடி எம் புருசனே தூவிட்டா இந்த நாடகம் ஆடுற "நீ எங்கடி இங்க மோப்ப புடிக்க அப்பறமா? நா வந்து பேசிக்கே கொடுக்க மீனா மிரண்டவளாக போனாள் என்றே தெரியவில்லை

துரைவி வெளியீடு
ட்டு நடைபெற்ற அன்று வழக்கம் ர எடுத்துக் கொண்டு வந்து கோடிப் லு மீது ஊற்றி உடல் முழுவதும் த விளையாட்டில் பங்குகொண்டு கேலி பேசிச் சிரித்தபோது கூட லை. ஒருநாள் வயிற்றுவலி என்று
வீட்டுக்கு வந்தபோது, அந்த குப் போய் ஆளரவமில்லாத அந்த ன் வீட்டிற்குள் உட்கார்ந்து பேசிக்
அதா நேரத்தோட வந்துட்டேன்.
நேரத்தோடு வந்துட்டாரு போல யும் சாதாரணமாகவே எண்ணினாள். பத்திலும், மலையிலும் கொழுந்து வேலுவைப் பற்றியும் மீனாவைப் தைகள் வெளிவந்தபோது திடுக் தரியாமலா? அண்ணா? தங்கச்சி கத்து நின்றாள். ஆனால் முடிந்த தும் பார்த்தபோது உள்ளுக்குள் ளைவிட ஆரம்பித்தது. பெண்மனம் ட போதெல்லாம் நெருப்பானாள்.
க்குள் வந்த போதெல்லாம் அவளை வில் ஏதோ இருப்பதைக் கண்டு னைத்தவளை எதிரியாக எண்ணி கொழுந்து நிறுத்துவிட்டு கமலம்
வழியாக வீட்டுக்கு வர அங்கே பலுவும், மீனாவும் நின்று பேசிக் து இதில் ஏதிோ இருக்கிறது,
று உணர்ந்தவளாக,
ாட கத எங் கண்ணுல மண்ணத் 3ங்க” என்று ஆவேசமாக அலற வந்தே. மொதல்ல நீ போ வீட்டுக்கு றேன்” என்று ஜெயவேலு பதிலடி குறுக்குப்பாதை வழியாக எங்கே . அன்று வீட்டிற்கு வந்த ஜெய

Page 122
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வேலுவுக்கும் கமலத்துக்கும் ஆ தொடர்ந்தனவேயன்றிக் குறையவி
லயத்துக் கலாசாரங்களுக்கு கூட்டமும் மீனா பக்கம் இன்eெ ஒரு குடும்பத்தில் புயலை உ6 எதுவுமின்றி கமலம் பற்றி இல்6 கூறி கணவன் மனைவிக் கிடைய ஜெயவேலுக்கும் இடையில் உ எவருக்கும் பயப்படாதவனாக மீ தன் புது மனைவியாகக் காட்டிக் ெ
ஒரே வீட்டில் வாழ்ந்தும் ஜெ வேறு துருவங்களாகவே இருந்த வென்றால் பார்த்துக் கொள்ள ே அங்குமிங்குமாக எப்படியோ கா எவ்வளவோ முயன்றுதான் பார்; புரையோடிப் போன உறவாக கண அவளாள் தவிர்க்க முடியவில்ை களுக்குத் தந்தையான ஜெயவே நடத்த வந்து விட்டாளே என்ன செய்
இரவு முழுவதும் தூக்கமின் வுக்கும் மீனாவுக்கும் நடைபெற திலேயே அவனது கற்பனை அடிக்கடி நடைபெறும் கல்யான திருக்கிறான். அவன் வீட்டிலே பெறுவது அவனுக்கு பெரு!ை கூட காலையில் இதுபற்றிக் க எங்க போவாங்க” என்று சற்று கூட அவனுக்கு ஏன் என்றும் பு வரும் மீனா நிரந்தரமாக வந்து விரசமாகப் படவில்லைதான்.
விடியற்காலை பாட்டி வந்து எழுந்த பரமு தண்ணீர் கொண்( நிரப்பினான். வீடுவாசல் கூட்டி ே சாமான் வாங்கப் போயிருந்த செய்யும் லேக்கம் வர முன்பு ே

121
ாம்பித்த பூசல்களும் சண்டைகளும் ல்லை.
ஏற்ப ஜெயவேலு பக்கம் ஒரு ாாரு கூட்டமும் சேர்ந்து கொண்டு ண்டாக்குகிறோமே என்ற பிரக்ஞை ாதது பொல்லாததுகளை எடுத்துக் ல் ஒரு பாலத்தையும் மீனாவுக்கும் வையும் வளத்தபோது ஜெயவேலு னாவை எல்லோர் முன்னிலையிலும் காள்ள ஆரம்பித்தான்.
2யவேலு கமலம் இருவரும் இரு னர். இரண்டு அடுப்புகள் எரிந்தன வண்டியதுதான். பிள்ளைகள் கூட லத்தைக் கழித்தன. கமலம் கூட த்தாள் என்றாலும் வெட்டுப்பட்டு rவன் மனைவி உறவு ஆகிவிட்டதை )ல. கடைசியில் ஐந்து பிள்ளை லுவுடன் வீட்டிற்குள்ளே குடும்பம் 1வது?
றிப் புரண்டான். மறுநாள் அப்பா இருக்கும் ரெஜிஸ்டர் கல்யாணத் விரிந்திருந்தது. தோட்டத்தில் னங்களை அவன் கண்டு மகிழ்ந் இப்படியொரு நிகழ்ச்சி நடை >யாக இருந்தது. நண்பர்களிடம் கூறியிருந்தான். “அப்ப ஒங்கம்மா பெரியவனான ஒருவன் கேட்டது யவில்லை. தினம் தன் வீட்டுக்கு பிட்டது அந்தப் பிஞ்சு மனதிற்கு
எழுப்பியபோது ‘விலுக்கென்று வந்து எல்லாப் பானைகளிலும் நாரணங்கள் கட்டினான். டவுனுக்கு ஜெயவேலு ரெஜிஸ்டரைப் பதிவு சை, நாற்காலி வாங்கிப் போடச்
\

Page 123
122
போய், மேசை நாற்காலி கேட்டே
சொன்னது நினைவுக்கு வர, ஓ
என்று டீச்சர் கேட்க "அப்பாவு பெருமையாகக் கூறியபோது உற்றுப் பார்க்க, சிரித்துக் கொ6 கொண்டு வந்து சேர்த்தான்.
எல்லாம் சரியாவென்று ஒரு மூலையில் வெற்றிலை இடித்துக் இருக்கும் பாட்டியையும், எது ந1 அடுப்படியில் உட்கார்ந்திருக்கு பார்த்தான் பரமு. தாயைக் கா. பார்த்தவன், கோடியில் தலையில் உட்கார்ந்திருப்பதைப் பார்த்துத் களுக்கிடையில் இன்னைக்காவது கட்டும் என்று மனதுக்குள் வேண்டி
கொஞ்ச நேரத்தில் கையில் ஒ ஜெயவேலுவின் முகம் சிவந்தி தெரிந்தது. அவனோடு தலைவரு யில் வந்து சேர்ந்தனர். "அம்ம எப்படி? இந்த சேலயக் கட்டிக்கி ஒரு பார்சலைத் தன் தாயிடம் சிரிப்புடன் இயந்திரம் போல வ மடியில் போட்டாள்.
“மீனா எழும்பு எழும்பு இ தலைவர் நிலமையைக் கலக: மீனாவும் வேறு வழியில்லாத சேலையை கட்ட ஆயத்தமானா சிரிப்பாக இருந்தது. யாருக்கு சிரித்துக் கொண்டான்.
அன்று அந்த லயத்தில் அே வில்லை. அவர்கள்; என்னத பார்க்கும் ஆர்வத்தில் காத்தி கல்யாணத்திற்காக எல்லோரு எண்ணிக் கொண்டான். சற்று நே விவாகப் பதிவாளர் அதாவது ே

துரைவி வெளியீடு
:ரே ஓட்டமாக ஸ்கூலுக்கு ஓடிப் பாது “எதுக்கு ப்ரமு இதெல்லாம்” க்குக் கல்யாணம்” என்று அவன் உச்சர் ஆச்சரியத்தோடு அவனை iண்டே அவற்றை தலையில் சுமந்து
தரும் நோட்டமிட்டு விட்டு ஒரு 5 கொண்டு குருட்டு யோசனையில் டந்தாலுஞ் சரி என்ற தோரணையில் தம் மீனாவையும் சாடையாகப் ணமலிருக்கவும் வெளியே எட்டிப் கை வைத்துக்கொண்டு சோகமாக துணுக்குற்றான். என்றாலும் இவர் ஏதாவது சண்டை வராமல் இருக் க் கொண்டான்.
ரு பார்சலுடன் வீட்டிற்குள் நுழைந்த ருந்தது. கண்களில் சாராய வெறி ரும் இன்னும் சிலரும் அதே நிலை ா, மீனா இப்பிடி ஒக்காந்திருந்தா ட்டு இருக்கச் சொல்லுங்க” என்று கொடுத்த போது அவள் வெற்றுச் ாங்கிக் கொண்டு போய் மீனாவின்
னி ஆக வேண்டியதப் பாரு” என்று vப்பாக்க முயற்சி செய்த போது வள் போல முகங்கழுவி புதுச் ள். இவையெல்லாம் பரமுவுக்குச் ந் தெரியாமல் அவன் வாய்க்குள்
நகமானவர்கள் வேலைக்குப் போக ான் நடக்கிறதென்று வேடிக்கை ருந்தனர். பரமுவோ அப்பாவின் ம் வீட்டிலிருக்கின்றார்கள் என்று ரத்தில் பக்கத்து நாட்டில் இருக்கும் லக்கம், கங்காணி தேவராசு சகிதம்

Page 124
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வீட்டிற்குள் நுழைந்தார். உடனே சந்தோஷத்தோடு ஓடி வந்து வைத்தான். அத்துடன் ஒரு போ மேசை மீது கொண்டு வந்து வைத்
முதல் மனைவியான கமலம் திற்கு தெரியக் கூடாதென்று த போதும் “இந்தப் புள்ளக எல்ல ஆரம்பித்ததும் அதை எதிர்பார்த் அவர் கையில் திணித்துவிட்டு அதைக் கண்டதும் வேக்கத்தின் வந்த வேலையை முடித்துக் செ நாட்டுக்குப் போகும் வழி வரை “ஜெயவேலுவுக்கு ஒரு மூத்த ச1 உடைக்க முயன்றபோது தெரி1 விட்டு ‘இதெல்லாம் இப்ப முற்று புள்ளி வைத்தார்.
கமலத்தை சும்மா கூட்டிக் ெ அனுபவம் ஜெயவேலுவுக்கு இ கூட்டி வந்து மனைவி ஸ்தானட் இருந்தது. ஆனால் மீனா ெ உணர்வோடு பதிவுத் திருமணப் விட்டு வருவேன்' என்று பிடிவா ரெஜிஸ்டர் இல்லாததனால் த முடிந்தது. தனக்கும் அக்கதி மீனா கவனமாக, பிடிவாதமாக இ
ரெஜிஸ்டர் திருமணத்திற்கு ஜெயே
மாலை நான்கு மணியளவில் எல்லோரும் சென்றுவிட, ஜெ வீட்டில் எஞ்சி இருந்தனர். முன்பாகவே ஜெயவேலு மீனா ஏதோ பேசத் தொடங்க மீனாவுப் டிருந்தாள். பரமுவுக்கு என்னவோ வந்து தன் தாயைத் தேடினா அங்கம்மாக் கிழவி வள்ளியக்கா அங்கே சென்று உள்ளே எட்டிப் தாய் ஒரு சாக்கில் கைகளைத் கொண்டு படுத்திருப்பதைக் கண்

123
வீடு பரபரப்பாகியது. ஜெயவேலு
அவரை நாற்காலியில் உட்கார ந்தலையும் கிளாசையும் அவசரமாக தான்.
இருக்கிறாள் என்ற செய்தி லேக்கத் லைவர் பிரமப் பிரயத்தனம் செய்த ாங் யாரு?’ என்று அவர் தூண்ட தவனாக ஜெயவேலு ஒரு கவரை கிளாசை நிரப்பத் தொடங்கினான்.
பேச்சு அத்தோடு நின்றது. அவர் ாண்டு புறப்பட்டார். போகும்போது
கூடச் சென்ற கங்காணி தேவராசு bசாரம் இருக்குங்க” என்று குட்டை பும் என்பது போலத் தலையாட்டி சாதாரணங்” என்று அக்கதைக்கு
காண்டு வந்து வாழ்க்கை நடத்திய ருந்ததால் மீனாவையும் வெறுமனே ம் கொடுக்கும் எண்ணமே மனதில் பெண்ணுக்கே உரிய எச்சரிக்கை } செய்து கொண்டால்தான் வீட்டை தமாகக் கூறி விட்டாள். கமலத்தை ானே சுலபமாகத் தள்ளி வைக்க நேர்ந்துவிடக் கூடாதென்பதில் இருந்தாள். இந்த இக்கட்டே இந்த வேலுவை உந்தித் தள்ளியது.
தண்ணி விருந்தெல்லாம் முடிந்து யவேலுவும் மீனாவும் பரமுவுமே இப்போது துணிச்சலுடன் மகன் அருகில் உக்கார்ந்து கலகலப்பாக மகிழ்ச்சியோடு சிரித்துக் கொண் வெட்கமாக இருக்கவே, வெளியே ன். அவன் தேடுவதைக் கண்ட வீட்டுப் பக்கம் கையைக் காட்டவே, பார்த்தான். உள்ளே இருட்டுக்குள் தலைக்கு அணையாக வைத்துக் .66Tח.

Page 125
124
"அம்மா அம்மா” என்னு கூ கண்களைத் திறந்தபடி எழுந்தாள். கிடந்தது. கண்களில் சிவப்புத் ெ என்று தாயின் முகத்தை வருடிக் ( கலங்கின. “வீட்டுக்கு வரலியாம்ம “எனக்கு இனிமே அங்கேதுப்பா இருக்க வேண்டியதுதான். உ போச்சே” என்று சொல்லி அழும் சோர்ந்து நின்றான் பரமு.
வள்ளி வீட்டு வாசற் திண்ணை கொண்டிருக்கும் தன் நான்கு தம்பி களுக்கு முன்புவரைத் தங்களோ வோடும் அவள் குடும்பத்தாரோடு இனி அங்கே இருக்கமுடியாதெ வேறு வீடு கேட்டு, இப்போது இ மீனா இங்கு வந்து சேர்ந்ததும் அதி விட்டாள் என்பதை பரமு அறிந் நெருக்கமாய், தனக்கு அக்கா மீனாவை அம்மா ஏன் வெறுக்கி மீனாவை ரெஜிஸ்டர் கல்யாணம் ஏனோ அவனால் விளங்கிக் கொள் இருந்தால் அம்மாவுக்கும், தனக் என்றுதான் அந்தப் பிஞ்சு மனம் இ6
எதையெதையோ தொடர்பில் கொஞ்ச நேரத்தில் தூங்கிப் பே மலும் வள்ளியக்கா எழுப்பியே பாயில் எழுந்து உட்கார்ந்தான். கொண்டு கமலம், தெப்பக்குள கேட்டதும் அவனது தூக்கக் கலக் மண்டையில் யாரோ ஒங்கி அடிப்ப தவனாய் “என்னா? என்னா?” கொண்டு வெளியே ஒடி வந்தான்.
"அப்பா பரமு ஒங்கம்மா நேத் உழுந்துட்டாளம்பா” என்று யாரோ எறிந்த கல்லாக அவன் தெப்பச் அவனுக்கு முன்னும் பின்னும் ெ

துரைவி வெளியீடு
உப்பிட்டபோது கமலம் மெல்லக் அவள் முகம் அழுதழுது வீங்கிக் தரிந்தன. "ஏம்மா படுத்திருக்கே” கேட்டபோது இருவரது கண்களும் ா?” என்று மீண்டும் கேட்டபோது எடம். நாமெல்லாம் ரோட்டுல ங்கப்பேன் புத்திதான் பெசகிப் தாயைத் தேற்ற இயலாதவனாய்ச்
ாயருகே ஏதுமறியாது விளையாடிக் மாரையும் பார்த்தான். சில மாதங் டு ஒற்றுடிையாக இருந்த மீனா ம் சதா சண்டை பிடித்துக்கொண்டு 5ன்று பிடிவாதமாகத் துரையிடம் இருக்கும் வீட்டிற்கு வந்த அம்மா, ர்ெச்சி கலந்த துயரத்தில் அமிழ்ந்து தவன் தான். ஆனால் இவ்வளவு அல்லது சின்னம்மா போலிருந்த ன்றாள் என்பதையோ, அப்பா ஏன் செய்து கொண்டார் என்பதையோ, ள இயலவில்லை. மீனா தம்மோடு கும் உதவியாகத்தானே இருப்பாள் ன்னும் நினைத்தது.
}லாமல் நினைத்துக் கொண்டு ான பரமுவை விடிந்தும் விடியா பாது ஒன்றும் புரியாதவனாய்ப் வீடு நிறைய யார் யாரோ நின்று ம் என்று ஏதேதோ பேசியதைக் க்கம் எங்கேயோ பறக்க, அவனது து போன்ற ஒர் உணர்வை அடைந்
என்று படபடப்புடன் கேட்டுக்
த்து ராத்திரி தெப்பக் கொளத்துல கூறியபடி அழுவதைக் கண்டதும் 5 குளத்தை நோக்கிப் பறந்தான். ஜெயவேலு, மீனா, பாட்டி, வள்ளி

Page 126
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
யக்கா, தலைவர், லயத்தில் உ பரமு யாரையும் நிமிர்ந்துப் பார்க்க
பரமு தெப்பக் குளத்தை அ துயர்களுக்கும் முற்றுப் புள்ளி 6 விழிக்க விருப்பமில்லாதவளாகக் சாட்சியாகத் தலைவிரி கோலத்துட
ஓடி வந்து பார்த்த எல்லோர் மு குற்ற உணர்வும் மண்டிக் கிடந்த புலம்பிக் கொண்டிருக்கும் குழர் வைக்கும் பெண்களையும் காண கொலைக் குற்றவாளியாக ஒ: ஜெயவேலு கூனிக் குறுகி உட வெறியெல்லாம் ஓடிவிட்ட நி6ை ஏதேதோ புலம்பிக் கொண்டிருந்த இரு கல்யாண சம்பவங்கள் இ தந்த மோகத்தாலும் கமலா இ வாள் என்று சிறிதும் நினைக்கா போயிருந்தான். ஏனோ நேற்று ந ஒருகணம் வேப்பங் காயாகக் பிள்ளைகளைத் தேற்ற அருகில் கெ
பரமுவுக்கு இளைய பிள்ளைக் கொண்டு அழ, பரமு தகப்பனின் ஒரு பெரிய வெறுப்புத் தெரிந்த ஜெயவேலு கூப்பிட்டபோது கை: மீனாவை நோக்கி பயங்கரவாதி சற்றும் எதிர்பாராவேளை அவ6 கொண்ட மட்டும் தன் இரு கைக் யிருந்த கூட்டம் அதிர்ச்சியும் இருந்து அவனைப் பிரிக்கத் தொ துயரமும் தந்த களைப்பினால் மயங்
கமலா இறந்து இப்போது இப்போதெல்லாம் கையில் ஒரு
கொள்கிறான். வருவோர் போே கலியாணம் வராதீங்க” என்று ஏ கமலம் இறந்தாளோ அன்றிலிருந்

125
ள்ளவர்கள் என்று யார்யாரோ ஒட அவகாசமில்லாதவனாக ஓடினான்.
டைந்த போது கமலம் எல்லாத் வைத்தவளாக, ஒருவர் முகத்திலும் கசந்து போய்விட்ட வாழ்க்கைக்கு -ன் பிணமாகக் கிடந்தாள்.
கத்திலும் இப்போது வேதனையும் து. தாயைச் சுற்றி நின்று அழுது தைகளையும் ஓவென்று ஒப்பாரி க்காண ஜெயவேலுவும், மீனாவும் வ்வொருவர் கண்களுக்கும் பட, ல், கடலாக வியர்த்தவனாக குடி 0யில் நெஞ்சிலடித்துக் கொண்டு ான். தோட்டங்களில் இப்படியான யற்கை என்பதாலும், புது உறவு இப்படியொரு காரியத்தைச் செய் ததினாலும் ஜெயவேலு அதிர்ந்து டந்த ரெஜிஸ்டர், மீனா எல்லாமே கசக்க அழுது கொண்டிருக்கும் Fன்றான்.
கள் நால்வரும் தகப்பனைக் கட்டிக் கைகளைத் தள்ளிவிட்டு நின்றதில் து. “பரமா” என்று நா தழதழக்க யை உதறிக் கொண்டு எழுந்தவன் யைப் போலச் சென்றான். அவள் ளைப் பிடித்து இழுத்துப் பலங் 5ளாலும் தாக்கத் தொடங்க, சுற்றி பதைப்பும் உண்டாகி மீனாவிடம் டங்கியபோது ஆவேசமும் கோபமும் கிச் சாய்ந்தான்.
மாதம் மூன்றாகி விட்டது. பரமு
தடியுடன் வாசலில் உட்கார்ந்து வாரிடமெல்லாம் “எங்கப்பாவுக்கு தேதோ உளருகிறான். என்றைக்கு து மீனாவை ஒரு கல்லோடு கண்ட

Page 127
126
இடமெல்லாம் துரத்துகிறான். அ. அவனை எவராலுமே அடக்க போன அதிர்ச்சியினால் மூலை தோட்டத்தில் பேசிக் கொள்கி எல்லோரும் பயந்து ஒடுகிறார்கள்
கமலாவுக்கும், அவள் பி துரோகம் என்பதையோ, ஒரு தவறு என்பதையோ அறியாம8 மீனா அந்த வீட்டிற்குள் இரண் கூட கமலா என்ன? பரமு அவை விட்டான்.
ஊராரின் நா புரண்ட பே அவளை அந்த குடும்பத்தை வி வைத்து விட்டது. அவள் தன் ெ யோடும் பத்துச்சீட்டை வாங்கிக் மறுபடியும் வேடிக்கைப் பார்த்தது

துரைவி வெளியீடு
வள் தலைக்குக் குறி வைக்கிறான். முடியவில்லை. தாய் இறந்து பிசகிவிட்டது என்று எல்லோரும் கிறார்கள். அவனைக் கண்டாளே
1ள்ளைகளுக்கும் தான் செய்வது குடும்பக் கூட்டில் கல்லெறிந்தது ல் பாழும் வயதுக் கோளாறினால் ாடாம் மனைவியாக நுழைந்தாலும் 1ள வீட்டிற்குள் வரவிடாமலே செய்து
ச்சுக்களும், பரமுவின் குரோதமும் ரிட்டே, தோட்டத்தை விட்டே விலக பெற்றோரோடும் வயிற்றுப் பிள்ளை கொண்டு கிளம்பியபோது தோட்டம்
(1997)

Page 128
ܐ
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
புன்னிய
புன்னியாமீன் ஒரு பட்டதாரி பிரதான பாடமாகக்கொண்டு இவர், கண்டிக்கு அருகில் யைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்ட
1973 முதல் இலக்கிய வருகிறார். தான் வாழும் மை கொண்டு எழுதும் இவரது சிறுகதைகள் தமிழகத்தின் த கலைமகள், விகடன் போன யின் தேசியப் பத்திரிகைகள், க உள்ளன.
'நிழலின் அருமை' என்ற சிறு - 1987களுக்குகிடையில் எழுதப்பட்ட சிறந்த சிறுகதை பணப் பரிசும் முஸ்லிம் சமய வழங்கப்பட்டது.
1995ல் மத்திய மாகாண ச. பொற்கிழி வழங்கிக் கெளரவிக்
இவரது படைப்புக்களில்
திறனாய்வு, நாவல், வரலா நூல்கள் வெளிவந்துள்ளன. இ வரலாறு, அரசறிவியல், சமூ துறைகளில் இவரது நூல்கள் ெ
தனது மனைவி மசீதா அவர்களு புலமைப்பரிசு நூல்களாக எழு பூ

ாமீன்
ஆசிரியர். அரசறியவியலை பயின்றவர். இஸ்லாமியரான
உள்ள உடத்தலவின்னை வர்.
ஈடுபாடு கொண்டு எழுதி லயகச் சூழலை மையமாகக் இரு நூறுக்கும் மேற்பட்ட ாமரை, தீபம், கணையாழி, ன்றனவற்றிலும் இலங்கை ஈஞ்சிகைகளிலும் பிரசுரமாகி
கதைத் தொகுதிக்கு, 1983 முஸ்லிம் எழுத்தாளர்களால் த் தொகுதி என்ற விருதும் கலாச்சார திணைக்களத்தால்
பை "சாகித்திய விழா”வில்
கப்பட்டார்.
சிறுகதைகள், இலக்கியத் று, கவிதை போன்ற 18 இலங்கைப் பாட நூல்களாக கக்கல்வி என்பன போன்ற வளிவந்துள்ளன.
டன் இணைந்து ஐந்தாண்டு ரல்கள் வெளியிட்டுள்ளார்.
127

Page 129
128
அற்ப .
புன்னி
நிலத்தில் பற்றியிருந்த ஈரா மழையை ஊர்ஜிதம் செய்தது. எ இந்த இளங்காலைப் பொழுதி சேலைத் தலைப்பைச் சுருட்டி வரும் அழுகையை அடக்கப் பிர கன்னத்தில் கை வைத்துக் கவன நிற்கும் ஆத்மாக்கள்.
ஆண், பெண் என்ற வித்தி சோனகள் என்ற பாகுபாடின்றி .. வரை . எல்லோரிடத்திலும் ஒருவி,
கிராமத்தின் மத்திய நிலையம் தபாலகம் இரண்டும் இணையுமி உயிரற்ற உடலைச் சுமந்து நின் சிதைந்துபோய் இரத்தம் தோய் 'சமூகத்துரோகி' என்று அச்செழு அட்டையொன்று மாலையாகத் தெ
"அல்லாஹ்வே ... இது என் கம்பத்தோடு தலையை முட்டிக் யைத் தடுத்து இழுப்பதற்குப் பு சிலர். "வாப்பா... வாப்பா...'' என் படுத்த முனைந்தனர் மற்றும் . போக உரிமை கொண்டாடிய னின்றும் விடுவித்து உரியதை துணிவு வந்ததாக இல்லை.
'மின்கம்பக் கொலை'
இரண்டே வாரத்துக்குள் இர

துரைவி வெளியீடு
5
ஜீவிகள்
யாமீன்
சிப்பு நேற்றிரவு பெய்த இலேசான ன்றுமில்லாதவாறு அந்தக் கிராமம், லயே பரபரத்திருந்தது. முக்காடிட்ட
வாய்க்குள் டி அமுக்கிப் பொங்கி ாயத்தனப்படும் ஒரு சில பெண்கள். லயை முகத்தில் அப்பிக் கொண்டு
யாசமின்றி சிங்களவன், தமிழன், சிறுவர்கள் முதல் முதியோர்கள் த பரபரப்பு.
ாக விளங்கிய புகையிரத நிலையம், டத்தில் மின்கம்பமொன்று, காதரின் றது. துப்பாக்கிச் சூட்டினால் முகம் ந்து சரிந்திருந்த அவரது கழுத்தில் த்துப் போல அழகாக எழுதப்பட்ட நாங்கிக் கொண்டிருந்தது.
ன சோதனை.” என்று அந்த மின் கொள்ளப்போன காதரின் மனைவி ரிரயத்தனப்பட்டுக் கொண்டிருந்தனர் று அலறும் பிள்ளைகளைச் சாந்தப் சிலர். இத்தனைக்கும் ஈக்கள் ஏக காதரின் சடலத்தை மின்கம்பத்தி sச் செய்ய இதுவரை யாருக்கும்
ண்டாவது கொலை.

Page 130
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
என்ன நடந்துவிட்டது இந்தக் க
பத்திரிகைகளின் முன்பக்கச் யறிக்கையின் பிரதானமான செய் களில் பந்தோபஸ்து விவகாரம தெரிந்து வைத்திருந்த அந்தக் க கண்கூடாகக் காண்கின்றார்கள்.
கைகலப்புக்கு ஏதுவான சல கதியென்று இருந்த கிராமத்துக்கு பத்து நாட்களுக்கு முன் பளில் மு போல இனந்தெரியாத நபர்களி சுட்டுக் கொல்லப்பட்ட வடு ஆறுமு
தலைமைத்துவம் என்றால் எல்லோருக்கும் இலகுவில் வ இது? பணமும், அந்தஸ்தும் கொண்டிருப்பவர்களைத் தலை6 இந்த வகையில் சுமார் மூவாயி கிராமத்தில் காதர், பளில் முதல சிலரே தமது பெயரைப் பதித் பரிபாலன சபை, கிராமிய அபிவி ஏன் பாடசாலை அபிவிருத்திச் சை சகல பொது அமைப்புகளிலும் அதே நேரம் ஆளும் கட்சித் தொகு பெற்று, அவரது வலது கை பே கொடுத்துவிடக் கூடிய அபிமானிக்
கடந்த மாகாண சபைத் தேர்தல்
கிராமத்தில் விழிப்புணர்ச்சி கட்சிக்கு எதிராகக் கிராம ம திருப்ப முனைகையில் இவர்கள் கட்சி அரசாங்கம் பத்து வருட இக்கிராமத்தைப் பற்றியே கி என்றதுமே யாரோ தனிப்பட்ட பிடித்து, கிராமத்தின் எல்லை நோக்கிச் செல்லும் காடடர்ந்த (றோலர்) போட்டு வெட்டி, குழா

129
ரொமத்துக்கு?
செய்தியாக, வானொலி செய்தி தியாக, தொலைக்காட்சிச் செய்தி ாக 'மின்கம்பக் கொலை பற்றித் ரொம மக்கள். இன்று நேரிலேயே
சலப்புகள் ஏதுமின்றி அமைதியே யாருடைய கண்பட்டு விட்டதோ..? pதலாளி இரவு ஒன்பது மணிக்குப் னால் அவர் கடையில் வைத்தே ன்னே. அடுத்த கொலை!
யார் தான் விரும்ப மாட்டார்கள்? ாய்த்துவிடக் கூடிய சமாச்சாரமா கூடவே அரசியற் செல்வாக்கும் மைத்துவம் தேடியே வந்துவிடும். ரம் மக்களைக் கொண்ட அந்தக் ாளி, ஸ்லீம், வஹாப் இப்படி ஒரு துக் கொண்டிருந்தார்கள். பள்ளிப் விருத்திச் சபை, கிராமோதய சபை, ப இப்படிக் கிராமத்தில் காணப்படும் இவர்களே தலைமையாளிகள். குதி மந்திரியின் பேரபிமானத்தையும் ால மந்திரி, உயிரைக் கேட்டாலும் 5ளாகவும் இருந்தார்கள்.
களின் போது.
பெற்ற சில வாலிபர்கள் ஆளுங் க்களின் எண்ணங்களைத் திசை எடுத்த நடவடிக்கைகள். ஆளுங் ங்களுக்கு மேலாக அரசோச்சியும் சிந்திக்காத இவர்கள் “தேர்தல் பெரிய தனவந்தர்கள் ஒரிருவரைப் பிலுள்ள பிரதான பள்ளிவாசலை ஒற்றையடிப் பாதையை "டோசர் ய் இணைப்பை ஏற்படுத்தி; ஆளுங்

Page 131
130
கட்சியே மீண்டும் பதவிக்கு
அனைவருக்கும் போல தொழி போலி வாக்குறுதிகளை வழங்கி ஆதரவான கிராமமாகவே அக்கிரா
அப்போதுகூட கிராமத்தில் இல்லை. வழமையைப் போல தனக்கு நெருங்கியவர்களுக்கும் பதவியுயர்வுகளும் வழங்கப்பட்ட இளைஞர், யுவதிகளுக்கென்று வில்லை என்று ஊரவர்கள் ஆனாலும் அப்பாவி இளைஞ கிள்ளியெறியப்பட்டு விட்டது.
உண்மையிலேயே, மந்திரியு சரியான முறையில் பயன்படுத் எவ்வளவோ தூரத்துக்கு அபிவிரு இளைஞர்களுக்குத் தொழில் வா பின்தங்கிய கிராமங்களுக்கெe கின்ற ‘சுயதொழில் வாய்ப்பு பெற்றுக் கொடுத்திருந்தார்கள இருந்திருக்கும். ஆனாலும். இ6
இவர்களின் வார்த்தைகளைத் தா6
அன்று ஆளுங்கட்சிக்கு எத பட்ட கிராமத்து இளைஞர்கள் களுக்குத் தத்தம் அதிருப்தியை இது போன்று கொலை செய இல்லை என்பது ஊரறிந்த, உ அவர்களுக்குக் கிடையாது எ8 அப்படியென்றால். இந்த இ காரணம்? அக்கிராமத்து அனை இது தான்.
கடந்த ஒரு மாதகாலத்துக் கதை அடிபட்டது என்னவோ உ ஆளுங் கட்சிக்குச் சார்பாக கிராமத்தைச் சேர்ந்த சில தீ பொலிஸாருக்குத் தகவல் கொ(

துரைவி வெளியீடு
வந்தால் கிராமத்து இளைஞர்கள் ல் எடுத்துத் தருகிறோம் என்று ), ஒரு மாதிரியாக ஆளுங்கட்சிக்கு மத்தை மந்திரிக்குக் காட்டிவிட்டனர்.
எதுவித மாற்றங்களும் ஏற்பட்டதாய் வே எல்லாம் நடந்தன. தனக்கும்
சார்பாக, தொழில் வாய்ப்புகளும், தேயன்றி, வேலையற்று இருக்கும் எந்தவித ஏற்பாடுமே நடக்க
அறிந்துதான் வைத்திருந்தார்கள். நர்களின் எழுச்சி முளையிலேயே
A
டனான இவர்களது செல்வாக்கைச் தியிருந்தார்கள் என்றால். கிராமம் ருத்தியடைந்திருக்கும், எத்தனையோ ய்ப்புப் பெற்றுத் தந்திருக்க முடியும். ன அரசாங்கத்தால் வழங்கப்படு
வசதிகளை இக்கிராமத்துக்கும் ானால். எவ்வளவோ உதவியாக வர்களைத்தான் கிராமம் மதிக்கின்றது. ன் கிராமம் ஏற்றுக்கொள்கின்றது.
நிராக ஆதரவைத் திரட்டத் தலைப் , இடைக்கிடையே அப்பெரியவர் க் காட்டி வந்தாலும் கூட, நிச்சயமாக ப்யக்கூடிய துணிவு அவர்களுக்கு உண்மை. அதற்கான வாய்ப்புகளும் ன்பதும் அனைவருக்கும் தெரியும். }ரட்டைக் கொலைகளுக்கும் யார்
வர் மனதிலும் இழையோடிய வினா
கு முன்பு ஊரில் பரவலாக ஒரு ண்மை. மாகாண சபைத் தேர்தலில் வேலை செய்ததற்காகவும், அயற் விரவாத இளைஞர்களைப் பற்றிப் டுத்ததன் பேரிலும் மரண தண்டனை

Page 132
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
நியமிக்கப்பட்டிருப்பதாக தீவி கடிதம் வந்திருப்பதாக ஊரில் சகல இடங்களிலும் நடக்கும்
அக்கிராமத்தைப்பொறுத்து. அ
நிச்சயமாக கிராமத்து இ6ை இயக்கங்களால் இதுபோன்ற அப்படியென்றால்.
காலை எட்டு மணிக்கெல்லா போல காவல் படையினர் அந்த ‘போலீஸ்' வந்த பிறகுதான் சட படுத்தப்பட்டது. நீண்ட விசாரை தூக்கிக்கொண்டு, காதரின் வீட்டு
சற்று நேரத்துக்கெல்லாம் க கார் வந்து நின்றது. வெள்ளை முன்னால் நின்றவர்களிடம் கை மையம் வைக்கப்பட்டிருந்த ஆ நின்றவர்கள் மரியாதையுடன் வி யைச் செலுத்தி விட்டு வராந்த மனவேதனை அவரின் வெற்றிக் பக்கபலமாக இருந்தவர்களல்லவி இது செய்ய வேண்டும் என்று ஆதரவளிப்பவர்கள் தானே அர அந்த வகையில் காதரைப் போ பெற்றிருந்தார்கள்.
மந்திரி, காதரின் குடும்பத் போதைக்கு அவரால் முடிந்தது இருவருமே மந்திரியைக் கவனி தார்கள். மரண வீட்டுச் சோகத் கவனிப்பதே அவர்களுடைய முக்
மரண வீட்டிலிருந்து விடை யேறிக் காரருகே வந்தார். அ வேண்டும் மேற் பற்களால் கீழுத செய்தவர் சலீமையும், 60/6)/D/760)s JL
“ஓ.கே. சார். ஈவினிங்ல வ

131
ரவாதிகளிடமிருந்து எச்சரிக்கைக்
பரவலாகப்பேசப்பட்டது. நாட்டின் இச்சம்பவம் அதிசயமில்லாவிடினும் திர்ச்சிதான்.
ாஞர்களின் தொடர்பின்றித் தீவிரவாத விடயங்களைச் சாதிக்க முடியாது.
ம், பிணத்தில் ஈக்கள் மொய்ப்பதைப்
இடத்தை மொய்த்துக் கொண்டனர். -லம் மின்கம்பத்திலிருந்து அப்புறப் ணயின் பின், சடலத்தை ஊர் மக்கள் க்குச் சென்றனர்.
ாதரின் வீட்டு முன்னால் ஒரு பெரிய வேட்டி சட்டையுடன் மந்திரி, வீட்டு கூப்பி வணக்கம் தெரிவித்து விட்டு அறைக்குள் சென்றார். சுற்றி வர லக, மந்திரி தனது இறுதி அஞ்சலி ாவுக்கு வந்தார். அவருக்கு மிகவும் க்காகக் காதர், பளில் போன்றவர்கள் வா? ஊருக்கு அது செய்ய வேண்டும், வற்புறுத்தித் தொல்லை தராமல் சியல்வாதிகளுக்கு வேண்டியவர்கள். ன்றவர்கள் மந்திரியின் நன்மதிப்பைப்
த்துக்கு ஆறுதல் சொன்னார். இப் அவ்வளவுதான். ஸ்லீம், வஹாப் ப்பதில் கண்ணும் கருத்துமாக இருந் தை விட மந்திரியை மனங்குளிரக் கிய குறியாக இருந்தது.
பெற்றுக் கொண்டு மந்திரி வெளி வர் பொறியில் ஏதோ தட்டியிருக்க ட்டைக் கடித்துக் கொண்டு யோசனை பும் அழைத்து ஏதோ குசுகுசுத்தார்.
ந்திடுறோம்.”

Page 133
132
“ஈவினிங்லயா. நோ. நே அவசரமாத்திரும்பிடலாம்.”
“ஊராக்கள் ஏதும் யோசிப் லேட்டாக்க மாட்டாங்க போலிருக் ஸ்சுவரர் வந்துடுறோம் சார்.”
“ஒன்னும் ஒருத்தரும் யோ உங்களைக் கூட்டிண்டு போறேன் திறந்து விட்டார். மந்திரி முடுக்கி வஹாபும் ஏறிக் கொண்டனர்.
பத்து வருடங்களுக்கு மேல் 1 தும் கூட இன்றுதான் மந்திரி, இ திருக்கின்றார். இவ்வளவு கா வேறு பிரத்தியேக இடங்களிலு கொண்டு விட்டு இப்போது இருவருக்கும் பிரமிப்பாக இருந்த
“டேக் யுவர் ஸிட்ஸ். ப்ளீஸ்.”
இருவருக்கும் தயக்கம் தடைே
"நோ அட்ஜக்ஷன். உட்காரு
“தேங்க் யூ. ஸார்.”
ரொம்ப மரியாதையாகவே இ வாழ்விலும் கிடைக்கும் ஓர் அ போல. மனங்களுக்குள் உவகை
“உங்க ரெண்டு பேரோடயும் கணும்னுதான் கையோட கூட்டிட் கஷ்டப்பட்டவங்க நீங்க. உங்க: பெரிய உதவியாலதான் நான் அடைஞ்சிருக்கிறேன். என்றைக்
இருவரும் நன்றிப் பெருமி பார்த்தார்கள். மந்திரி தொடர்ந்தார்
“ஆனால். காதரும், பளிலும். இதத்தான் என்னால் தாங்கிக்

துரைவி வெளியீடு
ா. டூ லேட். இப்பவே வாங்க
பாங்க ஸ்ார். மையம் அடக்க கு. மையம் அடக்கின கையோடே
சிக்க மாட்டாங்க. நான் தானே ா.” என்றபடி காரின் பின் கதவைத் விட்ட பொம்மைகள் போல சலீமும்
மந்திரியோடு தொடர்பு கொண்டிருந் இருவரையும் பங்களாவிற்கு அழைத் லமும், அலுவலக அறையிலும், ம் மட்டுமே சந்திப்பை வைத்துக் சொந்த பங்களாவிற்குள் வந்தது
}து.
போட்டு நின்றது.
99
ங்க.
ருவரும் உட்கார்ந்தனர். தமதிருவர் புரிய சந்தர்ப்பம் இது என்பதைப் ஊர்ந்தது.
நான் ஸிரியஸ்ஸான மெட்டர் கதைக் டு வந்தன். எனக்காக எவ்வளவோ ளப் போல காதர், பளில் இவர்களோட
போன இலக்ஷன்ல வெற்றி $குமே அத நான் மறந்துடமாட்டன்.”
தத்துடன் மந்திரியை ஏககாலத்தில் f...
. இன்டக்கி எங்க மத்தியில் இல்ல.
க முடியல்ல. என்னைத் தாங்கி

Page 134
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இருக்கின்ற தூண்களைப் போல
தூண்களை நான் இழந்திட்டு யோரங்களில் கசிவு தெரிந்தது.
எவ்வளவு நல்ல இதயம் பற்றித்தானே ஊர்ப்பொடியன்கள் னுவள். இவரைத் தானே தோற்க கெட்ட ஜென்மங்கள்.
"மிஸ்டர் ஸ்லீம். மிஸ்டர் வ வருவோம். உங்க ஊர்ல நடந்த நாங்க காரண கர்த்தாவைக் கண் இதுக்கு நான் நடவடிக்கை எடு உதவி எனக்குத் தேவை.”
GG
ஸார். உங்களுக்கில்லாத : லும் தர்றோம் ஸார்.”
s ܘܝ 6)n)[[[6)fff...
GG 9. 6) 6) T 6) TT...
"அப்படீன்னா எனக்கு உங்கட
GG 29
"ஐ மீன். நீங்க ரெண்டு பேரு எனக்குத் தேவை.”
இவ்வளவு நேரமும் உறைக் அவர்களுக்கு உறைக்க ஆரம்பி இதயத் துடிப்பை இரட்டிப்பாக்கி
“ஸார். நீங்க என்ன சொல்றிங்
“உங்கட ஊர்ல எங்கட பார்ட் இருந்த உங்க நாலு பேர்லயு. யெடுத்திட்டாங்க. இப்ப எஞ்சி இந்த முடிவு வரமாட்டாதுன்னு என்
இதயத்தை ஊடுருவிய அ களிலும் பிரதிபலித்தது. குருதி வொரு பிரமையில் சிலையாய்க் லேசாக நடுங்கிக் கொண்டிருந்தன

133
இருந்தவங்க. இன்டக்கி இரண்டு நிற்கிறேன்.” - மந்திரியின் விழி
படைத்தவர் இவர். இவரைப் ா எல்லாம் தப்பாக் கதைக்கிறா டிக்கத் தலைப்பட்டானுவள். நன்றி
ஹாப். இப்ப நாங்க ஸப்ஜட்டுக்கு இந்த இரண்டு கொலைகளுக்கும் டு பிடிக்கணும். உயர் மட்டத்தில க்கப் போறேன். அதுக்கு உங்கட
உதவியா. எங்க உயிரைக் கேட்டா
உயிர் வேணும்.”
நம் உயிரோட வாழனும். இதுதான்
காத உண்மையொன்று இப்போது த்தது. சிலீரெனப் பரவிய அச்சம் வைத்தது.
set...?'
டிக்காக, ஸ்ரோங் ஸ்ப்போட்டர்ஸாக ம் இரண்டு பேர டெரரிஸ்ட் பலி பிருக்கிற உங்க இரண்டு பேருக்கும்
ான நிச்சயம்.”
ச்சம் இப்போது இருவரது முகங் யே உறைந்து விட்டதைப் போல
சமைந்து நின்றாலும். உடல்கள்
.

Page 135
134
“நீங்க ரெண்டு பேரும் இந் யெஸ்... நீங்க உயிரோட வாழ்றது.
“ஸார்..." ஸலீமின் உதடுகள் த
''டோன்ட் வொர்ரி ஸலீம்... ப விடமாட்டேன். இப்ப நான் சொல்லு
- இருவரும் தலைகளை மட்டும்
''உங்களுக்குத் தெரியும் இ ஓன்னுல மட்டும்தான் இது வ இல்லாமல் இருந்தது... பட்.... ஷனுக்குப் பிறகுதான் இதுபே திருக்கு... இத வளர விடக் கூடாது
''கரெக்ட் ஸார்...''
"இப்ப பாருங்க... டென் டேய் அவர்ற ஷொப்ல வெச்சே சூட் காதரும் லைட் போஸ்ட்ல ... நல் விஷயத்துல உங்கட ஊர் போ
முடியுமா...?"
திடீரென்று மந்திரி இப்படிச் பார்க்கவில்லை. மின்சாரத்தால் இருவருக்கும். ஸலீம் அவசரமாக
"நோ ஸார்... எங்கட ஊர் ' தூரத்துக்குத் துணிவு இல்ல... களுக்கு உலகம் ..."
"பட்.. ஸலீம்... நாங்க ஒரு கூடாது... எல்லாப் பக்கத்தா இலக்ஷன்ல உங்கட ஊர் போய் பண்ணினாங்க, நாங்க தான் ஒரு மடக்கிப் போட்டோம்..... விசேசம் விமர்சனமெல்லாம் பண்ணப் தானே என்கிட்ட சொன்னீங்க...? கலந்திருந்தது.
"இருந்தாலும் சார்... ஒரு தெம்பு அவங்களுக்கு இல்ல...'' -

துரைவி வெளியீடு
த முடிவுக்கு ஆளாகக் கூடாது. . எனக்கு ரொம்ப அவசியம்.”
தடுமாறின.
யப்படாதீங்க. உங்கள நான் சாக றத கவனமாக் கேட்டுக்குங்க...”
ம் அசைத்தனர்.
ந்தக் கன்ட்றியிலேயே என்ட சீட் ரைல எந்தவிதமான பிரச்னையும் இந்தப் புரொவின்ஷியல் எலெக் fյ6Ն) நாலைந்து எடங்கள்ல நடந் 1. அப்படித்தானே..?”
ஸ்"க்கு முன்னால பளில் முதலாளிய
பண்ணிட்டாங்க. அதுக்குள்ளால லா யோசித்துப் பாருங்க. இந்த ய்ஸ் சம்பந்தப்படாம இருந்திருக்க
சொல்வார் என்று இருவருமே எதிர் தாக்குண்டதைப்போல இருந்தது மறுத்தார்.
பாய்ஸ் அப்பாவிங்க. இவ்வளவு எங்கட ஊர் மட்டும் தான் அவனு
ரு பக்கமாக யோசிச்சுப் பார்க்கக் 'லயும் யோசிக்கணும். லாஸ்ட் ஸ். எங்க கட்சிக்கு எதிராக வேர்க் மாதிரி சல்லிய வீசி. அவங்கள ா. எனக்கெதிராகக் கடுமையான பாத்தாங்க. அப்படீன்னு நீங்க ” மந்திரியின் குரலில் சற்றே சூடு
த்தரக் கொல்லக் கூடியளவுக்குத் இது வஹாப்.

Page 136
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"அப்போ. எப்படி உங்கட உ ஆதரவாளர்களாப் பார்த்து இரண்டு இருந்து வந்து யாரும் இதச் உங்கட போய்ஸ் பண்ணத் துை வகையில் இந்த கொலையஞக்கு இல்லாட்டி இவ்வளவு கிளியர திருக்க முடியாது.”
GGK 99
ஆனா.
“நோ.” ஏதோ சொல்ல வாெ “நீங்க ஒன்னும் சொல்லத் தேை தான் நான் ட்ரை' பண்றேன். க போல உங்களுக்கும் வரக் கூடாது புரொவின்ஷியல் இலக்ஷன்ல எ6 அத்தன பேர்டயும் நேம் லிஸ்ட் நீங்க
ஸ்லிமும், வஹாபும் ஒருவன கொண்டனர்.
GGK
ஐசே. டோன்ட் வொர்ரி.
நான் யார்க்கிட்ட சொல்லப் டே மட்டும் தெரிஞ்ச ரகசியமாக இரு யாருக்கும் பயப்படாம எழுதுங்க.
உயிரின் மீது கொண்ட ஆ கொண்டுள்ள பற்றா..? எது வே மனதுக்குள் வெடித்தாலும். கேட்கிறாரே. நம் நன்மைக்கு பற்றி என்ன நினைப்பார் என்றெ மனதைக் குடைய. கடைசியில், வென்றது.
“தாங்க்யூ. வெரி மச். ஸப்போட்டர்ஸ். நீங்க ஒன்னுக் போய்ஸ் நாங்க ஒன்னும் செ கொஞ்சம் ஹரஸ் பண்ணி, தகவல் விசாரிச்சுப் போட்டு க உங்கட போய்ஸ்"க்கு எதுவும் ந தெரியாமா போய் வாங்க.”

135
ஊருக்குள்ள. அதுவும் என்னோட கொலை ஏற்படனும்.? வெளியில் செஞ்சியிருக்க முடியாது. அப்படி ரியாட்டாலும் கூட, ஏதோ ஒரு உடந்தையா இருந்திருக்கணும். ா. இந்த விஷயங்கள் நடந்
படுத்த ஸ்லீமை மந்திரி தடுத்தார். )வயில்ல. உங்கட நன்மைக்குத் ாதருக்கும் பளிலுக்கும் வந்ததைப் துன்னு நீங்க விரும்புநீங்கன்டால். னக்கெதிராக வேல செஞ்ச போய்ஸ்
எழுதித் தரணும்.”
ரயொருவர் முகத்தைப் பார்த்துக்
லிஸ்ட்ட நீங்க தான் தந்தீங்கன்னு ாறேன்? எங்க மூணு பேருக்கும் நக்கட்டுமே. இந்தாங்க பேப்பர்.
பூசையா. அல்லது ஊரின் மீது ண்டும்.? பெரும் பூகம்பமொன்று அதைவிட மந்திரி இவ்வளவும் த்தானே! மறுத்தால். நம்மைப் ாரு அசட்டுத்தனமான கேள்வியும்
. உயிரின் மேல் வைத்த ஆசையே
இப்பதான் நீங்க எனக்கு ரியலி கும் பயப்படாதீங்க. உங்க ஊர் ஞ்சிட மர்ட்டோம். அவங்களைக் அவங்ககிட்ட இருந்து ஏதாச்சும் டைசியா ரிலீஸ் பண்ணிடுவோம். டக்காம நானே பொறுப்பு. ஓ.கே.

Page 137
136
சன நெரிசல் மிக்க வேனெ வந்து சேர்கையில் வஹாபுக்குப் ே
“இவ்வளவு நேரமும் எங்க ே காணல்ல என்டு மையத்து வீட் காங்க. அஞ்சு மணிக்குத்தான் மகன் பரீல் சொல்லிக் கொண்டே எ
வஹாப் கைக்கடிகாரத்தைப் நெருங்கி விட்டிருந்தது. அப்ே மூன்று மணி நேரம் உள்ளது.
வந்ததிலிருந்து வஹாபின் ம6 யிருந்தது. தான் செய்தது சரி எடை போடவே முடியவில்லை வார்த்தையை மீற முடியாத நிலை
ஏனோ அவருக்கு தன் ம தோன்றியது. பரீல் இவ்வருடம் வதற்கு ஆயத்தமாகிக் கொன கண்ணே கண்ணு என்று ஒரே பிள்ை
வெள்ளைத் தொப்பியொன்ன பரீல் வராந்தாவுக்கு வந்தான் மையத்து வீட்டுக்குப் போயிட்டு 6
“மையத்து வீட்டுக்கா. மக “வேணாம் மகன்.”
“என்ன வாப்பா இது. மை நினைப்பாங்க.”
“நியாயம் தான் மகேன். ஆன
வஹாபின் அந்த இழுப்புப் கேள்விக் குறியுடன் வாப்பாவை ஏ
“இங்கவா கொஞ்சம்..” எ இருந்த அறையினுள் நுழைந்: தான் சொல்றேன். இன்னம் கெ எங்க ஊர் ‘போய்ஸ் கொஞ்சம்
”” جیسے ہم )fh ٹوrیے ssے rth Ehنے rے

துரைவி வெளியீடு
ான்றில் நெருங்கிக் கொண்டு வீடு பாதுமென்றாகிவிட்டது.
பாயிருந்தீங்க வாப்பா. உங்களைக் டுல ரெண்டு மூனு பேர் விசாரிக் மையம் அடைகிறதாம்.” வஹாபின் சீட்டினுள் நுழைந்தான்.
பார்த்தார். நேரம் இரண்டு மணியை பா. மையம் அடக்க இன்னும்
னசாட்சி அவரை உறுத்திக் கொண்டே யா, பிழையா என்பதை அவரால் ). எப்படியிருந்தாலும் மந்திரியின் யில்தான் அவர் அதை எழுதினார்.
கன் பரீலைப் பற்றி நினைக்கத் உயர்தரப் பரீட்சைக்குத் தோற்று ண்டிருப்பவன். ஒண்ணே ஒண்ணு, ளை தான் அவன்!
றத் தலையில் மாட்டிக் கொண்டு 1. “வாப்பா. நான் மறுபடியும் வாரேன்.”
ன்” - வஹாபின் நாக்குக் குளறியது.
யத்து வீட்டுக்குப் போகாட்டி என்ன
99
. . . آ
பரீலுக்குப் புதுமையாக இருந்தது. றிட்டான்.
ன்று சொல்லிக் கொண்டே, எதிரே நார் வஹாப். “நான் காரணத்தோட ாஞ்ச நேரத்தால போலிஸால வந்து பேர அரஸ்ட் பண்ணிட்டு போவாங்க

Page 138
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“என்ன வாப்பா. இது புது செய்ததற்கு அரஸ்ட் பண்ணனும் அடிக்கடி. இந்த ஊர் “டே ஏமாத்திடலாம் என்று.”
"இந்தா. இது உனக்குப் பு மந்திரி சொன்னதத்தான் நான் ெ வீட்டுக்குள்ளேயே இரு.”
பரீலுக்குச் சட்டென்று ஏதோ பு
"அப்போ வாப்பா. நீங்க இ பேசிட்டிருந்தீங்களா”
“மந்திரி படிச்சவர் மகன். ஆ நீயும் கொஞ்சம் யோசன பண் இப்படி ஊருக்குள்ள வந்து பயப் நிச்சயமாக எங்கடவனுகள் ய
திருக்கனும்.”
உயிரின் மீது கொண்ட டே காப்பாற்றிக் கொள்ள வேண்டு மந்திரி வீட்டில் நடந்த விவச ஒப்புவித்தார்.
“என்ன பைத்தியக்கார வே மையத்து வீட்டுக்கு மந்திரி 6 ஸ்லீம் அங்கிளும் அவர்ட பி தெரியும். ஏதோ நல்ல காரி மையத்து வீட்டிலேயே பேசிண்ட போய்ஸ்ட பெயர்கள் எப்படித் ெ ஒவ்வொருத்தரா பேரச் சொல்லி யோசிச்சுப் பாருங்க வாப்பா.
ரகசியம் வெளிச்சமாயிடுமே.”
நெற்றியில் கையை அழுத்தி பென உட்கார்ந்தான். வஹாபின் ெ
"வாப்பா. ஊர் இப்போ கு படுத்தவா போறார். நாங்க இ

137
க்கதை. எங்கட போய்ஸ் என்ன ..? நீங்க தான் சொல்லுவீங்களே ாய்ஸ் அப்பாவிங்க. இலேசா
ரியாது. இன்னம் நீ சின்னப்புள்ள. Fால்லுறன். எதுக்கும் நீ கொஞ்சம்
சிந்தது.
இவ்வளவு நேரம் மந்திரியோட தான்
ஓவர் ஊரு ஒலகத்த அறிஞ்சவர். ணிப்பாரு. வெளியிலிருந்து யார் ல்ெலாமக் கொலை செய்வாங்க..? ார்டயாவது ஸப்போர்ட் இருந்
பராசையினாலும், தனது மகனைக் ம் என்ற அவாவினாலும் வஹாப், 5ாரத்தை இரகசியமாக மகனிடம்
ல செஞ்சி போட்டீங்க வாப்பா. பந்துட்டுப் போறப்போ, நீங்களும் ன்னால போனது ஊர் முழுக்கத் பமாகத்தான் போயிருப்பாங்கன்னு ாங்க, அதுவும் மந்திரிக்கு எங்கட தரியும்? இப்ப போலீஸால வந்து
ஹரஸ்ட் பண்ணினா. கொஞ்சம் யாரும் சொல்லாமலேயே உங்கட
க் கொண்டே பரீல் கதிரையில் தொப் நஞ்சிலும் சுள்ளென்று உறுத்தியது.
pம்பிட்டா மந்திரி வந்து சமாதானப் ருக்கிற ஊர், இனியும் இதில்தான்

Page 139
138
நாங்க இருக்கப் போறோம். ப லிஸ்டக் கொடுக்காம இருக்க இ
“மந்திரி கேட்கிற நேரம் எப் அதோட எங்கட, உசிரயும் வாஹாபின் முகத்தைப் பார்க்கப் ப
“மந்திரி. பெரீய்ய. மந்திரி எங்களத் தோள்ல தூக்கிண்டு பே பொடியனுவள்தான். இத நீங்க மற
“இப்ப என்னெ என்ன செய்யச்
"தலைக்கு மேல வெள்ளம் என்னத்துக்கு. நீங்க செஞ்ச வே ஒரு “டெரிரஸம் தல தூக்கப் போல
"நீ என்ன சொல்றாய் மகன்.?
“யேஸ் வாப்பா. எங்கட ! போய்ஸ்ஸ எதச் சொல்லியும் ஏ லாம் பெருமையாச் சொல்லுவீங் லியே மந்திரிகிட்டயும் நல்லபே செய்திருக்கீங்க.
தன்னுடைய மகனா இப்படி கலந்த நிலையில் மகனையே பார்
“இப்ப கொஞ்சம் நல்லா நாளா எங்கட போய்ஸ் எல்லாம் வந்து இப்ப ஹரஸ்ட் பண்ணின்டு பட்ட உணர்வுகள் வெடிக்கத்த செய்யாமல் அநியாயமாகக் ை படுவதைப் பார்க்கிலும் நாங் அதுக்குப் பிறகு கைது செய் பரவாயில்லை என்ற நினைப்பு அ நாட்டுல நடக்கிறது என்ன? சுப் களக் கைது செய்து வெச்சிருக்க வென அவங்கள அடித்தும், உ6 செய்கிற வதைகளைக் கண்டு! முடியாமல் பயங்கரவாதிகளாகின்

துரைவி வெளியீடு
ந்திரிக்கிட்ட நியாயம் கதைச்சி. நந்திச்சு தானே?”
பிடிக் கொடுக்காம இருக்கிறது. பார்த்துக்கணுமே என்றுதான்.” ரிதாபமாக இருந்தது.
. நாளைக்கு நாங்க மெளத்தானா ாக இருக்கிறவனுகள் எங்கட ஊர்ப் ந்துட்டீங்களா வாப்பா..?”
சொல்லுறாய்..?”
போனதுக்கப்புறம் எதைச் செஞ்சு
A. 1லையால எங்கட ஊருக்குள்ளேயே
99
. . . ل45
9y
ஊர் அமைதியான ஊர். எங்கட ரமாத்திடலாம். அப்படீன்னு நீங்கள் களே. அப்படியே சொல்லிச் சொல் ர வாங்கிட்டு. இப்ப. இப்படிச்
பேசுவது என்று வியப்பும், பயமும் த்துக் கொண்டிருந்தார்.
யோசிச்சுப் பாருங்க. இவ்வளவு அடக்கப்பட்டு வந்தவங்க. அவங்கள போனாங்கன்டால். அந்த அடக்கப் ான் போகுது. எந்தவிதத் தவறும் கது செய்யப்பட்டுச் சித்திரவதைப் களும் வன்செயல்கள்ல ஈடுபட்டு யப்பட்டு வேண்டியது நடந்தாலும் வங்களுக்கு வராதா..? இப்ப எங்கட மா இருக்கிற அப்பாவிப் பொடியன் ாங்க...? உண்மைகளை வரவழைக்க தைத்தும் என்ன பாடுபடுத்துறாங்க. , கேட்டும் எத்தனைபேர் பொறுக்க றார்கள்.”

Page 140
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“வாப்பா. இதுவரையிலும் ஒரு பலூன்ல காத்து ஊதுற மா வராத மாதிரிக்கு அமுக்கி வை கிட்ட லிஸ்ட் கொடுத்திட்டீங்க. காற்றுாதப்பட்ட பலூன் இனியும் போகுது.
அடக்கி வச்ச காத்தெல்லாம் உங்கட அடக்குமுறையெல்லாம் அப்புறமா என்ன நடக்கும் என்று நா
இனியும் இந்த ஊர்ல ெ வெளியிலிருந்து யாரும் வரவேண் விழ்த்துவிட்ட விழிப்புணர்ச்சியே நினைக்கிறேன்.”
- வஹாப் விழிபிதுங்கித் திகை
நாலைந்து போலீஸ் ஜீப் வண்டிக கடந்து போய்க் கொண்டிருந்தன.

139
எங்கட போய்ஸ் எல்லாரையும் திரி அவங்கட உணர்வுகள் வெளி த்திருக்கிறீங்க. இப்ப மந்திரிக் . இன்னும் கொஞ்சத்தால அந்த அமுக்கம் தாங்காது வெடிக்கப்
சூளாவளியாய் மாறப் போகுது. ), போலிஸ் கைக்கு மாறினா. ன் சொல்லத் தேவை யில்ல.
காலையும், வன்செயலும் நடக்க ாடியிருக்காது. நீங்க ஊர்ல கட்ட போதும். புரிஞ்சிக்குவீங்கன்னு
த்து நிற்க. பரீல் வெளியே வந்தான். ள் உறுமியபடி வஹாபின் வீட்டைக்
(1988)

Page 141
140
6
மலையகத்தைச் பிறப்பிடம தோட்ட மஞ்சரி மூலம் இ மலைநாட்டு எழுத்தாளர்
போட்டிகளில் எழுபதுகளில் கொண்டு எழுதியவர். பத் பத்திரிகைகளில் பணியாற்றி
நம்பி
T
பல மாதங்கள் தொடர்ந்தாற் திருமேனி வரண்டுபோய்ப் ட உயர்ந்து வளர்ந்த வாகை வுக்ை போய் நிற்கின்றன. மலைகை நளினமாக ஓடிக் கொண்டிருக் நிறுத்திக் கொண்டு விட்டன. வழமையாகக் காட்சி தரும் தேயி பாழ்பட்டுக் கிடக்கின்றது.
மலைகளின் அடிவாரத்தில் න பாளமாக வெடித்து வெறிச்சோ வழமையான கம்பீரமும் இல் அவள் சீற்றம் தணிந்து மெலில் கோரம் தாங்காமல் ஆற்றங்கை வரத் தொடங்கிவிட்டன.

துரைவி வெளியீடு
னிரன்
ாகக் கொண்டவர். வீரகேசரியின் லக்கியப் பிரவேசம் செய்தவர். மன்றம் நடத்திய சிறுகதைப் ) மிகுந்த ஆர்வத்துடன் பங்கு திரிகை நிருபீராக ஆரம்பித்து
யவர்.
16
விக்கை
னிரன்
போல் மழையில்லை. பூமித்தாயின் பரிதாபமாகக் காட்சியளிக்கின்றது. க மரங்கள் எல்லாம் கூடச் சோர்ந்து ரின் சரிவுகளில் இசையெழுப்பி கும் அருவிகள் யாவும் ஓசையை
பச்சை நிறப் படுதாவைப் போல் லைப் புதர்களில் பசுமைத் தோற்றம்
உள்ள வயல்வெளிகள் எல்லாம் பாளம் டிக் கிடக்கின்றன. களுகங்கையில் லை, வறட்சியின் கொடுமையால் வுற்றுக் கிடக்கின்றாள். வெய்யிலின் ரயை நோக்கிக் காட்டு மிருகங்கள்

Page 142
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இரத்தினபுரிப் பகுதியில் இ ஏற்பட்டதில்லை. இயற்கை ஏ மாறிவிட்டாள்? மாதம் தவறினா பிரதேசத்தில் பல மாதங்கள் மழை சொல்ல வேண்டாம்.
இரத்தினபுரி நகரின் ஒரு காட்டும் அளவுக்குச் சில சமயங் களுகங்கை முடங்கிப் போய் வேலையில்லை; மழை பெய் தேயிலைச் செடிகள் எல்லாம் கரு நிர்வாகிகள்தான் என்ன செய்ய முடி
கிழமையில் அதிகம் என்று தான் வேலை வைக்கிறார்கள். செ சாமான்களுக்கே சரியாகப் புே எங்காவது கிராமப்பகுதியில் ஆ கிடைக்குமா என்று பார்க்க வேண் என்னவென்று காப்பாற்றுவது? கருப்பண்ணன் திக்குமுக்காடிப் டே
தோட்டத்தை விட்டு வெளியி செய்வதென்பது கருப்பண்ணனு இருந்தாலும் பக்கத்திலுள்ள அவன் தயங்குவதில்லை. ஆன தானே தாண்டவமாடுகிறது.
வேறு வழியில்லை, சருப்பன் விட்டான். கிடுகிடுவென நடந் விட்டான். அங்கு மட்டும் என்ன ே வேலையையே நம்பி வாழும் இருக்கின்றார்கள். இவர்களுக் இப்படியுமாகக் கைவேலை ட தேறியது. அதில் ஐம்பது ச சாப்பிட்டு வயிற்றை நிரப்பி வீட்டுக்கு வேண்டிய சில சாம புறப்பட்ட போது மாலை மயங்கிவி
பஸ்ஸிலேயே கிளம்பியிரு சில்லறையை மீதம் வைத்துக் டையே சமாளித்துவிடலாமே!

141
}ப்படி ஒரு வறட்சி இதற்கு முன் ன் இத்தனை கொடுமைக்காரியாக லும் மழை தவறாமல் பெய்யும் ஒரு யே இல்லையென்றால் விளைவைச்
பகுதியையே விழுங்கி வேடிக்கை களிற் பொங்கிப் பூரித்து ஓடி வரும் க் கிடக்கிறாள். தோட்டங்களில் தால்தானே வேலை இருக்கும்? க ஆரம்பித்து விட்ட பிறகு, தோட்ட யும்?
சொன்னால் மூன்று நாட்களுக்குத் ய்யும் வேலைக்கான கூலி பங்கீட்டுச் ாய் விடுகின்றது. மேற்கொண்டு புல்லது நகரத்தில் கூலி வேலை னடியதுதான். ஐந்தாறு பிள்ளைகளை குடும் பத்தை எப்படி ஒட்டுவது? ானான்.
பில் சென்று கைக்கூலிக்கு வேலை க்கு அறவே பிடிக்காத விஷயம். சிங்கள கிராமத்திற்குச் செல்ல ால் இப்பொழுது அங்கும் வறட்சி
எணன் துணிந்து றோட்டில் இறங்கி து இரத்தின்புரி நகருக்கே வந்து வலை கொட்டியா கிடக்கிறது? கூலி எத்தனையோ பேர் அங்கும் தான் குள் புகுந்து ஏதோ அப்படியும் ார்த்ததில் ஆறோ ஏழோ ரூபாய் தத்திற்குப் புளித்த தோசையைச் க் கொண்டு எஞ்சிய பணத்துக்கு ‘ன்களை வாங்கினான். வீட்டுக்குப் If f -5).
$கலாம். அதற்குக் கொடுக்கும் கொண்டால் "ஒருவேளை சாப்பாட்

Page 143
142
அலுப்பொல குரூப்புக்குப் ( மெதுவாக நடக்கின்றான். உழை நடப்பதா பெரிய காரியம்? அே அங்கு சென்றடையும் போது நன் அங்கு யாரும் தெரிந்தவர்களி கொண்டு கிளம்பினால் பிள்ை தோட்டம் போய்ச் சேர்ந்திடலாம்.
கருப்பண்ணன் தலையைச் ச மலைச் சரிவுகளிலே வாடிப் ே போன தேயிலைச் செடிகளும்தான் பாவமோ. இந்த மாதிரிப் பூமி வற விட்டுக் கொள்கின்றான் அவ6 தோட்டத்தையெல்லாம் அரசாங்க இந்தப் பாடாய் இருக்கு. அப் யாரு கண்டது?
காலமெல்லாம் அடிமைத்ெ வாழ்ந்து பழகிப்போன அவனு மாற்றம் வந்தாலும் அது த களையும் மேலும் நசுக்குவதற்க வேறு விதமாக எண்ணவே ( தோட்டங்களை அரசு எடுப்பதி என்று அவனால் நினைத்துப் பார்க்
‘நம்மவங்களில் பாதிப் பேரு இருக்கிறவங்களிலேயும் எவன் அந்தச் சிவனொளியானிக்குத்த சிவனொளிபாத மலையைப் கொள்கிறான், கருப்பண்ணன்.
நடந்த களைப்பு, சற்று நின் நினைக்கும் போதே களுமாத்தை மெதுவாக அந்தக் குறுகலா களுமாத்தையாவின் வீட்டை நோக்
“வாங்க வாங்க கருப்பண்ண ஒங்களைப் பாக்க முடியாதுதாே குரல் கேட்கிறது.
இருவரும் பால்ய சினேகி களுமாத்தயா தோட்டத்தில் லே

துரைவி வெளியீடு
போகும் பாதையில் கருப்பண்ணன் }ப்பதற்கென்றே பிறந்து விட்டவன் நா அப்புகள்ஸ்தென்னை தெரிகிறது. றாக இருட்டிவிடும். இருந்தாலும், -ம் ஒரு பந்தம் கட்டி எடுத்துக் 1ளகள் படுக்கிறதுக்கு முன்னாடி
ற்றுத் தூக்கி மேலே பார்க்கின்றான். பாய் நிற்கும் மரங்களும் கருகிப் கண்ணிற் படுகின்றன. 'யார் செய்த )ண்டு போச்சே பெருமூச்சு ஒன்றை ள். இந்த லட்சணத்தில் இந்தத் 5ம் எடுக்கப் போகிறதாம். இப்பவே புறம் என்னவெல்லாம் நடக்குமோ
தாழில் செய்தே சுரண்டப்பட்டு க்குத் தோட்டப் பகுதியில் என்ன ன்னையும், தன்னைப் போன்றவர் ாகவே வருகிறது என்பதைத் தவிர தோன்றவில்லை. அது போலவே னாலும் ஏதும் நன்மை விளையும் க முடியவில்லை.
ரு இந்தியாவுக்குப் போயிட்டாங்க. ாதான் நம்மைக் கவனிக்கிறான்? ான் வெளிச்சம்’ தூரத்தில் தெரியும்
பார்த்து கன்னத்தில் போட்டுக்
ாறு களை ஆறிப் போகலாம் என்று யாவின் வீடு தெரிகிறது. அருகில், ன அடிப் பாதையில் இறங்கிக் $கி நடக்கிறான்.
ன். எப்படி சொகங்? இப்ப எல்லாங் ன” களுமாத்தயாவின் வழமையான
தர்கள். சிறுவனாக இருந்தபோது 1லைக்கு வந்து போய்க் கொண்டு

Page 144
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தானிருந்தான். இருவரும் பா தான். புதிதாக இருவரையும் ஒ4 பிள்ளைகள் என்று எண்ணின. அத்தனை உருவ ஒற்றுமை. இ தொனித்தது.
"கருப்பண்ணா உன் பேரைக் களுமாத்தயா - கருப்பையா இ மாய் இருக்கும்” இப்படிப் புல் கிண்டல் செய்வதுண்டு அவனை.
தோட்டத்து வேலை எதுவா வார்கள். அதில் ஒருவருக்கொரு களுக்கிடையில் நிலவிய ஒற்று
பொறாமைப்பட்டவர்களும் கூட உ
திருமணம் செய்துகொண்ட தில் வேலைக்கு வருவதை நிறுத் ஏதும் தேவை இருந்தால் மட்டு பண்ணனுக்கும் களுமாத்தயாவுக் முறிந்து போகவில்லை.
அவ்வப்போது கருப்பண்ண போய் வருவது உண்டு. அவ்வ டத்தில் பங்கீட்டுக்குக்குக் கிடை சீனி போன்றவற்றில் இயன்றதை களுமாத்தயாவும் நண்பனை வெ மில்லை. தன் சேனையில் விளை தேங்காய் இவைகளில் ஏதாகிலும்
சமீப காலமாக இருவருக்கு விட்டது. தொழிலாளர்களில் பல ( விட்டன. இன்னும் பலர் வேலை விட்டார்கள். கருப்பண்ணனால் முடியவில்லை. பிறந்து வளர்ந்த இந்த இரத்தினபுரி நகரத்தை தெரியாது. வேறு இடங்களுக்கு போய் வாழும் துணிவுமில்லை.
அவனுக்கு நான்கு பிள்ளைக 18 வயதுக்கு மேலாகி விட்டது

143
ர்வைக்கு ஒரே மாதிரியானவர்கள் ன்றாகப் பார்க்கிறவர்கள் இரட்டைப் ால்கூட ஆச்சரியப்பட முடியாது. இது அவர்களின் பெயரிலும் கூடத்
கருப்பையான்னு மாத்தி வச்சக்கோ. ருண்டு பெயரும் நல்ல பொருத்த லு வெட்டுக் கங்காணி அடிக்கடி
னாலும் இருவரும் சேர்ந்தே செய் வர் சளைத்தவர்களுமில்லை. இவர் றுமையையும் உறவையும் கண்டு
-ண்டு.
கையோடு களுமாத்தயா தோட்டத் திக் கொண்டான். அப்படி வந்தாலும் மே வருவான் இருந்தாலும் கருப் கும் இடையில் இருந்து வந்த உறவு
ன் களுமாத்தயாவின் வீட்டுக்குப் ாறு போகும் போதெல்லாம் தோட் க்கும் பருப்பு, கருவாடு, தேயிலை, நக் கொண்டு போய்க் கொடுப்பான். றுங்கையோடு அனுப்புவது பழக்க யும் மரவள்ளிக்கிழங்கு, பலாக்காய், கொடுத்தனுப்பாமல் விடமாட்டான்.
மிடையில் தொடர்பு அற்றுப்போய் குடும்பங்கள் இந்தியாவுக்குப் போய் தேடி வேறு இடங்களில் குடியேறி அப்படி எதுவும் செய்து கொள்ள து முதல் இதே தோட்டத்தில்தான், விட வேறு நகரமே அவனுக்குத் அவன் போனதுமில்லை; அப்படிப்
ள். மனைவி வேறு. மூத்த மகளுக்கு து. இவர்களையெல்லாம் தனியாக

Page 145
144
விடுத்துத் தூரம் தொலைக்குப் ே தென்பது அவனைப் பொறுத்தவை
களுமாத்தயாவின் பேச்சினால் ஏதோ திரைப்படம் போல மனதில் ஒ
“என்னா களுமாத்தயா செய் வேலையில்லை. உங்க நாட்டுப் செய்யிறதுக்கும் முன்னம் போல இப்போ எல்லாம் வேலை இ போய் கூலி வேலை ஏதாகிலும் அதனாலே தான் இப்போ எல்ல என்று தன் நிலைமையை எடுத்துக்
"ஆமாம் மழை இல்லேத் த கஷ்டம் தானே, எங்கட வயல் என்றான்களுமாத்தயா.
“ஊர் ஒலகம் எல்லாம் இப்ே தயா. அந்தக் காலத்திலே ம இருந்தான். ஒழைப்புக்கும் பஞ்சமில்லை. சந்தோஷமாக எங்க ஆளுங்களிலே பலபேரு இருக்கிறவங்களும் எங்கேயாவ கிறாங்க, அந்த அளவுக்குக் கல கருப்பண்ணன்.
“வெள்ளைக்காரன் எல்லாம் தானே ஒங்கட ஆள் எல்லாம் போது உங்களைப் பத்தியெல் போனதி தானே” என்றான் களுமாத
அவன் கூறியதில் உள்ள உ தான் செய்தது. “வெள்ளை ஆளுங்களை இங்கே கூலி வே காட்டிய ஆர்வமும் அக்கறையும் போது காட்டவில்லையே. அ தோட்டங்களிலே இத்தின காலம் ஒரு நல்ல வழியைச் செய்திருக் விட்டுவிட்டுப் போயிட்டான்க

துரைவி வெளியீடு
ாய்ச் சம்பாதித்துக் கொண்டு வருவ ர முடியாத காரியம்.
அந்தப் பழைய நினைவெல்லாம் 2டி மறைகின்றன.
பிறது. தோட்டத்திலேயும் சரியாக புறம் இறங்கி ஏதாகிலும் வேலை வசதியில்லை. அதனாலே தான் ல்லாத நாளிலே டவுனுப் பக்கம் செஞ்சி ஒழைப்பைப் பார்க்கிறேன். ாம் இங்கே வர முடிகிறதில்லை” கூறினான் கருப்பண்ணன்.
ானே. கருப்பிண்ணன் எங்களுக்கும் எல்லாம் காஞ்சி போனதி தானே”
போ அநியாயம் நடக்குது களுமாத் கராசன் மாதிரி வெள்ளைக்காரன் குறைவில்லை. சாப்பாட்டுக்கும் இருந்தோம். இப்போ பாருங்க.
இந்தியாவுக்குப் போயிட்டாங்க. து ஒடிப் போவலாமுன்னு யோசிக் ஷ்டம் பெருத்துப் போச்சு” என்றான்
அநியாயம்தானே செஞ்சது. அவன் கொண்டு வந்ததி. இப்ப போறப் )லாம் அவன் கவலையில்லாமம்
洽LU灯。
ண்மை கருப்பண்ணனுக்குப் புரியத் ந்காரன் இந்தியாவிலிருந்து நம்ம 1லைக்காகக் கொண்டு வந்தபோது அவன் நாட்டைவிட்டுப் போகும் ப்படி அக்கறை காட்டியிருந்தால் ாகக் கஷ்டப்பட்ட நம்மவங்களுக்கு க முடியுமே. அனாதரவாக அல்லவா ர்” கருப்பண்ணனின் சிந்தனை

Page 146
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இப்படி ஓடியது. வெள்ளைக்க காலமும் இருந்து வந்து மதிப்பு ெ
G
ம். அவங்கதான் போய் வங்களாவது நம்மைப் பத்திக் அவன் பெருமூச்சு விட்டான்.
“அதிதானே சொல்லுறதி எல்லாம் எலக்ஷன் ஒட்டுப் மிச்சம் ஆளுக்கு ஒட்டு இல்லை படமாட்டான்” என்று விளக்கம் கூ
களுமாத்தயாவின் மனைவி வந்தவள் கருப்பண்ணனைக் & எப்படிச் சொகம்?” என்றாள். பார்த்து” என்று மேலும் சொன்னா6
"சொகத்துக்கு என்ன நோ6 பண்ணன், விரக்தி கலந்த குர மீதுதன் பார்வையை ஒரு கணம் இதைக் கவனித்த களுமாத்த கொண்டு மனைவியைப் பார்த்தா6
மூவரும் ஒருவரை யொருS நினைவுகள் அவர்களைச் சற்று அ
சொப்பிநோனாவும் இவர்கe டத்தில் வந்து வேலை செய் அவளுக்கும் திருமணமானதின் வருவதை நிறுத்திக் கொண்ட இருந்த அழகை வாயால் செ சுத்தாத பசங்களே இல்லை.
மேலே ரவிக்கையும் இடைய வெற்றிலைமென்று சிவந்த உத ஒன்றைத் தவழவிட்டுக் கொண் ஒரு தடவையாவது அவளைப் ப கருப்பண்ணனுக்குக் கூட அவள்
களுமாத்தயாவுக்கும் சொப் ஏற்பட்டு, அது காதலாக மாறிய

145
வறுப்பாக மாறியது.
பச் சேர்ந்திட்டாங்கள். இருக்கிற கவலைப்படுகிறாங்களா?” என்று
எங்கட ஆளும் ஒங்கட ஆளும் பத்திதானே யோசிக்கிறது. ஒங்க தானே. அதிதானே யாரும் கவலைப் றினான்களுமாத்தயா.
சொப்பிநோனா வெளியில் வந்தாள். கண்டதும் "ஆங். கரு அண்ணன் “மிச்சம் காலம்தானே ஓங்களைப் if.
னா கொறைச்சல்” என்றான் கருப் லில். அதே சமயம் சொப்பிநோனா
படரவிட்டுத் திருப்பிக் கொண்டான். யா நமிட்டுச் சிரிப்புச் சிரித்துக்
íðs
வர் பார்த்துக் கொண்டனர். பழைய லுலைக் கழித்தது.
ளைப் போல சின்னவயதில் தோட் தவள் தான். களுமாத்தயாவுக்கும் பின்னர் அவளும் வேலைக்கு டாள். அந்தக் காலத்தில் அவள் ால்ல முடியாது. அவள் பின்னால்
பில் கம்பாயமும் அணிந்து கொண்டு டுகளில் கவர்ச்சியாகப் புன்முறுவல் டு அவள் வேலைக்கு வரும்போது ார்க்காமல் போகும் ஆடவர் இல்லை. மீது ஆசை ஏற்பட்ட துண்டுதான்.
பிநோனாவுக்கும் இடையில் அன்பு போது அவளைச் சுற்றி வட்டமிட்டு

Page 147
146
வந்த வண்டுகள் மெதுவாக ஒ மாத்திரமல்ல, பல பெண்கள், அ வேலைக்கு வந்து போனார்கள்தான்
கருப்பண்ணணுக்குத் தேனி கொடுத்து உபசரித்தாள் சொ வளவில் நின்ற ஈரப்பலா மரத்தில் வந்து ஈர்க்கில்களில் குத்திக் கொடுத்தான் களுமாத்தயா. ஒ போட்டுக் கொடுத்தான்.
கருப்பண்ணன் டவுனில் இரு களுமாத்தயா வீட்டில் கிடைத்த சுமந்துகொண்டு புறப்பட்டபோது விட்டது. என்னதான் காலம் ம குரோதங்களும் ஏற்றத் தாழ்வுக வளர்க்கப்பட்டு விட்டாலும் கஷ் போல் கஷ்டப்படும் இன்னொ நினைத்துக் கொண்டான் கருப்பண்
X-3
வீட்டின் முன் உள்ள குட்டிச் ஆழ்ந்து போயிருந்தான் கருப்பண் மாறாக வானம் மந்தாரம் போட்ட வீசத் தொடங்கி விட்டது. ஆ அண்ணாந்து பார்த்துக் கொண்டா?
“மழை பெய்தாலாவது ஒழுf வேலை ஒழுங்காகக் கெடைச்சா இல்லையின்னா என்னதான் ! மனிஷர்தான் கை விட்டுவிட்ட இல்லாமல் போச்சி?”
“தோட்டத்தையே நம்பிக்கிட் கஷ்டம் எல்லாம். துணிச்சல போயிட்டா என்ன? அப்படிப் போயிட்டாங்க? நான் போயிடல குடும்பமாகவே குடும்பமாகவே மட்டுமா கஷ்டப்படுது? என்னை

துரைவி வெளியீடு
துங்கிக்கொண்டன. சொப்பிநோனா ஆண்களைப் போலவே தோட்டத்தில் ர். அது ஒரு காலம்.
ரும் வெற்றிலை முதலியனவும் 'ப்பிநோனா. அதே சமயம் பின் ) சில காய்களை ஆய்ந்து கொண்டு ங் கோர்த்து ஒன்றாகக் கட்டிக் ரு உமலில் மரவள்ளிக் கிழங்கும்
ந்து கொண்டுவந்த சாமான்களோடு சாமான்களையும் சேர்த்துக் கட்டி மாலை ஐந்து மணிக்கு மேலாகி ாறிப் போய்விட்டாலும், அரசியற் ளும் ஏற்பட்டுப் பகைமை உணர்ச்சி டப்படுகிறவனுக்குத்தான் தன்னைப் ருவனின் கஷ்டம் புரியும் என்று ாணன்.
X X
சுவரின் மீது அமர்ந்து சிந்தனையில் ணன். காலை நேரம்தான். வழமைக்கு டிருந்தது. லேசாகக் குளிர் காற்றும் அவன் வானத்தை ஒரு தடவை ன்.
ங்காக வேலையாவது கெடைக்கும். ால்தானே குடும்பத்தை நடத்தலாம். செய்வது, எங்கேதான் போவது? -ாங்கள். தெய்வத்துக்குமடா கண்
டு இருக்கிறதனாலேதான் இந்தக் ாக வேற எங்கேயும் கிளம்பிப் போனவங்கள் எல்லாம் செத்தா ாம். அப்புறம் பிள்ளை குட்டிங்க. கிளம்பிட்டாலும். என் குடும்பம் ாப் போல எல்லாக் குடும்பத்துக்கும்

Page 148
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தானே இந்தக் கஷ்டம். ஏதோ வந்தது அவங்களுக்கு, அவா நம்மைக் கண்ணெடுத்துப் இருக்கான், மரம் வச்சவன் தன் இப்படியே போயிடுமா?”
யோசனையில் ஆழ்ந்து பே மேலே அண்ணாந்து மீண்டும் வா மெதுவாகக் கீழே இறங்கி 6 தெரிந்த அது பார்த்துக் கொ: வானத்தையே திரை போட்டு மூடி
அவன் மனதில் ஒரு நம் நம்பிக்கைதானே எல்லை மீ அந்தச் சனங்களை வாழ வைத்து
எங்கும் இருள் கவியத் ெ வந்து அவனைப் பேர் சொல்லி சொல்வதற்கு முன்னமேயே த கடிதம் ஒன்றை அவனிடம் கொடு
“என்ன கடதாசி”- அவன் கேட்
“ஒனக்குப் பிரஜா உரிமை ெ தான் கடதாசி” என்றான் தபால்கார
கருப்பண்ணனுக்குச் சிரிப்பு கொடுத்துவிட்டுத் திரும்பிவிட் விட்டது. அவன் நிம்மதியாகப் காற்றும் வீசியது.
இனித் தோட்டத்தில் ஒழுங் களுகங்கையும் முன்போல் 1 ஒடுகிறது.
வானத்தைப் பார்த்து ஒரு கும் சென்றான், கருப்பண்ணன்.

147
நடக்கிறது நடக்கட்டும். எனக்கு களுக்கு வந்தது எனக்கு. எவன் ாக்காட்டியும், மேலே ஒருத்தன் ாணி ஊத்தாமலா போவான்; காலம்
யிருந்த அவன் ஏதோ நினைவில் னத்தைப் பார்த்தான். ஒரு கருமேகம் பந்து கொண்டிருந்தது. சிறிதாகத் ண்டிருக்கும்போதே பருத்துப் பரவி க் கொண்டுவிட்டது.
பிக்கைத் துளி பிறந்தது. இந்த றிய துன்பங்களுக்கு இடையில் க் கொண்டிருக்கின்றது.
தொடங்கியது. யாரோ அவசரமாக க்ெ கூப்பிட்டார்கள். அவன் பதில் நபால்காரன் தான் கொண்டுவந்த த்தான்.
டான்.
கடைச்சிருக்குக் கருப்பண்ணா. அது ன்.
வந்தது. தபால்காரன் கடிதத்தைக் டான். மழை கொட்ட ஆரம்பித்து பெருமூச்சு விட்டான். மழையோடு
காக வேலை கிடைக்குமல்லவா?
பிரவாகித்துப் பொங்கிப் பூரித்து
பிடு போட்டுவிட்டு உள்ளே எழுந்து
(1979)

Page 149
148
களி
66
டிக்கோயா வனராஜா குரூ பெயரையே தன் பெயரா பிரவேசித்தவர்.
ஹட்டன் ஹைலன்சில் கs களில் இருந்து எழுத்தில் தீ
படித்த மலையக வாலிபர்க முன்னின்று உழைத்தவர். இளைஞர் முன்னணியின் இ திகழ்ந்தவர். இந்த இன முன்னணி என்னும் ஏட்டின்
இப்போது தமிழ் நாட்டி ஏ. சுப்பிரமணியம்.
ரயில் வர இன்னும் கால்ம ல் ஒருவனாகிய நானும் அ
ஆற்றவனாய் அங்கும் இங்கும் அன்று அந்த ரயிலுக்காக கா வோர்தான் அதிகம் இருந்தார்க ஆயிரமாயிரம் கதைகளைச் செ
றிய
து. ரயில் நிலைய மேன
முகவரிகளைக் கொண்ட டிர பெரிய பெரிய மரப் பெட்டிகள் எ

துரைவி வெளியீடு
ராஜன்
பைச் சேர்ந்தவர். தோட்டத்தின் க்கிக் கொண்டு எழுத்துலகில்
வி கற்றவர். பிந்திய அறுபது விரமாக ஈடுபட்டவர்.
ளின் இளைஞர் இயக்கங்களில் 70களில் தோன்றிய மலையக இயக்கச் சக்திகளில் ஒருவராகத் ளைஞர் முன்னணி வெளியிட்ட ஆசிரியராகப் பணியாற்றியவர்.
ல் வசிக்கின்றார். இயற்பெயர்
17
பவங்கள்
ரராஜன்
ணி நேரம்தான் இருக்கிறது. பிரயாணி மதன் வரவை எதிர்நோக்கி பொறுமை நடை போட்டுக்கொண்டிருக்கிறேன். த்திருப்பவர்களில் இந்தியா திரும்பு ள். அவர்கள் முகங்கள் ஒவ்வொன்றும் எல்லவிருப்பதுபோல் எனக்குத் தோன்
டயில் தமிழ்நாட்டின் கிராமங்களின் ங்கு பெட்டிகள், சாக்கு மூடைகள், லலாம் அசைவற்றுக் கிடந்தன.

Page 150
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எங்கே போகிறோம், என்ன
வில்லாத சிறார்கள், பிரயாணத் இருத்தி ஒடித்திரிந்து விளைய இருக்கிறதா என்று குடும்பத் த ஏனைய பிரயாண பத்திரங்களை டிருக்கிறார்கள் அவர்களைச் சு நண்பர் எல்லோரும் சில ப6 கொண்டிருக்கிறார்கள்.
தூரத்தே ரயில் வருவது ெ ஒலியுடன் உருளுவது தண்டவா களில் படுகிறது. மேடையில் நி களின் இதயங்களும்தான் டக். ட
ரயில் களைப்புடன் மேடையி ஒரே இரைச்சல், கூக்குரல் என்னை ரயிலுக்குள் திணித்து கதவுகள் மூடப்பட்டன. மேடை பிடித்துக் கொண்டு கதறுகின்ற வெளியே இருப்போரைப் பிடி அரட்டுகின்றனர். எங்கும் ஒரே டெ
“மறக்காமல் கடுதாசி போடு நல்லாப் படிக்கனும் தெரிஞ்சுதா நல்லாப் பாத்துக்க. அப்பா ( செஞ்சு கடன் கப்பி இல்லாம கு தவரண லயத்துச் சின்னப்பன் இருக்குது அந்தப் பணத்தை வ தச்சுப்போடு, நானும் அவன்கி நாம புடிச்சிக்கிட்ட போட்டோவ ம
இப்படிப் பல குரல்கள் அங்கு
மணி அடித்து விட்டது.
பாம். ம். ம். என்ற ஒலி மெல்ல முன்னோக்கி நகர்கின்றது
"ஐயோ! போநீங்களே! இனி போகிறோம். கடவுளே ஒனக்

149
செய்யப் போகிறோம் என்ற உணர் நின் இன்ப நிகழ்ச்சிகளை மனதில் ாடுகின்றார்கள். 'எல்லாம் சரியாக லைவர்கள் கடவுச் சீட்டுக்களையும், பும் ஒருமுறை சரி பார்த்துக் கொண் ற்றி சுமை தூக்கிகள், உறவினர், ) ஆலோசனைகளைச் சொல்லிக்
/ தரிகிறது. அதன் சில்லுகள் சீரான ளத்தில் டக். டக். என்று செவி றைந்திருக்கிற இந்தியப் பிரயாணி க். என்று பலமாக அடிக்கிறது.
ல் வந்து நின்றது. மேடையெங்கும் எப்படியோ நானும் முண்டியடித்து க் கொண்டேன். ரயில் பெட்டியின் யில் நிற்போர் ரயிலை இறுக்கிப் னர். ரயிலின் உள்ளே இருப்போர், டித்துக் கொண்டு ஆற்றாமையால் ருமூச்சு, விம்மல், அழுகை.
|ங்க மச்சான். தம்பி! ஊருல போய் . ஏப் புள்ள கொழந்தகள அடிக்காம முருகேசு ஒழுங்கா வேல வெட்டிய டும்பம் நடத்து. தம்பி ரெங்கையா, கிட்ட என்னூட்டு அம்பது ரூபா ாங்கி புள்ளங்களுக்குச் சட்டத் துணி ட்ட சொல்லியிருக்கிறேன். ஐசே! றந்துடாம அனுப்பி வையுங்க.”
5 ஒழித்தன.
யுடன் ஓர் உளுக்கு உளுக்கி ரயில்
மே எப்போ ஒங்கள எல்லாம் பார்க்கப் கு கண்ணில்லயா. டேய் ஏண்டா

Page 151
150
அழுவு நீங்க நாங்க என்னா ச நமக்கு குடுத்து வச்சது.”
ரயில் விரைகிறது. கும்பி து ரயிலுடன் ஒடி வருகிறார்கள். அ தொடர முடியவில்லை. அவர்கள் ரயிலின் ஓர் ஒரத்தில் நின்று காற்று என் கன்னங்களில் நீர் வழி விட்டுச் சென்றது.
தொலைவில் தெரிகின்ற சிவெ னுரடே காட்சியளிக்கிறது. அன்று களை இந்த மண்ணிற்குள் வ இன்னும் நின்று இவர்களை சுமந்து செல்லுகின்ற மனிதப் பி அதன் தோற்றத்திலும் மாற்ற1 மாறுதல் இல்லை. உள்ளே ஒரே சுழன்று கொண்டிருந்தாலும் அ தெரியவில்லை.
இருபது வயது மதிக்கக் குழந்தையுடன் இடம் தேடிக் கொ இரத்தச் சிவப்பும், மூக வீக்க மூன்று நாட்கள் அழுத வண்ணம் படுத்தியது. அவளருகில் ஓர் இ கேசம், ஒழுங்காக சவரம் செய் இதுதான் அவனது கோலம். கையில் வைத்துக்கொண்டு, தெரியாமல் திண்டாடிக் கொன் கணவன். அவர்களும் இந்திய பெட்டிகளுக்கு இடம் கிடைத்துவி
எதிரே உள்ள ஆசனத்தில் நா இருவர், ரயிலில் கிடைக்கக்கூ யின்றிப் பூரணமாக அனுபவி வர்க்கத்திலிருந்து மேல் வர்க் துடித்துக் கொண்டிருக்கின்றவர்க எல்லாம் சொல்லியது. அவர்களு நித்திரை செய்து கொண்டிரு

துரைவி வெளியீடு
ாகவா போறோம். அவ்வளவுதான்
துடிக்கிறது. இளைஞர்கள் இன்னும் ஆனால் அவர்களால் அதை மேலும் கண்கள் குளமாக திரும்புகிறார்கள். கொண்டிருந்த என் முகத்திலடித்த ந்திருப்பதை சில்லென்று உணர்த்தி
னொளிபாதமலை கம்பீரமாக ஜன்னலி எத்தனை கம்பீரமாக நின்று இவர் ரவேற்றதோ, அதே கம்பீரத்துடன்
வெறும் எலும்புகளை மாத்திரம் ண்டங்களை - வழியனுப்புகின்றது. மில்லை. இவர்களின் வாழ்விலும் நெரிசல். புழுக்கம் வேறு மின் விசிறி தனால் பலன் ஏதும் கிடைத்ததாகத்
கூடிய பெண்ணொருத்தி கையில் rண்டிருக்கிறாள். அவளது விழிகளில் மும் அவள் தொடர்ந்து இரண்டு ம் இருக்கிறாள் என்பதைத் தெளிவு இளைஞன். கறுத்த உடல், களைந்த யப்படாத முகம், கசங்கிய உடை. கனமான டிரங்கு பெட்டியொன்றை அதை எங்கே வைப்பதென்று னடிருந்தான். அவன்தான் அவளது ாவுக்குப் போகிறார்கள். எப்படியோ ட்டது. ஆனால் அவர்களுக்கு?
கரிக உலகில் மிதக்கின்ற தம்பதிகள் டிய எல்லா வசதிகளையும் கவலை த்துக் கொண்டிருந்தனர். மத்திய கத்திற்குத் தாவிப் போவதற்காகத் ளாக அவர்களின் தோற்றம், பாவனை க்கு மத்தியில் ஒரு குழந்தை நீட்டி ந்தது. அவள் ஜன்னலோரத்தில்

Page 152
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஒய்யாரமாக அமர்ந்து காட்சிக் அவர் ஏதோ ஓர் ஆங்கில புத் புதைத்துக் கொண்டிருந்தார்.
ரயில் ஒடிக் கொண்டிருந்தது. சுமந்து கொண்டுதான் நிற்கிறா: செய்வதாகத் தெரியவில்லை. தொடங்கியது. அவள் நடை பா தொடங்கினாள்.
வசதியனுபவிக்கும் தம்பதிகள் எழும்பியது. தாய் குழந்தையை கொண்டாள். புத்தகத்தில் புை நிமிர்த்தி, நிறுத்தி வைத்த ஏட்டி: வைத்தார். ஆசனத்திற்கடியில் இரு எடுத்தார். அதில் குழந்தைகளு பொருட்களும் இருந்தன. பா6 சொக்கு, கரண்டி, டவல், சுடுநீர் பால் தயாரித்துக் குழந்தைக்குப் பரு
வயிறு முட்டப் பால் குடித்த கு யாடியது. அவர்களும் அந்த ரயி அதனுடன் விளையாடத் தொடங் இடம் வெறுமனே கிடந்தது. :ெ கீழேதான் அமர்ந்திருக்கிறாள்.
இவ்வளவு நேரம் பொறுமை, மெல்ல வந்து மரியாதையுடன் மனைவிக்கு இடம் கேட்டான். நோக்கினார். அவரது மனைவியே இருக்கும் குழந்தையை இறுக்கிட முகத்தை வெளியே திருப்பினாள். அ
“நாங்கள் பதுளையிலிருந்து 6. கொண்டு பிரயாணம் செய்யமுடிய இடம் கேள்.”
அந்த இளைஞனின் முகத்த புடைத்தன. அவனது கறுத்த உத ஆத்திரத்தை அடக்கிவிட்டு, அடக்

151
களை ரசித்துக்கொண்டிருந்தாள். $தகத்திற்குள் தனது முகத்தைப்
அவள் இன்னும் குழந்தையைச் ள். அவளை எவருமே லட்சியம் அவளது குழந்தையும் அழத் தையிலமர்ந்து பால் கொடுக்கத்
ரின் குழந்தை நித்திரை கலைந்து ப மடியில் எடுத்து வைத்துக் தத்து வைத்திருந்த முகத்தை ல் ஒரு மடிப்பை ஏற்படுத்தி மூடி ருந்த பிளாஸ்டிக் பையை வெளியே ருக்குத் தேவையான அத்தனை ல்மா, பால்போத்தல், பிஸ்கட், ப் போத்தல் எல்லாம் இருந்தன. நக்கினர்.
ழந்தை கைகால்களை வீசி விளை ல் பெட்டியை வீடாக நினைத்து கினர். குழந்தை நித்திரை செய்த தாழிலாளியின் மனைவி இன்னும்
யாக இருந்த அந்த இளைஞன், அந்தத் தம்பதிகளிடம் தனது அவர் அவனை அலட்சியமாக பா, முகத்தைச் சுளித்து, மடியில் ப் பிடித்துக்கொண்டு, வெடுக்கென புவர் அவனுக்குப் பதில் சொன்னார்.
வருகிறோம். எங்களால் நெருங்கிக் பாது, வேறு யார்கிட்டேயும் போய்
நில் இரத்த நாளங்கள் விம்மிப் டுகள் துடித்தன. பொங்கியெழுந்த கமாகச் சொன்னான்,

Page 153
152
"ஐயா, இந்தக் கோச்சியில் இது. அதுவும் டிக்கட் வாங்கி கடைசிப் பயணத்திலாவது உட் அவ பச்சக் கொழந்தய வச்சிக் குடுக்கிறா ஐயா. கொஞ்சம் கீழே
"ஒய். நீ மட்டும் டிக்கட் வ வாங்கியிருக்கிறோம். சட்டம் ே வனுக்குத்தான் இடம். உனக்கு என்ன செய்யிறது.”
ஆணவத்துடன் அவர் கெ கொள்ள முடியவில்லை. வரண் செய்து கொண்டு, தொண்டைன கொண்டு உறுதியுடன் அவனுக்கு
"அப்பா உன் பெண்சாதியை
இம். ம். கூப்பிடு!”
அவன் அவளை அழைத் அவளை அழைத்தேன். என்னுை நிறைந்த உத்தரவும் இருந்தது.
"வாம்மா நீ இப்படி, பயப்பட
என்னைத் தொடர்ந்து அவனு யுடன் வந்தாள். அவர்களுக்கு மத்
அந்த 'பெரிய மனுஷன் எ தேன். ஆங்கிலத்தில் எதையே ஒரத்தில் இருக்கச் செய்துவிட உட்கார்ந்து கொண்டான்.
ரயிலுக்கே உரிய தாள நயத் ஊடுருவி நெளிந்து வளைந்து இன்னும் நின்றுகொண்டு தானி
மறுகரையில் உள்ள ஆசன தம்பதிகள் சிறு குழந்தையுடன் தோற்றம், அவர்கள் ஓர் ஏழை எடுத்துக்காட்டியது. அவர்களி அதன் அழுகை படிப்படியாக !

துரைவி வெளியீடு
நாங்க செய்யிர கடைசிப் பயணம் கொண்டு தான் வாறோம். இந்தக் ார்ந்துவர ஒதவி செய்யுங்க ஐயா. கிட்டுத் தரையில உட்கார்ந்து பால்
குனிஞ்சு பாருங்க ஐயா.”
ாங்கிட்டு வரலே! நாங்களும் தான் பசாதே ரயிலிலே முந்திக் கொண்ட இடம் கிடைக்கலேன்னா நாங்க
ாடுத்த பதிலை என்னால் ஏற்றுக் ாடு போயிருந்த என் நாக்கை சரி யச் செறுமிக் குரலைச் சரிபடுத்திக்
குச் சொன்னேன்.
இப்படிக் கூப்பிடு சொல்கிறேன்.
தான். அவள் மறுத்தாள். நானே டய தொணியில் கனிவும், கண்டிப்பும்
לל
TLD.
வம் அழைத்தான். அவளும் குழந்தை தியில் அவளை இருக்கச் செய்தேன்.
ன்னை முறைத்தான். நானும் முறைத் ா உளறிவிட்டு அந்தப் பெண்ணை டு, மனைவியுடன் நெருங்கி ஒட்டி
துடன் மலைகளையும் வயல்களையும் விரைந்து கொண்டிருந்தது. நானும் நக்கிறேன்.
த்தில் இன்னொரு இளம் சிங்களத் அமர்ந்திருக்கிறார்கள். அவர்களின்
விவசாயக் குடும்பத்தினர் என்பதை * குழந்தை அழுதுகொண்டிருந்தது. லமடைந்தது. அழுகையை நிறுத்தப்

Page 154
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் பல வேடிக்கைகளைக் காட்டினார். மசிந்ததாக இல்லை .. பிரயான் அவர்களை வெறுப்புடன் நோ. களைப் பற்றி விமர்சனம் செய்யத்
இந்தியப் பயணியான அந்த தனது கருத்தை வெளியிட்டாள்.
"கொழுந்தைக்கு பசி போல போயிடும்"
இதை விளங்கிக் கொண்ட குழந்தைக்கு பால் கொடுக்கும்ப குழந்தைக்குப் பால் கொடுக்க சொன்னான்.
பிரயாண அவசரத்தில் ப விட்டார்களாம். தாய்ப்பால் கொ தமிழில் கேட்டறிந்த அந்தத் தெ ஒரு யோசனையைச் சொன்னான்.
"அட பாவமே, நம்மகிட்டே | ஒன்னு செய்யலாமுங்களா? அவர் கொழந்தைக்கு நம்ப பெண்சாதி முங்க... கேட்டுப் பாருங்கய்யா... ?
என்னைத்தான் அவன் அவர்க களும் கடைசியில் அதற்கு இ.ை அவள் சேலையில் மூடிப் பால் குடித்த குழந்தை நீண்டதொரு பால் வழிந்தது. தன் சேலையால் முகத்துக்கு நேரே தூக்கி ஒரு | சிரித்தது. அதனை அணைத்து அ
குழந்தையின் பெற்றோரது . வழிந்தது. நானும் பிறரறியாமல் தைத் துடைத்துக் கொண்டேன் - க.
நன்றியுணர்ச்சியால் அந்த வி வர மறுத்தன. கண்களின் நன் அந்த விவசாயி இந்தத் தொழில்

153
கள். ஆனால் அக்குழந்தை எதற்கும் னிகளுக்கும் சலிப்பு ஏற்பட்டது. க்கினார்கள். பலர் அந்தத் தம்பதி தொடங்கினார்கள்.
நப் பெண்தான் தன் கணவனிடம்
மருக்கு. பால் குடுத்தாச் சரியாப்
இன்னொரு சிங்களப் பிரயாணி படிச் சொன்னாள். அந்த விவசாயி முடியாத நிலையை அவர்களுக்கு
எல்மாவை மறந்துவிட்டு வந்து டுப்பதற்கும் முடியாதாம். அதைத் ாழிலாளி எவருமே எதிர்ப்பார்க்காத
பால் டின்னும் இல்லையே... ஏங்க களுக்கு ஆட்சேபனை இல்லேன்னா | கிட்ட பால் குடிக்கச் செய்யலா
|2)
ளைக் கேட்கச் சொன்னான். அவர் சந்தார்கள். குழந்தை கை மாறியது. கொடுத்தாள். மூச்சுவிடாமல் பால் ஏப்பத்தை விட்டது. கடைவாயில் துடைத்து விட்டுக் குழந்தையை குலுக்குக் குலுக்கினாள். குழந்தை ழுத்தி முத்தமிட்டாள்.
கண்களில் நீர் தாரை தாரையாக கைக் குட்டையை எடுத்து முகத் ண்களையும் தான். வசாயியின் வாயிலிருந்து சொற்கள் றிப் பெருக்கு நீராய் உதிர்த்தது. ாளியின் கைகளை இறுகப் பற்றிக்

Page 155
154
கொண்டு உணர்ச்சியின் உச்சக் அவளும் குழந்தையை வாா
அழுதாள். இந்த உணர்ச்சிகரம உள்ள அனைவருமே அசைவற்று
ரயில் பொல்காவலையை கலவரத்துடன், பதட்டத்துடன் கீ நான் அவனது தோள்களை இ அந்தப் பெட்டியை எடுத்து மு வலையை அடைந்துவிட்டது.
“நீங்க ரெண்டு பேரும் கு இறங்குங்க, நான் குழந்தை வழியாகத் தாரேன்” என்று சொ கொண்டேன். இதற்கிடையே அ விட்டான். அந்த பெட்டியைத் பின்னால் இறங்கி விட்டான். கட்டிப் பிடித்து, முத்தமிட்டு ஜன்னல் வழியாகக் கொடுத்தேன்
விவசாயி தனது பொக்கட்டி ஒன்றை அவனது கையில் தி சொல்லி வழியனுப்பினான்.
விவசாயி ரயிலில் மீண்டும் அந்தத் தொழிலாளத் தம்பதிகள் நானும் என் கைகளை எவ்வள அத்தனை உயரத்திற்குத் த தொழிலாளத் தெய்வங்களை வை
எனது தொண்டை கனத்த அழுத்துவது போன்ற உணர்ச் தெளிவாக இல்லை காரணம் என்

துரைவி வெளியீடு
கட்டத்திற்கே போய் நின்றுவிட்டான். கிக்கொண்டு குலுங்க குலுங்க ான நிகழ்ச்சியைப் பார்த்து ரயிலில் நின்றுவிட்டார்கள்; நானும்தான்.
நெருங்கி விட்டது. அவன் மிகுந்த ழே குனிந்து பெட்டியை இழுத்தான். றுகப் பற்றி இழுத்துவிட்டு, நானே ன்னால் வைத்தேன். ரயில் பொல்கா
ழந்தையை குடுத்துட்டு முதலிலே யையும், பெட்டியையும் ஜன்னல் ல்லி விட்டுக் குழந்தையை வாங்கிக் அந்த விவசாயியும் உதவிக்கு வந்து தூக்கிக் கொண்டு , அவர்களுக்குப் விவசாயியின் மனைவி அவளைக் வழியனுப்பினாள். குழந்தையை
டிலிருந்து இரண்டு ரூபாய் நோட்டு ணித்து அவனது மொழியில் நன்றி
ஏறிக்கொண்டான். ரயில் புறப்பட்டது. ா என்னை நோக்கிக் கைக்கூப்பினர். ாவு தூரத்திற்கு உயர்த்த முடியுமோ லைக்கு மேல் உயர்த்தி அந்தத் னங்கினேன். ரயில் விரைந்தது.
து. இதயத்தில் ஏதோ ஒரு பாரம் சி. ரயிலுக்குப் பின்னால் காட்சிகள் இமைகளை நீர் நீறைத்து விட்டது.
(1970)

Page 156
N
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கே. ராம்ஜி
1970களின் பிற்கூறில் எழு சுடர், தாரகை போன்ற சி தினகரன், சிந்தாமணி, மி சிறுகதை, தொடர்கதை, ! கதைகள் என்று நிறையவே
லக்பிம, லங்கா தீப போன் கள் எழுதியுள்ளார். விவச யும் தொழிலாகக் கொண் கண்காட்சி ஒன்றை நடத் கொண்டுள்ளார்.
“தேயிலைப் பூக்கள்” என் வெளியிடும் முயற்சியில் ஈ(
பெண்கள் சீன
கே. ராம்ஜி
“தெனம் என்னை ஏங்க இப்ட வனோ என்னமோ சொன்னான் ஏங்க மச்சான் உங்க புத்தி இப்படி
“ச்சீ.! நாயே! ஒன் ஆட்ட நடிக்கிறியா? கட்டுன புருஷன் ! சண்முகம் அவன் மனைவி

155
உலகநாதன்
தத் தொடங்கியவர். மல்லிகை, றுசஞ்சிகைகளிலும் வீரகேசரி, த்திரன் போன்ற ஏடுகளிலும் கவிதை, கட்டுரை, உண்மைக் எழுதியுள்ளார்.
ற சிங்கள ஏடுகளிலும் கவிதை ாயத்தையும் புகைப் படத்தை டவர். மலையகப் புகைப்படக்
த வேண்டும் என்னும் ஆர்வம்
ானும் கவிதைத் தொகுதியை டுபட்டுள்ளார்.
18
தகளாய் வாழ.
உலகநாதன்
டிப் போட்டு வதைக்கிறீங்க. எவனெ னு என் உயிரை எடுக்கிறீங்களே! s' C méé)?”
மெல்லாம் தெரியுண்டி. எனக்கிட்ட நான் உசுரோட இருக்கையிலேயே.” ராமலெட்சுமியின் கூந்தலை,

Page 157
156
இன்றைய தண்டனையின் பிய்த்து எடுத்து விடுவதைப்
விட்டான் அவள் கன்னத்தில்.
"ஐயோ! என்னைக் கொ இப்படிச் சந்தேகம் வந்த பின்னு வதைக்கிறீங்க? அதைவிட ஒ: அவள் திமிறி கூந்தலை விடுவி விழுந்து அவனது பாதங்களைக்
கல்லும் கரையும் கன்னியர் கரையுமா என்ன? அதாவது, தாராளமாகவே நிறைந்துவிட்டது
“சீச்சீ கால விடுடி மூே பாவம்” காலைப் பிடித்திருந்த முகத்தில் ஒரு உதை விட்டான். கொட்டினான். ராமலெட்சுமிக் மாய்க்க வேண்டும்போல் இருந்த
அவனது அடி உதைகளை வார்த்தைகள் அந்த மெல்லிய தாக்கிக் கொண்டிருந்தன. இ கொண்டிருக்க முடியாத பக் பரிவுடன் ஒடி வந்தன.
இந்த இரண்டாம் நம்பர் ல இருக்கின்றன. அதில் சிலர், ந என்று மெளனமாக இருந்து சிலர் சண்முகத்தின் வீட்டு வ தம்பி வீணா அடிக்கிற?” என்று
அது ஒன்றும் அவன் கா திலேயே வயதானவரான சின்ன வீட்டுக்குள் வந்து சமரச மு கிழவனுடன் கூடவந்த இருவ டனர். ராமலெட்சுமிக்கு ஒரு தற்
“ஏண்டாப்பா! அவ என்னா அவளைப்போட்டு அடிச்சிக் அப்பா யாருமே இல்ல; எ

துரைவி வெளியீடு என்காவது கட்டமாகப் பிடித்துப் போல் ஆட்டிவிட்டு ஒரு அறை
ன்னு போட்டுருங்க. ஒங்களுக்கு ம் என்னை ஏனுங்க உசிரோட வச்சி ங்க கையாலேயே கொன்னுபுடுங்க'' த்துக்கொண்டு அவனின் காலடியில் கண்ணீரால் அபிஷேகம் செய்தாள்.
கண்ணீரில் . ஆனால், கள்ளு மனம் அவன் வயிற்றில் 'கித்துள் கள்'
தவி! ஒன்னோட காத்து பட்டாலே
கரங்களை உதறிவிட்டு, மீண்டும் மேலும் சில கெட்ட வார்த்தைகளைக் குத் தூக்கில் தொங்கி உயிரை
து. விட அவன் வாயிலிருந்து கொட்டும்
இதயத்தை விஷ அம்பு'களாய்த் ந்தச் சித்திரவதைகளைப் பார்த்துக் கத்து வீட்டு மனித இதயங்கள்
ளை
யத்தில் மொத்தம் பதினொரு வீடுகள் மக்கேன் அடுத்தவன் வம்பெல்லாம் ?
விட்டாலும், மனிதாபிமானமிக்க ரசலில் வந்து நின்று, "அவளை ஏன் கேட்டனர். தில் விழவில்லை. அந்தத் தோட்டத் முத்துக் கிழவனும் வேறு இருவரும் சயற்சிகளை ஏற்படுத்த முயன்றனர். ரும் சண்முகத்தை பிடித்துக் கொண் காலிக விடுதலை கிடைத்தது.
பாவம் செஞ்சா? இப்படித் தெனமும் கொல்லுறியே! அவளோட அம்மா நன பண்ணினாலும் எங்கே போகப்

Page 158
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
போறான்னு நெனைக்கிறியா?” சி மான அமைதியுடன் கேட்டார்.
என்னதானிருந்தாலும் சண்முக ஒரு மரியாதை இருக்கத்தான் ! செயலில் நியாயம் இருப்பதை அவ
“இல்ல பாருங்க தாத்தா இe புட்டேன்? ம். இருந்தும் இப்ப சரியில்ல. அந்த கனகமுத்து சு எப்படி என் வாயால சொல்லுவே கிட்டு சாகலாம் போல இருக்கு முடித்தாலும், சின்னமுத்துக் கிழ அவர் பென்ஷன் வாங்கிக் கொண் சந்தித்துப் பேசும் வாய்ப்பு நிறை விஷயங்கள் யாவுமே அத்துப்ப லெட்சுமிக்கும் உள்ள தகராறுக விகிதம் தெளிவாகத் தெரியும். மதித்து அணுகியவர்க்கு தன் காமல் திரிவோரைப் பற்றி அவரும்
நேற்றுப் பகல் ராமலெட்சுமி களைச் சொல்லி அழுதாள். அதைத் தொடர்ந்து கட்டுரை { சேர்க்கும் எழுத்தாளரைப் போ பற்றிய தகவல்களைச் சேகரித்துக்
X3
ராமலெட்சுமியின் பெற்றோர், வருட இறுதியில் சிறிமா - சா திரும்பி விட்டனர். அவளுக்கு சண்முகத்தைத் தவிர நெருக்கமான சண்முகத்தின் அம்மா, அப்பா, கிறார்கள். ஆனால் இந்தத் தோட்ட
அவர்கள் திருமணமாகி இர6 அவர்களின் திருமண பந்தத்தின் யுலகுக்குக் காட்ட இன்னும் ஒ( ஒரு பெரும் குறையாக இருவ நமக்கென்ன வயசா ஆயிடுச்சி!

157
ன்னமுத்துக் கிழவன் தனது வழக்க
த்திற்குச் சின்னமுத்துக் கிழவனிடம் செய்தது. எனினும், அவன் தனது ரிடம் கூற வேண்டாமா?
வளுக்கு நான் என்னா குறை வச்சுப் கொஞ்ச நாளா இவளோட போக்கே ப்போசரோட இவ. ஐயோ! அத பன்? அதவிட நாக்கை புடுங்கிக் ” அவன் பாதியைச் சொல்லாமலே ழவனுக்கு விஷயம் விளங்கியது. டு வீட்டில் இருப்பதால் பலரையும் யவே உண்டு. எனவே, தோட்டத்து டி. இந்த சண்முகத்திற்கும் ராம ள் கூட அவருக்கு எண்பது சத அவரிடம் ஒரு குணம்; அவரை உயிரையும் கொடுப்பார். மதிக் கணக்கெடுக்க மாட்டார்.
அவரைச் சந்தித்து தனது வேதனை
தனக்கு உதவும்படி அழுதாள். எழுதுவதற்கு முன் குறிப்புகளைச் ன்று அவரும் இந்த விஷயம் கொண்டார்.
a X
சகோதரர்கள் எல்லாரும் கடந்த ஸ்திரி ஒப்பந்தத்தின் கீழ் தாயகம் உறவென்று சொல்ல கணவனான வேறு உறவினர்கள் யாருமில்லை. உறவினர்கள் எல்லாரும் இருக் த்திலல்ல; அடுத்த தோட்டத்தில்.
ண்டு வருட காலமாகி விட்டாலும், தாம்பத்திய நெருக்கத்தை வெளி ரு வாரிசு உருவாகவில்லை. அது ருக்குமே படவில்லை. ஏனெனில், கல்யாணம் கட்டி ரெண்டு வருஷந்

Page 159
158
தானே? எப்படியோ மாரியத்த பொண்னோ பொடியனோ ெ
இருக்கின்றனர்; இல்லை இரு
இப்போது அவர்களுக்கு நான்கு மாதங்களாகி விட்டன. விட்டதாக சண்முகத்தின் மனதி விட்டார்கள். அவனின் சந்ே ஆதாரங்கள் இல்லாமலும் இல்
இரண்டு வருடங்களுக்கு மு
அப்பொது ராமலெட்சுமி அப்பா, சகோதர, சகோதரிக கந்தையில் வாழ்ந்து வந்தாள்.
ராமலெட்சுமி இயற்கையி என்றாலும் அதிலும் ஒரு கவ காணும் போதெல்லாம் சக இருக்கும். வெள்ளை வேட்டி மட்டும் தெரிய கருங்கூந்தை இடுப்பில் படங்குச் சாக்சை கூடை தொங்க நடக்கும்போது கட்டுக்கும் இடையேயுள்ள விரிந்து, பார்ப்போர் கண்கை
காண ஆயிரம் கண் இருந்தாலும்
அப்போது அவளது வயது வயது ஏற்றத்தை கவனிக்க அதே தோட்டத்திலுள்ள ஒ முடியாத நிலையில் வீட்டுக்கே வீட்டிலேயே அவனும் இல்லற
அவர்களின் வாலிப விரு பாதித்து விட்டது. அவளது ட தேடியது. "என்னை யாருக் அவளால் பெற்றோரைக் சே அந்தப் பெற்றோருக்கும் 3 வைக்க வேண்டுமென்ற எண்: பொருளாதாரமும் ஒரு காரண வழிநடத்த அவளின் சொற்ப சட்

துரைவி வெளியீடு
ா புண்ணியத்தில சீக்கிரமாவே ஒரு பாறப்பான் என்று நம்பிக்கையுடன் ந்தனர்.
ள் இருந்த அந்நியோன்யம் சிதறி
பழைய உறவுகள் தொடர் கதையாகி ல் ஒரு சந்தேக வித்தை யாரோ தூவி தேகம் வளர்ந்து விருட்சமாவதற்கு
O)6).
}ன்பு. -
திருமணமாகாத நேரம். அம்மா, ளுடன் அடுத்த தோட்டமான செல்வ
லேயே நல்ல அழகி. கறுப்பு நிறம் Iர்ச்சி இருந்தது. அவளின் அழகைக்
தோழிகளுக்குப் பொறாமையாகவே யை மடித்து நிலவு போன்ற முகம் ல மூடி முக்காடு போட்டுக் கொண்டு $யும் சுற்றிக் கொண்டு, தலையிலே து ரவிக்கைக்கும் இடையில் சேலைக் இடை வெளியில் சுருக்கம் விழுந்து ளப் பரவசத்தில் ஆழ்த்தும் அழகைக் ம் போதாது!
இருபதைத் தாண்டி விட்டது. அந்த ாத அவனின் அண்ணன் பரமசாமி, ஒருத்தியைக் காதலித்துக் கைவிட 5 கூட்டி வந்துவிட்டான். அந்தச் சிறிய ம் நடத்தவேண்டிய நிர்ப்பந்தம்.
ந்துகள் ராமலெட்சுமியைப் பெரிதும் ருவமும் துணைக்கு ஒரு உருவத்தை காவது கட்டி வையுங்களே” என்று ட்க முடியுமா என்ன? அதே நேரம் ஒவளை யாருக்காவது மணமுடித்து ணம் எழவில்லை. அதற்கு அவர்களின் ாம். அவர்களின் பெரிய குடும்பத்தை பளமும் அத்தியாவசியமாகப் பட்டது.

Page 160
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்த வேளையில்தான் ...
அந்தத் தோட்டத்து மேற்பார் பார்வை அவளின் பருவத்தைத் அவசரக் காதல் மலர்ந்துவிட்டது.
அந்த மேற்பார்வையாளர் ! தொழிலாளியின் மகன். அவன் ? நேசித்தான். ஆசை வார்த்தைகள் உடலை ருசித்து விட்டுக் கைவி காதல்' அவனிடத்தில் இல்லை.
ராமலெட்சுமிக்குக் காதல் ப இல்லாதபோதும் விஜயனைத் தி அண்ணனும் அண்ணியும் போல் ? நதியைப் பயனுள்ள பாதையில் அதற்குள் விபரீதங்கள் தலைதூக்
தேயிலை மலையில் வளர்ந்த தெரிய வந்தது. பெண்களின் . சுவையான இலக்கியம் கிடை பெற்றோர் தங்கள் குடும்ப ம எண்ணினர். ஒருநாள் மாலை விசாரணைவைத்தனர்.
''என்னா திமுருடி ஒனக்கு" - 2 “சே மானமே போவுது. வெ அவளின் அண்ணன்.
(M "இன்னும் என்னாடி மெளன . சொல்லு. இதெல்லாம் உண்மைய
ராமலெட்சுமியின் மெளனம் | கதிர்வேலுவின் கரங்கள் அவள் அப்பா!" அவள் மௌனம் கலைந்து
அடி, உதை, குத்து, ஏச்சு, கொண்ட ராமலெட்சுமி ஒரு முரட் நான் அவரத்தான் கட்டிக்கிரு உச்சீல இருந்து குதிச்சு..!"

159
வையாளர் (சுப்போசர்) ஒருவரின் தாக்கியது. அவர்களுக்குள் ஒரு
பெயர் விஜயன். ஒரு தோட்டத் உயிரை விட மேலாக லெட்சுமியை ளைக் கொட்டி அழகை ஆராதித்து ட்டு விட வேண்டுமென்ற கயமைக்
ற்றிய உயர்ந்த எண்ணம் எதுவும் ருமணம் செய்து கொண்டு, தனது உறவு ஒன்றை ஏற்படுத்தி, இளமை ல் திசை திருப்ப எண்ணினாள். க ஆரம்பித்து விட்டன.
காதற்பயிர் பெரிதாகி லயத்துக்குத் பாழுது போக்குக்கு ஒரு பெரிய த்து விட்டது. ராமலெட்சுமியின் ானம் விண்வெளியில் பறப்பதாக ) ராமலெட்சுமியின் பெற்றோர்
வளின் அம்மா பார்வதி.
1ளியிலே தலை காட்ட முடியல!”
மா இருக்கிற? வாயத் தொறந்து ா?”- அவளின் அப்பா கேட்டார்.
கலையவில்லை. அவளின் அப்பா கன்னத்தில் விளையாட, "ஐயோ கத்தினாள்.
திட்டுக்களை இதயத்தில் சுமந்து டுத் தையரித்தில், முடிவாக "ஆமா! வேன். இல்லாட்டி , வழுக்கப்பாற

Page 161
160
பார்வதி பாய்ந்து அவளின் அப சகுன வார்த்தை தன் மக தாய் விரும்பவில்லை.
அடுத்த சில தினங்கள் 6 பேரிடி காத்திருந்தது. அதாவ , ஒரு கீழ்சாதிக்காரன். கழுத்தை அவனுக்கு ஒன்ன குடுக்கமாட்டே ஏகமனதாகத் தீர்மானித்தனர். முடிவைச் சிதைக்க விரும்பா விஜயனையே கட்டி வைக்கத் ; கிட்டுவிட்டது. உடனே ராமலெ வீட்டில் நிறுத்தி விட்டு, ஒரு நடத்தினர் அவளின் பெற்றோ சண்முகம்!
காதலைக் கல்லறையில் மூடி றைக் கொடுத்து மூன்றுமுடிச்சு என்றனர் சுற்றத்தார். முடிந்தது யாக சுப்பர்வைஸர் வாட, சன் தோட்டத்திற்கு வந்துவிட்டாள். அ.
3
கல்லறையில் மூடப்பட்ட க திற்குத் தெரிய வந்தது. அதை கங்காணி. அவன் இதை அவ உண்டு. சண்முகத்தின் மனைவி திருமணமாகி வந்த நாளிலிருந் அழகிய உடலை அனுபவிக்க ஆனால் ராமலட்சுமியை அவ அவள் நெருப்பு. அவளின் கையில் சலனம் ஏற்பட்டிருந் மணத்தின் பின்னர் அவள் ஒரு .
ராசையா கங்காணி எவ்வள தொட முடியாமல் போகவே, இ திடம் சொல்லி அவளுக்குப் பா ததை நடத்தி விட்டான். சண்மு களங்கம் கற்பித்தான். அவன்

துரைவி வெளியீடு வாயைப் பொத்தினாள். மிகுதியான ளால் உச்சரிக்கப்படுவதை அந்தத்
மதுவாகக் கரைய, அடுத்து ஒரு வ மேற்பார்வையாளனான விஜயன்
முறிச்சு கொன்னு போட்டாலும் எம் என்று குடும்பத்தில் எல்லோருமே
முதலில் அவளின் உறுதியான மல் அவர்கள் ஒருபடி இறங்கி, தீர்மானித்த சமயத்தில் 'சாதி' குறுக் ட்சுமியை வேலைக்கு அனுப்பாமல் அவசர மாப்பிள்ளை வேட்டையை நம் உறவினர்களும் . அகப்பட்டான்
விட்டு அவனிடம் மஞ்சள் கயிறொன் போட்டுக் கூட்டிக்கிட்டுப் போப்பா' திருமணம் . மூடன் சொன்ன கதை எமுகத்துடன் ராமலெட்சுமி அடுத்த பூனால் இங்கேதான் சிக்கல்.
因囚 காதல் விவகாரம் ஒருநாள் சண்முகத் ச் சூசகமாகச் சொன்னவன் ராசையா னிடம் சொல்லுவதற்கு ஒரு காரணம் ராமலெட்சுமி, இந்த தோட்டத்திற்கு து ராசையாக் கங்காணிக்கு அவளின் வேண்டுமென்ற ஆசை பிறந்தது. னால் நெருங்கவே முடியவில்லை. திருமணத்திற்கு முன்னைய வாழ்க் தது உண்மையே என்றாலும் திரு சீதையாகவே வாழ்ந்தாள்.
வோ முயன்றும் அவனால் அவளைத் ந்தப் பழைய விஷயத்தை சண்முகத் டம் புகட்ட முடிவு செய்தான். நினைத் மகம் தன் மனைவியின் கற்பின் மீது டம் கேட்டபோது, அவள் பழைய

Page 162
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் வாழ்வு பற்றிய உண்மைகளைக் சண்முகத்திற்கோ அதிலிருந்து குடிக்கவும் ஆரம்பித்து விட்டான். கங்காணி அவனின் உற்ற நண் விஜயனும் மாற்றலாகி இதே தே சம்பவங்களை வைத்து ராசையா எண்ணெய் வார்க்கிறான். இந்த விடாமல் தெரிந்துகொண்டே சி செய்து வைக்க வந்துள்ளார்.
“தம்பி சண்முகம்! நீ நல்லாத் போயிட்ட, எல்லாத்துக்கும் காரண பேய் ஒருத்தனப் புடிச்சிட்டா அப் சற்று நிறுத்தி சண்முகத்தை பார்வை
“என் சந்தேகம் உண்மையானது நிலையில் அமைதியாகக் கேட்டான்
“உன் பொஞ்சாதி தன்னோட உனக்கிட்ட சொல்லி மன்னிப்பு சீதையா வாழுறா. நீ ராசையா ( ஆட்டம் போடுற. தம்பி பலபேே தவறா இருக்கலாம். ஆனால், அ. நாம மன்னிச்சி புதுமனிதரா ஏத்துச் ஏன் நீ கூட கல்யாணத்துக்கு முர் மக பூவரசியோட பழகின தானே? கூடாது. வாலிபக் காலத்துல சபலப் கொண்டிருக்கையிலே சண்முகத்தின்
அவனது அந்தநாள் ஞாபகத்6 எதிர்பார்க்கவில்லை. அவனது த கிழவர் மேலும் சொன்னார்,
“இந்தப் பழைய கதை இப்ப நி பொடியன் இந்தத் தோட்டத்திற்கு வேலைக்குத்தானே ஒழிய ஒன் பெ அதோட அவருக்குக் கல்யாணம் ஆ
இந்தக் கட்டத்தில் அவன் அ மனமாற்றங்களை முகம் பிரதிபலி கவனித்துக் கொண்டே மேலும் தொ
11

161
சொல்லி ஒப்புக் கொண்டாள். ம்மதியே போய்விட்டது. தினசரி எல்லாவற்றையும் விட ராசையா பனாகி விட்டான். சூப்பர்வைஸர் ட்டத்திற்கு வந்துவிட்டான். இந்த மேலும் மேலும் எரிகிற தீயில் விபரங்கள் யாவையும் ஒன்று ன்னமுத்துக் கிழவர் சமாதானம்
தான் இருந்த, இப்ப அநியாயமா ம் சந்தேகம்தான். இந்த சந்தேகப் புறம் சீரழிவுதான்” சொல்லிவிட்டு யால் ஊடுருவினார் கிழவர்.
தானே!” சற்றுப் போதை தெளிந்த சண்முகம்.
பழைய வாழ்க்கையைப் பத்தி கேட்டுட்டா. இப்ப அவள் ஒரு பேச்சைக் கேட்டுக்கிட்டு வீணாக ரோட கடந்த காலம் அசிங்கமா, ப்புறம் திருந்தியதும் அவங்களை கணும்; அதுதான் மனிதப் பண்பு. தி மேட்டு லயத்து பொன்னம்மா அதெல்லாம் இப்ப நினைக்கக் } ஏற்படுறது சகஜம்” என்று கூறிக்
முகம் வெளிறியது.
தை இந்த சந்தர்ப்பத்தில் அவன் டுமாற்றத்தைப் புரிந்து கொண்ட
ச்சயமா தொடரல. அந்த சுப்போசர் மாத்தி வந்திருக்கிறது அவரோட ாஞ்சாதியை அபகரிக்க இல்லை. கிருச்சின்னு உனக்குத் தெரியுமா?”
ரைவாசி மாறிவிட்டான். அவனது த்துக் கொண்டிருந்தது. அதைக் ர்ந்த சின்னமுத்து இறுதியாக, -

Page 163
162
"சண்முகம் ராசையா ஏன் ஒனக்குத் தெரியுமா? ம். அ. அவன் உன் பொஞ்சாதிக்கு குறி அதுக்காக ராமலெட்சுமியை ! என்று சொன்னபோது, -
“அடப்பாவி..” என்று வாயை
“ராசையா என்னா நிலைக்கு கடைசியா ஒண்ணு சொல்றேன் அதுக்கு ஆண்கள் வேலிகளாக - சொல்ல ஒண்ணுமில்ல, நடந்த யோட வாழ்க்கைப் பயணத்தை பெற்றார் சின்னமுத்துக் கிழவர்.
சண்முகம் அவரின் அறிவுை எனினும், மனைவி ராமலெட்சு எண்ணம் இருந்ததா என்றும், யோசித்தான்.
X-3
இரண்டு நாட்கள் கடந்து ஒரு ‘ராசையாவோட பொஞ்சாதி கண்ணுவோட ஒடிப்போயிட்டா பரவியது சண்முகத்துக்கு ஆச்சரி
அப்போது ராசையாவே பத சண்முகத்திடம் ஓடி வந்து “ ஊர்ல உள்ள பொண்ணுக ே என் பொஞ்சாதிக்கே ஒருத்தல் என்று சொன்னான்.
“கங்காணியண்ணே! பெண் இராமர்களாயிருந்து பாதுகாக் யைப் பார்த்துச் சிரிக்க, அவளு
ராசையாவின் தலை தான ராமலெட்சுமியின் சிரிப்பு மேலு

துரைவி வெளியீடு
பழைய குப்பையை கிண்டுறான்னு வன் மனசுல கிடக்கிறதே குப்பை. வச்சி அதுல தோத்துப் போயிட்டான். " ழிவாங்க பார்க்கிறான் புரிஞ்சுக்க”
ப் பிளந்தான் சண்முகம்.
போறான்னு பொறுத்திருந்து பாரு. ! பெண்கள் சீதைகளா வாழனும்னா ராமனாக இருக்கணும். இதுக்கு மேல த எல்லாம் மறந்துட்டு இந்தச் சீதை 5 தொடரு” 6Tep கூறிவிட்டு விடை
ரயை முழுதாகவே ஏற்றுக்கொண்டான். மி மீது ராசையாவுக்கு அப்படியொரு அவன் அப்படிப்பட்டவனா என்றும்
X X
ந பொழுது விடிந்தபோது.
வள்ளியம்மா அடுத்த வீட்டு அய்யா என்ற புதிய செய்தி தோட்டமெங்கும் யமாக இருந்தது.
றிக் கொண்டு தன் அருமை நண்பன் அண்ணே நடந்தத பாத்தியா? நான் Dலையெல்லாம் குறிவச்சேன். இப்ப குறி வச்சிட்டு ஜெயிச்சுப்புட்டான்”
கள் சீதைகளா வாழனும்னா ஆண்கள் ணும்” என்று சொல்லிவிட்டு மனைவி ம் சிரித்தாள். ாகத் தரையை நோக்க, சண்முகம் - பலமாகத் தொடர்ந்துகொண்டிருந்தது.
(1981)

Page 164
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பெ.
'முல்லைவேந்தன்' என்னு இவர், நுவரெலியா மாவ பிறந்து பலாங்கொடையில் ஆபீசில் கிளார்க்காய் ஆரம் பொறுப்பாளராய்க் கடமை
ஒய்வு நேரங்களில் பத்தி பழகியவர். கவிதை எழுது வீரகேசரி, திரைக்கலை,
சிறுகதைகள் எழுதியுள்ளார்
6) E
பெ.
அன்று ஞாயிற்றுக்கிழபை என்பதால், கொஞ்சம் அசந்து மனைவி பார்வதி கொண்டு எ மூச்சில் குடித்துவிட்டு ராக்ை தேடிப் பிடித்து ஒரு வாய்க்கு சவுக்கு விறகுக் கட்டையின் மே
அந்த லயத்து முன் சுவர்கள் தொங்கிக் கொண்டிருந்தன, கட்டி படங்குகள் உலர்ந்து காப்பாக வெள்ளைக்காரத் துe ‘லைசன் கற்கள் தம் ‘உடை கொண்டிருந்தன. சொறி நாய ஓடிக் கொண்டிருந்தன.

163
ஐயனார்
b புனை பெயரிலும் எழுதும் ட்டம் கபரகலைத் தோட்டத்தில் கல்வி பயின்றார். தோட்டத்து பித்து ஒரு சிறிய தோட்டத்தின் புரிகின்றார்.
கைகளுக்கு கதைகள் எழுதிப் வதிலும் ஆர்வம் கொண்டவர். குருதிமலர் போன்ற ஏடுகளில்
19 ந்து வீடு
ஐயனார்
). தோட்டத்தில் வேலை இல்லை துரங்கி எழுந்த சாத்தையா தன் பந்து வைத்த சாயத்தண்ணியை ஒரே 5 மேலிருந்த வெற்றிலைத் தட்டைத் போட்டுக்கொண்டு வாசலில் கிடந்த ல் உட்கார்ந்தான்.
ல் வரிசையாக கொழுந்துக் கூடைகள் அவற்றின் மேற்பகுதியில் இடுப்புக் கொண்டிருந்தன. வாசலுக்குப் பாது ]ரமார் பதித்திருந்து பழசாகிப் போன ந்த பல் வரிசைளை பறை சாற்றிக் களும், கோழிகளும் அங்குமிங்கும்

Page 165
164
“பல்ல வெலக்கிட்டு சாப்புடு யாவைச் சுய நினைவுக்குக் கொள் கரும்பு கரும்பட்டியையும் மென குடித்துவிட்டு வீட்டுக் கூரைை ஆயிரம் கண்கள் என்று மேட்டு சொல்வதை ஆமோதிப்பதைப் கூரையில் ஏற்பட்ட ஒட்டைகள், ( கூடிக் கொண்டே இருந்தது. ‘ம். கட்டித் தரப் போறானுகளோ..?’அ
“தாத்தா இன்னிக்கி டவுன்ல எல்லாருகிட்டேயும் சொல்லச் ெ வாராங்களாம். வேன் புடிச்சிப் ஒடையப்பன் ஒடிக் கொண்டே ெ கூட்டம் நா. பாத்துட்டேன். கை மனம் வேதனையில் வெதும்பி தருவதாக எல்லாக் கூட்டங்களிலு வீட்டு ஒட்டைகளைக்கூட அ இருப்பது எத்தனையோ சாத்தை வித்தாகி விட்டது? சரி இந்த பார்ப்போம்' என்ற ஆசை சாத் வரும் அம்மண் ரோட்டில் புழுதில் சாத்தையாவும் தொற்றிக் கொண்ட
"நான் உங்கள் தோழன், என்ை எனக்களியுங்கள், உழைக்கும் க நாங்கள்! உங்களின் குடியிருப்ட மாக்குவோம்; தோட்டக்காணியை கூட்டத்தில் பேசியவர் உணர்ச்சி வ சாத்தையாவும் ஏனையோரும் : வண்டு போல் ஆகி விட்டனர்.
தோட்டத்திற்குத் திரும்பிய சாராயத் தவறணையில் வேனை நீ கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது நமக்கு வேன் கூலி கொடுத்தா சாரதியின் பேச்சைக் கேட்டவர் காட்டிக் கொள்ளாமல் “இந்தாக் ச எங்களுக்கு என்னா பயமா?” எ கொண்டனர். வேன் சிட்டாய்ப் பற

துரைவி வெளியீடு
1ங்க” பார்வதியின் குரல் சாத்தை எடு வந்தது. ரொட்டித் துண்டையும் றுவிட்டு, சாயத் தண்ணியையும் ய நோக்கினான். இந்திரனுக்கு லயத்து இராமன் பூசாரி அடிக்கடி போல், கூரை காட்சி தந்தது. சன்ற வருடத்தைவிட இவ்வருடம் எப்பத்தான் நமக்கு 'குவாட்டஸ் வன் மனம் அங்கலாய்த்தது.
கூட்டமிருக்காம், தலவரைய்யா சான்னாரு, மந்திரிமாரு எல்லாம் போறாங்களாம்” ‘ஓடும் பிள்ளை' சால்லுகிறான். ஆமா எத்தனையோ கத்தட்டினதுதான் மிச்சம். அவன் யது. வீட்டையும், காணியையும் லும் கூறிய மந்திரிமார்கள், உள்ள டைக்க நடவடிக்கை எடுக்காது யாக்களின் மன வேதனைகளுக்கு
வாட்டியும் கூட்டத்துக்குப் போய் தையாவுக்கு. ‘வேன் லயத்துக்கு யைக் கிளப்பிக் கொண்டு வந்தது. T65.
ன ஆதரியுங்கள், உங்கள் 'வாக்கை ரங்கள் நீங்கள்; உதவும் கரங்கள் வீடுகள் உங்களுக்கே சொந்த உங்கள் உரிமையாக்குவோம்” சப்பட்டுப் பேசிக் கொண்டிருந்தார். அவரின் பேச்சில் தேன் குடித்த
சாத்தையா கோஷ்டி, வழியில் றுத்துமாறு கேட்க வேன் சாரதிக்கு 1. “நீங்க எல்லாம் சாராயம் குடிங்க, நாங் போரது’ முரட்டுத் தனமான 5ள் பயந்தே விட்டனர், அதைக் உலி, நாங்க நடந்தே போகமுடியும், ன்று கூறி கண்களைச் சிமிட்டிக் ந்தது. சாராயம் தந்த உற்சாகத்தில்

Page 166
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மானாமலை வழியாக தோட்டத் திற்குப் போகும் குறுக்குப் ப இருட்டில் தட்டுத் தடுமாறி எட்
சென்று விட்டனர்.
குறுக்குப் பாதையின் இரு வாதுகள், கொழுந்து கிள்ளச் உரசுப் பட்டு, வெறும் குச்சிகள வின் கால்களையும் விட்டு .ை துடைத்து விட்டு வீட்டுக்குள் பரிதாபமாகப் பார்த்தாள். பிள்ை படுத்து உறங்கிக் கொண்டிருந்தன
கால வெள்ளம் மிக வேகம வீட்டில் குடியிருந்த லொக்குபண் 'கொலனிக்குப் போவதும் வருவ கன்றுகளாக இருந்த வாழை வளர்ந்திருந்தன.
"ஏங்க உங்களத்தான்” பார்ஸ் சாத்தையாவின் காதுக்குள் பா கொலனியிலே அரசாங்கம் கான சீட்டு, சிமிந்தி எல்லாம் கொடுத் “எனக்கு அப்பவே தெரியும் பார்வ நோக்குகிறான். அங்கிருந்த, சி பெரிய ஒட்டைகளாகக் காட்சிய மூலையில் இருட்டில் படுத்துக் மூலம் நட்சத்திரங்களையும், மகிழ்ந்த சாத்தையாவின் பிள்ை விட்டனர். இப்போது நட்சத்திரங் மூலம் கண்டு மகிழவில்லை. அவ
மாதங்கள் நகன்று கொண்டி மடுவத்தில் பென்சன் பெற ே ஒன்று ஒட்டப்பட்டிருந்தது. அதி இடம் பெற்றிருந்தனர். அன்று எண்ணம் சாத்தையாவின் மனதில் அவனை வீட்டினுள்ளேயே முடங்க
பத்தாம் நம்பர் மலை அன்று தோட்டத்துக்கு யாரோ புதுத்

165
தை நோக்கி நடந்தார்கள். லயத் தையின் அடிக்கு வந்துவிட்டனர். படியோ தங்களின் லயங்களுக்குச்
மருங்குகளிலும் உள்ள தேயிலை செல்லும் பெண்களின் கால்கள் ாகச் சாய்ந்திருந்தவை, சாத்தையா வக்கவில்லை. வடியும் குருதியை சென்ற சாத்தையாவைப் பார்வதி ளகள் இருவரும் ஒரு மூலையில்
fs.
ாக ஒடிக் கொண்டிருந்தது. கோடி ாடாவின் குடும்பம் பக்கத்திலிருந்த பதுமாய் இருந்தனர். தோட்டத்தில் கள் கொலனி'யில் மரங்களாக
பதியின் குரல் கேட்டுத் திரும்பிய ர்வதி, “லொக்கு பண்டாவுக்குக் ரி கொடுத்திருக்காம். வீடு கட்டச் ந்தாச்சாம்” பெருமூச்சு விடுகிறாள். தி.” சாத்தையா வீட்டுக் கூரையை ன்னஞ்சிறு ஓட்டைகள் இப்போது ளித்துக் கொண்டிருந்தன. வீட்டின் கொண்டு, கூரை ஒட்டைகளின் நிலவின் ஒளியையும் கண்டு ளகள் இப்போது பெரியவர்களாகி களையும், நிலவையும் ஒட்டைகள் ர்கள் வெறுப்புடன் நோக்குகின்றனர்.
ருந்தன. அன்று மாலை கொழுந்து வண்டியவர்களின் பெயர் பட்டியல் ல் சாத்தையாவும் பார்வதியும் கூட முதல் ‘உரிமையற்றவன் என்ற வேரூன்றிவிட்டது. இந்த மாறுதல் வைத்துவிட்டது.
கலகலப்பாக இருந்தது. "நம்ம தார வரப் போறாகலாம், அவுக

Page 167
166
வந்தப்புறம் நம்ம லயங்கள எல்ல நம்மி கணக்கப்புள்ள ஐயா சொன்ன இடுப்புப் படங்கை இறுக்கிக் கோவிந்தம்மா அடுத்த வருஷம் எட்டிப் பிடிப்பவள். அந்தத் தோட் முறை. "அப்புடியா சங்கதி இ சொகமா வாழலாமுன்னு சொ காட்டினாள் பக்கத்து நிரை பங்க தோட்டமெல்லாம் பரவி விட்டது.
பழைய துரையின் பங்களாவி களில் ஏற்றப்பட்டன. மீண்டும் அ சாமான்கள் கொண்டு வந்து இற களுடன் வேறு இரண்டு லொறிச வந்ததும் தோட்டம் புதுப்பொலி பிரச்சினைகளை உடனுக்குடன் தொழிலாளிரிடையே மகிழ்ச்சிை களையும் திருத்தித் தருவதாக வ யாவின் மகனுக்குத் துரையின் மட்(
புதிய துரை வந்து வருடம் ஒ நிலைமையில் மாற்றமில்லை. சாதி பட்டியில் நுழையும்போது தனது நினைத்து வெதும்புவான்.
அன்று தோட்டக்கமிட்டி தை கூறிய வார்த்தைகள் கோபால் ே வாட்டியது. “எஸ்டிமேட்டுக்கு பே வருஷம் லயன்காம்பரா ரிப்பேர் ே என்பது தான் துரையின் வாசக பட்டியை நினைத்துப் பார்க்கிற அளிக்கிறது. அவனது வீட்டுக் புதிய ஒட்டைகளைப் பிரசவித்துக்
கோபால் ஒருவித ஏக்கத்துட4 துரையின் மாட்டுப் பட்டியை நோச்
தொழிலாளர்களின் குடியிருட் எஸ்ட்டிமேட் மாட்டுப்பட்டியாக மக்கள் புரிந்து கொள்ள மாட்டார்க

துரைவி வெளியீடு
ாம் ரிப்பேர் செய்யப் போறாகலாம். ாரு...” தொங்க நிரை கோவிந்தம்மா
கட்டிக் கொண்டே கூறுகிறாள். பென்சன் வாங்க வேண்டிய வயதை டத்தில் வாழும் மூன்றாவது தலை னிமேலையாவது நாம நிம்மதியா, ல்லு பாட்டி..” என்று பல்லைக்
ஜம். புதிய துரை வரும் விசயம்
லிருந்து சாமான்கள் ஐந்து லொறி (தே லொறிகளில் புதிய துரையின் க்கப்பட்டன. ஒரு டசின் பசு மாடு ளும் வந்து சேர்ந்தன. புதிய துரை வுட்ன் விளங்கியது. தொழிலாளர் கவனித்தார். இது ஒரு வகையில் ய ஊட்டியது. குடியிருப்பு லயன் ாக்குறுதியும் கொடுத்தார். சாத்தை டுப்பட்டியில் பால் கறக்கும் வேலை.
ன்றாகியும் குடியிருப்பு லயன்களின் ந்தையாவின் மகன் கோபால் மாட்டுப் வீட்டுக் கூரையின் ஒட்டைகளை
லவர் முன்னிலையில் புதிய துரை பான்றோரின் மனதை வேதனையால் ல் செலவாகி விட்டபடியால் இந்த வலை தள்ளிப் போடப்பட்டுள்ளது.” ம். கோபால், துரையின் மாட்டுப் ான். அது கம்பீரமாகத் தோற்றம் கூரையின் ஒட்டைகள் மேலும் பல கொண்டிருக்கிறது.
* பால்வாளியை எடுத்துக்கொண்டு கி நடக்கிறான்.
பு திருத்தப் பணிக்கு ஒதுக்கப்பட்ட
மாறியுள்ளதை அந்த அப்பாவி
JT。
(1995)

Page 168
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஆர். ரா
பண்டாரவளையில் பிறந்தவர் தமிழ்க் கலவன் பாடசாலையி
எழுபதுகளில் கொழும்பில்
பணியாற்றினார். ஆனால் நீ தொழிலிலேயே இருந்தது. 7 செய்து விட்டு ‘ஹரே கிருஷ்ண
80களின் ஆரம்பத்தில் ஹே தர்மப்பிரியா என்னும் சி சித்திரப் பத்திரிகை ‘சித் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. சி நின்று போகவே, 84இல் பணியாற்றினார்.
அரசியல் காரணங்களுக்காக பிறகு 'ரேகா என்று ஒரு பத்தி பார்த்தார். பிறகு 90களின் கேசரியில் பணியாற்றுகின் கட்டுரைகள் என்று எழுதி களும் எழுதியுள்ளார்.
சிந்தாமணியில் தொடராக மாக்கும் முயற்சியில் ஈடுபட்

மலிங்கம்
பண்டாரவளை சென் மேரீஸ் b கல்வி பயின்றவர்.
ஒரு தனியார் கம்பெனியில் னைவெல்லாம் பத்திரிகைத் 3இல் வேலையை ராஜினாமாச் னா ஏட்டின் ஆசிரியரானார்.
ர கிருஷ்ணா நின்றுவிட்டது. ங்களவர் நடத்திய தமிழ்ச் ரா. அதில் பணியாற்றும் த்ராவும் 83 கலவரத்துடன்
தினபதி ஆசிரியர் பீடத்தில்
$த் தினபதி மூடப்பட்டு விட்ட திரிகையைத் தனியாக நடத்திப் ஆரம்பத்தில் இருந்து வீர றார். கதைகள், கவிதைகள், வரும் இவர், தொடர் நாவல்
வந்த ஒரு நாவலைப் புத்தக டுக் கொண்டிருக்கின்றார்.
167

Page 169
168
ஒய்ந்து ே
ஆர். ர
உமாவுக்கு அது துள்ளித் தி பதின்மூன்று வயதுதான் ஆகிய போன்ற முதிர்ச்சி. இளம் பருவத் உமா, தன் அக்கா வசந்தியுடன் வ
அக்காவுக்குத் திருமணம் அ செல்லக் குழந்தையை போல வள
ஒரு நாள் வசந்தி திடீரென்று மயக்கமாகத்தான் இருக்குமெ மோகன் நினைத்தான். ஆனா: என்பதையும் சுகமாகப் பல ந தெரிவித்த பின்பே அறிய முடிந்த
அத்துடன் அவளை ஆஸ்பத் ஏற்பட்டது. அவளை ஆஸ்பத் உமாவுமே வீட்டிலிருந்தார்கள்.
வசந்தி ஆஸ்பத்திரிக்குச் செ செவ்வனே கழிந்தன. ஆனால் தெரியாமல் மூக்கு முட்டக் குடித் கண்டதும் உமாவே அதிர்ந்து விட்
அத்தானுக்குப் படுக்கையை முற்படுகையில். மோகன் அ முகத்தில் ஒரு கொடூரமான கண்டாள். அத்தோற்றம் அ விரைந்து வெளியேற முற்பட்டாள்
ஆனால் அவன் அவளைப் ே பிடித்துக் கொண்டான்.

துரைவி வெளியீடு
20
பான பம்பரம்
ாஜலிங்கம்
ரியும் பருவம். அவளுக்கு அப்போது ருந்தது. ஆனாலும் பருவப் பெண் திலேயே பெற்றோரை இழந்து விட்ட ாழ்ந்து வந்தாள்.
ஆகிவிட்டது. தங்கை உமாவைத் தன் ார்த்து வந்தாள்.
மயக்கமுற்று விழுந்தாள். சாதாரண ன்று முதலில் அவள் கணவன் ல் அது மிகச் சீரியஸான கேஸ் நாட்கள் ஆகுமென்பதையும் டாக்டர்
து.
திரியில் சேர்க்க வேண்டிய நிலையும் திரியில் சேர்த்த பின்பு மோகனும்
ன்ற பின்பு முதல் இரண்டு நாட்களும் மூன்றாம் நாள் அத்தான் கண்மண் துவிட்டு வீட்டுக்கு வந்திருந்ததைக்
6.
ப் போட்டுவிட்டு அவள் வெளியேற ங்கு வந்தான். அப்பொழுது அவன் வெறியுணர்ச்சி இருப்பதை அவள் வளுக்குப் பீதியை ஏற்படுத்தவே
பாக விடவில்லை. அவளைத் தாவிப்

Page 170
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“அத்தான் என்ன இது?” என் குரலில். அவனிடமிருந்து பதில் வாரியணைக்க முயன்றான். அவ யோட எவ்வளவோ முயற்சித்தாள். இளமையும், கற்பும் அந்த வஞ்சகல
மறுநாள் விடிந்த பின்பு, அவ கத்தில் ஏற்பட்டுவிட்ட தவறுக் மன்னிப்புக் கேட்டான். அத்துடன் கொண்டும் அக்கா வசந்திக்குத் கேட்டுக் கொண்டான்.
அறியாப் பருவத்தில் தனக்கு
பாதிப்பைப் பற்றி அவள் அன்று அதனை அவள் ஒரு கெட்ட கன ஆனால் மறுநாளும் அத்தானின் வேண்டி வரும் என்று அவள் எ; முறையும் அவளுக்கு இந்த அவ ருந்து தப்பி எங்காவது ஓடி விட அவளைப் போக விடவில்லை.
ஒரிரு வாரங்களில் அக்கா வ வீட்டுக்கு வந்தாள். தன் தங்கை சில மாறுதல்களை அவளால் அ என்ன காரணம் என்பதை அந்தப் ே தங்கைக்குத் திருமணம் செய்து 6ை னையும் தெரிவு செய்தாள். தா உத்தியோகத்திலிருக்கும் அந்த நல்ல ஒரு நாளில் திருமணம் நடைெ
திருமணத்தின் பின் அவள் த போகவேண்டி ஏற்பட அவர்களின் தான் ஆரம்பித்தது. ஆனால் நாளன குக் கசக்கத் தொடங்கியது. அந்த அவளுக்குத் திருப்தியை அளிக்க அத்தானைப் போன்ற திடகாத்திர ஆ
ரகுவின் அலுவலக நண்பன வீட்டுக்கு வருபதுண்டு. பாம்பின்

169
)ாள் அதிர்ச்சியும் பயமும் கலந்த வரவில்லை. அவளை அப்படியே T அவனின் பிடியிலிருந்து தப்பி ஆனால் முடியவில்லை. அவளின் ால் நாசமாக்கப்பட்டு விட்டன.
ன் முதல் நாள் இரவு குடி மயக் காக மிக வருந்தி அவளிடம் இந்த விசயம் எக்காரணத்தைக் தெரிந்து விடக் கூடாதென்றும்
ஏற்பட்ட இந்த அவல நிலையின் சிறிதும் அறிந்திருக்கவில்லை. வாக நினைத்து மறந்துவிட்டாள். இச்சைக்கு அவள் பலியாக திர்பார்க்கவில்லை. இரண்டாவது லம் நடந்த பின்பு அவள் அங்கி த் தீர்மானித்தாள். ஆனால் அவன்
சந்தியும் பூரண குணம் பெற்று யின் போக்கில் ஏற்பட்டிருக்கும் றிய முடிந்தது. ஆனால் அதற்கு பதையால் உணர முடியவில்லை. பக்கக் கெளரவமான ஒரு இளைஞ ய் தந்தையரை இழந்த நல்ல
இளைஞனுக்கும் அவளுக்கும் பற்றது.
ன் கணவன் ரகுவின் ஊருக்கே புதிய வாழ்வு சந்தோஷமாகத் டவில் அந்த வாழ்க்கை அவளுக் இளைஞனோடு வாழும் வாழ்க்கை வில்லை. அவளின் உள்ளம் தன்
வர்களையே நாடியது.
ன சங்கர் என்பவன் அடிக்கடி கால் பாம்பறியும் என்பது போல

Page 171
170
உமாவின் வாழ்க்கையில் இரு கொண்டான். அவளைத் தன் வ. நேரத்தை எதிர்பார்த்துக் கொண் போகவில்லை. ஒரு நாள் ரகு வீட்டுக்கு வந்தான். அவனின் கு உமா அவன் வலையில் வீழ்ந்து வி
இந்தத் தொடர்பு பல நாட்க வைத்திருந்த அப்பாவி இளைஞ திக்கான காரணத்தை அறிய சந்தோசபடுத்துவதற்கு அவன் எ6
ஒரு நாள்.!
தன் கண்களையே அவனால் உமாவுடன் நண்பன் சங்கர் சல்ல விட்டான். அந்த அதிர்ச்சியை வில்லை. சினத்தை அடக்க மு ஏறி எங்கோ விரைந்து விட்டான்.
தான் செய்துவிட்ட மிகக் கண்டு விட்டான் என்பதை உம இழிவான காரியத்தில் ஈடுபட் வெட்கித் தலை குனிந்தாள். சி செய்திதான் கிடைத்தது. அவள் சைக்கிள் விபத்துக்குள்ளாகி அ திரியில் சேர்க்கப்பட்டிருப்பதாக
பதறியடித்துக் கொண்டு ஓடினாள். அங்கு சென்றபோது தவன் போல் கணவன் ரகுவின் அலுவலக நண்பர்களின் உதவி கிரியைகள் நிறைவேற்றப்பட்ட கோள் என்ன என்பதைப் பற்றி அ
அவள் கணவனுக்கென்று யிருப்பதும் வாடகை வீட்டில்த அறியாமல் வாழ்க்கையை ஒ
பொருட்களை ஒவ்வொன்றாக வி
நாட்கள் கழிந்தன.

துரைவி வெளியீடு
கும் குறையை அவன் தெரிந்து }லயில் சிக்க வைப்பதற்கு அவன் டிருந்தான். அவன் எண்ணம் வீண் இல்லாத நேரம் பார்த்து சங்கர் றி தப்பவில்லை. மிக இலகுவாக ls Teif.
ா நீடித்தது. அவள் மீது உயிரையே னான ரகுவினால் அவளின் அதிருப் முடியவில்லை. தன் மனைவியைச் வளவோ முயற்சி செய்து பார்த்தான்.
நம்ப முடியவில்லை. தன் மனைவி ாப்த்தில் ஈடுபட்டிருப்பதைக் கண்டு அவனால் தாங்கிக் கொள்ள முடிய pடியாதவனாக மோட்டார் பைக்கில்
கேவலமான தவறைக் கணவன் ா உணர்ந்து கொண்டாள். எவ்வளவு டு விட்டோம் என்பதை நினைத்து றிது நேரத்தில் ஒரு அதிர்ச்சியான ரின் கணவன் ரகு சென்ற மோட்டார் வன் ஆபத்தான நிலையில் ஆஸ்பத் ஒயல் வீட்டு மனிதர் வந்து சொன்னார்.
அவள் ஆஸ்பத்திரியை நோக்கி அவள் முகத்தையும் பார்க்க விரும்பா இறந்த உடல்தான் அங்கு கிடந்தது. யாடு ஒருவாறாக அவனின் இறுதிக் ன. இனித் தன் வாழ்க்கையின் குறிச் வள் சிந்தித்தாள். ாந்தச் சொத்துகளும் இல்லை. குடி ன். வாழ வழி என்ன என்பதைப் பற்றி -டிக் கொண்டிருந்தாள். வீட்டிலுள்6 ற்றே காலத்தைக் கழித்தாள்.

Page 172
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சில நாட்களின் பின்னர் சங்க அவனைக் கண்டதும் அவளுக்கு ஆத்
“உமா தவறு என்னுடையது மட் நடந்ததையெல்லாம் மறந்துவிட்டு ந பதே நல்லது” என்றான் அவன்.
“நடக்கப் போவதா? இனி ந இப்போது என் உயிர் மட்டுந்தான் மி
"அப்படிச் சொல்லாதே உமா. உ அழகு இல்லையா? ஏதோ நடந்து வி பாழாக்கிக் கொள்வது பைத்தியக்கார
சங்கரின் வார்த்தைகள் அவளு இருந்தாலும் அவனைத் திருமண கூடிய காரியந்தானா? என்று சிந்த மேலும் கூறிய நம்பிக்கை வார்த்ை என்ற ஆசையை ஏற்படுத்தின. அ மீண்டும் தொடர ஆரம்பித்தது. தன் அவளைத் திருமணம் செய்து கொள்ள
நாட்கள் கடந்து கொண்டிருந்தன.
சில மாதங்களுக்கு பின்னர் அவ உணர்ந்தாள். சங்கரிடம் இந்த வ தன்னைத் திருமணம் செய்து கொள்ளு
“பயப்படாதே. நான் நாளைக்கே திருமணத்துக்கான ஏற்பாடுகளை அவளைச் சமாதானப்படுத்தி விட்டு பல மாதங்களாகியும் அவளிடமிருந் நம்பிக்கையை இழந்த அவள் சென்று விசாரித்த போது..? அங்கு காத்திருந்தது.
அவன் வேலையை விட்டே வி சொன்னார்கள். இந்த ஏமாற்றத்ை முடியவில்லை. இனி அவனைத் பிரயோசனமும் இல்லையென்று அ
இருந்தாலும் அவனிடமிருந்து எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

171
ர் அவளைப் பார்க்க வந்தான்.
திரம் ஆத்திரமாக வந்தது.
டுமல்ல உன் மீதும் இருக்கிறது. டக்கப்போவதைப் பற்றிச் சிந்திப்
டப்பதற்கு என்ன இருக்கிறது? த்சியிருக்கிறது.”
டன்னிடம் இளமை இல்லையா? ட்டது. அதற்காக உன் வாழ்வைப் த்தனம் நீ வாழ வேண்டும் உமா.”
க்கு சிறிது தெம்பை ஊட்டின. ம் செய்து கொள்வது நடக்கக் நித்தாள். ஆனால் அவன் மேலும் தகள் அவளுக்கு வாழ வேண்டும் புதன் பின்பு அவர்களின் உறவு பெற்றோரைக் கண்டு பேசிவிட்டு வதாக அவன் உறுதியளித்தான்.
1ள் தான் கர்ப்பவதியாகி விட்டதை விசயத்தைக் கூறி உடனடியாகத் நம்படி கெஞ்சினாள்.
ஊருக்குப் போகிறேன். போனதும் ச் செய்து விடுகிறேன்” என்று மறுநாள் அவன் சென்றுவிட்டான். து, எவ்வித தகவலும் வரவில்லை.
அவனது அலுவலகத்துக்குச் கும் அவளுக்கு ஒரு அதிர்ச்சிதான்
லகிச் சென்று விட்டதாக அங்கு
த அவளால் தாங்கிக் கொள்ள தேடிச் செல்வதிலும் எவ்வித
பள் உணர்ந்தாள்.
ஏதாவது தகவல் வருமா என்று அவளின் நம்பிக்கை வீண்போக

Page 173
172
வில்லை. ஒரு நாள் சங்கரிடய ஆவலோடு அதனைப் பிரித்துப் ப
பெற்றோர் அவனுக்கு வேறு தாகவும், அதனை அவனால் மறு மன்னிக்கும் படியும் வருந்தி எ மறந்து விடும்படியும் எழுதியிருந்
அக்கடிதத்தைப் படித்தவுட6 முமே வந்தது நிறைமாத கர் இன்றோ, நாளையோ என்று இரு
‘போதும் எனக்கு இந்த வ வயதுக்கும் தகுதிக்கும் மீறிய சரியான தண்டனை கிடைத்து போக்கிக் கொள்வதுதான் சரிய கொண்டு வீட்டை விட்டு வெளி என்பதைப் பற்றி முடிவெடுக்க கொண்டிருந்தாள்.
எதிரில் வேகமாக ஒரு ெ தெரியும். தன்னை மரணம் நெரு பொழுதில் அவள் உணர்ந்தாள்.
மறுகணம். லொறி பலத்த மோதப்பட்ட உமா வீதியில் சி வீசப்பட்டாள். அவளுக்கு நினை மீண்டும் அவள் கண்களைத் திறற்
அவள் ஆஸ்பத்திரியில் இ பலமான வலி. ஆனால் முன்பி
அது வெறுமையாக இருந்தது.
"ஆ..! எனக்குக் குழந்ை குழந்தையைப் பார்க்க வேண்டுே கடமையிலிருந்த ஒரு நர்ஸைக் &
"அம்மா உங்களுக்கு குழர் இறந்து உருக்குலைந்துதான் பி
“என்ன..? குழந்தை இறந்து

துரைவி வெளியீடு
லிருந்து ஒரு கடிதம் வந்திருந்தது. டித்தவளுக்கு அதிலும் ஏமாற்றமே.
று திருமண ஏற்பாடு செய்து விட்ட லுக்க முடியவில்லை என்றும் தன்னை ழுதியிருந்தான். அத்துடன் அவனை தான்.
ள் அவளுக்கு அழுகையும், ஆத்திர 'ப்பிணியான அவள் பிரசவத்துக்கு ந்தாள்.
ாழ்க்கை. நான் வாழ்ந்தது போதும். செய்கையில் ஈடுபட்ட எனக்கு துவிட்டது. இனி என் உயிரைப் ான வழி - இப்படித் தீர்மானித்துக் யேறி நடந்தாள். எங்கே போகிறோம் ாமல் கால்போன போக்கில் நடந்து
லாறி வந்து கொண்டிருந்ததுதான் ங்கி விட்டது என்பதை மட்டும் கணப்
சத்தத்துடன் போய் நின்றது. பலமாக சிறிது தூரத்துக்கு அப்பால் தூக்கி ாவு திரும்பப் பல நாட்கள் சென்றன. ந்தபோது..?
இருப்பதை உணர்ந்தாள். வயிற்றில் விருந்த பாரம் இப்போது இல்லை.
த பிறந்து விட்டதா? நான் என் மே!” என்று முனகினாள். பின்பு அங்கு கூப்பிட்டு விசாரித்தாள்.
நதை பிறந்துவிட்டது. ஆனால் அது றந்தது” என்று அவள் கூறினாள்.
துவிட்டதா?”

Page 174
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"ஆமாம். அம்மா உங்கள் கிறது. உங்களுக்கு வரவிருந்த போய்விட்டது” என்று அவள் ஆறு வேதனை. அதனை அவளால் தாங்
“ஹoம். என்னைப் போன்ற ஒரு வேண்டுமா? சாகத் துணிந்த பி. கொடுத்துவிட்டு தனியாக நிற் இந்தக் கதி? நான் செய்த தவறுக் தண்டனை கிடைக்க வேண்டுமா?”
நாட்கள் நகர்ந்தன. அவள் உ யிலிருந்து டீஸ்சார்ஜ் ஆனாள். இ பொருட்களை எல்லாம் விற்று மு வாடகைப் பாக்கி வேறு. வீட்டு வெளியில் அனுப்பி விடுவான். தவித்தாள். பல நாட்கள் பட்டினி வழியில்லை. சாகவும் முடியவில் என்று பார்த்தால் எல்லோரும் அ கொள்கிறார்கள்.
ஒரு பெண்ணுக்கு நல்ல கண அவசியம் என்பதை அப்போதுத் செய்வது? காலங்கடந்த ஞானே தாங்க முடியாமல் தன் உடை விபச்சாரியானாள்.
அதுவும் சில மாதங்கள் தான் நாளடைவில் குன்றத் தொடங்கிய படையக்கூடிய வகையில் மாறிக் மாறி பிச்சையெடுக்கக் கூடிய l போகுமிடங்களில் தொற்று நோய் அவளை ஏசி விரட்டினார்கள்.
சிறுவர்கள் அவளைப் பைத்தி அடித்துத் துரத்தினார்கள். அவளி மிகவும் அருவருப்புக்குரியவிளாக் அலைந்து திரிந்து விட்டாள். இ அடையாளம் காண முடியாது. அந்த

173
வயிற்றில் பலமாக அடிபட்டிருக் மரணம் உங்கள் குழந்தையோடு தல் கூறினாள். வேதனைக்கு மேல் கிக் கொள்ள முடியவில்லை.
பாவி இந்த உலகில் பிறக்கத்தான் ன்பு கூட என் குழந்தையைப் பறி கிறேனே. கடவுளே எனக்கு ஏன் கு எனக்கு இப்படி அடுக்கடுக்காக என்று புலம்பி அழுதாள்.
டல் ஒரள்வுக்குத் தேறி ஆஸ்பத்திரி னி எங்கே போவது? வீட்டிலிருந்த மடிந்து விட்டது. பல மாதங்களாக க்குள் நுழைந்தால் வீட்டுக்காரனே என்ன செய்வதென்று புரியாமல் கிடந்ததுதான் மிச்சம். வாழவும் லை. ஏதாவது தொழில் செய்யலாம் வளின் உடல் மீதுதான் நாட்டாங்
வன் ஒருவனின் துணை எவ்வளவு நான் அவள் உணர்ந்தாள். என்ன ாதயந்தானே. பசியின் கொடுமை ல விற்கத் தயாரானாள். அவள்
நீடித்தது. அவள் உடல் அழகும் து. படிப்படியாக அவள் அருவருப்
கொண்டிருந்தாள். பின்பு முற்றும் ைெலக்குத் தள்ளப்பட்டாள். அவள் கள் பரவுவதாகக் கூறி ஊரவர்கள்
யக்காரி என்று நினைத்து கல்லால் ன் அழகும், இளமையும் மறைந்து விட்டாள். இப்படியே பல கால்ம் பொழுது அவளைப் பார்த்தால் அளவுக்கு அவள் மாறிவிட்டாள்.

Page 175
174
இன்று அவளின் அக்காவி தன் மீது உயிரையே வை: இன்று அவளை அடையாள இன்று தன் குழந்தையிடம் ஆ பயமுறுத்துகிறாள்.
'அக்கா என்னைப் போன் இது சரியான தண்டனை. நான் உன் கணவன் தான். அவை கொண்டிருக்கிறாய்! பரவாயில் உன் வாழ்வையும் பாழாக்க நான்
நான் இங்கு வந்ததே தவ இனி உன் வாழ்விலும் குறு போய் வருகிறேன். எங்கோ ே போன பம்பரம் இவ்வாறு தீ வாசலிலிருந்து திரும்பி நடக் குரல் அவளை அப்படியே த( யாருடைய குரலும் அல்ல. அவ.
“இந்தாம்மா, ஏன் போற? கேன். குழந்தையைச் சாப்பிட அதுதான் சுணக்கம்.”
திரும்பிச் சென்று அவள் அ கதற வேண்டும் போலிருந்த வந்த அழுகையைக் கஷ்டப்பட்
தான் செய்திருந்த தீர்மான தான் நல்லது என்று கருதின வேகமாக நடந்தாள்.
"இவளுக்கு என்ன வந்த புரியாமல் ஆச்சரியத்துடன் டிருந்தாள் வசந்தி.

துரைவி வெளியீடு
வீட்டு வாசலுக்கே வந்து விட்டாள். திருந்த அந்த அக்காவால் கூட காண முடியவில்லை. அக்காவே வளைப் பைத்தியக்காரி என்றுகூறி
தவறுகளில் ஈடுபடுபவர்களுக்கு இக்கதிக்கு ஆளாவதற்குக் காரணம் ா நீ உத்தமன் என்று நினைத்துக் லை. உன் நம்பிக்கையைக் கெடுத்து விரும்பவில்லை.
று. யோசிக்காமல் வந்து விட்டேன். க்கிட நான் "விரும்பவில்லை. நான் பாகிறேன். நான் இனி ஒரு ஓய்ந்து ர்மானித்துக் கொண்டு, அந்த வீட்டு கிறாள். அப்போது. அங்கு கேட்ட டுமாறி நிற்கச் செய்தது. அது வேறு ள் அக்கா வசந்தியின் குரல்தான்.
இதோ சாப்பாடு கொண்டு வந்திருக் வைப்பதற்குள் பெரும் பாடாகிவிட்டது.
புக்காவைக் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டு து அவளுக்கு. ஆனாலும் பொங்கி டு அடக்கிக் கொண்டாள்.
த்தின்படி பேசாமல் சென்று விடுவது 1ள் அதன்படி திரும்பியும் பார்க்காமல்
! ஏன் இப்படிப் போகிறாள்?” என்று வள் போவதையே பார்த்துக் கொண்
(1985

Page 176
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பாலா சந்
சங்குப்பிள்ளை பாலகிரு
ஹட்டனில் கணக்காய்வா ஹட்டன் ஹைலன்ஸின் படை சிறுகதை, தொடர்கதை, நிறையவே எழுதியிருக்கின்ற
ஒளி பி
பாலா சந்
பொழுது விடிந்தது. புள்ளின பறந்தன. எங்கேயோ சங்கு ஊ சோம்பலுடன் படுக்கையை விட் வேலைக்குச் செல்ல ஆயத்தமா வேலுவும் மகள் கனிமொழியு கொண்டிருந்தார்கள்.
சின்னதம்பி மெதுவாக எழுந் றிருந்த தண்ணீரை இரண்டு கை கழுவினார். கண்ணாடிக் கிளா வெறும் தேநீரை மடமடவெனக் கு
பின்புறம் சென்றார். அங்கே போல அசை போட்டவாறு லட் வீட்டு தெய்வம். அது பால் மட்( சின்னத்தம்பியின் குடும்பத்தோ
மூன்று வருடங்களாக அவரு ை பிரச்சினையில்லாமல் ஓட்டுவது

பகுப்பிள்ளை
கணன் என்பது இயற்பெயர்.
ளராகப் பணிபுரியும் இவர், . ழய மாணவர்.
அறிவியல், கட்டுரைகள் என்று மார்; எழுதி வருகின்றார்.
21
பிறந்தது பகுப்பிள்ளை
ங்கள் புது வேகத்துடன் உற்சாகமாகப் தும் சத்தம் கேட்டது. சின்னத்தம்பி டு எழுந்தார். அவர் மனைவி வள்ளி கிக் கொண்டிருந்தாள். சிறிய மகன் ம் இன்னமும் அயர்ந்து தூங்கிக்
டித்தாற்றி "யெடு
து குசினிக்குச் சென்றார். சில்லென் களாலும் அள்ளியெடுத்து முகத்தைக் ஸில் ஊற்றி வைக்கப் பட்டிருந்த டித்தார். 5 சின்னத்தம்பியை எதிர்பார்ப்பதைப்
சுமி படுத்திருந்தது. லட்சுமி அவர் டும் கொடுக்கும் சாதாரண பசுவல்ல. டு ஐக்கியமாகி விட்ட ஒரு ஜீவன். டய குடும்ப வண்டியைச் சுமுகமாக தற்கு ஒரு வகையில் காரணமாக

Page 177
176
இருப்பது இந்த லட்சுமிதான். அப் கைவிட்டுப் போகப் போகிறது. புல பிடித்ததைப் போல சின்னத்தம் அவரது வீட்டு லட்சுமியையும் ஆ விட்டால் மூன்று வருடங்களாக அ காமதேனு இப்போது கைவிட்டே ே
சின்னத்தம்பி மெதுவாக ந விலகவில்லை. இரவு முழுவதும் பக்கத்து ஆற்றில் நீர் சலசலத் நடந்தார். முடிந்து போன சம்பவங் மறுபடியும் அவர் மனத்திரையில் ே
பாலன் - அவரின் மூத்த மக் மேல் நிலைக்கு உயர்த்தியவன் அவன் காலத்தின் கோலத்தினா பிடிக்காத காதலில் சிக்கி, எங் இல்லையில்லை! சின்னதம்பியின் யால், தாங்க முடியாமல் மனை சின்னத்தம்பிக்குக் கிடைத்த பொ படித்தான். கஷ்டமான சூழ்நிை அந்தத் தோட்டத்தில் யாருக்குே தம்பிக்குக் கிடைக்கக் காரணமான
அவன் நன்றாகப் படித்து, அ ஆசிரியனாகி, தன் விடாமுயற்சி சின்னத்தம்பியின் குடும்பம் பட அவன் காரணமானான். அவனா அது பாலாக கொடுத்து அந்த வுறச் செய்தது. நாட்கள் நிற்கவி பாடசாலை யிலேயே ஆசிரி.ை மனதார நேசித்தான். பானுமதி தொழிலாளியாகப் பணி புரியும் ம பார்க்கவில்லை. அவன் பானுமதி ஆனால் மற்றவர்கள் அப்படி இருச்
அவனின் காதல் விவகாரம் அவர் எரிமலையானார். உயர்ந்த சாதியைச் சேர்ந்த ஒருத்தியை ப கொள்ள முடியவில்லை. கடுமை

துரைவி வெளியீடு
படிப்பட்ட லட்சுமி இன்றோடு அவர் ரியமரத்துப் பேய், பிள்ளையாரையும் பியை ஆட்டிக்கொண்டிருந்த விதி அல்லவா பிடித்துவிட்டது. இல்லா அவருடன் ஒன்றாக இருந்த அந்தக் பாகப் போகிறதே!
டந்தார். இன்னமும் பனிமூட்டம் பெய்த கடும் மழையின் காரணமாக து ஓடியது. அவர் சிந்தனையுடன் பகள் திடீரென ஒன்றன்பின் ஒன்றாக தான்றி மறைந்தன.
Ꮠ6Ꮡ1 . குடும்பத்தையே கட்டிக்காத்து ர். ஆனால் காவலனாக இருந்த ல் வேண்டாத, சின்னத்தம்பிக்குப் கோ சிறகடித்துப் பறந்துவிட்டான். ன் பிடிவாதத்தால் சாதிப் பிரச்சினை வியுடன் போயே விட்டான். பாலன் க்கிஷம். சிறுவயதிலேயே நன்றாகப் லயிலும் திறமையாகப் படித்தான். ம கிடைக்காத பெருமை சின்னத் வன் பாலன்.
அதே தோட்டத்துப் பாடசாலைக்கே யினால் அதிபராகவும் உயர்ந்தான். டிப்படியாக நல்ல நிலைக்கு வர ல் தான் லட்சுமியும் கிடைத்தது. குடும்பத்தையே மேலாகப் பொலி ல்லை. வேகமாக ஓடின. பாலன்தன் யயாக பணிபுரியும் பானுமதியை அதே தோட்டத்தில் சலவைத் ாரப்பனின் ஒரே மகள். பாலன், சாதி தியின் மனதை மட்டுமே பார்த்தான். கவில்லை.
சின்னதம்பிக்கு தெரிய வந்தது. த சாதியான தன் மகன் குறைந்த 0ணம் முடிப்பதை அவரால் ஒத்துக் யாக வாக்குவாதம் செய்தார். பாலன்

Page 178
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அவளை மறக்க வேண்டும் இ . வேண்டும். தன்னையே நம்பி வந்த தயாரில்லை. எனவே, ஒரு நல்ல ந கினான். சின்னத்தம்பி - தன் வீட்டு எனக் கூறிவிட்டார்.
தாய் வள்ளியால் அழுவதைத் வில்லை. பாலனுக்கு மேற்கொண் பிடிக்கவில்லை. எனவே, தன் ம கொண்டு வேறு இடத்துக்குப் போய்
சின்னத்தம்பியின் பிடிவாதம் த டத்தில் வேலைகள் குறைந்தன. ம யாகி விட்டாள். கஷ்டம் அடுத்த பாத்திரம், பண்டம், கழுத்தில், க வட்டிக் கடைக்குச் சென்றன. சி. சமாளிக்க முடியவில்லை.
கடைசியாக, டவுணில் தெரிந்த பேரில் ஒரு மாதத்தில் தருவதாகக் வாங்கினார். அதற்காக ஒரு பத போட்டுக் கொடுத்துவிட்டார். ஆன. சொன்னபடிக் கடனை அடைக்க முடி
நாணயமானவர் எனப் பெயரெ புரண்டாலும் வாக்குத் தவறாத . தெரிய வில்லை. அவர் மனைவி . மகனிடம் சென்று எப்படியாவது கேட்கச் சொன்னாள். ஆனால் அ கொடுக்கவில்லை. பகல் இரவாக கடைசியில் அந்த முடிவுக்கு வந்தார்
லட்சுமியை விலை பேசி விற்ற உடனடியாகச் செயல்பட்டார். அவ க விலை சற்றுக் குறைவாக இரு வில்லை. பிரச்சினைகள் தீரவேண்டு
பசு மாட்டை விலை பேசியவ தொகையைக் கொடுத்து விட்டு கொடுத்துப் பசுவைக் கொண்டு எப்போது லட்சுமியை விலை பேசி
1)

177
ல்லையேல் அவர்களை மறக்க வளை நடு ஆற்றில் விட அவன் ாளில் அவளை தன் மனைவியாக் வாசல்படியை மிதிக்க வேண்டாம்
தவிர வேறு ஏதும் செய்ய முடிய டு அந்த தோட்டத்தில் இருக்கப் னைவியுடன் மாற்றல் வாங்கிக் விட்டான்.
ளரவேயில்லை. இடையில் தோட் கள் கனிமொழி வேறு புஷ்ப வதி $டுத்து வந்தது. வீட்டில் உள்ள ாதில் இருந்த தங்கம் எல்லாம் ன்னத்தம்பியினால் மேற்கொண்டு
கடையொன்றில் நம்பிக்கையின் கூறி ஒரு தொகையைக் கடனாக த்திரமொன்றிலும் கையெழுத்துப் ால் ஒரு மாதம் கடந்தும் அவரால் யவில்லை.
டுத்தவர் சின்னத்தம்பி. நாக்குப் அவருக்கு என்ன செய்வதென்று பள்ளி கெளரவத்தைப் பார்க்காமல் நிலைமையை விளக்கி உதவி வர் பிடிவாதம், தன்மானம் இடம் உறங்காமல் யோசனை செய்து,
று விடுவது. வேறு வழியில்லை. சரமாகப் பணம் தேவைப்பட்டதால் நந்தபோதும் அவர் கவலைப்பட ம். அதுதான் முக்கியம்.
ர்கள் முதலில் முற்பணமாக ஒரு மிகுதியை இரண்டு நாட்களில் செல்வதாகச் சொன்னார்கள்.
னாரோ, அன்றிலிருந்து அவருக்கு

Page 179
178
மனதில் நிம்மதியில்லை. லட ஒரு குற்றவுணர்வு ஏற்பட்டது.
சின்னத்தம்பியின் சிந்தனை யோசிக்க முடியவில்லை. த கிடைக்கும் பணத்தைக் கொண் இன்னும் இரண்டு நாட்களில் அதற்கு என்ன செய்வது? வள்ளி அப்போதே தீர்ந்து விட்டது. சி நின்றிருந்த சவுக்கு மரத்தில் சாய சாதாரணத் தோட்ட தொழிலா வாதம், சாதி, வெறி, துவேஷ பாலன் இருக்கும் வரை எந்த இருந்தது. அவன் போன பி வந்து விட்டன. படித்து அறிவை படிப்பறிவில்லாத எனக்குச் பெரிதாகத் தெரிந்து விடப் ே மத்தியில் இருக்க வேண்டிய இவையெல்லாம் என்னைப் டே வந்து விட்டதால்தான் எங்களிட வேதனைகள் ஏற்பட்டு எம்முை றதோ?’ அவருக்கு ஏதுவோ புரி கெட்ட பின் சூரிய நமஸ்காரம் சரி
சின்னத்தம்பி ‘காம்பறாவை வேலைக்குப் போய்விட்டாள். சி காக ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருந் வேலையாக இருந்தாள். வெளி இருந்தது. சின்னத்தம்பி வெ6 விலை பேசி முற்பணம் கொடுத்த
சின்னத்தம்பி தடுமாறி போவதை அவரால் தாங்க இனி என்ன இருக்கிறது? ஒன் துடைத்துக்கொண்டு அவர்களை
GG த9
வாங்க.” - அவர்கள் சின்னத்
“இன்னும் இரண்டு நாள் க ரொம்ப நல்லா இருக்கும்” - அவர்கள் புன்னகையுடன் பா

துரைவி வெளியீடு
சுமியைப் பார்க்கும்போதெல்லாம்
லைந்தது. மேற்கொண்டு எதையும் லை வலித்தது. லட்சுமியினால் ாடு கடனை அடைத்து விடலாம்.
தீபாவளி வேறு வரப்போகிறது. கொண்டு வந்த தீபாவளி அட்வான்ஸ் lன்னத்தம்பி அப்படியே பக்கத்தில் பந்து கொண்டார். ‘என்னைப் போன்ற ளிக்கெல்லாம் இப்படிப்பட்ட பிடி ம் எல்லாம் தேவைதானா? மகன் விதப் பிரச்சினைகளும் இல்லாமல் ன் அடுத்தடுத்துப் பிரச்சினைகள் ப் பெருக்கிக் கொண்ட மகனை விட சமுதாயத்தைப் பற்றி என்னதான் பாகிறது. பெரிய வசதியுள்ளவர்கள் வீம்பு, பிடிவாதம், சாதித்துவேஷம் பான்ற தொழிலாளிகள் மத்தியிலும் -ம் தேவையில்லாத பிரச்சினைகள், டய சமூகமும் சீர்கெட்டுப் போகின் வது போல இருந்தது. ஆனால் கண் வருமா?
நோக்கி நடந்தார். மனைவி வள்ளி ன்ன மகன் பாடசாலைக்குப் போவதற் தான். உள்ளே குசினியில் கனிமொழி யே யாரோ கூப்பிடுவதைப் போல ரியே வந்தார். அங்கே லட்சுமிக்கு வர்கள் நின்றிருந்தார்கள்.
னார். கண்கள் கலங்கின. லட்சுமி முடியவில்லை. லட்சுமி போனபின் றுமில்லை. சின்னத்தம்பி கண்களைத் நோக்கினார்.
தம்பியின் அருகில் வந்தார்கள்.
ச்ெசு லட்சுமியை பிடிச்சிட்டுப் போனா சின்னதம்பி கெஞ்சலுடன் கேட்டார். த்தார்கள். “நாங்க உன்னோட பசு

Page 180
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மாட்டை ஒட்டிட்டுப் போறதுக் சியமும் இல்ல.”
சின்னத்தம்பிக்கு ஆச்சரிய “நீ. நீங்க. என்ன சொல்லுறீங்
“உன்னோட மகன் பாலன் எங்களோட புள்ளைங்க அவர் தான் படிக்கிறாங்க. எங்களுக் தெரியாது. தற்செயலா விடய விசாரிச்சாரு, நாங்க உன்கிட் எங்ககிட்ட திரும்பிக் குடுத்து இடத்துலயும் பணத்தைக் கட்டி கெல்லாம் உன்னோட மருமகள் கிட்டாங்கன்னு நினைக்கிறோ நல்லா படிச்சு உயர்ந்த உத்தி வீணா கண்டதையெல்லாம் : உங்க எல்லார் மேலயும் உன் அதை அவுங்க பேச்சில புரி லிட்டுப் போகத்தான் வந்தோம். ஆ
அவர்கள் போய் விட்டார்ச வார்த்தையும் அவருக்குச் சாட விட்டது. பிடிவாதம், மனச்செ விட்டது. தன் தவறை முழு மந்திரம் சொன்ன வேல்முருக.ை தன்னுடைய இதமான செய்ை நன்றியைக் காட்டிய மகனை இருந்தது. அவர் மனதில் சூ உடனடியாகத் தன் மகனையும் இவ்வளவு நாள் அறியாபை போது அகன்று விட்டது. புதிய காம்பறாவினுள் சென்றார். 2 வேண்டும்.
வெளியே மலை முகடுக இப்போது எட்டிப் பார்க்கத் நாள்களின் பின்வரும் தீபாவளி கொடுக்கப் போவது நிச்சயமாகு

179
காக இப்பவரல்ல. அதுக்கு அவ
ாக இருந்தது. நடப்பது கனவா? ...?'
3 is
சேர் எங்களை நேத்துச் சந்திச்சாரு. பிரின்ஸிபலா இருக்கிற ஸ்கூல்ல கு அவர்தான் உன்னோட மகன்னு ம் கேள்விப்பட்டுத் தான் எங்களை - அட்வான்ஸா குடுத்த பணத்தை ட்டாரு. அதோட நீ கடன் வாங்கின ப் பத்திரத்தை வாங்கிட்டாரு. இதுக் ா தான் ரொம்ப அக்கறை எடுத்துக் ம். உனக்கு இப்படி ஒரு மகன் தியோகத்துல இருக்கிறப்ப நீ ஏன் வித்துக்கிட்டு இருக்கே? அதோட மருமகளுக்குச் சரியான விருப்பம். ஞ்சிக்கிட்டோம். சரி இதை சொல் அப்ப நாங்க வாரோம்.”
5ள். அவர்கள் சொன்ன ஒவ்வொரு ட்டையினால் அடித்ததைப் போலாகி ருக்கு எல்லாம் காற்றாய்க் கரைந்து }வதுமாக உணர்ந்தார். தந்தைக்கு னப் போல, தனக்குத் தக்க சமயத்தில் கையால் கடமையைச் செய்து தன்
நினைக்க அவருக்கு வெட்கமாக ழ்ந்திருந்த இருள் விலகி விட்டது.
மருமகளையும் பார்க்கத் துடித்தார். யில் சிக்கியிருந்தார். அது இப் உற்சாகத்துடன் அவர் மறுபடியும் உடனடியாக மனைவியுடன் புறப்பட
ஒளுக்கிடையே ஒளிந்திருந்த ஆதவன் தொடங்கினான். இன்னும் இரண்டு சின்னத்தம்பிக்கும் புது வாழ்வைக் ம்.
(1993)

Page 181
18O
மாத்தளை எஸ்.
கம்பளை அட்டபாகையில் தோமையார் கல்லூரியில் ஆசிரியப் பயிற்சிக் கல்லூரி நெறி பயின்றவர். மாத்த ஆங்கில ஆசிரியராகப் பணி பு
அகில இலங்கை தேசிய பற்றிய விளையாட்டு வீர கூடைப் பந்து ஆகியவற் தோட்டப் பாடசாலைகள் சம் கள் எழுதியுள்ளார்.
மலைமுரசு, சாரல், ஈழகே தினகரன், சிந்தாமணி ஆகி
இருந்து எழுதி வருகின்றார் இவருடைய படைப்புப் பி போய் விட்டதாக வருந்துகின்
2
இ(
மாத்தளை எஸ்.
அன்று வழக்கத்திற்கு மாறா சரசா மும்முரமாக வேலையில் ஈ அவளை முற்றத்தில் கண்டால் கண்களும், வாய்களும் சும்மாவா இ
“ஏண்டி. மனோன். என்ன இருக்கா? என்னமும் விசேசமோ.

துரைவி வெளியீடு
பொன்னுத்துரை
பிறந்தவர். மாத்தளை சாந்த கல்வி பயின்றவர். பலாலி பில் ஆங்கில விசேட பயிற்சி ளை இந்துக் கல்லூரியில் ரிகின்றார்.
ஹாக்கிப் போட்டியில் பங்கு ர். கிரிக்கெட் கால்பந்து,
றிலும் பங்கு பற்றியவர். மந்தமாக நிறையக் கட்டுரை
சரி, சுதந்திரன், வீரகேசரி, ய ஏடுகளில் அறுபதுகளில் . 83 ஜூலைக் கலவரத்தில் ரதிகள் அனைத்தும் எரிந்து Drf.
2
ருள்
பொன்னுத்துரை
க சுந்தரத்தின் வீட்டு முற்றத்தில் டுபட்டிருந்தாள். விடிவெள்ளியென அதனைப் பார்க்கும் பெண்களின் இருக்கும்?.
இன்னிக்கி சரசா ஒரு தினுசா 9

Page 182
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“அவளுக்கு என்னடி விசே தான் இருக்கா. முடிச்சுப் போடு போவா? ஏதோ இந்தக் காலத் றாங்களே அதைச் செஞ்சாலாவ மனோன்மணியின் வாயில் வெற்றி
"அந்த வம்பு நமக்கெதுக்கடி சொல்லத்தானே வேண்டும். இந்த வார்த்தைகள் வந்தன.
முற்றத்தில் இருந்த சரசா வீட்
"அண்ணா கூப்பிட்டீங்களா?
“ஆமா. சரசா. உள்ளே (
அவரு வர நேரமாயிடுச்சு” வெளியே யாரோ கதவைத் தட்டுவ
“வாங்க. வாங்க. இருங் டிருந்தோம். ஆயுசு நூறு.” ஏதோ ஒன்றை எதிர்பார்க்கும் ஆவ
“முன்னமே வந்திருப்பேன். சங்க கண்டாங்க. அப்படியே சொணங்கிடுச்சி.”
"ஆமா தங்கச்சி எங்கே. விசயத்தில் இறங்கி விட்டார்.
“இவதான் தங்கச்சி’ சிற். சரசாவைச் சுந்தரம் அறிமுக அவளது குரலில் "வணக்கம் வெ
அவளது சாந்த நடையும், ஒ குரலும் தரகருக்கு ரொம்பவும் தைந்து வருட ‘சர்வீசில் ஒ என்று ஒரு சிலருக்குத்தான் கூ அப்படித்தான் சொன்னார்.
“தம்பி பொண்ணு எதுவரை போக்கோடு தரகர் கேட்டார்.
“எட்டாம் வகுப்புப் படிச்சிரு ராகத் தெரியும்.” என்றான் சுந்தர

181
சம்? மூக்கும் முழியுமா அழகாகத் டுறவன் கேக்குற சீதனத்துக்கு எங்கே ந்திலே காதலு கீதலுன்னு சொல்லு து எவனாவது முடிச்சுப் போடுவான்” லை படாதபாடு பட்டு நின்றது.
” கதை முடிந்ததும் இப்படி யாராவது அன்று இந்திரா வாயிலிருந்து
டிற்குள் நுழைந்தாள்.
9
போய் மற்ற வேலைகளைக் கவனி! என்று சுந்தரம் சொல்லுவதற்கும் பதற்கும் சரியாக இருந்தது. க ஐயா...! இப்பத்தான் பேசிக்கிட் சுந்தரத்தின் பேச்சிலே குழைவும். லும் காணப்பட்டது.
வழியிலே இரண்டு பெரிய மனு , இரண்டு வார்த்தையும் பேசிட்டுவர
?” விவாகத் தரகர் அல்லவா.
றுாண்டியுடன் வந்து கொண்டிருந்த ப்படுத்தினான். நாணந் தோய்ந்த ளிவந்தது.
ஒளிநிரம்பிய முகமும், இனிமையான பிடித்துவிட்டது. அவரது இருபத்
2ழுக்கமான பொண்ணா இருக்கே
றியிருக்கிறார். இன்று சரசாவையும்
க்கும் வாசிச்சு இருக்கு.?” தனிப்
நக்காள். தையல் வேலையும் சுமா 'ம்.

Page 183
182
“அவ்வளவு தானா படிச்சி இந்தக் காலத்துப் பெண்கள். போதும். கணவனுக்குக் கட்டு சரி. அதுபோகட்டும். சீ. த கீங்க?” தரகர்களின் பேச்சிலே வெளிப்பட்டு விட்டது.
GG
ஐயா. சுருக்கமாச் சொல்ல
ஆயிரம் ரொக்கமும் கொடுக்கும் நம்பிக்கையுடன்தான் சுந்தரம் சொ
தரகரின் முகபாவனை மாறி எடுத்து இதழ்களுக்குச் சற் இருபது முப்பது ஆயிரத்தை வீட்டாருக்கு இந்த ஆயிரம் இ தரகரின் முகத்தில் தவழ்ந்தோடி என்று பிரதிபலித்துக் காட்டியது.
“தம்பி இங்கிட்டு கொஞ்சம் கோளில்தான் எத்தனை (ιρ (η 6)4. இருந்த முகக்களையும் மகிழ்ச்சி வில்லை. வெளியே அழைத்து விசயம் இருக்கோ என்று சுந்தரத்த
"நான் சொல்லுறேன்னு ே வீட்டார் படிப்பைப் பத்திக் கவை எங்கிட்ட அழுத்திச் சொன்னாங் பாத்தா ரொம்ப நல்லது. ஏதோ தட்டுப்பட்டா தெரியப் படுத்தி விடைபெற்றார்.
சுந்தரத்தின் இதயத்தில் ே வாழ்க்கையில் இப்படியுமா நடக் தங்கைக்கு வழி பிறக்கவில்6ை இருந்திருந்தால் இன்று அவ யாரிடம் இருந்திருக்கப் போகி விட்டு அதே மண்ணுக்குப் ே திறந்து வந்த கண்ணிரைத் துை சென்றான். சரசா ஒடோடி வந்தால்

துரைவி வெளியீடு
ருக்கு.? அதுவும் நல்லதுதான்.
ஏதோ கொஞ்சம் படிச்சிட்டாப் ப்பட்டு நடக்கிறாப்பிலே இல்லே. ன. விசயமா என்னா யோசிச்சிருக் தனிப்பெரும் சக்தி வாய்ந்த சொல்
ப் போனா. ஆயிரத்திற்கு நகையும், சக்திதான் இருக்கு” என்று சற்று ன்னான்.
பது. மேசையில் இருந்த தேனீரை று வேலையைக் கொடுத்தார். எதிர்பார்த்திருக்கும் மாப்பிள்ளை இரண்டாயிரம் எந்த மூலைக்கு.? ய ரேகைகள் ‘சம்பந்தம் சரிவராது
. வர்றிங்களா?” தரகரின் வேண்டு களோ? ஆரம்பத்தில் சுந்தரத்திடம் யும் இப்பொழுது அவனிடம் காண க் கூறும் அளவிற்கு என்னதான் நிற்குத் தோன்றவில்லை.
காவிச்சுக்கிறப்படாது. மாப்பிள்ளை லப்படலே. சீதனத்தைப் பத்தித்தான் க. தங்கச்சிக்கு வேறு இடத்திலே
ஒங்க சக்திக் கேற்றதா எனக்குத் ரேன்” என்று கூறிவிட்டுத் தரகர்
வதனைக் குமுறல் கொப்பளித்தன. க வேண்டும்? எட்டாவது இடத்திலும் ). அப்பா மட்டும் நல்ல முறையில் ரிடம் இருந்த சொத்தும் சுகமும் றது. எல்லாவற்றையும் மண்ணாக்கி பாயும் விட்டார். இமைக் கதவைத் நடத்துக் கொண்டு சுந்தரம் உள்ளே
.

Page 184
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"அண்ணா தரகர் என்னா. தான் எத்தனை கற்பனைகளோ, அe தின் இன்ப எண்ணங்கள். அவளு சுந்தரத்திற்கு என்ன சொல்வதென்ே
“முடிவைப்பத்தி லெட்டர் பே போய்” அதற்குமேல் அவனுக்கு இதயத்தைத் தாங்கிக்கொண்டு சக்கரத்தின் விளிம்பிலே ஒடிக்கெ இதய ஓட்டத்திலே வேதனையின் வ
அன்றொரு நாள். கடிதம் பறந்து வந்தாள் சரசா. சுவா! கடைசி அத்தியாத்தைப் புரட்டி அப்படியே மேசையில் வைத்து விட்
தங்கையுடன் உடனே வர முடியும். அதற்குமேல் அவன் வ வில்லை. அவ்வளவுக்கு இதய சுந்தரத்திற்கு ஒரே தடுமாற்றம்.
GG s என்னா. அண்ணா..?
“போய். சீக்கிரம். உடுத்து. கில்லே அதை உடுத்து” என்று நிமிடங்களில் காரில் வந்து இறங்
மறுவிநாடி கார் பறந்தது. ம8 லவா வேண்டும். சற்றுக் கடினம் முடிந்த அளவில் விரைந்து கொ சரசாவுக்கு குமட்டல் வரும் போ யாகத் தலையை யன்னல் வ ஆங்காங்கே தோன்றிய தேயின நிரையெனத் தோன்றிய சவுக்கு சற்றுக் குளிர்ச்சியளித்தன.
காரின் வேகம் சற்றுக் குறைந்
"ஐயா பத்தாவது கட்டையிே சாரதி சற்றுத் திரும்பிக் கேட் கொழுந்து லொரியுடன் மோதி என்று ஒன்று இருக்கும்பொழு ஆக வேண்டும்.

183
சான்னாரு?” அவள் கேள்வியில் ளும் ஒரு பெண்தானே. இல்லறத் க்கும் இருக்கத்தானே வேண்டும். ) புரியவில்லை. டுறேன்னு போயிருக்காரு. நீ. பச்சு வரவில்லை. தாங்க முடியாத தனிமையை நாடினான். காலம், ாண்டிருந்தது. ஆனால் சுந்தரத்தின் ாட்டமே காணப்பட்டது.
ஒன்றை ஏந்தியவாறு சிட்டெனப்  ெவிவேகாநந்தரின் புத்தகத்தின் 5 கொண்டிருந்த சுந்தரம் அதை டுக் கடிதத்தைப் பிரித்தான்.
வும். வெற்றிகரமாகச் சம்பந்தம் சிக்கவில்லை. வாசிக்கவும் முடிய மகிழ்ச்சி. “சரசா. போய்.”
. அந்த. பட்டுப்புடவை. இருக் சுந்தரம் வெளியில் சென்றான். சில கினான்.
லைநாட்டுப் பாதை என்றால் சொல் தான் என்றாலும் கார் சாரதி தனக்கு ண்டிருந்தான். காரின் குலுக்கத்தால் ல் தோன்றியது. காற்றுப் படும்படி ழியாக நீட்டிக் கொண்டிருந்தாள். லச் செடிகளின் காட்சியும், நிரை மரங்களும் அவளது கண்களுக்குச்
迄j·
t) தானே நிறுத்தனும்” என்று கார்ச் ானோ இல்லையோ எதிரே வந்த யது கார். அவ்வளவுதான். விதி நடக்க வேண்டியது நடந்துதானே

Page 185
184
"மிஸ்டர் சுந்தரம். நீங்கள் ஒரு செயல்தான். ஆனால் உங்கள் “மன்னிக்கவும் அது என் தங்கை ட
“ஒ. சொரி. மிஸ்டர். ஆ விட்டதா.” டாக்டரின் கேள்வியே சுந்தரம் கம்மிய குரலுடன் த6 முடித்தான். இரக்கமுள்ள எந்த ம கேட்டுக் கலங்காமல் இருக்க விதி விலக்கா?. ஆனால் டாக்ட மட்டும் தெரிந்த இன்னோர் வி விசயத்தால் இன்று சரசாவின். இதழ் ஒரமாக வார்த்தைகள் வந் டாக்டர் அதை மறைக்கவா போகிற
"மிஸ்ட்டர். சுந்தரம். மனித அதை டாக்டர்களாகிய நாம் குன விதியோடு போராடும் பொழுது முடியாது. இன்று உங்கள் த இருக்கும் சிக்கலான பிரச்சனை அது உங்கள் தங்கைக்கே ஆபத்த
"மிஸ்ட்டர். அவளுக்கு ஏற்! நரம்பு ஒன்று மோசமாகப் பாதிக் அவள் வாழ்நாள் பூராவும் தாம்பு என்று கூறிக்கொண்டே அடுத்த's
“ஐயோ. டாக்டர். எங்களை தங்கையின் வாழ்க்கையில் ஒளி தேனோ அந்தத் தங்கையின் வா டதே.” என்று புலம்பிக்கொன நோக்கி நடந்தான் சுந்தரம். முக இலேசாக விலக்கிக் கொண்டு “ஆ
அந்த. சோகக். காட்சியை நேரத்தில்தான் பக்கத்து அறை குழந்தையின் அழுகுரல் கேட்ட அந்தப் பக்கம் திரும்பின.

துரைவி வெளியீடு
மூவரும் உயிர் தப்பியது ஏதோ மனைவி.’ சுந்தரம் குறுக்கிட்டான். க்டர்.”
மாம் தங்கைக்குத் திருமணமாகி ஒரு விதமாகத்தான் இருந்தது. ா தங்கையின் கதையைக் கூறி னிதனும் அந்தச் சோகக் கதையைக் மாட்டான். டாக்டர் என்ன அதற்கு ருடைய கலக்கத்திலே, அவருக்கு சயமும் கலந்து விட்டது. அந்த வாழ்வு. அதன் முடிவு? டாக்டரின் து நெளிந்தன. ஆயிரத்தைக் கண்ட
srf? a
5ன் உயிரோடும் போராடும்பொழுது எப்படுத்த முயற்சிக்கலாம். ஆனால்
அதை யாராலும் ஒன்றும் செய்ய ங்கையின் வாழ்வை எதிர்நோக்கி ஒன்றை நான் மறைக்க முயன்றால்
ாகி விடும்.”
பட்ட இந்த விபத்தால் கருப்பையின் கப்பட்டு விட்டது. அதனால் இனி. த்திய வாழ்விலே ஈடுபடக்கூடாது” பார்ட்டை நோக்கி நடந்தார் டாக்டர்.
க் கொன்றிருக்கலாமே. எந்த ஒரு. யின் பிரகாசத்தைக் காணத் துடித் ழ்க்கையில் இருள் சூழ்ந்து கொண் எடே தங்கை இருந்த வார்ட்டை த்தில் படர்ந்திருந்த கருங்கூந்தலை புண்ணா” என்றாள்.
ப் பார்க்கத்தான். முடியுமா? அந்த யில் யாரோ ஒரு தாய் பிரசவித்த து. சரசாவின் காதுகள் இலேசாக
(1964)

Page 186
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ரூபராணி
முப்பது வருடங்களுக்கு ே பணியாற்றி வருகின்றவர். விருதுகள், பரிசில்கள் பெற்ற
நாடகத்துறையிலும் ஈடுபாடு பட்ட நாடகங்களை எழுதி உள்ளார். சிறுகதை, கட்டு6 களுடன் பேச்சுக்கலையிலும் ெ
ஏணியும் தோணியும்' என்னு 1996இல் வெளிவந்துள்ள சுதந்திரன், செய்தி, தினழு வருகின்றார்.
2.
வறுமைட்
ரூபராணி
காளியம்மாவின் மகளுக்கும் க கலியாணம் நடந்து கொண்டிருந்தது என்ற பாட்டு ஸ்பீக்கரில் சத்தமா ஆரவாரம். சின்னஞ்சிறுசுகளின் ( குடிபோதை உளறல், அந்த லய மூழ்கடித்தது.
ராமாயி எதிலும் ஒட்டிக்கொள்: ஒதுக்குப்புறத்தில் கிடந்த சுள்ளி வி கயிற்றால் முடிந்து கொண்டிருந் இருந்த புகையிலைத் துண்டைப்

185
ஜோசப்
மலாக கலை இலக்கியப் இலக்கியப் பணிகளுக்காக வர்.
கொண்டவர். ஆறுக்கு மேற்
நெறிப்படுத்தி நடித்தும் ரை ஆகிய எழுத்துத் துறை பல்லவர்.
ம் சிறுவர் இலக்கிய நூல் து. தினகரன், வீரகேசரி, மரசு ஆகியவற்றில் எழுதி
பூக்கள் ஜோசப்
ருப்பன் கங்காணியின் மகனுக்கும் 1. 'வாராயோ என் தோழி வாராயோ' கக் கேட்டது. அங்கும் இங்கும் தம்மாளம், வயது வந்தவர்களின் ம் முழுவதையும் சந்தோஷத்தில்
ராமல் அவளுடைய காம்பறாவின் றகுகளை ஒடித்துக் கட்டுக்ளாக்கி தாள். மறந்துவிடாமல் மடியில் பல்லில் தேய்த்துக் கொடுப்பில்

Page 187
186
திணித்தாள். முற்றத்து மண்ணி ‘வள் என்றது. வாசல்படியில் திருப்பிப் பார்த்தாள் ராமாயி.
அரைக்கால் சட்டை சேட், தங்கராசு, ராமாயியின் ஏகவாரி மகிழ்ச்சி பரவிக்கிடந்தது. வ பையை நிலத்தில் போட்டுவிட்டு பழுப்பேறிய அந்தப் பையிலி வெளியே எடுத்து “ஆத்தா இ
காட்டினான். அவன் உடல் பூராவு
“எனக்கு என்னப்பா படிக்கவா ராமாயி தன் காவி படிந்த பற்க சோதினை முடிஞ்சி பாசாயிட்ட எட்டாவது வகுப்பு. என்னை ே சொன்னார் ஆத்தா.”
“மாரியத்தா மகமாயி எம்மக பாக்க அவன் அப்பன் குடு யிருக்கணும்.” ராமாயி கண்ை கணம் மறந்திருந்தாள். சட்டெ ஒருநாள் சொன்னது அவள் ஞா நாளைக்குப் பெரிய உத்தியே அறிவுக்கு அவன் டாக்டராக வ அவனப் படிக்க வச்சிடு.” l தங்கராசு ஆஸ்பத்திரியில் ரெ. டொக். என்று நடந்து வருவது சிரித்து விட்டாள்.
“ஏன் ஆத்தா சிரிக்கிறே?”
“சும்மாதான். நீ ஒரு ட வந்திடிச்சி. ஏழைங்களுக்கெ ராமாயி பெருமூச்சுவிட்டாள்.
"ஆத்தா, நீ வேணும்னாட டாக்டரா வந்து ஒன் கண் முன் சொல்லிக்கொண்டு “ஆத்தா யையும் சம்பலையும் தட்டில் சுள்ளிகளை கட்டி எடுத்து அடு

துரைவி வெளியீடு
ல் உருண்டு புரண்ட நாய் ஒன்று காலரவங் கேட்டுத் தலையைத்
சாப்பாத்துடன் உள்ளே நுழைந்தான் சு அவன். அவனுடைய முகத்தில் த வேகத்தில் தங்கராசு புத்தகப் த் தன் தாயின் பக்கத்தில் இருந்தான். ருந்து அவன் தன், றிப்போட்டை இதப் பாரன்” என்று உற்சாகமுடன் ம் குதூகலத்தில் குளித்தது.
தெரியும்? நீயே படிச்சிச் சொல்லன்.” ளை வெளியே காட்டினாள். "ஆத்தா ன். நா தான் வகுப்பில முதல். இனி பெரிய மாஸ்டர் ரொம்ப ஒசத்தியாச்
5ன் எம்புட்டுக் கெட்டிக்காரன். இதப் த்து வைக்கல. தங்கராசு நல்லா ண மூடி மனசுக்குள் தன்னை ஒரு ன்று தங்கராசுவின் பெரிய மாஸ்டர் பகத்தில் எட்டியது. "ஒன் மகன் ஒரு ாகம் பார்ப்பான். அவனுக்கிருக்கிற ந்தாலும் வருவான். என்ன பாடுபட்டும் நினைவுகளில் நீந்திய ராமாயியிக்கு ற்றஸ்கோப் கழுத்திலசைய டொக். போல் தெரிந்தது. தன்னை அறியாமல்
க்டரா வர்ராப்ப நெனச்சன். சிரிப்பு ஸ்லாம் நெனவில்தான் சுகமிருக்கு.”
பாரன் நா ஒரு நாளக்கி நெஜமா னால நிக்கத்தான் போறன்.” தங்கராசு சிக்குது” என்றான். ராமாயி றொட்டி போட்டுவிட்டு மறுபடியும் விறகுச் பங்கரையில் போட்டாள்.

Page 188
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“கண்டிராக்டர் அம்மா எனக்கு ஆத்தா.” கொளாத் தண்ணீரைக் சொன்னான்.
"அந்தம்மா தங்கப் பவுணுடா ஒண்ணு கண்ணே கண்ணுன்னு மூணுதல முறைக்குச் சாப்பிடலா கணும்.” ராமாயியின் மனதில் ஊற் ஈரமாய் நனைந்தது.
ராமாயி கண்டிராக்டர் கணேசு வி எடுபிடி வேலை, சமையல், தோட் எல்லா வேலைகளையும் செய்து வழக்கமான செயலாகும். அந்த சம்பளம் வயிற்றைக் காய வி. செலவுக்கும் போதுமாக இருப்பதில்
“ஆத்தா. என் றிப்போட்ட கண் போய் காட்டி வர்ரியா.” தங்கராசு கொடுத்தான்.
தங்கராசு சொல்றது சரிதான சந்தோஷப்படுவாங்க தனக்குள்ளே
ராமாயியின் கால்களுக்கு அப்ட அடிமடியில் றிப்போட்டைச் சும சேர்ந்தாள்.
“உனக்கெல்லாம் ஒரு வா ரியூஷன், பொக்கற்மணி நினை அந்தஸ்து கெளரவம் எல்லாத்ை வீட்டு வேலைக்காறியோட மகன் தின்னுறதுகளுக்கு மூளை இருக்
என் கண்ணுக்கு முன்னால நிக்காத ே
கண்டிராக்டர் ஐயா இப்படி அனுபவமாயிருந்தது. அவர் மகன் இருந்து விருட்டென்று வெளியேறி
ராமாயியின் மடியில் சுகமாக அவளுக்குச் சுமையாகப்பட்டது. துளிகள். கொடியில் கிடந்த

187
கு உதவினா நா ஆளாயிடுவன் குடித்த தங்கராசு ஏக்கத்தோடு
பேரும் தங்கந்தான். ஒண்ணே ஒரு மகன். சும்மா உக்காந்து ம். அவங்க மகராசியாய் இருக் றெடுத்த நன்றி அவள் கண்களில்
சீட்டில் தினசரி வேலை பார்ப்பவள். டத்துக்கு நீர் ஊற்றல் என்றிப்படி முடித்துவிட்டு வீடு திரும்புவது அம்மாள் தங்கம் கொடுக்கும் டாமலும் தங்கராசுவின் பள்ளிச் ) ராமாயிக்குப் பரம திருப்தி.
ாடிராக்டர் அம்மாவுக்குக் கொண்டு திண்ணைக் கட்டிலிருந்து குரல்
ள். றிப்போட்டப் பாத்தா ரொம்ப
முணுமுணுத்தாள் ராமாயி.
படியொரு வேகம் எப்படி வந்ததோ, ந்து கண்டிராக்டர் வீடு போய்ச்
கனம். இன்ரநஷனல் ஸ்கூல், fக்கவே அவமானமாருக்கு. என் தயும் பாழடிச்சிட்டியேடா. நம்ம
வகுப்பில முதல். நம்மட உப்புத் கு. ஆனா ஒனக்கு சீ. போடா.
s sssf.
க் கத்தியது ராமாயிக்குப் புது * வாசு றிப்போட்டுடன் கூடத்தில் ச் சென்றான்.
த் தூங்கிய ஹிப்போட் இப்போது சடசடவென்று பெரும் மழைத் உடுப்புகளில் பட்டுத்தெறித்தது.

Page 189
188
குசினிக் கூட்டில் இருந்த ராமா கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள். றி
“ராமாயி, நீ எப்ப வந்தே...? வளையிலிருந்து தபால் வந்திரு தலைப் பிரசவம். ஒத்தாசைக்கு வாசல விட்டு எப்படிப் போறது?”
"அதுக்கு. நான் என்னம்மா ப
“ராமாயி, உன் மகனுக்கு ஒ உதவியா விட்டிட்டு நீ போனா நல்
ராமாயியின் நெஞ்சில் ஏதோ அ
“என்ன யோசிக்கிறே?”
“ஒண்ணும் இல்லத்தாயி. ஒ:
வாயும் வயிறும் எண்டு இ( சொல்லத்தான் எலுமா? ராமாயி த.
கண்டிராக்டர் வீட்டில் தங்கர கினான். பூச்செடிகளுக்கு நீர் : வரை முழுநேர வேலைக்காரன வேலையிலும் படுசுட்டியாய் இ அம்மாவுக்கு மிகவும் பிடித்து பெடியனுக்கு இவ்வளவு திறை காரி மகனுக்கு ஆச்சரியத்; அவளால் மீள முடியவில்லை.
ஒரு மாதம் மெதுவாக ஓடிய வளையிலிருந்து வந்ததும் வ சொன்ன செய்தி அவளை அதிர்ச்
"ராமாயி உன் மகன் தங்க வேலைகளயும் நிமிஷத்துல மு கெடைக்க நீ குடுத்து வச்சவ.”
கணப்பொழுதில் தங்கராசு ராமாயிக்கு.
“தாயி எனக்கு ஒன்னும் ஏறெடுத்தாள் ராமாயி.

துரைவி வெளியீடு
யி ஒடிப்போய் அவற்றை எடுத்துக் ப்போட்டை மறந்தாள்.
வந்தது நல்லதாப் போச்சி. பண்டார க்கு. என் தங்கச்சி பொண்ணுக்குத் என்ன வரட்டாம். என்னால வீடு
ண்றது?’ ராமாயி இடைமறித்தாள்.
ரு மாசம் லீவுதானே அவன எனக்கு லமெண்டு படுகுது போறியா?”
புடைத்தது போலிருந்தது.
த்துக்கிறன்.”
ருக்கிறப்போ விருப்பு வெறுப்புன்னு னக்குள்ளே அலுத்துக் கொண்டாள்.
ாசு ஒடி ஒடிச் சுறுசுறுப்பாய் இயங் ஊற்றுவதிலிருந்து அடுப்பாங்கரை ாக மாறிப் போனான். படிப்பிலும் ருக்கும் தங்கராசுவைக் கண்டிராக்டர் |ப் போய்விட்டது. அட தோட்டப் மயா அதுவும் தன் வீட்டு வேலைக் திலிருந்து அவ்வளவு சுலபமாய்
து போலிருந்தது ராமாயிக்கு. பண்டார ராததுமாகக் கண்டிராக்டர் அம்மா சியில் ஆழ்த்தியது.
ராசு நல்ல கெட்டிக்காறன். எல்லா டிக்கிறான். அவனப்போல ஒரு புள்ள
ஒரு டாக்டராகச் சிரித்து மறைந்தான்
ரியல்ல” கண்டிராக்டர் அம்மாவை

Page 190
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“உனக்கு வயசாகுது. தங்கராசு உன்னால முடியுமா? நீ ஒய்வு ஒழ குடுக்கிற சம்பளத்த அவனுக்குக் குடு
வானம் இடிந்து தலையில் விழுந் அவள் இதயத்தில் ஆயிரம் சவுக்கடிக
“தாயி. தங்கராசு படிக்கிறா6 போல நம்பியிருக்கன். அவன் படிக்க நடுங்கி மெதுவாக வெளிப்பட்டன.
“இந்தா பார் ராமாயி, என்ன பொ போறான். எனக்கு அவன் தான் முடிபுக்கு வா.”
காலைக் கதிரவன் மலைச்சாரல் தங்கராசு லயத்துப் பக்கமிருந்த படுத்திருந்தான். அவன் கண்களில் அவனுடைய நீறுபூத்த நெஞ்சில் புத் தங்கராசு ஆலமரத்தை அண்ணாந்து சுதந்திரமாகத் தாவி ஓடியது ஒ( ஒன்றைச் சுவைப்பதைக்கண்டு சிந் தின்பதற்கு அணிலுக்குச் செலவி மில்லை. ஆனா எனக்கு. என் ஆத்த இருந்து ஆத்தா என்ன வளக்க, பள் பட்டா. கண்டிராக்டர் அம்மாவக் கட அதுவுமில்ல. அந்தப் பிஞ்சு மன துடித்தது. வேலயா, படிப்பா என் அழுதான். அருகாமையில் சருகு ச கையால் அவசரமாகக் கண்ணைத் து:
“தங்கராசு நீ ஸ்கூலுக்குப் பே ஆத்தா இருக்கன். நீ டாக்குத்தர் ஐ சிரித்தாள். அவள் முகம் அழுது வடிந்
“வேணாம் ஆத்தா, நா வேலக்கி நாஇருக்கன்.”
தங்கராசு சாக்குப் பையைத் வீட்டை நோக்கி நடக்கிறான்.

189
போல ஒடியாடி வேலை செய்ய மிச்சலா வீட்ல இரு. உனக்குக் டுக்கிறன்.” عبر
ததுபோல் இருந்தது ராமாயிக்கு. 6ir.
ன் ஒங்கட ஒதவியத்தான் மல ட்டும் தாயி.” அவள் வார்த்தைகள்
ரிய படிப்பு? என்னத்தக் கிழிக்கப் வேணும். ஆறுதலா யோசிச்சி
வழியாகக் கைகளை நீட்டினான்.
ஆலமரத் தடியில் மல்லாந்து வடிந்த நீர் கழுத்தை நனைத்தது. $தகம் ஒன்று குப்புறக் கிடந்தது. பார்த்தான். அதன் கிளைகளில் ரு அணில். அது ஆலம்பழம் தனையில் ஆழ்ந்தான் தங்கராசு. ல்ல. உடுப்பதற்குத் தேவையு ாக்கு.? அப்பன் செத்த நாளில் ாளிக்கனுப்ப என்ன பாடெல்லாம் டவுளாநெனச்சது ஆத்தா. கடசில எம் எதையெதையோ எண்ணித் ாறு போராடியது. விம்மிவிம்மி லசலத்த சத்தங் கேட்டுப் புறங் டைத்தான்.
ா. ஒண்ணும் யோசிக்காத, ஒன் பா இல்ல.” ராமாயி போலியாகச் தது.
'ப் போறன். இனிமே ஆத்தாக்கு
தோளில் போட்டு கண்டிராக்டர்
(1996)

Page 191
190
பலாங்கொை
பண்டாரவளையில் வசிக்கு தவர். பலாங்கொடையில் மித்திரன், சுதந்திரன், எழுதியவர்.
இலங்கை வானொலி மை ஆண்டு நிறைவு விழாப் ே என்னும் சிறுகதை சிறந் பட்டு ஒலிபரப்பானது.
முப்பது வருடமாக அ1ை வருகின்றவர்.
நினைப்பதெல்ல
பாலங்கொன
"அப்பா தாயகம் புறப்படத்
திகதி புறப்படுகின்றோம்!” பார்த்தாள்!
எதிர்பாராத இந்தச் செய்
மனோகரன்! அவனது மனம்
புள்ளிமான் போல் துடியாய்த்
அடைக்க “என்னை விட்டுப் மனோகரன்.

துரைவி வெளியீடு
ட இரா. மோசஸ்
நம் மோசஸ் பதுளையில் பிறந்
கல்வி கற்றவர். வீரகேசரி, ஈழமணி ஆகிய இதழ்களில்
D6\Dsj55 சேவை நடத்திய 18ஆம் பாட்டியில் இவருடைய ‘கடமை த கதையாகத் தெரிவு செய்யப்
மதியாக எழுத்துப் பணி செய்து
24
ாம் நடப்பதுண்டா?
ட இரா. மோசஸ்
திட்டமிட்டு விட்டார்! பதினைந்தாம் ான்று மனோரஞ்சிதம் மனோகரனைப்
தியைக் கேட்டு மலைத்து நின்றான் இந்தச் செய்திகேட்டு அம்பு பாய்ந்த
துடித்தது! துக்கம் தொண்டையை பிரியப் போகின்றாயா மனோ” என்றான்

Page 192
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மனோரஞ்சிதத்தின் செவ்வித ஆனால் வார்த்தைகள் வெளிவ விம்மித் தணிந்தன! கண்களிலிரு சிதறியது.
தனது ஆருயிர்க் காதலியின் மனோகரது நெஞ்சம் பாகாய் உரு சோகம் அவனது நெஞ்சைக் துள்ளினான் பரபரத்தான்! பதறிவு காண அவனும் அழுதான்.
அவனது இளம் இதயம் :ெ துடித்தது! ஒருவாறாகத் தன்னை துளிர்த்த கண்ணிரைத் துடைத்த செய்வது மனோ?” என்றான் மனே
“நாம் எதைச் செய்தாலும் அ மாட்டாது! இனிமேல் அப்பா6ை அவர் நாட்டுப்பற்று மிக்கவர்! வேண்டுமென்பதுதான் அவரது மனோரஞ்சிதம்.
“பிறந்த மண்ணிலேயே இறக் வரையும் பிரிக்கவல்லவா பார் பெருமூச்சொன்றை விட்டான் மனே
“உங்களைப் பிரிந்து நான் என்று கூறிய மனோரஞ்சிதம் விட்டாள் மனோகரனது மனமெ களால் மோதப்பட்டுத் தட்டுத் தடு
அன்று தாயகத்திலிருந்து 4 வெட்டி, கஷ்டப்பட்டு; கழனி குளிரிலும், கடும் வெய்யிலிலு பாடுபட்டு உழைத்து உழைத்து அந்த எலும்பையும் தோலையும் லாளி தான் எவ்வளவு பெரிய தியா
இரத்த வியர்வை சிந்த உை நாளெல்லாம் மாடாக உழைத்துப் தான் பலன்! நாடு செழித்தது

191
ழ்கள் ஏதோ சொல்லத் துடித்தன! ரவில்லை! அவளது மார்பகங்கள் நந்து பொலபொலவென்று கண்ணீர்
ன் கண்களில் கண்ணிரைக் கண்ட நகியது! அந்த அழகுப் பதுமையின்
கசக்கிப் பிழிந்தது! துடித்தான்! எான் இறுதியில் அவளைக் காணக்
வந்தணலில் அகப்பட்ட புழுப்போல் ச் சமாளித்துக் கொண்டு கண்களில் நபடியே “நாம் இப்பொழுது என்ன feiseif.
ஆதனால் எந்தவிதப் பயனும் ஏற்பட வ யாராலும் தடை செய்யமுடியாது! பிறந்த மண்ணிலேயே உயிர்விட இறுதி ஆசையாம்!” என்றாள்
க வேண்டுமென்ற ஆசையில் நம்மிரு க்கிறார் உன் தந்தையார்” என்று னாகரன்!
வாழமாட்டேன் இது சத்தியம்!” விர்ரென்று சென்று மறைந்து னும் படகு எண்ணமெனும் அலை மாறிக் கொண்டிருந்தது.
கடல் கடந்து இங்கு வந்து காடு யாக்கி; பரம்பரை பரம்பரையாக ம் கொட்டும் மழையிலும் படாத எலும்பும் தோலுமாகி இறுதியில் தேயிலைக்கே உரமாக்கிடும் தொழி d
ழத்து அவன் கண்ட மிச்சமென்ன? பயன் என்ன? ஓடாக உடல் தேய்வது து தொழிலாளியால்! அவன் வீடு

Page 193
192
செழித்ததா? ஒரு நாளுமில் முதலாளியின் பணப்பெட்டியி: எங்கே? ஏழைத்தொழிலாளியின்
அதுதான் மனோகரனுக்கும் தெரியவில்லை! இந்த லட்ச விட்டு வெறுங்கையோடு இந்தி தின் தகப்பனாருக்கு பிறந்த மை வேண்டுமென்பது அந்தப் டெ பாவம் காலம் காலமாகப் ட இன்று வெறுங்கையோடு உை நலிந்து மெலிந்த உடலோடு செல்கிறார்! வாழ்ந்த மண்ணை தன் வலுவிழந்த, தடுமாறு விட்டார்! இந்தக் குறுகிய இை முடிவு திடீரென்று திசைமாறிவி(
நாம் எண்ணுவதெல்லாம் நி யவர் பெரியசாமியின் வாழ்வில் எ
அவர் நினைத்ததொன்று; தொன்றாகிவிட்டது! அன்று க பெரியசாமியின் மரணச்செய்தி ம
இனி மனோரஞ்சிதம் இ சந்தோஷமும் அதேவேளையில் டான துன்பமும் அவனது மன6 களால் தத்தளிக்கச் செய்தது!
மனோரஞ்சிதத்தைக் காண உந்தித் தள்ளியது! அவள் சோக காட்சியளிப்பது மனோகரனின் ம
அவளைப்பார்த்து அவளு மென்று அவனது மனம் து வீட்டை நோக்கி விரைந்தான் மே
பெரியவர் பெரியசாமியின் வீட்டினுள் நுழைந்த மனோகர6 தான் வரவேற்றது. மனோரஞ்சி; திருந்தார் மனோகரனைக் க

துரைவி வெளியீடு '
லை! பணம் நிறைந்தது எங்கே? b! பச்சைத் தண்ணீர் நிறைந்தது வயிற்றில் ஏன் இந்த நிலை?
புரியவில்லை! ஏழை மக்களுக்கும்
ணத்தில் காலம்காலமாக உழைத்து யா போக வேண்டுமாம் மனோரஞ்சிதத் ண்ணிலேயே மண்டையைப் போட்டுவிட ரியவர் பெரியசாமியின் ஆசையாம். ாடுபட்டு உழைத்த அந்த மனிதர் ழத்து உழைத்து எலும்பும் தோலுமாக தட்டுத்தடுமாறும் வயதில் இந்திய ாவிட்டு, பிறந்த மண்ணை நோக்கித் ம் கால்களால் "நடக்கத் தயாராகி டக்காலத்தில் அவரது வாழ்க்கையின் டும் என்பதை அறிவாரா?
றைவேறுவதில்லை! இது அந்த பெரி ாவ்வளவு உண்மையாகிவிட்டது!
ஆனால் அவர் வாழ்வில் நடந்த ாலையில் விடியுமுன்னேயே பெரியவர் னோகரனின் காதுக்கெட்டியது!
இந்தியாவிற்குப் போகமாட்டாளென்ற ) தன் மாமனாரின் மரணத்தால் உண் தை இரு வேறு வகையான உணர்ச்சி
வேண்டுமென்ற ஆவல் மனோகரனை கமே உருவாகக் கலங்கிய கண்களுடன் னக்கண் முன் தோன்றியது!
க்கு ஆறுதல் சொல்ல வேண்டு டித்தது உடனே மனோரஞ்சிதத்தின் னாகரன்.
வீட்டில் ஜனங்கள் கூடி நின்றார்கள்? னை மனோரஞ்சிதத்தின் விசும்பலொலி நத்தின் தாயார் இடிந்து போய் உட்கார்ந் ண்டதும் மனோரஞ்சிதத்தின் விசும்ப

Page 194
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
லொலி அதிகரித்தது! பெரியவர் ெ கட்டிலில் கிடத்தியிருந்தார்கள். அ உட்பட ஏழெட்டுப் பேர் நின்றார்கள்
மனோகரன் இரண்டடி முன்ே யிழந்த ஒட்டி உலர்ந்த ஒடுங்கி துயிலில் ஆழ்ந்துவிட்ட அவரது இருந்தது! அதேவேளையில் அ4 தால் அவரது வதனத்தில் ஏக்க இதை மனோகரன் நன்குணர்ந்தான்
இதனையுணர்ந்த மனோகரன கலங்கிய கண்களுடன் நிமிர்ந்தா மனோரஞ்சிதம் நின்று கொண்டிருந்
அவள் தன்னை நோக்குவதை வேறிவிட்டது. அப்பாவின் எண்ன என்பது போல் இருந்தது மனோகரg
13

193
பரியசாமியை ஒரு பழைய படங்குக் }வரைச் சுற்றி ஆண்கள் பெண்கள்
ன வந்து தன் மாமனாரின் களை ய முகத்தைப் பார்த்தான். மீளாத் வதனத்தில் அமைதி குடிகொண்டு வரது இறுதி ஆசை நிறைவேறாத ம் ஏமாற்றம் குடிகொண்டிருந்தது!
ரின் கண்களில் நீர் துளிர்த்தது! ன். தனக்கு எதிரில் சற்றுத் தள்ளி தாள்.
யுணர்ந்தான்; நம் எண்ணம் நிறை னம், ஆசை நிறைவேறவில்லையே றுக்கு மனோரஞ்சிதத்தின் பார்வை!
(1970)

Page 195
194
கண்டி எம்.
கண்டியைப் பிறப்பிடமாகக் பகுதியில் கவிதை மூலம் சிறுகதை, கட்டுரை ஆகிய கண்டி விவேகானந்தா வி யாற்றுகின்றார்.
A
தியாக பூ
கண்டி எம்.
“நேரமாச்சு. பெட்டிய தூக்கு
அவசரப்படுத்தினார்.
"ஐயோ..! என் மவராசன் மொகத்தப் பாக்கப்போறன்.” இ அழுது துவண்டுப்போன மருதாயி
"அப்பா. எங்களை விட்டுட் புலம்பல்.
“தாத்தா. ஐயோ தாத்தா.”
ஊ. ஊ. ஊ. சங்கொலி ஏய் தப்புக்காரன் முன்னால வாப்பா.”கங்காணி ஓடி ஒடிகட்
'நமச்சிவாய வாழ்க. நாத என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள் வ

துரைவி வெளியீடு
நாமதேவன்
கொண்டவர். 60களின் பிற் எழுத்துலகில் பிரவேசித்தவர். 1வையும் எழுதி வருகின்றார். த்தியாலய அதிபராகப் பணி
25
மியிலே.!
நாமதேவன்
தங்கப்பா.” முத்தையாக் கங்காணி
போநீங்களே. இனி எப்ப ஒங்க இரண்டு நாட்களாக நித்திரை விழித்து ப் பாட்டி கடைசி ஒப்பாரி வைத்தாள்.
டுப் போறிங்களே..!” இது மகள்மார்
பரக் குழந்தைகள் கத்தினார்கள்.
எழுந்தது. “சேகண்டிய அடிங்கடா. போ. நெருப்புச்சட்டி இங்கிட்டு டளையிட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
ா தாள் வாழ்க. இமைப்பொழுதும் ாழ்க.

Page 196
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
திருவாசகம் ஒதிக்கொண்டு முன்னே செல்ல பின்னால் பிே ஆறு பேர் நடந்தார்கள். அை வரை ஊர்வலமாகச் சென்றா சிங்களவர்களும் இருந்தார்கள்.
மேட்டு லயத்திலிருந்து ஆரம் பாதையில் இறங்கியது. அந்த மு அரசாங்கம் பொறுப்பேற்றதோடு புதிதாக பல வீடுகள் முளை இருந்த அந்த ரோடு இன்று ! சிறிய பாதையாகி விட்டது.
வளைந்து வளைந்து இறங் அவதானமாகச் சென்று கொண்ட முத்தையாக்கங்காணி சத்தம் போ
லயத்திலிருந்து முந்நூறு யார் பெட்டியை மூன்று தரம் சுற்றி நிறுத்தி கொள்ளிமுட்டி உடைக்க
இன்னும் முந்நூறு யார் தூர பட்ட பெரிய பாதையை அை அரைமைல் தூரத்தில்தான் மை ஒதுக்கப்பட்டிருந்தது.
"எல்லோருக்கும் பெரிய மனு கூட்டமாகச் சென்றவர்களில் ஒரு
ஆமாம். பெட்டிக்குள் இருந்த
மருதைவீரன் தாத்தா. த6 கண்டவர். அந்த காட்டுபங்கள் எண்பத்தைந்து வருடங்களாகி வெள்ளைக்காரன் காட்டுக்குள் பங்களா. காலப்போக்கில் அந்தக் பட்டு தேயிலைத் தோட்டமாகியவு வைத்துவிட்டார்கள்.
காடுவெட்டி. கொட்டை டே வெட்டி. முள்ளுக்குத்தி.

195
இளவட்டங்கள் இரண்டு பேர் ரதப்பெட்டியைத் தூக்கிக்கொண்டு நத்தொடர்ந்து முப்பத்தைந்து பேர் ர்கள். அதிலே சில கிராமத்துச்
பித்த ஊர்வலம் சிறிய ஒற்றையடிப் ந்நூறு ஏக்கர் தேயிலைத்தோட்டத்தை பிரித்துக் கொடுத்த காணியிலே 6துவிட்டன. அதனால் பெரியதாக இருவர் மட்டும் விலகிக்கொள்ளும்
கிய பாதையில் ஊர்வலம் மிகவும் டிருந்தது. “பத்தரமா போங்கப்பா.” ட்டுக்கொண்டார்.
தூரத்தில் இருந்த முச்சந்தி வந்ததும் தலைப்பாகம் மயானத்தை நோக்கி ப்பட்டதும் ஊர்வலம் நகர்ந்தது.
ம் சென்றால்தான் புதிதாக வெட்டப் டையலாம். அங்கிருந்து இன்னும் யம் புதைக்க புதிதாக ஒரு இடம்
ஷனா இருந்தவரும் போயிட்டாரு.” வர் இப்படிச் சொல்லிக்கொண்டார்.
பிரேதம்.?
னது ஐந்தாவது பரம்பரையையும் ாாத் தோட்டத்துக்கு அவர் வந்து விட்டன. வேட்டையாடுவதற்காக கட்டியிருந்த பங்களாதான் காட்டு காட்டுப் பகுதியும் துப்புரவு செய்யப் டன் காட்டுபங்களா என்ற பெயரையே
பாட்டு. கன்று நாட்டி. கவ்வாத்து காணுவெட்டி. கட்டடம் கட்டி.

Page 197
196
அப்பப்பா. மலை வேலை. எத்தனையோ வேலைகள்!
அவர் கைபடாத வேலைய அவர் கால்படாத இடங்களும் அவருக்குக் கைவந்த கலை.
வெள்ளைக்காரன் காலத்தி பயில்வான் என்றும் சொல்வா தேய்ந்து போனவர்.
அந்தத் தோட்டத்து சூப்ட் வீரன் தாத்தாவிடம்தான் வே6 பிறகு சொல்லத்தேவையே இல்
இருபத்தைந்து வருடங்க அதோடு அவர் வேலை போது பின் முடிந்தளவு வேலைகை வருமானத்தைத் தேடினார். இரு ளெல்லாம் அரசுடமையாக்கப்ட தோட்டமும் எடுக்கப்பட்டது.
கிராம விஸ்தரிப்புக் கொள்ள பட்டது. பலகோடி ரூபா வ பாழாக்கப்பட்டன. கிராமத்த6 பட்டார்கள். மருதைவீரன் தாத்தா
அவர் கைபட்டு பொன் ெ விட்டார். அவரைப்போல எத்த யைக் கொட்டியிருப்பார்கள்! யிருப்பார்கள்! எத்தனைபேர் உயி
அத்தனை பேரையும் அவ ஒரு தேயிலைக்கன்று பட்டு 1 செத்தது போல் நினைத்தவர் வெடித்துவிடும் போலிருந்தது தேயில மரத்த துண்டு துண்டா ெ
காணி பெற்றுக்கொண்டு சி
செடிகளை வெட்டிக் கொத்து5 முடியாமல்,

துரைவி வெளியீடு ஸ்டோரு வேலை என்று இன்னும்
ம் இல்லை. அந்தத் தோட்டத்தில் இல்லை. அவ்வளவு வேலையும்
ல் அவர்தான் அந்தத் தோட்டத்து ர்கள். மாடாய் உழைத்து ஓடாய்த்
ரெண்டனாக இருந்தவர்கள் மருதை மலை கற்றுக்கொண்டார்கள் என்றால்
லை.
ளுக்கு முன் பென்சனாகி விட்டார். மென்று விட்டார்கள் போலும். அதன் ளைச் செய்து வீட்டுக்கு ஏதாவது 5பது வருடங்களுக்கு முன் தோட்டங்க ட்டபோது அந்தக் காட்டு பங்களாத்
கையில் தோட்டம் துண்டு துண்டாக்கப் ருமானத்தைக் கொடுத்த நிலங்கள் வர் தோட்டத்துக்குள் குடியேற்றப் - வேதனைப்பட்டார். கோழித்த பூமியைப் பார்த்து கண்ணீர் னை பேர் அந்த மண்ணில் வியர்வை எத்தனைபேர் கண்ணீரைச் சிந்தி ரையே கொடுத்திருப்பார்கள். மர் உள்ளம் உயர்வோடு எண்ணியது. மடிந்தாலும் தன் வீட்டு கோழிக்குஞ்சு - அவர். இன்று..! அவர் நெஞ்சு - "ஐயோ ....! நாசமாப் போக... அந்தத் வேட்டி அடுக்கினானுகளே பாவிக...!''
ரொமத்தவர்கள் வீடு கட்டத் தேயிலைச் வதைக் கண்ட அவர் மனம் பொறுக்க

Page 198
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“ஏ! ஐயா..! அந்தக் கன்னுக பாத்தோம். இப்பிடி வெட்டி வே இதுக என்னாய்யா பண்ணிச்சி கய்யா..” என்று கிராமத்துச் சி போய் விட்டார் தாத்தா.
அப்படி இந்த மலையகத்தின் ளோடு தன் உடல் உயிர் அத்தன கொண்டவர் மருதைவீரன் தா, ஊர்வலத்தில் போய்க் கொண்டிரு
'கல்லாய் மனிதராய் பேயாய் க முனிவராய்த் தேவராய்.
திருவாசகத்தின் வரிகள் நேரஞ் ஊர்வலம் இப்போது பெரிய பா.ை
"குழிவெட்டி முடிச்சிருப்பாா லையை வாய் நிறையச் சுதப்பி கேட்டார். அவருக்கு வயது அறு புதைகுழி வெட்டிப் பழக்கப்ட ஒதுக்கி இருக்கிறாங்களே. அ இருந்திச்சி. ஒரு புல்லு மண்ணு. இப்ப காடாக்கெட இருக்கு..” என்று பக்கத்தில் முத்துவிடம் சொன்னார்.
மருதைவீரன் தாத்தாமீது 6ை முடியாமல் நடந்து வந்தார் அவர்.
அந்தோணிமுத்து அண்ண சலவைத் தொழிலாளி. செத்த களுக்கு முன்பு அவர்தான் ‘மாத்து முத்தண்ணே ஸ்திரிக்கை போட் இருக்கும்.”அன்றைய இளவட்
இப்போ அந்தோணிமுத்தண் கேத வீட்டுக்காரங்களே தேடிக் வீட்டு மற்ற வேலைகளை முடி வரணும்.

197
5ள எங்கப் புள்ள குட்டிகளப் போலப் ர் வேரா புடுங்குறீங்களே. ஒங்கள ..? அதுக்கு எங்கள கொல்லுங் ங்களவன் ஒருவனிடம் சண்டைக்கே
ா மண்ணோடு மலைகளோடு பயிர்க னயையும் உறவாகவே பிணைத்துக் த்தா. இன்று! அவர் உடல்தான் க்கிறது.
ணங்களாய் வல்லசுரராகி
செல்ல செல்ல சத்தமாகக் கேட்டன. தயில் சென்று கொண்டிருந்தது.
ங்களா..?” செத்த வீட்டு வெத்தி க்கொண்டே சின்னதம்பி அண்ணன் றுபது. தோட்டத்தில் பல பேருக்குப் ட்டவர். “இப்ப பொத குழிக்கு புந்த எடத்துலதான் என் கொந்தரப்பு விடமாட்டேன். பொதபொதன்னு க்கிறதப் பாத்தா வயித்தெரிச்சலா வந்து கொண்டிருந்த அந்தோணி
வத்த அன்புக்காக இப்போது நடக்க
ன் அந்தத் தோட்டத்தில் முன்பு வீடு கலியாண வீடு சடங்கு வீடு கொடுப்பது வழக்கம். “ அந்தோணி டாத்தான் ஷேர்ட் மடிப்பு ஸ்டைலா டங்கள் இப்படிச் சொல்வார்கள்.
ணே மாத்துக்கொடுக்க வழியில்லை. கொள்ள வேண்டியதுதான். செத்த க்க பரியாரி டவுண்ல இருந்துதான்

Page 199
198
"ஏம்பா. மையம் பொதை காரங்களுக்குப் போல பிட்டனிக்கு வுடுவாங்களா..?” சின்னத்தம்பிய
மழைக் கருக்கலாக இருந்: நடந்தது. "ஆமாண்ணே அப்பிடித் வந்த ராமு சொன்னான்.
“ஆராச்சிகிட்டே காயிதம் வா கரச்சல் தான்..!” அனுபவப்ப தொடர்ந்தார்.
செல்வர் சிவபுரத்தின் உள்ளார் பல்லோரும் ஏத்தப் பணிந்து
திருவாசகத்தின் கடைசி வரியும் ( நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது.
“குழிய மூணு தரம் சுத்தி 6 கங்காணி சொன்னார். அவ்வாறே குழியின் அருகில் வைக்கப்பட்டது
éé
கங்காணி சொன்னார் 6 சொன்னாரே இன்னமும் காணலிே செய்யுறது.?” அவருக்கு ம எங்கிருந்தோ சில காடையர்கள் கள். கையில் சில பொல்லுகள். நின்றவர்கள் பயந்து செய்வதறியா
"ஏய்...! உம்பலா மொனவத க பலயல்லா மெத்தனின்..!” ஆ இருந்த ஒருவன் அடித் தொண்ை
"ஐயா! செத்த பொணத்த இந்த நேரம் வந்து கொழப்பம் மனதில் பயம் கவ்வினாலும் ( தைரியமாகக் கேட்டார். செத்தவ வேண்டிய பொறுப்பு அவர் தலை! நிலையும்கூட.
“உம்ப கவுத யக்கோ..? கங்காணி அருகில் வந்து சட்டை6

துரைவி வெளியீடு
தக்கிற எடம் இப்போ கொலனிக் கு ஒதுக்கியிருக்காமே...! குழி வெட்ட
பண்ணன் தான் கேட்டார்.
ததால் ஊர்வலம் சற்று விரைவாக தான் கதையா இருக்கு.” பக்கத்தில்
ங்கியிருந்தா நல்லது. இல்லாட்டி ட்ட சின்னத்தம்பி அண்ணன் தான்
ர் சிவனடிக் கீழ்
象
முடிய் பிரேத ஊர்வலம் புதைகுழியை
வைங்கடா தம்பிகளா..” முத்தையா ற பெட்டி மெதுவாக இறக்கப்பட்டு
.
ங்கப்பா. ஆராச்சி வாறேன்னு யே. இந்த மனுஷன் வராட்டி என்னா }னம் நிம்மதியில்லை. அப்போது திமுதிமுவென அங்கே ஒடி வந்தார் அனைவரும் சிங்களவர்கள். அங்கே து திகைத்தார்கள்.
ரன்னே..? மெத்தன வளலண்டபே.! புந்தக் காடையர்களில் தடியனாக டயில் கத்தினான்.
குழியில வச்சுகிட்டு நிக்கிறோம்.
பண்றிங்களே. இது நாயமா..?” முத்தையாக் கங்காணிதான் சற்றுத் பீட்டுக் காரியத்தை முடித்து வைக்க யிலே இருந்ததனால் கேட்க வேண்டிய
கட்ட வாப்பாங்..” அதே தடியன், யைப் பிடித்து உலுக்கினான்.

Page 200
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கூடி நின்ற மற்றவர்கள் "ஐயா புடாதீங்கய்யா. விட்டுடுங்க..” 6
ஊர்வலத்தில் வந்த சிங்கள கோடு கூறினார். "மல்லி. க. கரண்ண. அப்பே கிராம சேவக ம
"தமுசே தமுசகே வெட பல நின்ற இன்னொரு முரடன் : முறைத்துப் பார்த்தவாறு ஏசினான்.
அவ்வேளை ஆராச்சி அவசர அவரைக் கண்டதும்தான் முத் வந்தது. மற்றவர்களுக்கும் தைரிய
“மொக்கத மெத்தன கலபல எனக்கு ஒரு வேல இருந்தது. அ ஒடியோடி வந்த களைப்பில் மூச் ஆராச்சி பேசினார்.
"ஐயா! ஒங்கக்கிட்ட கடதா பொணத்த பொதைக்க கொண் வந்து இங்கன கரைச்சல் பண்ற சொல்லணும்.” என்று அழாக் கூறினார்.
காரியத்தை முடித்துவிடுவ தெரிந்தது. ஆராச்சிக்கு விளங்கில
“மே. மெத்தன கிசி கலபல அவர் அங்கு நின்ற காடையர்ச பேசினார்.
“ஆரச்சி மாத்தயா! மே இட கொலனி மினிசுண்ட போல பி னொருவன் கூறினான். ஆராச்சிக்
“மமதாய் மே பெத்தட்ட கிராம மட்ட தமுசே கியலாதெண்ட ஒனே
பிணத்தை வைத்துக்கொண் விட்டதே என்று கங்காணி தலைய நின்றவர்கள் என்ன நடக்கப்போகு

199
. ஐயா. அவர ஒண்ணும் செஞ்சிப் ன்று கெஞ்சினார்கள்.
வர்களுள் ஒருவர் சமாதான நோக் ருணாகரலா மே மினிசுண்ட உதவ் த்தயாட்ட இயலயி தியென்னே.”
னவா ஒய்!” காடையர் கூட்டத்தில் அந்தக் கிராமத்துச் சிங்களவரை
அவசரமாக அங்கே ஓடிவந்தார். தையா கங்காணிக்கு மூச்சுவிட ம் வந்தது போலிருந்தது.
..? என்னா கங்காணி சங்கதி..? துதாங் கொஞ்சங் பிந்தி போனங்.” சிரைக்க தனக்குத் தெரிந்த தமிழில்
சி வாங்கித்தானே நாங்க இங்க "ணந்தோம். இவுங்க எல்லாரும் ாங்க. நீங்கதான் இவங்களுக்குச்
குறையாக முத்தையா கங்காணி
தில் அவர் காட்டிய அக்கறை பிட்டது.
ஒனநே. மமதமய் அவசரதுன்னே.” ளிடம் தன்னுடைய மொழியிலேயே
ம் வென்கரல்லா தியென்னே அபே ட்னியட்ட.!” காடையர்களில் இன் த கோபம் வந்துவிட்டது.
சேவக. மட்ட ஒக்கொம தன்னவா. ந.!” என்று சத்தமாகக் கூறினார். டு இதென்னடா பெரிய சங்கடமாய் ல் அடித்துக்கொண்டார். கூட்டத்தில் தோ எனப் பயந்து போய் நின்றார்கள்.

Page 201
200
“மே. கங்காணி! நீங்க இத இங்கன நிக்கறது. இவங்க : கூறவும் முத்தையாகங்காணி அலி
“எங்கப்பா..! பரியாரி இா நின்றவர்களை விலக்கிக்கொண்டு
“வாய்க்கரிசி போடுங்களேன்.
பெரியவருக்கு அதையாவது கங்காணி. “சரி. சரி. சுருச் நின்னா வேற என்னமாவது கல6 காரியத்தை முடிக்கச் செய்தார்.
வேற சாத்திர சம்பிரதாயங்க கொண்டிருக்க நேரம் இல்லை. இறக்கப்பட்டது.
“மேக்க அப்பே கம. அப்ே
ணங்வெட. வரன்பங் அபியமு.
சொல்லித் திரும்பிச் செல்ல . அவனைப் பின் தொடர்ந்தனர்.
அவசர அவசரமாக குழியை அதுவரை பொறுத்திருந்த வானம்
மறுநாள். -
மருதைவீரன் தாத்தாவைப் மூடி பால் ஊத்த முத்தையா மற்றும் சிலரோடு புதைகுழி நோக்
“கங்காணியாரே. நேத்து செஞ்சிப் புட்டானுங்களே. ஏத இழுத்தார் தாத்தாவின் மூத்தமக தின்போது பக்கத்து தோட்டத்தில் காடையர்கள் நெருப்பு வைத்து பயம் அவரைப் பயம் கொள்ளச்செ
“ஆராச்சி மாத்தையா நம்ம அதனால பயப்பட வேண்டியதில் சத்தம் கேட்டா கொஞ்சம் கவன கங்காணியார் பதிலுக்கு.

துரைவி வெளியீடு
சுருக்கா பொதச்சி போடுங்க. நாங்
ான்ன செய்யுறது பாப்பம்.” என்று சரப்படுத்தினார்.
கிட்டு வா..!” என்றதும் அவன்
முன்னால் வந்தான்.
’ என்று இழுத்தான்.
செய்துவிடுவோம் என்று யோசித்த கா காரியத்த முடிப்பா. இங்க வரமாயிடும்.” என்று மளமளவென
ளை மருதை தாத்தாவுக்கு செய்து ஒருவாறு பிரேதப்பெட்டி குழிக்குள்
இடம. பலமு. அப்பி கொரண் .” அந்தத் தடியன் ஆத்திரத்தோடு மற்றவர்களும் முறைத்த வண்ணம்
மூடிவிட்டு அனைவரும் திரும்ப 'சோவென பொழியத்தொடங்கியது.
புதைத்த இடத்தில் மூணாங்குழி கங்காணி, தாத்தாவின் மகன்மார் கி நடந்துகொண்டிருந்தார்.
இந்தப் பயலுக என்னா இப்படி ாவது கொழப்பம் கிழப்பம்..” என்று ன். முடிந்து போன இனக்கலவரத் அவர் இருந்த லயத்தை சிங்களக் க்கொளுத்தி விட்டார்கள். அந்தப் ய்தது.
கூட இருந்து சமாளிச்சிட்டாரு. ல. எதுக்கும் அரச்சத்தம் கொறச் மாகத்தான் இருக்கனும்.” என்றார்

Page 202
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“தாத்தா புண்ணியஞ் செஞ் வரைக்கும் மழையே இல்லியே. குழி எறங்கிப் போயிருக்கும்.” துள்ள அந்தோணிமுத்துக் கூறினார்
எல்லாரும் கையில் சாமான்க காட்டுச்சோறு, இளநீர், பால், பூை கறுப்புச் சுருட்டு, இன்னும் சில.
அனைவரும் குழியை நெருங்கி
குழி தோண்டப்பட்டுக் கிடந்தது பட்டிருந்தது. அனைவரும் வா குழியை எட்டிப் பார்த்தனர். ஆண்ட வியர்வையாக்கி உழைத்த அந்தத் வீரன் தாத்தா அனாதையாகக் கிடந்:

201
சுவரு. பொணத்த புதைக்கிற ஆனா ராத்திரி பேஞ்ச மழையில தாத்தாவின் மீது மரியாதை வைத்
ளோடு நடந்தார்கள். காக்காய்க்கு ஜப் பொருட்கள், தாத்தா விரும்பும்
lனார்கள். அங்கே.
து. பிரேதப்பெட்டி உடைத்து எறியப் யடைத்துப் போய் ஒடிச்சென்று ாண்டு காலமாக தனது உதிரத்தை 5 தியாக பூமிக்கு உள்ளே -மருதை தார்.
(1992)

Page 203
2O2
இப்னு
ஒரு கவிஞராகவே தன்ை ‘ராத்ரி என்னும் புதுக்கவிை
தமிழ் எழுத்துக்களை, எ அறிமுகம் செய்து வரும் வருகின்றார். தரமான ஈழ சிங்களத்தில் மொழி டெ வெளியிட்டுள்ளார். இர நடுவில் நின்று விட்டது து
சிறுகதைகள், கட்டுரைகe அறிமுகம் ஆகியவற்றுட சஞ்சிகைகள், எழுத்தாளர் தமிழிலும் செய்து வருகின்
வேட்ை
இப்னு
வேலு லயத்தை நோக்கி ஒ ஒரு பிசாசு வருவது போலிருந் ஆத்தம்மா கிழவிதான். ஆத்தட லயங்கள் பூராவும் வெட்டவெ: கணக்கில் இருந்தெல்லாம் தேடி வரும். பிரசவப் பராமரிப்புக
“ஆத்தம்மா. சாமி கங்காண உதைத்து விரட்டவேண்டும்போ:

துரைவி வெளியீடு
அஸாமத்
ன இனம் காட்டிக் கொண்டவர். தத் தொகுதி வந்துள்ளது.
ாழுத்தாளர்களைச் சிங்களத்தில்
பெரும் பணியினைச் செய்து pத்துத் தமிழ்ச் சிறுகதைகளை யர்த்து ஒரு தொகுதியாகவும் ண்டாவது தொகுதி இடை பரமான செய்தி.
ள், நூல் அறிமுகம், எழுத்தாளர் ன் சிங்கள இலக்கியம், சிறு ர்கள் அறிமுகம் ஆகியவற்றை D Tř.
26
டப் பூக்கள்
அஸுமத்
ஓடிவந்தான். அவனைப் பார்க்கையில் ந்தது ஆத்தம்மாவுக்கு. இத்தனைக்கு ம்மா என்றால் இந்த 'நடுக்கணக்கு ளிச்சம். ஏன், ‘மேல்க்கணக்கு, கீழ்க் ஜனங்கள் இந்த ஆத்தம்மாவைத் 5ளில் இவளுக்கு நிகர் இவளேதான்.
ரி எங்க?” - வேலு கேட்டான். அவனை ல் இருந்தது ஆத்தம்மாவுக்கு.

Page 204
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“கொந்தரப்பு வெட்டனும்னு கோபத்துடன் கூடிய அவளது பதில்
மீண்டும் தலைதெறிக்க ஓடினா
சாமி கங்காணி வீட்டில் கடைசி படிக்க வேண்டும் என அவளது பார்வதிக்கு நல்ல அறிவு இருக் டாம ஸ்கூல் அனுப்பும்படி செ விட்டுப் போனார்.
லயத்திற்கு கீழே மணல் ே நிற்பது தெரிந்தது. ஒரு நீண்ட பிரிந்து காற்றுடன் கலந்து கரைந்த
இலைஉதிர் காலத்தில் எப்பட கிடக்குமோ, அதைப்போலத்தான் பிள்ளைகள் நிறைந்து கிடந்தார்க் களில் ஒன்று வயசுக்கு வந்ததும் மற்ற மூன்றும் கொழும்பில் ஏ பார்த்து வருகிறதாம். வேலுதான் பிடித்துக் கொடுத்துள்ளான். எ6 அவன் தானே ஏதேதோ வேை இந்த வேலு செய்கின்ற வேலைய போல இருக்கிறது - வெறுமையாக
சென்ற வாரம் கொழும்புக்குட் வைஸர் முனுசாமியின் பத்து வ. படம் காட்டுகின்ற இடத்தில் கத்தி வந்து சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.
“இப்படித்தான் படிப்பு என்கி பிள்ளைகள் கேட்டே இருக்க மாட்
கொண்டே இருப்பாள். அவள் சொ நிரம்பி இருக்கிறது.
கருப்பையாவின் பெண் பிள் கொண்டிருந்தாள். மாசம் நூறு ஆசை காட்டி வ்ேலுதான் அவளையு
"நான் உங்களுக்கு நன்மை பிள்ளைங்க என்னத்தப் படிச்சு 6

203
தோட்டப் பக்கம் போயிட்டான்”
ன் வேலு.
ப் பொண்ணு பார்வதி இருக்கிறாள். ஆசை. ராமநாதன் மாஸ்டர் கூட த. வீணா அவள வீட்டில் நிற்பாட் ன்ற சனிக்கிழமை தான் சொல்லி
ாட்டில் ஒரு லான்சர் கார் வந்து பெருமூச்சு ஆத்தம்மாவை விட்டுப் து.
டி பூமி முழுக்க இலைகள் விழுந்து
இந்த ஆறாம் நம்பர் லயத்திலும் கள். ராக்காயின் நான்குப் பிள்ளை தோட்டத்தில் வேலை செய்கிறது. தேதோ பங்களாக்களில் வேலை இந்தப் பிள்ளைகளுக்கும் வேலை ல்லாச் சின்னப் பிள்ளைகளுக்கும் )ல பிடித்துக் கொடுத்துள்ளான். ால் இப்போது முழுலயமும் மலடி வே. N
போயிருந்த செல்லத்துரை சுப்பர் பதுப் பையன் கொழும்பில் ஏதோ க் கொண்டு இருப்பதைப் பார்த்தாக
கிற வார்த்தையை நம் லயத்துப் டார்கள்” என ஆத்தம்மா சொல்லிக் ல்வதில் தான் எத்தனை உண்மைகள்
ளை ஐந்தாம் வகுப்பில் படித்துக் நபா தருவதாக கருப்பையாவுக்கு ம் எங்கேயோ அனுப்பி வைத்தான்.
யைத்தான் செய்யிறேன். இந்தப் ன்னத்தக் கிழிக்கப் போவுதுங்க.

Page 205
204
ஏதாவது உருப்படியாக ஒரு தொழ சிச்சுங்கன்னா பின்னால அதுச சொல்லித் திரியும் வேலுக்கு இட் தருவதால் பங்களாக்காரர்களிட கொண்டுதானிருக்கிறது. அத கஷ்டப்பட்டு பிள்ளைகளை அனு
சாமி கங்காணியின் மூத்தப் ே வேலைக்கு விட்டிருந்தார்கள். ந சொல்லிக் கொண்டிருந்தான். வயதிருக்கும். திடீரென ஒரு நா என விசாரித்துப் பார்த்தார்கள். எனச் சொல்லிக் கொண்டிருந்தா விசாரித்ததில் அவள் கர்ப்பமாக இ
“யாருக்குடி இந்த அநியாயம்
சிவம்மா அழுதுகொண்டே நெனச்சி தவறு பண்ணல்ல. வே. கட்டாயப்படுத்தி.” அதற்கு மேல்
வேலுவிடம் விசாரித்ததில் கிட்டுப் போயிருப்பா. இவளு மறுமொழி சொன்னான்.
சாமிக் கங்காணி மனசு ஒடி அதன்பின்னர் இருநூறு ரூபாவுக் புரிக்கு அனுப்பி வைத்தார். அ சிவம்மாவின் பிள்ளைக்கு இப்ே கங்காணியைத் தாத்தா எனச் செ அப்பா யார் எனத் தெரியாது. யாருக்குமே தெரியாத விஷயமாக
வேலுச்சாமி கங்காணியுடன் கடைசிப் பொண்ணு பார்வதியை ஐம்பது ரூபா சம்பளமாம். ஒரு வீட்டில் 'சும்மா வீட்டை பார்த்து பாவம் பார்வதி பதினொரு வயசில்
சில மாதங்கள் போயின. ே காகிதம். சாமி கங்காணியிடம்

துரைவி வெளியீடு
Nலப் படிச்சிட்டு நாலு காசு சம்பாதிச் 5ளுக்கு எவ்வளவு நல்லது” எனச் படி பிள்ளைகளை வேலைக்கமர்த்தி மிருந்து ஐம்பது நூறு கிடைத்துக் ற்காகத்தானே அவன் இவ்வளவு ப்பி வைக்கிறான்.
பொண்ணு சிவம்மாவை கொழும்பில் ல்ல தங்கமான இடம் என்று வேலு அவளுக்கு அப்போது பதினாறு ள் வீட்டுக்கு வந்தாள். என்ன ஏதோ அவள் வேலைப் பிடிக்கவில்லை ள். ஆத்தம்மா அவளை பயமுறுத்தி இருப்பது தெரியவந்தது.
பண்ணினே?” என்றாள் ஆத்தம்மா.
சொன்னாள். “ஆத்தம்மா. நானா பல செய்யிற இடத்தில் சின்ன தொர ) அவளால் அழத்தான் முடிந்தது.
“இவசிறுக்கி. மாப்புள தேடிக் கநால எனக்குத்தான் வெட்கம்” என
ஞ்சுப்போய் சில காலம் இருந்தார். $கு மீண்டும் சிவம்மாவை இரத்தின அதுவும் வேலுவின் யோசனைதான். பாது இரண்டு வயதிருக்கும். சாமி Fால்லிக்கொண்டிருக்கும் பிள்ளைக்கு சிவம்மாவைத் தவிர இங்கு இது இருக்கிறது.
பேசி முடித்து சாமி கங்காணியின் யும் கொழும்புக்கு அனுப்பிவிட்டான். நோனாவும், தொரயும் இருக்கின்ற க்கொண்டு இருக்க வேண்டுமாம். ) இப்படி ஒரு பொறுப்பு அவளுக்கு.
வலு ஓடி வந்தான். கையில் ஏதோ கொடுத்தான். அதைப் படித்ததும்

Page 206
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கங்காணி 'ஓ'வென ஒப்பாரி 6ை என ஆத்தம்மா தலையைப் போட்டு
'சிவம்மா நெருப்பு வைத்துக் ெ
சிவம்மா தான் என்ன செய்வா 'மனது நோகாமல் நடக்க வேண்டு வந்தால் சாமி கங்காணியின் விரட்டும். இதற்கான முடிவை அவ
சிவம்மாவின் பிரேதத்தைக் கெ இங்கு கொண்டுவரச் செலவாகு பிரேத பரிசோதனை பற்றி யாரு திருந்தால் அவள் மீண்டும் எத்த திருக்கக் கூடும்.
இப்போதெல்லாம் வேலுவின் திரும்பி இருக்கிறது.

205
வத்து அழுதார். என்ன விஷயம் ப் பார்த்தாள்.
காண்டு செத்துப் போனாளாம்.
ள். ஒரு பக்கம் பங்களாக்காரர்கள் ம். வேலை வேண்டாம் என வீட்டுக்கு பண ஆசை அவளை மீண்டும் ளே தேடிக்கொண்டாள்.
ாழும்பிலேயே புதைத்து விட்டார்கள். தம்' என வேலு பயமுறுத்தினான்.
க்கும் எதுவும் தெரியாது. தெரிந் நனை மாதக் கர்ப்பம் எனத் தெரிந்
பார்வை சிவம்மாவின் பிள்ளைமேல்
(1986)

Page 207
2O6
அம்மம்பிட்ட
கேகாலை கலிகமுவ கேகாலை சென்மேரீஸ் கல் துறையில் ஈடுபட்டவர். ( கதைகள் எழுதினார்.
மலையக மக்களின் எழுச் சங்கப் பணிகளில் ஈடுப நாட்டம் உள்ள குடும்ப நிருபராகவும் பணியாற்றியு
ஒன்ற
அம்மம்பிட்
அதிகாலை ஐந்து மணியிருக
பாசிப்பயிறு பருப்புருண்டை பத்துப்பேரு வந்தாலும்
இது தொங்கவீட்டு அடுப்புக்க
முன்பு ஸ்டோர் அடுப்பில் கறுப்பையா என்ற காரணப் வயது எழுபது இருக்கும். இந்தப் பாடலை திரும்பத் தி குரலைக் கேட்டதுமே தொங்க ல

துரைவி வெளியீடு
ஓ பிரேமநாதன்
அம்மம்பிட்டியில் பிறந்தவர். லூரியில் கல்வி கற்று எழுத்துத் 60களின் இறுதியில் நிறையக்
சிக்காக, சமூகங்பணி - தொழிற் ட்டு உழைத்தவர். இசையில் த்தில் பிறந்தவர். பத்திரிகை
'ள்ளார்.
27
ரை நாள்
டி பிரேமநாதன்
க்கும்.
பலகாரம் தின்பேன்
நான் பயப்படமாட்டேன். நான் பயப்படமாட்டேன்.
றுப்பையாவின் காலைப் பாட்டு!
வேலை செய்தமையால் 'அடுப்பு பெயரையும் அவர் பெற்றிருந்தார். அதிகாலை ஐந்து மணிக்கெல்லாம் திரும்பப் படிப்பது வழமை. இவரது யத்து ஆட்களோ எழும்பி விடுவார்கள்.

Page 208
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பிரட்டுத் தப்பு ஒலி கேட்டாற் சாப்பிடுராப்போல; கேட்பது தொ மாதக் கர்ப்பிணி.
'ரொட்டி தட்டுவதும் சம்பல் பரபரப்பு! தீபாவளிக்கு முன்னிரவைட்
விடிந்தால் ‘போயா நாள். ஒ ‘போயா உட்பட நாலு ஞாயிற்றுக்கி ரேசனுக்காவது கட்டிவரும். சீக்கு இ விட்டு விடுவதில்லை.
பெண்மைக்குப் பெருமை த( வெட்டுக்கு அவசர அவசரமாக காணி தேடி வவுனியாவுக்குச் சென் வந்து சேரவில்லையே என்ற கவன வயதான குழந்தைக்கு பால் இல்லா
இப்போதெல்லாம் குழந்தை ப தான் அது பழக்கப்பட்ட விசயமாச் போட்டால்தான் ரேசனுக்காவது சரி கடன்தான். இன்னும் இரண்டு ப இந்தப் பயணமுனா ஒப்பரேசன் எறனூரூ ரூவாக் கொடுப்பாங்கள நிறைஞ்சிருக்கும் சங்கதி.
புதுக் காட்டையும் தொங்க லய கூடாக இணைக்கும் அந்த குறுக்கு பார்க்கிறாள். “பொப்பிலின் பாவாை பழுதாகாதவாறு இடுப்பைச் சுற்றி இறுக்கிக் கட்டி ஒட்டுப்பால் போடு தொங்கவிட்டு பால் வாளி தலைமீது இரு கைகளையுமே வீரம்மா வீசி மெதுவாக ஒடுகின்றாள்.
கையில் பால் வெட்டுக் கத்திை மாக வளைந்தோடும் அக்குறுக் வாளி விழாது அறக்கி நடக்கும் ஒரு முரட்டுத் தனமான அழகு! தடவை யாவது பார்க்காவிடில் தூக்கமே வராது!

2O7
போல் 'அடுத்த வீடு இப்பதான் ங்க வீட்டுப் பெருமாயி; எட்டு
அரைப்பதுமாக லயத்தில் ஒரே போல!
}ன்றரை நாள் பேர். மாதத்தில் ழமைகளில் வேலை செய்தால்தான் இருந்தாலும் விடுமுறை நாட்களை
ரும் கர்ப்பிணித் தோற்றத்தோடு ப் புறப்படுகிறாள் பெருமாயி. ன்றிருந்த கணவன் இன்னும் வீடு லை ஒரு பக்கம். தனது ஒன்றரை க் குறை மறுபக்கம்.
ருகுவது "கொத்தமல்லித் தண்ணீர் சே! எப்படியும் இன்றைக்குப் பேர் வரும். இல்லாவிடில் செக்ரோல் ாதத்தில் இன்னொரு குழந்தை.
செஞ்சுடனும். அதுக்கு கூட மே! இதுதான் அவள் நெஞ்சில்
த்தையும் ‘மாரியாத்தா கோவிலுக் தப் பாதையை ஒரு முறை உற்றுப் டயும் வேலைக்காட்டுச் சேலையும் ப்ெ படங்குத் துண்டை கயிற்றால் டும் குட்டிச் சாக்கை பின்புறத்தால் து ஆடாமல் அசையாமல் இருக்க -
வீசி நடக்கின்றாள் - இல்லை.
ய பிடித்தவாறு குறுக்கும் நெறுக்கு குப் பாதையில் தலை மீதுள்ள யானை - நடை அத்தனையிலும்
நாள் தோறும் வீரம்மாவை ஒரு தோட்டத்துப் 'பெரியய்யாவுக்குத்

Page 209
208
கர்ப்பிணிக் கோலத்தில் குன் தலை மீது வாளியை வைத்து வகையில் நடக்கின்றாள் பெரு மோதும் சஞ்சலங்களை ஏட்டினி பிறவி எடுக்கவேண்டும்.
போன மாசமே மழை. பத்தா வுக்குக் காணி வாங்கப் போனது முடிஞ்சி போச்சி. இன்னிக்கு ஒரு மாதிரியா இந்த மாசத்தை ஒ
பெருமாயின் வேகமான சிந்: களும் வெட்டை நோக்கி விரைகி ‘ஒரு கரச்சலும் இல்லாம இன் தனது இரு கைகளையும் கூட அழகு பக்தி!
முன்பெல்லாம் புதுக்காடு தி களுக்கே வெட்டு வழங்குவதில் பொறுப்பும், நேர்மையும் அ நிர்வாகத்தின் முடிவு! இன்று நின
பழைய ஆட்களுக்குச் சம்ப அதிகரிக்க வெட்டு வழங்குவ யாட்களுக்கே முதலுரிமை. பழை அல்லது சில்லறை வேலைகள் வராவிடில் புதுக்காடும் கிடைச் இதனால் தான் போலும் உயிர் வந்து விடும். பெருமாயிக்கும் இ
வெட்டை அடைந்ததும் மு வயிறாகப் படங்குத் துண்டை கர்ப்பப் பையில் உள்ள அந்தப் பேச முடியுமானால், அவளது ( சொல்லும்; காவியமாக வடித்த கூறலாம். கையிலே கத்தியை வணங்கிவிட்டு மறுமுறை ம! நின்று மரத்தை வெட்டும் காட்சி!
இரண்டு மணித்தியாலத்திற் விட்டது. இனிச் சந்தேகமே இ

துரைவி வெளியீடு
ாறு மீது ஒடும் 'ரெட்டப் பாதையில்
அவளது மெல்லிடையே உடையும் மாயி. அவள் நெஞ்சத்தில் அலை லே வடிக்கப் பட்டினத்தார்தான் மறு
ததுக்கு செக்ரோல் கடன். வவுனியா ல கையில மடியில இருந்ததெல்லாம் ஒன்னர நாளு பேரு போட்டா ஏதோ 'Lf —6\o JTb.
தனைக் கேற்றவாறு - அவளது கால் ன்ெறன. எதிரே ‘மாரியாத்தா கோவில். னிக்கு பேருக்கு வழி வெட்டு' என்று IS) வணங்குங்தில் தான் எவ்வளவு
திறந்தவுடன் தோட்டத்து நிரந்தரவாசி முதலிடம். அதற்கேற்ற பக்குவமும்,
புவர்களிடம்தான் உண்டு என்பது
லமை மாறிவிட்டது.
ளம் சதக்கணக்கிலாவது அதிகரிக்க திலும் அரைக்கு அரைவாசி வெளி pய ஆட்களுக்கு பழைய வெட்டுக்கள் ா. மூன்று நாட்களுக்குத் தொடர்ந்து காது; பழைய காடும் கிடைக்காது. வீட்டிலிருந்தாலும் உடல் வெட்டுக்கு ந்த நிலைதான்.
ட்டிப் புடைத்திருக்கும் வயிற்றோடு இருக்கிக் கட்டுகிறாள் பெருமாயி. பச்சிளங் குழந்தைக்கு வாய் திறந்து சோகத் தொடர் கதையை அப்படியே ால் தற்கால நல்ல தங்காள்' என்றும் ஏந்தி அடுத்த முறையும் ஆத்தாளை ரத்தையும் வணங்கிவிட்டு குனிந்து
குள் 250 மரங்களும் வெட்டி முடிந்து இல்லை. ஒன்றரை நாள் கிடைத்து

Page 210
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
விடும். பரம திருப்தியோடு ப மெதுவாக அமர்ந்து வெற்றின பெருமாயி.
கண்மூடிக் கண் திறப்பதற்கு பயங்கர மழை இருட்டு. இடை பெயர்தான் ‘புதுக்காட்டு மலை வரக்கட்டு’. அவளால் எழுந்திருச் வேண்டிய இடி தனது வயிற்றில் வி
பக்கத்தில் இருந்த சிறு கற் வயிற்றில் உள்ள அந்த பச்சிளங் வேண்டுமே!
மழையா அது? மட்டக்களப் விட்டது.
சிரட்டைகளில் உள்ள பாலை இ அளவுக்கு அவள் உடம்பில் வலிை
கல்பொடவில் அவள் உணர்வு யளிக்கிறாள்.
சிரட்டையில் வடிந்த பாலெ தண்ணீரோடு சங்கமித்தது.
14

209
க்கத்தில் இருந்த கற்பான்றயில் லயை கையில் எடுக்கின்றாள்
முன் உலகமே இருண்டு விட்டது. க்கிடையே இடி முழக்கமும் கூட. என்பதே யொழிய இடம் பெறும் க முடியவில்லை. மலையில் விழ ழந்தாற் போன்றதொரு உணர்வு.
குகையினுள் புகுந்து தன்னையும், குழந்தையையும் காப்பாற்றியாக
பில் பெய்த மழையையும் மிஞ்சி
இயந்திரமாய்ச் சுழன்று சேகரிக்கும் ம இல்லை.
பு இழந்து கற்சிலையாகக் காட்சி
}ல்லாம் மழையோடு மழையாக
(1994)
፳፧ኌ:

Page 211
210
டிக்கோயா எம்
தரவளை பஸார் டிக்கே பேராதனைப் பல்கலைக் விஷேடத் துறையின் மூ கவிதைகள் நிறைய எ துறையுடன் சமூகப் பணியிலு
தாயுமானவன்' என்னும் ட பெயரிலும் எழுதுகின்றார். விபவி நடத்திய சிறுகை பரிசு பெற்றுள்ளார் C1995
‘சூரியன் என்னும் ஒரு கர் நடத்திப் பார்த்துள்ளார்.
இரு
டிக்கோயா எம்
அடுத்த விட்டுச் செவன விற்கிறப் போது இந்த ராசமு. வாய்த்தது. அன்றிலிருந்து இ டாட்டியின் சப்தம், தூங்கிக்கெ வந்து உதைத்தது! திடுக்கிட்டு பெட் சீட்டுக்குள் வினாக் குழ கிடந்தவன் செவி நீட்டினான். கொண்டிருந்தது.

துரைவி வெளியீடு
எச். எம். ஜவ்பர்
ாயாவில் வசிக்கும் ஜவ்பர், கழகக் கலைப்பீடத்தில் தமிழ் Dன்றாம் ஆண்டு மாணவன். ழுதியிருக்கின்றார். எழுத்துத் லும் ஈடுபட்டு வருபவர்.
ன்ைபெயரிலும் தனது இயற் இளம் எழுத்தாளர்களுக்காக )தப் போட்டியில் இரண்டாம் -96).
ாலண்டிதழையும் கொஞ்ச நாள்
28
நட்டில்
1. எச். எம். ஜவ்பர்
('செவன சுவீப் ஐந்து ரூபாய்க்கு ந்துவுக்கு ஆயிரம் ரூபா அதிர்ஷ்டம் lன்றுவரை செவனதான்.) பொண் ாண்டிருந்த இவன் காதில் பாய்ந்து விழித்தான். ஒட்டுப் போட்ட கறுப்பு ைெயப் போல மடங்கி - முடங்கிக் சண்டைச் சப்தம், ஒங்கி ஒலித்துக்

Page 212
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"காண்ல தானே யெம்புள்ள பேண்டிருக்கானா...?"
"பச்ச கொழந்த பேண்டிருந்த நாயி பேண்டிருக்கான்... இத றியா?... கேக்கிறன்... மனுஷன் ட
"வெளக்குமாறு பிஞ்சி போயி நாயினு சாடையா பேசுர .... பொட் ஒன்னுட்டு புத்திய என்கிட்ட காட்ட
"செய்ரத செஞ்சிட்டு வெள எடுடீ.. பாப்பம்!''
சண்டை உக்கிரமடைந்தது. பட்டான். சாரத்தை மடித்துக் கட்! சொன்னபடி இருவர் கைகளிலு பொண்டாட்டிக்கு ஈடு கொடுக்கு 'ரெடியாக இருந்தாள்.
இவன், தன்னுடையவளைச் "ந்தா... மொதல்ல நீ உள்ளுக் போறியா?... லயமே பார்த்து செவன பொண்டாட்டி கத்தினாள்.
"ஒன்னுட்டு பொண்டாட்டிய சொல்லிடுண்ணே! இல்ல...'
"என்னடி செய்வ பாண்ட கரு ஆவேசமெடுத்துப் பாய்ந்தாள்.
இவனுக்கு அந்தக் குளிர் சூடேறியது. வேகமாய் வாசல் இவனது வலது கைப்பிடிக்குள் இருந்தது.
'தொம் ... தொம்...' என்ற ச வாசலை மொய்க்க, செவன கொல்லுறானே!.... அம்மோ... க ''ஏய்... வுடுப்பா... பாவம்.... வு செய்தனர்.

211
பேண்டிருக்கான், ஒ வீட்டு வாசல்ல
பரவா இல்லடி. எவனோ சேம்பேறி பாத்துகிட்டு சும்மா நிக்கச் சொல் க்கள் வாழ்றா இடம் இல்ல?.”
டும். பிஞ்சி. எவளோ சோம்பேறி கழுத. நா பேண்டத பார்த்தியாடீ. ாத. ஆமா சொல்லி புட்டேன்.”
க்குமாறு எடுப்பியா?. எங்கடி.
இவன் போர்வையை விட்டு வெளிப் டிக்கொண்டு வாசலுக்கு வந்தபோது, ம் விளக்குமாறு இருந்தது. செவன ம் ஆற்றலுடன் இவனுடைய பத்தினி
சுட்டுவிடுவது போல் பார்த்தான். குப் போ.. எக்கா நீயுந்தா உள்ள சிரிக்குது” இவன் பேச்சை மீறி
மொதல்ல மறுவாதியா இருக்கச்
ழத.?” முதுகுக்குப் பின் நின்றவள்
வீசும் அதிகாலையில் உடம்பில் லிெருந்து வீட்டுக்குள் தாவினான். இவனுடையவளின் கூந்தல் சிக்கி
த்தம் கேட்டுச் சனங்கள் ஓடி வந்து
வீட்டுக்குள்ளிருந்தும் "அய்யோ ாவுரேனே.” என்று சப்தம் கேட்டது. டுனா.” சில பெரிசுகள் சமாதானம்

Page 213
212
இவன் கானைப் போய்ப் பா இது சிறுவனுடையதாக இரு தான் செய்துள்ளான். மழைக் க வேகமாய்ப் பாய்ந்து ஒடும். எ இது கோடைக் காலமாகையா: ஊற்றெடுத்துப் பீலி வழியே ட இந்தத் தண்ணீரை, தம் பிள் வார்கள். பகல் நேரத்தில்தான் கிடக்கும்.
எப்போதும் நடப்பதாகி வி செய்பவனைக் கையும் மெய்ய வேண்டும் என்று எண்ணிக் கெ லயத்துக்கு தன் வாசல்தான் எ கோபமாக வந்தது அவனுக்கு.
யார் இந்த அசிங்கத்தைச் பானா? அவனது பொண்டாட்ட கொழுந்தியான் செய்திருப்பான வீட்டுக்காரன் சாமிவேலு செய் டாட்டி?. இல்லையாயின் த எல்லோர் மீதும் சந்தேகப்பட்டான
(
வெள்ளைக்காரன் காலத்தி செழிப்பாக இருந்ததாம். தே எட்டுக் கக்கூஸ் காம்புரா கட் கட்டப்பட்டிருந்த அந்த கக்கூ அத்தனை சுத்தம். “கிழமையி: கில்லாம வந்திடுவாருப்பா, ெ கூட்டி மூத்திரம் பேஞ்சிடுவ தண்ணி கொண்டார சொல்லி இவனுக்குத் தாத்தா அடிக்கடி (
வெள்ளைக்காரனுக்குப் பின் படியாய் குறைந்துவிட்டன. லயத்துக்கு நாலு கக்கூஸ் இ( கீறல் விட்டு, உடைந்து, தகர

துரைவி வெளியீடு
ர்த்தான். யாரோ மலம் கழித்திருந்தார். க்க முடியாது. யாரோ ஒரு பெரியவன் ாலமாக இருந்தால் காண் வழியே நீர் ந்த அழுக்குகளும் நிற்காது. ஆனால் ல் மாடு வளர்ப்பவர்கள் காட்டிலிருந்து ாய்ந்து - ஆறு லயங்களுக்குப் பாயும் rளுக் காணுகளுக்குத் திருப்பி விடு நீர் பாயும். அதுவரை காண் வரண்டு
ட்ட இந்த அசிங்க நடத்தையைச் புமாகப் பிடித்து நாலு சாத்து சாத்த ாண்டான். இந்தப் பதினெட்டு காம்புரா வனுக்கோ கக்கூசாய் வாய்த்ததோ?
செய்திருப்பார்கள்? செவன செய்திருப் டி செய்திருப்பாளா? அல்லது அவன் ா? இல்லை தன் மற்றொரு பக்கத்து திருப்பானோ?. சாமிவேலு பொண் ன் பத்தினிதான்...? மனங் கூசாமல்
5丁。
OOO
ல் இந்தத் தோட்டம் அப்படி ஒரு ாமஸ் தொர காலத்தில் லயத்துக்கு டிக் கொடுத்திருந்தானாம். கோடியில் டஸ் வாசலில், குந்திக் கிடக்கலாம். ல் ஒரு நாளைக்குத் தொர சொல்லாம காஞ்சம் நாத்தம் அடிச்சிச்சி. வாச பா! லயத்து ஆளுங்கள கூப்புட்டு கழுவி போடுனு சொல்லிடுவாரு.” சொல்லுவார்.
ா அனைத்து சுகாதார வசதிகளும் படிப் இவன் சிறுவனாக இருக்கிறபோது ருந்தது. அதே கக்கூஸ்தான் இன்றும். ம் இற்றுப் போய், கதவும் காணாமல்

Page 214
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
போய். ஏதோ இருக்கிறது. ( உதவாது போய்விட்டது.
இப்போதெல்லாம் லயத்து ஆறுதான். ஆம்பள, பொம்பள, ச் ஆத்துதான் கக்கூஸ். மண்டிக்
R
வில் தலையைக் கவிழ்த்துக்ெ பெண்கள் குந்திக்கொண்டு இரு
பீடி அல்லது சுருட்டை சு அல்லது பல் துலக்கிக்கொன குந்திக் கிடப்பார்கள். வாழை, ( வேளை ஓர் அங்காடியைப் டே வளர்ந்த இந்தக் காலத்திலும் இ
இந்தக் கன்றாவிகள் வேண் கட்டுவதானால். இடம். அட் சுவர் எழுப்பினால் போதும். உட தோட்ட நிர்வாகம்.
C
‘டாண். டாண். மணி ஒ: பெண்களும் மலையை நோக்க தொங்கு தொங்கென்று போனாள்
இவன் அடுப்புத் திண்ை அப்படியே இருந்தது.
"திங்காமலா போறா. வரட நாளக்கி பசியில கெடப்பா பாப் சம்பலையும் வயிற்றுக்குள் தள் பட்டு சொரண்டியை எடுத்துக்கெ
பெரிய கணக்கப்புள்ள ஐயா யாக இருக்கிற ஐயா இன்று ஐயா முன் நின்றான்.
“ஏப்பா லேட்டு.?”
“பெரிய எழவா போச்சிங்க வந்து பேண்டுட்டு போயிடுறான்.

213
குழி நிறைந்துவிட்டது. பாவனைக்கு
சனங்களுக்கு பொதுக் கக்கூஸ் சின்னதுகள், குமரிகள். எல்லாருக்கும் கிடக்கும் சேமன் இலைகளின் மறை காண்டு பாறைக் கல்லுகள்ன் மீது, ப்பார்கள்.
வாரஷ்யமாகப் புகைத்துக்கொண்டு, ண்டு, ஆம்பளைகளும், பயலுகளும் சேமன் தார்கள் தான் சுவர்கள். காலை ாலக் காட்சி தரும் ஆறு. நாகரிகம் தைக் காணலாம்.
டாமென்று சொந்தமாக ஒரு கக்கூஸ் படி எசகு பிசகா யாராவது ஒருவர் டனே வேலையை விட்டு நிறுத்திடும்
DOO
லித்தது. லயத்திலிருந்து ஆண்களும் கி விரைந்தனர். இவனுடையவளும்
ணயைப் பார்த்தான். சுட்ட ரொட்டி
ட்டு ராங்கி. போவட்டும்! எத்தினை பம்.” இவன் ரொட்டியையும் தேங்கா "ளினான். அவசர அவசரமாகப் புறப் ாண்டு கல்லு ரோட்டுக்கு ஓடினான்.
நின்றுகொண்டிருந்தார். சிடு மூஞ்சி 'சிரிச்ச முகமாக இருந்தார். இவன்
ஐயா. எவனோ வீட்டு முன்னுக்கு
sy . காலையில் சண்டங்க.

Page 215
214
ஐயா எதுவும் கேட்டுக் ெ திரும்பி இருக்கிற பக்கமாக ப அதான் ஐயாவுட்டு மீனா. பல்லை
“என்னா. வந்தா வேலய பாரு
“இன்னக்கி. எங்கைங்க ஐய
பங்களாவுல கொ ... لا9ی சொல்லும் போ!...”
இவன் பங்களாப் பக்கமாக போக பத்து நிமிஷம் சரி செ நடந்த சம்பவம் காயமாக வலி ருக்கும் தன்னுடையவளது ஞாபக
இவன் குத்திய குத்துக்கள் ஒரு குத்து விட்டான். இடது கன் கக்கூஸ் ஒண்ணு இல்லாதத லயத்துக்கு நாலு கக்கூஸ் கட்டி குமுறினான்.
ஒரு நாள். இவன் துரையிட
“தொர கக்கூஸ் ஒன்னு இல்
சிகரட் புகைத்துக் கொண்ட கதையைக் கேட்டது போல நி கண்களை விரித்து இவனைப் வியர்த்திருந்தது. ஏதோ கொன நடுங்கி, அஞ்சி நின்றான்.
"அங். அப்புறம்.”
“தொர நினைச்சா எங்களு திடலாங்க..” நிறைய சொல்ல அவஸ்தையை விளக்க நி6 துரையின் முன்னால் வந்து மூக்கு ‘மூட்டக் கொச்சிக்காய் ே
“கக்கூஸ் கேக்கிற அளவு கக்கூஸ் இருக்கிறது தானே.”

துரைவி வெளியீடு
காள்ளவில்லை. அவருடைய முகம் ார்வையைச் செலுத்தினான். மீனா. க்காட்டியபடி வந்தாள்.
ங்கடா?” ஐயா இவனை விரட்டினார். ) 양B
ா வேல.”
ஞ்சம் வேல கிடக்கு. தொரசாணி
5 நடந்தான். துரை பங்களாவுக்குப் ல்லும். இவன் மனசில் காலையில் த்தது. பசியுடன் மலைக்குப் போயி $ம். "பசிச்சா என்ன செய்வாளோ..?”
பலமானது. ஆத்திரத்தில் முகத்தில் னம் வீங்கிச் சிவந்திருந்தது. ‘எல்லாம் னாலதான். மாடா உழைக்கிறோமே ப் போட்டா என்னவாம்?. மனசுக்குள் /
ம் போய் முறையிட்டான்.
39
லிங்க.
டிருந்த துரை, ஏதோ சுவாரஷ்யமான மிர்ந்து உட்கார்ந்தான். தன் பெரிய
பார்த்தான். இவனுக்கு ஏற்கனவே லைக் குற்றம் செய்தவனைப் போல
க்கு ஒரு கக்கூஸ் கட்டி கொடுத்
நினைத்தான். கக்கூஸ் ஒன்றில்லாத னைத்திருந்தான். ஆனால் எதுவும் தொலையிதில்லை. துரையின் நுனி பால சிவந்தது.
ந்கு வந்திரிச்சி. ஏய். ஆள் பழைய

Page 216
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இவனின் முதுகுப்புறம் ஈரம். துங்க. ஒடஞ்சி போச்சிங்க.
“நம்பளா வந்து இருக்கிற வேனுங். ஆ. அதிலேயே
சொன்னான்.
“சரிங்க தொர. சிமெந்தி ஒடச்சி செஞ்சிக்கிறோம்.”
“சிமெந்தி. கேக்கிறது. தே மாசம் தோட்டம் மூடப் போறது. கேக்கிறது. ந்தா இப்போ வெ வாறது. கரச்சல் கொடுக்கவான கத்தினான்.
இவனுக்கு முதுகுக்கு பின்ன துடன் திரும்பினான். எப்படிக் தோட்டம் நஷ்டம் போவதாகச் லாளிகள் நல்லா இருக்கக்கூடாது பின் ஸ் பக்கம் போவது கிடை
பங்களாவை ஒட்டியுள்ள கார் உள்ளே பெரிய அல்சேஸன் நாம் தன் எஜமானைப் போல கத்தி குை
நாய் போட்ட குரைச்சல் கே இவன் குனிந்து மிகப் பணிவாய் நி
"ஆள்! பாத்ரூம் கழுவிப் போட்
இவன் தொரசாணி பின்னா மூக்கை அரிக்கும் பவுடர் தூவி கூட்டுமாறை தந்துவிட்டு “நல்: பிளிச்சிங் புவுடரை இதற்கு மு. கழுவத் தொடங்கினான்.
தொரசாணி அகன்றதும் அ சுவருடன் சேர்த்து ஒரு பைப். ஏதோ இருந்தது. பக்கத்தில் ராக்கைகள், யன்னல். இவன் கொண்டான்.

215
சேட் ஒட்டியது உடம்புடன். "இருக்கு விக்க ஏலாதுங்க...”
து. நீங்கதானே நல்லா வச்சிக்க இருக்கிறது. ஆங்.” அதட்டிச்
அர மூட்ட தந்திங்கனா நாங்களே
5ாட்டங் நஸ்டம் போறது! அடுத்த ..! நீ ஆள் கேக்கிறது. கங்காணி 1ளியே போறது. தலைவர் கூட்டி ாங் நமக்கு. பிளடி.’ நாய் போல
ால் சிறு நதி பாய்ந்தது. அவமானத் கஷ்டப்பட்டு உழைத்தும், இவன் சொல்கிறானே..! பொய். தொழி து என்ற வேக்காடு! இவன் அதற்குப்
st Fg5.
கராஜின் அருகில் சின்னக்கூடாரம். ப. மனிதர்களைக் கண்டுவிட்டால். ல நடுங்க, வைத்துவிடும்.
ட்டு, தொரசாணி எட்டிப் பார்த்தாள். lன்றான்.
டுட்டு இங்க புல்லு வெட்டுறது.”
ல் போனான். வெள்ளையாய் ஏதோ இருந்தாள். கையில் பெரிய ஈக்கில் oாகவே வேணுங்!” என்றாள். இவன் ன் பார்த்தது கிடையாது. தேய்த்துக்
புந்தக் காம்புராவை அளவிட்டான். அதன் முனையில் பூவாளி பூப்போல இவன் உயரத்தில் ஒரு கண்ணாடி
தன் ஒழுகும் வீட்டை நினைத்துக்

Page 217
216
'உழைக்கிறவனுக்குக் கருகு குள்ளிருந்து ஒரு ஒசை ஓங்கி விட்டுத் தொரசாணி கொடுத்த அ பங்களா முகப்பில் உள்ள பூந் ே பிடுங்கத் தொடங்கினான்.
'தொர என்னத்த பெரிசா மோட்டர் சைக்கிள். கார். நம் கவ்வாத்து வெட்டுவானா..? முள் படாத வியர்வ இல்லாதவனுக் தோட்டக் கணக்கில் ஆள். மனசுக்குள்தான்.
அந்திக்கு வீட்டுக்கு வந்தே கள், மறைந்ததாகத் தெரிய6 என்று முகத்தை வைத்துக் கொ திருந்தது. பாவமாக இருந்தால் உழைக்கும் இவள் படும் கஷ்ட இருந்தாலும் தன்னிடமிருந்து
திருக்கலாம். ஆனால் அவசரப்பட்
இவளுடன் ஒரு சமரசம் ே தேவைப்பட்டது. இருவாரப் பசி. கொண்டிருந்தபோது எதைச்சை அனுப்பிய போது!. தொரைய 'அது'ஊற்றெடுக்கத் தொடங்கி
இவன் அடுப்பு ஒரத்தில் தள்ளி உட்கார்ந்தாள். அரிசியி ஏதோ பொறுக்கிக் கொண்டிருந் தான் இவன், அவளைப் பார்த் தெரியவில்லை.
“கொஞ்சம் தேத்தண்ணிதாே விதைத்தான். இவளை வழிக்குக் தேத்தண்ணியை தரும்போது நினைப்பு உதிர்ந்து போனது. ஜொக்கை கீழே வைத்தாள்.
“சீனி அள்ளிப் போடேன்” அடு

துரைவி வெளியீடு
. ஏய்க்கிறவனுக்கு சதை. மனதுக்
ஒலித்தது. இவன் கழுவி முடித்து டுத்த வேலையைத் தொடங்கினான். தோட்டத்தில் உள்ள சிறு புற்களைப்
கிழிச்சிடுரான். எங்கு போனாலும் தமள போல ரெண்டு நிமிஷமாவது ாளு கொத்துவானா..? ஆனா ஊத்தப் கு பங்களா.. அவன் வீட்ட கழுவ
நினைத்தான், ஏசிக் கொண்டான்.
பாது, காலை வீசிய புயலின் வாடை வில்லை. இவனுடையவள் 'உம் ண்டிருந்தாள். கன்னம் வீங்கிச் சிவந் ர். தன்னுடன் வாழ்க்கையில் ஒத்து உங்கள். எண்ண முடியாது!.. என்ன
s
வெளிப்பட்ட மிருகத்தைத் தடுத் ட்டு அதற்கு ஆட்பட்டுவிட்டான்.
தவைப்பட்டது. இன்றைக்கு 'அது'
இவன் பங்களாவில் வேலை செய்து யாக ஜன்னல் வழியே பார்வையை பும் தொரசாணியும். இவனுக்குள் விட்டது.
உட்கார்ந்தான். இவள் கொஞ்சம் ல் கல்லோ, கல்லில் அரிசியோ.. தாள். 'பாவம் தான் செய்தது மோசம் தான். அவள் கண்டு கொள்வதாய்த்
வ.” இவன் தானே முதலில் பேச்சை 5 கொண்டு வர இது நல்ல தூண்டில். விரலை உரசி. எனும் அவனது
அவள் தேத்தண்ணியை ஊற்றி
டுத்த வலையை விரித்தான்.

Page 218
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
உள்ளங்கை விரித்தபடி அவ சீனிச் சாடியை எடுத்து அவன் பக்க
“என்னா ஒனக்குப் பெரிய கோவி புட்டேன்!”
இவள் எரிக்கிற பார்வையை குனிந்து கொண்டான். பழைய அ தண்ணி ஜொக்கைத் தள்ளி இறுகப் பற்றிக் கொள்ள முற் உதறி விட்டாள்.
“என்ன லெச்சி நீ. என்ன நாளு சாத்து சாத்தி இருப்பேன் தா நீ ஏன் சண்டைக்கு போவனுமுனுத
இவள் கண்களிலிருந்து ே கண்ணீர் துளிகள் உதிர்ந்தன. ச கண்ணிர் பட்டதும் எரிந்தது போ கொண்டாள். இவனுக்குள் அ! எழுந்து கொண்டான். 'இந்த நினைத்துக் கொண்டான்.
இரவு சாப்பாடு முடிந்துவிட்ட தான் இருந்தாள். இவனுக்குக் க வீங்கிப் போயிருந்த முகத்தைப் மீது கோபம் வந்தது.
சாப்பிட்டு முடிந்ததும் இவனு போனாள். இவன் தன் படுக்கை போட்டுக் கொண்டான். “இன்: பண்றதுனு பார்த்துடனும்.” இது
குளிர், சந்து பொந்து வ குத்தியது. பெட்சீட்டை இழுத்து மட்டும் கூர்மையாக வைத்திருந்த சத்தம் கேட்டாலும் 'நலுங்காமல் மெய்யுமாப் புடிச்சி.
உறக்கம் வரவே இல்லை. 6 ஒலித்தது. பன்னிரெண்டு மணி

217
ளையே பார்த்திருந்தான். அவளோ த்தில் வைத்தாள்.
பம்? நா. அப்படி என்னத்த செஞ்சிப்
இவன் மீது விசினாள். இவன் புது மனசுக்குள் உசுப்பியது. தேத் வைத்துவிட்டு, இவள் கையை பட்டபோது, இவள் விசுக்கென்று
உசுப்பி இருந்தா, நா விசாரிச்சி னே! அந்த கண்றாவி புடிச்சவளோடு ான்.”
தயிலைக் கொட்டைகள் மாதிரி ங்கடமாய் இருந்தது. கன்னத்தில் ாலும். முந்தானையால் துடைத்துக் து நினைவு புதைந்து போனது. அசிங்கத்துக்கு முடிவு கட்டனும்
டது. இவனுடையவள் 'உம்' என்று ஷ்டமாகத்தான் இருந்தது. சிவந்து பார்க்கையில் இவனுக்குத் தன்
டையவள், உள்ளே போய்த் தூங்கிப் கயை ஸ்தோப்பில் கொண்டுவந்து னக்கி இரவக்கி யார் அசிங்கம் இவனுள் எழுந்த உறுதி.
ழிகளில் உட்புகுந்து முள்ளாய்க் போர்த்துக் கொண்டான். காதை நான். யார் வீட்டுக் கதவு திறபட்டுச் கதவு சந்தில் பாத்திடனும் கையும்
ர்ஸ்டோரிலிருந்து ‘டான்டான். மணி ரி தாண்டி இருக்கும். இவனுக்கு

Page 219
218
வயிற்றுக்குள் ஏதோ செய்தது. இருக்கும் மெதுவாக. சத்தம் ே
கண்ணை மூடினான்; திறந்த நட்சத்திரங்கள் கூட இல்லாத க வந்தான். எந்த சத்தமுமில்ல. புதைந்திருந்தது.
‘வெளியே போவதென்றால் வீட்டிலிருந்து ஐம்பது யாராவ: குடிச்சிட்டுச் செத்துப்போன யாகத் திரிவதாகப் பேசிக் கொ இல்லைதான்!.
வயிற்றுக்குள் சொப்பின் ே இருக்க வேண்டும் போலிருந் திருப்பான். ஒருவித சலசலப்பு ச
கொஞ்சக் காலமாக பன்றித் லயத்துக்கே வந்து அட்டகாசம் கும் கரும்பு, சேமன் கிழங்கு அழித்து விட்டுப் போய்விடுகின்
முந்தாநாள் -கோழி கூவிய போயிருந்தான். சேமந்துரர்களி: கொண்டு உஷாராகையில் இe ஓடி வந்துவிட்டான். நல்ல நே நுழ்ைந்து காலைக் கிழிச்சி. கடி
இவனுக்கு ஆத்துக்குப் ே இருட்டில் மாட்டிக் கொண்ட முடியாது. அவஸ்தை. தாமதிக் போக முடியாத அவசரம். கானில்
சில நொடிகளில் அவஸ் 6 விட்டதும். இவனுடையவளு கண்முன் தோன்றினார்கள்.
"நேத்து என்னயச் சொன்னி( வீட்டுக்காரியின் குரல் கேட்டு கத்தியுடன் பாய..! நினைக்க ம6

துரைவி வெளியீடு
‘வெளியே போய் வந்தால் நன்றாக களாமல் எழுந்து கதவைத் திறந்தான்.
ான். வித்தியாசம் தெரியாத இருட்டு. றுப்பு ராத்திரி. மெதுவாக வாசலுக்கு
ாமல் மயான அமைதியில் லயம்
ஆத்துக்குத்தான் போக வேண்டும். து இருக்கும். போனகிழமை நஞ்சு மாயாண்டி மவன் கந்தையா ஆவி
ள்கின்றனர். இவனுக்கு பேய்ப் பயம்
* பக் மடமடக்கும் சத்தம். அவசரமாக து. ரெண்டி அடிதான் எடுத்து வைத் த்தம் ஆத்துப் பக்கமிருந்து கேட்டது.
தொல்லை. பன்றிகள் காட்டிலிருந்து செய்கின்றன. தோட்டங்களில் இருக் , வாழை மரங்களைத் தேடி வந்து
D60T.
அதிகாலை. செவுனு 'ஆத்துக்கு ல் இருந்த பன்றிகள் சீறிப்பாய்ந்து வன் தப்பினோம் பிழைத்தோம் என்று ரம் அகப்பட்டிருந்தால் கவட்டுக்குள் டிச்சிப் போட்டிருக்கும்.
பாகத் துணிவில்லை. இந்த ‘மை’ டால். அவ்வளவுதான். தாமதிக்க ந்க முடியாது. கோடிப் பக்கம் கூடப்
குந்திவிட்டான்.
தை நீங்கிவிட்டது. காலை விடிந்து ம் அடுத்த வீட்டுக்காரியும். மனக்
யே டீ. இன்னிக்கு நீயே..!” அடுத்த கதவு திறக்கும் இவளுடையவள், னம் கூசியது.

Page 220
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இவன் இவனையே மறந்து போ 'கழித்ததை அள்ளி வீசிவிட வேன இல்லாமல் சிரட்டை ஒன்றை எடுத்
என்றுமே இல்லாதபடி நாலா. சத்தம். வியர்த்தது இவனுக்கு. கொண்டான்.
எங்கிருந்தோ ஒரு சேவல் த அடுத்த வீட்டுக்காரி; அதான் ெ சேவல் கூவியது. இந்தச் சேவல் கத்தான் முற்படுகிறதோ என்னவோ
சண்டை ஆரம்பமாகிறது ....
தோட்டமே கூடி இந்த அசிங் வாளியாக அவ்வளவு பேர் முன்னால்
இன்னிக்கி விடியவே கூடாது.
இப்படியே உலகம் அழிஞ்சி நினைப்பு. இவன் பிரார்த்தனை
வியர்க்க வியர்க்க படுக்கையில்.

219
"னான். பொழுது விடிய முந்தித் தான் னடும். வீட்டுக்குள் புகுந்து சத்தம் துக்கொண்டு வந்தான்.
வது வீட்டுக்காரி கதவு திறக்கும் ஓடி வந்து கதவை மூடிப்படுத்துக்
நூங்குகிறவர்களை எழுப் பியது. சவன பொண்டாட்டியின் கறுப்புச் கள் இவனைக் காட்டிக் கொடுக்
-
கத்தை விசாரிக்க. இவன் குற்ற
f
சி போயிடனும். ஆக முடியாத செய்தபடி நனைந்து கிடந்தான்;
(1995)

Page 221
220
6JI. L
எட்டியாந்தோட்டை தெ இவர், ஒரு பி.காம். பட பேராதனைப் பல்கலைக் பயின்றவர்களில் இவர் மகன் என்பது குறிப்பி யிலும் சமூகப் பணிகளி இவரின் படைப்புக்கள் களிலேயே பெரும்பாலு வானொலியிலும் நிறைய
83 இனக்கலவரத்துடன் கலை இலக்கிய சமூகப்
கொள்ளி எ
வீரா.
"டொக்கு. டொக்கு. டெ இடித்துக் கொண்டிருக்கிறாள்
அந்தப் பத்துக் காம்பரா ல இரவும் கேட்கும் இந்த சீர தூங்கிக் கொண்டிருப்பவர்க இருப்பதில்லை.
அசதி, களைப்பு, மலை அந்தக் கிழவி வெற்றிலை சத்தமாகவா முழங்கப் போகிற

துரைவி வெளியீடு
பாலச்சந்திரன்
கல்லஸ்ஸ தோட்டத்தில் பிறந்த ட்டதாரி. 81 - 82 கல்வியாண்டில் க்கழகத்தில் தமிழ் மூலம் கல்வி ஒருவரே தோட்டத் தொழிலாளியின் பிடத்தக்கது. இலக்கியத் துறை லும் ஈடுபாட்டுடன் பணியாற்றும் ஈழ, இந்திய சிறுசஞ்சிகை ம் இடம் பெற்றுள்ளன. இலங்கை
பங்களிப்புச் செய்துள்ளார்.
ா தமிழகம் சென்றுவிட்ட இவரது பணிகள் அங்கும் தொடர்கின்றன.
29
வைக்கப்படுகிறது
பாலச்சந்திரன்
ாக்கு. ராமாயிக் கிழவிதான் வெற்றிலை
யத்தின் கடைசி காம்பிராவில் ஒவ்வொரு ான தாளம், ஏனைய காம்பிராக்களிலே 5ளுக்கு எவ்விதத்திலும் இடையூறாக
நாட்டின் குளிர் இவற்றுக்கு முன்பாக இடிக்கும் ஓசை அப்படியென்ன இடிச் து?

Page 222
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் -
ராமாயிக் கிழவி சாப்பிடா தவிர, வெற்றிலை போடாமல் இரு வெற்றிலை கிடைக்கவில்லையா யாவது ஒரு வாய்க்கு - அதுதான் வெற்றிலை வாங்கிக் கொண்டே 6 மேட்டு லயம், தொங்க லயம், க. அவளுக்கு வெற்றிலை கொடுத்துக்
"அட ஒரு வாயிக்கு கொடு. பாக்குதுக" - கிழவி அந்த நடு முணுத்துக் கொள்கிறாள்.
அன்று காலையில் நடந்த ச வீட்டுக் குப்பம்மாளுக்கும் சிறிது . குப்பம்மாளின் காய்கறித் தோட்டத் யைக் குறிப்பிட்டுக் காட்டி, கிழவி விட்டாள். அவ்வளவுதான், குப்பம்ம
"நாங்க ஒண்ணும் சும்மா வ ஊத்தி தான் வளக்குறோம். வா தானம் பண்ணிக்கிட்டிருக்க நாங்க எ
"ஏண்டியம்மா! இஷ்டமுன்னா வேண்டியது தானே!'' - கிழவியும் சொல்லிவிட்டாள்.
"இந்தாப் பாரு கெழவி! நாளை வேணாம். நான் ஆளவச்சி நாலு எம் புள்ளய பார்த்துக்கறேன் என் புள்ளய. அந்தி சங்கு ஊதுற கா பாரு..." குப்பம்மாய் சாரமாரியாகப் (
'அடப்பாவி! ஒம்புள்ளய பாத் ஏதோ கொடிவச்சிருக்கயே, வாங்க இவ்வளவும் மனதுக்குள் நினைத்து வெளியிற் சொல்லவில்லை. நெ நுழைந்துவிட்டாள். ஏதோ பெரிய .
அரை நிர்வாண, முழு நிர்வாண தொடங்கிவிட்டது.
00

221
Dல் இருந்தாலும் இருப்பாளே
நக்கவே மாட்டாள். ஒரு நாளைக்கு பின், ஏறாத படிகளெல்லாம் ஏறி அவளது வழக்கமான பல்லவி - வந்துவிடுவாள். இந்த விடயத்தில் ல்லுப்பாற லயம் - இங்கெல்லாம்
சிவந்த கரங்கள் ஏராளம்.
க்கிறதுக்கு இம்பூட்டு கணக்குப் இரவிலும் தனக்குத்தானே முணு
ம்பவத்தில் கிழவிக்கும் தொங்க வாய்த் தர்க்கம் தான் வந்துவிட்டது. தில் இருந்த வெற்றிலைக் கொடி ‘ஒருவாய்க்கு வெற்றிலை கேட்டு ாளுக்குக் கோபம் வந்துவிட்டது.
ளத்து வச்சிருக்கல்ல; தண்ணிய
ரவளுக போரவளுகளுக்கெல்லாம்
ன்ன அன்ன சத்தரமா நடத்துறம்?”
குடு. இல்லேன்னா உட்டுப்புட சற்று ரோசத்தோடு காரமாகவே
ாயிலிருந்து ஏம்புள்ளய நீ பாத்துக்க காசு சம்பளம் கொடுத்துனாச்சும் னமோ புள்ளய பாத்துக்கறாளாம் லத்துல அவளுக்கிருக்கிற திமுரப் பேசிக்கொண்டேயிருந்தாள்.
துக்கறேன்னு கூலி கேக்கல்லடி. கிக்கலாமுன்னு தான் கேட்டேன் - துக் கொண்டாளே தவிர எதையுமே ாண்டி, நொண்டி காம்பராவுக்குள் வடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்த பிள்ளைகளின் கூட்டம் கலையத்
DO

Page 223
222
வலது உள்ளங்கையில் உரன வெற்றிலையை எடுத்து பொக் கிறாள் கிழவி.
'அட அந்திச் சங்கு ஊது இன்னக்கி நாளைக்குள்ள வெற்றிலையை அசை போட் கொள்கிறாள்.
C
அப்ப்ோது ராமாயிக்கு பன்னி
'கண்டிச் சீமையில் கத்து க நப்பாசையில் ஏராளமான தமிழர் வந்து கொண்டிருந்தார்கள். அ. போலவே ராமாயியின் தந்தை காலடி வைத்தான்.
சிறுமி ராமாயிக்கு புது ஊ யாகத்தான் இருந்தது. அன்று கடந்து கொண்டிருக்கும் இ தான் ராமாயி வசித்து வருகிறாள்
இந்தக் குறுகிய காலத்துக் யாகி, மனைவியாகி, தாயாகு கிட்டவில்லை. விதவையாகி பிள்ளைகளுக்கெல்லாம் LJ了鲜 மரமாக வாடிக்கிடக்கும் அவ: உரலும், இடிக்கும் இரும்புந்தா
அவளுக்கு வழித்துணை ந அந்த'லாடாப்புக் கம்புதான்.
அந்தத் தோட்டத்துக்கு 6 பதிந்து வேலைப் பளுவை பென்ஷன் எடுக்கும் நாள் வை கொடுத்த உழைப்பு.
அப்பப்பா..!
எத்தனை இறப்பர் மரங்கன

துரைவி வெளியீடு
லக் கவிழ்த்து இடித்து வைத்திருந்த கை வாயிற் போட்டுச் சப்பிக் கொள்
) காலமுன்னுட்டாளே! நான் என்ன செத்துப் போயிருவனா?’ கிழவி நிக் கொண்டே தனக்குள் கேட்டுக்
) OO
ரெண்டு வயதிருக்கும். த்தாப் பணஞ் சம்பாதிக்கலாம்' என்ற $ள் இந்தியாவிலிருந்து இலங்கைக்கு ப்ப்டி வந்தவர்களில் எல்லோரையும் 5யும் ஆவலோடு இந்த மண்ணிற்
ார்களைப் பார்ப்பதில் மிகவும் குஷி முதல், எண்பத்து மூன்று வயதைக் ன்றுவரையும் இதே தோட்டத்திலே
குள் பிள்ளை நிலையிலிருந்து, கன்னி ம் வாய்ப்பு மாத்திரம் அவளுக்குக்
இப்போது, அந்தத் தோட்டத்துப் ட்டியாகி, பட்டுப்போன இறப்பர் ாது ஒரே ஒரே சொத்து வெற்றிலை
58.
ன்கு சீவி, நேர்த்தியாக்கப் பட்டிருக்கும்
ந்த புதிதிலேயே ராமாயிக்குப் பேர் ாற்றி விட்டார்கள். அப்போது முதல் ரயில் கிழவி அந்தத் தோட்டத்துக்குக்
ளச் சீவியிருக்கிறாள்?

Page 224
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எத்தனை வாளிகளிற் பால் சேக்
எத்தனை நூறு ஏக்கருக்குப் புலி
அவளது பாதங்கள் தொட்டி தோட்டத்தில் இல்லையே!
இப்போது அங்கு செழித்து டிருக்கும் அந்த வற்றாத கற்பக கன்றுகளாயிருந்த காலத்தில் ரா திருக்கிறாள். அவற்றைச் சுற்றிட் வதும், மருந்து பூசுவதுமாக எத் திருக்கிறாள்.
அவளது உழைப்பாற் செழி பார்க்கும்போது, கிழவிக்குத் தாய். யெழும். மரங்கள், செடிகள் ஆகி பிள்ளைகளைப் போலப் பராமரி ஈட்டிக்கொடுக்கின்றவர்கள்தானே கள் ராமாயியும் அப் பண்பில் நன்கு
ஒருமுறை அவளுக்குரிய ெே எடுத்து வந்த ஒரு இறப்பர் ம சாய்க்கப்பட்டுவிட்டது. அடுத்த, விழுந்து கிடந்த மரத்தைப் பார்
விட்டாள். M
‘ஐயோ! எம்பூட்டுப் பாலு 6 களைத்தான் அவள் எவ்வளவு தூர
சற்றுத் தொலைவிலிருக்கு இரவு பன்னிரண்டு மணியை கொஞ்ச நேரத்தில் லயத்து நாய் கிழவிக்கு நன்கு தெரியும். தினமு!
இரவு பன்னிரண்டு மணியை ஒலம்; அலறல். மேற்கணக்கி கோவிலில் இருந்து, இஸ்ே கோயில் வரையில் முனிப் பாய்ச் இந்த லயத்தினூடாக நடைபெறு மணிக்குப்பின் நாய்கள் ஊன இத்தோட்டத்தவர்கள் பேசிக்கொ

}
223
ரித்துத் தந்திருக்கிறாள்?
லு வெட்டியிருக்கிறாள்?
ராத ஒரங்குல நிலங் கூட அத்
வளர்ந்து காட்சியளித்துக் கொண் தருக்களையெல்லாம் அவை சிறு மாயி எவ்வளவு சீராகப் பரிபாலித் புல்லு வெட்டுவதும், உரம் போடு
தனை வேலைகளை இவள் செய்
த்த மரங்களை யெல்லாம் இன்று மை உள்ளம்போல மகிழ்ச்சி பொங்கி ய ஜடங்களையும் அன்பு செலுத்தி, த்து, அவற்றைச் செல்வங்களாக இந்நாட்டின் தோட்டத் தொழிலாளர் த ஊறிப்போனவள் தான்.
பலைத் திடலில் தினமும் சீவிப்பால் ரம் மழையின் போது காற்றினால் நாள் வேலைக்குப் போன ராமாயி, த்து, ஒ. என்று அழத் தொடங்கி
வரும் போச்சே!” தனக்குரிய மரங் ம் நேசித்திருக்கிறாள்!
b இஸ்டோருவில் காவற்காரன் அடித்து நிறுத்துகிறான். இன்னும் கள் ஊளையிடத் தொடங்கும் என்று ம் அவை அப்படித்தானே.
க் கடந்துவிட்டால் நாய்களின் ஒரே லுெள்ள ஆலமரத்தடி முனியாண்டி டாருக்கண்மையிலுள்ள 'ரோதமுனி Fல் இருக்கிறதாம். இந்தப் பாய்ச்சல் வதனாலே தான் இரவில் பன்னிரண்டு )ளயிடுகின்றனவாம் இப்படித்தான் ள்கிறார்கள்.

Page 225
224
கிழவி இதற்கெல்லாம் பட ஒரு சாதாரண நிகழ்ச்சி. ஆனால் ஏனோ நாராசமாகக் கேட்டது. அ6 இரவும் இப்படித்தானே இவை ஊ
O
“ராமாயி ஆறாம் நம்பர் ம6ை கெடச்சா சாயத்தண்ணி கொண்டா
முதல்நாள் பெய்த மழையிe படுக்கையிலேயே கிடந்த ராமாய படியில் இருந்தே சொல்லி வி அதன்பின் அவன் போகவேண் விட்டான்.
மரம் வெட்டிக்கொண்டிருந்த அந்த இடத்திலேயே அவனது சா
அந்தத் தோட்டத்தில் நான அதனால் இவனை எல்லோரு அழைத்து வந்தார்கள். தப்பு இருந்தவன் இவன்தான். காமன் வீடாயிருந்தால் என்ன? எங்கு( அடிப்பதில் முன்னணியில் இருப்
ஒரு முறை ரேடியோவில் இ கண்டு சென்றார்கள். திருமண சடங்குக்கு, திருவிழாவுக்கு, கர் விதமாகத் தப்பு அடித்துக் காட் அப்போதெல்லாம் ராமாயிக்கு மிக
அவன் மட்டும் கொஞ்சம் படி மாக ஆராய்ச்சிக் கட்டுரையே விட்டால்தான் என்ன குறை வந்து சட்டபூர்வமாகவல்லவா அவன் ே
அடேயப்பா!. அந்தப் டெ எவ்வளவு வீறாப்பாகப் பேசியவன்
“வேணுமுன்னா, அந்தக் கை வரச் சொல்லுங்க தொரா.”

துரைவி வெளியீடு
பப்படுபவளல்ல. அவளுக்கு இது இன்றுமட்டும் நாய்களின் ஊளை பளது புருஷன் சாவதற்கு முதல் நாள் 1ளையிட்டன.
OO
oயிலத்தான் மரம் புடுங்குறம். நேரங் ந்து குடுத்துட்டுவா புள்ள!”
ன் காரணமாக வேலையில்லாததால் ரியிக்குக் கேட்கும் வகையில், வாசற் ட்டுப் போனவன்தான் கருப்பையா. இடத்துக்குப் போய்ச் சேர்ந்து
கருப்பையாவின் மீதே, மரம் விழுந்து யக்குருதி கொட்டப்பட்டுவிட்டது.
*கு கருப்பையாக்கள் இருந்தனர். ம் 'தப்புக் கருப்பையா' என்றுதான்
அடிப்பதில் மிகவும் மும்முரமாக ா கூத்து என்றாலென்ன? அமங்கல மே தப்புக் கருப்பையா தான் தப்பு Jлтөйт.
ருந்து வந்து கூட அவனைப் பேட்டி எத்துக்கு, மரண வீட்டுக்கு, ருது ாமன் கூத்துக்கு என்றெல்லாம் விதம் டிய தன் கணவனை நினைக்கையில் கவும் பெருமிதமாய் இருந்தது. த்திருப்பானேயானால், 'தப்பு சம்பந்த எழுதி வெளியிட்டிருப்பான். படிக்கா துவிட்டது? படித்தவர்களிலும் பார்க்க
சுவான்.
ால்லாத இங்கிலிசுத் துரையிடமே
.
எக்கப்பிள்ளயவே போயிச் சீவிப்புட்டு

Page 226
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பாம்பைக் கண்டு பயந்த ராம ஐந்து மரங்களைச் சீவிப் பால் எடு அவளுக்கு ஐந்து நாட் சம்பளம் த கணக்குப்பிள்ளையாயிருந்த ஆ ஆனால், கருப்பையா, நேரே து தண்டத்தை ரத்துச் செய்துவிட்டு வ
சே! அவன்தான் என்ன அழகாக
கிழவிக்கு இப்போது கூட அ ஞாபகத்துக்கு வருகிறது.
'றப்பரு மரமானேன்
நாலுயுரம் கொப்பானே இங்கிலிசுக் காரனுக் ஏறிப்போகக் காரானே
சவுக்கு மரமானேன் சாருகட்ட நானானேன் இஸ்டோரு காரனுக்கு எரிக்க வெறகானேன்
சுத்தி சவுக்குமரம்
சூழ்ந்ததொரு மாசிமூ இருட்டடைஞ்ச மன்ன எந்தமல கொந்தரப்பு?
குயினாகண்ணு சைன கோப்பிகண்ணு போட் அண்ண கொண்டமல அந்தாத் தெரியுதடி.
கருப்பையாவின் கம்பீரமான குர களோடு அவன் பாடும் போது, மட்டுமன்றி பெரியவர்கள்கூட அ பார்ப்பார்கள். இதையெல்லாம் ஆனந்தமாக இருக்கும்.
O
தூங்காத கிழவியின் கண்க
உரித்துப் போட்ட மரப் பட்டையை
15

225
ாயி, அதன் புற்றுக்கு அருகிலிருந்த நிக்காமல் வந்துவிட்டாள். அதற்காக ண்டமாகப் போடப்பட்டது. அப்போது றுமுகம்தான் இதற்குக் காரணம். ரையிடம் சென்று, கேட்டு அந்தத் ந்து விட்டானே!
ப் பாட்டுப்பாடுவான்!
வன் அடிக்கடி பாடும் பாடலொன்று
ட்டம்
ானுக்கு
கோப்பி
-D6)
லில் இழுத்து இழுத்து அபிநயங் அக்கம் பக்கத்துக் குழந்தைகள் வனைச் சூழ்ந்து நின்று வேடிக்கை பார்க்க ராமாயிக்கு ரொம்பவும்
OO
ரிலிருந்து துளிகள் விழுகின்றன. ப் போலச் சுருண்டு கிடந்த அவளது

Page 227
226
கன்னங்களில் அவை வழிந்தோட குறையாயிருந்த மூன்று யார் து அதைத் துடைத்து விட்டுக் கொ6
உடம்புதான் பட்டுப் போன கூடவா பட்டுப்போய் விடுகின்ற
C
கருப்பையாவும் ராமாயியும் , களால் ஒரு குழந்தையைக் கூ விட்டது. அவனும் செத்தபிறகு ஆனாலும் அவளது உழைப்பு இ பென்ஷன் என்ற சட்டத்தினாலே தீ
அவளுக்குத் தன் வயது தெ 'உனக்கு ஐம்பத்தைந்து வயதிரு விட்டது. பென்ஷன் அப்படியொ தான். அது ஆறு மாதங்களுக்கு துணை நின்றது. அதற்குப் பி மறந்துவிட வேண்டித்தான் வ யாரிடமாவது சோற்றுக்கு வாய் நிலை வந்துவிட்டது.
அந்தத் தோட்டத்துக்கு மிக புரிதான். ஆனால், நாலுமைல் நடந்து போய் எப்படியோ வயி களில் டவுனிலுள்ள பஸ் நிை நேரிடுவதுண்டு.
இந்த இருட்டு நேரத்தில வெள்ளைக்காரன் காலத்துல 1 அப்பிடியா இருக்கு. இந்த ஏதாச்சம் பண்ணிப்புடுவானுக நேரத்திலெல்லாம் அவள் சொல்
கிழவிக்கு கண் பார்வை மங் சனியன் பிடித்த வாதம் வேறு நிறுத்திக் கொண்டுவிட்டாள். வழியுமில்லை.

துரைவி வெளியீடு
கிழவி, தன் முந்தானைக்குப் பற்றாக் ண்டுச் சேலையின் ஒரு தலைப்பால் ாகிறாள்.
ாலும் உள்ளம் - அதன் உணர்வுகள் எ? இல்லையே!
) OO
அனுபவித்த இல்லற வாழ்வில் அவர் ட பெற்றுக்கொள்ள முடியாது போய் ராமாயி, தனிக்கட்டையாகிவிட்டாள். ருந்தது. கொஞ்ச நாட்களில் அதுவும் நடைப்பட்டுப் பீேய்விட்டது.
ரியாது. ஆனால், தோட்ட நிர்வாகமே க்கும்' என்று பென்ஷனைக் கொடுத்து ன்றும் அதிகமில்லை. ஐந்நூறு ரூபாய் த மட்டுமே அவளின் வயிறு கழுவத் பின் கிழவி அடுப்பு மூட்டுவதையே ந்தது. ஏதேனும் ஒரு வகையில், திறந்து கேட்டு வாங்கிச் சாப்பிடும்
3 அருகில் இருந்த டவுன் இரத்தின தூரம் இருந்தாலும் கிழவி தினமும் ற்றைக் கழுவி வந்தாள். சிலவேளை லயத்திலேயே படுத்துக் கொள்ளவும்
நாட்டு றோட்டுல போறது சரியில்ல.
யமில்லாம போகலாம். இப்பல்லாம் நாட்டுப் பயலுகள நம்பமுடியாது. டவுனிலேயே தங்கிவிட நேரிடுகின்ற
லிக்கொள்கிற சமாதானம் இதுதான்.
கியபிறகு - போதாக்குறைக்கு இந்தச் வந்துவிட - டவுனுக்குப் போவதையும் நிறுத்திக் கொள்வதைத் தவிர வேறு

Page 228
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அதற்குப் பிறகுதான் அக்க கொள்ளும் வேலை அவளிடம் தோட்டத்தில் பிள்ளைக் காம்பர போய்விட்டது.
மேட்டு லயத்துக் காத்தா அவள் வேலைக்குப் போகும்பே விட்டுப் போனாள். அவ்வளவுதா ஏற்படுத்திக் கொண்டார்கள்.
இப்போது ராமாயிக் கிழவி பூர்வமற்ற ஆயா. அவளது காம்ட அன்றாடம் ஏதேனும் ரொட்டித்து
பல்லில்லாத ஈறுகளினால் அவள் விழுங்கும் போது அவ8 அந்த வலியைப் பகிர்ந்து விழுங்கும் போதும் அவளது முகம் சுருங்கி விரியும்.
அவளைப்பாட்டி, பாட்டி எ கட்கும் அவளுக்கும் ரொட்டி இல்லைத்தான். ஏதேனும் ஒரு கிழவிக்கு வாய் ஊறிவிடும். சோறு சாப்பிட்டு, பல மாதங் மல்லவா கடித்து வருகிறாள்!
கிழவிக்கு பக்கத்துவீட்டு இன்று காலையில் அவளுக்கு கிழவிக்கு சாப்பிடுவதற்கு மிக ஞாபகம் இருக்கிறது. கணவன் தீபாவளியன்று சாப்பிட்ட இட்ட
சரோஜா போன மாதம் தா6 கிழவிக்கு சற்றுப் பாசம் அதி பராமரித்து, அவள் தாய்க்கு ஒத்
'சே! தானே வளர்த்தெடுத் கேட்டுவிட்டாள் இட்டலி ச்ெ கையும் கீழே சீத்தைத் துணி கிழவிக்கு அது பிடித்துக்கொள்

227
பக்கத்துப் பிள்ளைகளைப் பார்த்துக் தானாக வந்து சேர்ந்தது. அந்தத் இல்லாமை கிழவிக்கு வாய்ப்பாகப்
பிக்கு முதல் குழந்தை பிறந்தது. ாது பிள்ளையைக் கிழவியிடம் தந்து ன். மற்றவர்களும் இந்தப் பழக்கத்தை
தான் இத்தோட்டத்தின் உத்தியோக ராதான் 'பிள்ளை மடுவம்'. சம்பளமாக ண்டுகள்.
ரொட்டித் துண்டுகளைச் சப்பிச் சப்பி
ாது தொண்டையில் வலியெடுக்கும். கொள்வதற்காக ஒவ்வொருமுறை
கண்களும் கூடவே மூடித்திறக்கும்,
ன்று அழைக்கும் அங்குள்ள பிள்ளை விழுங்கும் விடயத்தில் வேறுபாடே 5 குழந்தை சோறு சாப்பிடுமானால் எத்தனை நாட்கள் ஆகின்றன அவள் களாக ரொட்டித் துண்டுகளை மட்டு
சரோஜா ஞாபகத்துக்கு வருகிறாள். இட்டலி கொடுத்திருந்தாள் சரோஜா. மெதுவாயிருந்தது. அவளுக்கு நன்றாக உயிரோடு இருக்கையில் கடைசித் லி. அதற்குப் பிறகு இன்றுதான்.
ா குமரியாகி இருந்தாள். அவள் மீது கம். சிறுவயசு முதலே சரோஜாவைப் நாசையாக இருந்தவளே இவள்தானே.
த பிள்ளை தன்னிடமே ஏன்னமாய்க் ாண்டுவந்த சரோஜா வெறும் ரவுக் ந்தான் உடுத்தியிருந்தாள். ராமாயிக் ாவில்லை.

Page 229
228
“ஏண்டி புள்ள? காலம் என்னமோ அந்த சிங்களத்தி மாடி இப்பிடி அலங்கோலமா கட்டு!” - கிழவிக்குத் தான் ஏ( பதைப் போன்ற நினைப்பு.
“ஏண்டி சரோஜா ரெண்டுநா6 புளிச்சுபோச்சுதடி ஒரு வாய்க்கு
"ஏம் பாட்டி ஒனக்கு விெ ஆள் இல்லையே! நீ செத்துப் வைப்பாங்க?”
“ஏண்டியம்மா! நான் பாத்து எனக்குக் கொள்ளி வைக்காமலா
அப்போது இதனை அவ்வ கொள்ளவில்லை. சரோஜா எ துடுக்குத் தனத்தோடுதான் பே இந்த நடுநிசி கடந்து விட்ட மனச் சுமையாகத்தான் இருந்தது
“கொக்கரக்கோ. கோ.
அடடே! சாமக்கோழியுந்தா அதிகமாகத்தான் கிழவி விழித் கொள்ளத்தான் வேண்டும். கி வெற்றிலை எச்சிலையும் சச் நுழையத் திரும்புகிறாள்.
தூரத்தே ஏதோ கூச்சல் இஸ்டோருலயம் பக்கமிருந்து வெடித்துச் சிதறுகிற சத்தம் ே ஏற்பட்டிருக்கும்? அதுவும் இந்த
கிழவியின் சிந்தனை தொடர் அவளிருந்த லயத்தின் கூரையும்
அயர்ந்து தூங்கிக் கொ குரல்கள்; குழந்தைகளின் இனப் கதறல்; லயத்து நாய்களின் பயங்

துரைவி வெளியீடு
ரொம்பதாண்டி கெட்டுப்போச்சி. 5 கட்டிக்கிறாளுன்னுட்டு நீங்களு நிக்கிறது? போடீ போய்ச் சீலய தா ஏழுயார்ச் சேலை உடுத்தியிருப்
ாா வெத்தலயே போட்ாம வாயெல்லாம் இருந்திச்சுன்னா குடேன்;”
ாத்தல வாங்கித் தாரதுக்குக் கூட போயிட்டா யாரு பாட்டி கொள்ளி
க்கற இந்தக் குஞ்சுங்க எல்லாம் போயிறாங்க?’
ளவு பெரியதாகக் கிழவி எண்ணிச் ப்போதுமே அப்படித்தான். சற்றுத் சி விடுவாள். ஆனால், இப்போது, நேரத்தில் அதை நினைக்க பெரும்
ன் கூவி விட்டதே! இன்று சற்று திருந்து விட்டாள். இனி, படுத்துக் ழவி வெளியிற் சென்று, கானில் கையையும் துப்பிவிட்டு உள்ளே
கேட்டுத் திரும்பிப் பார்க்கிறாள். தான் கூச்சல் வருகிறது. ஏதோ வறு. யார் யாருக்கிடையில் சண்டை அதிகாலை நேரத்திலா?
வதற்கிடையில் டமார் என்ற சத்தம்
கிடுகிடுக்கிறது.
ண்டிருப்பவர்களின் அலங்கோலக் புரியாத அழுகை, கால் நடைகளின் கரக் குரைச்சல்.

Page 230
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“பறதெமஞண்ட்ட கஹப்பங். குரல்கள். குழந்தைகளைத் தூக்கி பாளிகளின் ஒலக்குரல்கள் உச்ச ஸ்
கிழவிக்குப் புரிந்துவிட்டது. ‘சி இனம்புரியாத திகிலும் பீதியும் அள
அதோ! அதோ! மிகத் தெளிவ சரோஜாவின் பயங்கர அலறல். ஆ கிழவிக்கு நன்கு புரிந்துவிட்டது போய் விடவேண்டும் போல் தே சொத்தையும் எடுத்துக் கொண்( அகப்பட்டு விட்டது.
இப்போது கிழவியின் ஒரு இடிக்கும் உரலும் இரும்பும் பத்தி ஊன்று தடியை எடுத்துக்கொண்டு
திடீரென பயங்கர இடியோன கிறது. ஆம் ராமாயிக் கிழவிய எரிகிறது. அந்த லயத்தின் கூ உடைந்து நொறுங்குகின்றன.
இன வெறித் தீயின் உக்கி ஒலக் குரல் அடங்கிப் போகிற சுவாலையில் அவளது வெற்றி கொண்டுதானிருக்கும். ஆனால், என்றேனும் ஒரு நாள் குளிர்ந்து மக்கித்தான் போகும்.
பட்ட மரத்துக்குக் கொள்ளிவை
இந்நாட்டில் பலபேர் இருக்கிற

229
மரப்பங். மரப்பங்..” பல்வேறு க் கொண்டு ஒடிச் சிதறும் உழைப் தாயியை அடைகின்றன.
ங்களவர்கள் வந்து அடிக்கிறார்கள். பளை ஆட்கொள்கின்றன.
பாகக் கேட்கிறது. பக்கத்து வீட்டுச் ம்! சரோஜா வாடிக் கொண்டிருப்பது 1. அவளுக்கும் எங்காவது ஓடிப் ான்றுகிறது. ஆனால், அவள் தன் டு போகத் துடிக்கிறாள். இதோ!
கையின் இடுக்கில் வெற்றிலை திரமாக இருக்கின்றன. மறுகையில் ஒடத் தயாராகி விட்டாள் கிழவி.
சயோடு பலத்த மின்னல் கீச்சிடு
பின் தொங்கக் காம்பரா தீப்பற்றி உரைகள், கொள்ளிக்குடம் போல
ர ஒசையில் ராமாயிக் கிழவியின் து. நிச்சயமாக, அந்த வெம்மைச் லை உரலும் இப்போது எரிந்து அந்த இரும்பு மட்டும் தணலாகி, து அந்த மண்ணோடு மண்ணாக
க்கவா ஆளில்லை?
ார்கள்.
(1993)

Page 231
230
அடடன :
திருமதி ராஜகோபால். நச் கொண்டவர். கண்டியிலிரு பத்திரிகை மூலம் எழுத் பட்டவர்.
ஹட்டன் ஹைலன்ஸ்சில் இவர், தனது கணவருை சாந்தாராஜ் என்னும் புனை பெயராக்கிக் கொண்டவர். சிறுகதைகள் வரை ஈழத் இருக்கின்றார்.
தோட்ட
அட்டன்
வெகு நாட்களுக்குப்பின் மா அடி எடுத்து வைக்கின்றான். அ6 தது எல்லாமே அந்த மண்ணில்த அடக்கம் செய்ததும் அதே மண்: யில் தொடங்கியது அவனது ஆ பாடசாலையில் அவனுக்குப் ப நாள் மாதவனின் தகப்பனைக் கண்
“இந்தாப்பா வேலுசாமி! உ ஐந்தாம் வகுப்போட நிறுத்திப் முயற்சி பண்ணும். பக்கத்து 1 வையுமய்யா” என்று வழிகாட்டி வி

துரைவி வெளியீடு
சாந்தாராஜ்
கவானையைப் பிறப்பிடமாகக் நந்து வெளிவந்த ‘செய்தி துலகிற்கு அறிமுகப்படுத்தப்
ஆசிரியையாகப் பணியாற்றும் டய பெயரையும் இணைத்து பெயரைத் தனது இலக்கியப்
இதுவரை ஒரு பதினைந்து துப் பத்திரிகைகளில் எழுதி
30
த்து மண்
சாந்தாராஜ்
தவன் அந்தத் தோட்டத்து மண்ணில் வன் பிறந்தது. தவழ்ந்தது. வளர்ந் ான். அவனைப் பெற்ற அன்னையை னில்தான். தோட்டத்துக் கொட்டகை ரம்பக் கல்வி. அந்தத் தோட்டத்துப் டிப்பித்த முருகையா மாஸ்டர் ஒரு
ாடு,
-ன்ட மகன் நல்ல கெட்டிக்காரன். போடாமல் மேலே படிக்க வைக்க டவுன் ஸ்கூல்ல சேர்த்துப் படிக்க ட்டார்.

Page 232
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அவரின் தூண்டுதலால் ம டவுன் ஸ்கூலுக்குப் போய் வந்த . பட்டணம் போனான். பெற்றுக் தோட்டத்துள் காலடி கொண்டு விட்ட கெளரவம் தடுத்
எப்படி வந்தது அவனுக்கு பாடசாலையை விட்டு, தொட சென்றபோது... அவனைக் கல் பட்ட கஷ்டங்கள் ... கற்க வே
ணனுக்காக அத்தனையையும் ; கூடையைத் தோளில் சுமக்கத் தும் அவனை உயர்த்திட, செ ஆர்வத்துக்கு அதிர்ஷ்டமும் - எழுதிவிட்டு ரிசல்ட்டும் வந் யோகம் தேடுவதா என்று . அவன் நண்பன் மூலமாக வந்தது
“மாது..! டேய் மாது...! இ காலம் வரப் போகுதுடா..."
அன்றைய பத்திரிகையுடன் சுந்தரம். பெருந்தோட்டப் பாட செய்தியுடன் ஒரு சிறு சலு விசேட விளக்கத்தையும் சுந்தரம்
''நம்மள மாதிரி கஷ்டப்பட்டு இது ஒரு அருமையான சந்தா நம்ம புள்ளங்க இன்னொருதர வெளில போய் டியூசன் படிக்க செய்யவும் மனசில்லாம... மம் களுக்காக எரக்கப்பட்டோ என்ன இருக்கு. ஆனா நானு நீயுந் பயமில்லாமே எழுதிப் போடலா
சந்தோஷ மிகுதியால் ;ெ மாதவன் பத்திரிகையை வா லடைந்தான். சொந்த காலில் நி!
பெருந்தோட்டத்து இளை செல்வந்தப் பிள்ளைகளும் !

231
தவன் தொடர்ந்து படிக்க, பக்கத்து ன். காலப் போக்கில் பட்டம் பெற்றுவர காண்ட பட்டத்துடன் மீண்டும் அதே டுத்து வைக்க. பட்டத்துடன் ஒட்டிக் தது. இந்தக் கெளரவம்.? தோட்டத்துப் ந்து கல்வி கற்கத் தொலை தூரம் }ர சேர்க்க அவனைப் பெற்றவர்கள் ண்டும் என்ற ஆசையிருந்தும், அண் தியாகம் செய்து விட்டுக் கொழுந்துக் துணிந்த அன்புத் தங்கைகள் அனைத் ாந்தக் காலில் நிற்க வேண்டுமென்ற அவனுடன் ஒத்துழைத்தது. பரீட்சை தபின் தொடர்ந்து படிப்பதா உத்தி யாசனையில் ஆழ்ந்திருந்த வேளை அந்தச் செய்தி.
தப் பாருடா நம்மஞக்கெல்லாம் நல்ல
ன் மாதவனைத் தேடி ஓடி வந்தான் டசாலைகளுக்கான ஆசிரிய நியமனச் கையுடனான நியமனத்தைப் பற்றிய
நண்பனுக்குச் சுட்டிக் காட்டினான்.
ப்ெ படிச்ச தோட்டத்துப் புள்ளங்களுக்கு 'ப்பமடா. ஆறு பாடம் பாஸ் பண்ணின ம் முயற்சிப்போம்னு ஆசைப்பட்டாலும்
வசதியில்லாம. தோட்டத்துல வேல ரசொடிஞ்சி போயிடராங்கல்ல. அவங் வோதாண்டா இத செஞ்சிருக்காப்பல்ல தா நல்ல ரிசல்ட் எடுத்திருக்கோமே.
99 D -T. . .
ால்லிக்கொண்டே போனான் சுந்தரம். ங்கி அவதானமாக வாசித்து ஆறுத க நல்லதோர் சந்தர்ப்பம் அவனுக்கு.
ப தலைமுறைகளோடு நகர்ப் புறத்து இலகுவாக இச்சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்

Page 233
232
படுத்திக் கொண்டு விட்டார்கள் தோட்டப் பாடசாலைகளுக்கு நிய
முற்போக்குச் சிந்தனையும், களுமே வாழ்க்கையில் முன்னேற, பிரச்சினை தடையாக இருக்க: னாலும் தங்கைமார் தந்தைை நாடாமல் தங்களையே அ மாதவன் ஒருநாள் ஏதோ பெரிய போல அரக்கப் பரக்க ஓடி வந்தான்
"அப்பா. கடைசியா ஒரு 1 பக்கத்து டவுன் ஸ்கூலுக்கு ம கிட்டேம்பா. இனி நான் அங்கே கவும் வேண்டியிருக்கு. என்னா முடியாதுப்பா.”
எப்படியாவது அந்தத் தோட்ட
யையும் விட்டுப் போனால் போ வெளியிட்டான்.
“அதுகென்னப்பா மாதவா. நீ நல்லா படிச்சி முன்னுக்கு வ
மாரு ஆசப்படறோம்.” - பாசம் உழைத்தே ஓடாகிப் போன வ மூச்சு வாங்கியது.
தன் குடும்பத்துக்கே சேை தனக்கு நியமனம் கிடைத்த ப ஆசிரியராகக் கடமையாற்றத் சொந்த முயற்சியால் அரும்பாடு ஒரு பட்டத்தாரியாக முன்னேறி அவனுக்கு அதிபர் பதவியும் கி களின் உதவியுடன் தனது பாடச காட்டினான். தொழிலாளர் வர் றேனும் உயர்த்த வேண்டும் எ6 பட்டான். மாட்டுத் தொழுவமாயி( யாலயமாக மாறக் காரணமாயிருந்
மலையக மக்கள் மனங்களி அப்போதுதான் வந்தது அந்த ஆசி

துரைவி வெளியீடு
நண்பர்கள் இருவரும் வெவ்வேறு னம் பெற்றுச் சென்றார்கள்.
முயற்சியுமிக்க இரு இளைஞர் ந் துடித்தனர். மாதவனுக்கு குடும்பப் வில்லை. தாயில்லாத பிள்ளைகளா யப் பராமரிக்க தனயன் தயவை ர்ப்பணித்துக் கொண்டுவிட்டனர். காரியத்தைச் சாதித்து விட்டவனைப்
)ாதிரி பெரியவளங்க புடிச்சி நம்மட ாற்றலாகிப் போக வழி செஞ்சிக் யதா தங்கிக்கப்போறே. மேல படிக் ல அடிக்கடி இங்க வந்து போக
க் காட்டையும், குடும்பத் தொல்லை தும் என்ற தொனியில் செய்தியை
சந்தோசமாகப் போயிட்டு வாப்பா. ரனுமுனுதானே நானு, ஒந்தங்கச்சி பொங்கக் கூறினார் வேலுச்சாமி. ருக்கு இதைச் சொல்லும் போதே
வ செய்து பழகிவிட்ட சுந்தரமோ க்கத்துத் தோட்டப் பாடசாலையில் தொடங்கி விட்டான். எப்படியோ பெட்டு தானும் மாதவன் போலவே
விட்டான். அதே பாடசாலையில் டைத்தது. வெளிநாட்டு நிறுவனங் ாலையை முன்னேற்றுவதில் ஆர்வம் க்கத்தின் வாழ்க்கைத்தரத்தை சற் iற லட்சியத்தோடு பணிபுரிய முற் நந்த பள்ளிக்கூடம் ஒரு தமிழ் வித்தி தான்.
b மாறாத இடம் பெற்று வந்தான். ரியர் இடமாற்றச் செய்தி.

Page 234
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அதிகாரி களின் சலுகைை நாடிச் சென்று நாகரிகமாக நடம பாடசாலை ஆசிரியர்களுக்கு இந் சங்கடமான நிலையைத் தோற்று பாடசாலைக்காக...? எழுந்தது போ களும். கோஷங்களும். வருங் இருக்க வேண்டிய ஆசிரிய பெரு பாட்ட ஊர்வலம். இதற்கு ஆதர தரத்தை மேடையில் விமரிசிக்கும் ெ
"தோட்டம்' என்ற சொல் வேை பெயரை மாற்று! பெற்றுக்கொண் எங்கள் சேவை நகரத்துக்கே ே செய்யாதீர்!’
கெளரவமிக்க ஆசிரியர்களின் நடத்திச் சென்றவன் மாதவன். இதனைக் கேள்வியுற்ற சுந்தரம் மாலையே மாதவனை சந்தித்தான்.
“டேய் மாதவன். என்னடா இெ படல எனக்கு. பேசாம நம்ம தே நம்ப தோட்டத்துப் பசங்க கொஞ்ச ஓங் குடும்பத்தையும் கவனிக்க என்றான் நம்பிக்கையோடு.
“சே! நாம இதுக்காகவாடா வாங்கினோம். இவ்வளவு நாளா ட கேவலம். இனிமே தோட்டத்து ஸ்க
அருவருப்பாக முகத்தைச் அவனுக்கா. இந்த தோட்டத்து சுந்தரத்துக்கு.
“டேய் டேய்! என்னடா புதுச புள்ளங்கதானேடா. அவங்க முன் பெருமை. ஏன்டா ஒங்களுக்கெல்ல எல்லாருமே சொல்லிட்டா? இனி ஒ
வெறுப்பும், சலிப்பும் தட்ட நண் சுந்தரம். தோட்டத்துக்குள் நுழைந் தைச் சூழ்ந்து கொண்டது.

233
பப் பெற்று நகர்ப் புறங்களை டும் மாதவனைப் போன்ற நகரப் தத் திடீர் அறிவித்தல் ஒரு தர்ம வித்தது சே! கேவலம் தோட்டப் ராட்டம். சுலோகங்களும். பதாகை கால வாரிசுகளின் வழிகாட்டியாக தகைகளின் ஆக்ரோஷமான ஆர்ப் பு தந்தவர்களும் மலையக கல்வி பருந்தகைகளே.
ாடாம் ‘தோட்டப்பாடசாலை' என்ற ட பட்டம் பயனற்றுப் போவதா? தவை! எங்களை அவமரியாதை
தன்மானக் கோரிக்கைகள். வழி அதில் பெருமை கொண்டான். குழம்பியே போனான். அன்று
தல்லாம் கொஞ்சங்கூட நியாயமாப் ாட்டத்து ஸ்கூலுக்கே வந்துருடா. ம் முன்னேறினாப் போல இருக்கும். --
வசதியாக இருக்குமில்ல.?”
கஷ்டப்பட்டுப் படிச்சிப்-பட்டம் வுண் ஸ்கூல்ல வேல செஞ்சிட்டு கூல்ல போய் படிச்சி குடுக்கிறதா?”
சுளித்தான் மாதவன். கேவலம் து மண்ணுக்கா. புரியவில்லை
பேசற. படிக்கப் போறது நம்ம னுக்கு வந்தா நமக்குத் தானேடா ாம் புரியமாட்டேங்குது. இப்படியே ன்பாடு.”
பனிடம் விடை பெற்றுச் சென்றான் ததும் இளைஞர் கூட்டம் சுந்தரத்

Page 235
234
“சேர் சேர்! நம்ம தோட்ட வரமாட்டோம்னு சொல்லி வாத்தி ராங்களாமே. இது என்ன அதிசய பொறந்து வளர்ந்தவங்ககூட இட் கத்தோடு கேட்டான் சத்தியன்.
“என்னாங்க சேர்! தோட்டத் மார்ங்கிற பேர வேணாங்கிராங் வுறது? தோட்டத் தொழிலாளிங்க தொரமாருங்க. எல்லாத்தைய போராங்க. இது என்னங்க அநிய நின்றான் கனகு. சுந்தரத்துக்கு சங்கடமான நிலை.
"இல்லப்பா தம்பிமாரே. வ லேர்ந்து திடீர்னு மாத்தினதாலே அவ்வளவுதாம்பா.”
ஆசிரியர்களின் புனிதத்துவ ளித்தான். மனசுக்குள் நொந்து சேர்ந்தவர்களும் பிடிவாதமாகட் களிலேயே நிரந்தரமாகி விட் தோட்டத்துக்கே வருவதைக் ெ கொண்டு விட்டான் மாதவன்.
அன்று தோட்டம் என்ற இதோ அவன் பிறந்த தோட்டத் தோட்டம் என்ற பெயர் அழி சனங்கள்தான் மாறிவிட்டார்கள் அந்த உழைக்கும் வர்க்கத்தின் இன்னும் மாறிவிட வில்லை. ே செல்வதும் அதே கொழுந்துக் கரங்கள் களைப்படைந்து வி இயங்கும் அதே தோட்டத்துத் ெ
மாதவன் என்றோ பழக்கப் பார்வைக்கெட்டிய தூரம்வரை ப செல்லும் குறுக்குவழிப் பான ருந்த அதே லயக் காம்பிராக் அடிக்கும் வண்டி உருட்டும் சி யில்லை. கொஞ்சம் தூரம்

துரைவி வெளியீடு
து ஸ்கூலுக்குப் படிச்சிக்குடுக்க பார் மாரெல்லாம் போராட்டம் நடத்து மா இருக்கு. நம்ம தோட்டத்திலேயே படி சொன்னா எப்படிங்க..?”- ஆதங்
துப் பாடசாலை, தோட்டத்து டீச்சர் ளாமே. அப்ப நாங்கெல்லா என்னா . தோட்டத்துக் கிளர்க்கர் மாருங்க. ம் இனிமே எப்படிங்க கூப்பிட ாயமாயிருக்கு.?” - நியாயம் கேட்டு
பதில் சொல்லத் தெரியாத தர்ம
ந்து. அவங்க் வேல செஞ்ச எடத்தி அவங்களுக்கு கொஞ்சம் கோவம்.
த்தை விட்டுக் கொடுக்காமல் சமா
போனான். மாதவனும் அவனைச் போராடி நகர்ப்புறப் பாடசாலை டார்கள். தான் பிறந்து வளர்ந்த காஞ்சம் கொஞ்சமாகக் குறைத்துக்
சொல்லையே வெறுத்தவன் இன்று துக்குள் வந்து கொண்டிருக்கின்றான். $கப்பட்டு விட்டதா..? தோட்டத்து ா என்ன..? இல்லவே இல்லை.
ஒய்ந்து போகாத ஒப்பற்ற தன்மை பண்கள் தங்கள் தோள்களில் சுமந்து கூடைகள்தான். கவ்வாத்து வெட்டும் டவில்லை. இன்னும் யந்திரமாய் நாழிலாளர்கள் தானா..?
ட்டுவிட்ட பாதையில் நடக்கின்றான். சுமையான தேயிலை. நீண்டு, வளர்ந்து தகள். அடுத்தடுத்து வரும் அன்றி ள். லயத்து முற்றங்களில் நொண்டி வர் பட்டாளம். மாறவில்லை; மாறவே பாக கொழுந்து மடுவத்துக்கருகில்

Page 236
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
நின்ற கூட்டம் மாதவனை அதி சுட்டிக் காட்டி ஏதோ தங்களுக்குள் அவர் களுள் ஒருவனாக அவை அவன் இன்று எப்படி எதிர்பார்க்க மு
அவன் அண்மைக் காலத்தி பட்டமும் இந்தத் தோட்டக்காட்( நினைத்தானோ அன்றே அவன் ஆ அவன் எண்ணத்தில் தொலைந்து கண்ணுக்கு. அதோ தெரிவது அ வருடங்களுக்கு முன்னால் அவன் லயித்து நிற்கச் செய்தது.
அந்த இடத்தை அண்மிக்க. ஆ ஆம்! அவன் அந்நியனல்லவே. கும்பல். வெளியே சற்று அை உள்ளே..? மரண ஒலம். பெரிதா அவன் அன்னை அவனைப் ெ முன் நிற்கின்றான். மாறவில்6ை மெல்ல உள்ளே அடி எடுத்து ை தளவில் நிலை குத்தி நிற்க. ம தந்தை. ஆம்! பிணமாக. உயிரற்.
தந்தை தவறிவிட்ட செய்தி போது அது அவன் மனதை விெ சொல்லிவிட முடியாது. சுகவீன செய்தியை அவன் என்றோ எதிர் யின் இறுதிக் கடன்களைச் செய் பட்டு வந்தான். சொந்த மண்ணில் அடியும் அவன் அடி மனத்து பெற்ற தாயின் இழப்பின் பாதிப்ை முடியாத பருவத்தில் அன்பு அட் கண்டான். அவன் வளர்ந்து விட்ட தோழமையுடன் தோளைத் தொட்ட தோடு நீண்டு வரவில்லை.
அப்பா..! அண்ணா வந்தி களின் குதுரகலக் குரல் கூடி வர வாழ்க்கையில் வேதனையின் தாக்க
"ஐயோ..! அப். பா..!”

235
திசயமாய்ப் பார்த்தது. அவனைச் பேசிக் கொள்வது போன்ற பிரம்மை. >னயேற்று வரவேற்பார்கள் என்று Dடியும்.?
ல் பெற்றுக் கொண்ட படிப்பும், டுக்கு ஒத்து வராது என என்று புந்நியப்பட்டுப் போனான். என்றோ போன. தொலை தூரத்தில் அவன் (தே மேட்டு லயம். இருபத்தைந்து அவதரித்த அதே லயம். அவனை
அண்மிக்க ஏதோ ஒர் அந்நியோன்யம் லயத்தைச் சுற்றித் தொழிலாளர் மதி. ஆரவாரம் அற்ற அமைதி. கப் பெண்களின் ஒப்பாரிச் சத்தம். பற்றேடுத்த அந்த லயக்காம்பிரா \ல. எதுவுமே மாறவிடவில்லை. வத்தான். மாறியிருக்கும் என மன ாறிவிட்டிருப்பது அவனைப் பெற்ற ற உடலாக..! −
தந்தி மூலம் தெரிவிக்கப்பட்ட பகுவாகப் பாதித்து விட்டது எனச் முற்றிருந்த தந்தையின் முடிவுச் ப்பார்த்துதான் இருந்தான். தந்தை ய உத்தமபுத்திரனாக உடன் புறப் அவன் எடுத்து வைத்த ஒவ்வொரு உணர்வுகளைத் தட்டி எழுப்பின. ப முழுமையாக உணர்ந்து கொள்ள பாவின் அரவணைப்பில் ஆறுதல் பின்னும் “வாப்பா மாதவா..!” என ணைக்கும் கரங்கள் இன்று நேசத்
ருச்சிப்பா. கூடப் பிறந்தவர் வில்லை. முதன்முறையாக அவன் Бb.

Page 237
236
“ஐயோ..! அண்ணா. அ போயிட்டாரண்ணா.”
அவனைக் கட்டிப் பிடித்துக் மறக்காத அன்புத் தங்கைகள் : பிரதிபலிக்கும் பாசப் பிணைப்பு தாக்கம். அவன் படித்தான். நாடினான். போராடினான். தன் உடன் பிறப்புகளையே உதாசீனம் கொண்ட போது உள்ளம் உடைந்து
கேள்விக் கேட்கிறது.
“பெரீ.ய வாத்தியாருடா. ே மாட்டேனாரில்ல. இப்ப அப்பே போறாராம் பார்ப்போம்.”
“பெரி. ய படிப்புப் படிச்ச தங்கச்சிங்களுக்கு அண்ணந்தா.ே மண்ணுக்கு சொந்தமானவந்தானய
படிக்காத பாமர மக்களின் தாக்கம். தந்தையின் இறுதிக் க கன்னத்தைத் தாங்க கோடிப் பு அமர்ந்திருந்த மாதவனைத் தேடி வ
“மாதவா..! என்னப்பா பெ. இருக்கே..?” அன்புடன் தோள கேட்டான்.
“இல்ல சுந்தரம் தங்கச்சி நெனச்சிக்கிட்டிருக்கேன். இப்ப கூட்டிப் போகவும் முடியாது. அ யாதுல்ல. இந்தத் தோட்டத் ெ அவங்களுக்கு. பழையபடி பெரி தோட்டத்து ஸ்கூலுக்கே மாறி தோணுதுடா. இன்னமுமே அதே டத்து சனங்களோட வாழ்க்கை த போல படிச்சவங்கனாலதா முடியும்
மனம் திருந்தி பேசினான் ம சுந்தரம்.

துரைவி வெளியீடு
ப்பா நம்மளயெல்லா வுட்டுட்டுப்
கதறியழுதது பந்தபாசம் மாறாத, தான். தோட்டத்துப் பின்னணியைப் கள். மாதவன் மனதில் துன்பத்தின் பட்டம் பெற்றான். மாற்றத்தை னை உயர்த்திக் கொண்டவன் தன் செய்து விட்டிருப்பதை உணர்ந்து துப் போகிறான். கேவலம். அவனை
தாட்டக்காட்டயே திரும்பிப் பார்க்க னாட பொனந்த எங்க பொதக்கப்
ாலும் அப்பனுக்கு மகந்தானே..? ன.? இவனுமே இந்த தோட்டத்து 山m...?”
பண்பட்ட பேச்சுக்களின் பாரிய டன்களை முடித்த கரங்களிரண்டும் றத்தில் பெருத்த சிந்தனையோடு பந்த சுந்தரம்,
ரிய யோசனையில இருக்காப்பல ரில் கை போட்டு ஆதங்கத்துடன்
ங்க ரெண்டு பேரயும் பத்தித்தா நானிருக்க எடத்துக்கு அவங்கள வங்களுக்குப் படிப்பறிவும் கெடை தொழில விட்டா வேறு கதியில்ல யவங்க காலப் புடிச்சாவது இந்த வந்துட்டா பிரச்சினையில்லன்னு நெலமயில இருக்கிற நம்ம தோட் தரத்த உயர்த்தனும்னா அது நம்மல னு இப்ப எனக்கு புரியுதடா.”
ாதவன். மனம் நிறைந்து சிரித்தான்
(1996)

Page 238
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மலைமதி சந்
மாத்தளையைப் பிறப்பிடமா
கட்டுரை, சிறுகதை ஆகியன சமயச் சொற்பொழிவாளர்.
இவருடைய சமயச் சொ வானொலியில் ஒலிபரப்பாகின தேசிய ஏடுகளிலும் இவர் வருகின்றன. வெளி வந்துள்ளன
3.
அவள் விட்டி
மலைமதி சந்
அன்று வழக்கத்திற்கும் மாற கட்டிடத்தைச் சுற்றிச் சனக்கூட்ட பெருகிக் கொண்டேயிருந்தது. இ என்ற எண்ணிக்கையில் ஆணும் காவலர்கள் சன நெரிசலைக் கட்( திரத்துக்கு அணை போட்டுக் கொண்
இந்த அளவுக்கு மக்களை அன யாராவது அரசியல் பிரமுகரை ஆ நீதிமன்றத்துக்குக் கொண்டு வருகிற
பத்திரிகைகளெல்லாம் பரபரப்ட திலே முன்னுரிமை கொடுத்த மலை

237
திரசேகரன்
கக் கொண்டவர். கவிதை, வகளை விடவும் சிறப்பான
ற்பொழிவுகள் இலங்கை ாறன. இலங்கையில் சகல து படைப்புக்கள் வெளி
.
ல் பூச்சல்ல
திரசேகரன்
ாக றெல்ஸ்ரோப் நீதி மன்றக் > மடைதிறந்த வெள்ளம் போல் இரண்டடிக்கு நாலு பொலிஸார் பெண்ணுமாக காக்கிச் சட்டைக் ப்ெபடுத்த முடியாமல் சன சமுத் டிருந்தார்கள்.
னிதிரள வைத்த அற்புதம் என்ன? புல்லது சினிமா நட்சத்திரத்தை ார்களா? இல்லவே இல்லை.
ச் செய்தியாக அண்மைக் காலத் யக மங்கையர் திலகம்; தோட்டத்

Page 239
238
திலே மலர்ந்து மணம் வீசிய ஊசி கொள்கைகளை எந்தக் காலமும் ( நல்ல தேயிலையின் நறுமணம் ே பண்பாட்டையும், மலையகப் .ெ என்பதற்கான உதாரண விளக்கு நீதிமன்றத்துக்கு அழைத்து வரப்ப
ஆறு மாதத்திற்கும் மேலாக விறுப்பான வழக்கிற்கு அன்று போகின்றார்கள் என்கின்ற செய்த பத்திரிகைகளிலும் ஏலவே பிரசு பரபரப்பிற்கும் விடைகூறக் கூடி நீதிமன்ற வளவிற்குள் வந்து புரட்சிப் பெண் மங்களம் கீழே இற
பேரழகி கிளியோபாட்ரா போல் நளினத்தால் இயற்கையிலேயே கொள்ளப்பட்டவள். ஆனாலும் ஒ என கெளரவப்பட்டம் வழங்கியி சாட்சிகளை மடக்கியதுபோல் ம திட்டமிட்டு வேலை செய்து கெ எதிர்த்து உண்மையை நிலைற கொண்டிருந்தாள்.
தோட்டத்து லயனிலே பிற திருந்த தேயிலைச் செடிகளின் இளந்தளிர் சமுதாய நச்சுப் பா கொண்டு தாய்க்குலத்தின் நெஞ்சுடன் போராடிக் கொண்டிரு
ஜீப்வண்டி வந்தவுடன் ச 'மங்களம் நிரபராதி. மங்களத்ை காப்பாற்றுங்கள் என்றிவ்வாறு ளுக்காக எழுந்த உரிமைக் குரல்
இந்த அளவுக்கு ஆயிரக் செய்த அந்த மங்களம் யார்? கதா நாய்கியின் சுயசரிதத்தை அவளது சுயசரிதம் என்கின்ற அவளது ஆரம்ப வாழ்விற்கு அன

துரைவி வெளியீடு
மல்லிகை, கொழுந்து பறித்தாலும் றிஞ்சி மண் விட்டுக் கொடுக்காது; ால என்றும் தங்கள் மானத்தையும், ண் விட்டுக் கொடுக்க மாட்டாள் “மங்கள தேவி’ அன்றைய தினம் டுகிறாள்.
5 கொழும்பில் நடந்த அந்த விறு நான் ஜூரர்கள் தீர்ப்புச் சொல்லப் இலங்கையின் அத்தனை தேசிய ரிக்கப்பட்டிருந்தது. எல்லோருடைய யவாறு ஒரு பச்சைநிற ஜீப் வண்டி நின்றது. அதனுள்ளிருந்து அந்த ங்கினாள். *
ாறவளல்ல அவள். அழகு முகத்தால், அழகி எனப் பொதுவாக ஏற்றுக் ரு குறிப்பிட்ட வர்க்கம் கொலைகாரி ருந்தது. சட்டத்தை, பணத்தை வீசி டக்கி விடலாம் என அந்தக் கும்பல் 5ாண்டிருந்தது. இந்த அராஜகீத்தை நாட்டவே மங்கள தேவி துடித்துக்
ந்து அங்கே பசுமையாகப் படர்ந் குளிர்மையிலே நடைபோட்ட அந்த ம்புகளை விரட்டியடிக்கச் சங்கற்பம் சுய கெளரவத்திற்காகத் தளராத நீதது. னக் கூட்டத்தின் மத்தியிலிருந்து தத் தூக்காதே. கற்பின் சிகரத்தைக் அந்த ஏழைத் தோட்டக் காட்டா ள் வானைப் பிளந்தன.
கணக்கான மனங்களை அசையச் அவளது பின்னணியென்ன? அந்த நாம் பின்னோக்கிப் பார்க்கிறோம். வெண்புறா எங்கள் இதயங்களை
ழத்துப் போகிறது.

Page 240
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
‘பண்ணாமம்' என்பது மலைய மாத்தளை என்கின்ற மண்ணின் மு: இந்தியாவிலிருந்து வந்த நமது நகரிலேதான் தங்கியிருந்து சில கொண்டு பின்னர் மலையகத்தி பிரயாணத்தை ஆரம்பிப்பார்கள் என்
இங்கே பல ஆண்டுகளாக அ இதற்கு இன்னும் சான்று பகர் இன மக்களையும் கொண்டு விள மைல் தொலைவில் கிழக்கு நோக் கிராமம் பல தேயிலைத் தோட்ட எழில் பூமி.
இந்தத் திருமண்ணில் தான் இ பிரானின் கோயில் அமைந்துள்ள பேறில்லாத ஒரு செட்டியார் மகப் ே அந்தப் பெருமை பெற்ற பதிய தான் மங்களம் பிறந்த பொன்னாரப்
கங்காணி கருப்பையா நடுத்தே கருணையும் கொண்டவர். தேயி எனத் தன்னைச் சங்கமப்படுத்தி மகளின் எதிர்கால வாழ்வின் பிரக களில் இணைத்து வைத்திருந்தார்.
முப்பது ஆண்டுகளாகக் கண6 திருந்த மரகதம் என்கின்ற ஆ கொண்டது மட்டுமல்ல மங்கள யையும் அவருடன் விட்டுவிட்டே கருப்பையா கங்காணியாரின் ஏ மங்களம் என்கின்ற ஒரு பூவை கெட்டித்தனம் தனது கணவனிடம் சிவபதமடைந்து விட்டாள்.
நெஞ்சுரம் கொண்ட கருப்பை களத்தை வளர்த்து நல்லமுறையில் என்ற ஒரே ஆதங்கத்தோடு இந்தப்
நாள் பூராவும் அட்டை கட கொள்ளாமல் “என்ன பொன்னம்

239
கத்தின் வடக்கிலே அமைந்துள்ள ன்னைய பெயர். அந்தக் காலத்திலே முன்னோர்கள் இந்த மாத்தளை நாட்கள் ஆலய தரிசனம் மேற் தின் மற்றையப் பகுதிகளுக்குப் பது பண்ணாமத்தின் வரலாறு.
ருள் ஒளிபரப்பும் அம்மன் ஆலயம் |கின்றது. வியாபார ரீதியாக பல ாங்கும் மாத்தளைக்கு பன்னிரண்டு கி அமைந்திருக்கும் ரத்தோட்டைக் ங்களை சுற்றாடலில் கொண்டுள்ள
இலங்கையின் புகழ் பெற்ற இராம து. இது பல காலம் குழந்தைப் பேறு கிடைத்த மகிழ்வால் கட்டினார். பில் அமைந்துள்ள நடுத்தோட்டம் பூமி.
ாட்ட நாயகர். தொழிலில் கண்டிப்பும் லைத் தோட்டமே தனது உலகம் க் கொண்ட கங்காணியார் தனது ாசமான நாட்களைத் தனது உணர்வு
வனின் ஆசா பாசங்களில் ஒருமிருத் அவர் மனைவி கண்களை மூடிக் ம் என்கின்ற ஒரு சின்ன மழலை , - மீளா உறக்கம் கொண்டதுதான் க்கம். ஆனாலும் தனது வாரிசாக 1யை வளர்த்து ஆளாக்கக் 5.السواه இருப்பதை அறிந்துதான் மரகதம்
யா கலங்கவில்லை. சின்னவள் மங் } ஒருவனிடம் ஒப்படைக்க வேண்டும் பொற்கொடியை வளர்த்தார்.
டித்தாலும் கொஞ்சமும் அலட்டிக் மா, சின்னாயி இந்த மாதிரி தாரா

Page 241
240
நகர்ந்தது மாதிரி நகர்ந்துகிட்டு நிறைஞ்ச மாதிரித்தான், என்ன ! தண்ணி வெறி இன்னும் களறல் வா. சோமாரி மாதிரி விழிக்காதே கங்காணி கத்திகத்தி கண்டபல அன்றாட வார்த்தை வீச்சுகள்.
அந்த அளவுக்கு கங்காணி நடுத்தோட்டத்தில் விளங்கினார். கோயிலின் மாண்புமிக்க தலைவி மட்டுமல்ல கடவுள் பக்தியும்
இருந்தது.
அவருடைய தலைமைத்துவ நம்பிக்கை வைத்திருந்தார்கள், ! மல்லிகைச் செடிபோல் மணம் வி போல் வளர்ந்து வந்தாள். இ6 அழகியை வரைந்தார்களோ எ6 வண்ண மேனியில் எழில் தெரிந்த
வளர் பிறைபோல் அவள் மக்களின் ஐஸ்வர்யாவும் இவே தோட்டத்தைக் கலக்கவில்லை. வாக அவள் அவர்களுக்குத் வயசுகள் செல்லமாக அழைத்த பிரபலமடைந்துவிட்டாள்.
பூலான்தேவியின் நெஞ்சுரம் தது. இவளது தனித்துவம். நடு ஆட்சி புரிந்து கொண்டிருந்தாள் தோட்டத்துப் பொம்மனாட்டிகே கங்காணியார் லயத்துக்கு வரு தண்ணியை கொண்டுவர மறம் யில் செக்கிறோல் போட்டுப் ே பிக்கும் அவருக்கு ஒரு கடவா கொடுக்கும்.
வெத்திலையைச் சப்பி மு பட்டால் கள்ளு அவரது கவலை திடீரெனக் கண்களை மூடிக் கெ

துரைவி வெளியீடு
இருந்தா இன்னைக்கு கொழுந்து கண்ணுசாமி நேத்து ஊத்தின கள்ளுத் லப் போலிருக்கு மளமளன்று எழும்பி 3. சின்னதுரை வர்ர நேரம்.” அப்புறம் ன் ஒன்றுமில்லை. இதுதான் அவரின்
யார் கடமையின் முழுவடிவமாகவே
அதுமட்டுமா தோட்டத்து மாரியத்தா பரும் அவர்தான். அவரிடம் கண்டிப்பு , நல்ல கருணையான உள்ளமும்
த்திலே அந்த ஏழைத் தொழிலாளிகள் அவரின் ஏகபுதல்வியான மங்கள் தேவி ரீச ஆரம்பித்தாள். சர்வ மங்கள சுந்தரி வளைப் பார்த்துத்தான் ‘ரதி' என்னும் ன்று அங்கலாய்க்குமளவிற்கு அவள்
5.
அழகு தெரிந்ததால் நடுத் தோட்ட ள. மங்களம் தனது அழகால் மட்டும் மாறாக சுறுசுறுப்பான வெண்ணிலா தெரிந்தாள். சின்னப்பொண்ணு என்ற மங்களம் சுறுசுறுப்பான பெண்ணாக
இவளிடம் இயற்கையாகவே இருந் த்தோட்ட மகாராணி போல் தோட்டத்தை இந்த இளம் ரோஜா. நாள் முழுவதும் ளாடு போராட்டம் நடத்தி விட்டுக் ம்போது இரண்டு போத்தல் கள்ளுத் பதில்லை. ஏன் தெரியுமா? காலை பர் பதிவதிலிருந்து தொழிலை ஆரம் ய் வெத்திலை புதிய உற்சாகத்தைக்
ழுங்கிக் கொண்டிருந்தாலும் இரவு யைப் போக்கும் அருமருந்து. மரகதம் "ண்டதும் அவருக்கு உலகம் இருண்டு

Page 242
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
விட்டது. மெப்புக்கு இன்னொருத் அவர். ஏன் தெரியுமா சித்தி கொ கேள்விப்பட்டிருக்கிறார். அந்தத் காலத்திலும் அணுகக்கூடாது இல்லாமலும் இல்லை.
கருப்பையாக் கங்காணியின் தோட்டத்தின் பழைய கணக்குப் பிள்ளையின் ஏக புதல்வனே பாட்டா வேலுக்கங்காணி அந்தத் வைத்திருந்தவர். வேலுக்கங்கா கேள்விப்படாமல் இல்லை.
கம்பெனிகள் தேயிலைத் ே அவரின் உயிர் பிரியவில்லை. இ நிர்வாகம் தோட்டத்து மக்களின் ம யோடு போராடும் வலு அவருக் வழியாக வந்த பரம்பரை மானத்தி சரிதத்திலே விழுந்த கறுத்தப் பு படைத்துவிட்டதே.
பத்தாண்டுக் கால கடுமைய அம்மனின் சித்திரத்தேர் இந்திய களின் கை வண்ணத்தில் புதுப் ரூபாய்களை வாரியிறைத்த வள் தோட்டத்து அம்பாள் வீதியில் உ6 இல்லாதவாறு களை கட்டியிருந்த
மலையகத்து பண்ணாமத் திரு இருந்தும் பொன்மனச் செம்மல்க இரதோட்டைப் பதியை நோக்கி கொண்டிருந்தார்கள். மக்கள் வெள் அம்மன் சந்நிதானத்திற்கு சன ச( ஆனால் இந்த இரதோட்சவ மங் அழைக்கப்பட்ட பெண் மயிலொ விட்டாள். தேயிலைச் செடிகளை பச்சைக்கிளி, மானத்தோடு வா பறி கொடுத்த சோகம் நிறைந்த நா
நடுத்தோட்ட அம்மன் திருவி அபலை மங்களத்தின் முழு அபூ
16

241
தியைக் கனவிலும் நினைக்கவில்லை நிமைகளைப் பற்றி அவர் நிறையக்
தாக்கங்கள் மங்களத்தை எந்தக் ான அவர் எண்ணியதில் நியாயம்
அப்பனும் பாட்டனும், நடுத் பிள்ளைகள். முருகையாக் கணக்கப் கருப்பையாக் கங்காணி. அவரது தோட்டத்தைக் கட்டுப்பாட்டோடு னியைப் பற்றியும் கருப்பையா
தாட்டங்களை கையேற்கும் வரை இந்த நிலை மாறும் வரை அவரது னதைக் கவர்ந்தது. ஆனால் முதுமை கு இருக்கவில்லை. இப்படி வழி ற்கு கருப்பையா கங்காணியார் சுய ள்ளி ஒரு அழியாத காவியத்தையே
ான உழைப்பில், நடுத் தோட்டத்து ாவிலிருந்து வந்த சிற்பாச்சாரியார் பொலிவு பெற்றது. பல இலட்சம் ாளல்களின் பெருங் கருணையால் 0ா வந்தாள். இரதோட்சவம் என்றும் Es •
மண்ணிலிருந்தும், கண்டி மாநகரில் ளும், நாவலர்களும், பாவலர்களும், ஆயிரம் கணக்கில் வந்து குவிந்து ளம் கரைபுரண்டோடி வருவது போல் முத்திரம் குவிந்து கொண்டிருந்தது. கள நாளில்தான் மங்கள தேவி என ன்று, மகாலட்சுமி புனிதம் இழந்து ாச் சுற்றிப் பறந்து கொண்டிருந்த ழ்ந்த கவரிமான், பெண்மையைப்
ளுமின்றுதான்.
ரிழா விமர்சையாக நடக்கும்போது }கையும் தனது காமக் கண்களால்

Page 243
242
பூரணமாகப் பருகிக் கொண்டிரு மாரியாத்தா அழகு ரதமேறி அ.ை போது மங்களம் என்னும் லயத்து அடிவைத்து நடைபோட்டு வந்தன கொண்டிருந்தான்.
கம்பெனிகள் தோட்ட நிர்வாக விட்டோல்ஸ் நிர்வாகத்தால் நடு அனுப்பி வைக்கப்பட்டிருந்த நவ பெரும்பான்மை இனத்தைச் சே தமிழராக இருந்ததால் சுமன ர டிருந்தான். தந்தை ராஜநாதனின் ே பெயரில் பாதியும் சேரவே இல செல்லப்பிள்ளையாக இருந்தான்.
பி.ஏ. வரை படித்தவன் என்பது மேலான கபட நாடகம் இவனுக் வாலிபக் கவர்ச்சியுடன் இருந்தா நிலையில் வளரவில்லை என்ப6 கொடுத்து விட்டது. மதுவும், மாது கூலிக்கு மாரடிக்கும் ஈனப் பிறவி களுக்கு உடந்தையாக இருந்த களில்லை.
அயோக்கியத்தனத்தின் முழு இலை பொறுக்கும் அராஜகக் போட்ட பிச்சையில் உடம்பை வ எழிலும் கொண்ட மங்களம் என்கி தன் வெறித்தனத்திற்கு தீனியாக செய்த எண்ணற்ற முயற்சிகள் கருப்பையாகங்காணியின் ஒழுக்க
அவளின் வழக்கமான சுதந்தி தன்னிச்சையாக ஒருவரின் கண் காலத்திலும் எங்குமே போனதி கண்ணியம், பண்பாடு இவை உணர்ந்து பார்த்தே சுற்றித் தி தனது கற்பையும் காப்பதற்கு துணையாகவே இருந்தது. அம் அமுல் படுத்த நினைத்தான் சின்ன

துரைவி வெளியீடு
ந்தான் 'சுமன்' என்ற சின்னதுரை. சந்து வரும் வரலாற்று நிகழ்ச்சியின் றோசா அழகுரதம் போல் அடிமேல் த 'சுமன் தூரத்திலிருந்தே ரசித்துக்
த்தைக் கையேற்றபோது கொழும்பு த்தோட்ட சின்ன துரையாக புதிதாக யுவராஜா தான் இந்தச் சுமன். தாய் ர்ந்தவளாக இருந்தாலும் தகப்பன் ஜன் என்று அவன் பெயர் கொண் பயரில் பாதியும் தாய் சுமணவதியின் பன் சுமணராஜனாகப் பெற்றோரின்
உண்மைதான். ஆனால் கல்விக்கும் குக் கைவந்த கலை. சுமணராஜன் லும் கொழும்பில் அவன் நல்ல சூழ் தை அவனது பழக்கங்கள் காட்டிக் துவும் அவனது அன்றாட விருந்துகள். விகள் சில அவனின் இந்த கேவலங் து. அவர்களுக்கு மனித இதயங்
உருவங்களாக இருந்த அந்த எச்சில் கூட்டம் அவ்வப்போது ‘சுமன் துரை 1ளர்த்துக் கொண்டிருந்தது. அழகும் ன்ற பெண் மயிலை மடக்கிப் பிடித்து போடுவதற்கு சுமன் பல நாட்களாகச் எதுவும் ஈடேறவில்லை. காரணம் 5ம் நிறைந்த கட்டுப்பாடுகள்.
ரங்கள் பறிபோகவில்லை என்றாலும் ாகாணிப்புமில்லாமல் அவள் எந்தக் ல்லை. தனது தந்தையின் நேர்மை, களை ஒவ்வொரு நாளும் அவள் ரிந்தாள். அப்பாவின் மானத்தையும் அவளது இயற்கையான வீரம் பாள் ரதோட்சவத்தில் அசிங்கத்தை
ாதுரை.

Page 244
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தோட்டத்து மக்கள் அை திருவிழாவில் சங்கமித்துக் .ெ சொற்ப ஊதியத்தில் சேர்த்த ப; குடும்பத்தின் மொத்த சேமிப் வளர்ந்திருந்தது. தங்கள் பங்கள் வரும்போது யாரால் தான் வீட்டி காட்சியைப் பார்க்காத கண்கள் த
இந்தச் சந்தர்ப்பத்தைத்தான் படுத்தச் சுமன் திட்டமிட்டான். இயங்கினார்கள். மங்களத்தின் போன்று ஒரு கற்பனைக் கை சகபாடிகளை வைத்து அருமைய
மங்களத்தின் தோழி ஒருத் பார்த்து அங்கே காட்டப்பட்ட ே பார்த்து ரசித்துக் கொண்டிருந்த அந்தப் பேதை அதிர்ச்சியுற்றாள் பாட்டிதான். அவளுக்குத் திடீர் தனது வீட்டை நோக்கி விரைர் கொண்டிருந்த சிதம்பரம் அண் தீய சக்திகள் மங்களத்தை கடத்தல் வேலையில் வெற்றி கன்
எவ்வளவுதான் வீரம் காட் அவளது முயற்சிகள் எதுவும் வில்லை. பலவிதத்திலும் அ6 கொள்ள எடுத்த நடவடிக்கைக: உதவவில்லை. வெறிகொண்ட பாவமும் அறியாத ஆட்டுக்குட்டி காமப் பசி அடங்கிவிட்டது. ஆன உலா வந்த அந்தப்'பூ' வாடி வதர்
மணம் வீசக் கூடிய மலர் க விட்டது. வேலு கங்காணியின் மிருகத்தால் குதறி எறியப்பட்( விட்டு அழுதாள்.
தோட்டக் காட்டான் மானத்
லயன்களிலே, சின்னஞ்சிறிய க

243
னவருமே தங்களை முழுமையாகத் காண்டார்கள். தினம்தினம் தங்களது த்து ரூபாய் பணம் இன்று ஒவ்வொரு பாக வீட்டுக்கு ஆயிரம் ரூபாவாக ரிப்பில் உருவான அம்மன் ரதம் பவனி டில் உறங்க முடியும். அந்த மங்களக் ான் அவர்களுக்கு எதற்கு?
ா மிகவும் புத்திசாலித்தனமாகப் பயன் அவனது துஸ்டசகாக்கள் துரிதமாக பாட்டி சுகயினத்தால் அவதியுறுவது
தயை சிருஸ்டித்து அதை தங்களது
ாக நடித்தார்கள் அவர்கள். ནི་
தி மூலமாக செய்தி திருவிழாவைப் பொம்மைக் கூத்து, நாட்டியங்களைப் மங்கள தேவிக்குக் கொடுக்கப்பட்டது. . தனது அப்பாவின் ஒரே உறவு இந்தப் சுகயினமா? மனம் பதறினாள். உடனே ந்து கொண்டிருந்தாள். கூடச் சென்று ாணன் முரடர்களால் தாக்கப்பட்டான். வாகனமொன்றில் ஏற்றித் தங்களது ண்டுவிட்டன.
டினாலும் பெண் ஆணாக முடியுமா? > அந்தக் கொடியவர்களிடம் பலிக்க வள் தனது மானத்தைக் காப்பாற்றிக் ள் எதுவும் அந்த நேரத்தில் அவளுக்கு வேகத்தில் காத்திருந்த ஒநாயிடம் ஒரு சிக்கிக் கொண்டது. அந்த மிருகத்தின் ாால் நடுத்தோட்டத்தைச் சுற்றி சுதந்திர ங்கிச் சிதறிவிட்டது.
னப் பொழுதில் பிணம் போல விழுந்து பேத்தியின் கற்பு ஒரு இரக்கமற்ற டு விட்டது. மலையக மாதா கண்ணீர்
தைக் காக்கும் மறவன். ஏழைகளாக ாம்பறாக்களிலே சுருண்டு படுத்தாலும்

Page 245
244
பரம்பரை பரம்பரையாகப் பேணி அஞ்சா நெஞ்சமும், கொள்கை தலைவர்களைக் கண்ட மண் ம சிவனுவும், கட்டிக்காத்த மலைய அழிந்துவிடாது. அந்த நெஞ்சு அழிந்துபடுவதை மங்களத்தால் தாய்க் குலத்தாலும் ஏற்றுக் கொள்
உழைத்து வாழும் பாட்டாளி தனமான வெளிக் கவர்ச்சிகளில் தான் இருந்தது. அவர்கள் ஊர் பருந்துகள். வான் கோழிகளல்ல சலுகைகளுக்காக தங்களது கண் இலட்சியப் பயணம் மேற்கொண்டு
ஒண்டிக் கிடந்தாலும் உயர் வாழ்வின் பெரும் பகுதியைத் காரணம் தலைவன் உருவாக்க பிறக்கிறான். இதுதான் தேயி6ை கள் கற்றுக் கொண்ட பெரிய வாழ்வதைவிடக் குமுறி எழுவை வழியென அறிந்திருந்தது.
இந்தப் பண்பாடுகள் நிறை மங்களத்தால் மட்டுமல்ல வேறு யாலும் விட்டுக் கொடுக்க முடி வெறும் செயற்கைப் பூச்சுகளால் இந்த குறிஞ்சித் தாயின் அழ அங்கே ஒரு கறுப்புத்திரை வி( முடியுமா? மறவர் கூட்டத்தின் ஒரு தீர்க்கமான முடிவுக்கு வந்தாள்
அப்பனும் பாட்டனும் கட்டிக் எழுந்தாள். தோட்டத்தையும், தோ நினைக்கும் வஞ்சகக் கூட்டத்திற் அதற்கு முற்று முழுதாக முற்று அவள் அந்த முடிவுக்குத்தான் வரே
‘சாவு ஒருமுறைதான் வரும் வாக்கு அவளது துணிவுக்கு உரமூ

துரைவி வெளியீடு
வந்த தமிழ் மரபுகளைக் காப்பவன். $ப் பிடியும், தியாகமும் கொண்ட லையக மண். வேலுப்பிள்ளையும், கப் பாரம்பரியம் அவ்வளவு எளிதில் ர்ரம் கொண்ட மலையக மாண்பு மட்டுமல்ல வேறு எந்த மானமுள்ள ளமுடியாது.
வர்க்கம் அவர்கள். அங்கே போலித் bலை. உண்மையும், யதார்த்தமும் க் குருவிகளல்ல. உயரப் பறக்கும் . கான மயில்கள். அற்ப சொற்ப ணியத்தை விலை பேசுபவர்களல்ல. ள்ெள ஏந்தல்கள்.
ந்து நிற்கும் பாட்டாளி வர்க்கம். தொண்டர்களாகவே கழித்தவர்கள். ப்படுகிறான். ஆனால் தொண்டன் லச் செடியின் அடிவாரத்திலே அவர் பாடமும் படிப்பினையும். கும்பிட்டு தயே மலையகம் என்றுமே தனது
ந்த மலையக மண் கலங்குவதை மானம் காக்கும் எந்தக் கண்ணகி யாது. மலையகத் தாய் கவரிமான். அலங்கரிக்கப்பட்ட எருது அல்ல. குருவம் தூசு படிந்து போவதை, ழவதை மங்களத்தால் அனுமதிக்க பொன்மயில் கொதித்தெழுந்தாள்.
f.
க் காத்த குலக் கொழுந்து குமுறி ட்டத்து நங்கையரைத் துச்சமாகவும் )குப் பாடம் புகட்ட வேண்டுமானால் றுப்புள்ளி வைக்க வேண்டுமானால் வண்டும்.
என்கின்ற ஒரு அறிஞரின் வேத }ட்டியது. சுமன் என்கின்ற மிருகத்தின்

Page 246
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் பிடியிலே அவள் தடுமாறியபோது யையும் அவள் பார்க்கத் தவறவி அரிவாளைக் கையிலே எடுத்தா வீரத்தோடு அந்தக் கேவலமான வேறாக வெட்டி வீசினாள்.
சுமன் என்கின்ற நரகாசுரன் மர. முடிந்துவிட்டது. ஆனால் சின் கொலை செய்துவிட்டதாகப் பத் கம்பெனி நிர்வாகத்தால் விலை விதம் விதமாகச் சாட்சி சொல் இத்தனை சம்பவங்களையும் கலங்கவில்லை.
மலையக மானம் அவன் நின என் மகள் கவரிமான். நிச்சயம் நீ பொய்த்தாகச் சரித்திரம் இல். அழுத்தமாக இருந்தார்.
கொழும்பில் பல மாதங்களாக அம்மன் தேருக்குக், காசு கொடுத் வடிவமாய் போராடிய இளந்தளிர் ம சேர்த்தார்கள். பல ஆயிரங்கள் குவி
ஒரு பிரபல பெண் வழக்கறி கம்பெனி நிர்வாகம் ஒரு புறமும் ஒரு புறுமுமாக இரண்டு கோணத்
மங்களம் தூக்கிலா?-
அல்லது அராஜகம் தூக்கிலா என்று தெரியாது நடுத் தோட்டமே தான் ஜீரர்கள் தீர்ப்பு சொல்லும் பாதுகாப்போடு மங்களம் நீதிமன் எனப் பிரச்சாரம் செய்யப்பட்டிரு தான் இது. மங்களம் ஜீப் வண்ட ஜூரர்கள் இரண்டு மணி நேரம் மிகவும் நுண்ணியமாக ஆராய் என்கின்ற தோட்டத்துப் பெண் வேறு வழியின்றி சுமன் என்கின்ற

245
க தூரத்தே தெரிந்த அரிவாள் கத்தி பில்லை. ஒரு அடி பாய்ந்து அந்த கள். ஏதோ ஒரு இனம் தெரியாத எ அரக்கனை தலைவேறு உடல்
கணித்து விட்டான். அவனது சரித்திரம் - னதுரை சுமனராஜனை மங்களம் திரிகைகளில் செய்திகள் வந்தது. கொடுத்து வாங்கப்பட்ட சாட்சிகள் ன்னார்கள். இந்தக் கதைகளையும் கேட்ட கருப்பையா கங்காணி
கனவில் பசுமையாக பதிந்திருந்தது. தியை நிலை நாட்டுவாள். சத்தியம் லை என்ற ஒரே கொள்கையில்
வழக்கு நடந்தது. தோட்டத்து மக்கள் தததைப் போல அந்தப் பராசக்தியின் மங்கள் தேவியைக் காப்பாற்றப் பணம் வந்தன.
பிஞர் மங்களத்திற்காக வாதாடினார். 5 ஏழைத் தோட்டத் தொழிலாளிகள் திலே வழக்கு பரபரப்பாக நடந்தது.
- நடுங்கி நின்றது. இந்த நேரத்தில் ம் தினம் ஒதுக்கப்பட்டது. அன்று
றத்திற்குக் கொண்டு வரப்படுவாள் ந்தது. அதற்காக வந்த சனத்திரள் டியிலே கொண்டு வரப்பட்ட பின்னர் ாக வழக்கின் நுழிவு செழிவுகளை ந்தார்கள். இறுதியில் "மங்களம் தனது கற்பைக் காத்துக்கொள்ள சின்னதுரையைக் கொலை செய்தது

Page 247
246
திட்டமிட்டல்ல. சந்தர்ப்பத்தில் எந்த முடிவும் அந்தச் சூழ்நிலையி
எனவே அபலைப் பெண்ண கொலைகாரியல்ல. நிரபராதியே 6 தீர்ப்பளித்தார்கள்.
'மங்கள தேவி வாழ்க! மலையகக் கண்ணகி வாழ்க! தாய்க்குலத்தின் மாண்பு காத்த
என்ற கோஷங்கள் மக்கள் என் போல் வானுயரக் கேட்டது.
ஆம்! மங்களம் நவயுகத்தின் பூ
அவளது கடமையைப் பூரன் கண்டி மாநகரில் அமைந்துள்: சேவகியாக அவளது புதிய வா உன்னத பணிக்கே தன்னை அர்ப்ப
அவள் விட்டில் பூச்சல்ல விளக்கில் அணைந்து விட மாட்ட

துரைவி வெளியீடு
அவளுக்கு அதைத் தவிர வேறு ல் தெரியவில்லை.
ான மங்களதேவி உண்மையிலேயே ானத் தீர்ப்பளிக்கிறோம்”என ஜூரர்கள்
5 தங்கக் குடம் வாழ்க!
கின்ற சமுத்திரத்தின் பெரிய அலை
பூங்காற்று. ணமாகச் செய்துவிட்ட மகிழ்ச்சியில் ள முதியோர் பராமரிப்பு நிலையச் ழ்வு ஆரம்பமாகிறது. அவள் அந்த ணித்து விட்டாள்.
என்றும் ஒளிரும் மின்மினியேதான். resr.
(1996)

Page 248
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சந்தனம் ச
சங்குவாரித் தோட்டத்தில் பி மகா வித்தியாலயத்தில் க எழுத்துலகப் பிரவேசம் செய்தி
வானொலிக்காக நிறைய தன்னுடைய எழுத்துப் பணிக் ததே இலங்கை வானொலித இலங்கை ஒலிபரப்புக் கூ நடத்திய சிறுகதைப் போட் என்னும் சிறுகதைக்கு முதல்
புசல்லாவையில் வசிக்கும்
வெளிவரும் தமிழ்-சிங்கள ராகப் பணியாற்றுகின்றார்.
வழி பிற
சந்தனம்
இயற்கை அன்னையின் அ8 மலையைப் பார்க்கும்பொழுது யளிக்கிறது. பச்சைப் பசேல் 6 தேயிலைச் செடிகள்.
என்னதான் அழகாக இரு மட்டும் பஞ்சமே இல்லை. கார தோட்டம் அமைந்திருந்ததுதான்.

247
த்தியநாதன்
றந்தவர். புசல்லாவ சரஸ்வதி ல்வி கற்றவர். எண்பதுகளில் தவர்.
ஆக்கங்கள் எழுதியுள்ளார். குக் களம் அமைத்துக் கொடுத் ான் என்று கூறும் சத்தியநாதன் ட்டுத்தாபன மலையக சேவை டியில் தன்னுடைய ‘மூடுபனி பரிசும் விருதும் பெற்றுள்ளார்.
இவர் புசல்லாவையிலிருந்து சஞ்சிகையில் துணை ஆசிரிய
32
0க்குமா?
ஈத்தியநாதன்
மைப்பே உருவான அந்தத் தேயிலை ஒரு பூங்காவைப் போல் காட்சி ன்று எந்தப் பக்கம் திரும்பினாலும்
தாலும் அங்கு அட்டைக் கடிக்கு ணம் காட்டுக்குப் பக்கத்திலே அந்தத்

Page 249
248
மிருகங்கள் தோட்டத்துக்குள் உற்பத்தியாகின.
"இந்தாப்பா முருகையா அங் எனக் கங்காணி உரத்துக் கேட்டார்
“ஒன்னு இல்லேங்க அண்னே அத புடுங்குறேன்” என்றான் முருை
அன்று அந்தப் புல் வெட்( இன்னும் இருபத்தைந்து தொழ மீண்டும் கங்காணியின் குரல் ஓங்கு
“இன்னைக்கு நெரய முடிக்கா லிப்புட்டேன். காலையிலேயே கண அதோட நாளான்னைக்கு ஏஜென் பொறுக்கிப் போட்டு வா. இன்ன விட்டுப் போகயில ஒவ்வொரு ெ துண்டுல பேர் எழுதுவேன். ெ மணிக்கு சாப்பாட்டுக்குப் போயிட் அஞ்சு மணி வரைக்குமாவது வெ இல்லாட்டி என்ன குத்தஞ் செ என்றார்கங்காணி.
என்ன ஆர்வமாக வேலை கங்காணியார்! நேரமும் பத்து மண வாங்கச் சென்ற, அந்த மலையில் கண்ட கங்காணி,
“எல்லாரும் ரோட்டுக்கு வாங் சத்தமாகக் கத்தினார்.
தேனீர் வாங்கச் சென்றவர் லய களுக்கு ரொட்டியும் சாயத் தே “இந்தாப்பா ஒங்கொங்க சாட் புடிங்க..” என ஒவ்வொருவரிடமும்
அன்று எப்படியோ வேலை முடி காம்பராக்களுக்குச் செல்ல நேர அன்று எல்லோருமே தங்களுக்கு கணக்கை இரண்டு மணிக்குள் புல்

துரைவி வெளியீடு
பிரவேசிப்பதால் அந்த அட்டைகள்
என்னா பண்ணிக்கிட்டு இருக்க?”
அட்டை காலுல கடிச்சு கெடக்கு 56 Ls.
ம்ெ மலையில் முருகையாவோடு லாளர்களும் வேலை செய்தனர். கிறது.
ட்டி அரைப் பேருதான் ஆமா சொல் $கப்புள்ள் ஐயா சொல்லிப்புட்டாரு. டு வாராரு. ரொம்பவும் துப்பரவா னக்கு ரெண்டு மணிக்கு வேலை நரையையும் பாத்துப் புட்டுத்தான் நரமுடிக்க முடியாட்டி பன்னிரண்டு -டு வந்து ஒரு மணியில இருந்து பட்டிக் கணக்க முடிச்சே ஆகணும், ால்லாதிங்க அரைப் பேருதான்”
பார்த்துக் கொண்டு போகிறார் ரியாகவே வழமை போலவே தேனீர் வேலை செய்த ஆள் வருவதைக்
க தேத்தண்ணி வந்துரிச்சி” எனச்
ம் லயமாகச் சென்று தொழிலாளர் ரீரும் வாங்கி வந்தார். வந்தவர் பாட்டையும் தேத்தண்ணியையும் கொடுத்தார்.
ந்து அனைவருமே தங்களது லயக்
Dம் நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது.
வெட்டி முடித்துவிட்டனர்.

Page 250
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
முருகையா தனது லயக் க
தனது மூத்த மகள் கோமதி அ( கொண்டிருந்தாள். தன் அப்பா வரு
"அப்பா ஏ. ஒரு மாதிரியா இரு
“ஒன்னும் இல்லம்மா மாசச் நாளைக்கு எப்படிச் சமாளிக்கப் டே துன்னே தெரியல.” என மிகவும் முருகையா.
"ஆமாங்க அப்பா அரிசியும் ( செய்யிரதுன்னே தெரியல” என்றாள்
முருகையாவின் வீட்டில் மொத் பேர் மட்டுமே பாடசாலை செல்ப பிரச்சினை காரணமாகப் பாடசாை போய் விட்டவர்கள். இவ்வாறான வாழ்க்கைப் பயணம் ஒடிக்கொண்டி
முருகையா ஆழ்ந்த சிந்தனை படுத்துக் கொண்டு இருப்பதை அவனது மனைவி மருதாயி அவதா
“என்னாங்க அட என்னப்பா. இப்படியோசனயா இருக்கீங்க.”
“அட நீ ஒன்னு புள்ள வய்த்தொ
“இன்னம் பத்து நாள் இருக்கு யோசனை பண்ணிக்கிட்டு இருக்கி
கணவன் வருந்துவது மனை இருந்திருக்க வேண்டும். என்ன இந்த தோடை வைச்சிக் கொஞ் அடுத்த மாசம் வாக்கில ஆதா அப்ப திருப்பிக்கலாம்” என்று தன் கழற்றிக் கொடுத்தாள்.
“சரி புள்ள, அந்த ஒமல்பேக் புள்ள மொதலாளி கடையில நை நம்ம செலவு கடையில் கொஞ்ச ! அந்தக் கோப்பையில கொஞ்சம்

249
ாம்பராவை அடைந்தான். அங்கே ப்ெபடியில் வெந்நீர் சுட வைத்துக் வதைக் கண்ட கோமதி,
க்கீங்க” என்றாள்.
கடைசியாகுது. இன்னம் பத்து ாறோமோ? எனக்கு என்னா செய்யிர வேதனையோடு கூறி முடித்தான்
முடிஞ்சி போச்சி நாளைக்கு என்னா கோமதி.
தம் ஏழு பேர் இவர்களில் இரண்டு வர்கள். ஏனையோர் பொருளாதாரப் \லப் படி வாசலை மிதிக்க முடியாமல் ஒரு இக்கட்டான சூழலில் இவர்கள் ருந்தது.
பில் மூழ்கியவனாக அந்தப் பாயில் வேலைத் தளத்தில் இருந்து வந்த னித்தாள்.
.? என்னா கப்பல் கவுந்த மாதிரி
ரிச்சலக் கெலப்புர.”
ந எப்படிச் சமாளிக்கறதுன்னுதா நா றேன்.”
வி மருதாயிக்கு என்னவோ போல்
நினைத்தாளோ "சரி இந்தாங்க சம் சாமான்கள வாங்கிட்டு வாங்க பப் போனஸ் கொடுப்பாங்கதானே காதில் இருந்த அந்த நகையைக்
; எடு. நான் போய் நம்ம தங்கராசு கயை அடகு வச்சி சல்லிய வாங்கி ாமான்கல வாங்கிக்கிட்டு வாறேன். சாயத்தண்ணி ஊத்து எங்க புள்ள

Page 251
250
அந்தக் கருப்பட்டிப் போத்தலக் கருப்பட்டியுடன் அந்தத் தேனீை போக ஆயத்தமானான் முருகைய
சில வினாடிகள் சென்றடை பிள்ளைகள் இரண்டு பேரும் வி புக்குப் போய்விட்டு வந்தனர். சீருடைகளை மாற்றிக்கொண்( கொண்டனர்.
முருகையாவின் இளைய ம சரியான பசி அம்மா ஏதும் இல் பசிக்குதா கண்ணு அங்கே அ ரெண்டு கெடக்கும் அதுல ஒ துண்டு ரொட்டிய அண்ணணுக்கு அத்தோடு அவள் தமது பிள்ளை என்னைக்கு இந்தக் கொம்ட வந்தாங்கலோ அன்னையிலிரு போச்சி. முந்தி சனவச நம்ம தோ நாள் வேலை கொடுத்தாங்க. ே எல்லாம் கொடுத்தாங்க. இப்ப தேதியாச்சி இன்னமும் அரிசி கொஞ்சம் முந்திதான் ஒங்க அ வாங்கிட்டுப் போச்சி. அத அட வந்தாத்தான்” என்றபடி வாசல் விறகுகளை வெட்டி அடுப்பு அடுக்கத் தொடங்கினாள் ! ஸ்டோரில் ஆறு மணி அடித்து குரல் ஓங்கி ஒலிக்கிறது.
"அடியே மருதாயி. அடி தொரடீனா. தொரடி. ஒனக்கு நீ கதவ சாத்திப்புட்டு தூங் "அடியேய் சுருக்கா இந்த மீன் மொதல்ல இந்த சூடை கருவ கொஞ்சம் கள்ளு குடிச்சேன் ஆ நான் நெனைக்கவே இல்ல” ப முருகையா.

துரைவி வெளியீடு
காணோம்?” என போத்தலைத் தேடி அருந்தி விட்டு கடைத்தெருவுக்குப்
ந்தன. பாடசாலைக்குப் போயிருந்த டு வந்தனர். இவர்கள் டியூசன் வகுப்
வந்த உடனே தமது பாடசாலைச் டு தம் கை, கால்களை கழுவிக்
கன் தன் தாயருகில் வந்து “அம்மா லையா?” எனக் கேட்டான். “ஏ ராசா ந்த பேசன்ல பாரு ரொட்டித்துண்டு ரு துண்ட நீ எடுத்துக்கிட்டு மத்த க் குடு” எனச் செல்லமாகக் கூறினாள். களிடம் “என்ன புள்ளங்களா செய்யிறது 1ணிக்காரங்க நம்ம தோட்டத்துக்கு ந்து நமக்கெல்லா இந்த கெதியா ாட்டத்த வச்சிரிக்கையில இருவத்தாறு வளாவேலைக்கு அட்வான்சு, சம்பளம் எங்க அப்படி நடக்குது. இருவத்தாறு அட்வான்சே கொடுக்கல. இப்ப புப்பா என் காதில கெடந்த நகையை வு வச்சிக் கொஞ்சம் சாமா வாங்கிட்டு
வெளியே கிடந்த அந்தத் தேயிலை க்கு மேல் இருந்த அட்டாலையில் மருதாயி. அவ்வேளை தோட்டத்து ஓய்ந்தது. அங்கே முருகையாவின்
யே மருதாயி கதவ தொரடீ. கதவத்
என்னா திமிரு நா வருரத்துக்குல்ல குறியா..?” மருதாயியைப் பார்த்து
துண்ட கறி வச்சித்தா! அப்படியே. ாட சுட்டுத் தா. மேல் அழுக்கைக்கு அது இவ்வளவு வெறியா வருமுன்னு துபோதையில் உளறிக் கொட்டினான்
(1996)

Page 252
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
திருமதி ஏ. யூ. எ
கண்டியில் பிறந்தவர். முறு. றவர். பல்கலைக் கழகப் இலக்கியப் பிரவேசம் செய் கட்டுரை ஆகிய துறைக வருகின்றார்.
இலங்கை வானொலி மலை அறிவிப்பாளராகவும் “பூங் நிகழ்ச்சி ஒலிபரப்பாளராகவ சித்திலெப்பை மகா வித்தி பணி புரிகின்றார்.
3
வேண்டும்
திருமதி ஏ. யூ. எ
புலர்ந்தும் புலராத காலைப் ஒழிந்து எங்கோ காகங்கள் க பங்கைச் செலுத்தி முடிக்கிறது ஒன்று எட்டும் தூரம் வரை இல் வைகறையின் வடிவம் அவள் என்பதை உணர்த்தி வைக்கத் தவறு
குளிரின் தாக்கத்தைத் தடு கால்களை நுழைத்துச் சுருண்டு ப
“ஆண்டவா, விடிஞ்சிரிச்சே. கிறாள். உஷ்ண மூட்டிய கோண போட்டு விட்டுப் பனிப்படலம் த6

251
ல். அரபா மன்சூர்
த்தலாவையில் கல்வி பயின்
பி.ஏ. பட்டதாரி. 80களில் த இவர் சிறுகதை, கவிதை, ளில் ஈடுபாட்டுடன் எழுதி
யகச் சேவையில் பகுதி நேர காவனம்” என்னும் மாதர் பும் பணியாற்றியவர். கண்டி யாலயத்தில் ஆசிரியையாகப்
3
ஒரு பதில்
ல். அரபா மன்சூர்
பொழுது. கோட்டான்களின் ஒசை ரைகின்றன. சேவலொன்றும் தன் வாசனைக்கேனும் பள்ளிவாசல் லவே இல்லை. என்றாலும் இந்த மனதில் தினம் தினம் சுபஹ' வதில்லை.
ப்பதற்காகக் கோணிச் சாக்கினுள் டுத்திருந்த செலயம்மா,
” வாரிச் சுருட்டிக் கொண்டு எழு ரிச் சாக்கினை உதறி ஒரு பக்கம் லையைத் தீண்டாதிருக்கச் சேலைத்

Page 253
252
தலைப்பால் முக்காடிட்டுக் கொ லாந்தரைத் தூக்கியவளாக பீலி களை முடித்துக் கொண்டு திரும்ட
அந்த லயக் காம்ராக்கள் வாழ்க்கையைப் பிரதிபலிக்கும் தான் இந்த செலயம்மாவின் அடுப்பில் திணித்துக் கடதாசித் தீ முட்டியவள், கரி பிடித்த ப வைக்கிறாள். தண்ணீர் கொதி கொதிக்கின்றது. குளிரும் பல சிலிர்க்கச் செய்யவில்லை. உ6
யிட்டுப் பழகியவளாச்சே!
இரவு எஞ்சிய தேயிலை வடித்த சாயத்தை, உள்ளங்ை கொண்டு குடிக்கிறாள். கூரை6 பில், சொருகி வைத்திருந்த எடுத்து, பக்குவமாக சுண்ண புகையிலைத் துண்டு சேர்த்து தொங்கிய துணித்துண்டை எ கட்டிக் கொண்டவள், எவ்வித தூங்கிக் கொண்டிருப்பதைக் கண்
“மை மூன். மக. மைமூன் உங்க வாப்பாக்கும் வடிச்சுக் குடு
கல்லானாலும் கணவன்! பு மந்திரம் அவளை இப்படிச் செ கிள்ளிக் கிள்ளி கூடையை நி களையும் நெஞ்சக் கூடையில் வயதான செலயம்மா.
"நான் நாலு பொஸ்தகம் படி உதையும் வாங்கியே அடங்கி தெரியாம பொழைக்கவும் தெ மைமூனும் கஷ்டப்படக்கூடாது கிப் போகணும். இதுக்கெல்லாப் இதுவே செலயம்மாவின் அன்றா

துரைவி வெளியீடு
rண்டாள். கையிலே சிறிய அரிக்கன் க் கரைக்குப் போய் காலைக் கடன் புகிறாள்.
ஒவ்வொன்றும் தோட்டத்து மக்கள் கெமராக்களே தான். அதிலொன்று காம்பராவும். சுள்ளி விறகுகளை துண்டொன்றை லாம்பில் பிடித்துத் ானைக்குள் நீர் வார்த்து அடுப்பில் ப்பது போலவே அவளது மனமும் ரி கூட அவளது மென்னுடலைச் ஷ்ணப் பெருமூச்சுக்களையே வெளி
激
மண்டிக்குள் கொதி நீரை ஊற்றி கயில் சீனியைத் தட்டி தொட்டுக் யைத் தாங்கி நின்ற சுவற்று வெடிப் வாடிப்போன வெற்றிலைப் பையை ாம்பு தடாவி, பாக்கைக் கடித்து குதப்புகிறாள். கயிற்றுக் கொடியில் ாடுத்துத் தலையிலே கொங்காணி சலனமுமற்றவளாக மகள் மைமூன் ாடு,
எழும்பம்மா! தண்ணி சுட்டிடுடுச்சு.
.
ல்லானாலும் புருஷன் என்ற தாரக சால்ல வைக்கிறது. கொழுந்துகளை றைப்பது போலவே, ஆசைக் கனவு தேக்கிக் கொண்டாள் அந்த நாற்பது
டிச்சிருந்தனெண்டா, இப்புடி அடியும், ப் போயிருக்க மாட்டேன். சாகவும் ரியாம, நான் கஷ்டப்படராப் போல அவள் படிச்சி ஒரு ‘கோட் வேலைக் ) ஞாயம் காட்டி வெற்றியடையணும்.” ட பிரார்த்தனை.

Page 254
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இப்படியாக மகள் மைமூன் குவியலாயின. தனது மகள் ஒரு காகவும், தன் போன்ற பெண்களு வேண்டும் என்பதையே கோட் ே வடிவம் கொடுத்துள்ளாள் செலயம்ப
நெய்னா மம்மது. அதுதான் டை கணவன். இருவரும் எதிரும் புதி களின் நிர்ப்பந்தங்களாக இல்லற மரத்திலேயே கழுத்தை உரைந்து தாண்டாப் பத்தினியாக இன்னல் கொண்டு பொறுமையின் சிகரமாக
பலதையும் பத்தையும் நாலு ( தெரிஞ்சவன்னா, நரக வாழ்வு அ அந்த லயக் காம்ராக்கள்தான் செ வர்கட்கும் நரகமும், சுவர்க்கமு! கவலையுமே இல்லை. தனக்கு ஒரு கூட அவருக்குத் தெரியுமோ என்ன இருட்டினால் தனி உலகம். இரவி கொள்பவர் நெய்னா மம்மது. அவ பேய்க்கும் வித்தியாசம் காண முடியு
ஜப்பான்காரன் குண்டுபோட்ட தில் தஞ்சம் புகுந்தவர்களது மூன் சொச்சம்தான் இந்த நெய்னா மம்ம என்றால்தான் நெய்னா மம்மதுவை :
எழுந்து வாயை அலம்பிவிட்( தேனீரை ஒரே மூச்சில் உள்ளுக்கு முண்டாசைத் தலையிலே சுற்றிக் வெளிக் கிளம்புகிறான்.
தனக்கென ஒரு மனைவி, ! எண்ணிப் பார்ப்பதே இல்லை ரா என்றிருந்தாலாவது மற்றவர்கட்( இல்லை. மாதக் கடைசியில் வாங் சொந்தம். நாள்தோறும் மூக்குழு வேறு தேவைதானா? தட்டிக் கேட்

253
பற்றிய கனவுகள் மலை போல் வக்கீலாக மாறவேண்டும். தனக் க்காகவும் நியாயம் கோரி வாதாட வலை' என்று தனது பாஷையால்
மமூனின் வாப்பா. செலயம்மாவுக்கு ருமாக எலியும் பூனையுமாக நியதி )த்தில் இணைந்தவர்கள். கட்டிய சாகவேண்டும் என்றாற் போல படி களை எல்லாம் பல்லைக்கடித்துக் நாள்களை நகர்த்துகிறாள்.
பேருக்கிட்ட கதச்சி, நாலு இடத்த அனுபவிச்சிட்டு இருக்க மாட்டா. யலம்மாவுக்கு, அவளைப் போன்ற ம். நெய்னா மம்மதுக்கு எவ்வித ரு பருவமகள் இருக்கிறாளா என்பது வோ? பகல் முழுதும் வெளியுலகம். ன் மடியில் மதுவின் பிடியில் மஞ்சம் ரால் இந்நிலையில் பெண்ணுக்கும்
for 6Teit6T...?
யுத்த காலத்தில் சிதறி மலையகத் றாவது தலைமுறையில் வந்த மிச்ச தும் அவனது குடும்பமும். ராசப்பு அனைவரும் விளங்கிக் கொள்வர்.
டு மைமூன் ஊற்றிவைத்த சாயத் குள் இழுத்துக்கொண்டான் ராசப்பு. கொண்டு கவ்வாத்துக் கத்தியுடன்
மகள், குடும்பம் இதை எல்லாம் சப்பு. தான் உண்டு தன்பாடுண்டு கு நிம்மதி. ஆனால் அதுதான் கும் பணம் சாராயத் தவறணைக்கே முட்டக் குடிப்பவனுக்கு குடும்பம் க நினைப்பாள் செலயம்மா. அவன்

Page 255
254
எட்டி உதைப்பானே என்ற பயம் அது அசிங்கமாகக் கூட இருந்த
நேரம் ஏழுமணியாகிவிட்டது. வெள்ளை யுனிபோமை எடுத்து ஆம். அதுதான் அவளுக்கு அ போம். பருவ மாணவர்கள் அ அவளோ எதையுமே கருத்திற் ஆசை தன் தாயாரின் கனவை நன:
அந்தத் தோட்டத்தில் துரை! மட்டுமே பாடசாலை சென்று தொழிலாளர்களது பிள்ளைகளெ பெயரைப் பதிந்து தோட்ட வே. நியதி. எஸ்டேட் ஸ்கூலில் ஐந் போதனை நடைபெறும். அதுகூ ஏதோ ஆண்டவன் புண்ணியத்த பலருக்கு அவள் மீது பொறா!ை உழைப்பும் திடமான நிலைப்பும் தீ
முஸ்லிம் என்ற முத்திரை குத் காலம் பரம்பரையாகவே தோட்டத் துரைக்கும் அவர் மனைவிக்கும் நன்றாகப் படிப்பவள் அல்லவா அதிகம் படித்த பெண் என்று மை
எப்போதும் வீட்டுத் தலைவர் சந்தனக் குச்சியைப் பற்ற 6ை மலையிலிருந்து வரும்போது
பெக்கட்டை வாங்கிக் கொண்டா6
“என்னங்க செலயம்மாக்கா, இல்லீங்களே..?” என்கிறான் கe
“தந்திடறேனுங்க தம்பி” எ சொல்லிக் கொள்கிறாள்.
'இன்னக்கி, நேத்தில்ல பத் நரக வாழ்வு தானுங்களே என புருஷனைத் திருந்திக்கலாமுன் புருஷன என்னால திருத்த முடி கிறாள் செலயம்மா.

துரைவி வெளியீடு
கைநிமிர்ந்த மகள் முன்னிலையில் து செலயம்மாவுக்கு.
தலையணைக்குக் கீழே வைத்திருந்த அணிந்து கொண்டாள் மைமூன். யன்பொக்ஸ்'. ஒட்டுப் போட்ட யுனி புவளைப் பார்த்துச் சிரிப்பதுண்டு. கு எடுப்பதில்லை. அவளது ஒரே வாக்க வேண்டும் என்பதே.
மார், கங்காணிமார்களது பிள்ளைகள்
கல்வி கற்று வந்தனர். ஏனைய ல்லாம் பன்னிரெண்டு வயதானதுமே, லையில் ஈடுங்ட வேண்டும் என்பது தாம் ஆண்டு வரை மட்டுமே பாட ட நிரந்தர கல்விச்சாலை அல்லவே! ால் மைமூன் படித்து வருகிறாள். ம. எல்லாம் செலயம்மாவின் அயராத தான்.
த்தப்பட்ட ஒரு தனிக்குடும்பம், நீண்ட நதில் பதிந்திருப்பவர்கள் என்பதாலோ, மை மூன் மீது ஒரு பற்று. அதுவும் ! அந்தத் தோட்டத்திலே தற்போது முன் ஒருத்திதான்!
ரசலில், வேலைவிட்டு வந்ததும், ஒரு பிப்பது அவளது வழக்கம். அன்றும் ாசமாணிக்கம் கடையில் ஒரு பத்திப் ா செலயம்மா.
கடன் பாக்கிய இன்னும் ஒப்படைக்க டைக்காரன்.
ன்றவள் மனம் நொந்து தனக்குள்ளே
தோடு ஆறு பதினாறு வருஷங்களா ாக்கு. ஒரு பொண்டாட்டி நெனச்சா னு சொல்லுவாங்க. ஊம் ஹ"ம் என் பலியே!” - புலம்பிக்கொண்டே சொல்

Page 256
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
'ஒரு கணவனுக்கு மனைவி கணவன் ஆடையாகவும் வாழஒ சொன்னதாக ஹதீஸ் சொல்வாங் சன்மார்க்கப் பணிபுரியும் இயக்க ஒரத்திலல்லவா செலயம்மாவின் கிடக்கிறது.
ஒரு வகையில் ராசப்பு, நாலு பட்டிருந்தா குடித்துக் குட்டிச் சு: மாடாக உழைத்து ஓடாகத் ே முன்னேற்றத்தைக் காணவில்லை காட்டுப் பெண்ணாகவே வாழ்ந்: அவள், 'நானும் நாலுவரி படிச்சி கெடந்தாலும் அவுருக்கிட்டே இரு வாங்கிப் பொழைக்க வேண்டி வந்த
ஒரு தடவ தோட்டத்துக்கு வி வார்த்தைகள்தான் மைமூனா இ6 மாயிற்று. “தாய்மார்கள்ே, உங்க ! அனுப்புங்க. படிக்க வையுங்க. 2 தைகளும் கட்டாயம் கொழுந்து அவங்களின் எதிர்காலம் என்னா இலவசமா புஸ்தகம் கொடுக்கு
முத்திரை வழங்குது..!”
அந்த மகராசா அப்புடி செ மைமூனும் கொழுந்து கிள்ளிக்கிட்
O
பொறுத்துப் பொறுத்துப் பே களத்துக்குத் தயாராகிக் கொண் ஒரு புறம். தூரத்தில் ஒரு உருவ நிச்சயம் அது ராசப்புதான் என்ப பிடிக்கவில்லை. இன்றைக்கு ஒ வைராக்கியத்தில் வீட்டுக்குள் நு ஒன்று திரட்டி தடார் எனக் கதவை
மைமூனாவுக்கு தாயின் இ நெய்னா மம்மது மது மயக்கத்தில பாடிக் கொண்டு வரும் ஒசை தூர

255
ஆடையாகவும், ஒரு மனைவிக்கு னும் என்று நபி(ஸல்) அவங்க 5. இதை எல்லாம் தெரிந்துகொள்ள ங்களின் கடைக் கண்பார்வை படாத
குடும்பம் தனிமரமாக ஒதுங்கிக்
நல்ல மனுஷங்க மத்தியில் பழக்கப் வராயிருக்க மாட்டானோ என்னவோ! தய்ந்தாலும் ராசப்புவின் வாழ்வில் செலயம்மாவும் இன்னும் பட்டிக் து வருகிறாள். சில வேளைகளில் ருந்தனென்டா தோட்டத்து மண்ணுல நந்து தெனம் தெனம் அடியும் ஒதயும் நிராது?’ என்று அங்கலாய்ப்பாள்.
ஜயம் செய்த ஒரு பிரமுகர் சொன்ன வ்வளவு தூரம் படிப்பதற்குக் காரண பிள்ளைகளை பள்ளிக் கூடங்களுக்கு உங்களைப் போலவே உங்கள் குழந் து மட்டும் பறிச்சிக்கிட்டிருந்தால் வது..? இப்பதான் கவண்மெண்டு து. பகல் போஷனத்துக்கு உணவு
ால்லியிருக்காட்டி ஒருவேளை என் டுத்தான் இருந்திருப்பாள்.
OO
ான செலயம்மா இன்று ஒர் போர்க் டிருந்தாள். தெரு நாய்களின் ஊளை ம் தள்ளாடியபடி வருவது தெரிகிறது. து அவளுக்குத் தெரிய வெகுநேரம் ரு முடிவு கண்டிட வேண்டும் என்ற ழைந்தவள், தன் கோபத்தை எல்லாம்
மூடித் தாழ்பாளைப் போட்டாள்.
ந்த நடவடிக்கை புரிந்து விட்டது.
b ஐம்பதிலும் ஆசை வரும். என்று த்தில் ஒலிக்கக் கேட்டது.

Page 257
256
தாயாரின் தைரியத்தில், எ. விருந்தாள் மைமூனா.. 'தடார்.. த கத்தியால் தட்டும் ஓசை. கதவு உ
'கணவனுக்கு மதிப்பளித்து க என்று சராசரி பெண்ணுக்குரிய | இல்லவே இல்லை. பொறுத் ஆவேசம் அவளிடம் இருந்ததே இருக்கவில்லை. கதவைத் தட் வாயில் வந்தவாறு திட்டித் தீர்க் செலயம்மா அசைந்து கொடு பொங்கிய பெண் மனம் இ அனுப்பியது.
"குமருப் பிள்ளய வூட்டுல வ. கூத்துமா இருக்கிறது ஹராமா கல்லங்கிறது தெரியும். ஒன்று நி தரணும். அப்படின்னா கதவைத் ; வாழலாம். இல்லே கதவைத் திறக்க
மீண்டும் செலயம்மாவே பே. அவகாசம் தர்ரேன். நல்லா சிந்தி என் மைமூனக் காப்பாத்துவேன் போயிடலாம்...''
வீதிப் பக்கமிருந்து எந்த மறு பறந்தன... கதவைத் தட்டும் ஓல எதிரொலியும் இல்லை. சுமார் ஜன்னலைத் திறந்து , குப்பி விள. வெளி வராந்தாவைப் பார்த்தால் யாக கிடந்தார். மீண்டும் கதக் செலயம்மா. கதவு திறக்கப்பட கே சிறைபோல் அந்த வீடு மூடியே கி
பொறுப்பற்ற கணவரால் இ காலம் தள்ளும் செலம் மாக். கிடைக்குமா...?

துரைவி வெளியீடு ன்ன சரி நடக்கட்டும் என வாளா 5டார்...' என்று கதவிலே கவ்வாத்துக்
சும்பியதே தவிர விழவில்லை.
தவை திறப்போமா? வேண்டாமா...?' மனத் தடுமாற்றம் செலயம்மாவிடம் துப் பொறுத்து பொங்கி எழுந்த தவிர் அமைதி கொள்ளும் தன்மை டும் பயங்கர ஓசை தொடர்ந்தது. கும் வசைமொழி சுருதி கூட்டியது. க்கவில்லை. பொறுமை இழந்து அவ்வாறு விதியொன்றை வீதிக்கு
ச்சிக்கிட்டு இப்புடி தகப்பன் குடியும் என செயல். ஆண்டவன் அனுமதிக் கங்க திருந்தனும். சத்தியம் பண்ணித் திறப்பேன். உள்ளே வந்து நல்லவரா க்கப் போறதில்லே...''
சுகிறாள். "இன்னும் பத்து நிமிஷம் -
ச்சுச் சொல்லுங்க... இல்ல... நானே T.. நீங்க ஒங்க வழியப் பாத்துப் .
மொழியும் வரக்காணோம். நிமிடங்கள் சையும் ஓய்ந்தது. வசை மொழிகளின்
பதினைந்து நிமிடங்கள் கழிந்து க்கைத் தூக்கி, அதன் வெளிச்சத்தில் அங்கே கணவன் ராசப்பு ஒரு மாதிரி வை ஓங்கி அறைந்து சாத்தினாள் வ இல்லை. தொடரும் இரவில் ஒரு டந்தது.
ப்படி வீட்டுச் சிறையில் கைதியாகக் களுக்கு விடிவும் விடுதலையும்
(1994)

Page 258
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஏ. ஆர். எ
மலையகத்தின கலகெதா ம சேர்ந்தவர். 65ஆம் ஆண்டு ; போதே சிறுகதைகள் எழுதி 8 தவர். பயிற்றப்பட்ட தமிழ்த் ஆசிரியர்.
சிறுகதைகளுடன், கட்டுரை ஆகியனவும் எழுதுகின்றார். தண்டனை' ஆகிய நாடகங்கள் யரங்கில் மேடையேற்றியுள்ளா
1986ஆம் ஆண்டு வர்த்த . நிறுவனம் அகில இலங்கை தொகுதிக்கான போட்டியில் சிறந்த தொகுதிக்கான 5000 மூன்று தசாப்த காலமாக புடையவர் இவர்.
வாழத்தான் (
ஏ.ஆர்.
நான்கு சுவர்களுக்கு உள்ளே த என்பதை எண்ணி மனம் வருந்த சிந்தனை நடந்து முடிந்த நிகழ்ச்சி அவனது வாழ்க்கையில் அப்படி
கூடாது.

257
5. லத்தீப்
டிகே என்னும் கிராமத்தைச் ஓ. எல். மாணவனாக இருந்த இலக்கிய உலகில் பிரவேசித் - துறைக் கலைப்பட்டதாரி
=, நாடகம், மரபுக்கவிதை
வட்டி தந்த பரிசு', 'ஏனிந்த களை எழுதி திறந்த வெளி
க அடையாளக் குறியீட்டு ரீதியாக நடத்திய சிறுகதைத் > இவருடைய தொகுதி
ரூபாயைப் பரிசாகப் பெற்றது. இலக்கியத்துடன் தொடர்
வேண்டுமா?
ஏ.லத்தீப்
னது வாழ்க்கை அமைந்துவிட்டதே திக் கண்ணீர் வடித்த வேலுவின் களை அசை போடுகின்றது. ஆம்! யொரு சம்பவம் நடந்திருக்கவே

Page 259
258
அன்று சனிக்கிழமை! நாவல தோட்டம் கண்ணுக்கு எட்டாத காலதேவனால் இயற்கை' என்ற பசுமை நிறக் காட்சி. தேயிலை எல்லாம் கூடைகளோடு தொ கொண்டிருந்தனர். வேலுவும் வேகம் வைத்துக்கொண்டு மெல்ல வெ அவனது சிந்தனை தனது மக சுற்றிச் சுழன்று கொண்டிருந்தது.
அவனது நெற்றி எங்கும் வியர்வைத் துளிகள். அவன் . போடும் போது நிலை தளர்ந்து நி வியர்வைத் துளிகளைத் தோட்டத் உண்டு கொழுக்க வைக்கும் தே மறுமலர்ச்சியே ஏற்படாதா? என கலந்த பெருமூச்சை வெளிவிடுக அவனது எண்ணச் சுழல் தனது திரும்புகின்றது.
பருவ ஏழில் பூத்துக் குழங்கு அகத்தில் நிழலாடுகிறது. தோட் கட்டி, வயிற்றைக் கட்டி சுசீலா விட்டான். அன்றாடம் கஞ்சிக் குடி தொழிலாளர் மத்தியில் தனது மக பெருமையாகவே இருந்தது. தற் பிரச்னை ஒன்றே ஒன்றுதான்! ஒருவனின் கையில் ஒப்படைத்தது திருமணத்திற்காக மாடாய் ! சேர்த்துவிட்டான். மீதி இருப்பது அதுவும் முடிந்துவிட்டால் ...
அவனது சிந்தனை தடைபட் செடிகளை விலக்கிக் கொண்டு ; வைத்துவிட்டது. அந்த ஓசை வ அங்கே அவன் கண்ட காட்சி அவ நாளும் இரவு பகல் பாராது ? கனவு கண்டு கொண்டிருந்தலே கெடுக்க முனைந்து கொண்டிரு

துரைவி வெளியீடு ப்பிட்டியில் அமைந்துள்ள தேயிலைத்
தூரம் வரைப் பரந்து கிடந்தது. னும் தூரிகை என்னும் வரையப்பட்ட கொழுந்து பறித்து முடிந்து பெண்கள் ழிற்சாலையை நோக்கிச் சென்று லை முடிந்து மண்வெட்டியை தோளில் மல்ல நடை போட தொடங்கினான். னைவி, ஒரே மகள் சுசீலாவையும்
முத்து முத்தாக அரும்பியிருக்கும் கால்களைத் தூக்கி வைத்து நடை லத்தை முத்தமிட்டு கொண்டிருந்தன. தில் உரமாக்கி முதலாளி வர்க்கத்தை காட்டத் தொழிலாளர்களின் வாழ்வில் ர ஏங்கிய அவன் உள்ளம் வெம்மை றெது. அவனது கண்களோ கலங்கின. அன்பு மகள் சுசீலாவை நோக்கிச்
ம் களங்கமற்ற அவள் முகம் அவன் டத்தில் மாடாக உழைத்து வாயைக் வை ஜி.ஸி .ஈ . வரை படிக்க வைத்து ப்பதற்கே கஷ்டப்படுகின்ற தோட்டத் களைப் படிக்க வைத்தது வேலுவுக்கு போது அவனை எதிர்நோக்கி உள்ள ஆம்! அவளை படித்த வாலிபன் துவிட வேண்டும் என்பதே. மகளின் உழைத்து சிறிது பணத்தையும் து அவளது திருமணம் ஒன்றுதான்.
டது. யாரோ ஒலமிட்டபடி தேயிலைச் ஓடுகிற சலசலப்பு அவனை மலைக்க ந்த திசையை நோக்கி விரைந்தான். னைத் திகைக்க வைத்தது. இத்தனை உழைத்து எவளின் சிறப்பை காண எா அவளை, தன் அன்பு மகளைக் தந்தான் அத்தோட்டத்து சுப்ரிண்டன்

Page 260
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மாதவன். சுசீலாவோ அவனது பி கொண்டிருந்தாள்.
ஆனால் மாதவனோ தனது இல்லை. வேலுவின் உதிரமெல் அவனது கரம் தோளில் உள்ள கொண்டது. மறுகணம்! மண்ெ பார்த்தது. “ஆ” என்ற சிறு அ6 உயிர் பிரிந்துவிடுகின்றது. இந் மனத்திரையில் தோன்றி மறைந்த
O
நீதியின் முன்னே நிறுத்தப்பட் தண்டனை வழங்கப்பட்டது. தன: நண்பன் பாலுவிடம் ஒப்படைத்து பின்பு அவனது வாழ்க்கை நான் படுகிறது. அந்த வாழ்க்கையும் பூர்த்தி செய்கிறது.
“இந்தப்பா உனக்கொரு கடித யின் குரல் வேலுவின் சிந்தன பெற்ற வேலு கடித மேலுறையி இருக்கக் கண்டு அதைப் பிரித்து
R
நண்பா!
உனது வேண்டுகோளுக்கு என்னால் இயன்ற உதவிகளைச் கொடி ஒன்று கொழுகொம்பின் பின்றி இருந்த உனது மகளைட் விட்டான். இந்த அவமானத்தை கீழே குதித்து தன் உயிரையே உன் மகள். அவளது பிரிவைத் தன் உயிரை நீத்துவிட்டாள். இச் இவ்வேளை உனது மனைவி, தேயிலைத் தோட்டத்தில் எருவாக
நண்பா, நீ கூறியது போ6 ஒரளவு காப்பாற்ற முடிந்ததே த

259
டியினின்றும் தப்பி ஒட எத்தனித்துக்
இரும்புப் பிடியைத் தளர்த்துவதாக லாம் கொதிக்க தொடங்கிவிட்டது.
மண்வெட்டியை இறுகப் பற்றிக் வட்டி மாதவனின் பிடரியைப் பதம் லறல். அவ்வளவுதான். மாதவனின் நிகழ்ச்சி கனவு போன்று வேலுவின்
5f.
OO
ட வேலுவுக்கு ஆயுட்காலச் சிறைத் து மனைவியையும் மகளையும் உற்ற (விட்டுச் சிறை புகுகின்றான். அதன் கு சுவர்களுக்குள் அடக்கி ஒடுக்கப் ) இன்றோடு ஐந்து வருடங்களை
நம் வந்திருக்கிறது” சிறை காவலாளி னையைக் கலைத்தது. கடிதத்தைப் ல் தனது நண்பன் பாலுவின் முகவரி
வாசிக்கத் தொடங்கினான்.
இணங்க உனது குடும்பத்திற்கு செய்து வந்தேன். ஆனால் வளர்கிற றி வளரவே முடியாது. கொழுகொம் புதிய சுப்ரிண்டட் குமார் கெடுத்து தத் தாங்க முடியாது மலை மீதேறி மாய்த்துக்கொண்டாள் மானம் உள்ள தாள முடியாத உனது மனைவியும் சோகமயமான சம்பவத்தை எழுதுகிற மகள் இருவரது பூத உடல்களும் ப் புதைக்கப்பட்டு விட்டன.
*று உனது குடும்பத்தை என்னால் விர, அவர்களின் உயிரை என்னால்

Page 261
260
காப்பாற்ற முடியவில்லை. இ இவ்வேளை ஒன்றை மட்டும் ந. இந்தப் பாளும் உலகம் இதுவ மகிழாத எம்மை மானத்தோடும் நித்திலத் துளியோடு ஆரம்பமா யோடுதான் முடிவடைகிறது.
நண்பனின் கடிதத்தைப் பட கண்ணிர் வடித்துக் கொண்டிரு குலுங்கிக் கொண்டிருந்தது. த நிற்கும் இரும்புக் கதவின் அ( அழைத்து ஒரு பேப்பரும் பேன அமர்ந்தான். அவனது மனக்க மகளின் உருவமும் மாறி மாறி வருமாறு எழுதத் தொடங்கியது.
‘ஏ, உலகமே!
நெற்றி வியர்வை நிலத்தில் எருவாக மாறுகிற தொழிலாள உடுக்க உடை இல்லை. இ உன்ழப்பிலே கிடைக்கிற ஊதி வர்க்கம் இருக்கிறது. இந்நிை உயர்ந்த சொத்தாக இருந்த: முதலாளி வர்க்கம் கங்கண உருவாக்கும் கரங்கள் உடைய வேண்டுமா? வாழத்தான் வேண்(
அவ்வளவுதான் தொடர்ந்து ஏன்? மனத்திலே உள்ள கருத்துச்
அல்லது பேனை எழுத மறுத்
இல்லை அவனது கரம்தான்

துரைவி வெளியீடு
இதற்காக என்னை மன்னித்துவிடு. ான் கூறிக்கொள்ள விரும்புகின்றேன். 1ரை காலமும் மனமார உண்டுடுத்து வாழவிடாது போல் தோன்றுகிறது. கும் எமது வாழ்க்கை நித்திலத் துளி
இவ்வண்ணம் உண்மையுள்ள நண்பன்
க. பாலு
டித்து முடித்த வேலு அமைதியாகக் ]ந்தான். அவனது உடல் அடிக்கடி ன்னை வெளியே விடாமல் தடுத்து ருகே சென்று சிறைக் காவலாளியை ாவும் வாங்கிக் கொண்டு கீழே வந்து கண் முன் மனைவியின் உருவமும் த்ெ தோன்றின. அவனது கரம் பின்
ல் சிந்தி மாடாக உழைத்து உலகின் ாருக்கு உண்ண உணவு இல்லை. இருக்க இடம் இல்லை. எங்களது யத்தை உண்டு கொழுக்க முதலாளி லயில் மானம் ஒன்றுதான் எங்களின் து. அதையும் உண்டு ஏப்பம் விட ம் கட்டியிருக்கிறது. உன்னையே
நாங்கள் மானம் இழந்து வாழத்தான் டுமா?
து எழுதுவதாகத் தெரியவில்லை. $கள் வெளிவரத் தயங்குகின்றனவா?
துவிட்டதா?
எழுதும் சக்தியை இழந்துவிட்டது!
(1975)

Page 262
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
செல்வி சுந்
மின்னா எஸ்டேட் சாமி மை சென் ஜோசப் கல்லூரியில் வானொலி மலையகச் ே சிறுகதைகள் ஒலிபரப்பாகி
கண்டியில் இருந்துவரும் சிறுகதைப் போட்டியில் ஆர்வத்துடன் எழுத்துத் பெண் எழுத்தாளர்.
தொடருப்
செல்வி சுந்
மார்கழி மாதத்தின் கடும் கு ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்தது தன் ஆட்சியைச் செலுத்தாத மண்ணில் அழகாகப் பூத்திருந்த தோட்டம். நகருக்குச் செல்ல கடந்துதான் செல்லவேண்டு. இப்பகுதிக்கு வந்தபோது முழு முதியவர்கள் இப்படிப் பேசிக்:ெ
‘ம். இப்ப உள்ள புதுசு பாவித்து சக்கையாகப் பிழிந்து இப்பொழுது..? இப்பொழுது கிறது? மலையகத்தில் எல்லாப்

261
தரி மலைசுவாமி
லயைச் சேர்ந்தவர். மஸ்கெலியா கல்வி பயின்றவர். இலங்கை சவையில் பத்துக்கு மேற்பட்ட யுள்ளன.
“அகிலம்” சஞ்சிகை நடத்திய ஆறுதல் பரிசு பெற்றுள்ளார். துறையில் ஈடுபடத் துடிக்கும்
35
சோகங்கள்
தரி மலைசுவாமி
குளிர் அந்தத் தேயிலைத் தோட்டத்தை . அத்தோட்டத்தில் ஆதவன் இன்னும் தன் காரணமாகப் பனிமலர்கள் அம் ன. அது ஒரு அமைதியான தேயிலைத் வேண்டும் என்றால் 3 மைல்களைக் ). ஆங்கிலேயர்கள் முதன்முதலாக வனாந்திரமாக இருந்ததாம். பழைய காள்வார்கள்.
களுக்கு என்னா தெரியும். மாடாகப் இக்காடுகளை அழிச்சான். ஆனால் மட்டும் என்ன துரை வாழ்வா நடக் அவன் செயல்.’

Page 263
262
நேரம் காலை 6.00 மணி எங்கோ ஒர் மூலையில் சங்கு ஊ 7.30 மணிக்கு முன் இருமுறை வெள்ளைக்காரர்களால் உருவாக் மலைநாட்டில் தொடர்வது புதுை வாழ்க்கை. இப்போது ஆரம்பித் மணிவரை ஒரே பரபரப்பு. காலை சாப்பாடு, வேலைக்கு செல்வது, வேலை, மாலை வீடு திரும்புத எதிலும் பரபரப்புதான். என்ன ெ முறை அப்படி.
விடிந்து விட்டது. தோட்ட ம தில்லை என்று நேற்றே முடிவு ெ வண்டிகளை நினைவு கூரும் 100 ஒரு பக்கம் 18 காம்புராக்கள் 6 36 காம்புராக்கள். சூரிய ஒளிக் செல்ல வாய்ப்பில்லை. 10 அடி மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தாலும் 1008 இப்படித்தான் இன்னும் தொட கேட்கிறது. சரியாக காலை 7.8 கணக்கப்பிள்ளை,
"What is this today Labour எழுப்பினார்.
“இல்லைங்க சேர் இன்னக் அதோ தலைவரே வாறார் கேட்டா (
“வாங்க தலைவரே என்னா இ லியா?” கணக்கப்பிள்ளை தை கதைத்தார்.
“ஐயா, செத்துப்போன அம்மா வங்க. இந்தத் தோட்டத்தைப் ெ அவுங்க மேல ஒரு மரியாதை. ட கற்பனைகளை மனதில் தேக்கி ஏற்பட்ட கவலையில் நோயாளியா கிடந்து சாப்பிட முடியாமல், ஊ

துரைவி வெளியீடு
யை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. தும் சப்தம் இலேசாகக் கேட்கிறது. இப்படி ஊதி விடுவார்கள். அன்று கிய அடிமைப் பழக்கங்கள் இன்றும் மதான். இயந்திரமாகி விட்ட லயத்து தால் இரவு 9.00 அல்லது 10.00 யில் எழுவதில் ஆரம்பித்து காலைச் தொடர்ந்து பகல் உணவு, மீண்டும் b பின் உணவு தயாரித்தல் இப்படி சய்வது மலையகத்தின் வாழ்க்கை
க்கள் இன்று வ்ேலைக்குச் செல்வ சய்துவிட்டார்கள். பழைய புகையிரத வருடப் பழைமை வாய்ந்த லயன்கள். ான்ற அடிப்படையில் இருபக்கமும் கதிர்கள் மருந்துக்கும் வீட்டுக்குள் க் காம்புராக்காள். மனித ஜீவன்கள் க்கு 75 வீதமான மக்களின் வாழ்வு டர்கிறது. மீண்டும் சங்கு சப்தம் 30 கொழுந்து மடுவத்தில் பெரிய
ers one not going to work” 6$)60T ET
கி யாரும் வேலைக்கிப் போகல. போச்சி” சுப்பவைசர் கூறினார்.
இன்னக்கி யாரும் வேலைக்கி போக லவரிடம் சகோத்ர வாஞ்சையுடன்
கண்ணு அம்மா ரொம்ப வயசு போன பாறுத்தவரைக்கும் எல்லோருக்கும் ருசனை இழந்தவங்க, எவ்வளவோ வைச்சி அது ஈடேறாமல் போனதில் கி. படுத்த படுக்கையாகி. பட்டினி bறிய பாலும் வாய் ஒரமாக ஒழுகி

Page 264
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பரிதாபமாச் செத்தவங்க. அந்தச் வங்க ரெண்டு நாளாச் சாப்பிடக் தலைவர் கண்களைத் துடைத்துக் ெ
"ஆமாம் தலைவர் அவுங்க. கண்ணு அவுங்களோட மகள பா போவதற்கு முன் சொன்னதா கேள்வி வைராக்கியம் வயசு போன காலத்தில
"அய்யா அவுங்க செத்துப் பே தான். அதுதாங்க அவுங்களோட தொடங்கினார். “அய்யா செல்வி, ம களின் ஒரே மகள்.” காட்சி நிகழ்வுகள்
செல்வி பாடசாலையை விட்டு வந்து கொண்டிருக்கிறாள். இளபை அழகாக வளரக் கண்ணியம் இருந்த 11ம் ஆண்டில் சித்தி அடைந்து அத் மக்களின் கருத்து இப்படி இரு மகள் நன்றாகப் படிக்க வேண்டும் பரவாயில்லை. மலைநாட்டான் பிற வேண்டும் என்ற தலையெழுத்தோட
“இதப்பாரு புள்ள அம்மாக்கன் 2 வருஷம் வேலை செஞ்சிரு. ந படிக்க வைப்போம். நமக்கு இருக்க வாழ்வு செல்விக்கு வரக்கூடாது. வரணும்.” மாணிக்கத்தின் கற்பனை
செல்வி நன்றாகப் படித்தாள். பர் ஆனால் இளமைக் கோளாறுகள். விடிந்தால் இருட்டாதா என ஏங்கு அவளிடம் தொற்றிக் கொண்டன. மிருந்து பிரிக்க முடியாதது. அசிங்கமாக்கிவிட்டது.
மட்டரகமான திரைப்படங்கள நாவல்கள் எமது இளைய சந்ததி அடைந்து விட்டது. செல்வியும் ஆனால் இயற்கையின் அசுரபலம் அ

263
சோகக்காட்சியை நேரில் பார்த்த கூட இல்லங்க!” கூறி முடித்த ாள்கிறார்.
அதன் செத்துப்போன அம்மா ர்க்க வரக்கூடாதுன்னு செத்துப் ரிப்பட்டேன். என்னா அப்படிப்பட்ட
29 . . .
ானதே அந்தப் புள்ள செல்வியால ஒரே புள்ள.” தலைவர் சொல்லத் rணிக்கம் - அம்மாக்கண்ணு தம்பதி ா நிழலாய்த் தெரிந்தது அங்கே.
சக மாணவிகளோடு வீடு நோக்கி யின் அசுரவேகம் அவள் உடலில் தது. நன்றாகப் படித்தாள். நிச்சயம் நற்கு மேலேயும் படிப்பாள். தோட்ட ந்தது. மாணிக்கத்தின் கனவுகள் ). எவ்வளவு செலவு போனாலும் ந்தது தோட்டத்தில் வேலை செய்ய rናፇ
னணு பல்லகடிச்சிகிட்டு இன்னும் ம்ம மகள அட்டனுக்கு அனுப்பி கிறது ஒரே புள்ள. நம்ம கஸ்டமான அது இந்த தோட்டத்துல டீச்சரா வீண் போகவில்லை.
ட்சை நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. டீன் ஏஜ் பருவத்தின் வேகங்கள். ம் தவிப்புகள் புரியாத தன்மைகள்
காதல் புனிதமானது. மனிதனிட ஆனால் சம்பவங்கள் காதலை
ா, கலாச்சாரத்துக்கு ஒவ்வாத
யினரைப் பாழாக்குவதில் வெற்றி அதில் வீழ்ந்தாள். ஆச்சரியம்.
புவளைத் தோற்கடித்து விட்டது.

Page 265
264
கண்ணன் 8ம் வகுப்புப் படித் யாகப் பிறந்தவன். சீருக்கும் சிற தோட்டத்தில் வேலை செய்த வீட்டில் நன்றாக இருந்தது. தன்ன இயற்கையில் அழகானவன். மது மாதுவையும் அத்துடன் சேர்த்து வளைந்து கொடுக்கும் தன்மை, கண்ணனுக்குப் பெண்களிடம் இது செல்வி வரை வளர்ந்த போ மாற்றிக் கொண்டான் கண்ண. பேசாவிட்டாலும் பாதைகளில் தரி தொடங்கிய அந்தக் காதல் அ அடைந்து விட்டது.
டீன் ஏஜ் பருவம். இருவ மலைகள் அவர்களின் சந்திப்பு நீண்டது. செல்விக்கு உலகமே தோல்வி அடைந்தாள். விடயம் இளைத்த துரும்பானார் அம்மாக்
10ம் திகதி சம்பளம். தோ விடும். உழைத்த ஜனங்களின் ஒ
பத்தாம் திகதி கருவாட்டு குழ ஏப்பம்! பதினைந்தாம் தி கால் வயிறு சே *ஏக்கம்!
கதிரவன் மறையும் நேரம். இ கொண்டிருந்தது. இரவின் ஆட்சி கொண்டிருந்தது. நாய்களின் ஊ மாணிக்கம் நன்றாகக் குடித்து கொண்டிருந்தான்.
“டேய் கண்ணன் என்னோட
ஏ மகளக் கெடுத்த ஒன்னச் சு கரமாய் அலறினான். இை

துரைவி வெளியீடு
தவன். பெரிய குடும்பத்தில் கடைசி ப்புக்கும் குறைவில்லை. மற்றவர்கள் படியால் பொருளாதாரம் அவர்கள் னிச்சையாக செயல்பட்டான் கண்ணன். விடம் அதிகம் ஈடுபாடு கொண்டவன். துக்கொள்ள விரும்பினான். எதிலும் கவர்ச்சி இவை எல்லாம் சேர்த்துக் அதிக செல்வாக்கைக் கூட்டியது. து தன்னைக் காதல் இளவரசனாகவே ன். ஆரம்பத்தில் கண் நோக்கால் சனம், இலேசான புன்னகை இப்படித் புந்தத் தோட்டம் பூராவும் பிரசித்தி
ரும் நெருக்கமானார்கள். தேயிலை க்கு உறுதுணையாயின. மாதங்கள் கண்ணனாகி விட்டது. பரீட்சையில் அறிந்த மாணிக்கம் உடைந்துபோக, கண்ணு அம்மாள்.
ட்டங்கள் பொதுவாகவே களைகட்டி ரு மாத ஊதியத்தைத் தரும் நாள்.
ம்புடன்
திகதி ாற்றுடன்
இரவின் வருகை மெல்லென நகர்ந்து சி அந்தத் தோட்டத்தை பயமுறுத்திக் ளைச் சப்தங்கள். எங்கும் இருட்டு. விட்டுத் தள்ளாடித் தள்ளாடி நடந்து
ஆசையில மண்ண வாரி போட்டுட்ட. ம்மா விடமாட்டேன்டா” என்று பயங் டயில் தேம்பித்தேம்பி அழுதான்.

Page 266
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
நடக்க முடியவில்லை. மனதில் மார்கழிப் பணியில் தடுமாற ை அழுதான். உதவிக்கு யாரும் இ தெரியவில்லை. கொட்டும் பணி அஞ்சும் அளவுக்கு பனியின் ஆ தனிமையில் அநாதையாக அந் நேர்மையான மாணிக்கம் வாழ் தோல்வியால் அதிகளவு குடித்து இரவில் செத்தே போனான்.
விதியின் வலிமை கொடியது மாணிக்கத்தின் குடும்பத்தில் அ இறந்து சில மாதங்கள் மை பேசுவதில்லை. கணவனின் பி வெறுப்பை ஊட்டியது. இருப்பி தொடர்ந்தன. முடிவு செல்வி க எங்கோ ஒடி மறைந்து ஒளிந்தான்
அம்மாக்கண்ணு அம்மாள் ம தான் செத்தாலும் தன்னைப் ட வாரி வீசிவிட்டாள். செல்விக்கு ஒத்துழைப்புடன் துரையிடம் கே தற்காலிகக் குடிமனை (டெம்! புகுகிறாள்.
கையில் பணம் இல்லை. செய்யமுடியவில்லை. மீண்டு வரும் கசாப்புக் கதை ஒன்று ஆ கதைகளாக, முடிக்கத் தெரியாத பேர் பதிஞ்சி கொள்கிறாள்.
ஒரு தந்தை - தாயின் கன6 நெளிந்து செல்லும் ஒற்றையடி கொழுந்து எடுக்கும் பெண்க கூடையுடன் போய்க் கொண்ட துடித்தது. நீள் விழியில் வடியு வளாய் வைத்த விழி வாங்கா வண்ணமிருந்தாள் அம்மாக்கண்

265
சோகம். உடம்பில் பலம் இல்லை. வத்தது மாணிக்கத்தை. வாய்விட்டு ல்லை. நேரங்கள் ஒடின. பாதையும் மிருகங்கள் கூட வெளியில் வர ட்சி. அந்தோ பரிதாபம்! மாணிக்கம் தப் பாதையில் வீழ்ந்து கிடந்தான். வில் மகள் தந்த சோகத்தால் - உடல் விரைத்து அந்தப் பொல்லாத
J. வினைப்பயன் மாற்ற முடியாதது. அது தொடரச் செய்தது. மாணிக்கம் றந்தது. அம்மாக்கண்ணு மகளிடம் ரிவு, மகளின் நடத்தை அவளுக்கு னும் கண்ணன் - செல்வி தொடர்புகள் ர்ப்பமாக, விடயம் அறிந்த கண்ணன்
)களை ஏறெடுத்தும் பார்ப்பதில்லை. பார்க்க வரக்கூடாதென்று மண்ணை
இருக்க இடமில்லை. தலைவரின் ட்டுத் தன் இரு மாதக் குழந்தையுடன் பறரி செட்) அமைத்து அதில் குடி
குழந்தை வேறு. அவளால் ஒன்றும் சங்கிலித் தொடராக தொடர்ந்து ரம்பமாகிறது. மாற்றமுடியாத தொடர் வினாக்களாகச் செல்வி தோட்டத்தில்
புகள் தவிடு பொடியாயின. வளைந்து ப் பாதையில் சங்கிலித் தொடர்களாக ரின் கடைசியாக நடக்க முடியாமல் ருக்கிறாள் செல்வி. பெற்ற வயிறு b கண்ணிரைத் துடைக்க சக்தி அற்ற மல் 4ம் நம்பர் மலையை நோக்கிய ணு அம்மாள்.

Page 267
266
ஊமையாய் அழதாள். ப( அணைத்துக் கொண்டது. வைராக் உடலை விட்டு உயிர் பிரிந்தது.
தலைவரின் கதையைக் கேட்! அடக்கமுடியவில்லை. கண்களைத் தூரத்தில் ஓடும்பிள்ளையின்ப
"அம்மாக்கண்ணு அம்மாள் செதி நாலு மணிக்கு அடக்கம்! எல்லோரும் வந்துடுங்க. டெண் “மகராசியாய் வாழ்ந்தவங்க நம்ப அம்மாக்கண்ணு அம்மாள் இப்ப பரமனிடம் போயிட்டாங்க
அந்த மேட்டு லயத்தில் தப்பு ச ஒப்பாரிப் பாட்டுகள் காற்றோடு செவிகளில் விழ அவள் மெளனமா

துரைவி வெளியீடு
டுத்த படுக்கையானாள். நோய் கியம், சோகம் உடலை அரித்தது.
- கணக்கப்பிள்ளைக்கு சோகத்தை துடைத்துக் கொள்கிறார்.
wமான குரல். ந்துட்டாங்க.
ா, டெண், டெண்”
鲁
29 s
ப்தங்களுக்கிடையில் பெண்களின் காற்றாகக் கலந்து செல்வியின் கக் கண்ணிர் வடிக்கிறாள்.
(1996)

Page 268
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அக்குறணை இளை
மொகமட் நவாஸ் மொகமட் அ எண்பதுகளில் எழுத்துத் து இலங்கை ஏடுகளிலும், புல படைப்புகள் வெளியிட்டுள்ளார்.
இலங்கை வானொலிப் போட்டி சிறுகதைப் போட்டியிலும் ட புலம்பெயர் சஞ்சிகைகளின் பரிபாலித்து வருகின்றார். சி அரசியல் கட்டுரைகள் ஆச் எழுதி வருகின்றார்.
36
தாய்மை
அக்குறணை இளை
பழைய கொழுந்து நிறுக்கும் ம கட்டி ஒரு வாசலும் நாலு பெரிய ய அது குழந்தைகள் மடுவம். ஆறு குழந்தைகள் தூங்கிக் கொண்ட வாங்க” - சுவரோடு முட்டி மோத விட்டுத் திரும்பிப் பார்க்க, கறுப்பா பார்த்தது. “கறுப்பாயி அங்கிட்டுப் ே பறையிறது கேக்காம.” என்று செ6 செம்பகம்.
செம்பகம் குழந்தை மடுவதில் ஆகின்றது. அவள் கலியாணம்

267
ய அப்துல்லாஹ்
'னஸ் என்பது இயற்பெயர். றைக்குள் பிரவேசித்தவர். ம்பெயர் சஞ்சிகைகளிலும்
களிலும் “விபவி” நடத்திய ரிசு பெற்ற எழுத்தாளர். காப்பகம் ஒன்றை நிறுவி றுகதைகள், கவிதைகள், கியவற்றில் ஈடுபாட்டுடன்
)
என்பது
ாய அப்துல்லாஹ்
டுவம். சுற்றிவர மண்ணால் சுவர் ன்னலும் போடப்பட்டு இப்போது எழு ஏணைச் சீலைகளில் சிறிய டிருந்தன. “ராஜூ இங்கிட்டு போன குழந்தையை அழைத்து யி மடுவத்தின் நிலையில் ஏறப் பாம்மா. என்ன மவ நீ சொன்னது )லமாக அதட்டிவிட்டு நிமிர்ந்தாள்
சேர்ந்து இரண்டு வருடங்கள்தான் முடித்துப் பத்து வருஷமாகியும்

Page 269
268
குழந்தை குட்டி பெத்துக்கொ கணவனும் இவளை விட்டுவ வைத்திருக்கிறான்.
குழந்தை மடுவம் என்றாே பெரிய ராஜாங்கத்தை மேற்பார் திற்கு வந்த ஆரம்பத்தில் பொறு விட்டுவிடுவோம் என்று கூட ே விட்டால் வேறு என்ன செய்ய சுமக்க முடியாமல் முதுகில் { கொஞ்சம் கஷ்டப்பட்டென்றாலு பது என்று முடிவெடுத்துக் கொண்
巧f...,可灯...。应·向T...·一 可 கத்தியது. ங்ஹா. ஹ. க்கா. சேலையை விலக்கிப் பவ்வியம வைத்திருந்த புட்டிப்பாலைக் கிெ ம். என்று பாலைக் குடித்தவ குழந்தைகள் 23. காலையில் இ மார்கள் வந்து மீட்டு எடுக்கும் வ6
“செம்பகம். இந்தா.” குழ கிக் கொண்டே “ஏனடி பொண்ணு காமலேயே கெடந்திச்சி. கையை ஏதாச்சும் செஞ்சு வைச்சியா. ெ ஏதாச்சும் கொளப்பம் பண்ணுங் டாதே. கவனமாப் பாத்துக்கே யெடுக்க அதனைக் கேட்காத போய்விட்டாள்.
குழந்தையை எடுத்து ஏன யன்னல்களைத் திறந்து மடுவ: முதலில் மடுவம் முழுக்க ஒரு ச பூச்சி - பூரான் ஏதாவது கெடந்து. இருந்து அவள் மிகவும் கவ. கிழக்குப் பக்கமாக ஒரு ஒரத்தி படத்திற்கு முன் போய். சாம்பி யெடுத்துக் கும்பிட்டாள். “கிமு பாதுகாப்பு வழங்கக் கூடியவன்

துரைவி வெளியீடு
ள்ள சந்தர்ப்பம் கிடைக்கவில்லை.
ட்டு வேறு ஒருத்தியைக் கூட்டி
) அது ஒரு சோதனைக்களம். ஒரு வையிடும் தகுதி போன்றது. மடுவத் மை இழந்து போனவள் வேலையை பாசித்தாள். இந்த ஆயா வேலையை முடியும். கொழுந்துக் கூடையைச் ஒரு வலி அவளுக்கு. அதனாலை ம் இந்த மடுவப்பொறுப்பை கவனிப்
TA TesT.
制
ணைச் சீலைக்குள் கிடந்த குழந்தை என அடுத்த குழந்தை ஆரம்பித்தது. ாகக் குழந்தையை எடுத்து கரைத்து காடுக்க முதலாவது குழந்தை. ம். ாறு கண்ணை மூடியது. எல்லாமாக இருந்து கவனிக்க ஆரம்பித்தால் தாய் ரை. பக்குவமாகப் பார்க்க வேண்டும்.
ந்தையை இடுப்பில் இருந்து இறக் நேத்து ராவு முழுக்க புள்ளை தூங் ப தூக்கி தூக்கி கத்தினிச்சி கையிலை காழந்தைகளெண்ணா அப்படித்தான் - கள். நீ புடுங்கிக் கிடுங்கி வைச்சி ..” செண்பகம் ஏதோ சொல்ல வா வளாய் வேலம்மாள் விருட்டென்று
}ணச் சீலைக்குள் கிடத்தி விட்டு ந்தை ஒழுங்குபடுத்தினாள், அவள். உர்மையான நோட்டம் செலுத்தினாள். ஆயா என்ற பொறுப்பை எடுத்ததில் எமாக செயல்பட்டாள். மடுவத்தின் ல் சுவரில் மாட்டியிருந்த கிருஷ்ணர் ராணிக் குச்சி பற்ற வைத்தாள் - கை ஷ்ணா! இந்தக் குழந்தைகளுக்கு தோன். உனக்குத் தெரியாம எதுவும்

Page 270
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் நடந்து விடாது அப்பனே.” மனம் முழுக்க ஜவ்வாது மனம் கமழ்ந்து ெ
“செம்பகம். செம்பகம். இந்த கொஞ்சம் கவனமா பாத்துக்கோம்ம குழந்தையைப் பவ்வியமாக வாங்க காயுது. மருந்துத் தண்ணி ஏதாச்ச கொண்டே ஏணைச் சீலை ஒன்றை ஒ தையைப் போட்டாள். அது வருத்த தூங்கியது.
செம்பகம் குழந்தைகளை கை வந்தாள். மிகக் கவனமாக அவர் ஆட்டு மந்தைபோல. அங்கொன் குழந்தைகளை ஒழுங்குபடுத்த வே பால்புட்டியைக் கொடுத்து அவர்க குழந்தைகள் கொஞ்சம் நடந்து தி ரகம். ஒவ்வொன்றும் ஒவ்வொரு வை
செம்பகம் - ஒரு தாய்ப் பேறிe இல்லாதவளில்லை. இயல்பான தாய்மையின் பக்குத்தை அடைந் தெய்வமாக மதித்தாள். ஒவ்வொரு தெய்வங்கள். அவர்களைப் பார்த் பாள். குழந்தைகள் இல்லையே எ தால் நானும் இந்தத் தாய்மாரை காலப்போக்கில் இந்தக் குழந்ை களாகவே மதித்துக்கொண்டு ம கொண்டாள். அந்தக் கொஞ்ச ே தைகள் சண்டை பிடித்துக் கொண்டி குழந்தைகளைப் பார்த்து அதற்குப் பிடிக்கும் அதனைப்பார்த்து விட்டு ஒரு குழந்தை மற்றையதன் கைவிர
செம்பகம் பதறிப்போனாள். குழந்தைக்குத்தான் விரல் துண்டு யோடு சமாளிக்க முடியாது. அது சொல்லும். செம்பகம் வேண்டுபெ லும் கேட்பவர்கள் யார்? எல்லோ

269
பிரார்த்தித்துக் கொண்டது. மடுவம் காண்டிருந்தது.
5ா கொழந்தை லேசா மேல் காயுது. 1. நான் சத்து வந்து பாக்கிறேன்.” கிய செம்பகம். “ஓமக்கா. மேல் :ம் கொடுக்கல்லியா.” கேட்டுக் ஒற்றைக் கையால் இறக்கி கொழந் மேலிட்டாலோ என்னவோ அயர்ந்து
ண்ணின் இமைபோல பாதுகாத்து களை கையாளவேண்டும் ஒடும் றும் இங்கொன்றுமாக அலையும் ண்டும். பசிக்கும் குழந்தைகளுக்கு ளை சமாளிக்க வேண்டும். தவழும் ரியும் குழந்தைகள் என்று எத்தனை கையில் முரண்டு.
ல்லாதவள் தான். ஆனால் தாய்மை அவளின் உள்ளம் ஒரு தாதியின் திருந்தது. குழந்தைகளை அவள் குழந்தையும் அவளுக்கு ஒவ்வொரு து எத்தனை நாட்கள் அழுதிருப் னக்குமொரு குழந்தை இருந்திருந் ப்போல் மனம் பூரித்திருப்பேனே. தகளை எல்லாம் தன் குழந்தை னத்தைத் தேற்றி வாழப் பழகிக் நரத்திற்குள்ளால் இரண்டு குழந் ருந்தன. வீல் வீல் என்று அழும் சிறு பால் கொடுத்து. கேளாமல் அடம் த் திரும்ப முதல் சண்டை பிடித்த லைக் கடித்து துண்டாக்கிவிட்டது.
ாமாயி ஒரு வாயாடி. அவளின் பட்டுப் போயிருக்கிறது. ராமாயி மட்டுமல்ல. ஊர்ச்சனம். என்ன ன்று செய்யாத தவறு தான் என்றா ரும் சொல்வார்கள் செம்பகம் தான்

Page 271
270
கவனமில்லாமல் இருந்திருக்கிற என்று இந்த பெண் கவனிக்க மாட்டார்கள். செம்பகத்தின் கஷ் வாய்கிழிய. கடவுள் சித்தம். க தமக்கென்று ஒன்று வரும்போது தையும் மறந்து போய்விடுவார்கள்
பக்கத்து லச்சுமியைக் கூப்பி சொல்லிவிட்டு ஒட்டமும் நடையுட கொண்டு ஆஸ்பத்திரிக்குப்போ மருந்திட்டுக்கட்டி குழந்தையை கிடையில் பெரும்பாடாகிவிட்டது
“செம்பகம். அடி. செம் தையை. எல்லாத்தையும் சத்து ஏண்ட. கொழந்தைன்டை கை இவளை என்ன செய்யுறன் பா பகல் முழுக்கச் செய்த வேலை எல்லாத்தையும் வைத்து வெகுe கூடி விட்டார்கள். யாரும் ராம. வில்லை. செம்பகத்தை வெளி திட்டிக்கொண்டிருந்தாள்.
“மலடி. மலட்டுப் பூதம். அருமை வெளங்கப் போவுது. இதயத்தில் இறக்கியது போலி நெஞ்சை பிடித்துக் கொண்டு களேபரம் - ஆனால் மடுவத்தினு அம்மா..” என்றபடி குழந்தைக கொண்டன. எல்லாக் குழந்தை மிட்டாள் செம்பகம்.
ஆ. சத்தியமாய் நான் மல கடவுள் எனக்கு இவ்வளவு கெ அழுதாள். கேவிக்கேவி அழுதா ராமாயியின் சத்தம் கேட்டு ல எல்லாரும் கூடி விட்டார்கள் பார்த்து கண்களால் பேசிக்கொ சுகன்யா சொன்னாள்,

துரைவி வெளியீடு
)ாள் என்று. எத்தனை பிள்ளைகளை
வேண்டுமென்று யாருமே சொல்ல டத்தை யாருமே அறிய மாட்டார்கள். டவுள் சித்தம் என்று கூறுபவர்களும் து. கடவுளையும் மறந்து அனைத்
.
ட்டு மடுவத்தைக் கொஞ்சம் பார்க்கச் மாக காயப்பட்ட குழந்தையை தூக்கிக் னாள் செண்பகம். தையல் போட்டு மடுவத்திற்குக் கொண்டு வருவதற் அவளுக்கு.
叠 பகம். கொண்டுவாடி என் குழந் க் கேள்விப்பட்டேனே. மாரியாத்தா. விரலை துண்டாக்கிப் போட்டாளே. ர்.” பத்திரகாளியானாள் ராமாயி. 0க் களைப்பு. குழந்தையின் காயம் ண்டெழுந்தாள். எல்லாப் பெண்களும் ாயியை மடுவத்திற்குள் போக விட யில் வரவும் விடவில்லை. ராமாயி
அவளுக்கு எங்கிட்டுப் பொள்ளை நெருப்பில் காச்சிய கம்பியை, நடு ருந்தது அவளுக்கு. செம்பகம். தன் நிலத்தில் உட்கார்ந்தாள். வெளியில் றுள் செம்பகத்தைச் சுற்றி ‘அம்மா. ள் அவளது மடியில் வந்து படுத்துக் 5களையும் கட்டி அணைத்து முத்த
டி இல்லை. நான் மலடி இல்லை. ாழந்தைங்களை தந்திருக்கிறானே. ள். மனம் நொந்த மட்டும் அழுதாள். யத்துப் பெண்கள் ஆண்கள் என்று
எல்லோரும் ஒருவரை ஒருவர் ண்டார்கள். மலைப்பள்ளி ஆசிரியை

Page 272
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“என்ன செய்யுறது. செம்ப மாட்டுது. இது புள்ளைங்களின் பெரிசா எடுக்கிறது நல்லா இல்ை தெண்டா. என்னா கஷ்டம் தெரி ளோடை எப்படி எல்லாம் உசிை புள்ளை இல்லாததிற்கு அவள் தெடுத்துக் கொண்டு வாழுற கழிக்கிறாள்.”
G
ஐயா. மாரியாத்தா. இப்ட செம்பகப் பொட்டையைப் பாரு கத்தினாள். எல்லோரும் செம்ட இடது கை விரல்கள் ஐந்தும் ! கிடந்து துடித்தன.
ஆம்! அவள் தான் தாய்மைய கொண்டவள். அது இல்லாத அ பதற்காக... ஒரு கவாத்துக் கத் களையும் சீவி விட்டாள். இரத்த மயக்கமாகி விட்டாள். கூடி நி: அவளின் தாய்மை உணர்விற்கா மெளனமாக ஒழுகிக் கொண்டிருந்த
செம்பகத்தை அவசர அம்பு எடுத்துச் செல்வது தெரிந்தது.

271
5ம் வேணுமெண்டு செஞ்சிருக்க டை வேலை இதுக்குப்போயி நாம ல. மடுவத்திலை புள்ளை பாக்கிற மா. செம்பகம் இந்த புள்ளைங்க வுடறாள் தெரியுமா? அவளுக்கு இத்தனை புள்ளைங்களையும் தத் மாதிரித்தானே. வாழ்க்கையைக்
டிக் கொஞ்சம் வாருங்கடி. இந்த ங்கடி.” கண்ணகி வாய் கிழியக் கத்தைப் பார்த்தார்கள். அவளது
நறிக்கப்பட்ட நிலையில் நிலத்தில்
புடையவள். அந்தப் பெரும் பண்பு புரக்கி இல்லை என்பதை நிரூபிப் தியை எடுத்து தனது ஐந்து விரல் தம் கொட்டிய நிலையில் செம்பகம் ன்ற அத்தனை பேரின் கண்களும் ாக அழுதன. ராமாயியின் கண்கள்
நன.
லன்ஸ் அரசாங்க ஆஸ்பத்திரிக்கு
(1994)

Page 273
272
சி. இரா
லபுக்கலை மேல்க்கணக்கி ஒவியராகவும் பிரபலம் பெர்
வீரகேசரியில் ஒவியராகப் யில் நிறையவே எழுதியுள் ஒவியராகப் பரிணமித்தவர் ஏட்டில் ஓவியப் பொறுப்பின
மலைநாட்டு எழுத்தாளர் போட்டியில் தேயிலைத் து ஆறுதல் பரிசு பெற்றது.
ஒவியரான இவர், இப்போ சிற்பியாகவும் மாறியுள்ளார்
சகு
சி. இரா
எண்ணற்ற எண்ணங்ளால் (
மின்றிப் புரண்டு கொண்டிருந்த தன்னை மறந்து கண்ணயர்ந்து வி
படு
சிறிது நேரத் தூக்கத்தில் ஏே
க்கையில் உட்கார்ந்து பரட
என்பதனை உணரவே சிறிது ே பாட்டியின் உடல் முழுதும், அர் விட்டிருந்தது. வியர்வையினால்
பிசு
பிசுத்தது.

துரைவி வெளியீடு
மச்சந்திரன்
ல் பிறந்தவர். எழுத்தாளராகவும் ]றவர்.
பணியாற்றினார். தோட்ட மஞ்சரி ளார். ‘சந்ரா என்னும் பெயரில் சித்ரா என்னும் சித்திரக்கதை ன ஏற்றுப் பணியாற்றியவர்.
மன்றத்தின் முதல் சிறுகதைப் rள் என்னும் இவருடைய கதை
து கோவில் சிலைகள் செய்யும்
தனம
மச்சந்திரன்
தழம்பிப் போய் விடியவிடியத் தூக்க த மருதாயிப் பாட்டி அதிகாலையில் ட்டாள்.
தா துர்க்கனவு கண்டு துடித்தெழுந்து ரப்பாக விழித்தாள். கண்டது கனவு நரமாயிற்று. கனவில் பயந்து போன
த அதிகாலைக் குளிரிலும் வியர்த்து நனைந்து ஆடை உடலோடு ஒட்டிப்

Page 274
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பாட்டி முந்தானையால் முக துடைத்து கொண்டு கண்களைக் படுத்திருந்த அந்தக் காம்பிரா6 குப்பிலாம்பு இன்னும் எரிந்து வெளிச்சத்தில், வீரம்மாளின் ஐந்து கந்தலோடு கந்தலாகச் சுருண்டு து
பக்கத்தில் வீரம்மாள் படுத் பட்டிருந்தது. பாட்டி திரும்பி கத6 சாத்தப்பட்டிருந்தது. வெளியே 6ை
விரம்மாள் எழுந்து வெளியே கொண்டாள். காலையில் காணும் 4 விடுமோ! ஆனால் அதை யாரி கனவு பலிக்காது என்று சொல் விடக்கூடாது. வீரம்மாளிடம் உட தீர்மானித்தாள் மருதாயி பாட்டி.
மாரியம்மன் கோயில் திடலி: வேகத்தில் கிறிச்சிட்டு நிற்கின்ற வென்று குதித்திறங்கிய பொலிஸ் புகுந்து யாரையோ எதையோ அல்லோல கல்லோலப்படுகிறது மருதாயி பாட்டி என்ன இது என் வடிவேலுவின் வீட்டில் புகுந்து க ஓடிவந்த பொலீஸ்காரர்கள் f6 உள்ளே நுழைகிறார்கள். பாட் அவ்வளவு தான் பாட்டி திடுக்கிட்(
கண்டது கனவுதான்! ஆனா நடுங்கிக் கொண்டிருந்தது. ஏன் இ பலன் என்ன? இந்த அறுபது கண்டவை, கேட்டவை எல்லாட பலன் கற்பிக்கத் தொடங்கின.
பொலீஸ்காரர்கள் எம தூதர்க் என்ன கஷ்டகாலம். யாருடைய குறைக்கு நேற்றிரவு நாய் ஒன்று சரியில்லையே! சிந்தனைகளால் ச
18

273
த்தையும் கழுத்தையும் அழுத்தித் கசக்கி சுற்றிலும் பார்த்தாள். தான் வின் சுவரில் மாட்டியிருந்த சிறிய கொண்டிருந்தது. அந்த மங்கிய பிள்ளைகளும் படங்கு சாக்குகளில் நூங்கிக் கொண்டிருந்தனர்.
திருந்த படங்கு மடித்துப் போடப் வைப் பார்த்தாள். கதவு ஒருக்களித்து லசன் கல்லில் சடசட சத்தம் கேட்டது.
போயிருக்கிறாள். பாட்டி புரிந்து கனவு பலிக்கும் என்பார்களே! பலித்து டமாவது சொல்லிவிட்டால், அந்தக் bவார்களே! கண்ட கனவு பலித்து னே சொல்லிவிட வேண்டும் என்று
Şს ஜீப்புகள் விரைவாக வந்து வந்த ன. அந்த ஜிப்புகளிலிருந்து திபுதிபு )காரர்கள் ஒட்டமாக ஓடி வீடுவீடாகப் தேடுகிறார்கள். அந்தத் தோட்டமே து. சனங்கள் சிதறி ஓடுகிறார்கள். iறு புரியாமல் தட்டுத்தடுமாறி ஓடி தவைச் சாத்துகிறாள். பின்னாலேயே >மாகக் கதவைத் தள்ளிக்கொண்டு டி நிலைகுலைந்து அலறுகிறாள். டு விழித்துக் கொண்டாள்.
லும் பாட்டியின் உடம்பு இன்னும் இப்படி ஒரு கனவு? இந்தக் கனவின் வருட வாழ்வின் அநுபவங்கள், மாகச் சேர்ந்து அந்தக் கனவுக்குப்
கள் யாரையோ தேடுகிறார்கள். சே! ஒலை கிழியப் போகிறதோ! போதாக் று அழுதது. நாய் அழுதால் சகுனம் கவலரமடைந்தாள் பாட்டி.

Page 275
274
நேற்று இரவு ஒன்பது மணி சந்திப் பக்கம் நாய் ஒன்று விட்டு தது. அந்தச் சத்தம் கேட்டதில் வில்லை! நாய் ஊளையிட்டத கற்பித்துக் கொண்டாள். எம து அது நாய்களின் கண்களுக்கு தான் நாய் அழுகிறது. இப்ட வேரூன்றிப் போன ஒரு நம்பி முடியாத நம்பிக்கை.
கடந்த வருடம் பாட்டியின் நாலைந்து நாள்களாக நாய்கள் வாதத்தால் கைகால்கள் முடங்க படுக்கையாகக் கிடந்த கிழவர் நம்பிக்கையை வலுப்படுத்தியி வெகுவாகப் பாதித்து விட்டது. கு அவர்கள் ஒருவருக்கு ஒருவர் ணத்தில் அவளைக் கைப்பிடித் அவளை அநாதரவாக விட்டுவிட்
அவர் இருந்த வரையில் பா முடியாவிட்டாலும், அவள் அநா உண்டு உறங்குவது, விடிந்தா என்று செக்கு மாடாக உழன்று கா
அவர் பாரிசவாதம் தாக்கிப் அவர்களின் ஒரே ஒரு சேமிப்ப கால உதவித் தொகை எல்ே கரைத்து விட்டுத்தான் கிழவர் ஒ பிறகு அவரைத் தூக்கப் பிடி பட்டாள். படுக்கையோடு பேர் துப்புரவு செய்யவும், அவரைச் காயவைத்து அணிவிக்கவும், வரையில் தேடிக் கொடுக்கவு
கிழவருக்கும் அவளுக்கும வயிற்றுக் கஞ்சிக்காகவாவது அ வேறு. அப்பப்பா! இப்படி ஒரு கூடப் பார்த்திருக்கமாட்டாள்.

துரைவி வெளியீடு
பத்து மணியிருக்கும் நாலுரோட்டு விட்டு ஊளையிட்டுக் கொண்டிருந் ருெந்து பாட்டிக்கு தூக்கம் பிடிக்க bகுக் கூட பாட்டி ஒரு காரணம் ரதர்கள் யாரையோ தேடுகிறார்கள்.
மட்டுந்தான் தெரியும் அதனால் டித் தோட்ட மக்களிடம் பரவலாக க்கை. அதில் பாட்டிக்கு அசைக்க
கணவர் உயிர்விடும் போது கூட ா அழுது கொண்டிருந்தன. பாரிச ப்ெ போய் பல மாதங்களாக படுத்த
கண்மூடிவிட்டார். இது பாட்டியின் ருந்தது. அவரின் பிரிவு பாட்டியை குழந்தை குட்டிகள், எதுவும் இல்லாத
துணையாக வாழ்ந்தார்கள். கல்யா த துணைவர் கடைசிக் காலத்தில் டுப் போய்விட்டார்.
ட்டி சுகபோகமாக வாழ்ந்ததாகக் கூற தையாக இருக்கவில்லை. உண்பது, ல் மீண்டும் தொழிலுக்குப் போவது லம் கழிந்துவிட்டது.
படுக்கையில் விழுவதற்கு முன்பே, ான ஊழியர் சேமலாபநிதி, சேவைக் 0ாவற்றையும் முற்று முழுதுமாகக் 2ய்ந்தார். அவர் படுக்கையில் வீழ்ந்த க்க தனியொருத்தியாக படாதபாடு ய்விடும் அசுத்தங்களைக் கழுவித் குளிப்பாட்டி ஆடைகளைக் கழுவி அவரின் தேவைகளை முடிந்த ம் பாட்டி தனியொருத்தியாக நின்று
க இரண்டு பேர் உயிர்வாழ அரை வள் உழைத்தாக வேண்டிய நிர்ப்பந்தம் காலம் வரும் என்று பாட்டி நினைத்துக்

Page 276
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கிழவர் படுக்கையில் வீழ்ந்த செக்குகளைப் போட்ட சேமிப்பு கொண்டு போய், தெரிந்தவர்கள் கொடுக்கச் சொல்லி கேட்ட போ களில் எக்கவுண்ட் நம்பர் மட்டுந் உருட்டிக் கேட்டபோது அவரா தவிர வாய் திறந்து எதுவும் சொல்ல
வாராவாரம் டவுனுக்குப் பே இறைச்சி, மீன், கருவாடு என்று போட்டார்தான். அதற்காக எல்லா பாட்டி கிழவரை திட்டித் தீர்த்தால் பணத்திற்கு என்ன நடந்தது?
தோட்ட நிர்வாகத்திடமிருந்து கொண்டபோது, ஐந்து இலக்க தொகை இருப்பதை அறிந்து, பி. வாழ்நாள் முழுதிற்கும் இது போது முதலில் ஒரு சிறு தொகைப் பணம் தொடங்கி அதில் செக்கைப் போட பணம் மாற்றி எடுக்கலாம் என்ற 4 படிக்கத் தெரியாது கைநாட்டுக் நாடினார். காசிலிங்கம் அங்கே வியாபாரம் செய்து கொண்டிருந்தா
இவர் மட்டுமல்ல. அந்தத் உதவியை நாடுவதுண்டு. தட்டு பாக்கு, பீடி, சுருட்டு, இன்னு விலை சற்றுக் கூடுதலானாலும் வாங்குவது காசியின் கடையில்த காசு தேவைப்படும் நேரங்களில் இல்லாவிட்டால் ரேடியோ, கடிகா அடகு வைத்து, காசு வாங்குவது அங்கே இல்லை!
தன் உதவியை நாடி வருகி பண்ணி ஏசிப் பேசிவிட்டு ஏ ே போல கொடுத்து அநியாய வட்டி

275
பிறகுதான் அவர்களின் ஈ.பி.எப். புத்தகங்களைத் தேடி எடுத்துக் ரிடம் கொடுத்து பணம் எடுத்து நுதான் தெரிந்தது அந்த புத்தகங் தான் இருக்கிறது என்று. கிழவரை 5) துருதுருவென்று விழிப்பதைத்
முடியவில்லை.
ாய் சாப்பாட்டுச் சாமான்களுடன்
வாய்க்கு ருசியாக வாங்கி வந்து ப் பணமுமா தீர்ந்து போய்விட்டது? ! திட்டி என்ன பயன்? அவர்களின்
ஈ.பி.எப். காசோலையைப் பெற்றுக் ங்கள் கொண்ட ஒரு கணிசமான ள்ளை குட்டிகள் இல்லாத தங்களின் மானது என்றுதான் நினைத்தார்கள். கொடுத்து சேமிப்பு கணக்கு ஒன்று டு அது ரிலீஸாகி வந்த பிறகுதான் விதிமுறையை அறிந்த போது எழுத கிழவர் காசிலிங்கத்தின் உதவியை சிறிய கடை போட்டு சில்லறை ன்.
தோட்டத்தில் பல பேர் காசியின் ப்பாடான நேரங்களில் வெற்றிலை, ம் உணவுப் பொருள்கள் இப்படி, ம் பரவாயில்லை என்று கடனுக்கு ான். அதுமட்டுமல்ல! அவசரமாகக் ஏதாவது தங்க நகைகள், அதுவும் ரம், இப்படி ஏதாவது ஒரு பொருளை மற்கு காசியை விட்டால் வேறு ஆள்
றவர்களிடம் ரொம்பவும் கிராக்கிப் தா தருமத்திற்குக் கொடுப்பதைப் - போட்டுக் காசு கறப்பது காசிக்குக்

Page 277
276
கைவந்த கலை. என்ன இருந் கையேந்த வேண்டிய நிலையி: கர்ணனின் மறு அவதாரம்தான்.
கிழவர் கூட சேமிப்புக் கணக்( பணம் எடுப்பதற்கும் முழுமை! யிருந்தார். குடியிலும் காசியின் நாளும் தூக்கத்தில் பாதிநாளுமா போடுவதிலேயே சேமிப்பு கன அறியவில்லை! இனி யாரைத் தி தலைவிதி என்று பாட்டி கண்ணின கூடையை தலையில் மாட்டிக் போகத் தொடங்கிவிட்டாள் மருதா
பாட்டி உழைத்து கிழவரையு ஏற்படாத துன்பத்தை, அவர் பிரிற் ஆதரவற்ற நிலையில் தனிமைை எல்லாம் ஓய்ந்து போயின.
பாட்டி அநாதையாகக் கல அரவணைத்தான் வடிவேலு! வ தொழிலாளி. வசதி படைத்தவ6 இருந்தாலும், இரக்க சுபாவம் 2 பத்தடி சதுர பற்றாக்குறை காம் தில் விசாலமான இடம் இருந் இடம் கொடுத்தான்.
“பாட்டி! நான் இருக்கும்பே விடு என் ஐஞ்சி புள்ளைகளே இருக்கிறதை பகிந்து சாப்புடு குடும்பத்தோடு சேர்த்துக் கொண்
வடிவேலுவின் மனைவி வி வளா? கணவனின் கருத்துக்கு நீ புள்ளைங்கள பாத்துகிட்டு வீ ஒன்னையும் புள்ளைங்களையும் கலம் கொடுத்தாள்.
அன்றிலிருந்து மருதாயி பார் தன்னை ஐக்கியப்படுத்திக் ெ

துரைவி வெளியீடு
ந்தாலும், அவசரத்திற்கு காசியிடம் ல் இருப்பவர்களுக்கு காசிலிங்கம்
குத் தொடங்குவதற்கும், அதிலிருந்து யாகக் காசிலிங்கத்தைத்தான் நம்பி பிடியிலும் சிக்கி, மயக்கத்தில் பாதி ாகக் காலம் கழித்தபோது, கைநாட்டு ரந்து கொண்டு போவதை அவர் |ட்டித்தான் என்ன பயன்? எல்லாம் தன் ரை வழித்தெறிந்துவிட்டு, கொழுந்துக் கொண்டு ‘கெசுவல் வேலைக்குப் ாயி பாட்டி. 懿
ம் பராமரித்துக் கொண்டு வந்தபோது து போன போது உணர ஆரம்பித்தாள். ய உணர்ந்து அவளின் கை, கால்கள்
2ங்கி நின்றபோது ஆதரவு காட்டி டிவேலு அந்தத் தோட்டத்தில் ஒரு ன் இல்லை. பிள்ளை குட்டிக்காரன், உள்ளவன். அவனது குடும்பத்திற்கும் பிராதான். என்றாலும் அவன் இதயத் ததால் தன் வீட்டில் பாட்டிக்கும் ஓர்
ாது அநாதை இல்லை. கவலையை ாட நீ ஆறாவதா இருந்திட்டுப் போ ேெவாம்!” என்று ஆறுதல்கூறி தன் ாடான்.
iரம்மாள் மட்டுமென்ன இரக்கமற்ற மறுபட்டவளில்லை. "ஆமாம் பாட்டி
ட்டோட இருந்துக்க! நாங்க ஒழைச்சி காப்பாத்துவோம்!” என்று அடைக்
ட்டியும் வடிவேலுவின் குடும்பத்தோடு காண்டாள். பிள்ளைகளைப் பார்த்து

Page 278
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொள்வதோடு தன்னால் முடிந்த செய்து கொடுத்துக் கொண்டிருந்
அந்த நேரத்தில்தான் அந்த காலம் ஆரம்பமாகியது. அதுத திருஷ்டம் பிடித்த தான் வந்து இப்படி ஒரு கஷ்டகாலம் ெ நொந்து கொண்டாள் பாட்டி.
முதலில் அடிக்கடி வயிற்று வ வடிவேலு, வரவர ஒரு பிடி சோ துடிக்க ஆரம்பித்தான். ஏதேதோ பயன் இல்லாமல் போகவே ( வாங்கினார்கள். பயனில்லை! உ விட்டான். வடிவேலு தொடர்ந்து வருமானம் குறைந்தது. வறுமை
அக்கம் பக்கத்திலும் அறிந்த கூட கடன் வாங்க வேண்டிய நிை செலவுக்கு எங்கே போவார்கள்? தோட்டத்து லொறியில் ஏற்றிக் தொலைவில் உள்ள அரசாங் வந்தார்கள். அங்கே வடிவேலுவி தெரிந்தது. ஆபரேஷன் செய்ய :ே
ஆனால் “உடம்பில் இரத்தம் வேண்டு. அதன் பிறகுதான் அ இரத்தம் வேண்டும். இரத்த கொண்டுவா” என்று டாக்ட வீட்டுக்குப் போய் அக்கம் ப சொன்னபோது சிலர் இரத்ததா அவர்களின் இரத்தம் வடிவேலு
இப்படியான ஒரு சோதை அழுதது, கெட்ட கனவு வேறு நடந்து விடும் என்பது மரு மட்டுமா அழுதது! இல்லை ே கோடிப் பக்கத்திலே சற்றுத் இருக்கிறது! கோவில் என்றா மரத்தடியில் கூர்மையான கல்

277
உதவி ஒத்தாசை வேலைகளையும் ாள்.
நல்ல குடும்பத்திற்குச் சோதனை ன் பாட்டியின் பெருங்கவலை. துர சேர்ந்த பிறகுதான் அவர்களுக்கு 5ாடங்கிவிட்டது என்று தன்னையே
லியால் அவதிப்பட்டுக்கொண்டிருந்த று சாப்பிட்டாலும் வயிற்று வலியால் கைவைத்தியங்கள் செய்து பார்த்து தாட்டத்து ஆஸ்பத்திரியில் மருந்து டம்பு இளைத்து எலும்பும் தோலுமாகி வேலைக்குப் போக முடியவில்லை. வாட்டத் தொடங்கியது.
வர் தெரிந்தவர்களிடமும் அரிசி, மாவு லைமை வந்து விட்டபோது வைத்தியச் நிலைமை மிக மோசமான பிறகுதான் கொண்டு போய் ஏழு எட்டு மைல் பக ஆஸ்பத்திரியில் சேர்த்துவிட்டு ற்கு அப்பெண்டிசிஸ் நோய் இருப்பது வண்டும் என்று சொன்னார்கள்.
இல்லை. முதலில் இரத்தம் கொடுக்க பூபரேஷன் செய்யலாம். இதே குரூப்
தானம் செய்ய ஆட்களை கூட்டிக் .ர் கண்டிப்பாகச் சொல்லிவிட்டார். க்கத்திலுள்ளவர்களிடம் விசயத்தைக் னம் செய்ய முன்வந்தனர். என்றாலும் விற்கு ஒத்துவராதது துரதிர்ஷ்டம்தான்.
னக்காலத்தில்தான் நேற்றிரவு நாய் ! நாய் அழுததால் நடக்கக் கூடாத நாயின் பாட்டியின் நம்பிக்கை. நாய் காட்டானும் அலறியது! அந்த லயத்து தூரத்தில் மஹாமுனி கோவில் ஒன்று ) கட்டிடங்கள் எதுவும் இல்லை. ஆல ஒன்றை நட்டுவைத்து பக்கத்தில் ஒரு

Page 279
278
திரிசூலத்தை நட்டு வைத்திரு எப்போதும் ஒரு சிகப்புத்துண்டு தாவது யாராவது நேர்த்திக் கட செய்வார்கள். மற்றபடி எப்போது அது மிகப் பழமையான கோவிலு
நேற்றிரவு அந்த மஹாமு கோட்டான் ஒன்று விட்டு விட்டு பாட்டி கேட்டுக்கொண்டுதான் இ கெட்ட கனவு வேறு! இவை எல் நடக்கப்போவதின் அறிகுறிகள் உதறித் தள்ளிவிட்டு தன் சேை நரைமுடியைக் கோதி முடிந்து கொ
பத்தடிக் காம்பிராவிற்கு ஒரு களின் சமையல் அறை. அந்த அடுப்பு பற்றவைத்துக் கொண்டி போய் அந்த அடுப்படியில் உட்கா
"ஏம் பாட்டி இவ்வளவு வெள் வீரம்மாள்.
“தூக்கம் புடிக்கல புள்ள! பொரட்டலுமா போச்சி!” என்றாள் ட
தூக்கம் வராததற்குக் காரணம் கோட்டானின் அலறல், கண்ட கெ சொல்லிவிட நினைத்த பாட்டி என்ன நினைப்பாள், எப்படிக் க எதையுமே சொல்லாமல் தன் மனதி மறுகினாள் மருதாயிப் பாட்டி.
வீரம்மாள் அடுப்பை எரியவி அடுப்பில் வைத்தாள்.
"ஏம்மா, இன்னக்கி ஆஸ்பத்தி
“போவனுந்தான் பாட்டி! ஆன குடுக்க இன்னும் நாலஞ்சி நா இருக்கும்? நானும் யார் யாரு எங்கேயும், கெடைக்கல. அதுதான்

துரைவி வெளியீடு
க்கிறார்கள். அந்தக் கற்சிலைக்கு
கட்டி வைத்திருப்பார்கள். எப்போ னுக்கு ஆடு, கோழி வெட்டி பூஜை ம் பாழடைந்து கிடக்கும் கோவில் ங்கூட!
னி கோவில் ஆலமரத்திலிருந்து அலறிக் கொண்டிருந்தது. அதையும் ருந்தாள். அத்தோடு நாய் அழுதது! லாம் ஏதோ நடக்கக் கூடாத ஒன்று தானா? பாட்டி தன் சிந்தனையை லயையும் உதறிச் சுற்றிக்கொண்டு ண்டு எழுந்து வெளியே வந்தாள்.
ந சிறுவராண்டா. அதுதான் அவர்
ந சமையல் அறையில் வீரம்மாள் -
ருந்தாள். மருதாயி பாட்டியும் அங்கே ர்ந்தாள்.
ளனா எழுந்து வந்திட்டா?” என்றாள்
ராவெல்லாம் ஒரே அரட்டலும்
• ہوا۔"WL/
), நேற்றிரவு கேட்ட நாயின் ஊளை, ட்ட கனவு இவை எல்லாவற்றையும் இவைகளைக் கேட்டால் வீரம்மாள் வலைப்படுவாள் என்று யோசித்து ற்குள் மறைத்து வைத்துக் கொண்டு
ட்டு கேத்தலில் தண்ணீர் ஊற்றி
ரிக்குப் போறயா?” பாட்டி கேட்டாள்.
ா சல்லிதாள் இல்லை! அட்வான்ஸ் f இருக்கு. யூார் கிட்டதான் சல்லி கிட்டேயிோகேட்டுப்பாத்திட்டேன். கவலையா இருக்கு”

Page 280
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வீரம்மாளின் குரல் துயரம் கவலையைத் தானும் பகிர்ந்து புரியாமல் கலங்கினாள் பாட்டி.
பொழுது புலர்ந்துவிட்டது. பி கூடிவிட்டது போலிருக்கிறது. குடத்தையும் சட்டி பானைகளை போய்விட்டாள். பாட்டி சாயத் தண் போய் படுக்கையில் காலை நீட்டி 2
வடிவேலுவிற்கு ஏதாவது அ இவளது ஐந்து பிள்ளைகளும் பார்க்கவே நெஞ்சம் பதறியது மரு ஏதோ நடக்கத்தான் போகிறது அத
நாய் அழுதது. கோட்டான் அலறியது. கெட்ட கனவு வந்தது. வடிவேலுதான் சுகமில்லாமல் யாரும் இல்லை. பாட்டி நினைத்து குவாட்டர்ஸ்களில்? புதுலயத்தி பதினைந்து ‘லயன்களை வீடு வீ மருதாயி பாட்டி.
இல்லை! யாரும் இல்லை! முருகையா ஆஸ்த்துமாக்காரர். ஒ( நேற்று வேலைக்குப் போய்விட்ட் சுற்றி ஊசி போட்டுக் கொண்டு வ போய்விட்டான். படுத்த படுக்ை எழுந்து நடமாடத் தொடங்கிலி வடிவேலுத்தான் மிக மோசம. பாட்டியின் கண்கள் கலங்கின.
பாத்திரங்களைக் கழுவி த வீரம்மாள் பாட்டியைக் கூப்பி கரைக்குப் போனபோது, பலகை வைத்து, “உட்காரு பாட்டி”
“யாம் புள்ள? எதுக்குக் கூ பலகைக் கட்டையில் உட்கார்ந்த

279
தோய்ந்து ஒலித்தது. அவளின் கொண்டு என்ன செய்வது என்று
லிக்கரையில் பெண்களின் கூட்டம் சத்தங்கள் கேட்டன. வீரம்மாளும் யும் எடுத்து கொண்டு பீலிக்குப் ணி ஊத்திக்குடித்து விட்டு மீண்டும் உட்கார்ந்தாள்.
பூகிவிட்டால், இந்த வீரம்மாளும், என்ன செய்வார்கள்? நினைத்துப் தாயி பாட்டிக்கு. பதறி என்ன பயன்? னால்தான்.
) இருக்கிறான். வேறு யாராவது? துப் பார்க்கிறாள். மேட்டு லயத்தில்? ல்? பழைய லயத்தில்? பத்துப் டாக மனத்தால் அலசி ஆராய்கிறாள்
பணிய லயத்தில் தொங்கல் வீட்டு ருவாரமாக இருமிக் கொண்டிருந்தவர் ார். வெறிநாய் கடித்து தொப்புளைச் ந்த தபால்கார ரங்கனும் வேலைக்குப் கயாகக் கிடந்த ஆயம்மா கிழவியும் பிட்டார். வேறு யாரும் இல்லை. ாக ஆஸ்பத்திரியில் கிடக்கிறான்.
ண்ணிர் பிடித்துக் கொண்டு வந்த ட்டாள். பாட்டி எழுந்து அடுப்பங் கட்டையை பாட்டியின் பக்கம் நகர்த்தி
புட்ட?” என்று கேட்டுக் கொண்டே ள் பாட்டி! كمر

Page 281
280
“எனக்கு ஒரு ஒதவி செய்யி வீரம்மாள்.
“என்னா புள்ள அப்படி கேக் என்னா செய்யனும் சொல்லு” என
“கொஞ்சம் முந்தி பீலிக்குப் அக்கா ஒரு சங்கதி சொன்னா அவுங்களே ரத்தம் குடுத்து ஒப் அக்காவோட மகனுக்குக்கூட அ
“எவ்வளவு குடுக்கனுமோ!”
“நாநூறு ஐநூறு ரூபா குடுக்க
"அடேயப்பா அவ்வளவு கா பிளந்தாள்.
"அதைச் சொல்லத்தான் பாட கொடுத்து அவரைக் காப்பாத்த கடைக்குப் போயிட்டுவா! நான் ஒ எழுநூறு ரூவா வாங்கிக்கிட்டுவ குடுத்ததும் வட்டியோட திருப் சொல்லு!”
“அவங்கிட்டயா போகணும்!”
“வேற வழியில்ல பாட்டி! இருக்கு 'இந்த சாமான் வேணா என்னுவான்!”
"பாவிப்பய பாடையில போர் புள்ள போயிட்டு வாரன். என்னாச
வீரம்மாள் தயங்கித் தயங்கி போது பாட்டி பதறிப் போனாள்.
"ஐயோ என்னா புள்ள இை பிளந்து பாட்டிக்கு ஓவென்று அ பட்டு அழுகையை அடக்கிக் படுத்த முடியவில்லை.
சகுனம் சரியில்லை! வடிே அதனால்தான் அவன் போட்ட

துரைவி வெளியீடு
யா பாட்டி?” -மெதுவாகக் கேட்டாள்
தற? என்னால முடிஞ்சத செய்யிறன்! று அவசரமாகக் கேட்டாள் பாட்டி.
போயிருந்தேனில்லை, அப்ப அஞ்சல ங்க! டாக்டருக்கு பணம் குடுத்தா, ரேஷன் பண்ணுவாங்களாம்! அஞ்சல ப்பிடித்தான் செஞ்சாங்களாம்!”
የ” SSogDydd TLD I 萄
சுக்கு எங்கே போறது?’ பாட்டி வாய்
ட்டி கூப்பிட்டேன்! எப்படியும் காசுதேடி னும். நீ மொகத்த கழுவி கிட்டு காசி ஒரு சாமான் தர்றேன். அதைக் குடுத்து ா, வார மாசம் போனஸ் குடுப்பாங்க, பிக் குடுத்துட்டு வாங்கிக்கிறேன்னு
பாட்டி பெருமூச்சு விட்டாள்!
நான் போயி கேக்கலாம்! விெக்கமா ம். சல்லி தர்றேன் படுத்துக்க வாரியா
)வன்! அப்பிடியும் சொல்லுவான். சரி ாமான்?’ என்றாள் பாட்டி,
அந்தப் பொருளை எடுத்துக் காட்டிய
தயா கழட்டப் போற?” என்று வாய்
புழவேண்டும் போலிருந்தது. கஷ்டப் கொண்டாலும் கண்ணீரைக் கட்டுப்
வலுவின் காலம் முடியப் போகிறது! தாலியைக் கழற்ற் நினைக்கிறாள்!

Page 282
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எண்ணிக் கொண்டாள் பாட்டி. பாட் அறியாத வீரம்மாள் "அவர் போ தர்றேன். அவர் பொழச்சி வந்தா ( தாலிக் கயிற்றைக் கழற்றி முடிக் தாலியைத் தனியாக எடுத்து பாட் வழியில்லாததால் அதைக் கை வாங்கும்போது பாட்டியின் கைகள் தவறவில்லை.
பாட்டியின் கண்கள் கலங்கின பற்றி எரிவதைப்போல் இருந்தது ஆறுதல் கூறினாள்.
“கயித்தில் ஒரு மஞ்சள் து வடிவேலுவுக்கு ஏதும் வராது. அ உதடு வார்த்தைகளை உதிர்த் யில்லை பாட்டிக்கு.
நாய் அழுதது. கோட்டான் பொய்யாகிப் போய்விடுமா? பொ பாட்டி முகம் கழுவி சாமி கும்பிட் கொண்டு காசியின் கடையை தனியாக இருக்கும் நேரம் ப விசயத்தை ரகசியமாகச் சொன் கொண்டு சென்ற பொருளை அவி
அதைக் கண்டு காசிலிங்கம் வடிவேலுவின் நிலைமை பற்றி ! இருந்தாலும் கேட்டதும் பணத் சுபாவம் அவனுக்கில்லை. வழை ஐநூறு ரூபாய் பொறுக்கி கொடு தான் இருக்கு. இதை வச்சி செ என்று பாட்டியை அனுப்பி ை வீரம்மாளிடம் கொடுத்து காசி செ
அன்று, காலையிலே ஆஸ்பத் வீரம்மாள். பிள்ளைகளுக்கு முக! அவர்களைக் கவனித்துக் கெ இருப்புக் கொள்ளவில்லை.

281
டியின் தடுமாற்றத்தின் காரணத்தை ட்ட தாலியை அவருக்காக கழட்டி பாதும்’ தீர்க்கமாகச் சொல்லியபடி, சுகளை அவிழ்த்து அந்தத் தங்கத் டியிடம் நீட்டினாள் வீரம்மாள். வேறு நீட்டி வாங்கினாள் பாட்டி அப்படி நடுங்குவதை வீரம்மாள் கவனிக்கத்
கைகள் நடுங்கின, நெஞ்சமோ தீப் . இருந்தும் பாட்டி வீரம்மாளுக்கு
ண்டை கட்டிப் போட்டுக்க புள்ள. ந்த மாரி மகமாயி காப்பாத்துவாள்!” தாலும்கூட உள்ளத்தில் அமைதி
அலறியது. கெட்டகனவு எல்லாம் ய்யாகிப் போய்விட்டால் நல்லதுதான். டு நெற்றியில் திருநீற்றை இட்டுக் நோக்கிப் போனாள். காசி மட்டும் ார்த்து நெருங்கிச் சென்று இந்த னாள். தன் முந்தானையில் முடிந்து ழ்த்து அவனிடம் நீட்டினாள்.
கூட மிகவும் அனுதாபப்பட்டான். கெவும் அக்கறையாக விசாரித்தான். தைத் தூக்கிக் கொடுத்து விடும் மபோல் தயங்கித் தயங்கி ஒருவாறு த்தான். “இப்போதைக்கு இவ்வளவு லவைப் பாருங்க! பிறகு பாப்போம்!” வத்தான். பாட்டி அந்தப் பணத்தை ான்னதை சொன்னாள்.
திரிக்குப் புறப்பட்டுப் போய்விட்டாள் ம் கழுவிவிட்டு சாப்பாடு கொடுத்து, ாண்டிருந்த மருதாயிப் பாட்டிக்கு

Page 283
282 -
அன்று வீரம்மாள் திரும்பி கட்டிக் கொண்டு வழிமேல் விழ பாட்டி. பொழுது சாயும் நேரத்த வீரம்மாள். அவள் வீட்டுக்கு வந் திபுதிபுவென வந்து கூடிவிட்டான் பற்றி விசாரித்தார்கள். எல்லே சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். எல் கொண்டிருந்தாள் பாட்டி. சிறிது வார்த்தையைக் கூறிவிட்டு எல்கே
பாட்டி வீரம்மாளுக்கு தேநீ தேநீரைக் குடித்து முடித்ததும் விசாரித்தாள் பாட்டி.
"நெலமை மோசமாத்தான் பண்ணியாகனுமாம். காலையில் கண் கலங்கினாள் வீரம்மாள். 4 மெளனமாக!
அன்றிரவு...! களைத்துப் படுத்து விட்டாள். பிள்ளைகளும் பாட்டி மட்டும் கொட்டு கொட்டெ
நள்ளிரவு...!
தெருமுனையில் நாய் ஒன்று பல நாய்கள் அதோடு சேர்ந்து மரத்தின் ஊமைக் கோட்டான் கொண்டிருந்தது. மறுநாள் பொ பீலிக்குச் சென்ற பெண்கள் தா கொண்டு ஓடி வந்தார்கள்.
மருதாயி பாட்டி மஹாமுனி ! ஒன்றில் தூக்குப் போட்டுக் செ ஏதோ ஓர் உயிர் பிரியப் போகி வடிவேலு தப்பிவிடுவான்' என்று பாட்டி?

துரைவி வெளியீடு வரும்வரை வயிற்றில் நெருப்பைக் வைத்துக் காத்திருந்தாள் மருதாயி ல் ஆயாசமாகத் திரும்பி வந்தாள் ததும் அக்கம் பக்கத்திலுள்ளவர்கள் கள். ஆளுக்கு ஆள் வடிவேலுவைப் ராருக்கும் பொறுமையாகப் பதில் லோரும் போகட்டும் என்று காத்துக்
நேரத்தில் ஆளுக்கு ஓர் ஆறுதல் மாரும் போய் விட்டார்கள்.
ர் வடித்துக் கொடுத்தாள். அவள்
வடிவேலுவின் நிலையை பற்றி
இருக்கு. நாளைக்கு ஆபரேஷன் நான் வெள்ளன போகணும்!'' என்று அதைக் கேட்டு பாட்டியும் அழுதாள்
போய்வந்த வீரம்மாள் நேரத்தோடு தூங்கிப்போய்விட்டார்கள். மருதாயி ன்று விழித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ஊளையிட்டது. அதைத் தொடர்ந்து கொண்டன. மஹாமுனி கோயில் ஆல ''உம்... உம்ம்ம்ம்!'' என்று அலறிக் ழுது விடிந்தபோது கோடி பக்கமுள்ள ன் அதைக்கண்டு அலறி அடித்துக்
கோயில் ஆலமரத்தின் தாழ்ந்த கிளை -ாண்டு தொங்கிக் கொண்டிருந்தாள். மது, அது தானாக இருந்துவிட்டால் - நினைத்துவிட்டாளா அந்த மருதாயி
(1996)

Page 284
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ரோஹிணி (
நாவலப்பிட்டியைச் சேர்ந்தவ யாற்றுகின்றார். 90ன் ஆரம் இவர் இலங்கை வானொலி படைத்துள்ளார்.
கலைஒளி முத்தையாப் பிள்: போட்டியில் இவரது சிறுகதை மலையகச் சிறுகதைகள் தொ வீரகேசரி, தினகரன் ஆகிய தே எழுதி வருகின்றார்.
38
தீபாவளி அ
ரோஹிணி
பழக்கதோஷத்தில் கைகள் ெ போட அவர்களது பேச்சோ வர இருந்தது. “இந்த முற தீபாவளி மொதயே குடுக்க சொல்லிக் கே. கஷ்டப்பட முடியாது” என ஒரு ஒவ்வொருவரது வாயிலும் பரவி ஆக்கிரமிக்கிறது.
“ஆமாமா. போன வருசம் தீபா6 ட்வான்ஸ் கெடச்சு உடுப்பு :

283
முத்தையா
ஆசிரியயையாகப் பணி பத்தில் எழுத ஆரம்பித்த க்காக நிறைய ஆக்கங்கள்
ளை நினைவுச் சிறுகதைப் ஒன்று ஆறுதல் பரிசு பெற்று குதியில் இடம்பெற்றுள்ளது. சிய ஏடுகளில் சிறுகதைகள்
3
புட்வான்ஸ்
முத்தையா
காழுந்தைக் கிள்ளிக் கூடையில் ப்போகும் தீபாவளியைப் பற்றி அட்வான்ஸ் ரெண்டு கெழமைக்கு ட்கணும். போன மொறை மாதிரி மூலையில் தொடங்கிய கதை முழு தேயிலை மலையையும்
1ளிக்கு ரெண்டு நாளைக்கு மொத
தைக்க முடியாம, பலகாரம் சுட

Page 285
284
முடியாம, எவ்வளவு கஷ்டமாப் ( கேட்கச் சொல்லணும்” எனப் ! அதற்கு ஒத்துப்பாடுகிறாள். மகளுக்கு தலதீபாவளி வேற. கணக்கப்பிள்ளையின் தலைதெரி.
மாலையில் லயன் காம்பர அட்வான்ஸ் கதையே பிரதான தீபாவளிக்கு ரெண்டு நா முந்தி உருப்படியா செய்ய முடியல. இர் முந்தியே வாங்கித் தரச் சொல்லி என்ற தீர்மானம் எல்லோராலும் ஏச
“ஆமாமா, தலவருமார தொரக் யின் கணவன் மாணிக்கம் ஆலே மணம் செய்து கொடுத்த பிறகு மருமகன் வீட்டில் நிறையவே எதி அறிந்தே வைத்திருந்தான். பற் பிடுங்கல் வேறு தினமும் பெரும்
“தலவரண்ணே நீங்கதா இ தோட வாங்கித் தர ஏற்பாடு செ வந்தவர்களைத் தலைவர் க
படுத்துகிறான்.
“அதெல்லாம் கவலப்படாதீ தாறேன். மத்த தலவருமார்கன முத்து அபயமளித்தான். எல்லா பேசியது தோட்டத் தொழிலாள ஆழ்த்தியது.
“ஒருத்தரும் கவலப்படாதீங் போனஸ் வாங்கித் தாறோம்” பிளந்து ஆனந்தித்தது. "ஆமா8 உள்ள வெலவாசிக்கு எழுநூத் அதனால ஆயிரம் ரூவாயே ஆளுக்காள் ஒத்து ஊதினார்கள் முடியாதது எதுவுமில்லை என்ற குதுரகலித்தார்கள்.

துரைவி வெளியீடு
போச்சி. இந்த வருசம் தலைவருமார பார்வதி அங்கலாய்க்க, முனியம்மா “ஆமாக்கா. இந்த வருசம் ஒங்க செலவு இருக்குமில்ல” என்ற கதை யவும் தடைப்படுகிறது.
ாக்களில் ஆண்களிடமும் தீபாவளி இடம் வகிக்கிறது. “போன வருசம் கெடச்ச அட்வான்ஸ் வச்சி ஒண்ணும் ந்த வருசமாவது ரெண்டு கெழமைக்கு தலவருமாருக கிட்ட சொல்லணும்” மனதாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
கிட்ட பேசச் சொல்லணும்” என பார்வதி ாசனை வழங்கினான். மகளைத் திரு கு வரும் முதல் தீபாவளி என்பதால் ர்ெபார்க்கிறார்கள் என்பதை மாணிக்கம் றாக்குறைக்கு மனைவி பார்வதியின் தொல்லையாயிருந்தது.
ந்த வருசம் தீபாவளி போனஸ் நேரத் ய்யனும்” எனக் கூட்டமாய் தன்னிடம் ாளிமுத்து பேச்சிலே தன் வசப்
ங்க. நா தொரகிட்ட பேசி வாங்கித் 1ளயும் வரச்சொல்லுங்க” என காளி த் தலைவர்களும் சேர்ந்து ஆளுக்காள் ர் அனைவரையும் மகிழ்ச்சிக்கடலில்
க. இந்த வருசம் ஆயிரம் ரூவாயை என்ற வாக்குறுதிக்கு கூட்டம் வாய் ண்ணே அதுவும் நல்லதுதான் இப்ப தி அம்பது ரூவா எந்த மூலைக்கு? குடுக்குறதுக்கு சொல்லுங்க” என ர். தங்கள் தோட்டத் தலைவர்களால் ) நம்பிக்கையில் கூடிக்கூடிப் பேசிக்

Page 286
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அடுத்து வந்த நாள்களிலும் கடத்தினார்கள். அவர்கள் எதிர் நாள்களும் ஒடிக்கொண்டிருந்தது. களுக்கு மட்டும் தலைவர்கள் கொண்டிருந்தார்கள்.
“என்னா காளிமுத்தண்ணே அட் பல்லைக் காட்டிய மாணிக்கத்திடம்,
“அடுத்த கெழம ஆயிரம் ரூஸ் கேட்டாலும் குடுக்க வேண்டியதுதா புடிக்கப் போறாங்க" எனத் தலைவர் மாணிக்கத்தின் வயிற்றில் பால் வ ஜாமென கொண்டாடிவிடலாம் என காண வைத்தது.
தொழிலாளர்களும் தலைவர்கள் கரைய தீபாவளியோ எந்தவொரு ச டிருந்தது. நிர்வாக நெருக்கடிகளை யில் தொழிலாளர்களோ தொழிலா கொள்ளும் நிலையில் நிர்வாகமோ அவரவர்க்கு எனத் தன் கடமைகளில்
வழமைபோல தொழிலாளருக்( போது தீபாவளிக்கு இன்னும் மூன் எழுநூற்றைம்பது ரூபாய்தான். பெற்றுக் கொண்டு கலைந்தனர்.
இன்னும் இருதினங்களில் ச முன்னின்று எல்லோரையும் பயமுறு களுக்கு என்ன உடை எடுக்கலாம் லாம் எனும் யோசனையில் பெண்க மாநாடு, லயன்களின் முன் கூடிய பதவியேற்கு முன் லேசான கரு மாலையில் கிடைத்த அட்வான்ஸ் வாடையாய் வீசிக் கொண்டிருக்க வந்து வீழ்ந்தன.
“இப்ப உள்ள தலைவருமாரெ பயலுக. முந்தி எங்க அப்பா த6

285
அதே எதிர்பார்ப்பில் காலத்தைக் பார்ப்புகளையெல்லாம் ஏமாற்றி
தினமும் ஆட்களது விசாரிப்பு தொனி மாறாமல் பதில் கூறிக்
வான்ஸ் கெடைக்கும் தானே” என
ாயா கேட்டுருக்கோம். எவ்வளவு னே. அது நம்ம சம்பளத்துலதானே காளிமுத்து உறுதியாகக் கூறியது ார்த்தது. தலை தீபாவளியை ஜாம் ா மனைவி பார்வதியையும் கனவு
ர் மேலிருந்து நம்பிக்கை கரையக் வலையுமின்றி நெருங்கிக் கொண் விளங்கிக் கொள்ளக்கூடிய நிலை ளர்களது பற்றாக்குறையப் புரிந்து இருக்கவில்லை. அவரவர் பாடு மூழ்கியிருந்தார்கள்.
கு தீபாவளி அட்வான்ஸ் கிடைத்த
று தினங்களே இருந்தன. அதுவும் கிடைத்ததை முணுமுணுப்போடு
ாதிக்க வேண்டியவை நிறையவே ரத்தியது. கிடைத்த காசில் பிள்ளை . என்னென்ன பலகாரங்கள் செய்ய ா வீட்டில் முடங்கிக் கிடக்க ஆண்கள் து. சூரிய ஆட்சி முடிந்து சந்திரன் க்கல் பரவத் தொடங்கியிருந்தது. பணம் சிலரது வாயிலிருந்த சாராய வார்த்தைகளும் தன்னிலை மறந்து
ல்லாம் தொரமாறுக்கு. காட்டிப் வராயிருந்து சாதிக்காதது என்னா

Page 287
286
ருக்கு இந்த தோட்டத்துல” என தகாத வார்தைகளைக் கொட்டுகி
“ஆமாப்பா இப்ப உள்ள த அசிங்கமான வார்த்தையில் ம காளிமுத்துவின் மகனது இளரத்த சொன்னிங்க. பயலுக” என அசிங்கமாய்த் திட்டித் தீர்க்கிறான்
வாய்ச் சண்டை முற்றி அடித் இருக்கும் கத்தி, கோடரி எல்ல அடிக்கிறார்கள் எனப் புரியாத கிடையில் மறைந்து மறைந்து தொழிலாளரும் தோட்ட உத்திே யிட்டதில் நள்ளிரவில் “பொலீஸ் அடிபட்டவன் என எல்லோரை மாணிக்கத்தின் கை வெட்டு ஆம்புலன்ஸை வரவழைத்து ஆ பெண்களின் ‘குய்யோ முறையோ இரவில் என்ன நடந்தது என எ வெறிச் சோடிகிடந்தது.
அடுத்த நாளும் பொலீஸ" அலைந்ததில் கையிலிருந்த கர் போனது. இவர்கள் நிலை புரிந் தமிழில் “அட்வான்ஸ் வாங்கி ப கட்ட வச்சிக்கிங்க” எனக் கூறிச் பதிலுக்குச் சிரிக்கத்தான் தெரிந்த
அம்மாவின் அலைச்சல் புரிய எரியும் நெருப்பில் எண்ணெய் வா
"ஏம்மா நம்ம வீட்டுல பலக சாக்காக வைத்து தன் ஆத்திரத்தை
“அதான் நாசமா போறவன் எங்கிருந்து பலகாரம் சுடுறது. போச்சி என் வயிறு எரியுதுடி அ
களும் இப்படித்தான் அலையு. ஒப்பாரி வைக்கிறாள்.

துரைவி வெளியீடு
மாணிக்கம் சூழ்நிலை மறந்து போய் )ான். - -
லவருமாரெல்லாம். என் மிக ம்றொருவனும் ஒத்தூத, தலைவர் ம் கொதித்துப் போகிறது. “என்னடா அவனும் சளைக்காதவனாய் அசிங்க
துப் புரண்டது போதாதென்று வீட்டில் ாம் ஆயுதங்களாக மாறி யாரை யார் நிலையில் சந்திரன் மேகங்களுக்
பவனி வருகிறான். வேறு சில யாகத்தர்களும் அதிகாரியும் தலை வாகனத்துடன் வந்து அடித்தவன் பும் அள்ளிக் கொண்டு போனது. |ப்பட்ட நிலையில் பொலிஸாரே ஸ்பத்திரிக்கு அனுப்பி வைத்தனர். அலறல் ஓய்ந்து கிழக்கில் சூரியன் ாட்டிப்பார்த்தபோது அப்பிராந்தியமே
க்கும் வைத்தியாசாலைக்கும் என சும் கரைந்து தீபாவளியும் மறந்து து பொலீஸார் தான் தன் கொஞ்சு தி காசுல குடிங்க. மீதிய தெண்டங் சிரித்தபோது அந்தக் கேலி புரியாது 氢j·
ாத மாணிக்கத்தின் கடைக்குட்டியோ த்தது.
ரம் சுடலியா?” என்ற குழந்தையை
கொட்டித் தீர்க்கிறாள் பார்வதி.
அப்பா கைய வெட்டிப்புட்டானே ஆசுபத்திரிக்கு ஓடவே காசு சரியாப் வன் நல்லாருப்பானா அவன் புள்ள
ம்பாரு” எனப் பெருங்குரலெடுத்து

Page 288
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
'ஓம்புருஷன் கொழுப்பெடுத் பண்ணுவான். அவனுந்தான் இப்ப மனைவியும் பதிலுக்குக் கத்த ? பயத்தில் சூரியன் ஓடி ஒளிகிறான்.
விடிந்தால் தீபாவளி என்ற நி வாங்கிக்கொண்டு டவுனாஸ்பத்திரி ஆழ்ந்து கிடக்கிறாள் பார்வதி. ம. வருவது என காளிமுத்துவும் அ. ஈடுபட்டிருக்க சண்டையில் பாதிக் அமைதியில் உறைந்து கிடக்கிறது
அந்த தோட்டத்தின் மற்ற வானைப் பிளக்க ஏமாற்ற ஏக்கப் கரைந்து கொண்டிருந்தார்கள்.
ஒரு மாதமாய் எதிர்பார்த்திருந்த கழிந்து கொண்டிருந்தது.

287
து பேசுனதுக்கு எம்புள்ள என்னா பொலீஸ்ல " என காளிமுத்துவின் இன்னுமொரு சண்டையா?' என்ற
னைப்பு இல்லாது யாரிடம் கடன் க்குப் போகலாம் என்ற நினைப்பில் கனை எப்படி வெளியில் கொண்டு வன் மனைவியும் ஆலோசனையில் கப்பட்டவர்களது வீடுகளும் மயான
பிரிவுகளில் தீபாவளி வெடிகள் பெருமூச்சுகளில் சிறுபிள்ளைகள்
தீபாவளி இன்று சீந்துவாரின்றிக்
(1994)

Page 289
288
தொ.
அக்கரப்பத்தனை மேக தோட்டப் பள்ளியிலும் கல்லூரியிலும் கல்வி படிப்பை முடித்துக் கொன் துறையிலும் நேரடியாக ஈ
மலையக நாட்டார் பாட உண்டு. அதுபற்றி நிை யுள்ளார். அரசியல், மன கட்டுரைகள் எழுதியுள்ள இராஜ் மலைச்செல்வன் எழுதினார்.
குடியுரிமைப் பிரச்சினை தாயகம்' என்னும் குறுந வந்தது. ‘நெடுந்தூரம்' எ கின்றார். தினபதியின் நி ஆசிரியராகவும் பணிபுரிந்
1972ல் தமிழ்நாடு செ எழுத்துத் துறை என்று வாழ்வு என்னும் ஏட்டை டி.எஸ். ராஜூ என்னும் புனை பெயரிலும் இவரு வெளி வருகின்றன.

துரைவி வெளியீடு
சிக்கன்ராஜா
மலைத் தோட்டத்தில் பிறந்தவர். நூரளை பரிசுத்தத் திருத்துவக் பயின்றவர். .எஸ்.எஸ்.சி. யுடன் எடு சமூகப் பணிகளிலும் எழுத்துத் டுபட்டவர்.
லில் இவருக்கு அதிக ஈடுபாடு றய ஆய்வுக் கட்டுரைகள் எழுதி லயக சமூகம் பற்றிய நிறையக் ார். இலங்கையில் இருந்தபோது என்னும் பெயரில் சிறுகதைகள்
எயை வைத்து இவர் எழுதிய ாவல் 1969ல் சிறுநூலாக வெளி ன்ற ஒரு நாவலையும் எழுதியிருக் ருபராகவும் செய்தி'யின் துணை துள்ளார்.
ன்றபின் அங்கும் சமூகப் பணி இயங்குகின்றார். மக்கள் மறு
ஆரம்பித்து நடத்தி வருகின்றார். பெயரிலும் ‘தேனுர்ரன்' என்னும்
டைய ஆக்கங்கள் தமிழ் நாட்டில்

Page 290
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
3
சகு
தொ. சிக்
கலெக்டர் ஆபீஸ"க்கு வந்தது கத்தினால் நல்ல சகுனம் என்று இன்றைக்கு நான் போட்ட 'லோ அப்பா! எத்தனை நாள்? எத்தனை லோனை வாங்குறதுக்கு. நானும் ஏழு, எட்டு வருடங்களாகப் போகிற
எனக்கும் வயசு நாற்பது ந பெண்டாட்டி, ஆறெழு பிள்ளைகள் கள். கல்யாணம் செய்கிற வயசி வைத்துக் கொண்டு ஏழு, எட்டு வரு உங்கள் வீட்டு கஷ்டமா? எங்கள் வி
என்றைக்கு இந்தியாவுக்கு 1 றைக்கே சனியன் பிடித்துவிட்டது சம்பாதித்தது கொஞ்சமா? நஞ்சம அதை வாங்கி, விசா எடுத்து? வருகிறதற்குள்ளே போதும் போது போகட்டும். அங்கே இருந்து, வந்ததையாவது வைத்து காப்பாற்ற
நகை நட்டு, வெங்கல பாத்திர பணம். எல்லாம் அழிந்துப் போய் ஆறு மாதத்தில் என் அப்பாவு ஏக்கத்திலே என் அம்மாவும் படு முன்னாலே அவர்களும் கண்ணை என் கடைசி மகனும் வயிற்றுக் கடு
இவர்களுடைய நோயுக்கும் ெ செத்துப் போய் விடலாம் போல
19

289
9
னம்
கன்ராஜா
துமே கழுதை கத்தியது. கழுதை சொல்வார்கள். அப்படி என்றால் ‘ன்’னுக்கு முடிவு தெரிந்துவிடும். மாதம்? எத்தனை வருடம்? இந்த இந்த நாட்டுக்கு அகதியாக வந்து 氢j·
ாற்பத்தைந்து ஆகப் போகிறது. r. மூத்த இரண்டும் பெண்பிள்ளை லே இருக்கின்றன. இவங்களை நடமா பட்டபாடு, சொல்லி மாளாது. iட்டு கஷ்டமா?
பாஸ்போர்ட் வாங்கினோமோ அன் 1. வாயை கட்டி, வயிற்றைக்கட்டி ா? பாஸ்போர்ட்டுக்கு மனுபோட்டு,
பர்மிட்டுக்குப் போட்டு வாங்கி ம் என்றாகிவிட்டது. அட அதுதான் அப்படி இப்படி என்று கொண்டு
வேண்டுமே?
ங்கள், கொண்டுவந்த ரூபாய், காசு விட்டது. அது மட்டுந்தானா? வந்த b இறந்து போய்விட்டார். அதே த்ததுதான். இரண்டு மாதத்திற்கு மூடிவிட்டார்கள். போன மாதத்தில் ப்பிலே போய் விட்டான்.
நாடிக்கும் அழித்தது தான் மிச்சம். இருக்கிறது. ஏன் இந்த ஊருக்கு

Page 291
290
வந்தோம்? எனக்கு இந்த ஊ பிறந்தவன். எங்க அப்பாவும், அந்த ஊரிலே வந்து கல்யாணம் நான் தலையிலே அடித்துக் ஊருக்கு என்று. அவரோ “செ சாகணும்' என்று விட்டார்.
இனியும் இந்த சிங்கள1 பெண்டு புள்ளகள வச்சுக்கிட்( வாழனும்? நம்ம நாடுமாதிரி எப்படியோ மூட்டை முடிச்சுகளை வந்து விட்டதற்குஎன்ன? ஒரு ம6 அம்மாவும் கூட சின்ன வயதிலே அவர்களுக்கும் எதுவும் தெரியவி
இங்கே என் சிற்றப்பனை சிலோனுக்கு வரும் போதெல்லா இருந்திருக்கிறது. ஐம்பத்தியிரன் முன்னாலே கூட என் அப்பா ஒே போய் இருக்கிறார். அப்போதெ பின்னாலேயும் என் சிற்றப்பன் இருந்தார். என் அப்பாவும் நானு! இருந்திருக்கிறோம்.
இங்கே வந்து பார்த்த பிறகு பியப் பணத்திற்கும் ஒன்றும் விற்றுத் தின்று விட்டார் என்று.
அந்த ஏக்கத்திலேதான் என் எப்படியோ பஞ்சாயத்தைக் கூட் ஒரு மூன்று குழி நிலம் கொடு மிச்சம். அதுதான் இப்போது வேண்டும். ஆனால் மழை இல்ல சோறு போடும்?
கேணியை வெட்டினால் போது பூட்டிவிட்டால் கவலையே இல்ை இந்த லோனை வாங்கிவிட்டால் முறைதான் இந்த கலெக்டர் பஸ்ஸஸுக்கும் டீ செலவுக்கும் ஒரு

துரைவி வெளியீடு
ாரே தெரியாது. நான் சிலோனில் அம்மாவும் இங்கே பிறந்தவர்கள். செய்து கொண்டார்கள். அப்போதே கொண்டேன். 'வேண்டாம்பா இந்த த்தாலும் பொறந்த மண்ணுலத்தான்
ப்பய ஊருல இருக்கப்படாது டா, டு, உசுரவிட்டு கிட்டு எதுக்குடா ஆகுமடா என்று சொல்லிவிட்டார். ா கட்டிக்கொண்டு வந்து விட்டோம். ண்ணும் புரியவில்லை. என் அப்பாவும் இங்கிருந்து போனவர்கள். அதனால் 6)606).
நம்பித்தான் வந்தோம். என் அப்பா ாம் எங்களுக்கு நிலம், வீடு எல்லாம் ண்டிலே, மண்டபம் கேம்ப் மூடுவதற்கு ர ஒரு முறை இங்கு வந்து விட்டுப் ல்லாம் இருந்திருக்கிறது. அதுக்கு கடிதமும் போட்டுக் கொண்டுதான் ம் பணமும் அனுப்பிக்கொண்டுத்தான்
தான் தெரிகிறது. சிற்றப்பன் அனுப் செய்யவில்லை. இருக்கிறதையும்
அப்பா படுத்தவர். பிறகு ஊரிலே .டிப் பேசிய பிறகுதான் இருந்ததில் த்ெதார். இப்போது அந்த காடுதான் என் குடும்பத்திற்கு சோறு போட ாமல் தண்ணீர் இல்லாமல் அது எப்படி
தும். அதோடு ஒரு ஆயில் என்ஜினும் ல. அதற்குத்தான் இந்த படாதபாடு. போதும். அடே அப்பா எத்தனை ஆபீஸ"க்கு வந்து வந்துபோவது. தொகை செலவழித்தாகிவிட்டது.

Page 292
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அகதிகள் லோனுக்கு மனுே எனக்கு இந்த லோன் விஷய! எல்லாம் ஒன்றும் தெரியாது. அகதிகளுக்காக ஒரு சங்கம் இ ஒரு தலைவர் இருப்பதாகவும் சென்றார். அவரும் என் பாஸ்போ வாங்கிக்கொண்டு மனு போட்டா தொலைத்து விட்டேன்.
வருடம் என்னவோ ஏழு : கிடைத்தபாடில்லை. இந்த முை கிடைத்து விடும் என்று சொல்லி இன்றைக்கு எல்லாமே நல்ல ச கூட ஒரு நல்ல கனவு. கனவிலே சில்லரையை கண்டால் தரித்தி கண்டால் உடனே பணம் கிடைக்கு
ஆபீஸ் பத்து மணிக்கு டே விட்டேன். என்னைப் போல சிே இருந்தார்கள்- லோன் வாங்கவும்
ஆபீஸஸுக்கு முன்னாலே ெ மரத்தடியில் போய் உட்கார் இருந்தார்கள். அதிலே தலைவ. இரண்டொரு முகங்கள் தெரிந்த விட்டார், “வாங்க வாங்க இ பார்த்தீங்களா?” என்று ஆரம்பித்
நானும், “தலைவர பாக்கள் இறங்கி நேரே இங்கேயே வந்து
“உங்க லோன் விஷயம் இன்னொருவர் கேட்டார்.
“என்னமோ போங்க. இை எப்படியோ தெரியலே. எத்தனை வருஷமா இதுக்கு ஒரியாட்டமா
“இந்த ஒபீஸிலேயும் இது ஒழுங்கா வாங்கிக்க முடியல.

291
பாட்டு பல வருடமாகப் போகிறது,
அதுக்கு மனு போடுவது பற்றி எங்கள் ஊருக்கு ஒருவர் வந்தார். இருக்கிறதாகச் சொன்னார். அதுக்கு
சொல்லி அவரிடம் அழைத்துச் ட், குடும்பக்கார்டு எல்லாவற்றையும் அவருக்கும் எவ்வளவோ கொடுத்து
ஆகிவிட்டது. லோன்தான் இன்னும் ற கண்டிப்பா லோன் பில் கையிலே யிருக்கிறார். எனக்கு நம்பிக்கைதான். தனமாகத்தான் இருக்கிறது. ராத்திரி பணம் கட்டு கட்டா வாங்கிற மாதிரி. ரம் என்று சொல்வார்கள். நோட்டை தமாம்.' தமாம். மலேதான். நான் நேரத்துடன் வந்து லோன்காரர்கள், பர்மாகாரர்கள் வந்து
, மனு போடவும்.
காஞ்சம் தள்ளி இருக்கிற புளியம் ந்தேன். அங்கேயும் நிறையப்பேர் ரிடம் லோன் விசயமா கொடுத்திருந்த நன. அதிலே ஒருவர் என்னை பார்த்து இப்பத்தான் வர்றீங்களா? தலைவர
தார்.
திங்க. நானும் நேர பஸ்ஸை விட்டு ட்டேன்" என்றேன்.
எந்த அளவுல இருக்குது" என்று
மனைக்கு பில்லு கிடைச்சுடும்னார். வாட்டிதான் அலையறது. மூணு நாலு போயிடுச்சு!''
ஒரு எழவாப் போயிடுச்சு. ஒன்னையும் எதைக் கேட்டாலும் ஒழுங்கா பதிலும்

Page 293
292
சொல்ல மாட்டேங்கிறான். நான என்றார் ஒருவர். அவர் முடிப்பதற்
“எல்லாத்துக்கும் இந்த பு எல்லாம் இவன்களாலத்தான் குட் எல்லாம் கெஞ்சநாள்ள புரோச் போட்டவுடன் சட்டுபுட்டுன்னு கணக்காயிடுது. அதுக்குள்ள ே அத்துப்படி விடிஞ்சா நாலு கேஸ் வந்துடுறானுங்க” என்றார்.
அவர் சொன்னபடி இங்கே இல்லாவிட்டால் எல்லாம் நல் தலைவருக்குப் பத்துக் கேஸ் ே அப்படியும் கூட என் கேஸ் இன்றைக்கு எப்படியும் முடிந்து மார்கள் எல்லாம் வந்து விட்டார்க ஐயா அவர்களும் வந்துவிட் இன்னும் காணவில்லை.
அடே அப்பா! அதற்குள் மண எனக்கு வயிற்றை வேறு கிள்ளு வெறும் வயிற்றோடு வந்தது. இரண்டு ஆமை வடையும் ஒரு போனேன். ஆபீஸஸுக்கு முன்னால்
ஒடிப்போய்ப் பார்த்தால் ஒ இருந்தார்கள். அதன் வாயிலே கொண்டு இருந்தது.
“ஏய். புடி. புடி.”- சத்தம்
அதுவோ. அங்கேயும் இர கழிக்க வைத்தது. எப்படியோ ஒ இருந்த கடுதாசிக் கத்தையை விட்டார். அதில் கொஞ்சம் & விட்டது. அதோடு அது ஓடி இருக்கிறது.
ஒரு கட்டுத் திட்டமே இல் தாலும், கழுதையும் பன்றியும்

துரைவி வெளியீடு
ய வெரட்டுற மாதிரி வெரட்டுறான்” குள் இன்னொருவர் சொன்னார்,
ரோக்கர் பயலுங்கத்தான் காரணம். டிச்சுவர். லோன் எடுக்க வர்ரவணுங்க கர் ஆயிடுறான். லோனுக்கு மனு முடிச்சாத்தானே. அதுவே வருஷக் லான் வாங்க வரவனுக்கும் எல்லாம்
ப் புடிச்சிகிட்டு கலெக்டர் ஆபீஸஸுக்கு
நிலமையும் இருக்கிறது. இவர்கள் \லபடி நடக்கும். நான் கூட எங்கள் பாலப் பிடித்து கொடுத்திருக்கிறேன்.
இழுபறியில் தான் இருக்கிறது. விட வேண்டும். ஆபீஸில் கிளார்க் ள். அகதிகள் கலெக்டரும், டி.ஆர்.ஒ. டார்கள். நமது தலைவரைத்தான்
ரி பன்னிரண்டுக்கு மேல் ஆகிவிட்டது. கிற மாதிரி இருக்கிறது. காலையில் டீக் கடைப் பக்கமாகப் போனேன். டீயும் குடித்து விட்டு, ஆபீஸ் பக்கம் ஏதோ சத்தம் இருந்தது.
ரு கழுதையை விரட்டிக் கொண்டு ஒரு கடுதாசிக் கத்தை; கவ்விக்
போட்டு அதை வலைக்கிறார்கள்.
ங்கேயும் ஒடி எல்லாரையும் அலைக் ரு வழியாக ஒருவர் அதன் வாயிலே பிடித்து இழுத்து பறித்து எடுத்து கிழிந்து அதன் வாயிலேயே போய் ப்போய் விட்டது. சிரிப்பாகக் கூட
லை. இந்த ஊருலே எங்கே பார்த் ஏராளமாக அலைகின்றன. அங்கே

Page 294
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எல்லாம் இவையெல்லாம் இல் முடியாது. சில தோட்டங்களி வளர்த்தார்கள். அதை இப்படிெ வெள்ளைப் பன்றிகள். பட்டி அடித்
இந்தக் கழுதைகள் இருக்கி பார்த்தது கூட இல்லை. பள்ளிக் இந்தியா வந்த பிறகு தான் உயிே
O
தலைவர் எப்போது வந்தார்? வந்தார். மெல்ல அவர் அருகே டே
“கொஞ்சம் இருங்க. உங்க பழையபடி புளியமரத்தடிக்கே ே ஒரே அலுப்பா இருக்கு
திங்கள் கிழமை வேறு. Ց மாக ஆபீஸ்"க்கும், டீ கடைக்கு ஆபீஸிலே வேலை பார்க்கிறவர்க
நமது தலைவருக்கு எல். அத்தனைப் பேரையும் கைக்கு அவர் மூலமாக மனுப்போட்டவர் என் விசயம் இன்னும் முடிந்த பாடி
பொழுது வேறே சாய்கிறது. அதையும் விட்டு விட்டால் ஒன்று பக்கம் போய் நின்றேன். தலைவரு
“என்னையா இந்த மேசை ( குள்ளே அது எங்கையா போகும்" திட்டிக் கொண்டிருந்தார். மே நிறைந்து கிடந்தது. எதிலே ரொம்பக் கோபமாக இருந்தா கொண்டே வந்தார்
"அந்த கட்டுக்கு மேலே இ இடத்தை காட்டினார். பியூன் எடு

293
லை. பன்றிகளை இப்படிப் பார்க்க ல் வெள்ளைக்காரத் துரைமார்கள் யல்லாம் விடமாட்டார்கள். அதுவும் து வளர்த்தார்கள்.
றதே இது அங்கே இல்லை அதை கூடப் புஸ்தகத்திலே பார்த்ததுதான். ாடு பார்க்கிறோம்.
OO
ஆபீஸ் உள்ளே இருந்து வெளியே
| TCeOfeit.
5 வேலை ஆயிடும்” என்றார். நான் பானேன். "சீ காத்து காத்து உக்காந்து
தலைவர்மார்கள் அங்கேயும் இங்கேயு ம் புளிய மரத்தடிக்குமாக ஆள்களோடு ளோடு பறந்து கொண்டு வந்தார்கள்.
லாம் அத்துப்படிதான். ஆபீஸிலே குள்ளே பேர்ட்டு வைத்திருக்கிறார். களெல்லாம் வந்து போய் விட்டார்கள். டில்லை. மறந்து விட்டாரோ?
கடைசி பஸ்ஸும் ஏழரை மணிக்கு. லும் பண்ண முடியாது. மெல்ல ஆபீஸ் நம் அங்கே இருந்தார்.
மேலேதானே அது இருந்தது. அதுக் ?” என்று எட்கிளாக்கர் ஐயா என்னவோ சைகளெல்லாம் கடுதாசிக் கட்டாய் இருக்கிறதோ? எட் கிளார்க் ஐயா அப்படியும் இப்படியும் பார்த்துக்
ருக்கிற பைல் என்னா?” என்று ஒரு
த்துக் கொடுத்தார்.

Page 295
294
“இது என்னா இப்படி இ
பார்த்தார்.
“கழுதை இழுத்துக்கிட்டு பே,
"இதோ? இது எப்படியா இர அதட்டி விட்டுச் சொன்னார். போயிடுச்சு. எதுவும் ஒழுங்கா இ
எட் கிளர்க்கார் ஐயா பைலை தலைவரிடம் கொடுத்தார். “என். தலைவர் இழுத்தார்.
“பதுசா ஒரு பைல் ஒப்பன் 1 சொன்னார். கால்வாசியை அந்தக்
“என்ன ஸார் ரொம்ப நாள் ஆ ரொம்ப கஷ்டப்படுகிறார்” என்று
"நான் என்னப்பா செய்யறது வாரத்துலே போட்டு கொடுத்துடு தலைவர் கொஞ்ச நேரம் யோ வெளியே வந்தார்.
“என்னங்க அது உங்க பையில்
கொடுக்குறதுக்கு தயாராக இரு இழுத்தார். எனக்கு வயிறே கலக்க
ஐயோ இன்றைக்கு கிடைக் இந்த லோனை வாங்கிறது; ( பண்ணுறது? இதக்குள்ளே குழந் வந்து விடும் போல இருக்கிறது.
ஒன்றுமே தோன்றவில்லை. போனது.

துரைவி வெளியீடு
ருக்கு” என்று திருப்பித் திருப்பிப்
ானது.” என்ற பியூன் இழுத்தார்.
ங்க இருந்து அங்கே போனது” என்று "இந்த ஆபீஸிலே இதே எழவாப் ருக்கிறதில்லே” என்று.
>ப் புரட்டிப் புரட்டிப் பார்த்தார். பிறகு ன சார் இப்படி இருக்கிது?” என்று
费 பண்ணனும்” என்று கிளார்க்கர் ஐயா கழுதைதான் தின்றுவிட்டதே.
ஆயிட்டுது. பாவம் இந்த மனுதாரார்
தலைவர் சொன்னார்.
. உடனே எப்படிப் போடறது. ஒரு லாம்” என்று அவர் பதில் சொன்னார். சித்துக் கொண்டு இருந்து விட்டு
ல்தான். எல்லாம் முடிஞ்சி இன்றைக்கு நந்தது. அதுக்குள்ள கழுத.” என்று கிவிட்டது.
கும் என்று இருந்தேன். என்றைக்கு கேணியை வெட்டுகிறது; வெள்ளம் நதை குட்டியெல்லாம் பிச்சை எடுக்க
வந்த யோகம் கழுதை வாயுக்கு
(1986)

Page 296
"உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
நளாயினி
தற்போது மத்திய மாகாண கலாசார உத்தியோகத்தர. ஆசிரியையாகவும்; ஆசிரி யாற்றியவர்.
நாட்டியம், ஓவியம், சிற்பம் பாடு கொண்டவர். சிறு எழுதுகின்றார். கலையொள கதைப் போட்டியில் ஆறுத. சிறுகதை மலையக பரி.
இடம் பெற்றுள்ளது.
கலங்கா
நளாயினி
நுவரெலியாவை நோக்கிப் | தவலந்தன்னையை நெருங்கிக் அவ்வளவு நெரிசல் இருக்கவி நிறைந்து ஒரு சிலர் நின்று கொன்
அந்தப் பாதையின் இரும்பு லென்ற தேயிலைச் செடிகளின் ( கொடையான நீர்வீழ்ச்சிகளும் | இருந்தன. இதமான குளிர்காற் மறந்து தூங்கி வழிந்து கொண்

295
சுப்பையா
இந்து கலாசார அமைச்சில் கப் பணியாற்றும் இவர் ப ஆலோசகராகவும் பணி
போன்ற கலைகளிலும் ஈடு கதைகளுடன் கவிதைகளும்
முத்தையாப் பிள்ளை சிறு ல் பரிசு பெற்ற இவருடைய சுக் கதைகள் தொகுதியில்
10
ர விளக்கு
7 சுப்பையா
போய்க் கொண்டிருந்த அந்த 'பஸ்' கொண்டிருந்தது. அந்த பஸ்ஸில் கல்லை. இருக்கைகள் அனைத்தும் ஈடும் பயணம் செய்தனர்.
கங்கிலும் காணப்பட்ட பச்சைப்பசே நளுமையும், இயற்கை அன்னையின் மனதுக்கு ரம்மியமான காட்சிகளாக றின் அரவணைப்பில் சிலர் தம்மை டிருந்தனர். தேநீர் அருந்துவதற்காக

Page 297
296
தவலந்தன்னை சந்தி ஹோட் துண்டு. அந்த ஹோட்டலில் ( பயணிகளுக்கும் ஒரு உற்சாகம் ட
அந்த பஸ்ஸில் பிரயாணம் ெ அவளொரு நல்ல ஆசிரியை. வேண்டுமென்று முதலில் ஏங்கு காரிகளும் பின்தங்கிய மலைய குரலெழுப்பி, இந்த நியமனங்க களை அறியமாட்டார்கள். நியம களைக் கையில் வைத்துக்கொ செளகரியமான பாடசாலை வே அலைவார்கள், இவை மட்டுமா" போனால்தானா? அடுத்த பஸ்ஸி ஒன்பது மணிக்கும் பாடசாலைக் மனப்பாங்குடைய ஆசிரியர்களின் ஆசிரியையாகத் திகழ்ந்தாள்.
தோட்டப்புறப் பாடசாலையி கல்வியின் அவசரத்தையும், ஆ கற்பிக்கும் ஆசிரியை அவள். வீட்டைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் இருக்கும்போதும் பாடசாலைை யாக இருந்தாள்.
தனது சேவை மிகவும் பிe சாலைக்கு தேவை என்பதை சாலையில் கற்பித்துக் கொண்ட பற்றியே ஒரு சிந்தனையில் இருக்கைக்கு முன்னால் இருந்: கையில் காணப்பட்ட அந்தப் புை
ஒரே கட்டத்துள் அடங்கியி டும் நிட்சயமாக அவை தாயுை புகைப்படம் ஆசிரியகலாசாலை புகைப்படம்தான் அது அருகில் மகளும்! ஆம், அப்படியானால் அ
அந்த அதிர்ச்சியிலிருந்து கடவுளே! ஏன்தான் இப்படிச் சோ

துரைவி வெளியீடு
டலில் வாகனங்கள் நிறுத்தப்படுவ தேநீர் அருந்திய பின்னர் சாரதிக்கும் பிறப்பதுமுண்டு,
செய்து கொண்டிருந்தாள் கெளசல்யா. சிலர் ஆசிரிய நியமனம் கிடைக்க குவார்கள். அரசியல்வாதிகளும் அதி கம்’ ‘பின்தங்கிய மலையகம்' என்று sளை வழங்குவதற்கு எடுத்த சிரமங் }னம் கிடைத்ததும் நியமனக் கடிதங் ண்டு கடமை ஏற்கப் போவதில்லை. ண்டும் என்று காரியாலயங்களுக்கு ? பாடசாலைக்கு முதலாவது பஸ்ஸில் ல்ெ சாவகாசமாகப் போனால் போதும். குப் போனாலே போதும். இவ்வாறான டையே கெளசல்யா ஒரு தனித்துவமான
பில் கல்வி பயிலும் மாணவர்களின் புவசியத்தையும் அறிந்து உணர்ந்து
பாடசாலையில் இருந்து கொண்டு ஆசிரியையாக இல்லாமல் வீட்டில் யைப் பற்றிச் சிந்திக்கும் ஆசிரியை
ன்தங்கிய ஒரு தோட்டப் புறப் பாட உணர்ந்து அவ்வாறான ஒரு பாட டிருந்தாள். அன்றும் பாடசாலையைப் மூழ்கியிருந்த அவளுக்கு அவளது த பிரயாணியின் கையிலிருந்த பத்திரி கப்படங்கள் பேரதிர்ச்சியை தந்தது.
ருந்த அந்தப் புகைப்படங்கள் இரண் டயதும் மகளுடையதும் தான். அந்தப் விரிவுரையாளர். தம்பையா மிஸ்ஸின் அவளுடைய மகள் ஒன்றாகத் தாயும் து விபத்தாகவே இருக்கும்.
அவளால் விடுபட முடியவில்லை. திக்கிறாய்? நல்லவர்களை நீ வாழவே

Page 298
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
விடமாட்டாயா? தன்னை ஒருவ பிரயாணியின் கையிலிருந்த ! அறிய அவள் நினைத்தபோது, விட்டது தெரிந்தது. அந்த பள் பத்திரிகை இருக்குமா என்று தே!
எல்லாக் காரியங்களும் முடி அந்தத் தெய்வத் திருஉருவின் என்ற ஆதங்கத்துடன் அவளது விரைந்தன. தன்னை ஒரு நல்ல விரிவுரையாளர் தம்பையா மேடம்
எவ்வளவு நல்ல உள்ளம் ப சாலையில் அவர் ஒரு விரிவு. மட்டுமா நடத்தினார்? அவரது தாயாக, மனிதத்துவம் கொண்ட வராக, அனைவரையும் சமனாக எங்களைப் போன்ற வசதிகுறை காட்டிய பரிவு!
விரிவுரைகள் நடத்தும் போது னாக, தாயாக, சகோதரியாக, 5 இருக்கும்போது, ஒரு நண்பிய ஆலோசனைகள். அப்படியான அவளுக்கு ஓ! என்று அழவேண்டு
அந்த ஆசிரிய கலாசாலைக் அந்த நாள்! கெளசல்யாவைப் ( ஆசிரியர் கூட்டம்! கண்ணைக் க பிரமை ! பிரமாண்டமான அந்த போவது, என்ன செய்வது, என் நின்று கதைத்துக் கொண்டிரு! கொடூரமான குரலொன்று திகில
"என்ன! கூட்டம் கூட்டமாக இப்படிக் கூட்டம் கூடிக் கதை போறீங்களோ?"
அனைத்து மாணவர்களும் பார்த்தபோது;

297
ாறு சுதாகரித்துக்கொண்டு அந்தப் பத்திரிகையை வாங்கி விபரத்தை
அந்தப் பிரயாணி இறங்கிப் போய் மஸில் வேறு யாரிடமாவது அந்தப்
டிக் களைத்து விட்டாள்.
ந்துவிட்டனவா அல்லது, இறுதியாக
முகத்தையாவது பார்க்கமுடியுமா எண்ண அலைகள் பின்னோக்கி ஆசிரியையாக உருவாக்கிய அந்த அவருக்கு நடந்தது என்ன? டைத்த ஒரு ஜீவன்! ஆசிரிய கலா ரையாளராக இருந்து விரிவுரைகள் அருளுரைகள்; அன்புரைகள், ஒரு வராக , இதயத்தின் ஈரம் கொண்ட மதிக்கும் மனப்பாங்குடன் அதிலும் அந்த ஆசிரிய மாணவர்களிடம் அவர்
ப கடமை உணர்வுடைய ஒரு ஆசா ரன்? விரிவுரைகள் முடிந்து ஓய்வாக ரக எங்களுடனே இருந்து வழங்கிய
பெறுமதி வாய்ந்தவரின் இழப்பு! இம் போல இருந்தது.
குள் அவள் காலடி எடுத்து வைத்த போலவே ஆண்களும் பெண்களுமாக கட்டிக் கடலில் விட்டது போன்ற ஒரு க் கலாசாலைக்குள் எந்தப் பக்கம் ரறு தெரியாமல் கூட்டம் கூட்டமாக ந்த ஆசிரிய மாணவர்களைக் கர்ண டையச் செய்தது.
க நின்று கதை ; வந்த முதல் நாளே த அளந்தால், எப்படித்தான் படிக்கப்
குரல் வந்த திசையைத் திரும்பிப்

Page 299
298
தலைமுடியைக் கருமையா தெரிந்து பூசாமல் விட்டதனால் கையிலோ கழுத்திலோ நகைகள் மான பார்வையுடன் ஒரு தடித்த பேசிக்கொண்டு நில்லாமல் அசம்ெபிளி' ஹாலுக்குப் போங்க
அனைவரின் பார்வையும் குரல்
“இது யாராக இருக்கும்?”
அனைவரது முகத்திலும் கேள்
ஆரம்ப நாளன்றே நல்ல வரவே
இனிப் போகப்போக என்ன நட
இதற்கிடையில் ‘ராகிங்' வேற
வீட்டுக்குத் திரும்பிப் போய்வி ஒரு மாணவி தைரியத்தை வரவு உருவத்தை நெருங்கினாள்.
"அசெம்பிளி' ஹால் எங்க இ
“ஒகோ எங்க இருக்குதெ6 கேள்வி அதனைத் தொடர்ந்து மீ6
“கணக்கு ‘பாஸ்' பண்ணாம பிடிச்சு நியமனம் வாங்கிக்கெ அசெம்பிளி ஹோலுக்குப் போக
அந்தக் கர்ஜனைக்குப்பின் ஒ இல்லை பேச நினைக்கவும் இல் இந்தக் கொடூரமான வார்த்தைச போகிறோமோ என ஏங்கிக்கொண்
“என்ன பிள்ளைகள்! ஏன் அசெம்பிளி' ஹாலுக்குப் போவம்
எங்கிருந்த வந்தது இந்த அ அம்பால் தைக்கப்பட்டு வலிகை இந்த இனிமையான குரல்! அதிக வளர்ச்சியோ தடிப்பமோ

துரைவி வெளியீடு
க்குவதற்குப் பூசப்பட்ட டையைத் ) ஏற்பட்ட செம்பட்ட நிறமுடியும், ா எதுவுமில்லாது மூளியாக, கொடூர
உருவம்! “வளவள எண்டு சும்மா கதையை நிப்பாட்டிப் போட்டு
99
! s
b வந்த திசையை நோக்கின.
ாவிக் குறி!
பற்பு! 莺
டக்குமோ?
நடக்குமாமே?
விடுவோமா என்று கூடத் தோன்றியது. பழைத்துக்கொண்டு, அந்தத் தடித்த
ருக்குதெண்டு தெரியாது மேடம்.”
ண்டு தெரியாதோ’ ஏளனமான ஒரு ண்டுமொரு காரமான சிற்றுரை.
ல் யாரையாவது கையைக் காலைப் ாண்டு இங்க வர வழி தெரியும். த்தான் வழிதெரியாது என்ன?”
>ரு மயான அமைதி யாரும் பேசவும் )லை. இந்த இருவருடப் பயிற்சியை 5ளின் நடுவே எப்படித்தான் முடிக்கப் ாடு நின்றவேளையில்,
இங்கேயே நிக்கிறீங்க? வாங்க
).
ஆதரவான குரல். ஏற்கெனவே சொல் ண்ட இதயத்தை நீவிவிடுவது போல அந்த உருவத்தைப் பார்த்தபோது
இல்லாமல், நிமிர்ந்த நடையுடன்,

Page 300
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
முகத்திலொரு லட்சுமீகரத்துடன் அனைத்து ஆசிரிய மாணவர்களது அந்த மேடம்! ஆம்! தம்பையா மேட
கெளசல்யாவினால் அழுகைை கலாசாலையில் முதல்நாள் வரவே யில் எமது மனதில் பதிந்துவிட்ட அ.
“ஆசிரியரென்பவர் ஊதியத்து யோகத்தனல்ல. ஆசிரியத்துவமெ. பூசிக்கவேண்டிய ஒரு சேவை. அ இது உடனடியாக நிறுத்தப்பட ( ஆசிரிய மாணவர்கள் நாகரீகமற் நான் அனுமதிக்கப் போவதில்லை திலும், தற்கொலையிலும்கூட மு யில் பல்கலைக்கழக அனுமதி ! இந்த ‘ராகிங் தொல்லைகளால் ட சென்றுள்ளார்கள் என்பது உங்களு மாணவர்களே! எமது பழைய மான கொடுத்து, பொட்டிட்டு வரவேற்க
அதிபரின் உரை அனைத்து ஊட்டின. அடுத்ததாக தம்பைய அறிமுகம் செய்து வைக்கப்பட்டார்
“கணிதமென்றாலே பாகற்க ஆமணக்கு என்று புலவன் கூடிப் இருக்க நான் எப்படி இனிமை முடியும்.” இவ்வாறு வேடிக்சை தம்பையா மேடம்!.
"அன்பான மாணவர்களே!
நீங்களெல்லாம் தீபங்கள். தீபங்கள். தீபம் தொடர்ந்து பி எண்ணெய் ஊற்றவேண்டும். திரி காகத்தான் நீங்கள் இங்கு வந்: யடையாத ஆசிரியர்கள் இங் குறையாகச் சொல்லவில்லை. தலைவர்கள் மலையகத்தின் நிை

299
அன்று கண்ட அந்த உருவம். மனதிலும் இடம் பிடித்துக்கொண்ட
ம்தான்.
ய அடக்கமுடியவில்லை. ஆசிரிய )பின் போது அதிபர் ஆற்றிய உரை ந்த வரிகள்.
க்காக வேலை செய்யும் ஒரு உத்தி ன்பது கர்ப்பக் கிரகத்தில் வைத்துப் டுத்து ‘ராகிங்’ என்பது பகிடிவதை, வண்டும். 'ராகிங்' என்ற பெயரில் D முறையில் நடந்து கொள்வதை ). சில ‘ராகிங் சேட்டைகள் மரணத் டிந்துள்ளன. பல கஷ்டங்கள் மத்தி கிடைத்த தோட்டப்புற மாணவர்கள் 1ல்கலைக்கழகத்தை விட்டுவிட்டுச் க்குத் தெரியுமா? எனவே அன்பான னவர்கள் புதிய மாணவர்களை மலர் வேண்டும்.”
மாணவர்களுக்கும் தைரியத்தை ா மேடம் கணித விரிவுரையாளர்
ாய். கணக்கு என்றால் எனக்கு பாடி வைத்துள்ளான். இது இப்படி யாகப் கணிதத்தைப் பற்றிப் பேச யாகத் தனது பேச்சை ஆரம்பித்த
அதுவும் எரிந்து கொண்டிருக்கும் ரகாசமாக எரிய வேண்டுமானால் யைத் தூண்டிவிடவேண்டும். அதற் திருக்கிறீர்கள். கணித பாடம் சித்தி த இருக்கிறீர்கள். இதை நான்
உங்களுக்காகக் குரலெழுப்பிய Dமையை அறிந்து இந்த சலுகையை

Page 301
300
உங்களுக்குப் பெற்றுத் துந்து இந்த நிலைமை நீடிக்க நீங்கள் :
நீங்கள் கணித பாடம் சித்திய பெற்றோரினதும் கவலையீனம். ஆசிரியர்களுக்கும் இந்தத் தவ அவர்கள் மறுக்கமுடியாது. எ அதே தவறை நீங்களும் விடக்சு முதலில் நீங்கள் கணிதபாடத்தி உங்களை வழிநடத்த நான் தயார
அந்த வழிகாட்டி! எங்களை கலாசாலையில் இரவு பகல் பா கலாசாலைக்கு வந்த முதல்நா நியமனம் பெற்றதைக் குத்திக்க முன்னே எமக்கு அன்பு பாராட்டி பத்திரிகையில் கடவுளே! ஏன் இ
எளிமையான வெயில் சாறியி நிறங்களில் மஞ்சள் பூசிக் குளி டில்லாமல் வகுப்பறைக்குப் பிரச் கணிதத்தைக் கற்பிக்கும்போது பாடம் எமக்குத் தெவிட்டாத மலைப்பும் ஏற்படும். இவர் க தமிழா? என்று.
“கணித பாடத்தைக் கண்டு களிலும் இலகுவானது கணிதபா தனது மொழியாகக் கொண்டிரு தேவைகளுக்காக எண்ணத்தெ தொழிலாகக் கொண்ட அவன், ப ஒவ்வொன்றாக வைத்தான். கை வதற்காகப் பயன்படுத்தினான். எண்ணப்பட்டதன் காரணமே இது
கதைகூறிக் கணிதத்தை இ எங்களுக்காகத் தினம்தினம் ப வதற்கு அவரால் எப்படி முடிந் பற்று;

துரைவி வெளியீடு
1ள்ளார்கள். ஆனால் மலையகத்தில் விடக்கூடாது.
டையாதது உங்களுடையதும் உங்கள்
அதேவேளை உங்களுக்கு கற்பித்த றில் பெரும்பங்கு உண்டு என்பதை, னவே உங்கள் ஆசிரியர்கள் விட்ட உடாது என்பதே எனது வேண்டுகோள். ல் சித்திபெறவேண்டும். அதற்காக ாக இருக்கிறேன்.”
கணிதம் சித்தியடையச் செய்வதற்காக ராமல் நடத்திய மேலதிக வகுப்புகள். ளே கணிதப்ாடம் சித்தியடையாமல் ாட்டி ஏளனம் செய்த விரிவுரையாளரின் க் கற்பித்த மேடம் தம்பையா இன்று இந்தக் கொடுமையைச் செய்தாய்!
ல் காலைவேளைக்கு ஏற்றவாறு இள சித்த முகப்பொலிவுடன், அதிக பகட் சன்னமாகி, கணிரென்ற அழகு தமிழில் அதுவரை வேம்பாக இருந்த கணித தேனாக, இடையில் எமக்கு ஒரு ற்பிப்பது கணித பாடமா? அல்லது
ஏன் பயப்படுறிங்க? எல்லா பாடங் டம்தான். சைகை மொழியை மட்டுமே ந்த ஆதி மனிதன் தனது வாழ்க்கைத் ாடங்கினான். மந்தை மேய்ப்பதைத் >ந்தைகளை எண்ணுவதற்கு, கற்களை 5 விரல்கள் கால் விரல்களை எண்ணு
எண்ணல் முறை பத்தாம் அடியில் தான்.”
லகுவாக்க அவரால் எப்படி முடிந்தது? டித்துப் புதிய கருத்துகளைக் கூறு தது? தமிழில் அவர் கொண்டிருந்த

Page 302
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“மாணவர்களே இந்தப் பிரபஞ் தோன்றியிருந்தால் அது தமிழ் குறியீடுகள் தமிழிலேயே இருந்து
நானொரு கதை கூறலாம்.
ஒருமுறை கம்பன் ஒளவைப் ப யாரோ கலங்கவில்லை. பதிலுக்கு னார். ‘எட்டே கால் லட்சணமே! எமன் கும் பாடல் வரிகளாற் திட்டினார். புரியவில்லை. அதன் விளக்கம் தமிழ் குறியீடு ‘அ’. கால் என்பதன் கம்பனை அவலட்சணமே! எமன் ஏறு திட்டினார். எனவே பார்த்தீர்களா தமி
இவ்வாறு தம்பையா மேடம் என் மாறின்மை, அடங்கல், வரைபு என் வாக்கி ‘பைத்தகோரஸ் தேற்றம் கோரஸ் தேற்றத்தை முப்பரிமாண யாருக்கும்வரும் இந்தப் புதிய யுக் பறித்தாய் இறைவா! தம்பையா கூடியதா?
“பின்தங்கிய சமுதாயம் பின்த புராணத்தையே பாடிக்கொண்டிரு விழிப்புணர்ச்சியை ஏற்படுத்தவேை உங்களைப் போன்ற இளம் ஆசிரிய கணிதம் கற்பிக்கும் ஆசானாக மட்டு
ஒருமுறை சுந்தரியை அவளு கண்டுவிட்டார். தம்பையா மேடம் தொடர்ந்து கலாசாலைக்கு வரவில் அழைத்து வரவேற்பறையில் அம! கூறிய அறிவுரைகள்!; சுந்தரி கணவனுடன் சந்தோஷமாக இ மேடம்தானென்று.
“சுந்தரி சங்கர்! இருவரும் கல தெய்வீகமானது புனிதமானது! இந்த இளம் ஆசிரியர்களிடையே மனிதர்களேயல்ல. இங்கு கற்கு

301
சம் தோன்றும்போது ஒரு மொழி மொழியே. ஆரம்பத்தில் கணித ள்ளன. இதனை நிரூபிப்பதற்கு
"ட்டியைத் திட்டிவிட்டான். ஒளவை அவரும் கம்பனைத் திட்ட எண்ணி ஏறும் வாகனமே. என்று தொடங் இது சபையிலிருந்த யாருக்குமே என்னவென்றால் எட்டு என்பதன் குறியீடு ‘வ. எனவே ஒளவையார் ம் வாகனம் எருமை! என்றெல்லாம் ழின் தொன்மையை.”
எணலில் தொடங்கி ஒவ்வொன்றாக று கணிதத் தலைப்புகளை இலகு வரை கொண்டுசென்று பைத்த த்திற் செய்துகாட்டி. இறைவா! திகள் அந்தக்கல்விக்கடலை ஏன் மேடத்தின் இழப்பு ஈடு செய்யக்
ங்கிய சமுதாயம்” என்று பழைய }க்காமல் சமுதாயத்துக்கு ஒரு iண்டும். மலையகத்தின் எதிர்காலம் ர்களின் கையில்தான் தங்கியுள்ளது. மாஇருந்தார்.
நடைய காதலுனுடன் பார்க்கில் திட்டுவார் என்ற பயத்தில் அவள் லை. இதனை அறிந்து அவர்களை வைத்து அவர்கள் இருவருக்கும் இப்போதும் சொல்லுவாள் தான் ருப்பதற்கு காரணமே தம்பையா
பனமாகக் கேளுங்க, காதல் என்பது இந்தக் கலாசாலையில் பயிலும்
காதல் அரும்பாவிட்டால் நீங்கள் ம் இந்த இரண்டு வருடங்களில்

Page 303
3O2
நீங்கள் ஒருவரையொருவர் புரி துணைகளைத் தேர்ந்தெடுப்பத ஆனால் காதலென்னும் அந்த உற
இரண்டு இதயங்களுக்கின காதல். இரு அவயவங்களுக் காமம் தலைதுரக்காத காதல் எம்மைப் பொறுத்தவரையில் ஒ பெற்றோர் திருமணத்தன்று மக யின் கையில் ஒப்படைக்கும் பே பெண்ணுக்கு முதலாவது ஆணி பார்க்', 'தியேட்டர் என்று சுற்ற புரிந்துணர்வுடன் விலகியிருந்த தில் முடியுமானால் அந்தத் திரு பயிர்தான்.
சுந்தரி உன்னுடன் இன்று ‘ப இன்னும் பத்து வருடங்களின் ‘அடியேய்! என்னோடு சுற்றிய6 சுற்றினாயோ! அதற்கு நீ எ சங்கர் மட்டுமல்ல பெரும்பாலா அது அவர்கள் கேட்டுவந்த 6 கொடை ஆண்கள் தவறினால்
அது சரித்திரம்” அவரது அன்பு
ஏன்! மாணவர்களுடன் சுர் மாணவரோடு மாணவராக குதூக
அவரது தலைமையில் தி சரஸ்வதி பூஜைகள், ஒளிவிழா மிட அவரால் எப்படி முடிந்தது.
இறுதியாக 956) stres) 66 போது நடைபெற்ற பிரியாவி துயர் தாங்கமுடியாமல், தாங்க குழந்தைபோல அழுது. அன் நாங்கள். இன்று ஐயோமேடம்
பஸ், நுவரெலியாவை அை கெளசல்யா, அதுவரை அடக்கி

துரைவி வெளியீடு
ரிந்துகொண்டு உங்கள் வாழ்க்கைத் ற்கு இது ஒரு நல்ல சந்தர்ப்பம். றவு கொச்சைப்படுத்தபடக்கூடாது.
டையே ஏற்படும் அந்த உரசல்தான் கிடையே ஏற்படும் உரசல் காமம். புனிதமானது. திருமணம் என்பது ஒரு புனிதமான சடங்கு. பெண்ணின் ளின் கையைப் பிடித்து மாப்பிள்ளை ாது ஏற்படுகின்ற தீண்டுதல்தான் ஒரு ன் தீண்டுதலாக இருக்கவேண்டும். ாமல் ஒருவருக்கொருவர் புனிதமான காதலித்து உங்கள் காதல் திருமணத் நமணம் நிச்யமாக ஆயிரம் காலத்துப்
ார்க்கில் சுற்றும் சங்கர் திருமணமாகி பின் உன்னைக் கேட்கக் கூடும். தைப் போல் வேறு யாருடனெல்லாம் ன்ன பதில் சொல்லப் போகிறாய்? ன ஆண்களே அப்படித்தான். ஏனெனில் வரம்! அது அவர்களுக்கு கிடைத்த அது சம்பவம், பெண்கள் தவறினால் ரைகள்.
]றுலாவில் கலந்து கொண்டபோது,
லித்து,
ட்ட மிடப்படும் கலை விழாக்கள், க்கள் அவ்வளவு கச்சிதமாகத் திட்ட
யைவிட்டு அனைவரும் பிரியும் விடை வைபவத்தின்போது, பிரிவுத் ள் குலுங்கி அழுதபோது எங்களோடு று உங்கள், பிரிவைத் தாங்கமுடியாத உங்கள் நிரந்தர பிரிவு.
டந்தபோது பஸ்ஸை விட்டு இறங்கிய வைத்திருந்த துயர் விம்மி வெடிக்க.

Page 304
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் -
அதே வேளை... அந்த ஆசி பயின்று கொண் டிருக்கும் ஆசிர ஒன்றுகூடிக் கலந்துரையாடிக் கொ .
'ஏண்டி ரமா ! உனக்குத் . கொள்கை? அவருக்கு அவரு ை மாலை போடக்கூடாது என்பது அவ
"' என்றாலும் தீப்தி! இன்னிக்கு தான் போறம்." உணர்ச்சி மேலிட் கண்ணீர் பெருக்கெடுத்தது.
''ஏன்டி இப்படிச் செய்தால் என் கட்டி அம்மாக்கும் மகளுக்கும் சேர்த்
"அதுவும் நல்ல ஐடியாதான்."
"மலையகக் கல்வியைப் பற்றி இவர் சாதனை படைத்தவரல்லவா?
"ஆசிரியரென்பவர் படித்துக் இல்லாவிட்டால் நாளைய மாண போதிக்கும் இன்றைய ஆசிரியர் அவரது வாக்கியங்கள் எவ்வளவு உ
"அதோ! அதோ ! தம்பையா பே ரெடியாகுங்க."
ஆசிரிய கலாசாலையுள் நுழைந் யும் சுற்றி வளைத்த ஆசிரிய மா வரவேற்று ஆரவாரித்து திக்கு மு. கலாசாலையே அன்று குதூகலத்த யில் தாயும் மகளும் எம்.ஏ. பரி என்ற தலைப்பில் அன்று புகை . செய்தியின் மகிழ்ச்சியில் அனைவரு
சிவநாதன் அன்றொரு நாள் த நினைவு கூருகிறான்.
"எல்லா விரிவுரையாளர்களும் கொண்டிருக்கிறாங்க. சிலர் படி கெட்டிக்காரியான நீங்க மட்டும் ஏன்

303
சிய கலாசாலையில் .... அப்போது ரிய மாணவர்களின் குழுவொன்று
ண்டிருந்தது.
தெரியுமா ! தம்பையா மேடத்திட டய கணவனைத் தவிர யாருமே ரது கொள்கை.''
நாங்க அவருக்கு மாலை போடத் டினால் அவளின் கண்களிலிருந்து
ர்
ன்ன? ஒரு மாலையைப் பெரிதாக த்தே போடலாமே!''
எல்லோரும் பேசிக்கொண்டிருக்க
?
கொண்டே இருக்க வேண்டும். வனுக்கு நேற்றையக் கல்வியைப் ராகவே அவர் இருப்பார்' என்ற
ண்மையானவை."
பிடமும் அவங்க மகளும் வாறாங்க
த தம்பையா மேடத்தையும் மகளை ணவர்கள் அவரை மாலை சூட்டி க்காடச் செய்து கொண்டிருந்தனர். பில் மூழ்கியிருந்தது. ஒரே தடவை ட்சையில் சித்தியெய்தி சாதனை ப்படங்களுடன் வெளியாகியிருந்த நம் மூழ்கியிருக்க.....
ம்பையா மேடத்திடம் கதைத்ததை
எம்.ஏ.க்கு பதிவுசெய்து படிச்சுக் ச்சு முடிச்சிட்டாங்க. இவ்வளவு மேடம் படிக்கல்ல.''
மேடம் ட்டாங்க, 2 படிச்சுக்

Page 305
304
“தம்பி! சிவநாதன்! எம்.ஏ. படிச்சிக்கிட்டிருக்கிறன் என்பத நான் படிச்சுகிட்டு இருக்கிறதா மாணவி அதனாலதான் நான் இருக்கிறன்.”
ஏற்றுக் கொள்ளக்கூடிய அ சிவநாதனும் அந்தக் குதூகலத்தி
தம்பையா மேடம்' என்ற அ D6D 60 Ls 856 ஆசிரியர்களான > விரைவாகச் செலுத்திக் கொண்டி

துரைவி வெளியீடு
படிச்சு முடிச்சிட்டன் என்பதை விட தில் இருக்கிற ஆனந்தம் பெரிசு ால நான் இப்ப ஒரு பல்கலைக்கழக எப்பவும் சுறுசுறுப்பாக இளமையாக
புவரது கருத்துகளை எண்ணியவாறு ல்ெ கலந்து கொள்கிறான்.
புந்தக் கலங்கரை விளக்கை நோக்கி மாலுமிகள் தங்கள் தோணிகளை ருக்கின்றன.

Page 306
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் -
பாலரஞ்ச
ஆர்வத்துடன் எழுதிவரும் ம களில் ஒருவர். மாத்தளையைச் சேர்ந்தவர். பழைய மாணவி. இப்போ புரிகின்றார்.
சிறுகதைகளிலேயே கூடுத பினும் ஹைக்கூ கவிதை, துறைகளிலும் ஈடுபாடு கொ6
4
சாஸ்திரம் மீற பாலரஞ்ச
அந்த மேட்டு லயத்தின் க முன்னே இருட்டு கட்டியம் கூற, நிதியாய் வீற்றிருந்தது அந்த நைந்
அவர்களைப் போலவே உை போன கொழுந்துக் கூடை. அத்த நிச்சயமாய் வீற்றிருக்கும் அலங் வகையில் சொல்லப் போனால் அ களுக்கு சோறு போடும் குல தெய்
வீட்டில் அம்மா, அக்கா இரு விட,அம்மா எங்கேயோ கெஞ்சி,
2O

305
:னி சர்மா
லையகப் பெண் படைப்பாளி
பாக்கிய வித்தியாலயத்தின் து ஆசிரையையாகப் பணி
லான ஆர்வம் கொண்டிருப் மெல்லிசைப் பாடல் ஆகிய ண்டவர்.
11
நிய கீர்த்தனம் :னி சர்மா
டைசிக் காம்பரா அவளுடையது. முன் காம்பராவில் முக்கிய பிரதி து போன கொழுந்துக்கூடை.
ழத்து உழைத்து ஓடாய் தேய்ந்துப் னை லயங்களிலும் காட்சியறையில் கார பொருளல்லவா அது? ஒரு புந்தக் கூடைத்தானே அந்த ஜீவன்
JAD.
நவரும் கொழுந்து எடுக்க சென்று கடன் வாங்கி வைத்திருந்த ஐம்பது

Page 307
306
ரூபாவையும் கிளப்பி கொண் நடைபோட, குடும்ப பொறுப் என்ற குறிக்கோளுடன் ஊர்ச்
வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிற அ8 நண்பனான கதிரேசுவுடன் அந் இங்கே இவள் மட்டும் தனியே திட்டங்களை அசைப் போட்டுக்ெ
அறிவு விடியல்களின் ஸ்ப மத்தியில் செல்வி வித்தியாசமா இருந்து பள்ளிச் செல்ல பஸ் போய் கால்நடையாகவே பள்ளி மாணவர்களில் இந்த செல்வியுட் கவனம் செலுத்தி திறமையாக யதார்த்தங்களில் மனம் செல் என பிரத்யேக லட்சியங்கள் கி வேண்டும் என்ற துடிப்புக் d5)6 பாடசாலையில் நடந்த கருத்தர மனசில் பாதிப்பை ஏற்படுத்த மனம் திறந்துக் கொண்டது.
“முடிந்துபோன சமுதாயத்தை பதோ நம்மால் இயலாத காரிய பட்டு வெற்றி பெறும் நோக்கத்ை வளரப்போகும் புத்தம்புது சமு: திருப்பினால் என்ன? அந்த பு சமுதயாத்தில் புரையோடிப் போ6 அடிமைத்தள வேரோ ஊன்ற விதைகளை தூவி விட்டால் விளைச்சலில் எங்கே துன்ப கி நீக்கிவிட்டால் உருவாகின்ற ச( போய்விடும்.
இது யாரால் சாத்தியப்படு! ளால் தான் உங்களால் தான்! இதை திறம்படச் சாதித்திடவே காக மட்டும் அல்ல நண்பர்களே புதுப் பாதையில் வழிகாட்டி ஒரு படுத்தவும் தான் உங்கள் கல்வி

துரைவி வெளியீடு
ாடு அப்பா கள்ளுக்கடைப் பக்கம் பினை சுமப்பது என் பொறுப்பல்ல சுற்றுவதையே தனது கடமையாக்கி ண்ணன் பாலு, பக்கத்துக் காம்பரா த மேட்டுக்கரையில் அமர்ந்திருக்க, மோட்டு வளையைப் பார்த்தபடி தன் கொண்டிருக்கிறாள்.
ரிசமே உணராத இந்த ஜீவன்களின் னவள்தான். அந்த தோட்டப் புறத்தில் ஸ"க்காக காத்திருந்து களைத்துப் சென்று கல்வி கற்கின்ற ஒரு சில ம் ஒருத்தி. பள்ளிப் படிப்பில் மட்டுமே கப் படித்து வந்த செல்விக்கு புற வது கிடையாது. எதிர்காலத்திற்கு டையாது. எதையாவது சாதித்துவிட டையாது. ஆனால் அன்றைய தினம் ங்கில் ஒரு மாணவன் ஆற்றிய உரை
அறிவுச் சாவி கொண்டு அவள்
5 மீளக் கட்டி எழுப்புவதோ, புனரமைப் 1ம். அதில் முனைந்து நின்று செயற் தை விட வளர்ந்துக் கொண்டிருக்கும் - தாயப் பக்கமாக நமது பார்வையை திய ஜீவன்களின் மனதில் ஏற்கனவே ன தாழ்வு மனப்பான்மையோ அன்றேல் ப்பட முன்னர் நாம் புதிய அறிவு
என்ன. வளரப் போகின்ற புதிய ளைகள் தோன்றுவது? பேதமையை முதாயம் தலை நிமிர்ந்து நிற்காமலா
ம் என்கிறீர்களா மாணவர்களே, உங்க உங்களைத்தவிர வேறு யாராலும் முடியாது. நீங்கள் படிப்பது அறிவுக் . முன்னேறத் துடிக்கின்ற உயிர்களை விடியலை அவர்களுக்காய் பிரகடனப் பயன்பட வேண்டும்.”

Page 308
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மாணவன் தொடர்ந்து உை மனத்துள் இவ்வளவு காலமும் உணர்வு சோம்பல் முறித்து எழு காலம் வாழ்ந்த வாழ்வு அர்த்தம எதையாவது செய்தே ஆகவேண் பரவியது. பாடசாலை விட்டு வ செய்வது யாரிடம் போய்ச் சொல்
வீண் பொழுது போக்கி இரு விடமும் ஓடினாள். "அண்ணே தொடர்ந்து சொல்லிக் கொண் ஏதாவது செய்தாகணும், நம்ம அண்ணே” என்று மூச்சிறைக்கச்
இவள் சொல்லியவற்றை க கேட்டுக்கொண்டிருந்தனர் இரு பாலு சொன்னான். “டேய், கே. பொட்டக் கழுதைய ஸ்கோ6 போச்சு, பாத்தியா? மொளச்சு மூ தணுமாம். அதுவும் தோட்டத்து படிக்கத்தான். . முன்னேத்த இ முன்னேத்த போறாக.” கேலிய என்று சிரிக்க ஆரம்பித்தார்கள்.
வயிற்றைப் பிடித்துக்கொள் பொறுக்கமாட்டாமல் அடிபட்ட எலக்காரமாப் போய்ச்சா ஒங் கதிரேசண்ணே நீங்களும் பா லட்சணமா எதையும் சம்பாதி இருக்கிற நீங்க ரெண்டு பேரு யையும் நான் திருப்பி செய்யிற கூற,
“டேய் டேய் சாபம் கொடுக் ரொம்ப நல்ல ஜோக்குடா.” அ வீடு வந்து தனியாளாய் அம சிந்தித்தாள் செல்வி. யாராவது தீட்டுவது எளிது எனப் புரிற் தியாகு வந்தான். நிச்சயம் அவ அன்றைய இரவில் படுக்கைய

307
யாற்றிக் கொண்டே போக, செல்வி உறங்கிக் கொண்டிருந்த ஏதோ ஒரு ந்து வியாபித்தது. தான் இத்தனைக் ற்றது என்பதை உணர்ந்தாள் செல்வி. டும் என்ற உணர்வு கிளர்ந்தெழுந்து டு வந்தவள் எப்படி, எங்கே, எதைச் வது எனத் தடுமாறினாள்.
ந்த அண்ணன் பாலுவிடமும் கதிரேசு அண்ணே இன்னிக்கி ஸ்கோல்ல.” டே போனவள், "அண்ணே நாமளும் தோட்டத்து ஆட்கள முன்னேத்தணும் சொல்லி முடித்தாள்.
ாலையாட்டியபடியே அசுவாரசியமாய் நவரும். செல்வி கூறி முடிக்கவும் ட்டியா என் தங்கச்சி கதைய? இந்த ல்லுக்கு அனுப்பினதுதான் தப்பாப் pணு எல விடல அதுக்குள்ள முன்னேத் து ஆட்கள் ஏய்ஸ்கோலுக்கு போறது இல்ல. இவக இந்தப் பொட்டச்சி ாய் கூறி முடித்த இருவரும் 'ஹோ'
iண்டு விழுந்து விழுந்து சிரித்தார்கள். நாகமாய் சீறினாள் செல்வி. “அத்தனை களுக்கு? இருந்து பாருங்கண்ணே. ர்க்கத்தானே போநீங்க? ஆம்பளயா, க்கத் தெரியாம ஊர் சுத்திக்கிட்டு ம் சிரிச்ச சிரிப்பையும் பண்ணுன கேலி காலம் வரத்தான் போகுது.” செல்வி
கிறாடா சாபம். சாதிக்கப் போறாளாம். வர்கள் மீண்டும் ஆரம்பிக்க கோபமாக ந்து என்ன செய்வது என ஆழமாகச்
துணைக்கு இருந்தால் திட்டங்களை தபோது சட்டென்று அவள் மனசில் ன் தனக்கு உதவுவான் என்ற எண்ணமே
னது செல்விக்கு.

Page 309
308
தியாகு அவளுடன் கூடப் ட கொண்டவன். நீதிக்காய் கதைப் போது, தியாகுவிடம் இவள் விட சார்பாக கதைக்க செல்வியின் மன இதைப் பற்றி இருவரும் கன செல்வி தன் அண்ணனின் உத பட்டாள். சிந்தனை லயப்பட்ட திய
"ஆமா செல்வி மாணவர் எ நெனைக்கிறதப் பத்தி கதைச்சா தான் இருக்கும். நாம நம்மள மெ கொண்டு வரணும். அப்பத்தான் ந உதாரணத்துக்குச் சொல்லப் ே இருந்தால் இளம் பிராயத்தின அதன் மூலமா அவர்களுடை அவங்களை உயர வழி வகுக்கி தெரியுமா? அதோட இப்ப சிரிக் மதிப்பு தருவாங்க இல்லியா?”
அவன் கூறக்கூற அதில் தெ செல்வியின் மனசுக்குள் திரையிட நல்லா படிச்சு பரீட்சையில ப தொழில் கிடைக்கமலா போகும் ஆசிரியர் தொழில் கிடைச்சுட்ட தட்டி எழுப்பிறது கஷ்டமில்ல” என்
அவர்களது நல்ல மனசுக்கு உழைப்பை, தியாக உணர்வை பரீட்சையில் திறமையாய்ச் சித்தி மகிழ்ச்சி வெள்ளம் பெருகியது. பித்துவிட்டு நிச்சயமாகக் கிடை யுடன் தியாகுவிடம் தன் திட்ட உற்சாகமின்மை தெரிந்தது ெ கூடத்திலேயே நம்மஞக்கு ஆசி ரொம்ப நல்லதில்லையாதியாகு.
நா நம்ம பாடசாலையிலேே படுறேன். அப்பத்தான் நம்ம இருக்கும்.” செல்வி சொல்லத் பாய்ப் பார்த்தபடி சிந்தனை வய

துரைவி வெளியீடு
டிப்பவன். முற்போக்கான எண்ணம் வன். அன்றைய இடைவேளையின் பத்தைக் கூற அவனும் அவளுக்குச் ம் மகிழ்ச்சியில் திளைத்தது. மேலும் தத்துக் கொண்டிருந்த போதுதான் ாசீனத்தைக் குறிப்பிட்டு கவலைப் ாகு சொன்னான்,
ன்ற போர்வையோட நாம சாதிக்க க் கூட அது நகைப்புக் கிடமாகத் ாதல்ல ஒரு நெரந்தரமான நிலைக்கு ம்ம சொல்லுக்கு மதிப்பு இருக்கும். பானால் இப்து நாம ஆசிரியராய் ரை அறிவுப் பக்கம் திருப்புறதும் ய பேதமையை இல்லாமலாக்கி றதும் எத்தனை லேசாய் இருக்கும் $கிறவங்க கூட நம்ம தொழிலுக்கு
ரிந்த நிஜங்கள் வெட்ட வெளிச்சமாய் ட்டன. "ஆமா தியாகு முதல்ல நாம ாசாகணும். அப்புறம் நமக்குன்னு ? ஒரு தொழில் மட்டும் அதுவும் ா அப்புறம் இந்த சமுதாயத்தை ாறாள் செல்வி.
கேற்பவோ என்னவோ, அவர்களது ஆசிர்வதிக்கும் முகமாக இருவரும் ப் பெற்றனர். செல்வியின் மனதில் ஆசிரியர் தொழிலுக்கென விண்ணப் க்குமென்ற நம்பிக்கையின் துணை த்தை கூறியபோதுதான் அவனது சல்விக்கு. "நம்ம ஊர் பள்ளிக் ரியர் வேலை போட்டு கொடுத்தா
யே ஆசிரியரா வரத்தான் ஆசைப் பிள்ளைகளை முன்னேத்த லேசாய்
தியாகு தன் நகங்களை உன்னிப் பப்பட்டிருந்தான். “என்ன தியாகு?”

Page 310
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் என்றவளை நோக்கி “ஒண்ணுமின் நகர்ந்தான் அவன். செல்விக்கு நடந்தது தியாகுவுக்கு.
அன்று நேர்முகத் தெரிவு. ச்ெ வெளியே காத்திருந்த செல்விக்கு ளெனக் காதில் விழுந்தது.
"மிஸ்டர் தியாகு உங்க தி சந்தோஷம். அதுக்கு பரிசா, உ களுக்கு நியமனம் தர எண்ன எல்லாம் வெளிக்கொணர்ந்து உ கொண்டு வருவது இனி உங்கே சம்மதம்தானே?” என்ற அந்த கூறிய வார்த்தைகள் செல்வியின்
“உங்க நல்ல மனசுக்கு ரொம்! ஆசிரியரா வேலை செய்தா மா தையோ, பயமோ இருக்காது 4 இந்த இருட்டுக்குள்ளேயே, 6 வெளி உலகத்தைப் பார்க்க ே திக்க வேணாமா. இந்த சமுதா! ஒருத்தனால ஆகிற காரியமா சார்
அவன் சொல்லிக்கொண்டே போனாள். முற்போக்கான எண்ண பவன். தன் சமூகத்தின் மீது ஆ அவனைப் பற்றி எண்ணியிருந்: அவள் மனசில் உயரமாய் கோபு ஒரேடியாய்ச் சரிந்து தலைகீழா பின்தங்கிய ஊரில் பிறந்து வளி தைத் தானே குழித்தோண்டிப் பு உயரும் முன் தான் தன் வாழ்க்ை கொண்டனா? தன் சமுதாயத்தை முடியாத இந்த ஜடமனிதன் எரி கொட்டினால் என்ன? எல்லாம் ஒ.
இவனால் அறிவை ஸ்பரிசி
யைச் சமுதாயத்துக்கு எடுத்து வாம், தன் முன்னேற்றமாம். ம்ஹி

309
ல. நா வாறேன் செல்வி” என்றபடி ஆச்சரியமாய் இருந்தது. என்ன
ல்விக்கு முன்பாக தியாகுச் செல்ல, உள்ளே நடந்த உரையாடல் தெள்
றமைகளை அறிஞ்சதில ரொம்ப ங்க ஊர்ப் பாடசாலையிலேயே உங் ரியுள்ளோம். உங்க திறமைகளை ங்க ஊர் பிள்ளைகளை முன்னுக்கு ளாட கடமை. என்ன மிஸ்டர் தியாகு அலுவலரின் வினாவுக்கு தியாகு காதில் ஈயத்தை உருக்கி வார்த்தது.
நன்றிங்க. ஆனால் நம்ப ஊரிலேயே ணவர் மத்தியில் மதிப்போ, மரியா Fார். அதோடு இவ்வளவு காலமும் பாழ்ந்திட்டோம். இனியாவது நாம வணாமா? நாம நம்மள முன்னேத் பத்தை முன்னேத்துறது என்பது என் ? அதனால.”
போக செல்வி நிலைகுலைந்து ம் கொண்டவன். நீதிக்காய் போராடு ழ்ந்த பற்றுடையவன் என்றெல்லாம் 5 எண்ணமெல்லாம் கரைந்து போக ரம் மீது உட்கார்ந்து இருந்த தியாகு ய் விழலானான். இவ்வளவுதானா? ர்ந்த தியாகு கூடவா தன் சமுதாயத் தைக்கப் பார்க்கிறான்? கொஞ்சமாய் க என வட்டம் போட்டு வாழக் கற்றுக் முன்னேற்ற வழிகாட்டியாய் இருக்க கு போனால் என்ன, எந்தக் குப்பை *றுதான்.
க்கச் செய்யும் வித்தையை - விந்தை காட்டத்தான் தெரியுமா? தன் உயர் )"ம். எது முன்னேற்றம்? தன் மக்கள்

Page 311
310
புழுதியில் கிடந்து புழுங்கி வாழ கால் மேல் கால் போட்டு பார்த் னேற்றம் என்றால், இந்தக் கேவலி இருக்கவே தேவையில்லை. முன்னேத்த முடியாமல் இருக்க ஆமா என்னால முடிஞ்ச வரையி கத்தான் போறேன்.
அலையலையாகப் புரண்டு 6 விழுங்கிக்கொண்டு வீட்டை அ களுக்கு வடிகால் அமைத்து அடக்கினாள். ஆனாலும் தியாகு வீனத்தை ஏற்படுத்தி விடாமல் உணர்த்தியது.
வீடு வந்து, அம்மாவிடமும் விடமும் தன் ஆசிரிய நியமனத்6 பாடசாலையிலேயே படிப்பிக்கப் முடித்தபோது அவளுக்கே ஆச்ச ரும் மதிப்பா பாக்குறாங்களே என்
அடடே, குடிகார அப்பா ப அம்மா ஒ. பெருமிதம் தாய்ன அவளது சந்தோஷச் சிரிப்பில் ஆ மதிப்பைத் தேக்கிப் பார்க்கிறாே சந்தோஷமாய் இருக்கு கேட்க வெளிச்சம் தரவேண்டியது உன் ெ அந்தக் குரலில் தெரிந்த பாசம், புலப்படச் செல்வி நெகிழ்ந்து போ
அடுத்த நாள் காலை விடியலி யில் கள்ளுக்கடைக்கும் வணக்க வீட்டுத் திண்ணையில் வானம் ஆச்சரியத்தில் நேரே அம்மாவிட காத்தாலே கிளம்பிடுவாரே, இ இருக்கு?” என்றபோது நமட்டுச்
“வேறு ஒன்றும் இல்லை. தானும் நிக்கணுமாம். அது சரி ஒ

துரைவி வெளியீடு
pவதை மரண களமாக்கி வாழ்வதை திருக்கப் போவதுதான் தனது முன் >மான மனுஷ ஜென்மம் இந்த ஊரில் இவன் ஒருத்தனால் சமுதாயத்தை 5லாம். ஆனால் என்னால் முடியும். ல, நான் இவங்களுக்காக உழைக்
வந்த கோபக் கடல்களை மெளனித்து டைந்தாள் செல்வி. மனக் குமுறல் மனசுக்குள்ளேயே புழுங்கி அழுது நவின் இழிசெயல் மனதுக்குள் பல வீரியத்தையைம்ே, வலிமையையும்
அப்பாவிடமும் அக்கா அண்ணா தையும் தன் பின்தங்கிய கிராமத்துப் போவதாகக் குதூகலத்தோடு கூறி ரியமாய் இருந்தது. அடடா எல்லோ று சிரிப்பாய் வந்தது.
}னசுலேகூட கர்வம் வந்திட்டுதோ? மையோட கலந்த அற்புத கலவை. அண்ணாகூட ஆச்சர்யப் பார்வையில் ன. அருகில் வந்த அக்கா “ரொம்ப . இனிமே நம்ம மனுஷன்களுக்கு பொறுப்புத்தான் செல்வி’ என்றபோது
நேசம், பெருமிதம், ஆசை எல்லாம் "னாள்.
ல்ெ எழுந்தபோது, எப்போதும் காலை ம் சொல்லுப்போகும் அப்பா இன்று பார்த்து அமர்ந்திருப்பதைக் கண்ட ம் போனாள். "ஏம்மா, அப்பா காலங் இன்னிக்கி இது ஏது அதிசயமாய் சிரிப்புடன் சொன்னாள் அம்மா,
நீ முதல்ல ஸ்கோலுக்கு போறப்போ }ன் அண்ணே எங்கேன்னு கேட்டியா?

Page 312
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் பத்து மணி மட்டும் போர்வைக்கு காலையிலேயே எழும்பி கடைக் ரொட்டி கொண்டு போறதுன்னு ட போது செல்வி சந்தோஷ சாகரத் கூடவா ஒரேநாளில் மாறிப்ரே சமூகம் மாற ரொம்ப காலம் எண்ணிக் கொண்டாள்.
பாடசாலை செல்லத் தயாராக அக்காவும் தலையில் கூடை சுமர் "அம்மா கொஞ்சம் இருங்கம்மா. அம்மாவை இழுத்துச் சென்று அ விழுந்து வணங்கினாள்.
அம்மா கண்கலங்கிப் போனா. விட்டுட்டு இந்த ஊர் என்னைச் ணும்மா. அதுதான் என் ஆசை" என்
அப்பா தன் சட்டைப் பையை. கொட்டிச் செல்வியின் கையில் உங்களுக்கு” என்ற செல்வியில் அது நேத்தைக்கு கடன் வாா மிச்சம்மா. இனிமே நான் சத்த தாயி. செல்வியோட அப்பாவே | மதிக்கமாட்டாங்களே. அதனால என்றார்.
செல்விக்கு என்ன சொல்வதெ எங்கம்மா?” எனக் கேட்கமுன் . தெரிய அவள் முன் வந்தான் போயிருப்பியோன்னு தான் ஓடி
இருந்தியா தங்கச்சி? படிப்பி சாப்பிடுறதாம். அதுதான் பழம் கூறி தலையை தடவிவிட்ட அ அழுதாள் செல்வி.
"ஏம்மா அழற? இந்த அன் நெனச்சிட்டியா'' என அவன் பார்த்துச் சொன்னாள் செல்வி கண்ணீர்.''

311
ள்ள பூந்து கிடப்பானே. இன்னிக்கு போயிருக்கான். நீ எப்படி தனியா ழம் வாங்கப் போயிருக்கான்” என்ற நில் மூழ்கி திகைத்தாள். அண்ணன் ானான். அப்படியானால் இந்தச் எடுக்காது போலிருக்கிறதே' என
) வெளியே வந்தபோது அம்மாவும் து புறப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். நானும் கூடவே வாரேன்" என்றவள் ப்பா அருகில் நிறுத்தி இருவரையும்
ள். "நீ என்னோட மகள்னு சொல்றத செல்வியோட அம்மான்னு சொல்ல றாள்.
க் குடைந்து இருந்த சில்லரைகளை கொடுத்து "இது.. இது ஏதுப்பா ர கேள்விக்குத் தயங்கியபடி "அது ங்கி கள்ளுக்கடைக்குப் போனதில தியமா, சத்தியமா குடிக்கமாட்டேன் குடிச்சா அப்புறம் உன்னை யாருமே இனி நான் குடிக்கமாட்டே மக''
ன்றே தெரியலை. "அம்மா அண்ணன் மூச்சு வாங்க ஓடி வந்த களைப்புத் பாலு. "ஹப்பா நல்லவேளை, நீ வந்தேன். எனக்காகத்தான் பாத்திட்டு ச்சிட்டு எப்படித் தனியா ரொட்டிய வாங்கியாந்தேன்" என பாசத்தோட ண்ணனை கட்டிக்கொண்டு 'ஓ' வென
ணே முந்த ஒன்ன கேலி பண்ணினதை ள ஆசுவாசப்படுத்த அண்ணனை "இல்லண்ணே, இது ஆனந்தக்

Page 313
312
அந்த ஒற்றையடிப் பாதை முன்னே செல்ல, கொழுந்துக் . பின்னால் சென்றனர். ஒற்றைத் , செல்லும் பாதை பிரிய அக் அம்மாவிடமும் விடைபெற்று ெ
தான் கொண்ட பாதையில் கொண்ட பார்வையும் நிமிர்ந்து, பெண், இவளால் நிச்சயம் ஒரு போகிறது. பழமையும் துன்பமு இந்த செல்வி, சாஸ்திரம் மீறிய
பழகிப்போன சாஸ்திர சம்ப இசைக்கப்படுகின்ற அறிவுக் கீ
விரைந்து நழுவிய வருடங் மாணவர்கள் செல்வியால் முன் பெற்றோரும் அக்கறை கொ அவர்களுக்கான விடியல் விழி இவள் தனித்து செயற்பட்டு தமக்கென ஒரு பாதையை ச. செல்வி இன்னமும் தனியாய் குரல் தந்து களைத்துப் போனா. மாணவப்பட்டணத்துக்கிடையில்
"அடே சனியன்களே உங்க போக இன்னமுமா கூச்சல் போ விட்டு இருட்டுக்கு நா மட்டும் படிப்பிச்சி நா கண்ட பயன் என் பரவாயில்ல, நல்ல கூச்சல் ( போன சமுதாயம் திரும்பி வரம் போடுங்க.''
ஆம், இதுவும் கூட சாஸ்தி பாடுபட்டு தனக்கென வாழது த உற்சாகமும் ஒத்துழைப்பும் தரு தில் செல்வி பாடுகின்ற இந் மீறிய கீர்த்தனம்தானே.

துரைவி வெளியீடு
யில் செல்வி புத்தகக் கட்டு சுமந்து உடைகளுடன் அம்மாவும் அக்காவும் நட வழியின் முடிவில் பாடசாலைக்குச் காவின் கையைப் பிடித்து அழுத்தி Fல்வி பாடசாலை நோக்கி நடந்தாள்.
பாரதி கண்ட புதுமை மாதாக நேர்
த நடையுமாக நடக்கிறளே இந்தப் சமுதாயம் முன்னேற்றம் காணத்தான் ம் நிறைந்த சமுதாயத்தில் தோன்றிய கீர்த்தனம்தான்.
ரதாய வாழ்விலிருந்து சாத்திரம் மீறி ர்த்தனம் அருமையானதும்தான்.
களின் விளைவாய் அந்தக் கிராமத்து னேறினார்கள். அவர்களின் கல்வியில் ள்ள ஆரம்பிக்கவே, மெல்லமெல்ல புணர்ச்சியுடன் புலரத் தொடங்கியது. உருவாக்கிய சமுதாயம் முன்னேறி மைத்துக்கொண்டு பறந்து சென்றது. ஒரு சமுதாய முன்னேற்றத்துக்காய் ள். அதோ பாடசாலையில் கூச்சலிடும் ஒலிக்கிறது அவள் உச்சக் குரல்.
5ளுக்காக நா ஒருத்தி ஓடா தேஞ்சு நிறீங்க. உங்க சமுதாயத்தை உயர்த்தி பலியாகி கிடக்கிறேனே. உங்களுக்கு எ. நீங்க எக்கேடு கெட்டுப்போனாலும் பாடுங்க. என்னால விழிச்சு பறந்து ட்டும். நல்ல உரக்க உரக்க கூச்சல்
ாம் மீறிய கீர்த்தனம் தான். தனியாளாய் ன் சமுதாயத்தை உயர்த்தி இப்போது வதற்குத்தானும் உதவியில்லா சோகத் த வசவுப் பாட்டும் கூட சாஸ்திரம்
(1992)

Page 314
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இரா. தன
இலங்கையில் கொட்டகலை தோட்டம் என்ற ஊரில் பிறந் கல்லூரியில் பயின்றவர். சில கொண்டுவிட்டு, ஜனநாயகத் இந்தியத் தமிழர்களுக்காக ப{
இலங்கையில் வாழ்ந்தபோ இளைஞர்களைப் பல்வேறு து படுத்தினார். பல்வேறு நா யேற்றியிருக்கிறார்.
இவரது எழுத்துக்களை இல மணி ப்ோன்ற பத்திரிகைகள் ஆண்டு குடிபெயர்ந்து தமி பவானிசாகரில் உள்ள அரச யத்தில் தற்போது கண்கா கொண்டிருக்கிறார்.
4.
புலரும்
இரா. தன
அவன் வாழ்க்கையில் மட்டும் வேளை அவனை மட்டுமே அவனது
எத்தனை ஆண்டுகள் வாழ்ந்து தாண்டியிருக்கிறது. அவனது வ சம்பந்தம்.

313
r G5 TLIT 6io
ப் பகுதியில் உள்ள கிளாத் தவர். அட்டன், ஹைலன்ட்ஸ் காலம் ஆசிரியர் பணி மேற் தொழிலாளர் காங்கிரஸ்சில் Eயாற்றியவர்.
து மன்றங்கள் அமைத்து துறைகளில் முன்னேற ஊக்கப் ாடகங்களை எழுதி மேடை
ங்கையில் ‘வீரகேசரி’, ‘சிந்தா
பிரசுரித்துள்ளன. 1974ஆம் ழகத்திற்குச் சென்ற இவர், * அலுவலர் பயிற்சி நிலை ணிப்பாளராகப் பணியாற்றிக்
2
பொழுது
ாகோபால்
ஏன் இத்தனை சோதனைகள். ஒரு வேதனைகள் வாட்டுகின்றனவா.
விட்டான். வயது எழுபதைத்தானே யதுக்கும் வாழ்க்கைக்கும் என்ன

Page 315
314
எழுபது வயதுகளில் அவ பெற்றோர்களின் அரவணைப்பி அவன் எதைத் தெரிந்து கொண்ட
உறக்கத்தில் இருந்து விழி , பாலில்லாத தேனீர் குடித்துவிட தேயிலைச் செடிகளின் மறைவில் பல் தேய்த்து ஒரு செம்பு நீரில் செய்து வைத்த ரொட்டியை . பக்கத்தில் இருக்கும் சக . வேண்டும் என்ற அவசரத்தில்  ை
அந்தச் சின்னஞ்சிறு வயதி ஆமாம் தாயும், தகப்பனும் வேண்டும் என்ற அவசரத்தில் விட்டு வெளியேற வேண்டும்.
தனக்கு ஏழு வயதாக இரு அவளுக்கு வயது ஐந்து அம்ம இருந்தாள். தன் பெற்றோர்கள் பார்த்துக் கொள்வதும், அருகி சென்று, கவ்வாத்து வெட்டப்ப விறகு எடுத்து வருவதும், பக சென்ற சோற்றை தானும் தி செய்து, சில நேரங்களில் சென்று விளையாட்டுப் போல. வழக்கமான பணிகளாக இருந்த
எழுபது வயதில், ஏழு வ நினைத்து நினைத்து அசை
அலாதியான சுகம். அப்போதெ காரணத்தால் அவன் பள்ளிக்கூ அம்மாவும் வேலைக்கு போகி பாட்டுக்கு வேண்டியவற்றை கொள்ளலாம். தான் உண்டு த
வாழ்ந்த அந்த நாட்களை நினை.
இன்று எத்தனை மாற்றங் என்ன? வாழ்க்கையா அது. தின்று விதி வந்தால் சாவு என்ற

துரைவி வெளியீடு
பன் என்னத்தைச் சாதித்துவிட்டான். ல் வாழ்ந்த நாட்களில் உலகத்தில் ான். v
த்தவுடன் வாய் கொப்பளிக்காமலேயே ட்டு வீட்டுக்கு முன்னால் இருக்கும் b காலைக்கடன் முடிப்பான். கரியினால் முகம், கால், கை கழுவி விட்டு, தாய் லுவசர அவசரமாக சாப்பிட்டுவிட்டு, தாழர்களுடன் விளையாடச் செல்ல க கழுவியும் கழுவாமலும் ஓடுவான்.
லும் அவனுக்த எத்தனை சுமைகள். காலையிலேயே வேலைக்கு போக காலை ஏழு மணிக்கெல்லாம் வீட்டை
க்கும்போது, அவனுக்கு ஒரு தங்கை ா அப்போதும் ஆறுமாதம் கர்ப்பமாக
வேலைக்கு சென்றதும் தங்கையைப் ல் இருக்கிற தேயிலை மலைக்குச் ட்டுள்ள இடமாகப் பார்த்துச் சென்று கலுக்கு ஏதோ அம்மா வைத்துவிட்டு ன்று, தன் தங்கையையும் தின்னச்
தோழர்களுடன் காட்டுப்பகுதிக்குச் வ விறகு கொண்டுவருவது அவனது
6.
யதில் தான் வாழ்ந்த வாழ்க்கையை போடுவதில் ஆறுமுகத்துக்கு ஒரு தல்லாம் பள்ளிக்கூட வசதி இல்லாத டம் செல்லவில்லை. ஏதோ அப்பாவும், றார்கள் மாதமானால் சம்பளம், சாப் அந்தத் தோட்டத்திலேயே பெற்றுக் ன் வீடு உண்டு என்று தன் குடும்பம் த்துப் பார்க்கிறான்.
கள்! தன் தந்தை வாழ்ந்த வாழ்க்கை வறுமையில் சிக்கி 'வெந்ததைத் தாரக மந்திர வாழ்க்கை.

Page 316
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தனக்கு பிறகு தன் குடும்ப பெற்றோர்கள் விட்டுச் சென்ற செல்:
ஆம், தனக்குப் பிறகு தங்கைக பேர்.
அப்பா பிறந்தது இந்தியாவில ஒரு கங்காணியின் தலைமையில் இலங்கைக்கு வந்து சேர்ந்தார்களாட அவன் தந்தை. ஒருத்தி தான் அவன்
யாருடைய அடிமைப் பிடியிே விட்டு, அங்கே வாழ வகை தெரி அக்கறை பச்சை என்ற மோக வ6ை களுக்கு வேறு விதமாக அர்த்தம் ட வந்து பிறந்த ஊரையும் நாட்டை ஏற்றுக் கொண்டார்கள் அவன் பெற்ே
தன் தந்தை பிறந்து வளர்ந்தது சொல்லியிருக்கிறார். காவேரி ஆர் கதையாக சொல்லியிருக்கிறார். க ஊரின் செழிப்பை, விளக்கை அ நேரத்தில் சொல்லக் கேட்டிருக்கிறா
இத்தனை செழிப்புமிக்க இ வரவேண்டிய அவசியம் என்ன என் வைக்க அவன் தந்தையாலும் இய என்பதை தன் தந்தையிடம் கேட்கக் இருக்கவில்லை.
எதிர்காலம் எப்படியெல்லாம் இ கொண்டா காட்ட முடியும். தன் பெற் வலிய ஏற்றுக் கொண்டவர்கள். எ என்ற எண்ணத்தில் அவர்களின் கொண்டு ஒரு கூட்டம் வாழ்ந்து விட்ட சமுதாய அமைப்பில் அவனது
உழைத்து உழைத்து ஓடாய்ப் ே இருக்குமோ, அவர்களின் வாரிசுக களோ என்ற கேள்விக்குறிக்கெல் மல்லவே. உழைக்கவேண்டும், உ6

315
கெளரவத்தைப் பாதுகாக்க தன் பங்கள் ஐந்து.
ள், தம்பிகள் என்று இரண்டிரண்டு
ம். ஆங்கிலேயர் ஆட்சியின்போது
கூட்டம் கூட்டமாக தோணியில் ). அந்தக் கூட்டத்தில் ஒருவர் தான் தாய்.
vா சிக்கிதான் பிறந்த இடத்தை யாமலோ அல்லது இக்கறைக்கு Oயில் விழுந்தோ, ஆசை வார்த்தை ரிந்து கொண்டு நாடுவிட்டு நாடு பும் மறந்து புதிய வாழ்க்கையை றோர்கள்.
திருச்சி மாவட்டத்திலாம். அவர் )றைப்பற்றி அவர் தனக்கு கதை ாவேரி பாய்ச்சலில் அவர் வாழ்ந்த ணைத்து விட்டு அந்த இருட்டு
65.
டத்தை விட்டு கடல் கடந்து பதை அவனுக்கு அப்போது புரிய லவில்லை. அதன் காரணம் என்ன கூடிய பக்குவமும் ஆறுமுகத்திற்கு
}ருக்குமோ என்று மாயக்கண்ணாடி றோர்கள் ஏதோ ஒரு வாழ்க்கையை ப்படியோ நாட்கள் ஓட வேண்டும் உழைப்பின் உரத்தை உறுஞ்சிக் கொண்டிருப்பதை உணர மறுத்து பெற்றோரும் ஒர் அங்கம்தானே.
பான அவர்களின் எதிர்காலம் எப்படி ர் எப்படியெல்லாம் வாழப்போகிறார் லாம் விடைதேடி அலையும் கால ண்ணவேண்டும், உறங்கவேண்டும்.

Page 317
316
இதுவே அவர்களின் தொடர்ச் யாகிவிட்டது. ஆறுமுகத்திற்கு தன் குடும்பம் மட்டுமல்ல த6 அமிழ்ந்துபோன செய்தி படிப்படி
அவன் என்ன செய்ய மு இல்லாமல் வளர்த்துவிட்ட ெ இயலும். அவர்கள் வாழ்ந்த திற்காக போராடும் போதுச விடுதலைப் படையில் சேரும் ஆறுமுகத்திற்கு புரியாத புதிராக
சுதந்திரம் என்றால் என்ன? போது நமக்கு என்ன குறை என் வாழ்க்கையை சீர்படுத்திக் கொ
‘வெள்ளைக்காரனை எதிர்த் என்ற தன் தந்தையின் வாதத் இயலவில்லை.
‘வெள்ளக்காரன் நமக்கு வே இருக்க எடம் கொடுத்திருக்கா காணமே தன் தந்தையின் வாயில
பருவமடைந்து ஆண்மகனா அடிமையாகத்தானே ஆக்கப்ப காவேரியாற்றின் செழிப்பைப் நினைவுபடுத்திக் கொண்டு ' இந்தக் காட்டுப்பகுதிக்கு ஏ சிந்திக்க தொடங்கினான்.
வெள்ளைக்காரர்களின் ஆ விட்டோம் என்பது அவனுக்கு தந்தை பழமைவாதியாக இ தோழர்கள் பலர் ஆங்கிலேய ஆ வேண்டும், சுதந்திரத்தை நா யெல்லாம் விவாதிக்கின்றபோ வலைகள் தட்டி எழுப்புவது புரிந்
பேசுவதோடு சரி செய6 முன்வரவில்லை. போலீசின்

துரைவி வெளியீடு
சியான சங்கிலிக்கோர்வை வாழ்க்கை வயது இருபதுக்கு மேற் பட்டுதான்
னது சமுதாயமே அடிமைத் தனத்தில்
யாக தெரியவந்தது.
டியும் தன்னையும் கல்வி வாசனை பற்றோர்களை நொந்து கொள்ளவா வாழ்க்கை அப்படி. நாடு சுதந்திரத் உட, இளைஞர்கள் அணியணியாக
போது கூட, ஏன் எதற்காக என்பது
கவே இருந்தது.
X
அதனை ஏன் பெறவேண்டும். இப் 1ற எண்ணம்தான் இருந்ததே யொழிய, ள்ள முனையவில்லை.
துக்கிட்டு நம்மலால் வாழமுடியுமா. ந்தை ஆறுமுகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ள
ல குடுக்கிறான். சாப்பாடு போடுறான். ன். இதுக்கு மேல என்ன வேணும் இந்த லிருந்து ஒலித்தது.
க உலாவரும் ஆறுமுகமும் இப்போது ட்டுள்ளான். என்றாலும் தன் தந்தை பற்றி சின்ன வயதில் கூறியதை செழிப்பான அந்த இடத்தை விட்டு, ன் அழைத்து வரப்பட்டோம் என்று
ட்சி வெறிக்கு நாம் பலியிடப்பட்டு சிறுகச் சிறுக புரியலாயிற்று. தன் ருந்தாலும், ஆறுமுகத்துடன் பழகும் பூட்சிக்கு எதிராக ஏன் போராட்டம் நடத்த ம் ஏன் பெற வேண்டும்.’ என்பதை து, ஆறுமுகத்திற்கும் உள்ளூர உணர் நதது.
ஸ்பாட்டில் இறங்குவதற்கு யாருமே துப்பாக்கிகள் பலரை பலியிட்டு

Page 318
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
விட்டதாம். சுதந்திரம் கேட்டு (
ஆதிக்க வெறி அணுகுண்டுகளாய் வருகிறதாம்.
இவற்றையெல்லாம் கேள்வி கின்றதே என்ற உணர்வு ஆறுமுச போராட்டத்தில் களம் இறங்காம பயம் வாட்டி வதைத்தது.
என்றாலும் தேயிலைத் தோட் மத்தியில் வாழ்ந்து கொண்டு வரு
எண்ணினான்.
எப்படியோ பலர் அழிந்து இ விலும் இந்தப் போராட்டம் நிகழ் பிறந்த இடத்திலேயே தாமும் இரு
என்ற எண்ணமும் அவனது உள்ளத்
ஒரு வழியாக போராட்டம் நின் வழங்கிவிட்டார்களாமே. இனிமேல வருமா? என்ன மாற்றம் வந்துவி லைத் தோட்டத்தில் வேலை செய்வ அல்லது கூலி வேலை இல்ல சுதந்திரம் வழிகாட்டுமா?
உழைக்காமல் வாழ முடியும கிடைக்குமா. ஆறுமுகத்தின் மனப்(
சுதந்திரம் கிடைத்த பின்னர் எ விட்டதாம். ஆனால் ஆறுமுகத்து அவனும் அவனைச் சார்ந்த குடு! எதுவித மாற்றமும் இல்லாமல் எப்
தன் பெற்றோர்களோடு குடிெ திருமணமும் செய்து கொண்டான். முடித்தான். இன்று அவன், தான். தனிப்பட்ட குடும்பத்தின் உறு கொண்டான். ஆம் அவனுக்கு ஐந் இல்லை. ஆண் வாரிசு இருந்தால் களையா பாதுகாக்க முடியும் அல்: வாழ்ந்துவிட்டான் அவன் பெயர் ச்ெ

317
பாராட்டமாம். ஆங்கிலேயர்களின் மாறி மக்களை சரமாறியாக அழித்து
ப்பட்டு, தனது சமுதாயம் அழி த்திற்கு ஏற்பட்டது. தாமும் இந்த லேயே அழிந்துவிடுவோமா என்ற
டத்துக்கு உள்ளேயே காடுகளின் வதால் ஆபத்து இருக்காது என்று
லங்கையில் மட்டுமல்ல இந்தியா ந்தது அறிந்து தன் பெற்றோர்கள் நந்திருந்தாலும் இதே நிலைதானோ தை உருக்கியது.
ாறு சுதந்திரத்தை ஆங்கிலேயர்கள் ாவது தமது வாழ்க்கையில் மாற்றம் டபோகிறது. நமது தொழில் தேயி பதுதான். அதை மாற்ற முடியுமா?. ாமல் படாடோப வாழ்க்கை வாழ
ா. உழைப்புக்கு ஏற்ற ஊதியம் போராட்டம் நின்றபாடில்லை.
ன்னென்னமோ மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு க்கு மட்டும் அது புரியவில்லை. ம்பமும், சுற்றுப்புறச் சூழ்நிலையும் போதும் போலவே இருந்தது.
பயர்ந்தவர் குடும்பத்திலேயே தான் சகோதர சகோதரிகளுக்கும் மணம் தன் மனைவி மக்கள் என்ற தனது ப்பினர்களை மட்டும் ஏழாக்கிக் து பெண் குழந்தைகள். ஆண் வாரிசு மட்டும் தனக்குப் பின் தன் சொத்துக் 2து என்ன கெளரவமான குடும்பமாக ால்ல வேண்டும் என்பதற்கு.

Page 319
318
பெண்களுக்கு வயது 6 வயதிலேயே தேயிலைக் கொழு குடும்பத்தில் பலர் வேலைசெ சற்று உயர்ந்தபோது, அவர்கள் திருமண ஏற்பாடு செய்யாமல் கொண்டு வாழ்ந்துவிட்டான். இ பெற்றோர்கள் பிறந்த நாட்டிற்கு உருவாகியது.
இலங்கையிலே வாழ்ந்து குடும்பத்தை அழைத்துக்கெ நாட்டுக்கு போய் எப்படி வாழ் தெரியாதே. காவேரியாற்றின் கு கேட்டிருக்கிறான். அங்கு போ வாழ்வது. இது போன்று 6
கொண்டான்.
வேண்டாம் வேண்டாம், திரு இங்கேயே இந்த நிம்மதியே இலங்கையிலேயே இருக்க துை
இங்கே கிடைக்கின்ற நி கிடைக்கப் போகிறதா. அல்ல தன் மக்களுக்கு உத்தாசை செய தெரியாதே. இங்கு என்றால் கெட்டதற்கு கூட்டமாக வந்து 8 இருக்கும் உள்ளங்கள் எத்தனை
தன் இரண்டு மகள்களும் பூ வாழும் அத்தனைபேரும் வர் நடத்திக் கொடுத்தார்களே. கூட்டத்தைக் காட்ட முடியுமா.
எதை எண்ணினாலும் அ இருந்தது. துணிந்து இலங்ை அவன் பிறந்து, வளர்ந்து, வாழ் விட்டு செல்வதற்கு அவனுக்கு
தானும் தன் குடும்பமும் வெடுத்துவிட்டான். ஆனால் ப நாட்டை தேர்ந்தெடுத்தது அவ.

துரைவி வெளியீடு
ந்ததும் பதின்மூன்று பதினான்கு ஐந்து பறிக்க அனுப்பிவிட்டான். தன் ய்து சம்பாதிக்கும்போது, வருமானம் மணமுடிக்கும் பருவம் வந்தும்கூட வருமானம் ஒன்றையே கருத்திற் ந்தச் சூழ்நிலையில் தான், அவன் தன் த போக வேண்டும் என்ற ஒரு நிலை
பழகிவிட்ட ஆறுமுகத்துக்கு தன் ாண்டு தன் பெற்றோர்கள் பிறந்த வது. அந்த நாட்டைப் பற்றி ஒன்றும் சூழலை மட்டும் தன் தந்தை சொல்லக் ய் என்ன தொழில் செய்வது. எப்படி rண்ணியெண்ணி தன்னைக் குழப்பிக்
ம்பி இந்தியாவுக்கு செல்ல வேண்டாம். போதும் போதும் என்று துணிந்து ணிந்துவிட்டான்.
ம்மதி அடுத்த நாட்டுக்குப் போய் து அங்கு இருக்கும் உறவினர்கள் தான் பது உதவுவார்களா. அங்கு யாரையுமே எத்தனை தெரிந்த முகங்கள். நல்லது கலந்து கொண்டு தனக்கு உதவிகரமாக
T。
ப்படைந்த போது அந்தத் தோட்டத்தில் திருந்து பூப்புனித நீராட்டுவிழாவை இதுபோன்று அந்த நாட்டில் ஒரு
யூறுமுகத்திற்கு கேள்விக்குறியாகவே கத் தீவை விட்டு அதுவும் குறிப்பாக ந்து வரும் அந்தத் தோட்டத்தை மறந்து மனமில்லை.
இலங்கையிலேயே இருப்பதாக முடி க்கத்தில் உள்ளவர்களில் பலர் இந்திய னுக்கு வியப்பாக இருந்தது.

Page 320
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஒரு வேளை அவர்களுக்கு இ இருப்பார்களோ, நிலபுலன்கள் இ( செய்தான்.
தனக்கும் நிலபுலன்கள், வீடு, யிருக்கிறார். ஆனால் அவையெல்ல பின்னரும் தனக்கு கிடைக்குமா? கொண்டிருந்தவர்கள் தனக்கு கொ கொண்டான்.
இந்தியத் தமிழர்கள் தாயகம் ! நிலை உருவான பின்னர் கல்வி தால்கூட இத்துணை தூரம் சிந்திக் நாட்டை ஏற்றுக்கொள்வது என்ப போராட்டம் கடைசியாக அவை விடுவது என் தீர்மானிக்கச் செய்தது
ஆனால் அயலவர்களின் தூண் இந்தியாவிற்கு சென்ற பின்னர் நீ ம கொண்டு எப்படியப்பா வாழப்போசி விடை கண்டுபிடிக்க இயலவில்லை
'அஞ்சு பொட்டைப் புள்ளைகள் செய்யப்போற. எங்களோட வந்துரு நீ எதுக்கும் கவலப்படாத' என் சொல்லியதிலும் அர்த்தம் இருந்தன
இங்க செய்யிற வேலய அங்ே இருந்தாலும் நம்மல பெத்தவங்க நம்மலயெல்லாம் இந்தியாக்காரன் காங்க...' என்ற வீராசாமி கங்க தீர்மானத்திற்கு தடையுத்தரவு போட
இத்தனை உறவுகளையும் அணு படுத்தப்பட்டு விடுவோமே என்ற ப
அரவணைத்து வந்த கரங்க.ெ விட்ட ஓர் உணர்வு.
இந்தச் சமயத்தில் தான் தோட் அந்த அரை கூவல்.

319
ந்தியாவில் நிறைய உறவினர்கள் தக்குமோ என்றெல்லாம் யோசனை
இருப்பதாக தன் அப்பா சொல்லி லாம் இத்தனை ஆண்டுகள் கழிந்த ' அவற்றையெல்லாம் பார்த்துக் டுப்பார்களா? மனதைக் குழப்பிக்
திரும்பிச் செல்ல வேண்டும் என்ற வாசனையே இல்லாத ஆறுமுகத் க முடிந்தது. தனது தாயகமாக எந்த தில் அவனுக்கு ஏற்பட்ட மனப்
ன இலங்கையிலேயே இருந்து.
டுதலின் பேரில், 'நாங்களெல்லாம் ட்டும் உன் குடும்பத்தை வைத்துக் றொய்' என்ற கேள்விக்கு அவனால்
7 வச்சிக்கிட்டு இங்கிருந்து என்ன நாங்களெல்லாம் இருக்கும் போது னு தன் வயதுக்கார முத்துசாமி தை அவன் உணர்ந்தான். கே போயும் செய்யப் போறம். என்ன பொறந்த ஊரு இல்லியா அது. னு தானே சொல்லிக்கிட்டு இருக் ரணியின் பேச்சும் ஆறுமுகத்தின் -டது. -டது. றுப்பிவிட்டு தான் மட்டும் தனிமைப்
யமும் ஆறுமுகத்திற்கு வந்தது.
ளல்லாம் அவனை விட்டு கழன்று
- அலுவலகத்தில் இருந்து வந்தது

Page 321
32O
வீராசாமி கங்காணிதான் இந்தியாவுக்கு போநீங்க. யா கீங்கன்னு தீர்மாளம் பண்ணிக்க கையெழுத்து போடனுமாம். துக்கும் பாஸ்போர்ட் வாங்கித்த வாங்கிக்கனுமாம். அப்புறம் யெல்லாம் குடுத்து இந்தியாவ வீராசாமி பறைசாற்றிக் கொண்ட திற்கு உறுதுணையாக இருந் கொண்டவர். என்றாலும் விளி விவரங்களையும் சொல்லி வந்த
“அங்க போயும் தேயிலைத் இல்லாட்டி விவசாயம் பண்ை தாராங்களாம். அதுவும் இல் கிறதுக்கு பணம் குடுக்கிறாா களாம்.” என்றெல்லாம் ஆ வீராசாமி. என்றாலும் புதியதெ அனைவரும் உணர்ந்தாலும் தீர்மானிப்பதில் அனைவருக்கும்
இந்தியாவிலிருந்து தன் த குடும்பங்கள் அந்தத் தோட்ட ஆறுமுகத்திற்கு மிக நெருக்கம பூர்வீகத்தைத் தெரிந்து கொன மாணிக்கம் என்ற நபரை வி யோசித்தான்.
மாணிக்கத்திற்கு தன் தந்தை வேலை ஏதும் செய்யாமல் வீட்டி கிழமை, மாணிக்கத்தைப் பார்க் குடியிருக்கும் வீட்டிற்கும் ம ஏறத்தாழ இரண்டு கிலோமீட்டர்
"வாடா ஆறுமுகம். வா. வரவேற்பு இது.
“நல்லா இருக்கேன் மா மாணிக்கத்தின் முன்னால் அமர்ந்

துரைவி வெளியீடு
வந்து சொன்னார். "யாரெல்லாம் ரெல்லாம் இலங்கையிலேயே இருக் கிட்டு கிளார்க் ஐயா வரச் சொன்னாரு இந்தியாவுக்கு போறவங்க எல்லாத் ாராங்களாம். நாமதான் கண்டிக்கு போய் நமக்கு சேர வேண்டிய பணத்தை க்கு அனுப்பிடுவாங்களாம்.” என்று டிருந்தார். வீராசாமி கங்காணி நிர்வாகத் து கங்காணி உத்தியோகம் வாங்கிக் பரமான மனிதர். அவர்தான் எல்லா
灯灯。
5 தோட்டத்துல் வேல தாராங்களாம். னனும்னா அதுக்கும் வசதி செஞ்சு லேன்னா கடை கன்னி வச்சு பொழச்சி ங்களாம். வீடு கட்டி கொடுக்கிறாங் சை வார்த்தைகளைக் கொட்டினார் 5ாரு வாழ்க்கைதானே அது என்பதை இந்தியாவா இலங்கையா என்று
சற்று குழப்பமாகவே இருந்தது.
ந்தையுடன் இலங்கைக்கு வந்த பல த்தில் தான் இருந்தன. அவர்களும் ானவர்கள்தான். அவர்கள் மூலமாக தன் ண்ட ஆறுமுகம், அந்தக் கூட்டத்தில் பிசாரித்தால் விவரம் தெரியும் என
5 வயது இருக்கும். அவர் வயது போய் லேயே இருந்தார். அன்று ஞாயிற்றுக் க ஆறுமுகம் கிளம்பினான். ஆறுமுகம் ாணிக்கம் குடியிருக்கும் வீட்டிற்கும் தூரம் இருக்கும்.
நல்லா இருக்கியா.” மாணிக்கத்தின்
y9
D. . . என்று சொல்லிக்கொண்டே தான் ஆறுமுகம்.

Page 322
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"ஊர் கத கேக்கலாமுன்னு வந்ே "அப்படியா. இப்போ சொல்லி உங்கப்பனும் இந்தியாவிலிருந்து ஆனா நான் எனக்கு நெனவு தெரிஞ்ச் போயிட்டு வந்தேன். நானும் உங் கதைகதையாக சொல்லி இந்தி உறவினர்கள் விவரம் சொத்து வி: விளக்கி விட்டார் மாணிக்கம்.
இந்தியாவில், திருச்சி பக்கத்தி சொந்தமான கிராமம் என்றும் அங் தம்பிகள், மாமன்மார்கள் இருக்கிற ஆறுமுகம், அங்கிருக்கும் தன் என்பவருக்கு கடிதம் எழுதி இந்த கொள்ள ஆசைப்பட்டான். விவரம் விசயத்தைச் சொல்லி தன் சித்தப்ட ஆச்சரியம் ஒரு மாதத்திற்குள்ள வந்தது.
இந்தியாவில் அனைவரும் ந ஆறுமுகத்தின் சொத்துக்களை தா நல்ல நிலையில் இருப்பதாகவு! இந்தியாவிற்கு வந்து குடியேற இ உடனடியாக புறப்பட்டு வருமாறு குடும்பத்தை தானே கவனித்துக் ெ காட்டி பதில் கடிதம் வந்தது.
வீராசாமி கங்காணிதான் படித்து ஆறுமுகத்திடம் “ஆறுமுகம் இனி உன் சொத்து உன்கைக்கு வர ஆளையா நீ.” என்று கூறியது ஆ இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தி உடனடியாக இந்தியா செல்ல வேண்
மற்றவர்களைப் போலவே த விரைவில் பாஸ்போர்ட் வாங்கி தோட்டத்து கிளார்க்கிடம் கேட்டு தாயகம் திரும்ப விண்ணப்பிக்கும் வேலை செய்ய விருப்பமா என்று திற்கு பதில் அளிப்பது சற்று சிரமம
2

321
தன்...''
1 முடிக்கிற கதையா அது... நானும் இங்கு வந்தபோது சின்ன வயசு ... = நாளில் ஒரு முறை இந்தியாவுக்கு கப்பனும் ஒரே ஊருத்தான்" என்று யாவில் ஆறுமுகத்திற்கு உள்ள வரம் எல்லாவற்றையும் தெளிவாக
ல்ெ மணமேடு என்பதுதான் தனக்கு கு தன் தகப்பனாரின் ஒன்றுவிட்ட Dார்கள் என்றும் தெரிந்து கொண்ட சித்தப்பா முறையுள்ள மாயழகு தியாவில் ஊர் நிலவரம் தெரிந்து தெரிந்த வீராசாமி கங்காணியிடம் காவிற்கு கடிதம் எழுதினான். என்ன ரகவே, மாயழகிடமிருந்து பதில்
ல்ல நிலையில் இருப்பதாகவும், னே பார்த்து வருவதாகவும் வீடும் ம் எழுதி இருந்தார். ஆறுமுகம் இருப்பது மகிழ்ச்சி தருவதாகவும், ம், இந்தியா வந்ததும் அவனது காள்வதாகவும் ஆசை வார்த்தைகள்
ரக் காண்பித்தார். அதுமட்டுமல்ல மேல் தான் உனக்கு அதிர்ஷ்டம். ப்போகிறது. அதிர்ஷ்டசாலியான றுமுகத்திற்கு இலங்கையிலேயே ற்கு முற்றுப்புள்ளி வைத்து விட்டு டும் என்று துடித்தான். னும் இந்தியா செல்வதாகவும், க் கொடுக்கவேண்டும் என்றும் க் கொண்டான். இந்தியாவிற்கு போது, தேயிலைத் தோட்டத்தில் கிளார்க் கேட்டபோது, ஆறுமுகத் ாக இருந்தது.

Page 323
322
இவ்வளவு காலமும் தேயிலை இனியும் இப்படியே இருக்க6ே ஏக்கர் நிலம் இருக்கிறதே, வீடு கொள்ள சித்தப்பா இருக்கிறார். தான் சொந்த ஊருக்கே போ போவதாகவும் விண்ணப்பிக்கச் திரும்ப விண்ணப்பித்ததோடு, ஒன்றுவிட்ட சித்தாப்பாவுக்கும் வி அனுப்பினான்.
தாயகம் திரும்பிய பின்னர் த பற்றியும் தன் குழந்தைகளின் எதி சியில் திளைத்தான். தன் மாமன் மக்களை மணமுடித்து கொடுத்து இரண்டு ஏக்கர் நிலத்தில் விவ செல்வச் செழிப்போடு.வாழப் போ
ஆறுமுகத்தால் விவசாயம் தொழில் அல்லவே. தேயிலைத் அவன் வயலில் இறங்கி வேளாண் ஆனால் தனக்கு அந்தத் தொழில் தெரியவில்லை.
கண்டியில் உள்ள உதவி ன தாருக்கு பாஸ்போர்ட் வழங்க அ. களையும் கண்டிக்கு வருமாறு கூட்டமாக கண்டிக்கு சென்று 6 போர்ட் வந்தது. விசா வாங்கி யோருக்கு சேரவேண்டிய நிலு தொகையையும் இந்தியாவிற்கு களையும் தோட்ட நிர்வாகமே செய்
காலம் காலமாக அவன் அந்த செய்ததற்கு அவனுக்கு கிை ஒன்பதாயிரம். இந்தியாவிற்கு ே வியாபாரம் செய்வதானால் அத யெல்லாம் செய்வார்கள் என்ற ஆ பெண் மக்களோடும், அந்தத் தே இன்னும் சில குடும்பங்களோடு
முகாமில் தங்கியிருந்தான்.

துரைவி வெளியீடு
த் தோட்டத்திலேயே வாழ்ந்துவிட்டு பண்டுமா. நமக்குதான் இரண்டு இருக்கிறதே, நம்மை கவனித்துக் நமக்கென்ன கவலை என்று எண்ணி, வதாகவும் விவசாயத்தில் ஈடுபட செய்தான். இந்தியாவுக்கு தாயகம் இந்தியா வில் இருக்கும் தன் ரைவில் வரவிருப்பதாகவும் தகவல்
ான் வாழப்போகும் வாழ்க்கையைப் ர்ெகாலம் பற்றியும் சிந்தித்து மகிழ்ச் ாமார்கள் குடும்பத்தில் தன் பெண் விடலாம், அப்புறம் என்ன இருக்கும் சாயம் பண்ண வேண்டியதுதான். கிறோம் என்று கனவு கண்டான்.
செய்ய இயலுமா. பழக்கப்பட்ட தோட்டத்திலேயே வாழ்ந்து பழகிய எமை செய்வது என்பது சிரமமானதே. b தெரியாதே என்பதே எண்ணக்கூட
ஹ கமிஷன் ஆறுமுகம் குடும்பத் வனைச் சேர்ந்த மற்ற குடும்பத்தார்
அழைப்பு வந்தது. கூட்டத்தோடு வந்தான். சில நாட்களிலேயே பாஸ் க் கொடுப்பது. தாயகம் திரும்பி வைத் தொகையையும் கருணைத்
கொண்டு செல்ல எல்லா ஏற்பாடு து கொடுத்தது.
தத் தேயிலைத் தோட்டத்தில் வேலை டத்த கருணைத் தொகை ரூபாய் பான பின்னர் விவசாயம் செய்ய கடன் ற்கும் கடன் போன்ற உதவிகளை சை வார்த்தைகளை நம்பி, தன் ஐந்து ாட்டத்தில் தன்னுடன் வேலை செய்த ம் கப்பல் யாத்திரை செய்து மண்டபம்

Page 324
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
‘புதிய மண். தன் பெற்றோர் இங்கேயே கழியப் போகிறது. த கிடைக்கப் போகின்றன. தன் ம திருக்கிறது.’ என்ற எண்ணம் அ8
போதாக் குறைக்கு மண்டபம் மூவாயிரம் கொடுத்தார்கள். ஆ கமிஷன் என்று ஐநூறு ரூபாய் அபூ
சொந்த ஊருக்கு சென்றவுட ரூபாய் வாங்கிக் கொள்ளலாம். எ ரூபாய்க்கு இப்போது ஆறுமுகம் : இவ்வளவு தொகையை ஒே இந்தியாவிற்கு வந்தது எல்லாம் தொகை தன் கைக்கு வந்ததும் பி
விட வேண்டும். கற்பனைக் கனவி
மண்டபத்தில் இனி அவனு ஊருக்குப் போக வேண்டியதுதா6 எழுதி தன்னையும் தன் குடும்பத் ரயில்வே ஜங்ஷனுக்கு வருமாறு
மண்டபத்தில் இருந்து தி தன்னுடன் இன்னும் இரண்டு f. Jff J60T sossé0ssJ's TS56s.
'அடையாளம் தெரியாத சித்த எப்படியோ அவரே அறிமுகம் சிந்தனையில் வழி நெடுக இய புதிய வாழ்க்கையைப் பற்றி மற்ற ஆறுமுகத்தின் ரயில் பயணம் திரு
அவன் எதிர்பார்த்தது போல நபர், ரயிலைவிட்டு இறங்கி ஆறுமுகம் யாரு...” என்று விசாரி
அவரது விசாரிப்பில் இருந்து தன் சித்தப்பா வருகிறார் என்று கத்திக் கொண்டு மாயழகை கண்களில் தாரை தாரையாக ச ஆறுமுகத்துக்கு என்னவோ அப்

323
பிறந்த மண். தனது இறுதிகாலம் னக்கு சேர வேண்டிய சொத்துக்கள் $களுக்கு சிறந்த எதிர்காலம் காத் னுக்கு புதிய தெம்பை ஊட்டியது.
முகாமில் வியாபாரக் கடனாக ரூபாய் ப்போதே இடைத் தரகர்களுக்கு வேண்டியிருந்தது.
* அங்குள்ள வங்கியில் மூவாயிரம் ல்லாமாக சேர்த்து பன்னிரண்டாயிரம்
புதிபதி.
ர நேரத்தில் பார்த்திருக்கமாட்டான். இதற்காகத்தானா. இவ்வளவு பெரிய Iள்ளைகளின் திருமணத்தை முடித்து ல் லயித்துப் போனான்.
க்கு வேலையில்லை. தன் சொந்த *. தன் ஒன்று விட்ட சித்தாப்பாவுக்கு தையும் அழைத்துச் செல்ல திருச்சி கேட்டிருந்தான். ருச்சிக்கு ரயில் ஏறியாகிவிட்டது. குடும்பங்களும் அதே ஊருக்கு
ப்பாவை எப்படி தெரிந்து கொள்வது. செய்து கொள்ளமாட்டாரா...' என்ற ற்கை அழகை ரசித்துக் கொண்டும், வர்களுடன் அளவளாவிக் கொண்டும் ச்சியில் முற்றுப் பெற்றது. வே பெரிய மீசை வைத்திருந்த ஒரு யவர்களிடம் “ஆறுமுகம் யாரு. த்துக் கொண்டு வந்தார்.
தன்னைத்தான் விசாரித்துக்கொண்டு புரிந்து கொண்டு ‘சித்தப்பா...' என்று இருகக் கட்டிக் கொண்டான். அவன் ண்ணிர். இது ஆனந்தக் கண்ணீரா. டித்தான் தெரிந்தது.

Page 325
324
தன் மனைவி மக்களை அறிமு அவன் ஊரைச் சேர்ந்தவர்களை அவர்களையும் அழைத்துச் செ வந்திருந்தனர்.
“சரி. இங்கேயே வந்துட்ட இல்ல. கவலப்படாத.” இது சித்
“நான் இருக்கும்போது நீ எது வார்த்தைகள் ஆறுமுகத்தின் உ ஊட்டியது.
கண்களில் முட்டிய கண்ணிரை பிரவாகத்தையும் அடக்கிக் கொண் பிணைப்பின் மணத்தை நுகர த புதியதொரு வாழ்க்கையில் அடியெ படைக்க வந்திருக்கும் ஆறுமுகத்தி எதிர்காலத் தொடக்கம் மங்களகரம தன் சித்தப்பாவை இருகக் கட்டி அ
அந்த அணைப்பில் தன் பாச சித்தப்பாவுக்கும் உள்ளூர பெரிய லும் தன் அண்ணனின் இரத்தமல்ல.
இதற்குப்பிறகு என்னென்ன நட தெரியும். ஒரு வழியாக திருச்சி சேர்ந்தார்கள். தன் முன்னோர்கள் எ போது அவனுக்கு புதுமையாகத் தேயிலைத் தோட்டத்தையே பார்த்தி ஊரைப்பார்க்கும் புதுமையாகத்தாே
மறுநாள் காலை தன் தந்தை எழிலை ரசிக்க விரும்பியது அவன்
“காவேரி ஆத்துல குளிக்கப் டே சின்ன ஆறுலதான் குளிப்போம். ை அதுல குளிப்போம். பெரிய ஆ எல்லாம் புதுசு. கதிர்காமத்துக்கு குளிச்சிருக்கோம்.” என்று தன் ஆ
KG.
ஒ. போலாமே. புறப்படு குளிக்கச் செல்வதற்காக தன் உட

துரைவி வெளியீடு
$ம் செய்து வைத்தான். உடன் வந்த ம் அறிமுகம் செய்து வைத்தான். )ல. தன் ஊரைச் சேர்ந்த சிலர்
இல்ல. இனிமே எந்த நஷ்டமும் தப்பாவின் ஆறுதல் வார்த்தைகள்.
க்கு கவலபடுற.” என்ற ஆறுதல் உள்ளத்தில் புதிய உற்சாகத்தை
பும் உள்ளத்தில் எழுந்த உணர்வுப் ாடு, கொழுந்து விட்டெறிந்த பாசப் ன்னை சுதாகரித்துக் கொண்டான். டுத்து வைத்து, புதியதோர் உலகு ற்கும், தனது புதிய வாழ்க்கையின் ாக தொடங்குகிறது என்ற பூரிப்பில்
ணைத்தான்.
உணர்வை வெளிப்படுத்தினான். மகிழ்ச்சிதான். என்னதான் இருந்தா வாஇன்று இணைகிறது.
டக்கப்போகிறது என்பது யாருக்குத் யில் இருந்து மணமேடு வந்து பாழ்ந்த அந்த ஊரைப் பார்க்கின்ற தெரிந்தது. இத்தனை ஆண்டுகள் ருந்த அவனுக்கு, வயல் நிறைந்த ன தோன்றும்.
சொல்லியிருந்த காவேரி ஆற்றின்
உள்ளம்.
ாலாமா சித்தப்பா. அங்கெல்லாம் பப் வச்சி நெறயா தண்ணி விழுகும் றுல குளிக்கிறது புள்ளைகளுக்கு போனபோது மாணிக்க கங்கையில சயை கேள்விக்குறியாக்கினான்.
לל
ங்க..” என்று கூறிய மாயழகு ண்பிறப்பின் வாரிசுகளைக் கூட்டிக்

Page 326
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொண்டு புறப்பட்டார். அவர் வீட் மீட்டர் தூரத்தில் தான் காவேரி ஆறு
'இதோ பக்கத்துல தான் கா கொண்டே காவேரியாற்றின் கை சென்றார்.
“எங்க சித்தப்பா ஆறு.?” என்
“காவேரி ஆத்தோரம்தான் போ ஆறு.” என்று தன் இடது கையால்
“என்ன ஒரே மணலா இருக் ஆறுன்னா நிறையா தண்ணி ஒடனு ஆற்றுக்கு விளக்கம் அளித்தான்.
"அதெல்லாம் அந்தக்காலம். வெள்ளமா பாயும். இப்போ மழ போச்சி. அதோ பார் தெரியுதே குளிக்கனும். இப்படியே மண வா..!” என்று கூறி அவர்க6ை சென்றார்.
முதற் கனவே பலிக்கவில்லை திற்கு தன் தந்தை வர்ணித்த 3 இருக்கிறதே. அதனால்தான் இ பெயர் வைத்திருப்பார்களோ என்று
இவ்வளவு பெரிய ஆறு ஓட முழங்கால் அளவுகூட ஆழம் இ எப்படி..?
ஒரு மாதிரியாக குளித்து மு இல்லாமல் வீடு வந்த ஆறுமுக காத்திருந்தது.
"வாப்பா. ஆறுமுகம். அதே வீடு. அதுதான் உன் அப்பனு குடியிருக்கல. அதுனால அது அட் கையில பணம் வேணும் இல்ல. கட்டி அதுல நீ குடும்பத்தோட என்னோட வீட்டிலேயே இருக்க

325
டில் இருந்து சுமார் அரை கிலோ பாய்ந்தோடுகிறது.
வேரியாறு ஓடுது என்று கூறிக் ரயோரம் அவர்களை அழைத்துச்
Dí ஆறுமுகமும் கேட்க.
ாயிகிட்டு இருக்கோம். இதுதான்
சுட்டிக்காட்டினார் மாயழகு.
கு. இத போயி ஆறுங்கிறீங்க. றும் சித்தப்பா..” என்று ஆறுமுகம்
இவ்வளவு பெரிய ஆத்தில தண்ணி மாரி இல்லாம எல்லாம் வரண்டு குளம் மாதிரி. அங்கே போய்தான் லிலேயே நடந்து போயிடலாம். ா ஆற்றின் குறுக்கே அழைத்துச்
>யே என்ற மனவருத்தம் ஆறுமுகத் ஆறு இதுதானா. ஒரே மணலாக ந்த ஊருக்கு ‘மணல்மேடு என்று
எண்ணத் தோன்றியது.
வேண்டிய இடத்தில் குட்டை நீரா. இல்லாத குட்டையில் குளிப்பதா.
டித்து விட்டு, குளித்த உணர்வே கத்திற்கு இன்னும் ஒரு அதிர்ச்சி
ா தெரியுது பாரு ஒரு இடிஞ்சி போன க்கு சொந்தமான வீடு. யாரும் ப்படியே கிடக்குது. அத கட்டனும்னா அதுதான் இப்ப நீ வந்துட்டீயே. அத தங்கிக்கலாம். அது வரைக்கும் $லாம்.” என்று தன் சித்தப்பா,

Page 327
326
அவருடன் உடன்பிறந்த அண்ண பாரற்று பாழடைந்த நிலையில் க போட்டது.
இந்த பாழடைந்த வீட்டு அழைத்தார்கள். இதனை நம்பி அது சொந்தமில்லாது விட்டாலு வாழ்ந்து வந்தான். அதையும் வி அவனுள்ளே பரவியது.
'கல்யாணம் ஆகாமல் இருச் மனைவியையும் இந்த வீட்: வைப்பது. தன் குடும்பத்தில் தெரிந்திருந்தும் தன் சித்தப்பா எ ஏற்பாடு செய்யவில்லையே. தன் வீட்டைக் கட்டிக்கொண்டு குடி என்னென்ன நடக்கப் போகிறதோ நினைத்தான்.
சே. சே. அப்படி எல்லாம் கட்டிக் கொண்டு கண்ணீர் சிந்தி அவர் வீட்டிலேயே நம்மை குடியி மீது குற்றம் இல்லை. அவர் நி என்று தன்னைத் தானே சமாதான
“சரி பாக்கலாம் சித்தப்பா. செலவாகும்?”
“என்னா ஒரு பத்தாயிரம் செல
மறுபடியும் தனக்கு ஒரு இ தான் இலங்கையில் இருந்: ஒன்பதாயிரம் ரூபாய் தானே. இருக்கிறது. மேற்கொண்டு செ லோன் மூவாயிரம் ரூபாய் வ( குடியிருக்க இடம் வேண்டாம1 தன்னைத் தானே தேற்றிக் கொண்
“ஆறுமுகம்.” சித்தப்பாவி சித்தப்பா..” என்று ஆவலோடு ஒ

துரைவி வெளியீடு
ானுக்கு சொந்தமான வீட்டை கவனிப் காட்டியது. அவனுக்கு தூக்கிவாரிப்
க்காகத் தானா தன்னை இங்கே குடியிருந்த வீட்டை விட்டுவிட்டு, ம் சொந்த வீடாக நினைத்து தானே ட்டு வந்து விட்டோமே என்ற துக்கம்
$கும் தன் ஐந்து மகள்களையும் தன் டைக்கட்டி எம்போது குடியிருக்க இத்தனை பேர் இருக்கிறோம் என்று ங்களை குடியிருக்க வைக்க ஒரு வீடு தந்தைக்குச் சொந்தமான பாழடைந்த யிருக்கச் சொல்கிறாரே. இன்னும் ா. தாம் ஏமாந்து விட்டோமோ என்று
இருக்காது. தன் சித்தப்பா தன்னைக் ய போது அவரது பாசம் தெரிந்ததே. ருக்கச் சொல்லியிருக்கிறாரே. அவர் லை அப்படி. என்ன செய்ய முடியும் ம் செய்து கொண்டான்.
இந்த வீட கட்டுறதுக்கு எவ்வளவு
வாகும்.”
டி. பத்தாயிரமா. எங்கேபோவது. து கொண்டு வந்ததே மொத்தம் அதுவும் இன்னும் பேங்கில்தானே Fலவுக்கு என்ன செய்வது. பிஸ்னஸ் ரும் எப்படியோ சமாளித்துவிடலாம். ா. தெருவிலா இருக்க முடியும். TLT66s.
பின் அழைப்பைக் கேட்டு “என்ன ஓடிவந்தான்.

Page 328
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“காப்பி தண்ணி குடிச்சிட்டு வரலாம். உன்னோட அப்பன் பங்கு ஒரு ஏக்கர் வயல் நிலம் ஒரு ஏக்க கொண்டே காப்பியைக் குடித்தார்1
“சரி சித்தப்பா.” பதிலுக்கு குடித்துவிட்டு. தன் பரம்பரைச் வைக்கவிருக்கும் பூமித்தாயைப் ப
ஏறு வெய்யிலாக இருந்தத கொண்டு இரண்டு பேரும், வயல் இரண்டு கிலோ மீட்டர் தூரத்திற் வயல்களையெல்லாம் சுற்றுமுற்று சிறுசிறு கூட்டமாக பசுமையாய் இவ்வளவு இடத்தில் ஏன் சரியா எண்ணினானே தவிர கேட்கத் தோ6
காவேரி ஆறு மணல் ஆறாக செய்ய முடியும்? சித்தப்பா தன முதலில் காட்டிவிட்டு பக்கத்தில் நிலத்தைக் காட்டினார்.
சித்தப்பா தன்னுடைய வயலி திருந்தார். தனக்குச் சொந்தமான பார்த்து. “ஏன் சித்தப்பா. இ என்று கேட்டான்.
“என் வயலிலேயே வேல
தம்பி. அதுனால உங்க நில போச்சு. பஞ்சம் வந்து சாப்பாட் இந்த நிலத்து பேரில பத்தாயி, காப்பத்துனேன். இப்பதான் நீ இந்த நிலத்தையும் அதோ தெ திரும்பி எடுத்துக்குவோம். சேர்ந்து பாடுபட்டா. வயல் விெ கொண்டே போனார்.
ஆறுமுகம் பிரம்மை பிடித் பார்த்த வண்ணமே நின்றான். த கிறார் என்பது அவன் காதுகளில்

327
வா வயக்காடு பக்கம் போயிட்டு நிலம் ரெண்டு ஏக்கர் இருக்குது. மேட்டாங்காடு.” என்று சொல்லிக் TILL Up (Sö.
கூறிவிட்டு தானும் காப்பியைக் சொத்தை தன் வாரிசுகளை வாழ ர்க்க புறப்பட்டான் ஆறுமுகம்.
ல் தலையில் துண்டை போட்டுக் நோக்கி நடந்தார்கள். வீட்டிலிருந்து கு மேல் செல்ல வேண்டும். பக்கத்து |ம் பார்த்துக் கொண்டே ஆங்காங்கே த் தெரிவதைப் பார்த்துக் கொண்டு க விவசாயம் செய்யவில்லை என்று
ாறவில்லை.
இருக்கும்போது விவசாயம் எப்படி க்குச் சொந்தமான வயல் நிலத்தை
இருந்த ஆறுமுகத்துக்கு சொந்தமான
ல் ஒரு சிறுபகுதியில் நெல் விதைத் நிலம் வெற்று பூமியாக கிடந்ததைப் ந்த வயலில ஒன்றும் போடலியா.”
செய்யிறதுக்கு என்னால முடியல்ல த்தயும் வச்சு காப்பாத்த முடியாம. டுக்கே தாளம் போட்டோம். அதுனால ம் ரூபா வாங்கித்தான் குடும்பத்தை ந்துட்டியே ஒரு பத்தாயிரம் குடுத்து ரியுது பார் மேட்டான்காடு அதையும் புப்புரமா என்னா இரண்டு பேருமா ளயாமலா போயிடும்.” என்று பேசிக்
தவனாக தன் தந்தையின் நிலத்தை சித்தப்பா என்ன பேசிக் கொண்டிருக் ஏறவில்லை.

Page 329
328
எத்தனை கனவுகளைச் சு! உறவுகள் தன்னையும் தன் கு எண்ணிக்கொண்டு வந்தான். அ. வனத்தில், சுடுமணலில் ஒண்ட தாம் தள்ளப்பட்டு விட்டோமோ. முற்றுப்புள்ளி வைத்தாகிவிட்ட புதுமையாய் இருக்கும் என எ இப்போது. இது என்ன கனவா. சோதிப்பதற்கு ஒர் அளவில்லைய
குடியிருக்க வீடு இல்லாமல் திருமணமாகாத ஐந்து பெண்க வாழ்க்கையை எவ்வாறு தொட தன்னை புதியவழியில் இழுத்து இப்படி கேள்விக்குறிக்கு முன்ன விட்டோமே என்று பெருமூச்சுவி உஷ்ணத்தை அதிகப்படுத்தியது
நிலத்தை வெறித்துப் பார்த் நிதானத்திற்கு கொண்டு வந்தார்.
“இத ஏன் சித்தப்பா முதலிலே
“வீட்டில புள்ள குட்டிகளே சொல்றதுன்னு தான்.” என்று இ வந்ததுக்கு அப்புறம்தான் என சித்தப்பாவ நீ கைவிட்டுருவியா எ
தன்னையும் தன் குடும்ப வேண்டும் என்று சொல்லாமல் ( உலகமே கண்முன் சுழல்வது ( தள்ளப்பட்டு விட்டோம் என்பதை :
மழையை நம்பி மட்டுமே விை கொடுத்து திருப்பி அதன் பின் ஆ இத்தனைக்கும் மேலாக குடியி( செய்வது என்றே தெரியாத நீ வேண்டும் என்ற முடிவுடன் “ போவோம். நாளைக்கு திரு கொண்டுவந்து வீடு கட்டுற வே கொண்டே வீடு வந்து சேர்ந்தார்க

துரைவி வெளியீடு
ந்து கொண்டு வந்தான். எத்தனை டும்பத்தையும் பாதுகாக்கும் என்று தனையும் பாழாகிவிட்டதே. பாலை குடிசை கூட இல்லாத நிலையில் ஏற்கனவே வாழ்ந்த வாழ்க்கைக்கு து. இனி தொடரும் வாழ்க்கை ண்ணிய நாட்கள் அழிந்து போயின. . நனவா. அடக்கடவுளே மனிதனை T.
, உழைத்து சாப்பிட நிலமில்லாமல் ளை வைத்துக்கொண்டு, புதிய ஒரு ங்குவது. புதிய பற்றும், பாசமும் செல்லும் என்று எண்ணியவனுக்கு, ால் கொண்டு வந்து நிறுத்தப்பட்டு |ட்டு அவன் எண்ணியபோது உடல்
துக் கொண்டிருந்தவனை, மாயழகு
யே சொல்லல” என்று கேட்டான்.
ாட இருக்கும்போது இத எப்படி - ழுத்தார் மாயழகு. "நீ இந்தியாவுக்கு க்கே புதிய தெம்பு வந்திருக்கு.
ன்ன..?”
ந்தையும் ஆறுமுகமே காப்பாற்ற சால்லி வைத்தார். ஆறுமுகத்துக்கு பான்ற ஓர் உணர்வு. படுகுழியில் உணர்ந்தான்.
ளயும் நிலத்தில் அதுவும் பத்தாயிரம் தில் உழைக்க வேண்டிய கட்டாயம். க்க வீடு கட்ட பத்தாயிரம். என்ன லையில், முதலில் வீடுகட்டிவிட ரி சித்தப்பா, வாங்க வீட்டுக்குப் சிக்கு போயி பணம் எடுத்துக் oய கவனிப்போம்.” என்று பேசிக்

Page 330
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஆறுமுகத்திற்கு வாழ்க்கையே செய்வது மாட்டிக் கொண்டாகிவிட்ட யையும், ஐந்து பெண்களையும் முகங்களில் ஏக்கப்பார்வை தெரிந் வாழ்க்கையை அவர்களுக்கு எண் தம்மை இனிமேல் எப்படி காப் அவர்கள் எண்ணம்.
மாயழகு குடும்பம் சிறிய குடும் ஆறுபேர் அடங்கிய குடும்பம். ஆறு ஆக பதின்மூன்று பேரைக் கொண்ட செய்து கொடுக்க வேண்டிய நிை என்றால் சித்தப்பாவுக்கு இரண்டு அவர்கள் இருவரும் திருமணம் மு வருகிறார்கள். அவர்கள் இருவரு கவனிப்பதாகத் தெரியவில்லை. தம தனியே வாழத்தளைப்பட்டவர்கள்.
தன் தலையில் பெரும் பொறுட் ஒருகணம் பிரம்மித்துப் போனான். போனதாக உணர்ந்தான். மறுநாள் சி திருச்சி சென்று தான் கொண்டு வந்: கடன் தொகையையும் வங்கியில் இ களாக பெற்று வந்தனர். அவ்வள யிலேயே இதுதான் முதல் தடவையா
திருச்சியிலிருந்து பேருந்தில் 'வீடுகூட அப்புரமா கட்டிக்கலாம் ஆ திருப்பிடுவோம்.'
வேண்டாம் சித்தப்பா . (p5 அதுக்கு பிறகுதான் எல்லாம்' என் வாயை அடைத்துவிட்டான். அவ சொல்லி விட்டார்.
வீடுகட்டும் பணி துரிதமாக நட வீட்டைக் கட்டி முடித்து, வாழ்க் மனைப் புகுவிழா நடத்திப் பார்த்த கொள்ள வேண்டும் என்ற எண்ண( தான் அவனுக்கு தோன்றியது. தா அப்படித்தான்.

329
வெறிச்சோடியிருந்தது. என்ன து. வீட்டுக்கு வந்து தன் மனைவி ஒரு சேர பார்த்தான். அவர்கள் தது. இது நாள் வரை வாழ்ந்த ாணிப் பார்க்கத் தோணவில்லை. பாற்றப் போகிறார் என்பதுதான்
பம் அல்ல. மனைவி மக்கள் என்று முகத்தின் குடும்பத்தில் ஏழு பேர். குடும்பத்தை அதுவும் கல்யாணம் லயில் தனக்கு ஐந்து பெண்கள் பெண்கள். இரண்டு ஆண்மக்கள் டித்து தனியாக குடும்பம் நடத்தி ம் சித்தப்பாவின் குடும்பத்தைக் க்குரிய பங்கை பகிர்ந்து கொண்டு
பு சுமத்தப்பட்டுள்ளதைக் கண்டு ஆறுமுகம். தன் உடல்மறத்துப் த்தப்பாவை அழைத்துக் கொண்டு திருந்த தொகையையும் வியாபாரக் இருந்து எடுத்து நோட்டுக்கத்தை வு தொகை பணத்தை வாழ்க்கை க பார்க்கிறான் ஆறுமுகம்.
வரும்போது சித்தப்பா கூறினார். றுமுகம். முதல்ல அந்த நெலத்த
ல்ல குடியிருக்க வீடு வேணும். று ஆறுமுகம் தன் சித்தப்பாவின் ரும் ‘சரி உன் இஷ்டம்' என்று
ந்தது. மூன்று அறைகள் கொண்ட கையிலேயே முதன்முதலாக புது ான். தனக்கென ஒருவீடு கட்டிக் மே இந்தியாவிற்கு வந்த பின்னர் யகம் திரும்பிய எல்லோருக்குமே

Page 331
330
அவர்கள் திட்டமிட்டது போ அதுவும் தானும் தன் சித்தப் இல்லாமல் கட்டியது. ஒப்பந்தச் தரமான வீடாக கிடைக்காது. கெ தெரியாமலோ தானே முன் நின் கொண்டான்.
வீடு கட்டியதில் பணம் கொள்வதில் அக்கரைசெலுத்த பின்னர் பிழைப்புக்கு வழி எடுக்கவும், நாற்று நடவும் த6 வைத்தான். அவர்களுக்கு புதித பழகிக் கொள்ள வேண்டியதுத கொய்ய பழகிக் கொள்ளவில்லை
வேலை புதிது, பழக்கப்படா வேலை கிடைக்கும் போதெல்ல வந்தார்கள். கூலியோ மிகக் குடும்பத்தை நடத்துவதில் சித்தப்பா பணம் இல்லாததைக் கொள்ளாமல் விட்டுவிட்டார். பிள்ளைக்கு மாப்பிள்ளை பார்த் சொல்லிவிட்டான்.
சித்தப்பா ஒரேடியாக ஒது “எனக்கே ரெண்டு பொண்ணுக் துல்ல. அதுக்கு என்ன அவசர திருப்புன்னு. வீட கட்ட அ1 பாடுபட்டு ஏதோ கொஞ்சம் ப6 கட்டி எல்லா பணத்தையும் பணமா இருக்கு. உங்களெ பண்றதுக்கு. வந்துட்டானுக வந்தவாறெல்லாம் அடுக்கிக்ெ
ஆறுமுகத்தின் தந்தைக்கு விளை நிலமாகத்தான் வைத் யாவது இந்தியாவுக்கு வருவி இரண்டு மகன்களும் அந்த நி ஒத்தி வைத்து விட்டார்கள் கஷ்டமோ. ஊரில் உள்ளவ

துரைவி வெளியீடு
0 பத்தாயிரத்தையும் மிஞ்சிவிட்டது. ாவும் முன் நின்று ஒப்பந்தக்காரன் காரரிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டிருந்தால். லவும் அதிகமாகும். இது தெரிந்தோ தனக்குரிய இருப்பிடத்தை கட்டிக்
செலவானதால், நிலத்தை மீட்டுக் வில்லை. புதிய வீட்டில் குடியேறிய தேட வேண்டுமே. வயலில் களை ா மக்கள் ஐந்து பேரையும் அனுப்பி ான வேலை. பழக்கமில்லாத வேலை. ‘ன். தேயிலீைச் செடியில் கொழுந்து
|s.
த தொழில் என்றெல்லாம் எண்ணாமல் ாம் வயலுக்கு சென்று வேலை செய்து குறைவு. அந்த வருமானத்தில்தன் மிகவும் சிரமப்பட்டான் ஆறுமுகம். கண்டு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக கண்டு ஒரு நாள், “சித்தப்பா. மூத்த தால் நல்லது.” என்று ஒரு வார்த்தை
க்கி வைப்பது போல் பேசிவிட்டார். கல்யாணம் காட்சி இல்லாம இருக்கு ம். நான் அப்பவே சொன்னேன். நிலத்த புறம் கட்டியிருக்கலாம். நிலத்தில னம் சேர்க்கலாம். அதவுட்டுட்டு வீட செலவழிச்சிட்டே. என்கிட்டே என்ன யல்லாம் இழுத்துப் போட்டுகிட்டு
சொத்த தேடி.” என்று வாயில் காண்டே போனார்.
சொந்தமான இடத்தை பயிரிட்டு நல்ல திருந்திருக்கிறார்கள். அவர்கள் இனி தாவது என்று எண்ணி சித்தப்பாவின் லத்தை வெறும் பத்தாயிரம் ரூபாயிக்கு
அவர்களுக்கு அப்போது என்ன கள் சொல்லக் கேட்டான் ஆறுமுகம்.

Page 332
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அந்த நிலத்தை இனிமேல் திருப் கேட்டான்.
“இத்தன மக்கள வச்சிகிட்டு பண்ணாம வந்துட்டீயே. இங்க வந்து கேள்விக்கு அவனால் பதில் சொல்ல
அப்போதே தப்பு பண்ணிவிட் ஆறுமுகத்தை வாட்டியது. இங்கு திருக்கலாம். பெண்களை அங்கேயே தப்பு பண்ணிவிட்டேன். என்று தலை
ஆறுமுகம் குடும்பம் இந்தியாவி சூழ்நிலை அவர்களுக்கு ஒத்துப் ே நொடியென்று அவன் மனைவி அஞ் ஒருமுறை ரொம்பவும் அவளுக்கு உ மருத்துவ பரிசோதனைக்காக கூட்டி
அஞ்சலைக்கு என்ன நோய் நிலையில் திருச்சிக்கு கூட்டிச் செ அஞ்சலை பரிசோதிக்கப்பட்டாள். அவளுக்கு வந்திருப்பது புற்று நோ நோயாம். அதனை போக்குவதற்கு ம
துன்பம் வரும்போது ஒருமித் இப்படியும் வரவேண்டுமா? தொட மருத்துவமனையில் வைத்து 4 மருத்துவமனை என்பதால் போதிய கூட்டி வந்து விட்டார்கள். வீட்டுக் கொடுமை அஞ்சலையைக் கொண் வாழ்ந்த சுவாரசியமான வாழ்க் கண்கலங்கினான்.
அந்த ஏழ்மை வாழ்விலும்
மகிழ்ச்சி. கூழ் குடித்தாலும் ஒன் அஞ்சலை, ஒவ்வொரு பிரசவத்தி: பிறக்கும் என்ற எண்ணத்துக்கு குழந்தையாய் பிறந்தபோது மன ஆறுமுகத்தின் ஆறுதல் வார்த்ை செய்தது. தனக்குள் எழுந்த மனட் வெளிக்காட்டிக் கொள்ளவில்லை.

331
பவும் முடியாது என்றும் கூறக்
அங்கேயே கல்யாணம் காச்சி என்ன பண்ணபோற.” ஊராரின் முடியவில்லை.
டோம் என்ற குற்ற உணர்வு
வராமல் அங்கேயே இருந் மணம்முடித்திருக்கலாம். 'பெரிய
யில் அடித்துக் கொண்டான்.
|ற்கு வந்த பின்னர், அந்த ஊரின் பாகவில்லை. எப்போதும் நோய் சலை துன்பத்தில் அல்லாடினாள். டம்பு முடியாமல் போய் முசிறிக்கு * சென்றான்.
என்று கண்டுபிடிக்க முடியாத ல்லச் சொன்னார்கள். திருச்சியில் ஸ்கேன் எடுத்துப் பார்த்தார்கள். யாம். ஆம் அவள் வயிற்றில் புற்று ருந்தே இல்லையாம்.
து வரும் என்று சொல்வார்கள். ர்ந்து பத்து நாட்கள் திருச்சியில் வைத்தியம் பார்த்தான். அரசு வசதிகள் இல்லை. வீட்டுக்கு கு வந்த ஐந்தே நாட்கள் நோய்க் டு போய்விட்டது. அஞ்சலையோடு கையை நினைத்து ஆறுமுகம்
ாத்துணை ஆதரவு. எத்துணை )ாகக் குடித்து மகிழ்ந்த நாட்கள். ா போதும் தனக்கு ஆண் குழந்தை
மாறாக அடுத்தடுத்து பெண் மொடிந்து போனாள். என்றாலும் தகள் அவளை தெளிவடையச்
போராட்டத்தைக்கூட ஆறுமுகம்

Page 333
332
ஐந்து பெண்களையும் 68) 6 கொண்டிருந்த பாசம் அளவிட மு வேண்டும் என்று அடிக்கடி அஞ்
இந்தியாவிற்கு புறப்பட்டடே உங்க சொந்தத்தை எல்லாம் பா என்று விளையாட்டுக்காக கெ தைத்தது. இங்கு வந்தவுடன் வ கிறது என்பதை மிகச் சீக்கிரமே ட
இந்த நிலைமையில் தான் ஆ விட்டுவிட்டு தான் மட்டும் முன்ன அஞ்சலையின் பிரிவு ஆறு ஊட்டியது. அவளது மரணத்தின் துக்கம் விசாரிக்க வந்ததோடு சரி என்ன பண்ணப்போகிறானோ...'
ஆறுமுகத்தின் காதிலும் விழுந்த
வந்த உறவுகளில் வேண்டப் ஆனால் அவனோடு சம்பந்தம் முன்வரவில்லை. அஞ்சலையின் பின்னர், ‘இனியும் நாம் இருப்பு இடத்துக்கே போய்விடுவது சிலையானான் ஆறுமுகம்.
வறுமை தொற்றிக் கொண் தந்தையின் நிலைமையை புரிந் தனக்கு திருமணம் செய்து வை தந்தையை உலுக்குவதை உ வீழ்ந்தாள். தானே நோய்க்கு விதைக்கு பலியானாள். தன் மூ பெரிதும் இன்னலுக்கு ஆளாக்கி
தானே உலகத்தைவிட்டு கொண்டிருந்தபோது தன் மூத்த பெண்களின் எதிர்காலத்தையும் போனான். அப்போதுதான் நீல அந்த ஊருக்கு வந்திருந்தான். வந்தவர்கள் நிறைய பேர் இ தோட்டங்களில் வேலை செய்

துரைவி வெளியீடு
த்துக் கொண்டு அவள் தன்னோடு டியாதது. என்றும் ஒன்றாகவே இருக்க லை கூறுவாள்.
ாது கூட ‘ஏங்க. அங்க போன ஒடன த்து எங்கள மறந்திடமாட்டீங்களே. ான்னது இன்று அவன் நெஞ்சில் ந்த சொந்தம் எல்லாம் எப்படி இருக் ரிந்து கொண்டான்.
றுமுகத்தை தன் ஐந்து பெண்களோடு ாதாகவே சென்றுவிட்டாள் அஞ்சலை. முகத்திற்கு பெரிதும் துன்பத்தை போது வந்த உறவுகள் எல்லாம் ஏதோ 1. 'அஞ்சு பொண்ணுகள வச்கிக்கிட்டு என்று பெண்கள் பேசிக்கொண்டது 5s.
பட்ட மாப்பிள்ளைகள் இருந்தார்கள். வைத்துக்கொள்ள எந்த உறவும் இறுதி காரியங்கள் யாவும் முடிந்த து பெரும்பாவம். அஞ்சலை போன தான் சரி என்ற சிந்தனையில்
ாடது அவனது குடும்பத்தை. தன் து கொண்டு அவளது மூத்த மகள் க்கவில்லையே என்ற வேதனை தன் ணர்ந்து, நொந்து போயி நோயில் மருந்தென தேர்ந்தெடுத்த அரலி முத்த மகளின் முடிவு ஆறுமுகத்தை 坞列·
செல்லவேண்டும் என்று எண்ணிக் Dகள் மரகத்தின் அகால மரணம் மற்ற பாதித்து விடுமோ என்று பயந்து ரிெயில் வந்து-குடியேறிய வீரமுத்து நீலகிரியில் இலங்கையில் இருந்து ருக்கிறார்கள் என்றும், தேயிலைத் கிறார்கள் என்றும் இலங்கையில்

Page 334
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வாழ்ந்த சூழ்நிலையிலேயே வாழ் மூலமாக தெரிந்து கொண்ட ஆறு நீலகிரி செல்ல ஆசைப்பட்டான். அ இருக்கிறது என்பதையும் பார்; என்று எண்ணினான்.
வீரமுத்து திரும்பி நீலகிரிக் உடனழைத்து செல்ல வேண்டும் வாரம் கழிந்து வீரமுத்துவுடன் த விட்டுவிட்டு தான் மட்டும் நீலகிரிக்
மேட்டுப்பாளையத்தில் இருந் குன்னூரை நெருங்க நெருங்க தாள கொண்டிருக்கிறோம் என்ற உணர்வு
ஊட்டி பகுதிக்கு வந்தபோது நு அதையும் தாண்டி கூடலூர் வந்த மண்ணுக்கே திரும்பவும் வந்துவி வீட்டுக்குச் சென்றான்.
வீரமுத்து தனக்கென சொர் அங்கிருந்து பக்கத்தில் உள்ள த வேலைக்கு செல்வதாகவும், அவ
நிலத்தில் தானும் தேயிலை பயிரிட்(
ஆறுமுகத்திற்கு ஆச்சரியமா தேயிலைத் தோட்டத்தில், உரிை தவர்கள், இங்கு வந்த பின்னர் தேயி மாறிவிட்டார்களா? இந்த நாட்டி இருக்கிறதே. நாம் தெரியாமல் போ சொந்தம் கொண்டாடி இன்று தன் 1 மண்ணுக்கு இரையாக்கியதுதான்
கொண்டான்.
மீதமுள்ள நான்கு மகள்களையும் தனக்குள் தீர்மானம் எடுத்தனவாய், வேல வாங்கி குடுத்திடுங்க. அன கூட்டிக்கிட்டு வந்திடுறேன்” என்று
வீரமுத்து அவனுக்கு உதவி செய்யும் தோட்டத்திலேயே தற்

333
கிறார்கள் என்றும் வீரமுத்துவின் முகம், தானும் தன் பெண்களோடு அந்த இடத்தில் வாழ்க்கை எப்படி ந்துவிட்டு செத்துப் போகலாம்
கு போகும் போது தன்னையும் என்று கேட்டுக் கொண்டான். ஒரு ன் பெண் மக்களை அங்கேயே கு புறப்பட்டு வந்தான்.
து ஊட்டி செல்லும் பாதையில் ர் இலங்கைக்கு மீண்டும் சென்று தட்டியது.
வரெலிய வாசத்தை உணர்ந்தான். நபோது, தான் பிறந்து, வளர்ந்த ட்ட உணர்வோடு, வீரமுத்துவின்
தமாக வீடு இருப்பதாகவும், னியார் தேயிலைத் தோட்டத்தில் னுக்கென வாங்கிய ஒரு ஏக்கர் டுள்ளதாகவும் தெரிவித்தான்.
க இருந்தது. இலங்கையில் மையற்று அடிமைபோல வாழ்ந் லைத் தோட்ட சொந்தக்காரர்களாக ல் இப்படியெல்லாம் வாழ வழி னோமே. சொந்தம் சொந்தம் என்று மனைவியையும், மூத்த மகளையும் மிச்சம் என்று தன்னையே நொந்து
) இழக்க நான் தயாரில்லை' என்று "அண்ணே எனக்கும் இங்கேயே
ண்ணே நான் போயி என் புள்ளகள
வீரமுத்துவிடம் கெஞ்சினான்.
செய்வதாகக் கூறி தான் வேலை காலிக தினக்கூலியாக வேலை

Page 335
334
வாங்கிக் கொடுத்து ஒரு கொடுத்தான்.
ஒரு வாரம் வேலை செய்து நேரே வீட்டுக்குச் சென்று தன் வந்துவிட்டான்.
சித்தப்பா அவன் நடவடி இலங்கையில் இருந்து .ெ செலவழித்தாகிவிட்டது. இந்த பக்கமே இனி தலைகாட்டப் பே இந்த வீட்டையும் நீயே கட் விட்டுவிட்டு நீலகிரியில் மறுவ
தான் பிறந்து? வளர்ந்து, உணர்வுடன். மனைவியையும் சுமையோடு மீண்டும் புதுவாழ்6
நான்கு பெண்களும் வார கிடைக்கும் கொழுந்து பறிக் தனியார் தோட்டத்துக்கு சென்று
ஆறுமுகம் அவ்வப்போது சி என்றாலும் முன்னர் வாழ்ந்த வ இடையே இருக்கும் வேறுப கொண்டுதான் இருந்தன.
நிம்மதியாக இலங்கையி தாயகம் திரும்பி உறவும் ை சரியாக பயன்படுத்திக் கொள்
அதில் குடியிருக்க முடியாமல் முடியாமல் அப்பப்பா எத்தனை
'நாம் தொடக்கத்திலே கூட இவ்வளவு நாளும் நம்மை உறுத்தல் ஆறுமுகத்தின் உள்ள
'சரி இனியாவது நிம்மதிய என்று தானே தன்னை சமாதா பெண் பிள்ளைகளுக்கு திரும இருப்பதை எண்ணி வேதனை

துரைவி வெளியீடு
வீட்டையும் வாடகைக்கு பெற்றுக்
(விட்டு, கூலியை பெற்றுக்கொண்டு பெண் பிள்ளைகளையும் அழைத்து
க்கைக்கு குறுக்கே நிற்கவில்லை. காண்டு வந்த பணத்தை எல்லாம் வீடும் எனக்கு எதற்கு. நான் ஊர் ாவதில்லை' என்று சபதம் செய்துவிட்டு டி அழு' என்று சொந்த வீட்டையும் ாழ்வு தொடங்கினான்.
叠 வாழ்ந்த ஊரில் வாழ்கிறோம் என்ற
மூத்தமகளையும் இழந்த துன்பச் வு தொடங்கினான்.
ம் மூன்று அல்லது நான்கு நாட்கள் கும் வேலைக்காக பக்கத்தில் உள்ள
வந்தனர்.
ைெடக்கும் தொழிலை மேற்கொண்டார். ாழ்க்கைக்கு தற்போதய வாழ்க்கைக்கு ாடுகள் அவன் உள்ளத்தை உருக்கி
லே வாழ்ந்துவிட்டு, உறவை நம்பி ககொடுக்காமல் அரசு உதவியையும் ளாமல் தனக்கு குடியிருக்க வீடிருந்தும் , சுதந்திர நாட்டில் சுதந்திரமாக வாழ இன்னல்களுக்கு ஆளாவது!
லூர் பகுதிக்கு வந்திருக்கக் கூடாதா.
வீணாக்கிக் கொண்டோமே...' என்ற த்தை முள்ளாய்த் தைத்தது.
ாக வாழ வழி வகுத்துக் கொள்ளலாம். னம் செய்து கொண்ட ஆறுமுகம், தன் னம் செய்துவைக்க இயலாத நிலையில் பட்டான்.

Page 336
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எப்படியெல்லாம் வளர்க்கப்ப லுக்கு தேங்காயெண்ணெய் தேய் போட்டு.
கொஞ்சநாள் சொந்த ஊர் எ குளித்து, தலைக்கு எண்ணெய் எல்லாம் செம்பட்டையாகி அவர்க ஊர் அவனது சொந்த ஊர் என்று ெ
வீரமுத்துவுடன் பேசி தன் பிள் யோசித்தான். வீரமுத்து நீண்ட அவன் மூலம் மாப்பிள்ளையை கோட்டை கட்டினான்.
ஒரு நாள் வேலைக்கு சென்ற இ வரவே இல்லை. துடித்துப் போ சென்று தேடி பார்த்தான். எங்கும் கி
தன் தலையில் அடித்துக் ெ தவித்துப் போனான். வீரமுத்து வே
"அண்ணே மீனாட்சி. வேல போயிடுச்சி.!” என்று பெரிய குன்
அதிர்ச்சியை தாங்கமுடியாது நிதானத்திற்கு வந்தவன் “சரி. த தனக்கு சிரமம் இல்லாமலே மீ எங்கிருந்தாலும் நல்லா இருந்த தேற்றிக் கொண்டவனுக்கு திருமணத்திற்காக காத்திருப்பது
அந்த மூன்று பேரும் என்ன வில்லையே. உடனடியாக அவர் வேண்டும் என்று வீரமுத்துவுடன் (
“சரி அண்ணே. பொருங்க. வச்சிருக்கோ. அங்கதான் அை வீரமுத்து அவர்களுக்கு மன அளித்தான்.
கூடலூருக்கு வந்து மூன் பெண் பிள்ளைகளுக்கு திருமை

335
ட பெண்கள். அவர்களின் கூந்த து ‘ரிபன் கட்டி, கூடைப் பின்னல்
ன்று வந்து, அங்குள்ள குளத்தில் தேய்க்காது, அவர்களின் கூந்தல் ரின் உருவ அழகையே மாற்றிவிட்ட சால்லப்பட்ட மணமேடு.
ளைகளுக்கு திருமணம் முடித்துவிட நாட்கள் அங்கேயே இருப்பதால் தேடுவது சுலபம் என்று மனக்
இரண்டாவது மகள் மீனாட்சி திரும்பி னான். வேலை செய்த இடத்திற்கு டைக்கவில்லை.
காண்டு, என்ன ஆயிற்றோ என்று கமாக வந்து கொண்டிருந்தான்.
செய்யிற எடத்துல ஒரு பையனோட ண்டை தூக்கிப் போட்டான் வீரமுத்து.
ஒரு கணம் தலை சுற்றி நின்றது. நன்னால் கையாளாகாத காரியத்தை, னாட்சி செய்து முடித்து விட்டாள். சரிதான்.” என்று தன்னைத்தானே இன்னும் மூன்று பெண்கள் பெரிய பிரச்சினையாக இருந்தது.
செய்யப் போகிறார்களோ தெரிய களுக்கும் திருமணத்தை முடித்துவிட பசி பார்த்தான்.
எல்லாருக்கும் எங்கெங்க கொடுத்து மயும்.” என்று சமாதானம் செய்த ாமுடித்து கொடுப்பதாக உறுதி
வருடங்கள் ஆகியும் மீதமுள்ள ம் செய்து வைக்க இயலவில்லை.

Page 337
336
தனக்கும் வயது போனதால் நடை நிறுத்திக் கொண்டான்.
வாடகை வீட்டில் குடியிருக் கரை சேர்க்க இயலவில்லையே 6
சீதனமாகக் கொடுக்க அவன் நிம்மதியாக வயிறு கழுவுவதே ெ
பிறந்தபோது ஒன்றும் இறக்கும் போது எதுவும் கொ வாழ்க்கையில் ஏற்பட்ட உறவுக தன் வாரிசு என்று ஏன் தான் அடித்
தன் பெண் பிள்ளைகளை இ இயலாமையை எண்ணி ஏக்கப் ெ அமர்ந்திருந்த ஆறுமுகத்திற்கு உணர்வு. கண்கள் சொருகின. வற்றையும் மறந்து எங்கோ போய்
பெண் பிள்ளைகள் வேலை போது தான் தெரியும் ஆறுமுகம் என்று. மூன்று பெண்களும் அன தந்தை என்ற உறவும் போய்,
சாவதற்கு வழிவகுத்துவிட்டு ெ பெண் பிள்ளைகளை பெரிதும் இ
தந்தை இறந்த செய்தி அ வந்து சேர்ந்தாள். “நான் இருக்கு என்று தன் சகோதரிகளைக் க வார்த்தைகள் தங்களின் எதிர்க பாதை அமைக்கப்படுகிறது. நிறைந்த கண்களை மீண்டும் பொழுது நல்லதாக இருக்க 6ே இதுதான்.

துரைவி வெளியீடு
தள்ளாட வேலைக்குப் போவதையும்
கும் அவனுக்கு தன் பிள்ளைகளை ான்ற ஏக்கம் பிய்த்தெடுத்தது.
ரிடம் என்ன இருக்கிறது. அன்றாடம் பரும்பாடாக அல்லவா இருக்கிறது.
கொண்டுவரவில்லை. அதேபோல rண்டு போவதில்லை. இடைப்பட்ட ளின் போராட்டங்கள். தன் குடும்பம், துக் கொள்கிறார்களோ.
இனியும் தான் சீம்பாதித்து காப்பாற்ற பெருமூச்சோடு வீட்டிற் வாசற்படியில் ஏதோ மயக்கம் வருவது போன்ற கதவில் சாய்ந்த வண்ணம் எல்லா விட்டான்.
விட்டு அந்திப் பொழுதில் வந்த உலகத்தை விட்டே போய்விட்டான் ாதைகளாக ஆக்கப்பட்டுவிட்டார்கள். தம்மை தனிமையிலேயே வாழ்ந்து சன்று விட்ட ஆறுமுகத்தின் பிரிவு ன்னல்களுக்கு ஆளாக்கியது.
றிந்து மீனாட்சி தன் கணவனோடு ம்போது நீங்க ஏண்டி கவலபடனும்.” ட்டி அணைத்து சொன்ன ஆறுதல் 5ால வாழ்க்கைக்கு மீண்டும் ஒரு எப்படி இருக்குமோ. என்ற ஏக்கம்
கண்ணிர் குளமாக்கியது. புலரும் பண்டுமே. ஒவ்வொரு நாள் கனவும்
(1997)

Page 338
22
 

பட்ட

Page 339
338
புதுவி
1988eb c+mengub Gre புதுமைப்பித்தனின் பை நீடித்தது. சிறுகதை, 8 இலக்கியத்தின் எல்லாத் களைக் காண முடிந்த அவர் அறியப்படுகின்றா
தமிழ்ச் சிறுகதை மரபி சிறுகதைகளின் தரத்து உயர்த்திக்காட்டி ஒரு சி உன்னதமான கலைப்
கொள்ளப்படுகிறவர் புது
பொருள் சார்ந்த உலகி கொள்ள முடியாமல், ! கள் அனைத்தையுமே é55Té600Te\) Tb. .
தாசில்தார் சொக்கலிங் தவர். 1948ல் அமரரா
காரணமாக எழுதுவதை 1933லிருந்து 1946 வ எழுத்துலக வாழ்வில்
பெரியது என்றால் அவ தாக இருந்திருக்க வேண்
மலைநாட்டு எழுத்தாள 1967ஆம் ஆண்டு செப் பித்தன் விழா நடத்தி மகி
அமரர் கு. அழகிரிசாமி, பாரதி, பேராசிரியர் பி. வுக்கு வந்திருந்து சிறப்பு

துரைவி வெளியீடு
மைப்பித்தன்
எனும் கதையுடன் ஆரம்பிக்கும் டைப்புலக வாழ்வு 1948 வரை கவிதை, நாவல், விமர்சனம் என 5 துறைகளிலும் இவரது எழுத்துக் ாலும் சிறுகதை மன்னன் என்றே
T.
ன் சிகரத்தைத் தொட்டு, உலகச் க்குத் தமிழ்ச் சிறுகதைகளையும் றுகதை மரபுக்கு வித்திட்டவராக,
படைப்புக்களைத் தந்தவராகக் மைப்பித்தன்.
யல் பார்வையிலிருந்து ஒதுங்கிக் நடைமுறை வாழ்வின் பிரச்சனை புதுமைப்பித்தனின் கதைகளில்
கத்தின் மகனாக 1906ல் பிறந் னாலும் 1946ல் இருந்து நோய் நிறுத்திக் கொண்டவர். ஆகவே பரையான ஒரு பதின்மூன்று வருட இவருடைய சாதனை இத்தனை ரது எழுத்தின் வீச்சு எப்படிப்பட்ட
ாடும்.
ர் மன்றம் இந்த மாமனிதனுக்கு டம்பர் மாதம் கண்டியில் ‘புதுமைப் ழ்ெந்தது.
பாரதியின் பேத்தி திருமதி விஜய கே. சுந்தரராஜன் ஆகியோர் விழா பித்தனர்.

Page 340
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
--
துன்ப
புதுமை
வாசவன்பட்டி என்றால் திரு கூடத் தெரியாது. ஜில்லாப் பட்டம் அந்தப் பெயர் காணப்படாது; 8 கூடக் குறைந்த ஒரு சிறு க பெட்ரோல் நாகரிகத்தின் ஏகாத ரஸ்தா கூட, அது தன் மதிப்பி கொண்டு, ஊரை விட்டு வி செல்லுகிறது. ரஸ்தாவை விட்டு மைல் சுமாருக்கு உடை முள்ள பக்கத்திலும் வளர்ந்திருக்கும் வ காட்டில் கொண்டுவிடும். அந்த கொண்டிருக்கும் எந்த ஒற்றை வாசவன்பட்டி எல்லைக்கு வந்து
ஊர் ஆரம்பித்துவிட்டது என் முடிந்து மறுபடியும் அந்த வண் கிடையில் அற்புதமாகத் தோ சுவர்களும், எதிர்எதிராக இரண் தங்க அரளியும், செவ்வரளியு திருக்கும் ஒரு பிரையிடம். 'நந்; உண்டு.
இதைக் கடந்துவிட்டால் பாழடைந்து, மதில்கள் இடிந் துடன் காணப்படும். அந்தக் ே
இரண்டு மூன்று இடிந்து கூல தான் அக்ரகாரம். அது இருபது கத்தாழைச் செடி பூவரச மரங்! வீதியாக மாறுகிறது. தட்டோ

339
43
க்கேணி
மப்பித்தன்
நநெல்வேலி ஜில்லா வாசிகளுக்குக் ந்தைப் துருவித் துருவிப் பார்த்தாலும் புது ஜில்லாப் படத்தின் மதிப்பிற்குக் ரொமம். ஊரைச் சுற்றிலும் பனை. பெத்தியம் செல்லும் ஜில்லா போர்ட்
ற்குக் குறைந்தது என்று நினைத்துக் லகி 1% மைலுக்கு அப்பாலேயே டு இறங்கிக் கிழக்குப் பக்கமாக ஒரு நம் சோற்றுக் கத்தாழையும் இரண்டு ண்டித் தடத்தில் சென்றால் ஒரு பனங் க் காட்டில் தான்தோன்றியாகச் சென்று Dயடிப்பாதை வழியாகச் சென்றாலும்
விடலாம்.
ன்ற குறிப்பு என்னவெனில் பனங்காடு டித் தடம் இரண்டு குட்டிச் சுவர்களுக் ன்றுவதுதான். அவ்விரண்டு குட்டிச் டு 'நந்தவனத்தைச் சுற்றி வருகின்றன. ம், முல்லையும் தறிகெட்டு வளர்ந் தவனம்' ஒவ்வொன்றிலும் ஒரு கிணறு
கிழக்கே பார்த்த கோவில், மிகவும் து, மொட்டைக் கோபுர அலங்காரத் காவிலின் அர்ச்சகர் வீடு ஒன்றையும், மர விழுந்த வீடுகளையுமுடைய தெரு து அடிக்கப்புறம் மறுபடியும் திரும்பி, களுக்கிடையில் சென்று, பிள்ளைமார் டு போட்டு, நாழி ஓடுகளால் சாய்ப்பு

Page 341
340
இறிக்கிய பெரிய வீடு தான் பன் யின் வீடு.
அதைத் தொடர்ந்த இரண் முதலியான கி.மு. சங்கரலிங்க பிடாரம்பிள்ளை - ஒட்டப்பிடார தியார் சுப்புப்பிள்ளை, பிள்6ை பண்டாரம் - இவர்கள் எல்லே. களைப் பார்த்தாலே, அவர்கள் ட கையின் செளகரியங்களைப் ெ விடும். எல்லாரும், பண்ணை வாரமாகவோ குத்தகையாகவே பவர்கள். வேளாளர் எல்லோரு தேங்காயெண்ணெய் வாசனை தாண்டினால் ஊர்ப் பொட்ட6 தேஜோமயானந்தமாக, ஊர்க்க பெருமானின் பீடம். நெடுப உறுதியாகக் கட்டுப்பட்டு நிற்கு
இடிந்து விழுந்த கோவிலில் மகா விஷ்ணுவைவிட இவருக் உண்டு. அது அந்தச் சுடலை அதைச் சுற்றி ஐந்தாறு மறவ யாரி முதலியோர் வசிப்பார்கள். மானாமாரிக் குளம் அதாவது, அதன் இக்கரையின் வலப்புறத் குடிசைகள்.
வேளாளர் தெருவில், ஊர் பண்ணைப் பிள்ளையவர்கள் கட் திண்ணை, ஒட்டப்பிடாரம் பிள் தாற்போல் இருக்கும். ஊர்ப்ே நிர்வாகம், சீட்டாட்டம் எல்லாப் காலங்களில் இரவில் ஆட்கள் சாய்ந்திருந்து போவதற்கும், ே திண்டு முதலியவை மூலைக்கு பிள்ளையின் கடையில், ரூலர் வரை வாங்கிக் கொள்ளலாம். கொடை முதலிய காலங்களில்

துரைவி வெளியீடு
எணையார் நல்லக் குற்றாலம் பிள்ளை
டு மூன்று வளைவுகளில், கணக்கு ம்பிள்ளை, பல சரக்குக் கடை ஒட்டப் ம் என்ற ஊர் அவரது பூர்வீகம் - வாத் ாயார் கோயில் பூசாரி வேணலிங்கப் ாரும் வசிக்கும் குடிசைகள். குடிசை 1ண்ணைப் பிள்ளையைப் போல் வாழ்க் பற்றவர்கள் அல்லர் என்று தெரிந்து ாப் பிள்ளையவர்களின் வயல்களை, வா எடுத்துப் பயிர் செய்து ஜிவிப் ம் ஒன்றுக்குள் ஒன்றுதான். கமறும்
பரிமளிக்கும் இந்தத் தெருவைத் ஸ். அதில் தனிக்காட்டு ராஜாவாக காவல் தெய்வமாகிய சுடலைமாடப் >ரம்போல், காறைக் கட்டியினால்,
5 ffD.
b மூர்த்திகரமாக எழுந்தருளியிருக்கும் கு ஊர் மக்களிடையில் அதிக மதிப்பு மாடனுக்குத் தெரியுமோ என்னவோ! ர் குடிசைகள், இவற்றில் ஊர்த்தலை
குடிசைகளைத் தாண்டிச் சென்றால்,
தண்ணிருக்கு வானம் பார்க்கும் ஏரி. 3தில் பறைச்சேரி; அங்கு ஒரு முப்பது
iப் பொட்டலை அணுகினாற் போல், டிய சவுக்கை, ஒலைக் கூரை வேய்ந்த ளையின் பல சரக்குக் கடைக்கு எதிர்த் பச்சு, ஊர்வம்பு, கி.மு.வின் அரசாங்க அங்குதான். சவுக்கையில், வேனிற் படுப்பதற்கும், பகலில் “பெரிய மனிதர் காரைப்பாய், அழுக்குத் தலையணை, ஒன்றாகக் கிடக்கும். ஒட்டப் பிடாரம் சிகரெட் முதல் பின்னை எண்ணெய் மகா சிவராத்திரி, சுடலைமாடனுக்குக் அவர் சீட்டுக்கட்டுகளும் விற்பார்.

Page 342
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஓட்டப்பிடாரம் பிள்ளை பல செய்பவர் அல்லர். குழிப்பெருக் விஷயங்களிலும் பண்டமாற்று வந்துவிட்டால் கடை முன்பு கூடி வீரன்' கதை, அல்லியரசாணி காலட்சேபம் செய்வார். சவுக்க அடிபட்டால், அவர் கடையிலி முடைய பங்கையும் சேர்த்து விடு
கோடை காலம் ஆரம்பம் அறுப்புத் தொடங்கிவிட்டது என் அதைவிட, சேரியின் பக்கத்த இசக்கி நாடாருக்கும் கொள்ளை இரவு பத்துப் பதினொரு மா முன்பு சந்தை இரைச்சலாக இரு
வாசவன்பட்டியில் அறுப்பு பொழுது சாய்கிற சமயம். கண கையில் உட்கார்ந்து கொண்டிரு மும்முரம். அவர் முன்பு அரசாங்க கள், நீளமான பை - இத்தியாதி கி ஓரத்தில் தலையாரி கட்டையத்தே
"கட்டையா, கொஞ்சம் சுன் இல்லே போலிருக்கு; எல்லாமா கணக்குத் தீத்தாரப்ப முதலியார்.
"ஆமாம், அவுக கேக்கதை பாத்து இளுத்தா! அவன் எப்ப! விடியன்னைக்கிக் கச்சேரிக்குப் என்று சொல்லிக்கொண்டே குறி கொண்டிருந்தார் கி.மு. பிள்ளை.
அப்பொழுது மேலெல்லாம் | குடையை இடுக்கிய வண்ணம், கைகட்டி அவருடைய பேச்ை கொண்டு, பண்ணைப்பிள்ளை சவுக்கையில் உட்கார்ந்தார்.
“வாருங்க அண்ணாச்சி! மேல்

341
சரக்குகளில் மட்டும் வியாபாரம் கம், அரிவரி முதலிய ஆரம்பக் கல்வி வியாபாரம் நடத்துபவர். உற்சாகம் யிருக்கும் தேவமார்களுக்கு 'மருதை மாலை முதலியவற்றை வாசித்துக் கெயில் சுவாரஸ்யமான பேச்சுக்கள் ருந்து கொண்டே கூட்டத்தில் தம்
வார்.
மகி அறுப்பும் தொடங்கிவிட்டது. இறால் ஓட்டப்பிடாரம் பிள்ளைக்கும், நில் கள்ளுக்கடை வைத்திருக்கும்
சாயங்காலம் ஐந்து மணியிலிருந்து னிவரை , பிள்ளையவர்களின் கடை க்கும்.
ஆரம்பித்துவிட்டது. சாயங்காலம் ரக்குப் பிள்ளையும் கி.மு.வும் சவுக் க்கிறார்கள். கி. மு. வரி வசூலிப்பதில் கப் பழுப்புக் காகித நோட்டுப் புத்தகங் "டக்கின்றன. பக்கத்தில் சவுக்கையின் தவன் நின்று கொண்டிருக்கிறான்.
ன்ணாம்பு எடுத்தா ஆமாம், பாக்கும் ஒரு துட்டுக்கு வாங்கியா!” என்றார்
வாங்கியாந்திட்டு, வெள்ளையனைப் பார்த்தாலும் இப்படித்தான். நாளெ போகணும். யாவுகம் இருக்கா?" ப்பிலிருந்தவற்றைத் தாக்கல் பண்ணிக்
பயிரின் புழுதி படிந்து, பக்கத்தில் ஒரு பின்புறம் இரண்டு மூன்று மறவர்கள் சக் கேட்டுவர வியர்த்து விறுத்துக் வந்து, "அப்பாடா!" என்ற வண்ணம்
னி எப்படிக் கண்டது?'' என்றார் கி.மு.

Page 343
342
"மேனியாவது, எளவாவது! வீட்டுக்கு என்ன வேணுமெ ஒருவனை அனுப்பினார்.
"என்ன அண்ணாச்சி ஆல போல இருக்கே... இரு சவபே யல்ல... வரவர பறக்கழுதைகல் இருந்த பறைச் சிறுமியை அ பேச்சுக் கொடுக்க ஆரம்பித்தார்.
"ஆமாம், ஒண்ணுக்கும் குக தான். போன திங்கக்கிழமை கே கப்பலரிசி வந்து மூடை மூடை சொன்னார். இங்கையா மண்கே அங்கெ நிக்காது மருதியா - ஏ . செத்தை எடுத்துப் போட்டுவி விட்டு, "பிள்ளையவாள், ஆண் சொன்னேன் என்று சொல்லும் அங்கு சென்றார்.
"ஏட்டி, ஓம் புருசன் என்ன பே தாகளே, அதுக்கு பண்ணையா பெரியவுகளை பகைச்சுக்கிடல கொடுத்தார் கடைக்காரர்.
"என்ன சாமி, எம் பள்ளன் ப ஒரு ரெண்டு நூறு வாங்கியிரு மாரே இப்படிப் படுத்துனா நா ரெண்டு காளையும் வண்டியும் வ சொடலைதான் பாக்கணும்! இ எங்கே போக? சாமி, இம்பிட் குடுங்க சாமி, தொளுவெப் பார்த் தெரிந்ததைப் புலம்பிக்கொண் சென்றாள் மருதி.
மருதியின் புருஷன் பண் பொழுது, நிச்சயமாகத் திரு நம்பிக்கையிலிருந்துதான் வாா

துரைவி வெளியீடு
சவத்தைத் தள்ளுங்க, ஏலே ஆண்டி, ன்று பார்த்துக்கிட்டுவா” என்று
டியிலே அறுப்பெத் தொடங்கிட்டிய ), அண்ணாச்சிக்கிட்ட பேசுதது தெரி நக்கும் திமிறு ஏறுது” என்று எதிரில் தட்டிக் கொண்டு, பண்ணையாரிடம் ஒட்டப்பிடாரம் பிள்ளை.
றவில்லை, எல்லாம் ஒரு தொல்லை ாடு(கோர்ட்டு)க்குப் போயிருந்தேன். பாகக் குவியுதாம், பேட்டைப் பிள்ளை ணாடு முட்டினாலும் ஒண்ணுமில்லை. முதி! தொழுவிலே மாட்டுக்கு ரெண்டு ட்டு வா!” என்று அதிகாரம் பண்ணி டி வந்தான்னா நந்தவனத்துக்கு வரச் கள்” என்று குறுக்குப் பாதையாக
ா பணம் குடுக்கணும் என்று சொல்லு ரு கோவிச்சாகளாக்கும்; இருந்தா ஊர் ாமாட்டி!” என்று மருதிடம் பேச்சுக்
ண்ணை யெசெமாங்கிட்டே என்னமோ க்காஞ்சாமி, ஊருக்குப் பெரிய நாயம் ங்க என்ன செய்வோம் சாமி? அதுலெ 1ாங்கினா, இப்போ அதுவும், - அந்தத் விய இப்படி உருக்கினா, பணத்துக்கு டு கருப்பட்டிப் போயிலையும் சருகும் துகிட்டு வாரேன்!” என்று அவளுக்குத் டு, மாட்டுத் தொழுவத்தின் பக்கம்
DOO
ணைப்பிள்ளையிடம் கடன் வாங்கும் ப்பிக் கொடுத்து விடுவோம்' என்ற ங்கினான் என்று நினைக்க முடியாது.

Page 344
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொஞ்ச நாட்கள் மாட்டை உபயே னாகும் சமயத்தில், பண்ணை எஜ கடனைக் கொடுக்காமலிருந்து வி தான் நடத்தியிருக்கவேண்டும்.
கூழைக் கும்பிடுக்கெல்லாம் வில்லை. மேலும் அவர்தான் எ6 பணமுடை, தீர்வைக்குக்கூடக் கட் ஜென்டாவை நட்டுவிடாமலிருக் சிறிது (அரசாங்கத்தின் பயத்தில நடந்து கொண்டார். காளைகள்
மிச்சம் ஊர்ப் பறைச்சேரியில் ஏச பெண்டாட்டியும் குய்யோ முறைே யன் கொஞ்சம் முரண்டினான்; உை
பண்ணையார் ‘பறச் சனமோ கொண்டார். என்ன செய்தாலும் நன்
வெள்ளையன் அன்று இரவு வில்லை. மறுநாள் விடியற் கால வெளியில் செல்லுமுன் மாட்டுத் விட்டுப் போகலாமே என்று, உ நோஞ்சான் காளைகள் தான் அணி தைக் கேட்டு எழுந்திருந்தன. 1 காணவில்லை. உடனே கி.மு. விட்டு, சவுக்கையின் பக்கத்தி எழுப்பிச் சமாசாரம் சொன்னார்கள்
தலையாரித் தேவனுக்கு 6ெ அவன் வீட்டிற்குச் சென்று பார்க் புருஷன் எங்கே என்று மூவரு உள்ளுக்குள் பயந்து கொண்டு வீட்டிலிருந்து விட்டு அப்பொழு ஒரு பொய் சொன்னாள்.
அவள் சொல்வது நிஜமா ெ தலையாரி தேவனுக்கு ஒரே வழி பிடித்திழுத்து, அவளைக் கீழே தேவனுக்கு மருதியை உதைப்ப
அவள் குய்யோ முறையே தேவனின் ஜம்பம் சாயவில்லை

343
ாகித்துக் கொண்டு, அது நோஞ்சா ானின் காலைப் பிடித்துப் பணமாகக் டலாம் என்ற யோசனையின் பேரில் பண்ணை எஜமான் இவனுடைய சிகிற பேர்வழியாகக் காணப்பட ான செய்வார்? எங்கு பார்த்தாலும் டிவராது போலிருக்கிறது. நிலத்தில் க மசிகிற பேர் வழிகளிடத்தில், ால் ஏற்பட்ட) முரட்டுத்தனத்தோடு அவர் வசமாயின. அவ்வளவுதான்.
களேபரம். வெள்ளையனும் அவன் பாவென்று கத்தினார்கள். வெள்ளை த கிடைத்தது.
குறச் சனமா’ என்று வெறுத்துக் றியில்லை என்ற மனக் கசப்பு.
வெகுநேரம் வரை வீட்டிற்கு வர மாகப் பண்ணைப் பிள்ளையவர்கள், தொழுவத்திற்குச் சென்று பார்த்து ள்ளே நுழைந்தார். வெள்ளையனின் சைபோட்டுக் கொண்டு ஆள் அரவத் மயிலைக் காளைகள் இரண்டையும் பிள்ளையை எழுப்பிக் காண்பித்து ல் கிடந்த தலையாரித் தேவனை
பிள்ளையன் மீது சந்தேகம். உடனே க, மருதி மட்டுமே அங்கிருந்தாள். ம் நின்று விசாரிப்பதைப் பார்த்து,
தன் புருஷன் அவ்வளவு நேரம் து தான் வெளியே போனான் என்று
ாய்யா என்பதைத் தீர்மானிப்பதற்குத் ான் தெரியும். உடனே தலைமயிரைப்
தள்ளி, உதைக்க ஆரம்பித்தான். ல் ஒரு குஷி.
வென்று கத்தினாலும் தலையாரித் அதற்குள் சேரி திரண்டது. களவு

Page 345
344
விவரமும் பரவியது. வெள்யைள கடையில் பார்த்தாகப் பலர் சொல்
பிறகு என்ன? மருதி எவ்வ வெள்ளையன் பனங்காட்டில் ( கண்டுகொண்டார்கள். ஆள் பி திருடாமல் இருந்தாலும் என்ன
கேசாக மாறி வெள்ளையன் சிறை
அவன் சிறை செல்லுமட்டு, முடிவில்லாமல், சளைக்காமல், திருந்தன. பண்ணைப் பிள்ளை மாடுகள் வந்த பாடில்லை. அத விடுகிறதா? ஏமாற்றிய பண வரட்டுமே என்பதுதான் அவருை
இந்தக் களேபரக் காலத்தில் பொருத்தவரை, சேரியில் கிடை வாறு, வெள்ளையனுடன் ‘கண் வாழ்க்கை இன்பகரமானதாகத்த என்ற உற்சாகத்தில் அவன் வண் என்றிருந்தால், அவன் என்ன ( அவளுக்கு அளவு கடந்த பிரிய விட்டு அடிக்கடி சச்சரவிட்டுக் தோஷத்தைப் பெற்றிருப்பார்க: சென்றான். மருதி அப்பன் வீ ஏச்சும் இரைச்சலுந்தான் மிச்சம் போனதில் பணத்திற்குப் பதிலாக
எங்கு பார்த்தாலும் பணமுை இருக்கும் காலத்தில், அப்பன் வி தவிர வேறு என்ன கிடைக்கப்பே இருக்கும் பொழுது? அந்தச் சம ஆரம்பித்தார்கள். மருதிக்கும் அ கிடைத்தது. இரண்டு மூன்று ம புருஷன் அநியாயமாகச் சிறை ஒரு கவலையும் இல்லாமல் இரு
எப்பொழுதும் சாலையில் ஜில்லா போர்டிற்கு என்ன பைத் கஷ்ட சக்கரம் அவர்கள் மீது சுழ

துரைவி வெளியீடு ன இரவு வெகுநேரம் வரை கள்ளுக் னார்கள்.
ளவு கூச்சல் போட்டும் பயனில்லை. குடித்துவிட்டு மயங்கி கிடந்ததைக் டிபட்டவுடன் அவன் உண்மையில் 2 விஷயம் வெகு எளிதில் போலீஸ்
க்குச் சென்றான்.
ம் ஊர் அல்லோல கல்லோலம்தான். பேசுவதற்குச் சமாசாரங்கள் நிறைந் யவர்கள் என்ன மூட்டிக் கொண்டும் ற்காக வெள்ளையன் பயலைச் சும்மா த்திற்காவது அங்கு போய் விட்டு டய வாதம்.
மருதிக்கு இரண்டு மாதம். அவளைப் டக்கும் செளகரியங்களுக்குத் தகுந்த ணாலம்' செய்து கொள்ளும் பொழுது கான் ஆரம்பித்தது. புது மாப்பிள்ளை டியும் மாடும் வாங்கி இக்கோலமாகும் செய்ய முடியும்? வெள்ளையன் மீது ந்தான். இருவரும் கள்ளைக் குடித்து
கொண்டாலும், சேரியின் திருஷ்டி ர். எப்படியோ வெள்ளையன் சிறை டு சென்றாள். பிள்ளையவர்களுக்கு . ஆனால், வெள்ளையன் சிறைக்குப்
ஒரு திருப்தி. டயாகவும் நிலங்கள் தீய்ந்து போயும் டானாலும், அன்பையும் ஆதரவையும் கிறது. அதிலும் ஏழைப் பறையனாக யம் பார்த்துச் சாலைக்குக் கப்பிபோட வள் பெற்றோருக்கும் சிறிது வேலை தம் கையில் காசு ஓட்டம். வீட்டிலே , சென்றான் என்பதைத் தவிர, வேறு ந்தது. கப்பி போட்டுக் கொண்டேயிருக்க பயமா பிடித்திருக்கிறது? மறுபடியும்
ஆரம்பித்தது.

Page 346
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அப்பொழுது தேயிலைத் தோ ஒருவன் வந்தான். பறைச்சேரிய வாழ்க்கையில் மோட்சம் போலத் திரவியம் தேட வேண்டுமாமே! அ. தைப் பணயம் வைத்தால் என்ன? மாகக் கொண்டு வரலாமே!
மருதியும் இவளுடைய தாயா புறப்பட்டார்கள்.
O
விஸ்வாமித்திரரும் வியாசரும் ஒன்று; மிஸ்டர் ஸ்டோடார்ட், ஐ காரணம் வேறு; பூரீமதி மருதிய அதற்கும் ஒரு காரணம் இருக்கி பற்றி ஆராய்வது நாஸ்ஸுக்கில்ன மாளின் மலை வாசத்தைப் பற்றியு
'வாட்டர் பால்ஸ்' என்பது தேயி தினால் இலங்கையில் சிருஷ்டி தேயிலைத் தோட்டத்தின் தற்பே பிட்ஜ் மார்டின் கிரெளனின் சுவராஸ்யம் என்னவென்றால், ஸ் தாவது விலகியதே கிடையாது. இங்கிலீஸ் “பேக்கனும் (பன் பார்வையிலேயே தயாரிக்கப்படா வராது என்று, அவருடைய ஹார் தியர்கள் வசிக்குமிடம்) குடும்ப யிருக்கிறாராம். அதற்காக, மே கும் வருஷம் 2,000 பவுனுக்கு ளும் நபர்களிடம் தேயிலைத் ே விடுவது வழக்கம்.
தற்பொழுது பாட்ரிக்ஸன் ஸ் நிர்வாகத்தை ஏற்று நடத்தும் 4 இரண்டு விஷயங்கள் சந்ே இலங்கைத்தேயிலைத் தோட்ட என்பதன் அர்த்தம்; இரண்டாவது

345
ட்டத்திற்கு ஆள் பிடிக்கும் ஏஜெண்டு ல் தேயிலைத்தோட்டம் இவ்வுலக தோன்றியது. திரைகடல் ஒடியாவது தற்காகத் திரைகடலோடிச் சுதந்திரத் கடைசியிலாவது ஏதாவது மொத்த
ரும், கங்காணியுடன் கொழும்புக்குப்
OO
மலைக்குச் செல்வதற்குக் காரணம் ஸி.எஸ். மலைக்குச் செல்வதற்குக் ம்மாள் மலைக்குச் செல்வதென்றால் றெது. ரிஷிகளின் பூர்வ சிரமத்தைப் 1ல என்று கூறுவார்கள். மருதியம் ம் அப்படித்தான்.
லைத் தோட்டத்திற்காகவே தெய்வத் க்கப்பட்ட இடம் என்பது கிரெளன் ாதைய முதலாளியான ஸர் ஜோஸப் திட்டமான அபிப்பிராயம். இதில் }ர் ஜோஸப் சீமையை விட்டுச் சிறி இங்கிலீஸ் பீப்பும் (மாட்டுக்கறி) றி இறைச்சி) அவர் சொந்தப் த தேசம். அவர் தேகத்திற்கு ஒத்து லிதெரு (லண்டனில் பிரபல வைத் வைத்திய நிபுணர் அவருக்குக் கூறி லரியாவிற்கும் சூரிய உஷ்ணத்திற் கு ஈடு கொடுப்பதாக ஒப்புக்கொள் தாட்ட நிர்வாகத்தை அவர் விட்டு
மித் என்பவர் 'வாட்டர் பால்ஸில் 5 வயதுப் பிரம்மச்சாரி. அவருக்கு கமில்லாமல் தெரியும். ஒன்று, த்தில் பிரம்மச்சாரியாக இருப்பது து, தேயிலை உற்பத்தியில் கறுப்பு

Page 347
346
மனிதர்களுடன் எப்படி நடந்துெ மேலோகக் கறுப்புக் கூலிகளின்
கறுப்பு மனிதர்கள் வாட்டர் பாலம்' என்று கூறுவார்கள். இல வீழ்ச்சியின் பக்கத்தில் இருப்பத அந்த மலைச் சரிவில், இரண்டு முள்ள தேயிலைக்காடு நீர்வீழ்ச் துரையவர்களின் பங்களா நீர்வீழ் கட்டப்பட்டிருக்கிறது. அதற்கு எ மறுபக்கத்தில், கூலிகளின் கான மாதிரி. அதற்கும் தள்ளி, ஒரு ஆ. இருக்கும் இடங்கள். அதிகாரி அம்சத்திலும், துரைகளின் ம போய்க் குடியிருந்தால் இரண்டு படும். ஒன்று அங்கிருக்கும் கறு சிறைக்குத் தயாராக்குவது, மூ வாழ்க்கைக்கு முற்றுப்புள்ளி போ
தட்டப்பாறையில் தங்கி, பிற மருதிக்கும் அவள் தாயாருக்கும் போவதாக உற்சாகம். ‘வாட்ட சீதளமான பருவமும், அவர்களுக் குடிசையும் கவர்ச்சித்தன. கொள்ளவும் மழையில் தேயிை தலையில் போட்டுக்கொள்ளவும் காசு! எல்லாம் வெகு செளகரியம
அங்கிருக்கும் நாற்றம் வாச சிறிது அதிகம். அதுவும் சில குளிரின் கடுமையால், காலை 7 பிறகு கஞ்சியைக் காய்ச்சிக் குடி போட்டுக்கொண்டு, தேயிலைச் கள். முதலில் பக்கத்திலிருந்தவ கள். ஆரம்பத்தில் இரண்டு மூ இருந்தது. ஆனால், கூட வேை நடத்தையும் அவர்களுக்குப் பிடி
மூன்றாவது வாரத்தில் தாய்க் ஆஸ்பத்திரிக்குச் சென்று மரு

துரைவி வெளியீடு
காள்ள வேண்டும் என்பது. இதற்கு ாஷையும் நன்றாகத் தெரியும்.
பால்ஸ்' என்ற இடத்தை "வாட்டர் ங்கைக் குன்றுகளின் சரிவில் ஒரு நீர் ால் அதற்கு அந்தப் பெயர் வந்தது. மைல் நீளமும், மூன்று மைல் அகலமு சியின் இரு பக்கத்திலும் உள்ளது. ச்சிக்கு மேலே ஒரு பாறையின் மீது திரே, அந்தப் பெயரற்ற காட்டாற்றின் றைக் குடிசைகள் - கோழிக் கூடுகள் ஸ்பத்திரி, மற்ற கறுப்பு அதிகாரிகள் களோ, தோல்ைத் தவிர மற்ற எல்லா னப்போக்கையுடையவர்கள். அங்கு விதமான மனப்பான்மை தான் ஏற் ப்புத் துரைகளுடையது. இரண்டாவது ன்றாவது ஒன்றிருக்கிறது. அதுதான் டுவது.
கு கப்பலேறி மலைக்கு வருமட்டும், என்னவோ பெரிய புதையல் எடுக்கப் ர் பாலத்திற்கு வந்தவுடன், அதன் குக் கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் காறைக் இரவில் குளிருக்குப் போர்த்திக் லை பறிக்கும்பொழுது குடையாகத் கம்பளி, வாரத்திற்கு வாரம் கைமேல் ாக இருந்தன.
வன் பட்டிச் சேரியின் நாற்றத்தைவிடச் நாட்களில் பழகிப் போய்விட்டது. மணிக்குத்தான் எழுந்திருக்க முடியும். த்துவிட்டு, முதுகில் ஒரு கூடையைப்
கொழுந்தைப் பறிக்கச் செல்லுவார் ர்களிடம் கேட்டுப் பழகிக் கொண்டார் pன்று வாரத்திற்கு குஷாலாகத்தான் \ல செய்யும் பெண் கூலிகளின் பேச்சும் க்கவில்லை.
கிழவிக்கு மலைக் காய்ச்சல் வந்தது. ந்துத் தண்ணி வாங்கிக் குடித்துக் *

Page 348
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொண்டிருந்தாள். அவளுக்குத் வருவாள்.
அப்பொழுது தேயிலை ஸ்ே திரியில் கண்டார். ‘புது உருப்படி 6 என்றதன் அர்த்தம் அவளுக்குப் தாயத்தைப் பற்றிக் காரியம் மிஞ கிழவிக்கும் வயிற்றில் இடி வி பக்கத்தில் பேச்சுக் கொடுத்துப் காரியம் என்று ஆயிற்று. அதற்கட் எட்டிப் பார்ப்பதில்லை. ஆனால் விலக்க முடியாத பழக்கம். வேறு வேண்டியிருந்தது. தன் வெள் வடித்தாள் மருதி. வெள்ளையன் இ
நாட்கள் ஓடின. மருதியின் குழ பெண் என்று தெரிந்ததும் மரு இருந்தது. பெரிதானால் அதற் யிருப்பதினால் குழந்தைப் பா இருந்தது. அந்த மலேரியாப் பி பயன்? உயிர் வாழவேண்டும் என் வேண்டும். அது அந்த குழந்தைக்
தேயிலை பூக்க ஆரம்பித்துவ தைக்குப் பசி என்று அர்த்தம். நீ வேலையும் அதிகம். எண்ணிக்ை கொசுக்களைப்போல் கூலிகளும் தங்கிப் பழகிப்போன கூலிக்கா அதற்கும் மலேரியாக் காய்ச்ச6 பொருந்திய மலேரியாவின் முன்பு நிற்க முடியுமா? மருதியையும் கு போய்விட்டாள். கிழவியின் மர போக்கி, வாழ்க்கையின் தனிமை வழியில்லாவிட்டால், என்ன பயங்
தெய்வத்தின் கருணை அவ்வ கண்ணைக் கெடுத்தாலும், கே மானேஜர் கண்ணப்பா நாயனார்

347
துணையாக மருதியும் போய்விட்டு
டார் மானேஜர் அவளை ஆஸ்பத் ன்பதால் அவர் குளித்து விட்டு வா!' புரியவில்லை. கூலிகளின் சம்பிர தசிய பிறகுதான் அறிய முடிந்தது. ழந்தது மாதிரி ஆயிற்று. ஆனால், ார்த்தால், இதுமிகச் சாதாரணமான புறம் அவள் அந்தத் திசையிலேயே
ஸ்டோர் மானேஜர் லேசானவரா? று விதியில்லாமல் தலைகொடுக்க ளையனை நினைத்துக் கண்ணீர் ருந்தால்.
ந்தையும் பிறந்தது. பெண் குழந்தை, திக்குத் தாங்கமுடியாத துக்கமாக )கும் அந்தக் கதிதானே! கிழவி துகாப்பிற்குச் சிறிது வசதியாக ரதேசத்தில் என்ன இருந்து என்ன ாற வேட்கை ஜீவநாடியில் இருக்க கு இருந்தது.
விட்டது என்றாலே மலேரியா தேவ ர்வீழ்ச்சியிலும் ஜலம் வற்றிவிடும். கயில்லாமல் பிறக்கும் மலேரியாக் மடிவார்கள். அங்கேயே பலகாலம் ார்களைப் புலி அடித்துத் தின்றால் ல் வந்துவிடும். அவ்வளவு சக்தி கிழவியின் பொக்கான சரீரம் எதிர்த்து ழந்தையையும் விட்டுவிட்டு அவள் ணம் மருதிக்குப் பின்பலத்தையே யை அதி பயங்கரமாக்கியது. வேறு கரமாக இருந்தால்தான் என்ன?
ளவு மோசமாகப் போய்விடவில்லை. ாலையாவது கொடுத்தது. ஸ்டோர் ரகத்தைச் - சேர்ந்த பேர்வழி. தனது

Page 349
348
இஷ்ட தெய்வத்திற்குத் தான் ரு தற்செயலாக வருவதுபோல் தி அழைத்து வந்தார். ஸ்மித்தினு மானதன்று. மருதியும் குழந் தோட்டக்காரியாக வசிக்க ஆரம்பி
இப்படி இரண்டு வருஷம் கெ
ஸர் ஜோஸப் பிட்ஜ்மார்ட்டி முறைக்கு முன்பு, குடும்ப கெள் கிரெளன், பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்ய, மான அசல் பிரிட்டிஷ் குணத்தை தெரியாத பாங்கியில் குமாஸ்தா. தொந்தரவு செய்து, குடும்பத்தி கப்பலேறி, இலங்கைத் தேயி ை ஒரு பிரபுவின் குடும்பத்தில் கலி.
அந்த மூன்றாவது தலைமு குணங்களையும், துணிச்சலையு மாட் கிரெளன் பெற்றிருந்தாள் அழகு ஆட்களை மயக்கியடிக் அவள் செய்யாத அட்டகாசம் ஆகாய விமானத்தின் வழியாக வேண்டும் என்று பட்டது. பிற இலங்கையில் விமானத்தின் தாயிற்று.
திரு. பாட்ரிக்ஸன் ஸ்மித்தி தமது மோட்டாரை எடுத்துக் ெ வந்தார். அன்று முதல் இரண்டு ஸ்ரீமதிமாட் கிரெளன் குஷியா. கொண்டார். புதிய அனுபவத்தி னிற்கு இது மிகவும் பிடித்தது. மானார்கள். பங்களாவில் அவ அவளுக்குப் பணிவிடைக்காரி. தோட்டங்களில் பிரம்மச்சாரிகள்
வார்கள் என்பது அவளுக்குத் : யுடன் பழகுவதில் ஒரு உற்சாகம்.

துரைவி வெளியீடு சித்துப் பார்த்துத்தான் சமர்ப்பிப்பார். ரு. பாட்ரிக்ஸன் ஸ்மித் அவர்களை டைய ரசனையும் அவ்வளவு மட்ட தையுடன் பங்களாவின் பக்கத்தில்
த்தாள்.
சன்றது.
ன் கிரெளனின் மூன்றாவது தலை எரவத்தை ஸ்தாபித்த ஸர் ரெட்மன்ட் த்தின் அஸ்வதிவாரத்திற்குக் காரண ப் பெற்றவர், அவர் ஏதோ ஒரு பெயர் வாக இருந்த தகப்பனாரை அடிக்கடி பல் காலாடி என்ற பட்டப்பெயருடன் லயில் பட்டமும் பணமும் சேகரித்து, பாணம் செய்து கொண்டவர்.
றையின் குடும்ப லட்சியத்தின் சகல ம், ஸர் ஜோஸப்பின் ஏகபுத்திரியான .
இங்கிலீஷ் மோஸ்தர்படி அவள் கக்கூடியது. அவர்கள் 'ஸெட்'டில் கிடையாது. திடீரென்று அவளுக்கு உலகத்தை ஒரு சுற்றுச் சுற்றி வர கு என்ன? புறப்பட்ட பத்தாம் நாள் கோளாறினால் இறங்கவேண்டிய
சிற்கு ஒரு தந்தி பறந்தது. அவர் காண்டு கொழும்புக்குத் துரிதமாக டு நாட்கள் கொழும்பில் குதூகலம். ன பேர்வழி என்று அவர் கண்டு ல் மிக்க ஆசையுள்ள ஸ்ரீமதி கிரெள இருவரும் தோட்டத்திற்கு பிரயாண ர்களுக்கு ஒரு தனியறை. மருதி ஸ்ரீமதி மாட் அசட்டுப் பேர்வழியல்ல. கறுப்புப் பெண்களை எப்படி நடத்து தெரியும். ஆனால் அந்த 'போக்கிரி'

Page 350
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்.
உஷ்ணப் பிரதேசம் மதனனின் நாட்டு அபிப்பிராயம். எனவே, திரு. காதலர்கள் ஆனதில் அதிசயமில்லை
அப்பொழுது.
OC
சிறையிலிருந்து விடுபட்ட வெ வில்லை. நேராக மாமனார் வீட்டிற்கு காணாதது பெரும் ஏமாற்றமாக இ பொழுதே அவன் மனது உடைந்து 6 தான் பசையாக இருந்தது அவனுக்
மாமனிடம் கொஞ்சம் கடன் பார்ப்பதற்காக அவன் தேயிலைத் வெள்ளையனும் மாமனைப்போல் லைத் தோட்டத்தைப்பற்றி நினைத்து
'வாட்டர் பாலத்திற்கு வரும் : அங்கு வரும். இறங்கியவுடன் ப தான். அவர்கள் சிரித்துக்கொண்டு குடிசையைக் காட்டினார்கள். அவ6 அந்த மங்கிய வெளிச்சத்தில், துை இடையில் கைபோட்டுக் கொண் சென்றார்கள். அவனுக்கு மருதியின்
குடிசையை அடைந்து கதவை ஸ்வரத்தில் “யாரது?” என்று குர வெள்ளையனுக்குத் தெரிந்து கொள்
“மருதியா?” என்று கதவை மருதி படுத்திருந்தாள். பக்கத்தி கொண்டிருந்தது. மாடத்தில் த கொண்டிருந்தது. வெள்ளையன் தி பயந்தாள். பேயாக இருந்தாலும் ட எழுந்து உட்கார்ந்து, “வெள்ளையன
வெள்ளையன்தான் அவளைக் “என்னைத் தொடாதே! மேலெல்லா

349
ஆஸ்தான மண்டபம் என்பது மேல் ஸ்மித்தும் பூரீமதி மாட் கிரெளனும்
• (ا
) O
ள்ளையன் நேராக ஊருக்குப் போக குச் சென்றான். அங்கு மருதியைக் இருந்தது. சிறையிலிருந்து வரும் விட்டது. மருதியின் நினைவு ஒன்று
கு.
வாங்கிக் கொண்டு மருதியைப் 5 தோட்டத்திற்குப் புறப்பட்டான். மருதியின் இலட்சியமான தேயி துக் கொண்டு சென்றான்.
ஒரே மோட்டார் பஸ் சாயங்காலம் க்கத்தில் நின்றவர்களை விசாரித் பங்களாவின் பக்கத்திலிருக்கும் ல் நேரே நடக்கும்பொழுது, எதிரே, ரையும், துரைசாணியுமாக இருவர் ாடு சிரித்துப் பேசிக் கொண்டு
நினைவு பொங்கியது.
வத் தட்டினான். உள்ளிருந்து ஈன ல் கேட்டது, மனமுடைந்த குரல்; ள முடியவில்லை.
த் திறந்தான். கருங்கம்பளியில் ல் குழந்தை படுத்து உறங்கிக் கர விளக்கு புகை விட்டுக் டுக்கிட்டான். மருதி பேய் என்று ருஷனின் பேய் என்று பட்டதால், ா?” என்றாள்.
கையைப் பிடிக்கப் போனான். ம் பாத்தியா?” என்று முதுகையும்

Page 351
350
கைகளையும் காட்டினாள். மேெ யனுக்கு நெஞ்சில் சம்மட்டி கொ:
“இங்கே இதுதான் வளமொ6
வெள்ளையன் பதில் பேசவில் வேண்டும்!” என்றான். அவள், " கொண்டுபோ” என்றாள்.
முதலில் தன் குழந்தை என்பதி என்பதில் பொறாமை.
“உன் குழந்தைதான்!” என்றா
“கண்ணாணை?”
éé 99.
கண்ணாணை
"கிளவி போன வருசந்தான் ெ
வெள்ளையன் பதில் சொல்ல
மருதி கூரையிலிருந்த தகர நோட்டக்களாக 200 ரூ. இ கப்போது கொடுத்தது.
“எஞ் சம்பளப் பணம். புள்ை நீட்டினாள்.
அன்று இருவர் தூங்கவில் விட்டது.
“இந்தா” என்று குழந்ை வெள்ளச்சி!”
வெள்ளையன் தலை மறை மீது நின்று பார்த்துக் கொண்டிரு
"அந்த லெக்கிலேதான் நம்
அடிவானத்தின் பக்கம் பார்த்துக்
ஒரு சிரிப்பு - ஒரு பெருமூச்ச

துரைவி வெளியீடு
லல்லாம் பறங்கிப் புண். வெள்ளை iண்டு அடிப்பது போல இருந்தது.
"pfר
லை. அவன், “இங்கிருந்து புறப்பட ான்னால் வரமுடியாது. குழந்தையைக்
ல்ெ ஆசை, பின், வேறு யாருடையதோ
சத்துப்போனா?”
வில்லை.
ப் பெட்டியை எடுத்தாள். அதில் 5 ரூ. ருந்தது. அது துரை அப்போதைக்
)ளயைப் பார்த்துக்கோ” என்று அதை
bலை. பேசி முடிவதற்குள் விடிந்து
தயை நீட்டினாள்; “அதும் பேரு
பும் மட்டும் ஓர் உருவம் பாறையின் ந்தது.
ம ஊரு” என்று சொல்லிக்கொண்டு, கொண்டே நின்றது.
f
DOO

Page 352
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வாசவன்பட்டிச் சவுக்கையில்
'கோடு விஷயங்களைப் பேசிக்ெ
விட்டது. எதிரில் நிற்கும் ஆள் தெரி அப்பொழுது ஓர் உருவம் தெரு “யாரது?” "சாமி, வெள்ளையனில்லா!”
“எப்லே வந்தே? புத்தியாயிரு “புள்ளை சாமி!”
"அவ, மருதி எங்கலே!” “செத்துப்போனாசாமி. சாமீ!
“என்னலே?”
“பணம்!”
“போலே, முட்டா மூதி நீயே வ
“புத்தி!”
O
'வாட்டர்பாலத்தில் வெள்ளை கள் நடந்துவிட்டன. மருதிக்கு உ இப்போது அவளை விட்டு வி அடிக்கடி குழந்தையின் மீது நி: இருந்தது. குழந்தைக்கு வெள்ள நியாயமாக, அந்த விஷயத்தில் வி அதை வெள்ளையனிடம் சேர்த்துவ
துரையவர்கள், சீமைக்குத் த செல்லுமுன், மருதிக்குக் கொடுத் ஆதிக்கம் அதிகமாக வளர ஆரம்பி
அடுத்த துரை வந்ததும் - அ தியம் - மருதிக்குத் தோட்டக்காரி அவள் தேயிலைக் கூலியாகிவி தெய்வங்கள் இவளை ஏறெடுத்து பதிலாக வசைமொழிகள் கிடைய

351
பண்ணைப் பிள்ளை உட்கார்ந்து ாண்டிருக்கிறார். பொழுது இருட்டி யாது. வின் ஒரத்தில் வந்து நின்றது.
சவமே கையிலே என்னலே?”
ச்சுக்கோ புத்தியாப்பொளெ!”
OO
பன் வந்துபோன பிறகு பல சம்பவங் லகத்தின்மீது இருந்த சிறுபசையும், லகி நெடுந்துாரம் சென்றுவிட்டது. னைவு சென்று விழுந்து கொண்டே ச்சி என்ற பெயர் கொடுத்திருந்தாள் தி சரியாகத்தான் நடந்து கொண்டது, பிட்டது.
னது புதிய ஆங்கிலக் காதலியுடன் த பரிசு - பறங்கிப் புண். அதனுடைய த்தது.
வருக்கு சுகாதாரம் ஒரு பெரிய பைத் என்ற அந்தஸ்து போய், மறுபடியும் ட்டாள். ஆனால் முன்போல் பெரிய ப் பார்ப்பதும் கிடையாது; அதற்குப் ாது போனால் அவள் அதிர்ஷ்டம்.

Page 353
352
அங்கிருக்கும் கூலிகளில் வாங்கிக் கொடுத்து அவளுை நிலைமை ஏற்பட்டுவிட்டது. சில போய்விடலாமா என்ற எண்ணம் வீட்டில்தான் இருக்க வேண்டு மனத்தில் எவ்வளவு ஆசையிரு மனம் ஒப்பவில்லை.
இங்கு வந்த சில காலத்தி யெளவனக்களை எல்லாம் மாறிலி பட்டியில் இருந்த அவளுடைய விட்டன.
அன்று விடியற்காலம் வெ கொண்டு சென்ற காட்சி அவ குழந்தை, குழந்தை, குழந்தை வெள்ளச்சி இப்பொழுது என்ன ெ படித்திருப்பாளா? - என்பெதல்லா
உள்ளூரப் பூச்சியரித்தது மா விட்டால், பொக்கான தேகம் 6 செத்தால் வாசவன்பட்டியில் த அதிகரித்து விட்டது.
இப்பொழுது மருதிக்கு கால் மலும் சேர்ந்துகொண்டது. ஆஸ்ட நாள் குடித்தும் பயன் இல்லை. என்றார். அது கொஞ்சநாள் கல அதுவுமல்லாமல் அவளுக்குப் கூட இருந்து உதவி செய்தாள்.
அது எப்படியிருந்தாலும் பறிக்கச் சொல்வது தடைப் பட் சுப்பன் கறார் பேர்வழி. உதை சாதாரணத் தண்டனைகள். இை பிடித்து வாரக்கூலியில் மண்ணை
அன்று ஆஸ்பத்திரிக்குச் செ போவதற்குச் சற்று நேரமாகி விட் கொண்டாள். கங்காணிச் சுப்ப

துரைவி வெளியீடு பலர் அவளுக்குக் கள்ளுத் தண்ணி டய தயவை எதிர்பார்ப்பது என்ற - சமயம் மருதிக்கு, ஊரைப் பார்த்துப் தோன்றும் ஊரில் போனால் அப்பன் பம். வெள்ளையனிடம் செல்வதற்கு ந்தும், அங்கு செல்வதற்கு அவள்
ற்குள் அவளுடைய உருவம், அதள் விட்டன. பழைய மருதியல்ல; வாசவன் சிரிப்பும் பேச்சும் பழங் கதையாகி
பள்ளையன் குழந்தையை எடுத்துக் பள் கண்முன் அடிக்கடி தோன்றும்,
இதுதான் இப்பொழுது நினைப்பு. செய்து கொண்டிருப்பாள். பேசுவதற்கு நம் கனவு.
திரி நினைவுகள் குடைய ஆரம்பித்து என்னதான் எதிர்த்து நிற்க முடியும்? ான் சாக வேண்டும் என்ற ஆசை
கைகளில் புண். அத்துடன் குத்திரு பத்திரி மருந்துத் தண்ணியை எத்தனை வைத்தியர் மருந்தூசி குத்தவேண்டும் ன்காணிச் சுப்பன் தயவில் நடந்தது; பக்கத்து வீட்டில் இருந்த பேச்சியும்
காலையில் தேயிலைக் கொழுந்து டுவிடக் கூடாது. அதில் கண்காணிச்
அடி அப்புறம் வசபு முதலியவை தவிடக் கொடுமையானது அபராதம் எப் போடுவது.
ன்றுவிட்டு வந்து, கொழுந்து எடுக்கப் டது. கூடையைத் தோளில் போட்டுக் ன் சுற்றிப் பார்த்துவரும் இடத்தின்

Page 354
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பக்கம் அல்லாமல் வேறு பக்கம கொண்டே, தோட்டத்தின் மேல் அவசர அவசரமாகப் பறித்துக் ெ தேயிலைச் செடிகள் கொஞ்சம் உ மறுபக்கத்தில் தனக்கு உதவிய இருப்பதை அவள் பார்க்கவில் அங்கு சர்வ சாதாரணம்.
ஆனால் இவள் நிற்பதைச் தன்னை ஒற்றுப் பார்க்கிறாள், துரை காதிற்கு எட்டி விடும் 6 கொள்வதற்காக எதிரியின் மீது இயற்கைக் குணம். சுப்பனும் ஒரு
சுப்பன் அவள் மீது பாய்ந்து ஆரம்பித்தான். மருதி, பேயோ
கல்லாக நின்றாள்.
சுப்பன், கூடையைப் பிடுங் யாகக் கொட்டி, நெஞ்சில் ஒரு தவை கொழுந்துகள் அல்லாமல் இருந்ததைக் கண்டதும், சுப்பனி இருந்த கழியினால் நன்றாகச் ச நேராக ஆபீஸைப் பார்த்து நடந்து
பேச்சிக்கு தடுக்க ஆசையி( பயம். அதுவுமில்லாமல் அவ6 கொள்ளும் பொழுது அதைக் கெ மறைவில் ஒதுங்கியிருந்தவள், சென்று பார்த்தாள்.
மருதிக்கு பேச்சு மூச்சில்6ை எடுத்து, அவள் முகத்தில் தெளி மருதிக்கு பிரக்ஞை வந்ததும், ஒ மூன்று துளி இரத்தமும் வி குடிசைக்கு அழைத்துச் செல்லப்
C
23

353
ாகச் செல்லவேண்டும் என்று பயந்து பக்கமாகச் சென்று, கொழுந்துகளை காணடிருந்தாள் மருதி. அப்பக்கத்தில் உயரமாகச் செறிந்து வளர்ந்திருந்தன. ான பேச்சியும் கங்காணிச் சுப்பனும் லை. அவர்கள் இருந்த நிலைமை
சுப்பன் பார்த்து விட்டான். அவள் அதனால் ஏதேனும் சச்சரவு வந்து ான்ற பயம். தன்னைக் காப்பாற்றிக் து பாய்வது உயிர்ப் பிராணிகளின் நஜீவன்தானே!
து, இரைந்து கொண்டே உதைக்க என்ற நினைப்பில், கதிகலங்கிக்
கி, இலைகளை அவள் தலை வழி மிதி மிதித்தான். கூடையில் இருந் பெரும் பாகம் முற்றிய இலையாக ன் கட்சி இன்னும் வலுத்தது. கையில் ாத்திவிட்டு அபராதம் போடுவதற்கு விட்டான்.
ருந்தாலும், சுப்பன் என்றால் பெரும் ன் தன்னிடம் நல்லதனமாக நடந்து நடுத்துக் கொள்ள மனமில்லை. செடி அவன் ஓடிய பிறகு, மருதியிடம்
0. பக்கத்திலிருந்த ஒடையில் ஜலம் த்து, நினைவுவரச் செய்தாள் பேச்சி. ரு பெரிய இருமல். அதில் இரண்டு ழந்தது. கைத் தாங்கலாக மருதி பட்டாள்.
) OO

Page 355
354
மருதிக்கு அதிலிருந்து எ விட்டது. சில சமயம், வியாதியி குழந்தையுடன் கொஞ்சுவதுமே கலியாணமான ஜோரில் இரு தோன்றும். மறுபடியும் புத்தி ெ மனத்தின் செயலற்ற ஏக்கம் - அ
பேச்சிக்கு ஒரு யோசனை ( ணும்' என்று சுப்பனிடம் சொ6 தந்தியாகப் பாவித்து வர வேண்டு
அது போன நான்கு தினங் கூலிகளின் எண்ணிக்கையைக் பிறந்தது. அதிலும் வியாதியள் கொடுத்து அனுப்பிவிட வே மருதியுடைய பெயரும் அந்த ஜ
இந்தச் சமாச்சாரம் மருதிச் ஏற்பட்டது. வாசவன்பட்டிக்குப் ( என்னவோ? சிறிது நடமாட மாறவில்லை.
புதன் கிழமைக் கப்பலுக்கு வந்து சேர்ந்தன.
(
வெள்ளிக்கிழமை மத்தியா நல்லவனாக்கியது. மருதி கு5 நொண்டி நொண்டி நடந்து கொ யாரும் அடையாளம் கண்டு ெ தலையிலும் இடுப்பிலும் வைத்திருந்த மூட்டையில் நா6 வளையல்கள்- எல்லாம் வெள்ள
சேரியில் பறையும் தம்பட்ட நடைக்கு வேகமூட்டியது. மூ அதற்கப்புறம் அந்த மூலை! மாடன் பீடத்தை அணுகியாய் முழக்கங்களுடன் அந்த மத்தி

துரைவி வெளியீடு
ழந்து நடக்கவும் ஜீவனற்றுப் போய் lன் மகிமையால் சித்த சுவாதீனமற்று, ால், சிரித்துப் பேசிக் கொள்வாள். ந்த முகக்களை, அப்பொழுதுதான் தளிந்தால் மங்கிய கண்கள். இடிந்த வள் முகத்தில் கவிந்திருக்கும்.
தோன்றியது. 'ஊருக்கு எழுதிப் போட *னாள். வெள்ளையனுக்கு, "இதைத் நிம்!” என்று ஒரு கார்டு எழுதப்பட்டது.
களுக்குள், புதிதாக வந்த துரைக்குக் குறைக்க வேண்ேடும் என்று எண்ணம் Uதராக இருப்பவர்களுக்குச் சம்பளம் ண்டும் என்பது அவரது நோக்கம். ாபிதாவில் சேர்ந்தது.
$கு எட்டியதும், அவளுக்குத் தெளிவு போய் விடலாம் என்ற நம்பிக்கையிலோ வும் முடிந்தது. ஆனால் பலவீனம்
அனுமதிச் சீட்டு, சம்பளம் எல்லாம்
OOO
னம் வெயிலின் ஆதிக்கம் ஹிட்லரை ாக்கரை வழியாகச் சேரியை நோக்கி ண்டிருந்தாள். அவள் இருந்தநிலையில் காள்ளமுடியாது. கையில் ஒரு கம்பு, இரண்டு மூட்டைகள். இடையில் லைந்து கதலிப்பழம், இரண்டு ஜோடி ச்சிக்கு.
மும் அடிப்பது அவள் காதில் ஒலித்து லை திரும்பினால் ஊர்ப் பொட்டல். பில் வெள்ளையன் குடிசை, சுடலை
விட்டது. அப்பொழுது மேள தாள தியானப் பன்னிரண்டு மணி வெயிலில்

Page 356
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஓர் ஊர்வலம் வந்து கொண்டி ஆட்டத்துடன் பறை அதற்கப்பு மாப்பிள்ளையும் பெண்ணுமாக ஒர்
நெருங்கிப் பார்க்கிறாள் மருத பூவும், நெஞ்சில் சந்தனமும், உட்கார்ந்திருப்பவன் வெள்ளைய திருக்கிறான்! அவள் மனசில் இருந்தது. அவளை ஒருவரும் கன
மருதிக்குத் திடீரென்று குத் விட்டது. கீழே துப்பினாள்; கலந்திருந்தது.
O
“ஏ மூதி புல்லுக்கட்டு என்ன 6
“ஆறணாச்சாமி! எடுக்கறதுன் "ஒரே விலையாச் சொல்லு.”
"ஒரே வெலெதான், ஆறணா! 6
அங்கே நிற்பவன் டவாலிச் ரிஜிஸ்திரார் சேவகன். எதிரே அவள் கனவு கண்ட சந்தோ பெற முயற்சிக்கிறாள். மருதி வ னருக்குத் தெரியாது. பாளையா கிறது, மருந்துத் தண்ணி வாங் கிடையாமலா போய் விடும் என்ற
பகலில் புல் வெட்டி விற்பது றுப் பாட்டிற்குப் போதும். தாமிர என்னவோ, நோயின் கொடுை புண்கள், உள்ளடங்கின. மேலெ கறுப்புத் தடங்களும் இருந்தா விடவில்லை.
சப் ரிஜிஸ்திரார் வீட்டில் வ போடுவதாக ஒப்புக் கொண்டா

355
ருந்தது. முன் பக்கம் சிலம்பம், )ம் ஒற்றைக் குதிரைச் சாரட்டில் ஊர்வலம்
, கண் கூசுகிறது. கொண்டையில் ஜரிகைக் குல்லாவும் வைத்து ன்தான்! என்ன ஜோராக உட்கார்ந் ஏதோ பாரம் நீங்கியது மாதிரி ாடு கொள்ளவில்லை.
திருமல் மல்லுமல்லென்று வந்து அதில் இரண்டு துளி இரத்தம்
OO
೧೧ು?
னா எடுங்க.
ாங்கனெ தூக்கி யார.?”
சேவகன், பாளையங்கோட்டை சப் நிற்பவள் மருதி. வாசவன்பட்டியில் ஷத்தைப் பாளையங்கோட்டையில் ந்ததும் சென்றதும் வாசவன் பட்டியி கோட்டையில் ஆஸ்பத்திரி இருக் க்ெ குடித்துக் கொள்ள, ஏதோ கூலி தைரியம் அவளுக்கு.
கிடைக்கும் காசு அன்றைய வயிற் வர்ணித் தண்ணீர் விசேஷத்தினாலோ மகள், அதாவதுவெளித் தோன்றிய ல்லாம் மேக நிரின் மினுமினுப்பும் லும், மருதி அவ்வளவு மோசமாகி
டிக்கையாகப் புல் கொண்டு வந்து ர். வாடிக்கையாகப் போடுவதாலும்,

Page 357
356
அன்றாடம் கைமேல் காசு கிடை பட்டது. மருதியின் தேவைகள்
அதனால் அவளுக்கு அந்த நா விழுந்தது. ஆனால் குழந்தைை நாளுக்கு நாள் வளர ஆரம்பித்தது வெள்ளையனுக்குத் தெரியாமல்.
'குழந்தை, குழந்தை. இது
ரிஜிஸ்திரார் பக்கத்துரருக்குப் மூன்று நாட்களுக்குப் புல் வெ! வாசவன்பட்டிக்குப் போய் விட்டு
அவள் கொழும்பிலிருந்து ஜோடிக் கண்ணாடி வளையல் பட்டாள். புறப்படும் வரையில் என்ற பிரச்னை எழவில்லை. குழந்தையைப் எப்படிப் சந்திப்பது
ஊரைத் தாண்டியதும், மருதி வெகு வேகமாக நடந்தாள். ஒ: உயரம், பேச்சு இவையெல்லாம்
C
மருதி வாசவன்பட்டிக்குள் யிருக்கும். அவளும் ஊரைச் ச மில்லாத பாதையின் வழியாகே தவர்கள் ஒருவராவது எதிரில் வர
வெள்ளையனின் வீடு வந்து மாட்டம் அதிகமில்லை. பகலில் அவர்கள் என்ன ஜமீன்தார்களா லையா? வெளியே, எதிரே நின்று
திடீரென்று குடிசைக்குள்ளி பொத்துப் பொத்தென்று விழு "கஞ்சிப் பானையெ கவுத்துப்பு உங்கப்பன் வந்தான்னா மண்ை முண்டையோடெ தொலையாெ பெண்ணின் கோபச் சொற்கள்.

துரைவி வெளியீடு
ப்பதாலும், நான்கணா போதும் என்று ஒன்றும் ஜாஸ்தியாகி விடவில்லை. ன்கணாவில் அந்த சிறிது மிச்சமும் யப் பார்க்க வேண்டும் என்ற ஆசை எப்படிப் போய்ப் பார்ப்பது? அதிலும்
தான் சதா காலத்தியானமும்.
போக வேண்டியிருந்ததால், இரண்டு ட்டும் தொழிலில் சிறிது ஓய்வு. ஏன் வரக்கூடாது?
வெள்ளச்சிக்கு வாங்கி வந்த ஒரு களையும் எடுத்துக்கொண்டு புறப்
வெள்ளச்சியை எப்படிச் சந்திப்பது வழியெல்லாம் அதே கேள்விதான். s?
மூட்டையை இடுக்கிக் கொண்டு, வ்வொரு நிமிஷமும் வெள்ளச்சியின் எப்படியிருக்கும் என்ற மனக்கனவு.
) OO
செல்லும் பொழுது பகல் 11 மணி *ற்றிக் கொண்டு ஆட்கள் நடமாட்ட வ சென்றாள். நல்ல காலம், தெரிந் வில்லை.
விட்டது. சேரியில் பறையர்கள் நட வீட்டில் உட்கார்ந்து கொண்டிருக்க, ? அல்லது அவர்களுக்கு வயிறில் ஒரு நாய் குரைத்தது.
ருந்து ஒரு குழந்தையின் கதறல், ம் அடியின் சப்தம்! அதற்குமேல், ட்டியே மூதி! என்னெத்தக் குடிப்பெt ணயா திம்பான்? அந்த தட்டுவாணி D. சவமெ, சவமெ,” என்ற ஒரு

Page 358
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மருதிக்கு உதிரம் கொதித்தது பட்டுக் கொண்டிருக்கும் குழந்ை எடுத்துக்கொண்டு, அடித்துக் ஓங்கியடித்தாள். எதிர்பாராத வி ஆள், வீட்டிற்குள் வந்து, ஒருவ இருப்பார்களா?
சண்டை ஏக தடயுடலாக ஆரப் மாறி அடித்துக் கொண்டனர்.
இரத்தம் கண்டது. இவர்கள் கூ! வீரிட்டுக் கத்தத் தொடங்கியது.சே
பாதிப்பேர் மருதியின் கட்சி. சி மனைவியின் கட்சி. ஆனால் இன் யாளம் கண்டு கொள்ளவில்லை. ம கொள்ளவும் இல்லை.
அந்நிய வீட்டிற்குள் புகுந்து கொண்டிருப்பார்களா? சேரியின் கிடைத்தன. மருதி துரத்தப்பட்டா வெள்ளச்சியை வீட்டில் காணவில் வாங்கிக் கொண்டிருக்கிற குழந்ை வாங்கிக் கொடுக்கும் ஒருவரை சம்மதியாமலா இருக்கும்?
மருதி குழந்தையுடன் பாை இரவு ஒன்பது மணி. பாளையங்ே வந்து பிடித்து விடுவார்களோ என நேராக ரயிலடியில் சென்று படுத் தூரத்தில் போய்விட வேண்டும் வெகு தூரத்திற்கப்பால்
மருதிக்கு அதிர்ஷ்டம் இல்6ை
ரயில் ஸ்டேஷனில் கங்காண இடுப்பில் வெள்ளி அரைஞாணும் இருந்தான்.
"ஏட்டி, மருதி! நீ எங்கே போறே
பிறகு என்ன கங்காணிச் சுட் றானாம். இவளையும் கூப்பிட்டா6

357
உள்ளே பாய்ந்து சென்றாள். அடி தயை அப்படியே கையில் வாரி கொண்டிருந்தவளைக் கன்னத்தில் தமாகத் திடீரென்று ஒரு புதிய ரை அடித்தால், யாராவது சும்மா
பித்தது. ஒருவரையொருவர் மாறி மருதிக்கு முகத்திலும் மார்பிலும் $குரலைக் கண்டதும் குழந்தையும் ரிப் பெண்கள் கூடினார்கள்.
லர் வெள்ளையனின் இரண்டாவது ானும் ஒருவரும் மருதியை அடை ருதியும் தன்னை யார் என்று கூறிக்
யாராவது அடிக்கப் பார்த்துக்
ஏச்சும் உதையும் அவளுக்குக் 'ள். அன்று சாயங்காலம் குழந்தை bலை. என்றும் உதையும் திட்டும் த, பொரிகடலையும் தின்பண்டமும் க் கண்டால், உடன் வருவதற்குச்
ளயங்கோட்டைக்கு வரும்பொழுது காட்டையில் இருந்தால் தொடர்ந்து ாற பயம் அவளுக்குண்டு. இரவில் துக்கொண்டாள். எங்காவது வெகு
இவர்கள் இருக்கும் இடத்திற்கு
t) என்று யார் கூற முடியும்?
ச் சுப்பனைச் சந்தித்தாள். அவன் , வெள்ள வேட்டியுமாகத் தடபுடலாக
)?” என்றான்.
பன் 'வாட்டர் பாலத்திற்குப் போகி ா.‘சரியென்று உடன்பட்டாள்.

Page 359
358
“இந்தப் புள்ளெ யாரு!”
“என்னுது!”
“சவத்தெ அங்கெ ஏன் கொண்
“அது செத்தாலும் என் கிட்டத்
O
பதிநான்கு வருஷங்கள் கழிந்
கங்காணிச் சுப்பனுடன் சென் பாலத்திலேயே கழித்து விட்டா ஸ்தானம் தேயிலைக் கூலி என் அழைக்கப்பட்டாள். பதிநான்கு வாழ்க்கையைப் பிணித்துக் செ அந்தஸ்து வரக்கூடாதா?
மருதி - அவள் இப்பொழுது இருந்தாள். முன் பல் இரண்டு கத்தையாக ஒவ்வொரு பக்க சுப்பனுக்கு என்ன மருந்து ை பேசிக் கொள்வதுண்டு, காரண எப்படியிருந்தாலும், மருதியின் அவர்கள் கதி அதோ கதிதான்.
வெள்ளச்சி - அவள் தான் ம ஒரு சிறு தீபம்! “வாட்டர் பாலத்தி கழித்தால் ஒருவரும் களங்கமற் குச் சகல விஷயங்களையும் : அவ்வளவு வெறும் விளையாட் மெளனத்தைக் காணமுடியாது. சி வெள்ளச்சி அங்கு இருக்கிறாள் வெள்ளச்சி இப்பொழுது பிராயம
மருதி கலியாணமாகி வாச சமயத்தில் இருந்த மாதிரி, அதே தாள். மருதிக்கு அவளை ஒரு வைத்து விட வேண்டுமென்று ஆ

துரைவி வெளியீடு
டாரே?''
தான் சாகணும்!''
-00
தன.
ற மருதி இத்தனை காலமும் வாட்டர் ள். அங்கு இப்பொழுது மருதியின் நபதல்ல சுப்பனின் மனைவி என்றே
வருஷங்கள் ஒருவனுடன் தன் காண்ட பிறகாவது மனைவி, என்ற
கொஞ்சம் பருத்து சற்று விகாரமாக விழுந்து விட்டது. தலையும் கத்தை த்தில் நரைத்து விட்டது. மருதி வத்து விட்டாளோ என்று கூலிகள் எம் சுப்பனின் திருவிளையாடல்கள் பேச்சை யாராவது எடுத்தால்,
பருதியின் வாழ்க்கைப் பற்றுதலுக்கு லேயே பதின் நான்கு வருஷங்களைக் றவராக இருக்க முடியாது. அவளுக் அடித்துப் பேசத் தெரியும். ஆனால் டுத்தனம். அவள் நின்ற இடத்தில் ரிப்பும் சந்தமும் எங்காவது கேட்டால் என்று திட்டமாகச் சொல்லி விடலாம். டைந்து விட்டாள்.
வன்பட்டிக்கு முதல் முதலாக வந்த
அச்சாக மூக்கும் முழியுமாக இருந் நல்ல இடத்தில் கலியாணம் பண்ணி சை. அந்த வாட்டர் பாலக் கும்பலில்

Page 360
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கருவாட்டைக் காக்கிற மாதிரி வாள்) காத்து வந்தாள். வெ கொண்டு வரவில்லை. அவளு சம்பாதிக்கிறாள். வெள்ளச்சியின் தில்லை. ஆனாலும் அவள் கூ வைத்தாள்.
சுப்பன் இப்பொழுது தை வருகிறான். அதனால் கொஞ்சம் சிக்கும், அவனுக்கும் போக, சிறிது மிஞ்சும். கங்காணிச் சுட் நடந்து கொள்ள அனுபவமும் உ
அதிலும் வெகு காலமாக கையாள் அவன். அவருக்கு 6 கிழவர், 'வாட்டர் பால வாசத்தி கம்பெனி அவருக்கு இன்னும் கொடுத்து அனுப்பி விடும். ஆன வைத்துவிட்டுப் போக வேண்டு மான நோக்கம் ஒன்றும் உண்டு. மகனுக்குக் கொடுத்து, அவன் விட வேண்டும். இதை நிறை( மகன் தாமோதரனை அங்கு தரு
அப்பொழுது கம்பெனியின் தில் ஒரு பள்ளிக்கூடம் வைக் கம்பெனியின் விளம்பரத்திற்கு கம்பெனியும் அவனை "வாட்டர் யாயராக நியமித்தது.
ராமச்சந்திரன் “வாட்டர் பா பஸ்ஸில், ஸ்டோர் மானேஜரி முறைக்காக வீட்டிற்கு வந்து ெ
பள்ளிக்கூடம் என்பது, 6 புறத்தில் இருந்த தேக்கந் தே மேஜை, நாற்காலி, ஒரு ! ராமச்சந்திரனின் நார்க் கட்

359
மருதியே இப்படிச் சொல்லிக் கொள் ாளச்சி வேலையில்லாமல் சுத்திக் தேயிலைக் கூலியாகச் சிறிது காசு சம்பளம் வந்து வீடு நிறையப் போவ ைெயச் செலவு செய்யாமல் சேர்த்து
மைக் கங்காணி வேலை பார்த்து சம்பள உயர்வு. மருதிக்கும், வெள்ளச் எல்லோரும் சேர்ந்து குடிப்பதற்கும் பனுக்கு மேலதிகாரிகளிடம் தக்கபடி iண்டு. இருந்துவரும் ஸ்டோர் மானேஜரின் யது ஐம்பதுக்கு மேலாகி விட்டது. னால் பெற்ற சில வியாதிகள் உண்டு. ஒரு வருஷத்தில் உபகாரச் சம்பளம் ாால், தமது இடத்தில் பந்து ஒருவனை ம் என்று அவருக்கு ஆசை. அந்தரங்க தமது ஒரே பெண்ணைச் சகோதரியின் னை அங்கு கொண்டுவந்து வைத்து வேற்றுவதற்காகவே தம் சகோதரியின் வித்தார்.
முதலாளியிடமிருந்து வாட்டர் பாலத் sவேண்டும் என்று ஒர் ஆர்டர் வந்தது. ராமச்சந்திரன் பதில் அளித்தான். பாலத்துப் பள்ளிக்கூடத்தின் உபாத்தி
0த்திற்கு வந்து கொண்டிருந்த அதே ன் மகள் மரகதம் பள்ளிக்கூட விடு ாண்டிருந்தாள். மரகதம் நல்ல அழகி.
DOO w
டோர் மானேஜரின் வீட்டிற்கு எதிர்ப் ப்பில் ஒரு சிறு குடிசை. அதில் ஒரு ரும்பலகை. அதற்குப் பின்புறத்தில் ல். எதிரே பிள்ளைகள் உட்கார்ந்து

Page 361
360
கொள்வதற்கு மணைகள். கூலிக் மேஜையின் வலப்புறத்தில் தேய குழந்தைகளுக்கு நாலைந்து நார்
பிள்ளைகள் எண்ணிக்கை ருடைய இரண்டு சிறுமிகள், ( மூன்று பையன்கள் - அவர்க அட்சராப்பியாசம். பதினைந்து ஆறு வயதுக்கு மேற்படாதவை.
ராமச்சந்திரனுக்கு உபாத்தி அதிலும் கொஞ்சம் இலட்சியங் தன. இல்லாவிடில் அவன் ஏ சிபார்சில் கிடைக்கவிருந்த உத்த வர வேண்டும்?
ராமச்சந்திரன் நல்ல அழகன், பாராட்டுவது கிடையாது. கூலி தனத்தினால் அவனைக் கோபமூ காலமாகி விட்டால், குழந்தை வீட்டுக்குச் செல்வதில்லை.
குழந்தைகளுக்குக் கதை ே 'ஸார் கதை சொன்னால் நேரம் பே
ராமச்சந்திரன், தன் பள்ளிக் காரமாக இருப்பதற்கு, புஷ்பக் வேண்டும் என்று நினைத்தான். முளைத்துக் கிடக்கும் அப்பக்க வில்லை. மற்றச் செடிகளின் கன் ஏராளம். அதனால்தான் ராமச்ச நேர்ந்தது.
ராமச்சந்திரன் பள்ளிக்கூடத்தி தண்ணீர் தெளித்துக் கொண்டி சிறுவர்களெல்லாம் சென்று விட் அவன் மனம் அடிக்கடி ஒரு சிந் டிருந்தது. மரகதம்! - அவளுடன் : தவறு என்று அடிக்கடி பட்டுக் களின் கலகலப்பான பேச்சுக்கப்
பேச மனமிருந்தது.

துரைவி வெளியீடு
கார பிள்ளைகளுக்கு இது போதாதா? லைத் தோட்டத்தின் அதிகாரிகளின் காலிகள்.
இருபதுக்குமேல் போகாது. டாக்ட தயிலை ஸ்டோர் குமாஸ்தாக்களின் ள் எல்லோருக்கும் இனிமேல்தான்
கூலிக்காரக்குழந்தைகள், எல்லாம்
மைத் தொழிலில் ஒரு கிறுக்கு. களும் அவனைப் போட்டு அலைத் பி.ஏ. படித்துவிட்டு, தகப்பனார் யோகத்தையும் தள்ளிவிட்டு, இங்க
குழந்தைகளில் அவன் வித்தியாசம் க்காரக் குழந்தைகள் தங்கள் மடத் மட்டுவது உண்டு. ஆனால், சாயங் தகள், 'ஸாருடன் விளையாடாமல்
கட்பதில் ரொம்ப பிரியம். அதிலும் ாவது கூடத் தெரியாது.
கூடத்தின் முன்பு கொஞ்சம் அலங்
செடிகள் வைத்துப் பயிர் செய்ய ரோஜாப் புஷ்பங்கள் வனாந்திரமாக $த்தில், அதற்கு மட்டிலும் குறை றுகள் ஸ்டோர் மானேஜர் வீட்டில்தான் ந்திரன் மரகதத்துடன் பேசிப் பழக
ன் முன்பு இருக்கும் பாத்திகளுக்குத் ருக்கிறான். பள்ளிக்கூடம் விட்டுச் ார்கள். எங்கு பார்த்தாலும் நிசப்தம். தனையில் சென்று விழுந்து கொண் ான் அதிகமாக நெருங்கிப் பழகுவது கொண்டிருந்தது. இந்தக் குழந்தை றம், மரகதத்திடந்தான் அவனுக்குப்

Page 362
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அப்பொழுது வெள்ளச்சி அங்கு
“என்ன விசேஷம்?” என்றான். கிறான், ஆனால் பேசியதில்லை.
“எளுத்துப் படிக்கணும்! அதுக்க
"படிக்க வேண்டுமா..? பள் இருந்து வா!”
“தடிச்சி மாதிரி, அப்ப வரமாட் நேரத்துக்கு வந்தா என்ன?”
“யாரும் ஏதாவது நினைக்கமா இருந்தால்?”
“யாருக்கு அவ்வளவு தைரிய டேனா?” என்றாள் வெள்ளச்சி. அ டதும் அவனுக்கே சிரிப்பு வந்து களங்கமற்ற தன்மை! அவளுக்கு என்று அவன் தீர்மானித்தான்.
“இப்போதே ஆரம்பிப்போமா? அவள் உட்கார்ந்து விடுவாள் எ முதலில் உயிரெழுத்துக்களை வரி அரை மணி நேரமாயிற்று.
“மரகதம்மா மாதிரி படிக்க வெள்ளச்சி.
“ரொம்ப ஆசை இருக்கிறதுே ராமச்சந்திரன்.
“இன்றைக்கு இவ்வளவு போது
“சரி” என்று அவள் எழுந்தாள்.
அச்சமயம் மரகதம், “வாத்திய உள்ளே வந்தாள். இருவரும் தனி நின்றாள். ராமச்சந்திரன் சிரித்துக் உன்னைப்போல் படிக்கவேண்டும யைக் கேட்டதும், மரகதத்திற்குத் ே
“வெள்ளச்சிக்கு ஆசை ரொம்ப

361
வந்தாள். வெள்ளச்சியை அவன் பார்த்திருக்
ரக வந்தேன்” என்றாள் வெள்ளச்சி. ளிக்கூட சமயத்தில் நாளையில்
டேன். வெக்கமாக இருக்கு. இந்த
ட்டார்களா நீ என்னுடன் தனியாக
ம்? பல்லை உதுத்துப்புட மாட் வள் முகத்தின் துடிதுடிப்பைக் கண் ( விட்டது. அவ்வளவு தைரியம். ப் படித்துக் கொடுக்க வேண்டும்
'' என்றான் ராமச்சந்திரன். உடனே ன்று அவன் எதிர்பார்க்கவில்லை. சையாகச் சொல்லிக் கொடுத்தான்.
எத்தனை நாளாகும்?" என்றாள்,
பால் இருக்கே?” என்று சிரித்தான்
14 ).
வம், நாளைக்கு வா!” என்றான்.
ரர் ஸார்!" என்று சிரித்துக் கொண்டு யே இருப்பதைக் கண்டதும் சிறிது கொண்டு, "எனது புதிய மாணவி. ரம்!" என்றான். அவன் குரல் தொனி தோன்றிய சந்தேகம் மறைந்தது.
பொல்லாதவள்!" என்றாள் மரகதம்.

Page 363
362
“நானும் உங்களைப் போலப் கொண்டே ஓடிவிட்டாள் வெள்ளச்சி
“இன்று அத்தான் வந்திருக்கி
“நான் என்னத்திற்கு? சமைத் ராமச்சந்திரன்.
"ஆமாம்! நாளைக்கு வேண்டு கிறேன், வாருங்கள் போகலாம்!” 6
“புதிய ஆட்கள் இருக்கும் இல்லை. எப்படியும் நான் அ4 போகிறேன்? நாளைக்கு வருகிறே
“நான் சொல்வதைக் கேட்பீர்க
“இப்படி முரண்டினால்.”
*பின்னே”
“இரண்டு பேருக்கும் பெ
இப்பொழுது இருட்டிவிட்டது. விட்டுவிட்டு வருகிறேன்!”
"நீங்கள் பிடித்த முயலுக்கு மூ “இல்லை. மூன்றரை! நீ சொ6
“கேட்க வேண்டாம் போங்க சென்றாள் மரகதம்.ராமச்சந்திரன் அவள் முன்பு நின்றான், அவள் கன
“இதற்கெல்லாம் இப்படி சொல்லி அவளுடன் சென்றான்.
பாதி வழியில் சென்றதும் தெரியுமா?” என்றாள்.
“எதற்கு? s
“என்னைக் கலியாணம் செய்து "அப்படியா சந்தோஷம்.”
பிறகு இருவரும் பேசவில்ை
C

துரைவி வெளியீடு
டிக்கப் போறேன்!” என்று சொல்லிக் .
றார். வீட்டுக்கு வருகிறீர்களா.”
தது வீணாகப் போகும்!” என்றான்
மொனால் நான் செய்து தந்து விடு ான்றாள் மரகதம்.
பொழுது நான் வருவது நன்றாக வர்களைப் பார்க்காமலா இருக்கப் Görና””
射 ளா? மாட்டீர்களா?”
ாதுவாக ஒன்று சொல்லுகிறேன். பாதி வழிவரை கொண்டுவந்து
ன்று கால்தான் போலிருக்கிறது!” ண்னபடிதான் பாதி கேட்கிறேனே!”
5ள்!” என்று விர்ரென்று திரும்பிச் அவளைக் கூப்பிட்டு கொண்டு ஓடி, iண்களில் நீர் தளும்பி நின்றது. அழுதால்?. வருகிறேன்!” என்று
“அத்தான் எதற்கு வந்திருக்கிறார்
கொள்ள!”
OO

Page 364
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வெள்ளச்சியின் படிப்பு வெ ரெழுத்து, மெய்யெழுத்து எல்லா கஷ்டப்பட்டு எழுதவும் தெரியும். பிரேமை ஏற்பட்டது. அவளுடைய முதிர்ந்த விபசாரியின் பேச்சுக்களு வெளிப்பட்டது.
'ப் படிப்பு முடிந்தால், கூலிக் யெல்லாம் தன் அபிப்பிராயங்கள் லுவாள். யாருக்கும் தெரியாமல் இது வெள்ளச்சியில் அபிப்பிரா முயன்றும் ராமச்சந்திரனால் மு பழகியதில் சுத்தமாக இருக்கப் வெள்ளாச்சி.
மருதிக்கு மகள் வாத்தியாரிடப் ஆனால் வெள்ளச்சியிடம் எவ்வால் வாத்தியாரைப் பற்றி ஏதாவது சண்டைக்கு வந்து விடுவாள்.
துரை பங்களாவில் வேலை .ெ அவளைக் கட்டிக் கொடுத்துவிட ( கங்காணிச் சுப்பனும் சம்மதித்தா கிறது. குதிரைக்காரச் சின்னானும் கொள்வதில் இஷ்டமாம்.
அன்று சாயங்காலம் வெள்ள படிக்க வந்தாள். பாலர் பாடப் புத்த கொண்டு "வா, வெள்ளச்சி , இ இவ்வளவு நேரம்?” என்றான் ராமன்
வெள்ளச்சி பதில் சொல்லவி அவள் காதில் ஏறவேயில்லை. பெ
10 "என்ன வெள்ளச்சி , இன்றை கிறது! நாளைக்கு வேண்டுமானா மாதிரியாக இருக்கிறாய்? வீட்டில்
"நான் இங்கே வரப்படாதாம் கல்யாணம் செய்யணுமாம்!"

363
மும்முரமாகச் சென்றது. உயி 0 பாராமல் சொல்லுவாள்; சிறிது ராமச்சந்திரனுக்கு அவளிடம் ஒரு பேச்சில் ஓர் இன்பம். சில சமயம் டன், களங்கமற்ற அவள் உள்ளமும்
காரர்களுடைய சமாச்சாரங்களை ருடன் கலந்து அவனிடம் சொல் ஒன்றைச் செய்தால் பாவமில்லை. யம். இதை எவ்வளவோ மாற்ற டியவில்லை. ஆனால் அவனுடன்
பழக்கப் படுத்திக் கொண்டாள்
b சென்று வருவது பிடிக்கவில்லை. ாவு சொல்லியும் பயன் இல்லை. பேச்செடுத்தால் மல்லுமல்லென்று
சய்யும் குதிரைக்காரச் சின்னானுக்கு வேண்டும் என்பது மருதியின் ஆசை. ன். விஷயம் பேச்சு மட்டில் இருக் $கும் அவளைக் கல்யாணம் செய்து
ச்சி சிறிது நேரம் கழித்துப் பாடம் கத்தை எடுத்துக் கையில் வைத்துக் ந்த நாற்காலியில் உட்காரு எது சந்திரன்.
ல்லை. ராமச்சந்திரன் சொல்லுவது ருமூச்சு விட்டுக்கொண்டிருந்தாள்.
க்குப் படிப்பு சுகமில்லை போலிருக் லும் பார்த்துக் கொள்ளலாம். ஏன் ஒரு
ஏதாவது சண்டையா?” என்றான்.
குதிரைக்காரச் சின்னானை எனக்கு

Page 365
364
“அது நல்லதுதானே! முந்தி வார்கள் என்று. மருதி சொல்கிற
"நான் வரப்புடாதா? எனக் அப்போ-”
“அது எப்படி இருந்தால் என்
"நான் அப்படித்தான் வருவே என்னெ வரவுடாமே ஆக்குவாங்க என்ன?”
ராமச்சந்திரனுக்கு எப்படி அவள் பிடிவாதம் குழந்தையின் அவளைச் சமாதானப்படுத்தி அ ஆனால் அவளை விரட்டுவதற்கு
ஒரு யோசனை பட்டது. ஒரு அவளைத்தானே கலியாணம்
குழந்தைத்தனம், அவளுடைய இருக்கும் விளைந்த அன்பு எல் ஒத்து வருமா?
“வெள்ளச்சி! நீ என்னைக் கலி
வெள்ளச்சியின் முகத்தில் ஆ அலைமேல் அலையாக எழுந்தன
ss
“கலியாணம் எதுக்கு?..” 6 அப்பார்வையில், அவளது அணி வருக்குமிடையில் இருந்த தடை
அவள் உள்ளத்தின் போக் தெரிந்தது. அவனுக்காக எதை
கூடியவள்.
“வெள்ளச்சி! விளையாட்டிற் னைக் கலியாணம் செய்துகொள்!
அவள், "ஆகட்டும்!” என்று அ
C

துரைவி வெளியீடு
யே சொன்னேனே, யாராவது சொல்லு டி கேள்!”
குச் சின்னான் பயலைப் புடிக்கலை,
ன? மருதி சொல்வதைக் கேள்!”
ன். மானேஜர் அய்யாகிட்டச் சொல்லி ளாம். நான் படிச்சா இந்த மூதிகளுக்கு
விளக்குவதென்று தெரியவில்லை. பிடிவாதத்தைப் போல் இருந்தது. னுப்பிவிடுவது மேல் என்று பட்டது. அவனுக்குப் பிடிக்கவில்லை.
பைத்தியக்காரத்தனமான யோசனை. செய்து கொண்டால்; அவளுடைய பிடிவாதம். ஆனால் உள்ளுக்குள் லாம் வசீகரித்தன. ஆனால் பறைச்சி
யாணம் செய்து கொள்ளுகிறாயா?”
ச்சரியம், அன்பு, குதூகலம் எல்லாம்
ான்று அவனை ஏறிட்டுப் பார்த்தாள். ாபு, அதற்கு மேல், அவர்கள் இரு யின் பயம் - எல்லாம் கலந்திருந்தன.
கு ராமச்சந்திரனுக்குத் தெளிவாகத் வேண்டுமானாலும் பணயம் வைக்கக்
கல்ல - நிஜமாகக் கேட்கிறன்ே, என் ’ என்றான்.
புவனை நெருங்கினாள்.
) OO

Page 366
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஸ்டோர் மானேஜருக்கு ஐம்ப ஆசையும் குறைந்தபாடில்லை. இ யாடல்கள் எல்லாம் மிகவும் அவற்றிற்குக் கையாள் குதிரைக்
நெடுநாளாக ஸ்டோர் மானே உண்டு. இப்பொழுது இருந்த சுப்பனும் முரடர்கள். மேலும் பாலத்திற்கு நன்றாகத் தெரியும் குதிரைக்காரச் சின்னான் இந்த 6 நெடுநாளாகக் கங்காணி வேலைய
நீர்வீழ்ச்சியின் கீழ் 2% மைல் திருந்தது. அப்பக்கத்தில் ஆட்கள் தோட்டத்தின் எல்லையைத் தா காடுகள். அவற்றின் இடையே பாறைகளின்மீது சலசலத்துப் பாய்
வெள்ளச்சியை மெதுவாக அவளுடன் கூட அலையும் சிறு பட்டது. அவர்கள் அப்போதை பெற்றவர்கள். இத்தனை நாளு பிடித்துக் கொடுப்பதில் அவர்களு டின்படி நடந்தது. சின்னான் ஸ்ே தான். வெள்ளச்சியைக் கொழுந்து நழுவி விட்டார்கள் கூடவந்த சிறு
வேறு விஸ்தரிப்பானேன்? அ மரத்தில் கட்டிவிட்டான் குதிரை கேட்டு உதவிக்கு வருவதற்கு அன்று தற்செயலாக ராமச்சந்தி வரும்பொழுதே வெள்ளச்சியின் முதலில் அவன் வெள்ளச்சி என் கியதுந்தான் அவனுக்குத் தெரிந் விருவரையும் தாக்கினான். சின்ன பார்த்துக் கொண்டிருப்பானா? த வெளுத்துவிடவே, ராமச்சந்திரன்
அவனுக்கு பிரக்ஞை வரும் தான் கேட்டது. மெதுவாக எழுத்

365
து வயதிற்கு மேலானாலும் மனமும் இப்பொழுது அவருடைய திருவிளை மறைமுகமாக நடக்கும். ஆனால், காரச் சின்னான்.
ாஜருக்கு வெள்ளச்சியின் மீது கண் வளமையில் மருதியும் கங்காணிச் வெள்ளச்சியின் குணம் 'வாட்டர் . ஆனால், ஆசை யாரை விட்டது? விஷயத்தைத் தெரிந்து கொண்டான். பில் அவனுக்கு கண் உண்டு.
) வரை தேயிலைத் தோட்டம் படர்ந் ா நடமாட்டம் அவ்வளவு கிடையாது. ண்டினால் அழிக்கப்படாத ரிஸர்வ்’
நீர்வீழ்ச்சியிலிருந்து ஒடும் ஆறு, பகிறது.
அந்தப் பக்கமாக அழைத்து வர, பெண்களுக்குக் காசு கொடுக்கப் 5க்கப்போது சின்னானின் நட்பைப் ரூம் அகப்படாத வெள்ளச்சியைப் ரூக்கு கொஞ்சம் குதுரகலம்! ஏற்பாட் டார் மானேஜருடன் அங்கு வந்திருந் து பறிக்க வைத்துவிட்டு, மெதுவாக மிகள்.
ஒவளை முரட்டுத்தனமாகப் பிடித்து க்காரன். வெள்ளச்சியின் கூச்சலைக் அங்கு ஆட்கள் இல்லை. ஆனால், ரன் அப்பக்கம் வந்தான். தூரத்தில் நிலையைப் பார்க்க நேர்ந்தது. று நினைக்கவில்லை.கிட்ட நெருங் தது. வெறிபிடித்தவன் போல், அவ் ாான் முரடன். ராமச்சந்திரன் அடிக்கப் டியைப் பிடுங்கிக் கொண்டு அவன் மூர்ச்சையாகி விட்டான்.
பொழுது வெள்ளச்சியின் கூக்குரல் து அவள் கட்டுக்களை அவிழ்த்து

Page 367
366
விட்டான். வெள்ளச்சி அவனை யழுதாள். சில சமயம் ரெளத்தி குரலில் பிதற்றுவாள்.
ராமச்சந்திரனுக்கு வலி சகி கொஞ்சம் தைரியத்துடன் இருந்: இருவரும் நேரே மருதியின் மருதிக்கு, அவர்கள் செய்தியை
ஆயிற்று.
அதிலும், தன்னைக் கெடு: னாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட அ வென்று கூவிக்கொண்டு, ஸ்டே அவர் அப்பொழுதுதான் சாப்பி கொண்டிருந்தார். பக்கத்தில் கொண்டிருந்தார்கள்.
ஓடிவந்த மருதி, “என்னை ெ தாயே!” என்று ஒரு கல்லைத் து பொருத்தில் பட்டு உயிரைப் பறி
தாமோதரன் மருதியை ஓங்க விழுந்துவிட்டாள். மரகதம் தக் வேலைக்காரர்கள் வந்து கிழவ இதற்குள் நடந்த விஷயம் அவர்கள் எல்லோரும் கம்பை துரை பங்களாவின் பக்கம் இருப்பான் என்பது அவர்கள் விழித்த துரை துப்பாக்கியை எ கூட்டம் அடக்கக் கூடியதாக இ
மறுபடியும் உள்ளே போய் போனில் அழைத்துவிட்டு அ கூட்டம் சின்னான் வீட்டில் தீ பைத்தியாக்காரனல்லன். கூட்டட்
கூலிக்காரர்களின் கூட்டம் நாடியது. கூலிக்காரர்கள் தி என்று தெரிந்ததும், ராமச்சந்திர தையும் அவள் வீட்டிலுள்ளவ என்ன செய்வதென்று கவலைப்ப

துரைவி வெளியீடு க் கட்டிக்கொண்டு தேம்பித் தேம்பி ராகாரமாகக் காளியைப் போல் இடிக்
க்க முடியாது போனாலும், யாராவது தால் தானே வீட்டிற்காவது போகலாம்! குடிசைக்குப் போய் சேர்ந்தார்கள். க் கேட்டதும், பேரிடி விழுந்தது போல்
த்த பாவியின் கையாள்தான், மருமக எந்தச் சின்னான். குய்யோ முறையோ பார் மானேஜர் பங்களாவிற்கு ஓடினாள். விட்டுவிட்டு வெளியே வந்து நின்று மரகதமும், தாமோதரனும் நின்று
கடுத்த பாவி, என் மகளையும் குலைத் ரக்கி, அவர் மீது போட்டாள். நெற்றிப் த்துச் சென்றது கல்! கியடித்தான். அவள் மூர்ச்சை போட்டு கப்பனார் மீது விழுந்து கதறினாள். ரை உள்ளே எடுத்துச் சென்றார்கள். கூலிக்காரர்களுக்குள் பரவிவிட்டது. யும் தடியையும் எடுத்துக்கொண்டு, ஓடினார்கள். சின்னான் அங்குதான் நம்பிக்கை. அப்பொழுதுதான் தூங்கி டுத்துக்கொண்டு, கீழே இறங்கினார்.
ல்லை.
, கொழும்புப் போலீஸாரை டெலி வர் கூட்டத்தை நோக்கிச் சுட்டார். வைத்துவிட்டது. ஆனால், சின்னான் ம வருமுன்பே எங்கோ ஓடிவிட்டான்.
ஸ்டோர் மானேஜர் வீட்டுப் பக்கத்தை சண்டு ஆர்ப்பாட்டம் செய்கிறார்கள் னுக்கு பயம் அதிகமாகியது. மரகதத் ரகளையும் ஏதாவது செய்துவிட்டால்
ட்டான்.

Page 368
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வெள்ளச்சியிடம் தன் மனத்தி முதலில் சம்மதமில்லை. பிறகு அங்கு போனதும்தான் நடந்து ச தாமோதரனையும் அழைத்துக் வந்தான்.மருதிக்குக் காவலாக அப்பொழுது கூட்டம் அவர்கள் வி
வெள்ளச்சி முரட்டுத் தைரியப்
"கிழவன் போய்விட்டான், இ கூவினாள்.
கூட்டத்தில் பலருக்கு அ ஆனால், முதல் ஆவேசம் அடங் திரும்பினார்கள். மருதிக்கு பி தெளியவில்லை. ராமச்சந்திரன் ! கூறினான். துரையோ அநுபவம் (
குற்றம் அதிகாரிகள் பக்க! சமாதானம் செய்வதைத் தவிர கொண்டார். பத்திரிகையில் ச அவருக்குப் பிரியமில்லை.
அன்று விடியற்காலம் போலி
விவகாரங்கள் ஒருவிதமாக துரை கொலையை நாஸ9க்கா இந்த விஷயம் வெளிவரக்கூடா
மருதிக்குப் பைத்தியம் தெள ராமச்சந்திரனும் எங்கோ சென் மறுபடியும் அமைதி குடிகொன தன்னை மறந்தது.
மரகதம்!
அவளும் இப்பொழுது ‘வ இப்பொழுது நெல்லூர்ப் பக்க அவனுடன் மரகதம் இருப்பதை மாகி விட்டது என்றுதான் நினை பலரும் சொல்லிக் கொள்ளுகிற

367
ல் உள்ளதை கூறினான். அவளுக்கு அவன் இஷ்டத்திற்காகச் சென்றாள். ாச்சாரம் தெரிந்தது. மரகதத்தையும் கொண்டு துரை பங்களாவிற்கு வள்ளச்சி நின்று கொண்டிருந்தாள். ட்டை நோக்கி வந்தது.
கொண்டவள்.
ரி ஒன்றும் செய்ய வேண்டாம்!” என்று
வ்வித அபிப்பிராயம் கிடையாது. கிவிட்டது. எல்லோரும் மெதுவாகத் ரக்ஞை வந்தது. ஆனால் சித்தம் துரையிடம் நடந்த சமாச்சாரங்களைக் பெற்றவர்.
b இருக்கிறது என்று தெரிந்ததும், வேறு வழியில்லை என்று தெரிந்து $ம்பெனியின் பெயர் அடிபடுவதில்
ஸ் பட்டாளம் ஒன்று வந்தது.
முடிவதற்குக் காரணம் துரைதான். க அமுக்கிவிட்டார். பத்திரிகைகளில் து என்பதே அவர் கவலை.
யவில்லை. அவளும் வெள்ளச்சியும், று விட்டார்கள். ‘வாட்டர் பாலத்தில் எடது. தேயிலை உற்பத்தியில் அது
ட்டர் பாலத்திலில்லை. தாமோதரன், தில் வாத்தியாராக இருக்கிறானாம், ப் பார்த்தால் அவர்களுக்குக் கலியாண க்கவேண்டியிருக்கிறது. அப்படித்தான் ர்கள்.

Page 369
368
அ. செ. (
யாழ்ப்பாணத்தில் பிறந்த என்பது முழுப் பெயர்.
1938ல் தெல்லிப்பளை இருந்தபோதே ஈழகேசரி க 1941ல் ஈழகேசரி வார இணைந்தார்.
ஈழத்து இலக்கியம் பற்றி ஏற்படுத்திய மறுமலர்ச்சி செயல்பட்டவர். பிறகு தி யடி சபாரத்தினத்துடன் எ வெளியிட்டார். சுதந்திர6 பத்திரிகை அனுபவம் நிரம்
கூடுதலான சிறுகதைகளு அளவுக்கு - நாவல் நாட! நிறையவே எழுதியுள்ளவர்.
'புகையில் தெரிந்த முகம் மாக வந்தபோது ஆனந் மித்திரன் போன்ற தமிழக ஏ
அல்லயன்ஸ் கம்பெனி இவருடைய 'மனித மா பெற்றுள்ளது. இவருை வராத குறையை நிவர்த் மாடு' என்னும் ஒரே ஒ மையில் வெளிவந்துள்ளது

துரைவி வெளியீடு
முருகானந்தன்
வர். அழகுசெல்வ முருகானந்தம்
மகாஜனக் கல்லூரி மாணவனாக ல்வி மலரில் எழுத ஆரம்பித்தவர். ப்பதிப்பின் ஆசிரியர் குழுவில்
ப விழிப்புணர்வை மக்களிடையே
ஏட்டின் ஆசிரியராக வரதருடன் ருகோணமலையிலிருந்து தாளை ரிமலை என்னும் சஞ்சிகையை ன் வீரகேசரி ஈழநாடு என்று பப் பெற்றவர்.
நம் - 10 தொகுதிகள் போடும்
கம், வரலாறு, விமர்சனம் என்று
என்னும் நீண்ட கதை, புத்தக த விகடன்; தினமணி; சுதேச டுகளும் சிலாகித்து எழுதின.
பாரின் கதைக் கோவையில் டு' என்னும் சிறுகதை இடம் டய தனித்தொகுதி எதுவுமே திச் செய்யும் வகையில் ‘மனித ரு சிறுகதைத் தொகுதி அண்

Page 370
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
காளிமுத்துவின்
அ.செ. மு(
இலங்கையின் சமூக பொதுவ கள் புரிந்துவிட்டதாக அப்படி : அதனால் இலங்கையின் கெ அவனை ஏற்றுக் கொள்ளவுமில்ல
லாளியாகத்தான் இலங்கை மண்ண
காளிமுத்துவின் குடும்பம் ஒ முறையாக இலங்கையில் வாழ் அந்த மூதாதைகளின் வியர்வைய ராஜகிரித் தோட்டம் கம்பீரத்தோ நிற்கிறது. ஏன்? உண்மையைச் றைக்கெல்லாம் மலைபோல நிப் களின் உழைப்பின் மீதுதான்.
பிரிட்டிஷ்காரன் இலங்கையி தோல்வி கண்டு மறுபடி அதற்கு 1 காலத்திலேயே காளிமுத்துவின் ( யாக இலங்கையில் குடியேறினார்
இலங்கைப் பிரஜாவுரிமைப ராஜகிரித் தோட்டத்தை இலங்ை போகிறதென்றும் இலங்கைப் அது வேலைக்கமர்த்துமென்றும் களை இந்தியாவுக்கே அனுப் தோட்டத்தொழிலாளர்கள் ஆக தங்களை இலங்கைப் பிரஜைகள் மென்றும் காளிமுத்துவுக்குத் தக:
தேர்தலுக்கு நிற்பதற்கோ : கூத்தடிப்பதற்கோ அவன் பிர;
24

369
4
ா பிரஜா உரிமை
நகானந்தன்
ாழ்வில் காளிமுத்து பிரமாத சேவை ஒன்றும் பிரமாதப் படுத்தவில்லை. ளரவப் பிரஜையாக அரசாங்கம் லை. ஒரு சாதாரண தோட்டத் தொழி ரில் அவன் வாழ்ந்தான்.
ஒரு தலைமுறையல்ல, பல தலை ந்து மலைநாட்டை வாழவைத்தது. பில் செழித்து வளர்ந்துதான் இன்று ற்றங் கொண்டு குளுகுளுவென்று சொன்னாலென்ன, மலைநாடு இன் ர்ெந்து நிற்பது இந்தியப் பாட்டாளி
ல் கோப்பிச் செடி பயிரிட்டு அதில் பதில் தேயிலை பயிரிடத் தொடங்கிய முற்சந்ததிகள் தோட்டத் தொழிலாளி கள்.
ற்றிய பேச்சு ஊரில் அடிபட்டபோது கை அரசாங்கம் எடுத்துக்கொள்ளப் பிரஜைகளாயுள்ளவர்களை மட்டுமே , பிரஜாவுரிமை பெறாத இந்தியர் பிவிடப் போகிறதென்றும், ஆகவே வேண்டிய அத்தாட்சிகள் காட்டி ாாகப் பதிவு செய்துகொள்ள வேண்டு வல் கிடைத்தது.
ஒல்லது வேறு ஏதாவது அரசியல் ஜாவுரிமைக்கு ஆசைப்படவில்லை.

Page 371
370
அவன் கவலைப்பட்டதெல்லாம்
விருக்கும் அவனது பிள்ளை குட்
காளிமுத்துவுக்கு ஒரு ம.ை களுமுண்டு. குளுகுளுவென்ற வுக்கும் அப்புஹாமிக்கும் பிற குவா என்று கத்திக்கொண்டுத வலுவைப் பிழிந்து உழைத்த இ மிஞ்சிய தேட்டம், சம்பாத்தியம் தொரு பெரிய குடும்பம்.
இந்த குடும்ப பளுவோடுப் மேல் இந்தியாக் கரைக்குப்பே பிள்ளைகுட்டிகளின் வருங்கால அவன் வகுப்பது?
ஆகவே, பிரஜாவுரிமை பெ தேடத் தொடங்கினான். இதற் கொண்டிருந்தபோது அவனுக்கு களும் உண்டாயின. தேயிலைக் தேயமாக அவனது பிரேதம் அவனது மனம் சற்றே வேத காலமாக வாழையடி வாழைய பொழுதாவது வாயில்லாப் பூ பெற்றுச் சாகக்கூடாதா? என்று மூலையில் இல்லாமல் போக் வெளியே சொல்லுவானா? ஒரு பெறுமதி?
காளிமுத்து படி ஏறிய இடங் போதிய அத்தாட்சிகள் காட்ட ே பட்டது. மேலும், "அங்கே அ6 துரையை கண்டு பேசு” என்று அலைக்கழித்தார்கள். இலங்ை நிலைமைகளில் அபூர்வமான மண்டபம் கேம்பிலேயே பழகி காளிமுத்து பொறுமையோடு இவரையும் பதினாறு தடை பயனென்ன?

துரைவி வெளியீடு
வருங்காலச் சந்ததிகளாக விளங்க டிகளை எண்ணித்தான்.
னவியும் ஒரு தாயும் மூன்று பிள்ளை மலைச் சுவாத்தியத்திலே முனசிங்கா ந்த குழந்தைகளைப் போலக் குவா ான் அவைகளும் பிறந்தன. உடலின் த்தனை காலத்திலும் காளிமுத்துவுக்கு இதுதான் - ஐந்து ஜீவன்கள் கொண்ட
), தளர்வடைந்த கைகளோடும் இனி ாய் அவனால் என்ன செய்ய முடியும்? த்துக்குத்தான் அங்கு எந்த வழியை
றுவதற்கான மார்க்கத்தை காளிமுத்து bகாக அங்குமிங்கும் போய் வந்து } எத்தனையோ சிந்தனைகளும் ஆசை காட்டுக்குள்ளே உரிமையற்ற அனாம புதைக்கப்படுவதை நினைத்தாலும் னைப்படத்தான் செய்தது. இத்தனை பாய் வாழ்ந்து பாடுபட்டபின் சாகும் பூச்சியாகச் சாகாமல் வாக்குரிமைப் று ஒரு ஆசை அவன் மனத்தில் ஒரு கவில்லை. ஆனால், அதை அவன் தோட்டத் தொழிலாளியின் ஆசைக்குப்
களில் பிரஜாவுரிமை கிடைப்பதற்குப் வணுமென்று அவனுக்குத் தெரிவிக்கப் பரைப் போய்க்காணு; இங்கே இந்தத் அங்குமிங்குமாய் பலதடவை அவனை கை வரும் இந்தியர்கள் இப்படியான சகிப்புத்தன்மையோடு நடந்துகொள்ள க்ெ கொண்டு விடுகிறார்களாதலால்
அங்குமிங்கும் போய் அவரையும் வக்கு மேல் பார்த்தான். பார்த்துப்

Page 372
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“அத்தாட்சி வேண்டும்; பிற என்று கண்டிப்பாகச் சொல்லிவி சூப்ரண்டன் ஆட்சியிலே அவ6 பிறப்புப் பத்திரங்களுக்குத்தான்.
"ஐயா, எனக்கு ஒரு குழந்ை பெயர் வச்சிருக்கோம்; எழுதிச் தோட்ட சூப்ரண்டன் கந்தோரில் ( அங்கிருக்கும் யாழ்ப்பாணத்து ஐயா? எப்போடா ஐயாவானே? என்று அதட்டி ‘சி.கா. மட்டு விடுவான். இந்த நிர்வாக லட்சன் இருக்கும். ஆனால் பதிவு உத் பத்திரங்களைக் கேட்கத்தான் ே என்று கூச்சல் போடத்தான் போட்
"கைப்பூணுக்கு கண்ணாடியி அதோ பாருங்கள், எங்கள் கை இரத்தமும் பாய்ச்சி சந்ததி சந் தோட்டங்களை!” என்று சொன்ன
“அதற்கு அத்தாட்சி.?”
காளிமுத்து சோர்வடைந்தான்
கடல் கடந்த இந்தியரின் உ எறிந்த நிலவைப் போல இம் அவர்கள் பகலுமிரவும் வெயிலு காமல் பாடுபட்டதெல்லாம்தான் போய் விடுகிறதென்றால் அந்த இல்லாத அசேதனப் பொருள் காளிமுத்துவின் நெஞ்சம் கலங்கி
C
"வாருங்கள், அத்தாட்சி ச உத்தியோகஸ்தர்களை காளிமு தேயிலைக் காட்டுக்குள்ளே அன
தழைத்து வளர்ந்த அர்சங்க சுற்றிவர உத்தியோகஸ்தர்கை

371
ப்புப் பத்திரங்கள் காட்ட வேண்டும்” Iட்டார்கள். வெள்ளைக்காரத் தோட்ட * அத்தாட்சிக்கு எங்கு போவான்? எங்கு போவான்?
த பிறந்திருக்கு. கருப்பையா என்று கொள்ளுங்கோ, எஜமான்” என்று போய் ஆசையோடு சொல்லும்போதே, கிளார்க்துரை “என்னடா அது கருப்பு சின்னகாளிமுத்து என்று சொல்லடா” ம் போட்டு விஷயத்தை முடித்து னத்தில் அங்கே பிறப்புப்பத்திரங்களா தியோகத்தர்கள் என்னமோ பிறப்புப் கட்டார்கள். அத்தாட்சி கொண்டுவா டார்கள்.
லா அத்தாட்சி காட்டவேணும் ஐயா? பட்டு எங்களது சொந்த வியர்வையும் ததியாக நாங்கள் பண்படுத்தி வந்த ால் அது செவியில் ஏறமாட்டாது.
f.
ழைப்பைத்தான் அரசாங்கம் காட்டில் மாதிரி ஒதுக்கி விடுகிறதென்றால், ம் மழையும் காடும் மலையும் பார்க் ா தண்ணீரில் கரைத்த புளி போலப் துர்ப்பாக்கியசாலிகள் பிறப்பு இறப்பு களாகவுமா ஆகிவிட்டார்கள் என்று கியது.
DOO
ாட்டுகிறேன்” என்று வாக்குப்பதிவு த்து ஒரு தினம் வீட்டின் பின்பக்கமாய் ழத்துச் சென்றான்.
ன்று ஒன்று அங்கே நின்றது. அதைச் ள நிற்கும்படி கேட்டுக் கொண்டு

Page 373
372
காளிமுத்து கையோடு எடுத்து அதை வெட்டத் தொடங்கினான்.
காளிமுத்து உணர்ச்சி வசட் ஒவ்வொரு காரியங்களிலும் தென உத்தியோகஸ்தர்களுக்குக் கோட தையும் பார்த்து கொஞ்சம் யே நின்றார்கள்.
அரசங்கன்றை அடி மரத்தோ கீழே புதையுண்டிருந்த மரத்தின் தொடங்கினான்.
பதிவு உத்தியோகஸ்தர்களு தோன்றிற்று. ஆனாலும் முடிவு பேசாமல் நின்றார்கள். பிறப்புப் குள்ளே புதைத்து வைத்திருக்க அவர்கள் ஆச்சரியப்பட்டார்கள்
அரசமரத்தின் அடிப்பாகமும் நிலத்தில் மூன்றுமுழ ஆழத்து தோண்டி விட்டான். மேலும் தே உத்தியோகத்தர்கள் சற்றே பொ குழி தோண்டுகிறாய்” என்று கிண்
“இன்னும் சற்று நேரம் பொறு காளிமுத்து கெஞ்சிக் கேட்டுக் அவன் கழுத்தை மறைத்தது.
மண்வெட்டியில் ஏதோ ஒரு காளிமுத்து பரபரப்பாகவே கு எடுத்தான். அது ஒரு கல்லு. " என்று வெறுப்போடு தலை!ை மேலே நின்ற உத்தியோகத்தர் : விழுந்தது. “ஏ வெளியே ஆட்கள் ஒரு அதட்டல்.
காளிமுத்து மேலும் கிடங்க மண்ணுக்குள்ளே இன்னொன்று போய்க்கிடந்த அதை அவன் பார்த்தபோது அவன் கண்கள் கல

துரைவி வெளியீடு
துச் சென்ற கோடரியைக்கொண்டு
ப்பட்டிருந்தானென்பது அவனுடைய ன்பட்ட பதட்டத்திலிருந்து தெரிந்தது. டரியையும் காளிமுத்துவின் பதட்டத் ாசனைதான். என்றாலும், பேசாமல்
டு வெட்டி வீழ்த்திவிட்டு மண்ணுக்கு - வேர்ப்பாகத்தை அவன் கிளப்பத்
க்கு இதெல்லாம் விசித்திரமாகத் என்னவென்பதை அறியும் ஆவலில் பத்திரங்களை ஒரு சமயம் மண்ணுக் கிறானோ? பைத்தியக்காரன் என்று
வெளியே கொண்டுவரப்பட்டாயிற்று. துக்கு மேலே காளிமுத்து கிடங்கு தாண்டிக்கொண்டே போனான். பதிவு றுமை இழந்தார்கள். "யாருக்கப்பா ரடல் பண்ணினார்கள்.
றுத்திருங்கள், துரைமார்களே" என்று கொண்டான். கிடங்கு இப்பொழுது
கடினமான பொருள் தட்டுப்படவே னிந்து மண்ணைக் கிளறி அதை இது என்ன சனியன் இதுக்குள்ளே " யச்சுழட்டி மேலே வீசினான். அது ஒருவரது தலையில் லொடக்கென்று எ நிற்பது தெரியவில்லையா'' என்று
காகத் தோண்டினான். இப்பொழுது பளிச்சிட்டது. புழுப்போல் சுருண்டு
எடுத்துக் குலைத்தான். அதைப் மங்கின . அது ஒரு வெள்ளி இருப்புக்

Page 374
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் கொடி. கண்ணிலே ஒற்றிக்கொன சொருகி வைத்தான்.
குழி இப்பொழுது அவன் த6 களுக்கு நின்று கால் சோர்ந்து ே வெட்டி விழுத்திய அரசங்கன்றுக்
இருந்தாற்போலிருந்து காளி அத்தாட்சி கிடைத்துவிட்டது. ந இதைவிட இன்னும் என்ன அத் கிணற்றுக்குள் இருந்து வருவ அதைத் தொடர்ந்தாற்போல மன உத்தியோகஸ்தர் முன்பாக வந்து
அவர்கள் ஆவலோடு ஓடிப்ே அது ஒரு மனித பிரேதத்தின் கை
"ஐயா துரைமார்களே, இது எத்தனையோ வருஷங்களுக்கு பட்டவர் என்னை இலங்கைப் அத்தாட்சி போதவில்லையென் வைத்து உங்கள் கையினாலேே என்று காளிமுத்து மறுபடியும் சத்
காளிமுத்துவின் பாட்டனின் கையிலெடுத்தபோது அவர்களு முகத்தை ஒருவர் பார்த்தார்கள்.
“பாவம், அவனுக்குப் பைத் அவர்களில் ஒருவன் சொல் மாட்டுக்குப் பின் வால் போல பின் தொடர்ந்தார்கள்.
வெட்டி வீழ்த்திய அரசமர
மலைக் காற்றுக்குச் சலசலக்கள்
அவை வாடிப்போய்விட்டன.

373
ாடு மடிக்குள்ளே அதை பத்திரமாகச்
லயை மறைத்தது. உத்தியோகஸ்தர் ாயிற்று. சற்றே பின்பக்கமாக விலகி கிளைகளின் மீது உட்கார்ந்தார்கள்.
முத்து துள்ளிக் குதித்தான். “இதோ ான் இலங்கையின் பிரஜை. அதற்கு ாட்சி கேட்கிறீர்கள்?’ என்று எங்கோ து போல அவனது குரல் கேட்டது. ன் பிடித்த பொருளொன்று வெளியே விழுந்தது.
பாய் அதை எடுத்துப் பார்த்தார்கள். எலும்பு.
து என் பாட்டனாரின் கை எலும்பு.
முன்னே அவர் இங்கு புதைக்கப்
பிரஜையாக்க உங்களுக்கு இந்த றால் - என்னை இந்தக் குழியிலே யே மண் தள்ளிவிட்டு புதையுங்கள்” தம் வைத்தான்.
கை எலும்பை உத்தியோகஸ்தர்கள் நக்கு ரோமம் புல்லரித்தது. ஒருவர்
தியம்தான் பிடித்திருக்கிறது” என்று லிக் கொண்டு வெளியேறினான். சக உத்தியோகஸ்தர்கள் அவனைப்
த்தின் இலைகள் அப்போது வீசிய
ல்லை.
(1958)

Page 375
374
வ. அ. இ.
கிழக்கிலங்கையின் மூத்த { 1946லிருந்து இலக்கியத் துக் கொண்டவர்.
வனாஅனா என்றதும் ‘தே ஏழும். ஈழகேசரியில் 198 மஞ்சரி மறுபிரசுரம் செய்த இக்கதை மொழி பெயர்க்க
‘தோணி என்னும் பெயரில் ருடைய சிறுகதைத் தொகு பெற்றுக் கொண்டது.
கொழுகொம்பு; துறைக்க ஒரு வெண்மணற் கிராம. போன்ற நாவல்களையும் ப6
கவிதையில் ஆரம்பித்து, விமர்சனம் என இலக்கிய படுத்தும் இவருக்கு இல இடத்தைக் கொடுப்பது இ சரஸ்வதி, கணையாழி பே கையின் சகல ஏடுகளும் ஏற்றுப் பிரசுரித்துள்ளன.
தன்னுடைய எழுபது { கொண்டிருக்கும் இவர் ஈ துக்குப் பெருமை கூட்டும்

துரைவி வெளியீடு
ராசரத்தினம்
எழுத்தாளர். மூதூரில் பிறந்தவர். துடன் தன்னை இறுகப் பிணைத்
நாணி சிறுகதைதான் மனதில் 54ல் தோணி வெளி வந்தது. து. ஆங்கில ரஷ்ய மொழிகளில் ப்பட்டுள்ளது.
1962ல் வெளியிடப்பட்ட இவ தி அரசு சாகித்திய விருதினைப்
ாரன்; கிரெளஞ்சப் பறவைகள்; ம் காத்துக் கொண்டிருக்கிறது டைத்திருக்கின்றார்.
சிறுகதை, நாவல், நாடகம், த்தின் பல்துறைகளையும் பயன் 0க்கிய உலகில் ஒரு அழியாத இவரது சிறுகதைகளே. தாமரை, ான்ற தமிழக ஏடுகளும் இலங் இவருடைய படைப்புக்களை
வயதிலும் இன்றும் எழுதிக் ஈழத்துச் சிறுகதை இலக்கியத் படைப்பாளியாவார்.

Page 376
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அன்
வ. அ. இர
கன்றின் குரலைக் கேட்டுக் அவளுக்குத் தன் குழந்ை பசுவுக்குள்ள சுதந்திரம் த எண்ணியதன் பலன் 6ே
வரைவரையாய் மடிப்பு மடிப் தொடர்களையும், அந்த மலைக குறுகலாய்க் கிளைத்து நிற்கும் சரிவுகளிலே நிரைத்து நிற்கும் நிழலிலே குத்துக் குத்தாய்ச் சை புதர்களையும், மலைமுகட்டிலே உயர்ந்து நிற்கும் தொழிற்சாை குக் கல், கலீர் கலீர் என்று கு போலக் கும்மாளமடித்துக் கொ இயற்கையையும் செயற்கைை மெல்லிய சாம்பற் பொடியைப் டே படர்ந்து கிடந்தது.
கொட்டும் பனியில் சுற்றுப் மோனத்தவம் செய்து கொண்டிருக யைக் குலைக்கத் திராணி அற்! கொண்டிருந்தன. வாழ வேண்( வேண்டும் என்ற நிர்ப்பந்தம் பொருட்டா?
அவர்கள் நடந்துகொண்டிரு செல்பவரைத் தெரியவில்லை; அறிய அவகாசம் கிடையாது. அ அசமந்து கிடக்கும் இயற்ை என்ன மனிதர்களா? வேகமாகவே

375
5
T60)60T
ாசரத்தினம்
கனிந்துவரும் பசுவைக் கண்டதும் தை நினைவு வந்துவிட்டது. னக்கு இல்லையா என்று அவள் பறாக அமைந்துவிட்டது.
பாய்த் தொடர்ந்து செல்லும் மலைத் ளிலே நெடிதுயர்ந்து பக்கவாட்டில் சவுக்கந் தோப்புகளையும் மலைச் சீமைக்கிழவை மரங்களின் தண் டத்துச் செழித்து நிற்கும் தேயிலைப் சதா இரைந்து கொண்டு கம்பீரமாக லயையும், அடிவாரத்திலே கல்லுக் நறித்துப் பெதும்பைப் பெண்ணைப் ண்டு செல்லும் மலையருவியையும் பயும், எதையும் எல்லாவற்றையும் ான்ற பனிமூட்டம் தன்னுள் அடக்கிப்
புறமே செயல் இழந்து விறைத்து $கையில், அந்த மகா மசான அமைதி றவர்களாக மனித ஜீவன்கள் நடந்து ம்ெ என்ற துடிப்பு, வாழ்ந்தே ஆக இருக்கையில் குளிர் என்ன ஒரு
ந்தார்கள். பனிமூட்டத்தில் முன்னால் பின்னால் வந்து கொண்டிருந்தவரை ந்த மனிதர்கள் வேகமாக நடந்தார்கள். கயை வெல்லாவிட்டால் அவர்கள் அவர்கள் நடந்தார்கள்.

Page 377
376
பனியில் இளகிப் போயிரு போன்ற சரளைக் கற்கள் குத்து இதமான வேதனையோடு வீர கந்தைத் துணிகளிலே சுற்றியிரு பச்சைக் குழந்தையைத் தன்
அவள் நடந்தாள்.
கற்கள் பதித்த அந்த ரா இருக்கும் தொழிற்சாலைக்குச் யிலிருந்து விலகி, மலைச் ச
வறட்சியை என்றைக்குமே கால புற்கள், மனிதச் சுவடுகளின் அ தாழ்வு மனப்பான்மையோடு த மடிந்து கிடந்ததினால் ஒற்றை கொண்டு நின்ற அந்தத் தடத்த காகத் தன் கால் பெருவிரல்க கொளுவிக்கொண்டு மெதுவாக.
தலைப் பிரசவத்தின் பின்ன வைக்கும் குளிரில் கூட வீரம்மா அரும்பியிருந்தன. மலைநாட்டு கணந்து நுனியில் சற்று மேல் துவாரங்கள், கொட்டும் பனியி மேலே நாசித் துவாரத்தின் அ தாக்குகையில் பசையற்ற பனி துடைக்கமாட்டாதவளாக, வீரா கொண்டிருந்தாள்.
அப்படியாக அவள் இறங்க பெருவிரல் இடுக்கில் சுரீர் என அணைத்துக் கொண்டே வீரம்ம மிஞ்சியிருந்த இரத்தம் மு கொழுத்துப் பருத்து, உழுந்து வளைந்து கிடந்தது. அதற்காக ராக வைத்திருக்கும் யாழ்ப்பு குனிந்து துப்ப முடியாமல், வ கொண்டு வீரம்மா விரைவாக இ

துரைவி வெளியீடு
நந்த அவர்கள் பாதங்களில் ஊசி துகையில், குளிரைப் போக்கடிக்கும் ம்மாவும் நடந்து கொண்டிருந்தாள். க்கும், மாமிசத்துண்டம் போன்றிருந்த மார்போடு அணைத்துக்கொண்டு
ஜபாட்டை, அதோ மலையுச்சியில் செல்கிறது. வீரம்மா அந்த பாதை ரிவிலே இறங்கத் தொடங்கினாள். னாச் செழிப்போடு நிமிர்ந்து நிற்கும் ழுத்தத்தால், ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் லை குனிந்து நிலத்தில் அமிழ்ந்து படிப்பாதை என்ற பெயரைச் சுமந்து திலே, வழுக்கி விழாமல் இருப்பதற் ளால் நிலத்தில் வலுவாக ஊன்றிக் அவள் இறங்கினாள்.
ர் ஏற்பட்ட அதிர்ச்சியினால், கொடுக ாவின் முகத்தில் வியர்வை முத்துக்கள் தி நாவற்பழம் போலச் சிவப்பாகக் நோக்கி விரிந்திருந்த அவள் நாசித் ல் கரகரத்தன. குவிந்த மேலுதட்டின் டியில் ஊசிக் குத்தல் போன்ற பனி நீர் ஒழுகிக் கொண்டிருந்தது. அதைத் ம்மா மெல்ல மெல்ல இறங்கிக்
கிக் கொண்டிருக்கையில் வலதுகால் ன்றது. தன் குழந்தையை மார்போடு ா குனிந்து பார்த்தாள். தன் உடலில் ழவதையுமே குடித்த புல்லட்டை, வடையைப் போல விரல் இடுக்கில் வென்றே வாய்க்குள் இடுக்கித் தயா ாணப் புகையிலையின் சாற்றைக் லியைப் பல்லைக் கடித்துத் தாங்கிக் றங்கினாள்.
DOO

Page 378
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
மலையடி வாரத்திலிருந்த பி பிள்ளைமடுவமா? என்ன, மாட்டு கிறதே என்று கேட்கிறீர்களா? ெ கமே கிடையாது. அந்த மடுவத்த கின்றன. இலங்கையின் தேசிய ஈட்டிக் கொடுக்கும் தேயிலைத் உலகம். நீங்கள் தின்றது செரிக் இருந்தால், தயவு செய்து அந்த கேட்காமல், வருகிறோம் என்று 'பிள்ளை மடுவம் இருக்கிறது பா
முப்பதடிக்கு இருபதடிச் சது மழை வந்தால்தான் கூரை முகட் காது மூன்று வயசுள்ள துடியான ஓடி விடாமல் இருக்கும் படியான பிள்ளைகள், கிருஷ்ணாவதாரம் 6 குண்டாக மண்ணைக் காணவில்ை வெளியினூடாகச் சீறியடிக்கும் உ யின்றி உள்ளே வரும். இந்த தி பெரிய தோட்டம் முழுவதுமுள்ள குட்பட்ட குழந்தைகள் எல்லாம் ! துக்கு அடைந்து கிடக்க வேண்டு
நவீன கால அரசியல் எத்த6 கிகள் ஆக்கியிருக்கிறது. ஆன பொருளை அறியாமலே இந்தட் பெற்றோரின் வயிற்றுச் சோற்று தந்தையும் தாயும், வயசு வந்த ச சென்றபின் அந்த மடுவத்திலே கு செய்து கொண்டு விழித்திருக்கின்
மனித உபாதைகளைத் தாங்கி கட்டுப்படுத்திக் கொண்டும் ஆ கிடந்து வயசு வந்ததும் பிறரு இப்போதே தங்களைத் தயார் செ
வீரம்மா அந்த மடுவத்தை முன்னால் ஏற்கனவே பத்துப் பதி களை அங்கே விட்டுச் சென்றிருந்

377
ாளை மடுவத்தை அடைந்தாயிற்று. த் தொழுவம் என்பது போல ஒலிக் பயரில் என்ன இருக்கிறது? சந்தே லே மனிதப் பிஞ்சுகள் தாம் இருக் வருமானத்தில் செம்பாதிக்கு மேல் தோட்டங்களே ஒர் அபூர்வமான கக் கதை படிக்கும் வாசகர்களாக உலகத்துக்கு வராதீர்கள். அப்படிக் அடம் பிடித்தீர்களானால், இதோ ருங்கள்.
ரமான தகரம் வேய்ந்த கொட்டில். டில் ஒழுகும். இல்லாவிட்டால் ஒழு பையன் ஏறிக் கொண்டு வெளியே ா உயரத்திற்குச் சுவர் இருக்கிறது. ாடுத்த காரணமாகச் சுவரில் குண்டு லை. சுவருக்கு மேலே உள்ள திறந்த ஊதற்காற்றும் மழையும் தங்குதடை வ்விய கூேடித்திரத்தில் தான் அந்தப் தொழிலாளர்களின் மூன்று வயசுக் நாளைக்கு ஏழெட்டு மணிக்கு நேரத் ம். ஆச்சரியமாக இருக்கிறதா?
னையோ அநாமதேயங்களைத் தியா ால் தியாகம் என்ற வார்த்தையின் பாட்டாளிக் குழந்தைகள் தங்கள் க்காகத் தியாகம் பண்ணுகின்னறன, கோதர சகோதரிகளும் வேலைக்குச் குழந்தைகள் தம்மைத் தாமே தியாகம் றன; பசித்திருக்கின்றன;
க்ெ கொண்டும், இயல்பூக்கங்களைக் புந்தக் கொட்டிலிலே அடைபட்டுக் க்கு உழைத்துக் கொடுப்பதற்காக பது கொள்ளுகின்றன.
அடைந்து விட்டாள். அவளுக்கு
னைந்து தாய்மார், தங்கள் குழந்தை தார்கள்.

Page 379
378
பிள்ளை மடுவத்து வாயிலின் போர்த்திருந்த தன் குழந்தையை
“சத்த வெளலகு புள்ள” - வீ பெண் ஒருத்தி எரிச்சலோடு குரல் கையில் பிடித்து இழுத்து வந்த பிடித்து உள்ளே தள்ளிவிட்டு அ திரும்பிக்கொண்டு நடந்தாள்.
தள்ளிவிடப்பட்ட பையன், போய் அவள் முந்தானையைப் அம்மா” என்று அழுதான்.
“போடா கழுதை” என்று அ
அவன் காதைப் பிடித்து இழு தள்ளினாள் அந்தப் பெண்.
“கொழந்தைக்கு அடிக்கிறீா தாபத்தோடு கேட்டாள் அந்தப் ெ
"கொழுந்தையா அது. சே பெண் அர்ச்சனை செய்கையில் வந்துவிட்டான். அவன் உச்ச அவனை உள்ளே தள்ளிவிட்டு நடந்தாள் அந்தப் பெண்.
ஒதுங்கி நின்றிருந்த வீரம்ம போல, ஐயோ என்று சத்தமிட் வெறியோடு தன் குழந்தைன திரும்ப முத்தமிட்டாள்.
அதிகாலையில் மங்கலான தன் கைகளையும் கால்கலை போதும் வீரம்மா தன் குழ “தம்பியப் பாத்துக்குங்க” என்று ஆக்ஞை பிறப்பித்துவிட்டுப் விட்டு உலையை ஏற்றிய இ முத்தமிட்டாள். அதன் பின்னால் கையிலும் மடியில் இருந்த கிறாள்.அதற்குப் பிறகு, ஆசை

துரைவி வெளியீடு
ல் கால் வைத்த வீரம்மா, துணிகளால் வெறியோடு முத்தமிட்டாள்.
ரம்மாவிற்குப் பின்னால் வந்த பேரிளம் b கொடுத்தாள். வீரம்மா ஒதுங்கினாள். மூன்று வயசுப் பையனைக் கழுத்தைப் லூந்தப் பேரிளம் பெண் வெறுப்போடு
தன் தாயை முந்திக்கொண்டு ஓடிப் பிடித்துக் கொண்டே, “நானும் வாறன்
அவன் முதுகில் இரண்டு போட்டு, த்து வந்து, திரும்பவும் மடுவத்துள்
ங்களே, அம்மா” என்ற வீரம்மா அனு பண்ணிடம்.
ாட்டான், பிசாசு.” என்று அந்தப் > பையன் திரும்பவும் தன் தாயிடம் Fந் தலையில் நக்கென்று குட்டி த் தன்பாட்டில் திரும்பிக் கொண்டு
ா, பேய்க்கனவு கண்டு பயந்தவளைப் டாள். பிரக்ஞை வந்தபோது மீண்டும் யத் திரும்பத் திரும்ப, திரும்பத்
விடிவிளக்கின் தெளிவற்ற ஒளியில் ாயும் உதைத்துக்கொண்டு சிரித்த ந்தையை முத்தமிட்டாள். பின்னர், புரண்டு படுக்கும் தன் கணவனுக்கு
பரபரவென்று அடுப்பை மூட்டி டை நேரத்திலும் தன் குழந்தையை தன் கணவன் பழையதைச் சாப்பிடு தன் குழந்தையை முத்தமிட்டிருக் யாகத் தைத்த கம்பளிச் சட்டையைக்

Page 380
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
குழந்தைக்கு அணிவித்து, வீடு பட்டபோதும் முத்தமிட்டிருக்கிறாள்
இப்போது அவளுக்கு வெறி! : பிரியப் போகிறோமே என்ற வேத போதை முத்தங்களைத் தாங்காமல்
“கண்டறியாத புள்ளயை பெத் வியா? நேரமாச்சல்லே’ - பின்னால் பார்த்தும் பார்க்காததுமாகச் சொல் இடித்துக் கொண்டு வெறுப்போடு
வீரம்மா சிமெண்ட் தரையில் : மறுபடியும் முத்தமிட்டாள். தோை ரம்புட்டான் பழங்களைப் போல அ4 சதைப் பிண்டமாய் வெளிறிக் கசிந்:
கண்களை முந்தானையால் து மடுவத்தை மேற்பார்வை செய்யும் முடிந்து லைத்திருந்த ஒரு ரூ. திணித்தாள். "அம்மா எங் கொழ அவள் சொல்லும் போது வீரம்ம விட்டன. வீரம்மா சொல்லியதை அந்தச் செவிட்டுக் கிழவி, “நீ என்று சிரித்தாள். ஒரு ரூபாய் சிரிக்க மாட்டாளா?
இதற்குள் ஆலைச் சங்கு ஊதி தன் குழந்தையை முத்தமிட்டு வி அப்பொழுது பெருவிரல் இடுக்கி திருந்த அட்டை கீழே விழுந்தது அ
'செக்ரோலில் பெயரைப் பத் கூடையை எடுத்துத் தலையில் ( கொண்டு நடந்தாள்.
OC
இப்போது பனிமூட்டம் வில் தோப்புகளின் பின்னால் காலைக்

379
என்ற 'லயத்தை விட்டுப் புறப் . ஆனால் இப்போது?
தன் கணிமணியைச் சில மணி நேரம் னையில் ஏற்பட்ட வெறி! அவளது
குழந்தை திணறிற்று.
த்திட்டா. சும்மா போட்டிற்கு வரு வந்த இன்னொருத்தி வீரம்மாவைப் லிவிட்டு, தன் தோளில் முகத்தை நடந்தாள்.
தன் குழந்தையைக் கிடத்தி விட்டு லப் பிய்த்துக்கொண்டு பிதுங்கும் வள் கண்கள், கண்ணீர்த் திரைக்குள்
五65T・
துடைத்தபடியே, வீரம்மா பிள்ளை ) கிழவின்ய அணுகித் தலைப்பில் பாய்த் தாளை அவள் கைகளில் முந்த ஒங்க அடைக்கலம்” என்று ாவின் கண்கள் கண்ணீரை வழிய தக் காதில் போட்டுக் கொண்ட போம்மா நான் பார்த்துக்கிறேன்” வாங்கியிருக்கிறாள் அல்லவா?
யது. வீரம்மா கடைசி முறையாகத் ட்டு ஆலையை நோக்கி ஓடினாள். ேெல இரத்தங் குடித்துக் கொழுத் வளுக்குத் தெரியாது.
திந்துவிட்ட வீரம்மா கொழுந்துக் முதுகுப் புறமாக தொங்க விட்டுக்
DO
0கியிருந்தது. கிழக்கே சவுக்கந் கதிரவன் தன் பரிபூர்ண பிரபை

Page 381
380
யோடு உசிக்கிரணங்களைச் சுறுசுறுப்படையத் தொடங்கிற்
வீரம்மா தன் சக தொழி கொண்டு மலை முகட்டில் ஏற கிடையில் இருபத்தைந்து விட்டால் அன்றைக்குப் பெயர்ெ தூக்கிக் கொஞ்சலாம்; வீட்டுக்கு
சிந்தனை வேகமானதுதா அவள் கைகள் வேலை செய்தன அட்டையைப் போல, அவள் நெளிந்தன. பெருவிரலும் சுட் லயத்தோடும் சமனத்தோடும், மாய், கணநேரத்தில் கைகள் நிறைந்தது. பத்துமணி ஆவ:
கூடையை நிரப்பிவிட்டாள்; மன
மழைதானோ மலைநாட் இல்லை. நினையாப் பிரகாரம களை கொட்டும் மழை ஒன்று யான அந்த மழை வீரம்மாளின் தடுத்தது. ஊதற்காற்றோடு ம6 நடுங்கினாள். இந்த மழை மு பச்சைக் குழந்தையின் மேல் எண்ணம். வீரம்மாவின் விரல்கள்
குடைக்குள் நின்ற கங்கான களையுமே கீழ்த்தரமான பாலை கொழுந்து கிள்ளத் தொடங்கின.
மழை விட்டுவிட்டது.
கூடை நிரம்பிக் கொண் தொழிலாளிப் பெண்கள் இப் சமீபித்து விட்டார்கள்.
வீரம்மா வெகு வேகமாகக் ெ
'அம்மாவ்

துரைவி வெளியீடு செலுத்துகையில் அந்தப் பிரதேசமே
லொளிகளோடு கூடையைச் சுமந்து மத் தொடங்கினாள். பதினொரு மணிக் ராத்தல் கொழுந்துகளைப் பறித்து விழுந்து விடும். அதன் பிறகு மகனைத் தச் சென்று ...
ன். ஆனால் அதைவிட வேகமாக 5. புல் நுனியிலே நெளிந்து தெறிக்கும் -விரல்கள் தேயிலைச் செடிகளிலே டுவிரலும் கம்பங் கூத்தாடியின் தாள
இரண்டு தளிர்களும் ஒரு மொட்டு நிறையப் பின்னாலிருக்கும் கூடையும் தற்குள் வீரம்மா ஏறத்தாழ முக்கால் மழ கொட்டத் தொடங்கியது.
டில் அதற்கு ஒன்றும் குறைச்சல் பாய்க் கொட்டும். அந்தத் தொழிலாளர் வம் பாதிக்காது, ஆனால் சோனாவாரி ன் வேலையைக் கொஞ்சம் தடுக்கவே ழை சீறி அடிக்கையில், பாவம், வீரம்மா ழுவதுமே மடுவத்தில் இருக்கும் தன்
வாரி அடிப்பதாக அவளுக்கு ஓர் செயலிழந்து நின்றன. னி அகாரணமாக எல்லாத் தொழிலாளர் டியில் பேசினான். வீரம்மா திரும்பவும் ாள். ஆனாலும் ஒரு தயக்கம்.
000 எடு வந்தது. கொழுந்து கிள்ளும் போது கண்டிராக்டரின் பங்களாவைச்
கொழுந்து கிள்ளிக்கொண்ருரக்கிறாள்.

Page 382
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கண்டிராக்டரின் வீட்டுத் தொழு எங்கிருந்தோ தாய்ப்பசு பதறிக் பாலூட்டியது. வீரம்மா தன்னை பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். பசு கன்றுக்குப் பால் கொடுக்கச் தனக்கு.
வீரம்மா இப்படி எண்ணினாளே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். தி வலித்தது. கட்டமைந்த மார்பு விட புண்ணின் நமைச்சல்போல மு அரிப்பின் வேதனையைத் தாங்க செடியின் கிளையைத் தன் பலங் போது, செடியின் கிளைகள் 'சடா கீழே மார்புச் சட்டைகள் நனைந்து.
வீரம்மா பைத்தியக்காரியைப் மடுவத்தை நோக்கி ஓடினாள்.
O
பிள்ளை மடுவத்திலே, சிறுநீ தன் குழந்தைக்குப் பாலூட்டுை குறைவாக இருந்ததனால் அன் பேர் விழவில்லை' என்ற செய்தி வி

381
வத்திலிருந்த பசுங்கன்று கத்தியது. கொண்டே ஓடிவந்து கன்றுக்குப் மறந்து அந்தப் பசுங் கன்றைப் புக்குக்கூடத் தான் நினைத்தபோது சுதந்திரம் இருக்கிறது. ஆனால்
ா என்னவோ, பாலுட்டும் பசுவையே டீரென்று அவள் நெஞ்செல்லாம் மிப் புதைத்துக் கனத்தது. ஊமைப் லைக்காம்புகள் அரித்தன. அந்த
முடியாதவாறு வீரம்மா தேயிலைச் கொண்ட மட்டும் இறுகப் பிடித்த ரீ என்று ஒடிந்தன. முலைக்காம்பின்
போலத் தலை தெறிக்கப் பிள்ளை
OO
ரிலே தெப்பமாக நனைந்து கிடக்கும் கயில் இரண்டு ராத்தல் கொழுந்து "றைக்குத் தனக்குச் செக்ரோலில், ரம்மாவுக்குத் தெரியாது.
(1959)

Page 383
382
d
நாவற்குழியில் பிறந்தவ கிய உலகில் சு.வே. என்ற
ஈழத்தில் உருவகக்கதை முதலில் பேசப்படும். உ வெற்றி மகத்தானது.
ராஜாஜியால் மதிக்கப்பட் யும் இவருக்குண்டு.
முக்கியத்துவம் கொடுப் பலிப்பதால் மட்டும் ஒரு என்பதில் அசையாத நம்பி
கூடுதலாக எழுதாதவர் என்று பெயரெடுத்தவர். கொண்ட தொகுப்பொன்று 1972ல் வெளிவந்தது.
மண்டலப் பரிசிலினையும்
"யார் அவன்? அவன்தாே கண்டபோது, என்மனம் இவ் அங்கலாய்த்துக் கொண்டது. குழந்தையைப் போல், என் எ அவனிடம் சென்றது. பின்னர், திரும்பத் திரும்ப வினாவெ கூத்தாடிற்று.

துரைவி வெளியீடு
ஈ. வே.
ரான சு. வேலுப்பிள்ளை இலக் அறியப்பட்டவர்.
என்றதும் சு.வே.யின் பெயரே ருவகத் துறையில் இவர் பெற்ற
娜 " . ட எழுத்தாளர் என்னும் பெருை
சிறுகதைகளில் தூய்மைக்கு பவர். நல்ல கருத்துக்களை பிரதி படைப்பு இலக்கியமாகி விடாது
க்கை கொண்டவர்.
காதல் கதைகள் எழுதாதவர் இவருடைய 12 சிறுகதைகளைக் ‘மண்வாசனை என்னும் பெயரில் அந்த ஆண்டுக்கான சாகித்திய பெற்று கொண்டது.
46
வெறி
சு.வே.
னா? அவனாயிருந்தால்.” அவனைக் விதம் வினாவெழுப்பிச் சந்தேகித்து, மெல்ல நடை பயிலும் சின்னஞ்சிறு iண்ணமும் தட்டுத் தடுமாறிக் கொண்டு யார் அவன்? அவன் தானோ?’ என்று ழப்பி அவனைச் சுற்றிக் குரவைக்

Page 384
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சுன்னாகத்திலே, இரவு பத் செல்லும் கடைசி பஸ்ஸஸுக்காக பஸ்ஸைப் பற்றிய எண்ணம் முன எண்ணம் கூர்மை பெற்றது.
அவன் எனக்கு முன்னே பத் தூரத்திலே, தெருவின் மறுபக் மேல் இருந்தான்; தெருவிளக்கெ மின்றி ஏதோ ஒரு புத்தகத்தை வா! குச் சமீபத்திலே, அடிக்கொருத பிறாண்டிக் கொண்டு கிடந்த அவலமாகக் குரல் எழுப்பியபோ வில்லை. இழவு வீடுபோலச் ே அவ்விடத்தில் அவனைத் தவிர வே
நான் இரண்டொரு யார் மு அப்பொழுதும் சந்தேகம் தெளிய6 பொழுது அவன், அவனைப் ே கூர்ந்து பார்த்தபோது அவன் ( விட்ட தாடியும் மீசையும், கலை கிடந்த கேசமும், குனிந்த தலையு வேறு யாரோ போலக் காட்டின. பிடிபடாமல் வழுக்கியோடியது. . எனக்கு முடிபு கிட்டிவிடும் என்று எ
அதோ! எழுந்துவிட்டானே! அவன் எழுந்தான். விளக்கொளி காதிலே சொருகப்பட்ட பீடித்துண் தூரத்திலே தெரிந்து கடைவிள மாகச் சாய்ந்து சாய்ந்து, நொ கினான். வைகறைப் போது வெளி என்னிற் படர்ந்தது.
ஆம்! அவனேதான்; முத்து6ே என் மனக்குழந்தை கைகொட்டிச் பனித்தன். தெய்வத்தை நேருக்கு கொண்டது போன்று என்னெஞ்சு க என்று உரக்கக் கதறிக்கொண்டு ஒடி அவன் காலடிகளைத் தொ.

383 தரை மணியளவில், கீரிமலைக்குச் த் தவங்கிடந்த எனக்கு, இப்போது ன மழுங்கிவிட, அவனைப் பற்றிய
கினைந்து அல்லது இருபது யார் கத்திலே சந்தியிற் கிடந்த மதகின் ரளியிலே இவ்வுலக உணர்வு சிறிது சிப்பதில் ஈடுபட்டிருந்தான். அவனுக் ரம் முன்னங்காலினாலே கழுத்தைப் சொறி நாய், இரண்டொரு தரம் து கூட, அவன் திரும்பிப் பார்க்க சாகமும் பயங்கரமும் வழிந்தோடும் பறு யாருமில்லை. முன் சென்று கூர்ந்து பார்த்தேன். வில்லை. மேற்போக்காகப் பார்க்கும் பாலத்தான் இருந்தான். கொஞ்சம் முகத்தில் யதேச்சையாக வளர்ந்து ந்து தாறுமாறாய் வழிந்து விழுந்து டன் அவனிருந்த நிலையும் எல்லாம் அதனால், முடிவு பாதரசம் போலப் அவன் எழுந்து நடந்தால் போதும்,
ண்ணினேன்.
தவம் கலைந்த "மகரிஷிபோல் முகத்திலடித்தது. அடுத்த கணம் படை வாயில் வைத்துக்கொண்டான்: க்கொளியை நோக்கி, இடப்பக்க ண்டிக்கொண்டு நடக்கத் தொடங்
வாங்குவது போன்றதோர் உணர்ச்சி .
வதான்; என்னருமை முத்துவேதான். சிரித்துக் களித்தது. என் கண்கள் கு நேர் தரிசனஞ் செய்து நிறைவு சிலிர்த்து விம்மிப் பூரித்தது. "முத்து" | அவன் பின்னால் ஓட வேண்டும்; ட்டு முத்தமிட வேண்டும் போலத்

Page 385
384
தோன்றியது. ஆனால் நான்
மெதுவாக அவன் பின்னால் ர தருளியிருக்கும் கோவிலிலேதா னேன்; அதுதானே பரம பத்தனுக்
தூரத்திலே தெரிந்த கடை உருவங்கள், என் மனத்திலே போல, நடமாடின. அவற்றுே சேர்ந்து கொண்டதை நான் கண் வாழ்க்கைக் கவலைகள் போல. றாய், பலவாய்ச் சந்தேகங்கள் க எப்படி வந்தான்? என்ன வேை ஆளைப் பார்த்தாற் பைத்திய இந்நிலை வந்தது, என்று பலவா பிடி பிடிக்கவுந் தெரியும்; குர ‘சிங்க நோக்கிலும் அதற்குப் பரி
C
டிக்கோயா ஆசுபத்திரி வெளி பட்ட புலி கணமேனும் ஒயா நான் அங்கும் இங்குமாய் ர மாக, எண்ணப் புயல்கள் சுழன்ற ஒன்றிலிருந்தொன்றாய்க் கிளைத்
அவ்வப்போது கண்ணிர் மை காணாதபடி இமையை வெட்டி காதபோது புறங்கையாலே து தோன்றும் வாயுக் குமிழிகள் நினைவுகள் தோன்றி வெடிக்கி கொண்டு வருவார்கள் என்ற இவ்வளவுக்கும் அவன் யார் முனைந்தெழுகிறது.
அவன் முன்பின் தெரியாத நாட்டுத் தோட்டமொன்றில் ஒப்புக்கொண்ட புதிதில், எனக்
வைத்தார் பெரிய கங்காணி. எங்கெங்கோ கிடந்த இருமனித

துரைவி வெளியீடு
கூப்பிடவுமில்லை. ஒடவுமில்லை. நடந்தேன். தெய்வத்தை அது எழுந் ன் பூசிக்க வேண்டும் என்று எண்ணி
கழகு.
யின் முன்னால் நாலைந்து மனித தோன்றிய தெளிவற்ற எண்ணங்கள் ளொன்றாக முத்துவின் உருவமுஞ் டேன். ஏழைக்கு அடிக்கடி தோன்றும் . என் மனதில் ஒன்று தேய மற்றொன் கிளைத்துப் பெருகின. அவன் இங்கு ல செய்கிறான்? எங்கிருக்கிறான்? ம் போலத் தெரிகிறதே? எப்படி று எண்ணினேன். மனசிற்கு அழுங்குப் ங்குப் பாய்ச்சல் பாயவுந் தெரியும்; ச்சயமுண்டு.
) OO
விறாந்தையில், கூண்டில் அடைக்கப்
து சுற்றிச் சுழன்று வருவதுபோல, நடக்கிறேன். மனத்தில் ஆயிரமாயிர டிக்கின்றன. அசுபமான கற்பனைகள் ந்துப் பெருகி நடுங்கவைக்கின்றன.
டதிறந்து பாய்கிறது. அதனை யாரும் வெட்டி அடக்கப் பார்த்தும் அடங் டைத்து நடிக்கிறேன். தண்ணீரிலே போன்று ஒன்றன்பின் ஒன்றாய் ன்றன. எப்போது அவனை வெளியே எண்ணம் சுமையாய் அழுத்துகிறது. ? நான் யார்? என்ற எண்ணமும்
5 ஓர் அநாதை; அந்நியன் மலை ஜூனியர் கிளார்க்காக வேலையை குத் துணையாக அவனை அனுப்பி
காலமென்னும் சுழற்காற்றினால் 并 சருகுகள் ஒன்றுகூடின.

Page 386
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சமீபத்திற் கண் பறிபோன பு இடத்திலே தட்டித் தடவித் துணைவன் அவன். இருபத் படித்தவன் போற் காணப்பட்ட கங்காணியை விட்டால் அவனுக் வயிற்றுச் சோற்றுக்காகப் பக தோட்டத்திற் பாடுபட்டு விட்டு உலகத்தையோ, மனிதரையோ, கருத்திக் கொள்ளாத ஒரு அ கிடந்தது. அது, மரியாதை . சந்தேகிக்கும் அளவுக்குத் துலாப்
அந்தப் பெரிய பங்களாவி செல்வம், இரு 'சன்லைட் கே தான். அவன் அவற்றுடன் ஈடுப சில சமயம் நானே பொறாமை
காந்தியடிகளின் 'சத்திய சோதனை டிருப்பதைக் கண்டிருக்கிறேன். தவழாத நடுக்கடலின் நினைவு கடலின் அடிவயிற்றிலே எத்த இரகசியங்களும் நீரோட்டச் சுழி அடிமனமும் அத்தகையதோ? மம் வருமென்பார்களே; அவன் உன் சலனத்தின் எந்த ஒன்றையும் வில்லையே.
மலைநாட்டுக்கு வந்த பு குலங்களில் ஏறி, அங்கு தவ அணைத்துப் பிடித்து விளைய வொடுக்கமுள்ள குடும்ப ஸ்திரீ கொண்டு மலை மங்கை நாணி நி பாய்ச்சும். துடியான இளங் கு! யாடிச் சிரித்தோடும் அருவிகள் எண்ணிலடங்கா வண்ண மலர் கண்டு நான் என் வயமிழந்து நிற் மெல்லென என்னை மயக்கும் சொல்லிச் சொல்லி இரசிக்கும் யாகக் கேட்டுக் கொண்டிருப்பால்
25

385
துக்குருடனைப் போல, அந்தப் புது திரியவிடாமல் ஊன்றுகோல் தந்த தைந்து வயதுக்கு மேலிருக்கும். ரன். தூரத்து உறவினரான பெரிய கு உறவும் இல்லை; புகலுமில்லை. ல் முழுவதும் அவரது காய்கறித் , மாலையில் என்னிடம் வருவான். மனிதர் செயல்களையோ ஆழமாய்க் லட்சிய சுபாவம் அவனில் ஒட்டிக் தெரியாத முரடனோ என்று யாரும்
பரமாய்த் தெரிந்தது.
ல் எனக்குச் சொந்தமான பெருஞ் காப்' பெட்டி நிறைந்த புத்தகங்கள் ட்டுப் படிக்கும் ஆர்வத்தைக் கண்டு ப்படுவது முண்டு. அவன் மகாத்மா எயை ஆர்வத்துடன் படித்துக் கொண்
அவனைக் காணும்போது, அலை புதான் எனக்குத் தோன்றும். நடுக் னை எத்தனையோ அதிசயங்களும் "களும் கலந்து கிடக்கின்றன. அவன் மனத்திலுள்ளது சொல்லில், செயலில் ணர்ச்சியில் ஊமையா? அவன் மனச் என்றுமே என்னாற் காண முடிய
திதில் வானை முட்டும் மலைக் ஐந்து செல்லும் வெண் முகில்களை காட என் மனம் செல்லும். அடக்க போலப் பசும்பட்டால் முக்காடிட்டுக் இற்கும் கோலம் மனத்தில் நெகிழ்வைப் ழந்தைகள் போலக் குதித்து விளை ளிலே தவழ என் மனம் விரும்பும். களில் இயற்கையின் திருவுருவைக் பதுமுண்டு. எங்கிருந்து நோக்கினும் இந்த அழகுக் கோலங்களை நான் போதெல்லாம் முத்து மிக அமைதி

Page 387
386
சில சமயம் இலேசாகச் சிரி கம்பீரமாக வானை முட்டி நிற்ட அந்த உயர்ச்சியும் கம்பீரமும் ய சிறிதும் காணப்படவில்லையே. நிறைந்து பயங்கரமான, ஆளை ளாகவல்லவா நடமாடுகிறார்கள் கசப்பான அனுபவங்களால் அ வேன். சில சமயம், “ஐயா, தொ காணப்படும் கிடுகிடு பள்ளத் என்பான். அவன் சொல்லும் உ பதைக்கும். சிலசமயம், “சார், கம்பளம் போலக் காணப்படும் அட்டைகள் உங்களையும் கடிச் புத்தான் எனக்கு ஏற்படும்.
C
"சார், உங்களைத்தான்” என் டாக்டர் நிற்கிறார். “கவலை எலும்பைத் தாக்கிவிட்டது து போய்ப் பாருங்கள்” என்கிறார். ஒரே இடத்தில் நின்று ‘கிர், ச் வேகமாக அவன் கிடந்த கட்ட அவனது மென்முறுவல் என்{ை அந்தமென்முறுவல், என்னில் ஐயோ, ஐயோ. அவற்றை விண்
கட்டியணைத்து முத்தமிட்டு தையாக்கி விடுவோமா;. நிற்கிறேன். “சார், எனக்கொன்று லும்போதே அவன் கண்களும் சி நிலையை விளங்கிக் கொண்டு இப்போது நானா அவனா நோயா
“முத்து. முத்து.” மேலே ே கென்று பன்னூறு தரம் நெட்டுரப் சொல்வதென்று தெரியாமல் திண
"சார், நீங்கள் சொல்ல வே எனக்குத் தெரியும். நீங்கள் ெ

துரைவி வெளியீடு
த்துவிட்டு, “சார், மலைகள் உயர்ந்து தென்னமோ உண்மைதான். ஆனால், ருக்கு வேண்டுமோ அந்த மக்களிடம் பதிலுக்கு அவர்கள் விஷ குணங்கள் விழுங்கி ஏப்பமிடும் மலைக்காடுக ா” என்பான். ஏதோ தனக்கேற்ப்பட்ட ப்படிச் சொல்லுகிறான் என எண்ணு ழிலாளியின் அடிவயிற்றைப் போலக் தாக்குகளைக் கண்டிருக்கிறீர்களா?” உவமைகளைக் கேட்டு என் நெஞ்சு முத்துக்களைச் சிதறிவிட்ட மரகதக் ) புற்றரையின், அடியிற் கிடக்கும் கலாம்” என்பான். விளங்காத வியப்
) O O
ற குரல் கேட்டு நான் திரும்புகிறேன். ப்பட ஒன்றுமில்லை. கணுக்கால் ப்பாக்கிக் குண்டு. அவ்வளவுதான்; உருட்டிவிட்ட பம்பரத்தைப் போல ர்ெ எனச் சுழல்கிறது மனம். வெகு டிலையடைகிறேன். அந்நிலையிலும் ன வரவேற்கிறது. அந்த நிலையில் தீட்டிய உணர்ச்சிக் கோலங்கள். டு சொல்ல எனக்குத் தெரியாது;
க் கண்களிலொற்றி அவனைக் குழந்
வேண்டாம்; செயலற்றுச் சும்மா மில்லை, பயப்பட வேண்டாம்.” சொல் ரிக்கின்றன. என்னுடைய அசாதாரண அவன் என்னைத் தேற்றுகிறான். jfiና”
பச முடியாமல் அவனிடம் சொல்வதற் போட்டு வந்த அந்த ஒன்றை எப்படிச் றுகிறேன்.
ண்டாம்; நீங்கள் சொல்லப் போவது சால்லி நான் ஏற்றுக் கொண்டதாக

Page 388
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எண்ணுங்கள்; வெளிப்படையாக முடியாது; மானசீகமான இந்தப் நம்பி ஊரிலே ஒரு பெரிய குழு இந்த உலகில் இருக்கவில்லை
"முத்து, என்ன சொன்னாய் ஒருவன் உயிருடனிருப்பது உன் செய்ததை நான்...''
"ஐயோ சொல்ல வேண்டாம்,
அவன் என் கைகளை இறு குழந்தை தன் தாயிடம் கெஞ்சு வேண்டாம். நீங்கள் புகழ்வதை பொறுக்கவே மாட்டேன் " - விம்! றன. கண்கள் கலங்கிப் பொலு மேற்றுண்டினால் அவன் கண்கள் என்ன நடந்தது?” என்கிறேன். அவனுக்குப் பழைய சுயகுணம் நின்ற அலட்சியப் போக்கு மீண்டு
"அந்த மாலைக் கருக்கலி கொண்டு வந்தீர்கள். உங்கள் தெரியாதே". இதைச் சொல்லி, உங்களைக் குறி பார்த்துச் சுடப் யறியாத ஒரு வெறியில் .... அதன் தெரியாது" என்கிறான்.
"சார், நீங்கள் நேர்மை, நிம் றையும் கடைப் பிடிக்கலாம்; இ லாளரின் சுகதுக்கங்களில் 5 திருக்கலாம். அவையெல்லாம் மற்றச் சக உத்தியோகத்தார் மன
“என்ன சொல்லுகிறாய் முத்து
"ஆமா சார், இதுதான் ( அவர்களாக மாறவேண்டும் : வேண்டும்.''
"ஐயையோ பயங்கரமாயிருக்

387
ச் சொன்னால், என்னாலே தாங்க பரிமாற்றமே போதும். உங்களை ம்பம். என்னை நம்பி நான் தானும்
ய.'
முத்து - அதற்காக.... ஏன் நான் க்குத் தெரியவில்லையா? முத்து நீ
சார்; சொல்ல வேண்டாம்." கப் பற்றிக் கொள்கிறான். சின்னக் வது போலக் கெஞ்சுகிறான். "சார், யோ, நன்றி கூறுவதையோ நான் வலுக் கூடாக வார்த்தைகள் வருகின் பொலென முத்து உதிர்கிறது. என் ளைத் துடைத்துக் கொண்டே "முத்து முத்து ஒரு கணம் நிதானிக்கிறான்; | சித்திக்கிறது; ஒரு கணம் விலகி பம் அவனிற் படிகிறது. பில் நீங்கள் வானத்தைப் பார்த்துக் -க்கு வானம் தெரியுமேயன்றி மண் இலேசாகச் சிரித்துவிட்டு, “யாரோ போவதை கண்டேன். பிறகு என்னை ன் பின்னர் என்ன நடந்ததோ எனக்குத்
பாயம், மனச்சாட்சி என்ற எல்லாவற் லஞ்சம் வாங்காதிருக்கலாம்; தொழி டுபடலாம் ; 'பார்ட்டி'கள் வைக்கா உங்களுக்கு நல்லது. அவையே த்தைப் புண்படுத்தினால் .."
?”
தாட்டக்காட்டு வாழ்க்கை; நீங்கள் அல்லது அவர்கள் நீங்களாக மாற
கிறதே."

Page 389
388
“ஜனநாயக முறைப்படி நீங் வாழ்க்கை பயங்கரமானதுதான் வெகு அற்பம் சார்.”
என்னால் நம்பமுடியவில்லை கொள்கிறேன். என் மனக் குழப் வீணாகக் குழம்புகிறீர்கள். வி வேண்டும். சரி, நேரமாகிறது போ
ஒரு இரவல்ல, பல இரவு தொண்டு செய்ய எண்ணி, அனு அவன் தன்னுடன் தங்க அனு! தனமாக எதிர்த்து அனுப்பி விடு தலைவனும் குருவும் ஆகையால் விடுகிறேன்.
முத்து ஆசுப்பத்திரியிலிருந்: அவனை அழைத்து வரச் செ இல்லை. “முத்து எங்கே சென்ற என்று என்னை நானே கேட்பதைத்
O
கடை விளக்கு; கண்ணைக்
தொடர் அறுந்தது. கடை வாச மூன்று பேர் வெகு சுவாரஸ்யமா செய்துகொண்டு நின்றனர். நா6 “முத்து இங்கே வந்தனே, அவ6 ஆச்சரியத்தோடு என்னை ஒரு “அதோ அந்தச் சந்து வழிய இருப்பான்” என்றான்.
அந்தச் சந்து, இலட்சியமி போலச் சேறுஞ் சகதியுமாகக் முழுவதும் இருளை வடித்தெடு தட்டுத் தடுமாறிக்கொண்டு செ தென்பட்டது. அந்த வீட்டு விறார் இரு பிரிவாகப் பிரிக்கப்பட்டிரு யிலே ஒரு சிறு அகல் விளக் சுவரோரமாக யாரோ படுத்திரு

துரைவி வெளியீடு
கள் அவர்களாக மாறாது போனால் இரவு நடந்த அந்தச் சம்பவம்
இப்படியும் நடக்குமா என எண்ணிக் பத்தைக் கண்ட அவன், ''சார், ஏன் ளங்காதவை விளங்க அனுபவம் ங்கள்" என்கிறான்.
கள் அவனுடன் தங்கி அவனுக்குத் மதிச் சீட்டும் பெற்று வந்த என்னை மதிக்கவேயில்லை. வெகு மூர்க்கத் மகிறான்; இப்பொழுது அவனே என் - கீழ்ப்படிந்து சொற் கேட்டுச் சென்று
து வெளியேறும் நாள் வருகிறது. ல்லுகிறேன்; படுக்கையில் அவன் எய்? எங்கேயடா சென்றாய் முத்து?" தவிர வேறு வழியுமில்லை.
00
கூசச் செய்ததால், என் நினைவுத் லில் அந்த நேரத்திலும் இரண்டு க ஏதோ ஒன்றைப் பற்றிச் சர்ச்சை ள் நேரே கடைக்காரனிடம் சென்று ர் எங்கே" என்று கேட்டேன். அவன் தரம் ஏற இறங்க நோக்கினான். க நேரே சொல்லுங்கள்; அவன்
ல்லாத வாழ்க்கைப் பாதையைப் குழம்பிக் கிடந்தது. அந்தச் சந்து
த்து யாரோ ஊற்றியிருந்தார்கள். எறேன். சிறிது தூரத்தில் ஒரு வீடு கதை, தட்டியினாலே தடுக்கப்பட்டு, த்தது. ஒரு பகுதியில் ஒரு மூலை 5 சிணுங்கிக் கொண்டு கிடந்தது. ந்தார்கள். நாலைந்து பழந்துணி

Page 390
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
களைத் தவிர குறிப்பிடக்கூ என்னைக் கண்டதும் முத்து திடுக்
"சார், நீங்களா? என் இங்ே கேட்கிறான்? என்னால் நம்ப முடிய
"ஏன் உன்னை நான் பார்க்க வ பாம்பு புரண்டு நெளிவதைப் போ முடியவில்லை; விழுங்கவும் மு நடக்கத் தொடங்கினான். நடை அவன் கையைப் பிடித்துக்கொண்
"சார், என்னை விட்டு விடு தீர்த்த மனநிறைவுடன் ஆஸ்பத் நான் ஆசுப்பத்திரியிலே தங்கிய நீங்கள் என்னை அன்பால் அ அதனால், நான் உங்களுடன் சொல்லாமல் வந்துவிட்டேன். சுமையேற்றியது; சரியோ பின கொடுப்பேனே தவிர வாங்கமா யாக என்னால் முடியாது.”அவன்
என்னுள் ஒரு மின்னல் வெட்ட
"ஆமாம், நான் போய்விட ே u?”
"அதுவா? அது ஒரு அவள்.
“சகோதரியா?” - அவனுக்கு அறியவில்லை.
"ஆமாம், சுன்னாகச் சந்ை குருடி, அவளைப் பெறுவதற் உடைந்தது” என்று கூறிச் சிரித்த “என்ன?’ எனக்கு அவன் கூறு
"ஆமாம்; இவளும் ஓர் அ சுன்னாகச் சந்தையில் தொழ கோவில் புளியின் கீழிருந்து பிச்8
“பிறகு.”

389
டிய எப்பொருளும் அங்கில்லை. கிட்டெழுந்தான்.
க வந்தீர்கள்?” முத்துவா இப்படிக் வில்லை.
ரக்கூடாதோ?’ என் நெஞ்சுள் மலைப் ல் ஓர் உணர்ச்சி; அதைத் தாங்கவும் டியவில்லை. அவன் அங்கிருந்து ஒட்டமாவதன் முன் நான் ஒடிப்போய் டேன்.
|ங்கள். உங்கள் அன்புக் கடனைத் திரியை விட்டு வெளியே வந்தேன். போது எனக்கு விளங்கி விட்டது, டிமைப் படுத்தி விட்டீர்கள் என்று. தங்கக் கூடாதென்று தீர்மானித்துச் உங்கள் அன்பு என் மனதில் ழயோ எனக்குத் தெரியாது; நான் ட்டேன்; அன்புக்குத்தானும் அடிமை குரல் மிகமிகக் குழைந்தது.
, அங்கே தெளிவு பிறந்தது?
வேண்டியதுதானே; அது சரி. அது
அவள் என் சகோதரி.”
ச் சகோதரி யாரும் இருந்ததாக நான்
தயில் கிடைத்தாள். அவள் ஒரு கு சண்டை பிடித்து மண்டையும் ான்.
றுவதெல்லாம் வியப்பாயிருந்தன.
னாதை. ஆனால் பருவக்குமரி; நான் ல் தொடங்கியபோது முனியப்பர் சையெடுத்தாள்.”

Page 391
390
“உலகத்தில் எதிர்பார்த்தது மனித மாமிசத்தைத் தின்னும் சி சுற்றி வட்டமிட்டன. நான் வெற னேன். மண்டையில் கொஞ்சம் | தான் அவன் பேசினான். ஆனால் மான ஒரு உலகுக்குக் கூட்டிச் ெ
"சார், நேரம் பன்னிரெண் வேண்டும்?” என்றான் அவன்.
“எங்குமில்லை; போகவேன் வேறு எப் பதிலும் கூற எனக்குத்
"சார், உங்கள் எண்ணம் எனக் வரமுடியாமைக்காக மன்னிக்க கூப்பினான்.
C
அன்றொரு நாள் வெள்ளி வாங்கி வரலாமென்ற நினை பட்டேன். முத்துவைக் காணவே யதுதான் உண்மைக் காரணம் என்
நான் அங்கு சென்றபோது சந் தில் நீண்டு கிடந்த மோட்டார் சென்றேன். உலக மொழிகளின் கியது போலச் சந்தையிரைச்ச ஏறக்குறைய அங்கு அல்லிராச் பெண் வியாபாரிகளின் குழைவ வெளிவரும் அதட்டலும் மிரட்டலு யடித்து, அவர்களுக்கு இலாபஞ்
“முத்து முத்து! இதைத் தூச் சத்தம் கேட்டது. அத்திசையில் மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்க, ச பக்கம் சாய்ந்து நொண்டி நொண் “தம்பி, இதையும் பஸ்ஸடியில் நலிந்து வந்தது. “இதோ வரு சொல்லிக் கொண்டு ஓடினான்

துரைவி வெளியீடு
நடந்தது; உணர்ச்சியைக் கொன்று, ல இரண்டுகால் நாய்கள் அவளைச் நொயாய் மாறி அவைகளைக் குதறி பலமான அடி.” - சர்வசாதாரணமாகத் வியப்பு என்னை மயக்கி, தெய்வீக ஈன்றது.
டாயிற்றே. நீங்கள் எங்கு போக
எடிய இடத்துக்கு வந்துவிட்டேன்.” தெரியவில்லை.
$குப் புரிகிறது. நாங்கள் உங்களுடன் வேண்டும்” என்று கூறி கைக்
) OO
ரிக்கிழமை. இராசவள்ளிக்கிழங்கு
ப்பில் சுன்னாகம் போகப் புறப் ண்டும் என்ற தாகம் என்னை வாட்டி பதும் எனக்கு தெரியாததன்று.
தை களைகட்டி விட்டது. தெருவோரத் வாகன அரணைத் தாண்டி உள்ளே ஒலிவடிவெல்லாம் திரட்டி ஒருருவாக் ல் பலபல ஸ்தாயிகளிற் கேட்டது. சியம் நடைபெற்றுக்கொண்டிருந்தது. ான பேச்சும், சமயங்கிடைத்தபோது லும் பொருள் வாங்குவோரைக் குழப்பி
சம்பாதித்துக் கொடுத்தன.
கி 'வானுக்குக் கொண்டு போ” என்ற நோக்கினேன். வியர்க்க விறுவிறுக்க, ாமான்களைத் தூக்கிக்கொண்டு ஒரு ாடி ஓடினான் முத்து. இதற்கிடையில் போட்டு விடு” என்று ஒரு கிழக்குரல் கிறேன் ஆச்சி” என்று அவளுக்குச் ; ஒடவிட்ட பம்பரம்போற் காணப்

Page 392
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் பட்டான். எவரிடமும் அவன் பே அவர்கள் கூலியாகக் கொடுப்பு இரு வயிற்றை நிரப்பியது.
அமளி சிறிது அடங்கிய பின் தேன். அதைக் கேட்டு ஓடி வா விட்டு, "சார், எதைத் தூக்கி எங்கு குரலிற் குழைவுமில்லை; நெகி கூட்டத்தில் ஒருவனாகவே மத நான் காட்டிய கடகத்தைத் தூக் இடத்துக்குச் சென்றான். அவன் பி
முத்து எங்கே ஓடுகிறான்? விட்டல்லவா ஓடுகிறான்? திகைத்து நின்றேன். ஒரு கார் 'கி நின்றது. அதற்கிடையில் சனக்கு பெண்குழந்தை தெருவோரத்திலே
முத்து காரின் முன் சில்லில் யிரத்தம் குபுகுபுவெனப் பெரு - கடைசித் துடிப்புக்குக் கூடச் கொன்றுவிட்டது அந்த வாகனம் இல்லை; துன்பம் இல்லை ; க முறுவல் அழியவுமில்லை. இ காணமுடியாது ; நானும் காணமுடி
நான் செய்வதறியாது தி ை யிட்ட கண்களினால் முத்துவை மீ
என்மனம், "முத்து உன் .ெ புலம்பியது.

391
ம் பேசியதை நான் காணவில்லை. தை வாங்கிக் கொண்டான். அது
, "முத்து ..." என்று குரல் கொடுத் தான். என்னை ஒருமுறை பார்த்து போட வேண்டும்” என்றான். அந்தக் ழ்வுமில்லை. என்னையும் சந்தைக் த்த சுபாவம் அதில் தெரிந்தது. கிக்கொண்டு வாடகைக்கார் நின்ற
ன்னால் நான் சென்றேன். *
என்ன அவசரம்? கடகத்தை எறிந்து, எனக்கொன்றும் விளங்கவில்லை. ரீச்' எனப் பேரொலி செய்துகொண்டு தம்பல் மொய்த்துவிட்டது. ஒரு சிறு
தள்ளப்பட்டுக் கிடந்தாள்.
அகப்பட்டுக் கிடந்தான். பச்சை கி ஓடியது. மரணாவஸ்தையிலே
சந்தர்ப்பமளிக்காமல் அவனைக் னம். அவன் முகத்தில் வேதனை கவலை இல்லை; வழக்கமான புன் ரி, அவனைச் சுன்னாகச் சந்தையும் யாது.
கத்து நின்றேன். கண்ணீர்த் திரை ண்டும் ஒருமுறை நோக்கினேன். வறி, நீடூழி வாழ்க" என வாழ்த்திப்
(1972)

Page 393
392
செ. க6ே
உரும்பிராயைப் பிறப்பிடம வராவில் கல்வி கற்றவர். திலேயே எழுதத் தொடங்கிய
ஈழத்தின் சகல ஏடுகள் மட் சரஸ்வதி ஆகியவையும் இ ஏற்றன.
சமூக ஏற்றத் தாழ்வு கண் எழுத்தை ஒரு ஆயுதம கண்டவர். சிறுகதை, நாவ6 எல்லாவற்றிற்கும் மேலாகச்
1971லிருந்து இவர் வெளி படைத்த ஏடாகும். நல்லவன் மூன்று சிறுகதைத் தொகுதி தில் வெளியிட்டவர். இரு தமிழகத்தில் வெளியிட்டவர்
ஈழத்தை விடவும் தமிழகத் பட்டவர். இவருடைய புகழ் மதுரைப் பல்கலைக் கழக பாட நூலாக வைக்கப்பட்டிரு கழகம் பி.ஏ. பட்டத்துக்கா 'சங்கமம்' நாவலை வைத்தி
ஈழத்து இலக்கியத்தையும் துக்கு அறிமுகம் செய்யும் செய்து வருகின்றார். இட் பதிப்பகத்தை இயக்கி வருக

துரைவி வெளியீடு
ணசலிங்கன்
கக் கொண்டவர். யாழ் பரமேஸ் ஈழகேசரியில் மாணவப் பருவத் வர்.
டுமின்றி தமிழகத்துத் தாமரை, வரது படைப்புக்களை விரும்பி 哆
டு சினம் கொண்டு பொங்கி, ாகப் பயன்படுத்தி வெற்றி ஸ்ாசிரியர், விமர்சகர், பேச்சாளர் சிறந்த பத்திரிகையாளர்.
பிட்ட குமரன் சஞ்சிகை சாதனை ர்; சங்கமம்; ஒரே இனம் ஆகிய நிகளை 60களிலேயே தமிழகத் பதுக்கும் மேற்பட்ட நூல்களை
திலேயே கூடுதலாக அறியப் பெற்ற நாவலான "செவ்வானம் த்தில் எம்.ஏ. பட்டத்துக்கான }க்கிறது. மலேஷிய பல்கலைக் ன பாட நூலாக இவருடைய நக்கிறது.
எழுத்தாளர்களையும் தமிழகத் பெரும் பணியினையும் இவர் போது சென்னையில் குமரன் ன்றார்.

Page 394
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சா
செ. கனே
தங்கப்பன் வெறும் பாயிலே அமைந்திருந்த அந்த அறை பக நிலையிலிருந்து அமாவாசை ந எழுந்து விளக்கேற்ற மனம் எழவி. உளைச்சல்; இரண்டு நாட்கள் முறுகி முறுகி வலித்துக் கொண்டி
கண்களிலேதான் அவனுக்கு , உணர்ச்சிகளும் விழித்துக் ெ நடந்த சம்பவங்கள் அனைத்து . கொண்டிருந்தது.
அந்தத் தேயிலைத் தோட்டத் துரை செல்வராஜா, தொழிலாளர் இருக்கும் கண்டக்டர் கனகசபை, குரிய எலிகளாகக் கருதும் அப்பு அடிப் பக்கமாக வெட்டித் தம் நிரப்பும் தலைமைக் குமாஸ்தா மறைவாகத் தொழிலாளர்களுக் உடலைப் பட்டுகளால் அலங்க ஆகிய அனைவரது கருடப் பார் தங்கப்பன் அன்று கண்டு கொண்ட
வயிற்றுளைவினால் முதல் ந அடிக்கடி எழுந்து வெளியே செ தான். காலையில் உடல் சோர் சொல்லி லீவு வாங்கிக் கொலை வாங்கிக் கொண்டு வரலாம் என்ற தலையையும் மார்பையும் கம்பி

393
7
LLULO
ாசலிங்கன்
கிடந்து புரண்டான். குகைபோல லிலேயிருக்கும் திரிசங்கு சொர்க்க ள்ளிரவு நிலைக்கு மாறிவிட்டது. ல்லை. உடலிலே சோர்வு; மனதிலே ாாக வயிற்றுளைவு; அடிவயிறு ருந்தது.
இருள் தெரிந்தது. மனமும் உடலும் காண்டிருந்தன. அன்று பகலில் ம் அவன் உள்ளத்தை உறுத்திக்
3தின் காட்டு ராசாவாக விளங்கும் களை ஆட்டு மந்தைகளாக எண்ணி தொழிலாளர்களைத் தமது பரீட்சைக் போதிக்கரி அபயசேகரா, அரிசியை முடைய வயிற்றைச் சாராயத்தால்
தர்மலிங்கம், மண்துரளைக் கூட கு விற்று தமது மனைவியின் ரிக்கும் 'டீ மேக்கர் திகிரி பண்டா வயும் தன்மேல் விழுந்திருப்பதைத்
T6.
ாளிரவு முழுவதுமே தூக்கமில்லை. ல்வதும் துரங்க முயல்வதுமாயிருந் ந்து போயிருந்தது. கண்டக்டரிடம் ண்டு அப்போதிக்கரியிடம் மருந்து எண்ணத்துடன், வெறு வயிற்றோடு ளிெயால் போர்த்தபடி பேர்போடும்

Page 395
394
கந்தோருக்குச் சென்றான். ச அங்கு ஒலித்துக் கொண்டிருந்த “தங்கப்பா, என்னடா இன் முள்ளுக்குத்தப் போ.”
கழுத்திலே சுற்றி முன் 'மப்வ்ளரை எடுத்து மீண்டும் ஒ “ராத்திரி பூராவும் வயிற்று போடாம லிவு.”
“முடியாது. மொட்டை மலை போட்டு முடிக்க வேண்டுமெண் குரலிலே கடூரம் தொனித்தது.
“வயிற்றுளைவுங்க; எப்1 குத்துறது?”
"அப்படீன்னா அப்போதிச் வாங்கி வா.”
கண்டக்டரின் கள்ளத்தை அப்போதிக்கரியிடம் சென்று வழியில்லாது நோயின் கொடு பார்த்தான்; கிஞ்சித்தும் அவர் குமாஸ்தாவிடம் சென்று துை டினான். அவர் "இண்டைக்கு வா பார்க்கலாம்” என்று ‘இன் வியாபாரப் பாஷையில் பேசி அ
தங்கப்பனுக்குத் தன்மான வந்த ஆத்திரத்தை அடக்கிக் ெ யும் மறந்தான். பெயர் போட்டு கனகசபையின் உதட்டில் ஒ மறைந்தது.
மத்தியானம் தங்கப்பன் காளியம்மா பள்ளிகூடத்தால் கொடுத்து அனுப்பியிருந்தா குடித்தான்.

துரைவி வெளியீடு
ண்டக்டர் கனகசபையின் கர்ச்சனை
து.
னும் போர்வை. மொட்டை மலைக்கு
றத்தில் தொங்கிக் கொண்டிருந்த ருமுறை சுற்றியபடியே உறுமினார்.
வலிங்க. அதுதான் இண்டைக்கு பேர்
நூறு ஏக்கரும் இந்த வாரத்திலே உரம் டு துரை சொல்லியிருக்கிறார்” - அவர்
பிடி மலையிலை ஏறி முள்ளுக்
கரித் துரையிட்டை போய் துண்டு
அவன் உணர்ந்து கொண்டான். நோயைப்பற்றிச் சொன்னான். வேறு மையால் துண்டு தரும்படி கெஞ்சியும் இரங்க மறுத்துவிட்டார். தலைமைக் ரயைப் பார்க்க வேண்டுமென வேண் பார்க்கமுடியாது. முடிந்தால் நாளைக்கு று கடனில்லை, நாளை கடன்' என்ற
னுப்பினார்.
உணர்ச்சி வந்துவிட்டது. பீறிட்டு
காண்டான். உடல் நோயையும் சோர்வை விட்டு மலையில் ஏறினான். கண்டக்டர் ரு வெற்றிப் புன்னகை விளையாடி
OOO
மலையை விட்டு இறங்கவில்லை. திரும்பிய தன் தம்பியிடம் பால்கஞ்சி ள். அமிர்தம் போல் அதை அவன்

Page 396
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சங்கு ஊதும் நேரத்தை ஆவலு தங்கப்பன். உடற்சோர்வு, வெய்யி நாலு மணிவரை ஆகியிருக்கும் தண்ணீர் குடித்துவிட்டு வருவதாக விட்டுச் சென்றான். அதற்கிடையி
“தங்கப்பன் எங்கே?” கங்கா திறக்கவில்லை. திறந்தால் தப் அவர்கள் அறிந்திருந்தனர்.
சில நிமிடங்கள் கழிந்தன. க யிருக்கலாம் என்ற துணிவில் முணுத்தான்.
“நீ பொத்தடா வாய்.”
அதன் பின்னர் ஒரே மெளனட் பத்து நிமிடங்கள் கழிந்தன.
தங்கப்பன் இடுப்பிலே கை.ை வாராத தலைமயிர் காற்றில் ஆட வ
"தங்கப்பன்; நீ வீட்டுக்குப் பே வஞ்சம் கலந்த நளினபாஷையில்
"வயிற்றுவலிங்க. கங்காணியி
“எதிர்த்துப் பேசாதே. போ என்
தொழிலாளர்கள் அனைவரும் உள்ளம் கொதிப்பதை அவன் பேசாது மலையிலிருந்து இறங்கி வியர்வை அனைத்தும் வீண்: அ தோட்ட முதலாளிகட்கு இலாபம்!
O
துரையின் பங்களாவைக் க துரையும் அவரது மகள் மல்லிக் காரிலே பதுளை நகரை நே தங்கப்பன் ஒதுங்கி நின்று க துரை அவனைக் காட்டி தம் மக

395
டன் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ல், நோய் யாவும் அவனை வாட்டின. . வயிறு வலித்தது. அருவியில் க் கங்காணி கந்தப்பனிடம் சொல்லி ல் கண்டக்டர் வந்துவிட்டார்!
ணியை அதட்டினார். எவருமே வாய்
மேலும் சீறி விழுவார் என்பதை
ங்காணி அவரது கொதிப்பு அடங்கி ஏதோ தணிவான குரலில் முணு
ம்.. வேலை சுறுசுறுப்பாக நடந்தது.
வத்தபடி களைப்படைந்த முகத்துடன் பந்து கொண்டிருந்தான்.
எகலாம். பெயர் வெட்டியிருக்கிறேன்"
கூறினார்.
படம் சொல்லி விட்டுத்தான்...''
றால் போ.''
- ஊமைகளாக நின்றனர். அவர்கள் உணர்ந்து கொண்டான். ஆயினும் னான். அன்றைய உழைப்பு - சிந்திய அவனைப் பொறுத்த அளவில்தான்;
00 டக்கும்போது சங்கு ஊதிவிட்டது. காவும் 'டென்னிஸ்' அடிப்பதற்காகக் எக்கிச் சென்று கொண்டிருந்தனர். ரருக்கு வழிவிட்டுக் கொடுத்தான். களிடம் ஏதோ சொல்லிச் செல்வதை

Page 397
396
அவன் அவதானித்தான். முன்சீ தடவை திரும்பிப் பார்த்தாள். மனிதனைப் பார்ப்பதுபோல அவ
லயத்திற்கு வந்தபோது 1 'ரேடியோவின் ‘ஏரியலை துை ‘காம்பராவினுள் இருந்த சில கொண்டு போய்விட்டாராம். காளி
தனது மனத்துயரத்தை வெ8 படுத்த தங்கப்பன் எழுந்திருக்க முகட்டைப் பார்த்துக் கொண்ே இருந்து சுவர் இடுக்கு வழிே மனதை ஒருகணம் கவர்ந்தது திரும்பிப் பார்த்தான்.
“இருட்டிலே கிடக்கிறியளே படியே தீப்பெட்டியைத் தடவி காளியம்மா.
“மங்குஸ்தான் கோது அவி றுளைவு பறந்திடும்” ஒரு கு குழந்தை போல வாங்கிக் குடித் துப் போர்த்தபடி படுத்துக்கெ காளியம்மாவின் கவலை தோய் விட்டு வாராத தலையிலுமே பதி
"துரை வந்து எப்படித் துள்ள போயிருக்காம். எனக்கு எந்த கேட்டார். “தொட மாட்டன் எ போச்சு” என்று சொன்னாள்.
“மம்.” கூட்டினான் தங்கப்
"துரை உங்க மேலே வஞ்ச1 அந்தத் தேயிலைப் போராட்ட திலை பொழுது போக்க, பாட்டே
“காளி, என்ரை ரேடியோ, ' வைப் போடு. எல்லாரும் வந்து உறுதி தொனித்தது.

துரைவி வெளியீடு
ட்டில் இருந்த மல்லிகா அவனை ஒரு பல நாளாகப் பார்க்க இருந்த அதிசய 1ள் பார்வை இருந்தது.
மற்றுமோர் அதிர்ச்சி காத்திருந்தது.
ரை அறுத்து விட்டாராம். அவனது புத்தகங்களையும் துரை எடுத்துக்
ரியம்மா கண்ணிருடன் கூறினாள்.
ளியேக் காட்டாது விரித்திருந்த பாயில் sவேயில்லை. சூனிய இருளிலே தகர ட கிடந்தான். அடுத்த ‘காம்பராவில் ய தப்பிவந்த ஒளிக்கீறுகள் அவனது
கதவு திறக்கும் ஓசை கேட்டது.
ா. விளக்கேத்தப்படாது” என்று கூறிய எடுத்து லாந்தரைக் கொளுத்தினாள்,
ச்ச தண்ணி. இதைக் குடியுங்க. வயிற் குவளையை நீட்டினாள். அடக்கமான ந்துவிட்டு மீண்டும் கம்பளியை இழுத் ாண்டான். ஆயினும் அவன் பார்வை ந்த முகத்திலும் மாலையில் தோய்ந்து ந்து இருந்தது.
ரினார் தெரியுமா? கொழுந்து வளர்ந்து மடையன் லிவு கொடுத்தான் எண்டு rண்டு சொல்ல எனக்கு வெட்கமாய்
.6áTل
ம் தீர்க்கப் பார்க்கிறார். எல்லாத்துக்கும் ந்தான் காரணம். இண்டைக்கு லயத் , கேக்க முடியாது போயிட்டுது.”
ரரியல் இல்லாமலே பாடும். ரேடியோ கேட்கட்டும்” - தங்கப்பன் மனதிலே

Page 398
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ரேடியோ ஓசை சிறிது குறை லயத்துக் குழந்தைகளெல்லாம் ஒ
“காளி, விரப்பனை நான் வ நாளைக்குச் சங்கத்தைக் கூட்ட (
காளிக்கு ஆச்சரியமாகத்தா6 வளாக வெளியேறினாள்.
C
தங்கப்பனின் தங்கை திரும வெளியேறிய நாள் தொடக்கம் வாழ்ந்த காளி மிக நெருங்கி அவன் இன்னும் புரியாத புதிரா குழந்தை போலக் குழைவாச மனஉறுதியும் போராட்டமும் அ கண்டிருக்கிறாள்.
எவ்வளவோ சிரமப்பட்டு தனக்காகவே வாங்கினான் எ அதை எந்நாளும் சொன்னதில் பட்டாள். தன் உரிமைப் பொரு பாட்டுப் போடுவாள். ஞாயி ளோடு சேர்ந்து சமையலையே விடுவாள்.
மறுநாள் சங்கத்தின் செய புலனாகியது. சங்கத்தில் மு மேலும் தோட்ட முதலாளியரி கருடப்பார்வை வைத்திருப்பது கிழமை பொதுக்கூட்டம் ஒன்று களை அம்பலப்படுத்துவதென் வலியுறுத்தி போராட்டத்திற்கு அ பட்டது. இவை பற்றிக் கொ கம்பெனிக்கு அனுப்புவதற்கு ஒ
(
கொழும்பு மாநகரிலுள்ள தேயிலைத் தோட்டம் சொந்த

397
)வாக இருந்தது. பாட்டுக் கேட்டதும் ஓடி வந்தன.
ரச் சொன்னதாகச் சொல்லிவிட்டு வா. o 39 வேண்டும்.
னிருந்தது. ஆயினும் எதிர்க்க முடியாத
DOO
}ணமாகி அந்தத் தோட்டத்தை விட்டு அடுத்த ‘காம்பராவில் பெற்றோருடன் ப் பழகினாள். ஆயினும் அவளுக்கு ாகவே இருந்தான். சில வேளைகளில் 5 அவளுடன் பேசுவான். திடீரென வன் உள்ளத்தில் உதிப்பதை அவள்
தங்கப்பன் அந்த 'ரேடியோவைத் ன்பதை அவள் அறிவாள். அவன் bலை. ஆயினும் அவள் பெருமைப் ள் போல விரும்பிய வேளையெல்லாம் ற்றுக்கிழமையென்றால் குழந்தைக ப மறந்து அதன் முன்னே இருந்து
ற்குழு கூடியபோது ஒரு உண்மை க்கியப்பங்கு எடுப்பவர் அனைவர் ன் பிரதிநிதிகளாக விளங்குபவர்கள் தெரிந்தது. அடுத்த ஞாயிற்றுக் நடாத்தி நிர்வாகிகளின் அக்கிரமங் றும் மற்றும் தமது கோரிக்கைகளை யூதரவு திரட்டுவதென்றும் தீர்மானிக்கப் ழும்பிலுள்ள தோட்டத்தில் நிர்வாகக் ரு நீண்ட கடிதமும் தயாரித்தனர்.
OO
சில பெரிய பணக்காரருக்கு அந்தத் மாக இருந்தது. அவர்களில் சிலர்

Page 399
398
பிரபல அரசியல் தலைவர்களாக களுடன் அவர்கள் ஆண்டிற்கு இ சந்தித்து தோட்டத்தில் கிடை தரிப்புப் பற்றியும் பேசிக் கொ கள் நிராகரிக்கப்பட்டு வந்தன விற்பனை யாவும் கொழும்பிலு பொறுப்பில் விடப்பட்டிருந்தது.
பதுளை மலைத் தொடரிலு தின் தேயிலை இலங்கையிலுள் பட்டு வந்தது. அந்தத் தேயி: வியர்வை சிந்தி வளர்த்து, கெ. யாக்கிய தோட்டத் தொழிலாளர் கிடையாது. எப்பொழுதாவது வீட்டிலேயோ வேலை செய்து சிலர் சுவைத்துள்ளார்கள்; அதை
தொழிலாளர்கட்கு மண்ணுட தலைக்கு மாதம் ஒரு றாத்தல் & தலைக்கு இரண்டு றாத்தலுக்( விட்டால் கொள்விலைக் கணச் என சங்கத்தின் மூலம் தோட்ட ஏற்படத்தக்க நவிஷ்டத்தைக் அறிக்கை அனுப்பினார். முதலா
வசதியான இருப்பிடம், தண் போக்கு வழி வகைகள் பற்ற டிருந்தது. இவையெல்லாம் து டிருந்தது. அவர் சங்கத்தை கொண்டிருந்தார்.
தோட்டத்துப் பாடசாலையி செயலாளன் என்ற முறையி: கேட்டிருந்தான். அனுமதி ம நடத்தியே தீருவது என்று தொழி
இரண்டு சங்கங்களிடையே காரணத்தை பொலிசாரிடம் தெ

துரைவி வெளியீடு
வும் விளங்கினர். விருந்து கேளிக்கை இருதடவை எங்காவது ஒரு ஒட்டலில் த்த இலாபத்தைப் பற்றியும், விஸ் ள்வர். தொழிலாளர்களின் கோரிக்கை
மற்றைய பொறுப்புகள், தேயிலை ள்ள ஒரு மேல்நாட்டுக் கம்பெனியின்
ள்ள விஸ்தீரணமான அந்தத் தோட்டத் ள தேயிலைகளில் சிறந்ததாகக் கருதப் லைக் கன்றுகளை நட்டு, உரமிட்டு ாழுந்து பறித்து அரைத்துத் தேயிலை கள் அந்தத் தேயிலையைச் சுவைத்தது ரீ மேக்கர் வீட்டிலேயோ, கண்டக்டர் களைத்த வேளைகளில் மட்டும் ஒரு நப் பற்றி பேசியுள்ளார்கள்.
டன் கலந்த பொடித் தேயிலை மட்டும் கிடைத்து வந்தது. நல்ல தேயிலையில் கு மேற்படாது இனாமாகத் தர முடியா கின்படி விலைக்குத் தரல் வேண்டும் முதலாளிகளைக் கேட்டனர். இதனால் கணக்கிட்டு முதலாளிகட்கு துரை ாளிகள் நிராகரித்து விட்டனர்.
எணிர் வசதி, விளையாட்டிடம், பொழுது நியெல்லாம் சங்கம் எழுதிக் கொண் ரையின் கோபத்தைக் கிளறிக் கொண்
நசுக்க நடவடிக்கைகள் எடுத்துக்
OOO
ல் கூட்டம் நடாத்துவதற்கு சங்கத்தின் ல் துரையிடம் தங்கப்பன் அனுமதி றுக்கப்பட்டது. எங்காவது கூட்டம் லாளர்கள் தீர்மானித்தனர்.
மோதல் ஏற்படலாம் என்றோர் பொய்க் ரிவித்து தற்காப்பு என்ற போர்வையில்

Page 400
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பொலிசுப் படையைப் பாடசாலைச் தொழிலாளர்கள் தோட்டத்தின் எ ஒன்றில் கூட்டத்தை நடாத்தின விலைக்குத் தர ஒப்புக் கொள் பெறுவதில்லை என தீர்மானித்தன.
செய்தி வேட்டையில் சுற்றித் இக்கூட்டத்தைப் பற்றி அறிந்து மலைத் தோட்டப் போராட்டம் கொழும்பிலுள்ள எல்லாத் தினசரி பெரியதோர் வேலைநிறுத்தம் ந: கையில் செய்தி வந்திருந்தது.
தொழில் கமிஷனருக்கும் தோட்டத்தின் நிர்வாக ஊழல்கள் செய்யும்படியும் தங்கப்பன் கடிதங்
O
பத்திரிகைச் செய்தி முதலா திருந்தது. முதலாளிகளில் ஒரு ஒருவர், உதவி தொழிற்கமிஷன தோட்டத்திற்கு வந்தனர். து தொழிலாளரின் பிரதிநிதிகளாக விசாரணைக்குச் சென்றனர்.
துரைக்கும் கண்டக்டருக்கும் கும் நாற்காலிகள் போடப்பட்டன இருவரும் வேதனைப்பட்டனர்.
"நீங்கள் முதலாளிகளின் பி. களின் பிரதிநிதிகள்” என்று உதவி
ஒவ்வொரு விஷயமாக விச பேச்சிலே அதிகார வெறியும் ஆத்
“இந்தக் கூலிகளுக்கு.”-து
"அந்தச் சொல்லை வாபஸ் ெ மறித்தான்.
“வாபஸ் பெறுங்கள்’- உதவி

399
குக் கொண்டு வந்து விட்டார் துரை. ல்லையிலே உள்ள பொது நிலம் ார். நல்ல தேயிலையை கொள் ளும் வரை தூள் தேயிலையைப்
திரிந்த பத்திரிகை நிருபர் ஒருவர் 3 வந்திருந்தார். மறுநாள் பச்சை பற்றிய செய்திகள் அனைத்தும் பத்திரிகைகளிலும் வெளி வந்தன. டைபெறலாம் என்றும் ஒரு பத்திரி
தோட்ட நிர்வாகக் கம்பெனிக்கும் ர பற்றியும் அவற்றை விசாரணை கள் எழுதியிருந்தான்.
00
ளிகட்குக் கலக்கத்தைக் கொடுத் வர், நிர்வாகக் கம்பெனியிலிருந்து கார் ஆகிய மூவர் விசாரணைக்காகத் ரை, கண்டக்டர் முதலியோரும், தங்கப்பன், வீரப்பன் ஆகியோரும்
எதிரே தங்கப்பனுக்கும் வீரப்பனுக் - தங்கள் மானம் போய் விட்டதாக
ரதிநிதிகள். அவர்கள் தொழிலாளர்
த் தொழிற் கமிஷனர் கூறினார்.
ாரணை நடந்தது. துரையினுடைய திரமும் தொனித்தது. -ரை ஆத்திரத்தோடு ஆரம்பித்தார். பெற வேண்டும்” - தங்கப்பன் இடை
த் தொழிற் கமிஷனர் உத்தரவிட்டார்.

Page 401
400
“வாபஸ் பெறுகிறேன். அட் துரை தலை குனிந்தார்.
“தொழிலாளர்களென்று’-தர
“தொழிலாளர்களுக்கு லயங் துரை கூறினார்.
“1897ல் கட்டிய குகைக பார்க்கும் படியும், கட்டிய ஆண் தெரிவித்தான்.
“இதையாவது அவர்கள் வசி
99 நாங்கள் குதிரைகளல்ல.
துரையை எதிர்த்துத் தங்கப் பொறுக்க முடியவில்லை.
“டே தங்கப்பா..” என்று ஆர
"மிஸ்டர் தங்கப்பன். என் திருத்தினார். கண்டக்டர் நாவை
பொடித் தேயிலைக்குப் பத கட்கு இனாமாகக் கொடுக்கவே பட்டது. கொழும்பிலிருந்து வ
பனைக் கேட்டார்.
“தேயிலை இனாமாகக் ெ அது எமது சொத்து.”
“அல்ல. அது எமது இர, பேசினான். முதலாளி ஒரு கேலி நிதிகள் அதை ஆமோதிப்பவர் ே மீண்டும் தங்கப்பனின் வாயை அ
“தேயிலையின் நிறம்.”
“தொழிலாளர்களின் தோலி இரத்தம். தேயிலைச் சாயத்தி தேயிலையை விற்றுப் பணம் விற்றுப் பணம் திரட்டுகிறீர்கள் சுவைப்பவர்களெல்லாம் எமது என்று கருதுங்கள். தேயிலை செய்து இரத்தம் சுண்டிப்போய்

துரைவி வெளியீடு
படியானால் எப்படி அழைப்பது?” -
ங்கப்பன் கூறினான்.
கள் கட்டிக் கொடுத்திருக்கிறோம்” -
3%
ள். தங்கப்பன் அவற்றை வந்து டுகள் லயத்தில் எழுதியிருப்பதையும்
ப்பதற்குக் கொடுத்திருக்கிறோமே.”
磐
பன் பேசுவதைக் கண்டு கண்டக்டரால்
ம்பித்தார்.
ாறு கூறவேண்டும்” என கமிஷனர் அடக்கிக்கொண்டார்.
நிலாக நல்ல தேயிலை தொழிலாளர் 1ண்டும் என்ற வேண்டுகோள் எடுக்கப் ந்த தோட்டத்தின் முதலாளி தங்கப்
காடுப்பதைப் பற்றிப் பேச நீ யார்?
த்தம்” - தங்கப்பன் இடைமறித்துப் ச்ெ சிரிப்புச் சிரித்தார். அவரின் பிரதி பால் கேலியாகச் சிரித்தனர். முதலாளி புடைக்க முயன்றார்.
Sன் நிறம். அதனுள்ளே ஓடுவது ன் நிறம் இரத்தம். வெளிநாடுகளில்
சேர்க்கும்போது எமது இரத்தத்தை என்று எண்ணுங்கள். தேயிலையைச் து இரத்தத்தைச் சுவைக்கிறார்கள் க்காகத் தமது இரத்தத்தைத் தானம் எலும்பும் தோலுமாகக் காட்சியளிக்கும்

Page 402
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
எம் வர்க்கத்தினரை வெளியே பர கொதிப்பையெல்லாம் வார்த்தைச முடியாது அவர்கள் பார்த்துக் கொ
விசாரணை முடிவடைந்தது. வந்தனர். பொடித் தேயிலையுட மாதம் ஒரு இறாத்தல் இனமா டனர். கூட்டங்களுக்கு இடம் தண்ணீர் வசதிகள் செய்வதற்கு பற்றி வசதிகள் திருத்தங்கள் கொண்டனர்.
வெளியே கூடிநின்ற தொழில 'ஜே கோஷம் எழுப்பினர். தமது ஆர்ப்பரித்தனர். மலைக்குன்றுகளி
தங்கப்பன் தனது ‘காம்பரா உரிமையோடு தன்னை மறந்து கட்
“காளி, கேட்டாயா. உனது
போட்டுத் தருவதாகத் துரை ஒப்ட தெரிவித்தான்.
"அப்படியானால் துரையோ( இராது. இன்றோடு எல்லாம் முடி இராது. அப்படித்தானே?”- காளி
“அல்ல இன்றுதான் போராட் தங்கப்பன் புன்னகையோடு கூ வில்லை. பேயறைந்தவள் போல பெருவிரலால் நிலத்தைக் கீறியப
"அப்படின்னா. அப்படின்ன வெளிவர மறுத்தன.
“கலியாணமா - தை பிறக்க
தாலி கட்டிவிடுகிறேன்.”
அவளால் அந்த வார்த்தைக தைப் பார்த்தபடியே ஒடிவிட்டாள்.
26

401
ாருங்கள்” - தங்கப்பன் தன் உள்ளக் 5ளாகக் கொட்டினான். பதில் சொல்ல ண்டிருந்தனர்.
முதலாளிகள் சில உடன்பாடுகட்கு ன் நல்ல தேயிலையில் தலைக்கு கக் கொடுப்பதற்கு ஒப்புக்கொண் கொடுப்பதற்கும், விளையாட்டிடம், ம் ஒப்புக்கொண்டனர். இருப்பிடம் பற்றிக் கவனிப்பதாகவும் ஒப்புக்
ாளர்கள் அனைவரும் தங்கப்பனுக்கு சங்கமும் ஒற்றுமையும் வாழ்க என டையே அக்குரல்கள் எதிரொலித்தன.
'வில் நுழைந்தபோது காளியம்மா ட்டித் தழுவினாள்.
ரேடியோ ஏரியலை நாளைக்கே க் கொண்டுள்ளார்” என்று தங்கப்பன்
டு இனிமேல் ஒரு தொல்லையும் ஞ்சுது. இனிமேல் ஒரு போராட்டமும் ஆனந்தத்தோடு கேட்டாள்.
.டம் ஆரம்பமாகியிருக்கிறது” என்று
றினான். அவளுக்கு எதுவும் புரிய நின்றாள். பின்னர் தலைகுனிந்தபடி
டியே பேச ஆரம்பித்தாள்.
99 ாா’ வெட்கத்தினால் வார்த்தைகள்
ட்டும். முதல் நாளிலேயே உனக்குத்
ளைத் தாங்க முடியவில்லை. நிலத்
(1960)

Page 403
402
என். கே.
மறுமலர்ச்சிக் காலத்துக்குப் சிறுகதை எழுத்தாளர்களில் (
சாதிக்கொடுமை, இனக்கு இன்னோரன்ன சமுதாய கதைகளுக்கான கருக்கள் றாமல் அவைகளைத் தனது திறமைக் கொண்டவர்.
கூடுதலாக எழுதாதவர். 'அ வீனமோ அல்ல. அதுே கூறுகின்றார்.
1950களின் ஆரம்பமே இவ 1962ல் நிலவிலே பேசு தொகுதி வந்தது. ‘நிலவி என்று இவருக்குப் பெயரும்
34 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு
இரண்டாவது தொகுப்பு வ கலவரக் கொடூரத்தைப் பிe 1961ல் சரஸ்வதியில் எழுதி இந்தத் தொகுதியில் இருக்கி
தோட்டங்களுக்கு ஆசிரிய சொல்லிக் கொடுக்கும் வித கின்றார் இந்த இரட்டை
இவரின் இலக்கிய வெற்றி யும் ஒரு முக்கிய காரணமாகு

துரைவி வெளியீடு
ரகுநாதன்
பின் எழுந்த குறிப்பிடக்கூடிய முக்கியமானவர் இவர்.
ரோதம், வர்க்கபேதம் போன்ற ஒழுங்கீனங்களே இவருடைய என்றாலும் கலைத்துவம் குன் படைப்புக்கீனில் கையாளும்
புது என்னுடைய பலமோ பல வ எனது இயல்பு' என்று
ார் எழுதத் தொடங்கிய காலம். வோம்’ என்னும் சிறுகதைத் ேெல பேசுவோம் ரகுநாதன் வந்தது.
1996ல் தசமங்கலம்' என்னும் 'ந்திருக்கிறது. 1958 இனக் ன்னணியாகக் கொண்டு இவர் ய ‘நெருப்பு என்னும் கதையும் கிறது.
ர்களாய் வருபவர்கள் பாடம் த்தை ஒரு எள்ளலுடன் காட்டு
சல்யூட் என்னும் கதையில். க்கு இவர் கையாளும் நடை
D.

Page 404
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
A
இரட்ை
என்.கே.
தோட்டப் பாடசாலையில் படி யின் சுகவீனத்தின் காரணமாக, இ ஊருக்குப் போனார். துரதிஷ் தொல்லைகள் ஏற்பட்டதனால், லீவு எடுக்க வேண்டியதாயிற்று.
ஆசிரியர் ஊருக்குப் புறப் இருக்கவில்லை. அந்த வெள்ை துக்காக இங்கிலாந்துக்குச் ெ ஆசிரியருக்கு லீவு அனுமதித்த என்ற துணிவில்தான் மேலும் இர6
மொத்தமாக ஒரு மாத லீவுக் திற்கு வேண்டிய நல்லெண்ணெ றுடன், கணக்கப்பிள்ளைக்கும் புளுக்கொடியல், பனங்கட்டி, வரிசைகளுடன் தோட்டத்துக்குப்
ரயில் பிரயாணம் முடிந்து, ! தையும் கடந்து, வளைந்து வை ஏறிக் கொண்டிருந்தார். ஒரு கை சீர்வரிசைப் பொருட்கள் நிறை தொங்கிக் கொண்டிருந்தது! அ களையும், வீட்டு நினைவும், ப. வைத்துவிட்ட பயமுமாக நடந்து மலைப் பாதையின் இறக்கத்தி வரும் சத்தம் கேட்டது. பழக் கறுப்பன் தைல மரங்களின் வரும் காரைப் பார்த்ததும் அ. துரையின் மைனர் கார்!

403
48
- சல்யூட்
ரகுநாதன்
ப்பிக்கும் ஆசிரியர் ஒருவர், மனைவி இரண்டு வார லிவு பெற்றுக் கொண்டு - வசமாக, ஊரில் மற்றும் பல மேற் கொண்டும் இரண்டு வாரம்
பட்டபோது, தோட்டத்துரை அங்கு ளக்கார இளைஞர், தனது திருமணத் சன்றிருந்தார். கணக்கப்பிள்ளையே நார். துரை தோட்டத்தில் இல்லை ண்டு வாரம் நிற்க முடிந்தது.
குப் பின், ஆசிரியர், தன் உபயோகத் ாய், அரிசிமா, கருவாடு ஆகியவற் ‘நன்றிக்கடன் தெரிவிப்பதற்காகப் பருத்துறை வடை முதலிய சீர் புறப்பட்டார்.
ஸ்ஸினால் செல்ல வேண்டிய தூரத் ளந்து செல்லும் மலைப் பாதையில் கயில் உடுப்புப்பெட்டி; மறு கையில் ந்த பெட்டி; தோளிலும் பை ஒன்று ாந்தி வெயில் நேரத்தில் பிரயாணக் ாடசாலையை மாதக் கணக்காக மூடி கொண்டிருந்த அவரது செவியில், ல், கார் ஒன்று இரைந்து வழுக்கி கமான சத்தம். கூர்ந்து பார்த்தார். அடர்த்தியில் மறைந்து மறைந்து வருக்கு நடுக்கம் எடுத்தது. அது

Page 405
404
'அடப்பாவி கல்யாணத்துக் திரும்பி விட்டானே!’ என்று நின விட்டது! பொன்னிறக் கூந்தல் கோல மயிலை அணைத்தபடி, ஒ கொண்டிருந்தது துரைதான்! அ படபடத்தது. கைகளிலிருந்த ெ இரண்டு கைகளையும் உயர்த் இருவர் குரலும் இணைந்தே மறைந்தனர். வெகுநேரம் அவ விட்டு ஆசிரியர் தன் விடுதியைய
மறுநாள் பாடசாலை ஆரம்பி 'லயன்களுக்குப் பரவி விட்டது பாடசாலைக்கு வந்தும் விட்டா வாங்கு மேசைகளைத் துடைத்து கொண்டிருந்தார்கள்.
தோட்டத் துரையின் பங்களா மிச்சம் நாளா நின்னுட்டீங்களே! வந்தான். ஆசிரியர் பதில் சொ கொடுக்கச் சொன்னாங்க!” என் கொடுத்தான்.
ஆசிரியருக்குத் திக்கென்றது இறங்குவது போலிருந்தது. சந் தான்! வந்ததும் வராததுமாகத் போகிறான்?’ படபடவென்று பிரிந்தார். பதற்றத்தில், உள்ே குவது போலிருந்தது அவருக்கு. கடித மடிப்புக்குள் ஐம்பது ரூட பட்டிருந்தது. அதைக் கண்டதும் சரிதான்; இந்தப் பணத்தைத் தந்
சமாளித்துக் கொண்டு கடித தில் அழகாக டைப் செய்யப் திட்டிருந்த அக் கடிதத்தின் வரிக
துரைசானிக்கும் சேர்த்து இ அவருக்கு மிகவும் சந்தோஷம். காக இந்தப் பணத்தைத் தங்களு

துரைவி வெளியீடு
குப் போய் இத்தனை வேளையில் னப்பதற்குள், கார் காலடியில் வந்து காற்றில் அலையும் நீல விழிக் 2ற்றைக் கையால் காரைச் செலுத்திக் சந்து போனார் ஆசிரியர்! நெஞ்சு பட்டிகளைக் கீழே போட்டு விட்டு, தி ‘சல்யூட் அடித்தார். “தாங்க் யூ!” ஒலித்தன. அப்புறம் அவர்கள் ஓடி ர்களையே பார்த்துக் கொண்டிருந்து டைந்தார்.
க்க வேண்டும். ஆசிரியர் வந்த செய்தி பதினைந்து இருபது பிள்ளைகள் ர்கள். ஒரு மாதமாகத் தூசி படிந்த க் கட்டடத்தைக் கூட்டிப் பெருக்கிக்
'ப் பொடியன், “வாங்க ஸார், சுகமா? ” என்று கேட்டுக் கொண்டே உள்ளே ல்வதற்கிடையில், "துரை, இதைக் று அவர் கையில் ஒரு கடிதத்தைக்
1. தான் நிற்கும் பூமி பிளந்து உள்ளே தேகமென்ன? வேலை நீக்க நோட்டீஸ் துரை வேறு எதைத்தான் எழுதப் நடுங்கும் கரங்களால் கடிதத்தைப் ளயிருந்த கடிதம் வெளிவரத் தயங் சிரமத்தின் பேரில் எடுத்துப் பிரித்தார். 1ா நோட்டொன்று மடித்து வைக்கப் , அவர் சந்தேகம் உறுதியடைந்தது. து கை கழுவி விடுகிறார்!’
த்தைப் பிரித்துப் படித்தார். ஆங்கிலத் பட்டு, அடியில் துரை கையெழுத் if:
}ரண்டு சல்யூட்கள் அடித்ததையிட்டு அவர், தன் அன்பைத் தெரிவிப்பதற் க்கு அனுப்பியுள்ளார்.
(1966)

Page 406
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
செ. யே
யாழ். சென் ஜோன்ஸ் கல் இவரின் இலக்கியப் பிரே துறைக்குப் பல்கலைக்க குறிப்பிடக்கூடியதாகும்.
பேராதனைப் பல்கலைக்கழ நடத்திய சிறுகதைப் போட மூலம் சிறுகதைத் துறைக்கு
1978ᏍᎼ இலங்கை அரசி நமக்கு வேண்டும் தொகுதிக்
ஈழத்தைவிடவும் தமிழகத் பெற்ற ஈழத்து இலக்கியவ எழுத்தை நுணுக்கமாகப்
எழுத்தையே தவமாகக் கொ
மூன்று தசாப்த காலமாக தொடர்பு கொண்டு முப்ப வெளியிட்டு தமிழக அரசி விருதினை மூன்று தடவை ே
1993ஆம் ஆண்டின் சிற சிந்தனைப் பரிசை இவரு வீட்டினிலே நூல் பெற்றுக் (
இந்த நூற்றாண்டின் 'ஈழத் வெளியிட்ட இரண்டு பாரி இலக்கியப் பணிகளின் சிக

ாகநாதன்
லூரியின் பழைய மாணவரான வசம் ஈழத்துப் புனை கதைத் ழகத்தின் பங்களிப்புக்களில்
கத் தமிழ்ச்சங்கம் 1961இல் ட்டியில் முதல்பரிசு பெற்றதன் |ள் நுழைந்தவர்.
ன் சாகித்திய விருதினை 'ஒளி க்காகப் பெற்றவர்.
தில் கூடுதலான அறிமுகம் ாதி. எதிர்கால சுபிட்சத்துக்காக பயன் படுத்தத் தெரிந்தவர். ண்டவர்.
எழுத்துலகுடன் நெருங்கிய துக்கும் மேற்பட்ட நூல்களை ன் சிறந்த படைப்பாளிக்கான பற்றவர்.
ந்த நாவலுக்கான இலக்கியச் டைய "நேற்றிருந்தோம் அந்த காண்டது.
துச் சிறுகதைகள் என்று இவர்
தொகுதிகளுமே இவருடைய ம் எனத் திகழ்கிறது.
405

Page 407
406
0]رل{9
செ. யே
மனப்பூர்வமான நட்பு என்பது உன்னதமென்று, ஆறுமுகம் எ6 கிராபை நான் இன்னமும் ஆங்கிலத்தில் எழுதப்பட்ட வா! ஆறுமுகத்தினுடையது. ஒவ்விெ ஒருவனைப் போல - செதுக்கிச் காரத்துடன் - ஆறுமுகம் எழுதிய சுவடி எழுத்தாக ஆங்கில ‘ஏ யை சொன்னதும், அந்த வசீகரமான 1 ஓவியம் ஒன்றினைப் போல இ தெரிகின்றது. நீலத்திலும் தேயிை தனது இடது கண்ணை லேசாக பல தடவைகள் தனது கதையை எ
நாங்கள் இருவரும் அடிக் மிகவும் அமைதியானது. பேராத6 முடிவுப்பகுதி அந்த இடம். மூங் அடர்ந்து செழுமையாய் பரந்திரு பகுதி. மஞ்சளும் நீலமும் வினோ யெடுத்து மணங் கமழுகின்ற பூச் நுரை சிதறி நீர்சுழித்துப் பெருகிே கொடைகளாகவே அந்தப் பூக்க ஆறுமுகம்.
இப்படிப் பேசுகின்றபோது கொள்ளும். வார்த்தைகளும் கவி ஷேக்ஸ்பியர், ஷெல்லியின் க அவனுக்கு வந்து நின்று சேவக இயல்பான கவிஞனாக அவன் தோடும் ஆற்றுப் பெருக்கினைட்

துரைவி வெளியீடு
49
முகம்
ாகநாதன்
சுயநலத்திற்கு அப்பாற்பட்ட ஒரு எக்கு எழுதிக் கொடுத்த ஆட்டோ பத்திரமாக வைத்திருக்கின்றேன். சகம். மணிமணியான கையெழுத்து வாரு எழுத்தையும் சித்திரக்காரன் செதுக்கி எழுதினாற் போன்ற அலங் பிருந்தான். நான் எனது முதல் அரிச் த்தான் எழுதினேன் என்று ஆறுமுகம் மழைத் தூற்றல் நாளும் தத்ரூபமான ன்னமும் என் மனதில் பளிச்சென்று லப் பச்சையிலும் மூழ்கிய மலைகளை ச் சுருக்கிப் பார்த்தவாறே ஆறுமுகம் னக்குக் கூறியிருக்கிறான்.
க்கடி சந்தித்துப்பேசுகின்ற இடம் னைப் பூங்காவின் தொங்குபாலத்தின் கில்கள் பச்சையாயும் மஞ்சளாகவும் }க்கிற மகாவலி கங்கையின் கரைப் த வண்ணங்களுமாய் மனதை அள்ளி $கள் சிலிர்த்த பசுஞ் செடிகொடிகள். யாடுகின்ற மகாவலி ஆற்றின் அருங் ளைக் குறிப்பிட்டுச் சொல்லுவான்
அவனது முகம் எழிலான பரவசம் விதையாய்ப் பெருகிப் பிரவகிக்கும். விதை வரிகள் வெகு லாவகமாய் ம் செய்யும். அப்போது என்னெதிரே தரிசனம் பெறுவான். கீழே விரைந்
போன்று அவனது வார்த்தைகளை

Page 408
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
உணர்ந்து நான் பிரமித்துப் ே தத்தளிக்கும். பேசாமலே மலை கொண்ட மேகங்களைப் பார்த்த
அப்போது உகந்ததாக இருக்கும்.
*Ꮳujm ..."
என் பேரில் முதலெழுத்தால்
கொண்டு வருவான் ஆறுமுகம்.
எனது புன்னகையில் வார்த்
ஆனந்தமாக என்னைப் பார்ப்பான் அ
“ஆறுமுகம், உமது நண்ப6 எவ்வளவு பெருமை தெரியுமா? வியக்க வைக்கும் ஞானம்!”
ஆறுமுகம் என் கைகளைப் என்னை ஊடுருவுவான்: “யோ, உன
“நான் சொல்வது நூறு வீதமும் சில வருஷங்களில் எல்லாரும் பிறந்த மண்ணிற்குப் பெருமை சேர்
லேசாக ஆறுமுகத்தின் கண் வெறுமையைப் பார்த்தவாறே சொ6
“யோ. இந்த பெருமையெல் கரெட் சீமாட்டிக்குத்தான் உரியது டிருக்கும் ஆங்கிலம், இந்தக்கல்வி வற்றுக்கும் அந்தச் சீமாட்டிதான் கா
மார்க்கரெட் சீமாட்டி தன் எதிே பவ்வியமும் மரியாதையும் தொனி போகும் ஆறுமுகத்தின் வார்த்ை தான் முடியும்.
“அந்த அம்மா இல்லாட்டிப் காட்ல, லயக்காம்பராவில நான் இ
ஆறுமுகம் தனது கதையை கின்றான். உணர்ச்சி வசப்பட்ட நிை
சொல்லி இருக்கிறான். அப்போெ

4O7
பாயிருப்பேன். மனம் நெகிழ்ந்து களைத் தொட்டுப்படியும் சூல் படியே இருப்பேன். மெளனமே
அழைத்து என்னைச் சுயத்துக்கு
தைகளை உணர்ந்தவன் போல, 'வன்.
னாக இருப்பதையிட்டு எனக்கு இந்த வயதுக்குள்ள எவ்வளவு
பற்றுவான். கண்கள் மலர்ந்திட iண்மையாகவா?”
உண்மை. என் நண்பன் இன்னும் போற்றும் கல்வியாளன் ஆவான். ப்பான்.”
கள் பனிக்கும். குரல் தளதளக்க beg Tesör:
>லாம் எனக்கு உரியதல்ல. மார்க் . நான் இப்போது பேசிக் கொண் பி, இப்போதைய வாழ்க்கை எல்லா ாரணம்.”
ரேயே நிற்பது போன்ற உணர்வுடன் க்கின்ற குரலிலே கூறிக்கொண்டு தகள் எப்போதும் ஒருவிதமாகத்
போனா ஏதாவது ஒரு தேயிலைக் ருந்திருப்பேன்.”
எனக்கு முழுதாகக் கூறியிருக் லையில் சொன்னதையே திரும்பவும் தல்லாம் எந்த முணுமுணுப்புமின்றி

Page 409
408
நான் புதிதாக அவன் சொல்கி ருக்கிறேன். பிரியமானவர்களின் கேட்டாலும் என்றைக்கும் சந்தே கின்றவைதான். இந்த அனுபவத் சீமாட்டி பற்றி அவன் சொல்கி பொருந்தத்தக்கவைதான்.
மார்க்கரட் சீமாட்டியின் புகைட் பிரேமிட்டு வைத்திருக்கின்றான். வெள்ளைப் படத்திலும் பூனைக் கம்பீரமான புன்னகை. உதட்டின் மச்சமும் முகவசீகரத்தை மேலும் ெ இன்னும் அழகோடும், கனிவே,
சொன்னான்.
ஆறுமுகத்துக்கு மார்க்கரட் போது அதை அவளது கணவ என்ற கேள்வி என் மனதில் எழு அதற்குப் பதில் சொன்னான் ஆறு
“சீமாட்டி புருஷன் அதிகம் ே "ாலும் மறுக்க மாட்டார். :ே மாயிருந்தவர்.”
சில கணங்கள் மெளனமாயி( தொடர்ந்தான்:
“தோட்டத்தை விற்றுவிட்டு என்னால் அவரை முற்றாக உ தோட்டத்தில் வேலை செய்த பங்களாவிற்குக் கூப்பிட்டார். வொருவரையும் பாராட்டினார். ட ஸோபாவில் மிகவும் கவலைே துப்பாக்கியைக் கையில் எடுத் பக்கம் உள்ள டென்னிஸ் மைத சீமாட்டி வாடிய முகத்துடன் ஸோபு
சில கணங்களில் துப்பாக்கி ( நான் திடுக்கிட்டுப் போய் விட் என்னைத் துயரம் கொள்ள வைத்

துரைவி வெளியீடு
றொற் போல அவற்றைக் கேட்டி
வார்த்தைகள் திரும்பத் திரும்பக் தாஷமும் உற்சாகமும் உண்டாக்கு தோடு கேட்கிறபோது, மார்க்கரெட் ற வார்த்தைகள் எல்லாவிதத்திலும்
படத்தை அவன் மிகவும் பத்திரமாக வெள்ளைக்காரப் பெண். கறுப்பு கண்களில் தீட்சண்யம் சுடரிட்டது. ா கீழ்ப் புறத்திலே தெரிந்த சிறிய மெருகுபடுத்திற்று. நேரில் பார்த்தால் ாடும் இருப்பீாள் என்று ஆறுமுகம்
சீமாட்டி இவ்வளவு உதவி செய்த ன் வெலிங்டன் ஒத்துக்கொண்டனா ந்தபோது சொல்லிவைத்தாற் போல முகம்.
பசமாட்டார். ஆனா அவ என்ன சொன் தாட்ட மக்களில் ரொம்ப இரக்க
ருந்த ஆறுமுகம், ஆங்கிலத்திலேயே
அவர்கள் புறப்பட்ட போதுதான் ணர முடிந்தது. தனது தேயிலைத் எல்லாத் தொழிலாளரையும் தனது நிறையப் பணம் கொடுத்தார். ஒவ் புறப்பட்ட அரை மணி நேரத்தின் முன் யோடு இருந்தார். பின்னர் தனது த்துக்கொண்டு, பங்களாவின் பின் ானத்துக்குச் சென்றார். மார்க்கரெட் ாவில் உட்கார்ந்திருந்தார்.
வேட்டுச் சத்தம் தொடர்ந்து கேட்டது. டேன். குதிரை, நாய்களின் வீரிடல் தது. மெளனத்தில் உறைந்து போய்

Page 410
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் உட்கார்ந்திருந்தேன். கொஞ்ச ( அங்கும் இங்குமாக நடந்துவி என்னைப் பார்த்தார். பிறகு கொண்டிருந்த சீமாட்டியில் அவரது
‘டார்லிங், இதுவரை கால பிராணிகளையும் சுட்டுக் கொன் நம்பமுடியாதது போல என்னைப் முறையும் சுட்டேன். எவ்வளவு பிராணிகள். வேறு வழியில்லை. சென்றிருந்தால் யார் எம்மைப் ே வளர்க்கப் போகிறார்கள். உணவில் லண்டனில் எம்மை இவை பற்ற இனி அதில்லை. ஆனால் அ! இந்தத் தோட்டப் பையனை இத் போன பிறகு இவனை யார் கவனி
ஆனால் என்ன செய்வது, அறுமுகத்தைச் சுடமுடியுமா?. வில்லை என்பதை முகம் சொல்லி உனக்குப் போதிய பணம் பாங்கி படித்துப் பெரிய மனிஷன் ஆகே கண்கலங்கத் தலையை அசைத் கணவரைப் பார்த்தாள். அவர்க் போது நான் விம்மிவிம்மி அழுதே முன்னரோ பின்னரோ நான் இப்படி
ஆறுமுகம் பனித்த கண்க அவனது உதடுகள் லேசாக நடுங்
C
1961ஆம் ஆண்டு பேராத6 னாகச் சென்றபோதுதான் ஆறுமு எனது அறை நண்பனாக ஆறு மாட்டான். இடது கண்ணை லே பிள்ளைச்சிரிப்பு. எப்போது ப பைரன் எழுத்துக்களிலேயே மூ, அதிக பரிச்சயம் உள்ளவன்.

409
நரத்தில் அவர் உள்ளே வந்தார். ட்டு ஸோபாவில் உட்கார்ந்தபடி ன்னையே சோகமாய் நோக்கிக் பார்வை சென்றது.
மும் அன்பாய் வளர்த்த நான்கு றுவிட்டேன். பியாரிக் குதிரைதான் பார்த்தது. அதனால் இரண்டாவது அருமையான அன்பாக வளர்த்த
இவற்றை நாம் இங்கே விட்டுச் பால உணவு கொடுத்து அன்பாக ாறி நோய்ப்பட்டு அலைந்திருக்கும். யெ கவலைகள் அலைத்திருக்கும். றுமுகம்* பற்றி எனக்குக் கவலை. தனை நன்றாக வளர்த்தோம். நாம் பார்கள்?
குதிரையையும் நாயையும் போல அவர் சொன்னதைச் சீமாட்டி விரும்ப 1ற்று. என்னைப் பார்த்து, 'அறுமுகம் ல்ெ போட்டிருக்கிறேன். கவனமாகப் வண்டும் நீ, என்ன என்றாள். நான் தேன். சீமாட்டி பின்னர் மெளனமாகக் 5ள் தோட்டத்தை விட்டு புறப்பட்ட ன். ஒருவாரமாக அழுதேன். அதற்கு அழுது கலங்கியதில்லை.”
ளைத் துடைத்துக் கொண்டான். கின.
OO
}னப் பல்கலைக்கழகத்தில் மாணவ கத்தை முதன்முதலாகச் சந்தித்தேன். முகம் வந்தான். அதிகமாகப் பேச ாகச் சுருக்கிக் கொண்டு சிரிப்பான், ர்த்தாலும் ஷேக்ஸ்பியர், ஷெல்லி, கிப் போயிருப்பான். டேல்கார்கியில்

Page 411
410
மலையகத் தோட்டத் தொழி உருக்கமாகச் சொல்லுவான். இ தேயிலைச் செடிகளுக்கே ப என்று சொல்லும்போது எனது கலகாவிலிருந்து பேராதனை 6 வண்டிகளில் அவர்களை நான் அபாக்கியசாலிகள், வஞ்சிக்க வேறு எதையும் அறியாத மக்கள்.
கரும்புத் தோட்டத்திலே கவி தோட்டத் தொழிலாளரின் அவல வந்தது. ஆறுமுகத்திடம் சொ கொண்டிருந்தான். அன்று மா மலையகத் தோட்டத் தொழிலா: கவிதைத் தொகுதியைக் கொடுத் படிக்க முடியவில்லை. லயங்களி மக்கள் படும் துயரம் கவிதை என் அமைதியைக் குலைத்தது. நித்திரையை இழந்த நான் என் முயன்றேன். எழுந்து கட்டிலில் வஞ்சிக்கப்பட்டு, தேயிலைக்குப் டிருக்கும் அந்த மக்கள் பச்சை வந்தார்கள். என் மனதில் வார்த்ை வெள்ளைத்தாள் ஒன்றை எடுத் அவர் இங்கு மனிதராகி வந்த அறுபத்து நாலு வரிகளில் ஒரே திரும்பிப் படித்துப் பார்த்தபோது உண்டாயிற்று. காலையில் எழுந் யைக் கொடுத்தேன். கவிதையை வியப்போடு நிமிர்ந்து பார்த்தா மெளனமாகவே இருந்தான். கணப்
“அருமையான கவிதை” எ குழந்தைப் பருவக் கதையை அவ
ஆறுமுகம் பிறந்தபோது அ விட்டாள். சரியான, மருத்துவ சம்பவித்தது. அவனுடைய தாத்; வைத்திருந்தார். மனைவி இறந்த

துரைவி வெளியீடு
லாளரின் வாழ்வைப் பற்றி மிகவும் தத் தேசத்தை வளமாக்கிய அவர்கள் Fளை ஆகிக்கொண்டிருக்கிறார்கள் நெஞ்சு துயரம் செறியக் கணக்கும். ாழியாக கண்டிக்கு செல்லும் பஸ்
உற்றுக் கவனித்திருக்கின்றேன். பட்ட, தோட்டக்காட்டைத் தவிர
தையில் பாரதி கூறிய மொரிஷியஸ் ம் என் மனதில் அப்படியே ஞாபகம் ன்னேன். மெளனமாகவே கேட்டுக் லையில், சி.வி. வேலுப்பிள்ளை ரிகள் பற்றி ஆங்கிலத்தில் எழுதிய தான். மூன்று கவிதைகளுக்கு மேல் ல், தேயிலைத் தோட்டத்தில் அந்த வரிகளில் இரத்தச்சேறாய் வழிந்து நெஞ்சு ரணமானதை உணர்ந்தேன். அமைதியின்மைக்கு வடிகால் தேட உட்கார்ந்தேன். மீண்டும் மீண்டும் பசளையாய், உரமாக ஆகிக் கொண் யும் சிவப்புமாக என் கண்ணெதிரே தகள் சத்தமிட்டன. எழுது என்றன. தேன். ‘மலைக்குள் மாண்டிடவோ நார்?’ என்று தலையங்கமிட்டேன், மூச்சில் கவிதை எழுதி முடித்தேன், எனக்கே ஆச்சரியமும், வியப்பும் து ஆறுமுகத்திடம் இந்தக் கவிதை ப் படித்துவிட்டு ஆறுமுகம் என்னை ன். கைகளைப் பற்றிக் கொண்டு
பொழுதில் சுயத்திற்கு மீண்டான்.
ன்றான். அன்றுதான் தன்னுடைய ன் என்னிடம் சொன்னான்.
வனுடைய தாய் இறந்து போய்
வசதி இன்றியே இந்த மரணம் ா அவன்மேல் கொள்ளைப் பிரியம்
ஒரு வருஷத்திலேயே ஆறுமுகத்தின்

Page 412
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் தகப்பனும் விபத்தில் சிக்கி இற தோட்டத்துரை பங்களாவில் மரஞ செய்துவந்தான். ஆறுமுகத்திற்கு வீட்டில் ஆறுமுகத்தையும் வேலை மலையப்பன். துரை வீட்டில் சின் சீமாட்டி மார்க்கரெட்டின் செருப்பு பளப்பாகவும் அவன் 'பாலிஷ் ெ வதையே வேடிக்கையாக பார்த்து அவனுடைய சுறுசுறுப்பும், வேன மிகவும் கவர்ந்திருக்க வேண்டும். வார்த்தைகளால் அவள் கேள்வி ே தொடங்கியவன் ஒரு வருஷத்தி பதில் சொல்லத் தொடங்கினா அவளைப் பெரிதும் கவர்ந்திருக்க (
ஒருநாள் அவள் அவனிடம் படிக்க வேண்டும் என்று ஆசை இரு
ஆறுமுகம் இடது கண்ணைச் மாகப் பார்த்தான். முகத்தில் நிறைர்
"ஆம், ஆம் எனக்கு மிகவும் ஆன
அவனது உற்சாகமான முக மார்க்கரெட் தீர்மானமான குரலிலே
“நாளையில் இருந்து நீ சா ஒழுங்கு செய்கிறேன்” என்றாள்.
ஆறுமுகம் பரவசத்தில் தின குவியல்கள் தன்னை உயரஉயர கொண்டான். கண்கள்கூட அவை அவனுடைய படிப்பு ஆர்வமும் உ அவனைக் கெட்டிக்கார மாணவன் ஒரு மாணவனாக விரைவிலேயே அ
பல்கலைக்கழகத்தில் அவன் திலேயே லண்டனில் இருந்து மார்க்கரெட் எழுதியிருந்தாள். ச கொண்டிருந்த ஆறுமுகம் பத்திரம

411
துவிட்டான். தாத்தா மலையப்பன் செடிகளை பராமரிக்கும் வேலை ஆறு வயசாயிற்று. தோட்டத்துரை க்குக் கொண்டுபோய்ச் சேர்த்தான் னச்சின்ன வேலைகள் செய்தான். களை எல்லாம் அழகாகவும், பள சய்வான். அவன் ‘பாலிஷ் செய் க் கொண்டிருப்பாள் மார்க்கரெட். லயில் உள்ள கவனமும் அவளை அவனிடம் சின்னச் சின்ன ஆங்கில கட்பாள். தயங்கித் தயங்கி பேசத் லேயே சுத்தமான ஆங்கிலத்தில் ன். அவனது உச்சரிப்பு சுத்தம் வேண்டும்.
கேட்டாள். “அறுமுகம் உனக்குப் நக்கிறதா?”
சுருக்கிக்கொண்டு அவளை ஆர்வ நத உற்சாகம்.
99
ᏈᎠᎦ.
த்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த சொன்னாள்.
யந்தர வேளைகளில் படிப்பதற்கு
ாறினான். எதிரே தெரிந்த மேகக் அள்ளிச் செல்வது போல் பரவசம் ன அறியாமலே லேசாகக் கலங்கின. ற்சாகமும் எவ்வித சிரமமும் இன்றி ஆக்கின. எல்லோருக்கும் வியப்பான புவன் அறியப்பட்டான்.
படிக்க வந்து முதலாவது மாதத் அவனுக்கு கடிதம் வந்திருந்தது. டிதத்தை நீண்டநேரமாக பார்த்துக் ாக அதை மடித்து வைத்தான்.

Page 413
412
“யோ, எனக்கு இரண்டே இ நான் நன்றாகப் படித்து முடித் பணத்தை சேமித்து வைத்து சீமாட்டியைப் பார்த்து என்னுை பின்னர் மீண்டும் எனது மண் மக்களுக்காக நான் என்னை அர்
C
1972ம் ஆண்டில் நான் கண் ஏற்பட்டது. ஒழுங்காக எனக்கு இருந்து ஒரு வருஷமாக கடித கொண்டிருந்தது.
பல்கலைக்கழகத்தை விட் தனியார் பள்ளியில் சேர்ந்து கழக நூலகத்திலேயே பயிற்சி ெ
அவன் எனக்கெழுதியே ஒ யிலேயே எழுதப்பட்டது. மணி அந்தக் கடிதங்கள் மனதில் அ நான் மிகவும் பத்திரமாகச் சேர்த்
பல்கலைக்கழக நூலகத்தி பற்றி விசாரித்தேன். அப்போது வேதனையோடு பார்த்தார்.
“நீங்கள் யார்?”
நான் சொன்னேன். அவர் பரி
“ஆறுமுகம் இறந்துபோனது
என்னால் அந்த வார்த்தை இதயம் துண்டுதுண்டாக வெ
கொண்டேன். எனது நா வர6 கலங்கின. விம்மல் நெஞ்சினுள்
தளர்ந்து போன நான் அங்கி

துரைவி வெளியீடு
ரண்டு ஆசைகள் தான் இருக்கின்றது. த்து சம்பாதிக்க வேண்டும். இந்தப்
லண்டனுக்குப் போய் மார்க்கரெட் டய நன்றியைச் சொல்ல வேண்டும். Eற்குத் திரும்பி வந்து என்னுடைய
ப்பணம் செய்வேன்.”
DOO
ாடிக்குச் செல்ல வேண்டிய நிர்ப்பந்தம்
கடிதம் எழுதிவந்த ஆறுமுகத்திடம்
நம் வராதது எனது மனதை உறுத்திக்
டு வெளியேறிய நான் ஆசிரியனாக கொண்டேன். ஆறுமுகம் பல்கலைக் பற்று உதவி நூலகர் ஆனான்.
வ்வொரு கடிதமும் ஆங்கில மொழி மணியான எழுத்தில் கவிதை போல புடையாளம் கொள்ளும். அவைகளை து வைத்திருந்தேன்.
ற்கு சென்ற நான் ஆறுமுகத்தைப் நான் விசாரித்தவர் என்னை லேசான
வோடு எனது கையைத் தொட்டார்.
உங்களுக்குத் தெரியாதா?”
களை எதிர்கொள்ள முடியவில்லை. டிப்பது போன்ற வலியை உணர்ந்து ண்டது. கண்கள் தன்னையறியாமலே சுழிந்து அமுங்கிப் போயிற்று.
ருந்து நடந்தேன்.
OOO

Page 414
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
ஆறுமுகம் பேராதனைப் பூ முடிவிலே உட்கார்ந்திருந்தான். இ லண்டனுக்குப் போவதற்கான ஏற் அதைப் பற்றியே யோசனை பண்ன நேரம் போனதே தெரியவில்லை.
திடுக்கிட்டவனாய் அவசர அ6 பல்கலைக்கழகத்தில் இப்போது தினரும், பொலிசாரும் தீவிரவாத மண்டபங்களில் வேட்டையாடத் :ெ
எல்லாத் தேடுதல்களும் இர பற்றி ஆறுமுகமும் அரசல் புரசல இயக்கம் பற்றி அப்போதுதான் அ
வீதியில் வந்து கொண்டிருந்த சைக்கிளில் வந்த இளைஞன் வழி
“எமர்ஜென்சி போட்டிருக்கிற ம்ம்..”
ஆறுமுகம் சட்டென்று மோட் பொழுதுதான். எதிரே இராட்சத6
அவசரமாக மோட்டார் சைக்கிளை
அவ்வளவுதான்.
துப்பாக்கி வேட்டுகள் சடசடத்
ஆறுமுகமும் இளைஞனும் இ
O
இந்த ஆண்டும் பேராதனை போது பேராதனைப் பூங்காவுக் செய்திருந்தேன். ஆனால் அங்கு போயிற்று. நடந்து செல்கைய கூட்டங்களாக நெஞ்சை அடைத்த
தொங்குபாலத்தின் வழியாக ஆறுமுகமும் நானும் உட்கார்ந்து

413
ங்காவில் தொங்கு பாலத்தின் ன்னும் மூன்று மாதங்களில் அவன் ாடுகளை செய்து முடித்திருந்தான். ரிக்கொண்டிருந்தான். யோசனையில்
சரமாக அங்கிருந்து புறப்பட்டான். நிறைய நெருக்கடிகள். இராணுவத் இளைஞர்களை பல்கலைக்கழக 5ாடங்கியிருந்தனர்.
விலேயே நடந்தன. மடிபட்டவர்கள் ாகக் கேள்விப்பட்டான். சேகுவேரா றிந்து கொண்டான்.
ஆறுமுகத்தை வேகமாக மோட்டார் மறித்து பரபரப்போடு கூறினான்.
ாங்க. என்னோடு வந்திடுங்க.
டார் சைக்கிளில் ஏறினான். கணப்
ன் போல ஜிப் ஒன்று. இளைஞன்
உதைத்தான்.
தன.
ரத்த வெள்ளத்தில் மிதந்தனர்.
OO
க்குச் சென்றிருந்தேன். புறப்படும் குப் போவதில்லை என்று முடிவு போனதும் அந்த முடிவு மாறிப் ல் பழைய நினைவுகள் மேகக் ன. பெருமூச்சு சீறிற்று.
நடந்து போய்க்கொண்டிருக்கையில் பேசிய இடத்தினைப் பார்த்தேன்.

Page 415
414
மூங்கில் மரங்களும் செடிகெ படிந்திருந்தன, வெய்யிற் காலம்
இப்போது இந்த இடத்தி: இருக்கவேண்டும், வந்து உட்கா
தகப்பனைப் பார்த்தேன், ஆக் முகத்தை ஒத்த தோற்றம். இடது வாறு முகம் மலரச் சிரிக்கிற அ அவரையே பார்த்துக் கொண்டு மகனும் என்னை வினோதமாகப் ப
நான் சுயநினைவுக்கு வந்ே
“ஆறுமுகம் உயிரோடு இருந்த போல ஒரு மகன் இருப்பான்.”
(குறிப்பு: *மார்க்கரெட் ஆ அறுமுகம் என்றே அழைப் அது எழுத்துப் பிழையல்ல.)

துரைவி வெளியீடு
ாடிகளும் லேசாக மங்கி மஞ்சள் ான்பதால்.
b இருவர், தகப்பனும் மகனுமாய் ர்ந்து கொண்டனர்.
சரியம் மேலிட்டது, அப்படியே ஆறு து கண்ணை அரை குறையாக மூடிய புதே சிரிப்பு. என்னை மறந்தவனாய் நின்றேன். இப்போது தகப்பனும் ார்த்தனர்.
தன். மனதுள் ஒரு குரல் கேட்டது. ால் அவனுக்கும் நிச்சயமாக இதே
புவள் கணவன், ஆறுமுகத்தை பர். அவ்விதமே எழுதியுள்ளேன்.
(1997)

Page 416
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
யோ. பென
அறுபதுக்குச் சற்று முன் துறைக்குள் பிரவேசித்தவர் நாடகம் என்னும் பல்துறை தமிழ் இலக்கியத்துக்கு வள
நல்லூரில் பிறந்த இவர் கலைமாமணி பட்டம் பெ திணைக்களத்தில் பத்திராதி
கல்வி முதுமாணிப் பயிற்சி
கொழும்பு பல்கலைக் கழ கொண்டிருந்த ஆவணங்கள் வீட்டுடன் எரிக்கப்பட்டதா மீண்டும் முதுமாணி பயின்று
பிரதிக்கல்வி பணிப்பாளர கல்வி உளவியல் அடிப் எழுதியுள்ளார்.
மலையகத்தில் பல வருட தவர். மார்க்சீய அரசியல் இவர் உழைக்கும் மலை எழுதியுள்ளார். 1968ல்
"சொந்தக்காரன் என்னும் புகழீட்டிக் கொடுத்தது.
அழைக்கிறது ஆகிய இர சொத்து' என்னும் குட்டி விதியைப் பறிகொடுத்தோ பாயாக ஆகிய இரண்டு நூலாக வந்திருக்கின்றன.
இவருடைய விபச்சாரம் கதை நூலுக்கு 1995க் கிடைத்துள்ளது.

டிக்ற் பாலன்
எதாகவே ஈழத்து இலக்கியத் . சிறுகதை, நாவல், கவிதை,
படைப்புக்கள் மூலம் ஈழத்துத் ம் சேர்ப்பவர்.
அரச அறிவியலில் சிறப்புக் ற்றவர். கல்வி வெளியீட்டுத்
பராகவும் கடமையாற்றினார்.
6);BS)&& Tets (M.A. Dep. in Ed.) pகத்துக்கு இவர் தயாரித்துக் | 83 இனக்கலவரத்தின் போது ல் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில்
பட்டம் பெற்றவர்.
ாகக் கடமையாற்றும் இவர் படைகள் என்னும் நூலையும்
ம் ஆசிரியராகத் தொழில் புரிந் சித்தாந்தத்தால் ஊட்டம் பெற்ற யக மக்கள் பற்றி நிறையவே பாரி நிலையம் வெளியிட்ட மலையக நாவலே இவருக்குப் குட்டி, பாலஸ்தீனம் என்னை ண்டு குறுநாவல்களும், தனிச் க்கதைத் தொகுதியும், தலை ர், விபச்சாரம் செய்யாது இருப் சிறுகதைத் தொகுதிகளும்
செய்யாதிருப்பாயாக’ சிறு கான அரச சாகித்திய விருது
415

Page 417
416
இங்கெவ
யோ. பெண்
காம்பராவின் உள்ளோரத்தி: கோட்டுக்கு மேலால் மார்பில் ை சரவணம், கால் நீட்டி, கைக வேதனைப்பட்டு முனகிக் கொ அனுபதாபத்தோடு நோக்கியவா
இரு பெண் பிள்ளைகளும் கைக்குழந்தை தவழ்ந்து வி மேகநாதன் எங்கோ போய் விட்ட
தங்கம்மாவுக்கு இது பெt இருந்தும் அவள் நேற்றுவரை கொண்டுதான் இருந்தாள். இ எழுந்ததும் அடிவயிறு நோகத் நோவும் உளைவும் அதிகரித்து ஆஸ்பத்திரிக்குக் கொண்டு போ லொறி கேட்டு வந்து அதை எதி இரண்டு மணியாகியும் லொறி வ
தோட்டாஸ்பத்திரி அரை ை இருக்கிறது. கார் பிடிப்பதற்கு கடைக்காரனைக் கெஞ்சித்தான் தான் தோட்டத்தில் சம்பளம். அவன் வேறு வழியில்லாமல் தங் போய் ஆஸ்பத்திரியில் விட்டான்.
ஆஸ்பத்திரியில் இருந்து மிகவும் சோர்வடைந்திருந்தது. இறுகக் கட்டிக் கொண்டு ெ அப்பொழுது சகல டிவிசன்களி திற்காக பாக்டரியை நோக்கிப் ே

துரைவி வெளியீடு
50
Iர் வாழவோ
னடிக்ற் பாலன்
ல் தான் அணிந்திருக்கும் மிலிற்றிக் ககளை இறுகக் கட்டியவாறு இருந்த ளைப் பின்னால் ஊன்றி இருந்து ள்ளும் தன் மனைவி தங்கம்மாளை று இருந்தான்.
முன்னால் குந்திக் கொண்டிருந்தன. ளையாடிக் கொண்டிருந்தது. மகன் ான்.
றுமாதம். பெறுமாதக் கர்ப்பிணியாக மலையில் ஏறிக் கொழுந்து எடுத்துக் இன்று காலை மலைக்குப் போக
தொடங்கியது. பத்துமணிக்கு மேல் துக் கொண்டது. அவளைத் தோட்ட க ஸ்டோருக்குச் சென்று டீ மேக்கரிடம் ர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் சரவணம். ரவில்லை.
மலுக்கு அப்பால் அடுத்த டிவிசனில் அவன் கையில் பணமில்லை. இரவு மாவு கடன் வாங்கி வந்தான். இன்று பலவாறு யோசித்துக் கொண்டிருந்த கம்மாளை நடத்திக் கூட்டிக்கொண்டு
வரும்போது சரவணத்தின் மனம்
இரு கைகளையும் மார்பின் மேல் மதுவாக நடந்து கொண்டிருந்தான். லும் உள்ள தொழிலாளர்கள் சம்பளத் பாய்க் கொண்டிருந்தார்கள்.

Page 418
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தங்கம்மாளுக்கு இப்படித்
அவன் நினைத்திருக்கவில்லை. : இல்லை யென்பது அவனுக்கு தோட்டத்து “டாக்டர்’ நல்லிரத்தத் வேணும் காசு கொண்டு வா’ என் ஆழமாக உறுத்தியது. இந்த நிை ஒரு மூலையில் ஒதுக்கி விட்டு, த போகாமல் கூறிய வார்த்தைக் கொண்டிருந்தது.
“எது எப்படிப் போனாலுமுங்க சம்பளத்தில மவனுக்குப் பொயித் அவன் நல்லா படிப்பானுங்க; அவ
தங்கம்மாள் என்ன சொல்வது எண்ணம்தான் அதிகவேகத்துடன் : மகன் வயிற்றில் இருக்கும்போ! அவனுடைய முதல் இரு பெண் சானகியும் வீட்டில் இருக்கிறார் சாலைக்குத்தானும் ஒழுங்காக போல் எழுத்தறிவில்லாதவர்களாக
“சரவணம் நில்லு; ஒரு விஷய
தன் கால் அடிகளையே பார்த் கறுத்த ரோட்டில் தோட்டவாத்திய
"சலாமுங்க சேர்.”
"சலாம், உன்ரை மகன் மேக சேர்த்திட்டியா?”
39 ஆமாங்க.
“நல்லது, அவன் நல்ல கெட்டி பட்டென்றாலும் படிப்பிச்சுப் போடு
“சரியுங்க.”
“எங்கே போறாய்?”
“சம்பளத்துக்குங்க.”
27

417
திடீரென்று வயிறு நோகுமென்று தங்கம்மாளின் உடலில் நல்லிரத்தம் த் தெரிந்த உண்மையென்றாலும் துக்குப் “பிரைவேட்டில் ஊசி போட று கூறிய பின்பே அதுவும் மனசில் னவையெல்லாம் அவனுடைய மனம் நங்கம்மாள் அந்த நோவிலும் மறந்து களைத் தன்னோடு அணைத்துக்
5, மறந்து போவாமெ இந்த மாதம் தகத்துக்கு பணங் கொடுத்திடுங்க ன்படிச்ச தொரை மாதிரி வரணுங்க.”
? அவனுடைய உள்ளத்திலும் அதே துடித்துக் கொண்டிருந்தது. சரவணம் தே அந்த முடிவு எடுத்திருந்தான். பிள்ளைகளான இராசலட்சுமியும், கள். அவர்களைத் தோட்டப் பாட அனுப்ப முடியவில்லை. நம்மைப்
இருப்பதில் சிறிதுதுக்கந்தான்.
ü!”
தவாறு வந்த சரவணம் நிமிர்ந்தான். ார் வந்து கொண்டிருந்தார்.
நாதனை கவர்மெண்டு ஸ்கூலிலே
க்காரன், நல்ல மூளைசாலி, கஷ்டப் } என்ன?”

Page 419
418
“சரி, நான் வாறன். தோட் படிக்கப் போடனும் எண்டு ே வெட்டத்தான் அனுப்புறாங்க; நீ
“இல்லைங்க சேர்.”
சம்பளத்திற்கு என்று கூறிய எழுந்தது. அவனும், தங்கம்ப குளிரிலும் மழையிலும் கஸ்ட ஊதியத்தைப் பெறுவதற்கு அவ தயக்கம் ஒவ்வொரு மாதமும் ஏ அழுத்தம் அதிகம். இந்த மாத! மென்று கிழமையில் மூன்று, தார்கள். தங்கம்மாள் பதினாலு செய்தவேலைக்கு வரும் கூலியி கொள்ளும் பணம் போக சை முழுவதும் நன்றாகக் கணக்குப் உள்ள கடன்காரர்களுக்கும் அரி கடைக்காரர்களுக்கும் சம்பள ந முழுவதும் வாங்கிய கடன் ே கூலியையும் வாழ்க்கைச் சுை மனம் அடிக்கடி அச்சத்துடன் 6 அந்த மனமே தோட்ட வாத்தி மீட்டுச் சந்தோஷப்பட்டுக் கொ விளக்கில் இருந்து படிக்கத் கண்களுக்குள் வருவித்துக் கொ
சம்பளம் வாங்கிக்கொண்டு வருவதற்காக குட்டிச் சாக்குக பெண்களும் அவனைக் கடந்து ( வெள்ளை துண்டைத் தலையில்
“இந்த விடியாமூஞ்சிப் ே வாழ்ந்து தொலைக்கிறது!”
ஒரு கிழவி கத்திப் பேசிச் வாங்கவில்லை! அவனும் அ பாடசாலைப் பக்கமாக வரும்( வந்தான். “ஐயா, இந்தப் பயண

துரைவி வெளியீடு
படத்தில எல்லோரும் பிள்ளையைப் சொல்லுவாங்க; கடைசியில புல்லு இவனை நரசமாக்கிடாதே!”
போது அவன் மனதில் ஒரு வித பீதி ாளும் ஒரு மாதமாகக் கொட்டும் டப்பட்டு உழைத்த உழைப்புக்கான ன் மனம் தயங்கிக் கொண்டது. அந்தத் ற்படுவதென்றாலும் இம்மாதம் அதன் ம் மலையில் கொழுந்து வற்றிய கால நான்கு நாட்களே வேலை கொடுத்
நாளும், தான் பதினைந்து நாளும் ல் அரிசி, பருப்பு, மாவுக்கு பிடித்துக் $யில் கிடைக்கப் போவதை இரவு பார்த்து வைத்திருந்தான். லயத்தில் சிக் கடைக்காரர்களுக்கும் பலசரக்குக் ாளைக் கூறி சமாளித்தாயிற்று. மாதம் தொகையையும் கிடைக்கப் போகும் மகளையும் பாரப்படுத்திக் கொண்ட விழித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. யார் கூறியதையும் விருப்பத்தோடு ண்டது. மாலை 6 மணி ஆனதும் குப்பி தொடங்கிவிடும் தன் மகனை தன் ண்டான்.
வரும் போது சாமான்கள் வாங்கி ளைக் கையில் கொண்டு ஆண்களும் போய்க் கொண்டிருந்தார்கள். பெண்கள் கொங்காணியாகப் போட்டிருந்தார்கள்.
பாழைப்பில மனுசன் எப்படித்தான்
கொண்டு போனதை அவன் காதில் வன் யோசனையும். அவன் பெளத்த போது மேகநாதன் எங்கிருந்தோ ஒடி மும் ஏமாத்திப் போடாதீங்க? எனக்கு

Page 420
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பொத்தகம் வாங்கப் பணம் ெ போகனும் என்ன சொல்றீங்க? வருவேன்!”
அவன் தகப்பனின் மிலிற்றி யைப் பிடித்தவாறு கேட்டான். அவன், “சரி போயி, அக்கா6ே வாறன்’ என்று சொன்னான். ே யடித்துக் கொண்டு ஓடினான்.
சரவணன் கடைத் தெருவைய முன்னால் வந்து விட்டான். அா கிளார்க் ‘செக்றோலில் பெயர்க எண்ணிக் கொடுத்துக் கொண்டி மெளனமாக நின்றார்கள். துரை களுடன் அவனும் சேர்ந்து நி எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்.
மழைக் குணமாக இருந்தது கொண்டிருந்தது. தேயிலைமலை கள் கொழுத்த எருமைகளைப் அந்தக் குளிர் காற்றுக்குத் தன் தோள்களை இறுகப் பற்றிக் கெ களை ஒவ்வொருவராக நோக்கி முகங்களும் பிரச்சினைகளால் மு மந்தாரமிட்டிருப்பதை அவதானி இல்லையென்று அவனால் திருட்
“சரவணம்!”
அவன் பெயர் அழைக்கப்ப சென்று துரையிடம் கூலிப் ப திரும்பவும் எண்ணிப் பார்த்தாள குறையக்கண்டு, கோபாவேசத் தில் விறகு வெட்டியதற்குத் அதிலேயே நின்று கையில் உள் வேதனையும் மனனரியும் கலந்த
“இங்கே பாராய்யா, ஒரு சம்பளத்தை இதென்னயா இது?

419
காடுத்திடனும் நான் ஸ்கூலுக்குப் இந்தக் கடிதம் நான் பொஸ்டா
5 கம்பளிச் சட்டையின் ஒரு மூலை சில விநாடிகள் மெளனமாக நடந்த பாட லயத்தில் இருந்துக்கோ நான் மகநாதன் மகிழ்ச்சியடைந்து துள்ளி
'ம் கடந்து படிகளால் ஏறி பாக்டரிக்கு பகு சின்னத்துரை மேசையிலிருந்து, ளை அழைக்க அழைக்க கூலியை ருந்தான். தொழிலாளர்கள் நிரையாக க்கு முன்னால் நிற்கும் தொழிலாளர் ன்றான். தன் பெயர் அழைப்பதை
து. கூதல் காற்று வேகமாக வீசிக் ) முதுகுகளில் கருக்கொண்ட மேகங் போலப் புரண்டு கொண்டிருந்தன. ா கைகளைக் குறுக்காகப் போட்டு, ாண்ட சரவணம், மற்றத் தொழிலாளர் னான். தன்னைப் போலவே அவர்கள் னகும் உள்ளங்களின் பிரதிப்பலிப்பாக த்தான். தான் மட்டும் அந் நிலையில் திப்பட்டுக் கொள்ளமுடியவில்லை.
ட்டதும் மிக அவசரமாக, ஆவலோடு ணத்தை வாங்கிக் கொண்டு வந்து ா. அவன் கணக்குப்படி ஐந்து ரூபா துடன் திரும்பியபோதுதான் தோட்டத் தெண்டம் போட்டது ஞாபகம் வர rள பன்னிரெண்டு ரூபாவை ஏக்கமும் sண்களுடன் பார்த்துக் கொண்டான்.
மாசமா ஒழைச்சு கையில கெடச்ச
99

Page 421
420
பக்கத்தில் நின்ற தொழிலா கூறினான்.
“இங்கே பாரண்ணே, எங்கூ அவன் தன் கையை விரித்து சரவ
“டேய் பார்த்தியாடா இது தா வர்க்கம் எம்மை சாகவும் விடாத துக்காரங்க கூறுவது தாண்டா ச அழிக்கனும். ஆமடா அழிக்க நம்மையும் இந்த நாட்டு போறாண்டா” அவனுடைய கண்
"ஆமா அவங்களை நாம அவங்க நம்மளை பட்டினிபோட் மற்றவன் சொல்லிக்கொண்டு நட
“ம். இதை என்ன செய்வது கொண்டிருக்க நிமிர்ந்து அங்கும்
“இந்தா சரவணம்; நாண கொடுத்திடப்பா!”
மூண்டன் கணக்கப்பிள்ளை வந்து நின்றான். அவனிடம் தீப கடன்பட்டிருந்தான்.
“ஐயா, இதுதான் சம்பலே அடுத்த மாசம் தந்திடுறேன் சாமி
நாலு ரூபாயைக் கணக்க! அவன் மனம் குளிர்ந்து அப்பால்
‘பாக்டரி முன்னால் வழி நெ புகையிலை, வெற்றிலை, உண அரிசி முதலியனவற்றை வைத் கொண்டிருந்தார்கள். சரவண1 ‘விர் என்று கடைத்தெருவை நோ
“ஏய், சரவணோம்! இந்தா போயிரு” வடை முறுக்கு விற் கத்துவான் என்று சரவணத்துக்( நடந்து வந்து விட்டான்.

துரைவி வெளியீடு
ரியின் தோளைப் பிடித்துத் திருப்பிக்
லியைப் பாரண்ணே ஐம்பது சதோம்!” ணத்துக்குக் காட்டினான்.
ண்டா நம்ம ஒழைப்பு, கூலி முதலாளி டா, வாழவும் விடாதடா, நம்ம சங்கத் ரி முதலாளி வர்க்கத்தைப் பூண்டோடு னும்டா வெள்ளக்காரன் இருந்து மண்ணையும் கொள்ளையடிச்சுட்டு கள் சிவந்து கொண்டன.
ஒழிச்சுக் கட்டுறதுக்கு முன்னால, டு, கொன்னுடுவாங்க போலிருக்கு” ந்தான்.
?” என்று உள்மனது அங்கலாய்த்துக் இங்கும் பார்த்தான்.
யமா இந்தக் கடிதம் பணத்தைக்
கையை நீட்டிக்கொண்டு முன்னால் ாவளிக்கு, மூன்று மாதத்திற்கு முன்
ாாம்! வட்டிக்காசை எடுத்திடுங்க!
"
பிள்ளையின் கையில் வைத்ததும் சென்று விட்டான்.
டுக அங்காடி வியாபாரிகள் புடவை, வுப்பண்டங்கள், பழவகை, சுருட்டு, துக் கொண்டு கலகலப்பாக விற்றுக் ) ஒன்றையும் கவனியாதவனாக க்கி நடந்தான்.
நில்லு, கடனைக் கொடுத்திட்டுப் கும் ரெங்கையா கத்தினான். அவன் கு தெரியும். கேட்காதவனைப் போல

Page 422
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“சரவணம்! இங்க வந்திட்டுப்
தலையைத் திரும்பிப் பார்த் மனம் அசந்து கொண்டது.
“எங்கிட்டுப் போகப் பார்க்கிே
தங்கசாமிப் பிள்ளை கடைக் அவன் கடைக்குள் சென்றான்.
“கையில எவ்வளவு இருக்கு?
சரவணன் பொத்தியிருந்த ை விரித்தான். தங்கசாமி அதைப் விட்டு, வேறு எங்கும் ஒளித்து 6 பரிசோதித்தான். பிறகு அப்பணத்
“சரி போ! பாக்கி எட்டு ரூபா சம்பளத்திற்குக் கொடுத்திடும். ே
"ஐயோ! என் மகனுக்குப் பொ
“இந்தா. வேறு பேச்சே வான
சரவணம் வெறும் கையைப் ஏறிட்டு நோக்கித் திரும்பவும் ஏ நினைத்தான். கொஞ்ச நேரம் தென்ற முடிவோடு தெருவுக்கு கடைக்குள் ஒளிந்து நின்றான்.
புஞ்சிக்கீரா சந்தியில் நின்றா களிடம் கள்ளுக் குடித்த பண அவனுக்குத் தவணை சொல்ல மு
அந்தக் கடைத்தெருவால் தெ ஏற்பட்டது. சாவன்னாவும், சாகு கடனுக்குப் பிடித்துக் கொள்வா வரும்போது பார்த்துக்கொண்டிரு
அங்கும் இங்கும் பார்த்துவி விவசாயிகளின் வயல்களின் இரகசியமாக நடந்து கடைத்த்ெ கிட்டவுள்ள ரோட்டில் ஏறி நடந்த

421
போ!'' - 18
தான். 'ஐயா! தங்கசாமி வேசமோன்.'
கேம்
D! இங்கே வா!” தள் இருந்து அவனை அழைத்தான்.
பனை
2ா - 1
கயை அவன் பலவந்தமாகப் பிடித்து பறித்து எடுத்து எண்ணிப் பார்த்து வைத்திருக்கிறானா என்று அவனைப்
தைப் பெட்டியில் போட்டான்.
இருக்கு. மறந்து போகாம அடுத்த பா! எவ்வளவு நாளா ஏமாத்திறே." யித்தகம் வாங்கிட...' னாம், போ, போ, போ!"
பினைந்து கொண்டு அவன் முகத்தை தோ கூறி அந்தப் பணத்தைக் கேட்க தின்றுவிட்டு கேட்டாலும் கிடைக்கா
வந்தவன் திரும்பி ஓடி தங்கசாமி
1 சி கேட்க,
ன், அவன் அங்கு நின்ற தொழிலாளர் ரம் அறவிட்டுக் கொண்டிருந்தான். கடியாது. அடிக்கப் போய்விடுவான். -ாடர்ந்து செல்ல அவனுக்குத் தயக்கம் நல் ஹமீதும், புகையிலைக்காரனும் எகள். அவர்கள் அவன் சம்பளத்துக்கு
ந்தார்கள். :-(
ட்டு யாருக்கும் தெரியாமல், சிங்கள ஊடாக குறுக்குப்பாதை பிடித்து கருவைக் கடந்து வந்து லயத்திற்குக் ன், மனம் புழுங்கிக் கொண்டிருந்தது.

Page 423
422
மோட்டார் சைக்கிள் சத்தம்
பார்ப்பதற்கிடையில் மூலையா பணம் அறவிட பாய் வந்து கொ பற்றைக்குள், தலைமறைவாகி வில்லை. அவன் அந்த பாய்க்கு விட்டான். பாய் சென்றதும் எழு வாசலில் இரு பெண்பிள்ளைகளு யிருந்தார்கள். அவன் கையில் கண்டதும் இருந்த அவர்களுக்கு உள்ளே குப்பி விளக்கில் பழை கொண்டிருந்த மேகநாதன் .ெ அவனைக் கவனியாதவன் போ உட்கார்ந்திருந்தான். மேகநாதன் நீண்ட நேரமாகியும் அவன்
பாடில்லை, முன்னால் அமர்ந்து ெ
அவன் முன்னால் வந்து ஏறிட்டுப் பார்த்துக் கொண்டிருட் சரவணம், அவனைக் கவனிய பார்த்துக் கொண்டான்.
"நீ படிச்சது காணும்!”
உள்ளத்தைக் கிழித்துக்கொ6
தோட்ட வாத்தியார் கூறிய உணர்வுகளுடன் ஊறி நெஞ்சை
அந்த எண்ணத்தை தள் சாப்பாட்டிற்கு என்ன செய்வது? வேணும் என்னும் உடனடி தெ இடம் பிடித்துக் கொண்டன. வா தைப் போல் முகம் வதங்கியிருந்
"நா நல்லா படிப்பனய்யா! பேசுவனய்யா! நீங்க தானே விட்டீங்க. நீங்களும் அம்மாவும் பணங்கொடுக்க முடியாதா?”
சரவணம் கண்களை வெட் மகனின் கண்கள் கலங்கி இரு

துரைவி வெளியீடு
தூரத்தில் கேட்டது. அவன் நிமிர்ந்து ல் திரும்பிவிட்டது. அதில் வட்டிப் ண்டிருந்தான். ஒடிப்பாய்ந்து தோலைப் பிருந்தான். நல்ல காலம் 'பாய் காண இப்படி ஆறு மாதம் டிமிக்கி கொடுத்து ழந்து லயத்துக்கு வந்தான். காம்பரா ரும் அவனை எதிர்பார்த்துக் கொண்டே றொட்டிப் பார்சல் இல்லாததைக் கு உற்சாகமெல்லாம் கெட்டு விட்டது. ழய புத்தகத்தை விரித்துப் பார்த்துக் வளியில் ஓடி வந்தான். சரவணம் ால உள்ளே சென்று சுவர் ஒரத்தில் போய் அவனுக்கு முன்னால் நின்றான். புத்தகத்திற்குப் பணம் கொடுத்த கொண்டான்.
நாய்க்குட்டியைப் போல் முகத்தை பதன் காரணத்தைப் புரிந்து கொண்ட ாதவன் போல் வெளியே வெளியே
ண்டு அவ் வார்த்தைகள் வந்தன.
வைகள் அடிமனத்திலிருந்து சொந்த எரித்துக் கொண்டிருந்தன.
ாளிவிட முனையும்போது, இரவு
தங்கம்மாளுக்கு ஊசிபோடப் பணம் ால்லைகள் உள்ளத்தின் மையத்தில் ட்டத்தில் போட்ட தேயிலைக் கொழுந் தது.
படிச்சு தொரை மாதிரி இங்கிலீசு கவர்மெண்டு ஸ்கூலிலே சேர்த்து ஒழைக்க எனக்கு பொத்தகத்துக்குப்
டி மகனின் முகத்தைப் பார்த்தான். ந்தன. அவனுக்கு காரணம் புரியாமல்

Page 424
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கோபம் எழுந்து கொண்டது. மேக் பிடித்துக் கையால் உதைத்து விட்
"இவர் பெரிய ஆளு! இவ போறாரு சும்மா போடா! இந்த கான்? இவர் படிக்கப் போறாரு? அப்பனைக் கேட்டேன். அவன் என் அப்பனும் ஆயாவும் இதே தோ இந்த தேயிலைச் செடிக்கு பசை என் அப்பன் படிச்சானா அப்பணு கலைச்சான் நீயும் நாளைக்கு ஏதாவது பேசினா உதைச்சு கொன்
தகப்பனின் ஆவேசமான, பயந்துபோன மேகநாதன் மெஸ் அடக்கி கீழுதட்டைப் பற்களால் கண்கள் மகனை எண்ணிக் கல எடுத்து வரும் நேரத்தில் இ6 சொன்னவை மனதில் உள்ளி மேலெழுந்து வந்தன.
“முதலாளி வர்க்கத்தை ஒழிச்சு
நீதியான உணர்வுகள் ஆத்தி கொள்ள கைவிரல்கள் தாமாகப்
அந்தப் பொத்தி இறுகிய ை சொல்லித்தான் ஆகவேண்டும்!

423
நாதனின் தலையில் ஆத்திரத்துடன் .זTéi.
படிச்சு நம்மை மகாராசாவாக்கப் தோட்டத்தில் எவன்டா படிச்சிருக் உன்னைப் போலத்தாண்டா நா என் னைப் படிப்பிச்சுப் போட்டானா? என் படத்தில் தாண்டா வேலை செய்து, ள ஆயிட்டாங்க? இல்ல கேக்கிறன் றும் என்னை புல்லு வெட்டத்தான் புல்லுவெட்டப் போயிரு. இப்ப று போடுவன் ஆமா!” நீர்க்கமான குரலில் நலுங்குற்றுப் ானமாக இருந்தான். அழுகையை கடித்துக் கொண்டான். சரவணத்தின் ங்கத் தொடங்கிய போது சம்பளம் ன்னொரு தொழிலாளிக்குத் தானே ருந்து உணர்வுகளோடு கலந்து
ஈக் கட்டணும்.”
ரம் கொண்டு ஆழமாகக் கிளர்ந்து பொத்தி இறுகிக் கொள்கின்றன. க முடிச்சுகளுக்கு எதிரிகள் பதில்
(1969)

Page 425
424
எஸ். அ
யாழ்ப்பாணம் ஆனைக்கோ தியர். இருபது வயதிலிரு கவிதை மூலமே எழுதத் தெ விட்டு விட்டார்.
சிறுகதை, நாவல், குறு விமர்சனம் என்று நிறையே கிய உலகில் தனக்கான ஒ கொண்டவர். தமிழகத்துத் கையும் இவருடைய படத் கெளரவித்துள்ளன.
3 சிறுகதைத் தொகுதிகள், கள், 4 கட்டுரைத் தொகு என்று நிறையவே நூல்கள் இன்னும் 300 சிறுகதை பத்து குறு நாவல்களும் களும் நூலுருப் பெறாமல் குறையும் இவருக்கிருந்தது
மலையகத் தலைநகர் கண் ஒரு தசாப்த காலம் வாழ், நெருங்கிப் பழகும் நெஞ்சும் மலையக மக்கள் பற்றியும் நி
83ன் இனக்கலவரத்தால்
ளாகி பாரீஸ் சென்று அங் தொடர்ந்தவர். 1995 டிசம்பர்

துரைவி வெளியீடு
கஸ்தியர்
ட்டையில் பிறந்தவர் அகஸ் ந்தே எழுதத் தொடங்கியவர். ாடங்கியவர். பிறகு கவிதையை
நாவல், நாட்கம், உருவகம், வ எழுதிக் குவித்தாலும் இலக் ரு இடத்தை தக்க வைத்துக்
தாமரையும், ஈழத்து மல்லி தை அட்டையில் பிரசுரித்துக்
4 நாவல்கள், 4 குறுநாவல் திகள்; ஒரு உருவகச்சித்திரம்
வந்திருக்கின்றன. இருந்தும் களும் ஒன்பது நாவல்களும் நூறுக்கு மேற்பட்ட கட்டுரை இருக்கின்றன என்னும் மனக்
ாடியில் உத்தியோக நிமித்தம் ந்தவர். மலையக மக்களுடன் , வாய்ப்பும் அவருக்கிருந்தது. றைய எழுதியுள்ளார்.
பெரிதும் பாதிப்புக்குள் கும் இலக்கியப் பணிகளைத் ல் அமரரானார்.

Page 426
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
Liji
எஸ். அ
கண்டி நகரத்து மெயின் வீதி டத்து மலைச்சாரலின் கீழே செ தாக்கு. அதை மருவி ஒரு மண்ட தருளிய திருக்கோயில். கிழக்கு பாத்தியதையும் அதற்குண்டு. கடாட்சத்தால்தான் அது உயிர் வ வருஷத்தில் வருகிற விழாக்களு கனதனவான்களுக்கு நோய் ே தானங்களும் உண்டு. கேட்பாே காலகதியில் அதுவோர் அன்ன சத்
அந்த மேட்டுத் திடலில் ஏ6 நடத்துகின்ற தோட்டிகளுடன் அ வந்து சேர்ந்தாள் மூக்காயி.
அவள் வயிற்றுப்பிள்ளைக்க உயர்வு கேட்டு “ஸ்ரைக் செய்த துப்பாக்கி வேட்டையில் ஒரு கான தோட்டச் சொந்தக்காரன் காலிழந் சீட்டுக் கிழித்துவிட்டான். சங் என்றாலும், சங்கத்துக்கும் தெரிய யண்டி வயிறு வளர்க்கலாமென் ளோடு நகரத்தைத்தேடி வந்தாயி மூர்த்தி சத்திரம்தான் கைகொடுத்
புதுக்குடித்தனத்தைக்கண்ட க் சூழ்ந்து கொண்டார்கள். தங்க கூச்சம் அவர்களுக்குத் தட்டியே விடுப்புப் பார்க்கவே ஆசை. சிறு

425
51
சாதம்
கஸ்தியர்
யை அண்டிய கட்டுக்கலைத் தோட் ங்குத்தாக விழுகிறது ஒரு பள்ளத் பம். அதுதான் வினாயகமூர்த்தி எழுந் முக வாசல். “பெரிய புள்ளி'களின் பக்கத்தேயுள்ள 'இந்து சபையின் ாழ்கிறது என்று வெளியூரில் பேச்சு. நக்கு அதுவே நெய்வேத்தி ஸ்தலம். நொடி கண்டால் விசேஷ அன்ன னன், பிச்சைப் பட்டாளங்களுக்குக்
திரமாகவே விளங்கியது.
லவே இடம் பிடித்துக் குடித்தனம் புன்று வெள்ளியும் வெறுமையுமாக
ாரி. புருஷன் தோட்டக் கூலி. படி வேளை பொலிஸ் படை நடத்திய லை இழந்துபோனான். கூலிகூட்டாத தவனைக் கட்டி அழுவானா? அவன் கம் அவனுக்காகப் போராடியது. பாமல், எங்காவது கோயில் குளத்தை D தீர்மானத்துடன் குழந்தை குட்டிக விற்று. கடைசியாக இந்த வினாயக தது. s,
சிறுவர்கள் ‘கிலுமுலுத்துக் கொண்டு ள் நிர்வாண கோலத்தைப் பற்றிய
பாதும், அந்தப் புதுத் தம்பதிகளை
வர்களின் தாய்மார்கள் தங்கள் பணி

Page 427
426
விடைகளை ஒதுக்கி வைத்து வி தொடங்கினார்கள்.
“எங்கிட்டால வர்றிங்க?” என்
"மடக்கும்பரத் தோட்டத்திலே
"அம்மாடி, பொறுமாத வயி, பக்கமா எடங்கெடைக்கலியா?”
“ஒழைக்கிறவங்களே லய, ஒழைச்சுக்க வக்கில்லாத நம்பளு
முக்காயி கண்களை நாலா
அவள் மனசு சாசுவாதப்பட்டது. ஏ
"ஆமா, நீங்கெல்லாம் இ ஒண்ணா இருக்கிறீங்களே, இ காங்கலியே?”
சூழ்ந்திருந்த குழந்தைகளு! கேட்டுக்கொல்லென்று சிரித்தா
மூக்காயிக்கு அது ஆகவும் மு
ஆத்தா மடிப் பெட்டியை எடு உள்ளங் கையில் வைத்துத் து: காரத்தை மூக்காயி நுணுக்கமாகப்
வாயைக் குதப்பித் துப்பி விட்
"வூடு கெடந்தாத்தானே வாசலு
சிறுவர்கள் மறுபடியும் 'ஒ'
கடவாயைப் பிறங்கையால் 6 சுரண்டிச் சொன்னாள்.
“வூடு வாசல் கட்டிக்க ே எப்பனாச்சும் ஒருதுண்டு நிலம் ே எல்லாம் ஒண்ணென்னு நெனச் வேண்டியதுதான். அதான் சாமி பளும் எடம் புடிச்சிட்டோம்.”
மூக்காயிக்கு இப்பொழுது த

துரைவி வெளியீடு
ட்டு வந்த தம்பதிகளோடு அளாவத்
று கேட்டாள் ஆத்தா.
ந்து வர்ரோம்.”
த்துக்காறியாச்சே, அந்தால அக்கம்
ங்கள்ல அடைஞ்சிட்டிருக்கப்போ, க்கு எடங் கெடைக்குமுங்களா?”
பக்கமும் சுழற்றினாள். அப்பொழுது தோ ஒரு புதிர் விடைகாண ஆவல்.
இம்புட்டுப் புள்ள குட்டீங்களோட ந்தால வூடு வாசல்னு ஒண்ணெயும்
ம் தாய்மார்களும் அவள் பேச்சைக் ர்கள்.
ழிசாட்டமாயிற்று.
த்து, வெற்றிலையைப் பொடியாக்கி, வைத்து வாய்க்குள் திணித்த அலங் ப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.
டு ஆத்தா கேட்டாள்.
லும் இருக்கும்?”
கோவென்று சிரித்தார்கள், ஆத்தா வளித்துவிட்டு மூக்காயின் காலில்
வேணும்னா மொதல்ல நமக்கின்னு வோணும். இல்லேன்னா, சாமியாட்டம் Fசு அம்புடுற எடத்திலே குந்திக்க குடிகொண்டாப்பல அவருகூட நாம்
ான்'விஷயம் புரிந்தது.

Page 428
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அப்போது ஆத்தாவின் வயச கிண்ணிட்டது.
“எம்மாஞ்சி, சோத்துப் பொட்ட ஒடியாஞ்சி”
கதை வாக்கிலே ஒரமாய்க் கூ பொட்டலத்தை தெரு நாய் 'வே: அவள் யூகத்தில் 'சடாரென்று பிடி ஒரு கல்லை அதன்மீது விட்டேறிந்
நாய் 'ங்காய் ங்காய்' என்ற ஆத்தாளுக்கு வெப்பிசாரம் அ கும்மல் என்று பாக்கியில்லாம6 அதனால் அவளைவிட அவளை ெ பெடுத்தது.
“டியே ஆத்தா, ஒனக்கென் கவளச் சோத்துக்காவ வயசுப் பெ6 என்று கிழவி ஒன்று நச்சரித்த விட்டாள்.
அந்த வயசுப் பெண் இழந்த கொண்டிருந்தாள்.
“பொழுது கருயிட்டுதே, இனி பட்டினி கெடந்து சாவுடி மூதே கத்திக்கொண்டே திரும்பினாள் ஆ
மழைத் தூறல் அப்போது ச உடனே ஒடுக்கோர முடுக்குக: கொண்டிருந்த குடித்தனங்களோ தனக்குள் வெந்து ‘புறுபுறுத்தாள் "சங்கத்து ஆளங்கள வுட்( வந்ததாலதான் இந்த ஒத்தரிப்பு.” பெய்த மழை விடவில்லை; 'ே கோயிலுக்குள்ளே மூலஸ்த வெளியே தலை நீட்டி எட்டிப் பார்
வெளி வாசல் ‘கேட் திறந்திரு

427
ப் பெண் வைத்த பதட்டக் குரல்
ணத்தே நாயி துன்னட்டுப் பூட்டுது.
யிருக்க, சேர்த்து வைத்த சோற்றுப் )லபார்த்து விட்டது என்ற சங்கதி பட்டது. ஆவேசமாக உன்னி எழுந்து தாள்.
சிணுங்கலோடு எங்கோ ஒடிற்று. உங்கவில்லை. வசவு, வக்கணம், ) தன் பெண்ணை மொத்தினாள். மாத்தின இவளுக்குத்தான் இளைப்
ன வெசராடி புடிச்சுட்டுது. ஒரு ண்ணுக்கு என்னாட்டம் மொங்கிறே?” தைக்கூட ஆத்தா தூக்கி ஏறிந்து
சோறும் எக்கிய வயிறுமாக அழுது
எங்கிட்டுத் திரியிறது. இன்னிக்குப் வி” என்று தொண்டை புடைக்கக் த்தா.
டையாக விழுந்து கொண்டிருந்தது. ரில் ஒதுக்கிடம் பார்த்துக் கூனிக் டு மூக்காயி அணைந்துகொண்டே
ப்புட்டு, சத்திரத்தைத்தேடிக்கிட்டு
சாவென்று வாரிக் கொட்டியது.
ானத்தில் நின்ற குருக்கள் சற்று தார்.
ந்தது.

Page 429
428
பூஜைக்கு ஆயத்தமாக முடுக்
குருக்களுக்குப் பயமாக வந்
‘மூட்டை முடிச்சுகளைத் தூ கூட்டம் சத்திரத்தை அசிங்க குருக்களின் முகம் அஷ்ட புரட்டியது. வாய்க்குள் ஒங்காளி
அடுத்த கைங்கரியமாகக்
கொண்டு, இரண்டு கவட்டுப்
‘கேட்டைப் பூட்டினார், குருக்கள்
“பூசாரி சாமி சத்திரத்து வாச மனுஷர் போய் சத்தைக்கு ஒதுங் போறவங்க” என்று ஒரு பாட்டம்
சற்று வேளைக்குள் மழை சா
மழையில் தோய்ந்துபோன சடலங்கள், ‘போஸ்ட்லையிற்’ ( மினுங்கின; கூதலால் விறை, கிடுகிடுத்து உதறின. கூடு சிலுப்பிக் கொண்டு உடனே ஒதுக்கான தெருவோரக் குப்ை கிடுகுகளையும் சருகுகளையும்
மழைகொட்டி நனைந்த தாய் மார்களின் கொடுகி விை போய் நடுங்குவதை அவர்கள் அ
தேடி எடுத்த குப்பைச் சரு ஒரு கன்னைப் பாடாகக் குவித்த
"ஆத்தாஞ்சி, ஓங்கிட்ட ெ கேட்டான் ஒருவன்.
ஆத்தா ஒரு அடிச் சோை பார்த்தாள். மழைத் தண்ணி பொ
"அதுக்கென்னு மாடி வூ கரைஞ்சிட்டுது.”

துரைவி வெளியீடு
கிற நேரம்.
தது. க்கிக்கிட்டு வந்து இந்தச் 'சக்கிலியக் மாக்கியிடும்' என்று யூகித்தபோதே கோணமாகியது; குடல் கும்மித்துப் த்துத் துப்பினார்.
குடை ஒன்றை எடுத்துப் பிடித்துக் பாய்ச்சலில் சடாரென்று ஓடி வந்து
லப் பூட்டிக்கிட்டுப் பூட்டாரு. அங்கின வ்கி நின்னா கொறஞ்சுபூடுமா. நாசமாப் திட்டித் தீர்த்தாள் ஒருத்தி.
rடையாக ஓய்ந்தது.
குழந்தைகளின் அம்மண ஊற்றைச் வெளிச்சத்தில் நாக்கிளிப் புழுவாட்டம் த்த நாடிச் சொண்டுகள் பற்களோடு கட்டிய பறட்டைத் தலைகளைச் வீதியில் இறங்கினார்கள். இறங்கி, பகளைக் கிளறி, நாலைந்து ஒலைக் தேடி எடுத்துக்கொண்டார்கள்.
கந்தல் துணிகளுக்குள் தங்கள் றத்துப் போன சடலங்கள் ஈனித்துப்
புறிவார்கள்.
நகுகளையும், கிடுகு ஒலைகளையும் ாகி விட்டது.
நருப்புப் பெட்டி உண்டுமா?” என்று
ணப் பெட்டியை இடுக்கி எடுத்துப் சிந்து அது எப்பவோ தெப்பிவிட்டது.
டா கெடக்கு, நம்பளவுட அதான்

Page 430
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
அவ்வளவுதான் பக்கத்து ஹே கடுதாசித் துண்டுகளைக் கொண்( ஒலைச் சருகுகளில் வைத்து மூட குப்பைத்திட்டி விளாசி எரிந்தது.
சிறுவர்கள் மூட்டிய அந்தச் நகர முனிசிபல் வெளிச்சங்களையே
எதையோ சாதித்துவிட்ட பெ முகங்களில் பிரகாசித்தன.
பசியைப் பற்றிய நினைவே அ கொடுகி விறைத்துப் போன தாய்ப அவர்களுக்கு ஓர் அந்தகாரத் தவிப்
“என்னது கையைக் கட்டி நின் துணிமணிங்கள வெக்கையில வி என்று சத்தம் வைத்தாள் ஆத்தாள்.
தன் பெண்ணை வைது அடித் இப்போது தட்டிற்று.
'வயசுப் புள்ளக்கி அடிச்சுப்புட் வந்த அந்தகாரம், தாய்ச் சுரங்கத்தி
“ஏ புள்ளே இங்கிட்டு வாடாம்ப அந்த மூதேவி நாயி வாய வக் வந்து நெருப்புக்காயி.”
அவளுக்கு வெளிச்சத்தில் வர ஒரே பாவாடையும் கந்தல். :ெ அதிலே கிழிசல். மேலும் பப்ளி கூச்சம் அம்மிக் கொண்டது, பெண்
தாய்க்கு அந்த விஷயம் புரிந்து
“ஏ புள்ள, வெறச்சுச் சாவாம ஒரமா வச்ச படங்கைக் கட்டீன் என்று விசாரமாகக் குரல் வைத்து சொன்னாள்:
“எம்மாளு, நீனு எங்கூட சே புள்ள நக்கிரப்போவுது, ஒடம்பு வெ

429
ாட்டலைத் தேடி ஒரு பாய்ச்சல்.
தி ஓடிவந்து வீதி ஒரத்தில் குவித்த டிய சொற்ப வேளையில் அந்தக்
சூளை நெருப்பின் செவ்வொளி, தோற்கடித்து விட்டது.
ருமையும் ஆனந்தமும் அவர்கள்
புவர்களுக்கு அப்போது இல்லை. ார்களின் சடலங்களில் சூடு ஏற்ற
-.
று சும்மா பாத்துக்கிட்டிருக்கீங்க. பிரிச்சுப் புடிச்சுக் காச்சுங்கண்டி’
துக் கும்மியது அவள் நினைவில்
உன் பாவி’ என்று வாய்ச் சொல்லாக ல் அவ்வேளை இரங்கிற்று.
மா. அங்கின சத்தே கவனிச்சிருந்தா சிருமா? போன சவத்தே வுடு;
நாணம். மேனியோடு ஒட்டியிருந்த தாடைச் சதை தெரிகிற அளவு க் றோட். குளிரைக் காட்டிலும் ணுக்கு.
விட்டது.
பாவாடைச் சட்டய உரிஞ்சிட்டு னு வந்து நெருப்பில நில்லுடி” துவிட்டு, மூக்காயியைப் பார்த்துச்
ம்மாந்து இருந்துக்கோ. வவுத்துப் றைச்சா புள்ளக்கி ஆவாது.”

Page 431
430
நெருப்புச் சூளையை மன நிரை கட்டிக் குமிந்துவிட்டது.
எல்லோரும் இரண்டு ஆளு விரித்து வெக்கைகாட்டி உ சுற்றிப் படபடத்துக் கொண்டி ஒறைகளினூடாக, நெருப்புக் நட்சேத்திரங்கள் போல் மின்னிக்
மழைத் தூவானம் பனி ம கொண்டேயிருந்தது.
அப்பொழுது வினாயகர் 'திடீரென்று ஒரு கார் உறுமி வர்
காரின் உறுமல் கேட்டபே அங்கேதான் சென்றது. ‘உற்றுட்
ஒரு துரை, திருகாத கழு பயில்வான் மாதிரி மெல்ல இற முன் சீட்டிலே உமாண்டிே அவர்கள் கவனிக்கவில்லை.
என்றாலும் காரிலிருந்து ய சுளுவாகத் தெரிந்து கொண்டார்
“டே, யாப்பாண வாத்தி யாங்கடா?”
“டோய், நம்ம இந்து சாமிச்
எல்லாச் சிறுவர்களும் த துணிகளை உதறி எறிந்துவிட்டு பட்டு ஒரு சேர நிர்வாணிகளாக இருந்த நோணா கண்ணாடிக் அவமுகம் தூஷணித்த வாய்மா
நெஞ்சுச் சட்டைக்குள் ை மூக்குச் சோணத்தை அப்பிக்ெ
மறந்துபோன பசி அப்ே தலை தூக்கிற்று.

துரைவி வெளியீடு
றத்துக்கொண்டு அந்தக் கூட்டமே
க்கு ஒவ்வொரு துணிகளாக எடுத்து \லர்த்திக்கொண்டார்கள். சூளையைச் ருந்த நெக்குத் துணிகளின் கந்தை
கொள்ளிகள் செக்கச் சிவந்து எரி கூசின.
ண்டலம் போல் அப்பவும் புகைந்து
சத்திரத்தைத் தாண்டிக் கொண்டு து அங்கே தரித்தது.
ாதே சிறுவர்களின் கவனம் உடனே
பார்த்தார்கள்.
}த்தை உடம்போடு நீட்டிக்கொண்டு, ]ங்கினார். அவரின் ‘வைவ் - நோணா, போல் உட்காந்திருந்தா. அவவை
ார் இறங்கியது என்பதைச் சிறுவர்கள் கள். ஒரே குஷி, பெரிய கும்மாளம்.
யாத் தொரே வந்துட்டாருடா, ஓடி
சவெத் தலைவருடா, ஒடியாங்கடா.”
ாங்கள் ஏந்திப் பிடித்திருந்த கந்தல் செம்மறிப் புருவைகள் போல் அள்ளுப் ஓடி வருகிற கோலத்தை, காருக்குள்ளே கூடாகப் பவ்வியமாகப் பார்த்தபோது, திரிக் கோணிற்று.
க ஒட்டி லேஞ்சியை எடுத்து உடனே காண்டா, அவ.
பாழுதுதான் அவர்களுக்கு மறுபடி

Page 432
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
'சடாரென்று அவர்கள் காரைச்
உலர்ந்த பாதி உடுக்காத களும் அள்ளிப் பிடித்தபடி அந்த கொண்டிருந்தார்கள்.
கூஷண கணத்தில் நோனாவுக் நாறிற்று; ஓங்காளம் அடி கண்ணாடியை நீக்கி வெளியே ' நோணா.
அது அந்த வயிற்றுப்பிள்ை தான், சொல்லி வைத்தமாதிரி, 'தெ
இதைக் கவனித்த ஆத்தாளுக்
“என்னாங்க நோணாம்மா,
அவவே வவுத்துப் புள்ளக்காறி; அ
அமாம் பாத்துத் துப்பிக்க வோணா
‘சக்கிலிச்சியின்றர வாய்க்கு
என்று நோணா மனசு பிரளயித்தது.
குற்ற உணர்விலும் பார்க்க
நெஞ்சை அப்போது துருத்தியது.
“சொறி.”
"சொறியா, அப்புடீன்னா ஆ கை நீட்டுகிற பாவனையில் கணெ
திமிறி வந்த சிரிப்பை நே சொன்னா:
“மன்னிச்சுக் கொள்.”
“பூ இம்புட்டுத்தானா? பொ கூட ஓங்ககிட்ட இல்ல, மன்னிச் ஆத்தா.
“நீங்க சும்மா இருங்க
செஞ்சுடுது. நாம மட்டுமா வவு தான் வயித்தில உண்டுமாயிரு

431
சூழ்ந்துவிட்டார்கள்.
சாடையாக அவர்கள் தாய்மார் க் காரைத் தேடிப் படை எடுத்துக்
க்கு ஏதோ “சிணி அடிப்பது போல வயிற்றைக் கலக்கி உம்மிற்று. குவாக்கென்று குமட்டித் துப்பினா,
ளத்தாச்சி மூக்காயின் சள்ளையில் ாழுப்பென்று பட்டது.
குக் கோபம் தாங்க முடியவில்லை.
கண்ணு கெட்டுப் பூட்டிதுங்களா? புதும்மேல எச்சியத் துப்பீட்டிங்களே,
or?'
றாங்கியான கதையைப் பார்?’
நாண உணர்ச்சிதான் நோனாவின்
ஒதையாச்சும் தாங்களேன்” என்று
ணறிந்து பார்த்தாள் மூக்காயி.
ாணா அடக்கிக்கொண்டு திருப்பிச்
ண்ணாப் பொறந்தவாங்கற எரக்கம் சுடூங்கிறீங்களே?” என்று எரிந்தாள்
ஆத்தா, நோணாம்மா தெரியாமச் த்துப் புள்ளக்காறி. நோணாம்மாவும் க்கிறா. அதான் அப்பிடி ஒங்களிச்

Page 433
432
சிருக்கா. நாம பெத்த பொண்ணு ஓங்காளிக்கிறதில்லையா?”
“எஹே அம்மாடி, அதே அ சிடும்?”
நோனா'களுக்கென்று சிரித்
அவவுக்கு வயிற்றில் இல் தான் அந்தக் கும்மட்டல் என்ற களுக்குத் தெரியாது.
இந்த ‘நல்ல தருணம் பார்த்து அடி வயிற்றுச் சோணத்தை ம நீட்டியவாறு கேருந் தொனியில் ே
"நோணாம்மா, காசு காங்கோ
நோனா அசையவில்லை; ஆவேகித்துப் புழுங்கத் தொடங்கி
'சிக்கே, ப்ளடி டேட்டி ( சனியன்கள். 'மிருகங்களாட்ட நிக்குதுகள்.
அதே விருத்தத்தில் நின்ற அ
“நோணா, பசிக்குது நோணா.
அவ நெஞ்சு பொரிந்து கமறி
சனியன்கள், ஆனாவாகில கு இந்தக் கூத்துக்குள்ளே கும்பிட்டபடி, ஒரு சிறுவன் குரல்
“பசிக்குது நோணா, சல்லிதா
அவர்களில் வீசிய நாற்ற கடுகடுத்தது:
மூதேவியளின்ர தேகத்தில ஏ அப்பிப்போய்க் கிடக்கு.
இந்தக் கரைச்சலுக்குள்ள களில் இரண்டு ஏக காலத்தில் ஒ

துரைவி வெளியீடு
ங்க வயித்துக்கு ஒண்ணென்னா மசங்கி
}ப்பவே சொன்னா என்னா கொறஞ்
தா.
லை; வாயிலும் இல்லை. மனசிலே சங்கதி கேவலம் அந்தச் சக்கிலிச்சி
ஒரு சிறுமி, இடது உள்ளங்கையால் றைத்துக்கொண்டு, வலது கையை கட்டாள்.
அவ மனசு இங்கிலீஷ் டமலில் யெது:
லோக்காஸ்ற்ஸ்' எளிய சக்கிலியச்
ம் உரிஞ்சு விட்டுக் கொண்டு
டுத்த பையன் தொடங்கினான்.
யது:
ளிச்சு முழுகிறேல்ல.
இரண்டு கரங்களையும் கூப்பிக் வைத்தான்:
ryšyCsT.”
ம் நோணாவைச் சீண்டியது; மனம்
ாழு பறை ஊத்தை, பினாட்டுப் போல
யே அந்தச் சக்கிலியச் சனியன் லம் வைத்துக் கேட்டன:

Page 434
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“நோனாம்மா, புண்ணியங்கெ
இப்பொழுது நோணாவுக்குே
'செத்த சவங்களாட்டம் சனி சக்கிலியச் சாதிகள் ஆடு "பெத்துக்கொட்டுறது தான் வேை
“நோணாம்மா, ஏதும் தாங்கம்ம
“நோணாம்மா, பசிக்கும்மா.”
“நோணாம்மா as so so
எல்லை மீறி நரிடுகின்ற இடித்தன.
நோணாவால் தாக்குப் பிடிச் ‘ஹான் பாக்கைத் திறந்து? புதிய இடுக்கி எடுத்த ஒரு ரூபாய்த்தா பதறியது.
அதை அவ அவர்களுக்குக் ெ வைத்தாவோ, நோணாவுக்கே கலைத்துக்கொண்டு அவ அவன கீச்சிட்டு ஒலித்தது.
“என்ன செய்யிறியள்? பெரு வாருங்கோ, போவம்.”
மனைவியின் குரல் கனத்து உணர்ந்தார். வாங்காத பாதி வாங்க வந்து காரில் ஏறிக்கொண்டார், அe
"தொரே, பிரசாதம்.”
“பிரசாதம் தாங்க தொரே.”
"தொரே, தொரே.
சிறுவர்களின் குரல்கள் ஏே செய்தன.
ஒரு கவளம் பிரசாதத்தை கொடுத்துவிட்டு, சிரித்தவண்ணம்
28

433
டைக்கும் ஏதும் தாங்கம்மா.”
காழ்வம் வந்துவிட்டது.
ரியங்கட தேகம் நாறுது. இந்தச் மாடுகளைப்போல் நெடுகலும்
8Ꮩ) .
9.
}好。
கோஷங்கள் அவவின் நெஞ்சில்
$க முடியவில்லை. அவுக்கென்று ஐம்பது ரூபாய் நோட்டுக்களை நீவி ள், அவகையில் தவண்டையடித்துப்
காடுத்தாவோ, வீசினாவோ, அல்லது நினைவில்லை. மெளனத்தைக் ரைப் பார்த்து வைத்த குரல் மட்டும்
ந் தொல்லையாக் கிடக்கு. சுறுக்கா
அத்துமீறி வருகிறதை அவர் கின மீதிப் பிரசாதத்துடன் அவசரமாக
Ji.
காபித்து மறுபடியும் அமர்க்களம்
ஏதோவொரு கையில் எடுத்துக் அவர் திருவாய் மலர்ந்தருளினார்:

Page 435
434
“சத்தம் போடாமல் நேரே ( கேளுங்கோ குருக்களும் தருவார்.
அவர்கள் மின்சாரம் அடி நின்றார்கள்.
"அதுகளுக்கு உபதேசம் பண் என்று நச்சரித்து முணுமுணுத்தா ே
கார் இரைந்து கொண்டு பேரா
நோணாவுக்கு அப்பொழுது கிளம்பியது.
"அது சரி, யவ்னாவிலயென் அண்டவே விடமாட்டம். நீங்களெ6 குள்ள போய் பிரசாதம் வாங்கு இங்கே சக்கிலியச் சாதிகளைக் ே
“அது, இடத்துக்குத் தக்க மா
"அப்ப, இந்தச் சக்கிலியரை எ
“இல்லை; விடமாட்டினம்.”
"அப்படியெண்டா, கோயிலு குங்கோவெண்டு ஏன் சொன்னிங்ச
"இதுகளைக் குருக்கள் உள் படியால்தான், வெளியே நிண்டு அ.
அவவின் சந்தேகம் தீர்ந்தது சிரித்தா.
அப்பொழுது இந்து சபை டிருந்தது, கார்.
சிறுவர்கள் ஆவேசம் பொங்க காரை முறைத்துப் பார்த்துக்கொன

துரைவி வெளியீடு
கோயிலுக்குள்ளே போய் பிரசாதம்
த்தமாதிரி வாயடைத்துப் போய்
rணினது காணும், காரை எடுங்கோ’
5TGooTT.
தனை வீதியில் இறங்கியது.
தான் புதிதாக ஒர் சந்தேகம்
எடால் கோயிலடியில் எழியதுகளை ன்னாடாண்டா, இதுகளை ‘கோயிலுக் ங்கோ வெண்டு சொல்லுறீங்களே. காயிலுக்குள்ளே விடுவினமா?”
திரிச் செய்துகொள்ளினம்.”
விடுவினமோ.”
க்குள்ள போய் பிரசாதம் வாங் sir?'
ளே விடமாட்டினமெண்டு தெரிஞ்ச |ப்படிச் சொன்னேன்.”
நோணா இப்பதான் வாய்விரியச்
மண்டபத்தைத் தாண்டிக் கொண்
s, அந்த இந்து சபைத் தலைவரின்
ண்டே நின்றார்கள்.
(1971)

Page 436
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கே. ஆ
சாவகச்சேரியிலுள்ள மட் பிறந்தவர். பயிற்சி பெற் நிமித்தம் மலையகத்தில் சி
பூண்டுலோயா தமிழ் மக வருடம் ஆசிரியராய் ப மிக்கவர். எழுபதுகளில் எழுத்துலகப் பிரவேசம் செ
குறுநாவல், நாவல் என்று கொண்டார். அகில இல பரிசு பெற்றுள்ளார். இ அளவு சிறுகதைகள் எழுதி வெளிவரவில்லை.
மலையகத்தைப் பின்ன அவளைத் தோற்றுவிட்ட வீரகேசரிப் பிரசுரமாக வெ:
கெளரவமா
கே. ஆ
வாழ்க்கையின் நகர்வுகள் களுக்குத் தீனியாகும் போதுத சிந்தனையும் பிறக்கின்றது. ஏமாற்றங்களும் விரக்திகளுே உணர்வுகள் நலிந்து, இதயம் ெ போன உணர்வுகளின் கல்லை யாகி- பயங்கரமும், துன்பமுமே

ர். டேவிட்
டுவில் வடக்கு கிராமத்தில் ) ஆசிரியர். ஆசிரியத் தொழில் ல ஆண்டுகள் வசித்தவர்.
ா வித்தியாலயத்தில் இரண்டு Eரியாற்றியுள்ளார். மனிதநேயம் ஒரு சிறுகதை எழுத்தாளராகவே ய்தவர்.
தனது எழுத்தை விரிவுபடுத்திக் ங்கை சிறுகதைப் போட்டிகளில் இரண்டு தொகுதிகள் போடும் இருப்பினும் ஒரு தொகுதி கூட
ணியாகக் கொண்ட 'வரலாறு து' என்னும் நாவல் 1976இல் ளிவந்துள்ளது.
52
“ன அடிமைகள்
பூர். டேவிட்
435
மனிதனிடமுள்ள இயல்பான உணர்வு ான், வாழ்க்கைப் பற்றும் எதிர்காலச் அந்த உணர்வுகளுக்கு தொடர்பான ம தீனியானால். அதன் முடிவு..? வதும்பி. அந்த இதயத்தளம் மரித்துப் றகளைத் தாங்கி நிற்கும் மயான பூமி
தேங்கி நிற்கும்.

Page 437
436
அப்படிப்பட்ட மயான பூமிக தாங்கிய பத்தோ பதினைந்து 1 திருக்கின்றனர். அனைவரும் மன
பரந்து கிடக்கும் இந்த இ6 நமக்கும் மண்ணுரிமை கிடை! இன்று அவர்களுக்கு பிரஜா இருக்கிறது.
எட்டரை மணியிருக்கும், கர் வாசலில் உள்ள நாற்காலியிe இன்னமும் வரவில்லை. அை றனர். அவன் முனியாண்டி, அவ கின்றான். அவனது முகத்தில் எந்
e
முன்னோக்கி வளர்ந்திருக்கு பற்களால் பட்டும் படாமலும் க சிந்தனையில் இருந்த அவன் தி அமர்ந்திருந்த வாங்கிலுள்ள நீ கணக்கற்ற மூட்டைப் பூச்சிகள் கிடக்கின்றன. நெருப்புக் குச்சிய யில் ஓடமுடியாமல் அந்த மூட்டை
“............... நம்மடை தோட்டத் ெ போலிருக்கு முனியாண்டி அர் தனக்குத் தானே கூறிக்கொள்கி, ஒரு வாலிபன் மட்டும், முனிய கின்றான். தங்கள் இரத்தத்தை ப துரையை, மூட்டைப் பூச்சிக் உள்ளடக்க விளக்கத்தை அந்த வ
வாங்குப் பலகையில் ஒடுகி நசித்துக் கொல்லுகிறான். திரு தனது சீலைப் பைக்குள் வைத்
எடுத்து விரிக்கின்றான்.
பத்திரிகையின் முன்புறத்தி 'சென்ற ஆண்டில் தேயிலை ஏற்று பெரும் லாபம் கிடைத்துள்ளது உழைப்பைக் கெளரவப்படுத்து லாளர் ஆண்டாகப் பிரகடனப்

துரைவி வெளியீடு
ளைத் தங்கள் இதயத் தளங்களில் Dனித ஜீவன்கள் வரிசையாக அமர்ந் லயக மக்கள்.
>ங்கை மண்ணில் சகலரையும்போல், $குமா என்ற ஏக்கம் அவர்களுக்கு உரிமை பற்றிய விசாரணை நடக்க
தோர் திறக்கப்பட்டு, பியூன் மட்டும் b அமர்ந்திருக்கின்றான். அதிகாரி னவருமே சோர்ந்துபோய் இருக்கின் Iன் மட்டும் சர்வசாதாரணமாக இருக் தப் பய உணர்வும் இல்லை!
ம் மீசை மயிரை, விரலால் அமத்தி டித்துக் கொண்டிருக்கின்றான். ஏதோ டீெரென்று எழும்புகின்றான். எழும்பி, $க்கலைப் பார்க்கின்றான். எண்ணுக் ா. இரத்தம் குடித்து ஊதிப்போய்க் பால் கிண்டுகிறான். வாங்குப் பலகை டப் பூச்சிகள் ஒடுகின்றன.
தாரைமார் நம்மளை விடமாட்டாங்க 3த மூட்டைப் பூச்சிகளைப் பார்த்து றான். வாங்குத் தொங்கலில் இருந்த ாண்டியின் பேச்சைக் கேட்டுச் சிரிக் றைமுகமாக உறிஞ்சுகின்ற தோட்டத் கு அவன் உவமையாக்கிய அந்த ாலிபன் புரிந்திருக்க வேண்டும்.
ன்ற மூட்டைப் பூச்சிகளை முனியாண்டி நம்பவும் அதே வாங்கில் அமர்ந்து, திருந்த அன்றைய தினசரி ஒன்றை
ல் மிகத் தடித்த எழுத்துக்களில், மதியில் இலங்கை அரசாங்கத்திற்கு , மலையக மக்களின் புனிதமான ம் முகமாக இந்த ஆண்டை தொழி
படுத்த அரசு தீர்மானித்துள்ளது

Page 438
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
என்ற செய்தியும், அதன் கீழ் - இ உயர்ந்த நாற்காலியில் குந்துகி வெறும் மேலுடன் தேயிலைத் கூடையுடன் கொழுந்து பறிப்பது
தமித்த எழுத்துக்களில் போ துவது போல் அந்தப் படம் அை திரும்ப அந்தப் படத்தையும், செய
ஒரு மலடி, தன் கனவில், விழித்தபின் கனவுலகக் காட்சி, யற்ற, நம்பிக்கையால் படுகின்ற சிந்தனைச் சலனம்
புளித்துப்போன செய்திகள் கின்றான்.
மலையக மக்களின் புனித தொழிலாளர் ஆண்டு.
ஆனால்? நாம்?
இன்னமும் விசாரணைக்குரிய
அவனது மனத்தில் கோர்ை வெடித்துச் சிதறுகின்றன.
உணர்வுகள் கல்லறையாகி ஊறிய அனுபவங்கள் என்றும் மர
"நீங்களும் விசாரணைக்குத் மனநிலையை ஊகித்துக் கெ வாலிபன் கேட்கின்றான்.
. '
ஆமாங்க
“உங்க பெயர்”
“முனியாண்டி’
G C sy
எநதத தோடடிமுங்க
“கீனாகலைத் தோட்டம்”
“ஏனுங்க, சிவனு, லெட்சு தெரியுமங்களா”அந்த வாலிபன்:

437
இலங்கை அரச நாற்காலிகளில் மிக ன்ற தகுதி பெற்ற ஒரு பிரமுகர், தோட்டத்தில், தோளில் தேயிலைக் போன்ற ஒரு படம்.
டப்பட்ட செய்தியை உறுதிப் படுத் மந்திருந்தது. முனியாண்டி திரும்பத் பதியையும் பார்க்கின்றான்.
தாயாகி தாலாட்டுப் பாடி, கண் த் தரிசனத்தில் கொண்ட 'நம்பிக்கை மன அவதி. அவனது மனத்தில் சிறு
முனியாண்டி வெறுப்போடு கூறு
மான உழைப்பு, பெரும் லாபம்,
வர்கள்!
வ வெடியைப் போல் சிந்தனைகள்
விட்டாலும், அந்த உணர்வுகளால் 1ணிப்பதில்லையே!
தான் வந்தீங்களா’ முனியாண்டியின் ாண்டிருந்த இன்னொரு மலையக
மணன் இவங்களை உங்களுக்குத் ஆவலோடு கேட்கின்றான்.

Page 439
438
சிவனு, லெட்சுமணன்.
கீனாகலைத் தோட்டத்தில் தோட்டாக்களுக்குப் பலியான6 இதயத்தில் இரத்தம் கசிகின்றது
“தெரியும்” ஒரு பெருமூச்சுட
“நம்ம தோட்டத்திலை அ6 மொண்ணு வைச்சிக்க வேணுடெ னாங்க. ஆனா நம்ம தொரை சம் வேதனையோடு கூறுகின்றான்.
“யேசுக்கிறீஸ்து நாதர் சிலு அது போலைத்தான் நம்ம உழைப்பு. உறக்கமில்லாத வாழ் யுங்கதான்.
நம்மளைப் படைச்ச ஆண்ட உழைப்பையும் உறிஞ்சிற அரச
இனிமே நம்ம கையள்தான் அங்கு அமர்ந்திருந்த அனைவரு
காரியாலய வாசலில் அம மட்டும் முனியாண்டியில் நங்கூ!
முனியாண்டி, முப்பதைத் த்ெ விழுந்து, சூரிய வெக்கையில் போன தேயிலைத் தளிர்போல, மெலிந்த கறுத்த உடல்; முன் மீசை, வெள்ளைச் சாரம், கோட6
அவனது கண்களில் மட்டுப் யுமே ஊடுருவிப் பார்க்கின்ற விரைவாகவும் புரிந்து கொள்வா
அதே நோக்கில் எதையுமே அதிகம் பேசவும் மாட்டான். அ கேட்பவர்கள் திரும்பிக் கேள்வி
முனியாண்டி கீனாகலைத்
இவனது பெற்றோருக்கு இவ
பிள்ளையாகவே வளர்ந்தான். இ

துரைவி வெளியீடு
நடந்த போராட்டத்தின் போது அரச பர்கள். தியாகிகள். முனியாண்டியின்
J.
ன் கூறுகின்றான்.
பங்களுக்காக ஒரு இரங்கல் கூட்ட Dன்னு நம்ம ஆளுங்க முயற்சி பண்ணி மதிக்கலை” அந்த வாலிபன் மிகவும்
வையைச் சொழுந்துகிட்டு நடந்தாரே, ஆக்களின்ரை வாழ்க்கையும் ஓயாத க்கை. எண்ணைக்குமே நாம அனாதை
வனாலையும் பலனில்லை. நம்மடை ாங்கத்தாலையும் பலனில்லை.
நமக்குதவி’ முனியாண்டிகூறுகிறான், நமே மெளனமாக இருக்கின்றனர்.
ர்ந்திருந்த பியூனின் கழுகுப் பார்வை ரமிட்டு நிற்கின்றது.
நாட்டு நிற்கும் வயது. மலைக் கல்லில் வெதும்பி, பட்டும் படாமலும் கருகிப் வாலிப மதகளிப்புகள் கருகிப்போன, னோக்கி வளர்ந்த தலைமயிர். தடித்த ன் செட்.
தனித்துவமானதொரு கூர்மை, எதை நிதானம். எதையுமே சுலபமாகவும்,
பெரிசுபடுத்திக் கொள்ளவும் மாட்டான். புப்படிப் பேசினானென்றால், பேச்சைக் கேட்க முடியாதளவிற்கே பேசுவான்.
தோட்ட மண்ணில்தான் பிறந்தான். ன் தனிப்பிள்ளை. அதனால் செல்லப் வன், தோட்டப் பாடசாலையில் ஐந்தாம்

Page 440
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் வகுப்புப் படித்துக் கொண்டிருக்கு கலவரத்தில் இவனது தகப்பன் இ அதன் பின்பு, தாயின் அரவ6ை
சிறுகச் சிறுக வறுமையுணர்வு அவனது பன்னிரண்டாவது வய அதன் பின்பு - அப்பகுதி கிறீள் தன்னோடு சேர்த்துக் கொண்டார். டிருக்கும்போது அப் பாதிரியார் இ அப்பாடசாலை அதிபர் இவை
மாதா, பிதா, குரு என வரிச்ை பிதாவும் மரித்துவிட்டனர். குரு, ! படிப்பை நிறுத்தி, தனது பிள்ளைச் தலைமை ஆசிரியரின் வாழ்க் அவர்களது குழந்தையை முனிய கொண்டு அங்கு படிக்கின்ற ம பாடசாலைப் புற வீதிகளில் வலப் பிரச்சனைகளும் ஜீரணித்து வயி உடலோடு சேர்ந்து வயிறு இருச் பிரச்சனையை ஜீரணிக்க முடியுமா அதன் பின்பு தோட்டத்துக் கி துரை வீட்டு வேலைக்காரனா உழைத்து, தானே சமைத்து, த தெளிவு, அதில் பிறந்த கூர்ை இலகுவாகத் துளைத்து உண்மை அதே வாழ்க்கையின் தொட நிற்கிறான்.
"ஐயா. பெரிய தொரை எப்ே மிகுதியால் கந்தோர் பியூனிடம் மு
“வந்திடுவார்”
“சரிங்க...”
“உனக்கு விசாரணைக் கடி கோலைத் தூக்குகிறான்.

439
ம்போது திடீரென்று ஏற்பட்ட இனக் )ந்துபோனான்.
னப்பு.
களின் தாக்கம். தில் இவனைப் பெற்றவளும். த்தவ ஆலயப் பாதிரியார் இவனைத் எட்டாம் வகுப்புப் படித்துக் கொண் டமாற்றலாகிப் போக
ன ஏற்றுக் கொண்டார்.
*ப்படுத்திக் கூறுவார்கள். மாதாவும் அந்தத் தலைமை ஆசிரியர் அவனது குத் ‘செவிலித் தாயாக்கி விட்டார்.
கைப் பத்தினி நித்திரை கொள்ள, பாண்டி தனது இடுப்பில் தாங்கிக் ாணவர்களைப் பார்த்து ஏங்கியபடி, ம் வருவான். காலம் நகர்ந்தது, சகல பிற்றுப் பிரச்சனைதான் மிஞ்சியது. $கும்போது வயிறோடு ஒட்டிய பசிப் כ?
5ங்காணி வீட்டு வேலைக்காரனாகி, கி, தோட்டக் கூலியாகி, தானே Eமையில் அழுது, அதனால்பெற்ற ம, அந்தக் கூர்மையில் எதையும் யைக் காண்கிற பக்குவம்,
ர்வில், முப்பது வயதை அண்மித்து
பா வருவாங்க” காத்திருந்த அலுப்பு னியாண்டி கேட்கிறான்.
தம் வந்ததா” பியூன் தனது "செங்

Page 441
44Ս
“ஆமாங்க”
“உன்ரைபேர்?”
“முனியாண்டி’
“எந்தத் தோட்டம்”
“கீனாக்கலை”
உள்ளே சென்ற பியூன் எதையே
"உன்னுடைய 'பைலைக் க. முனியாண்டியைப் பார்த்துக் கூறு
னியாண்டி எதுவுமே பேசவி 色介
“பைல் இல்லாட்டி விசாரை குமோ தெரியாது. என்ன செய்யப்
தங்களைப் போன்றவர்களின் சிலர் தங்கள் பொக்கற்றின் வெ சம்பவங்களை முனியாண்டி அறி வேலைக்காரனாக நின்றபோது பார்த்திருக்கின்றான்.
பியூனின் கேள்விக்கு முனியா6
“நான் பைலைத் தேடி எடுப் வந்த உடனே சிகரெட் கேட்பார். ஒ வேணும். கடைக்குப் போட்டு மேலதிகாரியையும் கெளரவப்படு முயற்சி.
முனியாண்டி பேசவில்லை.
"கடையிலை ஒரு பைக்கர் நான் உன்ரை ’பைலை எடுத்து இண்டைக்கே உன்ரை விசாரை வது போல், பியூன் தனது காரியத்
“சிகரெட் வாங்க பணம்?”
முனியாண்டி எதுவுமே பேசாம விரித்து, முன் பக்கச் செய்தியைத்
பியூனுக்குப் பலத்த ஏமாற்றம்

துரைவி வெளியீடு
ா தேடுகிறான். ாணயில்லை.” திரும்பி வந்த பியூன் கின்றான்.
ல்லை.
1ண நடக்காது. பிறகும் எப்ப நடக் போறாய்” பியூன் கேட்கின்றான்.
தாழ்வுச் சிக்கலைப் பயன்படுத்தி றுமையைத் தீர்த்துக் கொள்ளுகின்ற வொன். தோட்டக் கங்காணி வீட்டில் இப்படிப்பட்ட பல சம்பவங்களைப்
ண்டி எந்தப் பதிலும் கூறவில்லை.
பன். ஆனால் ஐயா வாற நேரமாச்சு. ஒரு பைக்கற் சிகரெட் வாங்கி வைக்க
வரத்தான் நேரம் காணும்” தனது த்ெதித் தானும் யோக்கியனாகுகின்ற
) சிகரெட் வாங்கிக் கொண்டவா. வைக்கிறேன். அலக்களிவில்லாமல் ண முடிக்கிறோம்” றாட்டணம் சுழல் நிலை நிற்கிறான்.
ல் சர்வ சாதாரணமாக பத்திரிகையை திரும்பவும் வாசிக்கின்றான்.

Page 442
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“காலைப் பிடிச்சக் கெஞ்சி
மாறிப்போச்சு. பியூன் தனதும
தொடங்குகிறான்.
LL LS LS S SL CS S L L LSSS C LSL LS LSS LLSL LLLL ” யாருமே பேசவி
“பெரியையா வரட்டும். இ விசாரணை நடக்குதெண்டு பாக்கி 'றயின் ஏறவைச்சு அலக்களிச்சாத்
“எந்தப் பெரிய மனிசரெல்லா இந்தத் தோட்டக்காட்டு நாயன். பியூனால் தாங்கிக் கொள்ள முடிய6
“தோட்டக்காட்டு நாயன்” பியூ6
முனியாண்டியின் செவிப் பணி கண்கள் இலேசாகச் சிவக்கின்றன
தலையைத் தாழ்த்தியிருந்து நிமிர்த்திப் பியூனைப் பார்க்கிறான்!
Ge.
ஐயா. என்ன சொன்னீங்க நாயன்தான். அப்படியே வைச்சுக் சீங்களே. உங்களுக்கு என்ன பே
“ஐயா, இண்டய பத்திரிை மக்களின் புனிதமான உழைப்6 இந்த ஆண்டை தொழிலாளர் அ பண்ணிப்புட்டாங்களாம்.
அந்தக் கெளரவத்துக்குரிய ந இருக்கா இல்லையா எண்டு விசாரணைக்காக வந்து தூங்கிக்கி
இந்த நாட்டின்ரை மூலப் ெ நாமதான்.
அந்த உழைப்பை ஏற்றுக் கெ யுமில்லையுங்க. ஆனால் நம்ம வைக்கிறீங்க.
இந்த மண்ணுக்குச் சொந்தம பல லட்சம் மக்கள், இவங்கள்

441
ற கூட்டங்கள். இப்படி எப்பிடி னக் கொதிப்பை வெளிப்படுத்தத்
ல்லை.
இண்டைக்கு உங்களுக்கு எப்பிடி றன். பத்து முறையாவது உங்களை தான் புத்தி வரும்.”
ம் என்ரை காலைப் புடிக்கிறாங்கள்.
” தனக்கேற்பட்ட அவமானத்தைப் வில்லை.
ரின் பேச்சு.
>றயைக் குத்திக் குதறி, அவனது
பத்திரிகை படித்த அவன் தலையை
தோட்டக்காட்டு நாயன். நாங்க குவம். எங்களைச் சுரண்ட நினைச் ருங்க.
92
கையைப் பாத்தீங்களா. மலையக பைக் கெளரவப்படுத்தும் முகமாக ஆண்டாகப் பிரகடனப்படுத்த முடிவு
ாங்கள், இந்த மண்ணிலை உரிமை தெரிஞ்சிக்காம தத்தளிச்சுக்கிட்டு ட்ெடு இருக்கம்.
பாருளாதாரத்தைக் கட்டி காக்கிறது
ாள்ளுறீங்க. அதுக்கொரு விசாரணை உரிமையைக் கேட்டா விசாரணை
னவைங்க எண்ணு இருக்கிறாங்களே ஆராவது ஒருத்தன் இந்த நாட்டின்

Page 443
442
மூலப் பொருளாதாரமான தே பாங்களா?.” முனியாண்டி கேட்கிறான்.
பியூன் - அவன் தேயிலைச் ெ தின் மூலஸ்தானத்திற்குப் போகா
பியூனால் பேச முடியவில்லை
“ஐயா. வெறும் கடதா விசாரணை பண்ணுறீங்க, ஒரேெ நம்ம, ஆளுங்களின்ரை உழைப்ை படுற அவலங்களையும் பாருங்க
அதுக்கப்புறமா, எங்களை நீங்களே உங்களை விசாரணை ஒன்று இருந்தா, நாங்க 'நாயள் த
ஐயா. தேயிலைச் சாயம் ஏ நம்ம ஆளுங்க சிந்துற ரத்த போயிருக்கு, அந்த மண்ணிை அதனால்தான் அந்தச் சாயம் சிவ
அதைத்தான் நீங்கெல்லாம் கு
ஐயா. நீங்க தினசரி குடிச் நம்ம ரத்தம். மனிச ரத்தம்.”
முனியாண்டி அமைதியாகக்
அங்கிருந்த அனைவரது கண்
பியூன் பேசவில்லை.
விசாரணை நடத்துகின்ற உய வந்து கொண்டிருக்கிறார்.
வழமையான விசாரணை, வழ
ஆனால். தொழிலாளர் ஆண்
மிகப் பிரமாண்டமான விழா. தலைநகரில் நடைபெறும்!

துரைவி வெளியீடு
தயிலைச் செடியிலை தொட்டிருப் அமைதியாக அந்தப் பியூனிடம்
செடியைக் கண்டதேயில்லை. ஆலயத் து, போக விரும்பாத பக்தர்கள்.
சிக் கட்டுக்களை வெச்சுக்கிட்டு யாரு தடவை மலையகத்துக்கு வந்து, பயும், நம்ம ஆளுங்க லயத்தக்குள்ளே
a a a
விசாரணை பண்ணுறத்துக்கு முந்தி செய்து பாருங்க. மனச்சாட்சி எண்ணு ானா என்று புரியும்.
ன் சிவப்பாயிருக்குத் தெரியுமா? அது நம் மலையக மண்ணிலை ஊறிப் லதான் தேயிலைச் செடி வளருது. ப்பாயிருக்கு
குடிக்கிறீங்க,
$கிற தேயிலைச் சாயமிருக்கே, அது
கூறுகிறான்.
ாகளும் கலங்கி விட்டன!
பர் அதிகாரி கடதாசிக் கட்டுக்களுடன்
pமையான முடிவுகள்.
ாடு.
பல லட்ச ரூபா செலவில். இலங்கைத்
(1982)

Page 444
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் -
தி. ஞான
மலையகத்தில் மருத்துவப் ப பாண எழுத்தாளர். பேராதனை கலைப்பட்டதாரி.
மூன்று தசாப்த காலமாக ம.ை அவர்களது விடிவுக்காக இ ஒரு மனிதாபிமானி. இவரு இவரின் மன ஆழத்தையும் படுத்தும் ஒன்று.
1973ல் ‘காலதரிசனம்' என்: ‘புதிய சுவடுகள் (77) 'கு சிறைகள் (94) கவ்வாத்து ஆசிரியர்.
முதல் இரண்டு நாவல்களு பெற்றவை. "கவ்வாத்து சு! நாவல்.
மலையகத்தில் இதுவரை
மிகச் சிறந்த நாவலெனக் கரு மலை’ நாவல் மதுரை அெ பட்டப்படிப்புக்கு பாட நூ
புசல்லாவை நியூ பீ கொக் யாகப் பணி புரிகின்றார்.

rசேகரன்
ணிபுரியும் மற்றுமொரு யாழ்ப் ப் பல்கலைக்கழக வெளிவாரி
லயக மக்களுடன் வாழ்ந்தவர். லக்கியத்தை பயன்படுத்தும் டைய அமைதியான போக்கு
சிந்தனா சக்தியையும் புலப்
னும் சிறுகதை நூல் வந்தது. ருதி மலை" (79) ‘லயத்துச் (96) ஆகிய நாவல்களின்
நம் அரச சாகித்திய விருது பமங்களா பரிசு பெற்ற குறு
வெளிவந்துள்ள நாவல்களில் நதப்படும் இவருடைய குருதி மரிக்கன் கல்லூரியில் எம்.ஏ. ாலாக வைக்கப்பட்டுள்ளது. குரூப்பில் வைத்திய அதிகாரி
443

Page 445
444
சீ
தி. ஞா
கொழுந்து மடுவத்தின் முன் பெண்கள் வரிசையாக நின்றன கூடையை நிலத்தில் இறக்கி கொங்காணியை அவிழ்த்து நெ துடைத்துக்கொண்டாள் பார்வத் யிலிருந்து கொழுந்துக் கூடைய மூச்சிரைத்தது. அவளைப் போ பெண்களும் நெற்றி வியர்6ை விசிறியும் தம்மை ஆசுவாசப்படு
கொழுந்து மடுவத்தின் அ அமைந்திருக்கிறது. அங்குதா கற்கிறான். பார்வதியைக் கண்
பற்றிக்கொண்ட கணேசு, “ஆ எனப் பரபரத்தான்.
பார்வதி நிமிர்ந்து பார்த்த நின்றிருந்த ஆசிரியர் அறிமு
யசைத்தார்.
வரிசையில் முன்னே நின்ற6 கொடுத்து, “பூங்கோதை, சேரு வந்துடுறேன். என் கொழுந்: பார்வதி கணேசுவையும் அழை
“வாங்கம்மா, ஒங்க பிள்ை டேன். கணேசு இந்தத் தட சோதனை எடுக்கப்போறான் தெ
G 99
εgμΟ πrΒιθο

துரைவி வெளியீடு
53
Liff
ானசேகரன்
ானால் பகல் கொழுந்து நிறுப்பதற்காக ர். கனத்துக்கொண்டிருந்த கொழுந்துக் வைத்துவிட்டு தலையில் கட்டியிருந்த ற்றியில் துளிரீத்திருந்த வியர்வையைத் தி. பதினைந்தாம் நம்பர் பணிய மலை புடன் மடுவத்தை நோக்கி ஏறிவந்ததால் லவே வரிசையில் நின்றிருந்த வேறுசில வயைத் துடைத்தும் கொங்காணியால் த்ெதிக் கொண்டனர்.
புருகேதான் தோட்டத்துப் பாடசாலை "ன் பார்வதியின் மகன் கணேசு கல்வி rடதும் ஓடிவந்து அவளது கைகளைப் பா சேரு ஒன்ன வரச்சொல்லுறாரு.”
ாள். தூரத்தில் பாடசாலை வாசலில் ழகச் சிரிப்பை உதிர்த்தபடி தலை
பளிடம் தனது கொழுந்துக் கூடையைக்
கூப்பிடுறாரு என்னான்னு கேட்டிட்டு தையும் நெறுத்துப் புடு” எனக்கூறிய ந்துக்கொண்டு ஆசிரியரிடம் சென்றாள்.
ளயைப்பத்தி கதைக்கத்தான் கூப்பிட்
வை ஐஞ்சாம் ஆண்டு ஸ்கொலவிப் ரியுமில்ல.”

Page 446
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
சில நாட்களாக பாடசாலை புத்தகமும் கொப்பி பென்சிலும் கொண்டே இருந்தான். சென்ற செலவுக்கே போதாமல் போய்விட்ட முடியாத நிலைமை ஏற்பட்டுவிட கதைப்பதற்காகத்தான் வாத்தியார் ஊகித்துக் கொண்டாள்.
“நானும் எத்தனையோ தடவை கொப்பி பென்சில் இல்லாமல்தான் அப்பா கந்தையாகிட்டயும் கூப்பிட் பிள்ளமேல அக்கறை இல்லேன்னா
ஆசிரியர் சொன்ன வார்த்ை சங்கடத்தை ஏற்படுத்தியது. அ6 விடயத்தைப் பற்றி அவளிடம் போது அவளுக்குக் கணவன் மேல்
“ஆமாங்க, அவரும் சொன்னாரு கொறைவுங்க. அவருக்கு அடி ஒழுங்கா வேலைக்குப் போறதி குடும்பமே ஓடுதுங்க. அதுதான்
“அது சரியம்மா உங்க கவி கஷ்டப்படுற மாதிரி உங்க பிள்ை சொல்லுறேன். அவனை எப்படிய பாருங்க. கணேசு ரெம்பக் அக்கறைப்பட்டா அவனை முன்னு
“சரிங்க, எப்படியாவது எல்லா அவனைப் படிக்கவச்சு முன்னுக் புங்க..” எனக் கூறிக் கைகூப்பி கொண்டாள் பார்வதி.
கணவனை நினைத்தபோது ! கொஞ்சங்கூட குடும்பத்தில் அக விட்டு வீட்டுக்கு வரும் கண அதிகமாகியது.
இப்போது எங்கே பணத்திற்கு

445
குப் புறப்படும்போது பயிற்சிப் வேண்டுமென கணேசு கேட்டுக் தடவை சம்பளப்பணம் வீட்டுச் தால் அவற்றை வாங்கிக் கொடுக்க .டது. இப்போது அதைப்பற்றிக் கூப்பிடுகிறார் என்பதை அவள்
சொல்லிப் பாத்திட்டேன். இவன் ஸ்கூலுக்கு வாறான். கணேசோட டுச் சொன்னேன். தாய் தகப்பனுக்கு நாங்க என்ன செய்யிறது.”
தைகள் பார்வதிக்குப் பெரிதும்
வளது கணவன் இதுவரை இந்த கூறாமல் விட்டதை நினைத்த
எரிச்சலாகவும் இருந்தது.
ருங்க.. ஆனா போன மாசம் சம்பளம் க்கடி வயித்துவலி வந்துறுது. ல்லீங்க. எஞ்சம்பளத்தில தான் கொஞ்சம் செரமமாப் போச்சுங்க.”
ஷடம் எனக்கு விளங்குது. நீங்க 1ளயும் படக்கூடாதென்றுதான் நான் ாவது படிக்கவைக்கிற வழியைப் கெட்டிக்காரன். நீங்க கொஞ்சம் க்குக் கொண்டு வந்திடலாம்.”
த்தையும் வாங்கித் தந்திடுறேன். குக் கொண்டாறது ஒங்க பொறுப் விட்டு அவரிடம் விடை பெற்றுக்
பார்வதிக்கு எரிச்சலாக இருந்தது. கறையில்லாமல் தினமும் குடித்து வன்மேல் அவளுக்குக் கோபமும்
ப் போவது?

Page 447
446
டோபி லயத்துப் பெருமாயி பார்வதியின் சிந்தனை ஒடியது அவள்தான் பலதடவை உதவி அவளிடம் வாங்கிய கடன் அ மீண்டும் போய்க் கேட்பதற்கு பார்
பார்வதிக்கு இப்போது சீட்டரி ஒருவழி தேடுவதென்றால் எப்பட பெற்றுக்கொள்ளவேண்டும். பூங் வாங்கிக்கொண்டு நேராகப் ப அங்குதான் சீட்டரிசி சிகப்பாயியி வருடங்களாகச் சீட்டுப்பிடித்து ளிடையே அவள் பிடிக்கும் சீட்டு சீட்டு, தூள் சீட்டு, மாவுச்சீட்( பிடித்தாலும் அவள் பிடிக்கும் அதிகம். அதனாலேதான் சீட்டரி அவளது பெயருடன் ஒட்டிக்கொன
பெண்களில் சிலர் தமது சீட்டுப்பிடித்து தமது சிறு தேவை அரிசிச் சீட்டுத்தான் அனேகமா உதவுகிறது.
பார்வதி சிகப்பாயியின் வீட்6 வந்த சிகப்பாயி ஊத்துப் பீலியில்
“என்ன பார்வதி இந்த நேரத்தி
"ஆமாங்கக்கா ஒங்கிட்டத் சங்கதி. இந்தப் பயணம் சீட்டரி கணேசுவுக்கு அவசரமாக ெ யிருக்கு.”
“என்ன பார்வதி ஒனக்கு செல்லாயிக்குத்தான் சீட்டு. நே எடுத்து வித்துத்தான் புள்ளைக்கு கிட்டிருந்தா.”
சீட்டுப்போடுவதற்கு ஆட்க குலுக்கல் முறையில் யார் யாரு

துரைவி வெளியீடு
பிடம் கேட்டுப் பார்க்கலாமா எனப்
அவசரத் தேவைகளுக்கெல்லாம் யிருக்கிறாள். ஆனாலும் முன்னர் |ப்படியே இருக்கிறது. இப்போது
வதியின் மனம் ஒப்பவில்லை.
சி ஞாபகந்தான் வந்தது. பணத்திற்கு டியாவது இந்த மாதச் சீட்டரிசியைப் கோதையிடம் கொழுந்துக்கூடையை ணியலயத்தை நோக்கி நடந்தாள். lன் வீடு இருக்கிறது. சிகப்பாயி பல வருகிறாள். தோட்டத்துப் பெண்க கள் பிரபல்யிம் வாய்ந்தவை. அரிசிச் நி என வகைவகையாகச் சீட்டுகள் அரிசிச் சீட்டுக்குத்தான் கிராக்கி சிச் சிகப்பாயி என அடைமொழியும் ண்டுவிட்டது.
கணவன்மார்களுக்குத் தெரியாமல் களைப் பூர்த்தி செய்து கொள்வதற்கு ான சந்தர்ப்பங்களில் கைகொடுத்து
டை அடைந்தபோது வேலை முடிந்து கால்கை கழுவிக்கொண்டிருந்தாள்.
ல வந்திருக்கே. ஏதும் அவசரமா?”
தான் வந்திருக்கேன். முக்கியமான
சியை எனக்குக் குடுத்து உதவணும். காப்பி புஸ்தகம் வாங்க வேண்டி
த் தெரியாதா. இந்தப் பயணம் த்துக்கூட அவ கேட்டா. சீட்டரிசியை மூக்குத்தி செய்யணுமுணு சொல்லிக்
ள் சேர்ந்ததும் துண்டெழுதிப்போட்டு க்கு எத்தனையாவது சீட்டு என்பதை

Page 448
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தெரிவு செய்து முதலிலேயே சி பிடிக்கும் சிகப்பாயிக்குத்தான்
ஒவ்வொரு ஞாயிற்றுக் கிழமை சிகப்பாயியிடம் அளந்து கொடு கொடுக்கும்போது ஒருபிடி அரிசி வழக்கம். மாதமுடிவில் சீட்டரிசின விட்டு மேலதிக அரிசியை சிகப்ப
“அக்கா நீ நெனைச்சா எதுசரி எப்படி சரி சீட்டரிசியை எனக்குத் தேவைக்கு ஒதவாட்டிப்போனா அ துக்கு ஒதவும் என்னுதானே அந் போடுறேன்.” பார்வதி கெஞ்சும் கு
பார்வதிக்கு இரண்டாவது சீட் அந்த மாதத்தில் பூங்கோதையின் சுத்தி சமைச்சுப் போடுவதற்கு தரும்படி பூங்கோதை மன்றாடி அவளுக்கு விட்டுக்கொடுத்தாள் தான் இப்போது பார்வதிக்குக் கிை
சிகப்பாயி யோசித்தாள். செல் மாதச் சீட்டை பார்வதிக்கு வாங்கி நீண்டகாலமாக அவளிடந்தான் & போதாவது இப்படி சீட்டரிசியை மு வேண்டியதில்லை. அவளுக்குத் மாதக் கடைசியில் அவள் இருக்கிறாள். பார்வதியை அதில் அவளுக்குக் கொடுத்துதவலாம்.
"ஏம் பார்வதி அடுத்த கெழ! அதில சேந்துக்கிறியா. எனக்கு தந்துறேன். ஒனக்கு செலவுக்கு
மாதத்தில் ஒரு தடவை அவர்களது பாவனைக்கென ஒ வழங்கப்படும். மிகவும் தரங் தொழிலாளர்களுக்கு வழங்கப்படு பெயர் சூட்டப்பட்டிருக்கிறது.
பிடிக்கப்படும் சீட்டுக்கு தூள்சீட்டு

447
கப்பாயி சொல்லிவிடுவாள். சீட்டுப் முதற்சீட்டு. சீட்டுப்போடுபவர்கள் பும் ஒவ்வொரு கொத்து அரிசியை ந்துவிட வேண்டும். அப்படி அளந்து யையும் சேர்த்துத்தான் கொடுப்பது ய உரியவருக்கு அளந்து கொடுத்து ரயி எடுத்துக்கொள்வாள்.
செய்யலாந்தானே... இந்தப் பயணம் தந்திடு... இந்த நேரத்தில சீட்டரிசி புதுல என்ன பெரயோசனம் அவசரத் த மனுசனுக்குந் தெரியாம சீட்டுப் ரலில் கூறினாள்.
டுத்தான் குலுக்கலில் தெரிவானது. மகள் பெரியவளாகியதால் சடங்கு அந்தமாதச் சீட்டரிசியை தனக்குத் யதால் பார்வதி அந்தச் சீட்டை
பூங்கோதையின் கடைசிச் சீட்டுத் Dடக்கும்.
லாயியிடம் பேசி எப்படியாவது இந்த க் கொடுத்துவிட வேண்டும். பார்வதி சீட்டுப்போடுகிறாள். ஆனாலும் ஒரு முன்னுக்குத் தந்துதவும்படி அவளிடம் திடீரென ஓர் எண்ணம் தோன்றியது. புதிதாகத் 'தூள்சீட்டு' தொடங்க சேர்த்துக் கொண்டால் முதல் சீட்டை
ம் புதிசா தூள்சீட்டு தொடங்கிறேன்; க் கெடைக்கிற மொதசீட்டை ஒனக்கு ம் கூடுதலா பணம் கெடைக்கும்."
ஒவ்வொரு தொழிலாளர்களுக்கும் ரு பக்கற் தேயிலை தோட்டத்தில் குறைந்த இந்தத் தேயிலைத்தூள் டுவதால் அதற்கு 'லேபர் டஸ்ற்' என்ற இந்த லேபர் டஸ்ற் தேயிலையில்  ெஎன்ற பெயர்.

Page 449
448
“என் புருசனைப்பத்தி ஒனக் தூள் கெடைச்ச ஒடனேயே அத் கொண்டுபோய் லயத்துக் கடை மாசக்கடைசியில சாயத்தண்ணி பல்லு இளிக்கவேண்டியிருக்கு. தூள்சீட்டுப் பிடிக்கிறது.” என்ற
முதன்நாள் நடுக்காம்பரா அரு தூள் கேட்டபோது அவள் கூறிய உறைத்தன. “தோட்டத்தில் கொ குடுத்து தண்ணியப் போட்டுக்கி அட்டகாசம் தாங்கமுடியல... எங்களுக்குக் கரச்சல்.” பார்வு
திரும்பிவிட்டாள்.
“சரி பார்வதி, நீ யோசிக்காம செல்லாயிக்குக் குடுத்துப்புட்டு தந்திடுறேன். ஒம் புள்ளய படிக் முடியுமா..” என்றாள் சிகப்பாயி.
பார்வதிக்கு அவளது பேச்ச சிகப்பாயி ஒரு பேச்சுச் சொன்னா6
அரிசிச்சீட்டு போடுவதற்கு 1 கையாண்டு வருகிறாள். ஒவ்ெ போடும்போது ஒருபிடி அரிசி.ை போட்டு வைப்பாள். கிழமை முடி அதையே அவள் சீட்டரிசியாக சி அவள் மட்டுமல்ல, அநேகமான சீட்டரிசியைச் சேர்ப்பது வழக்கம்.
சமையலுக்கு வேண்டிய ச வைப்பார்கள். ஆனாலும் சீட்ட அரிசியை கணவனது கண்ணி செலவுப்பெட்டியின் அடியிலே கணவனுக்குப் பணம் தேை பெட்டியைத் தான் துளாவுவான் எ
பிடியரிசி எடுத்து விடுவ
பட்டினியுமாக பார்வதி காலங்கழி மகனும் சாப்பிட்டதுபோக மீத

துரைவி வெளியீடு
குத் தெரியாதா அக்கா. அந்த ஆள் தில ஒரு பக்கற் தூளை எடுத்துக் யில குடுத்து சாராயம் குடிப்பது. குடிக்கவே நாலுவூட்டில ஒசிகேட்டு . இந்த லச்சனத்தில நான் எங்க ாள் பார்வதி ஆதங்கத்துடன்.
ருக்காணியிடம் கொஞ்சம் தேயிலைத் வார்த்தைகள் பார்வதியின் நெஞ்சில் ாடுக்கிற தூளை சாராயக் கடையில ட்டு ஒம் புருசன் லயத்தில பண்ணிற இதில வேற ஒசித்துாள் கேட்டு பதிக்கு அவமானமாக இருந்தது;
போ. புதிசா போடுற தூள் சீட்டை ஒனக்கு இந்த மாசச் சீட்டரிசியைத் க்க வைக்க நீ கேட்கிறப்போ மறுக்க
ர் பால்வார்த்தது போல் இருந்தது. ல் ஒரு நாளும் மாறமாட்டாள்.
பார்வதி வழக்கமாக ஒரு முறையைக் வொரு நாளும் உலையில் அரிசி ய எடுத்துத் தனியாக ஒரு சட்டியில் வில் ஒரு கொத்து அரிசி தேறிவிடும். கப்பாயியிடம் கொடுத்து விடுவாள். ா பெண்கள் இந்த முறையிலேதான்
ாமான்களை செலவுப் பெட்டியில்ே ரிசிக்காக சேர்த்து வைக்கும் பிடி லே பட்டுவிடக்கூடாதென்பதற்காக மறைத்து வைப்பாள் பார்வதி. வப்படும்போது அவன் செலவுப் ன்பது அவளுக்குத் தெரியும்.
பதால் பலநாட்கள் அரைவயிறும் த்ெதிருக்கிறாள். கணவனும் அவளது தியைத்தான் பார்வதி சாப்பிடுவது

Page 450
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் வழக்கம். சோறு மீதிப்படாத வே மட்டும் குடித்துவிட்டு படுக்ை நாட்களில் வடித்த கஞ்சியில் உ படுப்பதுமுண்டு.
போன மாதத்தில் ஒரு நாள் ப தெடுத்துக் கொண்டிருந்தபோது தேயிலைச் செடிகளை இரு கைக நேரத்தில் மயங்கிச் சாய்ந்துவி கங்காணி அவளைத் தோட்டத்து யில் அனுப்பி வைத்தார். ஆன லயத்துக்குத் திரும்பிவிட்டாள். அது பசி மயக்கம் என்று.
கணேசுவின் பள்ளிக்கூட உடு பாடசாலையில் இனாமாகக் கெ அந்த ஒரு சோடி உடுப்பையே உடுத்திச் செல்வான். அதைத் நேராக மேலே செருகியிருந்த ம கொண்டிருந்தாள் பார்வதி. இப் படிந்து வெள்ளைநிற சேட் கருமை
“சேட் ஒரே புகைபுடிச்சிக் அடிக்கிறாங்க ஆயி” என பல யிருக்கிறான்.
சீட்டரிசி கிடைத்ததும் அதன் பயிற்சிப் புத்தகமும் கொப்பி பணத்தில் கணேசுவுக்கு ஒரு ே வேண்டும்.
பார்வதி இரவுச் சாப்பாட்ை அவளது கணவன் கந்தையா ! அவன் வந்த கோலத்தைப் ப பொங்கியது.
“தெனமும் இப்படி மூக்குமு! ஒனக்கு அறிவிருக்கா.”
“என்னடி வந்ததும் வராததும அவளை பார்த்து முறைத்தான்.
29

449
ளைகளில் வெறும் சாயத் தண்ணீரை sயில் முடங்கிக் கொள்வாள். சில ப்பைப் போட்டுக் குடித்துவிட்டுப்
ட்டக்கொழுந்து மலையில் கொழுந்
பார்வதிக்கு தலை சுற்றியது. ளாலும் பற்றியபடி நின்றவள் சிறிது 'ட்டாள். மயக்கம் தெளிந்தபோது ஆஸ்பத்திரிக்கு கொழுந்து லொறி ாலும் அவள் அங்கு செல்லாமல் அவளுக்கு மட்டுந்தான் தெரியும்
|ப்பு சேறும் சகதியும் படிந்திருந்தது. ாடுத்த சீருடைத் துணியில் தைத்த கணேசு தினமும் பாடசாலைக்கு துவைத்து ஸ்தோப்பில் அடுப்புக்கு ட்டக்கம்பில் கொழுவி உலரவிட்டுக் டிக் காயவிடும்போது புகைக்காவிப் யடைந்துவிடும்.
கிடக்குனு பொடியங்கள் நக்கல் தடவை கணேசு அவளிடம் கூறி
னை விற்றுக் கிடைக்கும் பணத்தில் பென்சிலும் வாங்கியபின் மீதிப் சாடி கால்சட்டை சேட் தைத்துவிட
ட சமைத்து முடித்த வேளையில் நள்ளாடியபடி உள்ளே நுழைந்தான். ார்த்தபோது பார்வதிக்கு ஆத்திரம்
டக் குடிச்சு அநியாயம் பண்ணுறியே
ா தொண தொணங்கிறே” கந்தையா

Page 451
450
“நான் ஏதாவது சொல்ல வர் என் வாய அடக்கிப்புடுவே. சொன்னாரு தெரியுமா. நம்ம வாங்கிக் குடுக்கச்சொல்லி போ சொன்னாராம். கவனிச்சியா?”
“ஆமாடி வாத்தியாரு நம்மை செய்வாரு. அவர் சொன்னபடி நேரமும் நம்ம கையில மடியில கா
“நாளு தவறாம குடிக்கிறதுக்
“என்னடி சொன்னே..” என பாய்ந்த கந்தையா எட்டி அவள் போட்ட நாயி மாதிரி. எந்த நா சும்மா வள வளன்னு கத்திக்கிட்டு
“ஐயோ’ என அலறியபடி 6 திலே குந்தினாள் பார்வதி.
இன்று சாராயக் கடையில் அவனை இப்போது நிதானமிழக் ஸ்டோர் லயத்து வெள்ளையன் வெள்ளையனின் பலசரக்குக்கை பலசரக்குக் கடையிலிருந்து இரகசியமாகச் செய்யும் சாரா அதிக வருமானம் கிடைக்கிறது அவனது கடையில் சாராயம் கடனுக்கும் சாராயம் கொடுத் பணத்தை வசூலித்துவிடுவான் சாராயம் குடிக்கச் சென்றபோது பேசினான்.
“கந்தையா கடன் கூடிப்டே நாளும் கடன் குடுக்கேலாது. ந வச்சுத்தான் நாளைக்கு சாமா கோவிச்சுக்காம சல்லியக் கொண
“என்னங்கண்ணே ஒங்க சல் வுட்டிருக்கேனா. சம்பளத்துக்கு இன்னிக்கு மட்டும் ஒரு காப்பே

துரைவி வெளியீடு 5தேன்னா தொண தொணக்கிறேன்னு - இன்னிக்கு வாத்தியாரு என்ன
கணேசுவுக்கு கொப்பி புஸ்த்தகம் ரன கெழமையே ஒன்னை கூப்பிட்டு
மளக் கண்டா ஏதாவது சொல்லத்தான் யெல்லாம் வாங்கிக்கொடுக்க எந்த ரசிருக்கா?"
கு மட்டும் காசிருக்காக்கும்."
ஆத்திரத்துடன் அவளை நோக்கிப் ரது வயிற்றில் உதைத்தான். "'குட்டி களும் ஒங்கிட்ட கரச்சலா இருக்கு ... D..." அவனது கோபம் தணியவில்லை.
வயிற்றைப் பிடித்துக்கொண்டு நிலத்
ல் அவனுக்கு நேர்ந்த அவமானம் க வைத்துவிட்டது. அவன் எப்போதும் கடையிலேதான் சாராயம் குடிப்பான். டெ ஸ்டோர் லயத்தில் இருக்கிறது. -கிடைக்கும் வருமானத்தை விட ய வியாபாரத்திலேதான் அவனுக்கு தினமும் மாலை வேளைகளில் பலர்
குடிப்பார்கள். தெரிந்தவர்களுக்கு துவிட்டு சம்பள நாட்களில் அந்தப்
வெள்ளையன். அன்று கந்தையா வெள்ளையன் சற்றுக் காரசாரமாகவே
பாச்சுனு நேத்தே சொன்னேன். எந்த ான் இன்னிக்குக் கெடைக்கிற சல்லிய ன் வாங்கிட்டு வரணும். அதனால ரந்து கட்டிட்டு அப்புறமாவா...'' மலிய நான் எப்பவாவது கொடுக்காம கு முந்தியே கொணந்து தந்திறேன்.... ரத்தல் தாங்க...''

Page 452
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“அதெல்லாம் முடியாதப்ட இன்னிக்கு சல்லியில்லாம 6
பண்ணாதப்பா.”
“என்ன முடியாதுங்கிறே, 6 வுட்டிருக்கேனா. போன மாசங்கூ லெச்சமி வெளக்கை கொண்டாந் அநியாயமாத்தானே அந்த ெ வாங்கினே.”
“இந்தா தேவையில்லாத வந்துச்சுன்னா நடக்கிறதே வேற”
“என்ன செஞ்சுப்புடுவே, நீ விக்கிறத பொலிசுக்கு சொன்ே கெடக்கணும்.”
“இந்தா கந்தையா வீண் டே மட்டுந் தாறேன்; நாளைக்கு இ எனக்கூறி கால்போத்தல் சாராய கொடுத்தான் வெள்ளையன்.
மூலையில் குடித்துக்கொண் கந்தையா நம்மவூட்டு கெளரவ மாதிரி சொல்லுக்கு இடம் 6ை டாந்து அந்த சல்லிய வீசிப்புடு. தடுமாற்றத்துடன் கூறினார்.
“கங்காணியரே நான் வழுவ கையில சல்லியிருந்தா ஒடனேயே
“யாவாரம் கெட்டுப்போம் னதையே திரும்பத் திரும்பச் சொ வூட்டுக்குப் போ. வெளிச்சம் இப்படிக் கூறியபோது அவன் த உணர்வுதான் கந்தையாவுக்கு ஏ சேர்ந்தான்.
வெள்ளையன் மேல் ஏற்பட்ட தீர்க்க முடிந்தது கந்தையாவுக்கு
அடிவயிற்றைப் பிடித்தபடி இப்போது ஆவேசமாக எழுந்தால்

451
நேத்தே சொன்னேன்தானே பரவேணாமுன்னு; சும்மா கரச்சல்
ப்ப சரி நான் கடன கொடுக்காம ட சல்லி கட்டேலாம வூட்டில இருந்த து குடுத்து என் கடனை தீர்க்கலியா. வளக்கை கொறஞ்ச வெலைக்கு
பேச்சு பேசாத. எனக்கு கோவம் என்றான் வெள்ளையன் சினத்துடன்.
கள்ளத்தனமா லயத்தில சாராயம் னன்னா அப்புறம் நீ றிமான்டிலதான்
பச்செல்லாம் வேணாம். இன்னிக்கு |ந்தப் பக்கம் சல்லியில்லாம வராத” பத்தை ஊற்றிவந்து கந்தையாவிடம்
ாடிருந்த கங்காணி ஒருவர், “என்ன த்தை காப்பாத்தணுமில்லியா, இந்த பக்கக்கூடாது. நாளைக்கே கொண் அப்பதான் நமக்கும் கெளரவம்” எனத்
ட்டைத்தனமா நடக்கவே மாட்டேன். ப வீசிப்புடமாட்டேனா.”
கந்தையா. சும்மா சும்மா சொன் 'ல்லிக்கிட்டு இருக்காத. நேரத்தோட
இருக்குத்தானே.” வெள்ளையன் ன்னை வெளியே விரட்டுவது போன்ற ற்பட்டது; தள்ளாடியபடியே வீடு வந்து
- கோபத்தை பார்வதியின் மேல்தான்
சிறிதுநேரம் குந்தியிருந்த பார்வதி
J.

Page 453
452
மூலையில் நித்திரையில் ஆழ். கணேசு , எந்திரடா... வா இப்பவே இந்தப் பாவி மனுசனோடு வாழ வந்து அடியும் ஒதையுந்தான். தொனித்தது.
பார்வதியின் தாய் தந்தைய லயத்தில் தனியாக வாழ்ந்து கணவனிடம் படும் துன்பங்கள் அவள் கணவனிடம் அடியுதைபா முடங்கிக்கிடந்த வேளைகளில் வந்து வாழும்படி பல தடவை தெல்லாம் கணவனை விட்டுப் பி இப்போது அவனைப் பிரிந்து சொல்
"என்னடி சொன்னே... என்னை
- - - - - - -
''ஆமா, நான் இப்பவே போ நகைநட்டு சாமானத்தையெல்லா போச்சு... இனி நான் மட்டுந்தான் இருந்தேன்னா என் புள்ளயோட படம்
பார்வதியின் குரலில் இருந்து வைத்தது. அவள் இப்படி ஒரு முடிவு செய்ததில்லை.
கந்தையா பார்வதியின் அரு பற்றினான்.
''பார்வதி என்னை வுட்டிட்டு நடுங்கியது.
''வுடுய்யா கையை ... நான் அவனது பிடியிலிருந்து கைகளை
"பார்வதி ஒம்மேல சத்திய குடிக்கவே மாட்டேன். நீ மட்டும் அவளது தலையில் கைவைத்து கண்கள் கலங்கின.
"கையை வுடுங்கன்னா வுடு பண்ணியிருக்கிறீங்க... ஒங்க சத்

துரைவி வெளியீடு
ந்திருந்த கணேசுவை உசுப்பி “அடே ஒன் தாத்தா வூட்டுக்குப் போவோம். ஏலாது. எந்த நாளும் குடிச்சுப்புட்டு
பார்வதியின் குரலில் உறுதி
ர் பென்ஷன் எடுத்தபின் மேட்டு கொண்டிருக்கின்றனர். பார்வதி ளை அவர்களும் அறிந்திருந்தனர். ட்டு வேலைக்குப் போக முடியாமல் அவர்கள் அவளைத் தங்களோடு வற்புறுத்தி இருந்தனர். அப்போ ரிந்து செல்வதற்கு மறுத்த பார்வதி ல்லத் தீர்மானித்துவிட்டாள்.
வுட்டுப் போயிடுவியா நீ.
றேன். என் ஆயி அப்பன் குடுத்த ம் அழிச்சிட்டே, வூடே மொட்டையாப் ா கொறையா இருக்கேன். ஒன்கூட டிப்பும் நாசமாப்போம்.”
த உறுதி கந்தையாவைத் திகைக்க போதும் அவனைப் பிரிந்து செல்ல
நகே சென்று அவளது கைகளைப்
ப்ெ போயிடாதெடி' அவனது குரல்
சொன்னா சொன்னதுதான்.” பார்வதி
விடுவிக்கத் திணறினாள்.
மா சொல்லுறேன், இனிமே நான் என்னை வுட்டுப் போயிடாத,” அவன் துச் சத்தியஞ் செய்தான்; அவனது
1ங்க. எத்தனதரம் இப்புடி சத்தியம் தியத்தை நான் நம்பவே மாட்டன்.”

Page 454
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
“பார்வதி கடைசியா சொல்லு வந்தேன்னா. நீ என்னை வுட்டு அவன் கெஞ்சினான். அவனது கு
படுக்கையில் இருந்து எழு திகைப்புடன் தாயையும் தந்ை இருந்தான்.
“சரி சரி கையை வுடுங்க, படுங்க..”
பார்வதி அவனுக்கும் கணே சோற்றைப் போட்டுக் கொடுத்தா
கந்தையாவினால் சாப்பிட அருந்திவிட்டுக் கையைக் கழுவி பீடியை எடுத்து அடுப்பில் க
வைத்துக் கொண்டே சாக்கை விரி
பார்வதி எதுமே பேசவில்ை வருத்தியது.
“என்ன பார்வதி மூஞ்சியை :
ஏதோ குடிமயக்கத்தில கால நீ காத. இனிமே சத்தியமா ஒம்மே
இதுவரை நேரமும் அடுப்பி இப்போது விம்மி விம்மி அழுதா6
அவன் எழுந்து சென்று தடவிவிட்டான்.
அவள் விம்மலிடையே கூ மாட்டேங்கிறீங்க. இங்க இருக்கிற கறுப்பாயி கம்முை படிக்கவச்சு இன்னிக்கு மாஸ்ட மட்டும் வுட்டுப்புட்டீங்கன்னா நமக்கு இருக்கிறதே ஒரு புள்
வைக்கலாம்.”
“சரி பார்வதி நான்தான் கு
டேனே. இன்னும் நம்பிக்ை
சாப்பிட்டுப் படுத்துக்க.”

453
றேன்.... இனிமே நான் குடிச்சிட்டு ப் போயிடு, இப்ப போ வேணாம்.'' ல் தழதழத்தது. த கணேசு கண்ணைக் கசக்கியபடி தயையும் மாறிமாறிப் பார்த்தபடி
சாப்பாடு போடுறேன்... சாப்பிட்டுப்
ஈவுக்கும் சாப்பாட்டுக் கோப்பையில்
ள்.
முடியவில்லை. சிறிது உணவை க்கொண்டான். காதில் செருகியிருந்த கடந்த கொள்ளிக்கட்டையில் பற்ற த்து மூலையில் சாய்ந்துகொண்டான். லை. அவளது மெளனம் அவனை
உம்முனு வைச்சுக்கிட்டு இருக்கே.... ட்டிப்புட்டேன், அத மனசில வச்சுக் லகையை வைக்கமாட்டேன்.”
பின் முன்னால் குந்தியிருந்த பார்வதி
ஆதரவாக அவளது தலையைத்
றினாள். "ஏன் இந்தக்குடிய வுட பாருங்க, தொங்கல் காம்பராவில ராட்டிய இருந்துக்கிட்டே புள்ளயப் ர் ஆக்கலியா... நீங்க இந்தக் குடிய நமக்கு ஒரு கஷ்டமும் இருக்காது ... ளதான். அவனையும் நல்லா படிக்க
டிக்கமாட்டேன்னு சத்தியம் பண்ணிட் - கயில்லியா... சரி சரி எந்திரு...

Page 455
454
பார்வதியாலும் சாப்பிடமுடி சாக்கில் முடங்கிக்கொண்டாள்.
கந்தையா படுக்கையில் 1 மில்லாதவாறு அவனது உள்ள பார்வதியுடன் இதுவரை காலமு எண்ணிப் பார்த்தான். புதுமண வந்தபோது எவ்வளவு சீரும் சி பொருள் பண்டமுமாக அவள் அவன் குடித்துக் குடித்து அழி வாழ்க்கையில் அவள் கண்டதெ இதுவரை காலத்தில் அவள் வேண்டியதில்லை. பிள்ளையின் படிக்க வைப்பதற்காக இந்தப் தான் விட்டுவிடும்படி தினந்தினம்
அவன் எழுந்துசென்று மீண் கொண்டான். பார்வதியும் நித்த கொண்டிருப்பது அவனுக்குத் தெ
சீட்டரிசியை வந்து பெற்றுச் யனுப்பியிருந்தாள்.
கொழுந்துக் காலமாதலால் வேலை கொடுத்திருந்தார்கள். ட பார்வதி சிகப்பாயிடம் சென்றே கொடுத்தாள்.
நாற்பது கொத்து அரிசியை போது கொழுந்து நிறைந்த சுமையாய்க் கனத்தது.
“பார்வதி, சீட்டரிசியை ல அநியாய விலைக்குத்தான் எ போய்க் கொடுத்தா நூறு ரூபாசரி கூறினாள் சிகப்பாயி.
சீட்டரிசியை வீட்டுக்குக் தோப்பில் கோழியடைக்கும் மூ யால் மூடிவைத்தாள் பார்வதி. விற்பதானால் அந்திக்கு 6ே

துரைவி வெளியீடு
டியவில்லை. மூலையில் கிடந்த
புரண்டு கொண்டிருந்தான். என்று ாம் பதகளித்துக் கொண்டிருந்தது. pம் வாழ்ந்த வாழ்க்கையை அவன் ப் பெண்ணாக அவள் அவளிடம் றப்புடனும் வந்தாள். நகைநட்டும் கொண்டுவந்த எல்லாவற்றையுமே த்ெதுவிட்டான். அவனுடன் வாழ்ந்த ல்லாம் வறுமையும் துன்பமுந்தான். தனக்காக எதையுமே அவனிடம் r முன்னேற்றத்திற்காக, அவனைப் பாழாய்ப்போன குடிப்பழக்கத்தைத் வேண்டுகிறாள்.
டும் பீடி ஒன்றை பற்ற வைத்துக் திரையின்றி படுக்கையில் புரண்டு ரிந்தது.
கொள்ளும்படி சிகப்பாயி சொல்லி
ஞாயிற்றுக்கிழமையும் தோட்டத்தில் பகல் கொழுந்து நிறுத்து முடிந்ததும் பாது அவள் சீட்டரிசியை அளந்து
சாக்குடன் தூக்கி முதுகிலே வைத்த கூடையைப்போல் அது பெருஞ்
யத்துக் கடையில வித்தியென்னா ாடுப்பாங்க. டவுனில கொண்டு கூடக்கெடைக்கும்” எனப் புத்திமதி
கொண்டு வந்ததும் அதனை ஸ் லையில் வைத்துக் கோழிக்கூடை புருஷனுக்குத் தெரியாமல் அதனை வலைவிட்டு வந்ததும் லயத்துக்

Page 456
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் கடையிலேதான் விற்கவேண்டும் பட்டுச் சென்றால் அது புருஷனுக்
பகல் சாப்பாட்டை முடித்துக் குப் புறப்பட்டபோதுதான் கந்தை திரும்பினான். நான்கைந்து நாட்க கடைப்பக்கம் போகாமல் இருப் அளித்தது. ஆனாலும் மாலை வே சென்றுவிட்டு வீட்டுக்குப் பிந்தி தைக் கொடுத்தது.
பார்வதிக்கு மலையில் அவள் புருஷன் வீட்டுக்குத் தீ சென்று விற்றுக் காசாக்கிவிடவே
அன்று பிந்தித்தான் அந்தி கெ குத் திரும்பியபோது கணேசு ல விளையாடிக் கொண்டிருந்தான்.
கொழுந்துக் கூடையை விர மாட்டிவிட்டு சீட்டரிசியை எடுப்ப
அங்கே அவள் கண்ட காட்சி.
கோழிக்கூட்டை திறந்தபடி வாயைக்கட்டி வயிற்றைக்கட்டி காணாமல் போய்விட்டது. பார்வ தலை சுற்றியது; "ஐயோ” என நிலத்திலே குந்தினாள்.
பார்வதியின் மனதில் வைர தனது வாழ்க்கைப் பாதையை சீ தெனத் திடமாக எண்ணினாள். அ டொரு துணிமணிகளையும் கே எடுத்துக் கொழுந்துக் கூடையில்
"வாடா கணேசு. பொறப்படு கூடாதடா. ஒங்கப்பன் திருந்: யென்னா ஒன் படிப்பு நாசமா கையைப் பிடித்து இழுத்துக் அவசர அவசரமாக அங்கே வந்து

455
அரிசியோடு டவுனுக்குப் புறப் குத் தெரியவந்து விடும்.
காண்டு அவள் மீண்டும் வேலைக் யா கவ்வாத்து முடிந்து வீட்டுக்குத் ாாக அவன் வெள்ளையனின் சாராயக் து பார்வதிக்குச் சிறிது ஆறுதலை ளைகளில் அவன் எங்கோ வெளியே வருவதுதான் அவளுக்குச் சந்தேகத்
வேலையோடவில்லை. அந்திக்கு திரும்புமுன் சீட்டரிசியை எடுத்துச் ண்டும்.
ாழுந்து நிறுத்தார்கள். அவள் வீட்டுக் }யத்தின் முன்னால் சிறுவர்களோடு
)ாந்தையில் இருந்த கொக்கியிலே தற்காக உள்ளே சென்றாள் பார்வதி.
மூலையில் சரிந்து கிடந்தது. அவள் சம்பாதித்த சீட்டரிசி மூடையோடு திக்கு அடிவயிற்றைக் கலக்கியது, அலறி தலையில் கைவைத்தபடி
ாக்கியம் புகுந்துகொண்டது. அவள் ராக்க வேண்டிய காலம் வந்து விட்ட புவளது உடமையாக இருந்த இரண் ணசுவின் பாடசாலை உடுப்பையும் போட்டுக்கொண்டாள்.
இனி இந்த வூட்டில நாம் இருக்கக் வே மாட்டான். நீ இங்க இருந்தி தான்போம்.” அவள் கணேசுவின் கொண்டு புறப்பட்டாள். அப்போது
சேர்ந்தான் கந்தையா.

Page 457
456
“எங்க பொறப்பட்டுட்டே மாட்டான்னு நெனைச்சுத்தானே மறைச்சு வச்சே. என்மேல ஒனச் சீட்டரிசியை எடுத்து செலவுப் ! திருந்தியிட்டேன் பார்வதி. போய்
பார்வதியின் உள்ளம் சந்தே செயலுக்காக இப்போது பெரிதும்
"இல்லீங்க, இப்ப ஒங்கே சுங்க..” எனக்கூறிய பார்வதி கொண்டுபோயி செலவுக் கை வாங்க. நாளைக்கு கணேசுவ வாங்கிக்குவோம்” என்றாள்.
“அதெல்லாம் வேணாம் நாட்டிலபோயி கைக்காசுக்கு ே வாங்கியிருக்கேன். அதுல கலாம்.” என்றவன் மடியில் இ அவளது கையில் திணித்தான்.
பார்வதி மெய்மறந்தவளாய் அவனைக் கட்டிக்கொண்டு நெஞ்
அவர்களது செலவுப் பெட்டின்

துரைவி வெளியீடு பார்வதி ..... குடிகாரன் திருந்தவே சீட்டரிசியைக் கோழிக்கூடையால க்கு இன்னும் நம்பிக்கை வரல்லியா... பெட்டிக்குள்ள வச்சிருக்கேன்... நான் பப் பாரு."
ராஷத்தால் விம்மியது. அவள் தனது
வெட்கப்பட்டாள்.
மேல எனக்கு நம்பிக்கை வந்திருச் , "நீங்களே அந்தச் சீட்டரிசியைக் டயில வித்து சல்லிய வாங்கிட்டு புக்கு வேண்டிய கொப்பி புஸ்தகம்
பார்வதி. நான் அந்தி அந்திக்கு வலை செஞ்சு நாலு நாள் சம்பளம் கணேசுவுக்கு புஸ்தகம் வாங்கிக் இருந்த பணநோட்டுக்களை எடுத்து
"ஏன் வூட்டு ராசால்ல...'' எனக்கூறி சில் முகம் புதைத்தாள். யை சீட்டரிசி நிறைத்திருந்தது.

Page 458
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
புலோலியூர்,
புலோலியூர் புற்றளை கிர வருடங்களுக்கு மேலாக மன புரியும் இவர் பெருந்தோ அக்கறையுடன் இலக்கியம்
எழுபதுகளின் ஆரம்பத்தில் ஈழத்து இலக்கியத்தில் த திருப்பவர்.
யுகப்பிரவேசம், ஒரு அடி ஒரு நாட்பேர் என்னும் மூ நாணயம், மூட்டத்தினுள்ளே இதுவரை நூலுருப் பெ களுமே சாகித்திய மண்டல குறிப்பிடக்கூடியது.
“மூட்டத்தினுள்ளே” மை பின்னணியாகக் கொண்ட ந சிறுகதைத் தொகுதி. தன் களை மட்டுமே ஒரு முதல் யாழ்ப்பாணத்து எ இவரையே சார்கிறது. பல தில் வைத்திய அதிகாரியாக
ஒர் அடிமையின்
புலோலியூர்
அகலத் திறந்திருக்கும் கத
ஒளியில் விரித்து வைத்திருக்( கருகில் வைத்துச் சத்தமாகப் பா

457
க. சதாசிவம்
ாமத்தில் பிறந்தவர். முப்பது லயகத்தில் டக்டராகத் தொழில் ட்ட மக்களைப் பற்றிய ஒரு படைப்பவர்.
எழுத்துப் பிரவேசம் செய்தவர். னக்கென ஒரு இடம் வைத்
மையின் விலங்கு அறுகிறது, ன்று சிறுகதைத் தொகுதிகள்; ா என்னும் இரண்டு நாவல்கள் ற்றுள்ளன. இரண்டு நாவல் )ப் பரிசு பெற்றுள்ளன என்பது
லயக மக்களின் வாழ்வைப் ாவல். ஒரு நாட்பேர் மலையகச் னுடைய மலையகச் சிறுகதை தொகுதியாக வெளியிட்டுள்ள ழுத்தாளர் என்ற பெருமையும் ண்டாரவளை டயராபா தோட்டத் $ப் பணியாற்றுகின்றார்.
54
விலங்கு அறுகிறது
. க. சதாசிவம்
வின் வாசலின் ஊடாக வரும் மங்கிய கும் பாடப் புத்தகத்தைக் கண்களுக் டம் படிக்கிறான் சேவுகன்.

Page 459
458
அமெரிக்க தேசத்திலே கெ இற்றைக்கு ஏறத்தாழ நூற்றை சிறுவன் ஒருவன் வாழ்ந்து வந்தா அவனுடைய பெற்றோர் வறிய6 கனும் வயலில் வேலை செய் பாடசாலை சென்று கல்வி கற்க இ அவனிடம் படிக்க வேண்டும் என்g
அந்தப் புதிய பாடத்தைத் த்ெ ஒரு வித ஆவலும் ஆசையும் வெளிச்சமில்லாததால் தொடர்ந் பெருந் தோட்டத்தில் வாழும் காற்றோட்டம் குறைந்த லயத்துக் இருண்டு விடும். பொழுது விடி பெறும். எண்ணெய் விலையேற் வாய்ப்பு சேவுகனுக்கு கிடையாது
நூற்றைம்பது ஆண்டுகளுக் என்ற பெயருடைய சிறுவனைப் தொடர்ந்து என்ன நடந்ததோ என
வேலைக்குச் சென்ற ஆயா6 பார்த்து வராததால் அடம் பிடித் துக்கு முன்புதான் சேவுகன் பெரும்
தூக்கத்திலும் பாப்பாவின் கொண்டேயிருக்கிறது.
இப்பொழுதுதான் ஆயா கொ குச் சோர்வுடன் வருகிறாள். கெ. லாவகமாகத் தொங்க வைத்து லயத்துக்கு காம்பராவுக்குள் புகு
"ஆத்தாடி பொழுதும் இருட் கொளுந்து நெறுத்து கடைசிப் ! நேரமாச்சு. இனி எத்தனை மணி கொளம்புத் தண்ணிக்கும் ஒண்னு தண்ணி வராம மாசமும் முண்ணு போகணும் தண்ணி பிடிக்க, ம எவ்வளவு ஒதவி. நம்மவூட்டுக்

துரைவி வெளியீடு த்தங்கி என்னும் ஓர் ஊர் உண்டு. ம்பது ஆண்டுகளுக்கு முன் அங்கே ன். அவன் பெயர் ஆபிரகாம் லிங்கன். வர். பெற்றோருடன் சேர்ந்து இலிங் பவது வழக்கம். அதனால் அவன் இயலாதவனாய் இருந்தான். இதனால் னும் ஆவல் இருந்தது.'
தாடர்ந்து படிக்க ஏனோ சேவுகனுக்கு ஏற்படுகின்றது. ஆனால் போதிய து படிக்க முடியவில்லை. அந்தப் தொழிலாளர்களின் இருப்பிடமான காம்பரா பொழுது இருள்வதற்கு முன் மந்து வெகு நேரம் சென்று தான் ஒளி ற்றத்தால் இரவில் பாடம் படிக்கும்
கு முன் வாழ்ந்த ஆபிரகாம் லிங்கன் பற்றி இரங்கி அந்தச் சிறுவனுக்கு ஏங்குகிறான் இந்த சிறுவன்.
வை நெடுநேரமாக ஆவலுடன் எதிர் த சின்னப் பாப்பாவை கொஞ்ச நேரத் ம் பாடுபட்டுத் தூங்க வைத்தான்.
விம்மல் ஒலி தேய்ந்து ஒலித்துக்
ழுந்து நிறுத்துப் பேர் போட்டு வீட்டுக் எழுந்துக் கூடையை வீட்டு முகப்பில் பவிட்டு முணுமுணுத்துக் கொண்டே
கிறாள்.
டிறுச்சு. முத்தெலிலை கரைச்சலிலை பிரட்டுப் பேர் போட்டு வர இத்தனை க்கு ஒலை வைச்சு சோறு ஆக்கிறது. னுமில்லை. நம்ம லயத்துப் பீலிக்குத் க்கு மேலாகுது. பணிய லயத்துக்குப் ற்ற வூட்டுகளிலே ஆம்பிளையளால் -காரருக்கு அந்தி பட்டா நாட்டுக்கு

Page 460
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
போகணும். அவன் வண்டா வூட்டு இவங்களுக்கு விடியாது. போன பு வந்து முப்பது ரூபாவை சொளையா
கையிலே ஒரு கள்ளுப் போத் மலையாண்டி வருகிறான்.
“என்ன பூவாயி தொணதொணக் கொறைச்சிப் போட்டிட்டானோ? தொங்கலிலையிருந்து தொலைக் கல்லாத்து மலையிலை ஒரே பைே எனக்கு வேலைபடிச்சுக் குடுக்கிற எங்கிட்ட வேலை படிச்சவங்க. எ கானு வெட்டு, முள்ளுக்குத்து ம கொளுந்தெடுக்கிறது, எல்லாத்திலு கெறக் கெட்டு வேலை!”
“ஆமா அதுல மட்டும் ஒரு கொ
“வேறை என்ன கொறைச்சலை
"ஆமா இந்த கள்ளுக் குடியை வகுத்துவலி வரக்க நம்ம டாக்டரய்ய
“பூவாயி இதுதான் நம்மலுக்கு பகல் பூராவும் மலையிலை மாடா அலுப்பு மருந்து. நாம ஒழைக்கிறது வைக்கல்ல. நம்மலுக்கு இருக்கி செய்றது வண்டா வூட்டுக் கள்ளு டாக்டராய்யாவுக்கு வெளங்குமா? பூவாயி ஒரு சங்கதி. நம்ம டிவிச6 கிளாக்கரைய்யா இருக்காரே. அ பெரிய வேலையாம். அவுங்க வூ வேலைக்குக் கேக்கிறாங்க! கேக்கிறப்போ எப்படி இல்லேங்கி வெற்றிலை பாக்குச் செலவுக்கும்
"அது சரிங்க! நேற்று மலைக் மாரியாயி மலையில் மயங்கிவுழு போனேன். டீச்சரம்மா நம்ம சே நல்லாச் சொல்லிச்சு. கிளாசில ஒ

459
க் கள்ளுத் தண்ணி குடிக்காட்டா ாசமும் வண்டா சம்பள வாசலுக்கு ப் புடுங்கி கிட்டுப் போயிட்டான்.”
தல் சகிதம் தள்ளாடிக் கொண்டு
கிறே? கணக்கப்புள்ளை கிலோவை
இவங்கள் எல்லோரையும் ஒரு கனும். இந்தா பார் காலையிலை பாஸ். நேற்று வந்த சின்ன தொரை ான். வெள்ளைக்காரத் தொரைமார் னக்கு என்ன வேலை தெரியாது? ருந்தடிக்கிறது, ஒரம் போடுறது,
லும் நான் கெட்டி தான்! நம்ம வேலை
றைச்சலுமில்லை!”
ஒனக்கு வச்சன் பூவாயி?”
வுட்ட என்னங்க? போன பயணமும் பா என்ன சொன்னாங்க?”
கஷ்டம் மறக்கச் செய்யிற மருந்து ட்டம் ஒழைக்கிற நம்மலுக்கு இது து வகுறு வளக்க, பெட்டியிலே பூட்டி ற எல்லாக் கஷ்டத்தையும் மறக்கச் ருத் தண்ணி தானே, இதெல்லாம் சரி. சரி. அதை வுட்டுத்தள்ளு * செக்றோல் செய்யிற கண்ணாடிக் வுங்கவூட்டு மச்சினன் கொழும்பில் ட்டு பங்களாவில் நம்ம சேவுகனை சரின்னு சொல்லிட்டேன்! ஐயா து. பூவாயி மாசாமாசம் நம்மளக்கும் ரதாச்சும் கிடைக்கும்.”
கொழுந்து வகுத்துப் பிள்ளைக்காரி ந்து தண்ணி புடிக்க ஸ்கூலுக்குப் புகன்ரை படிப்பைப் பற்றி மிச்சம் ண்ணாம் நம்பராம்! நம்ம தோட்டத்து

Page 461
460
ஸ்கூல் படிப்பு முடிஞ்சாப் பொ சொல்லிச்சுது!''
"ஆமாடி ! நம்ம மவன் படிச்சு புள்ளை வேலையா பாக்கப் பே புல்லு வெட்டப் போறவனுக்கு படிச்சால் போதுமடி! பாத்தி கங்காணிவூட்டு மவன் டவுண் சுத்துறான். தபால்காரத் தங்க படிச்சிட்டுத் தொரைமாருக்கும் கிட்டிருக்கான். றோதைக் கங்கா பண்ணிப்புட்டு இப்ப அவன் அ
புடிச்சு தோட்டத்திலை இவனுக்
அப்பாவும் ஆயாவும் உரை கொண்டிருந்த சேவுகன் சிணுங் நான் ஸ்கூலுக்குத்தான் போவ மாட்டேன்!''
மலையாண்டி மகனை கூறுகிறான். "டேய்! பயல் ஒன களுசறைகளோடை சேர்ந்து ஊர் காட்டிலையிருந்தா றொட்டி த போனா எறைச்சி, மீன், முட் ை வூட்டு மிச்சத்தீனியைத் தின்னா ே நல்ல பழக்கமும் படிச்சுக்குவாம் புக்குப் போயிறனும். கிளாக்க போறார்!''
"அப்பா! எனக்கு ஸ்கூலுக்கு
"டேய் சொன்ன பேச்சுக் ( தொனியில் பற்களைக் கடித்தவா அருகில் வந்து அவன் கையில் வீசுகிறான்.
அந்தப் புத்தகம் இஸ்தோப் கிடக்கிறது.

துரைவி வெளியீடு றகு டவுனுக்கு வுட்டுப் படிப்பிக்கச்
தொரை வேலை கண்டக்கு கணக்குப் பாறான்? தோட்டத்தில் பேர் பதிஞ்சு ஒப்பம் போட நாலு எழுத்து மட்டும் யா மேட்டுலயத்துக் காளிமுத்துக் ஸ்கூலில் படிச்சிட்டு இப்ப டவுண் கயாவூட்டு பயல் பெரிய படிப்பும் ஐயா மாருக்கும் பெற்றிசன் அடிச்சுக் ணி மருதை வூட்டுமவன் சீனியர் பாஸ் பபன் பெரிய தொரையோடை காலைப்
கு பேர் பதிஞ்சிருக்கு!"
சயாடுவதை உன்னிப்பாகக் கேட்டுக் கிக் கொண்டே சொல்கிறான்! "ஆயா ரப் போறன். கொழும்புக்குப் போவ
முறைத்துப் பார்த்துக் கொண்டே எக்கு என்னடா விளங்கும்? லயத்துக் தாரியாய் போவப் போறியா? லயத்துக் பாண்டா கிடைக்கும். கொழும்புக்குப் ட எல்லாம் திங்கலாண்டா. அவுங்க ல கொழு கொழுன்னு வந்திடுவ . நாலு ப! டேய் பயல் நீ நாளைக்கே கொழும் கரய்யா நாளைக்குக் கொழும்புக்குப்
- ப் போகத்தான் ஆசையா இருக்கு!” கேக்க மாட்டியாடா?” என்ற கோபத் சறே சொல்லிக்கொண்டே சேவுகனுக்கு மிருந்த பாடப் புத்தகத்தைப் பிடுங்கி
பு மூலையிலே அநாதையாக வீழ்ந்து
D00

Page 462
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
கொழும்பிலுள்ள பென்னம்பெ வேலைக்காரப் பொடியன். அந்த காற்றோட்டமான முன் மாடத்தில் காலிகள், சோபாக்கள், பளபளப்பு பட்டிருக்கின்றன. முன் மாடத்தின் அல்சேஷன் நாய் ஒன்று உட்கார்ந் சிந்தனையில் மூழ்கிய வண்ணம் கே
நேற்றும் வழக்கம் போல ஐ வந்து பாடம் சொல்லிக் கொடு மாஸ்டர். சேவுகனின் கைகள் கு கொண்டிருந்தது. ஆனால் மனமே. கொண்டிருக்கும் பாடத்திலேயே ஒ
ஆபிரகாம் லிங்கன் பற்றியதே !
ஆபிரகாம் லிங்கன் என்ற சி பாடசாலைக்குப் போகமுடியாத அவனுக்குப் படிக்க வேண்டுமென் பிற்கு வருவதற்கு முதல்நாள் படி, என்றுமே பசுமையாக இருக்கிறது சிறுவனுக்குத் தொடர்ந்து என்ன சேவுகனுக்கு தணியாத தாகமா? ஆதங்கத்துடனும் மாஸ்டர் கூற! கொண்டிருந்தான். அதற்குள்....!
அழைத்தது.
"டேய் பொடியா. கடைக்குப் சோடா வாங்கிக் கொண்டு வா!''
வலது கையை இடதுகையில் கொடுத்த காசை வாங்கியவாறு கொண்டிருக்கும் மாஸ்டரைப் பார்க் "டேய் என்னடா மிலாந்திறாய் சு
சுவையான பழம் ஒன்றைத் பறித்தது போலிருந்தது சேவுக ஆபிரகாம் லிங்கன் என்ற சிறுவன வாங்கிக்கொண்டு விரைவாக வீ வரும் போது அப்பாடத்தை முடித்

461
ரிய பங்களா ஒன்றில் சேவுகன் கப் பங்காளவின் ஒளி நிறைந்த நவீன பாஷனில் அமைந்த நாற் ரன சீமெந்துத் தரையில் வைக்கப்
கீழ் படியில் ஒரு பக்கத்தில் திருக்கிறது. மறு பக்கத்தில் ஏதோ
வுகன் உட்கார்ந்திருக்கிறான்.
பாவின் பிள்ளைகளுக்கு வீட்டிற்கு பத்துக் கொண்டிருந்தார் ரியூஷன் ரோட்டனுக்குத் தண்ணீர் ஊற்றிக்
மாஸ்டர் சொல்லிக் கொடுத்துக் ன்றிருந்தது. இன்றைய பாடம்.
றுவன் வறுமையின் காரணத்தால் நிலையிலிருந்ததையும், ஆனால் ற ஆர்வம் இருந்ததையும் கொழும் த்த ஞாபகம் சேவுகனின் நெஞ்சில் ! ஆபிரகாம் லிங்கன் என்ற அந்தச் நடந்தது என்பதனை அறியாதது கவே இருந்தது. ஆர்வத்துடனும் ப்போவதைப் கூர்ந்து கவனித்துக் அம்மாவின் கட்டளை அவனை
போய் ஒரு போத்தல் 'பிளயின்'
ன் அரவணைப்புடன் ஏந்தி அம்மா
பாடம் சொல்லிக் கொடுத்துக் கிறான் சேவுகன்.
றுக்கா ஓடிவாடா''
தின்னும் போது பாதியில் தட்டிப் னுக்கு செல்லும் வழியெல்லாம் னப் பற்றியே சிந்தித்தவாறு சோடா டு திரும்புகிறான், அவன் திரும்பி துக் கணித பாடத்தைக் கற்பித்துக்

Page 463
462
கொண்டிருக்கிறார் மாஸ்டர். ( கட்டளையை அவன் நிறைவேற்ற
நேற்றிரவு முழுவதும் அ பண்டாரவளையிலுள்ள தோட்ட பொழுது போய்த் தோட்டத்தை மென்று ஆசையாக இருக்கி தோட்டத்துக்கு வரும்படி ச்ெ யனுப்பினார். ‘தீபாவளிக்கு இ இருக்கிறதே?
தாயின் பால் குடித்துத் துள்ளி ஒன்றை மிருகக் காட்சிச்ச வைத்திருப்பது போலிருந்தது முகங்கொடுத்து மனித ஜீவனு விட்டது. அவன் தோட்டத்திலே க என்னவோ எப்படி எப்படியெல் கட்டளைகள்தானே? ஐயா அம்ம கூட அவனுக்கு ஆணவச் அவர்களது நாய்க்கு நடக்கும் நாயைக் கட்டியணைத்து மு: அவனை...? அவன் சுட்டியா ஏச்சிலும் அன்பு இருப்பது பே சேவுகனுக்கு பங்களா வாழ்வின் முடியவில்லை. அதற்குரிய க தெரியவில்லை. அவனுக்குக் ( கிண்ணமும் உண்பதற்கு பை பட்டிருக்கிறது. அவனது கோ மேசையின் கீழ்த்தட்டில் வைக் கும் ஒரே உலையில்தான் அரி மாட்டிறைச்சி கிடைக்கும். ே மனிதர்கள் சாப்பிடக்கூடாது என் கொள்கை. அம்மாதான் அவனு போடுவாள். அவன் ஒன்றுே தின்பான். கோப்பையில் சாப்ப வைத்துவிட்டு அவர்கள் சாப்ட கழுவி வைக்க வேண்டும். தோட்டத்திலே தம்பி தங்கைமா,

துரைவி வெளியீடு
பெருமூச்சுடன் அம்மாவின் அடுத்த னொன்.
வனுக்குத் தூக்கமே வரவில்லை! த்து நினைவுகள் தோன்றின. இப்
ஒரு 'றவுண்ட் சுற்றி வரவேண்டு றது. அப்பா தீபாவளிக்குத்தானே காழும்புக்கு வரும்போது சொல்லி ன்னும் மூன்று மாதங்களுக்கு மேல்
க் குதித்துக் கொண்டிருந்த மான்குட்டி ாலைக் கூட்டுக்குள், அடைத்து சேவுகனுக்கு. அவன் மனந் திறந்து றுடன் பேசி எத்தனையோ நாளாகி கிட்டியடிக்கும் கூட்டாளிகளுடன் என்ன }லாம் பேசுவான். இங்கு எல்லாம் ா மட்டுமல்ல அவர்களது பிள்ளைகள் செருக்குடன் கட்டளையிடுவார்கள். நடப்புக்கூட அவனுக்குக்கிடையாது. த்தமும் கொடுக்கிறார்கள். ஆனால் க இருக்கும் போது அப்பா பேசும் ால் அவனுக்கு இப்போது படுகிறது. ா பல சங்கதிகளை விளங்கிக்கொள்ள ாரணங்களுக்கான விளக்கமும் கூறத் குடிப்பதற்கு ஒரு கைப்பிடி உடைந்த ழய கோப்பை ஒன்றும் கொடுக்கப் ப்பையும் நாயின் கோப்பையும் ஒரே கப்பட்டிருக்கும். நாய்க்கும், அவனுக் சி போடுவார்கள். நாய்க்குத் தினமும் சவுகனுக்குக் கிடையாது. அதனை பது தெய்வபக்தி நிறைந்த அம்மாவின் றுக்குத் தீனி அகப்பையால் அளந்து ம பேசாது கொடுப்பதை வாங்கித் ாடு போட்டதும் அதனை மூலையில் பிட்ட கோப்பைகள் எல்லாவற்றையும்
பின்புதான் அவன் சாப்பிடலாம். ர்களுடன் அடிச்சுக்கிட்டு அரை வயிறு

Page 464
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
என்றாலும் உண்ணும் இன்பம் அ இருப்பதில்லை. அம்மா தட்டித் சுவைக்கும்.
சேவுகன் கராச்சின் ஒரு மூ தனியே படுக்க அவனுக்குப் பய காம்பராவில் இடவசதி இல்ல காம்பராவில் கூனிக்குறுகிக் கிடச்
ஐயாவின் கடைசிப் பிள்ளை ‘மொன்றிசிரி பாடசாலைக்குக் ச பாடசாலைக்குச் சேர முன்பு சிறு இது என்பது அவனுக்குப் பாடசாலையும் டீச்சரம்மாவும் டீச்சரம்மாவுக்கு நல்ல விருப்பட முதலாவதாக வருவான். நேர்!ை பாடுபடுவது தொடக்கம் யாழ்ப் தபாற்கந்தோருக்குப் போய் வருவ
சேவுகன் தனது படிப்புத் த படுவான். பாடப்புத்தகங்களை இருக்கும். ஐயாவின் பிள்ளையி செல்வான். உள்ளேயிருக்கும் புத் மென்ற ஆவல் வரும். எப்ப அறிந்தால்...? அம்மாவின் பாை உரித்து விடுவா. கால் அடிச்சு மு சிறுவர்கள் படிப்பதை தன்னை திரும்பக் கூட்டிச் செல்வதற்கு முடிவதற்குள் சிறிது நேரத்திற்கு பார்ப்பான். தோட்டத்துப் பாடசாை எப்படியெல்லாம் படிக்கிறார்கள். நடக்கிறது.
இப்பொழுது வீட்டில் யா விட்டார். அம்மாவும் பிள்ளைக அந்த நிறைவேறாத ஆசையை யென அவனது மனம் துடிக்கிறது
ஆபிரகாம் லிங்கன் என்ற நடந்தது என்பதை இன்று எப்படி ஒரே வழி...!

463
வர்கள் கொடுக்கும் மிச்சத்தீனியில் தரும் றொட்டியை மனம் எண்ணிச்
லையில்தான் துரங்குவான். தன்னந் மாக இருக்கும். தோட்டத்து லயத்து 0ாவிட்டாலும் அவர்களுடன் ஒரே கும் நிம்மதி இங்கில்லை.
யை சேவுகன்தான் அருகில் உள்ள கூட்டிக்கொண்டு செல்வான். பெரிய வர்களுக்காக நடக்கும் பாடசாலை புரிந்தது. அவனுக்குத் தோட்டப் நினைவுக்கு வரும். அவன்மேல் ம். அவன் வகுப்பில் எப்பொழுதும் மயானவன். மரக்கறித் தோட்டத்தில் பாணத்துக்கு ‘மணி ஒடர் அனுப்பத் து வரை அவனே செய்வான்.
டைப்படுவதை எண்ணிக் கவலைப் க் காண அவனுக்கு ஆசையாக ன் புத்தகப்பையை அவனே சுமந்து தகங்களே எடுத்துப் படிக்கவேண்டு டிப் எடுத்துப் படிப்பது? அம்மா ஷயில் சொன்னால் - முதுகுத்தோல் ழறிப்பா. பாடசாலை தொடங்கியதும் மறந்து பார்த்துக் கொண்டிருப்பான். குச் செல்லும் அவன் பாடசாலை த முன்பு போய்ப்பாடம் படிப்பதைப் லயில் அவன் படித்தது வேறு. இங்கு விளையாட்டுப் பொருட்களில் பாடம்
ருமில்லை. ஐயா எங்கோ போய் ரூம் கோயிலுக்குப்போய்விட்டார்கள். தீர்த்துவைக்க இது தகுந்த வேளை
சிறுவனுக்குத் தொடர்ந்து என்ன யும் அறிந்துவிட வேண்டும். அதற்கு

Page 465
464
ஐயாவின் பிள்ளைகளுக்கு ஒ அந்தப் புத்தகத்தைப் படிப்ப வேகமாகத் துடிக்கிறது. இது த கிறது. அவனுக்கு வேறு வழி மாஸ்டர் அந்தப் பாடத்தைப் பா வேறு பாடந்தானே சொல்லிக் கொ
சேவுகன் துணிவை வலிந்து 6 அறையைத் திறந்து உள்ளே புகு அந்தப் புத்தகத்தைத் தேடி எடு கிறது.கைகள் நடுங்க அந்தப் பு அவனது பயமும் ஏக்கமும் ஆபிர. ஆவலில் தணிந்து விடுகிறது. வாசிக்கிறான். நீண்ட நாளைய | பகுதியை வாய்விட்டுப் படிக்கிறா
'காலை வேளைகளில் கடின தெருவிளக்குகளில் இரவில் படி கஷ்டப்பட்டுப் படித்து, அமெரி . பதியாக முன்னேறியவர் லிங். அடிமையாக விற்கும் அடிமை வி
புத்தகத்தை மூடி இருந்தவ கதவைத் தாழிட்டுவிட்டு வீட்டு வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிரு வேலையும் செய்ய மனமோ வரவி
"என்னடா சேவுகன்? றோட் கொண்டிருக்கிறியோ? நான் ! போட்டியோ?” அம்மாவின் அதட் வண்ணம் எழுந்து நிற்கிறான் அவ
"'நாய்க்குக் குளிக்க வாத்தினி
"இல்லீங்கம்மா?"
"தொட்டியிலே உள்ள மீனுக்கு "இல்லீங்கம்மா!''
''குறோட்டனுக்கு தண்ணி வா “இல்லீங்கம்மா!''

துரைவி வெளியீடு
துக்கப்பட்டுள்ள அறையைத் திறந்து த. ஏனோ சேவுகனுக்கு இதயம் திருட்டுப் பழக்கம் போலத் தோன்று பிருப்பதாகத் தெரியவில்லை! இனி டித்துக் கொடுக்கமாட்டாரே! இன்று ாடுப்பார்.
பரவழைத்துக்கொண்டு மெல்ல அந்த நந்து அழகான 'சூட்கேசைத் திறந்து க்கிறான். உடல் வியர்த்துக் கொட்டு ாடத்தை தேடிப் பிடித்து விடுகிறான். காம் லிங்கனுக்கு நடந்ததை அறியும் அந்தப் பாடத்தை ஆரம்பத்திலிருந்து வேட்கையைப் பூர்த்தியாக்கும் அந்த ான்.
ாமாக உழைத்த ஆபிரகாம் லிங்கன் த்தார். வறிய குடும்பத்தில் பிறந்து க்க தேசத்தை ஆட்சி செய்த ஜனாதி கன். இவரே மனிதனை மனிதன் யாபாரத்தை ஒழித்தார்.
ாறு வைத்துவிட்டு, வெளியே வந்து வாசற்படியில் உட்கார்ந்து தெருவை க்கிறான். அவனுக்கு இன்று எவ்வித ல்லை.
லே போற வாறாக்களைப் பார்த்துக் சொன்ன வேலையெல்லாம் செய்து டற் குரலைக் கேட்டதும் திடுக்குற்ற lன். ஒன்றுமே பேசவில்லை!
Culur?”
குச் சாப்பாடு போட்டனியோ?”
த்தனியோ?”

Page 466
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
''என்னடா வளர்த்த நாள் முகத் உனக்கு நல்ல வடிவாகத் தெரியும் இப்ப குறோட்டனுக்கு நல்லாய் இங்கை வந்து ஆறுமாதமாகுது. எ தலையிலே உனக்கு ஒண்ணுமில் அம்மா கையை ஓங்கிச் சேவுகனின்
சேவுகன் அழுதுகொண்டே கூ பண்டாரவளைக்கு போவப்போறன்
"என்னடா வெருட்றியோ? எப் திருத்தத்திற்கு ஏதாவது சொன்ன எண்டு வெருட்டிறது?" என்று கூ தன் கைப்பட்டதை அசிங்கமாக . உள்ளே போகிறாள்.
"இந்தப் பயணம் கண்டிப்பாக தான் போறன்" சேவுகனின் குரல் உ
"எடே நீ இப்பிடிக் கதைக்க ெ றாங்கியையும் வாய்க் கொழுப்பை வந்தவன் இப்ப பண்டி மாதிரி இருந்ததுகளை மெத்தையிலே செத்தைக்கை தானடா போகும். ஐயா வரட்டும் உனக்கு நான் செ சொன்ன வேலைகளைச் செய்!''
உள்ளேயிருந்து வரும் அம்மா தேய்ந்தொலிக்கிறது.
லயத்து ஸ்தோப்பின் குசுனி அடுப்புக்கு முன் பழைய கம். திக்கொண்டு பலகைக் கட்டை கொண்டிருக்கிறான் மலையாண். வெற்றிலை சாப்பிட்டுக் கொண்டி
'' நாவதுளை ஆஸ்பத்திரிலிரு கள்ளுத் தண்ணி இப்பிடி ஓப்பரேசன் நெனைக்கெல்லே பூவாயி.''
30

465
தைப் பாத்த மாதிரிப் பாக்கிறாய்? ம் காலையில் ‘வோட்டர்கட் எண்டு. தண்ணி வாத்திருக்கலாம் தானே. நீ ல்லாம் சொல்லியே செய்ய வேணும். லையோ?” என்று கூறிக்கொண்டு ா தலையில் பலமாகக் குட்டுகிறாள்.
றுகிறான். “அம்மா நான் நாளைக்கு
ப பாத்தாலும் நீ உப்பிடித்தானடா. ாால் பண்டாரவளைக்குப் போறான் றிக்கொண்டு சேவுகனின் தலையில் க் கருதி கையைக் கழுவுவதற்கு
நான் பண்டாரவளைக்குப் போவத்
றுதியாக ஒலிக்கிறது.
வளிக்கிட்டிட்டியோ? எட அவற்றை யயும் பார். வரக்க நெத்திலி மாதிரி
இருக்கிறான். செத்தைக்குள்ளை கொண்டு வந்து வைச்சால் அது உனக்கு ஐயா கொடுத்த இடமடா. ய்யுறன் வேலை! இப்ப போய் நான்
வின் குரல் சேவுகனின் காதுகளிலே
OO
பகுதியாக இருக்கும் மூலையில் பளி ஒன்றால் உடலைப் போர்த் பில் உட்கார்ந்து கூதல் காய்ந்து டி. அவன் அருகில் உட்கார்ந்து ருக்கிறாள் பூவாயி.
ந்து வந்து மாசமும் ஒண்ணாச்சி. னைக் கொண்டந்து வுடுமுண்ணு நா

Page 467
466
“சரிங்க. முடிஞ்சதை நெனை
“பூவாயி ஒண்ணரை மாச செக்றோலில அரிசிக் கடன் இரு இருக்கப்புடாது. எப்படியும் நா கையும் காலும் சும்மாயிருக்க எனக்கு வேலைக் காட்டுக்குப் ே கொழும்புலை என்ன கஷ்டப் மாசமும் ஆறாகப்போவுது. கண் மாதிரியில்லை. பூவாயி சேவு ஒதவி. அவன் ஸ்கூலும் படிச்ச பிடிச்சு, மலைக்குத் தண்ணி .ெ கிட்டு எவ்வளவு ஒதவியாயிருந்த
“ஆமாங்க சேவுகன் இல்ல கிடக்குதுங்க!”
“பூவாயி எனக்கு சொகமில்6 போட்டா என்ன? அநியாயமா அ பேச்சைக் கேட்டுக் கொழும்புக் படி ஸ்கூலுக்குப் போடனும், ! ஒலகத்தை நல்லாப் படிச்சிக்கல.
மெல்லிய குரல் ஒன்று காம்ப
“ஆயா ஆயா!”
பூவாயி துடித்துப் பதைத் வருகிறாள்.
“நம்ம சேவுகன் கொழும் கண்ணா வா! சொகமாயிருக்கிறி
பூவாயி மகனைக் கட்டியனை
"ஆயா நா கொழும்பிலிரு எனக்குப் புடிக்கல்ல ஆயா அ! வேணா முண்ணு!”
“சேவுகன் நா பழைய அப் வுட்டுப்புட்டேன்! நீ எங்கேயுமே நாம எல்லாம் பகுந்து குடிப்பமா

துரைவி வெளியீடு
ச்ச என்னங்க பொறயோசனம்?”
ா நா வேலைக்குப் போகல்லை! 5க்கு. நாளைக்கு ஒண்ணாந் தேதி சீக் வேலைக்குப் போவனும். ஒழைச்ச பைத்தியம் புடிச்ச மாதிரியிருக்கு. பாக ஆசையாயிருக்கு, நம்ப சேவுகன் படுகிறானோ? அவனை அனுப்பி ணாடிக் கிளாக்கரயயா சம்பளமும் தாற கன் நம்மளோடையிருந்தா எவ்வளவு க்கிட்டு மிலாறுக்கும் போய், அரிசி காண்டுவர, பாப்பாவையும் பார்த்துக்
resör!” *
ாதது வூடு விடியாது வெறிச்சோடிக்
லைன்னு வரச் சொல்லி ஒரு காயிதம் வனை ஸ்கூல் நிப்பாட்டி ஐயாவூட்டுப் கு அனுப்புனது. சேவுகனைப் பழைய பூவாயி ஸ்கூல் படிப்பிருந்தாத் தான் Thso
ரா வாசலில் கேட்கிறது!
துக் கொண்டு எழுந்து வாச ار
பிலிருந்து வந்திட்டானுங்க! வாடா யாடா ராசா”
எக்கிறாள்.
ந்து வந்துட்டேன்! அவங்க போக்கு பாக்கிட்டே சொல்லு என்னை அடிக்க
பன் இல்லை. நா குடிக்கிறதெல்லாம் போக வேணாம். கஞ்சி குடிச்சாலும் rf'

Page 468
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் .
பூவாயி மகனின் முகத்தை ; நீ நல்லா ஓடைஞ்சு போனா றொட்டி தட்டித்தாறன்.''
"சேவுகன் நாளையிலிருந்து எடுத்தெண்டாலும் ஒன்னைப் . என்று சொல்லிக்கொண்டு இ உமிழ்ந்த அவனருகிலிருந்த குப்
அந்தப் புத்தொளியின் பிர நம்பிக்கை ஒளியுடன் நோக்குகின்ற

467 டவிக்கொண்டே சொல்கிறாள் ''ராசா யெடா! வாடா ராசா ஒனக்கு ஒரு
நீ ஸ்கூலுக்குப் போடா. நா பிச்சை பரிய படிப்புப் படிப்பிக்கிறதானடா!'' வ்வளவு நேரமும் மங்கிய ஒளியை பி விளக்கை தூண்டி விடுகிறான். காசிப்பில் சேவுகன் எதிர்காலத்தை மான்.
(1982)

Page 469
468
சூ. யோ. ட
யாழ்ப்பாண மக்களின் வாழ் கதையாக்க விரும்பியவர். எழுதியிருப்பார். நிறைய கட்
உலகை விளக்குவதை வி சமுதாய சக்திகளை உருவன கர்த்தாவின் கைகளின் உள்ள
சுரண்டல், சாதியம், மூடந புக்கள் போன்றவைகள் என களே எனது கதைகள் எ றாகலை தோட்டம் ஒன்ற ததையே 'பாலன் பிறப்பு எ படைத்துள்ளார். இப்படி எ இந்த மலையகம்.
தன்னுடைய எழு சிறுகை கதைகள்' என்னும் பெயரி: வெளியிட்டுள்ளார்.
பாலன்
சூ. யோ. L
பெரட்டு களத்தை நோக்கி மனதில் இருவகை எண்ணங்க வாயும் வயிறுமாக இருக்கும் ே மணிக்காசு வாங்கினால்தான் கொண்டாடலாம் என்ற ஏக்கம். த நடநது கொண்டிருந்த யோசேப்பு மனிதனானான். வேலை ஆரம்பமா

துரைவி வெளியீடு
பற்றி மாகரன்
வியலின் சில கூறுகளை புனை ஒரு பத்துக் கதைகள் போல் டுரைகள் எழுதியுள்ளார்.
விடுத்து உலகை மாற்றவல்ல மைக்கும் பணி, ஆக்க இலக்கிய ாது என்று நம்புகிறவர்.
ம்பிக்கைகள், மனிதாய எதிர்ப் க்குக் காட்டிய உயிர்ச் சம்பவங் ான்று கூறும் பற்றி மாகரன் மில் நடந்ததாகத்தான் அறிந் "ன்னும் மலையகத் கதையாகப் த்தனை சோகங்கள் நிறைந்தது
தகளைக் கோர்த்து ‘உங்கள் ல் ஒரு சிறுநூலை 1984இல்
55 ா பிறப்பு
பற்றி மாகரன்
நடந்து கொண்டிருந்த யோசேப்பின் ள் அலைமோதின. ஒன்று வீட்டிலே மரியின் நினைவு. மறுபுறம் இன்று நாளை பாலன் பிறப்பு நன்றாகக் நனது வறுமையை தானே நொந்தபடி
பெரட்டுத்தப்புக் கேட்டதுமே யந்திர யிற்று.

Page 470
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"மணி ஆறு ஆயிற்று. யோசேப்புக்குள் தவிப்புத் தொட
“மேரி.” வாசலிலே சத்தம் படுத்திருந்த மேரியின் முகம் பி போய் அவளருகில் அமர்ந்தான் (
“மேரி. ஆச்சி எங்க போட் கேட்டான் யோசேப்பு.
"ஆமாங்க இருட்டுற நேரட செய்யிது.”
"அப்போ புள்ளக்காரியிட்ட பரபரப்பாகக் கேட்டான்.
“சரிங்க.”
“ஆய்ச்சியோய்.” முன் ல கூப்பிட்டுவிட்டு ஒட்டமும் ந6 யோசேப்பு.
"யோசேப்பு யோசேப்பு மேரி போகணும். இல்லேன்டா அள்
புள்ளக்காரியின் பேச்சு (昊 ஓடினான் யோசேப்பு. தோட்ட நீ அனுப்பி வைப்பது வழக்கம்.
“லொறியா. அது இப்பத அலட்சியமாகச் சொன்னார் உத்
“ஏதாவது செய்யுங்க கைவிரிப்புத்தான் பதிலானது. ே
"அன்டன்ன எப்பா. நம்ப டிராக்டர். மிச்சம் கவனமா ஒட
“உங்களுக்கு கிறிஸ்மஸ கத்தினாள் டேவிட்டின் தமிழ் பாலன் பிறப்புக்குத்தான் போ செய்தான் டேவிட்.

469
கடிகாரத்திலே கண்ணோடவிட்ட ங்கியது.
கேட்டதுமே லயனின் ஒரு மூலையில் ரகாசமடைந்தது. ஒடோடென்று ஓடிப் யோசேப்பு.
டுது தனியாவா இருந்தே’ அன்பாக
ாத்தான் வயிற்றுக்குள்ளே என்னவோ
ப் போய் வரக்காட்டட்டா” யோசேப்பு
யனிலிருக்கும் அன்னம் ஆச்சியைக்
டையுமாக புள்ளக்காரியிடம் ஓடினான்
யை உடன் ஆஸ்பத்திரிக்கு கொண்டு ளசள்ளயாகிடும்.”
pடியுமுன்பே தோட்ட நிர்வாகத்திடம் ர்வாகம் நோயாளிகளை லொறிகளில்
ானே நுவரேலியாவுக்கு போயிட்டுது” தியோகத்தர்.
s
& ffff... கெஞ்சினான் யோசேப்பு. யாசேப்பு அழத் தொடங்கினான்.
டிராக்டர் நிக்குது. கல்லெடுக்கிற ணும்.” என்றான் டேவிட்.
"ம் இல்லை ஒன்றுமில்லையா.” மனைவி. “சத்தம் வைக்க வேணாம். றன்” கூறியவாறு டிராக்டரை ஸ்டார்ட்

Page 471
47Ο
றாகலை வீதிகளில் டிரக்டர் கு குலுக்கல்களைத் தாங்க முடியா கூட இருந்த புள்ளக்காரி மேரியை
டிரக்டர் வேகமாகப் பறந்தது. தில் ஜொலிக்கும் வீடுகள் பாலன் கொண்டிருப்பதை உணர்த்தியது.
டிரக்டர் வீதியில் இருந்த ப டிரக்டரின் ஒசையை மீறுமாப்போ கத்தினான். மறுவினாடி புள்ளை நிற்பாட்டுங்க..” என்றாள். டிரக் மரத்தில் வெள்ளை வேட்டியைச் டிரக்டர் முன்லைற் வெளிச்சத்திலே புள்ளக்காரி. ஆண்கள் இருவரும் ஒன்றின்மேல் அமர்ந்து கொண்டன
G
குவா. குவா.” சப்தம் கே யோசேப்பு.
“யோசேப்பு. யோசேப்பு. பிள்ளை வயிற்றுக்குள்ளே இரு விரைவா ஒட்டுங்க” புள்ளக்காரிய மறைய வைத்தது.
மீளவும் வண்டி மலையேற்ற
தாயின் முணுகலுடன் குழந்தையி லின்டுல வைத்தியசாலை, என்ற கடவுளைக் கண்டது போல் மகிழ்
“தொரை. பிரசவமுங்க. னறையில் இருந்தவனிடம் சொன்
“தோட்டத் தொரெலெட்டரை
“அவசரத்திலை. எடுக்கலிங்
“இல்லை இங்க இடமில்லை
"தொரே. நீங்க சேருங்க. நான் போய் லெட்டர் வாங்கிட்டு வி

துரைவி வெளியீடு
திக்கத் தொடங்கியது. அதனுள்ளே து யோசேப்பும் மேரியும் தவித்தனர். த் தாங்கிப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
இடைக்கிடை கிறிஸ்மஸ் ஆரவாரத் பிறப்பை நோக்கி உலகு விரைந்து
ள்ளமொன்றுள் வீழ்ந்து எழும்பியது. ால் மேரி "ஐயோ ஆண்டவரே” எனக் ாக்காரி "வேட்டி வேட்டி டிரக்டரை Lif நிறுத்தப்பட்டது. அருகிலிருந்த கட்டி மறைப்பு ஏற்படுத்திவிட்டு 0 தனது கடமையைத் தொடங்கினாள் கொஞ்சம் தள்ளிப்போய் கல்வெட்டு
T爪。
கட்டதுமே மகிழ்ச்சியில் துள்ளினான்
ஆம்பிளைதான். ஆனா இன்னொரு நக்குபோல இருக்கு. வண்டியை பின் சத்தம் யோசேப்பின் மகிழ்ச்சியை
இறக்கத்தில் பாயத் தொடங்கியது. lன் சிணுங்கலும் சேர்ந்துகொண்டது. போர்ட்டை கண்டதுமே யோசேப்பு நதான்.
லின்டுல வைத்தியசாலை முன் னான் யோசேப்பு.
எடு”அதிகாரமாக கேட்டான் அவன்.
99
Jóる・・・
b யனர யனர
பிள்ளையும் தாயும் தவிக்கிறாங்க. பந்துடுறேன்.”

Page 472
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
"பிள்ளை பெறந்திச்சா. அப் சட்டம் பேசினான் அவன் கதவை கொண்டான்.
சட்டத்தின்முன் மனிதாயம் மதி
“டேவிட். டேவிட் தோட்ட வழியில பிரசவமானவையை கே களாம்.” பரிதாபமாகச் சொன்னா
"யோசேப்பு மிச்சம் கவலை போறது நல்லது நகின்ர நகின்ற செய்தான் டிரக்டரை டேவிட்.
கடுங்குளிரின் விறைப்பு ஒரு இவைகளுடன் போட்டி போடுவது யின் சிணுங்கல் புள்ளக்காரியின் பி
டிரக்டர் ஒரு சிறு பட்ட6 கோவில் மணி ஒன்றின் ஒலி. தெ பிறந்து விட்டார் யோசேப்பின் மன
‘யேசுவே. அன்று நீர் பிறப் மரியாளும் அலைஞ்சதாக சுவ வருகையில் சொல்வார். ஆண்டவ எங்களை மாதிரித்தானா வே ஏழைங்களுக்கெல்லாம் என்றும் நாங்க பாவிங்க. நீங்க தெய்வ ஒப்பிடுவது.
"ஐயோ” என்ற மேரியின் இவ்வுலகுக்கு கொண்டு வந்தது.
“வண்டியை நிப்பாத்துங்க. மறைவிலே வேட்டி மறைப்பு. தொடங்கினாள். தள்ளியிருந்த கல் குவா. குவா. சப்தம் தொடர் வெளியே வந்த புள்ளக்காரி “மத் கொண்டு.
டிரக்டருக்கு கிட்ட போய் குழந்தையை பார்த்த புள்ளக்கா

471
ப இங்க சேக்க சட்டமில்லை யன்ர” யும் படாரென்று அடித்துச் சாத்திக்
ப்பிழந்தது.
நிர்வாகத்துண்டு இல்லையாமே, *க்கக்கூடாதாம், சேர்க்க மாட்டாங் ன் யோசேப்பு.
ப்பட வேணாம் நுவரேலியாவுக்கு ’ கூறியபடியே மீளவும் ஸ்டாட்
புறம். டிரக்டரின் குலுக்கல் மறுபுறம். போல் மேரியின் முணுகல் குழந்தை ரலாபம்.
ணத்தை தாண்டிக்கொண்டிருந்தது. ாடர்ந்து பட்டாசின் அதிர்வு. ‘பாலன் த்தில் ஒரு எண்ண அலை.
பதற்கும் இப்படித்தான் யோசேப்பும் ாலை மலைக்குப் பூசை வைக்க ரே மாதாவே சூசையப்பரே நீங்களும் தனை அனுபவிக்க வேண்டும்.
ஒரே வேதனைதானா. சே. சே. ங்க. உங்களையும் எங்களையும்
அலறல் மீளவும் யோசேப்பை
கத்தினாள் புள்ளக்காரி. மீளவும் மர புள்ளக்காரி தனது கடமையைத் லின் மேலே டேவிட்டும் யோசேப்பும். ந்து வெள்ளைத்துண்டு மறைப்புக்கு ததும் ஆம்பிளை" என்றான் சிரிச்சுக்
அங்கே கிடத்தப்பட்டிருந்த மூதற் “ஐயையோ. குழந்தை மூச்சுவிட

Page 473
472
ஏலாம திணறுதே. குளிர் தாங்க கெதிய ஆஸ்பத்திரிக்குப் போ! மைல்தான் இருக்கும்” என்றாள்.
வண்டி மீளவும் புறப்பட்டது மேரி அணுங்கவில்லை. இரத் திருந்தாள். ஒரு குழந்தை குள அடுத்தது புதிய சூழலுக்குத் பிரயத்தனம் செய்து கொண்டிரு கோலங்களால் மரமாகியிருந்த கதைகளும் டேவிட்டின் அனுபவ கிடை கேட்டன.
அதோ நுவரேலியா மரு மீளவும் யோசேப்பின் நெஞ்சி நிற்கிறது. ஸ்ரெச்சர் வருகிறது. மனித உடல்கள் காவுகின்றன. டா லெட்டர் பிரச்சனை. யோசேப்பின் டாக்டரின் இரக்கச் செயலால் தீர் பிரசவமானபின் அனுமதிக்கலாம டாக்டரின் மனிதாயம் வெல்கிறது அறையுள்ளே மூன்று மனித உட யோசேப்பும் வெளியே, புள்ளச் முன் யுகமாக மாறுகிறது. டாக், கிறது. உள்ளே நின்ற மேல்நே வருகிறான். மீளவும் ஒரு ஸ்ரேச்ச
இரண்டு ஸ்ரெச்சர்கள் 6ெ ஸ்ரெச்சீர் வார்ட்டுக்குள் செல்கி புதுசுகளும் மனித வாழ்க்கைக்கு சவக் காம்பரைச் சடலங்களாக சe
டாக்டர் வருகிறார். அவர் யோசேப்பின் கையைப் பற்றியவ அனுபதாபத்துடன் பார்க்கின்றா வார்த்தைகள் யோசேப்பின் ! கம்பியூட்டரால் தமிழாக்கம் கெ கருவியால் ஒலிப்பதிவாகி நில சுழற்றப்பட்டது. "யோசேப் மன்

துரைவி வெளியீடு
ாமல் கஸ்டப்படுதே வாங்க வாங்க.
வோம். இன்னும் ஒரு இரண்டு
உறுமலுடன். ஆனால் இம்முறை தப் பெருக்கில் அவள் அறிவிழந் பிரில் விறைத்துக் கொண்டிருந்தது. தன்னைப் பழக்கப்படுத்த பகீரதப் ந்தது. யோசேப்போ வாழ்க்கையின் ான். புள்ளக்காரியின் அனுதாபக் ஆறுதல் மொழிகளும்தான் இடைக்
* த்துவமனை போர்டு தெரிகிறது. ல் வாழ்வின் நம்பிக்கை. டிரக்டர் மூன்று மனித உடல்களை இரண்டு ாக்டரின் வரவு மீளவும் தோட்ட நிர்வாக கெஞ்சல், கருணையுள்ளம் கொண்ட வு கிடைக்கிறது. அடுத்தது வழியில் ா என்ற சட்டப் பிரச்சனை. அதையும் . அனுமதி கிடைக்கிறது; டாக்டரின் ல் ஸ்ரெச்சர் செல்கிறது. டேவிட்டும் $காரியுள்ளே. காலம் யோசேப்புக்கு டர் அறையின் பச்சைச்சீலை விலகு ர்ஸ் அவசரம் அவசரமாக வெளியே ர் உள்ளே செல்கிறது.
வளியே வருகின்றன. மேரி கிடந்த றது. அடுத்த ஸ்ரெச்சரில் இரண்டு கு பழசுகளாய் தூர வீசப்படுவதற்காக வக் காம்பரை நோக்கி செல்கின்றன.
மொழி சிங்களம். சிங்களத்தில் ாறு பேசுகிறார். டேவிட் யோசேப்பை ன். டாக்டர் போகிறார். அவர் கூறிய படிப்பறிவில்லாத மூளை என்னும் Fய்யப்பட்டு நெஞ்சமென்னும் பதிவு னைவுகள் என்னும் மோட்டோரினால் னிக்கனும். உன்ர இரண்டு குழந்தை

Page 474
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
களும் குளிரால் செத்துவிட்டன. என்றால் தோட்ட நிர்வாகத்தின் லின்டுல டாக்டர் இறுக்கமாக க அவை தப்பி இருக்கலாம். ஆ சகோதரனே உன்னிடம் நான் மன். லாளர்கள் இந்த மண்ணிலே அனு சிங்களச் சகோதரன் என்ற முறை மொழிவெறியும் இனவெறியும் வள்ளல்கள் என்ற உணர்வினால் முன்னால் நாம் கூறுவன எல் என் அருமைச் சகோதரனே : காப்பாற்றுவேன்.”
யோசேப் எண்ண அலைகளி டேவிட் இன்னுமோர் உழைப்பா6 புள்ளக்காரி ஓடி வருகிறாள். “ ஒடுகிறான் யோசேப்பு. “எங்கே அனைவரும் மெளனமாக நிற்கி “இன்னிக்கு பாலனாக பிறந்த சே!
பிறந்ததுமே இறக்க வைச்சுட்டிய

473
நான் ஏன் மன்னிப்பு கேட்கிறேன் கடிதம் வேணுமென்கிற சட்டத்தை டைப்பிடித்திராவிட்டால் ஒருவேளை கவே மனிதாயத்தின் பேரால் என் னிப்பு கேட்கிறேன். தோட்டத் தொழி பவிக்கின்ற வேதனைகளை நான் ஒரு பில் நன்கு உணருகிறேன். ஆனால்.
வாக்குச்சீட்டை வாரி வழங்கும் உந்தப்பட்ட அரசியல்வாதிகளின் லோராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்படா. உன் மனைவியின் உயிரையாவது
ல் முன்னால் சிலையற்று நின்றான்; ரி அவனுக்கு தாங்கியாய் நின்றான். மேரி கண் திறந்தாச்சு.” உள்ளே என் பிள்ளைகள்” மேரி கேட்கிறாள். ன்றனர். மேரிக்குப் புரிந்துவிட்டது. சுவே. என் கொழந்தையளை மட்டும் ா.” கதறுகிறாள் அந்த மேரி.
(1984)

Page 475
474
LIIT. Jš6roL
பருத்தித்துறையைப் பிறப்பி யகத் தலைநகர் கண்டியிலிரு அவர்களால் வெளியிடப்பட்ட பிரவேசம் செய்தவர்.
1966லிருந்து எழுதிவரும் புதுக்கவிதை, விமர்சனம், ஆகிய துறைகளில் கவனம் ெ
செய்தி, மல்லிகை, தமிழகத் இவரது படைப்புக்கள் வந்: ராகலை, கொத்மலை; கம் இடங்களில் தபாலதிபராகக் கொழும்பில் ஒரு அஞ்சலகத்
5
அம் இலங்கைப் பி
Lut. Jö5601
காலையில் தோட்டத்துத்தப.
மணிக்குப் பின் மணிஒடர், சேமி வேலைகளுக்கு சிலர் வருவார்க காரர்கள் வருவார்கள். அப்போதும் நேரத்தில் தூங்கி வழியும் மன முடிந்ததும், மாதமுடிவில் அனுப் கொண்டிருந்தேன்.

துரைவி வெளியீடு
ாபதி அய்யர்
பிடமாகக் கொண்டவர். மலை
நந்து திரு. ரா.மு. நாகலிங்கம் - ‘செய்தி மூலம் இலக்கியப்
இவர் சிறுகதை, கட்டுரை, சிங்கள மொழி பெயர்ப்பு
சலுத்தி வருகின்றார்.
துக் கணையாழி ஆகியவற்றில் திருக்கின்றன. மலையகத்தின பளை, நாவலப்பிட்டி ஆகிய கடமை புரிந்தவர். தற்போது தில் பணிபுரிகின்றார்.
56
மாசி ரஜையானான்
பாபதி அய்யர்
ால்காரர்கள் வருவார்கள். ஒன்பது ப்புவங்கி, தந்தி இப்படியாக சில ள். மாலையிலும் தோட்டத்து தபாற் வேலை கொஞ்சம் இருக்கும். மற்ற லயூர் தபாலகம். காலை வேலை பும் சில வேலைகளைக் கவனித்துக்

Page 476
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் “வணக்கமுங்க.”
வேலையில் மூழ்கியிருந்த நா நோட்டீசை வைத்துக்கொண்டு ஒரு
“சாட்சி போட்டுக்கொண்டு வந்த “ஆமாங்க சாமி பெரியதுரை பே
நான் அந்தத்துண்டை வாங்கி எடுத்தேன். அது பெரிய கலண்டர் ம
“என்ன இந்தியாவிலை இருந்து
“இல்லையங்க சாமி. புள்6ை கடுதாசி போட்டிருந்தாங்க சாமி. அ
“என்ன? இந்தியாவிலே புள்ளை
"ஆமாங்க சாமி, என்ரை புள்ை ஒரு வருடத்துக்கு முன்னாடி அவுரி எடுத்துக்கிட்டுப் போயிட்டாங்க. அனுப்பி இருப்பாங்க.”
“எத்தனை புள்ளையள் உனக்கு"
“இரண்டு ஆம்புளைப் புள்ளைய இருக்கிறபோது, மத்த பொடியன் வயசில, ஒரு வயசுங்க. சம்சாரம் ெ புள்ளையன் இரண்டையும் வளத் இந்தத் தோட்டத்திலேயே வேலை புள்ளை குட்டி பெத்தாங்க. இப்ப இ
“புள்ளையளோட நீயும் ே பிரசாவுரிமை தந்திருப்பாங்களே.”
“ஆமாங்க சாமி, சாமி சொல்லழ இந்த குஞ்சு பெரி தோட்டத்திலே அப்பனும் இஞ்சை தானுங்க பிற இஞ்சைதானுங்க பிறந்தாங்க. அ உரிமை வேணாம்' என்னுப்புட்டு ஆனா சாமி நான் மட்டும் அப்பிடி மண்ணிலே தானுங்க பொறந்ே பூமியுங்க. நான் இலங்கைப் பிரை

475
ன் நிமிர்ந்தேன். பதிவு அஞ்சல் வன் நின்றான்.
T?”
ட்டுக்கொடுத்தாரு.”
, நம்பரைப் பார்த்து கடிதத்தை ட்டையாக இருந்தது.
கலண்டர் வருகுதா?”
ாயள் போட்டோ அனுப்புறேன்னு
தாதானுங்க இருக்கணும் துரே.”
யளா?” ダ
)ளயள் இந்தியாவிலை தானுங்க.
ங்க இந்தியாவுக்கு பிரசா உரிமை அவங்க தானுங்க போட்டோ
ייכ
(ங்க. மூத்தவனுக்கு ஐஞ்சு வயசாய் பிறந்தாங்க. தாய்ப்பாலு குடிக்கிற சத்துப் போய்ச்சுங்க. நான் தானுங்க தேனுங்க. பெரியவங்க ஆனதும் செஞ்சாங்க. கலியாணம் முடிச்சு ந்தியாவுக்குப் போட்டாங்க சாமி.”
ாயிருக்கலாமே இந்தியாவுக்கு,
து நெசந்தானுங்க. ஆனா நானுங்க
தானுங்க பிறந்தேனுங்க. என்ரை ந்தாருங்க. என்றை பிள்ளையஞம் பூனா அவங்க இலங்கைப் பிரசா
இந்தியாவுக்குப் போயிட்டாங்க. பாகமாட்டேனுங்க, இந்த சிலோன் ன். இதுதானுங்க எனது ஜன்ம தானுங்க.”

Page 477
476
"நீங்க இலங்கைப்பிரஜை இருந்து வந்ததா?”
"ஆமாங்க சாமி துண்டு ஒன் பிரசையா ஒத்துக்கிட வேணுபெ புள்ளையள் இந்தியப் பிரசையா தரமுடியாது; நீயும் இந்தியாவ விண்ணப்பத்தை ஏத்துக்க மு தபாலு முன்னாடி வந்திச்சுங்க துரேதான் அதை குடுத்தாரு.”
அவன் சிறிது நேரம் பேச முகம் கவலையால் வாடியிருந்தது
“எனக்குங்க சாமி அந்தத் சம்சாரம் செத்தபோது ஏற்பட்ட பிறந்தது இந்த மண்ணுங்க; தானுங்க; ஓடி ஆடி விளையாடி மண்ணுங்க. நானுங்க இந்த மன இந்த இரண்டு கையாலே.ே தொரேக்க தெரியுமோ தெரியாது. பங்களாவுக்கு போற றோட்டி( அதுதாங்க சடைசவுக்கு மரங்க நான்தானுங்க ஒரு சாண் செடி நட்டு, உரம்போட்டு வளத்து இருந்த வெள்ளைக்காரத் துை குட்டு சொல்லியிருக்காரு. மூ பாத்தா ஜோரா தெரியுமுங்க. அ மரங்களைப் பாக்கிறபோது, ந வளம்படுத்தின நிலத்திலை ெ செடிகளைப் பாக்கிற போது 6 இருக்குதுங்க. ஆனா, பெத் என்னைவிட்டு போயிட்டாங்க சா
சிறிது நேரம் நிறுத்தி, நெற்றி
“சாமி என்னாலை என்னைப் விளையாடி, தவண்ட இந்த மண் இந்தியா போகமாட்டேனுங்க.

துரைவி வெளியீடு
என்னு துண்டு ஏதும் கொழும்பிலை
னு வந்ததுங்க. ‘என்னை இலங்கைப் மன்னு தானுங்க எழுதினேன். ஆனா கிறபடியால் உனக்கு பிரசா உரிமை புக்குப் போன்னு சொல்லி, உனது டியாதுன்னு எனக்கொரு பதிவுத்
உங்களுக்கு முன்னாடி இருந்த
வில்லை. வயதால் சுருங்கியிருந்த து. சிறிது நேரத்தில்,
ந் துண்டைப்பார்த்தபோது, என்ரை துக்கம் மாதிரி வந்ததுங்க. நான் நான் தவண்டது இந்த மண்ணிலே பெரியவனானதும் எல்லாமே இந்த ண்ணிலே பிறந்து, இந்த மண்ணையே ய வளம்படுத்தி இருக்கேணுங்க. , எங்கடை குஞ்சு பெரி தோட்டத்துரை லே இரண்டு பக்கமும் தேவதாரு, நிரச்சியாய் வளந்திருக்கே சாமி அதை யாய் இருக்கிறபோது நிரச்சி புடிச்சி விட்டேனங்க. அந்தக் காலத்தில ர என்ர வேலையைப் பாத்து ‘குட்டு, முங்கில் குத்து சந்தியில இருந்து புந்த தேவதாரு மரமுங்க. நான் நட்ட ான் கான்வெட்டி, முள்ளுப்போட்டு, சழித்து, தளிர்த்து நிக்கிற தேயிலை ான்ரை புள்ளையளை பாக்கிறமாதிரி து வளர்த்து விட்ட புள்ளையன் 8).”
ைெயத் தடவிக்கொண்டான்.
பெத்த மண்ணையும், நான் ஓடி ஆடி எணை, சிலோன் மண்ணை விட்டுட்டு நான் வளர்த்த மரங்களையும், இந்தத்

Page 478
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தோட்டத்தையும் விட்டுட்டு போக ( அடக்கம் பண்ணினது இந்த மண்ணி நுவரெலியாவுக்கு போற றோட்டிலே பாடைமாத்தியிலே தானுங்க அடக் என்னு ஒன்னு இல்லை சாமி. தோட் செடிக்குப் பக்கத்திலே ஆறடி நி பண்ணிப்புடுவம். மற்றவங்களும்
வெட்டுவாங்க. இப்படியே தாங்க : இருக்கிறபோதும் தேயிலையோ6 பிறகும் தேயிலைச் செடிகளுக்கி
உரமாகிறோமுங்க.”
தொடர்ந்து பேசியதால் அவன் யைப் போட்டுக் கொண்டான். உமிழ்
“இந்த மலையூரிலே இருக்கிற என்னு ஓடும் நீரோடைகளையும், தேயிலைச் செடிகளையும், தேவத பட்டு பசுமையான இந்த தோட்டத்து புட்டு இந்தியப் பிரசையா போறது மில்லிங்க. பேச்சுவாக்கிலை ே தவாலைக் குடுங்கோ சாமி.”
“உன் பெயர் என்ன?”
“அம்மாசியுங்க”
"தகப்பன் பெயர் என்ன?”
“செங்கோடனுங்க”
“சரி; இதிலை ஒப்பம் போடு. ே
“நான் படிக்க இல்லிங்க. விர தெரியும்.”
அவன் இடதுகை பெருவிரலி
பெருவிரல் ரேகையை உரிய இடத் கொடுத்தேன்.
‘சாமி நான் சாகும் வரையாவ கொடுத்திடுங்க. என்னைப் பிறந்

477
முடியாதுங்க. என்ரை அப்பனையும் லே தானுங்க. இங்கிட்டு இருந்து O மூனாம் கட்டையிலை இருக்கிற க்கம் பண்ணினோம். பாடைமாத்தி டத்திலேறோட்டு ஒரமா தேயிலைச் லத்தை குழியாவெட்டி அடக்கம் அதுக்குப் பக்கத்திலை குழியை சுடலையாகுது. நாங்க உசிரோடை டை தானுங்க சாகிறம். செத்த ைெடயிலை புதைஞ்சு அதுக்கே
களைப்படைந்தான். வெற்றிலை
நீரை வெளியில் துப்பினான்.
நீர்வீழ்ச்சியையும், சலசலத்து ஜில் நான் நட்டு வளத்து பராபரித்த ாரு மரங்களையும், என்ரை கைப் து மண்ணையும் என்னாலை விட்டுப் எப்படியுங்க. ஏலாதுங்க. விருப்ப பசிக்கிட்டு இருந்துட்டேனுங்க.
பனையை எடுத்துக்கோ.”
ல் அடையாளம் தானுங்க எனக்கு
லை எனக்குக் காட்டினான். நான் தில் எடுத்துக்கொண்டு தபாலைக்
து சிலோனிலை இருக்க அனுமதி த மண்ணைவிட்டு துரத்தாதீங்க.

Page 479
478
அப்பிடி என்னு ஒரு கடுதாசி எழு போட்டிருக்கிறேனுங்க. என்ன ப புடிச்சி தள்ளிவிடுவாங்களோ ெ இருக்கு. என்னைப் போல ஒருe இரு அப்பிடிதானுங்க பதில் வ போட்டு தானுங்க நான் சாே அடிக்கடி நெஞ்சுவலி வருகுது வாறேனுங்க. சாமிக்கு வணக்கமு
e 32 665 to
அவன் போய்விட்டான். நா. கொண்டேன்.
மூன்று மாதமாக செங்கே வரவில்லை. அவனும் கந்தோ குஞ்சு பெரி தபால்காரன் இந்திய
'செங்கோடன் அம்மாசி கா சட்டமூலம் பிரஜாவுரிமை பூர்வமாக இலங்கை மண் : விட்டது. அம்மாசி இலங்கை பி

துரைவி வெளியீடு
ழதி றிஜிஸ்டர் பண்ணி கொழும்புக்குப் தில் வருகிறதோ? அல்லது கழுத்தை தரியல்லை. எனக்கு ஒரு நம்பிக்கை வருக்கு கட்டாயம் 'இலங்கையிலே நீ ானும். அப்பிடி வாற தவாலை பாத்துப் வனுங்க. எனக்கு கொஞ்சா நாளா ங்க. உடம்புக்குச் சரியில்லை. நான்
5%
psårets.
ன் மறுபடியும் வேலையில் மூழ்கிக்
காடன் அம்மாசிக்கு ஒரு பதிலும் ார்ப் பக்கம் வரவில்லை. ஒரு நாள்
தந்தி ஒன்றைக் கொண்டு வந்தான்.
ாலமாகி விட்டார் என்று இருந்தது. கிடைக்காவிட்டாலும் சம்பிரதாய அவனுக்கு பிரஜாவுரிமை அளித்து
ரஜையானான்.
(1974)

Page 480
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
பின்னிை
“ழலையகச்
கங்குல
கள்ளத்தோணி, நாடற்றவன், என்று ஓரங்கட்டப்பட்ட காலத்திே காக எழுதத் தொடங்கிய திரு. | வரும் இளம் எழுத்தாளர்கள் வ களின் கதைகளைத் தெரிந்தெ என்ற பெயரில் ஒரு புத்தகத்தை ெ
இன்று எதற்கெடுத்தாலும் நாடகம், மலையக இலக்கியம் ருக்கும் தெரியும். 21ஆம் நூற் டிருக்கும் இவ்வேளையில் 20. என்ன செய்திருக்கிறீர்கள் என்று ே மலையக இலக்கிய பொக்கிவ விற்கு ‘மலையகச் சிறுகதைகள் என்னென்று புகழ்வது - பாராட்டுவ
முப்பத்தி மூன்று எழுத்தா பிடித்து பிரசுரிப்பது என்பது இந்த இமாலய சாதனையை - மலையகமுமே இன்முகத்துடன் வ
மலையக எழுத்தாளர்களின் நீங்கள் பெருமைப்பட்டுக் கொள் தும், உங்களால் மலையக இலக் அடைகிறது - மலையகம் பெருை நன்றி சொல்லக் காத்திருக்கிறது நாங்கள் பெருமையடைகிறோம்.
எழுதுபவன் பக்கம் சரஸ்வதி வாளாமே! சரஸ்வதிக்கும் லட்சுமி சொல்வார்களா? நீங்கள் சொல் லட்சுமியும் சேர்ந்துவிட்டால் உ மில்லை!

479
ணப்பு
சிறுகதைகள்” நூல் பற்றிய செய்திகள்
ன் பக்கம்
தோட்டக்காட்டான், மலைநாட்டான் லயே மலையக மக்களின் விழிப்புக் நடேச அய்யர் முதல் இன்று எழுதி 1ரை முப்பத்தி மூன்று எழுத்தாளர் டுத்து ‘மலையகச் சிறுகதைகள்' வளியிட்டிருக்கிறீர்கள்.
மலையக சிறுகதை, மலையக என்று பேசப்பட்டு வருவது எல்லோ றாண்டில் அடியெடுத்துக் கொண் ஆம் நூற்றாண்டில் மலையகத்தில் கட்போருக்கும் 20ஆம் நூற்றாண்டில் கம் இதுதான் என்று சொல்லுமள
நூலைத் தந்துள்ளீர்களே உங்களை து - போற்றுவது?
ளர்களின் சிறுகதைகளைத் தேடிப் இலேசான காரியமா? உங்களின் எழுத்தாளர்கள் மட்டுமல்ல, முழு ரவேற்கிறது.
கதைகளைப் பிரசுரித்தோம் என்று ளலாம்; மகிழ்ச்சியடையலாம். இருந் கியம், உயிர் பெறுகிறது - உத்வேகம் மையடைகிறது! என்றும் உங்களுக்கு என்பதை உங்களுக்குச் சொல்வதில்
நின்றால் லட்சுமி ஒதுங்கிக் கொள் க்கும் தொடர்புண்டு என்று யாராவது ல வைத்துவிட்டீர்கள் சரஸ்வதியும் உலகில் சாதிக்க முடியாதது ஒன்று

Page 481
480
பலவித சிரமத்தில் ஒரு ப வெளியிடுவதற்காக வர்த்தகப் போது பலவித பொருளாதாரச் களை விரட்டிவிடும் வர்த்தகர்கள் பிடித்து உதவி புரியும் ஒரு கிடைத்துள்ளீர்கள்.
கதைகளை மட்டுமல்ல, எம் களையும் தேடிப்பிடித்து எழுதுக அதற்கு, உங்களுக்கு உதவியும் இலக்கிய சொத்தாக விளங்கும் களுக்கு மலையகமும் மலைய கூறக் கடமைப்பட்டிருக்கிறார்கள்
இருபதாம் நூற்றாண்டின் உங்கள் பெயர் நிலைத்திருக்கும்.
வளர்க உங்கள் இலக்கியப் ப
வாழ்க மலையகம்!
காந்தனின்
கதைக்கனிகள், தோட்டக்காட் என்ற பெயர்களில் வெளிவந்த சேர்ந்த தேர்ந்தெடுத்த எழுத்தா உள்ளன. மலையகச் சிறுகன் புதியவர்கள் ஆகியோரின் சிந்த முதலியவற்றை ஒரே நூலில் தான் மலர்ந்துள்ளது.
மலையகச் சிறுகதையாசி களைத் தொகுத்துத் திரட்டி ெ பாராட்ட வேண்டும். பதிப்பகக். தாளர்கள் தத்தளிக்காமல் சிறந் இலக்கியத் துறையை ஊக்கு மீட்டகத்தைச் சத்தம் போடாமல்

துரைவி வெளியீடு
த்தகத்தை பிரசுரம் செய்து அதை
பிரமுகர்களைத் தேடிப் போகும் சிக்கல்களைச் சொல்லி எழுத்தாளர் மத்தியில் எழுத்தாளர்களைத் தேடிப் மாணிக்கமாய் நீங்கள் எங்களுக்குக்
ழத்தாளர்களின் வாழ்க்கைக் குறிப்பு தென்பது இலேசுப்பட்ட காரியமா?
ஒத்தாசையும் புரிந்த மலையகத்தின் திரு. தெளிவத்தை ஜோசப் அவர் க எழுத்தாளர்களும் என்றும் நன்றி
J. 我
மலையக இலக்கிய வரலாற்றில்
னி!
- வீரகேசரி
கண்ணோட்டம்
.டினிலே, மலையகப் பரிசுக் கதைகள்
தொகுப்புகளிலே மலையகத்தைச் ளர்களின் சிறுகதைகள் வெளியாகி த எழுத்தாளர்கள் பழையவர்கள், னைப் போக்கு சித்திரிப்புப் பாங்கு தரிசிக்கும் வாய்ப்பு அண்மையில்
ரியர்கள் சகலரினதும் படைப்புக் வளியிடும் எண்ணம் ஏற்பட்டதைப் காரர்களின் பொறியில் சிக்கி எழுத் த படைப்புகளை வெளியிட்டளித்து பிப்பதற்காக அவர் 'துரைவி வெளி தாடங்கியிருக்கிறார்.

Page 482
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
தொடக்கிய கையோடு மன தொகுதியையும் வெளிக்கொணர் யகச் சிறுகதை முன்னோடி எனக் 'ராமசாமி சேர்வையில் இருந் அஸுமத்தின் 'வெள்ளைமரம் வன 328 பக்கங்களில் வெளியாகியுள்
துரை விஸ்வநாதன் அவர்களு தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்களு மலையக இலக்கியம் வளர்ந்ே
எது எப்படியிருந்த போதிலும், பி ஈழத்து இலக்கியத்தின் வளர்ச்சி நிதர்சனமாகிவிட்டது. ஈழத்து இ ஒவ்வொரு பிரதேசத்தின் இலக்கி கூடிய வகையில் நூல்கள் வெளி களப்பு, திருகோணமலை, வன் முதலிய பிரதேச எழுத்தாளர் பிரதேசத்துக்குரிய மணம் வீசும் யாக்க வேண்டியது இன்றைய
முன்னோடியாக மலையக எழுத்த மலையகச் சிறுகதைகள் என்ற தன்
எஸ். வன்னியக்
மலையக சமூகத்தின் வரலா
கியத்தைக் கொண்டு கணிப்பிட கதைகள் தொகுப்பு நூல் - 1 வெ6
இந்தியத் தமிழ் மக்கள் இ வேலை செய்வதற்காக, கபடத்த வரலாற்று ரீதியிலான சம்பவங்க இடம்பெற்றிருப்பதனால் இது ஆவணமாகவும் கருதப்படுகிறது சடத்துவம் ஆனவை அன்று. ஒே தூக்கியெறியப்படும் இயல்பு ெ சமூகத்தின் கதைகள்.

481
லயக் சிறுகதைகள்' என்ற பாரிய ந்திருப்பது பெரிய சாதனை. மலை கொள்ளப்படும் கோ. நடேசய்யரின் து இன்றைய எழுத்தாளர் அல்ர 33 எழுத்தாளர்களின் படைப்புகள்
65.
க்குப் பாராட்டுக்கள்! ருக்கு வாழ்த்துக்கள்!
தாங்குக!
தேச இலக்கியங்களின் வளர்ச்சியே என்பது இன்று மறுக்க முடியாத இலக்கியம் என்ற பொதுப்பரப்பில் ய வளர்ச்சியையும் வெளிப் படுத்தக் யாக வேண்டிய கட்டம் இது. மட்டக் னி, தென்னிலங்கை, மலையகம், களின் சிறுகதைகளைத் திரட்டி தொகுப்புகளை விரைவில் வெளி காலகட்டத்தின் தேவை. இதற்கு தாளர்கள் 33 பேரின் சிறுகதைகள், லைப்பில் அச்சிடப்பெற்றுள்ளது.
- தினகரன்
குலசிங்கம் எம்.ஏ.
ற்றை அச்சமூகத்தில் எழுந்த இலக் க்கூடிய வகையிலே மலையகச் சிறு
ரியிடப்பட்டுள்ளது.
லங்கையின் பெருந்தோட்டங்களிலே னமாக ஏமாற்றிக் கொண்டு வரப்பட்ட ளைக் கொண்ட கதைகள் இந்நூலில் மலையகச் சமூகத்தின் வரலாற்று 1. மலையகச் சிறுகதைகள் வெறும் ர மூச்சில் படித்துவிட்டு மூலையிலே காண்டவையும் அன்று. இவை ஒரு

Page 483
482
தங்கள் உயிரையும் உடலை மடிந்து போன மக்களின் அவ. களின் அறியாமையையும் கைய கொண்டு அவர்கள் மீது நுக இந்தக் கதைகள் படம் பிடித்துக்
கடந்த 175 ஆண்டுக் கால . களும் சலுகைகளும் மறுக்கப் திவுகள், வரலாற்றை இரத்த விரிய வைக்கும் யதார்த்தங்கள்.
இந்த மண்ணிலே வாழும் ? வுக்கு திரும்பிச் சென்று வாரு மக்களின் ஏக்கங்களை இந்தச் குடும்பச் சுமையையும் அதிக வன்முறைகளையும் பொறுத்து சாகவும் முடியாமல் தவிக்கும் ! கையை இக்கதைகள் சித்தரிக்கி
மலையகத்தின் முதுபெரும் கே.கணேஸ், பொ.கிருஷ்ணன் எழுத்தாளர்களின் படைப்புக்கள் தொழிலாள வர்க்கப் போராட்டம் தொழிலாளர்களுடன் இணைந்து பல சிறுகதைகளில் வற்புறுத்தப்
மலையகச் சிறுகதைகளின் சமுதாயத்தின் சிந்தனை மாற்! இத்தகைய ஒரு வீறாப்பான வைத்துக் கொள்ளப்படுகின்றத அண்மைக்காலத்தில் மலையக, பற்றிப் பொறுப்புள்ள எந்த மனித
பி. மு
மலையகத்தின் எழில் ே அட்டைப் படத்துடன் வெளிவந்த உண்மையில் மலையகத்தை ரே
இருக்கவேண்டிய ஒன்றாகும்.

துரைவி வெளியீடு
யும் இந்த மண்ணுக்கு உரமாக தந்து லங்களையும் தோட்டத் தொழிலாளர் று நிலையையும் தமக்குச் சாதமாக்கிக் $த்தடி பூட்டிய அக்கிரமங்களையும் காட்டுகின்றன.
மாக அடக்கி ஒடுக்கப்பட்டு உரிமை பட்ட ஒரு சமூகத்தின் வரலாற்றுப் மும் சதையுமாக எம் கண் முன்னே
உரிமை இல்லாமலும் தென்னிந்தியா ழம் வகை தெரியாமலும் தவிக்கும் கதைகள் டுேத்துக் கூறுகின்றன. ார அடக்குமுறைகளையும் பாலியல் க் கொண்டு, வாழவும் முடியாமல் மலையக பெண்களின் அவல வாழ்க் 'ன்றன.
எழுத்தாளர்களான கோ. நடேசஅய்யர், ாமி முதற்கொண்டு முப்பத்தி மூன்று 1ளக் கொண்டு இது விளங்குகிறது. வெற்றி பெறுவதற்குச் சக சிங்களத் து போராட வேண்டியதின் அவசியம் பட்டுள்ளது.
இத்தகு பொருள் மாற்றம் அந்தச் றத்தைப் புலப்படுத்தியிருக்கின்றன. எழுச்சி அங்கு தொடர்ந்தும் தக்க ா என்பதே இன்றுள்ள கேள்வியாகும் த்தில் ஏற்பட்டுள்ள அரசியல் விருத்தி னும் சிந்திக்காது இருக்கமுடியாது.
- தினக்குரல்
த்தையா
காலத்தைச் சித்தரிக்கும் அழகான திருக்கும் இந்தச் சிறுகதைத் தொகுதி நசிக்கும் ஒவ்வொருவர் இல்லத்திலும்

Page 484
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்தத் தொகுதி மலையக் அனுபவங்களை கஷ்ட நஷ்ட மிகையல்ல.
இலக்கியம் என்பது வெறு சமுதாயத்தின் நிலையைப் பி இந்தியாவில் இருந்து வந்த வாழ்க்கையை இந்தச் சிறுச இந்தக் கதைகள் யாவும் கால அதன் தனித்துவமான அம்சம். களும் இடைநிலையில் உள்ள களும் சேர்ந்து இந்தச் சிறுகை கிறார்கள்.
குறிப்பிட்ட மக்களின் வர துன்ப துயரங்களை - இன்பங்க் களைச் சிறுகதைகளாகச் சொல் மக்களின் ஒருவகை வரலாற் குற்றமில்லை.
ஒரு சமுதாயத்தின் கதைை காட்ட வேண்டும் என்ற நோக் இந்நூலை வெளியிட்டிருக்கிறா
விமர்சகர்களின் கழுகு கன் தொகுதி இரையாகப் போவதி சொல்லமுடியாத அளவுக்கு ஒ இதுபோல நூல் வெளிவரவே அவர் வெளியிட்டிருக்கிறார்.
&FITIJ
‘மலையகச் சிறுகதைகள் 6 சிறுகதைகளாக மாத்திரமல்ல அமைந்துள்ள சிறுகதைகளை இந்நூலில் இடம் பெற்றுள்ள பிரச்சனைகளால் பாதிக்கப்பட் வர்கள். பட்ட அனுபவத்தை lug

483
க மக்கள் பல ஆண்டுகள் பெற்ற உங்களைச் சித்தரிக்கிறது என்றால்
ம் எழுத்துக்கள் அல்ல. அது ஒரு ரதிபலிப்பது. நமது முன்னோர்கள் நது முதல் இன்று வரையிலான தைத் தொகுதி பிரதிபலிக்கிறது. )க்கிரமப்படி வரிசையாக இருப்பது
அதுபோலவே பழைய எழுத்தாளர்
எழுத்தாளர்களும் புதிய எழுத்தாளர் தைத் தொகுதிக்கு அணி சேர்த்திருக்
லாற்றை வரலாறாகச் சொல்லாமல் களை - மகிழ்ச்சிகளை - போராட்டங் லிச் செல்லும் இந்த நூல், மலையக று நூல் என்று சொன்னால் அது
ய - அவலத்தை உலகுக்கு எடுத்துக் $கில் துரை விஸ்வநாதன் அவர்கள் ர்கள்.
ண்களுக்கு நிச்சயமாக இந்த கதைத் தில்லை. ஏனென்றால் குறையென்று ரு சிறப்பான நூலை மலையகத்தில் பயில்லை என்று சொல்லுமளவுக்கு
வானொலியில் - குன்றின் குரல்
ல்நாடன்
ான்னும் தலைப்பிற்கு ஏற்ப மலையகச் 0 மலையகத்தவர்களுடையதாகவும் இதில் காண்கிறோம். அதாவது
படைப்பாளிகள் மலையகச் சமுதாய
ட நேரடி அனுபவத்தைக் கொண்ட டைப்பாக்கித் தந்துள்ள அவர்களுடைய

Page 485
484
எழுத்துக்களில் அழுத்தமும் வே வெளிவருவதை இத்தொகுதி ை கண்டுகொள்ள முடியும்.
ஏற்கனவே தொகுப்புக்களா? மலையகப் பரிசுக் கதைகள்', றிலும் மலையக வாழ்க்கையை களால் எழுதப்பட்ட சிறுகதைகள் அவைகளுக்கு இல்லாத சில சிற சில சிறப்புக்கள் இந்தத் தொகுதி
எந்த சித்தாந்த தொகுப்பிலு நிபந்தனைகளுக்கும் உள்ளாகா ஒரு தகுதியை மாத்திரம் அடிப் கொண்டுவரப்பட்டுள்ளது.
இன்றைய இளம் வாசகர்கள் கூடக் கண்டிருக்க முடியாத கு. கிருஷ்ணசாமி, த. ரஃபேல், யோரின் சிறுகதைகளும் நடேசய்! பெறுமதியை அதிகரிக்க வைத்து
இந்த தொகுப்பு நூலால் வ நாம் இங்கு சிந்திக்க வேண்டும்.
1. ஒப்பீட்டு நோக்கில் ம. விமர்சிக்கும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டுள்
2. மலையகப் படைப்பாளிக கவே தரப்பட்டுள்ளது.
3. மலையகச் சிறுகதை வ. கொள்ள முடிகின்றது.
4. பரவலாக இன்று பேசப் வளர்ச்சித் தன்மைப் பற்றி ஒரே ப தளம் அமைக்கும் நூலாக இது வி
மொத்தத்தில் மலையக சிறு நோக்கி வளர்த்திடவும் புதிய த செய்யப்படும் முயற்சியாக இது .

துரைவி வெளியீடு
கமும் பின்னிப்பிணைந்து கொண்டு ய வாசிக்கும் எவராலும் இலகுவில்
5 வெளிவந்துள்ள ‘கதைக்கனிகள், தீர்த்தக் கரைக் கதைகள் ஆகியவற் மையமாக்கி, மலையக படைப்பாளி இடம்பெற்றுள்ளன என்றபோதிலும் ப்புக்கள், சிலாகித்துக் கூறவேண்டிய க்கு உண்டு.
/ம் அகப்படாது, எந்தவிதத் தேர்வு து மலையக எழுத்தாளர்கள் என்ற படையாக வைத்து இத்தொகுப்புக்
ளுக்குக் கிடைக்கும் என்று கனவுக் சிறுகதைகள், இர. சிவலிங்கம், இராம. சுப்பிரமணியம், பூரணி ஆகி பரின் அபூர்வ படைப்பும் இந்த நூலின் ள்ளன என்பதில் சந்தேகம் இல்லை.
விளையும் பயன் என்ன என்பதையும்
லையகச் சிறுகதைகளை வாசித்து ாது. ளை பற்றிய அறிமுகம் மிக நன்றா
ளர்ச்சியின் பரிணாமத்தை உணர்ந்து
படுகிற மலையகச் சிறுகதைகளின் ார்வையில் அறிந்துக் கொள்வதற்குத் 'ளங்குகிறது.
கதை இலக்கியத்தை புதிய எல்லை சை நோக்கி நகர்த்திச் செல்லவும் sருதப்படவேண்டும்.
வானொலியில் - கலைப்பூங்கா

Page 486
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
துரை ம
முப்பத்து மூன்று எழுத்தாலி வெளிவந்த கால ஒழுங்குப்படி ெ என நினைத்தேன்; அவ்வாறு இங்குமாகக் கதைகள் பிரசுரிக் பார்த்தபோது அதைவிடச் சிறந்த பட்டிருக்கிறது.
அதாவது, மலையக எழுதி படையில் இந்தக் கதைகள் அதன் வளர்ச்சியைக் காணக்கூடி
1930 முதல் 1990ஆம் ஆ சிறுகதை வளர்ச்சியினை - சி. தொகுப்பின் ஊடாகக் காணக்கூ
பேராசிரியர்
இந்தக் கதைகள் தொகுக்க தைத் தந்தது. சங்க இலக்கிய தொகுத்திருக்கின்றார்களோ, வரலாற்று நோக்கிலே தொகுக்க
படித்துவிட்டு வீசி விடுகின்ற ஒரு சமூகத்தின் கதைகள்!
கடந்து பல ஆண்டுகளாக படுத்தப்பட்டு, சிறுமைப்படுத்த தின் கதைகள் இந்த ‘மலையகச்
இவை சிறுகதைகள் மட்டு, சமூக வரலாற்றை எடுத்துக் கூறு

485
னோகரன்
ார்களின் சிறுகதைகளையும் அவை தொகுத்திருந்தால் நன்றாக இருக்கும்
தொகுக்கப்படவில்லை; அங்கும் ந்கப்பட்டிருந்தன. பிறகு யோசித்துப் ஒரு முறையில்தான் இது தொகுக்கப்
த்தாளர்கள் தோன்றிய கால அடிப் தொகுக்கப்பட்டிருப்பதன் மூலமாக யதாக இருக்கின்றது.
ண்டு வரையிலான 60 ஆண்டு கால றுகதைப் பங்களிப்பினை - இந்தத் டியதாக இருக்கின்றது.
- நூல் வெளியீட்டு விழாவில்
தில்லைநாதன்
$ப்பட்ட முறைகள் எனக்கு ஆச்சரியத் ங்களை எப்படிப் பொருள் நோக்கில் அதேபோல பொருள் நோக்கிலே, ப்பட்டிருக்கின்றன.
) கதைகள் அல்ல இவை!
அடிமைப்படுத்தப்பட்டு, கொடுமைப் நப்பட்டு, வஞ்சிக்கப்பட்ட ஒரு சமூகத்
சிறுகதைகள்’
மல்ல மலையக மக்களின் வாழ்க்கை, றுகின்ற கதைகள்.
- நூல் வெளியீட்டு விழாவில்

Page 487
486
இந்தியத் தொழிலாள மக்க தோட்டங்களில் வேலைக் றும் வ
鬣 ့(ချွံ --سے نSہ 0لام بگڑنے لگتیجہ تکبر روڑے مرویۓ مچھلی پ, .G. !,ിയ്കു %;
': () e്റ് &މނި/%ތި
r ༦ κ 22:
ദ്ഗ്രെഷ്ണ
() : -
2-L് 2് ിg:ഹി
് ീർ 3 -്ട്. ശരീരം(7),
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

eexasa துரைவி வெளியீடு
ளை இலங்கைத் தேயிலைத்
(5 அழைத்துச் சென்ற
ரலாற்று ஆவணம்
ళ్యీఖ్య
Širis 6e6 ں بھی کہا" స్థితి ملت قهرمتخنيکه ملت گ-عس yry e
...,':
2-് هr لهماسسه د ه ഴ്സ് (o/lീട് ടൂർ ട്രg
f's )تکہ رو ٪2 7» لار
ീ-് (7 (j < ,ിരീ பே2ஆ*48
. . . . ,';'*محمد شع ർ ( ടa4 هریزی 4.("/ ;އ/لى:";% ༧༩༧, ༡༦ ཡིན་ཡ༥_༧ ༧༤ དམངོན་ ༡༡༡ (འཛ, ཞུ་ཚེ་ yaれタ2ノ གླ༨ ཉ277 ༦ཐ་།། :تخت نمبر
po
ነዔጏ * `፡
2, :ത്പ്ര ി برای 2 گری y به / بوجھ رہ گئی_ترکی نگ+تکنیکیپیئریمیئرمین *: Un -് മിഴ്ത്ത് ಗ್ಲ್ಯ/ eച്ർജ്ജു அ3 ဖ့်/ဇ္ဇာတ## ー? ചി ബീ ്ച് ര
്ദി. ఫ
E
,ކ ފުއޯ)އުފުއް //:
*=g/ رتھوی رہی تھی) گہنہ مجسمک. یھٹے ༧། ༡, e 3 ് 2-്'ge' (നീല്ല് کچھ تعلیم (خیخ سلوکی (و حجتھہ : سترہ ترمیم کے
ി.മീ/സ് പർക്ക് (മേഴ്സ്

Page 488
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இந்தியத் தொழிலாள ம. தோட்டங்களில் வேை முறைமை கூறும் வரலாற்
1922 திருச்சிராப்பள்ளி -
எச். என் வெளியி
இலங்கையில் இருந்து தி கியத்தைக் கவனிப்பதற்காக கெ பட்டிருக்கிறது.
Agent: Fort Station,
இலங்கை போக விரும்பும் நீர் இலங்கைக்குக் போக வே அல்லது அதைச் சேர்ந்த ஜில் போக வேண்டும். யாதொரு க விட்டால் உன் கிராமத்துக்கு அ போக்களில் ஒன்றுக்கு நீர் நேரி மாவது சகல விவரங்களும் ெ நலத்தைக் கருதி உன்னைச் சி ே தடுக்கிறவர்களின் பேச்சைக் ( காரர்கள் யாராகிலும் சிலோனுக் சமாச்சாரங்கள் யாதேனும் தெரிற் கள் எந்த ஏஜென்ஸியில் எப்ெ என்றும் எந்தத் தோட்டத்தில் கே என்றும் தெரியப்படுத்தி அ கடிதத்தை லக்கோடாவுடன் : கமிஷனர் துரை அவர்களுக்கு அ உதவி செய்வார்.
சிலோன் தோட்டங்களின் ! வேலை செய்து வருகிற ஆட்களி யான சமாச்சாரங்கள் சொல்லப்ப ஏற்கெனவே இருக்கின்ற தோட்ட

487
க்களை இலங்கைத் தேயிலைத் லக்கு அழைத்துச் சென்ற று ஆவணத்தில் குறிப்பிட்டவை
மார்ச்சு 1 இல் சிலோன் லேபர் கமிஷனர் ). நிக்கல்ஸன் ட்ட விளம்பரம்
ரும்பி வரும் கூலிகளின் செளக் 5ாழும்பில் ஒர் டிப்போ ஏற்படுத்தப்
Maradana Station
கூலி ஆட்களுக்கு விளம்பரம்
வண்டுமானால் உன்னுடைய கிராமம் 0ாவில் உள்ள ஒரு கங்காணியிடம் ங்காணியையும் உனக்குத் தெரியா ருகாமையில் உள்ள மேற்கண்ட டிப் ல் ஆஜராகியவது காகிதத்தின் மூல தரிந்து கொள்ளலாம். தங்கள் சுய லானுக்குப் போக வேண்டாம் என்று கேட்காதே. உன்னுடைய சொந்தக் கு போயிருந்து அவர்களைப் பற்றிய துகொள்ள வேண்டுமானால் அவர் பாழுது பதிவு செய்யப்பட்டவர்கள் 1லை செய்து கொண்டிருக்கிறார்கள் பர்களிடம் இருந்து வந்திருக்கும் திருச்சிராப்பள்ளி சிலோன் லேபர் னுப்பினால் உனக்கு அவர் வேண்டிய
நிலவரங்களைப் பற்றியும் அங்கே ன் நிலைபற்றியும் பலவிதமாக பொய் ட்டு வருகின்றன. போதுமான ஆட்கள் பங்களுக்கு வேறு ஆட்கள் வேண்டாம்

Page 489
488
قحف يفسحهسسة عليا ... به یاد میں - - موم فيه نال ماهانسان های 4 موارد ه/ه توہلو یہ ہے arصا روانه و او بل ته )574nه - اين وية و وحی اله که به ملا 1 0 ته له دہلے -1 A که اتا can ean کے ونه منله، ما ته من
a که مولى له فى *
. م/1، في
و-//- ولقدم (5م - 1- ه اسم
ملکہ وداد 90 و -13-ہ لهذف geة 56 -ہ ہوں از
و واکه ولد 1 |
. مردي 5-8 -ہ خلاد رہ:
رایانه 2013 (م و - سد، -2 د - ده می % - -- .
و بی نه ه 1 ، بما با ' ۔
له فة الي 16 ي"
د. مرد = 46ھے ، ج ، برق و نع:
تولد ۹ و ق نه نيد ه . .
یورو 25 - 7 ماری ہے اور رع / 1 ----- جو --- 3 / ) : 5 ه - و - پدې و نه هو ومد
on ۸ نہ ہی کھیے
| G
சிக்கினாபசுகி
د روهر 43 وی کره . ولاية 19
يو مه۱ خ

தரைவி வெளியீடு
;12 مہ: , شمہ، ثانیہ , وہ مختلفظ Iر ،ry
li
ചേ3 اہم لمحہ (پتہم۔۔۔۔۔۔۔ لمحہ ل. د کتنه 以(么 Sటీ గ్రా تلمبہ (ک
22: - t : 2 ه ییر ما രഹ്) ? '?a്ദ്ര യും سيكساس فة
۔۔۔ ۔۔۔ G ، مرا سـ ہے)۔۔ --! (اللہ نہیں اور اگر ہاکی ر / انع7گ
リ**
d ... * °CP-.ー・. } ( خفا مسترہ ? بیرنگر ) 'ത് ഗ്ല یگووین{ کہ
്, S/) ?? ദീCf- .ീlി.
%نا تو ہ گیے اُم /لی / ثریخ ہم3 ھجری بیرونی نئی بھی۔
携
六ーエーニー・ - ۱ -- ဎွိက၇. )ചി 2 2 57) @ જ હો :%; ، ، “م "ه چ ہی 3 کی ۔۔۔۔۔۔۔۔محمدیہ بین مرز تهگرG بھیجا. یعحے 9ള9 eീഴ്ക്) ത7," )(,ޗެ :/ ( *
ζ έλ مبت خانشي 「“ク/ュ r
', 'മീ', ')', ' بر، ، ، ۰ ) (ޕީ. */ タ ノ(*・( لما هامA . " من % リ%%リ* の"--こく然- ? *リッぶ */
مر メ
2ん、幼『》 ما ' , '(’4,’c7%Aގ0 )' 7ގ\އި/
- مہ صير “Y .○*ツの労///。 * 。
...': 'مرتبر م?ری کر ‘‘‘ : جسم) م۶۔ ‘‘ /; 8ކ / ་་་་་་་་- سمي مرمر ، ... در ٫ همسر میانه " ام. " ص/ انجام می که مر۶ به نه های تنور میر.) هم زیر ۶۶ضه ندا 2"
-5യ്യല് تو ملک. یہ ...،\' ? تم لۂ /ފޯރިލ ? پرو/ای مدت زمان را نه... . . برای اژهٔ مه ۹ بالا نزد . »
-' .ں نیم برہ، لیک 4 مسلم شیخ لبین ീ-(5 = 次A با اگر۔۔۔لطنیم یوسر بھ، تیمیہ g{( ്) ଏଞ. f്യർ,"y. εξης, ο ίلبته می
$) (/ / 2.S
تی به مدالانه
برہ می چینی: , 8 اک آو> 'ت] کت ') تا ز ) | წა ძამნს თი|ძiff ーリ?ewt辞
。 o `\ dz ... O & ...A (t 8.3.18ানী

Page 490
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
என்பது மெய்தான். ஆனால் சுக மலைப் பிரதேங்களில் உள்ள தேட கூலி ஆட்கள் வேண்டியதாய் இ ஒவ்வொரு கூலியாட்களும் வார அணா வீதம் போதுமான அரிசி எ தகுந்தபடி கூலி கொடுக்கப்படு நல்ல வியாபாரம் நடந்து வரு அதிக செழிப்பான ஸ்திதியில் இரு
சிலோன் தோட்டங்களில் ஒரு கூடிய இரண்டு பிள்ளைகள் அட சம்பளம் ஒரு நாளையில் சம்பாதிக்
ஆண் O-7-O அணா முதல் O-1 அணா முதல் O-13-O அணா வை முதல் 0-12-O அணா வரையிலும் வேலை செய்யக்கூடிய ஒரு கு கலாம். அதாவது 6 நாட்கள் கொ அல்லது ஒரு மாதத்திற்கு 54-( ஞாயிற்றுகிழமைகளில் வேலை கொடுக்கப்படும்.
மேற்கூறிய குடும்பத்திற்கு ப துணிமணி செலவுக்கும் ரூபா 38 மீர்த்து வைக்கலாம். ஒரு மாதக் ெ கூலிகள் தாங்கள் வேலை செய்யு இஷ்டப்படி வேறு எந்த வேலைக
சிலோன் லேபர் கமிஷன் ெ களைப் பதிவு செய்வதற்காக ஏழ் துறையூர், செங்கல்பட்டு, முசி திருநெல்வேலி, சேலம், ஆத்தூ தாங்கி, அரக்கோணம், புதுக்கோ
சிலோனுக்கு யாரும் போக படிக்கையும் கிடையாது. சிே தோட்டங்களில் 6 இலட்சம் கிறார்கள். அவர்கள் அவ்விடத் இல்லாவிட்டால் இவ்வளவு பே வருவார்களா என்பதை நீங்களே

489
ம் உள்ளதும் குளிர்ச்சியும் உள்ள விலைத் தோட்டங்களுக்கு ஏராளமான ருக்கிறது. இந்தத் தோட்டங்களில் தோறும் பட்டணம்படி ஒன்றுக்கு 5 ாங்கிக் கொள்ளலாம். வேலைக்குத் ம். தேயிலைப் பயிர் செய்யப்பட்டு கிறபடியால் அந்தத் தோட்டங்கள் நக்கின்றன.
ஆண், ஒரு பெண் வேலை செய்யக் ங்கிய ஒரு குடும்பம் அடியிற்கண்ட கலாம்.
1-O அணா வரையிலும் பெண் 0-5-6 ரையிலும் இரண்டு பிள்ளைகள் O-8-0 . ரூ. 1-4-6 ரூ. 2-4-. நன்றாய் டும்பம் ஒன்றுக்கு 2-4-0 சம்பாதிக் ாண்ட ஒரு வாரத்துக்கு ரூபா 13-8-0 )-0 சம்பாதிக்கலாம். இதைத் தவிர செய்யும் கூலிகளுக்கு இதர சம்பளம்
)ாதத்திற்கு சாப்பாட்டுச் செலவுக்கும் போதுமானது. பாக்கி ரூபா 19 மாதம் கடுவு அல்லது நோட்டிஸ் கொடுத்து ம் தோட்டத்தை விட்டு விலகி தங்கள் ளிலும் அமர்ந்து கொள்ளலாம்.
ஹட் ஆபீசு திருச்சிராப்பள்ளி கூலி )படுத்தியிருக்கும் ஏஜன்சி ஆபிசுகள் , நாமக்கல், திண்டுக்கல், மதுரை, ர், வேலூர், திருச்சிராப்பள்ளி, அறந் ட்டை, தஞ்சாவூர், விழுப்புரம்.
லாம். எவ்வித நிபந்தனையும் உடன் 0ானில் உள்ள ரப்பர்த் தேயிலைத் கூலியாட்கள் வேலை செய்து வரு தில் செளக்கிமாயும் சந்தோசமாயும் கள் அங்கே இருந்து வேலை செய்து யோசித்துப் பாருங்கள்.

Page 491
490
---س
Se |- S さ (き6V(róT (_。 6)
e分n一安* A. ఆత్మ--- ویتنام oirہدہ (ع ہو ,ں بہتی ܗܿܘ ܚܘe[4. |
## به گوی مواد طینه 6
الهی
இ? ہیں * مس*{ ليعلمه قائد له 6 سهم له
fáil v (5 ar &####" Ο crrÁနှဲ)၊ နျ၊ طاج ہجوم دe شيمس ههن ܗܳܐܟ݂:8 بقعه ۶۲۶ به نامش به سط ' ' ۶ مه ۶۰ به شیطان پنهانهٔ
Y . ا«^ ده ، م. --سA,'.wrn
.؟..A:؟ :r", ""( იაპس سے مvلیم پی جی 'ن Rశి دنده بايم تاريخ کلمہ“ ملتی ہوتے ہیصe ദ്രിറd് ്ചമർന് リ ریه ر /7 مکان (یا شباهم می ہوگا؟ھ4ھ ص }س ہ',ھ نہ ہوہ ری o oj otry ெேர் محمد نہ ہورہی விருந்து: ரெப்டி29 gച ീർ" g)ھ 91 ویں گی நீதிக்
Gça اؤه المدنيين ക്ര ീഴ്
- იo & ჯა“იA , പ്രജg &'0'* ്കി المساهموالي نبهه و همانان به همر لط’تھ ہی نع / بلندی ኅ”gጳ ኅሟ”e““፣ """ دما وی به بیع امر "g-قی آ& ' . لعدة مع (6 ماكم Seleg da. , م 6ه ںy )ف ്. ഈ kി
گیاهی هلو، شاه وی بیرون ജ1 ?ീ4- } မ်ိဳး'}ယီ نما، مما و گی . ട്ര (ይ cj .
هسS) قافیه ارائه یا لهجه همین را ചം് > 0) ബൈ, sി شا آورد
శీతలీ تحتدمت لكرة هاs أهالهم المسموه به مهنته و اما یی راه بالا و در طرf#چپن مں جب لاالله ا. لهyاک ميخان ډيويي ifي ( او ۱. هالم به سوم با هر در ۸ دهها را '. ئا و(6 Cలు ఢి الفنية リ; :: پہ ás: 臀燃 ۰,۰۰۰ جلد او با e به تنها به همینهٔ
Slees » rt أمه سلبا مالي كمصمم
مل چاندوہ لمبر سامنسههجت

y
ت) نفری "/%، ث>rت و أك ف%یه 4 (op |
l-r lb' λη زم &ઈન્દ્રિ,
துரைவி வெளியீடு
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ \Q لا
ტზT ܐܒ݂ܹܐ 6 لإي-سسا لاذع
b'"9... Web, grati . ', . }y&a شده و
SM . ی\\ f ሦ Pe་དུང) (ཨ་ } ༦ཀྱག་.4 له
A .ܕܐ. ܕ݁ * ?^W LAn(గ్రh کو ^ مسيوم
بم / . (
SGSJSStE E S SAeSAAeES SAST S SEAE
o to
4 א%על ഭ്രഷ്ട്ര ج 17 بدرجلصه عم
گش 7 مہارا گھن گرvہ تم :r کے بھی پسہ ۔۔۔۔۔۔۔۔ رسوم (مجھ
ി کم ص’’ في الب، 94്’4 م۔ -----حما(
أمر A / مار كل من هزا ,S مMon ہم ہمہ گی۔--سنگھ ?له لاقه داده يم الله وهلې ځلي دي. ممه كي او ്ർr് es'g ംnംÄറി.
3 سال SR.4,a aʼa//6ʻ6 ഞ്ഞ് g4 وهنت - مسا - دسط ن s& :ேரர்?"
ثعا ۶۷٫۷۶ می نه. بر زیر ، ، ، و ، *イ * ?? لنگر، نی) 7 ,ی بی : y,
á ', y s نما ? 'J// ' ' '). ، / ،صا جمعه n آگ;۱ھ۔ -دو ۔ ,, ... وہ بھا؟، م پر بر
... ', #* s Eya را با }^)، مه ۱۷ ایران و tó rገ”? لها ، هو رموقة A1.ه
حي, ፉ Ꮡ ζό ως εξ ددهار ച്ചേഴ്സ്, cീർ بیست گیسن، میدانند زیر%زی /۶ برای را رد شه Eിത്ര ീJ اصم ہے الزهவிர2 v Y? n)(.ഉദ്ര ھ بھی 3。2 外s، م%و) s Ꭶ جعل الولاء 4%. (رية مسالكلماته
ኌፕ; - C ولأهمية (s ov/ ○ ●ゅ? 」一og
2-- σύνω, . . . . .
ارومہ ، ዓለA'ዃ4ኗሪ در ای، له مه ښه كړي
|ഴ്ച4 و) . . (وہ کم رم or بمعہ المک، ابھی رہا ہے کہ
288,9ll:4 - ∂n9ጸ ëሁnሶ'ኅሣቀ
io ! ん) 0 % هم الاه {
| /مسماف ووہی دوہراتمبر$ ܫܐܘ@
いし | " t。
| 6, 9
n M م؟
it st

Page 492
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
இலங்கைத் தீவானது தூரதேசம் புண்ணியஸ்தலம்மாகிய இராமேஸ் பிரயாணம்தான். தனுஷ்கோடியில்
1% மணி நேரம் கப்பலிலும் தலைம வரையில் ரயில் வண்டியிலும் பிரயான
இலங்கைத் தோட்டங்களுக்குட் பணம் வேண்டியது இல்லை. கூலி இருந்து தோட்டம் போய்ச் சேரு சிலோன் லேபர் கமிசன் மூலமாகக் தங்கி வேலை செய்வார்களேயாகில் செலவுகளைக் கூலிகளிடம் இருந்து
சிலோன் கூலியாட்கள் தோட் இதைச் சற்று நிதானித்து மறுபடியு! தோட்டங்களில் தவறாமல் ஒவ்வெ நல்ல சம்பளம் கிடைக்கும். சம்பாதி மார்களே உங்கள் கையில் கொடு விரும்புகிறவர்கள் ஞாயிற்றுகிழமை துக்கு மேல் வேலை செய்தால் அதிக
சிலோன் கவர்மெண்டார்களும் ே தோடும் மற்ற செளகரியங்களோடு புறுத்தி அது விஷயமாய் வெகு வருகிறார்கள். ஒவ்வொரு தோட்டத் கைதேர்ந்த டாக்டர்களும் ஆஸ்பத்தி
வியாதியாஸ்தர்களுக்கு தரும கவலையோடும் போய்ச் சேர்ந்த பி களைக் கவனிக்கும் படியாகவே பட்டிருக்கின்றது.
சிலோன் லேபர் கமிசன் ஏஜன் சேர்ந்ததும் அவர்களைச் சாக்கிரை ஆச்சாரப்படி சாப்பாடு கொடுக்க இலங்கை போய்ச் சேரும் வரையி அசெளகரியங்களும் ஏற்படாதபடி போவார்கள். சிலோனுக்குப் போ அவர்களுக்குக் கமிஷன் டிப்பே எழுதலாம். கூலிகளை இந்தியாவு

491
அல்ல, அன்னிய தேசமும் அல்ல. வரத்தில் இருந்து 2 மணி நேரப் இருந்து தலைமன்னார் வரையில் ன்னாரிலிருந்து தோட்டம் போகும் னம் செய்யவேண்டும்.
போகவேண்டுமானால் கையில் களுக்குத் தங்கள் கிராமங்களில் ம் வரையில் ஏற்படும் செலவு கொடுக்கப்படும். தோட்டத்தில் ) அநேகத் தோட்டங்களில் இந்த து வசூலிப்பதில்லை.
டங்களுக்குப் போகிறபொழுதும் ம் யோசித்துப் பாருங்கள். சிலோன் ாரு நாளும் வேலை கிடைக்கும். த்த பணத்தைச் சுப்பிரண்டு துரை பார்கள். அதிகமாய்ச் சம்பாதிக்க மகளிலும் தினம் குறிப்பிட்ட நேரத்
5ம் சம்பளம் சம்பாதிக்கலாம்.
தாட்டக்கூலிகள் திரேக சீவிக்கியத் ம்ெ ஜீவிக்கவேண்டும் என்று வற் கவலையுடன் விசாரணை செய்து திலும் அல்லது அருகாமையிலும் ரிகளும் உண்டு.
மாக மருந்து கொடுத்து வெகு றகும் அவர்களுடைய செளகரியங் லேபர் கமிசன் ஏற்படுத்தப்
ாடு ஆபீசில் கூலியாட்கள் வந்து தயாகக் கவனித்து அவர்கள் சாதி ப்படும். ஏஜண்டு ஆபிசிலிருந்து ல் எந்தவிதமான தொந்தரவுகளும் பியூன்கள் கூட்டிக் கொண்டு பிருக்கும் கூலிகளின் பந்துக்கள் ா ஆபிசுகள் மூலமாகக் கடிதம் க்குத் திருப்ப அழைத்துக் கொள்ள

Page 493
492
on Arism ضيال په نی بین مردم بان "من بھی به نام یوده ته په ده دوه هله وما عاب 2 ve aه فلم دده په
. قevnot on 4 gai Jonاو د أبوه هود د له پوهه کلا۔
لها، بده که به وین، و 17 ملے |
که 54 6 دول حسابه وو وه د وز هم لونه نی لت حج ته له. ما که تن
نه ده خو په نا مه وهي تدو
| 8pg نه وه، 5 -4 .() وما و
رد ه ي ماه وسه لاره م .4 يوه له@ے 14 ملruns una په مانا۔
، نور ہی نا رک ۸ں. تایی و ودي تجاه وإکی تھی .4 ns'م
%/8 on 7 ماه مه وه ما بها nma کو جمع hon بنه وهو م54 onیه & 6ې اوون هل
ده له نه ده لهوع a راه 1 نم ہے ۔ یہ 128 ترکیه مو 4 In at یا inحمن لده
و في يوم 61 يون، هم به
وع نہ ینا منهم في دينك هي ،) 64 کا ، ۸۰ وی ، ہوا ، و ... - ۶..
نه دی و ... را به ای . د . وله . حامد م تا هر ناتن. وفي) وام--اسه . ..: )۲ آیه این ) }n ها و من و ننه : ۱، ۲ ---- نکه، - ، 10 مرات ومر بها . . .
ع و) 4. م .15-...
شهر انه كان بها 4 دي . نومه نه ده
، والد کی 4ده ها» وهما مشهودا
اقa/m/1ھ دو ماة ود اے دلت نه وه که ۹ . تد منهمه ی ۸۸
246.
: په تمه وي هنا نیا /* 21 .. 34 من » ، پہنهں له : في غير 14 سا شاه هم و به ي ني& ar .3 ، و هم ر بدی )Q .. وهو ما ,(n2ہن ما ليه هو ۸ة عن د. مايا له مور جره و اکو، وی به نه ! الملك اoق دیکھ لو شا ر ، د(تر
na onط ههدین دی ، د ده د و .و في 5 یہ 3ین قS Aد : است و هما ه ي خان - ۱
ولد في 1 ما أو مفي) وتة 4.844 بدو وكط 2 و 2، قva
با دن 2m343
க்கும் அவர் சினாமா
"متهم 34(

துரைவி! வெளியீடு
Prευή 43η να{{/ و4(4އy eم و;4% لن .;...{ →
C}' 'N) , c, w A. liർജൂട്ട 41ണീ کلمہ A ہی ہلہاتھ ساتھ
منا؟ پیانه وه » ، ز Z نام الحی - پرورش
G:سه گز؟ 1 فޑު&" لور ツ & ്', - ترضہ ർ7 രൂ ላá ማጣኋዳ 2ኃንT Ô ஆபி2ப் همهٔ اهل بی رادی (۶ه 

Page 494
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
வேண்டுமானாலும் ஆபீசுக் கமிச வேலைக்கு வேண்டிய ஆயுதங்கள், களும் கிரயமில்லாமல் தோட்டத்திே
குடியிருக்க வீடும், சமையலுக் கறிகள் பயிர் செய்ய விதைகளும் இ தோட்டத்திலும் குடிப்பதற்கும் உப தண்ணிர் கிடைக்கும். அரும் கோள் கூலிகள் யாதொரு விக்கினமுமி தங்கள் திருவிழாக்களையும் வேத அநேக தோட்டங்களில் கோவில்களு
இதைக் கவனமாய் வாசியுங்க களுக்கும் பிள்ளைகளுக்கும் தவறா கொடுக்கப்படும். அப்படிக் கொ குறைந்த விலை உள்ளதுமாய் இ களுக்கு உணவாய் இருப்பதால் கூலிகளுக்குக் கொடுப்பதால் ஏற்ப ஏற்றுக்கொள்கிறார்கள். தவிர விய தில் ஸ்திரீகளுக்கும் அரிசி இன களைப் பாதுகாத்து வருகிறார்கள்.
கூலியாட்களின் பிள்ளைகளுக் பட்டிருக்கின்றன. வேலை செய்யு களைத் துரங்க வைப்பதற்கு அே இருக்கின்றன. தொட்டிலில் துர கொள்ள நம்பிக்கை உள்ள பெண் பி
சிலோனுக்குப் போனால் இன பார்க்க இந்தியாவுக்கு வரமுடியா மானபோது எல்லாம் ரஜா எடுத்துக் ஆயிரக்கணக்கான கூலியாட்கள் இ அப்படி வர இருக்கும் சனங்களை கலாம். தோட்டத்தில் இருந்து இl கவனிக்கவும் அவர்களுக்குச் சாப் காகவே கொழும்பில் ஒர் டிப்போ கூலிகள் இந்தியாவில் உள்ள தங் மாய்க் கடிதம் எழுதலாம். பந்துக்க கூலிகள் கையிலே நேரில் கொடுக்

493
னர் வேண்டிய உதவி செய்வார். கூடைகள் போன்ற மற்ற சாமான் ல கொடுப்பார்கள்.
க்கு வேண்டிய விறகுகளும் காய் இலவசமாய் அளிக்கப்படும். ரப்பர் யோகிப்பதற்கும் சுத்தமான நல்ல டையில்கூட தண்ணீர் கிடைக்கும். ன்றி அவரவர் மதாச்சாரப்படித் சடங்குகளையும் அனுசரிக்கலாம். நம் உண்டு.
5ள்:-அரிசி ஆண்களுக்கும் பெண் மல் தோட்டத் துரைமார்களாலேயே டுக்கப்படும் அரிசி, நல்லதாயும் ருக்கும். அரிசியே இந்திய சனங்
அதைக் குறைந்த விலைக்குக் டும் நட்டத்தைத் தோட்டக்காரர்கள் ாதியஸ்தர்களுக்கும் பிரசவ காலத் எமாய்க் கொடுக்கப்படும். அவர்
கு பள்ளிக்கூடங்கள் ஏற்படுத்தப் ம் காலங்களில் கைக் குழந்தை நக தோட்டங்களில் தொட்டில்கள் ங்கும் பிள்ளைகளைப் பார்த்துக் ள்ளை நியமிக்கப்படுவர்.
த்தார்களையும் சிநேகிதர்களையும் து என்று நினைக்காதே. வேண்டு ந்கொண்டு வரலாம். வருசாவருசம் இந்தியாவுக்கு வந்துபோகிறார்கள்.
நீ உன்னுடைய கிராமத்தில் பார்க் ந்தியாவுக்கு வரும் கூலியாட்களை பாடு வழிச் செலவும் கொடுப்பதற்
ஏற்படுத்தப்பட்டு இருக்கின்றது. பகள் பந்து சனங்களுக்குத் தாராள ளிடம் இருந்து வரும் கடிதங்களும் கப்படும்.

Page 495
494
سے anyaner متدرویههای مي نند و بنا به مو -
می فر وی نامع .1
.». ما هي في سان دی |
644 gkh و به که نموه ای ،
همدی ) : : :Ar مدل «لہ 8 دا مو هي ند، و به هر ..
همروفه ) ۸۵ بدلے مندے و عصاره زرق و نه ابومن ( که به نبر) وهين من 13
. و دهها نه وه : همه هم وه، ولووروسته د قند نے انیهه دادهها
رود د 624/8 4ں کو لے کہ مين .4

துரைவி வெளியீடு
7=prev
و یه rat۸ل لومرو والد ۸ " و 1 و) ) r هر چه v یہ ب کی نو بيا به نه وي ته مي دهد
کو مدد في و هارد 1
ما نه ساده و لم در مه و 61 ہی لاکی ( 3 4 45 يومه
اما 98، في 127 374 ام هي ای که - 3 ہو ته د لدود میی ارائه دهند که هیچ
ہے 14 فون وو /که ف عهد وی بوده
نه جوان که به کوه و دمی قiaہے
يا نه وه » في في ) -4وند يو
الوی بی د rrة هناto
د باندي 7 ته مو 4 لدTe ه نما و به مدلدهم فهي على . ق بها ما قاله ورقa?na® ماه که نهم و راه وكه يهدف ، دا نه لانا ۵۸ ? لیا تدا در
به معنای رع حوله وكة لوما رف . تکه کلام د هند . ام.. ه / ہیں
نین درباره ها و 4 مسی) و بام ، در نه یو له معهم في 3 نقاوة هم
الات
* ¢ . :::.:. X06
همه ی روته هم و او و نه پی کے له و رد میکرد و بانوان ده . او
= 13 من في ه. ر. پرته له كولوگ
4 68 578 له و ما» هم
هم 4 م یہ رہے . اینادها (0له
دن رودی تھا ان کی 4 9/اب ف ولد من .فازور متعلق به ما .2 . 54 م r n Sة لے نہ بھی ہے۔
و من درهم. من ولد ولی
كn chatornزن

Page 496
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள்
காகிதம் எழுதுவதற்கு வே துரைமார்கள் தோட்டத்தில் ெ களுக்கு றயிட்டர்மார்கள் காயித் பக்கத்தில் இல்லாத தோட்டங்கள் சில்லரைக் கடைகள் ஏற்படுத்த
தங்களுக்கு வேண்டிய எல். வாங்கிக் கொள்ளலாம். துன கடைக்காரர்கள் அதிக விலைக் கள். தவிர, பிரசவமான ஸ்திரி . அரிச இலவசமாகக் கொடுக்கப்
தோட்டத் துரைமார்களுக்குத் தெரியும். ஆதலால் அவர்களிட குறைகளையும் அவர்களிடம் பொழுது அவர்கள் அவைகளு தயாராய் இருப்பார்கள். தோட் யாட்களுக்கு அவர் அவர்கள் கை.
புதிதாய்த் தோட்டத்திற்கு சமையல் பாத்திரங்கள் கொடு மற்றச் சாமான்கள் வாங்கப் ப தோட்டங்களில் துரைமார்கள் தெரியும் என்பதை மறந்து போ போய்த் தங்கள் வருத்தங்களை களைப் பற்றியும் எந்த நேரமும் !
சிலோனுக்குப் போவதுமுத தர்களுக்கும் நன்மைகளை நன் வேலை , நல்ல சம்பளம், தன் குடிக்கும் சலம், குடியிருக்க செய்யத் தோட்டங்கள், தர்ம பள்ளிக்கூடங்கள், ஸ்திரீகளு. பிந்தியும் மருந்தும் ஆகாரமும்
சிலோனுக்குப் போக வி கொள்ளவேண்டிய வேறு விசயா கொடுத்தவரையாவது அல்து கமிசனைச் சேர்ந்த துரை அவர் உள்ள ஆபிசில் ஆவது போய்க் |

495
ண்டிய கடுதாசிகளும் பேனாக்களும் காடுப்பார்கள். எழுதத் தெரியாதவர் தம் எழுதிக் கொடுப்பார்கள். கடைகள் களில் கூலிகளால் தோட்டங்களிலேயே ப்பட்டிருக்கின்றன.
லா சாமான்களும் சரியான விலைக்கு ஓரமார்கள் கடைகளை மேல் பார்த்து க்கு விற்காதபடிப் பார்த்துக் கொள்வார் கள் வேலை செய்யக்கூடிய வரையில் பபடும்.
த் தமிழ், தெலுங்கு முதலிய பாஷைகள் டம் நேரில் கூலிகள் பேசலாம். தங்கள் நேரில் சொல்லிக்கொள்ளலாம். அப் க்குப் பரிகாரம் செய்ய எப்பொழுதும் டத் துரைமார்களே மாதாமாதம் கூலி கயில் சம்பளம் கொடுப்பார்கள்.
வரும்போது அவர்களுக்கு வேண்டிய மக்கப்படும். அவசரமாய் வேண்டிய எம் அட்வான்ஸாகக் கொடுக்கப்படும். நக்கு இந்திய பாஷை நன்றாகத் ரவாதீர்கள். அவர்களிடம் தாராளமாய்ப் யும் தாங்கள் விரும்பும் எந்தக் காரியங் சொல்லிக் கொள்ளலாம்.
ல் கூலிகளுக்கும் அவர்கள் குடும்பஸ் றாக யோசித்து பாருங்கள். ஒழுங்கான பறாமல் அரிசி சப்ளை, நேர்த்தியான வீடு, விறகு, காய்கறிகள் உற்பத்தி
வைத்தியசாலை, பிள்ளைகளுக்குப் க்குப் பிரசவ காலத்திற்கு முந்தியும்
காடுக்கப்படும்.
ரும்பும் கூலிகள் இன்னும் அறிந்து ங்கள் இருக்குமானால் இந்த நோட்டிஸ் வ கிராமங்களுக்கு வரும் அந்தக் | களையாவது கிராமத்திற்குச் சமீபத்தில் கேட்டு அறிந்து கொள்ளலாம்.

Page 497