Page 1

W
| արար Արիպի

Page 2
வெள்ை
சிறுகை
85, இரத்தினஜோதி சர கொழும் தொலைபேசி
20/A/9, G35TLITso தியாகரா
சென்6ை
 

ள மரம்
6mምIዐቇ
வணமுத்து மாவத்தை, Lų – 13. A - 331596
கிருஷ்ணா தெரு, ய நகள், OT — 17.

Page 3
First Edition
Decemb
Title
- Vellai M
Subject
Shorts
Language
- Tamil
Copyright
- Author
Pages
- 128 + 1
Publisher
Duraivi 85, Ratn Colomb
Printer
Raanee *23, Mah Colomb

per 2001
Taram
Stories
Publication asothi Saravanamuthu Mawatha, 0 - 13.
Publication a Vidyalaya Mawatha, O - 13.

Page 4
ag IDir:IIII6
இருபதாம் நூற்ற மலையக இலக்கிய அமரர். துரை விஸ்வந இந்நூல் சமர்ப்
 

ாண்டின் க் காவலர்
ாதன் அவர்களுக்கு பணம்.

Page 5
பதிப்புரை
இது எங்களது 12வது நூல். வருட காலத்துக்குள் 11 இலக்கிய நூ தந்திருக்கிறது.
சிறுகதைத் தொகுதிகள், கவிதை நாவல்கள் தொகுதி, நடைச்சித்திரம், பலதரப்பட்டவை.
ஒரு தனி எழுத்தாளரின் சிறு ச அவர்களின் வெள்ளைமரம் சிறுகதைத் நூலாக ஈழத் தமிழ் இலக்கிய உல மனத் திருப்தியும் அடைகிறோம்.
துரைவியின் நூல்கள் வித்தியாச நூலான "மலையகச் சிறுகதைகள்' வந்துள்ளோம்.
எங்களது எட்டாவது நூலான ‘தோட்டத்துக் கதாநாயகர்கள் மலைய நூலாகும். ஈழத்து இலக்கியப் பரப்பில் நூலுக்குப் பிறகு வெளிவந்துள்ள இர என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
எங்களது பத்தாவது நூலான ‘மலையகச் சிறுகதை வரலாறு' எ ஆண்டுக்கான அரச சாகித்திய விருதும் விருதும் கிடைத்திருப்பது எங்களது ஊக்குவிப்பாகவும் இலக்கியப் பணிக் கருதுகின்றோம்.
இப்போது நாங்கள் தந்திருக்கும் ‘ெ ஆசிரியரும் நாடறிந்த கவிஞருமான த ஒன்றும் சொல்ல வேண்டியதில்லை.
கலைஒளி முத்தையாபிள்ளை போட்டியில் இவருடைய விரக்தி' என்னு எனது தந்தையும் துரைவியின் அதி அவர்கள் அப்போதிருந்தே அல் அஸ

எங்கள் துரைவி பதிப்பகம் இரண்டு ல்களைத் தமிழ்கூறும் நல்லுலகிற்குத்
த் தொகுதி, கட்டுரைத் தொகுதி, குறு வரலாற்று ஆய்வு நூல் என அவை
கதைத் தொகுதியாக அல் அஸ்மத் 5 தொகுதியினை எங்களது 12 ஆவது கிற்குத் தருவதில் பெரு மகிழ்ச்சியும்
மானவை என்பதை எங்களது முதல் நூலில் இருந்தே முத்திரையிட்டு
கே. கோவிந்தராஜ் அவர்களின் கத்தின் முதலாவது தமிழ் நடைச்சித்திர சானாவின் 'பரியாரி பரமர்' நடைச்சித்திர ண்டாவது நடைச்சித்திர நூல் இதுவே
தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்களின் என்னும் ஆய்வு நூலுக்கு 2000மாம்
இலக்கிய உயர் விருதான 'சம்பந்தன்' வெளியீட்டுப் பணிகளுக்குக் கிடைத்த தக் கிடைத்த பாராட்டாகவும் நாங்கள்
வெள்ளை மரம்' சிறுகதைத் தொகுதியின் கிரு . அல் அஸுமத் பற்றி நாம் புதிதாக
அவர்களின் நினைவுச் சிறுகதைப் னும் சிறுகதை முதற்பரிசு பெற்றிருந்தது. பருமான அமரர் துரை விஸ்வநாதன் ஓமத் பற்றி அடிக்கடி கூறி வந்துள்ளார்.

Page 6
1999ல் புதுடில்லியில் இயங்கும் ' நாடுகளுக்கிடையிலான சிறுகதைப் ( இந்த விரக்தி' தெரிவு செய்யப்பட்ட 6 சரியானது என்பதை உணர்ந்து கொள்
துரைவி பதிப்பகம் ஸ்தாபிக்கப்படு அவர்களின் சிறுகதைத் தொகுதி ஆசைப்பட்டவர் தந்தையார். நூல் உதவிகளைச் செய்ய முன் வந்ததும்
அப்படிப் பார்க்கையில் இந்தத் ெ வந்திருக்க வேண்டும்.
ஆயினும் வெள்ளை மரத்தைக் கா அது கைகூடி இருக்கிறது.
தந்தையார் மேற் கொண்ட இப் மன நிறைவடைகின்றேன். அன்று போல் அனைவரினதும் ஒத்துழைப்பிலும் நீங்க என்பதையும் இவ்விடத்தில் கூறி வை
இந்த நூலுக்கான அட்டைப் படம் இமேஜ் லைன் பிறைவேட் லிமிட்டெட் ! இந்நூலை அச்சிட்டுத் தந்திருக்கும் எங்களது மனமார்ந்த நன்றி உரித்தா
21.12.2001

கதா' என்னும் அமைப்பினால் சார்க் போட்டிக்காக இலங்கையில் இருந்து போது தந்தையாரின் கணிப்பு எத்தனை
ண்டோம். வேதற்கு முன்பிருந்தே அல் அஸ்மத் ஒன்று வெளிவர வேண்டும் என்று வெளியீட்டுக்கான ஆக்கபூர்வமான ன் செய்யவும் தொடங்கியிருந்தார். தாகுதிதான் எங்களது முதல் நூலாக
லம் தாமதிக்கச் செய்து நம் காலத்தில்
பணியினைத் தொடர்ந்து செய்வதில் லவே இந்தப் பணியின் வெற்றி உங்கள் ள் நல்கும் ஆதரவிலுமே தங்கியுள்ளது பக்க விரும்புகின்றேன்.
த்தை அழகுற அமைத்துத் தந்துள்ள நிறுவனத்துக்கும், ஒரு கெளரவத்துடன் ராணி பப்ளிகேஷன் நிறுவனத்துக்கும் ாகின்றது.
துரைவிராஜ் பிரசாத்.

Page 7
முன்னுரை
இது துரைவியின் பன்னிரண்டாம் ஒரு மரபுக்கவிஞனை, ஈழத்தின் சிறந்த நிரூபணம் செய்ய வந்திருக்கும் முத
1960களில் எழுச்சி கண்ட மலைய இருந்திருக்கின்றார் அல் அஸ்மத். மன்றம் மூலமாக மலையக எழுத்த போட்டிகளுக்கு ஆர்வத்துடன் கதை.
தன்னை ஒரு சிறுகதை எழுத்த நாட்டிக் கொள்ள அந்த அறுப கண்டிருக்கின்றார். நாற்பது ஆண்டுகள் யிருக்கின்றார்கள் துரைவி பதிப்பகத்தி நூலின் மூலம்.
இந்த 'வெள்ளை மரம்' தொகுதி சிறுகதைகள் தொகுக்கப்பட்டிருக்கின் துறையின் வளர்ச்சி நோக்கிய படிக
'நான் ஒரு சிறுகதை எழுத்தாளன அஸ்மத் கதைகள் எழுதவேண்டும். அ
36 சிறுகதைகள் எழுதியிருப்பத கூறியுள்ளார். அதன் பிறகு இந்தத் ( பத்துக் கதைகள் எழுதி இருக்கலா! ஒரு 40 வருட இலக்கியக்காலத்தில் ஆரோக்கியமான செயற்பாடே.
இன்று மக்களால் மிகவும் கூ( வகை சிறுகதையே. செய்திப் பத்த வரை சிறுகதை சிறுகதை என்று ஆல சான்று பகர.
'சிறுகதை எழுதுவது எப்படி!' என் 'பத்திரிகைகளுக்குச் சிறுகதை ெ 'சிறுகதைப் பஞ்சம்' என்றும், நூ
மேற்கொள்ளப்படுகின்றன; மேற்கொள் காரணத்தால் நின்று போன. பத்தி ஆய்வுகளுக்குள் அடங்கும்.

வது நூல் . அல் அஸுமத் என்கின்ற சிறுகதை எழுத்தாளர்களில் ஒருவராக ல் நூல். க எழுத்துக்களுடன் சம்பந்தப்பட்டவராக. 'வீரகேசரி', மலைநாட்டு எழுத்தாளர் தாளர்களுக்காக நடத்திய சிறுகதைப் கள் எழுதி இருக்கின்றார்.
Tளனாகக் காட்டிக் கொள்ள - நிலை துகளிலேயே நிறையக் கனவுகள் ரின் பின் அவரது கனவை மெய்ப்படுத்தி னர். தங்களது இந்தப் பன்னிரண்டாவது
பிக்குள் அல் அஸுமத்தின் பன்னிரண்டு Tறன. 'தொகுப்பு' என்பது சிறுகதைத்
ளில் மிகவும் முக்கியமானது. எ' என்பதைக் காட்டிக் கொள்ள முதலில் புதை அவர் நிறைவாகவே செய்துள்ளார்.
பாக 1996ல் ஒரு தினகரன் பேட்டியில் தொகுதி வரும் வரையில் மேலும் ஒரு ம் என்பது என்னுடைய கணிப்பு. ஆக 46 சிறுகதைகள் எழுதியிருப்பது ஒரு
நதலாக வாசிக்கப்படுகின்ற இலக்கிய திரிகை முதல் இலக்கியப் பத்திரிகை மாய்ப் பறப்பது ஒன்றே போதும் இதற்குச்
று நூல்கள் வெளிவந்திருப்பது போலவே, பற்றுக் கொள்வது எப்படி? என்றும், கல்களும் ஆய்வுகளும் ஆங்கிலத்தில் ளப்பட்டுள்ளன. சிறுகதைகள் கிடைக்காத சிகைகள் பற்றிய செய்திகளும் இந்த

Page 8
இலக்கியம் என்றாலே அது சிறு கதைத் துறையினை உச்சத்துக்குக் ( நூற்றாண்டுக்கே உண்டு. அதே இரு சற்றே பின் பிருந்து அல் அஸ? மத்தும்
அஸஉமத்தின் முதல் சிறுகதையான வெளிவந்திருக்கிறது. ஒரு படைப்பு மாதம், திகதி கொண்டே அவர் இலக் கணிக்கும் வழக்கம் அத்தனை சரிய அச்சேறினாலும் 1959 லிருந்தே நான அஸஉமத் ஓரிடத்தில் கூறி இருக்கின் இலக்கிய உச்சத்திலிருந்த இருபதாம் இவர் சிறுகதைத் துறைக்குள் பிரவேசி
தன்னுடைய 46 சிறுகதைகளின் மூ தினக்குரல், மல்லிகை, திசை, அன தாயகம், உள்ளம், விடிவு, தகவல பத்திரிகைகளின் சிறுகதைத் தேவை பூர்த்தி செய்துள்ளார்.
சிறுகதை இலக்கியத் துறை வளர் படைத்தல் என்கின்ற நிலை பத்திரிை என்கின்ற மட்டத்திலேயே நின்று வி
அல் அஸஉமத்தின் சிறுகதைகள் ப பற்றியும் கூட பேசப்படாமைக்கும், ஆய படாமைக்கும், பிரபல்யப்படுத்தப்பட்டு படாமைக் குமான முக்கிய காரண முதற்படியிலேயே இருந்து விடுகின்ற
அஸஉமத்தின் சிறுகதைகள் பற அவைகளின் நோக்கு போக்குகள், அவருடைய மதிப்பீடுகள், அந்த 3 நோக்கி மனித உணர்வுகளைப் பணி அவருடைய படைப்புக்கள் ஈட்டிக் கெ படுவதற்கும் ஆராயப்படுவதற்கும் L சிறுகதைத் துறை வளர்ச்சியின் முக்க படுகின்றது.
துரைவியின் இந்த `வெள்ளை நிறைவேற்றியுள்ளது.
அதைத் தான் அஸ?மத்தின் நாற் ஆரம்பத்திலேயே கூறினேன்.

கதைதான் எண்கின்ற அளவுக்குச் சிறு கொண்டு சென்ற பெருமை இருபதாம் பதாம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதிக்குச் சிறுகதை எழுதிப் பார்த்திருக்கின்றார். பூவின் காதல்’ 1964ல் வீரகேசரியில் பத்திரிகையில் வெளிவந்த ஆண்டு, கியப் பிரவேசம் செய்த காலத்தினைக் ானதல்ல. ' 1964லேயே முதல் கதை i எழுத ஆரம்பித்து விட்டேன் என்று றார். இதிலிருந்தும், சிறுகதைத்துறை நூற்றாண்டின் நடுப் பகுதியிலிருந்தே த்திருப்பது ஊர்ஜிதமடைகிறது. லமாக வீரகேசரி, தினகரன், சிந்தாமணி, ல, ப்ரியநிலா, புதுச் சுவர், பார்வை, , சூரிய சந்திரன், ராதா போன்ற களை அஸஉமத் தன்னாலியன்ற வரை
ச்சியின் முதல் படியான சிறுகதைகள் ககளின் தேவையைப் பூர்த்தி செய்தல் டுகின்றது. ற்றி மட்டுமல்லாது ஈழத்துச் சிறுகதைகள் ப்வு ரீதியான கருத்துக்கள் முன்வைக்கப் எழுத்தாளன் கவனிப்புக்குரியவனாக்கப் ம் அவை படைத்தல்' என்கின்ற மையினால் தான். ற்றிய கருத்துக்களும், ஆய்வுகளும் , முக்கியத் துவங்கள், மனிதம் சார்ந்த அந்தக் காலகட்டங்களின் யதார்த்தம் படுத்துதல் என்கின்ற கலைப் பணியில் ாள்ளும் வெற்றி பற்றியெல்லாம் பேசப் டைப்புக்களைத் தொகுத்தல்’ என்னும் யமான அடுத்த கட்ட நகர்வு தேவைப்
மரம் வெளியீடு அந்தத் தேவையை
பதாண்டுக் கனவு நனவாகின்றது என்று

Page 9
ஆகாயப் பந்தலில் பொன்னுாஞ்சலி கண்டு கொண்டிருந்தது!
ஈழத்து இலக்கியத்தில் அஸஉமத் மனிதர்.
64ல் சிறுகதை எழுதத் தொட சிறுகதைத் துறையில் இருந்து காணாப
ஆனாலும் ஊற்றுக் கண் மிதித்து பீறிக்கொண்டு மேற்கிளம்புவது போல்
கவிதை இலக்கணங்களைத் துை கவிஞராகத் தன்னை இனம் காட்டிக் ெ எனினும் நெடுங் கவிதை நூலும் , தொகுதியும், ‘கும் பகர்ணம்’ என்னும் மரபுக் கவிஞராகவே இனம் காட்டி அத்தனையிலும் எளிமையும் இலகுவ மக்கள் விரும்பும் ஓசை நயமும் உதாரணத்துக்கு,
ஆத்திரத்தின் உணர்ச்சியெல்லா அடக்கித்தான் வைத்துள்ளோம் ெ
எண்பதுகளின் ஆரம்பத்தில் முள பொழுதுகள்’ கவிதை நூலுக்குப் ப சமய, கலாசார அமைச்சு " கவிஞர் தா போதாததற்குப் பூபாளம்’ என்றொரு எண்பதுகளில் இப்படி ஒஹோவென்று 8 றம்ஜானின் 'ப்ரிய நிலா’வில் திடீரென் தலைப்பு மழலைச் சவால்’.
இந்த வித்தியாசமான தலைப்பே செய்தது. ஒரு தடவை, இரணி டு வாசித்திருப்பேன். அதுவே ஒரு படைப் இந்தக் கதைப் பற்றி ஏதாவது சொல்ல அதைப்படிக்கச் செய்ய வேண்டும் எ அதுபற்றித் தினகரனில் எழுதி இருந்
ஒரு படைப்பாளியின் அனுபவத்தி ஒரு நிகழ் வினைச் 'சிறுகதை’ என்கின பகிர்ந்து கொள்ள முன் வந்துள்ள அந்

ம் கட்டி ஆடும் கனவல்லவே அஸ்மத்
ஓர் அபூர்வமான மனிதர். அற்புதமான
டங் கியவர் திடீரென எழுபதுகளில் Dல் போய் விடுகின்றார்!
அமுக்கப்பட்டது இன்னொரு இடத்தில் ஒரு கவிஞனாக மேற் கிளம்புகின்றார். றபோகக் கற்றுத் தேர்ந்த ஒரு மரபுக் காள்ளுகின்றார். 'புலராப் பொழுதுகள்' மலைக் குயில்' என்னும் கவிதைத் பத்திரிகைத் தொடரும் இவரை ஒரு ன. சந் தம் , நடை, பதம் போன்ற பில் புரிந்து கொள்ளும் தன்மையும் இவருடைய கவிதா வெற்றிகள் .
ம் அடித்தளத்தில் வெடிக்குமோர் நாள்......'
(மலைக் குயில்). ஸ்லிம் தேசியக் கவுன்சில், 'புலராப் ரிசளித்துக் கெளரவித்தது. முஸ்லிம் ரகை' என்று பட்டம் சூட்டி மகிழ்ந்தது. கவிதை ஏடும் வெளியிட்டிருக்கின்றார். கவிஞராகத் திகழ்ந்தவர் உயன்வத்தை று ஒரு கதை எழுதுகின்றார். கதையின்
என்னை அந்தக் கதையை வாசிக்கச் தடவை, மூன்று தடவை என்று பின் வெற்றி; படைப்பாளியின் வெற்றி -வேண்டும், இன்னும் ஓரிருவரையாவது ரன்னும் உணர்வு என்னுள் எழுந்தது. தேன். பனூடாக அவனது நெஞ்சைத் தொட்ட ன்ற ஊடகம் மூலமாக மற்றவர்களுடன் தப் பண்பு என்னை மிகவும் கவர்ந்தது.

Page 10
ப்ரியநிலா வெளியீட்டு விழாவில இல்லை என்பதால் இது பற்றி நான் கூறிவிட்டதால், தான் மிகவும் சோர்ந்து கூறியிருக்கின்றார்.
அல் அஸ?மத் என்கின்ற கவிஞ எழுதாமல் கதை எழுதியது அந்தப் டே பார்த்தது அல் அஸஉமத்தின் கவிஞர் அவருடைய கதையை அல்ல! எம். ஏ சிறுகதை பற்றி எத்தனைப்பேர் அறி இருக்கின்றனர்? நுஃமான் ஒரு ஆய் 6 அவருக்கு ஏன் இந்த வேண்டியில்லா எண்ணங்கள்தான் இந்த அசட்டைகளு
அஸ? மத்தின் மழலைச் சவாலு
வந்தவருக்குச் சொல்வதற்கு ஒரு கலி அது என்ன கதை?
நானும் இந்தக் கதைகளின் சுரு முன்னுரையில் கூறப்போவதில்லை. நான அஸ"மத்தும் ஒருவர். நீங்களும் அந்த எனது ஆசை.
வாசிப்பது என்பது மேம்போக்கான வந்து, வாசிப்புக்குள் தன்னை ஆழ்த்தி அப்படியானதொரு வாசிப்பினை ய பெரும் பாண்மையான கதைகள்,
விரக்தி' என்கின்ற கதையின் உ அதை நாம் வாசிக்கவோ விரக்தியை இது என்ன கதை? இதற்குப் போய் மு என்னுடைய கதை இதைவிட நன்றாக கூடுதலாகக் கேட்டதற்குக் காரணமே அ கொண்டதுதான்.
மனித வாழ்வுக்கு முக்கியமானதே பற்றிப் பேசுகிறவர்கள் எல்லாம் என பேசுகிறவர்களிடமிருந்து நாம் ஒன்றும்
இலக்கியம் எந்த ரூபத்தில் இரணி டினுள் ளும் போராடிக் கெ பிரதிபலிக் கினிறது. மனிதனி இ எல்லாக் காலங்களிலும் எழுத்து மனித களையும் போதித்தே வந்திருக்கின்றது அல்லது மதம் சார்ந்த கட்டளை அ6
அற உணர்வு சமூகத்தில் புரளும் ே

ல் பேசிய ஒருவர் ‘இது சிறுகதையே ஏதும் கூற விரும்ப வில்லை என்று போய் விட்டதாக அஸஉமத் ஓரிடத்தில்
நர் 'ப்ரியநிலாவிற்கு ஒரு கவிதை Iச்சாளருக்குப் பிடிக்கவில்லை! அவர் என்கின்ற அலங்காரங்களையேயன்றி நுட்மானின் "பன் காரிகள்’ என்னும் ந்திருந்தனர்? எத்தனைப் பேர் பேசி வாளர், ஆராய்ச்சியாளர், விமர்சகர். த வேலை என்னும் மேம்போக்கான க்கான காரணங்கள்.
க்குள் ஒரு கதை இல்லை. பேச தைச் சுருக்கம் இருக்கவில்லை. பிறகு
க்கம், சாரம் பற்றியெல்லாம் இந்த ள் லயித்துப் படிக்கும் எழுத்தாளர்களில் வகையில் நானாக வேண்டும் என்பது
வாசிப்பல்ல. தன்னைவிட்டு வெளியே க் கொள்ளும் ஒரு ஆழமான வாசிப்பு. ாசித்து நிற்பவையே அஸஉமத்தின்
டள்ளே நுழைந்து ஆழ்ந்து விடாமல் உணர்ந்து கொள்ளவோ முடியாது. pதல் பரிசு கொடுத்திருக்கின்றார்கள்! 5 இருக்கின்றதே! என்னும் குரல்கள் அவர்கள் படைப்புக்கு வெளியே இருந்து
‘நம்பிக்கை'; அதை விடுத்து ‘விரக்தி' ள்ன சமுதாய எழுத்தாளர்கள் என்று ) பெரிதாக எதிர்பார்க்க முடியாது!
இருந்தாலும் அகம் - புறம் என்னும் ாணி டிருக்கும் மனிதனையே அது ல லாமல இலக் கியம் இல லை! ம் சார்ந்த தர்மங்களையும் விழுமியங் து. இந்தப் போதனை என்பது அரசியல் ல் ல; அன்புடன் கூடிய பகிர்வு.
போது, மனிதப் பண்புகள் மதிக்கப்படாத

Page 11
போது, ஒழுக்கம் கேடடையும் பே எழுத்தாளர்கள் இயங்குகின்றனர். மணி அக்கறை அது! இந்த அக்கறையை அt காணலாம்.
மனிதன் இல் லாது இலக்கியம் இலக்கியம் இல்லாது மனிதனும் இல் வெள்ளைக் கொடி? ஹாமுதுருவா, எ அதுதான்! பத்திருபது பேனர் கட்டி
தமிழில போட்டிருந்தா வாசிச்சிருப்( ’ சாபக்கேடு! ஒனக்கு சிங்களமும், அவ: சாபக்கேடு! (இருட்டு)
அஸஉமத்தின் கதை மகுடங்களும் வித் தியாசமானவை. மெளனி, ராt சொறியுங்கோ, ஆயன் னை அம்மாதாய், கதைத் தலைப்புக்கள்.
கதைக்கான நடை, பாத்திரங்கள் போன்ற இன்ன பிற அம்சங்களில் அ உரித்தானதுமான ஒரு பணி பைக் கொ
சூரியனுக்கு முன்பே சுடர் கொ பால் வார்ப்பதற்காகப் பால் வெட்டப்ே
பொற்றாமரை வாவியை நாசஸ்த வாசஸ்த்தலமாக்கிக் கொண்ட எண் ( சரிக்கட்டுவதாக நான் பெருமைப்பட்ட
இலக்கியம், எழுத்தாளர்கள், இல இயங்கிய மனித நேயர் துரை விஸ் வ பின், அவர் முன்னெடுத்திருந்த 'துரை எண்ணி என்னுடைய மலையகச் நினைவலைகள்' ஆகிய இரு நூல்க ராஜ்பிரசாத் அவர்கள், இரண்டாயிரத் நினைவுக்கான நூலாக அல் அஸ? தேர்ந்தெடுத்து வெளியிட்டிருக்கின்றார்
ராஜ் பிரசாத் அவர்களின் பணி ெ இலக்கியப் பயணம் நீடித்துச் சிறக்கல்
35, N. H. S., Hekitta, Wattala.
12-12-2001

ாது இலக்கியங்கள் எழுகின்றன: த குலத்தின் மேல் அவர்களுக்குள்ள ஸஉமத்தின் அத்தனைக் கதைகளிலும்
எப்படி இல்லையோ அதே போல லை. ' என்னடா, டவுன் பூரா ஒரே ம்பியா?" - " இந்த வார வழ்பெஷல்
இருக்கே வாசிக் காமயா வந்த? பேன்! இல் லாட்டி இங்கிலீஸ் ல!’ னுக்குத் தமிழும் தெரியாதது தாண்டா
அவருடைய கதைகளைப் போலவே ம் ஸே வம் சத்துவம் சம் , முதுகச் 58, 77, 83, நாளை? என்பவை சில
曲
fண் வார்ப்பு, மொழியின் ஆளுகை ஸஉமத் தனித்துவமானதும் தனக்கே ாண்டிருக்கின்றார்.
ளுத்திக் கொண்டு பிள்ளைகளுக்குப்
லமென்று, மாசிமிட்டாய் மலைத்தீவை முந்தையோரின் முட்டாள் தனத்தைச்
பதிவு அது (ராம்ஸே)
க்கிய நூல்கள் என்னும் நேசிப்புடன் நாதன். அவரின் அவசர மரணத்தின் வி, பதிப் பக வேலைகளைத் தொடர றுகதை வரலாறு' மற்றும் 'துரைவி ளை வெளியிட்ட துரைவியின் மகன் து ஓராம் ஆண்டுக்கான துரைவியின் மத்தின் சிறுகதைத் தொகுதியைத்
தாடரவும் அல் அஸஉமத் அவர்களின் பும் எனது வாழ்த்துக்கள்.
என்றும் அன்புடன்,
தெளிவத்தை ஜோசப்

Page 12
என்னுரை
ஓசை முதல எழுத்தெலாம் ஏகன
நேசம் முதற்றே நிலம்
வந்தது. அதற்கும் ஆறு ஆண்டுகளுக் எழுதி வந்திருந்தாலும், அவ்வாக்கங்கள் இருந்தன. 1965ல் என் முதற் கவிதை தான்.
தொடர்ந்தும் சில கதைகள் வெளி
கவிதை இருந்தமை காரணம் எனலா
1966லிருந்து எழுபது வரையும் பிற ஓர் அஞ்ஞாதவாசமும் மேற்கொண்டி(
1980க்குப் பிறகு கலாபூஷணம், த அவர்களைக் கண்ட போது அவர் என்ன சிறுகதைத் தொடர்பு அற்றுப் போt அப்படியெல்லாம் சொல்லக் கூடாெ நூல்களையும் தந்தார்.
அறுபதுகளிலும் எழுபதுகளிலும் ந போட்டிகளைச் சுட்டிக்காட்டி, அவற்று இருந்தமையையும், நான் பரிசு ெ பாராட்டப்பட்டன என்பதையும் வலியுறு போட்டிக் கதைகளின் தலைப்பையும் எனக்கு நினைவூட்டியபொழுது நான்
இந்த நூலில் வெளிவந்திருக்கு அதன் பிறகு எழுதப்பட்டவையே. ஏ பிறகு எழுதப்பட்டு மிகவும் பாராட்டப் பொதுவாகவும் என் கவிதைகளுக்கு ஆசிரியர் ‘நயினை ஆறாறே அலி வரித்திருக்கிறேனோ, அதே போல் ெ என் சிறுகதை ஆசானாக வரித்திருக்
இந்த இருவரையும் எனக் கள செலுத்துகிறேன்.

ாறன்
‘பூவின் காதல்' வீரகேசரியில் வெளி $கு முன்பிருந்தே நான் வீரகேசரியில் ர் கதைகளாகவும் கட்டுரைகளாகவுமே வெளிவந்தது. அதுவும் வீரகேசரியில்
ரியாகின எனினும் என் கவனம் பிறகு டிக்கடி பிரசுரமாகும் ஓர் ஊடகமாகக் ம்.
]கு 1974 லிருந்து எண்பது வரையிலும் ருந்தேன்!
தமிழ்மணி திரு. தெளிவத்தை ஜோசப் னைச் சிறுகதை எழுதுமாறு தூண்டினார். ப்விட்டதாக நான் சொன்ன போது, தன்று அறிவுறுத்திச் சில சிறுகதை
ான் பங்கு பற்றியிருந்த சில சிறுகதைப் றுள் சிலவற்றுக்குத் தான் நடுவராக பறாது போனாலும் என் கதைகள் றுத்தி, நானே மறந்து போயிருந்த சில சில முக்கியமான வரிகளையும் அவர்
வியந்து போனேன்!
ம் பரிசு பெற்ற ஏழு சிறுகதைகளும் னைய ஐந்து சிறுகதைகளும் அதன் பட்டவையே. என் இலக்கிய வழிக்குப் ச் சிறப்பாகவும் எவ்வாறு நான் என் பர்களை என் இலக்கிய ஆசானாக தளிவத்தை ஜோசப் அவர்களை நான் கிறேன்.
த்திருக்கும் இறைவனுக்கு நன்றி

Page 13
1993ல் ‘கலை ஒளி முத்தையா நடத்தப்பட்ட மலையகச் சிறுகதைப்போ முதற் பரிசு பெற்றது. தெளிவத்தை அ6 கதை அது!
‘தமிழ் கூறும் நல்லுலகெல்லாம் ( அது ஆளானது! இலங்கை, இந்தியா இங்கிலாந்து, அவுஸ்திரேலியா போ இக்கதை வெகுவாகச் சிலாகிக்கப்பட்டது தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்களின் அ
இந்தக் கதை பரிசு பெற்றிருந்த 6 அவர்கள் என்னை அழைத்து, ஒரு தந்து, என் சிறு கதைத் தொகுதி ஒன்று வற்புறுத்தினார்! அப்போது துரைவி ப வில்லை.
என் வசம் அக்காலகட்டத்தில், அச்சுக்கூடம் இருந்தது. நானே எழு வரை அச்சேற்றியிருந்தேன். மல்லிகை ஒருநாள் அச்சு வேலைகளைக் கண்டு யுகத்தில் அழகான அச்சு முறைகள் 6 என்று ஒரே போடாகப் போட்டு விட்ட அவர்களும் அதையேதான் சொன்னார், அச்சு வேலையை உடனடியாக நிறு;
கணனிப் பிரதிகளைப் பெறுவதற்க என் கையெழுத்துப் பிரதிகளை ஒப்ப
ஆறு மாதங்களில் எனக்கு அவர் நாலரைதான்! அலைந்தலைந்து எ6 கைப்பிரதிகளைக் கொண்டு வரும்ட வற்புறுத்தினார்.
ஆனால், கணனிக்காரர் திடீரெ6 கைப்பிரதிகளும் அவரோடு காணா கைப்பிரதிகளை நான் தயார் செய்து கடந்திருந்தன.
இது நடந்து கொண்டிருக்கும் போ அமோகமாக வளர்ச்சியடைந்து, ஒ முடிந்திருந்தது! ஆயினும் பரிசளிப்பு எங்களிடமிருந்து உடலளவிற் பிரிந் போட்டியில் ஆறுதல் பெற்றிருந்த இரு பன்னிரண்டு சிறுகதைகளைக் கோவி கணனியில் இட்டுத் தந்தார். இக்கா

"ப்பிள்ளை அவர்களின் நினைவாக "ட்டியில் என் சிறுகதையான ' விரக்தி பர்களின் வழிகாட்டலின் பிறகு பிறந்த
பேசப்பட்ட சிறுகதை' என்ற தகுதிக்கு விலும், ஜேர்மனி, பிரான்ஸ், சுவிஸ், ன்ற தமிழ்க்குடியேற்ற நாடுகளிலும் து! இந்தப் பேச்சுக்கெல்லாம் காரணம், ப்பழுக்கற்ற ஆர்வமூட்டுகைதான்!
கையோடு, துரை விஸ்வநாதன் ஜயா
தொகைப் பணத்தையும் என்னிடம் உடனடியாக வெளிவர வேண்டுமென்று திப்பகத்தை அவர் ஆரம்பித்திருக்க
A.
பழைய முறையிலான கோர்க்கும் த்துக் கோர்த்து எண்பது பக்கங்கள்
ஆசிரியர் டொமினிக் ஜீவா அவர்கள் } திருப்திப்படாதவரானார். கம்பியூட்டர் வந்துவிட்ட பிறகு இது இனி எடுபடாது ார்! அனுபவசாலி அல்லவா! துரைவி
அடுத்த நாளே! பழைய முறையிலான த்தினேன்.
ாக ஒருவரைத் தேடிப்பிடித்து அவரிடம் டைத்தேன்.
தந்திருந்த கதைகளின் எண்ணிக்கை எக்கும் அலுத்துப்போன நிலையில், டி நண்பர் கோவிந்தராஜ் என்னை
ன்று காணாமற் போய்விட்டார்! என் மற் போய்விட்டன! மறுபடியும் என் முடித்த போது மேலும் சில மாதங்கள்
து, துரைவி பதிப்பகம் தொடங்கப்பட்டு ரு சிறுகதைப் போட்டியும் நடந்து விழாவுக்கு முன்னரே ஐயா அவர்கள் தார்கள். இந்த நிலையில், அந்தப் ட்டு சிறுகதையையும் சேர்த்து மொத்தம் ந்தராஜிடம் கொடுத்திருந்தேன். அவர் லகட்டத்தில் நண்பரின் அச்சியந்திரம்

Page 14
பழுதாகி இருந்ததால் இன்னொரு கொடுத்தேன். அந்த வாரம் தான் விடுமு தன்னை வந்து பார்க்கும்படியும் அ போல் நானும் ஒரு வாரம் கழித்துப் போ அச்சுக்கூடத்தின் உரிமையாளர் சொன் பிரஸ்தாபித்த போது, தேடிப்பார்த்துவ சொன்னார்.
ஒரு வாரம் கழித்து மறுபடியும் இந்தியா போய் விட்டதாகவும் இை தன்னுடைய எந்தப் பொருளையும் அ கூறினார்! நான் கவலைப்படுவதைத் த
ஆனால், என் நண்பர் மீதிருந்த அவருடைய எல்லாப் பொருள்களையும் ஒரு சிப்பந்தி சொன்னார். என் இருந்துவிட்டேன்!
கோவிந்தராஜின் கணனியிலும் ப பல விடயங்கள் அழிந்து போயிருந்த புதிதாகச் செய்ய வேண்டிய நிலை.
அப்போதுதான் துரைவி ஐயாவில் அழைத்திருந்தார். தெளிவத்தை அவர் கதைத்திருப்பார் போல் தெரிகிறது. எ என்று தந்தையார் கொண்டிருந்த திரு ராஜ் பிரசாத் கூறினார்.
அல்ஹம்துலில்லாஹ!
அதனால் என் முதற் சிறுகதைத்
0- 0.
தெளிவத்தை ஜோசப் என்னைச் விட்டால் நான் அதில் சிரத்தை எடுத் என்னைச் சிறுகதை எழுதுமாறு துா என்னைப் பற்றியிருந்த உயர்வான ஒ சந்தேகமில்லை.
அதே தொலை நோக்குத்தான் துல் உதித்திருக்க வேண்டும்.
இவ்விருவரின் தொலை நோக்குப்
புதுடில்லியில் இயங்கும் கதா 6 ஊக்குவிக்கும் ஓர் அமைப்பாக இருந் நாடுகளுக்கிடையில் வெளிவரும் சிறுகள் மொழி பெயர்த்து மொழி பெயர்ப்புச் சிறு

நண்பரிடம் கணனிப் பிரதிகளைக் முறையிற் போவதாகவும் அது கழித்துத் வர் என்னிடம் கூறியிருந்தார். அதே எனபோது, அவர் விலகிப்போய்விட்டதாக னார். என் பிரதிகளைப் பற்றி அவரிடம் விட்டு ஒரு வாரத்தில் சொல்வதாகச்
நான் போன போது, என் நண்பர் னிமேல் வரமாட்டார் என்றும் அவர் புங்கே விட்டுச் செல்லவில்லை என்றும் விர செய்வதற்கொன்றுமிருக்கவில்லை! வன்மத்தில் அந்த அச்சுக்கூடத்தார் » எரித்து விட்டார்கள் என்று அங்குள்ள கதை 'விரக்தி' போலவே நானும்
ழுது ஏற்பட்டு என் கதைகள் உட்படப் தால் மறுபடியும் கணனிப் பிரதிகளைப்
ன் மகன் திரு ராஜ் பிரசாத் என்னை ரகளோடும் மேமன் கவியோடும் அவர் ன் சிறுகதைத் தொகுதி வர வேண்டும் ஆவலைத் தான் நிறைவேற்றுவதாக
தொகுதி உங்கள் கரங்களில்.
܀ ܀
சிறுகதை எழுதுமாறு தூண்டியிருக்கா திருப்பேனா என்பது சந்தேகமே. அவர் ண்டியதற்குக் காரணம், அவருக்குள் ரு தொலை நோக்குத்தான் என்பதில்
ரை விஸ்வநாதன் அவர்கள் மனத்திலும்
) உறுதி செய்யப்பட்டுவிட்டது! என்ற அமைப்பு, சிறுகதை ஊடகத்தை து வருகிறது. ஆண்டு தோறும், சார்க் தைகளைத் தேர்ந்தெடுத்து ஆங்கிலத்தில் கதைப் போட்டி ஒன்றை நடத்துகிறார்கள்.

Page 15
1999 ஆம் ஆண்டுக்குரிய போட் முதலாக என் சிறுகதையான ' விர: பெயர்த்தார்கள். அதற்கான பரிசுத் இருந்தார்கள்.
என் ஆரம்பக் காலத்துக் கதைகள் கதைகள். தெளிவத்தை ஜோசப் அவர் நான் என் அனுபவங்களைச் சிறுகதைய என் ஒவ்வொரு சிறுகதையும் என்னை செல்வதைக் கண்டு உற்சாகமாகினே6
அதுமட்டுமல்லாமல், ஒரே முறையி போய்விட்டது. எண்ணிக்கையை நா எழுதினாலும் அது நின்று பிடிக்க வே6 பிறகு, அந்த ஒன்றைச் செப்பனிடுதலே
பத்திரிகையிலோ சஞ்சிகையிலோ நான் செப்பனிட்டிருக்கிறேன். முதற் பிரசுரமாகாமல் இருந்திருக்கின்றன. அ
எனது அனைத்துக் கதைகளும் இ சம்பவப் போக்குகளையும் சம்பாஷனை தவிர்க்க முடியாதெனினும் அவையும் ெ
இத்தொகுதியில் இடம் பெற்றிருக்கு சில விமர்சகர்களால் செயற்கையான மு என் காரணம் வேறாக இருப்பதால் அ6 மாட்டேன்.
ஹோமோக்களுக்குப் பிறக்கும் பெ என்றும், லெஸ்பியன்கள் பெறும் ஆன என்றும் நான் கருதினேன். அப்படிக் கரு ஆராய்ச்சியையும் படித்ததால் அல்ல. 6 கற்பனை! அதை நான் கதை எழுதும் தெரிந்து கொள்ளவுமில்லை.
பிரச்சினை வந்த பிறகுதான் எ முருகானந்தம், டாக்டர் தாஸிம் அஹ ஆகியோர்களிடம் விசாரித்தேன். அப்
எனினும் எதிர் காலத்தில் தியறி அதனால், பிற கதைகளைச் செட

டிக்காக இலங்கையிலிருந்து முதன் க்தி யைத் தேர்ந்தெடுத்து மொழி தொகையையும் எனக்கு அனுப்பி
0. oKo
வெறும் கதைகள்தான். பண்ணப்பட்ட ர்களின் அறிவுறுத்தலுக்குப் பிறகுதான் ாக்கத் தொடங்கினேன். அந்தப் படியில்
மேலே மேலே உயர்த்திக் கொண்டு 5.
Iல் எழுதும் பழக்கமும் என்னை விட்டுப் ன் புறக்கணித்து விட்டேன். ஒன்றை ண்டும் என்ற மனோதிடம் ஏற்பட்டுவிட்ட t) என் கடமையாக அமைந்துவிட்டது.
பிரசுரமாகியிருந்ததைக் கூட இங்கே
பிரசுரத்தின் போதே சில பகுதிகள் வையும் இதில் பிரசுரமாகியிருக்கின்றன.
ரத்தமும் சதையுமான நிஜங்களே. சில னகளையும் கதைக்காகப் புனைதலைத் தாண்ணுறு விகிதம் சத்தியமானவையே.
ம் வம்சத்துவம்சம் சிறுகதை மாத்திரம் pடிவு என்று விமர்சிக்கப்பட்டது. ஆயினும் தைச் செயற்கைக் கதை என்று சொல்ல
ண் குழந்தைகள் ஆண்களாக மாறலாம் ள் குழந்தைகள் பெண்களாக மாறலாம் நதியதன் காரணம் நான் எந்த மருத்துவ ாழுத்தாளனுக்கேயுரிய ஒரு சர்வாதிகாரக் போது எந்த வைத்தியரிடமும் கேட்டுத்
ன் வைத்திய நண்பர்களான டாக்டர் றமது, டாக்டர் ஜின்னாஹற் ஷரிபுத்தீன் படி ஒரு தியறி இல்லை என்றார்கள்.
கள் எப்படியெப்படி இருக்கக் கூடுமோ! பனிட்டதுபோல் இந்தக் கதையைச்

Page 16
செப்பனிடாமல் மருத்துவ உலகின் அ கற்பனை சரியென்று நான் கூறவில்லை. தானே!
சிறுகதையின் சரியான எழுத்துப் பே காட்டித் தந்ததோடு இத்தொகுதிக்கு தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்களுக்கு களங்களுக்கும், என் சிறுகதைத் தொகு என்று பேரார்வத்துடன் செயல்பட்டு அவர்களுக்கும், எனது முதற் சிறுக வெளிவருவதற்கு மூல கர்த்தாவாக உரிமையாளர் திரு. ராஜ் பிரசாத் அ வழிகாட்டிகளான திரு. எஸ். எம். ச டொமினிக் ஜீவா, எச். எச். விக்கிரமசிங் என் மக்களுக்கும் நன்றி கூறி, என்றெ விளங்கும் துரைவி ஐயா அவர்களுக்கு
1/1, சென். மேரிஸ் வீதி, மஹாபாகே, ராகம. தொலைபேசி: 075-352556

ஆராய்ய்ச்சிக்காக விட்டுவிட்டேன். என் ஆயினும் பால் மாற்றம் சத்தியமானது
ாக்கையும் பிரயோசனத்தையும் எனக்குக் நரிய முன்னுரையையும் தந்துதவிய ம், என் சிறுகதைகளைப் பிரசுரித்த தி இலக்கிய உலகில் உலவ வேண்டும்
வரும் நண்பர் கே. கோவிந்தராஜ் தைத் தொகுதியான "வெள்ளைமரம் விளங்கும் துரைவி வெளியீட்டக வர்களுக்கும், என்மீது கரிசனைமிக்க கார்மேகம் திரு. மு. நித்தியானந்தன் க, என் மனைவி சட்பியா உம்மாவுக்கும் ன்றும் இலக்கிய உலகில் நித்தியமாக இந்நூலைச் சமர்ப்பித்து அமைகின்றேன்.
8ljij 8ዘ፴U°ሀቇ
22-11-2001

Page 17
10.
11.
12.
வெள்ளை ம
சொர்க்க மலர்களின் நரக
குரும்பய் பொய். . . . . . . . . .
குதுகச் சொறியுங்கோ . . .
58, 77, 83 ! நாளை ? . .
வேஷங்களின் தூய்மை.
வம்சத்துவம்சம். . . . . . . .

ரக் கிளைகள்
S SLS SL SLL SLS SLLLSL SLS SLL S SLSL SLSL S SS SL SS S S SLSL S SLL S SLS SLS SLS S SS S0 SS SLSS
LL S SLSS SLSS S SLSS SLSS SSS S SSS S SLL S SLLL SLS SSS S SSSLS S SSSLS SSSSSLS SS0S S S0S S SSS S0S S SLLS SS
LLLL S S SLLL SLS S SLLSS SLS SSS S SLSS SL SL SLS S SSSSSLS SLS SLS SLS S S0 S0S SLS S S0S SLS S S0S
SLL SSSSLS SSLLS SSSSL SSSSSSS SLSS SLS S SL SLL SLLLSL SLS SSS SLSS SLSS SLSS SLSS SLSS S SSS S SSS SSSLS S SSLS
SS SLS SS SSL SSLS SSLS SS SLS S SLS S SL S SL SL SL SL SL SL SLS SLLSS SSSL SSLS S LS
LS SLLLL S0SL SSSLS SSLL SSSLL SSSLL SSSSLSL SSSLSS SLLLL S SL SS SLS S S S0 S0S SS SLL SS S0SS S0 S S0LS0
LSL SLS SL SL SLS S L SLSL S LSL SSLL S L SSSSLS SSLSL SL SL SL SL S L S L S L S SL S LL
a a e o s o a s e e o s a s e e o e o a s
LL SLLSL S L SLL SLS S LL S LSL SLL SLL S S S L S SL SLSSLSSSL SSL SSL SSS0SS S 0 SS0 SLLS S SS LLLL

Page 18
சொர்க்க மலர்களின்
பொய் எங்களை விழுங்கித்தான் ! விட்டும் நாங்கள் விலகி வாழ்ந்து ெ வீடுகளிலேயே. சதா கற்பனா வாதத் வீட்டின் முக்காற் பொழுதையும் வீணாக் சொல்கிறேன்.
அப்போதும் அப்படித்தான், டீவீ மந்தி கிடந்தோம். சத்தியம் என்றொரு சினிப
என் முழங்கால்கள் மீது விரிந்த மகிழ்ந்து நெளியும் பிறந்தமேனிப் ே வகை மழலைமைகளும்! சின்னத்திை பொன்னுத்துரையில் முக்கால்வாசிக் ச
குழந்தைகள் எமது பல்கலைக் & மனதிற்குள் ஒரு பகுத்தறிவுப் பாடம் ,
முன்னைய இத்தகு சொர்க்க கனிகளாகி இம்சித்தும் அடிமைப்படுத்திய அல்லது இம்சைப்பட்டும் அடிமைப்பட பிறகேன் நரகமாகாது?
எதிர்வீடு மனதில் எழுந்தது. தாய் குடும்பக் கட்டுப்பாட்டின் வீடு. மகன் கிலி முடியாத கேஸ் என்று ஆண்டவனாே

ர் நரகப் பிரவேசம்
இருக்கிறது. அதனால்தான் நிஜங்களை கொண்டிருக்கிறோம். அதுவும் எங்கள் தில் உருகிக் கழியும் டீவீ யிலேயே கிக் கொண்டிருக்கிறோமே, அதைத்தான்
ரவாதியின் கட்டுப்பாட்டில் சோபாக்களில் Dா அசத்தியம்.
கைகளில் தன் தலையைப் படர்த்தி பரன். ஐந்தே மாதங்களும் ஐந்நூறு ரயில் கால்வாசிக் கண்ணும் மடிகிடந்த sண்ணுமாக நானும்.
கழகங்கள் அல்லவோ! அதனால் என் அப்போதும் படிந்துகொண்டிருந்தது.
மலர்கள்தாமே இன்று நரகக் காய், பும் கொன்றும் ஆதிக்கம் நடத்துகின்றன? ட்டும் கொலையும் படுகின்றன? நாடு
, தகப்பன், மகன், மகள் மட்டுமேயான
லாடித்தனத்தில் மகான். திருத்தப்படவே லயே கைவிடப்பட்டவன் மாதிரி. சகல

Page 19
அல் அஸ?மத்
எதிர்காலங்களையும் யோசித்துப் பா இராணுவத்தில், அதாவது இன்றைய உ விட்டார்கள் குடும்பத்தவர்கள் - ஊரே
திட்டிக்கொண்டிருந்த ஊர் திடுதி னென்று புகழத் தொடங்கிவிட்டது. மாதிரி மிதக்கத் தொடங்கினார்கள்.
அவர்களுக்குப் பலவகை மகிழ்ச் விலிருந்து திரும்பவே திரும்பாது என்ப வீரன் எனச் சொல் மாலைகள் வீதி கொள்வது நாளாந்த மகிழ்ச்சி. எப்படி வீர விருதுப் பணத்தில் வறுமை வியா என்பது அடிப்படையான அந்தரங்க ம
எவ்வளவு கொச்சைப்படுத்துகிறார்
அவனும் அணுப் பிசகாமல் செ பெட்டியைத் தேசியத் துணி வேறு மூடிய துக்கம் தான் - யார் யாரோ செய்த பலியானானே என்று. பாவப்பட்ட ஜெ
ஐந்தாறு நாட்கள் வரை குடும் இருந்தது. பிறகு விருதுப்பணம் சதா சகலமுமே சுபம் !
புலியைக் கொன்று வா என்று ம நரகம் கூட எவ்வளவு மகிழ்ச்சியைக்
உதவாக்கரைகளை வளர்ப்பதுவுப
ex
பேரனின் சிறுநீர் சுளிரென்று என் போனேன்.
மகளும் மருமகனும் சின்ன மகனு தொடங்கினார்கள் - ஸனத்தின் ஸிக்
ஆனால் மனைவி மாத்திரம் கத் கெடுத்துவிட்டமாதிரி! “என்னப்பா நீங் அடக்கீட்டான் பாருங்க!”
இதொணி றிலுமே காலத்தை
கால்களுக்குத் தகுந்த மாதிரிப் பொக்ை அவன் .

ר
ர்த்தவர்களாக அவனை எப்படியோ டனடிப் பென்ஷன் தொழிலில் சேர்த்து
கையெழுப்பிக் கும்பிட.
|பென்று அவனை மண்ணின் மைந்த பெற்றவர்களும் ஆகாய வேந்தர்கள்
சிகள். இந்த நரகக் காய், வவுனியா துதான் முதல் மகிழ்ச்சி. மணி காக்கும் தோறும் வீசப்படுவதைப் பொறுக்கிக் யாவது செத்துப்போனால் கிடைக்கும் வையைத் துடைத்துக் கொள்ளலாம் கிழ்ச்சி.
கள் வறுமைச் செல்வத்தைச் சிலர்!.
த்துத்தான் போனான். மூடி திறவாத பிருந்தது. என்ன இருந்தாலும் எனக்கும் திருக்கும் பாவங்களுக்காக இவனும் 6ði uDLö !
பம் ஒருவகை முகமூடி அழுகையில் ாநிம்மதியைக் கொண்டு வந்ததோடு
கனைக் கொன்றுவிட்ட அவர்களுக் @ கொடுத்திருக்கின்றது!
இன்று தேசியக் கெளரவம்தான்!
முகத்தில் தைத்ததால் திடுக்கிட்டுப்
பும் மாமியும் ஆரவாரமாகச் சிரிக்கத் ஸரை டீவீயில் கண்ட மாதிரி.
தினாள், நான் ஏதோ குடும்பத்தையே க்! ஆட்டினதால பிள்ள மூத்திரத்தை
விரயமாக் காது ஆடிய தனி கை, க வாயை நெளித்துக் கொண்டிருந்தான்

Page 20
“நான் ஒண்ணுஞ் செய்யலப்பா, சும் முகம் துடைத்தேன் - வாயில் உப்புக் தானேடா ஒன்ட மம்மீட கவுன நனச்ே
“அஞ்சி நிமிஷத்துக்கொருக்கா ய அவனுக்குத் தூக்கம் போகாது :டெடி!
“மூத்திரம் கட்டுறது அவ்வளவு மில்லியா!” என்றாள் இவள் விடாப்பிடி
மடியிலிருக்கும்போது பிள்ளை, சிறு வரைக்கும் நானும் அசைவதில்லைதான்
கமக்கட்டுகளுக்கூடாகப் பேரனைக் உட்கார்ந்தேன். என் குதிகால் பாதங்க வைத்தேன். “நீங்க பேயுங்க ராஜா,” வயிற்றில் உள்ளங்கையால் அழுத்தியு வது வரட்டுமென்று.
“அவன் இனிப் பேயவா போறான கொடுக்கிற தொனியில் , எனக்கு எரிச் நீடித்துக் கொள்ளும் அரசாங்கத்தில்
மூத்திரப் பிரக்ஞையே இல்லாமல் போதைக்குப் பெய்ய மாட்டான் என்ப
மகள் டீவீக் கண்களோடு என் தோ: முகம் துடைப்பதாகப் பெயர் பணிணி பார்க்கலானேன்.
குழந்தைமை!
நாம் நம்மிலிருந்து மறந்து போன
ஏன் இந்த அற்புதத்தை மறந்து டே ஆபாசமாய் மாறிப் போனோம்? அ6 வில்லையா? எப்படித்தான் அந்தத் தூய அது தானாகவே ஒதுங்கிக் கொண்டது
ஒரு பக்கமாக -
மொழி, அறிவு, மத, பண, புகழ்,
மறுபக்கமாக -

வெள்ளை மரம்
மா கத்தாதீங்க!” என்று புறங்கையால் கரிச்சலோடு, “டேய் கள்ளா! இப்பத் !g፡?”
பார் மேலயாச் சும் பெய்யல் லேன்னா ” என்று மகள் பெருமைப்பட்டாள்.
நல்லதில்ல! பிள்ளைக்கு வருத்த டியாயப்.
நீர் கழித்தானானால் கழித்து முடிகிற . இன்றென்னவோ ஒரு திடீர் வீக்னஸ்.
காவிக்கொண்டு போய் வாசற்படியில் ளை நட்டுப் பிள்ளையையும் உட்கார என்ற கொஞ்சலுடன் அவனது அடி ம் கொடுத்தேன் . மூத்திரம் பிழிபட்டா
ன்?” என்றாள் என் மனைவி சாபம் சலாக இருந்தது, ஆட்சிக் காலத்தை இருப்பதைப் போல.
வாசல் வேடிக்கை பேரனுக்கு. இப் துவும் எனக்குத் தெரியும்.
ளில் ஒரு துணித்துண்டைப் போட்டாள். விட்டு இன்னும் கொஞ்சம் இருந்து
0.
X
0.
d
ஓர் அதியற்புதப் பராயம்!
ானோம்? அற்புதமாய் இருந்து தானே மைதியே இன்று போராக மாறிவிட
அற்புதம் இந்த அசுத்தத்தில் நிற்கும்? 5.
ஆதிக்க அசுத்தங் கள்.

Page 21
- அல் அஸ்மத்
ஆதிப்பாமர, நாத்திக, வறுமை,
இவற்றை நேரத்துக்கொன்றாய் ம
அற்புதமாய் இருந்தபோது குழந் தூய்மைதான், அதிலும் மனத் தூய்ை மலர்கள் அந்தச் செடியில்தானே பூக் சொர்க்கமென்றால், அவள் வயிறும் சொர்க்கம் அல்லாதவையாக இருக்க
ஜல-மலங்கள் கூட அவர்களுக்கு அவர்கள் விருப்பு வெறுப்பில் லாம விவேகானந்தர் மலத்திலும் கடவுள் உ படுகிறது.
ஆகா! ஜலமலநாதர் அல்லது மூத் குறியீடு குழந்தைகளுக்கு எவ்வளவு அ மற்ற சில தலைக் கனங்களின் வீச்சக எவ்வளவு பொருத்தமாகக் கொலு வீர
ஆதாமும் ஏவாளும் பாவக் கனியை தான் இருந்தார்கள். புசித்த கையோ புசித்தல் எனும் குறியீடு குழந்தைப் பரு இருக்க வேண்டும். சொர்க்க மலர் விழா என்றும் கொள்ளலாமா?
அதனால் தான் அந்தப் பருவம் ம
மறக் கடிக் கப்படும் இதே ஆரL குழந்தைமையோடு இறக்க வேண்டும் நிலை' என்று அதற்கொரு பெயரையும் உக்கிரமாகத் தேடிக்கொண்டிருக்கின்ற
ஜலமலம் இவர்களுக்கு அசுத்தம கால் கக்கூஸிலோ பூமியிலோ குழந்ை இருக்கின்றார்கள் போலும் ! நம் தலை, தட்டம், புத்தகம், அதாவது உயர்ந்த அரசியல்வாதிகள் கழிப்பதற்கு நம் 6
கிளிண் டன் குழந்தை எவ்வளவு அமெரிக்கப் பெரியவர்களும் அந்தச் தோடு கொஞ்சுகிறார்கள்!
0.
0

அடிமைத்தன அசுத்தங்கள்.
ாட்டி நாம் ஆபாசமாகிப் போனோம்.
தைகள் சொர்க்கத்து மலர்கள்தாம்.
மதான் சொர்க்கமென்றால், குழந்தை
கவும் முடியும்? தாயின் பாதத்தடியில் அவ்வயிறு கணிவித்த குழந்தையும் முடியுமா?
அழுக்காக இல்லையே! அவற்றோடு ல் விளையாடுவதைப் பார்த்தால், உண்டென்று கூறியது சரியோ என்றும்
திராச்சாரியார் என்ற படிமம் அல்லது ழகாய்ப் பொருந்துகிறது! அவையடக்க க் கவிதைகளைவிட இவ்வார்த்தைகள் ற்றிருக்கின்றன!
பப் புசிக்கும் வரையில் சொர்க்கத்தில் டுதான் வெட்கம் வந்தது. பாவக்கனி வம் முடிவடைவதைக் குறிப்பதாகத்தான் நரகக் காய்மைக்குள் பிரவேசிக்கும்
றக்கடிக்கப்படுகின்றது போலும்!
ம்ப நிலையோடு, அதாவது இதே என்பதற்காகத்தான் எல்லாம் கடந்த சூட்டி, உதிரும் தருணத்தில், அதையே ன நரகக் கனிகள். முடிகிற காரியமா?
ாகப் படாததால் தான், இது போன்ற
தகள் அவற்றைக் கழிக்க விரும்பாமல் முகம், தோள், மடி, உடை, உணவுத் இடங்களே அவர்களுக்குத் தேவை -
வாக்குகள் தேவைப்படுவதைப்போல.
அபாரமாகக் கழித் திருக்கிறான்! சொர்க்கத்து மலரை எவ்வளவு பாசத்

Page 22
எங்களின் சொர்க்க மலரும் இப்போ “இனி எங்க பேயப் போறான்?” என்று
“சரிடா, மிச்சத்தையும் என்ட வ பிள்ளையைத் தூக்கி முத்தமிட்டேன். கொஞ் சுகை.
0x8
எங்களுக்கு ஏழு பிள்ளைகள். வாரிசுகளைப் பெற்று விட்டோம் என்று சராசரி அவஸ்தைதான்.
இரண்டைப் பெறு, ஒன்றைப் பெறு ( இலட்சிய வாரிசுகளைப் பெறுவதற்கா
‘இலட்சிய வாரிசைப் பெற முடியா அது வித்தியாசம் தான்!
முதல் ஆறு பிள்ளைகளின் மீது எனக்கு ஏழாவது குடல் துடைத்தான் L அதனால் அனைத்துக் கெளரவர்கள்
நமது குழந்தைகளே நமது பல் உணர்ந்த முகூர்த்தத்தில்தான் எங்கள் ஏனென்றால் எது பாசம், எதற்காக என்பவற்றையெல்லாம் அவ்வக் கணே
ஆறு பல்கலைக் கழகங்களை உணர்ந்து நான் திடுக்கிட்டபோது ஊ பேரப் பிள்ளைகள் தானே கதி?
பாசம் வைக்கத் துடித்தும் சந்தர்ப்பு நரக தண்டனை. அந்நிலை வெ6 பேரன் மீது எனக் கோர் ஹோல் ஸேல்
மூன்று பிள்ளைகளின் ஒப்பாரியோ குடியும் குடித்தனமும், மழைக்கு ஒ விஸிட். அநேகமாக ஒரு மணித்தியா
இரவில் புதியவர்கள் யாருமே அடக்குமுறை அல்லவோ!
வருந்தி அழைத்தாலும் வாராக் கூத்தாடி, நீட்டிய கைகளும் நிலை வரும் போது தான் -

வெள்ளை மரம் -
ாதைக்கு மூத்திரம் பெய்வதாக இல்லை. இவள் வேறு சிலுவையோடு இன்னும்!
ாய் லயே பேய்!” என்ற எரிச்சலோடு மறுபடியும் பழைய இருக்கை, புதிய
0x- 0x8
ஏதோ திட்டம் போட்டு இலட்சிய அநியாயமாகக் குளிர்ந்து போகாதீர்கள்!
என்றெல்லாம் அரசாங்கம் கத்துவதுகூட க அல்லவே! பஞ்சப்பாட்டில் தான்!
விட்டால் பெறாமலேயே இரு’, என்றால்
ம் எழாத ஒருவகைப் பாச உபாதை மீதுதான் எழுந்தது. அவள் தாயல்லவா!
மீதுமே அவளுக்குப் பாசம் தான்.
கலைக் கழகங்கள் என்பதை நான் ஏழாமவன் கருத்தரித்திருக்க வேண்டும். ப் பாசம், அதன் மறுபக்கம் என்ன ம உணர வைத்தவன் அவன்தான்.
பும் அநியாயமாக இழந்துவிட்டதை ற்றுத் தூர்ந்துபோய் இருந்தது. இனிப்
பம் கிடைக்காமல் போகிறதே, அதுதான் ல் லப்பட்டதால்தான் இந்த எட்டாவது
UT FLò !
டு எங்கள் மூத்த மகனுக்குத் தூரத்தில் துங்குவதுபோல எப்போதாவது ஒரு லத்து உறவு.
தங்கக் கூடாது என்பது பொலீஸ்
தழந்தைகள். வா வா என்று கெஞ்சிக் தளர்ந்து, தொண்டை நீரும் வற்றி

Page 23
- அல் அஸ"மத்
‘இவர்கள் பிள்ளை பிடிப்பவர்கள்
பார்ப்போமா, பாவமே!’ என்ற தினுசில்
பின்னாலிருந்து ஒளிந்து பார்க்கத் தெ
சரி, குழந்தைகளை இனித் தூக் தயாராகும் போது, கடைசி வண்டியைய மருமகளுக்கும் வந்துவிடும்!
இனி எப்போதாவது அடுத்த கலி மூன்று பேரப்பிள்ளைகளையும் கியூவில் தோற்றுப்போய் எரிச்சல் பட முடியும்; பில் கடிக்கவும் முடியும்!
குடும்பத்தில் இரண்டாவதாகக் கல் பாடத் தை எங்களுக்கு அனுகூலப்ப தகப்பன்தான். தன் பத்து வயதிலேயே கலங்கடித்த இன்ஸ்டன்ட் யூனிவர்ஸி
மேலும் பத்து ஆண்டுகள் கடந்து மாருக்கு அவன் ஒரு குழந்தை என கேள்வி மிதந்து போனது.
ஆக, சொந்தம் பேசிவந்த முதல் அ வந்த ஆறு பிள்ளைகளுமே இவ்வாற பன்னிரண்டு பல்கலைக் கழகங்களுே
மூன்றாவதாக முடித்தவள்தான் மூத்திராச்சாரியாரின் தாய்.
உண்டாகியிருப்பதாக வைத்திய ஒருவகைத் தேர்தல் காலத்துப் பர பசித்தாலும் கூட என்னமோ ஏதோ என
ஏழாவது மாதம் மலடாக வந்தது. ஏதோ பிணி என்றார் அதே வைத்திய
தொடர்ந்த இரு வருஷத்திய ரிப் லைப்ரரி மாதிரிக் குவிந்து வேலூர், நீண்ட போது, மேலூரில் பாரம் போ
இக்காலகட்டத்தில்தான் இரண்டாவ கைகளில் ஒரு குழந்தையை எப்படியும் கொண்டவன் மாதிரி ஏழாவது மாதே

6
ாகவும் இல்லையே! போய்த்தான் மூன்றும் அன்னைக்கோ தந்தைக்கோ TLEGlö!
கிக் கொஞ்சலாம் என்று நாங்கள் ாவது பிடிக்கும் அவசரம் மகனுக்கும்
ண்ணிர் மழைக்கு ஒதுங்கினால் தான் ல் காணமுடியும்; கெஞ்சிக் கூத்தாடித் ர்ளைகளா பிசாசுகளா என்று பல்லைக்
லியாணம் செய்தவன், மகத்தான ஒரு டுத்தித் தந்த இரங்களின் நாலாம் பரதேசம் போனதன் மூலம் எங்களைக்
19!
விட்டன இப்போது. மூன்று தகப்பன் ர்று போன வருஷம் காற்றில் ஒரு
ஆறு பிள்ளைகளைப் போல், பேரம்பேசி ாக அந்நியப்பட்டுப்போக, மொத்தம் D usTp!
இந்த மகள். மூன்றாவதாய மகள்;
ர் (?) அறிவித்த கணத்திலிருந்தே பரப்புத் தொற்றியது குடும்பத்தில் . 1று ஆஸ்பத்திரிப் பயணம்!
வயிற்றில் பிள்ளை அல்லாது வேறு ர் திலகம் !
போர்ட்டுகளும் எக்ஸ்ரேக்களும் ஒரு
வெட்டுர் என்ற பயமுறுத்தல்களோடு நிம்படி வற்புறுத்தினேன் நான்.
து மகன் திருமணம் போனான். எங்கள்
கொடுப்பது என்ற ரோஷம் பொத்துக் ம அவன் குழந்தையும் தாழ் புவி!

Page 24
ஏழு தவணைகளில் இந்த மாதிரி எங்களுக்கு ஊட்டப்பட்ட பிறகு ம மலஜலநாதர்.
மேலூரில் போடப்பட்ட பாரங்கள் வறண்டு கிடந்த எங்கள் மன நிலத்தை ஆரம்பித்தோம். ஒரு சகாப்தத்தின் த என்னைப் பெறுவதற்கு முதல் நா காலத்தில் ஒரு புசல் நெல் குற்றிய உண்டாகிய உடனேயே இந்தக் கம்பிய ஊசியைக் கூடத் தூக்கக் கூடாது என்று முழுக் குடும்பமும் தவமிருக்கத்தானே
அரசைச் சுற்றினால் தாய்க்கும் தொண தொனித்தன - அதற்குக் கீ குடலையே அறுத்தெறிந்தான் என்பது
மகளோ கிளிநிக்கைச் சுற்றி வ பெற்றாள்.
ஆறு நாட்களின் அலறல்கள் சகி நாள் வீடு கொண்டுவந்து சேர்த்தாள் ஆறு, ஒருவகையில் ஏழு பேரப் பி எங்களை இவன் அன்றிலிருந்து தனக் தான் எங்கள் வாழ்க்கையின் மிகப் ெ
இவனை நாங்கள் நெருங்கும் ஒவ வரினதும் உருவம் அப்படியே இருக்க விடக் குழந்தைகளாகச் சுருங்கிப் பே கொண்டாடும் இடத்திலே என்பதாலா
நம் காலத்தில் நாம் இரண்டு இன்றையக் குழந்தைகள் இரண்டு மூ8 என்றெல்லாம் வியந்து -
கண்ணுாறு, வாயூறுகள் என்றெல்
உலகம் பிறந்தது இவனுக்காக
அவனது விழிப்பு, உறக்கம், சிரி புதிய அர்த்தங்கள் கண்டு.
நாலாம் மாதம் மகளும் மரு

வெள்ளை மரம்
யெல்லாம் பேரக் குழந்தைப் பாசம் }களுக்குப் பிறந்தவன் தான் இநீத
மகள் வயிற்றில் பால் ஊற்றியதோடு, யும் துளிர்க்கச் செய்தன. தவமிருக்க வம் என்றுதான் கூறவேண்டும்.
ள் எங்கள் அம்மா அந்த ஹிட்லர்க் தாகக் குடும்பம் பெருமைப்படுகிறது. பூட்டர்க் காலத்தில் எங்கள் மகள் ஓர் விஞ்ஞானம் பயமுறுத்தியது! எனவே
வேண்டும்!
கருவுக்கும் நல்லதென்று பெரிசுகள் ழிருந்துதானே சித்தார்த்தன் வாரிசுக்
நினைவுக்கு வராமல்.
ந்துதான் இந்தப் பசிய கிளி நிற்கப்
தம் ஆஸ்பத்திரியில் பெற்று நாலாம்
ள்ளைகளை நெருங்க முடியாமலிருந்த குள் பூட்டி வைக்கவே தொடங்கியமை பெரும் திருப்பமாக இருக்க வேண்டும்!
ப்வொரு சமயமும், எங்கள் ஒவ்வொரு மனம், வாக்கு, காயங்களால் இவனை பாகிறோமே, குழந்தையும் தெய்வமும்
மூன்று வயதுகளில் செய்தவற்றை ன்று மாதங்களிலேயே செய்கிறார்களே
லாம் திருஷ்டிகள் கழித்து -
ான்றெல்லாம் புளங்காங்கித்து -
ப்பு, அழுகை - யாவற்றிலுமே புதிய
மகனும் மீண்டும் தனிக் குடித்தனம்

Page 25
அல் அஸ்மத்
போனார்கள். பக்கத்தில்தான் என்றாலும் இருக்கும் போதே.
மறுநாள் விடியுமுன்பாகவே குழந் வந்தார்கள் - மருந்தெடுக்க யார் அழுதபடியே.
அவன் இரவெல்லாம் அழுதழுது கன அழுததில் நாங்களும் கலங்கு முன்ப
அவர்களின் அலறலை முறியடித் பாய்ந்து வந்தானே குழந்தை, அதன் அடுப்பையும் காணோம்!
பாசத்தால் நான் மாசறுத்த முதற்
இப்போதெல்லாம் தினமொரு தர அங்கே போயாக வேண்டும்; அல்லது
"மார்பில் அணிவதற்கு இவனைப் என்பதை மட்டுமல்ல, ஒருதலைப் பட்ச பெறுவதில்லை என்பதையும் கற்றுக்
இப்படிப் பாசத்தால் பிணைக்கப்ப நரகக் காய், கனிகளாக மாறிச் சகோ
மனிதர்களுக்காகவே படைக்கப்பட்ட வனுக்குரிய வாழுரிமை மறுக்கப்பட்ட முயல்வதில் தவறென்ன இருக்கிறது?
மனது கனத்தது.
மடியில் கிடக்க விருப்பமில்லை அசைந்து கொண்டிருந்த குழந்தை த கால்களைத் தொட்டிலாக அசைத்தும்
“நுளம்பு கடிச்சிருக்கும்,” என்று யையும் டீவீயையும் மாறி மாறிப் பார் “ஊசி போட்ட எடத்துல என்ட கை பட்றி என் மீதே.
அன்று காலையில் அவன் தொை காய்ச்சல் வரலாம் என்றிருந்தாளாம்.
அந்த இடம் அப்போது சிவந்து சி

8
மனம் எங்களுக்குப் பக்குவப்படாமல்
தையை மூடி எடுத்துக்கொணிடு ஓடி நல்ல குழந்தை மருத்துவர் என்று
ாலிலேயே படுத்திருந்ததாகப் பெற்றார் Tais (36). -
த பாச அசைவுகளோடு என்னிடம் சுவட்டோடு அனலையும் காணோம்
பொழுது அது.
ரமாவது இவனைக் காண நாங்கள்
அவன் இங்கே வந்தாக வேண்டும். போல் வைர மணி எங்குமில்லை மாக எங்கும் எந்தப் பாசமும் நிறைவு கொண்டேன் - கசடற.
ட்ட சொர்க்க மலர்கள் தாமே இன்று
ாதர காதகம் புரிகின்றன!
. உலகத்தில், நியாயமான தனியொரு ால், அந்த உலகத்தையே அழிக்க
என்பதைப் போல் அடம் பிடிப்பதாக திடீரென்று அழ ஆரம்பித்தான். என்
பலமாக அழ ஆரம்பித்தான்.
மருமகன் சொல்ல, மகள் குழந்தை க்க, மனைவி எழும்பி அருகில் வர, ச்சோ?” என்று நான் சந்தேகப்பட்டேன்
-யில் ஊசி பாய்ச்சிய கிளிநிக் நர்ஸ்
றிது உப்பலாகவும் இருந்தது. வாயில்

Page 26
ஊதி ஊதியும். அழுகை அதிக அவனைத் தோளில் சாய்த்துத் தட்டி
அழுகையின் சுருதி கூடியதோடு அடமும் பிடித்தான் குழந்தை. மனைவி பின்னாலேயே திரியத் தொடங்கினாள். தோடம்பழம் உரித்து வருவதாக உt
மகளும் எழுந்து வந்து பிள்ளை போனாள்.
எல்லோருக்குமே குழப்பமாக இ
நுளம்போ எறும்போ கடித்திருக்க பட்டிருக்கலாம். வேறும் ஏதாவது.
அதற்காக இப்படி அழ மாட்டா6ே
எனக்குள் வியர்ப்பது போல் ஓர் பொறுத்துக் கொள்ள முடியாத ஒரு
இவன் கண்களில் நீர் வடிந்தால் வடியாது, கொட்டும்! நாடு போகிற குமுறிப் பிழியும் போலும் படுகிறது.
இந்தச் சொர்க்கக் குழந்தைகூட கனியோதான் என்பதில் இரு கருத் ஆதிக்கத்துவ அழுக் காலா அடிமைத் வில்லை.
இவனை இன்று சீராட்டுகிறோ( கொலைப்படுபவனாக்கவா?
ஐயோ, பிள்ளை பெற்றுக்கொள்ள வள்ளுவரைப் புறம் தள்ளிப் போனது
தப்பித் தவறி வளர்த்தாலும் பாச
இன்று சொர்க்கத்து மலராக இ காயாகவோ கனியாகவோ வாழப்போகு கொலைப்படுபவனாகவோ வாழப்போ இன்னும் கனிந்தவனாய் உயிரோடு
எதிர் வீட்டார் மாதிரியா?

வெள்ளை மரம்
ரித்ததால் தேறுதல் குளறல்களோடு * தடவி எழுந்து திரிந்தும்.
கீழே இறங்கவேண்டும் என்பது போல் பியும் அன்புக் குழைச்சல்களோடு என் கைகளை நீட்டி அழைத்தும் பார்த்தாள். ர்ளே ஓடினாள்.
யைப் பறிக்கப் பார்த்துத் தோற்றுப்
ருந்தது.
லாம். அவனது தொடையில் என் கை
உணர்வு. குழந்தையின் வலியைப்
வியர்ப்பு.
என் நெஞ்சில் உதிரம்தான் கொட்டும். போக்கைப் பார்த்தால் கொட்டாது,
நிச்சயமாக நாளை ஒரு நரகக் காயோ துக்கு இடமில்லை. இந்த ஆபாசம் துவ அழுக்காலா என்பதுவும் தெரிய
மே, நாளை கொலைகாரனாக் கவா,
வே கூடாதா? பெற்றாலும் வளர்க்காமல்
போல் போய்விட வேண்டுமா?
மே வைக்கக் கூடாதா?
இருக்கும் இவன், நாளை நரகத்துக் ம் காலங்களில், கொலைகாரனாகவோ கும் அந்த எதிர்காலங்களில், நான் இருக்க நேர்ந்தால், அன்றைய என்

Page 27
அல் அஸ்மத்
போர் என்பது கொலைத் தொழி போய் இறந்த அந்தக் கில்லாடி மக
ஆனால் நாங்கள்?
நிச்சயமாக நாங்கள் போருக்காக
ஆதிக்கத்துவக் காய், கனிகளின்
நாங்கள் கொலைப்படவும் கூடும்
பிறந்ததிலிருந்தே இறக்கத் தொடா உண்மை என்ற போதிலும், பெரியவர் நாளாந்தம் செத்துச் செத்தே எங்கள்
எங்கள் வாரிசுகளின், இந்தப் பி
விழிகள் கலங்குவதைத் தடுக்கட்
“எந்தக் குழந்தையும் நல்ல குழந்தைதான் மண்ணில் பிறக்கையிலே.
தோளில் கிடந்த துண்டால் முகம் கவனித்துக் கொண்டேன்.
அன்பை வார்த்தைகளில் குை சுளையைத் தள்ளிவிட்டுத் திமிறி அ
மகள் மறுபடியும் எழுந்து வந்து, ' உங்கா குடிக்கிறீங்களாடா?” என்று
குழந்தை திடீரென்று அழுகைை என் நெஞ்சு வழியே சரசரவென இ
இப்போது நான் அசையவுமில்ை
மல்லிகை - மாத்தளை ஆண்டு மல

10
ல் அல்ல என்கிறார்கள். போருக்குப் ானும் கொலைப்படவில்லை.
அனுப்பப்படப்போவதில்லை. ஆகவே.
ஒரு வெறிக்காலம் ஏற்படுமானால்
).
ங்கிவிட்டோம் என்பதுதான் தத்துவார்த்த களாகிய நாங்கள் பலாத்காரமாகவும்
முடிவை அண்மிவிட்டோம்.
ஞ்சுகளின் காலங்கள் எப்படி?
A.
பாடினேன் அந்த அழகான வரியை:
துடைக்கும் சாட்டில் கண்ணிர் வடியாமல்
ழத்து மனைவி நீட்டிய தோடம்பழச் ழுதபடியே துடித்தான் குழந்தை.
"பசியோ தெரியல்ல! வாங்கடா தங்கம்,
கைகளை நீட்டினாள்.
ய நிறுத்தினாஷன். அவனது சிறுநீர் றங்கி என்னை முற்ற நனைத்தது.
ல; இவளிடம் வசவு வாங்கவுமில்லை!
) 0000
1999

Page 28
குடும்பப்
“அந் தாந்த காய் தத்த வாங் அறைக்குள்ளிருந்து கத்தினேன்.
“பாவமே, கைல வேலயாத்தா6ே என்று அலட்டிக் கொண்டாள் அவள்.
ஏன் குடும்பப் பிரச்சினையைக் கிள அந்த வேலையைச் செய்துவிட்டுப் ே வழுக்கி வந்தது.
அகலமான வெள்ளை உறை எவ கை வைத்துவிட்டான்!
சுமையாய்க் குனிந்தேன். ஏகப்ப அடையாளங்கள் தெரிந்தன. யார் அ
“நோநா!” என்றேன் அலங்காரமா அனுப்பீர்க்கார்!”
“காக்காகிட்டர்ந்தா!” என்று தன் 6 வந்தாள் மனைவி.
“என்னா நடந்திர்க்கு தெரியுமா?” 6 துப்பறிந்திருந்ததால். “ஓங்கட காக்க ஆளுகளோட கால வார்ற லெச்சணம் 'காகம'ன்னு மொடனார்ட் ல ஓவியந் போனதில, இந்தக் காய்தம் அன்ரா

பொய்
ங் குங்க, நோநா!” என று நாணி
னர்க்றேன்? நீங்க வாங்குங்களேன்!”
ாப்புவான் என்பது போல், தபாற்காரனே பானான்; கதவுடே கடிதநாய் விழுந்து
னோ இந்த மாதச் சம்பாத்தியத்திலும்
ட்ட கந்தோர்களில் மொத்துப் பட்ட
னுப்புதல்? அட, மச்சான் தாஹா!
ாக, "ஓங்கட காக் காண்டா சமாதானம்
கை வேலையைக் கால் தூசாக்கிவிட்டு
ான்றேன் நான் அதற்குள் என்வலப்பைத் 5ா தோட்டத்ல கண்டாக்கா இருந்து இந்த என் லப்ல தெரியுது! 'றாகம'யக்
தீட்டியிருக்காரு! 'ஆர்', 'கே' யாப் ாஸபுரம் போதிக்குப் போய் ரெண்டு

Page 29
அல் அஸ்மத்
கெழமயா ஸில் எடுத்துக் கிட்டு இt
| 29
ஆ .மா! பாவமே!” என்று அதிச காக் கா எழுதியிருக்காரு! காய் தெ விட்டேஷன் மாதிரியிருக்கே?. காக்
“உண்டாக்கிக்கிடவா ஏலாது? ஆ
“என்னாவாம்? மதினியோட கடசித
“அட!. அவரு ஊட்டுக்குள்ளயே மறந்து போயிட்டோம்! பெரிய புள்ள,
“பாவமே! அந்த பட்டு குட்டியா வந்தாச்சி!. பாவமே, எப்பயாம் பெரி
“இந்த மாசம் பத்தாந் தேதியாம்1.
“நாளைக் கா?. இதென்னா தி மேய்ந்தாள்.
"திடுதிப்புன்னு ஒண்ணுமில்ல. இர கெழமயாகப் போகுது! தாஹா ம இன்னைக்கித்தான் நமக்குக் கெடைக்
“பாவமே. திடீர்னு என்னா செ வாரதாயிருந்தாலும் ஆயிரம் ருவாகி
“ஆயிரம் போகுமோ, கூடவே இ8 செனத்தி, அதுடா, இதுடான்னு மாப கெடக்குது குடுக்காட்டிப் போனா கு கொழும்பு மாமன்! கொழும் புன்னா எ மாதிரி செலவழிச்சாத்தான் மாமன்;
பட்டுக் கா’ பெரியவளாகிட் டாப் ே ஊரொ லகமெல்லாம் பப்ளிக் காக்க இருக்கிறாள்டா, வாங்கடோஒஒஓய்’னு!
"என்னாங்க!. நம்ப ஒரு சீலயுஞ் நம்ப நெலம காக்காக்கும் மதினிக்கு எரநூர் ருவாய வெய்ப்போம்! பாவே
"அப்டித் தாஞ் செய்யணும்! செஞ் இன்னைக்கி ஒரு பொழுதுக் கெடயில
மணி :பஸ் ஸ"க்குப் போனா, ஒரு மூ

12
ன்னக்கித்தான் நிம்மதியா வருது!
யப்பட்டாள் இவள். “காகமன்னுதான் மன்னா பெருஊஊஸாருக்கு? இன்
.மா..! இன் விட்டேஷனேதான்!”
ந் தங்கச்சிக்குக் கல்யாணமோ?”
ஒரு ஹால் இருக்கிறத நாங்கதாம் பெரியபுள்ள ஆகிட்டாளாம்!”
! அப்ப காக்காக்கும் ஒரு கொமரு
புள்ளயாவ்னது?"
நாளைக்கித் தண்ணியூத்றாங்களாம்!”
டுதிப்புண்டு!" என்றவள் கடிதத்தை
ந்தக் காய்தத்தப் போட்டு இப்ப ரெண்டு ச் சாண்ட கைக் கோலி விசேஷம் ,
குது!”
ய்றதிப்ப?. ம்..? நம்ம. போய்ட்டு ட்டோணுமே!’
ன்னொறைநூறும் போகுமோ! . சீரு, Dன் சீரு மானங் கெட்டுப் போய்க் த்தல்! அதுவும் நான் என்னடான்னா, ன்னமோ ரெண்டு கொம்பு மொளச்ச இல் லாட்டிக் கையாலாகாத பய!. ஒரு பாதும், காட் ஸடிச்சி, றபானடிச்சி, சிறனும் - ஏன் ஊட்ல ஒருத்தி
சட்டயும் மட்டும் வாங்கினாப் போதும்! த் தெரியுந்தானே!. புள்ள கைல ஒரு
)
D, வேற என்னா பணிறது!.
சாப் போச்சி! எப்டிச் செய்றது? அதும் ? தடா புடான்னு எவனயாவது புடிச்சி
யாரப் புடிக்கிறது?. காலைல நாலு pணு நாலுக்கெல்லாம் போய்றலாம்!

Page 30
13
இன் னைக்கி சனி, நாளைக்கி நாய
அதுக்கொரு தந்தி குடுத்துறலாம். போகலாம்1.”
“நானும் இப்ப அதத்தான் யே
சாப்பாட்டுக்கென்னா பண்றது? . நானு பாவமே, போகாமயும் ஏலாவே?. இெ
“இந்த நோயோட நீங்களும் அந்த இன்னும் எத்தன மாசத்துக்கு டக்டர்
“இப்டிச் செய்வமே! மகளயுஞ் மட்டுஞ் சைக்கிள்ள போயிட்டு வாங்க
"கெட்டிச்சி குடி! இந்தக் கொ சந்திக்கொரு ரிப்பேரு! . சரி. யார் U பாப்பேர்ம். இப்பப் பணத்தத் தேட்ற சீட்டு சில்லி எப்டி?”
“ழ்ாவமே, வாற மாசந்தானே நம
"அதுதாந் தெரிஞ்சிக் கெடக்கே! எ சொல்லிக் கை மாத்தா ஒரு ரெண்டா இல்லாட்டிப் போனாலும் இருக்கிற ட கழிச் சீறலாம்.”
“பாவமே, அவளே ஜவான் பேயி!
"அவ குடுத்தாலும் நீங்க குடுக்க 6 வார்த்தயப் போட்டுப் பாப்பிங்களா, இ
“பாவமே, ஒங்க ஆசயத்தான் ஏங் பாத்துக்கங்க!”
தன் தலையைத் தடவிவிட்டு இற
ex
இப்படிப்பட்ட அவசரங்கள் மிகத் த கையில் ஓட்டம் இருக்கும் போதெல வரும் போதோ, செப்புக் காசுகூடத் நாலாம் நம்பர்க்காரன் கதி வேறெப்பு
இந்த மச்சான் பாவி, ஒழுங்கா

வெள்ளை மரம்
று, திங்கக் கெழம லீவ் வேணும். பெரியவன வீட்ல நிப்பாட்டீட்டுப்
ாசிச்சேன்! திங்கக் கெழமைலர்ந்து . அங்கிட்டுப் பாத்தாலும் அவனுக்கு ம் மருந்தும் மாயமுமா இருக்றேன்!.
* கண்டக்டர் மல மேல ஏறி எறங்கினா, படி மேல ஏறி எறங்கணுமோ!”
சின்ன மகனயுங் கூட்டிக்கிட்டு நீங்க
ழம்புக்குப் போய்ட்டு வர்றதுக்குள்ள பாரு போறதுங்கிறதப் பத்திப் பொறகு வழியென்னான்னு பாப்போம்1. ஓங்கட
க்கு1. அதும் மாசக் கடசிலதானே
துக்கும் மின்னாகிட்ட போய் விசயத்தச் ப்ரங் கேட்டுப் பார்ங்க. ரெண்டாயிரம் Dாதிரிக் கேளுங்க!. சீட்டுக் காஸ்ல
குடுத்துட்டுத்தான் மறு வேல பாப்பா!” பிட மாட்டிங்க போலர்க்கே!. போய்ட்டு
}ப்பத்தான் என்னமோ.”
கெடுக் க! இந்த அடுப்பக் கொஞ்சம்
ங்கினாள் மனைவி.
ex- 0x8
ாராளமாக எனக்கு அடிக்கடி ஏற்படும். லாம் அவை வருவதில்லை. அவை தங்கமாக மாறிவிடும் என் கையில்! டி இருக்கும்?
5 எழுதியிருந்தால் இந்த இக்கட்டு

Page 31
அல் அஸ"மத்
ஏற்பட்டிருக்காது. எப்படியாவது தேடியி எழுதினான்? என் நம்பர்க்காரனின் ை
பட்டும் எனக் குப் புத் தி இல் சேமிக்கணுமாம்! சேமிப்பதற்கு எங்கே பத்தை உண்டியலில் போடவாம். பூ முளைக்கும் மாதத்தில் என்ன செய் கடன் - கப்பி இல்லாமல் வாழ்கிறே6ே பள்ளம் வந்தால் இக்னிஷனை ஒ. எனக்கல்லவா குஸ்த்தி காட்டுகிறாள் பட்டமோ நோபல் பரிசோ கொடுக்கவ
பார்ப்பவர்களுக்கு என்னவோ நா டீவீ, எழுநூறு ரூபா வாடகை வீடு, .. விருந்துப் பருந்துகள் என்று நாங்களு வாழ்கிறோம். அதை வாழாமலும் என் 6 முடியவில்லை. இதற்காக நான் 'ஒட் அதை ஏன் கேட்கீறீர்கள் - வெட்கங்
ஒரொரு நாளைக்கு இங்கே அரிச பார்த்துத்தான் எவனாவது வந்து நின் அட, இல்லை என்றாலும் நம்பமாட்டா6 இதைவிடப் பெரிய தண்டனை ஏது?
அதைவிடப் பெரிய தண்டனை (
'பொலை'க்குப் போய்விட்டு வந்த கிடந்தது. மறுநாள் பெட்றோலுக்காகக் மீதி ஒரே ஒரு ரூபா! கெட்ட காலத்து எண் பாடு தள்ளு மாடுதான்! நாகூர் தர் இடித்துக்கொண்டிருந்த அந்த வேளைய நின்றார் ஓர் அசாது.
காலம் கெட்டுப் போய்க் கிடக்கிற புதுப் பேர் வரும். கலவரம் வந்து குடும் பஸ் தனுக்கு ஏன் அந்த வம் ெ யாக்கினேன். ஏகப்பட்ட சாபங்களோ( வீட்டு வாசலைப் பார்த்தால், டி. ராே
தடவித் தடவி வியர்த்ததில், ஒரு அவனுடைய கையில் மரியாதையாகத் பயல் என்ன செய்தான் தெரியுமா...'

4
ருப்பேன். ஷிரோ சாகுமுன்னர் என்ன கயில் பணம் எரியுமாம்!
லை என்பது இவளினி குஸ் தீ தி. மிச்சம் மீதி வாழ்கிறது? நூற்றுக்குப் நூற்றுக்கு நூற்றைம்பதாகப் பிசாசு வது? சேமிப்பு இருக்கட்டும், இதோ ன, இது பெரிய காரியம் இல்லையா? .ப் செய்துவிட்டுச் சவாரியடிக்கும் இவள்! இதற்கெல்லாம் கலாசூரிப் ா செய்கிறார்கள்?
னொரு படாடோபிதான். சைக்கிள், ப்றிட்ஜ், மாசத்துக்கு இரண்டு மூன்று ம் அரைப் பணக்கீார வாழ்க்கைதான் னால் என் உத்தியோகத்தைச் செய்ய டீ'யில் ஒட்டும் காலம் இருக்கிறதே,
கெட்டுப் போய்!
சி வாங்கக் காசிருக்காது. அப்போது று கை மாத்துக் கேட்டுச் சிரிப்பான். ர்! பணக்கார வேஷம் போடுபவனுக்கு
ஒன்றும் ஒரு நாள் நடந்ததுதான்
5 பின்னர் ஆறே ஆறு ரூபா மிஞ்சிக் கேவலம், ஐந்து ரூபாவை ஒதுக்கினால் துக்கு ஒரு டயர் பெருமூச்சு விட்டரில் கா உண்டியல்களை என் மனதுக் குஸ் பில், நன்கொடை ரஸிதோடு வாசலில்
றதே! அடிச்சழாவிட்டால் ஏதாவதொரு விட்டால் எண் வீடு பற்றி எரியும் ! பன்று, ஐந்து ரூபாவை மொட்டை டு ஒரு ரூபாவைப் பர்ஸில் புதைத்து ஜந்தரே மாதிரி ஒரு பிச்சைக்காரன்.
ந பழைய பத்துச் சதம் கிடைத்தது. தான் வைத்தேன். அந்தக் குரங்குப்

Page 32
15 -l
அந்தப் பத்துச் சதம் இன்னும் சின்னமாக!
0.
•e oKo
மின்னாவிடமிருந்து மனைவி திரும்
சரி, விஸ்வாஸமில்லாத ஓர் எதி கொண்டது.
இரண்டாவது வலையையும் மனை
"ஓங்க கூட்டாளி ஹென்றிகிட்ட ே
“ஹென்றிதான் இந்தக் காலங் போய்ருக்றானே!” என்றதில் அந்த வ
"பாவமே, இங்க வேற யார்கிட்டதா கொஞ்சம் எரிச்சி உட்டா என்னாவாம்!
மூன்றாவதை நானே தொடக்கி ந "கொழும்புக்குப் போனா ஒஃபீஸ் பி எப்பிய அவெங்கிட்ட போய். ஒர்நாளு
ரஹீம் நாநா குடுக்க மாட்டாரா?
"கேக்கலாந்தான்!. முந்தி வாங்கி
“பாவமே, ஒரேதா சீட்டு சல்லிய கேலாதா?”
நான் முதலில் அவளை விரட்டி விரட்டினாள்! விருப்பமில்லாமல் புறப்பட்ே விருப்பமில்லாமலே வந்து சேர்ந்தேன்.
அந்தக் காலிப் பயல் காலிக்கே (
மொத்தம் நான்கு முயற்சிகள் அ
O 0. ex 0
ஆகக் குறைந்தது ஆயிரமாவது குறையாத ஒரு தொகை இருந்தது. { இன்னொரு பிரச்சினையும். கையிருப் மாசத்தின் சொச்சத்தைக் கழிப்பது க(
பரவாயில்லை; அது இரண்டாம் பி

வெள்ளை மரம் -
என்னிடம் இருக்கிறது - நினைவுச்
0.
Ls வந்தாள். உதட்டில் பிதுக்கல்.
பார்ப்பும் விநயமில்லாமல் விலகிக்
வியே விரித்தாள்:-
கெட்ட காலத்ல மடுப் பள்ளிக்குப் லையும் அறுந்து போனது.
ங் கேக்றதாம்?. அட, இந்த அடுப்பக்
| 99
ானே மூடினேன்:-
யூன்கிட்ட வாங்கலாந்தான்!. ஆனா. மில்லாம.”
99
எடுத்துத் தாரேண்டு கேட்டுப் பாக்
னேன்; அவள் இப்போது என்னை டேன். பின்னேரம் ஒரு மணியைப்போல்,
போயிருந்தான்.
து வரையில்.
9 0
வேண்டும். கை வசம் ஐநூறுக்குக் இன்னுமோர் ஐநூறுதான். ஆனாலும் பை இதற்குச் செலவழித்துவிட்டால், டுழியமாவிடுமே!.
ரச்சினை.

Page 33
- அல் அஸ்மத்
வில்ஸன் முதலாளி பெருத்த தெ பண்ணிய மாதிரி. கீழே கழிவுகள் டே போட்டு நிரப்புவதுதான் ஜாஸ்த்தி! எண்பதாய்க் கழியும்! நூறாய் நிரம்ட தாகவும் கழியலாம்! என்னைப் ே பொதுவுடைமை அதிகமாய்ச் சுரண்டு! பேச வேண்டும்! பெறுமதியின் அை தேதி அதி முக்கியம்! பல பேருை ஆவியாகிப் போன கதைகள் அநந்த
நோ! கழிச்சல் வேண்டாம்! ஹற
இவளிடம் ‘:டீக்கா'ச் சமாச்சாரங் ஒரு பாம்பு, அரைப் பவுணில் இரண் வைக்க எண் ஆண் மைக்குப் பலம் ! மனம் இல்லை! ஒரு முறை இது நட
அதெல்லாம் வேண்டாமே! அ6 பிள்ளைகள் வீதியில் நிற்க வேண்டா
சே1. அதுவும் வட்டிதான்!. இ கூடாது!.
டீவீயை வில் ஸனிடம் கொண்டு பூட்டி வைத்துவிட்டு இதையே அபகரிக் கொண்டு போனாலும் அதே கதிதான். கையில் கொண்டுதான் சைக் கிளைே
அல்லாஹவே! மறுபடியும் மறுபடி
"முன்னுாட்டுக்காரங்ககிட்ட ஏதாவ
“பா.வமே!” என்று இழுத்துச் சி ரூவா கேக் காம இருந்தா போதும்!”
“என்னடாது, பெரிய :பலாயாப் ே “புள்ளைங்க பெர்ஸாஹீனாக் கூட இந் பாக்றானுக! நம்ம பாடில்ல திண்டாட்
“இந்தா பார்ங்க! போக முடியல ஆத்ரத்துக்கு ஏன் புள்ளைகளையும் ெ ஒரு புள்ள இருக்குங்கிறத மறந்துறாத பலமாகக் குத்தித் தள்ளினாள் மனை

ம்! என்னைக் கண்டால் எழுபத்தைந் பான்ற பணக்காரர்களிடம் அவனது ம்! ஆனால், பெறுமதிக்குரிய சாதனம் ரப் பங்கு கிடைக்கும். அவனுக்குத் டய வாசல்கள் தேய்ந்து, வீடுகளும் Lö !
sILö!
டு பாம்பு நாக்குகள். அவற்றில் கை
உண்டு; ஆனால் டிபெண் மைக்குத்தான் .ந்து -
கள் ஏதும் இல்லை. ့်နှီးကြီး
தைக் கூறப் போய் என்னால் எண் (8LD!.
னிமேலெல்லாம் இப்படிச் சிநிதிக்கக்
போக முடியாது. தன்னுடையிதைப் கத் தொடங்கிவிடுவான்! சைக்கிளைக் சாவி, லைஸன்ஸ், இன்சூரன்ஸ்கல்ளக் ய பார்ப்பான்.
து கெடைக்குமா?” என்றேன் A. ir
ரித்தாள் அவள். “நம்பகிட்டர்ந்து
பாச்சி!...” என்று அலுத்தேன் நான். த விஞ்ஞான காலத்ல காசு பறிக்கப்
டமார்க்கு1.
ன்னா பேசாம இருங்க! ஒங்க அவசர பத்தவுங்களையுந் திட்றீங்க? நமக்கும் iங்க!” என்று கொள்ளிக் கட்டையைப்
வி.

Page 34
17
“சும் மா மூலைக்கு மூல கோ பெரிஸாஹனா அடுத்தூட்டுக்குக் கூடத் நானும் .
“பாவமே! காக்காக்குக் கூட சொ
“ஆனா இந்த மாதிரி சொல்லமா
“காக்கா என்னா அப்பிடி வித் தங்கச்சியாச்சேன்டு காய்தம் போட் சீலயக் கொண்டா, நக நட்டுகளக் கெ ஓங்க மாதிரி ரோசக்காரர்தான்! சொல்லியிரிப்பார்! எங்க காக்காவப் நம்ம மாணத்தக் காப்பாத்தத்தான் நா ஒண்ணுமே கொண்டு போகாட்டிப் ே கழுத்தப் புடிச்சி வெளில தள்ளிற மா
"சொந்தக்காரங்களுக்கு மட்டுஞ் ெ என்று கேட்க எழுந்த வாயை அட நான் அணைந்து போவதுதான் எங்க
அவளைப் புகைய விட்டுவிட்டுப் புதைந்தேன்.
மனைவியின் கூற்றிலும் நியாயம் நான் விதண்டாவாதத்தின் துணையில பற்றிய மனைவியின் ஒவ்வொரு புதைந்துதான் இருக்கும் 1.
இந்தத் தாஹா மனிதரின் தகாத க மனத்துக்கும் திண்டாட்டம். ஊருலகத்தி எவனெவன் அயலாரின் வயிற்றெரிச்ச கிறான், பிச்சைக்காரன் நாளுக்கு பார்க்கிறான் என்றெல்லாம் நான் சிந் பொழுது, மனைவி ஆறிப்போய்த் தே
“பசிக்குதப்பா!” என்று சரணடை
“கொஞ்சம் இரிங்க, கறி வெந்து
போனவள் அடுத்த கணமே த எங்கயாச்சும் வெய்க்கிறீங்களா?”
என்னால் நம்ப முடியவில்லை.
“எங்க வெய்க்கிறது?”

வெள்ளை'மரம் -
வத்தக் கொட்டாதீங்க! ஏம் புள்ள தெரியாது!..” என்று பற்றி எரிந்தேன்
ல்லாமத்தான் இரிப்பீங்களோ?.”
தியாசமாச் சொல் லீட்டாங்க? ஏதோ றுக்காரே தவுர பணத்தக் கொண்டா, ாண்டாண்டா எழுதியிர்க்கார்? அவரும் சொந்தக் காரங்களுக்கு மட்டுந் தாஞ்
பத்தி எனக்குத்தானே தெரியும்!
ாங்க ஏதாச்சிங் கொண்டு போவணும்! போனாலும் அவரொண்ணும் நம்பளக்
LIT fil.”
சால்லத்தான் கார்ட்ஸ் அடிச்சாங்களோ? க்கினேன். அவள் கொதிக்கும்போது ள் அடுப்பின் இலக்கணம்.
பேசாமல் கூடத்தில் வந்து கூடையில்
இல்லாமல் இல்லை. என் வாசிக்காக வாழ்வதுவும் உண்மை. கணவனைப் சொல் லிலும் அதீதமான உணமை
வனத்தால் எனக்கிப்போது பணத்துக்கும் |ல யார் யாரிடம் பண வசதி இருக்கிறது, ல்களைக் கொட்டிக்கொண்டு ஓடியாடு மும்மாரி போல் எவ்வளவு எண்ணிப் தனையைச் சமாளித்துக்கொண்டிருந்த 5ணிரைச் சூடாகக் கொண்டு வந்தாள்.
ந்தேன்.
|றட்டும்!” என்று மசிந்து போனாள்.
Sரும்பி வந்தாள். “இந்தச் செய்ன

Page 35
அல் அஸ்மத் "சல்லி கெடைக்கிற எடத்திலதான்
"ஆமா!..... அது ஒண்ணுதான் இருக்க வேலயத்தான் நாஞ் செய்யல்ல! நோ!
"பாவமே, ஆவத்துக்கு என்னா ெ
"வெய்க்கிறதுன்னாலும் எங்க கொ சனிக் கெழம; அர நேரம்; எல்லாக் க போயாவும் ஒண்ணா வருது! எங்க ெ வெச்சா நம்ம தொலஞ்சோம்!..... அ ெ
அவள் மெளனமாகி விட்டாள். பாவம், பெண் தானே! சுரங்கங்கள் கொடாமல் திரியும் பேய்களுக்கு மத்திய முக்காட்டுடனேயே வாழ முடியுமா?
சே!.. மூளை வர வரக் கட்டுக் ஈமான் மீது என்ன அப்படியொரு கடுப்
மகன் டியூஷன் முடிந்து வந்தான். பாடசாலைக்கு அனுப்புவதைவிட டியூ விடியப் படித்து விட்டுச் சோதனை மேன
"பாவமே, எங்கயாச்சும் ஒரு அய். என்றாள் தாய்.
"எங்க போறதும் மா!”..... என்று !
ஐம்பது, நூறென்று சில அவசரங் அவன் ! டுபாயில் தாய் என் றோ பாடசாலையில் விளையாட வரும் கூட்டம் ஐநூறை அவனால் சமாளிக்க முடியும்
மாட்டானா என்றொரு நைப்பாசை எதில் ஜாக்கிரதையாக இருக்கிறோம் விழும்!
விஷயத்தை மனைவி பாவங்களே இவனும் புறப்பட்டுப் போய் மஃறிபுக்கு
"கெடைக்கல உம் மா!...''
அந்த நைப்பாசையும் நைந்து பே

$கு! இது நாள் வரைக்கும் அந்த ஒரு வட்டி வேலயே நமக்கு வாணாம்பா !”
சய்றது?"
ண்டுபோய் வெய்க்கிறது? இன்னைக்கு டையும் பூட்டு. நாளைக்கி நாயிறும் வய்க்கிறது? அவென் வில்ஸன் கிட்ட தல்லாம் வாணாம்!”
ளை மாட்டிக் கொண்டு ஸக் காத்தும் வில் அவள் அந்தத்தூசுகூட இல்லாமல்
குள் நிற்க மறுக்கிறது. வறுமைக்கு
அதொரு ஜாதி இராப் பகல் படிப்பு! ஷனுக்கே அனுப்பி விடலாம்! விடிய சமீது தூங்குவான் போல் தெரிகிறது!
நூறு ருவா பெரட்ட ஏலுமா மகேன்?”
பப்படத்தை நொருக்கினான் அவன்.
களை ஏற்கனவே சமாளித்திருப்பவன் தகப் பண் என்றோ கூறிக் கொண்டு ாளிகள் அவனுக்கு ஏராளம். இதற்காக, DIT ?
யுந்தான்! மானம், மரியாதை என்று மா அதில் பார்த்துத்தானே குண்டு
ாாடு விளக்கினாள். பாவமே என்று த் திரும்பி வந்தான்.
ானது!

Page 36
19
குசினிக்குள் போய் உட்கார்ந்தேன். கொண்டிருந்தாள் மனைவி.
எனக்குள் ஓர் ஆலோசனை உதி
பிரச்சினைக்கு விடை கிடைக்காதே சுற்றுகிறோம்?. மனைவியிடம் அப்படி நகை அணிகிறாள்; நாம் அணிவதில் அவள் ரவிக்கை, சேலை . சேலை.
“நோநா! ஓங்ககிட்ட ஒரு புது சீ
“பாவமே! அதயும் நான் ரெண்டு அனுதாபமாகச் சிரித்தாள் அவள்.
99
"அதும் போச்சா!...” என்றேன் ச துணிய மட்டும் வாங்கீட்டாப் போதும் ஒ ஐநூறு போதும்!”
சிறிது மெளனம். அதை அவளே
“இதுக்குத்தான் அளவோட பெக்
"இதென்னா திடீர்ன்னு? மூணுன் 6
“பாவமே, நம்பளயா சொன்னேன் ஆறுபுள்ள தம்பியையுஞ் சொன்னேன்
“என்னா பைத்தியக் கத! அவுங்
“எங்கட காக்கா மாய்ரி ஒண்ணே ஒதவுவாங்க இல் லியா?”
"ஓங்கட காக்கா என்னைக்கி நம
"ஆமாமா! அதெல்லாம் எங்க இ
"அப்ப இப்ப ஓங்க காக்காகிட்ட(
“மாசா மாசம் :தாத்தாக்கும் தம்பி அவுங்ககிட்ட கேக்றது?”
எனக்கு ஜிவ் வென்று ஏறியது! ஆட்டைக்கடித்து மாட்டைக்கடித்து.
(3660 LTLDLIT! (3660õLTLDLIT!" 6 பாதைக் கனுப்பும்!
சீ, என்ன குடும்ப வாழ்க்கை இது

வெள்ளை மரம்
தனி ஆலோசனையில் அரிசி கழுவிக்
த்தது.
பாது நாம் ஏன் மனைவி பின்னாலேயே என்ன விசேஷம் - நமக்கில்லாதது?
லை. நாம் கால் சட்டை, கம்மீஸ் :
ல ஒண்ணு இருக்குத் தானே?”
மூணு தரங் கெட்டிட்டனே!” என்று
றுக்கியவனாக, “அதோட ஒரு சட்டத் று நாம் பாத்தேன். அப்பிடீன்னா இந்த
அபாண்டமாக உடைத்தாள்.
கணும்னு சொல்றது!”
OT IT sin 6JT?”
ர்? ஓங்கட ஏழுபுள்ள :தாத்தாவையும்
יין
க பெத்தா?”
ாட நின்டிருந்தா இன்னைக்கி நமக்கு
99
)க்கு ஒதவி இருக்கிறாரு?.
|ப்ப நெனவிர்க்கப் போஹது!”
Buu (385 ULDT?”
க்கும் எரநூர் எரநூர் அனுப்புறீங்களே,
எங்கே சுற்றி எங்கே வருகிறாள்?
ன்றது மனக்குறளி. ‘இது எல்லாரையும்

Page 37
- அல் அஸ்மத். கை கொடுத்தது என் பெருந்தன்
"மலையாள மெகஸின் ஒன்ல ஒரு நமக்கிருவர்! இப்ப, நாம் ஒருவர், ந யாரோ, நீ யாரோ! நமக்கெதுக்கு யா
அவள் சீரியஸாகவே இருந்தாள்.
ஏன், ஏன், ஏன்?
"நம்ப போகாமயே உட்றுவமா? கழுவுவதையும் நிறுத்திவிட்டு என்னை
"ஒங்களுக் கென்னா பைத்தியமா? வன்னு நெனப்பா?..''
“பாவமே! சும்மா கொட கொடக். செலவுக்கு ஐநூர்தான் இரிக்கி. அத இ
"ஒங்கட காக்காட மொகத்ல எப்
"பாவமே, சொல்றத கேட்டுட்டுப் கெழமதான் வரப் போஹ்து! அப்ப சாம, திங்கக் கெழம் காக்காக்குக் காய்த என்லப்பயும் வெச்சி அனுப்னமுண்டா, . வாறோம்ண்டு எழுதுங்க! சீட்டு சல்லி ெ
“பாவமே!” என்றேன் நான்.
1993ல், 'இலங்கை சுற்றாடல் வெகுஜனத் போட்டியில் ரூபா 1000/- பரிசு பெற்ற பத்து.
சிறிபாலபுர மாத்தையா தொகுதி

மை.
ஜோக்! முந்தி முந்தி நாம் இருவர், மக் கொருவர்! வருங் காலத்ல நான் பார் யாரோ!......"
7' என்றாளே திடுதிப்பென்று - அரிசி
ப் பார்த்து!
”' என்றேன் சூடாக. "கையாளாகாத
காம கேளுங்க! சம்பளம் வரைக்கும் ப்ப செலவழிச்சிட்டு என்னா செய்றை?” பிடி நாளைக்கி முழிக்கிறது?” ப் பேசுங்களேன்! காய்தம் திங்கக் த்திய சடங்கெல்லாம் முடிஞ்சிரிக்கும்! ம் ஒண்டு எழுதுங்க! அவர் எழுதுன அவருக்கு வெளங்கீறும்! மாசக் கடசீல கடச்ச சீர்க்கு போய்ட்டு வந்துறலாம்!"
தொடர்பாளர் பேரவை' நடத்திய சிறுகதைப் . க் கதைகளுள் ஒன்று.

Page 38
முதுகச் ..
போட்டிக்குச் சிறுகதை கேட்டிருக்க சில விமர்சகர்கள் கூறியிருப்பது . சொறியல்தானா என்று நானே பரிசோதி
"நீங்களும் பங்கெடுக்கிறீர்களா?” | 'நானும் பங்கெடுக்கிறதா?' என்ற நல்ல அநுபவசாலி. அந்த அநுபவமே என்றாலும் தானும் இதிற் பங்கு ப அவர் கணக் கெடுத்ததைப் போன்றிரு
கடைசியில் அவர் இப்படித்தான் .ெ இல்ல!.. இனிமேலும் .... தீர்மானம் இ
சரி, எனக்கு அப்படி இல்லை. ந
எந்த விஷயமாகவும் இருக்கலாம் எழுதாமல் கதையே எழுத முடியும். கைலாஸம் இல்லை; கானாசூவும் இ
ஆனால் பத்துப் பக்கங்களுக்கு ே குறையப் போனால் தீட்டாகி விடு தூக்குபவர்கள் கூடத் தங்களின் பெட் விற்கவில்லையா? நடுவர்கள் இரக்கப் கதையைப் பத்துப் பக்கத்துக்கு வளர்த் பத்துப் பக்கத்துக்குச் சுருக்கினானா முதலிலேயே செத்துப் போயிருக்க

சாறியுங்கோ
கிறார்கள். என் எழுத்துக்களைப் பற்றிச் வெறும் முகஸ்த்துதிதானா, முதுகுச் த்ெதுக் கொள்ள ஒரு நவீன சந்தர்ப்பம்!
என்று ஜோசப்பிடம் நேற்றுக் கேட்டேன்.
று கேட்பது போல் சிரித்தார் அவர். பரிசை அவர் தலையிற் கட்டிவிடும். ற்றுவதை ஒரு சிறுபிள்ளைத்தனமாக ந்தது அந்தச் சிரிப்பு!
சான்னார்: “இது வரைக்கும் தீர்மானம் ல் லாமயும் இல்ல!”
ான் பங்கு பற்றப் போகிறேன்.
ாம். ஓப்பன் வீஸா! யாருமே கட்டுரை நிஜமான உயிர்ப்புக்கள்! இப்போது ல்லை; காசிதான் வாசியாயிற்றே!
மல் வேண்டாமாமே! கொஞ்சம் கூடக் மோ? ஐந்து வருஷமென்று பெட்டி டி வருகிற மட்டும் மலர் வளையம் பட்டே ஆக வேண்டும்! ஒரு பக்கத்துக் தானா, இருபது பக்கத்துக் கதையைப் என்று புரியாதவர்களும், எண்பதுக்கு 5 வேண்டியவர்களும் நடுவர்களாக

Page 39
அல் அஸ்மத்
இருப்பார்களா? இருக்கலாம்! எனக்கு முடிவுகள் வாசித்து வாசித்தே!
நல்ல தீமாகப் போட வேண்டும் சிறுகதைத் தீம் என்று ஒத்துக்கொள்ளு
எது நல்ல தீம்? . ஈழப் பிரச்சிை பொருளாக இருக்கிறது! அகில உல நடத்துகிறது! தொழிலாளர் பிரச்சினை? இல்லை என்ற அளவுக்கு இப்போதே குே பற்றில்லாத பயல்களுக்குக் காதல் ஒரு சரியான டொக்கியூமெண்டறி! பல்க நூற்றாண்டு வரையில் ஊறப்போட்டு வி இனிப் பாக்கி. அதுவும் வேண்டாம்! யா ஆவி, கானாசூவின் ஆவி என்று கிளம் வரிக்கும் ஒவ்வொருவன் என்ற விகிதத
சரி, தீமுக்குப் பிறகு வரலாம். கன உத்தி? அதைப் பற்றி இன்னும் ஒரு தெரிகிறது. தெரிந்ததாகக் காட்டிக் மனிதக் குப்பைத்தனம் சமுதாயத்துக் ஃப்ளேஷ் :பேக்? பாவம், நடுவர்கள்! நாட்டை விட்டே ஓடிப் போய்விடுவார்
எந்த நடையாக இருந்தாலும் மு!
எந்த நடையை எப்படித் தொடக் தீக்குச்சியை உரசி வீசிய மாதிரி ப தண்ணிரை ஊற்றிய மாதிரி டப்பென்
யாவும் கற்பனை என்று போடுவதா கேலி செய்த மாதிரிப் போய்விடுமே!
யாவும் கற்பனை அல்ல? அப்படி யேசுராசா பிரம் போடு நிற்கப் போகிறா கற்பனை அல்ல என்றால் அதை ஏ6 கவிதை நெருப்புக் கவிதை என்று தப்ப விட்டு விடுவோம்.
முற்போக்காளர்கள், யாதார்த்தப் நற்போக்காளர்கள், இதொன்றும் புத என்றாவது சொல்ல வேண்டும். பிற்( இதைவிட நன்றாக எழுதியிருப்பேனே

22
நிறைய அனுபவம் உண்டு- போட்டி
- இது தரிகிடதீம் இல்லை, சரியான ரும்படி!
ன? அது மார்க்கட்டில் மலிந்துபோன 0கமும் அதில் தான் ட்றேட் ஸோன் ம் ஹ"ம்! நாட்டிலே தொழிலாளர்களே விந்து விட்டது. காதல்? மண்ணிலேயே அவசரமா? அப்படியென்றால் கல்வி? லைக் கழகங்களை இருபத்தோராம் டுவார்கள்! இலக்கியப் பிரச்சினைதான் ராவது ஒருவன் நான்தான் கைலாஸின் பப் போகிறான்!"இப்போதே ஒவ்வொரு ந்தில் பேனையைத் தூக்குகிறான்கள்!
தையை வளர்ப்பது எப்படி? நனவோடை மனிதனுக்குமே தெரியாத மாதிரித் கொள்ளும் சிலர்கூட, அந்தத் தனி குத் தேவையில்லை என்கிறார்கள்! லிங்கம் பெயர்ந்த வரலாறு மாதிரி
56T.
டிவிலிருந்து தொடங்கினால் எப்படி?
கினாலும் சரி, பெட்றோலுக்கு மேல் க பகவென்று பற்றி எரிந்து போய்த் று அணைந்து போக வேண்டும்!
? அப்படிப் போட்டால் யதார்த்தத்தைக்
ஒன்றைப் போடப் போய், அலையில் ர்! கற்பனை அல்ல என்று போட்டால்? ண் போட்டும் காட்ட வேண்டும்? என் Iடித்த மாதிரி ஆகாதா அது? சும்மாவே
படைப்பு என்று சொல்ல வேண்டும். நியதல்ல, என்றாலும் பரவாயில்லை போக்காளன் ஒவ்வொருவனும், நான் என்று அடிக்கடி எரிய வேண்டும். ஒரு

Page 40
23
சாக்கா, மெளனி, சுந்தர ராமஸ்வாமி, நம் நாட்டு பாஷையில் சொன்னால், உமா, ரஞ்சகுமார், கொத்தன் மாதி பாஷையில் சொல்லும் போது, குமுத இருந்திருந்தால் பிரபஞ்சனையும் சொ
வேண்டாமப்பா, ஒன்றுமே வேண்டா புதுமைப் பித்தனின் அந்த முட்டாள் கூடாது!
சட்! நானே அன்று மேடையிற் கொண்டே எழுதுவது 'வதை' என்று என்றும்! கலண்டர்க் கவிகளுக்கும் எ
இந்த மூடே இப்படித்தான் - எழு போகிற மாதிரி!
:பஸ்ஸில் போகும் போதெல்லாம்
கக் கூஸில் இருக்கும் போதுதான் வெளியில் வந்து, 'இந்த ஷேவிங் செட் போல் ஒன்றால் மனைவியோடு கொ கக்கூஸ"க்குப் போனால் நோட் புக்கே யாக வந்து தொலைக்கிறது? வெள்ை இருக்கும்! எனக்குக் கதை எழுதவே த போகிறேனா?
நேற்றோ முந்தாநாளோ நல்ல ஒ( அருமையான தீம்! என்ன அது?. கதையா? கிழிச் சான்கள்! வீட்டுக்கா வருஷத்துக்கு அதிகப்படியான முன் பண அதைத்தான் வட்டிக்கு வாங்கிக் கொடு மாதிரியா கனவு கண்டேன்? நோ, சுப்பரான ப்ளொட் அது! இனித் தேதி வரும் . நமது விமர்சனக்காரர்களுக்கு ஐயையோ, நான் அப்படிப் பேசியிரு வருகிற மாதிரி!. ஒரு தமிழனோ மாதிரியோ? இல்லையே, இல்லையே
சில நேரங்களில் என் மனைவிக்கு வரும், ‘சுற்றிவரப் பிணங்களாகக் கிட
என்ற மாதிரி ஒரு ராத்திரி இரண்டு ம6 கனவில்தான் பிதற்றுகிறாள் என்றுதா

வெள்ளை மரம்
மாமல்லன் மாதிரி இருக்க வேண்டும். ஒரு தளையசிங்கம், தெளிவத்தை, ரி இருக்க வேண்டும். பிற நாட்டு தத்துக்கு வந்து கெட்டுப் போகாமல் ல் லலாம்தான்.
ம்! நான் நானாக இருந்தால் போதும்! வேணு மாதிரி நானும் போய்விடக்
பேசினேன், பேனையை உருட்டிக் பிச்சை எடுத்துத் திரியக் கூடாது னக்கும் பிறகு என்ன வித்தியாசம்?
த வேண்டிய நேரத்தில் பெண்டாளப்
என்னென்ன வகையாக மூடு வருகிறது! அருமையாக வந்து தொலைக் கும் ! ட இங்ங்ன வச்சனே, எங்க' என்பதைப் ளுவுவதோடு அதுவும் பறந்து விடும்! ாடு போகும்படியாகவா அது பொறுமை ளக்காரன்தான் சரி, அங்கேயே தாள் ாள் இல்லை; கக்கூஸில்தான் வைக்கப்
ரு ப்ளொட், அதுவும் கனவில் வந்தது. ம். ? அது மகன்மார் காதலிக்கிற ரன் கூலியையும் உயர்த்தி இரண்டு ாமும் கேட்ட கதையா?. இல்லையே!. }த்தாயிற்றே!. ஜேவிப்பீ சரணடைவது நோ! சனியன்! சமயத்துக்கு வராது!
முடிந்த பிறகுதான் அது நினைவுக்கு த மேடையை விட்டு இறங்கிய பிறகு, க்கக் கூடாதே’, என்று ஞானோதயம்
முஸ்லிமோ ஜனாதிபதியாக வந்த
த நல்ல நல்ல தீம்கள், யோசனைகள் க்கும் போது உங்களுக்கு இலக்கியம்’! ணிக்கு முணுமுணுக்கிறாள்! நான்கூடக் ன் நினைத்தேன்.

Page 41
- அல் அளி°மக்
இவள் ஒன்றையும் தீவிரமாக யோ பின் என் வாசிப்பும் எழுத்தும் இவளுக்கு அதிலும் டீவீ நிகழ்ச்சி முடிந்த பிற கட்டிலில் இருந்து கொண்டுதான் எழுது போட்ட மாதிரி! இதனால் தெறிக்கும் உருவம் கொள்ளும்!
அவளுக்கு அப் போதே சொல் இப்போதுதான் ஞாபகம் வருகிறது:-
மழை; வெயில்; வதை, பசி; கிழிக கிடக்கிறது. கணவன் ஆஸ்பத்திரித் திை துடிக்கிறது. காய்ந்த முலை. உலக அவள் என்ன செய்கிறாள்? குழந்ை விட்டுக் கதறித் தூங்க வைக்கிறாள் - வரலாறு. நாங்களும் தாய் வழிதானே பிறந்திருக்க முடியுமா? இதை இவளு அடைத்திருக்க வேண்டும்! இப்போது ே கதை முக்கியம்!
நல்ல தலைப்பாக வைக்க வேண முழுக் கதையையும் பிழிந்தெடுத்துப்
துள்ளல், எள்ளல், கொள்ளல் என அல்லது அரசத் துள்ளல், மக்கள் எள் இரட்டைத் தலையங்கம் நன்றாயிரு நெல்லை மாதிரியோ நீண்டவை? காரிய வினை? ஒரே ஓர் வான் கோழி ஆகிறது? அல்லது வினாக் குறி? ஆ
வட்டம்? நீ? வா? போ, தா, தீ,
இந்தக் கதையின் தலைப்பைப் பு புதுமை! கலியாணக் கதையானால் : பிரமாதம்! தலையங்கத்தை வைத்தே பதினைந்து மணித்தியாலம் பேசி விடு தலையங்கம் வந்து விட்டது! இனித் தீ கொண்டே யோசித்தால் ஏன் வராமற் ஜன்மங்களுக்கு வந்ததென்றால், வா
இந்த நடை முக்கியமாயிற்றே!
யார் யார் பரீசீலிக்கப் போகிறார்

24
சித்துப் பேசுபவளும் இல்லை. இரவான குச் சில வர்மங்களில் பிடிக்கிறதில்லை! றகு படு மோசம்! நான் வேறு பாவி, துவேன், வாசிப்பேன் - நெருப்பில் சீனி ஏமாற்றமோ ஆத்திரமோதான் இப்படி
லியிருக்கக் கூடிய மறு மொழியும்
சல்; வறுமை. ஓரு பிள்ளை பிணமாகக் ன்ணையில். கைக் குழந்தை பட்டினியில் த்தில் புட்டிக்குரிய பாலே இல்லை! தெயை வாரி அணைத்துக் கண்ணீர் - தாலாட்டில்! இது இலக்கியம் வளர்ந்த ன? நான் போய் ஒரு பணக்காரிக்குப் ளுக்குக் கூறி இவள் வாயை அன்று வண்டாம், ஆண்டவனே; எனக்கிப்போது
சுடும் - ஒரு படிமமாக, ஒரு குறியீடாக,
பில்ஸ் செய்தது போல!
ன்று தனித் தலைப்பு நன்றாயிருக்குமா? Tளல், மாட்டிக் கொள்ளல் மாதிரியாக க்குமா? அல்லது ஈப் பா மாதிரியோ காலங் காலமாக நினைத் தெண்ணிய பப் பறவைப் பட்சி கானவான் மயிலாக
ச்சரியக் குறி?
அதூ, ஆ, ஊ, சீ?......
துமையாக வைக்க வேண்டும்! புதுமை! சாவு வீடு என்று வைக்கலாமே! ஹா! நடுவர்களும் விமர்சகர்களும் பத்துப் வார்கள்! ஹப்பாடா! ஒரு மாதிரியாகத் மும் வந்துவிடும்! பேனையை உருட்டிக் போகிறது? அகிலன், நாபா, லக்சுமி ரிசுகளுக்கு வராமலா போகும்? யாருடைய நடை நல்லது? கள் என்று தெரிந்தால் அவர்களுக்குத்
--

Page 42
25
தகுந்த மாதிரி எழுதி விடலாம்! மூ யேசுராசா இருந்தால் மெளனி நடை. முருகையனானால் விஞ்ஞான நடை. ய நடத்துபவர்கள் நடுவர்களையும் அறிவு இரண்டாயிரம் ரூபாப் பிரிண்டிங் ஒடர்
குடும்பக் கதையை விரும்புபவர் கா கதையை விரும்புவாரா? இல்லாவிட் :புரோக்கர் கல்யாணக் கதையை வேண்டியதுதான்! இதை நடுவர்கள் அதற்கு நேர் எதிராக ஓடிப் போகும் வேண்டியதுதான்! அதுதான் எத்தனை
புரட்சி நடுவர்களானால்? சிகப்பு
புஷ்பித்து அதி அதி அதி சிகப்பு ம கொண்டார்கள் என்று காது குத்தலா
நிச்சயமாக ஒரு பெண்ணின் ெ எந்தக் குப்பைக் கதையாக இருந்தாலுய பாகாய் உருகிவிடுவார்கள்! இல்லா மொழிநடை, உத்தி என்பன சிறக்க 6 ஒருவர் நவீன சிறுகதைகள் வாராதாரா படவில்லை என்று ஒதுக்கித் தள்ளி புள்ளிகளைக் கூட்டி நாலால் பிரித்து ஆமாம், பெண் பெயரில்தான் எழுத
ஜப்பீகேயெ.ப் ப்ளொட்தான் இப்டே உறுப்புக்களை அறுத்து அங்கேயே ஈடு மயான அமைதிப்படைக்கு, மேகம் இந்தியாவில் புதிய வாகடம் எழுதப்ப இந்தப் படைக் குழந்தைகளை நினை வைத்துக்கொண்டு அமாவாசை நிலை அசுர பானத்தைக் கொடுக்க ஆசை தெரிகிறது!
மனைவி என்னமோ தூக்கத்தில்
நான் பரிசை வாங்கிக் கொ6 இழப்பார்களோ?.
க்கும்! இவள் விழித்தே விட்டாளி
“என்னாப்பா இது, இன்னும் தூா

வெள்ளை மரம்
)ப்போ இருந்தால் மெய்யுள் நடை. தெளிவத்தையானால் பேச்சு நடை.
ாரென்றுதான் தெரியவில்லை! போட்டி
பித்துவிட்டால் என்ன? நாளை எனக்கு
ஒன்றும் வரவிருக்கிறது!
ாதல் கதையை விரும்புவாரா, :டைவஸ் டால் கொழுத்த சீதனத்தோடு ஒரு எழுதிக் கெட் டி மேளம் அடிக்க விரும்பாவிட்டால்? விரும்பாவிட்டால் ஒரு கதையையும் அனுப்பி வைக்க க் கதைகளையும் அனுப்பலாமே!.
ஆகாஸத்தில் அதி சிகப்பு ஸ?ர்யன் னுஷ்யர்கள் அஹிலத்தில் பிரவேஸம்
LD .
பயரில்தான் எழுத வேண்டும்! அது b முதற் பரிசு சர்வ நிச்சயம்! நடுவர்கள் ாவிட்டால் என்னதான் கலையம் சம், ாழுதியிருந்தாலும், நாலு நடுவர்களுள் க இருந்து, அது எனக்குக் கதையாகப் விடுவார்! பிறகென்ன, மூன்று பேரின் துக் கடைசியில் தள்ளி விடுவார்கள்!
வேண்டும்!
ாதைய மார்க்கட் என்று நினைக்கிறேன். வைத்துவிட்டு வந்த இந்த அப்பிராணி மேகமாய் நோய் பரவியிருப்பதாக டுகிறதென்று ஒரு புதிய ஐதீகக் கதை! த்தால் பாவமாகக் கிடக்கிறது. தூக்கி வக் காட்டிப் பழங்காலப் பாற் கடலின் ! அதிலும் ஒரு சிக்கல் வரும் போல்
அனுங்குகிறாள்.
ர் ளப் பேப் பர்க்காரர்கள் பிரஸ் ஸை
வ் கலியா?”

Page 43
அல் அஸ?மத்
ללן (1*
D
“இந்த மனுசன் இப்பிடி ராத்திரி பக புடிக்கப் போகுது!”
، ، 99
D
திரும்பிப் படுக்கிறாள். படுக்கட்டும்! இரவிலாவது நல்ல தூக்கம் அவசிய
பரிசு கிடைத்தால் மட்டும் அந்த வேண்டாமென்றுதான் சொல்லி விடுவ வம்சம்தானே!. ச்சே பாவம் ! என்ன இ நான் இவளைப் புண் படுத்தக் கூடா
ஆறேழு வருஷத்துக்கு முதல் இப்பு பிரமச்சரிய விரதமும் பூண்டு, மூன வெண்பாவில் ஒரு நெடுங் கவிதை எழு புத்தகமாகவும் போட்டேன். நகை தள்ளியும் வைத்தேன்.
ஐந்து வருஷமாகக் கொஞ்சமா பிரச்சினை வள்ளுவருக்கு இருக்கவில் 6 பிடுங்கி எறிந்து விட்டு, ‘ஆடுதல் காம பொன்னா பரண் 1’ என்றல்லவா பாடிய
புத்தகத்தை வெளியிட்டேன். போ மாதிரித்தான்! பிறந்த பிள்ளை என்ன( வேண்டும்! எப்படியோ, என்னைப் டே சம்பாதிக்கும் ஒரு சிலர் இருக்கத்தானே போய் அந்த வருஷத்தின் சிறந்த கெமராவுக்கும் முன்னே நின்று ஒரு மறுநாளே மரியாதையாகச் செக்கை பட்டுச் சொன்னதில் பாதியைச் செய் :பூஸாவுக்குப் போய்விட்டது! இப்பே கேட்டாலும் கூடக் கழுத்தைத் திருப்பி
விழித்து வேதாளமாகப் பார்க்கி வேண்டாம் என்று அலங்கோலமாகத் - என் எழுத்துத் தவத்தைக் குலைத்
என் தவறை நானும் ஒத்துக்கொள் உறங்க வைத்துவிட்டு நான் பின் தூா

2O
லா யோசிச்சி யோசிச்சிப் பைத்தியந்தாம்
பகல் முழுக்க மாரடிக்கும் மனைவிக்கு Lö !
தப் பணத்தையோ புகழையோ இவள் ாளா? இவளும் ஜானகி, ஜெயலலிதா நிருந்தாலும் அந்த அம்சத்தைப் புகுத்தி து!
படித்தான், இரவிரவாகக் கண் விழித்து, ர் று - நான்கு வாரங்களாகத் தனி }தினேன். பூஜை மாதிரித்தான். அதைப் 5 யைப் பிறகு செய்யலாம் எண்று
கவா ஊடினாள்? புத்தகம் போடும் லை. இருந்திருந்தால் அந்தக் குறளைப் )த்துக் கின்பம் அதற்கின்பம் போடுதல் பிருப்பார்!.
ன வருஷம் வரையில் :டைவஸ் செய்த மோ அருட்டுணர்வில்தான் பிறந்திருக்க ான்ற அப்பாவிகளை வைத்தும் புகழ் செய்கிறார்கள்! இந்த வெண்பாவுக்குப் கவிதை நூல் என்று மைக்குக்கும் செக் கைக் கொடுத்து விட்டார்கள்! மாற்றி, இன்னுங் கொஞ்சங் கடன் து போட்டேன். அத்தோடு பிரச்சினை ாது அவசரங்களுக்கு ஈடு வைக்கக்
றாள்! எழுத வேண்டாம், யோசிக்க தூங்கினால், நானென்ன வசிஷ்ட்டரா துக் கொள்ள?
ள வேண்டும்தான். அவளை நிம்மதியாக ங்கிப் பின்னெழ வேண்டும். இலக்கியம்

Page 44
27
வந்துவிட்டது என்பதற்காக இல்ல ஐச
என்ன செய்வது, இலக்கியம் எண் கொள்கிறேன் - புத்தகம் போடுவது பிரசவத்தையே கொச்சைப்படுத்துகிற பிறகுதான் இலக்கியம் பிறக்கும்!’ 6 சைக் காலஜி எழுதி வைத் திருந்தா எல்லோருமே அதற்குப் பலியாகியி பெண்களுமே இலக்கியக்காரனைத்தா
இலக்கியக்காரனைப் பெண்கள் க என்று இப்போது யாரும் ஊர்வலம் டே
இப்போது அந்தப் பலவீனமெல்லா இன்னும் ஐந்தாறு நாள் தான் மிச்ச தெரியாதே! இன்றிரவு எப்படியும் குறி எழுதிவிட வேண்டும். நாளை நின்று வேண்டும். எழுத்துக்கென்றே பிறந்தவர் இரண்டாம் முறை திரும்பிக் கூடப் பா அப்படி ஒரு தண்டனையை நான் கொ வாயர்களானால் பரவாயில்லை. எனக் முறையாவது அடித்துக் கிழித்துத் : சுகம் வரும்!
சரி, தீமுக்கு வருவோம். ஒரு கதா அடச் சீ! தமிழ் சினிமாவுக்குக் கை கதாநாயகன் வளர்த்தான்? தமிழல் ல கொண்டிருக்கிறது! பாரதி தமிழ் வளர்த இதுகூட நல்ல ஒரு ப்ளொட் தான். ஆ
கதாநாயகன். அவன். அவன்?
இந்த நடுவர்கள் சோஷலிஸ்ட்டுக ஆன்மீகவாதி சுரண்டுவதாக இருக்க ஐயர் பண்டாரப் பொடியனை நொருக்கி கோவிலும் கட்டலாம்; அதில் உட்கா
இவர்கள் ஆன்மீகவாதிகள் என்ற சுரணி டுவதாக அமைக் க வேணி டி சோஷலிஸ்ட்டுக்கும் பொதுவானது, ஆ சோஷலிஸ்ட்டு என்ற பதப் பிரயே பெயரையும் பரிசையும் காப்பாற்றிக் கெ

வெள்ளை மரம்
க்கியம் கெட்டுப்போக விடக்கூடாது!
முதல் மனைவி என்று நானே பீத்திக் து பிரசவம் மாதிரி என்று தாயின் து போல! ‘இல்லறக் களைப்புக்குப் ான்று யாராவது மந்திரவாதி மாதிரி ல் நிச்சயமாக நானும் நீங்களும் Iருப்போம்! அதன் பிறகு எல்லாப் ன் கட்டுவோம் என்று நிற்பார்கள்!
ல்யாணம் செய்து கொள்ளவே கூடாது பாகாமல் இருந்தால் பெரிய காரியம்!
ம் வேண்டாம்! கதைதான் வேண்டும். ம். தபால் என்னவாகுமோ அதுவும் ப்பெடுத்துவிட வேண்டும். நாளைக்கு அதை மறுபடியும் செப்பனிட்டுவிட களுக்கு ஒரு தரம் எழுதினால் போதும்! " ர்க்க மாட்டார்கள்! விமர்சகர்களுக்கு டுக்க மாட்டேன். வாசகர்கள் இளிச்ச கு ஆகக் குறைந்தது இரண்டு மூன்று திருத்தினால்தான் ஆழியில் குளித்த
நாயகன். அவன் தமிழ் வளர்க்கிறான். த கட்டுகிற மாதிரி! தமிழை எந்தக் )வா ஒவ்வொருவனையும் வளர்த்துக் ந்தானா பாரதியைத் தமிழ் வளர்த்ததா? னால் அது கட்டுரைக்குத் தான் சரி.
ளாக இருப்பார்களோ? அப்படியானால் வேண்டும். முதல் பரிசு சத்தியம்! ஓர் இருநூறு, முந்நூறு சம்பாதித்ததாகக் ர்ந்து பூவும் சுற்றலாம்!
ால், சோஷலிஸ்ட்டு காசு லிஸ்ட்டைச் யதுதான் ! சுரணி டுதல் எண் னவோ ன்மீக வாதிக்கும் பொதுவானதுதானே!
ாகம் சரிதானா? வேண்டுமானால் என் ாள்ள மானிடவாதி என்று போடுவோமே!

Page 45
- அல் அஸ்?மத்
இந்த மானிடவாதிக்கு மட்டும்தா ஒருவன் கூறினான். அதனால் தான் சேர்ந்தானாம். அதற்கு முன் எப்படி இ சொல்லிக் கரைச்சல்!
போன மாதம் ஒரு மானிடக் கூட் மானிடர்கள் வந்திருந்தார்கள். மேல சபையில் எக்கச் சக்கமான புழுக்கம் ஏதோ, ஒரு புழுலுளுக்கம்! எல்லா மானிடர்கள் நாலைந்து இஞ்சிச் ே பேசினார்கள். ஏனைய மானிடர்கள் தொ மானிடக் கூட்டத்துக்குப் போனால் கு வேண்டும்! பஞ்சுச்சோடா நல்லது! அடைக்கலாம்!
ஆஹா ஹா! இதையே ப் ளெ எழுதிவிடலாமே! தலைப்பு மானிடம். ம என்றாலும் புதுக் கவிதையைப் போல ெ மொழி பெயர்த்தால் மனுஷ்யத் வய! பெயர்த்து விவரணயில் போட்டு விடு அதையே ஐந்தாறு வருஷங்களுக்கு சில விமர்ஸ்கள்! அதே பெரும் புகழ் ஆங்கிலத்தில் ஹியூமனிசம்! கம்யூனி ருஷ்யா வரையில் போகுமே!
அட, அதிலும் ஒரு சங்கடம் கி கவிதை உத்தமசிலன் எனக்குப் புதிய
“அட பேப்பயலே! முப்பது வரு எவனாவது ஒருத் தனி ஒன் னப் பத குசினிக்குள்ளயோவாவது சொல்லியி பேரு இந்தப் பக்கம் ரஷ்யா வரைக்கும் போயிருக்கு! இப்ப நாஞ் சொல்ற ப சந்தாதாரனா சேந்துக்க! விடியல், பு சிவப்புன்னு அடிக்கடி எழுது. சிகப்ட அதுக்குப் பொறகு பாரு, ஆஹாம்பா எழுதணும், எப்பிடி எழுதணும்னு நீ ஒன கன்னா பின்னாவுக்குக் கருத்துச் சொன் காத்திரம்பான்! யாருக்கும் எதுவும் வேண்டியதில்ல! எம்ஜியார் பேசுற இலக்கியம்! கொஞ்சக் காலத்துக்கு

28
ன் மானிடம் வருமென்று என் நண்பன் அவன் மானிடவாதி வட்டத்தில் இருந்திருப்பான்? என்னைக்கூடச் சேரச்
டத்துக்குப் போனேன். அறுபது எழுபது டையில் ஆறோ ஏழோ மானிடர்கள். புழுக்கம் சரியா, புளுக்கம் சரியா? மே வாய்ச் சூட்டு வினை! மேடை சாடா வாங்கிக் குடித்துக் குடித்தே ண்ணாந்துபோய் இருந்தோம். இனிமேல் டிப்பதற்கும் ஏதாவது கொண்டு போக
வாயிலும் அடைக்கலாம்; காதிலும்
Tட் டாக வைத் து என கதையை னிதம் என்றும் வைக்கலாம்! மனுஷ்யம் |ஹல்மெட்டுடன் நிற்கிறது! சிங்களத்தில் மகனிடம் கொடுத்தால் சிங்களத்தில் வான். அதில் ஏதாவது தவறிருந்தால் ச் சொல்லிக் கொண்டு திரிவார்கள் ஆகிவிடுமே! விஷயத்துக்கு வருவோம். ரிசம் என்றால் ருஷ்ய பாஷை! ஆகா!
டக்கிறதே! போனவாரம்தான் ஒட்டுக் ஐடியா ஒன்றைக் கொடுத்திருந்தான்.
}ஷமா எழுதிறியே; இது வரைக்கும் நீதி மேடையிலயோ பேப்பர் லயோ ருப்பானா? ரெண்டே வருஷத்ல ஏம் அந்தப் பக்கம் அமெரிக்கா வரைக்கும் மாதிரி செய்! ஏதாவது ஒரு வட்டத்ல ஷப்பம், ரத்தப்புரட்சி, ஜன ஸ?ன்யம், புன்னு எழுதினா இன்னும் விசேஷம்! ‘ன்; இல்லேன்னா ஒஹோம்பான்! எத ர்ணுக்கும் யோசிக்க வேண்டியதில்லை! ன மாதிரி ஒன்ட ஒவ்வொரு பேத்தலயும் வெளங்கணுமேங்கிற பிரக்ஞையும் மாதிரி எழுதீட்டா அதுதாண்டா புதிய ப் பொறகு நீ எழுத வேண்டியது கூட

Page 46
29
அவசியமில்ல! சும்மா ஒளறிக்கிட்டே
டேப் பண்ணிக்கிட்டுப் போய்றுவான்! அ வைர விழா, சாம்பல் விழா எல்லாமே காத்து விட்டாக் கூட, 'ஆஹா, ஸ"ஹர கத்துக்க! அந்த முன் பல் ரெண்டைய
ஆஹா, இப் படிப் புத் தி கெட்டு வீணாகும்படியாக நான் கதை எழுத சுதந்திரம் வந்த பிறகு அப்படியெல்லா
சரி, இப்போது எதைத்தான் எழுது வரப் போகிறது! இந்த மாதிரி நேரங்கள் - பாரதியை யானை கொன்றது போல
சீ! எவ்வளவு புழுக்கமாகக் கி தூங்குகிறாள்?
பாவம், இன்று ‘:டினஸ்ட் டி' போ சரியில்லாமல் இருந்தது! பாவந்தான் இல்லறம் செய்வது லாபமாகத் தெரிக
சரி, என்ன தீம் நல்லது?
புரண்டு படுக்கிறாள்.
சாம் பாராக ஒரு தீம் ? ஒரு ( பயங்கரவாதியும் ஒரு பயந்தாங் கொள்ள மாங்காயும் ஒரு ஜோடிப் பாத ரட்சை
“முதுகக் கொஞ்சம் சொறிஞ்சி புறமாக நக்கரித்து நெருங்குகிறாள்!
இலக்கியம் படைக்கு முன் மன பிள்ளையார் சுழி போலத்தானா?
()
1989ல் 'திசை நடத்திய சிறுகதைப் பே
திசை

வெள்ளை மரம் -
இருக்க வேண்டியது; அவனவன் அத ப்பறம் வெள்ளி விழா, பொன்னுவிழா, வரும்! அந்த வட்டத்தில ஒருத்தன் ந்தம் 1 னு வட மொழியில சொல் லக் |ம் புதுசாக் கட்டிக்க1.”
என் எதிர்காலம் அத்தனையும் முடியுமா? வேண்டாமே! எழுத்துச் ாம் எழுதலாம்1.
|வது? போட்டி முடிந்துதான் ப்ளொட் ரில்தான் பேனையை ஒடிக்க வருகிறது D
டக்கிறது! இவள் எப்படி இப்படித்
ாகும் போதே இவளுடைய பார்வை இவள்! இலக்கியம் செய்வதை விட கிறது!
குணி டும் ஒரு குழந்தையும் ! ஒரு
ரியும்! ஒரு மாங்கொட்டையும் அல்லது պլճ?
விடுங்களேன்,” என்று இவள் பின்
னைவிக்கு முதுகு சொறிவது கூடப்
() 0 ()
ாட்டியில் மூன்றாம் பரிசு ரூபா 250 பெற்றது.

Page 47
வாண் (
கூட்டம் மூன்றரைக்கென்று அழை மணியைத்தான் அப்படிப் போட்டிருக்கி சாதாரண ஒரு மண்டபத்தில் நடக்கும் இ அழைக்கும் நேரத்துக்கு வருவான்? த. ஒட்டல்களில் என்றாலாவது, மண்டபத் வேண்டுமே என்று நேரத்துக்கு வருவ சதிகாரிகளுக்கு மண்டையில் விடியா வருவார்கள்! இப்படிப்பட்டவன்களை எல என்பது இலக்கியக்காரனின் தலைவித
என் அனுபவரீதியிலான எண்ணத அடைந்தபோது நாலரை மணி. நாற்பது என் அனுபவத்தின் தோல்வியாகக் கூ
வரவேற்புரை, தலைமையுரை, நூ விமர்சனம் நடந்து கொணி டி ( தொடங்கியிருப்பார்கள்? அல்லது விமர்சனத்திலேயே ஆரம்பித்திருப்பார்
முன் பக்கத்து நாற்காலிகள் சில, சபையை. யாருக்காவது ஒதுக்கியிருப் வரிசை பலருக்குப் பிடிக்காது! ‘:போர் போக, சிகரெட் பிடிக்க, தூங்க, எட்ல பக்கமே வாய்ப்பானது.

கோழி 尊
ழப்பிதழ் குறிப்பிட்டது. ஆனால் ஐந்து றொர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும்! Nலக்கியக் கூட்டத்துக்கு எந்த மடையன் ப்ரபேன், ரண்முத்து, ஒபரோய் போன்ற தை அடுத்த நிகழ்ச்சிக்குக் கொடுக்க பார்கள். அங்கேகூடச் சில உயர்தரச் மல், அரை மணித்தியாலம் கழித்தும் ஸ்லாம் கட்டிக் கொண்டு அழ வேண்டும்
!..
த்தில் நான் முன்னணி மண்டபத்தை நாற்பத்தைந்து பேர்கள் குழுமியிருக்க, ட்டம் நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது.
ால் வெளியீடு என்பன முடிந்து போய் ருந்தது. எத்தனை மணிக் குத் ஊரில் இல்லாத புதுமையாக களோ?
ஒட்டை விழுந்த பல் வரிசையாக்கின பார்கள். ஒதுக்காவிட்டாலும்கூட முன் அடிக்கும் போது கதைக்க, எழும்பிப்
ஸ்ட் கொட்டாவி விடவெல்லாம் பின்

Page 48
31 ..
விமர்சகர் கனத்த குரலில் பேசிக்க மைக்கையே செவிடாக்கிவிடும் போல மாதிரிப் புதிய துணிமணிகளில் உயர நூல் ஒன்று விரிக்கப்பட்டிருந்தது.
அடேயப்பா! நாலாயிரம் பக்கமா அறுநூறு வருமே! எழுத்தாளர் பா காரியமாகத்தான் செய்திருக்கிறார்!
அக்கம் பக்கமாகப் பார்த்தேன் . யா தெரியவில்லை. எவன் வாங்குவான்? ஐம்பது கோடீஸ்வரர்களாவது கூடியிரு! தாக இருந்தவர் கையில் ஒரு சினிமாப்
எனக்குத் தெரிந் தவர்கள் ய தெரியவில்லை. என்னைப் போல் பி இல்லாதவர்கள் கூடும் அறிமுக விழா
பிட்டணியிலோ டீவீயிலோ கிரிக்க
மேடை நடுவில் இருந்தவர்தான் முழிக்கிற முழியிலேயே தெரிகிற ஹொலிவூட்டைப் போலவோ நாஸ்த்திக யாரோ இன் னொரு மேல் நாடு. இந்த ஏழெட்டுப் பேர்கள் இருந்தார்கள்.
அரசியல் வாதிகளோ என்னவோ! அர. வரவேற்பு, கேள்வி கேட்பாடு இல்லாமல் போய் அமுக்கிக் கொள்வார்கள்! ந வேண்டும்.
பழைய முகங்கள் எங்கே? ப சொறிவார்கள் என்று இவர்கள் புதிய
தேவையில்லாமல் ஒரு கெமரா அம் வீடியோக்காரரின் வெளிச்சம், திரும் சரிப்படுத்திக் கொண்டு மேய்ந்தது.
விமர்சகர் அலறிக் கொண்டிருந்தா நாலைந்து மைக்கும் இரண்டு மாெ அந்த மனிதர் தேர்தல் கூட்டத்தில் ( வைத்துக் கொண்டிருந்தார்.
"........ எனவே - அறிவார்ந்த - பெரு

வெள்ளை மரம் -
க்கொண்டிருந்தார். அவருடைய குரல் இருந்தது. சினிமாக் கோடீஸ்வரன் மாக நின்றிருந்தார். கையில் கனத்த
ாவது இருக்குமே! விலையும் ஐநூறு நத்திச் சாமி செய்தாலும் கனமான
ரிடமும் அந்நூல் கைவசம் இருப்பதாகத்
ஐந்து நட்சத்திர ஹோட்டலில், ஓர் ந்தால் வாங்கியிருப்பார்கள்! மூன்றாவ பாட்டுப் புத்தகம் சுருண்டு கிடந்தது.
ாருமே சபையில் இருந்ததாகவும் ந்தி வரலாம். அல்லது ‘அறிமுகம்’
ட் இருக்கலாம்.
நூலாசிரியர் பருத்திச்சாமி போலும், )து. அதேசியத் துணிகளில் ஒரு னைப் போலவோ தோற்றம். பக்கத்தில் ப் பக்கமும் அப்படி ஒன்று. மொத்தம் யாரையும் எனக்குத் தெரியவில்லை. சியல்வாதிகள் வந்தால்தான் அப்படி. லயே தலைவருக்குப் பக்கம் பக்கமாகப் ாலாசிரியர்கூடக் கீழேதான் உட்கார
ழையவர்கள் வந்தால் முதுகுதான் வர்களில் இறங்கி விட்டார்களோ?
ஒக்கடி எழுந்தது; ஒளிர்ந்தது; ஒளிந்தது.
பிய பக்கமெல்லாம் உருவங்களைச்
ர். உள்ளதோ ஐம்பது பேர். அதற்கு பரும் ஸ்பீக்கர்களும்! அதில் வேறு போல் தொண்டைத் தண்ணீரை வற்ற
மக்கட் பிறப்புக்களே! (ஸ்ப்பீக்கர்கள்

Page 49
- அல் அஸ்மத்
கிணி. கிண். என்கின்றன.) இலக்கி தெரிந்திருக்க வேண்டும். (கிண்!) இல படைப்பது - மிகவும் எளிது. (கிண்) மாக் மாவோயிஸம், கடா.பியிஸம், சோஷலி கரையறக் கண்டு - ப்ராய்டிஸத்திலும் கிணி) எந்தச் சமூகத்தை - அல்லது கிறாரோ அந்தச் சமூகத்தின் - அல்லது குரிய - வெளிப்பாட்டு முறையியலுக் வெளிப்படையாகவும் -இன்னும் ஆழம ஆள்புலக் கட்டுக்கோப்பாவத்தையிலும் நவீன - இலக்கியவாதி என்பதை - நாம் அறிகிறோம். - (கிண்!) மேலும் பல உதாரண எடுத்துக் காட்டுக்கள் மூலம் (கிணி 1) நவீன இலக்கிய விற் பணி இலக்கியங்கள் பற்றிய சர்ச்சைக்குரி மகத்தான நூலை (கிணி, கிண்!) எவ கிணி!) அவருக்குத்தான் தெரியும் - வ என்பது என்ன - வர்க்கம் என்பது { எழுதக் கூடாதவை என்ன - எழுத கிண், கிண்.) என்பதெல்லாம். 92
வியர்வையைத் துடைத்துக் கொ வெள்ளம் பாய்ந்த மாதிரி வியர்வைய மேசை மேல் போட்டார். கூல்டிறிங்ஸில் தொண்ணாற வைத்துவிட்டு மேடை மட் பிறகு, அவர் இன்னொரு புத்தகத்தை சரி செய்தார்.
சரிதான், பருத்திச் சாமியின் புத் இன்னும் பத்துப் பதினைந்து மேசையிற் பரிணாமம்! இவர் வக்கீலாக இருப்பா
ao s a e o அறிவார்ந்த பெருமக்கட் பெ களே என்று சொன்னாரா?.) இதோ! பருத்திச்சாமி அவர்கள் - இன்றைய கத இந்த நூலை (கிண்) ஆறு வருடமா சிரமப்பட்டு - பிரயாசைப்பட்டு - எழு
99
எனது மூன்றாவதானவரிடமிருந்த நாற்பது பக்கம் இருக்கலாம்! ஒரு நா6

32
யம் படைப்பவனுக்கு - இலக்கியம் - க்கியம் தெரிந்தவனுக்கு - இலக்கியம் ஸிஸம், லெனினிஸம், ஸ்ட்டாலினிஸம், மிஸம், கம்யூனிஸம் ஆகியவைகளைக் டார்வினிஸத்திலும் நுழைந்து - (கிணி எந்த வர்க்கத்தை - அவர் பிரதிபலிக் வர்க்கத்தின் - உள்ளிட்டமைவியலுக் கமைய (கிணி!) யதார்த்தமாகவும். ாகவும் - அகலமாகவும் - உள்ளார்ந்த - வெளியீடு செய்பவன்தான் - (கிண்!) மாக்ஸிம் கோக்கியின் - நாவலிலிருந்து ) நாவல்களிலிருந்தும் - கணிசமான
அறிந்து புரிந்து தெரிந்தோம்! iனர்களின் (சிணி 1) யதார்த்தவாத ய - விமர்சனங்கள் பற்றிய - இந்த பர் வாசிக்கின்றாரோ - (கிணி, கிண், விமர்சனம் என்பது என்ன - இலக்கியம் என்ன - படைப்பு என்பது என்ன
அருகதை அற்றவை என்ன (கிணி,
ாண்டேன். அதென்னமோ காதுக்குள் Iம் அருவெறுப்பும்! அவர் அந் நூலை கொஞ்சம் :டிறிங்கினார். சபையோரைத் ட்டும் குடிக்கும் பொதுவுடைமை நடந்த 5 எடுத்து விரித்துத் தொண்டையைச்
தகம் அல்ல இது! இவரது லைப்ரரி. கிடந்தன! ஆஹா சித்திர வதைகளின் GJIT ?
ரும் பிறப்புக்களே! (கிண்ண்ண்) (பிரபுக் - இதோ பாருங்கள் - இந்த நூலை! தாநாயகனான பருத்திச் சாமி அவர்கள். க - கஷ்ட்டப்பட்டு - கடினப்பட்டு
ழதியிருக்கிறார்! (கிண்ணு கிண்ண்ணு
சினிமாப் பாட்டுப் புத்தகம் அது! ஒரு வலாம்!!! இதை அம்பலப் படுத்தத்தான்

Page 50
33
மிலிட்டிறிக்காரப் புத்தகங்களைக் கொ கொண்டிருக்கிறாராம்!!!!
“.ஆசிரியர் கோமான்- பருத்திச் - எப்படி ஆரம்பிக்கிறார் பாருங்கள்! (கி மாலை! - இரண்டே இரண்டு - குடிை விடி - வெள்ளிகள் போல் - (கி நோக்கி நடந்து செல்கிறாள் - அந் அழகான :பேக் கு! - உடலில் அழகா போகிறாள்? . ஏன் போகிறாள்? - எட் போகிறாள்? - யார்தான் அவள்? - ! தெரியாது! (கிண்கிண்கிண்கிண்ண்ண் பிறப்புக்களே! - நூல் ஆசிரியர் பி கதையின் முதற் பந்தியிலேயே - எட துப்பறியும் கதைகளை - எந்த மடை சொன்னது? - அது - ஒரு - கிராம குடிசைகள்! - விடி - வெள்ளிகளைப் இல்லாமல் - எவ்வளவு - தெளிவாக நோக்கி - நைலக்ஸ் கட்டிய . நாரீம மணிகள் தொங்கும் - தங்க - நகை நீங்கள் ஒன்றைக் - கவனிக்க - வே ஆசிரியர் - (கிண்) ஆரம்பித்த காலப நன்மதிப்பிருந்த காலம்! (கிண்! கிணி - அதைக் கட்டிக் கொண்டு - ஒரு கு கருகும் மாலையில் - ஒரு - நாரீம யார்தான் சுவை குன்றிப் போவார்க கம்பனையும் - தரிசிக்கிறேன்! (கிண்
இன்னொரு பக்கத்தைப் புரட்டின
“என்னா சொல்றாரு?" என்றேன்
"கொழப்பாதீங்கய்யா, அருமயா அம்பிகாபதிப் படத்தின் இறுதிக்
வலப் பக்கம் பார்த்தேன். வழுக்
| 29
"சார்!” என்றேன்.
“யெஸ்!” என்று தடுமாறி விழித்
“என்னா சொல்றாரு?”

வெள்ளை மரம்
ாண்டு வந்து இவர் மைக்கில் தாண்டிக்
சாமி - தன் - அற்புத அமர நாவலை ண்!) மாலை கருகிவரும் - மங்கியதோர் சகள்! - மிகத் தூரத்திலே - இரண்டு
ண் 1) பிரகாசிக்கின்றன! - அவற்றை த நாரீமணி! (கிண் கிண் 1) கையில் ‘ன நைலக் சு! - அவள் யார்? எங்கே
படி - அங்கு வந்தாள்? - எதற்காகப் உங்களுக்குத் தெரியுமா? - எனக்கும் 1) பார்த்தீர்களா பெரு மக்கட் பெரும் ரான் அவர்கள் . துப்பறியும் மர்மக் ப்படி நம்மைக் கவர்ந்து விடுகிறார்! - .யன் - இலக்கியம் - இல்லை என்று ம்! - அதில் - இரண்டே - இரண்டு
போல! - புதுக்கவிதைகளைப் போல் க் கூறுகின்றார்! (கிண் கிணி!) அதை ணி! - நாரீ - மணி! - நார் நாராய் . கள் தொங்கும் -பெண்மை! இங்கே - பண்டும்! இந்தக் கதையை - (கிணி!) ம் (கிணி!) நைலக்சுகளுக்கு - (கிணி!) 1) ஏழைகள் அதற்கு - ஏங்கிய காலம்! டிசையை நோக்கி - அந்த மாலை - ணி செல்கிறாள் என்றால் - (கிண்!) ள்? - இங்கு. நான். பாரதியையும் கிண்கிண்).”
Tir.
இடப் புறத்தவரிடம்.
ன ஸ்பீச்சு! கத போடாம கேளுங்க!”
கட்ட வாள், நினைவில் எழுந்தது!
கை, கண்மூடிக் கிடந்தார்.
தார்.

Page 51
அல் அஸ்மத் "அதென்னா எழவோ சார்! என உட்ட மாதிரி இருக்கு! வேற ஏதோ (
விமர்சகர், ஓர் ஆணைப் போன் ஆணும் சம் பாஷித்துக் கொள் வதில் த
கூட்டம் முடிந்த பிறகு வந்து த தோன்றியது. அல்லது வராமலே இரு
இரண்டு மூன்று பெண் கள் தீட்டும் கிடந்தார்கள். ஆண் எழுத்தாளர்கள் | நிரூபிக்க முயல்வார்களோ என்ற அச்ச தூங்கிக் கிடப்பதுபோல் பட்டது. சில eே சபையில் கதைக்கக் கூடியவர்களைப் ப என்ன?...
ஒரு சிலர் அந்த மர்மக் கதை போயிருப்பதாகவும் பட்டது - வழியிலேே போவதற்கு வாய்ப்பு ஏற்படுத்திக் கெ
என் சிகரெட் இரண் டோ மூன் 0 சிலவற்றுக்குத் தீர்வும் கண்டு முடிந் மாடியைக் கீழே தள்ளப் பார்த்தது! படாமல் துடைத்துக் கொண் டிருந்தார்.
சரி, தலைவர் என்ன சொல்லப் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தேன். சபையோர் ந ஒருவர் எழுந்து மேடை மைக்கிடம் ே மேடையில் இடமில்லையோ?
"தலைவர் ஏன் கீழ் இருந்து மே புறத் தே.
"அந்தா, பானா சாவான்னாவுக்கு தலவரு! அவருக்குத் தமிழ் வராது! அஸிஸ்டண்டு பேசுறாரு...... நிகழ்ச்சித
கொண்டோடி சுப்பர் பேசினார். அரை
"விமர்சகர் வீரப்பிரதாபனின் ஆ விமர்சகத் தைக் கேட்டோம். நம் | பெருமக்களிலேயே மிகவும் திறமை மி அதில் சந்தேகமில்லை! ஐயமும் இ படித்திருக்கும் விமர்சக நுால் களை விமர்சகர்கள் அல்லாதவர்களும் நிச்ச வீரப் பிரதாபனுக்கு விமர்சக உல கிடைப்பதற்கு நாம் ஒரு விமர்சகப் ே

34
க்குன்னா கண்ணக் கட்டிக் காட்ல யாசனைல இருந்துட்டேன்! ஸொரி!" ற பெண்ணும் பெண்ணைப் போன்ற தயிர் வடை செய்து கொண்டிருந்தார்! லையைக் காட்டியிருக்கலாம் போல் ந்திருக்கலாம்! க்காரிகளைப் போல ஒரு மூலையிற் வந்து தாங்கள் ஆண்கள் தாம் என்று மாகவும் இருக்கலாம். இரண்டொருவர் ஜாடிகள் வேறு வழியின்றிக் கதைத்தன. பார்த்து மேடையில் தூக்கிப் போட்டால்
தயில் பாதி, முக்கால் வரையில் ய புத்தகத்தைத் தூக்கி எறிந்துவிட்டுப் ாள்ள முனைவது போல்! றோ தீர்ந்து, குடும்ப விஷயங்கள் திருந்த போது, கை தட்டல் அந்த விமர்சகர் அமர்ந்து, மீசையில் மண்
போகிறார் பார்ப்போமே என்று நான் கழ்ச்சி மாதிரி முன் வரிசையிலிருந்து பானார்! தலைவர் தமிழ் மாறனுக்கு
டைக்குப் போறாரு?” என்றேன் வலப்
எடப் புறமா இருக்கிறாரே, அவருதாந் எல்லாமே இங்கிலீஷ் தான்! அதுதான் . தொகுப்பாளர்!”
ப் பைத்தியத்தின் சுறுசுறுப்பு அவரிடம்! ழமானதும் அறிவு பூர்வமானதுமான நாட் டில் இன்றிருக்கும் விமர்சகப் தந்த விமர்சகர் இந்த விமர்சகர்தான்! ல்லை! இதுதான் விமர்சகம்! அவர் எல்லாம் எல்லா விமர்சகர்களும் பமாகப் படிக்க வேண்டும்! விமர்சகர் நிலே நல்லதொரு விமர்சக இடம் பாராட்டம் நடத்த வேண்டும்! நன்றி!

Page 52
35
அடுத்ததாக, பேராசிரியர் பருத்திச்சாமி என்ற புத்தக நூலுக்கு, மிக மிக மேன் மிக மிக மேன்மை பொருந்திய மகா கிராமணியார் அவர்கள் வழங்கியளிக்க அல்லது கை தட்டிப் பெரியாரை வரt ஆரம்பக் கை தட்டல் செய்த போது வா போயின!
“இந்தக் கொண்டோடி சுப்பன் ந டைமாப் புடிச்சி மினிஸ்ட்டர்மாருக உ முன்னேறீட்டான்!” என்று யாரோ பின்
மகா கனத்தோடு எழும்பினார் ர மாமி, தோழன், தோழி, வாசற்கூட்டி, டி கூறிச் சிறிது அரசியல் சகதியும் பூச யுகமானது.
கிராமம் என்றால் என்ன? காணோம்!) நகரமென்றால் என்ன? விளங்குகிறது, கிராமம் கிராமம்தான், நகரமாக முடியாது; நகரம் கிராமமா பிறகு இதைக் கண்டுபிடித்திருக்கிற கிராமத்தில் இருப்பார்கள்; நகரத்தில் ( ஆனால் கிராமத்தார் நகரத்துக்கும் ே போவார்கள்! ஆக, கிராமம் கிராமம் எ நாம் தெரிந்து கோண்டோம். நான் இருக்கிறேன்! நான் கிராமத்துக்குப் ே எனக்கு ஜோலி அதிகம். என்றாலும் வாசிப்பதுவும் அவற்றில் ஈடுபட்டு 6 கொள்வதுவும் என் பொழுது போக் கிராமாஸ்தமனம்! இந்த நேரத்தில் யார பற்றி எழுதிக்கொண்டிருக்கத்தான் 6ே தாங்கவோ விமர்சகம் செய்யவோ விரும்புகிறேன் ! எனக்கு அதில் சிரிக்கிறார்கள்!) விமர்சக வித்தகர் கேட்டிராத விமர்சகம் செய்தார்! இ அவரையே சிபாரிசு செய்வதாக இருக கிராமம் உதயமாகிறது; பிறகு அஸ்தம இதைத்தான் ஆங்கிலத்தில் சைக்கிள்
எழும்பிப் போய் டீ குடித்துவிட்டு அ கை தட்டல் உத்வேகம் அடைந்திருந்தது: மேடையிலிருந்த சகலர் கைகளையும்

வெள்ளை மரம்
:பீ. ஏ. அவர்களின் ‘கிராமாஸ்தமனம்’ ர்மையான உரை ஒன்றை, நமது மிக கனம் நகரபிதா ரீமான் எம். ஸி. கவிருக்கிறார்கள்! கரகோஷம் செய்து வேற்பு செய்யுங்கள்!” என்று அவரே ானொலியும் ரூபவாஹினியும் தோற்றுப்
ல் லாப் பந்தம் புடிப்பான்! சாப்பாட்டு ஊடுகளுக்குப் போய்ப் போய் நல்லா
பக்கமாக எரிந்தார்கள்.
நகரபிதா, தம்பி, தங்கை, மச்சான், றைவர், பியூன் என்றெல்லாம் வந்தனம் சி அவர் புத்தகத்தைத் தொட அரை
கிராமம் கிராமம்தான்! (கிண்ணைக் நகரம் நகரம்தான்! ஆகவே நமக்கு நகரம் நகரம் தான் என்பது. கிராமம் க முடியாது! பலத்த ஆராய்ச்சியின் ார்கள். கிராமத்தில் இருப்பவர்கள் இருப்பவர்கள் நகரத்தில் இருப்பார்கள்! பாவார்கள்; நகரத்தார் கிராமத்துக்கும் ன்பதையும் நகரம் நகரம் என்பதையும் ஒரு கிராமவாசி; ஆனால் நகரத்தில் பாவதில்லை! ஏனென்றால் நகரத்தில் , இது போன்ற கிராம நூல்களை என் கிராமத்தை நினைவு படுத்திக் காகும்! இந்த அரிய பெரிய நூல் ாவது எங்காவது ஒருவர் நகராஸ்தமனம் வண்டும்! அந்த நூலுக்கும் தலைமை நகர பிதா என்ற ஹோதாவில் உரிமை உணர்டு1 (கை கொட்டிச் வீரப்பிரதாபன், நான் இதற்கு முன் ம்முறை தேசபந்து விருதுக்கு நான் க்கிறேன்! (மீண்டும் கை கொட்டல்!) னமாகிறது! மறுபடியும் உதயமாகிறது!
புரை மணித்தியாலம் கழித்து வந்தேன். கிராமணியார் வெற்றிப் புன்னகையோடு வாங்கிக் கொண்டிருந்தார்!

Page 53
அல் அஸுமத் . கொண் டோடி கிளம்பினார்.
"நகர பிதா, அதி உத்தம கிராம் வார்த்தை மடைப் பிரவாகம், நம்மை தூங்கி உறங்கிய அரி சிங்கத்தையு சிம்ம சிங்க நாத ஓசைக் குரலொலி எ6 படுகிறேன்! நீங்களும் பொறாமைப்படு நகரங் களுக்கு அவர் கொடுத்த ! வியாகரணம் நம்மால் போற்றிப் பா தீர்க்க பார்வைத் தரிசிகள் நம்மத்தியில் வேண்டும்! என் அடுத்த நூலாகப் ப கொண்டிருக்கிறது. மதம் மாறிய 6 பத்திரிகைகளில் வந்த பல குறிப்புச் ெ பிசகாமல் திரட்டி எழுதி அதைப் பலப்பல் வருகிறேன். ருஷியத் தலைவர் அத தன்னுரை தந்து விட்டார்! ஒரு நூ எழுதப்பட்ட பெருமை இந்த மகத்தா பக்கமானாலும் அது ஒரு முழு நூல் ! நூ நூலாக அமையும் என்பதில் சந்தே. சத்தியம் செய்கிறார்கள்! எனது அதற்க ஒரு நூல் தான்! காலஞ் சென்ற அமரர் ஒரு பகுதி அது! அது இலக்கிய உலக சந்தேக ஐயமில்லை! இந்த மேடையி கூறிக்கொள்ள ஆசைப்படுகின்றேன். இ உதயம் என்றொரு நூலை எழுதி, அ கிராமணியார் அவர்களின் விமர்சகத் த (கை கை கை!) அடுத்தபடியாகப் பிரதம் கலாநிதி, செல்வப் பிரபு ஏ. வை. எ அவர்கள் பேசுவார்கள். தாய்த் திரு வசிப்பவர். இந்த நூல் வெளியீட்டுக்கா. நாட்டுக்கு விமான மூலம் வந்திருக்கிறா வரவேற்புக் கொடுத்து மகிழுங்கள்!"
கைக்கரநாத கோஷத்துக்கிடையில் பெயர் ஆரியபாலனாக இருக்கலாம் நினைத்துக் கொண்டேன்.
"மிஸ்ட்டர் சேர்மான்! லடீஸ் ஆ...... தொடங்கியவர் தம் பிறப்பு, பரம்பரை, கல்யாணம், பட்டம், பதவி, வங்கிக் கன நிறுத்தினார்.
'' ....... எனது அருமை நண்பர் பருத் கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். அமெரிக்கப் அடிபடும். இண்டர்போலில் இவரைத்

36
மணி மகா மேதையின் பேச்சுச் சொல் மெய்யுடம்பு மறக்கச் செய்துவிட்டது! ம் தட்டிக் கொட்டியெழுப்பும் அந்தச் எக்கில்லையே என்று நான் பொறாமைப் மாறு கேட்டுக் கொள்கிறேன்! கிராம . ஆழமான - அறிவார்ந்த இலக்கண துகாக்கப் பட வேண்டியது. இத்தகைய ல் உலவுவதையிட்டு நாம் பெருமைப்பட பாரிய ஒரு நூல் அச்சுப் பிரசுரமாகிக் ஒரு மகா மேதையைப் பற்றிப் பல சய்திகளை அப்படி அப்படியே எழுத்துப் D சிரமங்களுக்கு மத்தியில் வடிவமைத்து ற்கு ஐந்து வருஷங்களுக்கு முன்பே ல் எழுதப்படுவதற்கு முன் தன்னுரை ன நூல் ஒன்றையே சாரும்! முப்பது ல் உலகில் இந்நூல் ஒரு திருப்புமுனை கமில்லை என என் ஆண் தம்பிகள் டுத்த நூலும் முப்பத்திரண்டு பக்கத்தில் டமில்வண்ணனின் கேள்வி பதில்களில் மக ஒரு கலக்குக் கலக்கும் என்பதிலும் 1லே நான் ஒன்றைத் திட்டவட்டமாகக் ன்றிலிருந்து நான், நகராஸ்தமனத்தின் தை மாண்புயர்மிகு மகா மேன்மையின் லைமையிலேயே வெளியிடுவது உறுதி! அதிதி விருந்தினர், டாக்டர், வைத்திய ம். ஆர். பி. கோ. ஆர். திரு போல் அமெரிக்கக் கண்டத்திலே வாழ்பவர்; கவே தாம் பிறந்த தாய்த்திரு இலங்கை பர்! இதோ கைக்கரநாதகோஷம் செய்து
ம் எழும்பிய ஆர். போலின் உண்மைப் மன்று அவரது மீசையை வைத்தே
....ண்ட் ஜன்ட்ல் மன்!...'' என்று இழுக்கத் செல்வம், கல்வி, அமெரிக்க விஜயம் , க்கு, வியாபாரம் என்றெல்லாம் நிறுத்து
திச்சாமியைப் பற்றி நான் அதிகமதிகம் பத்திரிகையில் இவர் பெயர் அடிக்கடி தெரியாதவர் இருக்க முடியாது! இவர்

Page 54
37
இந்த அரிய பொக்கிஷத்தை வரைகிற நான் இந்த நூலுக்குப் பிரதம அதிதி பட்டேன். ஜெயிலில் இவரைக் கண்டு உ வந்தேன். மிகவும் நன்றி!”
கைதட்டலும் ரத்தினச் சுருக்கமா ஆழமாக, அறிவு பூர்வமாக.
விழா நாயகன் பருத்திச்சாமி எழுந் கிராமணியார் பல்லிளித்து இரண்டு ப சாமியைச் சுற்றிப் போர்த்தக் கைக்கர
பருத்திச்சாமி பட்டுச்சாமியைப் போ: சகலரையும் வணங்கினார்.
நானும் அமெரிக்கப் பிரை நூலை இங்கேயே அச்சிட்டு வெளிய இங்கே வந்தேன். ஹோட்டேல் ஒபரோ இதை எழுதினேன்! நான் அமெரிக்கா இதுக்கு முன்னுக்கு நான் எழுதியதி காணிக்கையாக எதையாவது செய்ய ஆறு வருஷாந்தரத்துக்கு முன்னுக்கு இ6 மர்மக் கதைதான் இலங்கை மக்களை ராமாயணம், பாண்டார் கதை, சிலுப்ட என்று அமெரிக்காவில் சொல்கிறார்கள். இந்த நூல் நாற்பத்திரண்டு பக்கம்த போட்டிருக்கிறேன்? எல்லாம் ஆராய்ச் எப்படி அஸ்தமனமாகியது என்பது ஒரு ப போன்றவர்கள்தான் தெரிந்துகொள்ள கண்டிப்பாக, உலகிலுள்ள ஒவ்வொரு ஆக்கப்படும் என்ற உறுதி எனக்குண்டு
ஆட்டுக் கழிவு வாய் விழவும் : அதாவது எதிர் காலக் காளிதாசன் த நானும் திடுக்கிட்டெழுந்து துப்பினேன்.
என் அருகில் நித்திரையாகிக் கி புறமாக வரும்படி முகம் பார்த்துச் 8 புத்தக வெளியீட்டு விழாவுக்குப் போ போல!
முனைப்பு

வெள்ளை மரம்
)ார் என்று தெரிந்த காலம் தொட்டே, யாக வர வேண்டும் என்று பேராசைப் த்தரவும் பெற்றுக்கொண்டேன்! அதனால்
க இருந்தது! மறுபடியும் கொண்டோடி
தார். கொண்டோடி சுப்பரின் கதறலில், ரீட்டர் ஜரிகைச் சீலையைப் பருத்திச் நாத கோஷம் பீறிட்டது.
ல் மைக்கைத் தொட்டார். பயந்து பயந்து
ஜ. இதுதான் என் தாய் நாட்! இந்த பிட வேண்டும் என்று போன மாதம் யில் இருந்து காபரே பார்த்துப் பார்த்து போகிறேன்! இது என் கன்னிப்படைப்பு! ல்லை! நான் பிறந்த கிராமத்துக்கு வேண்டும் என்ற உத்தம நோக்கில் தை ஆக்கத் தொடங்கினேன். துப்பறியும் ாக் கவரும் என்று அப்படி எழுதினேன். பாதிகாரம் எல்லாமே மர்மக் கதைகள் அதில் உண்மை இல்லாமல் இல்லை! நான். ஆனால் ஏன் எய்ட்டி ருப்பீஸ் Fசி! ஹோட்டேல் பில்! ஒரு கிராமம் மகத்தான ஆராய்ச்சி என்பதை என்னைப் முடியும்! இந்த தொகுதிக் கெலக்ஷன் சர்வகலாசாலைக்கும் பாடப்புத்தகமாக டு! (கை மோதல்கள்!).”
தூங்கிக் கிடந்த முட்டாள் இடையன், திடுக்கிட்டு விழித்துத் துப்பியது போல
டந்த எட்டு மாதத்துச் செல்வன், என் சிறுநீர் கழித்துவிட்டு அனுங்கினான் னதற்குப் பரிசு கொடுத்துவிட்டவனைப்
0 000

Page 55
Gofy
சொந்தமாகாத அந்தக் குத்தகை பிறகாவது ஒரு முறை போய் வர மனை பிறகு என்ற ‘சீசா ஒப்பந்தமும் குரு கொடுத்த போது
'யாதும் ஊரே...' என்று நாக்கில்; நெஞ்சில்! என்னால் அவ்வூரோ அதனா6 முரண்பாட்டுப் பிரகடனம்?
‘என்னுTர் என்னுார்’ என்று சகபாடி பைத்தியமாய் ஓடுகிறார்கள். ஊரில் அ எனக்கு? ஒவ்வொரு முறையும் இவர்க வரும்போது அப்படி என்னதான் லாட்டறி காட்டானாகிவிட்ட இந்தத் தோட்டக்க
மாத்தளைக் கென்று பீத்திக் கெ எனக்கப்படித் தோன்றலாம். அப்பா - பரம்பரையின் மூச்சே இல்லை; என் ‘:பேர்த் ஸர்ட்டிஃபிகேட்’ எடுக்கவில்லை இல்லை; எனக்குத் திருமணச் சம்பந்
யாதும் ஊரே, யாவரும் கேளிர்!

க்தி
ப் பூமிக்கு ஒன்பது வருஷங்களுக்குப் வியும், ‘பதினைந்து வருஷங்களுக்குப் ட்டாம் போக்கில் ஒரு வழி வகுத்துக்
0x8
மாத்தளை எண் சொந்த ஊர்’ என்று ல் நானுமோ சிறப்படையாமல் இதென்ன
கள் பாடாய்ப் பெருமைப்படுகிறார்கள்; ப்படி என்னதான் கொட்டிக் கிடக்கிறது ள் இந்தச் சொந்த ஊர்களிலிருந்து த் தனமாகக் காணுகிறார்கள்? பட்டினக் ாட்டானுக்கு இதொரு புரியாத புதிர்!
ாள்ளும் படி எதுவுமே இல்லாததால் அம்மா அங்கே பிறக்கவில்லை; முன் சகோதரங்களில் பலர் கூட அங்கே ); காணி-பூமி இல்லை; வாக்குச் சாவடி தமும் இல்லை. ஆக

Page 56
39
இந்தத் ‘தியறி சொல் கிறது சொந்தமென்று. இடுகாடு சொல்கிறது என்று. ஆனால் தோட்டக்காட்டுச் ெ
மீட்டர்கூட இல்லை; போடா!' என்று!
மாத்தளையில் பிறந்தேன்; உண் கொள்ளத்தான் வேண்டும். இதற்காக
டியுமா? சும்மா விடுவானா இவன்?
டிக்கிறியாத் தோட்டத்து இஸ்ட்ே நான் . பிறந்த வருஷமே பெற்றா
ரம்பமாகிவிட்டது. மாத்தளை மாவட் எங்கள் தந்தையார் கொட்டை போட்ட காவன்னா! கொழும்புக்கு வந்த சி குருந்துவத்தையிலோ பிறந்து கொள்வி என்பதுவும் இன்னொரு காரணம்.
பிறந்ததிலிருந்து பதினேழு வ( நெஞ்சுகளின் மேல் நடந்து நடந்து மாத்தளைக் கும் ஒரு குத்தகைத் மூலதனத்தோடு வெளியூர்களில் சம்ப
5川。
அறுபதிலிருந்து இது வரையிலும் போயிருப்பேனா?. அப்பா, தம்பி இற கும் பிடு, திவசங்கள் சிலவற்றில் ; சமயங்களில், கொம்புகளைக் கண்ட மூன்றும் இங்கே அடித்துப் பறித்து ஓ
“தோக்கா’ என்றைக்கு நன்றாக இ நடத்துகிறான்? எனவே நானும் கெட்( பட்டினமும்தான் சேர்ந்தேன்.
எண்பத்து மூன்றுக்குப் பிறகு மாத் அடிக்கடி இங்கே வந்து போவார். இந்த நான் போக வேண்டும் என்ற பாசமில்
மாத்தளையை என்னால் மறக்க ( சொந்தம் கொண்டாட முடியவில்லை
சுடுகந்தைத் தோட்டத்தின் இரண்டா இன்னும் அம்மா அங்கேதான்.

வெள்ளை மரம்
முழு உலகமுமே நமக் குத் தான் து புல் முளைக்கும் வரை ஆறடிதான் சக்றோல் சொல்கிறது, ‘ஒரு மில்லி
மை. ஓர் அட்டவணைக்காக ஒத்துக் வெல் லாம் சொந்தம் கொண்டாடிவிட எம்ஜியார் கூடக் கண்டியில் தானாமே
டார் லயத்தின் மண்ணை மிதித்தவன் ர்களின் தோட்டத்துச் சஞ் சாரம் டத்தின் தோட்டங்கள் சகலவற்றிலுமே வர். இதனால் நான் அசல் தோவன்னா ல ஜீவன்கள் கொள்ளுப்பிட்டியிலோ பதைப் போல் என்னால் முடியவில்லை
ருஷங்கள் வரை, பெற்றோர்களின்
வளர்ந்த காலத்தில்தான் எனக்கும் தொடர்பிருந்தது. பத்தாம் வகுப்பு ாதிக்கக் கிளம்பிவிட்டதோடு அதுவும்
ஓர் இருபது தடைவைகள் அங்கே ந்த சமயங்களில்; அவர்களின் முப்பது சகோதரங்கள் கொடிகளை ஏற்ற சமயங்களில்; எழுபத்தேழும் எண்பத்து ட்டிவிட்ட சமயங்களில்.
ருந்தான்? அவனென்ன தொழிற்சங்கமா நித்தான் போனேன்; எழுபத்து நாலில்
தளைக்குப் போகவே இல்லை. அம்மா நியா பிஸ்னஸ்க்காரி மாதிரி! அதனால் ல்லை.
முடியாது என்பது வேறு கதை; அதைச்
என்பது வேறு கதை.
ம் நம்பர் லயம்; இரண்டாவது காம்பரா.

Page 57
- அல் அஸ"மத்
அம்மாவோடு, ஜித்தாவில் வேலை மூன்று பிள்ளைகள்; செத்துப் போன கு இதை வைத் துக் கொணி டு சுடுக மாத்தளையையோ என்னால் சொந்த
அம்மா ஒரு யதார்த்த ஞானி.
வேண்டியவர். எங்களுக்காக இங்கே!. தம்பியின் பிள்ளைகளின் காலமும் சுடுகந்தைக் கூட்டிலிருந்து அசைகிறா மற்றைய சகோதரங்களுக்கோ கி தம்பியையும் புதைத்த இடத்திலேே என்பதுவேறு அம்மாவின் தனிமை விர: அவரின் இத்தகைய அந்தரங்க அற்பு uu (Tñi ?
"பெத்த தாயத் தோட்டத்துல தவிச கூத்தடிக்கிறான்!’ என்று சுடுகந்தை ெ அவல் எங்கள் அம்மாவின் வாயில்!
இரண்டு மாதங்களுக்கு முன் ஒரு தோட்டத்தின் இஸ்ட்டோர் லயத்துப் ஆகிறதென்றும் ஒரு பத்துப் பர்ச்சை கட்டைத் தம்பிக்கு எழுதியிருப்பதாக நம்புவதைவிட அந்தக் கட்டையனை நம்புகிறேன். ஜித்தாப் பணம்; வாங்கி காற்று வாங்கவே போதாதென்று அம்
கட்டையன் இனிமேல் 'மாத்தளை விரும்புவானா அல்லது என்னைப் தெரியவில்லை! ஒரே ஒட்டாண்டியின்
சொந்தமாகாத அந்தக் குத்தகை பிறகாவது ஒரு முறை போய் வ வருஷங்களுக்குப் பிறகு’ என்ற "சீசா ஒரு வழி வகுத்துக் கொடுத்த போது
தினசரி என் சேப்புகளை மேய் அநாமதேயங்களை வாங்கி வைத்துக் என்று புடுங்கி வைத்தாள் அவள். ஆளு பென்ஷன் வாங்கும் காலத்தில் கொடு கொள்ளவாவது ஆகட்டுமென்று நான் எ

40
செய்யும் கட்டைத் தம்பியின் மனைவி, ட்டப்பன் தம்பியின் மூன்று பிள்ளைகள். நீ தையையோ அதனி தபாலாகிய ங் கொண்டாட முடியுமா?
லண் டன், பாரீஸில் பிறந்திருக்க கட்டைத் தம்பியின் காலமும் குட்டப்பன் எப்படிப் போகும் என்றுதான், அவ ாரில்லை! இல்லாவிட்டால் எனக்கே fடமாக அமைவார். அப்பாவையும் ப தன்னையும் புதைக்க வேண்டும் தம். எங்களின் நகர நாகரிகத்துக்காக தங்களை மதிக்காமல் விட நாங்கள்
鲁 $க உட்டுப்புட்டு மகெங்காரன் டவுன்ல வறும் வாயையே மெல்கிறது. ஆனால்
கடிதம் அம்மாவிடமிருந்து. டிக்கிறியாத் பகுதி பர்ச்சஸ் கணக்கில் வியாபாரம் ஸ வாங்கிப் போட்டால் நல்லதென்று கவும் தகவல். இந்த நெட் டையனின அம்மா நம்புகிறார்! நானும் அவனை ப் போடுவான். எண் கொழும்புப் பண்ம் மாவுக்குத் தெரியும்.
தன்னுTர்’ என்று சொல்லிக் கொள்ள போலவே ஓடெடுப் பானா என்றும் பிள்ளைகள் தாமே நாங்கள்!
0. 0x
ப் பூமிக்கு ஒன்பது வருஷங்களுக்குப் ர என் மனைவியும் , ' பதினைந்து ஒப்பந்தமும் குருட்டாம் போக்கில்
ந்தே மாமிக்கென்று சில புடைவை, கொண்டு, “போயிட்டு வாங்களேன்பா!” மை இருந்த காலத்தில் அடக்கிவிட்டுப் த்திருந்த தேசியப் பதிவைப் பகிர்ந்து ன் பங்குக்கும் சில வகையறாக்களைக்

Page 58
41
கட்டினேன். இரண்டாவது மகனையும்
நைண்டியில் ஏறினேன்.
நிர்மலமான வானத்தை நம்பி, “ப
சிலேடை விடை கொடுத்தாள் மனை6
அடுத்த மூன்றாவது மணித்தியாலத் வீசியதே தவிர மழை எதுவும் வந்து
அந்தக் காற்று என் மனத்தில் பட்ட ஏற்படத்தான் செய்தது. நீண்ட காலத்து கலாம்; சீதோஷ்ண பேதத்தாலும் இருந்தாலும் சொந்த ஊர் பற்றிய பிர பிடிக்கிறது என்பதற்காகத் தொட்டிற் பழ விடவா போகிறது?
மகனுக்கு மாத்தளை புதிய பூமி ஒரு தரம் வந்திருக்கிறான். அவனுக்கே எனக்குத் தெரியாது.
எனக்கேற்பட்ட கிளுகிளுப்பை எ சொந்த ஊர்ச் சிறப்'பென்று வெந்திருப்
எண் மனத்தைப் போலவே மாத்த சில மீதமான மரபுக் கட்டிடங்கள் த கவிதைகள் ஆணவமாகப் பார்த்தன. கண்டு பழகிய உருவங்கள் மாத்தை கூனல், நரை, திரை விழுந்தோ அல் ஊர்ந்தன. கோம்பிலிவளைச் சிற்றாறு - சவூதி போய் வந்த ஒரு கிழவியை
மருந்தெடுக்காத கவுருமேந்தாஸ்ப போக்கிய வெளிகள், பூங்கா, சாகுமு கடை, கற்ற கூடம், (இங்கேதான் உ பெருமைப் பட எங்களுக்கு விதியிலி சேர்ந்துவிட்ட கந்தசாமியாரின் இலட்சி குழி தோண்டிப் புதைத்து விட்டார்க கூடம் இருந்த எங்களின் இடத்தில் பெ எதிர்காலத்தைக் கொன்றுவிட்டார்கள்! இரும்புப் பெட்டிக்குள் போனதில், எங்களுக்கும் 1.) என்று மகனுக்குச் கிளர்ச்சியோடு வட்டம் சுற்றி மீண்டுப பிள்ளையார் கோவிலும் கற்ற கூடமும் ஆலமரம், மாரியம்மன் கோவில், பழை

ட வெள்ளை மரம்
இழுத்துக் கொண்டு என் ஓட்டை 'ஸ்
f. -
தில் மாத்தளையின் எல்லைக் காற்று விடவில்லை!
போதே புதுமையான ஒரு கிளுகிளுப்பு துக்குப் பிறகு போனதால் ஏற்புட்டிருக் அப்படி இருந்திருக்கலாம். எதுவாக ரக்ஞை அல்ல அது! ஒப்பந்தம் குடை }க்கம் (உயிரோடிருக்கையில்) மாண்டு
தான். மூன்று வயதில் என் மார்பில் கதாவது கிளுகிளுப்பேற்பட்டதா என்று
னக்கெதிராகவே திருப்பி, 'அதுதான் பதில் வேல் பாய்ச்சாதீர்கள் நீங்கள்!
ளையிலும் எவ்வளவோ மாற்றங்கள். நலை குனிந்து சிரித்தன. பல புதுக் பேசிப் பழகியிராத, ஆனால் தினசரி ளப் படிமங்களாகப் பல் விழுந்தோ, லது எல்லாமாகச் சேர்ந்து விழுந்தோ மகாவலி நீரால் இளமை பெற்றிருந்தது ப் போல!
த்திரி, சகவாசித்த மேடுகள், வியர்வை ன்பே போய் வந்த மயானம், உண்ட தைக்கிறது! பழைய மாணவர்களாகப் ல் லை! காலா காலத்தில் போய் ச் யத்தையும் எங்களின் உரிமையையும் ள் மண்ணாசைக்காரர்கள்! ஆண்கள் Iண்கள் கூடத்தை அமைத்து எங்களின் பெண்களின் பழைய கூடம் அவர்களின் சந்தோஷம் அவர்களுக்கும் சோகம் க் காட்டியவாறே ஒரு நனவோடைக் 5 அதே பாதையில் தேங்காய்க் கடிப் ஒரு பெருமூச்சுமாக. செந்தோமாஸ், ய சதானந்தா பீடிக் கம்பனி, குணசேன

Page 59
அல் அஸ்மத்
முதலாளி வீடு, மந்தண்டாவளைச் சந்தி இறத்தோட்டைப் பாதையின் முக்கே இருண்ட காணி என்ற பட்டியலும் க(
இடப் புறத்து வயல் வெளிக்கப்ப ஒளிந்து கிடந்தது - ஏதோ எனக்கே
“அந்தா பாரு, அதுதான்!. (வாங்குவானா?) நிலத்தையும் சேர்த்
இவன் எங்கே பார்த்தானோ! எனக்கு தான் பிறந்த மடுவக் கொல்லை ஆள இல்லாத இவன், நான் பிறந்த லயத்தை
தோட்டம் நெருங்க நெருங்கப் ெ துரையின் தென்னந்தோப்பில் வெளி வேளாளத் தாத்தாவின் குயவக் குடில் பாராவத்தை :டிவிஷனில் :பஸ் கொட்
சுடுகந்தை ஆற்றின் மகாவலிச் சுழி மாற்றமாய்த் தெரியவில்லை. பாலம்
சுடுகந்தை!
எட்டு வருஷங்களாக என்னை வ
உள்ளே ஓர் அலை தோன்றி ம அப்பாவையும் தம்பியையும் அடக்கிய மண்ணாகியே போய்விட்டார்கள்!. அ மகனிடம் எட்டிக் காண்பித்தேன்.
அந்த றபரும் கொக்கோவும் எங்ே தாத்தாவையும் பாட்டியையும் நினை இப்படித்தான் இந்த நிலம் இருந்திரு
என் கொடுக்கல் வாங்கல்கள் எல
தார்ப் பாதையிலிருந்து தோட்டத் பால்ய காலத்தை என் மனக் கம்பிய கூட்டங்கள், ஜில் போலைச் சண்டைக மலைக்குக் கொண்டு போகும் தேத்த
வண்டியைப் பற்றிய புதிய அச்சம் பள்ளத்தாக்குகளும்! அவை என் பா6 மாதிரி ஒரு பிரமை!

42
, என்ற அழகர் மலை அடிவாரத்தோடு ாண மயானம், தோக்குத் துவானின் ளுதாவளை இறக்கமும் சேர்ந்தன.
ால் நான் பிறந்த இஸ்ட்டோர் லயம் வெட்கப்படுகிற மாதிரி! என்று கட்டையன் வாங்கவிருக்கும் து மகனிடம் விளம்பரப்படுத்தினேன்.
த லூஸ் என்றுகூட நினைத்திருக்கலாம்! ல்பத்திரியைப் பற்றிய நன்றியுணர்வே ப் பற்றி என்ன நினைக்கப் போகிறான்?
பரிய மாற்றங்கள் தென்பட்டன. லூஸ் ப்படாத ஏதோ வியாபார இரகஸியம். சைகளில் வெவ்வேறு சமாச்சாரங்கள். டகை, கட்டாண்டிக் கடையில் காடு.
ப்புக்களை முன்னரே பார்த்திருந்ததால் தாண்டிய கையோடு
ளர்த்த பூமி.
றைந்தது. இடமாகப் பாதைக்கப்பால், இடங்கள் தென்படவில்லை. அவர்கள் பூவியாகிக் கொண்டிருந்த கண்ணிரோடு
க?. பிடுங்கப்பட்ட நிலத் துண்டுகள் வூட்டின. வெள்ளையன் வரு முன்னர் È at5 (86.60ơi (6GBLDT ?
ப்லாம் கொள்ளையடிக்கப்பட்டிருந்தன!
து மணி பாதையில் வண்டி விழுந்தது. பூட்டர் முத்தமிட்டது. வாண்டுகளாய்க் கள், கள்ளச் சினிமா விமர்சனங்கள்,
ண்ணித் தர்மங்கள்.
கிளம்பியது. பாதையில் குன்றுகளும் ல்ய நினைவுகளையே பகிடி பண்ணிய

Page 60
வண்டியை அந்தப் பழம் பெருமை என்ற தயக்கம் பிறந்தது. தெரிந்து விசாரிக்கலாமென்று பாத்தால் தெரிந். மேட்டிலே நின்றது - நவீன சுரண்டல் பாதை; மடங்கிக் திரும்புகிறது. சைக்கி பார்த்தேன். வெறும் உன்னிச் செடிக கூடாது' என்ற பலகையைக் காணே பயமுறுத்தியதே!
வந் தது வரட்டும் என்று ப பலாத்காரப்படுத்தினேன்.
'பாவீ! பத்திரமடா பத்தாயிரம் போலிருந்தது!
அட, எப்படி இருந்த பாதை; படு? ஏக்கர்த் தோட்டத்தின் நிர்வாகப் பாதை அறுபது எழுபது வேலிகளைக் கொன அம்மா விசனித்திருந்தார். இப்போது தே பிரித்துக் கொண்ட பங்காளிகளின் ஐக்கியமும் இவ்வளவுதான் என்று பா
ஒரு தோட்டத்து மக்கள் பல ே அந்த மண்ணில் , என் வண்டியும் கவலைப்பட்டு நின்றேன்.
"சைக்கிள் 'பெச்' போய்றும் டே "சைக்கிளக் கோயில்ல போட்டுட்டு !
"இன்னுங் கொஞ்சம் போய்ப் பா "இதக் கோயில்ல போட்டுட்டுப் போ
"அப்ப்ப்பிடி யாருந் தொட மாட்ட
கட்டைத் தம்பியின் மாமாதான் . வராது. என்றாலும் எனக்குள் திடீரென
மகனும் பேரனும் கொழும்பிலிரு காம்பறா வாசலில் நிற்பதையிட்டு மகிழ
நடப்பதானால் முந்தியெல்லாம் கா தேரியில் குறுக்காக ஏறி அப்படி ஒ குறுக்கின் மூஞ்சியிலேயே வேலி! நடக்க வேண்டும். வெள்ளை மரம் தா

- வெள்ளை மரம் யில் கொண்டு போகலாமா கூடாதா துகொண்டுதான் போக வேண் டும். த முகங்கள் இல்லை. காளிகோவில் ஸ்த்தூபிகளுடன் . பள்ளத்திலே மண் ளை நிறுத்திவிட்டு அந்த மூலையைப் ள். 'உத்தரவின்றி உள்ளே போகக் ாம். போகலாம்; ஆனாலும் பாதை
த தடி மே லும் சைக் கிளைப்
!' என்று பாதையே அலறுவதைப்
த்துப் புரளலாமே! ஐநூற்றுச் சொச்ச 5!..... ஒரு வேலித் தோட்டம் இப்போது
ன்டு பங்கப்பட்டு விட்டதாக முன்பே ாட்டமும் இல்லை; தொழிலும் இல்லை!
பொருளாதாரமும் இவ்வளவுதான், எதை தப்படித்துக் கொண்டிருந்தது.
தசத்து மக்களாக உடைந்து போன உடையப் போகிறதே என்று நான்
பாலருக்கே மகன்!" என்றேன் நான். நடந்து போவமா?”
ப்பமே!" என்றான் இந்தச் சோமாறி! னா எவனாவது கையடிப்பான்!..." ாங்க!....” என்று இழுத்தேன் நான். காளிப் பூசாரி. சைக்கிளுக்குப் பழுது ன்று வேறொரு காரணம் தோன்றியது. ந்து வந்த சொந்த மோட்டாரு தன் ாத தொழிலாளத் தாய் யாராவதுண்டா? ல் மைல் தான். காளியைத் தாண்டியதும் ரு வளைவு வந்தால் லயம். இன்று ஆகவே அரை மைல் ஆற்றோரமாக ண்டிய முடக்கில் ஒரு தேரிக் குறுக்கு ;

Page 61
அல் அஸ்மத்
நூலேணி மாதிரி. ஒரு கால் மைல். பத்து வாட்டி ஓடியாடிய படிகள்தாம். என்று பயமாக இருக்கிறது! ஆனால் மைல் சுற்று நிச்சயம்!
இனி விசாரிக்க ஆள் தேவைய போவதென்று தீர்மானித்துப் புறப்பட்டு
ஓய்வு நடையில் எதிரே வந்துசெ எண்பதுக்குக் கிழண்டு போயிருந்தா அப்பாவின் அடுத்த வெட்டுக் கூட்டா6
என்ன நரை, என்ன திரை, என்ன
இல்லை, அப்பா இறந்த அறுபத அம்மாவுக்கும் இப்போது அறுபத்தைந் ஐம்பதிலேயே.
அவர் எங்களைக் கூர்ந்தவாறே அ “:பாஸ"ண்னே!” என்று சிரித்தேன்.
நின றார். யாருடையவோ ஞ பொருத்தினார். “மாத்தியா. கவ்த தடுமாற்றம் குரூரமான ஒரு புளங்காங்
தவறென்று பட்டு
ஹெல் மட்டைக் கழற்றினேன். குறுகியவர்
92
“ஹா ஹா ஹா!...” என்று நிப வெடித்துப் பின்னால் வீசுண்டார். “அப் கவலைகளைத் தொலைத்தார். “இ ஐயாவோடே பெரிய மகேங் இல் லிய “நாங் யாரோதாங்னு இல்லியா பார்த்த: “இப்பதாங் வாரதா? . நல்ல ளெ இரிக்கறது?. அதி யாரி?..” என் ெ
“ரெண்டாவது மகன்!” என்றேன்
“ஷா, அப்பிடியா! இவ்ளோவ் பெ கண்களையே கடையடுப்பில் பிடுங்கிட
மூத்தவனைத் தாடியும் மீசையுமா ரென்று நான் தேடினேன்.
என் மேல் விழாத குறையாகக்

4.4
முந்தியெல்லாம் ஒரு நாளைக்குப் இன்றெல்லாம் மூச்சு வாங்குவேனா வண்டியில் போவதானால் மூன்று
பில்லை. எப்படியும் வண்டியிலேயே
வளைவைக் கடந்தபோது
5ாண்டிருந்தார் அவர். எவ்வளவுதான் லும் எனக்குப் பிடிமானமாகிவிட்டது. ரி ஜயசேகர :பாஸ"ன்னே!
குளிர்ச்சி! அப்பா உயிரோடிருந்தால்
ந்தைந்தில் ஒரு நரைகூட இல்லை! து; ஒரு நரைகூட இல்லை! நான்தான்
ணுகினார். சைக் கிளை நிறுத்திவிட்டு,
ாபகங்களையெல லா மீ என னில ..?.” என்று துழாவினார். அந்தத் |கிப்பை என்னுள் மூட்டியவுடனேயே -
ஒரு வினாடி என் மூச்சுக்கு மேல்
மிர்ந்து, "ஷா ஷா ஷா!...” என்று ப்ப்பே1.” என்று முகம் விரியத் தன் தி நம்ப மலயாலங் பொன்னையா
பா!...” என்று அறிமுகம் செய்தார். தி!. ஆஹாஹாஹா!” என்று நொந்தார். Uாகந்தானே? .. கொலம் புலதானே
றல்லாம் அடுக்கினார்.
நான்.
ரிய மகேங் இரிக்கறதா!” என்று தன் ப் போடச் சொன்னார்.
கக் கண்டாரானால் என்ன புலம்புவா
குசலத்தின் குரல் உயர்ந்துயர்ந்து

Page 62
45
போனது. குடும்ப எண்ணிக்கை, வரவி சுகம் என்று என் மர்மங்கள் எல்லாவ கிராமிய இலக்கியமாகக் கிண்டி எடுத் கிளர்ச்சியாகவே அது இருந்தது.
அரை மணித்தியாலம் போல நா மாறியிருக்க -
இவன், ‘நாசமாப் போச்சி!’ எ முக்காலியாகிவிட்டான்!
எங்கள் சம்பாஷணையில் இருந்த எனக்கேற்பட்டிருந்த ஃப்ளேஷ் :பேச என்பதில்லையே!
முச்சந்தியில் கூட்டம் சேர்ந்தது. ஏழெட்டுப் பேர்கள். வினா வாரியே இவர்களுடன் அடிக்கடி கதைப் பார் பே நானும் உரம் பரப்பி வைத்தேன். வேதனைகளும் அப்பாவின் கனவுக அவற்றின் பென்ஷன் என் விடைகளி
சலிப்பேற்படுவதற்கு முன்பாகப்
“வெள்ள மரத்துக் கிட்ட மோட் போலாந்தான்! ஆனா ஒராளு காவ திருமலை, மனைவியிடம் தான் எட விளக்கினார்.
“நம்ப :பங்களாத் துண்டு தொர தெனம் அஞ் சாறு வாட்டி போறாரு முத்துவேல் ஒச்சரையா.
“றோட்டுன்னா அவ்ளோக்கு மே மொல் லப் போனா ஷரி!” என்றார் ஐ
“நேராப் படமாத்திச் சந்திக்குப் அப்பிடியே போயி லயத்துக்குப் போ ஊட்டுக்கே வண்டியக் கொண்டுகிட்டுப் தெரியாத சுடுகந்த றோட்டா!” என்ற
சத்தியக் கடதாசிகளை அடுக் கிளப்பினேன். ஒரு புதிய உற்சாகம்
வெள்ளை மரத்தைக் கடந்த பிறகு பங்களாத் துண்டுத் துரை ‘யக்கா’

வெள்ளை மரம்
பு, செலவு, தொழில், வீடு, சொத்து, ற்றையுமே அந்த முச்சந்தியில் நின்று துவிட்டார்! எனக்கும் மாற்றமான ஒரு
னும் அப்பாவின் கையடக்க மகனாக
ான்ற மாதிரி, ஒரு கல்லின் மேல்
உள்ளோட்டத்தையோ பெறுமதியையோ ங் கையோ இவன் உணர வேண்டும்
தனியாகவும் ஜோடியாகவும் வந்த மொன்றே உருவாகிவிட்டது. அம்மா ால் தெரிந்தது. அந்த அபிமானத்துக்கு என் ஆரம்பக் காலத்துத் தவழுகை ளும் அவர்களுடைய வினாக்களில்;
5).
பாதையில் இறங்கினேன்.
டார நிப்பாட்டீட்டுத் தேரீல நடந்து லு நிக்கிணுமே!” என்று செவிட்டுத் ப்படி மொத்து வாங்குவது என்பதை
கூட இந்த மாதிரிச் சைக்கிள் லதானே , வாராரு!” என்று ஊக்குவித்தார்
ாஷமில்லே!. கொஞ்சம் சறுக்கறது! ஜயசேக்கர :பாஸ"ன்னே.
போங்க! :பங்களா றோட்ல உடுங்க! ற பாதைல உட்டீங்கனாத்தான் நேரா போய்றலாமே! என்னா, ஒங்களுக்குத் ார் வேலண்ணன்.
கிக் கொண்ட நான் வணி டியைக் இருந்தது.
தான் பாதையின் ஆழம் தெரியவந்தது. பைக் தான் ஓட்ட வேண்டும்!

Page 63
அல் அஸ்மத்
சோம்பேறிக் கொள்கையைக் சை கொண்டான். டியூபில் எத்தனை ஒட் நானும் இறங்கிக் கொண்டேன். எஞ் இலேசாகத் திருகி வண்டியோடு நடந்
சத்தியக் கடதாசிக்காரர்களை ( அவர்களது வாழ்க்கைப் பாதையைவி மேலானதாக இருக்கலாம்.
அஞ்சலுக்கு மகனும் சேர்ந்த ஒ வியர்வைக் குடம் உடைத்து :பங்கள முக்கால் மைலில் லயம் பார்த்து இ ஜாக்கிரதை மயமாக அதில் வண்டின
'கார்ட் றோட்’ போல அக்காலத் இன்று! பாம்புகளைப் போல் நீண்டு வெள்ளைக் காற்சட்டை பலி!
୬ରୋର୍ନା பின்னாலிருந்து இழுக்கவும் குறுக்கில் கால் கட்டை போனபோது அசெளகரியங்களுடனும் கிழண்டு கி
வலப்பக்க மேட்டில் லயம்; குறுக் நாங்கள் வந்த குறுக்கு, அதுபாட்டுக் தேடி! மேட்டுக் குறுக் கில் என் ஸ எருமையாய்க் கனத்த மேடு அது.
சர்க்கஸ் சாகசத்தில் அந்தப் பதி முற்றத்தின் விளிம்பு அழகர் மலைக்கு ஒன்றரை அடி உயரச் சிமிந்திக் க பொட்' தான்!.
பழைய தொங்கல் காம்பறா சிதில மூச்சுக்களைத் தேடிக் கொண்டிருந்த சமுசயமாக எட்டிப் பார்த்தாள். மத வந்திருப்பதாகக் காட்சி தந்தாள்.
யாரு?. அட, சரசுவுங்க அணி தோரணத்தைத் தொங்கவிட்டாள் அ6
காமாச்சியின் அந்தக் கிணற்றுக் கு கங்காணியினுடையதைப் போலிருக்குபே
போது, லயத்தின் நடுப் பகுதியிலிருந்து வந்தாள்.

46
விட்டதைப் போல் மகன் இறங்கிக் டைகள் என்பது மனப் பாடமாதலால் சினை ஓட விட்டு ‘த்றொட் டிலை தேன்.
நாந்து கொள்வதில் புத்தியில்லை. ட இந்த மணி பாதை அவர்களுக்கு
ன்றேமுக்கால் மைலில் பாடமாத்தி. ாப் பாதையில் ஏற்றினோம். இன்னும் Nறங்கும் அந்தக் குறுக்கு. சர்வமும் ய அமுக்கினேன்.
திலிருந்த குறுக்கு, காட்டு றோடாக கிடந்த செடி, கொடிகளுக்கு மகனின்
நான் முன்னால் தள்ளவுமாகப் பள்ளக் , எங்கள் லயத்தின் எல்லை, சகல -ந்தது.
*குப் பாதை ஒன்று பதினைந்தடியில். *கு கீழே ஓடியது - காளியம்மனைத்
ரீ நைண்டீக் குஞ்சு "டு ஹணி றட்
னைந்தடிகளையும் கடந்த போது, லய எதிர் மலை போல் உயர்ந்து நின்றது! ட்டிட எல்லை. ஏற்றிவிட்டால் 'ஜெக்
மாகிக் கிடந்தது. நாங்கள் இருவரும் போது, தொங்க வீட்டுக் காமாச்சி திய கிழக்கிலிருந்து பரோ லில்
99
ண்ணனா!. வாங்க வாங்க!...” என்று
ரலைவிட ஜெயாவின் குரல் செகுட்டுக்
என்று பழங்காலத்தில் நான் சிரித்த அந்த ஜெயாவே கதறிக் கொண்டு ஓடி

Page 64
47
"அடேஏஏஏய்ய்யப். ராதாஆஆ. பெரியப்பாவும் யாரோ ஒரு பொடியனு வாடோஒஒஒஓய்ய்ய்.”
கட்டைத் தம்பியின் சரோஜினி தின
“யாரோ ஒரு பொடியனில் ல புள்
மளமளவென லயம் களை கட்டிய குஞ்சு குழுவான்களுமாக.
“இப்பத்தான் வாறியளா’க்கள், வரலியா அணிணேன்" கள், “அடே “இன்னைக்கிக் காலைல காக்கா கரய சரசுவுங்கம்மா சொல்லிகிட்டுத்தான்
அனாயாசமாக லய முற்றத்தில்
oxo
அம்மாவின் மெளன மகிழ்ச்சிக்கு அன்பளிப்புகளால் உடல் பூரித்தார். பேரனும் உண்டதால் பெற்ற வயிறு வந்து முறை வைத்துக் கதைத்துச் நள்ளிரவு நெருங்குமுன் முச்சந்தி ம போட்டதால் கலக்கமும் அறுந்தது.
தாயாரின் இத்தகைய நிறைவுகளு கொண்டிருக்கும் வரையிலுமாவது அ கொண்டாடினாலும்.
தாயோடு அறுசுவை மட்டுமா பே
மறுநாள் நாங்கள் புறப்பட்டபோ வினவினார்:-
1993ல் 'கலை ஒளி முத்தையாப் பில் மலையகச் சிறுகதைப் போட்டியில் முதற்
1999ல் சார்க் நாடுகளுக்கிடையிலான
சிறந்த சிறுகதையாகப் புதுடெல்லி ‘க பரிசளிக்கப்பட்டது.
வீரகேசரி, மலையகப் பரிசுக் கதைக

வெள்ளை மரம்
ஆஆ1. எங்கடா போய்ட்ட? ஓங்க |ம் வாராங்கடா!. சைக்கிளத் தூக்க
ர்ணையிலிருந்து பாய்ந்து இறங்கினாள்.
ா; மச்சானுட்டு ரெண்டாவது மகேன்!” பது - கிழடு தட்டிப் போன ஆதிகளும்
"இதொங்க மகனா’க்கள், "அக்கா ராதா, நீ முன் ரோதயப் புடிடா"க்கள், க்குள்ளயே யாராச்சும் வருவாங்கன்னு இருந்திச்சி”கள்.
பவனி வந்தது ஸி நைண்டி.
y
எல்லை இருக்கவில்லை. மருமகளின் தான் சமைத்தவற்றை மூத்த மகனும் குளுகுளுத்தது. இரு லயத்தார்களும் சென்றதால் மனம் பெருமிதப்பட்டது.
ண் களவெடுத்து வந்து திட்டி சுற்றிப்
ளூக்காக, அவர் அங்கே தலையாட்டிக் ந்த ஊரை நான் குத்தகைச் சொந்தம்
து அம்மா ஒரு தசாப்தத்தை அடக்கி
99
) 0000
ர்ளை அவர்களின் நினைவாக நடாத்தப்பட்ட
பரிசு ரூபா 7500.00 பெற்ற சிறுகதை.
மொழிபெயர்ப்புச் சிறுகதைப் போட்டிக்காகச் தா’ இயக்கத்தால் தெரிவு செய்யப்பட்டுப்
ள் தொகுதி, வெள்ளிப் பாதரஸம் தொகுதி.

Page 65
ராம்
என் பிறப்புத் தீவு இருபத்து மூ மாறியிருப்பதை நான் கண்ட ஆறு கால் பதித்தேன். மாத்தளையைக் கை பெயர் என்னவாக இருக்கும்? பொறான இன்னும் கொஞ்சம் மலையேறினால்,
‘அடேய், ராம்ஸே! உன் போன் பிறகுதான் நான் உருப்பட்டேன்!’ என்று வாசல் சொல்கிற மாதிரி ஒரு பிரமை
பெற்று வளர்த்த மலையை இ பரிணாமத்தில், மதுரையிலிருந்து இ பெட்டிகளும் என் மனச் சுமை போற் இறங்கும் போது.
நாட்டுப் பற்று! எனக்கது இருக் முடியும் - மலைப் பற்றே இல்லாதிருந் தொழிற் சங்கங்களோ அரசோ அக் ஊட்டாமல், பிறகெப்படி, மந்திரத்தாலி
வரவேயில்லை! அதனால் நான் போகாதவர்களையும் போகும்படி அ6
மனைவியின் உறவுகள் மதுரைன் என்னையும் வளர்க்குமென்றுதான் நா

ஸ்ே
ன்று வருஷங்களுக்குள் எவ்வளவோ மணித்தியாலங்களில் மாத்தளையில் ன்டதில் எனக்கேற்பட்ட உணர்ச்சிக்குப் மை? வயிற்றெரிச்சல்? ஏமாந்த துயரம்?
நான் கேள்விப்பட்டவற்றை நேரிடை
ற நாட்டுப் பற்றில்லாதவர்கள் போன
று முகம் பார்த்தே இந்த மலைநாட்டின் ) -
கழ்ந்தா ஓடினேன் என்ற விரக்திப் து வரை கணக்காத இரு வியாபாரப் கனத்தன - செந் தோமாஸ"க்கருகில்
கவில்லைதான். எப்படி இருந்திருக்க த போது? அதை எனக்குக் கல்வியோ கம் பக்கமோ சொந்த உறவுகளோ ா வந்திருக்க முடியும்?
போக வேண்டி வந்தது. போனேன். மதித்துவிட்டு!
யத் தேர்ந்தன. தமிழ் வளர்த்த பூமி னும் போனேன்.

Page 66
49
எவ்வளவோ வாதாடியும் என் தாய் இருந்தது.
இலங்கையன் என்று சொல்லிக் ெ அதிலும் மலையகத்தான் என்று முத புகுந்தகத்தோடு சுவர்க்க டிக்கட் ெ ஆனையூர் என் ஊராகப் பதிவுற்றது.
பொற்றாமரை வாவியை நாசஸ் தீவை வாசஸ்தலமாகக் கொண்ட எண் சரிக்கட்டுவதாக நான் பெருமைப்பட்ட
அந்த மூன்றாம் படை வீட்டில் எ பலகையே இல்லாமற் போனதே, அ
அப்படி என்னதான் அங்கே நடந் சில விஷயங்கள் எதுவும் நடக்காமே
அலிகளுக்குக் குழந்தைப் பேறு இ இதுவரை நாட்டுப் பற்று வந்ததே இ
அப்பா முந் தி அடிக் கடி செ நம்பிக்கைங்கிறது நம்மளோடேயே செ அது இந்தக் காத்து மாதிரி, இந்த அதே நம்பிக்க இன்னொருத்தருக்கு வ கழிஞ்சாலுஞ் சரி, நம் மகிட்ட இருந் நம்பிக்கையோட சேந்துக்கிடும்! அதத்
புராணமென்று அப்போதெல்லாம் செய்ததுண்டு. நான் திடமிழந்த பிறகு
எனக்கும் அந்த நாட்டுப் பற்று ந விடாமற் செய்தார்களா என்பதுவும் ( ஏதோ தட்டுப்படுகிற மாதிரி.
நேத்திரங்கள் விற்றுச் சித்திரங்
எங்கள் தகப்பனார் இலங்கையே பதிந்துவிட்டு, அடுத்த வருஷமே மண் அவ்வாண்டே, என்னையும் பிரியும் ஆனை மீது ஊரப் போவதாக நான்

வெள்ளை மரம்
- தகப்பனுக்கு இலங்கையே மதுரமாக
காள்ளும் உரிமை இல்லாத நிலையில், திரை விழ அருவெறுத்த அவதியில், பற்றுவிட்ட பெருமையில், மதுரை
தலமென்று, மாசி மிட்டாய் மலைத் முந்தையோரின் முட்டாள் தனத்தைச்
பதிவு அது!
னக்குத் தமிழ் நீதி அளிக்கச் சங்கப் துதான் ஊழ்வினை!
ததென்று தோண்டுவதில் பலனில்லை. லயே நடந்ததேறுவதில்லையா?
ல்லாததைப் போல இந்த ராம்ஸேய்க்கு ல் லை - இங்கும் அங்கும்!
ால வார்: "அடே ராமு 1. நம் ம த்துப் போறதில் லடா! நாம செத்தாலும், ஒலகத்லயே கெடக்கும்! நம்மவுட்டு ந்திட்டா, அது எத்தன யுக-யுகாந்திரங் த அந்த அதே நம்பிக்க, இவரோட தான் உட்ட கொற தொட்ட கொறன்னு
அவரை நான் அவமரியாதார்ச்சனை நான் அதன் திடகாத்திரமே தெரிந்தது.
ம்பிக்கை வந்து சேரவேயில்லை. வர தரியவில்லை. இப்போதிப்போதுதான்
5ள் வாங்குவதை மகா கவியே கை
ம் என்று எழுபத்திரண்டில் எழுத்தில் ணுக்குள் புதைந்து அதை நிரூபித்தார். கண்ணிரை அம்மா வடிக்க வடிக்க, கப்பலேறினேன்.

Page 67
- அல் அஸ்மத்
இங்கில் லாத ஆணையா என் ெ பார்க்கவில்லை. தோட்டக்காட்டானியத்தி இலட்சியம்!
ex •
கால் நூற்றாண்டில் :பஸ் ஸ்டாண்
மனக் குடைச்சலைத் தற்காலிகமா
:பஸ் ஸில் வீடு போக முடியாது. மலையேற்றம். டாக்ஸி பிடித்தால் கட்ட கூட்டு. எவ்வளவு கேட்பான்? பத்து? .
கை தட்டினேன். விழுந்து கும்பிட குனிந்து டிரைவரைப் பார்த்தேன். நரம்புகளாலேயே மொழியைத் தெரிந் வினவினேன்:-
“சுடுகந்த போக என்னா வரும்பா
“காளி கோயில் வருங்க!”
“அட, சார்ஜ" என்னா வரும்பா?”
"சுடுகந் தைல எங்க போகணும்?”
“பெரிய பங்களாவுக்கு!”
"அறுவது ரூவா தாங்க”
“அட, கம்மியா சொல்லுறப்பா !”
“என்னா சொன்னிங்க?"
"முப்பது ரூவா தர்றேன்னேன்!”
"அறுவது கொறயாதுங்க!”
"அட, நாப்பது தர்றேன்?”
“ஏலாதுங்க சேர்! தோட்டத்துப்
"நாப்பத்தஞ்சு தீத்திடு!”
"அறுவதுதாங்க ரேட்! வெரி சொ
அறுக் கட்டுமென்று இருவருமாகப்

50
றல் லாம் நான் அன்று எண்ணிப் |லிருந்து பெறும் விடுதலை ஒன்றுதான்
0.
டும் மாறிவிட்டது!.
கத் தடுத்துக்கொண்டேன்.
பெட்டிகள்; தோட்டத்தில் ஒரு மைல் -ணம் ஜாஸ்தி வரலாம். ஆட்டாதான்
ட்ட மாதிரி வந்து நின்றது ஆட்டா. சிங் களத்தை மறந்தாயிற்று. முக து கொண்டவன் போல் தமிழிலேயே
ாத ஆக மோசம்! லோட் வேற!”
n. ”
பெட்டிகளை ஏற்றினோம்.

Page 68
51
அதே நிலம்; அதே வீதி; குடிபடை மாற்றம். அதே மாரியாத்தா; என்னிட மாரி மீது வைத்த பக்தியை நான் ஏன்
எழுபத்து மூன்றில் விபரமில்லாக் கு மதுரை மண்ணிற் போய்ப் பிறந்த நா தொண்ணுாறின் வாலிபனாக இருந்து ப தொடங்கினேனா?
இதே மாத்தளை மச்சினியை அ இலங்கையனை மணந்தாள்; நான்
தோட்டம் என்பதை ஒத்துக் கொள் அன்று எனக் கு!
சூரியனுக்கு முன்பே சுடர் கொளுத் வார்ப்பதற்காகப் பால் வெட்டப் போ பசியில் வீடு திரும்பிக் கொதிக்க ை பிள்ளைகளுக்கு முதலில் எடுத்து பண்ணிவிட்டு, மீண்டும், சூரியன் கறு பிடுங்கியோ புல்லோ அந்திப் பாலோ வாய், வயிறுகளைக் கட்டிப் பிள்ளை சங்கங்களையும் வியாபாரங்களையும் ர என் பிரஹமங்களின் இதய புரிகளை உருத்திரனாய்த் திரிந்த காலம் அது.
அரசாங்க எடுபிடித்துவமோ உடு வில்லை. அலைந்து அலுத்த போது மூன்றாம் மாதத்தில் கொழும்பில் ஒரு
கஞ்சி கை கிடைத்திராத எனக்கு தோட்டப்புறம் அனுசரிக்காத நாகரிக3 தலை நுழைத்த பிறகு
“தம்பி பேரென்னா?” - “ராம் ஸே “மாத்தள” - "அருமையான ஊரு ம 'டவுன்ல எங்க?" - "டவுன்ல மேப் ப
நாட்டுப் பற்றுக்கு முன், மலைப் பற்றே ராம் ஸேக்களுக்கு விட்டுப் ே இல்லை.

வெள்ளை மரம்
மாற்றம். அதே ஆலமரம்; கலாச்சார மும் அதே பக்தி; என்னில் மாற்றம்!
5ழந்தையாக இலங்கை வயிற்றிலிருந்து ன், இப்போது ஆட்டா போகப் போகத் ண்ணாமத்து மச்சினியைக் காதலிக்கத்
ன்று உதாசீனப் படுத்தினேன். இவள் மதுரைக் காரியை. இன்றைய காதல்
வதில் அப்படியொரு மானங்கெட்டதனம்
த்திக் கொண்டு பிள்ளைகளுக்குப் பால் ய், விழி மணி இருளும் ஒரு மணிப் வத்து, சரஸ்வதியிடம் போயிருக்கும் வைத்து மூடித் தாங்களும் பெயர் லுக்கும் வரையில் கொக்கோப் பழம்
வெட்டியோ மணி பால் தோண்டியோ ாகளையும் கம்பனிகளையும் தொழிற் நாட்டையும் ஒரு சேரக் காத்து வளர்த்த யே சுட்டெரித்த மிருகப் பருவத்தின்
ப்புக்குரிய உத்தியோகமோ கிடைக்க கண்டியில் ஒரு சர்வர் சந்நியாஸம்.
சேல் ஸ்மன் உபன்னியாஸம்.
அவ்விருந்தே போதுமானதாக இருந்தது. * கூடாரத்துக்குள் நான் ஒட்டகமாகத்
לל
- “அருமையான பேரு! ஊரு?" - ாத்தளைல எங்க?” - “டவுன் லதான்!”-
பற்றுக்கு முன், ஏன் இந்த வீட்டுப் பானதென்று யாருமே ஆராய்ந்ததாக

Page 69
- அல் அஸ்மத்
சில வாத்திகளும் ஸ்ட்டா.ப்மாரும் தோட்டக்காட்டுப் பயல்களாகவும் 1 ஐந்திலேயே வளைத்துவிட்டதாலா? பெயர்ந்தோர்க்குரிய பிச்சையை மட்டு எந்தத் திசையுமோ, ஐநாவோகூட வந்து
தோட்ட வெறுப்பின் மனோ வியா ஐக்கிய நாட்டுக்கே அறிவில்லை! கொள்ளாத நானும் எனக்கே துரோகி
தோட்டத் துரோகிகள் என்று பூரணமடையாது - என்னை வெறுத்த விழும் வரை!
ஒரே தங்கையின் கல்யாணம் வந்த இருந்த நான் என் நகர மனைவியும் இதே மாத்தளைப் பிள்ளையார் கோவில் பந்தியில் உட்காராமலே தாலி கழுத் ஐநூறும் தங்கையிடம் ஐநூறும் நீட்டிவி தரம் சித்திரவதையாக இப்போதும் என் அன்று.
என் னைக் கணி ட ஒவ்வொருவ( காதுகளுக்குள் கிசுகிசுத்துக் கொண்டார் அதை நான் சட்டை செய்யாத காலப
நாலைந்து வருஷத்திய நோயாளி ருந்தார். முகூர்த்தத்துக்கு முன் அவர் த இப்போதெல்லாம் என்னை அறுக்கும்
"...பெரிய தம்பி1.” என்றார் அ “பசிக்கிற மாதிரி. இருக்குதுப்பா!.
சனியன் தொலையட்டும் என்ற சொல்லிவிட்டு, கோவில் பக்கமாக இரு போனால் அதன் தரம் மாசு பட்டுவிடும் சைவக்கடைக்கு நடந்தேன். ஒரு சர்வ6
நாட்டின் கஜானாவுக்குத் தன் முடித் திருந்ததால் வீதியைக் கடக்க கொண்டிருந்த தந்தைக்கு ஒரு கை ( பட்டோ முந்திப் போயிருந்த நான், அவ: கேக்றதக் குடுப்பா!” என்றேன் இரண்டு

52
நகரக் கல்விமான்களும் எங்களைத் புல் வெட்டப் போடா' க்களாகவும் அம்மாங்கமே எங்களுக்குப் புலம் மே இட்டதாலா? நாலு திசைகளுள்
தி நாட்டு வெறுப்பாக வளருமென்று நிர்வாகத் துரோகங்களைப் புரிந்து பாகிப் போனேனே!.
பட்டியல் போடுகிறார்களே, அது எண் பெயர் அதில் முதலாவதாக
துவும், எதிலுமே பட்டுக் கொள்ளாமல் இல்லாது கொழும்பிலிருந்து நேராக
வந்ததுவும், அந்தத் தோட்டக்காட்டுப் துப் பட்ட கணத்தோடு அம்மாவிடம் பிட்டுத் திரும்பியதுவும், மீண்டும் ஒரு நினைவுக் கொப்பரையிற் குமிழியிட்டன
ருமே அப்போதப் போதே அவரவர் கள். விஷயதானம் எனக்குத் தெரியும்! Dல்லவா அது!
அப்பா. வயதுக்கு மீறிக் கிழண்டி
தயங்கித் தயங்கி என்னிடம் வந்தமை,
ஓர் ஆயுதம்!
டங்கிப் பயந்த மெதுத் தொனியில்.
לל
:பாவத்தோடு, “வாங்க!” என்று
நந்த சல்காதோ ஹோட்டலுக்கு அவர்
என்பது போல, எதிர்த்திசையிலிருந்த ரை விரல் சொடுக்கினேன். வந்தான்.
சக்தியை எல்லாம் தாரை வார்த்து க் கூடத் திராணியற்றுத் தடுமாறிக் கொடுக்கவே வெட்கப்பட்டோ எரிச்சற் ரை சர்வரிடம் சுட்டிக் காட்டி, “அந்தாள்
N
ரூபா நோட்டையும் கொடுத்து.

Page 70
དུ
வெளியே வந்தேன். அதற்குள் தெ அப்பாவிடம் பத்து ரூபாவைக் கொ முணுமுணுத்துவிட்டுக் கோவிலுக்குள் கிடையில்.
கூலிக்காரனின் மகனாக இருக்க இ மருமகனாகவா இருக்க இயலாது? இ
அப்பாவின் சாப்பாடு எது என்று ? நானே கவனித்து வாங்கிக் கொடுத்த
கலியாணத்து இரவே மாப்பி போனதாக, மறுநாள் தந்தி வந்தது இருதயம் நின்று போனது போல!
ஒரு நாட்டையே வாழ வைத் தவ
தோட்டத்துக்குப் போக அன்றும் என் மேன்மையை மறந்து; இன்று எ
நான் தோட்டக்காட்டான் தான் எ பதைக்கிறேனே, யாருக்கு என்ன இல்
மரண வீட்டிலும் என் கொதிப்பு : படித்தவன். கம் மடுவைத் தோட்டம். ே நான் கு மாடுகளை வளர்த்துப் ப பொருளாதாரத்தில் பெட்டி வாங்கிச் வந்திருந்தான்.
"இதென்னா பொட்டி இது! பிச் ரூவாப் பொட்டி வாங்கியிருந்தா நா நல்ல நேரம், அவளோ மாமா, மாமி மாதிரித் தப் படிப்பும் ஒப்பாரியும் வே வாறதில்ல!.... எப்படியாச்சிந் தொலை
இடுகாட்டோடு கொழும்பு வந்தவ கொள்ளத்தான் நான் அடுத்ததாகத்
நெஞ் சப் புண்ணைக் கிளறிக் அகற்றிவிட்டு, "தம்பிக்கு எந்தூருப்பா
"சுடுகந்தைங்க!” என்றான் ஆட்ட

வெள்ளை மரம் ய்வம் கை கொடுத்து வீதி கடந்திருந்த டுத்துத் தின்னுட்டு வாங்க!” என்று 1 புகுந்து நின்றேன் கனவான்களுக்
யலாதவனால், பணக்கார முதலாளியின் ருந்தேனே, பாவி!.... அம்மாவிடம் கேட்டிருக்கலாம். அல்லது ருெக்கலாம்.
ள்ளை வீட்டிலேயே அவர் இறந்து ப - என் இருதயம் தெரிந்து அவர்
ரை நான் வாழ வைக்கவில்லை!...
கூசினேன் ; இன்றும் கூசினேன். அன்று ன் கீழ்மையை உணர்ந்து!... ன்று இமயத்தில் நின்று கூவ இன்று மாபம் விளையப் போகிறது? {டங்கவில்லை! மாப்பிள்ளைப் பையன் வலை இல்லாதவன். தோட்டத்திலேயே பலூற்றி வந்தான். அவனுக்கேற்ற சுடுகந் தைக் கே சடலத்தைக் கொண்டு
செக்காரப் பொட்டி! ஐநூறு அறுநூறு ன் வந்து பணங் குடுக்க மாட்டனா? பா வரல்ல! பட்டிக்காட்டான் குடும்பம் )!... இதுதான் நான் இந்தப் பக்கமே
ங்க!..." ன்தான்; 'தாயக'ப் பயணம் சொல்லிக் தாயிடம் போனேன்.
கொண் டிருந்த நினைவு வேலை ?” என்றேன்.
ஓட்டி.

Page 71
அல் அஸ்மத்
சுடுகந்தையா?. யார் மகன்? எ6
"அப்பா யாரு?" என்றேன்.
| 29
“மாரியப்பாங்க
“ஓம் பேரு?”
“மலயாண்டி!"
மாரியப் பாவின் இரணி டாவது உடுப்புகளோடு ஆட்டுப்பட்டி ஸ்கூலு:
"ஆட்டா ஒன்னுதா?”
"ஆமாங்க சேர்! அண்ணா வாங்
"அவருக்கென்னா ஜோலி?”
"அவரு ஜியேக் கியூ பாஸ் பண இல்லீங்க. ஒரு சான்ஸ் கெடச்சி ஒமா சுப்பவைஸரா இருந்துட்டு வந்தாரு. இருந்தேனுங்களா, இந்த ஓட்டோவி ஓமானுக்குப் போயி இப்ப ஒண்ணர
“9|ủ LIII tỏ LDIT?”
92 ஊட்லதாங்க!
“லயத்திலயா?”
“அதெல்லாம் உட்டு மூணு வரு காணி வாங்கி ஊடு கட்டியிருக்கிே ஊட்டுக்கு மேப்பக்கமா!"
நாட்டுப் பற்றோ தோட்டப் பற்றோ முன்னேறி விட்டதுதான். வளம் தேடி வீஸா எடுத்து வியாபாரம் செய்து பிழை விட்டது! இது பிராயச்சித்தம்! இரு வெந்து கருகும் தவத்தை மெச்சி வரமாகத்தான் இருக்க வேண்டும் இர
என் விருப்பம் போல் எப்போதும் வ அம்மாவின் கடைசிக் காலத்தில் பத்திருபது நாட்களைக் கழிக்கலாம். போன மலட்டு மனைவியையும் அழை உணர்த்தலாம்.

54
ன்னைத் தெரியவில்லையோ?.
மகனி 1 மூக்கு வடித் தபடி நாற் ற க்குப் போனவனா இந்த மன்மதன்?
கிக் குடுத்தாரு!”
ர்ணுனாரு. தொடர்ந்து படிக்க வசதி னுக்குப் போய் மூணு வருஷம் :பில்டிங் நானுஞ் ஜீஸியீ படிச்சிட்டு சும்மா வாங்கிக் குடுத்துட்டு மறுபடியும் வருஷங்கிட்ட ஆகுது!...”
ஷம் ஆச்சிங்க! சுடுகந் தைலயே ஒரு றாம் - பழய பிச்ச கண்டாக்கையா
இல்லாத நான் போன பிறகு தோட்டம்
அங்கே போனேன். ஆனால் மல்ட்டி க்க, இதோ, இங்கே வர வேண்டியதாகி பது வருஷங்களுக்கு மேலாக நான் அந்த மதுரை மீனாட்சி எனக்களித்த ந்த மல்ட்டி வீஸா!
ரலாம்; தோட்டக் காட்டானாக வாழலாம்; அவருக்கு ஒத்தாசையாக மாதத்தில்
அன்று என் நாகரீகத்துக்குத் துணை }த்து வந்து என் பிறப்பிட மகிமையை

Page 72
55
அம்மா மட்டுமல்ல, இந்த மலை வேண்டும். என் எதிரிகள் போல் தொ பாசம் பிழிய நான் வாழ்ந்து காட்ட என்னைப் புரிந்துகொள்ளக் கூடியவர்
தமிழுக்கு "ஜெ" என்று பேர் இன்று ஜெயிலுக்கு "ஜெ" எனப் அந்தப் பட்டியலில் இவர்கள் என்னை
ஆனை மீது நான் இவர்வதற்கு இவர்ந்ததால் விழி பிதுங்கிப் பார்ன கலாசாரங்களே அங்கே கடவுளாசாரங் காட்டானியத்தின் அருமை பெருமைகன அம்மாவுக்கு எழுதி வந்தேன். சென்
தம்பியுடனோ தங்கையுடனோ யாத்திரை வருவதாக இங்கே வந்து இருக்கும் போது நீங்கள் ஏன் தனி அடக்கிய இடத்திலேயே உங்களையு பிடிவாதத்தில் அர்த்தம் இல்லை. மய வீடுகள் எழுந்துவிட்டன என்று நீங்க
படிப்பறிவில்லாத அம்மா, தொங் பதில் என்னைக் கூனிப் போகச் செய
- அப்பாவின் பக்கம் என்பது இ பிறந்தகம் பிரிந்த நீங்கள் மூவருமே மூ உங்கள் அப்பா தனித்துப் போகக் ச ஒரு கல்லையாவது நட மாட்டீர்கள உங்கள் வீட்டை நீங்கள் திரும்பிப்
அம்மா, உங்கள் தலைச்சன் பிள் என் மடியில் உங்கள் உயிரோ உங்க இன்னும் இரண்டு கிலோ மீட்டர் தான்
சே, அரை நூற்றாண்டாகியும் அம்மாவுக்கு முதலிலேயே எழுதியிரு அம்மா முன் போய் நின்று, அந்த அ
இல்லை! அப்படி எதுவும் நடக்க
•

வெள்ளை மரம்
பகமே பெருமைப்பட ஏதாவது செய்ய டர்பின்றி வாழும் தங்கையும் தம்பியும் வேண்டும் 1. ஆனாலும், இவ்வுலகில் 5ளாக அம்மாவைத் தவிர வேறெவரும்
என அன்று சொன்னார்கள் அங்கே. பேர் என்று :பல்ட்டி அடிக்கிறார்கள். ாயும் சேர்த்து விடுவார்களோ?
மாறாக என் மீது என் நினைவானை வ கிடைத்த பிறகு, நான் வெறுத்த களாக மிளிர்வது கண்டு என் தோட்டக் ள உணர்ந்த பிறகு, கண்ணிர் கொண்டு 0 ஆண்டு இப்படி எழுதினேன்:-
போய் இருங்கள் அம்மா. அல்லது நுவிடுங்கள்! மலையாக மூன்று பேர் மையில் வாட வேண்டும்? அப்பாவை ம் அடக்க வேண்டும் என்ற உங்கள் பானத்தை விற்றுவிட்டார்கள், அங்கே ள்தானே எழுதியிருந்தீர்கள்? -
கல் வீட்டு விசாலாச்சி மூலம் எழுதிய
துவிட்டது:-
ந்தத் தோட்டத்து மண்ணை, மகனே! )ன்று திக்குகளில் அடங்கி விடுவீர்கள். கூடாது! என்னை இங்கே புதைத்தாலி, ா? வருஷத்துக்கு ஒரு முறையாவது ார்க்க மாட்டீர்களா? .
ளையாகவே நான் இருப்பேன், அம்மா! ள் மடியில் என் உயிரோ பிரியட்டும்!
எனக்குப் புத்தியில்லை! வருவதாக க்க வேண்டும். இப்படித் திடீரென்று னந்த அதிர்ச்சியில்.

Page 73
அல் அஸ்மத்
மறுபடியும் மனக் கொதிப்பைக் க
“சர்க்கார் சுவீகரிக்கப் போகுதுல போட்டாங்களாமே, இப்ப தோட்டம் லே
“சேர் இந்தியாங்களா?”
| 29
"ஆமாப்பா, மதுர
“பேச் சிலயே நெனச்சேன்!.சுடு இல் லதான். ரோட்டோரத் துண்டெல்லா அங் கதாங்க. நடுப் பகுதியில நு" நடந்துகிட்டுதான் இருக்கு."
“ஜனங்க?"
"ஆரம்பத்ல கொஞ்சங் கஷ்ட்டம வெளி வேல, வெளி நாட்டு வேல முன்னேறிட்டாங்க! இப்ப சுடுகந்தைல பணிறாங்க; முப்பது பேருக்கு மேல ெ பேர் காணிபூமியும் வாங்கிட்டாங்க ே
"தோட்டக் காடெல்லாம் இப்பிடிே
"அப்பிடியெல்லாம் பாதிப்பில்லீங்க தோட்டங்க கொஞ்சம் இப்பிடித்தான் வகையா முன்னேறீறிச்சின்னுதாங்க செ இந்தியாவுக்குப் போய்ட் டாங்க. இ பொழச்சாகணுமே! எடம் மாறுனாங்க; வேற வளந்தாச்சி! அப்பறம் என்னாங்
"சிலோன்ல தோட்டக் காடெல்ல
“காடுங்கிற பேச்சுக்கே எடமில்லிங் வந்திறிச்சி. சொந்தமா ஊடு கட்டிக் ( பொறகு அரசே மதிக்குதுங்களே! நால ஏழெட்டாயிரஞ் சம்பாத்தியமாகுது! இ பாருங்க, அதிலயும் இந்தத் துவே தோட்டங்க எல்லாமே கைத்தொழில்
“இது. இப்ப ஒரு. பத்திருவ:
"ஆமாங்க! எங்க அப்பாம்மா & முடிக் கெடந்தாங்க. எதுக்கெடுத்த அதுனால இங்க உள்ள பொறுக்கிக ந6

56
ட்டுப்படுத்த வேண்டியிருந்தது.
னு பங்காளிங்க சுடுகந்தயக் கூறு ஒண்ணு கெடயாதோ?” என்றேன்.
கந் தன்னு முழுசா ஒரு தோட்டம் ங் கொலனியாகீறிச்சி. எங்க காணியும் றேக்கர் மாதிரி ஒரு தோட்டமா
ாத்தாங்க இருநீதிச்சி. போகப் போக ன்னு மளமளன் னு ரொம்பப் பேருக வட்டிக்கும் குடுக்கிறாங்க; பிஸினஸ் வளிநாட்ல இருக்கிறாங்க! கொஞ்சப் பாங்க!”
யதானா?”
51 நாட்டுப் பக்கமா இருந்த லோக்கல் ஆனா தோட்டங்க எல்லாம் வேற ால்லணும்! கைல மடியில இருந்தவுங்க ங்க நின்னுபோனவுங்க எப்பிடியும் தொழில மாத்துனாங்க; புள்ளைகள்
92
ாம் பொதுவா எப்பிடி?”
க! செல தோட்டங்கள்ல எலக்ட்றிஸ்ட்டி தடுக்கப் போறாங்க. ஒட்டுரிம கெடச்ச ஞ்சி பேருக வேல செய்ற குடும்பம்னா }ன்னொரு பத்து வருஷம் போய்ட்டா ஷக் கண்ணுக படாம இருந்திட்டா,
92
து வருஷத்துக்குள்ளதாம் போல?.”
ாலத் லயும் அதுக்கு முந்தியும் கண் ாலும் இந்தியாதான் அவுங்களுக்கு! ப்லா ஏமாத்துனாங்க! சிறிமா-சாஸ்த்திரி

Page 74
57
ஒப்பந்தத்துக்குப் பொறகு இது தல திட்டத்தால பாதி, இப்ப உள்ள தலெ தலமொற அத உட நல் லாருக்குங்க
"அப்பிடியும் இன்னும். ஸ்ட்ரை
“எல்லா சமூகத் லயும் அது உல போச்சி! நாகரிகம் வேற! சமாளிக்க ஒடீற முடியுமா? அதுனா லதானி ( படிப்பறிவில்லீங்களே! ஒருத்தன் ஸ்ட் ஒருத்தன் அய்யோ வேணாம்பான்! சரி பத்தாத கொறயுந்தான்!. ஆனா மு எந்தக் கட்சி ஆட்சிக்கு வாரதா இரு
99
என் பத்தினித் தாயைப் பரத்தை போது நானே தலைமை வகித்தேன் ஆ
ஒரு சுற்றுப் பருத்திருந்த காளியை மாதிரி முளைத்தெழும் வீடுகளைத் தா போக, ஆட்டாவின் அறுபது ரூபாவை
ஒரு மாற்றமும் இல்லாத அப்பாவி ( காலணி முடிவடைந்து தோட்டப் பழை
எனக்குப் போல் றபர் மரங்களுக்குட பட்ட கொக்கோ மரங்கள், மலையாண்டி தொரட்டிகளுடன் பிடுங்கவும் பொறுக்
பழைமை எனக்குள் தலை உயர் பிடுங்கியது, பொறுக்கியது, விதை ஹோட்டலுக்குள் பெண்ணை சர்வர்கள் வேடிக்கை பார்ப்பது.
பாடமாத்தியில் திரும்பி :பங்களா பக்கமாக ஓட்டு லயம் தெரிந்தது. ந வெறுத்தது எல்லாமே அங்கேதான்! ச வேண்டும்!
அம்மா இப்போது அங்கே இல்லை மானேஜர். தங்கையின் கணவர் கொ( குவாலிட்டி கண்ட்றோலர். :பங்களாவுக்கு

வெள்ளை மரம் -
கீழா மாறிறிச்சி! :பதியோட கல்வித் மாற படிச்ச தலமொறயாகீறிச்சி! வர்ற
3.
க்கு, அது இதுன்னு.”
ர்ளதுதானுங்களே! வெலவாசி ஏறிப் 5ணுமே?. இதுக்காக இந்தியாவுக்கு இதெல லாம். சரி பாதி இனினும் ரைக்குப் பண்ணும்பான்!, சரீம்பாங்க! 'ம்பாங்க! எல்லாம் வறுமயும் படிப்புப் )ந்தி மாதிரி இல் லீங்க! எலங்கைல ந்தாலும், தோட்டத்து ஜனங்களோட
என்று அக்கம் பக்கம் கேலி பண்ணிய }ன்று. இன்றோ இதே அக்கம் பக்கம்
பத் தாண்டி, தவறணைப் பாத்திகளில் ண்டித் தோட்டத்தின் உள்ளே போகப்
நியாயப்படுத்தியது பாதை.
வெள்ளை மரத்தையாவின் மாயத்தோடு ]மை வரவேற்றது.
ம் அதிக வயது தெரிந்தது. கவ்வாத்துப் யைப் போற் சடைத்திருந்தன. நீளமான கவுமாக வரைக் கட்டிற் பெண்கள்.
த்தியது. அம்மா, அப்பாவோடு பழம் எடுத்தது, ஒரு வாகனம் போனால் பொத்தலிடுகிற மாதிரித் தோட்டமே
வைப் பார்க்க ஏறியது ஆட்டா. கீழ்ப்
ான் பிறந்தது, வளர்ந்தது, படித்தது, ாவதானமாகப் போய்ச் சமாதானப்பட
). தம்பி மட்டக்களப்பில் ஒரு கம்பனி ழும்பில் பால் மாக் கம்பனி ஒன்றில் க் கீழ்ப் பக்கமாக இருந்த டிஸ்பென்சரி

Page 75
- அல் அஸ்மத் காலியான போது, இவர்கள் வந்து துரை, சிறிய விலையில் அம்மாவுக்கு
இன்னும் ஒரு கால் கிலோ மீட்ட "சேர், :பங்களாத் தொரயவா பா "... என்னயத் தெரியல்லியா, மல ஆட்டா நடுப்பாதையில் நின்றுபே "... நான்..... உண்ணாமல மகன் ர
"அண்ணேன்!......" என்றவன் வார்த் தடுமாறினான். பிறகு, தலையைத் தா
"... ஒங்கம்மா.... ஒங்கம்மா.... நேத்
44
பிறகு நடந்தவற்றை என்னால் 6 தெரியவில்லை!...
பெறுமதியான பெட்டிக்குள் எங்கள் போகத் தயாராய் இருந்தார்.....
தங்கை என்னிடம் கதறியது ஞான "நம்மள ஒரு அடியாவது அம் மா
நான் எப்படிக் கதறினேன் என்பது கதறியிருக்க வேண்டும்.
அப்போது தம்பி சொன்னதுவும் பதிந்திருக்கிறது :-
"........ பொலம்பாதீங்கண்ணேன்!.... கூடாது ; தப் படிக்கக் கூடாது; ஒங் சொல்லிட்டுத்தான் அம்மா தெய்வமா.
"ஐயையோ!'' என்று அந்தக் கு அப்படியே ஞாபகமுண்டு. "இல்லே!... புடிக்கும்!... ஒப்பாரி வைங்க!.... முனிய சொல்லுங்க!... அப்பா போன மாத போகட்டும்!...''
மல்லிகை
சுதந்திரப் பொன்விழா மலர்

58
போகும் வசதி கருதி, இப்போதைய த அதை விற்றிருந்தார். ர்தான்!... அம்மா! க்கப் போறீங்க?" பாண்டி?.....” ாக மலையாண்டி திரும்பினான். ாமசாமி! இந்தியா போன ராமசாமி!..." தைகளை மறந்தவன் போல் விழித்தான்; ழ்த்திச் சொன்னான்:-
து ராத்திரி எறந்துட்டாங்கண்ணேன்!..."
காவையாகச் சொல்ல முடியவில்லை!
ர் அம்மா தனியாகவிருந்த அப்பாவிடம்
பகம் இருக்கிறது :-
அடிச்சிருக்குமாண்ணேன்!....'' ஞாபகமில்லை. ஆனால் நான் புலம்பிக்
ஸ்பஷ்ட்டமாக என் சரித்திரத்தில்
'நாஞ் செத்தா யாரும் ஒப்பாரி வைக்கக் கண் ணனுக்கு அது புடிக்காது'ன்னு கிச்சிண்ணேன்!..
றுகள் கேட்கும் படி நான் அலறியதுவும் இல்லம்மா!... எனக்கு இப்ப இதெல்லாம் பாண்டியண்ணனக் கூப்புட்டுத் தப்படிக்கச் திரியே நம்ம வழக்கப்படி அம்மாவும்

Page 76
பயில்
இரவு தன் பாதிக்கடமையைச் ெ தூக்கம் பிடிக்கவில்லை. அவன் அல் தண்ணீர் இழுத்திருந்தான். ஒரு கடை தொய்வு உயிரோடிருந்தும் விழிப்பு விரவித் திரியும் சிந்தனைத் தர்மம், '.......செதம்பரம் ஐயாக்கிட்ட அ ஒருக்களித்துக் கிடந்த பயில்வா
அந்தச் சிற்றூர் அம்பலத்தின் இருந்து நின்று வழியிருண்டால் ஒது தவிர்த்தால், அந்த அம்பலம் அவ முப்பது வருஷ வரலாறு இது. அந்த அம்பலம்!' புண்ணியம் தேடிக் கட்டிப் பெயர்கூட அடிபட்டுவிட்டது!
பத்தடிக்குப் பன்னிரண்டு அடி ; . நுழைவு; நாட்டு ஓடு. கோணித் துண நான் கடி வட மூலை, அவனது அந் அதற்குள் புகாத தனிமை . உயரத்த ஒரு கம்பிக் கயிறு. மங்கிப் போன எப்போதுமே அதில் தொங்கிக் கிட உலகின் முதலாவது சரக்காகக் கூட அ

மவான்
சய்திருந்தும், பயில்வானுக்கு இன்னும் ன்று பகலில், இரண்டு கடைகளுக்குத் பக்கு விறகு பிளந்திருந்தான். உடலில்
மரணிக்க மறுக்கிறது. அவனுக்குள் விழிப்பின் தலை காத்திருக்கிறது." தச் சொல்றதா, வாணாமா?......' ன், குப்புறப் படுத்துக் கொண்டான்.
ஏகச் சக்கரவர்த்தி பயில் வான் தான். கும் ஓரிரு பிட்சா பாத்திரங்களைத் னுக் கேதான் சொந்தமாகிறது. கடந்த அம் பலத்துக்குப் பெயரே 'பயில் வான் 4 போட்ட யாரோ ஒரு பாவாத்மாவின்
அரைச் சுவர்கள்; ஏழு தூண்கள்; ஒரு டுகள் மூண்டு தொங்கும் நான்குக்கு தரங்க அறை! அந்த ஊர் நாய் கூட ல், குறுக்கு வாட்டில் இழுக்கப் பட்ட வெள்ளைத் துணிகள் இரண்டொன்று க்கும். கீழே ஒரு ட்ரங்குப் பெட்டி. து இருக்கலாம்! சில பழந் துணிகளைத்

Page 77
- அல் அஸ"மத் தவிர அதற்குள் வேறு சமாச்சாரம் எதுவ மொத்தமான தலையணை ஒன்றை துண்டொன்று, அந்த ட்ரங்குப் பெட்டிய
பயில் வான் படுப்பது, ‘ வெளிக் கூட தன் சாக்குப் படுக்கையை வைப்பதற்கா அப்படுக் கையை எடுக்க இன்னொரு மு இரண்டே முறைகள்தாம் அந்த அறைக் அவன் ஆடிக்கும் அமாவாசைக்குமாகத் தப்பி விடுகிறது. பகற் காலங்களில் ஒன்பதுக்கோ பத்துக்கோ நீட்டி நிமிர்ந்த உசும் புவதே இல்லை.
அன்றைய இரவு அவனுக்கு ம வசதியாகப் படுத்துப் பார்த்தும் நித்தி
செதம்பரம் ஐயாக்கிட்ட அத
மங்கிய தேயப் பிறையின் ஒளி, நான்கைந்து நாய்கள் அம்பலத்தைச் நீட்டிக் களைப்பாய் அவை விட்ட ஓசை முன்னால் நீண்டு கிடந்த தார்ச்சாலை, தெரிந்தது. இருண்ட தாவரங்களின் மிக
பயில் வான் மல்லாந்தான்.
கடந்த காலம் செய்திருந்த சிக்கை
ஒரு காரின் சன்னமான ஓசை குபிெ தூக்கம் வர வேண்டிய இடத்தில் எரி
என்னடா சனியன் இது!. எழுந்து, ஒரு காலை நீட்டி மடக்கி கொண் டான்.
பக்கத்தில் கிடந்த துண்டுச் சுருட வைத்தான். இடக் கையைப் பின் புறம முழங்கால் மீது வைத்து நீட்டியவாறே ெ பிறகு, சம்மணம் போட்டதற்குக் கி தீப்பெட்டியையும் தடவி எடுத்து ஒரு (

60
மில்லை. அவன் தூங்காத நேரத்தில், மையமாக்கிய அவனுயரச் சாக்குத் பின் மீது இருக்கும்.
த்தில்தான். பூபாளத்தில் எழும் அவன், 5 ஒரு முறையும், இரவு நித்திரைக்காக றையுமாக மொத்தம் ஒரு நாளைக்கு குள் செல்வான். ட்ரங்குப் பெட்டியை திறப்பதால், அது கணக்கில் விழாமல் அவன் படுத்தறியாதவன். இரவு நானானால், பூபாளம் வரையில் அவன்
w
感激 ாயமாக இருந்தது. எவ்வளவுதான் ரை அணையவில்லை.
y
ச் சொல்றதா, வாணாமா?.
அம்பலத்தினுள் குளிர்ந்திருந்தது. சுற்றி ஓடின. நாக்குகளைத் திறந்து கள் விரகமாக ஒலித்தன. அம்பலத்தின் மஞ்சள் கலந்த வெள்ளைக் கீறலாகத் sச் சிறு பகுதிகள் பிறையோடு பேசின.
ா, வாணாமா?.
ல அவனால் விடுவிக்க முடியவில்லை.
ரனப் பெரிதாகிக் காற்றாகிப் போனது. ச்சல்தான் வந்திருந்தது.
என்று அலுப்போடு முனகினான். மறு காலைக் குத்திட்டு உட்கார்ந்து
டை விரலால் தேடி எடுத்து வாயில் ாகத் தரையில் ஊன்றி வலக் கையை காஞ்ச நேரம் வெளிப்புறம் பார்த்தான். ட்டத்தட்டவாக நிலை மாற்றினான். தச்சியைக் கிழித்தான். அந்தக் குச்சி

Page 78
61
அணையும் வரையில் அதையே பார்த இன்னொரு குச்சியைக் கிழித்துச் சு(
சுருட்டின் அவியல் நாற்றம் தொடங்கியது.
ex- (
அவனுடைய பெயர் என்னதான் எந்த ஊர்க்காரன், எந்த மதத்தை, என்றும் எவருக்குமே தெரியாது. அ போயிருக்கலாம். அவனைப் பற்றிய சேவகருக்கே உத்தரவில்லை போலு பயில் வான்தான்.
அவனைப் பற்றிய ஊகங்கள் பல
அங்கொடையில் இருந்து வந்திரு இந்தியாவிலிருந்து சரளமாக வந்துவி
பயில் வான் ஒரு மர்மம். அறிய எ யாரும் எதையாவது வினவினால் தா6 மறுமொழியாக இராமல், ஒரு தத்து தத்துவமும் கேட்போரைச் சிந்திக்கத் அவனது சிரிப்புப் பற்ற வைக்கு கேட்பதற்காகவே பலர் அவனோடு க
“எப்டி பயில் வான்?” என்பார் வட்
“எப்புடின்னா? . எப்புடின்னா இழுப்பான் பயில் வான். தொடர்ந்தும் பேசுவான். இவனுடைய குரல், தனக்கு ஓரளவு பெரிதாக வைத்தது போ வயிற்றிலிருந்து எழும் அதிர்வு அதில
"நீ ஒரு கல்யாணம் கட்டுனா என
99.
"கட்டலாந்தான்!...” என்றவாறே சிறிது யோசிப்பான். பிறகு “கட்டுன அதுவும் போக ஒலகத்தில எங்க ஐய
"நீ எங்கப்பா பொறந்தது?" என்
“எங்க பொறக்கிறது!.. எல்லாம் என்னய மண்ணுல படச்சி மண்ணுலதா முடியுமா?” என்பான்.

வெள்ளை மரம் -
திருந்தவன், அதை எறிந்தான். பிறகு நட்டில் மூட்டினான். அம்பலத்துக்கு வெளியிலும் பரவத்
w
ான்று எவருக்குமே தெரியாது. அவன்
இனத்தை, மொழியைச் சார்ந்தவன் வனுக்கே அவனுடையவை மறந்தும் எதையுமே தெரிந்துகொள்ளக் கிராம ம்! அவனுட்படச் சகலருக்குமே அவன்
) u6).
ப்பான்; ஏதாவது பெண்ணில் தோல்வி; ட்ட பரதேசி; யாருமில்லாத லூஸ்.
வருக்குமே அக்கறை ஏற்படாத மர்மம். ன் பேசுவான். அந்தப் பேச்சும் ஒரு வ விசாரமாகவே இருக்கும். அந்தத் தூண்டாமல் சிரிக்கவே வைக்கும். ம் அந்தப் பைத்தியப் பேச் கைக் தைப்பதுண்டு.
19 :usTus.
அப்புடீன்னுதாஞ் சொல்லணும்!” என்று :பாய் கிண்டுவார். இவனும் நழுவியே த் தானே பேசிக்கொள்ளும் ஓசையை, லவே இருக்கும் , என்றாலும் அடி
நிறைந்திருக்கும்.
னா?” என்பார் முத்தையா முதலாளி,
தன் கால் பெரு விரலைப் பார்த்துச் பொறகு அவளப் பாக்கிறது யாரு?. ா பொம்பள இருக்கிறா?" என்பானி,
சீண்டுவார் கட்டை :பாஸி,
இந்த மண்ணுலதான்!. ஆணிடவனி ன் உட்டான்!. ஆகாசத்தில பொறக்க

Page 79
அல் அஸ்மத் அவனுடைய ஆழம் எது வென்று அவனுக்கு ஆழம் என்றொன்றே இல் தீர்மானித்திருக்கலாமோ!...
ஐம்பதைத் தாராளமாகக் கடந்த விகிதத் தலை நரை . பொலிஸ் கட். மீசை. ஐந்தடி உயரம்... இரண்டோர் தவிர அவனுடைய உடல் பாறை போல் நூற்றைம்பது இருப்பான். முப்பது வரு வேண்டும்? அதனால் தான் இவன் பயி
உண்மையில் அவன் பயில் வா கட்டைகளிடம் அவனை ஏவினால் ஓரி தள்ளிவிட்டு வந்து நிற்பான். அே போயும் விடுவான்.
எந்த விதமான சண்டை சச்சரவுக் இல்லை. எல்லாருக்குமே சந்தோஷத் ை
நிறம் கெட்டுப் போன வெள் கட்டியிருப்பான். அதே நிறத்தில் ஒரு திரிவான். வேலை செய்யும் போது. இறுக்கிக் கிடக்கும். திடீரென்று ஒரு ந துணியிலான கை வைத்த பெனியன்
அவன் வேலை செய்ய மாட்டான் எ. உடையும் அவன் வசத்தில் இல்லை.
பயில் வானின் துண்டுச் சுருட்டு கொண்டிருந்தது. அதே சம் மண விரக்த
... செதம்பரம் ஐயாக்கிட்ட அவனைக் குழப்பிக் கொண்டிருந் என்னவென்றே அவனுக்குப் பிடிபடவி
அம் பலத்தை அடுத்திருந்த அமீன் இருமுவது கேட் டது.
"... இருமலுக்கு மருந்து எடுக்கணு சும்மா லொக்கு லொக்குன்னு இருமிக்க என்றும் முணுமுணுத்துக் கொண் டான்

62
அறிய முற்பட்டவர் யாருமில்லை. லை என்று ஒரு வேளை எல்லாருமே
வன். தேக்கு நிறம். இருபத்தைந்து ஒட்டக் கத்தரிக்கப்பட்ட அகலமான அரை நூற்றாண்டுக் கோடுகளைத் இருக்கும். அந்தக் கால றாத்தலில் டிங்களுக்கு முன் எப்படி இருந்திருக்க ல் வான் ஆகியிருக்கவும் வேண்டும்!
ானி தானி . இரணி டு யார் விறகுக் ரு மணித்தியாலங்களுக்குள் பிளந்து த கையோடு அடுத்த வேலைக்குப்
கும் இவன் போனதாகச் சரித்திரமே த வழங்கி வந்த ஓர் அப்செட் துயரம்.
ளைச் சாரத் தைத் தானி மடித்துக் துண்டுத் துணி தோளில் கிடக்கத் அந்தத் துண்டுத் துணி, தலையை ாளைக்கு, நிறம் மங்கிய வெள்ளைத் ஒன்றைப் போட்டு வருவான். அன்று ன்று அர்த்தம். வேறு எவ்வகையான
ox
இன்னும் சிலேட்டுமம் இழுத்துக் யில் அவன் ஜீரணமின்றி இருந்தான்.
த அந்த வினாவின் அடுத்த பக்கம் லலை.
வீட்டுக்குள்ளிருந்து அமீனின் தாயார்
பணத்த இறுக்கிப் புடிச்சிக்கிட்டு .....1 ܐܶܳ ட்டே இருந்தா இரும சொகமாகுமா?”.

Page 80
()3
பத்திருபது கடைகளும் முப்பது நா அது. முப்பது வருஷங்களுக்கு முன்பு எங்கிருந்து வந்தானோ தெரியாது. ச வானத்திலிருந்தும் அவன் விழுந்திருச
அவனை அறிந்து கொள்ளும் ஆர வாலிபர்களுள் சிலர் இருந்தது உ கிடைக்கவில்லை. "நீ எந்த ஊரப்ப வேல குடுப் பீங்களா?” என் பாண். " தோல்வியிலேயே அவனும் ஊர்க்காரன் பலர் இன்று முதலாளிகள்; அவனோ அ
அம்பலம் அடைக் கலம் கொடு கொடுத்தன. விறகு சுமப்பான்; பிளப்ப தார், காய்கறிக் கோணிகள், மூடைக வாசல்களுக்கு மிட்டாய்ப் பெட்டியோ தூக்குவான்.
அவன் இல்லாமல் அந்த ஊரே இ ஏற்பட்டுவிட்டது. விடிந்துவிட்டால் எல்லே கிடப்பார்கள்!
“இந்த பயில் வான் இல்லாத காலத் என்று இவனே முறைப்பாடு கூறும் கா
மடித்த சாரக் கட்டும் தோளில் அம்பலத்திலிருந்து கிளம்பிவிடுவான். கடையில் ஒரு சுருட்டை வாங்கிப் புை வருவான்.
அவனது சேவை தேவைப்படுபவர் என்று குரல் கொடுப்பார். இவன் பே நிற்பான்.
“பெரல்ல தண்ணிய நெரப்பு!” - “நாட்டுக்குப் போயிஇ, கோறாள மாத் இருக்கு; கொண்டுகிட்டு வா!”.
இப்படி ஏதாவது ஒன்றிருக்கும்.
தான் வேலை செய்யப் போகும் ( தேனீர்க் கடைக்குப் போவான். அது ( ஒரு மேசையின் முன் அமர்ந்து கொ

வெள்ளை மரம் ற்பது வீடுகளும் மையப் பட்ட சிற்றூர் ஒரு நாள் அவன் அங்கு வந்தான். கட்டுமஸ்த்தான கருங்காலி முண்டம். - கலாம்!
ம்ப அத்தியாயங்களில், அக்காலத்து ண்மைதான். ஆனால் விடைதான் 1?” என்றால், "ஊரப் பாத்துத்தான் யாரோ பாவம்!” என்ற ஆதங்கத் ஆகிப் போனான்! அந்த வாலிபர்களுள் வர்களின் அதே ஊழியன் பயில்வான். த்தது; கடை கண்ணிகள் வேலை ான்; தண்ணீர் சேகரிப்பான்; வாழைத் ள் தூக்குவான்; தோட்டத்துச் சம்பள மணிப் பெட்டியோ பொட்டணியோ
ல்லை என்ற நிலை காலப் போக்கில் யாருமே பயில்வான் நாமாவளியில் தான்
திலதான் இந்த ஊரே நாறப் போகுது!'' 'லமும் ஏற் பட்டிருந்தது! துண்டுமாகக் காலை ஏழு மணிக்கே
எதிர்ப்படும் முதலாவது ஆசாரிக் கத்துக் கொண்டே தெருவில் நடந்து
', "பயில்வான்!.... இங்க வாப்பா!” ாய் அவர் முன் மெளன மலையாக
'அந்த வெற்கப் பொளந்து போடு!'' - தியா துண்டுல அ, மூணு வாழத் தாரு
டம் ஒரு வீடானால், பக்கத்திலுள்ள தனீர்க் கடைதானானால், அங்கேயே
வான்.

Page 81
அல் அஸ்மத்
“கா றாத்த பானும் ஒரு பருப்பும் “பிளேன் டீ,” கேட்பான்.
அதன் பின் தனக்கு ஏவப்பட்ட கிடைத்த பிறகுதான் அவன் தன் காலை வேலையும் எங்காவது ஓரிடத்தில் அ இருக்கும். ஓய்வு நாளில் சேமிப்பில்
பயில் வானுக்கு அந்த ஊரில் கிரா மழையில் லா மேகமும் அந்த ஊரி அவன் வசனம் பேசினாலும் வியர்ன அவன் ஆலை இல் லா ஊருக்கு பயில் வான்தான் சர்க்கரை!
இந்தக் காரணத்தால், அதி மு படுபவர்கள், முதல் நாளே அவனிடம் ஒப்பந்தக் காலங்களிலும் அவன் ஏழு ஒப்பந்த வேலை முடியும் வரையில் போகவே மாட்டான். என்னதான் தி வேலய முடிச்சிட்டுத்தான்!” என்று ந
நேர்மையில் அவனோடு போட்டி என்பதுதான் உண்மை. அவனுக்கு எ
பருப்புக் கறியுடன் கால் றாத்த டியையும் காலையில் குடித்தானானாலி அவன் வாயில் ஒட்டிக் கொள்ளும். :டைட்தான்! மத்தியானத்துக்கு, அை டியும் சுருட்டும்! நான்கு - ஐந்து மண இரவு எட்டு மணிக்குப் போல் அரை சுருட்டு! இருந்துநின்று ஒரு வடைை பார்த்து விட்டு முகத்தைச் சுளிப்பா இல்லை!
முத்தையா முதலாளியின் கடை சரக்கு, புடைவை, பாத்திர ஜாலங்கள் :பேக்கரி என்ற சுப்பர் மார்க்கட் அது! வியர்வையும் வழியும். சில நேரங் நீட்டிப் பார்ப்பார்; இவன் தின்ன மா என்பான்.
“எந்த நேரம் பார்த்தாலும் ஒரே அப்பா, வேற எதயாச்சும் திங்கக்கூடாத முதலாளி.

64
தாங்க!” என்பான். சாப்பிட்ட பிறகு,
வேலையில் மூழ்கிவிடுவான். வேலை ஸ்ச் சாப்பாட்டைப் பற்றியே நினைப்பது. |வனுக்காகக் காத்துக் கொண்டுதான்
இருந்துதான் செலவு.
ாக்கி அதிகம். மாரி என்ற பேரில் ஒரு ல் இருந்தான். இடி, மின்னல்களாக வயே வழியாத பேர்வழி. அதனால் இலுப்பையாக இருந்தானே தவிரப்
க்கியமாகப் பயில் வானைத் தேவைப் ஒப்பந்தம் செய்து கொள்வதுமுண்டு. }, ஏழே காலுக்கு ஆஜராகிவிடுவான். வேறு எந்த விதமான வேலைக்கும் சைக் கரணம் போட்டாலும், “அந்த டந்து கொண்டே பேசிவிடுவான்!
யிட அந்த ஊரில் யாருமே இல்லை திர்ப்பதம்தான் மாரி!
ல் பானைச் சாப்பிட்டு, ஒரு பிளேன் ), டெஸர்ட்டைப் போல் ஒரு சுருட்டும்
பத்துப் பதினொரு மணிக்கும் இதே ர றாத்தல் பானும் பருப்பும் பிளேன் ரிக்கும் அதே கால் றாத்தல் விஷயம்.
றாத்தல் பாணி, பருப்பு, பிளேன் டீ, பயோ சீனி பனிஸையோ கொரித்துப் ான். சோற்றுச் சங்கதியே அவனிடம்
தான் ஊரிலேயே பெரிய கடை. பல , ஸ்ட்டேஷனரி, நகை அடகு, தேனீர், அங்கேதான் பயில் வானுக்கு அதிகமான களில் இலவசச் சோற்றை முதலாளி ட்டான்! “கவிச்சி திங்கிறது பாவம்!”
பானையும் பருப்பையும் திங்கிறியே நா?” என்று அதிசயப்படுவார் முத்தையா

Page 82
65
“நாள் முழுக்க வெறகு பொளந்த இந்த பஸார்ல எல்லாருமே அப்படி தவுர வேற என்னாத்த திங்க முடியுப நல்ல தீனி ஏதாச்சும் இருக்குதா?” எ எல்லோருமே சிரித்துவிடுவார்கள்.
d
•x 0.
எச்சில் சொத சொதத்த சுருட்டுக் எறிந்தான் அவன்.
தீர்மானமாக ஆட்டினான். “செதம்பர நேர்மையான மனுசன். ஏமாந்துறக் கூட பைத்தியம் ஒளறுதுண்னு மத்தவு
לל
Κ) 0x8 0.
களைப்பை வெளிக்காட்டாத இயந் குறைத்துக் கொடுத்தாலும் மறு ே அஹிம் சாவாதி. தானுண்டு தன் பா சந்நியாசி. சண்டை, சரவுகள் இல்லா அவன் ஒரு பைத்தியக்காரன்தான்!
அவனிடம் பொடுபோக்கான பேச்சு வாயிலிருந்து வரும் எந்த ஓசையும் சீ சீரியஸான பேச்சோ, எல்லாருக்குமே உலகில் அவனுக்கு மன வேதனைை
முத்தையா முதலாளி ஊரில் பெ கோவில் சிலை பேசுமானால் அவர் விமர்சனமே செய்யும் 1 ஏகபத்தினி வி
வாசற் கூட்டி மாக்கானின் மை அப்போதுதான் போட்டெடுத்த ஐஸிங்
குளிக்கப்போகும் பீலிக்காட்டில், மனிதரும் அந்தப் பரத்தை அழகியும் வயிறு கழிக்கச் சென்ற பயில் வான்
குளித்துவிட்டுத் திரும்பிய பயில் வ கடைக்கு வந்தான் ஒரு பிளேன் டீக்

வெள்ளை மரம் . ாலும் ஒன்னார் ரூவாதாங் குடுப்பீங்க! த்தான் குடுக்குறாங்க! இதில பானத் B? ஒலகத்துல பானத் தவுரவும் வேற என் பான் முத்தையா முதலாளி உட்பட
5 கிள்ளலை அம்பலத்துக்கு வெளியே
என்று முணுமுணுத் துத் தலையைத் ம் ஐயாக்கிட்ட சொல்றதுதாஞ் சரி! டாது! ஆனா... அவரு ஏத்துக்கிடுவாரா? ங்க மாதிரி சிரிச்சிக்கிட்டே உட்டுப்
திர உழைப்பாளி பயில்வான். எவ்வளவு பச்சில்லாமல் பெற்றுக் கொள்ளும் னுண்டு என்று காலத்தோடு கரையும் எத, ஒரு சுருட்டின் கடன் கூட இல்லாத
இருந்ததாக எவராவது நிரூபிக்கட்டுமே! ரியஸாகத்தான் இருக்கும். அவனுடைய ஓய்வு நேரத் தமாஷாகத்தான் இருந்தது. யத் தந்த ஒரே விஷயமும் இதுதான். ரிய மனிதர். பக்திமான். பிள்ளையார் ரது கொடைத் தன்மைகளைப் பற்றி
ரதர்! மனவி பரத்தை அழகி. பேக்கரியில்
கேக் மாதிரி இருப்பாள். ஒரு மாலை அசதியில், இந்தப் பெரிய பிணையற் பாம்புகளாகக் கிடந்ததை , கண்டது சத்தியம். பான் , நேராக முத்தையா முதலாளியின்
காக.

Page 83
- அல் அஸ"மத்
“மொதலாளி எங்க அம்மா?” எ
“சாமானங் கொண்டாற டவுனுக் ୬, 6 J6if .
பயில் வான் அபூர்வமாகச் சிரித்த போகல்ல! லெச்சிமிப் புள்ளயோட பீ
அவள் மூச்சுத் திணறச் சிரித்தாள் என்று சொல்லி விட்டு மறுபடியும் மறு
இன்னும் ஓர் ஒன்றரை மணித்தியா டவுன் வேனில் சாமான்கள் சகிதம் 6
அவசரங்களுக்கு அவசியம் லெச்சிமியோட நீங்க இனிமேப்பட்டுப் ஆத்திரப் படுறான்!” என்று அவள தொடங்கினாள்.
ஒரு சாட்டையின் நிழலைக் கட குபிரெனச் சிரிப்புக்குள் புகுந்தது.
ܖܖ ܙ
இருக்க மாட்டேன்
தான் ஒரு சேரிப் பொருளாக அா 'சீ!. என்னா ஒலகம்!’ என்று உள் சதத்தை மேசைக் கண்ணாடியின் மே
அந்த நிகழ்ச்சியை அத்துடன் மன மறுநாள் காலையில் அவருடைய க கொண்டிருந்த போது, லெச்சுமி அங்
“இந்தா, லெச்சுமி! இனிமே நீ எ சரியா? . பயில் வான் ரொம்ப மன6 உரத்த குரலில் பேசிய முத்தையா மு: தொடங்கினார்.
| 29
“சரிங்க மொதலாளி போய்விட்டாள்.
என்ற பர
முதலாளியின் இந்தப் படுக்கை ( அறிவித்தவர் அவரேதான்! ஊரே சிரி
d
•x- {

66
ன்றான் முதலாளியின் மனைவியிடம்.
குப் போயிருக்காரு; ஏன்?” என்றாள்
GG
நான். “அவரு. சாமானம் வாங்கப் லிக் காட்ல இருக்றாரு!” என்றான்.
. “சரிப்பா! நான் பாத்துக்கிடுகிறேன் லுபடியும் சிரித்தாள்.
லத்தில், முத்தையா முதலாளி, அடுத்த வந்திறங்கினார்.
கொடுக் கப்பட்ட பிறகு, “ஏணி பா, பீலிக்காட்ல இருக்காதீங்க! பயில் வான் ர் இன்னொரு வாட்டியும் சிரிக்கத்
ந்த முத்தையா முதலாளியின் முகம்,
சரி சரி! இனிமேப்பட்டு அப்பிடியெல்லாம்
ங்கே நிற்பதை விரும்பாத பயில் வான், ளே புகைந்து, பிளேன் டீக்குரிய ஆறு ல் வைத்துவிட்டுக் கீழே இறங்கினான்.
த்துக்குள் எங்கோ புதைத்தும் விட்டான். டையில் பானும் பருப்பும் சாப்பிட்டுக் கே உப்பு ரொட்டி வாங்க வந்தாள்.
ான்னோட பீலிக் காட்டுக்கு வராத! . வருத்தம்படுறான் இல் லியா!...” என்று தலாளி, கண்ணிர் கிடுகிடுக்கச் சிரிக்கத்
த்தை அழகியும் நமுட்டுச் சிரிப்போடு
விஷயத்தை ஊரே அறிந்துகொண்டது! ரித்தது - பயில் வானைப் பார்த்து!
d

Page 84
67
" ..நாஞ் சொல்றத செதம்பரம் ஐ
அவனது குழப்பத்தின் புதிய வடி
மறுபடியும் பயில்வான் மல்லாக்கப் முகட்டுக் கூம் பைக் கொட்டிக் கொட்டி
இந்த லெச்சுமி - முத்தையா முத சுமார் பதினைந்து வருஷங்களுக்கு மு ஏழெட்டு மாதங்களுக்குப் பிறகு, முத்ை நாடகம் ஒன்றும் அரங்குக்கு வந்திரு
முதலாளியின் வீடு, கடையிலிருந் வீட்டின் பின்புற முற்றத்தில், விறகு கொத்துவதற்காகக் கோடரியை ஒரு பிணைச்சல் திடீரென்று பளிச்சிட்டதோ நிற்க, அதனை அண்ணாந்து பார்த்த பt வரை அப்படியே நின்றான்.
எட்டிப் பார்த்த முதலாளியின் மன கண்டு ரசித்தாள்.
“என்னா பயில் வான்? வெறகு பாக்கிறியா!...” என்றாள்.
“வெறகத்தான். வெட்றேன்.” பயில் வான், "அதுக்குள்ளாற காக்கா கட்டையைப் பிளந்தான்.
“சிரிப்புத்தான் போ!..சரிசரி, ஒரு உள்ளுக்கு வா!” என்றாள் அவசரமா
கோடரியைக் கிடத்திவிட்டு உள்(
“இங்க வா!”
“சொல்லுங்க அம்மா!”
“இப்புடி வா!”
“என்னான்னு சொல்லுங்கம்மா!. கடைக்குத் தண்ணி இழுக்கவும் போ!
“சரிப்பா, போகலாம்; இங்க வா!.

வெள்ளை மரம் -
வம் அது.
படுத்துக் கொண்டான். இருள் தூங்கிய :ப் பார்த்தான்.
o
லாளியின் ‘யாவும் கற்பனைக் கதை' மண் அரங்கேற்றப்பட்ட ஒன்று. அதன் தயா முதலாளியின் ஏக பத்தினியாரது ந்தது.
து கால் மைலுக்கப்பால் இருந்தது. பிளந்துகொண்டிருந்தான் பயில் வான். ப்கியவனின் நினைவில், லெச்சுமிப் என்னவோ! ஓங்கிய கோடரி அப்படியே பில் வான், இரண்டு மூன்று நிமிஷங்கள்
னெவி, அந்த உழைப்புச் சிலையைக்
வெட்றியா, காக்கா பறக் குறதப்
என்று அதே பார்வையோடு இழுத்த பறக்குதே!...” என்று மளுக்கென்று
சின்ன வேல இருக்கு. கொஞ்சம்
5.
ளே போனான்.
வெறகப் பொளந்திட்டுப் பணிக்கர்
9

Page 85
- அல் அஸ?மத்
“சத்தம் போடாத! மக குளிச்சிட்(
“நல்ல ஆளுங்கம்மா நீங்க!...”
பயில் வான் கோடரியைத் தேடி 6ெ
அடுத்த அரை மணித்தியாலத்துக்
“நாங் கடைக்கிப் போறேன்மா!...” என போட்டு நடந்தான்.
அரை றாத்தல் பானும் பருப்பும் பி6ே கடையில் அவ்வளவாக ஜனமில்லை. வந்து விட்டாள்.
“பயில் வான் வெறகெல்லாத்தையும்
“சரி இந்தா,” என்ற முதலாளியின் சதம் போக இருபது சதம் இருந்தது.
"ஓங்க ஊட்டு அம்மா என்னயக் முதலாளியிடம் முறையிட்டான் சில்லன
ஒரு கனம் அதே சாட்டையின் நிழ கணம் வெடிச் சிரிப்பில் துடித்தது. 3 போல் சிரித்தாள். அப்போது அங்ே பிள்ளையிடமும், “சங்கதி தெரியுமா ம பயில் வானக் கட்டிப் புடிக்கப் பாத்ததா குலுங்கிக் குலுங்கி நகைத்தார் முத்ை
GG
எட! . பயில் வான் பெரிய ஆள்த
மாஸ்ட்டர்.
பயில்வானைப்பற்றி அதன் பிறகு
அவனுக்கு மதன புத்தி!
பாதையில் எந்தப் பெண் போனாலுப முடிச்சா என்னா?” என்றோ, “அந்தப் என்றோ வெடிச் சிரிப்புகள் கிளம்பும்.
பயில் வான் மீண்டும் ஒருக்களித்தா நாஞ் சொன்னா கேட்டுக்கிடுவாரு 1. ெ ஏதாவது கெடைக் கப் போகு தா?.

68
டு வந்துர்ரதுக்குள்ள...”
வளியேறினான்.
குள் விறகைப் பிளந்து தள்ளிவிட்டு, ன்ற குரலோடு முண்டாசைத் தோளில்
ான் டீயும் முடிய பயில் வான் எழுந்தான். முதலாளியின் மனைவியும் அங்கே
。娜 வெட்டீட்டான்,” என்றாள்.
கையில், சாப்பாட்டுக் கணக்கு முப்பது
கட்டிப் புடிக்கப் பாத்தாங்க!” என்று ]றயைப் பெற்றுக்கொண்டே.
ல் குறுக்கிட்ட அவரது முகம், அடுத்த அவளும் கெக்கலி கொட்டி ஆணைப் க வந்த ஹெட் மாஸ்டர் தியோகுப் ாஸ்ட்டர்!. நம்ம பொம்பள இன்னக்கி ம்1.” என்று அட்டகாசமாகக் கூறிக் தயா முதலாளி.
ான், என்ன!” என்று டீ ஓடர் செய்தார்
ஓர் உற்சாகமான கதை கிளம்பியது:-
ம், “பயில்வான்!. நீ அந்தப் பொம்பளய பொம்பள ஒன்னயத்தான் தேடுறா !”
(x
ன். 'செதம்பரம் ஐயா நல்ல மனுசன். சால்லி என்னா புண்ணியம்? . நமக்கு சீச் சீ!. நமக்கு ஏதாச் சுமி

Page 86
69
கெடைக்கணும்னுதானா வாழுறது?..சொ புள்ள ஒரு நாளைக்கி அந்த மனுச போட்டுறும் 1.
அமீன் வீட்டுச் சேவல் கூவியது.
66
அட!. ரெண்டு மணி ஆகுதோ பெருமூச்சு விட்டான். சுருக்கென்று ெ ஏற்பட்டது. ‘சொல்றது நல்லதுதான்.
சிரிப்பாரா? .கோவம் வந்து பொம் இல் லாட்டிக் கோவிச் சிக் கிட்டு, எங் அனுங்கல்களுடன் நெஞ்சைத் தடவிவ
முத்தையா முதலாளிக்கு மூன் வருஷங்களுக்கு முன்பு சிதம்பரம் மு
சிதம்பரம் படித்தவன்; நேர்மை ம அவனிடம் விசேஷ மரியாதை இருந்த வைத்திருந்த ஊரார் சிலருள் சிதம்ப
கல்யாணம் முடிந்த ஓராவது வரு போன சிதம்பரம், அன்று மாலையில்
இரவு எட்டு மணியளவில் பணிக்க எக்கச் சக்கமான சாமான் பொத கொண்டார்கள். அதைக் கேள்விப்பட்ட தொடங்கிவிட்டான். வழக்கமான பான விழுங்கிவிட்டு, ஆசாரியார் கடையி கொண்டு வந்து விழுந்தவன்தான்.
சாராயக் கடை மலையாளத்த தொடர்பிருந்தமையை ஊர் அறியாது. மறைத்துவிட்டார்கள். தாய்க்கும் மகளு தர்க்கங்களை அகஸ் மாத்தாகக் காதி அதை அவன் சொல்லக் கூடிய யாரும் மன ஆழத்தில் மிகவும் பச்சாத்தாப மறந்தது போல் ஆகியும் விட்டான்.
இன்று அந்தக் குழப்பம் மீண்டும்
0x8 ()

வெள்ளை மரம்
ல்றது நம்ம கடம! இல்லேன்னா அந்தப் னோட கழுத்த திருகிப் போட்டாலும்
- 99
என்று முணுமுணுத்தவன் ஒரு நஞ்சுக்குள் எதுவோ தைத்த உணர்வு எப்புடிச் சொல்றது? . பைத்தியம்னு பளய டாராக் கிழிச் சிப்புடுவாரா? .
கயாவது போய் டுவாரா?...' என்ற
று மகள் மார். மூத்தவளை நான்கு டித்தான்.
விக்கவன்; பண்பாளன். பயில் வானுக்கு து. பயில் வான் மனப்பூர்வமாக அன்பு ரம் முதலாமவன் எனலாம்.
ஷத்தில் வெளிநாட்டுக்கு உழைக்கப் தான் வீடு திரும்பியிருந்தான்.
3ர் கடையில் இருந்தபோது, சிதம்பரம் களுடன் வந்திருப்பதாகப் பேசிக்
கணத்திலிருந்தே பயில் வான் குழம்பத் ]னயும் பருப்பையும் பிளேன் டீயையும் ல் சில சுருட்டுக்களையும் வாங்கிக்
ாருக்கும் சிதம்பரம் மனைவிக்கும் வீட்டுக்குள்ளேயே கருவைக் கலைத்து ரூக்கும் ஒரு நாள் வீட்டுக்குள் நடந்த ல் போட்டுக் கொண்டவன் பயில் வான்.
அங்கே இல்லை. சிதம்பரத்தைப்பற்றி ப்பட்டான். சில நாட்களுக்குள் அதை
தலையெடுத்து விட்டது.
0. d Ko 0x8

Page 87
- அல் அஸ்மத்
மூன்று மணிச் சேவலும் கூவி விட்ட வரவில்லை. நெஞ்சில் வலி கூடிக்கொ அப்படி வலி வரும். நன்றாகத் தூங்கி எ இப்போது மூச்சு விடவும் கொஞ்சம் தடவிக் கொண்டே புரணி டு படுத்தா நெஞ்சுக்குள் தலைகீழாக உருண்டது
0x8 0.
மறுநாள் காலையிலிருந்து அந்த
அம்பலத்தில் பயில் வான் செத்துக்
ஊரார் அவனைப் புதைப்பதற்குரி
சிதம்பரம் வேதனைப்பட்டான். பயி வாங்கி வந்திருந்த வெள்ளைப்புடைை கரங்களுக்கிடையில் கிடந்தது.
சிதம்பரம் தன் மனைவியிடம் உ
காண முந்தியே போய்ச் சேந்திட்டான்
வீரகேசரி

70
து. பயில் வானுக்கு இன்னும் நித்திரை ண்டே இருந்தது. அடிக்கடி அவனுக்கு ழுந்தானானால் எல்லாம் சரியாகிவிடும்.
கஷட்டமாக இருந்தது. நெஞ்சைத் ன். சிதம்பரத்தின் உருவம் அந்த
ஊர் நாறும் காலம் வந்துவிட்டது!
கிடந்தான்.
ய ஏற்பாட்டில் இருந்தார்கள்.
ல் வானுக்கு அன்புளிப்பதற்காக அவன் வை, கோடித் துணியாக மாறி அவன்
டைந்த குரலில் பேசினான்.
ரியாத ஒரு நேர்மையாளி.என்னயக்
לל
0 000

Page 88
58, 77, 8
இங்கே இன்னும் வாழ வேண்டுமே இவன்களையெல்லாம் நான் ‘மன்னித
ஒரு முத்துச்சாமிப் பிள்ளையுடைய என்ற போர்வையில், ஏழு வருஷங்களு கதிரேசன் கோவிலில் கைப்பிடித்துக் ெ சுமணதாஸ, சுமனே, கடந்த பன்னிர6 இண்டஸ்ட்றியில், அவர்தம் படத்துக் சரம் போர்த்து வணங்கிவிட்டு வேை நினைக்கும்போதோ
உயில் எழுதப்பட்டுவிட்ட அதே மு என் இரத்தம் மெளனமாகச் சூடேறித்
ஐம்பத் தெட்டு அவ்வளவாக ந எழுபத்தேழையும் மறக்கலாம். ஆனா
ஒன்றாய் விளையாடத் தெரியாத மனித நேயப் பரீட்சை எழுத முடியுப
எங்களுர் சிறியது. ஆனாலும் சி பெரிய மனங்கள் பெரிய விகிதத்திலு விகிதத்தால் பதம் பார்க்கப்பட்ட ே அன்னதானமாக்கப்படுகிறது.

83! நாளைா?
) என்பதற்குரிய தற்காப்புக் கேடயமாக, ந்து விட்டேனா?
அகால இறப்பின் நன்றிக் கடனுக்காக ளுக்கு முன் தமிழ்ச் சத்தியபாமாவைக் கொண்ட ஊரின், நாட்டின் 'முன்னோடி’ ண்டு வருஷங்களாகவே அவரின் அதே குத் தினசரி காலையும் மல்லிகைச் ல தொடங்குவதைக் காணும்போதோ
)த்துச்சாமிப் பிள்ளையின் உயிருக்காக தான் என்ன புண்ணியம்?.
ரினைவில் இல்லை. பெருமூச்சுடன்
மூன்றே மூன்று வகுப்புகளால் எப்படி
ன்ன மனங்கள் சிறிய விகிதத்திலும் தும் இருந்தும், அங்கே அந்தச் சின்ன சாறுதான் இன்று பெரிய விகிதத்தில்

Page 89
அல் அஸ்மத்
எங்கள் தகப்பனார் ஒரு தேயிலைத் காய்ந்தே எங்களுக்கு நீர் ஏற்றியவர். ஒ பழங்கால வீட்டை வாங்கினார்.
பாதையோரத்து வீட் டையொத் இருந்ததில்லை; இன்றோ அது போ தமிழர்களுக்கு.
பாதைப் பள்ளத்தில் எங்கள் 6 பிள்ளையின் ஹேண்ட் லூம் இண்டஸ் சுமணதாஸப் பொடியனும் வேலை செய் மற்றும் சுற்றுப் புறத்துக் கால் மைல் காடுதான். ஏழெட்டுக் கடைகளின் ம அப்பால், தேயிலைத் தோட்டங்கள் : சிங்கள நாடுகள் அடுக்கடுக்காய்ப் ப
ஊரடங்குச் சட்டம் , வலியோர் உயிர்களைக் குடித்துக் கொண்டிருந்: நடக்காதவையும் சகல நெஞ்சுகளி வியாபித்துக் கொண்டிருந்தன.
எங்களபூரில் ஊரடங்குச் சட்டம் பொலிஸோ இராணுவமோ ஓரிரு தை கடைகளில் 'ஒருபலகை வியாபாரம்
அன்றையத் தினமும் ஒன்பது ம பக்கம் போய்க் கொட்டாவிகளுடன் க முத்துச்சாமிப் பிள்ளையின் முகம் மூ
கடைமண்டிப் பக்கமிருந்து ரேஸ்
"ஹாங், ராஜா! இப்பத்தான் எலு
"எண்ட முதலாளி, எண்ட!”
எனக்கு முன்பாக நடந்து வீட்டு ஒன்றில் அமர்ந்தார்.
"அம்மா!.பியசேன முதலாளி வ நெருப்பை உள்ளே வைத்துக் கெ மூடிகளாக அப்பா, அம்மாவின் முகம
“...இப்ப மஹத்தியா நாங் வந்ததி நுவர, கொலம்ப பக்கமெல்லாங் மிச்ச

72
தோட்டத்தில் டீ மேக்கராகக் காய்ந்து ப்வூதியத்தால் இந்தப் பாதையோரத்துப்
த யோகம் அண்று வேறொன்றும் ன்ற கேடு காலமும் வேறில்லை
வீடு; பாதைக்கப்பால் முத்துச்சாமிப் ட்றி. எட்டுப் பெண் பிள்ளைகளோடு த முப்பதுக்குப் பதினைந்தடிக் கட்டிடம். சுற்றாடலுக்குள் வெறும் இனுக்குக் ண்டி வடக்கே ஒரு கால் மைலுக்கு நூரே தூரே மேற்புறம் படர்ந்திருக்க, ள்ளத்தில். A.
உயிர்களைக் காத்து எளியோர் த நான்காம் நாள். நடந்தவை போக லிருந்தும் முளைவிட்டு வாய் வழி
பற்றிப் பயப்படத் தேவை இல்லை. டவை தார்ப் பாதை அளப்பதோடு சரி.
நடக்கும்.
ணிக்குத்தான் எழும்பினேன். பாதைப் ண்களைப் பழக்கினேன். பிரம்மச்சாரி டியே கிடந்தது.
:புக்கிப் பியசேன வந்தார்.
ம் புனதா?”
க்குள் நுழைந்து கூடத்து இருக்கை
ந்திருக்கிறாங்க!”
ாண்டு புகை வெளி வராமல் தடுக்கும் னும் உபசரிப்பும்.
மிச்சங் முக்கியமான ஒன்னுக்குத்தாங்! ங் மோசங்! ஆலுகல், ஊடுகல், கார்,

Page 90
73
:பஸ், எல்லாம் எரிக்கறது! காட பயலு இப்ப யாரயுங் நம் பேலாதி மஹத்திய
“எத்தமாய் முதலாளி
“இந்த ஊர்க்கி ஒன்னுங் வரமாட் பாத்திக்கிட்டிருக்கப் போறதா? .. ஆ நோனா மஹத் தயா?”
"அது சரிங்க, மொதலாளி. அப் எல்லாருக்கும் வர்றதுதானே நமக்கும்
"அப்பிடி ஸொல்லி போட்டு நம்ம அவெங் வெட்ட வாரதி! நம்ம கலுத்
'உன் ஒரு கன்னத்தில் அறைந்த
அண்ணாந்து சுவரைப் பார்த்தேன். சிலுவையிட்டுக்கொண்டேன்.
“அதுன்னா நெசந்தாங்க, பியசேன போனாலுந் தடுக்காட்டிப் போனாலும் நிக்காம இருந்தாப் போதும்! றுாத்! ே ளேன்!”
‘யேசுவே!. பரமண்டலத்தில் இருக் உண்மை என்ன?
"நாங் ஒன்னு சொல்றதி டீ மே எல்லாத் தயுங் நம்ம ஊட்ல போட்றது! காட்டிங் நம்ம ஊட்லயே இரிக்கறது! தனியதானே இரிக்கறது? நீங்கலுங் சா வாரதி!...”
அப்பாவும். நானும் மெளன யோ
எங்களுக்கெல்லாம் காட்டுக்குள் முந்தாநாள் இரவு மேமலைத் தோட்ட கொதித்த எண்ணெய் ஊற்றி இரணப் போல் ஏதாவது செய்ய ஆள் பலரு அல்லது தடுத்துக் கொள்வதற்கு, அவர்
எதிரி எங்களைக் கோழையாக ை அமைதியாகிவிட வேண்டும்; அல்லது

வெள்ளை மரம் -
லுகல் மிச்சங் அணியாயங் செய்யறது!
99
டாங் தாங்! வந்தாலுங் நம்ம ஸ"ம்மா னா கவனமா இரிக்க வேனும் தானே,
பிடி வந்துட்டாலும் என்னதாம் பணிறது? }ங்க!”
ஸ"ம்மா இரிக்க ஏலுமா மஹத்தியா? து குடுக்கறதா?”
ால் மறு கன்னத்தைக் காட்டு1.
யேசுவானவர் என்னையும். மனதுக்குள்
மொதலாளி! நாம எதுத்து வெட்டாட்டிப் இன்னும் வெட்டுடான்னு முன்னுக்கு போய்த் தேத் தண்ணியக் கொண்டாங்க
கும் பிதாவே! நீங்கள் கூறிய படிமத்தின்
]க்கர் மஹத்தியா! நல்ல ஸாமானங்
நீங்க எல்லாருங் கோலாஹல முடியற :பஜார்ல யாருங் வர மாட்டாங்! நீங்க மி புல்லேயுங் நம்ம ஊட்டுக்கு ரவைக்கி
சனையில் இருந்தோம்.
போய் ஒளித்து வாழ முடியாதுதான். த்துக்குப் போன காடையர்களின் மேல் படுத்தி அனுப்பிய தொழிலாளர்களைப் மும் இல்லை. எனவே தப்பிப்பதற்கு, கூறியதுதான் வழியாகத் தெரிந்தாலும்
மயப்படுத்துவான்; குட்டுப்பட வேண்டும்; அமைதியானதாய் நடிக்க வேண்டும்;

Page 91
- அல் அஸ%மத் மீண்டும் அவன் முஷ்ட்டி உயர நாம் த வெளியில் ஒரு மாதிரியுமாய் இரட்டை
தப்பிக்கத்தான் வேண்டும் - தன்ப
அரசு எங்களைக் காப்பாற் று: வேண்டியிருக்கிறது - நெருப்பை விட நிறைந்திருப்பதைப் போல!
“மஹத்தியா, என்னா யோசிக்கறது
“அணியாயமா. பியசேன மொ இருக்குமேன்னுதான்.”
“நமக்கென்னா கரச்சல் மஹத்திய
நானும் சிரித்துவிட்டுப் பேசாமலிரு
“பியசேன மொதலாளி மாதிரி ஊரு ஆனா நீங்க எங்களுக்கு ஒதவி செய் கோவம் ஓங்க மேலயும் வருமே!.
பேசறதில்லியா! நாங் அவன வெட்டி கு தமுலாலுககிட்ட ஆட்ற மாதிரி நம் மகி கதயில் லியா ராஜா அப்பா பேஸ்றதி!.
தேனீர் வந்தது.
அவரின் அழைப்பை அம்மாவிடம் ஒளி; நெஞ்சின் மேல் கைச்சிலுவை,
“அதிதாங் ஸெய்ய வேனுங், நோன வாக்கில இங்கயும் பொடியன் மார் வ வேற வேற ஊர்ல இரிந்தி வாரதாங் ஏலாதி! அதி பொரவு பாப்பம்! இப்ப ஒ
לל
குட்டி மகாநாடு ஒன்றின் பிறகு பி வரையில் நடந்தேன்.
பாதையை அடையவும் முத் து தொழிற்சாலைக் கதவைத் திறக்கவு! சட்டம் அவரது சூரியனையும் அதுவன

.74
லை குனிந்து, வீட்டிலொரு மாதிரியும்
வாழ்க்கை வாழ வேண்டும்! ானத்தோடு வாழுவதற்காய். யதைவிட அயல் தான் காப் பாற்ற நீரிடம் தான் அதிக மனித நேயம்
து?... ராஜா?...'' தலாளி....... ஒங்களுக்கும் கரச்சலா
பா?.....”
ந்தேன்.
க்கு ஒராளாவது இருந்தாப் போதுமே! பயப் போய் இந்தக் காடயங்களோட
2 மேக்கர் மஹத்தியா நல்லா ஜோக் ப் போடறதில்லியா! இந்த அப் புரானி ட்ட வாலாட்ட ஏலாதிதானே!... நல்ல
சொன்னார் அப்பா. அம்மா முகத்தில்
மஹத்தியா! இன்னைக்கி நாலைக்கி ரபோறதி சொல்லி நமக்கு கேல் வி. ! நம் மட ஊர்ல அப்பிடி வர உட ங்கலயுங் ஸாமிபுல் லேயுங் காப்பாத்த
யசேன கிளம்பினார். நானும் பாதை
ச் சாமிப் பிள்ளை தம் இல் லத்
சரியாக இருந்தது - ஊரடங்குச் பர போர்த்து வைத்திருந்த மாதிரி.
'ர போல் இருந்து தம் வ .

Page 92
75
“ஹாங் 1. ஸாமி முதலாலிகிட் எலும் புனதா?”
“ஆயுபோண்டா மொதலாளி, வாங் சொல்றீங்க! திங்க வேண்டியது; தூங் போஹது; ஒண்டிக் கட்ட! அஞ்சாறு காச்சிங்க என்னா செய்வாங்க?"
“அதிக்கி ஒன்னுங் ஸெய்யேலாதி
99
“ஸாமி முதலாலி!. நாங் ராஜ எல்லாருங் கலபொல முடியிற காட்டியு நீங்கலுங் வாரதி ஸரியா? கொலபங் சு ஏலாதிதானே? அதிதாங் ஸொல் லீட்டு ( கொல்லாவுக்கு இங்க ரவைக்கி படுக்
"அவனத்தான் ரெண்டு மூணு நா
"அப்ப பூட்டி போட்டு வாரதி ஸா
"நம்பள யாரு என்னா செய்யப் பே ஒண்டிக் கட்ட! அதும் போக சிங்கள வேல செய்யுதுங்க! எத்தனப் புள் வச் சிருப்பேன்; எத்தனப் புள்ளைங்க நம் பளைக் கொன் னு எனினா பெ கொல் லட்டும், வாங்க! நாம்ப போ ஒண்ணுதேன்! நம்ப பொடியேஞ் சுமுணா
“மெயா ஹரி கதாவக் நே கியா கதயெல்லாங் இப்ப ஸரிவர மாட்டா எல்லாங் இப்ப ஸ9டு புடிச்ச நாய் ம முதலாலியுங் ரவைக்கி கூட்டிகிட்டு வ
“ஹரி முதலாளி!”
“போம்ப சூத்திங்க!”
பியசேன படியேறிப் போய்விட்டார்
“போகாட் டிப் போனாலும் பெ சொல்லுவாஹ! சரி, ராவைக்கி ஒ பயணம்னா சேதம் ரொம்ப சாஸ்த்தி கேட்டா நம்பள ஏம் போட்டு இப்பி

வெள்ளை மரம்
ட வரத் தான் வாரதி! இப்பதாங்
க1. அப்பறம் என்னாதாஞ் செய்யச் க வேண்டியது! நம்ம பாடு சரியாப் புள்ள குட்டிங்களோட அன்னாடங்
தானே ஸாமி முதலாலி? கவர்மேந்து
ா ஊட் லயுங் ஸொன்னதி, அவுங்க ங் நம்ம ஊட்லதாங் இரிக்க போரதி! வடுறதிதானே? நம்மால அதி நிப்பாட்ட போரதி ஸரியா? அவெங், சுமனதாஸ க ஸொல் ரதி!”
| 22
ளாக் காணுங்களே
ful?”
ாறாங்க, மொதலாளி! நாங் கெழவன்; ப் புள்ளைங்கதானுங்களே நம்பகிட்ட ளைங்களுக்குக் கலியாணங் கட்டி ள மிடிலீசுக்கு அனுப்பிச்சிருப்பேன்; ாரோசனமுங் க! அட கொணி னாக் னாலும் ஒண்ணுதேன்; இருந்தாலும் பெட்டேரியப் பாத்துக்கிடுவானுங்க!.”
ன்னே, ராஜா!. அந்த பைத்தியங் ாங், முதலாலி ரஸ்த்தியாதுகாரேங் ாதிரி திரியறதி! ராஜா, ஸாமிபுல்லே ாரதி!...”
ரிய மனுசனாப் போய் ட் டோம் ணு ரு பொழுதுதானுங்களே!. இந்தப் போல! யாழ்ப்பாணத்தாளுக ஈழம் டிக் கொல்றானுஹ? அங்க போய்க்

Page 93
அல் அஸ%மத்
கேக் குறது? அவிங்களோட அடிச்சிப் எவனயோ உட்டுப்புட்டு எதையோ விெ
•x- 0
எனக்குள்ளேயே நான் அந்நியம என்னைக் கொன்றுவிடுவேனோ என்ற பியசேன முதலாளி வீட்டில் இறக்கி மணிப் பசியாயிருந்தது.
கடைமண்டிப் பக்கமிருந்து திஸ் ஸ காணாதவனாகத் தார்ப் பாதையுடன் ச
"ராஜா ! எனக் கொன்றும் செயப் பொடியன்மார் இந்தப் பக்கம் வருவத தூளாகப் போகிறது! எங்கேயாவது ச கொள்ளுங்கள்! :பஜாருக்கும் தோட்டங் என்னைக் காட்டிக் கொடுத்து விடாதே
பசி குடைந்தும் சாப்பிட முடியா மணித்தியாலம் ஜெபம் பண்ணினோம். கொண்டோம். மிச்ச மீதிகளை வீட்டுக்கு வந்து வாழ வேண்டியிருக்கிறதே என்ற
ஆறு மணிக்கெல்லாம் அம்மாவும் தம்பியும் புறப்பட்டார்கள் - சகுனம் காணாதபடிக் கு! வேண்டுதல் கள், ச கரங்களுடன் அம்மா.
0x8 0x8
யேசுநாதரின் காலடியில் தவிர வீட்
வாள்களைத் தயாராக முன் கதவடிய சோபாவில் இருந்தேன்.
இருள் கனத்தது. ஜன்னல் கணிணி
அப்போதுதான் முத்துச்சாமிப் பிலி விட்டாரா? இல்லாவிட்டால் உடனடியா
கதவைத் திறக்க எழுந்தேன்.

76
புடிச்சி பாக்குறது? இதென்னமோ Iட்டுற கதையா இல் ல இருக்கு!...”
0.
‘ன ஓர் உபத்திரவத்தோடு, நானே இடர்ப்பாட்டோடு, கடைசி நடையைப் விட்டுத் திரும்பும் போது இரண்டு
வந்துகொண்டிருந்தான். என்னைக் தைத்துக் கொண்டே போனான்:-
வதற்கில் லை! இன்றிரவு கணிடிப் ாகக் கேள்வி. மேமலைத் தோட்டம் ாட்டுப் பக்கம் போய்த் தப்பித்துக் களுக்கும் செய்தி அனுப்பி விட்டோம்!
"
ாமல் சாப்பிட்டு எழுந்தோம். ஒரு அம்மா வேறு நான் வேறாக நேர்ந்து நள் ஒழுங்கு படுத்தினோம் - மீண்டும்
நம்பிக்கையில்.
* அப்பாவும் தங்கையும் கடைசித்
பார்த்து இறங்குவதுபோல் எதிரிகள் ணிணிர், எச்சரிக் கை, சிலுவைக்
டுள் இருள் குடியேறத் தொடங்கியது.
பில் வைத்தேன். தம்பிமார் இருவருடன்
ாடிகளும் இருண்டன.
1ளையின் நினைவு வந்தது. போய் அனுப்பிவைக்க வேண்டுமே!. ஏழு

Page 94
77
தெற்குப் பக்கமாக இருந்து ஏழெம் வருவது கண்ணாடிக் கூடாக மங்கலா
தீ வைப்புக்கு வாகான தீப்பந்தங் கத்திகளும் மின்னுவதுவும் தெரிந்தது
"பின் பக்கக் கதவ ரெடியாத் தெ பக்கமாத் திரும் புனானுகள்னா பாஞ்சி எடுத்துக்கங்க... இந்த வாள்களயும் .
புதிய முகங்கள். ஆனால் வெறி பளிச்சென ஒரு பரிச்சய முகம்! முத்துச்சாமிப் பிள்ளையின் 'சிஷ்யன்' இவனுமா....'
முத்துச்சாமிப் பிள்ளை வீட்டின் மு பின்னால் நின்று ஜன்னல் திரைச்சீ ை கொண்டார்கள்.
'பிதா, சுதன், பரிசுத்த ஆவியின் ே இரட்சித்தருளும் ! இந்த மனிதர் போப்
"முதலாலி !... முதலாலி , நாந்தா
'அவர் இருக்கக் கூடாதே! மொதல்
அதுதான் அவர் வயதென்று பிதா
வெள்ளை வேஷ்ட்டி, கறுப்புத் தெ "என்னா சுமுணே?...''
சுமணதாஸ கபடமாகப் பின்னபை நெளிந்து துடித்தது.
"மூவ மரபங்! ....... கப்பங் : பெல்ல
வெட்டிக் கூத்தாடும் பந்தங்களு அந்தக் கூட்ட வேலி அவரை மறைத
தம் பிமார் தேம்பினார்கள். ந உணர்ந்தேன். இனி நிற்கக் கூடாது!
ஓட வேண்டும்... மனிதாபிமானமின் இறந்து பட்டால், எங்கள் மூவருக்க நல்லவர்களைப் பழி எடுக்குமோ! காலத்தைக் காப்பாற்ற வேண்டும்!

வெள்ளை மரம் - ட்டுத் தீப்பந்தங்கள் தார்ப் பாதையில்
கத் தெரிந்தது. கள்! நெருங்கி வர வர, வாள்களும்
காறந்து வை, தம்பி!... நம்ப ஊட்டுப் ஓடீறணும்! டோர்ச் ரெண்டயுங் கைல
ஏறிக் காணப்பட்டன. 'இவன் என்ன இந்தக் கூட்டத்தோடு ?... சுமணதாஸ்?... தகப்பன் பேர் தெரியாத
மன் கூட்டம் நின்றது. தம்பிமாரும் என் லயை இன்னுங் கொஞ்சம் விலக்கிக்
மல் ஆணையாக! பிதாவே! பாவிகளை பிருக்க வேண்டுமே, பிதாவே!....'
ங் சுமனே!....” மாளி, அவன் சுமணே இல்ல! யமன்!...' - தீர்மானித்திருக்கிறான். தாந்தி, அப்பா(வி)முகம்!
டயக் கூட்டம் முன்னேற என் இதயம்
... பற : தெமலா !...'' ம் ஜூவாலை கனலும் வாள்களுமாக ந்தது. என் அமானுஷ்யமாக நடுங்குவதை அடுத்த குறி இங்குதான். பின் பக்கமாக றி நாங்கள் மூவரும் அபாண்டமாக காக எதிர்காலத்தில் விதி எத்தனை இதற்காகவாவது ஓடித் தப்பித்து எதிர்

Page 95
அல் அள09மத்
பளிரென்று ஒரு வெளிச்சம் கடை
கூட்டம் பந்தங்களை எறிந்துவிட்
வெள்ளை வேஷ்ட்டியில் தன் பிரம மலர்ந்து கிடந்தார் முத்துச்சாமிப் பிள் எதையும் இம்மண்ணிலிருந்து பறித்ெ காட்டுவதைப் போல!
தலையில் அடித்த ஒப்பாரியோடு
ஒரு பாடையைப் போல் நிறுத்தப்
அதிகாரச் சப்பாத்துகளை சுமனே
GG
:தெய்யனே!. மஹத்தயோ!. வேண்டாமென்று சொல்லச் சொல்லத்
0. 0x8 *
இங்கே இன்னும் வாழவேண்டும் ( இவன் களையெல்லாம் நான் ‘மன்னித்
ஒரு முத்துச்சாமிப் பிள்ளையுடைய என்ற போர்வையில், ஏழு வருஷங்களு கதிரேசன் கோவிலில் கைப்பிடித்துக்ெ சுமணதாஸ, சுமணே, கடந்த பன்னிரண இண்டஸ்ட்றியில், அவர்தம் படத்துக் சரம் போட்டு வணங்கி விட்டு வேை நினைக்கும்போதோ
உயில் எழுதப்பட்டுவிட்ட அதே மு என் இரத்தம் மெளனமாகச் சூடேறித்
பலவந்தமாகவாவது சிறிய விகிதத் வேண்டும் . பெரிய விகிதத்தின் ெ நம்மோடிருப்பதால்.
()
1996ல், முற்போக்கு எழுத்தாளர் ச பத்திரிகையுடன் இணைந்து நடத்திய சிறுக சிறுகதை.
தினகரன்

78
மண்டிப் பக்கமிருந்து. ரோந்து ஜீப்.
டு இருண்டு போனது.
ச்சரியக் குங்குமத்தை ஏற்றி மல்லாந்து ளை - தன் வயிற்றுக்குள் கூடத் தான் தடுத்து வைத்திருக்கவில்லை என்று
பக்கமாக நின்றிருந்தான் சுமணதாஸ!
பட்டது ஜீப்.
ா பிடித்துக் கொண்டான்!
ஏழெட்டுப் பேர் கதவைத் தட்டினார்கள்!
திறந்தாரே!...”*
என்பதற்குரிய தற்காப்புக் கேடயமாக, து விட்டேனா?
அகால இறப்பின் நன்றிக் கடனுக்காக நக்கு முன் தமிழ்ச் சத்தியபாமாவைக் காண்ட ஊரின், நாட்டின் முன்னோடி’ ண்டு வருஷங்களாகவே அவரின் அதே குத் தினசரி காலையும் மல்லிகைச் ல தொடங்குவதைக் காணும்போதோ
த்துச்சாமிப் பிள்ளையின் உயிருக்காக
தின் சின்ன மனங்களை மன்னிக்கத்தான் பரிய மனங்கள் நம்மைப் போலுமே
0000
ங்கம் நாடளாவிய ரீதியில் 'தினகரன் தைப் போட்டியில் இரண்டாம் பரிசு பெற்ற

Page 96
v வேஷங்களின்
ஒரு சாதாரண நாளில்தான், எண்ப ஒரு வகை வெறுப்புக்கிடையில்தான், சிசு போல வெளிப்பட்டது.
வெளிப்பட்ட விதத்தை, அதே ெ பிழையோ என்று தோன்றுகிறது இப்ே
எனினும், ஆத்ம ஆழ வெறுப்பி ஆத்ம ஏக ஐக்கியம் பிறந்துவிடுகிறது
நான் படுக்கையறைக்குள்தான் ந
“:கெதர கவ்த?” என்ற குரல் என திடீரென அந்த வெறுப்புப் படர்ந்ததா
பிள்ளைகள் பாடசாலைக்குப் ே இருந்தாள். அவள் அழைத்தது இவளு யாரென்றும் தெரியும்; ஆனால் இரு புண் நாறுவதைப் போல அப்படியொ
ஐந்து வீடுகளுக்கு அப்பாலான இருந்ததாகத் தெரியாததால் ஏற்பட்ட தாய்; மாப்பிள்ளையும் ஒரு தென்னை போயிருந்தால் வெற்றியாவது கிடைத என்னமோ வெறி, என்ற என் கணக்க

ன் தாய்மை
த்து மூன்றுக்குப் பின் வழக்கமாகிவிட்ட அந்தச் சாதாரண உண்மை, உதரச்
வறுப்பின் பின்னணியில் தருவதுகூடப் போது!
ல் நின்றுதானே சில வேளைகளில்
நின்றிருந்தேன் அப்போது.
க்கு நன்றாகக் கேட்கத்தான் செய்தது. ல் மறுமொழி பேசாமல் இருந்தேன்.
போயிருந்தனர். மனைவி குசினியில் க்குக் கேட்டிராது. எனக்குக் கேட்டது; தயம் மரத்துப் போயிருந்தது. கைப் ரு வெறுப்பு.
குணசீலி அவள், குணமோ சீலமோ வெறுப்பு அது ஐந்து தென்னைகளின் 7. எங்காவது கைப்பந்தாட்டம் ஆடப் ந்திருக்கும். ஆனால் கிடைத்திருந்தது ல்ெ ஏற்பட்ட வெறுப்பு!

Page 97
- அல் அஸ்மத்
‘இவீங்களும் மனுஷெங்களாப் டெ அவப் பேர்!’ என்ற வெறுப்பு.
"ஆச்சீ!. :கெதர கவ்த?” என்றா
“யாரோ பேஸ்ற மாதிரி இருக்கே, இவள், சட்டிக்குள் தலையை விட்டிரு
‘போய்ப் பாத்துக்க!' என்று எனக்கு அநாவசியமாக ஒழுங்குப் படுத்திக்செ
எண்பத்து மூன்று ஜுலைக்குப் பி குடும் பங்களுள் இந்தக் குடும்பமும் (
மனிதர்களைப் புரிந்துகொள்ளத்தா வந்து சேர்கின்றதாக எனக்கோர் ஆறு
அதற்கு முன்னெல் லாம் நான் இ கொடுத்து வந்திருந்தேன். அவையெ6
( w 0.
எங்கள் பாதை ஆரம்பிக்கும் இட அவர்களுக்கும் இப்படித்தான் தென் ை இல்லாமல் பிரச்சினையும் இல்லாமல் பேசும் ஜாதிகளுடன் ஒத்துப்போக மு தனி இனம் மாதிரி. அவர்களுக்கும் யாழ்ப்பாணக் குடும்பம். கலவரம் ச தமிழ்க் குடும்பத்தைக் காப்பாற்ற வே அவர்களது விழிகளைப் பிதுக்கிவிட் பார்த்தார்கள். உள்ளுரில் எதுவுமே இல் இருந்தவை இவர்களை நிம்மதியாக பொலீஸை அழைத்துவந்து இவர்கை அனுப்பி வைத்தார்கள். இப்போது அ நிம்மதி! என்றாலும், இப்படிப்பட்டவ போன்றவர்கள் அபிரிமிதமான மதிப் எங்கிருந்து வந்தது?
நாங்கள் முஸ்லிம்கள் என்றபடி, முடியாது! அல்லது நடிக்க முடியாது பிறகுதான் கணிதக் கோடுகள் . களுக்காகட்டும் யாருக்காகவுமே ஆகட் மனித இனத்துக்கே நடந்த அநியாய

80
பாறந்துட்டாய்ங்களே! தென் னைக்கும்
ள் அவள் மறுபடியும்.
| 29
கொஞ்சம் பாருங்களேன்..! என்றாள் ந்த குரலில்.
ள் மட்டும் கூறிவிட்டு நான் மேசையை காண்டிருந்தேன்.
ண் எனக்கு வேண்டப்படாதுபோன சில ஒன்று; தலையாய ஒன்று.
1ன் இம்மாதிரியான மனித காதகங்கள் றுதல் .
* இவர்களுக்கு எவ்வளவோ மரியாதை ல் லாம் எங்கே போயின?
0x0
Ο
த்தில் ஒரு குடும்பம்; பெரேராக்கள். னமரப் பிள்ளைகள் - பிரயோஜனமும் ல். அவர்களும் கூட என்னவோ தமிழ் pடியாத நோயாளிகள் மாதிரி; உயர் * ஒரு மேலதிக வீடு; அதில் ஒரு sனரகத்தில் வலுத்துவிட்டது. அந்தத் பண்டுமே என்ற தேவையற்ற பொறுப்பு டது. இரண்டு மூன்று நாள் காத்துப் }லாதபோதிலும் அடுத்தடுத்த ஊர்களில்
இருக்க விடவில்லை. மறு நாளே ளப் பாதுகாப்பாக அகதி முகாமுக்கு வர்களிடம் தமிழ்க் குடும்பம் இல்லாத ர்களைப் பற்றியெல்லாம் எங்களைப் பு வைத்திருக்கிறோமே, அதெல்லாம்
பால் தமிழர்களுக்கு எதிரியாக மாற து! எல்லாருமே மனிதர்கள். அதன் தமிழர்களுக்கா கட்டும் சிங்களவர் டும், ஒரு சாராருக்கு நடந்த அநியாயம்
மதான.

Page 98
81
முஸ்லிம்கள் என்னவோ தொப்பி ஹாய்யாக இருப்பதாகத் தான் தொ படுகிறார்கள்; தங்களைத் தாங்களே
பாதத்தில் முள் குத்தினால் பாதம் புதிய உடலியல் எழுதுகிறார்களோ
கலவரம் அவர்களுக்கு மட்டுமில் எத்தனை மனானுபவங்கள்! கொலை அலறி எழுந்து, வெளிறிப்போன இரவி செய் வதாகவும் கனவு கணி டு, சாபமிட்டுக்கொண்ட இரவுகள்தாம் எத
நனவில் மாத்திரம் என்ன வாழ்ந்த காடையர்கள் பலர் என்னைச் சூழ்ந் உயிரோடு அரியப் போவதாக.
அல்லது நானே ஒரு காடையனாக பாவித்துக் கால்கள் பிடித்துத் தூக் வீறிடும்போதே கழுத்தூடாகவோ நெஞ அப்படியே கொதிக்கும் தாரில் அமிழ்
‘ஐயய்யோ!' என மனம் வெறி பிடித
இப்படியாகவெல் லாம் மனிதமன அவர்கள் முஸ்லிம்களைப்பற்றி அல்லது நினைக்க முடிகிறது?
அரசியற் பரிணாமத்துக்கான சில மனித மனத்தை மாசுபடுத்தும் வே( கைக்கூலிகள், சந்தர்ப்ப வாதிகள் என
ஒரு வட்டத்தின் பிரயோசனத்துக்க இங்கே ஒற்றுமை நிலவத்தான் செய் ஒற்றுமை நிலவத்தான் செய்தது.
அதை நினைக்கும் போதுதான்
சந்தர்ப்பவாத அசூயைக் குள் வி வீட்டுக்கே இரண்டகம் பேசிய குடும்
அதுதான் என் வெறுப்பின் பிரச6
ஒரு விகிதத்துக்காக ஏனைய விகி

வெள்ளை மரம்
மேல் தொப்பி போட்டுக் கொண்டு ப் பியில் லாப் பலரும் பொறாமைப் வழி புரட்டிக் கொள்கிறார்கள்.
மட்டும்தான் வலிக்குமென்று இவர்கள் என்னவோ!
லை; எங்களுக்குந்தான். எத்தனை
செய்யப்படுவதாகக் கனவு கணிடு,
புகள்தாம் எத்தனை! நானே கொலை வீறிட்டெழுந்து, எண் னை நானே ந்தனை1.
து? நானொரு தமிழனாக இருப்பதாக, து மில்லி மீட்டர் மில்லி மீட்டராக
மாறி, என் குழந்தையைத் தமிழனாகப் கி உயர ஆட்டி, அது பரிதாபமாக ந் சூடாகவோ அறுப்பதாகவோ அல்லது த்துவதாகவோ கற்பித்து.
ந்து வியர்த்த பகல்கள்தாம் எத்தனை!.
யதார்த்தங்கள் இருக்கையில், எப்படி
பிறிதொரு சாராரைப்பற்றி விரோதமாக
அப்பாவிப் பலிகள் என்பதைத் தவிர, றெதுவும் இருந்ததா? சில சக்திகள், iபதைத் தவிர வேறெதுவும் இருந்ததா?
ான கலவரம்தான் அது. அதன் பிறகும் கிறது! அந்தக் கலவர வேளையிற் கூட
மகிழ்ச்சியாகவும் இருக்கிறது!
ழந்ததுதான் இந்தக் குடும்பம். உண்ட Jló!
பம்.
தங்களையும் அதில் சேர்த்த வெறுப்பு!

Page 99
- அல் அஸ்மத்
தவறு புரிகிறது இப்போது. சர்வதே பிரச்சினையாகக் குறுக நோக்கியதன்
"ஆச்சி!. ஆச்சீ?.
“எனவா!” என்ற மனைவி முன் தாண்டும்போது “எரக்கமில்லாத மனு
அந்த வசவு எனக்கு நிறைவாகே
அதன் பிறகு அவர்கள் பேசும் தொடங்கின.
குணசீலியின் கணவனுக்கும் ப தொடர்பிருந்ததோ எனக்குத் தெரிய மட்டும் தெரியும். அதை ஒரு தமிழ்க் எண்பத்து மூன்றுக்குப் பிறகு கடந்த பக்கம் போனதாக இல்லை; எல்லாமே தங்கள் உழைப்புக்குரியதை மட்டு இந்தாளுக்கு அனுப்பி விடுவார்கள்.
அப்படி ஒரு கடித மொழி பெயர் இவள் வந்திருக்கலாம் என எண்ணிக்
'இந்தக் குடும்பம் எப்படிப்பட்ட
Luftsbib6n fl?. இவுங்களக் கெடுக் கணு போட்டாப் போதும்!. சீ. நமக்கெ எண்ணிக்கொண்டேன்.
அப்படி எழுதியிருந்தாற்கூடப் பய
மனைவி பேனைக்காக உள்ளே
“காலைல எட்டு மணிக்கே காய்த எழுதிக் குடுங்க, போஸ்ட் பிந்தீறப் போ நான்.
| 29
"பாவம்பா!” என்றாள் அவள்,
“இவுங்களுக்குப் பாவப்படுறதுதா6
பேனையுடன் வெளியேறிய இவ6 ஆனாலும் பெண்மையின் பலவீனம் ஆ

-82
சப் பிரச்சினை ஒன்றை நான் தேசியப்
விளைவு!
wo
பக்கமாக விரைந்தாள் - அறையைத் சன்!” என்றவாறு.
வ இருந்தது!
குரல்கள் தெளிவில்லாமல் கேட்கத்
>ட்டக் களப் புக் கும் முன்னர் என்ன ாது. ஆனால் ஒரு காணி இருந்தது குடும்பம்தான் பராமரித்து வந்தது.
ஒரு வருஷமாக இந்தாள் அந்தப் கடிதத்தில் தான். கறாராக உழைத்துத் மே எடுத்துக் கொண்டு மிகுதியை
ப்புக்காக, வாசிக்க அல்லது எழுத, கொண்ட நான்,
துன் னு தெரிஞ்சா இப்புடி ஒழைப் றும்னு நெனச்சி நான் ஒரு காய்தம் துக்கு அந்த நாய் வேல!.' என்றும்
பன் இராதென்று இப்போது புரிகிறது
வந்தாள்.
5ம் எழுத வந்துட்டாளோ?. சுருக்கா குது!...” என்று கொட்டிக் கொண்டேன்
ண்டி பாவம்! துரோகிக் கூட்டம்!”
ருக்கும் தெரியும் இவர்களைப் பற்றி. அவளிடத்தில்.

Page 100
83
இப்போது எனக்கு உரைக் கிற இருந்தாள் என்பது!
எத்தனை முரணி பாடுகள் ! அந் சம்பவங்கள்!.
சினிமாக் காட்சிகளோ புனைகதை &s 6u Lö 61606) sudsr?
ஆதம் நபியின் மக்கட் பரிணா வர்ணித்தால் என்னைக் குறை கூறுவ
பெருகிய இரத்தத்தைக் கண்டும்கூட என்று தெரியாமற் போன காலம்!
செய்திகளில் முழுச் சத்தியமும் :ெ மாதிரி! ஆனால் மனக் கற்பனைகளோ கட்டுப்படவில்லை.
இயற்கை அப்படியேதான் இருந்த பஞ்ச பூதங்கள் வழக்கப்படியே இயங்
செயற்கை அல்லவா சீறிக்கொண் செயற்கைகள் என்னவாகும் என்ற பிர தெரியவில்லை.
எங்கள் கிராமத்தில் அசம்பாவி ஏழெட்டுக் குடும்பங்கள் அன்றும் இன் இருந்தார்கள். சொற்களின் கொலைகள் இல்லை.
பிரச்சினையே வராத காரணம், வீட்டுச் சொந்தக்காரர்களே அவர்கை அடுத்தது, கிராமத்தின் பழக்கம் என
இருந்துநின்று பாதையில் போ என்பதோடு சரி.
என்னைக் கூடக் கலவரக் காலத தயார்ப்படுத்தி இருந்தார்கள்!
இதற்காக நான் என் தனித்துவத்ை
அது எண் கோழைத்தனமாகவும் இரு இருக்கலாம். பிஞ்சிலே பழுத்த அல்ல

வெள்ளை மரம்
து - மனைவிதான் பலமானவளாக
b 0x8
த எணி பத்து மூன்றின் ஜூலைச்
க் காட்சிகளோ உயிர் பெற்றுலாவிய
மத்தின் சுதந்திர வாழ்க்கை என்று |ார்களோ?
, 'அட! இவர்களும் நம் இனமல்லவா!'
வளிப்படவில்லை. காற்றுக்கூட அஞ்சிய ஊகங்களோ ஸ்பரிசங்களோ எதற்கும்
து. இரவும் பகலும் வந்து போயின; கின.
டிருந்தது! இயற்கை சீறினால் இந்தச் க்ஞை மிகப் பலருக்கு இருந்ததாகவும்
தமாக எதுவும் நடக்கவில்லைதான். றும். யாழ்ப்பாணத்துக் குடும்பங்களும் இடம் பெற்றனவே தவிர வேறொன்றும்
வாடகை வீடு எனலாம். ஏனெனில் ளக் காப்பாற்றவேண்டிய நிர்ப்பந்தம். லாம்.
தம் போது “:தெமலா, கொட்டியா”
ந்துக்கு முன்பே இவ்வாறு இவர்கள்
தக் காட்டப்போவதில்லை. ஒரு வேளை க்கலாம்; பாதுகாப்புக் காரணமாகவும் து பயந்த ஞானமாகவும் இருக்கலாம்!

Page 101
- அல் அஸ்மத் ஆனாலும் அந்த ஜூலையில் அடங்கினதான் - எங்கள் கிராமத்தில்
எங்கள் வீட்டிலிருந்து குரவைய இருந்தது கொமஸாரிஸ் மாத்தியாவ கமிஷனர்; ஹ்யூபர்ட் மாத்தியா. அருள் தெரியாமல், களனியில் இருந்த ஆறு வீட்டில் ஆறு நாட்களாகப் பாதுகாத்து அறிந்து கொண்டன. ஊர்த் தமிழர்க இல்லை! இவர்களை உடனடியாக மதிப்புக்குக்கூட மரியாதை இராதென்
கமிஷனருக்கு வேறு யோசனை அவரைத் தடுத்து விட்டன. அந்த ஆறு விமானத்தில் போக நேர்ந் தது. அடங்கிப் போனது.
அடுத்ததுதான் எனக்கு இந்த வெறு
கொமஸாரிஸ் சம்பவத்துக்கு ம. ஊரை மேய விட்டதில், நானும் அ
கூடையுடன் கடைப்பக்கமாகப் போலே
:பிரஷ் கம்பனிக்குச் சிறிது இப்பால் பையன்களோடு எங்கள் கிராமத் நின்றிருந்தார்கள். அந்த வீடு உட்பு! பெண்ணை முடித்திருந்த ஒரு தமிழ்க் க அவர் சூப்பர்வைஸர்.
குணசீலியின் மூத்தவனும் நேர் நின்றிருந்தார்கள். நல்லவர்களின் அல்ல தீயிடும் கூட்டமாக அது காணப்பட்டது. என்று என் சந்தேகம் கிளர்ந்தது.
வீட்டோடு கொளுத்த வேண்டு றாளஹாமிக்குரியதாகையால் உயிர்க வேறொருவன் தர்மம் எடுத்துரைக்க, . என்ன செய்வதென்று ஒரு பிடாரி எச்
'அட, இந்த நெட்டைகளுமா சிரி
என் இரத்தமும் அடிக்கடி கொ வீட்டுக்குள்தான் என்பதை எண்பத்து மூ போய் நிற்கும் அந்தத் தண்ணிகளுக்கி

84
இரண்டு கொப்புளிப்புகள் எழுந்து
|ட்டால் கேட்குமளவுத் தொலைவில் ன் வீடு. உள்ளுராட்சியின் பழைய மயான மனிதர். அண்டை அயலுக்குத் யாழ்ப்பாண நண்பர்களை இவர் தம் வந்ததை எப்படியோ சில காடைகள் ளைப் பற்றி அவர்களுக்கு அக்கறை வெளியேற்றாவிட்டால் கமிஷனரின் று காடைகள் கூச்சலிட்டன.
ஏற்படாதபடி கூச்சலும் கலவரமும் | தமிழர்களும் பாதுகாப்பாக உப்பாலி அத்தோடு அந்தக் கொப் புளிப்பு
ப்பைச் சம்பாதித்துக் கொடுத்திருந்தது.
று நாள் ஊரடங்குச் சட்டம் சிறிது வசர அவசியங்களுக்காகப் பிரம்புக் னன்.
}, பாதையில், அடுத்தடுத்த கிராமத்துப் துப் பையனிகளும் வித்தியாசமாக றமாகச் சாத்தப்ப்ட்டிருந்தது. பறங்கிப் றிஸ்த்தவரின் வீடு. :பிரஷ் கம்பனியில்
இளையவனும் அங்கே உயரமாக )து நசுக்கப்பட்டவர்களின் நாமத்துக்குத் இவ்விருவருக்கும் அங்கென்ன வேலை
மென்று ஒருவன் சூளுரைக்க, வீடு ளைத்தான் எரிக்க வேண்டும் என்று 'ப்படியானால் மகள் காரியின் உடம்பை சில் துடிக்க, ஒரு சிரிப்பலை பரவ.
நிக்கக் கூடியதுதான். ஆனால் அது ன்று உணர்த்தி இருந்ததே! கொதித்துப் )டயில் நான் கொதித்திருக்க முடியுமா?

Page 102
85
அந்த சூப்பர்வைஸருக்கு முன்ன இருந்தது. ஒரு சோம்பேறிக்கு அவர் குறை. தொழிற் சங்கமும் ஒரு மாதம் சிவப்பித் திரிந்து தோற்றுப் போனது. அ; காதல்' என்பதை, அங்கு நின்றிருந் விளக்கியிருந்தது.
நான் திரும்பி வந்தபோது, ற கொண்டிருந்தார் கசிப்பின் உதவியோ
தாங்கள் தமிழரை அடிக்கப் போன போவதுமில்லை என்பது தெரிந்த பொடி அவீராவேஷங்களுடன் ':பெறல்' லெ தொடங்கின. -
அப் போது அங்கே குணசீலியின் க
": தெமலாக்களைத் துண்டு துண் வேண்டும்!” என்றவன் அந்த மூத்தவ
"என் கையில் கிடைத்தால்!... ஷ்ஷ அந்த இளையவன் தானா?...
"அப் போய்! : தெமலாக்களோடு ஜாதிகள் ...!” என்றவனும் தந்தைதானா
"ச்சீ... நன்றி கெட்ட ஜாதி!..." என்ற மனைவியிடம் அந்த வெறுப்பைத்தான் ! அவனுகளால! ஆனா பேச் சப் பாத் மத்தவிங்கள் எப்புடிக் குத்தஞ் சொல்ற பெரேரா மாதிரி ஆளுகளுக்குங் கூட
"நேத்து அந்திக்கு என்னா நடர அவிழ்த்து விட்டாள். "கொமஸாரிஸ் ம கூட்டிக்கிட்டுப் போற நேரம் குணசீலி பொம் பள், மோட்டார் சைக்கிள் ? குணசீலியோட பேசிக்கிட்டு நிக்கி தமிழங்களோட ஒறவே வச்சிக்கிடக் க கழுத்தறுக்கிறவுங்களாம்! கொழப்பமெ காணிய அர வெலைக்காவது வித் துப்பு செய்யப் போறாங்களாம்!...''

வெள்ளை மரம் ரமே வேலைத்தலத் தகராறு ஒன்று அடிக்கடி பாய் விரிக்கவில்லை என்ற ாக ஒரு ஜாதி வேலை நிறுத்தத்தைச் தன் பிரதிபிம்பம்தான் இந்தத் தேசியக் த பொடியன்களின் கூட்டம் எனக்கு
Tளஹாமி கூட்டத்தைக் கலைத்துக்
படு.
யதுமில்லை, றாளஹாமியிடம் அடி படப் க் காடைகள், இன்னும் அதிகப்படியான ஸ்லியின் வீட்டுப் பக்கம் கலையத்
கணவனும் நின்றிருந்ததைக் கண்டேன்.
டாக வெட்டி நாய்களுக்குப் போட
ன் தானா?...
மா!........." என்று பற்களை நெரித்தவன்
எனக்கு நல்ல பரிச்சயம் ! கெட்ட T?..........
ப, வீட்டுக்கு வந்ததும் முதற் காரியமாக கொட்டிப் பங்கிட்டேன். "பொழைக்கிறது தீங்களா? இவிங்களே இப்புடீன்னா, து?... கொமஸாரிஸ் மாத்தியாவுக்கும் க் கேவலமில் லியா?.."
ந்திச்சி தெரியுமா?” என்று அவளும் ாத்தியா ஊட்லருந்து அந்த ஆளுகளக் ஊட்டுப் பக்கமாப் போனேன். றொபட் ஊட்டுக்காரி, கடக்காரி எல்லாரும் றாங்க. அப்ப குணசீலி சொல்றா, கூடாதாம்! மஞ்சத் துண்டுக்குக் கூடக் ல்லாம் முடிஞ் சொடன, மட்டக்களப்புக் ட்டு இந்தப் பக்கமாத்தான் எதயாவது

Page 103
அல் அஸ9மத்
இப்படியாக என்னளவில் இழிவை வருஷமாகியும் காணியை விற்ற மா! போடவும் சம்பளம் கொடுக்கவும் வைக்கவுமாகத்தான் எழுதிக் கொண்
0. 0x8 •
தானி எழுதியிருந்தவற்றை இ செய்துகொண்டிருந்த போது நான் மு தேவை குறுக் கிட்டது.
அவள் என்னைக் கண்டதில் சிரி இருந்தது. ஏதோ ஒரு விகிதாசாரத்தில் நிலை!
செலவைக் குறைக்க, இம்மாதம் அ சுகத்துக்கும் பிரார்த்திக்கவுமாகக் கடி
“அம்மே! .லியுமக் ஏ கொல் கடிதம்) என்றவாறு அவளது மகள் ஓடி
மகிழ்ச்சிக் குரலில், அந்தக் கடி குணசீலி சொல்வது கேட்டது.
எங்களபூர்த் தபாற் சேவையின் பிறகுதான் கேள்வியே பிறக்கும்!
"அன்புள்ள ஐயா, அம்மா, பிள் 6
“போன கிழமை சில பெடியன்க வீட்டுக் கதவைத் தட்டினார்கள்.”
“அனே :தெய்யனே!.இத்திங்?.
“அவர்தான் திறந்தார்.”
“இ(ந்)தா!”
“என் தாலிக் கொடியைக் கேட்ட
“:பலன்ன கோ அனே! (பாருங்க

86
டந்து போன அந்தக் குடும்பம், ஒரு திரித் தெரியவில்லை. மாறாக உரம்
மிச்சத்தை உடனடியாக அனுப்பி டிருந்தார்கள்!
oKo
வள் அவளுக்கு மொழி மாற்றம் மன்னறைக் குப் போக வேண்டிய ஒரு
க்க நானும் மரியாதை பேண வேண்டி நாம் முக மூடியும் அணிய வேண்டிய
திகமாகவே அனுப்பி வைக்க, சகலோர் தச் சாரம் காதில் விழுந்தது.
லங்கென்!” (அவர்களிடமிருந்து ஒரு
வந்ததை ஜன்னலுTடாகக் கண்டேன்.
டிதத்தையும் வாசித்துச் சொல்லும்படி
ஜாதகம் இதுதான்! பதில் சொன்ன
ளைகளுக்கு வணக்கம்!”
| 29
யும் மனமும் நடுங்குகின்றன
ள் இரவில் இங்கே வந்து எங்கள்
(ஆண்டவனே! இனி?)”
Tர்கள்!”
O 29
ளேன்!)

Page 104
87
"அவர் சத்தம் போட்டார்! அவை
"அவர் இறந்து விழுந்தார்!”
"அனே, அய்யே!. சிவா அய்யே
குணசீலி அழத் தொடங்கியதில் ம6 நான் வந்தேன். மகளும் தாயை அண்டி கலங்கிய மனைவி அப்பாவிப் பற்களோடு
அழுகையின் சக்தி அல்லது சத்தி பிறகு, எண்னதான் வெறுப்பு மலைய ஐக்கியத்தைப் போர்த்துக் கொள்ளவே இயற்கைப்படவே செய்கிறது.
இவள் கையிலிருந்த கடிதத்தைப்
மகன் மார் இருவரும் வெளி கொன்றுவிட்டார்கள். என் தாலிக்
விட்டார்கள்! அவர்கள் புலிகளா திரு நான் யாருமில்லாத. לל
எனக்குள் ஒரு காட்சி விரிந்தது.
இவர்களுடைய அழுகையொலி அ! குணசீலியின் ஏனைய குடும்ப அங்கத்
குடும்ப உறவினர்கள் போன ே வேளையில், குணசீலியின் கணவனை கடிதத்தை மொழி பெயர்த்துவிட்டு நி சூழ்ந்து விம்மல்களை அடக்க முய பிள்ளைகள் அழைத்துச் சென்றதோடு தகப்பன் மாத்திரம் கடிதத்தை வெ அமர்ந்துவிட்டான்.
எனக்குள் அப்போதுதான் ஒரு விபரி ஒரு வருஷமாகப் பாசானாக இருந்த ெ விழுந்த மாதிரி.
சுயநல ஒப்பாரியா?
அப்படித் தெரியவில்லை.
மரணம் வெறிகளை வெற்றி கொ

வெள்ளை மரம் -
ילן
ரத் தலையிலே சுட்டார்கள்
29
னைவி நிறுத்தினாள். அறை வாசலுக்கு முகம் சிலும்பி அழுவதைக் கண்டேன். டு என்னைக் கெஞ்சுவதாகப் பார்த்தாள்.
யம் மகத்தானதுதான். அதைக் கண்ட ாண்டிருந்தாலும், மனித மனம் ஓர் செய்கிறது. அதற்குள் கரைந்துவிடவும்
பிடுங்கி நான் எனக்குள் வாசித்தேன்.
ரிப்படவே, அவர்களையும் சுட்டுக்
கொடியுடனும் நகைகளுடனும் ஓடி நடர்களா என்பதெல்லாம் தெரியாது.
க்கம் பக்கத்துப் பெண்கள் சிலரையும் தினர்களையும் பதறி இழுத்துவிட்டது.
சாகம் தொனிக்க அவர்கள் அழுத
நான் உள்ளே அழைத்துப் போய்க் மிர்ந்த போது, ஏழு பேரும் என்னைச் ன்றார்கள் என்று நினைவு. தாயைப்
கூட்டமும் கசமுசப்புடன் கலைந்தது. றித்த கணிணிருடன் உட்கூடத்தில்
தம் பூக்கத் தொடங்கியது . எனக்குள் வெறுப்பின் மீது ஏதோ ஒரு ரசாயனம்
ாள்ளுமா?

Page 105
- அல் அஸ்மத்
வெறி இருந்ததாகவே தெரியவில்
மனைவி எழுதியிருந்த கடிதம் செ6 இருந்தது. வந்திருந்த கடிதம் குணசீலி பட்டியலைப் போல இருந்தது.
ஒரு தமிழன் விடாத கண்ணிரை கண்ணிரை, அந்தச் சிங்களவன் விட்ட ஐக்கியம் ஆகாயத்திலிருந்து கொட்டி
“என்னானாலும் பரவாயில்லை, ந வேணும் !" என்று வைரப்பட்டார் மனித மாத்தியா! இவர்களின் கடிதம் வாசிப்ட நீங்கள் . உங்களிடம் கூட நாங்கள அது பற்றி எழுத வேண்டாமென்று அெ
“ எண் பத்து மூன்றில் கமிஷ6 உங்களுக்குத் தெரியும்! அதுவே எங் எங்களையெல்லாம் வெட்டிப் போட்டிரு வேஷத்தையெல்லாம் நாங்கள் போட
“உங்கள் வீட்டில்..?.
"ஆம்! இருபத்தாறு நாட்கள் இவ இருந்தார்கள்1. வந்தவர்களால் போ
மனைவி கண்ணிர் விடுவது தெரி
“இப்போ எல்லாமே நாசம், ! காப்பாற்றினோம்! இப்போ அவர்களுல்
என்னால் கண்ணிர் விடவும் முடிய
அந்த நெடிய மனிதர் தன் பயணத் மெளனமாகவே தொடர்ந்தது.
()
கலாசாரத் திணைக்களம், அகில இல சிறுகதைப் போட்டியில் இரண்டாம் பரிசைப்
கெட்டிகத்தா 1990 (சிறுகதை 1990)

88
606).
ல்லாக் காசைப் போல அவள் கையில் யின் கணவனுடைய கையில் செலவுப்
, அல்லது நான் முஸ்லிம் விடாத து எந்த நன்மையின் அறிகுறி? இன
விட்டதா?
ான் இன்றைக்கே மட்டக்களப்பு போக 5ர். “உங்களுக்கெல்லாம் தெரியாது,
து நீங்கள்; இவர்களுக்கு எழுதுவதும் ர் மறைத்துவிட்டோம்! கடிதத்தில் கூட பர்களுக்குச் கொல்லியிருந்தோம்!.”
னர் வீட்டில் என்ன நடந்ததென்று Iகள் வீட்டில் நடந்திருக்க முடியாது. ருப்பார்கள்1. ஹற்ம்! ... என்னென்ன
ர்கள் நாலு பேரும் என் வீட்டில்தான் க முடியவில்லை.”
ந்தது.
மாத்தியா! நாங்கள் அவர்களைக் டைய ஆட்களே.”
துக்காக எழுந்த போது என் மனமும்
0 + ()
pங்கை ரீதியில், 1990ல் நடத்திய தமிழ்ச்
பெற்ற சிறுகதை.

Page 106
வம்சத்த
நிச்சயமாக நீங்கள் அச்சப்பட்டே
நீங்கள் ஒரு ஹோமோவாக இ எயிட்ஸ் கிருமிகள் இல்லாவிட்டாலும் எதிர் காலத்துக்காக.
நீங்கள் ஒரு ஹோமோ வாக இரு! ஏனென்றால், எயிட்ஸால் நீங்களும் இற போகிறேன்! ஹோமோக்களைப் பழி பேயாய் அலைகிறேன்!
நான் தற்கொலை செய்து ஒரு அவ்வளவு அவசரப்பட்டுக் கொன்றிரு என்னை மிகவும் நெருங்கித்தான் இரு நெஞ்சு என்னைச் சுட்டுவிட்டதே!
நெஞ்சே சுட்டுவிட்ட பிறகு, மரம் தனமாகக் கிடக்க வேண்டும்? கோழைக ஈடுபட எனக்கு நேரம் இருக்கவில் போனேன்; என் இடையில் எப்போதுடே கொண்டேன்.
மரண வேதனை இருந்ததெல்ல பற்றி நான் வைத்திருந்த நம்பிக்கை
தெரிந்திருக்கவில்லை போலும்.

நவம்சம்
ஆக வேண்டும்! ல்லாவிட்டாலும், உங்கள் உடம்பில் -, நீங்கள் அச்சப்படவே வேண்டும் -
ந்தாலும், அச்சப்பட்டே ஆக வேண்டும். க்கு முன், நானே உங்களைக் கொல்லப் வாங்கத்தான் கடந்த ஒரு மாதமாகப்
மாதம் இருக்கலாம். நான் என்னை க்கத் தேவை இல்லைதான். மரணம் தந்தது. என்றாலும்... என்றாலும் என்
ணத்தை எதிர்பார்த்து ஏன் கோழைத் மை, வீரம் என்பன பற்றிய ஆராய்ச்சியில் லையே! ஆஸ்பத்திரிக் கக்கூசுக்குள் D கிடந்த நூலைக் கழுத்தில் இறுக்கிக்
எம் உண்மையா?... மரணத்தைப் காரணமாக, அந்த வேதனை எனக்குத்

Page 107
- அல் அஸ்?மத்
ஹோமோக்களைப் பழி எடுப்பத பிறகுதான் என்னை நான் உணர்ந்தேன் நான் நானாக மாறினேன்! பலன்:-
பழி வாங்கும் சபதம் !
ஒரு ஹோமோ மற்றைய ஹோமோ சிரிப்பு வருகிறதா உங்களுக்கு? வரலாற்றைக் கேட்ட பிறகு சிரிப்பு வ
நீங்களும் ஒரு ஹோமோவா? அப் வேண்டும்! கையும் மெய்யுமாக நா வேண்டுமானால் தப்பி இருப்பீர்கள்! வேஷமிட முடியும்?
அல்லது மரணத்துக்கு அஞ்சி மறு எவ்வளவு காலத்துக்கு? என்றாவது ஒ போகிறீர்கள்! சாகத்தான் போகிறீர்க மாட்டிக் கொள்ளாதீர்கள்!
ஆவி உளறுவதாகச் சமாதானப்பட் பல லாயிரம் ஆண டுகளாக அ6 ஆவிகளுடனெல் லாம் கதைத்துவிட்டே எல்லாம் விஞ்ஞான காலத்து நீங்கள் உங்களை நெருங்கும் போது, அவற்ை மாட்டீர்கள்!
மாரடைப்பு புதியதா உங்களுக்கு இதுதான்! ஆவிகளின் திட்டங்கள் இந்த என்பதை அறிவீர்களா? இந்தப் பெt வாங்கப் போகிறேன்! புளியமரத்துப் ( பேய் என்றெல்லாம் கேள்விப்பட்டிருப்
என் எச்சரிக்கையை நீங்கள் ஏற்று பிரச்சினையே இல்லை. ஆனாலும், ே எளிதில் சூனியமாகிவிடுவானா?
குடிகாரன் திருந்துகிறான்; கூத்தி திருந்துகிறான். ஹோமோ? . நான் திருந்தப் போகின்றீர்களா?
எனக்கும் சிரிப்பு வருகிறது! ஏனெ கஷ்ட்டமாக இருக்கின்றது! உங்களு சூழல் தெரியாது; சொத்தை, சூம்பல்

90
ற்காக நான் சாகவில்லை. செத்த ! என் கதை எனக்குத் தெரியவந்தது!
க்களைப் பழி வாங்கப் புறப்பட்டேன்! சிரித்துவிட்டுப் போங்களேன்! என் ருகிறதா என்று பார்ப்போம்.
படியானால் உங்களை நான் கொல்ல ன் உங்களைப் பிடிக்கும் வரையில் எத்தனை நாள் உங்களால் பொய்
த்துவிடப் போகிறீர்கள்! மறுங்களேன்! ரு பொழுது என்னிடம் அகப்படத்தான் ள்! என்னை வெருளியாக நினைத்து
டுக் கொள்ள வேண்டாம்! பல்லாயிரம் லை நீது தரியும் எத தனையோ ன் நான். அவற்றின் அனுபவங்களை நம்ப மாட்டீர்கள்! உங்கள் அனுபவம் ற உணரக்கூட நீங்கள் உயிரோடிருக்க
? புரியாத நோய்களுக்குரிய பெயர் பெயரில்தான் அரங்கேற்றப்படுகின்றன பரில்தான் உங்களையும் நான் பழி பேய், முனியாண்டிப் பேய், மோகினிப் பீர்களே!
இன்றோடு திருந்தி விட்டீர்களானால், ஹாமோப் பேராசைக்காரன் அவ்வளவு
யான் திருந்துகிறான்; திருடன் கூடத் திருந்தவில்லையே! நீங்கள் மட்டும்
ன்றால் நான் உங்கள் கூற்றை நம்பக் க்கு நேர காலம் கிடையாது; இடம் ,

Page 108
91
இந்த ஆவியுலகத்துக்குள் பிரசவமr நான் அடைந்து கொண்டிருக்கிறேன். அற்புதங்கள்! முன்னைய இருள்கள் ஆவிகள்தாம் குர்ஆனைப் பற்றிக் கூறு இல்லை?
ஹற்ம் 1. என்றோ நான் குடித்திரு
ப்ச் 1 . வயிற் றையே இழநீ
மனிதப் பன்றியாய்ப் பூமிச் சாண காலத்தில், இந்த மனித இலக்கணத காதுகளிலும் விழுந்ததுதான்! அத இருக்கிறேன். அப்படி இருந்தும் என் நர
இப்படி நரகம், சொர்க்கம் என்பன நீங்கள் உங்கள் முகங்களையே அவலி நீங்களும் என்னோடு சேர்ந்தவராகத் என்னை என்றோ திருத்தியிருக்க வேண் கழகத்தில் தான் இருந்திருக்கின்றது!
“அடப் பாவீ! அச்சொட்டாகக் கூ காலத்தில் இதைப்பற்றி எல்லாம் தெரி இப்படிப் போனாய்?” என்று இங்கே ஆவி ஆனால், இதே வினாவை அந்த அ
ஹோமோக் களைக் கொண்றுவி தறுதலைத்தனம் பிடித்த அப்படிப்ப அழித்துவிட்டானாமே?. கொஞ்சம் புர தங்கத்துரைகளை ஒட்டிவிட்டு, இரக தொலையுங்கள் - யான் பெற்ற இன்
குர்ஆன், படைத்தவனின் மொழி எ பொய் சொல்வதில்லை. கைவாறு இறை மொழி ஆனபடியால் தான், என நான் அதை நாடவும் இல்லை! இந்த கொண்டன? மனிதர்கள் ஒதும்போது மேல் கேட்கலாம். அதனால் நானும் அதாவது இப்போதாவது, பிராயச்சித்
குர்ஆன் ஓதுபவர்கள் உரக்க ஒ அதைக் கேட்டுப் பிராயச்சித்தம் பெற

வெள்ளை மரம்
ான பிறகுதான் அரிய பல ஞானங்களை அன்றைய அற்பங்கள், இன்றைய இன்றைய தீட்சணியங்கள்! இந்த லுகின்றன! உங்களுக்கு ஆச்சரியமாக
நக்க வேண்டிய அமுத பானம்!
த பிறகுதான அமுதம் பற்றிக்
த்தை நான் மேய்ந்து கொண்டிருந்த ந்தைப் பற்றிய செய்தி ஓரளவு எண் தனி இலக்கியங்களுடன் பழகியும் கமே என்னைத் தடுத்து வைத்திருந்தது!
பற்றியெல்லாம் நான் பேசும் போது ஸ்ட் சணப்படுத்திக் கொண்டீர்களானால், தான் இருக்க முடியும் ! ஏனென்றால் டிய பிரம்பு, அந்தக் குர்ஆன் பல்கலைக்
றப்பட்டிருக்கிறதேடா! உயிரோடிருந்த ந்துகொள்ளாமல் இருந்துவிட்டா இன்று பிகள் என்னைக் கிண்டல் செய்கின்றன! ஆவிகளிடம் நான் கேட்டால் அவை
பிடும் படி குர்ஆனி கூறுகிறதாமே? ட்ட ஒரு சமூகத்தையே இறைவன் ாட்டிப் பாருங்கள்! ஹெறோல்ட், புஷ்ப்பா ஸியமாகவாவது கொஞ்சம் பார்த்துத் பம் நீங்கள் பெறாமலிருக்கவாவது!
ன்று ஆவிகள் போற்றுகின்றன. ஆவிகள் போடும்; ஆனால் பொய் சொல்லா! னை அம் மொழி நாடவும் இல்லை; ஆவிகள் கூட எப்படி அதைத் தெரிந்து கேட்டிருக்குமோ?. நான் கூட இனி ஒரு வேளை செத்த இந்த நிலையில், தம் தேடப் பார்க்கலாம்1.
தட்டும்; சீரழிந்து திரியும் ஆவிகள், ட்டும்!

Page 109
அல் அஸ?மத் என் விமோசனம் இருக்கட்டும்; ! இதுவரையிலும் ஒரு ஹோமோத திருந்துவீர்களா?
என்னால், நம்புவதற்குக் கஷ்ட்டப மாட்டான், நோய் காவி, என்ற முடிவில் குர்ஆன் கூறுகிறதாம்? நானும் இப்ே
எயிட்ஸ் புதியதென்று நினைத போலத்தான் நானும் ஒரு முட்டாளா நச்சுப் பயிராம்! பாவம், இந்த ஆர கண்டு பிடிக்கப் போகிறார்களாம்! கழு இரத்தத்தை நிறுத்துவதற்காகத் துணி
நான் எப்படி ஹோமா றோமியே ஆனால் சில சலனங்கள் புகைக் சே
பாலியத்து என் பக்கத்தில் என் அசைவுகளில் தாம் என் பிற்காலத்தை ஒரு பிஞ்சுத் தசையில் நஞ்சு ஏற்றப் இ 1ங் திருக்கலாம். நான் பிறந்து கிடந பொக்கிஷத்தைத் தியாகம் செய்திருக் என்றாலும் அவர்கள் எனக்காகக் கூ8
பாலிய காலத்து நினைவுகளில், தடதடவென்று ஓடுகின்றன. இந்த மிரு ஹோமோத் தனங்களுக்குரிய தரிசு
ஆறேழு வயதுகளில் , எண் 6ை செய்ததாகவும் ஒரு நிழல் படிநீ விஷயங்கள் கூடத் தங்களை ஹோே நண்பர்கள் கூறுகிறார்கள்.
வாய் கூசும் வார்த்தைகளைப் உபயோகித்தார்கள்.
அம்மா, ஆத்தா, அக்கா என்பது கருத்துத் தாக்கம் என்னுள் ஒரு
அடுத்த, எதிர்த்த வீடுகளிலி( மாமாமார்கள், தாத்தாமார்கள் என் ெ கென்று நினைவு தொடுக்கிறார்க:

92
உங்கள் விமோசனம் எப்படி? நீங்கள் ானி என றால , இனி மேலாவது
)ாகத்தான் இருக்கிறது! அவன் திருந்த தானே அவனைக் கொன்றே போடும்படி பாது குர்ஆன் பக்கம்; ஜாக்கிரதை!
துக் கொணி டீர்களா? உங்களைப் க இருந்தேன். இது கோடி காலத்து ாய்ச்சியாளர்கள் இனித்தான் மருந்து ழத்தை நோக்கிக் கத்தியை வீசிவிட்டு
யைத் தேடுகிறார்கள்!
பா ஆனேன்? திட்டவட்டம் இல்லை. 5ாடுகளை இழுக்கின்றன.
பெற்றோர்கள் அசைகிறார்கள். இந்த
படுவதை அவர்கள் உணராதவர்களாக *ததற்காக அவர்கள் தங்கள் இல்லறப் க வேண்டும் என்று நான் கூறவில்லை. *சப்பட்டிருக்கலாம்.
சில நாய்களும் ஆடு, மாடுகளும் ருகங்களோ என் பெற்றார்களோ, எண் நிலங்களாக இருந்திருக்கலாமோ?
னயொத்த தோழர்களுடன் தமாஷ திருக்கிறது. ஆனாலி , இவ் வகை மாவாக்கவில்லை என்று சில ஆவி
பல மேதாவிகள் சர்வ சாதாரணமாக
அவர்களின் அகராதிப் பெயர். இதன் வேளை ஆராயப் பட்டதால் நான்
நந்து புறப் பட்ட அணி ணா மார்கள், றாரு பட்டாளமே எனக்குள் 'கருக்’ ர்! அவர்களுடைய மூப்புகள் என்

Page 110
93
பெற்றோர்களின் கண்களைக் கட்டிவ சில்லறைகளும் என் வாயைக் கட்டிவிடு உருவல்களும் ஊரடங்குச் சட்டங்கள சவக் கிடங்கு கிண்டினவா?.
எதுவாக இருந்தாலும், அவ்வாற தனிக் காட்டு அராஜகமும் தொடர்ந்து
குழந்தை அழுதால் சிரிக்கப் பழ என் அம்மாவே, வெவ்வேறு பராக்கு செய்தாள். இந்தச் சேர்க்கையைப் கொண்டவர்களோ அதை வளர வைத் வில்லையே! பிறகெப்படி என்னால் ப
வித்தியாசம்ான ஆண்களுடன் எண் அப்பாதான். என்ன செய்துவிட்டார் எ கூச்சலிட்டார். எழும்பி ஓடிவிட்டேன்!
இரண்டொரு நாள் என்னுடன் மு. சகஜமாகிவிட்டார்! ஒரு வேளை அவரு
அவரே இரண்டாம் முறை கண்ட மூன்றாம் முறை செம்மையாக உை மூக்கைச் சீறிச் சீறி அழுதார். அடுத் வீட்டுக்குள் ஷெல்'கள் அடிபட்டன. பி தொடங்கின. பரம சாதுவான எண் வீட்டுக்குள் வந்தான். என்னை, என் பர போய்க் குசினித் தூணி ஒன்றில் கொச்சிக்காய்த் தூள் தூவிக் கோப்பி போட்டுவிட்டு வெளியே போனான். அம் தடவிப் புலம்பி.
ஒன்றுமறியாத நான் எப்படித் தி நான் செய்திருக்கவில்லையே! அணி எல்லாம் இவர்கள் மிகவும் கனம் பt
அவர்களின் தண்டணைகளை நாள் வீடுகளிலும் பிள்ளைகளை அடிக்கி வேண்டும் ! அவர்கள் அலட் டியா கண்டித்தால் அதைப் பிள்ளைகள் ெ
சரியான வழி முறைகளை அவர்க தெரிகிறது. 'யாரிடமிருந்து படித்தாய்?

வெள்ளை மரம்
பிடும்! அவர்கள் தந்த இனிப்புகளும் }ம்! அந்தப் பட்டாளத்தின் உரசல்களும் ாக இருந்தனவே, அவைதாம் எனக்குச்
ாகத் தான் நான் வயதுக்கு வந்தேன்.
கிடைத்தது.
க்குகிறார்கள். முலைப்பாலை ஊட்டிய தகளில் அப் பாலை மறக்கடிக்கவும்
படித்துக் கொடுத்தவர்களோ கண்டு தார்களே தவிர மறக்கடிக்கப் போதிக்க மாற முடியும்?
னை முதன்முதலில் கண்டுகொண்டவர் ன்று நினைக்கிறீர்கள்? “ டேய்!’ என்று
அவ்வளவுதான்!
கம் கொடுக்காமல் உலவினார். பிறகு
- போது, இரண்டு தட்டுத் தட்டினார். தத்தார்! அப்போது என் அம்மாவும் தடுத்த முறைகள் வரும்போதெல்லாம் |றகு பிறகு ஊர்ச் சந்திகள் கிசுகிசுக்கத் அண்ணா, பிசாசு போல் ஒரு நாள் ரட்டைத் தலையால் இழுத்துக் கொண்டு கட்டி வைத்து இரண்டு கண்களிலும் க் கம்பை என் உடம்பிலேயே முறித்துப் *மாதான் அழுது, அவிழ்த்து, எண்ணெய்
ருந்தியிருக்க முடியும்? ஒரு குற்றமும் ணாமார், மாமா மார், தாத்தாமார்களை ண்ணுகிறவர்கள் ஆயிற்றே!.
ன் பெரிது படுத்தவே இல்லை. மற்றைய
றார்களே, இதற்குத் தானாக இருக்க கொள்கிறார்கள்? வீட்டுக்காரர்கள்
ள் அணுகவில்லை என்று இப்போதுதான் என்று ஒரு வார்த்தை வினவியிருந்தால்

Page 111
அல் அஸ்மத்
சொல்லியிருப்பேனே! அதிலிருந்து அ
நீங்கள் அச்சப்பட்டே ஆக வேை ஒரு கண் வேலி போட்டுக் கொள்ளுங் ஏற்பட்டதென்றால் உறுதியாகத் திருத்து உங்கள் வம்சத்தையே துவம்சம் செ
“இவனால நம்ம குடும்ப மானடே பண்டியா?” என்று எண் அப்பாவைப் (
“ஏன்டா இப்பிடியெல்லாங் கெட் போல் ஒப்பாரி வைக்காதீர்கள்.
"சீ . அந்தப் பயலோட சேந் சுவராப் போய்றுவான்!” என்று ஊரா
நீங்கள் ஒரு ஹோமோவா? “த இப்படி?” என்று இனிமேல் இளியாதீர்
திருந்துவதைப் பற்றி நான் எந்த பார்த்ததே கிடையாது.
நான் சென்றவிடமெல்லாம் சிலே ஒரு சுதந்திர மிருகம் . எனக் கெெ வாத்தியார்கூட எனக்கென்று மாலைக 6) LTf7!
புகைந்த ஊர் எரியக் கனன்ற இருக்கின்றது! நான் ஏன் ஊருக்கே அணிணாமார், மாமா மார், தாத்தா எல்லோரையுமே ஒதுக்கிவிட்டு எண் ஊற்றினார்கள்?
அவர்களை விட நான் தான் ஆ தெரிந்ததோ?. அல்லது எனக்கு வில்லையோ?. ஹோமோவுக்குள் பொருந்தியிருந்தனவோ? . அல்லது நானது இல்லாதவனோ?.
எனக்கு வழி காட்டி வைத்த அ கொண்டுதான் திரிகிறேன்! என்னிடம் சிலர் செத்துப் போயிருக்கலாம். மீதி விடப் போவதில்லை.

9.4
வர்கள் பல பூகம்பங்களைச் சமாளித்
ன்டும்! உங்கள் பிள்ளைகளைச் சுற்றி ப்கள். வேலியில் எங்காவது பொத்தல் துங்கள். உங்களுடைய அறியாமையால் ய்து விடாதீர்கள்.
D போகுதே!. சீ!. இவன் புள்ளயா போல் கத்தாதீர்கள்.
டுப் போற?" என்று எண் அம்மாவைப்
தா நம்ம புள்ளயுங் கெட்டுக் குட்டிச் ர் என்னைத் திட்டினார்கள்.
ம்பி! ஹி ஹி!. கொஞ்சம் வர்றியா கள்! கொன்று விடுவேன், கொன்று!
க் காலத்திலுமே உயிரோடு எண்ணிப்
)டை இருந்தது. பாடசாலையில் நான்
ன்று ஒரு வட்டமே இருந்தது. ஒரு 5ளில் "டியூஷன் வைக்கத் தொடங்கி
து. அதுதான் எனக்கு ஆச்சரியமாக பிரதிநிதியைப் போல் சீரழிந்தேன்?
மார், டியூஷன் மார், தோழன் மார்
தலையில் மட்டும் ஏன் பெற்றோலை
அதிகம் ஊறிப் போனவன் போலத் எதுவிதமான போர்வையும் கிடைக்க ள இலக் கணங்கள் எனக் குத் தானி து அவர்கள் உத்தரவு பெற்றவர்கள்,
அந்த மூதாதைகளையும் நான் தேடிக் அவர்கள் இன்னும் அகப்படவில்லை. ப்பட்டவர்களையும் நான் கொல்லாமல்

Page 112
95
சிலரை நான் அதி சீக்கிரமாகே காலத்தில், என்னைத் தாங்களல்லாத எண் குருமார்கள் என்பதையும் மற பறை அடித்த அதி தூயவர்கள் அவர்
அதி மோசமான வயதுக்கு நா: வீட்டைவிட்டே ஓடிப் போன வயது. மோசமாக்கி இருக்க வேண்டும்.
சிறு வயதில் இப்படியாக வீட்டை அநேகர், பிற்காலத்தில் பெரும் பெரு என்று ஆவி நண்பர்கள் சத்தியம் ே என்னையே ஒரு கரும் புள்ளியாக்கிக்
வியாபாரம் தீர்ந்ததும் முதலாளி கடை எனக்குப் புகலிடமாகக் கிடைத் ஆறாகச் சேர்ந்து விட்டேன். பகலில் அவ
\ நாம் திருந்துவதற்குப் பல சந்தர் கெட்டுப் போவதற்குப் பலப்பல வாய்
கடையில் வாடிக் கிடந்த ஐந்து ஒவ்வொருவராக எனக்குச் சக பாடியா நான் அறிந்து வைத்திருந்த இந்தக் க தந்தவர், ஐந்து பேர்களுள் வயதாகிப் நானி எயிட் ஸ காவியாக மாற பிற்போக்குவாதிதான்.
ஆறு மாதங்கள் வரையில் நான் பிறகு, தந்தையார் எப்படியோ என்6ை போனார். அரையாண்டுப் பிரிவில் எ மதித்தார்கள். சிறியதொரு முதலீட்ட கடை போட்டுத் தந்தார்.
வீட்டாரின் புத்திமதிக் காற்று எட் கிரகதோஷ நீப்புக்கள் வேறு.
பன்றி, மலம் திண்னக் கூடாதென்
மரபு ரீதியான கட்டுப்பாடுகள், நம் விட்டிருக்கின்றன. இதனால்தான் சில
அலச முடியாமற் போகின்றது. அெ வெட்கம் வந்து விடுகிறது! என் விஷ

வெள்ளை மரம்
வே பழி வாங்க வேண்டும்! அந்தக் சிலரோடு கண்ட போது, தாங்கள்தாம் ந்து, என்னைப் பற்றி ஊர் முழுதுமே
ன் வந்துவிட்டேன். பதினேழு! நான் அந்த ஓட்டம் தான் என்னை மகா
விட்டு ‘ட்றாவலிங் கிளம்பியவர்களுள் ம் புள்ளிகளாக மாறி இருக்கிறார்கள் செய்கிறார்கள். நான் என்னவானேன்? க் கொண்டேன்.
வீட்டுக்குப் பறக்கும் ஒரு சில்லறைக் ந்தது. ஐந்து சிப்பந்திகளோடு நானும் பர்கள் சிப்பந்திகள்; இரவில் சிப்பாய்கள்!
ப்பங்களை விதி தரத்தான் செய்கிறது.
ப்புக்களைத் தருவதன் மூலம்.
பேருமே, ஒருவருக்குத் தெரியாமல் னார்கள். அது வரையில் மேற்போக்காக கலையை ஆழமாக எனக்குப் பயிற்றித் போய்க் கிடந்த சமையற்காரர்தான். ரியதறி குப் பேராசிரியர் இநீ த ப்
அந்தக் கடையில் அனுபவம் பெற்ற னக் கண்டுபிடித்து வீட்டுக்குக் கூட்டிப் ன்னைப் புதியவனாகவே என் வீட்டார் ால் அப்பா எனக் கொரு சில்லறைக்
போதும் வீசும். சாத்திர, சம்பிரதாய,
று அவர்கள் பிரார்த்தித்தார்கள்!
வாழ்க்கையுடன் பிணைந்து பண்பாடாகி உண்மைகளை வாய் விட்டு நம்மால் )ச முனையும் போது, பண்பாட்டுக்கே 2யத்திலும் அப்படித்தான்.

Page 113
- அல் அஸ்மத்
விளக்கமான புத்திமதிகளைக் கூ
சுட்டிக் காட்டவோ அவர்களால் முடியா
முடியாமற் போய்விட்டது.
சமூகத்தைக் குற்றம் சொல்வதில் குர்ஆனில் சொல்லப்பட்ட மாதிரி அழ
என் பெற்றோர்களும் அப்படித்தா பார்த்து,
ஆனால் இது வெளியே தெரிந்த பயம்தான் அவர்களுடைய நடவடிக்!ை கவனமாக இருந்தேன் - விஷயம் வெ
என்னைப் போன்ற கட்டாக் கால ஒன்றேதான் ஒரே வழி என்ற ஐதீகம் ந பத்தொன்பதாவது வயதில் அந்த அட
ஐயோ! அவளையும் பிள்ளைகை
கல்யாணம் சொர்க்க நிச்சயமா!
நரகத்துக்குத் தானே நியமித்தது! எ எவ்வளவு பாரதூரமான தண்டனை!
இருதயம் உங்களுக்கு இருக்குமா வெட்டிக்கொள்வீர்கள்!
உங்கள் மனைவி எப்படி?. பாளி தற் பாதுகாப்புச் செய்து கொள்ளுங்க வாங்கிவிடுவேன்!
என் மனைவி குரூபி அல்லள். அ குடும்பப் பெண். எண் கொடுமைகளுக எனினும் அவள் எனக்கானதொரு கம்
பாலிய இல்லறமோ என்றும் பே கொண்டுதான் இருந்தது!
மலடி குழந்தை பெற்றது போ குழந்தையைப் பெற்றாள். அதிலெல்ல இருக்கவில்லை. பெண்ணையே வெறு குழந்தை பிறந்ததென்பதுதான் ஆச்சரி
மறுபடியும் வீட்டை விட்டு நான் சரியான, வலுவான காரணம் எதுவும்

96
றவோ அறிவு பூர்வமான வழிகளைச் மற் போய்விட்டது; என்னாலும் திருந்த
அர்த்தம் இல்லைதான். ஏனென்றால் வுெதான் சரியான முடிவு!
ன் இருந்தார்களோ - அழிவை எதிர்
ால் எல்லாருக்கும் வெட்கம் என்ற ககளிலிருந்து வெளிப்பட்டது. நானும் 1ளியே தெரியாமல்!
விகள் கட்டுப்படுவதற்குக் கல்யாணம் தம்மிடையே நிலவும் பாவத்தால், என் ாண்டமும் நடந்து முடிந்தது!
ளயும் காவிகளாக்கும் சாவு மணி!
ம். அந்தச் சொர்க்கம் கூட என்னை யிட்ஸ"க்கு மனைவியாதல் என்பது
னால் உங்கள் உறுப்பையே நீங்கள்
பம், அவளைக் கெடுத்து விடாதீர்கள். கள்! அகப்பட்டீர்கள் என்றால் பழி
அடங்காப் பிடாரியும் அல்லள். நல்ல
க்கு ஏற்றபடி வளைந்து வாழ்ந்தாள். பியூட்டரைப் போல் தான் இருந்தாள்.
ால் வெளிப்பிரதேசத்தில் நடந்து
ல, என் மனைவியும் ஒரு பெண் )ாம் எனக்கு எந்தவிதமான ஈடுபாடும் றுக்கும் எனக்கு அப்படி ஒரு பெண்
யம் !
ஓடிப் போனேன். ஒடிப் போவதற்குச் இருந்ததாக எனக்குப் படவில்லை.

Page 114
97
ஏதோ ஒரு பூதம் என் பின்னால் இ கொண்டிருந்தது என்றுதான் சொல்ல போக்கு என்ற மாதிரி.
எனக்கு வெறுத்துப் போன பெண் தன் பிறகு, அதன் மீது என் ஆண் சா வருஷங்களாக நான் இஷ்ட்டம் போல் படம் பார்திருக்கிறீர்கள்தானே? அந்த வைத்துப் பாருங்கள். என்னையும் நி
நீங்களும் ஒரு ஹோமோவாக இ கொள்ளுங்கள்!
ஒரு வெளி நாட்டு எயிட்ஸைப் பிடி; பிடித்துக் கொடுத்து விட்டது! அமெரிக் தோற்கடித்திருந்தேனாம்! இன்னும் ஓ போவேன் என்றும் டாக்டர்மார் ஆண்
இவர்களுடைய ஆராய்ச்சிகளோ எனக்கு. ஒரு வார காலமாக அடைபட்! செய்தது. 'ஓடிப் போ! ஓடிப் போ!' எம். கொண்டிருந்தது. 'சாகும் வரையில் குடைந்தெடுத்து விட்டது அது. உத் தப்பி ஓடுவது ஒன்றும் எனக்குப் பொர்
உலகமே எனக்கு அஞ்சியது அச்சுறுத்தின என்பதுதான் பொருத்த அந்தக் குறுகிய காலகட்டத்தில் வை நான்காவது 'பயல்' தான், என்னை விதியை என் மீது படர விட்டான்!
அற்புதங்கள் என்று சொல்கிறார். அந்தப் பயல் என்னிலிருந்து தப்பியிருக் நான் எப்படித் தப்பிக்க இயலும்? மன சட்டங்களைவிட, படைத்தவன் மனிதன் மிகக் கொடியன்!
அந்தப் பாலகன் மூலமாகத் தா திருந்தினேன்! அவனால் தான் நான் இ எயிட்ஸ் ஆவியாகத் திரிகின்றேன்! கண்டிராத சுயநலம் நான், அந்தச் தற்கொலையையும் செய்து கொண்டு

- வெள்ளை மரம் ருந்து பிடரியைப் பிடித்துத் தள்ளிக் முடியும் - சித்தம் போக்கே ஜீவன்
ணுலகத்தைக் குழி பறித்துப் புதைத்த ராம்ராஜ்யத்தை நிலை நிறுத்திப் பத்து அலைந்தேன். நீங்கள் பிறகியூலா 'ப் பறகியூலா' வின் இடத்தில் எயிட்ஸை னைத்துக் கொள்ளுங்கள்.
இருந்தால், உங்களையே நினைத்துக்
த்துக் கொடுத்த கடற்கரை, என்னையும் கேனை நான் அன்றைய சோதனையில் ர் அரையாண்டுக்குள் நான் செத்துப் டவனானார்கள்!
சாவுத் தீர்ப்போ ஒரு பொருட்டில்லை டுக் கிடந்த உணர்வுதான் சித்திரவதை ன்று மறுபடியும் அந்தப் பூதம் தள்ளிக் மாவது அனுபவி!' என்று என்னைக் வேகம் கிடைத்த பிறகு அங்கிருந்து
தாக இருக்கவில்லை. என் பதைவிட, மாஸ் மீடியாக்கள் மானது! என்னால் மூன்று சிறுவர்கள் பத்தியத்துக்குள் திணிக்கப்பட்டார்கள். நோக்கி ஓடி வந்து கொண்டிருந்த என்
களே, அப்படி ஏதாவது ஒன்று நடந்து, கலாம். ஆனால் விதிக்கப்பட்டதிலிருந்து ரிதன் தனக்குத்தானே இட்டுக் கொண்ட னுக்கு இட்டுள்ள சட்டங்கள் கொடியன;
ரன் நான் முதலும் கடைசியுமாகத் இன்று ஹோமோக்களைப் பழி வாங்கும்
தற்கொலையைப் பற்றியே கனவும் = சிறு பல்கலைக் கழகத்தால் தான் டேன்.

Page 115
96.5 g/6m)°LD2 மாலைக் கருக்கலில் தனிப்பாதை நானே இறகு கேட்டுக் கொண்டு நி அந்த மயிலின் பிருஷ்ட்டப் பகுதியில் விதியை எழுதி வடிந்தது. திரும்பிப் எனக்காகத் திறந்து நின்றன.
என் கிருமிகளிலிருந்து அவனை ஆஸ்பத்திரியில் - ஏற்கெனவே அவை
ஆஸ் பத்திரிக்கு ஓடி வந்த அ போதுதான் என் குண்டலி குளிர்ந்தது
எண் மனைவி!
"மகனே!” என்று அலறுகிறாள்.
என் பெற்றோர்கள்! அண்ணன்!.
இனி உங்களுக்கு யோசிக்க நே
என் மனைவி வேறு கல்யாணம்
இல்லை! அவள் இன்னுமே பதிவி
பத்திரிகை, தொலைக் காட்சி மூ முன்பே அறிந்துகொண்டுதான் சும்ப
இனியும் உங்களை யோசிக்க வி
“தேவிடியா மவனே!” என்று மெ6
அப்பா. “உன்னோட புள்ளடா!..ஆறு
99.
இப்போது சிரிக்க முடிகிறதா உா
நீங்கள் ஹோமோவாக இருப்பீர்க வாங்கக் கூடாது என்று ஒரு காரணப
()
1989 இன் இரண்டாம் காலாண்டுச் சி இரண்டாம் பரிசுக்குரிய சிறுகதையாகத் ே
திசை

98
நயில் வந்த அந்தச் சிறு மயிலிடம் ற்கவில்லை. நான் இறகு பிடுங்கிய சிவப்புக் கோடொன்று எனக்காக என்
பார்த்தபோது, சட்ட விலங்குகள்
ா விடுவிக்கப் பெரிய போராட்டம்
இருப்பன தெரியாமல்.
வனது குடும் பத்தவர்களைக் கண்ட |; இறுகியது.
அது. அண்ணியோ?.
ரமில்லை!.
pலமெல்லாம் என்னை என் குடும்பம் Dா இருந்தது போலும்! அதற்குரிய
விடக்கூடாது.
ானத் தொண்டையில் உறுமினார் என் று வயஸ் லயே ஆம்புள்ளயா மாறிப்
ங்களால் ?
5ளானால், உங்களை ஏன் நான் பழி 5 சொல்லுங்கள்?
00
றுகதைத் தேர்வில் 'தகவம் அமைப்பினால் தர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.

Page 116
இரு
“கொஞ்சம் போய்த் தலயக் கொறஞ்சி போய்றுவீங்க?" என்று மனை வாதத்துக்கு ஒரு புது முலாம் பூசிய பே
“எனக்குப் புத்தி சொல்ல வர சொன்னதுதான்; சரியா? அதுதான் சொல்றீங்களே, இதுல நான் போகா இதுக்கு மேல என்னய வற்புறுத்தாத போகல் லதான்!”
எரிச்சலும் சூடுமாக மனைவிக்கு செய்துகொண்டிருந்ததால், வீட்டுக்கு5 என்னால் கண்டு கொள்ள முடியவில்
“என்னடா - வற்புறுத்த வேணாங்கி அமர்ந்தான் அவன்.
"வாடாப்பா, நேத்து ராத்திரி டின் 6 நானும் - சிரிமுகம் வரவழைத்து.
திரைச்சீலையை விலக்கி எட்டிப் டின்னருக்கும் நேரமாய்றிச்சி!” என்று
"டின்னரா முக்கியம் தங்கச்சி!” எ பேச்சுக் கொடுத்த போது அவள் தி டவுன் பூரா ஒரே வெள்ளக் கொடி?

ட்டு
காட்டீட்டு வந்துட்டீங்கன்னா என்னா வி அறைக்குள்ளிருந்து தன் எதிர்க்கட்சி ாதுதான் என் எரிச்சல் அதிகமாகியது.
ாதீங்க; சரியா? நாஞ் சொன்னா ரே தெரணிடு போய்க்கிட்டிருக்குன்னு ட்டி அப்பிடி என்னா கொறஞ்சிறும்?. நீங்க, சரியா? நான் போகல்லன்னா
நான் என்னைப் பற்றியே எரிமுகம் ர் நுழையும் வரை குமாரின் வரவை
606).
ற; போகவே மாட்டேங்கிற?” என்றபடி
னருக்கு வாறவனே!” என்று அமர்ந்தேன்
பார்த்து, “வாங்கண்ணேன்! அடுத்த என் கட்சியில் மீண்டவளிடம்,
ன்றான் குமார். பிறகு இவன் என்னிடம் ரைச்சீலையை விட்டாள். “என்னடா, ஹாமுதுருவா எம்பீயா?”

Page 117
ட அல் அஸ?மத்
“இந்த வார ஸ்பெஷல்! அதுதான் வாசிக்காமயா வந்த?”
“தமிழ்ல போட்டிருந்தா வாசிச்சிரு
“சாபக கேடு! ஒனக் குச் சிங் தெரியாததுதாண்டா இப்ப உள்ள சா
“சரிடா அருள்மாரி, யாருக்கு செ
"ஏன், நரகமா இருக்கக் கூடாதே
“ஒனக்குத்தான் வாயில நல்ல வ
“எல்லாம் ‘வெற்றி நிச்சயத்தால விஜய தேவேந்திர, தேவேந்திரர்கள் கிட்ட ஊராம். ரெண்டு வருஷத்துக்கு மெ வந்தவனாம். கல்யாணம் கட்டியும் பிரம பிள்ளை குட்டி இல் லியாம். வீடு நெறய முன்னேறிக் கெப்டனாகினவனாம். ரெ புள்ளைங்களத் தத்தெடுத்து :போர்டிங் மெயின் ஹோல்ட் பக்கமா ஒரு லேன் நேத்தும் இன்னைக்குமாத்தாங் கேள் 6 வயர்லெஸ் மூலமா! நாங்களும் இந்த இப்பிடி ஒரு மையத்தப் பத்திக் கே முநீதிக் கேள்விப் பட்டதுமில்ல. ச விஷயமில்லியே! ஆனா பாருடா, இர வீட் லதானாம். மாங்குளம் சீரிஸ்! அ தேவையான பெரிய மனுஷன் னு ஒணி நான் செத்த வீட்டுக்குப் போகல்லைய ஊரே போய்றிச் சாம்; நான் போகல்ல கதைப்பாங்களாம்!”
"நீங்களே கேளுங்கண்ணேன்!” “அந்தாளப் பத்தி எங்களுக்கு மட்டு வீதத்துக்குமே ஒண்ணுமே தெரியாதுன் இவரத் தவிர எல்லாருமே போய்ட்டும்
“இவதான் சென்ஸஸ் எடுத்தாடா!
“அடுத்தூட்ல அந்தம்மாக் கூட நீ நேத்தே போய்ட்டு வந்துட்டார்னு செ ரெண்டாவது சிங்கள ஊரு. ஊர் நல்

100
பத்திருவது :பெனர் கட்டியிருக்கே,
ப்பேன்; இல்லாட்டி இங்கிலீஷ்ல!”
களமும் அவனுக் குதி தமிழுமி பக்கேடு!”
ார்க்கம்?”
I”
ார்த்தயே வராதே! ஆள் யாரு?”
வந்த தோல் வி! ஒரு கெப்டனாம். யே விஜயமாகீட்டான்! கண்டிப் பக்கம் ாதல்ல இங்க வீடு வாங்கிக் குடி ச்சாரி மாதிரி ராணுவ வாழ்க்கையாம். ஷில்டும் கப்பும் தானாம். படிப்படியா ாம்பவும் நல்ல மனுஷனாம். ரெண்டு ல வச்சி படிப்பிக்கிறானாம். டவுன்ல ல பெரிய வீடாம். இதெல்லாத் தயும் விப்படுகிறேன். அதுவும் நம்ம வீட்டு ஊருக்கு வந்து இருவது வருஷமாகுது; ள்விப்படல்ல. இவன நான் இதுக்கு ரி, டவுன் ல இதெல்லாம் பெரிய ந்த ஊரே நேத்தையிலருந்து அவன் துனாலதாங் கூட்டங் கூடுதே தவிர ணுமில்ல. இதுல ஜோக் என்னன்னா ாம்! போகள்ே வேணுமாம்! சொல்றா! ன்னா வேற ஜாதிரி என்னயப் பத்திக்
என்று மறுபடியும் திரை விலகியது.
மில்ல, இந்துார்ல தொண்ணுாறு சத
னுஞ் சொல்றாங்க! அப்பிடியிருந்தும்
வந்துட்டாங்க!”
99
ங்க போகல் லியான்னு கேட்டாங்க. ால் லீட்டேன்! இது நம்ப ஊருமில்ல! ல ஊர்தான். அதுக்காக நாம் பளும்

Page 118
101
நம்ப ஊர்ல மாதிரி நடந்துக்கிட ஏ பாத்திட்டு வந்துட்டா என்னா?”
“என்னடாது, ஹீரோயிஸமா?”
“ஒரு இஸமும் இல் லடா; மனச்சா போறதில்ல; குடிகாரக் கேஸயும் பாக்க அதோட, இந்த நாட்டின் ட ஒரு ச( செத்தவனயும் பாக்றதில் லண்னு ஒரு இல்ல!”
"அப்ப. நீ ஒரு புலி ஸப் போட்ட
“லுக், குமார்! ஒரு உண்மய ம ஒடனே புலி ஸப்போட்டர் பட்டமாடா? இ புலிகளாக்கினிங்க; நீங்கள் லாந்தாண்ட மொதல்ல கொல் லணும்!”
“ரொம்பத்தாங் கோபப்படுறாப்ல!. மாட்டேண்னு சொல்ற ஒன்னயப் புலி ஸப் போட்டர்னாடா சொல்ல முடியும்?
“ஒனக்கும் இந்த டீவி நாடகக்கா தமிழர் பிரச்சினய அப்பிடியே அடியே சிங்களவுங்களுக்கு எப்பிடி எப்பிடி அப்பிடியெல்லாங் காது குத் துறதுத நாடகங்கள். புலிகள மகாக் கெட்டல உரிமைப் போராட்டத்தக் கொச்சைப் ஒரு சகோதரன இன்னொரு சகோதர கேட்கிற என்னயப் புலீன்னு சொல் இன்னயத் தேதியில நான் வடக்கில இ ராணுவத்தால கொல்லப்பட்ட ஒரு புலி மாதிரித்தான் தீர்மானிச்சிருப்பேன்! விட மக்களத்தாண்டா நேசிக்கிறேன்! யாரும் அளவுக்கு மீறி நேசிக்கத் அப்பிடியில்ல. நாளைக்கு அழிஞ்சிறு6ே நேசிக்கணும்; நேசிச்சே ஆகணும்!”
“இந்தாளுக்குப் பைத்தியம்னினே வகையறாக்களைப் பரப்பி விட்டுப் பே விதூஷகி போல.

வெள்ளை மரம்
லுமான்னேன்? ஒரு எட்டுப் போய்ப்
ட்சி! தற்கொலக் கேஸ நான் பாக்கப் கப் போறதில்ல. இது என்ட பொலிஸி. கோதர இனத்த அழிக்கப் போய்ச் தீர்மானம்! இவ அமுல்படுத்த விடுறா
ர்னு சொல்லு!”
னச்சாட்சிப்படி வெளிய சொல் லீட்டா ப்படித்தானேடா ஒவ்வொரு சிங்கத்தயும் T ஒரிஜினல் புலிகள்! ஒங்களத்தாண்டா
புலிகள எதிர்த்துச் செத்தவனப் பாக்க ஸப் போட்டர்னு சொல்லாம ராணுவ
99.
ரங்களுக்கும் வித்தியாசம் இல் லடா! பாட ரொம்ப லாகவமா மறைச்சிட்டு, கீ காது குத்த முடியுமோ அப்பிடி ான் டீவீயில வர்ற இனப்பிரச்சினை வனுங்கள் னு காட்டி, ஒரு இனத்தோட
படுத்துற டீவி நாடகக்காரனுக்கும், ன் கொல்லப் போறது நியாயமான்னு ற ஒனக்கும் என்னடா வித்தியாசம்? இருக்கிறேன்னு வச்சிக்க! இதே மாதிரி பிப் பொணம் அங்க வந்தாலும் இதே ஏன்னா நான் மண்ணை நேசிக்கிறத
மணி என்னைக்குமே உள்ளது. அத
தேவையில் ல! ஆனா மனிதர்கள் வாம்! அதுனால மனுசன் மனுசனத்தான்
னன்; நீங்க தின்னுங்க!” என்று கடி ானாள் இவள் - இடையிடையே வரும்

Page 119
அல் அஸ்மத்
“மக்கள நேசிக்கிறதாச் சொல்ற, ெ தான் விஜயதேவேந்திர செத்தான்! உ இனப்பிரச்சினை விஷயம், யோசிக்கி ஒவ்வொரு கட்டத்திலயும், ஒவ்வொ இண்டர்நேஷனல் பேய்! இதெல்லாம் நாளைக்கே இன்னொரு கலவரம் வரு
"அப்பிடி பயந்து பயந்துதான்டா இ எது நமக்கு ஞாயம்னு படுதோ அது நின்னா இப்பிடியொரு புலியும் இருக் அவன் அடக்கிறதும் பயத்தாலதான்; பயத்தாலதான்!”
"சரிடா, ஒண்ட தியறியும் சிந்தனை ஏன் நீயும் கூரையில வெள்ளக் கொடி
“வெள்ளக் கொடி இவனுக்காகவா விட்டு கிண்டலாகச் சிரித்தேன் நான்.
“ஒன்ட நக்கல் சிரிப்பப் பாக்ற நே வருதுடா! எலிஸபெத் மகாராணிதான் உ செய்தியப் பாத்திட்டு ஒரு கள்ளக் கட
"நம்ம நாட்டோட பாதிச் சொந்த கொடிடா அது டயானாவோட சாவி உலகம் மறந்த மாதிரி விஜயதேே மறந் துட்டாயப் ங் க நம் மூர்க் காரணுக விஜயதேவேந்திர. என்னமாவது செஞ ஒதுங்கிப் போன பரம்பரைல வந்தவ நேசிச்சவன்டா! அவனோட பரம்பரை எத்தன ஆயிரம் வருஷமா இந்த மணி நெனைக்கிற?”
"ரீஸனபிள்தான்!. ஆமா, அதெே
“திஸாஹாமி இயக்கனா நாகனா'
“யார் கண்டா? அநேகமா இயக்க
"இயக்கனாத்தான் இருக்கணும். சொந்தக்காரன்தானே?”
"இவரும் அந்த ஜாதிதாணிணேன்!

102
தற்கில உள்ள மக்கள நேசிச்சதுனால ாரோடயாவது ஒத்துப் போடா! இந்த ற ஒவ்வொரு நேரத்திலயும், வளர்ற ந மாதிரியா உருவெடுக்கும்! இது அரசியல்வாதிகளுக்குத் தாஞ் சரி! துண்னு வச்சிக்க.”
}வ்வளவுக்கு இழிஞ்சி போய்ட்டோம்! தான் பெரும்பான்மைன் னு துணிஞ்சி காது; ஒரு ராணுவமும் இருக்காது! நாம அவனுக்கு அடங்கிப் போறதும்
யும் சரீன்னு சொல்லுவமே! அப்பறம் போட்டிருக்கிற?.. கழட்டி வீசேன்!”
போட்டிருக்றேங்கிற?” என்று சொல்லி
ரத்தில எனக்கு ஒரு ஸின் மானசீகமா உலகத்திலயே பெரிய பணக்காரிங்கிற
99
க்காரன் திஸாஹாமிக்காகப் போட்ட ல மதர் தெரேஸாவ நன்றி கெட்ட வந்திரயோட சாவில திஸாஹாமிய 31 மணி னுக்காகப் போரிட் டவன் சிக்கங்கடான்னு தண்ட மக்களோட ன் திஸாஹாமி. திஸாஹாமி மக்கள ல யாராவது மண்ண நேசிச்சிருந்தா 1ணில யுத்தம் நடந்துகிட்டிருக்கும்னு
ன்ன பாதிச் சொந்தக்காரன்?”
ייו
ன்!”
நாகனா இருந்தாக் கூடப் பாதிச்
’ என்று சீண்டினாள் என் தேநீர்க்காரி.

Page 120
103
"குடுடான்னு கேட்கிற நாகன வி விஜயன விட, ‘நீங்களே ஒரு தீர் விட்டுட்டு’ன்னு ஒதுக்கமா வாழ்ந்த தி நூற்றாண்டு நாகரிகவாதியா, மனிதாபி பரிசுக்கு அவனத்தான் நான் சிபாரிசு
‘அண்ணன் சாவீட்ட போகேல் ல உள்ளே புகுந்தாள்.
“நீங்க போய்ட்டு வாmாப்ல!” என
D
“ஓ, ஸொரி அண்ணை விசிட்டர்ள எங்கட பக்கத்தில எல்லாருமே போய் நைட்டென்டவர். நானாவது போகத்தா( சோமாவோட போட்டு வந்த நான் அணிணை! போன முறையும் குழப்பி தெரியாது. ஆனால் இன் டைக்கு நிறை போறவையள்! புதுமையாக் கிடந்துது பயமும் அதோட சனமுமண்ணை1 சன( பெட்டி யெண்டால் ஸில் வச்சித்தான் இ உடம்பே இருக்கோ இல் லியோ தெரியா கொடியாலதான் மூடி இருந்துதாம் . சொல்லுகினம் அணிணை! அக்கம் ப செய்திருக்காம்! நானெண்டா ஆளக் தில்லை! இன் டைக்கும் காணக் கிை
"உள்ளுக்குப் போங்க!”
"இவ ஜஃப்னாக்காரியே துணிஞ்சி ஒண்ட தியறிய அடுத்த பொணத்துக்க போய்த் தலயக் காட்டீட்டு வா. ஏன் ஆகீறக் கூடாது! நமக்குத் தெரிய்றத ஊர் நிலவரம் நல்லாத் தெரியும். தங் நெனைக்கிறேன். எனக்கும் இதில ெ ஆறு மாசத்துக்கெடையில அங்கயும் அ ஒவ்வொரு பயணமும் டென்ஷன்தான்! பாம்பு திங்கிற ஊர் ல இருந்தா
99
"நீ இப்ப சொன்ன விஷயம் எல் நடைமுறைப்படுத்திப் பாத்தாச்சி குமார் வனோட குடுடான்னு சண்டை போடுற

வெள்ளை மரம்
, குடுக்க மாட்டேன் டான் னு சொல்ற மானத்துக்கு வாங் கடா - என்னய
m)ாஹாமி எனக் கென்னமோ இருபதாம்
மானியாத்தான் தெரியப்றான். நோபல் செய்வேன்.”
யோ?” என்றவாறே அவசர ரூபா
ர்றேன் நான்.
ல் வந்திருக்கிறாப் போல! ஓமண்ணை! வந்திட்டினம். இவருக்கு இன் டைக்கும் னே வேணுமணிணை? அதுதான் எங்கட நானும் பயந்து பயந்துதான் போனன் னவைதானே! எனக்கு ஆக்களையும் |யத் தமிழ்ச்சனமும் முஸ்லிமாக்களும் து! நானென்டா உள்ள போகயில் ல! மென்டால் சனம் அப்பிடியொரு சனம்! இருக்குதாம். சோமா உள்ள போனவள். ாதெண்டு கதைச்சவை! எங்கட தேசியக் அந்தாளப் பத்தியும் நல்லதுதான் க்கத்துக்கெல்லாம் நிறைய உதவியள் கண்டதுமில்ல! பெம்பிளயயும் கண்ட டக்கேல்லை! அக்கா எங்கண்ணை?”
போய்ட்டு வந்துட்டா! ஒனக்கென்னாடா? கிட்ட பிரக்டீஸ் பண்ணிப் பாரு; இப்ப எா வீட்டுக்குள்ளயே இது ஒரு இஷ்யூ விட நம்ம பொம்பளைங்களுக்குத்தான் கச்சியும் இப்ப வந்தவளும் சரீன்னுதான் காஞ்சம் அனுபவம் இருக்குடா. இந்த அடுத்தடுத்து மூணு பொணம் வந்திறிச்சி.
என்னதாம் பண்ணித் தொலைக்கிறது? நடு முண்டம் நமக்குத் தான் னுதாஞ்
லாத்தையும் நாம இதுகால வரைக்கும் ரிஸல்ட் என்னா? குடுக்க மாட்டேங்கிற அளவுக்கு நம்மளக் கொண்டாந்திறிச்சி

Page 121
அல் அஸ்மத் பிரச்சினை. இனிமே நாம கொஞ்சம் சிறுபான்மைய அடக்கிறத ஜனநாய பெரும்பான்மைய அடக்கிறத சர்வாதிகா ஒண்ணுதான் ! இப் ப பூமிக்கு ஒரு 'மண்ணுக்காப் போராடாதே; மனுசன் கொல்றதுக்கு எதிர்ப்பா இரு!' - இ பாக்கிறேன்! ஆனா வீட்டுக்குள்ளயே நம்ம நாட்டுக்கு புத்தபிரான் வாரார்னு
.3,
"வரயிலயே இந்தியாவிலருந்து வந்து இங்க சண்டை போடுற அத்தன பூமியாக்கீட்டுத்தான் போவாரு! எது 6 இந்த மண்ணில் நடந்தே தீரும் டா. . இன்னும் பைத் தைநூறு வருஷம் பே தீரும். இன்னைக் கெல்லாம் இந்தப் பொல் புடிச்சிக்கிட்டுச் சிறுபான்மைய அழிக்க பெரும் பான்மை அழிக்கப் பார்க்கும்; பெரும் பான் மய அழிக்கப் பார்க்கும்!”
<<
“ரொம்ப உறுதியா இருக்றாப்ல!"
“ஹண்றட் பர்ஸண்ட்! ஏன்னா, சரித்திரமும் அதத்தாஞ் சொல்லுது! அதுதானே! அறிவு வளர வளர பேதங்க வளரும்னுதானே நம்ம தோட்டங்கள் படிச் சிறக் கூடாதுன்னு தொழிற்சங்கங்
"நான் வாறனண்ணை!” என்று '
மனைவியின் திரை மறுபடியும் ஆமிக்காரனோட அப்பா இவுங்களே இருக்கிறதாம். அங்க தேடிப் போனப்ப . சொன்னாங்களாம். இப்ப அங்கதான் தே வராட்டியும் நாலரைக்குப் பொணத்த மணித்தியாலமிருக்கு. தமிழாளுக நெற் ஒரு ஊரு சொன்னிச்சே ரூபா ....... சீ.
"சரி, விஷயத்த முடிங்க!''
"அந்த ஊர்ல மொத மொதல்ல கொழப்பமாம். ரெண்டாவது பயணம் வர

lO4
மாறினா என்னா? பெரும்பான்மை கம்னு சொல்றானுக; சிறுபான்மை ரம்னு சொல்றானுக. பாத்தா ரெண்டுமே திருப்பு முனைதான் வேண்டியது. றுக் காப் போராடு; மனுசன மனுசன் தத்தாண்டா நான் அமுல் படுத்தப் எதிர்ப்பு! இதுல நீ வேற!. இப்ப வச்சிக்க. வந்து என்னா செய்வாரு?”
ஒரு நல்ல அனுக்குண்டா கொண்டு ப் பேரயும் அழிச்சிட்டு இதப் பரிசுத்த ாப்பிடிப் போனாலும் ஒண்ணே ஒண்ணு புது நம்ம காலத்திலயும் நடக்கலாம்; பாயும் நடக்கலாம்; ஆனா நடந்தே ரும்பான்மை எந்த விஷயத்தத் தூக்கிப் $ப் பாக்குதோ அதே விஷயத்த இதே இல்லேன்னா அந்த விஷயம் இந்தப்
ர்த்துற சில்லு வஞ்சகமாச் சுத்தாது!
இப்ப நம்ம நாடு போற பாதையும் *ளும் கூடத்தாஞ் செய்யும். பேதங்கள் ல தொழிலாளர்களோ வாரிசுகளோ கள் ரொம்பக் கவனமா இருக்குதுக!”
அவசர ரூபா பறிபட்டு ஓடினாள்.
ம் விலகியது. “செத் துப் போன ட கோவிச்சுக் கிட்டு வேறெங்கயோ |ந்தாளு ரட்னபுரப் பக்கம் போய்ட்டதாச் டிப் போயிருக்கிறாங்களாம். வந்தாலும் எடுத்துறுவாங்களாம். இன்னும் ஒரு பப் பேருக வர்றாங்களாம்!. என்னமோ
மறந்திறிச்சே."
பொணம் வந்தன்னைக்கிப் பெரிய ப் போகுது பொணம்னு தெரிஞ்சொடன

Page 122
105
தமிழாளுக கூடிப் பேசி :பெனர் போட
இதுக் குமா ஒதவி ஒத்தாசை பணி ை போனாங்களாம்! இப்ப அடுத்தடுத்து தமிழாளுகளுக்குப் பிரச்சினையே இல் என்னமோ இன்னைக்கி நம்ம ஊர் தப ரூபா சொல்லிச்சி. இந்த அண்ணனோட வாங்களேன்!”
"நீயும் தேவைக்கில்லாத புடிவா போருக்குப் போறது புது விஷயமா? இ போர்தாஞ் செய்வார்ன்னு! மண்ணுக்கா மனிதருக்காக எங்கடா ராச்சியம் இருக் கொல்லப் போனான்? அரசுக்கு எதி இருக்கிறது நமக்காக. அரச உண்ட எதிரின்னா நம்ம எதிரிதான். நாங்க த தமிழன அழிக்கப் போனதாச் சொலி பொதுவான ஒரு நியாயமான அடிப்படை முந்தி மாதிரி முட்டாள்களா இப்ப மக்கள் யுத்தமில்லன்னு அவுங்களுக் அவுங்களும் நமக்கு ஆதரவாத்தான் மாருகளே ரெண்டாகிட்டாங்களே! இதய
"நீ என்னயப் புரிஞ்சிக்கல் லடா கூடாதுன்னுதாஞ் சொல்றேன்; மனிதரு கேட்கிறேன்! விஜயதேவேந்திர தமிழ5 நம்ம சகோதரனக் கொல்லப் போனதா அரசு வேற, இந்த யுத்தத்த நடத்து தமிழ் - முஸ்லிம் வாக்கோட போ முஸ்லிமயும் ஒதுக் குது! உதாரண சேக்றாங்களே, தமிழனயோ முஸ்லி முஸ்லிம் மையம் நம்ப ஊருக்குள் பிரச்சினை ஏற்படுமா? மண்ணின் ை அரசே நம் மள ஒதுக் கித் தானேட கண்ணோடதானே பாக்குது?”
“சரியான ட்றெக்கில இப்பதான் பொடியன் ராணுவத்திலருந்து தப்பிச்ச இவனுக்குச் சாப்பாட்டுப் பிரச்சினை முஸ்லிமோ தமிழனோ இல் லியாம். கூப்புடுவாங்களாம்! இதுனாலயே இவ

வெள்ளை மரம்
வும் நோட்டீஸ் அடிக்கவும் அதுக்கும் னி சாவு வீட்டுக்கும் திமுதிமுன்னு எத்தனையோ பொணம் வந்திறிச்சாம்; லியாம்! அதக் கேள்விப்பட்டுத்தானோ விழாளுகளும் நெறயப் போறாங்கன்னு
போய்ட்டு நீங்களும் தலயக் காட்டீட்டு
தம் புடிக்கிறதா எனக்குப் படுதுடா! இப்ப நீயே சொன்ன, புத்தர் வந்தாலே கத்தான் ராச்சியங்கள் இருக்கே தவிர கு? இந்த விஜயதேவேந்திர தமிழனயாக் ரியத்தான் கொல்லப்போனான். அரசு .ாக்கினது நாம. அதுனால அரசுக்கு மிழரா இருக்கிறதால விஜயதேவேந்திர ல்ல முடியுமாடா? எத யோசிச்சாலும் -யில நின்னு யோசி. சிங்கள ஜனங்கள் இல்ல. இது அரசியல் யுத்தமே தவிர குத் தெரிஞ்சு போனதால இப்ப இப்ப
ஆகிக் கிட்டு வர்ராங்க. ஹாமுதுரு பும் நாம கொஞ்சம் யோசிக்கணும்டா!”
1 மண்ணுக்காக ராச்சியம் இருக்கக் க்காக ஏன் இருக்கக் கூடாதுன்னுந்தாங் னக் கொல்லப் போனதாச் சொல்லல்ல; ாத்தாஞ் சொல்றேன்! நாங்க அனுப்பின ற அரசு வேறன்னுதாஞ் சொல்றேன்! ன அரசு இன்னைக்கித் தமிழரையும் ம் வேணுமா? ராணுவத்துக்கு ஆள் மையோ சேக்றாங்களா? ஒரு தமிழ், ள வருதா? அப்பிடி வந்தா இந்தப் மந்தர்னா சிங்களவுங்க மட்டும்தானா? ா வச் சிருக்கு? நம் மள சந்தேகக்
நீ வாறடா! எங்க ஊர்ல ஒரு முஸ்லிம் சி வந்து ஒளிஞ்சி திரியப்றான். கேம்ப்ல யாம்! மருந்துக்குக் கூட இன்னொரு
எல்லாருமே இவனயும் புலீன்னுதாங் 1ண் ஓடி வந்துட்டானாம்! இருக்கிறவன்

Page 123
அல் அஸ்மத் கூட ஓடிப் போறதுக்கு இந்தத் துவே6 மைனர் மேட் டர்னுதாஞ் சொல் லணும். சேராததுதான் பெரிய காரணம் . சேர்றதில்லியா ராணுவமே சேக்காம ஒ புலிகள் பலவந்தமா ஆள் சேக்றம பலவந்தமா ஆள் சேத்தாத் தமிழர் அமையும். அடுத்தது ராணுவத்ல சேரணு இல் லியா? ஒனக்கும் எனக்கும் அது இ தெரியும்; ஏன் இல்லாமப் போய்றிச் சீரு சில விஷயங்களப் பத்திப் பேசுறதுக்கு நெலம ரொம்பப் பரிதாபகரமானதுட பக்கமும் இல்ல! ஒன்னய மாதிரி அர்த நாம இருக்கிறோம். இன்னொரு விஷt குத்தம் நடந்திட்டா நிரபராதியயும் கு படுமோ, அப்பிடித்தான் அரசும் இன் பாத்தா அப்பிடித்தாஞ் செயல்படனும்! நம்ம கடமை. நீ என்னாத்தான் இந்த நடக்கிறதுக்கு நீயுந்தான் பண உதவி ப - அதும் :டெய்லி! நீ செலவழிக்கிற இருக்கு!”
“இப்டி நம்மளக் கொண்டே நம் நாம துணை போகக் கூடாதுன்னு சொல்ற!”
"நம்மள்ல ஒரு பகுதிய நாமளே மகாக் கொடுமதான்! இப்ப உள்ள முந்தியிருந்தே சிறுபான்மைய அட உண்மைதான். ஆனா அழிக்கிறதுன்னு இருந்தாலும் அதுக்கு எடம் குடுத்தது. இல்ல! இது போர். ஒரு பக்கம் பிரி நாமளும் ஏதாவது ஒரு பக்கத்த எடுத்ே தனிப்பட்ட விஷயமா இருந்தாலும் ெ அதத்தாஞ் சொல்லுவேன். உன் மு ஆகக்கூடாது! உன்னுடைய இதே மலே - அது :கிரேட்!”
"என்ட சிந்தனய நானே நடைமு
விஷயம். ஆனா, எட் லீஸ்ட் ஒரு நானும் பொழுது போகாததுக்காகச்

106
டிமும் ஒரு காரணமானாலும் அத ஒரு
தமிழனோ முஸ்லிமோ ராணுவத்தில பேசுற மொழி காரணமா இவங்க துக்குதாங்கிறதும் ஒரு கண்ணோட்டம். ாதிரி அரசும் அதாவது ராணுவமும் - முஸ்லிம் - சிங்களர்னு ராணுவம் ணும்னா ஒரு நாட்டுப்பற்று இருக்கணும், ல் லாமப் போய்றிச்சீங்கிறதும் நமக்குத் கிறதும் நமக்குத் தெரியும். அதுனால குக் கூட நமக்கு உரிமை இல்ல! நம்ம ா! நாம அரசு பக்கமும் இல்ல; புலிப் ந்தமில்லாத வேதாந்திகள் பக்கந்தான் பத்தயும் கவனி. பொலீஸ் எப்பிடி ஒரு தத்தவாளியா சநீதேகப்பட்டுச் செயல் னைக்கிச் செயல்படுது. ஒரு வகயாப் நாம இல்லன்னு நிரூபிச்சுக் கொள்றது ப் போரை எதிர்த்தாலும் இந்தப் போர் |ண்ணுறே - விரும்பியோ விரும்பாமயோ
ஒவ்வொரு செலவிலயும் யுத்த நிதி
மள்ல ஒரு பகுதிய அழிக்கிறதுக்கு நாஞ் சொல்றதத்தான் நீ தவறுன்னு
அழிக்கிறதுன்னா, அது தவறில் லடா -
பிரச்சின அதில் ல! சுதந்திரத்துக்கு க் கணும்னு செயற்பாடுகள் நடந்தது
சொல்றதெல்லாம் டு மச்! அப்பிடியே 5 நாங்கதானே? இப்பப் பிரச்சின அது வினைவாதி. மறுபக்கம் ஐக்கியவாதி. த ஆகணும்! இதெல்லாம் அவுங்கவுங்க பாது விஷயமும் இதுதான். ஒனக்கும் யற்சி கல்லு மேல பெய்த மழையா ாா நிலைய ஒரு சிங்களவன் காட்டினா
றைப்படுத்த முடியாமப் போறது வேற அப்றுாவல் கூடக் கெடைக்காதாடா? சிந்திச்சி இந்தத் தீர்மானத்துக்கு

Page 124
107
வந்தவனில் ல!. யுத்தத்தில சாகிறவ இப்பிடி ஊரூருக்கு அனுப்புறதால வீணா ஊர இது பாதிக்காது. ஆனா இந்த சமாதானத்த எண்ணைக்கோ தொலைச் இன்னைக்கி இப்பிடி ஒரு பொணம்
போச்சே! ஆறு மாசத்துக்கு முன்ன
வந்திச்சி. ஒரு சோல்ஜர். ரெண்டு தமிழ் செமத்தியா அடி கொஞ்சம் வழிப்பு வீட்டுக்குப் போயிருந்தேன். புலி ஒ நேரயே ஒருத்தன் சொன்னான்! இரு இதெல்லாத் தயும் பொறுத்துக்கிடுறது
“எல்லா நேரமும் ஒரே மாதிரி அன்னைக்கே நெனச் சிக்கிட்டேன் - இ போறதில் லண்னு!”
“இந்தப் பொணத்துக்கு அப்பிடி என்றது திரைச்சீலை. “தமிழாளுகள இருந்தாலும் சிங்கள ஆளுகளா இருந்த இதக் கேள்விப்பட்டே போகாத ஆளு
“ஒரு தமிழனோ முஸ்லிமோ ராணு துட்டாங்கன்னு வச்சிக்க குமார். இப்பி நான் .
“பொன்னம்பலம்! ஒன்ட பேச் சில நீ முரண்பாடான விஷயங்கள ஒரே வ படிக்காதது சாபக்கேடுன்னு சொல்ற. படிச் சிட்டா இனப் பிரச்சினை தீரும் சொலூஷன் இல்ல! அடுத்தது - புலி எ இந்தியன், அமெரிக் கண்னு பாக்கா கொல்லுதோ, அப்பிடித்தான் ராணு முறை. இத நீ ஒரு இனத்த அழி வாதம். இன்னொரு விஷயத்தயும் ந தொடங்கினதும் ஏரியாக்களப் பிடிச்ச இழந்த ஏரியாக்கள மீளப் பிடிக்கிறது தவிர, அரசாக ஒரு போரத் தொடங்
"நீ எப்ப இருந்து அரசு ஆதரவ

வெள்ளை மரம்
|ங்கள அங்கங்கயே பொதைச் சிடாம டென்ஷன் உருவாகுது. தனிச்சிங்கள மாதிரி ஊர ரொம்பப் பாதிக்குது! சிட்டு ரோட்டு ரோட்டா அதத் தேடுற வந்தொடன அவ்வளவு முயற்சியும் இப்பிடித்தான் ஒரு பொணம் இங்க வீடு தரைமட்டம்; ஏழெட்டுப் பேருக்குச் றியும் வேற! நானும் அந்தச் சாவு ண்ணு வருதுண்னு என்ட முகத்துக்கு வது வருஷமா நல்லாப் பழகினவன்!
நம்ம கடமைன் னு சொல்றியா?”
இருக்காது, இல் லியா! அதுனால னிமே எந்த ராணுவத்தான் செத்தாலும்
யெல்லாம் இல் லியாம் அண்ணேன்", ா இருந்தாலும் முஸ்லிம் ஆளுகளா 5ாலும் நல்லா மரியாத பண்றாங்களாம். ககூடப் போறாங்களாம்!”
றுவத்தில செத்து இப்பிடிக் கொண்டாந் டி ஊரே தெரண்டு போகுமா?” என்றேன்
நெறய முரண்பாடு இருக்குடா! ஏன்னா விஷயம்னு சிந்திக்கிற. நான் சிங்களம் நான் சிங்களத்தயும் அவன் தமிழையும் னு சொல்றது ஒரு தியறியே தவிர ப்பிடித் தமிழன், முஸ்லிம், சிங்களவன், ாம எதிரிகள் னு மாறிட்டா அவனக் வமும் அரசும். இது உலக இயங்கு க்கிற முயற்சீன்னு சொல்றது அதீத ரீ கணிக்கத் தவறியிருக்கிற, போரத் தும் புலிகள்தான். தற்காப்புக்காகவும் க்காகவுந்தான் அரசு போர் செய்யுதே கவும் இல்ல; செய்யவும் இல் ல!”
ாளனா மாறினே?”

Page 125
- அல் அஸ்மத்
"ஒன்ட இந்தப் பேச்சும் அதீத கற்பு நியாயமானதுதான். அவுங்க போராட் அவுங்க நடத்துற எல்லாப் போர் முறை நாடு ரெண்டாப் பிரிஞ்சிட்டாப் பாகிஸ்த வளரும் ! தெற்கில் உள்ள தமிழர், முல் பேச்சில ஒரு நேரம் தனி நாட்டுக்கு அ :பாவத்துக்கு ஆதரவு தெரியிது. நீயும் முடிவுக்கு வரவேண்டிய கட்டத்லதான்
"அப்ப ...... புலிகள்ட போராட்டத்தி
"தனிநாட்டுப் போராட்டம் முதல் அதுனால பாதிப்புகள் ஏராளம்னு வட . ஆகவே இனித் தனிநாட்டுப் போராட்ட
"போரைக் கைவிடணுமா?”
"தேவையில்லை! போர் விரும்பிகள் வேறயா இருக்கணும். 'நாங்களும் ஜனா கொண்டும், பெரும்பான்மை, சிறுபான்மை கூடாது!' - இதுக்காகப் போர் செய்ய தாய். இப்ப அவ கண்ணீர் வடிச்சிப் இவுங்களப் பெத்தேன். ஆனா ஒருத்தன் இன்னொருத்தன் சிங்களம் பெத்திச் . இந்துங்கிறான்; இன் னொருத்தன் பௌத் கிறான்; கொஞ்சப் பேரு கிறிஸ்துவம் ங் அனாதையாக்கிட்டானுங்களே ,"ன்னு ச
"நீ நெனைக்கிற மாதிரி அரசோ அதீதமா, முரண்பாடா கற்பனை செய்
"சந்தர்ப்ப உணர்ச்சிகளுக்குத் தகுந் ஒன்ட கொள்கய விட என்ட தியறி மோ. போறதும் போகாததும் ஒன்ட சொந்த பெரும் அரசியற் கொள்கைகளோட ஏமாத்திக்கிடாத! புலிகள் தற்கொல தனிநாட்டுப் பிரச்சினையோட ஆழம் தெ சாவு நிச்சயம்னு தெரிஞ்சும் ராணுவம் ஐக்கியத்துவத்தோட ஆழமும் ஒனக்கு; எனக்கு நேரமாகுது பொன்னம் பலம்!
நானும் இவளுமாக அவனு ை தொடங்கினாலும், அவன் இயக்கிவிட்ட

08
னாவாதம்தான்! புலிகள் போராட்டம் டத்த நானும் மதிக்கிறேன். ஆனா யயும் அல்ல! தனிநாடு கேட்கிறாங்க. தான் - இந்தியா மாதிரிப் பகைதான் ஸ்லிம்கள் நெலம என்னாகும்? ஒன்ட யூதரவு தெரியிது; மறு நேரம் ஐக்கிய நானும் முஸ்லிம்களும் ஏதாவது ஒரு இப்ப இருக்கிறோம்!”
ல அர்த்தமில்லியா?”
கட்டம். அது இப்ப முடிஞ்ச கத. க்கு மக்களே ஒத்துக் கொள் றாங்க.
த்தால அர்த்தமில்ல.”
போர நடத்தட்டும். ஆனா கோரிக்கை திபதி ஆகணும்! எந்தக் காரணத்தைக் >ங்கிற ஜனநாயகத் துரோகம் இருக்கக் னும்! இலங்கைதான் நம்மளப் பெத்த
பொலம்பிக்கிட்டிருக்கா. “நான்தான்
தன்னயத் தமிழ் பெத்திச்சிங்கிறான்; சிங்கிறான். ஒருத்தன் தண்ட தாய் தங்கிறான்; வேறொருத்தன் முஸ்லிங் கிறாங்க! ஆனா பெத்த தாய் என்னய அவ கண்ணீர் வடிக்கிறா!'
புலிகளோ நடக்குமா? நீ மட்டும் யல் லியா?”
த மாதிரி நீ கடைப்பிடிக்க நினைக்கிற சமானது இல் லடா! நீ சாவு வீட்டுக்குப் விஷயம். ஆனா அதுக்காக ரெண்டு சம்பந்தப்படுத்தி ஒன்னய நீயே லைப் போராளிகளா இருக்கிறதால ரியுது. அந்தப் புலிகளால தங்களுக்குச் ம் போய் மடியிறதால, இந்த நாட்டு த் தெரிஞ்சாகணும்!- சரி, கதய விடு!
9
டய விஷய தி தைக் கவனிக் கதி சில திருப்பங்கள் எனக்குள் ஊடாடிக்

Page 126
109
கொண்டிருந்தன. பழைய புலி ஸப் என்னைக் குழப்பியிருந்தன.
இது யாழ்ப்பாணப் பிரச்சினைய பிரச்சினையா, அரசியல்வாதிகளின் பி மதங்களின் பிரச்சினையா, காலத்தி
கார ண கர்த தாக களர் ப ைபூ அரசியல்வாதிகளா, குடிமக்களா அல்
அரசியல் வாதிகள் சினிமாக் கதாநாயகர்கள், சினிமாச் சண்டையில் போகும் படியாக அவர்களுடன ந
நிபுணர்களாகவே இருக்க வேண திறமைசாலிகளாகவே இருக்கிறோம்!
குமார் புறப்பட்டான்.
"அப்பிடியே நீங்களும் போய் முந்தி நமக்குப் பாணயும் வாங்கிக்கி
"அப்பிடியே சாவு வீட்டுக்கும் ஒரு என்று நான் மிமிக்ரி செய்ய மூவருே
வீட்டிலிருந்து முந்நூறாவது யார் காணப்பட்டதை விட அதிகமாக :பென கிடைப்பதை விட அதிகப்படியான ஆச்சரியமாக இருந்தது.
"சேனாதிபதி!' - நாடு காத்த சொர்க்கலோகம் கேட்டும் சிலரின் து சிங்கள எழுத்துக்கள் வெள்ளை மே
புதிதாக ஏற்றப்பட்டிருந்தது ஒரு தமி
"நாடு காத்த மண்ணின் மைந்த தேவேந்திரனே! - வீர அஞ்சலி!”
"பாத்தியாடா குமார் நம்ம தமிழன் தமிழனாகீட்டாரு! விஜய தேவேந்திர
என் பின்னாலிருந்து தொம்மாய்ப்
“பொன்னம்பலம்! விஜய தேவேந்

வெள்ளை மரம்
போட்டரான குமாரின் சிந்தனைகள்
பா, தமிழ்ப் பிரச்சினையா, தமிழர் ரச்சினையா, மண்ணின் பிரச்சினையா, ன் பிரச்சினையா, காலம் கடத்தும்
2ய அரசியல வா தரிகளா , புதிய
கதாநாயகர்கள் மாதிரி. சினிமாக்
ல் வெல்ல வேண்டுமானால், தோற்றுப்
டிக்க வேணி டியவர்கள் சணி டை டும் ! தோற் றுப் போகும் நாம ஐயோ, ஐயோ!.
அண்ணன விட்டுட்டுப் பாணி முடிய |ட்டு வந்துறுங்களேன்!”
எட்டுப் போயிட்டு வந்துறுங்களேன்!” ம சிரித்தோம்.
மட்டில் சந்தி; நாற்சந்தி. காலையில் ர்கள் காணப்பட்டன. ஒரு மந்திரிக்குக் :பெனர் மரியாதைதான், எனக்கும்
வீரன்’ ‘மண்ணின் மைந்தனுக்குச் துயரத்தை வெளிப்படுத்தியும் கறுப்புச் னியில் ஆடிக்கொண்டிருந்தன.
ழ்ப் பதாகை. வாய் விட்டு வாசித்தேன்:-
நனே! கண்டியத் தலைவனே! விஜய
ர் புத்திய! 'விஜய தேவேந்திர இப்பத் 而!”
பிள்ளை பேசினதும் திரும்பினேன்:-
திரன்தான் தம்பி! நாங்கள்தான் தமிழ்

Page 127
- அல் அஸ்மத் : பெனர் போட்டம்! அவர் தமிழரெண்டு 6 மனிசி சிங்களப் பெட் டயானபடியாலய இருந்தபடியாலயும் கன பேருக்கு உத் இருந்தாலும் சிங்களச் சனங்கள் செய்ய நான் வீட்ட ஒருக்காப் போட்டு வாறன்
குமார் என்னைப் பார்த்து விஷமா பஸ்லேத்தி விட்டுட்டுப் பாக்கப் போ
வரணுமா?"
"நான் போறேன், போகாம விடு முந்தி வாங்கிக்கிட்டாத்தான்" என்று !
சாவீட்டுப் பக்கமிருந்து தனக்கே ஓட்டமாக நடந்து வந்தாள்.
"கத தெரியுமாண்ணை? விஜயதே "தெரியுமே!"
"பாத்தீங்களா நீங்களுஞ் சொ முக்கியம்! அவற்ற தோப்பனார் ! இருக்கிறாரென்டு தேடிப் போனவை. கிடக்கு. அங்கயும் ஒரு ஆமிக்கா பிரச்சினையாம். ஒரஞ்சாறு சிங்களவர் வீடுகள் அடிச்சுடைச்சிருக்கினம். உந்த . தெரியேல்ல , மண்டையில போட்டிட்டாங் பிணம் வந்து கொண்டிருக்குதாம்!''
1998ல் 'துரைவி' பதிப்பகம் 'தினகரனும் சிறுகதைப் போட்டியில் ஆறுதல் பரிசு பெற்
தினகரன்

110
எனக்கும் ராவிலதான் தெரிய வந்துது! பும் இவரும் அநேகமா கேம் பிலயே து தெரிய வாய்ப்பில்லை !..... என்ன பிற மரியாதயெண்டால் மரியாததான்!....
தம்பி!"
ரகச் சிரித்தான். "என்னடா, என்னய றியா , இல்ல, தொணைக்கி நானும்
றன்; நீ :பஸ்ஸப் பாரு! பாண் முடிய நான் நடந்தேன்.
உரிய அவசர உபாதையில் ரூபா
வேந்திரன் தமிழராம்!”
ல்லேல்லத் தானே ! அதில் லண்ணை இஞ்ச இல்லியாம். காவத்தையில -ஏதோ குடும்பத் தகராறு போலக் ரன் ட பிணம் வந்து ஊருக்குள்ள பகள் குடிச்சிப் போட்டு தமிழாக்கள்
க் கிழவன் தல போட்டுதோ என்னவோ களாம்! பாவம், கிழவன் முடிஞ்சிதாம்!
டன் இணைந்து நடத்திய அகில இலங்கைச்
றது.

Page 128
- வெள்ை
ஏழு பிள்ளைகளுள் இருவரைப் ட வாட்டிக் கொண்டிருந்தன.
மனித வர்க்கம் தோன்றியதிலிருந்து பற்றிய துயரம் இருந்துதான் வந்திரு
கால் நூற்றாண்டாய்த்தான் ஒரு என்னைப் பெரிதுமே வாட்டியது.
நண்பர் கேயெஸ் முன்பு அடிக்க
“கவிதைகளிலும் சரி, தனிப்பட பிரின்ஸிப்பள்ஸ் வெரி க்ளின் என்ட் பியூ உங்கட இறுக்கத்தக் கவிதைகளில கன பேர் விளங்கிக் கொள்ளுவாங்க கடப்பிடிச்சீங்களெண்டால் அவையள் : பிரின் ஸிபள்ஸ் கூடாதெண்டு நான் செ தளர்த்துங்கோ!. புதிய ஜெனரேஷன்
என்னாலது கை கூடியும் பிள்ளை
குமைந்து குமைந்து
திடீரென்றொரு நாள் மனதில் பெ
சிலரிடமாவது சொல்லியழுதால்தா திருப்பமும்!

ளமரம்
பற்றிய போக்குகள் என்னைப் பெரிதும்
து ஒவ்வொரு தகப்பனுக்கும் மக்களைப் க்கிறது.
தகப்பனாக நான் இருப்பதால், அது
டி என்னிடம் சொல்வார்:-
ட வாழ்க்கையிலும் சரி, உங்கட
வ1 ஐ லைக்கிட்! ஆனாலும் பாருங்கோ, சாடையாக் குறைச் சீங்களெண்டால்
ள்! பிள்ளயஸ் விடயத்திலயும் இதக்
உங்கட வழிக்கு வருவாங்கள்! உங்கட
ால் லயில்ல; :பட், சாடையா இறுக்கத்த
அல்லவா!.”
ாகளால் கூடவில்லை.
ரியதோர் ஆவேசமே முறுகி எழுந்தது! ன் வருத்தம் தீருமென்று ஒரு முரட்டுத்

Page 129
அல் அஸுமத் - ஒரு சிலரிடம் சொல்வதை விட ஆம் சொல்ல வேண்டுமென ஓர் அரிப்பும் பரி என்னைப் போன்ற எத்தனையோ பெற்
உள்ளிலும் வெளியிலுமுள்ள சக என் நெஞ்சில் வடிவமிடத் தொடங்கி
இனிப் பொறுக்க இயலாது என்ற பற்றி எழுதுவதற்காக உட்கார்ந்தேன்.
அதுவரையில் பார்வையாளனாக மனக் குறளி பேசியது:-
"பிரயோஜனமில்லாத காரியம் செய்ய நீ எழுதுவதை விட ஒரு மரத்தைப் ப
ஓர் அறை விழுந்தாற் போல் பளீd மரம்!
எங்கள் சுடுகந்தைத் தோட்டத்தின மனக்குறளி, அதிலும் என்னது எ வழிகாட்டிதான்.
வெள்ளை மரத்தினதுவும் எழுதப்
மானஸீகம் பெருக்கெடுத்தது.
எங்கள் தோட்டத்து ஜனங்களால் வாழ்ந்திருக்க முடியவில்லைதான் - ஒ பறந்த பத்துக்குள் ஒன்றாக இப்போது
அன்றெல்லாம் -
"வெள்ள மரத்தையா! நீ இரு! பிரலாபிக்கும்.
"வெள்ள மரத்துக் கொரு நேத்தி போய்றும்!'' என்று பெரிய கட்டை சிக்கல்களை ரொம்பச் சுளுவாகத் து
"வெள்ள மரத்துக்குக் கைல இரு. போ!'' என்று மூப்புகள் லயங்களிலிரு
இன்று?

112
பிரம் பேரிடமோ முழு உலகத்திடமோ ணாமப்பட்டது - எனக்காக மட்டுமல்ல, றார்கள் சார்பில் .
ல சம்பந்தங்களும் ஒன்று திரண்டு,
I.
ஓர் அவஸ்தை இரவில், இவர்களைப்
இருந்த எண் கெளரவத்துக்குரிய
ப்யப் போகிறாய்! உன் மக்களைப்பற்றி ற்றி எழுதலாம் போ!”
ரென எனக்குள் மின்னியது வெள்ளை
ஸ்வாமி மரம்’!
னக்கு, அதியத்தியாவசிய நேரத்தில்
படவேண்டிய ஒரு வரலாறுதான்.
d 0x8
, இந்த வெள்ளை மரத்தை மறந்து ரு காலத்தில். ஆனால் பசி வந்திடப்
அது மாறி விட்டதா?
ந்தாக் கேளு!” என்று பாதிப்புகள்
க் கடன் வச்சா எல்லாஞ் சரியாப் களும் சின்னப் பளுக்குகளுங்கூடச் ாக்கி எறியும்.
க்கிற மாதிரிக் காணிக்க போட்டுட்டுப் ந்து யாருக்கும் விடை கொடுக்கும்.

Page 130
மனிதரினத்தைப் போல, ஒரு மரத்தி தான் இருக்கிறது. ஏனென்றால் - ஆல வரலாறு பேசும் மரங்களைப் போ வரலாற்றைத்தான் பேசுகிறது; அவ்வரt
மனிதனின் அந்தஸ்தைவிட உயர்ந் அடைந்த மரம்! தனக்குக் கிடைக்க விரக்தியில், அதையொரு மரத்தின் மீ வனும் மனித மரம்தான்!
அல்லது ஆண்டவனுக்குக் கொ பலாத்காரமாக மறுத்து இப்படிச் செய்
மாத்தளைக்குப் போங்கள், வடக் சாலை இரு கூறாகப் பிரியும். வலப் பாதை. அதில் ஒரு மைல் காலாறப் ே பழங் காலத்து இரும்புப் பாலம் ஒன்று
பாலத்துக்கு இப்பால் வலது ப அதுதான் எங்கள் பகுதியில் முதன் இலக்கியத்துக்காக உயிர் கரைத்த வியர்வைத்துளி அவ்வீடு. எண்பத்து மூ6 போது, வெள்ளை மரத்தையாதான் பக்கமாகச் சேர்த்திருக்க வேண்டும்!
இப்போதெல்லாம் சந்நியாஸம் வ முன்னரெல்லாம் கறுப்புப் பெயிண்ட்த
அந்த இரும்புப் பாலத்தின் கீழே அதே ஆறு இன்னும் கொஞ்சம் கீழே அதன் கீழே என்ன பெயரோ தெரியா
பொறாமை பிடித்த மொழிகளுள் த தமிழில் 'செகசிற்பியர்’ ஆகியது ஓர் : நினைத்தால் இன்னும் பயமாகக் க ஆகிவிடுவாரோ என்று!.
சிங்களப் பெயராகிய “சுதுகங் ை “சுடுகந்தை” ஆகி விட்டது! “சுடுக மட்டுமல்ல, எங்கள் தோட்டத்தையும்
மனிதனின் செயல்களுக்குரிய மூ6

வெள்ளை மரம்
ன் வரலாற்றையும் எழுதச் சுவையாகத் மரம், அரச மரம், வேல மரம் என்று ல, இந்த வெள்ளை மரமும் ஒரு லாற்றின் சின்னமாகத்தான் நிற்கிறது.
து, ஓர் அமானுஷ்யத்தின் அந்தஸ்தை வேண்டியது கிடைக்காமற் போன தேற்றித் திருப்தி காணத் தலைப்பட்ட
ாடுக்க வேண்டிய இடத்தை இவன்
குச் சாலையில் ஒரு மைல் போனால், பக்கம் திரும்புங்கள்; ரத்தோட்டைப் பானால் (வண்டிகள் நிறைய உண்டு) கிழக்கு மேற்காகப் படுத்துக் கிடக்கும்.
க்கமாக தெரிகிறதே ஒரு மாடி வீடு,
முதலாகக் கட்டப்பட்ட மாடி வீடு. 5 துரை விஸ்வநாதன் அவர்களின் ன்றின் இருட்டு இவரையும் பயமுறுத்திய இவருக்கு ஒளி காட்டிக் கொழும்புப்
ாங்கிக் கிடக்கும் இந்தப் பாலத்துக்கு ான் பூசுவார்கள்.
ஓடும் ஆற்றின் பெயர் “சுதுகங்கை”. ஓடினால் “அம்பான் கங்கை” ஆகிறது. Tg5!..
மிழ்தான் சக்கரவர்த்தி! “ஷேக்ஸ்பியர்” உதாரணம். புதுக் கவிதைக்காரர்களை கிடக்கிறது . இவர் 'ஸெக்ஸ் ப்ரியர்'
க” தமிழில் “வெண்ணாறு” ஆகாமல் ந்தை” எனப்படுவது அந்த ஆற்றை
குறிக்கிறது.
லங்களைக் கண்டுபிடிக்கும் வரையில்,

Page 131
– 9/61) co/6m)"Dž
அல்லது இறைவன் படைத்த மனிதை வரையில் உலகம் அழியப் போவதில
ஆற்றோரமாகத் தோட்டக் கணக்கு மரம்.
மகாவலியின் திருப்பத்தால் ஆறு ஆனால் தோட்டம்தான் கந்தையாகப் ே ஐநூறு ஒட்டுப் போட்ட கந்தை மாதி
நினைக்க மனம் சுடுகிறது. பெயர் நின்று அவனை வாழ்த்த வேண்டும் வைத்ததால் தான் கந்தையாகியதா, என்று தெரிந்திருந்துதான் பெயர் வை
என் பாலியத்தில் இவ்வாறு வாளிட் போலுமே, காவிரி, கங்கை, நைல், காலங்களில், இந்த ஆற்றை மனங்கொ
செழிய தாவரங்கள் இரு புறமும் பொடி மெத்தையான புது மணற் நாட்டுக்குள் ஊற்றிவிட்டது போல், ெ
இப்போது அம் மணப் பெண், முரட் கொண்ட ரெளத்ர கண்ணகியாகத்தா6
அதே சாமரங்கள் கூடப் பாசான தென்படுகின்றன!
அணை அடைப்பட்டு நீர் மெலிர ஒழுகிப் பரவிய பொதிமணல் இல்லா பாறைகள்தான் நீட்டிக் கொண்டிருக்கி
மகாவலி வெறியனின் பைசாசப்
திடீரென்று படர்வான்; அவ்வாறே நீரில் லத்துக்குள் அழுக்கு விருந்தினர்
தொழிலாளர்களின் அவநம்பிக்ை
வெள்ளை மரத்தைப் பற்றிப் பேச பேசாமலிருக்க முடியாது.

114
ன மனிதனே படைக்கத் தொடங்கும்
நிலத்தில் அமைந்திருக்கிறது இந்த
வேறு வழியில் புகழ் பெற்றுவிட்டது. பாய் விட்டது! ஐநூறேக்கர்த் தோட்டம் ரி ஆகி விட்டது!
வைத்தவனின் புதை குழியில் போய் போல் அரிக்கிறது!. அவன் பெயர் அல்லது அவன் இது கந்தையாகும்
பாகத்தான் இருந்தது - தோட்டத்தைப் தேம்ஸ் , மிசூரி என்றெல்லாம் படித்த ண்டே அவற்றுக்கு உருவம் வைப்பேன்.
குடி கொண்டு சாமரம் வீச, பளிங்குப் பொதியலின் மேல் , தேன் கடலை மெழுகி வரும் மணப்பெண்மை!
டுக் குடிகாரக் கணவனிடம் அகப்பட்டுக் ண் எனக்குத் தென்படுகிறாள்!
ர் பிடித்த தீ ஜ"வாலைகளாகத்தான்
ந்திருக்கும் சமயத்தில், தேன் கடல் த :பாவம். ஏராளமான சொறி பிடித்த lன்றன.
படர்வுகளால் சீரழிந்து போன ஒரு
காணாமலும் போய் விடுவான். இந்த 5ள் நுழைவது அபாயகரமானது இன்று!
கயாலேயே சீதேவித் தனம் அழிந்து
வந்தவனுக்கு வெண்ணாறு குறித்தும்

Page 132
5
தோட்டத்தின் தெற்கு - மேற்கு மைல்களுக்குச் சுற்றி ஓடி வரும் இந் ஏராளம்.
ஆடுபாலத் துறை, வண்ணான் கோவில் துறை, கொட்டாங்காய் மர துறைகள், டைனமைட் கரை, மீன் வெட வேறு.
அனைத்தையும் மீறிப் பசுமையாக வெள்ளை மரத்துத் துறைதான்! ந குதுாகலிக்கும் நீர்வெளி
காலைக் குளிப்புகளை ஐந்தாறு நி - பனி நீர் பாய்வதால். விடுமுறைக் க வித்தியாசம்தான்! அரை நாளாகும் -
வெள்ளை மரத்துத் துறையின் பருவத்துக்கு உருவம் கொடுக்கிற பா6 வாழையென நட்டதுமல்லாமல் வற்றான வேண்டி என்பதைப் போல் படர விட்ட
விடுமுறை நாட்களின் தலைக் கு
இரண்டாவதாக மணற் குளியல்.
அதையும் முடித்துவிட்டுச் சாப்பிடு6 மாதிரி ஆற்றில் இறங்குமுன் ஆற்றின் கை வலைகளால் கலங்கடிப்போம்!
இந்தச் சடங்குகளோடு முழுகத் தெ எங்கள் அம்மாமார்கள், “அடேஏஏஏய். "எருமக் கெடா ஆஆஆ!” என்றோ சங் கூதுவார்கள்.
எங்கள் காதுகளில் நீரோ மண பென்னாம் பெருத்த சிறாய்க் கம்புக6ே இறங்கி வருவார்கள் - எங்கள் பின்ன
அக் காலத்து மார்கழிகளில் தா பெருக்கெடுக்கும். வருஷாந்திரப் பரீட் விருந்து கொள்வதுவும் அவ்வெள்ளத்தி கொள்வதுவும் தான் அவ்வெள்ளத்தில்த

வெள்ளை மரம்
எல்லைகளாக, மூன்று - நான்கு த நீர் வேலியின் பரிச்சயம் எனக்கு
துறை, கடவுத் துறை, மாரியம்மன் த்துத் துறை, பாலத்துறை எனப் பல ட்டிக் கரை என்று மீன் பிடித் துறைகள்
த் தனித்துவம் கொண்டிருப்பது இந்த நானும் என் நட்புகளும் அடிக் கடி
மிஷத்துக்குள் வைத்துக் கொள்வோம் காலத்துப் பகற் குளிப்பென்றால் அது
இளஞ்சூட்டு நீர் பாய்வதால்.
எதிர்க் கரைப் புண்ணியவான்கள், ணியில் மா, பலா, தோடை, கொய்யா ளை, மரவள்ளிகளையும் எங்களுக்காக டிருந்தார்கள்.
|ளியல் அக்கரையில் தான்.
தீக் கோழிகள் தோற்றுப் போகும்!
வதற்கு முன் கை அலம்பிக் கொள்வது கரையோரமாகவே அயிரை மீன்களைக்
5ாடங்குகையில், உச்சி லயத்திலிருந்து . வேலாய்ய்ய்ய்தோஒஒஓம்!” என்றோ, அவசரத்துக்குத் தகுந்த சுருதியில்
லோ நட்புகளோ அடைத்திருந்தால், ளாடு எங்கள் அப்பாமார்கள் தப்படிக்க ாம் புறங்களில்!
ண் சுடுகந் தையாறு ஆவேசமாகப் சைகளில் சந்தோஷம் அடைந்தவர்கள் ல்தான், தோஷம் பிடித்தவர்கள் தேற்றிக் நான் என்ற மாதிரிப் பெருக்கெடுக்கும்!

Page 133
அல் அஸ9மத்
பத்துப் பதினைந்தடி ஆழத்துக்கு அகலத்துக்குக் கண் காணும் படியாகவு மரத்தடியைத் தொட்டுக் கும் பிட்டுக் பிள்ளைத்தாய்ச்சி ஆறு, சுழித்தும் நு சுண்டி இழுக்கும்.
றெயில்வே ஸ்ட்டேஷனில் வந்து நி தொனி அரைக் கட்டைக்கும் கேட்கும் அற்புதமாக இருக்கும் அந்தப் பெருக்
அந்தப் பிள்ளைத் தாய்ச்சி ஆற் வண்டியாகவே ஆக்கிக் கொள்வோம்.
வெள்ளை மரத்து மேட்டில் ஓர் ஏ வாங்கி அதாவது ஆற்றின் விளிம்பு வந்த ஆகாயத்தில் கால்களை முன் பின்ன கொண்டு பாய்வோம். தொபீரென்று ெ
றெயில்வே போன்ற நீர்ப்போக்கி அடைகையில், கீழே இரும்புப் பாலத்
பிறகு அரை மைலாக அதே பக்க போகும்போது, அக்கரைப் புண்ணியவ
துரைவி ஐயா எங்களின் இள செய்யவில்லை. வாசம் செய்திருந்தாரா புண்ணியவானாகவும் இருந்திருப்பார்!.
அந்தக் கரையில் நாங்கள் பால மேற்பக்கமாக வரும்போதே வெள்ளை மேலும் கால் மைல் போலப் போய்க் மரத்தடியில் இந்தப் பக்கமாகக் கரை பெருக்கு!
இளம் கன்றுகள்; பயம் அறிந்திரு
பயமறியாததன் விசேஷ காரணம், வேண்டிக் கொண்டு பாய்ந்த எவருமே சிக்கியதாகச் சரித்திரமே இல்லை!
வெள்ளை மரமா, வெள்ள மரமா
இரண்டுந்தானா, வேறொன்றேயா?

116
க் கண் காணாமலும், ஐம்பதறுபதடி ம் மண்ணிறத்தில் பெருகி, வெள்ளை கொண்டு பாய்ந்து கழியும் அந்தப் ரைத்தும் எங்களை லயங்களிலிருந்து
ற்கும் டீஸல் எஞ்சினின் ஓர் உம்காரத் லயத்திலிருந்து வேடிக்கை பார்க்க @.
றை நாங்கள் வாண்டுகள் றெயில்
ழெட்டு அடிகளை அளந்து ஓடுவோம். வுடன், ஆற்றில் குபிரெனப் பாய்வோம். ாக, ஏதோ நிடப்பதுபோல், உதறிக் வள்ளத்துள் திணிவோம்.
லி இழுபட்டு நீந்தி எதிர்க் கரையை துக் கால் மைலில் நிற்போம்.
கத்தில் கரை வழியே நடந்து மேலே ானின் தாக சாந்திகள்!
மைக் காலத்தில் இங்கே வாசம் னால் அவர்தான் எங்களின் அக்கரைப்
த்துப் பக்கத்திலிருந்து கால் மைல் மரம் நேருக்கு நேராக இருக்கும். குதித்தால்தான் சரியாக வெள்ளை சேர முடியும். அவ்வளவு வேகமான
க்கவில்லை.
வெள்ளை மரத்தையாதான்! அவரை இது வரையில் வெள்ள ஆபத்திற்

Page 134
17
ஆற்றிலிருந்து பத்துப் பதினைந்: மரம்.
எப்படிப் புடைத்தெழும்பி ஒரு வி
அம்மரத்தின் உண்மையான வை அக் காலத் தரில அறியும் அக க காட்டிலாகாக்காரர் பெயர் தெரிந்து
மரமும் அப்படியொன்றும் வெள் 6 பூப்பு. வளர்ந்தோங்கிக் கிளை பரப்பி
உயரம் நூறடிக் கும் மேல் த காரணமாய்த்தான் மெலிந்த தோற்றத கட்டிப் பிடிக்க மூன்று பேர்களாவது
நீண்டும் முறுகியும் சப்பை வா பள்ளத்துள்ளும் திணிந்தும் கிடக்கு ஜடாமகுடதாரியான ஒரு ரிஷி எத்தை நின்று தவம் செய்வதாக ஒரு குறியி
எத்தனை வருஷங்கள் இருக்கும் இல்லை. மார்க்கண்டேய மரம் என எண்பதோ நூற்றுக்கும் மேலோ - ய
அநுராதபுரியில் ஒரு மரம் ஆயிர போது, சுடுகந்தையில் ஒன்று சில நூ
C
எம்ஜியாரை இளமையானவர் எண் கண்ணுாறு பட்டே கிழண்டு போனார்! பி இதே எவர்கிரீன் வம்பு! :பிரிஜட் :பா(
இவையெல்லாம் ஆப்பிள் ஜூ தண்ணிக்கும் சோத்துக்கும் வருவோ
பஷர் என் எழுத்து நண்பர். தா மகள் கல்யாணம் பார்க்கப் போனோ உண்மையை ஜோக் மாதிரிச் சமர்ப்
"ஓங்க கல்யாணம் எப்ப?”
எனக்கு மட்டும் என்ன வாழ்கி போனால் தம்பிமாரா என்கிறார்கள்!.

வெள்ளை மரம் -
தடி உயரத்தில் இருக்கிறது வெள்ளை
க என்னவென்று எனக்குத் தெரியாது. றை இருக்க விலி லை. யாராவது கூறினால்தான்.
ளையாக இல்லை; ஏதோ ஒரு சாம்பல்
பிரம்மாண்டமாய் நிற்கிறது.
ானி இருக்க வேணி டும் . உயரம் * தைத் தருகிறது மரம். அடி மரத்தைக் வேண்டும்!
ாள்களாய் எழும்பியும் மண்ணுள்ளும் ம் அதன் வேர்களைக் காணும்போது, னயோ வருஷங்களாகத் தலை கீழாய் டு தோன்றும்!
)?. சரியாகக் குறிப்பிடக் கூடியவர் iறும் பெயரிட்டிருக்கலாம்! ஐம்பதோ ாருக்குத் தெரியும்?
’க் கணக்கான வருஷங்களில் நிற்கும் நூறு வருஷங்களாக நிற்கக் கூடாதா?
‘று சிலாகித்துச் சிலாகித்தே அந்தாள் றகு நம்பியார் என்றார்கள்! மேற்கேயும் டோவாம்; ஜோன் கொலீன் ஸாம்.
ஸ் சமாச்சாரங்கள். நமது கஞ்சித் LDT?
ய் மொழி நண்பருங் கூட! அவருடைய ம், விடை பெறும் போது அவரிடம் ஓர் பித்தேன்:-
றது? மூத்த பயல்களோடு வெளியே

Page 135
- அல் அள)"மத்
வெள்ளை மரத்தடியில் வளர்ந்தத எனக்குக் கிடைத்திருக்கிறது? இருக்க
இருக்கவும் முடியாது! ஏனென்றால் கருமுடி இருந்தும் கிழண்டு போயி விளம்பரதாரிகளின் சோப்புகளையோ தொடாததால்தான் என் இளமை நின்
ஆகா, என்ன இளமை - இந்த ெ
செத்துப் போன எங்கள் முத்தைய வருகிறது. தொண்ணுாறு என்றார் அ போல் வீட்டின் பின் பக்கமாகக் க வெட்டியவருக்கு மறு நாள் நாங்கள் (
இப்படிப்பட்ட மகா கம்பீரங்களோடு கரையின் மர மென்று எந்த நூற்ாணி இந்த நூற்றாண்டிலும் அது சுடுகந்ை
பொது மக்களை ஸ்ட் டாலினி மரங்களையெல்லாம் கோடரிகள் பழி இந்த ஒரே ஒரு மரம்தான் கோடரி ம
ரத்தோட்டைப் பாதைக்காரர்களுக் பயம், பணம்!
சுடுகந்தைப் பாதைக்காரர்களுக்கு பணிவுதான் அதிகம்! பயம் ஓரளவுதான போகப் பயம்; இங்கே இருந்தாற் கொடு லெளகீகமே கிடையாது.
சிறுச்சிறு சதங்கள் மரத்தடியில் சே 6T 6&š abů u Ulu Lð !
மரத்தோடு ஒரு பொந்து இருக்க நேரடியாகவும் போடுவார்கள்; மரத்தடி அப்படி நிலப் பரப்பில் வைக்கப்படு பொறுக்கிப் பொந்தில் போட்டு விடுவ
பொந்து எவ்வளவு தூரம் இறங் அந்தக் காணிக்கை அப்படியே பாதா லோகத்துக்கு எடுத்துச் செல்லப்ப

118
ால் தானா இப்படியொரு நரையிளமை லாம்.
ல், என் தோட்டத்து நண்பர்கள் பலர் ருக்கிறார்களே! எப்படியோ, இந்த பவுடர்களையோ டொனிக்குகளையோ று பிடிக்கிறதென்பதுதான் சத்தியம்!
வள்ளை மரம்!
ாத் தேவர்த் தாத்தாவையும் நினைக்க அம்மா. பகல் பதினொரு மணியைப் ட்டை வாழை நடுவதற்காகக் குழி குழி வெட்ட வேண்டியதாக இருந்தது.
0. 0. •x
} நிற்கிறது வெள்ளை மரம். ஆற்றங் டிலோ ஓர் இந்தியப் புலமை பாடியது. தயில் எழுதப்பட்டிருக்கிறது!
கொண்ற கணக்கில் தோட்டத் து வாங்கி விட்டன. மனித நேயம் மாதிரி னம் படாமல் நிற்கிறது.
குக் காளி கோவில் . அங்கே பணிவு,
த வெள்ளை மரம்! ஆனால் இங்கே ர்! பக்திப் பயம். அங்கே கொடுக்காது }க்கலாம்! வெள்ளை மரத்தையாவுக்கு
ரும். யாருமே அவற்றை எடுப்பதில்லை.
கிறது. அதுதான் உண்டியல், அதில் டியிலும் வைத்துவிட்டுப் போவார்கள். ம் சில்லறைகளை யாராவது பிறகு Tsfas6i.
குகிறதென்று யாருக்கும் தெரியாது. ‘ளம் வரையிற் போய்ப் பிறகு தேவ டுமாம். அவரவர் கணக்கில் அது

Page 136
119
பதியப்படுமாம். உண்டியல் இத்தனைக் இதுதான்!
சிறிது நாஸ்த்திகமாக நினைத்தே
மரத்தடியைத் தோண்டினால், ! நிச்சயம்! இருட்டடிப்புச் செய்யப்பட்டி இந்த உண்டியற் பணம் மத்திய வங்
ஆனால் யார்தான் நாஸ்த்திகரா அந்தப் பொந்தில் தானே வெள்ளை ந
தொடையளவு பருமனென்று தரிசி கையில், யார்தான் துணியப் போகிறா கிடந்த நிர்வாக நாகங்களையே தோ
வெள்ளைக் காரன் அக்காலத்தில சொல்லியிருப்பான், “வெரி சிம்பிள் :
மரத்தடியில் எவ்விதக் கட்டுமானமு கிடக்கும் ஓரடி நீள - அகலத்திலான முன்னரெல்லாம் கம்பீர மரியாதையிற
சில நாட்களில் விருந்தாடி போன போன மாதிரியோ ஸ்வாமி காணாம அது யாராகவும் இருக்கலாம் - இ6 படுகையிலிருந்து தேர்ந்து கொணர்ந்
சில திகதிகளில், சந்தனமோ ஸ்வாமியின் நெற்றிப் பிரிவில் தெரியும் o—60і (6.
“இன் னைக்கிப் பால் நல்லா நேர்ச்சைகள் தவறுவதில்லை. நேர்ந போனாலும், பெயரே கிடைக்காமற் பே இல்லை; அடுத்த பொழுதும் வந்து ஓர் அப்பிராணிச் சாமி - ஜனங்களை
ஸ்வாமியைப் போலுமே அடிக்கடி ஒரு சூலாயுதமும் முன்னர் காவலாக தலைகளிலும் தேசிக்காய்களோ ம காணாமற் போகும்.

வெள்ளை மரம் -
காலமாகவும் நிரம்பாததற்குக் காரணம்
தாமானால் -
பளுவான ஒரு புதையல் கிடைப்பது ருக்கும் இலக்கியவாதியைப் போன்றது |கி இதற்கு உரிமை கொண்டாடலாம்.
க விரும்புவது? வெள்ளை மரத்தையா
த்திருப்பவர்கள் மனம் பேதலிக்கிருக் ர்கள்? அதிலும் மயிரளவே பெருத்துக்
ல் தோட்டத்தை ஆண்டிருந்த போது கோட்” என்று!
pம் இல்லை. இப்போதெல்லாம் சரிந்தே முக்கோணக் கல்தான் ஸ்வாமியம். சார்த்தி வைக்கப்பட்டிருக்கும்.
மாதிரியோ அவதார அவசியம் தீர்ந்து ற் போய் விடுவார். பிறகு யாராவது - ன்னொரு புதிய ஸ்வாமியை ஆற்றுப் து வைப் பார்.
குங் குமமோ அல்லது இரண்டுமோ ). சில அபூர்வங்களிற் பாலாபிஷேகமும்
வடியணும் சாமி!” என்று, காலை துகொண்டபடியாகப் பால் வடியாமற் ானாலும்கூட, ஸ்வாமியைத் திட்டுவாரும் நேராதாரும் இல்லை! அப்படிக்குகந்த 'ப் போலுமே!
சரிந்து கொள்ளும் இரண்டடி உயரமான நிற்கும். சில உற்சவங்களில் அதன் ந்சள் துணிகளோ ஏறியிருந்து பிறகு

Page 137
- அல் அஸ்மத்
அடிக்கடி வெள்ளை மரத்தையாவுக் அதை மனிதரும் தின்னலாம்; விலங்கு யாருமில்லாத வேளை சாப்பிடுவாரா விடுவோம்.
இருந்துநின்று ஸ்வாமிக்குப் பொங் அவருக்கென்று படைத்துவிட்டுப் போ மிருக, பறவை, ஊர்வனவற்றின் உருவ ஐதீகம்.
எங்கள் வீட்டுக் காவல் நாய் ஒரு செய்வதைக் கண்டு, நாங்கள் பல ச சிரத்தையோடு பராமரித்து வந்தோம். ஸ்வாமியைப் போலவே காணாமற் வேறு நாய் தேடவில்லை.
கற்பூரம் அல்லது ஊதுபத்தி வெள் கிடைக்கும். தீபாவளி, திருக்கார்த்திை அணைக்கும் வரையில் ,
நான் கார்த்திகையில் பிறந்தவனாத
இவற்றோடு, வருஷத்துக்கு ஒரு ( கோவில் சாமி கும் பிடின் போது ஒ போனஸ் மாதிரி.
கோழி நேர்த்திக் கடன்தான் 6ெ சேவல் அல்லது கோழி. குஞ்சை நே
நேர்ந்ததைக் கொண்டு வந்து கா ஒரு குச்சியாற் குத்தி, நெருப்பு வளர்த்து பிய்த்தோ அப்படியேவோ ஸ்வாமியின் அல்லது ஸ்வாமி தலையில். ஒரு வைப் பார்கள்.
இவருக்குப் பொருத்தமான பானம் த வார்த்து வைப்பார்கள் - ஈரலுக்குப் பக்க இருக்கும் ஈ, எறும்பு, பூச்சி எதையு( ஸ்வாமிக்கு அவை பிடிக்கும் என்பை
காரசாரமான விஷயமானால்தான் & அதிகமாகினால் நேர்ச்சை கெட்டுப் ே

120
குக் கிடைப்பது சிதறு தேங்காய்தான். , பறவைகளும் தின்னலாம். ஸ்வாமி, ம், நாங்கள் வைத்துவிட்டுப் போய்
கலோ பழமோ கிடைக்கவும் செய்யும்! னதை மனிதர்கள் திண்னக் கூடாது! ங்களில் ஸ்வாமி சாப்பிடுவார் என்பது
முறை அங்கே பொங்கல் திருவமுது காலம் வைரவர் வாகனத்தைப் பக்தி பிறகு அதுவும் ஒரு நாள் திடீரென்று போய்விட்டது. அதன் பிறகு அப்பா
ளை மரத்தையாவுக்கு நாள் தவறாமற் கக்குச் சிட்டி விளக்கெரியும் - காற்று
லால், கண்டிப்பாக என் தீபம் இருக்கும்!
முறை வரும் தோட்டத்து மாரியம்மன் ரு பூஜையும் கிடைக்கும் - வருஷ
வள்ளை மரத்தையாவுக்கு விசேஷம். ர்ந்ததாகத் தெரியவில்லை.
rவு கொடுப்பார்கள். உரித்து, ஈரலை வாட்டுவார்கள். அதிலொரு துண்டைப்
முன்னால் வைப் பார்கள் - இலையில் குச்சியிற் குத்தி நிலத்திலும் நட்டு
நிப்பிலிக் கள்ளுதான். சிரட்டை நிறைய த்தில். :போத்தலின் வாய்ப் பக்கத்தில் மே துப்புரவாக்கத் தேவையில்லை தப் போல!
சாராயம். கால் சிரட்டைதான் கணக்கு! பாய் விடலாம்.

Page 138
121,
எனக்குத் தெரிந்த வரையில் கசிப் அது காய்ச்சப்படாததால் இருக்கலாம்
ஒரு சுருட்டையும் கூடவே வைத்து நினைவில்லை. தீப்பெட்டியும் தேவையி
இதன் பிறகு, நேர்ச்சைக்காரர் ஏத கொள்ளுவார். என்னைப் போல் யா கிட்டத்தில் நின்றிருந்தால் தேவாரம் பா மீதியை எஞ்சியிருக்கும் ஈரலோடு முடித் வேண்டுமானால் போத்தலின் வியர்வை வீட்டுக்குக் கொண்டு போய் விடுவா
மறுபடியும் - ஜனங்களைப் போலும் ஸ்வாமி! ஜனங்களோடு ஒத்துப் போ இவ்வளவு காலம் தள்ளியிருக்க முடி
ஜனங்களுக்கு வெறும் பாதங்கள் கல்யாணங்களுக்கோ தூரப் பயணங் வீதம் செருப்பு இருக்கும். துரை, க கண்டால் கழற்றிவிட்டு ஒதுங்க வே செருப்புக்குக் காசு செலவழிப்பதில்
வெள்ளை மரத்துக்கும் இந்த மரி பாதங்களின் மேல் கைகள் உயரும் ;
ஆனால் சில புதிய வாரிச் கண்டாக்கையாவையோ கிளார்க்க ை மரத்தையாவை யோ பொருட் படு, செருப்பைத் தான் கழற்ற வேண்டும், க என் பது போல் ஒன்றாக இருக்குமோ
வாகனங்களில் போவோர் வருதே வந்ததும் ஒரு தரம் எழும்பி உட்காம் ஊர்வலம் போகக் கண்டால் :பஸ்ஸி
அந் தக் காலத் தில் டிறக ட ஓடிக்கொண்டிருக்கும் டிறக்ட்டரில் எ குட்டிக் கொள்வான். வண்டியின் விழுந்து கொள்ளும்.
:டிரைவர் அமரசேகர சிங்கள மரத்தைக் கண்டால் தான் எழும்புவா

வெள்ளை மரம்
பு இல்லை! தோட்டத்திலோ அருகிலோ
விடுவார்கள். பீடி, சிகரெட் வைத்ததாக ல்லை. அதுதான் விளக்கு இருக்கிறதே!
ாவது சொல்வதற்கிருந்தாற் சொல்லிக் ராவது பள்ளிக் கூடம் போகிறவர்கள் ட வேண்டும். அவ்வளவுதான். பானத்தில் துக் கொள்வார்கள். எங்கள் வாய்களில்
போல் ஒரு சொட்டு விழும்! கோழியை fகள்.
ம, சாப்பாட்டிலும் மிகவும் சிக்கனமான ாகத் தெரியாத ஸ்வாமியாயிருந்தால் | պլDIT?
தான். சில பித்த வெடிப்புக்களுக்கோ களுக்கோ மாத்திரம் நூற்றுக்கு ஒரு ண்டாக்கு, கிளார்க்கரையாமார்களைக் ண்டும். அதற்காகவே பலர் வீணாகச் ) 6Ꮩ0 .
யாதை உண்டு. செருப்பைக் கழற்றிய தலை தாழும். மறுபடியும் செருப்புகள்.
களும் பாடசாலைப் பசிகளும் , ரயாவையோ துரையையோ வெள்ளை த்துவதே, இலலை ! ஒரு வேளை ப்பாத்தை அவிழ்க்கத் தேவையில்லை
என்னவோ!
பார், வெள்ளை மரத்தையா முன்னால் நவார்கள் - நாங்கள் நகரத்தில் பிண ல் எழும்பி உட்கார்வதைப் போல.
டர் களினர் கணபதிப் பிளி  ைள ழம்பி நின்று தலையில் மூன்று தரம் ஆட்டத்தால் குட்டுகள் நாலைந்தும்
வர். எழும்ப மாட்டார். அவர் அரச

Page 139
- அல் அஸ்?மத்
புதிதாகத் தோட்டத்துக்கு வ தமிழனாயிருந்தும் ஒரு தமிழ் சாமின் நாங்கள் சிலர் அக்காலத்தில் அவன்
கல்யாணக்காரர்கள் வந்தாலும் ே உண்டு. எவர் வேண்டுமானாலும் பூசா
புதிய மனித உயிர் தோட்டத் பெரியவர்களும் அர்ச்சனை செய்து மனிதச் சடலம் வெளிப் போக நேர்ந்த கொள்வார்கள். திரும்பி வரும் போ குளித்துவிட்டுப் பூஜை பண்ணியும் பணி வாய் திறக்கமாட்டார்.
என்னைப் போன்ற இருட்டுப் பய தனித்துச் செல்வதெல்லாம் வெள்ை துணிவில் தான்!
:பஸ் ஸிலிருந்து தனியாக்கப்பட்டவ கையில் வெளிச்சம் இருந்தாலும் இ இல்லாவிட்டாலும், சீட்டியோ சினிமாப் வெள்ளை மரம் நேர்ப்பட்டவுடன் இவ
பயம் போக்கிக் கொள்ளும் பயத் கும்பிடு. வெள்ளை நாகம் தெரிகிறதா பசங்களை இது பயமுறுத் தாது!
மனம் ஓரளவுக்குத் தெளிந்து கொடு பாடலோடோ வீடு! எனக் கென்றால் ே
மலையுச்சியின் கீழ்ச்சரிவில் தொங் சாவதற்குத் தயார் என்பது போல. பார்த்து இருக்கிறது. எங்கள் லயத்தில் மலையில் ஒரு மரம் இருக்கிறது. அரச வழியாகத்தான் போக வேண்டும்.
எங்களின் பள்ளிக் கூடத்துக் முதியான்ஸே, அரச மரத்தைக் கெளர தடைவைகள் மாத்தளையிலிருந்து ச மரத்தடியில் வைத்துப் பார்த்தார். ஒரு வந்து வைத்தார்.

122
நீ திருந்த அந் தோணிமுத்து ஒரு யைக் கண்டும் எழும்பாதது குறித்து மீது அந்நியம் கொண்டிருந்ததுண்டு.
பானாலும் ஓர் அர்ச்சனை கண்டிப்பாக
ரியாகிக் கொள்ளலாம்.
துக்குள் வந்தால், பெற்றவர்களும் கும் பிட்டுக் கொள்வார்கள். பழைய ால் தூக்கிச் செல்பவர்கள் கும்பிட்டுக் து வெள்ளை மரத்துத் துறையிற் iணாமலும் கூடப் போவார்கள். ஸ்வாமி
பந்தாங் கொள்ளிகள் இப்பாதையில் )ள மரத்தையா இருக்கிறார் என்ற
|டன் காளி முதல் அபயம் அளிப்பாள். ல் லாவிட்டாலும், நிலவு இருந்தாலும் பாடலோ கால்களை நடக்க வைக்கும். ர்தான் அடுத்த அபயம்.
தில் வெள்ளை மரத்தையாவுக்கு ஒரு என்றும் ஓர் ஒரப் பார்வை! சின்னப்
டுக்கும். அடுத்த சீட்டியோடோ சினிமாப் தவாரம்தான்!
குகிறது எங்கள் லயம் - சரிவேற்பட்டால் எங்கள் லயம் வெள்ளை மரத்தைப் ன் வலக்கைப் பக்கமாக மேற்பக்கத்து மரம். நாலாம் நம்பருக்கு அம்மரத்தின்
காலத்தில் , அடுத்த வீட்டிலிருந்த வப்படுத்த முனைந்தார். எத்தனையோ சிலைகளைக் கொண்டு வந்து இந்த ந முறை தலதாவிலிருந்தும் கொண்டு

Page 140
123
அவற்றை அவர் வைக்க வைக்க ( கொண்டு போய்விடும். விளக்கும் பே அதன் பிறகு முயற்சியைக் கைவிட்டு
எங்கள் லயத்தின் இடது பக்கமாக மரம் தெரியும். இன்னும் அப்பால், ல மேற்கு எல்லையான அழகர் மலை கோட்டை மாதிரி.
இந்த அழகர் மலையிலிருந்து இரவுகளில் ஒரு முனி பாயுமாம். அந் கையோடு, வெள்ளை மரத்தில் மறுப
அக்காலத்து இரவுகளில் எங்கள் வந்தாரானால், இந்தக் கதை மறு நாளி
பிரதி பலன்:-
அரச மரத்துக்கும் வெள்ளை மர
எனது சிறு பராயத்தின் சிலேட்( கனவுகள் காண்பதுண்டு. ஒரு பேய் கட்டிப்பிடித்து இறுக்கிக் கொல்லப் போ நான் வேறிடத்திலிருந்து கண்டாலும், காண்பதாகத்தான் இருக்கும்! மேற் பக் என்னை அப்படிக் கட்டிப் பிடித்துக் ெ
எவ்வளவோ முயற்சிப்பேன் - கதி மூச்சு விடவே முடியாதது போல் இருக் காவுதான்.
இந்தக் கனவு இந்தக் காலத்திலு காவுதான் இல்லை - அப்பா இல்லா
இப்படி எல்லாம் இந்த வெள் 6 வாழ்க்கையோடு பிணைந்திருந்தது 4
இன்றுதான் அவர்களுக்கு வாழ்க்
0. ox 0.
ஒரு மரத்தைப் பற்றி, ‘ வெள தெரிந்ததையெல்லாம் எழுதிவிட்டு வ

வெள்ளை மரம்
முயலோ காட்டுப் பன்றியோ இழுத்துக் ாட்டுப் பார்த்தார். சரிவரவேயில்லை.
விட்டார்.
கப் பார்த்தால், பள்ளத்தில் வெள்ளை யத்தின் மட்டத்துக்கு, மாத்தளையின் விசாலமாகத் தெரியும் - ஆகாயக்
இந்த அரச மரத்துக்கு அமாவாசை த முனி, அரச மரத்துக்குப் பாய்ந்த டியும் பாய்ந்துதான் சங்கமமாகுமாம்!
தந்தையார் வெளியே தெருவே போய் லிருந்து தோட்டம் பூராவும் பரவிவிடும்!
த்துக்கும் கோழிக் காவுகள்!
டுமக் காலங்களில், நான் பயங்கரக் அல்லது அமானுஷ்யம் என்னைக் வதாகப் பயமுறுத்தும். அந்தக் கனவை எங்கள் லயத்தின் திண்ணையிலிருந்து கமாக உள்ள அரச மரத்துப் பேய்தான் கால்லப் போவதாக இருக்கும்!
ந்துவதற்கு. ஆனால் சத்தமே வராது! கும்! அப்பாவிடம் சொன்னால் கோழிக்
ம் தொடர்வதுண்டு! ஆனால் கோழிக் ததைப் போல.
ளை மரம் தோட்டத்து ஜனங்களின் அன்று.
0x8
ளை மரத்தைப் பற்றி எனக் குத் ாசித்துப் பார்த்தேன்.

Page 141
அல் அஸ்மத்
மனக்குறளி குறிப்பிட்ட மரம்’ இது குறியீடென்ன, இந்த மரத்தின் குறியீெ
தெளிவு பிறக்கலாம் என்று மரத்ை
ex 0x8
ஒரு மட்டு மரியாதை இல்லாத மரத்துக்கு. இத்தனைக்கும் வெள்6ை செய்திருக்கிறது? எல்லாம் குருவி உட
மக்களின் நிலைதான் இன்று இப்ப
எங்கள் தேவர்த் தாத்தாவைப் போ
பிற்காலத்தைய ஈரான் ஷாவைப்டே
அந்தத் தோட்டத்தில் மிஞ்சி முஸ்லிம்களாகவோ கிறிஸ்தவர்களாகவே
ஒரு மரத்தைப் பற்றி இதற்கு மே!
ஓர் அறை விழுந்தாற் போல் மீண்
அந்த வெள்ளைமரம் என்னைப் ே
அல்லது -
நான் அந்த வெள்ளைமரம் போல்
மனக்குறளி முற்றுப் புள்ளி இட்டது
“பிறகேன் உன் மக்களைப் பற்றி
0 0
வீரகேசரி

124
நுவாக இராது போல் பட்டது! அதன் டன்ன?
தத் தொடர்ந்தேன்.
ex
மரியாதை கிடைத்தது வெள்ளை ா மரம் அவர்களுக்கு என்னதான்
கார்ந்த கதைதானா?
டி, மரத்தின் நிலை என்ன?
ால் நிற்கிறதா?
ால் நிற்கிறதா?
க் கிடப் பவர்கள் அனைவருமே வா மாறிவிட்டதைப் போல் நிற்கிறதா?
ல் என்னதான் எழுதுவது?
•x
டும் பளிரென எனக்குள் மின்னியது.
பால் நிற்கிறது!
நிற்கிறேன்!
s:-
நீ குறைப்படுகிறாய்?”
0 00

Page 142
கதாசிரியரைப்பற்றி
மாத்தளை டிக்கிரியா தோட்டத்தி நாயர்) - மாரியாய் தம்பதிகளுக்கு இயற்பெயர் வேலாயுதம் ஆகும்.
> 1965ல் மரபுக் கவிஞராக இலக அஸஉமத் கடந்த நான்கு தசாப்தங்கள் தொடர் நாவல், நடைப்பா என்று உற்சாகத்துடன் ஈடுபட்டு வருபவர்.
கலைஒளி முத்தையாபிள்ளை நடாத்திய மலையகச் சிறுகதைப் போ கதைக்கு முதற்பரிசு கிடைத்தது.
1999ல் பங்களாதேஷ், பூட்டான் பாகிஸ்தான், இலங்கை ஆகிய ஏழு தெற்காசிய நாடுகளுக்கிடையிலான ே சிறுகதை தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டு புதுடி அமைப்பின் இந்த முதன்மையான பெறும் முதல் சிருஷ்டி எழுத்தாளராக
துரைவி - தினகரன் நடாத்திய அ இவரது ‘இருட்டு சிறுகதைக்கு ஆறு
நாற்பதுக்கும் மேலாகச் சிறுகதைக வாசம்', 'அறுவடைக்கனவுகள்', 'சுடுகர் எழுதியுள்ளார். ‘புலராப் பொழுதுகள் நூல்களாக வெளிவந்துள்ளன.
வெறும் எழுத்தோடு நின்றுவிடாட ‘இலக்கிய மஞ்சரி', 'இளைஞர் இதயம் ‘கவிதைச் சரம்' என்ற நிகழ்ச்சி மூல கவிஞர்களை உருவாக்கி 468 கவிஞர் ‘கவிதைச் சரம்' என்ற பெயரில் ஒரு
‘பூபாளம்', 'பெளர்ணமி’, ‘முகில் களைத்தவர்.
சுடுகந்தை வேலாயுதம்', வா ‘புல்வெட்டித்துறைப்புலவர்', 'சாத்தன், மாத்தளையான்' ஆகிய புனைபெய
29. 2001

ல் 22.11.1942ல் பொன்னையா (ராமன் மகனாய்ப் பிறந்த அல் அஸ"மத்தின்
$கிய உலகிற்கு அறிமுகமான அல் Tாகக் கவிதை, சிறுகதை, குறுநாவல், இலக்கியத்தின் பல்துறைகளிலும்
நினைவு விழாக்குழுவுடன் வீரகேசரி ாட்டியில் இவர் எழுதிய விரக்தி' என்ற
, இந்தியா, மாலைதீவு, நேபாளம், நாடுகளிலிருந்து மேற் கொள்ளப்பட்ட மொழி பெயர்ப்புப் போட்டியில் ‘விரக்தி' ல்லியில் இயங்கும் கதா’ இலக்கிய இலக்கிய விருதினை இலங்கையில் அல் அஸஉமத் தெரிவு செய்யப்பட்டார்.
கில இலங்கைச் சிறுகதைப் போட்டியில் தல் பரிசு கிடைத்தது.
ள் எழுதிய இவர் தினகரனில் 'அமார்க்க ந்தை' என மூன்று தொடர்கதைகளையும் ‘, ‘மலைக்குயில் ஆகியவை கவிதை
Dல் வானொலி முஸ்லிம் நிகழ்ச்சியில் ' போன்ற நிகழ்ச்சிகளை நடத்தியதோடு )ம் நான்கு வருடங்களாகப் பல புதிய களின் 580 கவிதைகளை 372 பக்கத்தில்
நூலையும் வெளியிட்டுள்ளார்.
போன்ற சஞ்சிகைகளை வெளியிட்டுக்
"ணியன்', "வேசுதன்’, ‘விருச்சிகன்’, ‘எல். அசோமட்', "அசோமட்டெல்கோவ் களில் மறைந்திருப்பவரும் இவரே.
கே. கோவிந்தராஜ் (கங்குலன்)

Page 143
10.
11.
12.
துரைவி 6ெ
மலையகச் சிறுகதைகள் 33 மலையக எழுத்தாளர்களின்
உழைக்கப் பிறந்தவர்கள் 55 எழுத்தாளர்களின் கதைகள்
Tsvu தெளிவத்தை ஜோசப்பின் மூன்
மலையகம் வளர்த்த தமிழ் சாரல் நாடனின் கட்டுரைகள்
சக்தி பாலையாவின் கவிதை சக்தி பாலையா
ஒரு வித்தியாசமான விளம்ப சின்னஞ்சிறுகதைகள் - ரூபர
மலையக மாணிக்கங்கள் மலையக முன்னோடி பன்னிரு
தோட்டத்து கதாநாயகர்கள் நடைச்சித்திரம் - கே. கோவி
பரிசு பெற்ற சிறுகதைகள் 19 துரைவி - தினகரன் சிறுகதை
LD60D6OuIöở đoglö56o5 6)I[ISOn தெளிவத்தை ஜோசப்
துரைவி நினைவலைகள் அமரர். துரை விஸ்வநாதன் ப
வெள்ளை மரம் சிறுகதைகள் - அல். அஸ9ம

வளியீடுகள்
கதைகள்.
*று குறுநாவல்கள்
கள்
ரம் ாணி ஜோசப்
வரைப் பற்றிய நூல் - அந்தனி ஜீவா
ந்தராஜ்
998
தப் போட்டி
Trigl
ற்றிய கட்டுரைகள்

Page 144
துரைவி வெ பெற்றுக் தொடர்பு கெ
துரைவி 1
85, இரத்தினஜோதி ச| கொழும் தொலைபே
20/A/9, கோபால தியாகர
சென்ை

ளியீடுகளை கொள்ள எள்ளுங்கள்
பதிப்பகம், ரவணமுத்து மாவத்தை, Dபு - 13.
சி - 331596
மகிருஷ்ணா தெரு, Tய நகர், ன - 17.

Page 145
"அல் அஸ்மத் அருமையான பெருமைப்படக் கூடிய படைப்பாளி.
t.to+' கதை LITT fig5 (356ö அய்யா மிகமிக மகிழ்ந்து போயிருப்ப
"அடிப்படையில் அல் அஸ்ம இவரது ஏனைய ஆக்க இலக்கிய தொனியாகக் கவித்துவமே இழைே
.கவிஞராகி, சிறுகதை ஆசி தலைசிறந்த நாவலாசிரியர்களில் ஒ அஸ்மத்,'
 
 
 
 
 

ஸ?மத்
சிறுகதை எழுத்தாளர் மலையகம்
தெளிவத்தை ஜோசப்
1. மிக நல்ல கதை!. எங்கள் ார். ஒரு நல்ல மனிதனின் நினைவுப்
மு. நித்தியானந்தன்
த் ஒரு கவிஞராக இருப்பதனால், ப் படைப்புகளிலும் உள்ளோட்டத்
யோடுகிறது.”
மேறண் கவி
ரியராகி, அமார்க்க வாசம் மூலம் ருவராகவும் பரிணமித்துள்ளார் அல்
சுபைர் இளங்கீரன்