Page 1
uხტზv
| თბიmail ushni

ட்டை பிரமீலா பிரதீபன்

Page 2
T flagaaflaT

பிரதீபன் -
நிரேச்ன் வீதி, bL- | - | 13. சி: 2320721

Page 3
இது ஒரு மல்லிகைப் பந்தல் வெளி
, ;
முதற் பதிப்பு G3
உரிமை 5
"... பக்கங்கள் . : X
s རིགས་སྐད་ ፵•
விலை e
அட்டைப்பட வடிவமைப்பு : ே
அட்டை அச்சமைப்பு : E
கணினி அச்சமைப்பு 6
ISBN 9
அச்சி Lakshm 103A, விவே
கொழு

ரியீடு :
LD 2010
ஆசிரியருக்கே
Vi--83
burt: 150/=
BLDLositself
Happy Digital,
'5 1/1, Sri Sumanatissa Mw, Dolombo- 12.
ாஸ். சாந்தகுமாரி
978-955-8250-46-4
* 63LIử : i Printers
கானந்தா மேடு, ?LbL 13.

Page 4
iii .
.s Sܧ
Сое

-- ... '
OTav Dallwaumur
ܕܘ ܘ ܨ ܐ ܕ ܘܢ
༥༥༥

Page 5
முன்
இது திருமதி பிரமிளா பிர தொகுதி என்பதுவும்: அதுவும் மல்லி றது என்பதுவும் எனக்கு இரட்டிப்பு
பிரமிளாவின் முதல் தொகுதி பூங்காவின் முதல் நூலாக 20 வருடங்களில் மல்லிகைப் பந்தல் யினை வெளியிடுகிறது.
புரவலரின் கை ராசியான கை
பிரமிளா எழுதிய முதல் கதை இதழில் வெளி வந்திருக்கிறது.
புதிய தலைமுறைப் படை ஞானத்தில் முதல் அறிமுகமும் பிர செய்த செய்தியும் அதுதான்.
பிரமிளா ஊவாக்கட்டவளை
கொண்டதும் அதன்மூலம் தான்.
நான் பிறந்து வளர்ந்த ம விழுந்தெழுந்த மண்.
: அந்த மண்ணிலிருந்து ஒரு ட எத்தனை மகிழ்வான செய்தி.
அந்த ஊவாக்கவட்டவளைத் கிளம்பிய இன்னொரு படைப்பாளி

iv
னுரை
தீபனின் இரண்டாவது சிறுகதைத்
மிகைப் பந்தலினுடாக வெளிவருகின் | மகிழ்வைத் தருகின்றன.
யான "பீலிக்கரை புரவலர் புத்தகப் 07ல் வெளிவந்துள்ளது. மூன்றே இவருடைய இரண்டாவது தொகுதி
கதான்!
"பீலிக்கரை'. 2006 செப்டம்பர் ஞானம்
ப்பாளர்கள் என்னும் வரிசையில்
மிளாதான். என்னைக் குதூகலிக்கச்
யில் பிறந்தவர் என்பதை அறிந்து
ண், விளையாடித் திரிந்த மண்.
படைப்பாளி. அதுவும் பெண் என்பது
தோட்டத்து மண்ணிலிருந்து மேற் பரிபூரணன். எனது கடைசித் தம்பி.

Page 6
V
1983 ன் இனக்கலவரக் கெ
வைக்கவில்லை. பெற்றோருக்கு
அனுப்பிவிட்டோம். கப்பலேறும் பேr ராக இருந்தவர், பரிபூரணன்.
இப்போது அதே ஊவாக்கட்ட பிரதீபன்.
ஈழத்து இலக்கியத்துக்கும் பெ துக்குக் குறிப்பாகவும் அந்தத் தே நம்பிக்கை இந்தப் பிரமிளா.
"பீலிக்கரை' என்கின்ற அவரு பெரிதும் ஈர்த்தது. நான் எழுத ஆரம் ஒரு கதை எழுதி இருந்தேன், "பீலி ( பில், அறுபதுகளில் சிந்தாமணியிலு டுடே யிலும் பிரசுரம் பெற்ற கதை '
ஒரு நாற்பது நாற்பத்தைந்து 8
கட்டவளைத் தோட்டத்துப் பீலி பற்றி
பீலி என்ற சொல்லும், அது குறி உரித்தானவை. பிரத்தியேகமானை
ஒேரு சில தமிழ் அகராதிகள் பீல தோகை: பெண்களின் கால் விரல் அர்த்தம் கூறுகின்றன. ஆனால், போன்ற எதையும் காணவில்லை.
மலையகத்துக்கே உரித்தான Կլb வாழ்வியற் பண்புகள் வெகு இய ளில் பிரதிபலிக்கின்றன. .11ܲ1 ܘܲܬ݂
"வெள்ளை மண் சந்தியின் ம வருகின்றது.
அந்த வெள்ளை மண் சந்தியி: பள்ளமும் அடிவானமும், மலை தொலைவில் மின்னலிட்டு மறைந்து
.ܬܐܘ

ாடூரங்கள் பதுளையையும் விட்டு த் துணையாக்கி தமிழ்நாட்டிற்கு து ஊவாக்கட்டவளையின் ஆசிரிய
1,582ri-Cia 12:33) -வளை மண்ணிலிருந்து பிரமிளா காதல் (1) }70 17MinTraid T. T! ரதுவாகவும் மலையக இலக்கியத் ாட்டத்து மண் தந்திருக்கும் புதிய 14 10:ய ப்ராபிக 06:eil)
டைய கதைத் தலைப்பு என்னைப் bபித்த அந்த அறுபதுகளில் நானும் மேலே போகிறது' என்னும் தலைப் பம் சிலகாலங்களின் பின் இந்தியா பீலி மேலே போகிறது'.
வருடங்களின் பின் அதே ஊவாக் பிரமிளாவின் 'பீலிக்கரை' பேசுகிறது. க்கும் பொருளும் மலையகத்துக்கே
வ. 40 பெங் - -
 ெஎன்ற சொல்லுக்கு 'மயில்' மயில் அணி; பனங்குருத்து என்றெல்லாம் தண்ணீரூற்றும் குழாய் என்பது
14 வி 24 -1 - 111 371
தனித் தன்மைகளுடன் மேற்கிளம் ல்பாகவே பிரமிளாவின் எழுத்துக்க
தட்!!111: (பகல் 33 ணம் நுகர்ந்து...' என்று ஒரு வரி
31 -1 : ESTL (ப். 3 நின்று கீழே பார்த்தால் குடு குடு களும் இணைந்தமிழும் அந்தத் | கொள்ளும் ஊமை ஆறும்.....

Page 7
V
ஒரு நல்ல நாள் பெருநாளுக்
படித்துக் கொள்ள முடியாதவர்கள்
இருந்து மண் தோண்டி லயத்துச்
கொள்வதை என்னுடைய கதைகள்
அந்த மண்ணின் நினைவுகை றன, பிரமிளாவின் எழுத்துக்கள்.
குழந்தையாயிருந்து மாணவி தாயாகி, அனைத்துக்கும் அப்பால் சூழ்நிலைகள் தளர்த்த மறுக்கும் எழுதும் எழுத்தை நேசிக்கும், கனம் நிற்கின்றார் பிரமிளா.
நேசிக்கத் தெரியாத எவராலும் செய்யவும் முடியாது.
எழுத்தை ஆள வேண்டுமெனி வேண்டும். அது இவருக்குத் தெரிந் வல்லமை தன் இருகரம் நீட்டி இந் கொண்டே இருக்கிறது.
புத்தகம் ஒன்றின் பக்கங்கை புரட்டப் புரட்ட வந்து நிற்கும் அநுப தன்மை, அந்த அநுபவங்களைப் ப பகிர்தலினுாடாக முனைப்புறும் ச வைகள் இவருடைய எழுத்தைச் ெ
பிரமிளா ஒரு கலைப் பட்டதாரி
ஒரு மனைவியாகித் தாயுமாக கையில் தான் வெளிவாரிப் பட்டப்
"சுமைகளுடன் ஒரு சிறகு இர ஒரு பரவசத்துடன் தருகிறது.
‘கையும் ஓடாமல் காலும் ஒ
இருக்கிறது படிக்க? சோம்பேறித்த6 நாளைக்குப் பரீட்சை. ஒரே நாளி

l
கு லயத்துச் சுவருக்கு சுண்ணாம் இந்த வெள்ளை மண் வாங்கியில் சுவருக்கடித்து வெள்ளையாக்கிக்
i கூறி இருக்கின்றன.
ள நெஞ்சு நிறைய மலரச் செய்கின்
யாகி, குமரியாகி, மனைவியாகி, ஒரு பொறுப்புள்ள ஆசிரியையுமாகி அழுங்குப் பிடிகளின் மத்தியிலும், பண்ணும் ஒரு பெண்ணாக எழுந்து
ஆட்கொள்ளவும் முடியாது. ஆட்சி
ல் அதை நேசிக்கத் தெரிந்திருக்க ந்திருப்பதால் எழுத்தை ஆளுகின்ற தப் பிரமிளா பிரதீபனை வரவேற்றுக்
Dளப் புரட்டுவது போல, மனதைப் வங்கள் கதையாடலாக மாறுகின்ற கிர்ந்து கொள்ளும் லாவகம், அந்தப் சுயவிமர்சனப் பரவசம். போன்ற சழுமைப்படுத்தும் சக்திகள்.
f.
ப் போகும் சுக நினைவுகளுடனிருக் படிப்பு. பிறகு பரீட்சை
ந்தப் பரீட்சை எழுதிய அநுபவத்தை
ஓடாமல் ஒரே பதற்றம். எவ்வளவு னத்தால் பின் போட்டு பின்போட்டு. ல் எப்படி இவ்வளவையும் படித்து.

Page 8
V
திருமணத்துக்கு முன்பென்றால் அமர்ந்து விடிய விடிய படிக்கலாம்'
தாலி கட்டிக்கிட்டா படிக்ே அம்மாவின் கம்பீரக் குரல்.
"ஆனால், அதன் பின் ஒன்று மன உளைச்சலுடன் தடுமாறிக் ெ அடிக்கிறது.
‘எரிச்சலுடன் தான் எடுக்கிறேன் தான். வந்து கொண்டிருக்கின்றார லும், ‘இன்று தானா வரவேண்டும்? தவறவில்லை கதை.
இந்த அண்ணன் தான் பிரப அகாலமாக மரணமடைந்து விட்ட ெ லேயே கூறுகின்றார். நூலையும் செய்துள்ளார், இந்த அன்புத் தங்ை கின்றது? அந்த அண்ணன் பார்த் அவர்கள். பெற்றவர்களுக்கொப்பாக ஆறுதலாகவும் இருக்கும் அவர் என்கின்றார், பிரமிளா.
"இரவு பதினொரு மணி. கன படித்துக் கொண்டிருக்கின்றேன். ரூ கண்டிருக்க வேண்டும். காரணம் என்கின்றேன். 'சோ வாட். டேக்
"என் பயமும், தவிப்பும் அவரு
நின்றபடி, நடந்தபடி. அமர்ந்த மடித்து. எப்படி எப்படி எல்லாே வில்லை. கண்கள் மூட விளைகின்
"என் கணவர் கட்டிலில் புரண் வதை சகிக்க முடியாத என் தூக்க

ii அக்கடாவென்று ஒரு மூலையில்
கலாதுன்னு யாரு சொன்னது?
ஒன்றாய் எத்தனை சிக்கல்கள்.?
காண்டிருக்கும் போது, டெலிபோன்
ன். வேறு யாரும் இல்லை. அண்ணா ாம். உள்ளம் ஆனந்தக் கூத்தாடினா
என்ற மன ஏக்கத்தையும் காட்டத்
மிளாவின் உயிர்! ஆற்றில் மூழ்கி செய்தியை இந்த நூலின் ஆரம்பத்தி b அவருக்குத் தான் அர்ப்பணம் க. எத்தனை வேதனையாக இருக் து வைத்த கணவர் தான் பிரதீபன் வும், தனக்கு உற்ற துணையாகவும்,
‘கடவுள் எனக்குத் தந்த வரம்!
ளைப்பும், சோர்வும் கண்ணிருமாக முக்குள் வந்தவர் என் கண்ணிரைக் கேட்கின்றார். நாளைக்கு எக்ஸாம் க் இட் ஈஸி என்கின்றார்."
க்குப் புரிய வாய்ப்பில்லை தானே?
படி, கால்களை நீட்டி, கால்களை மா படிக்க முயல்கின்றேன். முடிய ாறன.
டு புரண்டு விதம் விதமாகத் தூங்கு
உணர்வு என்னை உந்துகிறது.

Page 9
V
'புத்தகங்களையும் பயத்தைL லைட்டை அணைக்கின்றேன்."
நிச்சயமாய் எனக்குத் தெரியு நான் முதல் மாணவியாய்ப் பாராட்ட
தன்னுடைய "சுமைகளுடன் ஒரு &
பெண்மைக்கேயுரிய ஒரு தில் எழுத்துக்கள் மூலம் ஒரு வாசிப்பு
நான் தாயாகப் போகிறேன்", ‘செண்டாக்கட்டிச் சாமி போன்ற க கவே நிற்கின்றது.
சபலத்தில் வரும் பெண் இப்ப தவள், திருமண வயதை நிறைய ருப்பவள், ஒரு ஆணின் தகாத ஸ்
"ஒரு ஆணிடம் இத்தனை இ ஸ்பரிச சந்தர்ப்பங்களைக் கற்பை றேன். இனியும் அப்படி வேண்டாடே அனுபவித்துப் பார்க்கட்டுமே. க வடிக்கப் போகின்றார்கள்?
அதிர்வுகளைக் கூட ஓர் அன படுத்தி விடுகின்றார் இவர்.
பிரமிளாவின் எழுத்துக்களி: எளிமையும் கூட அவருக்கான ஒரு
ஒரு எழுத்தாளனை யாராலும் உருவாக்க, உருவாக்கிக் கொள்ள விமர்சகர்களுக்கு ஏற்பட்ட முதல் ( ஆளுமையும் கொண்ட ஒரு பை டுத்துவதன் மூலம் இலக்கியத்துக்கு செப்பனிட்டுக் கொள்ளலாம். இல உள்ளடக்கியதே.

iii
பும் மூட்டை கட்டிப் போட்டு விட்டு
ம். இன்று ஒரு கனவு வரும். அதில் ப்பட்டுக் கொண்டிருப்பேன்." என்று சிறகு கதையை முடிக்கின்றார்.
பவியமான மென்மை பிரமிளாவின் அநுபவத்தைத் தருகின்றன.
'சபலம்", "புரியவில்லை', 'குளியல்", தைகளிலும் இந்தப் பண்பு தூக்கலா
டி எண்ணுகின்றாள். திருமணமாகா ஏக்கங்களுடன் தாண்டிக் கொண்டி பரிசத்தால் சபலமடைகின்றாள்.
ன்பங்களா? முன்பு கிடைத்த ஒரிரு க் காரணம் காட்டி மறுத்திருக்கின் ம!. பாவம் என் உடலும் கொஞ்சம் ற்போடு இருந்தென்ன..? சிலையா
ாாயாசமான எளிமையுடன் வெளிப்
ன் வெளிப்படையான தன்மையும்
பலம் தான்.
) உருவாக்கிவிட முடியாது. அப்படி
முனைந்தது தான் நமது மார்க்ஸிய தோல்வி. ஆனால் எழுத்து வளமும், டப்பாளியை ஊக்குவித்து, நெறிப்ப 5 வளம் சேர்க்கும் ஒருவராக அவரை க்கியம் என்பது மனித சமூகத்தை

Page 10
i.
அப்படிச் செப்பனிடக் கூடிய சக
திகழ்கின்றார், பிரமிளா பிரதீபன் அ
தமிழகத்தின், ஈழத்தின், ம6ை வாசிக்கும் பழக்கத்தை ஏற்படுத்தி நேசிக்கும் ஒருவருக்கு அவைகளுக்
இந்தத் தொகுதியின் முதற் சஞ்சும்மா’, சஞ்சும்மா என்பது ஒரு ! கதை இது.
நான் எழுத ஆரம்பித்த அறு மாட்டைப் பற்றி ஒரு கதை எழுதி இ பசுவின் பெயரும் அதுதான்.
கன்றுகள் ஈன்று, பால் கறந்து, ! போய், அது ஈன்ற கன்றின் கன்று லில்லி சினை பிடிக்கவில்லை, என் கடைக்காரனுக்கு விற்று விடத் தீர்ம வெளிப்படையாகவும் பேசியாகிவி மறுநாள் அதிகாலையில் பட்டிக்குப் கிடக்கிறது.
‘லில்லி செத்துப் போய் வி ஆரம்பித்திருந்தேன்.
சுந்தர ராமசாமியின் மிகவும் சி ஒப்பிட்டுப் பேசப்பட்ட கதை லில்லி. இவன் மாட்டைப் பற்றி எழுதிக் கொ கதை "லில்லி”.
பிரமிளாவின் இந்த 'சஞ்சும்மா' முன்பிருந்த எங்களது ஊவாக் க என்னைக் கொண்டு போய் நிறுத்தி
ஒரு ஆச்சர்யம் கலந்த ஆனந்த
பிரமிளாவின் சஞ்சுவின் அந்த

X
ல தகுதிகளையும் கொண்டவராகத்
வர்கள்.
ஸ்யகத்தின் சிறந்த படைப்புக்களை க் கொள்ள வேண்டும். எழுத்தை
5கான நேரம் தானாகவே வரும்.
கதைக்கு அடுத்ததான கதை பசுவின் பெயர். பசு மாட்டைப் பற்றிய
பதுகளில் நாங்கள் வளர்த்த பசு
ருந்தேன். கதையின் பெயர் லில்லி.
துள்ளிக் கிடந்த காலங்கள் எல்லாம் Iம் சினையாகி நிற்கும் காலத்தில் ற ஏமாற்றத்தில், அதை இறைச்சிக் )ானித்து, அதை பட்டியில் வைத்தே ட்டது. கடைக்காரன் வரப்போகும்
போனால், லில்லி செத்துப் போய்க்
|ட்டது' என்று தான் கதையை
லாகித்துப் பேசப்பட்ட "கிடாரியுடன் இங்கே மனிதர்கள் சாகின்றார்கள். ாண்டிருக்கின்றான் என்று ஏசப்பட்ட
விற்கு ஒரு அறுபது வருடங்களுக்கு ட்டவளையின் மாட்டுப் பட்டியில்
வைக்கும் சக்தி இருந்திருக்கிறது.
நம் என்னை ஆட்கொண்டது.
நாக்கு, அதன் சொர சொரப்பு; உரசி

Page 11
உரசி பாசம் காட்டும் அதன் கை
யதைப் போலவே!
ஊவாக்கட்டவளையின் வ லில்லியிடம் பால் கறப்பார்கள்.
சென்ற வருடம், ஒரு மாலைப் அழைப்பு வந்தது.
"ஐயா, நான் பிரமிளா. 9|L பேச ஆசைப்படுகின்றார்."
பிரமிளா தெளிவத்தையுடன் அர்த்தம் இருக்கிறது. அப்பா ஏன் என்றேன்.
"ஐயா நான் செல்வராஜா. பார்க்க ஆவலாக இருக்கிறது. இ பிறந்த நாளைக்காக ஓடி வந்தேன். என்றெல்லாம் பேசியவர், "உவா 8
படித்திருக்கின்றேன்." என்றார்.
எங்கள் ஆஞாவின் மாணவ மலையகத்தின் புதிய தலைமுை படைப்பாளி. எத்தனை மகிழ்வாக
இந்தத் தொகுயில் "புரியவில் என்னுடைய சிறுகதைத் தலைப்பு
ஒரு பெண் தான் பெரியவள எந்தப் பெண்ணால் தான் அந்த ருக்கிறது?
அம்மாவுக்குச் சொன்னதும், !
'இந்தச் சடங்கு தனக்குத் ( கின்றாள்.

Χ
/
ண்கள். எங்களது லில்லியினுடை
ாத்தியாரான எங்கள் ஆஞாதான்
பொழுதில் எனக்கொரு தொலைபேசி
பா வந்திருக்கின்றார். உங்களுடன்
பேசுவதற்குக் காரணம் உண்டு. என்ற ஆச்சர்யத்துடன் "கொடுங்கள்’
பிரமிளாவின் அப்பா. உங்களைப் Nந்த முறை முடியவில்லை. பேரனின் நாளை காலை போய் விடுவேன்.”
கட்டவளையில் உங்கள் அப்பாவிடம்
ரின் மகள், பிரமிளா செல்வராஜா. றப் படைப்பாளரின் முன் வரிசைப் இருக்கிறது.
லை" என்றொரு கதை இருக்கிறது. க்களில் இதுவும் ஒன்று.
ாகும் அந்த மகத்தான மாற்றத்தை நேரத்தில் புரிந்து கொள்ள முடிந்தி
நடுமாறிப் போகின்றாள்.
தேவை தானா? என்றும் நினைக்

Page 12
சடங்கு கொண்டாட்டங்களி: வாழ்க்கைப் படி முறையின் பெண் ளமை ஒப்புக் கொள்ளப்படுகிறது. விடவும், தங்களுடைய மகள் திரு வந்துவிட்டாள், தன்னுடைய பென படுத்தி விட்டாள் என்று அவளுை பெருமைப்படுவதாகவே இந்தச் சட கண்டிப்புடன் முன் வைக்கின்றார்" சிறுகதை மூலம்.
Purification 6T66T sub sgisg5 யாக்கல்' என்று மொழி பெயர்த்து (
அநுபவங்கள் கதையாடலாக யான உதாரணம், இச் சிறுகதை.
கதை.
ஈழத்துச் சிறுகதை உலகில் ஆசனம் காத்திருப்வதையும் அதற்க வத்தை அவர் ஏற்கும் அறிகுறிக படுத்துகின்றன.
அவருக்கும் அவரூடாக மல்லி கள். பாராட்டுக்கள்.
123-1/B, Alwis Place, Averiwatte Road,
Wattala. 25.05.2010

X1
னுாடாக ஒரு பெண் அவளுடைய ாமைத் தன்மையினை அடைந்துள் ஆனால், பெரியவளான பெண்ணை மணத்துக்குத் தகுதியுடையவளாக ண்மையின் நேர்நிலையாக உறுதிப் டய பெற்றோரும் குடும்பத்தினரும் .ங்குகள் அமைந்து விடுவதை ஒரு கிறேஸ் புவர் தன்னுடைய ஆங்கிலச்
ஆங்கிலக் கதையினை "தூய்மை வெளியிட்டுள்ளது பெண்' சஞ்சிகை.
மாற்றப்படுவதற்கான ஒரு அருமை நாமெல்லாரும் வாசிக்க வேண்டிய
பிரமிளாவுக்கான ஒரு இடம், ஒரு காக உழைத்து அதில் அமரும் பக்கு ளையும் இந்தக் கதைகள் உறுதிப்
” "*.
|கைப் பந்தலுக்கும் எனது வாழ்த்துக்
என்றும் அன்புடன் தெளிவத்தை ஜோசப்.

Page 13
பதிப்புரை
D6)6OVU85 D6
புதியதெ
இந்தத் தொகுதியின் ஆசி காலங்கள் சொற்ப காலங்களே. புரிந்து கொண்டுவிட்டேன்.
அப்பொழுது இவரொரு மான என்பது தான் அப்போதைய எழுத்து பின்னர் பல மாற்றங்கள் ஏற்பட்டு வி
மாணவியாக இலக்கிய உலகி வளர்ந்து வந்தவரைப் பின்னர், ஆங் பழகினேன். காலம் தேங்கிப் போ! காலத்திலேயே திருமணமும் நடைெ ஒர் ஆண் குழந்தைக்குத் தாயாகவி றார். இத்தனை எதார்த்த நெரு பட்டதாரியாகி, பட்டதாரி ஆசிரியை க்கு ஒர் எடுத்துக் காட்டாகும்.
மலையகத்தைச் சார்ந்த தோலையை முதன் முதலில் சந்தி ஆக்கபூர்வமான திறமை குடி கொன கொண்டேன். இவரைத் தொடர்ந்து
இந்த இடைக் காலத்தில் தான் யிட்டுள்ள இவரது சிறுகதைத் தொ

ii
ண்ணில்ருந்து ாரு உரவு
ரியையை நான் கண்டு பழகிய
அதற்குள் இவரது ஆற்றல்களைப்
வி. செல்வி. பிரமிளா செல்வராஜா துப் பெயர். இவரது வாழ்வில் அதன் பிட்டன.
ல் அப்போது காலடி எடுத்து வைத்து கில ஆசிரியையாக இவரைக் கண்டு ப விடவில்லை. இவருக்கு இந்தக் பற்று முடிந்தது. தொடந்தாற் போல, |ம் இன்று இவர் திகழ்ந்து வருகின் $கடிகளுக்குள்ளும் இன்று இவர் யாகவும் திகழ்வது இவரது திறமை
இந்த இளம் இலக்கியக் குருத் த்த போதே, இவரிடம் ஏதோவொரு ாடுள்ளதை உள்மனதில் மட்டிட்டுக்
அவதானித்து வந்தேன்.
புரவலரின் புத்தகப் பூங்கா வெளி ததியும் பார்க்கக் கிடைத்தது.

Page 14
xi
என் அடி மன நிர்ணயிப்புக்கு அமைந்திருந்ததை மட்டிட்டு, அவத
"பீலிக்கரை" என்ற அந்தச் சிறுக இவரது இலக்கிய ஆற்றலையும் மட் நான், வளரும் மலையகத்து இலக்கி எனது முன் மதிப்பீடுகளை இன்னும்
கொண்டேன்.
இவரது படைப்புக்கள் தொட
வந்தன. இளம் பரம்பரையை ஊக்கு
இவரது இரண்டாவது சிறுகதை பந்தல் வெளியீடாக வெளியிட வரையறுத்து நிச்சயத்துக் கொண்ே
'பாக்குப்பட்டை' என்ற சிறு நெஞ்சங்களுக்கு மல்லிகைப் பந்தல்
மலையகத்தில் உலகில் இன்று இலக்கிய மட்டத்திலும் புதுப் புதுத் ஏற்பட்டு வருவதை அந்த மண்ணி உற்று அவதானிப்போர் வெகு சுலப
இளந்தலைமுறை கல்விச் ச நாட்டினது பொது நீரோட்டத்தி: பிணைத்துக் கொள்ள அரும்பாடுப தன்னையும் அர்ப்பணித்து உழை இன்று கல்வித்துறையிலும் அரசிய இலக்கிய வெளிப்பாடுகளிலும் நாம்
வயதுக்கும் மேம்பட்ட ஆற்ற தேர்ச்சியும் இயல்பாகவே அடை காலத்தில் மலையகத்தில் குறிப் திகழ்வார் என்பதை, இவரது பன் படித்துப் பார்ப்பவர்கள் மெய்யாக( மட்டும் திண்ணம்.
16. O4. 2010

ஏற்ப அத்தொகுதி சாட்சியமாகவும் தானித்துக் கொண்டேன். கதைத் தொகுப்பு நூலில் இவரையும் டிட்டு அவதானித்துக் கொண்டிருந்த யப் புதுக் கொழுந்து என இவர் பற்றிய கொஞ்சம் விசாலித்து ஆழப்படுத்திக்
ர்ந்து மல்லிகையில் இடம் பெற்று தவிப்பது எனது நோக்கம். கத் தொகுதியை அடுத்து மல்லிகைப் வேண்டும் என என் வரைக்கும் டேன். அத், - டேன்.
கதைத் தொகுதியை இலக்கிய ல் வெளியீடாகச் சமர்ப்பிக்கின்றேன். வ அரசியல் மட்டத்தில் மாத்திரமல்ல, திருப்பங்களும் புதிய மாற்றங்களும் எனது சமூக மாற்றத்தை ஆழமாக மாகப் புரிந்து கொண்டுவிடுவார்கள். சமூகமாக மாறிவருகின்றது. முழு ல் தன்னையும் ஓர் அங்கமாகப் ட்டுச் சகல பொதுத் துறைகளிலும் த்து வருகின்றது. அதன் பெறுபேறு ல் துறையிலும் பொதுவாகக் கலை துல்லியமாகக் காண முடிகின்றது. லும் படைப்புத் திறனும், மொழித் யப் பெற்றுள்ள இவர், பின்னொரு பிடத்தக்க ஒரு படைப்பாளியாகத் டைப்புக்களை மேலோட்டமாகவே வே புரிந்து கொள்வார்கள் என்பது
பெட்ட
-----ாசா(வ

Page 15
என்னைப் U
குழந்தையாய். குமரிய தாயாகியது. இது நான்! நானே
சூழ்நிலை இறுக்கிப் பிடித்து கட்டாயமாய் எழுத்தை நேசிக்கத்
ஆயிரம் மாற்றங்கள் என் பu நடுத்தரக் குடும்பத்தின் இரண்டா வெளியெங்கும் ஒடிக் களைத்து. ஆய்ந்து மணந்து. கொச்சைத் சந்தியின் மணம் நுகர்ந்து. 6Τ6 சூழ்நிலை தான்.
மலையகத்தின் குறையே, ! பட்டது. நியாயம் தான். அந்தக் குை சிறு முயற்சி என் கதைகளின் கரு
முயற்சி வெற்றியளித்ததா6ெ முயற்சித் திரியை அடிக்கடி தூண் செய்யும் மல்லிகை ஜீவா, என் அ அழகாய் உருவாக்கிய ஞானசேக தட்டிக் கொடுத்து உற்சாகப்படுத்தும் பலர். என் தீவிர முயற்சிக்கு நீர்
மூத்த எழுத்தாளர்களின் பர றேன். நெஞ்சம் நெகிழ்ந்திருக்கின்

iv
நறி Tổi......
பாய். மனைவியாய். பின்
தான்!
த் தளர்த்த மறுக்கும் நேரத்திலும் துணிந்ததும் நானே தான்.
பண வேகத்தில். ஒரு சாதாரண வது பிள்ளையாய், மலைநாட்டின் . தேயிலை நுனிக் கொழுந்தை தமிழ் இரசித்து. வெள்ளை மண் ன்னை எழுதத் தூண்டியதும் என்
எங்கும் பேசப்படுவதாய் எனக்குப் றகளையே அழகாய்ச் சொல்ல ஒரு
வன நானறியேன். இருந்தும் என் ாடிவிடும் பெரும்பங்கை எப்போதும் ஆரம்பத்தை அங்கீகரித்து என்னை ரன் ஐயா காணும் போதெல்லாம் கவிஞர் மேமன்கவி மற்றும் பலர். வார்த்தனர். வளர்த்தெடுத்தனர்.
ந்த மனம் கண்டு வியப்புற்றிருக்கி றேன்.

Page 16
y
2007.11.18 அன்று இலக்கிய அவர்களின் புரவலர் புத்தகப் L "பீலிக்கரை" எனும் சிறுகதைத் ெ வெளியிடப்பட்ட ஒரு திடீர் நிகழ்வு. சந்தர்ப்பம். இன்னும் என்னைக் தானாவென்று. அவ்வகையில் எப்போதுமே நன்றியுடன் நினைவு
எழுத்தில் எனக்கு ஆர்வம் இரு தான் நான் முதன்முதலில் பத்திரி “சலனம்' எனும் முதற் கவிதை தி தனை ஆனந்தம் எனக்குள். ஒரு சிக் குலாவுவது போல. அத்த6 யைத் தடவிக் கொடுத்தது, இன்னு
தொடர்ந்தும் தினக்குரல், வீரே பத்திரிகைகளும் மல்லிகை, ஞா சஞ்சிகைகளும் என் ஆக்கங்க6ை தியமையை மிகப் பெரிய விடயமா
எனது எழுத்துப்பணியின் அ( அப்துல் ரகுமான் அவர்களால் வழங்கப்பட்ட 2008ஆம் ஆண்டின் கிடைத்தமை என்னைப் பல வழிய
நான் மெதுவாய் வளர்ந்து வரு தாக்கிய என் உயிர் அண்ணன் 2 இறையடி சேர்ந்து விட்டார். அந்த கொண்டிருக்கும் இந்நொடிவரை வலிக்கச் செய்கிறது.
திருமணம், குழந்தை, தொழ பாவம் என சில நேரங்களில் நா நாங்களும் ஆமையினம் தான். ந ஆமைகளாய்ச் சதா வீட்டின் நிை
பால்மா டின்னைச் சரியாக மூ

. V
புரவலர் அல்ஹாஜ் ஹாசிம் உமர் பூங்கா' எனும் அமைப்பில் எனது தாகுதியே முதலாவது வெளியீடாய் . அது நான் எதிர்பாராமல் கிடைத்த கிள்ளிப் பார்க்கிறேன், அது நிஜம் புரவலர் ஹாசிம் உமர் அவர்களை
கூரக் கடமைப்பட்டுள்ளேன்.
ந்த போதிலும் கூட, 2006ஆம் ஆண்டு கைகளுக்கு எழுத ஆரம்பித்தேன். lனமுரசில் பிரசுரமான பொழுது எத் குழந்தையை ஈன்றெடுத்துக் கொஞ் Oன வாஞ்சையுடன் அப்பத்திரிகை ம் எனக்கு ஞாபகத்தில் இருக்கிறது.
கேசரி, மித்திரன், சுடரொளி முதலிய னம், ஜீவநதி முதலிய இலக்கியச் ாப் பிரசுரித்து என்னை ஊக்கப்படுத் கக் கருதுகிறேன்.
டுத்த முக்கிய கட்டமாய்க் கவிக்கோ நடத்தப்பட்டு, கம்பன் கழகத்தால் மகரந்தச் சிறகு விருது எனக்குக் பில் உற்சாகப்படுத்தி, ஊக்குவித்தது.
கையில் என் குடும்பத்தை மரமாய்த் 009.04.17 அன்று எம்மைப் பிரிந்து, ப் பாதிப்பின் தாக்கம் இதோ எழுதிக் என்னை அழுத்திப் பிடித்து மனதை
ஜில், குடும்பம். என்று பெண்கள் ன் நினைப்பதுண்டு. ஒரு வகையில் Tமும் ஒட்டைச் சுமந்தபடியே திரியும் னவுடனேயே திரியும் பெண்கள்.
டினேனா..? சீனிக்குள் எறும்பு போய்

Page 17
விடுமோ...? மழை வந்தால், கொ விடுமோ.....?' இந்த நினைவுகளு. தொழிலின் சுமை..... பிரயாண அலு முடியாதோ? என்ற சந்தேகம், என
முடங்கிப் போனேன், சில போனேன், வரிசையாய்த் தெரியும்
அப்போதெல்லாம் எனக்கு : அவர்களுக் கொப்பாய் எனக்கடை எனக்குத் தந்த வரங்கள்..... வரங்க
இடைநடுவில் என் சூழ்நிலை கப்பட்டது என்னவோ உண்மைதா
வயிற்றில் கருவை சுமந்தப முடித்து, இன்று நான் ஒரு கலைப்பு கணவனின் தாராள மனதே நிச்சய
ஓரளவு என் பாரம் குறைந்து 5 தொகுப்பை வெளியிடும் படி தொடர்ச்சியான தூண்டலும் உற்.
வைக்கின்றன.
இந்தத் தொகுப்பின் சிறுகதை ஊவாகட்டவளையின் நிகழ்வுகளும் பதிவாகியிருக்கின்றன ....... யாவு உண்மையையே தான் எழுதியிருக்
இப்போது வளர்ந்து வரும் பு கதைகளைப் படித்து, என் குறை, செதுக்க வேண்டும் என உங்கள் | வேண்டுகிறேன்.
142/17, Don Bosco Mw, Palliyawatta, Wattala.

Vi
டியில் காயும் உடைகள் நனைந்து 5கிடையில் குழந்தையின் நலம். ப்பு. எழுத்துலகில் தாக்குப் பிடிக்க
ܪܨܘܢ சந்தர்ப்பங்களில்.மூர்ச்சித்துப்
வேலைகளுக்கு நடுவில்.
ஆறுதல் சொன்ன என் பெற்றோர், ந்த கணவன். இவர்கள் கடவுள் *ள்! T
ப் பாரத்தில் நான் அமுக்கி வைக் '6টা,
டியே வெளிவாரிப் பட்டப்படிப்பை ட்டதாரியாகவேனும் நிற்பதற்கு என் மாகக் காரணமாகும்.
வருகையில் தான் இந்த சிறுகதைத் மல்லிகை ஜீவா அவர்களின் சாகப்படுத்தலும் என்னை இயங்க
களில் அநேகமாய் எனது ஊரான , அந்த மனிதர்களின் நிஜங்களுமே |மே இல்லையெனினும், ஓரளவு கிறேன்.
தியவள் நான். என் இந்தச் சிறு நிறைகளை விமர்சித்து என்னைச் ஒவ்வொருவரிடமும் பணிவன்புடன்
SpyL66Tmt pusởT
ീ3്യ

Page 18
ഗീ ത്ല0ഭീ
உன்னிடம் சொல்ல நிறைய
இருக்கிறது. ஒரு ஆறேழு மாத மனது பாரம் நிரம்பியதாய் ஓர் உன்
அது போகட்டும், நீ இப்போது னைப் பார்க்கவென்று எனக்கு எத் மட்டுமல்ல, அம்மா உன்னை நி எங்களை விட்டுப் பிரிந்ததாய் நாங்க படத்துடன் பேசுகின்றோம். அடிக்க
இப்படித் திடீரென எங்களை தெரியுமோ தெரியவில்லை. நான், இப்போது நிம்மதியாய் இல்லை. இருந்து கொண்டே தான் இருக்கி
வழமையாக நீ தனியாக எா மட்டும் எங்களைக் கட்டாயமாய்த் இதற்காகத்தானா..?
ஆற்றோடு நீ போனதாய் வந்த

நிறைய இருக்கிறது. நிறையவே தங்களாய் உன்னுடன் பேசாததால் ത്തfഖ.
எங்கேயடா இருக்கிறாய்...? உன் தனை துடிப்புத் தெரியுமா? எனக்கு னைத்து அழாத நாளேயில்லை. நீ sள் யாருமே நம்பவில்லை. சதா உன் டி உன் நினைவுகளை மீட்டுகிறோம்.
விட்டு போய்விட்டாயே..! உனக்குத்
அம்மா, டடா, தங்கைகள் யாருமே அடி மனதில் எப்போதும் ஒரு வலி
D5.
ங்கும் போவதில்லையே. அன்று தவிர்த்து விட்டுக் குளிக்கப் போனது
த அந்த நரகச் செய்தியை என்னால்

Page 19
ஜீரணிக்கவே முடியவில்லை. உ6
நான் அதை நம்பவும் இல்லை.
உன் தலையின் நெற்றி ஒரத்த கறுத்திருந்தாய். மற்றபடி அதே என் விரல்களை சொக்ஸ் போட்டு மூடி தொட்டுத் தொட்டுப் பார்த்தேன். ந உன் தலைமுடியை நிறையத் தட
அந்த நிமிடங்களை என் உய தடா. நீ சிரிக்கவில்லை, பேசவில் தாய். அம்மா கத்திக் கதறித் தொண் ருந்தாள்.
யாருக்கு யார் ஆறுதல் சொல் இருப்பதால், நீ ஒரு வார்த்தை த எங்களையும் பேசவிட மாட்டா( தடவைகள் டடாவிற்கு நெஞ்சு வரு
(3UTC360TTLDLIT.
இன்னொரு விடயம் தெரியுமா நடந்தது. அதை மட்டும் நீ பார்த்திரு பாய். நம் சொந்தக்காரர்கள் அன தார்கள்.
ஆயிரம் காரணங்கள் சொல்
அவர்கள் உன்னைப் பார்க்கக் கு(
அம்மாவின் முகத்தில் ஒரு நட தன்னைத் தாங்குவார்கள் என்று 6
நானும் அப்படித்தான் நினை நெஞ்சு நிமிர்த்தித் திமிருடன் ந தயவையும் நாடிக் குன்றிக் குறுகிய
நீ எனக்குக் கலியாணம் கட்

ன்னைச் சடலமாய் பார்க்கும் வரை
நில் ஒரு காயம் இருந்தது. கொஞ்சம் T தங்க அண்ணன் தான். உன் கால் டியிருந்தார்கள். உன் விரல்களைத் ான் நகம் வெட்டிவிடும் விரல்களது. வை தடவிப் பார்த்தேன்.
பிர் பிரியும் வரை மறக்கவே முடியா ல்லை. நடுவீட்டில் காட்சியாய் கிடந்
ாடை வரண்டு, மூர்ச்சையாகிப் போயி
ஸ்வது? டடாவிற்கு நெஞ்சு வருத்தம் நானும் எதிர்த்துப் பேச மாட்டாயே.
? இதுவரை நடக்காத ஒரு புதுமை ந்தால், நிறையச் சந்தோஷப்பட்டிருப் மனவருமே நம் வீட்டில் கூடி இருந்
லி நம் விஷேசங்களை, தவிர்த்த டும்ப சகிதம் வந்திருந்தார்கள்.
ம்பிக்கை. தன் ஆறு சகோதரர்களும் எண்ணியிருப்பாள் போல.
ாத்துவிட்டேன். நீ இருக்கும் வரை டந்து திரிந்த நாங்கள், எல்லோர் ப் போய்விட்டோம்.
டி வைத்தவன்., அது தான் உன்

Page 20
மச்சான் நல்லவனாய் அமைந்து வி தேவைகளையும் கவனித்துச் ெ இல்லாதிருந்தால் நம்ம குடும்பம் ந போயிருக்கும்!
craft: S :
எல்லாமே ஒரு இரண்டு கிழ வந்தது! நம் மாமன்மார்களின் பரந்த பிறகுதான் அண்ணா தெரிய வந்தது
பெரிய மாமாவும் மாமியும் ஒரு காரியம் முடிந்து அன்றே கிளம்பிய முப்பதாம் நாள் என்று எதற்கும் த பட்சம் ஒரு போன் பண்ணுவது கூட
மற்றவர்களும் அப்படித்தான். ( ஒருவேளை எல்லாச் செலவும் தங் ஒதுங்கினார்களோ என்னவோ...!
Je: பட 4 '': "21, 2, : -
எங்களைத் தாங்கிய நீ அடியோ நம்பிக்கை தளரவில்லையடா... உ செய்ய வேண்டுமென்று எண்ணின் போய் விடுகிறேன். அப்போதெல்லாம்
உன் கருமாதி நேரம் தான், மாக்கியது.
"ஆயிரம் செலவுகள் இருக்குே வென ஒப்புக்காகவேனும் யாரும் ே
இனி எப்போதுமே சொந்தங்கள் உணர்ந்து கொண்டேன்.
இல்லையென்று சொல்வதற்கி கருமாதியன்றும் வந்திருந்தார்கள். கிளம்பிப் போனவர்களுமுண்டு.

ட்டான். அவன் தான் உன் எல்லாத் சய்திருக்கிறான். அவன் மட்டும் நி ஆற்றில் தத்தளித்த நிலையாகிப்
மைகளுக்குப் பிறகு தான் தெரிய 5 உடம்பு, மனதில் இல்லையென்று து. 121 1 1/al ai.
நாளேனும் வீட்டில் தங்கவில்லை. பவர்கள் தான், உன் எட்டாம் நாள், கலை காட்டவே இல்லை. குறைந்த - இல்லை..,
- TH4 A. 1 க பெரிதாய் எங்களிடம் ஒட்டவில்லை. களுக்கு வந்துவிடுமென்று எண்ணி 17. 199 % பா. -(க 3 : 6:39 2 பட 4) :: டு சாய்ந்துவிட்ட போதிலும், நாங்கள் ன்னிடத்தில் நான் இருந்து எல்லாம் ாலும், சில நேரங்களில் உடைந்து ம் அழ மட்டுமே என்னால் முடிகிறது.
உனது இழப்பு, வலியை அதிக - 1'ல் பக்க 9ெ , தம் :
ம...... ஏதாவது செய்ய வேண்டுமா கட்கவில்லையடா.
ளை நம்பக் கூடாதென்று தெளிவாய்
ல்லை, பாதிக்குப் பாதியாய் உன் ஏதோ அவசரம் என்று இடையில்
0 .

Page 21
தனித்துப் போனோம் அண்ை டோம். என் தங்க அண்ணாவே, உ பெரிய ஆற்றல்!
உன் இடத்தை நிரப்ப எங் எல்லாமே தொலைந்தே போனது.
எல்லாமே இருந்தாலும், ஒ உணர்கிறோம்.
எங்களின் எதிர்பார்ப்பெல்லா எங்களிடமே வந்துவிடடா.
வருவாயா அண்ணா..?
எங்களுக்குப் பிள்ளையாக அனுதினமும் அதையேதான் SJI என் அண்ணன் வந்துவிட வேண் தான் அம்மாவும் உயிருடன் இரு
வீட்டிற்கு வரும் புழு, பூச்சிகள் உறவாடிக் கொண்டிருப்பது இப்ே
இதையெல்லாம் எப்படிப் படிப் படிப்பாயென்ற நம்பிக்கையில் எழு

TT...... அநாதையாகிப் போய் விட் -ன் ஒருத்தனுக்குத் தான் எத்தனை
களால் முடியவில்லை. எங்களில்
ன்றுமே இல்லாமல் இருப்பதாய்
ம் ஒன்றே ஒன்றுதான். நீ மீண்டும்
கவேனும் வந்து பிறப்பாயா..? ார்த்திக்கின்றோம், கூடிய விரைவில் GQLD66TO)...... அந்த நம்பிக்கையில் க்கிறாள்.
ரிடம் கூட, நீயென்று எண்ணி அம்மா பாவெல்லாம் வழமையாயிற்று.
பாய் என்று எனக்குத் தெரியவில்லை. ழதி விட்டேன்.
அன்புடன்
உன் தங்கை.

Page 22
ഗ്ലൂ0
னேக்குக் கவலைதான். இ உயிரோடு இருந்து அவஸ்தைப்படுவ தானே. இதனைக் கருணைக் கெ ஆனால், இப்பொழுது நடக்கப் போவ கொலையல்ல. இதிலும், ஒரு வரும என் அப்பன் செய்திருக்கிறார்.
"அடேய், ஐஞ்சு மணிக்கு அந்த Sleig606....'
அப்பா மூன்றாவது முறை தாமதித்தால் போச்சு. போன வலிக்கிறது. சடாரென எழும்பி மாட்ை போடுகிறேன். மாடென்றோ, பசுவெ நினைத்ததில்லை. செல்லமாய்ச் வழமை போல் அதனுடன் விளைய ருந்தது. சஞ்சும்மாவின் கண்களி லேசாய் வருடிக் கொடுக்கிறேன். 6 ஒட்ட வைக்கும் போது, என் கண்ண பட்டிருக்க வேண்டும். லேசாய் அன
“என்ன மன்னிச்சிடு சஞ்சும்மா.

ருந்தாலும், வேறு வழியில்லை. பதை விட, செத்துப் போதல் உசிதம் காலையென்றும் சொல்வார்களாம். தென்றால், நிச்சயமாய்க் கருணைக் ானத்தைத் தேடும் வழியைத் தான்
மொதலாளி வருவது. மாட்டைக்
யாகவும் கத்துகிறார். இனியும் கிழமை பட்ட அடி இன்னுமே டை இழுத்து வந்து பட்டிக்குள் கட்டிப் ன்றோ எப்பொழுதுமே அதை நான் சஞ்சு என்றுதான் அழைப்பேன். ாட இப்பொழுது என்னால் முடியாதி லும் கண்ணிர். அதன் தலையை ான் தலையை அதன் முகத்தோடு ரீர்த் துளிகள் சஞ்சுவின் முகத்தில் சயப் பார்க்கிறது.
உன்னக் காப்பாத்த முடியல்லடா.”

Page 23
1.
பேசாமல் சஞ்சுவையும் கூட் டால்...? சாத்தியப்படாது. சஞ்சுவி தில் புழு வைத்து விட்டதாம். இனி
தான் சாகப் போவது தெரிந்தே இருந்தது. முதலாளி வருவதற்கு இ தான் இருக்கிறது. அதற்குள் சஞ்: யைக் கொண்டு வந்தால் தின்னக்
இடுப்பில் கத்தியையும், கயிற் நம்பர் மலைக்கு வேகமாய் ஒடுகிே
அநேகமாய் இந்த மலைக்குத் வேன். தண்ணிர்க் கொடியென்றால் புல் மேய்ந்து முடியும் வரை ஒரு கல் நோண்டி நோண்டி எனக்குத் தெ வைப்பேன். பொழுது போவதே தெ போடவோ, கவனிக்கவோ அவசியே போதும், ஒடி வந்து விடும். நான் விளங்கும். அழத் தெரியும். சிரிக்கத் உரசி உரசிப் பாசத்தைக் காட்டக் கையை நக்கிவிடும். அம்மாடி. அ சொரப்புத் தெரியுமா? இறுக்கமா இ ரெண்டு நிமிசம் வலிக்கும். இருந்தா சிரிப்பேன். சஞ்சுவின் கண்ணைப் எப்பவும் அதில் ஒரு சாந்தம் தெரிய கண்ணிலுமே நான் கண்டது கிடை
யாருக்காவது பசுவோட மடிக்கி
வது இருந்தால் எத்தி விரட்டிடும். ட பிடிக்குமாம்.ஆனா, நான் என்ன
ரெண்டாம் நம்பர் மலையில் வெயி இல்லை. அப்போ வெயில் சுட்டெரிச் புல்மேயுற இடத்துக்கிட்டப் போய்

டிக் கொண்டு எங்காவது ஓடிவிட் ற்கு எப்போதோ காலில் பட்ட காயத்
எப்படியும் காப்பாற்ற முடியாதாம்.
ா என்னவோ? சஞ்சு சோகமாகவே ன்னும் இரண்டு மணித்தியாலங்கள் சுவிற்குப் பிடித்த தண்ணிர்க் கொடி கொடுக்கலாம்.ா ை ான
றையும் செருகிக் கொண்டு பத்தாம்
றன.
தான் சஞ்சுவை மேயக் கூட்டி வரு b அதுக்கு மிகவும் பிடிக்கும். சஞ்சு bலில் அமர்ந்து கொண்டு கத்தியால் ரிந்த எல்லாப் பெயரையும் எழுதி ரியாமலிருக்கும். சஞ்சுவைக் கட்டிப் மே இல்லை. ஒரு குரல் கொடுத்தால் என்ன சொன்னாலும் சஞ்சுவிற்கு தெரியும். முறைக்கத் தெரியும். ஏன்? கூடத் தெரியும். சிலநேரம் நாக்கால் ந்த நாக்கு இருக்கே, எவ்வளவு சொர }ரும்பு மாதிரி ஒருதடவை நக்கினா ாலும், என் கையை நக்க விட்டுட்டுச் பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம். பும். அந்த உணர்வை வேறு எந்தக்
டயாது. . ܠ ܢ ܼ ܠ
': ' 1% അഭ്യു . Iட்டப் போய் இருக்க முடியுமா? யாரா பழகினவங்கக் கிட்டக் கூட முரண்டு செய்தாலும் சஞ்சும்மா எதிர்க்காது. லுக்கு ஒதுங்க ஒரு பெரிய மரம் கூட சது. வேறு வழியில்லாமல் சஞ்சும்மா அது மடிக்கிட்ட உட்கார்ந்துட்டேன்.

Page 24
எனக்கு நிழல் தர வேண்டி ஒரே இ எப்பவுமே என்னால மறக்க முடியா
மாடு மேய்க்கிறது ஒன்னும் விஷயமில்லை. ரசித்துச் செய்தா அதுவே பெரிய ரணம். என்கென்ற அது புல் மேயும் அழகு. மேய்ந்: அமர்ந்திருக்கும் பாவனை. ஒவ்6ெ நீர் குடிக்கும் போது முகமெல்லாம் நீ தில் கொள்ளை அழகாய்த் தெரியுட தூக்கி உடலை நெளிக்கும். சிறுநீ தரையில் விழுந்து தெறிக்கும். ெ செல்லக் காதலி.
பாவம் என் சஞ்சு, எத்தனை வழு பும் இல்லாமத் தன் ரெத்தத்தைக் (Մ»ւջԱլլb?...... புனிதம், தெய்வீகம், ! கரம் இவற்றிற்கெல்லாம் ஒர் உ( பசுவாகத்தான் இருக்கும். அதைக் அடித்துப் பயனெடுக்க ஒரு கூட்டம் பசுக்களைப் புரிஞ்சளவு கூட இ முடியல்ல.
மாட்டுப் பொங்கலெல்லாம் 6 அன்றைக்குக் கொஞ்சம் அதிகமா முத்துப்பழனிக்கிட்டக் கொடுத்து கொடுக்கணும். அந்தாளுக்குச் கயிறால தேய்ச்சு ஏனோதானோன் அதுதான் சஞ்சுவ நானே குளிப்ட வச்சிருக்கேன். அதால வலிக்க தொடைப் பகுதியில் அப்படியே இருக்கும். அதை வரண்டி வரண்டி கூட, மண்ணு மண்ணாத்தான் இரு குளிப்பாட்ட ஒரு மணித்தியாலமா

டத்திலேயே சஞ்சு புல் மேய்ஞ்சத,
göl.
நினைக்கிற மாதிரிச் சாதாரண ல், அது ஒரு கலை. வெறுத்தால் ால், இது சுகமான அநுபவம்தான். த புல்லை அசைபோடும் விதம். வான்றுமே வெவ்வேறு அபிநயங்கள். ர்படிய, முகம் சுளிக்கும் அத்தருணத் ம். சாணம் போடும் நேரத்தில் வால் நீர் கூடத் தாளச் சுருதியோடு தான் மாத்தத்தில் சஞ்சு, நான் ரசிக்கும்
நஷமாப் பால் தருது. எந்த எதிர்பார்ப் 5 கொடுக்க வேற எந்த ஜீவனால தாய்மை, கருணை, அழகு, லட்சுமி ருவம் கொடுத்தால், நிச்சயம் அது கடவுளாய் வணங்க ஒரு கூட்டம், ), வெட்டித் தின்னவும் ஒரு கூட்டம். }ந்த மனுஷங்களைப் புரிஞ்சிக்க
வந்தா, சஞ்சுக்கு ஒரே குவழிதான். கவே தேய்த்துக் குளிப்பாட்டுவேன். க் குளிப்பாட்டினாப் பத்து ரூபா சரியாக் குளிப்பாட்டத் தெரியாது. ானு தண்ணிய ஊத்தி அனுப்பிடும். ாட்டிடுவேன். ஒரு சிறிய சிரட்டை Tம அழுத்தித் தேய்ப்பேன். கால் களிமண் ஒட்டிக் காய்ஞ்சு போய் எடுக்கணும். அப்புறம் வயிறெல்லாம் க்கும். எப்படியும் முழுசாத் தேய்ச்சுக் வது வேணும். குளிச்சவுடன சும்ம
7

Page 25
புதுப்பொண்ணு மாதிரி. பொட்டு வேணும். அவ்வளவு அழகா இ( பொங்கல் வச்சி, பறங்கிக்காய்க் கறி ஊட்டும் போது, சின்னப்பிள்ள மா பொங்கல் தான் விருப்பம். பட்டி மாவிலை, கரும்பெல்லாம் கட்டி.
செல்லாம் ஏதோ செய்கிறது.
சஞ்சுவை பிரிஞ்சு இனி என் யல்ல. ஒருவகையில் இதற்குக் க மாட்டைக் கட்டிப்போட்டுட்டு ஸ்டே டேன். நான் வரும் போது சஞ்சு 1 பின்முதுகில் ஒருகட்டை குத்திச்
காப்பாற்றியிருக்கலாமே? தப்புப் புண்தான் கொதிச்சு புழு வச்சிடிச்ச
சஞ்சு, அதுவாச் செத்துப் போ யிடலாம். ஆனால், எங்கப்பா இன் விலைக்குக் கொடுக்கப் போறாரா
வருது.
தண்ணிர்க்கொடி மலையெங்கு ஒரு கட்டுச் சேர்க்கிறேன். கண்ணிரு யாருமே இல்லாத தனிமையில் 'ச கத்துகிறேன். இருக்கும் கொஞ்ச ரே தண்ணிர்க்கொடியைக் கட்டி எடு கல்லில் கால் தடுக்கித் தடுமாறி வி கொள்கிறேன். ஆனாலும், அந் பிளந்துவிட்டிருந்தது. ரெத்தம் தாரா போதும் இப்படித்தான் ரெத்தம் வழி தண்ணிர்க்கொடியை சஞ்சுவிற்குப்
ஐந்தறிவு ஜீவன்கள் என்றாலுL

: வேற வச்சுவிட்டுட்டா சொல்லவா நக்கும். பூசையெல்லாம் பண்ணி, போட்டு அப்பிடியே பிசைஞ்சு அம்மா திரிச் சாப்பிடும். எனக்குமே மாட்டுப் யைச் சுத்தித் தோரணம் போட்டு, -... இப்போ நினைக்கையில் நெஞ்
னால இருக்க முடியுமான்னு, தெரி சரணமும் நானேதான். ஒரு சரிவில ரர் லயத்திற்கு விளையாடப் போயிட் பள்ளத்தில் விழுந்து படுத்திருந்தது. சிறிய காயமும் இருந்தது. ஆண்ட த்திருந்தால் ஒருவேளை சஞ்சுவைக் பண்ணிட்டேன். இப்போ அந்தப்
ாம்.
யிருந்தால், எப்படியோ சமாதானமா றைச்சிக்கடை முதலாளிக்கு அரை ம். அதுதான் அழுகை அழுகையா
ம் பரந்து கிடந்தது. இழுத்து அறுத்து 5டன் விம்மலும் சேர்ந்து கொள்கிறது. ஞ்சு சஞ்சு'வெனச் சத்தம் போட்டுக் ரத்தையும் வீணாக்கிவிடக் கூடாதே. த்துக் கொண்டு ஓடும்போது, ஒரு ழப்போய்..... ஒருவாறு சுதாகரித்துக் தக் கல் பெருவிரல் தசையைப் ளமாய் வழிய ...... சஞ்சுவை வெட்டும் புமோ.....? வலி மறந்து ஓடிப் போய்த் போடுகிறேன்.
), அன்பு காட்டுவதில் பேதமில்லைத்

Page 26
தான். பேசமட்டுமே அவைகளுக்கு மிருகங்கள் மனிதர்களையும் மிஞ் மறைந்திருந்து தாக்கிக் கொள்வ பேராண்மையும், உணர்வாற்றலு உண்டு. சஞ்சுவுக்கும் ஏதோவொன் தின்னாமல் பார்த்த இடத்தையே பா கண்ணிரின் அடர்த்தியும், செறிவும்
இப்போது நான் என்ன செய்ய ஐந்து மணியாகப் போகிறது. முதல யில் ஒரு தொகைப் பணத்தைத் திை சஞ்சுவை முரட்டுத்தனமாய் இழுத் என்னைத் தேடும். அவர்களோ அலைமோதியபடியே லொறிக்குள் போகும். அதற்குப் பின். 2 6 அதைச் சகித்து முகம் கொடுக்கும் பலனில்லை.
என்ன செய்யப் போகிறேன் நம்பர்மலைக்கு மீண்டும் ஒடுகி நாட்களை அசை போட்டு அழுதிட வேகமாய் ஒடுகிறேன்.
இப்போது என்கையில் கயிே

த் தெரிவதில்லை. சில நேரங்களில் சி விடுகின்றன. எந்த மிருகமுமே தில்லை. நேருக்கு நேர் மோதிடும் Iம் அவைகளுக்குத்தான் அதிகம் று புரிந்திருக்க வேண்டும். புல்லைத் ார்த்துக் கொண்டு அழுகிறது. அந்தக்
எனக்கு மட்டுமேதான் புரிகிறது.
வேண்டும்? எதுவுமே புரியவில்லை. ாளி லொறியில் வருவார். அப்பா கை Eப்பார். பின் இருவரும் சிரித்தபடியே து லொறிக்குள் அடைப்பார்கள். சஞ்சு டு போகாமல் முரண்டு பிடிக்கும். அடைப்பட்டுத் தூரமாய்த் தூரமாய்ப் ன்னால் நினைக்க முடியவில்லை. தைரியம் எனக்கில்லை. எதிர்த்தும்
? ஏதும் தெரியாமலேயே பத்தாம் றேன். சஞ்சுவுடன் நான் கழித்த தனியாய்ப் புரண்டு தேம்பிட.
றா, கத்தியோ இல்லை.

Page 27
ഗമദ്രീ ശ്രീ
"சின்னையா கங்காணி விழுந்திருக்குடா."
"பாக்குப் பட்டையா?." க
"ஆமாண்டா. நல்ல பெரிய். கைகளை அகல விரித்துப் பாக் கொண்டிருந்தான்.
"நெஜமாலுமே நீ பாத்தியா?.
"சத்தியமாப் பார்த்தேண்டா.
ராஜனுடன் அனைவரும் ே சேனையை அடைந்தனர்.
"அந்தத் தொங்கல்ல பாருங் "சரிதான் எப்படி எடுக்குறது
"நீ போய் எடுத்துட்டு வாறியா
"வேண்டாண்டா சாமி. C3L கிட்டேன்."
"அப்ப சுல்தான் போ..." 10

சேனையில் ஒரு பாக்குப் பட்டை
ாந்தி ஆவலுடன் கேட்டான்.
.ய பாக்குப் பட்டை." ராஜன் தன் குப் பட்டையின் அளவைக் காட்டிக்
യര്
" இது சுலுத்தான்.
. வா காட்டுறேன்."
சர்ந்து சின்னையாக் கங்காணியின்
SL-IT....'
) y y
காந்தி?..."
ான தடவையும் நான்தான் மாட்டிக்

Page 28
'மாட்டேன் நீயே போ. yy
ராஜனுக்குக் கோபம்.
"சரி நான் எடுக்கிறேன். ஆன
யாருமே இதற்குச் சம்மதிக்க:
அவர்களுக்கு ஒவ்வொரு க விளையாட்டு. அதில், இந்தப் பாக் போட்டி அதிகம். காரணம் அவ் கிடைப்பதில்லை. அப்படியே கிை வேகத்தில் இரண்டு நாட்களுக்குக்
ஆள் நடமாட்டம் குறைந்த பொட்டல் தேயிலைச் சரிவில் தா சூடு பறக்கப் பறக்க நடக்கும்.
ஒரு தடவை ராஜனுக்குக் கா உராய்ந்து , உட்கார முடியாமல் த
அத்தனை ஆர்வம் அவனுக்கு.
பாக்குப் பட்டையின் இலை கெட்டியாய்ப் பிடித்துக் கொண்டு "அமர்ந்து கொள்ள வேண்டும். நீண் யாராவது படு வேகமாய் மண்
போவார்கள். இதுதான் பாக்குப் ப
சவாரி செய்யும் போது படு ஜே கிழித்துக் கொண்டு போகிற ே அதிருண்டு பறக்க, மூச்சு முட்ட
தோட்டத்தில் எல்லாச் சிறுசுகளுக்
இந்தப் பாக்குப் பட்டைக விழுந்தெழும்பி வந்த சம்பவங்களு அத்தனை கஷ்டமல்ல. என்றா:
பாக்குப் பட்டை விழும்வரை காத்தி

ா, யாருக்கும் சவாரி தரமாட்டேன்."
வில்லை.
ாலத்திலும் ஒவ்வொரு வகையான குப் பட்டைச் சவாரிக்குக் கொஞ்சம் வளவு எளிதாகப் பாக்குப் பட்டை டத்தாலும், இவர்கள் சவாரி செய்யும்
கூடத் தாங்காது.
ஒற்றையடிப் பாதையில் அல்லது, ன் இந்தப் பாக்குப் பட்டைச் சவாரி
ல்சட்டை கிழிந்து, குண்டியெல்லாம் வித்தும் கூட. அவ்விளையாட்டில்
',
உதிர்க்கப்பட்ட காம்புப் பகுதியைக் , அதன் பரந்திருக்கும் பட்டையில் டிருக்கும் காம்புப் பகுதியின் நுனியை
பாதையில் இழுத்துக் கொண்டு
ட்டைச் சவாரி.
ாராய் இருக்கும். காற்று முகத்தைக்
வகத்தில், தூசு துகள்களெல்லாம் முட்டச் சவாரி போவதற்கு அந்தத்
குமே நல்ல விருப்பம்.
ளைத் திருடப்போய் உதைபட்டு ம் அநேகம் உண்டு. அதுவொன்றும் லும், காய்ந்து போய்த் தானாக அந்தப் ருக்க வேண்டுமே, அதுதான் கஷ்டம்.
11

Page 29
சில நேரம் இலவு காத்த கிள சிறுசுகளுக்குப் போட்டியாய், ஏதா அந்தப் பட்டையை வெட்டித் ே போய்விடும்.
பாக்குப் பட்டையை உரித்து 9 வெட்டிச் சூடு காட்டிப் பின், அதில் ஒன்றுதான்.
ர்
மொத்தத்தில், உதவாத ஒரு ளில் பயன்படுகிறது. மேலதிக தோ
தன் சேனையில் எத்தனை தா லும், யாரையும் தொடவிடக் கூடாதெ துக் கொள்ளுவார். நினைப்பது போ பிடித்த ஆணிகளையும், போத்தல் விடுவார்.
வேறு எதற்காவது அவரது ே காலைக் குத்திக் கிழித்தெடுத்து வி
தோட்டத்தில் பாதிப் பேருக்கு தழும்பு உண்டு. கூடவே சின்னைய மேயவென்று போன மாடுகளின் அறுத்து வைத்துக் கொள்ளுவார்.
1ெ
இப்படியெல்லாம் பட்ட அநுபவம் இப்போ எப்படிப் பாக்குப் பட்டைபை
ராஜன் மனம் தளராதவன். புத்
ஆணிகளையும், போத்தலோ மெதுமெதுவாய் அடியெடுத்து வைத். காய்ந்து தொங்கிய பட்டையை சரக்
"எவண்டா அது..? நாசமாப் ராஜன் சின்னையாவின் கண்க ஓடி வந்து வேலியைத் தாவுகைய
12

சி கதையாயும் ஆனதுண்டு. இந்தச் வது ஒரு பெரிசு சோறு கட்டவென்று தால் போல உரித்துக் கொண்டு
புதை மெல்லிய தாள் போல அளவாய் சாப்பிடுவதும் அநேகருக்குப் பிடித்த
குப்பைப் பொருள் பல்வேறு விதங்க வையாயும் இருக்கிறது. என் பாக்குப் பட்டை விழுந்து கிடந்தா ன்று சின்னையாக் கங்காணி நினைத் ாலவே, வேலியோரமெல்லாம் கறல் ல் ஓடுகளையும் போட்டு வைத்தும்
சேனைக்குள் நுழைந்தாலும் கூடக் விடும்.
தக் காலில் போத்தலோடு கிழித்த பா கங்காணியின் சேனைக்குள் புல் கயிற்றையும் விட்டு வைக்காமல்
ங்கள் மனதில் பதிந்து போயிருக்க.....,
ய எடுப்பது?.....
திசாலியும் கூட.... -
டுகளையும் அப்புறப்படுத்தி விட்டு, தான். பாக்கு மரத்தை எக்கி எக்கிக் க்கென்று இழுத்தான்.
போறப் பயப்புள்ள .....''
ளுக்கு அகப்பட்டு விடாமல், குனிந்து பில் தவறி விழுந்து, தொடையில்

Page 30
லேசாய் ஆணி கிழித்து விட. கொண்டார்கள்.
"JeśTLT 6TGäseburt?. yy
"அந்தக் கெழமுண்டம் உள்ளு
“šCBsuiu...... சொதப்பிட்டியே.
"அந்தாளுக்கு என்னவாவது L
"அப்படீன்ற?."
மூவருமாய் யோசித்தனர்.
"பின்ன என்னடா. வீணாப் ே கொறஞ்சுடுவாங்களா?."
“காந்தி சொல்றதும் சரியாத்தான்
ராஜன் யோசித்தான்.
"assiosvugisessvmupm'?. 9.
“வேணாம். தலையில பட் அதற்கு ஒத்துக் கொள்ளவில்லை.
ஒரு மூன்று நாட்கள் கூட ர சத்தமிட்டார்கள். அடி இற்றுப் போ யாக்கங்காணி தலையில விழுந்து கிடக்கிறாராம்.
மனதில் கோபமிருப்பினும், நாலைந்து பேர் அவரைத் தூக்கி சுல்தான், காந்தி மூவருமாய்ச் சேர்
மெய்தான் அதுவொரு பெரி பாக்குப் பட்டைகள் அதில் இருந்த
சரக் சரக் என்று இரண்டைய நாலாம் நம்பர் தேயிலைப் பொட்ட

ஒருவாறு எல்லோருமே தப்பித்துக்
நக்கு இருக்குது."
.." சுல்தான் சலித்துக் கொண்டான்.
J6T600Tg)ubLIT.....
பாற பாக்குப் பட்டையைக் குடுத்தாக்
ன் இருக்கு. என்னத்தைச் செய்றது?"
டாப் பிரச்சினையாயிடும்." ராஜன்
நகர்ந்திருக்காது. யாரோ கத்திச் யிருந்த பாக்குமரமொன்று சின்னை விட்டதாம். அவர் கத்திக் கொண்டு
போனால் போகட்டுமென்று ஒரு
வர ஓடினர். அவர்களுடன் ராஜன், tந்து கொண்டனர்.
ய பாக்குமரம். ஒன்றுக்கு இரண்டு
56OT.
பும் இழுத்துக் கொண்டு, மூவருமாய் லுக்கு அவசரமாய் ஓடினர்.
13

Page 31
ഗ്രഭ്വഴി ഭൂഗ്ഗ
அவனவனுக்கு ஆயிரம் பிர வரும் பிரச்சினைகளே ஒரு தனிர
கலியாணம்னா சொந்த பந் அதுக்காக வாற வீட்டிலேயா கிடை புள்ளக்குட்டிகளையும் இழுத்து முடியாமல், சகித்துக் கொள்ளவும் தாள் அம்மு.
அது எட்டுக் காம்பறாக்களை சம் வசதியாய்ப் போயிற்று. கடவுள் இல்லாதிருந்ததால் ஒவ்வொரு இ எல்லோருமாய்ச் சமாளித்தனர்.
ஆண்கள் அவிழ்ந்த சாரத்ை போதையில் கிடக்க. சில இள போல் கதையளந்தார்கள்.
சிறு குழந்தைகளைக் காரண
வைகளையெல்லாம் அபகரித்துக் குறட்டை விட்டுக் கொண்டிருந்தா
இரண்டு ராத்திரிகள் பொறு கில்லை. அம்மு தன் புதுக்கணவ
14

2OOO
ச்சினை. இருந்தாலும், எங்க ளுக்கு
கம் தான்.
தம் வந்து போகத்தான் வேணும். யாக் கிடக்குறது?. டசன் கணக்குல க்கிட்டு. வெளியே சொல்லவும்
முடியாமல் தடுமாறிக் கொண்டிருந்
க் கொண்ட லயம் என்பதால், கொஞ்
புண்ணியத்தில சண்டை, சச்சரவுகள் ஸ்தோப்பையும் பாவனைக்கு எடுத்து
தக் கூடக் கட்டிக் கொள்ளாமல் குடி ம் பெண்கள் பாத்திரங்கள் கழுவுவது
ir
'ம் காட்டி, தலையணை, பாய், போர் கொண்ட தடித்த பெண்கள் சிலர்
ர்கள். ട്ടുീ
த்தாயிற்று. இனியும் பொறுப்பதற் ன் ராசுவை ரகசியமாய் கண்களால்

Page 32
தேடினாள். அவன் அவனையொத் பேசிக் கொண்டிருந்தான்.
மணி பதினொன்றையும் தா அவள் என்னவென்று அவனை வா
|-
அவனிலும் தவறில்லைத் தா இருக்கையில் நாங்கள் என்னவென்று
மூன்றாவது இரவும் ஒற்றையில் ஒருவித ஏக்கம்.... தாகம்..... ஆற்றால் கூடவா அறிவில்லை. அம்மு ரகசி டாள். தன் அத்தனை ஆசைகளை துப் பாதுகாத்ததைக் கண்டு அவே
நெடுநேரம் யோசித்துக் கொன் கம் அதிகமாக வந்தது. 43
"அடியேய்... இவ்வளவு நேரமா வும் புதுப் பொண்ணு... எழுந்திரிச்சி தம்பிக்குக் கொடு...''
சடாரென எழும்பிக் கொண் வருகையில்.... அவன் முரட்டுக் ன அவனை அணுக இன்னொரு சந்த
தன்னை நினைக்கத் தனக்கே தனிமையாகும் வரை காத்திருந்து
வாஞ்சையுடன் அவன் பார்த்து வாய்க் கூசிப் போனாள். காதுமடல் போயின. ஏன் இவன் மீது எனக்கு இ வெளியின் விளைவோ?... தரைவு
2} * அவன் மெதுவாக அவளது மறுக்கவில்லை. கண்களை மூடிக்
T01:59:28 " இங்கயா இருக்க?....... உன்
ராசுவின் தம்பி திடீரென வந் மாறிக் கைகளை எடுத்த மறுநொ!

த சிலருடன் ஏதோ சுவாரசியமாய்ப்
ண்டி விட்டது. ஒரு பெண்ணாகிய தூங்கலாம் என்று அழைப்பது?...... ன். இத்தனை சின்னஞ் சிறுசுகள் 1 படுப்பது? அதுவும் முதன் முதலாய்! ல் கழிந்து கொண்டிருந்தது. மனதில் மை... ச்சே...! இந்தக் கிழடுகளுக்குக் யமாய் மூக்கை உறிஞ்சிக் கொண் யும் பெண்மையின் தன்மை மறைத்
ள ஒருகணம் வியந்து போனாள். எடிருந்ததால், விடியலில் தான் தூக்
வா பொட்டப்புள்ள தூங்குறது? அது 1 தேத்தண்ணியக் கொண்டு போய்த்
31 ( 222 , 3
டாள். கலியாண நேரம், தீ வலம் கைகளைப் பற்றியது தவிர..... இதோ! தர்ப்பம்.
5 அவமானமாக இருந்தாலும், அவன் தேநீருடன் அவனருகில் செல்ல ....... த அந்தப் பார்வையில் அவள் வெகு ல்கள் ஜிவ்வென்று சூடாகிச் சிவந்து த்தனை தாபம்?.... மூன்று நாள் இடை யைப் பார்த்தபடி தேநீரை நீட்டினாள். விரல்களை ஸ்பரிசித்தான். அவள் = சிலிர்த்துப் போனாள்.
னை எங்கெல்லாம் தேடுறது?.......'
து ராசுவை இழுக்க, அவள் தடு ஓ, அவன் காணாமல் போனான்.
15

Page 33
அவள் சிலையாய்ச் சிறிது நே தானே சிரித்துக் கொண்டாள். நிச்ச தான் அவஸ்தைப்படுகிறானாயிரு
நாட்கள் மெதுவாய் நகர. ( ஆனாலும், பிரச்சினை பிரச்சினை
ராசுவின் குடும்பம் கொஞ்சம் தம்பிகள், ஒரு தங்கை, வயது பே ஆறேழு கோழிகள். இரண்டு மா குடும்பத்திற்கு ஒரு லயக்காம்பிறா
நல்லவேளை மாடுகள் வீட்டுக் றால் இரவில் குசினிக்குள் தான் பழக்கியிருந்தார்கள்.
விடென்ற சொல்லுக்குச் சற்று தன்னைப் போல் இப்படி எத்த6ை களோ? என்றாலும், வாழ்ந்து பிள்ை கூடிக் குலாவி. குதூகலித்து. எ அநுபவிக்கத்தானே செய்தார்கள்.
திறந்த வெளியாட்டம் ஒரு நீண் முன் பகுதி இஸ்தோப்பாகவும், ந போடுமிடமாகவும், கடைசிப் பகுதி கு இங்கு வழமை.
இந்த வீட்டில் ஆறேழு பேருட6
வேலைக்குச் செல்ல இன்னு வெட்கத்தை விட்டு, இன்று எப்படியா சொல்லிவிட வேண்டியதுதான். பு கொண்டாள்.
ஒவ்வொரு இளம் பெண்ணுக்கு வன் பற்றியும் கனவுகள் இருப்பது நி விதிவிலக்காய் இல்லை. என்ன, இன்
16

ம் அவ்விடத்திலே நின்று தனக்குத் பமாய் அவனும் என்னைப் போலவே $கும்!
சாந்த பந்தமெல்லாம் அகன்றனர். தான்.
பெரியது. அம்மா, அப்பா, இரண்டு ான ஒரு பாட்டி, போதாக் குறைக்கு டுகள். என்று இந்தப் பெரிய்.ய்ய வில் எப்படி இடமிருக்கும்?.
தள் அடைவதில்லை. கோழிகளென் தஞ்சம் புகும். அப்படி இவர்கள்
அப்பாற்பட்ட இந்தக் காம்பிறாவில்
னயாயிரம் பேர் அவஸ்தைப்பட்டார்
ளகள் பெற்று. சண்டைகள் பிடித்து.
ன அவர்களும் சந்தோஷங்களை
ட அறை. அதை மூன்றாகப் பிரித்து டுப்பகுதி கட்டில், துணி மணிகள் நசினியாகவும் பாவிக்கப்படுவதுதான்
ன் எப்படி ஒரு புதுமணத் தம்பதிகள்
ம் இரண்டு நாட்கள் தான் பாக்கி. ாவது கணவனிடம் தன் ஆசையைச் அம்மு தீர்க்கமாய் முடிவு செய்து
நம் தன் திருமணம் பற்றியும், கண யாயம் தானே. அம்முவும் அதற்கு ண்னுமே அது கனவாகவே இருந்தது.

Page 34
தனக்குத் தெரியாமல் தன்னை துக் கொள்ள வேண்டும். தன்னு உதவ வேண்டும். ஒன்றாகக் குளி கையால் முதுகு தேய்த்துவிட வேண் டிக் கொண்டு ஆசுவாசப்பட வே6
னையோ தாகங்கள்.
அவனுக்கும் தான்.
அதை அவனின் அந்தத் திருட்
ராசு, தன் தாயிடம் பேசிக் கொ
"அம்மா வெறகு முடிஞ்சிரிச்சே
“வேணாம்ப்பா. நானும் தம்பியு ளப்பா இருக்கும். நீ பேசாம இரு.
"அட களப்பு என்ன களப்பு. அ வாப்புள்ள. மூணாம் நம்பர் மலை
முதலில், என்னயிது?. என்று அவனது திட்டம் புரிந்தது.
"என்ன?. 905 Q85upLD 8hL ( குப் போறிங்களே?"ன்னு நாலைந் வெல்லாம் சொல்லி மழுப்பிவிட்டு அ
தேயிலைக் காண்களைப் பே இடம் வேறெங்கே கிடைக்கப் போகி நிறத் தேயிலைகள் அவளுக்கு உ6
ஆள் அரவமற்ற நடுப்பகுதிக்கு துணியையும் ஒரு பக்கமாய் வீசினா பற்றிக் கொண்டு கண்களில் எதை
அவ்வளவு பொறுமை அம்மு அவனது கைகளை உதறிவிட்டு, கொண்டாள்.

அவன் பின்னால் வந்து அணைத் |டன் கூடச் சேர்ந்து சமையலுக்கு க்க வேண்டும். அவனுக்குத் தன் ண்டும். பரஸ்பரம் உணவை ஊட்
ண்டும். இப்படி இன்னும் எத்த
டுத் திட்டம் வெளிப்படுத்தியது.
ண்டிருந்தான்.
, கொண்டாந்து போடவா?. y y
ம் கொண்டு வாறோம். ஒனக்குக்
9y
அம்மு கயிறும், துணியும் எடுத்துட்டு க்குப் போயிட்டு வருவோம்."
யோசித்தாலும், பிறகு அம்முவிற்கு
முடியல்ல. அதுக்குள்ள வெறகுக் து பேர் கேட்டார்கள். ராசு ஏதோ புவளைக் கூட்டிச் சென்றான்.
Teo LD60p6 into OT...... பாதுகாப்பான மது? அடர்ந்து வளர்ந்த கடும்பச்சை ஸ்லாச விடுதியாய் தெரிந்தது.
ச் சென்றதும், அவன் கயிற்றையும், ன். அவளது கைகளை மெதுவாகப் யோ தேடத் தொடங்கினான்.
பிற்கு இருக்கவில்லை. படாரென
அவனை இறுக்கமாகக் கட்டிக்
17

Page 35
..... ہر گیر تربی
சில விடயங்களை அத்தை தில்லை. எவ்வளவுதான் எழுதி அநுபவித்து உணர்வதில் உள்ள
நாங்கள் விறகு பொறுக்கப் டே விடயம் தான். நினைப்பது போல, மல்ல. இரக்கமில்லாத சூரியன் ஒ ஒரு விதமாய்ச் சோர்ந்து, கால்கள் நாங்கள் விரும்பியே அதைச் செய் ஒன்று, அது எங்களுக்கு அவசிய தெரியாத ஏதோ ஒரு இன்பம் அட
விறகு பொறுக்கவென்று கால ஒரு வித போட்டி மனப்பான்மை. பரீட்சை எழுதும் மனப்பான்மைய சும்மாவா. ஆறு பேரது விறகுக் யதோ, யாருடையது தரமானதோ கதாநாயகன். நானென்றால் கடும்
மல் யாரிடமாவது கடன் வாங்கிக்
ஒவ்வொரு விடுமுறை தினா வோம். ஒரு சுருள் கயிறும், தலை கொண்டு, வேண்டுமென்றால்,
18

ன எளிதாக விபரித்து விட இயலுவ யோ, சொல்லியோ விளக்கினாலும்
இன்பம் கிட்டுமா என்ன?.
ாவது கூட, அப்படியொரு இன்பமான
அது ஒன்றும் சாதாரணமான விடய ரு பக்கம் பொசுக்கித் தள்ளும். உடல் ரில் தளர்வு ஏற்பட்டும். இருப்பினும், கிறோம் என்றால், அதற்குக் காரணம் மாகிறது. மற்றது அதில் சொல்லத் ங்கிக் கிடக்கிறது.
டி எடுத்து வைத்துவிட்டால் போதும், வேகம். விவேகம். இப்படி ஒரு பில் தான் நாங்கள் செயற்படுவோம். கட்டிலும் யாருடையது அளவில் பெரி
அவர் தான் அன்றைய பொழுதின் சோம்பேறி. கடைசியில் விறகு போதா கொள்ளுவேன்.
களிலும், விடியவே புறப்பட்டு விடு
க்கு ஒரு துணிச் சும்மாடும் எடுத்துக் கொஞ்சம் சாப்பாடு. சின்னவா

Page 36
கட்டாயமாய்த் தண்ணிர் கொண்டு
காசு திருடிக் கொண்டு வருவான் பிஸ்கோத்தும், சீனியும் வாங்கிக் கெ முடித்து ஏதாவது ஒரு மலையை எப்படியும் ஒன்பது மணியாகிவிடும்.
எங்களது முதல் வேலையே பொட்டல் இடமாய்த் தெரிந்து அங்ே கொரு திசையில் விறகு தேடிச் செல் றால், அது மிகவும் லேசாய்ப் போய் கதைத்துக் கொண்டே விறகு கழி போதுதான் சிக்கல். எங்கே மிலார் இ வேண்டும். சரோஜாவுக்குஅெது 9إ நிறைந்து கிடக்கும் ஒரு கானைப்
WA
சில கான்களில் தேயிலை இன கிடக்கும். ஆங்காங்கே மழைத்த6 g5lb..... இப்படி மேலோட்டமாகத் ெ நோண்டிப் பார்த்தால் பெரும் புதை
நல்ல பெரிய பெரிய தேயிலை போய் இருக்கும். அவற்றை எடுத் இலைகள் அகற்றிய ஒரு பிடி மில் பிடியாகச் சேர்த்து அவை ஒரு கட்டு தியாலமாவது வேண்டும்.
விறகு சேர்ப்பது எளிதான விட யுரிய தனிக் கலை. அத்தனை சீக் வேலையது. சரோஜா கவ்வாத்துக்
களை எடுக்க, மறுகை அவற்றை விறகாய் ஒதுக்க. அப்பப்பா! ப தலை சுற்றிப் போய்விடும்.
பளபளவெனத் தீட்டப்பட்டிருச் னால் போதும், விரல்கள், கை

வருவாள். தொர பயல் எவ்வளவு சரி
போகும் வழியில் ராஜாகடையில் ாள்ளுவோம். இப்படி ஒவ்வொன்றாய் த் தெரிவு செய்து போய்ச் சேரவே
இடம்பிடிப்பது தான். ஏதாவது ஒரு கே துணியை வைத்துவிட்டு, ஆளுக் வோம். கவ்வாத்து மலைக்குச் சென் விடும். பக்கம் பக்கமாய் நின்று கூடக் க்கலாம். மிலார் பொறுக்கப் போகும் ருக்குமென்று தேடிக் கண்டு பிடிக்க த்துப்படி. மிகத் துல்லியமாக மிலார் பிடித்துக் கொள்ளுவாள்.
லை விழுந்து குவிந்து கருகிப் போய்க் ண்ணிர் தேங்கியும், கற்கள் நிறைந் தரியும் அந்தக் கானைக் கொஞ்சம் நயலே கிடைக்கும்.
வாதுகள் இலை காய்ந்து அமுங்கிப் து ஒரு தட்டுத் தட்டினால் போதும், 0ாறு கைவசமாகும். இவ்வாறே பிடி } விறகாக எப்படியும் இரண்டு மணித்
uLDT 6T6öT60T?...... அது எங்களுக்கே கிரமாய் எவராலும், செய்ய முடியாத கழிக்கும் அழகைப் பார்க்க வேண் ன். ஒரு கை அனிச்சையாய் வாது )ப் படபடவெனக் கழித்து ஒருபுறம் ார்த்துக் கொண்டிருக்கும் எனக்குத்
கும் அந்தக் கத்தி கொஞ்சம் தவறி எல்லாம் வெட்டி வீசுப்பட்டு விடும்.
19

Page 37
அத்தனை வேகமாய் விறகு கழி
மாயிருக்கும். நிச்சயமாய் அவளை
நான் கூட, ஒரு தடவை முய இலைகளைக் கழிப்பதற்குள், ே அடுத்த, ஒங்கு ஓங்குகையில் இட வலி. அதனால் தான் கவ்வாத்து தில்லை. எப்போதுமே மிலாறுதா6
அம்மா அடிக்கடி சொல்லுவா சதத்திற்கும் பிரயோசனம் இல்லை தாம். சிலநேரங்களில் அம்மாவிட தேடிப் பொறுக்குவதுமுண்டு.
இன்றும் அப்படித்தான். நான் விறகாய் இருந்தது.
சரோஜா சொன்னாள்:
'காரியமில்லையே. இன்ை
எனக்குள் உள்ளுக்குள்ளே ச கொண்டேன்.
தொரப்பயல் மூன்று கயிறு ே பெரிய கட்டொன்றைக் கட்டிப் பிர றால், இரண்டு கயிறு போட்டு அலி கட்டுக்குள் அடக்கிவிட்டேன்.
பெரியபுள்ள விறகை வித்திய நடுவில் விறகின் அடிப்பக்கமும், ஒர: கட்டியிருந்தாள். முள்ளம் பன்றியை பிடித்துக் கொண்டிருந்தது.
அப்பாடாவென்று அத்தனை ஒரு வாங்கியில் எங்கள் கட்டுக6ை
இப்போது சின்னவாவின் தண்
20

க்க அவளுக்கு மட்டுமேதான் முடியு ாப் பாராட்டித்தான் ஆகவேண்டும். ற்சித்தேனே. கையை ஓங்கி ஓங்கி போதும் போதும் என்றாகி விட்டது. -துகை கழண்டு விடுவதுபோல, ஒரு மலைப்பக்கம் தலை வைத்தே படுப்ப öT.
ள், நான் கொண்டுவரும் மிலாரு ஒரு யாம். பொசுக்கென்று எரிந்து விடுகிற ம் நல்லபேர் வாங்கவென்றே தேடித்
சேர்த்த விறகு நல்ல பெரிய பெரிய
னக்கு நல்லாத் தானே பொறுக்கியி
ந்தோசம். பெருமையாகச் சிரித்துக்
பாட்டு, நீளமாக விறகை அடுக்கிப் "ட்டிக் கொண்டிருந்தான். நானென் வளவு விறகையும் தடிப்பான ஒரே
"சமாக அடுக்கியிருந்தாள். கயிற்று களில் நுனியும் தெரியுமாறு இறுக்கிக் போல அந்த விறகுக் கட்டு முரண்டு
பேரும் வேலையை முடித்தாயிற்று. 'ச் சாய்த்து வைத்துவிட்டோம்.
னிர் போத்தல் பிஸ்கோத்து பேக்,

Page 38
கட்டுச் சோறு எல்லாம் எடுத்துக் ( தேயிலைக் கானுக்குள் அமர்ந்து ெ
பசியென்றால் அப்படியொரு பசி தம் வடிந்து கொண்டிருந்தது. ஏதோ னாம். கானில் இருந்த அலவாங்கு பூசி விடுகிறேன்.
வாங்கி வந்த பிஸ்கோத்தை ஆரம்பிக்கிறோம். இடையிடையே,
எனக்குத் தெரியும், இதோ இந் எங்குமே கிடைக்கப் போவதில்ை இனம்புரியா இன்ப உணர்வை விள கும் இந்த வெயில் நேரத்தில் நாங்க அமிர்தமாய்த் தெரிகிறது. இடையின மெதுவாய்ச் சாய்ந்து ஆசுவாசப்படத் மெத்தையுமாய், எனக்கு எல்லாமே விதமாய் அழகான கண் கொண்டு தென்படுமோ.
சின்னவா கட்டுச் சோறை அவிழ் ளில் வைக்கிறாள். அவசர அவசரம யைத் துடைத்துக் கொள்கிறோம். பு கிறது. வாழையிலையைச் சூடாக்க காய்ச் சம்பலையும் வைத்துக் கட்டி யும் சேர்த்து அவள் பிசைந்து உருட் வேலையில்லை. சூடாக்கப்பட்ட அதிலிருந்து வரும் ஒரு வாசனை
நாங்கள் விறகுக் கட்டுகை வரிசையாய் ஒருவர் பின் ஒருவ பின்னால் பயங்கரமான சிரிப்புச் ச திரும்பாமலேயே ஏன் என்று கேட்க
விக்கி விக்கிச் சொல்கிறாள்.

கொண்டு, ஒரு சவுக்கு மர நிழலில் காள்கிறோம்.
. கட்டையா பயலின் முட்டியில் இரத் ஒரு கட்டை மேல் விழுந்து விட்டா புல்லை நசித்து அவன் காயத்தில்
ப் பங்கிட்டு அனைவரும் சாப்பிட சீனியையும் நக்கிக் கொண்டு.
தச் சுவைக்கு ஈடான உணவு வேறு லயென்று. இதில் கிடைக்கும் ாக்கிவிட முடியாதென்று. பொசுக் கள் அமர்ந்திருக்கும் இந்தமர நிழல் டையே வீசிப் போகும் மென்காற்று. தேயிலைக் கானில் குப்பைகளின் பிடித்திருக்கிறது. எதையுமே நல்ல பார்க்கும் போது, அழகாய்த் தான்
pத்து, உருட்டி உருட்டி எங்கள் கைக ாய்த் தின்றுவிட்டு, சட்டையில் கை அந்தச் சோறு நல்ல வாசமாய் இருக் கி அதில் பழைய சோறையும், தேங் யிருக்கிறாள். கூடவே, ஊறுகாயை டித் தருகையில். ச்சூ. சொல்லி அந்த வாழையிலை கரும்நிறமாகி, சுண்டி இழுத்துக் கொண்டிருந்தது.
ளத் தூக்கிக் கொள்ளுகிறோம். ாகப் போய்க் கொண்டிருக்க. த்தம். சின்னவாதான் சிரிக்கிறாள். ன்ெறேன்.
தாரப் பயலப் பாரு..." சிரிப்பினுடே

Page 39
எனக்கும் தாங்கமாட்டாத ஆ
விறகுக்கட்டையும் என்னுட திரும்பிப் பார்க்கிறேன்.
படாரென வயிற்றைப் பிடித்து விறகு கீழே சரிகிறது. எனக்கும் த விறகுக்கட்டு இருபக்கமாயும் கழன ஒரு ஐந்தாறு மிலாறு தான் மிச்சம பிடித்தபடி பேந்தப் பேந்த விழித்து
"கடவுளே. கடவுளே.!
சரோஜா திட்டிக் கொண்டே, யில் ஏற்றுகிறாள்.
ஒருவாறு நாங்கள் வீடு பே நான்கோ. அப்படியே அவற்றை இறங்கிப் பியதாச வீட்டின் குசினி
விறகை உற்றுப் பார்த்துவிட்
"தறணங் எச்சற வெடாக் நே1.
விறகில் வேலையில்லையாட றது. காசு கொடுக்காமல் விட்டுவி காகத்தானே இவ்வளவு நேரச் சிர
முகத்தைச் சுளித்தபடியே உ தைச் சரோஜா கையில் கொடுத்து பிரித்துக் கொள்ளச் சொல்கிறாள்'
'ஐந்தைக் குறைத்து விட்டாே
எனக்கு அந்தப் பணத்தை வ டாம்" என்று சொல்லிவிட்டு, ஒடிவி
சரோஜாவும் என்னை ஏன் எ
அடுப்பில் உலைப் பானை ஏற் காக அம்மா காத்துக் கொண்டிரு
22

வல். என்னவாயிருக்கும்?
ன் சேர்த்துத் திருப்பிக் கொண்டு,
க் கொண்டு சிரித்து விடுகிறேன். என் ாங்க முடியாத சிரிப்பு. தொரப்பயலின் ன்று தொங்குகிறது. அவன் தலையில் ாய் இருக்கிறது. அவற்றைக் கையில் க் கொண்டு நிற்கிறான்.
y
அதை மறுபடியும் கட்டி அவன் தலை
ாய்ச் சேர்கையில் மணி மூன்றோ, )த் தூக்கிக் கொண்டு நாட்டுக்குள் ப் பக்கம் போடுகிறோம்.
டு, பியதாசவின் மனுசி சொல்கிறாள்.
ம். எனக்குப் பற்றிக் கொண்டு வருகி டுவாளோ?. அந்த இருபது ரூபாய்க் ԼD(լքւb.
உள்ளே போனவள், கொஞ்சம் பணத் ப, ஆளுக்குப் பதினைந்து கணக்கில்
ாங்கப் பிடிக்கவில்லை. "காசு வேண் பிடுகிறேன்.
ன்று கேட்கவில்லை.
]றிவிட்டு, வீட்டில் என்னுடைய வரவுக் ப்பாள் என்பது எனக்குத் தெரியும்

Page 40
മ0ീ'ഗ്ഗീ/മീ ീഗ
நான் முழுதாய் அப்படியே ம
லாம் இருந்த நான். எனக்குள்
நிச்சயமாய் நான் நானாக இல்லை
திசைமாறிப் போன என் வாழ்க் இந்தச் சிசு. என்னை ஆனந்தப்படுத்
இந்தக் குழந்தைக்காகவே, எ: எண்ணத்தில், என்று நான் இத்தை
கர்ப்பமாய் இருக்கும் போது, தாமே?. அப்படித்தான்.
ஆனால், எனக்கும் குறையிரு
ஒரு ஐந்து ஆறு மாதங்களுக்குப் பிற மல். இரகசியமாக.
நான் எதையோ ஒன்றை அ கிறேன். அந்த அது- வேறு யாரிடமு

డ6%.
ாறிப் போயிருக்கிறேன். எப்படியெல்
இருந்த. நான் கூடத் தொலைந்து
அநுபவித்து உணர்கிறேன். தனிமை சேகரித்து, வலிகளைச் சுகித்து.
க்கையை அர்த்தப்படுத்தியிருக்கிறது த்த மட்டுமே வந்த முதல் ஜீவன் இது.
ன் உடையில், நடையில், உணவில், ன நல்லவளாகிப் போனது எப்படி?.
மனதில் குறைகள் இருக்கக் கூடா
ப்பதாய் நான் எண்ணத் தொடங்கியது றகுதான். அதுவும் யாருக்கும் தெரியா
அதிகமாகத் தேடத் தொடங்கியிருக் மும் இல்லை. என்னவனிடம். என்
23

Page 41
கணவனிடம் மட்டுமே அது இ தொடங்கினேன்.
நான் அபாக்கியசாலி. அது எ லையோ?. தாகம் கூடுகிறது. தனி செயற்பாடுகளைப் போல.
இப்பொழுதெல்லாம் எல்லா
விட்டு வைப்பதில்லை. நன்றாக அ
தம் கணவன்மாரைத் துணை நடமாடும் நிறைமாதப் பெண்கள். டன் அமர்ந்திருக்கும் அதிர்ஸ்டசா தோளில் எல்லாக் கவலையும் மற
எனக்கு எவ்வளவு பொறாபை
லென்றால் நான் கெட்டவள் தான்.
எப்பொழுது பார்த்தாலும் வேன என்னவன். என் துணைவன் ட
வான்?. அத்தனை ஈடுபாடு வே6
எத்தனை அன்பு என்மீது இரு
பசி நேரம் கிடைக்காத உை
என்ன?. கிடைக்காவிட்டால் தா
“எனக்குப் பசிக்கிறது."
"கொஞ்சம் பொறு பிறகு சாப்பி ருத்தல் அத்தனை உசிதமாக என
எது என் தேவை?. எது என் கு மல் சதா என்னுடனேயே இருந்து வி
என்றாலும், தனிமையில் அழு றேன். ஏங்குகிறேன்.
24

ருப்பதைத் தெளிவாய் உணரத்
னக்கு முழுமையாகக் கிடைக்கவில் மை சுடுகிறது. சரியா முதற் காதலின்
தாய்மார்களையும் என் கண்கள் |லசி ஆராய்கிறது.
$கழைத்துக் கொண்டு சந்தோஷமாய் . கிளினிக் வருகையில் கணவனு லிப் பெண்கள். தன் துணையின் ந்து சாயும் சில பெண்கள்.
)யாய் இருக்கிறது. இந்த விடயத்தி
ல வேலையென்று ஒய்வே இல்லாத பாவம். அவனும் என்னதான் செய் விலயில் அவனுக்கு.
ந்திடினும் அதில் என்ன பயன்?.
ாவு, வேறு எப்போது கிடைத்தால் “ன் என்ன?.
டலாம்” என்கிறான். இந்தக் காத்தி க்குத் தெரியவில்லை.
றை?. அதற்காக வேலை செய்யா ட முடியுமா?. அப்படியும் இல்லை.
கை வெடிக்கிறது. மனதில் தேம்புகி

Page 42
எப்படியாவது இவற்றை விளக் ஏன் புரிஞ்சிக்கல்ல?." என்கிற
போகட்டும் புரிந்து கொள்கிறே புரிந்து கொள்கிறேன்.
எல்லாமே சமாளித்து நாட்க கிளம்பி விடுகிறாய். இரவாகி. இ கூடச் சகிக்கிறேன்.
வந்ததும் நேரசூசியாய் நாலு பின் உறங்கிவிடுகிறாயே
எத்தனை தடவைதான் நானு களைப்பு, என் வார்த்தைகளை உன்னை ஆக்கி விடுகிறது.
சதா உனக்குக் களைப்புத் த
சில நேரம் மெலிதாய் என்னை தெரிய வாய்ப்பில்லை. எத்தை அழுகிறேன் தெரியுமா?.
எல்லோருக்கும் தெரியும். என் இல்லையென்று. நீ அதற்கு இ என் அகத் தேவை உனக்குத் தெ
பெரிதாய் ஒன்றும் வேண்டாம். ஒதுக்கு. அன்பாய் ஏதாவது பேசு. மடியில் என்னைச் சாய்த்துக் கெ
ஊட்டிவிடு. பழங்கள் வெட்டித்தா.
இது போதும் எனக்கு. இது ம இவற்றைச் செய்யவில்லையென ந இயந்திரத் தனத்தை எனக்காக இ
அழுவதற்குப் பிடிக்கவில்லை.
நிறையவே பிடிக்கிறது. முன்னிலு தொடங்கியிருக்கிறேன்.

5கிவிட எத்தனிக்கையில், "என்னை TeóT.
ன். உனக்கு என் நிலை புரியாததைப்
ளை நகர்த்துகிறேன். விடிய முன் இரவாகி. திரும்புகிறாய். அதையும்
வார்த்தை உதிர்த்து விட்டு, உண்டு
ம் எழுப்பி எழுப்பிக் கதைப்பது? உன் ாக் கேட்கத் திராணியற்றவனாய்,
ான்.
னக் கடிந்து கொள்கிறாய். உனக்குத் வன இரவுகளில் நான் தனியாக
புறத்தேவைகளில் எதுவித குறையும் டம் வைக்கவும் இல்லை. பின் ஏன்
ரியவில்லை?
தினமும் ஒரு மணிநேரம் எனக்காக
. ஆதரவாய்த் தலைதடவு. உன் ாள். ஒரு பிடி சோற்றை அன்பாய்
ட்டும் போதும் எனக்கு. அதற்காக நீ ான் முழுதாய்க் கூறவில்லை. உன் ல்லாமலாக்கு.
உன்னையும், என் குழந்தையையும் ம் அதிகமாக உன்னை நேசிக்கத்
25

Page 43
ஒருவேளை இது என்னை நடக்கலாம்.
இன்னும் இரு மாத இடைவெ6 பிரவேசிக்கப் போகிறது. அதுவரை
எனக்குத் தெரியும். நீ நல்லவே மென்று. நம் குழந்தையை நீ நேசி
என்றாலுமே, அந்த அது நிை
இடைநேரங்களில் உன் தெ கிடக்கிறேன். நீ அழைக்கத் தவறு செய்து ஒப்பிக்கும் சிறுபிள்ளையாய் உதிர்த்துவிட்டுப் படாரெனத் துண்
நானே துண்டிக்கப்பட்டு விட்ட
இத்தனைக்கும் அப்பால், என நானும், நீயும், ஏன் நம் உறவுகளு நிகழ்விற்குப் பின் நான் தாயாகி 6
(3666T.
நீ கூடத் தந்தை ஸ்தானம் கூத்தாடுவாய். எதுவித வலிகளு
தவறு உன்னில் அல்ல. இ
26

(யொத்த எல்லோருக்குமே கூட
ரிக்குள் ஒரு பிஞ்சு இந்த உலகிற்குள் யாவது என் தாகத்தைத் தணி.
னென்று. என்னை உனக்குப் பிடிக்கு க்கிறாய் என்று.
றவாக இல்லையே..!
ாலைபேசி அழைப்பிற்காய்த் தவம் |வதில்லை தான். ஆனால், மனனம்
பத் தினமும் ஒரே வார்த்தைகளையே
தாய் துடித்துப் போவேன்.
ன் பிரசவம் நடக்கத்தான் போகிறது.
ம் எதிர்பார்த்துக் காத்திருக்கும் அந் விட்டதாய்ப் பெருமைப்பட்டுக் கொள்
பெற்றதாய் மார்தட்டி ஆனந்தக்
|யற்கையில்.
y  ീേ ിരേ

Page 44
ളല്ലീ
LDாட்டுக்கும் இளிச்சானுக்கு மாட்டுக்கு நாலு கால், இளிச்சானுக்
படிக்காதது, வசதியில்லாதெ சுத்தமாக் கூடவா இருக்க முடியா
சும்மா சாணத்துல புரண்டு எழு நாட்களாய் வெட்டப்படாத கேசம். ஒருவித அசிங்கமாய்த் தான் இரு முகத்தில் ஒருவித புன்னகை த அவனுக்கு அப்படியொரு பெயர். இ வச்சுக்குங்க. கமலஹாசன் தே
ஒரு ரெண்டு மூணு நாட்களா லாம் பேச்சி. சந்திக்குச் சந்தி இ
இளிச்சானுக்குக் கல்யாணம
கங்காணியார் தான் இளிச்சா நாளைக்குப் பெண் பார்க்கப் டே கொண்டிருந்தான்.
கிணற்றடியில் கூட்டம் குறை பார்த்தவன் பொறுமையிழந்து, எடுத்துக் கொண்டு கிணற்றடிக்கு

கும் பெரிதாய் வித்தியாசமில்லை. $கு இரண்டு கால் அவ்வளவே தான்.
தல்லாம் ஒரு பக்கம் இருக்கட்டும். து?.
ஒம்பின மாதிரி ஒரு தோற்றம். ரொம்ப . அகலமான பாதங்கள். urt freiss நப்பான். ஆனால், எப்பவுமே அவன் நவழும். அதனாலோ, என்னவோ வன் மட்டும் ஸ்டைலா இருந்தான்னு ாத்தான்.
ய் இளிச்சான் பற்றித் தான் ஊரெல் |ளிச்சான் பெயர் தான் அடிபடுது.
TLfb!
ணுக்குப் பொண்ணு பார்த்திருக்கிறார். ாகவென்று இளிச்சான் ரெடியாகிக்
)யும் வரை பொறுத்துப் பொறுத்துப் வாளியும், ஒரு கட்டி சன்லைட்டும் வந்தான்.
27

Page 45
பெண்கள் சிலர் அவனை வி
இளிச்சான் எதையுமே கண்டு சந்தோஷம். ஏதோ ஒரு பாட்டை ( ஆயத்தமானான்.
நாலைந்து வாளி தண்ணிரை சில்லென்று ஆனந்தப் பரவசம குளித்தாலும் பரவாயில்லையோெ
சன்லைட் பேப்பரை ஒரு பக் பரட்டென்று மேல் காலெல்லா அவனுக்குத் திருப்தி அளிக்கவில்6 அதில் சோப்பை அப்பித் தேய் தே
ஒரளவு சுத்தமாய்க் குளிப்பத் பக்கத்தில் கிடந்த ஒரு கரித்துண்க துலக்கினான்.
ஒரு கற்பாறையில் கால் பாத களை அகற்றிக் கொண்டான்.
மெய்யாகவே அவனுக்கு நல் யல் இருந்தது.
வழமைக்கு இரண்டு வாளி த துவட்டிக் கொள்பவனுக்கு, இந்தக் கு
மனமெல்லாம் சந்தோஷத்து கொண்டான். கங்காணியார் வாங் ஒன்றை உதறிக் கட்டிக் கொண்ட
அவனது நடையிலும் கொஞ்
சதா கங்காணியின் வீட்டிலு உழைத்துச் சலித்துப் போன அவ புதிதாய் இருந்தது. பிடித்திருந்த
28

யப்புடன் பார்த்தவாறு வழிவிட்டனர்.
டா." என்று சிலர் கேலி பேசினர்.
கொள்ளவில்லை. அவனுக்கு ஒரே முணுமுணுத்தவாறே அவன் குளிக்க
த் தலையில் ஊற்றிக் கொண்டான். ாய் இருந்தது. ச்சே. அடிக்கடி வன்று அவனுக்குத் தோன்றியது.
கமாய் உரித்துப் போட்டு விட்டு, பரட் ம் சோப்பைத் தேய்த்தான். அது லை. ஒரு கயிற்றுத் துண்டைச் சுருட்டி யென்று தேய்த்தான்.
நாய் அவனுக்கு நினைப்பு, கூடவே டை நசித்துப் பற்களைப் பளிச்சென்று
ங்களை அழுத்தித் தேய்த்து அழுக்கு
ல சுகமான அநுபவமாய் இந்தக் குளி
ண்ணிரை மட்டும் தலைக்கு ஊற்றித் }ளியல் ஒரு சாதனையாய்த் தெரிந்தது.
டன் குளித்து முடித்துத் துவட்டிக் கிக் கொடுத்த இரண்டு சாரங்களுள் ான்.
Fம் மாற்றம்.
ம், மாட்டுப் பட்டியிலும் உழைத்து னுக்கு இந்த உணர்வும், அநுபவமும்
1ğl

Page 46
கங்காணி கூறிய ஒவ்வொரு அவனுள் நிழலாடியபடியே இருந்த6
விடியும் வரை அவனுக்குப் எவ்வளவு பெரிய எடத்துல கலி வாழ்க்கையில் கொழும்பையே பr
பொண்ணு கிடைக்குன்ன..!
பொண்ணு சொல்லிச்சாம், நல்ல வேணுன்னு. அங்கேயே வீடெல்6
இளிச்சானுக்குக் கையும் ஒடா காலில் விழுந்து ஒரு மூச்சு அழ 6ே
கல்யாணத்திற்கு அப்புறம் தில் உடுத்தனும், அழகாய்ப் பேசணு வைத்திருந்தான் இளிச்சான்.
ஆனாலும், கங்காணியாரை னுக்கு வருத்தம். தொட்ட அத்தை சான் தான். மாடு மேய்ப்பதில் தொட இத்தனைக்கும் சாப்பாட்டைத் தவி அவ்வளவு விசுவாசம் அவனுக்கு.
அத்தனை தூரம் நம்பிக்கை கங்காணியார் இப்படியெல்லாம் த6
எது எப்படிப் போனாலும், அ கங்காணியாரப் பாத்துட்டுப் போகலு
இளிச்சான் புரண்டு புரண்டு வரவில்லை.
கங்காணியார் வந்து எட்டிப் ப கொண்டு எழுந்தான்.
‘என்னடா. உடுப்புக்கிடு எல்லாத்தையும் எடுத்து வச்சுக்க. அ. வரும்."

வார்த்தையும் மீண்டும் மீண்டும்
T.
பொறுமையே இல்லை. தனக்கு யாணம் பேசிட்டாரு கங்காணி. ார்க்காத அவனுக்குக் கொழும்புல
ஸ்ா வேலை செய்யுற மாப்பிள்ள தான் \லாம் கூட இருக்காம்.
மல் காலும் ஓடாமல் கங்காணியின் வண்டும் போல் தோன்றியது.
னமும் குளிக்கணும், நல்ல உடுப்பு |ம் இப்படி நிறையவே திட்டங்கள்
விட்டுப் போவதில் ஒருபக்கம் அவ ன வேலையையும் செய்வது இளிச் ங்கி, வீட்டு விறகு தூக்குவது வரை. ர, ஒரு சதம் காசு வாங்க மாட்டான்.
யா உழைச்சதாலோ என்னவோ, னக்கு நல்லது பண்ணுறார்.
டிக்கடி பொண்டாட்டியோட வந்து ணும்.
படுத்துக் கொண்டான். தூக்கமே
ார்த்தார். தடாரென வாரிச் சுருட்டிக்
}ப்பெல்லாம் எடுத்திட்டியா?. |ங்கேயே இருக்க வேண்டி வந்தாலும்
29

Page 47
இளிச்சான் தலையை ஆட்டி
ஒடிச்சென்று நாலைந்து முறை அங் பலா மரத்தை ஓங்கி உதைத்தான்
அவனுக்குச் சந்தோஷம் பிடி
ரொம்பவும் தாமதமாகி விடிந் அவசரமாய்த் தயாராகிப் பையை
முதன் முறையாய்ச் செருப் தடுமாறித் தடுமாறிக் கங்காணியி
பஸ் போய்க் கொண்டே இரு இறங்கச் சொன்னார். உறங்கிக் வடிந்து அசிங்கமாய் இருந்தான்.
கங்காணி ஒரு துவாயைக் துடைத்துக் கொண்டான். கை
QBIT600TLT6óT.
இருவரும் ஒரு கடையில் சா முடியவில்லை. மனம் எப்படியெல்
இரண்டு பணிஸ் வாங்கிக் பிய்த்து விழுங்கி விட்டுத் தண்ணி
ஒன்றைப் பையில் பத்திரப்ப
இருவரும் கொஞ்சத் தூரம் ர
"கங்காணி. இவ்வளவு ெ
"ஒண்ணும் பேசாம வா."
பின் பக்கமாய் ஒரு நாய்க்க கொண்டிருந்தான்.
கங்காணி மட்டும் உள்ளே ெ
30

னான்.
..! இளிச்சான் கோடிப் பக்கத்திற்கு கும் இங்கும் நடந்தான். அங்கு நின்ற
п.
படவில்லை.
ததாய் அவனுக்குப் பட்டது. அவசர பும் தூக்கிக் கொண்டான்.
புப் போட்டான். நடக்க முடியாமல்
ன் பின்னாலேயே சென்றான்.
ருந்தது. கங்காணி அவனை எழுப்பி
களைத்து முகமெல்லாம் எண்ணை
ܬܬܬܐ܂ 40 ܀
கொடுத்தார். முகத்தை அழுத்தித் களாலேயே தலைமுடியை வாரிக்
ப்பிட அமர்ந்தனர். அவனால் சாப்பிட லாமோ இருந்தது.
கொடுத்தார். ஒன்றை இரண்டாய்ப் ர் குடித்தான்.
டுத்திக் கொண்டான்.
nடு. அதனருகே இளிச்சான் நின்று
சன்றார்.

Page 48
அந்த நாய் இளிச்சானைப் பார்த் பணிஸை எடுத்துப் (3UTLLT66T.
அதை லபக்கென்று பிடித்துத்
உள்ளே கங்காணியின் பே
கூர்மையாய்க் காது கொடுத்தான்.
'வஞ்சகம் இல்லாம வேலை
*சரி சம்பளங் எவ்வளவு கொடு
“தேவையே இல்லீங்க. L போதும். நாய் மாதிரி உழைப்பான்
கங்காணியார் சத்தத்தைக்
சொன்னார்.
"அவனுக்குப் பொண்ணு UITñt, கூட்டி வந்தேனுங்க. கொஞ்சம்
"சரி உங்க கமிசன் சல்லி புடி
அவர் கொடுத்த ஐயாயிரம் ( வாங்கிப் பொக்கெட்டுக்குள் போட்டு வந்தார்.
அருகில் கிடந்த கல்லில் தெf
அவனுக்கு முதன் முறையாய்
"இவங்க சொல்றபடி கேட்டு ந
கங்காணியார் விடை பெற்றா
நாய் இளிச்சானின் அருகே உரசியது.
அவன் அதைத் தடவிக் கொ

நது உறுமியது. தன் பையில் இருந்த
தின்றது.
ச்சுக் குரல் கேட்டது. இளிச்சான்
செய்வான் மாத்தயா. y
}க்கோணும்?"
சிக்கிற நேரம் சாப்பாடு போட்டாப்
கொஞ்சம் தணித்து மெதுவாய்ச்
க்கப் போறோம்னு பொய் சொல்லிக் பாத்து கவனிங்க."
ருபாயை, முகமெல்லாம் சிரிப்புடன் }க் கொண்டு கங்காணியார் வெளியே
ாப்பென்று அமர்ந்தான் இளிச்சான்.
ப மனது வலித்தது.
வந்து அவன் காலை முட்டி முட்டி
டுத்தான்.
31

Page 49
uിദ്ദീബ്ര.
6ான்னால் அதை விபரிக்க
எங்ககெல்லாமோ வலிக்கிறது. படு படுத்தாலும் கால்கள் இரண்டிலும் இப்படி? அடிவயிற்றில் ஏதோ ஒ6 ஒருவேளை கண் விழித்துப் படிட் முன்னும் படித்திருக்கின்றேனே. நாளை சமூகக் கல்விப் பாடத்தில் குறிக்க வருவதாய்ச் சரோ மிஸ் நடக்கிறது எனக்குள்..? வியர்ை இன்னும் ஏதேதோ. டொய்லெட் ே வென்று தோன்றுகிறது. போய்ப் ப
மெதுவாய் அம்மாவின் காது றால் ஒரே படபடப்பு. என்னை ஒரு யாரிடம் முதலில் சொல்வதென்று ( சும்மாவா பின்னே! வீட்டிற்கு முதல்
எனக்கும் இப்போதுதான் ெ இனிப் பெரியவள். கமலினி, சர்மிள டன் என்னைச் சேர்த்துக் கொள்ள ளில் என்னை மட்டும் ஒதுக்கி வி
32

இயலவில்லை. ஏதோ செய்கிறது.
க்க வேண்டும் போல ஒரு சோர்வு. சொல்லத் தெரியாத வலி. ஏன் ன்று இழுத்துப் பிடித்தாற் போன்று. பதாலோ?. இல்லையே இதற்கு நினைக்கவே பயமாய் இருக்கிறது. ல்தான் டெஸ்ட். உலகப்படம் வேறு சொல்லியிருந்தாள். என்னதான் வ. அவஸ்தை. வலி இன்னும் பாய் வந்தால் நன்றாய் இருக்குமோ
க்குள் சொல்கிறேன். அவளுக்கென்
மூலையில் உட்கார சொல்லிவிட்டு, தெரியாமல் தடுமாறுகிறாள் போல. ல் விஷேசமாயிற்றே.
காஞ்சமாய்த் தெளிவாகிறது. நான் ா, ஜீவனிட்டா எல்லோரும் அவர்களு வார்கள். எத்தனையோ சந்தர்ப்பங்க விட்டு அவர்கள் பேசிச் சிரிக்கையில்

Page 50
எனக்கு எப்படி இருக்கும் தெரியும இல்லை, 13
Calse DG
அசம்ப்ளி முடியும் போது, டெ மற்றவர்கள் போகலாம் என்று ெ களின் முகத்தில் தெரியுமே ஒரு திண்ணத்துடன் எங்களை ஏளன இனியென்றால் நானும் அவர் நினைக்கும் போதே கொஞ்சம் ஒருவித வெட்கமும் எங்கிருந்தோ
அந்தக் கொஞ்ச நேர இடைெ கூட்டி வந்துவிட்டாள். பிள்ளை ெ பார்க்கக் கூடாதாமே. சாரதாக்க கூட்டிச் சென்றாள். எல்லோருக்கு தொடங்கியது. அப்பாவையோ நாளைக்குப் பார்க்கக் கூடாதெ: விட்டாள். தட்படவென்று எல்லா தண்ணிர் ஊற்ற மாமிமார் தான் எ குச் சொல்லியனுப்பிவிட்டு அங்கு
முட்டையாம், நல்லெண்னை வேலையில்லை. ஒஹொவென்று வந்தார்கள். போனார்கள்.
எனக்கும் ஜொலிதான். சாப்
ளும் பஞ்சமேயின்றிக் கிடைத் நாட்களும் ஓடிப் போனதென்று 6
வெளியே வரும்போது, ஒருவி எனக்கான சடங்குகளைச் செய்யு பெயின்ட் அடித்துக் கொண்டி சிரித்தபடி என் தலையில் இரு பார்த்தான். ச்சீய் மூதேசி. கெ உடம்பெல்லாம் கூசிப் போயிற்று

ா? இனியென்றால் அந்தக் கவலையே
6:71 ܐܢܬ 11 ܢܬܚܬ 11 11 1_11
Rs. 7 e da பரிய புள்ளைகள் மட்டும் நில்லுங்க.
மடம் சொல்கையில் அங் hபவர்
அங்கு நிற்
எமாய்ப் பார்ப்பது போல் தோன்றும். களுடன் ஒருத்தியாய் நிற்கலாம். பெருமிதமாய்த்தான் இருக்கிறது. வந்து எனக்குள் ஒட்டிக் கொள்கிறது.
வளிக்குள் அம்மாநாலைந்து பேரைக் பரியவளானால் முதன்முதலில் தாய் ாதான் என்னைத் தனியாக ரூமிற்குக் குமே சந்தோஷம். வீடே களைகட்டத் , வேறு ஆண்களையோபதினாறு ன்று அம்மா கட்டாயமாய்ச்சொல்லி வேலையும் நடக்கிறது. முதல் நாள் பரவேண்டுமாம். அம்மாபெரிய மாமிக் மிங்கும் அலைந்து கொண்டிருந்தாள். எயாம் உழுந்துச் சாப்பாடாம் சொல்லி ஒரே கவனிப்பு யார் யாரோ சோறுகட்டி
AC) is பாடும், உடுப்பும் கூடவே அறிவுரைக
தன. அவ்வளவு சீக்கிரம் பதினாறு ான்னால் நம்பவே முடியவில்லை.
த மிதப்புடன்தான் நடந்து திரிந்தேன்.
ம் ஆயத்தம் நடந்து கொண்டிருக்கிறது.
ருந்த பன்னீர்செல்வம் ஒருமாதிரிச்
ந்து பாதம்வரை திரும்பத் திரும்பப்
ாஞ்சம் கூட் வெட்கமற்ற நாய். எனக்கு
JJ iTLJIT Case
33

Page 51
இந்தச் சடங்கு எனக்குத் தே தோன்றலாயிற்று. என்னோடு ஒ தின்றவர்களும் வித்தியாசமாய்த் யாருக்கும் தெரியாமல் இவ்விடய கணக்கில்லாமல் போயிருக்குமே இலக்கணதேவிக்குச் சடங்கு செய் திருவிழா மாதிரி ஆக்கிவிட்டார்கே
நான் பெரியவளாம். அதை
சந்தர்ப்பங்கள் இப்போதெல்லாம் அ
போன ஞாயிற்றுக்கிழமை டிப்பதற்காய் நானும் ரெடியாகிவி எனரோட் சந்தியே கலங்கும் அள
க்குலி தான் பந்துகட்டுவா6 சிட் டெலாம் சேர்த்து சடம்பு நூலி வாங்கும் பந்தைப் போல் சும்மா யார் கட்டினாலும் பந்து அவ்வள கல்லைப் பிள்ளையாராக வைத்து பிரிந்து ஒருபக்கம் உள்ளவர்கள், பிள்ளையாருக்குப் படும்படி பந்தை பட்டதும் அவ்வணியினர் ஒன்றுகூட யாமல் பந்தைக் கொடுத்து விட வே ளிடம் பந்து இருப்பது போலவே த
யாரிடம் பந்து இருக்கிறதென் அவுட்டாகி. ஓ! அப்படியொரு அ மறந்து போய்விடும்.
அன்றும் விளையாடுகிற ச
போனேன்.
"எங்க போற?." அம்மா மு
"புள்ளையார் பந்தடிக்க. ''
34

வைதானா? என்று கூட ஒருகணம் ஒன்றாய் கூட்டாஞ்சோறு ஆக்கித்
தான் பார்த்தார்கள். ஒருவேளை Iங்களையெல்லாம் செய்திருந்தால்
கையில் ஸ்பீக்கர் எல்லாம் போட்டுத்
ள..!
ச் சுட்டிக்காட்டி உணரவைக்கும்
அடிக்கடி நடக்கின்றன.
அப்படித்தான். பிள்ளையார் பந்து ட்டேன். லீவு நாளென்றால் போதும். ாவிற்குப் பிள்ளையார் பந்து அதிரும்.
ன். பழைய சொப்பிங் பேக். ரப்பர் ல் இறுக்கிக் கட்டினால், கடையில் அந்தமாதிரி அடிபட்டு வரும். வேறு வு சரியாக இருக்காது. ஒரு பெரிய க் கொள்வோம். இரண்டு பிரிவாகப்
குறிப்பிட்ட ஒரு தூரத்தில் நின்று, த அடிப்பார்கள். பந்து கல்லில் அடி டி யாராவது ஒருவரின் கைக்கு, தெரி ண்டும். ஆனால், எல்லோருமே தங்க
ான் பாவனை செய்வார்கள்.
ாறு தெரியாமல், தடுமாறி அடிபட்டு ஆனந்தம். சில நேரம் சாப்பாடு கூட,
த்தம் கேட்டுத்தான் எழுந்து ஒடப்
றைத்துக் கொண்டு கேட்டாள்.
என்றேன்.

Page 52
‘ஏண்டி அறிவிருக்கா ஒனக்கு. இருக்கணுன்னு தெரியாதா?.”
இது எனக்கு முதலாவது அடி பார்த்தும் ம்ஹம்ை. பயங்கர ஏச்சு. ஆ ளவாகப் பேசவே கூடாதாம். விளை செமசாத்து. செளதம் கிழவியும் அ மணிக்குப் பின் கிணற்றடிக்குப் டே பேசிச் சிரிக்க வேண்டாமென்றும் ச
ஏனோ தெரியவில்லை. எல்ே தோன்றியது. பெரிய பெரிய இரும்ட போடுவது போல் ஓர் உணர்வு. பி6 அடிக்கடி என் காதுக்குக் கேட்கி ஆலே. ஆலே. " என்றபடி பந்த ந்து 'ஒ.வென்ற கூச்சல். கடவுளே! ஏங்குகிறது. விளையாட்டில் இருந் நான் ஒதுக்கப்படுவதை உணர மு
ஸ்கூலுக்கும் அனுப்ப வேண்
களாம். நல்லவேளை அம்மா அப்ட
எப்போதுமே நன்றாய்ப் படிக்க இப்போதெல்லாம் மனதிற்குள் இ ஒன்றிற்குள் அமிழ்ந்து போய்விட் 5Tli...... மறைமுகமாய் ஒடுக்கப்ப பெண்ணாகப் பிறந்திருக்க வேண்ட தோன்றுகிறது.
சரி நடப்பது நடக்கட்டுமென்று விட்டபாடில்லை.
ஒருநாள் ஸ்டோர் லயத்து தின்றதைச் செளதம் கிழவி கண்டு நடந்து முடிந்துவிட்டாற் போன்று ச அவள் வயதிற்கேனும் மரியாதை

வயசுக்கு வந்தா அடங்கி வீட்டோட
.. எத்தனையோ தடவை கெஞ்சிப் ஆம்பிளைப் பிள்ளைகளுடன் அவ்வ பாட்டென்ன வேண்டிக்கிடக்கென்று ம்மாவுடன் சேர்ந்து கொண்டு, ஆறு ாக வேண்டாமென்றும் சத்தமாய்ப் ண்ெடிவிட்டுக் கொண்டிருந்தாள். லாரையும் விட்டு ஓடிவிடலாமென்று ச் சங்கிலிகளால் என்னைக் கட்டிப் இளையார் பந்து விளையாடும் சத்தம் றது. கட்டையாப் பயல் "ஆலே.... Tல் யாருக்கோ அடிக்கிறான். தொடர் என் மனது அந்த விளையாட்டுக்காப்பு து மட்டுமல்ல, அவர்களிடமிருந்தும் டிந்தது. டாமென்று யார் யாரோ சொன்னார் படியொன்றும் செய்யவில்லை.
வேண்டுமென்ற எண்ணம் எனக்கு. இனம் புரியாத வலி ஒன்று. ஏதோ டதாய்...... நான் தனியாக்கப்பட்ட டுவதாய்...... எப்படியெல்லாமோ.....! டாமோ என்று கூடச் சில நேரங்களில்
சமாளித்து இருக்கலாம் என்றாலும்
ரமேசுடன் மாங்காய் அடித்துத் விட்டாள். அப்பாடா...! ஒரு பிரளயமே கூத்தாடி.... ஊரெல்லாம் சொல்லி...... கொடுக்க எனக்கு விருப்பமில்லை.
35

Page 53
  

Page 54
. . Ai arrariana G) ë QI tag, Lui
- ան) նմւ նs joi:Հ նgarծՅԹ լյար
ܨܠ
ਕਰਕੇ
Tਨ ਰਨ
-
ഗ്ഗ്ഗീ/((' .േ1:് s
ਮੌਤ
நிஜமாக நான் தூங்கிக் கெ முழங்கை எனது இடையில் ஆழம
'இப்போது நான் விழித்துக் ெ அவனது"கை"மேலும் மேலும்மு சாயும் பொழுதெல்லாம் அவனது ஒ சாய்த்துக்கொள்ள முயற்சிக்கிறா
அவன் யாரென்று நான் LdrTfre
அவதானிக்கத் தொடங்குகிறேன்.
வழமையாக நான் இரவு நேர இதுதான் முதல் தடவை.இல்லை போய், வந்ததாய் ஞாபகம். ஆன வில்லை.
- TH_18) HL}_jTit_lל
ஒருவேளை இருளென்பதால்
லையோ. இருக்கும். இந்த மெல் தெரிந்திருக்கக் கூடும். இ03ங்கு
சின்ன வயதில் இருந்தே என்ன
நானும் தான்.அதற்குக் காரணம் அல்லது என் பருத்த உடல்வாகா

ஆப ப்றற்ப ப்3c034& வ1ை3
73 ஐ ஐ (காபப்) டேப. 3 | 7331 ...7பட 212) 23 (112) (19(H72,
| 10:31 *
11 E -.
3ட ப3ங் 8 (31.17இ : 17:11 318 படிமப்ாக) வ்யூ.ப.சே ப்31102
.தாகக் கல்
-... 01770002313 173 «t To 13 (14)f0
19073.3 811ஆம்பப்TS3 Ta02 17:11! 3 கடாக பெsirais ப்778 :பட்றdi
க(30(71Ueciali'பவori: - 8 (1a12 காண்டுதான் இருந்தேன். அவனது மாகப் பதியும் வரை. ஜTLS)ப்இ கொண்டது அவனுக்குத் தெரியாது. என்னேறுகிறது. பஸ் வளைவுகளில் ருபக்க உடம்பை அப்படியே என்மீது
டயாக்கி, குத்பs 25ல் 103Ta க்கவில்லை? பார்க்க முயற்சிக்கவும் மலேயே அவனது செயற்பாடுகளை 30.s Tra 714G அஜய் 10:141 கடை ங்களில் எங்குமே பயணிப்பதில்லை. யில்லை... இதற்கு முதலும் எங்கோ சால், இப்படியொரு சம்பவம் நிகழ (5) பப2, 1.0 41 4777 43, 71 பாடல்
ளெ
- 21:32ா ** (733 22, T733 L5,
1. பு..1 .! -.-( 1 படி 1.51/2
(3ம் 7077743 (9) பாமக, ) இவன் என்னைக் கவனிக்கவில் ஈ.பி) 13. 17, 4T: T73372 1713) மலிய வெளிச்சத்தில் நான் அழகாய்த்
re TCamre பண4) aெl
17-11 னை எந்த ஆணும் விரும்பியதில்லை. என் கறுத்த நிறமாய் இருக்கலாம். ய் இருக்கலாம். 13 ம் 10010
ஒ37

Page 55
நானும் அதைப் பற்றிப் பெரித
வயது முப்பத்தைந்தைத் தாண் காமல் இருக்க முடியுமா. என்ன
நான் இன்னும் கன்னிப் பெண் ஆனால், வயதும் தோற்றமும் எ6 கொடுக்கிறது.
வரும் வரன்கள் எல்லாம் தட்( நான் அவமானப்படுவதாக உணரத் வெறுப்பதாய் வெளியில் காட்டிக் ெ
அதில் உண்மையில்லாததை வதாய்ப் பட்டது.
இப்போது அவனது கால் வி விரல்களை ஸ்பரிசிக்கிறான். சூட எனக்கந்த ஸ்பரிசம் இதமாகத் தெ அவனை வரவேற்கின்றேனோ?.
எனக்கே பெருத்த ஆச்சரியம் உடல் ஏன் இப்படி சபலப்பட்டு மழு
ஒர் ஆணிடம் இத்தனை இன் அதை நானே ஏற்றுக் கொள்கிறே6
அவனது கை மெதுவாக உ6
இடைவெளி தெரியும் இடைப் பகுதி போல் பாசாங்கு செய்து அவனுக்கு
அவனும் லேசானவன் அல்ல அமர்ந்து கொண்டு எத்தனை வே6
சிலநேரம் நானும் இவற்றை விரு விட்டானோ?.
என் உள்ளம் என்னைச் ச| என்னை ஒதுக்கித் தள்ளுகிறது.
38

ாய் அல்ட்டிக் கொள்ளவில்லை.
ாடிய பின்னும் அதைப் பற்றி யோசிக்
ל
ாதான். அதில் சந்தேகமே இல்லை. ன்னை முதிர்கன்னியாய்க் காட்டிக்
டுப்பட்டுக் கொண்டே போகப் போக, 5 தொடங்கி. ஆண்களை அறவும்
இந்தச் சம்பவம் எனக்கு உணர்த்து
ரல்களால் மெதுவாக எனது கால் ாக இருக்கிறது. இந்தக் குளிருக்கு ரிகிறது. ஆக இத்தனை நேரம் நான்
நான் எப்படி இப்படியானேன். என்
}ங்கிப் போனது?.
ன்பங்களா..? வெட்கத்தை விட்டு,
öT.
ார்ந்து என் உடையைத் தாண்டி,
தியைப் பற்றுகிறது. நான் தூங்குவது நன்றாக வளைந்து கொடுக்கிறேன்.
ஒன்றுமே தெரியாத பாப்பா போல லை பார்க்கிறான்.
நம்புவதை அவன் உணரத் தொடங்கி
ாடுகிறது. அவமானப் பொருளாய்

Page 56
என்ன செய்ய?. நானும் ஒரு உடலியல் தேவைகள் இருப்பதில்
நானே என்னை நியாயப்படுத்தி
எனக்கும் திருமணம் பற்றிய கe எதிர்பார்ப்புகள் இருந்தன. வயது இல்லாமல் போய் விட, இப்போது ந
கிடைத்த ஒரிரு ஸ்பரிச சந்தர்ப் மாக்கி மறுத்திருக்கிறேன்.
இனியும் அப்படி வேண்டாமே அநுபவித்து தான் பார்க்கட்டுமே.
கற்போடு இருந்தென்ன?. சி
பஸ் தேநீர் பருகுவதற்காய் இ விழித்துக் கொண்டதாய்ப் பாவனை
காட்டிக் கொள்கிறான்.
எப்படியாவது அவனை நேருக்கு மனது துடிக்கிறது. வெளியே பார்ப்பு ம்ஹம்ை. அவன் கண்டு கொள்ள
எனக்கு அவனைப் பிடித்திருக் னால் மணம் முடிக்கவும் தான்! இல் இப்படிக் கல்லாட்டமாக இருக்கிறா
ஏதாவது பேச்சுக் கொடுக்கலா
“எக்ஸ்கியூஸ் மீ. டைம் என்
கைக்கடிகாரத்தைக் காட்டுகிற
அவன் திரும்பியதில் கொஞ்ச
அப்படியொன்றும் பெரிய அழக தான் இருக்கிறான்.

5 சராசரிப் பெண்தானே! எனக்கும் பிழையில்லையே?.
யும் கொள்கிறேன்.
ணவுகள் இருந்தது. கணவன் பற்றிய ஏற ஏற. எனக்கந்த நம்பிக்கை
பங்களையும் என் கற்பைக் காரண
பாவம் என் உடல் கொஞ்சம்
லையா வடிக்கப் போகிறார்கள்?
இடையில் நிறுத்தப்படுகிறது. நான் செய்கிறேன். அவன் துங்குவதாகக்
த நேர் பார்த்து விட வேண்டும் என்று பது போல் அவனைப் பார்க்கிறேன். வே இல்லை.
கிறது. ஒருவேளை இவன் இணங்கி வன்தான் எதுவும் நடக்காதது போல் னே?.
LDT?.
ன?."
றான். ஒருவேளை ஊமையோ?.
ம் முகம் பார்க்க முடிந்தது.
னல்ல. எனக்குப் பொருத்தமாய்த்
39

Page 57
மீண்டும் பஸ் புறப்பட இருவரு லாதது போல் பயணிக்கிறோ!
சொல்கிறது.
ருதப்பு செய்து விட்டேனோ?.
மனதை இன்னும் கொஞ்சம் :
இவன் எத்தனை பேரிடம் நடந்து
S0000 SSSu S SSSLS S aSuS SSaJ SSSSLS L YSSSS நினைக்க நினைக்க உடல்
இருந்திருந்து இவனிடமா?.
எத்தனை வரன்கள் தட்டுப்பு இல்லாத பொல்லாத காரணங்கள் 172.dT}| .}(G ,\ [(م لیت."میرا (صلى الله عليه وسلمti.","خلڑaf8T) T1[Y 13. தால கூட இனறு இந்நிலைக்குத்
ਰੰਤਰ
கடைசியாய் வந்த குண்டனுக்
போக வேண்டும்?.
என்.தனிப்பட்ட விருப்பு விெ கொள்ளவும் முடியாமல், அகத்தே Cocoa Cigo fait நான் பிறந்ததே பாவம். AFSPC) röd 23. rT3 i 23. TOT
நானும் கல்யாணம் கட்டி, பில்
| மாளிக் ܦ܁ܐ:15 n: ܕܐܲ.
5
களைச் சமாளித்து. எல்லாம் க
மட்டுமே தான்.
பார்க்கலாம். எனக்கென ஒரு
என் எண்ணமெல்லாம் அந்த
கூடாது எனபதுதான Tổ3 f}{ இத்தனை தூரம் என்னை ஸ் தாய்க் காட்டிக் கொள்கிறா ன.
பட்ாரென 'அவன் எழும்புகி வேண்டும். எனக்குச் சப்பென்றாகி
40

மே ஒருவரையொருவர் அறிமுகமில் ம். மனதுதான் ஏதோவெல்லாம்
கட்டுப்படுத்தியிருக்கலாம். இதுபோல கொண்டானோ, என்னவோ?.ே
கூசிப் போவதாய் ஓர் எண்ணம்.
பட்டுப் போயின. ஒவ்வொன்றிற்கும் 1. அதில் ஏதாவது ஒன்று நடந்திருந் தள்ளப்பட்டிருக்க மாட்டேனோ?. க்குக் கூடவா என்னைப் பிடிக்காமல்
பறுப்புக்களை வெளியே சொல்லிக்
வைத்திருக்கவும் முடியாமல்.
}
. 1. iாளைகள் பெற்று, ஒடி ஆடிச் சிக்கல் னவுகளில் மட்டும்தான். கனவுகளில்
o
வன் பிறக்காமலா போயிருப்பான்.
த, அவன் ஏன் இவனாக இருக்கக்
αναι το (1ο
பரிசித்துவிட்டும் ஒன்றுமே நடக்காத
unres JCI) IĠEA PUBLIEKE
|றான். இறங்குவதற்காய் இருக்க
விடுகிறது. சிேகி

Page 58
கடைசியாக ஒரே ஒரு முறை கொஞ்சமாவது என் கறையைக் க
என்னை வெகுவாய் நெருடுகிறதே
ஒரு விபச்சாரியைப் போல என
பஸ் நிறுத்தப்படுகிறது.அவன் இறங்கி விடுகிறான்.
எனக்கு எங்கெல்லாமோ வலி iš 23:2:3:2ě částí at:43, dåšča: 732 styg அவன் அமர்ந்திருந்த அந்த இ கிழவன்வந்தழர்கிறான்.என்னைட்
நான் அவனையே வெறித்துப்

என்னைப் பார்த்துவிட்டுப் போ. ழுவிக் கொள்கிறேன். உன் செயல்
ானை நடத்தி விட்டாயே?.
T தவறியேனும், திரும்பிப் பாராமல் "'s S. 40 ' v, Ν ")
க்கிறது.
೩ಳಿ:3 (ಇಂಪೀ...: ngguآرمین A G டைவெளியில், இன்னொரு அரைக் பூபார்த்து ஆசடு வழியச் சிரிக்கிறான்.
. பார்க்கிறேன்.
41

Page 59
മില്ല്ലീ_/മe2മ
விடியற்காலையிலே வருமே ஒ
போகனுமேன்னு எழும்புறப்ே படுத்துடலாமான்னு தோணும். 6 வச்சிருக்கணும்பா.
பாக்கியத்திற்குப் படுக்கையை என்றாலும், விறுவிறுப்பாக இயங்கி தாவணியை விடுத்துப் புதுப் பாலி கட்டிக் கொண்டாள். எத்தனைதா கண்ணாடியால் தன் முழு உருவ வில்லை. பவுடர் போட்டு, பொட்டு 6 கும் ஒற்றைக் கனகாம்பரக் கொத்ை கிக் கொண்டாள்.
இன்று செண்டாக்கட்டி மலை நாள். பெண்கள் கூடியிருந்து பொங்
செண்டாக்கட்டி மலையில் இ கல்லை நன்கு அலங்கரித்து, ம போதாக்குறைக்கு ஒரு ஆட்டைே அந்த ஊரின் வழக்கம்.
42

%്
ஒரு தூக்கம். அதுவும் வேலைக்குப்
LT. . . . . . பேசாமத் திரும்பவும் ாங்கே அதுக்கெல்லாம் கொடுத்து
விட்டு எழும்பவே பிடிக்கவில்லை. னொள். தான் வழமையாகக் கட்டும் வாடையும் தாவணியையும் சுற்றிக் ான் முயற்சித்தும் அந்தச் சின்னக் த்தையும் அவளால் பார்க்க முடிய வைத்து, வீட்டு முற்றத்தில் பூத்திருக் தை அப்படியே கொண்டையில் செரு
யில் பலி கொடுத்து சாமி கும்பிடும்
ப்கல் வைப்பார்கள்.
ருக்கும் அந்த முக்கோண வடிவக் ாலையிட்டுப் பொங்கல் படைத்துப் யா, சேவலையோ பலிகொடுப்பதும்

Page 60
பாக்கியம் தன் பங்கிற்கு ஒரு எடுத்துக் கொண்டு அவசர அவசர
அவள் மனதிற்குள் ஒர் இனம் ஆடை அலங்காரம் தன்னை ஒரு ே தனக்குத்தானே நினைத்துக் கொ
வழமையில் தேயிலை மலைu ளும் பெண்களுமாய்க் கூடியிருந்து சந்தர்ப்பம் கிட்டினாலும், யாராவது கங்காணி கண்களுக்கு அகப்பட்டு கேட்குமாறு பச்சையாய் ஏசிவிடுவா
என்ன செய்ய?. இவனுக்கெ வேண்டியிருக்கிறது.
ஒரு தடவை அப்படித்தான், ச ரத்தினம் அண்ணன் பாக்கியத்தை பேசியபடியே இலைகளை வெட்டிக்
"அடேய் எவன்டா அவன் மன
பாக்கியத்திற்குத் தூக்கி வாரி அவ்வளவே தான். நினைத்ததைப் பாக்கியத்தின் கன்னித் தன்மை
விமர்சித்துவிட்டார் ராசய்யாக் கங்க
இன்றென்றால் இந்தக் கஷ்டா கொழுந்தும் இல்லை, அந்தப் பாலி ருமாய்ச் சேர்ந்து படையலிட்டுப் பலி கும் போதே பாக்கியத்திற்குச் சந்ே
சதா கொழுந்து பறித்து மரத்து வித்தியாசமான காட்சிகள். அநு
நினைத்தது போலவே செண் தார்கள். பணியக்கணக்கு, மேற்க

தேங்காயும் வெற்றிலை பாக்கும் பாகக் கிளம்பினாள்.
ரியா உவகை.... துள்ளல் ....... தன் தவதையாய் வெளிப்படுத்துவதாய்த் -
ண்டாள்.
பில் வேலை செய்யும் போது ஆண்க வேலை செய்வது அரிது. அப்படியே இருவர் பேசிக் கொள்வது ராசய்யாக் விட்டால் போதும், மலை முழுவதும்
j.
ல்லாம் பயந்து பயந்து வேலை செய்ய
காட்டுச்செடி வெட்டிக் கொண்டிருந்த நக் கேலி பண்ணிப் பண்ணி ஏதோ க் கொண்டிருந்தார்.
லைக்குள் குடும்பம் நடத்துறது...?''
இப் போட்டுவிட்டது. இனி முடிஞ்சது. 1 போலவே, பலபேர் முன்னிலையில்
யை விளம்பரப்படுத்தி அசிங்கமாய் காணி.
பகள் இருக்காது. மலையும் இல்லை, பிக் கங்காணியும் இல்லை. எல்லோ கொடுத்து, சாமி கும்பிட்டு..... நினைக் தாஷமாய் இருந்தது.
பப் போன கண்களுக்கு இன்று சற்று பவங்கள்... சந்தோஷங்கள்.....
டாக்கட்டியில் ஆட்கள் நிரம்பி இருந் னக்கு, நடுக்கணக்கு என்று எல்லாப்
43

Page 61
பகுதியினரும் ஒன்றாகக் கூடித் த களாய்க் காட்டிக் கொண்டிருந்தார்
பொங்கல் வைக்கும்-ஆயத்தத் தற்காய்ச்சிலர், சேவல் பலியிடும் ஒரு சிலர் செண்டாக்கட்டிச் சாமி ஆளுக்காள் மும்முரமான வேலை
- . - مزاید. او با
, EST, く。 al
பாக்கியம் விறகு பொறுக்கும் E
ཡ་ཕལ་ལ་འགག་མཁཔ་ காயநத விறகு தேடுவது கொஞ்ச : ::: - , , : , ا۔ ؛
லைக் கட்டைகளையும் சவுக்குமர 州、 、 | Te . . . . .
È. ". கிக் கொண்டிருந்தாள். ஒருவருக்ெ
T
"என்ன பாக்கியம். ரத்தி வந்திருக்காரு?'
பாக்கியத்திற்குக் கூச்சமாய் இ வைக்கும் இடத்திற்கு வந்துவிட்டா ET DAYS. PIFORNIL. Prag} da அங்கே அழகாய் மாக்கோல கற்களால் அடுப்புப் போட்டு. அண்டாவில் அரிசி, சீனி. சர்க்கல் சரியாகக் கூட்டாஞ்சோறு ஆக்கி வி
صلى الله عليه وسلم..!!?)(خیز 4:... ل:23.(مہ "(.) تو ہم "?*.(:,1)2}{f}دنیا
பாக்கியம் சிரித்துக் கொண்ட ...i. ** 6 . . . <s t. Հ விளையாடுவதாய்க் கற்பனை ெ ரத்தினம் அண்ணனின் ஒரப்பார்ன அறியாத பாவனையில் அங்கு மாடினாள்.3:இ :) :
,
(Lp6öTm LD6t
ட ஒரு மூனறு மன
கிட்டத்தட் ரெடியாகிற்று. பலியிடும் சேவ6ை
விட்டு. பூசாரியண்ணன் பூசை
. : "எல்லோரும் வந்தாச்சா?. di ia ja
மீேண்டும். மீண்டும் பூசாரி ே
* 44

;ங்களை அவசர வேலை செய்பவர்
கள ஆடி ?് കിട്ടു!!)18
தில் ஒருபத்துப் பேர், விறகு,தேடுவ இடத்தைத் துப்புரவு செய்வதற்காய் யை அலங்கரிக்கவும் சிலர் என்று
ι, και την ι : , கூட்டத்திற்குள் சேர்ந்து கொண்டாள். ம் சிரமமாய்த்தான் இருந்தது. தேயி வாதுகளையும் மெதுவாய்ப் பொறுக் ASYSASASy S S காருவ ೭aபருபபட்ட கதைகள పైవి
னமண்ணன் மாப்பிள்ளையாட்டம்
. ।
alao)
ருந்தது. மெதுவாய் நழுவிப் பொங்கல் s.tööool, fo. 3. Cašuje i na | ம் இட்டு, பொட்டு வைத்து மூன்று என்ன அழகான காட்சி பெரிய
ரை எல்லாம் கலந்து. காய்ச்சி.
S s ss SASSSS SSS S S S S SSL S SSAAA 0S ாள். அலிபாக்கள் எல்லாம் சேர்ந்து
0SaS 0 L AAAAASAAAA uJSSMM SSL SMtuSuS uu S S S SSAAAA S சய்து கொண்டாள். அவ்வப்போது வை தன் மீது விழுவதை அறிந்தும் மிங்குமாய் வேண்டுமென்றே நட TIL 15:22 "T" isiqqu) Tassad ران لها بالاقة (1358 حلق ، "". من : " ال ( تقع ق. م" வித்தியாலத்திற்குப் பிறகு எல்லாம் - - .ה לא נשת" Hus) Qu35( oயும் ஒரு மரத்தில் கட்டி வைத்து செய்யத்தொடங்கினார். 188
(2, a la TaTICI An Used 2 Gg5 TIL HJEE56oTLDT?......”
ਨੇ ਹਰ
SLLITff. også Luffra fase ing

Page 62
'ஒரு மூணுபேர் வரணுங்க. சொன்னார்கள்.
"எங்கப்பா போயிட்டாங்க..?”
"தொர கூப்பிட்டனுப்பின்ாராம்.
"என்னத்துக்கு?.”
ਰ "வேறென்னத்துக்கு அந்த கE
குடுத்திருப்பான்.”
ਪਰ , , , ஆளுக்காள்பேசிக்கொண்டார்
தொடங்கவும், அந்த மூவரும் வந்து
அவர்களின் முகத்தில் ஏதே
Ts) )了。 リ இருந்தது.
போக்கியம் உறுதியாய் நினைத் ਪੰu TਹTਕਤ ਚ
பூசை நிகழ்வுகள் கலகலப்பு சேவலைப் பலியிட்டார்கள். ஒரே தங்கள் மகிழ்வைப் பகிர்ந்து கொன Qle di TGara Crocedare
ஒருவாறு பூசை முடிய படை சுவை பார்த்து. வீட்டுக்கும்
இனிமையாய்க் கழிந்துகொண்டிரு
'ஏய். நம்மஞக்கு இன்னை "H":"******* IGE, en doanzie au “என்னய்யா சொல்றீங்க?: கேட்க ஆரம்பித்தனர்.
"தொர தாங்க சொல்லியிரு கூத்தடிக்கிறோமாம்."
'இது என்னடா அநியாயம். வ

: யாரோ. மூலையில் நின்றபடி
.. - . ܝܢ ܚܘ ܪ ܠܐ
ਨੇ ਪੰ
r ياواج
. . . . . . '...
· GECC.) J.L. TIJE, 113Te
ਅਤ காணிப் பயல் ஏதாவது போட்டுக்
,
கள். ஒரு சிறிய சலசலப்புடன் பூசை
.சேரவும் சரியாக இருந்தது ܚܝ
უი
T ஒருவித மாற்றம் இருக்கிறதா?
ਨ।
ra. | TPSC) u با "فاینا . آgm siز
ਲੋਰ ਦੇ ਤੇ பாய் இருந்தன. ஆண்கள், கூடிச் கூத்தும் கும்மாளமுமாய்த் தங்கள்,
TL60Tiraft, if Tsars of a Trait,
:Sւն ոց .. fo. ܢ ܡ ܘ பல், பழங்கள் எல்லாம் பங்கிட்டு. (C) ΟΙ ΙΔΕΑ. ΕΑ ή ITOζο Ε.Ι. . Η
சேமித்து. பொழுது க்கபடி. ஆகஇே வரிஇை
கொஞ்சம்
ாக்கு பேர் போட மாட்டாங்கள்ாம்
(). Ige (fosť Justið FL 2 TIL ÜLEJ FÖR
.'பதறிப்போய் ஒவ்வொருவராய்க்
$காரு. நாம வேலை செய்யாம
ருஷா வருவடிம் செய்றது தானே.”
4
5

Page 63
'இனிமேல் அப்படிக் கென வீணாகுதாம்.'
எல்லோருக்குமே அதிர்ச்சி.
"அப்போ ஒருநாள் சம்பளம் இ
‘என்ன அநியாயம்டி இது?.
"எல்லாம் அந்தக் கங்காணி பெண்கள் தங்கள் பங்குக்குப் பேச
"எல்லாரும் கொஞ்சம் அமை இருந்து செண்டாக்கட்டிப் பூசைக்
களாம்."
பூசாரி எல்லோருக்கும் விளக்க
பாக்கியத்திற்கு மனது சோர்
தங்கள், தங்கள் கருத்துக்களைக்
மெளனமானாள்.
அவளால் என்ன பேசிவிட மு போவது அவளுக்குப் பெரிதாய்த் மகிழும் செண்டாக்கட்டி விழாவை
இனிமேல் இந்நிகழ்வு நடக்கா இருக்கும்.
தன் புதுப்பாவாடையில் ஒட் பிடித்தபடி, வீட்டுக்கு நடக்கத் தொ
46

டயாதாம். ஒருநாள் வேலை
6)6O)6 out?.....'
ட மூட்டலாத்தான் இருக்கும்." த் தொடங்கினர்.
தியா இருங்க. அடுத்த வருசத்துல கு அவங்களே ஆள் அனுப்புவாங்
கிக் கொண்டிருந்தார்.
வாய் இருந்தது. ஒவ்வொருவரும்
கூறிக் கொண்டிருக்க, பாக்கியம்
டியும்.? ஒருநாள் பேர் இல்லாமல் தெரியவில்லை. எல்லோரும் கூடி இப்படிச் செய்து விட்டார்களே!
தோ?. அநேகமாய் அப்படித்தான்
டுப்புல் குத்தாமல் சிறிது தூக்கிப் டங்கினாள் பாக்கியம்.

Page 64
- பட RS
வாரா - ( TE
கப்பல்கறன்
விஷயம் தெரிந்த அடுத்த ரெ னான். இருந்த போத்தல்கள், கான்க அள்ளிக் கொண்டோடித் தோட்டத் வைத்தான். தேவியும் தன் பங்குக்கு பக்கமெல்லாம் தெளித்துச் சுத்தப்ப
எதிர்பார்த்தது போலவே, இ கிழவனும் தான் வந்திருந்தார்கள்.
"மணிவேல் கவுத?'' ஒருவன் .
''நான்தானுங்க மாத்தியா ம அவசர அவசரமாய்ப் பூட்டியபடியே
''இங்க கசிப்பு விக்கிறது சொல்
மூவரும் பரபரவென வீட்டுக்கு எல்லா இடமும் தேடியும் ஒன்றும் - என ஓர் இடம் விடாமல் தேடிக் கெ
தேவி நொடிக்கொருதரம் கரு அவளுக்குப் படபடப்பு இன்னு! பெட்டிக்குள் இருந்த இரண்டாயிர
O0T

நாடியிலேயே மணிவேல் பரபரப்பா
கள் அத்தனையையும் வாரிச் சுருட்டி து வாழைமரச் சந்துக்குள் ஒளிய குச் சாணியைக் கரைத்துக் குசினிப் டுத்தினாள்.
ரண்டு போலிஸ்காரர்களும் ஒரு
அதட்டியபடியே வாசலில் நின்றான்.
ணிவேல்' சட்டைப் பொத்தானை மணிவேல் வாசலுக்கு வந்தான்.
ஸ்லித் தகவல் வந்திருக்கு."
ள் சென்று தேட ஆரம்பித்தார்கள். அகப்படவில்லை. கட்டிலடி, அட்டில் ாண்டிருந்தார்கள்.
ப்பஞ்சாமியை நேந்து கொண்டாள். ம் குறையவே இல்லை. ரங்குப் ம் ரூபாயைச் சுருட்டி, மெதுவாய்க்
47

Page 65
கணவனின் கைகளுக்குள் திணித் முடிய, கோபமாய் வந்த போலிஸ் கொண்டே போய்விட்டார்கள்.
மணிவேலிற்கு நன்றாய்த் தெ யாய்த் தான் இருக்கும். நேற்றுக் க செய்ய வேண்டும்.
றேன்."
தேவி புருஷனின் வாயை அட ருந்தாள். இன்று என்ன நடக்குமோெ
கொண்டிருந்தது.
TIL LULJU. PI2DETAN JA 3Df2;"| ஒருநான்கு மாதமாய் மணிவே:
விடிவரவு அதிகமாயிருந்ததால், க அந்தியானால் சரி தோட்டத்து ஆண் :* (POb கொள்ளை லாபம் வந்து கொண்டி ழைப்பும் இருந்ததால், எந்தக் கஷ் யாருக்காவது கடனில்லை என்றா றான்களே. அதுதான் கொஞ்சம் வேண்டுமென்மணிவேல் தீர்மானி
"லேசாய் இருட்டத் தொடங்கி முடித்துவந்து பீலிக்கும் வீட்டுக்கு வாசல் கூட்டியபடி சிலருமாய், எல்( நோட்டம் விட்டுக் கொண்டிருந்தார் இருக்குமென்று அவர்களுக்குத் ெ ருந்து வந்தவளாய், தலைவேட்டின் கொண்டிருந்தாள் சின்னானின் பு கண்டதுதான் தாமதம். விறுவிறுெ
TööõTä äi Joaod ப்ரூ'ஏண்டி உம் புருசன அடக்க என்ன நடக்குமுன்னு தெரியலைே
48

ாள். ஒருவாறு விஷயம் சாதகமாய் ாரர்கள் தோழமையுடன் சிரித்துக்
ரியும். இது சின்னானின் வேலை டனில்லை என்றதற்காய் இப்படியா
•
R \\SS $கி வீட்டுக்குள் இழுத்துக் கொண்டி வென்று அந்த லயமே எதிர்பார்த்துக்
O durafra லிற்கு இதுதான் தொழில். செலவை சிப்பு வியாபாரம் சூடுபிடித்திருந்தது. எகளில் அநேகர் மணிவேல் வீட்டில் சிப்புப் பத்து ரூபாய் என்ற கணக்கில் ருந்தது. கூடமாட தேவியின் ஒத்து பமும் இருக்கவில்லை. ஆனாலும், ல் உடனே துப்புக் கொடுத்துவிடுகி இடித்தது. ஏதாவது செய்யத் தான் த்துக் கொண்டான். வே"
லயமே பரபரப்படைந்தது வேலை மாய் தண்ணிர் தூக்கியபடிசிேலரும், லோருமே மணிவேல் வீட்டைத்தான் கள். இன்று எப்படியும் ஒரு சண்டை நரியும். அப்போதுதான் வேலையிலி >ய உதறியபடியே வாசலில் நின்று துப்பொண்டாட்டி சரசு, அவளைக் வனச் சென்று, ཁC, ,,་་་་་་་་་་་་་་་་་་ Tਕਰਕੇ வைக்க மாட்ட.? இன்னைக்கு
ப. இந்த மனுசனும் வெறி புடிச்சமாரி

Page 66
குடிச்சித் தொலச்சிட்டதே...'' தே புலம்பத் தொடங்கினாள்.
"நாங்க ஏன் அடங்கணும். உ பளைக வயித்துல அடிக்கிறிங்களே
சரசும் விடாமல் தொடர்ந்தபடி கழட்டி, பாவாடையை உதறினாள்.
"அடங்குவோண்டி ....... அடா கொலசெய்யாம விடமாட்டேன்...''
மணிவேல் வெறித்தனமாகச் கத்தினான்.
லயத்தில் உள்ள சின்ன வா இடம் பிடித்து நின்று கொண்டார்கள் யால், வாய்ச் சண்டைதான் பயங்க ஒருவருக்கொருவர் சளைக்காமல் ஒவ்வொரு ஊத்தை வார்த்தைகள் சுவாரசியமாகவும், கொஞ்சம் கூச்ச அன்று சின்னான் வரவே இல்லை.
அந்தச் சிறுசுகளுக்குக் கொடு சின்னான் மட்டும் இருந்திருந்தால் சண்டை வெகு ஜோராய் இருந்திருக் கிப் போய், தங்கள் தங்கள் வேலை
ஆரம்பத்திலிருந்தே மணிவேல் இருந்தது. அதைச் செயற்படுத்த அவனுக்குப் பட்டிருக்க வேண்டும். திலிருந்து வீட்டின் பின்பக்கம் வ அடுத்த நாளே டவுனுக்குப் போய் யாருக்கும் தெரியாமல் ரகசியமாக!
தேவி பலமுறை துருவித் துடு

வி தலையிலடித்துக் கொண்டே
நருக்கே குடிக்கக் குடுத்து பொம்
நீங்கதான் அடங்கணும்."
ய இடுப்புச் சாக்கை ஆறுதலாய்க்
குவோம். இன்னக்கி ஒம்புருசன
சின்னான் வீட்டைப் பார்த்துக்
ண்டுகள் எல்லாம் சண்டை பார்க்க i. சின்னான், வீட்டில் இல்லாதபடி ரமாய் இருந்தது. சரசுவும் தேவியும் ஏசிக் கொண்டார்கள். அவர்களது ளையும் கேட்க, சிறுவர்களுக்குச் மாகவும் இருந்தது. நல்ல வேளை
ந்சம் ஏமாற்றமாய்தான் இருந்தது. b, அடிதடி வெட்டுக் குத்து என்று கும். எப்படியோ எல்லோருமே அடங் யைக் கவனிக்கத் தொடங்கினார்கள்.
1ல் மனதில் நல்லதொரு திட்டம் இதுதான் சரியான சமயமென்று மண்வெட்டியை எடுத்துத் தோட்டத் ரை ஆழமாய்க் குழிவெட்டினான். எஸ்லோன்பைப் வாங்கி வந்தான். வே எல்லா வேலையும் நடந்தது.
நவிக் கேட்டுச் சலித்துப் போனாள்.
49

Page 67
இறுதியில் குசினிப் பக்கம் புதிதாய் கசிப்பு வருவதைக் கண்டு, அவளு கெட்டித்தனத்தை நினைத்து நிை
“எம்புட்டு அறிவு ஓங்களுக்கு.
'இப்ப எவ்வளவு லேசு தெர ஒடனே பைப்பைப் புடுங்கி வீசிற துப்புக் குடுக்குறான்னு நானும் பா
மணிவேல் தன் வீரசாகசத்ை துக் கொண்டிருந்தான். எல்லா6 மணிவேலின் கடைசி மகன், இ கோப்பையுடன் சத்தமில்லாமல் ெ
50

போடப்பட்ட பைப்பைத் திறந்ததும், நக்கு ஒரே வியப்பு தன் கணவனின்
னத்துப் பெருமைப்பட்டாள்.
ரியுமா? போலிஸ்காரனுங்க வந்தா வேண்டியதுதான். இனிமே எவன் த்துர்றேன்."
த மனைவியிடம் வெகுவாய் விபரித் வற்றையும் கேட்டுக் கொண்டிருந்த துதான் தருணமென்றெண்ணி ஒரு சன்று புதுப் பைப்பைத் திறந்தான்.

Page 68
മളദ്വീ
கொப்பி திருத்துவதும் கொழு அதுவும் சின்னக் கிளாஸ் பிள்ளை கஷ்டம். இடத்துக்கிடம் வெட்டும் ெ பேனையால் ஒரே வெட்டாய் கோ கவனித்தேன் சஜீவன், என்னையே
“என்ன சஜீவன் விளையாடப்
"இல்ல ரீச்சர்' என்றபடி குனிந்
இப்போ சில நாட்களாகவே இட் சுற்றி வருகிறான். இவனது அத்த கண்டதும் பெட்டிப் பாம்பாய் அடா
இவனை யாருக்குமே அவ்வள முரட்டுப் பையன். ஆனால், என்ன கொள்கின்றான் தெரியுமா..? ஒரு காரணமாக இருக்குமோ..? இ மோசமான குடும்பச் சூழ்நிலை காரணமென்றார்கள்.
இன்னுமே அவன் என்னருகி

நசம் சிரமமான வேலைதான் போல. ாகளின் கொப்பியென்றால், ஆகவும் BIT5g|LDITtil........ எரிச்சலுடன் சிவப்புப் டிட்டு விட்டு, நிமிர்ந்த போது தான், ய கவனித்துக் கொண்டு நின்றதை.
போகலையா. ?・
து கொண்டான்.
படித்தான் இவன் என்னையே சுற்றிச் னை முரட்டுக் குணமும் என்னைக் ப்கிப் போகிறது.
வாகப் பிடிப்பதில்லை. அப்படியொரு டம் எத்தனை மென்மையாக நடந்து வேளை பாகுபாடில்லாத என் அன்பு நக்கலாம்! விசாரித்துப் பார்த்ததில், தான் அவனது முரட்டுத்தனத்திற்கு
லயே நின்று கொண்டிருக்க, “ஏன்?"
51

Page 69
என்கிறேன். இன்னும் கொஞ்சம் சப் கையை நீட்டி ஒரு கொய்யாப் பழத்
எனக்கு வியப்பாய் இருக்கவில் வைத்திருந்து யாருக்கும் தெரிய கொண்டிருந்தான்.
அவனது உருவமும் சற்று வித் பதின்மூன்று பதினான்கு வயதிரு. மான வயதைக் காட்டக் கூடிய மு தொட்டுப் பொட்டு வைத்துக் கொள் முடியை மொட்டையாக வெட்டிக் னைத் தான் அடிக்கடி ஞாபகப்படு
தினசரி யாருடனாவது சண்டை பேரையும் அடித்துப் போட்டு விடும் மாணவர்கள் முறைப்பாடு செய்கை ஞாயமாய் அடி வாங்கி விடுவான்.
முதல் தடவையாய் அவனது வ போனேன். அவன் ஒருத்தனின் கே முடியவில்லை. அடித்துத் திருத்தி 6 வில்லை. அன்பால் கட்டுப்படுத்த மாறாக, அவனையே ..... அவன் பார்த்துவிட்டு, வகுப்பிலிருந்து வெ அடிக்காமல் விட்டது அவனுக்கு பின்னாலேயே ஓடி வந்தான்.
"ஏன் ரீச்சர் போறீங்க.....?'' எ
ஒன்றுமே பேசாமல், அவன் விட்டேன்.
அந்த ஸ்பரிசம் ... அவனை கொஞ்சமும் எதிர்பார்க்கவில்லை.
52

Bபத்தில் வந்து பொத்தி வைத்திருந்த இதைத் தருகிறான்.
லை. தினசரி எதையாவது ஒளித்து ாமல் தருவதையே வழக்கமாகக்
8 |
த்தியாசமாகத் தான் இருந்தது. ஒரு க்குமென்றாலும் அதனிலும், அதிக கத்தின் முதிர்ச்சி. மெலிந்த தேகம். Tளலாம் என்றளவிற்கு கறுப்பு நிறம். கொண்டு, ஓர் ஆபிரிக்கக் குடிமக த்துவான்.
. வயது வித்தியாசமின்றி அத்தனை பான். இரத்தம் வழிய, வழிய மற்றய நயில் எல்லா ஆசிரியர்களிடத்திலும்
--
743:05
குப்பிற்குப் போனதும், தலை சுற்றிப் சட்டையால் ஒருவருக்கும் படிப்பிக்க விட முடியுமென்று எனக்குத் தோன்ற முடியுமென்றும் நான் நம்பவில்லை. கண்களையே ஒருகணம் கூர்ந்து பளியேறி விட்டேன். நான் அவனை வியப்பாய் இருந்திருக்க வேண்டும்.
Ta11:12
ன்றான்.
பன்'
தலையைத் தடவி விட்டுப் போய்
ப - 51)
-டா இந்தளவிற்கு மாற்றும் என நான் என் அன்பு கலந்த அந்தத் தொடுகை

Page 70
யில் அவன் நெகிழ்ந்து போயிருக்கி மணியடிக்க முன்பேயே ஒடி வந்து எ பிடித்துக் கொண்டு வகுப்பிற்கு வரச்
என் வியப்பை வெளிப்படுத்தாம முதலிடம் கொடுத்துப் பார்த்தேன் அவனில் அப்படியொரு முன்னேற்
ஆக, இவன் மனதில் தான் மந்த அல்ல.
மொத்தத்தில் எனக்கு உள்ளூர மாணவனையா மாற்றியிருக்கிறேன்
இந்தத் தொழில் ஆண்டவன் எ தனை குழந்தைகளுடன் உறவாட கண்டிப்பு, அறிவுரை, விளையாட்டு, ! பக்கத்தையே சுழற்றும் அற்புதமா6
ரீச்சர் ரீச்சர்!’ என்று பிள்ளைகள் முந்தானையில் தொங்கிக் கொண் புல்லரித்துப் போய் விடுவதுண்டு.
என்ன புண்ணியம் செய்தேனோ
விடுமோவென கொஞ்சம் பயப்படல
சஜீவனது நடவடிக்கைகள் 6 வில்லை. வேறு எந்த மாணவனும் வில்லை. ஏன்? சக ஆசிரியர் ஒரு கண்டாலே, அவனது நடத்தைக் தைக் காண முடிகிறது.
இது எங்கு போய் முடியுமோ..?
சஜீவனுடனான என் நெருக்கத் நாளாந்தம் மறைத்து, மறைத்து என

றான். அதன் பின் என் பாடத்திற்கு கையையோ, சாறி முந்தானையையோ
சொல்லுவான்.
ல், பல சந்தர்ப்பங்களில் அவனுக்கு ா. சத்தியமாய் ஆடிப் போனேன்! Dம்.
3த்தனம் இருந்திருக்கிறது. அறிவில்
ப் பெருமை தான். ஒரு சாதாரண
னக்குத் தந்த வரம். நாளாந்தம் எத் - முடிகிறது. அன்பு, அரவணைப்பு, சுற்றுலா. இப்படி வாழ்வின் இன்பப் OT உலகமிது
T என்னைச் சுற்றிக் கொண்டும், சாறி டுமாய். சில நேரங்களில் எனக்குப்
, ஆண்டவனே! அன்பும் ஆபத்தாகி பும் தொடங்கியிருக்கிறேன்.
Tனக்கு அத்தனை தூரம் பிடிக்க என்னை நேசிப்பதை அவன் விரும்ப வர் அதிக நேரம் உரையாடுவதைக் கோலங்களில் அசாதாரண மாற்றத்
தைக் குறைக்க ஆரம்பித்த பின்தான், தயாவது கொடுக்கப் பழகியிருந்தான்.
53

Page 71
யாரிடமும் இதைப் பற்றிச் சொ6 "எல்லாம் நீங்கள் கொடுத்த இடப திரும்புகிறது.
இதெல்லாம் ஒருபுறமிருக்க, நே எனக்குத் தூக்கிவாரிப் போட்டுவிட்
"ஏன் ரீச்சர் அடிக்கடி வாறிங்க
நான் தொடர்ந்தும் எழுதிக் கொ6 கப் போகுது, அதனால் தான்' என்
சடாரென அவ்விடத்திலிருந்து அ லேயே திரும்பி வந்தான்.
"ரீச்சர் நீங்க கல்யாணம் கட்டா
"ஏன்?" என்றவாறு அவனைப் மாறியிருப்பது தெரிந்தது.
"வேனாண்ணா வேணாம் ரீச்8
"அதுதான், ஏன்?"
"அப்புறம், என்னோட பாசமா இ
சிரித்துக் கொண்டே விளைய யாணம் பண்ணத்தான் போறேன்.
"அந்தாளைக் கண்டா, அடிச்ே சலனமும் இல்லாமல் சொல்லிவிட்
ஒரு நிமிடம் பதில் சொல்ல முடி
அவன் என்னத்தை விளங்கிக் ெ னென்று புரியவில்லை. அவன்
ஆழம், ஒர் ஆசிரிய மாணவ உற உணர முடிந்தது.
54

ல்லவும் முடியவில்லை. சொன்னால் ம் தான்' என்று குற்றம் என் மீதே
ற்று அவனுடன் உரையாடிய போது,
•ل55-ا.
இல்ல.?’ என்றான்.
ண்டே, "ரீச்சருக்குக் கல்யாணம் நடக் Tறேன்.
அகன்று போனவன், போன வேகத்தி
தீங்க”
பார்த்த போது தான், அவன் முகம்
所”
இருக்க மாட்டீங்க" என்றான்.
ாட்டாய்ச் சொன்னேன். "நான் கலி
yy
ச கொன்னுருவேன்' என்று எதுவித -டுப் போய் விட்டான்.
}யாமல் திகைத்துப் போய் விட்டேன்.
கொண்டு, இப்படியெல்லாம் பேசுகிறா என் மீது வைத்திருக்கும் அன்பின் விற்கு அப்பாற்பட்டதென என்னால்

Page 72
நான் கடுமையானவளாகி, தண்
குவதில் எனக்கு உடன்பாடில்லை
எனக்கு உடலிலும் சோர்வொன இருந்து வெளியே வருகிறேன். கூ மாணவர்கள் விளையாடுவது தெரி
நான் அவர்களையே அவதானி
யாரோ ஒருவனின் கால் இடறி தடுமாறி தன்னைக் காப்பாற்றிக் ெ ஓங்கி அறைகிறான். அவனும் பதிலு டுத் தொடர்கிறது. அவர்கள் இருள் சிரித்துக் கொண்டும் தொடர.
இப்பொழுது சஜீவனை ஒரு சரா முடிகிறது. அவனும் ஒரு குழந்தை
என் அன்பில் மாற்றம் ஏற்பட்டால் ஏற்படக் கூடும். சற்றே மனது லேச பாடத்திற்குச் செல்வதற்காய் நான்

ஒத்து மீண்டும் அவனை முரடனாக்
பின் என்னதான் செய்வது?
று தெரிய, எழும்பி வகுப்பறையில் ச்சலுடன் ஆரவாரித்துக் கொண்டு, கிறது. கூடவே, சஜீவனும்.
த்துக் கொண்டு.
விட சஜீவன் விழப் போய், தட்டுத் காண்டவன், மற்றைய மாண்வனை லுக்கு ஏசிவிட்டு, மீண்டும் விளையாட் ருமே மீண்டும் கட்டிக் கொண்டும்,
சரி மாணவனாக என்னால் பார்க்க
தானே.
ஸ் மட்டுமன்றோ, சஜீவனிலும் மாற்றம் ானது போல் ஓர் உணர்வு. அடுத்த ஆயத்தமாகிறேன்.
55

Page 73
ഇഗ്ലീഗ്ലൂ
செல்லாயிக் கிழவிக்குத் திச் சென்று உற்றுப் பார்த்தாள். மெய்ய காணவில்லை. அவளுக்குக் கைய
பெருத்த ஏமாற்றமாகிப் போய்விட்
"ச்சீ. மூதேசிகள்! பொத்திட் வெளங்காம போற எந்தப் பாவியே
சத்தமாகச் சபித்துக் கொண்ே இறைத்துவிட்டு வேகமாய், நடக்க கிழவிக்கு இதுவேதான் வேலை காயைப் பார்ப்பதும் செல்வதுமாய். கொண்டிருந்தாள். சரியான சமய
சனியன் பிடிச்சவன்.
அது ஒன்றும் சாதாரண பல அப்படியொரு பழத்தைச் சாப்பிட்டு ஐந்தோ ஆறோ காய்கள் மாத்திரே
செம்மஞ்சளும் சிவப்பும் கல பெரிய சுளைகளுடன், பார்க்கவே சுளையை இரண்டாய்ப் பிய்த்து நா: யொத்த ஒரு திரவம் வடிந்து வரும்.
56

ர் என்றிருந்தது. கொஞ்சம் அரு கில் ாகவே அந்தப் பலாப் ழத்தை அங்கே பும் ஒடவில்லை காலும் ஒட வில்லை.
一gl·
ப் பொத்திப் பாதுகாத்த பெலாக்காயை ா பறிச்சிட்டானே.”
டே, மண்ணை வாரி மரத்துத் தூரில் லானாள். கடந்த ஒரு கிழமையாய்க் யாய் இருந்தது. வருவதும் பலாக் . அது பழுக்கும் நாளுக்காய்க் காத்துக் த்தில் எவனோ திருடியிருக்கிறான்.
ாப்பழம் அல்ல. ஊரில் எங்கேயுமே விட இயலாது. வருடத்திற்கு எண்ணி மே அந்த மரத்தில் காய்க்கும்.
ந்த ஒருவித கடும் நிறத்தில் பெரிய நாவெல்லாம் ஊறும், அந்தக் கனிந்த விற்கருகே வைத்து உறிஞ்ச, தேனை சுவையென்றால் அப்படியொரு சுவை

Page 74
கிழவிக்குத் தெரிந்தவரையில் எங்கேயும் இருந்ததில்லை. தன் பா ஒரு மரத்தையே பாதுகாத்து வைத்
கிழவியின் பேரப்பிள்ளைகளுக் பருவம் நன்றாகத் தெரியும். ஆதல கொண்டு வருவாளென எதிர்பார்த்து என்ன செய்வதென்று அவளுக்கு ஒ
நிச்சயமாய் செல்லாயிக் கிழவிக் வேலை தானென்று. ஒவ்வொரு மு செய்தாலும் நாசம் பண்ணி விடுகிற போட்டிருந்தும், கிழவியால் முழு வி தில்லை. இதெல்லாம் என்ன. பெரிய அநியாயம். பச்சை மரத்திற் வேரோடு சாய்த்து விட்டாளே.
சிறியாவத்தியை எப்படியா கிழவியின் மனது துடித்தது. இத்தை செய்து விட்டு, "ஆச்சி ஆச்சி என்று தான் ஏற்றுக் கொள்ளவே முடியவி
கிழவி முடிவாக நினைத்துக் கெ தன் கிணற்றில் தண்ணிர் எடுக்க போலவே படாரென்று கூறியும் விட்
"இனிமே தண்ணி எடுக்க வே
சுத்தபத்தமா வச்சிருக்குற எடத்துல தண்ணியெடுக்கிறது எனக்குக் கெ
"ஏன் ஆச்சி இப்படிச் சொல்ற கிணறு கழுவினது..!"
சிறியாவத்திக்கு நன்றாகத் த
டிரைவரைக் கலியாணம் முடித்து, குப்பை கொட்டுகிறாள்.

b இந்தவகைப் பலாமரம் வேறு ட்டன் காலத்துச் சொத்தாய் அந்த திருந்தாள்.
கெல்லாமே இந்தப்பழம் காய்க்கும் ால், எல்லோருமே அப்பம்மா பழம் துக் கொண்டிருப்பது வழமை. இனி ன்றுமே புரியவில்லை.
குத் தெரியும், இது சிறியாவத்தியின் றையும் இப்படித்தான். என்ன பயிர் ாள். மரத்துக்கு மரம் மிளகுக் கொடி பிளைவையும் அனுபவிக்க முடிந்த ! பாக்கு மரத்திற்கு நடந்ததுதான் குள் பெருங்காயத்தைப் புதைத்து 600TLT6s
வது தண்டிக்க வேண்டுமெனக் ன நாசவேலையையும் கமுக்கமாகச்
முகம் நிறைய அவள் சிரிப்பதைத் ல்லை.
காண்டாள். இனிச் சிறியாவத்தியைத் விடக் கூடாதென்று. நினைத்தது
LT6iT.
ற எடம் பார்த்துக்கம்மா. நான் நீ கண்டது கடியதெல்லாம் போட்டுத் ாஞ்சமும் பிடிக்கல. yy
மிழ் தெரியும். தோட்டத்து லொறி பத்துப் பன்னிரெண்டு வருடமாய்க்
57

Page 75
"அது சரி ஆத்தா. கழு கொஞ்ச நஞ்சப் பயிரையும் நாசமாக்
சிறியாவத்திக்குக் கொதிப்பு ஏ
எது எப்படிப் போனாலும், இர தைத் தான் கிழவியால் தாங்க முடிய பிள்ளைகளும் எத்தனை விருப்பமா
ஒரு பக்கம் யோசிக்கையில் போல. இல்லையென்றால் இந்தத் யும் அள்ளிக்கட்டிக் கொண்டு போய் பெத்தும் அநாதையாய் கிடக்கும் த கொண்டாள், கிழவி.
பக்கம் போக, கடைசி நேரம் ஒரு
பெத்தமனம் பித்து, பிள்ளை ம போலிருக்கு. தான் ஒவ்வொரு பொரு களுக்கென சேமிக்கும் போது, போக்குக் கிழவியின் மனதை அரி
"போகட்டும் இந்தக் கட்டை தானே ஆகணும். எல்லாம் அந்த
தனக்குத்தானே ஆறுதல் பட்
அன்று காலை விடிய முன்ன டது. சண்டைக்குத்தான் வருகிற வைத் திறந்தாள் கிழவி.
"இந்தாங்க ஆச்சி. இன் அவிச்சது. சொதியும் இருக்கு, சாட்
அடிக்கடி சிறியாவத்தி இப்படி

2விற மாதிரிக் கழுவிட்டு, இருக்குற தறியே, அதுதான் பொறுக்கல. у у
றியது.
து என்னாப் பேசுறது? இனிப் பாருங்க ாண்டே சிறியாவத்தி போய்விட்டாள்.
3தப் பலாப்பழத்தைப் பறிகொடுத்த பவில்லை. தன் பிள்ளைகளும், பேரப் க அதை சுவைத்திருப்பார்கள்?
இப்படி நடந்தது கூட நல்லதுதான் தள்ளாத வயதிலும் எல்லாவற்றை வந்திருக்க வேண்டுமே. ! ஐந்து ன் நிலைமையைத் தானே நொந்து
ம். என்று ஆளாளுக்கு ஒவ்வொரு தண்ணி வச்சிக் குடுக்கவாவது.
>னம் கல்லு என்பது உண்மைதான் நளையும் பார்த்துப் பார்த்துப் பிள்ளை அவர்களின் ஏனோதானோவென்ற த்தெடுத்தது.
வேகுற வரைக்கும் செய்றத செஞ்சு ஆண்டவன் பாத்துப்பான்."
டுக் கொண்டாள் கிழவி.
மேயே சிறியாவத்தியின் குரல் கேட் ாளென்று எண்ணி வேகமாய்க் கத
னைக்கு எங்க வீட்டுல இடியப்பம் பிடுங்க."
வருவதுண்டு. ஏதாவது வித்தியாச

Page 76
மான சாப்பாடு செய்தால் கொஞ்சமா கிழவியால் சிறியாவத்தியைப் புரிந்
ஒன்றுமே சொல்லாமல் வாா போன்ற சாப்பாடு கிடைத்தால் கிழவி சமைத்துத் தான் மட்டுமே சாப்பிடும் விட, தண்டனை வேறெதுவுமே இ6
“ஏண்டியம்மா. நேத்து பேசி
"அதெல்லாம் ஒண்ணுமில்ல எல்லா ஒதவியும் செய்றம். எங்களு தானே?
கிழவி மெளனமாய் இருந்தாள்
"எல்லாத்தையும் புள்ளைகளுக் புள்ளைகளா பாக்குறது? இல்லத்
கிழவியின் தலையில் யாரோ உணர்வு.
வெளியே சொல்லிக் கொள்ள வத்தியின் கூற்றில் உண்மை இல் பணம் இருந்தென்ன, சொத்து இரு அல்லது, கொண்டு போகவா? ஆ அவர்களிலும் குறையில்லை தா தெரிந்து கொள்ள வேண்டும், கூட பகைக்காமல் இருக்க.
கிழவிக்கு ஏதோ ஒன்று உ கொண்டே கிழவி சொன்னாள்.
"எல்லாமே சரிதான். பழத்து
சிறியாவத்தி வேறெங்கோ சிரித்துக் கொண்டாள்.

வது கொண்டு வந்து தந்து விடுவாள். து கொள்ளவே முடியவில்லை. பகி வைத்துக் கொண்டாள். இது பிக்கு அமிர்தமாய்த் தெரியும். தானே கொடுமை இருக்கிறதே...! அதை மலையெனலாம்.
னத மனசுல வச்சிருக்கிறியா?'
ஆச்சி. பக்கத்துலேயே இருக்குறம். நக்கு நாலு பருக்க குடுக்கமாட்டாது
க்கே குடுக்கிறதே.... உங்கள் உங்க தானே.....''
சம்மட்டியால் அடித்தது போலொரு
முடியவில்லையென்றாலும், சிறியா லாமல் இல்லை. கடைசி நேரத்தில் நந்தென்ன....? கடித்துத் தின்னவா ளாளுக்கு ஒவ்வொரு காரணங்கள். ன். காலம் அப்படி. தானே தான் - இருக்கும் அயலவர்களை யாவது
றைக்கத் தொடங்கியது. சிரித்துக்
03 I - 2 ல பாதி குடுத்துட்டுச் சாப்பிட்டிருக்க
பார்ப்பது போல, தனக்குத்தானே

Page 77
മ്ലഗ്ഗ/A
அப்போவெல்லாம் அது எ
தெரியாது. ஆனால், வருடத்தில் 6 பிடிக்கும்.
காற்றென்றால் அப்படியொ வாதுகளெல்லாம் முறிந்து. எங்க ஆசையாய் இருக்கும்.
ஸ்கூல் விட்டும் கூட, எவ்வள யுமோ, அத்தனை மெதுவாக நடந்து இறங்கி ஒரு மணித்தியால தூரம் வர முடியும். வழமைக்கு, எரிச்சலு அதே நாங்கள், இந்த மாதத்தில் ம
வெள்ளைச் சட்டையெல்லாம்
ளுக்குக் கணக்கே இருக்காது. பா கிடப்பதைப் பார்த்து மனம் பூரித் 96)sticsssteloLDIT6....... என்னவென்
நாங்கள் மொத்தமாய் ஒரு ஐ பெண் பிள்ளையாய் இருப்பேன். எ6
வருகையில், தோட்டத்துத் துரை
60

ான்ன மாதமென்று எங்களுக்குத்
ஏதோ ஒரு மாதத்தை எங்களுக்குப்
ரு காற்று. மரமெல்லாம் சரிந்து, sாவது பயணம் போய்வர, ரொம்பவே
வுக்கெவ்வளவு மெதுவாக வர முடி வருவோம். சாதாரணமாய்ப் பஸ்சில் நடந்தால் தான் எங்கள் வீடுகளுக்கு டன் வேக வேகமாய் நடந்து பழகிய >ட்டும் மாறியே போய்விடுவோம்.
) உயர உயரப் பறந்தாலும், எங்க தை முழுதும் வழமைக்கு மாறாய்க் துப் போகும். தலைமுடியும் குழம்பி று அதை விபரிப்பது
ந்து பேர். அதில் நான் மட்டும் தான் ல்லோருமாய்ப் பாதை வழியே நடந்து பங்களா வளவிற்குள் ஒரு உயர்ந்த

Page 78
மாமரம் தெரியும். அதில் நல்ல டெ மாதத்திலேயே காய்ப்பது எங்கள் அ
கோப்பி கொட்டைதான் குறி
விழுத்துவதில் கெட்டிக்காரன்!
அவன் பெயர் என்னவோ செல்
கோப்பிக் கொட்டையென்று ப
அழைப்பதுண்டு.
அந்தப் பெயர் அவனுக்கு விை கதையுமுண்டு. ஒருமுறை அவனே அநியாயமாய் மாட்டிக் கொண்டான்
எப்போதோ ஒரு தடவை ஒரு குள் போய் விட்டதாம். எல்லோரும போனதும், இவன் தற்செயலாய்த் கோப்பிக் கொட்டையும் விழுந்துவி
அன்றிலிருந்தே அவன் பெயர்
அவனுக்கு மட்டுமல்ல, எங்க பட்டப்பெயர் இல்லாமல் இல்லை
வருத்தமும் இல்லை. அதுவே தா6
"டொல்பா", "கொத்தமல்லி என்றெல்லாம் தான் நாங்கள் ஒரு
அவ்வப்போது எங்களுக்கிடை துண்டு. எது கிடைத்தாலும், சரிய எழுதப்படாத சட்டம். சில சமயங்கள் சண்டை தான்.
"ஞானகத்தா' வாங்கித் தின் ரூபாய் சேர்த்து, டொல்பா ஏதோ தொரையுடன் அவனுக்கு ஒரே சன்

ரிய பெரிய காய்கள். அதுவும் இந்த அதிர்ஷ்டம் தான்.
பொர்த்து கல்லெறிந்து காய்களை
வகுமார் தான். ஆனால், அவனைக் ட்டப் பெயர் வைத்தே நாங்கள்
பக்கப்பட்டதற்கு ஒரு சுவாரசியமான
எங்களிடம் அதை விபரிக்கப் போய் ன்.
கோப்பிக் கொட்டை அவன் மூக்கிற் ாய்ப் பதறியடித்து ஆஸ்பத்திரி வரை தும்மியிருக்கிறான். உடனே அந்தக் ட, டொக்டர் பலமாகச் சிரித்தாராம்.
- கோப்பிக் கொட்டைதான்.
ள் எல்லோருக்கும் கூட, ஒவ்வொரு 9. என்றாலும், அதில் எங்களுக்கு . ன் பிடித்தமானதாயும் இருக்கும்.
', 'தொர', 'கோப்பிக் கொட்டை' வரையொருவர் விளிப்பது வழமை.
டயில் சிறுசிறு சண்டைகளும் வருவ ராகப் பிரித்துத் தின்பதுதான் எங்கள் ளில் டொல்பா அதை மீறப் பார்த்தால்
பதற்காய் ஒரு தடவை ஐந்தைந்து
ஜில்மால் பண்ணிவிட்டான் போல. ன்டை.
61

Page 79
பின் எப்படியோ சமரசமாகி எங்
நாட்கள் போகப் போக அவர் ஒரு எண்ணம். படிப்படியாய் எங் குறைய. அடுத்தடுத்த வருட ஒன்றாய்க் கூட ஆரம்பித்தோம்.
பழைய பழைய சொப்பிங் டே எடுத்துக் கொண்டு, வெள்ளைம டொல்பா மட்டும் எப்படியாவது ஒரு
காற்று ஹோவென வீசும். வெ6 தேயிலை மரங்கள் சந்தோஷமாம் குலைகள் ஒன்றோடொன்று உர ஓடுவதையொத்துச் சத்தம் கேட்கு
சரியாய்க் காற்று வீசும் திை உயரப் பிடித்துக் கொண்டு ஒட ே காற்றைக் குடித்துக் கொண்டு உt விடும். எல்லோருமாய்ச் சேர்ந்து ஒ.
எல்லா வருடங்களிலும் இந் சந்தோஷம் தான். அப்படியே வந் அநுபவிக்க எனக்குத் தெரியாது. மாய் வேண்டும்.
ஒருநாளும் இல்லாத புதுக்க வெல்லாம் சொன்னாள்.
ஆம்பிளைப் பிள்ளைகளுடன் கூச்சம் இல்லாமல் போயிடுமாம்.
அந்த வருடக் காற்று மாதத்தி போய் ஆம்பளை மாதிரி ஆடக்கூ
göDjLDTLb.
62

ப்கள் குழு வழமைக்குத் திரும்பியது.
களில் இருந்து நான் விலகுவதாய் கள் காற்று மாத வீதி அநுபவமும் ங்களில் மாலை நேரங்களிலேயே
க், லஞ்ச் சீட் எல்லாம் நூல் கட்டி ண் சந்திக்குப் போய் விடுவோம்.
பட்டம் செய்து கொள்ளுவான்.
ள்ளைமண் சந்தியில் உள்ள கறுப்பந் ஆடிக் கொண்டிருக்கும். அம்மரக் சுகையில் சலசலவெனத் தண்ணிர்
b.
சக்கு எதிர்த்திசை நோக்கி நூலை வண்டும். அப்போது சொப்பிங் பேக்
பரத்திற்கு மிக உயரத்திற்குப் போய் வென்று சத்தமாய்க் கூச்சலிடுவோம்.
தக் காற்று மாதம் வருமென்பதில் தாலும், அதை ஒற்றையாய் இருந்து கூட என் சகாக்கள் எனக்கு கட்டாய
கூத்தாய், அம்மா என்னிடம் ஏதோ
தொட்டுத் தொட்டுப் பேசக்கூடாதாம். இப்படி இன்னும் நிறைய்.ய.
ல் எனக்கு விஷப் பரீட்சை. வெளியே டாதாம். அடங்கி வீட்டோட இருக்க

Page 80
இந்தக் கருமம் பிடிச்ச அறிவுை மில்லை, களவாய்ப் போயும் வின் இப்பவே ஆம்புள புள்ளகளோட ஆட் அந்த வார்த்தைகள் எனக்குப் பிடிக்
நானாகவே வெளியில் செ
கொண்டேன்.
6T6öT606OT "G6hj6TTL 6).JJLDTLL2u கேட்பான். நானும் இல்லாத பொ மழுப்பி விடுவேன்.
ஆனாலும், காற்று மாதங்களி நான் நிறுத்திக் கொள்ளவில்லை.
என்னையொத்த பொம்பிளை பிள்ளை வளர்த்து, கொழுந்தெடு அவர்களுடன் எதையென்று வி6ை
நாளாக ஆக ஆளுக்காள் கலி எனக்கும் கலியாணம் பண்ணுனு.
"இப்பத்தான் எனக்குப் பதின என்றதற்கு,
“ஒனக்கென்ன தெரியும்? நாங் திரியிறோம்."ன்னு சொல்றாங்க.
போகட்டும். ஏதாவது செய்து
யாரோ பக்கத்துத் தோட்டக்க னாம். பொண்ணு பார்க்க வீட்டு பிடிச்சிட்டுதுன்னு செட்டிபிக்கேட் ே
அவன் வலது காலில் இரண
இருந்தது. அது மட்டுமே என் ஞாட நடக்கலாயின.

ரயில் எனக்குத் துளியேனும் விருப்ப ளையாட எத்தனித்தேன். "ஒனக்கு டமா."ன்னு அம்மா திட்டிவிட்டாள். கவில்லை. என்னவோ போலிருந்தது.
ன்று விளையாடுவதை நிறுத்திக்
ான்னு' அடிக்கடி கோப்பிக்கொட்டை ால்லாத காரணங்களைச் சொல்லி
ரில் தனியாகவேனும் உலாவுவதை
ாப் பிள்ளைகளெல்லாம், சமைத்து, த்துக் கொண்டு இருக்கும் போது, ளயாடுவது?
யாணம் முடித்துப் போய் விட்டார்கள். மாம். வீட்டில் ஒரே அதுதான் பேச்சு.
ாறு வயது. இப்பவே கல்யாணமா?"
க வயித்துல நெருப்பக் கட்டிக்கிட்டுத்
தொலைக்கட்டும்னு விட்டுவிட்டேன்.
ாரனாம். ஸ்டோர் வேலை செய்யிறவ க்கே வந்து, பொண்ண ரொம்பவே
ண்டாவது விரல் சொத்தை நகமாய் கத்தில் நிற்க, கல்யாண ஏற்பாடுகள்
63

Page 81
கல்யாணமும்.
ஒரு புது ஊரில் எனக்குப் புது பொண்ணாய்.
இரண்டே கிழமைகள் தான். என்னை மீண்டும் ஊருக்கே கூட்டி
அது ஆடி மாதமாம். தம்பதிக
எனக்குத் தெரியும். இதுதான்
யொரு சந்தர்ப்பத்தை நான் எதிர்ப
பழையபடியே தினமும் பலம அலங்கோலங்கள்.
என் நண்பர்களுக்கு மறைமு பழைய சொப்பிங் பேக்குகளைச் ே
சாப்பாட்டு நேரத்திற்குப் பின்,
ஒரு நூல் கட்டையும் தேடிக் கொன கும் தெரியாமல் ஒடுகிறேன்.
64

ப்புது அநுபவங்கள். நான் ஒரு புதுப்
பெரியவர்கள் கூடி ஏதேதோ பேச, ச் செல்கிறார்கள்.
ள் சேர்ந்திருக்கக் கூடாதாம்.
எங்கள் காற்று மாதம் என்று. இப்படி
ார்க்கவே இல்லை.
ான காற்று. மரமுறிவுகள். பாதை
கமாய்த் தூதனுப்புகிறேன். நானும் சர்த்துக் கொள்ளுகிறேன்.
அம்மா வேலைக்குக் கிளம்புகிறாள். ண்டு, வெள்ளைமண் சந்திக்கு யாருக்

Page 82
ഠക്രമീ %ലീ
“ஏண்டா தொரைக்கு தண்ண
"அடிக்காதீங்கப்பா இனிமே உ
"இனிமே என்னடா இனிமே.
சுப்பிரமணி பல்லைக் கடித் பாய்ந்தான்.
"என்னங்க சின்னப்புள்ள ஏதே
நாராங்கலை மகனை இழு அவனுக்காய்ப் பரிந்துரைத்தாள். அ
அவள் நாராங்கலை என்ற தோட் வந்தபடியால் அவளது பெயரும் நா
"எல்லாம் ஒன்னால தான். அ
இப்ப எங்க போய் நிக்குதுன்னு பா
“சரி இப்ப என்னத்துக்குக் குதி போய் என்னான்னு கேக்க வேண்
சுப்பிரமணி தனக்குள் ஏதோ மு சட்டையைப் போட்டுக் கொண்ே ஆயத்தமானான். அவனுக்குத் ெ

ரி ஊத்தின?
ஊத்தமாட்டேன்”
. ராஸ்கல்!"
துக் கொண்டு மகனை அடிக்கப்
ா தெரியாம பண்ணிட்டான் விடுங்க”
த்துத் தன் மடிக்குள் புதைத்தபடி வளுக்குப் பெயர் லட்சுமி. ஆனாலும்
டத்திலிருந்து கலியாணம் முடித்து ராங்கலையானது.
புவனுக்கு செல்லம் குடுத்து குடுத்து த்தியா?"
நிக்கிறீங்க..? தொர வர சொன்னா டியது தானே" W
pணுமுணுத்தபடி கொடியில் காய்ந்த டே துரை பங்களாவிற்குப் போக தரியும் தன் மகன் செய்தது பிழை
65

Page 83
யில்லையென்று. இருந்தாலும் டெ கென்று அடித்துக் கொண்டது. ஏ பாதையில் ஏறி நடக்கலானான்.
நேற்றுத் தான் கோயில் திரு சந்தோஷத்தில் திக்குமுக்காடிக் ெ வேறு பெருஞ் சத்தமாய் பாட்டுக்க வருடம் மூடியிருந்த கோயிலை எப்பட கும்பாபிஷேகம் செய்வதென்றால் சட்டிக்கிரகம் எடுத்ததும் மஞ்சள் நீ உறவுடையவர்கள் ஒருவருக்கொரு வார்கள். இந்தக் கொண்டாட்டத்த
சேர்ந்து கொள்ளும் சம்பவங்களுமு
அன்றைக்கு யார், யாருக்குத் கதைக்க இயலாது. சுப்பிரமணியு டவுனுக்குப் போனான். எதிர்பார்த் சிறுசுகள் எல்லாம் கூடிக் குளிப்பாட்
வீட்டுக்கே வரலானான் சுப்பிரமணி
அன்று தான் யாருமே எதிர் ருக்கிறது.
சுப்பிரமணியின் கடைசி மகன் ஊற்றி ஊற்றி விளையாடின்டிரு ரோட்டில் நின்று கொண்டிருந்த டே துரையின் ஜிப்பிற்குள்ளும் ஒரே உ போறாத காலம், ஜிப்பிற்குள் ெ தொலைந்திருக்கிறார். துரைை விடலாம். இந்தப் பெரிய கண்டாக்
அவரே கூடத் துரையிடம் மூட்டிவி
துரை தன்னை ஏன் கூப்பிட் தீர்மானித்துக் கொள்ள முடியவி குற்றமில்லை. வெள்ளையும் சொ களோ. எதற்குப் போனார்க

பரிய இடமாயிற்றே! மனம் திக்திக் தேதோ யோசித்தபடியே குறுக்குப்
விழாவின் கடைசித் தினம். ஊரே காண்டிருந்தது. கோயில் ஸ்பீக்கரில் ள் போய்க் கொண்டிருக்க, இரண்டு டி எப்படியோ முயற்சித்து, புதுப்பித்துக்
சும்மாவா..? கடைசி தினமன்று ரோடுவது வழக்கம். மாமன் மச்சான் நவர் மஞ்சள் நீர் ஊற்றி விளையாடு தின் போது கோபித்தவர்கள் கூடச் 2600ᎢᎶ.
தண்ணிர் ஊற்றினாலும் எதையும் ம் ஒரு பழைய சட்டையுடன் தான் த்தது போலவே ஸ்டோர் லயத்துச் டியே விட்டார்கள். எனவே திரும்பவும் .
பாராத அந்தச் சம்பவமும் நடந்தி
ன் சங்கர் எல்லோர் மீதும் தண்ணிர் நக்கான். கையில் தண்ணிருடன் ாது, அந்த வழியாக வந்த தோட்டத் ஊற்றாய் ஊற்றி விட்டானாம்! அவன் பரிய கண்டாக்கு வேறு இருந்து ப. சரி ஒரு வழியில் சமாளித்து கு இருக்கிறாரே, சரியான மூஞ்சூறு ட்டாலும் விடுவார்.
டனுப்பினார் எனச் சுப்பிரமணியால் ல்லை. அவர்களைச் சொல்லியும் ள்ளையுமா உடுத்தி எங்கு போனார்
ளோ? பங்களா வாசலில் பெரிய

Page 84
நாயொன்று சங்கிலியால் கட்டப்பட் அங்குமிங்குமாய் திமிறிக் கொண் வழியாக மெதுவக உள்ளே நுழைந்
"சுருக்கா போ. சுருக்காப் ே இருக்காரு”
சமையல் செய்து கொண்டிருந் கூறினான். ஒருவேளை தான் ஏச்சு கிறானோ? என்னவோ..?
"ஐயா கூப்பிட்டு அனுப்பிச்சிங்க
சுப்பிரமணி கையைக் கட்டி சுவரோரமாய் நின்றான்.
துரை அத்தனை கோபமாய் இருக் சுப்பிரமணி குழைந்து கொண்டே ெ
"மன்னிச்சிருங்க தொர, ஏ( செம்மையா ரெண்டு சாத்திட்டுதான்
'சரி சரி இனி அடிக்க வானா நனஞ்சிரிச்சி அதனாலைதான் அவ ரெண்டு நாளைக்கு வேல நிப்பாட்டி செய்யுங்க”
சுப்பிரமணி பதறிப் போனான்.
"ஐயோ சாமி ரெண்டு நாளை வேணுமுன்னா கணக்கபுள்ளக்கிட்
குடுக்க சொல்லுங்க தொர.
"இனி ஏதுங் செய்ய முடியாது
நிச்சயமா இது பெரிய கண்டாக் பாவி மனுஷன். இந்தத் துரைக்கு இ பயலுக்கு, இல்லையே. பூசை விழ இருந்தும், ஒரு பிஞ்சு குழந்தைை

}, அந்த நாய் தன்னை விடுவிக்க டிருந்தது. சுப்பிரமணி பின்வாசல் தான்.
LUIT. . . . . . தொர உள்ளுக்குத் தான்
த அப்பு, நக்கலாய்ச் சிரித்தபடியே படப் போவதை இவன் எதிர்பார்க்
க் கொண்டு, சற்றே குனிந்தபடி
5 மவன் செஞ்ச காரியந் தெரியுமா?" கவில்லை. சும்மாதான் கேட்டார். சான்னான்.
தோ தெரியாம செஞ்சிபுட்டான்.
வந்தேனுங்க”
ம். கணக்கபுள்ளட பைல் எல்லாம் ருக்கு மிச்சங் கோவம். ஒங்களுக்கு இருக்கு. இனி கவனமாக இருக்க
$கு வேல இல்லாட்டி கஷ்டமுங்க. டயும் மன்னிப்பு கேக்குறேன். வேல
சுப்பிரமணி. நீங்க போங்க."
கின் வேலையாய்த் தான் இருக்கும். ருக்கும் இரக்கம் கூடக் கண்டாக்கு ாக்கள் பற்றித் தெரிந்த தமிழனாய் ய மன்னிக்க முடியாத அரக்கன்.
67

Page 85
சண்டாளன். சண்டாளன். ஏமாற்றம் எல்லாம் சேர்ந்து டெ அருவருப்பாய் இருந்தது. 'முப்பது மாசக்கடைசியில் அஞ்சுக்கும் பத் இந்த எழவுல ரெண்டு நாளைக்கு கடுகடுத்தபடியே தன் லயத்தை வ
இன்னுமே மஞ்சள் நீராட்டம் மு ஈரம் சொட்டிக் கிடந்தது. எரி வைத்தவனை, யாரோ இருவர் முன்னமே ஒரு வாளி தண்ணிரால்
"நேத்துலருந்தே தப்பிச்சுட்டிங் நாரங்கலை யும் விழுந்து விழுந்து
‘என்ன மசிரு வெளையாட்டுட மனிசன் நிம்மதியில்லாம அல்லா தண்ணி. வாயில் வந்த ஊத்தை கொண்டே வீட்டுக்குள் போய்விட்ட
திடீரென்று வெளியே கும்மாள ஹோ வென சிரிக்கிறார்கள். தொ துரத்தித் தண்ணிர் ஊற்ற முயற்சி அதற் கிடையில் கோடிப் பக்கமும் ய போல. ஏனோ சுப்பிரமணிக்குக் தானும் இந்த விளையாட்டில் கல
யாருடா அவன், பைத்தியக்கா போகுது. கோடி குடுத்தாலும் இ
சுப்பிரமணியின் மனசு லேசாக
குசினிப் பக்கப் பெரல் தண்ண பூனை நடை நடந்து மெதுவாய். நாரங்கலை மீது தண்ணிரை ஊ கத்திக் கொண்டு ஒட, அந்த லயபே
68

சுப்பிரமணிக்குக் கோபம், வெறுப்பு, ரிய கண்டாக்கை நினைக்கவே
நாளும் மாஞ்சி பேர் போட்டாலே துக்கும் அல்லாட வேண்டியிருக்கு. 5 வேலையில்லன்னா எப்பிடி..? ந்தடைந்தான்.
Dடிந்தபாடாயில்லை. வாசலெல்லாம் ச்சலுடனேயே வீட்டுக்குள் கால் பிடித்துக் கொண்டு அவன் திமிற
நனைத்து விட்டார்கள்.
பக. இப்ப மாட்டிக்கிட்டீங்கலா..? சிரித்துக் கொண்டிருந்தாள்.
ா இது நேரங்காலம் தெரியாம. 2 டுறான். இதுகளுக்கு தண்ணியாம் ப் பேச்சை கஷ்டப்பட்டு அடக்கிக் ான் சுப்பிரமணி.
மும் கூத்துமாய் எல்லோரும் சேர்ந்து ங்கல் வீட்டுப் பாமாவைத் துரத்தித் சித்துக் கொண்டிருப்பது தெரிகிறது. ாருக்கோ தண்ணிர் ஊற்றிவிட்டார்கள் கோபம் தணிந்து சிரிப்பு வருகிறது. ந்து கொள்ள வேண்டும் போல ஒர்
ரன்! வேல நிப்பாட்டிட்டா. GUIT60TT
ந்த சந்தோஷம் கிடைக்குமா. ?
ப்ெ போகிறது.
ரீரை ஒரு வாளியில் ஏந்தியவனாய்ப்
. மெதுவாய். போய் அப்படியே பற்ற முயற்சிக்கிறான். நாரங்கலை ஆரவாரித்துச் சத்தமாய் சிரிக்கிறது.

Page 86
ഗ്ലൂദ്രപ്രീ ശ്ര
605யும் ஓடாமல் காலும் ஒட தென்று ஒன்றுமே புரியவில்லை. எ வந்த வினை. ஏதா வது செய்தாக
தனராஜ் சேருக்கு ஒரு போன்
L-L-gl.
என் நேரமோ என்னவோ? துண்டிக்கப்பட்டு விட்டதாம்.
சரி களத்தில் இறங்கியாயிற் வேண்டியது தான்.
படிக்க வேண்டிய ரியூட்களை வனே! இவ்வள வையும் ஒரே நா6 எழுதிவிட முடியும்.? பிறகு படிக் ளிப் போட்டு எல்லாவற்றையும் யிற்றே.
ஒரு ஆறு மாதத்திற்கு முத மூலையில் அமர்ந்து விடிய விடிய வாங்கியிருப்பேன். யாரை யென்று சதி செய்து திருமண வலைக்குள்

...... بسے ترتو
ாமல் ஒரே பதற்றம். என்ன செய்வ
ல்லாம் என் சோம்பேறித் தனத்தால்
போடலாமா? அது தான் சரியென்று
அவரது மொபைலின் தொடர்பு
று. இனியென்ன..? விளையாட.
எடுத்து அடுக்குகிறேன். ஆண்ட ரில் படித்து என்னவென்று பரீட்சை கலாம் என்று தள்ளிப் போட்டுத் தள் ஒன்றாகக் கட்டியழ வேண்டியதா
பில் என்றால் அக்கடாவென ஒரு ப் படித்திருப்பேன். நல்ல மார்க்கும் குற்றம் சொல்வது? வயது எனக்குச் சிக்க வைத்துவிட்டது. முயற்சித்தா
69

Page 87
லும் புறந்தள்ள முடியாமல் சில உணர்வை மறைக்கும் மனைவியி
கடிகார முகத்தைப் பார்க்கிறே: என்னைப் பற்றிக் கொள்கிறது. எப்ப தாயில்லை. கட்டாயமாய் வாசித்து டமாய் ஒரு தடவை தட்டிப் பார்க்க
கேள்விகள் பயமுறுத் தும் விதமாக
மணி ஆறாகப் போகிறது. வீடு ( வேண்டும். சாப்பாடு. கடவுளே! ே இந்தப் பதற்றத்தில் மறந்தே போu கடைக்கு ஒடி. சாமான் வாங்கி. கெட்டிக்காரி தான். எட்டு மணிக்குள் வர இன்னும் ஒரு மணி நேரமாவது விடலாமே.
'தாலி கட்டிக்கிட்டா படிக்கேல
அம்மாவின் கம்பீரக் குரல் ஞா தவிர்க்க இயலாமல் போயிற்று. ஒரு இல்லையென்ப தால் சொல்லியிரு
வெளியில் இருந்து பார்க்கும் ே தெரிகிறது. ஒவ்வொன்றையும் சிக்கல்களும் மன உளைச்சல்களு
நேரம் தெரியாமல் டெலிபோன்
"நான் தானம்மா. இடை
என் அண்ணனின் குரல். உ ஆனாலும். இன்றுதானா அவர் 6
என்னைச் சுதாகரித்துக் கொ6
"சரிண்ணா என்ன செய்து ை
70

பொறுப்புக் கள் மாணவியென்ற lன் கடமைகள்.
ன். மணி நான்கைக் காட்டப் பதற்றம் டி முயற்சித்தும் பாடம் மனதில் பதிவ ம் கூட முடியவேயில்லை. மேலோட்
லாம் என்றால் பாடத்தின் கட்டாயக்
பெருக்க வேண்டும். விளக்கு வைக்க தேங்காய் வேறு வாங்க வேண்டுமே! பிருக்கிறேன். அவசர அவசரமாய்க் சமையல் செய்து அப்பாடா..! நான் i எல்லாம் முடிந்தாயிற்றே. அவர் ஆகும். அதற்குள் கொஞ்சம் படித்து
ாதுன்னு யாரு சொன்னது.?"
பகத்திற்கு வந்து வந்து போவதைத் வேளை அவளுக்கு இந்த அனுபவம்
LJUTG86 TT?
பாது எல்லாமே சாதாரணமாய்த்தான் அனுபவிக்கையில் தான் ஆயிரம் நம்.
T வேறு அலறித் தொலைக்கிறது.
யில் வந்துட்டு இருக்கேன். yy
உள்ளம் ஆனந்தக் கூத்தாடுகிறது. வர வேண்டும்?
ண்டு தொடர்கிறேன்.
வக்கணும்?"

Page 88
'6J95T695... . . . . பயங்கரப் பசியி:
விசேஷமாய் ஏதேனும் செய்தா பயத்தையும் ஒருபுறம் ஒதுக்கி 860)LDueSei)....
என்னையறியாமல் என் கை வியர்வை வேறு. நாளை பரீட்சை என்ற பதற்றம். ஒவ்வொரு முறையும் இந்தத் தடவை தோற்று விடுவே6 பாதியில் நின்று விடுமோ என்ற அ6
யாரிடமும் வெளிக்காட்டவும் போது படிக்க வேண்டியது தானே. என் உணர்வுகளின் அர்த் தம் சிதற
வீடு, படிப்பு, தொழில் என்று சொதப்பி விடுவேனோ..? ஒரே யதார்த்தத்திற்கு முரண்பாடான வி முயற்சிக்க வேண்டியது தான்.
வித்தியாசமாய் எல்லாம் செய்த தோசையைப் போடும் போது ஒரு திரும்பும் போது ஒரு விளக்கமு! சேர்ந்தே விறுவிறுப்பாக வேலை ந பாதி வினாக்களுக்கு விடை தேடி பாத்திரத்தையும் மினுக்கியாயிற்று.
இது கூட நல்லதொரு வழியாய் சத்தம், அண்ணாவும் அவரும் சேர்
வீட்டுக் கதை, ஊர்க் கதை, ஊத்தைப் பேச்சுக் கதையென்று
சொல்கிறான். என் கணவருக்கும்

) இருக்கேன்'
க வேண்டுமே. பாடங்களையும்
வைத்துவிட்ட நான் மீண்டும்
களில் நடுக்கம். திடீர் திடீரென யில் என்ன செய்யப் போகிறேனோ முதலாவதாய் வர எண்ணும் நான் ன் என்ற பயம். என் மேற்படிப்புப்
பஸ்தை.
முடியவில்லை. "சும்மா இருக்கும் ..?’ எனும் ஒற்றை வார்த்தையில் றிப் போய்விடுகிறது.
மூன்றையும் ஒன்றாகப் போட்டுச் நேரத்தில் எல்லாம் செய்வது டயம் தான் போல. போகட்டும்.
நால் என்னவென்று தோன்றுகிறது. நன்னூல் சூத்திரமும், மறுபக்கம் மாய்த் தோசைகளுடன் பாடமும் டக்கிறது. பாத்திரம் கழுவுகையில் யபடியே. அழுத்தித் தேய்த்துத்
த்தான் படுகிறது. கேட் திறக்கப்படும் ந்தே வருகிறார்கள்.
பக்கத்து வீட்டுப் பாட்டியம்மாவின் அண்ணா சுவாரசியமாகக் கதை சோப், டவல், தண்ணிர் என்று என்
71

Page 89
வேலைகள் தொடர்ந்தபடியே. ஒடியபடியே.
அண்ணனுக்கு என்னில் ஏ( வேண்டும்.
"நீ சந்தோஷமா இல்லையே.
"இல்ல. நாளைக்கு எக்ஸா
என்னைப் படிக்கச் சொல்லி
தொடர்கிறார்கள்.
எல்லாம் ஒதுக்கிக் கழுவிப் ப( போது அப்படியிப்படியென்று மணி நேரமாவது இல்லையே. தலை சு உடற் சோர்வு, உள்ளப் பயம். கூட( புரியவில்லை. முடியாமலும் படிக்க கொண்டு வருகிறது.
வழமை போலவே என் கன கண்ணிரைக் கண்டிருக்க வேண்டு
ஸாம்" என்கிறேன்.
'சோ வட்.?
என் பயமும் தவிப்பும் அவருக்
"டேக் இட் ஈஸி’ என்கிறார்.
நான் திறமைசாலியாம். எ சொல்கிறார். என்னைப் படிக்கச் ெ
எனக்கு ஒ.வென்று கத்திய அடக்கிக் கொள்கிறேன். ஏதே அசாதாரணமாக நடத்துகிறது. நின்றபடி. நடந்தபடி. அமர்ந்த
72

. மனதிற்குள் ளும் ஒரு திரை
தோ வித்தியாசம் தெரிந்திருக்க
..?"
b.....?'
விட்டு மச்சானும் மச்சானுமாய்த்
டுக்கை விரித்துப் பெருமூச்சு விடும் பதினொன்று. இன்னும் ஏழு மணி ற்றுகிறது. இனி எப்படிப் படிப்பது? வே தூக்கத்தின் வரவு. ஒண்ணுமே எத்தனிக்கி றேன் அழுகை முட்டிக்
னவர் ரூமிற்குள் வருகிறார். என்
ம். காரணம் கேட்கிறார். 'எக்
குப் புரிய வாய்ப்பில்லைத் தானே?
ன்னால் முடியுமென்று ஆறுதல் சால்லிவிட்டுக் கட்டிலில் சரிகிறார்.
ழ வேண்டும் போல் தோன்றுகிறது. ா ஒரு விதமான வெறி என்னை அழுது கொண்டே படிக்கிறேன். படி. கால்கள் நீட்டி. LDLäsaé

Page 90
எப்படியெல்லாமோ... என்னால் முடி கண்கள் மூட விளைகின்றன. என படிப்பு? மண்ணாங்கட்டி. என் கன கத் தூங்குவதைச் சகிக்க முடியா உந்துகிறது.
புத்தகத்தை ஒரு புறம் போடு கட்டிவிட்டு லைட்டை அணைக்கில்
என் கணவரின் மார்பிற்குள் தூக்கத்துட னேயே அவர் என்னை
நிச்சயமாய் எனக்குத் தெரியும் நான் முதல் மாணவியாய்ப் பாராட்
பா.
' 5 1

யவில்லை. என்னையறியாமலேயே 5குள் ஒருவித சலிப்பு. படிப்பென்ன வர் புரண்டு புரண்டு விதம் விதமா த என் தூக்க உணர்வு என்னை
கிறேன். என் பயத்தையும் மூட்டை றன்.
சுருண்டு படுக்க எத்தனிக்கையில்,
அணைத்துக் கொள்கிறார்.
. இன்று ஒரு கனவு வரும், அதில் டப்பட்டுக் கொண்டிருப்பேன்.
73

Page 91
ശ്രീ
"டோபி கானுக்கு குளிக்கப்
“ரொம்ப தூரமே..?
‘நிம்மதியா குளிக்கலாமில்ல.
"என்னவோ போ. ஒலகத்
லலிதா சலித்துக் கொண்டா
கொண்டேன்.
எனக்குத் தெரியும். என் உண முடியா தென்று. ஐந்து நிமிட நேரக்
அவள் சொன்னது போல் உல
னவோ உண்மையாயிருக்கலாம். நடக்கிறது என்பது தான் விஷேசே
கடமையே என்று சிலரும், அ சிலருமாய் ஆளுக்காள் ஆயிரம் றார்கள்.
கடமையே என்று சிலரும், அ
74

போனாலென்ன..?"
துலயே நீ மட்டுந்தான் குளிக்கிற
rள். நான் மெளனமாகச் சிரித்துக்
ர்வுகளை அவளுக்குப் புரிய வைக்க 5 காக்கைக் குளியல்காரி அவள்.
கத்தில் எல்லோருமே குளிப்பதென்
ஆனால் எப்படி அந்தக் குளியல்
ழுக்காய் இருக்க ஒப்பாத மனதுடன் காரணங்களுடன் தான் குளிக்கி
ழக்காய் இருக்க ஒவ்வாத மனதுடன்

Page 92
சிலருமாய் ஆளுக்காள் ஆயிரம்
றார்கள்.
எனக்கென்றால் அப்படி முடிய
வதைப் போல நின்று நிதானித்து அ6
எமக்குச் சந்தோஷம் தரும் புத்துணர்விற்கு தான் ஆயிரம் மார்
ஆறாகட்டும், பீலியாகட்டும், கி கூட ஆகி விட்டுப் போகட்டும் எ குளிக்கப் போகிறோம்.
சில்லென்று உச்சந்தலையில் இ உடலெல்லாம் பரவி. மேனியின் தொட்டுவிட் டுக் கால்களின் வழி நம்முடன் நெருக்கமாய் வேறு யார்
ஒவ்வொருவரும் வகைவகைய
NM VNM
கிணற்றடியில் போய் உட்கார் கூட இருக்கும்.
யோகேசக்கா வேலை விட்ட வருவாள். தலை வேட்டியையும் சீட்டையும் அவசர அவசரமாய்க் கட்டியிருந்த பாவாடையை உய வேகவேகமாய் நீரை அள்ளி ஊற்றி போய் வரண்டு பிளந்து கிடக்கும் கல்லில் வரட்டு வரட்டென்று தேய் ஸ்ஸQ." எனச் சத்தமிட்டபடியே
ஒருவேளை தேயிலை மலைu மேனியில் நீர்பட்டதும் எரிகிறதோ,
கேட்கத் தோன்றும் என்றாலும் கேட்டதில்லை.

காரணங்களுடன் தான் குளிக்கி
வில்லை. குளிப்பது ஒரு தவம் செய் மைதியாய்ச் செய்ய வேண்டிய ஒன்று.
உணர்வுகளுள் குளியல் தரும் 5 போடலாம்.
ணறாகட்டும் குளியல் அறையாய்க் துவானாலும் தண்ணீரில் தானே
இறங்கி அப்படியே முகத்தில் வழிந்து ஒவ்வொரு பாகத்தையும் கூசாமல் யே போய்விடும் அந்த நீரை விட தான் இருந்துவிட முடியும்?
பாய்க் குளிக்கிறார்கள்.
ந்தால் சிலநேரம் வேடிக்கையாகக்
-தும் நேரே கிணற்றடிக்குத் தான்
இடுப்பில் கட்டியிருக்கும் ரப்பர்' கழட்டி மரத்தடியில் வைத்துவிட்டு, ர்த்தி மாரளவில் கட்டிக் கொண்டு க் கொள்வாள். பித்த வெடிப்பு முற்றிப் கால், பின் பாதத்தை ஒரு பெரிய த்துக் கொண்டு வாயில் 'ஸ்ஸ்..... தண்ணீரை ஊற்றிக் கொள்வாள்.
பின் உராய்வுகளும், சிராய்ப்புக்களும்
... என்னவோ.....!
நான் இதுவரை அதுபற்றி அவளிடம்
75

Page 93
மேல்வீட்டு பிலாக்கொல அ விசித்திரமாய் இருந்தது.
ப்-4 விழும் ஊற்று நீரில் குனிந்து ஐந்து நிமிட நேரமாவது கழுவிக் . இரண்டு வாளி தண்ணீரை உடம் முடித்து விடுவாள்.
மணிவேல் சவற்காரம் என்ற பிணம். செங்கல்லைத் தட்டி 8
குளிப்பான்.
அடுத்தவர் குளியலை இரசிப் எனினும் கூட....... எந்நேரமும் க முனியடித்து விட்டதாய்ச் சிலருக்கு
எனக்கு விளங்காமல் சொல்
ஒரு முறை சூரியன் மறையும் கிடக்கும் பெரிய பாறையில் கால கொண்டேன்.
மேலே பார்க்கத் தோன்றியது காற்றில் லேசாய் அசைந்தபடி...... தொடரொலி. இrள்
கிறங்கிப் போனேன். அப்படி
"நான் மிகச் சிறியவளாய்...... வ மெதுவாகப் பாரதியார் கவிதையெ
அST)
பொது
யாரோ என் ரம்மியமான அந்த புவதாய் பட்டது. அம்மா தும்புத்தடி
டபிற "எம்புள்ளைய விட்டு போயிரு படியே தும்புத்தடியால் தலையில் ரூ.
76

க்காவின் குளியல் தான் எனக்கு
கொண்டே, தலையை மட்டும் ஒரு காண்டே இருப்பாள். இறுதியாய் ஓர் 5பில் ஊற்றிக் கொண்டு குளியலை
| நாமத்தையே பாவிக்காத சாணிப் அந்தத் தூளில் பல்தேய்த்தபடியே
பது அத்தனை நல்லதல்லத் தான். கிணற்றடியில் இருப்பதால் எனக்கு
த சந்தேகம்.
பிக் கொள்வார்கள்.
ம் அந்திப் பொழுதில் கிணற்றடியில் லக் கீழே தொங்கவிட்டபடி அமர்ந்து
- வானம் நிஷப்தமாய் ..... பாக்கு மரம் -- ஊற்றுத் தண்ணீர் தரையில் விழும்
யே படுத்துக் கொண்டு பார்த்தேன்.
பானமும் உலகமும் பிரமாண்டமாய்.... பான்றை முணுமுணுக்கிறேன்.
ச் சூழலை இரைச்சல் போட்டுக் குழப் க் கம்புடன் நின்று கொண்டிருந்தாள்.
... எம்புள்ளய விட்டு போயிரு...'' என்ற க்கு ஞக்கென்று நாலு போடு போட்டாள்.

Page 94
அழுகையும் சிரிப்பும் சேர்ந்து
அம்மாவை முறைத்து விட்டு
எல்லாமே ஒரு குறிப்பிட்ட கா
ஒருநாள் அப்படிதான் தனியா இல்லாமல் கிணற்றடி அழகாய் ெ நிறைந்து வழிந்தது. குனியாமலே
பெரிய சந்தோசம் எனக்கு. கறுப்பு நிற ஒற்றைப் பாவாடையில் வழிந்தோட நீரை அள்ளி அள்ளிக் பரவசப்படுகிறேன்..!
சுற்றியும் மரங்கள். அதுவெ அங்கு வரலாம், போகலாம். குளி எங்களுக்குக் கணக்கில்லை. வெ. மாய் அடித்துப் பிடித்துக் கொண்டு கிடைக்கிறது. மறைவாய் குளித்து
குளித்து முடித்து உடைப மறைக்கச் சில நேரங்களில் தடு எல்லாமே பழகியாயிற்று.
என் குளியல் நீண்ட நேரமாய் கால்கள் உரசி, நக இடுக்கின் அ
சாவகாசமாய் அமைதியாய்க்
கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் 6 வில்லை. பய மின்றி என்னை :
போட்டு முடித்து தலையில் க தற்செயலாய் மேலே பார்க்கிறேன்
ஒரு நிமிடம் மூர்ச்சையாகிப்

விந்தது.
போய் விட்டேன்.
லத்திற்கு மட்டும் தானோ.
க குளிக்க வந்திருந்தேன். யாருமே Dளனமாய் இருந்தது. கிணற்றில் நீர் யே அள்ளிக் குளிக்கலாம்.
அவசரமாய் ஆடை களைந்து, ஒரு ஸ் மேனி மூடி என் களைப்பெல்லாம் கண்கள் மூடித் தலையில் ஊற்றிப்
ாரு அழகான வெளி. யாரென்றாலும் ப்பதைப் பார்க்கலாம். ஆனால் அது ட்டவெளியில் ஆண்களும் பெண்களு குளிப்பதில் கொஞ்சம் சந்தோஷமும் த் தான் எங்களுக்குப் பழக்கமில்லை.
ாற்றும் பொழுதுதான் எங்களை மாறுவோம். என்றாலும் இப்பொழுது,
நடக்கிறது. சோப் போட்டுத் தேய்த்து, ழுக்கை அகற்றி.
குளித்து முடித்துத் துவட்டுகிறேன்.
ரை யாரும் வருவதாய்த் தென்பட )ளிக்காமல் ஒவ்வொரு ஆடையாய்ப் ட்டியிருந்த டவலை அவிழ்த்தபடி
.
போனது என் உணர்வுகள்.
77

Page 95
கள்ளு மரத்தில் இருந்து என் பயல், இறங்குகிறான்.
95. . . . . . . இவ்வளவு நேரமும்.
எனக்கு பயங்கரக் கோப வெற
என்னால் என்ன செய்து விட
தலை குனிந்து கொள்கிறேன்.
நான் எப்படியெல்லாம் குளி, பார்க்கையில் என்னால் சகிக்கவே
கோபம் அழுகையாய் வெடிக் சண்டை வருமென்று பயந்து அை
அதுதான் நான் சந்தோஷம குளியல்.
நீண்ட நாட்களுக்குப் பின் அ மனசு ஏங்குகிறது.
டோபி கானில் தான் இந்நேர
லலிதாவின் பதிலை எதிர்பாராம6 ஒடுகிறேன்.
78

ானைப் பார்த்து சிரித்தபடியே, ராசு
முடியும்? உடல் கூசிப் போகிறது.
த்தேனென்று ஒரு தடவை மீட்டிப்
முடியவில்லை.
கிறது. அண்ணாவிடம் சொன்னால் மதியாகி விட்டேன். L
ாய் நிம்மதியாய் குளித்த கடைசிக்
-
|ப்படியொரு ஆனந்தக் குளியலுக்கு
த்திற்கு யாரும் இருக்கமாட்டார்கள். ல் டோபிகானை நோக்கி வேகமாய்

Page 96
ഗ്ഗദീഗ്ഗ/)
அப்போதென்றால் எனக்கும் சு தெரியாது. ஆனால், எல்லோரு பயன்படுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள்
அதுவொரு வித்தியாசமான விe கஜ0 பாய்தல் என்று பெயர். நா விளையாட்டுக்குள் இத்தகையதோர் கேற்றாற் போலவே, அந்த மைதா எதிர் திசையில் இரண்டு பெரிய ம ஒரு மரத்தைத் தளமாகக் கொள் பக்கம் போவதற்குத் தான் விருப் முன்னமேயே நான் ரகசியமாய்ச் போது "முதலாவதாய்ச் சொல்லும் ெ கேட்டு எடு" என்று.
ஒரு தடவை இதை எப்படியே வழமை போலவே நானும் பொ மல்லிகைப் பூ பொன்னி கனகாம்

கூடச் சுங்காவென்றால் என்னவென்று
மே அடிக்கடி அந்தப் பெயரைப்
ளையாட்டு. அந்த விளையாட்டுக்குக் ன் நினைக்கவேயில்லை, அந்த இன்பம் இருக்குமென்று. எங்களுக் னத்தின் இரு தொங்கலிலும் எதிர் ரங்கள். இரு குழுக்களாகப் பிரிந்து வோம். நானென்றால் புஷ்பராணி பம். விளையாட்டு ஆரம்பிப்பதற்கு சொல்லிவிடுவேன். குழு பிரிக்கும் பயர் நானாக இருப்பேன் என்னைக்
T கோகில் கண்டு பிடித்துவிட்டான். ன்னியும் தான் பிரிந்தோம். நான் -وليا لا للال
ால்.” என்றான்.
79

Page 97
"மல்லிகைப் பூ வேணுமா? க
கதைத்து வைத்தது போலவே, சொல்லி புஷ்பராணியின் முகத்தை முந்திக் கொண்டு மல்லிகைப்பூ என்ன...? எங்கள் திருட்டுத் தனம்
விளையாட்டின் படி, ஒரு குழுவி வருபவர் மற்றக் குழுவில் இருந்து வ அதே நேரம், அடிபடும் அணியில் விட்டு வந்து மற்ற அணியிலிருந்து மாறி மாறி அடித்து, அடுத்த ச தொட்டுவிட்டால் ஜெயம் தான். இங்
இரு அணிகளுக்கும் சம எல தானே .....? சில நேரங்களில் ஓர் குறையும் அந்த ஆளிற்குப் பதிலா வைத்து விடுவோம். அது ஒரு ஆளி தான் சுங்கா. முதலாவதாய் அவுட்ட கம்பை வீசிவிட்டு விளையாடலாம்... யாருமே மதிப்பதில்லை.
அது என்ன கருமமோ ஒவ்லெ சுங்கா கட்டாயம் இடம்பிடித்து விடுக் அப்படியிப்படி என்று எல்லோருக்குப் மரத்தைத் தொட்டுவிட்டுத்தான் மறு
சுங்கா விளையாட்டில் இருந்து வேலைக்குதவாது. மரத்தடியில் ச தொட்டு விடலாம். சுங்கா இருந்தா
இன்றும் சுங்காவுடன் தான் சீனாப்பயல் தொடர்ந்து மூன்று ந
அவனது அம்மா வெளிநாட்டில் இரு அவனைச் சொல்லியும் குற்றமில்6 தொலைவில் தேடும் அபாக்கியசா
ா|
80 |

ண்காம்பரப் பூ வேணுமா?"
மல்லிகைப் பூவை முதலாவதாய்ச் ப் பார்த்தேன். டக்கென்று கோகில் வைக் கேட்டுவிட்டான். அப்புறம் Dம் அம்பலமாகிப் போயிற்று.
ல் இருந்து மரத்தைத் தொட்டு விட்டு ருபவரை அடித்து அவுட் ஆக்கலாம். இன்னொருவர் மரத்தைத் தொட்டு வருபவரை அடிக்க முடியும். இப்படி |ணியின் மரத்தைத் தெரியாமல் கே தான், சுங்காவும் உருவாகிறான்.
ண்ணிக்கையான ஆட்கள் தேவை ஆள் குறைந்து விடும். அப்போது க மரத்தடியில் ஒரு கம்பை ஒடித்து ற்குச் சமன். அந்தக் கம்பின் பெயர் -ாகும் நபர் சுங்காவிற்குப் பதிலாகக் அதற்குப் பின்னென்றால் சுங்காவை
ாரு தடவை விளையாடும் போதும் றெது. புஷ்பராணி பலே கெட்டிக்காரி ம் தண்ணி காட்டிவிட்டு, எப்படியாவது
றுவேலை பார்ப்பாள்.
ததென்றால் எந்தச் சாமர்த்தியமும் பூள் இருந்தால், ஏமாற்றி மரத்தைத் !......فأة
விளையாட்டை ஆரம்பித்தோம். ாட்களாய் விளையாட வரவில்லை. நந்து வந்திருக்கிறாளாம். பாவம். லை. பிறந்ததிலிருந்தே தாயன்பைத் லி அவன்.

Page 98
எனக்குத் தெரிந்தவரையில் அ ஒருமுறை தான் வருவாள். வந்தாலு இல்லை. என்னாலென்றால் அ அம்மாதான் தலை சீவுவாள். கறிதாச்சியில் பிரட்டி, உருண்டை
அந்த வகையில் சீனாப்பயல் : தடவை சீனாப்பயலிடம் எரிச்சலுட
"ஏன்டா! உங்கம்மா எப்ப வரு
"ச்சு..." என்றான்.
நான் அவனைப் பார்க்காமல் & நான் தூக்கிப் போடும் கற்களைப் பr
"அடுத்த மாசம் வருவாங்களா
"நீதான் வளர்ந்திட்டியே. இ
"அது முடியாது”
"ஏன் முடியாது?"
அவனுக்குப் பதில் சொல்லி கசக்கியபடி குனிந்துக் கொண்டா6
எனக்குப் பாவமாகப் போய்
கண்களைத் துடைத்தபடியே மீண்
"ஏன்டா முடியாது.?”
"எங்கப்பா திரும்பத் திரும்ப
எங்கள் வீட்டிலும் இந்தக் க
என்னை வாய் பார்க்க வேண்டா
கதை தெரியவில்லை.
ஏதோ சீனாப் பயலின் அப்ப ளைகளது தொடர்பு இருக்காம். இ குடியாம், என்றெல்லாம் ஏதேதோ

வனது அம்மா மூன்று வருடத்திற்கு ம் ஒரு மாதத்திற்கு மேல் தங்குவதே ம்மாவின்றி இருக்க முடியாது. பேன் பார்ப்பாள், பழையசோறை பிடித்து உள்ளங்கையில் தருவாள்.
உண்மையிலேயே பாவம்தான். ஒரு
ன் கேட்டேன்.
$ல்லங்கா ஆடிக் கொண்டிருந்தேன். ர்த்தபடி அவனாகவே தொடர்ந்தான்.
b'
னிப் போகவேணான்னு சொல்லு."
)த் தெரியவில்லை. கண்களைக்
öT.
விட்டது. என் சட்டையால் அவன் ாடும் கேட்டேன். -
அனுப்புறாருடி.
தை அடிபட்டதாய் ஞாபகம். அம்மா மென்று ஏசி அனுப்பியதால், மிச்சக்
சரியில்லையாம். நிறையப் பொம்பி போது வேலைக்கும் போகாமல் ஒரே
கதைகள்.
81

Page 99
இதையெல்லாம் சீனாவிடம் ே
தது போலவே கேட்டேன்.
"அது தான் வீடு கட்டிட்டீங்கே
"எனக்குத் தெரியலடி. ஆன
அதற்குப் பிறகு நானும் சீன கொண்டதேயில்லை. அவனாக எ
சீனாவின் அம்மாவை அழகெ யாய்க் குண்டாய் இருப்பாள். நிறமு அப்படியொரு கறுப்பு. ஆனாலும் அ ரூபா கொடுக்கலாம். வாய் நி வரவேற்பாள்.
கலியாணம் முடித்து ஒருவருட நாடு போக ஆரம்பித்தவள். பத்துப் ட லாமல் உழைக்கிறாள். சீனாவி முடியாது. வீட்டைத் திருத்தி, நல்ல போட்டு. வீடு நல்லாய்த்தான் இ போன், பேன் என்று வசதிகள் ( வீட்டிற்குள்ளேயே தண்ணிர் எடுத்த கானுக்குக் குளிக்க வருவான்.
இந்த ஒரு கிழமையாய் அவன் வரவும் இல்லை. அவனைப் பார்க் பொன்னிப் புள்ளையையும் கூட் CSUIT (360T66T.
சீனா வீடு மூடித்தான் இருந்த குசினிப் பக்கமாகப் போனோம், உ
சத்தமாக இருந்தது.
நானும் பொன்னியும் வாசற்படி
"இன்னும் ஒரே ஒரு தடவை டே அடச்சிறலாம்"
82

5ட்க ஏதோ மாதிரி இருந்தது. தெரியா
ள. இனியென்ன..?"
ா அம்மா பாவம்னு மட்டும் தெரியுது"
ாவும் இந்த விடயம் பற்றிப் பேசிக் துவும் சொன்னதுமில்லை.
ன்று சொல்லிவிட முடியாது. கட்டை ம் எடுப்பாக இல்லை. கறுப்பென்றால் வளது சிரிப்பு இருக்கிறதே. கோடி றையச் சிரித்து எல்லோரையும்
ம் தானாம். சீனா பிறந்தவுடன் வெளி பன்னிரண்டு வருடங்களாய் முடிவில் ன் அப்பாவையும் குறை சொல்ல ) வடிவாய் யன்னல் எல்லாம் கூடப் இருக்கு. போதாக்குறைக்கு ப்ரிட்ஜ், வேறு. என்னதான் பைப் போட்டு
ாலும், சீனா எங்களுடன் தான் டோபி
குளிக்க வரவுமில்லை, விளையாட க்க வேண்டும் போலவே இருந்தது. டிக் கொண்டு அந்தப் பக்கமாகப்
து. எங்கே போய்விடப் போகிறான்! ள்ளே பெரிய சண்டை போல, ஒரே
பிலேயே உட்கார்ந்து கொண்டோம்.
ானால் போதும். நம்ம கடனெல்லாம்

Page 100
"G36600TTIsles......... இனி நான்
“ஏண்டி ஒருக்கா சொன்னா ே
"(UPL9UT5...... (UPL9UT5...... (UP இனியும் முடியாது.”
டமார் என்று ஏதோ விழும் சத்
"புள்ள நல்லா இருக்கனுன் வேணும்'
சீனாவின் அப்பா கறார் குரலி
"தெரியுமே. ! நான் இல் அப்படிதானே?"
சீனாவின் அம்மா தலையில் றது. இனியும் சீனாப்பயலைப் பார்க்க வில்லை. வந்த வழியே திரும்பி மீ
அங்கே சீனாப் பயல் கஜ0 வி
கொண்டிருந்தான்.
"அடேய்! நீ இங்க இருக்கியா.
நான் சொல்லி முடிக்க முன்ன
"ஆ. வந்துட்டியா? அடேய் இ அந்தக் கம்பைத் தூரமாக வீச எத்

போறதா இல்ல'
$85.85LDITL...... ?・
19UT5...... என் புள்ளய தனியா விட
தம் கேட்கிறது.
‘னா, நீ திரும்பவும் போகத்தான்
ல் சொல்கிறார்.
லாட்டி உங்களுக்கு வசதி.
அடித்துக் கொண்டு அழுவது கேட்கி க வேண்டுமென்று எனக்குத் தோன்ற ண்டும் விளையாடப் போகிறோம்.
ளையாடுவதற்காய் அணி பிரித்துக்
..? நாங்க உன்ன தேடி.”
மேயே அவன் இடைமறித்து.
}னி சுங்கா தேவப்படதுடா" என்றபடி
தனிக்கிறான்.
(அமரர் செம்பியன் செல்வன்ாபகார்த்தச் சிறுகதைப் போட்டியில் ஆறுதல் பரிசு பெற்ற கதை- 2007)
83

Page 101
மல்லிகைப் பந்தல் வெ 1. எழுதப்படாத கவிதைக்கு வரையப்பட
: டொமினிக் ஜீவாவின் வாழ்க்கை வரல் எழுதப்பட்ட அத்தியாயங்கள் : சாந்தன் . கார்ட்டூன் ஓவிய உலகில் நான் : சிரித் . மண்ணின் மலர்கள் (13 யாழ் - பல்கை மாணவ - மாணவியரது சிறுகதைகள்) கிழக்கிலங்கைக் கிராமியம் (கட்டுரை) 6. முப்பெரும் தலைநகரங்களில் 30 நாட்க
டொமினிக் ஜீவா(பிரயாணக் கட்டுரை) 7. முனியப்பதாசன் கதைகள் (சிறுகதை) 8. ஈழத்திலிருந்து ஓர் இலக்கியக் குரல் : 9. இப்படியும் ஒருவன் (சிறுகதை) : மா. ப 10. அட்டைப் படங்க 11.சேலை(சிறுகதை)முல்லையூரான் 12. மல்லிகை சிறுகதைகள் : செங்கை ஆ 13.மல்லிகைச் சிறுகதைகள் (இரண்டாம் 14. நிலக்கிளி (நாவல்) : பாலமனோகரன் 15.அநுபவ முத்திரைகள் : டொமினிக் ஜீ 16.நெஞ்சில் நிலைத்திருக்கும் சில இதழ் 17டொமினிக் ஜீவா கருத்துக் கோவை (8 18. பட்டம் மறுதலிப்பும் பல்வேறு சர்ச்சை 19. முன்னுரைகள் சில பதிப்புரைகள் : ெ
5
20. தரை மீன்கள் (சிறுகதை) ச. முருக 21.கூடில்லாத நத்தைகளும் ஒடில்லாத ஆ
செங்கை ஆழியான் 22.நாம் பயணித்த புகைவண்டி (சிறுகதை 23.அப்புறமென்ன (கவிதை): குறிஞ்சி இ 24.90களில் மல்லிகைச் சிறுகதைகள் : ப 25.ஒரு டாக்டரின் டயரியில் இருந்து. 26.சிங்களச் சிறுகதைகள் - 25 : தொகுத் 27.டொமினிக் ஜீவா சிறுகதைகள் - 50 இ 28.Undrawn Portrait for Unwritten Poe டொமினிக் ஜீவா சுயவரலாறு (ஆங்கில் 29.தலைப் பூக்கள் (மல்லிகைத் தலைய 30. அக்சுத்தாளின் ஊடாக ஓர் அநுபவப் 31.மல்லிகை ஜீவா மனப் பதிவுகள் - திச் 32.மல்லிகை முகங்கள் : டொமினிக் ஜீவ 33.பத்ரே பிரசூத்திய - சிங்களச் சிறுகை 34.எங்கள் நினைவுகளில் கைலாசபதி 35.நினைவின் அலைகள் : எஸ். வீ. தம்6 36.முன் முகங்கள் (53 மல்லிகை அட்டை
84

امروقی வியிட்டுள்ள நூல்கள் த சித்திரம் ாறு (இரண்டாம் பதிப்பு)
திரன் சுந்தர்
லக்கழக
ரமீஸ் அப்துல்லாஹற் 56h :
முனியப்பதாசன் டொமினிக் ஜீவா ாலசிங்கம்
ஆழியான் (முதலாம் தொகுதி) தொகுதி) : செங்கை ஆழியான்
JT கள்
5 (660).J)
*களும் (கட்டுரை) LTLs)6(fd, 36T
ானந்தன் பூமைகளும் (சிறுகதைகள்):
5) ப.ஆப்டீன்
ளந்தென்றல் )ல்லிகாதேவி நாராயணன் டாக்டர் எம். கே. முருகானந்தன் தவர் செங்கை ஆழியான் ரண்டாம் பதிப்பு
try -
Dufo)
ங்கள்)
Utug00TLD
குவல்லை கமால்
தகள் - டொமினிக் ஜீவா தொகுத்தவர் - டொமினிக் ஜீவா OUUT
டப்படக் குறிப்புகள்)
250/- 40/= 75/-
1 10/- 100/=
10/- 150/= 35/= 150/= 75/= 50/= 275/- 350/= 140/= 180/= 150/=
80/= 100/= 120/=
150/=
75/= 150/= 120/= 125/= 140/= 150/= 350/=
200/= 120/= 200/= 150/= 150/= 120/=
60/= 200/=

Page 102
|| 2 = 2, 2" |
ー
V
 

.........
ܝܓ
- ܠ ܐ ܐ ܬܐ ܕ 70 ܐ .