கவனிக்க: இந்த மின்னூலைத் தனிப்பட்ட வாசிப்பு, உசாத்துணைத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். வேறு பயன்பாடுகளுக்கு ஆசிரியரின்/பதிப்புரிமையாளரின் அனுமதி பெறப்பட வேண்டும்.
இது கூகிள் எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு. இந்த மின்னூல் மெய்ப்புப் பார்க்கப்படவில்லை.
இந்தப் படைப்பின் நூலகப் பக்கத்தினை பார்வையிட பின்வரும் இணைப்புக்குச் செல்லவும்: தெளிவத்தை ஜோசப் சிறுகதைகள்

Page 1


Page 2


Page 3

Uğ
G)
Ο

Page 4
நூல்
தலைப்பு
: தெளிவத் விடயம்
: சிறுகதைக ஆசிரியர்
: தெளிவத் உரிமை
: ஆசிரியரு பதிப்பகம்
: பாக்யா ப
4A, ஸ்ட வடிவமைப்பு : GOD Cr பக்கத்தின் அளவு : 150mm
பக்கங்கள் )
: (24+18: புத்தக நியம எண் : ISBN978 முதல் பதிப்பு : 2014, ெ
ரூ. 400/
விலை கடத்தி,
1914 11 23:11!!
BIBLIO
Title
: Theliwat Subject
: Collectic Author
: Theliwat Published by
: Bakya P
4A, Sta Layout
: GOD 0 Page Size
: 150mm No.of Pages
: (24+18 ISBN
: 978-95 First Edition
: 2014, Fe Price
: Rs.400/

Uதரவு
தை ஜோசப் சிறுகதைகள்
ள்
தை ஜோசப்
க்கு
திப்பகம், ார் சதுக்கம், ஹட்டன்
"eative Lab, QE5T(publ
x 21 Omm
5) 209
8-955-1805-06-7
பப்ரவரி
GRAPHY
tai Joseph Sirukadaigal
on of Short Stories
tai Joseph
athippagam r Square, Hatton
reative Lab, Colombo
x 20 mm
5) 209
5-1805-06-7
ebruary
III

Page 5
பதிப்புத்துறை என்பது குறிப் கூடிய நல்லதொரு தொழிற்துறை. கடந்த 2007 ஆம் ஆண்டு முதல் ( முயற்சி நடைபெற்றுக் கொண்டி மீதான ஆர்வம் மட்டுமே. இந்த மு இரண்டிலும் இடம்பெற்றுவருகின்
மலையக இலக்கியம் சார்ந்த ளர்களே நிதியீட்டம் செய்து தாமா துரதிஷ்டவசமான சூழலே நிலவு ளது புரிதலும், பதிப் பகங்கள் 6 கக்கூடிய அபிப்பிராயங்களும் இதி பாலும் புத்தகங்களை விநியோகம் என்கின்ற நிலையில் எழுத்தாள நோக்காது அவர்களது இன்னபல ெ செய்யவேண்டியுள்ளது. எழுதியதை பிரயத்தனம் செய்து கொண்டிருப்ே காகவே எழுதுவதற்கு பிரயத்தனம் அடங்கும். இதற்கு விருது முதலான படுகின்றன.
இத்தகையதோர் சூழலில் எழு கொண்டு அதனை ஐம்பது வருட கொண்டு வருபவர் தெளிவத்தை ே 'காலங்கள் சாவதில்லை' - நாவல் ருக்கும் நாடே சிறுகதைகள் (வை குறுநாவல் (துரைவி வெளியீடு-199 ஆய்வுக் கட்டுரைகள் (துரைவிவெ (கொடகே வெளியீடு-2010) ஆகிய
ளன. ஐம்பது வருடங்கள் எ

Կ602ց`
பாக இலங்கையில், நட்டம் தரக் அப்படியிருந்தும் அந்தத் துறையில் இன்றுவரை பாக்யா பதிப்பகத்தின் உருப்பதற்கு காரணம் இலக்கியம் மயற்சி பதிப்பு மற்றும் விநியோகம் றது.
எழுத்துக்களை அந்த எழுத்தா கவே வெளியீடு செய்துகொள்கின்ற கின்றது. பதிப்பகம் பற்றிய அவர்க எழுத்தாளர்கள் மீது கொண்டிருக் ல் முக்கியம் பெறுகின்றன. பெரும் செய்வதும் கூட எழுத்தாளர்களே ர்களை எழுத்து சார்ந்து மட்டும் சயற்பாடுகளையும் சேர்த்தே அளவீடு 5 நூலாக வெளியீடு செய்துகொள்ள பாரும், வெளியீடுகளைச் செய்வதற் செய்துகொண்டிருப்போரும் இதில் ா விடயங்கள் மறைகரமாக தொழிற்
துவதை மட்டுமே குறிக்கோளாகக் டகாலமாக தொடர்ச்சியாக செய்து ஜாசப் அவர்கள். இதுவரை அவரது
(வீரகேசரி வெளியீடு-1974), "நாமி வகறை வெளியீடு-1979), 'பாலாயி" 7), "மலையகச் சிறுகதை வரலாறு'. ளியீடு-1999), "குடைநிழல்-நாவல் படைப்புகள் நூலுருப் பெற்றுள் ழுதிகொண்டிருப்பவரின் ஐந்து
III

Page 6
படைப்புகள் மாத்திரமே தொ என்பது ஆச்சரியமே. ஏனெனில் ஐம்பது வெளியீடுகள் வரும் ஆச் ன்றன.
ஒரு நேர்காணலில், உங்களுை கதைகள் இன்னும் நூலுருப் பெற விற்கு தெளிவத்தை ஜோசப் அவர் பணி எழுதுவதே தவிர புத்தகம் டே இலக்கிய பரப்பில் இருந்து எழுந்து நிற்கும், தமிழகம் உட்பட பிற நா யான தெளிவத்தை ஜோசப் அவர் மாத்திரமே களமாகக் கொண்டு எ சில பதிப்பகங்களே முன்வந்து அ யுள்ளன. வீரகேசரி, வைகறை, துை பதிப்பகமும் தாமாகவே முன்வர் தொகுப்பு இது.
சிறுகதைகளையே தனது பிரத வருடகாலமாக எழுதிவரும் ஒரு மூ சிறுகதைத் தொகுப்பு இதுவென்ட தின் பதுளையைச் சேர்ந்தவரும் த கொண்டவருமான பேராசிரியர் மு பாண பல்கலைக்கழத்தில் விரிவுன ஆம் ஆண்டு யாழ்ப்பாணத்தை தளப பதிப்பகத்தின் ஊடாக வெளியிட் குப் பின்னர் 35 வருடங்கள் கழி: ஆண்டு 'தெளிவத்தை ஜோசப் சிறு தொகுதியை வெளியீடு செய்கின்ற ரையை முதலாவது சிறுகதைத் தெ னந்தன் அவர்களிடமே பெற்றுக்ே யின் சிறப்பு.
சுமார் முப்பது சிறுகதைக6ை வெளியீடு செய்வதற்கான முயற்சி இருந்து மேற்கொண்டிருந்த போது தந்தன. சிரமத்துக்கு மத்தியில் தே காக பேராசியர். நித்தியானந்தனுக் தின் எழுத்தாளர் ஜெயமோக:

குப்பாக வெளிவந்திருக்கின்றன
எழுதவந்து ஐந்து வருடகாலத்தில் சரியங்களும் நடக்கத்தான் செய்கி
டைய ஆக்கங்கள் குறிப்பாக சிறு ரவில்லையே ஏன்? எனும் வினா கள் வழங்கியிருக்கும் பதில், எனது ாடுவதல்ல என்பதாகும். மலையக ஈழத்து இல்கியபரப்பில் நிலைத்து டுகளிலும் அறியப்பட்ட ஆளுமை கள், பத்திரிகைகள், சிற்றிதழ்களை ழுதி வருபவர். இதுவரை காலமும் வரது படைப்புகளை நூலுருவாகி ரவி, கொடகே வரிசையில் பாக்யா து வெளியீடு செய்யும் சிறுகதை
ான துறையாகக் கொண்டு ஐம்பது முத்த எழுத்தாளரின் இரண்டாவது பது குறிப்பிடத்தக்கது. மலையகத் ற்போது லண்டனை வசிப்பிடமாக ம.நித்தியானந்தன் அவர்கள் யாழ்ப் ரயாளராக இருந்த காலத்தில் 1979 Dாகக் கொண்டு இயங்கியவைகறைப் ட 'நாமிருக்கும் நாடே தொகுதிக் த்து பாக்யா பதிப்பகம் 2014 ஆம் கதைகள்' எனும் மகுடத்தில் இந்த து. இந்தத் தொகுப்புக்கான முன்னு ாகுதியை வெளியிட்ட மு. நித்தியா கொண்டுள்ளமை இந்தத் தொகுதி
ாக் கொண்ட ஒரே தொகுப்பாக யினை நாம் 2012 ஆம் ஆண்டில் ம் தேடல் முயற்சிகள் தாமதத்தைத் டியெடுத்த கதைகளை முன்னுரைக் கு அனுப்பியதன் பின்னர், தமிழகத் ண் தானே தொகுப்பாசிரியராக
V

Page 7
தெளிவத்தையின் ஒன்பது சிறுகை மகுடத்தில் நற்றிணை பதிப்பாக காரணமாக, இறுதிநேரத்தில் அதி: கள் நீங்கலாக இந்தத் தொகுப்பின ஏற்பட்டது. இதனால் 'மீன்கள்', யின்றி ரத்தமின்றி போன்ற சில ெ தொகுப்பு இழக்க நேரிட்டதுதுரதில் இது குறித்து விவாதித்தபோது கதைகளை உள்ளடக்கும் ஆலோசை தொகுப்பில் அடங்கியுள்ள கதைக ருக்கும் நாடே தொகுதியில் வெளி வது தடவையாகவும் ஒரு சில கை தெளிவத்தை ஜோசப் போன்ற ஆ6 தையும் நூலுருவாக்க வேண்டும் பெறாத அவரின் கதைகளைத் தே தொகுதியை வெளியீடு செய்யும் எ பதினேழு சிறுகதைகளைக் கொண் றோம். இந்த பதினேழு கதைகளு ஐம்பது வருடகாலத்தில் அவர் எழு கப்பட்டுள்ளன என்பது குறிப்பிட வெளிவந்த ஆண்டும், இதழும் குறி தெளிவத்தை தனியே சிறுகதை குறுநாவல், திரைக்கதை, இரசனை என பல்துறை சார்ந்து எழுதி வரு நல்லதொரு வாசகர். தமிழக, ஈழத் திராத தமிழ் எழுத்தாளர்களே இ6 பேச்சுகளிலும், அவர் யாருடைய அணிந்துரைகளிலும் இவரது வாசி பார்க்கலாம். அவரது இல்லத்திற்கு பறை இராது. பதிலாக ஒரு நூல. அதில் அமர்ந்து வாசித்துக்கொண் வரவேற்பார்: “வாங்க.." என்ற "தெ மு.சிவலிங்கம் தனது 'வெந்து சிறுகதை தொகுப்புக்கான என்னு கிய களஞ்சியம்” என குறிப்பிட் எல்லா நூல்களும் கிடைக்கும். அல

தகளை தொகுத்து மீன்கள்' எனும் (2013 டிசம்பர்) வெளியிட்டதன் ம் அடங்கியுள்ள ஒன்பது சிறுகதை ன மீளவடிவமைக்கும் நிலைமை 'மனிதர்கள் நல்லவர்கள்', 'கத்தி பறுமதியான சிறுகதைகளை இந்த டிடமே. | இரண்டு தொகுப்பிலும் அந்தக் னகள் கிடைக்கப்பெற்றன. மீன்கள்' ள் சரிபாதியளவு ஏற்கனவே 'நாமி வந்தவை என்ற நிலையில், மூன்றா தகள் தொகுப்பாவதைத் தவிர்த்து, நமைகளின் படைப்புகள் அனைத் என்ற எதிர்பார்ப்பில், கிடைக்கப் 5டிக் கண்டுபிடித்து இன்னுமொரு ண்ணத்தோடு இந்தத் தொகுப்பை ட தொகுப்பாக வெளியீடு செய்கின் நம் 1963 முதல் 2013 வரையான பூதிய கால ஒழுங்கிலேயே தொகுக் டத்தக்கது. பெரும்பாலும் கதைகள் ஒப்பிடப்பட்டுள்ளது.
எழுத்தாளர் மாத்திரமன்று. நாவல், க்கட்டுரைகள், ஆய்வுகட்டுரைகள் பவர். எழுத்து என்பதற்கு அப்பால் து இலக்கிய பரப்பில் அவர் வாசித் ல்லை எனலாம். அவரது மேடைப் - நூலுக்கும் எழுதும் முன்னுரை, ப்பு அனுபவம் விரவிக்கிடப்பதைப் தள் நுழைந்தால் முதலில் வரவேற் கம்தான் இருக்கும். பெரும்பாலும் டிருக்கும் தெளிவத்தையே நம்மை ளிவத்தை பிரான்ட்” சிரிப்புடன். தணிந்தது காலம்' (பாக்யா 2013) உரையில் “தெளிவத்தை ஒரு இலக் டுள்ளார். இந்த களஞ்சியத்திடம் பரது படைப்புகளைத் தவிர. அவரது

Page 8
சிறுகதைகளைத் தேடுகின்றபோது எழுத்தாளர்களின் படைப்புகை கொண்டுள்ளாரோ அந்தளவுக்கு ரப்படுத்தி வைத்திருக்கவில்லை. அன்போடு சுட்டிக்காட்டியபோது டார். அதேநேரம் தன்னை வலிந் பாளி தெளிவத்தை என்பதற்கு இது இந்த தேடுதல் பற்றி பேராசிரியர். உரை யாடியபோது 'நாமிருக்கும் போது தனக்கும் இந்த அனுபவம் எங்கு போனாலும் 'உமாவையும் ( தையின் முதல் சிறுகதையையும் ( இந்தத் தொகுதியில் வரும் பதிே பிடித்ததிலும் அவற்றை கால ஒழு திலும், எமது பதிப்பகத்தில் பணி சனின் பங்கு அளப்பரியது. இந்நூ என்றால் தொகுப்பாளர் பணி சுப்6 எழுத்தாளனுக்குரியது.
பொதுவாக எழுத்தாளர்கள் என பிறரின் பொழுது போக்கிற்காகவி என்பது பலரது எண்ணமாகவுள் சூழலில் 'எழுத்து என்பது அதுவ கப்பட்ட மலையக சமூகத்தை இ நிறுவுவதில் இந்த எழுத்து ஆற்றிய ஆரம்ப காலங்களில் மலையக அர ளர்களே எழுத்தாளர்களாகவும் இ கோ. நடேசய்யர் - ஒரு தொழிற்சங்க சிறுகதையின் மூலவர். இவரை ஈழ: ஒருவராகவும் தெளிவத்தை தனது திருமதி. மீனாட்சிம்மாள் நடேசய் டாளர். ஆனால் மலையக மண் முதலில் பாடிய கவிஞரும் அவரே பெண் கவிஞர் என குறிக்கின்ற பேரினவாதத்திற்கு எதிராகக் குரல் என்கின்றார் ஆய்வாளர் லெனின்
இலங்கை முற்போக்கு எழுத்

தான் இது தெரியவந்தது. மற்றைய ா எந்தளவுக்கு பத்திரப்படுத்திக் தன்னுடைய படைப்புக்களை பத்தி இதனை அவரது பலவீனமாக புன்னகையோடு ஏற்றுக்கொண் து முன்னிலைப்படுத்தாத படைப் வொரு சான்றாகவும் அமைகின்றது. மு. நித்தியானந்தன் அவர்களிடம் நாடே தொகுதி வெளியீட்டின் ஏற்பட்டதாகக் கூறினார். இன்னும் தமிழக இதழ்) அதில் வந்த தெளிவத் தேடிக்கொண்டிருக்கிறேன் என்றார். னழு கதைகளைத் தேடிக் கண்டு ங்குபடி தொகுத்து ஒளியச்சு செய்த யாற்றும் தம்பி சுப்பையா கமலதா லின் பதிப்புப்பணி என்னுடையது பையா கமலதாசன் எனும் இளைய
ன்பவர்கள் பொழுதுபோக்காகவும், வும் எழுதிக்கொண்டிருக்கிறார்கள் ளது. ஆனால் மலையக இலக்கிய ல்ல. அது ஒரு போராட்டம். ஒடுக் இந்த நாட்டில் "தேசிய இனமாக பிருக்கக்கூடிய பங்கு அளப்பரியது. சியல், தொழிற்சங்க செயற்பாட்டா ருந்துள்ளமை அவதானிக்கத்தக்கது. வாதி ஆனால் அவர்தான்மலையக த்து சிறுகதை மூலவர்கள் நால்வரில் ஆய்வினூடாக முன்னிறுத்தினார். யர் ஒரு தொழிற்சங்க செயற்பாட் ணுக்கேயுரிய பாடல்களை முதன் . இவரையே ஈழத்தின் முதலாவது ார் பேராசிரியர் செ.யோகராசா. கொடுத்த முதல் ஈழத்துக் கவிஞர் மதிவானம்.
நாளர் சங்கத்தின் ஸ்தாபகர்களில்

Page 9
ஒருவரான தலாத்து ஓயா கே.கணே யாளர், செயற்பாட்டாளர். ஆனால் முகிழ்ந்த முக்கியமான மொழிபெய கவிமணி சி.வி.வேலுப்பிள்ளை அவ யல்வாதி. ஆனால் மலையக மக்கள் கள், கதைகள், நாவல்களை எழு ஆங்கிலம் தமிழ் என இரண்டு ெ வாழ்வியலையும் நாட்டாரியலையு குரியவர். அவரின் 'தேயிலைத் தோ தொகுதிக்கு அண்மித்து வைத்து நே இதுவரைமலையகத்தில் அடையா6 இலங்கைத் தேயிலைத் தோட்டத்த கமும் அதன் மூலமாக அமைந்த
ஆங்கில கவிதைகளின் தொகுப்பும் பதிப்பகத்தின் முதல் வெளியீடு (200
நடேசய்யர் முதல் சி.வி.வேலு தொழிற்சங்க செயற்பாட்டுடன் கூடி முறையைச் சேர்ந்தவர்களே என். ஜோசப், சாரல்நாடன், தமிழோவி லிங்கம் போன்றவர்கள். இவர்களி: தொழிற்சங்க அரசியல் செயற்பா டுத்தவர். ஏனையோர் எழுத்தின் வர்கள். இவர்களது படைப்புகளி டத்தை அவதானிக்கலாம். நடேச கள்' என அழைக்கப்பட்ட மக்க மக்கள்’ என்று மாற்றமடைய, தட அதனைப் பெற்றுக்கொண்ட இவ டலை தமது எழுத்தின் மூலம் மு தென்னவன்' 'சாரல்நாடன்' என த கள் அந்த மண்ணின் மீது அவர் காட்டிநிற்கின்றது.
அரசியல், தொழிற்சங்க செய மான இலக்கியமும் படைத்தார்கள் போய் அரசியலாளர்களையும், தெ செய்வதும், கேலி செய்வதும் மை அவதானிக்க முடிகின்றது. இலக்கி

ாஷ் இடதுசாரி அரசியல் சிந்தனை அவர் மலையக இலக்கிய சூழலில் ர்ப்பு எழுத்தாளர், கவிஞர். மக்கள் ர்கள் ஒரு தொழிற்சங்கவாதி, அரசி குறித்த சாகாவரம் பெற்ற கவிதை pதிய முதுபெரும் இலக்கியவாதி. மாழிகளிலும் மலையக மக்களின் ம் வெளிக்கொணர்ந்த பெருமைக் ட்டத்திலே' எனும் நெடுங் கவிதைத் ாக்கும் கவிதைத் தொகுதியொன்றை ாம் காண்பதற்கு இல்லை எனலாம். நிலே'நெடுங்க விதையின் தமிழாக் 'In Ceylon Tea Garden' 6T6ordaip ) இணைந்த வெளியீடுதான் பாக்யா 7) என்பது பெருமைக்குரியது.
றுப்பிள்ளை வரையான அரசியல் டய எழுத்தாளர்களின் அடுத்த தலை எஸ்.எம்.இராமையா தெளிவத்தை பன், குறிஞ்சித்தென்னவன், மு.சிவ ல் மு.சிவலிங்கம் மாத்திரமே நேரடி டுகளுடன் எழுத்தையும் முன்னெ ஊடாக அரசியலை முன்னெடுத்த ல் "சமூக அரசியல் இழையோட் ய்யர் காலத்தில் 'இந்தியத் தமிழர் ள், சி.வி காலத்தில் 'மலைநாட்டு மது முன்னைய தலைமுறையிடம் ர்கள், மலையக என்ற சொல்லா >ன்னெடுத்துள்ளார்கள். 'குறிஞ்சித் ங்களுக்கு இட்டுக்கொண்ட பெயர் கள் கொண்டிருந்த பற்றுதலையே
ற்பாட்டில் இருந்தவர்கள்தான் தர என்ற ஆரம்பகால ஒழுங்கு மாறிப் 5ாழிற்சங்கவாதிகளையும் கிண்டல் லயக இலக்கிய பரப்பில் பரவலாக ய பரப்பில் அரசியல் தொழிற்சங்க
III

Page 10
இயக்கங்களோடு தொடர்புடைய அவர்களது கட்சி சார்ந்து ஒப்புே ன்றது. அரசியல்வாதிகளையும் அது மாத்திரமே படைப்பாகி நி நிலையில் இன்றைய மலையக இ னையைக் கடந்து பயணிக்கத் ெ இன்றைய எழுத்துக்களுக்கு நடே போன்ற அரசியல் பிரக்ஞை இருக் றபோது, அரசியல் தொழிற்சங்க செ கூட எழுத்தினூடே 'சமூக அரசிய ஜோசப் போன்ற எழுத்தாளர்க செய்வதன் ஊடாக இன்றைய மை கொள்ள வேண்டியதன் அவசியத் இந்தத் தொகுப்பு அமைகிறது என தோட்டத்தில் இருந்து வருகி பட்டுக் கொண்டும், பல்கலைக்கழ தமிழர்கள் போன்று பாவனை ே திருமணம் புரிந்து தங்களை மலை கொண்டவர்கள், கொள்கிறவர்கள் பெயரின் முன்னே ‘தெளிவத்தை அடைமொழியிட்டு தனது மலையக படுத்தியவர் தெளிவத்தை ஜோச ஊடாக மலையக மக்களின் அ6 அவர்களின் துணிச்சலையும் வா ‘பாட்டி சொன்ன கதை' எனும் விதந்து பேசப்படும் முக்கியமான ஐம்பது ஆண்டுகளின் பின்னருட தொலைக்காட்சியில் தொடர் நாட வலிமையைக் கொண்ட கதை அது
"துரை. உன் மகளை வரச் னுப்பினார் குளித்துவிட்டு போக வதாக புதுமைப்பித்தன் காட்டிய அப்படி எவனாவது சொல்லியனு சொல்லியனுப்பியது" என்று "அட மலையக மக்களுக்கு துணிச்சலூட்
தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்கள்
V

வர்கள் செயற்பட்டால் அதனை நாக்குகிற போக்கும் காணப்படுகி அரசியலையும் விமர்சிப்பது வேறு ற்பது என்பது வேறு. இந்தச் சூழ் லக்கிய வரவுகள் என்பது மண்வாச தாடங்கிவிட்டதாகவே தெரிகிறது. Fய்யர் காலம் போன்ற, சி.வி காலம் கின்றதா என்கின்ற கேள்வி எழுகின் யற்பாட்டாளராக இல்லாதபோதும் லை' வெளிப்படுத்திய தெளிவத்தை ரின் படைப்புகளை மீளளிக்கை லயக இலக்கியம் நிதானம் பெற்றுக் தை வலியுறுத்தும் முயற்சியாகவும் லாம்.
றோம் என்று சொல்லவே கூச்சல் ரகம் சென்றதும் வடகிழக்கு பூர்வீக செய்துகொண்டு அங்கேயே காதல் யகத்தவர்களில் இருந்து மறைத்துக் ர் மத்தியில் ஜோசப் எனும் தனது 5' எனும் தோட்டத்துப் பெயரை அடையாளத்தை ஆழமாக வெளிப் ப் அவர்கள். தனது சிறுகதைகள் வல வாழ்வை மாத்திரமே அன்றி ழ்வியலையும் வெளிப்படுத்தியவர். அவரது சிறுகதை இன்றும் கூட ன சிறுகதை, கதை எழுதப்பட்டு b ஒரு நாடகப்பிரதியாகி "நேத்ரா' கமாக ஒளிபரப்புப் பெறும் (2014)
சொன்னார் .சோப்பும் கொடுத்த * சொல்” என்று கங்காணி சொல் மலையகம் மாறிவிட்டது. இன்று பினால் "ஏய் எவன் ஒய் அப்படிச் பன் போவான் கத்தியோடு” என டியவர் தெளிவத்தை.
ர் தனது எண்பது வருட வாழ்வில்
III

Page 11
ஐம்பது வருடங்களை இலக்கியத்தி எனவே அவரை அடியொட்டியதா டிருக்கிறது. தெளிவத்தையின் முை மலையகம் சார்ந்த படைப்பாகே டையதாகவோ அமைகின்றபோது ஆய்வு கட்டுரையாகவே அமைந் அந்தப் படைப்பினை அல்லது ட றோடு இணைத்துப்பார்க்கின்ற ஒ வெளிப்பட்டு நிற்கும். மலையக வ ருப்பவர்களில் தெளிவத்தைக்கு மு தான் 'தெளிவத்தை மலையகத்தி படுகின்றார்.
தனது 'பாலாயி குறுநாவலுக்கு எழுதியுள்ள முன்னுரையின் ஒரு ப
“இப்படைப்புகளில் வரும் கன இறங்கி வந்தவர்கள் அல்ல. இந்த துடிக்கும் வேர்கள். இவர்கள் இந்த அகலமாக கிளைபரப்பி உயர்ந்துநி என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை.
உங்களுடைய சக ஜீவன்கள கட்டாயமாக வாசியுங்கள். இம்ம கதைகளை வாசிக்கப் பழகிக்கொ மனே சொல்லப்படும் கற்பனை அ பதை உணர்வீர்கள். மக்கள் செழித் தன் சத்தியத்தை உணர்வீர்கள்"
இந்த வேண்டுகோளையே கோளாகவும் முன்வைக்க விரும்புச்
தெளிவத்தையின் 75வது அகை பவளவிழா சிறப்பு மலரில் "அன் தெளிவத்தையுடனான தனது நட்ட ஒரு குறிப்பினை பதிவு செய்துள்ள அமைகிறது: "தெளிவத்தை ஜோச செய்யவும், கூட்டங்களுக்கு அழை அணிவிக்கும் சடங்குகளும் அவரு புத்தகங்கள் வெளிவர உதவுவதே க

ற்குள்ளாகவே செலவிட்டிருக்கிறார். கவே ஒரு வரலாறும் வந்து கொண் ன்னுரைகள், அணிந்துரைகள் ஒரு வோ, அல்லது படைப்பாளியினு அது மலையக மக்கள் பற்றிய ஒரு திருப்பதனை அவதானிக்கலாம். டைபாளியை மலையக வரலாற் ரு பண்பு தெளிவத்தையிடத்தில் ரலாற்றை வலியுறுத்திக் கொண்டி மக்கியமான இடமுண்டு. எனவே ன் அடையாளமாகவும் பார்க்கப்
த தெளிவத்தை ஜோசப் அவர்கள் குதி இது:
த மாந்தர்கள் வானத்தில் இருந்து மண்ணில் அழமாக ஊன்றி நிற்கத் மண்ணில் ஆழமாக வேர் ஊன்றி ன்றால்தான் இந்த மண் செழிக்கும்
ான இம்மக்களின் கதைகளைக் ண்ணுடன் இணைந்த மக்களின் ாள்ளுங்கள். கதை என்பது வெறு புல்ல, மக்களின் ஜீவிதம் அது என் நதால்தான் மண் செழிக்கும் என்ப
எமது பதிப்பகத்தின் வேண்டு கின்றோம். வயில் ஞானம்' இதழ் வெளியிட்ட புள்ள ஜோ” எனும் தலைப்பில் பு பற்றி எழுத்தாளர் சாரல்நாடன் ார். அதில் இறுதிப் பந்தி இவ்வாறு ப்பின் சிறுகதைகளை விமர்சனம் த்து அவருக்கு பொன்னாடைகள் க்கு உதவப்போவதில்லை. அவரது ாலத்தால் செய்யும் உதவியாகும்".

Page 12
தெளிவத்தையின் சகாவான ( மாத்திரமல்லாது அவரது இலக்கி அனைவரதும் அவாவின் ஒரு பகு பெறுகிறது என நம்புகிறோம்.
எமது முயற்சிக்கு ஒத்துழை குடும்பத்தினர், வடிவமைப்பில் சுரேஷ், அச்சுப்பதிப்பில் உதவிய ஆகியோருக்கு நன்றிகள்.
மல்லியப்புசந்தி திலகர் பாக்யா பதிப்பகம். 4A, ஸ்டார் சதுக்கம்,
ஹட்டன் Web : www.malliyappusanthi.info
E-mail: thilagarOmaliyappusanthi.in
O2.02.2014

எழுத்தாளர் சாரல்நாடனின் அவா ய ஆளுமையில் அக்கறைகொண்ட தி இந்த தொகுதியினூடாக நிறைவு
த்த தெளிவத்தை ஜோசப், அவரது அர்ப்பணிப்புடன் உதவிய நண்பர் கமல், யோகா, மனோ மற்றும் சீலன்

Page 13
®®፲፩
பதுளையிலிருந்து தென்கிழச் யில் இரண்டோ, மூன்றோ மைல் ே வரைபடத்துக்கும் கண்ணாமூச்சிக் டத்துப் பெயரை, நவீன தமிழ் இலக் வைத்த இலக்கிய பெருமகன் தெளி
ஐம்பது ஆண்டுகால இலக்கியட் யால் மலையக இலக்கியத்தின் செ ஆளுமை அவருடையது.
மலையக இலக்கியம் என்ற ஜோசப்பின் தசைநார்கள் நெய்ய சரியாய்ச் சொன்னதாகவே அமை யின் புவியியல் பிராந்திய அலகிை தமிழ் இலக்கிய உலகில் ஜோசப்
மனித ஜீவிகளாகவே கருதப்ப குரலை தீவிர மூர்ச்சனையோடு எழு வியக்தி அவர். "தோட்டக்காட்டுக் யில்” என்ற பிறத்தியான் மனோட தனது சூழலின் நிதர்சனத்தை, அத6 யின் இழிவை, மனிதாயத்தின் ெ குமத்தை, இனவாதத்தின் நச்சுக் வியாபகத்தை, அநாதரவின் பச்சாத தந்திரமும் வக்கிரமும் அபகரித்து ஜோசப் தனது கதைகளிலே மீட்டி
மலையக மக்களின் பேச்சுவ நடையில் வளர்த்த மேன்மை அவ(

றுரை
5கே பசறைக்குச் செல்லும் பாதை தொலைவில் அமைந்திருக்கும், நில காட்டும் 'தெளிவத்தைஎன்ற தோட் ids.usgar "Sign Post'-95 Gump535, வத்தை ஜோசப்.
பணியில், தனது எழுத்தின் வலிமை ழுமையை கடல் கடந்தும் நிறுவிய
பச்சை மண்ணில் தெளிவத்தை ப்பட்டிருக்கின்றன என்றால், அது யும். 'தெளிவத்தை' என்ற பதுளை னத் தனது பெயரோடு இணைத்து, நிகழ்த்தியிருப்பது சாதனை. டாத ஒரு சனக் கூட்டத்தின் தீனக் ழத்தியக்கத்தில் பதிவு செய்த பெரும் கதையா? தூக்கிப்போடு குப்பை பாவம் மேலோங்குகின்ற சூழலில், ன் வெம்மையின் தவிப்பை, சிறுமை மன்னுணர்வை, சுரண்டலின் சூக் கொடுக்குகளை, இருண்மையின் 5ாபத்தை, உணர்வுகளின் இடத்தை விட்ட அவலத்தை தெளிவத்தை பிருக்கிறார்.
ழக்கை, கவித்துவவீச்சோடு, உரை நடையது. ஈழத்துத் தமிழ் இலக்கிய

Page 14
உலகு அதுவரை பரிச்சயப்பட்டிராத கதைகள் அறிமுகம் செய்தன.
மலையக சமூக மாந்தரின் ஆ கள், ஆவேசங்களைஅவரது சிறுக யார்த்தமாக வெளிப்படுத்தியுள்ள டையை, மனிதார்த்தமான பரிவு கோணம் வித்தியாசமானது. லயக் சம்பளவாசலில், இஞ்சின் காம்பிர ஆபீசில் என்று மலையகத்தின் ப6 கைக் கோலங்களில் தோய்ந்த தன் வெளிப்படுத்துவதில் அவரது சிரு ருக்கிறது.
இலங்கை இந்திய அரசுகளின் அரசின் அக்கறைகளில் வெறும் என இந்த சமூகக் கூட்டத்தில் தனிமன கொண்டு காணப்படுகின்றன என் உலகிற்கு வெளிச்சம் போட்டுக்கா
பந்தபாசங்கள் என்பனவெல்ல ளாயநலன்களுக்குமேல் சிந்திக்கமுடி அவலம் நம் நெஞ்சைச் சுடுகிறது அழிந்து போய், அது சிறைவாழ்வி கிவிட்டது.
இந்த மலையகத் தமிழர்களில் ளையும் துல்லியமாகத் தெரிந்த களாக ஜோசப்பின் சிறுகதைகள் தற்கு நிறைய கதைகள் இருக்கின்ற புடம் போட்டிருக்கின்றன. தோட் கண்டாக்கையா, கணக்கப்பிள்ளை கிளார்க்குகள், ஆசிரியர்கள், டிை யாபாரிகள் என்று மலையகத்து நிலைகளை ஜோசப் நேராக எதிர்ெ யகக் காற்று, அவர் நடந்த லயத்து அவர் அனுபவித்த ஊவாக்கட்டவ6 முழியுமாய் அசலான கதைகளாக
மனித ஜீவன்களின் மீதான க

5 புதிய மொழியாளுகையை ஜோசப்
த்திரங்கள், ஆற்றாமைகள், ஏக்கங் தைகள் ஜீவத்துடிப்புடன் இலக்கி ன. லயக்கூச்சலை, பீலிக்கரை சண் டன் பார்க்கும் அவரது பார்வைக் காம்பராவில், பெரட்டுக்களத்தில், ாவில், கவ்வாத்துமலையில், துரை ல்வேறு களங்களில் விரியும் வாழ்க் அனுபவங்களைச் சிறுகதைகளில் ஷ்டி கரம் பூரணத்துவம் கொண்டி
பேச்சுவார்த்தைகளில், இலங்கை ண்ணிக்கை மூடைகளாகவே தெரிந்த ரித உணர்வுகள் எவ்வளவு உக்கிரங் பதை ஜோசப்பின் கதைகள் வெளி ட்டுகின்றன.
ாம் வெளிறிப்போய், அற்பப் பொரு டியாத மெளடீகத்தில் மாய்ந்து போன து. உழைப்பு என்பதன் மகத்துவம் ன், நரக இருப்பின் பிசின் போலா
ன் நாளாந்த வாழ்வின் சகல கூறுக மகத்தான கலைஞனின் படைப்பு திகழ்கின்றன. அவருக்குச் சொல்வ ன. அவரது அனுபவங்கள் அவரைப் டத்துப் பெரியதுரை, சின்னதுரை, , சின்னவர், கங்காணி, தொழிலாளி, ாவர்மார், மெக்கானிக்குகள், சிறுவி மாந்தர் அனைவரதும் பிரத்தியட்ச கொள்கிறார். அவர் சுவாசித்த மலை துப்பாதை, அவர் திரிந்த லயங்கள், ளை பஸ்சேவை, எல்லாமே மூக்கும் நமக்குக் கிடைத்திருக்கின்றன.
னிந்த பார்வையும், மனிதாபிமான்
KII

Page 15
கசிவும் மிகுந்த பல கதைகள் அல் லேயே எழுதப்பட்டுவிட்ட கதைகள்
தெளிவத்தை ஜோசப் விலங்கு ஈழத்து எழுத்துக்களில் வெளிப்ப அம்சமாகும். "அது" என்ற கதையில் கூட்டத்தை அழிக்க எண்ணி, நில தோட முடியாமல் "இரு கைகளை தாய்க்குரங்கை தடியால் பிளக்கும் பண்ணிவிடும். நாய்கள், பசுமாடு களை மையமாகக் கொண்டு ஜோ சிறுகதைப் பரப்பில் முன்னுதாரன கொண்டவை.
இறுமாப்பு' என்ற கதையில் வெட்டி, பூஞ்செடிகளை நாசஞ்செய் மனிதன் இயற்கையின் மீது மே தார்க்கோல் சூடு போடுகிறது.
பல இடங்களில் உயிரினங்கள் ஜோசப்பின் கனிவான பார்வை இ விஞ்ஞானி மா.கிருஷ்ணனை நிலை
மலையக மக்களின் வாழ்க் ஜோசப், தலைநகர் கொழும்புக்கு பின்னரான அவரது தலைநகர் வா பிடிக்கப் பார்க்கிறது.
கொழும்பு நகர் 500 ஆண்டுகா காலனித்துவத்தின் சிருஷ்டி. அது வாழ்விடமாகவே வளர்ந்து வந்திரு
1880களிலேயே யாழ்ப்பாணத் நகர்ப் பகுதியாக வெள்ளவத்தை ே 1905 இல் யாழ் - கொழும்பு புகை! கொழும்பை நோக்கிப் பெயர்வது என்பது பேட்டை என்பதன் தி மாத்திரம் 2450 நாட்டுக்கோட்டைச் கைகளில் ஈடுபட்டிருந்தனர். சிற்று யர்கள் கிட்டங்கிகளில் தங்கி வே பெருந்தொகை நகரசுத்தித் தெ

ரது முப்பது வயது காலப்பகுதியி ராகும்.
கள் மீது கொண்டிருக்கும் நேசம் டுத்தப்பட்டிருக்கும் அபூர்வமான > சேனையை நாசமாக்கும் குரங்குக் றமாதச் சினைக் குரங்கை, பாய்ந் யும் ஒன்றாய் குவித்து கும்பிட்ட” கொடூரம் நம் நெஞ்சை உறையப் கள், குரங்குகள் ஆகிய விலங்கு சப் எழுதியுள்ள கதைகள் தமிழ்ச் எமாய் அமையத்தக்க தனித்துவம்
வேப்பமரத்தின் உச்சிக்கிளையில் யும் இடத்தில் ஜோசப்பின் எழுத்து ற்கொள்ளும் அராஜகத்தின் மீது
T, மரஞ்செடிகள், இயற்கை மீதான இந்தியாவின் தலைசிறந்த உயிரியல் னவிற்கு கொண்டுவருகிறது.
கையை அற்புதமாகச் சித்திரித்த 5 தொழில் நிமித்தம் குடிபெயர்ந்த ழ்வு அரை நூற்றாண்டை எட்டிப்
ல போர்த்துக்கேய, டச்சு, பிரிட்டிஸ் காலாகாலமாக பல்லின மக்களின்
க்கிறது. 5 தமிழர்கள் செறிந்து வாழும் புற, தாற்றம் காண ஆரம்பித்து விட்டது. பிரத சேவையின் பின் யாழ் மக்கள் வேகம் பெறத் தொடங்கியது. Pettah சிபாகும். 1820களில் கொழும்பில் செட்டிமார் வர்த்தக, வங்கி நடவடிக் ழியர்களாக வேலை பார்த்த இந்தி "லை பார்ப்பவர்களாக இருந்தனர். Tழிலாளர்கள் இந்தியாவிலிருந்து
III

Page 16
பெம் " செல்வதும் த இ
இறக்குமதி செய்யப்பட்டு, ஒதுக்கு
இலங்கையின் அதி உன்ன பாவாவின் சிருஷ்டித் திறனில் உச்சத்தைத் தொட்டதாயினும், த மீதான அச்சுறுத்தலும் இந்தியர் ளுக்கு, முஸ்லிம்களுக்கு, தமிழர் நகரில் வரலாறு முழுவதும் தொ பில் வெடித்த இன வன்முறை ந வேண்டியநிலைக்கு வீழ்ச்சியுற்றம்
அண்மைக்காலத்தில் இடம் கொழும்பில் தமிழர்கள் அடை துன்பம் என்பனவற்றை ஜோசப் களில் பதிவு செய்திருக்கிறார். ந புகள், வீதிகள் முழுவதும் உருவா னங்களில் வழிமறித்து எந்த இட கொள்ளும் சோதனைகள், விசார தமிழர்கள் தம்மைப் பதிவுசெய் அடையாள அட்டை சோதனைக பீதியில் உறைந்து போயிருந்த அசலாக சித்திரித்திருக்கின்றன.
சிங்களம் தெரியாத யாழ்ப்ப ணுவ, பொலீஸ் விசாரணைகளில் அவர்கள் கிரிமினல் குற்றம் இலை கொடூரத்தை சில கதைகள் வெளிப்
தமிழ் மக்கள் மனதில் தோல் இராணுவச் சோதனைச் சாவடி மட்டுமல்ல, அவர்களின் வீட்டுவ கதைகள் பேசுகின்றன.
மனைவி பொட்டு வைத்துக் ெ யைப் போட்டுக் கொள்ளலாமா கண்காணிப்பின் வலியகரங்கள் ,
வந்து விட்ட நிலை, தமிழர்கள் நிறைந்த வாழ் நிலையாகும்.
புதிதாக முகவரி தேடும் லெ விட்டால் அதுவும் சிங்களம்

கப்புறச் சேரிகளில் விடப் பட்டனர். தக் கட்டிடக் கலைஞன் ஜெவ்ப்ரி கொழும்பின் கட்டிடக்கலை புதிய லைநகரின் சிறுபான்மை இனத்தவர் களுக்குக் குறிப்பாக மலையாளிக களுக்கு எதிரான வன்முறை தலை டர்ந்திருக்கிறது. 1983இல் கொழும் கரீக சமூகம் வெட்கித் தலைகுனிய மைக்கு சாட்சியாகும். பெற்ற கொடூர யுத்த காலகட்டத்தில் ய நேர்ந்த அச்சம், பீதி, அவலம், மிகக் கூர்மையாகத் தனது சிறுகதை ள்ளிரவுத் தேடல்கள், சுற்றிவளைப் -கியிருந்த செக்பொய்ண்டுகள், வாக உத்திலும் ஆயுதப்படையினர் மேற் ணைகள், பொலீஸ் நிலையங் களில் பது காட்டவேண்டிய பத்திரங்கள், ள் என்று தமிழர்கள் தலைநகரில் காலத்தை ஜோசப்பின் கதைகள்
ாணத்து இளைஞர்கள் இந்த இரா ன்போது சிக்கிக்கொண்டுவிட்டால், ரத்தவர்களைப் போல நடத்தப்படும் Iபடுத்துகின்றன. ன்றும் அச்சமும், பீதியும் தெருவில், களில், பஸ் பயணத்தில் ரயிலில் Tசல்வரை வந்து விரவுவதை ஜோசப்
கொண்டு போகலாமா, தாலிக் கொடி
என்று கண்ணுக்குப் புலப்படாத தமிழர்களின் படுக்கையறை வரை பிரத்தியேகமாக எதிர்நோக்கும் பீதி
ளியாட்கள் தமிழர்களாக இருந்து தெரியாதவர்களாக இருந்தால்
IV

Page 17
படும்பாடுகள் ஜோசப்பின் கதை டுள்ளன.
அதேசமயத்தில், மனிதாபிமா கதாபாத்திரங்களின் ஊடாட்டமு பரிமாணங்களாகும்.
யுத்தகாலத் தலைநகர் வாழ்வி கலந்த வாழ்வை ஜோசப் நிரந்த செய்திருக்கின்றார்.
ஏங்கே அடக்கு முறையும் பார் அராஜகமும் கட்டவிழ்த்து விடட் பிமானம் மிகுந்த கலைஞனின் இ பேதுமில்லை.
தங்களின் வாழ்விடங்களைத் ெ மீண்டும் நினைவூட்டும் பதிவுகை பினை நினைவு கூரும் ஆவண (D5Gylb The Incomplete Thombu 6) 80 பேரின் கதைகளை யுத்த சாட் தலைநகர்த் தமிழர்களின் யுத்தகா வத்தை ஜோசப் மகத்தான எழுத்ே
சுய கெளரவத்தோடு, சமத்து சிறுபான்மை இனம் வாழும் நிை நாகரீக செழுமைக்கு எடுத்துக்கா முயலும் கோபுரங்களாலும் வழு அமைப்புக்களாலும், பிரமாண்டக
தெளிவத்தை ஜோசப்பின் த வாழ்வியலின் நெருக்கடிமிக்க க ரைப்பிலே கோர்த்திருக்கிறது.
தெளிவத்தை ஜோசப்பின் எ( வேகம் கொண்டது, மின்னலாய் மான சொற் பிரயோகம் காட்சியை இறுக்கமான வர்ணனை, துல்ல ஈழத்தின் முதன்மையான சிறுக நிறுத்த உதவுகின்றன. ஈழத்தின் வத்தை ஜோசப்பின் எழுத்தால் பு

களில் நுட்பமாக சித்திரிக்கப்பட்
னமிக்க சாதாரணமான சிங்களக் ம் தலைநகர் வாழ்வில் வெவ்வேறு
ல் தமிழர்கள் அனுபவித்த அச்சங் ர இலக்கிய ஆவணமாகப் பதிவு
பட்சமும், ஒதுக்குமனோபாவமும் படுகிறதோ, அங்கே ஒரு மனிதா இதயம் தோய்ந்து போவதில் வியப்
தொலைத்து, நீங்கி, இழந்து அவற்றை ள வரைபடமாக, ஒவியமாக இழப் rமாக T.சணாதனன் வெளியிட்டி படபுலத்தில் வாழ்வைத் தொலைத்த சியமாக்கியுள்ளது. அதற்கு நிகராக, ல நெருக்கடியின் அவலத்தை தெளி தாவியமாகத் தந்துள்ளார்.
வ உரிமையோடு, அச்சமின்றி ஒரு லைதான் ஒரு சமூகத்தின் அதியுயர் ட்டாகும். அது விண்ணைத் தொட ழக்கிக்கொண்டு போகும் சாலை ட்டடங்களாலும் உருவாவதில்லை.
லைநகர் சிறுகதைகள், தமிழர் தம் ாலப்பகுதிகளை இலக்கிய எடுத்து
ழத்துநடை வசீகரமானது, கவித்துவ வெட்டிச் செல்லும் துரிதம், சிக்கன க் கண்முன்னால் பரப்பும் லாவகம், மியமான விபரிப்பு அனைத்துமே தை எழுத்தாளராக அவரை நிலை நவீன இலக்கிய உரைநடை தெளி துமெருகு பெற்றிருக்கிறது.
XV

Page 18
அறுபத்தைந்து கதைகளுக்கு பதினொரு சிறுகதைகள் 'நாமிருது இல் பிரசுரமாகி இன்று 34 ஆண் 'தெளிவத்தை ஜோசப் சிறுகதைகள் புகள் வெளியாவது என்பது ஈழத்து சுட்டுவதாகும்.
ஜோசப்பின் சிறுகதைத் தொ முயற்சியில் பாக்யா பதிப்பகத்தி கொண்டிருக்கும் அயராத உழை பட்டிருக்கிறது.
எண்பதாண்டுகளின் வாயில் சகலரது அபிமானத்திற்கும், பா. ராகத் திகழ்வது அவரது உயர்ந்த ட சாட்சி சொல்வதாகும்.
மெல்லிய துடிதுடிப்பான ே வயதின் முத்திரை பதியவேயில்ை கொழும்பில், லன்டனில் நான் சர ஆண்டுகளின் எண்ணிக்கை என்ட
ஜோசப்பின் கலாபூர்வமான செங்கம்பளம் விரித்து பாராட்டுப்
“எங்கே தேயிலை விளைகிற என்ன, சமவெளியாக இருந்தாலெ கிறது" என்று 12ஆம் நூற்றாண்டு
ஜோ! உங்கள் எழுத்தால் மலை
மு.நித்தியானந்தன் லன்டன் 10.02.2014 Email: nithimeena@hotmail.com

மேல் எழுதியிருக்கும் ஜோசப்பின் கும் நாடே' என்ற தலைப்பில் 1979 கெள் கடந்து தான் அவரது 'மீன்கள் ’ என்ற இரண்டு சிறுகதைத் தொகுப் பிரசுர உலகின் தாமத குணத்தைச்
தப்பினை வெளியிடும் இந்தத் தீவிர ன் 'மல்லியப்புசந்தி திலகர் மேற் ப்பிற்கு மலையகம் நன்றிக்கடன்
ல் நிற்கும் தெளிவத்தை ஜோசப் ாட்டுக்கும், மதிப்பிற்கும் உரியவ ண்பாட்டிற்கும், விசால மனதிற்கும்
ஜாசப்பின் தோற்றத்தில் எண்பது ல. பதுளையில், யாழ்ப்பாணத்தில், ந்தித்த ஜோசப்பின் வாழ்வில் இந்த து பொருட்டல்ல. எழுத்திற்கு தமிழ் கூறும் நல்லுலகு பண்பாடுகிறது.
தா, அதுமலை முகடாக இருந்தால் லன்ன அந்த இடம் புனிதம் பெறு ஜப்பானிய வாசகம் கூறுகிறது!
பகஇலக்கியமும்புனிதம்பெறுகிறது!
WI

Page 19
என்ன
என்னுடைய இரண்டாவ
முதல் தொகுதியான 'நாமிருக்கு நித்தியானந்தன் அவர்கள் நிறுவிய வெளியீடாகக் கொண்டு வந்த நூ ஆண்டுக்கான சிறந்த சிறுகதைக் !
அந்த நூலுக்குக் கிடைத்தது..
மலையகத்துக்கு ஒரு அரச ச பெற்றுக் கொடுத்த நூல் 'நாமிருக்கு
ஒரு மலையக நூலின் வெளியீ. தேறிய வரலாற்று நிகழ்வு அது.
நித்தி அப்போது யாழ்ப்பாண யாளர்...
யாழ் ரிம்மர் மண்டபத்தில் கவி விரிவுரையாளர் மு.நித்தியானந்தன் ரியர் கைலாசபதி நூலாய்வு செய் வென்று ஒரு கலகலப்புடன் நடந்த
பதுளையில் ஊவா கல்லூரிய மாணவனாக இருந்த காலத்தில் எ ராக கூறியவர் நித்தியானந்தன். ஐ ரியாக பல்கலைக்கழகத்திலிருந்து என்.எஸ். எம். ராமையாவும் என் கின்றார்கள்? என்று கேட்கத் தொட
அறுபது - எழுபதுகளில் இ சங்கம் ஆளும் அரசியலார் பலத் கொடி உயர்த்தி நின்ற காலம். அவர்

துரை
வது சிறுகதைத் தொகுதி. தம்நாடே' 1979 ல் வெளிவந்தது. மு. 'வைகறை' பதிப்பகம் தனது கன்னி
ல் 'நாமிருக்கும் நாடே'. 1979 ஆம் நூலுக்கான அரச சாகித்திய விருது
சாகித்திய விருதினை முதன்முதல் நம்நாடே'
ட்டு விழா யாழ்ப்பாணத்தில் நடந்
ரப் பல்கலைகழகத்தில் விரிவுரை
ஞர். இ.முருகையனின் தலைமையில் ன் வெளியீட்டுரை நிகழ்த்த பேராசி ப்ய டொமினிக் ஜீவா உரையாற்ற வெளியீட்டு விழா அது. பில், ஒன்பதாம், பத்தாம் வகுப்பு ன்னைத் தனது ஆதர்ஷ எழுத்தாள ந்தாறு வருடங்களின் பின் பட்டதா [ திரும்பியபின் தெளிவத்தையும் என எழுதுகின்றார்கள்? ஏன் எழுது டங்கியிருந்தார்.
"13 லங்கை முற்போக்கு எழுத்தாளர் துடன் உச்சத்தில் இருந்த காலம். கள் ஆம் என்றால் அது இலக்கியம்.
VII

Page 20
இல்லை என்றால் அது பூஜ்யம் எ6 தள்ளப்பட்டிருந்த காலம். நான் காலம் அது.
பிந்திய அறுபதுகளில் சிந்தாம வந்தது. வீரகேசரியில் 'கடைசி வே வந்திருந்தன. 'அது' ஒரு குரங்கைப் டைப் பற்றிய கதை.
இங்கே மனிதர்கள் சாகின்றா குரங்கைப் பற்றியும் எழுதிக் கொ பிய்த்து உதறினார்கள். நான் கூடு தால் கூடுதலாகவும் ஏச்சுப்பட்டே ஏதாவதொரு நேர்காணலுக்காக ஒரு பத்து வருடம்போல் எழுத் களாமே அது ஏன் என்னும் கேள் கோவையிலும் கேட்டார்கள். ஏச்ச எழுதுவதை நிறுத்திக் கொண்டேன் பிந்திய எழுபதுகளில் யாழ் ப புக்கு என்னைத் தேடி வந்த நித்; பதிப்பகம் தொடங்கப் போவதாக தியையே அதன் முதல் நூலாக வெ கூறினார்.
“நான் என்ன செய்ய வேண்டும்
“ஒன்றும் செய்ய வேண்டாம், போதும்” என்றார்.
“சரி போட்டுக் கொள்ளுங்கள் இருக்காதே" என்றேன்.
அந்தக் கவலை எல்லாம் உ என்னிடம் இருக்கின்றன என்றார். “பிறகென்ன கரும்புதின்னக் கூ “பெயர்?" என்றார். “உங்கள் விருப்பப்படியே வை ளுக்கு நன்றாகப் பிடிக்குமே. அை என்றேன்.

ன்ற நிலைக்குள் ஈழத்து இலக்கியம் கூடுதலாக சிறுகதைகள் எழுதிய
ணியில் ‘லில்லி என்று ஒரு கதை ளை யும், கலைமகளில் 'அது' வும் பற்றிய கதை. ‘லில்லி ஒரு பசுமாட்
ர்கள். இவர் மாட்டைப் பற்றியும் ண்டிருக்கின்றார் என்று என்னைப் தலாக எழுதிய காலம் அது என்ப
5 என்னிடம் கேள்விகேட்பவர்கள் தே வேண்டாம் என்று இருந்தீர் ர்வியைத் தவறாமல் கேட்பார்கள். * வாங்க விருப்பப்படாததால் தான்
T.
ல்கலைக்கழகத்திலிருந்து கொழும் தியானந்தன் அவர்கள், தான் ஒரு வும் என்னுடைய சிறுகதைத் தொகு பளியிடத் தீர்மானித்திருப்பதாகவும்
?”என்று கேட்டேன்.
சரி போடுங்கள் என்னும் அனுமதி
ர்! ஆனால் கதைகள் என்னிடம்
பங்களுக்கு வேண்டாம். கதைகள்
லியா போடுங்கள்” என்றேன்.
த்துக் கொள்ளுங்கள். கூனல் உங்க தயே வைத்துக் கொள்ளுங்களேன்"
VIII

Page 21
"கூனல் அல்லது 'பாட்டி சொ6 ஓ.கே.தானே" என்றார்.
இது நடந்தது 1979 செப்டம்ப லாம். டிசம்பர் முதல் வாரம் போல் நாமிருக்கும்நாடே இரண்டு புத்தக னார்.
வியந்து போனேன். அழகான ராஜாவின் நவீன வகை அட்டை ஐ மிகவும் மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. டைய முதல் சிறுகதைத் தொகுதி நின்றிருந்தேன்.
“எங்கள் குழுவின் பெரும்ப பெயர்தான் ஓவியர் உட்பட" என்று “பெயரில் என்ன இருக்கிறது? கைகளைப் பற்றிக் குலுக்கினேன். கொடுத்தார்.
வெளியீட்டு விழா யாழ்ப்பா என்றேன்.
கொழும்பில் கோச்சேறி யாழ்ட் பையன்கள் உங்களைத் தூக்கிக் போட்டு விடுவார்கள். என்று சிரித் அந்தச் சிரிப்பும் அதன் அகத்து கடந்தும் இன்றும் அப்படியேஇ யுடனும்'. நித்தி, லண்டனில் ே போதும்.
இந்த மண்ணின் உணர்வுதரும்
இப்படித்தான் என்னுடைய, ரப்போ அல்லல் அலைச்சல்கலே ரப்பை ஏற்படுத்தியது என்னுடைய க்கும் நாடே.
எனது சிறுகதைகள் என்னிடமே
என்னுடைய 15 வருடக் கதை

ன்ன கதை இரண்டில் ஒரு பெயர்
ர் அல்லது ஒக்டோபராக இருக்க மீண்டும் என்னைக் காண வந்தார். 5ங்களை ஒரு பவ்வியத்துடன் நீட்டி
அட்டைப் படம். ஒவியர் கே. கே. ஒவியம். அருமையான முன்னுரை. ஒரு அம்மாவைப் போல் என்னு யை கையில் பிடித்தபடி லயித்து
ான்மையினரின் தெரிவு இந்தப்
ஒரு தயக்கத்துடன் கூறினார்.
. யூ ஆர் கிறேட் நித்தி" என்று வெளியீட்டு விழா அழைப்பிதழை
ணத்தில். நான் வந்ததில்லையே
பாணத்தில் இறங்குங்கள். எங்கள் கொண்டு வந்து மண்ட்பத்தில் தார்.
ாய்மையும் காலம் கடந்தும், தேசம் அதே அழகுடனும் ஆகிருதி பராசிரியராக உயர்ந்து நிற்கின்ற
லாவண்யம் அது.
எதுவிதமான சிரமங்களோ பரப ாா இல்லாமல் வெளிவந்து பரப 1 முதல் சிறுகதைத் தொகுதி நாமிரு
D இல்லாத சூழலில். நகளில் 11 சிறுகதைகளை தேடும்
IX

Page 22
சிரமத்தைக்கூட எனக்குத் தரவில்ை
ஆனால் இந்தத் தொகுதிக்கா
ளையும் சிரமங்களையும், சுமைக சுமந்தவர் என்னுடைய அன்புக்கு மு.நித்தியானந்தன் அவர்கள்.
ஒரு 200 ஆண்டுகளுக்கு மு மக்களை நட்டாற்றில் விட்டு விட களின் தேசத்தில், இந்த மண்ணை களது வாழ்வைப் பேசும் இலக் பிரபல்யப்படுத்திய பெருமைக்குரி
35 நீண்ட வருடங்களின் பின் தொகுதியும் எனக்குள் நித்தியை வருகிறது.
பாக்யா பதிப்பகத்தின் மல்லி உங்களுடைய அனைத்துச் சிறுக கொண்டு வரலாம் என்று நினை கேட்டார்.
சரி முடிந்தால் செய்யுங்கள் 6 என்னுடைய 15 வருட கதைகள். டைய 50 வருடக் கதைகள்! வே நாடே தொகுதியில் வராத கதைகள் அதை ஒரு தொகுதியாக்க ஏற்பாடு தேடுதலில் திலகர் அவர்களுக்கு ெ கமலதாசன்.
அப்போதுதான் திடீரென விை ஜெயமோகன் அவர்கள் தொகுத்த வெளியிடப்பட்டது.
இவர்கள் சிரமப்பட்டு தேடி வெளிவந்துவிட்டது.
அந்தக் கதைகளைக் குறைத்துக் சிறுகதைகளைக் கொண்ட தொ( மல்லியப்பு சந்தி திலகர்.

லை நித்தி.
க நான் படாத அத்தனை பாடுக
ளையும் புறத்திலும், அகத்திலுமாக ம், மதிப்புக்கும் என்றுமுரியவரான
ன் கூட்டி வந்து இந்த மலையக ட்டு ஓடிப்போன வெள்ளைக்காரர் ணயும் அதன் மக்களையும், அவர் கியத்தையும் அறிமுகப் படுத்திய, யவர் நித்தி.
ன் வருகின்ற இந்த இரண்டாவது நினைவு படுத்திக் கொண்டேதான்
பப்புசந்தி திலகர் அவர்கள் "ஐயா தைகளையும் ஒரு தொகுதியாகக் க்கின்றேன் தொடங்கவா?" என்று
என்றேன். நித்தி தொடங்கிய 79ல் திலகர் தொடங்கிய 2013 என்னு லசுப்பட்ட காரியமா. நாமிருக்கும் ாாக 22 கதைக்களைத் தேடி எடுத்து ]கள் நடந்து கொண்டிருந்தன. இந்த வலது கரமாக இருந்தவர் சுப்பையா
ஷ்ணுபுரம் விருது விழாவின்போது 'மீன்கள்' என்னும் எனது தொகுதி
எடுத்த கதைகளில் ஐந்து அதில்
க் கொண்டு தேடிக் கிடைத்த மீதி 17 குதியாக இதை வெளியிடுகின்றார்

Page 23
1971ல் கதைக்கனிகள் என்னும் கதைகளைத் தொகுத்து வீரகே கார்மேகம், "திருவாளர்கள் கே. இல்லா விட்டால் இந்தத் தொகுதி யில் கூறியுள்ளார்.
இன்றும்கூட 'கமலதாசனின்' ? தொகுதி வந்திருக்க வாய்ப்பில் உரிமையாளர் திலகரும், இவர்கள் நூலுக்கான செயற்பாடுகள் மு
ருக்காது என்று நானும் மனம் திறந்
35 வருடங்களுக்கு முன் நி ஒன்றுமே செய்ய வேண்டாம் நா உற்சாகத்துடன் கூறிய இன்றைய த இலக்கிய மனிதர்கள். 1 இங்கிவர்களை நான் பெறவே எ நினைத்துக் கொள்ளுகின்றேன்.
இது என்னுடைய ஏழாவது நூ 1. காலங்கள் சாவதில்லை - நான் 2. நாமிருக்கும் நாடே - சிறுகதை 3. பாலாயி - 3 குறுநாவல்கள் 4. மலையக சிறுகதை வரலாறு 5. குடைநிழல் - நாவல்
(ம 6. மீன்கள் - சிறுகதை தொகுப்பு இவைகளில் எதையுமே நான் வெளியிட்டுக்கொள்ளவில்லை எ
துரைவி பதிப்பக உரிமையாள. ளுடன் நான் இணைந்து செயல 1998 டிசம்பரில் அவர் அமரர் ஆ டைய மகன் துரைவி ராஜ்பிரசாத் தொடங்கிய காலங்களிலும் துரை நூல்களில் என்னுடைய இரண்டு கொடுத்துள்ளமை நினைவு கூர்தல்
7 1

வீரகேசரியின் மலையகப் பரிசுக் சரியூடாக வெளியிட்ட அமரர் கோவிந்தராஜும், விக்ரமசிங்கவும் கி வந்திருக்காது" என்று பதிப்புரை
உழைப்பு இல்லை என்றால் இந்தத் லை என்று பாக்யா பதிப்பக இருவரும் இல்லை என்றால் இந்த ன்னெடுக்கப்பட்டு நடத்தப்பட்டி துக் கூறிக் கொள்ளலாம்.
த்தி கூறியது போலவே "நீங்கள் ன் போட்டுத் தருகின்றேன்" என்று நிலகரும் என்னால் மறக்க முடியாத
ான்ன தவம் செய்துவிட்டேன் என்று
)
வல் (வீரகேசரி வெளியீடு-1974) நத் தொகுதி-1979
(துரைவி வெளியீடு-1997) (துரைவி வெளியீடு - 2000) (கொடகே வெளியீடு -2010) றுபதிப்பு'எழுத்து தமிழகம்-2013) (நற்றினை வெளியீடு -2013)
சிரமப்பட்டும் பணம் செலவிட்டும் ன்பது முக்கியமானது.
ர் அமரர் துரை விஸ்வநாதன் அவர்க ாற்றத் தொடங்கிய 1996 ல் இருந்து னது வரையும் அதன் பிறகு அவரு அவர்கள் துரைவியின் பணிகளை வி வெளியிட்ட 13ற்கும் மேற்பட்ட நூல்களை துரைவி வெளியிட்டுக் pக்குரியது.
CXI

Page 24
இந்த நூலுக்கான முன்னுரை: னந்தன் அவர்களிடமிருந்தே பெற் திலகர் அவர்களுக்கு எனது பிர குகின்றன.
எனக்கு இரட்டிப்பு மகிழ்ச்சிதரு இந்த நூலின் வருகைக்காக சிலு நண்பர்களுக்கும் எனது மனப்பூர்வ
என்றும் அன்புடன்.
ിക്രിബ്ര,ജക്ര ജൂിക്
291/12A, நீர்கொழும்பு வீதி வத்தளை.
I0.02.2014
theliwathaijosephOgmail.com theliwathaijosep.blogspot.com

யையும் பேராசிரியர் மு. நித்தியா றுக்கொண்டுள்ள மல்லியப்புசந்தி த்தியேகமான நன்றிகள் உரித்தா
நபவூைஇவை.
லுவை சுமந்த அனைத்து இலக்கிய மான நன்றிகள்.
KII

Page 25
உள்வி
ஊன்றுகோல் பழம் விழுந்தது பீலி மேலே பே
எக்சீமா ஒரு புதிய உயிர் பொட்டு உயிர்ப்பு இன்னுமொரு பந்து
GrОIJ எங்களுக்காக ே உயிர் செத்துப் போகு இறுமாப்பு
சாம்பல் மந்திரகோல் வேடிக்கை மணி

ாடக்கம்
ாகிறது
வண்டிக் கொள்ளும்
ம் தெய்வங்கள்
தர்கள் அல்லர்

Page 26
என
கதைமாந்த

ர்களுக்கு ...
V!

Page 27
ஊன்றுகோ
வானத்துச் சரிவில் நிற்கும் க நீண்டது அம்மாவின் நினைவு.
நினைவை நீட்டிவிட்ட குரல் தேய்ந்து தெருவோடு போயிற்று. “அ குரல் அச்சாக அவருடைய குரலே னையோ தடவை அம்மாவே ஏமாந்த
அவர்தான் கூப்பிடுகிறாரோ என விட்டு ஓடிவந்து பார்த்தால் அவர் அ நெகிழ்ந்து கிடக்கும் போர்வையைச் வாக எட்டிப் பார்த்தால். பிதுங்கி யுடன் சேர்த்து இடக் கரம் அணை கும் கீரைக்கட்டுடன் அவன் தான் நி
கைக்கடங்காத கட்டுக்கீரை அல மொறுத்து அம்மாவின் முந்தானைய உதறிக்காட்டிய வேகத்தில் நுணுங்க துகள்களையும், சிதறி விழுந்த நீர்த் வாசல் கல்லில் தள்ளிவிட்டு அம்ம அடுத்த வீட்டுப்படியில் “அம்மோவ்
"அசல் அவர் மாதிரியே" என்று கிடக்கும் கட்டி லையும் எட்டிட் நடக்கும்போது அம்மா வின் உயிர்சு அடுத்த வீட்டிலும் “அம்மோவ்" எ இடைநேரத்தில்தான் அந்தத் தண்ண
அடுப்படியை அடையுமுன்னே உள்ளறையிலிருந்து. அம்மிக் கல்ல உள்ளே ஓடினால்.
வலது முழங்கையைக் கட்டில்

திரவன் வளர்த்துவிடும் நிழலாய்
கதவடியில் பலமாகக் கேட்டு, பும்மோவ்" என்னும் அவனுடைய 0 போன்ற அந்தக் குரல். எத்த திருக்கிறார்கள். ன்று கை வேலையையும் போட்டு யர்ந்து தூங்கிக் கொண்டிருப்பார். சரிசெய்துவிட்டு வெளியே மெது வழியும் கீரைக்கூடையைத் தலை ந்திருக்க, வலக்கரத்தில் தளதளக் ற்பான். வன் பிடியில் ஒரு விநாடி மொறு பில் விழும். அவன் கீரைக் கட்டை கி விழுந்த இரண்டோர் இலைத் துளிகளையும் காலால் தேய்த்து ா உள்ளே போவதற்குள் அவன்
என்று நிற்பான். முனகிய வண்ணம் அவர் சாய்ந்து பார்த்துக் கொண்டு உள்ளே வடச் சிரித்துக் கொள்ளும். அவன் ன்பதைக் கேட்பதற்காக நிற்கும் ரீர்த் தேய்ப்பும் தள்ளலும். ம “அம்மா” என்று குரல் வரும் வின் மேல் கீரையை வீசிவிட்டு
சட்டத்தில் தேய்த்துக் கொண்டி
தெளிவத்தை ஜோசப்
றுகதைகள்

Page 28
ருப்பார். அம்மாவுக்குத் தெரியும் :
அவருடைய கையைப் பற்றித் கட்டிலடியில் அமர்ந்து முழங்கை அரித்த இடத்திற்கு அந்தச் சொறி வுக்கே அதிகம். முதிர்ந்த அந்த காசம், அவருக்குப் பணிவிடை | வுக்கு ஓர் எடுத்துக் காட்டு.
அவருடைய வாயில் வார்த்தை தெரியும்... சொல்லவும் தெரியும்... சொல்ல வேண்டியதற்குச் சரியா "வாடா கண்ணே" என்று கூற நின் ஒலி செய்கிறது அவருடைய வாய்..
இழுத்துக் கட்டிய மத்தளத் தே துப் போட்டது போல, வலப் பக். ருக்கும். இடப்புறம் பசைப்போட்டு டிருக்கவில்லை என்றாலும் திறக்க
ஒரு நாள் ஊன்றி நின்ற கால் வையும் தாங்கிக் கொண்டு. அதில் அடித்து, அணைத்து, ஆதரித்த கை வற்றுக் கிடந்தது ... அடித்துப் போட
இடக்கை, இடக்கால் எல்லா தமின்றிச் செத்துப்போய், வேரிலே கிடந்தது. இருப்பது, எழும்புவது இரண்டுக்குப் போவது எல்லாமே.
தம்மையே துணை என்று வந் துணைவியை அவர் பார்த்தார். . கிடந்தது கணவன் மனைவியைப் எது என்பது?
ஊதிவிட்ட பஞ்சுத் திவலைக வின் நரைத்த தலையை அவருடை நடுவே ஓடித் தலைமயிரை இருட விரலளவு கோட்டில் நெற்றித்தெ டைய விரல். அவருடைய விரல் எங்கோ இட்டுச் செல்கிறது.
என்றோ காலியாகிவிட்ட வெ
| தெளிவத்தை ஜோசப் 1 சிறுகதைகள்

தன் சூட்சுமம்.
திருப்பிய வண்ணம் மெதுவாகக் யைச் சொறிந்து கொடுப்பார்கள். புதரும் இதம் அவரைவிட அம்மா முகத்தில் விரிந்து கிடக்கும் மந்த செய்வதில் கிடைக்கும் மனமகிழ்
தகள் குழறும். அவருக்குச் சொல் ஆனால் சொல்லத்தான் முடியாது. ன உருவம் தரச் சக்தியற்ற வாய். னப்பதை “வாழா கழ்ழே” என்றே சக்தியிழந்த வாய். ரலில் கத்தி முனையால் ஒரு கொத் கம் மட்டுமே வாய் சிறிது பிளந்தி டு ஒட்டியது போல் ஒட்டிக் கொண் முடியாத ஒரு நிபாத நிலை. லதான். தனியாக அல்ல... அம்மா - ஒன்று, இன்று சூம்பிக் கிடந்தது. க்கள்தான். அவற்றில் ஒன்று, அசை
ட்ட பாம்பாய். மாய்... முழு இடப்பக்கமுமே இரத் ல பூச்சி விழுந்த மரமாய் வெம்பிக் ", உண்பது, உடுப்பது, ஒன்றுக்கு துணையுடன் தான்.
து தமக்கே துணையாகிவிட்ட தம் அந்தப் பார்வையிலே பாறையாகிக் " பார்க்கும் பாசமா, நம்பிக்கையா
ளாய் நுரைத்துக் கிடக்கும் அம்மா டய வலக்கரம் நீவித் தருகிறது. தலை பாதியாகப் பிரிக்கும் அந்தச் சுண்டு Tாட்டு உச்சிவரை ஊர்கிறது அவரு - நடை தந்த கிளர்வு அம்மாவை
பருங்காயச் செப்பாக அம்மாவின்

Page 29
காலியாகிவிட்ட வாழ்வின் ஆதி நா
அவருடைய விரல் தந்த உணர்வி மனம் பார்க்கத் தொடங்கிவிட்டால்
கண்கள் மூடிக்கிடக்க, கைமா, சொறிந்துகொண்டே இருக்கும். அ பியும் கொள்வார். சொறிவு தரும் உ யில் ஓடும் விரல் நடை பிறழாமல்.
“எனக்கு முந்தி நீ போயிட்டீன் தமக்கே சொல்லிக் கொள்கிறார்.
அவர் நடக்கப் போவதை நினைக்க
அம்மா திடுக்கிட்டு விழிக்கிற தான் புரியாது. அம்மாவுக்கு நன்றாக உதடுகள் கோணல் மாணலாக 6 துடிப்பு, பிழவு அதில் எழுதி ஒட்டி
துடிக்கும் அவருடைய உதட்டை கொண்டிருந்த கையைத் தன் றெ அம்மா குமுறுகிறார்கள். அந்த ( உணர்ந்திருக்கும். "இல்லை... இல்ல வெகு சிரமத்துடன் நெஞ்சுவரை வ விட்டு வேறு புறம் முகத்தைத்த கண்ணீரை மறைக்க அல்ல, அவர் .
"உங்களை விட்டுவிட்டு நான் உங்களைக் கொன்றுவிட்டுத்தான் தானே? எந்தத் தமிழ்ப் பெண்ணா வாளா? மஞ்சளுடன் போவதில்தா
நெஞ்சுவரை வந்துவிட்ட வா அம்மாவுக்கு எத்தனை அருவருப்பு யின்றி விழுங்குவதைப்போல் அம்ப எண்ணுவதே பாவமாயிற்றே. அம்பு
"அம்மா, அம்மா" என்று நொ லிருந்து குரல் வந்து கொண்டே கூறுவது?
அம்மாவும் அலுக்காமல் சலை பார்கள். இருக்க நடக்கக் கணக்கு றைக்கும் சமையலறைக்குமாக அ

ளையமணம் குப்பென்றுமணத்தது. ல். கண்கள் மூடிக்கொள்கின்றன. ) கண்ணுக்கு வேலை ஏது?
ந்திரம் அவருடைய முழங்கையைச் வரும் கையை வளைத்தும் திருப் ணர்வுக் கேற்ப, அம்மாவின் தலை
னா? என்பாடு நடுவீதி நாய்தான்" அம்மா நடந்ததை நினைக்கையில் றார்.
ார்கள், அவர் குழறுவது நமக்குத் ப்ேபுரியும். அவருடைய ஒரு பக்கத்து நெளிந்தன. இதயத்தின் வேதனை. பிருக்கிறது. ட அழுத்திமூடி, சொறிந்து விட்டுக் நஞ்சோடு அணைத்துக் கொண்டு நெஞ்சின் துடிப்பை, அந்தக் கை ல” என்பதுடன் நிறுத்திக் கொண்டு ந்துவிட்ட வார்த்தைகளை விழுங்கி திருப்பிக் கொள்ளுகிறார்கள். தம் கண்ணிரைக் காண சகியாம்ல்.
சாகமாட்டேன்" அப்படி என்றால் நான் சாவேன் என்பது போலத் வது தன் கணவனிடம் இதைக் கூறு னே மகிமை, மகிழ்வு எல்லாம்? ார்த்தைகள் உள்ளிறங்கையில்கூட 1. குமட்டிய வாந்தியைத் துப்ப வழி )ா அவருக்கு முன் இறப்பாள் என்று மா இறந்துவிட்டால் அவர் கதி?
டிக்கு நூறு தரம் அந்த உள்ளறையி இருக்குமே, அதற்கு யார் பதில்
ாக்காமல் நடந்து கொண்டே இருப் தப் பார்த்தால் நடக்குமா? உள்ள ம்மா போடும் நடைகளை நீட்டிப்
தெளிவது ஜோசப் 3
றுகதைகள்

Page 30
போட்டால் நாளுக்கு நாற்பது பை
இடுப்பு வேட்டி நழுவித் தொ அம்மா. எழுந்து சற்று உட்கா ஒன்றுக்குப் போக, அம்மா. ஊ அத்தனை மனிதத் தேவைகளுக் தான். அந்த அம்மா இல்லாவிட்ட கவனிப்பார்கள்? யாரால் கவனி அம்மா ஆணாய் நின்று சமாளிக்க என்றாலும் தூணாய் நின்று சுமக்க
என்றுமே அவர் இப்படி இரு மாகத்தான் நின்றார். ஆயிரம் டே மோதிரத்தில் பதித்த இரத்தினமா மலை நாட்டில் அவரும் மலைய வர்களுக்குப் போலப் பச்சைக் க யைப் பார்ப்பதற்கு. அண்ணாந்து பார்த்தால் பரந்த பச்சை.
மலையோடு மலை இணை துகிலாய்ச் சலசலத்தோடும் அரு எழுப்புவது போலத் தேயிலை I எழுப்பும். பார்வைபட்ட இடமெ என்பதுதானே பொருள்?
அவரும் செழிப்புடன்தான் ( வெயில் மழை பாராமல் உழைத் தாழ்த்தியே வைப்பதுதான் தேயிை நின்ற அவரும் குனிந்தார்.
ஆலமரத்தின் அடியிலேயே ெ பாலைவனமாயிற்று. கால் ஊன் நிழலில் அவர் நிற்க வேண்டிய நிர்
இந்த வியாதி தனக்கு எப்படி யாது. நோய் எமனைப்போலத் திடு களுடன்தான் வரும். நமக்கு ஏன் அசட்டையில் நாம் தாம் ஆரம் முற்றியபிறகு வருந்துகின்றோம். வயசு நாற்பத்திரண்டாகும் இரண்
4. தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ல் குறையாது. அத்தனை நடை!
டையில் கிடக்கும், அதற்கு ஒரு தரம் ர வேண்டும், அதற்கும் அம்மா. ட்டிவிட, அம்மா. ஆக வேண்டிய கும் அம்மா. அம்மா. அம்மா. ால் இத்தனை தேவைகளையும் யார் க்க முடியும், மனம் சளைக்காமல்? க் குடும்ப பாரம் ஒன்றும் பெரிதல்ல 5 வேண்டி இருக்கிறதே அவரை.
) -
ந்ததில்லை. அன்றெல்லாம் ஆலமர பருக்கு நிழல் கொடுத்துக்கொண்டு. ய் ஈழத்தின் மத்தியில் பதிந்துவிட்ட ாக நின்றார். பட்டணத்தில் இருப்ப கண்ணாடி தேவையில்லை, பச்சை பார்த்தால் பரந்த நீலம். குனிந்து
யும் பள்ளங்களில் நெகிழ விட்ட விகள். கடலிலே காற்று நீல அலை மலையிலே காற்று, பச்சை அலை ல்லாம் பசுமை என்றால் செழிப்பு
இருந்தார். பச்சைப் பசேல் என்று. ந்தார். தனக்காக உழைப்பவர்களை லயில் குணமோ என்னவோ உயர்ந்து
வயில். பால்வனமாய் இருந்த வாழ்வு ற முடியாத கனல். அதில், பெண் பந்தம்.
வந்தது என்பதே அவருக்குத் தெரி திெப்பென்று வருவதில்லை! அறிகுறி இந்த வியாதி வரப்போகிறது என்ற பத்திலேயே கவனியாமல் வளர்ந்து அவரும் அப்படித்தான். நாற்பது டு வருட இடைக்காலத்தில் என்ன

Page 31
என்னவோ நடந்துவிட்டது. இரண வரையில் ஒன்றாகி, ஒன்றாக இருந்த
நினைக்கச் சுடும் நரக வேதை எத்தனையோ வைத்திய நிபுணர்கள் வைத்தியர்கள், மருந்து மாத்திரை மணிக்கு மணி கண்டு பிடித்துக் ( மருந்து மாயங்களாலும் அத்தனை ஐம்பது புதுமுறைகள் என்றால் நூ
முடமாகி. முடங்கி. மூலை கொடுத்து, சம்பளம் கொடுத்துவை பைத்தியமா? அனுப்பிவிட்டார்கள்
அதன் பிறகு. அவருடைய உடலில் பாதி உடலை இட்டு நிரப்பும் பொறுப்பு
மனைவி என்ற பதமே மறந்து, என்பதே பொருளாகிவிட்டது. ெ விட்ட ஓர் நிர்பாக்கிய நிலை.
மலைநாட்டின் குளிர்காற்றோ டைய பாரிசவாதத்திற்கு பலன் அ கையை விரித்தது போல இயற்ை விட்டது. விளைவு? ஒருவரே மற்ற நாம் மேலே கண்ட அதே காட்சித
பால் இருந்த பாத்திரத்திலே இ திரம் ஒன்றுதான் என்றாலும் பாஷ டும் என்பது பெரியவருடைய கட் தம்முடன் இருத்திக் கொள்ள மு நூல் கட்டி இழுப்பவர்கள் அவர்க எல்லாமே நாளை என்று இல்லா காமல்.
தந்தையால் அம்மா படும் அ வாகப் பாதித்தது. ஆகவே அடிக் இயலாது" என்று வருவதில்லை. அ கூடச் சிற்சில வேளை எண்ணுவா,
அவரைக் கட்டிக் கொண்டு அட குள்ளேயே பூட்டிக் கிடப்பது. எல்

ன்டாக இருந்தவை எல்லாம் அவர் ததெல்லாம் பாதியாகி. ன அனுபவிப்பவருக்கு எத்தனை ர், எத்தனை எத்தனையோ புதுமுறை கள் என்று நிமிடத்துக்கு நிமிடம், கொண்டே இருந்தாலும் அத்தனை | நோய்களுமா தீர்ந்துவிடுகின்றன? று புது வியாதிகள்! யில் விழுந்த பின்னும், பங்களாக் த்திருக்கத் தோட்டத்தாருக்கு என்ன
爪。
அம்மாதான். செத்துப்போன பாதி அம்மாவினுடையதாகிவிட்டது.
அம்மா என்ற சொல்லுக்கு ஆதரவு நய்யே தொன்னைக்கு ஆதரவாகி
கீரிமலையின் கடற்காற்றோ அவரு புளிக்கவில்லை. வைத்தியர்கள் இரு கயும் தன் பெருங்கையை விரித்து வருக்கு அனைத்துமாகி அன்றாடம் ான்.
இன்று பாஷாணம் இருக்கிறது. பாத் ாணம் தனித்துத்தான் இருக்க வேண் சி. ஆகவே மக்களாலும் அவரைத் டியவில்லை. இந்த வண்டியையும் ள் தாம். 'எலெக்ட்ரிக் பில்லிலிருந்து மல் நடக்கிறது. அலுங்காமல் நலுங்
வஸ்தை மக்களின் மனத்தை வெகு கடி “அந்தக் கண்ராவியை பார்க்க அவர் இறந்துவிட்டால் என்ன என்று ர்கள். ஏன் எண்ண மாட்டார்கள்? ம்மா அழுவது. எந்த நேரமும் அறைக் லாம் “பேன் கட்டிக் கல் இழுப்பது"
தெளிவது ஜோசப் 5
றுகதைகள்

Page 32
போன்ற பேதமை என்பது அவர்க மட்டுமல்ல! பொதுவாக அண்டை டைய கருத்தும் அதேதான்.
அன்று, மூத்தவனுடைய கல்யா வீட்டில் நடந்தது. அவரைக் காரில் வீட்டில் போட அம்மா பட்ட பாடு
எத்தனைபேர் நினைத்திருப்பா இந்த மனிதன் செத்துத் தொலையக்
தானும் வாழாமல் பிறரையும் விடச் சாவது நல்லதுதான். ஆன விடுமா என்ன?
தூக்குவது, எடுப்பது, பிடிப்பது சுற்றந்தான் என்றாலும் துடிதுடிக்கு "எங்கே மோதிவிடுவார்களோ?
என்று கவலை.
உடையவனுக்குத்தானே உடை “கை வலித்தது விட்டு விட்டேன்" எ "சடங்குகளில் கலந்து கொள்ளு சொன்னால் கேட்கிறார்களா?”
அவரைச் சாய விட்டிருந்த சோ அம்மாவின் வேலை. அத்துடன் னையைத் தீர்த்து வைப்பது. அவ தானே புரியும்?
மகனையும் மருமகளையும் ஆ எடுபடாத அவருடைய இடக்கை அ சுற்றி நின்ற இரண்டொருவர் எ டார்கள். எங்கே பலமாகச் சிரித்து யாகத் தாமே சம்பந்தப்படாதவ நகைச்சுவை தானே?
அம்மா அழவில்லை. துயரத் அனுபவம் துணை நின்றது. வா வாழ்த்தும் நேரம் அழுது வைக்கல "அந்த மனிதன் இப்படிக் கிட நல்லது!"
"ஆமாம் அந்த அம்மாதான்
6 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ளூடைய கருத்து. அவர்களுடையது அயலர்வாசிகள் அத்தனை பேரு
ணத்தின் போது கல்யாணம் பெண் ஏற்றிக் கொண்டு போய் கல்யாண
ர்கள். சொல்லாவிட்டாலும், “ஏன் கூடாது?" என்று!
வருத்திக் கொண்டு இருப்பதை ால் 'சாவே வா’ என்றதும் வந்து
I, காரிலிருந்து இறக்குவது எல்லாம் 5ம் இதயம் அம்மாவுடையதுதானே எங்கே போட்டுவிடுவார்களோ?”
டமை பெரிது? ஊரானுக்கு என்ன? என்பான்.
நம் உடல் நிலையா அவருடையது?
பாவினருகில் அமர்ந்திருந்ததுதான் அங்கே எழுந்த மொழிப் பிரச்சி பர் பேசுவது அம்மாவுக்கு மட்டுந்
சீர்வதிக்கையில் அவர் பட்ட பாடு. வருள்ளத்தில் எரிமூட்டித்தகித்தது. கையால் வாயைப் பொத்திக் கொண் விடுவோமோ என்ற பயம். நேரடி ரையில் மற்றவர்களுடைய துயரம்
தைத் தேக்கி வைத்தே பழகிவிட்ட ழப்போகும் இரண்டு இளசுகளை ாமா, அபசகுணம் மாதிரி?
ப்பதிலும் இறந்து விடுவது எத்தனை
எத்தனை பாடு படுறா? வெளியே

Page 33
தெருவில் போறதுக்குக்கூட அவுங் ணும்? சேசே."
திருமண வீட்டு ஆர்ப்பாட்டம் பின்பு ஒரு நிமிஷம் வெளியே நக ஈயக்கோலைப்பாய்ச்சியது, யாரோ
இவர்கள் மட்டுந்தானா, எத்தன தில் கூறிய அதேதான். ஒருவராவ கூறியதில்லை. முகத்துக்கு முகம் கூ வதில்லையா என்ன?
அப்போதெல்லாம் அம்மாவின் உடனே சுதாகரித்துக் கொள்ளும். அ இருக்கிறது என்பது நீர்பட்ட கண்ன தெரிந்தாலும், உண்மைதான் என்று இல்லை.
"இப்படி நடந்துவிட்டால் எப்ப யங்களும் நடக்காமல் இருப்பதில் தாங்கிக் கொள்ளாமல் இருப்பதும் தாங்கிக் கொள்ளும் பலம் என் ம வீனம் எல்லா மனிதர்களிடமுமே 3 னந்தான்.
அண்டை அயலார் பார்வைக்குட வேறுபாடு உண்டு. அம்மாவின் கஷ்ட அவஸ்த்தை இத்தியாதிகளைக் கண் “இத்தனை பெரிய உலகை இரண டாளே பாவி”என்று.
அம்மாவுக்குத் தம் அவஸ்தை ஸ்தை என்றுகூட அவர்கள் கருதி துடிக்கையில், அதைப் பார்த்துக் ெ கொள்ள முடியாத பாவியாக நிற்சி துடிப்பு.
இல்லாதவனுடைய கவலை ே னுடைய கவலை, முதலிலும் பார்க் கீரைக்காரனின் குரல் கிண்டிவ மனதை எங்கெங்கோ விரட்டிக் LqtLUğ5/.
அவர் போய்விட்டார்.

கதானாமே கூட்டிக்கிட்டு போவ
அடங்கி, அவரும் கண்ணயர்ந்த ர்ந்த அம்மாவின் காதில் பழுத்த இருவருடைய பேச்சு. னயோ பேர் எத்தனையோ விதத் து அம்மாவின் முகம் பார்த்துக் றப்படாதவை நம் செவிக்கு எட்டு
உடல் ஒரு கணம் சில்லிட்டாலும் புவர்கள் சொல்லுவதிலும் உண்மை னாடி காட்டும் மங்கல் உருவமாகத் ஏற்றுக் கொள்ளும் பலம் மனதிற்கு
டித் தாங்குவேன்?" என்னும் விஷ லை! அவை நடந்துவிட்ட பிறகு ) இல்லை. இருப்பினும் "அதைத் னதிற்கு இல்லை” என்ற ஒரு பல உண்டு. அம்மாவுக்கும் அதே பலவீ
ம் அம்மாவின் பார்வைக்கும் நிறைய ம், அவரால் அம்மா படும் வேதனை, டே அவர்கள் அங்கலாய்த்தார்கள்! ர்டே அறையுள் சுருக்கிக் கொண்
ஒரு பொருட்டே அல்ல. அது அவ யல்லை. நோயின் நோவில் அவர் காண்டு, வேதனையைப் பகிர்ந்துக் கிறேனே என்பதுதான் அம்மாவின்
வறு. இருந்து பின் இல்லையானவ கக் மூர்க்கமானது.
பிட்ட தீயின் ஜ்வாலை அம்மாவின் கால்களைக் உள்ளறைக்கு விரட்
தெளிவது ஜோசப் 7
றுகதைகள

Page 34
ஆம் அம்மாவின் எத்தனையே சுமந்துகொண்டு போய்விட்டது.
தெருவே, ஏன், ஊரே திரண்ட டக்க இல்லத்தில் நேற்று கழுவிவி "சிமின்ட தரை காட்டும் நசநச ( துக் காட்டு சிறிதும் பெரிதும் கோ:
அத்தனை கூட்டத்திலும், பிது குறித்து மனம் கசிந்த ஜீவன் ஒன்று வர்களுக்கு அது மரண வீடாகப் ருவதும், பூவைக் கொண்டா, டெ பார்ட்டம் அனைத்திலும் இழையே மரண வீட்டு மயக்கமல்ல. சடங்கு சிரித்த முகத்துடன் தூங்குபவ: பெட்டி நிறைந்த பூவில் அவர் பி போகிறோம் என்று தெரிந்தவுடன் கும் புன்னகை. அதே அழகுடன் கி சாவுக்கு அஞ்சி, அரண்டு உய பின்பு, கோரமாகக் கிடப்பார்கள் கும் வண்ணம்
அத்தனை பேர் மத்தியில் அழு பல்லி விழுங்கிய ஈ பல்லியின் அடி போட்டு அமுக்கி வைத்திருந்த உ அத்தனையும் உலர்ந்துவிட்ட உட6 "அம்மாவுக்கு இனி விடுதலை. "அவ்வளவு அவஸ்தைகளும் ம "இனி வெளியே போகலாம், வ
மரண வீட்டில் அடிப்பட்ட காதைப் பொத்திக் கொள்வதைத் த இத்தனை நாளாக இறைவணு வேண்டிக்கொண்டார்கள். "அவருச் என்று. இனி என்ன இருக்கிறது? “என்னைத் தனியாக விட்டுப் கும் தலையுடன், கட்டிலில் மோதி அவர் இல்லாத அம்மாவா, அ என்பது புரியும். 8 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள்

ா நாள் சுமையை ஒரே நாளில் ஊர் கழுவி குளிப்பாட்டி! டிருந்தது என்பதற்கு, அந்தக் கைய டப்பட்டு இன்று காய்ந்து கிடக்கும் வென்ற அடிச்சுவடுகளே ஒர் எடுத் ணலும் மாணலுமாக. ங்கிய திரட்சியிலும் அவர் மறைவு ப. ஆம், அம்மா மட்டுந்தான். மற்ற படவே இல்லை. ஒடுவதும் ஒடிவ பட்டியை நகர்த்து என்னும் ஆர்ப் ாடியது. மணவீட்டு மணமே ஒழிய, 5 வேறுபாட்டைத் தவிர. ரைப் போலத்தான் அவர் கிடந்தார். பிணமாகத் தோற்றவில்லை. சாகப் சிரித்திருக்கிறார். உள்ளம் வெடிக் டக்கிறார். பிர் விட்டவர்கள் தான். பிணமான போலும், கண்டவர்கள் கதிகலங்
ழம் திராணி அம்மாவுக்கு இல்லை. வயிற்றில் தெரிவது போல், உள்ளே ள்ளக் கொதிப்பு, இதயக் குமுறல், லில் தெரிந்தன.
டிந்துவிட்டன."
ரலாம்.”
அனுதாபக் குரல்கள். அம்மாவால் விர வேறு என்ன செய்ய முடியும்?
வக்கும் மேலாக இயமனைத்தான் குமுன்பு என்னிடம் வந்து விடாதே"
போய் விட்டீர்களே” பிரிந்து கிடக் யழும் அம்மாவைப் பார்த்தால்!
அம்மா இல்லாத அவரா அனாதை

Page 35
அவர் உயிருடன் இருந்துகொ என்று சொன்ன ஊரும் மக்களும் பார்த்தால்?
அவர் இல்லாத உலகமே அப் அவர் கிடந்த கட்டிலைப் போல. வர அம்மா விரும்பவில்லை.
“தருமராஜா, எத்தனையோ ே றார்கள். என் வரை நீ உத்தமன். 6 முன் அவரைக் கொண்டுபோய் விட அம்மாவின் கண்கள் மூடிக்கொண் நொண்டியின் கையில் இரு கோலுக்கு மதிப்பு?
நொண்டியே போய்விட்ட பிற(

ண்டு அம்மாவை அழ வைக்கிறார் அம்மாவின் இன்றைய நிலையைப்
ம்மாவுக்குக் காலியாகத் தெரிகிறது: தேவன் இல்லாத கோயிலில் வலம்
பர் உன்னைக் கொடியவன் என்கி என் பிரார்த்தனைப்படியே எனக்கு ட்டாய். என்னையும். என்னையும்." řL60T.
க்கும் வரையில் தானே ஊன்று
கு?
கலைமகள் - 1963 ള്
தெளிவது ஜோசப் 9
றுகதைகள்

Page 36
பழம் விழுந்து
வீரன் விக்கித்து நின்றான்.
தானும் அப்பவே கிழவிக்குப் ( சரி. சரி. இனி யோசித்துப் பயனில்
தொண்டைக்கும் நெஞ்சுக்குமா அந்தக் கிழவியின் உயிரை இன் இரண்டு நாள் நிறுத்திவைத்திருக்க
அவனால் அது முடியாது!
கிழவியின் உயிரைத் தன்னால் முடியாது என்பதையும் அவன் உண
மனிதனின் பலவீனத்தை சக்தி எத்தனை நாசூக்காக அவனுக்கு : சமயம் வாய்க்கையில் எல்லாம்.
“இந்தாம்மா நிலா, தண்ணிச் ஒர்லிக்ஸ் அடித்துக்கொடு. நீயும் ! கிறாதே. இன்னும் நாலைஞ்சு நான
தன்னுடைய ஒன்பது வயது சிறு
இன்னொரு போத்தல் ஓர்லிக்ஸ் நாலைந்து நாளாகுமா? அல்லது நாலைந்து நாள் என்பதுதான் அவனு
“டேய் சீராளை. இங்கே வா, கோடு கொண்டுபோய், தண்ணி கி கேட்டேன்னு வாங்கிட்டு வா. அ குன்னு கேளு, தெரியுதா? ஒடு.ஒடு.
O தலுத்து ஜோசப்
றுகதைகள

கது
பெயர் கொடுத்திருக்க வேண்டும். மலை.
ரக இழுத்துக் கொண்டு கிடக்கும் னும் இரண்டு நாள். இரண்டே அவனால் முடியுமென்றால்...
இழுத்துப் பிடித்து நிறுத்தி வைக்க ராமலில்லை. யின்மையை சந்தர்ப்பங்கள் தான் உணர்த்துகின்றன. அவ்வப்போது
சுட்டா அப்பாயிக்கு ஒரு கிளாஸ் ஒரு கரண்டி அள்ளிக் கொட்டிக் ளைக்கு வேணும்."
மியிடம் கூறினான்.
வாங்கப் பணம் கிடைக்க இன்னும் அவளுடைய ஆயுசே இன்னும் ஓடைய கணிப்பா?
அந்தப் போத்தலைக் குட்டிச் சாக் கலக்காமல் நல்லதா ஒன்று நான் ப்பாயிக்கு கொடுப்போம்! எனக்
1)

Page 37
தாய் மேல் தனக்குள்ள பாசத் கட்டம்.
பாளை சீவும் பண்டா வீட்டை
ஆவி பறக்கும் கிண்ணத்துடன் மகள்.
ஆபீஸை நோக்கி நடந்தான் வீ கிழவியின் கருவிழிகள் கண்க
குமாக ஆட்டம் காட்டிக் கொன மகனின் பற்று, பாசம், எல்லாம்.
அவனுடைய பதைப்பு, துடிப் தளம் எது என்பது அவள் அறியாத
உதட்டைப் பிளந்து கரண்டிக் கூட உள்ளிறங்காமல் கடைவாய் வி வேளையில் 'ஓர்லிக்ஸ்' என்றுப் தென்றும். ஆரெஞ்சென்றும். அ கோர்த்துகிடக்கின்றனவே. பிரே
செத்த பின் 'சீத்தை போடும் னையும் தின்று தீர்க்க கிழவிக்கு வில்லையே! ஊறும் உமிழ் நீை யில்லை. வாயால் தின்று வயிற்ை களால் தின்று மனதை நிரப்பி கண்படும் இடத்தில் அவைகளை எ
சாகப் போகும் சந்தோஷத்தி உதடு பிரியாவிட்டாலும் உள்மன: யிலே நெளிந்தோடும் மின்னற் கொ
கூழாங்கல் குவியலாய் பட் துண்டங்களாய் 'றோஸ்டு ரஸ்க் இ யிராத என்னென்னவெல்லாமோ!
அத்தனை மேலும் ஒரு கணட கண்களை இறுக மூடிக்கொள்கின் தின்று தீர்க்க முடிந்த அந்தக் கால யாவது ஊற்றினார்களா?

தை காட்டிக் கொள்ளும் இறுதிக்
நோக்கி நடந்தான் மகன்.
ள் அப்பாயியை நோக்கி நடந்தாள்
ான்.
ரின் ஒரு மூலைக்கும் மறுமூலைக் ண்டிருந்தன. கிழவிக்குத் தெரியும்
பு, வருத்தம் யாவற்றிற்கும் அடித் தல்ல!
குழியால் உள்ளே ஊற்றப்படுவது வழியாக வடிந்துவிடும் இந்த இறுதி ம். ‘ஒவல்'என்றும். பிஸ்கோத் வளைச் சுற்றி வட்டமாக மாலை யாஜனம்?"
பித்துக்குளித்தனம் தானே! அத்த ம் ஆசைதான் என்றாலும் முடிய ரக்கூட உள் விழுங்கத் திராணி ற நிரப்ப இயலாவிட்டாலும் கண் க் கொண்டாள். இப்போதாவது வைத்திருக்கிறானே மகன்!
ல் கிழவி சிரித்துக் கொண்டாள். தில் ஒரு விரிசல் இரவின் கருமை
டிபோல.
டர் பிஸ்கோத்துக்கள், ஒட்டுத் இன்னும் கிழவி பார்த்தே கேட்டே
ம் பார்வையை மேயவிட்ட கிழவி ன்றாள். அன்றெல்லாம் தன்னால் த்தில் ஒரு அரை வயிற்றுக் கஞ்சி
தெளிவத்தை ஜோசப் 11
றுகதைகள்

Page 38
கணவன் கண்ணை மூடிய க இடம்தான் அவளுக்கு. அப்பனுக் செய்து முடித்து தாயையும் தன்னு பத்து மாதம் சுமந்து பெற்ற மக: றொரு மனைவி, ஆறேழு பிள்ை அவனிமிருந்து பெற்றவள் பெரிதா
ஏதோ காமா சோமா வென்று அடி படிப்படியாக மாற, மீண்டும் யில் மலைக்கும், மாலையில் ல செக்கில் கட்டிய மாடாய்.
வேலைக்குப் போகாமல் வீட்டி கிழவிக்கு எப்போதுமே எழுந்ததி வீடு, மலை, ஒய்வு எல்லாம் ஒன்று யாத பட்சத்தில் என்றாவது ஒரு அன்றைக்கு வீட்டில் அமளிதான்!
"கிழவி, இன்னைக்கு வேன தொடங்கி எனக்கிருப்பது போதா அறுக்கிறது சனியன் என்று தொட தான் தனக்கு நிம்மதி என்று முடிப்
அத்தனையும் தனக்கே உரித் தான தனித்துவ பாஷையில்.
அப்போதெல்லாம் கிழவி " மாசத்திலேயே இன்னைக்கு மட் என்று நினைத்துக் கொள்வாள். ஆ
நியாயமானவைதான் என்றா விட்டுச் சொல்லிவிட முடியுமா 6 வலுத்தவர்களிடம்!
கிழவி மெளனமாக கண்ணிர் 6 பனியோ நடந்துவிடுவாள், மலைை
மகன் வீட்டு அடுப்பில் விற கூடக் கிழவிக்குத் தெரியாது. அ இஸ்தோப்பின் இடதுமூலை இரு
12 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ாலம் தொட்டு இன்றுவரை அதே குச் செய்ய வேண்டியது எல்லாம் டன் கூட்டி வந்து விட்டான் வீரன். ன்தான் என்றாலும் அவனுக்கென் ளைகள் என்று ஆகிவிட்ட பிறகு க எதை எதிர்பார்க்க முடியும்?
தோட்டத்தில் ஒருத்தியாகி காலை யத்திற்கும் என்று சுற்றி வந்தாள்
லிருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம் ல்லை. அவளைப் பொறுத்தவரை றுதான். அவளாலேயே நடக்க முடி நநாள் இருந்து விட்டாளென்றால்
லக்குப் போகலியா?” என்பதில் தென்று இதுவேறு வந்து கழுத்தை டர்ந்து கிழடை கொளுத்திய அன்று பான் வீரன்!
தான தடிக்குரலில், தனக்கே உரித்
ஏம்பா அப்படிச் சொல்றே இந்த டும் தானே வீட்டுலே நின்னேன்"
னால் சொல்ல மாட்டாள்.
லும் நினைப்பதை எல்லாம் வாய் என்ன? அதுவும் இளைத்தவர்கள்.
வடிப்பாள். அடுத்த நாள் மழையோ. யை நோக்கிதலையில் கூடையுடன்.
கு எரிகிறதா இல்லையா என்பது லுவள் ஆட்சிக்குட்பட்டதெல்லாம் நட்டு. அவளது சாம்ராஜ்யமே அது

Page 39
தான். அதட்டுவதற்கு ஒரு நாய். அ
சுருட்டிக் கொள்ள அந்த இரு ஒரு சாக்கு... போர்த்திக் கொள்ள மூலையில் புதைக்கப்பட்டுள்ள திரு உ இரவில் குளிர்ந்துவிட்ட கிழ 'நச் நச்' என்று அவள் மெல்லும் வெ காலையில் வீடு கட்டும்போது கொண்டு போய் போட்ட கிழவியின் ஆயிரம் சத்தம் போட்டுப் பார்த்து துறுவோம்" என்று எழுந்து தட்டுத் கூடையில் மோத, அது 'கறே புறே' கத்துவான்.
“இந்தாம்மா நெலா, அந்த எ கொடு. அந்தச் சனியன் விழுந்து : என்னவாம்..? அவ்வளவு ராங்கி” எ
கூடக் கொழுந்து எடுக்கும் வடு உடலுரமோ கிழவியிடம் கிடைய அந்த வயதில் அவள் வேலை செய்க நாற்பதோ எடுத்து வந்து மகனிடப் யாமல். வருசத்திற்கு ஒரு சேலை அவன். அரை வயிற்றுக்கஞ்சி என் மனைவி. சுருட்டிக்கொள்வது இஸ் கொடுப்பது அவன் வீடு என்ற நன்ற
துரை கொடுக்கும் சில்லறைய யிடம் ஒரு இருபத்தைந்து சதத் சம்பளத்து வாசலுக்கும் லயத்திற்கு கடித்துக் குதப்பிய ஒன்று போக மீ, சுற்றிய சடம்பு அவிழாமல் அடிம். கொடுத்து விட்டு, மீதி சில்லல மகனிடம் நீட்டி விடுவாள்.
கிழவியிடம் சம்பளத்தைப் ெ மாதம் கிழவிக்கு ஒரு சீலை வ என்று தான் வீரன் நினைப்பான்.

பணத்துக் கொள்ளவும் அதுதான்!
ண்ட மூலை... விரித்துக் கொள்ள ஒரு சீலை... தலைக்கு அணைவு நகை... வியின் உடலுக்குச் சூடேற்றுவது ற்றிலை. மனதிற்குக்கூட அதுதான். அந்தப் பெண் நிலா வெளியே ன் எச்சில் சுண்டை எடுத்து வர ஒரு விட்டு, "நாமலே போய் எடுத் தாந் தடுமாறி நடந்து சென்று கோழிக் என்று கத்த, மகன் உள்ளேயிருந்து
III
ச்சில் கொத்தை போய் எடுத்துக் சாகுது, வாயைத் திறந்து கேட்டா
ன்று. றுவோ, ஓடி ஆடி வேலை செய்யும் யாது. எதிர்பார்க்கவும் முடியாது. பதே அதிசயம். சம்பளம் முப்பதோ, ம் கொடுத்து விடுவாள் சதம் குறை என்றாலும் வாங்கிக் கொடுப்பது றாலும் ஆக்கிக் கொடுப்பது அவன் தோப்பு மூலை என்றாலும் இடம் மியுணர்வுடன். பில் சம்பளத்து வாசல் வியாபாரி
திற்கு பிஸ்கோத்து வாங்குவாள். 5ம் உள்ள இடைத்தூரத்தில் அவள் தி இருபத்து நாலையும் கடதாசியில் டியிலிருந்து எடுத்துப் பேத்தியிடம் றைகளை நோட்டுகளுடன் சுற்றி
சிற்கு D'இடைத்து கடதி'
பறும் ஒவ்வொரு மாதமும் "இந்த ரங்கிக் கொடுத்துவிட வேண்டும்”
தெளிவத்தை ஜோசப் (14)
சிறுகதைகள் 113

Page 40
ஆனால் குடும்பம் என்பதே குடும்பமும் கடல் தான்! அதில் எ விட்டால் ஒன்று வந்து கொண்டே
"பாவம் கிழவி சரி அடுத்த தானம் அடைந்து அதுவும் தொ ளியோ, பொங்கலோ, பல்லைக் சீலை வாங்கிக் கொடுத்து விடுவ மாயிற்றே" என்ற கட்டாயத்தில் "ே என்ற முனகலுடன்
சம்பளம் போட்ட மறுநாள் துல் ஆபீசை அடைவான் வீரன். த6ை கிழவிக்கு எவ்வளவுங்க இருந்தி ஒன்றோ, அரையோ கிழவி பது கத்தான்! கிழவி சரியாகத்தான் கியது போக!
அந்தி சாயுமுன்னமே அடிவா நிறுத்து முடிந்து அமைதியான பெ அங்கொன்று இங்கொன்றாக இ துகல்கள்போல நீலம் பூத்துக் ச ஒன்றிரண்டு மின்னின.
மலைநாட்டிற்கே உரித்தான அந்த அந்திநேரப் பனியில் குளி போகிறாள் கிழவி. ஆற்றுநீரில் கு
மெதுவாக ஆற்றுப்படி இறங்கி யில் குளித்து முடித்து, ஈரசீலைை வைத்து ஏறி வர அவளுக்கு இ பச்சைத் தண்ணீர் குளிரும் என்ற வைத்துக் கொடுக்கப் போகிறார்கள்
நனைத்து விடப்பட்ட அடைக் தெரிய, முழங்காலுடன் முழங்கா பட அழுத்தி ஊன்றி அவள் நட போதோ இன்னும் கொஞ்ச நேரத்தி அடுத்த நாள் காலையில் மலையில்
14 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ஒரு பெரிய கடல். கூலிக்காரனின் த்தனையோ அலைகள் ஒன்றில்லா இருக்கும்.
மாசம் பார்ப்போம்" என்று சமா டர்ந்து கொண்டே போய் தீபாவ கடித்துக் கொண்டு, கிழவிக்கு ஒரு ான். அதுவும் "இது பெருநாள் மாத போன மாதமே வாங்கியிருக்கலாம்"
ரையில்லாத நேரம் பார்த்து மெதுவாக லயைச் சொறிந்த வண்ணம் "எங்க சு” என்று கேட்டுக் கொள்வான். க்கிக் கொண்டாளா என்று பார்க் கொடுத்திருப்பாள். றொட்டி வாங்
னம் இருண்டு விட்டது. கொழுந்து றட்டுக்களத்தின் அகன்ற பரப்பில், றைந்து கிடக்கும் கொழுந்திலைத் கிடந்த வானத்தில் நட்சத்திரங்கள்
குளிரில், பல்லோடு பல்லடிபடும்
ரோ, நடுக்கமோ இல்லாது அதோ 1ளித்துவிட்டு!
, சில்லிட்டோடும் அச்சிற்றோடை யச் சுற்றிக் கொண்டு எண்ணி அடி இத்தனை நேரம் பிடித்திருக்கிறது. ால், அவளுக்கு யார் சுடு தண்ணிர் ሸr?
கோழியாய் உள்ளெலும்பு வெளியே ல் மோத, முழுப்பாதமும் தரையில் க்கும் விதத்தைப் பார்த்தால், இப் லேயோ என்றுதான் படும். ஆனால்
நிற்பாள்!

Page 41
அன்று கழுத்திருந்த இடத் வளர்ச்சிக்குப்பின் தேய்வுதானே!
கிழவிக்கு சின்னதுரை வேை பின்னிக்கிடக்கும் தேயிலையில் வ யாது. மலைகளில் ஏறவோ, பள் ஊடே ஊடேயுள்ள கான்களைத் த இடத்தில் எங்கேயாவது விழுந்துகி
பெரியதுரை முன் கைக்கட்டி முடியாத கிழவிக்கு சம்பளம் அழு லைகளை ஏன் விலை கொடுத்துவ நடந்து விட்டால் பெரியவரிடம் கிழவிக்கு வேலை கொடுக்க மறுத்
அடுத்த நாள் வீரன் ஆபீசை ஆக்கிவிட்டான் -
"கிழவிக்கு யார் சோறு போடுக
அவன்துரையிடம் கேட்ட முத செய்ய முடியாதுதான். அதுக்காக ே வருசமா எந்தத் தோட்டத்துக்காக துக்கு ஒழைச்ச கிழவி தானே. ந கணக்குப்பிள்ளையா? வீட்டுல எ லாம் சரிவராது துரைகளே! வேை தள்ளிப்புடுங்க..!
மாதுளை மொட்டாய்ச் சிவந்: ஆளையும் பார்க்கையில். “இவ6 ணர்ந்த துரை “நீ போ" என்று அ ரிடம் கூறினார், மேடு பள்ளமில் பார்த்துக் கிழவிக்குப் போடும்படி!
இதுபோன்ற சின்ன விசயங்! தன்னுடைய நிர்வாகத் திறமையை விரும்பவில்லை. தனது முன்னேற் கில் தாமே விஷயங்களைச் சமா மேலுள்ள பச்சாத்தாபமோ பரிவே
தோட்டத் தொழிலாளர்களுக்(

ந்தில் இன்று தலையிருக்கிறது.
லயை நிறுத்தி விட்டார். காரணம், விரைவாக நீந்திவர கிழவியால் முடி ளங்களில் இறங்கவோ முடியாது. நாண்ட முடியாது. வேலை செய்யும் ழவிசெத்து தொலைந்துவிட்டால்.
நிற்க வேண்டும். வேலை செய்ய ழவது போதாதென்று வீண் தொல் பாங்க வேண்டும்? அப்படி ஏதாவது இவர் தப்பிக்க முடியுமா? ஆகவே துவிட்டார்.
ரண்டாக மட்டுமல்ல மூன்றாகவும்
கிறது?"
ல் கேள்வி. “இப்ப கிழவிக்கு வேலை வலை இல்லேன்னுடுறதா? இத்தினி ப் பாடுபட்டிச்சி. இந்த தோட்டத் ான் என்ன கண்டாக்கா? இல்லை வைச்சு சோறு கொடுக்க. அதெல் ல கொடுங்க இல்லேன்னா சுட்டுத்
து கிடக்கும் அவன் கண்களையும், Eடம் பேசிப் பயனில்லை" என்று அவனை அனுப்பிவிட்டு கண்டக்ட ல்லாத ரோட்டோர மலைகளாகப்
களையும் பெரியவரிடம் அனுப்பி, அவர் குறைத்து மதிப்பிட சிறியவர் றத்தை அது பாதிக்குமென்ற நோக் ளிக்கும் எண்ணமே தவிர, கிழவி ா அல்ல அது.
கு பென்ஷன், மாதத்திற்கு பதினாறு
தெளிவது ஜோசப் 15
றுகதைகள்

Page 42
அல்லது இருபது ரூபாய் என்பது வளவு இருக்கும் என்பதும் வீரனுக் தள்ளுங்கள்” என்றவன், பென்ஸ் வில்லை. பலவந்தமாக ஒரு தொ தோட்டத்துக்கு முடியாது.
தனி மலை கொடுத்து கிழவி
கட்டத்தில்தான் ஒரு புது நடைமு மாதப் பென்ஷன் கிடையாது. "ஒய அறு நூறோ. எழுநூறோ. கெ. விகிதப்படி என்பதுதான் அப்புதுச்
ஒய்வுக்குப் பெயர் கொடுத்தவ இயலாது என்றவுடன் வீரன் தய இருக்கிறது என்று.
பெயர் கொடுத்த விபரம் எல் என்று வர குறைந்தது நாலு மாத வேலையில்லாமல் சம்பளம் இ சொன்னான். “பாத்தியா ஏமாத்திட் என்று பெருமையாக,
ஆனால் பெயர் கொடுத்த நா லயத்து இருசனுக்கு, எண்ணுாறு ரூ துத்தான் நின்று விட்டான்.
கவ்வாத்து மலையாய்க் காய் யிலே கூட ஒரு மிடுக்கு.
எண்ணுாறு ரூபாய் ஆயிரத்து கைகள் கொள்ளாத நோட்டுக் கட்
"சம்பளம் போடையில் துை பாரே அந்த மாதிரி" என்று எண்ண என்ன பயன்” என்று அன்றே ஓடினான் ஆபீசுக்கு.
“எந்த வருடம் பேர் பதிந்தாய்?
“எத்தனை தடவை ஊருக்குப்
“வேறு எந்தெந்தத் தோட்டத்தி
16 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ம், அரிசிக்குப் போக மிகுதி எவ் குத் தெரியும். ஆகவேதான் "சுட்டுத் ஷன் கொடுங்கள் என்று கேட்க ழிலாளிக்கு பென்ஷன் கொடுக்கத்
வேலை செய்யத் தொடங்கிய கால றை வந்தது. இனிமேல் யாருக்கும் ப்வுச் சம்பளம்' என்று மொத்தமாக ாடுக்கப்படும். வேலை செய்துள்ள
சட்டம்.
வர்கள் யாரும் வேலைக்குப் போக
பங்கினான். இதில் ஏதோ சூழ்ச்சி
லாம் கம்பெனிக்குப் போய், “சரி” மாகலாம். பெயர் கொடுத்து விட்டு }ல்லாது திரிந்தவர்களிடம் வீரன் ப்புட்டானுக, நம்மகிட்ட நடக்காது”
லாவது மாதத்திலேயே இஸ்டோர் பாய் கிடைத்தவுடன் வீரன் விக்கித்
ந்து கிடந்த இருசனுடைய நடை
க்குக் கொஞ்சந்தான் குறைவு. இரு
டுகள்.
ர மேசையில் அடுக்கி வைத்திருப் ரிய வீரன். “சரி சரி,இனி யோசித்து கிழவியை இழுத்துக் கொண்டு
99
போயிருக்கிறாய்?"
ல் வேலை செய்தாய்?"

Page 43
"தோட்டச் சம்பளத்தைத் த6 என்பது போன்ற கேள்விகளுக்குப் ஷன் கிடைக்கும்?” என்று கேட்டு (
“பென்ஷன் இல்லே வீரா, ஒய்
துரை.
எந்த மண்ணோ! காசு எப்ப
GðDLULI 9JG) IIT.
"போன தடவையே எழுதியிரு இப்ப இன்னும் ஆறு மாசமாகும்" என்ற கேள்வியே பேயாய் பெரிதா றாலும் சுமை சுமைதானே.
"கிழவி பேருக்கு ரெண்டேக்கர்
“ஏலாது ஓய்வு பெறப் பேரெழு இருக்கக் கூடாது" என்றார் அய்யா
“சரி, என் பேருக்குக் கொடு ஒரு வழிபார்த்துக் கொண்டுதான்
அடுத்த நாளிலிருந்து வெய்யி வேண்டியது. சம்பளம் வீரன் பெய
வீரன் ஆபீசுக்கு போய் “இன் பாட்டம் செய்யாத நாள் அந்த ஞா
அப்பேர்ப்பட்ட தன் மகன் ( என்றால். “ஓர்லிக்சா. ஒவலா. குத் தெரியாதா? அகிலத்தையே கடைசி ஆசைதான் தன் மகனை இப்போதும் எங்கே போகின்றா ஆபீசுக்குத்தான்!
கட்டை விரல் நுனியில் ஏதே மடக்கி நீட்டினாள். நீட்டிய காை வில் கால் மடங்கியதேயொழிய தெரியாத நிபாத நிலை" பரக்க ப தாள். சுற்றியுள்ள எதுவுமே ப சென்று கொண்டிருந்தன. மேலின

விர வேறு வருமானம் உண்டா?” பதில் கூறிவிட்டு, “எப்பங்க பென் வைத்தான்.
வு உபகாரச் சம்பளம்” திருத்தினார்
கிடைக்கும் என்பதுதான் அவனு
ந்தீன்னா இந்த மாசம் கெடைக்கும் என்று ஐயா கூறியதும் 'அதுவரை ய் எழுந்து நின்றது. ஆறு மாதமென்
கொந்தரப்புக் கொடுங்க” என்றான்.
ழதிய யாருக்கும் செக்றோலில் பேர்
T.
ங்க” என்று அப்போதே கிழவிக்கு வந்தான்.
லோ மழையோ கிழவி புல் வெட்ட ரில்.
ன்னும் வரல்லையா” என்று ஆர்ப் யிறு ஒன்றுதான்.
இன்று துடிக்கிறான்? துவள்கிறான் " என்கின்றான் என்றால். கிழவிக் ஆட்டி வைக்கும் மூவாசைகளுள் பும் துடிக்க வைக்கிறதென்று. மகன் ன் என்பது கிழவிக்குத் தெரியும்,
நா சில்லிட்டது. காலை ஒருமுறை ல மறுபடியும் மடக்கினாள். நினை செயல்படவில்லை “ஒரு நிகாத் ரக்க ஒரு தடவை விழித்துப் பார்த் ார்வையில் பிடிபடாமல் நழுவிச் மையில் நூல் சேர்த்து கீழிமையுடன்
தெளிவத்தை ஜோசப் 17
றுகதைகள்

Page 44
இழுத்து ஒட்ட வைப்பது போல கொண்டாள்.
"எல்லாம் பாசாகி விட்டது. கிழவியின் கைக்கு வந்து விடும்”
நேற்றுக் கிளாக்கரய்யா சொன் தவாறு ஆபீசை நோக்கி வினா நிலைமை எப்படியிருக்கிறது என் கொள்ளும் நோக்கம் தான்.
இந்தப் பண விஷயமே இப்ப வரை எதையுமே நம்ப இயலாது.
தலையிலே கிடந்த கொழுந்து இறக்கி வைத்த பெண் போல் ஒ வீரன்.
"நாளைக்குக் கிழவியைக் கூட இடத்துல கையெழுத்துப் போட் லாம்” என்ற செய்தியைக் கேட்டது
கூரை இரும்பின் இடுக்கில் கு தற்செயலாக மோட்டு வளையை வதைக் கண்டான். "மனைவி ஒ மனதில் எழுந்த சோம்பல் நினை வந்தது “மாமோவ்" என்ற குரல்.
வீரன் வெளியே வந்தான். லய கத்துபவன் ஸ்டோர் லயத்து இ 'கறுப்பனுக்குப் பயந்துதான் பயல் யூகித்த வீரன், "அது கடிக்காதுடாவ
"அப்பா உங்களைக் கையோ. படி சிறுவன் முன் நடக்க, வீரன் பி
இருசக் கிழவன் எண்ணூறு ரூ இன்னும் தொன்னூறு நாள் ஆகவி என்றிருக்கிறது இழுத்துக் கொன துணி மாற்றி, இடம் மாற்றி, கிட போடுவதென்றால் யார்தான் முக தொலையுதில்லையே!" என்று கறு
401 தெளிவத்தை ஜோசப் 13 சிறுகதைகள்

ருெந்தது. கிழவி கண்களை மூடிக்
இன்னும் இரண்டு நாளில் பணம்
ன செய்தியின் இனிமையை நுகர்ந் ரவாக நடைபோட்டான் வீரன். பதை மேலும் தெளிவாக அறிந்து
டித்தான் நம் கையில் வந்து விழும்
து நிறைந்த கூடையைத் தரையில் ரு திருப்திப் பெருமூச்சு விட்டான்
ட்டிவா. நான் சொல்லுற நாலைந்து டுட்டு காசை வாங்கிட்டுப் போக Iம்.
1ளவி கூடு கட்டிக்கொண்டிருந்தது. ப் பார்த்த வீரன் குளவி கூடு கட்டு ரு மாதிரி இருக்காளோ" என்று வைக் கலைத்து விரட்டிக் கொண்டு
பத்துக் கோடியில் நின்று கொண்டு நசனின் பேரன்."கங்காணியூட்டுக் அங்கேயே நின்றுவிட்டான்" என்று ா” என்றவாறு பையனிடம் வந்தான்.
- கூட்டியாரச் சொல்லிச்சு" என்ற ன் நடந்தான். பாவை வாங்கிமகனிடம் கொடுத்து ல்லை. கிழவனுக்கு "அந்தா இந்தா"
டந்த இடத்தைக் கூட்டி மெழுகிப் ம் சுழிக்க மாட்டார்கள். "செத்துத் விக்கொட்ட மாட்டார்கள்?

Page 45
ஊறி நொதிந்த இடத்தில் கிட தான் இடம் மாற்றுவது?
“கொர், முர்ர்" என்று உள்ளு றியது.
"மூணு நாளா இதேகதிதான் ருக்கே. என்று கேட்ட வீரனுக்குஇ
“விளக்கெண்ணெய் இருக்கா? குழியில் எண்ணெயை வாங்கிக் உட்கார்ந்து கண்ணைக் காட்டின் களைக் கூட்டிக் கொண்டு வெளிே
வலது கைவிரலால் எண்ணெ தில் தடவினான் வீரன்.
புருவமேட்டில் தடவி நாசி களைக் கீழிறக்கி நாசித் துவாரத்தி கொண்டான். கொழகொழத்த விர
பிடிபட்டிருந்தது நாசித் துவாரப் விம்மியது. உடல் இலேசாகத் துடி
வேட்டைக்காரனின் வெளி காட்டு முயற்கண்கள் போலக் கிழ களை நேர்பாய்ச்சி ஒரு கணம் 1 க்குள் சொருகச் சேர்ந்தன. தலைக
வீரன் தலையைப் பலமாக உ போட்டான். இந்த நேரத்தில் தன. வேண்டும். மீண்டும் தலையை உத ஒரு காரைப் பிடிச்சாவது கிழ போய்க் கையெழுத்துப் போட்டுட்
"இரண்டு நாள் கழித்துப் பே காட்டினாயே, இந்தக் கிழவியின்
வைக்க உன்னால் முடியுமா? என்
உள் மனதின் பயங்கர ஒலம்.
சந்தில் தெரிகிறது அவனுடை

ந்தான் கிழவன். எத்தனை தடவை
க்கும் வெளிக்குமாக மூச்சுத் திண
1, இப்போ முடிஞ்சிடும் போலி இருசனின் மகன் கொடுத்த பதில்.
" என்று கேட்ட வீரன் இடதுகைக் கொண்டு கிழவனிடம் நெருங்கி
னான். இருசனின் மகன் மற்றவர்
ய வந்து விட்டான்.
யைத் தொட்டுக் கிழவனின் முகத்
த் தண்டை நெருடியவாறு விரல் டம் வந்ததும் ஒரு முறை தொட்டுக் ல் இடுக்குகளில் இப்போது இறுகப் ம். கிழவனின் மூக்குப் புடைத்து த்தது. மூச்சுத் திணறியது.
ச்சைத்தையே உற்றுப் பார்க்கும் ழவனின் கண்கள் வீரனுடைய கண் பார்த்தன. மறுகணம் மேல் இமை விழ்ந்துவிட்டது.
தறிக் கொண்டு கால்களை எட்டிப் க்கேன் அந்தப் பழைய நினைவு வர நறிக் கொண்டான். வியைத் தூக்கிப் போட்டுக் கிட்டுப் டா நிம்மதியா மூச்சுவிடலாம்.
ாகிற உயிரை அப்போதே நிறுத்திக்
ர் உயிரை இரண்டு நாள் நிறுத்தி று மனம் கேட்கிறதோ?
ய லயம். அது என்ன அங்கே கூட்
தெளிவத்தை ஜோசப் 19
றுகதைகள

Page 46
"அப்பாயி செத்துப் போச்சு வந்தாள் மகள்.
ஒட்டம் நடையாகி, நடையு அவனுக்கு.
பழம் விழுந்துவிட்டது. வீரன் விக்கித்துநின்றான்.
1964 வீரகேசரியின் மலையகச் சிறுகை மலையகச்
201ஜரேசப்

ப்பா" என்று அலறியபடியே ஓடி
ம் மெலிந்து, உலகமே சுற்றியது
தப் போட்டியில் முதலிடம் பெற்றது. ള് சிறுகதைகள் (துரைவி வெளியீடு)

Page 47
பீலிமேலே 0ே 罗
வெற்றுக்கூடையில் திணிக்கப்பு றுடன் காலை எடுத்துப் படிக்கட்டி உற்றுக் கேட்டாள்.
பீலிக்கரையில் ஒரே கூட்டம்.
லயத்தில் ஒரே கூச்சல்.
"அந்தியானா இதே எளவுதான் வெளியே நீட்டிக் கொண்டிருந்த காய் டாத வகையில் பவ்வியமாகக் கூடை விட்டு, பாதை ஒரத்தில் கிடந்த காய்ந்; கூடைக்குள் திணித்துக் கொண்டாள்
சவுக்குச் சருகு அடுப்பைப் பற் அடுப்பை எரிய வைக்க.
இறங்கும் சூரியன் சற்றே மன விட்டு மறைகின்றான்.
இவளுடன் கொழுந்து நிறுத்த ப ஏறிவருகின்றாள்,இன்ஜின் ரூமிலிரு
துவட்டியும் துவட்டாமலும் ஈரம் தொங்கும் கூந்தல்.
குடம் வைக்கச் சற்றே இடம் நிற்கும் இடை.
சற்றே ஒடி அடி வைக்கும் அழகு
தோளில் தொங்கும் துவைத்து ஒட்டிக்கிடக்கும் ஈரச் சேலை.

பட்டிருந்த காய்ந்த தேயிலைமாற் ல் வைத்தவள் ஒரு கணம் நின்று
என்று முனகியபடி கூடைக்கு ப்ந்த மிளாறு, பிடரியைப் பிராண் யை இறக்கிப்பாதையில் வைத்து த சவுக்கு இலைகளைப் பொறுக்கி
]ற வைக்க. தேயிலை மிளாறு
லையடிவாரங்களை மஞ்சளாக்கி
க்கத்து காம்பிராப் பெண் அதோ
நது.
) சொட்டச் சொட்ட இடுப்பளவு
கொடுத்து மறுபக்கம் நொடித்து
[560)L- ...
ப் பிழிந்த ரவிக்கை. உடலில்
தெளிவத்தை ஜோசப் 21
றுகதைகள்

Page 48
இறங்கிய கதிரவன் ஒரு வினா விட்டு மீண்டும் இறங்கிக் கொண்ட காலடிச் சப்தம் கேட்டு கிழவித
“என்ன பெரியாயி, இன்னம் கூடையை வச்சிட்டு இஞ்சினிரு ச ஒரு கொடம் தண்ணியும் கொண்ட
“ஒனக்கென்னாடி ஆயா. ஒடுர ஒன்னா? அம்மாதொலை போய் நீட்ட என்னால ஆவுதா? அதா குனேன். கொழுந்து நிறுத்ததும், இ பொறுக் கிக்கிட்டேன். போயி தலையில ஊத்துனாத்தான் சரிவு நாளு குளிக்காட்டி எலும்பெல்லா நடக்க மற்றவள் தொடருகின்றாள் தண்ணிர் தளும்பி தளும்பி, உ கிக் கொண்டிருக்கிறது.
பீலிச் சண்டை இன்னும் ஓய்ந் ஒவ்வொருவராக பெண்கள் மேே குடமும் கையில் வாளியுமாக
“ஏண்டி மேலே போறே, நம்ம "வருது இத்தினியூண்டா!. ஒ செல்லும். அதுல தொண்ணாந்து காம்புராவுக்கே நடந்துறலாம்டி.” றாள்.
“இவ வூட்டுக்கு நேரே பீலி இ தான் சொந்தமுன்னு நெனச்சிக்கி வேல." கத்திக் கொண்டே படியே "நீ எப்படி பெரியாயி வென்? இந்தப் பீலிச் சண்டையே பெரிய
"அந்தக் குட்டிகிட்ட சொல் நெறச்சிவை. அந்திக்கு வந்து குளி
“ஆனானப்பட்டவங்களே அவ புள்ளை என்ன செய்யும். புடிச்
22 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

டி ஏறி அவளைப் பார்த்துச் சிரித்து டான்.
திரும்பினாள்.
லயத்துக்கே போவலியா? நானு காம்புராவுக்குப் போயி குளிச்சிட்டு ாந்துட்டேன்." பாம்பை மிதிக்கிற வயசு, குளுருமா . பச்சைத் தண்ணிலே தலையை ன் ஒரு கூடை மிளாறு பொறுக் இதோ கொஞ்சம் சவுக்குத் தழையும் ஒரு வாளி தண்ணி காயவச்சி பரும். என்னமோ ஆயா ரெண்டு ம் முறியுது" என்றபடி, கிழவி முன்
லரும் அவளது சேலையை ஈரமாக்
தபாடில்லை. கீழே லயத்திலிருந்து ல ஏறி வருகின்றனர். இடையில்
பீலியில தண்ணி வல்லியா?”
ரு கொடம் நெறைய நாலு நாள் கிட்டு நிக்கங்காட்டியும் இஞ்சினிர் கூறியபடி அவள் மேலே நடக்கின்
ருக்குறதுனாலே இவளுக்கு மட்டுந் ட்டா செய்யிறேன் இவளுக்கு நல்ல றுகின்றாள் இன்னொருத்தி. னி வைக்கப்போறே? அந்தியானா சண்டையின்னு தெரியுந்தானே!" லிட்டுத்தான் வந்தேன் வாளியை க்கணும்னு!” வகிட்ட இந்தபாடு படயில, பச்சப் சிவச்சிருந்தா குளி. இல்லாட்டி

Page 49
கப்சிப்னு கிடந்திடு. பீலிக்கரை ( புடிச்சுக்குவா"
இருவரும் லயத்தை நெருங்குகி வந்தா ஒரு கொடம் தண்ணி வ வைக்க. இப்பவே புடிச்சி றொப்பி
கோபமாகப் பொரிந்து தள்ளி விட்டு சேலையை இழுத்துச் செரு
நங்கென்று அவள் வைத்த கு மற்றதைத் தட்டிவிட, உருண்ட கு நாலைந்து குடங்கள் கணகணவெ
வெண்கல ஓசை நாராசமாய் ச வில் இருந்து ஒடிவந்தவள் காளிய
"அடியேய். உன்னைய தண்ணி கேளு! அவளுக மேல்ல போய் போயி எதுலையோ காட்டுற மா வுட்டாக்கா ஒம்புருசனா வாங்கி
அவளுடைய குடமும் ஐந்து இன்னமும் இடம் கிடைக்கவில்ை
சமயம் பார்த்துக் கொண்டிருந்:
“எம்புருசன் ஏண்டி ஒனக்குக் ( என் வீடுதான் பீலிக்கு நேரா இருச் பானை, சப்புச் சவுருன்னு கொண் வைக்க சொட்டு எடம் இருக்கா..?
"ஏவூட்டு வீடாடி பீலிக்கு ( மொழக்க”
"நாங்க நீட்டவும் இல்லே மொ நீட்டுறே இப்போ. ஒன் வீடு பீல செத்த நாயாட்டம்"
பைப்பிற்கு நேரே உள்ள வீட்டு பைப்பில் தொங்குகிறது. மெல்லி யதும் கீழே உள்ள குடத்தில் விழு
அவள் வீட்டுக் கதவும் பைப்பும்

பேச்சே பேசாதே. மொய் மொய்னு
ன்றனர். "அலுத்துக்களைச்சு மனுசா Iடுறாளுகளா? கழுவி கட்டையில க்கிறாளுக. த்தூ." பவள் நங்கென்று குடத்தை வைத்து கிக் கொண்டாள்.
டம் அடுத்ததில் மோத, அது ஆடி 5டம் மற்றுமொன்றை உருட்டிவிட, ன்று உருண்டு கானில் விழுந்தன. ாதுள் பாய இரண்டாவது காம்பிரா ாய் நின்றாள். னி புடிக்க வுடாட்டி அவளுகளைக் ப் பாயி எதுலையோ உள்ளதைப் திரி ஏவூட்டு கொடத்தை உருட்டி த் தருவான்?"
மணியில் இருந்துதான் கியூவில் ல. அந்தக் கோபம் தான் அவளுக்கு. தாள் சண்டை பிடிக்க. கொடம் வாங்கிக் குடுக்கப் போவுது குன்னு கொடம், குண்டான், சட்டி, டாந்து குமிச்சிக்கிட்டாக்க. கொடம்
நேரே இருக்கு? வந்துட்டா நீட்டி
ாழக்கவும் இல்லேடி, ஆயா! நீ தான் லிக்கு நேரே இல்லாட்டி கெடயேன்
க்காரியின் கைவாளிதான் இப்போது பதாக வழியும் நீர் வாளியில் நிரம்பி ம். குடமும் அவளுடையதேதான்..!
) நேருக்கு நேராக இருப்பதால் வீட்டு
தெளிவத்தை ஜோசப் 23
றுகதைகள்

Page 50
வேலைகளை செய்து கொண்டே கொள்வாள்.
பீலியண்டை யாரும் நிற்காத ( கொண்டு உள்ளே மறைந்து விடுவ
முக்கால் குடம் நிறையும் போடு வாளியை மாட்டி விட்டு உள்ளே .
மற்ற வீட்டுக்காரிகள் “சரி, கு வீட்டு வேலை செய்து விட்டு வரு விட்டு கொஞ்சம் நேரம் கழித்து முன்பிருந்த அதே அளவுக்கும் குல் டிருக்கும்.
பிறகு இதே கூச்சல்தான்! சண்டை போடத் தெரியாதவ தைரியம் இல்லாதவர்கள் தமக்கு ஏறிப் போய்விடுவார்கள்.
இடுப்பும் குடமுமாக மேலே இந்த ரகத்தைச் சேர்ந்தவர்கள்தான்
"பைப்புக்கும் நேரே உள்ள வீடு பாய்ந்து வந்து நிற்கின்றாள் வீட்டுக்
"ஏண்டி சும்மா கெடக்குற கே டுக்குறே. நான் பாட்டுக்குத்தானே எதுக்கு இழுக்குறே..!யாரு கூட ம
"ஐயோ, என் பத்தினித் தங்கம் : நீ மட்டும் உள்ளேயே அமுங்கி குடம், குண்டான், கும்பா சருவச்சி சோத்துப்பானையில் இருந்து எச்சி சாமானும் பீலில தானே இருக்கு!”
"ஏய் நல்லா பார்த்துப் பேசு. ஏ னையும்!. பீலில் இருக்குற கொ ரொம்புனதும் நீ புடிச்சுக்கயேன்...''
"அட்டா ஒண்ணும் தெரியாத ப தாப்பா..! கொடம் மாத்தி வாளி
1 தெளிவத்தை ஜோசப் 1 சிறுகதைகள்

பீலிக்கரையில் ஒரு கண் வைத்துக்
நேரம் பார்த்து வாளியைத் தூக்கிக் ாள். தண்ணீர் குடத்தில் விழும். தே வேறு ஒரு பாத்திரத்தை வைத்து பாய் விடுவாள்.
டம் இருக்கட்டும், நாம் ஏதாவது வோம்" என்ற நினைப்பில் போய் வந்து பார்த்தால், அதே குடத்தில் றைவாக தண்ணிர் நிறைந்து கொண்
ர்கள் அல்லது சண்டை போடத் ர் தாமே முனகிக் கொண்டு மேலே
போகிறவர்கள் ஒவ்வொருவராக r!
"ெ என்ற பேச்சு காதில் விழுந்ததும் காரி.
ாடாலியை எடுத்து கால்ல போட் உள்ளே கெடக்குறேன். என்னைய ல்லுக்கு நிக்கலாம்னு வந்தியோ?”
உள்ளேயே இருக்காளாம் உள்ளே.! ட்டாப் போதுமாடி. உன்னுரட்டு Fட்டிகளையும் உள்ளேயே வச்சுக்க. க்கொத்தருதி உன்னோட அத்தனை
வுட்டாடி இங்கே கெடக்குற அத்த டம் மட்டுந்தான் என்னுது அது
ாப்பா. ஊருக்கோ போட்டாளாம்
, வாளி மாத்தி கொடம்னு நீயே

Page 51
ரொப்பிக்கிட்டாக்க மத்தவங்க ஆ னொருக்கா மட்டும் வை, ஓ வூ மேட்டுல வீசுறேனா இல்லியா பால்
"வீசுடி பார்ப்போம்..! போன மேலே போறே!”
“நீவைடி வீசுறேனா இல்லியால் “இதோ வச்சேன்..!” "இதோ வீசுனேன்..!"
பலம் கொண்ட மட்டும் கால் 'டமடம்' வென்று உருண்டு ஓடி ஒரு
குடத்திலிருந்த நீர் காய்ந்து கிட ஓடுகிறது.
தனது குடம் உருண்ட கோப் உதைத்து விட்டவளை ஒன்றும் ெ உடல் ஆடியது.
பீறிட்டு எழுந்த ஆத்திரத்தை 8 தால் கொதித்தாள்.
அரசனுக்குக் கோபம் வந்தால் புருசனுக்குக் கோபம் வந்தால்.
இவளுக்கு வந்த கோபத்தால் ( கூடாது.
"இந்த நாசமாய்ப்போன பீலி இத்தனை வம்பும்” என்றபடி பை வைத்து நெளித்தாள்.
சொட்டு சொட்டாய் விழுந்து டென்று நின்றுவிட்டது.
எப்போதாவது ஒரு குடம் கிை கையில் சோம்பல்தனமாகப் பீலி கொன்றாக முனகிக் கொண்டு இரு
யேறி மேலே நடக்கின்றனர்.

க்குறது அரிக்குறது இல்லே!. இன் ட்டு கொடத்தே தூக்கிக் குப்பை ந!" பா போவுதுன்னு பாத்தா மேலே
ன்னு பார்ப்போம்..!”
லை ஓங்கி ஒரு உதை விட்டாள். நகல்லில் மோதி நின்றது குடம். இந்த இடத்தை ஈரமாக்கிக் கொண்டு
ம் முகத்தில் கொள்ளாய் வெடிக்க சய்யமுடியாத ஆத்திரத்தில் அவள்
அடக்க முடியாத வண்ணம் கோபத்
நாடழியும்... வீடழியும்... கேவலம் ஒரு பீலி கூடவா அழியக்
இங்கே இருக்கிறதுனாலே தானே பப்பை ஒரே இழுப்பில் இழுத்து
கொண்டிருந்த தண்ணீரும் பொட்
டக்காமலா போகும் என்ற நம்பிக் யைக் காத்துக்கிடந்தவர்கள் வாய்க் நிப்பில் இடுக்கிய குடத்துடன் படி
தெளிவத்தை ஜோசப்
சிறுகதைகள்
(25

Page 52
மேல் மூச்சு வாங்க படியேறி ே மண்றோட்டு வழியே இரண்டு மெ. பெரிய தண்ணீர்'டங்கி இருக்கிறது மட்டைகளை வெட்டாமல் விட்டு காடாகி பட்டப்பகலிலேயே இருை
இருட்டி விட்டால் அந்தப் ட ஜன நடமாட்டம் இல்லாத ஒதுக்கு விரைவாக நீர் ஊறும் ஊற்றுக்கண தாலும் பெரிய நீர்த்தேக்கம் இரண்டு அங்கிருந்து நீரை இழுத்தெடுக்கிற: யில் இருக்கும் துரை பங்களாவுக்கு
ஏதாவது காரணத்தால் தேக்க சேற்றையும் உறிஞ்சி எடுத்து மேே
ஆகவே நீர்நிலை பார்த்து இ கவும் ஒரு ஆளை நியமித்துள்ளார்: ஐந்து ஐந்தரை மணி ஆகிவிட் னைத் தவிர இஞ்சின் காம்பிராக் க LDITL-sTg5).
காலை ஆறுமணிவரை தண்ண நீர்த்தேக்கம் இரண்டும் நிரம் வென்று இரவு பகலாக ஊற்றிக் ெ கீழே உள்ள இந்த நாலு லயத்து போடாத நாளே கிடையாது.
இங்கிருந்து லயத்துக்குத் தண் யாது என்பது ஒருபுறமிருக்க, எந் அக்கறைப்பட யாரும் இல்லை, ய லயத்துக்கு பீலி வராத நாட்க கரையில் காத்துக்கிடப்பதில்லை, (
வீட்டருகே பஸ் ஸ்டாண்ட் இ வரும் என்று காத்துக்கிடந்தே கால அதைப் போலத்தான்.
வேலை முடிந்து வந்ததும் அ( நடப்பார்கள் இடுப்பும் குடமுமாய்
26 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

மேலே வந்தால் ஒரு மண் றோட்டு. ாடக்கு தள்ளி உள்ள காட்டில்தான் 1. அங்கே நீரூற்று இருப்பதால் மரம் விெட அது கட்டுக்கு மீறி வளர்ந்து ண்டு கிடக்கிறது.
க்கம் யாரும் போகமாட்டார்கள். ப்புறமான இடம் அது என்பதாலும் ர்கள் நிறைய இருக்கின்றன என்ப டைநிர்மாணித்துயந்திரம் போட்டு து தோட்ட நிர்வாகம். மலை உச்சி
ங்களில் தண்ணிர் வற்றி விட்டால் ல அனுப்பிவிடும் எந்திரம். ஞ்சினை ஒட்டவும் நிறுத்தி வைக் துரை. டதென்றால் தண்ணிக்கார கிழவ காட்டுப் பக்கம் ஒரு ஈ காக்கை நட
ரீர் பிடிக்க முடியும்.
பியபின் வழிந்தோடும் நீர் திடுதிடு காண்டே இருக்கிறது. என்றாலும் ஆட்களும் தண்ணிருக்கு சண்டை
ணிர் எடுக்க எந்த விதத்திலும் முடி த விதத்திலாவது முடியுமா என்று ாருக்கும் தோன்றவில்லை. ளில் யாரும் தண்ணிருக்காக பீலிக் இப்போது போல். ருந்துவிட்டால் இதோ வரும் அதோ ஸ்த்தைப் போக்குவோம் அல்லவா?
டுத்த வேலையாக ஒவ்வொருவராக
l

Page 53
சில வீடுகளில் பெயர் பதியா தண்ணீரில்தான் கிடக்குங்கள். எ கையோடு பெரியவர்கள்தான் வீட் வருவார்கள்.
நாலைந்து பெண்கள் உள்ள நடை போய் கைகால் முகம் கழு துடன் வந்து விடுவார்கள். பிறகு நடை என்று தண்ணிர் தூக்க மற்ற கவனிப்பார்கள்.
தானே தண்ணீரும் தூக்கிக் கவும் வேண்டும் என்று ஆகிவிட் சிரமம்.
சும்மா கிடைக்கும் தண்ணி றோமே என்பது கூடத் தெரியாமல் கொண்டிருந்த நாலு லயத்துப் பெண் ஒருநாள் மாலை. மணி ஏழு ஏ
விரியும் போர்வையாய் இருள் பகலிலேயே இருட்டிக் கொண்டி டைப் பற்றிக் கூறவே தேவையில்ை
நேராகவும் கோணலாகவும் ( வளர்ந்து நிற்கும் மரங்கள்.
மரங்களின் மேல் கன்னங்க கொண்டுக் கிடக்கும் இலைக் கற்ை இலைக் கற்றைகளுடன் பின் தொங்கிக்கொண்டும் நீட்டிக்கொன
'ஒஸ்ஸ்' என்ற இரைச்சலுடன் ருக்கும் எஞ்சின் காம்பிரா நீர்.
மரங்களில் தொங்கும் வெளவு டைகள் இஞ்சின் காம்பிராத் தகர ‘டங்டங்' ஒலி.
எல்லாமாகச் சேர்ந்து அந்த இ யுடன் கூடிய பயங்கர இடமாக ஆ

த சிறிசுகள் காலையில் இருந்தே
ன்றாலும் வேலை முடிந்து வந்த டுப் பாவனைக்கு தண்ணீர் தூக்கி
வீடென்றால் எல்லாருமாக ஒரு விக் கொண்டு தலைக்கொரு குடத் இரண்டு பெண்கள் மூன்று நாலு வர்கள் சமையல் இத்தியாதிகளைக்
கொள்ளவும் வேண்டும். சமைக் ட ஒற்றைக் கட்டைகளுக்குத்தான்
நக்காக இத்தனை சிரமம்படுகின் ஸ் எதேச்சையாகத் தண்ணீர்தூக்கிக் ண்களுக்கும் ஒரு இடிவிழுந்தது.
ாழரை இருக்கலாம்.
இறங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. பட்டப் ருக்கும் இஞ்சின் காம்பிராக் காட்
)GN).
நெட்டையாகவும் குட்டையாகவும்
ரேல் என்று கூட்டம் போட்டுக் றைகள்.
ானிப் பிணைந்து பாம்பு பாம்பாய் ண்டும் நெளியும் காட்டுக் கொடிகள்.
ன் இருட்டுக்குள் ஊற்றிக் கொண்டி
ால்கள் சப்பித்துப்பும் பழக் கொட் ாக் கூரையில் விழுவதால் ஏற்படும்
இடத்தை ஒரு அசாதாரண அமைதி க்கிவைத்திருக்கிறது.
தெளிவத்தை ஜோசப் 27
றுகதைகள்

Page 54
மிகவும் தாமதித்து மலையில் இருண்ட நேரத்தில் எப்போதும் ே பிராவை நோக்கி நடந்தாள். தண்ணி
செவ்வரளி மரத்தைத் தாண்டிய கீழே வைக்க மறந்துநின்றாள்.
99
ஆ." என்று பலம் கொண்ட வாய் பிளந்துநின்றதே தவிர சத்தம்
பயங்கரத்தைப் பலப்படுத்தும் கின்றன.
வியர்த்துக் கொட்ட ஒரு வினா ஓடி வந்து லயத்துக் கோடியில் விழு
குடம் உருண்டோடிய சத்தம் சூழ்ந்துக் கொண்டனர்.
அட்டைக் கரியாய் அப்பிக் கி ஒரு கரிய முகம் தெரிந்ததாம். ே கொண்டு. நீளமாக கை நீட்டி இவ மரம் குதித்துத் தாவி இவளை நெரு
அருகே வந்ததும் பயங்கரமா துக்கும் பூமிக்கும் ஒரே கறுப்பாய்நி பிறகு தனக்கு ஒன்றுமே தெரிய என்று ஒரு வாரத்துக்குப்பின் மற்ற6 அதிலிருந்து காலை ஆறுக்கு மு அந்தப் பக்கம் யாரும் இறங்குவதில் மினுக் மினுக்கென்று எரியும் ல தண்ணிக்காரக் கிழவனைத் தவிர
ஆறரைக்கு பிறகு பெரட்டுக்கு யாது போ” என்று விரட்டி விடுகின்
அந்த நாலு லயத்து ஆட்களும் 6 வருகின்றார்கள் என்றால் யார் வேை தொடர்ந்து இரண்டு மூன்று ந பெண்களும் ஒருசேரத் தலைவரிடம்
28 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

இருந்து வந்த ஒரு பெண் அந்த பால் எதேச்சையாக இஞ்சின் காம் னிர் பிடிக்க.
படி இறங்கியவள் தூக்கிய காலை
- மட்டும் கத்தினாள் என்றாலும் வரவில்லை.
வகையில் தவளைகள் கிறீச்சிடு
டி விதிர்விதிர்த்துநின்று விட்டவள் ழந்தாள் பேச்சு மூச்சற்று! கேட்டு ஓடி வந்தவர்கள் அவளை
டந்த மரங்களிடையே வட்டமாக பய் முகம். அசிங்கமாக சிரித்துக் ளைப் பிடிக்க முயன்று மரத்துக்கு ங்கியதாம். கச் சிரித்துக் கொண்டு வானத் ன்றதாம்! பாது ஓடி வந்து விழுந்தது உட்பட வர்களிடம் கூறினாளாம். முன்பும் மாலை ஆறுக்குப் பின்பும்
ଗ0)ର).
)ாந்தருடன் கூனிக் கூனி இறங்கும்
வருகிறவர்களை “வேலை கிடை றார் கண்டாக்கையா.
ஏழு ஏழரைக்குத்தான் பெரட்டுக்கு லை கொடுக்கப் போகிறார்கள். ாள் விரட்டப்பட்ட நாலு லயத்துப் ம் போனார்கள்.

Page 55
தலைவர் துரையிடம் போனா துரை இஞ்சின் காம்பிராவுக்கு இஞ்சின் ரூமில் இருந்து தண ஆராயும் அக்கறை துரைக்கு வரு வேலைக்கு நேரம் கழித்துப் போக
நாலு லயத்துப் பெண்களும் பேய் பயங்காட்ட வேண்டியிருந்தி
வாழ்க அந்த பேய்
திரும்பி வந்த துரை உதட்ை நிரம்பி வழிந்தோடும் நீர் இந்த
இல்லை.
"லயத்துக்கு துரை பைப் பே பெரட்டுக்கு வரட்டும்" என்னும் திரும்பினார் தலைவர்.
இஞ்சின் ரூமைத் தவிர்த்து ே கிறதா என்று தேடி, லயத்திலி பாதைக்கும் மேல் தேயிலை பயி ஒரு பள்ளத்தாக்கில் காட்டுக் ( இடத்தில் லேசாக நீர் ஊறுகி அவ்விடத்தை தோண்டி ஒரு பைப்பை இழுத்து இந்த நாலு லய துரை!
புதுசா டங்கி கட்டி. புருபுருன்னு பைப்பிழுத்து. நாலு லயத்தாளுக்கும். நல்ல தண்ணி வந்திருச்சி.!" என்றுகும்மியடித்து மகிழ்ந்த
லயத்துக்கு பைப் வந்த சுரு இருக்கிறது என்கின்ற உண்மை எ
தெரிந்து என்ன பயன் லயத்தடிக்குப் பீலிவந்துவிட்
ஒன்றுக்குக் கீழ் ஒன்றாக உள்

ü.
ப் போனார்.
ர்ணிர் எடுத்துத்தர இயலுமா என்று வதற்கு நாலு லயத்துப் பெண்களும் வேண்டியிருந்திருக்கிறது.! நேரம் கழித்து வேலைக்குப் போக ருக்கிறது.!
டப் பிதுக்கிக் கொண்டார். 'டாங்க்' லயங்களின் பக்கம் வர வழியே
ாட்டுத் தரும்வரை எட்டு மணிக்கு உத்தரவாதத்துடன் ஆபீசிலிருந்து
வேறு எங்காவது ஊற்றுக்கண் இருக் ருந்து படியேறியதும் வரும் மண் பிரிடப்படாத . பயிரிட முடியாத. கொடிகள் மண்டிக்கிடக்கும் அந்த றது என்பதைக் கண்டு பிடித்து சிறிய 'டாங்க் கட்டி அதிலிருந்து பத்துக்கும் மத்தியில் பூட்டி விட்டார்
ார்கள் லயத்துப் பெண்கள். க்கைப் பார்த்தால் 'சுவிட்ச் எங்கே ல்லோருக்குமே தெரிகிறது!
டது! ள அந்த நாலு லயத்துக்கும் மத்தியில்
தெளிவத்தை ஜோசப் 29
றுகதைகள்

Page 56
உள்ள இரண்டாவது லயத்தின் முத முதல் வீட்டுக்காரிக்கு உண்ட களுக்கு உண்டான மகிழ்ச்சியிலும் தண்ணிர் ஒழுங்காக வந்து ெ காலங்களில் தண்ணிர் குறைந்து என்றால் இதே சண்டைதான்.இ பீலியாருடைய வீட்டுக்கு நே
வீட்டுக்காரிகள் சண்டை!
பீலி எந்த லயத்தில் இருக்கிற மற்ற லயத்துப் பெண்கள் சண்டை
இப்படி ஒரே பீலிச் சண்டை வருடமாகிவிட்ட பிறகு ஒரு நாள் கோபத்துக்கு அந்தப் பீலி ஆளான
துரையும் தலைவரும் ஒரு காம்பிராவுக்கு நேராக நின்ற ை
வுக்கு நேராக நின்றது.
ஆறாவது காம்பிராவண்டை பைப் உடைந்தது.
துரை ஒரே பிடியாக நின்றார், கொடுக்க மாட்டேன்” என்று.
"நீங்கள் பைப்பை ரிப்பேர் ெ மீண்டும் இஞ்சின் காம்பிராவுக்கு கணும். ஒரு சமயம் போல் இரு டாலும் கிலி அடித்துவிடுமே! யாரு நடப்பது பிறகு இருக்கட்டும். ே போக இயலாது என்பதால் ஆ பிடித்து வைத்து விட்டுத்தான் அதற்காகவாவது துரையவர்கள் த
“சரி” என்று எழுந்த துரை கூறினார், ஒரு நிபந்தனையுடன்.
அதாவது இனிமேல் உடைந்த அந்த நிபந்தனை.
3D தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

நல்காம்பிராவண்டை பீலிநின்றது. ான மகிழ்ச்சிநாலு லயத்துப் பெண் ம் பார்க்கக் கூடியது. கொண்டிருக்கும் வரை சரி. வெயில்
இதோ இன்று போல் வருகிறது தே கூச்சல்தான்.
ராக இருக்கிறதோ அவளுடன் மற்ற
தோ அந்த லயத்துப் பெண்களுடன்
l
தான்! லயத்துக்குப் பீலி வந்து ஒரு . முதன்முறையாக ஒரு பெண்ணின்
து.
தீர்மானத்துக்கு வந்தார்கள். முதல் பப் இப்போது ஆறாவது காம்பிரா
பும் ஒருநாள் இதே கலவரம் வந்தது.
"இந்தப் பைப்பை இனி சரிக்கட்டிக்
சய்து கொடுக்காவிட்டால் ஆட்கள் தத்தான் தண்ணிர் பிடிக்கப் போயா நக்குங்குளா? புலியே அடிக்காவிட் நக்காவது ஏதாவது நடந்து விட்டால். வலை விட்ட பிறகு தண்ணிருக்குப் பூட்கள் காலையிலேயே தண்ணீர் பெரட்டுக்கு வரப் பார்ப்பார்கள். யவு பண்ணனும்!"
பைப்பைத் திருத்தித் தருவதாகக்
ால் திருத்தித்தரமாட்டேன் என்பதே

Page 57
இரண்டாவது லயத்தில் இருந் வது லயத்துக்கு வந்தது.
இதெல்லாம் பழைய கதை.
இன்றும் அதே பழைய கதைத உடைந்து ஒரு வாரம் ஆகவிட்டது.
பைப் உடைந்த கதை தை ஆபீசுக்குப் போனார்.
ஆபிசீல் இருந்த துரை கோ
போனார்.
சென்ற முறை தலைவர் எழுதி அறிக்கையை கிளார்க் வாசித்து காட்டச் சொன்னதாகக் கூறி.
பீலி விசயமாக மீண்டும் துை புதிய திட்டத்துடன் போனார்.
"பைப் ரிப்பேர் செய்ய ஏற்ப ஆட்களிடமும் பிடித்துக் கொள்ளு திட்டம்.
தனது செவ்விளநீர். முகத்தை சென்ஸ்” என்றபடி பக்கவாட்டில் :
"முடியாது தலைவரே. இன் வாங்கிட்டா நாளைக்கு ஒரு தட பண்ண ஏலுமா? சத்தம் போட டோம். அப்படீம்பானுகள்!"
"இவனுகளைப் பத்தி உனக்கு தான் கொடுக்கணுமே தவிர ஒரு 5 குப்புடிக்காது.”
"அப்படீன்னா இப்ப நீங்க ட ருக்கா ஒடையுமுன்னும் எதிர்பா துரையை மடக்கினார்.
"அதுதான் இல்லே! தலைவர் பீலியை சரி கட்டுவேன். அதோட யாமலும் பாத்துக்குறுவேன்!"

த பைப் ஒரு படி இறங்கி மூன்றா
ான் புதிதாக நடந்திருக்கிறது. பைப்
லவருக்குப் போனதும் தலைவர்
பித்துக் கொண்டு பங்களாவுக்குப்
கையெழுத்திட்டுக் கொடுத்திருந்த க் காட்டினார், துரை வாசித்துக்
ரையைக் காணச் சென்ற தலைவர்
டும் செலவை அந்த நாலு லயத்து நங்கள்” என்பது தான் அந்தப் புதுத்
சிறுத்துக் கொண்ட துரை "நொன் தலையை ஆட்டினார். ானைக்கு நான் ரிப்பேர் செலவை டவை உடையும்போது அதிகாரம் ஏலுமா? நாங்கள்ல சல்லி போட்
த சரியா தெரியாது தலைவர், நான் தம் வாங்க மாட்டேன். அது எனக்
பீலியை சரிக்கட்டுறீங்க. இன்னொ ர்க்கறிங்க இல்லீங்களா" தலைவர்
சொல்லுறதுல பாதி சரி. அதாவது , இனி இப்படி சண்டையில உடை
தெளிவத்தை ஜோசப் 31
றுகதைகள்

Page 58
"எப்படீங்க..!காவல் போடப் “ம்.. வேற வேலை கெடையா டால் தோட்டம் என்னாத்துக்க போய் தண்ணி புடிக்க ஆளுகள் : துல இருந்து படியேறி மேலே வர் லியா?'. அந்த எடத்துல பைப்ை ஆளோட மத்த காம்பிரா ஆள் சா லயத்துக்கிட்டயோ. காம்பிராக்கி துரை சிரித்துக் கொண்டார்.
பெருமாள் மாடாய் தலைமை தலைவர் கீழே போகின்றார்.
பீலி மேலே போகிறது.
இல
1தெளிவத்தை ஜோசப் 321 சிறுகதைகள்

போlங்களா?”
ாது. பீலிக்கெல்லாம் காவல் போட் ாகும். இஞ்சின் காம்பிராவுக்குப் பயப்புடுது அவ்வளவு தானே. லயத் ததும் ஒரு மண்றோட்டு இருக்குல் ப நிப்பாட்டிட்டா? ஒரு காம்பிரா ண்டை போடாது. ஏன்னா எந்த ஒரு ட்டயோ பீலி நிக்கப் போறதில்லே”
ப ஆட்டிவிட்டு ஆபீஸ் படியிறங்கி
சிந்தாமணி 1965 ர்டியா டுடே இலக்கிய ஆண்டு மலர் 1994

Page 59
எக்சீம7 4.
கறுப்பில் சிவப்புக்கரை போட் காலைக் குளிருக்கு இதமாக இருக்கி கொண்டு கம்பளியை உதறிவிட்டு சி
சின்னவர் என்றால் சின்னக்கண விட்டுக் கொண்டார். கருமை இன்னு வில்லை. காலைத் தடவிப் பார்த் வென்றிருந்தது, கல்லைப்போல.
கணுக்காலுக்குக் கீழே அடியில் 4 என்று.
கட்டிலை விட்டிறங்கியவர் கா6 வாக நடந்து கோடிப் பக்கம் போய் அ
அவர் அமர்வதற்கும் தடால்' ( ஏதோ கனமான ஒன்று விழுவதற்கு வேண்டும் றாஸ்கல்களை” என்று மு ணாந்து'கம்பளிமாசி மரத்தைப் பார் கானோரம் வளர்ந்து தகரக்கூை நின்ற மரத்தில் கறுப்பும் சிவப்புமா பழங்கள். சடைசடையாய்!
பள்ளிக்கூடம் போகும் பையன்க கள், கற்கள் சடைத்துநிற்கும் மரக்கி அப்படித் தொக்கி நின்ற கம்பே கார்ந்த நேரம் பார்த்து டமார் என் ரத்தில்.
மரத்தை அண்ணார்ந்து பார்த்தட காலை உரசிக் கொண்டார்.
சுரீரென்றது.

ட கம்பளியின் கதகதப்பு அதி
றது. இருந்தும் பல்லைக் கடித்துக் ன்னவர் எழுந்துவிட்டார்.
க்குப்பிள்ளை. கண்ணைக் கசக்கி ம் விலகவில்லை. நிலம் தெளிய துக் கொண்டார். 'சொறசொற"
கால்வாசிப் பாதம் கன்னங்கரேல்
லை ஒருக்களித்து ஊன்றி மெது அமர்கின்றார். என்று கூரைத் தகரத்தின் மேல் ம் சரியாக இருக்கிறது. "அறைய னகிய வண்ணம் நடந்தவர் அண் ாக்கின்றார். ரக்கு மேலாகக் கிளை படர்ந்து ய் கம்பளிப் பூச்சிகள் போலவே
ள் பழம் பறிக்க வீசி எறியும் கம்பு ளைகளில் தொக்கிநிற்கின்றன. ா, கல்லோ தான் சின்னவர் உட்
று விழுந்திருக்கிறது. கூரைத் தக
டி நடந்தவர் கானோரக் கல்லில்
தெளிவதுழே 33

Page 60
வலது காலைத் தூக்கி இடது கொண்டார்.
மாடு புண்ணாக்குத் தின்பது ே கள் அந்தக் கறுப்பின் மேல் மேய் கொள்ள முடியாமல் வாசல்கல்லில் தொடை மேல் வைத்துக் கொண்டு
அரிப்பு அடங்குவதாக இல்லை விரலைத் திருப்பிப் பார்த்தார் அங்குல உயர்த்துக்கு சதையே மேவ நகம் கடிக்கும் பழக்கம் பொல்ல வெடித்துக் கிளம்பும் பேய்அரி காலை விந்தி விந்தி நடந்தவர் டன் மீண்டும் அமர்ந்தார்.
அரிப்பு அடங்கியதும் லேசாக பொட்டாய் நீர் துளிர்த்து நின்றது. டார்.
பையன் தேநீர் விளாவிக் கொன இழுத்துப் போட்டு அடுப்பின் முன் மேடையில் வைத்துக் கொண்டார்.
அடுப்பு மேடையின் மண்சூடு இதமாக இருந்தது.
பட்சிகள் ஓசை எழுப்பத் ெ கட்டிய வேஷ்டியுடன் நொண்டுவ பிரட்டுக் களத்தை அடைந்தார்.
வெற்றிலை வாயும் வெறுங்க கொண்டிருந்தார்.
கைப்பிரம்பைத் தரையில் ஊன மாய்ச் சாய்ந்து கொண்டிருந்தவரி மடிந்து முன்னிடைக்குள் செருகி நீ கைச்செக்ரோலில் லயித்துக் கி சின்னவரின் கணுக்கால் மறைக்கு தது அவருடைய முகத்தை.
34 இத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

து கையால் இலேசாகத் தடவிக்
பால "மொச் மொச்சென்று விரல் ந்தன. தன்னைக் கட்டுப் படுத்திக் b அமர்ந்து காலைத் தூக்கி இடதுத் “பறக் பறக்கென்று சொறிந்தார்.
f
1. நகத்திற்கு மேலாக ஒரு கால் பிநிற்கிறது.
லாதது என்பதை உணர்கின்றார். ப்பிற்கு போதுமான நகம் இல்லை.
ஜன்னல் விளிம்பைத் தடவி சீப்பு
எரிச்சல் தொடங்கியது. பொட்டுப் சாரத்தை இழுத்து ஒத்திக் கொண்
ண்டிருந்தான். பலகைக் கட்டையை அமர்ந்தவர் காலைத்தூக்கி அடுப்பு
நீர் கசியும் அந்த இடத்திற்கு மிகவும்
தாடங்கின. கணுக்கால் மறையக் து தெரியாமல் நொண்டி நொண்டி
ாலுமாய் பெரிய கணக்கர் நின்று
ன்றி அதன் மேல் வளைவில் லாவக ன் வேஷ்டி முழங்காலுக்கு மேல் ன்ெறது.
டந்த பெரியவர் முதலில் பார்த்தது 5ம் வேஷ்டிக்கட்டை பிறகு பார்த்

Page 61
“றோட்டுக் கூட்டுறாப்புல ே வேலை பார்க்க முடியுமான்னு படி றான்” என்று சின்னவருக்கும் தன முனகிக் கொள்ளுகின்றார்.
சின்னவரின் பாதத்தில் ஒரு லேசாக அரிக்கத் தொடங்கியபோ திக் கொண்டார்.
அதுவே பிறகு ஐம்பது சத அச் படரத் தொடங்கியதும் இது என்ன சியில் இறங்கினார்.
பூச்சிக்கடியா. படையா. !ெ யித்துக் கொள்ள முடியாத ஒரு கால்வாசிப் பாதத்தை ஆக்ரமித்துச் லயம் பார்க்க வந்த தோட்டத் யில் ஏறிப்போய்விடும் உத்தேசத் துக்கு வந்து லொறி இன்னும் வராத டிருந்தார்.
சந்தர்ப்பம் அப்படி அமைந்தி மதித்து டாக்டரய்யா பேச்சுக்குவர்
அவர்கள் எல்லாம் பரம்பை தொப்பிக்காரர்கள்.
சின்னவரோ.1
வாசல் கூட்டி வைரவனின் வ யாகப் படித்து எப்படியோ சின்ன இருந்து வெளியேறி இன்று ஸ்டா தவர்.
அவருக்கும் இவருக்கும் எட்டு சின்னவரின் காலைப் பார்த்த என்றார்.
சின்னவர் மெளனமாகத் தலை “காலைச் சுத்தமாக வைத்திரு. காததால் தான் இது போன்ற தோ றன”

வஷ்டி கட்டிக்கிட்டா மலையேறி யளக்குற தொரை எங்கிட்ட கேக்கு க்கும் மட்டுமே கேட்கக் கூடியதாக
சத அகலத்தில் பொட்டுப் போல து சொறிந்து கொள்வதுடன் நிறுத்
5லமாகி ஒரு ரூபாய் அகலத்துக்குப் னவாக இருக்கும் என்னும் ஆராய்ச்
சாறியா. சிரங்கா. என்று நிர்ண
மாத காலத்துக்குள் அது வளர்ந்து நீ கொண்டது.
து டிஸ்பென்சர் கொழுந்து லொறி துடன் கொழுந்து நிறுக்கும் இடத்
தால் சின்னவருடன் பேசிக் கொண்
ராவிட்டால் சின்னவரை எல்லாம் ந்திருக்கமாட்டார்.
ர பரம்பரையாகவே கால்சட்டை
யிற்றில் பிறந்து ஏதோ அரைகுறை க் கணக்கப்பிள்ளையாகி லயத்தில் ப் குவாட்டஸ்ஸுக்குள் குடி நுழைந்
LDT..?
அய்யா “திஸ் இஸ் எக்சிமா நோ"
]யை ஆட்டிக் கொண்டார்.
க்க வேண்டும். அதெல்லாம் கவனிக் ல் வியாதிகள் 'உங்களுக்கு வருகின்
தெளிவது ஜோசப் 35
றுகதைகள்

Page 62
அய்யா 'உங்களுக்கு என்றது கித்த மரியாதைப் பதம் அல்ல. எர் கின்றாரோ அந்தச் சமூகத்தையே றார் என்பது, 'உங்களுக்கு என்ற அழுத்தத்தில் புலனாகின்றது.
"ஐயான்னா சப்பாத்து மேசுல வுக்குப் போனப்புறமும் சிலிப்ப ஆவுமாங்க? அதோ பாருங்க எட்ே வறக்கட்டு வழியா எறங்குனேன்ன றது"
"அது கெடக்கட்டுங்க அய்யா இ ஏதேதோ போட்டுப்பாத்துட்டேன "இது சிம்பிள் கணக்குப்பிள்ே ஒரு மருந்து அனுப்புறேன்! கர்ப கலர்லே இருக்குமே? சுடுதண்ை ஒத்திட்டுக் கோழி மயிரிலே தொட்
ரெண்டே கெளமியில கால் சுகமா
சின்னவருக்குத் திருப்தியுடன், ஆகாது போய்விடுமோ என்று பய ரய்யாவின் பேச்சு வரப்பிரசாதம் ே
"ஆறிப் போயிறும் தானுங்க( உறுதிப்படுத்திக் கொள்ளுகின்றார் "ஆறாமே சின்னக் கிளாக்கரப் இருந்துச்சே. நானே தான் கழுவி துல தளும்பு கூட இல்லாமப் போச்
"அவுங்களும் கால் கை கழு களோ?" என்று சின்னவர் நினை வில்லை.
"அந்தத் தங்கச்சிக்கும் இதே எ ஐயா ஒரு வினாடி தயங்கியதை நமக்கேன் வீண் வம்பு" என்று எண் ஒரு வினாடி தயங்கிய ஐய மேலே" என்றபடி லொறியில் ஏறிட்
36 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

சின்னவருக்குத் தனியாக உபயோ தச் சமூகத்தை நம்பி வயிறு வளர்க் அப்படிக் கிண்டலாகக் குறிக்கின் அந்தச் சொல்லுக்கு அவர் கொடுத்த
காலை வைச்சிருப்பீங்க. பங்களா ர்லே வைச்சிருப்பீங்க. என்னால டக்கர் உச்சி! அதுல ஏறி பத்தேக்கர் ா. காலா, கையா. எதைப் பாக்கு
துெக்கு மருந்து தருவிங்களா? நானும் ர். ஒன்னுக்கும் மசியுதில்லே!" ள சின்னப் போத்தல் அனுப்பினா ாலிக் சோப் தெரியுமா? செவப்பு னி போட்டுக் கழுவிட்டு நல்லா -டுத் தொட்டுப் போடணும். சரியா பிறும்” கூடிய மகிழ்ச்சி. கால் ஒன்றுக்குமே பந்து போயிருந்த அவருக்கு டாக்ட பால் இருந்தது.
ளே!?” என்று மறுபடியும் கேட்டு
பா தங்கச்சிக்கு இதைவிட மோசமா மருந்து போட்டேன். ஒரே மாசத் Fgil”
ழவாமல், குளிக்காமல் இருந்தாங் த்துக் கொண்டார். ஆனால் கேட்க
ாடத்துலயாங்க?" என்று கேட்டவர் க் கண்டதும் “ஏன் கேட்டோம்' rணிக் கொண்டார்.
T. "மொளங்காலுக்கு கொஞ்சம் ப் போய்விட்டார்.

Page 63
“நானே கழுவி நானே மருந்து லிருந்து மொளங்காலுக்கு கொஞ் மேலேயாத்தான் இருக்கும்” என் எடமா இருந்தா நமக்கென்ன இது பார்த்தார்.
தோல் வெடிப்புற்று நீர் கசிந்: அந்த இடம்.
-
கார்பாலிக் சோப் போட்டுக் யுடன் அய்யா அனுப்பியிருந்த சின்னவர்.
ஆனால் கால் அரையாகி மு கறேல் என்று சொறிக் கல்லாய் ம மாறிவிட்டது.
அந்தம்மாவுக்குப் பூசக்கொடு கொடுத்திருப்பார் என்று அவரால்
மருந்து வியாதிக்கு ஏற்றவாறு வாறு வித்தியாசப்படுவது என்ன வி
அய்யாவின் மருந்துதான் காை என்றாலும் தப்பில்லை.
அவர் கொடுத்தனுப்பிய மரு யைச் சுற்றி வீசிவிட்டு ஒரு சில ந6 (NIXODERM) டின்னை வாங்கிக்
அடுப்புக்கு மேல் இருக்கும் க! பதுபோல் ஆள்காட்டி விரலால் பாதத்தின் கறுப்பில் பூசிக் கொண் வரைப் பார்க்கப் பரிதாபமாக இரு
மட்டக் கொழுந்து மலையை கொண்டிருந்தவர் கானைத் தாண கல்லில் இடது காலை ஊன்றினா
கல் ஆடி உருளவும் தடுமாறிட் கானைத்தாவி வலது காலை ஊன்

போட்டேன்” என்று அவர் கூறியதி சம் மேலேயா இருக்காது! கூடவே ாறு எண்ணிக் கொண்டவர் “எந்த ஆறுனா சரி" என்றவாறு காலைப்
து காய்ந்து கோரமாய்க் கிடக்கிறது
கழுவிவிட்டு மிகவும் நம்பிக்கை மருந்தைப் பூசத் தொடங்கினார்
மக்கால்வாசிப் பாதமுமே கன்னங் ாற மாற அவருடைய நம்பிக்கையும்
த்த அதே மருந்தைத்தான் தனக்கும் நம்ப முடியவில்லை.
வித்தியாசப்படாமல் ஆளுக்கு ஏற்ற விந்தை!
ல ரொம்பவும் மோசமாக்கிவிட்டது
ந்துப் போத்தலைத் தூக்கித் தலை ண்பர்கள் கூறியபடி ஒரு நிக்சோடம் கொண்டார்.
றுத்தச் சுவருக்கு சுண்ணாம்பு அடிப் நிக்சோடம்மைத் தொட்டு அள்ளிப் ர்டு விந்தி விந்தி நடந்துவரும் சின்ன }க்கும். 'ப் பார்வையிட்டு விட்டு இறங்கிக் ன்டுவதற்காக கானொட்டில் கிடந்த Ü.
1 போனவர், சமாளித்து ஒரு எட்டில் றிநின்றார்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 37
றுகதைகள்

Page 64
நீட்டிக் கொண்டிருந்த ஒரு ( எக்சீமாவில் கீறிவிட்டது.
சுரீர் என்றது சின்னவருக்கு. உயிர்நிலையில் அடி விழுந்தது கண்கள் கலங்கிவிட்டன. காலை இறுகப் பற்றிப்பிடித்தட டார்.
வெள்ளையாகப் பூசப்பட்டிருந் ணிரும் இரத்தமும் கசிந்து இழைந்: மெளனமாகச் சிறிது நேரம் மண்ணை அள்ளி லேசாகத் தெள் விட்டுக் கொண்டார்.
இதுபோல் எத்தனையோ தட கோலும் கீறிப்பிளந்திருக்கின்றன. அப்பொழுதெல்லாம் அவர் இ பெரியவரிடம் வந்துமுறையிடுவார் "பாத்தீங்களா. இந்த எளவுக் டிக்கிறேன்னு உங்ககிட்ட கேட்( அழாத குறையாக,
பெரியவரா அசைந்து கொடுப் "என் காலைப் பாருங்க. எத் எனக்கு சப்பாத்து போட்டுக்குற ( பாப்பானே..! “என்ன இன்னைக்கு கார்ல வருவாரோ'ன்னு கருவிப்பு
அதற்கு மேல் பெரியவரிடம் ெ பலனில்லை என்பது சின்னவருக் நேராகத்துரையிடம் போய்த் ( திங்க மாட்டான் திங்கிறவனை போருல படுத்துக்கிட்ட நாய் ம விடுவார்.
காட்டோரத் தேயிலையடியின் கறுப்புமண்டிக்கொண்டே இருந்: 38 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

தேயிலைக் கம்பு தாண்டும்போது
போல்வயிற்றுக்குள்ளே ஒரு சுழற்சி.
படி தேயிலைக்குள் அமர்ந்து கொண்
த நிக்சோடத்துக்கும் மேலாக தண் து கொண்டிருந்தன.
) அழுது ஆற்றிக் கொண்டவர் ரிகசியும் இரத்தத்துக்கு மேல் தூவி
வைகள் கம்பும், கல்லும், குச்சியும்,
}ரத்தம் வடியும் காலுடன் நேராகப்
T.
காகத்தான் ஒரு சப்பாத்தை மாட் டுக்கிட்டே இருக்கேன்" என்பார்
ITü !
3தனை காயம். எத்தனை கீறல். தெரியாதா? தொரை ஒரு மாதிரியா சப்பாத்தோட வர்றாரு நாளைக்கு ட்டான்னா. நாம அவ்வளவுதான்!” கஞ்சியும் பலனில்லை வாதாடியும் தத் தெரியும்.
கட்டுவிடவும் முடியாது. "இவனும் ாயும் விடமாட்டான். "வைக்கப் திரி" என்று முனகியபடி நடந்து
) பாசி மண்டுவது போல் காலில் து.

Page 65
இதுக்கெல்லாம் இங்கிலிஸ் ட கூறக்கேட்ட சின்னவர், பதுளை வைத்தியரிடம் போய் காலைக் கா "கேஸ் முத்திப்போச்சு" என் நன்றாக உற்றுப் பார்த்தார். "நா ணும். தோலுக்குப் பூசி ஆவப் ணும்.” என்றார்.
"மொதல்ல வயத்தைக் கழுவலு இறைச்சி, கருவாடு நாடப்படாது ரெடி பண்ணித் தாறன்” என்று அனு அவர் சொன்ன அடுத்த வாரம் ஒரு சிறிய "ஹோர்லிக்ஸ்' ே றோட்டத்துக் குடிக்க ஒரு பொட்ட ரூபாய் முடியுது” என்று முடித்தார் காசைப் பார்த்தால் காலைப்ப ஆறுதல் படுத்திக் கொண்டார்.
காசை வாங்கி மேசையில் கூறுகின்றார் "புண்ணுல ரத்தம் க நல்லா அரிக்கும் ஆனா சொறியக்க இந்த ஜென்மத்துல ஆறாது. கணு ளவுதான் கால் முழுக்கப் படர்ந் ஆச்சரியப்படுறதுக்கில்லே!"
சின்னவர் பயந்து போனார். "நான் தோட்டத்துல சின்ன தேயிலைக்குள்ளாற ஏறணும் எ இருக்கும்.?ரத்தம் வராமலா இரு வைத்தியருக்குக் கோபம் வ விட்டு முப்பது ரூபாயைத் தூக்கி மேல் எடுத்துவைத்திருந்த மருந்து அலமாரியில் மற்ற போத்தல்களு "நான் மருந்து கொடுத்தா செ வைத்தியம் பாக்குறதில்லே!. ட வராமப் பாத்துகுறணும்" என்றவ புதைந்து கொண்டார்.

ருந்து ஒத்துவராது என்று பலரும் டவுனில் உள்ள ஒரு மலையாள ட்டினார். று தொடங்கிய வைத்தியர் காலை ன் மருந்து தாறன். மறு கெழமவர போதில்லை. உள்ளுக்குக் குடிக்க
ணும் பெறகு பத்தியம் இருக்கணும்.! 1. வாரக் கெழம வரட்டும். நான் னுப்பிவிட்டார். சின்னவர் போய் நின்றார். பாத்தல் நிறைய லேகியமும் வயிற் லமும் கொடுத்த வைத்தியர்"முப்பது
ார்க்க முடியாதே. சின்னவர் தன்னை
போட்டுக் கொண்டே வைத்தியர் சியக்கூடாது. நகம் படக் கூடாது. வடாது. சொறிஞ்சிரத்தம் வந்ததோ..! க்காலுக்கு மேலே ஏறிச்சோ அவ்வ துரும். ஒரு கால் ஊனமானாலும்
ாக்கணக்கப்பிள்ளை வைத்தியரே!. றங்கணும! குச்சி கிச்சி ஒரசாமலா க்கும் .?” ந்துவிட்டது. டிராயருக்குள் கையை மேசை மேல் போட்டுவிட்டு மேசை ப்போத்தலை விருட்டென்று இழுத்து டன் வைத்துவிட்டார். ாகமாகணும். காசுக்கு மட்டும் நான் ண்ணுல ரத்தம் வரப்படாதுன்னா ாறு ஒரு மலையாளப் பத்திரிகைக்குள்
தெளிவத்தை ஜோசப் 39
றுகதைகள்

Page 66
அவரை சமாதானப்படுத்தி மரு பட்ட பாடு பெரும்பாடு!
கடைசி முறையாகவும் பெரிய போன சின்னவரால் ஒரேயொருமு
வெற்றிலை வாயும் வெறுங்காலு கொண்டிருந்த பெரியவர் புதுச்சின் ருந்தார்.
புதுச் சின்னவரை இன்னும் கா ‘டக். டக். கென்ற சப்தம் சி படிகளில் கேட்கிறது.
முழங்காலுக்கு மேல் மடிக்கட் வேஷ்டியும் வெறுங்காலுமாய் கை: பெரியவர் கண்களை உயர்த்திப்பா
பகீரென்றிருந்தது.
அரைக்கால் சட்டை சப்பாத்து சின்னத்துரை போல் வந்து கொண்
40 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

தந்தை வாங்கிக் கொள்ள சின்னவர்
கணக்கரிடம் கேட்டு மனமொடிந்து டிவுக்குத்தான் வரமுடிந்தது.
லூமாய் பெரட்டுக் களத்தில் நின்றுக் ானவருக்காகப் பார்த்துக் கொண்டி
ணவில்லை.
சின்னக் கணக்கப்பிள்ளை வீட்டுப்
பட்டு முன்னிடைக்குள் செருகிய
ச்செக்றோலுக்குள் லயித்துக்கிடந்த ர்த்தார்.
மேல்சோடு சகிதம் தோட்டத்துச்
டிருந்தார் புதிய சின்னவர்.
தமிழமுது - 1968 மல்லிகை

Page 67
ஒரு புதிய உ
வெட்டி இழுத்த தேயிலை வா தான், மூக்கையா.
வெய்யில் கொளுத்திக் கொண்டி னைப் பார்த்தான். ஒரு வினாடி 6 சூரிய கதிர்களிடமிருந்து பார்வையை மணி பதினொன்றுக்கு கொஞ்சம் ஏறுவெயில்..! வெட்டுவது கவ்வா கறுந்தேகத்தின் வியர்வை பிசுக். வலதுகை பிடித்திருந்த கத்தியின்
சூரியக்கதிர். இரண்டுமே இரும்புதா
முட்டையுடன் ஊரும் சிற்றெ பையுடன் ஏறிக் கொண்டிருந்தனர் .
மூக்கையாவின் மூத்தவன் சிங்கா டிருப்பான்... போத்தலில் தேத்தண்
தேனீர் தேவையில்லை. வெறும் போதும். அந்த நேரத்துக்கு சுவர்க்கம்
மலைமேல் நிற்பதால் சூரியன் போல் சுட்டுப் பொசுக்குகிறது வெய்
நாவின் வரட்சியும், வேலையின் சோர்வடையச் செய்தாலும், "சிங் என்னும் நினைவின் துணிவில் விட்டான்.
“இன்னுமா ஏறி வார்றான்...” 6 ஒரு முறை கீழே பார்த்தான்.

து கையில் இருக்கவே கீழே பார்த்
ருந்தது. தலையை நிமிர்த்தி சூரிய வானவில்லாய் வர்ணம் காட்டிய ய ஒதுக்கிக் கொண் டான்.
கூடக்குறைய இருக்கலாம்.
ாத்து. வியர்த்துக் கொட்டியது. கில் பட்டுத் தெரிப்பது போலவே கூர்மையிலும் பட்டு தெரிக்கிறது
றும்பு கூட்டம்போல் தண்ணிர்ப் சிறுவர்கள். ாரமும் அவர்களுடன் ஏறிக்கொண் ணிருடன்.
பச்சைத் தண்ணீர் கிடைத்தாலே ம் போலிருக்கும். றுக்கு அருகில் வந்துவிட்டதைப் ரில்.
r களைப்பும் அவனை மாறி மாறி காரம் தண்ணிருடன் வருவான்” இன்னும் நாலு மரம் வெட்டி
ான்னும் சந்தேகத்துடன் மீண்டும்
தெளிவத்தை ஜோசப் 41
றுகதைகள்

Page 68
மலைக்கு தண்ணீர் கொண்டு ( கொண்டிருந்தனர். ஒரு சிலர் தண்.
"என்ன ஆச்சு இவனுக்கு..!” | கத்தியை கக்கத்துள் இடுக்கிக் கெ கழுத்து... நெஞ்சு... முகம்... முது வண்ணம் வெட்டுப்படாத தேயி ை மேலே ஏறினான்.
ஆறேழு தேயிலை ஏறினால் .ே ஊற்றுக்கான்.
இது அவனுக்கும் தெரியும். ததும் இவனுடைய தாகம் இவனை
பாதையில் சிறிது நடக்கும்போ ரின் ஓசை குளிர்ச்சியுடன் ஓடி வந்.
வாங்கியில் குத்தி வைத்திருந்த இலைநுனியில் 'சர்ரென்று' ஊற்றி நாலு கை நிரப்பிக் குடித்தவன். மேலாக முதுகில் விசிறிக் கொண்ட
நீரொழுகும் முகத்துடன் நிரை ஒரு தெம்பு வந்திருந்தது.
'மட மடவென்று வெட்டத் ( தண்ணி கொண்டாறலை” என் கொண்டே இருந்தது.
ஆளுயரம் வளர்ந்து அழகாக சப்பாத்துச் செடிகள் தேயிலை மலை வைத்துக் கொண்டாலும், மருத்து பலதரப்பட்ட மருந்துகளின் அந்த சுற்றியுள்ள தேயிலை நுனிகளில் ! யவில்லை.
எட்ட நடக்கும்போதே ஆஸ்பத், மணம் காட்டி விடுகிறது.
கத்திரிக்கு அகப்படாத ஒரு சி. சிரிக்கின்றன... வேலியில்.
42
ம தெளிவத்தை ஜோசப்
1 சிறுகதைகள்

வந்த பையன்கள் திரும்பிப் போய்க் Eர் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தனர். என்னும் நினைவுடன் கவ்வாத்துக் ாண்டவன் தலைத் துணியை உதறி பகு. என்று அழுத்தித் துடைத்த லயை இழுத்து நெறித்துக் கொண்டு
மலே றோட்டு றோட்டு வளைவில்
தண்ணிர் குடிப்பவர்களைப் பார்த்
தள்ளிக் கொண்டு போகிறது. தே 'சொர்ரென்று ஊற்றும் தண்ணி து காதில் பாய்கிறது. இரண்டு பெரிய தேயிலை இலை! ய நீர் பளிங்கு போல் மின்னியது இரண்டு கை நிரப்பி தோளுக்கு டான். பிறகும் குடித்தான்.
ாயில் வந்து நின்றவனுக்கு புதிதாக
தொடங்கினாலும் "சிங்காரம் ஏன் ற நினைவு மறுபடியும் எழுந்து
) -
வெட்டப்பட்டு வேலியாய் நிற்கும் லயையும் ஆஸ்பத்திரியையும் பிரித்து துவசாலைக்கேயுரிய அந்த மணம் க் கலவை நெடி ஆஸ்பத் திரியை இழைவதை தடுத்துக் கொள்ள முடி
கிரிகிட்ட இருக்கிறது என்பதை அந்த
ல மொட்டுக்கள் சிவப்பாய் பூத்துச்

Page 69
வந்து போகும் நோயாளிகை மேற்பட்ட நோயாளிகள் தங்கி இ த்திரி. எத்தனையோ வைத்தி சிங்களவர். தமிழ். முஸ்லிம். எ
ஐந்து பேர் தங்கியிருந்து மருத் சிறு மருத்துவமனையாக இருந்த ஆகியுள்ளமைக்கு இங்கு பணிய மாகின்றனர்.
“கல்வி கொடுத்தோன், கண் ெ உயிர் கொடுக்கும் பணி.
இப்போது இருப்பவர் ஒரு யா பார்க்கும்போது தனது சின்னஞ் ளிகளை பரிசோதித்துக் கொண்டி டொக்டர்.
ஆஸ்பத்திரி பெரிதென்றாலும் அவருடைய அறை இன்னும் ெ மருத்துவம் பெறவேண்டிய ஒரு வேண்டிய சங்கடம் ஏற்படும் என்ப பிரசவத்துக்காகப் பத்துப்பேை ளையும், பிரசவ அறையின் தரை பெருமையும் இவருடைய சேவையு
காசு கொடுப்பது தோட்டம் வேண்டும் என்பதுதானே நிர்வாக
ஆஸ்பத்திரியின் பின்புறத்தே வில் நின்ற பலா மரம் இப்போது நிற்கிறது.
பலாமரத்தின் அடியில் பெரிது கற்களின் மேல் ஓர் கரிபிடித்த அ6
பாவம் இந்தப் பலாமரம். மு லாக்குகிறது. பழுத்த இலைகள் ெ விடுகின்றது." என்று காரணம் விரிந்துநின்ற கிளைகளை பால் வ யாக்கிவிடுவார்கள்.

ளத் தவிர்த்து ஒரு அறுபதுக்கும் ருக்க வசதி பெற்றது அந்த ஆஸ்ப பர்கள் வந்து போய்விட்டனர். ன்று.
துவம் பெறப் போதுமானதாக, ஒரு து. இன்று இத்தனை பெரியதாக ாற்றிய ஒவ்வொருவருமே காரண
காடுத்தோன்” என்பது போல் இது
ழ்ப்பாண்த்தவர். வேலி இடுக்கால் சிறிய அறையில் அமர்ந்து நோயா Lருக்கின்றாரே அவர் தான் பெரிய
அவருடைய அறை சிறியதுதான். பரியதாக அமைந்துவிட்டால் தங்கி நோயாளியை குறைத்துக் கொள்ள தை அவர் அறிவார். ர தங்க வைக்குமளவிற்கு அறைக க்கு மார்பல் போட்டுக் கொண்ட |ள் அடங்குகின்றன. தான் என்றாலும் எதற்குக் கேட்க த்தின் விவஸ்த்தை. ஒரு இருபது முப்பது யார் தொலை ஆஸ்பத்திரி பின் சுவரின் அருகே
பெரியதாய் மூன்று அடுப்புக் கல்லும் ரைட்றம்'மும் இருக்கின்றன.
முன்பெல்லாம், “தேயிலையை நிழ விழுந்து விழுந்து கொழுந்து அமுங்கி கூறி தேயிலைகளுக்கு மேலாக டிய பால் வடிய வெட்டி மொட்டை
தெளிவத்தை ஜோசப் 43
றுகதைகள்

Page 70
ஆஸ்பத்திரிக் கூரைக்கு மேலா இலைகளும் கொப்புகளுமாக கூரை
ஆஸ்பத்திரிக் கட்டிடம் விரிய ஆடி அசைந்த கிளைகளுக்கும் ஆட மரத்திலிருந்து கிளை பிரியும் இ டார்கள்.
கிளை பரப்பி நின்ற பலா மர கிவிட்டான் மனிதன்.
அடி மரமும் இப்போது சூடுபட கூரையிலிருந்து குதித்து வரும் புகுந்து தேயிலைக்குள் ஒடி மறைகி
பலா மரப் பொந்துக்குள் கைை பிடித்து ஒரு உந்து உந்திதாவி ஏறின்
ஆசுபத்திரிக்கு மருந்து வாங்க என்றாலும் இந்தப் பக்கமிருந்துவ குதிப்பதுண்டு. பெரியவர் கண்டுவி மருந்துதர மறுத்துவிரட்டியும் விடு
பன்சலயிலிருந்து வந்த ஜினதாச வந்து ஆட்களுடன் நின்று விட்டா அய்யாவின் முன்நின்றுகையிலிருந்
"எப்படி ஜினதாச. தங்குவதற் கடிதத்தைப் பிரித்துப் படிக்கின்றா நேற்று அவன் வயிற்றுவலி எ பார்த்தவர் "ஆஸ்பத்திரியில் தங்கியி இப்ப மாத்திரை ரெண்டு தர்றேல் வேண்டும். நீ போய் தங்குவத அனுப்பினார். அவன் இப்போதுவர் பன்சலையிலிருந்து பெளத்த கடிதம் அது.
.ஜினதாசவைத் தவிர வேறு யா இயலாதாம். ஆகவே காலை மான வேண்டும். என்பதே கடிதம்.
44 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

க விரியும் கிளைகள் சர் சர்' என்று த்தகரத்தை வருடபடர்ந்திருந்தன.
விரிய கூரைக்கு மேல் லாவகமாக பத்து வந்தது. ஊடத்தில் வைத்து ஒட்ட வெட்டிவிட்
ரத்தை மொட்டைப் பலா மரமாக்
ட்டு சூடுபட்டு பொந்தாகி விட்டது. அணில்கள் இந்தப் பொந்துக்குள்
ன்றன. யை விட்டு மரத்தைக் கெட்டியாகப் னான் ஜினதாச'. 5 வருவதற்கு இது வழி இல்லை ருகின்றவர்கள் இப்படித்தான் ஏறிக் ட்ெடால் சள்'ளென்று விழுவதுடன்
வதுண்டு.
அய்யாவுக்குத் தெரியாமல் குனிந்து ன். பிறகு முண்டியடித்து முன்னேறி த கடிதத்தை நீட்டினான். குத் தயாராக வந்ததா...” என்ற படி
ன்று வந்திருந்தபோது சோதித்துப் நக்க வேண்டும். வலியை நிப்பாட்ட ன்... உன்னை சோதித்துப் பார்க்க ற்கு தயாராய் வா..." என்று கூறி ந்து இந்தக் கடிதத்தை நீட்டுகிறான்.
குருவானவர் கொடுத்தனுப்பிய
ாராலும் அந்தப் பசுவில் பால் கறக்க பல பால் கறக்க அவன் இருந்ததாக

Page 71
டக்டரய்யாவுக்குப் பற்றிக் கொ6 கறப்பதும் கறக்காமல் விடுவதும் 6 யஸ்த்தனின் வியாதியைக் கண்டு வைத்தியனின் வேலை. இஷ்டெ போ.”
என்று கூறிவிட்டு எழுந்துவிட்ட தவர்கள் ஒதுங்கி வழி விட வாங்கு வணக்கம் கூற அய்யா வாட்டுகளை பிரசவத்துக்காக வந்திருப்பவர் கதவைத் திறந்து மூடிவிட்டு உள்ளே சுற்றியுள்ள சேலையையும் மே
வயிற்றுடன் முக்கி முனகி எழுந்திரு. வேண்டாம். அப்படியே இரு."எ
"என்ன பேரு?" என்றார். "மூக்காயிங்க." "இப்ப எப்படி இருக்கு. மயக்க
"இல்லீங்க. நேத்து சின்னய்ய
தாரு. அதுலேயிருந்து மசக்கை இ6 கால்ல ‘வெட வெடன்னு வருது. பெரிதாக மூச்சு விட்டாள்.
"புருசன் பேரு என்ன சொன்னே
“மூக்கையாங்க."
"அய்யா மூக்கையா. அம்மா இருக்கு அதுதான் வருசா வருசம் ெ மூக்காயி சிரிக்க முயன்று ( கொள்ளுகின்றாள், முனகலுடன்.
"சிரிக்கையில வயிறு வலிக்குதா "ஆமாங்க அய்யா.இனி சிரிப் அதைப் பரிசோதிக்கத்தான் ஆ கேலி செய்ய இல்லே. என்றவர் விழிகளையும் நாவையும் பார்த்துவ

ண்டு வந்தது. “பசு மாட்டிடம் பால் ானக்குத் தேவையில்லை. வியாதி பிடித்துக் குணமாக்குவதே ஒரு மன்றால் இரு இல்லாவிட்டால்
ார். முன்னே நின்றுகொண்டிருந் களில் குந்தியிருந்தவர்கள் எழுந்து ப் பார்க்க நடந்துவிட்டார். களைப் பார்க்கும் நேரம் இது.
நுழைந்தார். வி, நெஞ்சுவரை நிறைந்து விட்ட க்க முயன்றவளை."ம்ம். எழும்ப ன்றுகையமர்த்தியவர்
ா ஏதோ ஒரு புது மருந்து குடுத் ல்லீங்க. ஆனால் நிக்க முடியலே. " இந்தக் கொஞ்சம் பேசியதற்கே
лт....?”
மூக்காயி. ரொம்பப் பொருத்தமா வந்துறே.”
முடியாமல் வயிற்றைப் பிடித்துக்
r pوه
புகாட்டாதீங்க."
அப்படிச் சொன்னேன். உன்னைக்
அவளுடைய இமையைப் பிரித்து பிட்டு.
தெளிவத்தை ஜோசப் 45
றுகதைகள்

Page 72
“எத்தனையாவது?” என்றார். "நாலுங்க.”
"வைத்தியர் கிட்டபொய்சொல்ல "ஆண் ரெண்டு பொண் ரெண்டு
"ஆக மொத்தம் நாலுங்கிறே. கேக்கலே. வயத்தில இருக்கிறதை
"இது அஞ்சாவதுங்க. மத்த நாலு
அவள் முடிக்குமுன் அய்யா ெ வேண்ணா வீட்டுல இருக்கிற புள் கலாம். என்னோட கவலை எல்லா யைப் பத்தித்தான்.
"அய்யா கிட்ட ஒரு உதவி கேக்
99
“கேளு.
நானு வீட்டுக்குப் போகணும் வைக்கணும். சுடுதண்ணிகாய வ
"ஓஹோ. பழைய பல்லவி தாே சுடுதண்ணி வச்சுக் குளிக்கணும். றேன். இங்கேயே பின்னுக்குக் கு முடியலேங்குறது." என்றபடி போய்விட்டார் அய்யா.
- O “சிங்காரம். ஏய் சிங்காரம். அடைந்தான் மூக்கையா. அலுத்துக் சோடிக் கிடந்ததில் ஆத்திரம் வேறு கவ்வாத்து கத்தியையும் குட்டி வைத்து விட்டு இஸ்தோப்பில் நி தேடினான்.
லயத்துத் தொங்கலில் கொஞ் ஆடிக் கொண்டிருந்தனர். அந்தக் களும் இருக்கலாம் என்ற எண்ண வன், கோடி பக்கமிருந்து ஓடிவந்த
றுகதைகள்

0க்கூடாது.இது எத்தனையாவது.?”
டுங்க.
நான் லயத்துல இருக்கிறதைப் பத்தி க் கேட்டேன்.”
லூம் சின்னஞ் சிறுசுக. அதான்."
வடுக்கென்று கூறினார். "உனக்கு ளைகளைப்பத்திய நெனைவு இருக் ாம் உன் வயத்துல இருக்கிற புள்ளை
கணும்க."
க. சாமி, தொரை தான் மனசு
ச்சிகுளிக்கணுங்க."
னே. உனக்கு குளிக்கணும். அதுவும் . அதுக்கு நான் ஏற்பாடு செய்யி ளிக்கலாம். நிக்க முடியலே நடக்க
அடுத்த கட்டிலைப் பார்க்கப்
) -
என்று கூப்பிட்டபடியே லயத்தை களைத்து வந்தவனுக்கு வீடு வெறிச்
l.
டிச் சாக்கையும் அரைச் சுவற்றில lன்று கண்களால் பிள்ளைகளைத்
சம் சிறிசுகள் நொண்டிக் கோடு கூட்டத்தில் இவனுடைய சின்னது த்தில் மறுபடியும் கூப்பிடப் போன சிங்காரத்தைக் கண்டதும்

Page 73
“எங்கேடா கோடிப் பக்கமிருந் கேட்டான்.
களைத்திருந்த நேரத்தில் மன கோபம். மூக்காயி இன்றைக்கும் எல்லாமாகச் சேர்ந்து அவனைச் சீ
"கோழிக் குடாப்பை மூடப் பே வாறு அவனிடம் வந்துநின்று கைக
"கூப்பிடலே வெளக்குமாத்தக் பேர் வச்சிருக்காள்ல ஒங்க ஆயா மகிழ்ந்துகிட்டேன். ஏண்டா மை
விருட்டென்று அவனைக் கடந் பாருப்பா. தேத்தண்ணியைப் பே எல்லாம் போட்டு வச்சிருக்கேன்.
பதறிப் போனான் மூக்கையா. துச்சு. எங்கே ஒங்கக்கா எங்கே. ச கேட்டான்.
"தண்ணியெல்லாம் ரெடி பல இருந்தேம்பா. பள்ளிக்கொடத்து கால்ல போத்தல் ஒடு வெட்டி. ஒ(
"அடப்பாவி அவனுக்கென்ன பொரடில இருக்கா. பார்த்து வரக் "நான் சீலைத்துணியாலசுத்திப் வீட்டு மாமா ஒடியாந்து பாத்துட் திருக்கு இதுக்கு நீகட்டுப் போடுறி ஆசுப்பத்திக்கு போயிறிச்சி. ஆக தண்ணி கொண்டாறுவோம்னுஇ பன்னிரண்டு வயதுகூட நிறைய நின்றான். அவன் கண்களில் ஒ எதையோ மறைக்கும் பயம் படர்ந் இந்த அடுப்பு மொடையெல்ல கெடக்கு. என்ன இது இப்படி கெடக்கு." என்றபடி தொட்டிை நேரமாக ஈரத்தில் கிடந்தது தெ வளைந்து சிலிர்த்தது.

த்து ஒடியாரே" என்று கோபமாகக்
லைக்கு தண்ணிர் கொண்டுவராத வரவில்லை என்னும் ஏமாற்றம் ண்டி விட்டன.
ானேம்பா. கூப்பிட்டியோ.." என்ற ளைப் பிசைந்தான் சிங்காரம்.
குப் பட்டுக் குஞ்சம் கட்டுன மாதிரி . அதை வாய் நெறைய சொல்லி லக்குத் தண்ணி கொண்டாறலை."
து உள்ளே ஒடிய சிங்காரம் “இந்தா ாத்தல்லே ஊத்தி குட்டிச் சாக்குல
ஆனா. ஆனா.”
“ஆனா என்னடா. என்ன நடந் சந்திரபோசு.” என்று அவசரமாகக்
ண்ணிகிட்டு தம்பி வரக்காட்டியும் |ல இருந்து வரயில சந்திர போசு ழகிற ரத்தத்தோட ஒடியாந்தான்."
கண்ணு பொட்டையா இல்லே கூடாது. இப்ப எங்கடா.” பார்த்தேன் நிக்கலே ரத்தம். பக்கத்து ட்டு அடப்பாவி இப்படிப் பொளந் யோன்னு அவனைத் தூக்கிக்கிட்டு ப்திரிலேருந்து வந்த தும் ஒனக்கு ருந்தேன். இன்னும் காணலை.” பாத சிறுவன் சிங்காரம் பரிதாபமாக ரு பயம். அப்பாவிடம் இருந்து திருந்தது.
ாம் கூட்டிப்போடு. ஒரே சாம் பலா அடுப்பெல்லாம் தண்ணி ஊத்திக் லத் திருப்பி விட்டான். இவ்வளவு நாட்டில் திரும்பியதால் வில்லாய்
தெளிவது ஜோசப் 47
றுகதைகள

Page 74
தொட்டிலுக்கு வெளியே நீண்ட இழுத்துவிட்டவன்"ஆட்டிவிடு" என
மனைவி இல்லாத வீடு இப்படித்
கை கால் அலம்பிக் கொண்டு அ பாட்டை எடுத்து வைத்தான். “நீங்க
சாப்பிடத் தொடங்கும் முன் கேட்
ஆம் என்பதற்கடையாளமாக அத்துடன் "சந்திரபோசு இன்னும் வைத்தான்.
அவனால் சாப்பிட முடியவில் களைத்த உடல். சாப்பிடத் தூண் டுட்டு அப்படியே ஆயாவைப் பா வந்ததும் சாப்பாடு கொடுத்து ப( விஸ்கோத்து எதும் ஊட்டுச்சா.. எ அதை" என்று கத்தினான்.
“ஊட்டிச்சுப்பா. ஊட்டிப் படு யாடப் போச்சு. எத்து மாங்கொட் வராது. இன்னும் மூணு நாலுகே டமிருந்து எதையோ மறைக்கும் பய "சரி சரி வெளையாடட்டும் ( கிட்டுத்தான் என்னத்தைப் பண்ண னான்.
மூக்கையா ஆஸ்பத்திரியை அ வார்ட்டின் உள்ளே இருந்து வெளிே
இந்த நேரத்தில் அவன் அவரை "யாரு. மூக்காயி புருசனா? சரிசரிபாத்துட்டுப்போ." அய்யா நுழைந்தான்.
முனகியபடி கட்டிலில் படுத்தி தும் எழுந்து அமர்ந்தாள். “என் இன்னிக்கும் கெளம்பலியா."
"அய்யா போயிட்டாரா..?” ரக
48 நிறுத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

கால்களை உள்ளே தள்ளிதுணியை ன்று கூறிவிட்டு வெளியேவந்தான்.
தான் அலங்கோலமாய் இருக்கும். அவன் வருவதற்குள் சிங்காரம் சாப் ள்ளாம் சாப்பிட்டாச்சா.”
ட்டுக் கொண்டான் மூக்கையா.
த் தலையை ஆட்டினான் மகன் சாப்பிடலையப்பா" என்றும் கூறி
லை. இருந்தாலும் பசித்த வயிறு, டியது. "நான் போயி பேரு போட் ாத்துட்டுத்தான் வருவேன். தம்பி டுக்கவை. உங்கக்கா, தங்கச்சிக்கு ாங்கேடா அந்தச் சனியன் கூப்பிடு
க்கப் போட்டுட்டுத்தான் வெளை டைப் பாயுதுப்பா. இப்போதிக்கு ாடு இருக்காம்" என்று அப்பாவி பத்துடன் கூறினான் மகன்.
இதுக்குள்ளே வந்து நொளைஞ்சி " என்றவாறு சாப்பிடத் தொடங்கி
அடைந்தபோது பெரியவர் பிரசவ யே வந்தார்.
அங்கு எதிர்பாக்கவில்லை.
சம்சாரத்தைப் பார்க்க வந்தியா. வெளியே நடக்க அவன் உள்ளே
ருந்த மூக்காயி கணவனைக் கண்ட ான புள்ளே என்ன பண்ணுது.
சியமாகக் கேட்டாள்.

Page 75
"போயிட்டாரு. என்ன சொல்
“லயத்துக்கு அனுப்ப மாட்டோ
"அவரு பாட்டுக்கு ஒன்னை கிறுவாரு. அவருக்கென்ன. எனச்
"ஏன் எனக்குத் தெரியாதா ( நாலோடையும் நீ கயிஷ்டப்படுவே யாச்சும் கேட்டுக்கிட்டு வந்துடலா போயி சுடுதண்ணி வச்சிக் குளி பாத்தேன்.இங்கேயே வச்சித் தர்றே
"அதெல்லாம் நமக்குத் தெரியா கிரு. புதுசா வர்ற இதைப் பெத்து அங்கே இருக்குற நாலுல ரெண்டெ
"அப்படி எல்லாம் சொல்லா( பலம். எப்படித்தான் வந்ததோ அவன் வாயைப் பொத்தினாள்.அ
ராசாமணி., ஓம் மக., அடு றேன்னு கொதிக்கிற தண்ணின காலெல்லாம் கொப்பளிச்சுப்போ டான்னா அதுக்கு வாழைப் பட்ை குடாப்புக்கு பின்னால குந்த வெளியாடுதுப்பான்னு என்கிட்ட கால்ல போத்தலோடால பொளந்து "அய்யோ. போதும். வேற ஐயாகிட்ட கெஞ்சிக் கெளரி கெ கிட்ட சொல்லு. இப்ப ஆபீசுலதா டைய உடுப்பு இத்தியாதிகளை சே மூக்கையா மெதுவாக டாக்டரய நடக்கிறான்.
நோயாளியைப் பார்க்க வந்த நடந்து கொண்டிருக்கின்றனர். இ ரய்யாவின் அறையில் நிற்கின்றனர்
மூக்கையாவும் வந்து அய்யா மு
“செலாங்கையா”

99
ΟΠΟΠ).
குறாரு." ஆசுபத்திரிலே உக்கார்த்தி வச்சிக் நகுல்ல தெரியும் நான் படுறபாடு." வேலைக்கும் போய்க்கிட்டு அந்த வன்னு. அதுக்காகத்தானே எப்புடி ம்னு நெனைக்கிறேன். லயத்துக்குப் க்கணுமுங்கன்னு கொட கேட்டுப் ரன்ங் குறாரு.” ாது. நீ சொகுசா இங்கேயே குந்திக் க்கிட்டு நீ அங்கே வர்றதுக்குள்ளே ான்னு போயிறும்." தே." அவள் உடலில் ஒரு புதுப் தெரியாது விருட்டென்று எழுந்து வன் தொடர்ந்தான்.
ப்ெபுலேருந்து கேத்தலைத் தூக்கு ய காலுல ஊத்திக்கிட்டிருக்கு. யி. இந்தச் சிங்காரம் பய என்ன டையை புளிஞ்சி தேய்ச்சி கோழிக் வச்சிட்டு எத்து மாங்கொட்டை யே சமாளிக்கிறான். சந்திரபோசு. துகிட்டு.”
ஒன்னும் சொல்லாதே. நானு ளம்பிடுறேன். நீ போயி அய்யா
ன் இருப்பாரு.." என்றபடி தன்னு கரிக்கத் தொடங்கினாள்.
ப்யாவின் ஆபீஸ் அறையை நோக்கி
வர்கள் ஆஸ்பத்திரி வராந்தையில் ரண்டொருவர் மாத்திரமே டாக்ட
ன் நின்றான்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 49
றுகதைகள்

Page 76
“யாரு மூக்கையாவா. என்ன பேனையை புத்தகத்தின் மேல் அமர்ந்தபடி சாவகாசமாகக் கேட்ட
மொட்டைப் பலா மரத்தின் ப ராட்சச முனகல் சப்தம் கேட்டது.
“கொஞ்சம் நின்னுக்கிறு மூக்ன வாசலில் நின்று “வாட்லி." என்று மருந்தறைக்குள் கைவேலைய அய்யா முன் நிற்க "ஆறாவது கட் பெரியாஸ்பத்திரிக்கு அனுப்ப. ெ போகணும். என்றவர் திரும்பி வ மூக்கையா." என்றார்.
"சம்சாரத்தைக் கூட்டிக்கிட்டுட் சிறுகளை வச்சிகிட்டு ஒரே கரைச் சந்திரபோசு காலைப் பொளந்துகி
"அதுக்காக..? இதெல்லாம் நீச னும் செய்யேலாது. வாயும் வயிறு யுமா ஒங்கிட்ட சேர்க்கிறது என் ஞ்சல் வர்றதை நான் அனுமதிக்க ஏ கல்லைப் போன்ற முகத்திலிரு வந்தன.
"இந்தப் புள்ளையப் பெத்துகி இருக்கிறதுல ஒன்னு ரெண்டுக்கு 6 பயப்படுறேன்.”
கன்னத்தை உப்பி முகத்தைப் டிருந்த டாக்டரய்யா டக்கென்று ே துனால தாய்க்கே என்னமாச்சும் உடல் ரொம்ப பாதிப்படைஞ்சு இரு "கடைசிக் கொழந்தை தொட்ட கிறதுக்கே ஒரு ஆளு தனியா வே ணும். இல்லாட்டி பேர் இல்லே. தன்னுடைய கடைசி அஸ்திரத்ை
அய்யா மேசையில் இருந்த நீ
50 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

வேணும்." எழுதிக் கொண்டிருந்த வைத்துவிட்டு கதிரையில் சாய்ந்து டார் அய்யா.
க்கமிருந்து தோட்டத்து லொறியின்
கயா” என்று எழுந்தவர் அறையின் பலமாகக் கூப்பிட்டார்.
ாக இருந்த பையன் ஓடி வந்து டில் நாகம்மாவை றெடி பண்ணு. லாறி வந்தாச்சு. நீயும் லொறிலே ந்து அமர்ந்தபடி "இப்பச் சொல்லு
ப் போகணும்க. வீட்டுல சின்னஞ் ஈசல். அய்யாவுக்கே தெரியும் பகல் ட்டு வந்திருந்தான் மருந்துகட்ட." மாளிச்சுக்கிறணும். என்னாலே ஒன் மா இருக்கிறவளை தாயும் பிள்ளை வேலை. அதுக்கு ஏதாவது எடை ாலாது.”
ந்து திடமான வார்த்தைகள் வெளி
ட்டு இவ வரக் காட்டியும் அங்க ான்னமாச்சும் ஆயிடுங்க. அதுதான்
பலூன் மாதிரி வைத்துக் கொண் கட்டார். "நீகூட்டிக் கிட்டுப் போற ஆயிட்டா. இப்பவே மூக்காயிக்கு க்கு. ரெத்தசோகை வேறெ.” டில கெடக்குங்க. அதைப் பாத்துக் பணும். நான் வேலைக்குப் போக
தைப்பாவிக்கிறான் மூக்கையா.
ண்ேட குச்சியை கையில் எடுத்து,

Page 77
கதிரையின் பின்னால் கவற்றில் எட்டித் தொட்டு "இது என்ன ெ கின்றார்.
சுவரில் தொங்கும் படம் ஒரு உள்பாகம்.
ஒரு புதிய உயிர் எப்படி உண்ட இடைவெளி இன்றி குழந்தை
உண்டாகும் பாதிப்புக்கள் பற்றி எழுத்தில் இருந்தன.
"இரு பிள்ளைகளுக்கான கால வருடங்கள் இருப்பது சிறப்பு" எ குச்சியின் நுனிநிற்கின்றது.
"இதெல்லாம் பத்தி நாங்க ெ கவனிக்கிறது இல்லே." என்று இ ருந்தார் அய்யா.
இதொன்றும் மூக்கையாவின்செ
மனைவியை எப்படியாவது கூட மட்டுமே மனதில் இருந்தது.
அய்யா தொடர்ந்தார். "இதோ மாளோட சேர்த்தே பெரியாஸ்பத் சிருந்தேன். பெறகுதான் இன்ன்ெ சோதிக்கலாம்னு முடிவுசெய்திருச்
“இது என்னங்கய்யா மொதப் வமா. அவளும் நாலைப்பெத்திரு சிறிசு அதனால் தான்."
“இந்தா பாரு மூக்கையா மடத் பதினொன்னாவதைப் பாதையில ரியிலதான் பெக்கணும். பிரசவம்ங் டம். உனக்கெல்லாம் அதை வெ6 அய்யாவின் குரலில் எரிச்சல் தெரி
"ஐயா கொஞ்சம் கருணை கூடங்க. அதால சமாளிக்க ஏலாது

தொங்கும் படத்தை குச்சியால் தரியுமா உனக்கு." என்று கேட்
கர்பிணிப் பெண்ணின் வயிற்றின்
ாகிறது என்பதை விளக்கும் படம்.
பெறுவதால் தாயக்கும் சேய்க்கும் ய குறிப்புகள் சிவப்பில் தடித்த
இடைவெளி குறைந்த அளவு ஐந்து ன்னும் வரிகளில் அய்யா நீட்டிய
சால்லிக்குடுக்கையில ஒருத்தரும் ன்னும் ஏதேதோ கூறிக் கொண்டி
ஈவியில் நுழைவதாக இல்லை.
ட்டிப் போய்விட வேண்டும் என்பது
பாரு, ஒன் சம்சாரத்தையும் நாகம் திரிக்கு அனுப்பத்தான் நெனைச் ணர்ரு கெழமை இங்கேயே வச்சி
கேன். நீஎன்னடான்னா..?”
பிரசவமா? இல்லே புதுப் பிரச ]க்காள்ல. அந்த நாலும் சின்னஞ்
தனமா பேசாதே! பத்தைப் பெத்தவ யா பெப்பா அதையும் ஆஸ்பத்தி கிறது ஒரு ஜீவ மரணப் போராட் ாங்கப்படுத்த என்னால முடியாது” ந்தது. வைக்கணும் வீட்டுல பிரச்சினை நுங்க."
தெளிவது ஜோசப் 51
றுகதைகள்

Page 78
குறுக்கே புகுந்தவள் மூக்க தாளத்துக்கு அம்மா ஒத்தூதுறிங்கே படுத்தி வாட்டுல நிப்பாட்டிக்கிற சொன்னேன். பிறகு உங்க இஸ்ட ரெஜிஸ்டரை இழுத்தெடுத்தார்.
“பேஸண்ட் ரெடி சர்” என்று வ
“இந்தா மூக்கையா இந்த எட நீயும் போடணும்." என்று மூக்கா "இந்தா மூக்கையா., கடைசிய கிறதும் லயத்திலே இருக்கிறதும் மின்னுாலும் பார்த்துக்கிறலாம். யில்லே.” என்றவர் திடுக்கிட்டு எ பேய் பிடித்தவன்போல் அலங் மாரிமுத்து அவர் சற்றும் எதிர்ப விழுந்து கதறினான்.
ஒரு மாசத்துக்கு முன் இதே ே தது மட்டுமல்லாமல், “நீ ஏன் அனுப்ப மாட்டேங்கிறது எனக்கு கத்திவிட்டுப் போனவன் இந்த மா
"அய்யா என்னை மன்னிச்சி பாத்துங்க. ஏவூட்டு சின்னஞ்சி போயிறுவா போல இருக்குதுங்க.
கைவாளியில் தண்ணிர் தூக்கி ருக்கிறாள். வயிற்றில் அடிப்பட்டுவ என்றிருந்தவள். பிறகு கேட்பா:ே தனியாகக் கிடப்பதுபோல் சுருண்டு குவதில் இருந்துதான் இன்னும் திருக்கிறது கருவிழிகள் மேலிமை கூடி இருந்தவர்களும், சின்னஞ் என்று கதற இவன் பதறிப்போய் காலடியில் சரணடைந்துவிட்டான
"நான் என்னமாச்சும் தவறு சோட என்னை மன்னிசிடுங்க.
52 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

5ாயி. “ஒஹோ. அய்யாவூட்டு ளோ. சரி, சரியாரையும் கட்டாயப் ர என்னால ஏலாது. இவ்வளவும் ம்.” என்று கூறியவர் ஒரு நீளமான
ாட்லிவந்துநின்றான். த்துல கையெழுத்துப் போடணும். யை ஏறிட்டுப் பார்த்தவர் பா சொல்றேன். வயித்திலே இருக் ஒண்ணில்லே. அதை யாரு வேணு இதைப் பார்க்கிறது அப்படி ழுந்தார்.
கோலமாக ஓடி வந்த ஒட்டு லயத்து ாராத விதத்தில் அவர் காலடியில்
பால் அய்யாவிடம் சண்டை பிடித் என் பொண்டாட்டியை வீட்டுக்கு த் தெரியும்.” என்று போதையுடன் ரிமுத்து. ருங்க. என் பெஞ்சாதியைக் காப் றுசுகளை அனாதையாக் கிட்டுப் ”என்று மன்றாடினான்மாரி.
வந்தவள் கால் தடுமாறி விழுந்தி பிட்டது. பிரசவத்துக்கு இந்தா அந்தா னன். பேச்சு மூச்சு இல்லை வயிறு கிெடந்திருக்காள். நெஞ்சு ஏறி இறங் உயிர் இருக்கிறதை உணர முடிந் )க்குள் செருகி செருகி வருகின்றன. சிறுசுகளும் குய்யோ முறையோ ஆஸ்பத்திரிக்கு ஓடி வந்து அய்யா
T.
செஞ்சிருந்தா அய்யா பெரிய மன இப்ப உங்களைத்தான் கடவுளா

Page 79
நெனச்சி ஓடி வந்திருக்கேன் எ6
ஆக்கிடாதிங்க."
நெருப்பில் நிற்பவன் போல் து
ஒடும் ஒவ்வொரு வினாடியும் அ
விட்டன.
“பேஷண்ட் ரெடி சர்” என்று அய்யா சொன்னார் “நாகம்மா அ
99
Gð)6) 1...
லொறி டிரைவர் வந்து எட்டிப் கொண்டான்.
"இதோ பாரு நீங்க ரெண்டு எழுத்துப் போட்டுட்டுப் போகல ளேன்னு காலைப் புடிச்சாலும் சின்னவரை வரச்சொல்லிகை எழு மாரிமுத்துவை ஏறிட்டு நோக்கினா
அடாவடிக்காரன்கூட ஆபத்து விடுவதை உணர்ந்தார்.
மாரிமுத்து தலைகவிழ்ந்து நின் ஏறு. நான் வந்து பாக்குறேன்." எ6 போனான். இவ்வளவு நேரம் சமா? வென்று கொட்டத் தொடங்கினத யாமல் மறைத்தபடி தழு தழுத்த என்றபடி நடந்தான்.
தான் அன்றைக்கு அய்யாவை அவர் இன்று தன்னை ஆஸ்பத்தி பயத்துடன்தான் வந்தான்.
டக்டரய்யா லொறியை நோக்கி
மூக்கையா மனைவியைப் பார் அவள் வயிற்றைப் பார்த்தான். லெ பார்த்தான்.
நிற்க சங்கடப்பட்ட அவள் வா
மொட்டைப் பலாவைத் தாண் தோட்டத்து லொறி.

ன் புள்ளைகுட்டிகளை அனாதை
படித்துக் கொண்டிருந்தான் அவன். புவனை விழுங்கி விழுங்கி வெளி
வந்து நின்ற வாட்லியை பார்த்து ப்படியே இருக்கட்டும் ரெடியாக்கி
பார்த்துத் தன்னை ஆஜர்படுத்திக்
பேரும் இந்த ரெஜிஸ்டர்லே கை ாம். பெறகு ஓடிவந்து சாமி கடவு பாரம் எடுக்கமாட்டேன். வாட்லி ழத்தை வாங்கச் சொல்லு" என்றவர் Tür.
என்றதும் பரிதாபத்துக்குரியவனாகி
ாறான். “சரி. சரி. போய் லொறில ன்று அவர் சொன்னதும் சிலிர்த்துப் ளித்துவிட்ட கண்கள் பொல பொல டுமாறிப் போனவன் கண்ணீர் தெரி குரலில் "அய்யா நல்லாருக்கணும்"
அவமரியாதையாகப் பேசியதற்காக ரியில் இருந்து விரட்டுவார் என்ற
நடந்தார்.
த்தான். முட்டிக் கொண்டிருக்கும் ஸ்ாறியில் ஏறி உட்காரும் அய்யாவை
ங்கில் உட்கார்ந்துவிட்டாள். ர்டி தேயிலைக்குள் ஒடி மறைந்தது
தெளிவத்தை ஜோசப் 53
றுகதைகள

Page 80
ஜன்னல் வழியே சீறிக்கொண் மேல் விரிந்து கிடந்த ரெஜிஸ்டர் புத்தகத்தை மூடி வைத்த வாட்லி, வெளியே வந்தான்.
“சின்ன டக்டரய்யாவை வரச் "அதற்காகத்தான் போகிறேன்" என
“சின்னவரை வரச் சொல்லாே நாங்க இருக்கோம்” என்றவன் ம கார்ந்து கொண்டான்.
தூரத்தே மலைகளுக்கடியில் ெ ஜாலம் காட்டிக் கொண்டிருந்தான்
அந்த ஜாலம். அந்த ரம்யம். வ கம்பீரம். அந்தியில் விழுந்தாலுட அதே ரம்யத்துடன். அதே கம்பீரத் என்பதை அடையாளமாக்கிக் கெ
54 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

டு வந்த காற்று அய்யாவின் மேசை தாளுடன் படபடத்து மறைந்தது. மூக்கையாவைப் பார்த்தான். பிறகு
ச் சொல்றேன்” என்றது பார்வை. ன்றதுநடை.
தப்பா பெரியய்யா வரக் காட்டியும் னைவியின் அருகே வாங்கில் உட்
விழுவதும் சற்று மேலெழு வதுமாக ா கதிரவன்.
வார்த்தைகளுள் கட்டுப்படாத அதன்
ம் அடுத்த நாள் அதே தேஜசுடன். துடன். ஒரு புதிய உயிராய் எழலாம்
ாண்டிருந்தது.!
O -
சௌமியம் இதழ் 1984 ള്

Page 81
பொட்டு
"பொட்டு வச்சிக்கிடட்டுமாங் ஷேவ் செய்து கொண்டிருக்கின் குரலுடன் வந்த காற்று ஒருகாது. யேறியது.
"பொட்டு வச்சிக்கிடட்டுமா வே
இரண்டாவது தடவை வேகமா வேகமாக வெளியேறியது...
ஷேவ் செய்யும் உத்தியில் கன் யுமாக இழுத்துக் கொண்டிருந்தால்
குரலுடன் வந்த காற்றை விரைவா. யேற்றிவிட்டதாக நினைப்பது தவறு
காற்று வெளியேறி விட்டாலும். குரல் உள்ளே ஒரு பிரளயத்தையே உ
ஒரு தமிழ்ப் பெண் அதுவும் திரு வைக்க மாட்டாள்?
புருஷன் செத்த பிறகு! புருஷன் தான் இதோ இருக்கி பிறகேன் “பொட்டு வைக்கட்டுமா 8
பொட்டு வைத்துக் கொண்டு பு மனித உரிமை.
சூழ்நிலை அதைக்கூட மறுத்துள் நெற்றி நிறைந்த பொட்டுடன் என்பது பறைச்சாற்றப்படும். பள்

க...?”
றேன். க்குள் நுழைந்து மறுகாதால் வெளி
ண்டாமா..?”
க வந்து... வேகமாக நுழைந்து...
னத்துத் தோலை மேலேயும் கீழே காதின் துவாரம் சற்றே பெரிதாகி, க உள்ளிழுத்து விரைவாக வெளி
காற்றுடன் நுழைந்த மனைவியின் ண்டுப்பண்ணிக்கொண்டிருந்தது. மணமானவள் எப்போது பொட்டு
றேன் கல்லுப் பிள்ளையார் மாதிரி என்னும் கேள்வி?”
ருஷனுடன் போவது ஒரு சராசரி
Tளது.
நடக்கும்போது நான் தமிழச்சி மஸிலோ பாதையிலோ போகும்
தெளிவத்தை ஜோசப் |
சிறுகதைகள் 155

Page 82
போது குறு குறு பார்வைகள் வரும் வரும் ஆண் தலையிட்டால், முத பிறகு எங்கே போய் முடியுமோ தெ
அதுவே இன்னுமொரு இனக் விடலாம்.
தாவாயை நிமிர்த்தி கழுத்தடிய அழுத்தி இழுக்கின்றேன். தாவாய உயர்ந்ததும் பார்வை மேலே போய் ஓடும் ரேசரை முன்னே தொந் கொள்ளும் திறமை இருக்கிறதே!
எந்த மனிதனிடம் தான் திறடை அதைப் பயன்படுத்தும் விதத்தில் 8 “கொடியையாவது போட்டுக்கி
முதற் கேள்விக்குப் பதில் கில இந்த இரண்டாவது கேள்வியில்
"நான் மட்டும் தனியாகப் டே கொண்டேன். இருந்தாலும் இது யுடன் சென்று ஜோடியாய் அம் மரியாதையும் தனிதான்... மகிழ்ச்சி
கடைக்கு வந்து அழைப்பிதல் டார்கள்.
புதிதாக வந்திருக்கும் ஒரு சிறு விழா நடத்துகின்றார்களாம். பேப் குரிய கவிஞர்கள் சிலர், எழுத்தாள என்னைத் திணரடித்து விட்டார்கள்
புத்தகத்துக்கும் எனக்கும் என். என்னைத் தேடி அத்தனை பேர் எ தான். அந்தப் பெருமையில் இவள் கிளம்பச் சொன்னேன்!
கதை அது இது என்று என். இவள்தான். நேரம் இருக்கிறதல்ல லாம் நேரம்... எழுதுகிறவர்கள் 6
ECI தெளிவத்தை ஜோசப் 001 சிறுகதைகள்
5

.. குத்தல் பேச்சுக்கள் கேட்கும் கூட லில் வாய்த்தர்க்கம் பிறகு அடிதடி, ரியாது. கலவரத்துக்கும் பொட்டு வைத்து
ல்ெ ரேசரை வைத்து மேல் நோக்கி டியில் ஷேவ் செய்வதற்காக முகம் ப விடுகிறது. இருந்தும் கழுத்தடியில் ங்கும் கண்ணாடியில் கவனித்துக்
ம இல்லை. வெற்றியும் தோல்வியும் இருக்கிறது. றவாங்க...?”
டைக்காத ஏமாற்றத்தின் இறுக்கம் ஆக்ரோஷமாக எதிரொலித்தது.
பாயிருக்கலாம்” என்று நினைத்துக் போன்ற இடங்களுக்கு மனைவி ர்ந்தெழுந்து வருவதில் இருக்கும்
யும் தனி தான்..! ழக் கையில் கொடுத்துக் கூப்பிட்
புகதைப் புத்தகத்துக்கு வெளியீட்டு பர்களில் அடிக்கடி வரும் பெயருக் ர்கள் சிலர் என்று கூட்டமாக வந்து
டமா.
ன சம்பந்தம் இருக்கிறது. இருந்தும் பந்து நின்றதில் எனக்குப் பெருமை ம் பங்கு கொள்ளட்டும் என்றுதான்
னைவிடக் கூடுதலாக வாசிப்பதும் வா எனக்கெங்கே அவைகளுக்கெல் பயரெல்லாம் கூடத் தெரியும் இவ

Page 83
ளுக்கு. இதோ இவர்தான். அதே காட்டலாம், அதிசயப்பட்டுப் பே சொன்னேன்.
அமைச்சர்தான் புத்தகத்தை :ெ முதல் புத்தகத்தை நான் வாங்க ( டைய வேண்டுகோள். மந்திரி வரு தெல்லாம் வந்து படம் பிடிப்பார்க வரும். படத்தில் பார்ப்பதைவிட, ரே எத்தனை பெருமைப்படுவாள். அத
இவள் என்னடாவென்றால் கொடியைப் போடட்டுமா? என்று படபடவென்று தண்ணிரை அ விரலை தொண்டைவரை செலுத்த துப்பிவிட்டு மீண்டும் நீரை அவ விசிரித் தேய்த்துக் கொண்டேன்.
ஷேவ் எடுத்த முகம் லேசாக எ மாக இருக்கிறது.
முகத்தைத் துடைத்துக் கொல் உடுத்துமுடித்த மனைவி உட்கார்ந் நெற்றியைப் பார்த்தேன். காலி தேன் காலியாக இருந்தது. ஆனா ணையில் அமர்ந்திருந்தாள்.
அவளுடைய கேள்விகளை நா மல் அந்த அமரலில் தெரிந்தது.
"நாலு மணிக்குக் கூட்டம்னிங்க. மூணு ஆவுது. சுருக்கா கெளம்புங்க "நான் ரெடி." என்னும் அந்த சுற்றிவந்து நெற்றியில் நின்றது.
"சரி சரி வாங்க. அழகான மு வைச்சிருக்கீங்க” என்று மனைவியி சமாதானம் செய்து உள்ளே அழை
மனைவி என்பதால் மட்டுமே

ா அவர்தான் என்று ஆட்களையே ாவாள். அதற்காகத்தான் கிளம்பச்
வளியிடுவாராம். அவரிடம் இருந்து வேண்டும் என்பதுதான் அவர்களு கின்றார் என்றால் பேப்பரில் இருந் ள் எப்படியும் படம் பேப்பர்களில் 5ரில் பார்ப்பது ஒரு த்ரில் அல்லவா! ற்காகத்தான் கிளம்பச் சொன்னேன்.
பொட்டு வைக்கட்டுமா? தாலிக்
ள்ளி முகத்தில் அறைந்து, இரண்டு தி, நாலு தேய் தேய்த்து ஓங்கரித்துத் ர்ளி கழுத்து தோள் முதுகென்று
ாரிந்தாலும் குளிர் நீர் படப்பட இத
ண்டு நான் உள்ளே வரும்போது திருந்தாள்.
யாக இருந்தது. கழுத்தைப் பார்த் லும் “நான் ரெடி" என்னும் தோர
ன் அசட்டை செய்துவிட்ட பொரு
, மந்திரிவர்றாருன்னிங்க. இப்பவே
, நான் ரெடி.." என்றாள்.
சொல்லின் அழுத்தம் கழுத்தைச்
முகத்தை ஏன் இப்படி உம்முன்னு பின் கன்னத்தை ஈர விரலால் தட்டி, த்துப் போனேன்.
அவளை, "நீ. வா. போ." என்று
தெளிவத்தை ஜோசப் 57
றுகதைகள்

Page 84
ஒருமையில் விளிக்கும் வழக்கம் என்னை “நீங்கள்” என்று கூறும்பே அவளைக் கூற வேண்டும்.
உரிமையுடன் பழகும் நண்பர்கள் பாதையில் சந்திக்கும் புதியவர்கை என்றா கூறுகின்றோம். நீங்கள் 6 மனைவியாகப்பட்டவள் எதில் குை கட்டிலில் போடப்பட்டிருந்த ெ பட்டிருந்த தாலிக் கொடியை எடு “இப்போது திருப்திதானே. ம்..1ம் வச்சிக்கிட்டு மனைக்கு 'வி தரு என்றேன்.
அவளுடைய கோபம். ம்ஹற்ம். தாழ்வுணர்வு மறைந்துமுகத்தில் ஒ கண்ணாடி முன் குனிந்து நெ கொண்டே கேட்டாள், "மனை எ மாதிரின்னிங்களே அது என்ன விக்
எனக்கும் மகிழ்ச்சியாக இருந்: அர்த்தமும் சரிதான். ஆனாலும் த வேண்டாமுன்னு நினைக்கிறேன். துற மாதிரி 'விக்கு நெறைய அர்த்த பறவை இப்படிப் பல அர்த்தம் இ வியின் 'விக்கு பொருந்தும்.
மனைவி அழகாகக் சிரித்தாள். காட்டி மறைந்தது. கழுத்துக்குக் கி
வெளியே வந்து விட்டோம்.
- (
பஸ்ஸுக்குள் நிற்கும்போது நெளிந்தது.
பெண்களுடன் பஸ்ஸில் பிரயா தெரியும் ஏதோ தகறாறு தான் என்று கண்ணால் கேட்டபடி மனைவியிட
58 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

எனக்கு உடன்பாடல்ல. மனைவி பாது நான் மட்டும் ஏன் "நீ” என்று
ளை, உடன் தொழில் புரிபவர்களை, ள, பக்கத்து வீட்டுக்காரர்களை "நீ” என்று குறிப்பிட, அவர்களைவிட றந்தவளாகின்றாள்.
மத்தைக்கடியில் மறைத்து வைக்கப் த்து அவள் கழுத்தில் அணிவித்து . நெத்தி நெறையப் பொட்டையும் நம் மனைவியாய் கெளம்பணும்”
அது கோபமல்ல, ஒரு ஆற்றாமை. ரு மகிழ்ச்சி தெரிந்தது. நற்றிப் பொட்டை நெறிப்படுத்திக் ான்றால் 'வீடு'ன்னு தெரியும். "வி" டரியா?"
தது. ‘விஃபோர் விக்டரியா? அந்த மிழ் மனைக்கு இங்கிலிஸ் விக்டரி தமிழ்லேயே மனையோட பொருந் தம் இருக்கு. அழகு, காற்று, விசை, இருக்கு. அத்தனையும் என் மனை
கண்ணாடியும் எங்களை அழகாகக்
ழே.!
) -
மனைவியின் முகம் ஏதோபோல்
ாணம் செய்வதன் சிரமம் எனக்கும்
று யூகித்த வண்ணம் "என்ன” என்று டம் வந்தேன்.

Page 85
"அங்கே பாருங்கள்” என்று கி காட்டிய பக்கம் திரும்பினேன்.
இரண்டு பெண் முகங்கள், சீட் கூட்டத்துக்குள் தெரிந்தன. இரண் பொட்டு.
வேறொன்றும் இல்லை என்ற கேலிப்பார்வை பார்த்தேன். அர்த்த என் முகத்திடம் நெருங்கி காது கள் இல்லைங்க. சிங்களம். இன்ன ஒரு விவஸ்தையே இல்லாமல் போ தங்களுக்கே சொந்தமான ஏே முகத்தில் படபடத்தது.
எனக்கு ஒரு ஞாபகம் வந்தது ச கதாநாயகியிடம். அவள் புதிதாச கியவள், ஒரு பறங்கிப் பெண் தானு இந்தா நீயும் பூசிக் கொள் என்று லி
ஏதோ பாம்பைக் கண்டவள் ( றாள் கதாநாயகி. பறங்கிப் பெண் பார்க்கின்றாள்.
நெற்றியில் கும்குமப்பொட்டு, டாகப் பிரிக்கும் 'வாகின் முனையி
உச்சியைத் தொட்டுக் காட்டிக் நெற்றியைத் தொட்டுக் கூறுகின்ற உதட்டைத் தொட்டுக் காட்டியப ஹியர்” என்று கேட்டுச் சிரிக்கின்ற
உதட்டுச்சாயம் பூசிக் கொள்ளு அந்தக் கதாநாயகிவிடுபடவில்லை
பரம்பரை பரம்பரையாகத் தங்களு ஒதுக்கிவிடும் மனப்பாங்கிற்கு உத தததைப் போலவே பரம்பரை ப களை மற்றவர்களுக்கு விட்டுக் கெ ணமாக எனது மனைவி திகழ்வதா
சிரித்துக் கொண்டேன்.

கண்ணால் காட்டினாள். கண்கள்
டின் சாய்வில் முகங்கள் மட்டுமே "டு முகங்களிலும் நெற்றி நிறைந்த
» திருப்தியுடன் மனைவியை ஒரு நம் புரிந்திருக்க வேண்டும். -க்குள் கிசுகிசுத்தாள். "தமிழ் பெண் னார்தான் பொட்டு வைக்கிறதுன்னு எய்விட்டது” தோ ஒன்று பறிபோகும் ஆத்திரம்
சத்தியஜித்ராயின் மாநகர்' படத்தில் க உத்தியோகம் பார்க்கத் தொடங் பம் உதட்டுச் சாயம் பூசிக் கொண்டு
ப்ஸ்டிக்கை நீட்டுகிறாள். போல் நடுங்கிக் சிலிர்த்துப் போகி அவளருகே வந்து முகத்தை உற்றுப்
நெற்றிக்கு மேல் கூந்தலை இரண் 7ல் கும்குமப் பூச்சு.
கூறுகின்றாள். "யூ புட் ரெட் ஹியர்” பாள். “யூ புட் ரெட் ஹியர்... பிறகு டி "வொய் காண்ட் யூ புட் ரெட் றாள்.
ம்படி கூறிவிட்ட அசூயையிலிருந்து 2. கூனிப்போய் நிற்கின்றாள்.
ளுக்கு ஒத்துவராதவைகளை வெறுத்து காரணமாக அந்த கதாநாயகி திகழ்ந் "ரம்பரையாகத் தனித்துவமானவை காடுக்காத மனப்பான்மைக்கு உதார
கப்பட்டது.
தெளிவத்தை ஜோசப் |
சிறுகதைகள் 109

Page 86
“என்ன கூட்டத்துக்கா..? மை னால் கேட்டது, எனது நண்பர் பின்
"ஆமாம்” என்ற பாவனையில் கை மெதுவாக சட்டைப்பையைத் (
நண்பர் எழுந்து மனைவிக்கு இட
உட்கார இடம் கிடைத்த திருட காட்டவில்லை.
மனைவிக்குப் புதிதாக இருக்கள் செய்யும் எனக்கு இது அத்தனை சிங்களப் பெண்கள் நெற்றியில் டெ அடிக்கடி பார்த்திருக்கின்றேன். என யில் இடும் இந்தச் சின்னப் புள்ளி கிறது. முகங்கள்தான் எத்தனை பிரக கண்ணைக் குத்துவதுபோல்.
நண்பர் இப்போது என்னருகே என்றேன்.
அங்கேதான் ஆனால், இப்பே வேலை இருக்கிறது. அதை முடித் நேரத்துடன் போய்விடுங்கள். உங்க தப்படும் என்று சிரித்தபடியே இற தொடங்கினார் நண்பர்.
இவர்கள் வந்து முதன்முதலாக எ துமே இவரிடம்தான் ஒடிச் சொன தார்கள்” என்று.
இது போன்ற விஷயங்களில் நன "வெரிகுட் சரியான ஆளிடம் இ என்றவர் மெதுவாகச் சொன்னார், “மு பணம் கொடுக்க வேண்டும்." என் “எவ்வளவு கொடுக்கலாம்?" "அது உங்களைப் பொறுத்தது"
"அப்படியா. பரவாயில்லை. சி இது என்று எத்தனைபேர் வரவில்
60 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

னவி சகிதம்?” என்ற குரல் பின் னால் அமர்ந்திருந்தார். முகம் புன்னகைத்துக் கொண்டது தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டது. டம் கொடுத்தார்.
ப்தியைக்கூட மனைவியின் முகம்
ஸ்ாம்! அடிக்கடி பஸ்ஸில் பயணம்
புதியதல்ல. அண்மைக்காலமாக பாட்டுடன் வலம் வருவதை நான் ர்னைப் பொறுத்தவரையில் நெற்றி க்கு ஒரு மகத்தான சக்தி இருக் ாசமாய் இருக்கின்றன. பளிரென்று,
வந்து நின்றார். "அங்கே தானே"
பாதே அல்ல. வெளியில் ஒரு துக் கொண்டு வருவேன். நீங்கள் ள் வருகைக்காகவும் கூட்டம் தாம ங்குவதற்காக முன்னோக்கி நகரத்
ான்னைக் கூப்பிட்டுவிட்டுப் போன ன்னேன். "இப்படி வந்து அழைத்
ள்பர் நல்ல அனுபவசாலி. இப்போதுதான் வந்திருக்கிறார்கள்” முதற் பிரதிவாங்கும்போது ஏதாவது J).
ங்கள நாடகம் போடுகிறோம் அது லை. விழா மலருக்கு விளம்பரம்,

Page 87
டிக்கட் புத்தகம், டொனேஷன் என ஐநூறு, ஆயிரம் என்று கொடுத் பையன்கள். கொஞ்சம் கூடுதலாக
நண்பரின் முகம் சுருங்கியது. "கலை இலக்கியத்திற்கு ஏதப்பா தேன் என்று ஏன் பிரிக்கின்றீர்கள” “சரி சரி அதை விடுவோம். உங்க 83க்குப் பிறகு நிறைய தமிழ்ப் பண சிங்கள விளம்பரங்களுக்கும் தண்டு அது ஏன்? கலைக்கு இனமோ டெ அது எதுவாக இருந்தாலும் என்ை கொடுப்பேன். எங்கே இன்னொ தில். இவர்களுக்கும் கொடுப்பே பற்றுதலில்” என்று கூறிவிட்டு வந் அதுதான் நண்பரின் குரல் ே தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்டது. ( டாயிரம் ரூபாய்க்கான"செக்பத்திர வாசலிலேயே பன்னீர் தெளி உள்ளே அழைத்துப் போனார்கள். நான் தான் முதல் முதலாக வந் இருந்தது.
கூட்டம் தொடங்க ஐந்துக்கு அனுபவசாலி என்று எண்ணிக் கெ
அமைச்சர் வந்ததும் கூட்டத்த ஆசிரியர் வகுப்புக்குள்நுழைந்ததுே விழா ஏற்பாட்டளர்களால் ம கெளரவிக்கப்பட்ட பின் வரவேற்பு
என் பெயரையும் சொன்னார் அ
அமைச்சரிடம் இருந்து முதற் வேன் என்று மைக்கில் கூறினார்க
மனைவியைப் பெருமையுடன தேன். அவள் முகத்திலும் ஒரு பெரு

ர்று எதையாவது தூக்கிக் கொண்டு, திருக்கின்றேன். இவர்கள் தமிழ்ப் வே கொடுப்பேன்.
இனம். சிங்களவர்களுக்குக் கொடுத் என்றார். 5ளுக்குப்பிடிக்காதுதான். ஆனாலும் ாக்காரர்கள் சிங்கள நாடகத்துக்கும், aராய்ப் பணம் கொடுக்கிறார்களே மாழியோ கிடையாது என்பதாலா? னப் பொறுத்தவரை அவர்களுக்கும் ருதரம் அடிப்பார்களோ என்ற பயத் ன் நம் பையன்களாயிற்றே என்ற தேன்.
கட்டதும் கை சட்டைப் பையைத் வெள்ளை என்விலப்புக்குள் இரண் மாக இருக்கிறது, பாக்கெட்டுக்குள்.
சிந்து, சந்தனப் பொட்டு வைத்து
துள்ளது தெரிந்ததும் சங்கோஜமாக
மேல் ஆகிவிட்டது. நண்பர் நல்ல ாண்டேன். நில் சலசலப்பு அடங்கி எழுந்தது. போன்ற உணர்வுஏனோ எழுகிறது.
லர்மாலை அணிவித்து அமைச்சர் |ரை சொன்னார் ஒருவர். அவர். பிறகு நூல் வெளியீடு.
பிரதியை நான் வாங்கிக் கொள் ள்.
ர் நோக்கிவிட்டு முன்னால் நடந் நமிதம்!
க்கை ஹோசட் தெளிவதுழே16

Page 88
கேமரா லைட்டுக்கள் பளபளத்
மேடையில் இருந்து இறங்கிய அமைச்சரிடமிருந்து நூலை மறுப படம் எடுத்துக் கொண்டார்கள்.
திரும்பி வந்து உட்காரும் டே பெண்ணும் ஏதோ பேசிக் கொண் டைய கால் சங்கிலி பற்றியதாக இரு என்னைப் பற்றித்தான் ஏதால் என்று எதிர்பார்த்து கொண்டு வந்த மேடையில் ஏறியதுமே, மற்ற வேண்டும் என்ற எண்ணம் வந்துவி வாங்கிய புத்தகத்தைப் புரட்டி ருக்கையில் கை தட்டல் கேட்ட ஒருவர் நூலைப் பற்றிப் பேச வந்தி டி.வியில், ரேடியோவில், ே பார்த்திருப்பதாக, கேட்டிருப்பத காதுக்குள் கிசு கிசுக்கிறாள். கைத ஊர்ஜிப்படுத்தியது.
“இந்தப் புத்தகத்தை நேற்றுத் கொடுத்தார்கள். முழுதாக இதை ெ கூற முடியாதவனாக இருக்கின்ே நேரம் பேசினார். இடையிடையே பும், கைதட்டலும் கேட்கின்றன.
புத்தகத்தையே இன்னும் படி நேரம் பேசுவதும், கேட்போர் 6 வினோதமாக இருந்தது.
தான் எழுதத் தொடங்கிய கா திகள் பற்றி எல்லாம் தூள் பறக்கப் “இதுபோன்ற நூல்கள் வந்து ந டும்” என்றவர் என் பெயரையும் வாங்கியதற்கு அவரையும் பாரா முடித்தார்.
வெகு நீண்ட நேரம் பேசியதா? சல்பட்டுக் கொண்டிருந்த எனக்ே
B2 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

தன.
என்னை மறுபடியும் கூப்பிட்டு, டியும் வாங்கச் சொல்லி மறுபடியும்
பாது மனைவியும் அருகே இருந்த டிருந்தார்கள். பேச்சு அவரவர்களு நந்தது. வது சொல்லிக் கொண்டிருப்பாள் 5 எனக்கு ஏமாற்றமாக இருந்தது. றவர்கள் தன்னைப் பற்றிப் பேச பிடுகிறது!
புது மணத்தை நுகர்ந்து கொண்டி து. பிரபலம் வாய்ந்த எழுத்தாளர் ருந்தார். பப்பர்களில் எல்லாம் அவரைப் தாக, படித்திருப்பதாக மனைவி ட்டலும் அவருடைய பிரபல்யத்தை
தான் என்னிடம் கொண்டு வந்து வாசித்து அதைப் பற்றி உங்களுக்குக் றன்" என்று ஆரம்பித்தவர், நீண்ட கூட்டத்தினரிடையே இருந்து சிரிப்
க்கவில்லை என்றவர், இவ்வளவு கைதட்டி ஆரவாரிப்பதும் எனக்கு
லத்தில் போராட்டங்கள், இத்தியா
பேசினார். மது இலக்கியத்தை வளர்க்க வேண் கூறி, இந்நூலின் முதற் பிரதியை ட்டி நன்றி கூறுகின்றேன். என்று
ல் எப்போது முடிப்பார் என்று எரிச் ககூட என் பெயரை அவர் கூறியதும்

Page 89
மற்றவைகள் மறைந்து ஜில்லென்றி அடுத்து ஒரு அம்மையார் வந்து வேலை பார்க்கிறார் என்பதைத் த6 டேன்.
இவருக்கும் நேற்றுத்தான் புத்த நான் நினைக்கையில் அவர் வணக்க
அவர் பேசத் தொடங்கியதே அதில் உள்ள கதைகளை ஒன்று கதைகள் ஏன் மற்றவர்களுக்கு அை சமூகப் பின்னணி என்ன என்றெல் ஒரு சில இடங்களை புத்தகத்தி நானும் அவ்வப்போது அவர் பேச் கொண்டேன்.
அம்மையாரின் பேச்சு முடிந்து இறங்கியதும் அடுத்தொருவர் பேச எழுந்து வணக்கம் கூறிவிட்டு இறங் அவசர ஜோலிகள் எத்தனை இ
அமைச்சர் வெளியேறியதுமே சிலர் வெளியேறினர்.
புத்தகத்துக்காக வராமல் அமை,
அடுத்தடுத்து இருவர் பேசி முட ருக்கிறது. வெளியுலகின் இருட்டு உ மணியைப் பார்க்கின்றேன். எட்
“நேரமாச்சே. போவோங்க." கத்தில் அரைவாசிக்கு மேல் படித்து நான் அழைப்பிதழை பார்க்கி இருக்கிறது"அடேயப்பா” என்று ெ ர்க்கிறேன். இன்னும் நாலு பே என்று பெருமூச்சு விட்டுக் கொண்( ரொம்பவும் பிந்திவிட்டால் பே பெல்லாம் மாதிரி பாதைகளில் நட சோடிக் கிடக்கும் இருட்டில் நடக்க

"ருந்தது. து பேசினார்கள். பேப்பர் ஆபீசில் லைவர் சொல்லத் தெரிந்து கொண்
தகம் கொடுத்திருப்பார்கள் என்று கம் தெரிவித்துக் கொண்டார்.
அந்தப் புத்தகத்தைப் பற்றித்தான். வ ஒன்றாய் விவரித்தார். அந்தக் தச் சொல்ல வந்தார். அவைகளின் லாம் சுட்டிக்காட்டினார். பில் இருந்து வாசித்துக் காட்டினார். ச்சுக்கேற்ப புத்தகத்தைப் புரட்டிக்
வணக்கம் கூறி மேடையைவிட்டு அழைக்கப்பட்டபோது அமைச்சர் பகினார்.
ருக்கும் அவருக்கு! அங்கொன்று இங்கொன்று என்று
ச்சருக்காக வந்தவர்கள். டித்தனர். நேரம் போய்க் கொண்டி உள்ளே தெரியவில்லை. -டுப் பிந்திவிட்டது. என்ற அடிக்கடி முனகலுடன் புத்த
முடித்து விட்டாள் மனைவி. றேன். இன்னும் நாலு பேர் பேச பருமூச்சு விட்டுக் கொண்டேன். -ர் பேச இருக்கிறது “அடேயப்பா”
டேன். Tவது கொஞ்சம் சிரமம் தான். முன் டமாட்டம் இருப்பதில்லை. வெறிச் க நேர்ந்தால் போதும், இருப்பதைத்
தெளிவத்தை ஜோசப் |
சிறுகதைகள் 103

Page 90
தட்டிப் பறிக்க ஒரு கூட்டமே இருக் "அங்கே தமிழர்கள் அடிக்கிறார்
கூடாதா?” என்னும் நியாயங்கள் வே “தாலிக் கொடியைப் போட்டுச்
கலாம்" என்று மனம் அலைகிறது.
இரவு நேரம் பாதையில் ஒரு கழுத்தைத்தான் தடவுவார்கள்.
நேரம் போய்கொண்டிருக்கிறது. ே சற்று சுருக்கிக் கொள்ளுமாறுதலை இப்போது பேசி கொண்டிருப்ப பிடிப்பவர் போல் ஆக்ரோஷமாக ருக்கும் வேகத்தைப் பார்த்தால் இ போலிருக்கிறது.
“தயவு செய்து சீக்கிரம் முடிக் அவரிடம் நீட்டுகிறார்.
“பேசக்கிடைத்ததால் மேடைை எல்லாம் பேசப் போட்டுக் கொல் பலமாகவே முணுமுணுக்கிறார்.
தலைவரின் துண்டுக்குப் பிறகும் லாமல் முடிக்கிறார் அவர்.
மணி ஒன்பதை நெருங்கிக் கெ ஜோதியாய் இருக்கிறது. கடிகாரத்ை நேரமாகிவிட்ட விஷயமே தெரியவ மனைவியின் நச்சரிப்பும் தாள தவறுகிறது. அமைப்பாளர் ஒருவ வெளியேறினேன்.
நண்பர் எங்காவது இருக்கிறாரா அவர் மகா அனுபவசாலி எப்போே பஸ் ஸ்டாண்டில் நிற்கும்போ நானும் மனைவியும் அந்தரத்தில் இ தனியாக நிற்பதற்கு அச்சமாக உடன் நிற்கும்போது அதைவிடவும்
64 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

கிறது.
ர்கள். இங்கே நாங்கள் அடிக்கக் பறு.
5 கொள்ளாமல் கூட்டி வந்திருக்
தமிழ்ப்பெண் என்றால் முதலில்
பேச வருபவர்கள் தங்களது பேச்சை வர் அடிக்கடி கூறுகின்றார்.
வர் ஏதோ கோபமாக. சண்டை ப் பேசுகிறார். போய்க் கொண்டி இப்போதைக்கு முடிக்கமாட்டார்
‘கவும்” தலைவர் ஒரு துண்டை
ய விடமாட்டார் இவர் இவரை ண்டு” பின்னால் ஒருவர் சற்றுப்
) நீளமாகப் பேசி முடிக்க மனமில்
ாண்டிருக்கிறது. மண்டபம் ஜெக தப் பார்க்காவிட்டால் இவ்வளவு ராது.
ாவில்லை. எனக்கும் பொறுமை ரிடம் கூறிவிட்டு மனைவியுடன்
என்று ஒரு நோட்டம் விட்டேன். தா போய்விட்டிருந்தார். து மாநகரின் அந்தகாரத்துக்குள் ருப்பதாக உணர்ந்தோம்.
இருந்தது. இன்னொருவர் வந்து அச்சமாக இருந்தது. மனைவியும்

Page 91
மிக உஷாராகவே இருக்கின்றாள்.
“ஏதாவது வர்ற பஸ்ஸில் ஏறுே கூறினேன். வீட்டை நோக்கிக் கெ னேறிவிடும் நினைவு.
விடுமுறை தினங்களில். பிந்தி களில் பஸ் அதிகமாக இராது. நே அச்சம் அரிக்கிறது.
"கூட்டத்துக்கு வராமல் இருந்தி விரும்பி அழைத்தார்கள்."
“பெண்களுடன் தான் பிரச்சிை மனம் அலைகிறது.
தூரத்திலே நட்சத்திரம் போல் இ
லொட லொட என்ற சப்தத்துட கிறது ஒரு பஸ்.
அப்பாடா வந்த பிறகும் கூட ே தெரியவில்லை. இருந்தும் ஏறிக் கெ
உட்காந்திருக்கும் நாலைந்து ( தெரியவில்லை.
நாங்கள் அமர்ந்ததும் எழுந்து 6 என்று கேட்டுத் தெரிந்துக் கொண்( இல்லை. இறங்கிய பிறகு ஒரு பத் யிருக்கும். அவ்வளவுதான்!
"நடந்து போயிடலாமாங்க?" வெளிவந்தது.
“போய்த்தானே ஆகவேண்டுப் இடத்தைக் கண்டக்டரிடம் கூறினே
டிக்கட் வாங்கிய அதே துணிச்ச கிவிட்டது. அன்றாடம் நடக்கும் ஆ போது கண்ணைக் கட்டி காட்டில் 6
தூரத் தூர நிற்கும் மின்கம்பி பரப்பிக் கொண்டிருந்தன. வேகட் டாலும் மெதுவாகவே நடக்கின்

ழுத்தையே காணவில்லை.
வாம்" மனைவியிடம் மெதுவாகக் ாஞ்சம் கொஞ்சமாகவேனும் முன்
விட்ட இது போன்ற இரவு வேளை ரம் செல்லச் செல்ல மனதில் ஒரு
ருக்கலாமோ? சேச்சே எவ்வளவு
னயே தனியாக வந்திருக்கலாம்"
ரண்டு புள்ளிகள் மின்னுகின்றன. -ன் தூங்கி வழிந்து கொண்டு வரு
பார்டும் தெரியவில்லை. நம்பரும் ாண்டோம். -
பேரில் யார் கண்டக்டர் என்பது
ாங்களிடம் வந்தவரிடம் எந்த பஸ் டேன். எங்களுக்கு வசதியான பஸ் ந்து நிமிட நடை போட வேண்டி
மனைவியின் பயம் வினாவாய்
)" என்றபடி இறங்க வேண்டிய ான்.
லுடன் இடம் வந்ததும் இறங்கியா அதே பாதைதான் என்றாலும் இப் விட்டாற்போல் இருக்கிறது.
லைட்டுக்கள் மெல்லியதாக ஒளி Dாக என்று நினைத்துக் கொண் rறோம். தன்னையறியாமலேயே
தெளிவத்தை ஜோசப் B5
றுகதைகள்

Page 92
மனைவி எனது அணைப்பிற்குள் கொள்வதால் வேகம் தடைப்படுகிற
இந்தப் பத்து நிமிட நடையின் இருக்கிறது. வளர்ந்து வளைந்துள்ள எப்போதும் இருட்டாகவே வைத்தி கும் திருட்டுக்கள், வழிப்பறிகள் ப பட்டிருக்கின்றோம்.
“இன்றுதான் அனுபவிக்கப் ே வந்ததும் மனைவியை இறுக அணை
“என்னங்க..?” என்றாள் திடுக்கி
“ஒன்றுமில்லை. கிறது.
அதோ தெரிகிறது பாலம். பா அருகே உருவங்கள் நிழலாடின.இ தெரிகிறது.
பிரமையாக இருக்குமோ என்று இருக்கட்டும் என்று விரும்பிக் உண்மை தான் என்று நிரூபணம் நிழருவம்.
இப்பொழுது நாங்கள் சரியாக ஒ றோம். அடுத்த லைட் கம்பம் பால
என்று வாய்
வருபவர்கள் அருகே வரட்டும் போலிருக்கிறது. வெறுமே அனுபவிக்கப்படும் அவஸ்த்தை எட்
மனம் பிசைபடுகிறது. உதடு கின்றன. பேசுவதற்காக வாயைத் கீழுதட்டைக் கடித்து ஈரமாக்கிக் ெ
"பாலத்தடியில் யாரோ பதுங்கு பயப்படக்கூடாது. இரண்டில் ஒன்
நிலைமையை மனைவிக்கு அ டேன்.
இடுப்பைத் தடவும்போது தான வந்திருக்கலாம் என்ற நினைவு எழு
66 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

வந்து விட்டாள். கால்கள் இடரிக் து.
பாதித் தொலைவில் ஒரு பாலம் பாதையோர மரங்கள் பாலத்தை ருக்கும். பாலத்தில் அடிக்கடி நடக் ]றி நிறையவே கதைகள் கேள்விப்
பாகின்றோமோ” என்ற நினைவு ாத்துக் கொண்டேன். ட்டு.
முனகியது. பார்வை கூர்மையா
ல முனையில், லைட் கம்பத்தின் ரண்டு உருவங்கள் ஒளிவது போல்
நான் நினைத்து, பிரமையாகவே கொண்டாலும் பிரமை இல்லை ம் செய்கிறது. மறுபடியும் ஆடிய
ஒரு லைட் கம்பத்தினடியில் நடக்கி த்தின் முனையில் இருக்கிறது. என்று ஒளிந்து கொள்ளுகின்றனர் ன கேள்விப் பட்டவைகள் படி இருக்கும்.? இப்படித்தான். கள் வரண்டு ஒட்டிக் கொள்ளு திறப்பதே சிரமமாக இருக்கிறது. காள்ளுகின்றேன். வது போல் தெரிகிறது. ஆனாலும் று பார்த்துவிடுவோம்" நிவித்து தைரியமும் கூறிக் கொண்
1. காற்சட்டை போட்டுக் கொண்டு >ந்தது.

Page 93
வேஷ்டியை இறுக்கிக் கட்டி வேஷ்டிக்கு மேலாகப் போட்டுக் கையில் எடுத்துக் கொண்டேன். ெ பித்தளைப்பூண்.
மறுமுனையைக் கையில் பிடித் விடாமல் விசிறியடிக்கலாம்.திருட என்றாலும் மனிதன்தானே! பெல்ட பட்டால் வலிக்காதா என்ன? வலி
மனதில் வரவழைத்துக் கொண்ட கழற்றிய பெல்டுடனும் முன்னேறி
- C
"ஹரியட்ட பலாகத்தாத ஈய வ
பாலத்தடியில் பதுங்கிய இருவ டனர்.
"சரியாகப் பார்த்துக் கொண்ட கட்டிக் கொள்ள இயலாது" என்கி
"பார்த்தேன். ஆனாலும் ச
என்றால் காற்சட்டை இல்லை”
"அது நிச்சயம் மனுஷி, சேவை பொட்டு”
"பொட்டா என்றவன் மற்றவ: தடி நிழலுக்குள் மறைந்து விட்டா6
நேற்றைய நினைவுகள் ஒட்டி அவனைச் சுட்டுக் கொண்டிருந்தன
நேற்று இதே நேரம் இருக்கும் யைப் பார்த்தால் பயந்து பயந்துவ
ஆகாயத்தில் மிதக்கும் முழு அழகான பெரிய பொட்டு. வட்ட யுமாக வந்து கொண்டிருக்கிறான்.
"சரியோ சரி” தமிழ் ஜோடிதா

அரைஞான் கொடியை இழுத்து கொண்டு, பெல்ட்டை உருவிக்
பெல்ட்டின் ஒரு முனையில் தடித்த
ந்துக் கொண்டால் ஆளை நெருங்க ன் தான். கொள்ளைக்காரன்தான். ட்டின் இருக்கும் முனையால் அடிப் த்தால் ஒட மாட்டானா என்ன?
- தைரியத்துடனும், கையில் உருவிக் னோம்.
ாகே குட்டிகண்ட பே" ர் சிங்களத்தில் கிசுகிசுத்துக் கொண்
ாயா. நேற்று போல் உதைவாங்கிக் ன்றான் ஒருவன்.
fயாகத் தெரியவில்லை. மனிதன்
லதான். ஆனால் நெற்றியில் பெரிய
னையும் இழுத்துக் கொண்டு பாலத் ன்.
க் கொண்ட நெருப்பாய் இன்னும்
T.
1. இதேபோல் தான் இருவர். நடை ருவதுபோல்தான் இருந்தது.
நிலவுபோல் மனுஷியின் முகத்தில் மாக மனிதன் வேஷடியும் சட்டை
ான். எப்படியும் ஒரு தாலிக் கொடி
தெளிவத்தை ஜோசப் 67
றுகதைகள்

Page 94
தேறும் என்ற நினைவுடன் இருளில் முனையில் அவர்கள் கால் வைத் அவர்கள் முன் பாய்ந்தார்கள். ஒரு கொள்ள மற்றவன் மனிதனைத்தா
வந்தவர் ஒரு மீன் முதலாளி. நேரத்தில் இந்த இடத்தில் நடக்க டார். ஒரு வினாடி அசந்தவர் மறுவி
இதுபோல் எத்தனை கூச்சல் மேல் பாய்ந்தவனை எட்டிப்பிடித்து கட்டியவனை எட்டி உதைத்துத் தள எடுத்து விளாசத் தொடங்கிவிட்ட கையில் பிடிபட்டவனுக்கு பிய் கிவிட்டது. இருவரும் ஓடியே போ அரைக்கால் சட்டையுடன் நின் எடுத்துச் சுற்றிக் கொண்டபடி.
“தெமலு கிலா இத்துவாத!. 6ே படிமனைவியைத் தோளில் தட்டி பாலத்தடியில் பாய்ந்து மறை பேசிக் கொண்டனர்.
“சிங்ஹள மினுசுனே" என்றான "ஏனாம் மொட்டு” என்றான் ம
“தெங் தியனவானே! அப்பேே மண் தெரியாமல் ஒடினர்.
பயந்தவர்களிடம் பிடுங்கிக் கெ இந்த மனிதன் என்னடாவென்றால்
நேற்றைய நிகழ்ச்சி இன்று இரு
பாலத்துக்கு முந்திய லைட் கம் நோட்டம் விட்டுக் கொள்வார்கள். ஆள் யார்.? ஆண் மட்டுமா..? ெ புதியவரா.? தமிழா..? சிங்களமா.
யூகித்துக் கொண்டு பறித்துக் ெ
கவனிப்பார்கள்.
68 இத்து ஜோசப்
றுகதைகள

) பதுங்கிக் கொண்டவர்கள், பாலத்து ததும் "ஹேய்” என்ற கூச்சலுடன்
1வன் மனுஷியை எட்டிப் பிடித்துக் க்கினான்.
எப்படியோ மனைவியுடன் இந்த வேண்டியதாகிவிட்டது. வந்துவிட் வினாடி சுதாகரித்துக் கொண்டார்.
காரர்களைப் பார்த்திருப்பார். தன் க் கொண்டு, மனைவியுடன் மல்லுக் ர்ளினார். இடுப்புப் பட்டியை உருவி ார்.
த்துக் கொண்டால் போதும் என்றா ய்விட்டார்கள்.
ர்றவர் வெள்ளைச் சாரத்தைத் தேடி
வசிக்கப் புத்தாளா” என்று முனகிய இழுத்துக் கொண்டு நடந்தார். ந்தே இருவரும் ஒடிக்கொண்டே
ர் ஒருவன்.
ற்றவன்.
கேனித்" என்றபடி இருவரும் கண்
காள்வதுதான் இவர்களுடைய வழி. S)?
|வரையும் உஷாராக்கியது. பத்தடியில் வரும்போது ஆட்களை
பண்ணுமா..? தெரிந்தவரா.? அல்லது 9
காள்ள ஏதாவது இருக்குமா என்றும்

Page 95
அப்படிக் கவனித்ததில்தான் ஆ ஆண் கால்சட்டை இல்லை. ெ இத்தியாதிகளை ஒருவன் கவனித்து பொட்டை வைத்து எதைய மனிதனோ, கால்சட்டை போ அவர்கள் நிச்சயமின்மையால் மனிதன் இடுப்புப் பட்டியை உருெ மற்றவன் கவனித்துவிட்டான்.
நேற்றைய நினைவிலிருந்து அவ
- G
பாலத்தை நெருங்கியதும் மனை பின் இறுக்கத்தில் தெரிந்தது.
"பயப்படக் கூடாது" என்று மன பெல்டைப் பற்றிஇருந்த கையை ஒ
ஆடிய நிழலுக்குரியவன் எந்த என் தோளைப் பிடிக்கலாம் என் தேன்.
பாலத்தைத் தாண்டியுமாகிவிட தால் வீடு வந்துவிடும்.
ஒன்றையுமே காணவில்லை!
என்ன ஆனார்கள்? "பிரமையாகத் தாங்க இருக்க தைரியத்தில் மனைவி கூறினாள்.
“எதுநான் பார்த்ததா..? இருந்து
“நல்லாவே பயந்துட்டேங்க” இ யில” என்றபடி வெளியீட்டு விழா மேல் போட்டு விட்டு பொட்டைக்
வேணாம், வேணாம் பொட்டு நிறைய பொட்டும். நீண்ட கூர்நr தெளிய சற்றுவர்ணித்துவிட்டு.

பூணும் பெண்ணுமாக ஒரு ஜோடி. பண்ணின் நெற்றியில் பொட்டு.
நுக் கூறினான்.
பும் நிர்ணயிக்க முடியவில்லை டவில்லை. ஒருவேளை என்று தடுமாறிக் கொண்டிருக்கையில் விக் கையில் எடுத்துக் கொண்டதை
பர்கள் மீளவே இல்லை.
) -
ாவியின் நடுக்கம் அவளது அணைப்
னவியின் காதுக்குள் முனகிவிட்டு, ரு நடிப்புடன் வீசி வீசி நடந்தேன்.
வினாடியும் எம் பின்னால் இருந்து னும் முன் ஜாக்கிரதையுடன் நடந்
ட்டது. இன்னும் நாலெட்டு வைத்
ணும்” வீட்டை அடைந்து விட்ட
ட்டுப் போகட்டுமே” என்றேன். து வேற கையில! இது வேற நெத்தி வில் வாங்கிய புத்தகத்தை மேசை கழற்றப் போனாள்.
அப்படியே இருக்கட்டும். நெற்றி ாசியும்" என்று மனைவியின் பயம்
தெளிவத்தை ஜோசப் 69
றுகதைகள

Page 96
"இது கையிலும், இது நெற்றி தப்பித் தேன் என்று கூறும் நாட என்பதற்கு கண்ணால் நான் கண்ட நிகழ்வே சாட்சி" என்றேன் சிரித்தட
கதற, 2 காந்தம் :
11 தெளிவத்தை ஜோசப்
1 சிறுகதைகள்

பிலும் இருந்ததால் தான் இன்று ட்கள் வந்து கொண்டிருக்கின்றன -தே பிரமையாகிவிட்ட இன்றைய llon.
மல்லிகை 1989இ

Page 97
go u5?ü5u
வேர் செத்த பிறகும் விழ ம6
அழுந்தி நின்று கொண்டு அடம்பிட பல்.
நாக்கால் தொட்டால் சோளக்ெ உலாப் போகிறது!ஆனால் விழமாட் அதுதரும் நோவும் அட்ம் பிடி களும். அப்பாடா பொறுத்துக் கொல வயிற்றிலே பசியா..? அல்லது வ நோகிறதா..? என்று சொல்லத் தெரி தீர்க்கும் குழந்தை போல். என்ன ெ வீக்கம் கண்டு.!
கேவலம் ஒரு பல், அதுவும் என விட முடியாது. நீர் பட்டால் இழுக் தப்பித் தவறி பட்டுவிட்டால் உயிர் நி அப்படியே கன்னத்தை அழுத் சிந்துவேன்.
கையைக் கழுவிக் கொண்டு எழு பல்லின் அடம் வயிற்றுக்குத் தெ “என்னங்க இப்பவும் சாப்பிடா பக்கம் போகாம பாத்து மெதுமெது பட்டினிகெடந்தா எப்படி?வயித்துக்கு
“ஒங்களுக்கும். ஒங்க பல்லுக்க சம் கொழைய விட்டு, ரசமும் வச்சிரு முழுங்கிடுங்க.
"பட்டினியோட போறிங்க மயக்க

னம் இல்லை. எகிறின் பிடிப்பில்
டிக்கிறது எனது முன்கடைவாய்ப்
கொட்டை போல் நாலாப்புறமும் டேன் என்கிறது.
டத்து ஏற்படுத்தும் அசெளகரியங் ர்ளவே முடியவில்லை.
லியா..? அல்லது வேறு எங்காவது பாமல் சதா'நை நை' என்று கத்தித் சய்வதென்றே தெரியாமல் எகிறில்
ன் பல். வாயில் ஒன்றும் வைத்து க்கிறது சாப்பிடும் போது ஏதாவது
லையில் அடிப்பட்ட மாதிரி.
திப்பிடித்துக் கொண்டு கண்ணிர்
ந்து விடுவேன். ரிகிறதா? மல் எழுந்திறிச்சிட்டீங்க. அந்தப்
வா மென்று முழுங்கிடுங்க. இப்படி எதையாவது போட்டாகணுமே."
ாகவும் தான் சோத்தையும் கொஞ் க்கேன். நல்லா பெனைஞ்சிநைசா
கம் போட்டு எங்கயாச்சும் ரோட்டுல
தெளிவது ஜோசப் 71
றுகதைகள்

Page 98
விழுந்துட்டிங்கன்னா. குடிச்சிட்டு நெனைப்பானுக!
மனைவி சொல்லுவதில் உள்ள ஆனாலும் அவளை முறைக்கின “எனக்கல்லவா தெரியும் என் ே என்னும் அந்த முறைப்பின் எரிச்ச வழிநுழைந்து உடலுக்குள் ‘சர் சர் ெ தாக்குகின்றது.
காலங்காலமாய் எனக்குச் சக பகிர்ந்து கொண்டு எனக்காகவே ளாய்த் தோன்றுகின்றாள். தெரிகின்
“என்னுடைய வேதனை உனக்ே காரணம் இந்தப் பல்லும் அதன் தாகத்திற்கு தண்ணிரைத் தவிர
றியாத என்னை நாலுபேர் குடிகாரன் விழுந்து கிடக்கிறவன் என்றும் குை
இத்திணையூண்டான இந்தப் ப என் கெளரவத்திற்கு இழுக்கைத் .ே கத்தான் இருக்க வேண்டும்.
கோபத்தால் பல்லைக் கடித்தே "அம்மோவ்."தொலைந்தேன்! கீழ்ப்பல்லின் அழுத்தத்தால் சற் விலகிகன்னத்தின் மென்மையைக் ஒரு கணம் உயிர் போய்த் திரும் எகிறில் இரத்தம் ஊர்வது போன் சுவைக்கின்றேன் ரத்த வாடை இல் இருக்கும் இடம் விலகியதால் ஏ வதைப்படுத்துகின்றது.
பல்லுக்கு மேலாக நாவைச் சுழ நிற்கவும் முடியாமல் விழவும் ம வேரூன்றி சரிந்து நிற்கும் மரம் ே நுனிப்பல் கன்னத்தைத் தொட்டுக் ெ
i Gassiflankama Gapura 721ஜஜோசப்

விழுந்து கெடக்குறதா நாலுபேர்
நியாயம் எனக்கு தெரிகின்றது. ர்றேன். வேதனை உனக்கெப்படித் தெரியும்" ல் ஏவுகணை போல் அவளது கண் ரென்று ஊடுறுவி இதயத்தைத் தேடித்
5லமுமாகி எனது சகலவற்றையும் வாழும் அவள் இப்போது அயலவ ன்றாள்.
கெப்படி தெரியும்" என்கிறேன்.
பயங்கரவாதமும். வேறு எதையுமே வாயில் வைத்த
ன் என்றும், குடித்துவிட்டு றோட்டில் ற பேச வைக்குமா இந்தப்பல்.
ல்லின் சில்லறை விளையாட்டுக்கள் தடித்தரும் ஒருதிட்டமிட்ட செயலா
ன்.
]றே ஒருக்கழித்து வரிசையை விட்டு கீறிக் கொண்டு.
புகிறது. ற ஒரு இழைதல். எச்சிலை உரிஞ்சிச்
5006)...
ற்பட்ட இடைஞ்சல் என்னை சித்தர
ற்றித் தடவிப் பார்க்கின்றேன். ]னமில்லாமல் மண்ணின் பிடிப்பில் பால் அடிப்பல் எகிறின் உள்ளும் கொண்டும்.

Page 99
பல்லின் மேல் நாக்குப்பட்டது:
கோபித்துக் கொண்டு வாசல் கிழம், யாராவது கூப்பிட மாட்டா “உள்ள வாயேன் காத்தடிக்குதில்லே நுழைந்து கொள்ளுவதைப்போல. யில் நின்று கொண்டது.
பல்லை மெதுவாக மீண்டும் மீன அடிப்பல்லின் ஒரம் நாவைக் க கிறது.
விலகி வெளியே வந்த அளவு உ னையில் நாவால் மெதுவாக உந்துகி
வரிசை விட்டு விலகி வெளிே போகிறது.
பற்களை மெதுவாகக் கடித்து ஆ தினேன். பிறகு மீண்டும் கடித்து வெ
தள்ளு ஊஞ்சல் மாதிரி உள் போகிறது.
ஆனால் கழன்ற பாடில்லை.
கண்ணாடி முன் நின்றுவாயை வலிக்குப் பயந்து அந்தப் பக்கம் லேசாக மஞ்சள் பூத்துப் போய்
எழும்பவும் ஜீவனற்று புரட்டிப் பிசுபிசுப்புமாய் கட்டிலில் கிடக்குப்
அசூயை என்னை அரிக்கின்றது “இந்த இளவையெல்லாம் வாய் எரிச்சல். எரிச்சலாக. வருகின் விரலால் அழுத்தமாகப் பிடித்து பார்க்கின்றேன்.
உதட்டை நீவிக் கொண்டு விர
முகமும் விரலும் மட்டுமே கண்ணி பல்லும் பல்லின் நடமாட்டமும் தெ

நான் தாமதம்.
கல்லில் போய் அமர்ந்து கொண்ட ர்களா என்பதற்காகக் காத்திருந்து "என்ற குரல் கேட்டதும் ஓடி வந்து டடக்கென்று மீண்டு வந்து வரிசை
ண்டும் நாக்கு தடவுகிறது. கீறினாலும் தடவல் இதமாக இருக்
ள்ளே போகுமா என்னும் பரிசோத றேன்.
யே வந்தது போலவே உள்ளேயும்
ஆடும் பல்லை உட்பக்கமாக அழுத் 1ளிப்பக்கமாக அழுத்தினேன்.
ளேயும் போகிறது வெளியேயும்
அகலத் திறந்து பார்க்கின்றேன். பிரஷ் போடுவதே இல்லை. வழவழத்துக் கொண்டு!
போடவும் நாதியில்லாமல் ஈரமும் ம் கிழம் போல!
f
க்குள் வைத்துக் கொண்டு”
rறது! துக் கொண்டு மெதுவாகச் சுழற்றிப்
ல் உள்ளே நுழைந்ததும் கோணல் ணாடியில் பெரிதாய் தெரிகின்றன. ரியவில்லை.
தெளிவத்தை ஜோசப் 73
றுகதைகள்

Page 100
கண்கள் கலங்கிச் சிவந்ததுத வரவில்லை.
எனது மெது மெதுவான பல பல் மசிந்து கொடுப்பதாகத் தெரிய நான் எத்தனை பெரியவன்! எத் எல்லாம் செய்து காட்டியவன்!என எனது சுண்டு விரல் நகம் அளவுஇ பல் எல்லாம் மனிதனுக்கு அ எழுகிறது.
நெருக்கடிகள் தான் ஒரு வரல உயிர்ப்பிக்கின்றனவோ
பொக்கை வாயாக இருந்து மன விதை முளை போல் சின்னதா கொண்டு ஒன்று எட்டிப் பார்க்கை ருப்பார்கள் பெற்றவர்கள். விரலா உறுதிப் படுத்திக் கொண்டதும் அ கொழுக்கட்டைபிடித்து எத்தனை வரவேற்பு பிறகு ஒவ்வொன்றாய் முளை போட்ட தேங்காய்க் கீற்றுப் போல் முகத்துக்கே ஒரு தேஜசாய் எத்தனைப் பேர் என் பற்க6ை முன்னிரு பற்களும் அதனை ஒட் சீரான அளவுடன் வரிசைமாறாம6 எகிறின் சிவப்பும் அதில் பளிங் எனது சிரிப்பின் மோகனம் எ என்மேல் மோகம் கொள்ளச் செய்
இந்தப் பற்களால் முகத்துக்ெ வமும் கிடைத்ததே!
அதே பற்களில் ஒன்று இன் செய்யத் துணிந்திருக்குமா?
நம்பமுடியவில்லை!
74 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ான் கண்ட பலன் பல் கையில்
ாத்காரப் பிரயோகங்களுக்கெல்லாம் வில்லை.
தனை எத்தனை பிரமாண்டங்களை க்குத் தெரிய முளைத்தது இந்தப்பல். ருந்துக் கொண்டு!
வசியமா என்ன? என்னும் நினைவு
ாற்றுத் தேடலுக்கான நெருக்குதலை
ன்ணைக் கீறிக் கொண்டு மேலெழும் க வெள்ளையாக எகிறை முட்டிக் கயில் எத்தனை குதூகலம் கொண்டி ல் தடவிப் பார்த்து பல்தான் என்று வசர அவசரமாக அரிசி இடித்து பல்
த்து வளர்ந்து வாய் நிறைந்து கீறிப் வரிசையாக
ளப் பார்த்து பொறாமைபடவில்ல்ை
.டி வளர்ந்த மற்ற பற்களும் - ஒரே ல் - வெளியே தெத்தித்துருத்தாமல்!
குபதித்தாற்போன்ற பல் வரிசையும்' ந்தனை பேரை வசீகரித்திருக்கின்றது! திருக்கிறது.
காரு களையும் எனக்கொரு கெளர
று என் கெளரவத்திற்கே இழுக்குச்

Page 101
என்னால் அதற்கு ஏதாவது இ எப்போதாவது ஏற்பட்டிருக்குமா?
இல்லை என்றால் இது ஏன் எ றுத்துகிறது எதற்காகவோ பழிவாா
"Every Action has a Reaction"
ஆலும், வேலும். என்பதற்கி தேய்க்கவில்லை தான் நான். இன் லாம் சாத்தியப்படுவதில்லை. கு போய்த் தேடுவது!
இருக்கவே இருக்கின்றன றெடி ணங்கள் வளைவுகளுடன்.
பல் வரிசையில் உள்ளும் ெ இடைஞ்சலின்றி லாவகமாக பிரவ பிடிப்புத்தான் இந்த வளைவுகள் 6
பல்லின் மேல் உள்ள பற்றுத கான அதிக விலையான பிரஷ்கை வாங்கி வாங்கியே அம்மாவிடம் யாகச் சேர்ந்துவிடுவதால் எங்கே தான்.
தங்கள் தங்கள் மேம்பாட்டுக் காகவேநலன்களுக்காகவே தயாரிப் பற்பசைகளில் பெரிதாகத் தம்பட தேர்ந்தெடுத்துப்பாவித்தேன். பா
பொங்கும் பால் போல நுரைநூ என்று தெரியாமல் பொங்கிப்பூரி அது மணக்கும் மணம். கொப்பளி சுற்றி ஓடி வரும் அந்த சில்லென்ற
எத்தனை செய்திருக்கிறேன்.(
பிள்ளைக்கு நல்லதே என்று மைல் தூரம் நடந்து போய் ஆட்( போட்டு கையில் எடுத்துக் கொண்ட இப்போது எவளோ ஒருத்தியின் என்று என்னையே கேட்கின்றாே போல்.

டைஞ்சல்கள் அநீதி அக்கிரமங்கள் தெரிந்தோ தெரியாமலோ!
ான்னை இப்படி இம்சிக்கிறது துன்பு ங்குவதுபோல்.
என்பது எத்தனை சத்தியமானது
சைய ஆலங்குச்சியை மென்று பல் றைய விஞ்ஞான வேகத்தில் இதெல் தச்சியையும் கொம்பையும் எங்கே
டிமெட் குச்சிகள். விதவிதமான வண்
வளியுமாகக் கையை ஒட்டி ஒட்டி ஷ் செய்வதற்கான விஞ்ஞான கண்டு என்னும், விளம்பரங்களுடன்.
1ல் பாசத்தில் அக்கறையில் அழகழ ளயே பாவிப்பேன். அடிக்கடி பிரஷ் ஏச்சுப் பட்டிருக்கின்றேன். குப்பை கொட்டுவது என்பதும் பிரச்சினை
காகவன்றி பற்களின் மேம்பாட்டுக் பதாகதம்பட்டம் அடித்துக்கொள்ளும் ட்டம் அடிக்கும் பற்பசையைத்தான் விக்கிறேன். ரையாகக் கிளம்பி வாய் எது பல் எது த்து துப்பும் போதும் துப்பிய பின்பும் த்துதுப்பிய பின்பும் பல்லைச் சுற்றிச் ச் சுகந்தம்.
இதற்காக. தினமும் காலைக் கருக்கலில் நாலு டுப்பால் வாங்கி வந்து காய்த்து சீனி டபிறகுதான் எழுப்புவேன் இவனை. பின்னால் ஓடிக் கொண்டு நீ யார் ன என்று குமுறிப் புலம்பும் அப்பா
தெளிவத்தை ஜோசப் 75
றுகதைகள்

Page 102
நானும்.
"அது ஒரு தகப்பனாகப்பட்டவ சொல்லியிருப்பான்.
இந்த பல்லும். நானும் தான் உனக்கு எத்தனை என்னைப் பத்திரமாக. சுகதேகிய வேண்டியது உனது கடமை என்று
இறைச்சியா எலும்பா? சோறா ( வாய்க் கரும்புதான்!
கரும்பை மட்டும் விட்டா வைத் முன் கடைவாய் பல்லால் ஒர என்றால்டர் டர்'ரென்று உரிந்துவ உதடு லேசாக நசிந்து எரியும். ந ‘சர சரவென்று கருப்பஞ்சாறு ெ யேயும் வீசித் தெறிக்கும்.
பல்லிடுக்கில் சிக்கிநிற்கும் சின்ன பல்லைக் கடித்து வாயைச் ச காற்றை உள்ளிழுத்தால் சிக்கிக் ெ பென்று தொண்டைக்குள் போய்வி காறி உமிழ்ந்து விட்டு மீண்டு இனிக்க இனிக்க சாறு விழுங்கி.
கருப்பஞ்சாற்றைப் போலவே
GOTGO)6).
இப்போது கரும்பென்று நினை கடிக்கவா. இழுக்கவா. மெல்லவ உறைக்க உறைக்க ஆஸ் ஊஸ் ெ முடித்துகை வாய் கழுவியதும் அம் ஆறேழு இடங்களில் குத்தி எடு இறைச்சித் துரும்புகளை குத்தி எடு தொங்கும் ஒரு வேதனை.
பல்லை எல்லாம் 'பின்னால் ரவிக்கையில் கழற்றிய பின்னை நீட
76 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

பனின் கடமை" என்று அந்த மகன்
எத்தனையோ செய்திருக்கின்றேன். ாக. மரியாதையாக. வைத்திருக்க
கூறுமோ..?
சோளமா? சகலமும் இதற்கு யானை
5தேன்.
த்தை ஒரு கடி கடித்து இழுத்தேன் ரும் பட்டை.
றநற' வென்று கடித்து மெல்கையில் தாண்டைக்குள் இறங்கும். வெளி
ணச்சின்ன சக்கை வலிகொடுக்கும். ாழித்து 'ஸ்ஷ்ஸ்' என்று பலமாகக் காண்டிருந்த கரும்புச் செதில் 'கப் ழும். ம் நற நறவென்று கடித்து மென்று.
அந்த நாட்களும் மிக இனிமையா
ாக்கையிலேயே குலை நடுங்குகிறது. JIT...?
சன்று இறைச்சியும் சோறும் மென்று மாவிடம் பின்"கேட்பேன்.
த்ெதால் தான் விடுதலை கிடைக்கும். க்கும்வரை பற்களுக்கு சிலுவையில்
குத்தக் கூடாது என்பார்கள் அம்மா ட்டிக் கொண்டே!

Page 103
பல்லிடுக்குகளை மெது மெது ளித்துத் துப்புகையில் தண்ணீர் லே தான இரத்த வாடையுடன்.
ஒட்டி நிற்கும் பற்களுக்குள், சூழ்ச்சி எதையும் நான் தெரிந்து செ ஊசியை நுழைத்து பல் நுனி வரை
ஏறக்குறைய ஒட்டியிருக்கு பிரிப்பதற்கொப்பானதுதான் இது!
ஆபீசில் வேலை பார்க்கும் ஆ வந்திருந்தனர். பேசிச் சிரித்து நா வாங்கி...
இதெல்லாம் வழமைகள் தானே பெண்கள் என்றதும் மனம் சிலி
மேசை மீது போத்தல்களை என்றேன்.
கிளாஸ்கள் மட்டுமே வந்தன. அம்மா மறுபடியும் குசினிப் பக்கம்
அதற்குள் கூடியிருந்து கும்மாளமிடும் “ய டைய கெட்டிக்காரத்தனத்தைக் கா
கடை வாய்ப் பல் இடுக்கில் 6 கென்னும் ஓசையுடன் ஒன்றைத் தி
“அம்மாடியோவ்...” என்று ஒரு அம்மா வருவதற்குள் நாலைந்து "
டஸ்ஸென்று நுரை வழிய வழிய அம்மா திகைத்து நின்று விட்ட
ஆனாலும் எனது பற்கள் மீதா காரம்..!
எனது பல்தானே என்னும் எ.ே
தங்கள் தங்கள் குஷிகள் கொல் துன்புறுத்தி இன்பம் காணும் எஜம்

வாகக் குத்தி சுத்தம் செய்து கொப்ப சான சிவப்பாய்த் தெறிக்கும், மெலி
ஓட்டை போட்டு பிரித்து விடும் ய்யவில்லை. என்றாலும் எகிறருகில் இழுத்துப் பார்த்திருக்கின்றேன்.
ம் இரண்டை. வெவ்வேறாகப்
றேழு பெண்கள் ஒரு நாள் வீட்டுக்கு லைந்து குளிர் பானப்போத்தல்கள்
எ! ஈர்த்துக் கொள்ளும் வயது அது!
வைத்து விட்டு “அம்மா கிளாஸ்”
ஒப்பனர் வரவில்லை. கேட்டேன். நடந்தார்கள்.
பாரோ” இந்த பெண்களிடம் என்னு
ட்ட பலியாவது எனது பல்! போத்தலை வைத்துக் கடித்து 'கடக்' பிறந்து காட்டினேன்! நத்தி குதூகலித்தாள். ஓப்பனருடன் அம்மாடியோக்கள்...''
ப கிளாஸ்கள் நிறைந்தன. ார்கள். பிறகு ஏசினார்கள். ன என்னுடைய ஆதிக்கம்... சர்வாதி
(1100 தச்சதிகார அசட்டை..!
ன்டாட்டங்களுக்காக அடிமைகளை ரனர்கள் போல்...?
தெளிவத்தை ஜோசப்
சிறுகதைகள் |

Page 104
அம்மாவின் இடத்தை மனை பின்னால் பல்லுக் குத்தாதீங்க என கழற்றிக் கொடுப்பது நடந்து கொண் நாசூக்கான இந்தப் பிளவு படு மின்றி கூட்டாகவும் செய்திருக்கின் இது நாசகார வேலையல்ல நம பூச்சுடன்.
எங்கள் வீட்டில் ஒரு விருந்து பொரித்தாக்கிய கத்திரிக்காய் கூ மாவாக்கிய உருளைக் கிழங்கு உ லாமே பல்லுடன் மல்லுக்கு நிற்கும் இறால் வறுவல், மாட்டிறைச்சி மாக கோழி இறைச்சிக் கறி!
மாட்டிறைச்சி வேண்டாம் என் எலும்புகளுடன் ஆட்டிறைச்சிப்பி கடிக்க முடியாதவைகளை வீசி சப்புகின்றார்கள், உறிஞ்சுகின்றார். இடம் தேடிக் கண்டு பல்லை நுழை
ஒரே போர்க்களம்!
கை கழுவித் துடைத்து பழம் தி குச்சியும் தானுமாய்.
முன் கையால் வாயை மூடிக்
கோணி.
பூச்சாடியின் பூக்களென ஊசி குச்சிகள் பக்கற்றுடன் வீற்றிருக்கிற
தலையைப் பலமாக உதறிக் நொய்' என்று பிய்க்கும் பல்லுக்கு வாய்க்கு அவல் போட்டது போல். விரலால் மெதுவாகத் தடவு விரலில் அசூயையை ஏற்படுத்துகின நகத்தால் மெதுவாகச் சுரண்டிய பிடியைச் சற்று அழுத்தி.
78 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

rவி பிடித்துக் கொண்ட பிறகும் ன்றபடி ரவிக்கையில் இருந்து பின்' டே இருந்தது. த்தும் வேலையை தனியாக மட்டு றேன்.
து பாரம்பரியம் என்னும் போலிப்
ட்டும் உருளைக்கிழங்கை பிசைந்து ப்புமாவையும் தவிர்ந்த மற்றதெல் அயிட்டங்கள்.
ப் பிரட்டல், கால் முள்ளும் சதையு
ர்பவர்க ளுக்காக குண்டு குண்டாய் ாட்டல்.
த் தொலைக்கின்றார்களா? இல்லை கள். திருப்பித் திருப்பிப் பார்த்து த்து.
ன்ெனும் முன் ஒவ்வொருவரும் பல்
:கொண்டு முகங்களைக் கோணிக்
ஊசியாய் நீட்டிக் கொண்டு பற் து மேசையில்.
கொண்டேன். சும்மாவே 'நொய் தலையின் பலமான உதறல் வெறும்
கின்றேன். பல்லின் வழுவழுப்பு йpgы. வாறே விரலிடுக்கில் பல்லை வைத்து

Page 105
ஒரு திருகு. பல் கையுடன் வந்து விட்டது மட்டுமே வெளியே வந்தது. எச்சில் இடுப்பில் குந்தியிருக்கும் குழந் குந்தியிருக்கிறது பல்!
எகிறைக் கெட்டியாகப் பிடித்து நாவால் இழுத்துப் பார்க்கிறேன் வரிசைக்கு வரமறுத்து அடம்பி
என்னுடைய பலாத்காரப் பி குரல் கொடுத்துக் கொண்டு!
கண்ணாடி முன் நின்று பல்லு என்னை வருவோர் போவோர் நமட்டுச் சிரிப்பு சிரித்துக் கொள்வ
அவர்களுக்கு இப்படி ஏதும் தங்களுடையவைகளை மறைத்து செய்யும் வேஷமா?
ஒரு விதமாகப் பல்லை சமா வந்துவிட்டேன்.
மெதுவாக தொட்டுப் பார்க்கிே செல்கின்றது!
எச்சில் சிவப்பாய் ஊறி ஊறிவ "தண்ணி. கொஞ்சம்..” என் றேன்.
டம்ளரில் தண்ணிருடன் மனை வழவழப்பும் சிவப்புமாய் எச்சி துப்புவது எங்கே வாயைத் திற தேன்.
கிளாசை வாங்கி தண்ணிரைவ இழுத்ததே ஒரு இழுப்புகையி எரிகொள்ளியை தண்ணிருக்கு கொதிப்புமாய் ஏதோ ஒன்று சர்

போன்ற உணர்வு ஆனால் விரல் ஒழுகிக் கொண்டு.
தையைப் போல் எகிறுக்கு வெளியே
க் கொண்டு
st.
டிக்கிறது. ரயோகங்களுக்கான ஒரு எதிர்ப்புக்
லுடன் மல்லாடிக் கொண்டிருக்கும் எல்லாம் ஏளனமாகப் பார்ப்பதும் துமாய்.
இன்னும் வரவில்லையா அல்லது க் கொண்டு அயலவனை கேலி
தானப்படுத்தி வரிசைக்கு கொண்டு
றன். விரல் நுனிபடும் போதே விலகிச்
ாய் ரொம்புகிறது. ாறு குழறியபடி வெளியே ஒடுகின்
ாவிவந்தாள்.
லைத்துப்பிவிட்டு. ]ந்து குனிந்து வடித்து விட்டு நிமிர்ந்
ாயில் ஊற்றியதுதான் தாமதம்
வில் இருந்த கிளாசை வீசி எறிந்தேன்.
5ள் விட்டு இழுத்தது போல் புகையும் சர் ரென்று பல்லுக்குள் நுழைந்து
தெளிவது ஜோசப் 79
றுகதைகள்

Page 106
எகிறுக்குள் ஏறி கன்னத்தில் வியா மண்டைக்குள் பிரவேசித்து மூளைை
என்னால் நிற்க முடியவில்லை. திண்ணம்.
ஒடுகின்றேன். வீட்டை சுற்றி. ே வழியே.
சைக்கிள். கார். பஸ். என்றுத சிலர் நின்று திரும்பிஎன்னைப் நான் ஒடுகின்றேன். பின்னால்
நீண்டு நீண்டு வரும் அவளது க முயன்றுமுதுகில் பட்டு பட்டு விலகி
எட்டிப் பிடித்து வேகத்தைக் கு கூட்டி வருகிறாள்.
எனக்கு சுயம் திரும்புகின்றது. ே போய் கதிரையில் அமர்கின்றேன்.
"இன்னும் எத்தனை நாளைக்கு டாக்டர்கிட்ட போங்கன்னு நானு விட்டேன். நேரமில்லைம்பீங்க ஆ அது உங்களை வீழ்த்திடும் போலிரு
கலங்குகின்றாள் மனைவி ஆம் அதுதான் சரியான வழி நா
என்னுடைய எந்தவிதமான ச வில்லை!
இதமான எனது தடவல்கள் அன எனது சின்ன சின்ன பலாத்கார இனி ஆயுதப்பிரயோகம் தான் ஊசி போட்டு உணர்வழித்து உய அழுத்திவைத்துகிடுக்கி போட்டு இ திப்பிடித்து நெம்பி.
"Every action has a reaction" நாட்ட வேண்டும்!
80 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

பித்து கண் நெற்றி என்று ஏறி ஏறி யைத் தேடி. நின்றால் சாய்ந்து விடுவேன் என்பது
கேட்டைத் தள்ளிக் கொண்டு றோட்டு
ாண்டி ஒடுகின்றேன். பார்க்கின்றனர். பிறகு நடக்கின்றனர். மனைவி ஓடி வருகின்றாள். ரம் எட்டி எட்டி என்னைப் பிடிக்க 5.
றைத்து ஓட்டத்தை நிறுத்தி உள்ளே
வெட்கமாக இருக்கின்றது அடங்கிப்
இப்படி இம்சைப்படப் போறிங்க. ம் எத்தனையோ தடவை சொல்லி பூடுற பல் தானே விழுந்துடும்பீங்க. க்கே."
னும் தீர்மானித்துக் கொண்டேன். மரசங்களுடனும் அது ஒத்து போக
தைத் திருப்திப்படுத்தவில்லை. ங்களுக்கு அது மசியவில்லை.
ர்ந்த கதிரையில் உட்கார்த்தி தலையை ]றுக்கிகத்தியால் கீறி குரடால் அழுத்
என்பதன் இருப்பை நானும் நிலை

Page 107
கன்னத்தில் கை பதித்து ஆயுத போது எனக்கு பகிர் என்றது.
என்ன இத்தனை கூட்டம்!
கன்னத்திலும் தாவாயிலும் மு. அத்தனை பேரும்!
முகத்தைக் கோணி கோணி அரு கொண்டு அந்தச் சிறுவன்.
பள்ளிக்கூடக் கவுனும் தானுமr அந்தச் சிறுமி.
பூவும். பிஞ்சும். காயும். பழமு இத்தனை பேருக்குமே பல்வலி டாக்டரிடம் நானோ என்னிடம் உலகம் அவசர அவசரமாகக்கிழ6 டாக்டரே டாக்டர்களாகிப்பல்
கத்திகளும். இடுக்கிகளும். ஒ வென்னும் ஆயுத ஒலிகள் இரைச்ச6
ஆட்டம் போடும் இந்த பல்லை விட்டு.
நுனி நாவால் தடவிப் பார்க்கி: பள்ளமாக இருக்கிறது.
ஆனால். ஆனால்.
பக்கத்துப் பல் ஏன் லேசாக வலி

உதவி நாடி டாக்டரை அடைந்த
ன் வாயிலும் கை பதித்தவர்களாய்
ழதபடி அம்மாவை அரவணைத்துக்
ாய் அப்பாவின் பிடிக்குள் நெளியும்
முமாய்.
utl
டாக்டரோஎப்போதுநெருங்குவது. ண்டுப்போய்க்கொண்டிருக்கிறதோ! கிப் பெருகி. ன்றுடன் ஒன்று மோதும் கடமுடா லாகி. காது செவிடுபடும் படி. 0 ஆயுதம் போட்டு அகற்றி அழித்து
ன்றேன். பல்லிருந்த இருந்த இடம்
க்கிறது!
சரிநிகர் 1997 ള്
தினக்குரல் 2012
தெளிவத்தை ஜோசப் 81
றுகதைகள்

Page 108
இன்னுமொ(
3.
பாதையில் ஏதோ சத்தம் கேட்கி வந்து திரையை விலக்கி ஜன்னலூடா சரியாக எங்கள் வீட்டுக்கு முன்ன தெருச்சுற்றிகள் ஏழெட்டுப்பேர் மத்தியில் யாரோ மாட்டிக் கொண்ட கும் சில சிங்களக் குரல்களில் இருந்து
“யாரைத் தேடுகிறீர?”ஒரு குரல். "எங்கிருந்து வருகின்றீர்?"இன்னெ “யாழ்ப்பாணமா?” மற்றொரு குர "கொட்டித?” மற்றுமொரு குரல். "ஐடெண்டி கார்ட் இருக்கா. எடு வீட்டில் இருந்து வெளியே வந்து ே இப்போது சூழ்நிலை துல்லியமா
கையில் ஏதோ ஒரு விலாசத்ை தமிழ் வாலிபர்கள் வீடு தேடி வந்துள்
"சந்தேகத்துகிடமான விதத்தில் னால் உடனே எங்களுக்கு அறி அறிவித்தல் இவர்களுடைய அழுச் விலாசம் தேடி வந்தவர்கள் வசமாக
எதிர் வீடுகள், பக்கத்து வீடுகள் : புதிய, பழைய தாமரைகள் பூத்தன.
82 இத்து ஜோசப்
றுகதைகள

றது. எழுதிக் கொண்டிருந்த நான் கப் பார்க்கின்றேன்.
ால்தான் ஏதோ கூட்டம்.
கும்பலாகக் கூடி நிற்கின்றனர். னர் என்பது உச்சஸ்தாயில் கேட்
து தெரிகிறது.
எாரு குரல்.
ல்.
9"
கேட்டடியில் நின்றேன். கத் தெரிகிறது.
த வைத்துக் கொண்டு இரண்டு ளனர்.
புதியவர்கள் யாராவது நடமாடி வியுங்கள்" என்னும் பொலிஸ் 5கடைந்த மனதை உசுப்பிவிட, மாட்டிக் கொண்டனர்.
ஆகியவற்றின் சாளரங்களில் சில பின் மறைந்தன.

Page 109
வாசற் கதவடியில் சில ஆண்( நின்றன. பின் உள்ளே சென்றன.
இவர்களுக்கெல்லாம் இல்லா யாரோ புதியவர்கள் வந்து கொழு விடாமல் தடுத்து நிறுத்திவிடும் ( பொறுக்கிகளுக்கு வந்து விடுகிறது!
நம்மவர்களின் தேசப்பற்று வி மூக்கில் வியர்ப்பதுபோல் புதியவர்க களுக்குத்தான் வியர்த்துவிடுகின்ற
ஏதாவது கையில் மடியில் இரு விடும் வித்தைகள்தான்!
விலாசம் தேடி வந்தவர்களை அமைத்துக் கொண்டனர். கேட்டைத் திறந்தேன். றோட்டுக்கும் வீட்டுக்கும் நடுவ கும் இந்த இடுப்பளவு இரும்ட டன்கூடிய ஒரு நீண்ட ஒலி எழு கொக்கிக்கு எண்ணெய் போட்டா மழை நாட்களில் கேட் திறக்கப்ப( டோம் என்றாலும் எண்ணெய் பே வீட்டுக்குள் இருக்கும் எங்களுக் மணி.
உள்ளே இருப்பவர்களுக்கு ப இருக்கின்றவர்களுக்கும் இது ஒரு
நான் கேட்டைத் திறந்ததும் சுற் ருப்தி தென்பட என் பக்கம் திரும்ட நான் கேட்டை திறந்து கொண் பிடிக்கவில்லை.
இதுபோன்ற சந்தர்ப்பங்களில் வர்கள் எட்டிப்பார்ப்பதுடன் உள் வது இவர்களுடைய தெருத் தர் கூடாது.

முகங்கள் எட்டிப் பார்த்தன. சற்று
த ஒரு அக்கறை எங்கிருந்தோ, ழம்பைத் தூக்கிக் கொண்டு போய் முன் ஜாக்கிறதை. இந்தத் தெருப்
னோதமே இதுதான். காக்கைக்கு 5ள் யாராவது வந்தால் உடனே இவர் து.
ப்பதை அப்பிக் கொண்டு அனுப்பி
நடுவில் விட்டு இவர்கள் வியூகம்
பில் நிற்கும் அரைச்சுவற்றில் இருக் கேட் திறக்கும்போது இசையு ப்பும். கேட் மாட்டப்பட்டிருக்கும் rல் இந்த சப்தம் எழாது என்பதை டும்போது நாங்கள் அறிந்து கொண் ாடுவதில்லை.
கு இந்த கேட்டொலிதான் கூப்பிடு
மட்டுமல்ல, இப்போது வெளியே கூப்பிடுமணியாகிவிட்டது! றி நின்ற கும்பல் முகங்களில் அதி பியது. டு வெளியே வந்தது அவர்களுக்கு
வீட்டில் இருந்து எட்டிப்பார்ப்ப rளே போய்விட வேண்டும். அதா பாருக்கு இடைஞ்சலாக இருக்கக்
தெளிவத்தை ஜோசப் 83
றுகதைகள்

Page 110
நான் அவர்களை நோக்கி நட முடியாதுதான்
“என்னைசே இந்தப் பக்கம்! எ றேன்.
உண்மையிலேயே இவர்கள் எனக்குத் தெரிந்தவராகத்தான் இ பாடு கொண்டவர். சிங்களச் சிறு சிலவற்றை. தமிழில் அவ்வப்பே சுயமாகவும் ஒரு சில கவிதைகள். வேறொரு பகுதியில் வசிப்பவர்.
“வணக்கம் சார் இவரோட செr கின்றார்களாம். அதுதான் வீட்ை இவர்கள் என்னடாவென்றால்..!
பயந்துபோய் மான்போல் மருட ருடன் இருந்த மற்றவரைப் பார்த்ே கிறது. ஆனாலும் ஆளை மட்டுப்ப
“உங்களுக்குத் தெரிந்தவர்களா? ளத்தில் கேட்டான்.
"ஆமாம். ஆமாம்” என்றபடி அ “வாருங்கள் உள்ளேபோய் பேசுவே
“மாத்தயாத் கொட்டித தன்னெ திரும்பிப் பார்ப்பேன் என்பது அவ பக்கம் திரும்பி முகத்தை அடை கலைந்துவிட்டனர்.
கோவில் திருவிழா என்றால் றோம்" என்று லிஸ்ட்டுடன் வருவ வெசாக் என்றால் “தண்ணிர்ப் லிஸ்ட்டைத்தூக்கிக் கொண்டு வரு இப்படி எதையாவது கூறிக் ே கொண்டு பணம் வசூலிக்க வரே தெரியும். ஆகவே வாயில் வந்த ப றுடன் கலைந்துவிட அவர்களும் க இன்றைய சூழ்நிலையில் இன
84 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ந்தது அவர்களுக்குப் பிடித்திருக்க
ன்ன இப்படிக் கூட்டமாக” என்
மத்தியில் மாட்டிக் கொண்டவர் ருந்தார். கொஞ்சம் இலக்கிய ஈடு கதைகள் சிலவற்றை. கவிதைகள் ாது மொழிப்பெயர்த்து வருபவர். கதைகள் எழுதுவார். கொழும்பின்
ாந்தக்காரர்கள் இந்தப்பக்கம் இருக் டத் தேடிக் கொண்டு வந்தோம்.
ட்சியுடன் பேசினார் அவர். நண்ப தேன். பழகிய முகம் என்பது தெரி டுத்திக் கொள்ள முடியவில்லை.
"கூட்டத்தில் உள்ள ஒருவன் சிங்க
அவரைப் பெயர் சொல்லி அழைத்து பாம்” என்று திரும்பினேன்.
r நே” என்ற குரல் கேட்டு நின்று பர்களுக்கும் தெரியும். ஆகவே என் டயாளம் பண்ணிக் கொள்ளாமல்
"தெருவைச் சோடனை செய்கின் ார்கள்.
பந்தல் போடுகின்றோம்” என்று நவார்கள். கொண்டு லிஸ்ட்டையும் தூக்கிக் வேண்டும் என்பது அவர்களுக்கும் யிற்றப்பட்டுவிட்ட வார்த்தை காற் லைகின்றனர்.
ள்னொரு தடவை எங்களை வீடு

Page 111
புகுந்து அடிக்கும் சந்தர்ப்பம் கிை ஏற்கனவே அடித்ததில் அடிப்பட்ட அடிகத் தூண்டியவர்களுக்கும் அடி மட்டத்திலும் உணரப்பட்டதால், தூக்கிக் காட்ட மந்திரவாதிகள் மட்டும் புரியாதா என்ன?
ஆகவே திரும்பிப் பார்த்து முக ணிக் கொள்ளாமல் கலைகின்றன
"பார்த்தீர்களா. பறங்கிக்காய் யாம் உருளைக்கிழங்கு ஐநூறு, காயம் இருபத்தைந்து ரூபாயாம்! எட்டு ரூபாய் சொல்றான்! என் ஆக்குகிறது" குமுறிக் கொண்ே என்னுடன் யாரோ புதியவர்கள் இ நாக்கைக் கடித்தபடி உள்ளே போ
"குடிக்க ஏதாவது குடுத்தனுப் கொடுத்துவிட்டு “இருங்க. இரு ணுகள்” என்றேன்.
"அதை ஏன் கேக்குறீங்க? நீ போச்சு. இல்லாட்டி அவனுகளே விட்டு அடையாள அட்டையைத் படி முகம். கழுத்து. நெஞ்சு. இ அழுத்தித்துடைத்துக் கொண்டார் “பயல்கள் நன்றாகவே பயமுறு: யபடி மற்றவரைப் பார்த்தேன்.
எங்கேயோ பார்த்த மாதிரி என் போதே நண்பர் கூறத் தொடங்கின
"இவர் எனது நண்பர். சென்ட் பாருக்குப் பக்கத்தில் இருக்கும் ெ அதில் சேல்ஸ்மனாக நிற்கின்றார்
எனக்கு இப்போது பளிரென் கியது.
அங்கேதான் இவரைப் பார்த்

டக்கப்போவதில்லை என்பதுவும், வர்களைவிடக் கூடுதலான இழப்பு த்தவர்களுக்கும்தான் என்பது சகல
இனிமேலும் மந்திரக் கோலைத் இல்லை என்பதும் இவர்க ளுக்கு
நத்தைக் காட்டி அடையாளம் பண் j.
கொட ஐநூறு பன்னெண்டு ரூபா இருபத்தெட்டு ரூபாயாம்! வெங் இந்தர இவ்வளவுதான் தேங்காய் னத்தை வாங்குகிறது என்னத்தை ட வெளியே வந்த என் மனைவி, இரண்டு பேர் நிற்பதைக் கண்டதும் ய்விட்டாள்.
புங்க” என்று மனைவிக்குக் குரல் 1ங்க. பயலுகள் என்ன சொல்றா
iங்க வெளியே வந்தது நல்லதாப் எங்க சட்டைப் பைக்குள்ள கையை
தேடி இருப்பானுக" என்று கூறிய }த்தியாதிகளைக் கைக்குட்டையால்
த்தி இருக்கிறார்கள்” என்று எண்ணி
று நான் தடுமாறிக் கொண்டிருக்கும் ாார்.
றல் பஸ் ஸ்டாண்ட் அருகில் மில்க் பரிய கடை! தெரியுமா உங்களுக்கு.
று மின்னலடித்தாற்போல் விளங்
திருக்கின்றேன். அது ஒரு பெரிய
தெளிவத்தை ஜோசப் 85
றுகதைகள

Page 112
சில்லறைக் கடை. எல்லாச் சா அப்படித்தான் இருக்கும். சாமான் ஏறிக் கொள்ளலாம் என்பது மட்( கொள்ளலாம் என்னும் வசதிக்காக
கூட்டத்துடன் நெருங்கி நின்று ரின் கருணைக்காகக் காத்துநின்று இருக்கின்றேன்.
உள்ளே நிற்கும் சிலரில் இவ நினைவுதான். எங்கேயோ பார்த்; அலைக்கழித்தது.
ஒரு தடவை யாரோ இன்ெ சாமான் போட்டுக் கொண்டிருந் என்னுடைய சாமான் துண்டை ஆ ஒரு கையால் ஒதுக்கித் தள்ளிய ( லவா இருக்கிறேன். தெரியவில்ை துடன் சாமான் சுற்றிக் கொண்ே கிடக்கு. மூளையைப் பாவிக்கிற சாமான் கெடைச்சிடணும்.” என் கொண்டார்.
அந்த நேரத்தில் அது எனக்குச் ! லும் அவர்மேல் எனக்கு எதுவிதம வில்லை.
அவர் கூறியது நியாயமானதுதா கடையில் நிற்பவர்களின் சிரம களும் உணர வேண்டும்தானே!
அப்போதே நான் மறந்து விட டுகிறது.
அவரையே நான் பார்த்துக் ெ நினைத்தாரோ தெரியவில்லை தெ
"கடையில் நிற்கும் இவருடன் நினைக்கின்றீர்களா?” என்று “இல் கவ்வாத்திட்டு மறுத்த எனக்கு ந புரியவில்லை.
86 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

மான்களும் இருக்கும். கூட்டமும் களை வாங்கிய கையுடன் பஸ்ஸில் டுமல்ல. இடம்பிடித்தும் அமர்ந்து Sத்தான் இத்தனை கூட்டமும்.
உள்ளே இருக்கும் யாராவது ஒருவ காசைக் கொடுத்து சாமான் வாங்கி
ரும் ஒருவராக நிற்பதைக் கண்ட திருக்கின்றேனே என்று சற்றுமுன்
னாருவருக்கு இவர் லிஸ்டின்படி திருக்கின்றார். அவசரத்தில் நானும் அவரிடம் நீட்ட அதை லாவகமாக இவர் “வேலை செய்து கொண்டல் லை. பொறுங்கோ" என்று கூறிய ட "பார்த்தா பெரிய மனிதர்போல் 0தில்லை. கடைக்கு வந்தவுடன் று எனக்கும் கேட்கும்படி முனகிக்
சுருக்கென்றுதான் இருந்தது. என்றா ான கோபமோ ஆத்திரமோ ஏற்பட
ன்..!
]ங்களை சாமான் வாங்க வருபவர்
ட்டாலும் இப்போது நினைவிலோ
கொண்டிருந்ததால் நண்பர் என்ன ாடர்ந்து கூறினார்.
எப்படி நான் வர நேர்ந்தது என்று லை இல்லை" என்று அவர் பேச்சை ண்பர் என்ன கூறுகின்றார் என்று

Page 113
ஒரு சில்லறைக் கடையில் வே நண்பரைவிட ஒருபடி தாழ்ந்து ே எழுதுவதால் பேப்பர்களில் பெயர்
விட உயர்ந்தவராகிவிட்டார் என்ப முடியாத ஒன்றாக இருந்தது.
"ஒரு சக மனிதனை தன்னுடன் ணியற்ற இவரெல்லாம் எழுதி...'' ருக்கும்போது,
"தன்னுடைய ஓய்வு நேரங்களில் பங்குபற்றுகிறார்... நான் தயாரிக்கு குட்டி நாடகங்களில் எல்லாம் இல் நடிகர். எதிர்காலத்தில் பிரகாசிப்பா அறிமுகப்படுத்தினார். மற்றவர் | குனிந்தபடி மெளனமாக சிரித்துக்
"அந்த எதிர்காலப் பிரகாசத்தை ணியபடி, "இவர் ஒரு வானொலி துடன் ஏதோ ஒரு விதத்தில் சம்ப இவரைக் கூட்டிக் கொண்டு இந்த டீர்கள்! இப்படி மாட்டிக் கொல் மாட்டீர்கள் இல்லையா..?” என்றே
"இல்லை... இல்லை..." என்று எ மற்றவரைப் பார்த்து "ஐயாவைத் அவரிடம் பேச ஆரம்பித்த அதே யின் குரல் கேட்டது.
இருக்கையை விட்டு நான் எழு எழுந்து நின்றார்.
இருகரம் கூப்பி "வணக்கம் ஐ இறுகப் பற்றிகண்களில் ஒற்றிக் கெ
“என்ன இதெல்லாம்..! உட்காரு சென்று தேநீருடன் திரும்பினேன்.
அவர் இன்னும் நின்று கொண அவரை நான் உட்காரச் செய்ய வே
“ஐயாவை உங்களுக்கு நன்றாக

பலைக்கு நிற்பதால் இவர் எப்படி பானார் என்பதும்... கதைகள் சில வருவதால் நண்பர் எப்படி இவரை தும் என்னால் விளங்கிக் கொள்ள
- 1) சமதையாக வைத்து எண்ணத் திரா என்று நான் எண்ணிக் கொண்டி
ல் இவர் வானொலி நாடகங்களில் ம் வானொலி நிகழ்ச்சிகளில் வரும் பருக்கு இடம் தருகின்றேன்... நல்ல பர்..!என்று நண்பர் அவரை எனக்கு லேசாகச் சிவக்கும் முகத்துடன் கொண்டார்.
த நம்பித்தானோ..?” என்று எண் க் கலைஞராக, கலை இலக்கியத் ந்தப்பட்டவராக இல்லாதிருந்தால் 5 விலாசம் தேடி வந்திருக்க மாட் ண்டு அவஸ்த்தைப்பட்டிருக்கவும்
பன்.
ரன் கூற்றை மறுத்துச் சமாளித்தவர் ந் தெரியுமா உங்களுக்கு” என்று வேளை உள்ளே இருந்து மனைவி
ந்தபோதே மற்றவரும் திடீரென்று
ை
யா" என்றவாறு எனது கைகளை காண்டார்.
ங்கள்..!” என்று கூறிவிட்டு உள்ளே
ர்டே இருந்தார். பலவந்தப்படுத்தி
ண்டி இருந்தது. 5ப் பழக்கமா? இங்கேதான் ஐயா
தெளிவத்தை ஜோசப் |
சிறுகதைகள் 137

Page 114
வின் வீடு இருக்கிறது என்பது முன ஏதேதோ கேட்கின்றார்.
“சாரைத் தெரியும். ஆனால் இங் சிருந்தாத்தான் நேரா இங்கே வர் கிட்ட மாட்டிருக்காம" என்றவர்
“பாருங்க எவ்வளவோ பழகி ( விலாசம் தெரியலே, றோட்டுல றோம் அவ்வளவோட சரி. இப்ப தில்லாட்டி. நல்ல மனசு பண்ணி நாங்கபாட்டுக்குப் போயிருப்போ தவர். "இப்படியாவது சந்திச்சிக்க அந்த றவுடிப் பயலுககிட்ட மாட்ட முடித்தார்.
அவரிடமிருந்து அந்த விலாசத்
பாதையில் இருந்து பிரியும் ஒரு டும். சந்துக்குள் நுழைந்த பின்பும் தான்.
அந்த சந்துக்குள் இவர்களை தீர்மானித்துக் கொண்டு உள்ளே ெ வர, “இந்த தேங்காயைப் பாருங் மாட்டேங்குது. இதுக்குப் போய் எ ஆத்திரத்தைக் கொட்டித்தீர்க்க பரிதாபம் கழுத்தில் உப்பித் தணி அமர்ந்திருக்கின்றார்களே!
"சரி. சரி. என்ன செய்யலாம் செய்துவிட்டு அவர்கள் இருவருட
-
கையில் சாமான் துண்டுடன் சு ருக்கின்றேன்.
அதே கடைதான்! கடைக்குள் நின்று கொண்டிரு
கொண்டு வந்தவர். என்னைக் கை
88 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ர்பே தெரியுமா?" என்று நண்பரிடம்
கேதான் வீடுன்னு தெரியாது. தெரிஞ் திருப்பேனே! றோட்டுல அவனுக் என்னைப் பார்த்துக் கூறுகின்றார், இருக்கோம். ஆனா வீடு தெரியலே. பாக்றோம் கூட்டங்கள்ல பாக்கு க்கூட றோட்டுல ஒரு தகறாறு நடந் நீங்களும் வெளியே வந்தில் லாட்டி ம்.” என்று மூச்சுவிடாமல் பொரிந் கிட்டமே அதே ஒரு பாக்கியம்தான்! டிக்கிட்டதே மறந்து போச்சு” என்று
தை வாங்கிப்பார்த்தேன்.
5 சந்துக்குள் நுழைந்து போக வேண் வீட்டைக் கண்டுபிடிப்பது சிரமம்
தனியே அனுப்பக்கூடாது என்று சன்றேன் மனைவியிடம் கூறிவிட்டு க. தேங்காத்திருகிகொட நொழைய ட்டு ரூபாயா எடுத்திருக்கான்” குரலை உயர்த்திசத்தமிட முடியாத ந்தது. வேற்றாள் இருவர் வெளியே
.." என்று மனைவியை சமாதானம் னும் வெளியே நடந்தேன்.
D -
ட்டத்தில் நெருங்கி நின்று கொண்டி
ந்த அந்த நண்பர் விலாசம் தேடிக் ண்டுவிட்டார்.

Page 115
"ஐயா வாருங்கள்.” என்றபடி சாமான் துண்டை எட்டி எடுத்துக் (
“சற்றுப் பொறுங்களேன். வேை கின்றேன்” என்று துண்டுடன் நீண் சுயத்தைக் காணாத எனக்குச் சற்று தான் செய்து கொண்டிருந்த ( னொரு சிப்பந்தியிடம் கூறி அவ தையும் என் பொருட்டு மகிழ்வுட களை விரைவாகக் கட்டத் தொடா மிகவும் சங்கடப்படுத்துகிறது.
“என்னைப் பார்த்து அவர் ப றால் ஏன் இப்படிப்பதறுகின்றார். “இது பயமில்லை ஒரு மரியான மதிப்பு.
என் மனதுக்குள் ஒரு கேள்வி. சாமான் கட்டியாகிவிட்டது. க பேக்குக்குள் போட்டு வாயைக் கட என்னிடம் தொகையைக் கூறுகின் துண்டைப் போட்டவுடனேயே பாக விலையையும் போட்டுப் பார்: யைவிடக் கூடுதலாகத்தான் வரு என்பதால் ஒரு இருபது முப்பது ருப்பேன்.
அவர் கூறிய தொகையைக் ே போட்டது. நானும் மனைவியுமாக யிலிருந்துமுப்பது முப்பத்தைந்து ரூ. இது எனக்கு இரண்டாவது சங்க
எனக்கு எதற்காகவோ ஒரு சலு: துகிறது.
காசைக் கொடுத்துவிட்டு சாமா மேலாகக் கைகளை உயர்த்தி நீட்டி
நீண்ட எனது கைகளில் பில்லை

என்னுடைய நீட்டிய கையிலிருந்து கொண்டார்.
லை செய்து கொண்டல்லவா இருக் ட என் கையை ஒதுக்கிவிட்ட அந்த சங்கடமாக இருந்தது. வேலையைத் தொடரும்படி இன்
ர் முகம் சுழித்து ஏதோ முனகிய டன் ஏற்று, என்னுடைய பொருட் வ்கிய அவருடைய செயல் என்னை
பப்படுகின்றாரோ? இல்லையென் p"
த! என் மேல் அவர் கொண்டுள்ள
பதில்! ட்டிய பொருட்களை ஒரு பெரிய ட்டி ஒரு மூலையில் வைத்துவிட்டு றார்.
நானும் மனைவியும் குத்துமதிப் த்துக் கொள்வோம். எங்கள் தொகை ம் என்பது எங்களுக்கே தெரியும் ரூபாய் கூடுதலாகவே வைத்தி
கட்டதும் எனக்குத் தூக்கிவாரிப் கக் கூட்டிப் போட்டிருந்த தொகை பாய்க்குமேல் குறைவாக இருந்தது. டம்.
கை கிடைப்பதாக உள்மனம் உறுத்
னை ஏற்க ஒரு சில தோள்களுக்கு னேன்.
2யும் மீதிப்பணத்தையும் வைத்தவர்
தெளிவத்தை ஜோசப் 89
றுகதைகள்

Page 116
"ஐயா பஸ்ஸுக்குப் போங்கோ சா
சுற்றிநின்றவர்கள் ஒரு அரசியல் பார்ப்பதான ஒரு கூச்சத்தை உண "பொடியேன், ஐயா கூடவே ே வச்சிட்டு ஓடியா! சாமானை வச் ஐயா எனக்கு நல்லா தெரிஞ்சவரு.
திரும்பி நடந்த என் செவி வ அவருடைய ஓங்கிய குரல்.
“எனக்கு இத்தனை உபசரணை டைய சாமான்களைத் தூக்கிவருட பார்க்காதே என்று எச்சரித்து அ எண்ணியவாறு பஸ்ஸில் அமர்ந்: றேன்.
லக்ஸ்பிறே, சீனி, கிழங்கு, வெங் பொருட்களின் விலைகள் நாங்கள் மிகையாகக் குறைந்திருக்கிறது.
எனக்குத் தெரியும் பால்மா ட வாங்கினால், ஒரு பக்கெட்டின் வி என்பதும் மூடை கணக்கில். அ சீனி வாங்கினால், ஒருகிலோவி ரூபாயால் குறையும் என்பதும், தான். மொத்தமாக வாங்கினால், வ மூடை கணக்கில் சீனியும். டசி வாங்க முடியும்?
பணக்காரர்களால் தான் முடியு மொத்தமாக வாங்கவும் வைத் வர்களுக்கு ஒரு லக்ஸ்பிறேயின் வ விலை 23 ரூபாயாகவும் இருக்கும்ே ஒரு பக்கெட் லக்ஸ்பிறேயும் அை சக்தியுள்ள ஏழைக்கு லக்ஸ்பிறே5 வசதி படைத்த பணக்காரர்களு ஏழைகளுக்குக் கூடிய விலை.
நமது பொருளாதார அமைப்பு
90 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

மான் வருது” என்றார். வாதியைப் பார்ப்பதுபோல் என்னைப் ர்கின்றேன். பாய் இந்த சாமான்களை பஸ்ஸில்
சிட்டு கையை ஏதும் நீட்டிறாதே.! ! கேப்பேன்."
ழி நுழைந்து மனதை குடைகிறது,
ன சலுகை செய்யும் இவர் என்னு ம் அந்தச் சிறுவனிடம் " ஏதும் எதிர் னுப்புவது என்ன நியாயம்” என்று து லிஸ்ட்டை எடுத்துப் பார்க்கின்
காயம் போன்ற அன்றாடத் தேவைப் ர் போட்டுக் கொண்டிருந்ததைவிட
பக்கெட் ஆறோ பன்னிரெண்டோ லை நாலைந்து ரூபாயால் குறையும் தாவது ஐம்பது கிலோவுக்குமேல் ன் விலை இரண்டு இரண்டரை மற்றப் பொருட்களும் அப்படியே பிலை ஏகமாகக் குறையும்.
ன் கணக்கில் லக்ஸ்பிறேயும் யாரால்
D.
துக் கொள்ளவும் வசதி படைத்த பிலை 54 ரூபாயும் சீனி கிலோவின் பாது, எண்ணி எண்ணிக் காசெடுத்து கிலோ சீனியும் மாத்திரமே வாங்க 9 ரூபாய், சீனி26 ரூபாய்!
ருக்கு குறைந்த விலை. வசதியற்ற
அப்படி!

Page 117
சீனிக்கும் லக்ஸ்பிறேக்கும் இன பணக்கார விலைதான் எனக்கும் கும் என்னுடைய ஏழ்மை லிஸ்டி டும் ஒரு கிலோ சீனியும்தான்!
“லாபாய்.லாபாய்” என்று பொ விற்றுக் கொண்டிருக்கின்றான் பள “இந்தியா” என்னும் தன்னுடை நிர்ணயித்திருந்த விதம் என் நினை
அரசாங்க அலுவலகங்களுக்கு தார்களுக்கும் ராஜாக்களுக்கும் மு கூடிய மாத வருமானம் உள்ளவர் யோருக்கு வெறும் மூன்று ரூபாய்.
ஒரே தலைகீழாக இருக்கிறது. எ
பாரதி பைத்தியக்காரன்.
அந்தக் கடைக்காரச் சிப்பந்தி கொண்டதால் எனக்குக் கிடைத்தி மேல்.!
இது லாபமா..? லஞ்சமா..? சலு லாபம் பெற நான் என்ன வியா சலுகை என்றால். நேற்றுவன எழுத்தாளன் என்பதாலா..? எழு இவர்களுக்கு ஏதாவது ஒரு பயம். சலுகை எந்தவிதத்திலும் மனித லஞ்சம் என்றால் பிரதியுபகாரட தன்னுடைய ஒரு மோசமான ந தென்று கூறச் சொல்வாரா?
தர்மம் என்றால்? தர்மம் வறுை கொண்டதல்ல.
காந்தியிடம் ஒருவன் கேட்ட சட்டை வாங்கித் தருகின்றேன், என்று.

எனும் சில பொருட்களுக்கும் அந்தப் போடப்பட்டிருக்கிறது. இத்தனைக் ல் இருப்பதோ ஒரு பால் பக்கெட்
ருட்களை விற்பதுபோல் ஊர்களை ல் கண்டக்டர். டய பத்திரிகைக்கு “பாரதி” விலை
விலோடுகிறது. ஆண்டு சந்தா ஐம்பது ரூபா. ஜமீன் மப்பது ரூபா. இருநூறு ரூபாய்க்குக் களுக்கு பதினைந்து ரூபாய். மற்றை
எனக்குச் சிரிப்புத்தான் வருகிறது.
என்னை இன்னார் என்று அறிந்து கிருக்கும் லாபம் ஐம்பது ரூபாய்க்கு
கையா..? தர்மமா..?
பாரியா?
மர இல்லாத சலுகை இன்று ஏன்? துகிறவன் என்பதாலா..? என்னில் ஒரு அந்நியம்... வந்து விடுகிறதா? ரபிமான உணர்வால் வருவதல்ல! மாக என்ன எதிர்பார்க்கின்றார்? நடிப்பை அல்லது படைப்பை நல்ல
Tன உ
மயை இல்லாதொழிக்கும் வல்லமை
டானாம், "நான் உங்களுக்கு ஒரு போட்டுக் கொள்ளுகின்றீர்காளா"
தெளிவத்தை ஜோசப் |
சிறுகதைகள் 131

Page 118
காந்தி சொன்னாராம், "இந்தி அத்தனை கோடி ஏழைகளுக்கும் ஆ முடியுமா தம்பி” என்று.
காந்தி ஒரு பைத்தியக்காரன். “பயிண்ட. பயிண்ட." என்றுஇ தள்ளாத குறையாக தள்ளிக் கொண
அவனுடைய கீரைக்கடைக்கு எ டிருக்கிறது.
மன ஓட்டத்தைவிட வேகமாக றான்?
மூட்டையுடன் என்னையும் இ( விட்டது பஸ். பஸ்காரனுக்கு இன் வில்லை!
சாமான் மூடை கணக்கிறது! கன சலுகை இப்போது என்னவாகிறது களாம்!
லிஸ்ட் இன்னும் கையில்தான் இ தொடர்ந்தும் இதே கடையில் ச மூடையின் கனம் கழுத்தின் நுக மனைவியைக் கெடுத்துவிட ே
தையுடன் கையிலிருந்த கடை லி வீசிவிட்டு கனக்கும் மூட்டையுடன்
92 தெலுத்து ஜோசப்
றுகதைகள

பாவில் உள்ள சட்டை இல்லாத ஆளுக்கொரு சட்டை தர உன்னால்
றங்குபவர்களை கழுத்தைப் பிடித்துத் ர்டிருந்தான் பஸ் கண்டக்டர்.
திர்க்கடை பின்னால் வந்து கொண்
5வா பஸ்காரன் ஓடி வந்திருக்கின்
ழத்து வெளியிலே உதறிவிட்டு ஓடி
ானும் என்னை யார் என்று தெரிய
டையிலிருந்து பஸ்ஸுக்குக் கிடைத்த ? யார் ஒரு பையனை அனுப்புவார்
இருக்கிறது.
ாமான்களை வாங்கினால்..!
மாய் நெஞ்சை அழுத்துகிறது. வண்டாம் என்னும் முன் ஜாக்கிர ஸ்டை கசக்கிப் பாதையோரத்தில் ன் வீட்டை நோக்கி நடந்தேன்.
வீரகேசரி. 050919932

Page 119
பந்து
அந்த சின்னஞ் சிறிய சந்துக் றார்கள்.
இந்தப் பக்கம், அந்தப் பக்கம் | வரியாக வீடுகள்.
வீட்டுக்கு முன்னால் வேலியே செடி வளர்த்து மறைப்புக்கள், முட் சடிப்புகள், காம்பவுண்ட் சுவரும் பாதுகாப்புகள்.
எல்லா வீட்டுக்காரர்களுமே அ வேண்டும். வெளியே றோட்டுக்கு வீட்டுக்கு வருவதென்றாலும்!
சந்தடிமிக்கதான அந்தச் சந்து றார்கள்.
தாங்கள் ஏதோ அர்ஜூனா ரண வும் இந்தச் சந்து என்னவோ ஈடன் நினைப்பு!
“ஆட்களைப் பார்... போதை மாதிரி... தறுதலைகள் இதுகளுக்கு ச
இப்படி முணுமுணுத்துக் கொள் நடப்பதில்லை.
இந்த முணு முணுப்புக்களை க வேக வேகமாகப் பந்தெறிவார்கள். கொண்டோடிப்போய் பிடிப்பார்க
தர்ம சங்கடம்தான்! போலீசில் புக யாக வேண்டும் என்று கருவிக் கொ

குள்தான் இவர்கள் பந்தடிக்கின்
என்று வாழைச்சீப்புப் போல் வரி
தும் இல்லாத திறந்த வெளிகள், கம்பி வேலிகள், மூங்கில் பிளாச்
கேட்டுகளுமாக தரத்திற்கேற்ப
ந்தச் சந்துக்குள்ளாகத்தான் நடக்க ப் போவதென்றாலும். உள்ளே
க்குள்தான் இவர்கள் பந்தடிக்கின்
ாதுங்க. சனத் ஜெயசூரிய போல கார்டன் போலவும். அப்படி ஒரு
5 மாத்திரைகள் போட்டவர்கள் கிரிக்கட் ஒரு கேடு."
ர்ளாமல் யாரும் அந்தச் சந்துக்குள்
புவர்களும் சட்டை செய்ததில்லை. வீசி வீசி அடிப்பார்கள். விரட்டிக் ஸ். சந்துக்குள் நடப்பவர்கள் பாடு ார் செய்தாவது இதை நிற்பாட்டி ள்வார்கள்.
தெளிவது ஜோசப் 93
றுகதைகள்

Page 120
திடீரென்று கள்ளச்சாராயம் பி இவர்களுக்கு பந்தெடுத்துக் கொடு எல்லாம் இவர்களுக்கெங்கே தெரிய
இவர்களில் ஒருவன் நாை சனத்தாகவோ வந்து விடலாம் எ களுக்கு.
யார் கண்டார்கள்?
வீசிய பந்தை விளாசுகிறான் ஒ
தண்டவளாத்தில் ரயில் ஒடு நேராகவா பந்தோடும். எதிர் வீடு எல்லா வேலிகளுக்குள்ளும் தான் ஜன்னல்களை ஆட்டும் 'டமடம'ெ ஹாலுக்குள் நுழைந்து சோபாக் கள
முள்கம்பிகளை நெம்பித்துக் களை நீவி நெரித்துக் கொண்டு இடுக்கு வழியே இறங்குவார்கள். சு
பந்தைத் தேடித்தான்!
உள்ளே இருந்து கத்திக் கொண கள். இவர்கள் உள்ளே நுழையுமு விட்டு ஏசித் துரத்துவார்கள்.
உள்ளே நுழைந்துவிட்டால் பந் மரத்தில் காய் இருக்கிறதா என்றுப கள் நிற்கின்றதை கவனிப்பார்கள். கிடக்கின்றதை நோட்டம் இடுவார் இவர்களை உள்ளே விடாமல் இ செயல்படுவர்.
"எங்காவது கிரவுண்டுல போய் உங்க எழவே பெரிய எழவாப் போ
இது என்ன அதிசயம்! இவ சந்துக்குள் மனித நடமாட்டம் 1 லொறி, என்றோடும் மெயின்றே றார்களே? யார் என்ன செய்தார்.
94 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

டிக்க ஓடிவரும் போலிஸ்காரர்களே த்து விட்டுப் போகும் சங்கதிகள் பப் போகிறது.
ளக்கே களுவித்தாறனயாகவோ, ன்னும் தேசிய எதிர்பார்ப்பு அவர்
ருவன்.
டுவதுபோல் சந்துக்குள் மட்டும் பக்கத்து வீடு, மூலை வீடு என்று பாய்ந்தோடும். கதவைத் தட்டும். வன்று கூரைத்தகரத்தில் கூத்தாடும். ரில் பதுங்கிக் கொள்ளும்! கிக் கொண்டு நுழைவார்கள். செடி பாய்வார்கள். மூங்கில் பிளாச்சின்
வரேறிக் குதிப்பார்கள்.
ர்டு ஓடிவருவார்கள் வீட்டுப் பெண் மன் பந்தை தூக்கி வெளியே வீசி
து மட்டுமா தேடுவார்கள்? கொய்யா ார்ப்பார்கள். குடாப்புக்களில் கோழி
பாத்திரம் பண்டங்கள் வெளியே கள். ஆகவே கூடுமான வரைக்கும் ருக்கவே வீட்டுக்காரர்கள் விரும்பி
1 அடிங்களேன். பொழுது விடிஞ்சா யிறுது" என்றுகுமுறுவார்கள்.
ர்கள் பந்தடிக்கும் இந்தச் சின்ன மட்டுமே இருக்கிறது. கார், பஸ், ாட்டுச் சந்திகளிலும் பந்தடிக்கின் கள் எந்தக்காராவது எந்த லொறி

Page 121
யாவது எந்த பஸ்ஸாவது இவர்களி டோடியது. அல்லது கொன்றது எ கின்றீர்களா?
சடன் பிறேக்கடித்து வெட்டித் தான் அவர்களும் ஒடுகின்றார்கள்.
இப்போது இது ஒரு தேசிய வி
அதுவும் உலகக் கோப்பை இ பந்தடிப்பவர்களைக் கூட யாரும் ஒ
பந்தாடி விடுவார்கள். சொல்
ஆபீசுக்குப் போகவென்று 6ெ நின்று சந்தை எட்டிப் பார்த்தான்.
அளவாக வெட்டப்பட்ட மூ அவர்கள் வீட்டுக் கேட்டுக்கு முன்ன "அங்கிட்டெல்லாம் ஊணிக்கி முன்னுக்குத் தானா ஊணணும்? உ கோவில் ஆண்டிங்கிறது மாதிரி இ தானே. தமிழன்னா, தமிழ் வீடுன் எரிச்சல் அவனுக்குள் புகை பு சிக்ஸ் என்று கத்தினான் ஒரு கவும் அடித்தவனை சனத்தாகவும் திருப்பான் அவன்.
"நாங்களும் ஒரு வகையில் இந் டைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளவெண் ஆள் மாற்றி ஆள் என்று எங்களை ஓடவிடவும் மாட்டார்கள். மாட்டார்கள். விரட்டி விரட்டி ட பிறகு அடிப்பார்கள்.
கேட்டிடம் நின்றவன் தனக்கு மேலே எழுந்த பந்து எதிர் வீட்டுக்
“கண்ட்றோல் கறலா காப்ப அலுத்தபடி சுவரோரத்தில் அமர்ந்து

ல் ஒருவனை ஏறி நசித்துக்கொண் ன்று எங்காவது கேள்விப்பட்டிருக்
திருப்பி, ஒடித்து மடக்கிக் கொண்டு இவர்களும் ஆடுகின்றார்கள். பாதியாகிவிட்டது! ங்கே வந்து விட்ட பிறகு சந்துக்குள் ன்றும் சொல்லிவிட முடியாது.
பவர்களை!
வளியே வந்த அவன் கேட்டடியில்
மன்று தும்புக்கட்டைக் கம்புகள, னால் ஊன்றி இருக்கின்றது. ட்டா என்னவாம்? எங்க வீட்டுக்கு ஊருக்கு எளைச்சவன் பிள்ளையார் )ந்த ஊருக்கு எளைச்சவங்க நாங்க னா ஒரு எளக்காரம்..!
கையாய் மண்டிக் கிளம்பியது.
வன். வீசியவனை வக்கார் யூனிசா கற்பனை பண்ணிக் கொண்டிருந்
தப் பந்தைப் போலத்தான்! விக்கட் று, ஆட வரும் ஒவ்வொருவருமே த்தான் அடிப்பார்கள்.
எல்லைய்ைத் தாண்டவும் விட பிடித்து அமுக்கிக் கொள்வார்கள்.
5ள் குமுறினான். எக்கச்சக்கமாக கூரையில் போய் விழுந்தது.
ாங்கோ! உம்பம கணிங்" என்று
துக் கொண்டான் பந்து வீசியவன்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 95
றுகதைகள்

Page 122
அது சிங்கள வீட்டுக்கூரை. ஆக கின்றனர்.
வீட்டுக்குள்ளிருந்து ஆக்ரோவ கத்திக் கொண்டு பெண்கள் கூட்ட வில்லை. ஆட்களும் யாரும் இல் யோசித்து முடிப்பதற்குள் "நாசமr கத்திக் கொண்டு ஓடி வருகிறது வீட்
கிழவிக்கு ஐம்பது வயது என் செவேல் என்று கையில்லாத கிமே
வேலியோரம் வந்து நின்று விட்டு கையைத் தூக்கி ஆட்டிக் ச அழகாக ஆடிக் குலுங்குகின்றன.
"ஒடெல்லாம் நகர்கிறது. உன லாம் ஒழுகிறது." என்று கிழவி க யாரும் சட்டை செய்ததாகத் தெரிய
மற்ற மற்ற வீடுகளின் வேலி திகளில் எட்டி எட்டிப் பார்த்து, பர் டதைப் போன்ற பாவனையில் தே
கிழவியைத் தொடர்ந்து அழக டனும் மகள்கள், மருமகள்கள் என நின்று சத்தமிடுகின்றனர்.
அவர்களின் அணிவகுப்பைப் குரல்களும் அழகாக இருக்கின்றன சிங்கள மொழிக்கொரு செ வார்த்தை வீச்சுக்கள் இந்த மொழி இப்படி ஒரு ஜீவனுடன் கிளட தில்லை.
கத்தி முடித்து அவர்கள் உள்ே ஏறித் தொத்தி மடமடவென்று வே வழியே வழித்திறங்கி மெதுவாகக் கின்றான் ஒருவன்.
பழம்தேடிக் கிளைதாவும் அண லாவகமான மரமேற்றம்.
96 இத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

வே கொஞ்சமாகத் தயக்கம் காட்டு
மான சத்தமோ 'கறேயுறே" என்று மோ இன்னும் வெளியே ஓடிவர லை போல் இருக்கிறதே என்று rய்ப் போக மாட்டீங்களா" என்று
டுக்காரக் கிழவி.
று யாரால் கூற முடியும். செக்கச் ானாவும் தானுமாக..!
கேலியாக அவர்களை முறைத்து த்ெதுகையில் கெண்டைச் சதைகள்
டகிறது. மழை பெய்தால் வீடெல் த்திக் கொண்டிருப்பதை இவர்கள் வில்லை.
ச் சந்து. சுவர் இடுக்கு இத்தியா ந்து ஏதோ அங்குதான் விழுந்துவிட் டிக் கொண்டிருக்கின்றனர்.
ழனாக முகங்களுடனும் உடல்களு ன்று வரிசையாக வந்து வேலியிடம்
போலவே அவர்களுடைய கோபக்
ழுமை இருக்கிறதுதான். ஒருசில யிலன்றி வேறு எந்த மொழியிலும் ம்புவதில்லை. வீறுடன் ஒலிப்ப
ள போய்விட்ட மறுவினாடி, சுவரில் லியோரப்பலாமரத்தில் ஏறி கிளை கூரையில் காலூன்றி பந்து தேடு
ரிலை ஞாபகப்படுத்துகிறது அவனது

Page 123
ஆபீஸ் செல்லவென்று கிளம் எட்டிப்பார்த்துக் கொண்டிருந்தவ6
அவனை வழியனுப்ப வந்த ம6 திரும்பிவருகின்றீர்கள்” என்பது ே
“காலம்பெறவே தொடங்கிட்ட ஏதும் பந்து விழுச்சுண்ணா பே ‘கப்சிப்புன்னு இருந்துறுங்க. அ தீங்க. அதுகளே அந்த பாடுபடு தொடங்கி வேறு எதுல போய் மு கேக்க ஒருநாதி இருக்காது."
"நீங்க பயமில்லாமப் போங் நாளுந்தான் அடிக்குறானுக. நாங்
மனைவியும் மகளும் கையா அவனும் வெளியேறி நடக்கின்றான
வெளியே போகும் ஆண்கள் வரை வீட்டிலிருக்கும் பெண்களுட லங்கம் ஏதுமின்றி இருக்க வேண ஆண்களும் "ஏங்கி.ஏங்கி மனம்
இன்னும் எத்தனை காலத்துக்
அரசும் புலிகளும் மறுபடியுட பிறகு.
"வடக்கின் பெரும் பகுதியை ஏற்றி விட்டோம் என்று பாதுகா பரப்படுத்தி பெரும்பான்மை ட படுத்தத் தொடங்கிவிட்டதன் பிற(
கொழும்பு, மலையகம் போ: பரம்பரையாக வாழ்ந்து கொண்டி பெரும் சங்கடத்துக்குள்ளாகித்தான
பஸ்ஸில், பாதையில், கடைத் ஏளனத்துடன் தான் பார்க்கின்றா செய்வது. இத்தனைக்கும் மத்தியி தான் இருக்கின்றார்கள்.

பி கேட்டடியில் நின்று வெளியே ன் ஏக்கத்துடன் உள்ளே வந்தான். னைவியும் மகளும் "என்ன உள்ளே பால் ஏறிட்டுப் பார்த்தனர். ணுக. கவனமாக இருங்க. உள்ளே சாமத் தூங்கி வெளியே வீசிட்டு வனுக்கிட்ட வாய்கீய் குடுத்துடா துக. நாம எந்த மூலை. பந்துல டியும்னு சொல்லேலாது. ஏன்னு
க. நாங்க பாத்துகிடறோம். எந்த க சமாளிக்கலே."
ாட்டி விடைதர அரை மனதுடன் јї.
விக்கினமேதுமின்றி திரும்பி வரும் ம், வீட்டிலிருக்கும் பெண்கள் வில் ன்டுமே என்று வெளியே போகும் குமுறி. குமுறி”
கு இந்த 'சீ'பட்ட வாழ்வு. ம் அடித்துக்கொள்ளத் தொடங்கிய
நாங்கள் பிடித்துவிட்டோம் கொடி ப்பு வட்டாரங்கள் பலமாக விளம் மக்களை உளரீதியாக உற்சாகப் 5... ன்ற மற்றப் பகுதிகளில் பரம்பரை ருக்கும் தமிழ் மக்களின் பாடுகூட ன் போய்விட்டது.
தெருவில் என்று தமிழர்களை ஒரு ார்கள். பேசுகின்றார்கள். என்ன ல் இவர்களும் வாழ்ந்து கொண்டு
தெளிவத்தை ஜோசப் 97
றுகதைகள்

Page 124
அந்தம்மாள் சொன்னது போ
கொண்டு.
வேறு என்னதான் செய்யமுடி முடியும்?
இந்திய வம்சாவளித் தமிழர் தாங்காது பிறந்த வீடென்று எண்ணி தைகளையும், கூறும் கதைகளையுட கொடுமைகளை விட மாமியார் ெ ருக்கிறது.
பந்தடிக்கும் சத்தம் சந்துக்கள் ( சமையலைக் கவனிக்க குசினி போய் குளிச்சிறு. வெய்யிலும் உச கூந்தல் ஒரு மணிநேரமாவது 6ே நிற்கயில நான் குளிச்சிறலாம்.” எ கின்றார்.
சமையலறைக்குள்தான் எத்தை
பைலும் கையுமாக ஆபீஸ் ( செய்வதைப்போல் ஒரு வேலைய இருப்பது வீட்டின் மூலையில் த ஜீவனுமே அதற்குள்தான்.
ஒன்றொன்றாய் ஒன்றொன் அம்மாவை "அய்யய்யோ அம்மா! பிடரியைப் பிடித்துத் தள்ளிக் கொ துகிறது.
அம்மா பதறித்தான் போய் விட
“மேலே கூரையைப் பார்த்த நடுங்கிக் கொண்டு. பாதிக்குளித்த கூரையில் ஒடு நகர்ந்து மூடிக் கொ கால்கள் நடமாடி மறைகின்றன.
"கவுத உட" என்று கத்தியப எழுந்துநின்றாள்.
கூரைமேல் நாலைந்து பையன்
98 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

ல் ஒவ்வொரு நாளும் சமாளித்துக்
டயும்? தமிழ் நாட்டுக்கா ஓடிவிட
கள் புகுந்தவீட்டுக் கொடுமைகள் அங்கே ஒடிப்போய் பட்ட அவஸ்த் ம் கேட்டால். அப்பப்பா. அம்மா காடுமையே பரவாயில்லை போலி
கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.
க்குள் நுழைகின்றார்கள் அம்மா"நீ ாராய் இல்லை. ஒனக்கோ ஒவியக் வணும். உலர்த்த நீ வெய்யில்ல ன்று மகளை பாத்ரூமுக்கு விரட்டு
னை வேலைகள்!
போய் அமர்ந்திருக்கும் ஆண்கள் ா இரு வேலையா. சமையலறை தான் என்றாலும் முழு வீட்டின்
றாய் வேலையில் ஒன்றிவிட்ட “ என்று மகள் போட்டக் கூச்சல் ண்டு போய் குளயலறையில் நிறுத்
ட்டார்கள்.
படி, பேயைக் கண்டவள் போல்
உடலுடன் மகள் நிற்கும் கோலம். ள்கிறது ஒட்டுக்கு மேல் நாலைந்து
டி வெளியே ஒடியவள் பேயென
கள் நிற்கின்றனர்.

Page 125
கேட் மூடியபடியே இருக்கி ஆடினால், சிணுங்கினால்கூட கு தெரிந்துவிடும். ஆகவே இவன் வேண்டும்.
அம்மாவால் தன்னைக் கட்டு மகளின் அலறலும் அவள் நில யில் ஒடு நகர்ந்த விதமும், சூழலை “எறங்கு கீழே எல்லாரும்."எ
அவளை சட்டை செய்யாமல் தேட இவள் குரலுயர்த்திக் கத்த. ஆ கேட்டைத் திறந்து கொண்டு 6 பார்த்தான். பிறகு உள்ளே நுழைந்
ஏளனமாக அவளை ஒருமுை பட்டதா" என்று மேலே நிற்பவர்க "பந்து தேடிக்கிளிச்சது போது "நீ வெளியே போ” என்று இவனு கத்தினாள் அவள்.
இது தமிழர்களின் வீடு என்ப அத்தனை தைரியமாக உள்ளே நுனி
கைகளை பிசைந்தபடி ஒரு எட்டிப் பார்த்து விழித்துக் கொன ணும் என்பதுதான் அவனின் கணி
ஆனால் இந்தம்மாள் இப்பட தில் கத்துவார்கள் என்பதை அவன் சற்றே திடுக்கிட்டாலும் தை கொள்ளாமல் “சும்மா கத்த வேை உள்ளே வரவில்லை பந்து தேடத்த
"நீ எதுக்கு வந்தாலும் என வெளியே போ. என்னைக் கத் யார.” என்று மறுபடியும் சத்தம் ே
கூரையில் ஒருவரையும் காண

றது. கேட்திறப்பட்டால், அல்லது சுனியில் இருக்கும் அம்மாவுக்குத் கள் சுவரேறித்தான் குதித்திருக்க
ப்படுத்திக் கொள்ள முடியவில்லை. ன்றகோலமும், குளியலறைக் கூரை மறக்கடித்துவிட்டன. ான்று கத்தினாள் சிங்களத்தில்.
ஒட்டுமேல் நடந்த அவர்கள் பந்து அவர்கள் ஏதோ பதில் சொல்ல.
வாட்டசாட்டமான ஒருவன் எட்டிப் ந்தான். கையில் பேட்டுடன்!
றை ஏறிட்டுப்பார்த்து விட்டு "அகப் ளிடம் கேட்கின்றான்.
நூம் எறங்கு” என்று அவர்களுக்கும் ணுக்குமாக சுத்தமான சிங்களத்தில்
து தெரியும் அவர்களுக்கு. அதுதான் ழைகின்றனர். மூலையில் நின்று கொண்டு எட்டி ண்டிருப்பார்கள் அம்மாவும் பெண் ப்பு.
டி, இத்தனை சரளமாகச் சிங்களத்
எதிர்ப்பாக்கவில்லை.
ன்னுடைய திகைப்பைக் காட்டிக் ண்டாம். நாங்கள் வேறு எதற்கும் ான்." என்றான். ாக்குத் தேவயில்லை. மொதல்ல த வேண்டாம் என்று சொல்ல நீ பாட்டபடி மேலே பார்த்தாள்.
வில்லை. பந்தைத் தூக்கி மெதுவாக
தெளிவத்தை ஜோசப் 99
றுகதைகள்

Page 126
சந்துக்குள் எறிந்துவிட்டு சுவரோ வெளியே குதித்துக் கொள்ள.
"நான் ஏன் வெளியே போவ ணாலும் நிப்போம், உட்காருவோ நாடு. நீங்கள்ளாம் எங்களுக்கு அட அவன்.
அடிமட்டத்தினர் வரையிலும் யல் நினைவுகள் எத்தனை ஆழட ருக்கின்றன.
"நாடு உன்னுதா இருக்கலாம் மரியாதையா வெளியே போயிடு அவள். எல்லாரும் வெளியே போய் அவன் மெதுவாக கேட்டைத் தாண் போதும் "பந்தடிச்சா உள்ளே விழு என்றான்.
"இன்னொரு தரம் பந்து ( என்றாள் அவள்.
"விழுந்தா." என்றபடி வெளி என்றபடி கேட்டை மூடினாள் அவ இந்தச் சத்தம் கேட்டு எல்ல வந்துநின்று எட்டிப்பார்த்தார்கள்.
"துணிந்து யாராவது இப்படிக் வார்கள்” என்று மகிழ்ந்துகொண்ட
“இனி பந்து விழுந்தா உள்ளே ஒருவன்.
“மட்டத் பே" என்றான் இன்ெ “ஏண்டா பயந்து சாகின்றீர்கள் "நீ தைரியசாலி மாதிரி பேசி களோ தமிழர்கள. யாருக்குத் ெ என்றான் இன்னொருவன்.
இதொன்றையும் கவனிக்காம
1OO தத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

டு நடந்து கொண்டிருக்கின்றனர்,
பணும்.? நாங்கள் எங்கே வேண் ம். பந்தடிப்போம். இது எங்கள் ங்கித்தான் இருக்கணும்.” என்றான்
கூட இந்த பெரும்பான்மை அரசி மாகப் பதியப்படுகின்றன, பதிந்தி
). இந்த வீடு என்னுது. அதுனால . என்று பொரிந்து தள்ளினாள் விட்டதையும் கவனித்துக் கொண்ட ர்டி வெளியேறினான். வெளியேறும் ம் தான். எடுக்க வருவோம்தான்”
விழட்டும் உள்ளே அப்பப்பார்”
யேறினான் அவன் “விழட்டுமே.” பள்.
ா வீட்டுப் பெண்களும் வெளியே
கொடுத்தால்தான் சரிப்பட்டு வரு டார்கள்.
நான் போக மாட்டேன்” என்றான்
னாருவன்.
ர்” என்றான் இன்னொருவன்.
ட்டு வெளியே நின்னுறுவே இவர் தெரியும்.? ஏதாவது வச்சிருந்தா."
ல் உள்ளே ஓடி வந்த அம்மா"ஊறா

Page 127
தேம்மா... சட்டுப்புட்டுன்னு குள் கூரையைப் பார்த்தாள்.
ஓடு சரியாகவே இருந்தது.
வெளியே பந்தடிக்கும் சத்தம் | பதை அம்மா கவனிக்கவில்லை. சன

ரிச்சிட்டு வந்துறு..." என்றவாறு
வெகுநேரமாய் நின்றுபோய் இருப் மயலறைக்குள் நுழைகின்றார்கள்.
ட்: 4 41851 - 1 கப்
கே .
ப : மல்லிகை - 1997
தெளிவத்தை ஜோசப்
" சிறுகதைகள் (101

Page 128
ሪቩ@Jፋሺ
இந்த நேரம் யார்? இப்படித் த
வீட்டில் இருந்த எங்கள் எல்ே
லில் செருகிய புழுவாய் துடித்து நெ6 கேள்விதான்.
இந்த நேரம் யார். இப்படித் தட் போலீஸ் ரிப்போர்ட், அடை மனம் நினைவுபடுத்திக் கொள்கின்ற
இரவு பத்துப் பதினொரு மணிக் துடன் கேட் ஆட்டப்படுகிறது என்ற
ஆர்மியாக இருக்கும். அல்லது ஆர்மியும் போலீசுமாக இணைந்துவ
நாங்கள் தயாராகவேதான் இருச்
இரவு என்றில்லை, பகல் என எங்களை சோதனை செய்வோர் அ அட்டைகளையும் போலீசில் பதிந்த டியே நாங்கள் களைத்துப் போய்வி டோம்.
பஸ் லேட் அல்லது ட்ரெயின் னர்கள் அல்லது நண்பர்கள் இப்படி கேட்டைத் தட்டினாலும் முதலில் வைத்துக்கொண்டு பிறகுதான் கதை
தமிழர் தம் குடும்ப வாழ்வில் விட்டது இன்று.
நட்பென்றும் உறவென்றும் இப்
102 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ட்டுவது?
லாரது மனதுக்குள்ளும் தூண்டி ரிந்து கொண்டிருந்தது இந்த ஒரே
டுவது. பாள அட்டை இத்தியாதிகளை து. க்கு மேல், இப்படி ஒரு அதிகாரத் ால் யாராக இருக்க முடியும்.
போலீசாக இருக்கும். அல்லது பந்திருக்கும்.
5கின்றோம். ர்றில்லை. இப்படி வந்து வந்து புத்தனை பேருக்கும் அடையாள துண்டுகளையும் காட்டிக் காட் ட்டோம். அலுத்தும் போய்விட்
லேட் என்று யாராவது உறவி நேரம் கெட்ட நேரத்தில் வந்து
இந்தக் கடுதாசிகளைத் தேடி வத் திறந்து எட்டிப் பார்ப்போம். இது ஒரு பண்பாட்டு அம்சமாகி
போதெல்லாம் யார் வருகிறார்கள்

Page 129
நம்மைத் தேடி. அதுவும் இருட்டி வந்து சேரும்வரை அவர்களு வந்து சேர்ந்தபின் நமக்குத் ெ தோலிருக்கவே சுளை விழு இப்படித் தனிமைப்படுத்தப்படு6 குஷிதான்.
முன் கதவைத் திறக்கின்றேன வெட்டவெளிபோல் இருக்கி
பக்கத்து வீட்டுச் சுவர் மூை கொண்டு இருட்டுக்குள் சிறுநீர் வீட்டுப் பையன் கதவு திறந்த அர திருப்பிக் கொண்டான்.
பூனை கண்ணை மூடிக் கொ எனக்கு மிகவும் அசெளகர்ய
நல்லவேளை எப்போதும் ( நான் முன் கதவைத் திறக்கும்( எட்டிப் பார்க்கும் மனைவி என் அ இருந்திருந்தால் "இந்த எழ எழுத்து. செவத்தைக் கட்டுங்க. வாட்டி தலையால அடிச்சுக்கிட்ே எனது பொருளாதார பலவீனப் கிளறியிருப்பாள்.
முன்பெல்லாம் கதவைத் திற திரமே தெரியும். இப்படியான அ LIL-LITIġI.
இரண்டு வீடுகளுக்கும் மத்த எழுந்து சீனப்பெருஞ்சுவர்போல் பெய்த தொடர் மழையில் போன
யானை இறந்த கதைதான். உடைந்து கொட்டிய மதிை இடத்தை துப்பரவுசெய்யவே ஆய

விட்ட பிறகு, க்குத் தொல்லை. றோட்டில்!
தால்லை. வீட்டில்!
ங்குதல் போல் நாசுக்காக நாங்கள் வதும் அவர்களுக்கு ஒரு தனியான
r.
ன்றது. லயில் சாரத்தைச் சுருட்டித் தூக்கிக்
கழித்துக் கொண்டிருந்த பக்கத்து வம் கேட்டதும் முகத்தை மறுபக்கம்
ள்வதைப் போல.
மாக இருக்கிறது.
போல், இதுபோன்ற வேளைகளில் போது எனது தோளுக்கு மேலாக அருகே இருக்கவில்லை.
வையெல்லாம் பாக்கணும்னு தலை செவத்தைக் கட்டுங்கன்னு எத்தனை டேன். அதுக்குவக்கில்லை." என்று
புண்ணை வார்த்தைகளால் கீறிக்
ந்ததும் பக்கத்து வீட்டுக் கூரை மாத் ஆடி விஷயங்கள் ஒன்றும் கண்ணில்
நியில் ஆறடி உயரத்தில் கம்பீரமாக ) நின்ற மதில் மூன்று மாதமாகப் மாதம் உடைந்து விழுந்துவிட்டது.
ல அள்ளிக்குவித்து அப்புறப்படுத்தி பிரத்துக்கு மேல் போய்விட்டது.
தெளிவத்தை ஜோசப் 103
றுகதைகள்

Page 130
போதாதற்கு பக்கத்து வீட்டுக் கிடந்தது.
வீட்டுப்பெண்களின் எதிர்ப்பு தேவையில்லாத வேலை" என்னும் மத்தியில் சைக்கிளையும் சரிக்கட் ணுாற்றுக்கு மேல் ஆயிற்று. என்ன தென்னைக்குத் தண்ணிர் ஊ அதற்குப் பிறகு இப்படித்தான்.
முன்கதவைத் திறந்தால் பக் ரங்கள் ஏதாவதொன்று நேராக முக
ஓவென்று திறந்து விடப்பட்ட
அந்தரங்கம் பறிபோய்விட்ட ஒ எடுக்கின்றது. ஒட்டுக்குள்ளேயே களுக்குள்ளேயே வாழ்ந்து பழகிவி
இழக்கக்கூடாத ஏதோவொ தைப் போல.
றோட்டில் திரியும் நாய் ஒன் உடைந்த மதில் வழியாக எங்கள் றைப் பக்கமாக எதையாவது தே கேட்டதும் காதைத் தூக்கியபடி விட்டுப் பிறகு ஓடிவிடும்.
தெருவில் திரியும் நாய் கூட உ தாழ்வுச் சிக்கல்.
எதையும் எதிர்கொள்ள மன பழக்கம். பக்கத்துவீடு சிங்களம் எங்கே சுவர் உடைந்துவிட்ட சுகத் கொண்டாட வந்து விடுவார்களே மதில் அவர்களை பிரித்தும் வைத்தி
பாஸ் ஒருவனைக் கூட்டிவந்து நின்றான், நிமிர்ந்தான். "அடுகான கப்சிப் என்றாகிவிட்டது.
பதினெட்டாயிரத்துக்கு நான்
104 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

காரனின் பைசிக்கிள் சிக்கி வளைந்து
களின் மத்தியில் "இது உங்களுக்குத் ) வீட்டுச் சொந்தக்காரரின் கேலிக்கு டிக் கொடுத்தேன். அதற்கொரு எண் ா செய்வது?
ற்றியதாக எண்ணிக் கொண்டேன்.
கத்து வீட்டுச் சில்லறைச் சமாச்சா நத்தில் அடிக்கும்.
மைதானம் மாதிரி ஒரு அசெளகரியம் எங்களை உலுப்பி சுருங்கிவிடும் ஊரிகள் போல் வேலி ட்ட அந்தப் பண்பு.
ன்றைப் பெரிதாக இழந்து விட்ட
று பக்கத்து வீட்டுக்குள்ளாக வந்து தோட்டத்துக்குள் நுழைந்து சமயல நடித்தின்று, கதவு திறபடும் சத்தம்
விறைத்து நின்று பார்த்து உறுமி
ள்ளே வந்து உறுமுகிறதே என்னும்
ாமின்றி ஒதுங்கியே இருந்துவிட்ட அன்றாடம் காய்ச்சிகள் வேறு. தில் அத்துமீறி உள்நுழைந்து உறவு ா என்னும் அச்சம் வேறு. இருந்த ருந்தது! மறைத்தும் வைத்திருந்தது!
பார்க்கச் சொன்னேன். அளந்தான், . தாஹட்டக்வத் யய்." என்றான்.
எங்கே போக?

Page 131
வீட்டுக்காரரோ. “இப்போது பெரிய தொகை? நீங்கள் வேண்( வாடகையில் கழித்துக் கொள்ளலா பக்கத்துவீட்டுச் சுவர் மூலைய டுக்குள் நின்றவனை பார்க்காதது முன்பக்கம் திரும்பி கேட்டை நோ
கேட்டுக்கு மேலாக இருட்டு பிகள் அந்தரத்தில் மிதந்து கொண்ட எனக்குத் திடீரென்று ஒரு ஞா நூல் விற்கவரும் பதுளைக்கா
"ஐயா ஜாக்கிரதையாய் இரு னால் தொறந்துறாதீங்க. உள்ளுக்கு யைக் குடுத்துறுவானுக..! போன கி பக்கம் ஒரு வீட்டில், கேட்டத் த நொழைஞ்சிருக்கானுக. வீட்டுல இ போட்டுட்டு ஒன்னுவிடாம கெr காரளுட்டு வேன்லேயே அத்தலை வீட்டுக்காரரையே ஒட்டவும் செ எறங்கிக்கிட்டு வேனைத்திருப்பி என்ன செய்ய முடியும். நம்ம நெ6 வும் கவனமாக இருங்க."
கேட்டுக்கு வெளியே இருட்டு பட்டாளத்துக்காரர்கள் தான் எண் ருந்தன.
"நீங்கள்.”
"பார்த்தால் தெரியவில்லை.இ டிட்டி கார்ட் கேட்பாய் போலிருக் என்று தடித்த குரலில் கடித்தான் ஒ
இவர்களிடம் எப்படி “நீங்கள் போலிஸா என்று கேட்பது? பார்; இருக்கிறது. ஜீப்வேறு நிற்கிறது. ப
"திறக்கப் போகின்றாயா அல்ல வரவா" என்று அதட்டினான் ஒருவ

எங்கே இருக்கிறது அவ்வளவு டுமானால் கட்டிக் கொள்ளுங்கள். "ம்" என்று கூறிவிட்டார். பில் சாரத்தை உயர்த்தியபடி இருட் போல் பாவனை செய்து கொண்டு க்கினேன்.
க்குள் ஏழெட்டு இரும்புத் தொப் டிருந்தன.
னோதயம் பிறந்தது.
ார் முன்தினம் கூடக் கூறினார்.
ங்கள். யாராவது கதவைத் தட்டி து வந்தப்பறம் உங்களுக்கே வேலை ழமை இப்படித்தான் எங்க வீட்டுப் ட்டி போலீஸ்ன்னு கூறி உள்ளே இருந்த அத்தனை பேரையும் கட்டிப் ாள்ளையடிச்சிட்டானுக. வீட்டுக் ண சாமான்களையும் ஏத்திக்கிட்டு ால்லி வசதியான ஒரு இடத்தில் அனுப்பி இருக்கானுக. அவராலை லமை அப்படி. அதுனால'அய்யா
க்குள் மிதந்த தொப்பிகள் தாங்கள் பதை சத்தியம் செய்து கொண்டி
ன்னும் கொஞ்சம் விட்டால் ஐடென் கிறதே. ம். ம். கேட்டைத்திற." ருவன். நிஜப்போலிஸா இல்லை போலிப் த்தால் ஆர்மிக்காரர்கள் போலவும் மிகவும் குழம்பிக் கொள்கிறேன். து நாங்களே பலவந்தமாக உள்ளே ଗର୍ଦr.
தெளிவது ஜோசப் 105
றுகதைகள்

Page 132
“உள்ளே ஏதோ நடக்கிறது ே நம்மை கேட்டுக்கு வெளியே தாம சொன்னான் இன்னொருவன்.
"இருக்கும். இருக்கும், ஒளித் பின் பக்கமாக அப்புறப்படுத்தில் என்றிருப்பார்கள். அப்பி பணிமு முயல்கின்றான் ஒருவன்.
நானாகவே கேட்டைத் திறக்கா ரிக் குதித்து உள்ளே வந்துவிடுவார்ச நடக்க விட்டால் உள்ளே வந்ததும் கொள்வார்கள். ஆகவே நானாகே உள்ளே எடுப்பதே உசிதமானது எ
"நே. நே. ஏம மொக்குத் ( கண்ட ஒன நே.” என்று எனக்குச் என்பதையும் சுட்டிக் காட்டி கொஞ் பத்தைப் பெற்றுக் கொள்ளும் உத்தி திறந்து முடிப்பதற்குள் தள்ளிச் களது காட்டுமிராண்டித்தனம் என் அனுதாபத்தைப் பெறத் தவறிவிட்ட
உள்ளே நுழைந்தவர்கள் இர6 சுற்றி ஓடினார்கள். பிறகு உள்ளே நுழைந்து நுழைந்து வெளியே வந்த
“எத்தனைபேர் இருக்கின்றீர்க அட்டை இருக்கிறதா. போலிஸி போன்ற வழமையான கேள்விகளை யைச் சுற்றி இருந்த கதிரைகளில் அமரச் சொன்னார்கள்.
நீட்டிய துப்பாக்கிகளுடன் இ னர். மற்றவர்கள் அறைக்குள் நுழை எதையோ தேடினார்கள். பிற யாரும் இல்லையா. கட்டிலின யாவது ஒளித்து வைத்திருக்கிறீர்கள்
றுகதைகள

பால் இருக்கிறது. அதுதான் அவன் தப் படுத்துகின்றான்” என்று யூகம்
து வைத்திருக்கும் 'கொட்டிகளை விட்டு அப்புறமாகத் திறக்கலாம்
.." என்று கூறியபடி சுவரில் தாவ
விட்டாலும் அவர்களாகவே சுவறே 5ள் போல் இருந்தது. அப்படி ஏதும் ) மிகவும் முரட்டுத்தனமாக நடந்து வ கேட்டைத் திறந்து அவர்களை ன்று எண்ணியபடி.
நே. கெளத கியல அப்பித் தென சிங்களமும் நன்றாகப் பேச வரும் iசம் போல் அவர்களுடைய அனுதா யுடன் பூட்டைத்திறக்கின்றேன். க் கொண்டு உள்ளே நுழைந்த அவர் னுடைய சிங்களம் அவர்களுடைய டது என்பதைக் காட்டியது. ண்டு மூன்றாகப் பிரிந்து வீட்டைச் நுழைந்து ஒவ்வொரு அறையாக ார்கள்.
ள். சொந்த ஊர் எது. அடையாள ல் பதிந்த துண்டு இருக்கிறதா." ாக் காணவில்லை. சாப்பாடு மேசை எங்களை ஒவ்வொருவராக வந்து
ருவர் மேசையிடம் காவல் நின்ற ந்தனர்.
]கு திரும்பிவந்து "வேறு ஆட்கள்
டியில் அலுமாரிகளுக்குள்.யாரை rI..?"

Page 133
“இங்கே புலிகள் வந்திருப்பதா களம் கொடுத்து ஏதோ சதித்திட் கம்பிளேய்ண்ட் வந்திருக்கிறது"
"இரவுகளில் சந்தேகத்துகிடம இங்குள்ள மக்களே எழுதியிருக்கி
“கோப்றல் அற சார்ஜ் ஷரீட்ெ பணித்தபடி கேட்டான்.
"நீங்கள் இத்தனை பேர் தானா
நடு இரவில் இப்படி வந்து த போது எங்கோ ஒரு வீட்டில் வ அச்சம் அவனுடைய வினாவின் உ
“வேறு யாரும் இல்லை. நாங்க எரிச்சலுடன்.
"வெரிகுட். நீங்களும் ஆறுடே ஒரு வித்தியாசம். நாங்கள் எல்ே பெண்கள்! ஆறுபேருக்கு ஐந்து பெ
அவனுடைய பேச்சின் திை செய்தது.
"நீஎன்ன பேசுகின்றாய்..?” எ
"ஆணின் பாஷையில்தான் டே இந்த ஐந்து பெண்கள் போதாது எ கொள்ள ஒருவன் வேண்டும் எ என்றபடி கைகளைப் பின்புறமாக
கறுத்த அவனது கைத்துப்ப கொண்டிருந்தது.
இதை சற்றும் எதிர்பார்க்காத எழுந்துநின்றனர்.
மேசையைச் சுற்றி நின்ற இரு பின்னால் நின்று கொண்டிருந்தா
தோளைப் பிடித்து அழுத்தி கதிை களையும் அமரச் சொன்னான்.

கவும் நீங்கள் அவர்களுக்கு அடைக் டம் போடுவதாகவும் எங்களுக்கு
ான விதத்தில் ஏதேதோ நடப்பதாக ன்றார்கள்”
டக்க கேண்ட” என்று ஒருவனிடம்
. வேறு யாரும் இல்லையே.?”
மிழர் வீடுகளை சோதனை இடும் சமாக வாங்கிக் கட்டிக் கொண்ட ச்சமாக இருந்தது.
ஸ் ஆறுபேர் மட்டும்தான்” என்றேன்
ர். நாங்களும் ஆறுபேர். ஆனால் லாரும் ஆண்கள்! இங்கே ஐந்து ண்கள் போதாதுதான்."
ச என்னைக் கோபம் கொள்ளச்
ன்றபடி கோபமாக எழுந்தேன். பசுகின்றேன்! எங்கள் ஆறுபேருக்கு ன்று. ஆனால் உன்னைப் பிடித்துக் ன்பதால் ஐவருக்கு ஐவர்தான்.” த் திருகிப்பிடித்துக் கொண்டான்!
ாக்கி எனது கழுத்தில் அழுந்திக்
5 பெண்கள் விருட் விருட்டென்று
வரில் ஒருவன் எனது மனைவியின் ன். விருட்டென எழுந்த அவளது ரயில் அமர்த்தியபடி மற்றப் பெண்
தெளிவத்தை ஜோசப் 107
றுகதைகள

Page 134
அவன் கையிலிருந்த துப்பா தடவிக் கொண்டிருந்தது.
எனது துடிப்பின் ஆக்ரோஷப கரங்களின் திமிர்ச்சியில் தெரிந்திருக் ஆழமாகக் கழுத்தில் அழுத்தியது.
"எல்லோரும் ஜாக்கிரதையாக றால் இவன் தொலைந்தான். தெரி
கம்பிளேய்ண்ட் ரிப்போர்ட் கயிற்றுக் கட்டுடன் உள்ளே வந்த னான். ஒருவரும் மூச்சுவிடக் கூட ழைத்தால் உங்களுக்கும் நல்லது. நேராக மேசையிடம் வந்து அம்மாவி அவன் ஏன் அப்படி அவ்வளவு
அம்மாவுக்கு எத்தனை வயதா ஆனால் தோற்றம் அப்படியா தெ பெண்ணைப் போல! எனது மகளு பார்க்கிறவர்கள் பாட்டியும் பேத்தியு வும் பிள்ளையும் என்றுதான் நினை அப்படி ஒரு அழகு.
எங்கள் குடும்பத்துக்கு இது ஒ மையா? அவன் அம்மாவை உரசிய றார்கள்.
முறுக்கிப் பிடித்துள்ள எனது துப்பாக்கி அழுத்திக்குத்துகிறது.
ஆண்டவனே எங்களைக் காப்ட களில் வருவதுபோல் விரல் நுனி ஓங்கிய வாளுடனும் ஓடிவந்து 8 கின்றார்கள்?
நாங்கள்தான் ஆண்டவர்கள். கொள்ள வேண்டியதுதான்.
சமையல் அறைக்குள் தடாபு கேட்கிறது.
108 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

கிமுனை மனைவியின் மார்பில்
) அவன் பிடிக்குள் இருந்த எனது க வேண்டும். கைத்துப்பாக்கி சற்றே
இருங்கள். யாராவது கத்த முயன் கிறதா.!?” என்றான்.
எடுத்து வரச் சென்றவன் ஒரு ான். முன் கதவை மூடிப் பூட்டி டாது. அமைதியாக இருந்து ஒத்து எங்களுக்கும் நல்லது. என்றபடி ன் பின்னால் நின்றுகொண்டான். நெருங்கிநிற்க வேண்டும்.
கிறது! ஐம்பதுக்கும் மேலல்லவா. ரிகிறது. இன்னும் ஒரு வாலிபப் நடன் பாதையில் நடக்கும் போது ம் என்றா நினைப்பார்கள். அம்மா ப்பார்கள். அப்படி ஒரு உடல்வாகு,
ஒரு கொடையா? அல்லது கொடு படி நிற்கின்றான். அம்மா நெளிகின்
கைகள் துடிக்கின்றன. கழுத்தில்
ாற்று மனதால் கத்தியதும் புராணங் பில் சுழலும் தர்மசக்கரத்துடனும் ாப்பாற்ற தேவதூதர்களா இருக்
நாங்களே எங்களைக் காப்பாற்றிக்
டா' என்று ஏதோ உருளும் சத்தம்

Page 135
அதுவானதுரதன் அல்ல என்ப
புகைபோக்கிவழியாக உள்ளே பூனை அது! ஆனால் அவர்கள் இருப்பதாகப் பதட்டபடுகின்றார்க
"மியாவ்" என்ற சத்தத்துடன் ஓடி வந்த பூனை ஒரு விநாடி திை கொண்டு எகிறி விழுந்து. ஒருமுை விரைத்தது.
விலகியதுப்பாக்கியை மறுபடி சத்தம் ஏதாவது கேட்டதா. பார்த்தி கேட்காது. ஆனால் இவன் சுருண்டு மாதிரி. ஆகவே ஜாக்கிரதையா! அமர்ந்திருங்கள்.” என்றான் அவன்
அமர்ந்திருக்கும் அவர்களைப் கிறது. அம்மா, மனைவி, மகள், தங் அத்தனை பேரும் பெண்கள். திம பூத்துக்குலுங்கும் மலர்த்தோட்ட ந( துப்பாக்கியும் தாங்களுமாகத் திமிர் டர்கள் மத்தியில் இவர்கள் பூந்தோட் எப்போது பறிப்பேன் எப்போ வுடன் இத்துட்டர்கள்!
எனக்கென்றால் பயமே இல் முடியும் இவர்களால்
கொன்றுவிடமுடியும். அவ்வ
ஆனால் நான் பயப்படுவே இந்தப் பெண்களுகக்காகத்தான். மட்டுமா இருக்கிறது!
பேப்பர்களில் தீவிரமாக பெண் மென்றால் "இழப்பதற்கு இவர்கள் கிறது" என்று எண்ணலாம். என்னா
கைகளில், காதுகளில், கழுத்; மென்றால் இழக்கட்டும். ஆனா என்று மன்றாடுகிறேன்.

து எங்களுக்குத் தெரியும். "குதிக்கும் பக்கத்து வீட்டு கொழுத்த உசாரானார்கள். உள்ளே யாரோ ள்.
சமையல் அறையின் உள்ளிருந்து கைத்து நின்றது. மறுவிநாடி கதறிக் றை சுருண்டு விரிந்து.பிறகு செத்து
யும் கழுத்தில் அழுத்தியபடி "வெடி ர்கள்தானே. அப்படித்தான் சத்தமே டு விழுந்து விடுவான் அந்தப்பூனை க இருங்கள். சத்தம் காட்டாமல் јї.
பார்க்க எனக்கு பரிதாபமாக இருக் கை, மனைவியின் சகோதரி என்று பிரி நிற்கும் கூந்தலும், சீப்பு மாக, டுவில் நிற்கும் பெண்களைப் போல ாவிட்டுக் கொண்டு நிற்கும் இத்துட்
ட்டத்து மலர்களைப் போல
து சூடுவேன் என்னும் அதே நினை
லை. என்னை என்ன செய்துவிட
பளவுதானே..!
தெல்லாம் இவர்களுக்காகத்தான்.
இழந்துவிட இவர்களிடம் உயிர்
ண்ணியம் பேசுகிறவர்கள் வேண்டு ரிடமும் உயிர் மட்டும் தான் இருக் ல் அப்படி எண்ண முடியவில்லை. தில் கிடக்கும் நகைகளை வேண்டு ல். “கடவுளே கருணை காட்டு.”
தெளிவத்தை ஜோசப் 109
றுகதைகள்

Page 136
நாங்களே ஆண்டவர்கள். ந கொள்ள வேண்டும் என்று எண்ண நாங்கள் ஆண்டவர்கள் இல் வர்கள் கூட இல்லைத்தான்.
மூக்கை விட்டு, ஐந்து பெண்க வெள்ளையாகப் பிளாஸ்டர்கை சேர்த்துக் கட்டி வைக்கிறார்கள்.
ஒன்றுமே செய்ய முடியாத 4 தைப்படுகின்றேன்.
"ம் ம். என்னுடன் வா" எ6 போகின்றான் அவன்.
அல்மாரியைத் திறக்கச் சொ ருவன் உள்ளே இருப்பவற்றை இ கிளறி உதறுகின்றான். என்னை அழுத்தியதுப்பாக்கியை எடுப்பத “போலீஸ் ரிப்போர்ட் தேடு பொக்கிஷத்தைத் தேடுகின்றோம் களை" என்றான்.
“காசு இல்லாவிட்டால் என்ன "அந்தப் பூனையைப் போல்த ‘பவற்றைக் கொடுத்துவிட்டால் உயிருடன் இருந்தால் மீண்டும் சப் அவன் சொல்வதிலும் ஓரளவு லொக்கரைத் திறந்தேன். காட் னேன். அப்படியே வழித்து ஒரு ை விற்க வந்த கிழவரே என் மனக்கை
“நகைகள்” என்றான்.
“என்னுடன் வா." என்றவா கும் அறைக்குச் சென்றேன்.
கூடத்தைக் கடந்து செல்கை களையும் காவல் நிற்கும் துஷ்டர்
110 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

காங்களே எங்களைக் காப்பாற்றிக் ரியது எத்தனை மடத்தனமானது.
லை. என்பது மட்டுமல்ல. ஆளுகிற
ளின் அதரங்களிலும் வாயை மறைத்து ள ஒட்டுகிறார்கள். கதிரையுடன்
ஒரு கொடுமைக்குள் நான் சித்தரவ
ன்று என்னை உள்ளே அழைத்துப்
என்னான். கூடவே வந்த இன்னொ ழுத்திழுத்து வீசுகின்றான். கிண்டிக் ரப் பிடித்திருப்பவனோ கழுத்தில் Tக இல்லை. கிென்றேன் என்று நினைத்தாயா? ... பணத்தை... காசை... தங்க நகை
எ செய்வீர்கள்” என்றேன். என் ஆவீர்கள். மரியாதையாக இருப் ம் பேசாமல் போய்விடுவோம். Dபாதித்துக் கொள்ளலாம்...” ( நியாயம் இருக்கவே செய்கிறது! டினேன். எடுத்துக் கொள்ளச் சொன் பயில் கொட்டிக் கொண்டான். நூல் ன் முன் வந்து வந்து போனார்.
று அம்மாவும் மற்றவர்களும் படுக்
பில் உட்கார வைத்திருக்கும் பெண் களையும் கவனித்துக் கொண்டேன்.

Page 137
பட்டபகலில்கூட பஸ்களில் நிற் கொண்டு யாரும் நிற்கவில்லை.
கருமமே கண்ணாக நின்ற அ தந்தது. அல்மாரியைத் திறந்து க போட்டுக் கொண்டார்கள்.
கண்களுக்குள் மின்னலடிக் ளையும் உருவிச் சுருட்டிப் போ பற்றியும் நன்றாகவே தெரிந்திருச் புள்ள வைகளையே சுருட்டி எ( இழுத்துக் கொண்டு மறுபடியும் ே
ஏதோ கண்ணால் பேசிக் கெr
எனக்குப் பயமாக இருந்தது. தனதுச்சாதன செயல்களில் இறங் சங்கடப்பட்டேன். ஆனால் அப்ப களின் கழுத்தில், கையில் இருந்த சைகள்.
“நானே கழட்டித் தருகின்றே "ஏன் உங்கள் பெண்கள் ே கூடாதோ. கழுத்தில் மட்டுமில்ல யவனை உதட்டின் மேல் விரல் இரு” என்று சாடை காட்டினான் பார்த்துத் தலையை ஆட்டினான்.
அம்மாவின் கழுத்திலிருந்து, றிக் கழற்றி நீட்டினேன்.
எல்லா நகைகளையும் நான் ளிடம் நீட்டியபோது ஒரு கற்சிை வைத்ததும் கண்ணிர் நிறைந்த கண “தாலிக்கொடியைமட்டும் வி
“நோ.நோ. அதுதான் முக்க "தமிழ்ப் பெண்களிடம் நாங் என்றான். எனக்கு வேறு வழிதெரி “ஐந்து பவுண். ஏழு பவுண்

பதுபோல பெண்களை நெருக்கிக்
புவர்களின் நிலை எனக்குத் திருப்தி ாட்டினேன். அப்படியே வழித்துப்
கும் நாலைந்து பட்டுச் சேலைக ட்டுக் கொண்டார்கள். சேலைகள் 5கிறது அவர்களுக்கு. விலை மதிப் டுத்துக் கொண்டனர். என்னையும் ஹாலுக்கு வந்தார்கள்.
ாண்டார்கள்.
என் கண் முன்னாலேயே துரியோ பகி விட்டார்கள் என்றால். மிகவும் டியொன்றும் நடக்கவில்லை. பெண் வைகள் பற்றித்தான் அந்தச் சமிஞ்
ன்” என்றேன்.
மேல் எங்கள் கைகள் பட்டுவிடக் லை ஒய்.” என்று பேசத் தொடங்கி வைத்து "வாயை மூடிக் கொண்டு என்னருகே நின்றவன். என்னைப்
கையிலிருந்து, காதிலிருந்து கழற்
ஒவ்வொன்றாகக் கழற்றி அவர்க லபோல் இருந்தவள் கழுத்தில் கை ர்களுடன் என்னைக் கெஞ்சினாள்.
ட்டு விடவா." என்றுவினவினேன். கியம்” என்றான்.
கள் எதிர்பார்ப்பதே அதைத்தானே" ரியவில்லை.
ர். ஒன்பது பவுண் என்று கூட்டிக்
தெளிவத்தை ஜோசப் 111
றுகதைகள்

Page 138
கூட்டிக் கட்டிக் கொள்ளும் உங்க சல் பட்டுக் கொண்டேன்.
கொடி கைமாறியது!
என்னையும் ஒரு கதிரையில் டரை ஒட்டினான். கைகளைப் பி கட்டினான். நாங்கள் போனபிற கொள்ளுங்கள்." என்றபடி கிளம்
சப்தம் கேட்காத துப்பாக்கி உயிருடன் விட்டுவிட்டுப் போக கொள்ளும்போது எனது தங்கை ஒருவன்.
முகத்தை அங்குமிங்கும் திருட அந்தப் போராட்டத்தில் கதிரை பு கொண்டிருந்தவன் திரும்பிவந்து இழுத்துக் கொண்டு போனான்.
"மூ கேனுபிஸ்ஸெக்." என்று
மூட்டையும் முடிச்சுமாக கதவைத் திறந்ததுதான் தாமதம். டுக்குள் திரைநோக்கி ஒளிவெள்ள
வைக்கும் வெளிச்சம் டக்கெனப்
பிரமாண்டமான ஒளிக்கற்ை கிட்டு திக்குமுக்காடிப்போன ( வளைத்துக் கொண்டது போலீஸ் பத்துடன் ஓடிவந்த பக்கத்துவீட்டு அவிழ்த்துவிட்டபடி,
“உள்ளே ஏதோ நடக்கிறது எ மெதுவாக இந்தப் பக்கம் வந்தேன் வர லேசாக இருந்தது. வந்திருப்ப விட்டது. கதவைத் தட்டினால் உ வரலாம் என்ற பயத்தில் முன் சுனிலையும் எழுப்பிக் கூட்டிவர் படுத்தி இருட்டுக்குள் நிறுத்தி வி
வேளை எனது சைக்கிளையும் சர்
112 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ளுக்கு இது வேண்டும்." என்று எரிச்
அமரச் செய்தான். வாயில் பிளாஸ் ன்புறமாகச் சேர்த்து நாற்காலியுடன் கு மெதுமெதுவாக் கட்டவிழ்த்துக் பினார்கள்.
யால் முடித்துவிட்டுப் போகாமல் கிறார்களே என்று நான் மகிழ்ந்து யை முத்தமிட முயற்சிக்கின்றான்
ப்பி அவள் திமிற அவன் முயற்சிகள் ரண்டு கீழே விழ முன்னால் நடந்து “வறேம் பாங்.." என்று அவனை
கோபப்பட்டான் இன்னொருவன். அவர்கள் பூட்டிக் கிடந்த முன் . சினிமாத் தியேட்டரில் இருட் ாம் பாய்வதுபோல் கண்களைக் கூச பாய்ந்தது. ற திடீரெனப் பாய்ந்ததால் திடுக் போலி ஆமிக்காரர்களைச் சுற்றி கூட்டம். எங்களை நோக்கி பரிதா சுதுமாத்தியா எனது கட்டுக்களை
ான்பதை உணர்ந்து கொண்ட நான் . சுவரும் இல்லைத்தானே. தாண்டி வர்கள் திருடர்கள் என்பது தெரிந்து ங்கள் உயிர்களுக்கு ஏதும் ஆபத்து வீட்டு றோயையும் அடுத்தவீட்டு து, எனது மனைவியையும் உசார் ட்டு போலிசுக்கு ஓடினேன். நல்ல பண்ணிக் கொடுத்தீர்கள்.” என்று

Page 139
பேசியவாறு எனது வாயில் ஒட்ட னான்.
இடுப்பில் தொங்கும் குழந்தை பெண்களை நோக்கி வருகின்றாள்
பிளாஸ்டர் கழற்றப்பட்ட | வில்லை. பேசுவதற்கு வார்த்தைகள்
(இனவிவகார நல்லிணக்க அன வலியுறுத்தல்" என்னும் தொனியில் | போட்டியில் முதல் பரிசு பெற்ற சிறு. மொழிபெயர்க்கப்பட்டு இனவிவகார ! "ஒரு தாய் மக்கள்" என்னும் தொகுதியி

ப்பட்டிருந்த பிளாஸ்டரைக் கழற்றி
கயுடன் மெதுவாகத் தயங்கித் தயங்கி
அவன் மனைவி. பிறகும் எனக்குப் பேச நா எழ
ள் கிடைக்கவில்லை.
Dமச்சு "நிலையான இன ஒற்றுமையை நடத்திய அகில இலங்கைச் சிறுகதைப் கதை. ஆங்கிலத்திலும் சிங்களத்திலும் நல்லிணக்க அமைச்சு வெளியிட்டுள்ள பில் இடம் பெற்றுள்ளது.)
ஞானம் - 2001
இது அட்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 1440
சிறுகதைகள்
(11?

Page 140
6(óagodiaqa வேண்றக் கெடி
"செக் பொயிண்டுகளில் மாட் போய்விட்டால் நல்லது. நேரத்துக்கு
ஆட்டோவின் அலறலொலியுட காதுவழிபுகுந்து மனதைக் குடைந்த
இப்போது ஐந்தரை ஆகிறது. ஆ
வத்தளையிலிருந்து “கும்பனித் பெறத் தவறிவிட்ட "ஸ்லேவ் ஜலன் லுக்குப் போக வேண்டும்.
ஒரு மணி நேரம் இருக்கிறது. மணி நேரம் என்பது மிகத் தாராள போதும்.
இன்றைய நாட்களில் எதையும் மாட்டிக் கொண்டோமென்றால் தெ கோவிலாவது.குழந்தையேசுவ வெள்ளிக் கிழமை விடாமல் லுக்கு நாங்கள் போகத் தொடங்கிய களை இப்படிக் கிண்டல் செய்தார்.
“வளர்ந்த ஏசுவாலேயே ஒன்றுட சிலுவையில் அறையப்பட்டு வருந்தி என்னத்தைச் செய்துவிடுவார்?" என்
"ஆண்டவர்களை யார் வேண்டு ஆள்பவர்களைத்தான் ஒன்றும் செ போய்விடுவீர்கள்”என்று அவருக்கு
ஒவ்வொரு வெள்ளியும் மாை
114 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ஈள்ளும்,
டிக் கொள்ளாமல் குப் போய்விடலாம்” உன் மனைவியின் மெலிதான குரல்
து. து. பறரை மணிக்கு “நொவினா" தெரு” என்று தமிழால் பிரசித்தம் ன்ட்” குழந்தை யேசுவின் கோவி
நல்ல நாட்களில் என்றால் ஒரு ம். நாற்பது நிமிடம் இருந்தாலே
5 நிச்சயிக்க முடியாது. இடையில் நாலைந்தது. பாவது... பிரார்த்தனையாவது... தொடர்ந்து குழந்தை ஏசு கோவி ஆரம்பத்தில் நண்பர் ஒருவர் எங்
ம் செய்து கொள்ள முடியவில்லை. 5 வருந்திச் செத்தார். குழந்தை ஏசு
ரறு.
மொனாலும் கிண்டல் செய்யலாம். ால்ல முடிவதில்லை. காணாமல் நான் கூறினேன்.
ல ஆறரை மணி நவநாள் வழி

Page 141
பாட்டுக்குத் தவறாமல் செல்வ கின்றேன். அதுவும் மனைவி மக்க
இன்று மாதத்தின் முதல் வெ6
அதுதான் "ஒரு மணி நேரம் ஆதங்கம்.
வத்தளையில் இருந்து எத்தன னியாகிப்படர்கிறது.
ஹெந்தலைச் சந்தியைத் தா? போல் நிற்பார்கள். அதில் மாட்ட தது ஒலியமுல்லை. இதுவரை எங் எப்படியோ!
பிறகு பேலியகொடையைத் சிக்கு முன் விக்டோரியா பாலத்தி பாலத்துறைப் பக்கம் திரும்ப வழியாக கொழும்புக்குள் நுழைந் டமும் பெரியதாக ஒன்று. மணல் கையை நீட்டாமல் விடவே மாட்ட
சுகததாச ஸ்டேடியத்தைத் த லுக்கு முன்பதாக ஆமர் வீதிமுகட் கொச்சிக்கடை வழியாகப் போ கட்டை எட்டுமுன் ஒன்று. துறைமு லேக்ஹவுஸ் றவுண்ட் பெண்ட்டி
அத்தனையும் தாண்டி அந்தா போது கொம்பனித்தெரு போலீஸ்
கொச்சிக்கடை வழி வேண்ட டிகள்! மருதானையால் போய்வி டவர் மாளிகைக்கும் இடையில் ஒடி அதோ தெரிகிறது கோவில் 6 யூனியன் பிளேசில் காப்புறுதிக் கூ பாதையின் குறுக்கே போடப்பட்ட
அப்பாடா. ஒரு மணிநேரம் ஆபீஸ் முடிந்ததும் வீட்டுக்ே

தை ஒரு மரபாகக் கொண்டிருக் ளுடன் குடும்பமாக.
ர்ளி.
போதுமா” என்னும் மனைவியின்
ன செக் பொயின்ற்கள். மனம் கணி
ண்டியதுமே ஒன்று. ஏழெட்டு பேர் ாமல் தப்பிக்கவே முடியாது. அடுத் களை நிறுத்தியதில்லை. இன்றைக்கு
தாண்டி கொழும்புக்குள் பிரவே டம் ஒன்று. ாமல் நேராகப் போய் கண்டி றோட் துவிடலாம் என்றால் புதுப்பாலத்தி மூட்டைகளும் பீப்பாய்களுமாக. டார்கள்.
ாண்டியதும் ஸ்போர்ட்ஸ் ஹோட்ட பில் ஒன்று. ஆமர் வீதியில் விழுந்து ய்விடலாம் என்றால் மீன் மார்க் முகவாயில் சுற்றுவட்டத்திடம் ஒன்று. டம், ரீகலுக்கு முன்பாக ஒன்று.
இந்தா என்று கோவிலை அடையும் ஸ்டேசனிடம் ஒன்று. டாம். கூடுதலான சோதனைச் சாவ டலாம் என்றால் கெப்பிடலுக்கும் ஒன்று. அதைத்தாண்டி நிம்மதியாக ான்னும் தூரத்துக்கு வந்துவிட்டதும் ட்டுத்தாபனத்தை எட்டுமுன் ஒன்று. - கம்பித் தடைகளும் தாங்களுமாய். எப்படிப் போதும். காடி தெரிந்த ஒரு ஆட்டோவைப்
தெளிவத்தை ஜோசப் 115
றுகதைகள்

Page 142
பிடித்து வீட்டுப் பெண்களுடன் ே ஏதாவது ஒரு காரணத்தின் போக முடியவில்லை என்றால் அ ரூபம் கொண்டு மனதை அழுத்தி
ஆகவே சந்தர்ப்பங்களுக்கு செய்து கொள்வோம்.
ஒரு தடவை எனக்கு ஆபீ வழமையான ஆட்டோவை ஏ
யையும் மகளையும் கிளம்பி வர நின்றேன். எங்கள் ஆபீசைத் த வேண்டும்.
ஐந்துக்கெல்லாம் வெளியேற ஒட்டோக்களை எல்லாம் உற்று :
"நாலு மணிக்கெல்லாம் கிள
போல் ஆட்டோ வந்துநின்றது.
“என்னப்பா?” என்றவாறு ஏ “என்னவா..? அதை ஏன் கே மனைவி.
மகளைப் பார்த்தேன். முகங் கும்.
விக்டோரியா பாலமுனை உள்ளே இரண்டு பெண்கள் மட்டு பெண்ணென்றால் பேயும் இ ஆனால் இவர்களுக்குத் தமிழ் பேயைக் கண்டது போலத்தான். வரும் இறங்கிக் கொண்டனர்.
"கோவிலுக்கு” என்னும் நீட்டப்படுகிறது.
"மெயா கவுத” தாயிடம் கேள்
"எனது மகள்" மனைவியின்
116 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

காவிலுக்குப் போவதே வழக்கம்.
நிமித்தம் ஒரு வெள்ளிக் கிழமை துவே ஒரு பெருங்குறையாக விஸ்வ க் கொண்டிருக்கும்.
ஏற்றாற்போல் சில மாறுதல்களைச்
ஸ் தாமதமாகும் போல் தெரிந்தது. ற்பாடு செய்து கொண்டு மனைவி ச் சொல்லிவிட்டு நான் ஆபீசடியில் ாண்டித்தான் கோவிலுக்குப் போக
வழிமேல் விழி வைத்து ஓடிவரும் உற்றுக் பார்த்துகண் பூத்துவிட்டது.
ாம்பி வரச் சொன்னேனே. இன்னும் ன்று மருகி நிற்கையில் ஆறு மணிப்
றிக் கொண்டேன்.
ட்கிறீர்கள்.?” என்று ஆரம்பித்தாள்
கள் பொலிவாக இல்லை இருவருக்
யில் ஆட்டோ நிறுத்தப்பட்டதாம்! மே! பிறகு கேட்பானேன். ]ரங்கும் என்பது தமிழ்ப் பழமொழி. ப் பெண்களைக் கண்டுவிட்டால் "பயின்ட" வைத் தொடர்ந்து இரு
பதிலுடன் அடையாள அட்டை
வி.
பதில்.

Page 143
அடையாள அட்டைகளை பார்த்தவன்"எதைக் கொண்டு நான் பிறந்த இடமும் வசிக்கும் இடமு இந்தப் பெண்ணுக்கு தெல்பெத்தை ஒரமாக நில்லுங்கள்” என்றவன் டைய கேள்வி மிகவும் அசட்டுத் விக்கு.
திரும்பி வந்தவனிடம் “என் ருக்கும் பெயர் எனது கணவருை ருடன் இணைந்திருக்கும் அதே டெ
“அவள் என்னுடைய மகள் எ அத்தாட்சி."
"நான் பதுளைக்குப் போயிருந் தான் பிறந்த இடம் பதுளை என் வேண்டியிருக்கிறது. அதுவும் பே இருக்கிறது. அவளுக்கும் இருக்கி இருந்தால் என்ன இல்லாவிட்டால்
மனைவியின் சிங்களம் அவ சமாளிக்கிறான்.
"நீங்கள்தானே மகள் என்று ெ செய்து கொள்ள, கேட்க வேண் கேட்கின்றான் “தெலிபெத்தை, எங் மனைவி விளங்கப்படுத்தி இரு
"பதுளையில் இருந்து பசறை மைலில் இருக்கிறது தெல்பெத்ன என்று.
தெளிவத்தை என்பதன் ஆ சிங்களத்தில் அப்படியே எழுதி இ
அதைக் கண்டுதான் அவனும்ப பளை மாதிரி ஒலிக்கிறதே என்று.
“யாழ்ப்பாணப் பக்கம் இல்ை வின் தொனியும் அதுதான்.

நீண்ட நேரம் திருப்பித் திருப்பிப் ன் அதை ஏற்றுக் கொள்ள முடியும்? ம் கொழும்பு என்று உங்களுக்கு. ந - பதுளை என்றிருக்கிறது. இப்படி பெரியவனிடம் நடந்தான். அவனு த்தனமாகப் பட்டிருக்கிறது மனை
ானுடைய பெயருடன் இணைந்தி டயது. இதில் என் மகளின் பெய பயர் அவளது தந்தையினுடையது.”
ான்பதற்கு அதுதான் இப்போதைய
தபோது இவள் பிறந்தாள். அதனால் றிருக்கிறது. இதில் என்ன கேள்வி ாக எனக்கும் அடையாள அட்டை றது. பிறகு அவள் எனது மகளாக ல் என்ன..?”
என மருள வைக்கிறது. இருந்தாலும்
சான்னீர்கள். அதனால் தான் உறுதி டி வந்தது" என்றவன் மெதுவாகக் வ்கிருக்கிறது? யாப்பண நெவே நே?
நக்கின்றாள்.
போகும் பாதையில் இரண்டாவது த என்னும் தேயிலை தோட்டம்”
ங்கிலப் பதம் அது. அதைத்தான் ருக்கின்றார்கள்.
மிரண்டிருக்கின்றான். ஏதோதெல்லிப்
லயே" என்னும் அவனுடைய வினா
தெளிவத்தை ஜோசப் 117
றுகதைகள்

Page 144
யாழ்ப்பாணத்தை விடமாட்ே யாழ்ப்பாணம் என்றதும் வெருள்கி அடையாள அட்டைகளைத் றான்.
கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை ம6 வெளியே சென்று பழகியிராத இ6 கவும் போய்விட்டது.
"வேண்டாம்னு போயிறிச்சீங் னோம்னு. நடு றோட்டுல நிப் அவனோட சொத்தை கொள்ளை வன்லாம் பாத்துப் பாத்துக்கிட்டு பாக்குறாப்புல." சிறுமைப்படுத் இன்னும் மீளவில்லை.
அடையாள அட்டைகள் தமி நடுப்பாதையில் நிறுத்திவைக்கின்
அரச அலுவலங்களில் தமி ஆஸ்பத்திரிகளில் பொது இடங் ரயில்களில். பஸ்களில். இடங்க இல்லை!
அரசு அனுப்பும் சுற்று நிருபங் ளவு ஏன் அரசு நடத்தும் தமிழ் பிதழ்களில் இல்லை.
ஆனால் ஆட்களைக் காட்டுட இருக்கிறது அது ஏன்?
இது போன்ற செக் பொயின்( தமிழன் சந்தேகமற, பரிபூரணப என்று அறிவுறுத்தத்தான். அதைத் இதில் கொதிக்கவோ கோபிக்கவே சந்தேகங்களை நிவர்த்தி செய்யவே இந்த 'செக்கிங் நிலைமைகள் அடையாள அட்டைகள் தமிழில் 6
காரணத்துடன்தான் காரியங்க
118 தெலுத்து ஜோசப்
றுகதைகள

டாம் என்றவர்களும் இவர்கள்தான். றவர்களும் இவர்கள்தான்.
திருப்பித் தந்து “போங்கள்" என்
ணிநேர அலைக்கழிப்பு. தனியாக பர்களுக்குப் பயமாகவும் வெறுப்பா
5. ஏண்டா கோயிலுக்குக் கெளம்பு பாட்டி வச்சுக்கிட்டு. என்னமோ ாயடிக்க வந்த மாதிரி போறவாற
போறானுக. ஸுவுல வேடிக்கை தப்பட்ட சீற்றத்திலிருந்து அவள்
ழில் எழுதப்பட்டிருப்பதால் தான் றார்கள்.
ழ் எழுதுகின்றார்களா? இல்லை. களில், போக்குவரத்துச் செய்யும் ளைக் கூறும் பெயர்பலகைகளில்.
கள், படிவங்கள், பத்திரங்கள் அவ்வ விழா போன்றவைகளின் அழைப்
ம் அடையாள அட்டைகளில் தமிழ்
டுகளில் இருப்பவர்களுக்கு “இவன் )ாகச் சோதனை செய்துக்கொள்" தான் இவர்களும் செய்கின்றார்கள். பா என்ன இருக்கிறது? அவர்களின் பண்டியது நமது பொறுப்பு. ர் வருவதற்கு முன் வழங்கப்பட்ட ாழுதப்பட்டிருக்கவில்லையே!
ள் நடக்கின்றன.

Page 145
கோவிலுக்குப் போவதற்குக்க ல்கள். சோதனைகள்.
யாருக்குப்புரிகின்றன இவைச இன்னல்களிலிருந்துவிடுபடத்
இன்றும் அப்படி யாராவது பட்டுக் கொண்டால் தொலைந்த கோவிலை அடையமுடியும்.
"தடங்கல்கள் ஏதுமின்றி நேர டும். நவநாள் வழிபாட்டில் முழுத மன்றாடியபடியே ஆட்டோ பயண
வத்தளையிலிருந்து லேக்கவும் திலும் சிக்கிக் கொள்ளாமல் அந் ரீகலையும் தாண்டியாக விட்டது.
ஒவ்வொரு பொயின்ட்களைய அடித்துக் கொள்ளும். முன்னால் டார்கள். நம்மை நிறுத்த மாட்டார் வேறு.
அந்தா இந்தா என்று கோவி ஸ்டொப்கார்டைத் தூக்கிப்பிடித் ஆட்டோக்காரன் ஒரத்திலடித் நின்று லைசன்ஸ் இத்தியாதிகளை
நானும் இறங்கி, மனைவிக்கு காரன் அருகே வந்தான்.
தோளில் தட்டி என்னை ( பெண்கள்.
"பயின்ட ஒன நே” என்று மெ. யில்லை என்று சமிஞ்சை செய்தா6
அதற்குள்ளாக டிரைவரின் ை ளுடைய அடையாள அட்டைகை “டமில் கட்டிய நே” என்றவாறு சாரதியிடம் வினவினான்.

டிட நாங்கள் அனுபவிக்கும் இன்ன
ଶ୍ରେit.
தான்.கோவிலுக்கே செல்கின்றோம்.
ஒரு அதிகப் பிரசங்கியிடம் அகப் து. வழிபாடு முடிந்த பிறகுதான்
த்துடன் கோவிலை அடைய வேண் நாகப் பங்கேற்க வேண்டும்” என்று rLb தொடர்கிறது.
த நாள்போல் ஜிவ்வென்று வந்து
பும் தாண்டும்போது மனம் லேசாக போன வாகனத்தை நிறுத்திவிட் கள் என்னும் போலியான மகிழ்ச்சி
பிலை அடையும் நேரம் படுபாவி தானே!
ந்து நிறுத்தினான். டக்கென இறங்கி நீட்டினான்.
இறங்க வழி விடுகையில் ஆமிக்
ஒதுக்கிவிட்டு உள்ளே பார்த்தான்
துவாகக் கூறியபடி இறங்கத் தேவை ண்.
லசன்ஸ் இத்தியாதிகளையும் எங்க ளையும் சோதணையிட்ட மற்றவன் “இவர்களைத் தெரியுமா” என்று
தெளிவத்தை ஜோசப் 119
றுகதைகள்

Page 146
"நன்றாகத் தெரியும்" என்று சr மனைவியின் முகம் திடீரென தால் ஒரு ஆட்டோ சாரதி எங்க வேண்டி இருக்கிறது" என்பதே காரணம்.
இவன் அவனைப் பார்த்தான். "ஆட்டோ சாரதியின் விலா இடத்தைக் குறிப்பதால் தான் கேட் எங்களின் உணர்வுகளை புரி இருந்தது மகிழ்ச்சியைத் தந்தது.
"எங்கே போகின்றீர்கள்?" “இன்று முதல் வெள்ளி இன்o வுக்குப் போகின்றோம். ஆறரை ட கடத்தாள்.
“ஒ. இன்று வெள்ளிக்கிழமை, எங்களுக்கு அதெல்லாம் ஒன்றும் கோவில். திருவிழா. எதுவும் ெ இரவு. பகல். வெயில். மழை எ டீயூட்டி முடியும் வரை உயிருடன நீங்கள் செல்லுங்கள்."
என்றவன் ஒரு ஏக்கத்துடன் சு “கோவிலில் பூசையின்போது எங்களுக்காகவும் வேண்டிக் கொள "பாவமா இருக்குங்க” என்றால் நொவினா தொடங்க இன்னு பிரார்த்தனை நடைபெறுகின்றது. ( புனிதர்களையும் எங்களுக்காக ே றாட்டுப்பிரார்த்தனை.
“எங்களுக்காகவும் வேண்டிக் ளின் குரல் எங்கள் காதுகளில் ஒலி
இன்றைய நவநாள் பிரார்த்தை
றுகதைகள

ரதி சட்டிபிக்கேட் வழங்கினான்.
மாறியது. "நாங்கள் தமிழர்கள் என்ப ருக்கு நற்சாட்சிப் பத்திரம் வழங்க அந்தத் திடீர் முக மாற்றத்துக்கான
சமும் உங்கள் விலாசமும் ஒரே டேன்” என்றான் அவன்.
ந்து கொள்கிறவர்களாக அவர்கள்
ஃபன்ட் ஜீஸஸ் கோவில் நொவீனா மணிக்கு நொவீனா" மனைவி கட
அதுவும் மாதத்தின் முதல் வெள்ளி. ) தெரிவதில்லை. நாள் கிழமை. தரிவதில்லை! நேரமும் இல்லை. ன்று இப்படி எங்காவது நிற்போம். பிருந்தால் "கேம்ப், பிறகு 'டீயூட்டி
கூறினான்.
எங்கள் நினைவும் வருமானால் rளுங்கள்."
ர் மனைவி.
ம் நேரமிருக்கின்றது. ஆலயத்தில் தேவ அன்னை மரியாளையும் சகல பண்டிக் கொள்ளும் என்னும் மன்
கொள்ளுங்கள்” என்னும் அவர்க த்துக் கொண்டே இருக்கிறது.
னயை அவர்களுக்கு ஒப்பு கொடுத்து

Page 147
அவர்களுக்காக வேண்டிக் கொள் டோம்.
மணி ஆறரை.
THERE SHALL BE SHOWERS THIS IS THE PROMISE OF LC
என்னும் ஆரம்ப கீதத்துடன் னவர் சீடர்களுடன் பீடத்தில் ஏறுக
கோவில் கொள்ளாத சனம். விதமான புற நிகழ்வுகளையும் மற ஒன்றிவிடும் அற்புதம் ஒரு சிலருக்
நவநாள் வழிபாடு நடந்து மு ஒலிக்கத் தொடங்குகின்றது.
கோவிலில் அத்தனை கூட்டம் கிறது.
இசையும் கீதமும் உச்சத்தில் திடீரென ஆலயம் அதிர்கிறது. பூ தவர்கள் ஆடி விழுந்து எழுகின்றன
அத்தனை பெரிய சத்தத்தை இல்லை.
ஒரு வினாடி ஆலயம் ஸ்தம்பி குண்டுதான் வெடித்திருக்கிறது
கோவிலுக்குள்ளா.? தெரிய விதிர் விதிர்த்துப் போய் நிற்கின்றது
குண்டு கோவிலுக்குள் வெப் கொள்ள ஒரு சில வினாடிகள் பிடி
அமைதியாக இருங்கள்... சிர தில் இருந்து குருவானவரின் நப் தொடர் கிறது.
நாவுலர்ந்து போன வாய்களில் ஒரு வினாடிதான்... பிறகு தொ

வோம் என்று தீர்மானித்துக் கொண்
OFBLESSINGS )VE
வழிபாடு தொடங்குகிறது. குருவா கின்றார்.
தங்களைச் சுற்றி நடக்கின்ற சகல
ந்து இறைவனுடன் ஒரு மணிநேரம் கு எப்படியோ சித்தித்துவிடுகிறது.
டிவதற்கடையாளமாக இறுதி கீதம்
மும் ஒன்றித்து அக்கீதத்தில் இணை
ல் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கையில்
கம்பம் வந்தது போல் அமர்ந்திருந் ார்.
இதற்கு முன் நாங்கள் கேட்டதே
த்துவிட்டது.
வில்லை. அத்தனை கூட்டமும் 1.
டிக்கவில்லை என்பதை உணர்ந்து த்தன.
ம் தாழ்த்தி மன்றாடுங்கள. பீடத் பிக்கைக் குரலுடன் இறுதி கீதம்
இருந்துகீதம் எழ மறுக்கிறது. டர்கிறது.
தெளிவது ஜோசப் 121
றுகதைகள்

Page 148
WHEN MY LIFE SALMOST HEARMY CRY HEARMY CA HOLD MY HANDLEST FAI
நொவினா முடிந்துவிட்டது. பாதைக்கிறங்கப் பயந்து போ யேற வெகு நேரம் பிடித்தது.
மெதுமெதுவாகச் செய்திவரு சோதனைச் சாவடியில்தான் னையில் ஈடுபட்டிருந்த இரண்டு அ
"டியூட்டி முடியும் வரை உய இரட்டை முகங்கள் எங்கள் இதய
122 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

GONE
ய் கோயிலில் நின்ற கூட்டம் வெளி
கிறது.
வெடித்திருக்கிறது குண்டு. சோத ஆமிக்காரர்களும் உடல் சிதறி.!
பிருடன் இருந்தால்." என்ற அந்த த்தின் ஆழத்தில்.
மல்லிகை 36 வது ஆண்டு மலர் ളS
ஜனவரி 2001

Page 149
92 –uტშf 12.
நாங்கள் யாரும் அதை ஒரு நா ளில் ஒருவராகவே, குடும்பத்தின் 4 துக் கொண்டிருந்தோம்!
சமையலறை முன் ஹால், படுக் அறை என்று நாங்கள் எங்கிருந்தாலு எங்களுடன் இருக்கும்.
நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்தால் தலையை மடியில் சாய்த்தவாறுநின் அதன் கழுத்தின் வெள்ளையை 6 கொடுக்கும். தட்டிக் கொடுக்கும். த மடிமீது அழுத்திக் கொள்ள கண்கை யாகப் பார்க்கும். அந்தப் பார்6ை கரைந்தொழுகும். முதுகின்மேல் வ6 ஆடிக்களிக்கும். அரசவைப் பெண்க
"எங்கோ புழுதி மண்ணில் கிட கேட்கிறதோ” என்று செல்லமான விட்டால் முன்கால் இரண்டையும் மேல் இருத்திக் கொண்டு சில்லென்ற காதடியிலும், கழுத்தடியிலும், கன்ன ஏதோ ரகசியம் கூறுவதைப்போல.
எங்கள் அத்தனை பேருடனும் ( அதுவும் வந்து சேர்ந்த ஒரு ஆறேழு
வந்த புதிதில் ஏதாவதொரு கதி ஒரு மூலையில் பதுங்கி நின்றபடி ( நிறைந்த கண்களால் எங்களை ஒரு தைத் திருப்பிக் கொள்வதுமாக.

யாகவே நினைக்கவில்லை! எங்க ஒருவராகவே அதையும் நினைத்
கையறை நடுத்துண்டு, சாப்பாட்டு லும், அதுவும் அங்கிங்கெனாதபடி
ல், கழுத்தை முழங்காலில் வைத்து று கொண்டிருக்கும். பஞ்சு போன்ற ாங்களையறியாமலே கைதடவிக் டவலின் சுகம் தலையை மேலும் ள உருட்டி மேல் நோக்கிக் கூர்மை வயில் பாசமும், நன்றியுணர்வும் ளைந்து நிற்கும் வால் தன்பாட்டில் 5ள் ஆட்டும் சாமரம் போல்.
டந்து வந்துவிட்டு இப்போது மடி கோபத்துடன் தலையைத் தள்ளி ம் தூக்கி ஒரு உரிமையுடன் மடி விருக்கும் முகத்தின் கறுப்புநுனியை த்திலும் வைத்து வைத்து எடுக்கும்.
எப்படி ஒட்டிக் கொண்டுவிட்டது. மாதங்களில்.
ைெரக்கடியில் அல்லது எங்காவது மெதுவாகத் தலையை நீட்டி பயம் ந பரபரப்புடன் பார்ப்பதும் முகத் கொஞ்சமாக பால் கரைத்து ஒரு
தெளிவத்தை ஜோசப் 123
றுகதைகள

Page 150
சிரட்டையில் ஊற்றி வைத்துவிட் கொள்வோம்.
பயந்த பார்வையுடன் மெதுவ வாயும், சிரட்டைக்கு வெளியே ப எங்களில் யாரோ ஒருவர் கண்ணி கிறது. மிரண்டு திரும்பிய வேகத் தரை முழுக்கப்பால். பாலைத் து போகவில்லை. ஈ மொய்ப்பும் ே தண்ணிரூற்றிக் கழுவ வேண்டியதா
பிறகு பிறகு மலமள்ளி, ஜலம் னையத்தனை பொறுமைகளுக்கும் கன்னி ஆரம்பமாகிவிட்டிருந்தது.
ஒரு வாரமான பின் மெது ெ சுற்றிச் சுற்றித் திரிய ஆரம்பித்தது பட்டு விட்டால் போதும், ஏதோ ெ கத்திக்கொண்டு ஓடிப் பதுங்கிக் .ெ பார்க்கும். மெல்லமாக வந்து ஒட் தொடங்கியதுதான். இப்போது எ ளில் ஒருவராக.
எங்களுக்கு, ஒரு நாய் வளர் எப்போதுமே இருந்ததில்லை.
“பட்டப் பகலில் வீட்டுக்குள் களை மிரட்டி.." போன்ற கதைக கூட இந்த நாய் வளர்க்கும் எண்ண
எப்படி ஏற்படும்.? நாங்கள் ஒ போகும் யாராவது ஒரு சிங்கள ம கூட்ட "தமிழனின் நாய் சிங்களவு இன அடையாளத்துடனும் “நாய்த கும் புலியா” என்னும் அரசியல் அ படும் சூழ்நிலையில். “நாய் கடி நிகழ்வுகூட அரசியலாக்கப்பட்டுவ ளுக்கு இந்த நாய் வளர்க்கும் எ தடுத்துக் கொண்டிருந்தது!
124 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

டு ஆளுக்கொரு பக்கம் மறைந்து
க வெளியே வரும். சிரட்டைக்குள் ரபரத்த கண்களுமாய் நின்றபோது னில் பட்டுவிட்டோம் போலிருக் தில் சிரட்டை பிரண்டு சிமிந்தித் டைத்து விட்ட பிறகும் பிசுபிசுப்புப் பாகவில்லை. முழு ஹாலையுமே யிற்று.
துடைத்து நீரூற்றிக் கழுவிய அத்த அன்றைய அந்தப்பால் துடைப்பே
மதுவாக வெளியே வந்து காலைச் . காலோ, வாலோ லேசாக மிதிப் காலை விழுந்து விட்டதைப்போல் காள்ளும். பிறகு மெதுவாக எட்டிப் டிக் கொள்ளும். இப்படிப் பழகத் ப்படி லயித்துக் கிடக்கிறது. எங்க
க்க வேண்டும் என்னும் நினைவு
புகுந்து தனியாக இருந்த பெண் ஸ் காதுகளுக்கெட்டும் நேரங்களில் ம் எங்களுக்கு ஏற்படவில்ல்ை ரு நாயை வளர்க்க, அதுறோட்டில் னிதனைக் கடிக்க, அவன் ஊரைக் னைக் கடித்து விட்டது" என்னும் ானா அல்லது நாயுருவில் வந்திருக் புலங்காரங்களுடனும் தேரோட்டப் க்கும்" என்கின்ற ஒரு இயல்பான பிடும் ஒரு ஆபத்தான சூழல் எங்க
ண்ணம் எழவிடாமல் எங்களைத்

Page 151
“உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் G இருந்த எனக்கு வீட்டை நினைவுப் டையம்..ம்..ம். களுக்கிடையேசு
“சுதா ஒரு நாய்க்குட்டியை கொ ருக்கிறது. ஆபீசில் யாரோ கொடுத் கொண்டு சென்றதாம். இப்ப எது என்று வீட்டில் ஒரே ரகளையாம். க்குப் போகும் வழியில் தூக்கிக் ெ வந்ததும் கேட்டுப்பார். வேண்டாம் ( போய்விடுகின்றேன், என்றது. அபூ கடியில் பயந்து போய்."
சுதா’ என்பது ‘சுதாகரன்' என் யின் அண்ணன்! 'வீட்டில்' என்ட சகோதரனை அண்ணன் என்று சு யாப்புகள் எல்லாம் பட்டினங்களின் விட்டது.
போனில் மனைவி என்றதும் ெ "லேசாகத் தலை சுற்றுகிறது. வியர்த் நேரத்துடன் வருகின்றீர்களா" என்ட
"பிரஷர்."
ஏன் எப்படி என்பதற்கெல்லாம் கூட்டிப்போனால் “ஓட்டோவில கேட்டு விட்டு, "அம்மா நிற்காதீர்க பரபரத்தவர் "புஷ் புஷ் என்று காற் "மைகோட்" என்று முனகியபடி சக் குப் பயமாகப் போய்விட்டது. பே டது. "அட்மிட்' செய்து இரண்டு வழமைக்குத் திருப்பி, சின்னதாக கூட்டிப் போகச் சொன்னார்கள்.
"வாரத்துக்கொரு தடவை கூட் மாத்தி ரைகளை வாங்கி ஒழுங்கா விட்டு அனாவசியமாக இறங்கக் கூ எடுக்கவோ கூடாது." என்ற கட்ட
"ஷி இஸ் வொரிட். திங்கிங் டு

சால்லணும்ங்க” என்று ஆபீசில் படுத்திய எனது இல்லதரசி என்னு றிமுடித்த செய்திஇதுதான்.
ண்டு வந்து விட்டு விட்டுப் போயி தார்கள் என்று நேற்று வீட்டுக்குக் குே நாய்குட்டியும் பேய்குட்டியும். விடிந்தும் விடியாததுமாக வேலை காண்டு வந்திருக்கிறது. அத்தான் என்றால் நாளைக்கு வந்து கொண்டு ரகா இருக்குப்பா. இதோ கதிரைக்
பதன் செல்லச் சுருக்கம். மனைவி து அவருடைய மனைவி. மூத்த வறி உறவுடன் விளிக்கும் மரபுகள் ல் உடைந்துபோய் வெகுகாலமாகி
காஞ்சம் பயந்துதான் போனேன். துக் கொண்டு வருகிறது. கொஞ்சம் பதற்கு மட்டுமே போன் வரும்.
) விடை தெரியாது. டொக்டரிடம் ா வந்தாய்?"என்று என்னிடம் ள் உட்காருங்கள். நர்ஸ்.” என்று றடித்து பிரஷரைப் பார்த்துவிட்டு கர நாற்காலியில் அமர்த்தி. எனக் ாதும் போதும் என்றும் ஆகிவிட் டு நாள் வைத்திருந்து பிரஷரை
என்னை ஒரு கடன்காரனாக்கி
டிவர வேண்டும். இந்த மருந்து கக் குடிக்க வேண்டும். கட்டிலை டாது. குனிந்து எதையும் தேடவோ ளைகளுடன்!
மச். ட்றைடு கீப் ஹர் நோர்மல்.
தெளிவது ஜோசப் 125
றுகதைகள்

Page 152
கூட யோசிக்கக்கூடாது தெரியுமா ( குழப்பிக்கிட்டா பிரஷர் எறங்காது அனுப்பினார். அன்றைய பிரஷர் நி ஆகியவற்றை அடையாளமிட்டு ஒ அன்றிலிருந்து ஆஸ்பத்திரியும் வீடு
“சதா எதையாவது நெனச்சி ெ தீங்க. உங்களுக்கும் வருத்தம் எங் லையா. அந்த மாதிரி மனசை பக்( ரின் உபதேசங்களை மனைவியிடப்
“உங்களுக்கென்ன..?காலையில அப்படியா? நாள் முழுக்க இந்த வி ண்டும். ஒரே நினைப்புத்தான் வரு என்னால். வலிய நோயை இழு ஆசையா."மனைவியின் கூற்று எ
மனைவியிடமிருந்து தொலைபே வீட்டு நினைவே வருகிறது. அலுவ விடுகிறது. அவளுக்கு அப்படியா? வீட்டையே சுற்றிச்சுற்றி வலம் வரு எப்படி வரும்.? எங்கிருந்து வரும்.
- O
இன்றைய தொலைபேசியில் எனக்கு திருப்தியாக இருந்தது. மகி என்ன செய்கிறது? என்று கேட்( "வேர்த்துக் கொட்டுகிறது’பட ட என்பதற்குப் பதிலாக "இதோ ட செவுத்துப் பக்கம் மூஞ்சை ை இல்லைப்பா. கண்கள் மட்டும் ளுக்கு தெரியுமா நாலு கண்கள் இது
“என்ன நாலு கண்களா..?"
"ம்ம். ரெண்டு கண்களுக்குட கோடுகளுக்கு நடுவில் இரண்டு வெ மனைவியை அது ஆக்கிரமி
றுகதைகள்

யோசிச்சு யோசிச்சு மண்டையைக் .." என்று உபதேசங்களும் கூறி லை அடுத்து வர வேண்டிய திகதி ரு அட்டையும் கொடுத்திருந்தார். மாக அலைசசலதான. நனச்சி மனதை பாரமாக்கிக்கிடா வ்களுக்கும் எடஞ்சல். நான் இல் குவப்படுத்திக்கிடணும்." டொக்ட ம் நினைவுபடுத்தினேன். கெளம்பிப் போயிருவீங்க. எனக்கு ட்டைத்தான் சுற்றிச் சுற்றி வரவே 5ம். வேறு என்ன செய்ய முடியும், ழத்துக்கொள்ள எனக்கு மட்டும் னக்கு நியாயமாகவேபடுகிறது. சி அழைப்பு வந்ததும்தான் எனக்கு பலகச் சுமை வீட்டை மறக்கடித்து இருபத்து நாலு மணித்தியாலமும் நகையில் வேறு வேறு நினைவுகள் p
அதொன்றும் இல்லை என்பதே ழ்ச்சியாகவும் இருந்தது.
டேன்.
பட வென்று வருகிறது"
படுத்திருக்கிறது. அதே இடம்தான் வத்துக் கொண்டு. அசையுதே வீடு முழுக்க அலைகிறது. உங்க க்கு.
ம் மேலாக வட்டமான கறுப்புக் பள்ளைப் புள்ளிகள்."
த்திருக்கிறது என்பதை அறிந்து

Page 153
கொண்டேன். "ஆண் குட்டியா பெ.
“ஐயய்யோ அதைக் கேட்க மறந் "கேக்குறது என்னத்தை. தூக்கி
"ஐயோ எனக்குப் பார்க்கத் தெ ஒன்னுக்கிருக்க போச்சுன்னா பார்
"பைத்தியம் உங்களுக்கு. ஆண் டிருக்கும்னு நெனைக்கிறீங்களா. வயசுக்கு வரணும். ஆளாகணும்."
இன்று ஒரு இயற்கை வைத்திய ணர்வு கூறிற்று.
"வேர்த்துக் கொட்டுகிறது. பட பதிலாக அதன் கண்கள், கண்க புள்ளிகள் ஆணா பெண்ணா எ6 ஆர்வம்.
“காலையில் இருந்து சனாவைச் சுப்போயிட்டேன். அவளும் தோட பேரும் தேடாத எடம் இல்லை. ந ரொம்ப நேரம் கழிச்சு எங்கேயோ (
மனைவியின் பரபரப்பு எனக்கு லுக்கு நான், மகள், மகன் எல்ே போய்விட்ட பிறகு மனைவியும் மகளும் மொட்டு மொட்டென்று கொண்டு. அசைபோட்டு அ6 கொண்டு கிடந்த நிலைமைகள் மா
இந்தப் புதிய ஜீவனின் பின்னா டவும், அதன் செய்கைகளை ே காணாமல் போய்விட்டதோ என்று
எனக்கு ஒரு யோசனை தோன் அதன் சின்னக்கழுத்துக்கு ஒரு பெ கோர்த்து விட்டேன். இப்போது

ட்டையா?” என்று கேட்டேன்.
துட்டேனே"
வயித்தடியைப் பாருங்களேன்."
ரியாது நீங்க வந்து பாத்துக்கங்க. த்துச் சொல்லிருவேன்."
குட்டின்னா காலைத் தூக்கிக்கிட் இது குட்டிப்பா. அதுக்கெல்லாம்
ம் வந்திருப்பதாகவே எனது உள்ளு
படப்பாக இருக்கிறது" என்பதற்கு ளுக்கு மேலிருக்கும் வெள்ளைப் ன்று அறிந்து கொள்வதில் உள்ள
5 காணலை. தேடித் தேடிக் களைச் ட்டம் முழுக்க தேடிட்டா. ரெண்டு ான் பயந்தே போயிட்டேன். பிறகு இருந்து வந்துச்சுங்க."
வித்தியாசமாகத் தெரிந்தது. தொழி லாரும் அதிகாலையில் கிளம்பிப் மனைவிக்குத் துணையாக மூத்த ஒருவர் முகத்தை ஒருவர் பார்த்துக் சைபோட்டு மனதைக் குழப்பிக்
றி.
ல் திரிந்து கொண்டு, அதற்கு ஊட் வடிக்கை பார்க்கவும், ரசிக்கவும்,
தேடி அலையவும். றியது. சின்னதாக ஒரு மணி வாங்கி ல்ட் போட்டு பெல்டில் மணியைத் பார்க்க வேண்டும். சிலிங். சிலிங்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 127
றுகதைகள

Page 154
என்று சின்ன மணி ஓசையுடன் யேயும், உள்ளேயுமாக அது ஓடித் கொண்ட சின்னப் பெண்போல...
ஒரு நாள் உள்ளைறையிலிருந் இருந்து மனைவியும் மகளும், ம. ஒருவர் மேல் ஒருவர் மோதிக் கொ
மணியோசை கேட்க வில் ஒருவரின் காலடியில்தான் 'சனா' இருக்கின்றோம். அதைக் காண என்னும் உணர்வு எங்கள் அனை பொறி தட்டியது. டெலிபதிபோல்.
"தோட்டத்துக்குள் எங்காவது கூறினேன். “தவளை ஒன்றைக் க தாவலும் தத்தலும் இதை அதைப்
முன்னங்கால்களால் அதை அமுக் பின்னால் ஓடிக்கொண்டிருக்கும்”
“மணிச் சப்தம் ஏன் கேட்கவில்
"அது என்ன மனுசோழனின் காணும் ஒரு சின்ன மணி... வ சரியில்லே எங்கேயாவது விழுந்தி
இப்போது நாங்கள் எல்லோ நயனங்களால் துழாவிக் கொண்டு கொண்டும்... தமிழ் வீடுகளில் போலீஸ்காரர் போல்... உற்று உற்று
எங்கள் வீட்டைச் சுற்றி சி பக்கம் சுவர் எழுப்பிய வீட்டுக்கா விட்டு விட்டான். சுவர் எழும்பா யாக முட்கம்பியும் சுவர்போல் வ மற்றும் பல்வகை செடி கொடிகள் சூரிய ஒளிபடாத அடி மண்ணுப இடத்தில் ஒரு முதிர்ந்த பலாமர அடியிலிருந்து நுனிவரை காய்த்துச் பலாமரத்தடியில் சேறும் ச.
| தெளிவத்தை ஜோசப் | சிறுகதைகள்

உள்ளேயும் வெளியேயும், வெளி திரியும் அழகு... மெட்டி போட்டுக்
-து நானும், வெவ்வேறு இடங்களில் கனும் ஓடிவந்தோம். நல்லவேளை
ள்ளவில்லை. லை! சதா எங்களில் யாராவது சுற்றிச் சுற்றி நிற்கும். எல்லோரும் வில்லை. அதைக் காணவில்லை எவ ருக்கும் எப்படி ஒரே நேரத்தில்
து இருக்கும்..." நான் சமாதானம் ண்டிருக்கும். அதன் வினோதமான பின்னால் சுற்றப் பண்ணியிருக்கும். கிப் பிடிக்கும் பிரயாசையில் அதன்
லை?"
1 ஆராய்ச்சி மணியா. இம்புட்டுக் ளையமும் சரியில்லே, கொக்கியும் நக்கும்” ரும் தோட்டத்தில், நாலா புறமும் ம் நாசிகளால் மோப்பம் பிடித்துக் இரவில் நுழையும் ஆமிக்காரர் வத் தேடிக்கொண்டு... ன்னதாக ஒரு தோட்டம். மூன்று ரன் ஒரு பக்கத்தை மொட்டையாக த அந்த பக்கத்தில் வரிசை வரிசை ளர்ந்து கிடக்கும் சப்பாத்துச் செடி தம், பூச்சி பொட்டுக்களுடன் கூடிய மாக... முட்கம்பி வேலி முடிகின்ற ம். வானளாவி என்பதைப்போல. கொண்டு. கதியுமாக ஒரு குட்டை. குட்டை

Page 155
என்றால் சிறுகுளம் என்கிறது அ வீடுகள் போல் நீர் வடிகால்கள் கும் கழுவும் தண்ணிருக்கான தஞ்
குழியாக வெட்டி வெட்டி, தி இலை களும் பழுத்துவிடும் பல விலக்கப்பட்ட பிரதேசமாகிவிட்
ஆள் நடமாட்டம் தெரிந்தாலி கூட்டம் கூட்டமாக படை எடுத்து
இந்த குட்டையில் விழுந்திரு. ஏற்பட்டது. கொஞ்சம் அவதான திருப்தி என்றாலும், எங்கே என் செடி வேலியின் இருண்ட அடி ஒலி கேட்கிறது.
குனிந்து பார்க்கின்றேன். இன ந்து கிடக்கும் சருகுகளை மேலு கிறது. பாம்பாகவும் இருக்கலா நீளமாக சருகுகள் மேலெழுந்துவ
பாம்புதான்..!
பாம்பு என்கின்ற நினைவின்
குனியச் செய்கிறது அதே முனகல்
மனைவியும் மற்றவர்களும் இ றனர். வளர்ந்து கிடக்கும் வாதுகள் கிடையில் கழுத்தை நுழைத்து, ! பாகப் பூத்து மஞ்சள் மஞ்சளாக மலரை விரலால் விலத்திக் கொன
வீசிய பார்வை எதிரில் மோ குள் பாய்ந்து பதுங்கியது.
பாம்பென்ற நினைவின் பய விருட்டென்று வேகமாக எழுந்து செடிகளுக்குள் குனிந்து கழுத்ை வீட்டுப் பெண். முகமும், முகத்துச் தோள்களும் கழுத்துக்கடியில் பிது
மனைவியைப் பார்க்கச் செ

கராதி. நகரத்துக் குடியிருப்புக்கள், அமைக்கப்படாத சூழலில் குளிக் iசம் இந்தப் பலா மரத்தடிதான்.
ண்ணிர் நிறைந்து நிறைந்து, பலா ாப்பழச் சிதறல்களுமாக இது ஒரு -து.
ஈ அளவு கொழுத்த கொசுக்கள் வரும்.
க்கலாமோ என்னும் ஐயம் எனக்கு fத்தேன். இல்லை என்பதில் ஒரு கின்றதில் ஒரு ஏக்கம். சப்பாத்துச் பில் ஏதோ முனகுவதுபோல் ஒரு
லகளுக்கிடையில் தரையில் நிறை லுயர்த்திக் கொண்டு ஏதோ நெளி ம். அரனை என்றால் இவ்வளவு பிலக நியாயமில்லை.
பய உணர்வுடன் என்னை மீண்டும் ).
இப்போது என் பின்னால் நிற்கின் ளை ஒதுக்கிக் கொண்டு செடிகளுக் கண்ணைக் குத்துவதுபோல் சிவப் மகரந்தம் ஏந்தி நிற்கும் சப்பாத்து ன்டு பார்வையை வீசினேன்.
தி மீண்டும் வந்து என் விழிகளுக்
$தைவிடவும் கூடுதல் பயத்துடன் து நின்றேன். என்னைப்போலவே த நுழைத்துக் கொண்டு பக்கத்து கடியில் சட்டை மூடாத கழுத்தும், நுங்கும் மார்புகளுமாய்.1
ால்லலாமா என்று ஒரு கணம்
தெளிவத்தை ஜோசப் 129
றுகதைகள்

Page 156
எண்ணினேன். குனிந்து எதையும் தியரின் கட்டளை அந்த நினைை என்ன. திடீர்னு எழுந்திருச்சீங்க. மனைவியைப் பதற்றமடையச் செ தெளிவாகக் காட்டியது.
பாம்பபைக் கண்டபோதுகூட இ நான்!
பெண்கள் மீதான இந்த ஆண் ‘Rன் இருக்கையில்கூட மஞ்சளுை ணின் அமர்தலை மூர்க்கமாக மறு
"பாம்பு இல்லையப்பா. பக்க வேலிக்கடியில் நுழைந்துக் கொண்
என்னன்னு கேளுங்களேன். இட கொண்டு. சிங்களப் பொம்பளைன்
எனக்கு வேடிக்கையாகவும் இரு அந்த அடைமொழி வேதனையா எங்களுக்கும் என்ன அப்படி ஒரு இடைவெளி. பாம்புக்கும் மனிதனு ளும், அவர்களுக்கு நாங்களும். பா
"குனிஞ்சு பாருங்கப்பா. இன்
பாருங்க. இருந்தா என்னன்னு ே தினாள்.
குனிந்தேன். செடிகளின் அடி ( மின்னல்.
முகமும் முகத்துக்கடியில் ர கழுத்துக் கடியில் தோள்களும். யல்கள் மலிந்த கைகளும் கைகளி நாய்க் குட்டி கைமாறியதும் உத் தலையை இழுத்துக் கொண்டாள்.
அழகை அழகென்பதற்கும் இல்லை தான் ரோஜாவை அழ0 ருந்து பெறப்படும் அத்தர் காரண யுடன் நிமிர்கின்றேன். எல்லார் மு
130 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

| பார்க்கக்கூடாது என்னும் வைத் வத் தடுத்து வைத்தது. "என்னப்பா பாம்பா..." என் பயமும் படபடப்பும் ய்திருப்பதை கேள்வியின் அவசரம்
இப்படி அச்சம் கொள்ள வில்லையே
மன அச்சத்தின் உக்கிரம்தான் பஸ் ட மதகுருவின் அருகில் ஒரு பெண் க்கிறதோ? கத்து வீட்டு பெண்களில் ஒன்று...
டு...'' ப்படிப் பதறிப்போய் எழுந்து நின்றுக் Tனதும் பயந்துட்டீங்களா?”
ந்தது. சிங்களப் பொம்பளை என்னும் எகவும் இருந்தது. சிங்களத்துக்கும் பகை. என்ன ஒரு பயம். என்ன ஒரு னுக்கும் மாதிரி. எங்களுக்கு அவர்க சம்பு பாம்புகளாய்! மனமும் அப்படியே இருக்குதான்னு கேளுங்க...'' மனைவி அவசரப்படுத்
இருட்டுக்குள் அதே 'பளீர்' என்னும்
விக்கை மூடாத முன் கழுத்தும்,
முன் நீளும் கறுப்பு றபர் வளை பின் பிடியில் எங்கள் நாய்குட்டியும்! நட்டைப் பிதுக்கிச் சிரித்து விட்டு
ரசிப்பதற்கும் காரணங்கள் தேவை கென்பதற்கும் ரசிப்பதற்கும் அதிலி ஏமாகாததைப் போல்... நாய்குட்டி
கங்களிலும் பரவசம்.

Page 157
நாய்க்குட்டி தவளையைத் தொ பயந்துபோன நாய்குட்டியின் கழுத் கொள்ள. கழுத்து நெரிபட்ட கு அழுகுரல் கேட்டு ஓடி வந்த பெல் விக்க. அதேநேரம் நானும் வேலிக் இருந்த அந்த இரண்டொரு வினாடி கூறியதை சற்றே விபரங்களுடன் ம
“நல்ல பெண்கள் தாங்க. அந்த குட்டியை அணைத்துத் தடவிவிட்ட
ஆரம்பத்தில் நானிருக்கும் வீ வீட்டுக்காரர் என்னிடம் பயம் க றித்தான்.
"நாலைந்து கிடக்கிறது. கிழ6 ஆட்கொல்லிகள். அடங்காப்பிட என்னை இந்தப் பக்கச் சுவரை எ அராஜகிகள்! தப்பித்தவறி பேச்சுவ வைத்துக் கொண்டிடீர்களோ தொ மத்தியில் புதிதான இடத்தில் பு: அறிவுரைகளுக்கிணங்கவே ஜாக் இந்தப் பக்கத்து வீட்டைப்பற்றி, அ இந்த புதிய உயிர் இன்று அந்த ருக்கிறது.
ஒரு நாள் ஆபீசில் இருந்து வ யின் செடிகளுக்கிடையில் குத்தி ( முகங்கள். அடுத்த வீட்டு ஆட்கொ சிரித்துப்பேசியபடி, மனைவிபேசுட
அடுத்து வந்த சித்திரைப் புத்த லிருந்து, வேலிக்கு மேலாக இரண் சிலுமின பேப்பர் மூடிப்போட்டுச் ரங்கள். கொக்கீஸ், கொண்டைப் மற்றது நிறைய மஞ்சற் சாதம். சுற் வகைகளுடன்.
தட்டுக்களைத் திருப்பிக் செ

டர. பாம்பு தவளையைக் கவ்வ. த்துப்பட்டி முட்கம்பியில் மாட்டிக் ட்டி கதறி ஊளையிட்டு முனக. ண், குனிந்து நாய்க்குட்டியை விடு கடியில் குனிய. மயக்கத்தில் நான் டிகளில் அந்தப் பெண் சிங்களத்தில் னைவியிடம் ஒப்புவித்தேன்.
மனுஷன் தான்.” என்றவாறு நாய் படிமனைவி உள்ளே செல்கிறாள்.
ட்டுச் சாவியை கொடுக்கும்போது ாட்டியதே இந்த பெண்களைப்பற்
வன் கிழவிக்கு அடங்காததுகள். ாரிகள். எல்லையில் பிழை என்று ழுப்பவிடமாட்டேன் என்றதுகள்! ார்த்தை வைத்துக்கொள்ளாதீர்கள். லைந்தீர்கள்." சுற்றியும் சிங்களவர் திதாக குடிவந்த நாங்களும் அந்த கிரதையாக இருந்திருக்கின்றோம். தன் அராஜகிகள் பற்றி.
த முட்கம்பி வேலிகளை உடைத்தி
பந்து கேட்டைத் திறந்தேன். வேலி தத்தி வைத்தாற்போல் பூப் பூவாய் ல்லிகள். மனைவியுடன் சிரித்துச் ம் சிங்களத்தில் மயங்கிஇருக்கலாம். 5ாண்டு தினத்தன்று அடுத்த வீட்டி டு ஈயத்தட்டுக்கள் வந்தன. பழைய 5 கொண்டு. ஒன்று நிறைய பலகா பணியாரம் இத்தியாதிகளுடன். றி சுற்றி இறைச்சி மற்றும் காய்கறி
நாடுக்கும்போது ஒரு சீப்புப்பழத்
தெளிவத்தை ஜோசப் 131
றுகதைகள்

Page 158
துடன் கொடுத்தோம். நத்தாருக்கு ந என்னும் நினைவுகளுடன்.
இது இப்போது நன்றாக வளர் மாதிரித் திரிகிறது. சாப்பாடும், ச அதை அப்படி வளர்த்தெடுத்திருக்கி
ஆளுயர முன்கேட்டின் அரை6 வது ஒரு நாள் கேட்டைப்பாய்ந்து விளையாட்டாகவும் பெருமையாக
வாழ்க்கை என்னும் விளையாட் தானே.
இப்போதெல்லாம் வீட்டை எங்கும் போக முடிவதில்லை. யாரா வேண்டும்.
ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் பூஜை போதும். செருப்பைக் கவ்விக் கெ சீப்பைப் பிடுங்கிக் கொண்டு ஓடிவி சுற்றிப்பிடித்துக்கொண்டு நிற்கும்.
"உடுக்க விடமாட்டேங்குதுப் போங்களேன்” என்னும் குரல்களை கதவின் கீழ்பாதியை மூடிவிட்டா வைத்துக் கொண்டு திறந்த வாயு தொங்கும் நாவுமாக ஒரு ஏக்கத்துட கேட்டுக்கு வெளியே ஒட்டோ ஒடி கேட்டிடம் நிற்கும். சூலக்கம்பி டுக்கு மேலாகத் தெரியும் ஒட்டே கேட்டின் உச்சி வரை பாயும். "அ அவன் ஓடி ஆட்டோவுக்குள் அமர்
ஒரு விதமாக வீட்டைப் பூட்டி கேட்டையும் பூட்டிக் கொண்டு திரும்புகையில் பக்கத்து வீட்டுக்க டமே நின்று அழுது கொண்டிருந்த கத்தான் இருக்கும். அவசர அவசரட திறந்து உள் நுழைந்தால் ஒடுவதும விடும். அதன் மகிழ்ச்சிக்கோர் எல்
132 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

ரமும் சாப்பாடு அனுப்ப வேண்டும்
ந்து ஒரு மினி ஜெர்மன் ஷெப்பர்ட் வரட்ணையும், அன்பும் ஆதரவும் றெது. வாசி உயரத்துக்கு நிற்கிறது. என்றா வெளியே போகும் என்று நாங்கள் வும் பேசிக் கொள்வோம். டின் பெரும்பகுதி பெருமை கூறுதல்
மூடிவிட்டு எங்களால் வெளியே ரவது ஒருவர் வீட்டில் இருந்தேயாக
ஒக்கென்று கிளம்பத்தொடங்கினால் எண்டு ஓடிவிடும். கையிலிருக்கும் பிடும். முன்கால்களால் இடுப்பைச்
பா. கொஞ்சம் வெளிய கொண்டு த் தொடர்ந்து வெளியேவிட்டு முன் ல் காலைத்தூக்கிப் பாதிக் கதவில் ம் வாயின் ஒரு பக்கமாக நீண்டு உன் பார்க்கும்.
சத்தம் கேட்டதும் விழுந்தெழுந்து கெளில் குத்தி வைத்ததுபோல் கேட் பா 'பிரியந்த' வின் முகம் நோக்கி அப்போய் மாவ கேவா" என்றபடி
ந்து கொள்வான்.
தோட்டத்துக்குள் அவனைவிட்டு நாங்கள் கோவிலுக்குப் போய்த் பரர்கள் கூறுவார்கள் "நாய் கேட்டி துே" என்று. எங்களுக்கும் பரிதாமா மாகப் பூட்டைத் திறந்து கேட்டைத் மாக பாய்வதுமாக களேபரப்படுத்தி
லை இருப்பதில்லை.

Page 159
இறைச்சியும் கறியுமாகப் பிசை அப்படியே கிடக்கும்.
“நாய் கேட்டிடமே நின்று கெ வீட்டுக்காரர்களின் கூற்றை மெய்பி முடித்துத் தன்னை ஆசுவாசப்படுத் தொடங்கும்.
பக்கத்து வீட்டில் ஒரு பெண் ந தெரியாது. இதற்குத் தெரிந்திருக்கி, கொல்லிகள் வீடல்ல. அடுத்த பக்கம்
சதா வீட்டுக்குள்ளேயும் கேட் றான். சற்றே காலாற உலவவிட்டு வெளியே கூட்டிப்போனேன். கை பாதைக்குள் ஒவ்வொரு வீட்டு வா. நாய்களுக்குப் பத்திரம் காட்டுவதற்
வாசலிலிருந்து பாதிப் பாதை தைப்போல் குரைத்துக் கொண்டு உள்ளே நுழைந்து கொள்வதுமாக " என்று வாய் வீச்சு காட்டும் சண்டிய இருப்பார்கள் ஆனாலும் அடித்துக்
“வா பார்ப்போம் கையை வை கொண்டு கூறுவார்கள். பிறகு கல களும் அவர்களைப் போலத்தான்..!
இப்படி உலாவரும் போதுதான் வென்று என்னையும் இழுத்துக் ெ கேட்டிடம் நின்றது. இது கேட்டிப் கேட்டிடம் நின்றது. உள்ளேயும் ஒரே போராட்டம். தொலையட்டும் சத்தமிட்டு யாரோ அதை துரத்துக் கொண்டு வந்துவிடுகின்றேன்.
அடுத்த நாள் நான் ஏதோ ே லியை வாயில் கவ்வி இழுத்தபடி... றது. "பாருங்கள் அதன் அறிவை. கின்றது” என்கின்றாள் மனைவி. என்னையும் சேர்த்திழுத்துக் கொன டம் நிற்கின்றது.
ஒரே ? ம் நிறது. ழுத்தும்

சந்து வைத்த சாதம் பிளேட்டுடன்
ாண்டிருந்தது” என்னும் பக்கத்து ப்பதுபோல. எங்கள் மேல் பாய்ந்து திக் கொண்டதன் பிறகே சாப்பிடத்
ாய் இருக்கிற சங்கதி எங்களுக்கே றது. பக்கத்து வீடு என்றால் ஆட் ம். சுவரெழுப்பியுள்ள பக்கம்! டுக்குள்ளேயும் தானே கிடக்கின் வரட்டுமே என்று சங்கிலியுடன் யில் ஒரு கம்புடன், அந்த சந்துப் சலிலும் உறுமிக் கொண்டு நிற்கும் குத்தான் இந்தக் கம்பு. பரை ஏதோ கடித்துக் குதறி விடுவ ஓடிவருவதும் பிறகு ஓடிப்போய் வரெங் பலன்ன, காப்பாங் பலன்ன" ர்களைப்போல. அருகரு கேதான் கொள்ள மாட்டார்கள்.
பார்ப்போம்?” என்று முறைத்துக் லைந்துபோய் விடுவார்கள். இவை
ன் ஒரு நாள் சங்கிலியுடன் பரபர காண்டு போய் பக்கத்து வீட்டுக்கு டம் சென்றதும் அதுவும் ஓடிவந்து வெளியேயுமாக ஒரே குசுகுசுப்பு! என்று நானும் நிற்கிறேன். உள்ளே ன்ெறனர். நானும் இதை இழுத்துக்
வலையாக இருக்கின்றேன். சங்கி இது வந்து என் காலடியில் நிற்கின் வெளியே கூட்டிப் போகச் சொல் கேட்டைத் திறந்ததுதான் தாமதம். ண்டுபோய் பக்கத்து வீட்டு கேட்டி
தெளிவத்தை ஜோசப் 133
றுகதைகள்

Page 160
உள்ளேயும் வெளியேயுமாக அே அதே சத்தம். அதே விரட்டல்.
பிறகொரு நாள், வெளியே ஏதே கதவைத் திறந்தேன். இது கேட் விட்டபடி, முன்கால்களால் பூமிை
கேட்டிடம் சென்றால் வெளியே வந்திருக்கிறது. ஏதேதோ ரகசியப் பு சென்று மனைவியைக் கூட்டி வந்ே விருத்தி இரகசியங்கள், அஃறிலை தான் போலிருக்கிறது.
கதவை மூடிக்கொண்டு நாங்கள் உடைவது போன்தொரு ஓசை. வெ எங்கள் நாய், வெளியேயும் பாய மு மல்... கேட் நுனியில் தொங்கிக்கொ பதற்றம் ஒரு காரிய நாசம் மாத்திரம்
உள்ளே ஓடி ஒரு சிறிய மேசைய்ய இரும்பு கூர்களில் இருந்து அதை வாக இறக்கினேன்.
தரையில் மல்லாத்தி படுக்கலை வயிற்றின் உள் மூலையிலிருந்து, கிறது. மனைவியின் பதற்றம் நீடிக்க டோவை வரவழைத்து விலங்கு சி "அனிமெல் கிளினிக்" என்னும் 4 நாய்கள் வரிசையில் காத்திருந்தன.
நிலைமையுணர்ந்து சட்ட வரி பின்னல் மூடிப்போட்டு கட்டிவிட திறக்கவும் இயலாது கடிக்கவும் ! ஏதேதோ கூறினார். ஏதேதோ செய் டார். மாத்திரைகள் கொடுத்தார்.
கேட்டின் இரும்புக்கூரில் குஞ் சாராம்சம். எனக்குத் தமிழ்ச் சின வந்தது ... சிரிப்பும் வந்தது.
"நனைக்கக் கூடாது. தையலை டும் நேரம் தவிர்ந்து வாய் மூடி போ
134
| தெளிவத்தை ஜோசப் 134 1 சிறுகதைகள்

த குசுகுசுப்பு! கேட்டுக்குள் மீண்டும்
தா சத்தம் கேட்கிறதே என்று முன் டிடம். 'பூஸ் பூஸ்' என்று மூச்சு யத் தோண்டிக் கொண்டு. ப அது. எப்படியோ காவல் மீறி ஓடி பரிமாற்றங்கள். மெதுவாக உள்ளே தேன். சிரித்துக் கொண்டோம். இன ன முதல் உயர்திணை வரை அதே
* உள் நுழைந்த அதேவேளை கேட் ளியே ஓடினோம். கேட்டுக்கு மேல் மடியாமல் உள்ளேயும் விழ முடியா
ண்டு... மனைவி பதறிப் போனாள். மே. புடன் ஓடி வந்து மேலேறி கேட்டின் உயர்த்தி உருவி எடுத்தேன். மெது
பத்து அமுக்கிக் கொண்டேன். அடி இலேசாக இரத்தம் கசிந்தொழுகு கிறது. சமாதானப்படுத்தியபடி ஓட் "கிச்சை நிலையத்துக்கு ஓடினேன். ஆங்கிலப் பெயரினடியில் ஆறேழு எஜமானர்களுடன். சை வழிவிட்டது. நாயின் வாய்க்கு டான் பணியாள். இனி வாயைத் இயலாது. பரிசோதித்த டொக்டர் தார். ஊசியடித்தார். தையல் போட்
சைக் கிழித்துக் கொண்டான் என்பது ரிமா பாண்டியராஜனின் நினைவு
கடித்திழுக்க விடக்கூடாது. சாப்பி ட்டுக் கொள்ளவும். ஒரு வாரத்தில்

Page 161
ஆறிவிடும். ஏழாவது நாள் கூட்டி 6 ஊசி, தையல், புதிதாக ஒரு வா ஐநூறைத் தாண்டிவிட்டது. ஒட்( வாசலில் ஒரு கூட்டமே நின்றது.
முதலில் மனைவி, பிறகு தை சியாக ஒரு குற்ற உணர்வுடன் ப யாட்டியபடி, திணை, இனம், மதம்
- C
நாட்கள் நகர்ந்தன.நத்தார் வந் "இவங்களுக்கு நான் வேலிக் இதைப் பக்கத்து வீட்டுக்குக் குடு யால் மூடி போட்டுக் கொண்ட தட கேட்டைத் தட்டினேன். சிறிது நே என்னைக் கண்டதும் “வாருங்கள் சிங்களத்தில் வரவேற்றார். திறந்த அவரின் புன்னகைக் குரல் இ6 வீரவங்சக்கள் வேண்டியிருக்கலா
"நாய் குட்டிப் போட்டிருக்கிற அது தான் கொஞ்சம் தாமதமாய சிரித்த படியே கூறினார். “வந்து ப சனாவே தான” என்றார். அவன பஞ்சில் செய்த பொம்மைகள்பே ஒன்று தள்ளியப்படி பாலுறிஞ்சிக்
ஒன்றை மெதுவாகக் திரு கண்களுக்கு மேலே கறுப்புக் சே புள்ளிகளுமாக. மெத்தென்று அ சனாவேதான்! சிருஷ்டி ரகசியமும்
பெண் என்றார் அவர்.

பரவும்" டொக்டரின் கட்டளைகள்.
ப் மூடி, மருந்து, ஒட்டோ என்று டோவுடன் திரும்புகையில் வீட்டு
லகள், தலைகள், தலைகள். கடை 5கத்து வீட்டுக் கதாநாயகி. வாலை மறந்த உறவுக்கூட்டம்.
தது.!
கு மேலாக குடுத்திடுவேன். நீங்க த்துடுறீங்களா. பழைய வீரகேசரி ட்டுடன் மனைவி. பக்கத்து வீட்டுக் ரம் கழித்தே எட்டிப்பார்த்தவர்கள் வாருங்கள் என்று தென் பகுதிச் கேட்டின் வழியாக ஓடி வந்தது தை வீணடிக்க இன்னும் நிறைய
LD.
ரது. அதனிடம் தான் இருந்தேன். பிற்று கேட்டைத்திறக்க" என்றவர் ாருங்கள். ஒன்று அச்சாக உங்கள் ரத் தொடர்ந்து பின் சென்றேன். ால் நாலைந்து குட்டிகள். ஒன்றை கொண்டு. ப்பிக் காட்டினார். கண்களும் ாடுகளுடன் இரண்டு வெள்ளைப் ழகியதோரு பூவைப்போல. குஞ்சுச்
விநோதமும் வியப்பளிக்கிறது.
மூன்றாவது மனிதன்கி செப் - ஒக். 2006
தெளிவத்தை ஜோசப் 135
றுகதைகள்

Page 162
செத்துப் 0ே7 ஒதய்வங்கள்
፬8
அவசரமாகப் போக வேண்டும் னேன். ஏறினேன் என்பது தவறு. திை துக்கொண்டேன். திணிந்த பின் தான் காலூன்றும் இடம் எல்லாம் கா ஒற்றைக் காலின் விரல் நுனியில் ஒரு கால் அகஸ்மாத்தாக உயர்ந்த கொண்டேன்.
இந்த ஆக்கிரமிப்பு இன்னொரு பண்ணியிருக்கும். என் மேல் எரிச் ஒடித்தலும் வெட்டலுமாக ஓடி யாகிக் கொண்டிருக்கிறது உடல்.
இத்தனை பெரிய பஸ்ஸை இ விரட்டுகின்றான்.
கெட்டிக்காரன் தான். எதிலா6 கொண்டு போய் சேர்த்துவிடுவான் எ வேகமாய் வந்து கொண்டிருந்தவ6 திடீரென பிறேக்கடித்து நிறுத்தியது வினாடி ஆடித்தான் போய்விட்டது. “என்ன ஆயிற்று?" என்று அவ றனர். எக்கி எக்கிப்பார்க்கின்றனர்.
ஒழுங்காய் இருந்த பாதையில் சில திருந்தன.
கலர் கலராய் சட்டையும் கையி டுப்பத்துப்பேர்.
136 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

என்பதனால் தான் பஸ்ஸில் ஏறி Eந்தேன். என்னை நானே திணித் காலூன்றஇடம் தேடுகின்றேன்
ல்கள்.
சற்று நேரம் நிற்கின்றேன். ஏதோ போது அந்த இடத்தில் ஊன்றிக்
நவனை ஒற்றைக்காலில் நிற்கப் சல் கொள்ளச் செய்திருக்கும். க் கொண்டிருக்கிறது பஸ். பொடி
வ்வளவு சனத்துடன் என்னமாய்
வது முட்டிக் கொள்ளாத வரை..! ான்ற நம்பிக்கை எனக்கிருக்கிறது. ன் வந்த வேகத்தில் ஒடித்துத் திருப்பி ம் அத்தனை சனக்கூட்டமும் ஒரு
ாவரும் எட்டி, எட்டிப் பார்க்கின்
பப்புச் சிவப்பாய் கம்பிகள் முளைத்
ல் துப்பாக்கியுமாக ஒரு ஏழெட்

Page 163
"இறங்கி எல்லோரும் வரிசையா யிட்டான் ஒரு மிலிட்ரி.
“இன்றைக்குப் போனாற் டே னோமே..!"
முனகியபடி ஒவ்வொருவராக ஸைச் சுற்றி வலம் வருகிறது நா லோரமாக உட்கார்ந்திருந்த ஒருவ கொண்டிருந்தவன் உறுமுகின்றான்
"உனக்குத் தனியாகச் சொல்ல உட்கார்ந்திருந்தவனுடைய மு. கலவரமோ இல்லை. மிகச் சாவ தான் இவனுக்குப்பிடிக்கவில்லை. ஆமிசெக்கிங் என்றால் அரண் ஒரு கலவரம் வேண்டாமா..? பயம்
நிற்பவர்கள் எல்லாம் இறங்கி திருப்பவனும் எழும்பிய பிறகே இ தான் சிவனே என்று உட்கார்ந்திருச் இது அவனுக்குப்பிடிக்கவில்ை ஜன்னலண்டை தெரியும் முக் போல் முறைத்துக் கொண்டு நிற்கில்
இரண்டு முகங்களும் மிகவும் ரியத்தை ஏற்படுத்துகிறது.
உட்கார்ந்திருப்பவன் முகத்தை றான்.
இறங்குகிறார்கள். இறங்கு இன்னும் இறங்குகின்றார்கள்.
இறங்கியவர்களை றோட்டோ றனர் ஒரிருவர். அடேயப்பா எத்த பேரா இந்த பஸ்ஸுக்குள். கோச்சி லேற்றிக் கொள்ளும் வித்தை இ களுக்கு மட்டும் தெரிந்திருக்கிறது.
படம் முடிந்த தியேட்டர் டே

கநில்லுங்கள்” சிங்களத்தில் ஆணை
பாலத்தான். இதில் போய் ஏறி
இறங்கத் தொடங்குகின்றனர். பஸ் லைந்து கலர்ச்சட்டைகள். ஜன்ன னைப் பார்த்து உயரமாக நின்றுக்
.
வேண்டுமோ?”
கத்தில் எதுவிதமான கவலையோ, தானமாக அமர்ந்திருந்தான். அது
டு போக வேண்டாமா..? முகத்தில் தெரிய வேண்டாமா..?
முடித்து இவனுக்கு அருகே அமர்ந் வனால் அசைய முடியும். ஆகவே கிேன்றான்.
)G).
நத்தை சப்பி விழுங்கிவிடுவதைப் ண்றான்.
அருகருகே இருப்பது ஒரு அசெளக
5 மறுபுறம் திருப்பிக் கொள்ளுகின்
கிறார்கள். இறங்குகிறார்கள்.
ர வெய்யிலில் வரிசைப்படுத்துகின் னை நீளமான வரிசை. இத்தனை யிலேறும் ஒரு கூட்டத்தை பஸ்ஸி }லங்கையின் தனியார் பஸ்காரர்
பால் பஸ் காலியாக இருக்கிறது.
தெளிவது ஜோசப் 137
றுகதைகள்

Page 164
வெறிச்சோடிக் கிடக்கும் காலியா கலர் சட்டைகள் சீட்டுக்கடிகளில்
குதிக்கின்றனர்.
“பார்த்தோமா அனுப்பினோ ஒழுங்கு படுத்துகின்றான் ஒருவன்
வரிசையில் இருப்பவர்களுக்கு செக்கர் ஏறியதும் டிக்கட் பைகளைத் துழாவுகின்றனர்.
தேசிய அடையாள அட்டை கொள்ளுகின்றனர்.
டக்கென்று காட்டிவிட்டு டக் சேரும் அவசரம்... அத்தனை பேரு
கொழும்புக்காரர்களுக்கு எல் வேண்டும். தீ மிதிப்பவர்கள் போ தையும் கழித்துப் பழக்கப்பட்டு வி
கூட்டத்துக்கே தலைவனைப் யாசமான முறைப்பும் முன் தள்ளி களைப் பயம் காட்டிக் கொண்டு தவிர்ந்த மற்றவர்கள் விசாரிப்பதும்
அடையாள அட்டை காட்டி ' தலையாட்டி விட்டு, அவர்கள் அ கால்களை நொடித்து பக்கெட்டுச் வராய் நடந்து போய் பஸ்ஸில் ஏறு
விடுபட்டு பஸ் ஏற விரைப பார்வையிலே ஒரு கம்பீரம். இன் பார்ப்பதிலே ஒரு அசட்டை'
பாம்பாய் நெளிந்த கியூ பாதிய “எங்கிருந்து வருகின்றாய்?” ..
இளைஞனிடமிருந்து பதில் 3 றான். பாஷை புரியாத பரிதாபம்
இவன் என்ன போர்த்துக்க
138)
1 தெளிவத்தை ஜோசப் | சிறுகதைகள்

ன பஸ்ஸுக்குள் ஏறிய நாலைந்து காலோட்டிப் பார்த்து விட்டு கீழே
மா” என்றில்லாமல் வரிசையை பாடசாலைட்றில் மாஸ்டர் மாதிரி. த் தெரியும்!
தேடுவதைப் போல் சட்டைப்
யை எடுத்துத் தயாராய் வைத்துக்
கென்று ஏறி டக்கென்று ஓடிப்போய்
க்கும்! லாமே "டக் டக்” கென்று நடக்க ல் ஓடி ஓடியே வாழ்க்கை முழுவ ட்டவர்கள் இவர்கள். போலிருந்தவன், முகத்தில் ஒரு வித்தி ய நெஞ்சுமாக வரிசையில் நிற்பவர் நடை பயிலுகின்றான். அவனைத் அடையாள அட்டை பார்ப்பதுமாக! “ஆம்” என்றோ “இல்லை” என்றோ முக்கிப் பார்ப்பதற்கேற்றாற் போல் க்களைக் காட்டி விட்டு ஒவ்வொரு
கின்றனர். பர்களின் நடையிலே ஒரு மிடுக்கு. னும் வரிசையிலே நிற்பவர்களைப்
எய்க் குறைகிறது. கள்வி பிறந்தது சிங்களத்தில். இல்லை. திருதிருவென்று விழிக்கின்
ண்களில் மிரள்கிறது. ல்லில் இருந்தோ ஒல்லாந்திலிருந்

Page 165
தோவா வருகின்றான். கொழும்ன
அல்லது இலங்ைைகயைப் பிடித்து
விழிப்பதைப் பார்க்கையிலேயே ே தெரியவில்லை என்று. அப்படி எ ருந்து அல்லது மட்டக்களப்பிலிருந்
அதுதான் இவர்களும் மிரள் நாகம் போல்.
"ஏன் கொழும்புக்கு வந்தாய்?" "எங்கே போகிறாய்..?” "எங்கே தங்கி இருக்கின்றாய். “எப்போது வந்தாய், எதற்காக அலை அலையாய் எழுந்த கே கொண்டிருந்தது.
மூச்சு விட முடியாமல் திணறி ஒரு கேள்விக்கே பதில் செ கேள்விகளுக்கு எப்படி பதில் சொ யாழ்ப்பாண ஐடென்டிட்டி கா தில் நிறுத்திக் கொண்டு மற்றவர் யிட்டு பஸ்ஸுக்கு அனுப்புகின்றார்
யாழ்ப்பாண அடையாள அட் வில் மற்றவைகளைத் தட்டி விடுகி பாஷை விளங்காத பையனை ஒருவன்.
பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கியவர்கள்
பஸ் ஸை போகச் சொல் சமிஞ்சையும் கிடைத்துவிட்டது.
டிரைவரும் கண்டக்டரும் பஸ் டனர்.
அப்போதுதான் அது நடந்தது. பஸ்ஸுக்குள்ளிருந்து விழுந்த பெண் "பஸ்ஸிலிருந்து இறக்கிய

பத் தூக்கிக் கொண்டு போய்விட க் கொள்ள! அவன் பரபரவென்று தெரிகிறது சிங்களம் சொட்டுக்கூட ன்றால் ஒன்று யாழ்ப்பாணத்திலி துதான்!
கின்றார்கள். கருடனைக் கண்ட
9"
வந்தாய்..?."
ள்விக் கடல் அவனை மூழ்கடித்துக்
னான்.
Fால்லத் தெரியாதவன் இத்தனை ல்லப் போகின்றான்.
ார்ட் என்றதுமே அவனை ஒரு ஓரத் களை “டக் டக்" கென்று பார்வை கள்.
டை ஒன்று கிடைத்து விட்ட மகிழ் ன்றனர். ஜீப்பில் ஏற்றிக் கொள்ளுகின்றான்
ர் அனைவரும் ஏறியாகிவிட்டது.
லி ஆமிக்காரர்களிடமிருந்து
ஸ்ஸை நோக்கி நடந்து ஏறியும் விட்
டித்துக் கொண்டு இறங்கிய ஒரு அந்த பையனை ஏன் ஜீப்புக்குள்
தெளிவது ஜோசப் 139
றுகதைகள்

Page 166
ஏற்றிவைத்திருக்கின்றீர்கள்?” என்.
எரிமலையாய்க் குமறினான் - "என்னிடம் யார் கேள்வி கே பேர் கைகட்டி, வாய்பொத்தி ஏ என்றால் இறங்கியும்...!'
"இவள் என்ன சாதாரணம்.கே பெண் என்றதுமே எழுந்து நிற்
மற்றவர்கள் அனைவருமே த அந்தப் பட்டாளத்துத் திமிர்!
ஒன்றுடன் ஒன்று இணைந்து கிடக்கிறது அந்த முரட்டு முகத்தில்
அவன் இறங்கிய வேகம்... ஜீ வேகம்... தடித்தடியான சப்பாத்து அவளை நோக்கி நடந்து வந்த வேக
அவளை விரட்டி விடும் என்று ஆனால் அவளோ ஆர்ட் அனைத்தையும் அசட்டை செய்கி
ஒரு அழகிய பூவைப் போல் தா யாராவது ஒரு ஆணின் பின்னே னிந்து நடந்து போகும் ஒரு பெண்
அழகான முகம். மென்மையான
அவளுடைய தோற்றமும் அ செய்திருக்கும்.
“அதைக் கேட்க நீ யார்..? ஆ. கர்ச்சிக்கின்றான்.
"அதையே நானும் கேட்கலாம்
அதே சிங்களத்தில் அவள் திரு வில்லை.
அவளுடைய சிங்களத்தில் ஒ யதைப் போல் மற்றவர்கள் வெறுத்
ம தெளிவத்தை ஜோசப் 14UT சிறுகதைகள்

று கேட்டாள்!
அந்தத் தலைவன் போன்றவன்.
ட்க முடியும்? எத்தனை எத்தனை று, என்றால் ஏறியும். இறங்கு,
‘வலம் ஒரு பெண்” கும் அந்த ஆணாதிக்கத் திமிர். iனது அடிமைகள் என்று நிற்கும்
முறுக்கி எழுந்து நின்று குமுறிக்
ப்பின் முன் கதவை விசிறியடித்த துக்கால்கள் தரையைக் கிழிக்க ம்.
அவன் எதிர்பார்த்தான்.
ப்பாட்டங்கள், ஆரவாரங்கள் ன்றவள் போல் நின்றாள். ன் அவன் முன்னே நிற்கின்றாள். ன, அவனின் துணையுடன் தலைகு னின் தோற்றம்.
ன உடல். ரம்யமான உடை.
வனைக் கூடுதல் ஆத்திரமடையச்
மியா..? போலீஸா..? சிங்களத்தில்
ல்லையா?”
ப்பிக் கேட்டாள். ஆனால் கர்ச்சிக்க
ரு இனிமை இருந்தது அவனுடை தொதுக்கும் தடித்தனம் இல்லை.

Page 167
ஒரு மொழியின் இனிமையும் படுத்தும் விதத்திலேயும் இருக்கின்
"நீ, யார் என்று என்னையா காட்டுகின்றேன்." என்று கோபத் பிடித்து நெரித்து குரல்வளையை போல் அவளை நெருங்குகின்றான் ஆனால் ஒன்றும் செய்துவிட6
அவள் ஒரு பெண். வசீகரமா னவள் என்பதுவும் அவனைக் கட்
அவளுக்கும் அது தெரிந்திருக் மாக நிற்கின்றாள். முகத்தில் பயே "புரிந்து கொண்டால் சரி. ஒ இது போன்றதொரு வளைவில் ம இறக்கி. ஆமிதான். போலிஸ். தெரியும்? உங்களில் யாராவது "ந ளப்படுத்திக் கொண்டீர்களா? இ டீரஸ்ஸில் ஏதேதோ நடக்கிறதே! காப்பு வட்டாரமே மக்களை உஷா "ஆகவே நீங்கள் சட்டப்படி ளுக்கும் தெரியவேண்டும்” என்ற ஏதோ நடக்கிறது. அதுவும் பது தெரிந்ததும் பஸ்ஸுக்குள் ஏற அவர்களைச் சூழ்ந்து கொண்டன மற்றவர்கள் முன் தன் மரியா அந்தப் பெண்ணைப் பார்த்து “உ வேண்டும்?” என்றான்.
"நீயார்?" என்னும் அதட்டலில் வேண்டும்?” என்பதில் தொனித் காட்டுகிறது.
"நீங்கள் எல்லாம் யார் என்பது அவள் அதே இடத்தில் நின்ற தன்னை நிரூபித்துக் கொள்ள தள்ளப்பட்டான்.

செழுமையும் அதை மக்கள் பயன் றதுதான்!
கேட்கின்றாய்..? காட்டுகின்றேன். தால் குமுறியபடி அவள் கழுத்தைப் க் கடித்துக் குதறி விடுபவனைப்
வில்லை.
னவள். மென்மையின் இருப்பிடமா டிப் போட்டு வைக்கிறது. கிறது. அதுதான் அத்தனை தைரிய மா கலவரமோ இல்லாமல். டிக் கொண்டிருக்கும் ஒரு பஸ்ஸை றித்து நிறுத்தி அத்தனை பேரையும் தான் என்று எங்களுக்கெப்படித் ாங்கள் இன்னார்" என்று அடையா ப்போது தான் ஆமி ட்ரஸ் போலீஸ் “கவனமாக இருங்கள்” என்று பாது ார் படுத்துகிறதே" யானவர்கள் தானா என்பது எங்க ாள் அமைதியாக, ஆமிக்கும் ஒரு பெண்ணுக்கும் என் வியவர்கள் ஒவ்வொருவராய் இறங்கி T.
தை குறைவதை விரும்பாத அவன் ங்களுக்கு இப்போது என்ன தெரிய
ல் இருந்து,"உங்களுக்கு என்ன தெரிய த மாற்றம் அவனின் இறக்கத் தைக்
து தெரிய வேண்டும்?”
ாள்.
வேண்டியநிர்ப்பந்தத்துக்குள் அவன்
தெளிவது ஜோசப் 141
றுகதைகள்

Page 168
"பஸ் போய்விடும். தான் எ அடைக்கப்படப் போகின்றேன். முயற்சிகளும் பலனளிக்கப் பறிக்கப்பட்டு விட்டது. என்று வி அமர்ந்திருக்கும் அவனுக்கு ஒன்று( “ஏதோ நடக்கிறது. அது தான் என்பதை மட்டும் உணர்கின்றான்.
“என்னுடைய அடையாள பார்த்துவிட்டீர்கள்" அவள் தான் ( "நான் இந்த நாட்டின் சட்ட ரீ தடுத்து வைத்திருக்கின்றீர்கள்?"என “அவன் உங்களுக்கு வேண்டிய
“வேண்டியவர்களுக்கு மட்டுே எனக்கு இல்லை"நான் அரசியல்வ தாலும் சரி ஏன் பிடித்து வைத்திருச் டும்.
"அவனிடம் இருப்பது யாழ் அவனும் ஒரு."
அவன் முடிக்கு முன்னரே அவ
“யாழ்ப்பாணம் இந்த நாட்டுச் யாழ்ப்பாண ஐடென்டிட்டி கார்ட் கிய அடையாளமில்லையா? அவ என்பதற்காக இந்த நாட்டின் பிர,ை உங்களைப் போல். போகும்படி போல்.
பிறகு ஏன் அரசாங்கம் கொடுத் தும் அவனை மட்டும் பிடித்துவை:
அவன் கொலைகாரனா? கொ வர்கள் என்னும் உங்களது பட்டிய மாகி இருக்கிறதா?
மூச்சு விடாமல் பேசிக் கொண்
நீங்கள் எதற்காக அவனைப் ட
42|ஜரோப்

ங்காவது கொண்டு செல்லபட்டு என்னுடைய இத்தனை நாள் போகும் தறுவாயில் தட்டிப் ழி பிதுங்க கலங்கிப் போய் ஜிப்பில் மே புரியவில்லை.
இன்னும் பஸ் கிளம்பவில்லை”
அட்டையை நீங்கள் ஏற்கனவே பேசினாள்.
நியான ஒரு பிரஜை. அவனை ஏன் iறு வினவினாள்.
வனா?”
ம உதவி செய்ய வேண்டிய நிலை ாதியில்லை" அவன் யாராக இருந் ந்கின்றீர்கள் என்பது தெரிய வேண்
ப்பாண ஐடென்டிட்டி கார்ட்.
ள் பேசத் தொடங்கினாள்.
க்குச் சொந்தமானது இல்லையா? இந்த அரசாங்கம் அவனுக்கு வழங் ன் யாழப்பாணத்தில் பிறந்தவன் ஜ இல்லையா? என்னைப் போல்.
அனுப்பினிர்களே இவர்களைப்
துள்ள அடையாள அட்டை இருந் துக் கொண்டீர்கள்’.
ர்ளைக்காரனா? வேண்டப்படுகிற லில் அவனது படம் ஏதும் பிரசுர
டு போனாள் அவள்.
டித்துக் கொண்டு போகின்றீர்கள்

Page 169
என்பது எனக்குத் தெரிய வேண்டு தும் தெரிய வேண்டும். அவனு
ருக்கோ நான் அறிவிப்பேன்...''
“நீங்கள் அதை எல்லாம் செ தெரியும்..!"
இந்த நிலைமையை நீடிக்க வி ஆட்கள் வேறு சூழ்ந்து கொல
விட்டனர்.
இவ்வளவு தூரம் விட்டதே இதை இத்துடன் முடித்துக் கொ எண்ணுகின்றான்... அதையே விரு
தன்னுடைய பெயர் பதவி, வி அவள் மனப்பாடம் செய்து கொ சிக்கலில் மாட்டி விடவும் கூடும்.
ஜீப்பைப் பார்க்கின்றான். உ பார்க்கின்றான். தலையை அசைத் றான்.
ஜீப்பின் கதவு திறக்கிறது. அவ லாம்” என்றார்கள்.
பயந்து பயந்து நடந்து வந்த அ "யூ ஆர் மை கோட்... நீங்கள் எ தெய்வம்..." என்று முனகினான்.
அனைவரும் மீண்டும் பஸ் நடந்து வந்தாள்.
ஆமிக்காரர்கள் அவளையே க டிருந்தனர்.
ஒரு வினாடி நின்றவள் ஆமிப் ”நீங்கள் உங்கள் கடமையைச் ச டிரைவரையும் கண்டக்டரையும் ( ஏன்? அவர்கள் மேல் மட்டும் என என்ன செக் பண்ணுகின்றீர்கள் எ
ளுக்காவது புரிகிறதா?” என்றபடி |
பஸ்ஸில் இப்போது அவளுக்

ம். எங்கே வைத்திருப்பீர்கள் என்ப டைய பெற்றோருக்கோ உறவின
ய்ய மாட்டீர்கள் என்று எனக்குத்
- அவனுக்கு விருப்பமில்லை. ன்டு வேடிக்கை ப்ார்க்க ஆரம்பித்து
தப்பு என்பதை உணர்கின்றான். ள்வதே புத்திசாலித்தனம் என்றும் ம்புகின்றான். லாசம் ஆகியவைகளை இந்நேரம் ண்டிருக்கலாம். பிறகு ஏதாவது ஒரு
ள்ளே அமர்ந்திருக்கும் ஆபீசரைப் ந்து ஏதோ ஒரு சமிக்ஞை செய்கின்
னை இறக்கிவிட்டார்கள்."நீபோக
புவன் அந்தப் பெண்ணிடம் சென்று ன் தெய்வம். நான் நேரில் கண்ட
(Uரக்குள் திணிந்து கொண்ட பின்
கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்
பெரியவனைப் பார்த்துக் கூறினாள். ரியாகச் செய்யவில்லை. பஸ்ஸின் செக் பண்ணினிர்களா? இல்லையே ான அப்படி ஒரு நம்பிக்கை? நீங்கள் தைத் தேடுகின்றீர்கள் என்பது உங்க பஸ்ஸில் ஏறிக் கொண்டாள். காக ஒரு சீட் காலியாக இருந்தது.
தெளிவது ஜோசப் 143
றுகதைகள்

Page 170
எல்லோரும் அவள் முகத்தைே
அத்தனை பேரும் பயந்து ந பட்டாளத்துக்காரர்களை என்னம றாள் அவள். தெய்வத்தின் முன் உடல்கூனி நன்றியுணர்வுடன் நின்
"நீங்கள் மட்டும் இல்லை எ போயிருக்கும். இந்த நாட்களிலு என்பதை நான் இன்று தான் உணர் நான் அறிந்துக் கொள்ளலாமா?”
அவள் மிகவும் அமைதியாகத் : ஒரு விசிட்டிங்கார்டை எடுத்து அவ மனித உரிமைகளை மதிக்கு எப்படி இந்த பஸ்ஸுக்குள்? அதுவு
“கார் பழுதாய்ப் போய் பாதை போராடிக் கொண்டிருக்கின்றான முந்தியதில் தான் இந்த பஸ்ஸில் இருக்கிறது" என்றாள்.
நல்ல தமிழ் கலந்த ஆங்கிலத்தி “கார் பழுதாய்ப் போயிருக்கா இருக்க மாட்டீர்கள் இல்லையா..?
அவன் கண்களே கலங்கின. என்கின்றோம்.!
அவனை அந்த உணர்ச்சிச் சி ணத்தில் "உன்னைப் பற்றி ஒன் றாள்.
“என்ன இருக்கிறது கூற? எத்த செலவழித்து ஒரு மாதிரியாக எல் னும் இரண்டே வாரத்தில் ப்ள அப்பாவும் அம்மாவும் வழி நிற்கின்றார்கள்"
“இன்று மட்டும் நீங்கள் இந்த ட
“கமான். கமான். கூல்டவுன்
144 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

யே ஆர்வத்துடன் பார்க்கின்றனர்.
டுங்கிப் பார்த்துக் கொண்டிருந்த மாய்க் கலக்கிவிட்டு வந்திருக்கின் நிற்கும் பக்தன் போல் கைகட்டி றான் அவன். என்றால் என் வாழ்வே இருண்டு லும் கூட கடவுள் தோன்றுவார் ரகின்றேன்..! நீங்கள் யார் என்பதை
தன்னுடைய கைப்பையைத் திறந்து பனிடம் கொடுத்தாள்.
ம் அந்தப் பெண்ணிடம் "நீங்கள் ம் இத்தனைக் கூட்டத்துக்குள்?" யில் கிடக்குது. டிரைவர் அதனுடன் ன். மூன்று பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு - ஏறினேன். ஒரு அவசர வேலை
பில் பேசினாள்.
விட்டால் நீங்க இந்த பஸ்ஸில் ஏறி "என் கதி என்னவாகி இருக்கும்..?
“இதைத் தானா தெய்வச் செயல்
க்கலில் இருந்து விடுவிக்கும் எண் றுமே கூறவில்லையே?” என்கின்
தனையோ பாடுபட்டு எவ்வளவோ "லாம் சரியாகி இருக்கின்றது. இன் ளைட் ஓ.கே. ஆகி இருக்கிறது. யெனுப்ப வந்து அன்ரியுடன்
பஸ்ஸுக்குள் இல்லை என்றால்"
எ. என்னுடைய விசிட்டிங் கார்டை

Page 171
வைத்துக் கொள். எப்போதாவது எடு. அல்லது வந்து பார். விஷ்யூ அழகாகச் சிரித்தாள்.
நாளைக்கு ஃப்ளைட். அம்மாவிடம் ஆயிரம் தட6ை தெய்வம் பற்றி அவனைப் பொறுத்
அந்த விசிட்டிங் கார்ட்டில் அப்பாவிடம் கொடுத்துள்ளான். ஏ ளைப் போய்ப் பார்க்கும்படி.
நாளைக்கு பிளைட் என்பதா பார்த்து வரும்படி அம்மா கூறினா அதையே எண்ணியிருந்தான். கா: ததும் மரண அறிவித்தல்களைத் வழக்கம். நம்மவர்கள் எத்தனை எப்படி. என்று!
திடகாத்திரமாக இருந்தவர்கள் பார்கள். சாவு நிச்சயம் தான். ெ தான் மரணம் கள்வனைப் போல்த
ஆனால் இப்போதெல்லாம் கள்வனைப்போல் அல்லாமல் கா
பேப்பரைக் கையில் எடுத்த6 பிரமித்துப் போய்விட்டான்.
“எப்படி? இது எப்படி?” அவன் கண்ணுக்குள் நெஞ்சுக் அந்த முகம். இந்த பேப்பருக்கு ளுக்குள் எப்படி?
அகால மரணமென்றால் எப்ப அவனால் ஒன்றையுமே நிதான முன்கூட்டியே எனது வாழ்த்து முகம்.

ஏதாவது வேண்டுமானால் கோல் ஆல் லக் இன் அட்வான்ஸ்” என்று
வக்கு மேல் கூறிவிட்டான் அந்தத் தவரை அந்தம்மா தெய்வம் தான்.
ஒரு போட்டோ கொப்பி எடுத்து ரதாவது அவசரம் என்றால் அவர்க
ல் இன்று போய் அந்தம்மாவைப் rள். அப்யாவும் கூறினார். அவனும் லையில் பேப்பரைக் கையில் எடுத்
தான் அவன் முதலில் பார்ப்பது ப் பேர். எங்கெங்கே. எப்படி.
கூட திடீர் திடீரென மரணித்திருப் சால்லிக் கொண்டு வருவதில்லை 5ான் வரும்.
சொல்லிக் கொண்டு வருகிறது ப்பானைப் போலவும் வருகிறது!
வன் பேயடித்தவன் போலானான்.
குள். இதயத்துக்குள் பதிந்து விட்ட ள். எப்படி? மரண அறிவித்தல்க
டி? ரித்துக் கொள்ள முடியவில்லை. நுக்கள் என்று கூறிய அந்த நினைவு
O
தினக்குரல் 04.07.1999 ള്
தெளிவது Egyle{} 145
றுகதைகள்

Page 172
620)(оФót)
பூந்தோட்டத்தில் நிற்கின்றேன். பூ இதைப் பூந்தோட்டம் என்று குறிக் மனதில் அடிக்கடி எழுவதுண்டு.
றோட்டுக்கும் வீட்டுக்கும் இை பரப்பில், வீட்டுச் சுவரோரங்களைச் மாமரம், வேப்பமரத்தினடிகளில் 6 பூஞ்செடிகள். பூஞ்செடிகள்.
சின்னதான இந்த நிலத்துண்டி என்பதற்காக, இதைப் பூந்தோட்டம் கம் என்னுள் அடிக்கடி எழுகின்றது.
மாதத்துக்கு இவ்வளவு என்று வீட்டுச் சொந்தக்காரன் எங்கோ இரு
நானோ இது என் வீடு என்று செ
இது சிங்களவர்களின் நாடு, பெ கின்றனர் அரசியல் பிழைப்போர்.
ஒரு சிங்களப் பெளத்தன் இல் என்னும் உணர்வுடனேயே உலா வரு
என் பெயர் சுந்தரம், எனக்கும் இ இருக்கிறது. செளந்தர்யத்துக்கும் என ஒரு புறமிருக்க, என் பெயருக்கும் 6 கிறது என் பெற்றோர் இட்ட பெயர் இ ஆணாகப் பிறந்தால் அழகன் என் தீர்மானித்துக்கொண்டது. மண்ணின் மாக்கிக் கொண்டதும் அவர்களே.
ஆனால், நானோ இதுதான் என களைப் புரிகின்றேன்!
146 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

பூஞ்செடிகளுக்கு நீரூற்றிக் கொண்டு.
கலாமா? என்னும் நினைவு என்
டையிலான இந்தச் சிறிய நிலப் சுற்றி, கிளை பரப்பி நிற்கும் ஒரு
வகை வகையான பூஞ்செடிகள்.
ல் பூஞ்செடிகள் வளர்க்கின்றோம் என்று கூறலாமா என்னும் சந்தே
வாடகையை வாங்கிக் கொண்டு க்கின்றான். ாந்தம் கொண்டுகின்றேன். 1ளத்தர்களின் நாடு என்று முழங்கு
லாத, நானும் இது எங்கள் நாடு நகின்றேன்.
ந்ெதப் பெயருக்கும் என்ன தொடர்பு னக்கும் தொடர்பு இல்லை என்பது ானக்குமே தொடர்பு என்ன இருக் இது. நான் கருவில் இருக்கும் போதே, ாறு வைப்போம் என்று அவர்கள் ல் பிறந்த பின் அழகனைச் சுந்தர
ன் பெயர் என்று எத்தனை வித்தை

Page 173
இப்படியெல்லாம் இருக்கையி சின்ன நிலத்தை ஏன் பூந்தோட்டம் நினைவுகளும் என்னுள் மேலெழுது
விரலழுத்தத்தால் ஹோஸ்பைட் நீர்த்திவலைகள் ஒவ்வொரு செடிை
குனிந்து நிமிர்ந்தும், வளைந்து நெகிழ்ந்து மகிழ்கின்றன.நீராடிக்க
சிரித்துச் சிரித்து தங்கள் மத்த உறவை வரவேற்கின்றன. ஸ்திரப்ட
வேலை முடித்து வீடு திரும்பி களுக்குமப்பால் என்னுடைய பெரு தான்.
மண்ணைக் கிளறிவிடுதல், செ டுதல், நீருற்றுதல், மேல்விழுந்து கிட அகற்றி விடுதல் போன்ற உடல் செயற்பாடுகள். ஒன்றுமே செய்யா! தல், சுற்றிவரல், சுகம் கேட்டல் ( தில்லை எனக்கு.
இந்த எழுபத்தைந்து வயதிலு வுடன், உற்சாகத்துடன் என்னை செடிகளின் அன்பு, செவிகளை வி அந்த ரசனை!
இவைகளுக்குக் காதுகள் உண்ட எத்தனை பேர். கேட்பதற்கு காது எ வெடித்துச் சிரிக்கும் வெள்லை கொள்ளாமல் படர்ந்து கிடக்கும் ம6
அழகழகான வண்ண வண் குறோட்டன் செடிகள், ஸினியாஸ், வெள்ளை ரோஜாக்கள், வாடாமல்
எஸ்.பொ.வை நினைவுபடுத்து அரிசியை அள்ளிக் கொட்டியது டே வெள்ளையாய் இலை தெரியாமல்
இந்தப்பூஞ்செடி!

ரில் பூஞ்செடிகள் வளரும் இந்தச் என்று அழைக்கக்கூடாது என்னும் நுவதுண்டு. ப்பின் நுனியிலிருந்து விசிறியடிக்கும் யயும் குதூகலிக்கச் செய்கின்றது.
நெளிந்தும், சிலிர்த்து சிலிர்த்துச் களிக்கின்றன.
நியிலான எனது இருப்பை, எனது படுத்திக் கொள்ளுகின்றன.
யதும் எழுத்து, வாசிப்பு என்பவை ம் பொழுது கழிவது இவைகளுடன்
டிகளுக்கு மண் அணைத்தல், உரமி டக்கும் மாவிலை, வேப்பிலைகளை வருத்தம் தராத சின்னச் சின்னச் மலும் இவைகளுடன் நிற்றல், பேசு என்று பொழுது போவதே தெரிவ
ம், ஒரு இளைஞனின் மன உணர் உலா வரச்செய்யும் இந்தப் பூஞ் ரித்து விரித்து என் குரல் கேட்கும்
டா? காதுகள் இருந்தும் கேளாதோர் ன்ற ஒன்று அவசியமா என்ன?
ா வெள்ளைப் பூக்களுடன் பந்தல் ல்லிகை.
ண இலைகளுடன் பலவிதமான பாபடன்டேசீஸ், டேலியா, சிவப்பு லிகை
ம் ஆண்மை வெடிக்கும் அந்தூரியம். பால் சின்னச் சின்னதாய் வெள்ளை பூத்துக் குலுங்கும் பெயர் தெரியாத
தெளிவத்தை ஜோசப் 147
றுகதைகள்

Page 174
பெயரில் என்ன இருக்கிறது. அ கொள்வதுதானே பெயர் பெயர் ெ களின் அழகும், அந்தரங்க அன்புப் கின்றது?
அப்படியே பார்த்தாலும் இங் செடிகள் பெயர் தெரியாதவைதான்.
அதோ சுற்றுச் சுவர் ஒரத்தில் போல் கம்பு கம்பாய் வளர்ந்து சிறு மாத்திரம் சுண்டினால் பால் வ இலைகளும், இலைகளின் கக்கத் ஆறேழு பெரிய பெரிய பூக்களுமா றோட்டை எட்டிப்பார்த்துக் கொண்
கண்ணைப் பறிப்பது போல் ருக்கும் அந்த அழகான பூஞ்செடிக்கு இலைகளுக்கும் பூக்களுக்கும் ருக்கும் வேப்பிலைச் சருகுகளை வி திவிட்டு செடியின் அடியிலிருந்து விடுகின்றேன்.
இலைகளும் பூக்களும் நீரின் ே கட்டை விரல் உயர்த்திக் களிப்பைக் வேப்பிலைச் சருகுகள் இப்ே தலையை உதறியபடி அண்ணாந்து
வேப்பமர உச்சியில் இரண்டு யர்த்தி ஓடிப்பிடிக்கின்றன.தார் ( அவைகள் மரத்தில் ஒடும் அழகே அ வேப்பமரத்திலோடி மாமரத்து சுற்றுச்சுவர் மேல் ஓடிப் பக்கத்து வி டுக் கொண்டிருக்கும் காய்களை குதறிவிட்டுக் குதித்தோடி மறைகின் சுறுசுறுப்பான அந்த அணிலே பார்வை ஓடியதால் நீரோட்டம் செ ஒடுகிறது.
செடியின் ஏக்கம் தெரிகிறது. படி இலை இலையாகக் குளிப்பாட்
148 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ழைப்பதற்காக மனிதர்கள் இட்டுக் தரியவில்லை என்பதற்காக அவை ), உறவும் ஊனமுற்றா போய்விடு
தள்ள செடிகளில் முக்கால்வாசிச்
பூந்தொட்டியில் அரளிச் செடிப் சிறு கைகள் நீட்டி விரல் நுனிகளில் டியும் நாலைந்து நீண்டு தடித்த ந்தில் மெல்லிய இளஞ்சிவப்பில் ய் மதிலுயரத்துக்கு மேல் வளர்ந்து டு'
மலர்ந்து காற்றிலாடிக் கொண்டி நஎன்ன பெயர்?
இடையே கொத்தாய் விழுந்தி பிரலால் பவ்வியமாக அப்புறப்படுத் வளர்நுனி வரை நீரடித்துக் கழுவி
வகத்துக்கேற்ப ஆடி மகிழ்கின்றன.
காட்டுகின்றன. பாது என் சிரசில் உதிர்கின்றன. பார்க்கின்றேன்.
அணில்கள் வாலுயர்த்தி. வாலு றோட்டில் கார் ஒடுவது போல், புலாதி. துக்குத் தாவி கிளை வழி இறங்கி ட்டுப்பப்பாளி மரத்தில் மஞ்சளிட் முன் பற்களால் 'நய்நய்யென்று ர்றன. ாட்டதின் பின் ஒரு வினாடி எனது டியிலிருந்து விலகி வெறுந்தரையில்
சொறி என்று மன்னிப்புக் கேட்ட டி எடுத்தேன்.

Page 175
பரவாயில்லைப் பரவாயில்லை மகிழ்கிறது செடி.
தோட்டத்தின் ஒரு ஓரத்தில் வீ ‘சனாவின் கூட்டருகே, சுற்றி செங் தொரு வட்டமான இடம் இருக்கிற வட்டமாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ள எனக்குத் தெரியாது. இந்த வீட்டுக்கு இது இப்படியேதான் இருந்தது. உ6 இப்போது அந்த வட்டத்துக்( வைத்திருக்கின்றேன். சுமார் ஒரு 6 வட்டத்தினுள் பூந்தோட்டத்தில் னதும் ஒவ்வொரு செடி இருக்கின்ற நினைத்துச் செய்த காரியம் இ டித்தான் நடைபெற்றிருக்கிறது.
ஒரு புத்தகத்தின் பொருளட வட்டத்துச் செடிகளுக்கு நான் நீரூ படி வாலாட்டி ரசித்துக் கொண்டிரு பெண் வளர்ச்சி போல், அவ கொத்தாய் குருதி நிறத்தில் பூப்பூத் செடிக்கும் பெயர் தெரியவில்லைத அதன் அழகு உள்ளத்தைக் செ என்றாலும், அதன் முரட்டு வளர்ச்சி மிகவும் நோகச் செய்ததுண்டு.
சற்றே அவைகளுடன் பேசி போதுதான், ஒரு பொழுது அதைக்
முரட்டுத்தனமாகத் தனது கரா விரல்களை விரித்து விரித்து பரப் களை அமுக்கி, அழுத்தி, வெய்யி செய்து அழித்து விடும் நோக்கி எனக்கு எரிச்சல் எரிச்சலாக வந்தது
சூழ உள்ள மற்றவைகளை அ அனைத்துக் கரங்களையும் உய விலங்கிட்டு வைத்தேன். அடிக்கடி

) என்று தலையாட்டி தலையாட்டி
ட்டுச் சுவரை அணைத்தபடி எங்கள் கல் பதிக்கப்பட்ட குட்டை போன்ற து. இந்த இடத்தின் தாற்பரியம் ஒன்றும் நாங்கள் புதிதாகக் குடிவந்த போதே, ர்ளே புல்மண்டிக் கொண்டு. தள்ளேயும் நிறையப் பூஞ்செடிகள் ாட்டடி குறுக்களவு கொண்ட இந்த உள்ள அனைத்துப் பூஞ்செடிகளி து.
ல்லை இது என்றாலும், அது அப்ப
க்கம் போல், அமைந்துள்ள அந்த நற்றும்போது, கூட்டுக்குள் அமர்ந்த 5க்கும் எங்கள்‘சனா’. சர அவசரமாக வளர்ந்து கொத்துக் துக் குதூகலித்துக் கிடக்கும் அந்தச் ான்.
5ாள்ளை கொள்கிறது உண்மைதான் சியும், பலாத்காரப் படர்வும் என்னை
ச் சிரித்து உரையாடி வலம் வரும்
கண்ணுற்றேன். வ்களை நாலாப்பக்கமும் நீட்டி நீட்டி பிப் படர்ந்து சுற்றியுள்ள மற்றவை ல் படாவிட்டால் தடுத்து வெளுக்கச் ல் வியூகம் அமைத்துக் கொண்டு. il. முக்கிவிடாமல் சுற்றிப் படர்ந்துள்ள ாத்திப் பிடித்துக் கயிறு கொண்டு கவனித்து கொண்டேன்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 149
றுகதைகள்

Page 176
உரிய நேரத்தில் நான் எச்சரிக்ை
- (
ஜாஎலை பஸ்ஸில் பேலியகொ தபாற்கந்தோரடியில் இறங்கி இன்ெ கால்சட்டைப் பைக்குள் கிடக் மூட்டுகிறது.
அலுவலகங்கள் மூடுகின்ற ஐந் பஸ்களுக்குள் ஒரே திருவிழாக் கூ ராகத்தான் நிற்பார்கள். பின்னிக் கி தேடி இடம் தேடிக் காலூன்றுவார்ச விரல் நுழைக்க முடியாமல் ன பிடிக் கம்பிகளில் கைநுழைத்துகை
வேலைத் தளங்களில் இருந்து அதற்கும் அடித்தரவர்க்க மக்களை வேண்டுமே.
என்ன செய்வார்கள் பாவம் ( டும்!
வர்க்க பேதம் மறந்து, பால் ே ஏறி மிதித்துக் கொண்டு!
எனக்கு முன்னால் நிற்கும் ெ பேனை ஒன்று ஊஞ்சலாடிக் கெ பையைப் பார்த்துக் கொள்கின்றேன
இந்த அலங்கோலத்தில் கால் ஒருபுறம் உயிர் கொண்டசைகின்றது
ஒரு கையில் கைப்பை. மக்கள் ருக்கிறது. அசைக்கவோ, உயர்த்தவே ஏழெட்டுக்கைகள் அசைந்தால்தா செய்யலாம்?
கை என்னுடையது காற்சட்ை பேசி என்னுடையது! ஆனாலும் எ( சூழலால் பாதிப்படையும் மனி செய்கிறது.
15[] தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள்

கை அடைந்திராவிட்டால்
) -
டைக்கருகே நிற்கின்றேன். வத்தளை னாரு பஸ் பிடிக்க வேண்டும்.
கும் கைத்தொலைபேசிகிச்சுக்கிச்சு
து மணிக்குப் பிந்திய மாலைகளில் பட்டம் தான். ஒருவர் மேல் ஒருவ கிடக்கும் கால்களினிடையே இடம் ଶ୍ରେit.
ககளால் மறைந்து கிடக்கும் கைப் நுழைத்துப் பற்றிக் கொள்வார்கள். விடுதலை பெற்ற மத்தியதர மற்றும் னவரும் தத்தமது வீடு போய் சேர
எப்படியாவது போயும் ஆக வேண்
பதம் மறந்து ஒருவருடன் ஒருவராக
பண்ணின் கூந்தலில் குமிழ்நுனிப் ாண்டிருக்கிறது. குனிந்து சட்டைப் ள். என்னுடையதல்ல. சட்டைப் பைக்குள் தொலைபேசி bil.
கூட்டத்துக்குள் மாட்டிக் கொண்டி ா முடியாது மறுகை கைப்பிடிக்குள். ன் என் கை அசையும் என்ன
டப் பைக்குள் கிடக்கும் தொலை டுத்துப் பேசமுடியவில்லை.
fத சுதந்திரம் என்னைக் கோபமுறச்

Page 177
கொழும்பு போன்ற பெரு நகரு ளிலிருந்தெல்லாம் தொழில் நிமித் கான மனித ஜீவன்களின் பிரயான லட்ணம் இது.
சுகமாகப் பயணியுங்கள் என்று வைத்துக் கொண்டால் மட்டும் பே யாரிருக்கிறார்கள்? யாருக்கு நேரமிரு
பேயோட்டும் வீடு மாதிரித்தான
உடுக்கும் கையுமாகப் பூசாரி = பிடித்த பெண் ஆட, உடுக்கோை மத்தியில் கூடி இருக்கும் அனைவரு இதொன்றும் விளங்காமல் அ விடுகின்ற நிலமைதான் எங்களுக்கு
வத்தளையில் பஸ் நிற்கிறது. இறங்கினால் ஒரே இருள். மின் உணர்கின்றேன். பாதை மாற வேண் டும். கால்சட்டைப் பைக்குள் கை துப் பார்க்கின்றேன். விரலழுத்த ெ 'மூன்று மிஸ்கால்' என்கிறது.
வந்து நின்றுபோன அழைப்பு பு ளும் சூட்சுமம் எனக்குத் தெரிந்திருச் இந்தச் சிறிய தொலைபேசிக்குள் என்பது மட்டுமே எனக்குத் தெரியு கொண்டு இந்த வையத்தின் வித்தை விண்ணர்களும் இருக்கின்றார்கள் த ஆனால், எனக்குத் தெரிந்ததெல் அழைப்பை ஏற்படுத்திக் கொள்வது மட்டுமே.
நான் மட்டுமல்ல தொலைபே பாலானோரும் அப்படியேதான்.
தொலைபேசி மீண்டும் உயிர்க்
“எங்கே இருக்கின்றீர்கள்? இது ந இருளுக்குள் இருக்கின்றேன். திடி

|க்கு, எங்கெங்கோ தொலைதூரங்க தம் வந்து போகும் ஆயிரக்கணக் ண வசதிகளை அரசு கவனிக்கும்
று பஸ்களில் சிங்களத்தில் எழுதி ாதுமா? இதையெல்லாம் கவனிக்க நக்கிறது?
јт.
ஆட, தலைவிரி கோலமாகப் பேய் சக்கும், நெருப்புக்கும், புகைக்கும் ம் ஆட.
ழுகின்ற குழந்தை அனாதையாகி
D.
ாசாரம் இல்லாமல் போயிருப்பதை ண்டும். இன்னொரு பஸ் ஏற வேண் நுழைத்து தொலைபேசியை எடுத் வெளிச்சம் காட்டும் தொலைபேசி
பாருடையது என்று அறிந்து கொள் ந்கவில்லை.
ஏதேதோவெல்லாம் இருக்கின்றன ம். ஒரு தொலைபேசியை வைத்துக் தகளனைத்தையும் செய்து காட்டும் ான்.
லாம் வந்த அழைப்புடன் பேசுவது, போன்ற ஒரு சில செயற்பாடுகள்
சியும் கையுமாகத் திரியும் பெரும்
கிறது. வீட்டிலிருந்துதான். ான்காவது கால், ஏன் பேசவில்லை?
உரென்று லைட் போய் விட்டது.
தெளிவத்தை ஜோசப் 151
றுகதைகள்

Page 178
எப்போது வருமோ தெரியவில்லை போய்விட்டது."
மறுமுனையில் மனைவியின் &
"நீங்கள் மட்டுமல்ல. நானு நானும் மட்டுமல்ல. எல்லாருபே தெரிகிறது என்ன நடக்கிறதென்று?
“மெழுகுதிரியும், மொஸ்கிட்( துக் கடையை லைட் போனதுமே இல்லாட்டி படுக்கவும் ஏலாது. ெ
எங்களுக்கென்றே எப்படி எல்
இருளை விரட்டுவதற்கும் கா மீண்டும் காற்சட்டைப் பைக்குள் பொருளாதாரப் பலம் பார்க்க. அ. திரி, எத்தனை நுளம்புச்சுருள் என்
என்னை இருளுக்குள் இறக்க லைட் அடித்துக் கொண்டு பஸ் பே முன் வீட்டில், பக்கத்து விட்ட இருளை மேலும் கடினமாக்குகின் பமரமும் கூடத்தான்.
ஒரு நிதானத்துடன் இருட்டு கொண்டு உள்ளே வந்தேன். பூர் கிவிட்டிருக்கின்றது. எனது பிரசன் சிறு சலசலப்பை ஏற்படுத்துகின்றது ஒளியின் மகத்துவமும், மகிை திடீரென்று ஒரு ஒளிக்கீற்றுபான பூஞ்செடிகள் சிலிர்த்து நிற்கி எட்டிப் பார்த்தேன்.
மின்சாரப் பகுதி வாகனம் ஒ டிக்கும் ஒளியுடன் மின்சாரத்தூண லைட் வந்துவிடும் என்ற நம் வாசலில் காத்து நின்ற மனைவியி வுடன் பகிர்ந்து கொண்டேன்.
152 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள்

. இவனுகளுக்கு இதே வேலையாகப்
அதிகாரப் புலம்பல்.
ம் இருட்டுக்குள் தான். நீங்களும் D இருட்டுக்குள் தான். யாருக்குத்
ஏன் போன் போட்டீங்க..?
டோ கொயிலும் வேண்டும். பக்கத் மூடிட்டானுக. பயந்தான். பேன் காசு புடுங்கித்தின்னுறும்." லாம் செலவுகள் வருகின்றன. சு கொசுவை விரட்டுவதற்கும் காசு! கை நுழைக்கின்றேன், என்னுடைய தை வைத்துதான் எத்தனை மெழுகு பதை நிர்ணயிக்க முடியும்". கி விட்டு விட்டு பாதைக்கு மட்டும் ாய் விட்டது. டில் கிளை பரப்பி நிற்கும் மரங்கள் றன. எங்கள் வீட்டு மாமரமும் வேப்
க்ெகுள் நடந்து கேட்டைத் திறந்து நீதோட்டம் இருளுக்குள் சங்கமமா ன்னத்தின் வாசம் அவைகளிடையே 5. மயும் இருளுக்குள் தான் புரிகின்றது. தையில் வீசி உள்ளேயும் சிதறுகின்றது.
ன்றன. கேட்டுக்கு அருகில் நடந்து
ஒன்று ஏணியும் தானுமாக விசிறிய ரிற்கு அருகில் நிற்கின்றது.
பிக்கையுடன் வீட்டுக்குள் நுழைந்து, டம் அந்த நம்பிக்கையை ஒரு மகிழ்

Page 179
“எத்தனை மணிக்கு லைட் ( போன் போட்டேன். எடுக்குறாணு ருக்காணுக!”
மனைவியின் குரலில் ஒரு எ ருகின்றது.
"இந்தப் பகுதிக்கே மின்சாரம் ளைப் போல் எத்தனை வீட்டிலிரு ருக்கும். எதெதுக்குத்தான் பதில் கிறார்களே சரிபார்க்க. இன்னும்
“பார்த்துக்கிட்டே இருங்க பளிரு சமாதானம் வந்த மாதிரித்தான் இ என்றவாறு மெழுகுதிரியை ஏற்றின்
வாலிப இருளின் வலிய இ மெழுகுதிரி.
இரவு பத்தாகி விட்டது. லை வந்த வாகனத்தையும் காணவில்ை மனைவியின் வாக்குப்பலிதம தூண் தூணாக ஏறிப் பார்க் டத்து லயங்களைப் போலத்தான் நூற்றாண்டு பழமை மிக்கவை. 6 திருக்கும் அசைந்து விலகியிருக் வேண்டும்.
காற்றடித்தால், வளர்ந்து கிட லைட்கம்பிகளில் உரசினால் கூட போய்விடும். அத்தனை பழைய6ை
மெழுகுத்திரியின் மெல்லிய வேறுகின்றன. மின்விசிறியை மட்டு களை அழுத்திவிட்டு மொஸ்கிட்பே படுக்கத் தயாராகின்றோம்.
இன்னும் லைட்டைக் காண வாக்குப்படிதான் நடக்கிறது. ஊர் விடவும், வீடே உலகமென்று கிட தனம் என்னை ஆச்சர்யம் கொள்ள

போச்சி. எத்தனை வாட்டி நானே வகளே இல்லை. இப்பத்தான் வந்தி
ரிச்சலுடனான அவதானம் வெளிவ
) இல்லாமல் போயிருக்கிறது! உங்க ருந்து எத்தனை டெலிபோன் போயி
சொல்வார்கள். அதான் வந்திருக் கொஞ்ச நேரத்துல வந்துடும்." நன்னு ஒளிவெள்ளம் பாயப் போகுது. துெவும். இந்த ஜென்மத்துல வராது" வைக்கின்றாள்.
ருளுக்குள் போராட முனைகின்றது
]ட்டையும் காணவில்லை. சரிகட்ட
G).
ாகிக் கொண்டிருக்கிறது.
|கின்றார்களோ என்னவோ. தோட் இந்த மின்சாரம் ஒடும் கம்பிகளும். எங்காவது ஒரிடத்தில் இற்று அறுந் கும். அதைத் தேடிக் கண்டுபிடிக்க
-க்கும் மரங்களின் கிளை நுனிகள் சில வேளைகளில் லைட் இல்லாமல் வஇந்தக் கம்பிகள்.
ஒளியில் இரவின் கடமைகள் நிறை ம்ெ இயக்கத்தில் விட்டு மற்ற ஸ்விட்சு டா கோயிலைப் பற்றவைத்து விட்டுப்
வில்லை. எப்படியோ மனைவியின் உலகம் என்று சுற்றி வரும் என்னை -க்கும் மனைவியின் அனுபவசாலித் ாச் செய்கின்றது.
தெளிவத்தை ஜோசப் 153
றுகதைகள்

Page 180
“நாளைக்கும் வராது அயர்ன் மாட்டிக்கிட்டுக் கெளம்பிறுங்க”
நாளைய காலைப் பிரச்சினை தரிசனம் பாதிக் கண்மூடியதுாக்கத்
பூந்தோட்டத்தில் நிற்கின்றேன் பறவைகள் ஒலி எழுப்ப, மாந்:
சலாட்ட, அணிற்கூட்டம் அங்குமி நிறம் காட்டிமலர்கள் சிரசசைக்க இ
வழமையாக இதுபோன்ற அதி சாலை வேன் என்று அல்லோல ஊரடங்குச் சட்டம் இடப்பட்டுள் கிறது. இயல்பு வாழ்க்கை பாதிக்கப் மாவிலை வேப்பிலைச் சருகுக மாறாகச் சிதறிக் கிடக்கின்றன. சை ளில் இலைக் கக்கங்களில் கொத்து சருகுகளை குழாய் நீரைப் பீய்ச்சிய நுகம் இறங்கிய சுகம் தென்றலிட
எண்பத்து மூன்றின் இனக்கல பலமான பலகுரல்கள். கூக்குரல்க
எட்டிப்பார்க்கின்றேன்.
இடிதடியர்கள் போல் ஒரு ஏ!ெ மேலும் கீழுமாக நடக்கின்றனர். கிடக்கும்பாதையோர மரங்களை மு
ஏணிகள், தன்னியக்க உயர்த்தி சாரசபை வாகனங்கள்.
பாதையோர வீடுகளின் பாதுக ருக்கும் மதில்களின் மேல் தாவி ஏறு ஏணிகளை மரங்களில் சாய்க்கின்ற ஏணியிலிருந்து மரத்துக் தாவி ஏ வளர்ந்து வளைந்திருக்கும் கிளை றான்.
வீட்டுக்காரர்களுக்கு எதுவிதம 154 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

ர் பண்ண முடியாது. இருக்குறத
பற்றியதான மனைவியின் தீர்க்க துடன் வெளிவருகின்றது.
O -
விடிந்து கொண்டிருக்கின்றது. தளிர்களைக் குளிர்த்தென்றல் ஊஞ் ங்கும் ஒடித்திரிய வண்ண வண்ண Nருள் மெல்ல மெல்ல கலைகிறது.
கொலையில் கூட, கார், பஸ், பாட
கல்லோலப்படும் பாதை இன்று rளதுபோல், வெறிச்சோடிக் கிடக் பட்டுள்ள தன் எதிரொலி.
ள் தரையிலும் செடிகள் மீதும் தாறு நகளுக்கெட்டாத உயரத்தின் செடிக துக் கொத்தாய் தொற்றிக் கிடக்கும் டித்து வெளியேற்றுகின்றேன். - தலையாட்டிக் களிக்கின்றதுசெடி.
வரம் போல் பாதையில் திடீரென ᎧmᎱᎢᏧᏏ ..!
ழட்டுப் பேர் கைகளில் கத்திகளுடன் வளர்ந்தும் படர்ந்து சடைத்தும்
றைத்துமுறைத்துப்பார்க்கின்றனர்.
கிகள் சகிதம் இரண்டு மூன்று மின்
ாப்புக்காக உயர்த்திக் கட்டப்பட்டி றுகின்றனர். கீழிருக்கும் மற்றவர்கள் ]னர். மதிலிலிருந்து ஏணிக்குத்தாவி றிய ஒருவன் றோட்டுப் பக்கமாக யை படார் படாரென வெட்டுகின்
)ான அறிவுறுத்தலோ அறிவிப்போ

Page 181
இல்லை. அவர்களுடைய மரங்கள் றார்கள். அரசாங்கக் கோழி முட லையும் உடைக்கும் என்பது சரியா
கிளையின் மேல் விழுந்த :ெ கிளையை உலுப்ப ஒரு ஓங்காரக் க பட்டையை உரித்துக் கொண்டு, நோக்கி விழுந்த மற்றொரு வெட்டு நோக்கி விரைகின்றது.
கிளை எழுப்பிய ஒசையாலு போட்ட கூச்சலாலும், பாதையில் பக்கமாக ஓடி விரைகின்றது.
றோட்டோரத்து வீட்டு மரங்க ஒரிரு திப்பிலி ஒலைகள் என்று ப கான்களிலும் சரமாரியாக, தாறுமா
சடசடவென்று சப்தமெழ அழு டும் பஸ் ஓடுகின்றன.
கிளைகள் முறிந்து விழும் ஒ( எழுப்பும் கூச்சலும் தொடர்ந்தும் ே மரம் வளர்ப்பதில் நாமும் எ பிடிப்பதில்லை.
நம்முடைய குழந்தை வளர்ப் தன் போக்கில் வளர விட்டு விடுகி யாது. பிறகு இப்படித்தான்.
வீட்டுக்கு அடங்காதது றோட்( முன் வீட்டுக்காரர் மதில் ஒரத்தி வளர்த்துள்ளார். பிரமிட் மாதிரி வாயூறச் செய்யும் வகையில் வானு பாதி உயரத்தை ஒரு பச்சாதாபமின்
ஏணியும் தானுமாக ஒரு நாை நோட்டமிடுகின்றனர். எங்கள் வீட் ஒரு பெரிய ஜேம் மரம் வளர்ந்து களும் பச்சை முந்திரி போல் கொ; மாய் வீட்டு மரமல்ல. றோட்டு மர
சுவையான கனிகளைத் தருவ

போல் ஏறுகின்றார்கள் வெட்டுகின் ட்டை ஊர் மக்களின் அம்மிக்கல் கத்தான் இருக்கின்றது.
வட்டும், கிளை நுனியின் பாரமும் கூச்சலுடன் கிளை பிளந்து மரத்தில் தலை கீழாகத் தொங்குகிறது. கீழ் டென் பெரிதாக ஒலமிட்டபடி தரை
ம், “ஒவ். ஒவ்” என்று அவர்கள் ஒடிய கார் மருண்டு தடுமாறி மறு
ளின் கிளைகள், தென்னோலைகள், ாதையிலும் பாதை ஓர இரு மருங்கு றாக விழுகின்றன.
முக்கிக் கொண்டும் நசுக்கிக் கொண்
லியும் வெட்டித் தள்ளுகின்றவர்கள் கட்கின்றன. போர்க்களம் போல்.
ந்தவிதமான ஒழுங்கையும் கடைப்
புப் போலத்தான். கண்டபடி அதன ன்றோம். ஒழுங்கு படுத்துதல் கிடை
டுக்கு அடங்கும் என்பது போல.
ல் வரிசையாக ஒரு ஆறேழு மரங்கள் அடியிலிருந்து நுனிவரை அழகாக |யர வளர்ந்து நிற்கும் அவை களின் ாறிக் கொத்தித் தள்ளுகின்றனர். லந்து பேர் எங்கள் வீட்டு மரங்களை டுக்கு வெளியே மதிலை ஒட்டியபடி நிற்கின்றது. பிசுபிசுப்பான இலை த்துக் கொத்தாய் தொங்கும் கனிகளு ம்தான். தால் 'ஜேம் மரம்' என்னும் பெயர்
தெளிவது ஜோசப் 155
றுகதைகள்

Page 182
நிலைத்திருக்கிறது. அதற்கென்று ஒ வில்லை.
மரத்தடியில் நிற்கும் முச்சக்கர தொத்திக் கணிபறித்துச் சுவைப்பார்
ஒரு காட்டு மரம் போல் கண் மரத்தை ஒரு குழு நோட்டம் விடுகி
தன்னியக்க உயர்த்தியுடன் வீட்டின் முன் நிற்கின்றது.
வீட்டுக்காரன் நான் கேட்டுக் பொருட்டாகவே படவில்லை. மட றனர். கைக்கெட்டிய வாதுகளை இ தில் ஏறியவன் அரை வாசி மரத்தை ஆளுயரத்தில் ஏறி நின்று உயர கிளைகளை வெட்டுகின்றான்.
மாமரக்கிளை 'ஒஸ்' என்ற ஒ6 கிறது.
சுண்டினால் பால்வடியும் அந் களும் செய்வதறியாது திகைத்துப் ே வெள்ளை வெள்ளையாய்வழிந் அந்த அபாக்கிய ஜீவனை அமுக்கிக் வானத்திலிருந்து குண்டு மா கிளைகள் பெரும் ஓங்கார ஓசையுட மீது விழுந்து விழுந்துதுவம்சம் செ உச்சியிலிருந்து ஒடிந்து விழுந்த தூக்கி வீசப்பட்ட அந்தூரியம் பூவி ளையில் தொங்கி ஆடிக் கொண்டிரு அரைவாசி மரத்துடன் வெட கொடிமேல் விழுந்து கிடக்கிறது வில்லை.
எனக்கு என்ன செய்வதென்றே கிறது. திக்பிரமை பிடித்தது போல் கிறது.
15B தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ஒரு பெயர் இருக்குமே! அது தெரிய
வண்டிகளின் சாரதிகள் தொத்தித் கள்.
டபடி வளர்ந்திருக்கும் இந்த ஜேம் ன்றது.
ஊர்ந்து வரும் வாகனம் எங்கள்
கருகில் நிற்பது அவர்களுக்கு ஒரு -மடவென்று மதில் மேல் ஏறுகின் Iழுத்து வெட்டுகின்றனர். ஜேம்மரத் வெட்டி வீழ்த்துகின்றான்.
ப்போனவன் வேப்பமரத்தின் உச்சிக்
லியுடன் எனது பூஞ்செடி மீது விழு
த இலைகளும், இளஞ்சிவப்புப் பூக் பாய்ச் சுருண்டு கிடக்கின்றன. தோடும் குருதியுடன் ஒடிந்துகிடக்கும் 5 கொண்டு கிடக்கிறது மரக் கிளை. ாரி பொழிவது போல், ஜேம்மரக் ன் தோட்டத்து அப்பாவிச் செடிகளின் ய்கின்றன. த வேகத்தில் வேப்ப மரக்கிளையால் பும் தானுமாய் மாமரத்தின் அடிக்கி நக்கிறது. ட்டப்பட்ட ஜேம்மரம் மல்லிகைக் . மல்லிகைப் பந்தலையே காண
ற தெரியவில்லை. நெஞ்சை அடைக் விக்கித்து நிற்கின்றேன். தலைசுற்று

Page 183
ஒரு சொற்ப வேளையில் எல அப்பாவிகள் மேல் நடத்தப்படும் அ
வாகனங்கள் கிளம்புகின்றன.
“கொஞ்சம் பொறுங்கள் கொஞ் தில் கூறியபடி, தென்னை மர உச் கொண்டிருக்கின்றான்.
ஊரார் வீட்டு இளநீர் தானே!

ல்லாமே நடந்து முடிந்து விட்டது. ராஜகம் போல்
ந்சம் பொறுங்கள்” என்று சிங்களத் சியில் ஒருவன் இளநீர் சுவைத்துக்
மல்லிகை மலர் - 2008 ള്
தெளிவந்தது1167

Page 184
гладови
ts
"பச்சைக்கொச்சிக்காய்என்ன விை
"அமுமிரிஸ் கீயத?” என்று. எந்தக் கடைக்காரனிடம் "பச்ை தமிழில் கேட்க முடியும்.
அதுவும் இன்றைய சூழ்நிலையி: தமிழில் கேட்டேன் என்பதற் கூட்டிச்சொல்வான். அல்லது தமிழில் விற்பதில்லை என்றும் கூறிவிடலாம்
என் மொழி, எனது உரிமை என் கோர்ட்டுக்கா போகமுடியும்.
"நூறு கிராம் 32 ரூபாய்." சிங்களத்தில் பதில் வந்தது. 50 கிராம் வாங்கிக் கொண்டேன்
"பீட் என்ன விலை?” ஒரு அறித வதற்கல்ல.
"40 ரூபாய்.”
“ஐநூறா” என்று கேட்ட என்ை இப்போதெல்லாம் 500க்கு அவர்கள் வாங்குவதுமில்லை. 250 கிராம் தான்
நீலமாய் நஞ்சேறுவது போல் வ ருக்கும்போதுகூடுமானவரை செலவு
வாழ்க்கைச் செலவு பெருஞ்சுன வது பற்றி ஆட்சிப் பொறுப்பாளர்கள்
றுகதைகள

லை?” சிங்களத்தில்தான் கேட்டேன்.
ச மிளகாய் என்ன விலை?” என்று
குத் தண்டனையாக விலையைக் ல் கேட்பவர்களுக்கெல்லாம் காய்கறி
Tறு ஞாயம் கேட்டு இதற்கெல்லாம்
லுக்காகத்தான் கேட்டேன். வாங்கு
ன ஒரு எரிச்சலுடன் முறைத்தான். ள் விலை சொல்வதுமில்லை. நாம்
r/
ாழ்க்கைச் செலவு ஏறிக் கொண்டி களைக்குறைக்கத்தானே வேண்டும். மயாக மக்களை இப்படி அழுத்து ரிடம் கேட்டுப் பாருங்கள்'.

Page 185
"சுவர் இருந்தால்தான் சித்திரம் டைத் தலைக்கும் முழங்காலுக்கும் முன் நின்றுக் கொண்டு.
"பெல்ட்டை இறுக்கிக் கொள் தில் என்.எம். கூறினார்.
இப்போதெல்லாம் யாரும் அப்ப தீர்கள். செயலில் காட்டுங்கள்" எ வுகள்.
"வெள்ளவத்தை வெலை சொ முனகியபடி சுற்றிய பச்சைமிளகாம் னேன்.
"என்ன வத்தளையில் நின்று றீர்கள்?” என்றபடி ஒரு நண்பர் குறு பலமாக முனகி விட்டேன் போ
காய்கறி விலைகள் பற்றி ஆதங்க “அதுவா..” என்று இழுத்தவர், ஒரு விலை. அப்படி ஒரு மவுசு!” தொடர்ந்தார்.
"வெள்ளவத்தைக்கு இன்னொரு குட்டி யாழ்ப்பாணம் என்று. அதுத ஆக்கள் என்றால் வெளிநாட்டுக் . பொது நினைப்பு!"
"வத்தளை மட்டும் சும்மாவா? கிறது. குட்டி வெள்ளவத்தை என்று வெள்ளவத்தை விலை” என்றார்.
தமிழர்களுக்கு வீடு கொடுக்கக் டிக் கட்டுப்படுத்தும் அளவுக்கு வ களால்.
எங்காவது ஒரு குண்டு வெடிப்பு முக்கிய இடமாக வத்தளையும் மாற
இந்த மனமே இப்படித்தான். ஒ ஓடிக் கொண்டே இருக்கும்.

5 வரைய முடியும்!" என்று மொட் முடிச்சு போடுவார்கள். மைக்கின்
நங்கள்" என்று முன்னொரு காலத்
படிச் சொல்லுவதில்லை. "சொல்லா ன்னும் உயர் சிந்தனையின் விளை
ல்லுறானுகளே பாவிகள்" என்று ய் பார்சலுடன் பாதையில் இறங்கி
கொண்டு வெள்ளவத்தை என்கின்
க்கிட்டார். மலிருக்கிறது நத்துடன் கூறினேன்.
"வெள்ளவத்தைக்கு ஏன் அப்படி என்று என்னை நோக்கினார். பிறகு
-5
பெயர் இருக்கிறது தெரியும் தானே! தான் அந்த விலை. யாழ்ப்பாணத்து காசு விளையாடும் என்கின்ற ஒரு
• அதற்கும் ஒரு தனி மவுசு இருக் பு! அதுதான் நீங்கள் ஆச்சர்யப்பட்ட
கூடாது என்று போஸ்டர்கள் ஒட் த்தளை நிரம்பி வழிகிறது நம்மவர்
ப்பென்றால் சுற்றி வளைக்கப்படும் பியுள்ளமை இதற்கோர் உதாரணம். ன்றைத் தொட்டு ஒன்றைத் தொட்டு
தெளிவத்தை ஜோசப்,டா
சிறுகதைகள்

Page 186
கடிவாளமிட்டு இழுத்து வந்தால் வரும்.
கேட்டைத் திறந்தேன்.
உள்ளே இருப்பவர்களை "ஓ கொடுத்துக் கூப்பிடுகிறது. கேட்டம பார்சலை டக்கென்று இழுத்தெடுத்து
அது ஒரு குடும்ப ரகசியம்!
தாச்சியை அடுப்பில் வைத்து கறிவேப்பிலை தேடுவார்கள். வொ குறைத்து விட்டு வெங்காயம் உரிப் பிலை உறுவுவார்கள். அப்படி ஒரு
அடுப்பு என்ன கேஸ் அடுப்புத முன்சிகையில் சாம்பல் பொட்டுப் சென்று அடுப்பூதலா? கண் கசக்கல
டிக்கென்று இந்தப் பக்கம் திரு திருப்பினால் அணையும். இரண்டுச் குறைந்தெரியும். பிறகென்ன..?
காலையில் தொடங்கி, ஒன்ட பத்தரைக்கொன்று, பதினொன்றுக் களும், தொல்லைக்காட்சிகளும் கு சீர்குலைக்கின்றன.
இந்த லட்சணத்தில் குடும்பம் இல்லாமல் செய்துவிட வேண்டும் எ
முன்பெல்லாம் விருப்பத்துடன் சில வேளைகளில் குடும்பத்துடன் ெ
இப்போது
யார் விரும்பினால் என்ன, வி நடுவே படம் ஒடுகிறது.
கண்றாவிக் கண்றாவிக் காட் ஒன்றுக்கு மேல் ஏதோ ஒரு சனலில் நிர்வாண. முழு நிர்வாணங்களுடன்
160 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

ல்தான் கதையிடம் வரும். கதையும்
டிவா. ஒடிவா." என்று குரல் ]கள் ஓடிவந்தாள். பச்சை மிளகாய் துக் கொண்டு உள்ளே ஓடினாள்.
எண்ணைய் கொதிக்கையில்தான் வ்காயம் தேடுவார்கள். அடுப்பைக் பார்கள். நறுக்குவார்கள். கறிவேப் தாளிப்பு.
ானே! விறகா, சாம்பலா, புகையா, பொட்டாய்ப் பூச்சிட பூஸ் பூஸ்' ா ? கண் எரிவா?
ரப்பினால் எரியும். அந்தப் பக்கம் குேம் இடையில் திருப்பிவைத்தால்
தரைக்கொன்று, பத்துக்கொன்று, கொன்று என்று மெகா சீரியல் நடும்பச் செயற்பாடுகளை எப்படி
என்ற அமைப்பே கூடாது, அதை ான்னும் பிரசாரக் குரல்கள் வேறு.
சென்று ஒரு படம் பார்ப்போம். சென்று பார்த்து மகிழ்வோம்.
ரும்பாவிட்டால் என்ன? வீட்டின்
சிகளுடன். இரவு பன்னிரண்டு, பேஷன் காட்டுகின்றார்கள். அரை jir...l

Page 187
இல்லம் எங்கும் அசுத்தக்கா நிற்கின்றது.
உலகின் எல்லா மூலைகளிலிரு இல்லம் நாடி.
யாதும் ஊரே! என்பது ஏன் இட் கிறது.
மனம் மீண்டும் அலையத் தொட அலையாமல் என்ன செய்யும்? வீடே உலகமாயிருந்த நிலை போகின்ற ஒவ்வாமைகள் மேலெழு செய்யும்.
பச்சைமிளகாய்ப் பார்சலை | விட்டதும், மாமரத்தடியில் நின்றேன்
ஆளுயரத்துக்கு மேலிருந்து | வர்ணம் தீட்டியது போல் பொசு கிறது. மேற்கிளைகளில் புல்லுருவி தலையாட்டிக் கொண்டிருக்கிறது.
மாமரத்தைப் பார்க்கையில் பா யாரையாவது பிடித்து பாசி த அப்புறப்படுத்த வேண்டும்.
மரநிழல் படாத ஒரு சின்ன பாத்தி மிளகாய்ச் செடிவைத்திருக்க
மரத்தடியில் தானாய் முளைத்து கிடந்த கன்றுகள்தான். )
திரி திரிபோல் இருந்தவைகை நட்டு வைத்தேன்.
கொழும்பில் காயும் நேரடி வெ நீர் தெளித்து காபந்து செய்தேன்.
லேசாக வாடித் தொங்கி பிறகு டிலை, மூன்றிலை, நாலிலை என ரிப்பூ நிறமும் கலந்த ஒரு வண்ண

jறு ஒரு இங்கிதமின்றி ஊடாடி
ந்தும், அது ஓடி வருகின்றது எனது
படி அர்த்தம் கெட்டுப்போய் இருக்
டங்கிவிட்டது.
மைகள் மாறி உலகமே வீடாகிப் ழகின்றபோது மனம் அலையத்தான்
மகள் பிடுங்கிக் கொண்டு போய்
ÖI.
பாதி மரம் பச்சையாய் நிற்கிறது. பொசுவென்று பாசி படர்ந்து கிடக் வளர்ந்து தண்ணிர்க் கொடி போல்
வமாக இருக்கிறது.
டைத்து புல்லுருவிகளை வெட்டி
வாலோடியான இடத்தில் மூன்று கின்றேன்.
ஒன்றன்மேல் ஒன்றாகப் பின்னிக்
ள வேரறுக்காமல் பிடுங்கி எடுத்து
ப்யிலிலிருந்து காப்பாற்ற நிழலூன்றி
மெதுவாகத் தலை நிமிர்த்தி இரண் ர்று வளர்ந்து கரும்பச்சையும் கத்த த்தில் தள தளத்து நிற்கும் இலைக்
தெளிவது ஜோசப் 161
றுகதைகள

Page 188
கவடுகளில் இருந்து சின்னச் சின்ன; மெலிதாக மேலுதட்டில் மீை களுடன் துறுதுறுக்கும் ஒரு வாலிபன்
முன்பொரு தடவை இப்படித்த முளைத்த கன்று ஒன்றுதளதளவெண் புதிதாக முளைத்த கன்று என் நின்று வேடிக்கை பார்த்தார்கள்.
நாலாவது இலை விரிந்தபோது குரலில் அத்தனை பேரும்.
கத்தரிக் கன்றென்றால் எப்படி பறவைகளின் எச்சம் மூலமாகத்தா
சுண்டைச் செடியாக இருக்க இலையை வைத்து எழுந்ததுதான் கத்தரியாகவும் இருக்கலாம். காறை “தளண்பட்டு” என்பார்களே. அதற் வானதுதான்.
"கத்தரிக்கன்று இல்லை" என்றே
என் குரல் எடுபடவில்லை.
கத்தரிக்கன்றுதான் என்று எழு கோஷத்தில் “இல்லை” என்ற எ கரைந்துபோயிற்று.
பெரும்பான்மை கூறுவதே சரி யகம்.
நானும் விவாதம் செய்யவில்லை வாதிட்டு என் குரலை நியாயட் குப் பிடிக்காத ஒன்று.
நிஜமற்ற ஒன்றை நிஜம் என்று நீ குரல்கள் மூலம் எத்தனிப்பவர்களுச்
மேலெல்லாம் முள் முள்ளாக வளர்ந்து மாமரத்தின் பாதிவரை வெட்டி, வீசுவதற்கு இடமில்லாமல்
162 தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

தாக கிளை வெடித்துக் கொண்டு'.
ச அரும்ப மினுமினுக்கும் உதடு Eன் எழிலுடன்.
தான். இதே மரத்தடியில் தானாய் ாறுநின்றது. இரண்டிலைகளுடன்.
றதும் வீட்டின் அனைவரும் கூடி
கத்தரிக்கன்றென்றார்கள். ஒரே
வானத்திலிருந்தா வந்து நிற்கும். ன் இருக்க வேண்டும்.
லாம் என்பதே எனது கணிப்பு! இந்தக் குரல்கள். சிலவேளை முட் க்கத்திரி என்போமே சிங்களத்தில் ற்கான வாய்ப்புக்கள் மிகவும் குறை
]ன் நான்
ம்பிய எல்லாக்குரல்களின் பொய்க் னது உண்மைக்குரல் இல்லாமல்
! என்றாகி விடுவதுதானே ஜனநா
). எனக்கு அது பிடிப்பதுமில்லை. ப்படுத்திக் கொள்வதென்பது எனக்
கிலைநாட்ட ஏகோபித்த சத்தங்கள் - ந்கு காலம் பதில் சொல்லும்.
நீட்டிக் கொண்டு, காட்டுத்தனமாக வந்துவிட்ட கண்டைச் செடியை நான் பட்டபாடு!

Page 189
தோட்டத்தில் நான் வாழ்ந்த காய்கறித் தோட்டமா, நான் பார்க்க சம்பளத்துக்கான வேலை முடி தோட்டத்துக்குள்தான்.
பூவாளியும் நானுமாக, கை முை ணுமாக..!
"ஐயாவுவை லயத்துல தேடுனே ஒன்னைக் குடுத்திட்டுப் போனான வருபவர்களைக் கூட கை மண்ணை துப் பிரித்துபடித்துக் கூறி அனுப்புே கத்தரி, வெண்டி, போஞ்சி, நோ கொள்ளாமல் விளைந்து பாத்தி ஒ இளமஞ்சள் நிறத்தில் சலாத்துச் செ அந்த நினைவுகள் எத்தனை அற்
இவர்கள் இப்போது எனக்கு றார்கள். மாஞ்சருகுகள் காலடியில் நடந்து மிளகாய்ச் செடிகளிடம் வந் கட்டிளம் காளையர் போல் த கைந்து சோகம் கப்பிய முகங்களுட நேற்று ஊற்றிய தண்ணீரில் தை செடியருகே அமர்ந்து உற்றுநோ மண்ணுக்கு மேலாக சுண்டுவிர பட்டை உரிக்கப்பட்டிருக்கின்றது பழுப்பும் வெள்ளையுமாக தண்டி பட்டுப்போய்.
"இந்த காயங்கள் எப்படி..?” தலை தொங்கும் இலைகளை விட்டதும் மீண்டும் சரிந்து கொள்ளு
உள்ளங்காலடியில் ஏதோ அடிபாதத்தை உயர்த்தி விரலால் த சிலு சிலுவென்று எச்சில் ஒழுகு

அந்த நாட்களில் நான் போடாத ாதகத்தரிச் செடியா?
ந்த பிறகு முழு நேரமும் காய்கறித்
ர்ளும் கரண்டியுமாக, கையும் மண்
ன். தோட்டத்துலேன்னாங்க. தந்தி ர் பங்களாப் பொடியன்” என்றபடி உதறிவிட்டு விரல் நுனியால் பிடித் வன்.
க்கல், பீட் ரூட், கேரட் என்று பாத்தி ரங்களில் வெள்ளை நரம்புகள் ஒட цфф6ії!.
புதமானவை! கத்தரிச் செடி சொல்லித் தருகின் கவியிசைக்க மெலிதாகக் காலூன்றி துநின்றேன். ளதளத்து நின்ற செடிகளில் நான் ன் சோர்வுற்றுதலை கவிழ்ந்து. ரஈரளித்துக் கிடக்கின்றது. ாக்குகின்றேன். ல் பருமனில் நிற்கின்ற தண்டுகளில் . தேமல் விழுந்த தோல் போல், ன் இரண்டொரு இடங்கள் காயப்
லேசாக நிமிர்த்துகின்றேன். பிடி நகின்றன.
முணுமுணுக்கிறது. முன் சரிந்து டவிப்பார்த்தேன்.
5ம் நீண்ட உடலுடன் நெளிகின்றது,
தெளிவத்தை ஜோசப் 163
றுகதைகள்

Page 190
நாக்கட்டான் பூச்சி, மெதுமெதுவ முண்டி மேலெழும் அதன் முயற் நகர்ந்தமர்ந்து கொண்டேன்.
லேசாகக் கொஞ்சம் ஈரமண்ன ருக்கும் இடங்களில் பூசினேன்.
கனம்.
எஸ்.எஸ்.எல்.சி.யில் 'பொட்டன
சப்ஜெக்ட்டும் அதுதான். இந்த பட
பரிகாரம் பற்றி ஏதும் தெரிந்திருக்க
"ஏட்டுச் சுரைக்காய்.”என்பது (
அடுத்தநாள் பின் இரவில், அ ணம் தேடி டோர்ச்லைட்டும் நானு மர்ந்தேன்.
'நொய்ங் நொய்கென்று கொசு நுழைந்து வெளியேறுகின்றன. இந் கென்ன வேலை என்னும் எரிச்சலு
செடி செடியாய் டோர்ச் அடித்து
ஒவ்வொரு செடியிலும் பெரிது உட்கார்ந்திருக்கின்றன.
ஒட்டை நெளித்து, நெளித்து ஒ ரைத்துருத்தி போல் கருமஞ்சள் நிற பிசுபிசுவென்று உமிழ்நீர் ஒழுகிக் ெ
துருப்பிடித்த குண்டுசிகள்போ புகளை நீட்டுவதும் டக்டக்கென கி தண்டுகளுடன் கழுத்தை நீட்டி, நி பிடித்துக் கொண்டு, செடிகளின் சுவைத்தபடி.
கொசுக்கடியையும் தாங்கிக் வொன்று ஒவ்வொன்றாக ஒட்டை உருவி எடுத்து குப்பையள்ளியில் கு
ஒரு பத்துப் பதினைந்துக்குமே முகம், தசை அனைத்தையும் உ கொண்டு.
164 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

வாக மண்ணில் இருந்து முண்டி சியின் முணுமுணுப்பேயது. சற்றே
ண தெள்ளி எடுத்து காயம் பட்டி மனம் முழுக்க ஒரு வேதனையின்
னி தான் படித்தேன். எனது பேவரிட் ட்டையுரிப்புக்கான சிகிச்சை பற்றி, வில்லை எனக்கு.
இதுதானோ?
வைகளின் பிரச்சினைக்கான கார றுமாக மிளகாய்ச் செடியிடம் வந்த
க்கள் முகத்தில் மோதி, காதுகளில் த அகால வேளையில் இங்கு உனக் ன்சுள் சுள்ளென்று கடிக்கின்றன.
துப் பார்க்கின்றேன்.
பெரிதாய் இரண்டு மூன்று ஊரிகள்
ட்டுக்கு வெளியே கொல்லன் பட்ட த்தில் சதையைப் பிதுக்கிக் கொண்டு,
காண்டு. ல் மண் நிறத்தில் நாலைந்து கொம் சுருக்கிக் கொள்வதுமாக... செடியில் நீட்டி, வளைத்து வளைத்துக் கவ்வி இளம்பச்சைத் தோலை உரித்துச்
கொண்டு டோர்ச்சொளியில் ஒவ் பிடித்துப் பிடுங்கி உருவி எடுத்து விக்கின்றேன்.
லான ஊரிகள். கொம்பு நீளும் தலை, ள்ளிழுத்து ஒட்டுக்குள் மறைத்துக்

Page 191
உப்புநீரைக் கரைத்துாற்றி வெளி அவைகள் வெளியேற்றிய மெ6 செய்கிறது.
தனக்குப் பலனளிப்பவற்றைப் அழிப்பதிலும் மனிதனுக்கு நிகர் ம6 மறுநாள் இரவு, மறுநாள் இரவு ஊரிஅழிப்பு தொடர்ந்தது.
செடிகள் திமிர் விட்டுத் தளதள இலைக் கக்கங்களில் இருந்து அரும்பி நின்றன. பூப்பூக்கும் பரு இழைந்தது.
நாள்தோறும் அவைகளின் வள மீண்டும் ஒருநாள் அதிகாலைய தளதளத்து நிற்கும் குருத்திலை கிடக்கின்றன.
குனிந்து உற்றுப்பார்க்கின்றேன் துள்ளிக் கிளம்பிய வெள்ளை களை அள்ளிக் கொண்டு போனவர்
ஒரு மாதிரியான, ஆனால் மச செடிநுனிகளிலிருந்து வீசுகின்றது.
குருத்துக்களும், மொட்டுக்களு மண்நிறமாகி, சுருண்டு சுருண்டு ப சின்னச் சின்னதான சிவப்ெ ளிலும் கூட்டம் கூட்டமாக மொட் துக்களிலும்! மேலேபோவதும், ! சுறுசுறுப்புடன், படைநடைபயில்
பச்சைச் செடிகளில் மின்ன கொண்டு!
இலைகளை லேசாகத் தொ ஏழெட்டுப் பத்தாக ஊர்ந்தேறி (

க் கானில் வீசி எறிந்தேன்.
லிதான துர்மணம் தலையைச் சுற்ற
பாதுகாப்பதிலும், அல்லாதவற்றை Eதன் தான்
என்று கொசுக்கடி, டோர்ச்சொளி,
த்துக் கிடந்தன. வெள்ளை வெள்ளையாகப் பூக்கள் 1வத்தின் தேன் மணம் தென்றலில்
ர்ச்சி கண்டு மகிழ்ச்சி கொண்டேன். பில் செடிகள் வாடி நிற்கின்றன. ஸ்கள் சோர்ந்து சுருட்டிக் கொண்டு
τ.
வெள்ளைப் பூக்களின் குதூகலங் ர் யார்.?
கிழ்விற்குரியதல்லாத மணம் ஒன்று
ம், பூக்களும் சோடைபட்டுப்போய், டுத்தபடி..! பறும்புகள் சாரி சாரியாக, செடிக டுகளிலும், பூக்களிலும், நுனிக்குருத் கீழே வருவதுமாக சிற்றெறும்பின் கின்றன.
ல் மின்னலாய் செங்கோடிழுத்துக்
ட்டுப் பார்த்த எனது விரல்களில் தண்டி உயர்த்திக் குண்டி உயர்த்தி
தெளிவத்தை ஜோசப் 1B5
றுகதைகள்

Page 192
கடிக்கின்றன. ஊசியால் குத்துவது ( என்னைக் கோபமடையச் செய்கின் கோபம் வந்து என்ன செய்ய? எறும்பு சின்னதுதான்...! அற்பம் டனான, பெரியவனான, என்னுடன் தான்.
ஆனாலும் அதை ஒன்றும் 6 வதைக்கிறது. மனம் வீங்கி வெடிக்கி
"அழித்துவிடு” என்று ஆக்ஞை விடுவேன் தான்..!
மண்ணெண்ணைய்யும், தீப்பெ என்றால் எரித்துப் பொசுக்கி விடுமே
ஆனால் எனது செடிகள்..? எதிரியை அழிப்பதை விடவும், என்னுடைய சகலவிதமான கெ அதன் வளர்ச்சிக்காகத்தான்... ெ கவல்ல.
எனது தோட்டத்துச் செடிகளை கண்டு பூரிக்கும், வேதனை கண் தோட்டக்காரன் நான்.
பைபிள் கூறும் கிடைப்பதற்கரி அந்தஸ்துகளுக்காகத் தோட்டக் ஆடுகளை பலியிட்டாவது தங். வர்களே மேய்ப்பர்களாக கொடியும் அலைகிறது.
"என்ன கொச்சிக்காய்த் தூரடிய மாசி தேடியா?”
சிரித்தபடி ஓடிவந்த அண்ணா ஆசுவாசப்படுத்தியது.
இந்த அண்ணாச்சி எனது அந்
12
தெளிவத்தை ஜோசப் 0T சிறுகதைகள்

போன்ற அவைகளின் கெடுபடிகள் றன.
மானதுதான்..! எந்த ரீதியிலும் சிரேஸ் ன் ஒப்பிட்டு நோக்கத் தகுதியற்றது
செய்ய முடியாத ஏக்கம் என்னை
றது. இடுகின்றது. நினைத்தால் அழித்து
ட்டியும், பந்தமுமாய் கிளம்பினேன் வன்தான்..!
எனக்குச் செடிகள் முக்கியம். சயற்பாடுகளும், போராட்டங்களும் சழுமைக்காகத்தான்... அழிவிற்கா
- நேசிக்கும், விசுவசிக்கும், மகிழ்ச்சி டு பொருமும் கோபப்படும் நல்ல
ய நல்ல மேய்ப்பன். காரன் ஆனவனல்ல. களைக் காப்பாற்றிக் கொள்ளுகின்ற பர்த்தும் காலம் இது. மனம் மீண்டும்
பில் ஆராய்ச்சி..? தேங்காய் தேடியா?
ச்சியின் குரல், அலைந்த மனதை
தே நாளைய பள்ளிக்கூட நண்பன்.

Page 193
இப்போது பஸ் சந்திப்பு மட்டுந்த துக் கொள்வதுண்டு.
எல்லா விதமான கேள்விகள், ரெடிமேட் பதில் வைத்திருப்பான் விஷயம்.
“வந்துபார், இந்த அநியாயத்தை பார்த்து, குனிந்து அவதானித்துவிட்( அநியாயம் இருக்கிறது? நீ செடின களைப் பார்க்காமல்."
எறும்புகளைப் பார் எப்படி மேலும் கீழும், கீழும் மேலுமாக. கஷ்டத்தில்தான் இன்னொன்றின்
ஒன்றை ஒன்று ஆக்கிரமிப்பது ஒன்றை ஒன்று தின்று பசியாறு மகிழ்வதும் தான் இயற்கையின் நிய ஏது?”
"நீ அநியாயம். அநியாயம் யாயம். அதுவே நியாயம். என்ற து C
இவனே இப்படித்தான்.
“என்னப்பா மெளனமாகிட்ே குழப்பமாயிடுச்சா! சரிவிடு அடுட் மீது தூவி விடு. பிறகு பார் எண்ட மாதிரி, எறும்புகள் தறிகெட்டு ஒடு
"செடிகளை விட்டிறங்கி உ( கையை விட்டால் போதும் என்ப; ளைச் சுற்றி வட்டம் வட்டமாக தாண்டி வந்து மீண்டும் எறும்புகள் டத்தில் குந்தி இருக்கின்றாய் என் நெறைய வேலை கெடக்கு. டே கிம்புளா பனிஸ் தேடித்தான் வர் நடந்துவிட்டான்.
சாம்பல்..!
எத்தனை முக்கியமானது. என

என். இடைக்கிடை இப்படிச் சந்தித்
- பிரச்சினைகளுக்கும் ஏதாவதொரு ". சரியா? பிழையா? என்பது வேறு
” என்கின்றேன். அருகே வந்து உற்றுப் டுக் கூறுகின்றான், "இதில் என்னப்பா Dய மட்டுமே பார்க்கின்றாய். எறும்பு
க் குதூகலமாய் ஓடித்திரிகின்றன, அத்தனை மகிழ்ச்சி! ஒன்றின் மனக் மகிழ்ச்சி இருக்கிறது. தும்.. ஒன்றை ஒன்று அழிப்பதும்... வவதும்... ஒன்றை வருத்தி ஒன்று பதி... இதில் நியாயம் ஏது? அநியாயம்
என்று கூக்குரலிடுவதை, அதுவே று கொக்கரிப்போர் இல்லையா?"
ல
"ட..! எறும்பையும் பார் என்றதும் ப்புச் சாம்பலை அள்ளி செடிகளின் பத்து மூன்றில் நீயும் நானும் ஓடியது
ம்... கலவரமடைந்து. இம்பு போனாலும் பரவாயில்லை து மாதிரி ஓடும். செய்து பார்! செடிக ச் சாம்பலைத் தூவி வை. அதைத் ள் செடிகளில் ஏறாது! என்ன தோட் சறு பார்க்கத்தான் உள்ளே வந்தேன். பரனை வேனுக்கனுப்ப வேண்டும்! ந்தேன்! நான் வர்றேன்...'' என்றபடி
க்கும் தெரிந்ததுதான்.
தெளிவத்தை ஜோசப்
சிறுகதைகள் TIO)

Page 194
சூழலால் மறக்கடிக்கப்பட்டு 6 செய்தது அந்தப் பழைய நட்பு.
இப்போதே சாம்பலை அள்ளித் செய்து செடிகளைக் காப்பாற்றி.
சமையலறையை நோக்கிவிரை டிக்கென்ற சத்தத்துடன் அடுப்
-

விட்ட ஒன்றை நினைவு கொள்ளச்
5 தூவி எறும்புகளை கலைந்தோடச்
கின்றேன்.
பைப் பற்ற வைக்கின்றாள் மனைவி.
மல்லிகை - 2009ള്

Page 195
மந்திரகே
“சீட் இருக்குதா...?” பஸ் நிற்கும் முன்பே அடித்துப் திலிருந்து சற்றே விலகி நின்றபடி சி
கேட்ட மொழி சிங்களம் என்ற என்பது ஒன்றும் பெரிய ரகசியம் அ
அது கண்டக்ரருக்கும் விளங்கும் ஆடையால் கூற முடியாவிட் லாம். தமிழா? முஸ்லிமா?என்று.
ஒடிந்து தொங்கும் மரக்கிளை வெளியேயுமாக ஊஞ்சலாடிக் கெ நெத்தே ஓணதரங் சீட் தியனவா!. இடைகளை அணைத்து அணைத் கின்றான். அதுவும் அழுத்தமாகப் ெ
அவனது இடையணைவை மீ. கடைப்பிடிக்க முடிவதில்லை. எப்
னாலும் ஒதுங்கி ஏறிவிட இடமு. அவ்வளவுதான். அதில் கண்டக்ரரி
“சீட் தியனவாத” என்று கேட்ட கின்றாள்.
இடை என்பதே கிடையாத ே இடை நோக்கி நீண்ட அவனது க தள்ளிவிட்டபடி ஒரு வெறுப்பான
அவள்.
"ஹறி யங்" என்று குரல் கொ உடலை வளைத்தொடித்து சமன் தொடங்கினான்.

பிடித்துக் கொண்டு ஏறும் கூட்டத் ங்களத்தில் வினவுகின்றாள் அவள். Tலும் கேட்டவர் சிங்களம் இல்லை
ல்ல.
டாலும் உரையாடலால் கூறிவிட
போல் பஸ் வாசலில் உள்ளேயும் பாண்டிருந்த பஸ் கண்டக்டர் "எய் நகிண்ட நகிண்ட" என்று கூறியபடி து ஆட்களை ஏற்றிக் கொண்டிருக் பெண் பயணிகளை.
றி ஏறிவிடும் யுக்தியை எவராலும் படித்தான் வளைந்து நெளிந்து ஏறி ம் வேண்டுமே! வாசலும் படியும் ன் ஊஞ்சலாட்டம் வேறு. - பெண்ணும் இறுதியாகப் படியேறு
நர்கோட்டுருவம் தான் என்றாலும் ரத்தினை கைப் பையால் ஒதுக்கித் முறைப்புடன் உள் நுழைகின்றாள்
நித்தபடி பஸ்ஸின் இழுப்புக்கேற்ப செய்து கொண்டு உள் நுழையத்
தெளிவத்தை ஜோசப்
சிறுகதைகள் (169

Page 196
கடைசியாக ஏறி முன்னால் நிற் கைப்பிடியை எட்டிப் பிடிக்க உ சீண்டி விடுகின்றது.
கையடியில் கறை மினுங்கும் அழுத்தி அவளை ஒதுக்கியபடி உள்
பருவங்கள் கடந்தும் பூக்கும் விசித்திரம் அவளைத் தொட்டெ "உனக்கு அவ்வளவிருந்தால் எனக்கு திக்க எரிச்சல் அந்த டிக்கெட் மட்ன
அந்தத் தீண்டலால் திடுக்கிட்டு: மட்டைதான் என்பதால் சற்றே கோபத்துடன் அவனை நோக்கி என்று சீறினாள்.
அவளுடைய கோபத்தையோ டாகவே கொள்ளவில்லை.
"சீட் ஏன் இல்லை? இதோ இல்லாமல! நாற்பது சீட்டுக்கு மே துடன் கூறியபடி முன் கதவு நோக்கி மேலும் சினமடைந்தவள் உயர்ந்த கு சங்கை கெட்ட ஏமாத்துக்காரன்” எ
அவைகள் எதனையுமே அவ6 தெரியவில்லை.
ஒரு அசட்டையுடன் தனதுவே
பஸ் நடத்துனர்கள் மட்டுமல் அநீதிக்கெதிராகக் குரல் கொடுப்ப கவே செய்கிறது! இருக்கவே செய்யு
இந்த நடத்துனர்கள் அனைவ( போலத்தான். மந்திரக்கோலைத் து ஏற்படுத்திக் கொள்வார்கள். அ வனுக்குச் சாதகமான முறையில் ச
நாட்டின் அதியுயர் மன்றமான கேள்விநேர அசட்டைகளும் கண்ட GOTGO)6).
இருந்தும் அவள் கோபத்தால்கு
17O தனித்து ஜோசப்
றுகதைகள

கும் தடித்த பெண்ணின் பின் பக்கம், பரத் தூக்கிய கையுடன் அவனைச்
அக்குளை, டிக்கட் மட்டையால் நுழைகின்றான். இயல்பு கொண்ட பெண்ணுடலின் ாதுக்க அவனைத் தூண்டினாலும் நஎவ்வளவிருக்கும்" என்னும் ஆணா ட விலக்கலில் விளங்குகிறது. த் திரும்பியவள் “கை” அல்ல டிக்கட் சுதாகரித்துக் கொண்டாலும் ஒரு “சீட்” தியனவா கிவ்வா நே1 கோ”
சீற்றத்தையோ அவன் ஒரு பொருட்
இவைகள் எல்லாம் என்ன? சீட் ல் இருக்கிறது" என்று எகத் தாளத் முண்டி நகர்ந்தான். அந்தப் பதிலால் குரலெடுத்து"பொய்க்காரன், புளுகன், ன்று ஏதேதோ கூறிச் சத்தமிட்டாள்.
ன் காதில் வாங்கிக் கொண்டதாகத்
லையில் ஐக்கியமானான்.
ல, எல்லா நடத்துனர்களிடமுமே வர்கள் பற்றிய ஒரு அசட்டை இருக் լbl
ருமே ஒரு விதத்தில் மந்திரவாதிகள் ாக்கி ஆட்டி ஏகப்பட்ட பூதங்களை வைகளும் தங்களை உருவாக்கிய வத்தடிக்கும்.
நாடாளுமன்றக் கூத்தாட்டங்களும் டக்டரினதை விட எத்தனை விரசமா
முறினாள்!

Page 197
விம்மி விம்மித் தணியும் அந்த அடக்கிக் கொள்ள அவள் முயல்வன
இன்னும் அவள் டிக்கட்வாங்கவி தெரிகின்றான். பதினேழு ரூபாய் நீட்டிய பெண்ணிடம் சில்லறை அவளும் விட்டபாடில்லை.
ஐம்பது ரூபாய்த் தாளை விரலி கத்தலை ஒரு அசட்டையுடன் புறெ டிக்கட் கொடுக்கின்றான் அவன்.
மீதிக் காசை அவனிடமிருந்து ெ திரிய வேண்டும். ஏதோ சலுகைச் இடம் வருகின்றபோது சிலவேளை நிற்பான். பின்னால் இருந்து சன அவனிடம் வருவதற்குள் இறங்கும் வந்துவிடும்.
பஸ் பயணமே ஒரு யுத்தமென்ற மீதிக்காசு வாங்குவது அதில் ஒரு தனி அந்தப் பெண்ணும் எப்படியோ தேடிக் கொடுத்து மீதிப் பணத்தை வ இந்தக் கண்டக்டர்மார்களின் அ கத்தல்கள் எல்லாம் பெண்களிடமு குறிப்பாகத் தமிழ்ப் பெண்களிடம்.
இந்த நாட்டின் சனநாயகக் ே மட்டும் விதிவிலக்கா என்ன?
ஐந்து பேர் அமரும் கடைசிச் சீட அமர்ந்திருக்கின்றார்கள்.
ஜன்னலருகே ஒரத்தில் அமர்ந்தி யில் பொட்டும் கொண்டையில் பூவு
அவளருகே அமர்ந்திருந்தவர் நகர்ந்து உயரத்தில் இருக்கும் கம்பி ஆயத்தமானார்.
காலியாகும் அந்த இடத்தை எடுத்தனர். "சீட் இருக்கா" என்று ே

ப் பெரிய நெஞ்சு அந்தக் குமுறலை தைத் துல்லியமாக உணர்த்துகிறது. ல்லை. கண்டக்டர்மிகவும் முன்னால் பயணத்துக்கு ஐம்பது ரூபாவை கேட்டு கத்திக் கொண்டிருந்தான்.
டுெக்கில் திணித்தபடி அவளுடைய மாதுக்கிவிட்டு இன்னொருவருக்கு
பெற்றுக் கொள்ள அவன் பின்னால் கோகத் திரிவது மாதிரி இறங்கும் களில் கண்டக்டர் முன் வாசலிடம் எத்தை நீவி நெரித்துக் கொண்டு இடம் தாண்டி அடுத்த நிறுத்தம்
ால் இந்தக் கண்டக்டர்மார்களிடம் ரிவியூகம்.
கைப்பையைக் குடைந்து சில்லறை ாங்கிக் கொண்டாள்.
டாவடித்தனங்கள், வம்புத்தன்ங்கள், )ம், தமிழர்களிமும் தான். அதிலும்
காட்பாடுகளுக்கு பஸ் கண்டக்டர்
ட்டில் நைந்து நசுங்கியபடி ஆறுபேர்
ருெப்பது ஒரு தமிழ்ப் பெண். நெற்றி |மாக.
இருபக்க நசுக்கலிலிருந்து உந்தி யை எட்டிப்பிடித்து எழுந்து இறங்க
நோக்கி நாலைந்து பேர் படை கட்ட பெண் உட்பட.
தெளிவத்தை ஜோசப் 171
றுகதைகள்

Page 198
ஒரு பெண்ணும் முயற்சிக்கின்ற கொண்டனர்; அவள் அமர்ந்து கொ நகர்ந்து இருக்கையை வசதிப்படுத்தி சுற்றி நிற்பவர்களையும் தன்னரு கணம் நோட்டமிட்டாள்.
தான் வசதியாக அமர்ந்த பிறே வுகள் எழுவது இயற்கைதான்!
அருகில் அமர்ந்திருக்கும் பெண் எண்ணைத் தேய்ப்பில் பளபள வில் இருந்து எட்டிப்பார்க்கிறது ஒரு அவள் மிகவும் ஒடுங்கிப் போய் றாள்.
ஒடுங்க மறுக்கும் தனது தடித்த அவளுக்குக் கொஞ்சமாக வசதிசெய ஒரு திருப்தியுடன் அவளும் : கொள்கின்றனர்.
சுற்றியுள்ள எதிரணி ஆண்பால னும் இன உணர்வுதந்த ஒற்றுமையி நின்று கொண்டிருப்பவர்களி: தூரத்தில் தெரிகின்றான். அவனுை கிறது.
நிற்கச் சங்கடப்படும் வாதக்கா கூறி ஏமாற்றிய பொய்யன் அவன் எல்லாம் சீட் இல்லையா என்று நக்
அகத்துள் அவனை வைது "கொய்த?"என்றவாறு நீட்டிய கையு இறங்கும் இடத்தையும் கூறி கா கிவ்வாநே, கோ? எய்மினிஸுறவட்
அவள் இறங்குவதாகக் கூறிய செறிந்து வாழும் ஒரு பகுதி.
“ஹப்போய்.” என்று ஒரு எள் தவன். “ஹித்துவா. மங் ஹித்துவா
172 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

தைக் கண்ட மற்றவர்கள் ஒதுங்கிக் rண்டாள். அசைந்து அசைந்து பின் க் கொண்டாள்.
கே அமர்ந்திருப்பவர்களையும் ஒரு
க சுற்றியுள்ளவர்கள் பற்றிய நினை
ணை ஏறிட்டுப் பார்க்கின்றாள். த்து மின்னும் கரிய கூந்தலின் மறை நவெள்ளைநிறப்பூ அசெளகரியப்படுவதை உணர்கின்
கால்களை ஒடுக்கி சற்றே ஒதுங்கி ய்து கொடுக்கின்றாள்.
திரும்ப இருவரும் புன்னகைத்துக்
ர் மத்தியில் தாங்கள் பெண்கள் என் பின் வெளிப்பாடே அந்தப்புன்னகை.
ன் இடைவெளியில் கண்டக்டர் டய நினைவே அவளுக்குள் காய்
ரியான தன்னை சீட் இருப்பதாகக் ஏறிய பிறகும் இதோ இவைகள் கலடித்த ஹறாமி அவன். து வசைபாடி, நிமிர் கையில் டன் நின்றான் கண்டக்டர். ாசையும் நீட்டியவள் "சீட் தியனவா ட்டான்னே?" என்று பொரிந்தாள்.
இடம் கொழும்பில் முஸ்லீம்கள்
ளலுடன் அவளை ஏறிட்டுப் பார்த் . ஏக்காய் மெச்சற கட்ட" என்றபடி

Page 199
நீட்டிய நூறு ரூபாவை விரலிடுக்கின் துனக் ஹரிஹத்தரக் ஹரிதென்ன..!
"வாயில்லாட்டிதான் துன்ருவீ பையைத் துழாவினாள். சில்லை இன்னும் கை ஏந்தியபடியே நிற்கின் அவனைப் பார்க்கையில் அவளு கம்பளிப்பூச்சி தோல் நோக்கி நக கக்கத்தில் இடித்து அழுத்தியடிக்கட் “காலைல இருந்து எத்தனை ட் ரூபா ரெண்டு ரூபாவெல்லாம் எங் சையா சில்லறை அடுக்கி வச்சிருக் தாள்.
அவளுடைய சிங்கள மொழி சரளம் இருந்தது.
தமிழில் நினைத்து அதை மெள சிங்களமாய்க் கூறும் அந்நியத் தன்ன நினைத்ததை நினைத்தபடியேக அந்த வல்லமை தான் அவனுக்கு அவனது எதிர்பார்ப்பு மொழி மேற்கிளம்பும் அடங்கிப் போகும் லாமை அவனை எரிச்சலுறச் செய் “வேண்டாத பெண்டாட்டி ை குற்றம்" என்றொரு வாய்மொழிச் ெ இந்த நாட்டின் சிறுபான்மை இ ஆதிக்க மனம் கொண்ட ஆன மனைவிகளுமாய்!
மீதிக்காசை மிகக் கவனமாக எ கண்ட ஒயாகே பறபறய சக்கிலிவ
"சக்கிலி. சக்கிலி. ஒயா ஹி புகள் வெடித்து வெளியே வந்துவ கழுத்து.
அவளால் எழ முடியவில்லை நின்றன.

ல் செருகிக் கொண்டு "பொடி சல்லி " என்றான். களே” என்று முனகியபடி கைப் ற இருக்கவில்லை. கண்டக்டரோ றான். க்குள் ஒரு சினம். சட்டையில் ஊரும் ர்வது போன்ற வெறுப்பு. அவளது ட் மட்டை அவனது கக்கத்தில்.
றிப் அடிச்சிருப்பே வாங்குன ஒரு க போச்சி? கைக்குள்ள தான் வரு கியே” என்று சிங்களத்தில் பரபரத்
பாடலில் ஒரு கனத்துடன் கூடிய
னமாக உள் மனதில் மொழிமாற்றி மையற்ற சுயம் இருந்தது. கூறிவிடும் வல்லமை இருந்தது. குள் ஒரு எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது.
தெரியாத ஒரு அச்சம். அதனால் ம் தன்மை! இவளிடம் அது இல்
கிறது.
கபட்டால் குற்றம், கால்பட்டால் சால்லடை தமிழில் உண்டு. னத்தின் நிலையும் அதுதான். ன்களும் அடங்கிப் போக மறுக்கும்
ண்ணி நீட்டியபடி "அய்யோ நவத்த ாகே." என்றான்.
த்துவாத மம தெமல கியலா?” நரம் விடும் வண்ணம் புடைத்து நின்றது
. என்றாலும் உணர்வுகள் எழுந்து
தெளிவது ஜோசப் 173
றுகதைகள்

Page 200
"தெமளு கியலா ஹித்துவாத? ஒரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த தமிழ்ப் கக் காய்ச்சிய ஈயக் கோலாய் இறங்க
கண்டக்டருக்கு மகிழ்வாக இரு
பூவும் பொட்டுமாய் உட்கார் கணம் உற்று நோக்கினான்.
“ஒன்ன நங்கி ஒயாட்ட தெமஞ அவளை உசுப்பிவிட்டான்.
நெற்றிக் கண்ணுடன் திரும்பி முஸ்லிம் பெண்ணை முறைத்தாள். ‘தெமஞ' என்ற வார்த்தை ‘பர 6 செவிப்பறையில் படர்ந்தது. "சக்கி ந்தே இறங்கியது.
எண்பதுகளுக்குப் பிறகு தமிழி உபயோகிக்கப்படும் ஒரு சொற்பத இந்தப்பர தெமஞ' என்பது.
"யானை வரும் பின்னே மணி போல் தெமளு என்னும் சொல் முன்னோடி வரும்.
சாதீய தாக்கங்கள் வேரோடி நிற்கின்ற தமிழ்ச் சமூகத்தில் "பர ே என்று தங்களை இழிவுப்படுத்துவத கிளம்புகிறது மனம்.
உண்மையில் தெமஞவுடனான அந்நியன் அல்லது இந்த நாட்டை கின்றது.
"பரலோகத்தில் இருக்கும் எங்க குறிப்பதைப் போல
அப்படியே பார்த்தாலும் ஆளி 'பர தான் கூறுபவர்கள் முந்திய என்பதுதான் நிஜம்.
பொய்களே நிஜங்களாகிப் பே எல்லாம் பொய்யாகித்தான் போகின
174 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

t
என்னும் அவளது உச்சக்குரல் பெண்ணின் செவிகளுக்குள் பழுக் கியது. வலிதாங்கா வேதனை!
க்கிறது. ந்திருந்த தமிழ்ப் பெண்ணை ஒரு
கிவ்வா! சக்கிலித் கிவ்வா" என்று
யவள் தீக்கங்குகள் தழல் பறக்க
என்னும் ரீங்காரத்துடனேயே அவள் லி என்ற கோபக் குரலும் இணை
னத்தை இழிவுபடுத்துவதற்காகவே மாக அடையாளம் கொண்ட சொல்
யோசை வரும் முன்னே" என்பது லுடன் பரவும் ரீங்காரமிட்டபடி
வேரோடி தழைத்தும் தடித்தும் தெமுளு' என்றதும் கீழ்சாதிக்காரன் 5ாக எண்ணிக் குமைகிறது. குமுறிக்
'பர' என்னும் சொல்லின் இணைவு ச் சேராதவன் என்பதையே குறிக்
ள் பிதாவே." என்று இறைவனைக்
ல்லாத இந்த ஊரில் அனைவருமே பர கூறப்படுபவர்கள் பிந்திய 'பர
ாய்விட்டதொரு சூழலில் நிஜங்கள் ன்றன.

Page 201
இதையெல்லாம் பகுத்தாய்ந்தெ கிறது. இவளுக்கிருக்க.
இவளை உசுப்பி விட்ட கண் வண்ணம் கூட்டத்துடன் கலந்து ஒது பெண்கள் இருவரும் மல்லுக் கிளம்பியதுபோலவே அவளும் குழு இவளைப் பற்றிய குறைகை குறைகளை இவளுமாக ஏலமிட்ட6 கத்தித் தீர்த்தனர்.
கொதித்துக் கிளம்பிய இரு டெ ரகசியங்கள், பெண்ணுடல் மொழிய ஆண்களுக்குத் தெரியாத சங்கதிக மொழி புரிந்தவர்கள் குதூகலம் ெ காய்ந்தார்கள். -
"ஆட்டத்தைப் பார்த்திடாமல் என்று ஒரு பழைய சினிமாப்பாடல் ஆண் மனங்கள் அப்படித்தான்! பெண்கள் சண்டை போட்டாலு டாலும் ரசிப்பார்கள். விம்பிள்டன் விழுந்து பார்க்கின்றார்களே ஏன்?
ஆட்டத்துக்காகவா? அல்லது ஆ பெண்கள் அடித்துக் கொள்ளும் எப்படி விற்பனையாகின்றது.
கை தூக்கும்போது. கழுத்தாடு உடலாடும்போது. ஆடை விலகு ங்கள். ஆடை மூடியும் திமிர் விடு வக்கிரப் பார்வைக் கூட்டங்கள்!
பஸ்ஸுக்குள் அதே நிலைதான். பெண் குறைகள் பாடி முடி: குறைகளுக்கத்தாவி அதிலிருந்துஇ வெறும் வாய்ச் சண்டையாகத் ெ நிலைக்கு விரைகின்றது.

ாழுகும் மனப்பக்குவம் யாருக்கிருக்
டக்டர், காசுக்காகக் கை ஏந்திய நுங்கிக் கொண்டான். கு நிற்கின்றனர். இவள் குமுறிக் மறிக் கிளம்பினாள். ள அவளும் அவ்ளைப் பற்றிய எர். விற்றனர். கொட்டித் தீர்த்தனர்,
பண்கள் வாயிலாகப் பெண்ணுடல் ாகப் பீறிட்டுக் கிளம்பின.
கள் அகோரமாக வந்து விழுகின்றன. காண்டார்கள். மற்றவர்கள் குளிர்
ஆளை ஆளைப் பார்க்கிறார்." இருக்கின்றது.
2ம் ரசிப்பார்கள். ஆட்டாம் போட் ன் டென்னிஸ் என்றதும் விழுந்து
பூட்ட நுணுக்கங்களுக்காகவா?
) மல் யுத்தம். சி.டி. வி.சி.டி என்று
ம்போது. இடை நெளியும்போது. ம் இடங்கள். ஆடை மூடா இட ம் இடங்கள்.என்று இரை தேடும்
த்த பெண்கள் இரு பக்க ஆண் னக்குறை வரை எழுந்துவிட்டனர்.
தொடங்கியது கை கலப்பாக மாறும்
தெளிவத்தை ஜோசப் 175
றுகதைகள்

Page 202
பருவங்கள் கடந்தும் பசுமை ! திடீரென கோரப் பற்களையும் பல் பதைத்துப் பார்வைகளைத் திருப்பி சண்டையில் குளிர் காய்ந்தவர்க் சுவாலையில் பொசுங்கிப் போய் வி கினர்.
பொது மக்கள் பயணம் செய் முஸ்லீம் பெண்களின் சண்டை ளாக்கும் நிலைமை பற்றி இப்டே போல் சிலிர்த்துக் கொண்டார்கள்.
நடத்துனரைப் பார்த்துக் கத்தி பயணிகளின் செளகரியம் பார்க்க டார்கள்.
ஒதுங்கிப் போன கண்டக்டர் ஒ நிறுத்தச் சொன்னான். ஒன்றும் ந கத்தினான். ஒன்றும் நடக்கவில்லை கிளப்பிவிடப்பட்டபூதம் மந்தி கோலிற்கும் மசியவில்லை.
வந்த வேகத்துடனேயே டிரைவ பஸ் அருகிலிருந்த பொலிஸ் ஸ்
இரண்டு பெண்களையும் பொ யங்" என்றான் கண்டக்டர்.
பஸ் ஓடத் தொடங்கியது.
176 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

பூக்கும் பெண்ணுடலின் புன்னகை நுனியின் ரத்தத்தையும் கண்டு பதை க் கொண்டனர்.
5ள் கொழுத்தத் தொடங்கிய அத் தீச் டுெம் அச்சத்தில் தூரமாகத் தொடங்
யும் பஸ்ஸுக்குள் நடக்கும் தமிழ் பயணிகளை அசெளகரியத்துக்குள் பாது தான் உணர்வு பெற்றவர்கள்
நினார்கள்! “என்ன நடத்துனர் நீ த் தெரியாமல்."என்று கோஷமிட்
டி வந்தான். சண்டையிடுபவர்களை டக்கவில்லை. கெஞ்சினான். பிறகு
2.
ரவாதிக்கும் மசியவில்லை! மந்திரக்
ரிடம் ஓடினான். ரேசனை நோக்கி ஓடியது. லிஸில் ஒப்படைத்துவிட்டு, "ஹரி
தாயகம் - ஜனவரி - மார்ச் 2009്വജ്

Page 203
e வேழக்கை மன
gV QV C9160604
ஆஸ்பத்திரிச்சந்தியில் பஸ் வேக கென்று குதித்திறங்கி பஸ்ஸுடன் ச நின்று கொண்டேன்.
ஒடும் பஸ்ஸிலிருந்து குதித்திறங் மானது தான். என்றாலும் எனது அ கொள்ள நிர்பந்திக்கிறது.
மணி அந்தா இந்தா என்று ஐந்து ஆ கேட்டை மூடிக் கொண்டான் எ6 வேண்டும். மூடிய கைக்குள் குறைந்: நீட்டிக் கொண்டிருக்க வேண்டும்.
இரண்டுமே எனக்குப்பிடிக்காதன ஆஸ்பத்திரியைத்தாண்டி கொஞ்ச பஸ் நின்றதும் சாவதானமாக இற தலை சொரிய நேரிடும் என்பதால்தா ஆங்கிலத்தில் அழகாகச் சொல்வா சூழ்நிலையைப் பொறுத்து சில 'றிள யாவசியத் தேவைகள் தான்.
ஆஸ்பத்திரியில் இருப்பவர் எனது எழுத்து, இலக்கியம், நாடகம், 6
திரிந்தவர். குடும்ப மற்றும் உற6 'பிழைக்கத் தெரியாதவன்' என்ற புக வாங்கியவர்.
திடீரென ஒரு நாள் ஆஸ்பத்திர கிடைத்தது.
தொலைபேசியின் மறுமுனையில்

ம் குறைத்து திரும்பியபோது'டக் ற்றே முன்னாலோடி நிதானித்து
குவது கூடாது தான். அபாயகர வசரம் அந்த அபாயத்தை ஏற்றுக்
பூகிக் கொண்டிருக்கிறது.
ன்றால் அவனிடம் தலை சொரிய த பட்சம் நூறு ரூபாய் தாளாவது
வ!
தூரத்தில் இருக்கும் பஸ்தரிப்பில் ங்கி நடந்து கேட்டிடம் வந்தால் ன் இந்த ஆபத்தான குதிப்பு. ர்கள். றிஸ்க் கான வேலை என்று. ஸ்க்குகளும் வாழ்க்கையின் அத்தி
நண்பர்.
ரிமா என்று ஒடித்திரிபவர். ஒடித் வினர்களிடம் 'உருப்படாதவன்'
ழாரங்களும், விருதுகளும் நிறைய
ரியில் சேர்த்திருப்பதாகத் தகவல்
ஒரு பெண்ணின் குரல்.
தெளிவத்தை ஜோசப் 177
றுகதைகள்

Page 204
"நீங்கள்" என்று இழுத்தது. பெயரைச் சொன்னேன். நண்பரின் பெயரைச் சொல்லி " “உங்களுக்கு நினைவிருக்கிற:ே தடவை இரவின் அகால வேளை வந்து இறக்கிவிட்டிருக்கின்றேன் ஆ
“ஒ.” என்றார் அந்த "ஒ"வில் நீயும் ஒரு உருட் இருந்தது. பிறகு தொடர்ந்தார் "இ பெயரைத்தான் கூறினார். ஆஸ் றோம்"
"ஏன் என்ன நடந்தது?" "நெஞ்சில் நோகுதென்றார். மூ ஊதி இருந்தது. அட்மிட் செய்யச் தகவல் தந்தவர். ஆஸ்பத்திரி, வார் கூறினார்.
"நன்கு பிடித்தமான ஒரு வே6ை என்றேன்.
"பிடித்து என்ன செய்ய. கிடை ளவும் தெரிய வேண்டுமே. எத்தன ஒரு எரிச்சலுடன் போனை வைத்து
முன்பொருதடவை என்னுடை பேசிக் கொண்டிருந்ததேன்.
அவரைத்தான் முதற் பிரதிவாங் "என்னையா உங்களுடைய நூன "உங்களைத்தான். என்னுடைய "நீங்கள் ஒன்றும் என்விலப்புட கியக்காரன் இன்னொரு இலக்கியக் வம் அது" என்றேன்.
"அழைப்பிதழைத் தர வேண்டுட
"வரலாம். ஆனால் பழைய அ
178 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள்

நான் அவருடைய மனைவி" என்றார்.
தா தெரியவில்லை. எத்தனையோ யில் ஆட்டோ பிடித்துக் கொண்டு அவரை" என்றேன்.
படாதவன் தானே என்னும் தொனி இந்த நம்பரைக் கொடுத்து உங்கள் பத்திரியில் அட்மிட் செய்திருக்கின்
ச்சு விட சிரமப்பட்டார். வயிறும் * சொல்லி விட்டார்கள்." என்று ட் நம்பர், கட்டில் எண் சகலதையும்
ல கிடைத்திருப்பதாகக் கூறினாரே!”
-த்ததைப் பிடித்து வைத்துக் கொள் னயாவது வேலை இது.?" என்றவர் விட்டார்.
யநூல் வெளியீடு பற்றி நண்பருடன்
கபோட்டிருந்தேன்.
லயா” என்றார் ஒரு வியப்புடன். பநூலைத் தான்." என்றேன். ன் வரத்தேவையில்லை" ஒரு இலக் காரனுக்குத் தரும் கனம் அது கெளர
b ஆபீஸ் வரவா” என்றேன்.
ஆபீஸ் இல்லை.” என்று ஒரு புது

Page 205
விலாசம் கொடுத்தார். எனக்குத் தி னால் இடம் தெரியும் பெரிய கம்ப தகுதிகளும் எனது நண்பருக்கு உண் வரவேற்பறைப் பெண்ணிடம் ெ போனேன். தனியானதொரு டெ கண்ணாடி பதித்த மேசையில் மூ6 மிகவும் கலாதியாக இருந்தார்.
"என்விலப் கொடுத்தே வாங்கல சிரித்தபடி விடைபெற்றேன்.
இரண்டு மூன்று மாதங்களின் சந்தித்தேன்.
"இந்த நேரத்தில் இங்கே எப்படி
முதலில் ஒரு அசட்டையான சி இருந்தால்தானே லீவு போடனும்?"
“என்ன மாதிரி இடம்.? என் குமா?” என்றேன்.
"கெடைக்காது தான். அதுக்க டாம்? ஒத்திகைக்கு நாலு நாள் டானுக. அவுட்ஸ்டேசன்ல றிகர்சல் அல்லாடிப் போயிறுவாங்க ஒத்தின் என்னவாகும் லிவு குடுக்காட்டி ே அஞ்சாறு நாள் கழித்து ஆபீஸ் ே டானுக. வச்சிக்கோன்னுட்டு வந்து
குரலில் ஒரு வருத்தம் தெரிய6 மனிதன் உயிர் வாழ்வதில்லை" எ6 லோடியது.
தகவல் கிடைத்ததும் ஆஸ்பத்தி அரசாங்க ஆஸ்பத்திரியின் நோ தால் வார்ட் கட்டில்களைச் சுற்றி உறவினர்கள். நண்பர்கள். ஈக்கள் கட்டில் இலக்கத்தைக் கருத்தில் சுவரோரத்தில் கிடந்த கட்டிலின்

கைப்பாக இருந்தது. பெயர் சொன் னி அது. அதற்குள் நுழையும் சகல டு என்பதும் நான் அறிந்ததே.
பயர் சொல்லிவிசாரித்தேன். உள்ளே ரிய அறையில் அமர்ந்திருந்தார். ன்று தொலைபேசிகள் என்று ஆள்
ாம் போல் இருக்கிறதே...?” என்று
பின் ஒரு நாள் ஆமர் வீதியில்
. லீவா?” என்றேன்.
ரிப்பு பிறகு கூறினார் "வேலையில்
ன மாதிரி உத்தியோகம்? கிடைக்
ாக, மனுசனுக்கு சுதந்திரம் வேண் லீவு போட்டேன். இல்லைய்னுட் ல் போகாட்டி ஆர்ட்டிஸ்டெல்லாம் கை ஒழுங்கா நடக்காட்டி ஆற்றுகை பாங்கடான்னுட்டுப் போயிட்டேன். பானேன். வேலை இல்லைன்னுட் ட்டேன்!” என்று கூறினார்.
வில்லை. "அப்பத்தினால் மட்டுமே ன்னும் இயேசு மொழி என் நினைவி
ரிக்குச் சென்றேன். யாளர்களைப் பார்க்கும் நேரம் என்ப க் கூட்டம் கூட்டமாகச் சனங்கள். r போல!
சுமந்தபடி உள்நுழைந்தேன்.
ல் சவர்க்காரம் போட்டு ஊற வைத்த
தெளிவத்தை ஜோசப் 179
றுகதைகள

Page 206
அழுக்குத் துணிபோல் தனியாக ச புழுவைப் போல் சுருண்டபடி!
ஈக்கள் மாத்திரமே கட்டிலைச் 6
வீட்டில் இருந்து கூட யாரும் “வந்து விட்டுப் போயிருக்கிறார்கள்
தலைமாட்டில் இருக்கும் சின் கலர் பிளாஸ்க், லேசாகத் திறந்தி பார்க்கும் சில பழ வகைகள்! சாப்ப
கட்டிலை நெருங்கினேன். லேச இடுப்பு, கை, கால் என்று ஒவ்வெ குழிகளுக்குள் பதுங்கி இருக்கும் கின்றது.
நான் வந்திருக்கின்றேன் என்ப வந்திருக்கின்றான் என்னும் பூரிப்பு சிப் பரவுகின்றது. மூக்கையும் வான டிக் வளையம் வைத்த துணி மூடி னார். எனக்குப் புரியவில்லை. அ காட்டினார். திறந்தேன் அவர் மு. ண்டு மூன்று துணி மூடிகள் இருந்த
ஒன்றை எடுத்து வாயையும் மூ கொண்டேன்.
அருகே சென்று ஆதரவாகக் ( கண்களில் நீர் முட்டி நின்றது. கால் ஊதிப் போயிருந்தது.
துணி மூடியை மூக்குப் பக்கம் பேசினார்.
"நான் திரும்பி வீடு வருவேன் கண்கள் கலங்கி கிடந்தன. உதட்டி தடுத்தேன். "ஒன்றும் ஆகாது” என் கிறார்கள் என்று கேட்டேன்.
“நிறைய தகறாறுகள்..! கால் வீங் கொள்ளுகிறது; கிட்னியைக் காண கேன்சர் என்கின்றார்கள். எக்கச்சக்கப்
1 தெளிவத்தை ஜோசப் | சிறுகதைகள்

டக்கின்றார் நண்பர். ஒரு கறுப்புப்
ற்றிப் பறந்து கொண்டிருக்கின்றன. வரவில்லையோ என்னும் நினைவு "என்று தீர்மானித்துக் கொண்டது.
ன மேசையின் மேல் தெரிந்த நீலக் நக்கும் மேசை லாச்சியில் எட்டிப் ாட்டுப் பொருட்கள்!
ாக தொட்டேன். கண்கள் விரிந்தன. ான்றாக விரிந்தன. உடல் நீண்டது. கண்கள் ஒளி வீசின. முகம் மலர்
தை விடவும் ஒரு இலக்கியக்காரன் கண்களில் ஒளிபாய்ச்சி ஒளிபாய்ச் யயும் சுற்றிப் போட்டிருந்த இலாஸ் யைக் காட்டி ஏதோ சைகை காட்டி ருகிலிருந்த மேசையின் டிராயரைக் கத்தில் போட்டிருந்தது போல் இர
T.
0க்கையும் சுற்றிக் காதில் மாட்டிக்
கையைப் பிடித்தேன். அவருடைய ஸ்கள் வீக்கம் கண்டிருந்தன. வயிறு
தள்ளி வாய்க்கு இடம் ஒதுக்கிப்
என்று நினைக்கவில்லை" என்றார். ன் மேல் விரலை வைத்து உஷ் என்று று தைரியம் கூறியபடி என்ன சொல்
தகிறது; திடீர் திடீரென வயிறு ஊதிக் வில்லை என்கின்றார்கள்; வயிற்றில் ான கொம்பிளிக்கேஷன்ஸ் என்றார்.

Page 207
"அளவுக்கு மீறிக் குடித்தால் கி செய்யும்" என்றேன்.
நண்பர்களுடன் சேர்ந்தும், தனிய இருந்தார்.
சில நாட்களில் ஜிவ் ஜிவ்வென் மறுக்கும் கால்களுடன் பஸ் ஸ்டா6 பஸ் வந்த பிறகு இவன் பஸ்ஸின் பஸ் ஏறுமா? என்று எரிச்சல் வரும்
ஆட்டோ ஒன்றைப் பிடித்து விடுவேன்.
என்னுடைய கதை ஒன்றை ஈடுபட்டிருந்தார். ஆகவே, ஒரு சி கொஞ்சக் காலம் அவர்களுடன் சுற்
ஸ்டோரிடிஸ்கஸன் என்று ஏத பார் மூடும்வரை குடிப்பார்கள். நா வுடன் அவர்களது பேச்சுக்களை ர
பார்காரன் மூடப்போகும்போ அடம் பிடிப்பார்கள். பார்காரன் கதவுக்குப் போடும் இரும்புபாரு தள்ளாத குறையாக வெளியே தள்ள
கதவு மூடிக் கொண்ட பிறகு தொடரும் கொஞ்ச நேரத்தில் பான டவர்கள் போல் குனிந்து குனிந்து குவார்கள்.
மற்றவர்கள் எப்படியாவது போ
நண்பரை நான் தான் ஆட்டே இறங்கி நிற்க முடியாமல் தடுமா! கதிரையில் போட்டு விட்டுத் திரும்
அப்போதெல்லாம் குடித்து 6 கொண்டு வந்து பத்திரமாக வீட்ட யுணர்வு நண்பரின் மனைவியிட யிருந்தேன்.
ஆனால், நானும் அவருடன்

ட்னி காணாமல் போகாமல் என்ன
பாகவும் நிறையக் குடிக்கத் தொடங்கி
று சிவந்த கண்களுடன் நேராக நிற்க ன்டில் நிற்பார். ல் ஏறுவானா? அல்லது இவன் மேல்
6!
வீட்டில் கொண்டு போய் விட்டு
நாடகமாக்கும் முயல்வில் நண்பர் ல நாடக நண்பர்களுடன் நானும் றினேன் மாலை வேளைகளில். ரவது ஒரு பாருக்குள் நுழைவார்கள். ரனும் ஒரு கிளாஸ் கொக்காகோலா சித்தபடி குந்தியிருப்பேன்.
து இன்னொரு குவாட்டர் கேட்டு கால் கொண்டு வரமாட்டான் முன் உன் வருவான். கழுத்தை பிடித்துத் ளிக் கதவை மூடிக்கொள்வான்.
ம் தெருவில் கதை டிஸ்கெஸன்ஸ் தயில் ஏதோ நாணயத்தை தவறவிட் தேடுவார்கள். பிறகு தவழத் தொடங்
ய் விடுவார்கள். ரவில் போட்டு வீட்டில் சேர்ப்பேன். றுகையில் உள்ளே கொண்டு போய்
புவேன். பிட்டுக் கிடக்கும் தன் கணவனை உல் சேர்க்கின்றாரே என்னும் நன்றி ம் இருக்கும் என்று தான் எண்ணி
அமர்ந்து குடித்து கூத்தடித்துவிட்டு
தெளிவத்தை ஜோசப்
சிறுகதைகள்

Page 208
போதை மீறியதும் கொண்டு வந்து கவே அந்தம்மாள் நினைத்துக் நேற்றைய டெலிபோன்'ஓ.வில் வி
தானே பாதுகாத்துப் பராமரித்து இப்படித் தானே குடித்துக் குடித் வீக்கம், கால் வீக்கம் கிட்னியைக் என்று அழுது அங்கலாய்த்து என்6 களற்றும், ஆரோக்கியமாகவும் 6ை சமுதாயப் பணிதான்.
நண்பரைப் பார்க்க எனக்குப் கலங்கிய கண்களுடன் எனது கரம்
"நீங்கள் ஆயிரம் சமாதானம் கூறுகிறது ஆட்டம் முடிந்துவிட்ட விட்டது என்று! நான் திரும்பி ( அழுது அரற்றப் போவதுமில்லை!! ஆக வேண்டும் காரியங்கள் என்ன
பேசுவதற்கு அவர் படுகின்ற சி தெரிகிறது. அவரையே உற்றுநோக்
“என்னுடைய அரங்கியல் கலை வீட்டாருக்கு ஏதும் தெரியாது! அை ஏதோ பிழைக்கத் தெரியாதவன் எ னும் இருக்கின்றனர். நீங்கள் தா? நாலு பேருக்குத் தெரியுமாப் போ எனது குடும்பத்தினர் எனது உற6 களை உணர வேண்டும். நாளைக்( நாளுன்னு பாலூத்தி, அஸ்தி கரைச் விடுவார்கள்!”
"நான் அதற்காகப் பிறக்கவில் படித்தேன். உத்தியோகம் பார்த்ே கட்டினேன். வாழ்ந்தேன். செத் னேன். கொண்டு ஒருமையிலும், பல பேசித்திரிந்த வெறும் மனிதன் வில்லை."
குரல் கனத்துத் தழுதழுக்கக் கூறி நண்பரை சமாதானப்படுத்தி ஆ
182 தத்து ஜோசப்
றுகதைகள

|வீட்டில் தள்ளிவிட்டுப் போவதா கொண்டிருக்கின்றார்கள் என்பது சிளங்கியது. புகொள்ள வேண்டிய தன் உடலை து சீரழித்துவிட்டு இப்போது கை காணோம்... குடலைக் காணோம் ன செய்ய, தன்னைத் தானே நோய் வத்துக் கொள்ளல் என்பதுவும் ஒரு
பரிதாபமாக இருக்கிறது. அவரோ பற்றிக் கூறினார்.
கூறினாலும் எனது அந்தராத்மா து என்று! பந்தயம் ஓடி முடிந்தாகி வரப் போவதில்லையே அதற்காக உங்களால் எனக்கு சில காரியங்கள்
காரியங்கள் உதவிகள்” என்றார். ரமம் உயர்ந்து மடியும் நெஞ்சிலும் கினேன்.
இலக்கிய செயற்பாடுகள் பற்றி என் வ பற்றிய அக்கறையுமில்லை! நான் ன்னும் நினைவுகளுடனேயே இன் ன் அவை பற்றிப் பேச வேண்டும். ல் செய்ய வேண்டும்... குறிப்பாக வினர்கள்... என்னுடைய ஆளுமை த செத்தா நாளன்னிக்கு மூணாவது சி அன்னதானம் கொடுத்து முடித்து
லை! பிறந்தேன்... வளர்ந்தேன்... தன்... சம்பாதித்தேன்... கல்யாணம் துப் போனேன்... என்று 'னேன். சோறு நிதம் தின்று வீண் கதைகள் எாகவும் மரித்து விட மனம் ஒப்ப
க் கொண்டிருந்தார். சுவாசப்படுத்தி படுக்க வைத்தேன்.

Page 209
நோயாளர்களைப் பார்வையிடும் ே காரர்கள் வேகம் காட்டினர். மனட பற்றிய தேடலுக்கான ஆவல் நிரம்ப றினேன். ஒரு கலைஞனின் முடிவு கூடாது.
அவனை வாழ வைக்க வேண்டு வரதும் கடமையாகும். ஒரு ஆரே அந்தப்பணிக்கான பக்குவம் நம்மில்
ஒரு சிட்டியும், செல்லப்பாவும், தொடங்கி இராவிட்டால் கு.ப.ரா. ருப்பாரே.
மனம் அலை மோதுகிறது குழம் ரிருக்குப் போக வாய்க்கவில்லை. இலக்கிய நண்பர்களுக்கெல்லாம் : பார்க்கும்படி, நெருக்கமான பத்திரில் கூறினேன். இன்னார் நோயுற்று மரு செய்தி போடும்படி.
கலாசார அமைச்சுக்குப் போன் பாளர் எனது நண்பர்.
நண்பர் பற்றி கூறினேன். தேசிய முறை பரிசு பெற்றவர் என்று விபரப்
“என்ன செய்ய வேண்டும்?” என் “அமைச்சரை ஆஸ்பத்திரிக்குப் என்றேன்.
"சிரமம் தான் ஆனாலும் சொல்( என்றால் கதையே வேறு" என்று மு "அமைச்சரின் வெற்றியில் நை பங்களிப்பும் இருக்கிறது என்பதைய
"குறைந்த பட்சம் அவருடைய 6 யிடம் நண்பரின் சுகம் விசாரிக்கச் ெ
"அதைக் கட்டாயம் செய்யலாம் நாளைய பேப்பர்களில் படத்துடன் டம் காட்டுங்கள்” என்றேன்.

நரம் முடிவுக்கு வருவதாகக் காவற் ம் முழுக்க அவரது செயற்பாடுகள் இருந்தது. விடைபெற்று வெளியே அவனது மரணமாக இருந்துவிடக்
ம். அது உயிரோடிக்கும் நம் அனை ாக்கியமான சமூகப் பணியாகும். ஒரு சிலருக்காவது வரவேண்டும்.
க.நா.சுவும், ஜானகிராமனும் பேசத் நாற்பதுகளிலேயே செத்துப் போயி
பித் தவிக்கிறது. மறுநாள் ஆஸ்பத்தி
ஆனாலும் கூடுமானவரை கலை கூறினேன். ஆஸ்பத்திரியில் போய் கை ஆசிரியர் நண்பர்களுக்கு செய்தி த்துவமனையில் என்று படத்துடன்
செய்தேன். தமிழ் மொழி இணைப்
நாடக விழாவில் பங்குபற்றி இரண்டு b கூறினேன்.
று கேட்டார்
போய் பார்க்கச் செய்ய வேண்டும்"
வேன்” என்றவர், சிங்களக் கலைஞர் டித்தார். ன்பருடைய வாக்கும் இருக்கிறது. பும் சொல்லுங்கள்"என்றேன். வீட்டுக்குப் போன் செய்து மனைவி சொல்லுங்கள்” என்று முடித்தேன். நம்பரைத் தாருங்கள்” என்றவரிடம் செய்தி வருகிறது. அதையும் அவரி
தெளிவது ஜோசப் 183
றுகதைகள்

Page 210
அடுத்த நாளும் ஆஸ்பத்திரிக்கு மனிதப் பிரச்சினைகள் குரூரமான
நண்பரின் மனைவிக்கு போன் (
"முன்னேற்றம் எதுவுமில்லை. சையென்று முந்தநாள் இரவே டெ ருக்கின்றார்கள். எனக்கே நேற்று அல்லோலக்கல்லோலப்பட்ட பி நாளைக்கு தான் கொண்டு வருவார்
“நல்ல வேளை எனக்கு ஆஸ்பத் போயிருந்தால் எனக்கும் அலைச் கொண்டேன்.
நண்பரின் மனைவி தொடர்ந்தா எப்படி இருக்கிறார் என்று விசாரித் ருப்பதாகப் பேப்பரில் பார்த்தாரா என்றார்.
குரலில் கடுமை இல்லை. மாறா
அவருக்குச் சுகமில்லையாமே தென்றால் பெருமையாகத்தான் இ(
அவரைப் பற்றிய ஒரு கட்டுை நாளையும் ஆஸ்பத்திரிக்குப் போக சில் இருந்து வந்தவுடனேயே எழுத என்ற நம்பிக்கை இருந்தது.
ஆனாலும், நம்பிக்கை கை கொ
நண்பரின் கலை உலக ஆரம்ப குறிப்புகளைத் தேடத் தொடங்கி6ே அவருடன் இத்தனை நெருக்க பழகி இருந்தும்கூட அவைகள் ! இப்போது புரிகிறது.
கட்டுக்கட்டாகவும் இங்கு. அ பத்திரிகைக் கட்டுக்கள் சிறு சஞ்சி தற்கும் நேரமற்று தேடுதலே முக்கிய நண்பர் பற்றிய கட்டுரைக்கான களை வரவேற்றுக் கொண்டது.
184 தவத்து ஜோசப்
றுகதைகள

ப் போகக் கிடைக்கவில்லை. தனி வைகள் தான். போட்டுப் பேசினேன். அப்படியே தான் ஏதோ அவசர சிகிச் ரியாஸ்பத்திரிக்கு கொண்டு போயி க்காலை ஆஸ்பத்திரிக்குப் போய் றகு தான் ஒபீசில் கூறினார்கள்! களாம்"
திரிக்குப் போக கிடைக்கவில்லை. Fல் மட்டும் தான்” என்று எண்ணிக்
ர். "மந்திரி ஒருவர் பேசினார். அவர் தார். ஆஸ்பத்திரியில் அட்மிட் செய்தி
ம் பேப்பரை நான் பார்க்கவில்லை”
க ஒரு குளுமை இழைத்தது. என்று ஒரு அமைச்சரே விசாரிப்ப ருந்திருக்கும்.
ரை எழுத ஆரம்பித்தேன் இன்றும் 5 வேண்டியதில்லை என்பதால் ஒபீ த்தொடங்கினால் முடித்துவிடலாம்
டுக்கவில்லை.
ம் எப்படி நிகழ்ந்தது என்பதற்கான னன்.
மாகவும் இத்தனை காலமாகவும் பற்றி தெரிந்து கொள்ளாத ஏக்கம்
ங்கு. என்று சிதறியும் கிடக்கின்ற கைகள் என்று தேடினேன். எழுதுவ பமாகிவிட்டது.
நிர்பந்தம் அவரை பற்றிய தேடுதல்

Page 211
கட்டுரைக்கான குறிப்புகள் த சில சந்தேகங்களை நாளை ம கொள்வோம் என்று எண்ணிக் ெ தும் அவருக்கான ஒரு சமூக அ வுகளே.
இலக்கிய அங்கீகாரத்தை அலி தால் நிர்ணயிக்கப்படுவது. கால தைப் போல்.
ஐம்பது நூறென்று ஆண்டுக டெடுத்துக் கொண்டுள்ள ஒரு அங்கீகாரம். அது நானோ நீங்களே இன்று மாலை சென்று பார்க் வந்தார்கள் என்று விசாரிக்க வே6 காட்ட வேண்டும். என்னும் நி கிளம்பினேன் றிஸ்க் எடுக்க விரு பஸ் தரிப்பில் இறங்கி பாதை பத்திரிக்குப் போய்விட்டேன். பூந் கடந்து வார்ட்டுக்குள் நுழைந்தே கட்டில் காலியாகக் கிடந்தது. மருத்துவமனைச் சிப்பந்திகள் கொண்டிருந்தார்கள்.
வார்ட் ஒபீசை நோக்கி விை கான வேர்கள் மனதுக்குள் ஆழப நண்பரே வேராகி நிற்பது பே யும் தரும் நினைவு.!

பார்! இனி எழுதிவிடலாம் ஒரு rலை ஆஸ்பத்திரியில் கேட்டுக் காண்டேன். இவைகள் அனைத் ங்கீகாரத்தைத் தேடித்தரும் முயல்
ல. இலக்கிய அங்கீகாரம் காலத் மே மதியினுக்கோர் கருவி என்ப
ளின் பின் காலவோட்டம் கண் சிலரைப் போல், காலம் தரும் ாா தருவதல்ல. 5 வேண்டும். நண்பர்கள் யார் யார் ண்டும். பத்திரிகைச் செய்திகளைக் னைவுகளுடன் நேரத்துடனேயே ம்பாததால்.
கடந்து கேட்டைத் தாண்டி ஆஸ் தோட்டம், நாய்கள் கூட்டம் என்று ன்.
ர் கட்டிலைச் சுற்றி மருந்தடித்துக்
கிறேன் நண்பர் பற்றிய தேடலுக் ாக இறங்கிப் படர்ந்தன.
ான்ற நினைவு வாழ்வும் செழுமை
வீரகேசரி 07:10,20122
தெளிவந்தது 185

Page 212
“...இலக்கியத்துக்கு இயல்பு மனிதர்களின் வேண்டும். அது தெளி
படைப்புக்களில்
கூனல்" என்று உலகப் பெருமைமிச் அதை உண ஏழையைக் கண்டு ஏழ்மை குறித்து வ சுமை ஏறற அதுபோன்று சிறுகை கவனிக்காமல் விட்ட விரும்பியோ விருட படைப்புகள் அ அறிமுகப்படுத்த போய்வி
- இந்திரா பா
(22-12-2013 - 'விஷ்ணு தலைமைவகித்து ஆற்
J56trff: www.j

கோபம் கூடாது. ர் சித்திரமாக இருக்க ரிவத்தை ஜோசப்பின் காணப்படுகிறது. ஒரு சிறுகதை. 5க சிறுகதையாகவே ணர்ந்தேன்.
வருந்துவதைவிட ருந்துவது கூடுதல்
)ககூடியது. தகளை, நாவல்களை டது நமது பிழையா? ம்பாமலோ சிலரது றியப்படாமலும் எப்படாமலேயும் டுகிறது.”
ார்த்தசாரதி -
பரம் விருது விழாவில் றிய உரையிலிருந்து.)
eyamohan.in

Page 213
தெளிவத்தை ஜோசப்
இலங்கையின் தமிழிலக் நோக்கும்போது ஈழ பொதுப்படையான தொ கொண்டாலும் இல் இவ்விலக்கியத் தொகுதி அல்லது சித்திரிக்கும் ம அடிப்படையிலோ வழக்கமாகிவிட்டது. யாழ் வரலாறு, கிழக்கிலங்ை இலங்கை முஸ்லிம்களி என பல்வேறு நி ஆராய்ப்படுகின் தொகுதிகளிலொன்றாக இன்று போற்ற
"தெளிவத்தை ஜோச இல்லையேல் மலையகத் பற்றிய எமது அறிவு குை உண்மையில் தெளிவ முக்கியமான சாதனை, ச ஒருவரின் உள கண்ணோட்டத்தையும்
கல்வி முறைப்பற்றி அ இதற்கு நல்ல உதாரணம் மனிதர்களை அவர்கள் சித்திரிப்பவன் மற எழுத்தாளன்
பேராசிரியர்கார்த் ("ஞானம்" தெளிவத்தை ஜோ
ISBN 978
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

கியம் தமிழக நிலைப்பட த்திலக்கியம் என்ற குதிப் பெயரைப் பெற்றுக் மங்கை நிலையிலே
பிரதேசவாரியாகவோ க்கள் தொகையினரின் றிப்பிடப் பெறுவது ப்பாணத்து தமிழிலக்கிய க இலக்கிய வரலாறு, ன் இலக்கிய பங்களிப்பு லையிலே இவை றன. அத்தகைய 5 மலையக இலக்கியம் ப் பெறுகிறது.
ப்பின்" எழுத்துக்கள் து மக்களின் வாழ்க்கைப் றவுற்றதாகவே இருக்கும். ந்தை ஜோசப்பின் மிக ராசரி மலையகத் தமிழன் ப்பாங்கையும் த்திரிப்பதாகும். தோட்ட வரது அவதானிப்புகள் ாக விளங்குகின்றன. சக
ன் இயல்பு நிலையில் க்கப்பட முடியாத ஆகின்றான்.
திகேசு சிவத்தம்பி சப் பவள விழா சிறப்பிதழ் 2010)
}-955-1805-06-7回
ஜ் "51"|35"50%"|| Ејšiješi

Page 214