Page 1


Page 2
பரிசுக்க
வீரகேசரி
59
பொன்னம் 1 பிள்ளை
பெலர் இலாசம்...
கைலொப்பம்..

பிரசுரம்
மாளின் கள்
2156

Page 3
PONNAMMALIN PILL
Written by: P. Pathmanath Prince Street, Matale.
PRIGE RS. 5-50
Published by
V RAKE SAR P.O. Box 160, COLOMBC
Sole Distributors:
éxpress Иеиspapers ( 185, GRANDPASS ROAD, COLOMBO - 14.

AIKAL
FIRST EDITION
JUNE - 1979
RESER v ED wITH
COPYRIGHTS
THE PUBLISHERS
PIRASURAM
VIRAKESARI 66
).
| 4
0eylon) Alal.

Page 4
கையையும் என்னுல் முழுை
இரவின் ஆழ்ந்த மெள6 பாலத்தின்மேல் நிற்பது எ போக்கு. அந்தச் சமயத்தில் ஆக்கிரமித்துக்கொண்டு நிற் தழித்து இனிமையான சுக ஊதுவத்தியைப் போல் வாழ்ந்த இவளை எண்ணி நr ஆனந்தமும் கடைசியாக வ லாக உருவகித்திருக்கிறது.
இந்நாவல் எனது வழ மாறுபட்டது. வாசகர்களா மும், எழுதப்போகும் வி
 

னுரை
இக்கதையின் நாயகி பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பே என் மனதினில் ஒரு இலட்சியப் பெண்ணுக ஜெனித்த வள். ஆனல்,சில காலத்துக்கு முன்பு மட்டக்களப்புக்குப் போ ய் இரு வாரங்கள் தொடர்ச்சி யாக இருக்க நேரிட்டபோது தான் உறக்க நிலையில் இருக் கும் கூட்டுப்புழு,அழகிய வண் ணத்துப் பூச்சியாக மாறு வது போல இவளின் வாழ்க் மயாக உருவகிக்க முடிந்தது.
னமான சூழ்நிலையில் கல்லடிப் ‘னது விருப்பமான பொழுது முழுமையாக எனது மனதை பாள் இவள். தன்னை அழித் த்தைத் தரும் ஒரு உயர்தர தனது குடும்பத்திற்காகவே ான் அடைந்த பெருமையும், படித்த கண்ணிருமே இந்நா வ
}க்கமான பாணிக்குச் சற்று கிய நீங்கள் காட்டும் உற்சாக விமர்சனங்களும்தான் எனது

Page 5
அடுத்த நா வலுக்கு முன்னே பொறுப்பை பணிவன்புடன் றேன்
முடிவாக , இந் நா வலை பனத்தாருக்கு - குறிப்பாக . எஸ். பாலச்சந்திரன் அவர்க கமும் என்றும் உரித்தாக இரு
7. குமார வீதி, மாத்தளை , 13-7-78.
அடுத்த வெளி யீடு !
பல்லாயிரக்கணக்க
இதயங்களைக் கெ "நெஞ்சில் ஓ
நா வ லின் ெ கருணாசே சிங்களத்தில் தம்பிஐயா தமிழில் மொ!
' 'இறைவன் 6
(சமூக !
வீரகேசரி ]

ஐடியாக அமையும். அந்தப் - உங்களிடம் சமர்ப்பிக்கின்
வெளியிடும் வீரகேசரி ஸ்தா அதன் நிர்வாக அதிகாரி திரு . ளுக்கு என் நன்றியும், வணக் 5க்கும்.
பொ. பத்மநாதன்
Tன வாசகர்களின் காள்ளை கொண்ட ர் இரகசியம்'' தாடர்ச்சி - ன ஜயலத் - எழுதியது. தேவதாஸ் ழிபெயர்த்தது. வகுத்த வழி'
நா வல்) பிரசுரம் - 67

Page 6
பொன்ன பிள்ளைகள்
மார்கழி மாதக் குள் உ றை ய வைத்தது. - பாக் கொண்டு திரும்பிப் படுக்க மு வில்லை. அவளின் வயிற்றுக்கு கா லும், கழுத்தை வளைத்தப் அவளை அசையவிடாமல் செய் அழுத்தியிருந்த உடலின் ட கிடந்த கையின் திரட்சியும் 2 யாரென்பதைப் பார்க்காமல் வைத்த ன.
பாக்கியம் மெல்ல அந்த ளின் மனம் ஒரு வகை நிறைவு அ வளையறியாமலேயே அவள் டாள். நினைக்கும்போதே 1 இருந்தது. சுந்தரி பிறந்ததில் ளின் மடியில் தான். அன்னை 6 லும் அம்மாவென் று அழும்பே தைப் பார்த்துத்தான் அவள்

ம்மாளின்
ரிர் எலும்புக் குருத்துகளை கியம் உடலைச் சிலிர்த்துக் மயன்றாள். அவளால் முடிய க் குறு க்காகக் கிடந்த ஒரு டி கிடந்த ஒரு  ைக யு ம் தன, பக்க வாட்டாக அ வளை பருமனும், கழுத்தின் மீது அருகில் அப்படிக் கிடப்பது லேயே அவளுக்குப் பு ரி ய
க் கைகளை வருடினாள். அ வ புணர்ச்சியால் கு று குறுத்தது. - புன்னகை செய்து கொ ண் பாக்கியத்துக்குப் பூரிப்பாக இருந்து, வளர்ந்தது வரை அவ என்றொருத்தி அருகிலிரு ந்தா பாது இந்த அக்காவின் முகத் - அழுதிருக்கிறாள், அ வ ளின்

Page 7
இன்பம், துன்பம், நிறை வு, ( பகிர்ந்துகொள் வது இந்த அ புறத் துச் சு வ ரி லிருந்த பழ தட. வை ஒலித்து ஓய்ந்தது. அ கும் பொருட்களில் முதன்மை தான், பாக்கியம் நேரத்தைப்
நடுச்சாமம் கடந்து மூன்
இது ஓரிரு வருடப் பழக் பழக்கம். விடியற்காலை மூன், ஷங்களுக்கு முன்பாகவே அவ
': முருகா!'' என மனது . துக்கொண்டாள் பாக்கியம் இருந்து கடவுளை நினைத்துக்ெ மில்லை. இனி இரவுபத்து மணி படுக்கப் போகும் வரைக்கும் டும், இது வும் அவளின் பதில்
சுந்தரியின் உறக்கம் கை கையையும் காலையும் விலக்கி தலைப்புறமாக தணித்து வை தரைத் தூண்டினாள். வெ ளிக் சுந்தரி படுத்திருந்த அலங்.ே தது. தலையணையில் முகம் பதி தாள் சுந்தரி. அவள் அணி போடு சுருண்டு அலங்கோல
பாக்கியம் புன்னகையே இழுத்துச் சீராக்கி விட்டாள் நிமிர்ந்து படுத்துக்கொண்ட வெ ளிச்சம் இப்போ து அவ விழுந்தது. ஒரிடத்தில் ஒரு 6 மல் சிற்றெறும்புபோல் எந் வள் அவள், கடந்த இரண்டு

பான்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
தறைவு எல்லா வற்றையுமே க்கா தான். ' 'டங்!'' வலது வ்காலத்து மணிக்கூடு ஒரு ப்பா வின் ஞாபகமாக இருக் யானது இந்த மணிக்கூடு | புரிந்துகொண்டாள். றரை மணி. கமல்ல. பதி னொரு வருடப் றரை மணிக்கு ஒரு சில நிமி ளின் தூக்கம் கலைந்துவிடும். க்குள் ஒரு வினாடி தியானித் 1. 'அதற்குமேல் ஆறுதலாக கொள்ளக்கூட அவளுக்கு நேர க்கோ, பதினொரு மணிக்கோ பம்பரமாகச் சுழல வேண் னொரு வருடப் பழக்கம்.
லயாத வாறு மெல்ல அவளின் விட்டு எழுந்த பாக்கியம் க்கப்பட்டிருந்த அரிக்கன் லாந் *சம் பரவியதன் பின்புதான் காலநிலை அவளுக்குத் தெரிந் இயக் குப்புறப் படுத்துக் கிடந் ந்திருந்த பாவாடை இடுப் மாகக் கிடந்தது, ாடு தங்கையின் பாவாடையை . ஏதோ முனகியபடி சுந்தரி Tள், அரிக்கன் லாந்தரின் ளின் முகத்தில் தெளிவாக வினாடிகூடத் தரித்து நிற்கா நேரமும் பரபரத்துத் திரிகிற 5 நாட்களாக ஏதோ சோம்

Page 8
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பல் பட்டுக்கொண்டிருக்கிருள். விட்டாற்போல் வெளிறிவிட்ட பாக்கியம் கவலையோடு தங் படி லாந்தரைக் கையிலெடு வயதுக்கு மீறிய சுந்தரியின் ! வது 'கண்ணுரறு' பட்டிருக் இரவு அவள் படுக்கமுன்பு மூ "பார்வை வேறு பார்த்து விட் டிப் பார்க்கலாமோ?
'அக்கா 1' என்று அடுத்து பிட்டாள். "நேரமாச்சா?'- அவளுக்கு தூக்கம் கலைந்து வி 'இல்லை. மூன்றரை மண கலக்கத்தோடு தலையணையை இ படி மறுபடியும் உறங்கத் திெ
பாக்கியம் ஏதோ எண்ண புடன் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தா6 வயது பெரியவள் மீனுட்சி, . சுந்தரியைவிட மூன்று வயது ருள். பொன்னுத்துரை அடி போல் 'நராங்கல்' உடம்பு
மீனுட்சியை அடுத்து அ6 இள்-லட்சுமி, வாணி, கீதாவர் கைகளையும் கால்களையும் கிடந்தார்கள், அவர்களை இ படுக்கவைத்துவிட்டு கொல்
பாக்கியம் ஒரு வினடி தயக்
அறையருகே வந்து யன்னலி தாள். வாய் திறந்தபடி கட தான் சுந்தரமூர்த்தி. இரவு அரைக்காற் சட்டையை ம

முகமும் சோபை இழந்து .[iلنوع -
கையின் முகத்தைப் பார்த்த த்துக்கொண்டு எழுந்தாள். உடல் வளர்ச்சியில் யாரா கலாமென்ற சந்தேகத்தில் }ன்று மிளகாயை எடுத்து -டாள். "இனி ஒரு நூல் கட்
துப் படுத்திருந்த மீனுட்சி கூப் - சிறு சத்தம் கேட்டாலும் டும்.
ரிதான். நீ தூங்கு' தூக்கக் இழுத்து நெஞ்சோடுஅணைத்த நாடங்கி விட்டாள் மீனுட்சி,
ாத்தில் மீனுட்சியை சுந்தரி ா. சுந்தரியை விட மூன்று ஆணுல், உருவ அமைப்பில்
இளையவள் போல் இருக்கி டிக்கடி கேலி பண்ணுகிருற்
அவளுக்கு.
வளின் மற்றைய தங்கை மார் -மூவரும் ஒருவரின்மேல் ஒரு b போட்டபடி குவியலாகக் ழுத்து ஒவ்வொரு புறமாகப் லப்புறம் போகப் புறப்பட்ட கத்தோடு மெல்ல முன்புற ன்ெ ஊடாக உள்ளே பார்த் ட்டிலில் தூங்கிக்கொண்டிருந்
படுக்க முன்பு அணிந்திருந்த ாற்றி சாரம் கட்டக்கூடச்

Page 9
சோம்பல்பட்டு அப்படியே ப யின் கீழ் ஒரு ஓரமாக பள்! விளிம்புப் பகுதி தெரிந்தது கதைப்புத்தகம் அதென் பது அவளும் எவ்வளவோ கண் டி அவன் இப்படியான புத்தகா மட்டும் விட்டுவிடுவதாகத் ெ
''அண்ணனைப் போல்தா என்று கவலையோடு எண்ணி கொண்டு வெளியே வந்தா வீசிய பனிக்காற்று உடலைச்
அதற்குமேல் தாமதிக்க விறு வென் று கிணற்றடிக்குப் மொன்றினுள் கிடந்த உமிக் மற்றக் கடமைகளையும் மு நிமிஷத்துக்குள் உள்ளே வந்
சுற்று வட்டாரத்தில் | நாயொன் று ஊளையிடும் ஒலி பாக்கியத்தின் தாய் பொன் கேட்டது.
பாக்கியம் சமையலறை தொடங்கி னாள். ஒரு அடுப்பு அடுப்புகளில் தோசை .இ வைத்து எடுப்பது, தோசை பது எல்லாமே யந்திரகெதி! ஒரே சுறு சுறுப்பு இடியப்பா ஓலைப் பெட்டிக ளில் நிறைந்.
பாக்கியம் ஒரு தடவை குடித்துவிட்டு, தங்கைமார். பின் முன்புறச் சூட்டில் கொ
* 'அக்கா!''

பான்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
டுத்திருக்கிறான். தலையணை பளக்கும் ஒரு புத்தகத்தின் 1. ஏதோ ஒரு துப்பறியும் பாக்கியத்துக்குத் தெரியும். த்துப் பார்த்து விட்டாள். பகளை படிக்கும் வழக்கத்தை தரியவில்லை. ன் இவனும் வரப்போறானா?' பபடி கதவைத் தி ற ந் து "ள் பாக்கியம். குப்பென்று
சில்லிட வைத்தது.
அவளுக்கு முடியாது. விறு 'போன வள் பழைய பாத்திர கரியை எடுத்துப் பல் விளக்கி கடித்துக்கொண்டு பதினைந்து
து விட்டாள். எ வ் வி த அரவமுமில்லை. 5 இடையிடையே கேட்டது . னம்மாளின் இருமல் சத்தமும்
மக்குள் பம்பரமாகச் சுழலத் பில் இடியப்பம், இர ண் டு
டி யப்பம் பிழிவது, அடுப்பில் யைத் தட்டில் வார்ப்பது, எடுப் யில் நடந்து கொண்டிருந்த ன. ங்களும் தோசைகளும் இரண்டு
து கொண் டிருந்தன.
தே நீர் தயா ரித்து தானும் களுக்காக 'கேற்றிலை'
அடுப் -திக்க வைத்திருந்தாள்.

Page 10
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக
இடியப்பத் தட்டில் மா பாக்கியம் திரும்பிப் பார்த் சோம்பல் முறித்தபடி உள்ே மீனுட்சி. -
'ஐஞ்சு மணியாச்சா?" இடியப்ப உரலை வைத்துவிட் யில் வழிந்த வியர்வையைத் * * إم.دي ، ، "
'போய் முகத்தைக் க யும் இடிச்சு பாலையும் கற.' மீனுட்சி மறுபடியும் ஒரு கொட்டாவி விட்டபடி வெ6 அந்த வீட்டில் இதுவும். மணிக்குப் பாக்கியம் எழுந் போல் மற்றவர்களும் அவர குறிப்பிட்ட வேலைகளைக் கவ வயதுப் பெண் கீதாவுக்கு விலக்கு.
மீனுட்சிக்கு சம்பல் இடி பது, பின்னர் அக்காள் பா கள் செய்து கொடுப்பது; துல்க்கும் வேலை, பின்னர் . கும் வேலை; சுந்தரமூர்த்திக் இறைத்துத் தொட்டிகளை உணவு தேடுவதும்; லட்சு களைக் கூட்டிச் சுத்தப் படு களுக்கு பால் கொடுக்கும் ( தருக்கும் நியமிக்கப்பட்ட ே பாக்கியத்தின் கண்டிப் அடங்கினுலும் சில சமயங் விலக்குக் கிடைப்பதுண்டு.

厅
έύ
வைப் பிழிந்துகொண்டிருந்த தாள். கைகளை வளைத்துச் ள வந்து கொண்டிருந்தாள்
பாக்கியம் கேள்வியோடு டு சேலைத் தலைப்பால் நெற்றி
துடைத்துக்கொண்டாள்.
பூவிப்போட்டு வந்து சம்பலை
'உம்' கொட்டி வி ட் டு ரியே சென்ருள்,
ஒரு வழக்கம், மூன்றரை து வேலைகளைக் கவனிப்பது வர் நேரம் வந்ததும் எழுந்து ரிைக்க வேண்டும். இரண்டு மட்டுமே இதிலிருந்து விதி
டப்பது, மாடுகளில் பால் கறப் க்கியத்திற்கு ஒத்தாசை வேல்ை
சுந்தரிக்கு பாத்திரங்களைத் மாட்டுக் கொட்டிலைப் பெருக் கு கிணற்றிலிருந்து தண்ணீர்
நிரப்புவதும், மாடுகளுக்கு மிக்கும் வாணிக்கும் வீடு வளவு டுத்திவிட்டு வாடிக்கையாளரி வேலை-இவ்வாருகலுள்வொருத் வலைகள் உண்டு,
பான உத்தரவுக்குள் யாவரும் களில் சுந்தரிக்கு மட்டும் விதி ஆறரை மணிவரையும் அவள்

Page 11
β. ெ
s
படுத்திருந்துவிட்டு அக்காலெ போதும் பாக்கியத்திற்கு அவ 'உனக்கு வர வரச் சோம்பல் என்று செல்லமாக அதட்டிவி வேலையையும் தானே செய்து காகங்கள் கரைந்தபடி ( முற்றுகையிடத் தொடங்கில் எழுந்திருந்து உச்சஸ்தாயியில் பாக்கியம் தேநீரைக் கல மீனுட்சியிடம் கொடுத்தாள்.
"இந்தா! கொண்டுபே அவள் சொல்லவுமில்லை, மீணு தேநீரை வாங்கிக்கொண்டு அ
பாக்கியம் அன்னையை அ ணுெரு வருடங்களுக்கு மே பொறுத்த வரை தாய் மகளெ ஒரு அர்த்தமற்ற நாடகமாக ருந்தது. அவளுக்குப் பெற்றவ அனுதாபமுமில்லை, எந்தவித தவிர்க்கமுடியாத கடமை-அ
ஒரே வளவுக்குள் இருந்த கும் அறைகள் இரண்டும் அந் யாக வலது புறத்து வேலியை எட்டுப்பத்து வருடங்களுக்கு ( இருந்தபோது நாலறை வீடா முடியாமல் இரண்டறைகளே யம் இருக்கும் இந்த வீடு பழம் சீமெந்து போடப்பட்டது. க 6 ஒலை மேய்ச்சல் கூரை.
அன்னை இருக்கும் பக்கம் யாது. இரு வரும் ஒரு வரை ஒ

பன்று வந்து கெஞ்சினுல் ளைக்கோ பிக்க மனம் வராது. அதிகமாகிக்கொண்டிருக்கு" ட்டு அவள் செய்ய வேண்டிய விடுவாள். முற்றத்து வேப்ப மரத்தை விட்டன. பொன்னம்மாள் இருமிக்கொண்டிருந்தாள்.
ந்து ஒருகோப்பையில் ஊற்றி
ாய்க் குடு' யாருக்கென்று ரட்சி அதைக் கேட்கவுமில்லை. வள் வெளியே சென்ருள்.
ம்மாவென்று அழைத்து பதி லாகிவிட்டன. அ வ ளை ப் என்ற உறவு அந்த வீட்டில் த்தான் நடந்து கொண்டி ளைப்பற்றிய கவலையுமில்லை, அன்புமில்லை. ஏதோ ஒரு |வ்வளவுதான். ாலும் பொன்னம்மாள் இருக் த வீட்டோடு சேராமல் தனி ஒட்டினுற்போல் இருந்தன. முன்பு கையில் சிறிது பணம் "கக் கட்டத் தொடங்கிகட்ட ாடு முடிந்த வீடது. பாக்கி கால வீடு. நிலம் மட்டும் ரிமண்ணினுலா ன சுவர்கள்,
பாக்கியம் செல்வது கிடை ருவர் சந்திப்பது எப்போதா

Page 12
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வது எதிர்பாராமல் தான் நட கியம் அவளைத் திரும் பிக்கூட
சமையலறை வேலைகள் தேங்காய் துருவிய சிரட்டை போட்டு இடியப்பங்கள் ஒரு வேறொரு பெட்டியி லுமாக 4 மீனாட்சி சமையலறைக்குள்) பாத்திரங்களை ஒதுக்கிவிட்டுக் பாக்கியம் வெளியே வந்தால் னப் பெண் கீதா கூட எழுந்து தரிமட்டும் தூக்கம் கலையாம படுத்துக்கிடந்தாள்.
''படுத்தது போ தும டி. ளின் தோளில் தட்டினாள் மெல்லக் கண்களைத் திறந்த தமக்கையின் முகத்தைப் பா கொண்டு எழுந்தாள்.
''பாத்தியா டி நேரத்தை துடன் சுவரிலிருந்த மணிக்ச காட்டினாள். ''ஆறு பதிக எழுப்பவேண்டியிருக்கு. பெட படுத்தால் வீடு உருப்படுமா?
** பஞ்சியாக் கிடக்கக்க கொண்டே எழுந்து, படுத்த காமல் கொல்லைப்புறமாகச்
"பதினொரு வயசாச்சு. யாகத்தான் இருக்கிறாள்'' எ துக்கொண்டே பாயைச் சுரு பாக்கியம்.
சுந்தர மூர்த்தி மாடுகள் வந்து உடம்பை வளைத்து ெ செய்து கொ ண் டிருந்தான்.

டக்கும். அந்தச் சமயம் பாக் டப் பார்க்க மாட்டாள்...
ஒருவாறு ஓய்ந்து விட்டன. -களில் சம்பலை அள வாகப்
பெட்டியிலும், தோசைகள் அடுக்கி வைத்தாகி விட்டது .
அங்குமிங்குமாகக் கிடந்த = கூட்டத் தொடங்கிய தும் ள். மணி ஆறு பதினைந்து. சின் -விட்ட அந்த நேரத்தில் சுந் ல் கைகால்களை 'எறிந்தபடி '
எழும்பு'' என்று கு னிந்து அவ பாக்கியம். சிணுக்கத்தோடு சுந்தரி, முகத்துக்கு நேரே ர்த்ததும் வாரிச் சுருட்டிக்
த' ' 'பாக்கியம் சற்றுக் கோபத் கூட்டை அ வ ளுக்குச் சுட்டிக் எந்தாச்சு. உன்னைத் தட்டி ட்டைப் பொடியள் இப் பிடிப்
தா'' சு ந் த ரி சிணுங்கிக் -பாயைக் கூடச் சுருட்டி வைக்
சென்றாள். இன்னும் சின்னக் குழந்தை சன்று தனக்குள் முணுமுணுத் ட்டி ஓர் மூலையில் வைத்தாள்
5க்கு பிண்ணாக்கு வைத்து விட்டு நளித்து ஏதோ உடல் பயிற்சி சுந்தரியைப்போலவே அவு

Page 13
岛 டு
னது உடல் வாகும் பெரியது. ஆகவில்லை, பதினெட்டு வயது னிடம் இருந்தது.
'நேக்கு கரி வாணும்' எ பாக்கியத்தின் அருகே வந்தாள் " வாடி. நான் பல்லை வி அவளைத் தூக்கி இடுப்பில்  ைவ வந்தாள். சுந்தரி எங்கோ பா கும் கல்லின்மேல் உட்கார்ந்தி 'என்னடி நீ இன்னும் htlift 2 ''
திடுக்கிட்டுத் திரும்பிய சு அவசரமாக எழுந்து உமிக்க கொண்டாள். பாக்கியம் அருே யில் கையை வைத்துப் பார்த் 'காய்ச்சல் குணமாயிருக் 'இல்லையக்கா. பஞ்சியாக * சரி. இன்றைக்கு நீ ே வேண்டாம். நான் செய்யிறன் வேலைச் சுமை குறைந்த ம யின் முகத்தில் தெரிந்தது.
சரியக்கா' என்று உற்: ஆரம்பித்தாள் சுந்தரி. இதற் தொடங்கிவிட்டாள்.
'நே க்கு கரி வாணும்.' frášGuLuth go Ló) #5 f'GFDL பல் துலக்கிவிடப் போனுள், ! தா. நேக்குத்தா' என்று த இரண்டையும் நீட்டியபடி முர அவளை அழவைக்கப் பிரியப்பு இடது உள்ளங்கையில் கொட் கும் முகத்தைக் கழுவி கூட்டி

frráFagrth Lðrr Sif) sér í flóir?sirg;sir
பதின் மூன் று வயதுஇன்னும்
ப் பையனின் தோற்றம் அவ
ான்று சிணுங்கிக்கொண்டே
கீதா. ாக்கிவிடுகிறன்' டாக்கியம் த்துக்கொண்டு கிணற்றடிக்கு ர்த்தபடி துணிகள் துவைக் ருப்பது தெரிந்தது. ம் பல்லுக்கூட விளக்கேல்
ந்தரி அவளைக் கண்டதும் ரியைக் கையில் எடுத்துக் கே சென்று அவளின் நெற்றி தாள். -
5T?""
க் கிடக்கு.' வலையொன்றும் செ ய்ய r. ’ ” கிழ்ச்சி பளிச்சென்று சுந்தரி
Fாகத்தோடு பல் துலக்க குள் கீதா - சி னு ங் க த்
எடுத்து அவளுக்குத்தானே அவள் விடவில்லை. 'நேக்கு னது சின்னஞ் சிறிய கைகள் ாண்டு பிடித்தாள். பாக்கியம் டவில்லை. கரியைக் கீதாவின் , டியபடி, ' சுந்தரி இவளுக்
வா' என்று சுந்தரியிடம்

Page 14
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கூறிவிட்டு வீட்டுக்குள் போக, என்று மீனாட்சி அழைப்பது ே அண்ணா வந்திருக்கிறார்.''
"இதோ வந்திட்டன்'' | மாக உள்ளே சென்றாள். வெளியே நிறுத்தி வைத்துவி
ரு ந்தான்.
''முடிஞ்சுதா அக்கா?''
''ஓம்'' பாக்கியம் சமை! பங்கள் தோசைகள் வைத்திரு யும் எடுத்துக்கொண்டுவந்தா
"பெரியம்மா எப்படி இ ''அவ சங்கதிதான் தெரி சுக் குத்தென்று கத்திப்போட் நடக்கு து. தினசரி நடக்கிற இனி அவவுக்கு ஒன்றுமே செ டன்'' பொன்னுத்துரையின் பாக்கியத்தின் கைகளிலிருந்த கிள் 'கரியரில்' கட்டிக்கொடு
னான்:
" இன் றைக்கு சோதினைச் இருக்கிறனக்கா.''
''இந்தத் தடவையா வ திறக்கவேணும்'' என்றாள் 4 றாம் தடவையாக இந்த முல பரீட்சைக்கு விண்ணப் பிக்கப்
பொன்னுத்துரை அலட் படி சைக்கிளைத் தள்ளிக்கொ கதவோடு சாய்ந்து நின்றபடி ன து உரு வம் மறையும் வரை றாள் பாக்கியம், அடுத்து அ.

த் திரும்பினாள். ''அக்கா!'' கட்டது. ''பொன்னுத்துரை
பாக்கியம் ஓட்டமும் நடையு பொன்னுத்துரை சைக்கிளை ட்டு உள்ளே வந்து கொண் டி
பலறைக்குள் போய் இடியப் நந்த இரண்டு பெட்டிகளை
ள். ருக்கிறா தம் பி?''
யுமே. ராத்திரி பூரா நெஞ் டு இப்ப எழும் பி வேலை காரியந்தானேயக்கா இது. ால்றதில்லையென்று விட்டிட் பதிலில் சலிப்புத் தெரிந்தது. த பெட்டிகளை வாங்கி சைக் ண்டே தொடர்ந்து சொன்
5 காசு கட்டவேணுமென் று
து ஆண்டவன் கண்ணைத் பாக்கியம் கவலையோடு. மூன் றையும் ஜி. சி. ஈ. உயர்தரப்
போகிறான் அவன். சியமாக உதட்டைப் பிதுக்கிய சண்டு புறப்பட்டான். வாசல் > கண்பார்வையிலிருந்து அ வ ரயும் பார்த்துக்கொண்டு நின் வ ளது பார்வை, வெகு தொலை

Page 15
10 ெ
வில் குழந்தையொன்றின் கிறு கத் தெரிந்த கல்லடிப்பாலத்தி
2.
Dorsolo atro வாழ்க்கை பாக்கியத்துக்கு இன்பக் கன ருக்கும். அப்பாவுக்குச் செல் வயதிலும் அவரின் கழுத்தை
தொங்குவதும், அவரின் ம
தைக்கதை கேட்பதும் ஞாபக
அவர் ஒய்வாக வீட்டில் அவளை அருகில் வைத்திருந்து குட்டி' என்று கொஞ்சிக் .ெ களில் அவளைக் கல்லடிப்பாலத அந்த வாவியிலிருக்கும் பாடு விடம் கேட்பதில் தீராத ஆ சலிப்பில்லாமல் சொல்லுவா படி தடுப்புக் கம்பிகளைப் பி கும் வாவி நீரைப் பார்ப்பாள் னஞ்சிறிய இதயத்தில் பென் லாம் மலரும். அப்பா கூறு குட்டித்தேவதை போல் அ6 களை விரித்துப் பறப்பாள். க லக் கீழே போய் தண்ணிரில் களின் கானத்தைக் கேட்டுச் ஆனந்தமாக இருக்கும்.
பாலத்திலிருந்து இறங் தகைய கற்பனைகள் தான் ப

FT Gör GT tillf), IT Gif? Gồ (?Gir 32,MT 9,6ŷr
க்கலைப்போல் கோடுகளா ன் மீது லயித்தது.
யைப்பற்றி எண்ணும்போது
வொன்று காண்பது போவி
லப்பெண் அவள் ஆறேழு க் கட்டிப்பிடித்துக் கொண்டு டியில் படுத்திருந்து தே வ த்தில் இருக்கின்றன.
இருக்கும் போதெல்லாம் 'குட்டி! என்ரை செல்லக் காண்டிருப்பார். அந்திநேரங் ந்துக்கு அழைத்துப்போவார். நிம்மீன்களைப் பற்றி அப்பா வல் பாக்கியத்துக்கு. அவரும் rர். பாலத்தின் மேல் நின்ற டித்துக் கொண்டு கீழேயிருக் பாக்கியம், அவளின் சின் ானம் பெரிய கற்பனைகளெல் ம் தேவதைக் கதையில் வரும் பளும் மானசீகமாக இறக்கை ாற்றில் மிதந்து மிதந்து மெல் தவழ்ந்தபடி பாடும் மீன் கொண்டிருந்தால் எத்தனை
கிப் போகும் வரைக்கும் இத் ாக்கியத்தின் மனதை ஆட்

Page 16
கொண்டிருக்கும். கட்டுக்கட் நிலையில் அப்போதிருப்பாள்
அதே போன்ற பெருமித பொன்னுத்துரையோடு பழகு பாள் அவள்,
மூன்ரு வது வீட்டுக்கார6 எவ்வித உறவு முறையும் இல் வருடங்களுக்கு முன்பு அன்னை பாக்கியம் சொந்தக் காலில் ளுக்கு வயது பதின் மூன்று. ஒன்பது, பாட்டியின் துணையே கென்று அவள் ஒரு தொழிலை னின் உதவி மட்டும் இல்லாம கியமெல்லாம் காற்றில் பற அடிபட்டிருக்கும். இன்று கூட பார்க்கத் தொடங்கினுல் பா விடும்.
அப்போது பதின்மூன்று யின் உதவியோடு இடியப்பம் துக்கொண்டு அவள் தான் த
கடைகளுக்குக் கொண்டு செ
நாள் கடையொன்று க்கு இப காசுக்காக காத்து நின்ற பே யும் பையனுெரு வன் யாரு 岳○ கேட்டுச் சிரித்துவிட்டாள்.அ தான். கடைமுதலாளி ஏணுே
"இந்தா பிள்ளை' என் ' வந்தால் வந்த வேலேயை டுக்குப் போயிடவேணும். ப வேண்டாம். நாலு பொடிய அவர் இத்துடன் நிறுத்தியி
ஒரளவு ஆறுதலாக இருந்தி

-
உங்காத பெருமிதமான மன அவள்.
மான உணர்ச்சியொன்றை ம் சமயங்களிலும் அனுபவிப்
ன் என்பதைவிட அவளுக்கு |லாதவன் அவன். பதினுெரு ாயை வெறுத்தொதுக்கிவிட்டு நிற்க ஆரம்பித்தபோது அவ
பொன்னுத்துரைக்கு வயது பாடு வாழ்க்கை நடத்துவதற் } ஆரம்பித்திருந்தாலும் அவ லிருந்தால் அவளின் வைராக் ஒக்கும் சருகாக எப்போதோ சில சம்பவங்களை நினைத்துப் க்கியத்தின் கண்கள் கலங்கி
வயதுச் சிறுமி அவள்,பாட்டி , தோசையெல்லாம் தயாரித் லைச் சுமையாக வாடிக்கைக் ல் வாள். வழமை போல் ஒரு டியப்பங்கள் கொடுத்து விட்டு ாது கடையில் வேலே செய் கோ கூறிய பகிடியொன்றைக் வள் செய்த தவறு அவ்வளவு ருத்திரமூர்த்தியாகிவிட்டார். று பாக்கியத்தை அதட்டினர். முடிச்சுக் கொண்டு உன் பாட் ல்லை இளிக்கிற்கிளிக்கிறவேலை ள் வேலைசெய்யிற இடமிது?' நந்தாலாவது பாக்கியத்துக்கு ருக்கும். அவர் தொடர்ந்து

Page 17
12
சொன் ன வார்த்தைகள் தான் சின்னஞ்சிறிய இதயத்தைப் பு ளுக்குப் பிறந்த குணம் அப்பு சிலேயே வலைபோடத் தொட காசை எடுத்து அவ ளின் | லாளி.
நெஞ்சில்பட்டு தெறித்து டோடிய நாணயங்களை பாக். அடிபட்ட நாயைப் போல த தொடங்கினாள். அவளின் உட கண்களுமே பற்றி எரிவது டே தாள்; எப்படியெழுந்தாளெ எத்தனை பேர்கள் மீது மோதி
ளுக்குத்தெரியாது.
''ஏ ன டி இப்பிடிப் டே வாறாய்'' என் று வீட்டுத் ! டிய போது தான் அவளுக்கு றலறியபடி பாயாகச் சுருண் குள் விழுந்து விட்டாள். "
அன்று அவள் அழுதது ( துமே அழுத்தில்லை.
பிள்ளை பெறாத மலட் அவன் சொன்னானென்றால் ! அழாதைய டி'' என் று பாப் குச் சமா தானம் கூறிப்பார்த ஆறவில்லை. பச்சைத் தண்ணி பூரா வுமிருந்து அழுது கெ செய்து கொண்டாலென்ன றைக்கு அவளுக்குப் பல தட
அந்தியில் பொன்னுத்து பவளமணி அம்மாள் அங்கு

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
எ சுடுகணைகளாக அவளின் பள ந்தன. 'பொன்னம்மா டியே தெரியுது. இந்த வய உங்கிட்டுது.'' எரிச்சலோடு மன்னே வீசி எறிந்தார் முத
நிலத்தில் விழுந்து உருண் கியம்பார்க்கவேயில்லை. அவள் லைதெறிக்க அங்கிருந்து ஓடத் லிலுள்ள ஒவ்வொரு மயிர்க் பாலிருந்தது. எங்கே விழுந் ன் று அவளுக்குத் தெரியாது. க் கொண்டாள் என்றும் அ வ
பய் பிடிச்சவளாட்டம் ஓடி திண்டிலிருந்த பாட்டி அதட் நச் சுய நினைவு வந்தது .ஓவென் டு அப்படியே அவளின் மடிக்
போல் வாழ்க்கையில் ஒருபோ
நிச் சனியன் போலேயிருக்கு. உனக்கென்ன? என் தங்கமல்ல, -டியும் தன் னால் முடிந்தள வுக் த்தாள். பாக்கியத்துக்கு மனம் நீர் கூட அருந்தாமல் அன்று பாண் டிருந்தாள். தற்கொலை
என்ற எண்ணம் கூட அன் -வை தோன்றிவிட்டது.
ரையோடு அவனது தாயார் வரும் போ தும் பாக்கியத்தின்

Page 18
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
துயரநிலே மாறவில்லை. பாட் யிருப்பாள் போலிருக்கிறது. துமே 'எழும்பி உட்காரு பில் வளை வலுக்கட்டாயமாக தூ ' கண்ட காவாலி எதையான குறைஞ்சு போவியா?' என்று கியத்தின் அருகில் அமர்ந்து வருடினுள். பவளமணி அம்மா மேல் தனிப் பிரியம் உண்டு. பெற்றபெண்ணென்று கூட குச் செய்யிற கொடுமைகளைப் என் வயிற்றில் வந்து பிறந்தி ஏங்கியிருக்கிமுள் அவள்.
அன்றைக்கு பாக்கியத்ை தான் பவளமணி அம்மாள் த டாள். போகமுன்பு ' பிள்ளை மும் போகவேண்டாம். இவ தோசையைக் குடுத்தனுப்பு' னுத்துரையைச் சட்டிக்காட்டி
பாக்கியத்தின் மனதில் போ லிருந்தது. அவள் ஆவ முகத்தைப் பார்த்தாள். அசு குதித்துக் கொண்டிருந்தான்
இச்சம்பவம் நடந்த மறு பணியை பொன்னுத்துரை அன்னை கூறியதற்காக ஆரம்ப கள் செய்யத் தொடங்கிய வ செய்து வந்தான். இடையி காலமாகியதும் அவனின் ஆ! விட்டன. சுந்தரமூர்த்தி வி பின்பு கூட வேலைகளை அ6

டி போய் விஷயத்தைக் கூறி
பவளமணி அம்மாள் வந்த rளை' என்று படுத்திருந்த க்கி உட்கார வைத்து விட்டு பது கதைச்சானென் ருல் நீ அதட்டினுள். அடுத்து பாக் அவளின் முதுகை அன்போடு rளுக்கு எப்போதுமே அவள் பொன்னம்மாள் சில சமயம் ப்பார்க்காமல் பாக்கியத்துக் பார்த்துவிட்டு இந்தப்பிள்ளை ருக்கக் கூடாதா என்று கூட
த உணவருந்த வைத்துவிட்டு நனது வீட்டுக்குப் புறப்பட் நாளையிலேயிருந்து நீ ஓரிட னெட்டை இ டி ய ப் ப ம்
என்று அருகே நின்ற பொன் டச் சொல்லிவிங்டுப் போளுள்,
புத்துணர்ச்சி தோன்றுவது லோடு பொன்னுத்துரையின் பண் உற்சாகத்தோடு துள்ளிக்
நாள் தொடங்கிய அந்தப் இன்று வரை கைவிடவில்லே, பத்தில் பாக்கியத்துக்கு உதவி |ன், பின் சுயவிருப்பத்தோடு ல் பாக்கியத்தின் பாட்டியார் தரவும் நெருக்கமும் அதிகமாகி பரம் தெரிந்த பையனு னதன் வனுக்கும் பகிர்ந்து கொடுக்க

Page 19
வேண்டுமென்று பொன்னுத்து அந்தவீட்டில் ஒரு அங்கமா கி
பாக்கியம் ஒரு முரட்டு 1 யில் ஏற்படும் கஷ்டங்களை எ த வள். பொன்னுத்துரை அ ஒரு வன். இருவரும் இணை ந்து டங்களுமே இலகுவானதாகி
பாக்கியம் தொடங்கிய வளர்ச்சியடைந்து இத்தனை ! யா ன தா கிவிட்டது. காலையி பன வற்றைவிட மாலை நேரம் லிய பட்சண வகைகளும் செ அனுப்பு வாள். கறவை மா யிருந்தாள். அவளால் கைந் முடியாவிட்டாலும் அவன் களும் மானமாக உடையண முடிந்தது. இடையில் ஓய்வு பீடிக்கு 'லேபல்' ஒட்டிக்கொ
வதுண்டு.
இப்போது அந்த வீட்டில் தலைவி அவள் தான். அவ அண்ணனுண்டு. அவனும் பதி அந்த வீட்டில் நடந்த பிர மூர்க்கமாக எதிர்த்தவன். : எதிர்த்தாள். அவன் ஆண் டான். அதன் பின் பல வ பட்டுவிட்டான் வடிவேலு செய்து கொண் டிருக்கிறானெ யாது. எப்போ தாவ து ஒரு ந பதோ நூறோ தங்கையின் ல போய்விடுவான். அவனை வற்புறுத்து வதும் கிடையாது

பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
அரை எண்ணவில்லை, அவன்
விட்டான். பிடி வா தத்தோடு வாழ்க்கை திர்த்து நீச்சல் போடத்துணி ந் வளை நன்கு உணர்ந்து கொண்ட ( உழைத்தபோது எந்தக் கஷ்
விட்ட ன. வியாபாரம் சிறிது சிறிதாக காலத்துக்குள் ஓரளவுக்கு நிலை ல் இடியப்பம், தோசை என் ங்களின் வடை, முறுக்கு முத ப்து வா டிக்கை கடைகளுக்கு நிகள் வேறு இரண்டு வாங்கி இறையப் பணத்தைச் சேர்க்க நம் அவளின் தம் பி தங்கை சிந்து வயிறாரச் சாப்பிடவும் பாக இருக்கும் வேளைகளில் டுக்கும் வேலையும் அ வுள்செய்
ல் எந்தவித எதிர்ப்புமில்லாத ளுக்கு வடிவேலு என்றொரு னொரு வருடங் களுக்கு முன்பு ச்சினையை அவளைப் போலவே அவள் பெண் ; வீட்டிலிருந்து -; வீட்டைவிட்டே ஓடிவிட் ழிகளிலும் வாழ்ந்து பழக்கப் . அவன் என்ன தொழில் என்பது பாக்கியத்துக்குத்தெரி Tள் வீட்டுக்கு வரு வான் . ஐம் கெயில் கொடுப்பான் .மறு நாள் வீட்டில் தங்கும்படி பாக்கியம் து. வற்புறுத்தினால் அவன் தங்

Page 20
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கவும் மாட்டான். வீட்டிலு யம் தமையனிடம் சொல்வது தால் வரவு, போனுல் செல6
பாக்கியத்தின் மனதை ருந்த ஆசை ஒன்றே ஒன்று த ளும் அதுதான். தங்கைமார்க மாக மற்றவர்கள் வியக்கிறள டும். பொன்னம்மாளின் பில் டல் பேச்சு யாருக்குமே வரச்
இதைத் தவிர ப ரு வ உ வேறெந்த ஆசாபாசங்களுக் தது கிடையாது. அவற்றிற்கு
3.
இருபத்தைந்து GJ (U5 மேடு என்ற கிராமம் மட்ட தென்று தெரிந்து கொள்வத தர்களை விசாரித்துத் தெரிந் நிலையத்துக்குச் சென்றுதான் யிருக்கும். இன்று சிறு பிள் ே டென்று பதில் கூறிவிடுவார் விட்டது. இத்தனைக்கும் அக்கி தர்கள் மூன்றே மூன்று குடு
ஒன்று பொன்னம்மாளி
தாபாவின் குடும்பம், மூன் தந்தையாரான வேலாயுதத்

15
ள்ள குறைகளைக்கூட பாக்கி கிடையாது. அவன் வந் வு அவ்வளவு தான்.
ஆட்டிப்படைத்துக் கொண்டி ான். அவளின் ஒரே குறிக்கோ ளையெல்லாம் சீரும் சிறப்பு ாவுக்கு வளர்த்து விடவேண் ாளைகள் தானே என்ற கிண் கூடாது. இவ்வளவே தான்.
-ணர்ச்சிகளுக்கோ அல்லது க்கோ அவள் இடம் கொடுத்
நேரமும் இருக்கவில்லை.
டங்களுக்கு முன்பு மணல் க்களப்பில் எங்கேயிருக்கிற ாயின் சாதாரணமான மனி து கொள்வது சிரமம், தபால்
அறிந்து கொள்ள வேண்டி ாகளைக் கேட்டால் கூட பட் கள். அத்தனை பிரசித்தமாகி கிராமத்தில் இருந்த முக்கியஸ் ம் பங்களேச் சேர்ந்தவர்களே.
ன் குடும்பம், அடுத்தது மு ஸ் ருவது பொன்னுத்துரையின் தின் குடும்பம்,

Page 21
16 G
முதலில் "மணல்மேடு 1 காரண கர்த்தாவாக இருந்த பில்லி குனியம், கைரேகை ச போன்றவை அவருக்குக் கை பெரியவர்கள் கூட அவரைக்க அளிப்பார்கள். அவரின் வாட விட பில்லி குனியம் செய்வா ரிடத்திலும் அதிகமாக இருந்
முஸ்தாபாவும் இவருக்கு தில் ஆயிரமாயிரமாகப் புரட் களப்பு வியாபாரிகளுக்குள்6ே தந்திரங்களுக்குத் தனியிடமு பாத்துக் கொண்டிருக்கவே க என்று வயிற்றெரிச்சலோடு 8 தனக்கும் பார்வைக்கு அப்ப முஸ்தாபா. சதைப்பிடிப்பே கன்ன எலும்புகளும் புடைத் யும், அரை வழுக்கை விழுந் பொ டி மட்டையிலிருந்து து களுக்குள் திணித்துக் கொண்
மூன்றுவது குடும்பமான ( ஒரு வகையில் பிரசித்தமா யாழ்ப்பாணத்தைச் சேர்ந்த களுக்கு முன்பு அவள் இளப் மட்டக்களப் பிலிருந்து பா ருந்த சிவலிங்கம் என்பவே தெரியாமல் ஓடிவந்துவிட்ட கள் மிகவும் அந்யோன் 6 னுர்கள். நாலைந்து வரு
தொடங்கி விட்டது.

பான்னம்மானின் பிள்ளைகள்
ரசித்தமாவதற்கு முக்கிய
மனிதர் வேலாயுதம்தான். ாஸ்திரம், நாட்டுவைத்தியம் வந்த கலைகள், ஊரிலுள்ள ண்டதும் தனிமரியாதையை ட சாட்டமான உருவத்தை ரென்ற பயந்தான் எல்லோ தது .
சளைத்தவரல்ல. வியாபாரத்
டுகிறவர் அவர். L D L ' l - dji ாயே அவரின் வியாபாரத் 1ண்டு. 'அவன! அவன்தான் ண்ணுல் விழுங்கிற வனச்சே' சிலர் விமர்சிப்பார்கள். இத் ாவியைப் போன்ற மனிதர் இல்லாத உடல், இருபக்கக் துக் கொண்டு வெளியே தெரி து விட்ட தலை, அடிக்கடி rள் எடுத்து கடைவாய்ப் பற் ஈடிருப்பர்ர்.
பொன்னம்மாளின் குடும்பமும் னதுதான். பொன்னம்மாள் வள். இருபத்தெட்டு வருடங் பெண்ணுக இருந்தபோது, வியாபாரத்துக்குப் போயி றடு வீட்டிலுள்ளவர்களுக்குத் ாள். ஆரம்ப காலத்தில் அவர் ரியமாகக் குடும்பம் நடத்தி டங்களுக்குப் பின் இழுபறி

Page 22
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சிவ லிங்கம் ஓர் அப்பாவி வார்த்தைக்கு மறுவார்த்தை
''இந்தப் பெண்ணைப் பய போட்டாள்'' என்று சிவலிங் சந்தர்ப்பங்களில் அவர் கா றாள். அப்படியிருந்தும் சுந்த தில், அவரை வீட்டைவிட்டே. மாள். அதன் பின் சிவ லிங்க செல்லையா என்பவன், அடிக் போனான். சிவ லிங்கம் எப்டே வெளியில் நின்றபடியே பிள்? பார். பின்னர் போய் விடுவா
தாயார் புரியும் துரோகி பொறுக்கமுடியாமல் பொற் கொண் டிருந்தாள், பாக்கிய
கும் துணிவு வெளிப்படையா வேலு மட்டும் இடையிடைே யாக தாயிடமிருந்து உதைக தின் தாயாருக்கும் எதிர்த்து வில் லை. ஆண்முறுக்கில்லாத னால், அடுத்த கணமே மரும வெளியே தள்ளிவிடுவாளெல் யு ம். வயது போன காலத்தி டில் விழுந்து சாக அவ ளுக்கு
ஒரு நாள் சிவலிங்கம் மாண்டுவிட்டார். பொன் ன. கொண்டாடவில் லை, உடன தாள். இடையிடையே வந். லையா வை ஒரேயடியாக வீ விட்டாள். ஓழிவு மறைவா! தனது பிள்ளைகளை அழைத்து

மனிதர். பொன் னம்மாளின் பேசத் தெரியாதவர். லை அ வள் சீலையிலே முடிஞ்சு -கத்தின் தாயார் எத்தனையோ எது பட முணுமுணுத்திருக்கி ரி பிறந்த எட்டாவது மாதத் விரட்டிவிட்டாள் பொன்னம் த் தின் நண்பனாக இருந்த 5க டி அந்த வீட்டுக்கு வந்து பாதாவது ஒரு நாள் வ ந்து
ளகளைக் கூப்பிட்டுப் பார்ப் சர்.
கத்தையும் கொடுமைகளையும் பத்து, மனதினுள் குமைந் து
ம். ஆனால், தாயாரை எதிர்க் Tக அவளுக்கு வரவில்லை. வ டி ய வாய்காட்டிவிட்டு செம் ள் வாங்குவான். சிவலிங்கத் க் கதைக்கத் தைரியம் வர மகனின் பக்கம் பரிந்து பேசி கள் கழுத்தைப் பிடித்து எ று அவளுக்கு நன்கு தெரி ல் 'அனாதைப் பிண மாக றோட்
த் தைரியமில்லை.
கார் விபத்தொன்றில் சிக்கி ம்மாள் ஒப்புக்குக்கூட து க்கங் டியாக ஒரு விஷயத்தை செய்ய து போய் கொண்டிருந்த செல் ட்டில் நிறுத்திக் கொண்டு 5 அவள் இதைச் செய்யவில்லை. ''இனி இவர் இங்கை தான்

Page 23
18
இருப்பார். நீங்களெல்லாம் - கூப்பிட வேணும்'' என்றாள்.
- அடங்கிக்கிடந்த எரிமலை பது போல, அன் றைக்கு அந்த எ திர்ப்பு உண்டாகிவிட்டது. அந்த வீட்டில் படக்கூடாதெ மூர்க்கத்தனமாக போராடி அடி உதைகள் எது வுமே பய
ஆனால், பொன் னம்மாள் தோல்வியை ஒப்புக்கொள்ள வு படியே செல்லையாவை வீட்டி எத்தனை நாட்களுக்குத்தான் மென்ற அலட்சியம் அவளுக்கு
அவளது இந்தக் கணிப்பு வேலு வீட்டைவிட்டே ஓடிவி வா தமாகத் தனது முடிவைக் மாவும் எங்களுக்குச் செத்தவ பார்த்துக் கொள்ளிறம்.''
அன்றைக்கு அந்தச் சின் முடிவை பாக்கியம் எந்தச்ச எட்டு மாதக் குழந்தையாக இ அவள் தான், பின்பும் தாயா அவளுக்கு முடியாத நிலை ஏற் வதும் அவள் தான். பெற்றவ தா லும் செல்லையாவுக்கும் அ அவளால் வெறுக்கமுடியவில் போலவே அவர்களையும் அவா
பொன்னம்மாளின் வா கீழாக மாறிவிட்டது. நன்றா. வருடங்களுக்கு முன்பு இரும்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
அப்பாவென் று இவரைத்தான்
திடீரென்று குமுறி வெடிப் 5 வீட்டி லும் மிகப் பெரிதாக - செல்லையாவின் கால்கள் ன்று வடிவே லும்பா க்கியமும் னார்கள். பொன்னம்மா ளின் னற்றதாகிப் போய்விட்டன.
ச பணியவுமில்லை, தன து. புமில்லை. அவள் தன் விருப்பப் ல் நிறுத்திக் கொண்டாள். - முரண்டு பிடிக்கமுடியு
த.
த் தவறாகி விட்டது. வ டி ட்டான். பாக்கியமும் - பிடி 5 கூறிவிட்டாள்; "இனி அம் பள்தான். எங்களை நாங்களே
னஞ்சிறிய வயதில் எடுத்த ந்தர்ப்பத்திலும் மறக்கவில்லை. இருந்த சுந்தரியை வளர்த்தது ருக்குப் பிறந்த பிள்ளைகளை bபட்டபோ து வளர்த்து வரு பளை அவள் நஞ்சாக வெறுத் அவளுக்கும் பிறந்த பிள்ளைகளை லை, மற்றைய சகோதரிகளைப் ளே வளர்த்து வந்தாள்.
ழ்க்கை காலகெதியில் தலை க இருந்த அவளுக்கு நா லு லொன்று வந்து, நாள டை

Page 24
பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
வில் அதுவே 'ஆஸ்த்மா' விய இடையிடையே அவளுக்கு இ சிக் குழந்தையான கீதா பிற களெல்லாம் அதிகமாகிவிட்ட தினவு எல்லாமே அடங்கி ஒடு பாம்பாகிவிட்டாள்.
செல்லையாவும் வீட்டைவி நேரமும் மதுவருந்திவிட்டு ( வந்தபடியெல்லாம் திட்டிக்.ெ வழக்கமாகிவிட்டது. இடைய தடவைவந்து பொன் னம்ம நகையோ எதுவோ அகப்படும் கொண்டுபோவான்............
* * மீனாட்சி, சுந்தரி, லட்சு சென்று விட்டார்கள். கீதா | விளை யாடிக்கொண் டிருந்தாள் வாணியோடிருந்து பீடிக்கு '( தற்கென்று எழுந்தாள் பாக் இந்த லேபல் ஒட்டும் வேலைய காரி. ஒய் வு நேரங்களில் லே உற்பத்தி நிலையத்திலிரு ந்து | கள் ஒரு பையன் வந்து இருப் எடுத்துப்போ வான். முஸ்தா னால் வாரத்தில் பத்து ரூபா மிகுதியாக இருக்கும்.
பாக்கியம் குளித்து மு நீரும் கலந்து வைத்துவிட்டு முடிக்கும் போது நேரம் ஒரு கொல்லைப்புறப் பக்கம் சென் வைத்து வைக்கோ லும் காளைக் கன்றுக்குட்டி அவ தேய்த்துவிட்டு முட்டப் பார்

19
எதிக்கு வழிகோ லி விட்டது. திப்புவலி வேறு வந்தது.கடை ந்ததோடு அவளின் நோய் -ன. அழகு, ஆங்காரம், தசைத் ஒங்கி, அவள் ஒரு அடிபட்ட
ஒட்டுப் போய்விட்டான். எந் ரோட்டோரங்களில் வாயில் காண்டு போவது அவனின் இடையே எப்போதாவது ஒரு பாளோடு சண் டைபிடித்து வதை அவளிடம் பிடுங்கிக்
- * *
மி மூவரும் பாடசாலைக்குச் முற்றத்து மண்ணிலிருந்து 1. பத்தரை மணி வரையும் லேபல்' ஓட்டிவிட்டு கு ளிப்ப க்கியம். ஐந்து வயதா னா லும் பில் வாணி மிகவும் கெட்டிக் பல் ஒட்டிவைத்தால் , பீடி வாரத்தில் இரண்டு தடவை பதைக் கணக்குப் பார்த்து பாவின் ஏற்பாடு இது. இத வரையில் பாக்கியத்துக்கு
மடித் து தாயாருக்கு வெந் வந்து சமையலைத் தொடங்கி மணிக்கு மேலாகிவிட்டது. று மாடுகளுக்கு தண்ணீரும் பிரித்துப் போட்டாள்? ரின் காலோடு முகத்தைத்
த்தது.

Page 25
P()
"சும்மா இரடா வடுவா அதட்டிய படி அதன் முதுெ எங்கோ பார்த்த பார்வையா 'மாட்டைத் தேடுதுபோ கொண்டாள் பாக்கியம், பெ தில் சொன் ஞல் அவன் இதற் பாக்கியம் கைகளைக் கழு சோறு போட்டுக் கொடுத்துவ ஒளட்டத் தொடங்கினுள். இ! சுமி பாடசாலையிலிருந்து வந் மணிக்கு வருபவள். மீனுட்சிய குப் பின் தான் வருவார்கள். பாக்கியத்துக்குப் பசி வ கோப்பையில் சோறுபோட்டு லட்சுமியோடு உணவருந்த உ திடீரென்று செல்லையாவி தொடங்கியது. எடுத்த முத தட்டில் வைத்து விட்டு, கூர் கியம். முன்னுலிருந்த லட் சோற்றை விழுங்கமுடியாமல் வெளியே விளையாடிக்கொண் என்று திணறியவாறு ஓடிவந் ஒளித்துக் கொண்டு நின்றுள் வேகத்தில் ஓடிவந்து கொண் தங்கைமாரின் முகங்களி னித்தபோது, பாக்கியத்துக் உண்டாகியது. சிரமத்துடன் சாப்பிடு லட்சுமி' என்று ல தானும் ஒரு கவளம் சோற் டுக்கொண்டாள்.
ஆரம்பத்தில் செல்லையா கொண்டிருந்தது. முன் பின்

bjn:TổT GOT LÈ LIDT Gf7ổT 963r3?FTF6r
” ’ tur di Gulub (O)F fly (2) LIDHTs கை நீவிவிட்டாள். தாய்மாடு 5க் கத்திக்கொண்டிருந்தது. லை. ' என்று எண்ணிக்
rன்னுத்துரை வரும் சமயத்
கு ஒழுங்கு செய்வான். விவிட்டு வந்து, வாணிக்கு பிட்டு கீதாவுக்கு பிசைந்து த்தவேலை முடிவதற்குள் லட் துவிட்டாள். அவள் ஒன்றரை பும் சுந்தரியும் நாலுமணிக்
ந்துவிட்டது. தாயாருக்குக் வாணியிடம் அனுப்பிவிட்டு ட்கார்ந்தாள்.
பின் குரல் வெளியே கேட்கத் ல் கவளத்தை அப்படியே மையாகக் கவனித்தாள் பாக் சுமி வாயினுள் போட்ட பயத்தினுல் விழித்தாள், ாடிருந்த கீதா 'அக்கா' து பாக்கியத்துக்குப் பின்னுல் வாணியும் தலை தெறிக்கும் டிருந்தாள். ல் தெரிந்த பயத்தைக் கவ த தாங்கமுடியாத ஆத்திரம் தன்னை அடக்கியபடி, "நீ ட்சுமின் முதுகில் தட்டினுள். றை எடுத்து வாயினுள் போட்
வின் குரல் தான் கேட்டுக் முரணுக எதைஎதையோ

Page 26
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கூறிப் பொன்னம்மாளைத் திட் தானும் அவனது வாழ்வு L அவன் நன்ருக இருந்திருப்பா மருந்து போட்டு தன்னை மயக் அவனது குற்றச் சாட்டுகள் நீ இடையிடையே ஆபாசமான கித்துக் கொண்டிருந்தான்.
சிறிது நேரம் செல்ல ெ உச்சஸ்தாயியில் கேட்கத் தெ " நாசமாப் போறவனே. விடமாட்டாயா நீ?"
'நீ எங்கேயடி நிம்மிதியூ கனை உயிரோடே தெருத்தெரு வளில்லையா நீ அவன் தவறி தான். இல்லைய டி இல்லை. உ முகம் கொடுத்து வாழமுடி விழுந்து செத்தான்.
சுரீரென்று நடு இதயத்தி போல் உடலைச் சிலிர்த்துக் ெ தாள் பாக்கியம். கையிலிருந் யறியாமலேயே நழுவித் தட் அப்பா காரில் அடிபட்டு இ காட்சி, அப்போது நடப்பது
பிரமையாகத் தெரிந்தது, என்று நெஞ்சு துடிக்க எண் னம் தாங்கமுடியாமல் அப்ப செய்து கொண்டாரோ?'
பாக்கியத்துக்கு நினைத்து வது போலிருந்தது. விறுவிறு அவளை நிலைகுலையச் செய்து வெளியே, செல்லையா இடையில், வாக்குவாத

21
டினுன் அவன். அவளால் ாழானது. இல்லாவிடின் ணும், அவள் ஏதோ வசிய கி எடுத்து விட்டாளாம். ண்டு கொண்டேயிருந்தன. வார்த்தைகளையும் பிரயோ
பான்னம்மாளின் குரலும் ாடங்கியது. என்னை நிம்மதியாகச் சர்க
ாகச் சாகப்போழுப்? சிவலிங் வா அலையவைச் சு சாகடிச்ச ப் போயா காரிலே விழுந் ன் ஆட்டத்தாலே ஒன்ருக்கு யாமே அவனு குறுக்கே
ல் எதுவோ குத்திவிட்டாற்
காண்டே நிமிர்ந்து உட்கார்ந் த சோற்றுக் கவளம் அவளே டில் விழுந்தது. அவளது ரத்த வெள்ளத்தில் கிடந்த போல் அவளின் கண்களின் "இப்படியும் இருக்குமோ? னிப்பார்த்தாள். "அவமா ா தானுகத்தான் தற்கொலே
துப் பார்க்கவே உடல் நடுங்கு வென்று உணர்ச்சி பொங்கி, கொண்டிருந்தது. வுக்கும் பொன்னம்மாளுக்கும் ங்களும் ஏச்சுப்பேச்சுக்களும்

Page 27
வளர்ந்து கொண்டேயிருந்தன கள் சொருக கொட்டாவி விட் சுமியும், வாணியும் திருதிரு தின் முகத்தையே பார்த்தபடி
பாக்கியத்துக்கு நிதானம் சோற்று க்கையை உதறிக்கெ போல் எழுந்தாள் , எப்படி ! அவளுக்கே தெரியாது.
''என்ன சத்தம் இங்கே?' பொன் னம்மாள் மட்டுமல்ல வினாடி நேரம் அசந்துவிட்டா ''இதோ பாருங்கோ'' எ * * இனி இந்த வீட்டிலை இ தால் இரண்டு பேருமே றோட வேண் டியிருக்கும். புரிஞ்சுதா
பொன்னம்மாள் மெல்ல. குள் போய்ப் புகுந்து கொண் நாய்போல அலற ஆரம்பித்து கொழுப்புப் பிடிச்சவளே ,உ
பாக்கியம் பயங்கரமான முகத்தை ஏறிட்டுப் பார்த்தா ரோடு தொடர்பு கொண்டத முறையாக இப்படி அவனை .ே அவள். அவளின் கண்களின் கள் தெரிந்தன.
''இதோ பார் கடைசியும் றைக்குச் சொல் றன். இனி உன்ரை குரல் கேட்டால் நீ இருக்கவேண்டியிருக்கும். எ வந்து மரியாதையாய் போ. விரும்பினாப்பார். ஆனா, சத் புரிஞ்சுதா?''

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
". கீதா பயமிகுதியால் கண் -டுக்கொண்டிருந்தாள். லட் வன்று விழித்தபடி பாக்கியத்
நின்றார்கள். அடியோடு போய்விட்டது. Tண்டு வெறி பிடித்த வள் வெளியே வந்தாளென்பது
' அவள் போட்ட கூச்சலில் செல் லையா கூட ஒரு சில ன். என்று கத்தினாள் பாக்கியம். இப்படியொரு சண்டை நடந்
ட்டிலேதான் போய் நிக்க :
-?? )
ப் பின் வாங்கி தனது அறைக் டாள். செல்லையா அடிபட்ட து விட்டான்: ''அடி வாய்க் னக்கு இத்தினை திமிரா.''
ஒரு நிதானத்துடன் அவன் -ள். செல்லையா தனது தாயா தன் பின் அன்று தான் முதல் நருக்கு நேராகப் பார்க்கிறாள் எரியும் கொள் ளியின் சு வடு
ம் முதலுமா உன க்கு இன் இந்த வீட்டிலே இப்படி பொலிசிலே போய்த்தான் வாறதென்றா மரியாதையா உன்ரை பிள்ளையளைப்பார்க்க ந்தம்கித்தம் இருக்கக் கூடாது.

Page 28
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
நறுக்குத் தெறித்தாற்பே சொல்லிவிட்டு திரும்பி விரை டாள் அவள்.
''பாக்கிறன டி பாக்கிறன் தொடங்கிவிட்டான் செல்லை. 'கன்றோள்' பண்ணப் போறா மழைக்கு முளைச்ச காளான் .உ ந்து ஆபாசமான வார்த்தைக்
முஸ் தாபாவின் வீட்டு மத்தி அவரின் மனைவியான சித்தி தெரிந்தது. செல்லையா சட்டெ சாரைப் பாம்புபோல் மெல்ல விட்டான், அவன் எந்த நினை தையோ அல்லது முஸ் தா களையோ கண்டால் அடங்கி
அவள் கண்பார்வையிலி பார்த்துக்கொண்டு நின்றுவி பக்கத்தால் பாக்கியத்தின் 6 உம்மா.
பாக்கியம் கையைக் கூட சாய்ந்தபடி அமர்த்திருந்தா மூலைக்கொரு வராகப் பயந்த மிகுதியாலேயே தூங்கிவிட்ட
சித்தி உம்மா மெல்லப் ட அ வ ளின் தோளில் கையை ( 1 பாக்கியம்!''
பாக்கியம் மெல்லத் திரு மள மள வென்று கண்களில்
' ' சீச்சீ... என்ன பிள்ளை டாள் சித்தி உம்மா.'' உன் நீயா இப்படிச் சின்னப் பிள்

23
-ல் சொல்லவேண்டியதைச் வாக உள்ளே சென்று விட்
' என்று துள்ளிக் குதிக்கத் பா. ''பெட்டைச்சி என்னைக் ளாம். நேத்துப் பெய்த ன்னை..உன்னை...'' தொடர் ளால் அவளைத் திட்டினான்,
ல் சுவருக்கு மேற்புறத்தால் உம்மாவின் முக்காடிட்ட தலை என்று வாயை மூடிக்கொண்டு அங்கிருந்து வெளியே நழுவி யிலிருந்தாலும் வேலாயுதத் சபாவின் வீட்டிலுள்ள வர் ஒடுங்கிவிடுவான்.
"ருந்து மறையும் வரையும் ட்டு, அப்படியே சுற்றி வாசல் வீட்டினுள் வந்தாள் சித்தி
உக் கழுவாமல் சுவரோடு ள். லட்சுமியும் வாணியும் படி நின்றார்கள். கீதா பய டாள். பாக்கியத்தின் அருகே சென்று,
வைத்தாள்.
நம் பி அவளைப் பார்த்தாள். நீர் பொங்கத் தொடங்கியது. T இது?'' என்றுகடிந்துகொண் -னை என்னவோ நினைச்சன். -ளை யாட்டம் கண்கலங்கிறாய்.''

Page 29
2星 ଓଗ
பாக்கியம் சேலைத்தலைப்ப துடைத்தபடி சிரிக்க முயன்ற - ** இல்லையக்கா. ஏதோ . றைக்கு ,'
'அவன்ரை குரல் கேட்ட யிலே கதைக்கிருனென்று டே உன் ரை குரல் கேட்டப்போத யாமை வந்து பார்த்தன். நீ மாட்டியே பிள்ளை. இன்றைக்
சித்தி உம்மாவுக்கு என் தென்ற தயக்கத்துடனும், வேண்டுமென்ற நினைவுடனும் ஆரம்பித்த வள், வெளியே ஓசையைக் கேட்டதும் 'ஆரே என்று கூறிவிட்டு விரைந்து பார்த்தாள். அவளுக்குப் பகி பச்சைநிறக் காரொன்று பின் ஆசனத்திலிருந்து சுந்த கொண்டிருந்தார்கள். அவர்க ஒருத்தி உள்ளே உட்கார்ந்தி
பாக்கியத்துக்கு பயத்திரு நடுங்கத் தொடங்கிவிட்டது போல் அவளைக் கண்டதும் சு புத்தகங்களைக் கீழே போட்டு

ால் அவசரமாகக் கண்களை
மனசை விட்டிட்டன் இன்
ப்போ வழக்கம்போல வெறி
பசாமே இருந்தன். பிறகு
ான் மனம் பொறுக்க முடி தான் ஒருநாளும் கதைக்க கு என்ன வந்தது உனக்கு?'
ன காரணத்தைச்சொல் வ எதையாவது கூறத்தானே 'வந்து. அக்கா...' என்று காரொன்று வந்து நிற்கும் ரா வாருப்போல இருக்கு' வெளியே வந்து எட்டிப் ரென்றது.
வெளியே நின்றது. அதன் ரியும் மீனுட்சியும் இறங்கிக் எளின் பாடசாலை ஆசிரியை ருந்தாள். ஒல் உடல்வெடவெடவென்று
அதை அதிகமாக்குவது ந்தரி கைகளிலிருந்த பாடப் விட்டு அழ ஆரம்பித்தாள்

Page 30
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
வேலாயுதத்தின் வீ வாக சிறு முற்றம் போலிருந் நேரத்திலும் மருந்துக்கு எடுக் களோ காய்ந்து கொண் டிருக்
வாசல் 'கேற்றின்' 'இருபு பரப் பலகைகள் பொருத்தம் தம்- நாட்டு வைத்தியர் என்ற திரீகர் - பில்லி சூனியங்கள் முன் மற்றதி லும் எழுதப்பட்டிருக்
நாட்டு வைத்தியரென்! தவிர காய்ச்சல், தலைவலி எல் ரிடம் வருவதில்லை. ஆனால், வேண்டப்பட்டவர் அவர், ெ வருத்தம் ஒரு ஆணுக்கோ ெ நபர் உடனே வேலாயுதத்தி ஒரு மண்டல மருந்தோடு ! வார் அவர். இரகசிய ேநாய் இதைத் தவிர சில பணக்கார களுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட வ டாகி அது வேண்டாததாக வந்து ஒரு வேளை மருந்தை தனை மாதம் வளர்ச்சியடை அதன் உயிர்த் துடிப்பு ஓய்ந்து வயதில் சில கன்னிப் பெண் வம் போல் கைகொடுப்பவர்
00
மதிய உணவை முடித்து பியபடி சாய்வு நாற்காலியி

டு நாற்சார வீடு. நட்டநடு
த ' சீமேன்ட்' தரையில் எந் கக்கூடிய வேர்களோ கொடி "கும். -றங்களிலும் இரண்டு விளம் ப்பட்டிருக்கும். எஸ். வேலாயு ப ஒன்றிலும், பிரபல மா ற் தலியவை எடுக்கப்படும்என் று
கும். று அருகிலுள்ள ஆட்களைத் ன்று கூட வெளியாட்கள் அவ இன்னொரு வகையில் மிக வும் சால்லக் கூடாத , வரக் கூடாத பண்ணுக்கோ வந்தால் அந்த டம் வரவேண்டியது தான். நோயை பறக்கவைத்து விடு இரகசியமாகவே போய்விடும். எக்குடும்பங்க ளி லுள்ள பெண் பயதுக்கு மேல் கர்ப்பம் உண் இருந்தால் வேலாயுதத்திடம் உண்டாலே போதும். எத் --ந்த கரு வாக இருந்தா லும் து வெளியே வந்துவிடும். இந்த களின் பெற்றோர்களுக்கு தெய் - அவர்..
ஃ
| விட்டு வெற்றிலையைக் கு தப் எல் சாய்ந்திருந்தார் வேலாயு

Page 31
26 ெ
தம், கவலையும் எரிச்சலும பற்றி எண்ணிக் கொண்டிருந் மணி அம்மாள் அவனுக்குப் ப ததிலிருந்து அவர் " கர்புர் ரெ
'புத்தகத்தை கையாலே டார் துரை, வருஷா வருஷம் குறைவில்லை' என்று தொடர் ஒரு பாட்டம் கத்தித் தீர்த்து
* பெரியம்மா...' வெ6 யின் குரல் வேலாயுதத்தின் சி பிப்பார்த்து விட்டு ' என்ன என்ருர், மெல்லத் தயக்கத் மீனுட்சி, அவளின் முகத்தில் சிக் களை பரவியிருந்தது.
'பெரியம்மா இல்லியா அவளின் தம்பி தங்கைகளு தான் அவர்களை அழைப்பது ' குசினியிலே இருக்கிரும் * பெரிழபம்மா இட்டேயே லறையை நோக்கி ஒடிஞள் பு அடுத்த சில நிமிஷங்களு டியளா?' என்று வியப்புடன் துடைத்துக் கொண்டு வந்த * சுந்தரி பெரிசா விட்டாளர் '' சுந்தரியா?' என்று வி அவள் கூறியதை நம்பமுடி வெற்றிலை எச்சிலை துப்பி விட டார்: " சுந்தரியா பெரிச்ா
'ஓமங்கிறேன். விடியவி கூட முழுசா ஆயிராது. உ! பட்டுப் போச்சு.'

ான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ாகப் பொன்னுத்துரையைப்
தார் அவர். காலையில் பவள ரீட்சைக்குப் பணம் கொடுத் ‘ன்று தான் இருக்கிருர்,
கூடத் தொட்டுப்பாக்க மாட் 5 காசு கட்டுறதிலே மட்டும் ங்கி பவளமணி அம்மாளிடம் விட்டார் அவர்.
ரியேயிருந்து கேட்ட மீனுட்சி ந்தனையைக் கலைத்தது. திரும் மீனுட்சி? உள்ளே வாவன்' தோடு உள்ளே வந்தாள் புதுமையானதொரு மகிழ்ச்
பெரியையா?' பாக்கியமும் ம் இந்த உறவு முறைகளால்
வழக்கம். ன், ஏன் என்ன விஷயம்?' சொல்றன்' என்று சமைய மீனுட்சி. க்குள் "இந்தக்கூத்தைக்கேட் சேலைத்தலைப்பால் கைகளைத் நாள் பவளமணி அம்மாள், r b. ’ ”
யப்புடன் கேட்டவேலாயுதம் யாதவராக எழுந்து போய் ட்டு வந்து மறுபடியும் கேட் 569) *LIT GITT Lò? ’ ” டிய இன்னும் பதினுெரு வயசு ம்., அதுக்குள்ளே அவசரப்
t
*

Page 32
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
'' அவளா அவசரப்பட்ட விட்டு மீனாட்சியைப் பார்த்து ''அக்காக்காரி இவள் ஏன் இ இருக்கிறாள்.''
பவளமணி அம்மாளுக்கு மீனாட்சியின் முகம் வெட்கத்தி சத்துடன் உடலை வளைத்தபடி என்று சிணுங்கிவிட்டு அங்கிரு டாள்.
நான் போய்ப் பாத்திட் மணி அம்மாள். வேலாயுதம் புகையிலையில் ஒரு துண்டைக் போட்டவாறே தலையை ஆ
* 'உம்... போ .நேற்று நெ வைச்சனே அதையும் நெல் கொண்டு போய் க் குடு.''
''இனித் தான் பாக்கியத் இப்பிடி ஆயிட்டாள் கெதியி. வென் று சொல்லேலாது.'' உள்ளே நகர் ந்த பவள மணி 4
னார்:
' ' அவள் சமாளித்து விடு
பவள மணி அம்மாள் பாக் சற்று நேரம் சென் றதன் வீட்டுக்கு வந்தான். காலையில் தோடு போனவன் எங்கெல்ல அப்போது தான் திரும்பி வரு றைக் கிள்ளிக் கொண்டிருந்த கிணற்றடிக்குப் போய் கைக திரும் பிய வன் சமையலறைக் கவே போட்டு உண்ண ஆர. உண வு பரிமாறவேண்டுமென்

27
ாள்...'' வேலாயுதம் சிரித்து துக் கிண்டலாக வினாவினார். ன்னும் வேண்டாமென் றிட்டு
பின்புறம் வந்து நின்ற தால் சிவந்து விட்டது. கூச் - ''போங்கோ பெரியையா' ', இந்து ஒரே ஓட்டமாக ஓடிவிட்
ட்டு வரட்டா'' என்றாள்பவள ம் வெற்றிலைத் தட்டிலிருந்த கிள்ளி முகர்ந்து வாயினுள் ட்டினார், எய்ப்போத்திலொன் று வாங்கி ல்லில் ஒரு பத்துக் கொத்தும்
எது க்கு பொறுப்பு, இவளும் லை. மீனாட்சியையும் எப்ப -- என்று கூறிக் கொண்டே அம் மா ளிடம் வேலாயுதம் கூறி
வாள்.கெட்டிக்காரப்பெண் ' ? -கியத்தின் வீட்டுக்குப்போய்ச் பின் னரே பொன்னுத்துரை 0 பரீட்சைக்குக் கட்டப்பணத் ாமோ அலைந்து திரிந்துவிட்டு ருகிறான். பசி அவன் வயிற் எது. சைக்கிளை நிறுத்தி விட்டு ால்களைக் கழுவிக் கொண்டு குப் போய் உணவைத் தா னா ம்பித்தான். அன்னை தான் ற அவசியமில்லை அவனுக்கு,

Page 33
28 (i.
இளமைப் பருவத்திலிருந்தே யுமே தானுகவே செய்து கொ
உணவை முடித்துக் கொ வேலாயுதம் தனக்குள்ளேயே அவனுக்குக் கேட்குமாறு செ "சுந்தரி பெரிசா விட்ட தான் போட்டாள்.'
" சுந்தரியா?' என்று வி திறந்த வன் தந்தையாருடன் கும் வழமையில்லாததால் அறையை நோக்கிச் சென்ருவ அவனது அறையினுள் நுை ரோரமாக இருக்கும் புத்தகம் களில் படும். படிக்கிற பாட! தான் அவனிடம் அதிகம். இ திய எழுத்தாளர்கள் என்ற ( எழுதியிருந்தாலும் நாவல்ெ கடைக்கு விற்பனைக்கு வந்த அதை வாங்கி வந்து விடுவr அந்த "ஷெல்ப்புக்கு அரு அமர்ந்த பொன்னுத்துரையி தான் சுழன்று கொண்டிருந் இன்றுவரை அவளை ஒ எண்ணிப் பார்த்திருக்கிருன் யடைந்திருந்தாலும் உள்ளத அவள். காலையிலோ மாே போகும் போதும் அவள் எதி ளுக்குக் குத்தொன்று கொடு டம் ஒன்றுக்கு நாலாகவாங்கு குப் போகவில்லை. பாக்கிய ளேயே அவன் அளவுக்கதிகப தான், ܗ

பான்னம்மாளின் பிள்ளேகள்
தனக்கு வேண்டிய எதை "ள்ளும் பழக்கம் அவனுக்கு ,
ண்டு அவன் வரும் போது | Gu Gë Ggn Girl i Guri (BLIT Gi) ான்னுர்:
rளாம். கொம்மா அ ங்  ைக
யப்புடன் கேட்க வாயைத் நேருக்கு நேர் நின்று கதைக் ஒன்றும் கூழுமல் தனது
ሸቻ . ழந்ததுமே நேர் எதிரே சுவ வைக்கும் "ஷெல்ப்'தான்கண் ப்புத்தகங்களைவிட நாவல்கள்
|லங்கை எழுத்தாளர்கள், இந்
பேதமில்லே அவனிடம். யார் பன்ருல் போதும் அவனுக்கு, முதல் நாளே காசு கொடுத்து
கேயிருந்த கதிரையில் சென்று ன் மனதில் சுந்தரியின் நினைவு திது. ரு சிறு குழந்தையாகத் தான் அவன். உடலால் வளர்ச்சி த்தின் வளர்ச்சியில் சிறு பெண் யிலோ அவளின் வீட்டுக்குப் நிர்ப்பட்டால் செல்லமாக அவ த்து விட்டு பதிலுக்கு அவளி ம் வழக்கம் இன்னும் அவனுக் த்தின் தங்கைமார்களுக்குள் ாகவாயாடுவது சுந்தரியுடன்

Page 34
பொன்னம்மாவின் பிள்ளைகள்
"அக்காவுக்கு இனிக்கவு. கொண்டான் பொன்னுத்துை யத்தைவிட மற்றநேரங்களில் லாத வள் பாக்கியம். இந்த சேர்ந்து விட்டது. ஒரு வயது வைத்திருக்கிறதென்றல் இே பொன்னுத்துரை பெரிய யோடு சிந்தித்துக் கொண்டிரு தப்பட்ட எந்தப் பிரச்சினை மாகப்படுவதில்லை. தனது வி கறையும் ஆவலும் அவனுக் பாக்கியம் அவன் வரை மதித்துப் போற்ற வேண்டிய அபூர்வமாகப் பொன்னம்மா பிறந்தவள். இல்லையெனில் கையில் குறுக்கிட்ட கஷ்டநவ மையான வாழ்வுக்குவித்திட் லென்ருல் பெற்றவள் நடத் அவளுடன் சண்டை பிடித்துட மெளனமாகியிருந்து வாழப் லது தற்கொலை செய்து தனது திருப்பாள். இன்றைய உல8 வளவு தானே?
பவளமணி அம்மாள் பா விட்டதற்கு அடையாளமாக கேட்டது. அங்கே நடந்ததை டம் விபரித்துக் கொண்டிருந் சுந்தரி பாடசாலையிலேே ளின் ஆசிரியை ஒருத்தி அவ ளாம். வந்ததிலிருந்தே ஒ நடக்கக்கூடாதது நடந்தது தல் கூறி அப்போதுதானும்
ருள்.

29
டம் தான்' என்று எண்ணிக் ர. இப்போதே உறங்கும் சம ஒய்வென்பது சிறிதுமே இல் ப் பொறுப்பும் இப்போது க்கு வந்த பெண்ணை வீட்டில் லசானதா?
மனிஷனைப் போல் கவலை நந்தான். பாக்கியம் சம்பந் களுமே அவனுக்கு அந்நிய ஷயத்திலும் அதிகமான அக் கு அவைகளிலிருக்கும். ரயில் ஒரு புதுமைப் பெண். ஒருத்தி. அபூர்வத்திலும் rளுக்குப் பெண்ணுக வந்து b இத்தனே துணிவாக வாழ்க் ஷ்டங்களைச் சகித்து ஒரு நேர் டிருப்பாளா? வேறு இடங்களி தை பிசகிவிட்டால் பெண் ப் பார்த்து விட்டுப் பேசாமல் பழகிக்கொள் வாள். அல் து எதிர்ப்பைக்காட்டத்துணிந் கில் இயல்பாக நடப்பது இவ்
க்கியம் வீட்லி டிருந்துதிரும்பி
சுவாரஸ்யமாகக் கணவனி தாள் அவள் .
ய "பெரியமனிஷி' யாகி அவ ளே அழைத்து வந்திருந்தா ரே அழுகைதானும், ஏதோ மாதிரி. எல்லோரும் தேறு சிறிது சமாதானமாகியிருக்கி

Page 35
30 (ଗ
பவளமணி அம்மாள் இன விஷயத்தையும் இரகசியமாக ' என்னங்க? சித்தி உம்மா முகமே சரியில்லை. அவளின் சாகியும் இன்னும் பெரியவள கவலை போலே இருக்கு.'
உள்ளேயிருந்து இந்த உை டிருந்த பொன்னுத்துரைக்கு இப்படியும் ஒரு பொருமைய இந்தச் சமயத்தில் யாரே வென்று வேலாயுதத்திடம் பேச்சைப் பாதியில் விட்டுவிட் விட்டாள்.
போய்ச் சுந்தரியைக் கேலி னிக் கொண்டு எழுந்து வெ துரை. சாஸ்திரம் பார்க்க வந் தின் முன்னுல் உட்கார்ந்திருந் அவரின் உடல்தோற்றம் டெ உறுத்துகிருற்போ லிருந்தது. அழுது விட்டு ஐந்து ரூபா பன வந்திருக்கிறர் இந்த மனிதர் வெளியே நடந்தான் பொ சாஸ்திர ஞானத்தில் அத்தை
*கேற்றைத் திறந்து கெ! சுந்தரமூர்த்தி எதிர்த்தாற் ( தான் பொன்னுத்துரை. மு பட்ட அவனது தலையின் 'ஸ் டையை அரைவாசியாக்கித் களே இறுகப்பற்ற அவன் அ அலங்கோலத்தையும் பார்த் வேகமாக நடந்தான் பொன்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
தக்கூறி விட்டு இன்னுெரு க் கணவனிடம் கூறினள்:
வந்திருந்தாள். அவளின் ரை ரை பிள்ளை பன்ரெண்டு வய
ாகாம இருக்கிருளே அந்தக்
}ரயாடலைக் கேட்டுக் கொண் iச் சிரிப்புத் தான் வந்தது, UIT?”
ா ஒருவர் சாஸ்திரம்பார்க்க வரவே, பவளமணி அம்மாள் டு எழுந்து உள்ளே போய்
செய்ய வேண்டுமென்று எண் 1ளியே வந்தான் பொன்னுத் திருந்த மனிதர் வேலாயுதத் தார். மெலிந்த கூன் விழுந்த ான்னுத்துரையின் நெஞ்சை ஏதோ ஒரு கஷ்டத்தைக்கூறி னத்தையும் தாரை வார்க்க என்று எண்ணிக் கொண்டே ன்னுத்துரை. தகப்பனரின் ன அவநம்பிக்கை அவனுக்கு.
ாண்டு வெளியே வரும் போது போல் வருவதைக் கவனித் pன்புறமாக வாரிச் சுருட்டப் டைலையும் அரைக்கால் சட் தைத்தது போல் தொடை னிந்திருந்த கால்சட்டையின் தும் பார்க்காதவன் போல் "னுத்துரை. சில நாட்களா

Page 36
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கவே சுந்தர மூர்த்தியிடம் ஏ போல் அவனுக்குத் தோன்ற ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டு ெ வில்லை.
பொன்னுத்துரையைக் 4 முகமே பெருமையால் சிரிப்பு வந்து கேட்டாள் :
“தம் பி விசேஷம் கேள் துரை சிரித்தபடி தலையை 2 பின் னால் வந்த சுந்தர மூர்த்தி டிரு ந்தான், பாக்கியம் அவ
''சுந்தரி பெரியவளாயிட் மூர்த்தியின் முகத்தில் எந்த வில்லை. 'கல்லுளி மங்கன்' ே போய்விட்டான் அவன்.
'' என் னக்கா ஒரே அழுன விசாரித்தான் பொன்னுத்து
''அதை ஏன் கேக்கிறாய் அவள் அழத்துடங்க எனக்கு பாத் தால் இது.''
"'இப்ப எங்கை போட்ட
''பின் பக்கம் விட்டிருக்கு தேத்தண்ணி போடப் போற தே நீர் விஷயத்தை அவள் கேட்டாள்.
“'அதுக்கென்ன தாவேன் தான் இவள் ஏன் ஒரு நா ளு படித் தயங்குகிறாளென் று அ யது. பாக்கியம் அதைப் பு
னாள்:
'''கன்னித் துடக்கு வீடு.
' ' நல்ல துடக்குத் தான் சிரித்து விட்டு சுந்தரியைத் சென் றான்.

31
தோ மாறுதல்கள் தெரிவது யெது .ஆனா லும், அதை "மன்று அவனுக்குத் தோன்ற 5 ண் ட து ம் பாக்கியத்தின் எது போலிருந்தது. அருகே
விப்பட்டியா?'' பொன்னுத் பூட்டினான். அப்போ து தான் தியும் உள்ளே வந்து கொண்
னிடமும் கூறினாள் : டாளடா சுந்தர்!'' சுந்தர வித மா று த லு ம் தெரிய பால் தன்பாட்டுக்கு உள்ளே
கையா அழுதாளாமே?'' என் று
ரை. தம் பி. காரிலே வந்திறங் கி
உயிரே போட்டுது. பிறகு
டாள் அவள்?''
த. போய்ப் பாரேன். உம்... ன். உனக்கும் போடவா?'' சிறிது தயக்கத்துடன் தான்
'' என்று பதில் கூறும்போ து ம் இல்லாத வழக்கமாக இப் வனுக்கு வியப்புத் தோன்றி பரிந்து கொண்டவளாகக் கூறி
அது தான் கேட்டன்.''
போ.'' "பொன்னுத்துரை தேடிக் கொண்டு பின்புறம்

Page 37
32
காக
கொல்லைப்புறக் கதவோ சுந்தரி அவனைக் கண்டதும் டாள். அழு தழுது வீங்கிப் பே. அப்போதும் அழுகைக்குறி | செய்ய மனம் வராமல் பொ திரும்பி விட்டான்,
ஒரு வாரமாக சுற் புதிய நண்பர்கள் சேர்ந்திரு பா ரூக், மற்ற வன் கந்தசாமி
பா ரூக் முஸ் தாபாவின் தூர பாவின் வீட்டுக்கு வந்திருந்த மூர்த்தியோடு பேச ஆரம் பித் திற்குள் அவனோடு அட்டைய டான். மறு நாளே தன து றெ யையும் சுந்தரமூர்த்திக்கு அ வெகு விரைவிலே யே மூ வரு ட போலாகி விட்டார்கள்.
சுந்தர மூர்த்தி இயல்பாக வன். சிறிது நெருங்கிக் கதை இரகசியங்கள் யாவற்றையும் இவ னின் இத்தகைய குண நல் சாமிக்கும் இவன் மீது ஒரு உண்டாக்கியதோ தெரியவில் விட ஆறேழு வயது இளைய அத்தனை நெருக்கமாகப் பழ
சிநேகிதமான இரண்டாம் * ஹோட்டலுக்கு அழைத்

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
--ரதமரிடாவாகப்
டு சாய்ந்தபடி இ ரு ந் த
தலையைக் குனிந்து கொண் ாயிருந்த அவளின் முகத்தில் தெ ரிந்தது. அவளைக் கேலி ன்னுத்துரை மெளன மாகத்
ந்தர மூர்த்தியுடன் இரண்டு தந்தார்கள். ஒருவன் பெயர்
சத் து உறவுக்காரன். முஸ் தா - போது அங்கு வந்த சுந்தர த்த வன் பத்து நிமிஷ நேரத் பாகவே ஒட்டிக்கொண்டுவிட் நருங்கிய நண்பன் கந்தசாமி அறிமுகம் செய் து வைத்து, ம் இணை பிரியாத நண்பர்கள்
5வே வெ கு ளித்த னம் மிகுந்த த்து விட்டாலே மன தி லுள்ள ம வெளியே கூறிவிடுவான், லன் தான் பா ரூக்கு க்கும், கந்த காரியசித்தமான ஒட்டுதலை ல்லை. இல்லையெனில் அவர்களை வனான சுந்திர மூர்த்தியோடு கியிருக்க மாட்டார்கள். சம் நாளே சுந்தரமூர்த்தியை துப் போய் இனிப்புப் பட்ச

Page 38
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ணங்களும், 'ரீ' யும் வாங்கி மூர்த்திக்கு மகிழ்ச்சி பிடிபடா சாரங்கள் அவனுக்குக்கிடைப் கந்தசாமியும், பா ரூக்கும் ' திருந்த தலைமுடியின் அழகும் கம்பீரமும் அவனை அள வுக்க
அன்றைக்குக் ஹோட்டல் மூ வரும் உப்போடைக்கும் கா யிருந்த றோட்டில் நடக்க ஆர பார்த்த சினிமாப் படமொன் பயங்கரமான எதிரிகள் ஐ அடித்துத் துரத்தினான் எ ல் கூறிக்கொண்டிருந்தான் கந்த றைப் பற்ற வைத்து அவல் னொன்றைப் பற்றி சுந்தர மூ சுந்தரமூர்த்தி பதறிப்போய்
* ' எனக்கு இதெல்லாம் ! ''சும்மா கு டி சுந்தர்'' 6 டிக்கொடுத்தான் கந்தசாமி. வேணுமா?''
(அக்காவுக்குத் தெரிஞ் என் றான் சுந்தர மூர்த்தி நடு
''இங்கை அவள் வரப்/ே சியமாகச் சமாதானம் கூற,
னான்.
"சுந்தர்! எங்களின் ரை றேல்லையென் றால் எங்களுக்கு மேல் மறுக்க முடியாமல் பு மெல்ல வாங்கிக் கொண்டா வாயில் பொருத்திக் கொ தெ ரிந்த வர்கள் யாரேனும்

க் கொடுத்தார்கள். சுந்தர வில்லை. இத்தனை பெரிய உப பதென்றால்...!போதாததற்கு ஹிப்பி ஸ்டை' லில் வளர்த் 5, கன்னப்புறக் 'கிரு தா'வின் திக மாக வசீகரித்த ன. பிலிருந்து வெளியே வந்ததும்
ந்தி பூங்காவுக்கும் இடையே ம்பித்தார்கள். கடைசியாகப் சறில், கதா நாயகன் எப்படி வரை 'கராட்டி' அடி மூலம் எ ப தைப் பற்றி விபரித்துக் தசாமி. பா ரூக் சிகரெட் ஒன் ளிடம் கொடுத்து விட்டு இன் ர்த்தியின் பக்கம் நீட்டினான்.
விட்டான். பழக்கமில்லை, வேண்டாம்...'' என்று அவனின் தோளில் தட் '' இதுக்கெல்லாம் பழக்கம்
சால் கொன்று போடுவாள்'' க்கத்தோடு. பாறாளா?'' கந்தசாமி அலட் பா ரூக்கும் குறுக்கிட்டுக் கூறி
சிநேகிதன் சிகரெட் குடிக்கி தம் வெக்கக்கேடு.'' அதற்கு பா ரூக்கிடமிருந்து சிகரெட்டை ன் சுந்தர மூர்த்தி . சிகரெட்டை ள் ளும் போது பயத்துடன் ம் வருகிறார்களோ  ெவ ன்று

Page 39
34 ெ
சுற்றுமுற்றும் பார்த்துக்கொ6 தோளின் மீது வலது கையை
* சும்மா பயப்பிடாமல் ( சுந்தரமூர்த்தி சற்றுத் ை ஒரு இழுப்பு இழுத்தான். மறு இருமல் பொங்கிக்கொண்டுவ நாலு தடவைகள் இருமித் தீ நீர் சுரந்து விட்டது.
'' சுந்தர் அவசரப்படாம இப்பிடி. பாரூக் ஒரு தடை புகை இழுத்துக் காட்டினன். வேடிக்கை பார்த்தபடி வாை யில் வளையங்களை உண்டாக்கி நாலைந்து தடவைகள் மு! ரெட் எப்படிப் புகைப்பதெ சுந்தரமூர்த்தி. 'நீ கெட்டிக் கித்தான் பாரூக், 'மற்றவை கிலே செல்லும். உனக்கு ெ டுதே' சுந்தரமூர்த்திக்கு உச் கெட்டிக்காரத்தனத்தை டே இன்னெரு சிகரெட்டை தாரு வைத்துக்கொண்டான். இை கந்தசாமியைப் போல் விட்டபோது அதுசரிவரவில் 'இதுக்குப் பழக்கம் வே. தான் கந்தசாமி.
அன்றும் சரி, மறுநாளு சிகரெட் புகைத் தானென்று மும் நாள் அவனுக்கு அந்த
அன்று மூவரும் கல்லடிப் தடுப்புக் கம்பிகளின் மீது

Frgör göz lif, LitorT Gif) gör il 9)Gir, 3%-T356*T
ண்டான். கந்தசாமி அவனது போட்டுக்கொண்டான். தடி சுந்தர்' தரியம் வந்தவனுக மெல்ல
வினுடி அடிவயிற்றிலிருந்து 一 ந்தது. மார் பைப் பிடித்த படி ர்த்தான். கண்களிரண்டிலும்
ல் மெல்ல இழுக்க வேணும். வக்கு இரண்டு தடவைகள் கந்தசாமி இரு வரையும் யக் குவித்து சிகரெட் புகை க்கொண்டிருந்தான். பற்சி செய்ததன் பின்பு சிக ன்று கற்றறிந்து விட்டான் காரன்தான்' என்று சிலா பயஞக்கென் ருல் நாள்கணக்
சி குளிர்ந்து விட்டது. தனது Dலும் அவர்களுக்கு நிரூபிக்க றகவே கேட்டு வாங்கிப் பற்ற டயே
அவனும் புகைவ%ளயங்கள் %ல
ணும் தம்பி' என்று சிரித்
ம் சரி சுந்தரமூர்த்தி விரும்பி " கூறமுடியாது. ஆல்ை, முன் ஆவலே உண்டாகிவிட்டது. பாலத்தின் மீது, அதன் சாய்ந்தபடி நின்று பேசிக்

Page 40
பொன்னம்மாளின் பிள்ளை ஆள்
கொண்டிருந்தார்கள். சிகெ உண்டாக்கி வேடிக்கை பார்த் சட்டென்று அருகில் நின்ற ப படி அவனின் காதில் ஏதோ வரும் கொல்லென்று சிரித்தா இதமான சுவையில் ஆழ்ந்து திடுக்கிட்டு அவர்களைப் பார்
'சரக்குகள் வருகுது' எ
வந்த இரண்டு கட்டைக் க
காட்டி கண்களைச் சிமிட்டின சரக்கு என்ற பாஷை வில்லை. அவன் ஒன்றும் புரி ருக்க அந்தப் பெண்களும் அ கந்தசாமி சிகரெட் புகையை விட்டு சீட்டியடித்தான். இ விட்டு சிரித்தபடி தங்களுக்கு சென் ருர்கள்.
'நாலு நாட்கள் மென சுருண்டு போடும்'. கந்த அனுமானத்தைக் கூறும்போ தின் பொருள் சுந்தரமூர்த்தி
* பெட்டையளைச் சரக் முன் வியப்புடன்,
'இது தெரியாதா உ விழுந்து சிரித்தார்கள்.
அதன் பின், கந்தசாமி ( விஷயங்களை யெல்லாம் வி விபரித்தான். காதலில் தொ வரையில் எதையுமே அவன் 'இதொன்றும் உனக்கு பாரூக் அனுதாபத்துடன்,

T 35
ரட் புகையில் வளையங்களை துக்கொண்டிருந்த கந்தசாமி ாரூக்கின் தோளில் இடித்த கிசுகிசுத்தான். அடுத்து இரு rர்கள். சிகரெட் புகையின் போயிருந்த சுந்தரமூர்த்தி த்தான். ன்று பாலத்தின் மீது நடந்து வுண் போட்ட பெண்களைக் }ன் கந்தசாமி.
சுந்தரமூர்த்திக்குப் புரிய யாமல் விழித்துக்கொண்டி ருகே வந்து விட்டார்கள். அவர்களின் பக்கமாக ஊதி ருவரும் திரும்பிப் பார்த்து 1ள் எதையோ கூறிக்கொண்டு
க்கட்டால் இந்தச் சரக்குகள் சாமி அலட்சியமாக தனது துதான் 'சரக்கு என்ற பதத் க்குப் புரிந்தது.
கெண்டா சொல்றது?' என்
னக்கு?' இரு வரும் விழுந்து
எத்தனையோ அந்தரங்கமான ளக்கமாகச் சுந்தரமூர்த்தி க்கு rடங்கி ஆண்-பெண் உடலுறவு
தவிர்க்கவில்லை. தத் தெரியாதா?' என்ரு ன்

Page 41
36
இல்லையென்ற பா வனைய சுந்தர மூர்த்திக்கு அவமானம்
''எல்லாம் கெதியிலே என்று அவனைத் தட்டிக்கொ னெட்டை இரண்டு புத்தகம் நாளைக்குக் கொண்டு வந்து க எல்லாம் விளங்கிப்போம்.'' *
கந்தசாமி இதைக் கூறி மறு நாள் குறிப்பிட்ட அந்த கொண்டு வந்து சுந்தர மூர்த் நாடுகளிலிருந்து கள்ளத்தன ஆபாசப் புத்தகங்கள் அவை பட்டமாகக் சித்திரிக்கும் அவற்றிலிருந்தன.
முதலில் ஒரு புத்தகத்தை சுந்தர மூர்த்திக்கு அருவரு இரு ந்தன. ஆனால், தொடர் கொண் டிருக்க இந்த உணர் களில் ஆர்வம் ஏற்படத் 4 தற்கு கந்தசாமி இவைக கொண் டிருந்தான்.
''நாளைக்கு 'அடல்ஸ் ஒ றார்கள். பார்த்தால் நல்லது பித்தான் பா ரூக், கந்தசா!
ஆட்டினான்.
''ஓமடா, இவனையும் என்ன சுந்தர் நீயும் வரு வா.
' 'அடல்ஸ் ஒன்லி' என் மூர்த்தி அசிரத்தையாக. அ புத்தகங்களிலிருந்த படங்க

பான்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
பில் தலையசைக்கும் போதே லாக இருந்தது.
தெரிஞ்சு கொள்ளலாம்'' டுத்தான் கந்தசாமி. ''என் ருக்கு. எல்லாம் ஒரே படம். ஈட்டிறன் . பாத்தாயென் றால்
யதுடன் நின்றுவிடவில்லை. இரண்டு புத்தகங்களையுமே தியிடம் கொடுத்தான்.வெளி மா கக் கடத்தப்பட்டுவரும் . ஆண், பெண் உறவை அப் நிர் வாணப் புகைப்படங்கள்
தப் புரட்டிப் பார்க்கும் போது ப்பாகவும் கூ ச் ச மாகவும் ந்து படங்களைப் பார்த்துக் வுகள் அற்றுப் போய் அவை தொடங்கிவிட்டது. போ தாத களுக்கு வேறு விளக்கம் கூறிக்
ஒன்லி ஷோ' வொன் று போடு 1' ' என்று திடீரென்று ஆரம் மி உற்சாகத்தோடு தலையை
'கூட்டிப்போனா நல்லது....... ய் தானே?'' ற என்ன?'' என் றான் சுந்தர வன து க வனமெல்லாம் தைப் ளில் இருந்தது,

Page 42
*
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
'இது கூட "உனக்குத் .ெ சென்கிருய். வேறே என்ன சாமி சலிப்புடன் முகத்தைச் ஒன்லி என்பதன் அர்த்தத்ை மாப் படங்களில் எத்தகைய என்றும் விபரித்தான். சுந் கவலையொன்று வந்துவிட்ட வினமா அதை?' என்ருன், கூறினுன்
'அடல்ஸ் ஒன்லி என்று ஆணுல், பத்து வயதுப் பொடி சிலவேளை முதல்நாள் ஷோ" நிப்பாங்கள் , பிறகு கூட்டம் யாப் போகும்.'
"அப்ப போவம்' என்ரு துடன்,
'போகலாந்தான்.' பn
மூர்த்திக்குத் தெரியாமல் கந் களைச் சிமிட்டி விட்டுத் தொ தான் கையிலே இல்லாமலேய
'அதுக்கென்னடா! சு ந்
கொண்டு வாரு ன். என்ன பகீரென் முலும் முகத்துக்கு ( அவமானமாயிருந்தது.
' கொண்டு வாறன்' எ6 யிலிருக்கும் அவளின் சேமிப்பு துக்கு வந்தது.
அன்று அங்கிருந்து வீட்டு தசாமி சுந்தரமூர்த்தியிடம்
'நாளேக்கு உனக்கொரு தாறன் சுந்தர்.'

r 37
தரியாதா? பதின் மூன்று வய தெரியும் உனக்கு?' கந்த சுளித்து விட்டு, "அடல்ஸ் தயும், அப்படியான சினி காட்சிகளைக் காட்டுவார்கள் தரமூர்த்திக்கு திடீரென்று து. "என்னைப் பாக்க விடு கந்தசாமி அலட்சியமாகக்
தான் போடுறது சுந்தர். டயனும் போய்ப் பாக்கலாம். வுக்கு கொஞ்சம் கடுமையா குறைஞ்சதும் எல்லாஞ் சரி
ன் சுந்தரமூர்த்தி உற்சாகத்
"ரூக் ஒரு இழுப்புடன் சுந்தர தசாமியைப் பார்த்து கண் டர்ந்தான். 'ஆனல், காசு பிருக்கு.'
த ரெ ட் டைச் சொன்னு சுந்தர்?’ சுந்தரமூர்த்திக்குப் முன்பு முடியாதென்று கூற
ன் முன், அக்காளின் பெட்டி புப் பணம் அவனது ஞாபகத்
க்குப் புறப்படும் போது கந் கூறினன்
புத்தகம் கொண்டு வந்து

Page 43
38 G
'என்ன புத்தகம்?'
'எல்லாம் இந்த விஷயத் சாமி இதைக் கூறிவிட்டுக் கள் ஒ. ஹோ. ஹோ. வென் தரமூர்த்தியும் தன்னை யறியா சேர்ந்து கொண்டான்.
6
52லயில் வந்திருந் இடத்துக்கு பாக்கியத்தின் ம தற்காக சீக்கிரம் திரும்பி விட்டுப் போயிருந்தான் பொ கைக் கடைகளுக்குப் பே சுணங்கிவிட்டது. இடையில் வேறு கண்டுவிட்டான். அவே போதே எட்டு மணிக்கு மேல
பொன்னுத்துரை சைக்கி வந்து கொண்டிருந்தான். ம னத்தம் பியாரின் வீட்டுக்குச் தூரம் நடக்க வேண்டும். சுடுமணலின் உஷ்ணம் ஆளை
முஸ்தா பாவின் வீட்டுக் ளான சித்தி பரீதா நின்று இ ஒன்றையொன்று பற்றியபடி கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த கிளின் வேகத்தைத் தளர்த் பள்ளிக்கூடம் இல்லையா பிள் விசாரித்தான். சித்தி பரீதா சீராக்கிக் கொண்டே கூறினு

Lur:TGör GOT LħLorr Gorf)GóT L S)oir &T sisir
1தைப் பற்றித்தான்.' கந்த ண்களைச் சிமிட்ட, பாரூக் று பலமாகச் சிரித்தான். சுந் மலேயே அந்தச் கிரிப்பில்
த போது, சினைப்படுத்தும் ாட்டைக் கொண்டு போவ வருவதாக அவளிடம் கூறி ன்னுத்துரை. ஆனல், வாடிக் ாய்விட்டுத் திரும்புவதற்குச் தெரிந்த நண்பனுெருவன் னடு பேசிவிட்டுத் திரும்பும் ாகிவிட்டது. ைெள வேகமாக மிதித்தபடி ாடுகள் சினைப்படுத்துகிற சின் செல்வதற்கு மூன்று மைல் வெயில் அதிகமாகிவிட்டால்
வறுத்தெடுத்து விடும். 'கேற்றருகில் அவரின் மக ரு காகங்கள் கால்களினல் சண்டை பிடிப்பதை வேடிக் ாள், பொன்னுத்துரை சைக் நியபடியே, 'இன்றைக்குப் ளை' என்று அவளிடம் நழுவிக் கிடந்த முக்காடை IT,

Page 44
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
''இல்லையண்ணே இன்னை தான் எனக்குப் பாடமிருக்கு
"நல்லா எழுதி முதல் என் ன?'' அவள் வெட்கத்து | கொள்ள பாக்கியத்தின் வீட் இருந்தப் டியே இடது கா லி எ வந்தான் பொன்னுத்துரை. - "என் ன தம்பி! உடனே என்று சிரித்தபடி விசாரித்த யம். கீதா வுக்கு குளிக்க வா களை கழுவிக் கொண்டு வந்து டுக்கொண்டிருந்தாள் அவள்
- ''நடேசு வ ழியிலே வ தொடங்கினா லேசிலே விடம்
''உன்னைப்போலதானே பான் '' என்று மறுபடி யும்சி பேப்பரும் கையுமாக மீ6 ஆயத்தத்தோடு லட் சுமியுட பார்த்து விட்டு, ''எல்லா ம் மீனாட்சி'' என்று விசாரித்த
''ஓமக்கா...''
பொன்னுத்துரையின் ப யில் பட்டையாகப் பூசப்பட் பதிந்தது. கே லியா கக் கேட்
''சாமியை நல்லாக் கா இருக்கே?''
மீனாட்சி வெட்கத்துட ''அக்கா போட்டு வாறன்'' விட்டு அங்கிருந்து புறப்பட்ட யின் வாஞ்சையோடு தங்கை தாள்.

39
றக்குச் சோதினை, பின்னேர ந்
பிள்ளையா வரோணும்... உன் முகத்தைத் தாழ்த்திக் டுப் படலையை சைக்கிளில் ரல் திறந்து கொண்டு உள்ளே
வாற நேரம் இது தா னா?'' Tள் முற்றத்தில் நின்ற பாக்கி சத்துவிட்டு, அவளின் சட்டை அப்போது கொடியில் போட்
ந்திட்டானக்கா.- கதைக்கத் பாட்டான் அவன்."
உன் ரை' சிநேகிதனும் இருப் ரித்த பாக்கியம், 'புல்ஸ் காப்' னாட்சி பரீட்க்ைகுப் போகும் ன் உள்ளேயிருந்து வரு வதை 5 மறக்காமல் எடுத்தி யா Tள் ,
ார்வை மீனாட்சியின் நெற்றி டிருந்த திரு நீற்றுப் பூச்சில் டான் : -க்கா பிடிச்சிருக்காப்போலே
உன் உடம்பை வளைத்தபடி, -என் று பாக்கியத்திடம் கூறி டாள். பாக்கியம் ஒரு அன்னை நயின்முதுகைத் தட்டிக்கொடுந்

Page 45
''கவ ன மா எழுதி வழக். வரோணும். என்ன?'' மீனாட் விட்டுச் சென் றாள்.
லட்சுமியும் அவளும் கன் வரையும் க ண்  ெக ாட் ட நின்றாள் பாக்கியம். அடுத்து பாலத்தின் மீது லயித்தது.) வொன்றைக் காண்பது போ முகத்தில் அந்தப் பெருமிதம்
''மீனாட்சி கவன மாப் ப பாக்கியம், பொன்னுத்துரை கலைந்த வளாக ''உம்... உட தாள். ''என் ன தம்பி சொல்
''மீனாட்சி நல்லாப் படிக் பாக்கியம் பெருமையோடு 4
''ஓம் தம் பி... இவளை போ கிறன். எனக்கிருக்கிற ஓ படிச்சு இந்தக் குடும்ப மான பொன் னம்மாளின் பிள்ளைய கே லியாப் பாக்கிறவையெல் நிக்கோணும். இந்த ஒன்று ப கேக்கை நடந்திட்டால் கான நிம்மதியாக உயிரை விட ஆ
பொன்னுத்துரைக்கு உ தியால் கரை வ து போலிருந்
' ' கட்டாயம் நடக்குமக் தழுக்க. "வேறெ எதுக்காக கத்துக்கும், ஆசைக்குமா வது
சர்ரென்று வெளியே ஓசை இரு வரையும் திரும் பி கதவு திறந்து மூடும் ச த் த

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கம் போல முதல் பிள்ளையா -சி உற்சாகமாகத் தலையாட்டி
னபார்வையிலிருந்து மறையும் T ம ல் பார்த்துக்கொண்டு அ வ ளின் பார் ைவ கல்ல டிப் கண்களில் இன்பக் கன ன்ற மலர்ச்சியான பிரமை. பான உணர்ச்சி...
டிக்கிறாள். இல்லையாக்கா?'' ரயின் கேள்வியால் கவ னம் ம்...'' என்று அவனைப் பார்த் எனாய்?'' =கிறாளென்று சொன் னன்.'' தலையை ஆட்டினாள்.
நல்லாப் படிக்க வைக்கப் ரே ஆசை அதுதான். இவள் த்தை தூக்கி நிறுத்தோணும், ள் தானே என்று இன்றைக்கு லாம் நாளைக்கு வாயடைச்சு மட்டும் என்ரை உயிர் இருக் னும். அடுத்த நிமிடமே நான்
யத்தம்,'' Tள மெல்லாம் உணர்ச்சி மிகு
தது . கோ'' என்றான் குரல் தழு இல்லாட்டிலும் உன்ரை ஏக் அது கட்டாயம் நடக்கும்...'' காரொன்று வந்து நிற்கும் ப் பார்க்க வைத்தது. கார் க் த்  ைத த் தொடர்ந்து ஒரு

Page 46
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சிறு சூட்கேஸோடு Li Lin) 69 L
வந்துகொண்டிருந்தான் வடி
' வா வடிவேலு' என்ரு கத்தை விட பாக்கியத்துக்கு காணும் போது மகிழ்ச்சி அதி விரைந்து சூட்கேஸை அவன படியே, ' சுந்தரி பெரிய வளா
" சுந்த ரியா' வடிவேலு இயற்கையிலேயே கடுகடுவெச தில் கூட அச்சமயம் சிறிது ம
'ஓமண்ணு , இன்றைக்கு றைக்கு ஏழாம் நாள். தண்ண நீ வருவியோ ம்ாட்டியோ எ டிருந்தன்,'
பேசிக்கொண்டே மூவரு டார்கள் பொன்னம்மாள்
என்று பெருமூச்சு விடுவது ே
வடிவேலு அவளைப் பற்றி சுந்தரியை அருகே அழைத்து திறந்து ரப்பர் வளையல்களும், கொடுத் தான். இனிப்புப் பொ கொடுத்தான். ஒருபுறமாக பார்த்துக்கொண்டிருந்த (o)VI) அவன் திரும்பிக் கூடப் பார் தொடர்பில் தாயாருக்குப் பி அவனுக்கு ஆகாது.
'நான் பிறகு வாறன் வ டான் பொன்னுத்துரை.
'சிவப்பி மாட்டை ஒரு கொண்டு போவேணும், போ

4 I
த் திறந்து கொண்டு உள்ளே வேலு.
*ன் பொன்னுத்துரை, வழக் அன்றைக்கு அண்ணனேக் திகமாக இருந்தது. அருகே து கையிலிருந்து வாங்கிய "யிட்டாளண்ணு' என்முள். லு வியப்போடு கேட்டான், ண்றுஇருக்கும் அவனது முகத் லர்ச்சி தெரிந்தது.
ஐஞ்சு நாளாச்சு. நாளையின் ரிவாக்கலாமென்றிருக்கிறன். ான்று யோசிச் சுக் கொண்
ம் வீட்டினுள் வந்து விட் இருமிவிட்டு, ' கடவுளே!" 5ட்டது.
எதுவும் விசா ரிக்கவில்லை. ப் பார்த்தான், சூட்கேஸைத் கிளிப்புகளும் அவளுக்குக் "ட்டணமொன்றும் எடுத்துக் நின்று அவன் முகத்தையே "ணியையோ, கீதாவையோ ர்க்கவில்லை. செல்லையாவின் றந்த பிள்ளைகளைக்கண்டாலே
டிவேலு' என்று புறப்பட்
க்கால் கின்னத்தம் பியாரிடம் ‘ட்டுவாறன் .'

Page 47
42
பாக்கியம் உள் ளே ே டொன்றை எடுத்து வந்து கொடுத்தான்.
''போ னமுறையும் முத டாம் முறையும் ஐஞ்சு ரூபா ரிடம் சொல் லு.''
- தலையசைத்துவிட்டுப் ெ பின், ""செல்லையன் இப்போ என்று பாக்கியத்தை விசாரித் தில் அவன் முகத்தைப் பார்க் யது,'' இடைக்கிடை வாறான் பாக்கியம், தொடர்ந்து தன முன்பு செல்லையா வ ந்து கண் அவனை எதிர்த்துக் கதைத்தல் கோபத்தோடு பற்களைக் கடி, கொண்டான்.
பொன்னுத்துரை 8 ருந்து திரும்பும் போது உச்சி போன வேளை உடனே முடிந் யாரோடு உலக விவகாரங்க தில் நேரம் சென்றதே தெரி டைய பெரிய பலவீனமே ! ஆரம் பித்தானென் றால் எல் விடுவான் அவன்.
மணல் மேட்டுப் பகுதி வெயில் சூட்டினால் கால். போல் ஆகிவிட்டது. பாக்.

பான் னம்மாளின் பிள்ளை கள்
பாய் ஐ ந் து ரூபா நோ.ட்
பொன் னு த் து ரை யி டம்
ல் தடவை குழப்பி இரண் குடுத்தது. சின்னத்தம் பியா
பான்னுத்துரை போ ன தன் [ வாறேல்லையா இங்கை?'' 5தான் வடிவேலு. அச்சமயத் கவே விகாரமாகத் தோன்றி '' என்று எரிச்சலோடு கூறிய மெய னிடம் ஒரு வாரத்துக்கு டபடி ஏசியதையும், தான் தெயும் கூறினாள். வடிவேலு த்தபடி மீசையை முறுக்கிக்
சின்னத்தம்பியா ரின் வீட்டிலி வேளைக்கு மோலாகிவிட்டது. எதுவிட்டாலும் சின்னத்தம் பி ள் கதைத்துக் கொண் டிருந்த யவில்லை அவனுக்கு . அவனு இது தான். யாரோடும் பேச லா வேலைகளையுமே மறந்து.
யை நெருங்கி வருவதற்குள் களிரண்டும் வெந்துவிட்டது கியத்திடம் மோர் வாங்கிக்

Page 48
ப்ொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
குடித்துவிட்டு போய்ப் படுத் ணிைக்கொண்டு வந்த வன் ஒழு போது செல் லேயா இரைந்து
கேட்டுவிட்டு எரிச்சலோடு பி
'இந்த அறு வானுக்குக் க
முஸ்தாபா வீட்டு வாச நின்றசித்தி உம்மா அவனைக் வாறியா?' என் ருள் பரபரப் றைக்கு நல்ல வாங்கு வாங்கி தான் நாயாட்டமா இப்பிடிச்
பொன்னுத்துரைக்கு யே வேலுவின் முரட்டுக் குணத்ை தெரியும், முஸ்தாபாவின் வீ திருந்த பூவரசம் மரத்தில் விட்டு பாக்கியத்தின் வீட்டை
அம்மாவென்று கத்தில் பார்த்தது சிவப்பி மாடு,
செல்லையா வாய்க்கு கொண்டிருந்தான்.
'என்னை கைநீட்டி அ பாரடா உன்னையும் அந்தப் என்ன செய்யிறேனென்று. குள்ளே கொண்டு போய் நிறு லேயனுமில்லை; என்ரை அம் பெத்துக்கவுமில்லை'. தெ கொண்டேயிருந்தான்.
G) u FT GöT GOT LÈ L DFTổh L GařTičan கொள்ளவில்லையாம். ஒவ்வெ ருத்தனுக்குப் பெற்ற வளாம், பிடிக்கிற குடும்பமாம் அந்த
x -

43
துறங்க வேண்டுமென்று எண் ங்கைத் திருப்பத்தில் திரும்பும் கத்திக் கொண்டிருப்பதைக் டரியைச் சொறிந்தான். ாலநேரமே தெரியிறேல்லை" லில் கேற்றைப் பிடித்தபடி கண்டதும், "நீ இப்பதான் போடு. செல்லேயனுக்கு இன் கிவிட்டான் வடிவேலு. அது * கிடந்து கத்திருன்,
பாசனை வந்துவிட்டது. வடி - தைப் பற்றி அவனுக்கு நன்கு ட்டிற்கு முன்புறமாக வளர்ந் மாட்டின் கயிற்றைக் கட்டி
நோக்கி விரைந்தான். விட்டு கயிற்றை இழுத்துப்
வந்தபடியெல்லாம் திட்டிக்
டிச்சிட்டாயில்லே. இருந்து
பெட்டைச் சிறுக்கியையும் இரண்டு பேரையும் கூண்டுக் பத்தாட்டி என் பெயர் செல் மா என்னை நல்லதனமாப் ாடர்ந்தும் அவன் கத்திக்
களை ஒழுங்காகப் பெற்றுக்
ாரு பிள்ளையையும் ஒவ்வொ வசியம் போட்டு ஆட்களைப்
க் குடும்பம்.

Page 49
காது கொடுத்துக் கேட்க சகிக்க முடியாமலிரு ந்தது. ப. மெல்ல உள்ளே சென்றான்.
முற்றத்து வேப்பமரத்தில் சட்டையணியாத அவன து போயிருந்த து. மூக்கும் உதடு வீங்கிப் போயிருந்தன. -
பொன்னுத்துரையைக் ஆவேசம் அதிகரித்துவிட்டது கை கால்களை வேகமாக ஆ கினான்.
பொன்னுத்துரை அவனை கொள்ளவில்லை. வடிவேலுே கிறார்களோவென்று இலேக உள்ளே சென்றான்.
வடிவேலுவை -அறைய வெளியே காவலுக்கு நின் கண்டதும் அழுகை வந்துவிட மூவரும் பயத்தோடு திருதி ரோரமாக நின்றார்கள். கீத கொண்டிருந்தாள். ' ' வடிவே பாக்கியத்தினருகே வந்து ெ னுத்துரை. அவள் வாயினால் அறைக்குள் இருப்பதாக ஜா தனியே ஒருபுறமாக அழைத்
'' இவ் வளவு நேரமா க திற வடி என்று கதவை ஓய்ஞ்சு போயிருக்கிறான் அ சனியனை எங்கையா வது இழு டிட்டு வா. இல்லாட்டி அன் தான் வைச்சிருக்கோணும்.

டான் அம்மா ளின் பிள்ளைகள்
5வே பொன்னுத்துரைக்குச் டலையைத் திறந்து கொண்டு
ன் கீழ் நின் றான் செல்லையா. மார் பில் இரத்தம் வடிந்து கெளும் கொழுக்கட்டையாக
கண்டதும் செல் லையாவின் .. பைத்தியக்காரனைப் போல் ட்டியபடி இரையத் தொடங்
ப் பார்த்ததாகவே காட்டிக் வா, பாக்கியமோ அங்கு நிற் சாக அவதானித்து விட்டு
பினுள் தள்ளிப் பூட்டிவிட்டு ற பாக்கியத்துக்கு அவனைக் ட்டது. சுந்தரி, லட்சுமி, வாணி பருவென்று விழித்தபடி சு வ T தரையில் கிடந்து அழுது வலு எங்கையக்கா?'' என் று மல்ல விசா ரித்தான் பொன் - பதில் கூறாமல் கையினால் -டை காட்டிவிட்டு அவனைத்
துப் போய்க் கூறினாள்: த ைவத் திறவ டி , கதவைத் அடிச்சுப்போட்டு இப்பதான் ண்ணன். நீ போய் அந்தச் ழத்துக் கொண்டுப்போய் விட் மணனை இன்று பூரா பூட்டித் அவனுக்கிருக்கிற ஆத்திரத்

Page 50
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
துக்கு இனிச் செல்லையனைக் க டானெண்டால் கழுத்தைப் வான்,'
'நீ பயப்படாதேயக்கா. பொன்னுத்துரை இதை பொன்னம்மாளின் அறைப்ப ஆரம்பமாகிவிட்டன.
'தேவடியாள் நாயே, ! வசியம் போட்டு என்னை மய வந்தான் வரத்தானுக்கு ை லாட்டி நேற்றுப் பிறந்த அடிக்குமா? இன்றைக்கு உன் தொடர்ந்து பளார்! பளாெ மும் கேட்டன.
'ஐயோ..! குறுக்காலே ருனே' என்று வீரிட்டாள் ெ
வெளியே ஒடிப்போய்ப் னுத்துரை எண்ணுவதற்கு வுக்கு உதைவிழும் சத்தம் ே எப்படித்தான் திறந்து கொன் பிடித்தவன்போல் வெளியே அவனின் கண்களும் முகமுப் யிருந்தன. தாடைகள் இறுகி கரமாக இருந்தது.
சட்டென்று பொன்னுத் துக் கொள்வதற்குள், "நி கொண்டு பாக்கியம் அருே வெளியே பாய்ந்து தாயாரின் டான். அவனது கைகளும் கா பட்டன. இரண்டு அறைகள் காற்றுப்போன பலூனுகச்

45
1ண்ணுக்கு முன்னல்ே 367 பிடிச்சு முறிச்சுப் போடு
நான் திக்கிறன்தானே?"
க் கூறி வாய் ஒய்வதற்குள் க்கம் கூச்சலும் குழப்பமும்
எல்லாம் உன்னுலேதான டி. க்கிப்போட்டு என்னை இப்ப வச்சிருக்கப் பாக்கிருய், இல் சேங்கு' எனக்கு கைநீட்டி னை என்ன செய்யிறன் பார்' ரன்று அடிகள் விழும் சத்த
போவான் என்னைக் கொல்
பான்னம்மாள்,
பார்ப்போமென்று பொன் ள் படாரென்று அறைக் கத கட்டது. பூட்டியிருந்த கதவு ண்டதோ தெரியவில்லை. வெறி பாய்ந்து வந்தான் வடிவேலு. b ஜிவுஜிவென்று சிவந்துபோ அவனைப் பார்க்கவே பயங்
துரை தாவி அவனைப் பிடித் ல்லண்ணு' என்று கத்திக் க வருவதற்குள் வடிவேலு ன் அறைக்குள் நுழைந்து விட் rல்களும் மின்னலாகச் செயல் , ஒரு உதை, செல்லையா சுருண்டு விழுந்து விட்டான்,

Page 51
46 (ତା
'இவனைக் கொல்லோனுட கத்தினுள் பொன்னம்மாள், ! னென்று அவளின் மனதில் ஒ வின் வலது புறங்கை பளிரென் தது.
' எல்லாம் உன்ரை ஆ நாயே' பொன்னம்மாள் அ தொப்பென்று அப்படியே இ
பொன்னுத்துரையும் பா கொரு பக்கமாக வடிவேலு பிடித்துக் கொண்டார்கள்.
** என்னை உயிரோட சா நீ வந்திருக்கிருய்' என்று விழுந்தாள் பாக்கியம், வடி வகைத் திமிறிக் கொண்டே 'என்னை விட டி. இன் புதைக்கிறன்'.
'பொறு வடிவேலு.டெ பொன்னுத்துரை.
இதற்குள் மெல்லத் த எழுந்து கொண்டான் செல்* மதுவெறியும் எங்கேபோய் தெரியவில்லை .
'நான் இனிமே இந்தப் என்று கேள டி' என்று பொ6 விட்டு தள்ளாடியபடியே ெ ஞன்.
பொன்னுத்துரைக்கு மூச்சு வந்தது. அடிவாங்கிய வதுபோல செல்லையா போ: தான். இனித் திரும்பவும் அ வராதென்று பொன்னுத் துணி | Ամ3:1,

பான்ன hமாளின் பிள்ளைகள்
ம்' என்று நடுங்கிக்கொண்டே மகன் துணை க்கு வந்திருக்கிரு ரு அற்ப தெம்பு, வடிவேலு ாறு அவளின் முகத்தில் பதிந்
பூட்டத்தாலதா னடி வந்தது அலறக்கூடத் தெம்பில்லாமல் ருந்து விட்டாள்.
" க்கியமும் ஒடிவந்து ஆளுக் வின் கைகள் இரண்டையும்
கவைக்கத்தான் இன்றைக்கு தமையனின் மேல் எரிந்து வேலு ஆத்திரம் தணியாத கத்தினுன் றைக்கு இவனைக் கொன்று
பாறு' என்று கெஞ்சினன்
ட்டுத்தடுமாறியபடி மெல்ல லயா. அவனது ஆவேசமும், ஒளிந்து கொண்டனவோ
பக்கம் வந்தா ஏன் நாயே ன்னம்மாளைப் பார்த்து முனகி வளியே செல்லத் தொடங்கி
இதன் பின்பே நிம்மதியான நாய் அலறிக்கொண்டு ஒடு வதை வேடிக்கையாகப் பார்த் |ங்கு வரும் துணிவு அவனுக்கு ரைக்கு நிச்சயமாகத் தோன்றி

Page 52
G)Lum 5ör 67 LöLot 5iflzöT L BairāTsd.
8
நிலைந்து மாத இை வெகு வாக மாறிப் போயிரு பாரூக்கினதும் நட்பு அவை காலையில் பாடசாலைக்கென்று மல் இவர்களுடன்தான் ஊ பாக்கியமும் தம் பியைத் திரு வரைக்கும் பாடுபட்டாள். வைத்து, அடித்து, கண்களுக் எல்லாமே செய்து பார்த்து ( களில் விழுந்து மன்ருடாத கு விட்டாள். எதுவுமே அவனி வில்லை,
தம்பியாரும் அண்ணன்க உதவாத ஒரு வணுகி விடுவாே கொண்டேயிருந்தாலும் பெ சுந்தரமூர்த்தி யாரோ இரு சிகரெட் குடித்தபடி படம கூறியபோது அவள்ால் அன் சகிக்கமுடியாமல் போய்விட் ளுக்கு வேலைகள் எதுவுமே மூர்த்தியை எதிர்பார்த்து ெ திருந்தாள். அவளின் கைக் கட்டையொன்றும் கயிற்றுச்
சுந்தரமூர்த்தி வீட்டுச் இருள் சூழ்ந்துவிட்டது. மீஞ யில் கட்டிக் தொங்கவிட்டிரு கியத்தின் முகத்தின் முன்ன

டவெளிக்குள் சுந்தரமூர்த்தி நந்தான். கந்தசாமியினதும் ன அப்படி ஆக்கியிருந்தது. செல்பவன் அங்கு போகா ர் சுற்றிக் கொண்டிருப்பான், }த்தவேண்டுமென்று முடிந்த
அவனைக் கட்டிப்போட்டு க்கு மிளகாய்த் தூள் போட்டு முடியாமல் கடைசியில் கால் றையாகக்கெஞ்சியும் பார்த்து டம் பலனளிப்பதாகத் தெரிய
ாரனைப்போல்தான் வீட்டுக்கு ஞவென்று பாக்கியம் பயந்து ான்னுத்துரை ஒரு நாள்வந்து
கா வாலிப் பொடியளுடன் ாளிகையில் நிற்கிருடினென்று ாறைக்கு அந்த அதிர்ச்சியைச் டது. அன்று அதன் மின் அவ செய்ய முடியவில்லை. சுந்தர வளித்திண்டிலேயே உ*கார்ந் கெட்டும் தூரத்தில் விறகுக்
சுருளொன்றும் கிடத்தன.
குத் திரும்பும்போது நன்முக ரட்சி, தாவாரக் கிடுகு மட்டை நந்த அரிக்கன் லாந்தர், பாக் ல் காற்றில் இலேசாக ஆடிக்

Page 53
48
கொண்டிருந்தது. பின்புறச் 8 குறுகியது. படலையைத் திற! உள்ளே வரும்போது அ 6 சுடர் தெரிந்தது.
' ' எங்கையடா போட்டு : பயம் அ வன து முகத்திலேயே
''சோதினை...சோதினை...! மென்று விழுங்கினான்.
பாக்கியம் எழுந்த வே அவனது கன்னத்தில் அறை நாள் பூரா வும் கைவலிக்க ே இரும்புச் சலாகையால் அடிவு
''அம்மா!'' என்றல றியட கொண்டான் சுந்தரமூர்த், பாடப் புத்தகங்களெல்லாம்
'பாக்கியத்திடம் கா ளியி னது தலை மயிரைப் பிடித்து வந்து தா வாரக் கம்போடு த மளமளவென்று அவனை அத விறகுக் கட்டையை வல து ன வெ ளியே ஓடிவந்து பார், தங்கைமார்களை அவள் திரு
''எங்கேடா போட்டு டின் வேகம் குரலில் தெரிந்த
''ப...ட...த்...து...க்..கு
''சிக்கிரட் குடிச்சியா?' யின் விழிகளிரண்டும் பிதுங் கத்துடன் தலையைக் குனிந்.
"சொல்லடா'' என்று ரட் குடிச்சியா?''

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
F வ ரில் அவளின் நிழல் நீண்டு ந்துகொண்டு சுந்தர மூர்த்தி 1 ளின் கண்களில் நெருப் பின்
வாறாய்?'' சுந்தரமூர்த்தியின்
தெரிந்தது. படிக்கப்போன னான்'' என்று
கமும் தெரியவில்லை, ஓங்கி ந்த ேவகமும் தெரியவில்லை. வலைகள் செய்பவள் அவள். பிழுந் தாற் போலிருந்தது.
டி இடது காதைப் பொத்திக் தி. அவ ன து கையிலிருந்த தரையில் விழுந்து சிதறின. ன் ஆவேசம் தெரிந்தது. அவ த் தரதரவென்று இழுத்து ள் ளிவிட்டு கயிற்றுச் சுருளால் னுடன் சேர்த்துக் கட்டினாள் . எகயில் எடுத்துக் கொண்டாள். த்து விட்டு அழ ஆரம் பித்த ம்பிக்கூடப் பார்க்கவில்லை. வாறாய்?'' துப்பாக்கிக் குண் தது.
17
- பயமிகுதியால் சுந்தர மூர்த்தி கிவிடும் போ லிருந்த ன. நடுக் து கொள்ள முயன்றான். உறு மினாள் பாக்கியம். ''சிக்சி

Page 54
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
* 'உம்...''
பாக்கியத்தின் கையிலிரு, நோக்கி வேகமாகத் திரும்பிய காமல் கைவந்தவாறு அவன் டாள். மீனாட்சியும் சுந்தரியுப் யாதை அக்கா' என்று கத களில் விழுந்ததாகத் தெரியவி டையை வீசிவிட்டு அவள் ! டன் கயிற்றில் சரிந்து தொ தர மூர்த்தி..
தொடர்ந்து ஒரு வாரமா வாங்கி உடல் புண்களை ஆற்ற சுந்தரமூர்த்தியினால் பழை பாக்கியம் அவனை அருகிலமர் னின் முதுகைத் தடவியபடி -
னாள் ;
'' நீயும் கொண்ணனைப்பே வயித்தெரிச்சலைக் கிளப்பா? ஒழுங்காயிரு. நான் பெட்டை சிலேயிருந்து மாடா உழ்ைச்சி டியிழுக்கிறன். நான் மனம் ( நீங்களெல்லாம் நாளைக்கு ரத் வேணும். ஒழுங்கா நல்ல பிள் இரு . அந்த ஒன்றே எனக்கு ளின்ரை பொடியங்கள் இர சொல்லக் கூடாது. எங்களை பத்துச் சந்ததிக்குக் காணும் நல்ல பிள்ளையாக வேகமாக
ஆனால், ஒரு வாரமாவ. படமாளிகையில் கண்டத| கூறியபோது பாக்கியத்தின்

49
த்த விறகு கட்டை அவனை து. கண் மூக்கென்று பார்க் T அடிக்கத் தொடங்கிவிட் 1, ''அடியாதை அக்கா அடி றி அழுதது அவளின் காது ல்லை. கையிலிருந்த கட் ஓய்ந்தபோது அரை நினை வு வ்கிக் கொண்டிருந்தான் சுந்
"க வேலாயுதத்திடம் மருந்து பிக் கொண்டதன் பின் தான் பபடி நடமாட முடிந்தது . த்தி வைத்துக்கொண்டு அவ அவன் மனதில் படுமாறு கூறி
பால கெட்டழிஞ்சு என்ரை "தயடா. நீ ஒருத்தனாவது டச்சியடா. பதின்மூன்று வய சி இந்தக் குடும்பத்தைக் கட் நொந்து கண்ணீர் விட்டால் தேக் கண்ணீர் தானடா விட ள்ளையா படிப்பிலே கவனமா தப் போ தும். பொன்னம்மா ன்டும் காவர லியளெண்டுஊர் ப் பெத்தவள் எடுத்த பேரே ...புரிஞ்சுதா?'' சுந்தரமூர்த்தி
த் தலையை ஆட்டினான். தற்குள் மறுபடியும் அவனைப் ரக பொன்னுத்துரை வந்து மனதில் கொஞ்ச நஞ்ச மிருந்த

Page 55
5)
நம் பிக்கையும் அற்றுப் போ! மீனாட்சி வேறு பெரிய பெ பொறுப்பை அதிகரிக்க வை நாயாக' அவதிப்பட்டுக் கெ வீட்டுக்கு அந்தத் தடவை குமைந்துகொண் டிருந்த ஆதி மேல் கொட்டிவிட்டாள் .
"வீட்டுக்கு மூத்த பிள்ளை ருந்தா மற்ற வன் இன்ற்ைக்கு நானும் இப் பிடி மாடாட்டப் தான் கைகழுவு, நான் 'கு ஒன்றுக்கு இரண்டா குழந் வந்து நிக்குதுகளே, கொஞ் இருபத்தெட்டு வயசாகியும் கொண்டு திரியிறாய். அதை மூணு வயசிலேயே முளைச்சுப் பொத்தடி நாயே'' என்று . புறமிருந்த கதிரையைத் தூ நொறுக்கினான். ''ஞாயம் டே ஏதோ உலகத்தையே இவள் எண்ணம். இனி இந்த வீட்டு ஏன் நாயென்று கேள டி...''
வடிவேலு போய்விட்டால் உறவைக் கத்தரிப்பதற்கு னென்று பாக்கியத்துக்கு தே அதிகமாக மனதை அலட்டிக் நெருங்கிய ஒட்டுறவு இல்லா வேலு.
இதன் பின்பு சுந்தரமூ விட்டு முஸ் தாபாவின் கடை பழகிக் கொள்ளட்டுமென நி
அந்த முயற்சியும் ஒரு வாரத்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ப்விட்டது. இந்த இடையில் ண் ஆகிவிட்டது அவளின் த்துவிட்டது; 'தலைபுழுத்த காண் டிருந்த வள் வடிவேலு வந்திருந்தபோது மனதில் த்திரத்தையெல்லாம் அவன்
- நீ. நீ ஒழுங்காக இருந்தி தத் தறுதலையாத் தி ரிவா னா? ம் கஷ்டப்படுவேனா? என்னைத் மரென் றது மறந்து போச்சு. தைப் பிள்ளையள் வயசுக்கு சமாவது யோசிக்கிறியா? நீ கொம்புக்கு மண்ணெடுத்துக் தப் பார்த்து மற்றது பதின் போயிருக்கு...' ' ' 'வாயைப் கத்தினான் வடிவேலு. முன் க்கிச் சுவரின் மேல் அடித்து பச வந்திட்டாளாம் ஞாயம். தான் தலையிலே சுமக்கிறதா ப் படலையை நான் திறந்தா
ன். அவன் அந்தக் குடும்பத் து ஒரு சாட்டுத் தேடிவிட்டா பன்றியது. இதற்காக அவள் கொள்ளவில்லை. நெ டுகவுமே மல் இருந்தவன் தானே வ டி
சித்தியின் படிப்பை நிறுத்தி பில், அந்தத் தொழிலாவது றுத்தி வைத்துப் பார்த்தாள். துக்கு மேல் நீடிக்கவில் லை.

Page 56
(பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
"இவன் கடையிலே இரு களும் கெட்டுப் போவாங்க டார் முஸ்தாபா. அவனுக்கு கடி அவனைத்தேடி வருகிருர் சரி பத்துச் சிகரெட்டுக்கு மே
கொண்டு போய்க் குடித்துவி
முஸ்தாபா இவ்விவரங்களை கடைசியில் தனது ஆலோசனை
* பிள்ளை! இந்த ஊரிலே டான். திருந்த இவன் ரை விட மாட்டாங்கள். எங்கா கடையளுக்குத்தான் இவனை ஒழுங்கிலே வருவான். நீ வி புப் பக்கத்திலே எனக்குத் அதிலேயொன்றுக்கு அனுப்பு
சுந்தரமூர்த்தியின் இள கைகளுக்குள் அவனை வைத் பாக்கியத்தின் மனதைப் ே னது எதிர்கால நன்மையை திட்டத்துக்கு இணக்கம் தொ
அடுத்த ஒரு வாரத் கொழும்பிலுள்ள தனது அனுப்பி வைத்தார் முஸ் பரீட்சை முடிவும் அதே ே

51
ந்தால் இருக்கிற பொடியங் ள்' என்று வந்து கூறிவிட் நண்பர்கள் அதிகமாம், அடிக் 1ளாம். இதைத் தவிர தின ல் இரகசியமாக கள வாடிக்
கிருனம்.
பாக்கியத்திடம் கூறிவிட்டு யையும் அவளிடம் கூறினர்.
யிருந்து இவன் திருந்தமாட் சிநேகிதப் பொடியன்களும் வது கண்காணுத இடத்துக் அனுப்போனும், அப்பதான் ரும்பினுச் சொல்லு கொழும் தெரிஞ்ச கடையளிருக்கு.
வம்'
வயதும், பிறந்ததிலிருந்து திருந்து வளர்த்த பாசமும் பதலிக்க வைத்தாலும் அவ
உத்தேசித்து முஸ்தாபாவின் ரிவித்தாள்.
தினுள் சுந்தரமூர்த்தியைக்
நண்பரொருவரின் கடைக்கு ாபா. பொன்னுத் துரையின் பாரம் தான் வெளியாகியிருந்

Page 57
σε Νν - ଓର
9.
பொன்னுத்துரை முறையும் பரீட்சையில் தேற் அவனது வீட்டினில் ஒரு பிர6 * நீ கொடுக்கிற இடந்த பிடிக் குட்டிச்சிவராய் போவு மணிஅம்மாளை வறுத்தெடு கடைசியில் அவளுக்கு நெஞ்ச பிடித்தபடி படுத்ததன் பின் d!! 35I.
"படிச்சாத்தானே பா6 ண்டா, எவன் எவன் விழுந் றது. ஒடிப்போய் தர்மபுத்திர படிக்கிற பிள்ளைக்கு இதா ெ வரும்' என்று கடைசி அர்ச் மகனை அழைத்து நேரடியாகே செய்யிற உத்தேசம் உனக்கு? னுத்துரை ஏற்கனவே தயார "முஸ்தாபா நா நாவோே ரம் பழகப்போறேன்.'
"அதுக்கு இவ்வளவு கா தேவையில்லையே' வேலா! முணுத்து விட்டு "போய் அெ Grsir (Wyff.
பொன்னுத்துரை மறு வ டான். அன்று ஏதோ தேவை போகாமல் வீட்டினில்தான் தெரியும்.
சித்திபரீதா முன்விருந்ை ஒன்றில் "பூ"வேலை செய்துச்ெ

List air 60th infraffair air&T56ir
மன் ருவதுதடவையாக அந்த றத் தவறிவிட்டான். அன்று ாயமே நடந்து விட்டது.
ான டி இந்தக் கழுதை இப் து' என்று தொடங்கி பவள த்துவிட்டார் வேலாயுதம், வலி ஆரம்பித்து நெஞ்சைப் நான் அவரின் வேகம் அடங்கி
ஸ்பண்றது; இது என்னடா து கிடக்கிருனெண்டு பாக்கி ராட்டம் உதவி செய்யிறது, தாழில், பிறகு பாஸ் எப்பிடி சனையையும் வழங்கிவிட்டு, வே வினவிஞர்: 'இனிஎன்ன ' இதற்குரிய பதிலை பொன் ாக வைத்திருந்தான். டேபோயிருந்து கடை யாபா
சு செலவழிச்சு படிக்கத் புதம் எரிச்சலோடு முணு வரோடே கதைச்சுப் பார்'
ார்த்தை கூருமல் புறப்பட் யாக முஸ்தாபா கடைக்குப் நிற்கிருரென்று அவனுக்குத்
தயிலிருந்து தலையணை உறை காண்டிருந்தாள். தையலென்

Page 58
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைக
றால் அவளுக்கு வெகு பிரியா. தைப்பார்த்ததும் நழுவிக்கிட படி எழுந்தாள்.
* * வாங்கண்ணே'' ''வாப்பா இல்லையா பிள் '' இருக்கிறார்'' என்றவள் னாரை அழைத்தாள்.'' வாப்ப அண்ணாச்சி வந்திருக்கு.''
"இருக்கச்சொல்லு, வா வும் வெளியே வந்தார். சித், யுடன் உள்ளே சென் று விட
''இரு தம் பி'' முஸ்தாப னுத்துரையிடம் சுட்டிக்காட் யில் அமர்ந்து கொண்டார். '
பொன்னுத்துரை விஷ லையோ அவர் உற்சாக மிகுதி ஒரு தட்டே தட்டிவிட்டார்.
'' இது தான் புத்திசாலித் ரூபாச் செலவழிச்சு பத்து வ தொழில்தேட பத்து தடவை அலையிறதைவிட யாபாரத் ை நிமிஷத்திலே பத்தாயிரம் மெண்டு தெரிஞ்சு கொள்ளல
உண்மையிலேயே பத்து ரூபா உழைக்கலாமோ என்ன க ளில் பேசிய பேச்சு மட்டும் மன து க்கு ஊட்டக் கூடியதா? மறு நாளிலிருந்தே உற்சா புகுந்து கொண்டான்.
* மூர்த்தி சிறியதானாலும் போல் முஸ் தாபாவின் கடை தாகத் தோன்றினாலும் அங் கள் மிகவும் பெரியவை. க

53
ம். பொன்னுத்துரை வருவ அந்த முக்காட்டைச் சரிசெய்த
7ளை?''
-, உள்ளே திரும் பி தகப்ப ா! வாப்பா!பொன்னுத்துரை
றன்'' குரலோடுமுஸ் தாபா தி பரீதா தலை யணை உறை ட்டாள். ர கதிரையொன்றை பொன் டிவிட்டு தானும் ஒரு கதிரை 'என்ன விஷயம்?'' யத்தைக் கூறினானோ இல் யொல் அவன் தோளில் ஓங்கி
தனம் தம்பி. பத்தாயிரம் ருஷமாப் படிச்ச படிப்புக்கு பயள் எம்.பி.யின்ரை வீட்டை த பழகினாயென்றா ப த் து ரூபா எப்பிடி உழைக்கலா சம்,''
நிமிஷங்களில் பத்தாயிரம் -வோ, அவர் பத்து நிமிஷங் பத்து லட்சம் கற்பனைகளை - இருந்தது. பொன்னுத்துரை கத்துடன் வியாபாரத்தில்
கீர்த்தி பெரியது' என்பது வெளிப் பார்வைக்குச் சிறிய கே நடைபெறும் வியாபாரங் டயினுள் கால்கள் வைக்க

Page 59
54 GQ
முடியாத வாறு விற்பனைப் டெ ஏற்கனவே அங்கு நாலு சிப்ப யுடன் ஐந்தாகியும் யாருக்குே வெடுக்க முடிவதில்லை. ஒய் இடமில்லை. இந்தச் சூழல்பழ துரைக்கு ஒரு வாரம் பிடித்த
பத்து நிமிஷங்களுக்குள் முடியுமென்று பெருமையடித் அந்த வியாபாரத்தில் பத்து யிரம் பொய்களையும் பத்தாயி செய்யவேண்டியிருக்குமென்ற
பொன்னுத்துரைக்கு கண் டதுபோலிருந்தது.
சிறு வயதிலிருந்தே பொ! அவன். எதையுமே வெளிப்ப அவனுக்கு. இப்போது இத் சாட்சியின் மென்னியை முறி னல் முடியவில்லை.
முஸ்தாபா கடைக்கு வந் தாரென்முல் உண்மை பேசே இந்த மனிதர் கூச்சநாச்சம் ! தனை பொய்களையும் பேசி பொன்னுத்துரை வியந்துகெ அவரே ஒருநாள் அவனிடம் 'தம்பி உண்மையை * மகாத்மா' என்று கழுத்தில் இருந்திடவேண்டியதுதான். பிழைக்கமுடியாது, அதிலு திட்டா மெய்யோ, பொய்யே நம்புகிருப்போல கதைக்கோ சு வடியே இதுதான். இல்

Jirráðir GaoT LħLmff Gyf? G&I (i)air 2, MTSS air
ாருட்கள் நிரம்பியிருந்தன. ந்திகள். பொன்னுத்துரை மே ஒரு நிமிஷம் கூட ஓய் ஷ கிடைத்தாலும் உட்கார க்கத்தில் வரவே பொன்னுத் து . பத்தாயிரம் ரூபா உழைக்க த வர் முஸ்தாபா. ஆனல் ,
நிமிஷங்களுக்குள் பத்தா ரம் உருட்டுப்பிரட்டுகளையும் இரகசியத்தை அவர் கூற
ாகளைக் கட்டி காட்டில் விட்
ப் கூறிப் பழக்கமில்லாதவன் டையாகவே பேசும் சுபாவம் தன வயதான தன் பின் மனச் த்துவிட்டு பொய்பேச அவ
து பட்டடையில் உட்கார்ந் வ அவருக்கு மறந்துவிடும். சிறிதுமில்லாமல் எப்படி இத் த் தொலைக்கிருரோவென்று ாள்வதுண்டு. இதைப்பற்றி விளக்கம் கூறினர். க் கதைக்க நினைக்கிறவன் போர்ட் போட்டுக்கொண்டு இந்தக் காலத்திலே அவனுல் ம் இந்த தொழிலுக்கு வந் பா எதுவோ கேக்கிறவையள் ணும். யாபாரத்திலே அரிச் ாட்டி பத்து வருஷத்துக்கு

Page 60
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
முந்தி பத்து ரூபாவோடே (g இத்தனை தூரம் செழிப்பா வ அவரின் இவ்வறிவுரையை கைக்கொள்ள முடியாதென தெரிந்திருந்தாலும் வந்த ஆ பிரச்சினை கொள்ளக் கூடாதெ விட்டான். ஆணு லும், அந்தக் நிகழ்ச்சிகள் அதிர்ச்சி ஊட்டு கதைப் புத்தகங்களை வாசித்து விலேயே நடமாடிக்கொண்டி யில் மனிதர்கள் செய்யும் தில் மனப் பதட்டமாகவும், கொ படியும் மனிதர்களால் நடக் யங்களில் மலைத்தான் அவன், முஸ்தா பாவின் கடையிலு களில் பெரும்பகுதி கட்டுப்பு யவை. முஸ்தாபாவும் கட்டு அட்டைகளையே அந்தந்தப் ே பொருத்தி வைத்திருந்தார். களே அவர் விற்கும் விலை கூட இப்படியான குற்றங்களு கள் உண்டென வானெலி மூ லாகவும் உணவுக் கட்டுப்பா ! வதை பல தடவைகளில் அ னுத்துரை. முஸ்தாபா எப்ப டங்களை மீறுகிருரென்று அ ஆனல், சிலநாட்களுக்குப்பி அவனுக்கேற்பட்ட அதிர்ச்சி தடை வீதியிலுள்ள பெ சேர்ந்து தலைக்கு இவ்வளவு தொகைப் பணத்தைச் சேர் காரிகளில் முக்கியமான

55
தாடங்கிய இந்த யாபாரம் ந்திருக்குமா?'
தன்னல் எக்காலத்திலுமே பொன்னுத்துரைக்கு நன்கு ரம்பத்திலேயே அவரோடு ன்று மெளனமாக இருந்து கடையில் நடைபெறும் சில வனவாகத்தான் இருந்தன. வாசித்து கற்பனை வாழ் ருந்தவனுக்கு நிஜ வாழ்க்கை லுமுல்லுகளைக் காணக்காண திப்பாகவும் இருந்தது. இப் கமுடியுமாவென்று சில சம
லுள்ள விற்பனைப் பொருட் பாட்டு விலைக்கு உள்ளடங்கி ப்பாட்டு விலைகள் குறித்த பொருட்கள் இருக்குமிடத்தில் ஆணுலும் என்னவோ அவை டியவிலேதான். ருக்கு கடுமையான தண்டனை மலமும், பத்திரிகைகள் வாயி ட்டு இலாகா அறிவிப்புச் செய் வதானித்திருக்கிருன் பொன்
படித் துணிகரமாக இச் சட்
வனுக்கு வியப்பாயிருந்தது. ன் உண்மை தெரிந்தபோது
கொஞ்சநஞ்சமல்ல. ரிய வியாபாரிகள் எல்லோரும் பணமென்று ஒரு குறிப்பிட்ட த்து விலை க்கட்டுப்பாட்டு அதி ஒருவருக்கு மாதா மாதம்

Page 61
56 G
கொடுத்துவிடுவார்கள். இதற் வர் முஸ்தாபாதான். இதன் காரிகள் கடைவீதிப்பக்கம் ஏ
இப்படியொரு புத்திசா ஒன்றை சாய்ப்புச்சட்ட விதி வியாபாரிகளில் சிலர் பிரயோ
காலை ஒன்பது மணியிலிரு யும்தான் கடைகளைத் திறந்து விதிமுறை. மற்ற நேரங்க கொடுத்துவிடவேண்டும். ஆகு மணியிலிருந்து இரவு எட்டும மாகவே திறந்து தொழில் ந1 போதாவது தொழில் கந்தே னைக்குப் புறப்பட்டார்களென் * ப்யூன்” உடனே முஸ்தா பாவ கொடுத்து விடுவான். பத்து யிலுள்ள கடைகளெல்லாவற் விடும், அதிகாரிகள் வரும்பே திட்டத்துக்கமையப் பூட்டப் தனியாக முதலாளிகள் கவன
இப்படியாக, ஒவ்வொரு கொள்ளும்போது பொன்னு: களை விழுங்கிக்கொள்வது பே கும். முரண்படும் மனச்சாட்சி களைக் கடத்திக்கொண்டிருந் பொறுமையை அடியோடு இ றுக்கு ஆளாகி விட்டான்.
வாரத்தில் மூன்று நாட் வியாபாரிகள் கடைகளுக்கு அந்த நாட்களில் வியாபாரம் புதன்கிழமை; வியாபாரிகள்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
குப் பொறுப்பாக இருப்ப பின் விலைக்கட்டுப்பாட்டதி ன் வரப்போகிருர்கள்? "லித்தனமான தி ட் ட ம் முறைகளுக்கு எதிராகவும் "கித்தார்கள்.
iந்து மாலை ஆறு மணிவரை வைத்திருக்கலாமென்பது ளில் சிப்பந்திகளுக்கு ஒய்வு றல், கடைகளில் காலை ஆறு னிவரைக்கும் சர்வசாதாரண டந்துகொண்டிருக்கும். எப் ார் அதிகாரிகள் பரிசோத "ருல் அங்கே வேலை செய்யும் புக்கு இரகசியத் த க வ ல் நிமிஷங்களுக்குள் கடை வீதி றிற்குமே இச் செய்தி பரவி ாது கடைகள் யாவும் சட்ட பட்டிருக்கும். ப்யூனை' பின்பு ரித்துக்கொள்வார்கள்.
உண்மைகளையும் உணர்ந்து த்துரைக்குக் கசப்புமாத்திரை ான்ற உணர்ச்சியாக இருக் சியை அடக்கியடக்கி நாட் தவன் கடைசியில் ஒருநாள் ழந்து விடும்சந்தர்ப்பமொன்
கள் வெளியிடத்து சிறுசிறு 5 வரும் தினங்களாதலால்
அதிகமாக இருக்கும். அன்று வரும் இரண்டாவது நாள்.

Page 62
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
காலையிலிருந்து ஒரு நிமிஷம் ச விற்பனை நடைபெற்றுக்கொ6 மணி பத்தரையிருக்கும். வன் ஓடிவந்து முஸ்தாபாவி 'கொழும்பில் அரிசி "மாக்ெ திடீரென்று அதிகரித்திருக்கின் வினடி நேரத்துக்குள் மு டார். கடையிலுள்ள தொலை செய்தது. அடுத்த அரைமணி புக் கடைகளிருந்த அரிசி மூ வின் கிட்டங்கி அறைக்கு வந் னத்தில் வரும் வரை அரிசி செய்யவேண்டாமெனக் கூறி வரை விற்பனைக்கென்று ெ மூடைகளும் மளமளவென்று 'அரிசி இல்லை’ என்ற அ கடையின் முன்புறம் தொங்க
இந்த அமர்க்களம் முஸ் மல்ல, ஒரு சில மணிநேரங்களு விடும் கொள்ளை நோய்'போ விட்டது. மத்தியானம் பன் 6 லாக் கடைகளிலுமே 'அரிசி ருந்த அட்டைகள் தொங்கிக் முஸ்தாபாவின் கெட்டித் யினுல் ரசிக்க முடியவில்லை. அரிசி மூடைகளை வாங்கிக்ெ ரக் கெட்டித்தனமாக இருக்க விற்பனை செய்வதையும் நிறு வந்து வாங்கும் பாவனையாள வார்கள்? இதைத்த்ான் உள் கொண்டிருந்தான் பொன்னு

箭 57
கூட ஒய்வெடுக்க முடியாமல் ண்டிருந்தது.
அரிசி விற்பனைத் தரகன் ஒரு 'ன் காதில் கிசு கிசுத்தான்; கற்’ மூடைக்கு இருபது ரூபா ன்றதாம்,' மஸ்தாபா சுறுசுறுப்பாகிவிட் பேசி எங்கெல்லாமோ வேலை நேரத்துக்குள் மட்டக்களப் டைகளில் பாதி முஸ்தாபா து விட்டன. அரிசிவிலை நிதா சில்லறைக்கும் வி ற் ப னை விட்டார் முஸ்தாபா. அது வளியே வைக்கப்பட்டிருந்த
உள்ளே போய்விட்டன, றிவித்தல் அட்டையொன்று ப்போடப்பட்டது. தாபாவின் கடையில் ம ட் டு ரூக்குள் ஊரெல்லாம் ப ர வி “ல் கடைவீதியெங்குமே பரவி Eரண்டு மணிக்குப் பின் எல் இல்லை’ என்று எழுதப்பட்டி
கொண்டிருந்தன. தனத்தை பொன்னுத்துரை
மற்றைய கடைகளிலுள்ள காண்டது அவரின் வியாபா கலாம். ஆணுல், சில்லறைக்கு த்திவிட்டால் தினசரி அரிசி ார்கள் அரிசிக்கு எங்குபோ "ளூர எண்ணிக் கு மு றி க் |த்துரை,

Page 63
53 G
அரிசி தேவையென்று யா வெளியே வந்து நின்றுள், கன ஒருவன் முதலாளி விசுவாசத் துக் காட்டினன்.
'அரிசி இல்லை, முடிஞ்சு "ஐயா!. ஐயா .' என் களுக்குப் புண்ணியங் கிடைக் கிற புள்ளைக்கு பத்தியம் போ கல்லிக்குப் போய் மாட்ாட்டப் வாறன், எடுக்கிற காசை எடு வது தாங்க. '
'இல்லையென் ருல் போ யிருந்து சத்தம் போட்டார் ( வில்லை. இரு கையுமெடுத்து அ "ஐயா! உங்கடை காலி( ஒரு சுண்டு அரிசியா வது தாா ருமே ஒன்ரு இல்லையெண்டா போறது ?"
'கடலுக்கை போய் விழு லாமல் கத்தினர் முஸ்தா அதற்குமேல் சகிக்க முடியவி ருகே சென்ருன்,
"ஒரு பேணி அரிசி குடுத் 'வாயை மூடு நீ' என் தாபா, அவரின் முகத்தில் எ தது.
அவரை எதிர்த்து வாதி புத்திசாலித்தனமான செயல யில் ஊறிய மட்டையைப் டே யில் ஊறிப்போனவர் அவர். அந்த ஏழைப்பெண் 6ே தொடங்கினுள் முஸ்தாபா பொன்னுத்துரையைப் பார்,

பான்னம்மாளின் LoeirಔTಆನೆ?
ரோ ஒரு ஏழைப் பெண் டைவாயிலில் நின்ற சிப்பந்தி "தோடு இருகைகளையும் விரித்
Gurrë 5.’’
று கெஞ்சினுள் அவள். 'உங் கும். ஆஸ்பத்திரியிலே கிடக் டோணும். நானும் தினக் ம் உழைச்சிட்டு இப்பத்தான் த்திட்டு ஒரு சுண்டு அரிசியா
றதுதானே' என்று உள்ளே முஸ்தாபா. அவள் போக அவரைக் கும் பிட்டாள்: லே விழுந்து கேக்கிறனய்யா, ங்க. அரிசி விக்கிற எல்லா ஏழையள் நாங்க எங்கே
ழகிறது' என்று இரக்கமில் பா. பொன்னுத்துரையால் வில்லை. விறுக்கென்று அவர
தாக் குறைஞ்சாபோடுவம்' ாறு எரிந்து விழுந்தார் முஸ் rள்ளும் கொள்ளும் வெடித்
திடுவது பொன்னுத்துரைக்கு ாகத் தெரியவில்லை. குட்டை ால் அத்தகைய வாழ்க்கை
பறுகடைவை நோக்கி ஓடத் கோபம் சிறிது தணிந்தவராக த்துக் கூறினர்:
...

Page 64
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
''ஒரு நாளும் இடையிே தன மாகக் கதைக்கக் கூடாது நடக்கோணும்.''
பொன்னுத்துரை அவருக் கூறவும் அவன் விரும்பவில் போய் தனது சேட்டை எடு தான். அவர் அருகில் வந்து -
''என்னை மன்னித்துக்கெ இந்த நெளிவு சுழிவுகளை ப பழகிக்கொள்ள எனக்கு விருப்
அவர் அதிர்ச்சியோடு அ கப் பார்த்தார். பின்பு வருத் பிழைக்கத் தெரியாத பிள்ளை
பொன்னுத்துரை எரிச்ச கடையோரமாயிருந்த கழிவு விட்டு வீட்டை நோக்கி நடக்
காலப் பெருவெள் ள இடம் மாறியது போல் நா க ஓடி மறைந்து விட்டன. இ வெளி க்குள் மணல் மேட்டில் காரியசித்தமான பல மாறுத
அடிக்கடி நெஞ்சுவலி.ெ டிருக்கும் பவள மணி அம்மா அதே வலியோடு காலமா கி தெரியாமல் இருபது வருட

59
ல குறுக்கிட்டு முட்டாள் -. யா வாரத்திலே புத்தியா
=குப் பதிலெதுவும் கூறவில் லை. ல. மெளனமாக உள்ளே த்ெது அணிந்து கொண்டு வந்
அமைதியாகச் சொன் னான்: Tள் ளுங்கோ நா நா .என் னாலே ழகிக்கொள்ள முடியேல்லை, பமுமில்லே. நான் போறன்.'' வனை ஒரு தடவை ஏற இறங் தத்துடன் கூறினார்: ''நீ ஒரு
=லோடு வெளியே வந்தான். க் கால்வாயில் காறித் துப் பி
க ஆரம் பித்தான்.
சத்தில் ஒரு சிறு துளி அசைந்து
லந்து வருஷங்கள் இடையே இந்தக் குறுகிய கால இடை வசிக்கும் மனிதர்களிடையே கல்கள் தோன்றியிருந்தன.
யன்று அவதிப்பட்டுக்கொண் Tள் ஒரு நாள் திடீரென்று விட்டாள். இருக்கும் இடமே உங்களாக அந்த வீட்டினுள்

Page 65
60 G
இருந்தவள் இல்லாமல் பே வாழ்க்கையில் சுமந்த சுமை ளின் கணவனுக்கோ , மகனு
அப்பாவும் மகனும் ஒரு 6 துப் பேசிக்கொள்ளும் வழக் மாக அன்பைக் காட்டும் குன காட்டின் மெளனம் தான் அ
சமையல் வேலை அங் விட்டது. ஆரம்பத்தில் பாக் செய்து வைத்து விட்டுப் போ மனமாரவே இந்த உதவியை துரையினுல் அதை ஆட்சேபி வழமையிலேயே மூன்றரை எழவேண்டிய ஒரு கட்டாயத் இரண்டரை மணிக்கே தினமு மீனுட்சி ஏதோ பேச்சுவாக்கி பொறுக்க முடியவில்லை. உட யத்திடம் கூறிவிட்டான்.
'அக்கா நாளையிலேயிரு "ஏன்?' பாக்கியம் சந்ே "நான் சமைக்கப் போ, ** நீயா?' பாக்கியம் வி பின்பு, அவன் கோபப்படப் விநயமாக முகத்தை வைத்து 'உனக்கேன் இந்த ஆன குப் பிடியாட்டி இங்கையிரு றைக் கூட்டிப்போய் சமைட் * அதில்லையக்கா. நான் தானே? சமைக்கப் பழகின எனக்கு வாறவ ளுக்காவது

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ானதன் பின்தான், அவள் கள் எத்தகையதென்பது அவ க்கோ புரிந்தது.
வருக்கொருவர் முகம் பார்த் க்கமில்லை. அந்நியோன் னிய னமுமில்லை. எந்நேரமும் இடு ந்த வீட்டினில் தெரிந்தது.
கே பெரிய பிரச்சினையாகி கியம்தான் வந்து சமையல் ாய்க்கொண்டிருந்தாள். அவள் ச் செய்தாலும் பொன்னுத் க்காமல் இருக்க முடியவில்லை. மணிக்கு தூக்கத்தை விட்டு திலுள்ள அவள் இதன் பின் மும் எழுந்து விடுகிருளென்று ல் சொன்னபோது அவனுல் னடியாகவே சென்று பாக்கி
ந்து நீ சமைக்க வேண்டாம்.' தேகத்துடன் கேட்டாள். றன்.' ழுந்து விழுந்து சிரித்தாள்.
போகிருனென்ற பயத்துடன் துக்கொண்டு கேட்டாள்
ச? என்ரை சமையல் உனக் க்கிற பெட்டையளிலே ஒன்
பியன்."
சும்மா இருக்கிற ஆள் நல்லது தானே. கடைசியா
நிம்மதியாயிருக்கும். '

Page 66
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியத்துக்குச் சிரிப்பு கூறுகிற தீவிரத்தைக் கவனித் சிரமமா இருக்குமென்று யோ தாங்கலுடன், " அப்பிடியெ6 யோசனை. எனக்கு எந்தச் அன்னியமா நினைக்காட்டி உ திருக்காது. சமைச்சுத்தாடி கேட்பாய்?"
* அப் பிடி நான் நினைச் யெல்லாம்.' என்று அவளி LLIT Gör பொன்னுத்துரை.
மறுநாளே அவன் சுறுசு பித்துவிட்டான். ஆரம்பித்த யிலுள்ள சிரமங்கள் அவனு முடிவதற்குள் நாலு தடை சுட்டுக்கொண்டாகிவிட்டது. டிவிட்டது. சட்டி பானைக் திருந்த சாரத்திலும், உடம்பி டது. புற லட்சணங்கள்தான் சணங்கள் இன்னும் அநியாய போல் இருந்தது. கறிகள் வில்லை. ஒன்றில் தூள் காரம்,
பொன்னுத்துரைக்கு அழு றைக்குத் தகப்பனுர் தன்னை ரென்று பயந்து கொண்டிருந் இவ்விஷயத்தில் மிகவும் பு கொண்டார். மகனை அவர் ஒ( அன்றே போய் இராசம்மா எ தியை வீட்டிற்கு அழைத்து வ தைக் கடந்துவிட்ட பெண் இ மில்லாமல் தனியேயிருந்து

放 61
வரவில்லை. அவன் மறுப்புக் ந்துவிட்டு, 'தம்பி எனக்குச் rசிக்கிறியா?' என்ருள்மனத் ன்ற அது உன் ரை தவறன சிரமமுமே இல்லை. என்னை னக்கு இந்த யோசனை வந் அக்காவென்று நீயே வந்து
சாத்தானே இந்தக் கதை ன் வாயை அடைத்து விட்
றுப்பாகச் சமைக்க ஆரம் தன் பின்தான் அந்த வேலை க்குப் புரிந்தன. சமையல் வைகள் விரலை நெருப்பில் வலது காலில் கஞ்சி கொட் க ரி யெ ல் லா ம் அணிந் பிலும் சுத்தமாக வந்து விட் இவைகளென்ருல் அகலட் மாக இருந்தன. சோறு களி வாயில் வைக்கவே முடிய
ஒன்றில் உப்புக்காரம்,
ஒகையே வந்துவிட்டது. அன்
வறுத்தெடுக்கப் போகிரு தான். ஆணுல், வேலாயுதம் த்திசாலித்தனமாக நடந்து ரு பேச்சுக்கூடப் பேசவில்லை. ான்ற உறவினப் பெண் ஒருத் பந்துவிட்டார். நடுத்தர வய ராசம்மா. எவ்வித ஆதரவு ஒருவேளை உணவுக்குக் கஷ்

Page 67
62 Gର
டப்பட்டுக்கொண்டிருந்த அவ சமையலைக் கவனித்துவிட்டு ே சாப்பிட்டுக்கொள்வது இராஜ ஒரிரு வாரங்களுக்குள்ளேயே முள்ள கிழட்டு நாயாகிவிட்ட முக்கியமான பிரச்சினைெ விட்டது. பொன்னுத்துரை தொழில் பிரச்சினைதான்.
முஸ்தா பாவின் கடை!ை நாலைந்து தனியார் துறைகளி அவன் . ஒன்றுமே சரிப்படவு மாதச் சம்பளத்துக்கு வேலை நாணயத்தைப் பற்றி விமர்ச படித் தொழில் பார்க்கிறது?
பொன்னுத்துரைக்கும் தொழில்களே வெறுத்துப் வனுக்குக் கீழ் நின்று பார்க்கு சரிப்பட்டு வ ரா தெ ன் று கொண்டான் அவன். கடைசி வன் காரொன்று வாங்கி வா சனை கூறினன்.
பொன்னுத்துரை இதை கதைப்பதற்கு தூதாக அனு யைத்தான். இராசம்மா பே வேலாயுதத்துக்கு ருத்திரமூர் l-gil.
'எல்லாத்தையும் முடி இதுக்கு வெளிக்கிட்டிருக்கி விழுந்தார். இராசம்மா போ வந்து சமையலறைக்குள் ஒள வேலாயுதத்தின் கோ குறையவில்லை. மகனைக் கண்

LI JITGör GOTLħL DIT Gyf? GỗT 97 Gŵr &T 56ŷr
1ளுக்கு வேலாயுதம் வீட்டில் நரத்துக்கு நேரம் வயிருரச் போகமாக இருந்தது. வந்த அந்த வீட்டில் ஒரு விசுவாச ாள் அவள் .
பான்று இப்படிச் சுமுகமாகி க்கிருந்த அடுத்த பிரச்சினை
ப விட்டு விலகியதன் பின் ல் வேலை பார்த்து விட்டான் மில்லை, உருப்படவுமில்லை.
செய்பவன் முதலாளியின் னம் செய்யப்போனுல் எப்
வியாபாரம் சம்பந்தமான
போய்விட்டது. இன்னுெரு ம் தொழிலெதுவும் தனக்குச் தீர்மானமாகப் புரிந்து யாக அவனது நண்பனுெரு "டகைக்கு ஒட்டும்படி ஆலோ
ப் பற்றித் தகப்பனுருடன் ப்பியது இராசம்மா கிழவி ாய் விபரத்தைக் கூறியதும் த்தியின் ஆவேசம் வந்துவிட்
ச்சுப் போட்டு துரை இப்ப ரு ராக்கும்' என்று எரிந்து ன சுவடு தெரியாமல்திரும்பி ரித்துக்கொண்டாள்.
பம் இரண்டு நாட்களாகக் டபோதெல்லாம் எரிச்சலோடு

Page 68
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
முணுமுணுத்துக்கொண்டேயி என்ன எண்ணிக்கொண்டாே ஆலோசனை செய்து விட்டு வர் தொலை' என்ற ரீதியில் பொன்
அனுமதி வழங்கிவிட்டார்.
அடுத்த ஒரு மாதத்துக் காரின் உரிமையாளனுகிவிட்ட வும் அதே வேளையில் அவனே தொழிலைச் செய்வது அவனு
தது. அவன் உற்சாகத்துடன்
1.
இந்த நாலைந்து வரு தாபா மிகவும் மாறிப் பேர் வழுக்கை விழுந்த தலை முழு யாக இளைத்து விட்டது. ம பணக் கவலை இத்தனைக்கும் அதிகமான பணம் அப்போது
தோலைக் கடித்து இரத் வர அதனை அதிகமாக உறிஞ்
அட்டைகளைப் போன்று அவ யுக்திகளையும் கையாண்டு ம
தொடங்கினர். இரவில் அவ வருவதில்லை. எந்நேரமும் அ யோசனைதான். பணத்துக்கா செல்லத் தயாராக இருந்தா துக்கு சட்ட திட்டங்களும்
பலவீனத்தால் அவரிடம் ந
குழைந்தன.
 

r 63
ருந்தார். மூன்றுவது நாள் ரா போய் முஸ்தா பாவோடு து 'எதையாவது செய்து ானுத்துரைக்குக் கார் வாங்க
குள் பொன்னுத் துரை ஒரு டான். ஒரு தொழிலாளியாக முதலாளியாகவும் இருந்து க்கு வெகு இலகுவாக இருந் ன் உழைக்க ஆரம்பித்தான்.
1.
நஷ இடைக்காலத்தில் முஸ் ாயிருந்தார். அவரின் அரை வழுக்கையாகி உடலும் பாதி னக்க வலையல்ல அவருக்குப் இருந்ததை விட நாலு பங்கு அவரிடம் சேர்ந்திருந்தது. நம் உடலிலிருந்து வெளிவர சிக் குடிக்கும் மலைப் பகுதி ரும் புதுப்புது வழிகளையும், னிதர்களைச் சக்கையாக்கத் ருக்குச் சரியான தூக்கம் வருக்குப் பணம் பண்ணும் க எந்த குறுக்கு வழிகளிலும் அவர். அவரின் நல்லநேரத் அதிகாரத்திலுள்ளவர்களின் ா ய் க் குட்டியாக வாலைக்

Page 69
64
அவ ரின் மனைவிக்கு அவரி தெரியவில்லை. மாறாக ஒன்றுக் கு கிறதே யென்ற ஆனந்தம் : யுடன் சில காரியங்களைச் செ தைப் போல இருக்கும் ஒரே நிறைந்த கணவனையும், மன தேடிக் கொடுக்க வேண்டாமா
முதலில் வீட்டின் முற்பகு பாணியில் கட்டுவித்தாள், அ
குத் தேவையான அத்தனை த களும் அந்த வீட்டுக்கு வந்து களும் பெட்டி பெட்டியாகக் இரத்தத்தை உறிஞ்சி சேர்த் வாழ்வுக்கு அத்திவாரமிட்ட
சித்தி பரீதாவும் மள மள கண்களும் முகமும் எந்தச் ச
சிரித்துக்கொண்டிருக்கும். க6
தெ ரியா தவள் அவள். ஒரு எந்த வேளையிலுமே அவளிட
பரு வமடைந்ததன் பின் க ளுக்குக் கட்டுப்பாடு அதிகப் விஷயத்தில் அத்தனை கெடுபி ளின் முகம் சிறிது சோர்ந்து வாப்பா வுக்கும் உம்மாவுக்கு விடுமே. சித்தி பரீதா பாக்கி T, சி, ஈ. வரை படித்து விட தானாகவே படிப்பை நிறுத்தி
சித்தி உம்மா மும்முர பார்க்க ஆரம்பித்தாள். பா டுப் பெண்களுக்குத் திரு மன கூ டிய சிக்கல்கள் அங்கும் உ

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ன் போக்கில் த வறெது வும் குப் பத்தாகப் பணம் பெரு 1வளுக்கு. அவளும் யோசனை ப்தாள். வேப்பிலைக் கொத் யாரு பெண்ணுக்கு கண் ம் நிறைந்த வாழ்வையும்
தியை உடைப் பித்து நவீன ஒத்து ஒரு செல்வந்த வீட்டுக் ளபாட, அலங்காரச்சாமான் சேர்ந்தன. நகைகளும், உடை
குவிந்தன. ஏழைகளின் த பணம் அங்கு சுகபோக
து.
வென்று வளர்ந்திருந்தாள். மயத்தி லும் பூவாக மலர்ந்து வலையென்றதே இன்னதென்று சிட்டுக்குருவியின் உற்சாகம் டம் இருக்கும்.
னர் முஸ்லிம் சமூகப் பெண் 5. ஆனாலும் சித்தி பரிதாவின் டிகள் இருக்கவில்லை. அவ போய்விட்டால் தான் அவள் ம் உயிர் பிரிவது போலாகி யத்தின் தங்கை சுந்தரியோடு -டு சித்தியடைய முடியாமல்
க்கொண்டு விட்டாள். மாக மகளுக்கு மாப்பிளை னம் அதிகமாயிருக்கும் வீட் எம் பேசும் போது உண்டாகக் ண்டாகின, பெண் வீட்டினர்

Page 70
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
டாக்டர், என் ஜினியர் என்று மாப்பிளை வீட்டினர் வீடு வா ளை யும் பணத்தையும் பார்த வீட்டிலிருக்கும் தங்கைமார்கள் கென்று இனாமாக ரொக்கப் . துடன் கேட்டனர். மொத்த இரண்டு கெட்டிக்கார வியாப ரம் போலிருந்தது.
குறைந்தது பத்து இடங்க பார்த்து விட்டாள் சித்தி உம் யாக அமையவில்லை. இவர் வீட்டார் வீம்பைக் காட்டினார் இவர்கள் வீம்பைக் காட்டினார்
சித்தி பரீதா வுக்கு வீட்பு வந்து அலுத்து விட்டது. சுந் "றுக்குப் போய் வந்து கொண் டி 'முஸ்பாத்திகளை' அவள் வந்து பரீதாவுக்கு ஏக்கமாக இருக்கு யத்துக்கு அவள் போக அவளி டார்கள். அவளுக்கு அந்தப் மில்லை.
கடைசியாகச் சுந்தரிதான் சனை கூறினாள். பணக்கார அ பார்வையில் நடாத்தப்படும் மொன் று 'ரவுனு' க்கு அருகா சித்தி பரீதாவைப் போன்ற 6 மாண விகளாயிருந்தனர். அங்
கூறிய போது சித்தி பரீதாவுக் விட்டது.
அன்றிரவே தாயாரை டாள் சித்தி பரீதா. வயதுக்கு லாம் அனுப்பு வதற்கு சித்தி

65
அந்தஸ்தைப் பார்த்த னர். சல் ரொக்கமென் று பொரு த னர், கல்யாணமாகாமல் ளுக்கு சீதனம் கொடுப்பதற் பணம் வேறு புள்ளி விபரத் த் தில் திருமணமென்பதே எரிகள் நடத்தும் ஒரு வியா
களுக்கு மேல் முயற்சி செய்து மா. ஒன்றுமே மனத்திருப்தி கள் விரும்பினால் மாப்பிளை ர்கள். அவர்கள் விரும்பினால் ர்கள். டினுள் வெறுமனே வளைய தரி நெசவு நிலையமொன் டரு ந்தாள். அங்கு நடக்கும் 1 தினசரி கூறும்போது சித்தி தம். ஆனால், நெசவு நிலை என் பெற்றோர்கள் விடமாட் பொழுது போக்கில், ஈடுபாடு
ர் அவளுக்கு ஒரு ஆலோ ம்மாளொருத்தியின் மேற் ம் தையல் பயிற்சி நிலைய மையில் இருந்தது. சுந்தரி, வயதுப் பெண்களே அங்கு கு போகலாமென்று சுந்தரி க்கு உ ற் ச ா க ம் வ ந்து
நச்சரிக்கத் தொடங்கிவிட்
வந்த பெண்ணை அங்கெல் | உம் மா வுக்கு அடியோடு

Page 71
66
இட
இஷ்டமேயில்லை. ஆனால், முன் தும் வெகு சுலபமாக அதற்கு
டார்.
''அது க்கென் ன சுந்தரியுப் போய் வரட்டன்.''
அடுத்தமாத முதல் திகதி வயதுக் குழந்தை' தையல் வ கியது.
வீட்டிலிருந்து பிரதான சித்தி பரீதாவும் ஒன்றாகவே
சுந்தரி நெசவு நிலையத்துக்கு பரீதா நேர் எதிரே இடது பு வேண்டும்.
இரு வரும் தினசரி காலை புறப்படு வார்கள். இரண்டு ! போகும் போது இருபது ஆ கலப் பிருக்கும். சித்தி பரீத ஒருத்திதானென்றாலும் வீட் டாளென்றால் கு னிந்த தலை தையல் பயிற்சி நிலையம் இரு சேரும் வரை பேசாமடந்தை இழுத்து விட்டுக்கொண்டு வி
ஆனால், சுந்தரிக்கு வா வின் கலகலப்பும் சேர் ந் கொண்டது போல் பிரதா செல் லும் வரை எதையாவ. வாள். போகிற வருகிறவர். மொய்த்துக் கொண் டிருக்கு
சித்தி பரீதாவை விட வளா னா லும் சிறு வயதிலி பெரியது, தோற்றமும் கவ

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ஸ் தாபா விபரத்தை அறிந்த கு அனுமதி கொடுத்துவிட்
5 போறாள் தானே? குழந்தை
யிலிருந்து அந்தப் பதினேழு பகுப்புக்குச்செல்லத் தொடங்
றோட்டு வரையும் சுந்தரியும் செல்வார்கள். அதன் பின் - வலது புறமாகவும், சித்தி "றமாகவும் - பிரித்து செல்ல
மயில் ஒன்றாகவே வீட்டிலிருந்து இள வயதுப்பெண்கள் சேர்ந்து ண்கள் சேர்ந்து போகும் கல தாவும் அந்த வர்க்கத்தின் டுக்கு வெளியே வந்து விட் 5 நிமிரமாட்டாள் அவள். தக்கும் இடத்துக்குப் போய்ச் 5தான். முக்காட்டை நன்றாக விறுவிறுவென்று செல் வாள்.
ய் ஓயாத வாய். சித்தி பரீதா 5 து இவளிடம் தொற்றிக் ன றோட்டுச் சந்தியில் பிரிந்து து கதைத்துக் கொண்டே வரு களின் பார்வை இவர்களையே -
ம். சுந்தரி ஒரு வயது குறைந்த ருந்தே அவளின் உடல்வாகும் பர்ச்சிகரமான து. இப்போ து

Page 72
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பருவ அழகும் சேர்ந்து அ வளர்ந்த காட்டுப் புஷ்பம் டே ளின் பேச்சு, சிரிப்பு, நடை ஒவ்வொரு அழகைச் சிந்தின. டில் தமக்கையிடம் அவளுக் " அவளிடம் ஒரு இயல்பான
திருந்தன.
வீட்டில் காலைநேரத்தில் ரிக்கு. நெசவுக்கு போய்த் தி GÖDL, iš கூடத் தொட்டு அசை
'இடுப்பெல்லாம் வலிக்கு ளென்ருல் போதும் பாக்கியத் கூட மனம் வராது. 'சரி ெ வாள்.
క్లోస్లో
மீனுட்சி ஜி. சி. ஈ. உயர் "யடைந்து விட்டு வீட்டிலேயே வீட்டு வேலைகளில் ஒரு பகுதி யைப் போல் விளையாட்டுச் சு அவளிடம் அடக்கம் அதிகம். கம்,
ஒரு தடவையிலேயே மீளு பரீட்சையில் சித்தியடைந்து தேர்வான போது இருக்கிற அவளைத் தொடர்ந்து படிப்பு பாக்கியத்துக்கு விருப்பமாயி மீனுட்சிதான். அக்கா! நான் யூனிவசி' “ ( سو۔ பண்ணிப்போட்டு வந்தும் இல் ஜி. சி. ஈ. யோடே பாக்கிற வேண்டியிருக்கும். அதிலும் யளுக்கு அப்பிளிக்கேச?னப் ே

67
வளை ஒரு தன்னிச்சையாக ால் ஆக்கியிருந்தது. அவ புடை பாவனைகளெல்லாமே
அவை போதாதென்று வீட் கிருந்த சலுகைகள் வேறு துடுக்குத்தனத்தை வளர்த்
செய்யும் வேலைதான் சுந்த ரும்பினுளென்ருல் ஒரு துரும் *கமாட்டாள் அவள்.
ததக்கா' என்று சிணுங்கின துக்கு அவளைக் கோ பிக்கக் தாலை' என்று விட்டு விடு
தரப் பரீட்சையில் சித்தி இருப்பதால் பாக்கியத்தின் குறைந்திருந்தது. சுந்தரி பாவமுள்ளவளல்ல அவள்.
வீட்டுப் பொறுப்பும் அதி
றட்சி ஜி. சி. ஈ. உயர்தரப் சர்வகலாசாலைப் படிப்புக்கு கஷ்டங்களைப் பார்க்காமல் விக்க வேண்டுமென் றுதான் 'ருந்தது. அதற்கு மறுத்தது
1ற்றிக்குப் போய் பி. ஏ. பாஸ் ன்றைக்கு இருக்கிற மாதிரிக்கு வேலையைத்தான் பாக்க இப்பிடியே இருந்து வேலை போட்டுப் பாக்கிறது நல்லது.

Page 73
68
ஏதாவது தோ த ா ன 6ே போ குது?'',
இப்படியொரு வெளிப்பு மீனாட்சி தமக்கையிடம் கூறிய பைப் பாதியில் நிறுத்து வதற் மொன் றிருந்தது.
ஒரு நாள் சித்தி உம்மா கொண் டிருக்கும் போது பேச்.
''என் ன பாக்கியம்! கடை தா னா இருக்கிற யோசினை? கள் றுமே இல்லையா உனக்கு?''
மீனாட்சி அச்சமயம் அவ றாள். தமக்கை என் ன பதில் அவளுக்கு ஆவலாயிருந்தது. முகத்தைப் பார்த்தாள்.
பாக்கியத்தின் முகத்தில் | வில்லை.
''எனக்கொரு கல்யான மீனாட்சியின் தோளில் வலது னாள்: ' 'அக்கா எனக்குத்த லேயே இவளோடே சேர்த்து
எவ்வித மனக்கிலேசமும் துக்கொண்டே இப்படிக் கூற சில் சுருக்கென்று வலியெடுப் உணர்ச்சிகளைப் புரிந்து கொ ஒரு பெண்ணின் வாழ்வு எட வேண்டுமென்று அவளுக்குப் விபரந் தெ ரியா த வயதிலிரு இருந்து தங்கை மார்களை வா கும் சில அபிலாஷைகள் இரு மும் எண்ணிப் பார்க்கத் த

பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
பலைகிடைக்காமலா போப்
படையான கா ர ண த்தை பிருந்தா லும், அவள் படிப் த உள் ளூர ஆழ்ந்த காரணம்
பாக்கியத்துடன் கதைத்துக் சுவாக்கில் விசாரித்தாள்: டசி வரைக்கும் நீ இப்பிடித் ல்யாணம் காட்சியென்று ஒன்
ர்களின் அருகில் தான் நின் - சொல் வாளென்று கேட்க - திரும்பிப் பாக்கியத்தின்
எந்தவித மாற்றமும் தெரிய
எமா?'' என்று சிரித்தவள் கையை வைத்தபடி சொன் என் கல்யாணம் செய்யாம ஐந்து பிள்ளையள் இருக்கே'' - இல் லாமல் பாக்கியம் சிரித் பினா லும் மீனாட்சியின் நெஞ் பது போலிருந்தது. அவளும் ள்ளக்கூடிய ஒரு பெண் தானே. ப்படியெல்லாம் நிறைவு பெற -புரியாதா? இருந்தா லும் ந்தே பாக்கியம் ஒரு தாயாக ஈர்த்த தன்மையால் அவளுக் க்குமென்பதை அத்தனை கால வறிவிட்டாள் மீனாட்சி. அன்று

Page 74
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சித்தி உம்மா கேட்டதன் பின் கழியாமல் இருக்கிறாளென் ற
ளின் நெஞ்சை உறுத்தியது. - ஒரு தீர் மா ன மான முடிவுக் கைக்கு ஒரு வாழ்வை அமைத் லாவிட்டாலும் அவளுக்குக் முடிந்த வரையில் குறைத்துக்
மீனாட்சி படிப்பைத் தொ யது இந்த எண்ணத்தோடுதா தமா னியைப் பார்ப்பது அ வ ஏதாவதொரு நாணய மா ன 3 மென்று அவளுக்கு அள வு பொன்னுத்துரை எப்போது '' அண்ணா ஹசற்றைப் பார் அவளின் முக்கிய கேள்வியா குப் பொறுப்பா ளன் அவன் த
பாக்கியத்துக்கு, மீனாட்சி காகத்தான் படிப்பை நிறுத் தெரிந்திருந்தால் இ ர ண் கொடுத்து அவளின் படிப் பாள். பாக்கியத்தைப் பொறு பரு வக் கிளர்ச்சிகள் யாவும் ! து க்குள்ளேயே அற்றுப்போய் வாழ்க்கையைப் பார்த்து அந், வெறுத்தவள் அவள். அவ ளி உணர்ச்சி ஒன்றே ஒன்றுதான் தும் அது தான். தாய்மை உ6
முன்பெல்லாம் இரவில் . பினால் உறங்கிவிடுவாள் பாக் சில சமயங்களில் அவளுக்கு

6)
தான், அக்காவும், கன் னி வேதனையான உண்மை அவ அன் றைக்கே அவள் தனக்குள் கு வந்து விட்டாள் , தம க் துக் கொடுக்கும் சக்தி இல் - கொடுக்கும் சிரமங்களை
கொள்ள வேண்டும்.
-டராமல் பாதியில் நிறுத்தி
ன். தினசரி அரசாங்க வர்த் பளின் பழக்கமாகிவிட்டது. வேலைக்குப்போய்விடவேண்டு
கடந்த ஆவலாயிருந்தது. து வீட்டுக்கு வந்தாலும், சத்தியளா?'' - என்பதுதான் க் இருக்கும். அந்த வேலை க் ான்.
இப்படி ஒரு காரணத்துக் தினாள் என்பது தெரியாது. டு அறைகள் கன்னத்தில் பைத் தொடர வைத்திருப் வத்த வரை பெண்மைக்குரிய இந்த இரு பத்தொன்பது வய விட்டன. தாய் வாழ்ந்த த உணர்ச்சிகளையே தீவிரமாக ன் மனதில் நிறைந்திருந்த F. அவளை ஆட்டிப்படைத்த
ணர்ச்சி அது.
படுத்ததுமே வேலை க் களைப் கியம். இப்போது தூக்கமே வருவ தில்லை. மள மளவென்று

Page 75
70 G
வளர்ந்திருக்கின்ற தங்கைம ளின் கவலைகளெல்லாம்.
அப்போது லட்சுமியோடு வயதுக்கு வந்தவர்களாகிவிட் இரண்டும் பெண்கள், ஒன்றை பதற்குள் அடுத்தது அந்த இ பெண்களைப் பெற்ருல் அரச என்பார்கள். இவள் இப்போ அத்தனை காலமும் இரவு பக யிரத்துச் சொச்ச ரூபாவுக்கு ( சேர்க்க முடியவில்லை.
அடுத்த வீட்டுச் சித்தி உப் யும், அழகான ஒரு பெண்ணை திருமணம் பே சுவதற்குப் படு தெரியும். இவள் மூவாயிர மூன்று வயதுப் பெண்களையு! ணனுே தம்பியோ உதவிக்கி மனக்கலக்கம் இருந்திருக்காது லுமே உதவியென்பது அடியே வேலு கடைசியாகச் சண்டை தன் பின் வீட்டுக்கு வருவதை ( தரமூர்த்தி வருஷத்துக்கு ஒரு களோ கொழும் பிலிருந்து வ அனுப்புவதற்குப் பாக்கியம்த டிய நிலையாயிருக்கும்.
மொத்தத்தில், வாழ்க்ல பாக்கியத்தை முழுவேகத்து. தன.

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
rர்களைப் பற்றித்தான் அவ
வீட்டில் மூன்று பெண்கள் டார்கள். கீழேயிருப்பதுவும் |க் கஷ்டப்பட்டுக் கரைசேர்ப் டத்தை நிரப்பி விடும். ஐந்து னும் ஆண்டியாகிவிடுவான் தே ஆண்டியிலும் ஆண்டி. லாகப் பாடுபட்டும் மூவா மேல் அவளினுல் பணத்தைச்
ம்மா கைநிறையப்பணத்தை எயும் வைத்துக் கொண்டே ம் கஷ்டம் பாக்கியத்துக்கும் த்து சொச்ச ரூபாவையும்,
ம் வைத்திருப்பவள். அண்
கிருந்தால் பாக்கியத்துக்கு 1. ஆணுல், இரு வழிகளி ா டில்லாத வள் அவள். வடி பிடித்துக்கொண்டு போன யே நிறுத்திவிட்டான். சுந்
தடவையோ இரு தடவை ருவான். அவனைத் திருப்பி ான் பணம் கொடுக்க வேண்
கையில் கஷ்ட நஷ்டங்கள் -ன் அழுத்திக்கொண்டிருந்

Page 76
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
12.
''டங்!'' மணி ஒன் , கொள் வதிலிருந்து முருகா மு ஜெ பிப்பதுவரை இரவு வந்து எல்லா முயற்சிகளையுமே செய் கியம். உ ஹம்... உறக்கம் அ
வில்லை.
பாக்கியம் ஆயாசத்துடன் தலைப்புறமாகத் தணித்து ன லாந்தரை தூண் டினாள். பின் யைமட்டும் தூக்கி அருகருகே தங்கைமார்கள் ஐ வரையும் ப
மீனாட்சி வழமைபோல் | வயிற்றுப்புறம் மடித்தபடி தாள். சுந்தரியும் வழக்கம்டே புதையக் குப்புறப் படுத் திரு
கூட தூங்கும்போது ஒழுங்கா பதினேழாகியும் சுந்தரிக்கு
மா றவில்லை. அவள் அணிந்தி முழங்காலுக்கு மேலாக வி யான அவளது கால்கள் இர போல் அந்த மங்கிய லாந்தரி கூந்தல் ஒரு புறம் காடாகக் லைப் போலவே அவ ளின் கூ எழுந்து நின்றாளென்றால் தொங்கும்.

று. கண்களை இறுக மூடிக் மருகாவென்று மனதுக்குள்
படுத்த நேரத்திலிருந்து "து பார்த்துவிட்டாள் பாக் வ ளின் பக்கத்தில் கூட வர
ன் பெரு மூச்சு விட்டபடி வைக்கப்பட்டிருந்த அரிக்கன் பு படுத்திருந்தபடியே தலை
உறங்கிக்கொண் டிருக்கும் பார்த்தாள்.
முழங்கால்கள் இரண்டையும் ஒருக்கழித்துப் படுத்திருந் பாலவே தலையணையில் முகம் தோள். சின்னப்பெண் கீதா கத் தான் தூங்கு வாள். வயது மட்டும் பழைய பழக்கம் இருந்த நீட்டுப் பாவாடை லகிப்போயிருந்தது. திரட்சி ண்டும் பாம் பின் உடலைப் ன் ஒளியில் மினுமினுத்த ன. கவி ந்து போயிருந்தது. உட ந்த லுக்கும் த னி வளர்ச்சி. முழங்காலுக்குக் கீழாகத்

Page 77
72
பாக்கியத்தின் பார்வை அவளின் மேல் தான் பதிந்தி ஒரு இராட்சதக்கரம் பிடித்து னையான உணர்ச்சி. பாக்கியம் ரை க் கூடத் தணித்து வைக்க படுத்துக் கொண்டாள். கண். கிறாற்போல் நீர் சுரந்து உறு
''எனக்கு வெள்ள னப் போச்சு'' என்று தன்னைத்தா
எந்த வழியிலும் சமா அவளின் மனம் தவியாய்த் த
இத்தனைக்கும் அன்றைக் யெதுவும் நடந்து விடவில்லை வது சுந்தரியை மனம் நோக அன்றைக்குக் கை நீட்டி அவல் டாள். விஷயம் இவ்வளவுதா
பாக்கியம் வீட்டுப் பொ ! பதினாறு பதினேழு வருடங்க தங்கைமார் களில் ஒருத்தியை கிடையாது. கண்டிப்புடன் . தாலே போதும். ஒவ் வொரு வொரு மூலையில் நிற்பார்கள்.
அன்று சுந்தரிக்கும் வாய் விட்டது. இல்லா விடில் க ை கையாரோடு கதைத்திருக்கப்
பாக்கியத்துக்கு மறுபடி சுந்தரி நெசவு நிலையத்திலிரு கலத்தை எண்ணிப் பார்த்துக் அக்கா!'' என்று அவள் குழ. குழைவென் ன, வழமையில் ந சிணுங்குபவள் அன்றைக்குத்

பான்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
அ டு த் து ப் படுத்திருந்த தந்தது. இரு தயத்தை ஏதோ க் கசக்கு வதுபோன்ற வேத » பெரு மூச்சோடு லாந்த த் தோன்றாமல் பழையபடி களில் மண்விழுந்து உறுத்து
த்தியது. பைத்திய ந்தான் பிடிச் சுப் னே நொந்து கொண்டாள் தானமடைய முடியாமல் வித்துக்கொண்டிருந்தது, குப் பிரமாதமா ன நிகழ்ச்சி ". இது நாள் வரை ஒரு நாளா ஒரு வார்த்தை பேசாதவள் ள ஒரு அடி அடித்து விட்
ன்.
பப்பை ஏற்று இன்றைக்குப் ளாகி விட்டன. ஒரு நாள் கூட 1யா வது அவள் அடித்தது 4 வள் ஒரு பார்வை பார்த் வரும் நடுக்கத்துடன் ஒவ்
ட சற்று அதிகமாகித்தான் தக்குக் கதையாகத் த ம் க் ாட்டாள் அவள். பும் பெரு மூச்சு வந்தது. ந்து பின்னேரம் வந்த கு தூ
கொண்டாள். 'அக்கா! கதையைப்போல் குழைந்த எரிவ லி இடுப்புவலி என்று தானாகவே ஒவ்வொரு வேலை

Page 78
பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
யாக இழுத்துப்போட்டுக்கொ '' அக்கா! எ ன க்குக் கொஞ்சம் வேறு கேட்டு வைத்தாள்.
''என்ன க்கா! இவள் இன் யிறாள்'' என்று இரகசியமாக கியம் சிரித்தாள்.
* 'பொறன் பாப்பம்' ' புதிதாக ஏதோ சட்டைத் சுந்தரி இத்தனை பத ன் மாக' பாக்கியத்தின் கணிப்பு. நெச ஆரம்பித்ததன் பின் ஏற்கன யிடம் வந்து கெஞ்சி இருதட பித்திருக்கிறாள் சுந்தரி. பா கைமார்க ளுக்குள் ளும் அவ ளி ன்ெறா ம லும் அவர்களுக்குள் யும் செய்வதில் லை. ஆனால், இப்படிச் சுந்தரிக்குச் சட்டை தற்கு அவள் கண்கலங்கினா அன் புணர்ச்சி தான் உண்மை பத்து இருபது சமவயதுப் பி ஒரு இடத்தில் இவ ளும் மற்ற உடையணிந்து கொள்ள ஆன என் று தனக்குத் தானே சம பாக்கியம். ஆனால், இந்தத் இஷ்டத்துக்கு விடுவதில்லையெ கொண்டாள் அவள் :
இதுவே ஒரு கெட்ட வளர்ந்து விடுமென்ற Lாயம் தங்கைமார் களெல்லாம் அக்க ளென் று நினைத்து விடுவார்க இருந்தது.

ண்டு செய்த பதவிசு என் ன? ம் வேலை தாவேன்'' என்று
- றைக்கு ஒரேயடியா வ ழி வினாவி னாள் மீனாட்சி, பாக்
து னி வாங்க விரும் பித்தான் நடந்து கொள்கிறாளென்பது =வு நிலையத் துக்குப் போக வே இருதடவைகள் தமக்கை வைகள் புதுத் துணிகள் எடுப் க்கியத்துக்கு எல்லாத் த ங் பின்மேல் தான் பிரியம் அதிக பாரபட்சமாக அவள் எதை இடையில் இருதடவைகள் த் துணிகள் வாங்கிக்கொடுத்த ல் பொறுக்கமுடியாதென்ற பா ன காரணமென்றா லும், ள்ளைகள் ஒன்றாகப் போகும் வர்களைப்போல் நாகரிகமாக சப்படுவது இயல்புதானே ரதானப்படுத்திக்கொள்வாள்
த ட  ைவ சுந் த ரி யி ன் எனத் தீர்மானமாக எண்ணி க்
பழக்கமாகத் தொடர்ந்து மட்டுமல்லா மல், மற்றைய கா ஓர வஞ்சனை யாக நடக்கிறா ளோவென்று பயமாகவும்

Page 79
இரவு ஒன்பது மணிவரை லாமல் பம்பரமாகச் சுழன்று முடித்து விட்டு உணவருந்த தயக்கத்துடன் மெல்ல அவ தமக்கை அந்த நேரம்தான் - இரு ப்பாளென்பது அவளுக்கு
''அக்கா!''
''உம்...'' பாக்கியம் ஒரு டினாள். தங்கையை அவள் சோற்றைத் தட்டில் போட்டு பையை எடுத்துக் கொ ண்டா
மீனாட்சி கூடத்திலிரு ந்து உருட்டி பாடசாலைக் கணக்கு கொண் டிருந்தாள்.
'' நான் கறியளைப் போடு பையை எடுத்துக்கொண்டாள் சிரிப்பு .வ ந்துவிட்டது. உள்ளூ ரசித்தபடியே, அதை வெ ளி ' 'போ து மடி நீ காக்கா பிடிச் அவளின் கையிலிருந்த அகப் டாள். ''நான் கறியளை எனக் றன். நீ வந்த காரியத்தைச் (
''அக்கா!...'' என்று தய னாள் சுந்தரி. ' ' எ னக்கொரு றியா?''
பாக்கியம் தூக்கி வாரிப் நிமிர் ந்து பார்த்தாள்.
' ' மணிக்கூடா?'' உண்மை தான் போய்விட்டாள். சுந்த தலையைக் குனிந்துகொண்டு நீ மாக வளர்ந்து போயிருக்கிற யத்துக்கு அந்த நேரம் ஆத்தி தது. 'கொஞ்சமா வது வறுமை

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
யும் ஒரு நிமிஷங்கூட ஓய்வில் எல்லா வேலைகளையும் செய்து உட்கார்ந்தபோது சுந்தரி ளருகே வந்து நின்றாள். அமைதியான மனத்துடன் க நன்கு தெரியும்.
'உம்' மட்டும்தான் கொட் நிமிர்ந்தே பார்க்கவில்லை. க் கொள்வதற்காக அகப்
ஒள்.
தங்கைமார்களை அதட்டி களைப் போட்டுக் காட்டிக்
கிற னக்கா'' என்று அகப் - சுந்தரி. பாக்கியத்துக்குச் ரத் தங்கையின் சாகஸத்தை க்குக் காட்டிக்கொள்ளாமல், சது'' என்று அதட்டியபடி பையைப் பிடுங்கிக்கொண் கள வாப் போட்டுக் கொள் சொல்லு. என்ன விஷயம்?'' க்கத்துடன் மென்று விழுங்கி மணிக்கூடு வாங்கித்தா
போட்ட வளாக அ வ ளை
மயிலேயே அவள் அதிர்ந்து ரி நகத்தைக் கடித்தபடி நின்றாள். தன்னைவிட அதிக அவளைப் பார்க்கப் பாக்கி ரம் பொங்கிக் கொண்டு வந் ம தெரியுதா?'

Page 80
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
வாய் திறந்தால் கண்டப் யிருக்குமென்ற எண்ணத்து ட கொண்டு மள மளவென் று சே தாள்.
சுந்தரி கடைக்கண்ணால் ,
''என்னக்கா வாங்கித் பொறுமை போய் விட்டது.
''போடி நாயே அங்கா ''இருக்கிற கேட்டிலே உனக்கு
சுந்தரியின் முகம் சுருங்கி கையுமாக தமக்கையை பார் முகத்தை வேறு புறமாகத் தி யறியா மலேயே வார்த்தை
' ' எப்பவும் பட்டினிப்பா
பாக்கியத்தின் மான உ ை விழுந்தது போலிருந்த து.
' ' நில்ல டி'' என் று ஆலே உதறிக் கொண்டு எழுந்தவம் கூடப் பார்க்கா மல் சுந்தரியி யாகப் பிடித்துத் தனது பக்க சொன்னாய்! நான் பட்டினிப்
சுந்தரி வெலவெலத்துப் ம னப் புகைச்சல் அடங்கவில்
* 'மணிக் கூடு கட்டக்கூடா தா ள். பாக்கியம் வெடித்தா
' ' கட்டலாம டி நாயே. டாமா?''
' ' அது தான் எங்களுக்கு 6 கவும் பட்டினிப்பானை தானே
சுந்தரி கூறி வாய் மூடவி இடது கன்னத்தில் ஒரு அறை

75
டி அவளைத் திட்டவேண்டி டன் தலையைத் தாழ்த்திக் ாற்றைப் பிசைய ஆரம் பித்
அவளைப் பார்த்தாள், தாறியா?'' பாக்கியத்தின்
லே'' என்று கத்தினாள், 5 மணிக்கூடு கேக்குதா?'' விட்டது. ஆத்திரமும் அழு த்து விட்டு விறுக்கென்று ருப்பிக்கொண்டாள். அவளை கள் நாவில் வந்துவிட்டன.
னை தானே எங்களுக்கு' னர்ச்சியில் ஓங்கி ஒரு அறை
1சத்தோடு சோற்றுக்கையை ர், எச்சில் கை யென்பதைக் ன் தோள்களை உடும்புப் பிடி ம் திருப்பினாள். ''என்ன டி. பானை இறக்கிறேனா?'' போனாள். ஆனாலும் அவளின்
லை. தா?'' என்று முணுமுணுத் ள்.
அதுக்கும் வசதி வேண்
ஒருநா ளும் வராதே. நெடு
2??
ல்லை. பளீரென்று . அவ ளின் விழுந்தது. பாக்கியம் வெறி

Page 81
76
பிடித்தவளைப்போல் அவளின் வெளியே நெட்டித்தள் ளினாள் - ''போய்த் தொலைய டி ச கெட்ட மூதேவியள். மாடா உணர்ச்சி வராதாம்.'' அவன்
யும், மற்றத் தங்கைமார்களு. கப்சிப்பென்று அடங்கிவிட்டன போல் ஓவென் று கதறியழத்
அ வ ளின் அழுகை ஓயும் வரை ருந்து வெளியே வரவில்லை. வருந்தவுமில்லை; உண வருந்த போட்ட சோற்றை அப்படிே இரு கைகளாலும் பிடித்தபடி இருந்தவள் பதினொரு மணி * வெளியே வந்தாள்.
சுந்தரி அழுதபடியே தூ "றைய தங்கைமார்களும் உற மட்டும் தூங்கவில்லை. முகட்டு திருந்த அவள், தமக்கையைக் களித்துப் படுத்துக்கொண்டா அவளையும் வேதனைப்படுத்திக் யத்து க்கு நன்கு புரிந்தது.
''முருகா'' என்று வாய் வழமைபோல் சுந்தரியின் அல அந்த நேரத்திலிருந்து இந்த தூக்கம்தான் வரவில்லை அவ
''அக்கா.....ம்...ம்....அ...க். மூடியபடி தூங்க முயன்ற திகைப்படைந்த வளாகச் சட் பார்த்தாள். சுந்தரி தான் வ தாள். தூக்கத்தில் அ வ ளின் எ போல் பாயில் அங்குமிங்குமா

பான்னம்மாளின் பிள்ளை கள்
- பிடரியில் கையை வைத்து
னியனே... சீச்சீ... நன்றி உழைச்சுப் பாத்தா லும் போட்ட கூச்சலில் மீனாட்சி ம் வெலவெலத்துப்போய் சர், சுந்தரி சிறு குழந்தை
தொடங்கிவிட்டாள். - பாக்கியம் சமையலறையிலி அதன் பின் அவள் உண அவளால் முடிய வுமில்லை. ய மூடிவைத்துவிட்டுதலையை - சுவரோடு சாய்ந்தபடி படித்ததன் பின்னரே எழுந்து
'ங்கிப்போயிருந்தாள். மற் ங்கிவிட்டார்கள். மீனாட்சி வளையைப் பார்த்தபடி படுத் கண்டதும் திரும் பி ஒருக் ள். சுந்தரிக்கு அடித்தது கொண்டிருக்கென்று பாக்கி
சிட்டே முணுமுணுத் துவிட்டு நகில் படுத்துக்கொண்டாள் . நேரமாகிவிட்டது. இன்னும் ரூக்கு. ....... கா!'' கண்களை இறுக புகொண் டிருந்த பாக்கியம் டென்று தலையைத்தூக்கிப் ாய் பிதற்றிக்கொண்டிருந் கைகள் யாரையோ தேடுவன rக அலைந்தன. மெல்லப்

Page 82
புரண்டுவந்து பாக்கியத்தின் காலைத் தூக்கிப் போட்டுக் கெ கை, பாக்கியத்தின் கழுத்தை
இத்தனை வயதாகியும் மாறவில்லை. அவள் அணிந்தி இடுப்புவரை விலகிப்போயிருந் பாக்கியத்தின் உள்ளம் ெ யின் பாவாடையை இழுத்துச் முதுகுப் புறத்தை மெல்ல வழு மல் இரண்டாகப் பிளந்திருட் குப் புறம் அகலமானதாக இ சுத்தரி தூக்கத்தில் கன என்னவோ மறுபடியும், ". தொடர்பில்லாமல் வாய்பி மார் பினில் குழந்தைபோல் டாள்,
பாக்கியத்திடம் ஏற்பட்ட மெல்லத் தங்கையின் கன்னட் தாள். பிறகுதான் கீழ்ப்புறத் கன்னத்தில்தான், தான் அடி வந்தது. மெல்ல அவளின் து ளின் காலையும் கையையும் வி திருப்பிப் படுக்கவைத்துவிட் துப் பார்த்தாள். கன்னத்தில் களெதுவும் தெரியவில்லை. இ சில் நெருஞ்சிமுள் புகுந்து வி கொழுகொழுவென்று இள6 மினுத்துக் கொண்டிருந்த த தையே சிறிதுநேரம் இமை ருந்த வள், தாய்மையின் குனிந்து முத்தமிட்டாள். பி தனித்து த%லப்புறத்தில் வை.

77
வயிற்றின் குறுக்கே வலது ாண்டனள். அவளின் வலது வளைத்துக்கொண்டது.
அவளின் இந்தப் பழக்கம் நத்த பாவாடை இப்போது
35). நகிழ்ந்து கரைந்தது. தங்கை சீர்செய்துவிட்டு அவளின் 5 டினள். கைக்கு அகப்படா பதுபோல் அவளின் முது ருந்தது. ஷ ஏதாவது கண்டாளோ அக்கா...' என்று ஏதோ தற்றியபடி பாக்கியத்தின் முகத்தை ஒடுக்கிக்கொண்
மனக்ககிவு அதிகமாகியது. புறத்தைத் தடவிப் பார்த் திலுள்ள சுந்தரியின் இடது த்ததென்று அவளுக்கு நினைவு r க்கம் கலையாதவாறு அவ லக்கி அவளை மல்லாக்காகத் டு லாந்தரை அருகிலெடுத் b கைவிரல் அடையாளங் ருந்தும் பாக்கியத்தின் நெஞ் ட்டாற்போல் வலியெடுத்தது. மையின் பூரிப்பினுல் மினு ங்கையின் அந்தக் கன்னத் க்காமல் பார்த்துக்கொண்டி நெகிழ்ச்சியோடு மெல்லக் ன்பு, லாந்தரைப் பழையபடி த்துவிட்டுசுந்தரியை அணைத்து
ܐ

Page 83
78 で , (
தபடி படுத்துக்கொண்டாள் விட்டதுபோல் தோன்றியது. எப்படியும் அவளுக்கொ கோடுக்கவேண்டுமென்று கியம். மற்றைய சகோதரிக யானதாகத் தோன்றுமென் நீட்டி அடித்த தனது மனது நிம்மதி உண்டாகாதென்று
மறுநாளே வாங்கிக் ெ பாக்கியத்திடம் அவ்வளவு பு இருக்கவில்லை, ஐம்பது ரூபா தான் பெட்டியிலிருக்கென்று ளின் மற்றைய சேமிப்புப் பல மாவது வட்டிக்குக் கொடு கொடுத்துவிட்டாள். உடனட தில் இவ்வளவு தாவென்று
பாக்கியத்துக்கு இடிஅரசு வளையலைப் பற்றிய நினைவு 6 ளின் தகப்பனுர் அவளுக்குச் களில் ஒன்றது. எப்போதோ டாலும் அப்பாவின் ஞாபகப் அப்படியே வைத்திருந்தாள். தனக்குத் தானே ஒரு சமா டாள் வளையல் இருந்துதா வேனுமா? நெஞ்சும் நினைவு
ஒரு வார்த்ை கப் பணம் தர பொன்னுத்து ஆயத்தமாக இருந்தார்கள். சமயம் எப்போது வருமென் கள். ஆணுல், அவள் தான் அ வட்டிக்குக் கொடுக்கும்படி

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
மனப்பாரம் சிறிது குறைந்து
(ரு கைக்கடியாரம் வாங்கிக் எண்ணிக்கொண்டாள் பாக் ஊருக்கு இச்செயல் ஒரவஞ்சனை று தெரிந்திருந்தாலும், கை
துக்கு அப்படிச் செய்யாமல்
அவளுக்கு நன்கு புரிந்தது.
காடுத்துவிடலாம் என்ரு லும் ாணம் அப்போது கைவசம் வும் ஏதோ சில்லறைக் கா சும் அவளுக்குத் தெரியும். அவ னமெல்லாவற்றையும் யாரிட க்கும்படி சித்திஉம்மாவிடம் டியாகப்போய் அந்தப்பணத் அவளிடம் கேட்க முடியாது.
அடிப்பெட்டியில் கிடக்கும் பந்தது, சின்ன வயதில் அவ செய்துபேட்ட வளையல் அது இரண்டாக ஒடிந்து விட் ாக இருக்கட்டுமென்று அதை
இச் சமயத்தில் பாக்கியம் தானத்தைக் கூறிக்கொண் ன் அப்பாவின் ஞாபகம் வர ம் காணுதா?
த கேட்டால் உடனடியா ரையும், சித்தி உம்மாவும் அவளுக்கு உதவிசெய்யும் று காத்திருப்பவர்கள் அவர் தை அடியோடு விரும்பவில்லை. சித்தி உம்மா விடமே புணத்

Page 84
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
தைக் கொடுத்துவிட்டு அவளி மரியாதையான செயலாக இ யைக் கேட்கலாம். அவனும் ெ மாட்டான். முன்பு ஒரு சமயம் கென ஐம்பது ரூபா வாங்கி விழாத குறையாகக் கெஞ்சியு திரும்ப வாங்க ம்றுத்துவிட்ட யும் உதவிகளுக்கே ஏழேழு ஜ காரம் செய்தாலும் தீர்க்கமு பாக்கியம். அவனிடம் (ଗ । விரும்பவில்லை.
பாக்கியம் யோசனையோ தெரியாது. காலையில் வழமை எழுந்து வேலைகளைக் கவ மீனுட்சி, சுந்தரி, லட்சுமி யா வேலைகளைச் செய்தார்கள். ெ கமறிக்கமறி இருமிக்கொண்ட கவே அவளின் உடல்நிலை மி படைந்திருந்தது.
சுந்த ரியின் முகம் மலர்ச் ருந்தது. மீனுட்சி சுபாவத்! அன்று அதிகமெளனமாகி ஆறரை மணிபோல் அங்கு 6 நிலை மாறவில்லை.
பொன்னுத்துரை சைக் உள்ளே வரும்போதே மீன அழைத்துக் கொண்டு வந்த விண்ணப்பப் படிவமொன்று
ʻʻ L6 (30) L.ʻ9A ! ʼ '' 'இதோ வாறனண்ணு இருந்து வெளியே வந்தாள் விண்ண்ப்பப் படிவத்தை அ

79
-மே கடனுகக் கேட்பது நக்காது. பொன்னுத்துரை காடுப்பான். திருப்பிவாங்க ஏதோவொரு அவசரத்துக் விட்டு பின்பு கால்களில் ம் அவன் அத்தப்பணத்தைத் ான். அவன் தினசரி செய் ன்மங்களெடுத்துப் பிரதியுப டியாதென்று நினைக்கிறவள் பாருட் கடனும்பட அவள்
டு எப்போது உறங்கினுளோ போல் மூன்றரை மணிக்கே னித்தாள். அவளையடுத்து வருமே எழுந்து தத்தமது பான்னம்மாள் சிரமத்துடன் டிருந்தாள். சில நாட்களா கவும் மோசமாகப் பாதிப்
சியில்லாமல் 'உம்' மென்றி திலேயே மெளனமான வள். விட்டாள். பொன்னுத்துரை பரும்வரையும் இந்த மெளன
ளை வெளியில் நிறுத்திவிட்டு சியின் பெயரைக் கூறித்தான் ன். அவன் வலது கையில் இருந்தது. -
என்று சமையலறைக்குள் மீனுட்சி. பொன்னுத்துரை 1öfär L1场5Lor历 நீட்டினன்,

Page 85
80
"இந்தா! எஸ். எஸ். ஸி ரீச்சர் வேலைக்குக் கேட்டிருக் யனுெருதன் ராத்திரி இந்த தந்தான்'. மீனுட்சி ஆவலு வென்று படித்துப் பார்க்கத்
பாக்கியம் இடியப்பம், இரண்டு பெட்டிகளுடனும் வந்தாள். அதேவேளையில் தன் லிருந்து சுந்தரியும் வந்துெ
' என்ன சுந்தரி முகம் 9 விளக்கெண்ணெய் புட்டி முக என்று கிண்டலாக அவளே வட னுத்துரை. சுந்தரி வழமைடே லெதுவும் சொல்லவில்லை. கொண்ட தலைமயிர்களே சுட்டு வெடுக்கென்று திரும்பி அறை
'இவளுக்கு இன்றைக்கு திரும்பிச் சிரிப்புடன் பாக்கிய
னுத்துரை.
'வெளியிலே வா சொல் கூறி அவனை முன்புற வேப்பம் வந்து முதல் நாள் இரவு நட சொன்னுள். பின்பு கேட்டா6 'உனக்கு இன்றைக்கு ே உதவி செய்வியா?"
*' என்ன கேள்வியக்கா, டு ' என்னெட்டை பழைய இரண்டா உடைஞ்சது அ.ை 'ஏன் மணிக்கூடு வாங் யாக இதற்குப் பதில் கூறவில் யைச் சொன்னுள்,

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
யோடே அன்சேட்டிவிக்கற் ருங்கள் தெரிஞ்ச பொடி அப்பிளிேக்கேஷன் போமைத் டன் அதை வாங்கிப் பரபர தொடங்கிருள். தோசை கொண்டு செல்லும் சமையலறைக்குள்ளிலிருந்து பயைச் சீவியபடி பின் புறத்தி ாண்டிருந்தாள். ரிச்சாப்போலே இருக்கே, த்திலே கவிண்டுபோச்சா? ம்புக்கு இழுத்தான் பொன் பால் துடுக்குத்தனமான-பதி உதிர்ந்து ப்ேபில் சிக்கிக் விெரலில் சுருட்டி எடுத்தபடி க்குள் போய்விட்டாள். என்ன வந்திட்டுது?' என்று த்தை விசாரித்தான் பொன்
றன்' பாக்கியம் மெல்ல க் ரத்துக்குக் கீழ் அழைத்து ந்த நிகழ்ச்சியை அவனிடம் T: i/Tւի வாறப்போ எனக்கொரு
சால்லன் செய்யிறன்.'
வளையலொன்று கிடக்கு.
வித்துத்தாறியா?"
நவா? பாக்கியம் நேரடி லே சுற்றிவளைத்து ஒரு கதை

Page 86
பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
'' பிரியோசனமில்லாமல் அது.. மணிக் கூட்டை வாங்கி ளாயிடும். அவளின்ரை ஆசை
கையில் பணமில்லாமல் த சமாதானத்தைத் தேடுகிறாவெ உடனே புரிந்துவிட்டது. பாக்
குரலில் கூறினாள் ;
'' மீனாச்சி மூத்த வள். அ. ளுக்கு வாங்கினால் அவள் ஏதா. பாளோ என்று தான் பயமா க்
''ஏன் வேற வளையல் இ சட்டெனத் தன்னையறியாமல்
"ஏன் இப்பிடிக் கேக்கி சந்தேகத்துடன்.
''ஒன்று மில்லை சும்மா த துரை மழுப்பிவிட்டு பெட்டிக வைத்துக்கட்டிக் கொண்டு புற மெனத் தன் னிடம் ஒரு வார் கியம் வளையலை விற்க எண் 7 உள்ளூரத் துன்பமாயிருந்தது. தீர்மானம் செய் து கொண்டா
13
வாடிக்கைக் கடைக் முதலிய பட்ஷண வகைகள் யான அந்தி நேரத்தில் தா வீட்டுக்கு வந்திருந்தான் பெ
மீனாட்சி வெ ளித்திண்டி கும் ஏதோ பாடம் சொல்

81
கிடக்கிறது தானே தம் பி ஒல் பொருளுக்கும் பொரு யும் நிறைவேறிப்போம்.'' நான் அவள் இப்படியொரு என்று பொன்னுத்துரைக் கு
கியம் தொடர்ந்து மெல்லிய
வளுக்கு வாங்காமல் இவ வது மன வருத்தமா நினைப் கிடக்கு.'' > லையா?'' பொன்னுத்துரை
கேட்டுவிட்டான் . றாய்?'' என்றாள் பாக்கியம்
என் கேட்டன்.'' பொன்னுத் களைச் சைக்கிள் கரியலில் ஓப்பட்டான். பணம் வேண்டு த்தைகூட க் கேட்கா மல் பாக் சியதை நினைக்க அவனுக்கு - அவன் மனதுக்குள் ஒரு
ன்.
களுக்கு முறுக்கு, வடைகள் எடுத்துப் போகும் வழமை ன் மறுபடியும் பாக்கியத்தின் ா ன்னுத்துரை. லிருந்து லட்சுமிக்கும் வாணிக் லிக் கொடுத்துக் கொண் டிருந்

Page 87
8 2
தாள். வேப்பமரத்தின் கீழ் த ன போட்டு விளையாடிக் கொண் திமிற இழுத்து விளையாட்டா பொன்னுத்துரை அவளை பெ வைத்து விட்டு மீனாட்சியிடம் * ' சுந்தரி எங்கை மீனாட்சி
''அறைக்குள்ளே இருக்கி தொடர்ந்து கூறினாள்: “'ச பிப் போட்ட னண்ணா. நாளைக்
ணும்.''
''அதுக்கென்ன....... நீ கூட்டிக் கொண்டு வா. உனக் ஒவ்வொரு ' பிறசென்ற்' தர
''பிறசென் றா?'' மீனாட்சி தாள். '' என்னண்ணா அது.'' கூட்டிக்கொண்டு வா வன் 6
அவன் ஏதோ வே டிக்.ை எண்ணத்துடன் ' 'பிறகு ஏம சிரித்தபடி எழுந்து உள்ளே (
" எனக்கு பிறசென்ற் இ. துரையுடன் முரண்டினாள் கீத
லப்பெண்.
''உனக்கில்லாததா குட் அருகில் இழுத்து கன்னத்தி ' ' என்ன வேணும் சொல் லு.
''வந்து...... வந்து...'' அ யோசித்துக் கூறு வதற்குள், தம் பி இவள்'' என்று வினாவி ளி லிருந்து வந்த பாக்கியம் லிய குரலில் கேட்டாள்: வரட்டா?''

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ளியே நின்று மாங்கொட்டை டிருந்த கீதாவை திமிறத் கத் தூக்கிக் கொண்டு வ ந்த ாத்தென்று தரையில் நிற்க
கேட்டான்:
சி?''
"றாளாக்கும்'' என் ற மீனாட்சி அப்பிளிகேஷன் போமை நிரப் கே அதை அனுப்பிப்போடோ
முத லிலே போய் சுந்தரியைக் க்கும் அவளுக்கும் இன்றைக்கு
ப்போறன்.' 9 அவனை வியப்புடன் பார்த் - ''நீ ஒடிப் போய் அவளையும்
சால்றன்.'' க செய்யப் போகிறானென்ற ாத்தக்கூடாதண்ணா'' என் று சென்றாள் மீனாட்சி. ல்லையா?'' என்று பொன்னுத் தா. அவள் அவனுக்குச் செல்
டி'' பொன்னுத்துரை அவளை பில் செல்லமாகக் கிள்ளினான்.
வாங்கித் தாரன்.' வள் கண்களை மலர்த்தியபடி
'' என் ன வாம் சொல் றாள் ய வாறே சமையலறைக் குள் அவனருகே வந்ததும் மெல் 'தம்பீ! வளையலைக் கொண்டு

Page 88
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பொன்னுத்துரை இதற்கு சுந்தரியின் முதுகுப்புறத்தை வலுக்கட்டாயமாக அழைத்து " என்ன மீனுட்சி கேடை தள்
கையாக, மீனுட்சி அவளை
வந்தாள்.
'இப்ப சொல்லண்ணு. முய் எங்களுக்கு.'
'பிறசென்று! என்ன த யம் வியப்புடன்.
பொன்னுத்துரை அப்டே வில்லை. கீதாவின் கைகளை வி அது வரை மறைவாக வைத் ! மொன்றை வெளியே எடுத் காரனைச் சுற்றிக் கொண்டு ச போல பாக்கியத்திலிருந்து கீ னைச் சுற்றிக்கொண்டு நின்றன மறந்த வளாக அருகே ஒடி ெ மேற்புறத்தால் எட்டிப்பார்த் அணியும் சிறுகைக்கடிகாரங்
'ஹாய். !' என்று ** மணிக்கூடா?' ஒரு வினடி மலர்ந்து விட்டது.
பாக்கியத்துக்கு அவன்
' என்னதம்பி இதெல்லா அதட்டினுள்.
பொன்னுத்துரை அதை ளாதவன் போல் 'இந்தாசு சுந்தரியிடம் கொடுத்தான். வாங்கிக் கொண்டதும் மற்ற தற்காக எடுத்தான். பாக்கிய நின்று அவனைக் கோபத்துட

r 83
தப் பதில் கூருமல், மீனுட்சி ப் பிடித்துத்தள்ளிக்கொண்டு து வருவதைப் பார்த்து விட்டு 1ளிறியா' என்ருன் வேடிக் விட்டுவிட்டு அவனருகே ஓடி
என்ன பிறசென்ற் தரப்போ
ம்பி அது?' என்ருள் பாக்கி
பாதும் அவளுக்குப் பதில் கூற ட்டு விட்டு சேட் பையினுள் திருந்த கடதாசிப் பொட்டல துப் பிரித்தான். வித்தைக் னங்கள் ஆவலோடு நிற்பது தா உட்பட யாவரும் அவ னர். சுந்தரிகூடக் கோபத்தை பந்து மீனட்சியின் தோளுக்கு ந்தாள். உள்ளே பெண்கள் கள் இரண்டிருந்தன.
துள்ளிக்குதித்தாள் சுந்தரி. பில் அவளின் முகம் பூவாக
நோக்கம் புரிந்து விட்டது. rம்' என்று கோபத்துடன்
க்காதுகளில் வாங்கிக் கொள் ந்தரி' என்று ஒன்றை எடுத்து அவள் அதை ஆவலுடன் தை மீனுட்சியிடம் கொடுப்ப பம் அதற்குள் குறுக்கே வந்து ன் பார்த்தாள்.

Page 89
84 G
'தம்பீ! நீ செய்யிறது..ெ
'தம்பி என்கிருய், பிறெ என்று அவளை அதட்டிவிட்டு காரத்தைக் கொடுத்தான் ( மீனுச்சி' மீனுட்சி வாங்கவில் கையின் முகத்தைப் பார்த்த ' என்ன பாக்கிருய் அ பொன்னுத்துரை அவளின் வ கடியாரத்தைப் பல வந்தமா பாக்கியத்துக்குஅதற்கு ே புரியவில்லை. அங்கே நிற்கவு விறுக்கென்று முகத்தைத் ! றைக்குள் சென்றுவிட்டாள்.
'அக்கா இப்பிடித்தான் வாள். பிறகு சரியாவிடுவாள் நல்லா இருக்கா என்று பாரு தரிக்கும், மீனுட்சிக்கும் சமா சமையலறைக்குள் சென்ருன் மீனுட்சிக்கு தயக்கம் ச்ெ விறுவிறுவென்று கடியாரத்ை கொண்டு அழகு பார்க்க ஆர பொன்னுத்துரைக்கு நி பம் கட்டாயம் கோவிப்பா தான் அவள் அத்தனே தூர பிடித்தாள்.வேறு யாராகவு பிடிவாதமாகத்திருப்பிக்கொ கடியாரங்கள் இரண்டையுபே பிக்கொடுத்திருப்பாள். அத் அவள்,
சமையலறைச் சுவரோ
ருந்த_ாக்கியம் பொன்னுத்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
காஞ்சமுமே நல்லா யில்லை."
கன்ன நல்லா இல்லாமல்' மீனுட்சியிடம் கை க் க டி பொன்னுத்துரை. "இந்தா லே, அவள் பயத்துடன் தமக் ாள்,
அக்காவை. பிடி இதை நீ.' லது கரத்தைப்பிடித்து கைக் கத் திணித்தான். மேல் என்ன செய்கிறதென்று ம் அவளுக்குப் பிடிக்கவில்லை. திருப்பிக் கொண்டு சமையல
முதலிலே கோபித்துக்காட்டு 7. நீங்கள் பயப்பிடாமல்கட்டி ங்கள்' பொன்னுத்துரை சுந் "தானம் கூறிவிட்டு மெல்லச்
நாஞ்சமும் தீரவில்லை. சுந்தரி தை இடது கையில் கட்டிக் ாம்பித்து விட்டாள்.
ச்சயமாகத் தெரியும், பாக்கி ளென்று. அவனு னபடியால் ாம் பொறுமையைக் கடைப் மிருந்தால் உரியதொகையைப் rடுத்திருப்பாள். அல்லது கைக் முகத்திலறை வதுபோல் திருப் தனே தன்மானம் மிகுந்தவள்
டு சாய்ந்த படி உட்கார்ந்தி துரையைக் கண்டதும் முகத்

Page 90
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
தை வேறு புறமாகத் திருப்பி துரை சிரித்துக்கொண்டே அ.
றான்.
'' என்ன க்கா!கோ பமா?'
'அக்கா...'' என்று அவ தான். அப்போதும் அவள் .
"சரி நான் போட்டுப் பி னுத்துரை ஒரு பக்கமாக எ பெட்டியை எடுத்துக் கொண் பாக்கியம் விறுக்கென்று எழு நின்றாள்.
''கொஞ்சம் நில். நா
ணும்,''
• 'சரி சொல் லு.'' பொ வைத்துவிட்டுச் சிரித்தபடி 4
''நீ ஏன் இன்றைக்கு ம வும் இரண்டாக.''
''என்ரை தங்கை மாரு
''விளையாடாதே'' எ அதட்டினாள் பாக்கியம். ' ' எ படுத்திற யோசனையா உனக்
" " இதிலே என்னக்கா பொன்னுத்துரை சமாதான விடவில்லை. ஒரே தீர் மா னம:
"தம்பீ! நீ என்ன ெ மாட்டன். மணிக்கூடு இ சொல்லு. இன்றைக்கென்றா. சரி, இல்லை இரண்டொரு ம அந்தத் தொகையைத்தரோ.
பொன்னுத்துரைக்குச் விட்டது. '' சரிய க்கா. நான்

85
"க் கொண்டாள். பொன்னுத் வளின் அருகில் வந்து நின்
' பாக்கியம் பதில் கூறவில்லை. ளின் தோளில் தட்டிப் பார்த் அசையவில்லை. றகு வாறன க்கா!'' பொன் வைக்கப்பட்டிருந்த பட்ஷணப் சடு புறப்படத் திரும்பினான். ந்து அவனின் முன் னால் வந்து
ன் உன்னோடே கதைக்கோ
-ன்னு க்துரை , பெ ட் டி யை அவளைப் பார்த்தான்.
ணிக்கூடு வாங்கி வந்தாய். அது
க்குத் தான்.'' எறு கோபத்துடன் அவனை ங்களை நெடுக னமே கடமைப்
கு?''
கடமையும், கிடமையும்'' ப்படுத்தப்பார்த்தான். அவள் Tகக் கூறினாள் : சான்னாலும் சரி நான் கேக்க ரண் டின்ரையும் செலவைச் லும் சரி, நாளைக் கென்றாலும் பாதத்துக்கப்புறமாச் சரி நான்
ணும்.''
சுருக்கென்று கோபம் வந்து சொல்றன். நீ தா. ஆ னால் ,

Page 91
g
86
அதுக்குப் பிறகு அக்காவென் னென்று நீ நினைக்கக்கூடாது. பாக்கியம் விக்கித்துப் பே கள் அவளுக்குப் பேச்சே வர உதடுகளும் அழத்துடித்தன. ' என்ன பேச்சட்ா தம்ப குரலில், அடுத்த வினடி பெ உகுக்கத் தொடங்கிவிட்டாள் பொன்னுத்துரையின் போய்விட்டது. "அக்கா. என்று கெஞ்சியபடி அவளின் டான். "இதோ பார். எனக் பத்தையும் விட்டா வேறே பழக, நீயும் என்னை அந்நியஞ எனக்குக் கோபம் வராமல் இ பாக்கியத்தின் நெஞ்சு உ லிருந்து கிளர்த்தெழும் தாய் அடக்கமுடியவில்லை.
'தம்பீ.' என்று பாசப் லில் அழைத்தாள். 'தம்பீ இருக்கென்று சொல்லுவினம் பிறப்பிலேயும் நீ எனக்கு உ ணும். இல்லையென்ருல். இல் லேயாவது நீ எனக்குப் பிள்
பொன்னுத்துரை பாகாக ரண்டும் வேகமாகக்கலங்கி நி தானத்தில் நிற்கும் பவித் இரண்டையும் எடுத்துக் கண் ஒரே தாய் வயிற்றில் பிறக்கா தரத்துவமும் தாய்மையும் க இருவரின் மனதிலும் நிறைந்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ாறு நான் இங்கை வருவே
ாய் விட்டாள். சில வினடி வில்லை. அவளின் கண்களும்
இது?' என்ருள் குமுறும் ால பொலவென்று கண்ணிர்
அவள்.
கோபம் வ ந் த வேகத்தில் அக்கா. அழாதையக்கா' கைகளைப் பிடித்துக்கொண் $கு உன்னையும் இந்தக் குடும் ஆர் இருக்கினம் அன்பாய் ஒட்டம் நினைச் சுக் கதைச்சா இருக்குமா?’’
ருகித் தவித்தது. அடிமனதி மை உணர்ச்சியை அவளால்
பொங்கத் தழு தழுத்த குர மனுஷருக்கு ஏழு பிறப்புகள் நான் பிறக்கிற ஒவ்வொரு டன் பிறந்தவனுப் பிறக்கோ லையென்ருல். ஒரு பிறப்பி rளையாப் பிறக்கோணும்.'
உருகிவிட்டான். கண்களி றைந்தன. தேவாலயச் சன்னி நிரத்தோடு அவளின் கைகள் களில் ஒற்றிக் கொண்டான். விட்டால் தானென்ன சகோ லந்த ஒரு புனிதமான அன்பு திருந்தது.

Page 92
חץ דן
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
மறுநாள் வழமையான ( கள் முன்பதாகவே நெசவு கென்று புறப்பட்டாள் சுந்த புதுக்கடிய்ாரத்தை அங்கு பே
களிடமாவது காட்டிப் ெ
போகும் போது சித்திபரீதாவி அடித்துக் கொள்ளத்த வறவி னுத்துரை அண்ணு அவளுக்ெ வாங்கிய ஸ்பெஷல் கடியார!
பிரதான ருேட்டு வரை கொண்டு வந்த சுந்த ரி சட்ெ விட்டவளாக' இன்றைக்கும் ( என்ருள் அடங்கிய குரலில் நிமிர்ந்து மெல்லப்பார்த்தால்
பிரதான ருேட்டுச் சந்தி
துக் காத்திருப்பது போல் இ
ஒருவனை அவர்களுக்கு நன்கு உறவினனு ன பாரூக் தான் அ சாமி என்பது அவர்களுக்கு யின் பழைய நண்பர்கள் இவ தெரியாது.
சுந்தரியையும் சித்திபரிது கும் கந்தசாமியும் அவசரம் முகத்தைத் துடைத்து சேட் னென்னவோ சேஷ்டைகளெ புகைப்படத்துக்குப் "போஸ் உதடுகளில் புன்னகை தவழ டாமல் பார்த்தார்கள்.
கடந்த இரண்டு நாட்கள் வம் ஆரம்பமாகியிருந்தது. நின்ற போது சுந்தரியோ சி மெடுக்கவில்லை. ஆனல், !

87
நேரத்தைவிட பத்து நிமிஷங் நிலையத்துக்குப் போவதற் ரி. கையில் அணிந்திருக்கும் ாய்க்குறைந்தது பத்துப்பேர் பருமைப்பட வேண்டாமா? ரிடம் கூட அவள் தம்பட்டம் ல்லை. அவளுடைய பொன் கன்று ஸ்பெஷலாகத் தேடி மாம் அது. பும் வழவழவென்று பேசிக் டன்று எதையோ கவனித்து இரண்டும்வந்திருக்கு துகள டி' சித்திபரீதா திகி லோடு 汀, யில் அவர்களை எதிர்பார்த் ரு வாலிபர்கள் நின் ருர்கள். தெரியும், சித்திபரீதாவின் வன். மற்ற வன் பெயர் கந்த த் தெரியாது. சுந்த மூர்த்தி ார்களென்பது அவர்களுக்குத்
ாவையும் கண்டதும் பாரூக் அவசரமாக தலையைத் தடவி 'கொலரை இழுத்து என் ல்லாம் செய்தார்கள். அடுத்து கொடுப்பவர்கள் போல் நின் று அவர்களைக் கண்கொட்
ாாகத் தான் இந்த உபத்திர முதல் நாள் அவர்கள் அங்கு த்திபரீதாவோ அதிக கவன மறுநாள் இருவரும் பிரதான

Page 93
88
சந்தியில் பிரிந்து நெசவுசா? யத்துக்குமென் றும் செல் லுப் கொரு பக்கமாக இவர்க தான் சந்தேகம் தோன்றியது போ து இருவரையும் கண்ட
''வீட்டிலே போய் வா. தான் வந்து குடுப்பார்'' என் காதில் முணுமுணுத்தாள் 8
''அதோட உன்னையும் ! பரீதா வுக்குச் சுந்தரி கூறுவ றியது. அதைத்தான் முதலில்
''பொன்னுத்துரை அன் என்று கேட்டாள். சுந்தரி : தாள்.
' 'இதுக்கெல்லாம் வாப்பு காலிலே எது க்குச் செருப்புப்
சித்திபரீதா வெலவெல த தரி தொடர்ந்து கூறினாள்:
'' இருந்து பாரடி நீ. சம் பளாரென்று ஓன்று போடி பிடரியிலே கால் பட ஒடுங்க
அதற்குள் சந்தியை அல் வருக்கும் கேட்டு விடுமெ போடாதேயடி'' என்று கிசு அவளை அலட்சியமாக ஒரு பா திரும் பி நெசவு நிலையத்தை பயத்துடன் தனது பாதையி தொடங்கினாள். கந்தசாமிய பக்கமாக அவர்களைப் பின்

பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
லக்கும் தையல் பயிற்சி நிலை ம் போது அவர்களும் ஆளுக் களைப் பின்தொடர்ந்த போது 1. அந்தச் சந்தேகமும் இப் தும் உறுதியாகிவிட்டது. ப்பாட்டைச் சொன் னா உதை Tறு எரிச்சலோடு சுந்தரியின் சித்திபரீதா.
நிப்பாட்டி விடு வாரே.' 'சித்தி து உண்மையாகவே தோன் D அவளின் வாப்பா செய்வார். Tணாகிட்டே சொல் லு வமா?'' அலட்சியமாக அவளைப் பார்த்
பாவும் அண்ணாவும் எதுக்கு. போட்டுக் கொண்டு வாறம்.'' த்துப் போய் விட்டாள். சுந்
யம் வரட்டும். ஒரு கழுதைக்கு மன். அதோடே இரண்டும்
ள், '' அமித்து விட்டதால் அந்த இரு ன்ற பயத்துடன் ''சத்தம் கிசுத்தாள்சித்திபரீதா. சுந்தரி ர்வை பார்த்து விட்டுசந்தியில் -நோக்கி நடக்க, சித்திபரீதா ல் விறுவிறுவென்று செல்லத் ம் பா ரூக்கும் ஆளுக்கொரு தொடர ஆரம்பித்தனர்.

Page 94
பொன் னம்மா சுளின் பிள்ளைகள்
விடியற்காலை நேரம்! இருக்கும். இருள் பிரிந்து தாபா வீட்டுச் சேவல் கோ டிருந்தது.
''பொன்னுத்துரை...? பாக்கியம் அழைக்கும் குரல் அரை விழிப்புமாகப் படுத்தி டத்துடன் துள்ளி எழுந்து ெ குள் ' ' ஆரது?'' என்று குர பின்னே வந்துவிட்டார்.
கேற்றுக்கு வெளியே | ரோடு நிற்பது தெரிந்தது, போடு கதவைத் திறந்து கொ
''என்னக்கா! ? ?
''அம்மா க்கு ஒரு மாதிரி நாள் அங்கே போய்விட்டு ளின் அறைப் பக்கம் முனகல் னுத்துரையின் நினைவுக்கு ஆஸ் மா நோய் வந்திரு கொண்டு அலட்சியமாக வந்
''என்னவாம்?'' என்று நின்ற வேலாயுதம், பாக்கிய விட்டு, '' வந்து ஒருக்கால் ப என் றாள். ' 'சரி நீ போ, நா பெட்டி எடுப்பதற்காக உள்! பாக்கியத்தோடு கூட நடந்த
' ' அம்மா வுக்கு என் னக்க

89
ம் நாலரை ஐந்து மணிக்குள் நிலம் வெளிக்கவில்லை. (மூஸ் எழி விடாமல் கூவிக்கொண்
பொன்னுத்துரை!'' என்று கேட்டது. அரைத் தூக்கமும் ருந்த பொன்னுத்துரை பதட் வ ளியே ஓடி வந்தான் .அதற் லோடு வேலாயுதமும் அவன்
பாக்கியம் அரிக்கன் லா ந்த - பொன்னுத்துரை பரபரப் Tண்டு வெளியே வந்தான்.
யா இருக்குத் தம் பி ' முதல் வரும்போது பொன்னம்மா - சத்தம் கேட்டது, பொன் - வந்தது. வழக்கம்போல் கிேறதா க்குமென எண்ணிக்
துவிட்டான் அவன். விசாரித்தார் பின்னால் வந்து ம் விபரத்தை அவரிடம் கூறி பாக்கிறியளா பெரியையா?'' ன் வா றன்'' அவர் மருந்துப் ள செல்ல பொன்னுத்துரை
ரன்,
7 செய்யுது?!

Page 95
90
**நான் போய் பாக்கேல் டையுடன்,
'நேற்று முத்தா அணு ராத்திரி அதுக்காக மீனுட்சி விக்குப் படுக்க அன்கை கொஞ்சத்துக்கு முந்தி வந்து பிட அசையாமே கிடக்கிருள அன்னையின் விஷயத்தில் லாகி விட்டதென்பது பொன் ததுதான். அது நியாய நடந்ததெனவும் அவனுக்குத் ஆபத்தான சமயத்திலும் அ விபரத்தைக் கூறிய முறை அவனுக்கு,
தாயாரின் அறையருகே யிலேயே நின்று கொண்டாள் மாக உள்ளே சென் முன் வெளிக்குப் பின் அன்றைக்குத் குள் செல்கிரு:ன்.
பொன்னம்மாள் நினைவி கிடந்தாள். ஒரு காலத்தில் மெழுகுப் பொம்மைபோல் போது வற்றலாகித் துவண்டு டும் உட்குழிந்து, கன்ன எலும் வெளியே தெரிந்தன. மூச்சு மட்டும் சிறிது அசையாவிடின் வேற்றுமை இருக்காது.
அவளின் தலைப்புறமாக கண்ணுடியில் புகைபடிய எரி னுத்துரை பொன்சும்ாளின் விட்டு சுவர் ஒரமாக நின்ற

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
லே' என்ருள் அவள் அசட்
ங்கிக்கொண்டு கிடந்தாள், யையும் லட்சுமியையும் உத ட்டிருந்தன், மீனுட்சிதான் சொன்னுள் கூப்பிடக் கூப் "I Lib....' '
பாக்கியத்தின் மனம் கல் ானுத்துரைக்கு நன்கு தெரிந் உணர்ச்சியின் அடிப்படையில் * தெரியும், இருந்தும், அந்த வள் அலட்டிக்கொள்ளாமல்
என்னவோ போலிருந்தது
வந்ததும் பாக்கியம் வெளி 1. பொன்னுத்துரை மெளன எத்தனையோ வருஷ இடை ಅಗ್ಗಿರ್ತೆ அவனும் அந்த அறைக்
ல்லாமல் பாயோடு பாபாகக் தசைத்தினவின் முறுக்கோடு அழகாக இருந்த வள் இப் போயிருந்தாள். கண்களிரண் ம்புகள் புடைத்து விகாரமாக விடும்போது வயிற்றுப் பகுதி பிணத்துக்கும் அவளுக்கும்
அரிக்கன் லாந்த ரொன்று ந்துகொண்டிருந்தது. பொன் முகத்தை ஊன்றிக்கவனித்து மீனுட்சியின் அருகே சென்று

Page 96
Gə) Lunur. Gör Gör lib Lidor Grif) gör il 91 Gir, 3% arası
நின்று கொண்டான். சுந்தர் படி உட்கார்ந்திருந்தாள்.
மீனுட்சி மெல்ல பொன் LLIT GiT;
'அண்ணு! அம்மா செத் துளி கூடக் கவலையில்லை.  ெ யில் அவளுக்கு உதடுகளைப் னுத்துரை. அவனது தாயா பாக்கியமும் அன்று பூராவு அருந்தாமல் கதறி அழுதுெ அவன் நினைவில் தோன்றியது
வேலாயுதம் பத்து நிமிவு யோடு அங்கு வந்து விட்ட நாடியைப் பரிசீலித்துவிட்டு விதமே உள்ள நிலைமையைப் சில வினு டிகள் மெளனமாக மான மருந்துத் துரளொன்ை னம்மாளின் நாவில் தடவிவி டியையும் எடுத்துக்கொண்டு யத்துடன் அவர் கதைப்பது துரைக்கும் மினுட்சிக்கும் தெ
'பிள்ளை! இனிப் பிரயே யதை ஒழுங்குபடுத்த வேண் ளுக்கு நினைவு வந்தாலும் 6 மூர்த்திக்கு ஒரு தந்தி அடிட்
தாலேஞ்சு மணித்தியாலத்துக்
பாக்கியம் தலையை ஆட் 'சரி பெரியையா' ' வடிவேலு எங்கை இ 'தெரியேல்லே'

ள் 91
மறுபுறத்தில் தூங்கிவழிந்த
னுத்துரையின் காதருகே கேட்
துப்போடுவாளர்?' குரலில் தரியவில்லையென்ற பாவனை பிதுக்கிக் காட்டினன் பொன் "ர் இறந்தன்று மீனுட்சியும் மே பச்சைத் தண்ணிர் கூட காண்டிருந்த காட்சி ஏணுே
1ங்களுக்குள் மருந்துப் பெட்டி ார். பொன்னம்மாளின் கை அவர் நெற்றியைச் சுருக்கிய புரியவைப்பதுபோலிருந்தது. ச் சிந்தித்துவிட்டு சிவப்பு நிற ற தேனுேடு கலந்து பொன் ட்டார். பின்பு மருந்துப் பெட் வெளியே சென் ருர், பாக்கி உள்ளேயிருந்த பொன்னுத் ளிவாகக் கேட்டது.
பாசனமில்லை. ஆகவேண்டி டியதுதான். ஒரு க்கால் அவ பரும். நீ எதுக்கும் சுந்தர பி. அனேகமா இன்னும் கு மேலே தாங்காது.'
டிஞள்.
ருக்கிருனெண்டு தெரியுமா?"

Page 97
92 (
'பொன்னுத்துரையைக் பார். செல்லையனுக்கும் ஒரு பத்துப் பதினேஞ்சு வருஷமா அவன், நாளைக்கு நாலு ( கொடுக்கக் கூடாது.
பாக்கியம் இதற்குப் பதி கொண்டிருந்த அரிக்கன் லா நின்ருள்.
" சரி. உன்ரை புத்திக் செய், நான் போட்டுப் பிறகு களையும் நான் செய்வன், டாம்' வேலாயுதம் போய்வி, பொன்னுத்துரை உள்ளே சுந்தரமூர்த்திக்கு நேரத்தோ கொள்ளி வைக்கப்போறவன் பாக்கியத்தின் கண்களி தெரிந்தது.
* 'இவள் செய்த பா வ: கொள்ளி வைக்கவேனும்? ஏர் து க் கொண்டு வந்து கொள் லேன்ன? இவளின் ரை ஆ6 தவிக்கப்போகு தர ?'
அவளின் பேச்சு பொ பிடிக்கவேயில்லை என்ன வ சுமந்து பெற்றதாய் அவள், அவளை வஞ்சம் தீர்க்க வேண்டு புடன் அறைக்குள் செல்ல துரை. பாக்கியம் அதற்குள் ஆ பிடித்துக் கொண்டாள்.
*கொஞ்சம் நில் அக்கா இருக்கிருளென்று உனக்கு ெ

பான்னம்மாளின்
கொண்டு அதையும் ஒருக்கா வார்த்தை சொல்லோனும்.
இவளோடே இருந்தவன் பர் குறைசொல்ல இடங்
கூறவில்லை. கீழே எரிந்து தரைப் பார்த்துக் கொண்டு
கு, சரியானதை யோசிச்சுச்
வாறன், மற்ற எல்லா உதவி
அதுக்கு நீ பயப்படவேண்
LITri.
யிருந்து வந்தான். "அக்கா! டே தந்தியடிக்க வேணும். அவன்தானே' எண்முன், ல் திடீரென்று ஒரு குரூரம்
ந்துக்கு பெத்த மகன்தான ன் அந்தச் செல்லையனை இழுத் எளியை வையடா என்ரு
பியென்ன நிம்மதி இல்லாமே
ன்னுத்துரைக்கு அடியோடு ஞலும் பத்து மாதங்கள் இறக்கும் தறுவாயில் கூட மா? சட்டென்று முகச்சுளிப் திரும்பினுன் பொன்னுத் வன் கையொன்றை எட்டிப்
ஏன் இம் பிடிக் கல்மனசா பறுப்பாயிருக்கா? பொன்

Page 98
பொன் னம்மா ளின் பிள் ளைகள்
னுத்துரைக்கு நேருக்கு நேர் லிருந்தது.
* * அப்படியில் லை ய க்கா...' பாக்கியத்தின் கண்கள் ஓ னால் நிறைந்த து.
''நீ பொய் சொல்லவே தழுதழுத்த குரலில். ' ' நீ எல் குப் புரியுது. ஆனா, நான் உன்னைவிட எனக்கு இரக்கம் வின் ரை விஷயத்திலே என்ரை வருஷமாச்சு. அ வள் பெ கொண்டு நடு வீட்டுக்கே ே எத்தினை நாள் மீனாட்சியையு புறத் தாவாரத்துக்குள்ளே 6 திருப்பன் தெரியுமா? தம்பி!
யைச் சரியாப் புரிஞ்சு கொள் நான் ஒன்றைமட்டும் சொல் ஆனா, நான் இன்றைக்கு அ முருகி அழேலா து . சும்மா பிடி நடிக்க எனக்கு விருப்பம்
' ' என்னை மன்னித்துக்.ெ மல் பாக்கியத்திடம் மன்ன ''நானே உன்னைத் தப்பா நி
உள்ளே பொன்னம்மா அடுத்துப் பரபரப்போடு மீன்
'' அம்மா வுக்கு நினைவு வ
பொன்னுத்துரை உள்G பொன்னம்மா ளின் உடல்
தெ ரிந்தன. கண்மடல்கள் தெளிவில் லா மல் எதையோ

93
அதை ஆமோதிக்க முடியாம
' என்றான் தயக்கத்துடன். ஒரு வினாடிக்குள் கலங்கி நீரி
ண்டாமடா தம் பி' ' என்றாள் என நினைக்கிறாயென் று எனக் கல் மனசுக்காரி இல்லையடா. கூட இருக்கு. ஆனா, அம்மா [ மன சு கல்லாகி எவ்வளவோ ந்த பிள் ளையளையும் வைச்சுக் வசியாட்டம் ஆடினவள்டா. ம் சுந்த ரியையும் கொல்லைப் கொண்டுபோய் வைச்சுப் படுத் உன் னாலே என்ரை மன நிலை சள முடியுமோ தெரியேல் லை . றன் - பெற்ற தாய்தான் அவள். பளுக்கா அழுகிறதென்றா மன ஓவென்று கத்தோணும். அப் மில்லே. புரியுதா உனக்கு?'' காள்ளக்கா'' என்று தயங்கா ரிப்புக் கேட்டுக்கொண்டான்''
னச் சுப் போட்டன்.'' ள் முனகும் சத்தம் கேட்டது , கட்சி வெளியே வந்தாள். பருகுது''
"ள ஓடிச் சென்று பார்த்தான். 7ல் இலேசான அசைவுகள் மெல்லத் துடித்தன. உதடுகள் முனகின.

Page 99
94
பொன்னுத்துரை சட் வாயருகே காதை வைத்து . கேட்கமுயன்றான். சில நிம் அவனால் கிரகிக்க முடிந்தது.
''பா...க்..கி.ய...ம்''
பொன்னுத்துரைக்கு 6 மீனாட்சியும் சுந்தரியும் அவ ஒட்டினாற்போல் நின்றபடி தா கள். அவர்கள் வேடிக்கை ப. துரைக்குத் தோன்றிய து.-
"பாக்கியம்'' என்று மறு மெல்லக் கண்களைத் திறந்தா போகும் சுடரின் ஓளி அ வ ள
தெரிந்தது.
பொன்னுத்துரைக்கு அத வில்லை. விறுவிறுவென்று பா
'' அக்கா! உள்ளே வா ஒ சுருங்க அவனைப் பார்த்தாள்.
''ஏன்?'' அவளின் ம பொன்னுத்துரை.
''அக்கா! மறக்கமுடியா லும், உன்னைப் பத்து மாதம் இன்னும் ஒரு நிமிஷம் இருக்கி இருக்கிறாளோ தெரியேல்ல, தான் வாய்புலம் பினாள். எ வந்து என்னென்று கேள்...''
பாக்கியம் தலையைச் ( கொண் டிருந்த அரிக்கன் லாம் சம்பவங்களின் கசப்பு அவளது விட்டது.
"அக்கா!'' என் று அ. கொண்டு கெஞ்சினான் பொ

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
டென்று குனிந்து அவளின் "வள் என் ன கூறுகிறாளென்று 7ஷ நேரங்களுக்குப் பின்னரே
நெஞ்சு பாகாக உருகியது. "னுக்கு இரு புறங்களி லும் ரயின் முகத்தைப் பார்த்தார் சர்ப்பது போல் பொன் னுத்
படியும் முனகியபடி மெல்ல ள் பொன்னம்மாள். அணை யப் என் கண்களில் தீர்க்க மாகத்
ற்கு மேலும் மனம் பொறுக்க க்கியத்திடம் சென் றன்.
ருக்கால் ' ' பாக்கியம் நெற்றி
ன தில் படுமாறு சொன்னான்
த த வறு செய் த வளெண்டா சுமந்து பெத்த தாய் அவள். றொளோ, ஒரு மணித்தியாலம் உன்ரை பேரைச் சொல்லித் எல்லாத்தையும் மறந்திட்டு
சொறிந்தபடி கீழே எரிந்து ந்தரைப் பார்த்தாள். பழைய 1 கண்களில் தீயாகச் சு வாலை
வளிள் கைகளைப் பிடித் து க் ன்னுத்துரை, ''உனக்காக

Page 100
பிள்ளைகள்
வேண்டா மக்கா, உன்ரை அம் எனக்காக, நீ எனக்குச் ெ கொண்டு வா. நீ இப்ப அவ டாம். ஒரு அனுதையா நினைக்
பாக்கியம் ஒரு நீண்ட ெ தாள். பின்பு, "உனக்காக முணுத்து விட்டு அவன் பின்
தன. மந்திரம் ஜபிப்பது டே பெயரை முனகிக்கொண்டிரு முகத்தைப் பார்க்காமல் அ பறந்து கொண்டிருந்த விட்டி தாள். அடுத்த வீட்டில், மு என்று கூறிக்கொள்வது கேட் மீளுரட்சியும், சுந்தரியும் இமைகொட்டாமல் பார்த் சற்று முன்புதான் துரக்கத்ை இம் வாணியோடும் அங்கே இவ பார்ப்பதுபோல் அக்காவை
'அக்கா என்னென்று பாக்கியத்தின் காதருகே கு னுத்துரை.
பாக்கியத்தின் முகம் கல் தென்ற அாவனையில் வேகம தமும் சதையுமாக தகப்பணு போய்க் கிடந்த காட்சி படம் போல் தெரிந்தது.
'கேள் அக்கா' என்று
a
இப்ப நீ வாயை மூடி பிறகு ஒரு சமயம் நீ இதுக் தாலும் வரும்'
 

r . " 95
மா வுக்காகவும் வேண்டாம், செய்யிற உதவியா நினைச் சுக் ளே அம்மா வா நினைக்கவேண்
சாக்காணும்'
பருமூச்சுடன் அவனைப்பார்த் வாறேன்' என்று முணு னே அறைக்குள் வந்தாள். கள் எங்கோ நிலைகுத்தியிருந் பால் உதடுகள் பாக்கியத்தின் ந்தது. பாக்கியம் அவளின் ரிக்கன் லாத்தரைச் சுற்றிப் பல் பூச்சியொன்றைப் பார்த் மஸ்தாபா ஆண்டவனே!' -L-5. .
தமக்கையின் முகத்தையே துக் கொண்டு நின்றர்கள். த விட்டெழுந்து லட்சுமியோ த்திருந்த கீதா கூட வேடிக்கை ப் பார்த்தாள், -
அம்மாவைக் கேள்' என்று ரிந்து கிசுகிசுத்தான் பொன்
& போலிருந்தது. முடியா கத் தலையசைத்தாள். இரத் ர் காரில் அரைபட்டு இறந்து வவின் கண்களின் முன்னல்
கெஞ்சின்ை பொன்னுத்துரை
க்கிட்டு பிடிவாதமா இருந்தா காக வருத்தப்படவேண்டி வ

Page 101
96
பாக்கியம் அசையக்கூட மதிக்க வைப்பதற்குள் பொ விடலாமென்று பொன்னுத்து
"சொன் னால் கேள். இரக் பலவந்தமாக அவளின் கைை விட்டு, "அக்கா! உன க்கா இரண்டு வார்த்தை கேள்'' எ
பாக்கியம் மனமில்லா ம. பார்த்தாள். ஏறக்குறைய ப களுக்குப் பின்பு அன்று தாம் நேருக்கு நேராகப் பார்க்க தொண்டைக்குழிக்குள் எது கொள் வது போலிருந்தது. எ பாக்கியத்துக்குப் புரியவில்லை
பொன்னம்மாளின் உத கொண் டிருந்தன.
' ' பாக்கியம்...! பாக்கியம் யாசைப்பட்டு தனது நாவை
''என் னம்மா?'' பொன் யினால் ஒரு தடவை கு லுங் பரவென்று அவளின் கன் போல் சுழன்றன.
'' அம்மாவென்று கூப்பிட னான் பொன்னுத்துரை. அவ
''அம்மா!'' இபான் ன தெ ளிவு தெரிந்த து.
'பாக்கியம்!'' என்று ந ரென்று அவளின் கண்களில் னங்களிலும் கோடாக வழி

பான் னம்மாளின் பிள் ளைகள்
இல்லை. கெஞ்சி அவளைச் சம் என்னம்மா ளின் உயிர் போய் ரைக்குப் பயமாக இருந்த து.
கா குப் பிடி'' என்று அதட்டி யப் பிடித்து இருக்க வைத்து க வேண்டாம். எனக்காக என்றான். லேயே தாயாரின் முகத்தைப் தினேழு பதினெட்டு வருடங் ன் இத்தனை நெருக்கத்தில் றாள் அவள். கப்பென்று  ேவா வந்து அடைத்துக் என்ன உணர்ச்சி அது வென்று
டுகள் யந்திரமாக அசைந்து
ம்..!'' பாக்கியம் வெகு பிர | இயக்கினாள். னம்மாளின் உடல் அதிர்ச்சி கிப் பின் விறைத்தது. பர Tகள் யாரையோ தேடுவன
டக்கா' ' என்று அவளை ஊ க்கி ளும் அழைத்தாள்; ம்மா ளின் பார்வையில் ஒரு
Tாக்குழறத் திணறினாள். குபீ நீர் பொங்கி இரு பக்கக் கன் த து ,

Page 102
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக
பாக்கியத்தின் முகத்தி கொண் டிருந்தது. தன்னைய முகத்தை வெறிக்கப் பார்த்த
பொன்னம்மா ளின்  ை நகர்ந்தன. பொன்னுத்துரை தைப் புரிந்து கொண்டவனா தையெடுத்து அவளின் இட,
பொன்னம்மாளின் உட மல் வெடிப்பது போல் அவ சிறு சத்தம் கேட்டது. அவ் ஓய்ந்து ஒடுங்கிவிட்டது.
பாக்கியம் மலங்க மல பார்த்து விழித்தாள், அவ கன்னச் சதைகள் எல்லாமே
'அக்கா!'' என்று அ - பிடித்தாள் மீனாட்சி.
"அம்மா செத்துப் போ
பாக்கியம் பதில் கூறாமல் மூன்று வயதிலிருந்து அவளி திருந்த வெறுப்பும் வீம்பும் எப்படிக் கரைந்து மறைந்த
யா து .
ஒரு வகையில் பா அதிர்ஷ்டசாலிதான். உயி! க ளின் மன தில் மலையாக பிரியும் தறு வாயில் கிடைத் பெரு மள வுக்குக் குறைத்து

97
லிருந்த இறுக்கம் தளர்ந்து றியாமலேயே தா ய ா ரி ன் நாள்.
ககள் அங்கு மிங்கும் மெல்ல சட்டென்று அதன் காரணத் க பாக்கியத்தின் வலது கரத் து கைக்குள் திணித்தான். ல் சிலிர்த்து நடுங்கியது. விம் ளின் கண்டத்திலிருந்து ஒரு வள வுதான். அவளின் துடிப்பு
ங்கத் தாயாரின் முகத்தைப் ளின் உதடுகள், புருவங்கள் , துடித்தன. பவளின் கையைப் பயத்துடன்
ட்டாளா?'' ல் அழத்தொடங்கினாள். பதின் உன் மனதில் வேரூன்றி வளர்ந் அந்தக் குறுகிய நேரத்துக்குள் தோ, அது அவளுக்கே தெரி
15.
ர் த் தா ல் பொன்னம்மாள் ராடு இருந்தபோது பிள்ளை வளர்த்த வெறுப்பை உயிர் த சில நிஷ நெருக்கத்திலேயே விட்டாள் அவள்,

Page 103
98
ஆயினும் அவர்களை இத்! விடவில்லை. பாக்கியம் இரண் மையான மன நிலைக்கு வந்து கத்தில் தாயாரின் உயிர் பிரிர் நேரத்தில் பாவமன்னிப்புக் ே கொண்ட முறையால் ஏற்பட் தச் சமயத்தில் கலங்க வைத் நல்லதாகவே பாக்கியத்துக்கு தின் அவமானச் சின்னம் மன பெயர் குறைய ஒரு வழிதாே
பாக்கியத்தின் மன தில் 6 தாலும் , அதைத் துடைத்தெற வார முதல் பகுதியில் மீனாட்சி தரப் பத்திரமற்ற ஆசிரியர் ( முகப் பரீட்சைக்கு வரும்படி
அன்றைக்குப் பாக்கியத்து வில் ஒரு நாளுமே இருந்ததில் கிடைத்து விட்டாற்போன்ற னேயே பொன்னுத்துரையோ கப் பிள்ளையார் கோயிலுக்கு
' 'தம்பீ! என்ரை நம் பிக் போட்டாள்'' என்று பொன் பெருமையுடன் கூறிக்கொண் தரையில் பா வவில்லை.
பொன்னுத்துரைக்கு அல் கக் கவலையாகத்தான் இருந் நேர்முகப் பரீட்சையில் மீனா ப விட்டால் அந்த ஏமாற்றம் | வாட்டி வதைத்து விடுமென்!
ஆனால், அவன் பயந்தது வில்லை. மீனாட்சி நேர்முகப்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
துன்பம் அதிகமாகப்பாதித்து டு நாட்களுக்குள்ளேயே வழ விட்டாள். அத்தனை நெருக் தே அதிர்ச்சியும், க  ைட சி கட்பதுபோல் அவள் நடந்து ட மனக்கசிவும் அவளை அந் ந்தா லும், அவள் இறந்தது த் தோன்றியது. குடும்பத் "ற வது இருக்கிற கெ ட்ட
ன? கொஞ்ச நஞ்சக் கவலை இருந் பிந்து விடுகிறாற்போல் அடுத்த சி விண்ணப்பித்திருந்த தரா தொழிலுக்கு அவளை நேர்
அழைத்திருந்தார்கள். நுக்கிருந்த குதூகலம் வாழ் லை. மீனாட்சிக்கு வேலையே
பிரமை அவளுக்கு. உட 'டு அவளை அனுப்பி மாமாங் அர்ச்சனையும் செய்வித்தாள். கையை இவள் காப்பாத்திப் மனுத்துரையிடம் அடிக்கடி டாள். அவளுக்குக் கால்கள்
1ளின் உற்சாகத்தைப் பார்க் தது. நடைபெறப்போகும் டசி சிலசமயம் த வற நேர்ந்து பாக்கியத்தை ஒரேயடியாக வ அவனுக்குத் தோன்றியது. போல் எதுவும் நடந்துவிட பரீட்சையிலும் தோற் றி

Page 104
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
அடுத்த இரண்டு கிழமைகளும் மனுவும் அவளுக்கு வந்திருந் பாடசாலையொன்றுக்கு அவன்
ஆசிரியை வேலையைப் பு கரைப்பற்றிலேயே தான் தங் தெரிந்த போது பாக்கியத்தில் போய்விட்டது. அக்கா வாகப் தவித்தாள். மீனாட்சியைத்
லும் அந்தத் தொழிலையே வி ளுக்கு எண்ணத் தோன்றியது இதைப்பற்றிக் கவலையோடு 8 ளைத் தேற்றினான்.
''அக்கரைப்பற்றொன்றா ? காரிலே ஒன்று ஒன்றரை போட்டு வந்தும் விடலாம். ச பாணம் என்று அந்நிய இட காகச் சந்தோஷப்படு. எத்த தண்ணியில்லாத காட்டுப்பகு
யுமா?''
''தனியா எப்பிடி இருப் கியம் முனங்குவது போல. ' ' போச்சென்ற பின்னுக்குபோ கூடப் போவோணும்.கொஞ்
தவள்.
''த னியா ஏனக்கா' இருட பிள்ளையள் ஒன்றா இருக்கிற கெளர வமா ன ஒரு வீடாவே பண்ண வேண் டியது தா இங்கை வந்து நின்றிட்டும் 6
பாக்கியத்துக்கு பரி பூரா னும் வேறு வழியில்லாமல் த வித்தாள்.

99
க்குள் வேலைக்கான உத்தரவு தது. அக்கரைப்பற்றி லுள்ள ள நியமித்திருந்தார்கள். பார்ப்பதற்கு மீனாட்சி அக் 1கவேண்டியிரு க் கு மெ ன த் ன் சந்தோஷத்தில் பாதி பிறந்தவள் அன்னையாக த தனியாக அங்கே விடு வதி "ட்டாலென்ன என்று அவ து. பொன்னுத்துரையோடு கதைத்தபோது அவன் அவ
ஒரு தூர மாக்கா. நினைச்சா மணித்தியாலத்திலை அங்கே கண் டி, கொழும்பு, யாழ்ப் ம் வராமலிருந்துதே, அதுக் னை பேருக்கு, குடிக்க நல்ல தி கிடைச்சிருக்குத் தெரி
பாள் இவள்'' என்றாள் பாக் இஞ்சையே பொழுதுபட்டுப் கேக்கை கூட ஆரும் ஒராள் சமும் மனத் தைரியம் இல்லா
ப்பான்? நாலு பெம் பிளைப் ஒரு இடமாவோ, இல்லை ச பாத்து இருக்க ஒழுங்கு னே... கிழமைக்கொரு க்கா பாகலாம்...'' ன சமாதானம் ஏற்படாவிடி 5னது சம்மதத்தைத் தெரி

Page 105
100 G
மறுநாள், பொன்னுத்து பற்றுக்கு அழைத்துப்போய் தெரிந்த நண்பன் ஒருவனைக்ெ அவள் தங்குவதற்கு வீடொன் மறுநாள் பாக்கியத்தையும் அ தைக் காண்பித்தான்.
சிவகுரு என்ற சிங்கப்பூர் வீடது. அவரும் அவரது மனை இருந்தார்கள். சிங்கப்பூர் ெ பாகவுள்ள கண்டிப்புடன் கூற
'நீங்கள் தரப்போற கா6 இடந்தரேல்லை. நாலு பிள்ளை ஒவ்வொருத்தனும் ஒவ்வொ நாட்டுக்குப் போட்டாங்கள், ! தரையொருத்தர்கடுவன் பூனை இருக்க வேண்டியிருக்கு, வீட் யொன்றிருந்தா பெத்த பிள்: சந்தோஷமா இருக்குமென்று. கட்டு மட்டா நல்ல பிள்ளையா ஒழுக்கக்குறைவு இருந்தாலு விட்டு வெளியாலே அனுப்பிப் குறைசொல்லக்கூடாது."
"அந்தக் கவலை உங்களுச் முள் பாக்கியம் சட்டென்று. அவள், கீறின கோட்டைத் த &) მზ ჯზე). ? *
"அப்பசரி' என்று த% அதன் பின்புதான் அவரின் மு தெரிந்தது.
அன்றைக்கு அங்கிருந்து துக்கு மிகுந்த மனத்திருப்திய தைப் பற்றிய நம்பிக்கையும் . தீது,

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ரை மீனுட்சியை அக்கரைப் பாடசாலையையும் பார்த்து, காண்டு அதற்கு அருகிலேயே "றும் ஒழுங்கு செய்துவிட்டு ழைத்துப்போய் அந்த இடத்
பென்ஷ னியர் ஒருவரின் வியாரும் மட்டும்தான் அங்கு பன்ஷனியர்களுக்கே இயல் பினர் அவர். சை நினைச்சு நான் இங்கே யள் இருந்த வீடிது. இப்ப ரு தொழிலோடே வெளி நானும் அவளும் தான் ஒரு ாயாட்டம்பார்த்துக்கொண்டு டிலே இள வயசுப் பிள்ளை ளேயளைப் பாக்கிறது மாதிரிச் தான் இப்ப இடம்தாறம் , " இருக்கோணும். கொஞ்சம் ம் அடுத்தநாளே வீட்டை போடுவன். என்னைப் பிறகு
$கு வேண்டாமய்யா' என் 'நான் வளத்த பிள்ளை ாண்டிற பழக்கம் அதுக்
0யை ஆட்டினுர் சிவகுரு. ழகத்தில் சிரிப்பின் சாயல்
புறப்படும் போது பாக்கியத் ாக இருந்தது. எதிர்காலத் அவளுக்கு அதிகமாகி இருந்

Page 106
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சுந்தரமூர்த்தியுடன் காலத்தை விட கந்தசாமி வெகுவாக நடையுடை பா வ தார்கள். எந்நேரமும் மடி பேசும்போது தமிழும், ஆங். வாள நடை, கையில் விடாம சிகரெட், மாதம் ஆயிரம் ரூம் மும் அத்தனை அமர்க்களம் :
முதன் முதல் பா ரூக்குக் வன்தான் கந்தசாமி, ஏதோ வேண்டிய சித்திபரீதாவை மென்ற அவன து ஆசைக்கு 2 தாபாவின் திரண்ட சொத்து னாக வரும்போது தன்னை அவனென்ற அபிலாஷையுட சாமி, ஆனால், சித்தி பரீதா தரியைக் கண்டதும் பா ரூக்கு வது சுய நஷ்டமா க அவனு. அவன் பா ரூக்கிடம் கூறிவிட்ட ஆளைக் கவனி. நான் மற்ற என்று.
சுந்தரியின் முகக் கவர்ச் கவர்ச்சிதான் கந்தசாமியை யக் குதிரைபோல் அவள் ஒ அவளின் அழகுகளின் ஒவ் கிறுங்க வைத்த ன. எத்தனை
வைத்த அவனுக்கு இவளை . தவை எல்லாமே அர்த்தம் றியது.

101
நண்பர்களாக '' இருந்த பும் பா ரூக்கும் இப்போது னைகளில் மாறிப்போயிருந் உப்புக் கலையாத உடைகள் , கிலமும் கலந்த மணிப் பிர ல் புகைந்து கொண் டிருக்கும் பா வரு மானமுள்ளவர்களிட இருக்கா து.
கு உதவியாகவென்று வந்த ஒரு முறையில் மதனியாக - காதல் செய்துவிடவேண்டு உதவி செய்தால், பின்பு முஸ் களுக்கு அவன் உரிமையாள பும் கவனித்துக்கொள்வான் டன் தான் வந்திருந்தான் க ந்த ரவுடன் சேர்ந்து வந்த சுந் எக்காக மட்டும் மெனக்கெடு க்குத் தோன்றியது. அன்றே டான். '' மச்சான் நீ உன்ரை தைச் சுருட்டிப் பாக்கிறன்''
*சியை விட அவளின் உடற்
அதிகமாகக் கவர்ந்தது .ப ந்த பிலாக நடந்து செல் லும்போது வொரு அசைவும் அவனைக் யோ பெண்களோடுதொடர்பு அடையாவிட்டால் அனுபவித் மற்றதாகிவிடும்போல் தோன்

Page 107
()2 ଓର
ஆயினும், அவசரத்தைக் பார்த்தான் அவன். சற்று டால் அவள் கன்னத்தைப் ப அனுபவஸ்தனு ன அவனுக்கு சரி காலையிலும், அந்தியிலு தொடர்ந்து சென்ருலும் மி. தொடர்ந்தான். வழக்கம்போ மாப் பாட்டுப் பாடவோ எது சிகரெட்டை மட்டும் வெகு கொள் வான். அந்த ஸ்டைலு கூட அவனிடம் பயிற்சிக்கு 6 சுந்தரியும் வெகு முறுக்க கொண்டாள். கந்தசாமியை அவள் மதிக்கவில்லை. அவன் வேண்டுமென வெகு அலட் டாள். நேருக்கு நேர் அவ எரித்துவிடுவதுபோல் முருய் பாள். கந்தசாமியும் அசை மொன்று கிடைத்துவிட்டா சிரிப்புச் சிரிப்பான். சுந்தரித திருப்பிக்கொள்ளவேண்டியிரு இந்த நாடகங்கள் திை யிருந்தன.
" எப்பத்தான் இந்தச் தீருமோ தெரியேல்லை' என்று துக்கொள்வாள் சித்தி பரீதா எரிச்சல்படக்கூடிய விஷயமா கவர்ச்சியும் அவர்களிடம் குட்டிகளைப் போல் பின்னும் கிருர்கள்.
நெசவு நிலையத்துக்குப் ே கரிப்பதில் விசேஷ அக்கறை

காட்டாமலே காரியங்களைப் இசகு பிசகாகப் போய்விட் ழுக்கவைத்துவிடுவாளென்று நன்கு புரிந்திருந்தது. தின ம் அவன் சுந்தரியைப் பின் கவும் கண்ணியமாகவே பின் ால் சீட்டியடிக்கவோ, சினி வும் செய்யவில்லை அவன். நாகரீகமாகப் புகைத்துக் க்கு சினிமாப்பட நடிகர்கள் வரவேண்டும். ாகவே அவனிடம் நடந்து ஒரு சிறு துரும்பாகக்கூட அதை உணர்ந்துகொள்ள சியமாகவும் நடந்து கொண் ன் எதிர்ப்பட்டால் அவனை ப்பாக ஒரு பார்வை பார்ப் யமாட்டான். சந்த ர் ப் ப ற்போல் கவர்ச்சியாக ஒரு ான் முகத்தை வேறு பக்கம் } க்கும்.
ாசரி தொடர்ந்துகொண்டே
சனியங்களின் ரை தொல்லை று எரிச்சலோடு முணுமுணுத் சுந்தரிக்கென்ருல் இது ஒரு கத் தோன்றவில்லை. அழகும்
இருப்பதால்தானே நாய்க் ல் தொடர்ந்துகொண்டிருக்
பாகும்போது தன்னை அலங் காட்டத் தொடங்கினுள்,

Page 108
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சமயம் பார்த்துக் கிடைத்த மாதச் சம்பளம் எடுத்ததும் ச கொடுத்த பத்து ரூபா வேறு தது. கண்களுக்கு மையும், ந. வேறாக வாங்கி முகத்துக்குப் ப
டாள்.
இதனால் கந்தசாமியை . அர்த்தமல்ல. அவள் அழகைட திருப்தி கலந்த பெருமை. அ யுடன் சேர்ந்து இன்னும் தொடர்ந்திருந்தா லும் அதற் தான் அவள்.
சித்தி பரீதாவின் நிலை அ வ தது. பிரதான றோட்டுத் திரு யத்துக்குப் போகும் வரைக்கு ததுபோல் இருக்கும். றோட்ட பஸ்சில் ஏதோ ஒன்று திசைதி. தப் பாவி பா ரூக்கை அடித்து ஆசைப்பட்டாள் அவள். ஆன வில்லை, கார் பஸ் சும் திசை
பா ரூக் சிறுவயதிலிருந்தே இருந்தா லும் அவனிடமுள் இவனிடம் இருக்கவில்லை. நடந்து கொள்ளவேண்டுமென ஒரு சமயம் பஸ் தரிப்பு நிக பெண்ணிடம் அடி கூட வா தும் சூட்சுமங்கள் அவனுக்கு
சித்தி பரீதாவைப் பின் றோட்டில் யாரும் இல்லாவி சொல்லி நொடிக்கொரு த
ஏ து மொரு சினிமாக் காதல் இரண்டடிகளை அவனுக்குப்

103
துபோல், மீனாட்சி முதல் ந்தோஷமாக அவளுக்குக்
• அவளுக்கு உதவியாயிருந் கங்களுக்கு மையும் வேறு பவுடரூம் வாங்கிக்கொ ண்
அவள் காதலிக்கிறாளென் ற ப்பற்றி அவளுக்கு ஒரு சுய வ்வள வு தான். கந்தசாமி
நா லுபேர்கள் கூடப் பின் -காகக் கர்வப்பட்டிருப்பாள்
உளுக்கு நேர் விரோத மாயிரு ந் ருப்பத்திலிருந்து தையல் நிலை ம் அவளுக்கு உயிரே இல்லா பால் போகிற வருகிற காரோ ரும் பி பின் னால் வருகின்ற அந் | வீழ்த்தக்கூடாதாவென்று னால், அந்தப் பாவியும் விழ திரும்பவில்லை.
த கந்தசாமியோடு நட்போடு ள திறமையில் ஒரு துளி கூட எந்தப் பெண்ணோடு எப்படி. ன்று இவனுக்குத் தெரியாது . லயத்தில் நின்ற ஒரு இளம் ங்கியிருக்கிறான். அப்படியிருந் தத் தெரிவதில் லை. தொடர்ந்து செல்லும்போது ட்டால் அவளின் பெயரைச் டவை அழைப்பான். அல்லது ல் பாடலொன்றின் விரசமான ப் பிடித்தமான பிரபல நடிகர்

Page 109
I 04
ஒருவரின் அபிநயத்துடன்
களில் ஒட்டமும் நடையுமா,
சித்திபரீதா, அவன் செத்து தான் அந்தச் சமயங்களில் ஏ கவனித்தால் அவளையும் த
95GTITP
கடைசியில், பாரூக்கின் யாமல் சுந்தரியிடம் தீர்மா சித்திபரீதா 'இனி என்னு த ரி. ஒன்றிலே பொன்னுத்து இவனுக்கு நாலு உதை வா! லாட்டி தையல் வகுப்பை நி யென்று வாப்பாக்கிட்டே G.
'நீ சரியான oQ5 Lu சிரித்தாள் சுந்தரி. * அவன் என்றிட்டு நீ உன் பாட்டி தானே. எனக்குப் பின்னுலே வருகுதுதானே? நானும் உன்
சித்திபரீதாவுக்கு ரோ6 தது. வெடுக்கென்று சொன்
"நான் ஒன்றும் பயப்பி பாத்தா என்ன நினைப் பினெ
"மண்ணுங்கட்டி, மற்றன என்ன டி?' என்று அலட்சிய றுப்புள்ளி வைத்துவிட்டு சி சென்றுகொண்டிருந்தவளுக்கு தோன்றியது. அவ%ாப் பின் ே லியை டக்கென்று ஒரு நாஜா தாற்போல் நாலு கேள்விகஆ குக் கலக்கினுலென்ன?

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ாடுவான். அந்தச் சமயங் த்தான் விரைந்து செல்வாள் த் தொலையக்கூடாதா என்று ங்குவாள் அவள் , "யாராவது ப்பாக எண்ணிவிடமாட்டார்
தொந்தரவைச் சகிக்கமுடி ரமாகச் சொல்லிவிட்டாள் லே பொறுக்கமுடியாதடி சுந் ரை அண்ணுச்சிக்குச் சொல்லி கிக்கொடுக்கோணும், இல் ப்பாட்டினுலும் காரியமில்லை சால்லோனும்.'
ந்தாங்கொள்ளியடி' என்று பைத்தியக்காரன் கிடக்கிருன் லேயே இருக்கவேண்டியது யும் ஒரு கழுதை தினமும் னைப்போல பயப்பிடுறேனு?" ஷம் பொத்துக்கொண்டுவந் ணுள்: டேல்லையடி மற்றவையள் மன்று யோசிக்கோணும்.'
வையளைப்பத்தி எங்களுக்கு மாக அந்தப் பேச்சுக்கு முற் த்திபரீதா வுடன் நடந்து திடீரென்று ஒரு எண்ணம் தொடரும் அந்தக் காவா க்கு மறித்து முகத்திலடித் T க் கேட்டு அவனை ஒரு கலக்

Page 110
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக்
அப்படியொரு காட்சிை சுந்தரியின் உள்ளமெல்லாம் யாமலேயே புன்னகை செய - "ஏனடி விச ரி மாதிரிச் ! வினாவினாள் சித்திபரீதா. பி அப்போது நெருங்கிக்கொண் விட்டுச் சாதாரணமாகக் கல்
'ஒன்றுமில்லை. பிறகு மழுப்பிவிட்டாள் சுந்தரி. கூறிவிட்டால் சுவாரஸ்யம் அவளுக்குத் தோன்றியது .க விட்டுக் கூறினா ல் த ா ே தொடர்ந்து சொல்லிச் சொ
வழமைபோல் சந்தியில் நின்றார்கள். சுந்தரியும் சித் தொடங்கியதும் வழமைபோ
ஆரம் பித்தார்கள்.
சுந்தரியின் இருதயம் ே றுத் தூரம் வந்ததும் மெ புறமோ, பின்புறமோ . டென்று திரும் பியவள், ''ஏ டலாக. கந்தசாமி வெல வெல தத் தாக்கல் அவன் சற்றும் ஒவ்வொரு நாளும் பின்னாே எப்பிடியிருக்கு?''
கந்தசாமி நொடிக்குள் ; விட்டான். அவனும் இப் கேட்டவன். ''உடம்புக்கென் றான் புன் ன கையோடு.'' குத்தான் உடம்பு நல்லாயில் டிக் குவீன் பிச்சை வாங்க

கள்
108
யக் கற்பனை செய்துபார்க்கவே ம் கிளுகிளுத்தது. தன்னையறி ப்துகொண்டாள். சிரிக்கிறாய்?'' என்று மெல்ல ரதான றோட்டுச் சந்தியை "டிருந்ததால் அவளுக்கு வாய் தைக்கவே பயமாக இருந்தது. - சொல்றேன் டி'' என்று
அப்போதே உண்மையைக் . கெட்டுப்போய்விடுமென் று எரியத்தைச் செயலில் காட்டி - ன நா லு நாட்களுக்குத் ல்லிச் சிரிக்கலாம்....... - கந்தசாமியும் பா ரூக்கும் திபரீதா வும் பிரிந்து செல்லத் லவே அவர்களும் பின்தொடர
வகமாகப் படபடத்தது. சற் ல்லக் கவனித்தாள். முன் ஆள் நடமாட்டமில்லை. சட் ப் மிஸ்டர்!'' என்றாள் அதட் பலத்துப்போய்விட்டான். இந் - எதிர்பாராதது, ' 'என்ன 2 பின்னாலே வாறாய், உடம்பு
கன்னைச்சமா ளித்துக்கொண்டு படி எத்தனை மிரட்டல்களைக் ன நல்லாத்தானிருக்கு'' என் னா, என்னை விட உங்க ளும் க்கு... ச்ஷா!.. வேல்ட் பியூட் வணும் உங்ககிட்டே.. எ த்

Page 111
106 G
தனை பியூட்டியாகவும், கவர்
தெரியுமா?"
திடீரென்று சுந்தரிக்கு கு திணறுகிருற்போ விருந்தது. வெடுக்கு வெடுக்கென்ற பேச் துக்கொண்டதோ தெரியவில் அவனது முகத்தை வெறித்துட் அவனது பல்வரிசையும், சுரு தலைமுடியின் அழகும் அப்படி டிக்கொள்வது போலிருந்தது
ஆள்காட்டிக் குருவியொ வாறு ருேட்டுக்குக் குறுக்கே தூரத்தில் லொறியொன்று து கேட்டது.
சுந்தரி கனவிலிருந்து திட டது போன்ற அதிர்ச்சியோடு விறுவிறுவென்று நடக்கத்ே தொடர்ந்து வந்துகொண்டிரு நெஞ்சிலும் சிரித்துக்கொண்(
வாழைச்சேனைக்கு ஒரு காரில் போய்விட்டுத் திரும்பி மானதொரு மனநிலையில் இ இடையில் வடிவேலுவைச் ச ணம்,
வாழைச்சேனை பிரதா ஒரு பெண்ணுேடு நின்றிருந்த
சற்று அதிகமான உடல் தே

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
*ச்சியாகவும் இருக்கிறியள்
ளிர்ந்த நீரில் மூழ்கி மூச்சுத் அவளின் துடுக்குத்தனமும், சும் எங்கோ போய் ஒளித் லை. தன்னை மறந்தவளாக பார்த்தாள். பளிச்சென்ற ண்டு முன்புறம் தொங்கிய யே நெஞ்சோடு வந்து ஒட்
ன்று "கிரீச்”சென்று கத்திய பறந்துசென்றது. தொலை உறுமிக்கொண்டுவரும் ஓசை
உரென்று விழித்துக்கொண் நெசவு நிலையத்தை நோக்கி தொடங்கினுள், பி ன் ஞ ல் ந்த கந்தசாமி அவளின்
வாடகை ஓட்டத்துக்குக் வரும் போது சற்றுக் குழப்ப இருந்தான் பொ ன்னுத்துரை. ந்தித்ததுதான் இதற்குக் கார
ன பஸ் தரிப்பு நிலையத்தில் ான் வடிவேலு, முன்பைவிட ாற்றம், இரு புறக் கன்னங்

Page 112
(). It air of thiDIT affair 9th Tagh
களிலும் வழியும் கிருதா, மீசை, முயலும் சிங்கமும் பட டும், பற்றிக் சார மொ நாலைந்து வருட இடைவெளி வெகுவாக மாறிவிட்டாலு டென்று அவனை அடையாளம் காரை ஒரு ஒரமாக நிறுத்தி னுக்கு இதொரு அரு  ை! தோன்றியது. பாக்கியம் திட் கோபித்துக்கொண்டு போனத சமாதானம் கூற வேண்டுமெ அலைந்திருக்கிருன் பொன்னுத் காரை விட்டு இறங்கி வி( னுத்துரை தயக்கத்துடன் மெ னன். வடிவேலுவுக்கு அருகே அவன் கவனத்திலெடுக்கவில்ை தான். அவள் உரிமையோடு அவனுக்கு யாராக இருக்குமெ கையில் குழந்தையும் இடது ( அவள் எங்கோ வேடிக்கை பா இடது கரம் வடிவேலுவின் பதிந்து போயிருந்தது.
ஒரே பார்வையிலேயே அ என்று புரிந்து கொண்டான் ( கதைப்போமா அல்லது திரும் கத்துடன் அவன் யோசித்து வேலுஏதேச்சையாக அந்தப்
ணுல் பின்வாங்க முடியாமல் ே "எப்படி வடிவேலு? செ படி அருகே சென்றன்.
வடிவேலுவின் முகத்தில் யைக் காணவில்லை. மாழுக

P 107
முறுக்கிவிடப்பட்ட பெரிய உங்கள் போட்ட ஒரு சேட் ன்றும் அணிந்திருந்தான். க்குள் அவன் தோற்றம் ம், பொன்னுத்துரை சட் ம் கண்டு கொண்டவனுகக் விட்டு இறங்கினன். அவ ம ய ர ன சந்தர்ப்பமாகத் டிவிட்டாளென்று வடிவேலு தன் பின் அவனைக் கண்டு ன எத்தனை நாட்கள் தேடி துரை. டுவிடுவென்றுசென்ற பொன் ல்ல நடையைத் தளர்த்தி நின்ற பெண்ணை அதுவரை ல. அப்போதுதான் கவனித் நின்ற நெருக்கமே அவள் ன்று புரிய வைத்தது. வலது தோளில் அழகுப் பையுமாக "ர்த்தபடி நின்ருள். அவளது தோளில் யதார்த்தமாகப்
வள் ஒரு சிங்களப் பெண் பொன்னுத்துரை. போய்க் பி விடுவோமா என்று தயக் முடிவெடுப்பதற்குள் வ டி. பக்கம் திரும்பி விடவே அவ பாய்விட்டது.
ளக்கியமா,' என்று கேட்ட
மருந்துக்காவது மகிழ்ச்சி ஒரு வரட்டுத்தனம்தான்

Page 113
108
தெரிந்தது. முகம் கொடுத்து விரும்பவில்லையென் று புரிந்த
'' நீயா?'' என்றான் அலட யத்துக்குக் குறுக்காக ஓடிக்ெ நா யை வெகு அக்கறையாகட் தான்.
பொன்னுத்துரைக்கு எரி சிரமத்துடன் தன்னை அடக்கி போல் கேட்டான்;
''ஏன் வடிவேலு வீட்டுட் டாய்?''
* 'அங்கை என் னத்துக்கு? வளைப் பாக்க வா?'' அவன் பு யில் சுற்றி நின்றவர்களில் 4 பார்த்தார்கள். அருகில் நின் ணும் வேடிக்கை பார்ப்பது (
''தாத்தா'' என்று அவ வ டிவேலுவின் பக்கம் தாவி
பொன்னுத்துரைக்கு அ பிடிக்கவில்லை. அவனோடு கன
''சரி, நான் வாறன் வ முடித்துக்கொண்டு திரும்பி கா ரில் ஏறிக்கொண்டான்.
• 'ஆர் அவர்?'' என்று விடம் சிங்களத்தில் விசாரிப்பு வேலுவின் பதிலைக் கேட்ப கொண்டு புறப்பட்டுவிட்டா
வடிவேலு உடன் பிறந் அந்தப் பாசத்தையே மன த தெறிந்து விட்டா னென்று 3 புரிந்து கொண்டான் அவன்

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
உரையாடக் கூட அவன் து. ட்சியமாக. பின்பு பஸ் நிலை காண்டிருந்த ஒரு கிழட்டு ப் பார்ப்பவன் போல் பார்த்
ச்ெசல் தான் வரப் பார்த்தது. யபடி சகஜமாகக் கேட்ப வன்
ப் பக்கமே வராமல் விட்டிட்
அந்தக் கொழுப்புப் பிடிச்ச சட்டென்று கேட்ட கடுமை சிலர் அவர்களைத் திரும்பிப் ற அந்தச் சிங்களப் பெண் போல் பார்த்தாள். ளின் கையிலிருந்த குழந்தை, பது.
தற்குமேல் அங்கு நிற்கவும் மதக்கவும் பிடிக்கவில்லை.
டிவேலு' ' என்று பேச்சை விறுவிறுவென்று போய்க்
- அந்தப் பெண் வடிவேலு பது கேட்டது. அதற்கு வ டி. தற்குள் காரைக் கிளப்பிக் ன் பொன்னுத்துரை. த சகோதரங்களை மட்டுமல்ல லிருந்து அடியோடு களைந் அந்தக் குறுகிய நேரத்துக்குள் - அவனைக் கண்ட விபரத்தை

Page 114
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியத்திடம் போய்க் கூ தான் பொன்னுத்துரைக்குக்
பாக்கியம் இயல்பிலேயே வள். சகிக்க முடியா த க வலை தில் ஏதோ ஒரு நாள் கண்டம் டாலும் அதுக்காக எத்தனைே வருந்திக் கலங்கியதைக் கண்டி இன்றைக்கு அவனைக் கண்ட சந்தோஷமடைவாள் அவ கொண்ட முறையை அவளிட கொண் டிருக்கும் ரணத்தை | ததுபோலாகிவிடும்.
வடிவேலுவைப் பற்றி துரைக்கு எரிச்சலாகத் தான் : குள் எண்ணிக்கொண்டான். ' எல்லாச் சுகத்தையும் மறந்தி கிட்டிருக்கிறாள். இது குடும்ப தும் பொறுப்பில்லாமே தி ரி வந்த குமர் வீட்டிலே மூன்றி ஒருத்தியோடே குழந்தையும்
வீட்டுக்கு வந்து சேரும் மனக்கசப்பும் எரிச்சலும் கு
இராசம்மாக் கிழவி கால் தூணோடு சாய்ந்திருந்து பெ தாள். வேலாயுதம் வழமைய திருக்கும் சாய்வு நாற்காலி
காரை நிறுத்திவிட்டு பா வரு வதற்கு நினைத்திருந்த ெ ரையைப் பார்த்து விட்டு, என்று வினவிக் கொண்டே வி 'பாக்கியம் வீட்டை போலே

109
று வதா விடு வதா என்பது குழப்பமாக இருந்தது. சகோதர பாசம் அதிகமான மயினால் உண்டான ஆத்திரத் படி தமையனைத் திட்டிவிட் "யா நாட்கள் அவள் மனம் டிருக்கிறான் பொன்னுத்துரை, தென்று கூறினால் மிக வும் ள். ஆனால், அவன் நடந்து டம் கூற முடியாது. ஆறிக் மறுபடியும் கீறிப் புதுப்பித்
27 நினைக்கவே பொன்னுத் இருந்தது. கசப்போடு தனக் - பெண்ணாகப் பிறந்த ஒருத்தி
ட்டு மாடாட்டம் உழைச் சுக் எத்திலே மூத்ததாய்ப் பிறந் பிற து காணாதென்று வய சு ருக்க மூ, ன்றாஞ் சாதிக்காரி
கையுமாக நிக்குது....' வரை பொன்னுத்துரையின் றையவில்லை.
களை நீட்டியபடி விறாந்தைத் -டி முடைந்து கொண் டிருந் "ாக அந்த வேலைகளில் படுத் P வறுமையாகக் கிடந்த து. க்கியத்தின் வீட்டுக்குப்போய் பான்னுத்துரை சாய்வு கதி -' 'அப் பா எங்கை ஆச்சி?'' றாந்தைப் படிகளில் ஏறினான். கிடக்கு.'' இராசம்மா கூறி

Page 115
I 10 G
விட்டு கால்கள் இரண்டை சொடுக்குப் போடத் தொட பொன்னுத்துரை எதிர் ஆரம்ப காலத்தில் அவனை வி பழகிப் போய்விட்ட விஷயம் தெரிந்த காலந்தொட்டே த அடிக்கடி போவதையோ, களோடு கூட அந்நியோன் வதையோ காணுத வன் அவள் 'இந்த மனிஷன் மனிஷ கிறதேயில்லை' என்று தாய சில சமயங்களில் சலித்ததைய அப்படியான அவனது அப்பா மாறிப்போயிருந்தார்.
பொன்னம்மாளின் மரை தினம் முன் னின்று ஏற்றுக்செ பாக்கியம் எல்லாவற்றையும் மாகத் திருப்பிக் கொடுக்க ருக வாங்கிக்கொள்ளவில்லை. கள் அன்னியம்மாதிரிக் கண கோபித்துவிட்டு, அவளின் பதற்காக ஒரு பகுதி பணத் பெற்றுக்கொண்டார் அவர்,
அன்று மட்டுமல்ல, ெ விஷயங்களில் மிகவும் கருணை டார் வேலாயுதம்.
' கிழட்டு நாயென்ருலு, போல பொன்னம்மாள் இரு இப்ப குமருகள் மட்டும் இரு கடி பச்சாதாபப்பட்டு சும் இராசம்மாவைப் போய்வர

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
யும் மடக்கியபடி விரலைச் ங்கினுள். பார்த்த பதில்தான் இது. யப்படைய வைத்து பின்பு
இது, அவனுக்கு அறிவு கப்பனர் வேறு வீடுகளுக்கு
அக்கம் பக்கத்திலுள்ளவர் ானியமாக பேசிப் பழகு
፵፫ .
ர்களை வேணுமென்று நடக் ார் உயிரோடிருக்கும்போது பும் கேட்டிருக்கிருன் அவன். தான் இப்போது தலைகீழாக
னச் செலவுகளை அன்றைய காண்டது அவர்தான். பின் பு கணக்குப் பார்த்து மொத்த வந்த போது அவர் முற் "என்ன பிள்ளை இது நாங் க்குப் பாக்கிருய்' என்று மனம் நோகக் கூடாதென் தைத்தான் அவளிடமிருந்து
தாடர்ந்தும் பாக்கியத்தின் rயோடுதான் நடந்து கொண்
ம் வீட்டுக்கு ஒரு காவலைப் க்கிற வரையும் இருந்தாள். க்கிற வீடது' என்று அடிக் மா இருக்கும் சமயங்களில் * சொல்வார். தானும் இடை

Page 116
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
யிடையே போய் சிறிது நேரம் வார்.
"அப்பாக்குக் கூட இப்பட யள் இருக்கா' என்று ஆர அவன். பிறகு நாட் செல்லச் சமாதானத்தைக் கூறிக்கொ: புறம் முதல் முதலா ஒரு பெரி துக்கொண்டு பேசி ஆற வீட் கிறவர் அப்பா. இந்த நிலைை துன்பத்தை பங்கு போடிற ஒ குக் கொடுத்திருக்கு. அதாலே போருர்.
இதைவிட வேறு காரண வில்லை. பாக்கியத்துக்கு இதுவ க்க் கூடியதென்று அவனுக்கு
"ஆச்சி கோப்பி கொஞ்ச விட்டு அறைக்குள் சென்ரு சம்மா எழுந்து போகும் போ கேட்டது. சில காலமாகவே ! ணுல் அவதிப்பட்டுக் கொண்டி பொன்னுத்துரை உடை கட்டிக்கொண்டு மேசையிலிரு எடுத்துப் பார்த்தான் பார்த் மாள் கோப்பியோடு வந்துவி கோப்பியை அருந்தும் ே பின்னிக் கொண்டிருந்த சி பார்வை பதிந்தது. தவறிப் ( நூலில் தொங்கிய போது இருந்தது.
ஒரு உயரத்தை வைத்து தூக்கி விடுவோமாவென்று

r 1 II
அங்கு நின்றுவிட்டு வரு
டியான ஒட்டுறவுத் தன்மை ம்பத்தில் வியந்திருக்கிருன் செல்ல அவனே தனக்கொரு ண்டான். "அம்மா செத்தாப் "ய துக்கத்தையும் அனுபவித் டிலேயும் ஆளில்லாமல் இருக் மதான் மற்றவையளின்ரை ரு பக்குவ நிலையை அவருக் தான் இப்பிடி ஒடியோடிப்
மெதுவும் அவனுக்குப் புரிய பும் ஒரு ஆறுதலைக் கொடுக் ச் சந்தோஷமாக இருந்தது. :ம் தாஹியா?' என்று கேட்டு ன் பொன்னுத்துரை. இரா து முக்கி முனகிக்கொள்வது மாறி மாறி ஏதுமொரு நோயி டிருக்கிருள் அவள். யை மாற்றிச் சாரமொன்றை நந்த அன்றைய தினசரியை து முடிப்பதற்குள் இராசம் 'ட்டாள். பாது முகட்டு வளையில் வலை லந்தியொ ன் றி ல் அவனது போய் அந்தச்சிலந்தி விழுந்து அவனுக்குப் பரிதாபமாக
மேலே ஏறிப்போய் அதைத் நினைத்தான். அடுத்த விடிை

Page 117
112 ெ
அவனுக்கே அவனது யோசன தோன்றியது. தவறிக் கை வி விட்டால் சிலந்தி வலை என்னு கும் வரை சிலந்திதான் நிற்கL துரை யோசனையோடு பார்த்து அந்தச் சிறு சிலந்தி கிடுகிடு வலையில் தாவிக்கொண்டது.
வெளியே வேலாயுதம் 6 மாக அவரின் குரல் கேட்டது வந்து பாக்கியத்தின் வீட்டை கினன். பூவரசம் மரக் கிளைே படி 1 னங். ணங்.." என்று ஒன்று அவனைக் கண்டதும் த
வீட்டு மதில் சுவருக்கு ே டியபடி அடுத்த பக்கம் நின்ற துக்கொண்டிருந்த சித்தி பரீ, கண்டதும் முக்காட்டைச் சீர தாள். 'இந்தப் பெண்தான் எ விட்டாள்’ என்று உள்ளூர ( பிள்ளை நெசவுக்குப் போகேக் கையும் கதைக்கிறியள்.- கிறியள். அப்பிடி என்ன களுக்கு?" என்று வேடிக்ை பரீதா வெட்கத்துடன் த கொள்ள, உனக்கென்ன ருள் சுந்தரி வெடுக்கென்று. கோபமுமாக அவள் உதடுக முகத்துக்கு அழகாக இருந்த துக்கொண்டே அருகில் வந்து மாகத் தட்டினன் .
'உனக்கு வாய்க் .ெ போச் சு.'

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
படு முட்டாள்தனமாகத் பிரல்களில் ஏதாவது பட்டு கும்? அவன் போய்த் தூக் போகிறதா? பொன்னுத் துக்கொண்டிருக்கும் போதே வென நூலிலேயே போய்
பந்துவிட்டதற்கு அடையாள பொன்னுத்துரை வெளியே நோக்கி நடக்கத் தொடங் யொன்றில் வாலை ஆட்டிய கத்திக்கொண்டிருந்த அணில் ாவி ஓடியது. மற்புறத்தால் தலையை நீட் சுந்தரியோடு ஏதோ கதைத் தா, பொன்னுத்துரையைக் ாக்கியபடி புன்னகை செய் ாத்தனை அழகாக வளர்ந்து வியந்து கொண்டே, ‘என்ன கையும் கதைக்கிறியள்.வரே க் இங்கேயும் நின்று கதைக் Tதான் கதை கிடக்கு உங் கையாகக் கேட்டான். சித்தி லை யை உள்ளே இழுத்துக் நாங்கள் கதைச்சால்' என் துடுக்குத்தனமும், பொய்க் 1ளப் பிதுக்கிய விதம் அவளின் தது. பொன்னுத்துரை சிரித் து அவளின் தலையில் செல்ல
ޗިޑީ...........
கா மு ப் பு அதிகமாத்தான்

Page 118
GQ Lurr Gör GOT Lb LD nr Gyflai&T (37ain ŻaMT 55G
"நாளைக்கு மீனட்சி அக்க
" கடிதம் வந்துதா?' “ ” լb, . ' '
'அப்ப நாளைக்கு அக்கா பாக்கலாமென்று சொல்லு னுத்துரை. சுந்தரியும் சிரித்த "கட்டாயம் நடக்குமண் பொன்னுத்துரையைக் க லிருந்து வாணியிடம் தலையை துக்கொண்டிருந்த கீதா அவ வினுள். அவனிடம் அகப்பட் களிலும் கிள்ளு வாங்கவேண் 'சனியனுக்கு த லை யெ போச்சு?' என்று முகத்தை வானி,
'உனக்குக் குறைவாக்கு படி அவளின் தோளில் தட்டி
பாக்கியம் தன்னைக் கண் தான் ஏதும் கூறுவாளென்று கரைப்பற்றுக்குப் போன ஆர தடவை வந்து விட்டுப் போ லாம் மாதத்துக்கு ஒரு தட யாயிருந்தது. இடையில் பா ஒரு கடிதம் போட்டால் மட அவளை எதிர்பார்க்கலாம்.
பொன்னுத்துரை எதிர்பு குள்ளிருந்து அவனது குரலை பாக்கியம், ' தெரியுமா வாருளாம்' என்ருள்.
"சுந்தரி சொன்னளக்க

ா வாழுளாமண்ணு.'
வின்ரை அர்ச்சனையை எதிர் என்று சிரித்தான் பொன் படி தலையை ஆட்டினுள். ணு.' - ண்டதுமே வெளித் திண்டி பக் காட்டிப் பேன் எடுப்பித் சரமாக எழுந்து உள்ளே நழு டால் இரண்டு கன்னப்புறங்
டியிருக்கும்,
ல் ல |ா ம் பேன் புழுத்துப் iச் சுளித்தபடி எழுந்தாள்
ம்' பொன்னுத்துரை சிரித்த விட்டு வீட்டுக்குள் வந்தான்.
டதும் மீனுட்சியைப் பற்றித்
அவனுக்குத் தெரியும். அக் ம்ப நாட்களில் வாரம் ஒரு கும் மீனுட்சி, இப்போதெல் வை கூட வருவது அருமை க்கியம் பொறுமை இழந்து -டும் அடுத்த வார லீவுக்கு
ார்த்தபடியே சமையலறைக் க் கேட்டுவிட்டு வெளியேவந்த தம்பி! நாளைக்கு மீனுச்சி

Page 119
14
Q
'என்ரை கவலை இதுகளு அவனுக்கு மட்டும் கேட்குமா பெருமூச்சு விட்டாள் பாக்கிய கண்காணுத இடத்திலே விட்டி பாத்தாலும் மனங் கிடந்து புரிஞ்சாத்தானே? கிழமைக் கொஞ்சம் ஆறுதலா இருக்கு
பொன்னுத்துரைக்குக் க போலிருந்தது. தன்னையறிய கொட்டாமல் பார்த்தான். மு கலைந்து பறந்து உடல் சோர் துரையின் இருதயத்தில் நெ( வது போலிருந்தது. கிழிந்து ரவிக்கையின் தோட்புறமும், ! கோலமும் கண்களை உறுத்துகி ஒரு நிமிஷமாவது தன் 8 கூடாதா?’ என்று ஏக்கத்தே அவன்.
பாக்கியம் அவனது சிற் வில்லை. 'தம்பி நாளைக்கு மீ லப் போறன்' என்று ஆரம்ப வெகு அக்கறையாக விரல் கொண்டிருந்த சுந்தரியைக் போய் அடுப்பிலே சோறுவச் பார்' என்று விரட்டினுள், ! எழுந்து சென்ருள்.
'இவள் வேறே தலையிடி பாக்கியம். "எந்த நேரமும் ளுக்கு நேரம் சரியாக் கிடக்கு துப் போட்டன் போலே கிட
'சின்னப் பிள்ளைதானே பரிந்துவிட்டு, 'மீனுச்சிக்கு

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
க்குப் புரியிறேல்லை' என்று ாறு மெல்லக் கூறிவிட்டுப் ம், ' வயசு வந்த பெண்ணைக் டட்டு இருக்கிறனென்று எப்ப பதறுது. இதுகளுக்கு அது கொருக்கா வந்தாலாவது ம். உம்.' :ண்களில் நீர் சுரந்துவிடும் பாமலேயே அவளைக் கண் கம் வியர்த்துக் களைத்துதலை ர்ந்து களைத்து. பொன்னுத் ருஞ்சி முள்ளொன்று உருள் தையல் போடப்பட்டிருந்த சாயம் போய்விட்டசேலையின் முற் போலிருந்தது. 'இவள் ஈகத்தைப் பற்றி நினைக்கக் ாடு எண்ணிக்கொண்டான்
ந்தனையின் போக்கை அறிய ச்ைசி வர ஒரு சங்கதி சொல் பித்தவள் ஒருபுறமாக இருந்து நகங்களுக்கு சாயம் பூசிக் கவனித்துவிட்டு, 'போடி சன். அவிஞ்சுபோச்சா என்று சுந்தரி ஏதோ முனகியபடி
' என்று முனு முணுத்தாள் ஸ்டைல் பண்ணவே இவ த நெசவுக்கு விட்டுக் கெடுத்
க்கு.' யக்கா' என்று அவளுக்காக என்ன கதை சொல்லப்

Page 120
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
போருய்? என்று விட்ட பொன்னுத்துரை.
'அவளின்ரை செலவு டே அப்பிடியே தபால் கந்தோ போறன். அப்படிச் சேத்தால னக் காட்சியென்று வரேக் இருக்கும்.'
"அதுவும் நல்லதுதான 4 'இப்பிடி வா' என்று ே கீழ் அவனை தனியாக அழை 'தம்பீ சித்தி பரீதாவின்ரை ஆரோ ஒரு கிளறிக்கல் மாப்பு தாபா நாதாவுக்கு தெரிஞ்ச சாலியா இருந்தால் வீடும் கா டானம், காசைத்தான் இருச் னைப் பட்டு சமாளிக்கலாம். வி கிற பொடிச்சியளை நான் எர் சிருக்கிறது. ஆம் பிளேச் ஒழுங்காயிருந்தா கொஞ்சம பன். இது இரண்டும் மூளை பாக்கியம் பெருமூச்சுடன் நி துரைக்கு அவளைப் பார்க்கப் வும் இருந்தது. வடிவேலுை என்று நினைத்ததும் அடியோ போய்விட்டது.

11 5
கதையை நினைவூட்டினன்
பாக மிச்சச் சம்பளக் காசை ரிலே போடச் சொல்லப் Tவது அவளுக்கு ஒரு கல்யா $கை ஒரு பெரிய பெலமா
55IT.
வெளியே வேப்பமரத்துக்குக் த்துச் சென்ருள் பாக்கியம். r உம்மா நேற்றுச் சொன்னு, பிளை இருக்கிருணும். முஸ் ஆக்களாம். பெண் குண சு ஐயாயிரமும் காணுமெண் கிற காசோடே கடனை உட பீட்டைக் குடுத்திட்டு இருக் ப்கே கொண்டு போய் வைச் சகோதரங்களிலே ஒன்ருவது ாவது நிம்மதியாயிருந்திருப் கெட்ட முண்டங்கள்.ம். றுத்திய போது பொன்னுத் பரிதாபமாகவும் கவலையாக வக் கண்டதைக் கூறுவோமா டு அவன் மனதை விட்டு

Page 121
116
18
சுந்தரி-கந்தசாமி கா நிலையை அடைந்திருந்தது.
ஞானத்தையெல்லாம் படிப் அவன் சுந்தரியிடம் பிரயோ! து தி. அவளின் அழகைப் பற் பலவீன மான ஒரு பகுதியை இ
அவன்.
அதன் பின்பு பார்வை பழக்கங்கள் சில நாட்களுக்கு :
த ன.
சுந்தரி அ வளாகத் தனது படுத்துவாளெ ன கந்தசாமி ஒ ளெ னப் பொறுமையாக இ மெளனமாக இருக்கவே அவ இறங்கிவிட்டான்.
அடுத்த நாள் சுந்தரி றெ கொண் டிருந்த போது மாங்
வந்து அவளின் நெஞ்சின் மீது
சுந்தரி திகைப்புடன் பா டோரமாக படத்தில் வரும் பாக நின்று கொண்டு அந்த கும்படி ஜாடை காட்டினான். வில் லை. அவளுக்குப் பயமாக னும் யாராவது வருகிறார்களே சரமாகப் பார்த்து விட்டு அ. எடுத்துப் பார்த்தாள். மாங் பகுதிக்குள் கடித ம டிப்பொ யில் ஒரு இடைவெளியை உண்

பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
தல் விவகாரம் மிகவும் உச்ச
கந்தசாமி தனக்கிருந்த "படியாகக் கையாண்டான். கித்த முதல் ஆயுதம் முகஸ் றி புகழ் ந்தே அவள் மனதில் லகு வாக வென்று விட்டான்
பயும் சிரிப்புமாக இருவரின் த் தொடர்ந்து கொண் டிருந்
» மனக்கிடக்கையை வெளிப் ஒரு வாரம், இரண்டு வாரங்க ருந்து பார்த்தான். அவள் ன் நேரடியாகவே களத்தில்
சவு நிலையத்துக்குச் சென்று கொட்டையொன்று பறந்து 1 பட்டு நிலத்தில் விழுந்தது. ர்த்தாள். கந்தசாமி றோட் கதா நாயகனைப் போல் எடுப்
மாங்கொட்டையை எடுக் சுந்தரிக்கு ஒன்றுமே புரிய வுமிருந்தது. முன்னும் பின் Tா ெவன்று அவசரம் அவ 1சரமாகக் குனிந்து அதை கொட்டையின் உள் வளைவான Tறு தெரிந்தது. அந்தப் பகுதி டாக்கி கடிதத்தைச் சொருகி

Page 122
பெர்ன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வைத்திருக்கிருன் அவன். சு யத்தில் அப்படியே மயங்கிவி
அதன் பின்பு அடிக்கடி கொட்டைகள் பறந்தன. சில தீகங்களின் மூலமாகவும் கை எழுதுவதில் கூட தனக்கே GÖ) 35 LITT GÖØT LITT GÖT .
ஆரம்பத்தில் நட்போடு ஞன். பின்பு மெல்ல மெல்ல மாற்றி காதல் உணர்ச்சியைத் கடைசியில் ஆண் பெண்னெ கலை உலகில் படைத்ததே போல் ஆபாசச் சஞ்சிகைய கோடிட்டுச் சுட்டிக்காட்டி எ
இதற்குத் தோதாக அவ மிருந்தன. முதலில் யாரோ ஒ புத்தகத்தில் ஆரம்பித்து அ( களுக்குத் தாவி கடைசியாகே மாககடத்தப்பட்டு வரும் ஆ ஆரம்பித்தான். முன்பு சு பைத்தியமாக ஆட்டிப்படை
சுந்தரி அவன் போலக் க கங்களைக் கொடுக்கவோ ெ தினசரி பார்க்கத் துடிக்கும் துக்கு வரும்போதும் போகும் றும் பரபரப்பிலும் வேகம் வில்லை என்று புரிந்தது.
இதற்குள் பாருக்கின் வி இருந்தது. சித்திபரீதா நெரு சொல்லிக் கொடுத்த அறிவு கித்து அவன் தலைகீழாக

r - i I 7
ந்தரி அவனது புத்தி சாதுரி
LTGit. இரு வ ரி ன் பக்கமும் மாங் வேளைகளில் கடிதங்கள் புத் மாறின. கந்தசாமி கடிதம் உரிய புத்திசாதுரியத்தைக்
பழகுபவன் போல் எழுதி $ கடிதம் எழுதும் முறையை தூண்டத் தொடங்கினன். னன்று ஆண்டவன் மனிதர் இதற்காகத் தான் என்பது பிலுள்ள சில இடங்களைக் rழுதினுன்,
ன் அனுப்பும் புத்தகங்களு ரு பெரியவரின் சுயசரிதைப் டுத்துத் துப்பறியும் நாவல் வெளிநாட்டிலிருந்து இரகசிய பாசச்சஞ்சிகைகளைக்கொடுக்க ந்தரமூர்த்தியின் மனதைப் த்த புத்தகங்கள் இவை.
டிதங்களை எழுதவோ புத்த சய்யாவிட்டாலும் அவனைத் ஆவலிலும் நெசவு நிலையத் போதும் அவளிடம் தோன் அவளின் பக்கமும் குறைய
வகாரம் சுத்த மோசமாக ப்பாக இருந்தாள், கந்தசாமி ரைகளேயெல்லாம் பிரயோ நின்றும் கூட அவள் துளியும்

Page 123
118
மசியவில்லை. அவளது ம 6 வளர்ந்ததோடல்லாமல் ஆ பயம் கூடக்குறைந்து விட்டது
''ஒரு கழுதை அது . தி வந்து சுத்திப் போட்டுப் பே முகரக் கட்டையும்........'' என் சிரிக்கிற அளவுக்கு அவ ளுக்
சுந்தரி, கந்தசாமிக்கெழு யாக சித்தி உம்மா இப்படிச் கையாகக் குறிப்பிட்டிருந்த கந்தசாமிக்கு உற்சாகம் தாங் அந்தப் பகுதியை பா ரூக்கி விழுந்து விழுந்து சிரித்தான். என்று வேறு கேலி செய்தால்
பா ரூக்குக்கு சித்தி பரீதா பதை விட அவள் கூறிய வார் நெஞ்சைச் சுட்டன. அது வு நெருங்கிய நண்பனுக்கே தெ மேல் சுந்தரிக்கு முன் னால் த ல து கந்தசாமிக்கு முன்னால் ! முடியுமா?
பா ரூக் ஆத்திரத்தோடு கடித்து விட்டு கந்தசாமியிட
''இருந்து பாரடா மச். நான் ஒரு நாளைக்குத் தூக்கிக் வாங்கி என்ரை கா ல டியிலே | என்ரை பேர் பா ரூக்கில்லை.'
''அப்பிடிச் சொல்லடா | தட்டிக் கொடுத்தான் கந்தச
இதன் பின் பா ரூக் சித் காத்திருப்பதில்லை. அவன் - டுச்சந்திக்கு வருவது மில்லை.

"பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
எ தில் வெறுப்பு மலையாக சம்பத்தில் அவனிடமிருந்த வ அவளுக்கு. னமும் பின்னாலே பின் னாலே Tகு து. அதின்ரை மூஞ்சியும் - சுந்தரியிடம் கேலி பேசிச் தத் தைரியம் வந்துவிட்டது. திய கடிதத்தில் வேடிக்கை சொல்கிறாளென் றும் வேடிக் காள். படித்துப் பார்த்ததும் -கவில்லை. கடிதத்திலிருந்த -ம் வாசித்துக் காட்டி விட்டு - ''நீ ஒரு ஆம் பிளை தா னா?''
ன்.
கை நழுவிப் போகிறாளே என் ஏத்தைகள் தான் நெருப்பாக ம் எத்தனை அவமா னகரமாக ரிய வந்திருக்கின்றது. இனி என் செல்ல முடியுமா அல் தான் வீரம் ஏதா வ து பேச
G - பற்களை நற நறவென்று ம் சபதமொன்றுபோட்டான். சான். பலவந்தமா அவளை க்கிட்டுப் போய் மானத்தை விழுந்து கதற வை க்கேல்லை
குட்டி ரா ஜா'' என்று அவனைத் =ாமி.
திபரீதாவை எதிர் பார்த்துக் அதிகமாகப் பிர தா ன றோட் வாரத்துக்கு ஒரு தடவையோ

Page 124
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைக
இரு தடவைகளோ வரு வா சித்தி பரீதா வந்து கண் !
வ ரை யு ம் வி ல் ல ன் அவன் இப்போ து கதா ) பரீதாவைக் கல்யாணம் செ கிருந்த ஆசை போய்விட்டது கொண்டு போய்விடவேண் சிந்தனை பூராவும் இருந்தது. மானபங்கப்படுத்தி அவள் க டால் அவனது நெஞ்சக் கெ
கந்தசாமிக்கு கா த வ தொடங்கியது , சுந்தரியின் யாத நிலையில் த வமிருப்பது அந்தியி லும் சந்தியில் நின்று கொள் வதில் என்ன சந்தே கட்டத்துக்குத் தா வவேண்
கந்தசாமி ஒரு கடிதத்தி பிட்டு அவளுக்கு எழுதினான் படத்துக்குப் போவோமா? தெறித்தாற் போல் வந்தது
''அந்த வேலை மட்டும் ! உயிரோடு புதைத்து விடுவா
இதற்குச் சளைப்ப வ னா 'அக்காவுக்குப் பயப்படு கூடாது' என்று இரத்தினம் மாங்கொட்டைக்குள் ை நாலைந்து நாட் கள் சந்திட
டான்.
ஆறாம் நாள் பா ரூக்ல யோடு சந்தியில் வந்து நில் அவளின் பக்கம் திரும் பிச்

119
-. அது வும் சந்தியில் நின்று ார்வையிலிருந்து மறையும் பார்  ைவ பா ர் ப் ப ா ன். Tயகனல்ல வில்லன். சித்தி ப்யவேண்டுமென்று அவனுக் . அவளைத் தனியாக மடக்கிக் ம்ெ என்பதில் தான் அவன்
ஒரு நாளைக்காவது அவளை தறி அழுவதைப் பார்த்துவிட் ாதிப்புச் சாந்தியாகி விடும்.
7 ல் சுவாரஸ்யம் குறையத்
கைகளைக் கூடத் தொடமுடி போல் தினசரி காலையிலும் கடிதங்களை மட்டும் பரிமாறிக் sாஷம் இருக்கின் றது? அடுத்த
"டாமா? ல்ெ தனது விருப்பத்தைக்குறிப் 7. 'நாங்கள் இருவரும் ஒரு -சுந்தரியின் பதில் நறுக்குத்
து. |
வேண்டாம். அக்கா அறிந்தால்
Tள். ' ,
கந்தசாமி. கிெறவள் கா த ல் செய்யக் ச்சுருக்கமாக ஒரு துண்டில் எழுதி வத்து அவளிடம் வீசிவிட்டு ப்பக்கமே வராமல் இருந்து விட்
கைப் போலவே வில்லன் மூஞ்சி ன்ற வன், சுந்தரி வரும் போது க்கூடப் பார்க்கவில்லை. ஆனால்,

Page 125
120 . G
தனது அலட்சியத்தால் அவ6 மாற்றமடைந்திருக்கிறதென் வண்ணமே நோட்டமிட்டுக்ெ
அடுத்த நாள் அவன் எதி வீசியமாங்கொட்டை அவன:
சிநேகிதிகளோடு படம் அக்காவிடம் கெஞ்சிக்கூத்த
ருக்கிறேன். வருகிற ஞாயிற்று
தியேட்டருக்கு வருகிறேன். ே வழமையான அன்போடு கடி
கந்தசாமிக்கு உற்சாகம் ! தத்தைக் கொண்டுபோய் பா பித்துவிட்டு சுந்தரிக்கே முத்த தத்துக்கு ஒரு முத்தம் கொடு
'எந்தச் சரக்கென்ருலும் கேக்கும். இல்லாட்டிப் பே போடுவன்' என்று ஜம்பமாக
ஒன்றும் கூருமல் பாரூக் ( ளூர அவனின் மனம் உலைக்கள் டிருந்தது. "எனக்கும் வெ புடிச்சவளை மடக்க' என்று LIT 667.
ஞாயிற்றுக்கிழமை, கு. குறிப்பிட்ட நேரத்துக்கு ஒரு வெகு அமர்க்களமாக உடைய தான் கந்தசாமி. அங்கே அ பட்டிருந்த படம் வெகுகாலத் படங்களில் ஒன்று.மொத்தமா நேரக் காட்சிக்கு வரவில்லை. சூழ்திலே இது தானே.

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ரின் முகம் எத்தனை தூரம் பதை மட்டும் அவளறியா காண்டான்.
ர் பார்த்த பதிலோடு சுந்தரி து காலடியில் விழுந்தது.
பார்க்கப் போவதாகக் கூறி டி அனுமதி கேட்டு வைத்தி க்கிழமை நீங்கள் விரும்புகிற காபத்தையெல்லாம் மறந்து தம் போடவும்.
பிடிபடவில்லை. அந்தக்கடி ரூக்குக்கு வாசித்துக் காண் iம் கொடுப்பது போல் கடி த்தான்.
மச்சான் நான் சொன்னுக் ாடி கழுதையெண்டு விட்டுப் 5 வேறு கூறிக் கொண்டான்.
மெளனமாக நின்ருலும் உள் ாமாகக் கொதித்துக் கொண் கு நாளாகுது அந்தத் திமிர் தனக்குள் கறுவிக் கொண்
றிப்பிட்ட படமாளிகையில் ந மணிநேரம் முன்பாகவே பணிந்து கொண்டுசென்றிருந் ன்றைய காட்சிக்குப் போடப் 3துக்கு முன்பு வந்த புராணப் க முப்பதுபேர்கள் கூட அந்த
கந்தசாமிக்குத் தோதான

Page 126
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
படம் ஆரம்பிக்கச் சில நி கத்தான் நெசவு நிலையச் சிே பயந்து வந்து சேர்ந்தாள் சு சினேகிதியைக் கண்டதுப் விட்டாலும் அவன் சட்டெ டான். கிடைக்கிற சந்தர்ப்ப படுத்தத் தெரிந்த வன் அவன் நோட்டுகளை வீசி படமாளிை இருக்கத்தக்கதாக மூன்று இருவரையும் உள்ளே அனு படம் ஆரம்பமாகியதன் பின் தான்.
காதல்செய்வதைவிட கா வைப்பதில் சிலருக்கு ஆனந் யைச்சேர்ந்தவள் சுந்தரியின் வந்ததும் மிகவும் நாகரீகமா, ஒன்முக விட்டுவிட்டு அதே வர் மொன்றில் போய் உட்கார்ந் னும் அவளின் பார்வை என் செல்லாமல் அவர்களின் பக் லும் சுழன்று கொண்டிருந்த
கந்தசாமிக்கு மிகவும் பம் இது. தனிமையான கு பெண். அதுவும் காதலி. சு. முதலில் அவனது வலது விழுந்தது. அவள் நடுக்கத்தே டும் வேண்டாம்' என்று மூச் ஞள். ஒரு அசட்டுத் துணிச்சே லாது அவளின் உடலிலுள் களும் பயத் தி ன ல் விறை தமக்கை இதை அறிந்தாளெ இருக்கமுடியாது, அவளும் என்று அவளுக்கு நன்கு தெ

T - 121
மிஷ நேரங்களுக்கு முன்பா நகிதி ஒருத்தியோடு பயந்து ந்த ரி. -
கந்தசாமியின் முகம் சுருங்கி -ன்று சமாளித்துக் கொண் த்தை முழுமையாகப் Lili air ா, அலட்சியமாக இரண்டு கயின் கடைசி ஆசனத்தில் பிரவேசச் சீட்டுகளை எடுத்து ]ப்பிவிட்டு மணி அடித்துப் தான் அவன் உள்ளே வந்
தல் செய்பவர்களைச் சேர்த்து தம் அதிகம். அந்த வகை சிநேகிதி, கந்தசாமி உள்ளே ன வள் போல் இரு வரையும் சைலுள்ள கடைசி ஆசன து கொண்டாள் அவள். ஆயி னவோ திரையின் பக்கமே 5மாகத் தான் அந்த இருளி gil. அருமையானதொரு சந்தர்ப் தழ்நிலை, நெருக்கத்தில் ஒரு ம்மா இருப்பானு அவன், கை சுந்தரியின் தோளின் மீது ாடு ஒதுங்கியபடி 'இதொண் சு வாங்குவது போல் திணறி லோடு வந்து விட்டாளேயல் ள ஒவ்வொரு மயிர் க்கால் ந்துக் கொண்டுதா னிருந்தது. ன் முல் தானும் உயிரோடு உயிரோடு இருக்கமாட்டாள் ரியும்,

Page 127
122
கந்தசாமி அவளின் பய செய்யவில்லை.
* சுந்தரிக்குட்டீ இன்றை கிருய் தெரியுமா?' என்று தோளோடு மெல்லச் சரிந்து பாம்பாக அவளேச் சுற்றி வ3 ஆண்மையின் ஸ்பரிச ச பயத்தைச் சுந்த ரியின் மன கரைக்கத் தொடங்கி விட்டது மெங்கும் தீக்கங்குகளாகப் கந்தசாமியின் முகத்தை வெறி கண்களைப் போல் அவளின் க கந்தசாமிக்குத் துணிச்சல் யின் முதுகுப்புறமாக ஊர்ந்து கை, அவளின் முன்புறமாகத் நேரம் போனதே அவர்கள் சுந்தரியின் சிநேகிதி புரா கொண்டிருந்த அந்தப்படம ஒரு அட்ல்ஸ் ஒன்லி க் காட் பார்த்துக்கொண்டிருந்தாள்,
இதன் பின்பு கந்தசாமி தரியின் கடிதங்களின் 'வேக களில் கிடைத்த களிமண்ணை குயவனைப் போல் கந்தசாப தான் விரும்பியவாறு பத தமக்கையை எண்ணிச் சுந் உணர்ச்சிகளின் வேகம் அை
மாயிருந்தது.
கந்தசாமி படமாளிகையி
இன்பத்தைப் பூரணமாக ஒரு வேண்டுமென்று துடிக்கத் ெ
நெசவுக்கு வருவது போ வருகிருயா? என்று கடிதத்

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பத்தை அடியோடு லட்சியம்
க்கு நீ எத்தினை அழகா இருக் லு கிசுகிசுத்தபடி அவளின் கொண்டான். வலது கை வித்தது. *கம் தமக்கையைப் பற்றிய திலிருந்து மெல்ல மெல்லக் து, உணர்ச்சி அலைகள் உள்ள பரவ அந்த மங்கிய ஒளியில் றிக்கப்பார்த்தாள். பூனையின் ண்கள் பளபளத்தன. b அதிகமாகிவிட்டது. சுந்த ரி து கொண்டிருந்த அவனின் திரும்பியது. அதன் பின்பு, இருவருக்கும் தெரியவில்லை. "ஈணப்படக் காட்சி நடந்து ாளிகையில் அப்பட்டமான Lசியைக் கண்கள் வலிக்கப்
எழுதும் கடிதங்களைவிட சுந் ம் அதிகமாயிருந்தது. கை னப் பயன்படுத்தத் தெரிந்த மியும் அவளின் மனநிலையை }ப்படுத்தி எடுத்துவிட்டான். தரி கலங்கினுலும் பருவ தவிட ஆயிரம் மடங்கு அதிக
ல் அரைகுறையாகக்கிடைத்த நாளைக்காவது அனுபவிக்க தாடங்கிவிட்டான்.
ல் ஒருநாளைக்கு என் வீட்டுக்கு தில் எழுதிக் கேட்டிருந்தான்

Page 128
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
அவன். அவனது வீட்டிலிருப் தான். அவளே அந்தச் சம அனுப்பிவைக்கலாம். குது வ ஆணுல், சுத்தரி இத்திட் விட்டாள். அவள் வயதுப் ெ கிருந்தால் போகலாம். யாரு டார்கள். அப்படியில்லாமல் இருக்கும் வீடொன்றுக்குப் ( வசிப்பவர்களால் விஷயம் ஒ( விடாதா?
இதைத் தவிர்த்து முன்ே டாக்கி அவனைப் படமாளிை விருப்பமில்லை, அடியோ டு பதை பூரணமாக அனுபவித் அவளுக்கு ஆவலாக இருந்த பார்த்து அவளின் உணர்ச்சி போல் சில ஆபாசப்படங்களு அனுப்பி ஒரு சிறு குறிப்பை அனுப்பியிருந்தான். 'உன்ன விட்டால் நீ ஒரு இடத்தைக் மென்ருலும் நான் வந்து சந் காலையில் நெசவு நிலையத் சாமி கொடுத்த இந்தக் குறி! யைக் குழப்பமடைய வைத்து யில் திரும்பி வரும் போதும் கூறுகிறதென்று தெரியாமல் சலுடனும் தான் வந்தாள் ஆ வீட்டில் லட்சுமி, வாணி தாயாரின் அறைகளிலுள்ள வாக்கிக் கொண்டிருந்தபாக்சி 'உடுப்பை மாத்திக் கொண் கிடக்கு' என்ருள். பொன்

123
பது வயதான அன்னைஒருத்தி யத்தில் வெளியே எங்காவது ாது தெரியாதவள் அவள்.
டத்துக்கு அடியோடு மறுத்து பண்களில் ஒருத்தியாவது அங் ம் அதிகம் சந்தேகப்படமாட் ஆண் பிள்ளை மட்டும் தனியே போனுல் அக்கம் பக்கத்தில் ரு நாளிலேயே அம்பலமாகி
பால் ஒரு சந்தர்ப்பத்தை உண் கயில் சந்திக்கவும் சுந்தரிக்கு னியோ எதுவோ அனுபவிப் து விடவேண்டும் என்றுதான் F季j· கந்தசாமியும் சமயம் த் தீய்க்கு நெய் வார்ப்பவன் நள்ள சஞ்சிகையொன்றையும் 1யும் உள்ளே எழுதி வைத்து }ல் என் வீட்டுக்கு வரமுடியா குறிப்பிடு, இரவு எந்தநேர திக்கிறேன். ந்துக்குப் போகும்போது கந்த ப்பு அன்று பூராவுமே சுந்த ரி க் கொண்டிருந்தது. அந்தி எங்கே அவனை வரும்படி மனக்கிலேசத்துடனும் எரிச் அவள்.
கீதா மூவரோடும் நின்று சாமான்களே ஒதுக்கித் துப்புர யம், சுந்தரியைக் கண்டதும் டு கெதியிலே வர, வேலை ானம்மாள் இறந்ததன் பின்

Page 129
124
அன்றைக்குத் தான் அந்த அ ளுக்கு நேரம் கிடைத்திருக்கி
சுந்தரிக்கு எரிச்சலான ''சனியங்கள் சும்மா இரு முணுத்தபடி போய் மாற்று தாள். அறை வாயிலருகே பொறி கிளம்பு வது போல அ அவ ளுக்குத் தோன்றிய து. அ சொன் னால் என்ன? வித்த நொடிக்குள் மளமளவென்று அக்காவோ மற்றச்சகோதரி தாகி விடுமென்ற பயத்தை 8 துக்கொண்டது. நடு இரவி வேறு யார் தான் காணப் ே தன்னையே சமாதானப்படுத்தி போது முன் னிருட்டுக் காலம்
இதன் பின்பு சுந்தரியின் "மறைந்ததோ தெரியவில்லை. களைக் கவனித்தாள்.
மறு நாள் நள்ளிரவில் சு அறைகளிலொன் றில் சந்தித், யின் அவசரமும் பெண்மையி
• சீமென்ட்' தரையில் ஒன்றாக யது. வெறும் தரையின் ஜில் வெகுநேரம் பிடித்தது.
அன்றைக்கு ஆரம்பமா ஒரு நாளோடு மட்டும் நின் 2 நேரங்களிலெல்லாம் தொட

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
றைகளைச் சுத்தம் செய்ய அவ
றது.
எரிச்சல். 5க்கவிடாதுகள்'' என்றுமுணு டை அணிந்து கொண்டு வந் வரும் போது தான் மின்னல் அருமையா னதொரு யோசனை வரை இந்த அறைக்கு வரச் தாகத் தோன்றிய யோசனை
மரமாக வளர்ந்து விட்டது. களோ கண்டுவிட்டால் ஆபத் இள மையின் வேகம் ஜீரணித்
ல் அக்கா தங்கைகளென் ன பாகிறார் கள் என்று சுந்தரி க்ெகொண்டாள். அதிலும் அப்
),
எரிச்சல் எப்படி மாய மாக வெகு உற்சாகமாக வேலை
ந்தரியும் கந்தசாமியும் அந்த துக் கொண்டனர். ஆண்மை ன் பல வீனமும் அந்த வெறும் 5 ஐக்கியமாகி ஓய்ந்தொடுங்கி லிப்பை உணர இரு வருக்கும்
ன அந்த இரகசிய சந்திப்பு வவிடாமல் வாய்ப்புக்கிடைத்த டர்ந்து கொண்டேயிருந்தது......

Page 130
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
காலையில் படுக்கைை ருந்து பரபரத்துக்கொண்டிருந் முனை யில் இருக்கும் அவ னது னுக்கு அன்றைக்குத் திருமண னிடம் வாக்களித்திருந்தான் மணிக்கு முகூர்த்த நேரம். - வாவது போகவேண்டாமா?
பாக்கியத்தின் வேலையை யில் வாடிக்கைக் கடைகளுக் போது மணி ஏழு பத்து க்கு மே லேயே வேப்பங் குச்சியொன் தான் வந்தான் அவன்.
வீட்டு முன் விறாந்தையில் கிலிருத்தி ஏதோ கு சுகு சுவென துக் கொண் டிருந்த வேலாயு. றைத் திறந்து கொண்டு வ கென்று பேச்சை நிறுத்திய வ. சொறிய ஆரம்பித்தார் இரா லா த த ன து வாயைத் திறந்து தாள்,
பொன்னுத்துரை இ ைவ னுக்கிருந்த அவசரமான ம தாழமாக நோக்கவில்லை .சை மும் நடையுமாகப் பின் புற அள் ளி வார்த்துக் கு ளிப்பை மணி நேரத்துக்குள் காலை அணிந்துகொண்டு காரில் புற

125
ய விட்டு எழுந்த நேரத்திலி த்தான் பொன்னுத்துரை.கல் ப நெருங்கிய நண்பனொருவ ம். அவசியம் வருவதாக அவ பொன்னுத்துரை. எட்டரை அரைமணி நேரம் முன்பதாக
க் கவனிப்பதற்காகக் காலை குப் போய்விட்டுத் திரும்பும் மலாகிவிட்டது. வரும் வழியி றால் பல் துலக்கிக்கொண்டு
இராசம்மாக் கிழவியை அரு. ன்று இரகசியமாகக் கதைத் தம், பொன்னுத்துரை கேற் நவதைப் பார்த்ததும் டக் ராக முக வாய்க்கட்டையைச் சம் மா பா திப் பற்கள் இல் | ஒரு அசட்டுச் சிரிப்புச் சிரித்
'களைக் கவனித்தா லும் அவ ன நிலையில் ஒன்றையும் கருத் க்கிளை வைத்துவிட்டு ஓட்ட ம் போய் நா லு வா ளிகளை ப முடித்துக்கொண்டு அரை ஆகாரத்தை முடித்து உடை ப்பட்டுவிட்டான்,

Page 131
126 - டு
குறித்த முகூர்த்த நேரத் வெகு அமர்க்களமாக நடைெ பலரும் வந்ததால் பகிடியும் வறுத்தெடுத்துக் கொண்டிருந் கென்று மட்டும் விசேஷமா அங்கு ஏற்பாடாகியிருந்தது. தோதான விருந்தது.
பொன்னுத்துரை மது அ விட்டுவிட்டு வரமுடியாமல் க படும்போது அந்தி நேரமாகி
அவன் வருவதற்குத் த யம் அன்றைக்கு வடை முறு களை வாணியிடம் கொடுத்து அனுப்பிவிட்டாள்.
* ஒரு நாளைக்குக் கொ துக் கொள்ள மாட்டாங்கள பிள்ளையளை அனுப்பினுய்? கோபித்துவிட்டு, திருமண கலாட்டா க்கள் சிலதை அவ6 டிருந்தான்.லட்சுமி, வாணி, > விட்டு உறங்கத் தொடங்கிய
கிளம்பினுன் அவன்.
அவனுக்கு வீட்டில் ஒரு ருந்தது. வழமையாகப் பாதிக் கொள்ளாமல் சாய்வு கதிரை தகப்பஞர் அறைக்குள் டே மணிக்கே பின்புற விரு ந்ன இராசம்மா க் கிழவி மட்டும் படி விருந்தையில் உட்கார்ந்
' என்னுச்சி துர்க்கம் என்று வினவியபடி உள்ளே ளின் பதிலை எதிர்பார்க்கா

_nr ফেঁটী னம் LDFr6)år 196rår56r
தில் நண்பனின் திருமணம் பற்றது. தெரிந்த நண்பர்கள் கிண்டலுசாக மணமக்களை தார்கள். ந ன் ப ர் க ஞக் னதொரு விருந்தொன்றும்
போத்தல் பிரியர்களுக்குத்
ருந்தாவிட்டாலும் பாதியில் டைசியில் அங்கிருந்து புறப் விட்டது.
ாமதமாகிவிட்டதால் பாக்கி க்கு முதலிய பட்சண வகை வாடிக்கைக் கடைகளுக்கு
ஞ்சம் சுணங்கினல் பொறுத் T கடைக்காரங்கள் . ஏன் என்று பாக்கியத்தைக் வீட்டில் நண்பர்கள் செய்த ரிடம் கூறிச் சிரித்துக்கொண் கீதா மூவரும் உணவருந்தி தன் பின்புதான் அங்கிருந்து
அதிசயம் காத்துக்கொண்டி சாமம் வரைக்கும் நித்திரை யில் படுத்திருக்கும் அவனது ாய்ப் படுத்திருந்தார். எட்டு தயில் சுருண்டு படுத்துவிடும் கொட்டக் கொட்ட விழித்த திருந்தாள்.
வரேல்லையா இன்றைக்கு? வந்த பொன்னுத்துரை அவ மலேயே சேட்டைக் கழற்றிக்

Page 132
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கொண்டுபோய் அறையினுள் ஏதோ ஒரு சங்கதி இருக்கென் குத் தட்டுப்பட்டது.
'சாப்பிட வா வன் த வெகு அருமையாக.
அடுத்த வியப்பான அதிா இதுகால வரை அவள் சமைத் நாள் கூட வந்து பரிமாறிய பார்ப்பதுமில்லை, -
பொன்னுத்துரை அவளை இச் சமையலறைக்குள் சென் வது தேவைப்பட்டுத்தான் அ என்றும் அவனுக்கு யோசனை வும் ஏன் வழக்கத்துக்கு வி (?ri?”
பொன்னுத்துரை தன ருக்க, இராசம்மா வெகு சுறு கறிகளெல்லாம் போட்டு அ6 தானும் எதிரே உட்கா எதையோ கூற நினைத்துத் ளென்று பொன்னுத்துரைக் கவே அதைக் கேட்கப் பிரிய எப்பிடியிருக்காச்சி?' என்று தான்,
' அதையேன் கேக்கிருய் மூச்சோடு இரண்டு கைகை 'உடம்பு நிலை கொஞ்ச நாளாப் பெலகீனமாயிக்கிட் நாரி வலி, நாரி வலி மாறிஞ லும் ஒன்று மாறிமாறி வ மகாராசனும் தினத்துக்கு ஒ அது கேட்டால்தானே?.ம்.

清 127
போட்டுவிட்டு வந்தான். rறு அவனது உள்ளுணர்வுக்
ம் பி' என்ருள் இராசம்மா
ர்ச்சி பொன்னுத்துரைக்கிது. து வைப்பாளேயல்லாது ஒரு தில்லை. அவன் அதை எதிர்
ஏற இறங்கப் பார்த்துவிட் "முன்.ஒருவேளை பணம் ஏதா வள் இப்படிக் குழைகிருளோ ா ஓடியது. அப்போ அப்பா ரோதமாக நடந்து கொள்கி
க்குள் சிந்தித்துக்கொண்டி சுறுப்பாகத் தட்டில் சோறு வன் முன்னே வைத்துவிட்டுத் ர்ந்து கொண்டாள். அவளை
தயங்கிக் கொண் டிருக்கிரு த நன்கு புரிந்தது. நேரடியா
ப்படாமல், 'உடம்பெல்லாம் ஒரு கேள்வியைக் கேட்டுவைத்
খািট
தம்பி?' இராசம்மா பெரு ளயும் விரித்துக்கொண்டாள். Fமுமே நல்லாயில்லைந்ாளுக்கு டிருக்கு இடுப்பு வல் ம்ாறின இடுப்பு வலி என்று ஏதா ரு குது. உன் ரை அப்பா. அந்த ஒரு மருந்தா தந்து பாக்கிருர், எதைச் செய்துதானென்ன?
కై

Page 133
1 28
வயகம் போய்க்கொண்டிருக் விட்டு மறுபடியும் பெரிதாக இராசம்மா.பொன்னுத்துரை டியபடி உணவருந்திக்கொண் இராசம்மா சற்று நேரத்து என்று அவனது இடது கையில் "என்னை இனிமே நட இந்த வீட்டுக் காரியங்களைப்
னும்,'
சட்டென்று அவளை நிய னுத்துரை, அவள் சொல்லவே தான் ஆரம்பிக்கிருளென்று
'அதுக்கு என்னுச்சி செய 'வீட்டுக்கு உரிமையோ ணும் தம்பி, அதுதான் லட்ச தயக்கத்தோடு நிறுத்தியபோ போட்டது போன்ற உணர்ச்சி ஆச்சியும் இரகசியம் பேசிய புரிந்துவிட்டது. அவனுக்கொ பார்க்க அப்பா விரும்புகிருர் விறுவிறுவென்று பொ லாம் ஏதோவொரு உணர்ச்சி றிருந்தது. நெஞ்சு படபடெ தோடு தன் பரபரப்பை அ ரணமாகக் கேட்பது போல் ே
'இப்ப அதுக்கென்ன தைரியம் வந்த வளாகச் சிரித் 'அவசரப்படாமே எப்ப பாவுக்கு ஐம்பது வயசாச் சு. டவன் போல் துடித்துக்கொ தான் பொன்னுத்துரை என் இராசம்மா அவனது அ ஏதோ ஒரு நியாயத்தை வ தொடர்ந்து கூறினுள்

Lurr Gör GOT Lb LòIT Gorf)Gör 976ŷr&FMT 56î”
குப் பார்' கூறி முடித்து * ஒரு பெருமூச்சு விட்டாள் ஒவ்வொன்றுக்கும் தலையாட் டிருந்தான். துக்கு இருந்துவிட்டு, 'தம்பீ'
மெல்ல த் தொட்டாள். ம்பிக் கொண்டிருக்கேலாது. பாக்க ஒராளைப் பாக்கோ
ர்ெந்து பார்த்தான் பொன் "ண்டிய கதையை அப்போது அவனுக்குப் புரிந்தது. * ப்வம்?' என்ருன்.
ட ஒரு பொம் பிளை வரோ சமீகரம்..ம்.' இராசம்மா து அவனுக்குத் தூக்கிவா ரிப் சியாக இருந்தது. அப்பாவும் சமாச்சாரம் அவனுக்குப் "ரு திருமணத்தைச் செய்து போலிருக்கிறது. ன்னுத்துரையின் உடலெல் பொங்கிப் பரவுவது போன் வன்று துடித்தது. சிரமத் டக்கிக்கொண்டு சர்வசாதா 35 L "LLIT Gär: அவசரமாச்சி' இராசம்மா தாள். பிடி இருக்கிறது? இப்பவே அப் ' தீயில் தவறி விழுந்துவிட் ாண்டே நிமிர்ந்து உட்கார்ந் என சொல்கிருள் அவள்? திர்ச்சியைக் கவனிக்கவில்லை . லியுறுத்திக் கூறுகிமுற்போல்

Page 134
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளை கல்
'' தம் பீ! ஐம்பது வயகெ பது வருஷத்துக்குக் குத்துக்க இந்தக் குடும்ப நிலைக்கு இப்பு வ ந்ததே ஆண்டவன் செய ெ ம்... அந்தப் பெண்ணும் க கொண் டிருக்குது. நீ ஒரு வார் "யம் கேப்பா...?
பொன்னுத்துரையின் நெருப்புக் கோளமொன்று வி லுள்ள ஒவ்வொரு அணுக்க யது. இராசம்மாவின் முகத் கொண்டே, ''எந்தப் பெண்
அடங்கிய குரலில்.
"' அவதான் பாக்கியம்.''
அடுத்த வினாடி என்ன னுத்துரைக்குத் தெரியவில்ல போய் எதிர்ப்புறச் சுவரோடு அடிபட்டு விழுந்தது. முரட்டு கையை எட்டிப் பிடித்து இழு.
' 'இதோ பாராச்சி! அவா பட்டா எந்த நாயையா வது ஏனென்று கேக்கேல்லை. ஆனா மட்டும் இன்னொருக்கா இ. எனக்குக் கொள்ளி வைக்க புரிஞ்சுதா?'' இராசம்மா நடு
னாள்.
பொன்னுத்துரை எச்சில் அந்த நினைப்புமில்லை அ வல வெளியே வந்து கால்பே தொடங்கினான்.

129
சன்றாலென் ன? இன்னும் ஐம் ல் லாட்டம் இருப்பார் அவர். பிடியொரு நினை வு அவருக்கு வண்டுதான் சொல்லோணும். ன்னி கழியாமலே இருந்து த்தை சொன் னா, அவ கட்டா
நெஞ்சின் நடு மத்தியில் விழுந்து தீச் சுடர் களை உடலி ளிலும் பாய்ச்சத் தொடங்கி தை வெறித்துப் பார்த்துக் ணைச் சொல்றாய்?'' என் றான்
செய்தோமென்பதே பொன் ல. உணவுத் தட்டு பறந்து - படாரென்ற சத்தத்தோடு த்தன மாக அவளின் இடது த் தான் அவன். * கல்யாணங் கட்ட ஆசைப் - கட்டிக்கொள்ளட்டும். நான் D, பாக்கியக்காவின் ரை கதை
ந்த வீட்டிலே தொடங்கினா வேண்டிய நிலை தான் வரும். க்ெகத்தோடு தலையை ஆட்டி
கையைக் கூடக் கழுவவில் லை. அக்கு. எழுந்து புயல்போல் என போக்காக நடக்கத்

Page 135
130 டு
20.
வெறிபிடித்த ஒரு டிருந்தான் பொன்னுத்துரை ணுக்குத் தன்னிலையே மறந் வலது கையை முஷ்டியாக்கி இ ஓங்கிக் குத்தினன். பற்களை பிடரியை வேகமாகச் சொறி னவோ எல்லாம் செய்தான். னைப் பார்த்தாலும் அவனுக்கு தான் கணக்கெடுப்பார்கள் . நெஞ்சில் உதைத்துக் கீழே வி பிடித்து நெரிக்கவேண்டுமெ இருந்தது.
*" துT1.துT1. என் ஷ னு அவர்?வெறும் மிருகம். கத்திலேயும் கடைகெட்ட ஒரு
கால்கள் ஒயும் வரையும் பும்போது இரவு பன்னிரண்( கல்லடிப் பாலத்தில் வந்தது! கம்பியின் மீது ஏறி உட்கார் நேரமது. ஆங்காங்கு போட கம்பங்களிலிருந்து ஒளி சன் தாலும் கண்களுக்கு எட்டி மனித ஜீவனும் இல்லாதது தது.கீழே வாவியில் நீர் ச யிடையே மெளனத்தை இ6ே
வலது உள்ளங்கை தலை!
மயிர்களுக்குள் புகுத்தி பிட

Lurrar 6oT tħLDT Grifer 9 jirregisgħir
வனைப் போல சென்றுகொண் * ஆத்திர மிகுதியால் அவ துகொண்டிருந்தது. அடிக்கடி இடது உள்ளங் கையில் ஓங்கி நறநறவென்று கடித்தான். ந்தான் இன்னும் என்னென் அந்த நிலைமையில் யார் அவ கு மூளை பிசகிவிட்டதென்று ஒடிப்போய் தகப்பனுரின் ழுத்தி அவரின் மென்னியைப் ன்று அவனுக்கு வேகமாக
-----و۔۔۔
று காறித் துப்பினன். old Gof) .உஹடும்.அதுவுமில்லை. மிரு த அயோக்கியப் பிறவி.
அலைந்து திரிந்துவிட்டு திரும் டு மணிக்கு மேலாகிவிட்டது. ம் அதன் ஒரு பக்கத் தடுப்புக் ந்துகொண்டான். நிசப்தமான டப்பட்டிருந்த மின்சார லைற் னமாகப் பரவிக்கொண்டிருந் ய தூரம் வரைக்கும் எந்த
ஒரே அந்தகாரமாக இருந் - லசலக்கும் ஓசைதான் இடை லசாகத் கலைத்தது.
பில் அழுத்தும்படி விரல்களை டரி வரை தலையைக் கோதிய

Page 136
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக
படி சற்று நேரத்துக்கு அ துரை சட்டென்று மனம் நெ தொடங்கினன். மளமளவெ புறக் கன்னங்களிலும் வழிந்ே அவன் தன்னையே வெறுத் போயும் இப்படியொரு மனித திருக்கிறேனே?
தகப்பனர் பொன்னம்மா கடி அங்கு போய் இழைந்தி குமட்டிக்கொண்டு வந்தது. " மிட்ட செயல்கள். எத்தனை டங்கள் ?
பாக்கியத்துக்குத் தெரி, அவள் என்று நினைக்கும்போ உள்ளம் பதறித் துடித்தது ரைப் பற்றி இழுத்துக்கொண் துத் தற்கொலை செய்து கெ எண்ணினுன் அவன்.
'பாக்கியக்காக்கு இந்த வின்ரை முகத்திலே முழிக்கமு பச்சைக் குழந்தைபோல் வி போதோ இறந்துபோய்விட்ட யத்தில் ஏக்கத்துடன் நினைத் பாலத்துக்கு வலது புறப லின் பக்கம் யாரோ சிரிக் னுத்துரை அவசரமாகக் கண் பார்த்தான்.இருட்டிலிருந்து வருவதுபோல் இரண்டு பென் வந்துகொண்டிருந்தார்கள். னிப் பேய்களின் கதைதான் டென்று ஞாபகத்துக்கு வந்த பங்களையும் மறந்தவனகக் திறங்கிப் பார்த்தான்.

6ՒՐ 131
ப்படியேயிருந்த பொன்னுத் கிழ்ந்த வணுகக் கண்கலங்கத் ன்று கண்ணிர் பொங்கி இரு தோடியது. அந்த வேளையில் துக் கொண்டான். 'போயும் தருக்குப் பிள்ளையாகப் பிறந்
ாள் இறந்ததன் பின்பு அடிக் ழைந்து பழகியதை நினைக்க அத்தனையும் அவரின் திட்ட அயோக்கியத்தனமான திட்
ந்தால் என்ன எண்ணுவாள் துதான் பொன்னுத்துரையின் ஆற்றமையோடு உச்சி ம பி "டான்.அப்படியே கீழே குதித்
ாண்டாலென்ன என்றுகூட
}க் கதை தெரிஞ்சா , அவ Dடியுமா?’ என்று முனகியபடி பிம்மி விம்மி அழுதான். எப் - அன்னையையும் அந்தச் சம துக்கொண்டான். மாக இருக்கும் வேதக் கோயி கும் சத்தம் கேட்டது. பொன் ாகளைத் துடைத்துக்கொண்டு திடீரென்று முளைத்தெழுந்து ண்கள் சுவரோரமாக நடந்து எப்போதோ கேட்ட மோகி எ பொன்னுத்துரைக்குச் சட் நது ஒரு வினடி எல்லாத் துன் கம்பியிலிருந்து கீழே குதித்

Page 137
132
மோகினிப் பேய்களல்ல , கள் தான். அது வும் இள வயது. தில் பொன்னுத்துரையைக் க மாக அருகே வந்தார்கள். அவர்கள் முகங்களில் பூசியிரு சும் அவர்களின் விவஸ்தை இரை தேடுகின்றன' என்ற துரைக்குப் புரியவைத்தன. - தியே பளிச்சென்று கேட்டால்
"' வாறியா?ஐஞ்சு ரூபாத்
' 'தூ!'' என்று எரிச்சலே விடுவென்று நடக்கத் தொட
' ' நாரியெலும்பு இல்லாத கிடக்கு...'' என்று இரை த
கூவுவதும், அடுத்த வள் 'கெ பிடரியில் அறைவது போல் ச பேயினால் துரத்தப்பட்டவன் கச் சென்றான் அவன்.மனதில் கசப்பும் நூறு மடங்கு அ தது.
சந்தியைக் கடந்து ஒழு கும்போது முன்புறமிருந்து யவே சட்டென்று தயங்கி ஒழுங்கையில் லைற் இல்லாத தெரியவில்லை. அவன் மனதி
'அப்பாதான் தேடி வருக
எதிர்த் திசையிலிருந்து - நின்றுவிட்டது தெரிந்தது .ஒ கடமான மெள னம். சொறி ஊளையிட்டது.
''ஆரது?'' என்று அத தகப்பனாராக' இருந்தால் த கொள்ளட்டுமென்ற எண்ணம்

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
அவர்கள் சாதாரணப் பெண் ப் பெண்கள் . லைற் வெளிச்சத் ண்டுவிட்டு இருவரும் அவசர பளிச்சென்று தெரியுமாறு ந்த மட்டரகப் பவுடர் பூச் பற்ற சிரிப்பும் 'பறவைகள்
உண்மையைப் பொன்னுத் அதற்குள் வந்தவளில் ஒருத்
தான்.'' "ாடு காறித் துப்பிவிட்டு விடு உங்கினான் பொன்னுத்துரை. த பொண்ணைப்பயல் போலே வறிய ஆத்திரத்தில் ஒருத்தி கக்கலி' கெட் டிச் சிரிப்பதும் அவன் காதுகளில் விழுந்தன. போல் ஓட்டமும் நடையுமா ஏற்கனவேயிருந்த வெறுப்பும் திகமாகிவிட்டதுபோல் இருந்
ங்கைத் திருப்பத்தில் இறங் யாரோ வருவதுபோல் தெரி நின்றான் பொன்னுத்துரை. தால் வருவது யாரென்பது 5 பொறியாக ஒரு சந்தேகம். றொரோ?' பந்த உரு வமும் சட்டென்று நசில வினாடிகளுக்கு ஒரு சங் நாயொன்று எங்கிருந்தோ
ட்டினான் பொன்னுத்துரை. ன் கோபத்தைத் தெரிந்து
).

Page 138
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வந்தது வேலாயுதமல்ல சியமாகச் சந்தித்துவிட்டு வ துரையின் குரலைக் கேட்டது அவன் உடலெல்லாம் வியர்த் கொண்டால் உண்மை அம் மல்ல சக்கையாக உதைக் என்று அவனுக்கு நன்கு d அவன் வீணாக்க விரும்பவில் னுத்துரையை ஒருபுறமாகத் தான். நி லைகுலை ந்து விழுந்த ( கொண்டு எழுந்திருப்பதற்கு விட்டான் அவன்...
அன்றிரவு பூரா வும் பெ கந்தசாமி தள் ளியதில் கீழே 4 டில் சிராய்ப்பு ஏற்பட்டிருந்த சியை முக்கியமானதொரு யாரோ ஒரு வன் திருடுவதற் விட்டுப் போகிறானென்பது 4 டிலேயே திருடக் கூடிய ஒரே தான். பணமோ பொருளே இரு ந்தன. காலையில் அவரிட கொள்ளலாமென்று அப்பே அவன் .
பொன்னுத்துரையின் த னாரின் கு ரூரமா ன ஆசைத தது.
காலையில் எழுந்திருந்த இல்லை. கண்ணாடியில் பார், னவோபோலிரு ந்தது.கிணற் வேளையிலேயே தண்ணீரை
வார்த்தான். இதனாலாவது தணிந்துவிடாதா என்ற ஏக்.

133
- கந்தசாமி. சுந்தரியை இரக ருகிறான் அவன். பொன்னுத் தும் பயத்தினால்: குப்பென்று துவிட்டது. அவனிடம் சிக்கிக் bபலமாகிவிடுமென்பது மட்டு கள் வாங்கவேண்டியிருக்கும் தெரியும். ஒரு வினாடியைக்கூட லை. குபீரென்று தாவி பொன் தள்ளிவிட்டு ஓட ஆரம் பித் பொன்னுத்துரை சமாளித்துக் ள் இருளில் சென்று மறைந்து
ான்னுத்துரை உறங்கவில்லை. விழுந்து வலது முழங்கை மூட் தாலும் அவன் அந்த நிகழ்ச் விஷயமாகக் கணிக்கவில்லை. த வந்து நோட்டம் பார்த்து 4 வனது எண்ணம்.மணல்மேட் - இடம் முஸ் தாபாவின் வீடு 7 ஏராளமாக அங்கே தான் ம் ஒரு வார்த்தை சொல்லிக் ஈதே தீர்மானித்துவிட்டான்
பக்கத்தை அப்போது தகப்ப என் கெடுத்துக் கொண் டிருந்
பாது அவன் முகம், முகமாக த்தபோது அவனுக்கே என் றடிக்குப் போய் அந்தக் காலை -அள்ளி அள்ளித் தலையில் * மனக் கொதிப்புச் சற்று , எம் அவனுக்கு ஒரு தட. ( ைவ க்கு

Page 139
134
நாலு தடவைகள் முகத்துக்கு கொண்டான், பாக்கியத்துக் போ து ஒன்றுமே நடவா தது
ஆனால், அவன் போனபே யிலேயே அவனின் முகமாறு, இடியப்பம் தோசைப் பெட்ட லறைக்குள்ளிருந்து வந்த வள் தில் வைத்து விட்டு, ''என்ன றாய்?'' என்றாள் பதட்டத்து
''ஒன்றுமில்லையே.' 'டெ றான். அழுகையை விடக் கேவ ளின் முன்னால் நின்றால் வ தெரிந்து கொண்டுவிடுவாளெ களை எடுத்துத் தாக் கா.நேரம்
''அதொன் றும் அவசர கென் று கூறிவிட்டு அவனை ெ என்ன விஷயமென்று. உன்
றைக்கு.''
'' இரா முழுதும் சரியா தைக் கல்லாக்கிக்கொண்டு
'' கன நேர மா நித்தில முகம் இப் பிடிக் கிடக்கு.''
பாக்கியம் அவசரமாக . வைத்துப் பார்த்தாள். உண் கொண்டுதானிருந்தது..
'' அந்த இராசம்மாக் கி டுத் தரக்கூட நேரம் கிடைக் மாவைத் திட்டிவிட்டு, '' மருந்து வாங்கிச் சாம் பிடா
பொன்னுத்துரைக்கு ெ கு வது போலிருந்தது. “ இப்பி

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ச் சவர்க்காரமும் போட்டுக் த முன்னால் போய் நிற்கும் போல் நடிக்கவேண்டாமா? ாது பாக்கியம் ஒரே பார்வை தலை அவதானித்துவிட்டாள். டிகள் இரண்டோடும் சமைய அப்படியே அவைகளை நிலத் தம்பி ஒரு மாதிரியா இருக்கி -ன். பான்னுத்துரை சிரிக்க முயன் "லமாக இருந்தது அது.அவ சயைக் கிளறி உண்மையைத் சன்ற பயத்தோடு, “'பெட் டி மாகு து'' என்றான்.
மில்லை.'' பாக்கியம் வெடுக் நருங்கி வந்தாள். "சொல்லு ரை முகமே சரியில்லை இன்
Sr தலையிடியக்கா ' ' என்று மன புளுகினான் பொன்னுத்துரை. மர வரேல்லை. அதுதா னாக்கும்
அவ ன து நெற்றியில் கையை மையிலேயே நெற்றி சுட்டுக்
ரவிக்கு ஒரு கஷாயம் போட் கேல்லையா?'' என்று இராசம் பெரியையாவிடம் ஏதாவது தேயன் தம் பி'' என் றாள். கஞ்சுக் குழியை யாரோ இறுக் டிப். பெரியையா, பெரியையா

Page 140
Gjirróðir Gor buronr 6řihláš Šéfričarse
என்று அழைக்கிற பெண்ே
lil ITT . . . . . . . . .
'தம்பீ! இப்பவும் தலை வோடு வினவினுள் பாக்கிய தோடு உணர்ச்சி வேகத்தை துக்கொண்டான்.
'இல்லையக்கா.' "கொஞ்சம் நின்று செ தாறன், குடிச்சிட்டுப் போ பதிலையும் எதிர்பார்க்காம சமையலறைக்குள் சென் முள் தோடு அவளைப் பார்த்து தூக்கி வந்து சைக்கிள் கரியர் கிணற்றடியிலிருந்து து சட்டைகளோடு முன்புறம் வி தும் அவைகளை அப்படியே விட்டு அவனுக்கு அருகே வ
"அண்ணு! இன்றைக்கு f5?'"
*சொல்லன்.? "அண்ணு!" என்று கு படி அவனது கையைப் * சான் டில் இரண்டும் பிய் போடுறதுக்கு ஒன்றுமேயில் ணிைக்கொண்டு வந்து தாஹிய பொன்னுத்துரை அவரு ஆ.' என்று முனகியபடி சுந்தரி பிடித்தது இரவு ை ' என்னண்ணு அது?' தேநீர்க் கோப்பையோடு மும் அதே கேள்வியைக் கே

-l.
宣 19
னத்தானே அந்த அயோக்கி
யிடி இருக்கா?' என்று பரி பம் பொன்னுத்துரை சிரமத் நெஞ்சுக்குள்ளேயே ஜீரணித்
ாள். தேத்தண்ணி போட்டுத் கலாம்.' பாக்கியம் அவனது ல் ஒட்டமும் நடையுமாமச் F. பொன்னுத்துரை இரக்கத் விட்டு, பெட்டிகளை வெளியே ல் வைத்துக் கட்டினன். து வைத்த ஈரப் பாவாடை வந்த சுந்தரி அவனைக் கண்ட கயிற்றுக் கொடியில் போட்டு ந்தாள். எனக்கொரு உதவி செய்வியா
ழந்தையைப் போல் கெஞ்சிய பிடித்தாள் சுந்தரி, ' என்ரை ஞ்சு போச்சண்ணு, காலுக்குப் லை, கொண்டுபோய் சரிப்பண் ዘ[T?””
ரூக்குப் பதில் கூருமல'ஸ்ஸு. கையை உதறிக்கொண்டான் . கயில் காயம்பட்ட இடத்தை, என்று சுந்தரி பயந்து விலக, உள்ளேயிருந்து வந்த பாக்கிய 5 L " IT Gir:

Page 141
136
''என் ன தம் பி அது?'
பொன்னுத்துரை இட பையை வாங்கிக்கொண்டே, என்று வலது கையை மடித்து ளிடம் காட்டினான். "இரவ நடந்து போச்சு...'' தொடர் கையில் நடந்த நிகழ்ச்சியை .
பாக்கியம் பதறிப் போய் '' கள் ளனெ ன் றா கத்திகித் என் று நடுக்கத்துடன் கூறிய சுத்திவிட்டு வந்தாய் நீ?'' . டாள்.
பொன்னுத்துரைக்கு" இ பிரியமில்லை. ''படத்துக்கு ரே சுருக்கமாகக் கூறிவிட்டு தே நீ கொடுத்துவிட்டு சைக்கிளைத் வந்ததன் பின் தான் சுந்தரியி த து.
கள்ளன் கதையைக் கூற கத்தோடு அங்கிருந்து நழுவி 2 பொன்னுத்துரை அவதானி அவள் உள்ளே நெருப்பின் மீ, துக் கொண்டிருக்கிறாளென்று பிறகு வந்து அவள் கேட்ட மென்ற எண்ணத்தோடு சைக். பொன்னுத்துரை.
சுந்தரி கொடியில் போர் ளின் மீது காகமொன்று பற மிட்டுவிட்டு ஊஞ்சல் ஆட ஆ

பான்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
து கையால் தே நீர்க்கோப் 'ஒரு சின்னக் காயமக்கா'' முழங்கைப் புறத்தை அவ
சின்ன விஷயமொன்று ந்து இரவு வரும்போது ஒழுங் அவ ளிடம் கூறினான் அவன். விட்டாள்.
தி வைச்சிருந்திருப்பானே?''. வள், அந்த நேரம் எங்கே என்றும் கோ பித்துக்கொண்
இந்தக் கதையை வளர்க்கப் பாட்டு வந்த னக்கா'' என்று ர்க்கோப்பையை அவளிடம் தள் ளிக்கொண்டு வெளியே ன் ஞாபகம் அவனுக்கு வந்
ஆரம் பித்ததும் சுந்தரி நடுக் வீட்டினுள் போய்விட்டதைப் 1க்கவில்லை. அந்தச் சமயம் து நிற்பதைப் போல் தவித் ம் அவனுக்குத் தெரியாது. தைச் செய் து கொடுப்போ கிளில் ஏறிப் புறப்பட்டான்
ட்டுவிட்டுப் போன உடைக பந்து வந்து உட்கார்ந்து எச்ச ரம்பித்தது.

Page 142
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைக
பொன்னுத்துரை
போர்' செய்து கொண் டிரு ற் குப் பின் அவன் வீட்டில் உ கோப்பி குடிப்பது மில் லை.
காலையில் பாக்கியத்தில் கைக் கடைகளுக்குப் புறப் பின்னேரம் அவள் தயாரி கொண்டு போவதற்காகத்தா யொன்றில் மூன்று நேர உன் தான். எந்நேரமும் காரோ! வீட்டுக்கு அவன் வரு வது தான். இப்படி நடந்தாலா ? தித் திருந்தமாட்டாரா என்
பாக்கியத்துக்கு முதல் 2 முமே தெரியாது. சுந்தரமூர் அதற்காக இரண்டு மூன்று கொண் டிருக்கிறாள் அவள். தனக்குத் தந்து உதவினால் தொடங்கி ஐந்து வருடங்க பங்கு தேடிவிடலாமென்பது அவன். படித்து முடித்தது லாகக் கிழித்தெறிந்து விட்ட தும் கோபம் அடங்காமல் ெ இதைப் பற்றிக் கூறினாள்;
''தம்பீ! என்ரை தம் காசுக்கு எழுதியிருக்கிறான் . குள்ளே அள் ளிறாளோ அல் திலே காசை எடுக்கிறாளெ

137
தகப்பனாருடன் ஒரு 'மெளனப் தான். அன்றைய நிகழ்ச்சிக் ண வருந்து வதுமில்லை, தே நீர்
7 வியாபாரத்துக்கு வாடிக் பட்டானென்றால் மறுபடியும் க்கும் பட்சண வகைகளைக் என் வரு வான். தெரிந்த கடை ன வுக்கும் ஏற்பாடு செய்திருந் நி 'ரவுனி' ல்தான் நிற்பான். இரவுப் படுக்கைக்கு மட்டும் வது தகப்பனார் மனம் வருந் ற எண்ணம் அவனுக்கு. ஐந்து நாட்களும் எந்த விபர "த்தி கடிதமொன்று அனுப்பி நாட்களாக எரிச்சல் பட்டுக் ஐயாயிரம் ரூபாய் பணம் ஒரு கடை வியாபாரத்தைத் ளுக்குள் அதைப்போல் ஐந்து போல் குறிப்பிட்டிருந்தான் ம கடிதத்தைச் சுக்கல் சுக்க ாள் பாக்கியம். அப்படியிருந் பான்னுத்துரை வந்தபோதும்
பித்துரை ஐயாயிரம் ரூபா க் அக்காள் ஏதோ கிணத்து க் லாட்டி கொல்லைப்புற மரத் ன்ற யோசினை போலிருக்கு.

Page 143
138
தலைக்குள்ளே என்ன வும் கிட வரும். இது சுத்தக் களிமண்
வழமையாக இப்படியா ஆறுதல் கூறிச் சமாதானப் ! அன்று மெளனமாகப் போல தேகக் கண்களோடு பார்க்கவில் துக் குறைத்து விட்ட திருப் க வனிக்கப் போய்விட்டாள் :
ஆறாம் நாள் காலையில் வந்தபோது தான் பாக்கியத் தது .
• • பொன்னுத்துரை இE என்று வந்ததும் வராதது மா.
"என்ன கேக்கிறாய்?'' 6 தோடு. ''பொன்னுத்துரைய இங்கை?'
' 'இங்கேயும் சாப்பிடேல் தலையில் கையை வைத்துக்கெ போய்விட்டாள்.
''என் னாச்சி நடந்தது?'' | சம்மா அழாக் குறையாகக் கூ
''வீட்டிலே அவன் சாப்பி
''ஐஞ்சு நாளா?'' இப். கையை வைத்துக் கொண்டா
''தகப்பனோட ஏதோ கே டாம் என்றிட்டான். நானும் கிறானாக்கும் என்றிட்டு பேசா மனங்கேளாமல் கேக்க வ ந்த
' 'ஐஞ்சு நாளைக்கு முதலே என்று அவள் மேல் எரிந்து - டிலை அவன் நிற்கிறானா?'' என்

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
டந்தாத்தானே யோசினை யும் மண்டை.''
ன நேரங்களில் அவளுக்கு படுத்துகிற பொன்னுத்துரை எபோது கூட பாக்கியம் சந் ல்லை. மன எரிச்சலைக் கதைத் தியோடு தன் காரியங்களைக் அவள்,
இராசம்மா அவளைத் தேடி துக்கு உள்ள நிலைமை புரிந்
ங்கைதா னா சாப்பிடுறான்?' க வினாவினாள் இராசம்மா. என்றாள் பாக்கியம் குழப்பத் பா! எப்ப சாப்பிட வந்தான்
லையா?'' இராசம்மாக் கிழவி ாண்டாள். பாக்கியம் பதறிப்
என்றாள் பரபரப்போடு. இரா றினாள்:
ட்டு ஐஞ்சு நாளாச்சு''. போது பாக்கியம் தலையில் "ள். :ாபம். கேக்கக் கேக்க வேண் தகப்பனும் இங்கை சாப்பிடு மே இருந்திட்டம், இன்றைக்கு
ன், '>
இதைக் கேக்க வராதேயன்” விழுந்துவிட்டு, ''இப்ப வீட் Tறு கேட்டாள் பாக்கியம்,

Page 144
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
''காரைத் துடைத்துக் யாலே போப்போறான் போல்
''கீதா!...கீதா!...'' என் அவள் ஓடி வந்ததும், ''ஓடு. ! அண்ணாவை அக்கா , கூட்! ளென்று கூட்டிக்கொண்டோ கீதா தலையாட்டிவிட்டுப் பற!
'' நான் அவன் வர முந்தி மாக் கிழவியும் புறப்பட்டு வி
பாக்கியத்தினால் மனம் , முடியவில்லை. நெசவு நிலைய தப்படுத்திக் கொண் டிருந்த லாம் டி போய் முதலிலே அடு விட்டு பரபரப்போடு வாசல தாள். கறுத்த ஆண் பூனை ஓடிப்போய் முஸ்தாபாவின் 6 பாய்ந்தது.
'' இன் றைக்கு வரட்டும் வ கொண்டாள் பாக்கியம். ஏே கலங்கிவிட்டன.
''கடவுளே! ஐஞ்சு நாள் னாமே?" என்று வாய்விட்டே
பொன்னுத்துரை வந்தது அவனிடம் கேட்ட முதல் கே
'' நீ ரொம்பப் பெரிய ம
பொன்னுத்துரைக்கு ம லும் அதைக் காட்டிக் கொள்
“'ஏனக்கா இந்தச் சந்தே
''எத்தினை நாளா நீ பொன்னுத்துரையின் தலை த

198
கொண்டிருக்கிறான். வெளி 5 கிடக்கு.''
று அழைத்தாள் பாக்கியம். ஒடிப்போய் பொன்னுத்துரை டிக்கொண்டு வரச்சொன் னா டி வா'' என்று விரட்டினாள், ந்தாள்.
ப் போறன்'' என்று இராசம் ட்டாள். தரித்து ஒரு இடத்தில் நிற்க த்துக்குச் செல்வதற்கு ஆயத் சுந்தரியை, 'பிறகு மினுக்க ப்பைப் பார்” என்று அதட்டி கருகே வந்து எட்டிப் பார்த் யொன்று அவளைக் கண்டதும் வீட்டுச் சுவரில் தாவி உள்ளே
பன்'' என்று முணுமுணுத்துக் னா அவன் கண்கள் இரண்டும்
ராச் சாப்பிடாமே கிடக்கிறா பிரலாபித்துக் கொண்டாள், ம் பாக்கியம் ஆத்திரத்தோடு கள்வி இது தான்: விஷ னாவிட்டாய். இல்லையா?''
ன தில் சந்தேகம் தோன் றினா rளாமல் சிரித்தான். தகம் உனக்குத் திடீரென்று?' வீட்டிலே சாப் பிடேல்லை?'' ானாகவே கவிழ்ந்தது.

Page 145
m,
140)
'' ஆர் சொன்னது உனக்கு ''ஆர் சொன்னாலென்ன? அவ னது நாடியில் கை கொடு பிடேல்லைத்தானே?'
பொன்னுத்துரை பதில் றான், பாக்கியத்தின் கண்களி பொங்கத் தொடங்கியது.
''இந்த வீடுதான் உனக் நீ உடன் பிறந்தவர்களுக்கு ஆனால் துளிகூட உனக்கு எ லாட்டி ஐஞ் சு நா ளாப் பட்டி ஒரு வார்த்தை கூடச் சொல் இருப்பியா?''
' ' நான் கடையிலே சாப்பு
* பொய் சொல்லாதே" * * நீ பொய் சொல்லமாட்டாெ கிறன். அதைக் கெடுத்துப்போ
பொன்னுத்துரை அவ ளி னான்; '' சத்தியமா கடையிலே
பாக்கியத்தின் அழுகை மனப் பொருமல் தீரவில்லை.
''வீட்டிலே சரியில்லையெ சாப்பாட்டைத் தாடியக்கா ஏன் வராமேக் கடைக்குப் பே
பொன்னுத்துரை சங்கட னான்.
''வீட்டிலே சாப்பிடாமே சாப்பிட்டா பா க்கிறவையளுக் ''கடையிலே சாப் பிட்டா
வெடுக்கென்று அவள் கேட யினால் அதற்குப் பதில் கூற

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
?'' என்றான் முனகும் குரலில். =' பாக்கியம் வெடுக்கென்று த்து நிமிர்த்தினாள். ''நீ சாப்
கூறாமல் மௌனமாக நின் ல் குபு குபுவென்று கண்ணீர்
கு அதிக சொந்தமென்பாய். மேலானவளக்கா என்பாய். ன்மேலை பிரியமில்லை. இல் -னி கிடக்கிற நீ என்கிட்டே லொமே கொலைப்பட்டினியா
பிடுகிற னக்கா''
என்று கத்தினாள் பாக்கியம். யெண்டு நம் பிக்கொண் டிருக் படாதை”
ன் தலையில் தொட்டுக் கூறி - 'சாப்பிடுகிறனக்கா''.
குறைந்தாலும் அவளுக்கு
பன்டு நேரா இங்கை வந்து என்று கேக்கவேண்டியவன் ானாய்?"
த்தோடு பிடரியைத் தடவி
5. விட்டிட்டு இங்கை வந்து
க்கு நல்லா இருக்குமா?'' - நல்ல தாக்கும்?'' ட்டபோது பொன்னுத்துரை முடியவில்லை. அருகேயிருந்த

Page 146
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கதிரையொன்றை இழுத்து கார்ந்தான். ஐந்து நாட்க கொதிப்பு மூடி திறக்கப்பட்ட பொங்கப் பார்த்தது. மெல்ல ஏறிட்டுப் பார்த்தபடி, "அக்கா "திங்கட்கிழமை இரா நா6 நினைச்சனக்கா',
"ஏன்1.ஏன் தம்பீ?' எ6 பொன்னுத்துரை எப்படி தொரு பெருமூச்சோடு தலை6
'சொல்லடா தம்பீ" பிடித்துக்கொண்டு கெஞ்சின. தது?"
தொடர்ந்து மேலும் ெ வாய்விட்டு அழத் தொடங் - 'அதற்காக உண்மையையும் .
கட்டான நிலை".
'அக்கா!' என்று பா கெஞ்சினன் பொன்னுத்துரை டும் என்கிட்டே கேக்காே யெண்டா நானே உனக்கு செ பாக்கியம் அவனது முக பின் வலது கையை அவன் மு 'சரி, நான் கேக்கேல்லை 6 சத்தியஞ் செய்துதா. இனி செய்ய நினைக்கக் கூட மாட்ட 'நான் ஏனக்கா தற்கொ * சத்தியஞ் செய்' என். மல் கத்தினுள் பாக்கியம். தரேல்லை. பிறகு வந்து எ6 டாய். இருக்கிற பெட்டைப்

r 141
ப் போட்டுக் கொண்டு உட் ளாக அடங்கியிருந்த மனக் சோடா புட்டியைப்போலப் 'ப் பாக்கியத்தின் முகத்தை r1' என்ருன் குரல் கரகரக்க. St Frts GLIT என்று dn. L
ன்று பதறினுள் LITš6)ub.
ப் பதில் கூறுவான். நீண்ட யைக் குனிந்து கொண்டான். என்று அவனின் கைகளைப் ள் பாக்கியம். ' என்ன நடந்
மளனம் சாதித்தால் அவள் கி விடுவாள் போலிருந்தது. அவளிடம் கூறமுடியாத இக்
க்கியத்தைவிட அதிகமாகக் தயவு செய்து அதை மட் த. சொல்லக்கூடிய கதை ால்லியிருக்க மாட்டனு?' த்தைக் கூர்ந்து பார்த்தாள். ன்னே நீட்டினுள். விடு. ஆன, எனக்கு நீயொரு ஒரு நாளுமே தற்கொலை னெண்டு' லை செய்யப்போறன்.' று அவனை மேலே பேசவிடா நீ எனக்கு சத்தியஞ் செய்து ன்னை உயிரோடே பாக்கமாட் பொடியள் எப்பிடிப் போட்

Page 147
142
டாலும் பரவாயில்லையெண்டு குதிச்சிடுவன்...''
அவளின் குரலில் தெரிந் னுத்துரையை மெய்சிலிர்க்க
''சத்தியமா இனி நா நாளும் மாட்டன க்கா'' என்
துச் சத்தியம் செய்தான். உடனே விடவில்லை.
''நீயும் இல்லாட்டி எனக் துணைக்கிருக்கினம்'' என் றாள் கண்களைத் துடைத்துக் கொ கொண்டாள்.
' 'சரி, ஒரு ஐஞ்சு நிமிஷத்து வாணியோடையோ கதைச் டிட்டுப் போகலாம்''. -- ''தயவு செய்து இதிலைம யக்கா'' என்று கெஞ்சினான் அவன் குரலில் தீவிரமிருந்தது டாமே இங்கை வந்து சாப் நல்லாயில்லை என்றது மட்டு சிலே நான் எதிர்பாக்கிற மா கடையிலே சாப்பிட்டாத்தா திக்கிட்டிருக்கும்''
''கடைச் சாப்பாடு உன பாக்கியம் பரிதவிப்புடன். ெ
''இன்றைக்கு உலகத்தி டைய வாழ்க்கை கடைக ளி
''சரி, இன்றைக்கு மட்டு என்ரை மன சுக்குக் கொஞ்ச றாள் பாக்கியம் கடைசிய அதற்கு மேலும் மறுக்கமுடி

"பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
கல்லடிப் பாலத்திலேயிருந்து
த்த அன் பின் தீவிரம் பொன்
வைத்தது. ன் அப்பிடி நினைக்ககூட ஒரு று அவளின் கையைப் பிடித் பிடித்த கையை பாக்கியம்
க்கு இந்த உலகத்திலே ஆரடா தழுதழுத்த குரலில். அடுத்து Tண்டு அவசரமாக எழுந்து
ந்துக்கு நீ கீதாவோடையோ சுக் கொண் டிரு. சாப்பிட்
ட்டும் என்னை வற்புறுத்தாதே
பொன்னுத்துரை. ஆயினும் து. ''அக்கா! வீட்டிலே சாப்பி "பிட்டா பாக்கிறவையளுக்கு டுமில்லே , அப்பாவின்ரை மன ற்றமும் வராமேப் போயிடும். ன் அவருக்கு மனசிலே உறுத்
க்கு ஒத்து வருமா?'' என்றாள் பான்னுத்துரை சிரித்தான். மலே முக்கால் வாசி ஆக்க ளு
லதான் நடக்கு தக்கா...'' மா வது சாப்பிட்டிட்டுப்போ. ம் ஆறுதலா இருக்கும்'' என் Tக. பொன்னுத்துரையி னால்
யவில்லை,

Page 148
ܐܚܝܓ.
(o) Lurr Gör GOT LħLorr Grifaðir L976ŷr&mrs6ŷr
சுந்தரி சமையலறைக்குள் களின் உரையாடல்களைத்தா கொண்டிருந்தாள். திங்கட்கி சாமியின் பெயரும் அடிபடுமே மாக இருந்தது. கடைசி வரை நிம்மதியாக மூச்சு விட்டுக் செ
22
ஒரு மாதம் ஆவத களுக்கு மேல் தமக்கையாருக் மூர்த்தி, உடைந்த இசைத் த வரியையே அலறுவதுபோல, ! தால் ஐந்து வருடங்களுக்குள் வாக பெருக்கக் கூடிய வியா இருக்கின்றன என்று திரும் தான் அவன். பாக்கியம் கல றுக்கும் பதில் அனுப்பாமல் கடிதம் எழுதியிருந்தான் அ தொழிலை விட்டுவிட்டு வீட்டி
அந்தக் கடிதத்தைப் உண்டான எரிச்சல் கொஞ்ச தன் ஆத்திரத்தையெல்லா பதில் அனுப்பியிருந்தாள்.
- கொண்னனைப் போல பிறப்புத்தான் பிறந்திருக்கிரு கொள். ஆணுல், என்ரை முக, சரிதான். என்னுேடே கூடப்
தரங்கள் மட்டுந்தானென்று
இந்தக் கடிதத்தை அனு பின்புதான் தம்பியார் .ஏ

1 4 3
அதுவரை இருந்து அவர் ான் கவனமாகக் கேட்டுக் ழமைப் பிரச்சனையில் கந்த ாவென்று அவளுக்குக் கலக்க T அது இல்லாமல் போகவே ாண்டாள் அவள்.
e
நற்குள் ஏழெட்டுக் கடிதங் கு அனுப்பிவிட்டான் சுந்தர 5ட்டு திரும்பத் திரும்ப ஒரே ஐயாயிரம் ரூபாப் பணம் தந் அதை ஐம்பதினுயிரம் ரூபா "பார வசதிகள் கொழும்பில் பத் திரும்பக் குறிப்பிட்டிருந் டைசி வரை கடிதங்களொன் போகவே, பயமுறுத்தி ஒரு வன். பணம் தராவிடில் ல் வந்து இருந்து விடுவானும், பார்த்ததும் பாக்கியத்துக்கு நஞ்சமல்ல. நாலே வரிகளில் ம் கொட்டி அவனுக்கொரு
நீயும் ஒரு உணர்ச்சிகெட்ட ?ய். நீ விரும்பியதைச் செய்து த்திலே முழிக்காமல் விட்டாச் பிறந்தது பொம்பிளைச் சகோ எண்ணிக்கொள்ளிறன்'- ப்பி நாலைந்து நாட்களுக்குப் ன் பணம் கேட்டானென்ற

Page 149
144 ଓଗ
உண்மை பாக்கியத்துக்குத் ெ தியாக நின்ற கடையின் முதல முஸ்தாபாவுக்குத் தெரியப்படு 'பிள்ளை சங்கதி தெரியு தமும் கையுமாக வந்து நின்ற பகீரென் ருகிவிட்டது.
'என்ன நாநா?' என்ரு5 " சுந்தரமூர்த்தியைக் கன சாம். ரொம்பக் கெட்ட குதிரை ரேஸ் எழுதி ஏகப்பட் கடைக்கே அவமான மாப் ே எழுதியிருக்கிருன் மனிஷன். தாலேதானும் நம்பிக்கையா காலமும் கவனியாமே இருந்தி
பாக்கியம் தலையைக் குனி மும் கவலையும் அவளை மென் திது
"இப்ப புக்கி நடத்திற இருக்கிழுணும்' என்ற கடை "என்ரை மானத்தையும் இவன்' என்று முணுத்த பட
5TLIT.
அவரின் கடைசி வார்த்ை யாகப் பாக்கியத்தின் இருதயத் இப்படியான பொறுப்பற்ற ச வனை மனதுக்குள் நொந்து ( பூராவும் அடிக்கடி கண்கள் அவள்.
சுந்தரிக்கும் சுந்தரமூர்த்
மாகத்தான் இருந்தது. அவன் கவலையல்ல அவளுக்கு, தன்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
5ரிய வந்தது. அவன் சிப்பந் ாளிதான் அந்த விபரத்தை |த்தியிருந்தார்.
மா?' என்று முஸ்தாபா கடி போதே பாக்கியத்துக்குப்
கலக்கத்தோடு.
>டயை விட்டு விலக்கியாச் சகவாசங்களாம் அவனுக்கு, ட கடனுமாம். தன்ரை பாச்செண்டு கவலைப்பட்டு நான் அனுப்பின ஆளென்ற இருப்பானென்று இத்தினை |ட்டாராம்.' -
ந்து கொண்டாள். அவமான று தின்றுவிடும் போ லிருந்
ஒராளுக்கு கையாளாப்போய் சி விபரத்தையும் கூறிவிட்டு,
கப்பலேத்திப் போட்டான் டி திரும் பிச் சென் ருர் முஸ்
த பழுக்கக் காய்ச்சிய கம்பி த்தில் சுரீரென்று இறங்கியது. கோதரர்களைத் தந்த ஆண்ட கொண்டாள் அவள். அன்று
கலங்கிக் கொண்டிருந்தாள்
தியின் மீது பொல்லாத கோப கெட்டுப்போகிருனே என்ற லுடைய சொந்த விஷயமும்

Page 150
பொன்னம்மாளின் பிள்ரைகள்
அவனுல் தடங்கலாகின்றதே ளுக்கு.
கந்தசாமி இப்போது அ6 இரவு வேளைகளில் வருவதில் பொன்னுத்துரையைச் சந்தி அத்தனை கலக்கத்தை கொடுத் யங்களிலும் வீரன்தான். ஆ அவன் தன் வீரத்தனத்தைக்
அன்றிரவு நிகழ்ச்சியால் பயந்து விட்டாள். கந்தசாமி ளாமல் தப் பிக்கொண்டாலும் பரீட்சை செய்து பார்க்க வில்லை. பாக்கியம் அறிந்த நடக்குமென்று எண்ணவே சில் லிட்டது. ஆயினும், பருவ யும் அவளால் கட்டுப் படுத்தி கந்தசாமியும் ருசி கண்ட கொந்தளிப்பைக் கிளறிக் கெ வொரு கடிதமும் விரகதாட வாக இருந்தன. எங்கே அவ மென்று துடித்துக் கொண்டி கடைசியாகக் கந்தசாமி தத்தில், ஒரு வாரத்துக்குப் மாமாங்கக் கோயிலின் தீர்த் வரும்படி எழுதியிருந்தான். அது. வந்தால் தனிமையில் வாய்ப்பை உண்டாக்க முடிய அவன்.
சுந்தரிக்கும் இதொரு அ பட்டது. பொன்னுத்துரைை மாமாங்கத்துக்கு அழைத்துப் தென்முல் பாக்கியமும் மறு

145
என்ற கவலைதான் அவ
பளைத் தனிமையில் சந்திக்க லே, நடுநிசியில் ஒரு நாள் 'த்த அனுபவம் அவனுக்கு திருந்தது. அவன் பல விஷ ல்ை, உதை வாங்குமளவுக்கு காட்டிக் கொள்வதில்லை. , சுந்த ரியும் வெகுவாகப் அன்று அகப்பட்டுக் கொள் இன்னெருதடவை விஷப் அவளுக்குத் துணிவுண்டாக ாளென்ருல் அடுத்து என்ன பயத்தினுல் அவளது உடல் வ உணர்ச்சிகளின் வேகத்தை க்கொள்ள முடியவில்லை.
பூனையாக சுந்தரியின் மனக் ாண்டிருந்தான். அவனது ஒவ் வேதனையைத் தூண்டுவன ளைத் தனிமையில் சந்திக்கலா ருந்தான் அவன்.
எழுதி அனுப்பியிருந்த கடி பின் நடைபெற இருக்கும் தத் திருவிழாவுக்கு அவளை இரவில் நடக்கும் நிகழ்ச்சி சந்தித்துக் கொள்ள தன்னல் மென்று குறிப்பிட்டிருந்தான்
ருமையான யோசனையாகப் யக் கெஞ்சினுளென்ருல் அவன்
போ வான். அவனுேடுபோ வ க்க மாட்டாள். கோயிலுக்குப்

Page 151
746 டு
போய்விட்டால் அவனை ஏமா தரிக்குப் பெரிய வேலையல்ல. காருகிறவன் அவன். LITT UT தால் போதும் பொன்னுத் விட்டு அவளும் ஒரு 'நண் பி 6 சென்ருளென்ருல் நாலு மணி லாம். அவன் உட்கார்ந்திருந் திருந்து கதை பேசிக் கொண் 1 சுந்தரியின் திட்டம் இது ணைப் போடுவதுபோல்தான் தைத் தீர்த்தத் திருவிழாவுக் கூறியிருந்தார் முஸ்தாபா. ெ ருந்த பாக்கியத்திடம் ெ கோயிலுக்கு அனுமதி கே அவளுக்குப் புரிந்திருந்தது. யாது. நிச்சயமாகத் தமக்கை யிருக்கும். ஒரு காலத்தில் ை வாங்கிய அறை இன்னும் அ சுந்தரி என்ன செய்வதெ குழப்பிக் கொண்டிருந்தாள். யிடம் ஒரு முறைபோய்க் ே என்று கூடக் கடைசியாக எ விட்டு அந்த இரக்கத்தினுலா அக்கா அனுமதி கொடுக்கமா ஆணுல், சுந்தரியின் நல் தத் திருவிழா நடப்பதற்கெt மல்லிகா என்ற சக ஆசிரியை சியைப் பார்ப்பதற்கென்றே திருந்தாள் மீனுட்சி.
சுந்தரிக்கு இது ஒரு வை ணுெரு வகையில் கவலையாக 6 போகும் சந்தர்ப்பம் தான

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
"ற்றி விட்டுச் செல்வது சுந் கதை கண்ட இடத்தில் உட் வது ஒரு நண்பன் கிடைத் துரையை அவனுேடுவிட்டு யைத் தேடிப் போவதுபோல் நேரம் தாமதமாகியும் வர இடத்திலேயே உட்கார்ந் டிருப்பான்.
தான். ஆணுல், அதில் மண் சுந்தரமூர்த்தியின் விவகாரத் கு முதல் நாள் காலையில் வந்து
வந்து வெடித்துக் கொண்டி
பான்னுத்துரை கூடப் போய் ட்க விரும்பமாட்டானென்று அவளும் போய்க் கேட்க முடி கயிடம் அடி வாங்க வேண்டி
கக் கடிகாரம் கேட்கப்போய்
வளின் நினைவில் இருந்தது. நன்று தெரியாமல் மூளையைக் அடி வாங்கினு லும் தமக்கை கேட்டுப் பார்த்து விடுவோமா எண்ணினுள் அவள். அடித்து வது பிறகு போய் வரும்படி
LT6 (TP
ல காலமோ என்னவோ தீர்த் ன்றிருந்த அன்று பின்னேரம்
ப ஒருத்தியோடு இந்த நிகழ்ச் அக்கரைப்பற்றிலிருந்து வந்
கயில் மகிழ்ச்சியாகவும் இன்
வும் இருந்தது. கோயிலுக்குப் }கவே கிடைத்தது சந்தோஷ

Page 152
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
மென்றாலும், மீனாட்சியோடும் சென்றால் அவர்களை விட்டு வில யாதென்று அவளுக்குத் தெரிய பட்டாலே கண் குத்திப் பாம்பு மீனாட்சி.
அப்படியிருந்தும் அன்றிர போது அங்கு வந்திருந்த
கோ யிலைச் சுற்றிப் பார்க்கும் ச ரியமாக ஏமாற்றிவிட்டுச் செல் நேரத்துக்கு மேலாகக் கந்தன் விட்டுத்தான் திரும்பி வந்தா கழிக்க வாய்ப்பேற்படாவிட்டா நெருக்கமாக அவனை நெருங் தோஷம் அவளுக்குப் பாதித் தி
தாக அமைந்தது.
23.
அடிபட்ட புலியை வி யோடு சில நாட்களாக உள் ருந்தான் பா ரூக்.
* ஒரு கழுதை அது . தினமு போட்டுப் போகுது . அது கின்ன யும்' என்று சித்தி பரீதா ( அ வன் அறிந்தானோ, அன்றிலி வெஞ்சினம் அவனிடம் தோல் சுந்தரி தன்னோடு இழையும் 2 அவனைச் சீண்டிக்கொண் டிருந்
சுந்தரியை அவன் படமா பழகிய நெருக்கம், பின்பு

147
அ வள து சிநேகிதியுடனும் >கி வெகுநேரம் நிற்க முடி ம். சிறிது சந்தேகம் ஏற் பால் கவனிக்கக் கூடிய வள்
வு கோயிலுக்குச் சென்ற
சிநேகிதி ஒருத்தியோடு பாக்கில் தமக்கையைச் சாது ன்ற சுந்தரி, அரை மணி Fாமியோடு ஒன்றாக நின்று 'ள். அவனோடு தனிமையில் Tலும் சனநெருக்கத்தோடு கி அணைத்துத் திரிந்த சந் திருப்தியையா வது கொடுப்ப
ஊடக் குரோதமான மன நிலை ளூரக் கொதித்துக்கொண்டி
ம் பின் னாலே வந்து கத்திப் மர மூஞ்சியும் முகரக்கட்டை கேலி செய்ததாக எப்போது ருந்தே அடிபட்ட புலியின் ன்றிவிட்டது. போ தாத தற்கு ஐக்கியத்தை அவ னிடம் கூ றி 5தான் கந்தசாமி. - ளிகைக்கு அழைத்துச்சென்று அ வ ளின் வீட்டுக்குப் போய்

Page 153
148 Gc) L.
அந்த நெருக்கத்தைப் பூரண யம்.ஒவ்வொரு நிகழ்ச்சியை ஒன்றுக்குப் பத்தாகக் கந்தசா மனதிலெழும் குரோதத்தை குக்குச் சிரமமாக இருக்கும்.எ தச் சித்தி பரீதாவைத் தனிை போய் இவன் அனுபவிக்கிற விக்கவேண்டுமென்று உள்ளூ மூண்டுகொண்டிருந்தது.அந்த கத் திருவிழாவுக்குச் சென் கெட்டிக்காரத்தனமான விஷ போல சுந்தரி வந்து நின்ற கின் கண்கள் காணவே அவை கொண்டு சனக் கூட்டத்துக் தான் கந்தசாமி.
பாரூக்கினல் அதன் பின் முடியவில்லை. ஒரேயொரு எ பூராவும் வியாபித்து அவனை ருந்தது. " சித்தி பரீதாவைக் ே யிடம் அனுபவிக்கிறதை வி வேண்டும். அவ்வளவுதான். சுந்தரியை அனுப்பிவிட் வெற்றிப் பெருமிதத்துடன் "எப்பிடியடா என்ரை குமைந்துகொண்டிருந்த ே வெடித்தது.
'உன்ரை சரக்குக் கிடக் வளை நாளைக்குத் தூக்குவமா
'சித்தி பரீதாவையா?" னைப் பார்த்தான். பாரூக்கின் னது கண்களில் பளிச்சென்று

நான் இனம் மாளின் பிள்ளைகள்
எமா க்கிக் கொண்ட சாதுரி யும் கூச்ச நாச்சமில்லாமல் மி விபரித்துக் கூறும்போது அடக்கிக் கொள்ளவே பாரூக் ப்படியும் ஒரு நாளைக்கு அந் மையாகக் கடத்திக்கொண்டு தை விட அதிகமாக அனுப ர அவனுக்கொரு வெறி வெறி அன்றிரவு மாமாங் றதோடு உச்சமாகிவிட்டது. யமொன்றைச் சாதிப்பவன் அரைமணி நேரமும் பாரூக் ா நெருக்கமாக அனைத்துக் குள் நடமாடிக்கொண்டிருந்
s
பும் நிதானப்பட்டுக்கொள்ள ண்ணம்தான் அவன் மனம் ப் பேயாக ஆட்டிக்கொண்டி கொண்டுபோய் இவன் சுந்தரி விட அதிகமாக அனுபவிக்க
-டு வந்து அவன் முன்னுல் நின் முன் கந்தசாமி, சரக்கு?' பாரூக்கின் மனதில் வகம் குபிரென்று பொங்கி
கட்டும். அந்தத் திமிர் புடிச்ச مر י י? .
கந்தசாமி வியப்புடன் அவ மனதிலிருந்த வேகம் அவ தெரிந்தது,

Page 154
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கந்தசாமிக்கு உற்சாகம் ! சாகஸத்தைச் செய்து சித்தி ட றால், அவளை அனுபவிப்பதில் கிடைக்குமல்லவா?
''இன்றைக்குத்தா னடா என்று அவனைத் தட்டிக் கொ
''ஆம் பிளையள் நாங்கள் ? அது என்ரை ஆள் மாதிரி லாட்டி இப்புடித்தான் அவள் தது மாதிரி ஒரு பாடம் ப ஆம்பிளைக்கும் பெம் பிளைக்கு ! இருக்கப் போகுது?''
இதன் பின்பு சித்தி ப போகலாம் என்பதைப் பற் போட்டான் அவன். இரவு அ பதால் சுந்தரி மறு நாள் நெர் யென்று கூறிவிட்டுப் போ இலகு வாக இருந்தது. பா ரூ பெருமாள் மாடு போலத் த ருந்தான். அவனுக்குத் தேவை படும் முறை எப்படியிருந்தா
இருவரும் இரவோடிரவ மா ன கார் டிரைவர் ஒருவனை து க்குப் பங்காளியாக்கிக்கொ ரூபா வும் கொடுத்து சித்தி ப. பில் சிறிது நேரத்துக்கு விட்டு களின் ஒப்பந்தம் .......
மறு நாள் காலையில் தை! தனியாக வந்துகொண் டிரு ந் சுந்தரி இல்லாததால் விரை எண்ணத்துடன் முக்காட்டை குனிந்த தலை நிமிராமல் விற

149
வந்துவிட்டது. இப்படியொரு பரீதாவைக் கடத்திச் சென் ல் அவனுக்குமொரு பங்கு
நீ சரியான ஆம் பிளை'' டுத்தான் கந்தசாமி. ஒரு பெம் பிளையை விரும் பினா பின் னாலே வரோணும். இல் நகள் வாழ் நாளிலே மறக்கா டிப்பிக்கோணும். இல்லாட்டி ம் என்னதான் வித்தியாசம்
ரீதா வை எப்படிக் கடத்திப் றி மள மளவென்று திட்டம் எத்தனை நேரம் தூக்கம் விழிப் =வு நிலையத்துக்கு வரவில்லை அ து அ வன து திட்டத்துக்கு க் அவன் என்ன கூறினாலும் கலை யை அசைக்கும் நிலையிலி பயானது காரியசித்தி. செயற்
ல் தான் என்ன? Tகப் போய் நன்கு சிநேகித யும் கண்டு பேசி இத்திட்டத் எண்டார்கள். பணமாக நூறு ரீதாவையும் அவன் பொறுப் விெடவேண்டும் என்பது அவர்
யல் பயிற்சி வகுப்புக்கென்று தாள் சித்தி பரீதா.துணை க்குச் ந்து போய்விடவேண்டு மென்ற - நன்றாக இழுத்துவிட்டபடி வவிறுவென்று நடந்து கொண்

Page 155
罩50 G
டிருந்தாள் அவள், வீட்டுக்கும் கும் இடையிலுள்ள ஒரு பகுதி மாட்டம் குறைந்த ஒரு பகு பரீதா நெருங்கிக்கொண்டிரு யிலிருந்து வந்த கறுப்பு நி கடந்துபோய் சட்டென்று ஒ( கொண்டு வேகமாகத் திரும் ட கவனிக்கவில்லை. கார் கிறிச்ெ நின்றபோதுதான் அவள் : பார்க்க முயன்ருள். அதற்குள் காரியங்கள் துரிதமாக நடை அரையடி நீளமான "கிற ரென்று பின் கதவைத் திற பாரூக், சித்தி பரிதாவின் வி தான். வாய்விட்டு அலறக்க மான நிலை. அடுத்த வினடி ஆ புற ஆசனத்தில் போய் விழு கந்தசாமியின் கரங்கள் இர அவளின் வாயையும் தோள் டன. அடுத்த விஞ டி கார் க விட்டது.
சித்தி பரீதா தரையில் ே முடிந்த மட்டும் திமிறி தன்ை விடுவித்துக்கொள்ள முயன்ரு பார்த்தாள்,கால்களால் உை பிராண்ட முயன்ருள், ஒன்றுே கந்தசாமியின் பிடியும் கால் உடும்புப் பிடிகளாக அவளை
' குட்டி துள்ளுத டா சிமிட்டினன் கந்தசாமி, பா இடுப்புக்குச் சற்றுக் கீழாக அ தொடையில் ஒரு கிள்ளுக் கி

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகு ஷ்
பிரதான ருேட்டுச் சந்திக் வீடுகளற்ற, ஆட்கள் நட நதி, அந்த இடத்தைச் சித்தி ந்தபோது எதிர்ப்புறத் திச்ை |றக் காரொன்று அவளைக் ந அரை வட்டம் போட்டுக் பியது. சித்தி பரீதா அதைக் சன்ற ஓசையோடு அவனருகே திகைத்துப் போய் திரும் விப் மின்னல் வெட்டுவதுபோல் பெற்றன. ரீஸ் கத்தியொன்ருேடு படா |ந்துகொண்டு குதித்திறங்கிய பலது கையை எட்டிப் பிடித் டிட முடியாத ஒரு ஸ்தம்பித அலங்கோலமாகக் காரின் பின் ந்தாள் அவள் உள்ளேயிருந்த ாண்டும் அசுர வேகத்தோடு புறத்தையும் அமுக்கிக்கொண் ாற்ருக விரையத் தொடங்கி
பாட்ட மீனுகத் துடித்தாள். ன அவர்களின் பிடியிலிருந்து ஒள். வாயைத் திறந்து அலறப் தத்து, கைகளால் அவர்களைப்
மே பலிக்கவில்லை. தலைப்புறம் -
புறமாகப் பாரூக்கின் பிடியும் r அழுத்திக்கொண்டிருந்தன. மச்சான்' என்று கண்களைச் ரூக் விகாரமாகச் சிரித்தபடி அவளின் வலது பக்கப் பெருந் ள்ளினுன்,

Page 156
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
'துள்ள ட்டும் துள்ள ட்டு துக்கென்று தான் பாப்பமே
கால்கள் தவறி நெருப்பு டாற்போல் சித்தி பரீதாவி வென்று கண்களிலிருந்து நீர் ஆண்டவமே!..' என்று உயி அந்த வினடி பாழாய்ப் பே கூடாதா?
புதுமையானதொரு பொ கண்டுவிட்டால் சிறு குழந்தை தொட்டுப் பார்க்குமே. அதை இருக்கிருர்களே என்பதைக்க கள் ம்ோக வெறியினுல் பளட சியான உடல் பகுதிகளை அ பாரூக், உடலிலுள்ள ஒவ்ெ சித்தி பரீதா வுக்குப் பதறித்
உம்மா!. என்று நெருங் நினைத்துத் தவித்தாள் அ நடப்பதுபோல யாராவது ஒ பாவிகளிடமிருந்து அவளைக்
திடீரென்று உடலில் பு போல விறைத்துக்கொண்டு கந்தசாமி. பொன்னுத்துை எதிர்ப்புறத் திசையிலிரு மீனுட்சியும் மல்லிகாவும் ப யம் பாடசாலையில் நிற்கே நேரத்துடனேயே அவர்களை பற்றில் விட்டுவிட்டு வருகிரு
கந்தசாமி ஒரு நொ!
** டேய் பாரூக்' என் தோள்புறத்தில் அவசரமா துரை வாருன் திமிருமல் க
 

5.
ம்.இன்னும் எவ்வளவு நேரத்
க் குழம்பிற்குள் விழுந்துவிட் ன் உடல் துடித்தது, கரகர சொரிய, 'ஆண்டவனே!. ர் வாதனையோடு தவித்தாள். ான உயிரா வது போய்விடக்
ாருளைக் கண்களின் முன்னுல் நகள் ஆசையோடு தொட்டுத் தப் போல, அருகில் இருவர் கூட உணராத வன்போல கண் ளக்க சித்தி பரீதாவின் எழுச் முக்கி அமுக்கிப் பார்த்தான் வாரு உயிர் அணுக்களுமே த் துடித்தன. வாப்பா!. கிப் பழகிய எல்லோரையுமே வள், தெய்வ அற்புதத்தால் ருவர் அங்கே வந்து இந்தப் காப்பாற்றக் கூடாதா? ன்ெசாரம் பாய்ந்துவிட்டவன் ,
நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தான் ரயின் கறுப்பு நிறக் கார் ந்து வந்துகொண்டிருந்தது. ரிட்சைச் சமயமென்று அவசி வண்டுமென்பதால் காலையில் க் கொண்டுபோய் அக்கரைப் *ன் பொன்னுத்துரை. டிக்குள் உஷாராகிவிட்டான். ாறு அருகிலிருந்த பாரூக்கின் க இடித்தான். 'பொன்னுத் வனமாப் பிடி.'

Page 157
52 G
சித்தி பரீதாவின் மனதி கொண்டிருந்த நம்பிக்கைெ மலையாக நிமிர்ந்துவிட்டது.
"அண்ணே1" என்று அந் அலறி,உதவி கோர விழியில்லி தில் மூண்டெழுந்த வேகம் சக்தியைக் கொடுப்பது போ4 யும் கூட்டி ஒரு திமிறல் தி வலிமையான பிடிக்குள் அக "எகிறி மேலெழுந்து காரின் கீழே விழுந்தது.
'இறுக்கிப் பிடியடா கத்தியபடி விருட்டென்று எ மேல் உட்கார்ந்துகொண்டா சித்தி பரீதாவுக்கு மூக கடைசியென்று தோன்றிய ந யாகச் சிதறி மறைய,பாரூக்கி கிக்கொள்ள முடியாமல் உ தொடங்கினுள் அவள்.அவளி ருந்தது.
'அவன் காரைத் திரு சாமி பயத்துடன் கத்தியது ருந்து கேட்பதுபோல் அவளு முற்முக இருளுக்குள் அமிழ்ந்

திணில் சரிந்து சரித்துபோய்க் யல்லாம் ஒரு வினுடிக்குள்
த அவலத்துக்கு வாங்விட்டு 0ாவிட்டாலும் அவனின் மன அவளுக்கு அசுரத்தனமான லிருந்தது.பல மெல்லாவற்றை மிறிஞள்.இரு ஆண்களினது ப்பட்டிருந்த அவளது உடல்
கூட்டோடு மோதிப் பின்
இந்தச் சைத்தானை' என்று ழுந்து அவளின் வயிற்றுக்கு ன் பாரூக்,
ச்சு மூட்டிவிட்டது. கடைசி
ம்பிக்கையும் பொடிப்பொடி கின் உடல் கனத்தைத் தாங் யிர் போவது போல் முனகத் ரின் நினைவு தவறிக்கொண்டி
ப்புகிமு னடா' என்று கந்த எங்கோ தொலைதூரத்திலி
க்குக் கேட்டது. சித்தி பரீதா
துகொண்டாள்.
-:خیر')",

Page 158
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
24.
பொன் னுத்துரை எ வைக் கடத்தி வந்த கா ை மீனாட்சியையும், அவளின் நம் துச் சென்றபோது மல்லிகா |
அப்போது எண்ணித் தனக்கு தான் அவன்.
மல் லிகா நல்ல வாயாடி. இருந்தது.
''மீனாச்சீ! இன் றைக்கு ' இருந்தும் மாமாங்கத் திருவி, பட்டது பிழையாப் போச்சடி ளாலை வீணாக் கஷ்டம்.'' பொ அழைத்து வர நேரிட்டதைக் டிக் கூறியபோது அத்தனை வந்த சரளத்தில் பொன்னுத் டம் கேட்டான் :
''ஆடு மழைக்குள்ளே ந அழுத கதை தெரியுமா உங்க
'' ஓ, நல்லாத் தெரியுமே! கேள்வியை வைத்தே அவனை மொழி சொல்ல வந்திட்டி ஏன் ஓநாய் அழுதது தெரியும்
''ஏன் அழுதது?...அதை என் று சொல்றது. ஆட்டை தானே ஓநாய்?'' பொன்னுத் அவள் ''ப்பூ...'' என்று ( பிதுக்கியபடி கைகொட்டிச்

153
எதேச்சையாகவே சித் திபரீதா ரக் க வ னித்தான் . காலையில் ண் பிமல் லிகாவையும் அழைத் கூறிய ஒரு கதையைத்தான் தள் சிரித்துக் கொண்டு வந்
- குறும்புத்தனமும் அதிகமாக
எக்ஸாம்' பள் ளிக் கூடத்திலே ழாவை நான் பாக்க ஆசைப் 1.உன்ரை அண்ணாவுக்கு எங்க என்னுத்துரை காரில் தங்களை குறிப்பிட்டு மல்லிகா இப்ப நேரம் அவளோடு கதைத்து -துரை விளையாட்டாக அவ ளி
உனஞ்சு போச்சென் று ஓநாய் களுக்கு?''
'' என் றவள் அடுத்து அதே - மடக்கினாள். ' ' பெரிசா பழ. யளே, ஆடு நனைஞ்சுதெண்டு
மா?''
த்தான் 'முட்டைக் கண்ணீர்'
அடிச்சுத் தின் னிற மிருகந் துேரை அலட்சியமாகக் கூற, குழந்தை போல் உதட்டைப் - சிரித்தாள். ''ஓநாய் ஏன்

Page 159
154
அழுதது தெரியுமா? மழைய இறைச்சி வலிச்சுப் போமாம்
மீனாட்சி விழுந்து விழு துரையும் சிரித்துவிட்டான்.
இந்த நிகழ்ச்சியை எண் வரும்போது தான் எதிர்த்தி ருந்த காரொன்றுக்குள் வதை எதேச்சையாகக் க வ வம் அணிந்திருந்த பஞ்சா ! வாட்டில் தெரிந்த முகமும் தெரிந்த தென் றா லும் அவனு. தாவின் எண்ணம் தான் உ காரின் நான் கு சக்கரங்க அமுக்கிக் காரை நிறுத்திய வ ழியே காரைத் திருப்பினான் பார்வையிலிருந்து மறையும்
பொன்னுத்துரை கா ரிக எல்லை க்கே அமுக்கினான்.றோட அவசரம் அவசரமாக ஒது ஒதுங்கிய வேகத்தில் தவறி நீ ரொருவர் ' ' நாசமாப் போ! யிட்டா கண் மூக்குத் தெரியிற் கொண்டே சென்றார்.
சித்தி பரீதாவைக் கடத் பக்கம் திரும் பியது. இதற்குள் வுக்கு அந்தக் காரை அண்மி பா ரூக்கும் திகிலோடு தி ரும் ட
''வேகமாப் போடா என் று டிரை வரின் தோள் கொண்டிருந்தான் கந்தசாமி வேண்டிய நிலை அப்போது

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பிலே நனைஞ்சா ஆட்டின்ரை ".அதுக்குத்தான்.''
ந்து சிரித்தாள். பொன்னுத்
ணி ய வாறு பொன்னுத்துரை செயிலிருந்து வந்துகொண் டி உருவமொன்று 'எகிறி' விழு னித்தான் அவன். அந்த உரு பிப் பாணி உடையும், பக்க - மின்னல் வேகத்தில் தான் க்குச் சட்டென்று சித்தி பரீ உண்டானது. அடுத்த வினாடி. ளும் வீரிட்டலற, பிரேக்கை வன், விறுவிறுவென் று வ ந்த ". அதற்குள் அந்தக் கார் கண் தூரத்துக்குப் போய்விட்டது . ன் 'அக்சிலரேற்றரை' அதன் ட்டில் போகிற, வருகிறவர்கள் ங்கிக்கொண்டு நின்றார்கள். லெத்தில் விழுந்து விட்ட கிழவ றவங்களுக்குக் கர் ரிலே ஏறி தேயில்லை'' என்று திட்டிக்
திச் சென்ற கார் வலையிறவுப் - பொன்னுத்துரையும் ஓரள" த்ெது விட்டான். கந்தசாமியும் பித் திரும்பிப் பார்த்தார்கள். மச்சான், வேகமாப் போடா'' புறத்தை அடிக்கடி இடித்துக் .சித்தி பரீதாவைக் கவனிக்க அவனுக்கோ பா ரூக்குக்கோ

Page 160
G) Lurr Går 60T Lb Lorr Ghlasör i 96ïr &T sa
இல்லை,உணர்வில்லாமல் அறு மலர் மாலையைப் போலத்
அவள் உணர்வோ டிருந்தபே பட்ட கிலியினுலோ என்ன போல் வெளுத்துப்போயிருந்
பொன்னுத்துரையின் வந்துவிட்டது.சித்தி பரீதான டிரைவர் இதை முந்திக்கொ காரைச் சாமர்த்தியமாக வ
பொன்னுத்துரையிடம் ருேம் என்பதைவிட, கைக்ெ போய்விடுமோ என்பதுதான் தது. அந்தக் கலக்கத்தோடு திடீரென்று உணர்வற்றுக் உடலை, தலையிலிருந்து கால் பார்த்தான். அவனது முகம் ( இரண்டும் இறுகின. அடுத்த மளவென்று அவள் அணிந்தி கொண்டு அவளின் சூடான லத் தொடங்கின. சமயம் ( வேகத்தைப் பார்த்துக் கந் போய்விட்டான்.
அந்தச் சமயமென்று வுக்கும் உணர்வு வரவேண்டு எழுந்தவள் கால்கள் இரண் கொண்டு பாரூக்கின் முகத்ை அவளின் கழுத்தைப் பற்றிக் அது இலேசில் முடிகிற காரி பரீதா ஓங்கி உதைத்த உதை புறத்தில் விழுந்தது. பொன் தொடர்ந்து வருகிருனென்

访 I55
த்த தரையில் விழுந்துவிட்ட
துவண்டு போய்க் கிடந்தாள் பாது அவளின் மனதிலேற் வோ முகம் இரத்தமற்றது தி து.
கார் மிகவும் நெருக்கமாக வக் கடத்திச் சென்ற காரின் ண்டு போகவிடாமல் தனது ளத்து வளைத்து ஒட்டினன்.
அகப்பட்டுக்கொள் ஈப்போகி கட்டியது வாய்க்கெட்டாமல் பாரூக்கின் கவலையாக இருந் தவித்துக்கொண்டிருந்தவன், கிடக்கும் சித்தி பரீதாவின் வரை வெறிக்க வெறிக்கப் விகாரமாக மாறி, தாடைகள் கணம் அவனது கைகள் மள ருந்த உடைகளைக் கிழித்துக் உடல் பகுதிகளுக்குள் செல் தெரியாமல் அவனுக்கு வந்த தசாமியே வெலவெலத்துப்
பார்த்துத்தானு சித்தி பரீதா ம்? வீரிட்டுக் கத்திக்கொண்டே டையும் பலமாக உதைத்துக் தப் பிராண்டினுள்.கந்தசாமி கீழே அமுக்கிப் பார்த்தான். யமாகத் தெரியவில்லை. சித்தி யொன்று டிரைவரின் பிடரிப் ானுத்துரை பின்னுல் காரில் ாபது சித்தி பரிதாவுக்குத்

Page 161
遭葛份 G
தெரிந்துவிட்டது. ஆயிரம் யா தில் அவளிடம் வந்துவிட்டா "அண்ணே1. அண்ணே கொண்டே ஓங்கி ஓங்கி உை ளிக்கமுடியவில்லை. கார் ருே. பார்த்தது. 'நிறுத்தடா!' 6 கந்தசாமி, கார் கிரீச்சிட்டுக் போல் பொன்னுத்துரை தன திருப்பி நிறுத்தாவிட்டால் மோதி இரண்டு கார்களும் ச பாரூக் கிறிஸ் கத்தியோ தான்.அவனைத் தொடர்ந்து சித்தி பரீதாவைக் கந்தசா உள்ளே இழுத்துக்கொண்டா பொன்னுத்துரையும் தன கீழே இறங்கிக்கொண்டான். தியைக் கண்டதும், காலடியி லொன்றில்தான் அவன் கவ6 பாரூக் கத்தியை ஓங்கிக்ெ மாக ஒதுங்கிக்கொண்ட பொ துக்கொண்டு திரும்பி மறுபடி கல்லை எடுத்து பலம்கொண்ட ஞன். 'உம்மா!' என்று அ இரண்டு கைகளாலும் பிடித் னது கையிலிருந்த கிறிஸ் க விழுந்தது. - குபுகுபுவென்று அவன்
இரத்தத்தையோ தள்ளாடி வி மாறியதையோ பார்த்துப் ெ வில்லை. அவனுக்கிருந்த வேகத் குபிரென்று தாவி கீழே கிடந்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
னைகளின் பலம் ஒரே சமயத் ற்போலிருந்தது.
rt...... ' என்று வீரிட்டுக் தத்தாள். டிரை வரால் சமா ட்டிலிருந்து விலகிச் செல்லப் ான்று பயத்தினுல் அலறிஞன் கொண்டே நின்றது. மின்னல் ாது காரை மறு ஓரத்துக்குத் அவனது கார் முதல் காரோடு ப்பையாகியிருக்கும்.
டு காரிலிருந்து கீழே குதித் வெளியே தாவிவர முயன்ற மியும் டிரைவரும் பிடித்து TTjSGIT .
எது காரிலிருந்து வேகமாகக் பாரூக்கின் கையிலிருந்த கத் ல் கிடந்த பந்துபோன்ற கல் னம் சென்றது. காண்டு பாய்ந்ததும் சாதுரிய ன்னுத்துரை, அவன் சமாளித் டயும் பாய்வதற்குள் அந்தக் மட்டும் அவனை நோக்கி வீசி அலறிக்கொண்டே நெற்றியை துக்கொண்டான் பாரூக், அவ
த்தி ' சத்தத்தோடு தரையில்
நெற்றியிலிருந்து பொங்கிய விழுபவன் போல் அவன் தடு பான்னுத்துரை தயங்கிவிட ந்தில் அவை தெரியவுமில்லை. த அந்தக் கத்தியை எடுத்துக்

Page 162
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கொண்டவன், என்ன செய்தி ஓங்கி பாரூக்கின் வலது :ே தடவை வாய்விட்டு அலறக்க வில்லை.அப்படியே அட்டைய டான் அவன்.
கந்தசாமியும் டிரைவரு கள். சித்தி பரீதாவைப் பிடி பிடிகள் எப்படி நழுவினவோ 'அண்ணே!' என்று வி பொன்னுத்துரைக்கு மேல் 6 ளின் முன்புற உடைகளெல்ே உடல் பகுதி அலங்கோலமாக பொன்னுத்துரைக்கு நெ வந்துவிட்டது. சட்டென்று கு ருந்த கத்தியை அவசரமாக டான்.கந்தசாமிக்கும் டிரை புரிந்துவிட்டது.
' காரை எடடா,காரை கந்தசாமி. டிரை வரும் உயிரி விட்டான்.பொன்னுத்துரை வருவதற்குள் அவர்களின் விட்டது.
2
சுற்றிவர ஆட்கள் லாத ஒரு பகுதியாக அந்த தாவின் மானம் அந்த அள
முக்காடாகப் போடும் புறமாக இழுத்துவிட்டு அது கும் அழகுகளை இரண்டு ை முயன்றபடி உயிர் போவது
t

157
கிருேமென்று புரியாமலேயே நாளில் குத்தினன், அத்தத் ட அவனுக்கு வலு இருக்க ாகச் சுருண்டு விழுந்துவிட்
நம் வெலவெலத்துவிட்டார் த்திருந்த அவர்களின் கைப்
தெரியவில்லை.
ரிட்டுக்கொண்டே ஓடிவந்து விழுந்தாள் சித்தி பரீதா.அவ ஸ்ாம் தாறுமா ருகக் கிழிந்து 5த் தெரிந்தது.
ருப்புக்குள் குதித்த ஆவேசம் னரிந்து பாரூக்கின் தோளிலி $ப் பிடுங்கி எடுத்துக்கொண் வருக்கும் நொடிக்குள் நிலைமை
எடடா' என்று அலறிஞன் ர்ப் பயத்தில் சுறுசுறுப்பாகி ஆவேசத்துடன் அருகே ஓடி கார் வேகமாகப் புறப்பட்டு
5.
நடமாட்டம் சற்றேனும் இல் இடம் இருந்ததால் சித்திபரீ விலாவது காக்கப்பட்டது. மெல்லிய சிறு துண்டை முன் மறைக்க முடியாமல் மறைக் 5களினுலும் மறைத்துப் பிடிக்க போலக் கதறி அழுதுகொண்

Page 163
158 - G)լ
டிருந்தாள் சித்திபரீதா, அவ தினுலும் அவளின் உடல் : போல் கூசிக் குறுகியது.
கையில் எடுத்த கத்தியை விட்டுத் திரும்பிய பொன்னு: ணுகப் பிணம் போலக் கீழே வி விலாப்புறத்தில் எட்டி உதைத் தான்.
“ “ GJIT L976ŷr2GMT (3L JIT GLib ’ ”. யாக விக்கினுள் சித்திபரீதா.
'அண்ணே நான் இனி ( னைக் கொண்டுபோய்க் கல் 6 தள்ளி விடுங்கண்ணே. மானங் இருக்கக் கூடாது. நான் செத்து பொன்னுத்துரையின் கண் டன. அந்தப் பெண்ணின் குழ தில் என்ன பாடுபடுமென்பது
'தங்கச்சீ' என்ருன் குர நடக்க இருந்த பயங்கரெ சென்று நினைச்சு மனசைத் ே விடக் கேவலமாப் பயங்கரமா நடந்தாப்பிறகும் இந்த உலக வாழுறேல்லையா? எல்லாத்ை மறந்திட்டு பேசாமே வாம்மா சித்திபரீதாவின் சோகம் யாருமேயற்ற ஒரு அனுதைக் ( அவனைப் பார்த்தாள். பொ பாகாக உருகியது. ஒரு சி, கொள்வது போல அவளை அவளை அழைத்துச் சென்று ஏற்றிவிட்டான். யாராவது

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
மானத்தினுலும், வெட்கத் கடுகாகச் சிறுத்துவிட்டாற்
வெறுப்போடு வீசி எறிந்து த்துரை ஆத்திரம் தீராதவ விழுந்து கிடந்த பாரூக்கின் $து விட்டு அவளருகே வந்
கழுத்து நெரிபட்ட பறவை
எங்கையண்ணே வர, என் படிப் பாலத்தாலேயாவது கெட்டாப்பிறகு உசிரோட துத் தொலையோணும்'. கள் இரண்டும் கலங்கிவிட் ந்தை மனம் அந்தச் சமயத் அவனுக்குத் தெரியாதா? ால் தழுதழுக்க. 'உனக்கு மான்று நடக்காமப் போச் தற்றிக்கொள்ளம்மா. இதை எத்தனையோ எல்லாம் த்திலே மனிஷர் உயிரோடே
தயும் ஒரு கெட்ட கனவா
போவம்'.
குறையவில்லை. உலகத்தில் தழந்தைபோல பரிதாபமாக *ன்னுத்துரையின் உள்ளம் று குழந்தையை அணைத்துக் தரவாகப் பற்றியபடிமெல்ல காரின் பின்புற ஆசனத்தில் அந்தச் சமயத்தில் வந்துவிட்
بی ج ۱ -

Page 164
பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
டால் நிலைமை இன்னும் மோ னுக்குக் கவலையாக இருந்தது.
சித்திபரீதா குப்புற ஆ அழுது கொண்டிருந்தாள். அ முதுகுப்புறத்திலும் கிழிந்து -பளீரென்று வெளியே காட்டிய அணி ந்திருந்த சேட்டைக் க! முதுகுப்புறத்தை மூடிவிட்ட கொள்வதற்கு முதல் அவனி ஆத்திரத்தோடும் பா ரூக்கின் தும் அசைவெதுவும் இல்லா தான் பா ரூக். சில சமயம் அ கலாம்.
பொன்னுத்துரைக்கு 8 பயம் தோன்றவில்லை அப்போ தால் இன்னும் இன்னும் இர மென் றுதான் அவனுக்குத் ே
''தூ!'' என்று பா ரூக்கி விட்டுக் காரில் ஏறிக்கொண்ட அரை வட்டம் போட்டுக்கொ ய து.
சில பிரச்சினைகள் எதி பின்புதான் சிந்திக்க ஆரம் சித்திபரீதாவை இத்தனை சிர பெரிது, நாலு பேர்களுக்கு மல் வீட்டில் அவளை க் கொ பெரிதென்று அவனுக்குத் ே
அவளைப் பலவந்தமாக கொண்டபோது யாராவது ஊரே அல்லோல கல்லோல தாபாவும் சித்தி உம்மாவும் தலை தலையாக அடித்துக் 4

159
சமாகி விடுமேயென் று அவ
சனத்தில் விழுந்து கிடந்து (வள் அணிந்திருந்த உடை
அவளின் சிவந்த உடலைப் பது. பொன்னுத்துரை தான் மற்றி அப்படியே அவளின் Tன். காரில் வந்து ஏறிக் ன் பார்வை வெறுப்போடும் பக்கம் திரும் பியது. அப்போ மல் உணர்வற்றுக் கிடந் வன் பிணமாகவும் போயிருக்
அதை எண்ணக் கொஞ்சமும் எது. அவன் உணர்வோ டிருந் 'ண்டு உதைகள் கொடுக்கலா தான்றியது.
ன் பக்கமாகக் காறித் துப்பி டான். கார் றோட்டில் ஒரு ஈண்டு வந்த வழியே திரும் பி
ஊர்நோக்கியிருப்பதை இதன் பித்தான் பொன்னுத்துரை. மப்பட்டுக் காப்பாற்றியதல்ல - இந்த விஷயம் தெரியா ண்டு போய்ச் சேர்ப்பதுதான் தான்றியது. க் காரில் தூக்கிப் போட்டுக் பார்த்திருந்தால் இதற்குள் ப் பட்டிருக்கும். முதலில் முஸ் -ம போதும் ஊரைக் கூட்ட. கதறிக் கொண்டிருப்பார்கள்.

Page 165
160 (ଗ
விஷயம் இதுவரை பொலி கலாம்.
அப்படி எவையுமே நடந் பொன்னுத்துரைக்குக் கவலை வெளியே வந்தால் பிறகு இந்த ஒன்றும் தெரியாத விடுமா?
பொன்னுத்துரை LᎠ ᎧᏡl திரும்பிப் பார்த்தான். சித்திட அழுதுகொண்டிருந்தாள். அழுகையை நிறுத்துவதுதா புத்திசாலித்தனமான வேலை காரைச் சட்டென்று ஒரு ஒர பக்கம் திரும்பி அவள் தோளை
'பிள்ளை இப்பிடியே அழு மனசைத் தேற்றிக் கொண் தெரியாமல் வீட்டைபோற LTLDFI 2’ ’
" எப்பிடியண்ணே மன தேம்பினுள் சித்திபரீதா, 'இ முடியுமா? எப்பிடியோ ெ தானே?"
"அப்பிடிச் சொல்லக்கூ பம் வந்தாலும் அதை எதி அதுதானே கெட்டித்தனம்.' மனதைத் தேற்ற முயல முய மாகிக் கொண்டுதான் இருந் முகத்தை மூடிக்கொண்டு
ணுள்:
'ஒரு பொண்ணுக்கு இ நினைச்சண்ணே மனசைத் தே

Lun Gör GOT Lh LDIT Gif)GöT L (376řit čaTT 56řT
பீஸ் வரை கூடப் போயிருக்
திருக்கக் கூடாதென்றுதான் யாக இருந்தது. விஷயம் இந்தக் கேடுகெட்டிட சமூகம் அப்பாவிப் பெண்ணை வாழ
க்கலக்கத்தோடு பின்புறம் பரீதா அதே நிலையில் கிடந்து இவளைத் தேற்றி இவிளின்
ன் முதலில் செய்யவேண்டிய்
யென்று அவனுக்குப்பட்டது. மாக நிறுத்திவிட்டு அவளின்
மெல்லத் தொட்டான்.
ழதுகொண்டிருந்தா எப்பிடி? னடு இரண்டாம் பேருக்கும் வழியைப் பாக்கவேண்
சைத் தேற்றுகிறது' என்று இனிமே நான் மானமா வாழ சத்துத்தொலைய வேண்டியது
டாது பிள்ளை. ஆயிரம் துன் திர்த்து வாழப் பழகோணும். பொன்னுத்துரை அவளின் பல அவளின் சோகம் அதிக தது. இரண்டு கைகளாலும் விக்கி விக்கி அழத்தொடங்கி
ப்பிடி நேர்ந்தாப் பிறகு எதை நற்றுகிறது. இருக்கிற மானத்

Page 166
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
தைத் காத்துக் கிட்டு பேசாே குதிக்க வேண்டியதானே?''
''வாயை மூடிக்கொண்டு திடீரென்று பொறுமை இழந்
னுத்துரை. ''ஏன் "சாகப்போ துடிக்கிறாய். மனசறிஞ்சு நீய
இல்லையே... ஏதோ உன்னை இது. இந்தளவிலையா வது நீ கிறியே அதுக்காகச் சந்தோஷ
'' என் னாலே சந்தோஷப்ப முகத்தில் அறைந்து கொண் அவளின் கண்கள் இரண்டும் ஊ டின.
பொன்னுத்துரையின் நெ அழுதா லும், அந்த உருக்க ' ' அழுதது போதும், நிமிந்து அவளை எழுந்து உட்கார வை அழுது கொண் டிருந்தால் அடு காக க வ னிக்க முடியாதென்று
சித்திபரீதா தீனமாக அ 'பொன்னுத்துரையின் கண்கள் தைக் கல்லாக்கிக் கொண்டு ே
• 'இன்றைக்கு உன்ரை ப யிருக்கிறனே, அந்த நன்றி கும் தானே?'' சித் திபரீதாவி முடியவில்லை. ஒரு கேவலோ கைகளையும் கூப் பி னாள்.
' ' அந்த நன்றி உண்மைய மென்றா ஒரு நாளும் நீ த மாட்டனெண்டு எனக்குச் ச பரீதா அப்போ தும் வாயை மட்டும் ஆறாகப் பெருகிக் ெ

161
ம கல்லடிப் பாலத்திலே
இருக்கமாட்டியா?'' என்று த வ னாகக் கத்தினான் பொன் றன், சாகப்போறனென்று T ஏதும் தவறு செஞ்சியா? மீறிப்போய் நடந்த சங்கதி மானத்தோட தப்பியிருக் ப்பட வேண்டாமா நீ?'' -- முடியேல்லையே?'' என்று டே கதறினாள் சித்திபரீதா. ஊற்றுக்களாக நீரைக் கொட்
ஞ்சம் அவளுக்காகத் தேம் பி
த்தை வெளிக்காட்டாமல், உட்காரு'' என் று அதட்டி த்தான். அவளோடு சேர்ந்து த்த நடவ டிக்கையை ஒழுங் று அவனுக்குப் புரிந்த து. வன் முகத்தைப் பார்த்தாள். - கலங்கப் பார்த்தன, மன
கட்டான் : மானத்தை நான் காப்பாத்தி
உனக்கு என்றைக்கும் இருக் னொல் இதற்குப் பதில் கூற டு அவனை நோக்கி இரண்டு
பா உன்ரை நெஞ்சிலே இருக்கு தற்கொலை செய்து கொள்ள சத்தியஞ் செய் து தா?'' சித்தி த் திறக்கவில்லை.. கண்ணீர் காண்டிருந்தது.

Page 167
162
'' செய்து தர மாட்டியா கையை அவளின் முன்னே நீ னுத்துரை. நீட்டிய அவன் நடுங்கியது.
''உன்னை இவ்வள வு க போலத்தான் நினைச்சுக் கெ என்ரை உடன் பிறந்த வளா திலே பங்கு கேக்கிறதுக்காக செய்து தரப்போறியா இல்ை
* ' செய்யிறனண்ணே செ பியபடி; அவனது கையைப் ஒரு நாளும் தற்கொலை செ
பொன்னுத்துரைக்கு இ மூச்சு வந்தது. உடன் பிறந் கண்ணீரை மெல்லத் துடைத்
''இதோ பாரம்மா, க வலையை என்னெட்டைத் ; தையும் மறந்திட்டு இரு.ே சித்தி பரீதா உயிரே இல்லா
ஆட்டினாள்.
பொன்னுத்துரை காரை டான் :
''இது நடக்கேக்கை - சித்திபரீதாவின் மென்மைய மாந்த ளிரா க ஒரு முறை ந அழுகை வெடித்து வர, ''எல என்று விம்மினாள்.
''அழாதை பிள்ளை. அப் இப்ப உன்னை ஒரு வ ரின் ரை டிலை கொண்டுபோய் விட்ட யென்றமாதிரி ஏதும் கதை
ளலாம்!!

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ஈ?'' என்று தனது வலது ட்டியபடி கத்தினான் பொன் கரம் உணர்ச்சி மிகுதியால்
காலமா ஒரு தங்கச்சியைப் எண் டிருந்தன். இன்றைக்கு யே நினைச்சு உன் ரை துன்பத் க் கேக்கிறன். நீ சத்தியஞ் லயா?''
ய்யிறன்...'' சித்தி பரீதா தேம் பற்றிக் கொண்டாள். '' நான்
ய்யமாட்டன்.'' தன் பின்பே நிம்மதியான தவனின் பரிவோடு அவளின் ந்து விட்டான்.
அண்ணன் நானிருக்கிறன். தந்திட்டனென்று நீ எல்லாத் காணுமம்மா. சரிதானே?'' தவள் போல் தலையை மெல்ல
-க் கிளப்பிக் கொண்டே கேட்
ஆராவது கண்டிருப்பினமா?' பான உடல் காற்றில் நடுங்கும் டுங்கியது. கண்டத்திலிருந்து எக்குத் தெரியேல்லை யண்ணே''
"பிடி ஆரும் பாத்திருந்தாலும் கண்ணிலேயும் படாமே வீட் டிட்டு, பிறகு அது நீயில்லை சொல்லிச் சமாளிச்சுக் கொள்

Page 168
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சித்திபரீதா தலையை மெ டாள். அவன் கூறு வதுபோல் யென்றும் அவன் தன் மன கூறுகிறானென்றும் அவளுக்கு
''ஆரும் பாத்திருக்க ம பிறன். அப் பிடிப் பாத்திருந்த கொண்டு பின் னாலே துர்த்தி 3 டின மா?'' என்று பொன் கேட்டுவிட்டு பின்பு அவளின் 1 தொடர்ந்து கூறினான்: ''அ இதைப்பற்றி வாயைத் திற
அ ப் பி டி வாயைத் திற அவளுக்குத்தான் அது பிழை. யோ சித்து விட்டு அவன் 1 ''பிள்ளை! என் ரை நெஞ்ை நான் வாயைத் திறக்க மாட் இருக்கோணும். வீட்டிலே தெரியாமே மூடிமறைச்சாக்க
''அது எப்பிடியண்ணே ( கோலத்திலே தான் எல்லாம் தேம் பினாள் சித்திபரீதா.
''அழாதை பிள்ளை, அழ துரை தவிப்புடன். நீ அழா குனிஞ்சு இருந்து கொண்டு உன்னை ஒரு தரும் காணவேண் பாத்து இறங்கிக் கொள்ள யோணுமென்றா நான் சமா சமாளிச்சுக் கொள் ளிறன்' '.
சித்திபரீதா அவன் கூறிய மையைப்போல் தலையை ஆ அவர் களின் சுற்று வட்டார,

163
ல்லத் தாழ்த்திக் கொண் ல் செய்யச் சாத்தியமில்லை
த்தேறுதலுக்காக அப்படிக் நன்றாகவே புரிந்தது. ாட்டினமெண்டுதான் நம் T வேறை காரைப் பிடிச்சுக் இதுக்குள்ள வந்திருக்க மாட் னுத்துரை ஒரு கேள்வியைக் பதிலை எதிர்பார்க்காமலேயே ந்த அயோக்கிய நாய்களும் க்கவே துணிய மாட்டாங்கள்
ந்து சொன்னாங்களென்றா ...உம்...'' ஓரிரு வினாடிகள் மறுபடியும் தொடர்ந்தான்; ச ரண்டாய் பிளந்தாக்கூட டன். நீயும் ஜாக்கிரதையா உம்மா வாப்பாக்குக் கூடத் கூட நல்லது''. முடியும். இப்ப நான் போற விளங்கிப் போ குமே?'' என்று
ாதை' ' என்றான் பொன்னுத் மல் இப்பிடி இடைக்குள்ளே வா. வீடு போறவரைக்கும் டாம். வீட்டைபோய் சமயம் லாம். உம்மாக்குத் தெரி தானஞ் சொல்லி அவ ைவச்
ப எல்லா வற்றிற்குமே பொம் பூட்டினாள். கார் அப்போ து
த்தை நெருங்கிக் கொண் டிருந்

Page 169
A
I64. - G
தது. அவள் பொன்னுத்து)ை துக்கும் முன் ஆசனத்துக்கும் குனிந்து உட்கார்ந்து கொண்
பிரதான ருேட்டுச் 4 போதே பொன்னுத்துரையின் தொடங்கிவிட்டது. சித்திபா யாருக்குமே தெரிந்திருக்கா கினன். தெரிந்திருந்தால் இ. எத்தனை களைபுளையாக இருந்தி எத்தனை பேர்கள் இதைப் பற் டிருப்பார்கள்.
சந்தியில் காரைத் திருப்பு செல்ல பொன்னுத்துரையி தொடங்கியது. எவ்வித இல்லை. காரை அதுவரை கொண்டு வந்தவன் விரைவை கொண்டான். முஸ்தாபாவின் ஒசையில்லாமலே நின்றது. ச சித்தி உம்மாவும் அந்த நே ஏதோ தேவையாக வெளியே
' என்ன தம்பீ?' என்று தும் விசாரித்தாள் அவள். மின்னல் வேகத்தில் வேலை ெ
கார் நின்ற ஒசையைக் தரியோ வரலாம். சுந்தரி சி. திருந்த அசதியில் தூங்கிக் ெ யையும் மல்லிகாவையும் விட என்று அறிவதற்காகவாவது குள் சித்திபரீதாவை வீட்டுக் ஆணுல், அவளின் தாயார் வ

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
கூறியவாறே பின் ஆசனத் இடையேயிருக்கும் பகுதியில்
1 ΠτολΤ.
சந்தியைக் கார் நெருங்கும் மனதில் நிம்மதி தோன்றத் தாவைக் கடத்திச் சென்றது தென்று நம்பத் தொடங் தற்குள் அப்பகுதிகளெல்லாம் ருக்கும், ருேட்டோரங்களில் றி கூடி நின்று பேசிக்கொண்
பி வீட்டை நோக்கிச் செல்லச் பின் நிம்மதி அதிகப்படத் பரபரப்பான சூழ்நிலையுமே
வேகமாகவே செலுத்திக்
மெல்ல மெல்லக் குறைத்துக் ன் வீட்டருகே வந்ததும் கார் மயம் பார்த்து வருவதுபோல் ரத்தில்தான் உள்ளேயிருந்து
வந்து கொண்டிருந்தாள்.
பொன்னுத்துரையைக் கண்ட பொன்னுத்துரையின் புத்தி சய்தது.
கேட்டால் பாக்கியமோ, சுந் சமயம் திருவிழாவில் விழித் காண்டிருந்தாலும், மீனுட்சி டு விட்டு வந்தாகிவிட்டதோ பாக்கியம் வருவாள். அதற் குள் அனுப்பிவிடவேண்டும். Tசலில் வந்து நிற்கிருள். மக

Page 170
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ளின் கோலத்தை அவள் கண் வேண்டாம். அவளே ஊரைக் " அக்கா! சரியான தண்ண புழுகினன் பொன்னுத்துரை, ! வந்து தாஹியளா?'
'அதுக்கென்ன தம்பி. ெ உம்மா வெளிக்கு இப்படிக் ஏன் ஒரு நாளும் இல்லாமே காரிலே, தண்ணி கேக்கிரு6ெ எண்ணிக் கொண்டு தான் உள்
பொன்னுத்துரை சுறுசு டென்று கீழே இறங்கி முன்னு வரும் வரவில்லையென்பதைக் வைத் திறந்தான்.
'இறங்கி கெதியா வீட்டு
சித்திபரீதா காருக்குள் திலேயே மார் பில் ஒரு கையு முக்காட்டுத் துணியையும் இறுகப் பிடித்தபடி உள்ளே துரையும் அவளின் பின்னுல் ( யும் சென்றன்.
உள்ளறைக்குள் போய்ப் லும் விசும்பலுமாகச் சித்தி எல்லாவற்றையும் கெடுக்கப்ே துரை கலக்கத்துடன் யோ என்று பதறிக்கொண்டு ஓடி வி வந்த வேகத்தில் அவளின் வ கிளாஸ் கதவின் மீது பட்டு lL'gil.
அவளே அலறவிடாமல் குள் பொன்னுத்துரைக்குப் ே
• • • ifثي-L

65
டாளென்ருல் வேறு வினையே
கூப்பிட்டு விடுவாள்.
னித்தாகமா இருக்கு" என்று கொஞ்சத் தண்ணிகொண்டு
காஞ்சமிரு வாறன்.' சித்தி கூறினலும், இந்தத் தம்பி இன்றைக்கு வந்து, அதுவும் என்று உள்ளூர வியப்புடன் ளே சென்ருள் அவள்
றுப்பாக இயங்கினன். சட் பம் பின்னும் பாதையில் ஒரு கவனித்து விட்டு பின் கத
க்குள்ளே ஒடு பிள்ளை உ?
ளிருந்து இறங்கிய வேகத் ம் (வயிற்றில் 8Բ(15 60 5tւ ԼDITց: சேட்டையும் விலகிவிடாமல் ஒடிஞள். பொன்னுத் வேகமாக வீட்டு வாசல்வரை
புகுந்து கொண்டதும் கேவ பரீதா அழுவது கேட்டது. பாகிருளே என்று பொன்னுத் சிப்பதற்குள், 'என்னது??? ந்தாள் சித்தி உம்மா. அவள் லது கரத்திலிருந்த தண்ணிர்க் எகிறிப்போய் விழுந்து சிதறி
விபரத்தைக் கூறி முடிப்பதற் பாதும் போதுமென்முகிவிட்

Page 171
166
சித்தி உம்மா முகத்தில் ஓடினாள். பிறகு ஓடிவந்து அ டாள்.
''ஆண்டவனே!.. ஆண்ட படி சுவரோடு நெற்றியை ே னால் ஒரு நிலையிலேயே இருக்க
பொன்னுத்துரைக்குப் . வில் லை. ' 'அக்கா! நான் போ புறப்பட்டவன் அவளருகே ெ
னான் : ''தங்கச்சியைக் கவனப மக்கா. அதுகும் உணர்ச்சி தாங்கமுடியாமே இருக்குது. துடிச்சா அதாலை சகிக்க முடிய செய் து போட்டாலும் செய்து
'' நான் வாயையே திற. நடுக்கத்தோடு வாயை மூடிக அடுத்து ' ' தம்பீ!...'' என்று னாள். ' பாக்கியத்தட்டை போடாதை தம் பி.''
'' அந்தப் பயம் உங்களுக்கு யின்ரை வாழ்க்கையிலே இப் கறை அதிகம்.''
'' அந்த அநியாயம் பு! பானா தம் பி'' அ வளின் குர துரைக்குப் புரிந்தது.
'' அப்பிடியொன் று ஆ தங்கச்சியின்ரை மானம் சந்தி விடமாட்டன்'' என்றான் உறு
சித்தி உம்மா வுக்கு எப் கூறுவதென்று புரியவில்லை , ம ! துக் கும் பிட்டுக் கொண்டாள்.

பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
அறைந்து கொண்டு உள்ளே எனைக் கையெடுத்துக் கும் பிட்
வனே !...'' என்று அரற்றிய மா திக்கொண்டாள். அ வ ளி
முடியவில்லை. பார்க்கச் சகிக்கவே முடிய ட்டுப் பிறகு வா றன்'' என்று சன்று இரகசியமாகச் சொன் மாப் பாத்துக் கொள்ளோணு வேகத்தோட வேதனையைத்
நீங்களும் இப்படிப் பதறித் பாது. ஏதா வது இசகு பிசகாச் 5 போடும்.'' க்க மாட்டன் தம் பி'' என்று க்கொண்டாள் சித்தி உம்மா. அவனைப் பார்த்துக் கெஞ்சி கூட - இதைச் சொல்லிப்
த வேண்டாமக்கா. தங்கச்சி ப உங்களை விட எனக்கு அக்
டிச்ச வன் செத்துப்போயிருப் T லிலிருந்த பயம் பொன்னுத்
உக்கூட பர வாயில் லையக்கா. க்கு வர நான் கடைசி வரை புதியோடு.
படி அவனுக்கு நன்றியைக் றுபடியும் அவனைக் கையெடுத்

Page 172
பொன் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
முஸ் தாபாவின் வீட் போ து பொன்னுத்துரைக்கு போகப் பிடிக்கவில் லை. வழை குப் போகவும் பிடிக்கவில்லை. ஆகாரத்தை உண்ணவில்லை டான் அவன். அவனுக்குச் சி யாக இருந்து யோசிக்க வேண் அப்போதைக்குச் சரியான இ
பொன்னுத்துரை இந்தத் காரில் ஏறி உட்கார்ந்ததன் யைத் திறந்தபடி லட்சுமி நிற்
* 'அக்கா வைக் கொண்டு என்று விசாரித்தாள் லட்சுமி .
• 'ஓம்... நான் கொஞ்சம் அக்கா கிட்டச் சொல்லு.'' பேச்சை வளர்த்துக்கொள் ளன காரைப் பின்புறமாகவே ' றி ே கும் கொண்டு சென்று வாச. உள்ளே சென்றான். பஞ்சாங்ச கொண் டிருந்த வேலாயுதம் த தடவை பார்த்து விட்டு மற பார்க்கலானார்.
பொன்னுத்துரை தகப்ப பார்க்கவில்லை. கடந்த ஒன், அப்படித்தான் நடந்து கொ அ றைக் குப் போய் கதவை உ

167
டிலிருந்து வெளியே வரும் பாக்கியத்தின் வீட்டுக்குப் மபோல் காரோடு ரவுனுக் அது வரை அன்றைய காலை யன்பதையும் மறந்து விட் றிது நேரத்துக்குத் தனிமை ாடும் போலிருந்தது. அதற்கு
டம் அவ ன து வீடுதான். த் தீர்மானத்துடன் வந்து .
பின் தான் வீட்டுப் படலை. Dபதைக் கவனித்தான் அவன். போய்விட்டாச்சா அண்ணா?''
பொ றுத்து • வாறனெண்டு
அதற்குமேல் அவளோடு வில்லை அவன். அப்படியே வஸில்' தங்களது வீடு வரைக் லில் நிறுத்திவிட்டு இறங்கி கத்தை வைத்துப் புரட்டிக் தலையைத் தூக்கி அவனை ஓரு றுபடியும் பஞ்சாங்கத்தைப்
"னாரைத் திரும் பிக்
கூடப் றரை மாதங்களாக அவன் ண்டான் . நேராகத் தனது முடித் தாழிட்டுவிட்டு கட்டி

Page 173
168
லில் சாய்ந்து கொண்டான் 6 தலையைக் கோதியபடி பிடரிம் டது. சித்தி பரீதாவைக் கடத் திலிருந்து அடுத்து நடந்த ஒ னது புத்தியில் வலம் வரத் ெ
பா ரூக் இறந்து போயி தான், நெஞ்சிலிருந்து தலைவ பரவு வ து போலிருந்தது. அ வ ந டுங்கத் தொடங்கின. எத்த செய்துவிட்டு வந்திருக்கிறோ அ வனுக்குப் புரியத் தொடங்க
சித்தி பரீதா வுக்கு ஏற்பட் களின் முன்னால் கண்டதும் ப வேண்டுமென் று உணர்ச்சி வச போ து அப்படி ஆகியிருக்க தொடங்கினான். அவன் தன்ை துக் கொண்டான், கல்லால் எ, ருக்கக் கூடாதா? கத்தியால் 6
இனி எந்த வினாடியும் என் னு க்குள் ஒரு கிலி பர வத் தெ லாம். அ வனைக் கைது செய் கொலையாக இருந்தால் தூக்கு இல்லாவிட்டால் சிறைத் தண் படியோ தண்டனை தண்டனை த
பொன்னுத்துரை அதற்கு திருக்க முடியாமல் எழுந்து அ குமாக நடக்கத் தொடங்கினா
ஆள்காட்டி குரு வியொல் ருந்தோ கேட்டது. பொன்னு தியபடி யன் ன லருகே சென் கொண்டு வெளியே பார்த்தால்

பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
பான்னுத்துரை. வலது கை பில் போய்த் தங்கிக் கொண் திச் சென்ற காரைக் கண்ட வொரு நிகழ்ச்சிகளும் அவ தாடங்கின. தப்பானோ என்று யோசித் -ரைக்கும் ஜில்லென்று குளிர் -னையறியாமலேயே கைகள் 5னை பெரிய தவறொன்று மென்பது அப்போதுதான் கியது.
ட அலங்கோலத்தைக் கண் T ரூக்கை கொலையே செய்ய ப்பட்டுத் து டித்த வன் இப் க் கூடாதென்று து டிக்கத் னயே அந்தச்சமயம் கோபித் றிந்த வன் அத்தோடு விட்டி ரன் குத்தப் போனான்? rன வும் நேரலா மென்று அவ ாடங்கியது, பொலிஸ் வர ப்பது கொண்டு போகலாம். தத் தண்டனை கிடைக்கும். டனை கிடைக்கும்... எப் நான். நமேலும் கட்டிலில் படுத் /றைக்குள் குறுக்கும் நெடுக்
ன். எறு கிரீச்சிடும் ஒலி எங்கி த்துரை நடையைத் தளர்த் று கம் பிகளைப் பிடித்துக் ன். அவர்கள் வீட்டுப் பெட்

Page 174
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
டைக் கோழியை முஸ்தாபாவ துரத்திக் கொண்டோடுவது ே குள் சேவலிடம் வசமாக மாட் டைக் கோழி,
பொன்னுத்துரை திரும் ! மறுபடியும் உட்கார்ந்து கொ பதட்டமும் மெல்ல மெல்லக்
"நான் ஒரு நல்ல காரி அது க்காக சில துன்பங்களை என்று துணிச்சலோடு சிந்திச் பரீதா அ லங்கே ர ல மா ன படி காருக்குள்ளிருந்து குதித் மனக் கண்ணில் புகைப்படம் பெண்ணின் மானத்தைக் க தண்டனையை அடைந்தால் த
பொன்னுத்துரைக்கு குழ டாற்போல் இருந்தது. இனப் மனதில் பரவ எழுந்து, வெளி வீட்டை நோக்கி அவன் கால் சிறிது நேரத்துக்கிருந்து எதை ணுன் அவன். பொலிஸ் தேடி ளேக் காணவோ கதைக்கவோ பம் வரப் போகிறதா?
முஸ்தாபாவின் வீட்டை இலேசாக அந்தப் பக்கம் பார் ஒரு நாளும் இல்லாத வழக்க வாசல் கதவு சாத் த ப் எங்கோ ஒரு மூலைக்குள் சி. மிருந்து அ முது கொ ை ணும் போது கண்களில் மன போல் நீர் கசிந்து இலேசாக

疗 69
பின் வீட்டுச் சேவல் கோழி தெரிந்தது. வேலி முடுக்குக் ட்டிக்கொண்டு நின்றது பெட்
பி உள்ளே வந்து கட்டிலில் "ண்டான். மனக் கலக்கமும் குறைய ஆரம்பித்தன. யத்தைச் செய்திருக்கிறன். அனுபவிச்சால்தான் என்ன? $க ஆரம்பித்தான். சித்தி நிலையில் அலறித் துடித்த து ஓடி வந்த காட்சி அவன் போல் தோன்றியது. ஒரு ாப்பாற்ற எத்தனை பெரிய ான் என்ன?
ப்பங்கள் யாவும் தீர்ந்துவிட் புரியாத அமைதி யொன்று யே வந்தான். பாக்கியத்தின் கள் நடந்தன. அவளோடு யாவது கதைக்க விரும்பி வந்து விட்டால் பிறகு அவ இப்போதைக்குச் சந்தர்ப்
கடந்து செல்லும் போது த்தான் பொன்னுத்துரை. மாக அன்றைக்கு அந்தவிட்டு ப ட் டி ரு ந் த து, வீட்டின் ந்தி பரீதா அந்தச் ச ம ய டி ருப்பா ளெ ன்று எண் எ விழுந்து உறுத்துகிருற் உறுத்தியது. ஒரு உயிருள்ள

Page 175
70 ۔: 'G6
y qJSMTA SMMMMMSLLLMMeSeTTSeSLSLSLSSSLSSSMSSSMMLqLSMMLLMLMLMLT MTLMqSTTSܣܪ,
உடலை மயக்க மருந்து கொடு கீறிக் கிழிப்பது போன்ற அனு தச் சிறுபெண்ணும் அனுபவித் கொண்டான். நெஞ்சு பொரு
'பாவியள் புழுத்துச் சா
தையாட்டம் இருக்கிற ஒரு மையாய் நடத்த மனம் வந்த
"ஏன் நீ வெள்ளென மு யும் வந்திட்டுப் போனுய்?' னுத்துரையை வரவேற்ருள் பாக்கியம், ஒரு மூலையோ டிரு ணுலிருந்து பின்னேர வை கொண்டிருந்த சுந்தரி முழங் பாவாடையை இழுத்துச் சீர LIT-6T.
* ஒரு அவசர வேலையக் என்று சமாதானம் கூறியபட இழுத்துப் போட்டுக்கொண்டு துரை,
"தேத்தண்ணி போட்டுத் 'உம்." பாக்கியம் அ( கீழே இறக்கி வைத்து விட் வைத்தாள்,
'மீனுட்சியைக் கூ ட் டி ஏதாச் சும் சொன்னுரா?' எ குறிப்பிட்டது மீனுட்சி தங்கி யாளரான சிவகுருவை. ப போது பொன்னுத்துரைக்கு லிடுவது பொல் இருந்தது வெளியே உறுமிக்கொண்டு குத் தெளிவாகவே கேட்டது

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
க்காமலேயே தாறுமாருகக் பவத்தை அன்றைக்கு அந் *திருப்பாளென்று நினைத்துக்
மிப் பொங்கியது. கிற பாவியள். பச்சைக் குழிந் பிள்ளையை இத்தனை கொடு தே அவங்களுக்கு."
ஸ்தாபா நா நா வீட்டு வரை என்ற கேள்வியோடு பொன் சமையலறைக்குள்ளிருந்த ந்த ஆட்டுக்கல்லுக்கு முன் டெக்கென்று உழுந்தாட்டிக் காலுக்கு மேல் விலகியிருந்த ாக்கியபடி கொட்டாவி விட்
கா. அதுதான் போ னன்'
டி சுவரருகே கிடந்த மணையை
டு அமர்ந்தான் பொன்னுத்
ந் தரவா?'
டுப்பிலிருந்த கறிச் சட்டியை டு கேற்றிலை அதில் தூக்கி
ப் போறப்போ ன்று விசாரித்தாள். அவள் யிருக்கும் வீட்டின் உரிமை தில் கூற வாயைத் திறந்த ச் சட்டென்று நெஞ்சு ஜில் ஏதோ வாகனமொன்று வந்து நிற்கும் ஓசை அவனுக் து. இருதயம் படபடக்கத்

Page 176
ܝܼܕܠܼ
போன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
−
தன்னை யறியாமலேயே இருந் கொண்டான், 'அண்ணு. அ ஓடி வந்தாள் லட்சுமி, 'அண் காரர் தேடி வந்திருக்கினம்?
பாக்கியம் பதறிப் போன
கோப்பையை வைத்து விட்டு
" ஏன். ஏன்.
ஏணுே தெரியவில்லை. டென்று எல்லாமே இலேசாகி மனக்கலக்கத்தின் உச்சியில் இ என்ற நிலையில் ஏற்பட்டதொ லாம் அது.
** அதொரு சின்னக் கரை லிய குரலில்,
* கரைச்சலா?’ பாக்கிய 'நீ ஏன் போனுய் கரைச்ச தோடு வாரிக் சுருட்டிக்கெ வந்து நின் ருள்.
பாக்கியத்துக்கு என்ன ப னுத் துரை யோசிப்பதற்குள் தமிழிலுமாகப் பேசும் குரல்க 'வீட்டிலே ஆர் இருக்கிற மாக ஒரு குரலும் விசாரித்த அதற்கு மேலும் தாமதி நல்லதாகப்படவில்லை. விறுக் பாக்கியமும் சுந்தரியும் பதட்
ஒடி வந்தார்கள்.
வீட்டு வாயிலை மறைத்து ஜன்ட் ஒருவனும் இரண்டு ெ கள் அவர்களின் பின்புறமா வும் கலவரத்தோடு நிற்பது

访 - I 71
த இடத்தை விட்டு எழுந்து புண்ணு. என்று மூச்சிரைக்க ாணு. உன்னைப் பொலிஸ்
வளாக தேநீர்போட எடுத்த அவன் பக்கம் திரும்பினுள்.
நடந்தது தம்பி?' பொன்னுத்துரைக்குச் சட் விெட்டது போல் இருந்தது. இனி வேறு மார்க்கமில்லை ாரு உணர்ச்சியாக இருக்க
ரச்சலக்கா' என் முன் மெல்
ம் வெலவெலத்து விட்டாள். லுக்கு? சுந்தரியும் பயத் ாண்டெழுந்து அவனருகில்
தில் கூறுவதென்று பொன் வெளியே சிங்களத்திலும் 5ள் கேட்டன.
து. ப்பது பொன்னுத்துரைக்கு கென்று வெளியே வந்தான், டத்தோடு அவன் பின்னே
க்கொண்டு பொலிஸ் சாரி பாலிஸ்காரர்களும் நின் முர் * வேலாயுதமும் இராசம்மா ம் தெரிந்தது.

Page 177
72 G
பொன்னுத்துரையைக் க னுத்துரை?' என்று அதட்டி சார்ஜன்ட், அவனது ଜ) ର யொன்று பயமுறுத்துவது பே பொன்னுத்துரை அமை: தான்.
"ஒம். நான் தான்.' 'நீ தானே பாரூக்கைக் பொன்னுத்துரை அதே ! யும் தலையை அசைத்தான்.
" ஓம். நான்தான்.' 'ஆ.' என்றலறியபடி கொண்டாள் பாக்கியம். சுந் சாய்ந்து கொண்டாள்.
பொன்னுத்துரை ஒ பார்க்கவில்லை. பார்க்கவும் மாகப் பாக்கியத்தின் முகத்ை பேதலித்து விடுமென்று அவ
9
'நாங்கள் ஸ்ரேஷனுக்கு வோமா?' என்று சார்ஜனி அது விறைப்புத்தனமாகத் ே
'உம். நட' என்று அ
அடுத்த இரண்டு நிமிஷ யும் ஏற்றிக்கொண்டு ஜிப் பு அவளது தங்கைமார்களும் ( விட்டார்கள்,
பொன்னுத்துரை சிறிது தாபாவின் வீட்டை ஜீப் கட பார்த்தான். இவனுக்கு இ கவலையோடும், இவன் உ

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ண்டதும், 'நீதானே பொன் பபடி அருகே வந்தான் அந்த துகரத்தில் குண்டாந் தடி ால் சுழன்றுகொண்டிருந்தது. தியாகவே தலையை அசைத்
கத்தியாலே குத்தினது?' நிதானத்துடனேயே மறுபடி
நெஞ்சில் கையை வைத்துக் தரி நடுங்கியபடி சுவரோடு
ரு வ ரினது முகத்தையுமே அவன் விரும்பவில்லை. முக்கிய தப் பார்த்தால் தன் மனம் னுக்குத் தெரியும். ப் போய் பேசிக்கொள்ளு டம் கேட்டான். சார்ஜனுக்கு தோன்றியது. தட்டினுன் முரட்டுத்தனமாக, ங்களில் பொன்னுத்துரையை றப்பட்டபோது பாக்கியமும் வாய்விட்டு அலறத் தொடங்கி
மே மனம் கலங்கவில்லை. முஸ் க்கும் போது அந்தப் பக்கம் ப்படியாகி விட்டதே என்ற ண்மையைக் கூறிவிடுவானே

Page 178
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
என்ற பயத்தோடும் சித்தி உ வாசல் கதவுக்கு பின்புறம் வெளியே காட்டியபடி சித்தி அவனுக்குத் தெரிந்தது. அவ போல் புன்னகை செய்தான். ஜீப் பொலிஸ் நிலையத்.ை
2
பதின்மூன்று வயதில் தும் ஒரு தம்பியினதும் பொ தைத் தாயிடமிருந்து வலிந்து இதுநாள் வரைக்கும் எவ்வள தனையோ நெருக்கடிகளையு பாக்கியம். எதற்கும் எந்தச் தளர்ந்தது கிடையாது. சாத லாத அசாத்தியமான துன் எதிர்த்துச் சமாளித்திருக்கிரு அன்றைக்குப் பொன்னுத் துடு வந்து அழைத்துப் போனதே! போல் ஆகிவிட்டாள்.
சித்திஉம்மா உடனேயே முஸ்தாபாவை அழைப்பித் கூறி அவரை பொலிஸ் நிலைய பாக்கியத்தின் கலக்கம் ஒரு து "ஒரு ஈ எறும்புக்குக்கூட தவன் அவன். கத்தியாலை கு துணிஞ்சானுே. ? என்னத முருகா.1' என்று தன்னையு கொண்டவள் நொடிக்கொரு

173
ம்மா வெளியே நிற்பதும்,
நின்று முகத்தை மட்டும் பரீதா கண்ணிர் வடிப்பதும் ர்களுக்கு ஆறுதல் கூறுவது
த நோக்கிப் பறந்தது.
7
இரண்டு தங்கைமார்களின rறுப்போடு குடும்பப் பாரத் து ஏற்றுக்கொண்டதிலிருந்து வோ துன்பங்களையும் எத் ம் எதிர்கொண்டிருக்கிருள் சமயத்திலும் அவள் மனம் ாரண ஒரு பெண்ணுக்கில் னிச்சலோடு யாவற்றையும் ள் அவள். அப்படியானவள் ரையைப் பொலிஸ்காரர்கள் ாடு மனம் பேதலித்த வள்
கீதாவைக் கடைக்கு அனுப்பி து அவரிடம் விபரத்தைக் த்துக்கு அனுப்பிவிட்டாலும் துளி கூடக் குறையவில்லை.
டத் தீங்கு செய்யத் தெரியா த்திறளவுக்கு எப்படித்தான் ான் அப்படி நடந்ததோ. p ம் மீறி அடிக்கடி புலம்பிக் 5 தடவை சித்தி உம்மாவிடம்

Page 179
74 G
ஒடிப் போய், "அவனுக்கு
தானேயக்கா' என்றும் தவிட டாள். மீனுட்சியையும், மல் போன போது ஏதும் தவ பொன்னுத்துரை இப்படி நட எண்ணம் வேறு தோன்றி அவ
டிருந்தது.
இவ்வளவோடு வேலா அவளுக்குப் பீதியை ஊட்டி பொன்னுத்துரையை ஏற புறப்பட்டதுமே வாயில் வ தொடங்கிவிட்டார் அவர்.
"வேசியொருத்தி பெத் டாள். அது நேரத்துக்கு நே போய் இன்றைக்கு கைமாஞ் வரட்டும் திரும்பிப் பாப்பம், சால் இரண்டா முறிச் சுத் ெ
'பெரியையா!' என்று
தானம் செய்ய அருகே ஓடி
'ஒருதரும் எனக்கு ஒரு டாம்' என்று காட்டுப் பூனை வென்று போய்விட்டார் அவ
எல்லாவற்றையும் எண் காரவும் முடியாமல் அவ பாக்கியம். 'முருகா! நீதான் தோணும்' என்று அவளின் கொண்டேயிருந்தது.
சுந்தரி தா வாரக் கம்ை போல் நின்று கொண்டிருந்த அழுதழுது அப்போதுதான்

பான்னம்மாளின் பின்கிகள்
ஒரு வில்லங்கமும் வராது ப்போடு விசாரித்துக் கொண் ஸ்லிகாவையும் அழைத்துப் முக நடந்து, அதனுல்தான் ந்து கொண்டானே என்ற ளை நடுங்க வைத்துக்கொண்
ாயுதத்தின் நடவடிக்கையும் க்கொண்டிருந்தது.
ற்றிக்கொண்டு பொலிஸ் ஜீப் ந்தபடியெல்லாம் திட்டத்
துப் போட்டிட்டுப் போட் நரம் தின்று கொழுப்பேறிப் சி போடப் போயிருக்குது.
வாசல்படியிலே காலை வைச் தருநாய்க்குப் போ டிறன்.'
கெஞ்சியபடி அவரைச் சமா ச் சென்ருள் பாக்கியம்.
கதையும் சொல்ல வேண் போல் உறுமிவிட்டு விறுவிறு
IIT .
E நிற்கவும் முடியாமல் உட் திப்பட்டுக் கொண்டிருந்தாள் என்ரை தம்பியைக் காப்பாத்
மனம் விடாமல் ஜபித்துக்
பப் பிடித்தபடி நட்ட மரம் நாள். வாணியும் லட்சுமியும் ஓய்ந்து போயிருந்தார்கள்.

Page 180
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியத்தின் வீட்டு நிலை வீட்டு நிலைமை இன்னும் தண்ணி குடிச்ச பெட்டை நா கொண் டிருந்தாள் சித்தி உம்பு விடாமல் கேட்டுக் கொ ண் அழுகை ஒலி ஈயக் குழம்பாக யாக உடலுக்குள் புகுந்து ஒ யுமே பொசுக்கு வ து போ லிரு எத்தனை பதனமாக, எத்தலை ரு ந்து மகளை வளர்த்து ஆள றைக்கு என் ன நிலைமை ஏற் நினைக்கும் போதே சித்தி உம் விடும் போலிருந்தது. 'அல்ல. யளை நீ தான் தண்டிக்கோன பிக் கொண்டாள்.
பொன்னுத்துரையின் நில கம் மேலும் அதிகமாகியது அடி உதைகளைப் பற்றிக் கேள் கண வரின் செல் வா க்கை
தையோ அவள் மட்டமாக பொலிஸ் நிலையத்துக்குப் டே நடந்திருக்குமோவென்று எ லிருந்து நடுக்கம் பரவியது. காரன் தான். நினைத்ததைச் ஆயினும், அடி உதைகளுக்கு யை க் க க்காமலிருக்க முடியுப் டால்.......? அப்படி எது வும் லாவை மன்றாடுவதைத் தவி வழியொன் றும் தெ ரி யவி நேர் ந்த அ வதியை நினைக்கா அவப் பெயரைப் பற்றியே கிறோமே யென் று அவளுக்கு

17 5
மமை இதுவென்றால் அடுத்த மோசமாக இருந்தது. சுடு யைப் போலத் தவித்துக் மா. உள்ள றை ஒன்றிலிருந்து "டிருந்த சித்தி பரீதாவின்
அவ ளின் காதுகளின் வழி வ்வொரு உயிர் அணுக்களை ந்தது. எத்தனை அருமையாக, - செல்லமாக சிறு வயதிலி மாக்கியிருப்பாள் அவள். இன் பட்டிருக்கிறது அவ ளுக்கு? மாவின் இருதயம் வெடித்து T! அந்தக் கேடுகெட்டபாவி னும்' என்று உள்ளூர புலம்
லயை எண்ண அவளின் கலக் து. பொலிசார் கொடுக்கும் ள்விப்பட்டிருக்கிறாள் அவள். யோ, கெட்டிக்காரத்தனத் - நினைக்கா விட்டாலும் அவர் பாக முன்பு என்னவெல்லாம் எண்ண அவளுக்கு அடி நெஞ்சி
பொன்னுத்துரை பிடிவாதக் - சாதிக்கக் கூடிய வன் தான். முன் னால் அவனால் உண்மை மா? அப்படி அவன் கூறிவிட் நடக்கக் கூடாதென்று அல் "ர சித்தி உம்மா வுக்கு வேறு ல்லை. காப்பாற்றியவனுக்கு மல் மகளுக்கு நேரவிருக்கும் - கவலைப்பட்டுக்கொண் டிருக் உறுத்தாமலும் இல்லை.

Page 181
176
மகாபாரதம்
கரகரவென்று கண்களிலிருந் டவனே....! ஆண்டவனே'' எ னாள். ''என்ரை மவ ளின் ரை அவளின்ரை மானத்தைக் க 4பாத்து...''
பாக்கியத்தின் முருகனும் வனும் அவர்களின் வேண்டும் சிரமப்படவேண் டித்தான் ஆ
பொலிஸ் நிலையத்தில் இருந்த அதிகாரி இன்ஸ்பெக். நியமிக்கப்பட்டவர். வயதிலு யோகமிடுக்கு அவ ரிடம் பரி பூ கைக் கத்தியினால் காயப்படுத் ஒப்புக்கொண்டவன் ஏன் அப் சமாதானமும் கூறாமல், அப்பு கவலையும் படாமல் விறைப்ப ருக்குப் பொல்லாத கோபம் 6 ஒரு வார்த்தையைக் கூறி " பூ உதைத்தபடி எழுந்தவர் ப யின் இடது கன்னத்தில் ஒரு கல், வாயைத் திறக்க மாட்ட டோணுமா?'' இதைச் சிங்கள இரைந்தார் அவர். தமிழ் அ. ''உமக்கு என்னை அடிக்க அ
னான் பொன்னுத்துரை. ஆத்த லும் அவனது உடல் பதறியது திப் போட்டுக் கையெழுத்ை உமது கடமை ' '
''கடமை கடமையென்று தான்விழும்'' என்றார் அருே பர்ளராக நின்ற பொலிஸ்கா

பான் னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
பானகம்மா - பா.
து கண்ணீர் பொங்க " ஆண் ன் று மானசீகமாகப் புலம் பி மானத்தையும் காப்பாத்து. காப்பாற்றினவனையும் காப்
, சித்தி உம்மாவின் ஆண்ட கல்களை நிறைவேற்றச் சிறிது கிவிட்ட து. - அப்போது பொறுப்பாக டர் தொழிலுக்குப் புதிதாக பம் மிகவும் இளைஞர். உத்தி பூரண மாக இருந்த து. பா ரூக் திய வன் தான் தானென்று படிச் செய்தானென்பதற்குக் படிக் கூறவில்லை என்பதற்குக் ாக நின்றதைப் பார்க்க அவ வந்து விட்டது. ஆபாசமா ன
ட்ஸ்' காலொன்றைத் தரை kரென்று பொன்னுத்துரை அறை அறைந்தார். 'ராஸ் டியா ? மூட்டு மூட்டாத் தட் ரப் பாஷையில் கூறித் தான் வருக்குத் தெரியாத பாஷை. திகாரமில்லை'' என் று கத்தி திரத்தா லும், அவமானத்தா து. ''நான் சொல்றதை எழு த வாங்க வேண் டியதுதான்
| சொன் னா பிறகும் உதை 'க அதுவரை மொழிபெயர்ப் மரர். அதற்குள் இன்ஸ் பெக்

Page 182
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
டரின் புறங்கை பொன்னுத்
பதிந்தது.
'கொண்டு போய் லாக்க
பிறகு வந்து விசாரிக்கிருப் ே
அடி விழுந்த வேகத்தில் களின் முன்னுல் பூச்சி பறப்பு இன்ஸ்பெக்டரை எதிர்த்துத் பரத்த கரங்களையும், நெஞ்ை அடக்கிக் கொள்வதற்குள் பிடித்து நெட்டித் தள்ளாத கொண்டு போய் லாக்கப் கதவை இழுத்துப் பூட்டிக்ெ
அப்படியொரு இடத்து பதைவிட இன்ஸ்பெக்டரினல் " பொன்னுத்துரையின் மனை கொண்டிருந்தது. பொதுமக் பொதுமக்களின் நன்மைக்கா கடமை வீரர்கள் சமயங்கள் நடந்துகொள்கிறர்கள்?
இன்றைய ஜனநாயக
கோட்டைகளாகப் பொலிஸ் டிருக்கின்றன என்று எப்போ யது அப்போது பொன்னுத்து
இன் ஸ்பெக்டர் வீட்டுக் கொண்டிருந்தார். அவருக்ெ தது. நாலு நாட்களுக்கு முன் நேரத்தில் செய்த கொலையா வர் அவருக்கென்று விசேஷ *சந்தோஷ விரு ந் தொ?
போ யாக வேண்டும் அவர்

177
துரையின் மறு கன்னத்தில்
பிலை போடு இவன. நான் பாலை விசாரிக்கிறன்.'
பொன்னுத்துரைக்குக் கண் து போலிருந்தது. அந்த தாக்க வேண்டுமென்று பர சயும் சிரமத்துடன் அவன் பொலிஸ்காரர் கழுத்தைப் குறையாக அவனைத் தள்ளிக் அறையினுள் தள்ளிவிட்டுக்
GIT GðIT LLIT Tř.
க்கு வந்து விட்டோமென் ஏற்பட்ட அவமானந்தான் தக் கொதிக்க வைத்துக் களின் பணத்தைக்கொண்டு க நியமிக்கப்பட்ட இந்தக் ரில் எத்தனை பண்பு கெட்டு
நாடுகளிலே சர்வாதிகாரக் நிலையங்கள் இயங்கிக்கொண் தோ ஒரு அரசியல் வாதி கூறி துரையின் நினைவுக்கு வந்தது.
தப் புறப்பட ஆயத்தமாகிக் காரு அவசர ஜோலியிருந் எபு இரண்டு கொலைகளை ஒரே ளி ஒருவனின் உறவினரொரு மாக ஏற்பாடு செய்திருந்த ன்றுக்கு வாடி வீட்டுக்குப்

Page 183
178
பொலிஸ் நிலைய வேலைக கொண்டு வெளியே ஜீப்பில் ஏ யத்தில் முஸ் தாபா கா ரில் உ தார். அவரோடு கூட வந்த இன்ஸ்பெக்டருக்கு வியர்த்து விட்டது. அரசியல் வட்டார மான பிரமுகர் அவர். அவ மூன்று நாட்களுக்குள் தண்ன வேலை மாற்றம் கிடைக்கும்.
''வரவேணும், வரவேன முகமெல்லாம் சிரிப்பாக கார டர். ''என்ன நீங்களே வந்தி செய்திருந்தா செய்ய வேண் ட
முஸ்தாபா காரைவிட்டு ! லாது அந்த மனிதர் அசைய. துரையை விசாரிக்கும் போது மிடுக்கை விட அவரிடம் மி அவர் மிகவும் சுருக்கமாக வ
னார்.
''தம்பி! இவரின்ரை பொடியனொருத்தனை ஏதோ துக்கு முந்தி அரெஸ்ட் பண் க வ னியுங்கோ. பொடியனை கூட்டிப் போவேணுமென்று பெரிய முதலாளி. என்ரை (
கடைசி இரண்டு வார்த் தோடு கூறிவிட்டு இலேசாக
அவர்.
இதன் பின்பு, இன்ஸ்டெ
பொலிஸ் நிலைய அறை இரகசியமாகக் கொடுத்த ந

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ளை அவசரமாக முடித்துக் சற இன்ஸ்பெக்டர் வந்த சம ள்ளே வந்து கொண்டிருந் மனிதரைப் பார்த்ததும் விறுவிறுத்தது போல் ஆகி த்திலேயே மிகவும் முக்கிய ரோடு முட்டிக்கொண்டால் mரில்லாத காட்டுக்குத் தான்
அம்'' என்ற வரவேற்போடு கருகே வந்தார் இன்ஸ்பெக் திட்டியள். ஒரு ரெலிபோன் டியதைச் செய் திருப்பேனே.'' வெளியே இறங்கினாரே அல் க் கூட இல்லை. பொன்னுத் 1 இன்ஸ்பெக்டர் காட்டிய நிக்கு அதிகமாக இருந்தது. ந்த விபரத்தைப் பற்றிக் கூறி
(முஸ்தாபா வைக் காட்டி)
கரைச்சலிலே கொஞ்சத் னினியளாம். அதை ஒருக்கா க் கையோ டை வீட்டுக்குக் விரும்பினார் இவர். இவர் நெருங்கிய சிநேகிதர்.''
தைகளையும் சற்று அழுத்தத் ஒரு புன்னகையும் செய்தார்
க்டர் பம்பரமாகச் சுழன்றார். பினுள் போனதும் முஸ்தாபா Tறு ரூபா நோட்டொன்று

Page 184
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வேறு அவரை அதிகமாகக் கு செய்ய வேண்டியதை அவரே டுக் கூறினர்.
'முதலாளி அந்த பாரூ ஸாகத்தானிருக்கு, தோள் மூ கையை எடுக்க வேண்டி என்ன நடந்ததெண்டு உங் திறக்கிருனில்லை. அவனும் பொன்னுத்துரை தன்னை வழி யும் காயப்படுத்தி கத்தியாே டும்தான் அவன் வாக்குமூல கள் ஒரு வேலை செய்யலாம், அடிக்கிற நோக்கமா காரை மிரட்டிறப்போ தற்பாதுகா! விழுத்தி அவன் ரை கத்தியை யும் வந்திட்டுது என்று பொ மூலத்திலே எழுது வம். @# முதலிலே ஒரு வேலை செய்யே G3ain i'r G8 au'r gol கதைச்சு பா வெறியோடை இருந்தானெ: கோணும்.'
'ஒ. அதைச் செய்யலா ஞர் முஸ்தாபா,
" அப்ப மிஸ்டர் பொன் டிப் போய் நாளைக்குக் கூட பதிஞ்சா கோட்டிலே G5 it 3. பண்ண வேணும். அல்லா வேணும். அதுதான் சட்டப் 'நான் நாளேக்கு அவ8 முர் முஸ்தாபா.
அதன் பின்பு இன்ஸ்பெ நின்ற பொலிஸ் காரரொ

79
ழைங் வைத்தது. அடுத்துச் நுணுக்கமாகத் திட்டமிட்
க்கின் நிலை கொஞ்சம் சீரிய ட்டிலே ஆழமான குத்து. வந்திடுமோ தெரியவில்லை. கடை ஆளும் வாயைத் வாயைத் திறக்கிருனில்லை. யிெலே மறிச்சு நெத்தியிலே லயும் குத்தினுன் என்று மட் ம் சொல்லியிருக்கிருன், நாங் அந்தப் பாரூக் கொள்ளை நிப்பாட்டி கத்தியைக்காட்டி ப்புக்காக அவனைத் தாக்கி ப் பறிச்சே குத்த வேண்டி "ன்னுத்துரையின் ரை வாக்கு தலா விரி1 எதுக்கும் நீங்கள் ாணும். ஆஸ்பத்திரி டி. எம். ருக் அந்த நேரத்திலே குடி ண்டு றிப்போட்டிலை எழுதிக்
"ம்' என்று தலையை ஆட்டி
னுத்துரையை நீங்கள் கூட் டி வாங்க. வாக்கு மூலம் ாடு போய் வழக்குத் தாக்கல் ட்டி லாக்கப் பிலே வைக்க
).
யம் கூட்டி வாறன்' என்
க்டர் சுணங்கவில்லே. அருகே நவரை விட்டு பொன்னுத்

Page 185
180 ଜୋର
துரையை அழைப்பித்தவர், நீங்கள் இந்த முதலாளிக்கு ே தெரியாது' என்று சமாதான னின் முதுகில் அந்நியோன் ை கொடுத்தார்.
பொன்னுத்துரைக்கு எரி, பும் கசப்பும் மனதினில் வெளியே வந்து காரில் ஏறி வோடு வந்த பிரமுகர் இன் கையைத் தூக்கிக் காட்டி, " என்ருர் புன்னகையோடு. கா
28
(UPஸ்தாபா வெளி னிக்க வேண்டியவைகளைக் லும் உள்ளூர அவர் எத்தனை முரென்பது அவரின் முகத்தி( மாகவே உட்குழிந்த அவரது போய்விட்டன போலிருந்தது சப்படுத்திக் கொள்வது போ திறந்து வாயினுள் திணித்து கரங்கள் நடுங்கிக்கொண்டி( னுத்துரைக்குத் தெளிவாகத் முஸ்தாபா பொலிஸ் நி லிருந்தே அவனுேடு ஒன்றும் தரை அவரின் வீட்டில் ெ திரும்பும்போதுதான்' தம்பீ பிடித்தார். அதற்கு மேல் அ பொலபொலவென்று கண்க தொடங்கிவிட்டது.

பான்னம்மா வரின் பிள்ளைகள்.
"மிஸ்டர் பொன்னுத்துரை வண்டியவரெண்டு எனக்குத் ாம் கூறுவது போல் கூறி அவ ரிய பாவத்துடன் தட்டியும்
ச்சல்தான் வந்தது. வெறுப் குமைய முஸ்தாபாவோடு க்கொண்டான். முஸ்தாபா ஸ்பெக்டரின் பக்கம் வலது பிறகு சந்திப்போம் தம்பி' ர் புறப்பட்டது.
3.
க்குச் சாதாரணமாகக் கவ கவனித்துக் கொண்டிருந்தா தூரம் கலங்கிப் போயிருக்கி லேயே தெரிந்தது. சாதாரண கண்கள் அதன் ஆழத்துக்கே து. அடிக்கடி தன்னை ஆசுவா ல் பொடி மட்டையைத் க்கொண்டிருந்தார். அவரின் குப்பது அருகிலிருந்த பொன்
தெரிந்தது. லையத்திலிருந்து புறப்பட்டதி பேசவில்லை. கூட வந்த மணி காண்டுபோய் விட்டுவிட்டுத் !' என்று அவனின் கைகளைப் வருக்குப் பேச்சு வரவில்லை. 1ளில் இருந்து நீர் உதிரத்

Page 186
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பொன்னுத்துரைக்கு  ெநல் தது .கார் டிரை வர் முன் கன் ரென்பதையும் கவனித்துவிட்ட கதைப்பம்'' என்று பேச்சை பார்வையை வெளியே திருப் அப்போது வேறொரு வேத கொண் டிருந்தது. இத்தனையும் பெற்றவர் பதறிக்கொண்டோ வரவில்லை. வீட்டிற்தான் இருக் சுரம் அவருக்கு?
நினைக்கும்போது பொன் வ தான் பொங்கிக்கொண்டு தொலைந்து போகட்டும்' என் கடித்துக் கொண்டான். ஆன தைக் கடந்து அவனது வீட்ன போது தகப்பனாரோ, இராசப் ததை அவதானித்ததும் நெ கத்தான் செய்தது.
முஸ்தாபாவின் வீட்டடிப விழுந்தடித்துக்கொண்டு ஓட மார்களும் பின்னால் ஓடி வந்த நடந்து வந்து படலையைப் பொன்னுத்துரை திரும் பி எ ஷத்தைவிட அவளின் முகம் இருண்டுபோயிருந்தது. அந்த னிக்கும் நிலையில் ஒருவருமில்
பாக்கியத்தின் கண்களில் கத் தெரிந்தன. "'தம்பீ!'' எ பிடித்துக் கொண்டாள். ''எ றாள் அழாக்குறையாக.பொ அவள் விஷயத்தை இலேசா

181
ந்சு கரை ந்து கொண்டு வந் ன்ணா டியில் அவதானிக்கிறா டான் அவன். " நா நா பிறகு அத்தோடு முடித்துவிட்டுப் பிக்கொண்டான். அவனுக்கு னையும் மனதில் உறுத்திக் ம் நடந்திருந்தும் அவனைப் r, புலம்பிக்கொண்டோ ஓடி க்கிறார் அவர் .எத்தனை நெஞ்
னுத்துரைக்குப் பெருமூச்சுத்
வந்தது. 'எ ப் ப டி யோ எ று எரிச்சலோடு பற்களைக் 9 லும், ஒழுங்கைத் திருப்பத் டத் தாண்டிக் கார் போகும் மமாவோ வெளியில் இல்லா ஞ்சில் நறுக்கென வலியெடுக்
யில் கார் நின்றதும் பாக்கியம் டி வந்தாள். அவளின் தங்கை தனர். சுந்தரி மட்டும் மெல்ல பிடித்துக்கொண்டு நின்றாள் . வந்துவிட்டா னென் ற சந்தோ வேறேதோ ஒரு கவலையால் நேரத்தில் அவளை அவதா மலை.
ல் அழுகையும் சிரிப்பும் ஒன்றா என்று அவனது வலது கையைப் ன்னடா இதெல்லாம்?'' என் ன்னுத்துரை அந்த நிலையிலும், க எடுத் துக்கொள்ளவேண்டும்

Page 187
82 (a
என்பதற்காக வலிந்து ஒரு பவே எல்லாத்தையும் கேக்க கதைக்கக் கூடாதா?’ என்று ' சரி,விட்டை வா ,போய பொன்னுத்துரை வீட்( உம்மாவையும் கதவுக்குப் பி களோடு பார்த்துக்கொண்டி பார்த்து ஆதரவாகப் புன்ன தோடு அவளின் வீட்டுப் ப வீட்டிற்குப் போய் தகப்பனர் கிரு ரென்பதைக் கண்கூடா மென்ற நோக்கத்தோடு, வீட்டை போட்டு வந்திடவா? பாக்கியம் பதறிப் போ பிடித்துக்கொண்டாள்.
'வேண்டாம்,வேண்டாப் இப்ப நீ வா."
' என்ன விஷயமக்கா?' சந்தேகத்தோடு, பாக்கியம் சொன்னுள் ' தெரியாதா குணத்தை, மானம் போச்ச காச்சு மூச்சென்று கத்தினுர், கவலையாயிருக்கும். அதுதான் ருக்கிருர் .'
பொன்னுத்துரை வருத்த "என்னைப் பெத்த வரக்க பத்தித் தெரியும், நீ ஏன் சமா " சரி, அதை விட்டுத் த பொன்னுத்துரை மறுபே வந்து, கதிரையில் உட்காரப் லேயே சுவரோடு சாய்ந்து உப

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சிரிப்புச் சிரித்தான். 'இப் வேணுமாக்கா ஆறுதலாகக் Lh G5 LIt air.
பிருந்து கதைப்பம்." , டு வாசலில் நின்ற சித்தி ன்புறம் நின்று கலங்கிய கண் ருத்த சித்தி பரீதாவையும் கை செய்துவிட்டு, பாக்கியத் டலை வரைக்கும் வந்தவன், என்ன மனநிலையோ டிருக் கவே அறிந்துவிடவேண்டு
'அக்கா! நான் ஒருக்கால் ' என் முன்,
ன வளாக அவன் கையைப்
b.பிறகு போகலாம் அங்கை.
என் முன் பொன்னுத்து ரை தயக்கத்தோடு மெல்லச் தம்பி, பெரியையாவின்ரை அப்பிடி இப்பிடியென்று உள்ளுக்கை தாங்கமுடியாத இப்பிடி வெளிக்குப் பாஞ்சி
த்தோடு சிரித்தான். ா அவர் எனக்கு அவரைப் தானம் சொல்ரு ய்? ள்ளு, நீ உள்ளே வா ?? *சில்லாமல் அவளின் பின்னே பிடிக்காமல் வெறுந் தரையி கார்ந்து கொண்டான். லட்

Page 188
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சுமியும், வாணியும், கீதா வும் அவனை ஏதோ ஒரு வகையான கொண்டிருந்தார்கள்,
* சுந்தரீ. சுந்தரீ.1' 4 சமைலறைக்குள் சென்ருள் ப படி நின்ற சுந்தரி வாரிச் சு பக்கம் திரும்பினுள்.
"என்னடி நின்ற நிலையி சிடுசிடுத்த பாக்கியம் தேசிக்க ளின் கையில் திணித்தாள்.
* இந்தா விறுவிறுவென்று போய் பொன்னுத்துரைக்கி குள்ளே சம்பலொன்று போட லென் ருல் அவனுக்குப் பிடிட் சுந்தரி தலையைக் குனிந் படி தேசிக்காயைக் கரைத்து னுத்துரையிடம் கொடுத்து 6 பாக்கியமும் தன் வேலையை
*இந்தா எல்லாத்தைய ஒதுக்கி வை. அவன் வந்து அ வேணும்.’’ சுந்தரி தலையை சொன்ன வேலையைக் கவனி ஏதோ பிரமையடைந்த வள் ளென்று பாக்கியத்துக்குப் பு பொருட்படுத்தவில்லை. பெ தான் அவளின் குழந்தை 1 என்பது அவளின் எண்ணப்
TäG) uLub F GOLD LLIG) Gðslu தாள். பொன்னுத்துரை (୫u உட்கார்ந்திருந்தான். சுந்

183
ஒவ்வொரு பக்கமாக நின்று ன பயத்தோடு பார்த்துக்
என்றழைத்துக் கொண்டே ாக்கியம்,அடுப்பைப் பார்த்த ருட்டிக் கொண்டு அவளின்
லேயே தூக்கமா?' என்று ாய் ஒன்றை எடுத்து அவ
இதைக் கரைச் சுக் கொண்டு ட்டக் குடு. நான் அதுக் -வேணும். கருவாட்டுச் சம்ப ப்பா இருக்கும்.' து கொண்டு அவள் கூறிய க் கொண்டு போய் பொன் விட்டு வந்தாள். அதற்குள் முடித்து விட்டாள். பும் கூட்டி விறுவிறுவென்று ஆறுதலா இருந்து சாப்பிட பக் கூட ஆட்டாமல் அவள் க்கத் தொடங்கினுள். அவள் போல் மாறிப்போயிருக்கிரு பரிந்தாலும் அவள் அதைப் ான்னுத்துரையின் பிரச்சினை மனதைப் பாதித்திருக்கிறது
). க்குள்ளிருந்து வெளியே வந் லே கூரையைப் பார்த்தபடி நரி கொண்டு வந்து கொடுத்த

Page 189
184
தேசிக்காய்த் தண்ணிர் கிடந்தது.
'நீ இன்னும் இதைக் கு கோப்பையை எடுத்து அ எதிரே உட்கார்ந்தாள்.
'என்ன யோசிக்கிழுய்?( பொன்னுத்துரை மறுக்கவும் தேசிக்காய்த் தண்ணீரை உறி ஞன்.
பாக்கியம் அவன் முக, கெஞ்சுவது போல் கேட்டா
"என்னெட்டைக்கூடச் கும் பாரூக்கென்றவனுக்கு தென்று." பொன்னுத்து)ை நிலத்தில் வைத்துவிட்டு, "அ என்னைக் கேளாட்டி பெரிய முன் மெல்லிய குரலில், சட் சுருங்குவதைப்பார்த்து விட்( * சொல்ல வேண்டிய நேரத் ஆரெட்டைச் சொல்லப் போ சைப் போட்டு அலட்டிக்கொ 'ஒன்றை மட்டும் சொ நடுங்கும் குரலில். "மீளு போ னியே, அவளாலே ஒரு
அவள் அப்படி நினைத்துக் ளென்று பொன்னுத்துரைக்கு 'உனக்கென்ன பைத்திய 'அப்பிடி யென்ரு உனக்குக் இது வேறை பிரச்சினை.'
பாக்கியத்துக்கு கொஞ்ச நேரத்துக்கு மெளனமாக அவ

) Lurr róT GOT Lb Lor Gil Gör LS) Girësir s6îr
|ப்படியே அவன் முன்னல்
டிக்கேல்லையா?' பாக்கியம் வனிடம் கொடுத்து விட்டு
பரியையாவைப் பற்றியா?" ல்லை. சம்மதிக்கவுமில்லை. ஞ்சிக் குடிக்கத் தொடங்கி
த்தைப் பார்த்துக் கொண்டு 帝:
சொல்லக் கூடாதா நீ? உனக் ம் ஏன் கரை ச்சல் வந்து ர கையிலிருந்த கோப்பையை க்கா! நீ இதைப் பற்றி இப்ப சந்தோஷமாயிருக்கும்' என் டென்று பாக்கியத்தின் முகம் டுத் தொடர்ந்து சொன்னன்: திலே உன்னே விட்டு வேறே றன் நான். அது வரை நீ மன "ள்ளாமே இருக்கவேணும்.'
ல்லு' என்ருள் பாக்கியம் ரச்சியை கூட்டிக் கொண்டு பிரச்சினையுமில்லைத் தானே?" கலங்கிக் கொண்டிருக்கிரு அப்போதுதான் புரிந்தது. மாக்கா' என்று சிரித்தான். "
சொல்லாமே இருப்பனு?
ம் நிம்மதியாயிருந்தது. சற்று 260 பார்த்துக்கொண்டி

Page 190
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக்
ருந்து விட்டு, நேர் எதிரே ! ருந்த முருகன் படத்தையும் மூச்சோடு சொன்னுள்:
'சரி தம் பி. எல்லாம் ே கும் போகமாட்டாயென்று முருகன் சோதிக்கி முன் பே நானே க்கு வீட்டை போகாே யையாவின்ரை LD 6OToñi) L DIT என்ன?' பொன்னுத்துரை தென்பதற்காக எங்கோ ப வைததான,
' சரி, எழும்பு சாப்பிடுவ சாப் பிட்டாத்தான் எனக்கு
மறுக்க முடியாமல் பொன்னுத்துரை. அவர்கள் போது சுந்தரி கொல்லைப் கொண்டிருந்தாள். எத்தனை அந்த நேரம் தவித்துக்கொ வருக்குமே தெரியாது.
பாரூக்கைப் பொன்னுத் டான் என்று அவனைத் தே! போதே அவளுக்குப் பகீெ நிழலைப் போல் எந்த நேரழு கூட இருப்பதால் அவனும் னுேவென்று அவளின் யே கொண்டிருக்கும் போது மறு ஒரு சந்தேகம் தலே தூக்கிய ஒருவேளை சித்தி பரிதா தப் பிரச்சினையோ, அவளு தான் தையல் வகுப்புக்குப்
இதன் பின் அவளால் முடியவில்லை. விழுந்தடித்து
 

5ள் 185
சுவரில் தொங்கப் போட்டி பார்த்தாள். பிறகு ஒரு பெரு
போகட்டும். நீயா ஒரு பிழைக் எனக்கு நல்லாத் தெரியும். ாலே இருக்கு. நீ நாலைஞ்சு ம இங்கைதான் இரு. பெரி றட்டும். பிறகு போகலாம். அவள் மனம் வருந்தக் கூடா ார்த்தபடி தலையை ஆட்டி
பம், இரண்டு வாயாவது நீ
நிம்மதியா இருக்கும்.'
அவளோடு கூட எழுந்தான் சமையலறைக்குள் போகும் Hறத்தை நோக்கிப் போய்க் பெரிய கவலையோடு அவள் ாண்டிருக்கிருளென்பது 2(15
துரை கத்தியால் குத்திவிட் டி வந்த சார்ஜன் சொன்ன ரன் ருகிவிட்டது. பாரூக்கின் Pம் கந்தசாமியும் அவனுேடு இதில் சம்பந்தப்பட்டிருப்பா ாசனை ஓடியது. நினைத்துக் படியும் நெஞ்சில் பகீரென்று 副, - சின்ரை விஷயமாத்தான் இந் ம் இன்றைக்குத் தனியாத் போனவள். மனம்தரித்துக் கொண்டிருக்க கொண்டு அடுத்த வீட்டுக்கு

Page 191
188
பெ
ஓடினாள். வாசல் படியில் கால் படபடக்கத் தொடங்கி விட்ட கைக் குரல் அவளுக்குத் தெள நரம்பெல்லாம் ஒரு வினாடிக்கு
சித்தி பரீதா அழுகிறா? பொன்னுத்துரைக்கு மேலுள்ள அவள் அழலாம். ஆனால், போ ன வள் எப்படித் திரும் பி
பொன்னுத்துரையின் கா வீடு வரைக்கும் வந்து விட்டுப் ளின் நினைவுக்கு வந்தது. சுந். து வதற்காக அருகிலிருந்த அ கொண்டாள். இப்போ அவ போலிருந்தது. 'சித்தி பரீத வொன்று தான் நடந்திருக்கி
உள்ளேயிருந்து வந்த பார்த்து விட்டு, '' என்ன சுந் ஒன்றுமில்லை என்ற பாவனையி லத் திரும்பி விட்டாள் அவள்
அவளுக்கு சித்தி பரீதான அந்தப் பா ரூக்கைப் பற்றியும் கேடு கெட்டுப் போ னா லும் ரே வளவு தூரம் இதில் சம்ப தான் அவளின் கவலை இருந். போகாததற்காக அவள் அன் நஞ்சமல்ல. போயிருந்தால் ல வா? இப்போ து யா ரை அவளுக்குத் தெரியவில்லை. மறு நாளோ கந்தசாமியைக் வரை அவளின் குழப்பமும்
பின்னேரம் நாலரை ம தின் வீட்டில் வழக்கமான

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வைக்கும் போதே மனம் -து. சித்தி பரீதாவின் அழு ரிவாகக் கேட்டது. நா டி
ள் ஜில்லிட்டு விட்டது. ளேயென்பதல்ல பிரச்சினை. சா சகோதர வாஞ்சையால்
தையல் வகுப்புக் கென்று - வந்தாள்....' ர் காலையில் முஸ் தாபாவின் - போ னது பளீரென்று அ வ தரி தன்னை ஆசுவாசப் படுத் ரைச் சுவரைப் பிடித்துக் ளுக்குத் தெளிவாகி விட்டது தா சம்பந்தப்பட்ட ஏதோ கிறது?'
சித்தி உம்மா அ வ ளை ப் தரீ?'' என்று விசாரித்தாள். "ல் தலையாட்டிவிட்டு மெல்
1.!
வெப் பற்றியும் கவலையில்லை, > கவலையில்லை. அவர்கள் எக் பாகட்டும். கந்தசாமி எவ் ந்தப்பட்டிருக்கிறானென்பதில் தது. காலையில் நெசவுக்குப் சறைக்குப்பட்ட கவலை,கொஞ்ச உண்மை தெரிந்திருக்குமல் விபரம் கேட்பதென் றுதான் இனி மறு நாளோ அதற்கு கண்டு உண்மையை அறியும் கவலை யும் தீராது. மணியாகி விட்டது. பாக்கியத் - சுறு சுறுப்பு கொஞ்சமும்

Page 192
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
இல் லை. ஒவ்வொருவரும் ஒவ் திருந்தார்கள். சுந்தரி தன் போய்ப் படுத்துக் கிடந்தாள். லால் வாடிக்கைக் கடைகளுக் பின் னேரப் பட்சண வகைகை ரத்தையும் நிறுத்த வேண்டு ன து அவளுக்கு வசதியாகி வி
பொன்னுத்துரையைத் த மூளையைக் குழப்பிக் கொண் பாக்கியம் அவனோடிருந்து - கதைத்து விட்டு மாலை யாகும் கென்று கிணற்றடிக்குப் போ
பொன்னுத்துரை சிறிது ( விட்டு எழுந்து வெளியே வந் நோக்கிச் சென்றான். தகப்பன் என்பதைத் துளியும் லட்சி அவன் அப்படி என் ன தவறு போது? பெரியையா என்ற ை டாள நினைத்த மனிதர் அவர். பெண்ணொருத்தியின் மானத் பதற்காக வலுவில் தானே க டவன். பிறகென்ன அவர் .ே "கிறதும்...
வீட்டு விறாந்தையில் சாய் வேலாயுதம் அவனைக் கண்ட போலாகிவிட்டார். அவர் வி தில் சாய்வுக் கதிரை சு வரே நின் றது.
''எங்கேயடா வந்தாய் னம்போதாதா?'' அவரைப் பே மென்று பொன்னுத்துரைக்கு

187
வொரு மூலை க்குள் உட்கார்ந் லவலி என்று அறைக்குள்
அன்றைக்கிருந்த கரைச்ச க்குக் கொடுக்க வேண் டிய Tயும், மறு நாள் காலை ஆகா. மென்று பாக்கியம் சொன் இட்டது .
னியாக விட்டால் யோசித்து டிருப்பானென்ற பயத்தில் பழைய கதைகளெல்லாம் போதுதான்.. குளிப்பதற்
னாள்.
நேரம் அப்படியே இருந்து து தன் னுடைய வீட்டை னார் கோபத்தோடிருக்கிறார் யம் செய்யவில்லை அவன் . வ செய் து விட்டான் இப் ழக்கிற பெண்ணைப் பெண் அவன் மூன்றாம் சாதிக்கார தைக் காக்க வேணுமென் ரைச்சல்களை ஏற்றுக் கொண் தா பிப்பதும், அவன் பயப்படு
வுக் கதிரையில் படுத்திருந்த தும் வெறி பிடித்த நாய் றுக்கென்று எழுந்த வேகத் Tாடு போய் முட்டிக்கொண்டு
நாயே. படுத்தின அவமா பால் பதிலுக்குக் கத்தவேண்டு வேக ெமழுந்தாலும் பெற்ற

Page 193
188 - G,
தகப்பனென்ற ஒன்றுக்காக அ அவருக்கு உண்டாக்க விரும்ப கொண்டு மெளனமாக நின்(
'இனி இந்த வீட்டு வாக கூடாது' என்று உறுமிவிட்டு படியெல்லாம் திட்டிக்கொன் மணி அம்மாள் தனக்கில்லாப னைப் பெற்று விட்டாளென்று கோபம் வருகிற போ, கதைகள் அவரின் வாயில் வ பொன்னுத்துரையால் அதற் கடைப்பிடிக்க முடியவில்லை. தடதடவென்று அறைக்குள் பட்ட உடுப் புகளை ஒரு கொண்டு வெளியே வந்தா6 "இனி இந்த வீட்டுக்கு 6 "போய்த் தொலை' என் ரையில் சாய்ந்து கொண்டா சமையலறைப் பக்கம் நின்று பார்த்துக்கொண்டு நின்முள் பொன்னுத்துரை விறுவி தான். அப்போது அவன் பா நினைக்கவில்லை. வேறு தெரிந் நினைக்கவில்லை. எங்கேயாவ போய்த் தொலைந்தால் சரி இருந்தது.
வெளிக் கேற்றைத் திற கூட எடுத்து வைத்திருக்க ப விட்டு ஈரத் தலையைக் கூ எதிர்த்தாற் போல் ஓடி வரு

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
|ப்படியொரு அவமானத்தை பாமல் பற்களைக் கடித்துக் ரன். Fல்படியைக் கூட நீ மிதிக்கக் , தொடர்ந்து வாயில் வந்த னடிருந்தார் அவர், பவள மல் வேறு யாருக்கோ அவ ம் எரிச்சலோடு கத்தினர். து இப்படிப்பட்ட இழிந்த ருவது சகஜந்தானென்றலும் }கு மேல் பொறுமையைக் வெறிகொண்டவன் போல் ஓடிப் போய் கையில் அகப் சூட்கேஸுக்குள் திணித்துக் iT. ான்ரை பிணங்கூட வராது' ாறு கத்திவிட்டு சாய்வுக் கதி 计 வேலாயுதம். இராசம்மா நடப்பதைப் பயத்தோடு
பிறுவென்று வெளியே வந் க்கியத்தின் வீட்டுக்குப் போக த நண்பர்களிடமும் போக து கண்காணுத இடத்துக்குப் என்றுதான் அவன் எண்ணம்
ந்து கொண்டு இரண்டு அடி ாட்டான் அவன். குளித்து டத் துவட்டாமல் பாக்கியம் வது தெரிந்தது,

Page 194
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
29
கிணற்றடியிலிருந்து "அண்ணா வெளியிலே போட் போதே பொன்னுத்துரை எ பாக்கியத்துக்குப் புரிந்துவிட் யடித்துக்கொண்டு ஓடி வந்த வேகத்தைப் பார்த்ததும் அவ டது. அவனை ஒரு வார்த்தை அவன் கையிலிருந்த சூட்கேனை பின் தான் அவ ளுக்கு நிம்மதி
''வா தம் பி, வீட்டுக்குப் ''நான் வேறை எங்கா வ
பாக்கியம் அவன் கோபத்தி மில் லை.
''பேசிறதை ஒழுங்கையில் வா, வீட்டுக்குள்ளே போய்ப் அவன் பதிலையும் எதிர்பார் வென்று நடக்கத்தொடங்கி
பொன்னுத்துரைக்குப் ப லும் அவளை என்ன செய்கிற, படியே சிறிது நேரத்துக்கு நி பார்க்காமல் போவதைப் சொறிந்தபடி பின்னால் செ
அவன் வருவதற்குள் பு குள் வைத்துவிட்டு ஒன்றும் ஒரு பழைய சேலைத் துண்டா வோடு நின்றாள். அவன் அரு பரபரப்பெதையும் காட்டிக்

189
திரும் பி வ ந் த போது, -டார்'' என் று கீதா சொன் ன எங்கே போயிருப்பானென் று டது. அதனால் தான் பதறி Tள். பொன்னுத்துரை வந்த பளுக்கு நிலைமை புரிந்துவிட்
கூடக் கேட்கவில்லை அவள். "ஸப் பிடுங்கிக்கொண்டதன் யாக மூச்சு வந்தது. போவம்'' என்றாள். து போவேணும்.'' ந்துக்கு மசிந்துபோக ஆயத்த
லே நின்று பேசவேண்டாம். பேசு வம்'' என்று கூறிவிட்டு "க்கா மல் திரும்பி விறுவிறு
னாள், ற்றிக்கொண்டு வந்தது. ஆனா து அவன்? எரிச்சலோடு அப் ன்ற வன் அவள் திரும் பிப் பார்த்துவிட்டு, தலையைச் ன் றான். பாக்கியம் சூட்கேஸை வீட்டுக் நடக்காததுபோல் தலையை ல் து வட்டியயடி வாசல் கத கில் வந்தபோது கூட அவள் |காள்ளவில்லை.

Page 195
190
''தே நீர் போட்டுத் தர பொன்னுத்துரைக்கு மன ஆத்திரம் சட்டென்று வெடித்
''விளையாடாதையக்கா' கேஸைத் தா . நான் போகே
''விளையாட்டா? உன்னே விட்டு பிறகு கேட்டாள் :
நீ? சொல் லு.''
''எங்கையாவது போய் தி
''எங்கையாவது போ ! இருந்து தொலைச்சா லென் ன'
"என் னாலே முடியா து அ
' ' அப்ப ஒன்று செய்யட யம் அமைதியாக. ' 'போற லிப்போட்டுப் போ. உடனே கும். ஏன் தெரியுமா?''
"ஏன்?'' என்றான் பெ. இவளேன் சமயம் தெரியாம கிறாளென்று அவனுக்கு ஆத்;
' ' எனக்கு நீ தானே வந் பாக்கியம் அதே அமைதியோ அ வ ளின் குரலை அழுகை அ சட்டென்று சமையலறைக்கு
''பொன்னுத்துரை ை அவள் போன திசையைப் ப யும் சுவரோரமாக இருந்து - பத்தோடும் பார்த்துக்கொன
'' அக்கா வுக்கு என்ரை நி சலிப்போடு முனகியபடி ச பொன்னுத்துரை. பாக்கியம் படி ஓசை ப...ாமல் அழுது

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
வா உனக்கு?'' என்றாள். தில் கு மைந்து கொண் டிருந்த ந்துவிட்டது .
என்று கத்தினான். '' சூட் Tணும்.'' தடையா?'' பாக்கியம் சிரித்து = 'சரி, எங்கை போப்போறாய்
5 தொலைஞ்சால் சரிதான்.'' ப்த் தொலையிற நீ, இங்கை
5) !
து. ' '
T தம் பி' ' என்றாள் பாக்கி இடத்து அட்றஸைச் சொல் நீ திரும்பி வரவேண்டியிருக்
என்னுத்துரை எரிச்சலோடு. ல் வழ வழத்துக்கொண் டிருக் திரமாக இருந்தது .
து கொள்ளிவைக்கோ ணு ம் ' ' "டு இதையும் சொன் னா லும் டைத்து விட்டது. திரும் பிச் ள் போய்விட்டாள். ககளைப் பிசைந்து கொண்டு பர்த்தான். கீதா வும் வாணி அவனைப் பயத்தோடும் குழப் எடிருந்தார்கள். லைமையே புரியாதாம்'' என்று மையலறைக்குள் சென்றான் ம் சுவரோடு சாய்ந்து நின்ற கொண் டிருந்தாள்,

Page 196
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
'அக்கா!' என்று மெல் டான் பொன்னுத்துரை. ' அழுது என்னைச் சித்திரவதை 'நீ மட்டும் என்ன செய் கென்று கேட்டுவிட்டு விம்மி அக்காவென்று சொல் ருயே வின்ரை மனம் எப்படித் உனக்குப் புரியேல்லையே?'
* வீட்டை விட்டு வெளிச் தங்கிறது நல்லதென்று நினை 'வாயை மூடு' என்று சீ பற்றிக் கவலைப்படுறியா? உன வந்திருந்தால் உனக்குக் கt கேள். நான் அதுக்குப் பதில் கவலைப்படாயாம். ஊரைப்ப பொன்னுத்துரை சங்கட தான்.
'நான் இப்ப என்ன செ 'நீ ஒன்றும் சொல்லவே லடிப்பது போலக் குறுக்கிட் சொல்றதைக் கேள் நீ இல் நீ போறதென்ரு போ. ஆன வந்து என்னை உயிரோடே பா டைப் பொடியள் எக்கேடு ெ கல்லடிப் பாலத்துக்குப் போ அதற்குமேல் அவளைப் பேசவி 'உனக்கு எப்பவும் இந் என்று அதட்டியபடி அவளி பாக்கியம் கண்கள் கலங்க பிடித்துக்கொண்டாள்.

汗 19
ல அவளின் தோளைத் தொட் இந்தச் சமயத்திலே நீயும் ப்படுத்தவேணுமா?'
பயிருயாம்?' திரும்பி வெடுக் னுள் பாக்கியம். "அக்கா, அல்லாது இந்த அக்கா துடிச்சுக்கொண்டிருக்கென்று
கிடிற நான் இங்கை வந்து க்கிறியா நீ??
றினுள் பாக்கியம். 'ஊரைப் ாக்கேன் அந்தக் கவலை? நான் ரைச்சலா டி அக்கா என்று சொல்றன். என்னைப்பற்றிக் ற்றி பெரிசா நினைக்கிறியே? த்தோடு தலையைச் சொறிந்
ால்றனென்ருல். 9. ண்டாம்' என்று முகத்தி டாள் பாக்கியம். 'நான்
லயென்று பிடிவாதம் பிடிச்சு நிச்சயமா அடுத்த தடவை க்கமாட்டாய்.இருக்கிற பெட் கட்டாலும் கெடட்டுமென்று ப். பொன்னுத்துரை
த இழ வு பேச்சுத்தான்' ன் வாயைப் பொத்தினன். அவனின் அந்தக் கையைப்

Page 197
192 G
'என்னை நீயும் கவ8 வாழ்க்கையிலே நெடுகவமே கிறவள் நான். நீ இங்கை நிச்
'சரி,நிக்கிறனக்கா' என் ஆட்டினன் பொன்னுத்துரை
தின் அழுத கண்கள் சிரித்தன
'இப்பதா னடா நீ என்ன பொன்னுத்துரைக்கு - அங்கே உட்கார்ந்திருக்கப் பி
"நான் ஒரு க்கால் வெ என்று சேட்டை எடுத்துப் ே கியம் சந்தேகத்தோடு அவனை *' எங்கை போருய்? 'பயப்படாதையக்கா, போட்டு நான் ஒரிடமும் காலாற கொஞ்ச நேரத்துக்கு பாக்கியம் அதற்குமேல் எ:ை 'காலம் உனக்கு நல்லா என்று மட்டும் சொன்னுள்,
பொன்னுத்துரை வெளி கினன். போய்ச் சிறிது நேர விட்டு வருவோமென்பது அ அப்போது தேவையாக இரு நிறைவேற வாய்ப்பில்லாம முஸ்தாபாவின் வீட்டை என்று வாசலில் நின்று கூப் உள்ளே அழைத்துக்தொண் அழுதுவிட்டார் அவர்
'உன்ரை காலாக நி நான்' என்று அவன் கொண்டார் அவர் என் ரை

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
லப்படுத்தாதையடா தம் பி. கவலைப்ப்ட்டுக் கொண்டிருக் கிறனென்று சொல்லு.' ாறு மனமில்லாமலே தலையை . ஒரு வினுடிக்குள் பாக்கியத் T。
ரை தம்பி' என்ருள். அப்போதைய மணநிலைக்கு
டிக்கவில்லை. ளியிலை போட்டுவாறன க்கா' பாட்டுக்கொண்டான். பாக் ரப் பார்த்தாள்.
உன் னை நோகச் செய்து ஓடிவிடமாட்டன். சும்மா நடந்துபோட்டு வாறன்' தயும் வற்புறுத்தவில்லை. யில்லை. கெதியிலை வந்திடு"
யே வந்து நடக்கத் தொடங் ம் கல்லடிப்பாலத்தில் இருந்து வனின் எண்ணம். அவனுக்கு ந்தது தனிமை. ஆனல், அது ல்போய்விட்டது.
க் கடக்கும்போது 'தம்பீ' பிட்டார் முஸ்தாபா. அவனை டு போய்க் குமுறிக் குமுறி
னேச்சு இதைப் பிடிக்கிறன் கைகளிரண்டையும் பிடித்துக் பிள்ளையின் ரை மானத்தை

Page 198
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
மட்டுமில்லைத் தம்பி இந்தக் ( குடும்பக் கெளரவத்தை, arti; எல்லாத்தையும் காப்பாத்தி ( கையைப் பிடித்துக் கண்களிலு
ஒரு தகப்பனின் வேதனை னுத்துரையால் சரியாக அவ தது. அவனும் கண்கலங்கி சித்தி பரீதா அப்போதும் உ வது கேட்டது. இந்தப் பெ யற்ற பெண்ணுக ஆகுவாளா பொன்னுத்துரைக்கு வேதனை இருள் சூழத் தொடங் வந்து லேற்றைத் தட்டி எரிய
* அப்ப நான் போக வா பொன்னுத்துரை, முஸ்தா வாசல்வரையும் வந்தார்.
'தம்பீ! எவ்வளவு ெ நான் பாத்துக்கொள்ளுவன் பொன்னுத்துரைக்குச் சுருக்ே போல் இருந்தாலும் அதைக் யசைத்துவிட்டுப் பாக்கிய்த்தி னன். அதற்கு மேலும் கல் சுணங்கிவிட்டு வந்தால் பா பாளென்று அவனுக்குத் தெ வீட்டுத் திண்ணையில் ல
சலாக் கிடக்குத் தம் பி? படி எழுந்தாள்.
'இன்றைக்கு நல்லாத் 'இருந்தாள் தான். ர உன் ரை பிரச்சினையிலும்

193
தடும்ப மானத்தை, இந்தக் கள் எல்லாற்ரை உயிரை. இருக்கிருய் நீ' என்று அவன் லும் ஒற்றிக்கொண்டார். யை அந்த நேரத்தில் பொன் நானிக்கக் கூடியதாக இருந் ப்போய்த்தான் இருந்தான். ள்ளேயிருந்து விம்மி அழு ண் பழையபடி ஒரு கவலை ' என்று நினைக்கிறபோது )
யாக இருந்தது. கிவிட்டதால் சித்தி உம்மா வைத்துவிட்டுப் போனுள். நா நா?' என்று எழுந்தான் பா அவனேடு கூட வெளி
சலவானுலும் பரவாயில்லை. நீ பயப்பிடவேண்டாம்.' கென்று நெஞ்சில் உறுத்தினுற் காட்டிக்கொள்ளாமல் தலை ன் வீட்டுப் பக்கம் திரும்பி லடிப் பாலத்துக்குப் போய்ச் க்கியம் பதறிக்கொண்டிருப் ரியும். ாந்தரோடு உட்கார்ந்திருந்த தும், ' சுந்தரிக்குக் காய்ச் என்று கவலையோடு சொன்ன
தானே இருந்தாள்.'
ாத்திரி முழிப்பு. இன்றைக்கு யந்திட்டாள்போலே கிடக்கு,

Page 199
194 ()
மு னங்கிக்கொண்டு கிடக்கிரு அவிச்சுக் குடுத்திட்டு வந்தன் பொன்னுத்துரை அவே பார்த்தான். குப்புறப்படுத்து யோசையைக் கேட்டு தலையை மறுபடியும் படுத்துக்கொண் போய் மெல்ல அவளின் நெற் விட்டுத் திரும்பி வந்தான்.
" " சுடுகுதுதானே தம் ட கவலையோடு.
'லேசாச் சுடுகுதுதானக் போகும்.'
அவன் வைத்தியனில்லாவி தன் பின் பாக்கியத்துக்கு ஆ. அன்றிரவு பொன்னுத்து வெளித் திண்டிலேயே போடு மையில் படுத்திருந்து யோ! துக்குச் சிறிது சுகத்தைக் கெ வங்களாக அவன் சிந்தையில்
35 ġbil .
'பாரூக் ஆஸ்பத்திரியில் நடக்கும்?' என்று யோசிச் றைக்கு லாக்கப்பில் இருந்த போடப்பட்டிருந்த கம்பிகளி தெரிந்தது. எப்போதோ ஒரு போய்ப் பார்த்த தூக்குமேை வந்தது. மனதில் பயம் தோ அவனுக்குத் தெரியவில்லை. ஏ இரண்டுங்கெட்டான் நிலைை காற்று திடீரென்று அ முதுகில் குளிர் பரவியது. ச லாக்காக நிமிர்ந்துகொண்ட

unr 6ổT GOT Lb Lorraf)Går 96ŷr 25Tyr 6ŷr
ள். இப்பத்தான் கஷாயம்
ாாடு கூட உள்ளே வந்து |க்கிடந்த சுந்தரி காலடி த் தூக்கிப் பார்த்துவிட்டு டாள். பொன்னுத்துரை' றியைத் தொட்டுப் பார்த்து
?' என்ருள் பாக்கியம்
கா. காலைக்குள்ளே மாறிப்
பிட்டாலும் அவன் சொன்ன றுதலாக இருந்தது. 1ரை தனது படுக்கையை வித்துக்கொண்டான். தனி சித்துக்கொண்டிருப்பது மன ாடுத்தது. ஒவ்வொரு சம்ப வலம் வந்துகொண்டிருந்
) இறந்துபோனுல் என்ன கத் தொடங்கினன். அன் போது அந்த அறைக்குப் ன் வரிசை அவன் கண்களில் சமயம் நண்பனுெருவனேடு டக் கட்டிடமும் நினைவுக்கு ன்றுகிறதா இல்லையா என்றே தோ இனம் பிரிக்கமுடியாத
| Lf0. . .
திகமாக வீசுவது போல் நடு ரிந்து படுத்திருந்தவன் மல் ரன்,

Page 200
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
சுவரிலிருந்து ஒரு பல் லி * ய து. பாக்கியம் உள்ளே கெ அவளுக்கும் அன்றைக்குத் தூ னுத்துரைக்குத் தெரியும். அ எத்தனை அன்பு........?
நினைத்துக்கொண்டிருக்கு யின் கண்கள் கலங்கிக்கொண் விட்டால் கல்லடிப் பாலத்துக் னென் று எத்தனை வேகத்தோ முடியாது. முரட்டுப் பிடி வ செய்துவிடுவாள்........
அவளுக்குக்கூட நடந்த லிருக்கிறோமென்பது பொ உறுத்த ஆரம்பித்தது. அவனா யும் செய்யும் ஆயத்தத்தோடு அவள் தானே. நாளைக்கு வழ லுக்குப் போகவேண்டி நேர் மொன்றுக்காகத்தானே த அவள் சந்தோஷப்படவேண்!
பொன்னுத்துரை ஒரு தீ வனாக எழுந்து கொண்டான். திருந்ததால் பாக்கியம் வெல மெல்ல உள்ளே வந்து “' அக் பாக்கியம் வாரிச் சுருட்டிக்ெ
தாள்.
• 'என்ன தம்பி?''
''இங்கை வா. உன்ே கதைக்கோணும்.'' பாக்கியம் பதட்டத்தோடு அவனோடு
சுந்தரியும் அவர்களைப் மும் தூக்கம் பிடிக்காமல் ளென்பதோ, அல்லது அவ
னால் வருகிறாள் என்பதோ ?

195
ச்....ச்' சென்று சூழ் கொட்டி ஈருமும் சத்தமும் கேட்டது. க்கம் பிடிக்காதென்று பொன் வளுக்குத்தான் அவன் மேல்
ம்போதே பொன்னுத்துரை டு வந்தது. வீட்டில் நிற்கா =குப் போய்க் குதித்து விடுவே ஈடு சொன்னாள். அவளை நம்ப பாதக்காரி. சொன்னபடியே
த உண்மையைச் சொல்லாம ன்னுத்துரையின் ம ன  ைத வுக்காக இன்றைக்கு எதை தி இருக்கிற ஒரேயொரு ஜீவன் ஒக்கில் இசகு பிசகா கி மறிய ந்துவிட்டால்... நல்லகாரிய ம் பி போயிருக்கிறானென் று. டாமா? ர்மானமான முடிவுக்கு வந்த - அவன் வெளியே படுத் ரிக் கதவைப் பூட்டவில்லை. கா!'' என்று கூப்பிட்டான் . கொண்டு எழுந்து உட்கார்ந்
னாடே கொஞ்சம் தனியாக் ம் என்னவோ ஏதோ வென்ற கூட வெளியே வந்தாள்..... போல்தான் அவ்வளவு நேர
தவித்துக்கொண் டிரு ந் தா ளும் அப்போது எழுந்து பின் இருவருக்குமே தெரியாது....,,

Page 201
196
கொல்லைப்புறக் கி. பாக்கியத்திடம் நடந்த விபர டிருந்தான் பொன்னுத்து
மா மரத்தின் அடியோடு, நெ நின்றாள் சுந்தரி. சரியாக மூ
கூ டிய தூரம்...
பாக்கியத்துக்கு பிரமை
''என்னடா தம்பி சொ போதே அவளுக்கு மூச்சு வ பரீதா வுக்கா இப்பிடி நடந்த
சுந்தரிக்குத் தலை கிறுகிறு விட்டது. விழுந்து போகாம
மா மரத்தை இரு கைகளாலு டாள். ஏதோ ஒரு உண்மைன் லத்தான் தமக்கையை னென்று புரிந்துகொண்டுதா அங்கே வந்திருந்தாலும் அ இத்தனை பயங்கரமாகச் ச அவளுக்குத் தெரியாது. -
''அக்கா! இந்தக் கதை யிலை சொல்லக்கூடாது . நான் லுங் கூட இது உன்ரை மன ணும். ஒரு பெண்ணின்ரை ப யும். விடப் பெரிய விஷயம் - சொல்லத் தேவையில்லை...'' கொண்டிருந்தான். பொன்ன
மரண அடி விழுந்தவள் கொண்டாள் சுந்தரி, அத

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ணற்றுக் கட்டின் மேலிருந்து எங்களைச் சொல்லிக்கொ ண்
ரை. வலதுபுறமாக இருந்த ஞ் சு துடிக்க ஒட்டினாற்போல் ச்சு விட்டாலே கேட்டுவிடக்
பிடித்துவிடும்போலிருந்தது. ல்றாய்?'' என்று கேட்கிற எங்கியது. ' ' எங்கடை சித்தி
தது?''
வென் று சுற்றத் தொடங்கி மருப்பதற்காக எதிரேயிருந்த பம் இறுகப் பிடித்துக்கொண் மயப் பொன்னுத்துரை சொல் எழுப்பிக்கொண்டு போ கி றா ன் அவள் பின்தொடர்ந்து ந்த உண்மையில் கந்தசாமி ம்பந்தப்பட்டிருப்பானென்று
களை மறந்துங் கூட நீ வெ ளி
ன் ஜெயிலுக்குள்ளே போ னா எசுக்குள்ளே தான் இருக்கோ மா ன மென் கிறது எல்லாத்தை என் கிறதை நான் உனக்குச் என்று பாக்கியத்திடம் கூறிக் வத் துரை. போல் உடலைச் சிலிர்த்துக் கற்குமேல் அவளால் அங்கு

Page 202
பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
நிற்கமுடியவில்லை. பொன் எ வார்த்தை இரைச்சலோடு குள் கேட்பது போலிருந்தது. மென்கிறது எல்லாத்தையும் கிறதை நான் உனக்குச் சொ மெல்லத் தள்ளாடியபடி திரு அறைக்குள் படுத்துக்கொண் தெரியவில்லை.......
பாக்கியமும், பொன் னா ருந்து திரும்பி வரும்போதுக கிடந்து வாய் பிதற்றிக்கொ
அன்று பாக்கியம் அனுப ஒரு நா ளுமே அனுபவிக்கவி. பிரச்சினையில் கலங்கிப்போயி அடுத்த கலக்குக் கலக்கிவிட்ட யுதத்தைப் போய் எழுப்பி = வந் து சுந்தரிக்குக் கொடுத்து திரு ந்து... சுந்தரிக்கு விடியற் நினை வு வரும் வரைக்கும் பாக்
ததுபோல் தான் இருந்தது.
அவளுக்கு நினைவு வந் நெருக்கமாக உட்கார்ந்து அ யும் தடவினாள்.
* 'என்னடா குஞ்சு செய் கேட்டாள் , சுந்தரியின் பொங்கி இரு கன் னங்களி லு அக்கா வுக்கு எத்தனை பெரிய மென் ற உணர்வு முழு வேக உறுத்தியது ,
பாக்கியம் அவளின் மன டத்தோடு கண்ணீரைத் து.

197
னுத்துரை கூறிய கடைசி இடைவிடாமல் காதுகளுக் '' ஒரு பெண்ணின்ரை மான விடப் பெரிய விஷயம் என் சல்லத் தேவையில்லை........'
ம் பிய சுந்தரி எப்படி வந்து சடாளோ அது அவளுக்கே
பத்துரையும் கிணற்றடியிலி ரய்ச்சலின் உச்சவேகத்தோடு
ண் டிருந்தாள் அவள். வித்த பயமும் பதட்டமும் ல் லை. பொன்னுத்துரையின் ருந்த அவளை சுந்தரியின் நிலை டது. இரவோடிர வாக வேலா அவரிடம் மருந்து வாங்கி S... பக்கத்திலேயே உட்கார்ந் காலை 9 நாலரை மணிபோல் க்கியத்துக்கு உயிரே இல்லா
ததும் பாக்கியம் இன்னும் வ ளின் தலை யையும் முகத்தை
பயுது?'' என்று ஆதரவாகக் கண்களில் குபீரென்று நீர் சம் கோடாக வழிந்தது. இந்த - துரோகம் செய்திருக்கிறோ தத்தோடு அவ ளின் மனதை
T நிலையை உணராமல் பதட். டைத்துவிட்டாள்.

Page 203
98 ○
'அண்ணுவுக்கு ஏதும் நட போ னியா?' என்று அடுத்த துரையைக் காட்டிக் கேட்டா லும் சொன்னுள். ' அப்பிடி நீ கவலைப்படாமே நிம்மதிய உனக்கு விசர்தான் பிடி கப்போகிறதென்ரு பயப்படுகி துரையும் அதட்டுவதுபோல் கையை எடுத்து அன்போடு
சுந்தரிக்கு அவர்களின் ஓவென்று அலறவேண்டும் ே யணையில் முகம்பதியக் குட தலையணை அவளின் கண்ணின் சிறு வயதிலிருந்தே துன் தெரியாமல் வளர்ந்தவள் ரென்று ஏற்பட்ட அந்த எதி கத்தை அ வ ள |ா ல் ஜீரணி அவள் பிரமை பிடித்தவள் பொன்னுத்துரை முஸ்தாபா குப் போனது, பிறகு மத்தி வந்து ஒரு மாதத்துக்குப் பு நீதிஸ்தலத்தில் தவணை போ லாமே அவளுக்குக் கனவுபே நாலு நாட்களுக்குள் நா கிடந்தவள் போல் ஆகிவிட்ட ளுக்குச் சரியான தூக்கமுமி றடியில் வைத்துப் பொ: சொன்ன வார்த்தையை ளின் உடலெல்லாம் பழுக்கக் போன்ற வேதனையாக இருக் இந்த வேதனை போதா ( கலக்குவதற்கு இன்னெரு

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
.ந்துபோயிடுமென்று பயந்து பக்கத்திலிருந்த பொன்னுத் ள். அடுத்து அவளே ஆறுத யொன்றும் நடக்காதம்மா, ா இரு.' ܟܤܒܘ *சிருக்கு, எனக்கென்ன நடக் விருய்?' என்று பொன்னுத் கூறிவிட்டு அவளின் இடது தடவிக்கொடுத்தான்.
வெகுளித்தனத்தைப் பார்க்க பாலிருந்தது. திரும்பி தலை ப்புறப் படுத்துக்கொண்டாள். ரை உறிஞ்சத்தொடங்கியது. ாபமென்ருல் என்னவென்று சுந்தரி, அன்றைக்குத் திடீ
ர்பாராத அதிர்ச்சியின் தாக்
னித்துக்கொள்ளமுடியவில்லை. போலிருந்தாள். காலையில் வோடு பொலிஸ் நிலையத்துக் யானத்துக்குப் பின் திரும்பி பின் ஒரு நாளைக் குறிப்பிட்டு "ட்டிருக்கிருர்களென்றது எல் ால் இருந்தது. ாற்பது நாட்கள் காய்ச்சலில் டாள் அவள், இரவில் அவ ல்லை. பாக்கியத்திடம் கிணற்
ன்னுத்துரை கடைசியாகச்
நினைக்கும்போதெல்லாம் அவ காய்ச்சிய ஊசியை ஏற்றுவது கும்.
தென்று அவளின் மனதைக் பயங்கரமும் சேர்ந்துகொண்

Page 204
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைக
டது. முதல் மாதம் அவளுக்கு அந்தத் தடவை வரவில்லை. 8 நாட்கள் பிந்திப்போவது சக பொருட்படுத்தவில்லை. ஆணு தடவையாகவும் அது இல்லை பகீரென்று அவளின் அடி நெ ஆரம்பித்தது. சித்திபரீதாவின் கியம் அவளை நெசவுக்குவிடா சாமியைக் கண்டு கதைக்கக்சு இல்லாமல்போய்விட்டது. டே மென்ற நம்பிக்கையும் அவளு
சுந்தரி நெருப்புக்குள் வினுடியும் துடித்துக்கொண் றும் விபரீதமாக உடலில் உற சமாதானம் கொள்ளவும் வ * புதிதாகச் சில நாட்களாகத்
இருந்திருந்தாற்போல் அடி யெல்லாம் வாரிக்கொண்டு வ புளிப்பான பதார்த்தங்களுக் கையுணர்ச்சி. இந்த அறிகு கொடுத்த புத்தகங்களில் எத் அவள்,
இந்த இக்கட்டான நிை தென்று அவளுக்குத் தெரிய
"ஆண்டவனே! இந்த காப்பாத்து, இனி என்ரை செய்யமாட்டன்' என்று இ மன்ரு டி அழுவதுதான் அவ யக் கூடிய ஒரே வேலையாக ( இதற்கெல்லாம் எத்த கென்று அவளுக்குத் தெரிந் பெயரைச் சொல்லி எங்கே

ள் - 199
வரவேண்டிய மாதவிலக்கு Pல சமயங்களில் அவளுக்கு ஜமாகையால் அவள் அதைப் ல், இப்போது இரண்டாவது )யென்று ஆனபோதுதான் ஞ்சிலிருந்து பயம் கிளேவிட எ விஷயத்துக்குப் பிறகு பாக் மல் மறித்துவிட்டதால்,கந்த டிய வாய்ப்பும் அவளுக்கு ான லும் அவனைக் காணலா நக்கில்லை.
நிற்பவள்போல் ஒவ்வொரு டிருந்தாள். அப்படியொன் ற்பத்தியாகி இருக்காதென்று ழியில்லை. அவளின் உடலில் தோன்றியிருந்த அயர்ச்சி. வயிற்றிலிரு ந் து குடல்களை பருவதுபோன்ற குமட்டல். கு ஆவலைத் தூண்டும் மசக் றிகளையெல்லாம் கந்தசாமி ந்தனை தடவைகள் படித்தவள்
லயிலிருந்து எப்படித் தப்புவ பவில்லை.
ஒரு தடவை மட்டும் என்னைக் வாழ்க்கையிலே நான் தவறே ரகசியமாக ஆண்டவனிடம் ளுக்கு அப்போதை க்குச் செய் இருந்தது. நனையோ மருந்துகள் இருக் நதாலும அவைகளுக்கு என்ன (3 լյ IT այ வாங்குவதென்று

Page 205
200
அவளுக்குத் தெரியாது. தெ ! அவளால் போய் வாங்கத்தா
பாக்கியத்தைப் பார்க்கிற ஒவ்வொரு உயிர் அணுக்களும் எத்தனை நம்பிக்கையோடு இ மையைத் தெரிந்தால் உயிை
இதற்குள் பொன்னுத்து தவணை வந்துவிட்டது.
அன்றைக்குக் காலையில் போது கூட நிம்மதியான பொன்னுத்துரை. பா ரூக்ன  ெவ ளிக்குப் பின் அன்றைக்குத் டான் அவன். அவனின் காய கையிருக்கவேண்டிய இடத்தி தொங்கிக் கொண் டிருந்தது. விட்டார்களாம்' என்று முஸ் திரசிகிச்சை நடந்தன்றே சொல்லியிருந்தாலும் அன்னை படியொரு நிலையோடு க துரைக்குப் பெருத்த ஆறுதல் கொடுமைக்கு இந் தமட்டில டிக்கமுடிந்ததேயென்று மகிழ் டான் அவன்.
அன்றைக்கு நீதி ஸ்தலத் னின் வழக்கைத் தான் எடுத்த திறமையான வாதப் பிரதிவா பின் நீதிபதி தீர்ப்பைக் கூறி
'' ..எதிரியைக் குற் றவா சிறைத்தண்டனை விதிக்கிறே
சிரித்த முகத்தோடு இ மென்று பொன்னுத்துரை வ உள்ளங்கால் வரையும் நடு.

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
இந்தா லும் இளம்பெண்ணான
ன் முடியுமா?..... மபோதெல்லாமே அவளுக்கு நடுங்கும் தங்கைகளின் மேல் ருக்கின்ற வள் அவள், உண், ச விட்டுவிடமாட்டாளா?...
ரையின் வழக்கு க்கு மறு.
நீதி ஸ்தலத்துக்குப் போகும் மனதோடுதான் போனான் க அந்த ஒரு மாத இடை தான் அங்கே வைத்துக் கண் ம்பட்ட வல துதோ ள் பக்கம் ல் வெறும் சேட் து ணி தான் - 'பா ரூக்கின் கையை எடுத்து தாபா ஆஸ்பத்திரியில் சத் பொன்னுத்துரைக்கு வந்து உறக்கே நேரில் அவனை அப் ரணுகிறபோது பொன்னுத் மாக இருந்தது. இவன் செய்த 7 வது என் னால் இவனைத் தண் ச்சியோடு நினைத் துக் கொண்
தில் முதல் வழக்காக அவ திருந்தார்கள். வக்கீல்களின் தங்களெல்லாம் முடிந்ததன் றார். ளியாகக் கண்டு ஆறு மாதச் ன்...''
தை ஏற்றுக்கொள்ளவேண்டு விரும்பினாலும் உச்சியிலிருந்து
க்க மொன் று ஊடுருவுவதை

Page 206
Sr.
 ெ பால் னம்மாளின் பிள்ளைக
அவனுல் தடுக்கமுடியவில்லை. யால் கண்களைத் துடைத்துக் னுத்துரை மிகவும் பிரயாசை வர்களின் முன் சற்றும் கலங் டிக்கொண்டான். அவனுக் பெரிய ஆறுதல், சித்திபரீதர் ரணையின்போது வெளிவரா,
3
மார்கழி மாதப் இலைகளின் சலசலப்பையும் நேரம் முஸ்தா பாவின் விட குரல் கொடுத்துக் கொண்டி மரத்தில் காகமொன்று கரை காகங்கள் கரையத்தொடங்
பாக்கியம் என்ற யந்தி லறையில் இயங்கிக் கொண்ட பது, தோசை வார்ப்பது எல் கொண்டிருந்தன. சேலைத்த வியர்வையைத் துடைத்துக் கியத்துக்குப் பொன்னுத்துை
'வெள்ளியோடை நாடு சனி முப்பது ஞாயிறு முப்ப கள் முப்பத்திரண்டு' என்று கொண்டாள். பொன்னுத்து ருந்தே அவளிடம் இந்தக் ஒட்டிக் கொண்டு விட்டது.
'முருகா!' என்று பெ( டாள். ' அவனுக்கு எந்தக்

沅。” 20 l.
முஸ்தாபா கைக்குட்டை கொண்டு நின் ருர், பொன் ப்பட்டுநீதிஸ்தலத்துக்கு வந்த 5ாதவன்போல் தன்னைக் காட் கு அந்த நேரமிருந்த மிகப் வின் சங்கதியெதுவும் விசா
பனிக்குளிரின் விறைப்போடு உணரக்கூடிய கருக்கல்' ட்டுக் கோழிச் சேவல் ஓங்கிக் ருந்தது. முற்றத்து வேப்ப பத் தொடங்கி பின் நாலைந்து দুটা দেখাr, , ,
ரம் வழமைபோல் சமைய டிருந்தது. இடியப்பம் அவிப் ஸ்லாம் மள மளவென நடந்து தலைப்பால் முகத்தில் வழிந்த கொண்டு நிமிரும் போது பாக் ரயின் நினைவு வந்தது. 2) வெள்ளி இருபத்தொன்பது, ந்தொன்று, இன்றைக்குத் திங் தனக்குள் கணக்குப் பார்த்துக் துரை சிறைக்குப் போனதிலி கணக்குப் பார்க்கும் வழக்கம்
நமூச்சோடு வேண்டிக் கொண் குறையும் வைச்சிடாதே'

Page 207
202 Gଗ
டங்' என்று ஐந்தை மணிக்கூடு ஒரு தடவை அ கொட்டில் பக்கம் மாடொன், பொன்னுத்துரை வரும் கொண்டுதான் இருக்க வேண் மறுபடியும் பெருமூச்சு வந்த பதைப் புரிந்து கொண்டு, ' கொண்டிருக்கு' என பொன் அவன் சின்னத் தம்பியாரிட விடுவான். இப்போது யாரிரு உதவிகளைச் செய்ய?
பாக்கியத்துக்குக் கண்கள் மாகக் கண்களைத் துடைத் தோசைகளைப் பெட்டியில் அடு அதை முடிப்பதற்கும் சுந்த சரியாக இருந்தது ' சம்பலை யும் ஒதுக்கிவை' என்று விே பித்துவிட்டு வரும்போது கவலை பாக்கியத்துக்கு அவள் 'இவளுக்கு என்னுகிவிட் நினைத்தபடி கூட்டுமாறை எ கம் நடந்தாள். முற்றத்தை போதும் அதே கவலையில் தா ருந்தது.
அவளும் சில நாட்களா கொண்டுதான் இருக்கிருள், ! இல்லை. விளையாட்டுத்தனம், தனம் இவைகள் தான் இரு மகிழ்ச்சியாவது கொஞ்சம் இ ஆரம்பத்தில் பொன்னு அவளின் குழந்தை ம ன எண்ணியிருந்தாள் பாக்கியம்

இல் பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
மணிக்காக வெளியேயுள்ள Wடிப்பது கேட்டது. மாட்டுக் று கத்துவதும் கேட்டது. வரையும் இந்த மாடு அழுது ண்டுமென நினைக்க அவளுக்கு து. மாடு ஏன் அழுகிறதென் தம்பி சிவப்பி மாடு அழுது னுத்துரைக்குச் சொன்னுலே ம் அதைக் கொண்டு போய் க்கிருர்கள் அவளுக்கு இந்த
ள் கலங்கிவிட்டன. அவசர துக் கொண்டு இடியப்பம் நிக்கத் தொடங்கினுள். அவள் ரி சம்பலோடு வருவதற்கும் ப் போட்டிட்டு எல்லாத்தை பலைகளை அவளிடம் பொறுப் பொன்னுத்துரை மேலிருந்த மேல் திரும்பிவிட்டது.
-டுது?' என வேதனையுடன் டுத்துக் கொண்டு முற்றப் பக் க் கூட்டிக் கொண்டிருக்கும் *ன் மனம் பின்னிக் கொண்டி
கச் சுந்தரியைக் கவனித்துக் அவள் பழைய சுந்தரியாகவே வெகுளித்தனம், குறும்புத் க்க வேண்டாம், முகத்தில் ருக்கவேண்டாமா?
வத்துரையின் பிரச்சினைதான் தைத் தாக்கியிருக்கிறதென }. அது விரைவிலேயே தவ

Page 208
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
றென்று அவளுக்குப் புரிந்து மலங்க விழிப்பதும், பிரமை அதற்காக இருக்க முடியா:ெ
Lgi.
"உனக்கு என்னடி ஆச்சு போல இருக்கிருய்?' என்று மற் கேட்டுப் பார்த்து விட்ட வந்தபடி உளறிஞளேயல்லா கூறவில்லை. அவளும் தான் எ
பாக்கியத்துக்கு இது 6 குறைதான். தாய்க்குத் தாய தரி உள் மனதின் இரகசியத் கூறவில்லையே.
இதைத்தவிர, சுந்தரி உ விட்டிருப்பாளென்று அவள் வில்லை. அவள் வளர்த்த தங் பிக்கை அவளுக்கு, மீனுட்சிை அவளின் மனதை அறிய வே டிருந்தாள் பாக்கியம். இவ இல்லாததால் சுந்தரி மனந் பாடுகளைச் சொன்னுலும் ெ பாக்கியம் இதற்காகவும் வரப்போகும் மீனுட்சியின் லோடு எதிர்பார்த்துக் கொ6 அடுத்த வீட்டுச் சித்தி உ களாக தீராத மனக் கவலை எதிர்பார்ப்புகளோடும் த பாரூக்கால் சித்திபரீதாவுக்கு லிருந்து தொடங்கிய பிரச்சி சித்திபரீதா வின் மானத் பொன்னுத்துரை காத்துவிட்

r 203
விட்டது. அவள் மலங்க பிடித்தமாதிரி இருப்பதும் நன்று அவளுக்குத் தோன்றி
? ஏன் இழவு விழுந்தவளைப் கூட மனம் பொறுக்க முடியா ாள். சுந்தரி ஏதோ வாயில் து சரியான பதிலெதையும் ப்படிச் சொல்லுவாள் அதை. ஒரு வகையில் பெரிய மனக் ாக இருந்து வளர்த்தும் சுந் தை அவளிடம் வாய்விட்டுக்
உடல் ரீதியான தவறெதுவும் கற்பனை செய்து கூடப் பார்க்க கைமார்களில் அத்தனை நம் யக் கொண்டுதான் " நைசாக? ண்டுமென நினைத்துக் கொண் ளிடமுள்ள பயம் அவளிடம் திறந்து அவளிடம் தன் குறை Fால்லலாமல்லவா.
அடுத்த ஒரு வாரத்திற்குள் மார்கழி விடுமுறையை ஆவ ண்டிருந்தாள். .ம்மாவும் கடந்த சில நாட் களோடும், சில ஆவலான வித்துக் கொண்டிருந்தாள். கரைச்சல் ஏற்பட்ட நாளி னகள் தான் இவை. 1தை சந்தி சிரிக்கவிடாமல் டாலும்,எவ்வித கவலையுமற்ற

Page 209
204
சிட்டுக்குருவியாக நடமா டி மனதை அந்த அதிர்ச்சி தாக்  ெநஞ் சு பதைக்க வைத்தது.
அந்த குறுகிய இடை வெ விட்டாள் சித்திபரீதா, அவ வ வீட்டில் கேளாமல் போய்விட் ஒரு மூலைக்குள் ஒடுங்கியிருப்பு சாப்பாட்டுக்கும் அவளைச் சி
வைகள் போய்க் கெஞ்சவேண்
"பாவிகள்! நாசமாப் பே  ெநா ந்து பா ரூக்கையும், க திட்டிக் கொண் டிருப்பாள் சி.
மகளுக்கு ஒரு திருமணத் டால் அவளின் மனம் மாறுது டாகுமென்று அவளுக்குத் ரே தொடங்கியதிலிருந்து அவள் கூட விடுவதில்லை. ஒவ்வொ தைக் குறிப்பிட்டு அவரை வி " முன்பு தேடித் தேடி | தள்ளியவர்கள் அவர்கள். தேடித் தேடிப் போகிறபோ நடந்திருக்குமோவென்று எ
னார்கள்.
கடைசியாக, இப்போது வந்து கொண் டிருந்தான். சித்தி உம்மா வுக்குப் பெரிதா களுக்கு முன்புதான் பெண்ன் போய்க் கடிதமெழுதுவதாக
தார்கள்.
* ' ஆண்டவனே !.... இந்த செய்து என் ரை பிள்ளைக்கு சித்தி உம்மா மன்றாடாத ே

பான் ன ம்மா ளின் பிள்ளைகள்
டக் கொண் டிருந்த அவளது கியவிதம் சித்தி உம்மாவை
ளிக்குள் துரும்பாக இளைத் து பின் சிரிப்புச் சத்தமே அந்த
டது. எந்நேரமும் அழுதபடி பாள். ஒவ்வொரு வேளைச் த்தி உம்மா ஓராயிரம் தட சாடியிருக்கும். பாற பாவிகள்'' என்று மனம் ந்தசாமியையும் எந்நேரமும்
த்தி உம்மா. தைச் செய் து வைத்து விட் கலடைய ஒரு வாய்ப்பு உண் தான்றியது. இந்த எண்ணம் கண் வனைச் சீராக உறங்கக் ரு நாளும் ஒவ்வொரு இடத் ரட்டிக் கொண் டிருப்பாள். வந்தபோது-உதறி உதறித்
இப்போது அ வர்களாகத் 7 து ஏதோ இசகு பிசகாக ல்லோருமே பயந்து விலகி
தான் ஒரு பையன் அமைந்து கிளறிக்கல் வேலை. - இதுவே கப்பட்டது. இரண்டு நாட் ண வந்து பார்த்து விட்டு - சொல்லிவிட்டுப் போயிருந்
இடத்தையா வது திகையச் ஒரு வாழ்வைக் கொடு'' என்று நரமேயில்லை .......

Page 210
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
எsானா
அன்றைக்கு மத்தியானம் யில் கடைக்குப் போ யிருந்த விறுக்கக் காரொன்றில் வந்தி லிருந்த மகிழ்ச்சி கொஞ்ச ந அவசரமாகக் கூப்பிட்டு ' மொன்றை உற்சாகமாகக் கா
''பாத்தியா கடிதம் வ டார் போட்டிருக்கினம், நி கலா மாம். மற்ற விஷயங்
டாம்....'>
*'அல்லாஹ்! எல்லாம் உ யோடு நினைக்கும்போதே ஆனந்தக் கண்ணீர் நிறைந்து
''வாப்பா! * ' சட்டென்று தார்கள், அறைக் கதவை பரீதா நின் றாள்.
''என் னம்மா?'' என்றார் "எதுக்கும் பொன்னுத்து வரட்டுமன்.''
''அது க்கு இன்னும் எத் யுமா?'' என் றாள் சித்தி உம்ம கை நழுவி விட அவள் ஆயத்து
நாட்களைத் தள்ளிப்போ சூழ் நிலை யென்றா லும் மகளின் புரிந்து கொண்டு அவளைச் . தாபா.
* ' நான் போய்க் கதைக்கி டுக்காரரும் சம்மதிச்சால் ! என்ன செய்யிறது. நிக்கா வா பொன்னுத்துரையைப் போ என் ன?''

205
> பன் னிரண்டு மணி. காலை
முஸ் தாபா வியர்க்க விறு "றங்கினார். அவரின் முகத்தி ஞ்சமல்ல. சித்தி உம் மாவை கையில் வைத்திருந்த கடித எட்டினார். ந்திருக்கு, மாப்பிள்ளை வீட் க்காஹுவைச் சீக்கிரம் வைக் களைப் பேச நேரிலே வரட்.
ன்ரை செயல்'' என்று நன்றி சித்தி உம்மாவின் கண்களில்
விட்டது. - இருவரும் திரும்பிப் பார்த் ப் பிடித்துக் கொண்டு சித்தி
முஸ் தாபா பரிவோடு. பரையண்ணே ஜெயிலிலிருந்து
தனை மாசம் இருக்குத் தெரி T எரிச்சலோடு. வ ந்ததையும் தமில் லை. பட முடியாத அவசரமா ன ஈ நியாயமான உணர்ச்சியைப் சமாதானப் படுத்தினார் முஸ்
றேனம்மா. பையன் ரை வீட் பிந்தி வைப்பம், இல்லாட்டி p நடந்ததும் முதல்வேலை யா ப்ப் பாத்திட்டு வந்திடலாம்.

Page 211
206 டு
சித்திபரீதா இதை மறு மில்லை. நத்தை ஒட்டுக்குள் த போல் பின்வாங்கி அறைக்கு டாள். இப்போதெல்லாம் லேயே அடக்கமாகிவிட்டது.
மறுநாள் காலையிலேயே விபரங்களைக் கதைக்கப் பை முஸ்தாபா, அடுத்த வாரத்தி துக்குக் குறித்துவிட்டு வெற்றி தார்.
சித்தி உம்மாவுக்கு அத பாவவேயில்லை. பாக்கியத்திட சொன்னவள், அதே சுறுக்கே துக்கும் இராசம்மாவுக்கும் ெ வனை அன்றைக்கு விரட்டுவிர அவள். ஒரு கிழமைக்குள் என் மல் இருந்துவிடக்கூடாதாம், ணத்தை ஊரெல்லாம் சொல் 6 அப்போதைய சூழ்நிலையி முஸ்தாபா விரும்பாவிட்டாலு கரிக்கவும் அவளுக்குத் தைரி மாக நடக்கத் தொடங்கின.
இத்தனைக்கும் துளிகூட காட்டாமலிருந்த ஒரேயொ அறைக்குள், கதவைத் தாழ அழுவதிலேயே அவளின் ெ தது. பொன்னுத்துரை சி,ை கல்யாண ஏற்பாட்டைச் செ ஆண்டவனுக்கே செய்கிற மி ளின் மனதை அறுத்துக் கொ

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
க்கவுமில்லை. ஆமோதிக்கவு ன்னைச் சுருக்கிக் கொள்வது ள்போய் முடங்கிக் கொண் அவளின் உலகம் அதற்குள்
கல்யாணப் பேச்சின் மிகுதி யனின் வீட்டுக்குப் போன தில் ஒரு நாளைக் கல்யாணத் 1க் களிப்புடன் திரும்பி வந்
ன் பின் நிலத்தில் கால்கள் டம் ஒடிப்போய் விபரத்தைச் ாடு ஒடிப்போய் வேலாயுதத் சால்லிவிட்டு வந்தாள். கண ட்டென்று விரட்டிவிட்டாள் ான செய்கிறதென்று பேசா
ஒரே பெண்ணும், கல்யா லித்தான் நடத்தவேணுமாம். ல் இந்த ஆடம்பரங்களுக்கு லும் அவளின் ஆசையை நிரா யமில்லை.காரியங்கள் துரித
ஆர்வத்தையோ, ஆவலையோ ரு ஜீவன் சித்திபரீதா தான். ட்ெடுக்கொண்டு உட்கார்ந்து பாழுது போய்க்கொண்டிருந் றயிலிருக்கும் போது இந்தக் ய்வது அவனுக்கு மட்டுமல்ல, கப் பெரிய துரோகமாக அவ "ண்டிருந்தது.

Page 212
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
த்தி பரீதாவின் கல்! களுக்கு முன் பாடசாலை லீவுவி வந்திருந்தாள் மீனாட்சி. அவ கிதி மல்லிகா வும் வந்தது பா. தது .
''நீ வீட்டுக்குப் போகேல் விசாரித்தாள். வெடுக்கென்று
'' நான் இங்கை வந்த லையா?'' பாக்கியம் அவளின் டோ மே யென்று பதறிப்போ
''நான் அப்படி நினைத்து பிள்ளை'' என்றாள் அவசரமா சிரித்தபடி அவளின் கைகளை
'' நான் சும்மா தமாஷ8 இரண்டு நாளைக்கு இங்கை ஆசையாக் கிடந்தது. அது தா
''இரண்டு நாள் என்ன க நின்றா லும் எனக்குச் சந்தோ யம்.
அவளுக்கிருந்த வியப்பு ! மீனாட்சியும் எந்நேரம் பா கிணற்றுக் கட்டில் இருந்தோ இரகசியம் பேசிக் கொண்டிரு தடவை எதேச்சையாக அ போது அவர்கள் சட்டென்று தையும் அவதானித்திருக்கிற மாக எதையும் எண்ணவில்லை
''அப்படி என்னதான் க பட்டுக் கொள்வாள்,

207
பாண நாளுக்கு மூன்று நாட் ட்ெடு அக்கரைப்பற்றிலிருந்து
ளோடு கூட அவளின் சிநே க்கியத்துக்கு வியப்பாக இருந் லை யாம்மா? லீவுக்கு'' என்று மல்லிகாவின் பதில்வந்தது. து உங்களுக்கு விருப்பமில் மனதை நோக வைத்து விட் ய்விட்டாள். எக் கொண்டு சொல்லேல் லைப் Fக, மல்லிகா கலீரென் று 1பிடித்துக் கொண்டாள்.
க்கு அப்பிடிக் கேட்டேனக்கா. ; வந்து நிக்கவேணுமென்று என் வந்தன்.'' கணக்கு, இரண்டு கிழமைக் கு ஷந்தான்'' என்றாள் பாக்கி
என் னவென்றால் மல்லிகா வும் ர்த்தா லும் கொல்லைப்புறக் r, வெளித் திண்டிலிருந்தோ ந்தது தான். இரண்டொரு வர்களிருந்த பக்கம் போன | பேச்சை நிறுத்திக் கொள் வ ள் அவள். பாக்கியம் விகற்ப
தையோ'' என்று ஆச்சரியப்

Page 213
208
அடுத்த வீட்டில் கல்யாண சுறு சுறுப்பாக நடந்துகொண் ஏராள மாக அச்சிட்டிருந்தா தொடர்ந் து பட்சணவகைகளு தன, மத்தியான வேலைகளை பு அங்கு போ னால் சித்தி உம்மா செய் து விட்டு மாலையாகும் திரும்பி வந்தாள்.
மல்லிகா வும் மீனாட்சியும் போய்விட்டுத் திரும்பும் போது டது. வாணி விளக்குகளைத் து கொண் டிருந்தாள். முற்றத்த கரைந்தவா று கூடுவதைப் லேயே உட்கார்ந்து கொண்ட
கொல்லைப் புறத்தில் சிவ கொண்டிருந்தது. இப்போ, செய்வானென்று யோசிக்கத் அவளைப் பற்றித் தான் அவனா பானோ, அல்லது...
'' அக்கா!'' பாக்கியம் சி டென்று திரும்பிப் பார்த்தா
' ' என் ன க்கா யோசினை?'' பக்கத்தில் வந்து உட்கார்ந்த
''யோசினைக்குக் குறைச்சி கியம் சிரித்த சிரிப்பில் விரக்தி
வாணி லாந்தரோடு வெளி கிடுகில் தொங்க விட்டுவிட் வ தைப் பார்த்தபடி தொடர்
'' மூன்று குமர்ப் பிள்ளை அடுத்ததும் எப்போ தெரியா கரை சேர்க்க வேணும். அ

பான் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
- ஏற்பாடுகளெல்லாம் வெகு டிருந்தன. அழைப் பிதழ்கள் ர்கள். நாலு நாட்களாகத் ம் தயாராகிக் கொண்டிருந் முடித்து க்கொண்டு பாக்கியம் வோடு கூட இருந்து உதவி போது தான் அநேகமாக
வந்த மறு நாள் அவள் அங்கு து மாலை ஆறு மணியாகிவிட் டைத்து எண்ணெய் விட்டுக் 5 வேப்பமரத்தில் காகங்கள் பார்த்தபடி வெ ளித் திண் டி டாள் பாக்கியம்.
ாப்பி மாடு விடாமல் கத்திக் து பொன்னுத்துரை என்ன - தொடங்கினாள் பாக்கியம். பம் யோசித்துக் கொண்டிருப்
ந்தனை கலைந்தவளாகச் சட்
ள்.
என்று சிரித்தபடி அ வ னின் எள் மல்லிகா. =லா பிள்ளை எனக்கு?'' பாக் தியின் சாயல் தெரிந்த து.
யே வந்து அதைத் தா வாரக் டுப் போனாள், அது ஆடு ர்ந்து சொன் னாள் பாக்கியம்: பள் வீட்டிலே இருக்குதுகள். -து. ஒவ்வொன்றா மா ன மாக் ம்மா அப்பா தேடிவைச்ச

Page 214
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளை கள்
சொத்துமில்லை, அது களின் பிள்ளை நான். யோசினை வரா ஒருத்தனும் ஜெயிலுக்குப் பே
| பாக்கியம் குரல் கர்கரக்க அவளின் கண்களில் நீர் தோ பள பளத்தது.
மல்லிகா அவளை நெருங்கி டாள். அவளின் வலது கையை கொண்டு, ''அக்கா!'' என் றா காதலைப் பற்றி நீங்கள் என்ன
''மண்ணாங்கட்டி...'' மல் அவளின் கையை விட்டுவிட்டு தாள். பாக்கியம் இலேசாகச் திரும்பினாள். ' 'பிள்ளை! கை ! வயிறு நிறைஞ்சு எல்லாம் நினை காதலும் வரும் கல்யாணம் இரண்டுங்கெட்டான்களுக் கத்தரிக்காயும்''
மல்லிகா தலையைச் ( கொண்டிருந்த பல்லியொன் 6
"நான் நாளைக்குப் போ பந்தா சம்பந்தமில்லாமல் ெ
' ' ஏன் பிள்ளை, இன்னு போகக்கூடாதா? நின்றால் சி. தையும் பாத்தது போலே இ
''வீட்டிலே, பிறகு அப் என்று சிரித்த மல்லிகா, '' மீனாச்சிக்கா வயசு அதிகம்''
''மீனாச்சிக்கு அவளைவிட காவின் அடுத்த கேள்வி வான போல அத்தனை பதமாக இ

209
ர முதிசமுமில்லை.
பெண் மலிருக்கு மா? துணைக்கிருந்த ாட்டான்.'' "
நிறுத்திக் கொண்டபோது நன்றி விளக்கு வெளிச்சத்தில்
) வந்து உட்கார்ந்து கொண் பத் தன் கைகளில் எடுத்துக் ள் அருமையாக. ''அக்கா ! நினைக்கிறியள்?'' பிகா அதிர்ந்து போனவளாக - அவள் முகத்தைப் பார்த் சிரித்தபடி அவளின் புறம் நிறைஞ்சு, மனம் நிறைஞ்சு, - றஞ்சிருந்தால் மனிஷருக்குக் மம் வரும். எங்களைப்போல் குஎன்னம்மா காதலும்
சொறிந்தபடி சுவரில் ஓடிக் றைப் பார்த்தாள். -கோணுமக்கா' ' என்று சம் தாடங்கினாள்.
ம் இரண்டு நாளைக்கு நின்று த்தி பரீதாவின்ரை கல்யாணத் ருக்கும்.'' மமா அப்பா ஏசிவின மக்கா'' ஏனக்கா! சித்திபரீதாவுக்கா
என்று விசாரித்தாள்.
மூன்று வயசுகூட...'' மல்லி ஊழப்பழத்தில் ஊசியேற்று வது நந்தது.

Page 215
2 O ଓଜ
'மீனுச்சிக்கு எப்பவக்கா போறியள்?' பாக்கியத்தின் மு
"அதுதானே பிள்ளை ஒன் பெருமூச்சோடு சொல்லுகி அவளுக்கு ஒரு சந்தேகம் தோ யோடு கூட வந்தது, எந்நேர பேசிக்கொண்டிருந்தது, இப்ே பட்டும் படாமலும் கதைப்ப முக்கியமான சங்கதியைச் செ
பாக்கியத்தின் நெஞ்சில் மொன்று-பாம்பு உடலில் தொடங்கியது. இருதயம் பட வின் பக்கம் திரும் பி நேருக்கு
'மீனுச்சி உங்ககிட்டே எ ஞளா?*
மல்லிகா ஒரு கணம் தடு தாள். அடுத்த கணம் சமா வாங்கோ அக்கா கதைப்பம்’ அழைத்துக்கொண்டு போன6 தின் கீழ் வந்து நின் ருர்கள். இதயத் துடிப்பு அவளின் கா.
'அக்கா!' என்று தயக் ஞள் மல்லிகா, 'மீனச்சி ஒரு வையுங்கோ, கூடப்படிப்பி
அதை விரும்புவியளா, மாட்ட
"பட்டென்று பாக்கியத் மொன்றின் எச்சம் விழுந்த யாத நிலையில் பிரமை பிடித்த அவளின் தங்கையா. அவள் இப்படி நடந்து கொண்டிருக்

w
பரன் னம் மாளின் பிள்ளைகள்
கல்யாணஞ் செய்து வைக்கப்
முகத்தில் சோகம் கவிந்தது.
لیبر
றும் சரிவராதாம்' என்று
றபோதுதான், திடீரென்று
“ன்றியது.மல்லிகா மீனுச்சி "மும் இரு வரும் இரகசியம் பாது இவள் வந்து இப்படிப் து. எல்லாமே ஏதோ ஒரு ால்வதற்குத்தான?.
இனம் புரியாத சங்கட ஊர்வதுபோல தோன்றத்
படக்க சட்டென்று மல்லிகா
நேராகவே கேட்டாள்:
ன்னவும் சொல்லச் சொன்
மாறிப்போன வளாக விழித் ளித்துக்கொண்டு, "இப்படி என்று அவளை முன்புறம் ர். இரு வரும் வேப்பமரத் இப்போது பாக்கியத்தின் துகளுக்கே கேட்டது.
கத்தோடு மென்று விழுங்கி
வரைக் காதலிக்கிருளென்று க்கிற ஒருவரை, நீங்கள்
டியளா?'
தின் உச்சந்தலையில் காக து. அதை க் கூட உணரமுடி வள்போல் நின்ருள் அவள். வளர்த்த பெண் மீனுச்சியா கிருள்.?
影

Page 216
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
தொடங்கிய விஷயத்,ை முடித்துவிட வேண்டுமென் தொடர்ந்து சொன்னுள்:
'டேவிட்டென்ற கிறிஸ் மாதிரி. சீதனங் கூட ஒன்றும் போட்டார்".
'அதுவும் மூன்ரும் சாதி வாய்விட்டுக் கேட்கவில்லை. அ போலிருந்தது. பரபரவென் விட்டது.
' என்னக்கா பேசாமலிரு கையைப் பிடித்தாள் மல்லிக
'ஒன்றுமில்லை.ஒன்றுமி படி தன் கையை உருவிக் முயன்ருள். மல்லிகா சட்டெ வந்து நின்று கொண்டு, "அ "'உங்களைக் கும் பிட்டுக் கே ஆணையாச் சொல்றன், மீ( போடாதையுங்கோ. அவள் நான்தான் கேக்கிறனென்ற லாட்டி அவளொன்றும் செ
பாக்கியம் வேகமாகத் வெளித்திண்டில் உட்கார்ந்து சிறிது நேரம் நின்று விட்டு உள்ளே போய் விட்டாள் ம
பாக்கியம் பிரமை பி லாம் பின் சுடரைப் பார்த் காற்றின் ஜில் லிப்புக் கூட அ ளின் தங்கை மீனச்சியா இ கிருள்? தரைய திர நடவா பேசாமல், தானும் தன்பா

2 II
தப் பூரணமாகச் சொல்லி ற சுறுக்கோடு மல்லிகா
வ ஆளக்கா. ரொம்ப நல்ல வேண்டாமென்று சொல்லிப்
க்காரணு?' பாக்கியம் இதை வளுக்கு மூச்சை அடைப்பது று முகமெல்லாம் வியர்த்து
க்கிறியள்?' என்று அவளின்
D”。
ல்லை' பாக்கியம் தடுமாறிய கொண்டு திரும்பிப் போக -ன்று அவளுக்குக் குறுக்கே க்கா!' என்று கெஞ்சினுள். க்கிறனக்கா, எனக்குமேலே னுச்சியை ஒன்றும் கேட்டுப் நடுங்கிக் கொண்டிருக்கிருள். ன். உங்களுக்கு விருப்பமில் uiù uLu LDT "LIT 6řT. Fff) uLJIT dig, IT?’ ” தலையாட்டிவிட்டுப் போய் கொண்டாள். அருகே வந்து , மெல்லத் தயக்கத்தோடு ல் லிகா, டித்தவளைப் போல் அரிக்கன் துக் கொண்டிருந்தாள். பனிக் வளுக்கு உறைக்கவில்லை. அவ ப்படி நடந்து கொண்டிருக் மல், ஒருவரோடும் அதிகம் டுமாகத் திரிவாளே; அந்த

Page 217
212
அப்பாவிப் பெண்ணா இப்படி திருக்கிறாள்?...
அவ ளுக்கு அழுகை குமு களை மடித்து முழங்கால் மூட் படி, ஓசை படாமல் அழுதால்
அவள் வளர்ந்த சூழ் நிலை கும் காதலிப்பது, அதுவும் பெரிய தப்பாகத் தோன்றியது கூட தேடமுடியாத ஒரு மா தேடியிருக்கிறாளென்ற நியாய கொள் ளும் மனப் பக்குவ கிருந்த ஒரேயொரு க வலை இ
பிள்ளைகள் அவளைப் போல் களென்று ஊரார் சொல்ல
எழுந்து போய் மீனாட்சி வரையும் நையப்புடைத்து இ துக்குப் போகாமலும் தடுக் அவளுக்கு வேகமாக இருந்த களை இறுகக்கடித்து சிரமத்ே வாள் அவள். மல்லிகா அடி ளைப் பார்த்துவிட்டுப் போன தான் இருந்தாள்.
காலையில் அவளின் முகம் வில்லை. உயிர்க்களையே வ அவள் மல்லிகாவோடும்கதை டும் கதைக்கவில்லை. ஏதோ ய போல் நடமாடிக்கொண் டி குமைந்துகொண் டிருந்த வே வெடித்துக்கொண்டிருந்தது. காதவள் பாத்திரத்தை எடுத். வாணிக்குத் தலையிலும் ஒன் ! வைத்து விட்டாள். எல்லோ

பொன் னம்மாளின் பிள்ளைகள்
உயொரு காரியத்தைச் செய்
றிக்கொண்டு வந்தது. கா ல் -டுக்குள் முகத்தைப் புதைத்த
ள்.
க்கும், அவளின் படிப்பறிவு க் - இன் னொரு சமயக்காரனை, து. தான் தலைகீழாக நின்றால் ப்பிள்ளையைத் தான் மீனாச்சி பமான உண்மையைப் புரிந்து
ம் அவளுக்கில்லை. அவளுக் து தான், பொன்னம்மாளின் லத்தான் ஓடிப் பிடிக்கிறார் மாட்டார்களா...? யைப் பிடித்துக் கை ஓயும் னி அவளைப் பள்ளிக்கூடத் கவேண்டுமென்று சில சமயம் எது. அந்தச் சமயங்களில் பற் தாடு தன்னை அடக்கிக்கொள் க்கடி வெளியே வந்து அவ ஒள். பாக்கியம் அப்படியே
த்தைப் பார்க்கவே சகிக்க ற்றிவிட்டது போலிருந்தது. இக்கவில்லை ; தங்கைமார்களோ பந்திரம் எழுந்து நடமாடு வ து ருந்தாள் . அ வ ளு க் கு ள் தனை அடிக்கடி கோ பமாக ஒரு நா ளும் கை நீட்டி அடிக் து வைத்தது சரியில்லையென்று று போட்டு, மு துகிலும் ஒன்று நம் நடுக்கத்தோடு மூலைக்கு

Page 218
பொன்னம்மாளின் பிள்ளை க
மூலை யாக நின்றார்கள், அதி ணெதிரிலேயே வரவில்லை. யென்று சுந்தரிக்கும் ஒன்று தனை காலத்துக்குத்தா ன் உ
ணுமோ, தெரியேல்லை ' என் ! நடுங்கிப்போய்விட்டாள். காக அவளுக்குத் தெரிந்து
அவ ளுக்கு.
மல்லிகா அன்றைக்கு அ காலில் விழுந்து கெஞ்சாத ஒன்றும் கேட்கவேண்டாமொ டுப் போனாள். மீனாட்சி அவ எதையும் செய்யமாட்டாளெ அவள்.
பாக்கியத்துக்கு அன்று ! கத்தான் இருந்தது. இந்தச் பொன்னுத்துரை இல்லாதது ஏக்கமாக இருந்தது . அவன் னோடு பகிர்ந்து கொள்ளலாம் வேண்டுமென்றும் சொல்லு வ
பாக்கியத்துக்கு இந்த ப கூடத் தாங்கிக்கொள்ள முடி போதும், இருக்கும்போதும், எண்ணி எண்ணிக் கண்கள் க
அடுத்த நாள் மத்தியான வந்து, வலது கையைத் தலை திண்டின் மேல் படுத்திரு ந்த திரண்டு பொங்கிய நீர் மூக்கு டிருந்த து.........
திடீரென்று அடுத்த வீட கேட்டன. முதலில் பாக்கிய பிறகு தான் கவனித்தாள்.

213
லும் மீனாட்சி அவளின் கண் கூப்பிட்ட உடனே வரவில்லை விழுந்தது. 'இன்னும் எத் டங்களோடே மாரடிக்கவே று வேறு கத்தினாள். சுந்தரி தன் விஷயம்தான் இசகு பிச விட்டதோ என்ற கலக்கம்
அங்கிருந்து போகும்போ தும் குறையாக, மீனாட்சியிடம் ன்று அவளிடம் சொல்லிவிட் ளின் விருப்பத்துக்கு மாறாக என்றும் சொல்லியிருந்தாள்
பூராவும் எரிச்சல் எரிச்சலா F சந்தர்ப்பத்தில் அருகில் (தான் அவளுக்குப் பெரிய நின்றால் மனவேதனையை அவ . அடுத்து என்ன செய்ய பான் அவன். மன உபாதையைக் கொஞ்சங் டயவில்லை. வேலை செய்யும்
படுக்கும்போதும் இதையே லங்கிக்கொண்டிருந்தாள். ரம் சமையலை முடித்துவிட்டு க்குக் கீழ் மடித்துவைத்தபடி Tள் பாக்கியம். கண்களில் த நுனியால் வடிந்து கொண்
ட்டில் ஏதேதோ சத்தங்கள் ம் அதைக் கவனிக்கவில்லை.

Page 219
214 Gର
'இப்பிடித் திடீரென்று லாமா. எழுதலாமா?' என்று 'சத்தம் போடாதை, சத்தம் தாபா கெஞ்சுவதும் கேட்ட சொந்தக் கவலைகளுக்கா கொள்ளாமலிருக்கப் பாக்சி எழுந்து முகத்தைத் துடைத் சென்ருள்.
கையில் ஒரு கடிதத்தைப் பலையுமாக நின்று கத்திக்ெ அவளைக் கண்டதும் அருகே ஒ
"பாத்தியா டி இந்த ஒமென்று இவ்வளவு ஏற்பா செய்ய விருப்பமில்லையென்று 'ஏன்1.ஏன்?' என்று ட கையிலிருந்த கடிதத்தைப் பு உம்மா கூறியது உண்மைதா சொல்லி எழுதிவிட்டு, அதன் பிட்டிருந்தார்கள்.
-உங்களின் பெண் ?னப் எங்களுக்குப் பன்னிரண்டு ெ திருக்கின்றன. பாரூக்கென்ற துரையென்ற இன்னெருதணு தொடர்பாம். இன்னும் அசிங்கமாக எழுதியிருக்கிரு நினைக்கவே எங்களுக்கு மன
ஆண்டவனுக்குப் பயந் கதைக்கவேணும். உங்களின் ளாக இருக்கலாம் ஆனல், இ தன் பின் கல்யாணப் பேச்சை குத் துணிவு வரவில்லை. தயவ ளுங்கள். அல்லா உங்களுக்கு

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
எழுதினு எப்பிடி? எழுத று சித்தி உம்மா கத்துவதும் b போடாதை' என்று முஸ்
列。
க இதைக் காதில் போட்டுக் யத் தா ல் முடியவில்லை. துக்கொண்டு வேகமாக அங்கே
பிடித்தபடி கண்ணிரும் கம் காண்டிருந்த சித்தி உம்மா,
டி வந்தாள்.
அநியாயத்தை. எல்லாம் டும் செய்த பிறகு நிக்காஹ" கடிதம் எழுதியிருக்கினம்.' தறிய பாக்கியம் அவளின் பிடுங்கிப்பார்த்தாள். சித்தி ன். கல்யாணத்தை நிறுத்தச் கீழ் காரணத்தையும் குறிப்
பற்றி இரண்டு நாட்களுக்குள் மாட்டைக் கடிதங்கள் வந் ) ஒருத்தனும், பொன்னுத் ம், இவர்களோடு அவளுக்குந் என்னென்னவோ எல்லாம் ?ri 55 Gir. இதையெல், லா ம் மெல்லாம் கூசுகிறது. து நாங்கள் நியாயத்தைக் பெண் களங்கமில்லாதவ Nப்படியான வதந்திகள் வந்த த் தொடருவதற்கு எங்களுக் செய்து மன்னித்துக் கொள் நன்மையைச் செய்வார்
t

Page 220
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியத்தின் கையிலிரு. லேயே நழுவிக் கீழே விழுந்த
முஸ்தாபா சித்தி உம்ம
முயன்றுகொண்டிருந்தார்.
广
பரீதாவின் அழுகைக் குரல் கியத்துக்கு யாரைத் தேற்று அவள் மரம்போல் அப்படியே கல்யாணக் களையோடு காட் நொடிக்குள் பிணவீடு நடந்த
மீனுட்சியின் பிரச்சினை இதையும் எண்ணி இரவு தூ க் டுக்கொண்டிருந்தாள். மொ எழுதியிருப்பார்களென்று அ6 புரிந்திருந்தது. பாரூக்கைய வேறு யார் இந்த அயோக்கி செய்திருக்கப்போகிருர்கள்? ரையும் சேர்த்து அவர்கள் எ( குத் தாங்கமுடியாத மனக்ெ அந்தப் பாவிகளுக்கு ஆண்ட6 ஊனமாக்கியிருக்கக் கூடாத நொந்துகொண்டாள்.
மறுபடியும், மறுநாள் வி வின் வீட்டுப் பக்கம் ஏதோ க தத் தடவை முஸ்தாபாவின் விட ஆவேசமாகக் கேட்டது.
"நாசமாப்போற சைத் யோடு சோரம்போற வங்கள் படி திட்டிக்கொண்டிருந்தா
ஏதோ பிரச்சினையொ யிருக்கென்று பாக்கியத்துக் டது. அவள் விழுந்தடித்துக்ெ

方 215
ந்த கடிதம் அவளையறியாம 宛·
ாவைச் சமாதா னப்படுத்த அறைக்குள்ளிருந்து சித்தி இலேசாகக் கேட்டது. பாக் றுவதென்று தெரியவில்லை. நின்ருள். ஒரு வாரமாகக் சியளித்த அந்த வீடு, ஒரு வீடுபோலாகிவிட்டது.
யை மட்டுமல்ல, பாக்கியம் கம் பிடிக்காமல் அவதிப்பட் ட்டைக் கடிதங்களை யார் வளுக்குச் சந்தேகமில்லாமல் |ம், கந்தசாமியையும் விட கியத்தனமான வேலையைச் பொன்னுத்துரையின் பெய ழதியிருந்ததுதான் அவளுக் காதிப்பைக் கொடுத்தது. வன் இரண்டு கைகளையுமே Tவென்று ஆண்டவனையே
டியக்காலையில் முஸ்தாபா
ளைபுளையாக இருந்தது. இந் குரல்,சித்திஉம்மாவின் குரலை
நான்கள், அக்கா, தங்கை ' என்று வாய்க்கு வந்த it.
ன்று புதிதாகத் தொடங்கி த உடனேயே புரிந்துவிட் காண்டு அங்கே ஒடினள்.

Page 221
216 G
===بر வெளி மதில் சுவரை சேலை படி திட்டிக்கொண்டிருந்தா
'சித்தி பரீதாவின் கள்ள - - - - முஸ்தாபாவே தற்கொ வெள்ளைக் கட்டியினுல் எழுதி போதும் தெரிந்தன. "
பாக்கியத்துக்கு நெஞ்சை வதுபோலிருந்தது. யார் எழு குக் கேட்க வாயெழவில்லை.
வழக்கத்தில் கதவுக்குப் அப்போது வாசலுக்குக் குறு பிரமை பிடித்தவள் போல் ே நின்ருள். அவளின் மு தெரிந்த ஏதோ ஒரு உணர்ச் தில் ஒரு பயங்கரமான குறு அந்தக் குறுகுறுப்பின் எதிெ யானத்துக்குள்ளேயே புரிந்து
அன்றைக்கு மத்தியானட் அடுத்த வீட்டில் கூ க்குரல் போது சித்திபரீதா அவளி தொங்கிக்கொண்டிருந்தாள் சீட்டொன்று இருந்தது.
-இந்த உலகத்தில் என்ஞ யாது. பொன்னுத்துரை அ6 தியத்தை மீறுகிறேனென்பது கவலை. ஆண்டவனும் அண்டு கொள்ள ட்டும்
சீட்டில் இருந்தது அவ்வ மென்பதே இன்னதென்று ே யின் உற்சாகத்தோடு வாழ்

பொன்னம்மா எரின் பிள்ளைகள்
த் துண்டொன்ருல் தேய்த்த ர் முஸ்தாபா.
க் காதலன் பொன்னுத்துரை
லை செய்துகொள்.' என்று
திய சில வார்த்தைகள் அப்
அடைத்துக்கொண்டு வரு ழ தினதென்று கூட அவளுக்
பின்னுல் நிற்கும் சித்திபரீதா க்கே நட்ட நடுவாக நின்று, வெளியே பார்த்துக்கொண்டு க த் தி ல் அ ப் பே ா து *சி பாக்கியத்தின் அடி மன றுகுறுப்பை உண்டாக்கியது. ராலியை அன்றைக்கு மத்தி
கொண்டாள் அவள்.
ம் மூன்ருவது தடவையாக
எழுந்து பாக்கியம் ஒடிய ன் அறைக்குள் பிணமாகத்
அவளின் காலடியில் சிறிய
ல் இனி மானமாக வாழமுடி ண்ணனுக்குக் கொடுத்த சத் தான் எனக்குள்ள பெரிய ணனும் என்னை மன்னித்துக்
1ளவே. வாழ்க்கையில் துன்ப தெரியாமல் ஒரு சிட்டுக்குருவி ந்த அந்தச் சிறிய பெண்,
"

Page 222
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
இரண்டு மனித வல்லூறுகளி தல்களைச் சமாளிக்கமுடியாம தனக்கொரு விடுதலையைத் 6
சித்தி பரீதாவின் கா மாகிவிட்டது. முஸ்தாபாவும் பிணங்களாகிவிட்டனர், பா க் அவர்களைக் கெஞ்சியும் ப ஊற்றிக்கொள்ளவில்லை அவா
மகளை இழந்த துயர ம் ஒ வந்திருந்த மரணவிசாரணை களும், அந்தப் பஞ்சு உடலை 6 கொடூரமும் அவர்களின் இ வதைத்துக்கொண்டிருந்தன. சரிப் பத்திரிகையொன் றில் வைத்து சித் திபரீதாவின் தொரு செய்தியாக வெளியி
பாக்கியமும் கொஞ்சம் தவித்துக்கொண்டிருந்தாள். கிக்கொண் டிருந்தபோது - தெரிந்த விகாரத் தோற்றம் போ து அவளின் உடல் பட்ட நின்று அவளைக் கலக்கிக்கொ மதியாக அவளால் உறங்கக். பயங்கரமான கனவுகள் ஏத
வைத்தது.
சித்திபரீதா இறந்த எட் தூக்கத்தில் ஆழ்ந்திருந்த ட

217
ன் கொடுமையான தாக்கு ல் இப்படிச் சுருக்கமாகத் தேடிக்கொண்டுவிட்டாள்...
3.
ரியங்கள் முடிந்து ஒரு வார் ., சித்தி உம்மா வும் நடைப் க்கியம் நேரம் தவறாமல் வந்து ச்சைத் தண்ணீர் கூட வாயில் ர்கள். ஒரு புறம்போக, விசாரணைக்கு
அதிகாரி கேட்ட கேள்வி வெட்டிக் குதறிப்பரிசோதித்த ருதயத்தை அணு வணுவாக போதாததற்கு பிரபல தின கண் மூக்கு காது களெல்லாம் தற்கொலையை முக்கியமான பட் டிருந்தார் கள். மும் நிம்மதியில்லாமல் தான் கயிற்றில் பிணமாகத் தொங் சித்திபரீதாவின் முக த் தி ல் மம், 'போஸ்ற்மோட்டத்'தின் பாடும் எந்நேரமும் நினைவில் ண் டிருந்தன. இரவில் நிம் கூட முடியவில்லை. அடிக்கடி ர வது தோன்றி அவளைப் பதற
டாம் நாள் இரவு... அரைத் ரக்கியம் திடுக்கிட்டுக் கண்

Page 223
218 - G
களைத் திறந்துகொண்டாள். உடலெல்லாம் நடுங்கி வியர் செயல்படவே சிறிது நேரம்
மீனுட்சியை யாரோ ஒரு மாக வெட்டுவதுபோன்ற ஒரு அந்தப்பாடுபடுத்திவிட்டது.
'முருகா! என்ரை மீன ளுக்கு நல்லபுத்தியைக் குடு' கொண்டே திரும்பிப் படுத்த றது. தலைப்புறமாக வைத்தி கானவில்லை.
ஒரு விநாடிக்குள் அவளி கரங்கள் தோன்றிவிட்டன. மென்ற சாதாரண எண்ணங் வில்லை. வாரிச் சுருட்டிக்கொ யும் 'திக்கென்றது. வெளிச்ச தாலும், மீனுட்சி படுத்திரு வீசிய இலேசான வெளிச்ச பார்க்கமுடிந்தது. அருகே காணுேம். கண்களில் நம்பிக் தடவிப் பார்த்தாள். சுந்தரிய லாக கீதாவின் சின்ன உடல் பாக்கியத்துக்கு பாதாதி * எங்கே போய்விட்டாள் அவ ளின் போக்கும் நன்முக இல் பாக்கியம் பரபரப்போடு குள் எட்டிப் பார்த்தாள். தாள். வாசல் கதவும் பூட் தது. பாக்கியம் கொல்லைப் சட்டென்று அமைதி பரவிய தில் குந்திய வாக்கில் உட்க ளின் எதிரே அரிக்கன் விளக்

பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
ஒரு வினடிக்குள் அவளின் த்துவிட்டது. அவனின் புத்தி பிடித்தது.
வன் பிடித்துக் கண்டதுண்ட கனவு. அதுதான் அவளை
ச்சியைக் காப்பாத்து. அவ என்று மனமுருக வேண்டிக் ாள். அவளுக்குத் 'திக்கென் ருந்த அரிக்கன் லாம்பைக்
ன் மனதில் ஒராயிரம் பயங் விளக்கு அணைந்திருக்கலா கூட அவளுக்குத் தோன்ற ண்டு எழுந்தவளுக்கு மறுபடி Fமில்லாமல் இருட்டாக இருந் ந்த பக்கத்து அறையிலிருந்து த்தில் அவளால் நன்ருகப் படுத்திருந்த சுந்தரியைக் கையில்லாமல் பரபரவென்று பின் பெரிய உடலுக்குப் பதி தான் தட்டுப்பட்டது. கேசமாக நடுக்கம் பரவியது. 1ள்?' கொஞ்சநாட்களாக அவ இல
எழுந்து மீனுட்சியின் அறைக் அவள் துரங்கிக்கொண்டிருந் டினது பூட்டியபடியே கிடந் புறமாக ஒடினள். நெஞ்சில் து. கிணற்றடிக்குப் பக்கத்
நார்ந்திருந்தாள் சுந்தரி, அவ
க்கிருந்தது.
༼
t

Page 224
பொன்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியத்துக்கு முதலில் இருந்து என்ன செய்கிறாள் அ சாம நேரத்திலே! பாக்கியம் பார்த்தாள். சுந்தரி நெஞ்சை -- கொண்டிருந்தாள்.
அவள் உட்கார்ந்திருந்த ருந்த விதம்.........
பாக்கியம் மெல்ல மெல் கிட்டே வரவர சுந்தரியின் . கப் பார்க்கமுடிந்தது. அப்ப போல் நின்று விட்டாள் பாக்
பொன் னம்மாளை-அவ நிலையில் எத்தனையோ த அவள். அவளின் முன்னால் . அவள் அருமை பெருமையாக சுந்தரியல்ல, பொன்னம்மா கெட்டுப்போன பொன்னம்ப
உடல் அப்படியே பனிக் டிருப்பதுபோல் பாக்கியத்து தலை க்குள் பளீர் பளீரென் ய து.
பாவாடையை இழுத் எழுந்த சுந்தரி வெலவெலத்
'' அக்கா!'' என்று அ படியேவிழுந்து பாக்கியத்தி
து க்கொண்டு தேம் பினாள். சக்கா, தெரியாமல் நடந்து
பாக்கியம் கதறவுமில்லை திட்டவுமில்லை.
4 'போச்சு... எல்லாம் 6 உ தடுகள் முணுமுணுத்தன

219
ஆறுதல்; பிறகு சந்தேகம். வள்? அது வும் இந்த நடுச்
அப்படியே நின்று கொண்டு சப் பிடித்தபடி கு மட்டிக்
முறை.. குமட்டிக்கொண் டி
ல அவளை நெருங்கிவந்தாள் . உருவத்தை அவளால் நன்றா டியே பிரமை பிடித்த வள் கியம். ளின் தாயை-இதைப்போன்ற
வைகள் பார்த்திருக்கிறாள் அப்போ து உட்கார்ந்திருப்பது த வளர்த்த அவளின் தங்கை - ளின் மகள் அவள்; அந்தக் மாளின் மகள்.
கட்டிக்குள் புதைந்து கொண் க்கு உணர்ச்சியாக இருந்தது. று எதுவோ மின்னிச் சிதறி
து வாயைத் துடைத்தபடி துப்போய்விட்டாள். வ ளின் வாய் குழறியது. அப் ன் இரண்டு கால்களையும் பிடித் ''தெரியாமல் நடந்து போச் போச்சு...'' , பதறவு மி ல் லை, அவளைத்
போச்சு...''
என் று அவளின் . அவ்வளவுதான்.. கா லில்

Page 225
220 (c.
ஊரும் எறும்பொன்றை உத உதறிவிட்டு வீட்டுக்குள் திரு அவளின் பார்வை அறை திருந்த மீனுட்சியிலும், தரை திருந்த மற்றத் தங்கைமார்க தது. ஏனே அவளுக்கு அப்டே தொங்கிய கோலந்தான் கண் சின்னப் பெண்ணுக்கிருந்த ம யாவது இவர்களுக்கில்லையே பாக்கியத்தின் அடிமனதி அசுர வேகத்தோடு மூளத் ெ எல்லாம் அவர் வளர்த்து ஆணுல், பொன்னம்மாளின் தூக்கத்தில் கீதா ஏதாவ னவோ 'அக்கா1' என்று வ படுத் தாள்.
'அக்கா 1 உம். ' பாக்கி ' வளத்து ஆளாக்கும் வரை ச் னம்மாளின் பிள்ளையளென்று
சுந்தரி நடுக்கத்தோடு ச நின் ருள். பாக்கியம் அவளைட் தில் திருதிருவென்று உணர் தது. கனவில் நடப்பவளைப்ே டில் உட்கார்ந்துகொண்ட இருட்டை ஊடுருவியது. அந் டு வள்ளிக் கோடுகளாக மின்
என்ன அழகான பாலம. ஒரு குட்டித் தேவதையைப் மெல்லக் கீழே போய் தண்ை மீன்களின் கானத்தைக்கேட் ஆனந்தமாக இருக்கும்.

ரால் ரைம்மாளின் பிள்ளைகள்
றிவீசுவதுபோல சுந்தரியை ம்பினுள்.
க்குள் ஒருக்கழித்துப் படுத் "யில் வரிசையாகப் படுத்
ளிலும் மாறி மாறிப் பதிந்
ாது சித்திபரீதா பிணமாகத் களில் தெரிந்தது. அந்தச் ான உணர்ச்சியில் ஒரு துளி
லிருந்து வெறுப்பும் கசப்பும் தாடங்கியது. து ஆளாக்கிய உடல்கள்தான்.
வார்ப்புகள். து கனவுகண்டாளோ என்
ாய் பிதற்றியபடி திரும்பிப்
கியம் பற்களைக் கடித்தாள். *கும் அக்கா; பிறகு பொன் று காட்டிவிடுவியள்.ம்.'
* வரோரமாகஒன்றிக்கொண்டு பார்க்கவில்லை. அவளின் மன ச்சித் தீ பரவிக்கொண்டிருந் போல் வெளியே வந்து திண் ாள். அ வ ளி ன் பார்வை த இருளிலும் கல்லடிப்பாலம் னுவது போன்ற பிரமை.
து. அதன்மேலிருந்து பாய்ந்து போல் காற்றிலே மிதந்து aருக்குள் தவழ்ந்தபடி பாடும் டுக்கொண்டிருந்தால் எத்தனை

Page 226
பொன்னம்மா ளின் பிள்ளைகள்
பாக்கியம் நறநறவென்று டாள். இந்தக் குடும்பத்துக்கா தியாகம் செய்திருக்கிறாள் அவ பட்டிருக்கிறாள், எவ்வள வு கிறாள்... எல்லாமே மண்தான் கெட்ட குடும்பமிருப்பது அவ.
பொறியாக எழுந்த கேள் பெரும் அக்கினியாகிவிட்டது.
பாக்கியம் மறுபடியும் ப தாள். வலது கையை முஷ்டிய குத்தினாள். கால்களைத் தரை கண்கள் வெறி நாயின் கண்கை
''இந்தக் குடும்பம் அழிய அவளுக்குள் ஒரு குரல் உறுமி யின் இரைச்சலைப்போல் அந், இருந்தது.
- இந்தக் குடும்பம் அழிய தான் வேணும்...
யந்திரத்தால் முடுக்கிவிட கொண்டாள் பாக்கியம். அ தெரிந்தது. விறுவிறென் று உ யும், கொல்லைப்புறக் கதவை பிற் சொருகிக்கொண்டாள். வுகள் அவை. கோடரி போ அவைகளைப் பிளக்கமுடியாது
பாக்கியத்துக்குப் பொன் போது வராதது துரதிஷ்டம், கூடத் தாமதிக்கவில்லை. ச ணெண்ணெய் நின்னை எடுத்த சுவர்களிலும், கூரைக் கிடுகு வந்தபடியெல் லாம் மண்னெ றினாள்.

221
" பற்களைக் கடித்துக்கொண் -க எவ் வளவு சுகங்களைத் "ள், எவ்வள வு கஷ்டங்களைப் - வேதனைகளைச் சகித்திருக் . இனியும் இந்த வெட்கங் சியந்தானா?
வி வினாடி நேரத்திற்குள்.
ற்களை நறநறவென்று கடித் பாக்கி இடது கையில் ஓங்கிக் யில் உதைத்தாள். அவளின் ளப்போல் பளபளத்தன. பத்தான் வேணும்'' என்று பது. தொடர்ந்து கடல் அலை தக் குரல் உறுமிக் கொண்டே
பத்தான் வேணும்... அழியத்
ட்ட பொம்மைபோல் எழுந்து வளிடம் ஒரு அசுர வேகம் உள்ளேபோய் வாசற் கதவை பும் பூட்டிச் சாவிகளை இடுப் பழைய காலத்துத் தனிக் கத ட்டுப் பிளந்தாலும் இலேசில்
"னுத்துரையின் ஞாபகமே அப் தான். அவள் வி நாடி நேரம் மையலறைக்குள் போய் மண் வள் வெறி பிடித்தவள் போல் கேளி லும் படுமாறு கைக்கு எண்ணெயை விசிறிவிசிறி ஊற்

Page 227
222.
* அழிஞ்சு போகோணும். என் று அவளின் உதடுகள் முன் த ன. மூளைக்குள் அந்த அசுர அவளைப் பொம்மையாக ஆட் தது.
சுந்தரி நடுக்கத்தோடு அ ரு ந்தாள், அள வுக்கதிகமான யாக உறையவைத்துக்கொண்
மண்ணெண்ணெய் முடிந் விட்டு தீப்பெட்டியைப் டே பாக்கியம். ஒரு குச்சி சீறிக்கெ தீ பரவு வதற்கும் சுந்தரி வீர் இருந்த து.
" எல்லாம் துலைஞ்சுபோ சிரித்தபடி சமையலறைக்குள் டுக்கொண்டாள் பாக்கியம், வென்று பற்றிக்கொண் டிருந் தெரிந்தது.
வெளியே சுந்தரியின் அல களின் அலறல்களும்சேர்ந்து ெ
தோடு அவளைக் கதறியழைத் கெட்டு ஓடிக் கதவுகளை இடித்
'' அக்கா.......! அக்கா..... இந்த அக்கா வென்ற அவலக் போன்ற பிரமை.
அக்காவாகப் பிறந்து அ தங்கைமார்களை வளர்த்த வ சமும் ஈரமில்லாத வள் போ கொண்டு நின்றாள்.
முற்றத்து வேப்பமரத்தி அலறியபடி வீட்டைச் சுற்றிப்

பான்னம்மாளின் பிள்ளைகள்
.அழிஞ்சு போகோணும்...'' ணுமுணுத்துக் கொண்டிருந் இரைச்சல் உறுமிக்கொண்டு டிப் படைத்துக்கொண் டிருந்
வளையே பார்த்துக்கொண் டி பயம் அவளைப் பனிச் சிலை சடிருந்தது.
ததும் வெற்று நின்னை வீசி பாய் எடுத்துக் கொண்டாள் காண்டு பறந்தது. குப்பென்று இட்டலறு வதற்கும் சரியாக
ங்கோ'' என்று வெறியோடு - போய்க் கதவைத் தாழிட் கூரைக் கிடுகு களில் மள மள த தீ அவளின் கண்களிலும்
மறலோடு மற்றத் தங்கைமார் காண்டன.எல்லோரும் பயத் த்தபடி அங்குமிங்குமாகத் தறி த்தார்கள். -.! அக்கா.......'' எங்குமே குரல் தான் எதிரொலிப்பது
"ன்னையைவிட அருமையாகத் ள் அப்போது மனதில் கொஞ் ல் வெறிச் சிரிப்புச் சிரித்துக்
"லிருந்த காகங்கள் திகிலோடு - பறந்துகொண் டிருந்தன.......

Page 228
GQ Lumróôr Gwrth LonTorf2667 96îr&àrreg 6)
மறுநாள் ஆறு கருகிய உ1 லிருந்து எடுக்க முடிந்தது.
புலன்விசாரணைக்கு வந்த லாக நடந்த தீ விபத்து என்று
'பொன்னம்மாள்தான் ெ பெத்த பொம்புளைப் பிள்ளைய கள். பாக்கியமும் இந்தக்குடும் வேணுமெண்டு ரெம்பத்தான் களுக்கு அநியாயமா இப்படி டாம்' என்று இந்தக் குடும்ப லோருமே வருத்தப்பட்டுக்கெr
S. 貂
 
 

223
டல்களைத்தான் அந்த வீட்டி
அதிகாரிகள் இதை தற்செய
முடிவெடுத்தார்கள்.
கட்டழிஞ்சவள். ஆன, அவள் |ள் எல்லாம் தங்கக் கம்பி ம்பத்தை தலையெடுக்கவைக்க பிரயாசைப் பட்டவள். அது யொண்டு ஆயிருக்கவேண் த்தை அறிந்த, தெரிந்த எல் ாள்கிறர்கள்.

Page 229
ஈழத்தின் தலைசி! களின் தரமான ப மாதம் வீரகேசரி | வில் வெளிவருகின்
தவறாமல் இவைக கள் இல்லத்தில் ஓர் யத்தை' ஆரம்பியும்
ஆறு புத்தகங்களை வாங்கினால், ஏழாவ மாக அனுப்பி வை சுத் திட்டத்தில் ஏ துக்கு மேற்பட்ட வ நூல்களைப் பெற்று
புத்தகங்களைக் தில் சிரமமிருந்தால் கொள்ளவேண்டிய

றந்த எழுத்தாளர் டைப்புக்கள் மாதா பிரசுரமாக நூலுரு
றன.
களைப் பெற்று உங் - 'குடும்ப நூல் நிலை ங்கள்.
1 அடுத்து நீங்கள் எது புத்தகம் இனா க்கப்படும். இப் பரி பற்கனவே ஆயிரத் ாசகர்கள் இனாமாக ள்ளனர்.
கிரமமாகப் பெறுவ
• நீங்கள் தொடர்பு விலாசம்:
விநியோக நிர்வாகி,
வீரகேசரி, த. பெ. 160, கொழும்பு.

Page 230
உடன் பிறப்புக்களை வாழவைப்பதற்காக தன் வாழ்க்கையை
தியாகம் செய்துகொண் டாள் ஒருகன்னிப்பெண்
அவளின் எதிர்பார்ப்புக்கள் என்னவாயிற்று?
 
 
 
 
 
 

புயலுக்குப்பின்
un தி 6) வெற்றி நாவல்களை
அளித்த பிரபல நாவலாசிரியர் பொ. பத்மநாதனின் உன ர் ச்இ