Page 1
அக ஒப்)
1 பட்டபம் டே
[ தொடுக்கும்
25 ----
பாபமாக - பய
பரமா
போபால் படம்
சிறுகதைகள்
பாபாபாபா 4 - பட்ட
-- 2 பாகம்
தி.இ
மணிமேகலைப் பிரசுரம்
காக் - 11
(காசி -

_ 6056ტი
გიო-რე 15 MyA, N#14115"
"თ"- ში"
ის ირინა ::
ერთი .კეკ..
11:22 = -ს, „ო“, —
GA-1 -ი+"
კი გეთში-მეთორდიას,რეგატი
- სურათის ზომართ,"
ჩეკსტო+"სსიქჩეირნობეს
ის-ივლისი
III.GEITLIrD

Page 2
திரு. M. சுப்ர தமயந்தி எக் 211-A அல்வி
வத்தளை,
 

ா, கோபாலன்
LDaofu ib J.P.,
ஸ்போர்ட்ஸ்,
ஸ் டவுன் வீதி,
இலங்கை

Page 3
நூல் தலைப்பு
ஆசிரியர்
மொழி
பதிப்பு ஆண்டு
பதிப்பு விவரம்
உரிமை
தாளின் தன்மை
நூலின் அளவு
அச்சு எழுத்து அளவு
மொத்த பக்கங்கள்
லேசர் வடிவமைப்பு
அச்சிட்டோர்
ܕ ܠ ܐ நூல் கட்டுமானம்
ܠܐ
அட்டைப்பட ஓவியம்
为多
இந்திய விலை :
 
 

விவரம்
தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
இரா. கோபாலன்
விழ்
O5
தல் பதிப்பு
சிரியருக்கு
5 கி.கி.
ரெளன் சைஸ் (12% x 18% செ.மீ)
புள்ளி
十154=160
ஸ் கிராஃபிக்ஸ்
றிஸ்ட் கம்ப்யூட்டர்ஸ்
:ன்னை - 26.
237,25639
கிரிப்ட் ஆஃப்ஸெட்
நன்னை - 94.
தயல்
ரூ. 40.00

Page 4
(உள்
பூ தொடுக்கும் நினைவுகள் தூது போகும்
கைகாட்டி
கம்ப்யூட்டர் க
ஆடாத தொட்
1.
2
3
4. 5. சந்தன வாசம் 6
7 8. அந்தரங்கப் பூ 9
:
密 10. அந்த நள்ளிர
ဝှိပ္ဖို ့်
༨༽ ། 11. டையாளம் } 12. திே அழு
KAO
4%)
છે
அவசர உலகL
 
 

ീ',
கைகளுக்கு
UT 35th
*

Page 5
கிெர்
தமிழ்மணி தி. இர படைப்புகளில் மூழ்கித் திளைட் நாற்பது வருடங்களுக்கு இலக்கியத்தில் முத்திரை பதி சிறுகதைத் தொகுப்பு நூல் இட
காலம் கடந்து வ படிக்கும்போது - குறிப்பா பத்தினியம்மா, என்று எல்லாக் இலங்கையின் மலைப்பகுதி வாழ்கின்றன.
எல்லாக் கதைகளிலும் உணர்வுகள் பளிச்சிடுகின்றன.
நாவல்கள், இயற்கை என்று பல துறைகளோடு, பெ மெல்லத் தொடும் மேலான இவரை வழி மொழியலாம்.
இலங்கை மட்டுமல் ெ
நாடுகளிலும் தி.இரா. ே வாசிக்கப்படுகின்றன.

ነ%ማሏ
ா. கோபாலன் அவர்களின் ப்பது ஓர் இலக்கிய அனுபவம்.
முன்னதாகவே சிறுகதை க்க ஆரம்பித்த இவருடைய ப்போது தான் வெளிவருகிறது.
ரும் இந்தக் கதைகளைப் க நினைவுகள், கை காட்டி, கதைகளிலும் பாத்திரங்களுடன்
தோட்டப் பிரதேசங்களும்
உழைக்கும் மக்கள் கூட்டத்தின்
மருத்துவம், தத்துவம், வரலாறு ாழிபெயர்பட அம்சங்களையும் இலக்கியத் தோட்டம் என்று
ாது தமிழகத்திலும் ஏனைய காபாலனின் படைப்புகள்

Page 6
நினைவுகள் என்ற மாணிக்கவிநாயகர் ஆலயம் தோட்ட மக்கள் என்று ஒரு பக்தியை வெளியே கொண்டு கதைகளுக்கும் வெளிச்சம் கா
தமிழக வாசகர் இல படைப்புகளை வாசித்து உணர் ஒரு இதமான பச்சை விளக்கு
ஆசிரியர் எனது சொ படைப்பிலக்கிய பந்தம் என்ற அழைத்து வந்துள்ளார்.
கதை இலக்கியத்தின் சாட்இயாகும்.
5裹

V
சிறுகதையில் அட்டன் நகர், அதனைச் சார்ந்த மலைத் சிறிய படைப்புக்குள் பெரிய வந்து விடுகிறார். மற்றெல்லாக் ட்டும் பதமான அவியல்.
ங்கையின் நல்ல இலக்கியப் வதற்கு 'பூ தொடுக்கும் கைகள்' கைகாட்டி என்றே கூறுவேன்.
ந்த பந்தம் என்ற நிலைகடந்து வானுயர்ந்த வீதிக்கு என்னை
வெற்றிக்கு இது ஒரு வலுவான
»IT. LDITrflcUPğ5ğ5I M.A., B.Ed., (தலைமை ஆசிரியர்) சின்ன கவுண்டம்பட்டி திருச்சி, தமிழ்நாடு

Page 7
vi
* *
(ഗ്രീ
'. நன்றாக ஞாபக மி வருடங்களுக்கு முன் கல்லூரிை மேற்படிப்புக்குப் போக மு சான்றிதழ்கள் பிரஜாவுரிமை இரும்புத்திரையினால் செல்லுட
உனக்குக் குடியுரிமை உயர்கல்வி கிடையாது, உத்திே ஒரு கிராமசேவகனின் கடிதம் நிலை வந்த பிறகுதான் நான் அ கல்கண்டு, ரீடர்ஸ் டைஜஸ்ட் 6 பிடித்து வாசிக்கத் தலைப்பட்ே இத்தனை உரிமைகளும் சட்டம், தென்றலைச் சுவாசி முடிந்ததா? மனதுக்குள் எழு போட்டதா?
ஆமாம்! இறைவனின் சட்டங்கள் எம்மாத்திரம்?
இதனை வலுவாகப் ட எதிர்நீச்சல் என்பது ஒரு சிறிய ஒரு புழுவாக, பூச்சிய என்னை நின்ைத்துக்கொண் வாசிப்புகளே சுகம் தருகின்ற மொத்தத்தில் நான் வ
பயிலும் வாழ்க்கை வாசகன்.

rosy
ருக்கிறது! நாற்பத்து ஐந்து |ய விட்டு வெளியே வந்ததும், டியாமல் - கையிலிருக்கும் பிரச்சினை என்ற கனமான டியாகாமற் போன பரிதாபம்! சான்றிதழ் இல்லை - அதனால் யாகம் தர இயலாது, சாதாரண கூடப் பெற இயலாது என்ற அப்போதைய சுதந்திரன், கல்கி, ான்ற பத்திரிக்கைகளை இறுகப் டேன்.
இல்லை என்று சொன்ன மனித க்க முடியாது என்று சொல்ல }ம் கற்பனைகளுக்குத் தடை
ஏற்பாடுகளுக்குமுன் - மனித
ற்றிக் கொண்டு வாழ்பவனுக்கு ப விளையாட்டு தானே.
ாக, ஒரு சின்னப் பறவையாக டு கதை படைக்கும் எனக்கு
50T.
ாசகன் - மொழி கடந்து நடை
தி. இரா. கோபாலன்

Page 8
பூரீ வைத்திலிங்கம் பிள்ளை
ஆலயம்
ஏதோ ஒரு பாரம்பர்ய அந்த பிரும்மாண்ட
முன்னால் ஒரு வெற்றிலை ட
இந்த நவீன வாழ்க்கை நமது நாயகன் வசந்த பொறுப்பேற்றதும் சிறிய மா
இத்தனை நாளும் ெ என்று கொட்டை போட்ட கடையாக மாற்றினான்.
 

LDலையரசி மாரியம்மன்
f
கைப் பாராளுமன்றத்தில் இந்திய வம்சாவளித் தமிழர்
ா அவர்கள் கட்டிய அழகான
கண்ணாடி மாளிகை மாதிரி.
மான மலையரசிக் கோவில் ாக்குக் கடை!
5 வட்டத்துக்குள்ளிருந்து வந்த ன் அந்தக் கடையைப் ற்றம் செய்தான். வற்றிலை, பாக்கு, தேங்காய் பெட்டிக்கடையை புத்தகக்

Page 9
விற்பனை பெரிதாக இ கற்பனைகளை சுத்தம் செய் கோவிலும், கடையும் என்று வசந்தனும் கிரிமெட்டிய செல்வாக்கு பெறத் தொடங்
‘ம்.வ். வாங்க!” என்
வணங்கினான் வசந்தன்.
'
‘வ்.ஹ. வண சங்கோஜத்துடன் நின்ற அ நின்றான்.
திடீரென வந்தவனை வணங்க வேண்டும் என்று .ே
"நீங்க. ம். யாரு இழுத்தான்.
"மாணிக்கம் ஐயா ! வந்தவன் நினைத்தான். கைவசம் இருந்த ஒரு காகித கேட்ட கேள்விக்கு இப்படி வியப்பாகவும் இருந்தது.
காகிதத்தை வாங்கி வ கோகுலகிருஷ்ணன். கோ எனக்குப் பேசவராது. பிறவி வாசகன். இந்த மலைச் சிகர கேள்விப்பட்டு வந்தேன்! சே அட்டையில் ஒரு உணர்ச்சிபூ
கையைப் பிடித்து உட

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
}ல்லாவிட்டாலும் வசந்தனின் ய அந்தச் சூழல் உதவியது. பக்தர்களைப் பேசவைத்த தோட்ட மக்களிடையே கினான்.
று தன்னையறியாமல் எழுந்து
ாக்கங்க’ என்று சற்று ந்தப் புதியவனை பார்த்து
ாப் பார்த்ததும் ஒரு தாக்கம். தான்றியது. ன்னு தெரியலியே’ என்று
வூட்டுக்கு வந்தேன்’ என்று ஆனால் பேசமுடியவில்லை. த்தில் எழுதிக் கொடுத்தான். பாக காகிதத்தில் ஒரு பதில்!
சித்தான். அதில் ‘என் பெயர் குல் என்று அழைப்பார்கள் பிலேயே நான் ஒரு முழு நேர த்தில் ஒரு புத்தகக் கடையா? ாகுல் அந்த சிறிய அறிமுக ர்வமான விடயம்!
டகார வைத்தான்.

Page 10
தி.இரா. கோபாலன் ннинжиниянжини
அந்த இரண்டு இளை வழி இணைப்பு இழையோடி
‘கோவிலுக்குப் போய் தட்டில் வெற்றிலை, பழம், பா அந்தப் புதியவனின் கைக பதினொரு மணி பூஜைக்கு இப்படி நினைத்திருக்க வேண்
கட்டளையை மீற முடி தட்டை வாங்கிக் கொண்டு
“பரவாயில்லை' - வச
*ம். வாங்கிக்கோங் காகிதத்தில் எழுதிக்காட்டி அ தினித்துவிட்டுக் கோவிலை நே அந்த நடையில் இழைே நளினத்தையும் ரசித்தான் இத்தனை வேகமுடன் ே கொடுத்த இரு கடதாசிகை குண்டு குண்டான அழகிய எ தனது டயரியில் வைத்துக் :ெ கவனிக்கத் தொடங்கினான்.
★ 〕
கோவில் முகப்பின் மேசைமுன் அமர்ந்திருந்த அ கோகுல். யந்திரகதியில் அந் கடமையில் மூழ்கியிருந்தன.

3
ஞர்களுக்கிடையே ஒரு மரபு Lğil. வாங்க' - என்று ஒரு பிரம்புத் க்கு, தேங்காய் என்று சேர்த்து ளில் வைத்தான் வசந்தன்.
மணியடித்ததால், வசந்தன் எடும்.
டியாத வேலையாளைப் போல பத்து ரூபாவை நீட்டினான்.
ந்தன் மறுத்தான். க. இது யாபாரம்..” என்று ந்த சிறிய பச்சை நோட்டைத் நாக்கி நடையைக் கட்டினான். 'யாடிய நேர்மையையும், கடைக்கார இளைஞன். காகுலகிருஷ்ணன் எழுதிக் ளயும் மீண்டும் பார்த்தான். ாழுதுக்கள். அந்தத் தாள்களை காண்டு கடை வேலைகளைக்
k A
தெற்கு மூலையில் சிறிய ந்த ‘சிலையைப் பார்த்தான் தக் கரங்கள் மாலைகட்டும்

Page 11
மலையரசியைப் பா வந்த கோகுலின் கண்களுக்கு கொண்டிருப்பது - பக்தியான உள்ளே நுழைந்த கே பிராகார சித்திரங்கள் மேலும் சுவர்களில் கண்ணாடிகள். உ சூரிய ஒளியின் பிரகாசம் : உட்சென்று வியாபித்திருந்தது “வாங்கோ’ என்றார்
’ - வணங்கினால்
தட்டு கைமாறிய எழுதியிருந்தான்.
“நட்சத்திரம் - சொல் அப்பவும் மெளனம். "ஆஹா, இத்தனை. தாயி உங்களுக்கு பேசுற சக்தி செய்யத் தொடங்கினார்.
மனம் இதமாக இரு
வாழ்வில் எல்லா திருப்புமுனைகள் உண்டுதா இது நிகழ்ந்தது.
“தம்பி நல்லா வேண் பகவான் நம்ம பிரச்சினை ஒக்காந்து மால கட்டு நாக்காலிலதான் ஒக்காந்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ர்த்து வணங்கி அருள் பெற த - ஒரு கலையரசி இயங்கிக் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. ாகுலுக்கு மலையரசி ஆலயப் உற்சாகம் தந்தன. சுற்றி வர ள்ளே வெளிச்சமாக இருந்தது. கண்ணாடியால் கவரப்பட்டு
il.
அந்த எளிய பிராமண ஐயர்.
T.
பது. தட்டில் பெயரை
லுங்கோ’ என்றார் ஐயர்.
சைகையால் காண்பித்தான்.
ம் எல்லாம் பகவான் செயல். யக் குடுப்பாங்க” என்று பூசை
ந்தது.
ருக்கும் நேர்முறையான ான். கோவில் பிரகாரத்திலும்
டிக்கோங்கோ என்னைக்காவது யைத் தீப்பாரு. முன்னால p எம் பொண்ணு சக்கர திருக்கு. என்னைக்காவது

Page 12
தி.இரா. கோபாலன்,
பகவான் காலக்குடுப்பா வேண்டிக்கிட்டிருக்கேன். நமக்கு முடியாதது வேற. மும் ஐயர் பேசியது பகவானே ே இருந்தது. 'ஆமா! முடிஞ்ச க சொன்ன வார்த்தைகளைத் பார்த்தான். அப்புறம் அ தென்முனைக் கோடி கல் கலைப்பூங்கா! இப்படி நிலை - பூசை முடிந்து கோ கவிஞனின் கண்களில் பூத்தெ விழுந்தன. மல்லிகைப் பூக்கள் குளு, குளுவென வீசியதை 2
நிமிர்ந்து பார்க்காத . மலர் பூவோடு இணைந்திருந்
க மெதுவாகக் கோவி கடைக்குப் போய் தன் கடத் கால் முடியாத பெண்
முகாமிட்டிருந்தாள்.-
அந்த நீலநிற கடதாசி 4
"மலையமர்ந்து மாதம் சிலையாகி பூத்தொடுக்கும்
அருள்வாய் நீ! காலிழந்த காண நாளை வந்து சரண
இந்த நான்கு வரிக்கவி ை கோவிலுக்குள் நுழைந்தான்
( 8 )

5
ருன்னு நம்பிக்கையோட அதுதான் நமக்கு முடிஞ்சது. பஞ்சத செய்யினும்” இப்படி நரில் வந்து சொல்வது போல டமைய செய்யினும்' - அவர் 5 தனக்குள்ளே சொல்லிப் வனது மனம் திரும்பியது. லையரசி! கால் முடியாத ரத்து வேதனைப்பட்டான். விலைச் சுற்றி வலம் வந்த நாடுக்கும் கரங்கள் திரையாக ளின் மணம் கோவில் சூழலில் உணர்ந்தான் கோகுல்.
அந்த ஐயர் பெண்ணின் முக தது. ல் சூழலிலிருந்து விடுபட்டு தாசிப் பையை எடுத்த போது
அவனது சிந்தனைகளில்
யில் வேகமாக நான்கு வரிகள். பம் புரியும் மலையரசித் தாயே! 0 கரங்களுக்கு நல்லவற்றை பெண்மணியும் நடை பயிலக் டைவேன் உன் பாதங்களில்! தயினைச் சுமந்து மீண்டும் கோகுல் நம்பிக்கையுடன்.
தி

Page 13
மாலை ஏழு மணியள - தவழ்ந்து சென்று அமர்ந்த காற்றில் மிதந்து வந்தது அந்த
ஒரு முறை யோசித்த முறை. அந்தத் தாளினை எடு நினைப்புதானே செயல் எடு:
மாதவம் புரியும் மலை கைகளுக்காக வேண்டுதல் வரிகளைப் பார்த்து விய வாசமஞ்சரி. அவளை அழை வந்திருந்தார். அவள் கைய அவருடைய கண்களிலும் பட
“பகவானே!’ என்று முணுமுணுத்தது.
66), 66)5 IT55 LDIT வேண்டும் என்று அவளுக்குப் என்று அவளைத் தூக்கிக் செ ‘விடுங்கப்பா. நாள் நடக்குனும் என்று உற்சாகப ‘நான்கு வரிகள் உற்சாகமா?” ஐயர் மனம் ம8
“நடக்கலாம் வாம்ம வாழனும்’
“ஆமாப்பா! நெறய்ய யாருக்காகவோ வா சேர்ந்த நம்பிக்கை அவளுக்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
வில் அம்மன் முன்னிலையில் வாச மஞ்சரியின் மடியருகே த நீலநிறத்தாள். ாள். இரண்டு முறை மூன்று டுப்பதற்கு மனம் தூண்டியது. த்து விரித்தாள். யரசித்தாயிடம், பூ தொடுக்கும்
செய்து சமர்ப்பித்திருந்த ந்து கண்களை மூடினாள் த்துக் கொண்டு போக ஐயர் பில் இருந்த தாளின் வரிகள் ட்டன.
று அவரையறியாமல் வாய்
லை கட்டி கடவுளுக்கு சாத்த பட்டது. “வாம்மா வூட்டுக்கு” காண்டு போனார்.
ன் நடப்பேன். நடக்குணும். மாகக் கூறினாள்.
வாசித்ததில் இத்தனை கிழ்ந்தது. ரா. நீ நடப்ப. நடந்து நல்லா
ப வாசிக்குனும்’
ழ வேண்டும் என்ற அழகியல் குள் வேரூன்றியது. தனக்காக

Page 14
தி.இரா. கோபாலன்
பிரார்த்திக்க எங்கேயோ ஒரு என்கிற நம்பிக்கை.
به عl C3 c.
“என்னப்பா! கோவிலு கேட்டார்.
“ஆமா மாமா பே உற்சாகமாகப் பார்த்தான் கே
“பாத்தியா சாமிக்கிட்ட அவனுக்குள் ஏற்பட்டி ( கண்டுகொண்டார்!
யாருக்காகவோ வாழ
உணர்வு அவனுக்குள் இழைே மணி நேரம் ஆகிவிட்டது.
புதிய, புதிய கருத்துக் கவிதைகளைத் தமிழிலும், ஆ என்று அவனுக்குத் தோன்றி அவர்களின் நூல் ஒன்றிை தொடங்கினான்.
இரண்டு உள்ளங்க உயிர்பெற்றிருந்த நம்பிக் இளைஞனுக்குத் தெரிய வந்த
“மலைத்தாயே! யார் ய வைப்பது என்பது உணக்குத்த

7
அந்நிய மனம் இருக்கிறது
ܢ . >
லுக்குப் போனியா?” மாமா
ானேன்” என்கிற மாதிரி ாகுல கிருஷ்ணன்.
- போனதும் ஒரு உற்சாகம்!” நந்த மனமாற்றத்தைக்
வேண்டும் என்ற ஒரு திடீர் யோடத் தொடங்கி இரண்டு
களைத் தாங்கிய பயனுள்ள ங்கிலத்திலும் எழுதவேண்டும் பது. 'மாக்வெல் மால்ட்ஸ்’ னத் தீவிரமாக வாசிக்கத்
مه و h, Yiw
5ளுக்குள் தனித்தனியாக க்கை நமது கடைக்கார து.
பாரையெல்லாம் எப்படி வாழ ானே தெரியும் உன் வாசலில்

Page 15
8
காத்திருப்பவளையும், வாச பார்வையில் பராமரிப்பாயாக
இரண்டு உள்ளங்களு மூன்றாவது உள்ளம்!
அந்த கிரிமெட்டிய ே இப்படியான மூன்று பக்த வெள்ளைப் புள்ளிகள். வேலையினை அம்பாள் அழ.
அவர்களுக்கு வழிவி விடைபெறுவோம்.
 
 

ܫ
பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
லுக்கு வந்தவரையும் உன்
99 f
க்காக வேண்டுதல் நடத்தும்
தாட்ட கோவில் முற்றத்தில்
ர்கள்! மூன்று மனங்களில் அந்த வாழ்வுப் பின்னல்
காகச் செய்வாள்.
ட்டு நம்பிக்கையுடன் நாம்

Page 16
தி.இரா. கோபாலன் 2, 7
-Hin
,9 சு.
3
(..
ை
என்னா தாத்தா... என்ற பொருள்பட இன் வசனத்தில் சொல்லிக் கொ சைக்கிள்காரன் வேகமாக ( சைக்கிள் அழகு காட்டிப் பற
அந்தக் கிழவனாருக் விழவில்லை. எப்படியோ ஒரு அந்தக் கரைக்கு நகர்ந்து ஸ்ரீ ம. அடிவாரத்தை அடைந்து வி வளைவில் குறுக்கே நகர்வது

சொல் (பலதும் எல்டிஇ 14 (நாங்கள் ஒருபக்கம்,
சிக்கல், தேட 1ாடா டெலிபோகும்
2) (221) ப : 3 ெப
அன்11ல்,
AE,
HRப்பு
த»ைதம்
பொயிருனும்னு ஆசயா?” னும் சற்று இளக்காரமான சண்டே அந்த மோட்டார் கைவிசையைத் திருகினான். நக்க ஆரம்பித்தது. )
க்கு அந்த வசனம் காதில் வாறாக இந்தப்பக்கம் இருந்து Tணிக்கப் பிள்ளையார் ஆலய
ட்டார். கோயிலடிச்சாலை ஒரு பெரிய காரியம்தான். த்

Page 17
10
மூஸ், மூஸ் எனும் s சேர்க்கை மூக்கையா’ கிழவி செய்தது.
‘சாமி. புள்ளயாரே. நடத்திக்குடு ஐயா. சாமி கரங்களை உயர்த்திக் கும்பிட் கரங்கள் உயர முடியவில்லை.
மெதுவாக - மிக பெ சில்லறைக் காசில் ஐம்பது ச போட்டு விட்டு பிள்ளைய கோர்வையை ஆதங்கத்துடனு மேலும் அவருடைய ப்ார்6ை கோபுரத்தை விழிகளாலேயே
உட்கார்ந்தார் மூக்கையா.
‘டங்’ என்று இரண் ஒன்றைப் போட்டு விட்டு நக முதலாளி.
மூக்கையா ஒரு மு( இல்லை. வேலை செய்து ச
யாராவது பிச்சைக்காரன் என்று வாங்கிக் கொள்வார். மா அவரிடம் கிடையாது.
தனிக்கட்டையாகி இ விறகு வெட்டிப் பணம் நினைத்துப் பார்க்க கோ அவருக்கு மேடையேற்படுத்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ஒடும் வாகனங்களின் ஒலிச் பர் செவிகளில் கேட்கத்தான்
. புள்ளயாரு நா நெனச்சது 1.சாமி!! சாமி!!!” என்று டார். முதுமையின் ஏலாமை,
துவாக கொத்தில் கிடக்கும் தத்தை எடுத்து உண்டியலில் பார் கோயில் படிக்கட்டுக் வம், பக்தியுடனும் பார்த்தார். வ அடக்கத்துடன் உயர்ந்தது. வணங்கிவிட்டு ஆசுவாசமாக
ாடு ரூபாய் சில்லறைக்காசு ர்ந்தார் அந்தக் கம்பீரம் மிகுந்த
ழமையான பிச்சைக்காரரும் கூலி வாங்குபவரும் இல்லை. வநினைத்து ஏதும் கொடுத்தால் முலான கைநீட்டல் என்பது
ருபது வருடங்களாகி விட்டன. சேர்த்த அந்தக் காலத்தை யிலடிப் படிக்கட்டு வளவு திக் கொடுத்தது.

Page 18
தி.இரா. கோபாலன்
மூக்கையா கிழவன் வாழ்க்கையை நினைத்துப் ப விடுவதென்பது அவருடைய தேவையானதொரு அங்கமாகி
அந்த நாட்கள், வள்ளியை மணம்புரி உடம்பு என்ற நினைப்பு. அந் கொள்வதற்கு முன் எழுந்தார்
“அப்பாசாமி நாஞ் வூட்டிலேயே பொதச்சிருங் பொதச்சிருங்க” மெதுவாகச் ே
مح. ص؟ C3 C3
“ஏ மூக்கையா ( வெறகெல்லாம் வெட்டிரு ஒழுங்கா அடுக்கிரு. நாளைக்கி என்று மலை போல் குவிந்து விறகைக் காண்பித்தார்.
மூக்கையா தன் த கொண்டு கோடரியை லா தொடங்கினான். அவ்வ6 முடித்துவிட்டு மூச்சு விடுவதற் தான் முடியும்,
எல்லாவற்றையும் மு எஞ்சியிருந்த ஒரு "மொக்கு ச ‘அம்மா!’ என்று தரையில் பிடித்தான்.

11
னாருக்குக் கடந்த கால ார்த்து நிம்மதிப் பெருமூச்சு
தினசரி வாழ்வின் மிகவும்
விட்டது.
ரிந்த முருகனைப் போன்ற த நினைவுகளைத் தொட்டுக்
செத்துட்டா நாயிருக்கிற க. சாமி. எவ்வூட்டுலய சொல்லி விட்டு உட்கார்ந்தார்.
صاله م 75
இன்னிக்கு அந்திக்குள்ள ப்பா. இந்தா. பொளந்து எங்களுக்கு வேலை இருக்கு”
கிடந்த கரவனல்ல ரப்பர்
லைத்துண்டை சரிசெய்து வகமாகத் தூக்கி விளாசத் ளவு விறகையும் பிளந்து கு மூக்கையாவினால் மட்டும்
முடித்துவிட்டு கடைசியாக ட்டையைப் பிளக்கும் போது உட்கார்ந்து முழங்காலைப்

Page 19
12
வலதுகாற் பெருவிரல் சின்னதாக ஒரு சிவப்பு ெ கொண்டிருந்தது.
“ஏய் மூக்கையா கணக்குப்பிள்ளை ஓடி வந்தா கொண்டு பல்லைக்கடித்து மு அன்றாடங்காச்சியைப் ப கூடிவிட்டது.
“யப்பா நல்லதாப் பே பெறகுதான்! இல்லாட்டி இன் போயி தேடறது. சம்பள ந கூறிக் கொண்டே சுற்றும் முதலாளி. நல்ல வேளையாக கேட்கவில்லை.
“சரி, சரி கணக்கு. இ பாத்துக்குடுத்துருங்க. பாவம் சொல்லிய நிலையில் தன் பல விட்டார்.
எப்படியோ யாரோ ஆ போய் மருந்து கட்டினார். கூலிப்பணம் தனக்குப் பிடி எல்லாவற்றையும் மறந்து வி கோயிலை நினைத்தவாறு சி நொண்டி நொண்டி நடக்கள்
“என்னாது?’ என்ற ே தன் கால்களைப் பார்த்து

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
) பக்கவாட்டிலிருந்து ரத்தம் வள்ளம் போலப் பீறிட்டுக்
என்ன?’ என்று கடை ார். வலது காலைப் பிடித்துக் மணகிக் கொண்டிருந்த அந்த ார்க்க ஒரு குறுங்கூட்டம்
ாச்சி. எல்லா ஒடச்சி முடிச்சி எனொரு மூக்கையாவை எங்க ாளு வேற” என்று தனக்குள்
முற்றும் பார்த்தார் கடை 5 இந்த வார்த்தையை யாரும்
இந்தாய்யா. அவன் கூலியப் நல்ல வேலைக்காரன்” என்று ணத்தை எண்ணத் தொடங்கி
அவனை அழைத்துக் கொண்டு கள். விறகுக் கட்டைகள், புத்தமான அந்த லெச்சுமி ட்டு மாணிக்கப் பிள்ளையார் ங்கமலை சுரங்கப் பாதையில் )ானான்.
கேள்விக் குறியோடு ஓடி வந்து உட்கார்ந்த லெச்சுமியை

Page 20
தி.இரா. கோபாலன் (1)
1*, (1 N/IT/CITENA
அப்போது தான் நினைக்க ஒன்றுமே பேசாது நின்ற உலுக்கினாள்.
''எந்தம்பி ஓடியாந்து போயிட்டேன்.”
“ஒன்னுமில்ல லெச்சு பல் “கோடாலி பட்டு வந்துருமா?''
“அதல்லா இப்ப எனக் எனக்கு இன்னொரு வலி”
"என்னா சொல்ற மா
“அது.... அது... அதா புள்ளயாரு...''
''ஆமா! அ... அ ஆமா போடுனும்னு நேந்துக்கிட்டி
“ம்...” என்று செ மலையைப் பார்த்தான் மூக் இந்த மெளனம் இருவரிட கொண்டது.
"நாளக்கித்தான் கோ
(3
"ம்" தலையசைத்தா
“நாம் போயி தூச் சொன்னதும்,

13
த் தோன்றியது அவனுக்கு. மூக்கையாவை லெச்சுமி
து சொன்னான். ( பயந்தே
மி கோடாலி பட்டிறிச்சி” சட்டா இம்புட்டு காயம்
க்கு வலிக்கில ஆனா... ஆனா...
சமா” லெச்சுமி விழித்தாள். ) சன்... நம்ப சாமி... அட்டன்
-... படிக்கட்டுக்கு கல்லுதூக்கி
யே, >>
=ால்லிக் கொண்டே சிங்க
கையா...
மும் சில விநாடிகள் கவ்விக்
யில்ல கல்லு தூக்கணும்"
ன். கல் 2
க்குறேன்” என்று லெச்சுமி

Page 21
14
“அதெப்புடி?” என்று “சரி. வூட்டுக்கு வாங் அவனுக்குப் பசிக்க ஆரம்பித்
முதலாளி கொடுத்த திணித்துக் கொண்டே மெது
மழை இருட்டிக் கெr எப்படியோ கடந்து தினம்!
விடிந்ததும் விடியா; சுறுசுறுப்படைந்தாள்.
“என்னா புள்ள’ எ கொண்டிருக்கும் போதே ெ பறந்தாள். முழங்காலுக்குச் படபடக்க ஒடும் தன்னவளின் திரும்பினான். காலில் ஒரு உ பக்கத்தில் ஒற்றையடிப் பா:ை அந்த சைனா தேயிலையின் மு உட்கார்ந்தான். தெரிந்தோ ( கோல் என்று உணரும் ( இலைகளைத் தடவினான். த தடவிக் கொடுப்பது போல
மெல்ல எழுந்து வசதி கொண்டு உலகத்தை அமை தொடங்கினான். ஒன்னாப் வெட்டும் வேலை மும்முரம சட, சட வென்ற சத்தமும், சலி

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
அதட்டினான்.
க” என்று சொன்னதும் தான் ჭ5ჭნl.
பணத்தை லெச்சுமி கையில் வாக நடந்தான்.
ாண்டு வந்தது.
விட்ட அந்தக் கடுமையான
ததுமாக லெச்சுமி எழுந்து
ான்று மூக்கையா கேட்டுக் லச்சுமி அட்டனை நோக்கிப் சற்றுக் கீழே நூல் சேலை r அழகை ரசித்துக் கொண்டே ணர்வு ஜிவ்வென்று வலித்தது. தயை மறைத்து வளர்ந்திருந்த ற்றிய கிளையைப் பற்றியபடி தெரியாமலோ நமக்கு ஊன்று முறையில் முற்றிய இளம் னது தாயின் தலைமுடியைத் இருந்தது. பாகக் கல்லின் மேல் இருந்து தியான முறையில் பார்க்கத் நம்பர் மலையில் கவாத்து ாக நடந்து கொண்டிருந்தது. , சலவென்ற சத்தமும் சேர்ந்து

Page 22
தி.இரா.கோபாலன்
கவ்வாத்து வேலையைச் . பொறுக்க வந்து இயந்திரங்கள் பின்னணி இசையைத் தொகு
கூறலாம்.
தேன் "ஏன்ய்ய இப்புடி முனியம்மாக் கிழவி கேட்டது
"ஒன்னுமில்ல ஆயா போயிருக்கு”
''காலு எப்படி?''
"'வலி நின்றிச்சு!''
"ஏம்பா பேசாம (0 தோட்டத்துல வேல செய்யு''
"ஆமா அந்த தொர இழுத்தான். ம்... ருசி கண் போனவுங்க தோட்டத்து செய்யுவாங்களா."
"ஆ.. இந்தா பெரிய கையில் திணித்துவிட்டு நகர்ற் நினைவுகள் அறுபட்டது. 4 48), பின்பு எத்தனையோ வருடங் சொன்னது மூக்கையாவின் ம
"லெச்சுமி!'' மூக்கை. நினைக்கும் போதே மே

15
செய்பவர்களுக்கும், விறகு ரக இயங்கும் சிறுமிகளுக்கும் த்துக் கொண்டிருந்தது எனக்
- 14 -- ஒக்காந்திருக்க'' என்று பம் சுய நினைவுக்கு வந்தான். 5... லெச்சுமி கோயிலுக்கு
24:21 4---- தொர காலப் புடிச்சாவுது
க்கிட்ட தலகுனிஞ்சு" என்று பட பூன கடக்காட்டுக்குப் துப் பக்கம் வந்து வேல
- டாக,
:: .
வர!'' என்று அந்தக் கிழவரின் நத போது தனது கடந்த கால
பகளுக்கு முன் மீனாட்சி ஆயா மனதில் இனங்காட்டியது.
யாவுக்குத் தன் மனைவியை னி நடுங்குகிறது. ஐந்து

Page 23
16
குழந்தைகளுக்குத் தாயாகிய விட்டுக் கண்ணை மூடி 6 நினைப்பவர். பிள்ளைக்கு தி என்று எத்தனையோ வருட முயன்று மறந்தவர். தனது இ மட்டுமே மனதில் வைத் கொண்டிருக்கும் மாறுபட்ட
லெச்சுமி பாம்பு கடி இடத்தில் குடிசை கட்டி வா
லெச்சுமியின் ஞாட ஆலயமாக வாழ்க்கைத் து6ை பின் அவருக்கு வேறு ஆசா அதனால்தான் பூரீ மாணிக்கப் மன்றாடி ஆறுதலடைகிறார்.
"நாஞ் செத்தா அந்த பண்ணு சாமி!”
அந்த ஏழை மனசு பிள்ளையார் கோயிலடிதான்.
இள வயது நினைவி இன்றா நேற்றா.
“இந்தா பெரியவரே! வூட்டுக்கு’ - யாரோ ஒரு ( சொல்லி விட்டுப் போனது (
அண்ணாந்து பார் கொண்டே வருவது தெரிந்த

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
பின் தன்னை அநாதரவாக பிட்டாள் என்று அடிக்கடி ருமணம், பேரப்பிள்ளைகள் ங்கள் இடைக்கால வாழ்வை ளமைக் காலத்து லெச்சுமியை துக் கொண்டு வாழ்ந்து கிழவர்.
}த்து மரணமடைந்த அதே ழும் பாமரஞானி.
பகமே தன் குடிசையாக, ண நலமாக அமைந்து விட்ட பாசம் எல்லாமே அதற்குள்! பிள்ளையாரிடம் அநுதினமும்
க் குடிசையிலேயே அடக்கம்
க்குப் பூரண சரணாலயம்
புகள் அந்தச் சந்நிதியடியில்
மழ வர்ரது தெரியுல, போங்க
தாட்டத்து நடுத்தர மனிதர் இவர் காதில் விழுந்தது.
த்தார். வானம் கறுத்துக் து. கையில் சரணடைந்திருந்த

Page 24
தி.இரா. கோபாலன்
அந்த சாப்பிங் பையைக் கெட் திரும்பி நடந்தார். நகரத்தின் கிழக்குத் திசையில் மேல் நோ: இறங்கி நேராகப் போனால் அடைந்து விடலாம். ஆனால் தண்டவாளப் பாதையை அை கொண்டது.
திகைத்து நின்றார். “தாத்தா சொரங்கத்து வாங்க கொடையில’ ஒரு பல இளம் பெண்ணின் குரல் இருந்தது.
பெரியவருக்கு உடம்
*ம்.மொள், மொள்ள பெண்ணாக இருக்கலாம்.
“ஆண்டவா’ என்று வலிய வந்து அழைத்துப் ஆச்சரியமாகத்தான் இருந்தது மழை நன்றாக பி சுரங்கத்துக்கு மிக அருகே வி அந்தப் பெண்ணும் நின்றாள்
லட்சியம் செய்யா பாதையில் அங்குமிங்குமாக மனித சமூகத்தில் ஒரு அநா மனமும் அந்த மலையடிவா

17
டியாகப் பிடித்துக் கொண்டு மத்திய பகுதியை அடைந்து க்கிப் போய் ரயில் பாதையில் ) சிங்க மலையடிவாரத்தை ) இந்தக் கிழவர் போய் ரயில் டவதற்குமுன் மழை பிடித்துக்
துப் பக்கம் தான போறிங்க.
ழைய குடையுடன் வந்த அந்த எங்கேயோ கேட்ட மாதிரி
பு வலிக்கிற மாதிரி இருந்தது. ா’ யாரோ ஒரு தோட்டத்துப்
நினைத்தவுடன் இந்தப் பெண் போவது பெரியவருக்கு
.
டித்துக் கொண்டு வந்தது. பந்ததும், பெரியவர் நின்றார்.
T。
து தண்டவாள இரும்புப் ப் போய்க் கொண்டிருக்கும் தைக் கிழவரும் ஆதரவுதரும்
ாரப் படிக்கட்டில் கால்களை

Page 25
18
“தாத்தா ஒங்க வூட கொண்டுவந்து வுட்டுட்டு 6 காற்றுடன் கூடிய மழை புரியவில்லை. படிக்கட்டும் மலையேற்றம், யாரோ அன ஏகாந்தப் பயணமாகத் தெரி தன் குடிசைக் கதவு தி “இதாவூடு போயி நிம் நேரமாச்சு” - இப்படிச் செ ஓடினாள் அந்தப் பெண்.
கிழவனாரின் நெஞ்சு தானே கேட்டுக் கொண்டார். சாத்திவிட்டு சாக்கை விரித்துப் போடவும். போர்த்திக் கெ எல்லாமே அங்கு சாக்குதான். ஒரு பாமர ஞானியின் “ம். என்னக் கூட்டி
“ங்ங்ம. யாரு அது சிந்தித்தார்.
“ஹம். அது. அது லெச்சுமிதான்’ ஆவேசத்தில் “ஆயி. நீதான என்
*ம்க்கும்.ம்க்கும்’ எ படுக்கையில் சாய்ந்து கொண்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
-டக் காமிங்க. அங்கேயே பந்துர்றேன்.” சுழன்று வீசும்
பெரியவருக்கு ஒன்றுமே
ஒற்றையடிப் பாதையுமாக ழத்துக் கொண்டு போகும் தது. திறந்தே கிடந்தது. மதியாப் படுங்க நா வர்றேன் ால்லிக் கொண்டே குதித்து
படபடத்தது. தன்னைத் மெல்லமாக எழுந்து-கதவைச் போட்டு சாய்ந்தார். விரித்துப் ாள்ளவும், தலையணைக்கும்
1 ஏகாந்த வாழ்வு. க்கிட்டு வந்தது யாரு..! து?’ படுத்துக் கொண்டே
என் லெச்சிமி தேன். எழுந்தார்.
க்ை கூட்டிக்கிட்டு வந்த?”
ன்று மறுபடியும் அவருடைய டே விம்மினார்.

Page 26
தி.இரா. கோபாலன்
':/11/12 '' " I IIT-2
விம்மல், சிந்தனை, அவருடைய மனதுக்குள் புகு கொண்டிருந்தன.
வயிறு பசிக்கவில் இனந்தெரியாத பசி, ஆமாம்
என் வூட்டுக் கூட்டி போட்டு வுட்டுப் போன அந்
'ய்யாங் அது... அது... “இப்ப இந்த வூட்டுக் அதற்கு மேல் அவரால்
வெளியே காற்று பலம் மண்தரையில் தண்ணீர் !
மழைச்சத்தம்.
மூக்கையா கிழவன் கேட்கவில்லை. காற்று, ம அப்போதைய ஆக்கிரமிப்பு முழுமையாக கரு மேகத் போர்வையாக மூடிக் கொன் யாருக்கும் தெரியவில்லை.
காற்று மழை கொப்பம் நிகழ்ந்தது. சிங்கமலை மேற்கு பெரும் ஒலியுடன் கீழிறங்கி ந மூன்றும் சேர்ந்த திட்டமி அகோரமான மண்சரிவு.
மூக்கையா கிழவனாரில் உயரத்துக்கு மண்ணால் மூட

19
ஏக்கம், ஏலாமை எல்லாம் ந்து பின்னல் வேலை செய்து
லை. ஆனால் மனசில் அடங்காத மனப்பசி. க்கிட்டு வந்து படுக்கையில் த சின்னப் பொன்னு ஆரு!' என் லெச்சுமித்தேன்...'' கு வந்தது லெச்சுமித்...'' 50 சிந்திக்க முடியவில்லை. Tக வீசியது சில்லிட்டுப் போன படர்ந்தது. 'சோ' வென்ற
ரரின் காதுக்கு எதுவுமே ழை, அந்தப் பிரதேசத்தின் ாளர்கள். அட்டன் நகரம் துடன் கலந்து சாம்பல் Tடது. என்ன செய்வதென்று
ரிப்பின் உச்ச கட்டத்தில் அது ப் புறப் பகுதியின் பாறைகள் கர்ந்து, தண்ணீர், மண், பாறை ட்ட நிலையில் ஏற்பட்ட
ன் குடிசை சுமார் ஐம்பது அடி ப் பட்டுக் கிடந்தது.

Page 27
'கோப்பி மல குயினா கொண்டு வந்ே தேரியிலே குடியிருக்கி தேரினிலே வரு ஆறினிலே குதிச்சி வி அறுபதிலே ஏறி
ஐந்தாம் வகுப்பு உதடுகளிலிருந்து பிரிந்து 6 தொங்க வீட்டு காமாட்சிய
 

பூ தொடுக்கும்
滚
ঠু წჭ: ផ្តុំ
LID60 GBL un Tui தோங் கொழுந்துபல தாயி றே மாரி - நீ நவதெப்போ தாயி பந்த ஒடம்பு - இப்போ
ப்போற மனசு.’
மாணவர்களின் சின்ன
வரும் குழுப்பாடல் அந்தத் பின் வயோதிபக் காதுகளில்

Page 28
தி.இரா. கோபாலன்
விழுந்தது. எழுந்து உட்கார பாடல் அவள் இதயத்தில் வி எழுந்து போய், அந்தச் 8 அணைக்க வேண்டும் டே காரியமாகத் தெரியவில்லை.
“இந்தா, ஒன்னைத்தி ஒங்கொரல கொறச்சு மெதுவ பயிற்சியளிக்கும் ஆசிரியர் ே வந்தது. அவருடைய தடித்த இசைநுணுக்கத்துக்கு வழிகா
இடையிடையே “ைெ வீட்டு நாய் குரைக்கும் ச மாட்டுப்பட்டியிலிருந்து அவ
மேட்டுலயத்துக் கோ அணியின் அகோர சத்தம்.
“டேய், அந்த கிரிக்க அந்தப் பக்கம் போயி வெளய நடக்குதுன்னு கொஞ்சமாவது கருமம் இவுங்கள திருத்த பாடற்பயிற்சி ஆசிரியரின் கூ
இந்தக் கிழவியின் க ஏதோ கேள்விச் செல்வம் கா காயப்படுத்தப் படவில்லை.
அந்த லயத்துக்கு பழம்பாடசாலைக் கட்டிடத் அடிதான். பாடசாலைக்

21
முயன்றாள். முடியவில்லை. ழுந்து தெறித்து சுகம் தந்தது. Pன்னஞ்சிறுசுகளை அள்ளி பால இருந்தது. முடிகிற
நான் ‘மனோ' இங்க பாரு 1.” என்று அந்தப் பாடலைப் தொனி சற்று உச்ச நிலையில் குரல், மாணவர்களை அதட்டி ட்டியது.
லாள், லொள்’ என்று அடுத்த த்தம் "ம்மா’ முன்வீட்டின் சர அழைப்பு.
டியில் அந்த ஆறுபேர் கிரிக்கட்
ட் வெளயாடுற கொரங்குகள ாடச் சொல்லு, இங்கு என்னா நெனைவு இருக்குதாகருமம், வே முடியாது’ என்கிறது க்குரல்.
ாதுகளில் எல்லாம் விழுந்தன. ாமாட்சியின் வயோதிபத்தால்
ம், அல்லித் தோட்டப் துக்கும் இடைத்தூரம் ஐம்பது குழந்தைகளின் வழமையான

Page 29
22
ஓசைகளை கடந்த முப்பது அலுத்துப் போன காமாட்சி விதமாக இந்தப் பாடல் விழுந்
"அம்மாயீ.” என்று நிலையில் சாயத் தண்ணிருட ஏறிட்டுப் பார்க்க தனது கரங் முயன்றாள்.
அஞ்சலை காலையில் ரொட்டி காய்ந்து கிடந்தது.
"ஏம்மாயீ. ரொட்டி கொண்டே பால் சேர்க்காத (
“எனக்குப் பசிக்கில ஆதரவுடன் சொன்னாள்.
“இந்தாங்க ரொட்டி’ அஞ்சலையின் தலையை வரு
“ஒங்களுக்கெல்லாங் சாவு வர மாட்டேங்குது தாய்
அந்தச் சிறுமிக்கு புரியவில்லை. மறுபடியும் சா வாயருகே கொண்டு போன தலைமயிரை வருடிவிட்ட தலைமுறையின் நம்பிக்கையா கிடைத்தது.
அந்த பத்து வயதுச் சிறு பொறுத்தவரை படிப்பு கொஞ் வீட்டுவேலை கொஞ்சம், மூ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
வருடங்களாகக் கேட்டு பின் காதுகளில் எதிர்பாராத தது. ஒரு அதிர்ச்சி வைத்தியம்.
‘யீயை அழுத்தி உச்சரித்த -ன் ஓடிவந்த அஞ்சலையை களை உயர்த்தி எழுந்திருக்க
கொண்டு வந்து கொடுத்த
சாப்புடல?’ என்று கேட்டுக் தேனீர் டம்ளரை நீட்டினாள்.
ஆயி’ என்று மெதுவாக
ஒரு துண்டை எடுத்து நீட்டிய டினாள். கஸ்டங் குடுக்குறேங் கண்ணு, 9.
இந்த வார்த்தையெல்லாம் பத் தண்ணிரை காமாட்சியின் ாள். மெதுவாக சிறுமியின்
காமாட்சிக்கு இந்த புதிய ன புன்சிரிப்பு நல்ல பதிலாகக்
மி ஓடிவிட்டாள். அவளைப் |சம், விளையாட்டு கொஞ்சம், ன்றாம் வீட்டுக் கிழவியாகிய

Page 30
தி.இரா. கோபாலன்
காமாட்சியைப் பார்த்துக் கெ கடமைகளையும் கச்சிதமா அஞ்சலைக்கு நாளை நட உற்சாகம் கொடுக்கத் துவங்கி தனிமையில் முடா மங்கலான பார்வையில் ஜன் ஜன்னல் அருகே தன் கணவ உட்கார்ந்து எழுதும் பாடல்க பாடிக் காண்பிக்கிற அழகும் பாரமாக இருந்தது. ஆனால் இந்தப் பள்ளிக்கூடத்தில் ந மனச்சுமைகளை இறக்கிவிட் ஒரு உணர்வைத் தருகிறது.
அந்தப் பாட்டு வீரா பாடியது. கவிஞன் இறந்து இ இந்தப் பாடசாலைப் பிஞ் இசையுடன் பாடப்படுகிறது. அந்தச் சுகத்துக்கெல்ல “கோப்பிமல குயினா ஞாபகமிருக்கிறது.
முப்பது வருடங்களு மனம் துள்ளிக் கொண்டு ஓ கொழுந்துமலை,
‘அதென்னாக்கா பா மச்சான் படிச்ச பாட்டு.”
ருக்கு பசுந்தளிரைக் ே அவள் கிளறியது பிஞ்சுக் குழர்

23
ாள்வது கொஞ்சம்! இத்தனை கச் செய்து கொண்டிருந்த க்கப் போகும் கலைவிழா
விட்டது. வ் கிவிட்ட காமாட்சியின் னல் கம்பிகள் பட்டன. அந்த ன் வீராசாமி ஒரு காலத்தில் ள் மனைவியாகிய தன்னிடம் . நினைக்க நினைக்க மனம் இரண்டு மூன்று நாட்களாக நடக்கிற காரியங்கள், அந்த டு வானத்தில் பறக்கிற மாதிரி
"சாமி கவிஞன் எப்போதோ Iருபது வருடங்களுக்குப் பிறகு ஞ்சுகளால் அது பின்னணி
Uாம் எத்தனை வயது?
மல போயி’- பாட்டு நன்றாக
க்கு முற்பட்டக் காலத்துக்கு ஓடியது. அது ஏழாம் நம்பர்
ட்டு கொழுந்து மல பாட்டு,
கோதிவிட்டபடி தூண்டினாள். ந்தை நிலையிலான கொழுந்துக்

Page 31
24
கூட்டத்தை மட்டுமில்லை, கூடத்தான். காமாட்சிக் பெருமையாகவும் இருந்தது. 'ஒங்க மச்சானுக்கு வேற விட்டாலும் உள்ளூற ஒரு நினைத்து,
தே இப்போது ஏழாம் ந வீராசாமி பாடலினால்..
கோப்பிமல, குயின காமாட்சிக்குப் பாடமாகி பாடவும் கற்றுக் கொண்டா
அந்த கொழுந்து மா லெச்சுமி, பாக்கியம், வள்ள சேர்ந்து பாடவும் கற்றுக் ெ
வீராசாமிக் கவிஞன் பாடல்களில் இந்தப் பாடல்
லட்சிய வெறியும், குடிகொண்ட அந்த தோட்ட கட்டிக் கொண்டதிலும் ப சொல்ல வேண்டும். இரன் தாயாகிய பின்னும் காமாட் கூடவே வந்து கொண்டிருந்
ஆனால், அது நீடிக்க
அந்த, லட்சிய மனித பாட்டுக்காக காசு வாங் எதையுமே அச்சுக்குள் கெ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
காமாட்சியின் மனசையுங் கு வெட்கமும் கூடவே அவற்றை மறைத்துக் கொண்டு, வேல?' இப்படிக் கேட்டு கிளு கிளுப்பு கணவனை கோர்ட் 2
ம்பர் மலைக்கு புதுத் தெம்பு,
ரமல, கொழுந்து, பாட்டு விட்டது. ராகம் போட்டு ள். லைத் தோழிகள் ருக்கு, மேரி, ரி, வீராயி, ராக்கு எல்லாரும் காண்டாகி விட்டது. - எழுதிய நூற்றுக்கணக்கான பக்கு ஜனரஞ்சகம் கிடைத்தது.
தமிழ்ப்பாட்டு உணர்வும் த்து இளைஞன் காமாட்சியைக் Tடல் தூது சென்றது என்றே னடு பெண் குழந்தைகளுக்குத் சியின் வாழ்வில் கோப்பிமலை
தது. கவில்லை. தன், யாரிடமும் கைநீட்டி தன் காதவன், தன் பாடல்களில் காண்டு வர நினைக்காதவன்,

Page 32
தி.இரா. கோபாலன்
பாடல்களை நினைத்து வருங் முனையாதவன் திடீரென்று ஒ
இரண்டு சின்னஞ் கரங்களில் திணித்துவிட்டுப் தோன்றிக் கவிஞனின்’ நி வாழ்க்கையாகப் போய்விட்ட அழுவாத புள்ள நீ குடு
- இது பார்வதி பாட்டி
‘என்னுமோ வேல கெ இது பொன்னையா
நாங்க இருக்கோம் ருக்கு.
“யாரு கண்ணு பட்டுக் என்று ஆராயி அம்மாயி அலு
“காமாட்சி கண்ணு, க நாப்பது வருஷமா அவர வாழுறேன் இந்த தோட்டத் மாட்டா. இது தரும :ெ கைவுட்டுறாது’ - என்று தன மேட்டுலயம், பனியலயம், காமாட்சிக்கு ஆறுதல் தந்தது
இத்தனை சோகங்க இருவரும் வளர்ந்தார்கள். முடிந்து நாற்பது ஐம்பது மை தோட்டத்துக்குப் பெயர் பதி

25
பகால பெயரை நிலைநாட்ட ஒரு விபத்தில் காலமானான். சிறுசுகளை காமாட்சியின் போய்விட்ட அந்தத் தான் னைவுகளே காமாட்சிக்கு -தி
இத்து வெச்சது அம்புட்டுதேன்’
டியின் ஏழைக் குரல்.
ஈஞ்சி புள்ளங்கல காப்பாத்து’
கங்காணி.
பயப்படாத அக்கா - இது
#சோ இந்தப் புள்ளங்களுக்கு த்துக் கொண்டாள்.
வலப்படாதம்மா நானுந்தேன் கொண்டு போயி வச்சிட்டு துல. மாரியாத்தா கைவுட தார தோட்டம். ஆரையும் லையயைக் கோதி விட்டாள். கோரலயம் எல்லாம் வந்து
.
ளுக்குமிடையே பெண்கள் இருவருக்குமே திருமணம் 1ல்களுக்கு அப்பால் இருக்கும் நிந்து போய்விட்டார்கள்,

Page 33
26
காலம் தான் எவ்வளவு காமாட்சியின் உணர்ச்சிகளை
இயந்திர வாழ்வின் ஓ கால வெள்ளத்திலே அடித்துச் உடல் தளர்ந்து, முதுமை த நிலையிலும் தன் பிள்ளை பிடிவாதமாக இந்த, லயக் விட்டாள்.
கணவன் பாடிய பாட விட்டாள் என்றில்லாமல், வீட்டிலேயே எதற்கோ காத் மனதுக்கு அது ஒரு தவம்.
அன்று சனிக்கிழமை மெல்ல அசையும் காற்று.
இதமான இளம்வெய். சூரியனின் ஊசிக் கிரணங்கள்
அந்தப் பள்ளிக்கூட
'சேர்... இத இந்த திரைச்சிலையுடன் நிற்கும் இ
'இல்லல்ல மற்றப் ப.
'இந்தா சேகர், இதை திணிக்கும் விஸ்வா.
'ஹ்ஹா அரும், அப்புடியேதான்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.. வேகமானது! எனினும் காலம் 7 மதிக்கவே இல்லை. ட்டத்திலே... அதுதான் அந்தக் செல்லப்பட்ட காமாட்சியின் கட்டி , பார்வை மங்கிவிட்ட களோடு போய் வாழாமல் காம்பாறாவிலேயே இருந்து
பல்களை மறந்துவிட்டுப் போய் காமாட்சியின் ஆத்மா அந்த துக் கிடக்கிறது. அந்த ஏழை
போர் (1) ஜெகஜோதியாக மலர்ந்தது.
யில் மேகத்தில் ஊடுருவி வரும்
சு.
முற்றம் களை கட்டியது. தப் பக்கம் போடலாமா' இளைஞன் சோமு. க்கம்' தலைமை ஆசிரியர். ப்புடி' அலங்காரக் கயிற்றைத்
4:14:13 அரும் அப்புடி யேதான்,

Page 34
தி.இரா.கோபாலன்
1 AM:01-திரபராதி/iv24:41
'டீச்சர் இது சரியான் எழுதும் ஆறுமுகம்.
'ஏய் ஹோல்டர போர் ராஜன்.
'ஆய், ஊய்' என்று ம.
ஒலிபெருக்கி, ஒரு பா அசத்திக் கொண்டிருந்தது.
''ஆண்டவனாகாச ம மாந்தரெல்லாம் மாநிலத்தில்
இந்தப் பாட்டு அந்த இல்லையோ அதன் இசை வைத்தது ! காமாட்சியின் கொண்டியோ, கொக்கியோ
ஆசிரியர் குழுவும், 6 மொத்தம் ஆறு பேர் வந்தனர்
''அம்மா'' என்று விழ கேட்டது. ஆனால் தெ திராணியில்லை. எழுந்திருக்க
"இருங்க, இருங்க" தாழ்த்தி இருக்கச் செய்தா
ஆசிரியர். )
உடம்பு ரணமாக இரு இனந்தெரியாத சுகத்தில் நன

27
னு பாருங்க' - இது அட்டை
': = : 141 அறை) )
நி' இது மின்னிணைப்பாளன்
வா Tணவர் சத்தம்.
ழைய திரைப்படப் பாடலை
தில் தூங்குகின்றாரே, தினம் -ஏங்குகின்றாரே.”
விழாவுக்குப் பொருத்தமோ - பலரின் உடலை அசைய .
வீட்டு வாசல் கதவுக்குக் கிடையாது. விழா அமைப்புக் குழுவுமாக
பாவுக்குத் தலைவர் அழைத்தது ம்பாக பதில் சொல்லத்
முயன்றாள்.
- என்று இரு கரங்களையும் சர் பாடசாலைத் தலைமை
நந்தது. ஆனால் மனம் ஏதோ மனந்திருந்தது.
சில பேர்

Page 35
28
இன்னும், காமாட்சிக் வந்து போய்க் கொண்டிருந்த
ஆசிரியர், தயக்கத்துட
"அம்மா! ஓங்க வூட்டு நாங்க அறியறதுக்கு காலம் ஏதோ காலங்கடந்து வீராச விழாவும் - ஞாபகார்த் நடந்துக்கிட்டிருக்கு” என்று ெ முகத்தைப் பார்த்தார்.
எந்த வித D - G காமாட்சியிடமிருந்து வரவி சொன்னதை காமாட்சி பு
முடியவில்லை.
தன் கணவன் தன்ன கொண்டிருக்கும் வாக்கியங்க “காமாட்சி புள்ள, ந. தோட்டத்துப் புள்ளங்க பட நாங்க கேக்குணும். அம்புட்டு ஒரு கவிஞனின் ஒரே அது நிறைவேற இத்த அம்மா நீங்க இரு மேடைக்கு அழைச்சிகிட்டு ே முடிஞ்சி மந்திரி ஒங்களப் ஏற்பாடு பண்ணியிருக்கம், ஒ நம்ம மாணவர்கள் படிக்கி
கொடுத்து வச்சிருக்கீங்க.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
த இளைமைக்கால நினைவுகள் 56ბT.
-ன் பேசினார்.
க்ெகாரர் சிறந்த கவிஞர். அத கூடுதலாகத்தான் போச்சிது. Tமிக் கவிஞருக்கு பாராட்டு த விழாவும் இன்றைக்கு சால்லிவிட்டு அந்த வயோதிப
னர்ச்சி வெளிப்பாடும் ல்லை. அநேகமாக ஆசிரியர் ரிந்து கொள்ள முயன்றாள்.
Eடம் அடிக்கடி சொல்லிக் ள் நினைவுக்கு வரும். ம்ப எழுதற பாட்டை இந்தத் டிக்குனும், பாடுனும். அத தான்.”
ஆசை
னை காலபமா?
க்கிற நெலமையில ஓங்கள பாக ஏலாது. ஆனாலும் விழா பார்க்க வருவாரு. அதுக்கு ங்க கணவர் பாடின பாட்டை றாங்க. அதக் கேக்க நீங்க

Page 36
கா.பா
தி.இரா. கோபாலன்
இப்போதும் காமாட் இல்லை. ஆசிரியருக்கான ப முடிந்தது. அவள் மனசு இட்
'சாமி நீங்க படிச்சவங்க எந்தலையில ஒன்னும் ஏறுல. நல்லா சொல்லிக் குடுக்கிறீங்க (21) யாழ்
கடைசியாக தன் இ கும்பிட்டாள். பத்து விரல்க குழந்தை கை கூப்புவதுபோல
விழாக் குழுவின வெளியிலிருந்து வரும் சத்தம் 2
நவீன உலகத்து ; ஒலிபெருக்கியில் இசைத்து ம்
காதை அடைக்கும் க 11 22: டெல் அன்று அல்லித் தரும் நடக்கவில்லை. சம்பள மு நாட்களே ஆகியிருந்தன. கவிஞனின் பாடல்களை ை நடனம், குழுப்பாடல் என்று
சரியாக அமைச்சர் வந்தார். மேள வாத்தியம், உ என்று வழமையான அமர்க்க
நாதசுர இசை காமா
இந்த நிகழ்ச்சியில் கவிஞனின் பாடல்களை |

29
சியிடமிருந்து வெளிப்பாடு திலை மனசால்தான் சொல்ல
படிச் சொன்னது. 43ாகம் .. என்னென்னமோ பேசுறீங்க. அவரு பாடுன பாட்ட நீங்க
ரு கைகளையும் சேர்த்துக் ளும் இடுக்கில் நுழைந்து ஒரு
D, 14 (5)
ர் போய்விட்டார்கள். திகரித்துக் கொண்டேயிருந்தது. திரைப்படப் பாடல்கள் தெந்தன.
13 + ட்' - னக்கற்ற ஓசைகள். .. தோட்டத்தில் வேலை மன்பணம் கொடுத்து மூன்று
மேடையில் வீராசாமிக் வத்து கோலாட்டம், கும்மி,
ஏழெட்டு நிகழ்ச்சிகள். பிற்பகல் இரண்டு மணிக்கு ஊர்வலம், மாலை அணிவித்தல்
ளம்.
ட்சியின் காதில் விழுந்தது. ஒரேயொரு புதுமை. ஒரு மட்டும் சேகரித்து வைத்துக்

Page 37
30
கொண்டு கட்டினவளை ட
அவனுடைய ஆத்மாவுக்கு மாதிரியானதொரு நன்றிக்கட
இது அத்துமீறிய செய அந்தத் தோட்டத்து வாழ்க் கட்டாயம்.
‘அம்மாயி’ என்று கைகளை இறுகப் பிடித்தாள் ஏனோ அந்த பக்க கிழவியைப் பார்த்து பக்கத் போல இருந்திருக்க வேண் நிகழ்ச்சிகளைப் பார்ப் பார்ப்பதிலுமாக இருநிலை உ "அம்மாயி. தாத்தா பாட்டு. நாங்கூட படிப்பே ‘எங்க படி’ என்ற வ கிழவி
'கோப்பிமல, குயினா இசைக்குழு மாணவர்களுக்கு பாடினாள்.
மாணவர்களுக்கு ெ அதைக் கேட்ட கேள்விஞா இருந்தது.
“நல்லாருக்கா பாட்டு "சொகம்மா இருக்கு கிழவியின் மனம் பேசியது.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
க்கத்து வீட்டில் போட்டு, மட்டும் போய்ச் சேருகிற
பலாகவும் இல்லை. ஆனால் கைக் காலத்துக்கு இது ஒரு
ஓடிவந்த அஞ்சலையின் காமாட்சி.
கத்து வீட்டுச் சிறுமிக்குக் திலேயே இருக்க வேண்டும் டும். ஆகையினால் விழா பதிலும் அம்மாயியைப் உணர்வில் செயல்பட்டாள்.
jr, ''
கையில் சைகை காட்டினாள்
மல போயி’ என்று வாத்தியார் சொல்லிக் கொடுத்த ராகத்தில்
சால்லிக் கொடுத்த பாடல் னம் அஞ்சலைக்கு நன்றாக
அம்மாயி’
கண்ணு’ என்று காமாட்சிக்

Page 38
தி.இரா. கோபாலன்
தலையை ஆட்டி தெரிவித்தாள்.
‘இன்னொரு தரம் அஞ்சலைக்கு உற்சாகம் கரை
தன்னை மறந்து அடு காமாட்சி பாடலைக் கேட்டு
கேள்வி ஞானத்தோடு அஞ்சலை. கேட்கும் சக்தியை காமாட்சியின் செவிகள், ! ஒளிவெள்ளம் போலாக
எப்போதோ எழுத வரிகளுக்கு இப்போது கெ வடிவம் அந்த ஆத்மாவை இறு
அம்மாயி நிம்மதிய திருப்தியில் நிகழ்ச்சிகளைப் பr அஞ்சலை.
அந்தத் தோட்டத்து 1 வீராசாமிக் கவிஞனின் பாட6
மூன்றாந் தலைமுறை ஆத்ம திருப்தியில் விடை
காமாட்சி.
விழா கோலாகலமாக விநாடிகளையெல்லாம் தாண் கோப்பிமலை பாடல் நேரம்

31|
அருமை’ என்பதைத்
படிக்கிறேன் அம்மாயி’ புரண்டது.
த்த அடிகளைப் பாடினாள். க் கொண்டேயிருந்தது.
குரலை உயர்த்திப் பாடுறிாள் இழந்து கொண்டே வருகிறது பாடல் அஞ்சலை மூலமாக
ப்பட்ட உயிரோட்டமான ாடுக்கப்பட்ட நிரந்தரமான தியாக வழியனுப்பி வைத்தது.
ாகத் தூங்கட்டும் என்ற ார்க்க வெளியே ஓடிவிட்டாள்
மக்கள் கூட்டத்துக்கு நடுவே ல்கள் ஒலித்தன.
யின் குரலைக் கேட்டுவிட்ட பெற்றுப் போய்விட்டாள்
ஆரம்பமானது. சம்பிரதாய V ாடிவிட்ட நிகழ்வுகளிடையே
வந்தது.

Page 39
இசைக்கருவிகள் இய வர்ணச் சீலைகள் நெளிய, மாணவர்கள் நிகழ்ச்சி சீருன பாடலை உற்சாகமாகப் பாட மூழ்கினார்கள். 16 காமாட்சியின் ஆத்ம எளிமையான பாடற் செய்தி எடுத்துக் கொண்டு வெகு ெ
இயகம் பல் கும் (ப. இ.)
பாடி பில்லா-2
10ாயகன், கட்டடம் அதுகவரா கெட்டுப்படுத்த கட. உன் க.ல் இரு இரு.
போபால்லை கன்
இதை 8 டவல்டு , அபலாம்
பெபs படம்
T 2 -3(படம்) பாபால் 2

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
பங்க மேடையில் அலங்கார ஒலிபெருக்கி முழங்க அந்த டயுடன் வரிசையாக நின்று மக்கள் மௌன வெள்ளத்தில்
ா? 'அஞ்சலை கண்ணு' வின் தியினைத் தன் கணவனுக்கு தாலைவில்...!
டவகள் பார் - கானா பாலாகலம் - இல. கடல் இவரும், -வாடிக்- பஸ் படம் பாஇயம் இயகம் தம்
டர் ப் வகைக்கே பெ இப்ப
டாட என்னை அயோ (1)
| எட்வா டில் - டமால் - பாபு வலயப்பகம்

Page 40
தி.இரா. கோபாலன்
(S)ee
பம்பலப்பிட்டி பலி அமைந்த அந்த மத்தியதர பாதச்சுவட்டில் ஒரு சி கொண்டிருந்தது. பக்க அல்லிமலர்கள். மறுபக்க ஒரத் கொண்டிருந்தது.
குலரட்ன அவசர அவ கொண்டு வந்தார்.
“என்னங்க சீக்கிரமா வி மனைவி நந்தாவதி கிரிபத் ஈடுபட்டாள். அந்த அதிகா6 நந்தாவதியும் பம்பரமாகச் மூவரும் நல்ல தூக்கம், மணி
சரியாக நான்கு மன வேண்டும். பொடிமெனிக்கான
அவருடைய பிறந்த தினமா அதிகாலை அமர்க்களம்.

33
rLeg
புத்தலோக மாவத்தையில் வீட்டில் புத்த சிலையின் சிட்டி விளக்கு எரிந்து த்துத் தட்டில் இரண்டு தில் பத்திக் குச்சிகள் புகைந்து
சரமாக தலையைத் துவட்டிக்
பந்து பூஜ பண்ணுங்க” என்று தயாரிக்கும் வேலையில் லை நேரத்தில் குலரட்னவும், சுழன்றார்கள். பிள்ளைகள் மூன்றாகி விட்டது.
ரிக்கு ஸ்டேஷனில் இருக்க வை எடுக்க வேண்டும். இன்று கையால் இத்தனை பெரிய

Page 41
34
புத்தபகவான் முன் ரேடியோவில் தம்ம பதத்தின்
படபடவென்று காரிய
“சரி வாங்க கொஞ்ச ‘கிரிபத் தயாரித்துக் கணவனு வைத்து விட்டு பயணப்ன கொண்டே கூப்பிட்டாள்.
“ம். அந்தப் பார்சல “இந்தா வச்சிருக்கிே வாங்கிய அந்த இளம்பச்சைய எடுத்துக் காண்பித்தாள்.
அழகாகப் பொதி நந்தாவதி.
"தினசரி எனக்குக் சை பிறந்த நாள் பரிசு’ - இப்படி என்று எழுதினாள்.
ஆம், பரிசுப்பொதி. வேண்டியவரின் பெயர் எ? கொடுத்தால் ஏற்றுக் கொள்வ இருந்தது.
அந்தப் பெண்ணுக்கு வேண்டும் என்று குலரட்னவி கொடுக்க வேண்டும் என்று ( பம்பலப்பிட்டி காலி
ஒடியது. சில்லென்ற காற்று

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
கண்களை மூடியிருந்தார்.
பங்கள்
ம் பால் சோறு சாப்புடுங்க” - வக்கு அதைப் பார்சல் செய்து பயில் முறையாக அடுக்கிக்
எடுத்து வச்சியா?”
றன்’ என்று முதல் கடையில் ம், மஞ்சளும் கலந்த கவுணை
செய்து அதில் எழுதினாள்
காட்டும் பெண்மணிக்கு என் சிங்களத்தில் எழுதி குலரட்ன
இது யாருக்கு. போய்ச்சேர ன்ன, எப்படிக் கொடுப்பது, ாள் என்ற நம்பிக்கை மட்டும்
எதையோ பரிசாகக் கொடுக்க ன் மனதில் பட்டது. எப்படிக் தெரியவில்லை.
ரோட்டில் ஒட்டோ திரும்பி வீசியது. குளித்து முழுகி புதிய

Page 42
தி.இரா. கோபாலன்
உடையுடன் போவதும் இந்தக மோதுவதும் ஒரு வகையில் இருந்தது.
கோட்டை ரயில் நி நேரத்துக்கு சமூகம் தந்து வருை போட்டு நேரத்தைக் குறிக்க
வழமைக்கு மாறாக இருந்தாலும் அது ஒரு சுகமா உணர்ச்சிபூர்வமான, அ ஒட்டோ தடபடலாக ஓடிய ரோடு. தொல்லையில்லாத ஒட ஒட்டோ டிரைவர் முகத்தை வழமையான காட்சிக இரண்டு பக்கங்களிலும், முப்ட மாடிக் கட்டிடங்கள் அலுத்து
பொடிமெனிக்காவை போகும் போது தான் குலர சுகம். அப்பப்பா!
அலுத்துப் போன நக காட்சிகளை உதறிவிட்டு ஆ
அடைந்தது.
லபக்கென பயணப்ை
“குட்மானிங் சார்’
“குட்மார்னிங் மிஸ்ட

35
குளிர்காற்று உடம்பில் வந்து குலரட்னவுக்குச் சுகமாகவே
லையத்துக்குக் குறிப்பிட்ட கப் புத்தகத்தில் கையொப்பம் வேண்டும்.
ப் பயணப்பை கணத்தது. ான கனம், இல்லையில்லை - னுதாபங்கள் நிறைந்த, து. காலை நேரம். காலி ட்டம். மகிழ்ச்சியான ஒட்டம். ப் பார்க்கும்போது புரிந்தது.
ள், நகரத்தின் நேர்ச்சாலையில் து வருடங்களாகப் பார்க்கும் |ப் போன காட்சிகள் தான்.
பதுளைக்கு ஒட்டிக் கொண்டு ாட்ன அனுபவிக்கும் காட்சி
ரத்தின் காலை நேர அழகுக் பூட்டோ ரயில் நிலையத்தை
பயுடன் இறங்கி ஓடினார்.
ர் குலரட்ன’

Page 43
36
குலரட்ன வரவுப் இட்டுவிட்டுக் கடமையில் மூ
w ܐܓ C: C
“என்னா குலே. ே கைகுலுக்கினார், சக என்ஜி எல்.எஸ். பெரெரா,
“தாங்க்யூ மிஸ்டர் ெ கொண்டு தனது பிளாஸ்கின் ஊற்றினார்.
தேனீரைச் சுவைத் குலரட்னவை விநோதமாக பார்வையில் இனந்தெரியாத
“என்ன பாக்கிறீங்க (
“இல்ல இன்றைக்கு காணமே” என்றார் வெளிே
“ஆம். மிஸ்டர் நானு
கொழும்பு ரயில் நி6ை பொடிமெனிக்கா “பூம்பூ சத்தத்துடன் நின்றது.
மக்கள் அங்கும் இங்கு இருபது நிமிடங்கள். பொழு
ஒலிபெருக்கி மூன்று முழங்கிக் கொண்டிருந்தது.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
புத்தகத்தில் கையொப்பம் ழ்கினார்.
عه می w wis
ஹெப்பி பேர்த்டே” என்று ஜின் டிரைவரான மிஸ்டர்
பரேரா” - என்று பதில் கூறிக் மூடியைத் திறந்து தேனீரை
துக் கொண்டே பெரேரா iப் பார்த்தார். அவருடைய தொரு ஆழம் இருந்தது.
பெரேரா’
வழமையான கூட்டத்தைக் ய எட்டிப் பார்த்து,
றும் பாத்தேன். நெனச்சேன்.”
லயத்தின் முதலாது மேடையில்
99.
ரும்.’’ என்ற நிரந்தரமான
கும் ஒடிய நிலையில், இன்னும் pது விடியவில்லை.
மொழியிலும் இடைவிடாது

Page 44
தி.இரா. கோபாலன்
“முதலாவது மே கோட்டையிலிருந்து பதுளை மெனிக்கே. நிப்பாட்டப்ப மருதானை.’ என்றதும் எல்ல பிரிவு அதிகாரி வளையம் டே செய்து கொண்டு வந்தார்.
“விஷ்யூ ஹெப்பி பேர் வலது கையில் குலுக்கி தனது கொண்டு வளையக் குமிழை
மெதுவாக ஊர்ந்த அவகாசத்துக்குள் வேகத் தொ வளர்த்தது.
பன்னிரண்டு டெ பொடிமெனிக்கே ரயில்,தலை
குலரட்ன தனது பொ தொடங்கினார். தனது ச குணசேனவுக்கும் பால்சோற திட்டுகளாக எடுத்து வைத்த குலரட்ன சிங்கள மொழி பிறந்தநாள் ஒங்குலுக்கு ரொ சொல்லுங்க’ என்று த அவதானித்துக் கொண் சிங்களத்திலேயே பேசினா தெரியும். சில நேரங்களில் அ6 சரளமாக விளையாடும்.
குலரட்னவின் தந்தை கூறப்பட்ட வகுப்பினர்.

37
டையில் - கொழும்பு
நோக்கிப் புறப்படும் பொடி டும் புகையிர நிலையங்கள். லாருக்கும் தெரிந்த ஸ்டேஷன் பாட்ட ‘டெப்லட்டைச் சரி
த் டே” என்று குலரட்னவின் வாழ்த்துகளைத் தெரிவித்துக் நீட்டினார்.
ரயில் கண்சிமிட்டும் நேர டரை அபிவிருத்தி ஆரம்பித்து
பட்டிகளைக் கொண்ட தெரிக்க ஒடிக் கொண்டிருந்தது.
திகளைச் சரி செய்து வைக்கத் ஈக என்ஜின் ஒட்டுனராகிய ற்றுத் துண்டுகளைத் திட்டுத் ார். “என்னா குணே’ என்று யில் அழைத்தார். “இந்த ம்ப ‘எமோஷனலானது’ன்னு iண்டவாளப் பாதையை டே கூறினார். அவரும் ர். இருவருக்கும் ஆங்கிலம் வர்களிடையே ஆங்கில மொழி
த 'கண்டிச் சிங்களவர்” என்று நாவலப்பிட்டியில் என்ஜின்

Page 45
38
டிரைவராக இருந்து ஓய்வு ே என்ற பூத இலுவையை முத நண்பருடன் இணைந்து ப ரயில்வே இலக்காவின் சிறப்பு சுதந்திரத்துக்கு முன் நடந்த
ஆகவே குலரட்னவின் இன்று வயது எழுபத்தைந்துச் கலந்து வளர்ச்சி பெற்ற ரயில்
இதை நினைத்துப் ெ யாரிடமும் சொல்லி தன் கெ கிடையாது.
ஒடும் யந்திரத்துட6 வண்டியும் ஓடுகிறது, ‘என் வைச்ச மனிசந்தான், குலர சொன்ன போதும் அடக்கமா மும்முரமாக இருந்தார். மீட் சங்கமமாகியிருந்தார்.
“இதுல நாஞ்சொல்ற
குணேயும், குலேயும்
பக்க உயிரோட்டங்கள்.
Үу,
இப்போது நன்றாக பக்கங்களிலும் பச்சைப் பசேெ வாரிவிட்டதைப் போல திட்டுக்களிடையே வளர்ந்தி( ரயிலுக்கும் அதில் அமர்ந்திரு மகிழும். பசுமையின் இலக்க

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
பெற்றவர். ‘கெரட் என்ஜின்’ ன் முதலாக தனது பறங்கிய துளைக்கு ஒட்டிச் சென்று ப் பரிசினைப் பெற்றவர். அது
வைபவம்.
ா குடும்ப ரயில்வேப் பணிக்கு க்கு மேல் ஆகிறது. ரத்தத்தில்
ஸ்வே ஊமியம்.
பருமைப்பட்டதோ, அல்லது ளரவத்தை நிலைநாட்டியதோ
ன் அவருடைய வாழ்க்கை னாருந்தாலும் நீங்க குடுத்து ட்ன’ குணசேன இப்படிச் கவே தனது ஒட்டும் பணியில் டர்களோடும், விசைகளோடும்
துக்கு என்ன இருக்கு குணே’
அந்த என்ஜினுக்கு இரண்டு
விடிந்து விட்டது. இரண்டு லென்ற வயல்கள். வகிடெடுத்து
சிறு சிறு, நீண்ட மண் ருந்த நெற்கதிர்கள் அசைந்தாடி ந்த பயணிகளுக்கும் கைகாட்டி கணம். இரவு இலேசாக மழை

Page 46
தி.இரா.கோபாலன்
அ ப ர்ம் (M ), it 'ratilWi" ('Aக 49)
பெய்து இப்போது ஓய்ந்திருந் நீர் மொட்டுகளை தாங்கி நிற காரியத்துக்காக தண்ணீர்க் குட கூட்டத்தைப் போல
“மழபெஞ்சி ஓஞ்சது ( - என்றார் குலரட்ன.
| “ம்...ம்... ரொம்ப நே
ஆமாம் எல்லாருமே ர. இந்தக் காட்சிகளை பருகி . நிமிடங்கள் நிறுத்தக் கூடாதா இருந்த மக்களின் நினைப்பும் அநேகமாக ஒன்றாக இருந்த அதற்கும் தூரத்தில் ஓங்கி நிற உச்சியில் தான் தோன்றித்தன தென்னை மரங்கள்.
எல்லாம் மின்னல் வே கூட்டம்.நமது அன்றாட பொசுக்கித் தள்ளும் புறக்காம்
.. இது, இந்த இரண்டு போன காட்சிகள். ஆனால் அமைதியான அழகியல் குடி
வேகத்தைச் சுமந்த பொல்காவலை வந்துவிட்டது
சத்தங்கள், சத்த நடக்கிறமாதிரியான ஏகப்பட்

39
தேது. அதனால் வெள்ளிச்சர குைம் நேர்த்தி ஏதோ தெய்வ மெடுத்துப் புறப்பட்ட பக்தர்
ரொம்ப நல்ல இருக்கு இல்ல”
ர்த்தி...”
சித்து மகிழும் புறக்காட்சிகள். அனுபவிக்க ரயிலைப் பத்து ர? என்று பயணப்பெட்டியில் ஓட்டுனர்களின் நினைப்பும் ன். தூரத்தே பச்சைக்காடு - ற்கும் பாறை மலை. அதன் சமாக நின்றசையும் நாலைந்து
ப கம்
கக் காட்சிகள். ஓடும் அழகுக் உத் துன்பங்களையெல்லாம்
ட்சிகள்.
ஓட்டுனர்களுக்கும் மரத்துப் ல் குலரட்னவின் உள்ளத்தில் கொண்டிருக்கத்தான் செய்தது. இலட்சியத்தில் ரயில்வண்டி
5.
ங்கள், ஏதோ யுத்தம் ட ஒலிகள் வெள்ளம் போல.

Page 47
40
"ஹ்ஹாம்... கோப்பி, "குறும்பா, குறும்பா,
"சில இடங்களில் 'கும் வடை பழங்கள், சோடா டே எதிர் கொள்ள பயணிகளில் | தயாராக இல்லை, அந்தக் கா
பத்துப் பனிரண்டு பே குடித்து முடித்து காசு கொ மறைந்ததும், அவனைத் திட்ட
பிப (..("அநியாயம், அநியாய அதுக்குக் காசு ரெண்டு மட மடையன் யாரு இருக்கா" ஒ பதில்: “ச்சே... அப்புடி ெ வூட்டுல என்னா கஷ்டமே! எத்தன பேரோ? இப்பிடிப் ப தர்மஞ் செஞ்சிக்கத்தா இன்னொருவர் இப்படி கவனத்தையுங் கவர்ந்து விட்
"உண்ம... உண்ம... நல்லது போயிச் சேருணும்னா நல்லது தான். இப்புடித் குடிச்சிருப்பேன்'' - மூன்றாம்
சலிப்புக் கொட்டிய ( கறுத்து விட்டது. ஏழெட் மீண்டும் விசில் சத்தமிட்டு :

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
கோப்பி, கோப்பீ' ஆக ப
குறும்பா ''
பா' என்றும் வரும். இன்னும் பாத்தல்கள். இதையெல்லாம் நுற்றுக்குப் பத்துப் பேர் கூட
லை அவசரத்தில்.
ர் காப்பி வாங்கிக் குடித்தனர். டுத்து, காப்பிக்காரன் தலை டினர்.
- -' பம், குடுக்குறது கால் டம்ளர். பங்கு.. ப்ச்ச... நம்ம மாதிரி
ஒருவர்.
சால்லாதீங்க... அந்த ஆளு 7. இந்த வருமானத்த நம்பி பயணத்துலயாவுது இப்புடி ஒரு
ன் வேண்டியிருக்கு'' ப் பேசியது அனைவரது
டது. )
அது சரிதான்... யாருக்கோ - இந்த அர டம்ளர் குடிக்கறது
தெரிஞ்சிருந்தா நானுங் மவர்.
பல் (189) முதலாமவர்க்கு முகம் சுண்டிக் டு நிமிடங்கள் நின்ற ரயில் ஊர்ந்தது.

Page 48
தி.இரா. கோபாலன்
மீண்டும் ஓடியது, உண உள்வாங்கியும், வெளியே மகிழ்ச்சியில் ஓடியது.
குளு, குளு நிலையிரு மெல்ல மெல்ல வெப்ட
கொண்டிருந்தது.
சூரியன் கிழக்கே தோ ஜன்னல் வழியாக வந்த கிர இருந்தது. சிலருக்கு சுரீரெ இருந்தது. சிலருக்கு எவ்வித உ ஏற்படுத்தவில்லை.
女★
நாவலப்பிட்டி ரயில் போது மணி பதினொன்றாகிய பொடிமெனிக்காவைத் திண
மலையேறும் பணிை ரயில் நிலையம் எல்லா ரயில் மேடையை அமைத்துக் கொ தளம் அமைத்துக் கொடுக்கும் பொறுத்தவரை, தமிழர், சி முழுமையான மூன்று முகங்க ரயில் நிலையம் நாவலப்பிட்டி வருடங்களாக ஓயாமல் ஒளிய சங்கமப் பணி.
சேலம் பிரிட்ஜ்’ எ6 தேயிலைத் தோட்டங்கள் ட

41
ர்வுகள் குலுங்க பயணிகளை ற்றியும் கடமை முடித்த
ந்து, மீண்ட ரயில் பயணம் வளர்ச்சிக்குத் தாவிக்
ன்றி சற்று உயர்ந்து விட்டான். ணங்கள் சிலருக்கு இதமாக ன்று ஊசி குத்துகிற மாதிரி உணர்வுப் பரிமாற்றங்களையும்
k★
) நிலையத்தைத் தாண்டும் பிருந்தது. இப்போது கூட்டம் ற அடிக்கும் விதத்தில், ய ஆரம்பிக்க நாவலப்பிட்டி களுக்கும் ஒரு நெகிழ்சசியான டுக்கும். இன ஒற்றுமைக்குத் சங்கமம், ரயில் பயணத்தைப் |ங்களவர், இஸ்லாமியர்கள். ளைப் பார்த்து வழியனுப்பும் L இன்று நேற்றா கடந்த நூறு ாமல் செய்து கொண்டிருக்கும்
ன்ற பாலத்தைக் கடந்ததும் ாய்விரித்துப் பந்தி வைக்கத்

Page 49
42
தொடங்கின. குலரட்னவின் பெண், சின்னஞ்சிறு அங்கஹ தெளிவாக இடம் பிடிக்கத் ே ஆமாம், இப்போது த சின்னப் பெண்ணின் கைகாட் தெளிவாகப் போட்டுப் பார் வீடியோ படத்தைத் விசைக்குமிழைத் திருகித் திரு
அந்த வேலையைச் செய்யத்
来兴
கடந்த நாலைந்து கைகாட்டி மகிழும் அந்தச் இரண்டு கால்களும் முழுை அந்தக் குழந்தை, சிவப்பான ஒரு தெய்வீகக் களை கூட்டத்தினிடையே மறைந்து கருமையான மயிர்க்கூட்டத் கொண்டே தான் ஒட்டும் ர சிறுமி
அநேகமாக வட்டக்கு அந்த தேயிலைத் தோட்ட ல பாயில் உட்கார்ந்து கைகாட் பெண்ணின் அன்றாட கடன்
ஆமாம்! அந்தத் ( வெஸ்டர்ன் ரயில் நிலையத்
ரயில் நிலையத்திலி வீட்டுத் தொகுதி

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
அகக் காட்சியில் அந்தச் சிறு னப் பெண்ணின் அழகு முகம் தாடங்கியது. மது கடம்ைகளினூடே அந்தச் டும் பாவனையை மனதுக்குள் க்கத் தொடங்கினார்.
தெளிவாக்கும் கடமையில் கிப் பார்பபது போல, மனம் தொடங்கியது. k米
வருடங்களாகத் தனக்குக் சிறுமி, போலியோவினால் மயாக இயங்காத நிலையில் குண்டுமுகம். அந்த முகத்தில் . கார்காலத்து மேகக் ம், தெரிந்தும் என்ற நிலையில், ந்தை ஒரு கையால் ஒதுக்கிக் யிலுக்குக் கைகாட்டும் அந்தச்
நடையிலிருந்து சற்று தூரத்தில் பத்தின் கோடியில் ஒரு பழைய டி மறைவதே அந்தச் சின்னப்
5)LD.
தோட்டத்திலிருந்து ‘கிரேட் துக்கு நடந்து போய்விடலாம்.
ருந்து நடைதூரத் தோட்ட

Page 50
தி.இரா. கோபாலன்
''குணே எப்புடி இன்
நல்ல பயணம். வெயி ரயில்வே பாதைகள்ல 'கோஷ நேரத்துக்கு வர்ரம். குட், குட்
கோஷன்ட்ஸ் - வைக்கப்பட்டிருக்கும் எச்சரிக்க
"மிஸ்டர் குலரட்ன! ( குணசேன. இன்றைக்கு உங்க கூறியதும் குலரட்ன அதை ம
“நோ - நோ நோ... டூ தினம் அந்த வலது குறைஞ்ச அந்தப் பார்சலை எடுத்து கொண்டார்.
ரயில் தலவாக்கலை த தேயிலைச் செடிப் பசுமைகளு ஓடிக் கொண்டிருந்தது. அ பெண்கள் கூடைகளுடன்
மத்தியில் ரயில் போகும்பே ஓய்வு எடுக்கும் கரங்கள். ர அழகு ஓட்டத்தையும் பார்த்து தேயிலைச் செடி முகங்களுக்கு இதனை குலரட்ன இருபது வ
ஆனால், ஊர் பேர் 4 ஜீவனைப் பார்த்து உணர்வ அனுபவம். இரண்டொரு மு

43
னிக்கு பயணம்!''
லும் இல்ல மழையும் இல்ல. ன்ஸ்'. இல்லாததனாலத்தான்
17
ரயில்வே பாதைகளில் கைப் பதாகைகள். டுடே இஸ் யுவர்ஸ்" என்றார் ள் தினம் என்று ஆங்கிலத்தில் றுத்தார்.
டே இஸ் ஹேர்ஸ். இன்றைய பிள்ளையுடையது" - என்று துக் கவனமாக வைத்துக்
ரண்டி, ஹாலிகுட் தோட்டத் க்கிடையே மிகக் கெளரவமாக அங்கங்கே கொழுந்தெடுக்கும்
மும்முரமான இயக்கத்தின் பாது தம்மையறியாமல் சற்று பில் பயணிகளையும், ரயிலின் து மலரும் முகங்கள். மீண்டும் தள் கரங்கள் பதிக்கும் லாவகம். ருடங்களாக ரசித்து வருகிறார். தெரியாத ஒரு வலது குறைந்த து அவருக்கு வித்தியாசமான றை கிரேட் வெஸ்டர்ன் ரயில்

Page 51
44
நிலைய அதிகாரியிடம் விசாரித்திருக்கிறார். விபரத் வெளியிட்டிருக்கிறார்.
ஆனால் கடமை செ சாத்தியமில்லாமற் போய்விட்ட தனது பிறந்ததின மகிழ்ச்சிை பகிர்ந்து கொள்வது என முடி
"மிஸ்டர் குலரட்ன. ஒரு 'டிஸ்ஸேபிள்’ளுக்குக் கு உங்களுக்கு வந்திச்சு?”
“தற்செயலா போன தமது பரிசுகள தூரத்தில இ காட்சியப் பாத்ததும் மின்ன ஐடியா வந்திச்சி. அப்பத்தா பரிச நம்ப மனசின் ஆழத்திரு போட்டாலும் சரின்னு பட்டி
"நீங்க ஒரு என்ஜின் பு குலரட்ன யூஆர் கிரேட் ஆ எஸ்டேட் டிஸ்ஸேபிள்னா ஆகிட்டிங்க’
‘அப்புடில்லாம் இல்ல மனிதாபிமான உணர்வுதான் ஆனா இந்தப் பரிச அந்தச் வேணும். அத அவுங்க அ பெற்றவங்க எப்புடி ஏத்துக்க ஆனா இந்த ஜீவனுக்கு இ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
இந்தச் சிறுமி பற்றி தை அறியும் நோக்கத்தையும்
ய்யும் வேகத்தில் எல்லாமே டது. ஆனால் இந்த முறைதான் ப இந்த இயலாத ஜீவனுடன் Lவெடுத்தார்.
இப்புடி ஒரு பரிசு. இப்புடி டுக்கனும்கிற ஐடியா எப்படி
மாதம் தொலைக்காட்சியில் ருந்து போடுறாங்க. அந்தக் ல் வெட்டுவதப் போல இந்த ன் நான் நெனச்சேன். ஒரு ந்து குடுத்தா. அத எப்படிப் L5F
டிரைவர் மட்டுமில்ல மிஸ்டர் பூமா இந்த கிரேட் வெஸ்டர்ன் ல நீங்க ‘கிரேட் மேனா
) குணே. இது ஒரு சாதாரண . மேலதிகமா ஒன்னுமில்ல. சிறுமியப் பாத்து வீசத்தான் அந்தக் கொழந்தையுடைய ப் போறாங்கன்னு தெரியல. து பத்தாது. இரண்டொரு

Page 52
தி.இரா. கோபாலன்
மாசத்துல இதுக்கு ஒரு கைவ அதான் என்னுடைய இப்ே சொல்லி நிறுத்தவும், ரயில்வி கடந்து கிரேட் வெஸ்டர்ன் சந்தித்து நகரவும் சரியாக இரு வாசலில் தயாராக பார்சல் ச
ஆம்! தனது நெகிழ் வழமை போல தனது வலது பன்னிரண்டு வயது சின்னப் ( அது அந்த ஜீவனுக்கு சற்று து ரயில் தனது வழமையான ஒ போய் விட்டது. ரயில் பெட இந்தக் காட்சியை, திடீர் பார்த்தனர்.
அடுத்த காட்சி என் யாருக்குமே முடியவில்லை.
‘கிரேட் வெஸ்டர்ன் நிமிடம், ரயில் நிலைய விடயத்தைக் கூறித் தனது ப குறிப்பிட்ட பெற்றோரிடம் எ ஏற்பாடு செய்யுமாறு கேட்டு
چه محه
•೪ ~
அடுத்த நாள் பதுளை புறப்பட்டது. அன்று வெள் பயணிகள் கூட்டம் அதிக அட்டன் வரை இது உயர்ந்து

45
1ண்டி வாங்கிக் குடுக்கணும், போதைய இலக்கு’ என்று பண்டி வட்டக் குடையைக் மலைச்சாரல் ஏற்றத்தைச் ருந்தது, வலது பக்க, என்ஜின் கிதம் நின்றார். Ꭸ
ச்சிப் பகுதி நெருங்கியது. எ கையை உயர்த்திய அந்த பெண்ணுக்கு நேரே வீசினார். ாரத்தில் விழுந்தது. அதற்குள் ஓட்டத்தினூடே சற்று தூரம் ட்டியில் அமர்ந்திருந்த மக்கள் நிகழ்ச்சியை விநோதமாகப்
ான என்பதை அவதானிக்க
எ’ ரயில் நிலையத்தில் ஒரு அதிகாரியிடம் இந்தப் பரிசு பரிசை ஏற்றுக் கொள்ளுமாறு, ாடுத்துச் சொல்ல யாரையாவது க் கொண்டார்.
عه عا Y• Yw.
ாயிலிருந்து பொடிமெனிக்கே ாளிக்கிழமை, மலைப்பிரதேச மாக இருந்தது. அநேகமாக
இருக்கும்.

Page 53
46
நல்ல வேளையாக ஒருவரிடம் ஒரு காமெரா கொண்டு வருவதற்கு மறந்து வாங்கிக் கொண்டு, பிலிம் குணசேன உதவினார்.
பொடிமெனிக்கே ப வரும் வரை கணக்கற்ற எச்சரி: சுரங்கங்கள், பாறைகள், வை இந்தத் தடைதாண்டி ஒட்டுனர்கள் மிக நிதானமாக மீட்டர்களையும், விை வேண்டியிருக்கும், மலைநா இடைத்தூரம் எல்லா ஒட்டு அவர்களை நூற்றுக்கு இயற்கையமைப்பு.
அன்று பதினைந்து நானு ஓயா வந்தது. அ குறைபாடை சரி செய்து கெ வெய்யில் பரவியிரு உரித்தான குளிர் அனைவு தம்மையறியாமல் மூச்சிழுக்க ரயில் நிலையத்தை தூண்கள், அந்தப் பெயர் ெ ஞாபகப்படுத்தின.
தன் புகைப்படக் கரு கொண்டே கடமையில் இற

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
பதுளை ரயில்வே உள்ழியர் இருந்தது. வீட்டிலிருந்து போன விடயம். இரவலாக நிரப்பி வைத்துக் கொள்ள
துளையிலிருந்து நானுஒயா க்கைப் பலகைகள், பாலங்கள், ளவுகள், அப்பப்பா!
ஒட்டத்தை நிறைவு செய்ய ப் பாதை சமிக்ஞைகளையும், சைகளையும் 6ð) G5 [LI [T6IT ாட்டு ரயில்பாதையில் இந்த டுனர்களுக்கும் ஒரு சவால், நூறு நிதானப்படுத்தும்
நிமிடங்கள் தாமதமாகவே டுத்த கட்டத்தில் இந்தக் Tள்ளலாம்.
ந்தாலும், நானுஓயாவுக்கே பரையும் “ஸ்வூ.’ என்று
வைத்துக் கொண்டிருந்தது.
க் கடந்ததும் கைகாட்டித் தரியாத சிறுமியை ஆழமாக
வியை ஒரு கையில் வைத்துக்
கினார்.

Page 54
தி.இரா. கோபாலன்
தனது சகாவின் உ குலரட்னவின் செய்கை கொண்டிருந்தன.
மெதுவாக இறங்கியே பொடிமெனிக்கே ரதள்ள இற
கிரேட்வெஸ்டன் வந்தடைந்ததும், குலரட்னவுச் அந்தச் சின்னப் பெ நிறைய பூக்களுடன் காத்திருந்
ஐயா. வணங்கங்க வேலங்க, தொரக்கிட்ட சொ? கொண்டு போய்குடுன்னு வீட்டுக்கார இளைஞன் கடதாசித்துண்டையும் கொடு
ரயில் நகர்ந்தது, ே சிறுமியின் பெயர். அந்த இள உட்கார்ந்திருந்த ரஞ்சனியை நாலைந்து கிளிக் எடுத்துக் ெ
எப்போதும் அவர் நில் புதுக்கட்டையில் தலைவாரி ஊனப்பெண்ணின் முகமலரின்
AA A? OC CO
•YN Y
குலரத்னாவுக்கு பரம பிறந்த தினத்தை தன் உள் விதத்தில் கடந்துவந்த மகிழ்

47
தவியும், ஒத்துழைப்பும் களுக்குத் தெம்பூட்டிக்
பாடும் சர்ப்பத்தைப் போல க்கத்தில் வளைந்தோடியது.
ரயில் நிலையத்தை கு மகிழ்ச்சி காத்திருந்தது. ண்ணின் தந்தையும் தாயும் தனர்.
சேர். நாம் பங்களாவுல ன்னதும். இந்த பூவல்லாம். சொன்னாருங்க” - அடுத்த ா எழுதியிருந்த ஒரு த்துக் கும்பிட்டார்கள்.
பப்பரில் ‘ரஞ்சனி’ என்று Tம்பச்சை நிற புதிய கவுனில் பச் சற்றுத் தூரத்திலிருந்தே காண்டார் குலரட் ண.
லைத்திருக்கும் அந்தக்காட்சி. பொட்டு வைத்து, அந்த ஸ் மகிழ்ச்சித் திளைப்பு.
திருப்தி, தனது ஐம்பதாவது ளுணர்வுக்குத் தீனிபோடும் }ச்சியில், சில நாட்களுக்கு

Page 55
48
விடுமுறைக்கு விண்ணப்பித்தா வராத நிலையில் காலிக்கு பய
பத்து தினங்களுக்கு என்ஜின் வாசலில் பிரேவேசி ஏனோ மகிழ்ச்சியாக இல்ை மட்டக்களப்பு பகுதி ரயிலு அதனால் அன்று அவரை வழமைபோல ரயில் நகர்ந்தது இறக்கியது. சத்தங்கள், கைக் காட்டிகளின் வழியனுப்பு.
தன்னோடு கடமையிலி ‘லெஸ்டர் மிகவும் திறமைச மாணவனாயிருக்கும்போதே ட வயிற்றுப் பொருமல் போ இரண்டொரு வில்லைகளை சற்று உடற்சுகவீனத்துடன் கட்டாயம். “டேக் இட் ஈள ஆங்கிலத்தில் கூறிய லெஸ்டர் கொண்டு இயங்கினார். லெஸ் பொறுப்புணர்வும் குலரட்ன6
ஆனாலும் அவருக்கு வீட்டிலேயே இருந்தி அன்றைய ரயில் பயணம் அவருக்குள் ஏற்படுத்தியது.
இறைவன் ஒவ்வொரு அற்புதத்தையும், அர்த்த வைத்திருக்கிறார்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ர். பத்து நாட்கள் வேலைக்கு பணமானார்.
ப்பிறகு பொடிமெனிக்கா க்கும் குலரத்னாவுக்கு மனம் ல. தனது சகா குணசேனா /க்கு மாற்றப்பட்டிருந்தார். ச் சந்திக்க முடியவில்லை. 1, ஒடியது, நின்றது, ஏற்றியது காட்டிகளின் வரவேற்பு, கை
லிருந்த பறங்கிய இன ஒட்டுனர் ாலி பொறியியல் கல்லூரி ரிச்சயமானவர். அன்று ஏனோ ன்ற சங்கடம். அடிக்கடி விழுங்க வேண்டியிருந்தது. கடமையாற்ற வேண்டிய பி மிஸ்டர் குலரட்ன” என்று எல்லாவற்றையும் கவனித்துக் டரின் சுறுசுறுப்பும், கூடுதலான வுக்கு உதவியாக இருந்தது.
சங்கடமாக இருந்தது.
ருக்கலாம் என்று நினைத்தார். சற்று எதிர்ச் சிந்தனைகளை
உலக நகர்விலும் ஒவ்வொரு தமுள்ள மாற்றத்தையும்

Page 56
தி.இரா. கோபாலன்
அன்று கிரேட் வெ ஊனமுற்ற சிறுமி வெளி
காணவில்லை.
கைகாட்டவில்லை.
“என்ன காரணம், இல்லையே” என்று தனக்கு நிலையத்தைப் பார்த்தார். தன; என்ஜினை விட்டு இறங்கவில்
லெஸ்டரின் கூடுதல் குலரட்ன வெளிக்காட் காட்சிகளையோ உற்சாகமா இருந்தாலும் தனக்குள்ளே ஒ
G(,.* 旁势
ம்.” என்று யோசிக்
அவருடைய கேள்விகளு
“என்ன ஒரு மாதிரி
பலரும் கேட்டார்கள். அவ மரியாதை இருந்தது.
“ஒன்றுமில்லை. உட தான் பதிலளித்தார். உடல் இலேசானதொரு மனந( உற்பத்தியாகி அபிவிருத்திக
அன்று கடமை முடிந் கேள்வி, “என்னங்க ஒடம் இருங்க, கண்டத நெனச்ச மனைவி நந்தாவதி -

49
ஸ்டர்ன் தோட்ட லயத்து ரியே உட்கார்ந்திருக்கக்
இன்றைக்கு மழையும் ள் பேசிக் கொண்டே ரயில் து சுகவீனம் காரணமாக அவர்
)6ð)6),
கடமையின் காரணமாகவும் சிகளையோ, உட்கட்ட ாகப் பார்க்க முடியவில்லை, ரு கேள்விக்குறி.
க்கவே அவரால் முடிந்தது.
ருக்கு விடை கிடைக்கவில்லை.
‘டல்லா இருக்கீங்க” என்று ரிடம் கேட்கும் போதும் ஒரு
டல்நலக் குறைவு” சோம்பித் நலக் குறைவோடு இப்போது லக்குறைவும் அவருக்குள் ண்டிருந்தது.
து வீடு சென்ற போதும் இந்த பு சரியில்லேன்னா வீட்டுல , பலவீனமடையாதீங்க” -

Page 57
50
"எப்பிடியோ சமாளி
"சும்மாயிருங்க... நா இருந்து டாக்டர்கிட்டே வற்புறுத்தினாள்.
"அதுக்கு ஆயிரம் செ
அது... பிரைலே ஸ்பெஷலிஸ்ட்கிட்ட போன
“சரி வீட்ல இருக்கே பன்சலைக்குப் போவோம். (பு பூச குடுப்போம்.” இப்போது இருந்தது.
சுகவீன விடுமுறைக்கு ஓய்வுடன் வேலைக்குச் சென்
அன்று கடமை உற் ஆனால் கிரேட் வெஸ்டன் பு அண்மித்த போது அவருக்கு . லயத்துத் தொங்கல் வீட்டில் தொகுதியினைக் குறுக்கும் எளிமையான வெள்ளை. இரண்டொரு கொடிகள்.
வெள்ளைத் துணியி. எழுத்துக்களில் எழுதப்ப வார்த்தைகள் என்பதால் குல

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
5கிறேன்” ளைக்கு லீவு போட்டு வீட்ல "போவம்” - நந்தாவதி
லவழிக்க சொல்ற” பட்... டாக்டர்கிட்ட , சத்தான.'' கன்... ரெஸ்ட் எடுப்போம். முருகன் கோயிலுக்குப் போயி 5 மனைவிக்குத் திருப்தியாக
:*
சான்றிதழ் கொடுத்து சற்று றார்.
சாகமாகத்தான் இருந்தது. மலைச்சாரல் அனுபவங்களை அதிர்ச்சி காத்திருந்தது. அந்த நின்ற கூட்டம், குடியிருப்புத் படுத்தி உயரத்தில் பறந்த 5 கடதாசி அலங்காரம்.
> தமிழ்மொழியில் கறுப்பு -டிருந்த வாசகம். தமிழ் ரத்னவுக்குப் புரியவில்லை.

Page 58
தி.இரா.கோபாலன்
8 "பு
சற்று சமாதானம் நிலையத்தில் இறங்கி காரியாலயத்தை அடைந் லயத்துல யாரு இறந்துவிட் வாங்க... அதான் பாவம் சின்னப்புள்ள ... த்சு... பா சேர்... அது இருந்து உலக போறது, அந்த ஜீவனுக்கு ஏ அதுவுடைய ஆத்மாவுக்கு | ஒரு புண்ணியத்தத் தேடிக் செய்ய... பாவம் ஏழ மக்கள் பேரண்ட்ஸ்''
ஒரு உயிரற்ற என்ஜி ஏறினார். லெஸ்டர் அவன
இது ஆத்மார்த்த உ ஆத்மார்த்த பிரிவுத் துய பொருட்டு அல்ல. எப்போ விட்ட குறை. இந்த ஜென் குறை. - இப்படியாக நிலை அவருடைய நசிந்து போன கொள்ள நேரமின்றி ஓடிக்
மீண்டும் பதுளையில் ஓடிவந்த ரயில் வழமையா சுமந்து கொண்டு நகர்ந்தது ஓட்டுனரான நமது வித்தியாசமான உணர்வு ஓடிவந்து கொண்டிருந்தது.

51
செய்து கொண்டு ரயில் நாலைந்து தாவலில், தார். ''மிஸ்டர் அந்த டதுன்னு...'' ஆங்... சேர். ..... அந்த... ஊனமுற்றச் வம் ... எனிவே... நல்லது த்தில என்னா சாதிக்கப் ஒரு நல்ல விடுதல்.... நீங்க.... ஒரு சந்தோசத்தக் குடுத்து கிட்டீங்க சார்... என்னா ள்... புவர் கேர்ள்... புவர்.
சினைப் போல, என்ஜினில் >ரத் தேற்றினார். -றவு, ஆத்மார்த்த பாசம், ர். இதற்கு உடல் ஒரு தோ எந்த ஜென்மத்திலோ மத்திலும் அதைத் தொட்ட எத்தார் குலரட்ன. ரயில் எ உணர்வுகளைப் புரிந்து கொண்டிருந்தது. பிருந்து கொழும்பு நோக்கி ான முறையில் மக்களைச்
ஆனால் அதன் பிரதான நலரட்னவின் உள்ளம் ப் பயணிகளைச் சுமந்து

Page 59
52
ரயில் நானுஓயாவை , தாண்டி கிரேட் வெஸ்டர்ன் ! விழாமல் நின்றது. ரயில் நின்)
கீழே இருந்து ஏதோ ஒ ஐந்து நிமிடங்கள் நிற்க வேல
இந்தத் தற்காலிக யந்தி கண்களில் அந்த ஊர்வலம் நடுத்தரமான பிரேத பெட் அல்லது குறைவான தோட்ட
'குலரட்ன எழுந்து த அந்த பிரேத ஊர்வலத்து முகமாகத்தான். 'இந்த ரயில் - விட்டதே!' இப்படி நினைத்து
அவருடைய ஆத்ம பயணத்தை தொடர்ந்து கெ முடியாத மனிதராக நின்றார். சிலையாக நின்றார். எப்போது கைகாட்டிய இந்த ஜீவனின்
'இவ்வளவு மென் பலஹீனமான மனதை வைத்த இருப்பது எனக்கு பொருத்தம் அவர் நினைத்தார். இது 4 1
2 ம் 1
"நகரும் நாட்களில் மெ வீழ்ந்திருக்கின்றன” என்றதெ நூலிலிருந்து வாசித்துக் கொ
*?

கைக6
மது.
பு! -'- 5 பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு..
7 1 - 4 அடைந்து அந்த நிலயத்தைத் நெருங்கிய போது கைகாட்டி ஊது. 3 , " இதழ் ரு எதிர்த்திசை ரயில் வருகிறது. நடும். நிரமனிதராகிய குலரத்னவின் கண்ணில் பட்டது. ஒரு டி. நூற்றுக்கும் சற்றுக்கூட - மக்கள். லைதாழ்ந்து மௌனமானார். க்கு மரியாதை செய்யும் கைகாட்டி இயங்காமல் நின்று தார். "பந்தம் தனது கடைசிப் ாண்டிருந்தது. இறங்கி ஓட
அந்த கர்மயோகி குலரத்ன தோ முதன் முதலாகப் பார்த்து மேல் இப்படி ஒரு பந்தமா? மையான, ஒரு வகையில் க் கொண்டு ரயிலோட்டியாக ான செய்கையல்ல' - என்றும்
(%, 1 அக 2 த 3 4 - . :
11 8: 31 / 4 பரும் சாம்ராஜ்யங்களெல்லாம் Tரு ஆங்கில வாசகத்தை அந்த ண்டிருந்தார்.

Page 60
, a. தி.இரா. கோபாலன்
மனைவி நந்தாவ! முன்னிலையில் நின்று பூஜை தெய்வங்கள் படத்துக்கு சற்று பெண். சின்னப்பதுமை, சிரித்த நிலையில் தெய்வீகச் பாயில் அமர்ந்து அவருடை நிரந்தரமாகி நெஞ்சுக்குள்ளும் கைகாட்டி ஆத்மார்த்த கை
ളു
ჭკაჭკა ()
 
 

53
தியுடன் புத்த பகவான் ஜ செய்யத் தொடங்கினார். தள்ளி அந்தப் படம், ஊனப் இளம்பச்சை கவுன்போட்டு சிரிப்பு, கைகாட்டி நிலையில் டய ரயில்வே வாழ்க்கையில் ம் அழியாத சித்திரமாகிவிட்ட காட்டி!
( ή ,
ീർ ന്റെ
*
ീറ്റർ

Page 61
54
பி : பாகம்
8) 4th
சந்தன
தக
மதுரை ரயில் நிை மூழ்கடிக்கப்பட்ட நிலையில்
இடிபாடுகளுக்கிடை 'அப்படா' என்று ஆசுவாசத்
முன்னால் இருந்த . அரைச்சிரிப்பு, ஆய், ஆய் என் தள்ளுவண்டிகள், ரயில்கள் ; அறிவிப்புகள். ஆண்கள் பெ பயணப் போராட்டம்.
அமர்க்களப்பட்ட | அன்றாட வாழ்க்கையில் அது அலைகளின் துளி. கோய 'அப்படா' மீண்டும் ஒரு ஆச
ஒருமுறை தன் “டிக்க கொண்டான். இன்னொரு - எடுத்து வாசித்துப் பார்த்து, என்றிருந்தது. சரி... பையில் தனது பயணப்பையை ஒழுா

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
-யா
பார் அiை.s: vi:14:14, iா.பா.
ਦੋ ਕ ਕ , ਵਿੱਚ & '
- 1 / 2
சம்
அபிஅசர் பத்ர்
லயம் மக்கள் வெள்ளத்தில் வழமைக்கு மாறான கூட்டம். யே முண்டியடித்து ரயிலேறி தோடு உட்கார்ந்தான், கார்த்தி. பெரியவரைப் பார்த்து ஒரு ற சத்தங்கள். போர்ட்டர்கள், ஓட்டங்கள் பற்றிய ஒலிபரப்பு பண்கள், குழந்தைகள் என்ற
மதுரை ரயில் நிலையத்தின் 1 ஒரு தொடர்ச்சியான வேக ம்புத்தூர் ரயில் ஊர்ந்தது. சவாசம்.
ட்டைத் தொட்டுப் பார்த்துக் சந்தேகம் வந்தது. டிக்கட்டை துக் கொண்டான். பழனி திணித்து சொருகிக் கொண்டு பகுபடுத்தினான்.

Page 62
தி.இரா. கோபாலன்
கடகடவென்று ரயில் வந்து விட்டது. சுமார் எழுட வேண்டும் பழனிக்கு. இை
நிலையம்.
மதுரை மாநகரத்ை கொண்டிருந்தது. பசுமையா விரிந்த சமுத்திரமாகக் காட்சி
பழனியாண்டவரைத் கார்த்தி மனதில் உருவாகியிரு
அந்த இளைஞனின் ஒரு கிளு கிளுப்பான மகிழ்ச்
பக்கத்து ஆசனத்தில் < பெரியவர், அதற்கடுத்து ந கலகலவென்று சிரித்துப் பேச
“எதுக்குப் போரிஹ’
“நாங்க திண்டுக்கல் (
“நீங்க.”
"நாங்க மலைக்கு. இ தனக்குப் பின்புறம் ஆசனத்தி மிதந்து வந்தது. யாரோ போடுகிறார்கள். “கீரவாணி தாளத்துடன். அந்தச் சூழலி பெட்டிக்குள் கார்த்தி அனு பாக்கெட்டில் இருக்கும் இ பார்த்துக் கொண்டான்.

55
தன் வழமையான வேகத்துக்கு து மைல்களுக்கு மேல் போக டையில் திண்டுக்கல் ரயில்
தத் தாண்டி ரயில் ஓடிக் "ன வயல் வெளிகள், பரந்து யளித்தது.
தரிசிக்கப் போகும் உற்சாகம் ந்தது.
மனதில் பக்திக்குப் பதிலாக சியே இருந்தது.
அமர்ந்து கீர்த்தனை படிக்கும் ாலைந்து அங்கத்தினருடன் ம் கிராமத்துக் குடும்பம்.
போரமுஹ’
ந்த வாட்டி தம்பிக்கு மொட்ட லிருந்து வீணை இசை ஒன்று
ஒலிப்பதிவு நாடாவைப்
ராகத்தில் ஒரு அற்புதமான ன் சுகத்தை, கடகட ரயில் பவித்துக் கொண்டே, தன் ருப்புப் பணத்தை எண்ணிப்

Page 63
56
பழனிக்குப் போனா செய்யும் பழக்கம் அவனுடை கண்ணுறங்காத கவனம். கொ வந்து ஏழுதினங்கள். தொட்டு காரணமாக மணிபர்ஸ் இன் இருந்தது. .
இதன்னை நினைத்துப் பு விடயங்களில் வரவு செலவு . எதிர்காலம் எப்படியோ எ நடுத்தரவர்க்க இளைஞன் - தேவையான அம்சம். ஓடும் வெளிகளும், சின்னச்சின்ன வி ரயில் இசைக்கு ரசிகக் கூட்ட
பதாக * பழனி வீதிகளில் க பயணப் பையுடன் நடப் வித்தியாசமான அசௌகரியம்
எதாவது ஒரு கடைக்கு என்று தோன்றியது.
''ம்... வாங்க... வா. சிரிப்புடன் அழைத்தார் அ
நெற்றியில் திருநீறு சந்தனப் வாய் மொழி. உங்களுக் தயாராகவிருக்கின்றோம் 'லபக்' கென்று நுழைந்தா பையினைத் திறந்து டவ கொண்டே,

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... லும் பர்ஸை உத்தரவாதம் யது. அதில் எப்போதும் ஒரு Tழும்பிலிருந்து விமானம் ஏறி இத் தொட்டு செலவழித்ததன் ன்னும் இளைத்து விடாமல்
கதை பெருமைப்பட்டுக் கொள்ளும் என்பது முதலிடம் வகிக்கும். ன்று தீர்மானிக்க முடியாத என்பதால் அது அவனுக்குத் தென்னை மரங்களும் வயல் டுகளும் அரச கட்டிடங்களும் டங்களாக.... -
* த , சுட்டெரிக்கும் வெய்யிலில் ப்பது சற்று சிரமமாகவும்,
மாகவும் இருந்தது. குள் நுழைந்து விட வேண்டும்
ங்க வாங்க... வாய் நிறைய எந்த நடுத்தர வயது மனிதர். பாட்டு. வருவோரைக் கவரும் காகப் பணி செய்திடத்
என்ற கனிவுப் பார்வை. என் கடையினுள். பயணப் லை எடுத்துத் துடைத்துக்
கே :)

Page 64
தி.இரா. கோபாலன்
“இந்த செருப்பை இ “வையுங்க. வைங்க இருக்கும்.”
“ரொம்ப நன்றிங்க சின்னக்கடையின் குை காயப்படுத்தாமல், உடம்பை
“டேய். அய்யாவுக்கு
படபடவென, ஒ சாமான்களைக் கட்டினான், !
கண்சிமிட்டு நேரத்தில் “இம். இந்தாங்ே வந்திட்டுப் போனாவே ஆண் கெடைக்கும்.”
சிட்டையில் அறுபத்ே நமது நாயகனாகிய பழனி யா மனதைத் தைத்தது. தயக்கம், போன்ற தாழ்வுணர்வுகள பணப்பையைத் திறந்து நூறு எடுத்துக் கொடுத்தான்.
அப்படிக் கொடுக்கும் சிறுமி சற்று பரிதாபத்துடன் கடை முதலாளியைப் பா அவதானிக்கத் தவறவில்லை.
“இந்தா புள்ள ‘ருச் கூட்டிக்கிட்டு போயி பத்த தெரியுமோ” என்றார் கடைச்

57
99
ங்கே.
. தாராளமா. பத்தரம்மா
’ என்ற கார்த்தி அந்தச் றைவான வசதிகளைக் த் துடைத்துக் கொண்டான். 5 சிட்ட போடுறா.’
ரு சிட்டை போட்டு
கடை வேலைக்காரன். ல் சிட்டை கைமாறியது.
கா. நம்மைக் கடைக்கு னடவன் அருள். நிச்சயமாக
தெட்டு ரூபாய் என்றிருந்தது. த்ரீகர் கார்த்திக்கு சுரீர் என்று அதிர்ச்சி, ஆதங்கம், வெறுப்பு ால் தாக்கப்பட்டு தனது வ ரூபாய் நோட்டு ஒன்றை
போது அந்தப் பத்து வயதுச் கடையின் ஒரத்தில் நின்று ர்த்துக் கொண்டிருப்பதை
கு’. ஐயாவை மலைக்கிக் ாமா கொண்டு வந்த வுடு. காரர்.

Page 65
58
இந்த வார்த்தையில் த விரும்பாத கார்த்திக் சற்று . பார்த்தான். வானத்தின் ே முகிற்கூட்டம். ஆமாம் தூரத் நம்பிக்கை வைப்பது போல !
''வாங்கண்ணெம் பே தயாராகத் தன் முன் வந்து நீ தலை. நெற்றியில் வந்து ஊதாக்கலர் கவுன். அதன் கை கள்ளமில்லா முகம். கார்த்தி அந்தக் கடைக்காரரைவிட தெரிந்தது.
"தாங்கண்ணே என்று கைநீட்டினான்.
"நானே வச்சிருக்கேன் கொடுக்கத் தோன்றவில்லை.
மலையேறும் பணி .
எங்கும், எத்திசை றே பரவி, வியாபித்து சூழலை. வைத்திருந்தது. மல்லிகை மல்ல மனச்சுகத்தில் வேகமாக படி
தனக்கு முன்னே ே மொழி நடையை சற்று ரசிக்க
''எங்க இருக்க...'' கேட்டான்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொள்ள வெளியே வந்து வானத்தைப் மற்கு முனையில் கொஞ்சம் து முகிற்கூட்டத்தின் நகர்வில் வெறுமைப் பார்வை. மாவம் '' அந்த சின்னப் பெண் என்றாள். சற்று பழுப்பேறிய விழும் கருமுடிக் கூட்டம். கப்பகுதி கிழிசல் கண்டிருந்தது. இக்கு இந்த சின்ன வழிகாட்டி ஆயிரம் மடங்கு பெரிதாகத்
டிராவலிங் பேக்கை வாங்கக்
=" - அந்த சுமையை அவளிடம்
ஆரம்பமானது. நாக்கினாலும் பக்தர் கூட்டம் க் கைது செய்து கட்டுக்குள் னம் ஒத்தூதிய நிலையில், அந்த களில் கால் ஊன்றினான்.
பாகும் கன்னடத்துக்காரரின் க்கத் தொடங்கினான். என்று சிறுமியைப் பார்த்துக்

Page 66
தி.இரா. கோபாலன்
“இங்கதான்” “பள்ளிக்கூடம் போக ‘போறேன். பதில்
எப்படியோ சின்னச்
மலைக்குப் போய்ச் சேர்ந்தா?
“ஐயா வாங்க. வ சத்தங்கள். மொட்டை போ கலைஞர்கள்.”
“எங்கே போவது ய உட்காருவது என்ற திண்டாட
ஒருவாறு பையை சி
உட்கார்ந்தான்.
- “உக்காருங்க உக்காரு
மொட்டை போடும்
"அப்பா, மலைக்கு
கார்த்திக்.
“வெளியூரு மாதிரி இ(
*சிலோன்தான்”
“ஐயாக்கிட்ட நூறு (
“நூறு ரூபாயா’
"பின்ன மொட்டன்ன பழனி மொட்டயில்ல.”

i657u urt”
ருக்கமாகவே இருந்தது."
சின்ன உரையாடல் சகிதம் ன்.
ாங்க. வாங்கோ. என்ற
ாட கூப்பிடும் முடிதிருத்தும்
ாருடைய பக்கத்தில் போய் ட்டம்.
சிறுமியிடம் கொடுத்துவிட்டு
ங்கோ.”
படலம்.
வர்ரதுக்குள்ள’ முனகினான்
ருக்கு. சிலோனா, சிங்கப்பூரா?”
ருவா வாங்கில’
னா. சாதாரண மொட்டயா.

Page 67
“என்ன. என்னா. ச்
“என்னய்யா சொல்லு ஏலாதா. சரி அப்புடின்னா. { என்று சொல்லிக் கொண்டே ட விட்டார்.
நமது நாயகன் செய்வ: தலையில் ஒரு பகுதி முடி எ( நிலையில் உக்கார்ந்து சிந்திக்க இலேசாகக் காற்று 6 சிறுமியின் தலைமயிர் அசைந்
“ம்.சரி. சரி. சீக்கிர முடிதிருத்துபவரை அழைத்த
“என்னாயா. எங்குளு அந்திக்குள்ள எத்தன பேர ப
பட, படவெனக் கார்
நூறு ரூபாய் நோட்டு விட்டு நகர்ந்தான். சிறுமியி: இல்லை, கம்ப்யூட்டர் பெண்
தேங்காய், பழம், பையிலிருந்து எடுத்து வைக்க
... ',
اع ماه “ï` •ሽ
“கார்த்தியின் மனோநி பூரீதண்டாயுதபாணி சுவாமி

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
சு கார்த்திக் ஆடிவிட்டான்.
லூங்க” நூறு ரூவா குடுக்க இம். எனக்கு வேல இருக்கு” மற்ற யாத்திரிகர் பக்கம் போய்
தறியாது உட்கார்ந்திருந்தான். டுக்கப்பட்டிருந்தது. பரிதாப தத் தொடங்கினான்.
வீசியது. பக்கத்தில் நிற்கும் தாடியது.
ம்’ என்று சொல்லி மீண்டும் ான்.
ருக்கு இருக்கிற வேலைக்கி. ாக்குனும்’
யங்கள் நடந்தன.
ஒன்றுக்கு விடை கொடுத்து ன் முகத்தில் எந்தச் சலனமும்
மாதிரி. வெற்றிலை பாக்கு என்று
உதவினாள்.
صه ?:ବ
லையில் பழனியாண்டவராகிய ைெய ஏதோ ஒரு சம்பிரதாய

Page 68
தி.இரா.கோபாலன்
நிலையில் பூஜைத் தட்டுகளை விட்டுத் திரும்பினான். ,
மீண்டும் யந்திரம். கீழ்நோக்கிய பயணம். கீழே வ எடுத்து அந்தச் சிறுமியிடம் .
"ம்... வேணாண்ணே.
“'... இருவது ரூவ செஞ்சிட்டே... வாங்குறதுன்
போ"
“குடுத்தா குடுங்க...! இருக்க ஒங்க பொருள எடுத்
பகீரென்றது கார்த்திக் இருக்கு.'
நா., 1) ''இம்..!' 11.11
சற்று மெளனம். கயிறிழுப்பு மெளனம். கலைத்தான்.
அப ''சரி... இந்தா ஆள வு நீட்டி விட்டுக் கடைக்கு வந்
பழனி சந்தனமணம், வீசிய காற்று, கண்ணுக்கினிய ஜட நிலையில்... சித்தர் பால் தர் 3 ேகா : பலி ; அசையும் பார் பானே இருந்தால்
ரா , த் ெஎன்று மார்ச் |

61
க் கொடுத்து வணங்கி வாங்கி
ஈகிய நிலையில் திரும்பி வந்தவுடன் ஒரு ஐந்து ரூபாயை கொடுத்தான். -... இருவது ரூவா குடுங்கோ” பாய்க்கு நீ என்னா வேல எனா வாங்கிக்க இல்லாட்டி
இல்லாட்டி... அந்தக் கடயில துக்கறன்.” தகு. “டையில சப்பாத்து தான
-பில் 71 பக்கம்1
இருவருக்குமிடையில் ஒரு மெளனத்தை கார்த்திக்கே
படு"' என்று இருபது ரூபாயை தான். 14, 1971 (1.11. 1 , " ( 1 )
மல்லிகை வாசம், இலேசாக ஆலயக்காட்சிகள் எல்லாமே
**
1:10:18:01:2னே இம் 11:35 , ல், "பார் - ஆப் தக் (இ) -பி, பட இ க்கில் பாத;

Page 69
62
மொட்டையடித்த நி. நிறைவான பக்தனைப் போல் கொண்டிருந்த கார்த்தியின் ெ பெரியவர். கர்
எதிர் ஆசனப்பெரிய ''என்னா தம்பி மலை
''ஹாம்மா...'' சற்று ெ அவர் விடவில்லை.
''என்னா தம்பி ஆ வர்ரவங்க, ரொம்ப உற்சா ஏதாவது சொந்தப் பிரச்சின. கலக்கல் இல்லல்லங்க..... அலட்சியமான பதில். மிஞ்சி தொட்டுப் பார்த்துக் கொண்ட வீட்டுக்குப் போய் மற்றதைப்
"தம்பீ.. என்னாவா பாரங்குடுத்துடுங்கோ.''
''ம்... பாரங்குடுத்து எல்லாத்தயும் பாரங்குடுத் கார்த்தியின் வெறுப்புமிகும் ஒன்றைப் புரிந்து கொண்ட
''பாரு தம்பீ.. இந்த தலத்துல ஒன்னொன்னிலம் இருக்கு ! அதப் புரிஞ்சிக்கிட போயி வந்ததா அர்த்தம். இ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... லையில் வெளிப் பார்வைக்கு ம ரயிலில் அமர்ந்து சிந்தித்துக் "மௗனத்தைக் கலைத்தார் ஒரு
பர் கார்த்தியை வளைத்தார். மக்குப் போயி வர்ராப்ல.''
வறுப்புடன் பதிலளித்தவனை
ண்டவன வேண்டிக்கிட்டு கமா இருப்பாங்க... நீங்க ....
99
"அப்படி ஒன்றுமில்ல... யிருக்கிற ஐம்பது ரூபாயைத் டான். எப்படியோ அண்ணன் ப் பார்த்துக் கொள்வோம். பிருந்தாலும்... அவெங்கிட்ட
திட்டேன்... காசு... முடி .... துட்டுத்தான் வாரேன்'' - P வார்த்தையிலிருந்து ஏதோ வரைப் போல் சிந்தித்தார்.
ஒலகத்துல இருக்கிற கடவுள் பும், ஒன்னொன்னு உண்ம ட்டாத்தான் நாம் மலைக்குப் இல்லாட்டி பலன் கெடயாது''

Page 70
தி.இரா. கோபாலன்
என்று சொல்லிவிட்டு கார்த்
இவர்:சொல்வதைக் கவனமாக
ஆராய்ந்தார்.
திருப்தியுடன் தொட
“தம்பி. பரதேசித்த ரொம்ப உச்சியான உதாரணந்: காலம் பூரா வசதிக்காகப் பே போராடுறோம். கெடைக்கி அதெல்லாத்துலயும் ஒரே 6 இதுக்கு மாற்றீட்ா ஒரே நா போராடுணும். அதுக்கு 1 எடுத்துக்கிட்டு சந்தோசமா வ ஆனா, இழக்க வேண்டியத சந்தோசமா வெளிய அருள்வேணும்!” என்று சொ
கார்த்தியின் மனம் வந்து கொண்டிருந்தது. கட மக்கள் சத்தமும், சந்தன ம ஏன் அந்த தினத்து இ அர்த்தமுள்ளதாகத் தோன்றி

63
தியைப் பார்த்தார். அவன், அவதானிக்கிறானா என்பதை
ர்ந்தார்.
}னத்துக்கு ஒரு பக்தியான, தாம் பழனியாண்டவரு நம்ம ாராடுறோம். சுகத்துக்காகப் கிறதுக்குப் போராடுறோம். விதமான வெளியோட்டம். ளைக்கு நாம இழப்புக்காகப் பழனி ஒதவுது. கெடச்சத ர்ரது எல்லாத்துக்கும் முடியும். விட கூடுதலா இழந்திட்டு வர்றதுக்கு ஆண்டவரு ல்லிவிட்டு நிறுத்தினார்.
ஆற்றாமையிலிருந்து மீண்டு . கடவென்ற ரயிலோட்டமும் ணமும், மல்லிகை வாசமும், யக்கங்கள் அனைத்துமே பது.
マ

Page 71
அந்தக் கலாசா பெண்மணிகள். ஓ.எல்., & அநேகமானோர் ஏழைப் பெ
என்றாலும் அெ செயல்பாடுகளில் ஏழ்மை ெ
“என்னா வசந்தி” - எ
“சொல்லு' - என் கீபோர்டைத்தட்டிக் கொண் இப்போது தான் நிறைவேறிய
“எல்லாத்தையும் ஃபீட்
"அப்ட்டு டெட்டா கிருஸ்ட்டி சேர் சொல்லிக் ெ வேலை செய்தது. அந்தக் கல ஒரு காலிங் பெல் போன்ற
 

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
Ə\ŽPVWMLe liñ 3శాల
லையில் ஒரு நாற்பது ஏ.எல் என்று படித்தவர்கள். ண்பிள்ளைகள். -
ர்கள் 3D - 605) L- IB 66) L-, நரியவில்லை.
ன்று மோகனா கூப்பிட்டாள்.
றாள், வசந்தி கணனியின் டே, ஆமாம் வசந்தியின் ஆசை புள்ளது.
பண்ணிட்டியா’- மோகனா,
- ஃபீட் பண்ணிட்டேன்’
கொடுத்த ஆங்கிலம் ஒருவாறு ாசாலை இயக்குனர், இலேசாக ) மென்மையான விசையை

Page 72
தி.இரா. கோபாலன்
அமுக்கினார். மணி ஐந்து எ பாடத்தைப் பூர்த்தி செய்கி சொன்னார், “சரேர், கட, மாணவிகள் அனைவரும் எழு
சொஃப்ட்வெயர்' பாடநெறியைப் பயிலும் கனவுகள் பிரும்மாண்டமான
அத்தகைய நிலையில்
வீட்டுக்குப் போய்ச் (
“என்னா வசந்தி. ஒல கெடக்குது. நாளைக்கு வூட்லி தொவச்சி காயப்போட்டுட்
போ’ - அம்மா அதட்ட போய்விட்டாள்.
வசந்திக்கு மூளை வே
அவளுடைய நினைவு மேடம் சொன்ன புதிய வி புராசசிங் பற்றி கூறிய விளக்க முயன்றாள். மேடத்திடம் ப ஆனால் “மெட்ச் புராசசிங் அவள் மனதை எட்டவில்6ை
“நீங்க வீட்டுக்குப் ே சிந்தன பண்ணுனிங்கன்னா இ எட்ட முடியும்” என்று கூறி தான் துணிமணிகளைத் துை

65
ன்பதை அறிவித்து அன்றைய றோம் என்று சொல்லாமல் புடா’ என்ற சத்தங்களுடன், ழந்தனர்.
என்ற கணனிப்பகுதியின் மாணவர்களின் எதிர்காலக்
G60)Go).
முன்னணி வகிப்பவள் வசந்தி.
சேர ஏழு மணியாகி விட்டது.
வ் வேலயெல்லாம் அப்புடியே ) இருந்து. துணிமணி எல்லாந் .டு எங்க போறதுன்னாலும் டலாகச் சொல்லிவிட்டுப்
1லை செய்யவில்லை.
புகள் எல்லாம் இன்று மாலை விடயம். அதாவது “மெட்ச் கம். அதை விளங்கிக் கொள்ள ீண்டும் விளக்கம் கேட்டாள். பற்றிய அடிப்படை விடயம்
b).
பாயி ஒட்கார்ந்து அமைதியாக ந்த புராசஸ்"டைய தன்மைகள யெதை அசைபோட்ட போது வத்துப் போடு என்று அம்மா

Page 73
66
கூறியது காதில் விழுந்தது. ஆ அந்தக் கட்டளையை உள்வா
“ஏய் வசந்தி என்ன எந்திரிச்சி சாப்புட வா’ - ஏே இன்று கர்ண கடூரமாக இருந்
இந்த இரைச்சலை எதி மனம் துவண்டது. எதிர்க்க அவளிடம் சக்தியில்லை.
*சொஃப்ட் வெயர் ப
灰 ‘சொஃப்ட் ஆகிவிட்டதா, ஒ
“இடியாப்பம் தேங்க தான் இருந்தது. ஆனால் நம் சொதி ருசிக்கவில்லை.
வசந்தியின் அப்பா ெ காசாளர். தோட்டத்தில் சி வயதில் ஒய்வு பெற்றுக் கொ
அம்மாவும் படித்தவ பெண்ணாகி தான் கற்ற கல்வி தாரை வார்த்துக் கொடுத்துத் "ஏம்மா. நீங்க படிச்
"நா என்னுமோ LJ) அதுக்கெல்லாம் அவருகிட் கேளு.” -
“என்னம்மா ஹைலன்
எழுதியிருக்கீங்கதானே.”

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு. னால் அவளுடைய புலன்கள் ங்கி ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை. ா இப்புடி ஒக்காந்திருக்கே னா அம்மாவின் அதட்டல்கள் தன. திர்கொள்ள முடியாத அவள் வோ ஏற்றுக் கொள்ளவோ
டிக்கும் அவள் மனம் மேலும் ஒன்றுமே புரியவில்லை.
ாய் பால் சொதி” - நன்றாகத் வசந்திக்கு தேங்காய்ப பால்
கொழும்பு கம்பெனி ஒன்றில் கிளார்க்காக இருந்து ஐம்பது ண்டவர்.
ள் தான். ஆனால் குடும்பப்
பியை இல்லற தர்மத்துக்காகத்
தியாகம் செய்தவள்.
சவங்கதான” டிச்சேன், ஒங்கப்பாத்தான் - போயி ஒம்படிப்பு பத்தி
ட்ல படிச்சி ஜி.ஸி.இ. டெஸ்டு

Page 74
தி.இரா.கோபாலன்
பு! பக்க ANTHA N78, 8:31 It' (IIT Hi ii is (MW : +1ம் Ai, :
- (!
''ஆமா அதுக்கு என்ன "அதுல ஏதாவது ஒன் “இருந்து என்னா பிர
சரி... ஒங்குலுக்குப் எனக்காவுது பிரயோசனப்ப கிளாசுக்குப் போறேன். நீங்க செய்யப் போறேன்னு எந்த
""என்னுமோ எனக்கு படிச்சப்ப திருக்குறளு அம்ப ஒளவையர் நீதி வெண்பா அப்புறம்... அப்புறம்... எர்
குடியியல்.”
“போதும், போதும்' கொண்டு வீட்டுக்குள்ளிலிருந்து
''சரி நாளைக்கு அப்பு இரு'' - அம்மா வெளியே போய்விட்டாள்.
"சரி மெல்ல பேசுங்க கம்ப்யூட்டர் நினைவுகள்.
இப்படியாக தாய்க் வழமையுடன் அந்தத் தினம்
தி.
அடுத்த நாள் அப்பா ! வந்து இறங்கினார். கொட் அன்று ஏக கூட்டம்.

II
நா இப்போ”
னாவுது ஞாபகம் இருக்கா?" யோசனம்' பிரயோசனப்படலேன்னா... டுனும்னுதான் கம்ப்யூட்டர் - அதெல்லாம் படிச்சி என்னா
நேரமுங் கேக்குறீங்க.'' அதெல்லாம் புரியலே. நாங்க து.ராமாயணத்துல அம்பது. எல்லாம் பாடமாக்குணும், த்மெட்டிக்... சுகாதாரம்...
- என்று காதைப் பொத்திக் ந்து வெளியே ஓடிவிட்டாள். பா வாராரு. ஒழுங்கா வூட்ல ய வந்து சொல்லிவிட்டுப்
P' - என்ற வசந்திக்கு மீண்டும்
கும் மகளுக்குமான வீட்டு நிறைவேறியது.
தாகம் பகல் உடரட்ட மெனிக்காவில் ட்டகலை ரயில் நிலையத்தில்

Page 75
68
அப்பா அதுதான் நேர்த்தியானதொரு மனித அமைதியாக இருந்தது.
என்னா இன்னிக்கு ஆ இருக்கிறாப்ல் இருக்கு” என்று
“ஆம்மா. அதுல ஒன்
அநேகமாக கணவ நகைச்சுவைப் பேர்வழி படித்தவராயிருந்தாலும் சாத சிரிக்க வைக்கும் குணம் ( நையாண்டித்தனமும் அவருட
“பாவம்” என்றாள்
9
“யாரு பாவம்’ என்ற
“ஒங்களோட வேல ே
“ஏன்டி’
“யாராருக்கு என்( வச்சீங்களோ, என்னென்னா இம்புட்டு நாளு பொறுமைய இருக்காங்க பாருங்க, அதா6 வந்த புள்ள. ம் இந்த மாசத் ம். அந்தக் கொரங்கு எ நெனச்சிக்கிட்டு இருக்கு. நீங்: ஆறு வயிசுன்னு நெனச்சி. இருக்கீங்க. சூது வாது ஒன்னு

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
மிஸ்டர் விஸ்வநாதன், 5ர். அவர் வந்ததும் வீடு
பூயும், மவளுஞ் சந்தோஷமா று கேட்டார்.
ானுங் கொறச்சல் இல்ல”
ன் மனைவி இருவருமே கெள். விஸ்வநாதன் ாரண நாட்டுத் தமிழ் பேசி கொண்டவர். கிண்டலும் டன் கூடப் பிறந்த அம்சங்கள்.
மனைவி சாந்தா.
ார் விஸ்வநாதன்.
செய்யு புண்ணியவாங்க”
னென்னா பட்டப் பேரு கிண்டல் பண்ணுவீங்களோ, ா ஒங்கள அங்க வச்சிக்கிட்டு ன் பாவம்னேன். ம். வயிசு தோட முப்பது வயிசு ஆவுது. ன்னுமோ ஏழு வயிசுன்னு களா. ஒங்குலுக்கு என்னுமோ சிரிச்சி வெளயாண்டுக்கிட்டு னும் ஒங்குலுக்கு கெடயாது.”

Page 76
தி.இரா. கோபாலன்
''பேசுவடீ பேசுவ... தெரிஞ்சு தான் ஒரு ஏற் நாளைக்கி மாத்தளையிலிருந் அதான் இந்தக் கேக்கு, வாழை வசந்திய நாளைக்கி வீட்லேே என்னா சொல்ற. எனக்கு தெ வேலை செய்யுறாரு. அவரு ப மாத்தளையில. நாளைக்குப் சொல்லிவிட்டு நகர்ந்தார். ப நின்றாள். கை ஒடவில்லை. இருப்பாங்களோ, வீட் நினைப்பாங்களோ, என்னா நம்ப சமையல் அவுங்குளுக்கு ( என்னா முடிவு சொல்வாங்க சமையல் கட்டு நாற்காலியில் ,
விஸ்வநாதன் உட்பு சாரத்துடன், வெற்றுடம்பில் போர்த்தியவாறு வந்தார், சன
அவரைப் பார்த்து பெருமிதமாகத்தான் இருந்தது நாணமும் தோன்றியது. * 1 மணி பதினொன்று இ
வீட்டின் முன் ஒரு நீ நின்றது. ஆண்கள் ஐந்து பெண்மணிகள் பட்டுச் சேலை
{} கழ
வசந்திக்கு எரிச்சலாக

69
இப்புடில்லாம் பேசுவன்னு பாடோட வந்துருக்கேன்.
து ஒரு பார்ட்டி வர்ராங்க.... - ஒப்பழம்... ம்... எடுத்து வையி.. ய இருக்கச் சொல்லு. இப்பா ரிஞ்ச ஃபிரண்டு. கொழும்புல மகன் 'பிஸ்னஸ்' செய்யுறாராம்
பகல் சாப்பாடு" - என்று மனைவி ஞானம் சிலையாய் கால் ஓடவில்லை. 'எப்புடி டைப் பார்த்து என்ன விரும்பி சாப்புடுவாங்களோ. ருசிக்குமோ. எல்லாம் முடிஞ்சு ளோ!' - என்று நினைத்தவாறு சிலையாக உட்கர்ந்திருந்தாள். மபைக் கழுவிக் கொண்டு ல் அந்த நீலநிற டவலைப் மயல் கட்டுக்கு.
மனைவி ஞானத்துக்குப் 1 மகிழ்ச்சியாகவும் இருந்தது.
ருக்கும். லநிற வேன் மெதுவாக வந்து பேர். அதற்கும் கூடுதலாக D பளபளக்க இறங்கினார்கள். த்தான் இருந்தது.

Page 77
70
இன்னும் அவள் ‘ெ மீண்டு விடவில்லை. கொட் நடுத்தர வீடுகள். சற்றுத் தொடர்ச்சியாக. இவற்றில் சிறிய சாலை வழியாக வேன் வ யாரோ எட்டிப் பார்ப்பது ( அது தவிர வேறு ஏதும் அ கிடையாது.
米妆
வசந்தியைப் பெண் வந்து போனது, பேசியது, கடி எல்லாம் கனவு போல இருந்:
வசந்தியோ இந்தக் கம் மீள முடியவில்லை, ‘மெய அவளுக்கு விளங்கிவிட்டது. முறை சற்று கஷ்டமாகவே இ
இந்த நிலையில் அப்ட சித்தப்பா எல்லாம் சேர்ந்து ே ஒரளவுக்கு வசந்திக்குத் தெ கொண்டதாகத் தெரியவில்ை
அப்பா குறிப்பிட்ட கம்ப்யூட்டர் வகுப்புக்குப் கட்டளை போட்டு விட்டுப் ( கனவுகள் கேள்விக்குறியதாய்
y es a ନବ ?

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
மட்ச் புராசஸிங்’கிலிருந்து டக்கலை வீட்டுத் தொகுதி.
தள்ளி இடைவெளிகள், விஸ்வநாதன் வீடு மத்தியில். ந்ததும், தூரத்து வீட்டிலிருந்து தெரிந்தது. அவ்வளவு தான். ங்கு கெளரவப் பிரச்சினை
பார்க்க மாத்தளையிலிருந்து தங்கள் பரிமாறிக் கொண்டது 5ტl.
ப்யூட்டர் கனவுலகத்திலிருந்து ட்ச் ப்ராசஸிங்' ஒருவாறு ஆனால் நடைமுறைக்கு அந்த இருந்தது.
பாவும், அம்மாவுடன், மாமா, பேசுவதும் கடிதம் எழுதுவதும் ரிந்தது. ஆனால் அலட்டிக்
DGol).
- திகதியில் வருகை தந்து போக வேண்டாம் என்று
போய்விட்டார். அவளுடைய
ப் போய்விட்டன.

Page 78
தி.இரா. கோபாலன்
“ஜே ஜே என்று அந்த வசந்திக்கும் திருமணம் நடந்த மண்டபத்தில், மணப்பெண் பிறகும் அவளுக்கு கணணி கொண்டிருந்தன. ’ம் பெண் ஒருவனுக்குக் கழுத்தை நீட்டி கல்யாண ஆர்ப்பாட் காலம் என்னமாய் ஒடுகிறது. மாண்வி என்ற அடைமா வசந்தியை விட்டு ஒதுங்கி மனைவியாகிக் குடும்பப் மாநகரத்தின் ஒதுக்குப்பு குடும்பத்துக்குள் சங்கமமாகி
மாமா, மாமி, மைத் போதாதற்கு கடையிலி( இவர்களுக்கெல்லாம் தேனீர் பலத்தையும் செலவழித்தாக
சில வேளைகளில் ப வேதனை, அப்புறம் சோதனை இப்படியாகத் திருப்திகளுக்கு வாழத் தொடங்கினாள், வச இந்தத் துன்பங்களை பேசாமல் தாய்வீட்டு அப்புறம் நம் வாழ்க்ை கணவனின் அன்பும், அந்தப் பெண்ணின் மனதில்
கேட்டது.

71
நாற்பது வயது மனிதருக்கும்
து, அட்டன் இந்து கலாச்சார
ாணாகி தாலியைக் கழுத்திய ஞாபகங்கள் வந்து போய்க் ண்ணாப் பிறந்து விட்டால் த்தானே ஆக வேண்டும்’ டங்கள் நிறைவேறிவிட்டன. கொட்டக்கலை, அட்டன், னங்களெல்லாம், பாவம்! விட்டன. ஒருத்தனுக்கு பெண்ணாய் மாத்தளை றமான அந்தப் பெரிய விட்டாள். , "
ந்துனர்மார், மைத்துனிமார், ருந்து வரும் மானேஜர், * தயாரிப்பதற்கே தன் முழு வேண்டும். மகிழ்ச்சி, சில வேளைகளில், ன, விரக்தி, அப்புறம் மகிழ்ச்சி. ம் அதிருப்திகளுக்குமிடையே ந்தி. த் தாண்டுவது எப்படி? க்குப் போய்விடுவோமா? கை என்னாவது?
ஆதரவும் கிடைத்தபோதும் எங்கிருந்தோ ஒரு அழுகுரல்

Page 79
72
அம்மாவுக்குக் கடிதம் பொழுது போக்குகளில் ஒன் தொலைக்காட்சி, வி அவளால் நிம்மதி பெற முடி
அவ்வப்போது பார் தற்காலிகமான ரசிகச் இங்கொன்றுமாக, வெளி உள்ளுக்குள் போராடினாள். பகுத்தறிவுப் பெண்ணாக வ ஒரு சவாலாகவே இருந்தது.
தற்செயலாக அன்று 6 இரண்டு கொண்டு வந்து இ வசந்தி டிவிபார்த்துக் அந்தப் பெட்டியிலி இறக்கப்பட்டது. வசந்திக்கு
மாலையில் கணவன் கேட்டாள். பக்கத்துக் கை நடக்கிறது. பாதுகாப்பாக அனுப்பியிருப்பதாகச் சொன் “ஐயோ. அத ஃபிட் பண்ணிப் பாக்குறேன்.”
- “சரி. அவுங்கட்ட வச்சிருக்காங்கன்னு தெரியா
ص e^x

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ம் போடுவது இப்போதைய றாக இருந்தது. டியோ என்று இருந்தாலும் யவில்லை. க்கும் நாடகங்களில் ஏதோ சுகம். அங்கொன்றும், பில் மகிழ்ச்சியாக இருந்து மத்திம கல்வியைப் பெற்று 1ளர்ந்த வசந்திக்கு வாழ்க்கை
வீட்டுக்குப் பெரிய பெட்டிகள் றக்கப்பட்டன.
கொண்டு உட்கார்ந்திருந்தாள். நந்து ஒரு கம்ப்யூட்டர் செட் ; ஆச்சர்யம்.
வந்ததும் கம்ப்யூட்டர் பற்றிக் டையில் இருந்தது. ரிப்பேர் இங்கே இருக்கட்டும் என்று
எனார்.
பண்ணுங்க. நான் ஒப்பரேட்
கேக்குறேன். என்னா பண்ணி
99

Page 80
தி.இரா. கோபாலன்
அடுத்த நாள் க் உட்கார்ந்திருந்தாள் வசந்தி. ஃபீட் பண்ணினாள். கணவன் மைத்துணிமார் தன்னுடைய
அதை "ப்ராசஸிங் செ புதிய விடயங்கள் மூளைக்கு
அப்பா, அம்மா,
தொடர்புகளுக்கும் கம்ப்யூட் சிந்தனைக்கு திருப்தியான பதி
காலங்காலமாக 'தமி வீட்டுக்குப் போய் பிரச்சி பொறுப்புகளைச் சுமந்து குடும் வாழ்க்கை வட்டத்தவள் தான்
ஆனால் கலியுக கால கல்விச் சூழலிலும் மரபு வ வசந்திக்கு வந்த நடைமுறைக்
இந்த நடைமுறைச் கம்ப்யூட்டரை இயக்கினாள் அவளுக்கு மரபு வாழ்க்கையில் "ஆத்மநாதனாக வந்து உட்க
குடும்பத்தில் எல்ல பார்க்கத் தொடங்கினாள் வ
தன்னோடு படித்த எழுதினாள். வசந்தி அந்தக்

73
கம்ப்யூட்டர் முன்னால் தன் வீட்டு விடயங்களை ா, மாமா, மாமி, மைத்துனர்,
அன்றாடக் கடமைகள்.
ய்து பார்த்ததும் அற்புதமான ள் வரத் தொடங்கின.
தம்பி - இவர்களுடைய டர் அனுபவம் அவளுடைய நிலைத் தந்தது.”
ழ்ப் பெண்’ குலம் கணவன் னைகளை எதிர் கொண்டு >பத் தலைவியாக மாறும் மரபு ன் வசந்தியும்.
ஓட்டத்திலும், காலம் தரும் ாழ்வு முரண்பட்டது. இது * சிக்கல்,
சிக்கலில் தான் இந்தக் வசந்தி, நல்ல நண்பனாக, ா அர்த்தங்களைப் போதிக்கும் ார்ந்தது.
ாரையும் நம்பிக்கையுடன்
சந்தி.
தோழி ஒருத்திக்குக் கடிதம் கடிதத்தில்,

Page 81
74
அன்புள்ள தோழி மோகனா
நலம். நலத்துக்கு எழு
இப்பவும் இங்கு என போர் அடித்தது. என்ன செய் விட்டது. ஆனால் தற்போது
{ {18 அன்று, 'மெட்ச் புர கொள்ள முடியாமல் விளக்க புரியவில்லை. ஆனால் அவற். தெரிந்து கொண்டு கையாண் 80 4. 11 'ஆம்
ஆகையால், உனக் தோழிகளுக்கும் சொல், கம்ப்ய கிடைத்தால் நல்லது என்று ஏ கம்ப்யூட்டர் அறிவை வை கிடைக்கவில்லையே என்று க
வேலைக்காகத்தான் தவறான முடிவுக்கு வந்து, லே வேண்டாம். கம்ப்யூட்டர் நம் தொழில் செய்து கிடை. நல்ல விடயங்களை எடுத்து ந வாழ்க்கையில் போட்டுப் பய
19 பட்டா 2

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
புக்கு,
கோ: தவும். காம்
-க்குக் கொஞ்ச நாட்களாகப் வதென்றே தெரியாமல் போய் - உற்சாகமாக இருக்கிறேன். ராசஸிங்' பற்றித் தெரிந்து 5ம் கேட்டேன். சொல்லியும் றை நடைமுறை வாழ்க்கையில் டு வருகிறேன். =கு ஒரு யோசனை, நம் பூட்டர் படித்து நமக்கு வேலை கற்றுக் கொள்வோம். அப்படி
வத்துக் கொண்டு வேலை கவலைப்படக் கூடாது.
கம்ப்யூட்டர் கல்வி என்று பண்டாத கற்பனையில் இறங்க ஒரு எக்ஸ்ட்ரா கரிகூலம், அது க்கும் லாபத்தை விட, அதன் ம் மூளைக்குள் வைத்து தினசரி பன்படுத்துவோம்.
- '15 உன் அன்புத்தோழி அ 17, 11): ம. வசந்தா
= தன் -கம்

Page 82
தி.இரா. கோபாலன்
GG
Uெண்டி செவத்தி ஒட அந்த அகன்ற தேயிலை மரத் பிரம்பை இடது கையால் எடுத் நினைத்த மேரியின் இந்த காயப்படுத்துவதைப் பே ஊசிப்பார்வையை ஏவி விட கேள்விக்கு இப்படியான பதி
செவத்தியின் பத்தரசு அவள் மீது அனுதாபத்துடன்ற நட்பு - மேரிதான். 'எப்1 பழவுற” - என்று அந்தத் தோ பார்த்துக் கேட்பதுண்டு.
"நானும் அவசுட பே மண்ணு, மரம், கூட, கெ பேசணும். நம்பளால அந் அவுளும் நம்ப தோட்டத்துவி
 

75
2ՆԿՐթ» ‘)9mLet9rVj
ம் புள்ளக்கி எப்புடி இருக்கு?” த்தின் மேல் கிடந்த மட்டப் து அடுத்த மரத்துக்குப் போக தக் கேள்வியைக் குத்திக் ால, கடுமையானதொரு ட்டாள் செவத்தி, மேரியின் მi)!
5ாளிக் குணத்தை அறிந்தும் டந்து கொள்ளும் ஒரேயொரு புடிர்ரீ அந்தப் பெசாசோட ாட்டப் பெண்கள் மேரியைப்
சாட்டி, செவத்தி இந்த கல்லு, ாழுந்து இது கோடத்தான் தப் பாவம் என்னாத்துக்கு.
ஒரு ஆளு தான” - இப்படி

Page 83
76 மேரியின் பதில் அமையும். என்ற மண் வாசனை மேரிக்கு
சாடைக் கண்ணால் செவத்தியின் கருப்பு விரல்க மேய்ந்து கொண்டிருந்தன.
''ஏய், எம்மேல கோவ அடிச்சிப்புடு.* இப்புடி . மூனெலக்கு மேல முத்தெம் போடாத'' - பொறுப்பா. பேசியவுடன் சரக்கென்று தி பிய்த்துப் போட்ட கொழு கையால் விலக்கிப் பார்த் உணர்ந்தாள். கூடையி மேற்பதிகளில் - முற்றிய இலை வீசுவதில் ஈடுபட்டாள்.
11 அந்தத் தேயிலை நிரைக்காகப் போவதற்குத் ? தலை நிமிர்வுக்காகக் காத்திரு மேலாக இருக்கும் இலை செவத்தியினுடைய செய்கை பக்கத்தில் நிற்பவளைக் கவ
தன் வயிற்றில் உதித் இந்த தேயிலை சிசுக்களின் ( வாய்ந்தது என்பதை அவரு போட்டுக் காண்பித்தன. ெ
''இங்கதான் நிக்கி செவத்தியினுடைய முகபாவ

50)
பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... 'நம்ம தோட்டப் பெண்' கு மேலதிகமாகவே இருந்தது. செவத்தியைப் பார்த்தாள். ள் ஆவேசமாகத் தளிர்களை
ம் இருந்தா என்ன ரெண்டடி வங்கிட்டுத் திரும்பிக்கிட்டு, லகாம்பெல்லாம் புடிங்கிப் ன தொழில் உணர்வுடன் மரும்பி கூடையைக் கழற்றிப் உந்துக் கூட்டங்களை வலது தே செவத்தி தன் தவறை பில் கிடந்த கொழுந்தின் லகள் யாவையும் பிரித்தெடுத்து
தயாரான்.ன்று இலடுத்தும்
-ய முடித்துவிட்டு அடுத்த தயாரான மேரி செவத்தியின் நந்தாள். மூன்று இலைகளுக்கு லகளை அப்புறப்படுத்தும் கயில் இருந்த இயந்திரத்தனம்
விக்க இடமளிக்கவில்லை.
த அந்தக் குழந்தையை விட, மேல் கொண்ட அக்கறை சக்தி ளுடைய இயக்கங்கள் படம் "சவத்தி தலை நிமிர்ந்தாள். றிெயா?'' - என்று கேட்ட ங்களை ஆழமாகப் பார்த்தாள்.

Page 84
தி.இரா. கோபாலன்
“நாநிக்கறதிருக்கிட் எ.ப்.பு.டி. இ.ரு.க்.கு.
“அதெப்புடியோ பொறந்தன்னக்கே தலய திரு
GG
ஏய். வாய அட பேசுறதீன்னு தெரிஞ்சிக்கு மேரிக்குக் கோபம் வந்தது.
செவத்தி அவளை ஏே
“என்னா L55 חו)
கொன்னுருனுமா? யாரு முடியாது. ஒனக்கு வளக்க இந்த உச்சிமல தோட்டத்து நடக்கவும் வுடமாட்டம்” - செவத்தியை ஒரு முறைப்பு மு படித்த மேரி தோட்டப் பள் வாங்கிய பரிசுகளையும், ! வைத்திருக்கிறாள். பாட சான் அனுபவங்களெல்லாம் இ நிகழ்ச்சிகளில் நன்றாகவே இடமளித்திருக்கிறது.
“இந்தா செவத்தி நெனச்சுக்கிட்டிருக்கிற. பண்ணிட்டுப் போயிட்டான் தோட்டத்தயே மொறக்கி இன்னொரு தரஞ் சொல்ே எங்கிட்ட குடுத்திரு” - என்

77
-டும்! ஒம் புள்ள இப்ப و «م..
கெடக்குது. ம். விப் போட்டிருப்பேன்’
.க்கிப் பேசு. எதத்தான் ணும்’ - இப்போதுதான்
றெடுத்துப் பார்த்தாள்.
5AD・・・ ஒம்புள்ளன்னா புள்ளயும் யாருங் கொல்ல முடியாட்டி எங்கிட்ட குடு. ல அப்புடி ஒன்னு நடக்குல. என்று சொல்லிக் கொண்டே மறைத்தாள். எட்டாம் வகுப்பு ளிக்கூட மேடைப் பேச்சிலே பத்திரங்களையும் இன்னும் லை நிகழ்ச்சிகளில் ஜமாய்த்த இப்படியான நடைமுறை சிந்தித்து நன்றாகவே பேச
நீ ஒம் மனசுல என்னாதா எவனோ ஒருத்தன் தப்பு னா. அதெ நெனச்சி. இந்தத் றதாக்கும். இந்தா பாரு றன். வளக்க முடியாட்டி எறு வேகமாகக் கூடையைத்

Page 85
78 தலையில் மாட்டிக் கொ
போய்விட்டாள்.
இப்படிப் போடு, பே ஜீவனற்ற செவத்திப் கொண்டுதானிருந்தது.
என் வேலை முடிந்து பெ
மடுவம் நோக்கி ஓடிய அந்த குழந்தையை லபக்' கென்று இ கொண்டு தனது எட்டாம் நம்
7
இரண்டு பக்கமும் லா ஓட்டும் அழகு, பொன்னன் இருமல் - 'தூ' என்று சொல்ல கொள்ளும் பெண்கள், காற்றடைத்த பந்தைத் தட் கரப்பந்தாட்ட இளைஞர்கள் சிறுமிகள், வீல், வீல் என்று க கேட்கும் சினிமாப்பாட்டு, குழாயினில் வந்து விழும் ஓசைகளிலொன்றோ, மொத்த விழுந்ததாகத் தெரியவில்லை
வீட்டுக்குள் நுழைந்த தொட்டிலில் போட்டுவிட்டு , தீர்ந்து விட்ட ஞாபகம் வந்தது
தான் பிறந்ததும் பெற்றோர்களை நினைத்து செவத்திக்கு அவர்களுடைய

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ... ண்டு அடுத்த நிரைக்குப்
பாடு' என்று போட்ட பின்னும் படலம் தொடர்ந்து
வறுங்கூடையுடன் பிள்ளை யந்திரத்தாய் தன் ஆறுமாதக் டது கையால் தூக்கி வைத்துக் ம்பர் லயம் நோக்கி ஓடினாள்.
யங்கள். சிறுவர்களின் வண்டி கங்காணியின் இடைவிடாத விட்டு வீட்டுக்குள் நுழைந்து மொந்து, மொந்து என்று பட்டிப் பார்த்துக் கொள்ளும் ஏ, ஓடிப்பிடித்து விளையாடும் கத்தும் குழந்தைகள், தூரத்தில்
'புஸ்' ஸென்று 'ஜெக்சன்' ம் தண்ணீர் - இவற்றின் 5மாகவோ செவத்தியின் காதில்
- அத்தனை அலட்சியம்! செவத்தி குழந்தையை அந்தத் நிமிர்ந்தாள். பானையில் மாவு தது. கார் கண்ணை மூடிவிட்ட துப் பார்த்துக் கொள்ளவும் முக வடிவங்கள் தெரியாது.
தது.

Page 86
தி.இரா. கோபாலன்
போன வருடம் இறந்து ( மட்டுமே தன் சொத்தாக இ(
இரவு மணி ஒன்பது ரொட்டியை விழுங்கி விட்டு என்று கத்தியது.
“ச்ச். சனியனேதுங்கு அடி கொடுத்துவிட்டு, அதன்
பலமாக ஆட்டினாள். தொழி இயந்திரமாகிய வார்க்கர்ஸ் ே தொட்டிலின் அசைவுகள்!
கதவு, பட, படவென்
“யாரு?’ என்று அ கொண்டு வந்தாள்.
“நாந்தான் தலவரு.
கதவு திறக்கப்பட்டது
செவத்தி விழி பிதுங்க
"ஏம்மா செவத்தி எ
இந்த. அவந்தான் வேலுப் தூக்கறானாம். வந்தான்’
“எந்தப்பய வந்தா எ
“இந்தா, நாம் பேசி அவன் ஆறு மணிக்கே வந்தால் ஒன்னோட கொஞ்சநாளு இ வந்திருக்கான். நீயோ புள்ளய

79
போன அவள் பெரியப்பா ருந்தது.
க்குமேல் இருக்கும். அந்த ப் படுத்தாள். குழந்தை ‘வில்
த” என்று தொட்டிலுக்கு ஒரு மேல் விளிம்பைப் பிடித்து ற்சாலைத் தேயிலை அரைக்கும் 1ாலர் இயங்குவதைப் போலத்
ாறு தட்டப்படும் ஒசை!
ஸ்கோ விளக்கை எடுத்துக்
தொரம்மா கதவு”
l.
நின்றாள்.
ங்குலுக்குன்னா நேரமில்ல. பய நாவலப்பிட்டில மூட்ட
னக்கென்னாண்னே.”
முடிஞ்சட ஒடன்னே பேசு. ன். நாயம் பேசினோம். ஏதோ ருந்திட்டு ஓடிட்டான். திருந்தி வச்சிக்கிட்டு கஷ்டப்படறே.

Page 87
80
ஒரு மாறி பேசி முடிச்சிருக்கே இதுல மேரியும் ரொம்ப முய
“கோவிச்சுக்காதீங் வேணும்மின்னா இந்தா உ6 கெடக்கே அதைத் தூக்கிட்டு
‘அப்புடி சொல்லாத.
“நல்லா யோசன பண்
“ஏதோ தவறு செஞ்சி சந்தர்ப்பம் கெடக்கிறப்ப.”
‘சரின்னே. இ. ஒடமாட்டாதுன்னு என்னா நீ எனக்கு என்னா பதிலு ே கேட்டதும் மாரித் தலைவர் ஓ
“செவத்தி அப்ப எதுக் சொல்லிவிட்டுப் போய் விட்
உச்சிமலைத் தோட் அன்றைய தினத்தின் முடி தூக்கத்தை தழுவியது.
தோட்டம் என்ற செவத்தியும் வாழ்ந்து கெ யறியாமல், தனக்கு நேர்ந்த மரத்துப் போன அவளுடை கூடையொன்று மட்டுமே கொண்டிருந்தது. அவள் ப அரைக்கப்பட்டு, பதம் பெற்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ாம். இப்ப என்னா சொல்ற.
99
கண்ணே. ஆளவுடுங்க. iளுக்கு தொட்டில ஒன்னு ப் போச்சொல்லுங்க.’
. நல்லா. யோசி.’
ாணித்தான் பேசறண்ணே’ ட்டு ஓடிட்டான். இப்பு ஒரு
ந்த ஆளு இனிமேல ச்ெசயம். அப்புடி ஓடிட்டா. சொல்லுவீங்க?’ இப்படிக் ஒரடி பின் வாங்கினார்.
கும் யோசன பண்ணு” என்று டார்.
டம் இந்த உரையாடலை -வுரையாக எழுதிவிட்டுத்
பாதுகாப்பான வேலிக்குள் ாண்டிருந்தாள். தன்னை கதியை நினைத்து அழாமல் ப வாழ்க்கைக்கு கொழுந்துக் உயிரோட்டத்தைத் தந்து றித்துப் போடும் தளிர்களும் று வாசனை கொண்டன.

Page 88
தி.இரா. கோபாலன் ( 1 4, ப
- *UT:11/01 -19:TT:/14 445ா' - AIA: 'Fiா
"இந்தா ஒன்னத்தால் ரொம்ப வருத்தம் வந்து = போனாங்க.... லொரி நாவலப்பிட்டிக்குப் பொறம் அதில ஒம் புள்ளய அனுப்பிட் மேரி ஒரு பூகம்ப ர ஓ செவத்தியிடமிருந்து, ஒன்று ஆறுதலாக செவத்தி தன் கூல் வந்தவளுக்கு எரிச்சல் வந்தது.
"ஹ்ம்... நீல்லாம் ஒரு ஒங்கிட்ட வந்தம் பாரு. எப் அடிக்கிணும்.'' மீண்டும் ஒரு திருப்பிச் சொடுக்கி விட்டுப் |
'ஒரு வேளை, குழந்தை என்று நினைக்கிறாளோ?'
பொறுத்திருந்து பார்ட
நாவலப்பிட்டி அம் அடக்கமாகவே அமர்ந்திரு அடக்கமானதொரு ஆட்சியை போலவும் உணர முடிகிறது.
கோயிலுக்கு முன்னால் வைத்தியசாலைக் கட்டிடத்த நுழையும்போது மணி ஒன்றா
மேரியின் பின்னால் . அலட்சியமாக நடந்து போன

81
ன் செவத்தி... ஓம்புள்ளக்கி ஆஸ்பத்திரிக்குக் கொண்டு
ஆஸ்பத்திரியிலிருந்து ப்பட்டுக்கிட்டு இருந்திச்சி. டாங்க" - இப்படிச் சொன்ன லத்தை எதிர்பார்த்தாள் . மே நடக்கவில்லை. மிக டையை இறக்கி வைத்தாள்.
5 பொம்பள், இதச் சொல்ல புத்திய காஞ்ச செருப்பால 'ஹ்ம்' போட்டு கழுத்தைத் போய்விட்டாள். த செத்துப் போனால் நல்லது சோடு 25 ல் ) பபோமே! மென் கோயில் கோபுரம் -ந்தது. ஆனால் அம்மன் ய நடத்திக் கொண்டிருப்பது
ல் உயர்ந்து, விசாலமாயிருந்த கக்குள் மேரியும், செவத்தியும்
கி விட்டது. அந்த ஜடம், அதான் செவத்தி! Tாள்.

Page 89
82
இவர்கள் போகவும் சரியாக இருந்தது.
“செவத்தி” - என்று தலைகுனிந்தாள். செவத்தி அ
அப்புறம் டாக்டர், விசாரிப்புகள் என்று தொடர்
நாளாந்தம் ந1 போராட்டங்களில் இதுவும்
இதற்கிடையில் அ வந்துவிட்டான். பிள்ளைக்கு எஞ்சியுள்ள சடங்குகளுக்
கொண்டான்.
“ டேய் வேலு. மாரித்தலைவன் அவனை ஏசி
“இந்த மாறிப் பயலுங் உடாதீங்கண்ணே’ இப்படி ஒ
குழந்தையை நாவலப் முறையில் அடக்கம் பண்ணி
அப்படா! உச்சிம மூச்சுவிட்டது, தன்னுடைய பெற்றாள் என்ற நிம்மதியில்
அந்த லயத்தில் எல் வெளிப்படையாகப் பேசிக் சந்தர்ப்பம்,

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
குழந்தை மரணமடையவும்
கலங்கிய கண்களுடன் மேரி அமைதியாகவே இருந்தாள்.
தாதிகள், விசாரணைகள், ந்தன.
டக்கும் நடைமுறைப் ஒன்று.
|ந்த நாட்டாமை வேலு தத் தகப்பன் என்ற முறையில் குத் தன்னை ஈடுபடுத்திக்
நீல்லாம் ஒரு மனிசன்’ விட்டு ஒதுங்கினார். பகல்லாம் தோட்டத்துக்குள்ள ஒரு பேச்சும் காதில் விழுந்தது. பிட்டியிலேயே எளிமையான யாகி விட்டது.
லை இப்போது அழகாக புதல்வி ‘செவத்தி விடுதலை
லாருக்கும் செவத்தி பற்றி கொள்ள விதி அளித்த ஒரு

Page 90
[uா)
தி.இரா. கோபாலன்
"இனி எப்புடியோ ே லயத்துக்கு வராம பாத்துக்கு
"நல்லவளோ, கெட்ட வேல செய்யிட்டும்... புள்ளயா சம்பளங் குடுக்குறாரு. சா இருக்கட்டும்." மாரித்தலை பிள்ளைக்காகவே சமாதானப்
அந்தக் குழந்தை இறந் மனதை மட்டும் உறுத்திக் ெ
இரண்டொருவர் சென் அழுதார்கள். வெளியே வர உறுப்புடவே மாட்ட'' என விட்டார்கள்.
1891 மேரி எட்டு மணி வ விட்டாள். களைப்புடன் . படுத்த செவத்தியின் கண்கள் அந்தத் தொட்டில்! ஏதோ வி வாய்திறந்த நிலையில் தெ பார்த்தாள். எங்கேயோ - தம் 'சுறுக்' கென்றது. மீண்டும் ஒ
மிக மெதுவாக - மிக மனவலி கட்டங்கட்டமாக ம்
தலைவிரி கோலத்துட - கண்ணங்கரேலென்ற .ெ தொட்டிலைப் பார்த்தாள். 6 அவளுடைய உணர்வுகளுக்கு

83
பாவுட்டும். எந்தப் பயிலும் வம்.'' வம்.'' பயம் டவளோ செவத்தி நிம்மதியா வது, பூச்செண்டாவது. தொர ப்பிட்டுக்கிட்டு நிம்மதியா மவருக்கும் திருப்தி. அந்தப்
பேச்சு நடத்தினார்.
து போன சம்பவம் மேரியின் காண்டிருந்தது. பத்தியைப் பார்க்க வந்தார்கள். ந்ததும் "கல்லுமனசுக்காரி, நீ ன்று சொல்விவிட்டு போய்
ரை இருந்து விட்டுப் போய் அந்தப் பூப்போட்ட பாயில் ல், தொங்கிக் கொண்டிருந்த வித்தியாசமான பார்வையுடன் தாட்டிலை ஜீவனில்லாமல் என் இதயத்தின் ஒரு மூலையில் ரு ஊசி முனைத் தாக்குதல். ஆழத்தில் குத்தப்பட்ட அந்த தெந்து மேல் நோக்கி எழுந்தது. ன், அந்த இருபது வயதுடைய சவத்தி தலையைத் தூக்கித் குழந்தை படுத்திருப்பது போல தப் பட்டது.

Page 91
84
'அது அவளுக்குள் எங்கோ ஈரமானதொரு படலம் அவள்
ஓவென்று அழவும் இ படுத்துக் கொள்ளவும் முடிய பாதாளத்தில் இக்கட்டான நி உணர்ந்தாள்.
“அடிப்பேன், உதப்டே திருவுவேன், கொல்லுவேன், மிகத் திருப்தியுடன் இயக்கிக் நீருக்குள் மூழ்கிவிட்டது. . கோபத்தையும், உமிழ் . கொண்டிருந்த மண்டலம் ...?
அவளின் தூங்காத 8 ஒரு இயந்திர வாழ்க்கையை வெளியே வந்து பார்த்தாள் செவத்தியின் சொருகிய . இயக்கங்களை உயிரோடு பா
இவ்வளவு சீக்கிரம் வந்தாள் என்று அவளுக்கே (
பத்து மணி வரை அங்குமிங்கும் அலைந்தாள். அந்த வைத்தியசாலைக் கட் போது, வேலு ஒரு கை வ வருவது தெரிந்தது.
ஓடிப் போய் அவ செவத்தியை எதிர்பாராத லே

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... ம்
ஒளித்து வைக்கப்பட்டிருந்த உடம்பெங்கும் வியாபித்தது. இயலவில்லை. நிம்மதியாகப் பவில்லை. தான் ஏதோ ஒரு
லையில் விடப்பட்டிருப்பதாக ,
பன், சனியனே, தூங்கு, தலயத் வீசுவேன்' - என்று அவளை க் கொண்டிருந்த ஒரு துடுப்பு அவளுடைய வெறுப்பையும், உணர்வுகளையும் ஏற்றுக்
இரவு! தூங்க வைத்த இரவு! தூங்க வைத்துவிட்ட இரவு. T இலேசாக விடிந்திருந்தது. கண்களால், அந்த லயத்து
ர்த்தாள்.
எப்படி நாவலப்பிட்டிக்கு தெரியவில்லை. நாவலப்பிட்டி தெருக்களில் அம்மன் கோயில் முன் நின்று டிடத்தை நிமிர்ந்து பார்க்கும் ன்டியைத் தள்ளிக் கொண்டு
2, 11:04 ன் முன்னால் நின்றாள்." பலு திகைத்து நின்றான்.

Page 92
தி.இரா. கோபாலன்
வண்டியைக் கோயில் “என்னா செவத்தி?’ என்றா
சிறிது விநாடியில் அ6 பிடித்து, அவன் மேல் சாய்ந்து
“அழுவாத’ என்றவ தாங்கிக் கொண்டான். செய்
கோபுரத்தில் உலகத்த பொங்கிவரும் வெள்ளத்தை ( சின்னத்தாய். -
கோபுரத்துத் தாய் டே
“சிறியதோ, பெரியதே பருந்தோ, எறும்போ பரிபாலிக்கிறேன்.”
இருவரும் உணர்வு வ மேரி நின்றாள்.
“நான் ஓம் பின்னு சொல்லிவிட்டு அமைதியாகக்
மாரியும் அவளே! ே படைத்தவர் அனைவரும் தெ குழந்தை?
ஒரு தாயைப் பிரச6 தந்தது.

85
ஒரம் தள்ளி ஒதுக்கிவிட்டு, ன். பதில் இல்லை.
வனுடைய வலது தோளைப் வ‘ஓ’வென்று அழுதாள்.
ன் அமைதியாக அவளைத் பவதறியாது நின்றான்.
ாய்! கீழே, தனக்குள்ளிலிருந்து வெளிப்படுத்தும் மனிதத்தாய்.
பசுகிறாள்.
தா, கோபுரமோ, குடிசையோ, அனைத்தையும் நான்
ந்து திரும்புகிறார்கள்! அங்கே
க்கே வந்தேண்டி’ என்று க் கோபுரத்தைப் பார்த்தாள்.
மரியும் அவளே! நல்லமனம் ய்வப்பிறவிகளே செவத்தியின்
விக்கக் குழந்தை தன்னையே
妃

Page 93
அழகிய இளம் நீல கொண்டிருந்த போது, இருப கல்லூரி வாழ்க்கை அலையை இணைந்தது. அந்த நாளை முகாமிடத் தொடங்கின.
G
மனைவி “காப்பி’ கொண்டேயிருந்ததும் ெ தோட்டத்து தலைமை லிகி: குடிப்பது வழக்கம். முதல் பற்றி இதுவரை மனைவியிட
 

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
函ーニ三ー کے سیکھتحقیقتقسی , ,
V/ VMėƏcon!
நிறக் 'கார்டை’ பார்த்துக் ந்தைந்து வருடத்துக்கு முந்தின லயாக என் எண்ணங்களோடு ய ஞாபகங்கள் மிக அருகில்
கொண்டு வந்து நின்று தரியவில்லை தேயிலைத் 5ரானாலும் அடிக்கடி காப்பி நாள் வந்த அழைப்பிதழைப் ம் சொல்லவில்லை.

Page 94
தி.இரா. கோபாலன்
“கார்டை’ அவளிடப்
“பழைய மாண்வர் சங் கல்லூரி - கண்டி’ என்று மனைவியின் முன்னிலையி விட்டதைப் போல உணர்ந்ே
மானசீக வாழ்வு ( தொடங்கியது. ஏதோ எ இயந்திரத்தைப் போல ட அள்ளினேன். எப்படி ஆபி என்று எனக்குத் தெரியவில்ை
ஏனோ, மனம் கடந்த நிற்க ஆரம்பித்தது.
நான் படித்த பர நெடிதுயர்ந்த தோற்றம், நண் கிரிக்கெட், டென்னிஸ் போ நிகழ்ச்சிகளுக்கு 25 வயத மகிழ்ச்சிகளுக்கிடையே இதம என்கிற ராஜலட்சுமி.
இருபத்தைந்து வருட தெரியவில்லை. கம்பீரமான உடையில் மகாலெட்சுமி ( ராஜலட்சுமியை ஒரு :ெ தெய்வீகத்தைப் போர்த்தின
பள்ளிக்கூடச் சுறுசு வேண்டும் என்ற வேட்கை சந்திப்புகள், உரையாடல்கள்

87
ம் நீட்டினேன்.
கக் கூட்டம் - பரமேஸ்வராக் உரக்க வாசித்தாள். அந்த ல் நான் மிகச்சிறுவனாகி தன்.
மேலும் வளர்ந்து பரவத் ழுந்தேன். உடுத்தினேன். |த்தகங்களை, பைல்களை சுக்குப் போய்ச் சேர்ந்தேன்
)ᎶᏓ).
காலத்திலேயே பிடிவாதமாக
மேஸ்வராக் கல்லூரியின் பர்கள், ஜோக்குகள், புட்பால், ன்ற விளையாட்டுகள், அந்த ாகி விட்டது. இத்தனை ானதொரு நெகிழ்ச்சி, “ராஜி”
உங்கள். எங்கிருக்கின்றாளோ தொரு பெண்மை சாதாரண போல நாங்கள் எல்லோரும் களரவமாய் பார்ப்போம். நட்சத்திரம்.
றுப்பிலும், “பாஸ்’ பண்ண க்கிடையிலும் சில இதமான
எதிர்காலக் கனவுகள்.

Page 95
88
ராஜியைப் பற்றிய அ மனதிலேயே தங்கிவிட்டன. அ வைக்கப்பட்டு விட்டன. கல் சந்திப்புகளெல்லாம் திசைமா
மனைவி மஞ்சரியி சொல்லியிருக்கிறேன். அழுத் அழியாது தங்கிவிட்டன. பூர்வமான வாழ்க்கை ரதம் வட்டத்துக்குள் அடங்கி விட் "மிஸ்டர் பாலச்சந்திர அழைத்தார். ‘எஸ், சார்’ எ உடல் எனக்கே பாரமாக இரு
‘பிரவுண் அன் “எஸ்டிமேட்டை” “அனலை கூறிவிட்டு அவசரமாக எழுந்
“எஸ் சார்’ என்று லெட்ட’ரையும், இன்வி நீட்டினேன். “ஆங் குட் கையொப்பமிட்டு விட்டு 6ெ எல்லா ஆபீஸர்களுக் தொழிற்சாலையில் அபிவிரு கொழுந்தை அடுத்த தோ அனுப்புகிறோம். டெலிபோ ஹியர்” - கத்தினேன். பதி கிணற்றுக்கடியிலிருந்து பேசுவ பொத்தென்று வைத்து விட்(

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ந்த நினைவுகளெல்லாம் என் தாவது ஆழ் மனத்தில் பதுக்கி லூரியை விட்டு விலகியதும்,
றி விட்டன.
டமும் ராஜியைப் பற்றிச் தமான இளமைக் கோடுகள் இதற்கிடையே சம்பிரதாய எங்கெங்கோ அலைந்து ஒரு --gil.
ான்.” மானேஜர் மெதுவாக ாழுந்து செல்லும் போது என் ருந்தது.
கம்பெனியிடம், நம் ஸ்” பண்ணிவிடுங்கள் என்று
g5ITU.
சொல்லிவிட்டு, என்று “லிவ் ட்டேஷன் கார்டையும்
என்று லீவுக் கடிதத்தில் வளியேறி விட்டார்.
தம் வேலை அதிகம். எங்கள் த்தி வேலைகள் நடப்பதால் rட்டத் தொழிற்சாலைக்கு னில் “ஹலோ கிளெண்டில்ட் ல் விளக்கமாக வரவில்லை. து போல இருக்கவே ரிசீவரை
ச்ெ சிந்தித்தேன்.

Page 96
தி.இரா. கோபாலன்
கழற்றப்பட்ட தொ! எல்லாம் “லிஸ்டு’ தயார் ப6 * புல்ஸ்கோப்பில் டின கட்டர், எக்ஸ்ட்டிராக்டர் எ செய்து பேக்டரிக்கு அனுப்பி
“பாக்டரி டெவல பெரிதாகப் பயமுறுத்துவதை அதைப் பிரித்து சில விபரா திரும்பினேன்.
**டைப் பீஸ்ட்’ செல்வோரின் விபரத் திர வைத்துவிட்டுச் சென்றாள். ஒவ்வொன்றாக ஒத்துப் பார் என் முன்னால் விழுந்தது. ‘ரிலாக்ஸ்’ செய்து விட்டு பைல்களைப் புரட்டினேன்.
மிகக் கொடூரமான அ கையோடு வீடு போய்ச் சேர்ந் ‘லபக்கென்று நுழைந்து வி கொண்டு வந்தது. சாப்பிட கம்பியூட்டர் பாணியில்,
கண்டிக்கு மனை6 எவ்வளவோ வற்புறுத்தினேன்
“நாளைக்கு அந்த வீட்டுக்கு வருகிறார்கள். இந்தியாவுக்குப் பயணம். அ

89
Sற்சாலை இயந்திரங்களுக்கு ண்ண வேண்டும்.
ரயர், ரோலர், சிப்டர், டீ ன்று தலையங்கமிட்டு டைப் விட்டு மீண்டும் சிந்தித்தேன்.
ப்மென்ட் ஸ்கீம்’ ஃபைல் ப் போல என்னைப் பார்த்தது. வ்களைத் தயாரித்து விட்டுத்
விமலா, குடிபெயர்ந்து ாட்டை என் மேசைமேல் தலை சுற்றியது. அதை த்ததும் ஓவர்டைம் புத்தகம் சற்று “சேரி’ல் சாய்ந்து தி மீண்டும் புரட்டினேன்.
ன்றைய பொழுதை விரட்டிய து, பரமேஸ்வராக் கல்லூரியில் ட்டேன். மனைவி சாப்பாடு
ட்ட து, படுத்தது எல்லாமே
பியையும் வரச் சொல்லி 1. மறுத்துவிட்டாள். லட்சுமியும் பிள்ளைகளும் பாவம் நாளை கழிச்சு வங்களுக்கு ஏதாவது செய்து

Page 97
90
அனுப்ப வேண்டாமா? அ மாப்பிள்ளை இருக்குதாம்’ என் பதிலை எதிர்பாராமல் உ
ஐந்து வருடங்களுக்கு வந்தவர்கள். அவளுை தொழிற்சாலையில் வேலை ! இங்கே வந்து ஒரு சிறு 6 பிள்ளைகளுக்குப் பாடம் சொ தொழிலுமுண்டு. ஒரு சிறு
பிள்ளைகள்.
மனைவிதான் எல்ல இலங்கையில் இந்த முறை இன்னல்களையும் துன்பங்க இந்தியாவை நினைத்து ஆறு கூட அப்படித்தான்.
பிரச்சினை, தொல்லை இந்தியா போய்விட வேண்டு எனக்கே தெரியாத ஒரு அந்:
அடுத்த நாள் அ உற்சாகத்துடன் கடுங்குளிரி மகிழ்ச்சி வெள்ளம் கரைபுர பழைய அனுபவங்க்ள் எல்லா திருப்பிப் பார்க்க ஒரு இதம
“காண்ட்ரிபியூஷன்" தனியாக “டைப்” செய்த க மனைவிக்குப் பிடித்தம

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
|வ மகளுக்கு இந்தியாவில - இப்படிச் சொல்லி விட்டு
உள்ளே போய்விட்டாள்.
த முன் ரத்தினபுரியிலிருந்து டய கணவர் ‘ரப்பர்’ பார்த்து காலமாகி விட்டவர். வீடு “காலனி”யில் ஐம்பது ல்லிக் கொடுக்கிறாள். தையல் காய்கறித் தோட்டம். ஐந்து
ா விபரமும் சொல்லுவாள். யில் பல குடும்பங்கள் பல ளையும் தாங்கிக் கொண்டு தல் அடைகிறார்கள். நான்
கள் வரும்போது “நாளையே’ ம்ெ. என்னையே அறியாமல், தரங்க திருப்தி.
திகாலை மூன்று மணி லும் சுறுசுறுப்புடன் மேலும் ண்டது. பழைய நண்பர்கள், உணர்வுகளையும் ஒரு முறை ான சந்தர்ப்பம்.
தொகை இருநூறு ரூபாவைத் வரில் வைத்துக் கொண்டேன். ான உடைக்குள் புகுந்து

Page 98
தி.இரா. கோபாலன்
கொண்டேன். “இந்தாங்க
இறங்கியதும் வாசித்துப் பாரு மடிப்பைக் கொடுத்தாள்.
மணி நான்கு. கும்ப ஒற்றையடிப் பாதையைக் அடைவதற்கு அரை மன நாய்களின் கோரமான குரை திருப்தியைத் தந்தது. பஸ் அமர்ந்து மனைவியின் காகித பகீரென்றது.
அதில், “மறக்காமல் விட்டு வாருங்கள்’ என்று 6 குறுகிப் போனேன். எனது உ மதிப்பீடு செய்திருக்கிறாள்.
பஸ் வேகமாக, பல6 தொடங்கியது. கண்களை ராஜியும் மாறி, மாறி வந்த நினைத்துக் கொண்டு பழை சிந்திக்கலானேன்.
அதிலும் ஒரு தரம் அநேகமாக அவள் வருவதற்கு மனைவியாக செல்வச் செழி இருக்கக் கூடும் என்று மட்டு
பஸ் ஒருவாறு கண்டிே எட்டரை, ஒன்பதுக்குக் கூட்

91
நீங்கள் உங்க கல்லூரி போய்
ங்க” என்று ஒரு சிறிய காகித
ருெட்டு ‘டார்ச்’ விளக்குடன் கடந்து மெயின் ரோட்டை ரித்தியாலம் ஓடிவிட்டது. ப்பைத் தாண்டியாகி விட்டது வந்ததும் அவசரமாக ஏறி மடிப்பைப் பிரிக்கலானேன்,
உங்கள் ராஜியைப் பார்த்து எழுதப்பட்டிருந்தது. கூனிக் உணர்வுகளை எந்த அளவுக்கு
வித குலுங்கல்களுடன் ஒடத்
மூடினேன். மனைவியும், ார்கள். “சே கூடாது' என்று ழயகால விளையாட்டுகளை
தலையை நீட்டினாள் ராஜி
வாய்ப்பிருக்காது. யாருக்கோ ப்பில் குடும்பப் பெண்ணாக ம் நினைத்துக் கொண்டேன்.
யை அடைந்தது. காலை மணி டம் ஆரம்பம்.

Page 99
92
நான் நேராகக் க நடக்கலானேன். கல்லூரிக் க மனம் பல கோணங்களி நேர்த்தியான சுருக்கமான அள
முகம் தெரிந்த தெரிய வரை தெரியாத இப்படியான இடைவெளியின் மாற்ற தாண்டிவிட்ட கெளரவம முத்திரைகள், ஒரளவு நரை வாரப்பட்ட பழங்கால இள6
“புரோக்கிராம்’ து குணத்திலக்க தனது உரையை சிறுவன் இப்போதைய கனவி
“நமது தலைமுறைய இது. அடுத்த தலைமு இப்போதைய நமது பொறுப்பு முடியாததொரு அடிக்கல்ை என்று பேசி முடித்தார்.
பலர் பேசினர். பை வந்திருந்தனர். நான் எதிர்பார் வரவில்லை. எனது மான நியாயமான தோல்வி
“கண்ட்ரீபூஷன்’ மணியளவில் வாசித்தார்கள். வறுமையில் வாடும் மா பகிர்ந்தளிப்பது என்று முடிவு
வாசிக்கப்பட்டு தொகையும்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ல்லூரி வளவை நோக்கி ம்பவுண்டுக்குள் நுழைந்ததும், ல் குதிக்க ஆரம்பித்தது. பங்காரம் - கல்லூரி முகப்பில், பாத, தேடிக் கண்டுபிடிக்கும் ன சந்திப்புக்கள். நீண்டகால )ங்கள், தலைமுறையை ான பேச்சுகள், அனுபவ விழுந்த - அக்கறையின்றி மை மயிர்க்கூட்டம்.
வங்கியது. தலைவர் திரு. ஆரம்பித்தார். அப்போதைய பான். அர்த்தமுள்ள பேச்சு. பின் இரண்டாவது ஆட்டம் றையின் சுபிட்சத்துக்காக புமிக்க சந்திப்பு ஆட்டம் காண ல நாட்டி விட வேண்டும்’
ழய மாணவிகள் தாய்மாராக ர்த்த ராஜி என்ற ராஜலெட்சுமி ாசீகமான அற்பத்தனத்துக்கு
லிஸ்டை மாலை மூன்று அதில் வசூலாகும் தொகையை ணவர், ஆசிரியர்களுக்குப் செய்யப்பட்டது. பெயர்கள் கூறப்பட்டது.

Page 100
தி.இரா. கோபாலன்
ஒரு இடத்தில் மகேந்தி என்று வாசித்துவிட்டு சற்று பெ தெரிந்ததால், வாசித்தவர் சற்று கூட்டம் முடிந்ததும் ஓடிப் மகேந்திரன் ராஜலெட்சுமி ஆவலுடன் தேடலானேன்.
முகவரியைப் பார்த்த கேசங்களும் நடுங்கத் தெ ராஜலெட்சுமி என்று போட்( 20 ஆம் நம்பர் வீடு. இது அடித்துக் கொண்டது.
பழைய மாணவர் சிற்றுண்டி அனைத்தையும் ப ஏறினேன். பஸ்ஸில் ப மணித்தியாலமும் பல கோடி
“9. O 99 گسہ ۔
ரபஞசப பயணமாக என
வீடு போய்ச் சேர்ந்த சாய்ந்தேன். பயணம் செய்த மனைவி என் உடம்பை அமு கஷ்டத்தைப் போக்க விரு முகத்திலும் சோக முத்திரைச
மனைவி மெல்லமாக “நம்ம லக்ஷமி இல் புறப்பட்டுப் போய் விட்ட இங்கு வரவில்லை. நான் பே இன்றுதான் எனக்கும் ஒரு வி

93
ரென் ராஜலெட்சுமி 10 ரூபா மளனம் தொகையில் ஏழ்மை |க் கலங்கினார். தயங்கினார். போய் லிஸ்டில் தேடி க்குரியவரின் விலாசத்தை
தும் என் உடலின் பாதாதி ாடங்கின. “மகேந்திரன் டு “கிளெண்டில்ட் காலனி” “லக்ஷமி” அல்லவா? மனம்
கூட்டம், சொற்பொழிவு, மறந்து ஒடிப் போய் பஸ்சில் பணம் செய்த மூன்றரை க் கணங்கள் கொண்ட ஒரு ானை வாட்டின.
தும் சோர்வுடன் கட்டிலில் களைப்பாக இருக்கலாம் என க்கிவிட்டு என் அப்போதைய நம்பினாள். அவளுடைய 5ள் படர்ந்து கிடந்தன.
ப் பேச்சை ஆரம்பித்தாள்.
ன்னிக்கே பிள்ளைகளோடு ாள். நாளைக்குக் கப்பலாம். ாய்ப் பார்த்துவிட்டு வந்தேன். ஷயத்தைச் சொன்னாள்.’

Page 101
94
“உங்களோடு படித்த ! கூப்பிடுவார்களாம். தன்னு. இதுவரை சொல்லவில்லையா. விட்டது. என் கழுத்தில் கிடந் அவள் மகள் கழுத்தில் போப் கேட்காமல் செய்த முதல் க குமுறினான்.
கடமையைச் செய் உன்னதமான கைகளைப் பற் சோகத்துக்கு விடை கொடுத்
தி - இதை தங்க மகன் குடும்ப பாங்க, ப்படித்தது புதன் 7 11 (3ாய்ப் பால் - 104 | 11 பா அமலால் இது
கேட்டால், மல்டதால் போக (Nால் வேகம் தடை 2010ம் LA பேட்டியால் சித்து பு) - 7, 1995 ரா 1 )
கல் - கட்ட .வரது தகம் மலயப் Ta (,) ஆர் 100 h rdல் 11 வட க யா பலா இல் cret ப். பல காலம் 1

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
"ாஜலட்சுமியாம். ராஜீ என்று டைய நிலைமை காரணமாக ம். எனக்கு அழுகையாக வந்து த இரண்டு பவுன் சங்கிலியை ட்டு விட்டேன். உங்களைக் ாரியம்'' - சொல்லி விட்டுக்
த உயர்ந்த மனைவியின் றிக் கொண்டு என் அந்தரங்க தனுப்பினேன்.
" % {}3) - -NTல் இடம் புகட்
> இன்று பகல் பார் N பக்கம் ஒரு கொடும்
விக்கி 2 பேர் இ- டெங்கு பாபா கோடி
இந்து (1) ம.
இப்ப ய 10 பட பேட்டி) முடி மாவட்டத்தகாதது போல் வாழும் இ க போராடுதல் (பட இரங்கல்
7வளேர்டெக போலக்
- 1 பகல் பாடும்
பலன் தரும் )

Page 102
தி.இரா. கோபாலன்
iேt. L_( (99) வ
30 ,
அZசர
மனிதன் மறுபடியும் என்ற ஆதங்க எண்ணத்துடல் மறுபடியும், மறுபடியும் ! கோலத்திலேயே பார்க்க முடி கண்டத்து காடுகளைப் போல. திரும்புகிறதா? எங்கே திரும் ஓரிரு வாலிபர்களின் சிகை வ கொண்டிருந்தவனின், மனத்தி
ஏனென்றால், ஒரு சி பார்த்துச் சிரித்த யவன ராணி
“கிளாட் டு மீட் யூ எ “ஓ கிளாட், கிளாட்”
"'நான், மார்த்தா” - செய்து கொண்டே கூறினாள்

95
- 44 aTC) 9 {Y அதர்,
T!
ட்Nதம்
(1 பகு) ம் குரங்காக மாறிவிடுவானா' எ பார்த்திபன் திரும்பினான். பலரின் தலைகளை அந்தக் ந்தது. இருண்ட ஆப்பிரிக்காக் மனித சமுதாயம் மாறுகிறதா? புகிறது. இப்படியெல்லாம் ளர்ப்பைப் பார்த்து எண்ணிக் ல் ஒரு சபலம். ஒரு குலுக்கல். வழமைக்கு முதல் தன்னைப்
மோகனப் பெண் நின்றாள். Tகெய்ன்” - பெண்.
- பார்த்திபன், “மிஸ்...''
சேலைத் தலைப்பைச் சரி : இளம் பச்சை வர்ணத்தில்,

Page 103
96
பெரிய பூப்போன்ற சிவப் சிரித்துக் கொண்டு தன் சன் போட்டுக் கொண்டாள்.
“மை எட்ரஸ்’ என் நீட்டினாள் மார்த்தா. வாங் வைத்துக் கொண்டு விடை அவளும் அவசரமாக விடை நடந்தான்.
தான் நடப்பது மிருக! பார்த்திபனுக்கு இப்பொழு தனக்கு நேரெதிரே இருக்கும் முன்னேறினான். பத்துப் பதி மாதிரியான சேட்டைகளை சேட்டைகளில் மனித இயல் உற்றுப் பார்த்துக் கொண் இரண்டு நிமிடம், இப்படி ஐ
வாங்காமல் பார்த்தான்.
ஆறாவது நிமிடம் குரங்குகள் நிலைக்கவில்லை தெரிந்தது என்ன? பார்த்திட ஓடினான். மெயின் ரோடு கூட்டங்களுக்கு நடுவே, 19 கூட்டங்களோடு சேர்ந்து ப
பஸ், தட, தடாெ அடிக்கடி பிரேக்கைப் பிடித் மேல் கொள்ளைக் கோப பார்த்திபனுக்கு

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
பு டிசைனைப் பார்த்தான். டையை இழுத்து முன்னால்
று ஒரு கார்டை அவனிடம் கிப் பார்த்துவிட்டு பையில் பெற்றான் பார்த்திபன், பெற்றுக் கொண்டு வேகமாக
க் காட்சிச் சாலையில், என்பது து தான் நினைவு வந்தது. குரங்குகள் கூண்டை நோக்கி தினைந்து குரங்குகளின், ஒரே ப் பார்த்தான். குரங்குகளின் புகள் மங்கலாய்த் தெரிந்தன. டிருந்தான். ஒரு நிமிடம், ஐந்து நிமிடங்கள் வைத்த கண்
அவனுடைய கண்களில் ). குரங்களுக்குப் பதிலாகத் ன் திரும்பினான். வேகமாக க்ெகு திரும்பினான், வாகனக் 9ம் நிர் பஸ் வந்தது, மனிதக் ஸ்ஸில் ஏறிக் கொண்டான்.
லன்று குலுங்கி நகர்ந்தது. து பஸ்ஸைச் செலுத்தும் சாரதி மாய் வந்தது, கதாநாயகன்

Page 104
தி.இரா. கோபாலன்
யாரோ சிரித்தார் கையிலிருந்து நழுவிய பே பிடித்துக் கொண்டான். இறங்கினான். ஓடினான்.
இப்பொழுது ரூமுக்கு பார்த்திபனின் சிறை அறை அ விழுந்தான்.
هو عليه
•v ~
பார்த்திபனின் அ அடிக்குட்பட்ட அறை. விவேகானந்தர் அந்த அ6 படமாகத் தொங்கிக் கொண் சிறிய 'டீபாய்’, ஒரு நாற்கா இடது சுவரில் அவனுடை சுவர்களுக்குள் வாழ்ந்து ெ உள்ளம் எதற்கோ வெதும்பி எதற்கோ அடிமைப்பட்டது.
இருக்கையை விட்ெ சென்றான். எதையோ ே யோகாசன நூல் கிடைத் புரட்டினான். மனம் அதிலு எறிந்துவிட்டு, டவலை எடுத் ஓடினான். அறை திறந்தே “கிறிஸ்டோபர் பால்டனின்’
பம்பலப்பிட்டி ஆ வாகனங்களின் இடைவிட

97
பதிலுக்குச் சிரித்தான். க்கைச் சற்று திடுக்கிட்டுப் பஸ் எங்கோ நின்றது.
iள் வந்து சேர்ந்து விட்டான். புது பொத்தென்று கட்டிலில்
ܠܐ . ܚ ܐ
றை அது. 18x12 சதுர
கீழே ‘கவிதா லாட்ஜ், றையின் வலதுபுறச் சுவரில் டிருந்தார். ஒரு கட்டில், ஒரு வி, சில பைல்கள் புத்தகங்கள், டய தாயின் படம். இந்த காண்டிருந்த பார்த்திபனின் பியது, எதற்கோ, மோகித்தது,
டழுந்தவன், மேஜைக்கருகே தடினான். அவன் கையில் தது. ஒவ்வொரு ஏடாகப் ம் ஈடுபடவில்லை. புத்தகத்தை துக் கொண்டு குளியலறைக்கு கிடந்தது. மேஜையின் மேல் புத்தகம் விரித்தவாறு இருந்தது. ரவாரங்கள், இரைச்சல்கள், ாத ஒசைகள், வானொலியில்

Page 105
98
லதா மங்கேஷ்காரின் இந்தி கொண்டிருந்தது. மனித இலட்சியங்களும் ஒன் கொண்டிருந்தன.
சாலையில் இறங்கி அவனுடைய மனமும், 2 போட்டியிட்டு விரைந்தன. ஒரு புதிய உணர்வலை வீசிக் நடந்தான். கிட்டத்தட்ட மணி மாலை ஏழரை. “எங் ஜீவனின் மகரந்தம்” என்ற கன பாடலொன்று வானொலியில் பார்த்திபன் ரசிகத் தன்பை தொடங்கியது. இப்பாடை இன்றைய சூழலில் தாக்கப்பட் மறைக்கப்பட்டு விட்டது உண்மையான இசைகளெல்ல
விடுகின்றனவா?
பார்த்திபன் நின் சாலையோரத்தில் ஒரு வயோ கொண்டிருந்தாள். பாக்கெட் சதத்தைத் தேடி எடுத்து நீட் முகம் தனது தாயின் சாடைய பார்த்த மாத்திரத்தில் அவ ஸ்தானங்களில் பலவிதமான அ பார்த்திபனுக்குத் தன் நிலை ஆனால் அவற்றை அறிவால்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ப் பாடல் ஒன்று இசைத்துக் இலட்சியங்களும், யந்திர றோடொன்று மோதிக்
நடந்தான் பார்த்திபன். டடலும் ஒன்றையொன்று பார்த்திபனின் மனதில் ஏதோ கொண்டிருந்தது. வேகமாக ஒரு மைல் நடந்திருப்பான். குமே ஆனந்தம். ஆனந்தமே ண்டசாலா அவர்களின் பழைய இசைத்துக் கொண்டிருந்தது. D இப்போது திசை மாறத் ல நேற்றுவரை ரசித்தவன், டு அவனுடைய அறிவிலிருந்து 1. கால மாற்றத்தினால் )ாம் அடித்துச் செல்லப்பட்டு
றான். நினைத்தான். திபப் பெண் பிச்சை வாங்கிக் ட்டில் கையை விட்டு பத்து டினான். அந்தக் கிழவியின் ாகவே இருந்தது. அவளைப் னுடைய அறிவின் கேந்திர புலைகள் மோத ஆரம்பித்தன. களின் தாக்கங்கள் புரிந்தன. வெல்ல முடியவில்லை.

Page 106
தி.இரா.கோபாலன்
இப்பொழுது பார்த்தி நினைவுகள் ஊற்றெடுக்க ஆர இடையில் தாயின் பாசவும் மீண்டும் பிச்சைக்காரியிட அவளைப் பார்த்தான். வாழைப்பழம் நான்கைந்து நீட்டினான். அந்தக் கிழா கொண்டாள். இப்பொழுது திரும்பி நடந்தான். பழை காற்சட்டைப் பையில் கை நோட்டு அப்படியே இருந்தது நடந்தான்.
காற்று அலையலை கூட்டங்கள் இறைந்து சாலை வி மணி ஏழே முக்கால். பார் அமைதி நிலவியது. பூக்க ை மல்லிகைப் பூக்களின் மண அவன் மனத்திலும் மல்லிகை பூ அவனுடைய மனத்தில் "எங் ஜீவனின் மகரந்தம்" என்ற 1 மனித மனத்தில் ஆனந்தம் தெய்வீகத்தை மனிதன் இழக் இழக்க வேண்டி நேருகிறது கண்டசாலாவின் அப்பாப் இப்பொழுது பார்த்திபன் நிம்மதியாக நடந்தான்.' அமைதியாக உள்ளே ே ஆரம்பித்தான். கடையில் இ

99
பனின் உள்ளத்திலே தாயின் ம்பித்தன. சுமார் ஐந்து நிமிட ணர்வுகள் பெருகிவிட்டன. ம் போனான். நின்றான். முன்னாலிருந்த கடையில் - வாங்கி வந்து அவளிடம் வி தயக்கத்துடன் பெற்றுக் பார்த்திபன் வந்த வழியே ய வேகத்தோடு நடந்தான். யை விட்டான். நுறு ரூபாய் து. இன்னும் சற்று வேகமாக 11 கோடி
5மாக
மயாக வீசியது. மனிதக் அமைதி கொள்ள ஆரம்பித்தது. ந்திபனின் உள்ளத்தில் சற்று
டகளைத் தாண்டியபோது, ம் அவனைத் தொடர்ந்தது. மணம் பரவியது. இப்பொழுது 'குமே ஆனந்தம், ஆனந்தமே பாடல் ஒலிக்க ஆரம்பித்தது. என்பது ஒரு தெய்வீகம். கும் போது ஆனந்தத்தையும் என்று எண்ணிக் கொண்டே -லை முணு முணுத்தான். அமைதியாக நடந்தான். தவி லாட்ஜ்' நெருங்கியது. பாய் அமர்ந்து சாப்பிட ரண்டொருவரே சாப்பிட்டுக்

Page 107
100
கொண்டிருந்தார்கள்.ரூ திக்கென்றது. அறை திறந் ே உணர்ந்து கொண்டே உள்" விவேகானந்தரின் படத்துக்கு நின்று கொண்டிருந்தான். அடங்கின. கண் விழித் முன்னதைவிடப் பிரகாசமா. 'எக்ஸ்ட்ரா' ஒளி அவன் கண்க தான் கண்களை மூடியிருந்த பல்பை மாற்றிவிட்டு யாரே ஆல்ரைட் எப்படியோ இருக்
மீண்டும் எழுந்து போ பார்த்துக் கொண்டான்.
கதவு தட்டும் சத்தம் திறந்தான். ஒரு கணம் சி. முடிந்தது. ஆமாம்! போ வந்திருந்தனர். "யூ ஆர் பார்த் தன் இரண்டு கைகளால் உரு கொண்டே கேட்டார்..
* பார்த்திபனால் பே ஜீரணிக்க முடியவில்லை.  ை கொண்டே அந்த ஹோட் நோட்டமிட்டார். -
"சார் உள்ளே வாங்க "1 ''பார்த்திபன்...ம்... 2 கேட்டார் இன்ஸ்பெக்டர். கான்ஸ்டபிள்கள் நின்று கெ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
கமுக்குப் போனவனுக்குத் த கிடந்தது. தனது தவறை ளே நுழைந்தான். சுவாமி நக் கீழே பத்து நிமிட நேரம்
அவனுடைய புலன்கள் த போது அறை விளக்கு க எரிவது தெரிந்தது. இந்த களிலிருந்து வருகிறதா அல்லது
போது கூடின 'வாட்டேஜ்' ரனும் போயிருக்கிறார்களா?
கட்டும். ய் நூறு ரூபாயைத் தொட்டுப்
-- பு:தி
> கேட்டது. ஓடிப் போய்த் லையாக நிற்கவே அவனால் லீஸ் பார்த்திபனைத் தேடி திபன்?" என்று கைப்பிரம்பை நட்டும் பாவனையில் தட்டிக்
' AF%81. - பாலீசின் திடீர் வருகையை கத்தடியை மேலும் அசைத்துக் ல் அறையை முழுவதுமாக
"' t: 14.14க... வந்து...”
-- ஊரு எது" என்று சிங்களத்தில் - அவர் பின்னால் இரண்டு எண்டிருந்தார்கள்.

Page 108
: +44:41:44 1:41:14
தி.இரா. கோபாலன்
- ம் "சார் என் ஊரு கண் “இங்க என்ன செஞ்ச
"எழுதிக்கிட்டிருக்கே
" என்ன எழுதிக்கிட்டி “கொழும்பு நகரத்தப்
"ம்... குட், குட்... நீ சோதன போடுணும்.”
''சார்... வந்து என்ன வார்த்தைகளை முடிக்காமல்
“சொல்றேன்... யெ சொல்லிக் கொண்டே த பார்த்தார். பட, பட வென்று இருவரும். என்ன தேடுகிறா புரியவில்லை. ஒன்றும் அறி கொண்டு நின்றவனுக்கு விளக்
"13, பார் பாம்
பட, பட, தார், பர், ஏககாலத்தில் எழுந்து அ போலீசாரின் சோதனை நி. அனுபவிப்பவனாயிற்றே. இளைஞனின் நிலை பரிதாப
அரைமணி நேரத்து வெறுங்கையுடன் ஓய்ந்த நில் எதுவும் கிடைக்கவில்லை.

101
*',
1,
=க்கிட்டிருக்கே?”
ன் சார்.” ருக்க?'' " பற்றிய வரலாறு தீசிஸ்”
எழுதனத பாக்குணும் ரூம்
காரணம்னு...'' பணிவுடன் இழுத்தான்.
ஸ் கமான் குயிக்' என்று னது கான்ஸ்டபிள்களைப் தேடும் பணியில் ஈடுபட்டனர் ர்கள் என்று பார்த்திபனுக்குப் யாமல் இன்னமும் விழித்துக் கம் தருவதாக யாரும் இல்லை.
பரக், சரக் என்ற சத்தங்கள் வன் காதைக் குடைந்தன. கழ்ச்சியை முதன் முதலாக உண்மையிலேயே அந்த ந்தான்.
1, நுக்குப் பிறகு போலீசார் லையில் நின்றனர். தேடியது

Page 109
102
மேசையில் உட்கா முழுவிவரத்தையும் சேகரி இன்ஸ்பெக்டர்.
“ம். மாலினி என் உனக்கு?”
“தெரியாது சார்’ என்
“நிச்சயமா?’ சற்று சந் அந்தக் குரலில் ஒரு கடுமை (
"ஆமா சார். அப்படி தெரியவே தெரியாது’
“சரி. போலீஸ் ஸ்டே வரணும் தெரியுதா?”
*எஸ் சார்”
G - e. 99
ம்.’’ என்று ஒரு பார்த்திபன் மேல் வீசி விட்டு சகாக்கள் சகிதம் வெளியேறி பார்த்திபன் நாற்காலியில் வீழ்
அவனுடைய மேை மெத்தை அலங்கோலமாகக்
கட்டிலில் சாய்ந்த சுழன்றன.
*ம்’ என்று முனகிக்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ர்ந்து பார்த்திபன் பற்றிய த்து எழுதிக் கொண்டார்
ற பெண்ணைத் தெரியுமா
ாறு சட்டென்று கூறினான்.
தேகம் தொனிக்கக் கேட்டார். இருந்தது.
ட ஒரு பெண்ணை எனக்குத்
-ஷனுக்குக் கூப்பிடும் போது
உருட்டுப் பார்வையைப் விருட்டெனத் திரும்பி தனது னார் இன்ஸ்பெக்டர் சில்வா. ழ்ந்தான்.
ஜக்கு சற்று தள்ளி சீஸ்டா கிடந்தது.
அந்த மனிதனின் கண்கள்
கொண்டே எழுந்தான்.

Page 110
தி.இரா. கோபாலன்
தன்னுடைய ஞாபக ப தன்னைச் சந்தித்த அந்தப் டெ தன் சட்டைப் பையில் துழ திருப்பிப் பார்த்தான் புரிய வந்தான். காலி ரோடு கல, வாகன வரிசை மறுபக்கட் ஏறினான். இரண்டு தரிப்புக நேராக போலீஸ் ஸ்டேஷனை
இன்ஸ்பெக்டர் சற்று வந்தவர் - மீண்டும் வெளிே பார்த்திபனைக் கண்டதும் வெளியே காட்டிக் கொள்ளவி மிக சுறுசுறுப்பாக இருந்தது தெறிவளைக்குப் போயிருந் தெரியாத ஒரு பெண்.” - இ
அவனை ஏறிட்டு ஊசியாகப்
நான் இதுக்கு முந் பார்த்ததில்லே, அவளாக எங்கி கார்ட எங்கிட்டக் குடுத்தா. எனக்கு இந்த நிகழ்ச்சி சுத்தம சாரி சார்.” இன்னொரு முன கார்டை வாங்கி அதைப் பரி
‘மார்த்தா’ என்ற இ கேள்விக் கணைகள் அவன் இ கொண்டிருந்த போது, ‘அவ முகவரியைக் கொடுக்க வே இப்போது அவனுள் அபிவி இன்ஸ்பெக்டர், பார்த்தி

103
2றதியை நொந்து கொண்டே, பண்ணின் முகவரி கார்டைத் ழாவி எடுத்தான். அதைத் வில்லை. வெளியே இறங்கி கலத்தது. தொடர்ச்சியான ம் மாறியபடி 218 பஸ்ஸில் ளைத் தாண்டி இறங்கியதும் ன நோக்கி ஓடினான்.
முன் பார்த்திபன் அறைக்கு ய புறப்படத் தயாரானவர், சற்று வியப்படைந்தார். வில்லை. போலீஸ் ஸ்டேஷன் 1. “சார், இன்று பிற்பகல் தேன். எனக்கு முன்பின் }ப்படி பார்த்திபன் கூறியதும்
பார்த்தார்.
3தி அந்தப் பெண்ணைப் கிட்டப் பேசி இந்த விசிட்டிங் நீங்க என் ரூமுக்கு வந்தப்ப ா ஞாபகத்துக்கு வரல. ஐஆம் றை அவனைப் பார்த்துவிட்டு சோதித்தார். ந்தப் பெண் யார்? என்ற தயத்தைத் தாக்கி நோகடித்துக் ள் என்னை ஏன் கண்டு பேசி 1ண்டும்?’ என்ற கேள்வியும் ருத்தி கண்டது. போலீஸ் பன் கொடுத்த முகவரி

Page 111
104
அட்டையுடன் வெளியே பார்த்திபனோ கூனிக் கு ஸ்டேஷன் சூழலைத் தாண்ட யந்திரம் போல பஸ் ஏ நகர்ந்தும் தனது அறைக்கு வ
به عه “î`• “ሽ
கொழும்புக்கு G அறைவாடகையோ சிகரெட் ஜிவ்வென்று ஏறிக் கொண்டி
பிரார்த்தனையை மு பிரதேசத்துப் பிறந்த மண்ணை கண்டி மாநகரத்திலிருந்து ப; மலைப்பகுதித் தேயிலைத் அப்பா சொக்கலிங்கம். ஐம் சிறு தேயிலைத் தோட்டம் இயங்குகிறது. அப்பாவுக்குத் (
‘ஏம்பா பார்த்தி. தோட்டத்த நடத்தறத பாக்க புத்தகமுங் கையுமா நிக்கிற, ந ஒக்காந்திருக்கிற,’ என்று கொள்வதுண்டு.
“இந்தா அவெஞ் சுத ஏதாவுது பண்ணுட்டும். நம் நம்பளா போட்டுக்கிட்டது தலையில கட்டக் கூடாது. 6 கரைஞ்சா”

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
கிளம்பி ஜீப்பில் ஏறினார். றுகிய நிலையில் போலீஸ் டி நடந்து கொண்டிருந்தான்.
ரறியும், இறங்கியும், நடந்தும், ந்து சேர்ந்தான்.
வந்து மாதம் ஒன்று. , சாராய விலைவாசி போல ருந்தது.
டித்து விட்டு தன் கண்டிப் ன நினைக்கத் தொடங்கினான். த்து மைல் தொலைவில் ஒரு தோட்டத்து அதிபர் அவன் பது ஏக்கருக்கும் குறைவான சமீப காலமாக நட்டத்தில் தோட்ட நிர்வாகப் பிரச்சினை.
அப்பாவுக்கு உதவியா ாம. இப்புடி. நீப்பாட்டுக்கு நடக்குற, கண்ணமூடிக்கிட்டே அம்மா அடிக்கடி நொந்து
ந்திரமா அவனுக்கேத்த மாதிரி ம பிரச்சனை சிக்கல் எல்லாம்
இதெயெல்லாம் அவுங்க எங்க போயிருவான். கருவாடு

Page 112
தி.இரா. கோபாலன்
“ஆம்மா அத ஒரு ப கருவாடும் ஒங்க சட்டியும் பிள்ளைக்கும் மனைவிக்கும் ந
கண்டி டிரினிட்டியில் பூர்த்தி செய்த பார்த்திபனுக்கு வளர்ச்சி, அரசியல், கல்வி, கல செய்து பி.எச்.டி. பட்டம் ெ விவேகானந்த தத்துவத்தை நவி பின்பற்றி லெளகீக இழையோட்டத்தைக் கொடுத் ஆசை. இந்த நிலையில் த அறையை வாடகைக்கு வை கல்வியைத் தொடர்ந்தான்.
சற்று வித்தியாசமான மையத்தில் வைத்துக் கொண் அவன் மேல் சந்தேகம் 6 பார்த்திபனுக்கும்.
இப்போது எதை ஆர
மாநகர அரசியல் பெ
மார்த்தா என்ற மர்ம
அவளுடைய முகவர் எடுத்து வைத்திருந்தான்.
கீழே இறங்கிப் பே
குடித்து விட்டு வரலாம் என் நடந்தவன் கண்களில் தற்ே

105
ழமொழி காலம்பூரா, ஒங்க !” - திரு. சொக்கலிங்கம் டக்கும் தினசரி சம்பாஷணை
படித்து மெட்ரிக்குலேஷன் 5. தலைநகரின் பொருளாதார ாச்சாரம் ஆகியவற்றை ஆய்வு பற வேண்டும் என்ற ஆசை பீன வாழ்க்கை வட்டத்துக்குள் வாழ்க்கைக்கு ஆன்மீக த்துப் பார்க்க வேண்டும் என்ற நான் கொழும்பு வந்து ஒரு பத்துக் கொண்டு தனது சுய
ண வாழ்க்கையை நகரத்தின் டு வாழும் போது உலகத்துக்கு வந்து விடுகிறது. அதுதான்
ாய்வது.
ாருளாதார வரலாற்றையா?
ப் பெண்ணையா?
ரியை ஒரு காகிதத்தில் நகல்
ாய் கிரீன்லன்ட்சில் தேனீர்
று காலிவீதி பிளாட்பாரத்தில் செயலாக அந்த கறுப்பு கார்

Page 113
106
பட்டது. நிறுத்தி வைக்க இலக்கத் தகடு சற்று நெளிந் காரின் முன் கதவைத் திறந்து அந்த உயர மனிதன் தற்ே பார்த்தான். உடனடியாகக் ஓடிவந்தான்.
“ஹலோ. நீங்க. நீ
“ஹ்ம்..” - என்று நாங்கதான்’ என்று மனதுக் திருப்பிக் கேட்டான்.
“நாந்தான் ஜேம் ( பாத்திருப்பீங்களே. மிஸ்
பொண்ணு’ என்று படபட(
“ஒங்க பேரு” - அந் மனிதன்.
“எம் பேரு மோக போட்டான் பார்த்திபன்.
“ஹ்ம்’ சற்று யோசி
“க்ளாட் டு மீட்” எ6
“வணக்கம்” என்று பார்த்திபன்.
சம்பாஷணை எல்ை போய்விட்டான். யந்திர நிை தேனிரை சுவைத்துவிட்டு அ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ப்பட்டிருந்த அந்தக் காரின் து காணப்பட்டது. அந்தக் டிரைவர் சீட்டில் ஏறப் போன செயலாகப் பார்த்திபனைப் கார் கதவைச் சாத்திவிட்டு
99
ங்க
யோசித்தான், "ஆமா நான் கொண்டு, “நீங்க?’ என்று
ஸ் எங்க ஸ்டெனோவப் மார்த்தா. கெட்டிக்காரப் வெனப் பேசி முடித்தான்.
த அறிமுகமில்லாத உயர்ந்த
5ன்!” என்று ஒரு போடு
த்த நெடிய மனிதன்,
ன்று கையை நீட்டினான்.
பதிலுக்குக் கும்பிட்டான்
ல கண்டது. கார்க்காரன்
லையில் ‘கிரீண்லேன்ட்’ போய் றையை நோக்கி ஓடினான்.

Page 114
தி.இரா. கோபாலன்
'ஏதோ ஒரு மர்மக் தொடர்கிறது. அந்த மர்ம என்னையும் சேர்த்து போல் அந்தக் குழுவில் தானும் சந்தேகிக்கிறது' என்று யூகித்து ( வெகு நேரம் ஆகவில்லை.
'ஆமா? மர்மக் கும் தெரியும்?'' என்று தனது மன கேள்விக்கு விடை காண்ப
முதல் வேலை.
அவனுடைய அறை 8 நாற்பது பேர் இருந்தனர். ஒ என்ற ரீதியில், ஒன்றுக்கு மேற்
இரண்டு நாட்கள் அல்
இந்த இரண்டு நாட் கட்டிடத்து மக்களை ஆராய்
அந்தக் கட்டிட வாழ் உணர்வுப் போராட்டங்கள். 'தச், த்சு' என்று சட்டைப் 6 வீசும் இளைஞர்கள். எத்த காலை ஏழு மணி முதல் ப இலக்கை அடைந்து விட வே இயங்கும் இளைஞர் கூட்டம்
"ஹலோ... நீங்க டே
'ஆமா இல்ல...' - எ வந்தது.

107
கும்பல் தன்னைப் பின் க் கும்பல் உறுப்பினரோடு சோர் பார்த்திருக்கக் கூடும். ஒருவன் எனப் போலீஸ் முடிவு செய்ய பார்த்திபனுக்கு
பலுக்கு என்னை எப்படித் ச் சுவருக்குள் எதிரொலித்த தே இப்போது அவனுடைய
இருக்கும் கட்டிடத்தில் சுமார் வ்வொருவருக்கும் ஒரு அறை பட்டவர்கள் சில அறைகளில். வன் எங்குமே போகவில்லை. களிலும் அவன் குடியிருந்த ந்தான். ஓவுக்குள் எத்தனை விதமான
வேகமான வாழ்க்கைச்சுழல். பொத்தானைக் கழற்றி காற்று
னை விதமான பொருட்கள். மாலை ஏழுமணிக்குள் தமது வண்டும் என்ற வேட்கையில்
9 '' ம்.
விட் தானே.” சன்று ஒரே நேரத்தில் பதில்

Page 115
108
"நான் பார்த்திபன்’ “யெஸ் ஐ நோ” “ஹ்ம். கிளாட் டு நிமிர்ந்தான்.
“எனக்கு முக்கிய சொல்லிவிட்டு டேவிட் விை
அறைக்குப் போய் அப்பாற்பட்ட சங்கதிகளெல் அரங்கில் இடம் பெறத் தொ நாளைக்கு வீட்டுக்கு நினைத்து விட்டுப் படுத்தான் வரவில்லை.
ج عه “î` የ”
கண்டியிலிருந்து மெ அம்மாவைப் பார்க்கும் வை கொள்ளவில்லை.
சூட்கேசுடனும் பேக் அம்மா எதிர்பார்க்கவில்லை.
“வாப்பா.பா’ என்
‘ஏம்பா ஒரு கடி: அனுப்பியிருப்போமே”
ராத்திரித்தான் வரணு
“சரி வா. குளிச்சி பேசுவோம்” - என்று அட போனாள்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
மீட்” என்று சொல்லிவிட்டு
வேலை இருக்கு’ என்று டபெற்றான்.
உட்கார்ந்ததும் ஆய்வுக்கு ஸ்லாம் அவனுடைய எண்ண ாடங்கின.
ப் போய் விடுவோம் என்று இரவு வெகு நேரம் தூக்கம்
AP RA o RR
ாரகல்ல பஸ் ஏறி வீடு போய் ரை பார்த்திபனுக்கு இருப்புக்
குடனும் நின்ற பார்த்திபனை
று பேக்கை வாங்கினாள்.
தாசி போட்டிருந்தா கார
ாம்னு முடிவெடுத்தேன். ட்டு. சாப்புடு, அப்புறம்
ம்மா சமையலறைப் பக்கம்

Page 116
தி.இரா. கோபாலன்
வீட்டுச் சுகம் ஒரு தனி முனகிக் கொண்டே குளிக்க விசில் இசை சத்தம் அம்மா ஒலியும் கேட்டது.
சாப்பிட்டுவிட்டு படுத் அணைத்து தன் மடியில் போ
கண்விழித்த போது ப
எப்போதோ வெள் வசதியான பங்களா.
“என்னப்பா பார்த்த உடையைக் கழற்றிக் கொண்
“என்னுடைய ரிசர் செய்யுணும் அப்பா!”
“அதாம்பா நானுந்த என்று அம்மா ஏக குஷியுடன்
அப்பாவிடமிருந்து ச எதையோ தேடுவது போல
‘அப்பாவுக்கு எம்புட்
“ஹ்ம். கொழும்பு "தீஸிஸ் வேலய செய்ய மு காரணமாயிருந்தது எது?
பார்த்திபன் நடந் கூறினான்.

109
சுகம்தான். என்று தனக்குள் ஆரம்பித்தான். அவனுடைய வுக்குக் கேட்டது. பாடும்
ந்ததும் தூக்கம் அவனை வாரி ாட்டுக் கொண்டது.
)ணி ஐந்தாகி விட்டது.
ளைக்கார துரை வாழ்ந்த
ா திடீர்னு?’ என்று தனது டே அப்பா கேட்டார்.
சி வேலைய இங்கருந்துதான்
லையால அடிச்சுக்கிட்டேன்’ ன் கூறினாள்.
ற்று மெளனம். மனதுக்குள் சிந்தித்தார்.
டு பிரச்சின.
ல இருந்து சுதந்திரமா ஒன் மடியல. நீ நெனக்கிறதுக்குக்
தவற்றை ஒன்றுவிடாமல்

Page 117
110
அப்பாவுக்கு சிந்தனை என்பது பார்த்திபனுக்குத் ெ
‘சரி நா அப்பறமா வா தோட்டத்துக்குப் பக்கம் பே
அம்மாவுக்கும், பிள் மும்மரமாக நடைபெற்றன.
அன்றிரவு சாப்பாட கொண்டே பார்த்திபனைப்
“பார்த்தா, நீ என்ன கொழும்புக்கு. என்னைக்கி ( வந்திச்சோ அந்த நேரத்துல போக்க பாடுபடனும். அ இரு. செலவு போனா பரவா கொழும்புலேயே வச்சிரு. ஒத அடிக்கடி போ, ஒலகத்தப் சந்தர்ப்பம் அடுத்த நாள் புறப்பட்டான் பார்த்திபன்
ஏற்று!

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
Tவளம் நன்றாக இருக்கின்றது தரியும்.
ரேன்’ என்று சொல்லிவிட்டுத்
ாய்விட்டார்.
rளைக்கும் உரையாடல்கள்
ட்டு மேஜையில் அமர்ந்து பார்த்து இவ்வாறு கூறினார்.
செய்யிற, காலயில கெளம்புற போலீசுக்கு ஒம்மேல சந்தேகம் இருந்து அவுங்க சந்தேகத்த துனால், நீ அந்த ரூமுலேயே யில்ல. ஒன்னுடைய ரிசர்ச்ச விக்கு ‘சில்வா அங்கிளுக்கிட்ட படிக்க இது ஒனக்கு ஒரு பெட்டி படுக்கையோடு அப்பாவின் ஆலோசனையை
蛟

Page 118
தி.இரா. கோபாலன்
əliyə yer-hr-15
அந்த நடுச்சாம நிகழ் இயற்கை, மரங்கள், செ நட்சத்திரங்கள், பூமி, நீர், இர எல்லாமே உயிருள்ள காட்சிக சாட்சிகளாக எடுத்துக் கொ நள்ளிரவு நேரத்தில் குமார எ பைத்தியக்கார செயல்களைக் கொண்டிருந்தது என்று சொ
ஆம்! அவனுக்கு இ கொள்ள முடியாது. “அம்ே புத்தாழுதுரு ஒங்கள பா பண்ணிட்டேன். எப்புடி வ கல்லாம் என்ன கொலகா(
 

111
ضروستای اع 0
ச்சிக்கு மனித சாட்சி இல்லை. டி, கொடிகள், வானம், rவு நேர மின்மினிப் பூச்சிகள் ள்தான். என்றாலும் பேசாத ள்ளலாம். அதனால் அந்த ன்ற அந்த இளைஞனின் சற்று கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் ல்ல முடியும்.
ப்போதைக்குத் தப்பித்துக் ம! என்னை மன்னிச்சிருங்க. ாத்துக்குவாறு நாந் தப்பு ாழ முடியும். பாக்குறவங் ரென்னு சொல்லுவாங்களே.

Page 119
112
ஒங்கள எப்புடி நிம்மதியா 6 பணங்காசு இல்ல. வேலை இல் என்று சிங்கள மொழியில் இல்லையில்லை. உளறினால் கொடிகள் கேட்டனவோ எல் சத்தம் வந்தது, சற்று தூரத் எதுவுமே படவில்லை.
அமைதியாக, கண். நிகழ்ச்சியை நினைத்துப் பார் ஒரு தற்கொலை முயற்சி தான் நேரத்தில், அமைதியான 6 முன்னிலையில், பற்றைக தனிமையில் அந்த நிகழ்ச்சி நெருடத்தான் செய்தது.
“டேய் முத்து தள்ளி குமார். முத்துவுக்கு அவன ஏனென்றால் அவனும் அந்த ஓசைகளுக்கு இடையே கொண்டிருந்தான். 12 பேர் "டமார், ட்டான், ண ஒசைகள், மாலை நான்கு இலக்கை எட்டியாக வேண் மாதிரி கூலி., சம்பளம் எ நேரமானவுடன் ஏதோ .ெ அம்மாவுக்கு எதையாவது வேண்டும். சாப்பாடு என்ற

'We 7 ல் - ': பு.
பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... வச்சிருக்க ஏலும். எங்கிட்ட ல்ல. இந்த அத்தக் கூலிக்கு...''
அவனாகவே பேசினான். எ. அந்த உளறலை செடி ன்னவோ... சிலிர்க்கிற மாதிரி ந்தில். ஆனால் கண்களுக்கு
களை மூடி சென்ற மாத சத்தான். அதை நினைப்பதே - இருந்தாலும் இந்தக் கடைசி கொத்மலை நீர்த்தேக்கத்தின் ளும், புதர்களும் சூழ்ந்த - ஓடிவந்து அவன் மனதை
* ப் போ'' என்று கத்தினான் ன் கத்தியது கேட்கவில்லை. ப் பாறாங்கற்களின் உடைப்பு தான் வேலை செய்து
தம்
இr) ங்க்...'' என்ற தொடர்ச்சியான மணிக்கு முன் குறிப்பிட்ட நிம். அதன் செறிவுக்கு ஏற்ற ன்ற அடிப்படையில் அந்தி காஞ்சம் ஊற்றிக் கொண்டு வாங்கிக் கொண்டு போக தலைப்பில் ஏதோ, விழுங்கிக்

Page 120
தி.இரா. கோபாலன்
கொள்ளும் திருப்தி. அதுவும் தளமாகிய ‘உபசுரங்கம் விெ யாரோ ஒரு வெளிநாட்டு நிறு
முத்து பக்கத்துத் இருவருக்கும் குடும்ப அ1 ஒற்றுமை! சேர்ந்தே குடிப்ப இருவரும் இரண்டு ராத்தல் உணவுடன் வீட்டுக்கு. ஒருவி விடுவான். ஒருவன் நாட்டுக்
கொத்மலை பிரே கிராமங்களும் உறவாடி ம! இருவரின் வாழ்க்கைப் பதிவு ஆனால் அதற்கு ஒரு டெ ஜனரஞ்சகம் இல்லை. விளம் இல்லை. ஒரு இயல்பான சேர்க்கையின் பொதுச்சின்ன
வறுமை செய்திருக்கும் செய்ததாக வரலாற்றில் இ6 விதிவிலக்கில்லை.
வேலைகளை துரித கூலியை அதிகமாகப் பெற வீட்டுக்குப் போக வேண்டு ஏற்றவாறு கூடுதலான சுகங்க என்பது தான் இன்றைய மன
9
“டேய்,” என்ற கோ
என்ற அலறல். இந்த இரண்

113
இந்தத் தற்காலிக வேலைத் பட்டும் வேலைத் திட்டம், றுவனம்.
தோட்டத்து இளைஞன். ங்கத்துவ எண்ணிக்கையில் ார்கள். அந்தி வேளையில் பான், ஏதாவது ஓரிரு உப பன் தோட்டத்துக்குப் போய் குப் போய்விடுவான்.
தசத்து தோட்டங்களும், கிழும் காட்சிகளுக்கு இந்த ஒரு அழுத்தமான உதாரணம். பரிய எதிர்காலம் இல்லை. பரம் இல்லை. முன்னேற்பாடு சேர்க்கை இருந்தது. அந்தச் ம், வறுமை!
பாரிய நன்மைகளை செல்வம் ல்லை. அவர்களும் இதற்கு
மாகச் செய்ய வேண்டும். வேண்டும். நேரத்தோடு ம். அவரவர் நிலைமைக்கு ளை அனுபவிக்க வேண்டும் - னிதக் கொள்கை.
ரமான சத்தம். “ய்யா, ஆ.” ண்டு சத்தங்களின் சங்கமத்தில்

Page 121
114
முத்துவின் உயிர் ஊசலாடியது பாறாங்கல் சரியாக - கனகச்சி
குமாரவுக்குத் தலை அனே... தெய்யனே'' கத்திக் ( அதற்குள் கூட்டம் கூடிவி தலத்திலேயே பிரிந்தது.
பாமரத்தன்மை சூழ் நின்றான்.
"டேய்... யாரு? முத்து பயலா'' அவன் காதில் விழு இந்த முடிவால் அவனால் சூழ ' நண்பனின் நிலை அம்மாவின் நிலை, போலீஸ் மொத்த உருவமாகிய அந்த சூ ஓடி ஒளிந்து கொள்வதே சரி
மொத்தம் நிலம் நில.
- திருமா
சமூகத்துக்கும், போலி இந்த மனிதன் ஒரு வார அ கொத்மலை நீர்த்தேக்கத்தில் கொள்ள எடுத்த முடிவு தா பிரதேசத்துக்கு இழுத்து வந்
அந்த அகோர நிகழ்ச் ஒருமுறை முழுமையாக நீர்
"ச்சளார்!” என்ற சத். அந்த மங்கிய பார்வையில் நீர் போல்.

கைக்6
194154 TEt:01:1:1 15:41:1 44 : 1
பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... 1. மேலே இருந்து குமார வீசிய சிதமாக முத்துவின் தலையில். சுற்றியது. "ய்யா... முத்து... கொண்டு கீழிறங்கி ஓடினான். ட்டது. - முத்துவின் உயிர்
மந்த குமார செய்வதறியாது
11 (2)
துவா... யாரு...யாரு... குமார் ஐந்தது. ஆனால் நண்பனின் மலை ஜீரணிக்க முடியவில்லை. பற்றிய திடீர்த் தாக்கம். பயம், இப்படி பயங்களின் ழ்நிலைக் கோழையாகிய குமார
என்று முடிவெடுத்தான். = சுேக்கும் பயந்து ஒளிந்து திரிந்த வகாசத்துக்குள் எடுத்த முடிவு, -விழுந்து தற்கொலை செய்து -ன் அவனை இந்த இருண்ட தது. ச்சியை நினைத்து முடித்ததும் பபடுக்கையைப் பார்த்தான்.
தம். ஒரு பத்து யார் தூரத்தில். த்திவலைகள்! யாரோ குதித்தது

Page 122
தி.இரா. கோபாலன்
திடீரென்று இந்த நீ தன்னையும் மறந்து குதித்து ! அந்த இருளில் தேடு மடக்கும்பர ஆற்றில் நீந்திப் வயது பயிற்சி இப்போது உத் தண்ணிர்ப் படுக்ை நிமிடங்கள் நீடித்தன. அ தட்டுப்பட்ட உடல், அல கரைக்கு ஏறியது அவனுக்கு ெ
உயிரைப் போக்கிக் நேரம் குறித்து அதற்கான போது உயிர் மீது ஆசைப்ப வேகத்தில் இன்னொரு தன்னையறியாமல் உணர்ச்சி குமாரவுக்கு கிடைத்த பொறு 'ஹ்ஹா' என்று அ முடியவில்லை. தண்ணிரைச் கிடந்த அந்த இளம் பெ யளிப்பதென்றே தெரியவில்ை
குமாரவுக்கு இப் இரண்டாவது சோதனை. இ பாமரனின் வாழ்வில்..!
هو مح!s Ww W
o நீர்த்தேக்கத்துக்கு βρ(5 லயம இருந்தது. s2Ol குடியிரு இருந்த ‘காம்பறா வுக்கு முன்

115
கழ்ச்சியின் எதிரொலியாகத் நீந்தினான். தல் வேட்டை, எப்போதோ பழகிய கலை. அந்தச் சின்ன 5வியது.
கப் போராட்டம் ஐந்து வனுடைய கரங்களுக்குத் ாக்காகத் தூக்கிக் கொண்டு பரிய காரியமாகப் படவில்லை.
கொள்ள வேண்டும் என்று உச்சக்கட்டத்தை அடையும் ட என்ன இருக்கிறது! அந்த
உயிரைக் காப்பாற்றத்
க் கொந்தளிப்பில் ஈடுபட்ட |ப்பு. ஆச்சர்யப்படவும் அவனால் குடித்து மயங்கிய நிலிையில் ண்ணுக்கு எப்படி சிகிச்சை ᏡᏊᏍᏇ.
போது ஏற்பட்டிருப்பது ந்த ஒரு கிழமைக்குள் இந்தப்
صله ص! S -is
கிலோ மீட்டர் தூரத்தில் அந்த ப்புகளைக் கொண்ட மத்தியில் சுவர் இல்லை, இஸ்தோப்பு

Page 123
116
என்ற வராந்தா திறந்தே கிடந் நேரத்தில் திறந்தது. மணி கா6ை தூரத்துப் பிடவை ஆலையில்
G. G.
ஏ. என்னா..ஹிம் பேயறைந்தது போல, வீட்டு நிற்கும் மகள் விஜயா பக்கத்தி இளைஞன். இருவரும் தெப்ப நிலையில்,
“அம்மே. மொதல்ல உடுப்ப மாத்துங்க” என்றான்
தாய்க்காரி விழித்தால் போனது மட்டுமே தெரியும். கொண்டிருந்த தன் பேடித் கொண்டே கையும், காலும் ஒ சுழன்றாள்.
‘இதென்னா சாமி” எ கொண்டே அங்குமிங்கும் ஒன்றுமே புரியவில்லை. குமா நின்றுகொண்டிருந்தான். கொண்டிருந்தது.
அவனால் சிந்திக்க ( செய்து கொள்ள எத்தனித்து உயிரைக் காப்பாற்றிய நிை கொண்டிருந்தான்.
அந்த மூன்று ஆ. என்னவென்று புரியவில்லை.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
தது. கதவைத் தட்டிய சிறிது ல இரண்டு என்பதை அறிவிக்க இருந்து கடிகார சத்தம்.
ற. ம்..” - அன்னம்மாள் க்குள்ளிருந்து தனக்கு எதிரே ல் யாரோ ஊர் பேர் தெரியாத மாக நனைந்து மகள் மயங்கிய
. இத. படுக்க வையுங்க.
குமார.
ள். பத்துமணிக்குத் தூங்கப் இவ்வளவு நடந்து தூங்கிக்
தனத்தை நினைந்து நொந்து ஓடாத நிலையில் பம்பரமாகச்
ான்று பிடவையைச் சரி செய்து ஒடிய அந்த ஏழைத்தாய்க்கு ர வெளியே குறு, குறு வென்று குளிர் உடம்பை உலுக்கிக்
முடியவில்லை. தற்கொலை வ, தற்கொலையில் ஈடுபட்ட லயில் ஒன்றுமறியாது நின்று
த்மாக்களுக்கும் நடந்தது மயக்கம் பூரணமாகத் தெளிந்த

Page 124
தி.இரா. கோபாலன்
விஜயா, விஷயமறிந்த தாய் கொஞ்சமாக தனது தற்கொ நிலையில் குமார்.
எப்போதோ ஜே, ! தோட்டம் கைவிடப்பட்ட நீ லயங்கள் மட்டும் எஞ்சிய பரம்பரையின் சொத்தாக லய கூலி ஜென்மங்கள்.
இதில் விஜயா சற்று ம எழுதப் படிக்க வரும் பக்கத் பிடவை ஆலையில் வேலை.
வேலைக் கஷ்டம், 6 வெளிநாட்டு வேலை வாய் சென்றது. பிடவை ஆ எல்லாவற்றையும் சுருட்டு எடு வேலை வாய்ப்பு முகவரிடம் திரும்பவும் பிடவை ஆை வேண்டும்.
இந்த விபரமெல்லா சொல்லி ஆதங்கப்பட்டாள்.
அந்த நேரத்து சாய கருப்பட்டியும் குமாரவின் கு
ஏஜென்சியிடம் ஏமா முயற்சித்தாள் என்பதை நீ இருந்தது.

117
அன்னம்மாள். கொஞ்சம் லை முயற்சியைக் கைவிடும்
ஜே’ என்றிருந்த தேயிலைத் லையில் அந்த இரண்டொரு பிருந்தன. தொழிலாளர் த்துக் காம்பறாக்கள். அத்தக்
ாநிறம். மூன்று வரை படிப்பு. தில் நிர்மாணிக்கப்பட்டிருந்த
வீட்டுக் கஷ்டம், இரண்டும் 1ப்புக்கு அவளை இழுத்துச் லை சம்பளம், இருப்பு த்து கொழும்பில் வெளிநாட்டு கொடுத்து ஏமாந்து நின்றவள். லக்கு வேலைக்குப் போக
ம் தாய்க்காரி குமாரவிடம்
பத் தண்ணிரும் கொஞ்சம் ளிரை விரட்டியது.
ாந்தவள் தற்கொலை செய்ய னைக்கத் தயக்கமாகத்தான்

Page 125
118
நடந்தும் ஏறியும் அலுத்துப் போன அந்த ப இப்போது பயணப் பையுட அந்நியமாகத் தோன்றியது, ! வரும் கணவனை அவ்வப்ே கொண்டாள். சற்று அனுதா
 

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
இறங்கியும் - காலத்தால் டிக்கட்டுகளின் சறுக்கல்கள் ன் இறங்கும் போது ஏனோ பின்னால் மெதுவாக இறங்கி போது திரும்பிப் பார்த்துக் பியாகத் தெரிந்த கணவனின்

Page 126
தி.இரா.கோபாலன்
உதட்டோரங்களில் ஒட்டிக் அவளால் காண முடிந்தது.
நண்பகல் பன்னிரல் நாழியாகி விட்டதால், கொ தொழிலாளர் வேலை விட்டு “மீனாக்கா” - என்று தன் ஒரு ஒரு ஆறுதலான பிடிமானம் அ
"ஏய் மீனா! கொஞ்ச
“இந்தாம்மா மீனா பே என்னென்னமோ பேசுறாக" ? இருக்கேன் ஆத்தா" என்று ப
தனது பதினைந்து வ இப்போது இந்த ஒரு சில ந முதற்கோடாக முதுமைக்குரி அந்த நிலையிலும் அவளுடைய வியாபித்திருந்த இளமையை பெற முடியவில்லை.
“கோயிலுக்குப் போன இணைபிரியாது வேலை செய் கத்தோலிக்கப் பெண்ணா கோயிலுக்குப் போவது வழக்
மதங்களின் வேறுப. தோட்ட சமூகத்திடையே அழுத்தமான உதாரணங்கள்.
கொஞ்ச நேரம் 8 பார்த்தாள். அவளைக்

119
கொண்டிருக்கும் சோகத்தை
ண்டு மணியைத் தாண்டி டிமுட்டி தோட்டப் பெண்
வந்து கொண்டிருந்தார்கள். 5 கரத்தைப் பற்றியதில் ஏதோ "வளுக்குள் பிரவாகமெடுத்தது. நாளக்கி எங்கள் மறந்துருவ'' பாற எடத்துல கவனமா. இது இப்படிக் கூறியதும் “கவனமா பதில் கூறினாள். கருட இல்லற வாழ்க்கையில் ாட்களில் அவளது முகத்தில் ய ஆரம்பம் தென்பட்டது. டய பளபளப்பான முகத்தில் அந்தக் கோட்டினால் வெற்றி
ரியா மீனா'' என்று தன்னோடு த கிரிசனா கேட்டாள். அவள் யிருந்தாலும் மீனாவுடன் கம்.
'பிபா)
Tட்டை உணராது வாழும்
மீனாவும் - கிரிசினாவும்
அகலக்காரர் - ரிெசினாவும் முகத்தையே கட்டிப்பிடித்து ஓவென்று

Page 127
120
அழவேண்டும் போல இருந்: போய் தன் அக்காள் வீட்டில் கொழும்பு போக வேண்டும்.
- “புள்ளங்கள ரெண் வந்திருக்கலாம்’ என்று தனது வந்த பின் கணவனிடம் கூறி
அட நீ ஒன்னு. அ:ே இருக்காறே. புள்ளங்கள பள்ளி தீருணும்னு நம்ப கஷ்டம் போவுது. என்னுமோ தெ பேத்தயுஞ் சேத்துருக்காங்கள
“தமிழ்த் தெனம் ே அவனைத் திருத்தினாள்.
“என்ன தெனமோ சேத்திருக்கலாம்.”
“அம்மா நிப்பாட்டுக் பட்றவங்களைத்தாஞ் சேட ஒழுங்காப் படிச்சிருந்தா தெ
“ஏண்டி நீ எட்டா என்ன கிண்டல் பண்றியா. அடிக்க எந்த வாத்தியாரைய என்று அந்தச் சந்தர்ப்பத்திலு கணேசன். அவ்வப்போது நாற்பதைக் கட்ந்துவிட்ட கே கோபத்தையும், ஒரு அனுதா

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
தது. பஸ் பிடித்து அட்டன் இருந்து அடுத்த நாள் காலை
ତ। பேத்தையுங் கூட்டீட்டு தோழிகளிடம் விடைபெற்று
னாள் மீனா.
தன் அந்த சேரு, புடிவாதமா ரிக் கோடத்துக்கு அனுப்பியே அவுங்குளுக்கு எங்க தெரியப் தனமாம் புள்ளங்க ரெண்டு
c 22
TLD
பாட்டி’ மனைவி மீனா
நம்மகிட்டு கேட்டுக்கிட்டு
கு. அவுங்குளுக்குச் சரின்னு பாங்க. ஸ்கூல்ல போயி ரியும்.”
வது படிச்சிருக்கேங்கறதால எங்க என்னோட வஸ்தா' ாவது வரசொல்லு பாப்பம்’ ம் ஒரு வழிச்சவால் விட்டான் தன் பெருமை பேசியே ணசனின் பேச்சு மனைவிக்குக் பத்தையும் உண்டாக்கியது.

Page 128
தி.இரா. கோபாலன்
‘இந்தாங்க இப்படி ( பேசி தோட்டத்து ஆளுங்கள எல்லாரும் வேணும். எப்பே மனைவியை ரகசியமாக பெருமைப்பட்டுக் கொள்வது
“ரூபினியையும், பி பார்த்துக்கோங்க. எந்த நா பல பெரியவர்களின் காலில் வி கொண்டு வந்தாலும் இன்னும் என்ற தூர தேசத்துக்குப் பெருமூச்சு அவளுடை சமாச்சாரமாகித்தான் இருந்த
வருவதைக் குடித்துவி கணேசனிடம் புகுந்துவிட்ட பேதையால் மாற்ற முடியவில் எதிர் கொள்ள முடியாமல் பெண்கள் வேகமாகப் டெ கொண்டு கொஞ்ச காலமாவ விட வேண்டும் என்ற துடிப்
அந்த 'மினி' கை எமக்கூட்டமாக வந்து நின்ற
‘ம். நாடுவுட்டு நாடு பஸ்ல நிம்மதியா போவ் கொண்டாள். முண்டியடி பெரும்பாடாகி விட்டது. எ வண்டியில் உரிய பயணிகளை
இருக்கும். மக்களை ஏற்றிச்

121
தாவுது எடக்கு மொடக்கா பகைச்சுக்க வேணாம். நமக்கு துமே அறிவுடன் பேசும் தன் தனக்குள் நினைத்துப் வழக்கம்தான் rசாத்தியையுங் கவனமாப் ஞம் ஸ்கூலுக்கு அனுப்புங்க” விழுந்து வணங்கி ஆசி வாங்கிக் இரண்டு தினங்களில் ‘சவூதி போய் விடுவோம் என்ற ய மனதில் நிரந்தர ğ5l.
டும் கணவன். எப்படியோ - குடிப்பழக்கத்தை அந்தப் லை. வாழ்க்கைச் சவால்களை ) எத்தனையோ குடும்பப் பாருளாதாரத்தைத் தேடிக் து "ஜே ஜே என்று வாழ்ந்து -.
டவீதியில் பஸ் வண்டி bil.
போவும் போதாவது இந்த முடியுதா' மீனா அலுத்துக் த்துத் தம்பதியர் ஏறுமுன் ப்பவுமே அந்த நீள் சதுர பஸ் விட மூன்று மடங்கு கூட்டம் செல்லும் வண்டி என்பதை

Page 129
122
விட திணித்துக் கொண்டு திட என்பதே பொருத்தம்.
பின்பக்கக் கதவினுரட கஷ்டத்தை நடத்துநரின் வார் செய்து கொண்டிருக்கிறது.
"பேக் தியலா யன்ன கேரீன் னேனெ” நடத்துந அனைத்துப் பயணிகளின் வெளிப்பட்டுக் கொண்டிருக்க அவர்களோடு சேர்ந்து நசுங் போகும் வரை இந்த தற்காலிக ஒரு பொதுத் தண்டனையை தேசிய வியாதியாகிய இதில் நாட்டில் இல்லை.
தான் கொழுந்தெடுத் முடியாது என்ற நிலை வந்த சென்று வேலை செய்ய வேண் இது விபத்தாக தன்னோடு கமலா சவூதி வந்து கொடுத் பணவுதவியும் ச்ேர்ந்து மீனா
மற்ற பெண்களிலிருந் மீனாவுக்குக் கோயில் குளம் வி முறையாகக் கடைப்பிடிக்கும் இப்போதைய பிரச்சினையா
பஸ் வண்டி தலவா தம்பதியருக்கு விடிவு கிடை பழக்கப்பட்டதாக இருந்தாலு

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
மிறி ஓடும் வாயில்லா ஜீவன்
டாக ஏறியவர்களின் மனக் த்தைகள் மேலும் அதிகரிக்கச்
இசாறட்ட மே மினிசுண்ட ரின் ஆதங்கம் அவனுக்கு ஆதங்கங்கள் பெருமூச்சாக 5 நமது நாயகனும் நாயகியும், பகினார்கள். தலவாக்கலை சிறைச்சாலையில் நிற்பவர்கள் அனுபவித்தே ஆக வேண்டும். மூழ்காத பஸ் பயணிகளே
து குடும்பத்தைக் காப்பாற்ற த போதெல்லாம் வெளிநாடு எடும் என்று முனைந்ததில்லை. வேலை செய்த கைம்பெண் த ஆலோசனையுடன் கூடிய வை இந்த வியாதி பிடித்தது. து வித்தியாசப்பட்டு வாழும் ரதம் என்று தன் கலாசாரத்தை ஒரு சராசரிப் பெண். இதுவே கத் தலையெடுத்து நின்றது.
க்கலை போய்ச் சேர்ந்ததும் த்தது. இப்படியான பயணம் ம் இருவருக்கும் இன்று மனம்

Page 130
தி.இரா. கோபாலன் கும்.
வலித்தது. மீனாவுக்கு அந் இருப்பது போல இருந்தது. என் பலபல ஆதங்கங்களைச் சுமந்.
தம்மை அழைத்துச் ெ தாமதித்து வருவதாக தொனை
டிக்கோயா தரவளை ( பிரதேசமும் எப்போதுமே ம் அக்காள் வீட்டுக்குப் போன அனுபவம் தான்.
” ெ- 101 - 4 'வாம்மா மீனா, வா பத்து வயது மூத்த அக்கா ரெ பயணப்பையை வாங்கிக் தலைவர் என்றால் அந்தப் தொழிற்சங்க பலம் மலைய புதுயுகத்து தொழிலாளர் : மவுசுதான். அந்த வகையில் தலைவருக்கு ஒரு செல்வாக்கு ஒரு யதார்த்தமான ஏற்றம்
''வா மீனா... என்னா ( முடியில. அதுனால வெல விருப்பமில்லதேன். ஒம்புரு. எங்க தோட்டத்துல நீங்க போகவுடறதில்ல'' என்று அப்போதைய சூழலை மறுக்
'நா... என்னா பண்ற சொல்லுங்க. புள்ளங்கள் | கெஞ்சுவது போல் கூறினால்

123
த பஸ் நிலையம் புதிதாக லோருமே இப்படித்தானோ? த பயணம் செய்கிறார்களோ? சல்லவரும் முகவர் ஒரு நாள் லபேசி செய்தி வந்திருந்தது. தோட்டத்து அழகும் நாகரிகப் னாவுக்குப் பிடிக்கும். தன் து அவளுக்குத் தாய்வீட்டு 2 ! ! ) - (0 , , வா' என்று தன்னை விட ஜகம் ஓடிவந்து அவளுடைய கொண்டாள். பெருமாள் - பிரதேசத்தில் பிரசித்தம். பகத்தில் தலைதூக்கி நிற்கும் தலைவர்களுக்கு எங்கேயும் மீனாவின் மாமா பெருமாள் இயற்கையாக இருந்தது. இது
என்.
செய்றது இங்கய நல்லா இருக்க ரிநாடு போற. எனக்குன்னா சங்காரன் ஒரு போக்கிரிதான். 5 இருந்தா ஒன்னய சவுதி மீசை முறுக்கிக் கூறியது கும் சமாச்சாரமாக இருந்தது. து. மாமா அவுருக்கு நல்லா பாத்துக்கங்க மாமா!' என்று 1. 41 42ார்.

Page 131
124
தரவளையில் அன்று விட்டு விட்டார்கள்!
சரி மீனா நீத்தாம் பாத் சோடிச்சிருக்காங்க காலயிலி
“பாத்தேம் மாமா’ பிள்ளைகளை நினைக்கத் ெ அழுகை பொங்கிக் கொண் அழகு காட்டி மினு மினு தரவளை விழாக்கோலம் முணுமுணுத்தார்கள்.
"யாரோ சாமியாரா பெரியவர்.
“ம். அவுரு சாமியா என்று ஆசிரியர் கூறினார். அ தோட்டத் தொழிலாளரின் அவர்கள் இருபத்தோராம் நூற நிரூபித்தது. நகர்ப்பகுதிகளு அறிஞர்கள் தோட்டப் பகுதி என்று சிலர் சொல்லத் தொட
அப்பால் மீனா த காம்பராவில் கண்ணிர் மல்க
“ஏ மீனா. என்ன தேத்தண்ணியக் குடி, ஊத் என்று அக்காள் கூறிய கொள்ளவில்லை. அவளுடை பிள்ளைகள் நினைவுக்குள் த

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
இரண்டு மணிக்கே வேலை
துருப்பிய, முன்னுக்கு எல்லா ருெந்து வேல.
என்று சொல்லிவிட்டு தன் தாடங்கினாள். மீனாவுக்கு டு வந்தது. அந்தி வானம் ணுத்துக் கொண்டிருந்தது.
பூண்டிருக்கிறது என்றே
ம். வராக” - என்றார் ஒரு
ரு இல்ல. பகுத்தறிவாளர்’ ட்டன் கல்லூரி தமிழாசிரியர். விழாவுக்கான உற்சாகம், }றாண்டு மனிதர்கள் என்பதை க்கு மட்டுமே வருகை தரும் நிக்கு..! நல்ல மாற்றம் தான் டங்கினர்.
ரவளை லயத்து எல்லைக் உட்கார்ந்திருந்தாள். ா அப்புடி ஒக்காந்திருக்க, தி எம்புட்டு நேரம் ஆச்சி’ தை காதில் போட்டுக் டய அவஸ்தையெல்லாம் தன் ஞ்சமடைந்து விட்டது.

Page 132
தி.இரா.கோபாலன்
“இந்தாம்மா தேத்தன் பாக்கலாம்'' மீசைக்கார மாமா
"எங்க ஓம்.... மாப் போயிட்டானோ. இன்ன பெருமாள்.
“ஆமா. ஒங்க தம்பிக் பெஞ்சாதி வெளிநாட்டுக்கு ( மனைவி கூறியதையும் கொள்ளவில்லை.
ஒலிபெருக்கி இவ் பாட்டுகளை அள்ளி வீசிக் 6
''ஆடாதடா ஆட் பாடலுக்கிடையே பொலி தோரண இதழ்கள் அழகாக . பொருத்தமான அபிநயமாக கொண்டிருந்தது. தூரத்
மைதானம் அதற்கு மாலை 6 வரும் சிற்றாறு, தேயிலைச் படையெடுப்பு... இத்தனையு உலகமாகத் தோன்றியது.
அப்போது ஒலிபெரு.
“தோட்ட அன்பர். தமிழறிஞர் மேடைக்கு வரும் மைதானத்துக்கு வந்து கலர் கொள்கிறோம்''

125
எணியக் குடி அப்பறம் மத்தத "கூறியதும் தலை நிமிர்ந்தாள். பிள... டிக்கோயாப் பக்கம் க்கிக் கூடவா'' என்றான்
தக் கவலய மறக்க வேணுமே.. போற கவல...'' பெருமாளின் மீனா காதில் போட்டுக்
வளவு நேரமும் சினிமாப் கொண்டிருந்தது.
ரதடா மனிதா'' என்று த்தீன், கடதாசி அலங்கார ஆடிக் கொண்டிருந்தது மிகப்
சூழலை உற்சாகப்படுத்திக் த தெரியும் விளையாட்டு பாட்டது போல சுழித்தோடி செடிகளின் அணியணியான ம் சேர்ந்து தரவளை ஒரு புது
க்கியில் ஒரு குரல் ஒலித்தது. நளே, நமது பிரதம அதிதி கை தந்துவிட்டார். எல்லாரும் ந்து கொள்ளுமாறு கேட்டுக்

Page 133
126
மேடைக்கும் பெருமா? தூரமில்லை.
“வா. மீனா, கூட்டத்து
"நீ போக்கா நா இங்(
கண்டிப்பாக மறுத்து
“சரி, சரி வூட்டுல கூட்டத்துக்கு வரச்சொல்லு. அ பயலுக எல்லாம் பகலைக்கு வந்து இம்புட்டு நேரம் ஆச்சி
“இப்புடித்தான் எந்த கொண்டு வெளியேறினாள்.
சற்று நேரத்தில் கதவு
“தொர கதவ, மீனா”
*ஏக்கா போயிட்டு வ
“ஒ மாமா என்னா. ஏங் கூட்டீட்டு வருலன்னு. ெ பூட்டீட்டு போவம்’ என் ஒலிபெருக்கியில் நிகழ்ச்சிகன கூடியதாக இருந்தது. எங்கு
தரவளை தோட்டத் தேர்த்திருவிழாவை மட்டுடே
தடவையாக ஒரு அறிவு ஒலிபெருக்கி முன்னால் நின்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ள் தலைவர் வீட்டுக்கும் அதிக
துக்குப் போவம்.”
கேயே இருக்கேன்.”
விட்டாள்.
இரு. ஒ மாப்பள வந்தா அவுரு ஒடிட்டாரு, முந்தியே.
ப் போனவெங்கத்தான். நீ
அவுனுகல கண்டியா!’
நாளும்’ என்று அலுத்துக்
தட்டும் சத்தம் கேட்டது. - அக்காவின் குரல் கேட்டது.
ந்துட்ட” ܚ
நல்லா ஏசிட்டாரு, ஒன்னய பாறப்புடு, பொறப்புடு, கதவ ன்று துரிதப் படுத்தினாள். )ள முன்னெடுப்பது கேட்கக் ம் இரைச்சல்கள்.
தொழிலாளர்கள் வருடாந்த ம கண்டிருந்த காலம். முதல்
விழா. வந்திருந்த அதிதி று பேசத் தொடங்கினார்.

Page 134
தி.இரா. கோபாலன்
“ஏய் சத்தம் போடா சிறுவர்கள் பகுதியை நோ கொண்டிருந்த பெருமாள்தன வந்தது மீனாவுக்கு.
இப்போதைய கஷ்ட கொண்டிருந்த புரவலர், அலி விஷயம் மீனாவை உலுச் குடிபோதையில் நின்று கொன கணேசனின் மனதில் தீப்பொ
“... யாருக்குக் கவி ஜீவராசிகளுக்கும் கஷ்டம் த தண்ணிர் குடிக்கப்போவுது. இடிஞ்சி போயி ஒக்காருதா பூவுள்ள செடிகளுக்குப் போல தெளிக்கப்பட்டிருக்குது. தவிர்த்து வேறு செடிக்குட் தவிர்த்துவிட்டு மரங்களில் 2 உணவுக்கு ஒரு நல்லவிதமான விதமா. தேடக்கூடாது? உயிருக்குக் கூடத் தெரியு பகுத்தறிவு படைச்ச மணிக அடிமையாகுனும்? அது ந தெரியில. யோசிங்க. ஒட பிள்ளைகளுக்கு சாப்பாடு படிப்பு குடுக்க முடியில, நம் ஏன் இடிஞ்சி போயி ஒக்க இருவருஞ் சேர்ந்து சிந்: மணித்தியாலம் இருக்கு.

127
திங்க ஸ்ஸா, ஸ்ஸ” - என்று க்கி அவ்வப்போது கத்திக் லவர் மாமா மீது கோபமாக
நஷ்டங்களைப் பற்றி அலசிக் பர் ஒரு இடத்தில் சொன்ன கியது. ஒரு மூலையில் ண்டிருந்த மீனாவின் கணவன் றியாக விழுந்து கனன்றது.
; டம் இல்ல?. எல்லா ான். காக்கையுங் குருவியும் தண்ணிர் எங்குமே இல்ல. ? வண்டுகள் தேன் குடிக்க புது. அந்தச் செடியில மருந்து நஞ்சுன்னு தெரிஞ்சி அதை போவுது. செடிகளைத் உட்கார்ந்து தனது சுத்தமான தேடல். ஏன் மனிதன் நல்ல நஞ்சுன்னு அந்த சின்ன து. அதுன்னு தெரிஞ்சும் ன் மட்டும் ஏன் மதுவுக்கு ஞ்சுன்னு ஏன் மனிசனுக்குத் ம்புக் கஷ்டம். பணக்கஷ்டம். ஒழுங்கா குடுக்க முடியல. ம வருமானம் பத்துல இதுக்கு ாறனும்? கணவன் மனைவி தியுங்க. இருபத்தி நாலு ரெண்டு மணித்தியாலத்த

Page 135
128
மேலதிகமா எடுத்து ஒழை சிக்கனமா இருங்க. ஒவ்வொ நாளும் கணவன் மனைவி சே வருடத்தில ஒங்க பிரச்சின தீ ஒங்கள இயற்கையா கை வாங்க.ம்.தயாரா. இன்ன வாழ்வின் வெற்றி நிச்சயம்.” கால்களில் விழுந்து வணங்க ே நினைத்தார்கள்.
கணேசன் தம்பதிய புரவலரின் பேச்சைக் கேட்டு
அன்று வெள்ளிக்கிழை மணியாகி விட்டது.
“அடடே நேரம் ஆ எழுந்தான்.
“சீக்கிரம் எந்திரிச்சு ( சாயம் ஊத்தி வச்சிரு துரிதப்படுத்தினாள்.
“இந்தா வந்துட்டே எழுந்து குளித்துவிட்டு த6 இயங்குவதைப் பார்த்து கே போல ஓடினான்.
“சிந்திக்கும்போது தா கோட்பாட்டுக்கு இந்தப் பாம. அந்தப் புரவலர் மக்கள் ெ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
புங்க. முடிஞ்ச வரைக்கும் ந நாளும்! ஆமா ஒவ்வொரு ர்ந்து திட்டமிடுங்க. ரெண்டு திடும். ஒங்க பிள்ளைகளும் டப்பிடிக்கத் தொடங்கு ரிக்கே ஆரம்பியுங்க. ஒங்க இப்படிப் பேசிய புரவலரின் வேண்டும் என்று எல்லாருமே
م! | 7īv
jf தரவளைக்குப் போய் பத்து நாட்களாகி விட்டன.
ம கணேசன் எழுந்திருக்க ஏழு
ஆயிருச்சே’ சுறுசுறுப்பாக
மொகத்த கழுவிட்டு வாங்க. க்கேன்’ என்று மீனா
Tம்மா’ என்று அதிகாலை ன் முன்னே சுறுசுறுப்பாக ணசன் ஒரு குழந்தையைப்
ன் தெளிவு பிறக்கிறது என்ற த் தம்பதியர் ஒரு உதாரணம். சறிந்த தரவளைக் காற்றில்

Page 136
தி.இரா. கோபாலன்
எத்தனை லாவகமாக அமிர்த தம்பதியரையாவது மாற்றிய அக்காவுடன், கிரிசினா கூடை
“LÉ60ITT 6 urtTifluurr”
"இந்தா வந்துட்டே கூடையை லாவகமாக தன் மு பின் தொடர்ந்தாள்.
“இந்நேரம் நீ வெளி ம். நெனக்கவே பயமா இரு காப்பாத்திரிச்சி.”
“வெளிநாடு என்னா.
இருக்கலாமே” - அடுத்த வீட

129
தத்தைக் கலந்தார். அது ஒரு
பிருக்கிறதே! அடுத்த வீட்டு டயைச் சுமந்து ஓடிவந்தாள்.
கிரீசி” என்று கொழுந்துக் முதுகில் சுமந்து தோழிகளைப்
நாட்டுக்குப் போயிருந்தா.” நக்கு. நாங்கும்பிட்ட சாமி
இருக்கிற எடத்திலய நல்லா ட்டு அக்காள்.
き

Page 137
130
ہء سہمکat
தொடு வானத்தின் கடல் எல்லையைக் கூர்ந்து ப கண்கள் எதைத் தேடுகின்றன வான சேர்க்கைக்கு அப்பால் ஜீவனையா? எப்படியோ பா ஆழம். தன்னை மறந்த ஞா?
“ஒவ்வொரு வீாழ்கி எத்தனை ரகசியங்கள்’ இப் திரும்பினாள். தான் தங்கியி( பளிங்குச் சுவர் தேக்கு ( தொலைபேசி. பைல்கள், கடி நூல்கள்! தன் எண்ணங்கள் பிரமை. மீண்டும் தன்னை ஜன்னல் பக்கம் வந்து ‘கா அலைகளையும் பார்க்கத் தெ
காலைச்சூரியன் பிரகாசிப்பதைப் பார்க்க உயிரோட்டமுள்ள அழகு! அவற்றை அப்படியே அள் கொண்ட திருப்தியோடு திருட
ணங்’ என்று டெலிபோன் ம
“யெஸ்’ என்று நீள் கேட்டாள்.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
2Gears)2
அடிப்பாகத்துடன் உறவாடும் ார்த்த எலிசாவின் தீர்க்கமான ா? பரந்து கிடக்கும் சமுத்திர) நிலவும் உயிரோட்டமான ர்வையில் ஒரு தீர்க்கம். ஒரு
ÕL).
க்கையின் பின்னணியிலும் படி நினைத்துக் கொண்டே ருக்கும் தாஜ் ஓட்டல் அறை மேசைகள், எலக்ட்ரானிக் தங்கள் கூடவே "பைரனின்’
சிறுத்து விட்டது போன்ற
விசாலப்படுத்திக் கொள்ள ல்பேஸ்’ திடலையும் கடல் ாடங்கினாள்.
தீவிரமாக மேலெழுந்து உற்சாகமாக இருந்தது. அந்த எழுச்சியைப் பார்த்து ாளி மனதுக்குள் போட்டுக் ம்பியவளின் காதுகளில் “கிளிங், ணியோசை விழுந்தது.
Tசதுர ரிசீவரைப் பிடித்தபடி

Page 138
தி.இரா. கோபாலன்
“குட்மானிங் மேடம் “டிராவலிங் காரியாலயத்திலி
“சரியாக எட்டு மணி மறுமுனையிலிருந்து பேசும் ே வந்துவிட்டார். தனது 'செக்க கொடுத்து விட்டு மீண்டும் ஐ
ராயன் கார் நம்பர் ஏன கொண்டு ஏற்கனவே த ‘ட்ராவலிங்’ அட்டவணை கொண்டு பைல்களைப் புரட்
குறிப்பிட்ட சில
கொண்டே ஒரக்கண்ணால் த புரிந்து கொள்ள முடியாத எலிசாவின் செய்கைகள். இங்கி திடீரென - ஒரு வார கால அவ வேண்டிய ஏற்பாடுகளை அ ஐம்பத்தைந்து வயதுப் பெண் வந்தது என்று எல்லாரும் வி ஒரு பயணத்துக்குத் தயா, நொட்டிங்கம், பெல்பாஸ் எலிசாவுக்கு நிறைய புரோகிற ரத்துச் செய்துவிட்டு.? “டே ஞாபகப்படுத்திவிட்டு தொடங்கினார், ராயன். அவ முதல் தடவையாக இலங்கை சைகை காட்டியது. தேனிை எலிசா தன் தந்தையை நி காலத்தில் தேயிலை உற்ப

131
’ என்று மறுமுனையிலிருந்து ருந்து பதில் வந்தது.
ரிக்குக் கார் வரும்” - என்று பாது, எலிசாவின் செயலாளர் 5ரட்டரி ராயனிடம் ரிசீவரை }ன்னல் பக்கம் போனாள். னைய விபரங்களைக் குறித்துக் மக்குக் கொடுக்கப்பட்ட யோடு ஒத்துப் பார்த்துக் டினார். காகிதங்களைப் பிரித்துக் ன் எஜமானியைப் பார்த்தார். புதிர் போலத்தோன்றியது லாந்து, நொட்டிங்காமிலிருந்து காசத்துக்குள் இலங்கை செல்ல அறிவித்தாள், எலிசா, இந்த ண்ணுக்குத் திடீரென என்ன யக்கும் அளவுக்கு வேகமாக ரானாள். இத்தனைக்கும் ட், போன்ற நகரங்களில் ராம் இருந்தன. அத்தனையும் மடம் மணி ஆறரை’ என்று சுறுசுறுப்பாக இயங்கத் வரும் எலிசாவைப் போலவே வந்துள்ளார். தேனீர் மேசை ரக் கலக்கி உறிஞ்சும் போது னைத்தாள். அவரும் ஒரு பத்தியில் சம்பந்தப்பட்டுப்

Page 139
132
பணியாற்றியவர் என்பதே அ6 1940களில் தன் தந்தை இல கற்பனையாக நினைத்துப் பா “ஆ.டடாவின் டயரி கண்ணில் படாமல் போய்விட
‘டெஸ் போட்!” - தோட்டம். பலமுறை தனக் "மிஸ்டர் ராய்’ எ கொண்டே அழைத்தாள். மீன சிதறல்களை வீசிக் கொண்டி “எஸ் மேடம்” - பை
“நுவரனலியாவில் அது
“கிராண்ட்” “ஆமாம். அங்கு டே டெஸ்போட்டுக்குப் போகிற ஏ
“ஒகே மேடம்” ரா கோடுகள் சமீப நாட்களாக இப்போது தீவிரமாக இயங்க
காலை நேரம் வேக செ கால் பேஸ் திடலுக்கும், ஹோட்டலுக்குமிடையிலான மூஸ் என இடைவெளியில்ல
அறைச் சேவகன் கொண்டிருந்தான். சூரி கடலலைகள், கால் பேஸ், நிலையில் எல்லாவற்றிலும் ஆ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
வள் மனதில் நிறைந்திருந்தது. ங்கையில் வாழ்ந்திருந்ததைக் ர்த்தாள். ’ ஐம்பது வருடங்களாக என் ட்டதே.”
தந்தையின் தேயிலைத் குள் கூறிக் கொண்டாள். ான்று கடலைப் பார்த்துக் ண்டும் கடலலைகள் வெள்ளிச் ருப்பதைப் பார்க்க முடிந்தது. ல்களுடன் வந்தார்.
து என்ன ஹோட்டல்”
பானவுடன் டெஸ்.டெஸ். ற்பாட்டைச் செய்து விடுங்கள்.” யனின் நெற்றிச் சிந்தனைக் அதிகரித்திருந்தன. அவை தத் தொடங்கின. தியில் கழிந்து கொண்டிருந்தது. தங்கியிருக்கும் தாஜ் சாலையில் வாகனங்கள் மூஸ், ாமல் ஒடிக் கொண்டிருந்தன.
சுறுசுறுப்பாக இயங்கிக் யனின் தீவிர கிரணங்கள் தார் ரோடு எனப் பரந்த ஆட்சி செய்யத் தொடங்கியது.

Page 140
தி.இரா. கோபாலன்
பைரனின் புத்தகத்:ை வாசிக்கத் தொடங்கினாள்.
பெறவில்லை.
சரியாக எட்டரை ம காரில் அமர்ந்தாள் எலிசா, த சொகுசுக் கார் மெதுவாக எலிசாவிடமிருந்து பிரித்தெடு
கொழும்பு நகர வ மீள்வுதற்குள் அரைமணித் விட்டதை, எலிசா உணர்ந்தா
கார் சங்கராஜ மாவத்ை தன் தந்தையின் நாற்பத்தியிர கையிலெடுத்தாள். கிறுக் எழுதப்பட்டிருந்த அந்த நா வெறும் நிகழ்ச்சிகளா? இல்6ை உடனடியாக இலங்கைக்கு இ உயிரோட்ட வாக்கியங்கள். த தன் குழந்தைகளையும், தனி மறக்கச் செய்துவிட்ட காலச்
அந்தப் பெரிய டயரில் புரட்டிய போது தேயிலைத் பின்னலிட்டது.
நவம்பர் மாதம் மு( எழுதாமல் தனது வாழ்க்கை காட்டியிருந்தார். அந்தக் ( மீண்டும் சங்கமமானாள் எலி
!ه مه
•• •

133
நப் புரட்டி இரண்டு வரிகள் அதிலும் தன் மனம் நிலை
ணிக்கு ‘டிராவலிங் ஏஜன்சி’ ன் காரியதரிசியுடன். அந்த கர்ந்து கால்பேஸ் சூழலை, த்தது. ாகனச் சிக்கல்களிலிருந்து தியாலம் அபகரிக்கப்பட்டு ாள்.
தையைத் தாண்டியதும் எலிசா "ண்டாம் ஆண்டு டயரியைக் கல் கையெழுத்துக்களால் ளைய நிகழ்ச்சிகள்! அவை ல. ரகசிய வரலாறு. தன்னை ழத்துக் கொண்டு வந்துவிட்ட நன் சூழலையும், தன்னையும், ாது சொத்து சுகங்களையும்
செய்திகள். யைப் பிரித்துப் பக்கங்களைப் தோட்டம் என்ற தலைப்பு
ழவதும் நாட்குறிப்பு ஏதும் நிகழ்ச்சிகளையே கோர்த்துக் கோர்வைக்குள்ளே நுழைந்து 9IT.
AAP । ନବ

Page 141
134
தார்ப்பாச்சி வேஷ்டி கருப்புக் கோட்டைச் சரி செ என்று துரையினது அறைப் பக் ஜேக்கப்.
"' மிஸ்டர் ஜேக்கப். அவனால் நம்கு ரொம்ப தெ மாத்துணும்.'' - ஜேக்கப்புக கணக்கப்பிள்ளையிடம் தபு தன்னிடமும் தமிழில் பேசுவது
"ய்யே... புட் ஹிம் ! ஒருமுறை அழுத்தமாகச் 6 தாழ்த்தி சிந்திக்கத் தொட மீண்டும் ஒரு 'யெஸ் சார்' பே. தன் மேசைக்குத் திரும்பிவி மோவாயில் தட்டிக் கொண். போதுமான அவகாசம் கிடைக்காமற் போய் விட்ட
அடுத்த நாள் காலை 6 பக்கமாகத் தன் 'போர்டு' க
'மெயின் ரோடில்' த கொண்டிருந்தது. கல் அமர்த்து நகர்வது போல. கருங்க
வாகனத்தின் 'கட்புடா' என் பீப்பாக்களை உலர்த்துவதால் எல்லாமாகச் சேர்ந்து நோர்மன் செய்து கொண்டிருந்தது.
நல்ல வேளை போடப்பட்டிருந்தது. சா

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு...
யுடன் ஒத்துழைக்க மறுத்த ப்து கொண்டே "எஸ் சார்!'' 5கம் ஓடினார் பெரிய கிளார்க்
. யாரு இந்த குப்புசாமி. மல்ல... அவன் ஸ்டோருக்கு க்கு சிரிப்பும், ஆச்சரியமும். மிழில் பேசிய ஞாபகத்தில் 1 வியப்பாகத் தான் இருந்தது. இன் த பாக்ட்ரி...'' மீண்டும் சொல்லிவிட்டுத் தலையைத் ங்கினார் துரை நோர்மன். ாட்டு விட்டுப் பெரிய கிளார்க் ட்டார். பென்சிலைத் தன் டே சிந்தித்த பெரிய துரைக்குப் - குப்புசாமி விடயத்தில்
து.
வழமையாகத் தொழிற்சாலைப் உரைச் செலுத்தினார். கார் போடும் வேலை நடந்து பும் அந்தப் பூத வாகனம் ஆமை ற்கள், நெறிபடும் சத்தம். ற இரைச்சல். தூரத்தே தார் உண்டாகும் புகை மண்டலம் ன் துரையை எரிச்சல் கொள்ளச்
15 -
போர்டு கரின் ரெட்டு லைத் தொழிலாளர்கள் தம்

Page 142
தி.இரா. கோபாலன்
தலைப்பாகை, தலைத்துண்டு துரைக்கு "சலாம் வைத்தனர். மெதுவாகச் செலுத்தினார்.
சிண்டாகட்டி மலைை சரிவான தோட்டச்சாலை வேண்டியிருந்தது. சவுக்கு சிண்டாகட்டி மலையின் தே கவர்ந்த நிறையாகும்.
“செலாந் தொர” என்
தனக்குப் பிடிக்காத அ கத்தியை மறைத்துக் கொண்டு தோரணையில் ஒரு நடிப்பு தெ ஒரு வெறி இருப்பது போ வழமைபோல தலையை இ காரைச் செலுத்த ஆரம்பித்த கடந்ததும் எதிர்ப்படும் முதல முதலாவது வீடு. அந்த வீட கொண்டு தனக்குக் கையல் எப்போதும் போல அ தன்னையறியாமல் திரும் குழந்தைக்கு மகிழ்ச்சியூட்டின
நேராகத் தொழிற்சால் கண்டதும் “குட் மானிங் சார் மத்தியில் டீமேக்கர் மரியாை
“மிஸ்டர் வீரபுத்ரன் கிளாக்கர் சொல்லியிருப்பாே

135
கள் ஆகியவற்றைக் கழற்றி தலையை ஆட்டிக் கொண்டே
யைத் தாண்டி ஓடியது. சற்று 0. எச்சரிக்கையா ஒட்ட மரங்கள் காவல் காக்கும் பிலைச் செடிகள் துரையைக்
ற குரல் கேட்டு நிமிர்ந்தார். அதே மனிதன். கையிலிருந்த நின்றான். குப்புசாமி நிற்கும் நரிந்தது. அதன் பின்னணியில் ல துரைக்குத் தோன்றியது. லேசாக அசைத்து விட்டுக் தார். சுமார் அரை மைல் ாவது லயம். அந்த லயத்தில் ட்டு லைசன் கல்லில் நின்று சைக்கும் அந்தக் குழந்தை. வ்விடத்துக்கு வந்ததும் பிக் கையசைத்து அந்தக் πff.
லையை அடைந்த துரையைக் என்று தனது சுறு, சுறுப்புக்கு த செலுத்தினார்.
ஆந்த குப்புசாமி. அதுதான்.
r

Page 143
136
“ஆமாம் சார். இ கடுமையாக நடத்தச் செ கவனிக்கிறேன் சார்.”
“நல்லது அப்படியே துரையும், டீமேக்கரும் ஆங்கி செய்து கொண்டிருந்த தொ விழுந்தது.
'ஏய். அந்த குப்பு ப சவடால் வுட்டுருக்கான்’ - வார்த்தைக்கு பதில் சொல் தூரத்தில் திரும்பி நிற்கும் காட்டிவிட்டு, அந்தப் பூத அ முகப் பகுதியில் வந்து விழு மெதுவாகக் கை வைத்துத் 'ட்ராலியில்’ போட்டான். ( பக்கம் பார்த்து தன் கன்னங்க விட்டு டிராலியைத் தள்ளிக் ( பக்கமாக நகர்ந்தான்.
வெள்ளைக்கார து நிர்வாகத்தில் சுதந்திரமாக தொழிலாளரைப் பொறுத்த6 போல, குப்புசாமிக்கு என்ன கவலைப்பட முடியாது. மாபெரும் தவறு என்பதே எ உணர்வு. ‘ஏதோ தெண் நிறுத்தத்துக்கு ஆளாகாமல் பொதுவான திருப்தி. ஏனெ கண்டிப்பு சற்று வித்தியாசமா கடுமையான வேலை கொடு

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ங்கே வேலைக்கு வந்ததும் Fான்னார். அதன் படியே
செய்யணும்’ - இப்படி லத்தில் உரையாடியது வேலை ழிலாளர் சிலர் காதுகளிலும்
ய என்னுமோ தொரக்கிட்ட
மேட்டு லயத்து முத்துவின் லாத முனியன் கண்களால் இரண்டாவது டீமேக்கரைக் டுப்பின் “சேம்பர் பகுதியின் ழம் தேயிலைப் பெட்டியில் தூக்கி பக்கத்தில் நிற்கும் முன்மொழிந்த முத்து அக்கம் ளை ஊதி உதட்டைப் பிதுக்கி கொண்டு சல்லடைக் காம்பரா
1ரைமாரின் கண்டிப்பான அபிப்பிராயங்கள் சொல்வது வரை நெருப்பைத் தொடுவது ன நடக்குமோ என்பது பற்றி துரையை எதிர்த்து விட்டது ால்லாருடைய உடன்பாடான டம் கட்டாமல், வேலை தப்பித்தான்’ என்பதே ஒரு என்றால் நோர்மன் துரையின் னது. குற்றம் செய்பவர்களை த்தே தண்டிப்பது.

Page 144
தி.இரா. கோபாலன்
ஸ்டோர் வேலை வெளியேறினார்கள், பகல் சr
"அப்படா சாமி. எப மாறி இருக்குடா’ என்றார் 5 “ஆமா. கண்ணு’ ம எமென். ஸ்டோருக்கு வந்த பக்கம் போனா கெளாக்கரு எ சத்தம் போட்டுச் சொன்ன பிரகாரம் எல்லாத் தொழிலாள பொறியில் அகப்பட்ட எலிக தெளிவாகிக் கொண்டிருந்தது
பகல் பன்னிரண்டு கிடக்கும் தோட்ட லயங்கள் அகோர இயக்கம் குடிெ நீர்க்குழாய்கள் சத்தமிட அத குடமேந்தும் பெண்க்ள் சத்தம் என்று பேசிக் கொள்ள, சிறு வாழ்க்கைப் போராட்டத்தின் அப்பால் பங்களாவை பகலுணவை எடுப்பதற்கு மு நிலையத்திலிருந்து வந்திருந்த புரட்டிக் கொண்டிருந்தார்.
மனைவி நான்சி ே வருகைக்காகக் காத்துக் கொ
“சாப்பிட்டு விட்டு ச என்று நான்சி குரல் கேட்டு !

137
விட்டு தொழிலாளர் "ப்பாட்டுக்காக, ங்கிட்டருந்து தப்பிச்சி வந்த கண்ணையா.
லைக்குப் போனா கணக்கன் 5ா. ஐயா எமென். ஆபிசு மென்” - என்று வேலுச்சாமி ான். அவனுடைய ஆய்வுப் ர்களும் எல்லா அதிகாரிகளின் ளைப் போலத்தான் என்பது I.
மணி வரை வெறிச்சோடிக் அதன் பிறகு ஒரு மணிவரை காள்ளும். புஸ்ஸென்று னைத் தொடர்நது தண்ணிர்க் டெ, தொழிலாளர்கள் கசமுசா வர்கள் ஒலமிட அப்பப்பா - ருசிகரமான மத்திய கட்டம். அடைந்த துரை நோர்மன் ன்னால் தேயிலை ஆராய்ச்சி ; காலாண்டு சஞ்சிகையைப்
மசையிலமலர்ந்து கணவன் ண்டிருந்தாள். சூசிகையைப் பார்க்கலாமே” திமிர்ந்தார் நோர்மன்.

Page 145
138
“நல்லது’ என்று ஆங் எழுந்தவரை நிமிர்ந்து பார்: கடுமை தெரிந்தது.
“ஏன் ஏதும் தொழில “ஆம் இவர்களிடம் ே தானே.”
“ஏன் இன்று அந் வில்லையா?”
“பார்த்தேன். கையன சொல்லிக் கொண்டே கைகள்
தோட்டத் தொ நிர்வாகத்தைப் பற்றிய விமர் துரை பங்களாவில் விமர்சன அம்சங்கள். ஆனால் இ ஒன்றையொன்று சந்தித்துக் ( தொழிலாளர் மத்தியி நிர்வாக மத்தியில் கெளரவம் ஆகவே பயமும், ெ தொடர்பு இல்லாத அம்சங்க “அம்மாயி!’ என்று வள்ளி ஓடி வந்தாள்.
“ஏங்கண்ணு’ என் வைத்து ரொட்டியைத் திணித்
“சாப்புடு கண்ணு!” வள்ளி உற்சாகமாக ரொட்டி

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
பகிலத்தில் கூறிக் கொண்டே ந்தாள். கணவன் முகத்தில்
ாளர் பிரச்சினையா?”
வலை வாங்குவதே பிரச்சினை
தக் குழந்தை தென்பட
செத்தேன்’ சற்று ஆறுதலாகச் ளைக் கழுவினார். ாழிலாளர்கள் மத்தியில் "சனமும், தொழிலாளர் பற்றி மும் தினசரி ரீதியாக நடக்கும் }ரண்டு விமர்சனங்களும் கொள்ளவில்லை.
ல் ஒரு பயம், பக்தி கம்பெனி
).
களரவமும் ஒன்றுக்கொன்று
5ள் தானே.
அந்த ஐந்து வயதுச் சிறுமி
று வாரியணைத்து மடியில் தாள் அந்தப் பெரிய அம்ம்ாள். நா வேலக்கிப் போவுணும்’ - டயை மென்றாள். வள்ளியின்

Page 146
தி.இரா.கோபாலன் பேர்
நல்ல நிறம், துருதுருத்த கன் மாதிரி துரையையும் கவர்ந்து அவள் தாய் பேறு காலத்துக்க போயிருந்தாள். காதல்
தோட்ட வாழ்க்கை கொண்டிருந்தது. முரடன் ( குப்புசாமி 'ஸ்டோருக்கு' மே வீரபுத்திரன் டீமேக்கர் ரோ இடுப்பை ஒடித்தார்.
ஆமாம்! குப்புசாமி மூன்று தினங்கள் இருக்காது.
''அய்யா... பெரியய்யா ஓடி வந்தான்... அவனுடைய சாப்பிடப் போன வீரபுத்திர என்னா நடந்திச்சி'' என்று அ
பு
"வந்து... வந்து... குப்
"ஆமா குப்பு பயது அதட்டினார்.
"அங்க... ஸ்டோருல ஓடிவிட்டான். வீரபுத்திரன் ஓடினார். "பாசி மோர்
''ஸ்டோரில் '' புகுந்தது நின்றார் ! தொழிலாளர்க
எல்லாருடைய கண்களுக்கு குப்புசாமி கால்கள் துண்டா அலவாங்கில் ரத்தம் ஒழுக (

139
எகள் எல்லாரையும் கவர்ந்த விட்டதில் ஆச்சர்யமில்லை. காக பதுளைக்கு அம்மா வீடு
- 2
இயந்திர கதியிலே கழிந்து என்று பெயரெடுத்து விட்ட வலைக்காக வந்துவிட்டான். தை காம்பராவில் போட்டு
தொழிற்சாலையில் புகுந்து
அந்த அகோரம் நடந்தது! -'' என்று தொழிலாளி கந்தன்
கைகால்களில் ஒரு உதறல். ரன் ''என்னப்பா சொல்லு...
அதட்டினார்.
புசாமி. குப்பு பய” வக்கு என்னா?” - மேலும்
வந்து பாருங்கய்யா'' என்று சாப்பாட்டைத் தொடாமல்
தும் கப்பென்று வாயடைத்து ள் சூழ்ந்து விட்டார்கள். நம் ஒரு திகில் காட்சியாக Tடப்பட்ட நிலையில் கூரை தொங்கிக் கொண்டிருந்தான்.

Page 147
140
தவறுதலாக பெல்டில் அகப்பட கொண்டு போய் அலவாங்கில் ஸ்டார்ட்டர் பட்டன நிறுத்துவதற்கு முன் கைக விட்டன.
“ஆயா, அய்யா! சாமி. ஒலங்கள் எங்கும் கேட்டன.
“ஹலோ. ஹலோ.” அடித்து, அடித்து மேலும் ஆபீஸோடு தொடர்பு கெ நிமி 8 O பிறகு O G டெஸ்போட் தோட்டக் காரிய கம்பெனி சட்டப்படி தோ காரியாலயத்துக்குத் தெரியப்படு “சார். இங்க. வீ குப்புசாமி. பெல்ட். எக்சிட கட்டம். வந்து. வந்து’ விடயத்தை எப்படியோ சொ குறிப்பிட முடியவில்லை.
எல்லாரும் ஓடி ெ நிறைத்தனர். அல்லோல குப்புசாமியின் உயிரற்ற உட
இருபத்து நான்கு மணி நடந்து முடிந்து விட்டது.
‘டெஸ்போட்’ தோ அடிபட்டு ஒரு உயிர் போய்வி தோட்டத்துக்கும் பரவி விட்

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
ட்டு அது அவனைச் சுருட்டிக் ல் மாட்டி விட்டது.
னை அமுக்கி மோட்டாரை ால்கள் துண்டாடப்பட்டு
என்னா அநியாயம்” - என்ற
டீமேக்கர் தொலைபேசியை ஹலோ’க்களைப் போட்டு ாள்ள முயன்றார். ஐந்து
க்கு அப்பால் இருக்கும் ாலயத் தொடர்பு கிடைத்தது. ட்டத்தில் எது நடப்பினும் டுத்திவிட வேண்டும். ரபுத்ரன். வந்து. வந்து. -ன்ட்ல. ரொம்ப ஆபத்தான வாய் உளறிப் பேசினார். ல்லிவிட்டாலும் விளக்கமாகக்
வந்து தொழிற்சாலையை கல்லோலத்துக்கிடையே லையே இறக்கினர்.
னித்தியாலத்துக்குள் எல்லாம்
"ட்டத் தொழிற்சாலையில் ட்டது என்ற செய்தி பக்கத்துத் --தி.

Page 148
தி.இரா.கோபாலன்
துரையின் அழைப்பு தனது கோட்டைச் சரி செய்து
“இறந்து போன குப் விபரங்களைக் கொண்டு வா ஆங்கிலத்தில் கட்டளையிட்ட
“இதோ கொண்டு சொல்லிவிட்டுத் திரும்பின என்றுமில்லாத வித்தியா குடிகொண்டிருப்பது தெரி துரையின் அறைப்பக்கம் போ பங்களாவுக்குப் ே கொள்ளவில்லை. ஆபி அறையினுரடாக பங்களாவுக் “என்ன டார்லிங் எ தேனீர் மேசையை ஒழுங்குப( மனைவி, ஆங்கிலத்தில்,
G. G. 99
ம்.” என்று இழுத் வைத்துக் கொண்டே “அந்தத் சற்று மெளனமாகி பின் “அந் சீலிங்கைப் பார்த்துக் கொன் என்னால் தான் நடந்தது’ வார்த்தைகளை உமிழ்ந்தார் முகத்தில் வேதனைக் முகாமிட்டிருந்தன.
“லேசாக எடுத்துக் ( கொண்டே நான்சி தேனிை

141
கேட்டு “எஸ் சேர்’ என்று
கொண்டே ஓடினார். புசாமியின் குடும்பம் பற்றிய நங்கள்’ என்று பொருள்பட ார் நோர்மன். வருகிறேன் சார்’ என்று ார். துரையின் முகத்தில் "சமானதொரு உணர்வு ந்தது. மீண்டும் கிளாக்கர் னார். அங்கே அவர் இல்லை.
பான துரைக்கு இருப்பு 'ளின் துரையினுடைய குப் போய்விடலாம்.
ன்ன ஒரு மாதிரி.’ என்று டுத்திக் கொண்டே கேட்டாள்
ந்த துரை சுருட்டைப் பற்ற 3 தொழிலாளியின் மரணம்.” தக் குழந்தை.” என்று வர்ண எடே, “ஆம். அந்த மரணம் இப்படி தொடர்பில்லாமல்
அவருடைய கண்டிப்பான குறிகள் எக்கச்சக்கமாக
கொள்ளுங்கள்’ என்று கூறிக் க் கலக்கினாள்.

Page 149
142
“எப்படி. இதை இ தொழிற்சாலை அனுபவமில்ல பிடிவாதமாக நான்தான் அந் இப்படி அந்த மனிதன் என் விபத்துக்குள்ளாவான் என்று ‘அப்படி நினைக்கா தப்பில்லேயே.”
“தப்பில்லைதான். இரு என்று சத்தம் போட்டுச் சொ
“மனசாட்சி சில பண்ணும்.’
“ஆனால். இங்கே இருக்கிறது நான்சி’
என்ன என் பார்த்தாள்.
“அந்தக் குழந்தை தெ சிறுமி எனக்குக் கையசைத்து துரை என்பது அவளுக்குத் ே குழந்தை என்பது எனக்குத் நிறமுள்ள குழந்தை. அந் தகப்பனில்லாமற் செய்து விட போது நேற்று முன்தினம் க போது பார்த்த காட்சி நினை அந்தக் காட்சி, குழ பெண்கள் அழுது புரள்வி கையசைக்கும் குழந்தையின் 6

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
லகுவாக நினைப்பது நான்சி! ாத அந்த முரட்டு மனிதனைப் த வேலைக்கு அனுப்பினேன். னுடைய நடவடிக்கையோடு நினைக்கவில்லையே’
த வரைக்கும் உங்கள் மேல்
நந்தாலும் என் மனசாட்சிதப்பு ல்லிக் கொண்டிருக்கிறதே’ நாட்களுக்கே. புரட்சி
. இன்னொரு விடயமும்
கிற வகையில் கணவனைப்
5ரிந்தோ தெரியாமலோ அந்தச்
மரியாதை செய்வாள். நான் தரியாது. அவள் யாருடைய
தெரியாது. இனிமையான, தப் பிஞ்சு ஜென்மத்துக்கு ட்டேனே’ இப்படிச் சொன்ன ாரோட்டிக் கொண்டு சென்ற வில் வந்து தாண்டவமாடியது.
ழந்தையின் தொங்கல் வீடு.
து தெரிந்தது. தனக்குக் லைசன் கல் சாம்ராஜ்யம், சோக

Page 150
தி.இரா. கோபாலன்
இரைச்சலுடன், தப்புச் சத்: எளிமையின் உச்ச கட்டத்தில் தொழிலாளர்கள்.
அந்த நிர்வாகிக்குத் வகைதொகையின்றித் தலைெ
“ம். இப்பொழுது தரையைப் பார்த்துக் கொண் “பேசாமல். சில தின என்று நான்சி கூறினாள்.
“ஹ்ஹ ஒய்வெடுப்பு கவாத்து வெட்டு ஆரம்பமாகி “ஏஜென்டு வருகிறது. இந்த விண்ணப்பித்தாலும் கம்பென இத்தனை பெரிய வேலை ஒதுங்குவது என் நிர்வாகத்துச் “நல்லது. அப்படியான மறந்து தற்காலிக ஓய்வெடுங் தோட்டத்துப் பக்கம் போனா ஜன்னல் வழியாகப் பார்த்தா பூந்தோட்டத்திலே நின்று ெ பூவாக நெளிந்த நான்சியி மேல்தட்டில் விழுந்து மறை பூக்களின் அழகை விட பெரிய பங்களாவின் தொழிலாளர்களின் வாழ்க்ை மனம் அகப்பட்டிருந்தது. க
‘இந்தக் கொடுமைக்

143
நங்கள். மகிழ்ச்சியில்லாத, அப்பப்பா. பாவம். இந்தத்
திடீரென மனிதாபிமானம் யடுத்தது. என்ன செய்யலாம்” என்று
டே தேனிரை உறிஞ்சினார். வ்களுக்கு ஒய்வெடுங்களேன்’
பதாவது. இந்தக் கிழமை றது. புதிய திட்டங்களுக்காக 3 நேரத்தில் நான் விடுமுறை f அனுமதிக்காது. அத்தோடு களை வைத்துக் கொண்டு கு இடைஞ்சல்.’
னால். சற்று எல்லாவற்றையும் வ்கள்’ என்று கூறிய நான்சி ள். சில நிமிடங்கள் கடந்தன. ர் நோர்மன். அங்கே நான்சி காண்டிருந்தாள். பூவோடு, ன் அழகு துரையின் மன ந்தது. -, நான்சியின் முகத்தை விட, சுகத்தை விட ஏழைத் கச் சுழற்சியில் அவருடைய னத்தது. வலித்தது. குப் பிராயச்சித்தமாக நான்

Page 151
144
ஏதாவது என்னளவில் செய் தனக்குள் கூறிக் கொண்டேத பக்கம் போனார்.
டிரைவர் லீவுப் போ தானே காரைச் செலுத்த வேண் ஓடி வந்து, தான் உட்ே ஞாபகப்படுத்தினான்.
சற்று நேரத்தில் கா தோட்டத் தொழிற்சாலையை ரோட்டிலிருந்து மேல் நோ தார் போட்டு துப்பரவாக இரு மெதுவாக ஒட்ட வேண்டிய வரிசையாகச் சென்று கொண்டி காரை நிறுத்தினார்.
“செலாங்க தொர” பாடுவதைப் போலக் கத்தினா இருந்தது.
“நீங்க. ஸ்கூலுக்குப் சிறுவர்களைப் பார்த்துக் கே “இன்னிக்கி சனிக்.ெ அதில் ஒருவன் துணிந்து கத்தி “ஆங். நல்லது’ எ காரைச் செலுத்தினார். சனி இருந்து விட்டேனே என்று அவருடைய - புகை மூ நடைமுறைத் தேவைகளான இருந்து விட்டன.

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
துவிட வேண்டும்' - என்று iனது காரை எடுக்க ஷெட்டுப்
"ட்டிருந்ததால் சில நாட்கள் ண்டியிருந்தது. பங்களா அப்பு கொள்ளும் மாத்திரையை
ரைச் செலுத்திக் கொண்டு நோக்கி விரைந்தார். மெயின் க்கி ஒடும் தோட்டச் சாலை நந்தது. ஏற்றமாக இருந்ததால், பிருந்தது. விறகுக் கட்டுடன் டிருக்கும் தோட்டச் சிறுவர்கள்.
என்று எல்லாரும் கோரஸ் ர்கள. துரைக்கு இனிமையாக
போவுலியா’ என்று அந்தச் ட்டார்.
கழம. ஸ்கூலு. இல்லிங்க” தினான்.
ன்று சொல்லிக் கொண்டே க்கிழமை என்பது தெரியாமல் தன் தவறை உணர்ந்தார். }ட்டம் நிறைந்த மனதில் நாளும் கிழமையும் மறைந்து

Page 152
தி.இரா. கோபாலன்
தொழிற்சாலைக்குள் தொழிலாளி குப்புசாமியின் கோரமாக ஆட்டம் போட்ட ‘ம். நான்சியின் அ பங்களாவிலேயே சற்று ஒய் தனக்குள் சொல்லிக் கொண்ே சேப்புகளில் கைவிட்டார்.
ரோதை காம்பராவில் சைனா தேயிலையின் ஜூஸ் ப வந்து கொண்டிருந்தது. "ஓ அரைப்பு நிகழ்ந்து கொண்டிரு பார்த்தார். பித்தளை பெட வந்து போகும் கித்துள் ே போராட்ட நிகழ்ச்சி போல து எஜமான் பின்னால் மெது வீரபுத்திரன் தன்னிடம் துரை என்று நினைத்தார். சல்லடை புதிதாக நிர்மாணிக்கப்பட்டிரு அலட்சியமாக ஆடிக் ெ பெனிங்க்ஸ், டஸ்ட் என்ற தேயிலைத் தூளை வித்தியாக
அடுத்த விசாலமான வைப்பதற்காக் குவிக்கப்பட் கையெடுத்துப் பார்த்துவிட்டு இவ்வளவு வேலைக் கொண்டிருந்த டீமேக்கரிடட ஒன்றுமே பேசாமல் எடுத்துக் கொண்டு கீழ்

145
நுழைந்த துரையின் மனதில் விபத்து நிகழ்ச்சி இன்னும்
.6ზT,
ஆலோசனையைக் கேட்டு வெடுத்திருக்கலாம்’ என்று ட தனது அரைக் கால்சட்டை
அரைபட்டுக் கொண்டிருக்கும் மணம் திருப்திகரமாக மிதந்து ஓதெடெக்ஸ்' முறையிலான நந்தது. அதை உன்னிப்பாகப் ட்டன்களுக்கும், அதன்மேல் மசையின் இயக்கமும் ஒரு துரைக்குத் தோன்றியது. தன் துவாகப் பின் தொடர்ந்த எதுவுமே கேட்கவில்லையே க் காம்பரா பக்கம் போனார். நந்த தன்னியக்க சல்லடைகள் காண்டிருந்தன. பி.ஓ.பி. வெவ்வேறு ரக கறுப்பு நிறத் Fப்படுத்திக் கொண்டிருந்தது. அறையில் - “பிம்மில் பரப்பி டிருந்த பீஓ.பி. தூளில் ஒரு ப்ெ போட்டார். கும் பின்னாலேயே சென்று ம் எதுவும் பேசவில்லை.
திரும்பி துரை தன் காரை ரோட்டில் நகர்ந்தார்.

Page 153
146
தொழிலாளர்களின் நூற்றுக்க வைத்துக் கொண்டு மாரியம் காரை நிறுத்தினார். அம்மன் தான் வரச்சொன்ன கணக்க நின்றார்.
“என்னோடு வாரு கணக்கப்பிள்ளை பின் தொ
''லயங்களில் சுகாதா “சுமாராக இருக்கிறது "அபிவிருத்தி செய்ய .. பட் '' - க
'' - க பேசவில்லை. ஏனென்றால்; தான் கணக்கப்பிள்ளை. அ. சிந்திக்கவோ செய்யவோ முட மனத்தின் உற்பத்தி சாதனம் பேசிக் கொண்டே ஏழாம் போனார்கள். அந்த லயம், த எதிரெதிரே நடுவிலே மைத வரிசையாக தேயிலை விறகு
லயத்தின் ஒவ்வெ அமர்ந்திருக்கும் கரி பிடித்த வாளி என அழைக்கப்படும் ராணுவ மரியாதை போல வ பரிதாபமாகவும், அதே நேர
கோடிப்பக்கம் குப் முகத்தைச் சுளித்தவாறு நகர் சிறுவர் வண்டியை உருட்டி

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
:* : '9 4:!!:ப்ரல் 81 1 ,
ணக்கான 'லாங் களை வாங்கி மன் கோயில் பக்கம் போனவர் கோயில் அமைதியாக நின்றது. ப்பிள்ளை வந்து தன் அருகே
உt
ங்கள் லயத்துப் பக்கம்” - டர்ந்தார். ர நிலைமை எப்படி?' 5, சார்”
என்ன செய்யலாம்” ணக்கப்பிள்ளை ஒன்றுமே துரை சொல்வதைச் செய்பவர் தைத் தவிர சுயமாக எதையும், டயாது. அந்த அளவுக்கு அவர் துருப்பிடித்திருந்தது, இருவரும் ம் நம்பர் லயத்துப் பக்கம் Tண்டியதும் இரண்டு லயங்கள் Tனம் போன்ற இடைவெளி, ந் கட்டுகள். பாரு வீட்டின் முன்னும்
அரை டிரம்முகள். பெரிய ) அந்த கறுப்புக் காவல்கள் சையாக நின்றன. துரைக்குப் ந்தில் சிரிப்பாகவும் இருந்தது. பன்று நாற்றம் வந்தது, சற்று
தார். ஆடையில்லாத அந்தச் க் கொண்டு ஓடி வந்தார்கள்.

Page 154
தி.இரா. கோபாலன் துரையைக் கண்டதும், 'லபக்' நுழைந்து ஜன்னல் வழியாகப் -- X ஒரு மேஜர் வருவது எல்லாரும் பேச்சை மௌனமாகிவிட்டுப் பார்க்க
நோய், கோழி, பூனை விட்டன. இத்தனைக்கு நிலையிலிருந்து எவ்வளவே
அணுகினார்.
டயரியை மடித்து வ உலகுக்கு வந்தாள். இன் வேண்டியிருந்தது. தன் அ. ஒரு பகுதி, இறுதிப் ப வாசிக்கப்பட்டு விட்ட நி நின்றது.
குப்புசாமியின் மரன தந்தை இங்கிலாந்துக்குத் திரு எழுதியிருந்தார். துரை நோர் நிறைந்த நாட்குறிப்புப் புத்த பின் தன்னால் வாசிக்கப்பட் எலிசா தடுமாறினாள். துரை. கையசைத்து மகிழ்ந்த கந்தல் 2 ஆனாள்? அதன் விடை டம் இருந்தது.
ரத யாத 14 கார் புசல்லாவ கடை சூழலை முழுமையாகத் தழுவி

147
கென நின்று ஒரு வீட்டுக்குள்
பார்த்தார்கள். போல பெரியவர், சிறியவர்
நிறுத்திக் கொண்டு த் தொடங்கினார்கள். ன எல்லாமே அமைதியாகி தம் துரை தன்னுடைய வா கீழிறங்கியே லயத்தை
- - - -
-வத்து விட்ட எலிசா வெளி னும் கொஞ்சம் வாசிக்க ப்பாவின் சொற்கூட்டத்தின் த்தி பல முறை அவளால் லையில் கேள்விக்குறியுடன்
எத்தைத் தொடர்ந்து, தனது நம்பிப் போய்விட்டது வரை மனின் வாழ்க்கை நிகழ்ச்சிகள் கம்! இவ்வளவு காலத்துக்குப் ட்ட அந்த வரலாறு! ம்...ச்ச... க்கு - அதாவது தன் தந்தைக்கு உடை வள்ளிக் குழந்தை என்ன பரியின் இறுதிப் பக்கங்களில்
காப்பும் டவீதி தாண்டி மலை நாட்டுச் பியது. தேயிலை அணி வகுப்பு

Page 155
148
கடல் போல நீண்டு கொம் நின்றது. காரைச் சுற்றி நாளை மோனிங்' - அரைகுறை ஆங். "குஷி" யாகப் பேசினாள் ஒரு
"ம்... குட்... குட்'' எ பத்து ரூபாய் நோட்டுக்களை குழந்தைகளுடன் கொஞ்சி தெரியாத சிறுவர்கள் நகை தனது தந்தையின் டயரிக் க 'குடுமோனிங்' சிறுமியோ அவளுடைய உடை, சிரிப்பு
“மேடம் தி வியூ பள்ளத்தாக்கு, குன்றுகள், காட்டினார், காரியதரிசி.
"குட், குட்... டேக் ெ தனது விடி கெமராவை இய.
“சாரு, சாரு, எங். காரியதரிசியின் இடுப்பைச் 5
“ய்யா...” என்று சொ வட்ட உருளையைச் சுழற்றி
ரம்மியமான சூழல் தென்பட்டது. தன்னைச் சு போர்வை. இவற்றை விட எ இயற்கை நிலையே அழகாக
மணி பன்னிரண்டை வெப்பத்தை குளிர்காற்று மாதமானாலும் மழை இரு

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு... ண்டிருக்கும் பகுதியில் கார் பந்து சிறுவர் சிறுமியர், "குடு நிலத்தில் சிரித்துக் கொண்டே ந சின்னப் பெண்.
ன்று சொல்லிக் கொண்டே ளக் கொடுத்துவிட்டு அந்தக் ப் பேசினாள். ஆங்கிலம் ச்சுவையுடன் உளறினர்கள். தாபாத்திரமான வள்ளியை, Tடு சேர்த்துப் பார்த்தாள்.
ஓட்டம் எல்லாம்...! '' என்று நீண்டு பரந்த நீர்வீழ்ச்சி ஆகியவற்றைக்
"தம்" - இப்படிச் சொன்னதும் க்கினார். கள எடுங்க சாரு” என்று சுரண்டினான் ஒரு சிறுவன்.
ல்லிக் கொண்டே காமராவின் னார். ல். மழைக்கான அறிகுறி ற்றிலும் பச்சைப் பசேலென்ற லிசாவுக்கு அந்தச் சிறுவர்களின் இருப்பதாகத் தென்பட்டது. உத் தாண்டியது. நண்பகலின் ப வென்றது. அது ஏப்ரல் -ட்டிக் கொண்டு வந்தது, தன்

Page 156
தி.இரா. கோபாலன்
கையேட்டுக் குறிப்பு பொய்த் 6 TG5.FTT.
மீண்டும் அந்த உல்ல போது சிறுவர்கள் கையசைத் எங்கோ வலிப்பது போல இ ரம்பொடை, லபுக்கள் பிரதேசங்களைக் கடந்து கார் “எப்படி இந்தத் தீவு? காரியதரிசியிடம் கேட்டாள் “மிகவும் நன்று’ என் பதிலளித்தார்.
“அந்தச் சிறுவர்கள்?’ “ஹ்ஹா. அற்புதம் மிகவும் இயற்கை. மிகவு நேசிக்கிறேன்.”
‘நேசிப்பதற்கு உக கூறினாள்.
“அவர்கள் சுதேச பேசுபவர்கள்.”
“ஆமாம் மேடம். அ உல்லாசப் பயணத்துறை கை "தமிழ். ஒரு பிரார் என்று திரும்பவும் காரியதரிசி “தமிழ் ஒரு வரலாற் மொழிகளில் ஒன்று. அது யிருக்கிறேன். அதுவும் சமீப க

ந்து விட்டதாக உணர்ந்தாள்
149
ாசப் பயணக்கார் புறப்படும் தனர். எலிசாவுக்கு எதுவோ, ருந்தது.
ஸ் என்ற இயற்கை எழுச்சிப்
ஓடிக் கொண்டிருந்தது."
’ என்று சம்பிரதாயத்துக்காக எலிசா?
*
று ஆங்கிலத்தில் சுருக்கமாகப்
t என்றும் மீண்டும் கேட்டாள்.
. உற்சாகமாக இருந்தது. ம் இயற்கை. அவர்களை
ந்தவர்கள்’ என்று எலிசா
Fக் குழந்தைகள். தமிழ்
ப்படித்தான், சிறீலங்க என்ற யேடு குறிப்பிடுகிறது.” ந்திய மொழி. இல்லையா” யே பேசினார். bறு ரீதியான மொழி, உலக பற்றி ஆய்வுகள் நடத்தி காலமாகத்தான்’ என்று எலிசா

Page 157
150
குறிப்பிடவும் காரியதரிசி நிமி, மட்டத்திலிருந்து ஆறாயிர டொப்பாஸ் உச்சியை அடைந் மடித்துக் கடித்து மரக்கறித் செடிகள், இடையே படுத்தி 'லயன்' களையும் உன்னிப்பாக தொடங்கினாள்.
நுவர எலிய 'கிராண்ட் மணி இரண்டாகி விட்டது.
இங்கிலாந்து பாணியில் * நுவர எலிய நகரும், 'கிராண்
கவர்ந்தன. இலேசாகப் பெய்
''என் தந்தை வா. ஆச்சர்யத்துடன் காரியதரிசில " "ஆமாம். மேடம், முன்னோர்கள் கட்டியதுதான் வசதிகளுடன் அமைந்திருப்பு ரம்மியம்” என்று பதிலளித்த
' இருபத்தேழாம் இலக். பட்டது. காரியதரிசி பைல்கள் கையேடுகளையும் பிரித்துப்
எலிசா அறையை நே தண்ணீர்க் குழாய் கீசரை அ விழுந்து பரவியது. இது
அடுத்த ஐந்து தினங். தயாரிப்பதில் ஈடுபட்டிருந்த
சுற்றி வர சகலமும் அமைந்தாலும் மனதுக்குள் ?

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு ...
ர்ந்து உட்கர்ந்தார். கார் கடல் ம் அடிக்கு மேல் உயர்ந்த ந்தது. எலிசா தன் கீழ் உதடை தோட்டங்கள், தேயிலைச் ருப்பதைப் போல அமைந்த வும், உற்சாகமாகவும் பார்க்கத்
' ஓட்டலை அடைய பிற்பகல்
ல் அமைந்திருந்த மலைநாட்டு டும்' அவர்களை வெகுவாகக் த மழை ஒதுங்கியே விட்டது. ழ்ந்த பிரதேசம்!'' என்று யைப் பார்த்தாள்.
இந்த ஹோட்டலும் நம் ன். மலைநாட்டில் இத்தனை பது... மிக ரம்மியம்... மிகவும்
ார். க அறை அவர்களுக்கு ஒதுக்கப் ளையும், பயணத் துறையினரின்
பார்க்கத் தொடங்கினார். சட்டம் விட்ட வண்ணம் சுடு ணுகினாள். வெந்நீர் இதமாக
( அ ) களுக்கான நிகழ்ச்சி நிரலைத் எர் காரியதரிசி. ம் இதமான முறையிலேயே இதம் இல்லை. டெஸ்போட்

Page 158
தி.இரா. கோபாலன்
டீ எஸ்டேட்டை அடையுட அவளுக்குள் குடி கொண்டிரு முடியவில்லை.
மிக துரிதகதியில் மணித்தியாலம், நாள் எனக் 6
ஏராளமான சொ எலிசாவின் குறைபாடுகள் எ அறிய முயன்றார்.
டெஸ்போட் தோட்ட உள்ளுணர்வுக் கடலுக்கு ஒரு மேசை அசைந்தாடி வந்தது.
தன் தந்தையின் 42ம் முறையில் பாதுகாப்பான முன் இந்தப் பயணத்தின் ‘ஹீரோ வயதையடைந்துள்ள தாள்கள் எலிசா தனது காரி இயற்கையழகையும், சுறுசுறுப் ரசித்துப் பார்த்து அனுபவிக்க மெல்லமாய்க் கழிந்த டெஸ் போட்டுக்கு அனுப்ப தினம்!
அடுத்த நாள் விடி ஆரோக்கியமான எழுச்சியில் பார்க்கத் தொடங்கினாள் அ கடந்த ஒரு மாதம் உணர்விலும் உறைந்து விட் நினைத்துப் பார்த்தாள்.

151
ம் வரை அடங்காத ஆவல் ந்ததால் கரியதரிசிக்கு உதவ
நிகழ்ச்சிகள் நிமிடம்,
கைமாறின.
ந்துகளுக்கு அதிபதியான ான்ன என்று அவ்வப்போது
டம்! அவளுடைய இருண்ட, கலங்கரை விளக்கம். தேனி. ஆண்டு டயரி பிரத்தியேக றையில் வைக்கப்பட்டிருந்தது. 'வாக அந்த டயரி. ஐம்பது T,
யதரிசியுடன் நுவரனலியா பான மக்கள் இயக்கத்தையும் த் தொடங்கினார்கள்.
அந்தத் தினம்! எலிசாவை த் தயாராகிய பெறுமதியான
ந்தது. காலைக் குளிரின் , பசும்புல் பணித்துளிகளைப் ந்த இங்கிலாந்து சீமாட்டி,
! சிந்தனையிலும், பயண ட வாழ்க்கைப் புதுமையை கால் நூற்றாண்டுக்கு முன்

Page 159
152
காலமாகிய தன் தந்தையை எப்பேர்ப்பட்ட 95 GoÕIT (6).J பெருமையாகவும் சுகமாகவும் / தன் தந்தையைப் ப அவளுடைய ‘டெஸ்போட் 1 மெதுவாகவும், வாகன எதிர்ப்ட செலுத்தப்பட்டும் போய்க் செ எரிச்சலாக இருந்தது.
நானுஒயா தாண்டியது எல்லை சற்று தூரத்தில் தெரி டெலஸ்கோப்பைப் ட தொழிற்சாலை, தோட்ட லய தொடங்கினாள். “எத்தனை தந்தை வாழ்ந்த தேயிலைத் ( தனக்குள் கூறிக் கொண்டாள அவர்களுடைய ஏற்பா பங்களா, இந்த ஆங்கிலே தயாராயிருந்தது.
இப்போதைய தோட் “குட்மானிங் மேடம் யூ ஆ “குட் மானிங் ஃபர் ஆ சரி செய்த நிலையில் தன் கண் விசாலமாக்கினாள். பங் பூந்தோட்டம். டயரியில் இப்போது நேரில் காண்பது
பங்களாவுக்கு அழைத் உபசரிப்புகள் யாவும் அந்நிே

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
நினைத்துப் பார்த்தாள். ான்! நினைப்பதற்குப்
இருந்தது. ற்றிய நினைவுகள் சகிதம் பயணம் ஆரம்பமானது. கார் களுக்கிடையே நின்றும், பின் ாண்டிருப்பது காரியதரிசிக்கு
தும் ‘டெஸ்போட்’ தோட்ட ப ஆரம்பித்தது. பிடித்த நிலையில் தோட்டத் 1ங்கள் ஆகியவற்றை ஆராயத் ா அழகு. அற்புதம்!” தனது தோட்டமானதால் இப்படித் ΤΠ 2 "ட்டுக்கமைய அந்தத் தோட்ட யக் குழுவை வரவேற்கத்
உத்து மிஸ்டர் குணத்திலக்கா! ர் வெல்கம்!” பூல்’ என்று தன் கைப்பையைச் எகளை உருட்டிப் பார்வையை களாவைச் சுற்றிய அதே கண்ட மானசீகக் காட்சி! சுகமாக இருந்தது. து வரப்பட்டு கொடுக்கப்பட்ட பான்னியமாகத் தெரிந்தன.

Page 160
தி.இரா. கோபாலன்
பங்களாவுக்கு எதிரே தேயிலைச் செடிகள் அத்தனை
காரியதரிசிக்கு பிடி எஜமானியின் இயற்கையா கண்டார்.
டெஸ்போட் தோட்ட புதைபட்ட உணர்வுகள்!
மெதுவாக நகர்ந்த ஓடிவந்தார்கள். அந்தப் பயன் விடுபட்டு மெயின் ரோட்டுக்கு நோக்கி விரைந்த போது எலிசா மாதிரி இருந்தது.
“மேடம். திஸ் இஸ் குணத்திலக்க அறிமுகம் செய்
“தேங்யூ. தேங்க் யூ கூறிய போது உற்சாகமும், கைகோர்த்தன. குப்புசாமியி: பட்டது.
ஓடிவந்து பதில் சொல் வயதினர் வியப்புடன் பார்த் குப்புசாமியைப் பற்றிய கேள்
“தொர. குப்புசாமி ச மாசமா. பேச்சில்லாம கெ அந்த ஒன்றாம் நம்பர் லயத்ை
வேகமாகவோ, மெது நடந்தாள், எலிசா தம் லயத் வருவது புதுமையாகவும், 6

153
நிற்கும் சவுக்கு மரங்கள், யும் உயிரோட்டமாயிருந்தன. படாத உணர்வுகள்! தன் ன அமைதி இயங்கியதைக்
நிகழ்ச்சிகளின் பின்னணியில்
காரைச் சுற்றி சிறுவர்கள் ண வண்டி பங்களாவிலிருந்து 5 வந்தபின் தொழிற்சாலையை ாவின் தொண்டை அடைக்கிற
) த பாக்டரி” என்று துரை தார்.
” - என்று இரண்டு முறை கூடவே ஒரு வேதனையும் ன் குடும்பம் பற்றி விசாரிக்கப்
என தொழிலாளர்களில் மூத்த தனர். எப்போதோ மறைந்த வி ஏன்? ம்சாரம் இருக்குங்க. ரெண்டு டக்குங்க. கைகாலு வருல’ தைக் காட்டினார்கள். வாகவோ இல்லாமல் இறங்கி தை நோக்கி வெள்ளைக்காரர் பித்தியாசமாகவும் இருந்தது.

Page 161
154
அந்த லைசன் கல், தொங்க தயக்கத்துடன் நின்றார் காரிய வியப்புடன் நோக்கிய “இதுதாங்க. குப்புச் பெரியவர்.
“ய்யே. திஸ்.இஸ். தோட்ட ஊழியர் கூறினார்.
அசையாது நின்று அ படுத்திருந்த உருவத்தைப் பா "ம்மா...ம்மா...ம்மா முறை அழைத்தாள். தொட கண்களிலிருந்து கண்ணி கொட்டியது.
அந்த அழுகை1 ஜீ ஆழ்மனத்தில் ஒளிந்திருந்த சின்ன வீட்டில் பெரிதாக ஒ6 நோர்மன் துரையின வறுமை தெரியாமல் வளர்ந்: வந்து, தன்னைப் பெற்ற தா? அதன் பிறகு எலிசா, த சென்று ஆடம்பர ஆஸ்பத் நிகழ்ச்சி! தன் தந்தை பெயரில் ஆஸ்பத்திரி ஒன்றைக் கட்ட நிகழ்ச்சி!
‘அம்மா’ என்ற சொ உமிழ்ந்து குமுறிய அந்த உண்மை! பார்த்தவர்க்கு அ
(ԼՔՈ

பூ தொடுக்கும் கைகளுக்கு.
வீடு அந்த வீட்டு முகப்பில் தரிசி, து தொழிலாளர் கூட்டம். சாமியோட சம்சாரம்” ஒரு
குப்புசாமிஸ் வைப்’ என்று
அந்த மெலிந்த - தரையில் "ர்த்தாள் எலிசா!
. ம்மா’ என்று நான்கைந்து டர்ந்து விம்மினாள். அவள் ர் பொல பொல வென்று
வனுள்ள தமிழ் அழுகை. 'அம்மா’ என்ற குரல் அந்தச் லித்தது.
ால் சுவீகாரம் எடுக்கப்பட்டு துவிட்ட வள்ளி - எலிசாவாக யைப் பார்த்துக் குமுறினாள்! ாயைக் கொழும்புக்கு எடுத்துச் திரியில் சேர்த்தது சாதாரண ல் மலை நாட்டில் மிகப்பெரிய ஏற்பாடு செய்ததும் சாதாரண
ல்லை தனக்குத் தெரியாமல் அழுகைதான் புதுமையான து “அந்நிய அழுகை இ; ]றும் %

Page 162
நூலாசிரியரைப் பற்
சிறுகதை இலக்கியத்தில் ( பங்களிப்பு காத்திரமானது. சிறுகதைகள் சுமார் எழு இருப்பினும் தான் வாசி ஐயாயிரத்துக்கு மேற்பட்ட சிறுகதைகளும், நூற்றுக்கும் சற்று ஆங்கிலச் சிறுகதைகளுமே ஏற்படுத்திய இலக்கிய படைப்புத் எனக் கூறுவார்.
சிறுகதை, நாவல்கள் மூல ஊட்டமான செய்திகளை வாசகர் உணர்வது அதனூடே நல்ல தமிழ் ஆரோக்கியமான விடயங்களைக் என்ற அம்சங்களுடன் தரமான மொழிபெயர்த்து மக்கள்முன் இவருடைய இலட்சியங்கள்.
ஒர் படைப்பாளி உயர்ந் வாழ்ந்து சமூகத்துக்குத் தன்னைே வேண்டும் என அடிக்கடி கூறுவ இந்த நூலில் மிகக் குை தினகரன், வீரகேசரி, தினக்குரல் போன்ற பத்திரிக்கைகளில் வந்த அட்டன் பூரீமாணிக்க கருப்பொருளாக வைத்து எழுதி புதிய கட்டிட புணரமைப்பு வெளிவந்ததையும், அதற்கு நூ தினக்குரலிலேயே சிறப்புமிக்க சிறுகதை இலக்கியத்தில் தனக்கு கருதுகிறார். ܤܨ
நான்கு பெண்பிள்ளைக ஆசிரிய மனைவியே தன் சிறுகை வாய்மொழி வாசகரும், விமர்சகரு இது இயல்பு தானே!’
 

ற்றி.
இவருடைய
எழுதிய }பதுதான். த்துணர்ந்த
தமிழ்ச் அதிகமான இவருக்கு
தாக்கங்கள்
தி.இரா. கோபால்
மாக நல்ல, & களுக்குச் சொல்ல வேண்டும் என நடையினைக் கையாள்வது புதிய, கருப் பொருளாக மேற்கொள்வது உலகச் சிறுகதைகளை தமிழில்
வைக்க வேண்டும் என்பதும்
த நோக்கங்களுடன் நல்வாழ்வு யே உதாரணப்படுத்த முயற்சிக்க ார். றவான எண்ணிக்கையிலானவை கங்கை சஞ்சிகை, சிந்தாமணி வைதான்.
ப்பிள்ளையார் பக்தியினைக் தினக்குரல்" வார இதழில் ஆலய அடிக்கல் நாட்டிய தினத்தில் லாசிரியர் திரு. அருளானந்தம் விமர்சனம் எழுதியிருந்ததையும், |க் கிடைத்த சிறப்பு விருதாகக்
ளின் தந்தையாகிய இவர் தன் தப் படைப்புகளுக்கு முதலாவது மாவார் எனக் கூறுவார். 'ஹம்,
- பதிப்பகத்தார்