கவனிக்க: இந்த மின்னூலைத் தனிப்பட்ட வாசிப்பு, உசாத்துணைத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். வேறு பயன்பாடுகளுக்கு ஆசிரியரின்/பதிப்புரிமையாளரின் அனுமதி பெறப்பட வேண்டும்.
இது கூகிள் எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு. இந்த மின்னூல் மெய்ப்புப் பார்க்கப்படவில்லை.
இந்தப் படைப்பின் நூலகப் பக்கத்தினை பார்வையிட பின்வரும் இணைப்புக்குச் செல்லவும்: மல்லிகைச் சிறுகதைகள் 2
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
மல்லிகைச் சிற (இரணர் டாம் ெ
bjngüLIfffយ ឯចៅពាក់
V)4. LANJNU)s0)(5"/Llf
2011/1, நூர்கதிரே கொழும்பு - தொலைபேசி: E-Mail: panthal
றுகதைகள் தாகுதி)
கை ஆழியாளர்
动nJ
சன் வீதி,
13.
320721 asltnet.lk
Page 6
இது ஒரு மல்லின்
முதற் பதிப்பு
உரிமை பதிவு
அட்டைப்பட ஓவியம்
9| ഞL ഖ| ഖങ്ങഥ||
கணினி அச்சமைப்பு
ISBN
奥并引LGL巾
LO|
ODEċI LI Jħġb6ċ (G6) | 6ifluli (B
- 2003
38 + XIV
50/-
D600
ஸ். திவாகரன்
ஸ். சித்திராங்கனி
55-825 O-23-6
8 A விவேகானந்த மேடு,
57Աքիլ- - 13. ਗੁ606 ਈ: 34.4046, O74-614153
Page 7
இழப்புகள் ஏதோவோ
அழைப்பு
சிற்றிலக்கிய ஏடொன்று முப்பத்தெட் வந்து கொண்டிருப்பது ஓர் அதிசயமே.
முப்பதெட்டு ஆண்டுகள் என்பது வே ஆண்டுகளாக ஓர் இலக்கிய ஏடு தொ தமிழகத்திலும் சரி ஓர் சாதனைக்குரிய
கலை - இலக்கிய ஏடொன்றை தொடர்ந்து சகல சுவைஞர்களையும் 2 வருவது பிரமிக்கத் தக்கதான செயலெ
இத்தனைக்கும் இந்தத் தொடர் இருக்கிறதே அதைச் சொல்லில் வடித் சிரமமது.
அதே சமயம் அத்துடன் இணைப் நூல் வெளியீட்டு நிறுவனத்தையும் நிறு கணிசமான புத்தகங்களையும் வெளியிட் அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டு செல்வது சிரமம்!
இந்த இரட்டை அமைப்பின் சாதனை வைப்பதில் தான் எனது பெரும்பாலான ே உழைப்பும் பெரும்பாலும் செலவழிக்க
எல்லாமே
ன்றிற்கான
க்களே!
டொமினிக் ஜீவா
டு ஆண்டுகளைக் கடந்தும் தொடர்ந்து
பசுப்பட்ட காலமல்ல. இந்த முப்பதெட்டு சடர்ந்து வெளிவருவது இங்கும் சரி, செயலாகவே கருதப்பட்டு வருகிறது.
இலட்சிய நோக்கில் தடம் புரளாது அரவணைத்துக் கொண்டு வெளியிட்டு மன்று தான் குறிப்பிட வேண்டும்.
வரவுக்குக் கொடுக்கப் பட்ட விலை த்துவிட இயலாது. அத்தனை பெரிய
ந்து பிணைந்து 'மல்லிகைப் பந்தல் வி, அதன் மூலம் இலக்கியத் தரமான -டு, அவற்றை வெகு சன மட்டத்திற்கு ப இருக்கிறதே, அது மகா..... மகா.
னகளையும் வெளியுலகம் அங்கீகரிக்க நரங்களும் ஆரம்ப கால முயற்சிகளும் ப் பட்டு வந்துள்ளன.
Page 8
அதன் ஒரு கட்டச் செயற்பாடா ஆக்கங்களை ஆவணப்படுத்தும் மு செயற்பட்டுக் கொண்டு வருகிறேன்.
மல்லிகை இதழ்களில் கட சிறுகதைகளில் முப்பது கதைகளை
எனது பவள விழா ஆண்டு 6 ஜூன் மாதம் இருபத்தேழாம் திகதி அ பட்டது.
அந்தப் பவள விழாக் கொடு வாக்குறுதிக்கு அமையவே இந்த இரா சமர்ப்பிக்கின்றேன்.
இந்த இரண்டாம் தொகுதியில்
இதுவரை வெளிவந்துள்ள மல் பக்கங்களைக் கொண்ட மிகப் பெரி
மல்லிகையில் இதுவரையும் ெ பதிவுகள், சிறுகதைகள், கவிதைகள் கேள்வி - பதில்கள் அனைத்தையும்
அறிவு உலகத்தினரது ஆய்வுக்கு 2 இவைகள் அனைத்தையும் ஆவணப் வைப்பதில் மெய்யாகவே ஆத்ம தி
நடந்து கொண்டிருக்கும் சம க ஆளுமை மிக்க கருத்துக்கள், இல புரியாமற் போகலாம்.
ஆனால், காலப் போக்கில் இ சர்ச்சிக்கப் படும், கலந்துரையாடப்பு
நாளை வரப்போகும் அன்றைய நிறுத்த எனது உழைப்பை அர்ப்பன
அலுப்புப் பிடித்த, மனதை அ ஆனால் முடிவு சுக மயமானது.
அத்துடன் பொருளாதார ரீதிய மனச் சோர்வடையச் செய்துவிடும் !
இருந்தும் நான் எதிர்கால நம்பி.
கவே மல்லிகை இதழ்களில் வெளிவந்த ஒயற்சிகளுக்கு முன்னுரிமை கொடுத்துச்
ந்த காலங்களில் வெளி வந்துள்ள முதல் தொகுதியில் வெளியிட்டுள்ளேன்.
நாபகார்த்தமாக கடந்த 2002-ம் ஆண்டு ந்த தொகுப்பு நூல் வெளியிட்டு வைக்கப்
ன்டாட்ட மேடையில் நான் கொடுத்த ண்டாம் தொகுதியை உங்களது கரங்களில்
41 சிறுகதைகள் இடம் பெற்றுள்ளன.
லிகைப் பந்தல் வெளியீடுகளில் அதிகப் ய நூல் இது.
வளி வந்துள்ள அட்டைப் படக் கருத்துப் ள், கட்டுரைகள், ஆய்வு விமர்சனங்கள். நாளை வரப்போகும் இளம் தலைமுறை உட்படுத்தப் படும் என்ற தூர நோக்குடன் ப்படுத்தி, எழுத்து வடிவத்தில் வெளியிட்டு
நப்தி அடைகிறேன்.'
காலத்தில் இதனது கனதி மிக்க ஆழ்ந்த மக்கிய ருசிப் பரிமாணங்கள் சிலருக்குப்
வை அனைத்தும் வியந்து பேசப்படும், டும் என்பது சர்வ நிச்சயமாகும்.
ப காலத்திற்காகவே இவைகளை நிலை ரித்து வருகின்றேன்.
ல்லாட வைக்கும் வேலை தான் இது.
Tகத் தினசரி என்னைத் திணற வைத்து, இலக்கியக் கடமையும் இதுவே தான்.
ககையை இழந்துவிடத் தயாராகவில்லை.
v
Page 9
எனது இந்தத் தொடர் இலக்கி தெளிவாகவே புரிந்து கொண்டுள்ள எனக்கு உறுதுணையாக விளங்கி வ
எனக்கு இவர்களது நட்பு மாடெ உண்மையைச் சொல்லுகிறேன்.
இப்படியான ஆத்மார்த்த நேசம் போயிருந்தால், அன்னாரது பங்களிப்பு இருந்திருந்தால் நான் இந்த இலக்கி ஓடிவந்த தூரத்தைக் கடந்திருப்பேனே
கடந்த காலங்களில் என்னைச் ச மனமார விசுவசித்துக் கொண்டு உத இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் நன்றியுடன் நி
ஏன் இவைகள் அனைத்தையும் - நாளை என்றொரு நாள் வரும். நான் ஆனால், எனது ஆத்ம சமர்ப்பணம் காலம் காலமாகவே வாழ்ந்து கொல
அப்படியாக அந்த அந்தக் கால் துடிப்புள்ள இளந்தலைமுறைச் சிந்து மூலத்தை எனது கருத்தாக எடுத்துக இந்தப் பக்கத்தில் இதனைப் பதிய ல
இந்த மரதனோட்டக் கால க மிரட்டியவர்கள் இருந்திருக்கிறார்கள் நோகடித்தவர்கள் இவர்களிடையே 8 வளர்ச்சிக்குப் பசளையாகப் பயன்படு
இது தான் எனது தனித்தன்மை எனது வளர்ச்சிக்குப் பேருதவி புரிந்திர கொள்ளவில்லை.
ஆனால் நான் அறிந்து வைத்தி
எனது பொது வாழ்வுப் பொறு தான். இயல்பாகவே நான் கோபக்கார அநியாயத் தூற்றுதல்கள் தான். ஆ
எனவே எனது இலக்கியத் தி செய்து கொண்டிருக்கும் இந்த வேல் சுமத்தவில்லை. குரோதம் பாராட்டவி
பச் சிரமங்களையும் கஷ்டங்களையும் , என்னை உளமார நேசிக்கும் சிலர் ருகின்றனர்.
'ரும் கொடை. பெரிய வரப்பிரசாதம்.
) கொண்டவர்கள் எனக்கு உதவாமல் 4 எனது திட்டங்களுக்குக் கிடைக்காமல் ப மரதன் ஓட்டப் போட்டியில் இதுவரை ரா என்பது சந்தேகம் தான்.
ரிவரப் புரிந்து கொண்டு, எனது செயலை பி செய்து வந்துள்ள உதவும் கரங்களை னைவு கூருகின்றேன். )
ஆவணப்படுத்தி வைக்கின்றேன் என்றால், 1 என்கிற நான் இல்லாமல் போகலாம். >ான மல்லிகை எழுத்துக்கள் வாழும்.
ன்டிருக்கும்.
கட்டங்களில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் நனையாளர்கள் இந்த ஒப்புதல் வாக்கு க் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காகவே வைத்துள்ளேன்.
-ட்டத்தில் என்னை அவதூறு செய்து ள். கிண்டல் பேசி எனது ஆத்மாவை இல்லாமல் இல்லை. இவைகளை எனது டுத்திக் கொண்டேன். )
5! இவர்கள் தங்களை அறியாமலேயே நக்கிறார்கள் என்பதை இவர்கள் அறிந்து
ருக்கிறேன்.
மயைப் பண்படுத்தியவர்கள் இவர்கள் ன். என்னைப் பதப்படுத்தியது இவர்களது வேச மறுப்புகளும் தான்.
-சை வழியை நோக்கி இன்று பயணம் ஒளயில் கூட, நான் யார் மீதும் குற்றஞ்
ல்லை.
- V
Page 10
எனக்கு எனது வேலைகளின் எ தெரியும். அது பற்றி எனக்குச் சற்ே
இந்தப் பெரும் வழிப் பயணத்தி பயணம் செய்தவர்களில் பலர் இன் விட்டார்கள். வேறு சிலரோ பாதை ம இது ஒரு பெரிய பரிதாபம்!
எனக்குக கிடைத்த மாபெரும் ! தொடர் தேக ஆரோக்கியம் மன ர
இளந்தாரி வயதிலிருந்தே என பாதுகாத்து வந்துள்ளேன். எனது குடும்பச் சொத்துமல்ல, எனது உட என்ற உணர்வு மிக்க பொறுப்புண அத்துடன் ஒழுக்க நியதி போலி ம கடைப்பிடித்தொழுகும் ஒழுக்கமல்ல நன்னடத்தை
எனது ஆரேக்கியமான தினசரி ( சிந்திக்க வைத்துள்ளது என்பதை இ இத்தனை செயல்களையும் செய்து கொள்ளுகின்றேன். தேக ஆரோக்கிய
இது எனக்கு ஒரு வரப்பிரசாத
ஒரு படைப்பாளிக்கு ஆரே இருந்துவிட்டால் மாத்திரம் போது நடத்திச் செல்ல உடல் நலமும் மிக பு நான் கற்றுத் தெளிந்து கொண்டேன்
நல்ல சூழலும் என்னை நேச அபிலாஷைகளும் இதற்கெல்லாம் நன்கு தெரியும்.
இப்படியே சொல்லிக் கொண்ே
உயிர் குடிக்கும் யுத்தச் சாக்கா குடாநாட்டிலிருந்து இரவுக்கிரவே வி கடந்து கொழும்பு மாநகரை வந்த
தினசரி செய்வதறியாது அடு தெருக்களில் சுற்றிச் சுற்றி வந்து ெ
திர் காலக் காத்திரம் பற்றித் தெளிவாகவெ றனும் சந்தேகமில்லை.
ல் ஆரம்ப காலத்தில் என்னுடன் கூட்டாகப் 1று இல்லை. பலர் இயற்கையில் கலந்து ாறிப் போய்க் காணாமலே போய்விட்டார்கள்.
இயற்கை மகிழ்ச்சி என்னவென்றால் எனது நிம்மதி. எதிர்காலத்திட்டம்.
து உடலைக் காமாந்து பண்ணி, பேணிப் தேகம் எனது தனி மனிதச் சொத்தல்ல. ல் இந்தத் தேசத்தின் இலக்கியச் சொத்து ர்ச்சியுடன் செயலாற்றி வந்திருக்கிறேன். தவாதிகள், வேஷதாரிகள் சொல்லியபடி
@gl. 3; LU 69 (pj:555 5ÜBÜLJT(B. 3, u JLDT6ÕT
இயங்கு முறை தான் என்னைத் தெளிவாகச் ப்பொழுது உணர்ந்து கொள்ளுகின்றேன். முடிக்க வைத்துள்ளது என்பதைப் புரிந்து பமே ஒரு மனிதனின் தனிப்பெரும் சொத்து.
p!
ாக்கியமான, ஆழமான கற்பனைகள் மானதல்ல. அதைச் செயல்படுத்தி வழி கெ முக்கியம் என்பதை என் வாழ்விலிருந்தே 前。
சிக்கும் நண்பர்களின் நெஞ்சு நிறைந்த முழு முதற் காரணம் என்பது எனக்கு
L (3LT36)TLD.
டுச் சூழ்நிலையை விடுத்து, யாழ்ப்பாணக் ாட்டப்பட்டு, கட்டம் கட்டமாகத் தூரத்தைக் டைந்தேன்.
oங்க மலங்க் விழித்தபடி கொழும்புத் காண்டிருந்தேன்.
Vi
Page 11
- அடுத்து என்ன செய்வது?
இந்தக் கால கட்டத்தில் கூட நா
இழப்புக்களைக் கூட, மனச் சஞ்சலி
இழப்புக்கள் எல்லாமே ஏதோவுெ திடப்படுத்திக் கொண்டு நிமிர்ந்து நின்(
தமிழ் கூறும் நல்லுலகைச் சேர்ந்த எனக்கு ஏற்பட்டு விட்ட அநுபவம் போ கூடாது
இன்றும் தெருவில் சந்திக்கும் நண் நீங்கள் துப்பரவாக மறந்து தான் டே போலச் சொல்லிக் காட்டுகிறனர். க அங்கலாய்க்கின்றனர். தொலைபேசியி
என் மொழிக்காக நான் பிறந்த எனது மக்கள் கூட்டத்திற்காகத் தா6 வருகின்றேன். என் மரணம் வரைக்கு
சபிக்கப்பட்டு நகரத்திற்குப் போன கொண்டுமிருப்பேன்.
எங்கிருந்து செயற்படுகிறார்கள் முடிக்கிறார்கள் என்பது தான் அதி மு.
யதார்த்தத்தைப் பலர் புரிந்து கொ வட புலத்தில் வீம்புடன் வாழ்ந்து கொ முடங்கிப் போயிருக்கும். சூழ் நிலை அ எனது சுய வரலாறு நூல், மல்லிகை ஒவியங்கள் போன்ற தரமான வெளியீ
நான் யாழ்ப்பான வீதிகளிலி கொண்டிருப்பேன். இது தான் முடிவில்
எனக்கென்றொரு எதிர்காலப் பாது
இது எனக்கு நன்றாகவே விளங்
நான் எனது பிறந்த மண்ணை வி கொண்டிருந்தாலும் எனது உழைப்பு மல்லிகையைக் கொண்டு செல்கின்: எனக்கு மல்லிகைப் பந்தல் வெளியீடு
V/
ான் விரக்தி அடையவில்லை.
Uமின்றி ஏற்றுச் சீரணித்துக் கொண்டேன்.
பன்றிற்கான அழைப்பே என மனதைத் றேன்.
ஒரு சிறு சஞ்சிகை வெளியிட்டாளனுக்கு ல, ஏற்பட்டிருக்க முடியாது. ஏற்படவும்
பர்களில் சிலர் “யாழ்ப்பான மண்ணை ானீர்கள்!” எனக் குற்றஞ் சாட்டுவது டிதம் எழுதுபவர்கள் கூட எழுத்தில் லும் பேசுகின்றனர்.
மண்ணுக்காக, என்னை நேசிக்கும் ன் நான் இன்று வரையும் உழைத்து ம் உழைப்பேன். இது தொடரும்.
ாலும் இதைத்தான் செய்வேன். செய்து
என்பது முக்கியமல்ல. எதைச் செய்து க்கியமானது.
ள்ள மறுக்கின்றனர்.நான் தொடர்ந்தும் Tண்டிருந்தால், எனது பல திட்டங்கள் |ப்படி மல்லிகையும் நொண்டியடிக்கும். ச் சிறுகதைகள், சுந்தரின் கார்ட்டுன் டுகள் வெளிவந்திருக்கவே முடியாது.
ல் தெருத் தெருவாக அலைந்து
மிஞ்சும்.
நுகாப்புமில்லை. ஒய்வூதியமுமில்லை.
கும்.
ட்டு வேறொரு பிரதேசத்தில் இயங்கிக் ச் சிறகுகள் சர்வ உலகம் முழுதும்
றன என்ற மகிழ்ச்சி ஒன்றே போதும் களைச் சுமந்து செல்கின்றன.
Page 12
சர்வ உலகமும் வியாபித்திரு ஊடகங்கள் மூலம் தினசரி தொடர் புலம் பெயர்ந்த இலக்கிய நெள்
வருகின்றன.
இது ஓர் ஆரோக்கியமான வ
இலக்கியத்தைக் கடந்தும் இந்த இன்று தரிசித்துக் கொண்டு வருகி
நான் வானத்தில் மிதந்து உ மல்லிகையை - உருவாக்கிய மண்ல இது சர்வ சத்தியம்.
இந்தக் களத்தில் எனது கருத் விட்டேன். இதுவே போதும்.
இந்த மல்லிகைச் சிறுகதைகள் மனப்பூர்வமான உதவி நல்கியவர்
அபார பற்றுதல் வைத்துள்ள 6 மற்றவர் நீண்ட நெடுங்காலமாகவே பாசமும் கொண்ட எம்.தயாபரன் மல்லிகையின் சார்பாக எனது மன
இந்த நூலைத் தொகுத்தளித்தது ஓவியர் 'ரமணி', படி திருத்தி உ ஒழுங்குபடுத்திய எஸ். திவாகரன் த எனது மனமார்ந்த நன்றிகள்.
க்கும் நம் புலம்பெயர்ந்த சகோதரர்கள் | கொள்கின்றனர். இங்கு வந்து போகும் சங்களெல்லாம் மல்லிகையைத் தேடி
ர்ச்சிக் கட்டம்.
ப் பூமிப் பந்தின் பரிமாணத்தை விசாலமாக "றேன்.
உலக மயமாக்கப் பட்டாலும் என்னை - பணயும் மக்களையும் மறக்கவே மாட்டேன்.
துக்களைப் பெரும்பாலும் பதிய வைத்து
இரண்டாம் பகுதி நூலாக வெளிவருவதற்கு கள் இருவர். ஒருவர் மல்லிகையின் மீது எஸ். ஆர் பாலச்சந்திரன் அவர்கள். வ மல்லிகை வளர்ச்சியில் தனிப் பற்றும் ன அவர்கள். இவர்கள் இருவருக்கும்
மார்ந்த நன்றிகள். 5 இனிய நண்பர்கள் செங்கை ஆழியான், உதவிய எம். பாலசிங்கம், அட்டையை ஆகியோருக்கும் அச்சகத் தோழர்களுக்கும்
15 - 3 - 2003
vili.
Page 13
பரருட காட் (1)
-ன தொகுப்ப
முன்ல
(கம்பவும் முன்ன
- மார்க்கெட்
ஈழத்துச் சிறுகதை இலக்கியத் த தசாப்தங்களுக்கு மேலாக ஆற்றி வரும் 3 படுத்தும் ஆவணமாக இந்த இரண்டாம் தொகுதியில் ஈழத்தின் முப்பது படைப்பான் படைப்பாளிகளும் தமது சிறுகதைகளால் பங்களிப்பினைத் தந்துள்ளனரென நான் படைப்பாளிகளயுைம் வெளிக் கொணர்ந் கர்த்தாவும். மல்லிகை என்ற சஞ்சிகைச் : மறைவின்றி நன்றியோடு நினைவு கூரப்
தமிழ் நாட்டிலும் சரி. ஈழத்திலும் . சஞ்சிகைகள் தமது எழுத்துக்களுக்குக் குழுவினரை அல்லது யாராவது ஓர் காழ்ப்புணர்வை வெளிப்படுத்துவதற்றுக் படைப்பிலக்கிய வறட்சி ஏற் பட்ட சாதிக்கவியலாது போனமையும். நிதி ! கைகொடுக்காமையும் அச்சிறு சஞ்சிகை அவ் வகையில் 'மல்லிகை' முற்றி எழுத்துக்களுக்குக் களமும் தேவைப்பட 'இலக்கியம்' என்று வரும் போது ஒதுக்கி வெளிப்படுத்தும் கருவியாக மல்லிகை என்ற சிறு சஞ்சிகையை நான்காவது தன் எனவே தான் மல்லிகையால் எழுபது காத்திரமான இரு சிறுகதைத் தொகு
முடிந்துள் ளது. 'மல்லிகைளின் சிறுகதைகளைப் பொறுத்த வரையில் மட்டுந்தாமா? ' எனச் சிலர் பேசச் செய்வார்
பாசிரியர் க
அரை
ப .
- செங்கை ஆழியான் 100;
கிற்கு மல்லிகை கடந்த மூன்றரை ஆரோக்கியமான பங்களிப்பினை உறுதிப் தொகுதி வெளி வருகின்றது. முதலாம் ரிகளும். இரண்டாம் பாகத்தில் நாற்பது தமிழிலக்கியத்திற்குத் தமது அளப்பரிய நம்புகிறேன். இப்படைப்புக்களையும் த டொமினிக் ஜீவா என்ற தனி மனித சாதனமும் இலக்கிய வரலாற்றில் ஒளிவு படுவார்கள்.
சரி வெளி வந்த பெரும் பாலான சிறு - களம் தேடியும். மாற்று இலக்கியக் இலக்கியப் பெருமகனைத் தூற்றிக் களம் தேடியும் வெளி வந்துள்ளன. இமயும். துாற்றுதலால் எதனையும் வளம் ஐந்தாறு இதழ்களுக்கு மேல் >ளை அகால மரணமடைய வைத்தன. ஓம் புற நடையானது. ஜீவாவின் வில்லை. மாற்றுக் கருத்துரைப்போரை விடாப் பண்பும், தனது காழ்ப்புணர்வை தயப் பயன் படுத்தாமையும் மல்லிகை ாப்தத்திற்கு எடுத்துச் செல்லுகின்றது. படைப்பாளிகளை இனங்காணவும். திகளைத் தமிழுலகிற்கு வழங்கவும் முப்பத் தேழு வருட அறு வடை. இந்த எழுபத்தொரு சிறுகதைகள் கள். ஆனால், ஒரு படைப்பாளிகளுக்கு
Page 14
ஒரு சிறுகதை எனத் தெரிவானதால் சிறுகதைகள் தவிர்க்கப் பட்டுப் போயின
இவ்வாறான சிறுகதைத் தொகுப் உதவுவன. அல்லயன்ஸ் குப்புசாமி பு வேலோன் வரை இவ்வாறான முயற் வாசகப் பெருமக்கள் நமது இருப்பை என்ற முடிவுக்கு வருவதையும்,
ஆராய்ந்து வருவதையும் நிறுத்த வே எனது ஆக்க இலக்கிய படைப்புக்குரி தொகுப்புக்களை வெளியிடுவதில் இ மூத்த படைப்பாளிகளையும் அ கொணர்ந்து, இலக்கிய மனையை - ஆவல், பல தொகுதிகளை வெளிக்
'மறுமலர்ச்சி சிறுகதைகள்' என வெளி வருவதற்கு முன்னரேயே, 196 பல்கலைக் கழக வாழ்வுக் காலத்தில் சிறுகதைகளைத் தொகுத்து கதைப் குரல் கள், யுகம் என்று நான் கு இருந்துள்ளேன். பின்னர், சம்பந்தனின் சேர்ந்து ஒரு தொகுதியாக வெளி இலங்கையில் வெளி வந்த சம்பந்த இருபது கதைகளோடு தமிழ் நாட்டி அன்பர் முருகதாசனின் உதவியுடன்
மறுமலர்ச் சிச் சஞ்சிகையைப் படைப்புக்களைச் சிலாகித்து ஆய்லெ வடக்கு கிழக்கு மாகாணக் கல்வியல் கதைகள்' தொகுப்புடன் முற்றாக மா இருபத்தைந்து சிறு கதைகள் அத் மறுமலர்ச்சிக் காலம் பற்றிய கருத் மாற்றியது என்பது குறிப்பிடத் தக்க
ஈழத்து இலக்கியப் புனைகதை சிறுகதைகள் நாற்பத்திரண்டினைத் ( தொகுப்பு 'ஈழகேசரிச் சிறு கதைக வாழ்நிலையை இச் சிறுகதைகள்
ஒரு படைப்பாளியின் ஏனைய தரமான என்ற சங்கதி அவர்களுக்குச் சமர்ப்பணம். புகள் நமது இலக்கிய இருப்பினை அறிய தலியாரிலிருந்து புலோலியூர் ஆ.இரத்தின கெளில் ஈடுபட்டுக் கொண்டிருக்கின்றனர். 1 அறியாது எதுவுமே ஈழத் தமிழிலில்லை ஆய்வாளர்கள் மூலத்தையே காணாது ண்டிய தேவை இங்குள்ளது. அதற்காகவே ப நேரத்தில் பெரும் பகுதியை இவ்வாறான ன்று செலவிட்டு வருகிறேன். எங்களது பர்களது படைப்புக்களையும் வெளிக் அழகு படுத்த வேண்டும் என்ற தணியாத கொணரத் தூண்டியது. Tற தொகுதி என்னால் தொகுக்கப் பட்டு 0 - 1964 கால கட்டத்துப் பேராதனைப் 5. பல்கலைக் கழகப் படைப்பாளிகளின் பூங்கா. விண்ணும் மண்ணும், காலத்தின் தொகுதிகள் வெளிவரக் காரணனாக | சிறுகதைகளைச் செம்பியன் செல்வனோடு பிட்டுள்ளேன்: பத்துச் சிறுகதைகளோடு ன் சிறுகதைகள், விரைவில் அன்னாரின் ல் வெளி வருகின்றது. அதனை இலக்கிய
நிறைவேற்றியுள்ளேன். பார்க்காமலேயே, அதில் வெளி வந்த பழுதிய நிலை! என்னால் தொகுக்கப் பட்டு. மச்சால் வெளியிடப் பட்ட 'மறுமலர்ச்சிக் றிப் போனது. பதினாறு படைப்பாளிகளின் | தொகுப்பிலிடம் பிடித்துக் கொண்டன. து நிலையை இத் தொகுதி பெரிதும் து. - -
5 துறையின் ஈழகேசரிக் கால கட்டத்தில் தாகுத்து வெளிவந்த பெரும் சிறுகதைத் T' ஆகும். 1930 -1958 காலகட்டத்து எட்டி நிற்கின்றன. அதனைத் தொடர்ந்து
| X
Page 15
ஈழத்து முன்னோடிச் சிறுகதைகள். சி உலகில் நான்' முனியப்ப தாசன் கை என்பன என்னால் தொகுக்கப் பட்டு வெளி தொகுதியாக 109 ஈழத்துப் படைப்பா 'சுதந்திரன் சிறுகதைகள்' வெளிவந்து என்ற தொகுதி வெளிவரவுள்ளது. இம் காலத்தின் பெரும்பகுதியை விழுங்கி இலக்கியத்திற்கு நூலுருவில் வழங்கியதில் 'வேறொருவரால் இவ்வாறு சாதிப்பது ச தற் பெருமையாகாது.
'மல்லிகைச் சிறுகதைகள்' இரண்ட இருக்கின்றது. இதற்கு முதல் தொகு அவசியமானதன்று. எனினும். சிலவற்றை வேண்டியது அவசியமாகின்றது. முதலா தட்டிப் புரட்டிப் பார்த்த படைப்பாளிகள் : தமது படைப்புகளை அதில் காணாத பு போயின. ஆகவே, இரண்டாம் தொகுதி முடியாத தேவையாகி விட்டது. ஏ மகிழ்விப்பதற்காகவல்ல: அம்முகங்களில் கொணர வேண்டிய காலத் தேவை இ
இரண்டாவது தொகுதியை. முதல ஜீவாவால் வெளியிட்டிருக்க முடியு முன்னுரையில் நானெழுதிய குறிப்பு - 'ம என் பார்வைக்குக் கிட்டவில்லை' - தாமதத்தை ஏற்படுத்தி விட்டது. 'பார்வை தேடிப் பிடித்து இத் தொகுதியை முழு தொல்லையில் நியாயமிருந்ததைக் க. நடராஜன் அபயகரம் தந்தார். அவரிடம் இத்தொகுதி பூரணமானதாக வெளிவரு
நிறை வாக 'மல் லிகைச் சிற வெளிவருவதற்கு என் நண்பர் சண் நடராஜனும் காரணமாயினர். மல்லிகைப் இதனை வெளியிடும் டொமினிக் ஜீவா ஜீவா இத்தகு சாதனைகளுக்காகவே உ
ரித்திரன் சுதந்தரின் 'கார்ட்டூன் ஓவிய தகள். புதுமை லோலன் சிறுகதைகள் 1 வந்துள்ளன: அண்மையில் மிகப்பாரிய ளிகளின் 740 - பக்கங்களைக் கொண்ட ள்ளது. இனி "ஈழ நாடு சிறுகதைகள்' முயற்சிகள் எனது சுய படைப்புக்குரிய க் கொண்டாலும், இவற்றைத் தமிழ் » உள்ளார்ந்த திருப்தி எஞ்சி நிற்கின்றது. சத்தியமானதன்று என நான் உணர்வது,
டாம் தொகுதி இன்று உங்கள் கரங்களில் தி போன்று நீண்டதொரு முன்னுரை
வரலாற்றுத் தேவை கருதி எழுத்திலிட வது தொகுதி வெளிவந்ததும், அதனைத் சிலரின் முகங்கள் மகிழ்ச்சியால் மலர்ந்தன. படைப்பாளிகள் சிலரின் முகங்கள் வாடிப் ஒன்று வெளிவர வேண்டியது தவிர்க்க னெனில். வாடிப் போன முகங்களை எ தரமான படைப்புகளை நூலுருவில் இருக்கின்றதென்பதனாலாகும்.
மாவது தொகுதியுடனேயே சம காலத்தில் ம். ஆனால், முதலாம் தொகுதியின் ல்லிகையின் 271 இதழ்களில் 28 இதழ்கள் இரண்டாம் தொகுதி வெளிவருவதில் வக்குக் கிட்டாத அந்த 28 இதழ்களையும் ஒமயாக்குங்கள்' என்ற ஜீவாவின் அன்புத் ண்டேன். தேடினேன். மயிலங்கூடலூர் ம் அந்த இதழ்கள் இருந்தன. எனவே,
கின்றது. வக தை க ள் ' இரு தொகுதிகளும்
முகம் பாலசுந்தரமும். மயிலங்கூடலூர் பந்தலூடாகப் பெரும் பொருட் செலவில் வைப் பாராட்ட மாட்டேன். ஏனெனில். உயிர் வாழ்பவர்.
Page 16
| வரிகள்
ந கா ட பாடப்பட்ட பாவனா!
ਸੰਘ ਪਰਵLD@ ਸੰਰਚ ( ਰਮDR Bn S
11
2
அரைஞாண் தாலி - ராஜ ஸ்ரீ கருணையின் விலை என்ன?
- கே.எஸ். சி
3 சவப் பெட்டி - மு.கனகராஜன் 4 சங்கிலித் தொடர்கள் அறுகி 6
- மருதூர் கெ 5 ஒழுக்கு - பெரி. சண்முகநாதன்
பூமி வட்டமான து தான் -
- சிதம்பர திரு 7 சூடேறும் செய்திகள் - யோகா 8 தார்க் கொப்புளங்கள் - கே.. 9 மேற்காவுகை - சி.சுதந்திரராஜ 10 புதிய பொலிக் கொடி - அ.பா
11 என்ன தான் நடக்கின்றது? -
12 இதோ மனி தன் - மு. புஷ்பரர்
13 உண்மை - பொய் - மௌனம் -
14 ஒற்றைக்கால் கோழி - க. அ
15 வதைப் படலம் - மாத்தளை 6. 16 உள்ளும் புறமும் - மு. பொன். 17 லண்டன்காரன் - மாவை. நித் 18 சிறை - துரை மனோகரன் ... 19 தீட்டு - எஸ்.ஜோன்ராஜன் .......
Eਰੀ (zਚ 12 ਤੋਂ ਕੀ
8-பிபா கார்
பட்டப்iெa 1ளே... -- 2
கோந்தன்.
படப...1
வகுமாரன்..
.12
............................................18
..18
ன்றன -ரத்தன்.
...29
.39
நச்செந்திநாதன் ..
+ 0
- பாலச்சந்திரன்
INO)
விஜயன் .
1 .......
8 8 6 க
லமனோகரன்
மல்லிகை சி.குமார்
-ஜன்...
.92
- செந்தாரகை
.98
தனந்தமயில்
...105
படிவேலன்
.113
னம்பலம்.
.129 - 12 - 13
..135
தியானந்தன்
..141
150
xii
Page 17
22.
3.2
2
4.
மணர்ணும் மழையும்- வே. தன
ஒரு தாத்தாவும் - அம்மாவும் -
பன்னீர் வாசம் பரவுகிறது - ப
பெரிய தம்பியினர் புள்ளி ஆடு
உரமான கால்கள் - த கலாம5
இது என்ன பாவம்'- புலோலியூ சாணி ஏற. - நற்பிட்டிமுனை ப6
ஏணி - அருண் விஜயராணி.
மழைப் பஞ்ச(ம்)ாங்கம் - வடே
சைவப் பிள்ளை - அல் அஸ்ம;
மீறல்கள் - ஆ. இரத்தினவேலே
யுக புருஷர்கள் - எஸ்.எச்.நீஃமத்.
உள் மறைந்த உணர்வொன்று
- 8[[Tകേൺഖ്
விடிய நேரமிருக்கு- எம்.எம்.ெ
நம்பிக்கை- பன்னீரன். முகத்திரைகள் - மு.பவுதிர்.
மெல்ல இனிச் சாகும் - நெல்லை
உணர்மைக் காதல் என்பது.
- கெக்கிறாவ எ
வாமனம் - மாத்தளை சோமு .
சூன்யம் - தாட்சாயணி .
ஒரு கிராமம் அழுகிறது - எஸ்.
ஒானர்னங்கள் - செளமினி.
பாலசிங்கம் . 161
நாங்களும்
S S S S S S S S S S S SS S SS S SS S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS SS S SS S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS 67
0ருதார் ஏ.மஜீத் . 76
மலரண்பண் . SO
ეუწ' . 90
ர் க.சதாசிவம் . 99
ளில். 209
S S S S S SS S S S S S S S S S S S S S S SS S SS SS SS S SS S S S S S S S S S S SS S SS S SS S S S S S S S S S S SS S SS S SSSSS S S S S S S S S S S S S S S S 28
காவை வரதராஜன்.227
П50) ................................................. 252
SSSSS SSS S SSSSSSSSSSSSSSSSS SSSS SS SSSSSSSS SSS S SSSS SSSSS S S SSSSS S SSS SSS SSSSSSS SSSS SS SSSSS SSS SSSS SSS SSS SSS SSSS SS SS SSSS 26
சிவப்பிரகாசம் . 268
5ளஷத்.275
SS S SS S S S S S S S S S S SSS S SSS S S S S S S S S SS S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS SS SS S SS S SS S S S S S S S S SS SS SSS 282
S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS S SS S SS S S S S S S S S S S 29
t) க.பேரண் . 2.95
D3) DIT60)T ....................................... 2.99
- - - - - - - - - - - - -... .310
S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS S S S S S S S S 3. 8
முத்துமீரான் . 326
S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S SS 3.32
Page 18
យល់
மெ
மலவைகப்பந்துல
5.
1. எழுதப்படாத கவிதைக்கு வரையப்
டொமினிக் ஜீவாவின் வாழ்க்கை வரல
தகவல்கள். தகவல்களில் நம்பகத்தன்மை பேணப்
2.
எழுதப்பட்ட அத்தியாயங்கள் ~ (8 3.
அநூபவ முத்திரைகள் ~ டொமினிக் 4. கார்ட்டூன் ஓவிய உலகில் நான் -
மண்ணின் மலர்கள் ~ ( (யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக் கழக 13 மா 6. நானும் எனது நாவல்களும் - செங் 7. கிழக்கிலங்கைக் கிராமியம் ~ ரமீஸ் 8. முப்பெரும் தலைநகரங்களில் 30 ந (- டொமினிக் ஜீவா 9. முனியப்ப தாசன் கதைகள் - முனி 10. மனசின் பிடிக்குள் (ஹைக்கூ) ~ பா 11. இப்படியும் ஒருவன் - மா. பாலசிங் 12. அட்டைப் படங்கள்
(மல்லிகை அட்டையை அலங்கரி, 13. சேலை - முல்லையூரான் 14 மல்லிகைச் சிறுகதைகள் ~ செங்ல
(30 எழுத்தாளர்களின் சிறுகதைகளி 15. நிலக்கிளி - பாலமனோகரன் 16. நெஞ்சில் நிறைந்திருக்கும் சில இதழ் 17. கூடில்லா நத்தைகளும் ஓடில்லா 2
- - (சிறுகதைத் தொகுதி) 18. தரை மீன்கள் - சிறுகதைத் தொகு, 19. நாம் பயணித்த புகைவண்டி ~ (சிற 20. மல்லிகைச் சிறுகதைகள் (இரண்டா
தொகுப்பு - செங்கை ஆழியான்
இசைப் பந்தல் சமீபத்தில் பளியிட்டுள்ள நூல்கள்
படாத சித்திரம் சறு (இரண்டாம் பதிப்பு - புதிய அநங்வத் பட்டுள்ளது)
விலை: 250/= சிறுகதைத் தொகுதி) சாந்தன்
விலை: 140/= ஜீவாவின்
விலை: 180/= (இரண்டாம் பதிப்பு) சிரித்திரன் சுந்தர் விலை: 175/=
ணவ - மாணவியரது சிறுகதைகள்) விலை: 110/= கை ஆழியான்
விலை: 80/= அப்துல்லாஹ்
விலை: 100/= நாட்கள் ~ (பிரயாணக் கட்டுரை )
விலை: 110/= யப்பதாசன்
விலை: 150/= சலரஞ்சனி
விலை: 60/= கம்
விலை: 150/=
த்தவர்களின் தொகுப்பு)
விலை: 175/=
விலை: 150/= கை ஆழியான்
விலை: 275/= ன் தொகுப்பு) |
விலை: 140/= ஓகள் - தொகுப்பு: டொமினிக் ஜீவாவிலை: 150/= ஆமைகளும் - செங்கை ஆழியான்
விலை: 175/= தி - ச. முருகானந்தன்
விலை: 150/= வகதைத் தொகுதி): ப.ஆப்டீன் விலை: 150/=
ம் பாகம் ) தயாராகின்றது.
விலை: 350/=
xiv
Page 19
பாப்பாம பக ச
மை தி லியின் மடியில் கொண் டிருந்தது. நீண்ட நேர ம விறைத்துப்போய் விட்டன. குழந் மெது வாகக் கால்களை நீட்டின இளைஞனின் தலையில் கால் ப மடித்துக கொண்டாள்.
பூவற்கரைப் பிள்ளையார் கே சனங்கள்! ஒரு சிலரைத் தவிர ம. உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்கள். ( வேண்டும். தூக்கம் கண்களில் நின விரித்தாள். குழந்தையை மெதுவ சரி ந் து படுத் தா . குழ ந் ைத தூங்கிவிட்டாள்.
மைதிலி யின் தலைமாட்டில் சுற்றியிருந்த சூழ் நிலையின் பயங்க அறிந்திருந்தும் உடையார் வளவி கொண்டிருந்தாள். தூக்கமும் மற எல்லோரும் எப்பொழுதோ பைத்த
சரைஞாண் தாலி
100
- - ராஜ ஸ்ரீகாந்தன்
குழந்தை அமை தி யாக உறங்கிக் ாக மடித்து வைத்தி ருந்த கால்கள் தையின் தூக்கம் கலைந்து விடாமல் Tள். சற்றுத் தள்ளிப் படுத்திருந்த ட்டது. சரேலெனக் காலை மீண்டும்
பாயில் முன் வீதி முழுக்கச் சனங்கள், ற்றெல்லாரும் தாறுமாறாகப் படுத்து நேரம் நள்ளிரவைத் தாண்டியிருக்க =றந்தது. துவாயை மடித்து நிலத்தில் ரகத் தூக்கி வளர்த்தி விட்டுத் தானும் யை மார்போடு அணைத் த வாறு
ஆச்சி படுத்திருந்தாள். தம்மைச் ரங்களையெல்லாம் அணுப்பிசகாமல், ல் சிவகாமியாச்சி அயர்ந்து தூங்கிக் தியும் இல்லாதிருந்தால் மனி தர்கள்
யக்காரர்களாகியிருப்பார்கள்!
Page 20
கிழவித் தூக்கம் கலைந்த சிவ. பார்த்தாள். அவளுடைய வலது இளைஞனின் நெஞ்சில் போட கொண்டு அவளுடைய காலை தொலைவில் விட்டுவிட்டுச் சத்தா
சிவகாமியாச்சி சோம்பல் முறி
'பூவற்கரைப் பிள்ளையாரே! தான் நல்ல நித்திரை கொண்ட உன்னட்டைத் தந்திட்டு நிம்மதி! என்ரை சின்னப் பேத்தி, மைதிலி தலகணி, காலுக்கொலு தலகணி இ ரண்டாக்கிப் போடுவாள். உன் பாய்கூட இல்லாமல் கிடக்கிறாள் குடுத்து வைச்சவள். இந்த இடது வரியத் துக்கு முன்னாலயே உ இருந்தாப் போல பொசுக்கெண்டு பிள்ளையளுக்கெண்டு உழைச்சு 6 உழைக்கப் போறனெண்டு பிறகு
அந்த இளைஞன் எழுந்த கோ தி விட்டுக் கொண்டான். 6 சி வந்திருந்தன. பகல் முழுவது பதினையாயிரம் பேருக்குத் து6 வார்த்த திருப்பணியின் பயன். அ 'தண்ணீர்' நாவல் நினைவுத் திரை நிகழ்ச்சி தலைகீழாக நடக்கிறது மானுட நேயத்துடன்.
'என்னணை ஆச்சி உன்ரைட
இல்லையடா மோனை, கதைக்கிறன். ஒரு வாய் வெத்தின சுங்கான் குடிச்சாலும் நல்லது. '
'இங்கை சனங்கள் பசிக் கெ
மியாச்சி கண் விழித்து மைதிலியைப் கால் மல்லாந்து படுத்திருந்த அந்த பட்டிருந்தது. துடித்துப் பதைத்துக் இழுத்து அப்பால் வைத்தாள். தூரந் கள் கேட்டுக் கொண்டேயிருந்தன.
த்துக் கொண்டு எழுந்து அமர்ந்தாள்.
கன நாளைக்குப் பிறகு இண்டைக்குத் ன். எங்கடை எல்லாப் பாரத்தையும் பாக நித்திரை கொண்டன். வீட்டிலை நித்திரை கொள்ளேக்க தலைக்கொரு இல்லாட்டால் கத்திக் குளறி வீட்டையே ரை முத்தத்திலை, சுடு புழுதி யிலை என்ரை மேள், இவளைப் பெத்தவள் புயரைப் பார்க்கக் கூடாதெண்டு பத்து எரை தேர்த் திருவிழா வண்டைக்கு டு போயிட்டான் என்ரை மருமோன். வைச்சிட்டன். இப்ப பேரப்பொடிக்காக ம் சிங்கப்பூருக்கப் போயிட்டார்.'
மர்ந் தான். தலையை விர ல் களால் - பிரல்களெல்லாம் கண் றி த் தடித்துச் ம் ஆள் மாறி, ஆள் மாறி அங்கிருந்த மாக் கிணற்றில் தண்ணீர் இறைத்து உண்மையில் தட்டச்சுப் பிரதியில் படித்த -யில் படமாகியது. ஆனால், இங்கேயோ 1. வக்கிரங்கள் எதுவுமில்லாமல் தூய
ாட்டில் என்னவோ கதைக்கிறாய்.'
நான் இந்தப் பிள் ளை யாரோடை லக்குச் சோட்டையாக் கிடக்கு. ஒரு தம்
ாடுமையாலை பூவரசமிலையைக் கூட
2
Page 21
பிடுங்கித் தின்னுதுகள். நீயெண்ட
குடிக்கவும் நினைக்கிறாய்.'
குழந்தை மைதிலி யின் மார்பில் சிலிர்த் துக் கொண்டு கண் விழி கால்மாட்டில் இளைஞனும் எழுந்தி மின்னல் வேகத்தில் கைகள் உை கண்களை இறுக மூடிக் கொண்ட எழுந்தாள்.
'ஆச்சி, பொடிச் சிக்குச் சரி குடிக்கேல்லை...'
'அந்த இளைஞன் மெதுவாக கோயிலடிப் பக்கம் போயிட்டு வா சொல்லணை'.
""பார்) மைதிலியின் குனிந்த தலை , கூட வற்றி வரண்டு விட்டன.
"கொஞ்சம் இரு மோன. இது என்ரை மூத்த பேத் தி சுபாவின் அட்வான்ஸ் லெவல் எடுத்துப் . போவாங்கள் தாயைச் சாக்கா சாக்காட்டியிருக்கலாம்''.
'ஆச்சி! வாயைப் பொத்தணை.
11 -2)
அவன் தூக்கத்திலிருக்கும் மன கவனமாக நடந்து சென்றான். கே வயோ தி பர்களும் , ஓரி ரண் டு கிடந்தார்கள். தனது பேரக் குழந்ன நீல லக்டோஜன் பெட்டிகளில் ஒன் வீட்டின் பின்புறத்தில் இளைஞர்கள் கொண்டிருந்தார்கள். அந்த அடுப்பு எரிந்து கொண்டிருந்தது.
இளைஞர்களிடம் ஒரு கிண்
டால் வெத்திலை போடவும், சுங்கான்
ல் பால் குடிக்க எத்தனித்தது. உடலைச் இத் தாள். தலைமாட்டில் ஆச்சி யும், ருந்து கதைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். டகளைச் சரி செய் தன. சுடச்சத்துடன் டாள். குழந்தை அழ ஆரம்பித்தது.
யான பசி. ராத் தி ரிக் கூட பால்
எழுந்து கொண்டான். 'ஆச்சி நான் றன். குழந்தைக்குப் பாலைக் குடுக்கச்
நிமிரவில்லை. கண்ணீர்ச் சுரப்பிகள்
-மைதிலியின்ரை தமக்கையின்ரை, ரை குழந்தை. இவள் இப்ப தான் போட்டிருக்கிறாள். கோதாரி யிலை
ட் டின வங் கள். குழ ந்தையை யும்
' மைதிலி வெடித்துச் சீறினாள்.
ரித உடல்களினூடு பாதையமைத்து, மயிலம்மா வீட்டில் நோயாளிகளும், சொகுசுக் காரர்களும் அடைந்து தக்கென வாங்கி வைத்திருந்த கடும் றை அப்படியே எடுத்துக் கொடுத்தாள். ள் சிலர் கிடாரத்தில் சுடுநீர் எரித்துக் பில் இரவுபகலாக அணையாத தீபம்
ணத்தில் சுடு நீரையும், சிறி தளவு
3
Page 22
சீனியையும் வாங்கிக் கொண்டானர்
ஆச்சியிருந்த அரச மரத்தடிக்கு மீ
ைமதிலி அழுதுகொணர் டி கொடுத்துவிட்டு அவனுடைய ெ காலைப் போட்டுத் தூங்கியிருந்த
பசியாறிய களைப்பில் குழ சரியாக விடியவில்லை. சிவகாமி
ஆழ்ந்து விட்டாள்.
'நீங்கள் எப்பிடி இங்கை வந்தி
'இருபத்தாறாம் திகதி இ
குழந்தையையும் முன்னறையிலை படுத்திருந்தோம். இரவு 12.30 மண வந்தது. அத்தானி கொழும்பிலை ெ செய்கிறார். லி விலை வந்த வைச்சிருந்தார். சுபா அக்காவுக் தெரியாது. எதையும் நிதானமாக
சூட்டுச் சத்தம் கேட்டவுடனே கொண்டு பங்கருக்குள்ளை ஒடிப் கூப்பிட்டார். சுபா அக்கா ஆச்சிை பங்கருக்குள்ளே விட்டுப் போட்டு பிறகும் வீட்டுக்கை போய் சின்ன வந்தாள். அந்த றவலிங் பாய்க்கி சாமான்கள், மருந்துகள், சுடுதை
எல்லாத்தையும் எப்பவும் வைச்சிரு
‘எங்கடை நகை நட்டுகளை பண்ணி தகரப் பேணியொண்டின இடத்தை ஆழமாகத் தோணர்டி, எ தகரப் பேணியை அதுக்குள்ளை அதுக்கு மேலை அடுப்பை வைச்ச அரிணாக்கொடி இந்த மூண்டைய பொக்கற் ஒன்று தைச்சு, அதுக்குள்
சென்ற தடத்தில் மீளக் காலடி பதித்து,
শুষ্ঠা LIT 6্যা .
ருந்த குழந்தையை ஆச்சி யிடம் நஞ்சில் அவள் குழந்தையைப் போல கதையை ஆச்சி சொல்லியிருந்தாள்.
ந்தை மீண்டும் தூங்கியது. இன்னும் யாச்சி மீண்டும் கிழவித் தூக்கத்தில்
யள்? அவன் மைதிலியிடம் கேட்டான்.
D 6), 3 UT அக்கா வும் , அத் தானும் , பும், ஆச்சியும் நானும் சயிற்றறையிலும் ரிபோல ஒரு ஹெலி சுட்டுக்கொண்டே காம்பியூற்றர் அனலிஸிஸ்ராக வேலை வர். குழந்தையிலை உயிரையே குப் பயமெணி டால் என்னவெணர்டே
நிணர்டு யோசித்துத் தானி செய்வாள்.
ா அத்தானி குழந்தையையும் தூக்கிக் போய் சத்தம் போட்டு எங்களையும் யயும் என்னையும் இழுத்துக் கொண்டு அத்தானி மறிக்க, மறிக்கக் கேளாமல்
றவலிங் பாக்கைத் தூக்கிக் கொணர்டு 1லை குழந்தையினிரை சாப்பாட்டுச் ர்ணிப் போத்தில், சில உடுப்புக்கள்
நப்பாள்.
ஒரு பொலித்தினர் பாய்க்கிலை சீல் ல போட்டு, குசினிக்கை அடுப்பிருந்த ங்கள் மூண்டு பேருக்கும் முன்னாலை வைச்சுக் களிமணி போட்டு மூடினாள். ாள். குழந்தையினிரை சங்கிலி காப்பு, பும் மட்டும் வெள்ளை உட்பாவாடைப்
ளை வைச்சிருப்பாள்'.
Page 23
'சுபா அக்கா எப்பவும் வெள்ளை வெள்ளை பாவாடையே கட்டம்! அக்கானரை பாவாடையைத் த பங்கருக்கை வந்தாப் பிறகும் அ குடுக் கா மல் தானே வைச் சி பாய்க் கிலை யிருந் து ஒரு மெழு அதுக்கெண்டு தோண்டிய ஒரு பெ
'பங்கருக்கை காத்தே இல்லை. குளிச்சுப் போட்டு துடைக்கா ம ஆம்பிளையளுக்கு இப்படித்தான் பப்பாவுக்கு எப்பிடி வேலை செய்த
“கன நேரமா சத் தம் கேக் ே மூலையில் ஏதோ நெளிஞ்சது. பாம் குழந்தையோடை பாய் ந்தேறி வி பாம்பை அடிச்சு அதை ஒரு தடி வந்தாள்.'
'அத் தான் ஓடு போட் | போகவிடவில்லை. முன்னறைக் போட்டிருந்தது. எல்லாரும் ஹோ
'அடுத்த நாள் 27 - ந் திகதி வல்வெட்டித்துறைப் பக்கம் பொ போட்டுக் குண்டுகளைப் போட்( சனங்களெல்லாம் சாரி சாரியாக எந் போய்க் கொண்டிருந்தினம். ஆச்சி வீட்டை போயிட்டா. அக்கா குசி விறகு கொத்திக் கொண்டிருந்தார்
'அத்தான் ரண்டொரு நாள் லீ தட்டுவார். பழுதான சாமான்க ை வீட்டுக்குத் தேவையான சின்னச் சி ஊசியைக் கூட வாங்கி வந்து ை குழ ந்தையைத் தூக்கிக் கொண இதுகளுக்காகத் தான் லீவிலை வ
T உட்பாவாடைதான் கட்டுவாள். நான் மட்டன். ஆனால், இப்ப நான் சுபா என் கட்டியிருக்கி றன். சுபா அக்கா த்தான் குழந்தையை அவளட்டைக் ருந் தார். சுபா அக்கா ற வலி ங் ஓகு தி ரியை எடுத்துக் கொ ழுத் தி இந்துக்கை வைச்சாள்',
அத்தானுக்கு வேர்த்துக் கொட்டியது. ல் வந்தவரைப் போல இருந்தார். ர் வேர்க்குமோ? ஆனால் எங்கடை தாலும் இப்படி வேர்க்காது.'
கல்லை. பங்கருக்குள் ளை, வடக்கு பு! நான் வீரிட்டுக் கத்தினன். அத்தான் சீட்டுக்கை ஓடிவிட்டார். சுபா அக்கா பால் தூக்கிக் கொண்டு வெளியிலை
அறையளுக்கை எங் களைப் கும் ஹோலுக்கும் மட்டும் பிளேற் லுக்கை படுத்தம்'.
ஒன்பது மணி போலை எழும்பினம். ம்பர்கள் வட்டம் போட்டு - வட்டம் நிக் கொண்டிருந்தன. அந்தப் பக்கச் பகடை ஒழுங்கையாலை வதிரிப் பக்கம் 7 பலகாரம் வாங்க பொன்னியாத்தை னீக்கை. அத்தான் பின்பக்கத்திலை
• க (2)
”விலை வந்தாக் கூட வீட்டிலை தூசு ள எடுத்துப் போட்டுத் திருத்துவார். ன்னச் சாமான்கள்களைக் கூட தையல் வப்பார். இதொண்டும் செய்யாட்டில் டு வீட்டைச் சுத்தி உலாத்துவார். Tற வரோ' -
Page 24
'பத்து மணி யிருக்கும். பக்கத்திலையிருந்து ஹெலியொன கீழே ஒரு பென்னம் பெரிய மரக்கு சத்தம் போட்டு சுபா அக்காவைக் ஒடி வந்தாள். ஆமிக்காறருக்கு கொண்டு போறாங்களெண்டு சொ6 அத்தானி சத்தம் போட்டார்.
‘எங்கடை வீட்டுக்கு நேரை 6 யார் தூரத்திலை அந்தப் பெண்னம் கயித்தையோ - கம்பியையோ மரக்குத்தி நேரை கீழை விழேல்ை பதிந்து வந்தது. நானும் சுபா அக்க படுத்தம். அத்தான் கோடாரியைப் ஓடிவந்தார்.
குறி வச்சதுபோல எங்கடை வி ஒடு போட்ட பினர் பக்கம் நொருங்க அம் பிட்டுச் செத் துப் போனா எலும்புகளையுந்தானி கூட்டியள் முன்னறையில் தொட்டிலுக்கை சு அழுததை வாழ்க்கையிலை முதலு
கர்ைடேனர்.
எனக்கெனர் டால் சிர்ைனச் சில அழுகையும் வரும். சுபா அக்கா நல்ல வருசம் தானர். குழந்தைக்கு வய சகோதரங்கள் இல்லை. அத்தான் என்ரை நெஞ்சை வெடிக்க வைக் பார்த்துத் தான் நான் அழுதனர். கூட் போன உடம்பை பின் வள விை
சனங்களெல்லாம் உடனை கலைஞ்
சுபா அக்கா பிறகு அழே ல்லை. வைச்சுக் கொண்டு முன்னறையில் L
ஹெலிகள் குண்டு வீச்சு, வெடிச்
அப்பொழுது, பருத்துத் துறைப் ர்டு வந்துகொண்டிருந்தது. அதுக்குக் த்தி தொங்கிக் கொண்டிருந்தது. நான் கூப்பிட்டனர். சுபா அக்கா முத்தத்துக்கு அடுப்பெரிக்க ஹெலியிலை விறகு ன்னன். குழந்தையைத் தூக்கச் சொல்லி
வந்து கொண்டிருந்த ஹெலி ஒரு 500 பெரிய மரக் குத்தியைக் கட்டியிருந்த அறுத்து விட்டது. என்ன புதினம். }ல அம்பு மாதிரி முன்னாலை பாஞ்சு ாவும் குளறிக் கொண்டே நிலத்திலை போட்டிட்டுக் குழந்தையைத் தூக்க
s
ட்டுக்கு மேலை மரக்குத்தி விழுந்தது. கிப் போச்சு. அத்தானி அதுக்குள்ளை ர், வந்த சனங்கள் சதையையும் , ளினம். குழந்தை பிளாற் போட்ட கமாகப் படுத்திருந்தது. சுபா அக்கா
ம் கடைசியுமாக அணிடைக்குத்தான்
ன்ன விசயத்துக்குக் கூடக் கோபமும் வடிவு கலியாணம் செய்து ஒணர்டரை * ஆறு மாதம். எங்களுக்கு வேறை செத்ததை விட சுபா அக்கா அழுதது கும் போலை இருந்தது. அவளைப் டி அள்ளின அத்தானிரை - சிதைஞ்சு காவோலை போட்டுச் சுட்டினம்.
சு போட்டினம்.
நாங்கள் மூண்டு பேரும் குழந்தையை டுத்தம். பகல் முழுவதும் பொம்மர்கள், சத்தம். இர விலை கடலிலையிருந்து
6
Page 25
ஷெல்லடி எங்கடை வீட்டுக்கு மேல ஷெல்லுகள் சீறிக் கொண்டு போன
மற்ற நாள் 28 - ம் திகதி நே சனங்களெல்லாம் வதிரிப் பக்கL வந் திட்டாங்களாம். சத்தங்கள் ஒடுவமெண்டு சுபா அக்காவைக் கே இங்கை தான் இருக்கப் போறனர். சுவரில் சாய்ந்து கொண்டு குழந்ை
வடக்கு வேலியை வெட்டிக் கெ ஹோலுக்கை மூலையில் ஒடுங்கி இ இடுக்குக்கை படுத்துக் கொணர்டு பார்த்தனர். சுபா அக்கா அசையேல்ை பார்த்துக் கொண்டே நின்றான். மற இடியாத முனர் ன றையையும் ஆக அக்காவைப் பாத்துக் கொணர்டிருந் சின்ன வயசிலை அப்புவோடை சிங்களம் நல்லாத் தெரியும். அந்த அசையவில்லை. 'கண்ணிவெடியி சாகிறதுக்கு முதல் ரணர்டு நிமி புெ
6T6ISTOT LT 6ŐT.
'அவங்கள் போனாப்பிறகு உ தூரத்தை கிடந்த சுபா அக்கானர் எடுத்துக் கொண்டு, ஆச்சியையும் சு
'நீங்கள் ஆர், எப்பிடி இங்கை
‘என்ரை பேர் முருகவேள் விடி கிடக்கு வந்தாப் பிறகு சொல்லிற6
'முருகவேள் கோயில் மடத்துக் கடையைத் திறந்து உணவுப் பொ சமைத்துக் கொடுக்க, ஊர் இளைஞர் சேர்ந்த துடிப்பான இளைஞர் சில
போது சங்கக் கடை இர விரவாக உை
ாலை விடிய - விடிய வானம் போலை
Tது.
3த்துக் காலமை எங்கடை பக்கத்துச் ம் ஒடிக் கொணர்டிருந்தினம். கிட்ட காதைப் பிளந்தன. நாங்களும் ட்டனர். நடக்கிறது நடக்கட்டும். நான் நீ தேவையெனர் டால் ஓடென்றாள். தக்குப் பால் கொடுத்தாள்.
ாண்டு ரண்டு பேர் வந்தார்க்ள. ஆச்சி ருந்தா. நான் இடிஞ்சு போன பின்சுவர் காவோலையாலை மூடிக் கொண்டு ல. ஒருத்தனர் அவளையே வெறித்துப் bறவன் சுட்டுக் கொணர்டே போனான். * சியையும் பார் துப் போட்டு, சுபா தவனை வரச் சொனர்னான். நாங்கள் பெலியத்தையிலை இருந்தநாங்கள். நோஞ்சானி நின்ைட இடத்தை விட்டு லையோ, துவக்கு வெடியிலையோ ம் அனுபவிச்சுப் போட்டு வாறனர்
யிரோடையிருந்த குழந்தையையும், ரை வெள்ளைப் பாவாடையையும்
டட்டிக் கொண்டு இங்கை வந்திட்டனர்.
வந்தியள்?
ஞசு போச்சு, எனக்குக் கொஞ்ச வேலை
沂。”
குப் போனான். வதிரி வடக்கு சங்கக் ருட்களைக் கொணர்டு வந்து உணவு களும், கோயிற் சபையினரும், வந்து 0ரும், ஆலோசித்துக் கொணர்டிருந்த டைத்துத் திருடப் பட்ட செய்தி வந்தது.
Page 26
'திருடப் பட்ட பொருட்கள் நிச்சய முடியாது. இவற்றை நாங்கள் எடு இளைஞர்கள்.
அந்தச் சிறிய கிராமத்தில் ( இரட்டைத் துலாக் கிணற்ற டி பதினையாயிரத்திற்கும் அதிகமாே
சில மணி நேரத்தில் அரி என்பவற்றுடன் சைக்கிள் டயர்கள் மடத்திற்குக் கொண்டு வந்து சேர்க்
முருகவேளும் வேறு சில இன ஆலோசித்துக் கொணர்டிருந்தார்கள் கூடம் கூட இல்லை. கோயிலைச் சுற் மணிர்வெட்டிகள், கொணர்டு வரப்பட
வாளியாக அள்ளித் தூரத்தே கிடந
குண்டுவீச்சு விமானங்கள் மீ அவ்ரோ விமானத்திலிருந்து பீப் வடமராட்சியி ல 48 மணித் தி மக்கள் யாவரும் சில குறித்த கோயில் மூலம், ஹெலி யிலிருந்தும் வீசி அறிவிக்கப் பட்டது. இந்தக் கடைசி சங்க ஊழியர்கள் உயிரையும் து
பொருட்களை விநியோகிப்பதில் (
ஒரு வட்டம் போட்ட அவ்ரே நோக்கிப் பறந்தவாறு பீப்பா அல் வாயில் வாத்தியார் வீடும், ஹெலியொன்று கோயிலைச் சுற் கொணர்டிருந்தது. சனங்களெல்லாப்
'பிள்ளையாரே எங்களைக் கா
'பிள்ளையாரே இந்தச் சனங்க
'அரோகரா, பிள்ளையாருக்கு
மாக ஊருக்கு வெளியே போயிருக்க த்து வருகிறோம்' என்றார்கள் சில
மேற்கே திக்கம் வீதிக்கும், கிழக்கே ஒழுங் கைக் குமிடையில் சுமார் னார் கூடியிருந்தார்கள்.
சி மூட்டைகள், சினி மூட்டைக் , ா, கயிற்று முடிச்சுகள் கூட கோயில்
5கப் பட்டன.
}ளஞர்களும் புதியதொரு பணிபற்றி . இவ்வளவு சனத்திற்கும் ஒரு மலசல றியுள்ள பகுதிகளிலிருந்து வாளிகள், ட்டன. அவர்கள் மலங்களை வாளி -
குகள் வெட்டிப் புதைத்தார்கள்.
"ண்டும் குண்டுகளைப் பொழிந்தன. பா எரிகுண்டுகள்' போடப் பட்டன. பால ஊரடங்குச் சட்டமெனர் றும் , ல்களில் கூடியிருக்குமாறும் வானொலி ய துணர் டுப் பிரசுரங்கள் மூலமும் நிமிடத்திலும், இப்பகுதிக் கூட்டுறவுச் துச் சமாக மதித்து அத்தியாவசியப்
முனைப்பாக ஈடுபட்டிருந்தார்கள்.
ா விமானம் வடக்கிலிருந்து தெற்கு எரிகுணர் டொனர் றைப் போட்டது. அயற்பகுதியும் தீப்பற்றி எரிந்தன. றிச் சுற்றி மிகத் தாழ்வாகப் பறந்து
பதறித் துடித்தார்கள்.
ப்பாற்று'
ளைக் காப்பாற்று'
அரோகரா நாஸ்திகம் பேசியவர்கள்
Page 27
கூட மரணதேவன் வானத்தில் வட்ட நிலையில் கடவுளை வேணர் டிய ஒலமிட்டார்கள். வெள்ளைத் துண
வானத்தை நோக்கி அசைக்கப் பட்
சிவகாமி யாச்சி அந்தச் ச முருகவேளைத் தேடிப் பிடித்து குழந்தைக்கு மூச்சுப் பேச்சில்லை. இ சில்லிட்டது.
மைதி லி அழுதுகொணர் டிரு கூட்டியாருங்கோ. என்ர குழந்தைக்
கூட்டியாருங்கோ.
முருகவேள் குனிந்தமர்ந்து குழ பார்த்தானர். பினர்னர் அதனர் வா
பார்த்தான்.
'குழந்தைக்கு ஏதோ செய்யிது ஒடிப்போய் ஆரையாவது கூட்டியாரு
தள்ளிவிட்டாள்.
அவனர் எழுந்து ர ட்டைத் து “டாக்குத்தர் வீட்டுக்கு ஓடினான். அ1 மரத்தின் கீழ் பங்கருக்குள் யாரோ ஒ கொண்டிருந்தார். ஓர் ஆண் குழந்தை எனர் று பெயரிடும்படி யாரோ ஒரு
கூறினார்.
முருகவேள் சேலைனர் போத்தி குழந்தையின் இடது புறங்கையில் ஊசியைச் செலுத்தினான். கூட்டுக் கரைத்த ஆலமிலையொன்றினால் பைக்கற்றுகளை சிவகாமியாச்சி அ கரைத்தாள். மைதிலியினர் மடியொ கொள்வதற்கு உடையெதுவும் இல்:
குழந்தை கணர்னைத் திறந்தது
டமிட்டபோது அனாதரவான கையறு சனங்களுடனர் சேர்ந்து வான திர ரிகளும், வெள்ளைச் சால்வைகளும்
_ബT.
ன நெரிசலி டையே எப்படியோ 号打乐 மரத்தடிக்குக் கூட்டிவந்தாள்.
|டைவிடாத வயிற்றுப் போக்கு உடல்
ந்தா ளர். 'ஆராவது டொக்டரைக் கு ஏதோ செய்யிது, உடனே போய்க்
ந்தையின் இமைகளை மேலுயர்த்திப் யைத் திறந்து நாக்கைத் தடவி ப்
நீங்கள் சும்மா இருக்கிறியள். 3) L66)6(ST
ங்கோ' என்று நெஞ்சிற் கைவைத்துத்
லாக் கிணற்றடிக்கு அருகிலுள்ள ங்கும் சனங்கள். டாக்குத்தர் தென்னை ஒரு பெண்ணுக்குப் பிரசவம் பார்த்துக் த பிறந்தது. குழந்தைக்கு பங்கர தாளல் நவர் பொருத்தமான ஆலோசனை
லை அலம்பல் வேலியில் கட்டினானர்.
நரம்பொன்றைத் தேடி லாவகமாக குளிசையொன்றைத் திறந்து நீரிற் குழந்தைக்குப் பருக்கினான். ஜிவனி வனிடம் வாங்கி, அவன் கூறியபடி ங்கும் குழந்தையின் மலம் மாற்றிக்
Ծ) 6Ն).
J.
Page 28
சிவகாமி யாச்சி தான் உடுத் முழமளவில் கிழித்து மைதிலியிடப் தோய் ந்த மைதிலியின் ஆடைகள் அருகிலிருந்த அலம்பல் வேலியில் வேலைகளுக்குப் போய்விட்டான்.
குழந்தை சிரித்து விளையாடிக் யாரென்றறி ந்து கொள்ளும் ஆர்வத் கொ ள் ள முடிய வில்லை. மை தெரியுமாவென்று ஆச்சி கேட்டாள்.
'உவன் நவிண்டில் பொடியன் போனாள். அண்டு முதற் கொள் ஆளாக்கி யிருக்கி றான். முந் த நா : தொழில் செய்து கொண்டிருக்கேக் சுட்டுப் போட்டான். பனையிலிருந்து விழுந்து செத்துப் போனான். உவ போட்டு பெரியாஸ்பத்திரியில் இ
மைதிலி அதிர்ந்து போனாள். ' 28 - 05 - 1987 - ம் திகதி தான் செத்திருக்கி றார்' என்றாள்.
'முத்துமாரி அம்மன் கோயிலில ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் கூடியிரு போன தாகத் தகவல் வந்தது. அல் தலைமுறையினர் ஒன் றாக இறந் வண்டிலில் ஏற்றிக் கொண்டு போ எளிய சாதியள் கோயிலுக்க போன தான் உப்பிடி நடந்திருக்கு, உ பொறுக்கமாட்டா.' மீசைக்காரன் செ அவருடைய முகத்தில் வீசினாள் € முப்ப தாந் திகதி அதிகாலை திடீ சன ங்கள் மீண்டும் அல்லோல 4 வந்திட்டாங்கள்' பதினையாயிரம் இலைகளின் சலசலப்புகள் மட்டும் !
திருந்த நூற் சேலையில் நான்கு ம் கொடுத்தாள். குழந்தையின் மலம் ளைக் கழுவி வந்து அர சமர த் தின் விரித்து விட்டு முருகவேள் தனது
கொண்டிருந்தது. அந்த இளைஞனை கதைச் சிவகாமியாச்சியால் அடக்கிக் தி லி யாலும் தான். அவனை த்
- தாய் பிறந்த வீட்டுக்கை செத்துப் ண்டு தேப்பன், இவனை வளத் து ர் காலமை தேப்பன் பனை யிலை கை கீழை வந்தவங்களிலை ஒருதன் து அவன் மனிசன் அணிலைப் போல ன், மெடிக்கல் கொலிச்சிலை படிச்சுப் ன்ரேண்ஷப்' செய்யிறான்.'
(170) சுபா அக்கா செத்தண்டு தான் - அதே - முருகவேளின் ரை தேப் பனும்
ஒல செல்விழுந்ததாம்.' அக்கோயிலும் ந்தனர். நூறு பேருக்கு மேல் செத்துப் வாயில் ஒரு குடும்பத்தின் மூன்று துவிட்டனர். சதைக்குவியல்களை -ய் காவோலை போட்டு எரித்தனர். து அம்மனுக்கு பொறுக்கேல்ல, அது ந் தச் சேட்டையள அம் மாளாத்தை எல்லி வாய்மூடமுன் சுடுநீரை எடுத்து மைதிலி. அவன் வீரிட்டலறினான். ரென சுற்றி வர சூட்டுச் சத்தங்கள், கல் லோகப் பட்டனர். 'இங்கையும் மக்கள் கூடியிருந்த இடத்தில் மர கேட்டன.
- 10
Page 29
'நவத்தண்ட...... நவத்தண்ட..... சூட்டுச் சத்தங்கள் நின்றன.
முதியவர்கள் எழுந்து சென்று
'ப தினைந்து வய தி ற் கும் ( இளைஞர்களைத் தாம் அழைத்துச் அறிவுரைகள் கூறியபின் திருப்பி பெற்றோர்கள் தாமாகவே முன் : ஒப்படைத்தார்கள். பூவற்கரையிலிரு வீட்டிற்கு முன்னாற் செல்லும் வீதி
- மைதிலி நிலைமையை ஊகித்து சென்று கொண்டிருந்த சீருடைக்க குழ ந்தையின் தந்தையை - - போட்டிருப்பவரை விட்டுவிடுங்க கெஞ்சினாள்.
*உன து கண வரா? எ ங் கே காணவில்லையே?' என்றான்.
''இதோ இங்கேயிருக்கிறது' எ பாவாடைப் பொக்கற்றிலிருந்த கொடியை எடுத்துக் காட்டினாள்.
தன து குழ ந்தையையும் , ம 'குழந்தையை மைதிலி யிடம் வார்
முருகவேளிடம் கொடுத்தான்'.
சீருடைக் காரர்கள் 745 இளை
-... நவத்தண்ட...' உரத்த உத்தர வுகள்,
பேசினார்கள்.
முப்பது வய தி ற் கும் இடைப் பட்ட சென்று ஓரிடத்தில் கூட்டம் வைத்து அனுப்புவதாகக் கூறினார்கள். பல வந்து பிள்ளைகளை அவர்களிடம் ந்து மட்டும் 746 இளைஞர்கள் அதிபர் வழியே கூட்டிச் செல்லப்பட்டார்கள்.
தறிந்து பதைபதைத்தாள். முருகவேள் பரரிடம் குழந்தையைக் காட்டி, 'இக் அதோ அந்த மண் நிற ரி சேட் ள்' என்று சுத்தமான சிங்களத்தில்
உன து கழுத் தில் தாலியைக்
என்று சுபா அக்காவின் வெள்ளைப் குழ ந்தையின் தடித்த அரைஞாண
னை வியையும் நினைத்து அவன் ங்கி வாஞ்சையுடன் கொஞ்சி விட்டு
ஞர்களைக் கூட்டிச் சென்றார்கள்.
இதழ் - 226 ஜனவரி - 1990
Page 30
ஐந்து வருடங்களுக்கு முன் : நெடுஞ்சாலை மத்தியில் அ அவற்றிலே கட்டப்பட்ட ஒலி பெருக். கர்ண கடூரமாய் அவை பரப்பிக் 6 பொருட்படுத்தாது மனி தர்கள் குழ வாகனப் போக்குவரத்து விதிகளை ஏனைய வாகனங்களும் கண் மூ புதிருமாகப் பறந்தன. அவ்வாகன மிகவும் பார மான 'சூட் கே.ை நெடுஞ்சாலையைக் கடந்து திருவன பிரவேசித்தேன்.
முதல் நாள் மாலை நான் கே வி மான நிலையத் தில் யாரோ ? பாகத்தைச் சிறி து கிழித் திருந்த பகுதிக்குப் பொதிகளைக் கொண்டு எனது பொதியின் அடித் தளத்தை கடத்தல் பொருளையோ, வேறு ஏ
கருணையின் விலை என்ன?
- கே.எஸ். சிவகுமாரன்
ஒரு ஞாயிறு காலை. பங் கா ங்கே நடப் பட்ட கம்பங்கள் . கிகள் பலவிதமான இசையொலிகளை கொண்டிருந்தன. இதனையெல்லாம் மாம் வீதி முழுவதுமே நடமாடியது. - அனுசரிக்காது 'ட்ரைஷே ா'க்களும், டித் தனமாக அவ் வீதி யில் எதிரும் எங்களில் மோ தித் தொலைக்காமல் ச'க் கையில் தூக்கிக் கொண் டு சந்தபுரம் 'ரெயில்வே ஸ்ரேசனுக்குள்
ரளத் தலை நகரை வந்தடைந்தேன். என து பெரிய 'சூட்கேசின்' அடிப் சர்கள். வி மானத்திலிருந்து சுங்கப் வெரும் பொழுதே யாரோ கத்தியால் தக் கிழித்திருக்க வேண்டும். கள்ளக் தாவது பொருளையோ கண்டுபிடிக்க
12
Page 31
அல்லது தாமே எடுத்துக் கொள்வத வேண்டும். ஆயினும் அவர் நம்பி அவ்விதமான பொருள் எதனையு உடுப்புப் பெட்டியை நான் கை நாட்டின் பல பாகங்களில் என் மூன் தேவைப்படலாம் என்று கருதி '6 அடுக்கி வைத்திருந்தாள் என் மனை
எனவே, கிழிக்கப் பட்ட பலமி கஷ டப் பட்டு 'பிளாட்போ' முக்குள் ஸ்டேசனையொட்டி அல்லாமல் அ வேண்டிய ரயில் நின்று கொண்டி நாட்டிலுள்ள நாகர் கோவிலுக்கு ந நான் அடுத்த 'லைனுக்குச் செல்ே கிடையாது.
ரயில் நிறுத்தப் பட்டிராத வெ பாதையைக் கடந்து, சம ரேகை பட்டிருந்த வண்டியிலே மேல் மூ வண்டி திருநெல்வேலி புறப்படல் கேரள எல்லையிலே செல்லும் வழி
வண்டியோ மூன்று நான்கு ரயி வகுப்பு, இரண்டாம் வகுப்பு என்று, . முழுவதும் பாடசாலைப் பிள்ை இடையேயிருந்த வெற்றிடமொன விரக்தியுடன் நின்று கொண்டிருந் அப்பிள் ளைகளின் கவின் மன இனி மை யாகத் தான் இரு ந் தன போய்ச்சேர்ந்த நேரந் தொடக்கம் நான் அசதியாகவும் சுவாரஸ்யமற்.
'ட்ரெயின்' மெல்ல நகரத் தொ ஆரம்பித்தேன். திராவிடச் சிறார் ஒருவர் அமர்ந்திருப்பதை அவதான எனது தர்மசங்கட நிலையைக் கண்
ற்காக யாரோ இதனைச் செய்திருக்க க்கை வீண் போய் விட்டது. நான் ம் கொண்டு செல்லவில்லை. எனது யாடு வைத் திருக்கவில்லை. பார த று வாரச் சுற்றுப் பயணத்தின் போது n) ட்கேஸ்' நிறைய உடுப்புக்களை எவி.
ழந்த கைபிடி கொண்ட பெட்டியுடன் i பிரவேசித்தேன். என்ன தலைவி தி! டுத்த 'ரயில்' பாதையில் நான் செல்ல ருந்தது. அடுத்த மாநிலமான தமிழ் நான் போகவேண்டியிருந்தது. எப்படி வன்? படிக்கட்டுகளோ மேம்பாலமே
ற்று 'லைனில்' பெட்டியுடன் இறங்கி, யாய் இருந்த 'லைனில்' நிறுத் தப் ச்சு வாங்கச் சுமையுடன் ஏறினேன். பிருந்தது. நான் போகவிருந்த இடம்
யில் இருந்தது. - ல் பெட்டிகளைக் கொண்டது. முதலாம் அப்படியொன்றும் கிடையாது. வண்டி ௗகள். கஷ டப் பட்டுப் பெட்டிகள் சறி லே 'சூட்கேசை' வைத்து விட்டு தேன். அதிகாலை 6.00 மணியளவில் - லயாளக் குழவி மொழியொலிகள் - ஆயி னும் கொ ழும்பிலிருந்து பிரயாணக் களைப்பு மிகுதியினால் றும் இருந்தேன்.
டங்கியது. பயணிகளை நோட்டமிட மத்தியிலே வசதியாக வட இந்தியர் சித்தேன். எனது கண்கள் சந்தித்தன. டு தெம்பு அளிக்கும் வகையில் அவர்
13
Page 32
புனர் ன கை புரிந்தா " நானர் ஆ கொண்டேன். அCத்த டிஸ்டடேஷ ன என்ன நிவாரணம்! எல்லாப் பிள் எ ஆட்டுக் குட்டிகளைப் போலவே
நிமிடத்திலே நான் நின்றிருந்த ெ காலியாகியது. நட்புறவை நாடுL தவிர வேறு எவருமிலர். நான் ஆ எனக்கருகே சூட்கேசை இழுத்தே
விட்டது.
கடவுளே! சூட்கேசைத் தலை செல்ல வேண்டும் என்று பயந்தே வேண்டும். இந்த அந்நிய நாட்டிே கைபிடியைத் தேடிப் போடாவிட்
(S 6163 of Glf.
எனது சக பிரயாணி உற்சாக நீங்கள் இறங்கும் பொழுது சரிச் நீங்கள் எங்கே செல்கிறீர்கள்? இந்திய உச்சரிப்புடன் அவர் என் அல்லண் என்பதை அவர் ஊகித்தி சேர்ந்தவனர் என்றும், இப்பொழுது ஒரு நண்பரின் இல்லத்தில் தங்கிச் கூறினேன்.
நானர் கூட இந்தப் பகுதி போகிறேனர். உங்களுக்குத் தெரி கவருமிடம் என்றார வர்.
'நீங்கள் எங்கிருந்து வருகிறீ
நான் டெல்லியில் இருக்கிறே அட்டையைத் தந்தார் அவர் இந்: பகுதியிலே வர்த்தக - நிறுவனமெ
பரஸ்பரம் இருவரும் ஒத்த
உரையாடினோம் எங்கள் உ
9 60) ) மனதுடனர் e|g, ഞ ഞT ஏற் றுக் ரில் ரயில் வந்து நின்றது. அடேயப்பா! ளைகளுமே குன்றிலிருந்து கீழிறங்கும் சட்சட்டெனக் கீழே குதித்தனர். ஒரு காம்பார்ட்மென்'டின் முழுப் பகுதியுமே ம் அந்த அந்நியனையும் என்னையும் அவருக்கருகே அமர்ந்து கொண்டேன். தனர். என்ன இழவு! கைப்பிடி கழனிறே
யில் வைத்துத்தானி இனி எடுத்துச் விட்டேனர். ஆம். அப்படித்தானி செய்ய ல எங்கிருந்தோ உடனடியாக மாற்றக் டால் தலையில் சுமந்துதானர் செல்ல
கப் படுத்தினார். கவலைப்படாதீர்கள், கட்டி விடலாம். சொன்னாற் போல,
துப்பரவான ஆங்கிலத்திலே சிறிது னைக் கேட்டார். நான் ஓர் இந்தியன் ருக்க வேண்டும். நான் இலங்கையைச் முதற் தடவையாக, நாகர் கோவிலில் செல்ல இருக்கிறேனர் என்றும் அவரிடம்
க்குப் புதிசு. கணினியா குமாரிக்குப் சிந்திருக்கும் உல்லாசப் பயணிகளைக்
ர்கள்? என்று வினவினேன்.
ண் என்று கூறித் தனது இன்னாரென்ற தியத் தலை நகரிலே நாகரீகமிக்க ஒரு ான்றின் நிறைவேற்று அதிகாரி அவர்.
ஈடுபாடுள்ள பல விஷயங்கள் பற்றி
ரையாடல் மிகவும் சுவாரஸ்யமாக
l4
Page 33
இருந்ததனால், ரயில் ஒரு தரிப்பு கவனிக்கத் தவறி விட்டோம். யன்ன என்ற பெயர்ப் பலகையைக் கன
நினைத்துக் கொண்டேனர்.
"ட்ரெயினில் இருந்து துரிதமா யன்னலூடாகக் கீழேயிறக்க உதவின பிரியா விடை பெற்றுக் கொண்டோ
ஐயோ, தெய்வமே! அது 'ந வெறுமனே ஒரு தரிப்பிடம் உணர்டை தூரத்தில் இருப்பதாக அத்தரிப்பு நி
ஒருவர் கூறினார். அவர் பிரயாணச்
இப்ப நான் எணர்ன செய்வது கைப்பிடியற்ற கிழிந்த சூட்கேசுடன் என்று திகைத்துப்போய் நின்றேனர் கொண்டேனர். இப்படியானதொரு நி என்று தெரியாமல் ஸ்தம்பித்துப் டே
டிக்கட் விற்பனை சாவடியிலிருந தானர் கையில் வைத்திருந்த சஞ்சி இருந்தார். என்னைக் காணவே அவ இருந்தது அவர் செயல். என்னுடனர்
ஏதாவது செய்யவேண்டும் எனி பார்த்தேனர். அப்பொழுதுதானர் அ மற்றுமொரு உயிரும் அங்கு நின்றை ஊத்தை உடுப்புடனர், பணிவான மு நினர்றான். ஒருவேளை பிரயாணி
கொணர் டேனர். எனவே அவனிடம் உ
பணி வாகக் காணப் பட்டாலு காணப்படவில்லை. அவனிடத்தே உ அவதானித்தேனர். கணிகள் சந்திப்பை எங்கள் கணிகள் சந்தித்த போது, பிரக
சமிக்ஞை காட்டுவதை நான் அவதா
நிலையத்தில் வந்து நின்றதை நாம் லூடே பார்த்தபோது, நாகர்கோவில்
ர் டேனர். இதுதானர் இடம்' என்று
க இறங்கினேன் நண்பர் சூட்கேசை ார். ரயில் மெல்லப் புறப்பட நாங்கள்
LĎ.
ாகர்கோ வில் ஸ்டேசனே' அல்ல. மயிலே ரயில் நிலையம் மூன்று மைல் 1லையத்தில் காணப்பட்ட இருவரில்
சீட்டு வழங்குபவர்.
? இந்த ரயில் பாதை நெடுகிலும், நானர் எப்படிச் செல்லப் போகிறேன். எண் மீது நானே பரிதாபப் பட்டுக் லைமையிலே எண்னத்தைச் செய்வது
பாய் நின்றேனர்.
ந்தவர் எதிலும் அக்கறை செலுத்தாது, கையிலேயே கணினுங் கருத்துமாக பருக்கு வெறுப்பாக இருந்தது போல
அவர் பேச விரும்பவில்லை.
றெண்ணி மீண்டும் சுற்று முற்றும் வதானித்தேனர், எங்களிருவருடனர் த. தலையைச் சற்றே தாழ்த்தியவாறு, மறையிலே ஒரு கிராமவாசி அங்கு பாக இருக்கலாம்' என நினைத்துக் தவியை நாடத் தயங்கினேன்.
ம் ஒரு கூலி யாளர் போல அவர்ை ள்ளார்ந்த திடகாத்திரம் இருப்பதை )த அவனர் தவிர்த்துக் கொணர்டாலும் ாசிக்கும் அவன் கணிகளில் கருணைச்
னித்தேனர்.
Page 34
நான் முறுவலித்தேன். அதைே விரிய அவனர் புனர் ன கை செய் தோற்றத்தை விடத் துரித மாற் எனினருகே அவனர் வந்தான். என
கேட்டான்.
இலங்கைத் தமிழுக்கேயுரிய ே அவனுக்கு விளக்கினேன். எனது ே பட்டிருக்க வேணர் டும் என நிை
யாழ்ப்பான மா?’ என்று கேட்டானர்
ஒனர் றுமே பேசாது, அத்தப் தலைமேலே வைத்துக் கொண்டா
போடலாம்' என்று கூறிக் கொணர்ே
நான் மெளனமாக இவனைப் பு செல்லும் ஒடுங்கிய பாதையூடாக நடந்து கொணர் டு போகும் டே பட்டனத்துக்குப் (3 UT. U orů ஒன்ை
தெரிவித்தான்.
கவடி டப்படும் ஒருவனுக்கு உத எடுத்துக் கொள்ள வேணர் டும். எ வாசிகளிடையே தான் இந்த உதவு அர்ைபு எனது அந்தர நிலையை உதவியைச் செய்வதனால் அவன மேற்கொள விருந்த பயணத்தை அவனிடம் கேட்டேனர்.
இல்ல சார் நாம அடுத்த வணி பரவாயில்லை, இது என்னா சார்?
பதினைந்து நிமிஷ துரித நடை அடைந்து óL@Lü。 நாமும் அா வந்தது. நாகர் கோயில் பட்டணத்து
பஸ் வர்ை டியில் ஏறு முனர், உதவிக்காக இரண்டு ரூபாய் நோட்
யே அவர்ை எதிர்பார்த்தது போல முகம் 玩T5寸。 இது அவனுடைய ஆரம்பத் றமடைந்த தோற்றமாகும். மெல்ல
ர்னா சார், எங்கே போகனும் எனக்
பச்சு மொழியிலே நான் விஷயத்தை பச்சோசை அவனுக்கு வித்தியாசமாகப் னக்கிறேனர். உடனே அவனர், 'சார்
'அப்படித்தான்' என்றேனர்.
பெரிய பாரத்தைத் தூக்கித் தர்ை னர். வாங்க சார், நாம பஸ்ஸிலேயே
ட அவனர் நகரத் தொடங்கினான்.
விண் தொடர்ந்தேன். பிரதான வீதிக்குச் அவனர் நடக்கத் தொடங்கினா னர். ாதே பிரதான வீதி வந்ததும் , >றப் பிடித்து விடலாம் என்று அவனர்
3வும் உள்ளார்ந்த பண்பாகவே நாம் ளிமையான கரடு முரடான கிராம ம் பணர்பு காணப்படும். அவனிடத்தே நீக்க உதவிற்று. எனக்காக இந்த Tது நேரத்தை விரயமாக்கி, அவனர் நானர் தடைசெய்கிறேனா எனர் று
டியில, அடுத்த ஊருக்குப் போகணும். இந்தா ரோடு வந்திருச்சு.
டயின் பின்னர் பிரதான வீதியை நாம் ங்கு செல்ல பஸ்ஸ" ஒன்றும் அங்கு க்குச் செல்ல வேண்டிய பஸ்தானி அது.
நானர் கேட்காமல் அவனர் செய்த
டை அவனிடம் கொடுத்தேனர். அவனர்
16
Page 35
முகம் சிவப்பாயிற்று. 'வாணாமுங்க, உதவ வேண்டாமா?' என அவன் சற்று
பஸ்ஸும் நகரத் தொடங்கியது 'வணக்கம்' என்று மரியாதை செg செய்வதறியாது விழித்தேன். அவன் செய்தான்.
மனிதப் பிறவி ஒன்று, இன்னெ உதவிக்காகச் சன்மானம் கொடுக்க செய் யப் படுவதாகக் கருதினா உணர்ந்தேன். இந்த நிகழ்ச்சியை நீ எனக்குள் அழுது இருக்கிறது. அர தொட்டுச் சென்றது.
--
ஏன்னா இது, மனுஷ னுக்கு மனுசன் வ உரத்த குரலில் கூறிக்கொண்டான். 1. எனது இரு கரங்களையும் கூப்பி பத்துவதைத் தவிர வேறு ஒன்றும் வம் பதிலாகக் கரங்கூப்பி வணக்கம்
னாரு மனிதப் பிறவிக்காகச் செய்த கப் படுவதை, அவன் அவமானஞ் ன் என் பதைச் சடு தி யாக நான் னைத்து என் இதயம் நீண்டகாலம் ந்நிகழ்ச்சியின் தாக்கம் என்னைத்
- இதழ் - 211
17
Page 36
Lஞ்சுப் பொதியொன்று க நளினம். காரினர் மிதப்பு பினர் கரத்தில் அநாயாசமாகப் படரவி கார் நிற்க - யாரோ ஒடி வந்து கத - புடை சூழ்ந்து ஆயிரம் கு சலுகைக்காய், கடைக்கணி வீச்சு
“கொக்குகள் ஜே! கைதட்டல் வ திடுக்கிட்ட விழிப்பில் - சித
மட்டிக் கடதாசியில், தனி கையே
*C3 g’
‘என்ன தூக்கத்தில ஏதோ ெ
"அழகான ஒரு சொப்பனம் மாதிரிக் காரில ராசா மாதிரிப் ே
‘ம்! நீங்க சொப்னம் மட்டும் வீட்டுக்குப் போயிருந்தப்போ, "நாங்களும் இந்த நாட்டில மந்தி
6.
சவப் பெட்டி
- மு.கனகராஜன்
ாராகிக் கங்கையில் நீர்க்கோடிழுக்கும்
ஆசனத்தில் 'டிப்ளோமசி'யைத் தனி ட்டு விற்றிருக்கும் அமைச்சர் ராமசாமி. வைத் திறக்க, முடுக்குடன் இறங்கினால் ழை வுகள், தயவுக் காய் உதவிக்காய் க்காய் தவமிருக்கும் வெள்ளை தரித்த ானவெடி!
றிய சொர்க்கம். சாணத் தரையில், அதே
தலையணையாய்க் கொண்ட ராமசாமி!
ਯ60 600ਉ6
வேலம்மா. நான் மந்திரியாகி, தேர் பாறேனர். என்னைச் சுத்தி சனங்க.
தானே காணுறிங்க. மஸ்கெலியா தம்பி அவனர் ஒரு மிட்டிங்கில பேசினானர். ரியாகலாம்’னு சரி சரி முகம் கழுவிட்டு
18
Page 37
கிணற்றில் குனிந்து நீரள்ளுL முள்ளினி பாய்ச்சல், குடிசைக்குள்
அவனை உட்கார வைக்கிறது. வாை
'நெஞ்சுவலி தாங்க முடியலே'
இருங்க சுடுதணிணி வச்சுத் தே
‘ஐயோ அம்மா! முனகலோடு ஐயாக்கிட்ட சொல்லு'
ஓடினாள்.
இப்படி வலிக்குதே, ராத்திரி ச
நோவோடு கலக்கும் இரவு நிழலாட்டம். கணிகளில் -
பொழுது மங்குவது நாளைய வி மேகங்களைக் கிரணங்கள் முனைந்து முனைந்து விலக்குவது ஒளியைப் தென்னை, கமுகுகளை ஊடுருவிக் செ
மஞ்சள் கிரணங்களிற் குளி கட்டிடமே ‘மேர்க்குரி ஒளிச் சந்தன:
சோடனைகள், தோரணங்க 6
பாட்டுக்கள் - கோலாகலம்!
கல்யாண வீட்டினி குதூகலமா?
"கிற்றார், ற்ரம்பட் பேண்ட், கிள
தப்ளா என ஏராளம் இசைக்கருவிக
சக்கரவர்த்திகளும், பொப் இசைத் தி
'முகாந்திரம் ஐயாவும் வருகிறா
ம் போது நெஞ்சுக்குகள் சுருக்கென
வந்தபோது, சுணர்டியிழுக்கும் அது தயின் வியாபிதம்.
}্য ওঠা’.
படுத்த பினர் 'வேலம்மா போய்
ாப்பிடாததாலயாயிருக்கும்
நெடுநேரம் நடந்த விழா வினர்
米
டிவுக்காகத் தான். மேற்கு மூலையினர்
Sl
பாய்ச்சுவதற்காகத் தானர். உயர் 5ாண்டு அவை பூமியில் பாய்கின்றன.
த்து நிற்கும் அந்தப் புத்தம் புதிய த்தைப் பூசிச் சிரித்தது.
ர், ஒலி பெருக்கிகள், சினிமா ப்
ரினற், ட்றம், பொங்கொஸ், sսաs si,
ள் வந்து இறங்குகின்றன. பைலா" லகங்களும் வந்துவிட்டன.
ராம்? யாரோ,
Page 38
'அரிசி, உப்பு, புளி, மிளகாய் தானே. அவருக்கென்ன, விருந்
அவங்களையெல்லாம் ஏசிச் வரவேணும்?
‘வாழ்த் துவதற்கில லை, வேடிக்கைகளைப் பார்த்துக்
மறக்கலாமே, அதனாலதானி
‘ஒரு சினிமா நடிகை ஜிலு ஐ
மக்களின் கூட்டம் நகஷ்த்ரங்க
ராமசாமி மாடியில் வந்து திரளும் மக்களைக் காண மகிழ் தூரமெங்கும் பல்புகளின் அலங்க
‘ஓ! இவ்வளவு கணினும் க அங்கே ஒரு பல்ப் எரியாமலிருக்ே
அவ்விடத்துக்கு இறங்கி ஓடி
அங் கிருந்து பார்த்தால் ராமசாமியின் நெஞ்சப் பூரிப்பு, அ
அக்கட்டிடத்தில் ஒவ்வொரு கலந்திருக்கிறதே. அதனி சோட எல்லாமே அவனது கைவணர்ண தானே அந்தக் கட்டிடத்தின் சொ
அதோ முதலாளி. அவரி மாணிக்கங்களும், தங்கச் சங்கில அள்ளி வீசும் அழகு 'பீரிஸ்ம்'ன் வேறு யாரை? எல்லாம் ராமசாமி
‘இந்த ராமசாமி இல்லாட்டி ஓடாது அவன் மாடிக்கு விரைகி
ராமசாமி அந்தக் குடும்பத்ே
கெல்லாம் தவண்டையடிப்பது நாங்கள்
.9 الز
கொணர்டு பிறகேன் கூட்டம் பார்க்க
வீட்டிலிருந்தால பசிக்கும், இந்த கொணர் டே இர வைக் குப் பசியை
ஜிலு வென வந்திறங்குகிறாள்.
ளை சும்மா தரிசிக்கும் சந்தர்ப்பம்.
நின்று பார்க்கிறானர். "ஜே ஜே எனத் *சி பொங்குகிறது. கண்ணுக் கெட்டிய
5ாரம்.
ருத்துமாய் வேலையைக் கவனித்தும்
ஒரு புதிய பல்ப்பைப் பொருத்துகிறான்.
கட்டிடத்தினர் ஜோதிமய மினி ன ல
வனது உழைப்பு.
பகுதியிலும் அவனுடைய வியர்வை னைகளில், அலங்காரங்களில், அழகில் ம் பளிச்சிடுகிறது. நினைக்கும்போது ந்தக்காரன் போலும் நெஞ்சவிம்மல்.
ல கொலு விருக்கும் இரத்தினபுரி வியும், மோதிரங்களும் வணிணங்களை ஒளி ஜாலம் அவர் யாரைத் தேடுகிறார்? யைத் தான்.
ான் எசமானுக்கு கையும் ஓடாது, காலும்
றான்.
தாடேயே ஒன்றியவன். முதலாளியின்
20
Page 39
பிள்ளைகளை தோளி லும், மார்பி வளர்த்தவன். அவனை, அவர் தம் சிறுவயதிலேயே கொழும்புக்குக் 4 மஸ்கெலியாவிலுள்ள ஒரு எஸ்டே மறந்துவிட்டது. தான் கொழும்பில் அப்பாவும், அம்மாவும் செய்தது போல் நம்பினான். தேசத்தின் எழுபது வீத உழைத்ததெல்லாம் அவனுக்குத் ெ வாழ்வைத் தனக்குத் தந்த முதலாளி யி பூரித்தான்.
வாத்தியங்கள் முழங்கத் தொ நிறைத்துவிட்டார்கள்.
வெளியே தெருவெங்கும் முண்டி ஒரு மனுஷ 1 மயங்கி விழுகி றாள், பக
மாடியறையில் பிரமுகர்களுக்கா சீர்ப்படுத்துகிறான் ராமசாமி. மூக்
வாசனை.
T - ஆட அ . மக்கள் கூச்சலிட்டார்கள். (4 சொல்லியல்ல, தங்களுக்குப் பிடித்த இசைக்கச் சொல்லிக் கேட்டுத்தான்.
அந்தச் சினி மா நடிகையும் 'புரொடியூசரும், டுவிஸ்ற்' மயமாகிற
'அவர்கள் கணவனும் மனைவிய கணவனிடம் கேட்டாள். அவன் சிரி,
திடீரெனப் பர பரப்பு. பொலிசார் நாடு சுதந்திரம் பெற்று, குடியர சா. பெயரோடு 'முகாந்திரம்' என்ற சீபை
வரவேற்புக் கீதம் இசையாய்ப் ெ போன பின் மீண்டும் கலகலப் குழுமுகி றார்கள். முதலாளி நடு நாய
லும் சுமந்து சீராட்டிப் பாராட்டி து நண்பரின் எஸ்டேட்டிலிருந்து கூட்டி வந்தார். இப்போது, தான் ட்டில். பிறந்தது கூட ராமசாமிக்கு முதலாளி வீட்டில் செய்வது தனது ன்ற கூலி வேலையல்ல என்று அவன் வருமானத்துக்குத் தன் பெற்றோர் தரி யாது. இந்தப் 'பெருமையான' என் இன்பம் தன் இன்பம் என அவன்
டங்கின. பாடகர்கள் மேடையை
யடித்துக் கொண்ட சனக் கூட்டத்தில் 5ல் பட்டினியால் பரபரப்பு!
க 'பிறண்டி, விஸ்கி, ஜின்,' என்று கைத் துளைக்கும் பொரியல்களின்
பொரி ய ல களைக் கொண்டு வரச் மான 'பைலா, பொப்' பாடல்களை
"பெல் பொற் றம் ' அணி ந்த ஒரு ார்கள்.
புமா?' கூட்டத்திலிருந்த ஒருத்தி தன்
த்தான்.
என் உசார். 'முகாந்திரம்' வருகிறார். கிவிட்ட பின்னும் கூட அவர் தன் > நெடியை விட்டுவிடுவதாயில்லை.
பாழிகி றது. முகாந்திரம் மேடைக்குப் பு. அனைத்துப் பிர முகர்களும் கமாக அமர்ந்திருக்கிறார். ஹீரோ!
21
Page 40
அவர் செய்யாத வர்த்தகமே இல் 'எம்போரியம்', மதுக்கடை, பலச எல்லாமே செய்தாகி விட்டது. இன 'கதி ' யில் நாடு இல்லை என்பதோ நிலை மாறுகிறது என்ற உண்ன அதனால் தான் இந்தப் புதிய 'பி முடியாதென்றும் அவருக்குத் போட்டியிட்டு எப்படியும் ஒரு | தீர்மானத்தில் இப்படிப் பணத் போட்டு வைக்கிறார்.
.
பேச்சாளர்கள் முழங்குகின் கட்டிடத்தையுமே வருணிக்கிறார்க
அந் தக் கட்டிடத் தி ற் க வெட்டியிருக்கிறான். அப்போது மண் வெட்டி பாய் ந் து இர த் தப் இரத்தத்தின் மீதே இக்கட்டிடம் சுமக்கும்போது, மேலேயிருந்து : கூடைக் கற்கள் சரி ந்து அவளின் சட்டங்களைப் பொருத்தும் போது தோ ள் ப் பட்டை பெயர் ந்து இ கொண் டேயிருக்கி றது. கூரை சுமந்தபோது உள்ளேயிருந்து சீறி இரு தினங்களாக மூர்ச்சித்துக் கிட தசையுமாக உருவான கட்டிடம்.
“முகாந்திரம்' பேசுகிறார் -
'.....இதோ இருக்கும் சமர நா போன்ற உத்தமரைக் காண்பே எவ் வள வோ சேவைகளைச் நிர்மாணிப்பதில் இவர் முன்னணி உழைப்பினால் தான் இந்தக் கட்டி நிற்கிறது. இவ்வளவு பெருமை இப்புதி ய வர்த்தக ஸ் தாபனத்
லை. ஏஜென்சி, இறக்குமதி, புடவை ரக்கு, பேக்கறி, ஹோட்டல், புக்கி..... ரியும் இவ்வாறான வியாபாரம் செய்யும் டு, தனிப் பணப் பெட்டிகள் கொழுக்கும் மயையும் அவர் உணர்ந்து விட்டார். 1ஸினஸ்' இனி பிஸினஸ்களை நம்ப தெரி கி றது. 'அடுத்த தேர் தலில் மந்திரியாகி விட வேண்டும் ' என்ற தை வாரி இறைத்துத் 'தூண்டிலைப்'
றார்கள். அவர்கள் முதலாளியையும், நள். ராமசாமியின் நெஞ்சு விம்முகிறது.
என அத் தி வாரத்தை அவன் ஒரு நாள் அவனுடைய வலது காலில் ம் ஓடையெனப் பெருகிற்று. அந்த நி மிர்ந்து நிற்கிறது. சுவருக்குக் கல் அவனது மனைவியின் தலைமீதே ஒரு ர் தலையும் பிளந்ததுண்டு. இரும்புச் 5 ராமசாமி தவறி விழுந்ததால். இடது இன்ன மும் அந் த எலும்பு நெருடிக் வேய அடுக்கி யிருந்த ஓடுகளைச் வந்த பாம்பால் தீண்டப் பட்டு அவன் மந்திருக்கி றான். அப்படியாக இரத்தமும்,
பக்கா முதலாளி நாடறிந்தவர். இவரைப் த அரிது. இவர் இந்தத் தேசத்திற்கு செய் தி ருக்கி றார். நவ ஈழத் தை யிற் திகழ்ந்திருக்கி றார். இவரின் கடும் டமே இத்தனை கம்பீரமாக வானோங்கி மிக்க சமர நாயக்க முதலாளி இன்று தை ஆரம்பித்திருக்கிறார். அவரின்
22
Page 41
வர்த்தகம் ஆணர் டவனர் கிருபையா இவ்வர்த்தக நிலையமானது.
முகாந்திரத்தினர் புத் தியில் தரப்படுகிறது.
y
ஓ! நான் என்ன பேசுகிறேன்? g பேசுவது சரியா? இது என்ன விய தடுமாறிப் போகிறார். ‘என்ன இழவான தேச நலனர். உழைப்பு, பொறுமை, பேப்பரில் வரக்கூடியதாகப் பேசலாெ சொல்லி சமரநாயக்கா எண் னை ப பறவாயில்லை சமாளிக்கலாம் என்று சரிக்கட்டிக் கொணர்டு பேசி முடித்து பூர்வமாகம் திறக்கிறார்.
அந்நிலையத்தின் அகன்ற வாயி கொண்ட, ஆனால், தடித்த பச்சைச் சீ தொங்குகிறது. அதன் முன்னே குறு பொனர் வணர்ண நாடா. மேலே மு:
அனைத்தும் எழுதப்பட்ட வெணி பதா
முகாந்திரம் நாடாவை வெட்(
ஏற்றுகிறார்.
இது மங்கல விளக்கா? என்றெ
மங்கலத்துக்கு மட்டுந்தான் நெய் விள
ஒலி பெருக்கியில் கைதட்டலினி
சுருக்கிட்ட நைலோனி கயிறின அகற்றினால், உள்ளே -
பெரிய பெரிய சீசாக்களில் மலர் கட்டப் பட்ட வண்ணப் பூக்கள். இடமு பட்ட ஒரு விதக் கனத்த வஸ்துவாலி சில்வரினாலான மெழுகுவர்த்தி 'ஸ்
சிகரமாய் கணிணைப் பறிக்கும் அழ
1ல வளர்ந்தோங்க வேணர் டும்.
அப்போது தானர் ஒரு விஷயம்
இந்தத் திறப்பு விழாவில் இப்படிப் TUTULDT...... ? ஒரு கணம் அவர் னாலும் விவசாயம், பயிர்ச் செய்கை, தனி னிறைவு என்று நாளைக்குப் மன்று வந்தால், இதைத் திறக்கச் )ாட்டி வைத்துவிட்டானே, சரி. முகாந்திரம் தம்மை ஒருவிதமாகச் விட்டு, நிலையத்தை சம்பிரதாய
லை அழகிய வேலைப் பாடுகளைக் லையொன்று மறைத்துக் கொண்டு க்காகக் கட்டப் பட்ட பளபளக்கும் காந்திரத்தினர் பெயர், சுபநேரம்
65).95.
டுகிறார். குத்து விளக்கொனி றை
னினும் போது சிரிப்பு வருகிறது. ாக்கா!
முழக்கம்.
ற இழுத்துத் திரைச் சிலையை
க் கொத்துக்கள். வளையங்களாய்க் ம் வலமுமாய் சோடியாக வைக்கப் } செய்யப்பட்ட 'தந்தங்கள் எவர் ராணர்டுகள். இவற்றிற்கெல்லாம் குடன் சந்தனம், தேக்கு முதிரை
23
Page 42
மரங்களால் உருவான, வேலை
சவப் பெட்டிக் காட்சிக்கு இ
முகாந்திரம் பெட்டிகளை 'சில்க் மயமான 'குஷண்களைத் (
செய்திறனை மெச்சுகிறார். ஏே
இதைச் செய்த தொழிலா தொக்கி நிற்கும் தொழிலாளி கொடுக்கிறார்.
சமரநாயக் கா முதலாளி கூப்பிடுகிறார்.
'இதோ இருக்கும் U TLD FT L 6 இவனின் தனிப்பட்ட கைத்திற6 சிலரையும் கூட முதலாளி அறி
முகாந்திரம் - மிகப் பெரி உயர்ந்த பணிபுமிக்க, மக்கள் தொழிலாளரின் உறவினர்களு
ராமசாமி மெய்மறக்கிறான கொண்டிருந்தால் இந்தப் பெரு5 அதுவே ஒரு சொர்க்க சஞ்சாரம்.
ராமசாமி நீ மிச்சங் கெட்டி என்று முகாந்திரம் தான் பொ, சவப் பெட்டிகளைப் புகழ் கிற கொடுக்கிறார். சிறிது பலமாக "சேர்ட் கூட சிறிது கிழிந்துவிட் தானே கிழித்தார்' என்று அதிலு
மேடையை விட்டு முகாந்தி
வெளியே திரணி டிருந்த ஒன்றையொன்று குதறிக் கொ தத்தமது இருப்பிடங்களுக்கு ந:
ப்பாடுகள் மிக்க பிரேதப் பெட்டிகள்.
இந்தப் பெருவிழா!
ப் பார்வையிடுகிறார். பெட்டிகளுக்குள் தொட்டுப் பார்க்கிறார். சவப் பெட்டிகளின் தா நினைத்துக் கொண்டவராக
எளி யார்? இந்த அவரின் கேள்வியில் பதத்திற்குக் கூடுதலாகவே அழுத்தங்
அவனை முகாந்திரத்தினர் முனர்
தான். இவண் கெட்டிக்காரக் கலைஞனர். ன் தானி இந்தப் பெட்டிகள் இப்படி வேறு முகப் படுத்துகிறார்.
ப கனவானான முகாந்திரம் - எவ்வளவு
தொணர்டனர் எனர் று அவர்களும், அத் b பூரித்துப் போனார்கள்.
ர், 'மஸ்கெலியாவில் தேயிலை பறித்துக் மை கிடைக்குமா? என்றெனினும்போது
க்காரெங். ஒனக்கி நாங் ‘விவு பணிறது. றுக்கி வைத்திருந்த 'புரோகனர் தமிழில் ார். ராமசாமியினர் முதுகிற் தட்டிக் வே தட்டிவிடுவதால் அவனது பழைய டது. 'போனால் போகுது, முகாந்திரத்தார் லும் அவனுக்கோர் கியாதி,
திரம் போய்விட்டார்.
த சனங்களினர் வயிற் றுப் புழுக்கள் ள்ள, ஒவ்வொருவராகச் சோர்ந்துபோய்
கர்கிறார்கள்.
24
Page 43
மாடியில் விஸ்கி, பிறண்டி, ஜி கூத்தும், கும்மாளமும்,
சவப்பெட்டித் திருவிழா!
米米
ராமசாமி தன் குடிசைக்கு வந்து மேலாகி விட்டது. மனைவி கத6 மூச்சிரைத்துக் கொண்டு நித்திரைய
'பசிக்கிறது என்ன இருக்கு?
‘எனர் னங்க நீங்க. ஏதாவது
பாத்துக்கிட்டிருக்கேணி.
மறந்தே போயிட்டேன் வேலம் கேக்கு, கட்லசு எலலாம் ரொம் ! சந்தோசத்தில எல்லாத்தையும் மற தெரியுமா, இன்னக்கி எனக்குத் 'ரெ6 குடுத்தாரு'.
இப்ப எண்னத்த சாப்பிடுறது?
சரி, சரி, காலையில பார்த்துக்க
米米
கணவனுக்காக உதவி கேட்(
முதலாளியிடம் போன வேலம்மா ஒ
‘ஒரு டிஸ் பிரினர் குடிச் சா சரி என்றவாறே அவனருகில் அமர்ந்து
'இப்ப எப்படிங்க இருக்கு எ6 மார்பைத் தடவி விட்ட போது, நெஞ்
வேலம்மாவின் உலகமே ஸ்தம்
6õi LDu ஆடல், பாடல்களுடனான
சேர்ந்தபோது இரவு மூன்று மணிக்கு வைத் திறந்தாளர் , குழந்தைகள் ாகிக் கிடந்தன.
து கொணர் டாருவீங்கர்ை னு நானர்
மா. மொதலாளிகிட்ட கேட்டிருந்தா
பத் தந்திருப் பார், எனக் கிருந்த ந்திட்டேனர். வேலம்மா, ஒனக்குத் ஸ்பேட்டு முகாந்திரம் துரை தட்டிக்
லாம்' அவன் சுருணர்டு படுத்தான்.
டு எஜமானரான சமர நாயக்கா டோடி வருகிறாள்.
யாகிடுமாம், ஐயா சொனர்னாரு
ஈர்று தனி கைகளால் கணவனினர்
சு சில்லிட்டது. அவளுக்கும் தான்.
பித்தது!
Page 44
'ஐயோ என்னை விட்டிட்டு ( அவன் மீது விழுந்து புரண்டு பிடுங்கிக் கொள்வதைப் போல் புலம்புகிறாள்.
மீண்டும் சமர நாயக்கா முதல் பிதற்றிப், பிதற்றிச் சோர்ந்து ே
அவர் அமைதி காத்தார். 'வேலம் மா! உனக்கெதற் சொந்தக்காரருக்கு மட்டும் சொல் மூன்று தந்திகளை இரண்டு ரூப சித்தமாகிறார் எஜமான்.
'ஐயா! நீங்க தர்மதுரை. அவ தரணும் ஐயா' மூக்கடைக்கும் புல
நேற்றுத் திறப்புவிழா செய் எல்லாம் ராமசாமி செய்த, மு வரக்கூடிய தான சவப்பெட்டிகள், தருவார்' நம்பிக்கை!
'இது என்ன சங்கடம்..... என் பெட்டிகள். எழுநூற்றி ஐம்பது ரூ ஆயிரத்தைந்நூறு ரூபாய்க்கு மே பய லுக்கு அதையா கொடுப் விடிவதற்கிடையில் இப்படியொ
'என் றாலும் என் செல் வா கொடுத்துத்தானேயாக வேண்டு
அதற்கான மார்க்கம் கிடைத்
சமீபமாகவுள்ள ஒரு சின்னச் ரூபா அளவில் மிக மிக இளக்கப் - ஒரு பெட்டியை அவர் வாங்கிக்
போயிட்டீங்களே.....!' அலறிக் கொண்டு கதறினாள். தன் ஹிருதயத்தையே ஓங்கி, ஓங்கி மாரடித்துக் கொண்டு
ாளியின் பங்களாவுக்கு ஓடி கதறி, கதறி பாகி றாள்.
கு வீண தொல்லை? நெருக்கமான ப்லி வி ஷ யத்தை முடி' சொல்லிவிட்டு Iா இருபத்தைந்து சதத்துக்கு அனுப்பச்
பரை புதைக்க நீங்கதான் ஒரு பெட்டியும்
ம்பலோடு அவள் வேண்டுகி றாள்.
து வைத்திருக்கும் 'ப்ளோரிஸ்டி' லுள்ள தலாளிக்கு ஆயிரமாயிரமாக லாபம் அதில் ஒன்றை அவர் கட்டாயம் சும்மா
னிடம் இருப்பதெல்லாம் விலையுயர்ந்த பாய்க்குக் குறைய ஒன்று கூட இல்லை. லும் பெட்டிகளிருக்கு. இந்தக் கூலிக்காரப் பது?' சமர நாயக்கா முத லா ளி க்கு ரு சங்கடம்.
க்கைக் காப்பாற்ற ஒரு பெட்டியைக் ம்..........'
தேது.. .
= சவப்பெட்டிக் கடையில் முப்பத்தைந்து ான - உக்கிப் போன பலகைகளிலான - கொடுத்தார்.
Page 45
விலையுயர்ந்த அவரின் பிரேதப் ஒரு பெட்டி வழங்கப்பட்டுவிட்டது.
- ராமசாமி யே போன பிறகு மு காப்பாற்றப் போகிறார்? நீ என்னே அழைப்பது செத்த வீட்டிற்கு வந்திரு
அதுவே அவளுக்கும் சம்மதம். மு
“ஐயா! நான் தம்பி கூட போகப் நாலையும் தாங்க.'
'சமர நாயக்க முதலாளியின் மூன
'என்ன வேலம்மா, உன்னை நா எவ் வளவு காலம் வேணுமானாலு உத வி களை யு ம் நான் செய் வே
கடமையில்லையா?'
அவர் மனதுள் கணக்குப் போடு
'நான்கு ரே ஷன் புத்தகங்கள். - கூப்பன் அரிசி, மா, சீனி, மிளகாய், ப பொருட்கள் எல்லாமே வாங்கலாம். ! மாதம் நாற்பது ரூபா கிடைக்கும் ே மட்டும் போட்டால் போதும். ஆடு, 1 வேலை, தன் பிள்ளைகளைக் கவனி கொடுக்கத் தேவையில்லை....... இல் தகப் பனைப் போலவே சவப் பெட் இலங்கையின் சராசரி வயதை எட்டி திட்டம்.
'அப் போ, உங்க அக்கா இருக் கூறுகிறார்.
இதைக் கேட்டு அவன் அவன
பெட்டி காக்கப் பட்டு ராமசாமிக்கும்
தலாளி எங்கே இனி உன்னைக் ாட வந்திடு. தாலியறுந்த அவளை
ந்த அவளின்.தம்பி வேலப்பன்.
தலாளியிடம் சென்றாள்.
போறன். எங்கள் ரே ஷன் புத்தகம்
ளயில் ஒரு மின்னல் வெட்டு!
ன் அப்படிக் கைவிட்டிடுவேனா? நீ ம் இங்கை இருக்கலாம். எல்லா 1ன் . உன க் கு உத வு வ து என
கி றார்.
அதில் மூன்று சின்னப்பிள்ளைகள். பாண், பருப்பு, துணி வேறு எல்லாப் புத்தகங்களை அடைவு வைத்தாலும் வலம்மாவுக்கு ஒரு நேரச் சாப்பாடு மாடுகளைப் பராமரிப்பது, தோட்ட ப்பது எல்லாம் செய்வாள். சம்பளம் பளின் மகனைப் பழக்கி விட்டால், டிகளைச் செய் விக்கலாம். இது விட்ட அந்தப் பெரிய மனிதனின்
கட்டும், நீ போ' வேலப்பனிடம்
மர ப் பார்த்து அலட்சியமாகவும்,
- 27
Page 46
கேலியாகவும் சிரிக்கிறான். கெ சொல்கிறான்.
'அக்கா! அத்தானுக்குக் கி மட்டும் தான். உனக்கு அதுவும்
அவரின் திட்டங் களின உள்ளத்தில் ஒரு மலை சூழ்ந்த ந சமர நாயக்காவின் உடல் நடுந
த்த வீட்டுக் காட்சிகளின் பின்னணியில்
டைத்தது பூஞ்சணம் பிடித்த ஒரு பெட்டி கிடைக்காது. ம்! புறப்படு போகலாம்'.
பொ லு பொலுப் பில் அவனுடைய ாட்டின் எரிமலையே குமுறுவதைக் கண்ட
கிற்று. -
மல்லிகை
Page 47
File
சதங்கையொலி மங்களமாய் சுற்.
அழகுத் திருக்கோலமாய் அந்த வி செல்கிறது. சமாந்தரமான சரடுகளாக வணிடித் தடத்தில் அந்தக் கரத்தையில் ஆரோ கணித் திருக்கப் புர விகள் ராஜபாட்டையில் ஊர்ந்து சென்றன காலமாக்கும். அவை என்றோ வழக்ெ அவை கர்வபங்க முற்று மானமிழந்தி
சுருதி பேதலிக்காமல ஒரே பெருக்குகினர் றன! எனர் றால் எனர் : அநாயா சமாக முறுகல், முரணர் ன ை பணியை நிறைவேற்றுகின்றது எனர்
சதங் கையொலி வாணர் டுகளி தெறிந்ததுதானர் தாமதம். தேனி சிந்த
லித் தொடர்கள் அறுகின்றன
மருதூர் கொத்தன்
றிலும் இசை வார்க்க, வழியெல்லாம் ல் லுக் கரத்தை வேகமாக உளர்ந்து மணர் ஒழுங்கையில் நீண்டு செல்லும் னி பவனி தொடர்கிறது. மர்ேனர்கள்
பூட்டிய அலங் காரத் தேர் களர் வாமே அக்காலத்தில் அவற்றினர் காழிந்து விட்டன. இல்லையெனில்
ருக்கக் கூடும்.
சீராகச் சதங் கைகள் இசை ன அர்த்தம்? காளை அவ்வளவு டதல் இன்றி வாலாயமான தர்ை
பது தான்.
னர் செவிப் பறைகளிற் பட்டுத் திய இடத்தில் எறும்புகள் திரள்வது
29
Page 48
போல படலைகளுக்குள் மூட்ட கரத்தைப் பவனி அவர்களுக்கே கணர்கொள்ளாத காட்சி தானர்
நாலுகாற் சிலம்பனி டோவ். ஒ
காளையின் அங்க இலட்ச நிறைய மொழிந்து மகிழ் வே அழைப்பு விடுப்பது அவர்களுக் நிற்கும் கடவல களைக் கட கரத்தையினர் காட்சி கண்டு கு அவர்கள் அதே பணியின் சட்ட செய்து முடிக்கின்றார்கள். கரத் தானர் அவர்களின் கும்மாளத்து
மயிலை நிறப் பினர் ன 6 நெற்றியிலே பரந்த பொட்டா வாலினர் நுனிப் பாகம் வெள் முழுவதும் மறையாய்க் காட்சி கவராது? நிமிர்வான தலையெ தளும் புவது போன்ற ஏரிக்கட் அமைந்த கம்பீரம் வேறு ஏரி முதுகுச் சுளி அபூர்வமாகச் சி இலட்சணமாகும். அந்தச் சுழியு
அருமையிலும் அருமையா ஒருவருக்குத் தானர் இப்படி வாய்க்குமாம்.
கரத்தையில் TਲੀuLT56L அம்ர்ந்திருக்கும் சேமணர் இபுற அவரது பட்டியிலே வளர்ந்த தொடங்கிய சுப சகுனமோ எ தேர்தலில அரும் பொட்டி 6
வாய்த்துவிட்டன.
ஒழுங்கையிலே எதிர்ப்பு கமுக்கட்டில் இடுக்கிய வணி ை
ம் போட்டுக் குவிந்து விட்டார்கள். அந்தக் ா, கனர் படைத்த அனைவருக்குமோ அது 'நெத்திப் பொட்டனர், வள்ளி வாலணி,
டியாங்கடோவ்.
னங்களைக் காரணப் பெயர்களாக்கி வாய் தாடு, ਯL ਯ6੦੦ மற்றவர்களுக்கும் கு நாளாந்தப் பொழுதுபோக்கு தாங்கள் ந்து கணர் னுக்கு மறையும் வரையினர் நம்மாளமிட்டுக் களிப்பார்கள். இன்றும் ங்களும் சம்பிரதாயங்களும் பிழைக்காமல் தையை விடவும் அதை இழுக்கும் காளை க்கு முக்கிய காரணம்.
னியில் பால் வணர் ணத் திட்டுக்கள்! ப், கால் மூட்டுக்களுக்குக் கீழ் சிலம்பாய், ளை யாப், சுவடுகளுக்குள் அடிவயிறு தரும் அந்தக் காளை எவரைத் தானர் படுப்பும், மதர்த்த இன முலைகள் ஒட்டித் டும், தொங்கும் கழுத்துச் சவ்வும் கூட க்கட்டிலிருந்து ஒரு சாணி தொலைவில் 1ல காளைகளுக்கு அமைகினர் ற ராஜ ம் இந்தக் காளைக்கு அமைந்து விட்டது.
க யோகம் உள்ளவர்களில் ஆயிரத்தில் யொரு, வலம் புரிச் சங்கு கிடைப்பது
பிரயாணியாகவும் தானேயொருவராய் ாகிம் ஒரு ராஜ போகி தான். காளையும் து தானர். காளை கரத்தை இழுக்கத் ன்னவோ முதலாவதாக கிராமச் சங்கத்
) வெற்றியும், சேமனர் பதவி யும்
பட்ட ஒருவர், சால் வையை எடுத்துக்
ம் தலைகுனிந்து விலகிச் செல்கிறார்.
3 ()
Page 49
சேமன் இபுறாகீம் தெருவில் இ. இப்படியொரு தண்டனையைத் தரும் கொள்வார்கள். பெண்கள் எதிர்ப்ப இழுத்துப் போட்டுத் தட்டி வேலிக
'ஜல் ஜல் ஜல் ஜல் ஜல் ஜல்'
17 சதங்கையின் சுதி, காட்டுகிறது
அது அடையாளம்.
'சலா...ர்.......... சலீ...ர்'
'சிக் ஹறாங்குட்டி!' என்ற வார் கொண்டு மூக்கணாங் கயிற்றை இ காளை , கழுத்துச் சல ங் கைகள்
முன்னங்கால்களால் நிலத்தை ஓங்க கையிலே மஞ்சள் கொண்ட மன சிரித்தவளாக சலசலத்து நிற்கின்றார்
'சலார்... சலீர்...' 2,
எஞ்சியிருந்த மஞ்சள் நீரையு குதித்துக் குதித்துக் குலுங்கிச் சிரித் என்ன கும்மாளமோ? அவளுக்குத்தா கண்டு பயங்கலந்த மரியாதை ! இப்படியொரு காரியத்தைச் செய்து நெஞ்சழுத்தம் வேண்டும்! கணப்பொ போயின. அதுதான் என்ன அதிசய
'என்னடி பெத்தி, தாத்தாக்கறி வினவிய வண்ணம் சால்வையால் த விட்டார் அவர்.
'தாத்தா காலம் பொறவே பெரி ! திரும்பி வருவியள் எண்டு பகலெ தண்ணி ஊத்த' -
சொல்லிவிட்டுக் கிசுக்கென் அவளுக்கோ வெற்றிப் பெருமி தம்.
றங்கி விட்டால் ஏகப்பட்டவர்கள் பகளுக்குத் தாங்களாகவே வி தி த்துக் ட்டாலும், முக்காடுகளைச் சிக்காராக ளில் முட்டிக் கொள்வர்.
து. வீடு நெருங்குகிறது. என்பதற்கு
த்தைகளை ஆத்திரத்தோடு முழங்கிக் முத்துப் பிடித்தார் சேமன் இபுறாகீம், சலசலக்க, தலையை நிமிர்த் தி S உதைத்துக் கொண்டு விரைந்தது. ன் சட்டியோடு தளுக்குச் சிரிப்புச் Tள் ஒரு சிறுமி.
ம் அவர் மீது வளமாக இறைத்துக் த்தாள். அது என்ன சிரிப்போ? அது என் என்ன துணிச்சல். பெரியவர்களே பண் ணும் சேமன இபுறாகீம் மீது விட்டுக் கும்மாளம் போட எவ்வளவு ழுதில் சேமனின் கோபமும் அடங்கிப்
ம்!
வெடிச்சிற்றாளா?' என்று சாந்தமாக தலையையும் முகத்தையும் துடைத்து
யமனி சாப் போச்சுது. அப்பச்சி இப்ப ல்லாம் காத்துக்கிருந்தான். மஞ்சள்
ன வளவுக்குள் ஓடி மறைந்தாள்.
31
Page 50
'சேமன் அப்பச்சிக்கி வா
'அடியேய், சேமன் அப்பச் தாய்க்காறி பதறிக் கொல
“ஊத்தினா என்னவாம். ெ கா தர் மச்சானுக்கு இறை பொடவையெல்லாம் பூசலாபெ கொம்பா? அவரும் நம்மட அப்
அவள் தனது செய்கைல கொண்டிருந்தாள். அவளின் து சிரிப்பை உதிர்த்துக் கொண்டு
'ஜல் ஜல் ஜல்'
அவர் அணி ந் திருந்த பு போனகரிச் சாறம் எல்லாம் ம
சதங்கைச் சத்தம் கேட் கடப் படிக்கு ஓடி வந் தாள் . போடப்பட்டிருந் த மாங் குக் வழியைத் திறந்தாள். கரத் போகின்றது. கீழே இறங்கிக் விட்டுக் கரத்தையை முட்டிலே கோலத்தைக் கண்ட மனைவி
'அவளுக்கிட்ட வகையாக
வகையாக
'அந்தச் சின்னத் தொளு! சிலாவி உட்டுட்டாள்'
'காலத்தால நீங்க போன சொல்லிற்றுப் போனா'
'பொட்டி கொண்டு போ
'ஏன் அடுக்குப் பண்ண முட்டை இரு வத் தஞ் சி கூ
க்கச்சீக்க மஞ்சத் தண்ணி உத்திற்றேன்.'
சிக்கி ஏண்டி ஊத்தினாய்'
எடாள்.
சமிலத்து முத்தமாவுக்கு ஊத்தலாமெண்டா, க்கலாமெண்டா, பாத் து மா மச் சி ர ண்ட... சேமன் அப்பச்சி மாத்திரம் என்ன பச்சி தான்'
> ய ஆதார பூர்வமாக நியாயப் படுத்திக் நடுக்கான வார்த்தைகளைக் கேட்டு குறுஞ்
ட சேமன் மாட்டைச் சாய்க்கிறார்.
பட்டுச் சால்வை, வெள்ளை பெனி யன், ஞ்சள் படிந்து விரசமாகக் காட்சி தந்தன.
டு சேமனின் மனைவி ஆசுறா உம் மா உழலைக் கடப் புக் குக் குறுக்கால் |கம் புகளை வேகமாக உருவி யெடுத் து கதை கரத்தைக் குடிலுக்குள் வேகமாக - காளையின் பூட்டான் கயிற்றை உருவி வைத்துவிட்டு வெளியே வந்தார். அவரது க்கு வந்த சிரிப்பை அடக்க முடிய வில்லை.
மாட்டிக்கிட்டீங்க என்ன?'
ப்புறி மஞ்சத் தண்ணியைக் கொண்டாந்து
பொறவால் மருமகள் வந்து விஷ யத்தைச்
> அடுக்கப் பாக்கல்லய நீ?'
-ம பச்சரிசி குத்திப்போட்டேன். கோழி -டம் பண்ணி ற் றன் நல் லெண்ண ப்
32
Page 51
போத்தலுக்கு சேகுக்கிட்ட காசு குடு காலந்தானே, ராவுக்குப் போக எல் சோறு எலச்சிப் போகும் - கெதியா !
இருவரும் வீட்டுக்குள் சென்றன சுற்றப்பட்ட பொட்டலமொன்றை மை வாரை கழற்றி சுவர் மான்கொம்பி கொம்பில் தொங்கிய சாறனையும் ச கிணற்றடிப் பக்கம் சென்றார்.
ஆசுறா உம்மா பொட்டலத்தைப் பழையபடி மடித்து பௌத்திரப் படுத்தி
'ஏங்க புள்ளே பொட்டகத்துக 8 போட்டுடுகா'
மேல் கழுவி உடை மாற்றிக் கெ தடுத்தார்.
'பொன்னுக்கு வாங்கிப் புதனு சொல்லியிருக்காங்க'
'லெக்கா லெக்கா' நீயும் ஒண்ட சாஞ்சிற்று, புதன் பொறந்த மாதி போட்டுடு. மூணு மாசமா என்ன அ போட்டான். அந்த ஆசாரி. நாளத் தீ அவன்ர வேல வேலயாத்தான் இருக்
( ஆசுறா பெட்டகத்தை மூடி விட் கடதாசியை விரித்தாள். தங்கத்தால் அவள் வதனத்திலும் கொடி வி ரி த் கொண் டிருந்த மூத்தவள் கலந்தர் அப்படியே வைத்துத் தாயிடம் வந்த
'தங்கச்சி எங்க மனே! கூப்பிடுக
'புள் ளே! மைமு ஆச்சி! வாப் கொண்டாந்திருக்கா. ஓடியா கிளி. ஓ
தந்தையின் பணிப்பையேற்று
த்து அனுப்பியிருக்கி றன், நிலாக் Sா ஏற்பாடுகளையும் செஞ்சி ற்றன்' மேலக் கழுகிக்குட்டு வாங்க.'
ர். மடியை அவிழ்த்து கடதாசியால் னவியிடம் கொடுத்துவிட்டு இடுப்பு லே தொங்கி விட்டார். அதே மான் ால்வையையும் எடுத்துக் கொண்டு
பிரித்துப் பார்த்துவிட்டு மீண்டும் இதப் பெட்டகத்தைத் திறந்தாள்.
வைக்காய், புள்ளயளக் கூப்பிட்டுப்
ாண்டு வந்த சேமன் மனைவியைத்
புக்கு உடுக்கச் சொல்லி சும்மா வ
பத்தாசியும், பொழுது அசறாமல் பிரித்தான். புள் ளயக் கூப்பிட்டுப் லைக்காத விதமாக அலக்கழிச்சிப் கான் இழுத்தடிப்பான். எண்டாலும்
தம்.'
டுத் திண்ணைக்கு வந்து அமர்ந்து
செய்த அந்த நகையின் பிரகாசம் -தது. குசினியில் தயிர் கடைந்து நாச்சி அகப்பறிஞ்சதும் மத்தை -ள்.
- தங்கச்சிய'
பா அர முடி சலங்கைக் கோர்வை டியா போட்டுப் பாப்பம்.'
புறவளவில் சாம்பலப்பம் சுட்டு
33
Page 52
விளையாடும் தங்கச்சியை பெ மூத்தவள். பிறந்த மேனியாகச் ச இளையவள். நாலு வயது மதிச் காக்காவும் அம்மனக் கோலத்தி மடியிலே தொப்பென்று விழுந் மனைவி தகதக தங்கங் கொன வையை இடுப்பிலே அணிந்து வி வடிவத்தில் கொத்து வேலைப்பா அதிலே தொங்கிய வாறு அவ மறைத்து நின்றது அரை மூடியி அரும்பு இழைத்த மாங்காய் வடி தனிமதி போல அரை மூடி சலங் வீசின. பிள்ளையினர் முகத்த வதனங்களிலும் பூரிப்பினர் ஒளி '6T60T did 6) suu T'?' 6T60T LD56of f கையிலே குண்டுக் காப்புகளும், புலிப்பற்களிரண்டும் கோர்த்த தந்தான்.
'உனக்குத் தானி இதெல்லா அவன் முதுகை ஆறுதலாகத் தட
தங்கச்சிக்கும் அரமூடி சலங் எனக்கித் தந்திருக்கென்ன?
பையனர் விடுவதாக இல்ை தெரியாமல் பெற்றோர் இருவரு
யோசனை தட்டியது.
"ஆம்புளயள் தங்கம் போ சுடுவார். கொழும்புக்குப் போ வைக்கிக் கந்து தாறனர். வன்ன பொண்டுகள் குத்துக்கரணம் ே
தந்தையின் மடிக்குத் தன. கும்மாளவிட்டுக் கொணர்டு பு அரை மூடி சலங்கைகள் 'கலி
தாகக் குரல் கொடுத்து அழைத்தாள் ம்பல் அளைந்த கையோடு ஓடிவந்தாள் கலாம்! அவளுக்கு நேர் மூத்தவனான ல் ஓடிவந்தான். சின்னவள் சேமனின் தான். அவனை அவர் தூக்கிப் பிடிக்க டிழைத்த அரை மூடி சலங்கைக் கோர் ட்டாள். அரனாக்கொடி சிறிய அரசிலை டுகள் கொண்டு செய்யப்பட்ட அரை முடி ாது பெணி னுடம்பைச் சம்பூரணமாக ள் இரு பக்கங்களிலும் இடுப்பைச் சுற்றி வச் சலங்கைகள். தாரைகளின் நடுவில் கைக் கோவைகள் ஜக சோதியாய் ஒளி ல் மாத்திரமல்லாது பெற்றோரினர் க்கீற்றுக்கள் கிளித்தட்டு விளையாடின. |ணுங்கினான். கழுத்திலே காறையும், தம்பித் துணையனும், பூனிட்டிழைத்த அரனாக் கொடியோடு அவனர் காட்சி
ம் போட்டிருக்கென்னடா? என்றவாறே
விக் கொடுத்தார் தாந்தை.
க முந்திக் கெடந்தானே அவவுக்கு புதிசா
ல. அவனை எப்படிச் சமாளிப்பதென்று
மே பேந்த விழித்தனர். சேமனுக்கு ஒரு
ாமனே! போட்டா அல்லா நெருப்பால 1. நல்ல வடிவான மலெயோ தொப்பி ம் வன்னமான படமெல்லாம் இரிக்கும்.
ாட்டாலும் அவியளுக்குக் குடுக்கிறல்ல',
ண் போனான். சிறு பிள்ளைகளிரண்டும் வளப் பக்கம் ஓடினர். சிறுபிள்ளையினர்
கலீர்' என இசை பெருக்கி ஓய்ந்தன.
34
Page 53
மூத்தவள், தங்க நகைகளைக் கண்ட 2 நகைகளை மளமளவென்று சுழற்றிக் குடலைப் பிராண்டவே எழுந்து விருப்பமான பனையான் மீன்கறியுப் சுண்டிய திராய் சுண்டலும் கறிகளா தொடங்கினார்.
'ஹோவ்....'
கனமான தொண்டையிலிருந்து வெளியே வந்த சேமனின் முன்னால் குலுங்கிப் போய் நின்றாள். அ முடிய வில்லை. தன் எதிரில் நிற் லோகத்திலிருந்து இறங்கிய 'ஹூர் நி தானிக்க முடியாதிருந்தது. சந்த வாகுடன் இயற்கையான அழகுச் சி ஆபரணங் களால் மெருகு பெற்று ஒட் டி யாண ம், நீண் டு தொங் கு அல்லுக்குத்தும், சிமிக்கு வாளியும், பூ மணிக்கட்டுக்களில் கட்டு வளையல் அவளின் திருக்கோலத்தைப் பருகிச்
'போதும். புள்ளைக்குக் கண் கண்தான் ஒரடிப்படும்'
மனைவி அவர் கவனத்தைக் க
*போடி பைத்தியக்காரி. என்ர !
சேமன், திண்ணைக்கு வந்து | பாயின் மடிப்பை விரித்து விட்டு. உற்சாகத்துடன் மத்துக் கடையும் 6ே காய்ந்த கொச்சிக் காய்கள் சிலதையு!
அடுப்புத் தணலில் போட்டாள்.
'பார்த்தாயா? கொச்சிக்காய் வெடிக்கவுமில்லை. கண்படாது என
சொல்லிக் கொண்டே வெற்
உற்சாகத்தில் அணிந்திருந்த வெள்ளி கொண்டிருந்தாள். சேமனுக்கோ பசி குசினுக்குள் சென்றார். அவருக்கு , வரால் பொரியலும், மீன் போட்டுச் ய் இருந்தபடியால் ஒரு பிடி பிடிக்கத்
கிளம்பிய அதரமான ஏவறையோடு 1 மூத்தவள் தங்க நகைகளால் பூத்துக் வர் கண்களையே அவரால் நம் ப பது தனது மகளா? அல்லது தேவ லின்' பொண்ணா என்று அவரால் ன நிறத்தில் கொடி போன்ற தேக இலையான அவள் தகதகக்கும் தங்க | நின்றாள். கழுத்தோடு ஒட்டிய ம் மணிச் சர ம், காதுகளிற் கூர் னைக்குட்டி கையில் தாவத்துக் கொடி, காப்புக்கள். வைத்த கண் வாங்காது கொண்டு நின்றார்.
பட்டுப் போகும். தாய் தகப்பண்ட
லைத்தாள். புள்ளக்கு என்ர கண்படுகி றதாவது' சாடையாக விரிந்து கிடந்த கற்பன் + சிரமத்தோடு அமர்ந்தார். மகள் பலையைத் தொடர்ந்தாள். தாய்க்காரி 5 உப்புக் கற்கள் ஒரு கிள்ளும் எடுத்து
புரையேறவுமில்லை. உப்புக்கல்லு "டயள?' ைெல வட்டாவுடன் கணவனுக்குப்
35
Page 54
பக்கத்தில் வந்தமர்ந்தாள்.
சேமன் இபுறாகீமுக்கு இந்த மு அட்டி சொல்லாமல் அறுவடை 4 சிலாக்கியங்கள் தாராளமாகக் கிட வெள்ளி நகைகளைத் தங்க நகை. நகைகள் குறைவாகி, தங்க நகை தொடங்கி விட்டனவல்லவா? சே போகத்தோடேயே மகளின் திரும் பண்ணத் தொடங்கினார்.
ஆசறா உம்மா பழப்பாக்சை நறுக்கென வெட்டினாள். பாக்கு இ தொடங்கினாள்.
'உம்மா' உம் மா லெக்கோவ் தள்ளிற்றுகா. என்ன பென்னாம் பெ வேணும் உம்மா. 'சனங்களக் கூப்பி
தன் வேலையை முடித்து விட பாளையைக் கண்டு கும்மாளமிட்ட
'என்ன புள்ள நீ குழந்தை கலியாணம் நடத் திடலாமா? மஞ்சலரைக்க வேணும் வெடில் தின்னக் கடிக்கப் போட ஆயத்தப் அதே நாளக்கி பாப்பம்'
மகள் தாய் சொல்லைத் த ஈடுபட்டாள். ஆசுறா உம்மா பாக் விட்டு காம்பு கிள்ளி வெற்றி சுண்ணாம்பு தடவிய வெற்றிலை6
பேச்சை ஆரம்பித்தாள்.
'மத்தியானத்துக்கு முந்தி கா!
சேமன் வெற்றிலை பாக்கை : வீணீர் வழியப் போவதைக் கண்ட
றை வேளாண்மையும், புகையிலையும் வழங்கின. சேமன் பதவி யால் பணச் -ந்தன. ஆதலால் மனைவி மக்களின் களாக மாற்றத் து ணிந்தார். வெள்ளி 5கள் பெருவழக்காகத் தலைவைக்கத் மன் அதில் பின் நிற்கலாமா? இந்தப் ணத்தையும் செய்து முடிக்க அடுக்குப்
ப் பாக்குவெட்டி இடுக்கில் வைத்து ரு துண்டாகியது. தோல் சீவி அரி யத்
கிணத்தடித் தென்னங்கன்று பாள ரிய பாள? பாளைக் கலியாணம் எடுக்க
டுகா'
-டுக் கிணற்றடிக்குச் சென்ற மூத்தவள் டாள்.
மாதிரி. ங்..... என்ற உடனே பாளக் பெரி கி ஆயத்தப்படுத்த வேணும் , வாங்க வேணும், வாற சனங்களுக்கு படுத்த வேணும். நாளக்கி நல்ல நாள்.
தட்ட முடியாமல் தன் வேலையில் தச் சீவலைக் கணவனிடம் கொடுத்து லைக்குச் சுண்ணாம்பு தடவினாள். யை மடித்துக் கணவனிடம் நீட்டிவாறு
க்கா பொண்டி வந்து போனா'
அதக்கிக் கொண்டிருந்தார். கடைவாயில் - மனைவி படிக்கத்தை எடுத்து ஏந்திப்
36
Page 55
பிடித்தாள். படிக்கத்தில் உமிழ்ந்து வி கொணர் டார். அவள் படிக்கத்த
நறுக்கையும், கைப்புப் பொளகையு
'காக்கா இந்த வருத்தத் தாலே ஒயெத்துச் சொல்லுராராம். கண்ணே
பார்க்க வேணமெணர்டு அங்கலாய்ச
'அதற்கென்ன செய்யிற தாே
நாம ஏர் கோலம் பண்ணாம அ
'அவகட புள்ளக்கி கலியான
அவக தொடங்கினா நாமளும் போt
பெண் நம்மட பெண்ணா இரு
இந்தா நான் படிச்சிப் படிச்சி நமக்கு வேணாமெணர்டு, எங்கயா வ
நாமனாம் ஒதவி ஒத்தாசையைச்
"அந்த மாப்பிள்ளைக்கும் சா6 பொணர்தான். நம்மட அப்பா பாட் வழக்கத்துக்கு மாறு செய்யாதங்க, நி சாணக் கூற போட்டா. இது பரம்ப அறுக்காதங்க. அல்லாக்கும் பொருந்
இதைச் சொல்லி முடிக்கும் பேர் கணர்கள் உடைந்து சொரிந்தன.
'அதுக்கெல்லாம் இரு தெற : செய்தாங்க. எனிரை தகுதிக்குக் குே மாட்டேனர். அதுகும் ஊட்டுக்கு வா
அவளுக்கு அழுகை ஆக்ரோ வடி
‘எனர்ற காக்காக்கு ஒணர்டும் வருவடித்துக்குள்ள தானே அவர்ர செ செல்வம் திரும்பிவர நாளெடுக்காது.
ட்டு, கடைவாயைக் கையால் அராவிக் நீழே வைத்துவிட்டுப் புகையிலை ம் எடுத்துக் கொடுத்தாள்.
பெளப்பேனா இல்லையோ எணர்டு
ாாகி மகன்ர கலியானத்தப் பண்ணிப்
m吁TLü’
y
TOT
அவிய எப்படிச் செய்யிறது
த்துக்கு நாமெணர்னத்தகா பணர்ணுற. ப் நீண்டு செய்து முடிச்சிற்று வரலாம்.
க்க, நாம அடுக்குப் பண்ணுலல்லயா?
ச் சொல்லிற்றனர். அந்தச் சம்மந்தம் து ஒரு பெண்ணப் பாக்கச் சொல்லு
னைக் கூறபோட்ட பொணி நம்மட டனர் பூட்டன் காலத்திலிருந்து வந்த ‘ங்க மாமாட மகனர் ஒங்கம்மா எனக்கு ரையா வந்த சங்கிலித் தொடர். அத
தாது. எனக்கும் மார் மடிதாங்காது
ாதே பால் சுரந்த முலையாக அவளது
ாருக்கிட்டயும் தகுதி இருந்திச்சி றைஞ்ச இடத்தில் மாப்பிளை எடுக்க
முதல் மாப்பிள்ளை'
மாக மாறியது.
நகுதி கொறயல்ல. இரணர்டு மூணு ாத்து சுகமெல்ாம் அழிஞ்சிச்சி. போன இப்ப பாலில்லாட்டியும் பால் வார்த்த
R
7
Page 56
பான என்ர காக்கா. அத ம ற ந் வெள் ளாமையும் போயிலவாடியு அடவுவச்சி மூன்று போயில வாடி வ போதாக் காலம் போயிலக் கண்டுகள் அள்ளிக் கிட்டுப் போயிற்றுது. அ அறுதியாக்கி எடுத்தீங்க. அது எங்கம் மாட்டன். அந்த மகுமூது மாரைக் மிரிக்க உட மாட்டன்'
'மகுமூதுர மகன் தானே வேன
அவளுடைய முகத்தில் நம்பிக்
'நான் போடி மாத் தி ர மல் பார்க் கி றவன். எனக் கு மருமகள் பிள்ளையா, உத்தி யோகக் காறனா மாப்பிள்ளையா பாத்துட்டன். நீ க
'இந்தச் சேமன் பதவி எங்கால தம்பி எலக்சன் கேட்டாரே. என்ர கா. துண்டுப்பொட்டிய நெறப்பினத்தால் வந்திச்சு. ஒங்கள வெல்லவக்க என்ர அவர்ர வண்டில்ல மஞ்சக் கொடி கட பொடியன் பத்துத் தரம் கள்ளத்துண பீத்தியடிச்சயளே. ஆக அஞ்சி துண்
சேமன் இபுறாகீம் ஊறி வந்த 6 துப்பினார். பின் எழுந்து நின்று, .
'ஓண்ட காக்கா பொண் டி ே கொண்டுபோய்க் கொடுத்திற்றுவ பட்டுச் சால்வையை உதறி த் பேயறைந்தவள் போல பெருமூச்செ
திரா தீங் க. ரெண்டு மூணு முறை ம் கையுட்டுச்சி. கடயோக காணி ய ச்சார். ஒளக்கலாம் எண்டு தான். அவர்ர மளயும் மாடு கண்டுகளையும் வெள்ளம் வர்ர காணி பூமியையும் நீங்கதானே - பாட்டன் பூட்டன் வந்து ஆள நானுட காண்ட மகன் ஏண்ட ஊட்டுக்க கால்
வம், அத நானும் கை கழுவிற்றன்'
கை ஒளி பிரகாசமிட்டது. ல. இப் ப சேமன் . உத் தியோகம் னா வா ற வனும் உள் ள இடத் துப் த்தான் இருக்கவேணும். அதுக்கேத்த வலப்படாத'
வந்திச்சி. ஒங்களுக்கு எதிராக ஒங்கட க்காவும் என்ர குடும்பமும் சேந்து ஒங்க )த்தான் வெண்டிங்க. சேமன் பதவியும் காக்கா பட்ட பாட்ட மறந்திற்றியள. ட்டி சனத்த ஏத்திப் பறிச்சார். மருமகப் ர்டு போட்டான் எண்டு பெருமையாப் டால தானே வெண்டீங்க.'
எச்சிலைப் புளிச்சென்று படிக்கத்தில்
பாட்ட சாணக் கூறைய இப்பவே T' என்று உறுதியாகக் கூறி விட்டு தோளி லே போட்டார். ஆசுறா றிந்தாள்.
இதழ் - 124 ஆகஸ்ட் - 1978
38
Page 57
மழை சற்றுக் குறைந்திருந்த மூட்டம் கட்டிய தாகக் கருமை பாரி த்
நாலு நாட்களுக்கு முன் துவா நிற்கும் என்பதற்கான அறிகுறிகள் !
இரண்டு சேட்டுக்களையும் ஒ 'பாக்'கினுள் திணித்துக் கொள்ளும் விட்டான். சற்று முன் அங்கு வைத்தி ஐந்தாறு எறும்புகள் சுறுசுறுப்பாக வே 'மெஸ்' ஸில் தேநீருடன் தரப்பட்ட ட சாப்பிடாமல் கைகளினுள் பொத்தி குக்கு வந்திருந்தான்.
'தங்கச்சி சரசுவுக்குக் கொடுக்க ! இரண்டு பற் றி ஸ்களை யும் 6 கடாதாசியொன்றில் கவனமாகப் 'ப
வைத்துக் கொண்டான்.
ஒழுக்கு
-- பெரி. சண்முகநாதன்
நது. ஆனால் வானம் மழையிருள் துப் போயிருந்தது.
ங்கிய அடைமழை இப்போதைக்கு தென்படவில்லை.
ந களி சானையும் எடுத்துத் தனது போது புத்தக மேசையை நோட்டம் குந்த இரண்டு 'பற்றிஸ்'களைச் சுற்றி லையிலீடுபட்டிருந்தன. மாலையில் ற்றிஸ்கள் அவை. தவம் அவற்றைச் யெடுத்துக் கொண்டு 'டொமெற்றிக்'
வணும்' என்ற நினைப்போடு அந்த எடுத் து உதறி த் தட்டி விட்டு எக்'கின் ஒரு மூலையில் பக்குவமாக
39 ,
Page 58
கணினாடியில் ஒரு தடவை பாக்கை எடுத்துக் கொணர்டு வெளி எட்டாந்தர போடிங் மாணவர் சில
கொண்டிருந்தனர்.
தவத்தின் நடையில் ஒரு வே தடவை பள்ளிக்கூட போடிங்கிலிரு உந்தலினால் அவர்ை நடைக்குச் ே நடையிலிருந்த வேகத்துடன் மன - இந்த மழையே தான்.
அடுத்துத் தொடுத்து ஆறே விட்டால், தவத்தினர் தகப் பன முணர்டலடிக்குளம் நிரம்பி வழியும் இறங்கியிருக்கும் போது கூட, தக ஒருதடவை முண்டலடிக் குளத்தில் வராமல் விடமாட்டானர்.
மழை நாட்கள் என்றால் தவ குளத்தைக் கலக்கி நுரை திரள பொடியனெண்டாலும் அவன் ஒரு அவனும் நீச்சலிலை விர்ை ன வயல்காரரினர் சிலா கிப்பினை ட் சின்னத்துரைக்கு ஆண்டவனர் தந் ஞானம் அவனுக்கு அவனர் தகப்ப
பட்டனத்துப் பள்ளிக்கு ெ துவங்கிய பிறகு, முணர்டலடிக் தவத்துக்கு அரிதாகவே கிட்டியது நாலு நாட்களுக்கு முன்னர் て தான் வெள்ளிக்கிழமை பின்னேர பிடிக்க வேணும்' என தவம் பிர இறுக்கிப் பிடிக்கவே செய்தது!
பள்ளிக் கூடக் கேட்டைத்
மீண்டும் இறுக்கிப் பிடித்துக் ெ
பார்த்து முகத்தை துடைத்து விட்டு யே நடந்தான், தவம். அவனையொத்த ரும் பாக்குகள் சகிதம் முன்னே போய்க்
ம் இருந்தது. இரண்டு கிழமைக்கொரு ந்து வீட்டுக்குப் போகும் போது ஆர்வ ரும் வேகந்தான்! ஆனால் இந்தமுறை தில் ஒரு துள்ள லும் இருந்தது. காரணம்
ழு நாட்களுக்கு அடைமழை பெய்து ர் செய்யும் வயலுக்கருகிலிருக்கும் ஊரிலிருக்கும் நாட்களில் நீர் மட்டம் ப்பனுடனர் வயலிலிருந்து வருமுணர்னர் தன்னைத் தோய்த்தெடுத்துக் கொண்டு
த்துக்குப் பெரும் புளுகம் முணர்டலடிக் வைத்துவிடுவானர் அவன் 'சினர் னப் 'எம்டனர் ப்பா சின்னத்துரை மாதிரி னர், தா னர். எனர் று அக்கம் பக்கத் து பெற்ற வர்ை தவம், அவர்ை தகப்பனர் த ‘பிச்சை என்றால், தவத்தின் நீச்சல் ர் தந்த பிச்சை
|ந்து போடிங்கில் சேர்ந்து படிக்கத் தளத்தில் மூழ்கி மகிழும் சுகானுபவம்
புடைமழை பிடித்துக் கொண்ட போதே 5 376 செல்லும் வரை 'மழை இறுக்கிப்
ர்த்தனை செய்து கொண்டானர். மழை
தானர் டி வெளியேறும் போது மழை காள்கிறது. தவம் எட்டி நடந்து பளல்
4()
Page 59
ஸ்டாண்ட் கூடாரத்தினுள் புகுந்து கீரிமலைக்குச் செல்லும் 763-ம் நம் கணித வீட்டு வேலைக் கொப்பி தவத்துக்கு நினைவு வருகிறது.)
படிப்பில் தவத்துக்கு இருந்த அ படிப்பித்து ஒரு மனிசனாக்க வேள் தகப்பன் சின்னத்துரைக்கு இருந்தது போடிங்கில் மகனைச் சேர்ப்பித்து காசுக்காரனில்லை. சின்னத்துரை ஒ பேரே 'பட்டினி சின்னத்துரை' முன எடுத்துச் செய் யும் வயல் துன ஜீவனோபாயம் இல்லை. அவன போகாதவன். தானுண்டு தன் வே சின்னத்துரை என்ற ஊராரிட்ட 6 மெய்ப்பிக்கவோ, அரை வயிறு, மகனைப் பட்டணத்துப் பள்ளியிலு படிப்பித்துப் போடவேணும் என்ற 3 ஊறியிருந்தது. 'வேதப் பள்ளிக்கூ! சரி யான ஒழுக்கம். அதுவும் ே வரு ஷ த்திலை எந்தக் காவாலி யு! பேசுவதைச் சின்னத்துரை கேட்டி
கடன் பட்டோ, எப்படியே சின்னத்துரை அந்தப் பட்டணத் விட்டான். தவம் தலையெடுத்தால் என்ற ஒரு எண்ணம் அவனுக்கு.
கீரிமலை பஸ் வந்தது. இ ஏறுவதற்குள்ளேயே தவம் நனை நனைந்து விட்டிருந்த பொழுதி முண்டலடிக் குளமே அவன் மன பெருகிச் சுழலும் அதன து நீர்ம!
ஆடியது.
யாழ்ப்பாணம் பஸ் ஸ்டாண்
து கொள்கிறான். கச்சேரியிலிருந்து பர் பஸ்சை அவன் பிடிக்க வேண்டும். யை எடுத்துவர மறந்தது, இப்போது
ஆர்வத்தை விட, தன்னுடைய மகனைப் னும் என்ற பெரிய ஆர்வம் அவனது 1.பட்டணத்துப் பள்ளியொன்றிலுள்ள ப் படிப்பிக்குமளவுக்கு சின்னத்துரை ரு ஏழை விவசாயி. ஊரில் அவனுக்குப் ர்டலடிக் குளத்துக்கருகில் குத்தகைக்கு எ டைத் தவிர அவனுக்கு வேறு i யாருடனும் சோலி சு றட்டுக்குப் லையுண்டு என்றிருப்பவன். பட்டினி பெயரைப் பொய்ப்பிக்கவோ அல்லது கால் வயிறு நிரப்பி யாயினும் தன் ள்ள போடிங்கில் தவத்தைச் சேர்த்துப் ஆசை சின்னத்துரையின் எலும்பு வரை _மெண்டால் அங்கை படிப்புந் தி றம். பாடிங் கிலை இருந்தால் ஐந்தாறு ம் மனிசனாயிடுவான்' என்று பலர் நக்கிறான்.
ா ஏழாம் வகுப் புடன் தவத்தைச் த்துப் பள் ளி போடிங்கில் சேர்த்து தான் தன் குடும்பம் தலையெடுக்கும்
டி பட்டுக் கொண்டு பஸ் ஸி னுள் து தோய்ந்து விட்டான். தெப்பமாக லும், அவன் மன தில் ஒரே புழுகம். தில் நிழலாடியது. அடை மழையில் ட்டம் அவன் கண் வாசலில் தழும் பி
டுக்கு பஸ் வந்தபோது, தவத்துக்கு
41
Page 60
உட்காருவதற்கு ஜன்னலோரமாக ஒ நின்றிருந்தது. ஜன்னல் கண்ணாடி தவம். அவனுக்கு அருகில் ஒரு (
அமர்ந்து கொண்டாள்.
கைக்குழந்தையைக் கண்ட ே நினைவு வந்தது. போன முறை வீ கொண்டு நின்று வழியனுப்பிய அப
தனக்கு ஒரு தம்பி பி றக்க வேன 'அவனையும் ஒரு நீச்சல் விண்ன பள்ளிக்கூட போடிங்கில் அவனை என்ற முத்தின்' ஆசையும் அவனுக்
பஸ் ஜன்னலூடாக சாரல் அடி கொண்டது! கண்ணாடியை இழுத்து கண்டதும் மீண்டும் முண்டலடிக் ( கொண்டது. இந்த முறை மனமாறவு என நினைத்துக் கொண்டான். ம வழிநெடுகப் பிரார்த்தித்துக் கொண
'இந்த முறை குளத்தடிப் புன்னை குளத்தினுள் பாய்ஞ்சு காட்ட வேன தவம். 'ஐயனாரே இண்டைக்கு இரா என ஊரி லுள்ள ஐயனாரை அடிச் சுன்னாகம் பஸ் ஸ்டாண் டுக் பிரார்த்தனையும், முண்டலடிக் குள
பஸ்ஸிலிருந்து இறங்கும்போது கொண்டிருந்தது. வீடு பக்கத்தில் த வந்திருப்பார்' என்று நினைத்திருந் வராமல் விட்டது சற்று ஏமாற்றமாக
வீட்டை நோக்கி, ஓட்டமும் ந அவசர ஓட்டத்திலும், 'விடிஞ்சவுட் என்று முணுமுணுத்துக் கொண்டான
வீட்டுப் படலையை தவம் அண
ரு 'சீட்' கிடைத்தது. இப்போது மழை யைத் திறந்து விட்டுக் கொண்டான் பெண் கைக்குழத்தையோடு வந்து
பா து தான் தவத்துக்கு அம்மாவின் ட்டுக்குப் போய்த் தள்ளிப் பிடித்துக் ம்மாவின் நினைவு வந்தது!
னும் என்று தவத்துக்கு பெரிய ஆசை! எனாக்க வேணும். தான் படிக்கும் யும் போட்டுப் படிக்கிக்க வேணும்! கு இருந்தது. டத்தது. ஓ, மீண்டும் மழை பிடித்துக் து மூடிவிட்டான், தவம். மழையைக் தளம் அவனது மனதில் நிறைந்து ம் உடலாறவும் நீச்சலடிக்க வேண்டும் ழை இறுக்கிப் பெய்ய வேணும் என சடான்.
னமரத்தின் உச்சாரக் கொப்பிலிருந்து னும்' என நினைத்துக் கொண்டான் முழுக்க மழை அடிச்சு ஊத்த வேணும்' க்கடி வேண்டினான் அவன். பஸ் த வரும் வரை இதே ஐயனார் நீச்சலைப் பற்றிய கனவுகளும்.
து இருட்டிவிட்டது. மழையும் பெய்து தானென்றாலும் அப்பு குடையுடன் த தவத்துக்கு தகப்பன் ஸ்டாண்டுக்கு கவே இருந்தது.
டையுமாகச் சென்றான் தவம். அந்த னை முண்டலுக்குப் போகவேணும்'
அவன்.
ரமித்த போது மழை கடல் கவிழ்ந்து
42
Page 61
விட்டாற் போல வாரிக் கொட்டியது கொண்டே மறுகையால் படலையை
முற்றம் ஒரே சகதியுஞ் சேறும் விளக்கு எரிந்து கொண்டிருப்பது தெ கேட்கவில்லை. 2 வது -
ஒரு அசா தாரண அமைதி திண்ணையைத் தாண்டிச் செல்லும் ! பற்றிஸ் சரையை தவம் எடுத்துக் கெ
'அண்ணை வந்திட்டா' சரசுவி 6 இல்லை.
தலைவாசல் எங்கும் ஒரே மழை சட் டி, பே சி ன், பேணி எல்லா கொண் டிரு ந் தன. பாத் தி ர ங் கள சத்தங்களுடன் அம்மாவின் முனகலு
தலைவாசலின் மூலையில் ஒரு பட்டிருந்தது. தவம் சரசுவைப் பார்த்
'அண்ணை அம்மாவுக்குத் தம்பி
தவம் 'ஸ்கிறீன்' மறைப்புக்கு அப் வேதனையோடு முனகிக் கொண்டு குளிரால் கிடு கிடுக்கும் சத்தம் அடிச் உள்ளங்கால்களிலும், உள் ள ங்கை தேய்த்துக் கொண்டிருக்கின்றா. அம் சுருண்டு கிடக்கிறது.
அம் மா படுத்திருந்த பாயைச் சட்டிகளும்.... இவற்றுள் சொட்டுச் .ெ தெறித்துத் தெறித்து பாயின் ஓரங்க
அம்மாவின் பல்லுக் கிடுகிடுக்கு நெருடுகின்றது. அம்மாவைப் பார்க் செய்யாமல் நிமிர்ந்து மேலிருந்த கூ பின்னர் அம் மா வின் காலடியில்
- பாக்கைத் தலைக்கு மேல் பிடித்துக் த் திறந்தான். )
ாயிருந்தது. வீட்டினுள் கண்ணாடி ரிந்தது. ஆனால் பேச்சுச் சத்தமேதும் 13ம் ----
அங் கு குடி கொண் டிரு ந் தது. போது, பாக்கினுள் கையை வைத்து காள்கிறான்.
ன் குரலிலும் வழமையான துள்ளல்
ஒழுக்கு. அடுப்படியிலிருந்த சருவச் மே தலை வாசலை நி றைத் துக் 7ல் ஒழுக் குத் தண் ணி வி ழும்
ம் தவத்துக்குக் கேட்டது.
5 'ஸ்கிறீன்' மறைப்பாக வைக்கப் தான்.
பிறந்திருக்கு, காலமை தான்.'
பால் பார்க்கின்றான். அம்மா பெரும் 5 கிடக்கி றாள். அவளது பல்லுக் கடி கேட்கிறது. ஆச்சி அம்மாவின் களி லும் மாறி மாறி எதையோ மாவுக்குப் பக்கத்தில் தம்பிச் சீவன்
சுற்றியும், பேணிகளும், சருவச் Fாட்டாக ஒழுக்கு விழுந்து விழுந்து ளை ஈரமாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது.
ம் சத்தம் தவத்தின் மனதைத் திருகி கவென்று குனிந்தவன், அவ்வாறு ரையை ஒரு தடவை பார்க்கிறான். நெருப்புச் சட்டிக்குள் வேப்பங்
43
Page 62
கொட்டைகளைப் போட்டுக் ( பாாத்தானி தவம், சினினத்துரை
பார்த்தான்.
‘போன கிழமை மேய்ஞ்சு கையிலை காசு கிடக்கேலை, ம போடவேணும் சினி னத்துரைய கலந்திருந்தன.
கூரையைப் பார்த்துக் கொ முண்டலடிக் குளத்தைப் பற்றியும் நிறைந்து கிடந்த அவனது மனம் குளிரால் அம்மாவினர் பல்லுகிடுகி சாப்பறை ஒலியாய் தவத்தினர் செ
‘ஏண் ராசா நிக்கிறாய், நல்ல எடுத்துப் போட்டு, போய்ச் சாப்பி ( சால்வையை நீட்டுகிறான்.
அவனது கணர்கள் முணர்டல தாரை தாரையாகக் கணிணிர் வ அம்மாவின் கால்கள் மேல் சாய்கி
அவனது பிரார்த்தனை திசை
'ஐயனாரே, இந்தச் சனி ம
விடய்யா. நிப்பாட்டி விடய்யா!.
கொணர் டிருந்த தகப் பனை கூர்ந்து பரிதாபமாக தவத்தினர் முகத்தைப்
போட வேணுமெணி டிருந்தனா னர். ழை விட்டதும் கட்டாயம் மேய்ஞ்சு
பினர் குரலில் வேதனையும் பயமும்
ணர் டே தவம் சிலையாய் நினறானர். நீச்சலையும் பற்றிய நினைவுகளால் திடீரென வெறிச்சோடி வரளிகிறது. டுக்கும் சத்தமும், அவளின் முனகலும் விப்பறைகளைத் துளையிடுகின்றன.
ாய் நனைஞ்சு போனாய். ஈரத்தை
டு சின்னத்துரை தனது தோளிலிருந்த
டிக் குளமாகின்றன. அவற்றிலிருந்து ழிந்தோடுகின்றது. தவத்தினர் தலை
Dது.
மாறுகிறது.
ழைய இணிடையோடை நிப்பாட்டி
இதழ் - 112 ஆகஸ்ட் - 1977
44
Page 63
அரசமரச் சந்தியில் இருந்து ஒழுங்கை - முந்தித்தானி சின்ன ஒரு
அடிக்கடி வாகனங்கள் பற மாணவர்களின் அமளி இருக்கும். கு வீட்டு வாசல்களில் கேற்றுகளில் ஒ( காவல் காக்கும் இளம் பெண்களுமா
சந்தியில் இருந்து அந்த ஒழுங் வீடு சண்முகம்பிள்ளையினிரை தா விறாந்தையைப் பார்க்கக் கூடிய கொணர்டதான விடும். கூரையில
வீட்டினி முன்னால் அழகான மு பூத்திருக்கும் ரோஜாச் செடிகள், குரே
மாலைவேளைகளில் சணர்முக பிரம்புக் கதிரைகளில் அமர்ந்திருந் திணிணைகளில் குந்தியிருந்து கதை
அலசுவார்கள்.
LLDI6Org 25L6ór
சிதம்பர திருச்செந்திநாதன்
வடக்கு நோக்கிப் போகும் அந்த ழங்கை மாதிரி இருந்தது இப்ப.
) க்கும் , ரியூசனுக்குப் போகும் டித்துவிட்டு குப்புற விழுபவர்களும், ரு காலை முட்டுக் கொடுத்துவிட்டுக் க கலாதியாய் இருக்கும்.
கையில் இடது பக்கமாய் நாலாவது னி, ஒழுங்கையால் போகும்போதே தான மதிலும், நவீன வசதிகள் ) தலை நீட்டும் ரீவியினர் அனர்
ழற்றம், நாலு பக்கமும் வணிணமாய் rாட்டனர்கள் நடுவிலே.
ம் பிள்ளையினர் குடும்பத்தவர்கள்
து, அந்தக் காலத்தில் சாணம் பூசிய த்த அதே விசயங்களை அதே மாதிரி
45
Page 64
சண்முகம் பிள்ளைக்கு ஆறு பி
ஆணர்களும் பெண்களும் அவர்கள,
இப்ப இரண்டு பெடியன்கள் உழைக்கிறார்கள். அந்த உழைப்பி
பெண்களில் மூத்தவளான ரா வீடு நிறையப் பொருட்களும், அ
லட்சங்களுமாகக் கலியாணம் செய்
இன்னும் வீட்டில கவிதா, மீ காத் திருக்கினர் றார்கள். அவர் அமையவில்லை. வீட்டில் வீடியோ
மேசை மகாநாடுகள்.
கடைசிப் பெடியன் சங்கர் ஒரு ரியூசண். வீட்டினி நிர்வாகத்தில் பெ அவனுக்கு வெளியில் தான் வேலை நண்பர்களின் பொக்கற்றுகளில் இ
எப்போதாவது நடக்கும் தன் செலவுகள் என்று அவனி தானி முடி
இந்த நிலைமையில் தான், புதிதாகக் கொணர்டு வந்திருந்த புதி பார்த்து களைத்து விட்டு, வெள அமர்ந்தார்கள். பார்த்த படம் அவர் வரட்டும், நல்ல படம் என்று சொல் எனப் புறுபுறுத்துச் சோம்பல் முறி:
அவர்கள் இருந்த இடத்தில் தெரிந்தது. வீடு என்றால் சின்ன வேலியூடாக அந்தக் குடிசையில் வ பொன்னம்மா தெரிந்தாள். அவன
பிள்ளைகள்.
கூலி வேலைக்குப் போகும் ச அவன் வர ஆறு மணியாகும். பொ6 சாப்பாடு தித்திக் கொணர்டிருந்தாள்
ள்ளைகள். ஐம்பதுக்கு ஐம்பது வீதமாக
து அந்தக்கால நிலைமை தெரியாது.
வெளியில நாலைந்து வருடங்களாக
னால் தானி இத்தனை வளர்ச்சி.
திகாவுக்கு மெயின் றோட்டில வீடும், வள் கழுத்துத் தெரியாத நகையுமாக, து கொடுத்தாயிற்று.
ரா இரண்டு பேர் கலியாணத்திற்குக் களுக்கு ஏற்ற மாப் பிள்ளைகள் வும், சொப்பிங் இல்லாவிட்டால் வட்ட
பாடத்திற்கு நாலைந்து இடங்களில் ரும் பங்கு அவன் தலையில். அதனால் . அவன் வாங்கும் சிகரெட் பக்கற்றுகள் |ருக்கும்.
ணிணிர் பாட்டிக்கு என்ன மாதிரிச்
வு செய்வான்.
மத்தியானச் சாப்பாட்டிற்குப் பிறகு திய தமிழ்ப் படத்தினை வீடியோவில் ரியே வந்து பிரம்புக் கதிரைகளில் களுக்குப் பிடித்திருக்கவில்லை. சங்கர் ப்லி எங்களை ஏமாற்றிப் போட்டானி
த்தார்கள்.
இருந்து பார்த்தபோது, எதிர் வீடு ாக் குடிசை. நைந்து போன கிடுகு சிக்கும் சரவணமுத்துவின் பெணி சாதி )ளச் சுற்றி அவளது சின்னஞ் சிறு
ாவணமுத்து இன்னமும் வரவில்லை.
ர்னம்மா சின்னப்பிள்ளை ஒன்றுக்குச்
46
Page 65
பொன்னம்மாவின் முன்னாள் வேலிக் கரையோர மாக வந்து
ஆரம்பித்தது.
கவிதா தான் இதை முதலில் க
'சீ... சனியன்...'
'என்ன பிள்ளை' என்றாள் கவி
'அங்கை பாருங்கோவன்....
அவர்கள் பார்த்தார்கள்.
'சீ... சீ...... குப்பைச் சனியன்.
“உதுகளைகளை உந்த இடத்தி, திறத்திற்காக உதுகளுக்கு அந்தக்
தெரியாது'
ஓம் அம் மா . எங்கடை முழு சனியன்கள் தான் இருக்கு'.
'ஏன் அக்கா, நாங்களே அந்தக் கி
நல்ல பகிடிதான். அதுகள் இ குறைதான்.'
'அதுக்கில்லை அக்கா, அங். தெரியாமல் இருக்கும் என்று தான் (
'ஏன் பிள்ளையள் நீங்கள் பிரச் என்றாலும் கெட்டுப் போகட்டும் பாருங்கோ . அதுகளைப் பார்க்க சமாதானப் படுத்த முயன்றாள் மங்.
இருந்தாற் போல இரண்டெ விழுந்தன. அவள் அண்ணாந்து வ
வானத் தின் ஒரு புறத் தி! ஆரம்பித்திருந்தது. குளிர் காற்று :
| இருந்த இன்னுமொரு பிள்ளை, குந்தியிருந்தது. 'கக்கா' கழிக்க
ன்டாள்.
தாவின் தாய் மங்கையற்கரசி.
எளியதுகள்' என்று மீரா கேட்டாள்.
லை சீவிக்கவே விடக்கூடாது. என்ன காலத்திலை காணி வித்தினமோ
வியளத் திற்கு உந்தக் குப்பைச்
கடுகு வேலிக்கு மதில் கட்டிவிடுவமே'.
இருக்கிற கேட்டிக்கு மதில் இல்லாத
கத்தைய குப்பைகள் எங்களுக்குத் சொன்னனான்.'
=சனைப் படுறியள். அதுகள் எக்கேடு - நீங்கள் உங்கடை வேலையைப் வேண்டாம்' என பிள்ளைகளைச் கையற்கரசி .
இரு மழைத் துளிகள் கவிதா மீது சனத்தைப் பார்த்தாள்.
இருள். மழை இருள் படர மல்லியதாக வீசியது.
47
Page 66
எனினம்மா மாரிகாலம் ே
கொணர்டு வருகுது.
‘ஓமடி பிள்ளை மழைக்கு" இருட்டிக் கிடக்கு.
மழைத் துளிகள் வேகL எ
"ஐயோ அம்மா மழை என்று
'உள்ளுக்கை வாங்கோ மை என்று சொல்லி மங்கையற்கரசி வி கதிரைகளைத் தூக்கிக் கொண்டு
சட்டென்று மழை பெலத்தது பாய்வது போல மழை, நிலமும் 6 இழுப்பது போல சோவென்றது.
விறாந்தையில் நின்று கவித நனைத்தார்கள்.
‘மாரிகாலத்திலை கூட இப்ட
‘நல்லாய் பெய்யட்டும். சங் ஏனக்கா தொடர்ந்து பெய்யுமே
"பெய்யட்டுமன். இஞ்சை நான ஹோலை நல்லாய் இறுக்கிப் பூ என்று சொல்லிச் சிரித்தாள், கவி
மழையில் நனைந்து கொன ஆர்ப்பாட்டம் போட்டான். பிற( தாளம் போடத் தொடங்கினான்.
மழை இருட்டினால் வேளை எரிய ஆரம்பித்து விட்டன. சரவ அழுவது மெல்லியதாக மழை இ6
மினுக் மினுக்கென்று சின்ன
பான பிறகும் மாரி மாதிரி இருட்டிக்
1. நாலு பக்கமும் நல்லாய்த்தான்
ழத்துளி பிடிச்சால் தடிமனாக்கிவிடும்' ரீட்டினுள் புக, ஏனையவர்களும் பிரம்புக்
பின்னால் ஓடினார்கள்.
து. வானம் பிளந்து கொண்டு தண்ணீர் வானமும் தெரியாமல் ஒன்றையொன்று
ாவும் மீராவும் பார்த்தார்கள். கால்களை
படிப் பெ ய்யேல்லை.
கரைத் தானி இன்னும் காணெல்லை.
லைஞ்சு வீடியோ கசெட் இருக்குத் தானே. ட்டிக் கொணர்டு தொடர்ந்து பார்ப்பம்'
தா.
ர்டு சங்கர் வந்தான். வந்த அமளியில் கு டேப்பில் பாட்டைப் போட்டுவிட்டு
க்கே இருள் சூழ்ந்து விட்டது. லைட்டுகள் ணமுத்து வீட்டில் சின்னப் பிள்ளைகள் ரைச்சலையும் மிஞ்சிக் கேட்டது.
ஞ் சிறு விளக்கு எரிவது தெரிந்தது.
48
Page 67
'அக்கா, இந்த மழைக் காற்றுக் எரியுது?'
'அதுதானே! காத்து மாத்திரமே! சாக்குகளைச் சுற்றிக் கொண்டுதானே
'மெய்யே.....'
'வேறை என்ன'
தொடர்ந்து மழை பெய்தது. அ வீடியோவில் படங்கள் பார்த்தார்கள்.
'போன வருஷம் கலவரக் கால உப்பிடித் தான் வீடியோ பார்த்தன வைச்சிருக்கிற படங்களைப் பார்த்த சிரித்தாள்.
இரண்டு நாட்கள் தொடர்ச்சியா விடியக் கொஞ்சம் மழை விட்டது. ஆன அந்தப் பயங்கர இருள் விலகவில்லை
எல்லாம் வெளி விறாந்தைக்கு வ
'ஐயோ அம்மா இஞ்சை பாருங்கே 'என்ன பிள்ளை?' மங்கையற்கர : விறாந்தைப் படியோடு நின்றது.
'ஐயோ அம்மா, ஒரு காலமும் நில்
'இப்ப என்ன செய்யிறது. இதை
(அவர்கள் யோசித்தார்கள். இறு; பிறகு, முன் கேற்றின் ஊடாக ஒழுங்க ஓடும் என்று முடிவு செய்தனர்.
முடிவு அமுலாக்கப் பட்ட போது, பாதை வழியே அழகாகப் பாய்ந்து து பாய்ந்தது.
கயும் அந்த விளக்கு எப்படியக்கா
ழுக்கும் இருக்கும். அதுகள் எல்லாம் மழையுக்க படுக்கிறதுகள்'
டுத்த நாளும் பெய்தது. அவர்கள்
த்தில் ஊரடங்குச் சட்டத்திற்கும் பாங்கள். இப்பவும் பார்க்காமல் பிடலாம்' என்று மீரா சொல்லிச்
க மழை பெய்த பிறகு மறு நாள் Tால் வானத்தை ஆக்கிரமித்திருந்த
ந்தார்கள்.
கா!'
சி பார்த்தாள். முற்றத்து வெள்ளம்
மலாதது',
எப்படிப் போக்காட்டுறது.'
தியில் பலத்த ஆராய்ச்சிகளுக்குப் கெயை வெட்டி விட்டால் வெள்ளம்
இவர்கள் வீட்டு வெள்ளம் வெட்டிய டி சரவணமுத்துவின் வளவுக்குள்
49
Page 68
அதனைப் பார்த்து இரசித்
முற்றத்து வெள்ளத்தை ஒழுங்கையைத் தானே வெட்டி வாறதுக்கு நாங்கள் என்ன செய் ஒரு போடு.
'என்றாலும் நீங்கள் செய் குழந்தைகளையும் வைச்சுக் கொ பாடு. அதோடை உங்கட வெள்
'அதுக்கு நாங்கள் என செய்தனாங்கள்' என்றான் சங்க
'அப்படி இல்லாட்டி ஏதும் தானே? இன்னும் வசதியாய் இ
சரவணமுத்து எல்லாரையு பேசாமல் போய்விட்டான். -
நல்ல சேட்டை விடுகினம்.
நின்றிருந்த மழை திரும்பு முன்பைவிட வேகமாக.
சண்முகம்பிள்ளையின் வி ஊடாக அவர்கள் வெட்டிவி கொண்டிருந்தது.
தொடர்ந்து நாலைந்து நா
அன்று இரவு சங்கர் தான் த நின்றும் எழும்பி காலைக் கீழே வெறியுடன் பார்த்தபோது நி. இறங்கி அறை லைட்டைப் போ
கால் பாதத்தை மூடி வெள்
'ஐயோ அம்மா' என்று அ
இருட்டில் எல்லாரும் அ
துக் கொண்டு இவர்கள் திரும்பினார்கள்.
நாங்கள் என்ன செய்யிறது? நாங்கள் - விட்டனாங்கள். உன்ரை வளவுக்கை பிறது' என்று மங்கையற்கரசி போட்டாள்
பிறது மனிசத் தன்மையில்லாத வேலை.
ண்டு ஒழுகிற கொட்டிலுக்க நான் படுகிற ளமும் என்ரை வளவுக்கை வர...
ன செய்யிறது. வேணும் என்றே
கோயில், பள்ளிக்கூடத்தில இருக்கலாம் ருக்கும்' என்றாள் மீரா. ம் ஒருக்கா வடிவாய்ப் பார்த்தான். பிறகு
அதுவும் எங்களோடை' என்றான் சங்கர்.
ப தொடங்கியது. பலத்த இரைச்சலுடன்.
ட்டில் சேர்ந்த வெள்ளம் ஒழுங்கையின் ட்ட பாதை வழியே பாய்ந்து ஓடிக்
ட்கள் விடாமல் மழை. பேய்மழை.
டீெரென நித்திரையில் நின்றும் கட்டிலில் - இறக்கியபோது சில்லிட்டது. நித்திரை லத்தில் ஏதோ பளபளத்தது. விரைவாக
ட்டால், அது எரியவில்லை.
ளம்.
பன் சத்தம் போட்டான்.
மளிப் பட்டார்கள். ரோச் லைட்டின்
50
Page 69
உதவியுடன் எல்லோரும் ஹோலில் -
முழங்கால் அளவுக்கு வந்துவிட்டது.
என்ரை கடவுளே, இப்பிடி வெள் கண்டிருக்க மாட்டன்' என்று மங்கையற்
எல்லோரும் நடுங்கிக் கொண்டிருந்
'இப்ப என்னம்மா செய்யிறது' என்
வெள்ளம் உயர்ந்து கொண்டிருப்ப
'எங்கை போறது' மீரா அழத் தொ
அவர்களை அந்தச் சேர்ச்சுக்குக் கெ பார்த்தார்கள். சரவணமுத்துவின் பெண் சுற்றிக் கொண்டு நல்ல உறக்கத்தில் இ
'நான் வெள்ளம் வரமுதலே வந்தி பார்த்திட்டு வந்தனான். வெள்ளம் என உங்களைக் கொண்டுவந்து சேர்த்துப் பே
ஒன்று சேர்ந்தார்கள். வெள்ளம்
rளம் வரும் என்று கனவு கூடக்
கரசி பிதற்றினாள்.
தனர்.
றாள் கவிதா.
து தெரிந்தது.
உங்கினாள்.
ாண்டுவந்து சேர்த்தபோது தான் சாதி, பிள்ளைகள் சாக்குகளைச் ருந்தார்கள்.
ஒட்டன். பிறகுதான் யோசித்துப் ர்றாலும் ஒரு குறிப்பில் நடந்து பாட்டன்' என்றான் சரவணமுத்து.
இதழ் - 179 ஏப் - மே - 1984
Page 70
அன்று சனிக்கிழமை. மணிக்கே அலறிப் புடைத்து போட்டுக் கொணர் டு வே நாட்களிலாவது கொஞ்ச நே புரளும் சுகத்தை அனுபவி மணிவரை படுத்து விட்டு எ( முகத்தை அலம்பியபின் கூற வந்தாள். வழக்கம் போல ப பிரதியைப் போட்டுவிட்டு டே புரட்டிய புவனா, இரண்டாம் செய்தியைப் படித்ததும், 'ஐே தனி னையும் அறியாமல அறைக்குள்ளிருந்த புவனாவி கொணர்டிருந்த அவர்களின் பி வயது பிரிதாவும் கூட, ‘எ வாசலுக்கு வந்தனர். தலை புவனா செயலிழந்து அருகிலி அவள் கையிலிருந்த பத்தி
வாசிக்கலானார்.
சூடேறும் செய்திகள்
- யோகா பாலச்சந்திரன்
வார நாட்களில் தானி அதிகாலை ஐந்து எழும்பி, அவசரம் அவசரமாய் அள்ளிப் லைக்கு ஓடுகிறோம். சனி, ஞாயிறு நரம் நிம்மதியாகப் படுக்கையில் அசைந்து ப்போமே எனிற நினைப் பில் ஆறரை ழும்பிய புவனா, குளியலறைக்குள் புகுந்து ந்தலைக் கோதி முடிந்தபடியே வாசலுக்கு த்திரிகைக்காரப் பையனர் அவர்களுக்கான பாயிருந்தான். சாவகாசமாகப் பக்கங்களைப் பக்கத்தில் கொட்டை எழுத்தில் பளிச்சிட்ட யா கடவுளே இதென்ன அநியாயம்' என்று அலறியே விட்டாளர். அதைக் கேட்டு ண் கணவண் சுந்தரமும் நன்றாகத் தூங்கிக் ள்ளைகளான பத்து வயதுச் சரிதாவும், எட்டு ீர்னம்மா என்னம்மா’ என்றபடியே ஓடி ப்பைப் படித்தவுடனேயே நிலைகுலைந்த ருந்த கதிரையில் தொப்பெண்று விழுந்தாள்.
ரிகையை வாங்கிய சுந்தரம் செய்தியை
52
Page 71
'கணவனைக் கதிரையால் அடித்து பத்துவருடச் சிறை' என்ற தலைப்பில் பி இருந்தன. கணவனைக் கைமோசக் .ெ வயதுப் பெண் ரஞ்சனிக்கு, அவளது ே கருத்தில் கொணர்டும், அவளது மூன்று காலத்தைக் கருதியும் பத்து வருட சா விதிக்கப் பட்டுள்ளது. நீதி மன்றத் தீர் மூன்று குழந்தைகளும் கதறியழுத க கலக்குவதாயிருந்தது. சிறைக் கூட வாகன பட்டபோது அவளது குழந்தைகள் பின்ெ தூரம் ஓடிக் களைத்து விழுந்தனர். அ பொறுப்பை ஏற்றுள்ள ரஞ்சனியினர் த நெஞ்சம் பிளக்க அழுது கொணர்டிருந் நீதிமன்ற நிருபர் மனிதாபிமானக் க அழகுற வடித்திருந்தார்.
L-6)) 60TT . . . . . . . . . குற்றம் செ அனுபவிக்கத்தானே வேண்டும். ஆனால் பிள்ளைகளை நினைத்தால் தானி எ இருக்கிறது. என்ன இருந்தாலும் படித்த புத்தி பேதலித்துச் செய்திருக்கக் கூடாது. பொறுமையற்ற காரியத்தால், அந்தக் குழ பார். எனின இருந்தாலும் ஒரு பெணி வரக்கூடாது. அதுவும் படித்தவளுக்கு சமூகத்தினர் வழக்கமான பாணியில் அமை பள்ளிச் சினேகிதிக்கு நேர்ந்த நிலையை
புவனாவை, கணவன் சுந்தரத்தினர் பேச்ச
‘ஐயோ கடவுளே! இதெல்லாம் 6T தெரியாது ரஞ்சனியைப் பற்றி. அப்ப பெண்ணுக்கு இந்த நிலை வர என்ன அதிர்ந்து கூடப் பேசத் தெரியாத ரஞ்சனி, பேசினால் கூட பயப்படுவாள். அத்தனை என்பதை என்னால் நம்ப முடியவில்லை கணவனர் இழைத்த கொடுமைகள், துன்பங்
சமூகத்தின் முன், சட்டத்தின் முனி கொ
க் கொலை செய்த பெண்ணுக்கு னிவரும் தகவல்கள் வெளியாகி காலை செய்த முப்பத்தியைந்து செயலுக்கான சூழ்நிலைகளைக் இளம் பிள்ளைகளினர் எதிர் ாதாரணச் சிறைத் தணர்டனை ப்பைக் கேட்டதும் ரஞ்சனியின் ாட்சி. கணர் டோர் நெஞ்சைக் ாத்தில் ரஞ்சனி ஏற்றிச் செல்லப் தாடர்ந்து கதறிய படியே சிறிது அப் பிள்ளைகளை வளர்க்கும் தாயாரான மூதாட்டி ஒருவரும் தார்' இப்படி பத்திரிகையினர் ணர்னோட்டத்தில் செய்தியை
ய்தவர்கள் தணர் டனையை உணர்மையில் அந்த அப்பாவிப் னக்குப் பெரிய கவலையாக பெண்ணான ரஞ்சனி இப்படி அவளது அவசரச் செயலினால், ந்தைகளுக்கு நேர்ந்த கதியைப் iணுக்கு இப்படி ஒரு கோபம் - சுந்தரத்தினர் விமர்சனம் ந்தது. கண்களில் நீர் வழிய தன் பிட்டு கவலையில் மூழ்கியிருந்த * ஆத்திரமடையச் செய்தது.
னின நியாயம்? உங்களுக்குத் டி ஒரு உத்தமமான குடும்பப் நியாயமுணர்டோ தெரியாது. சிறு வயதில் எவராவது உரக்கப் Fாது. அவளா இப்படிச் செய்தாள் . ஆனால். அவளுக்கு அவள் கள், துயரங்கள் அவளை இன்று,
லைகாரியாய் நிறுத்திவிட்டன.
53
Page 72
இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் பெற்றுப் போகுமுன் அவளை கூறி யவை இன்றும் என் கொண்டிருக்கின்றன.
'புவனா, உனக்குத் தெரியு அனுபவித்த துன்பங்களும். அப்பு பேரின் எதிர்ப்பையும் பொருள் கலியாணம் செய்தேன். என் இ பெற்றோர் என்னை நிராதரவா அளவு பணம், நகை நட்டு, ஓர் செய்தார்கள். நானும் கம்பெனி ஐநூறு அறுநூறு என்று உழைத் எங்களை பெரும் கடனில் மூழ் குடும்பம் ஓடுகிறது. ரவியின் வருசங்கள் பல. மூன்று பிள்ளை போன அப்பா, அவரது இரு தங்க வாழ என் உழைப்பு எந்த மூலைக் இரவிரவாகத் தைக்கின்றேன். சிலருக்கு மதியச் சாப்பாடு க கொடுக்கிறேன். மாதா மாதம் க வழியைக் காணோம் புவனா'. தோள்களைக் கட்டிக் கொண்டு சொல்லி முடிக்க முன் புவனா ஓய்ந்தாள்.
ரஞ்சனி புவனாவிடம் தெ தங்கைமார்களைக் கரையேற்ற மூன்று பிள்ளைகளை நல்ல (L என்றோ ரவி யோசியாமலிருந் அல்லும் பகலும் பாடுபட்ட | வார்த்தைகளால் குத்திக் கிளறவு தான் மாட்டியிருக்காவிடில் கலியாணம் கட்டியிருப்பாராம் வீணாகி விட்டதாம். இப்படி' எல்லாவற்றையும் விற்றுக் கு!
லெபனானுக்கு இலிகிதராகத் தொழில் நான் சந்தித்தேன். அப்போது ரஞ்சனி
காதுகளில் இதோ ஒலித்துக்
ம் நான் ரவிக்காகப் பட்ட கஷ் டங்களும், ா, அம்மா, உற்றார், உறவினர் அத்தனை -படுத்தாது ரவியை நான் காதலித்துக் 4டப்படி நான் நடந்தபோதும் கூட, என் கக் கைகழுவி விடாமல், தம்மாலியன்ற சிறு காணித் துண்டு எல்லாம் தரத்தான்
வேலையை விடாமல் செய்து, மாதம் தேன். இருந்தும் ரவியின் குடியும், சூதும் கடித்தன. என் சிறு உழைப்பில் தான் சம்பளத்தை நான் கண்ணால் கண்டு Tகள், போதாக்குறைக்கு ரவியின் வயது கையர், இத்தனை பேரும் உண்டு, உடுத்து க்குக் காணும்? குடும்பச் செலவை ஈடுகட்ட அச்சாறு ஊறுகாய் போட்டு வித்தேன். கூட, அலுவலகத் தில் கொண்டு போய் கடன் சுமை கூடுகின்றதே தவிர குறைய இடையில் நிறுத்தி விட்டு ரஞ்சனி என் குலுங்கிக் குலுங்கி அழுதாள். இதைச் ஒரு பாட்டம் கண்ணீரைப் பெருக்கி
காடர் ந்த கதை - 'பருவ மடைந்த இரு வேண்டும் என்றோ, தங்களுக்குப் பிறந்த மறையில் வளர்த்து ஆளாக்க வேண்டும் தது மட்டுமல்ல, அந்தக் குடும்பத்திற்காக என்னை அடித்து நொறுக்கி, கொடூர ம் அவர் தயங்கவில்லை புவனா. என்னில் நல்ல கொழுத்த சீதனத்தோடு அவர் - என்னைக் கட்டியதால் தன் வாழ்வும் யே சொல்லிச் சொல்லி என் நகைகள் பத்துச் சூதாடி முடித்து விட்டார். அவர்
54
Page 73
காணித்துண்டும் விற்றாகி விட்டது.
என் மூத்தவள் நிம்மி பெரியபிள்ளை நான் என்ன செய்த முடியும்? அது வருடங்கள் உழைத்தால் கொஞ்சமே இந்த முடிவுக்கு வந்தேன். மாதம் ஏ பல்லைக் கடித்துக் கொண ஓட்டிவிட்டேனானால், ஏதோ அந்த ஓ போடலாம். அதுகளும் தங்கள் | என்னையே தஞ்சமென இருக்குதுகள் திருந்தி வாழ்வதாக ரவி சத்தியம் எமது கஷ டங்காலம் தீர்ந்து விடிவு 6
ரஞ்சனி லெபனான் சென்ற கன 'எத்தனை நம்பிக்கையோடு, இ நம் பாசையில் கடந்த காலத் தில் கொடுமைகளை எல்லாம் மறந்து ம பிரிய மனமின்றி விமான நிலை! எப்படிக் 'கோ' வெனக் கதறி அ எழுப்பிய வாறே சுந்தரத்திடம் எதிர்பார்த்தாள்.
அதற்குச் சுந்தரம் 'சரி புவனா, என்பதையோ, குடும்பத்தின் உயர்வு நான் மறுக்கவில்லை. ஆனால் எக்கா தாக்கும் அளவிற்கு அவள் அடங்காப் தான் சொல்கிறேன். அதுவும் படித்த இப்படி நடந்து கொண்டதால் சமூகப் கல்லானாலும் கணவன், புல்லானாலு கலாசாரம், இப்படிப் படித்த பெண்களி தர்மமே செத்துப் போகுமே. கண பெண களி ன் கதைகள் எல்லா தேவையில்லையோ?' சமூகத்தில் என் புளிச்சல் மாவை சுந்தரமும் அரைத்தா
சுந் தரத்தின் கூற்றைக் (3 வேங்கையானாள். 'சரியாக விஷ யங்க
இன்னும் ஒன்றிரண்டு வருடங்களில் ளயாகி விடுவாள். இந்த நிலையில் தான் லெபனான் போய் இரண்டு னும் நாங்கள் தலை தூக்கலாம் என்று ழெட்டாயிரம் கிடைக்கும். கொஞ்சம் டு இரண்டு வருடங்களை இரண்டு குமர்களையும் கரையேத்திப் தமையனில் நம்பிக்கையிழந்து, - ஆடி ஓய்ந்த நிலையில் இனித் தான் செய்கிறார். ஏதோ இதோடயாவது வரட்டும்.
தயை சுந்தரத்திடம் கூறிய புவனா, எத் தன் வாழ்வு மலரும் என்ற 5 தன் கணவன் தனக்கிழைத்த ன்னித்ததுமன்றி அவனை விட்டுப் யத்தில் ரவியைக் கட்டிப் பிடித்து
ழுதாள் தெரியுமா?' என வினா ரஞ் சனிக்காக அனுதாபத்தை
அந்தப் பெண் ரஞ்சனி நல்லவள் க்காக அவள் பட்ட பாடுகளையோ ரணத்தைக் கொண்டும் கணவனைத் பிடாரியாகி இருக்கக் கூடாது என்று த, ஒரு பண்பான குடும்பப் பெண், பண்பாட்டு நியதிகள் என்னாவது? ம் புருசன் என்று வரையறுத்த தமிழ் டமே அற்றுப்போனால், பதிவிரதா ணகி, சீதை போன்ற காப்பியப் ம் நவீன தமிழ் பெண்களுக்கு லோரும் அரைத்துக் கையோய்ந்த
பர்.
கட்டதும் புவனா அடிபட்ட களைப் புரியாமல் பேசாதையுங்கோ.
55
Page 74
பெண் என்ற ஒரே காரணத்திற பொறுத்தே சாகப் பிறந்தவன் எ கொள்ளத்தான் வேண்டும். பெண இன்னும் உலகம் நினைத்து. பொறுமைக்கும் ஒரு எல்லை இரு
புவனா உணர்ச்சி வசப் ப அவளுக்காக இரங்கினார் ஒரு கண பாரதூரமாக நடந்தது. ஒரு ெ கேட்டார்.
'தன் கணவன் திருந்தி வி விரைவில்' என்ற நம்பிக்கையில், உழைத்து, மாதா மாதம் ஆயிரங் கொண்டிருந்தாள். ரஞ்சனி பிள் பெற்ற வயிறு துடித்த போதெல்ல நீரைப் பெருக்கிய நாட்கள் எத்த கூடிய வசதியிருந்தும், வீண் ெ கொண்டு இரண்டு வருடங்களை ரஞ்சனி, தன் பெயரில் வங்கியி கனவொடு வந்திறங்கினாள் கட்டு அவள் கண்ணுக்குள் சதா குடியிரு பெருகிய பாச உணர்வில் கைகள் சாராய நாற்றம், ரவி பழைய ரஞ்சனிக்குக் காட்டிக் கொடுத்தது அறிந்த விடயங்களால் ரஞ்சனி சு லெபனானில் கஷ்டப் பட்டு உள் கூட இங்கு தேறவில்லை எ கவலையைத் தரவில்லை. மறுப முடிந்தது. ஆனால் எவளோ ஒ தேடிவிட்டார் ரவி என்ற தகவல் முடியவில்லை. வாய்த் தர்க்கம் பெட்டை நாயே! நான் ஆம்பிளை உனக்கு சம்மதமானால் இரு. இ ரவி கூறியதுதான் ரஞ்சனிக்குக் (
காக, என்றைக்கும் எல்லாவற்றிற்கும் ன்பதை இனி நீங்கள் எல்லாம் மாற்றிக் என்றால் உணர்ச்சி அற்ற ஜடம் என்று கொண்டு இருப்பது தான் பிழை. க்கும் அல்லவா?'
ட்டு இருப்பதைக் கவனித்த சுந்தரம் ம். 'சரி புவனா சரி. அப்பிடி என்னதான் காலை செய்யும் அளவிற்கு?' என்று
ட்டார். தன் துயரெல்லாம் முடியும் கண் காணா லெபனானில் கடுமையாக களாகக் கணவன் பெயருக்கு அனுப்பிக் ளைகளைப் பிரிந்த துயரில் அவளது லாம் அவள் கண்கள் நிலாவரையாகி னை? ஒரு வருட முடிவில் நாடு திரும்பக் சலவு எதற்கு எனப் பல்லைக் கடித்துக் க் கடும் வேள்வி போல கடத்தி முடித்த ல் கணிசமாகப் பணம் இருக்கும் என்ற நொயக்கா விமான நிலையத்தில். அங்கு, எந்த கணவனைக் கண்டாள். பிரிவினால் ளைப் பிடித்தபோது 'குப்'பென்று வீசிய பபடி குடிக்கத் தொடங்கியிருப்பதை .. அடுத்தடுத்து அவள் கேட்டு, பார்த்து க்கு நூறாக உடைந்து சிதறினாள். அவள் ஊழத்த பணத்தில் மீதி ஒரு செப்புக் காசு ன் பது கூட 'ரஞ்சனிக்கு அவ்வளவு டி சூதாடுவதையும் அவளால் பொறுக்க ருத்தியோடு புதியதோர் உறவினைத் லைத் தான் ரஞ்சனியால் ஜீரணிக்கவே முற்றிய நிலையில், வாயை மூட்டி எப்பிடி வேண்டுமானாலும் நடப்பேன். இல்லாவிட்டால் தொலைந்து போ' என்று கேட்டது. மறுபடி அவளுக்கு சுய உணர்வு
56
Page 75
திரும்பிய போது, தானி பொலிஸ இருப்பதை உணர்ந்தாள். தன்னால்
விட்டதை புரிந்து கதறினாள். தை அழுதாலும் சட்டமும், சமூக நீதிகளு கொன்ற கொலைக்காரி என்று தா:ே
மணமுடித்து பதினைந்து வருட காத்து எழுப்ப ரஞ்சனி பட்ட பாெ குழந்தைகளுக்காக ரவியைத் ெ பொறுத்தாளோ இனிறு அதே நிராதரவாக்கி விட்டு சிறையில் ரஞ்ச துரதிர்ஷடம் தான்.
நீதி மன்றத்தில் தனி சோகக் க பத்திரிகைகளில் வெளியானபோது ஆணர்கள் எனின இருந்தாலும் ஒ ஒருத்திக்கு இப்படி ஒரு திமிர் வ விமர்சித்தார்கள். காலம் கெட்டுவிட் சுதந்திரம் கொடுத்ததனர் விளைவு சரித்தே பிடித்துப் பேசியோரும் உல
‘கடவுளே! இந்தப் பெணி ரஞ்ச பொறுமை இழந்து ஏடாகூடமாய் ( கொள்' என்று தம் இவர் ட தெய்வங்க
ரஞ்சனியின் பக்கம் உலகியல் நீ போதிலும் தெய்வ நீதி இருக்கின்ற வாதம் அமைந்தது. அதனுள் GouT சுந்தரம் உணராமலிலலை. உ அங்கீகரிக்கவோ அவர் தயாராக இ போன முகம் எடுத்துக் காட்டியது. புழுக்கம் தம்மை அழுத்துவதாக திறந்தார் சுந்தரம். இளங்காலைப் பரி சூடேறி உச்சிக்கு வந்து கொணர்டிரு
b மறியல் அறையில் அடைபட்டு ரவி கொலை செய்யப் பட்டு இறந்து லயை முட்டி மோதி எப்படித்தான் நம் அவளைக் கட்டிய கணவனைக் ன கணிக்க முடியும்?
ங்களாகத் தனி குடும்பத்தைக் கட்டிக் டல்லாம், வியர்த்தமாகின. எந்தக் தாடர்ந்து சகித்து மணி னித்துப் குழந்தைகளை அனாதைகளாக, னி சிதைய நேர்ந்தது, சகிக் முடியாத
தையைப் பற்றி ரஞ்சனி கூறியவை து படித்தவர்களில் பெரும்பாலான ரு பெண் ணுக்கு, அதுவும் படித்த ரக்கூடாது' எனர் ற ரீதியிலேதானி டது. பெண்களுக்கு அளவுக்கு அதிக என்று தராசினி ஒரு முனையைச் ண்டு.
Fணியைப் போல நாமும் ஒரு நாள் எதையாவது செய்யாமல் பார்த்துக் ளைப் பிரார்த்தித்த பெண்கள் பலர்.
தியும், சமூக நியாயங்களும் இல்லாத தென்ற ரீதியில் புவனாவின் தர்க்க திந்து கிடந்த பேருணர்மையினை ணர்ந்தும் அதனை ஏற்கவோ, இல்லை என்பதை அவரது இறுகிப் காலைப் பொழுதிலும் ஏதோ ஒரு நினைத்து யனினல் கதவுகளைத் தியின் பொற்கதிர்கள் படிப்படியாய் ந்தன.
இதழ் - 164 டிசம்பர் - 1982
57
Page 76
(ο
6) தியின் ஒரம் -
மும் முனை வடிவான தெ கம்பீரத்துடனர் அமர்ந்திருக்கு கொதித்துக் கொணர்டிருக்கிறது.
நீண்ட பெரிய கட்டைக6ை கறுத்துவிட்டிருக்கும் கட்டைகள் ஜோசப். அவனுடைய நீண்ட மயிற்தோகையென முன் சரிந்து
'ஜோசப்! நிமிர்ந்தானி. முளைவிட்டிருக்கும் மயிர்க் கற்ை ‘பர பர'வெனச் சொறிந்தான இமைகளுக்குள் புதைந்து விட்
பார்த்தான்.
ஜோசப்!
ார்க் கொப்புளங்கள்
-கே. விஜயன்
ாரு கல அடுப்பு அதனர் மீது ராஜ ம் பீப்பாவுக்குள் 'கத கத"வெனத் தார்
ா அதற்குள் திணித்தும், எரிந்தும் முனை )ள உள்ளே தள்ளிக் கொண்டிருந்தான் அடர்த்தியான சாய்பாபா தலைக்கேசம், து முகம் மூடியது.
வியர்வை ஒழுகும் முகம் நிலத்தில் bறகளின் நமைச்சல் பொறுக்க முடியாமல் 1. கறுத்து, சுருங்கிவிட்டிருக்கும் கணி டிருக்கும் சிவந்த கணிகளால் விழித்துப்
Page 77
சுப்பவைசர் சுப்ரமணியம் தானி கூ
அவனர் வேகமாக அவர் அருகில் ே
‘எணர்ன? அவனர் கணர்கள் கேட் முடியாதல்ல.
‘வா? தார் இன்னும் கொதிக்க வே அங்கை பார், அந்தப் பள்ளத்தை இன்னு
அவனர் முகம் நிமிர்ந்து நிற சுப்ரமணியத்தையே ஊடுருவ, வெய்யி - முக நிலத்தில் - ஆறென ஊற்றெ வியர்வையைப் பார்த்தார் சுப்ரமணியம்
பார்வையை விலக்கிக் கொணர்டு, ‘சரி :
லேசான உறுமல்.
வேகமாக அவ்விடத்தை விட்டு தூவப்பட்டுக் கிடக்கும் சரளைக் கற்கை செய்து கொணர்டிருக்கும் டிராக்டரை சிரித்து ‘கல்லெல்லாம் அரைபட்டு பா சிங்களத்தில் சொன்னார். லிணர்டனி சுருட்டை கையிலெடுத்து திரும்பிப் பா ஒர் உறிஞ்சல் உறிஞ்சி லேசாகச் சிரித்
கணிகளால் ஓர் அலட்சியப் பார்வை ப
‘சரிதான் போடா' என அவன் கன
லிண்டனைத் திருப்திப் படுத்தி வி
ஜோசப் இன்னும் அவரைப் பார்த்து இதனைக் கண்டுவிட்ட சுப்ரமணியத்த சணர்டிப் பயல்களை வைத்து வேலை எ ஊமைத் தமிழனை வைத்து வேலை வ வேறு முறைக்கிறானர். என்ன சங்கம பொழுது உடம்பில் சிறு உதறல். ‘எணர் தமிழன் தானே! என்று - பலவாறாக எ கும்மாளித்துப் பாய்ந்து விரிந்து படர் நக நுனியால் நறுக்கியவாறே யோசன
-ப்பிடுகிறார். இல்லை கத்துகிறார்.
போய் நின்றான்.
ட்டன. அவனால் வாயால் பேச
பணும், அடுப்போட மாரடிக்காதே. வம் கொஞ்சம் கொத்தி சமப்படுத்து'.
கிறது. அவனர் கணர் மணிகள் லில் பொசுங்கி, கறுத்தும் சிவத்தும் டுத்து பெருக்கிக் கொணர்டிருக்கும் ). சில கணங்கள் தான். 'சட்டெனப்
சரி வேலையைச் செய்’.
நகர்ந்த சுப்ரமணியம். வீதியில் >ள மிதித்து, அரைத்துத் துவம்சம் நெருங்கி பல்லெல்லாம் காட்டிச் ாதை செம்மையாகவிருக்கு எனச் வாயில் வைத்திருந்த கஞ்சாச் ார்த்து மறுபடியும் வாயில் வைத்து துச் சிவந்து சிறுத்து விட்டிருக்கும் ார்த்தான்.
ர்கள் சொல்லின.
ட்டோம் என்பது அவர் நினைப்பு.
துக் கொண்டுதான் நின்றிருந்தான். நாருக்கு நடுக்கமெடுத்தது. இந்தச் பாங்க முடியாது என்றுதான் இந்த ாங்கலாமென்று பார்த்தால் அவன் ம்! மனம் எணர்ணிக் குமைகினர்ற டாலும் இவனைச் சமாளிக்கலாம். ணர்ண அலைகள் நெஞ்சில் குதித்து கின்றன. நாடிக்கட்டையை விரல் னயில் ஆழ்ந்து நிற்கிறார்.
59
Page 78
'ஜோசப்! தம்பி ஜோசப்! . சொன்ன வேலையை சட்டுபுட் சொல்றேன். கடப்பாறையை எ
'கடகட'வெனச் சொல்லி வி போல 'கபகப்' வெனச் சிரிக்கிற
ஜோசப் இன்னம் அவரைப் சுப்ரமணியத்தாரின் சர்வாங்கத் நரையும் கறுப்புமான தலை விசாலமான கண்களும், தோற்றமளிக்கிறார்.
ஜோசப்பின் நெஞ்சில் பரி த கஷ டப் படுகிறது என எண் மண்டிக்கிடக்கும் தலைக்கேச பரபரவெனச் சொறிந்தான்.
சுப்ர மணி யத்தார் தெய் வ மலர்ந்தார். ஜோசப் தலையை. தயாராகிவிட்டான் என்று தானே
ஜோசப்பின் கைகள் கடப் தாக்குகின்றன.
மர நிழலில் நின்று கொன மனம் பலவாறான எண்ணங்கள் திறப்புவிழா . பிரதம மந்திரியுப் புதிய கட்டிடத்தைத் திறந்து வை வீதியெல்லாம் சுத்தமாக இருக்க வேண்டுமென்பதும் நகரசபைப் ( கதிர்காமக் கந்தனுக்குத் தூக்குகி. கொண்டு சுப்ரமணியத்தார் வீதி
மூன்று நாட்களாக இந்த
நரம் போகுது நீ தான் கெட்டிக்காரன் டெனச் செய்வாய் அது தான் உனக்குச் இத்து ரோட்ட நொறுக்கு'.
ட்டு, ஏதோ பெரிய தமாஸை ரசிப்பவர்
ர்.
| பார்த்துக் கொண்டுதான் நிற்கிறான். தயும் அவன் அளந்து கொண்டிருந்தான். கேசம். பெரிய நெற்றிக்குக் கீழே சுருக்கம் வி ழுந் த முகமுமாகத்
Tபப் பால் சுரக்கிறது. இந்த மனிதன் ஏன் ணினானோ என்னவோ கா டென த் திற் குள் விரல்களை நுழைவித் து
1 தரிசனம் பெற்றவர் போல முகம் ச் சொறிந்தானென்றால் வேலைக்குத் எ பொருள்.
***
பாரையைத் தூக்கித் தூக்கி வீதியைத்
டிருக்கிறார் சுப்ரமணியத்தார். அவன் ரில் மூழ்கிக் கிடக்கின்றது. நாளைக்குத் 5, ஜனாதிபதியும் வருகை தந்து இந்தப் பப்பார்கள். அவர்கள் வருகின்ற பொழுது வேண்டுமென்பதும், பழுதில்லாமலிருக்க பெரியவரின் கட்டளை. அந்தப் பணியைக் ன்ற காவடிப் பணியாக தலையில் சுமந்து 1 செப்பனிடும் கரகமாடுகிறார்.
வேலை நடக்கிறது. இரண்டாம் நாள்
60
Page 79
மத்தியான வேளையில் தான் சுப்ர என்ன இது தொழிலாளர்களெல்லாம் நடத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள். சர் என்ன செய்வது என நிலை தடுமாம்
அப்பொழுது தான் அவர் கண். அவன் தான் ஊமையன் ஜோச வேலைக்குச் சேர்ந்தவன்.
பல வருடங்களாகவே இந்தப் ப பள் ளமுமான அந்த இடத்தில் ப உயிர்களை விபத்துக் கழுகு கொத் பெட்டிசன்கள் போயும் மழை . குட்டையுமாகத்தான் இருந்தது. எனி செப்பனிடும் செலவிற்கான பகுதியி கொண்டுதானிருந்தது.
அரசாங்கத் திட்டப் படி இந்த வி திறப்பு விழாவிற்கு ஜனாதிப வருகிறார்களென்றதும் மேல த் உதறெடுத்துப் போனார்கள்.
வேலை மும்முரமாகிவிட்டது. அவர்கள் பேச்சைக் கேட்கிறான். அ ஒழுங்காக வருவதே இல்லை. எனி சுப்ரமணியத் தார் பதிந்துவிடும் தொழிலாளர்கள் அவருக்கு சம் கிட்டத்தட்ட மூன்று நான்கு நூறு
இலட்சணத்தில் அவர்களை வைத்து அந்த ஊமைத் தமிழன் ஜோசப்தான் வேலை வாங்கி விடலாமே.
*>
ஜோசப் வியர்வை ஒழுக ஒழுக டிராக்டர் இரும்பு உருளைகளைத் த
மணியத்தார் அங்கே வந்தார். அட, > மரத்தடியில் சீட்டுக் கச்சேரியல்லவா வாங்கமும் படபடத்துப் போன அவர் பினார்.
கள் அந்தப் புதிய ஆளைக் கண்டன. ப். முனிசுபாலிட்டியில் புதிதாக
ாதை சீர்கெட்டுக் கிடக்கிறது. மேடும் ல பள்ளிக் கூடக் குழந்தைகளின் திச் சென்றுவிட்டது. எத்தனையோ க் காலங்களில் வீ தி , குள மும் னும் வருடா வருடம் நகரசபை வீதி ல் அந்த வீதியின் பேரும் பதிவாகிக்
டமைப்புத் திட்டம் எழுந்ததும், அதன் தி யும், பிரதம மந் தி ரி யும் திகாரி யும், சுப்ர மணி யத் தாரும்
ஆனால் எந்தத் தொழிலாளி தான் நேகமான தொழிலாளிகள் வேலைக்கு மனும் அவர்களுடைய பெயர்களைச் பார். மாதக் கடைசியில் அந்தத் திங் கொடுக்கத் தவறுவதில்லை. கேள். ஒழுங்கான வருமானம். இந்த வேலை வாங்க அவரால் முடியுமா? சரணாகதி. மாட்டை அருட்டி உருட்டி
**
வீதியைக் கொத்தி கற்களை கிளற, துவம்சம் செய்து சமப் படுத்தி முடிய,
Page 80
தார் கொட்டி, மணலைத் தூவி 6 வென்றிருக்கும்.
'சூசூசூ'வென சூள்கொட்டி அலறிக் கொணர்டு மரத்தடி நிழ
தொழிலாளர்கள் ஆளுக்ெ கஞ்சாக் குடியுமாகக் கணி சிவ எரிந்து கருகி வீதிக்குத் தார் காலையிலிருந்தே தனி வேலை செய்து, அதன் மீது தார்ப் பீப்ட திணித்து மணர்ணெணர்ணெய் செய்து, கொதிக்கும் ஆவி கொ
மரத்தடியில நாடி செ சுப்ரமணியத்தாரினர் கணர்களில் நிற டட்சன் தெரிந்து விட்டது வேகத்தில் தாவி ஓடிய அவர் ஜே பறித்தெடுத்தார்.
s), . . . . . . ஐயோ அம்மா சுப்ரமணியத்தார் இழுத்த தா நடந்தது. அவனர் கால் மாறிக் க மேலதிகாரியினர் கார் அருகி இவ்வுலகையே மறந்து மும் ஈடுபட்டிருந்தார். தொழிலாளர்க
திறப்பு விழா சிறப்பாக நட சொல்லி நகர சபை மேலதிக மேலதிகாரி இரணர் டு கடி சுப்ரமணியத்தாருக்குச் சம்பள உ கொப் புளங்களோடு துனர் ப ஜோசப்பிற்கு கவனக்குறைவு. ே முறைத்துப் பார்த்தல் போன்ற கு
விட்டால் நாளை விடியலில் வீதி 'பளபள
'எணர்ன வெய்யில். என்ன வெய்யில்' என
வில் நிற்கிறார் சுப்ரமணியம்.
'காரு மூலையில் குந்தி பீடிப் புகையும் ந்து கிடக்க, ஜோசப் மட்டும் வெய்யிலில் வார்த்துக் கொணர்டிருக்கிறானர். அவனர் யைத் தொடங்கிவிட்டானர். கல் அடுப்புச் ாவை நிமிர்த்தி வைத்துக் கட்டைகளைத் கொட்டி கபகபவென நெருப்பெரியச் ட்டி வீதியில் வார்க்கிறறனர்.
ாறியும் சந்நியாசியாகி விட்டிருந்த தூரத்தே வந்து கொணர்டிருந்த பச்சை 1. கார் அணி மிக்கும் முன்னரே மின்னல்
ஜாசப்பினர் கையிலிருந்த தார் வார்ப்பைப்
1 ஜோசப் பினர் ஆத்மா அலறியது. ர் வார்ப்பு அவனர் கால்கள் மீதல்லவா ால்மாறிக் குதிகுதியெனக் குதிக்கிறான். ல் வந்த பொழுது சுப்ரமணியத்தார் முரமாகத் தார் வார்ப்பு வேலையில் ளெல்லாம் கலவரமடைந்து எழுந்தார்கள்.
டந்தது. மிகவும் துப்புரவாக இருப்பதாகச் ாரிக்கு புகழ் மாலை. உளம் மகிழ்ந்த தங்களை டைப் செய்தார். ஒனர் று உயர்வு, மற்றது வைத்தியசாலையில் தார் க் குரல எழுப் பிக் கொணர் டிருக்கும் வலை சொல்லும் பொழுது அதிகாரியை நற்றங்களுக்காக வேலை நீக்க அறிவிப்பு.
இதழ் - 251 ஏப்ரல் - 1981
62
Page 81
ஓமான் ஷேக் கூட இவனது க குறும்பு மீசை அப்படி வாளிப்பாக வெளுப்பும் என்ன மாய்ப் படர்ந் கட்டிகளிலும் தோய்ந்த உணவுப் பதா கன்னக் கதுப்புக்களிலே பெண்மைத் ஒரு சாதாரண, சராசரி இலங்கை ! ஊட்டச் சத்தெல்லாம் அவனுள் ஊ
புரிந்தது.
அவன் இலங்கையைப் பற்றி ததும்பிடச் சிலாகிப்பதும் அசிங்கமாக மடிப்பவனாகவுமே காட்சி கொடுத்தா ஆண்டு ஒப்பந்த முடிவு லீவில் ஊ முன்பெல்லாம் இதே மக்கிக் கல்லு தொங்கியபடி ஓடியாடித் திரிந்தவனே நிலைப்பாட்டால் உடலும் சூம்பி வற் நாடு என்கிற உணர்வெல்லாம் ? தொடங்கும் வரை அவன் அப்படியே
மேற்காவுகை
- சி.சுதந்திரராஜா
சாயலில் இருப்பான் போலிருந்தது. அரும்பு விட்டிருந்தது. தோல் மீது திருக்கிறது. சீஸ்ஸிலும் பட்டர் ர்த்தங்களை விழுங்கி வளர்த்த சதை தன்மையை ஊட்டி விட்டிருக்கிறது. வாசியின் உடலில் எட்ட முடியாத பறியூறி உப்ப வைத்துக் களி நடம்
ஏளனமாகப் பேசுவதும், எள்ளல் கத் தன்னுடன் பிறப்புகளை நோட்ட ன். மஸ்கற்றிலிருந்து இரண்டாவது ருக்குத் திரும்பி வந்திருக்கிறான். ஒழுங்கையிலே சயிக்கில் பாரில் T. அப்போதெல்லாம் வேலையில்லா றல்கண்டிருந்தது. இலங்கையும் ஒரு உக்கி உளுத்து மங்கிப் போகத்
இருந்தான்.
63
Page 82
பஞ்சப்பட்டவன் என்றும் காணியின் சொந்தக்காரப் பரம் துண்டை விற்றால் கூட பெர் அரசியல் அகதிப் பட்டம் பெற்று இங்கே கூட கோபுர மாடப கெட்டித்தனத்தைக் காட்டிட முடி திரிந்து கொண்டு தானிருந்தா
' எம்
ஏஜென்சி அலுவலகத்தில் நாய் போல் அலைந்து கொழு அப்போதெல்லாம் கருவேப்பி படுவதைப் போல் அவனுடல் ரயிலேறும் போதெல்லாம் ஏ உலகத்தையே அசைத்து விட்ட திரும்பி வருவதும் போவதுமா மன்னாதி மன்னன் என்ற பாணி போட்டிருந்த படி போவான். நாளை வா இராவணனாகலே இருபது மாதங்களாக இந்தத் இழப்பு மட்டும் போதும். லொள டிக்கட் பெற்றிட அவன் சலிச் போய்த் திரும்பினான்.
இதனையெல்லாம் அவன் வேலை கிடைத்தவுடன் இங்கு போனான். அப்படிக் க ஷ ட தோன்றவில்லை. தான் பட்ட கஷ் டங்களை சகபாடிகள் எல்லா அவனுக்கு வரவேயில்லை. மா நாட்டுக்குத் திரும்புவதேயில்ை ஓடியது.
'உனக்கெல்லாம் நாட்டுப் | அவன் தோழன் கேட்டான்
சொல்ல முடியாது. ஏழரைப் பரப்புக் பரையின்னான அவன் அதில் ஒரு சிறு லினிலோ பிராங் பேட்டிலோ போய் டியூஸ் மார்க் ஆயிரமாயிரமாக அனுப்பி ாளிகைகளை எழுப்பி ஊருக்குள் யும். ஆனால் சில காலம் சோர்ந்து வாடித் ள்.
ஆறோ, ஏழோ கட்டிவிட்டு மாதா மாதம் ம்பு ரயிலேறித் தன்னை வாட்டினான். மல தான் வெறு நெருப்பில் வதைக்கப் நன்கு பதம் பார்க்கப் படவே செய்தது. தா ஆர்வம் முட்டித் ததும்பி வழியும். ஒளி முகத்தில் பூக்கும். ஏமாறி ஏமாறித் எ இழுபறி நிலை. சர்வ லோகங்களிலும் யில் பெல்ஸும், சுப்பர் ஸ்டார் ஸு ஸம் திரும்பும் போதெல்லாம் இன்று போய் ப தன்னை நினைப்பான். பதினெட்டு திருவிளையாடல். ரயில் பயணத்தின் ஏஞ்சல்ஸ் வரைக்கான ஒருவழி விமான 5கவில்லை. களைக்கவில்லை. போய்ப்
மறந்திருப்பான். தனக்கு வெளி நாட்டு உள்ளோர் படும் கஷ் டங்களை மறந்தே டங் களி ருப்பதாகக் கூட அவனுக்குத் கஷ் டங்களை விட இன்னமும் கூடுதல் ம் அனுபவிக்கிறார்களே என்கிற ஆதங்கம் மாக முற்றாக மறைந்து விட்டது. பிறந்த ல என்னும் வைராக்கியம் கூட மனதில்
பற்றே இல்லையாடா'
64
Page 83
'ஏன் நான் நல்லாயிருக்கிறது உ கிடந்து பிலாக்கொட்டைக் கறி தின்.
அவன் திமிரோடு பதிலளித்தான்
இங்கையுள்ளவை எல்லாம் ம கஷ் டங்கள் எல்லாம் தீர என்ன வழி?'
'ஏலுமானவரை வெளி நாடு போற நடந்து போற ஆளையே காணேல்லை
'புளுகிறதை நிப்பாட்டு'
ஆத்திரத்தோடு எச்சரித்தான் தே
'ஏன்?'
'இந்த நாட்டில் எத்தினை பஸ் ஓ ஒடிசல் பஸ்ஸெல்லாம் சேத்தாலும் ஆ எண்டா மூண்டு லச்சம்'
அதற்கு இப்ப என்ன'
உன்னை ஒருக்கா கொட்டாஞ்சேன் காலமை ஏழரைக்கு நூற்றி ஐம்பத்ை கொண்டு போய் வர விட்டாத்தான் தெ பஸ் பத்தாதென்பதும், மூண்டு லட்சம்
கூடாதெண்டும்.'
'நான் ஏன் நெரிய வேணும்'
'உனக்கென்ன கொம்போ நெரிய
'நீ எரிச்சல் படுறாய். நான் ஓமானு பத்தத் தொடங்கியிருக்கு அதுக்கு நான்
'ஓ.. உன்ரை வர்க்கம் போதிக்கி பாட்டாளி களுக் கெல்லாம் உரி1ை சொல்றதெல்லாம் நல்லாய் விளங்கும் உதைப் போதிச்சு உலகமெல்லாம் தே
எக்குப் பிடிக்கேல்லையா? இங்கை னலுமா'
ஏ சர் இல்லையா? இவையடை
து தான் நல்லது. மஸ்கற்றில் நான் ). எல்லாரிட்டையும் கார் இருக்கு'
Tழன்.
இது உனக்குத் தெரியுமா? ஓட்டை பிரம் பஸ். கார் - லொறி - வான்
னையில் இருந்து பம்பலப் பிட்டிக்கு தஞ்சாம் லூட்டில ஏத்தி நெரிஞ்சு கரியும். ஏன் இலங்கையில் ஆயிரம் ம் கார், லொறி, வான் இருக்கக்
ஈமலிருக்க'
க்குப் போனவுடன் உனக்கு வயிறு ர் என்ன செய்யிறது?' றதே-உதைத்தான். எரிச்சல் பட ம கிடையாது எண்டு நீங்கள் - நீ என்ன , காந்தி மகாவீரர் கூட எத்தவை'
Page 84
'நீ சொல்றது எனக்கு விள பாட்டாளிகளுக்குப் போதிக்கிறி
ஒற்றுமையாக இருப்போம் வெல்ல முடியும். இதைத் தான் நா எண்டைக்கும் சொல்லுவம்'
'என்னைப் போக விடு. விசா
அவன் ஒரு முறைக்கு இரு | அரும் பி ய வியர்வையைத் | பார்வையிலிருந்து தப்பியோடி ம அது அவனது சுபாவமே அல்ல.
அவன் புதிதாய் வாங்கி வை உதை விட்டுக் கிளம்பிய போது அவனது இப்போதைய சிந்தனை ரூ இன் வன் னில் வட்டம் விஜயவர்தனாவின் மதுரக்குரலி ரேப்பில் பதித்தாக வேண்டும் ரே
அவன் முச்சந்தியால் திரும் மனிதன் திருட்டுக் காகத்தின் வா! பறித்தெடுப்பதற்காகத் துவரம் கொண்டிருந்தான், மனிதன் மி பின்தள்ளப்பட்டுக் கொண்டிருக்க உந்திக் கொண்டிருந்தது.
ங்கேல்லை. சரி நீங்கள் என்னத்தைப் யள்.'
என்பதுதான். அதனால் தான் நாங்கள் ங்கள் இண்டைக்கும் சொல்லுவம். இனி
ரலட்டலை விடு'
முறை கைலேஞ்சியை எடுத்து முகத்தில் துடைத்தான் தோழனின் சுடும் றையத் தவிப்பவன் போலத் தெரிந்தது. அந்த வர்க்கத்தின் சுபாவம் அதுவே
பத்திருந்த நியூமொடல் சுசூசியிலே ஓர்
புகை இலேசாக எழும்பி மறைந்தது. [ தான் ஓமானிலிருந்து கொண்டு வந்த டித்தது. இன்ன மும் கிளாரன்ஸ் ல் ஒருசிலவற்றையேனும் அந்த கஸட் பாலிருந்தது.
பிய போது, எலும்புந் தோலுமான ஒரு யிலிருந்த நெத்தலி மீன்குஞ்சு ஒன்றைப் ந் தடிக் கிளை கொண்டு கலைத்துக் ருகங்களோடு போராடும் நிலைக்கு 5 அவனது சுசூகி அவனை முன் தள்ளி
இதழ் - 154
Page 85
புதிய
ஒரு மாசி மாத மாலைப் பெ நெற்கதிர்களின் எச்ச மான ஒட்டி வெளியில் சூடுகள் ஆங்காங்கே உ நின்றன.
அறுவடையின் போது தவறி கொய்தும் பொறுக்கியும் கொண் பார்த்தாள். வயதாகி விட்டதனால் அந்தப் பெண்ணை அடையாளங்க
'எடி தங்கம்! ஆரது இடுப்பி ை பொறுக்கிய தங்கம் வள்ளியை கதிர்களைக் கையில் அடக்கிக் கொ
ஆரெண்டு தெரியேல்லையை சனமில்லை. கொஞ்சக் கதிர் பொறுக் இந்தக் காட்டுக்கையும் வரத் தொட
வன்னிப் பகுதி வயல்களில் அ சிந்திய மணிகளையும் பொறுக்கிச்
( பொலிக் கொடி
- அ.பாலமனோகரன்
பாழுது. அறுவடை முடிந்த வயலில் ன் சுகமான மணம் வீசியது. வயல் உழைப்பின் சின்னங்களாக உயர்ந்து
இப்போய் விட்ட நெற்கதிர்களைக் டிருந்த வள்ளிக் கிழவி நிமிர்ந்து - தொலைவில் வந்து கொண்டிருந்த Tண முடியவில்லை.
ல பொடியோடை!' பக்கத்தில் கதிர் விட நாலைந்து வயது குறைவு.
ண்டு நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.
ண! இந்த வயல் வெளி யிலை தான் கலாமெண்டு பாத்தால் அறுவாளவை ங்கீட்டாளவை'
றுப்பின் பின் எஞ்சிய கதிர்களையும் சேர்ப்பதற்கு அயலில் உள்ள ஏழைப்
Page 86
பெண்களும் குழந்தைகளும் வருவி அலைய வேண்டுமென்பதால் இ
பகலில் தகிக்கும் வெய்யிலி சகித்துக் கொண்டு பொறுமையே சூடு அடிக்கும் களங்களுக்குச் .ெ காலைவரை பனிக்குளிரில் நடு
வழங்கப்படும் களப்பிச்சைக்காகச்
இப்போது, தங்களுக்குப் ( வள்ளியும், தங்கமும் ஊகிக்க முன் அருகிலே வந்துவிட்டாள்.
அவளுடைய இடுப் பிலி ( வயதிருக்கும். வறுமை அவ ை6 தோற்றத்தில் இளமை தெரிந்தது
'நீ ஆரெணை ஆத்தை. இ ஊசலாடுற காட்டுக்கை வந்திட்ட
வள்ளியினர் இந்தக் கேள் நின்றிருந்தாள்.
'உணர்னைப் பாத்தால் வெ இருக்கிறனி? உணர்ரை புருசன் 6ts
தங்கத்தின் கேள்விக்குப் பதி ‘நான் வெளியூர் தானுங்கம்மா. வயலிலே இன்னிக்கு சூடு மிதிக்
கட்டச் சாக்கோ ஒணர்டுமில்லை. பொட்டையாயும் கிடக்கு என வளி அந்தப் பக்கமாக டிரக்டர் ஒன்று
வள்ளியும், தங்கமும் வந்த6 பெட்டி சகிதம் வந்து டிரக்டரைக்
விரைந்து வந்த அந்த டிரக்ட
து வழக்கம். வயற் காட்டில் பகலிரவாக
ாம் பெணர்கள் வருவது குறைவு.
ல், கால்களில் ஒட்டுக் குத்துவதையும் ாடு கதிர் பொறுக்குவார்கள். இரவில் *ன்று அங்கு அடிப்பு முடியும் விடியற் ங்கிக் கொணர்டு களத்தில் கடைசியாக
காத்துக் கிடப்பார்கள்.
போட்டியாக யார் முளைத்தது? என
னர் அவள் பிள்ளையுடன் இவர்களுக்கு
நந்த ஆணர் குழந்தைக்கு நானர் கு ா வாட்டியிருந்தாலும் அவளுடைய
J.
டுப்பிலை பொடியோடை இந்தப் பேய்
ாய்'
விக்கு அவள் பதிலெதுவும் கூறாமல்
ளியூர் போலைக் கிடக்கு. எங்கை வ்கை?
லாக அவளுடைய கணர்கள் கலங்கின. . எனக்கு இப்ப யாரும் இல்லே. இந்த கிறதாம், கிராமத்திலே சொன்னாங்க!
நெல்லுப் புடைக்கச் சுளகோ, நெல்லுக் அதோடை உன்னைப் பாத்தால் இளம் ளி சொல்லிக் கொண்டிருக்கையிலேயே வரும் ஒலி கேட்டது.
ளை விட்டு ஆவலோடு தொலைவில் கவனித்தனர்.
ர் அவர்களுக்கு அணிமையிலிருந்த ஒரு
68
Page 87
சூட்டினி அருகில நினர்றபோது த நாகலிங்கத் தாற்றை சூடு அடிக்கப்
முன்னாள் கிராமசபைத் தலை6 வெளியில் அதிக வயல்கள். சூடுமிதி நடக்கும். கணிசமான அளவு களப்பிச் அவர்கள் புதிய வளி னிர் போட்டி படுத்தவில்லை.
‘இனியென்ன வந்திட்டாய் பே பொறுக்கு என வள்ளி காட்டியபோது தூக்கிக் கொணர்டு அங்குபோய் கதிர்
நாகலிங்கத்தின் சூட்டடிப்புக்கு ஆறு பேரும் இளவட்டங்கள். டிரக்டர் சேர்ந்து கொண்டு பத்மனாதனும் வ
பத்மனாதனும் வாலிபனி தான் கள்ளமில்லாமல் உடல் வேலை ெ பத்மனாதன் எனர்று தானி ஊரில் கிடைக்குதோ அங்கு போய் மாடு சுருட்டு LD L' (b) Lổ 6)шптшп 6) திருப்தியடைந்துவிடும் ஒரு பிரகிரு
ஊர்ச் சிறுவர்கள் அவனுக்கு ‘பத்மனாதன் ஒரு பாட்டுப் பாடு' எ6 பாடி ஆடவுஞ் செய்வான். கிராமத்து வேலைவாங்கி விட்டு, ‘பத்மனாத: இல்லையே' என்று பழையதைக் கெ சாப்பிடுவாள். அவன் ஊரில் நடக்குட அத்தனைக்குமே சாதி, இனம் ப சாப்பிட்டுச் சுருட்டுக் குடிக்கும் சேர்ந்தவன். அவனுடைய இனத்தவ அவர்கள் அவனைக் கைகழுவி பொறுக்காது மனமுடைந்த அவனு
போனாள்.
ங் கம் சந்தோஷத்துடனர் ‘சேமனர்
போயினம்’ என்றாள்.
வர் நாகலிங்கத்தாருக்குத் தான் அந்த ப்பு நாலைந்து நாட்கள் தொடர்ந்து சை கிடைக்கும் என்று எதிர்பார்ப்பில்
யையும் அவ்வளவாகப் பொருட்
ாய் அந்தக் காட்டுப் பக்கமாய்க் கதிர் அந்த இளம் பெண் குழந்தையையும்
f பொறுக்கலானாள்.
வந்தவர்களில் ஒருவரைத் தவிர மற்ற ர் சாரதியும் அப்படியே. அவர்களுடனர் பந்திருந்தான்.
ர். வாட்ட சாட்டமான உடல் வாகு. சய்பவன். ஆனால் அவனை லூஸ் அழைப்பார்கள். எங்கே சாப்பாடு மாதிரி வேலை செய்துவிட்டு ஒரு கேட்டு வாங்கிக் கொணர் டு தி.
த ஐஸ் பழம் வாங்கிக் கொடுத்து ர்றால் "தோகை இளமையில்' என்று ப் பெண்கள் தேனாய்ப் பேசி, மாடாய் னுக்குப் பழஞ்சோறுதான். விருப்பம் ாடுக்கும் போதும் பரம திருப்தியுடனர் ம் கலியாணவீடு, செத்த வீடு, புதுவீடு ாராது தப்பாமல் வேலை செய்து பத்மனாதனர் பெரிய இடத்தைச் ரைச் சங்கடத்துக்கு உள்ளாக்கியதால் விட்டார்கள். அவனுடைய நிலை டைய தாயும் எப்போதோ இறந்து
69
Page 88
பத்மனாதனர் தங்களுடனர் ( கொணர் டாட்டம். சொனர்ண வே செய்பவன். அவனை மையமாக அப்பாவியாய்ப் பங்கு கொள்கை போவதும் தெரியாது.
பருத்து நிமிர்ந்து நின்ற கு வேலைக்காரனர் தடியினால் விரித்திருந்த படங்கில் விழுந்: கொணர்டிருந்தனர்.
சற்றுத் தொலைவில் காட்டே பெணர் னைக் கவனிப்பதற்கு எடுக்கவில்லை.
சாதாரணமாகவே சூட்டு இருப்பார்கள். அதுவும் இளவட்ட
பாதியாகி விட்ட சூட்டில் வாலிபண் கேட்டானர்.
‘பத்மனாதனர்! பாத்தியே பா
திரும்பி அவன் காட்டிய தின் அந்த இளம் பெணர் முந்தானை சுறுசுறுப்பாகக் கதிர் கொய்து .ெ
‘ஆரணி ைண அது? வடி பத்மனாதன் அப்பாவித்தனமாய்
இளவட்டங்கள் கொல்லெண் உனக்குத் தெரியும்? வேண்டுடெ
சுவாரஸ்யமாக்குவதில் கவனமா
இது தெரியாதே! வடிவாய் பத்மனாதன் சீரியஸாகவே சொ
“வேறை என்ன வடிவாய்த்
‘சும்மா போ அணர்னை! வ
வேலைக்கு வந்ததில் வாலிபர்களுக்குக் லையை அரவு தப்பாமல் ஒழுங்காகச் வைத்துச் செய்யும் கேலியால் அவனும் பில் வேலையின் பளு தெரியாது. நேரம்
ட்டில் பத்மனாதன் ஏறித் தனியாகவே கதிர் கத்தைகளை சூட்டைச் சுற்றி 5 மற்றவர்களை அதைப் பரவலாக்கிக்
டாரமாகக் கதிர் பொறுக்கிய அந்த இளம் அந்த வாலிபர்களுக்கு அதிக நேரம்
க் களங்களில் ஆணர் களர் மட்டுமே
உங்கள் என்றால் கேட்க வேண்டுமா!
நினர்ற பத்மனாதனை கீழிருந்த ஒரு
ப்கை. வயலுக்கை. எப்படி ஆள்?
சையில் பார்த்தானி பத்மனாதனர். அங்கே ாயை இறுக வரிந்து கட்டிக் கொணர்டு காணர்டிருந்தாள்.
வான பொம் பிளையாய்க் கிடக்கு க் கேட்டான்.
று சிரித்தன. அவள் வடிவெண்டு எப்படி )ண்ற அவனி வாயைக் கிளறி கதையைச்
க இருந்த ஒரு வாலிபன் கேட்டானர்.
வேலை செய்யிறாள்! வடிவான உடம்பு! ணர்னான்.
தெரியுது?
டிவெண்டால் வடிவுதான்'
70
Page 89
‘தம் பியவை, களத்துக் ெ கதையாதையுங்கோ. பொழுது கற்பூரத்தைக் கொளுத்திப் போட்டு
கூறினார்.
நன்றாக இருட்டு முன்னரே L உதறிக் குவித்த நெற்கதிர்க் குவியல கொணர்டிருந்தது.
வள்ளியும், தங்கமும் களத் மரத்தடியில் நெருப்பு மூட்டிக் குளி இளம் பெண்ணும் தனி மகனை மடி நெருப்பருகில் அமர்ந்திருந்தாள்.
‘ஆரது? களத்துக்குக் கிட்ட ெ குரல் சற்று அதட்டலாகக் கேட்கவே வள்ளியும் தங்கமும் உடனே மரியா பெண்ணும் கூடவே எழுந்து நின்ற
நெற்றி நிறைய நீறும் , கப நாகலிங்கத்தார் வந்து கொணர்டிருந
‘ஓம், உடையார். பனிக் கூதல் வள்ளி மண்ணிப்புக் கேட்பது போல
‘ஓமோம்! பனி கடுமை தான கவனமாய் இருங்கோ. உதார் வ
குழந்தையுடன் நின்ற இளம் ெ
'இல்லை உடையார். இந்தப் டெ ஒணர்டும் பறையாமல் அழுகுது. ஆே எடுக்கினமெணர்டு சொல்லி வந்திரு
நாகலிங்கத்தார் தீவறையினி கையில் குழந்தை. கணர்களில் ஏக்கL
ᏈᎣ Ꮷ9Ꮟ கணர் ட கதையெலலாம் படுகுது, தேங்காயை உடைச்சுக்
மிசினை வளைய விடுவம் கந்தையர்
பனி பலமாகப் பிடித்துக் கொண்டது.
பின் மேல் டிரக்டர் வண்டாய்ச் சுழன்று
துக்குச் சற்றுத் தொலைவில் ஒரு Iர் காய்ந்து கொணர்டிருந்தனர். அந்த -யில் அடக்கமாக வைத்துக் கொணர்டு
நருப்பு மூட்டினது? ஒரு கம்பீரமான , அவர்கள் திடுக்கிட்டுத் திரும்பினர். தையுடன் எழுந்து நிற்க, அந்த இளம்
T6.
ம்பீரமான தோற்றமுமாய் சேமனர் ந்தார்.
தாங்கேலாமல் கிடக்கு. அதுதானர்? க் குழைந்தாள்.
ர், ஒட்டிலை நெருப்புப் பரவாமல் ள்ளி.? உண்ரை மருமோளே?
பண்ணைக் கணிட சேமணர் கேட்டார்.
ாட்டை வெளி யூர் போலை. கேட்டால் ரா இஞ்சை கதிர்கூட்டிக் களப்பிச்சை க்குது.
ஒளியில் அவளைக் கவனித்தார்.
D.
7
Page 90
'ஏன் மோனை, நெல்லுப் வைச்சிருக்கிறியோ? இல்லையே அள்ளப் போறாய்' அவர் கனிவுட
அவள் எதுவும் சொல்லத் தே
'இந்தப் பொட்டை இப்பிடி; ஒரு கதையும் பறையாமல் ஊபை விறைச்சுப் போச்சுப் போலை'
'ஓமோம் வள்ளி...! நான் போ அனுப்பிறன். நீ தான் பொட்டை பாவம் அந்தரிச்சு வந்ததுகை இல்லையே'
'ஓமோம். பத்து முறையும் நாகலிங்கத்தார் களத்துக்குப் போ
அவருடைய வரவு களத்தில் அடிபட்ட பொலிக் கொடியை வைக்கோலை வெளியே விசிறு நெல்லில் தடி உராயும் ஒலி மட்டு
களத்துக் கூடாக நெல்லி நாகலிங்கத்தார் மனதுக்குள் திரு பொடியங்கள் வேலை விளையாடுறாங்களோ' எனக் கேட்
'பொடியள் பறுவாயில்லை உ போடுவம்' கந்தையர் பணிவாகக்
கவனம்! பொடியள் நித்திரை எறிஞ்சு போடுவாங்கள்' என்றவா விட்ட சேமன், அட! பத்மனாதனு ஓம் மாமா! நான் சந்தியிலை நீ என்றான்.
வாலிபர்கள் சிரிப்பை அ சொந்தமில்லையோ நடுவயதுக்
புடைக்கச் சுளகு . சாக்கு எல்லாம் =? அப்ப என்னண்டு களங்கூட்டி நெல் உன் கேட்டார்.
கான்றாமல் நின்றிருந்தாள்.
த்தான் உடையார். என்ன கேட்டாலும் மபோல நிக்கும் கலவரத்துக்கை மனம்
சாய் களத்துக்கை சொல்லிச் சாக்கு, சுளகு டக்கு புடைக்கக் கொள்ளக் காட்டிக் குடு. ள நாங்கள் தவிக்க விடக் கூடாது
5' என வள் ளி ஆமோதிப்பதற் குள் ரய்விட்டார்.
அமைதியை ஏற்படுத்தியது. நன்றாக வேலைக்காரன் தடியினால் ஆத்தி கையில் படங்கில் சொரிந்து கிடந்த மே கேட்டுக் கொண்டிருந்தது.
பில் பாதம் புதைய நடந்து சுற்றி வந்த ப்தியடைந்தவராய் 'என்ன கந்தையா! செய் யி றாங்களோ....... இல்லாட்டி டார்.
உடையார், விடியக்கிடையிலை அடிச்சுப் - கூறினார்.
க்களையிலை பொலியோடை அள்ளி றே களத்தில் நின்றவர்களை நோட்டம் ம் வந்திருக்கிறான்' என வியந்தபோது பிக்க மிசின் வந்தது. ஏறி வந்திட்டன்'
டக்கிக் கொண்டனர். சொந்தமோ காரர் யாரையும் மாமா என்று தான்
72
Page 91
பத்மனாதனர் அழைப் பானர். அது பத்மனாதன் அடிப்புக்கு வந்ததில் அ கூலித்கு மேலாகவே அவனுடைய
அச்சா. மருமோண் வந்தது ந கொடுத்து அடிப்பம். எல்லாக் க கடத்துவம். காலமை எல்லாரும் ே கொணர் டிட்டு மத்தியானம் மூணர் விரிச்சுக் கதிர் தள்ளிப் போடோனு களத்துக்குக் காவல் நிண்டுகொள்,
HLb LDTLDT. நான் நிக்கிறன் தாறாங்களில்லை’
சேமணர் சிரித்தார். பினர் மடி அவனிடம் கொடுத்து ‘பத்மனாதனி குழந்தையோடை வந்து வள்ளிய அவளுக்கு ஒரு குல் லமும் சாக் ( திறுத்தியாய்க் காணும். நாளை கொஞ்சம் பழஞ்சோறு வைச்சிருங் காண மிசினை வள யாதே. பொ கட்டளைகளைப் பிறப்பித்துவிட்
புறப்பட்டு விட்டார்.
அவர் சென்றதுமே களத்தில்
‘மருமோனிலை மாமனுக்குப்
‘பத்மனாதா. சேமணர்ரை இலை
‘ஒருநாளைக்கு மாமா வைக் முடிச்சுத்தரச் சொல்லி' அவனை ஒ(
“பொட்டை வடிவுதான். சிறிதே பணக்காறரல்லோ’ பத்மனாதன் ெ
"பணக்காறரெண்டால் என்ன
பிற கெனி ன? பொட்டை உ6 சிரிக்கேல்லையே?
து நாகலிங்கத்தாருக்கும் தெரியும். வருக்குப் பரம சந்தோசம். கொடுக்கும் உழைப்பு இருக்கும்.
ல்லதாய்ப் போச்சு. அஞ்சு களத்தையும் ாங்களும் அடிச்ச பிறகு நெல்லைக் பாய்க் குளிச்சுச் சாப்பிட்டு நித்திரை டு மணி ககெல்லாம் வந்து படங்கு னும், பத்மனாதனி நீ இங்கை பகலில்
எணர்ன'.
. ஆனால் இவங்கள் எனக்குச், சுருட்டுத்
பிலிருந்து அரைக் கட்டுச் சுருட்டை , களப்பிச்சையெடுக்க ஆரோ ஒருத்தி க்காளோடை நிக்கிறாள். காலமை கும் மறந்துவிடாமல் குடு, சோறு க்குப் பகலுக்கும் பத்மனாதனுக்குக் கோ. றைவர் பொடியா. கருங்களங் லியெல்லாம் அரிசியாய்ப் போகும்' டு நாகலிங்கத்தார் கிராமத்துக்குப்
மறுபடியும் கலகலப்புப் பரவியது.
பட்சம் கூடத்தான்'.
ாய பொட்டை உனக்கு நல்ல தோது'
* கேட்டுப் பாரனர் . பொ ட்டையை
ருத்தனர் சீனர்டினான்.
வி மாதி. ஆனால் அவையள் சரியான
வகுளியாகக் கேட்டானர்.
பொட்டை உண்னை விரும்பினால்
0ர் னை ப் பாத்து ஒரு நாளுஞ
73
Page 92
‘ஏண் சிரிக்கிறேல்ல! அணி எனக்குச் சாப்பாடு. நல்ல கறி, 6
நானர் ஆடியும் காட்டினனான்.'
சூட்டுக் களமே சிரிப் பி ( கொடுப்புக்குள் சிரித்துக் கொணி
‘அப்ப பிறகென்ன? ஒரு எனினிலை விருப்பமோ எணர் முடிப்பதற்கிடையில் பத்மனாதன குணம் தெரியாது போலைக் கி தோல் வாந்து போடுவார்.'
மறுபடியும் சிரிப்பு அலை தீவிரமாக நடந்து கொணர்டிருந்த முடிந்து ஆட்களும் டிரக்டரும் கி
வரிசை வரிசையாக நி மூடைகளுக்கருகில் பனிக்கு அ படுத்திருந்த பத்மனாதன் விழி உறுத்தியது.
வள்ளியும், தங்கமும் அவசரL சேர்ப்பதும், தூற்றிக் கழித்த அக்க இளம் பெண் வயலில் குழந்தையு
பத்மனாதனுக்கு இரவு சே! எழுந்து அவளை நோக்கி ஓடி இவனைப் பார்த்துச் சிரித்தது. ' குடுக்கச் சொன்னவர். களத்து நெல்லை முதல் புடைச்செடு. L முழுக்கப் புடைச்சு எடுக்க முதல்
அவனுடைய பேச்சு, உடல்
பொருந்தாததாக அவளுக்குத் ே வளர்ச்சி. குழந்தை போலப் ே
அவள் மகனையள்ளி எடுத்
டைக்கு தீவாளியணர்டு அங்கை தான்
Tணர்னைப் பாடச் சொல்லிக் கேட்டவள்.
ணால் அதிர்ந்தது. கந்தையர் கூடக்
டார்.
நாளைக்கு அவளைத் தனிய சந்திச்சு டு கேள்' என்று சொல்லி யவனர் கூறி ர், 'நல்ல கதை. உனக்கு மாமாவின்ரை
டக்கு? உழவன் கேட்டியாலை முதுகுத்
)யலையாகப் பரவியது. வேலையோ
து. வானம் வெளுக்கையிலேயே அடிப்பு ராமத்துக்குப்புறப்பட்டு விட்டிருந்தனர்.
றுத் தி வைக்கப் பட்டிருந்த நெல |டக்கமாக வைக்கோல் குவியலுக்குள் த்த போது காலை வெய்யில் கணிணை
மாகக் களத்தில் சிந்திக் கிடந்த நெல்லைச் 5ந்தை புடைப்பதுமாக இருந்தனர். அந்த டண் கதிர் பொறுக்கிக் கொண்டிருந்தாள்.
மண் சொன்னது ஞாபகத்துக்கு வந்தது. னானர். அவளருகில் நின்ற குழந்தை அக்கா உனக்குச் சேமண் சுளகும் சாக்கும் க்கு வா, வந்து அங்கே கொட்டுணர்ட பிறகு கதிர் கொய்யலாம். வள்ளியாக்கள்
வாக்கா என அவசரப் புடுத்தினான்.
வாகு இவையிரண்டும் ஒன்றுக்கொண்று தான்றியது. ஒரு முழு ஆம்பிளையினர்
上J母齐.....
துக் கொணர்டு களத்துக்கு விரைந்தாள்.
74
Page 93
இதற்குள் தங்கமும், வ நெல்மணி யாவற்றையும் சேகரம் கால்சாக்கு வரும்.
பத்மனாதன் அவளை அழைத். 'பொட்டைக்குப் புடைக்கத் தெரியும் கொய்யச் சொன்னனாங்கள்' என வள் அவள் அக்கந்தைப் புடைப்பதற்கு .
'வெய்யில் ஏற நெல்லுச் சுனை போறம். நீயும் வாறியே புள்ளை....'
இல்லை ஆச்சி! இங்கனயே கொழந்தையையும் எடுத்துக் க
முடியாதில்லே?'
அப்ப சாப்பாடு?' 'ராவு கொடுத்ததிலை கொஞ்சம் 'இந்த வயல் காட்டுக்கை தனிய
'வள்ளி, நீங்கள் போட்டு வா அவவுக்கு என்ன பயம்' பத்மனாதன்
வள்ளிக்குப் பதிலாகவும், தன் அந்தச் சொல்லுக்காக அவனுக்கு தெரிவித்துக் கொண்டு சுறுசுறுப்பா இளம் பெண்.
வள்ளியும், தங்கமும் ஒரு வரை பின்னர் நெல்லுப் பெட்டியைத் தனை
விட்டனர்.
பத்மனாதன் அவள் அமர் கொண்டிருந்தான். அவள் இரண்டு தூசு அவளுடைய தலை, முகம், உடல் வெய்யில் ஏற ஏற, வியர்வையும் கசி என்பது அவனுக்குத் தெரியும். அவ இருந்தது.
ள்ளியும் களத்தில் சி ந் தி ய செய்திருந்தனர். இருவருக்குமாகக்
து வந்து சுளகைக் கொடுத்த போது, மா தெரியாது. அதுதான் கதிரைக் ளி கூறியதைப் பறுவாய் பண்ணாது ஆயத்தமானாள்.
ன தாங்கேலாது. நாங்கள் போகப் வள்ளி கேட்டாள்.
நிண்டு நெல்லுப் புடைக்கிறன். பிட்டு வெய்யிலிலை போய் வர
> வைச்சிருக்கேன்.' | நிப்பியே?'
ருங்கோ...... நான் இஞ்சை நிப்பன்.
கூறினான்.
மனதுக்கு ஆறுதலாகவும் அமைந்த ப் பார்வையாலேயே நன்றியைத் க வேலையைக் கவனித்தாள் அந்த
ரயொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். பயில் வைத்துக் கொண்டு புறப்பட்டு
ந்து புடைப்பதைப் பார்த்துக் கொத்து நெல் சேர்ப்பதற்குள் நெல் ் முழுவதுமே படிந்து விட்டிருந்தது. ய அந்தத் தூசு எப்படிச் சுணைக்கும் ளைப் பார்க்க அவனுக்குப் பாவமாக
Page 94
'அக்கா வெய்யில் ஏறமுதல் ( கூட்டிக் கொண்டு ஆத்துக்குப் (3 பொறுக்கித் தாறன்' எனச் சொல்லி கொண்டு நடந்த பத்மனாதனைப் சிந்தனை வயப்பட்டவள் மறுப்பு போட்டுக் கொண்டு புடைக்க ஆர கசிந்த இடங்களில் நெல்லுச் சுலை நினைத்துக் கொண்டு வேலையில்
பத் மனாதனுடன் அந் தக் ஐக்கியமாகிவிட்டது. அயலில் வயலில் உதிர்ந்து கிடந்த மயில் இலந்தைப் பழம் பொறுக்கிக் கொ கொண்டது.
சடைத்துக் கவி ந் திருந்த ( வளைந்தோடிய காட்டாற்றின் க துவாயைக் கட்டிக் கொண்டு ச சுணையும் நித்திரைக் களையும் சாறத்தை உடுத்துக் கொண்டு துவ பசியெடுத்தது. குழந்தையையு சென்றான்.
அங்கே அவள் சேகரித்த கொண்டிருந்தாள். உடல் முழுவது களைத்துப் போயிருந்தாள்.
பத்மனாதன் அவளுடைய ச நெல் சேர்ந்திருந்தது. அவளுை
தெரிந்தது.
'அக்கா! நெல்லுச் சாக்கை ந ஆத்திலை குளிச்சிட்டு வா' என்ற போக முயன்றாள்.
'தம்பி என்னோடை இங்கை வா' என அவன் சாப்பாடு இருந்த
கதியாய்ப் புடை, நான் தம்பியையும் பாறன். 'வா தம்பி இலந்தைப்பழம் க் கொண்டே குழந்தையையும் தூக்கிக் ார்த்தாள் அவள். சில கணங்கள் ஏதோ டியும் அக்கந்தை அள்ளிச் சுளகில் bபித்தாள். வெய்யில் உயர வியர்வை T தாங்க முடியாமல் அரித்தது. மகனை
மூழ்கினாள்.
குழந்தை வெகு விரைவிலே மேய்ந்த மயில்களைக் காட்டினான். சிறகுகளை எடுத்துக் கொடுத்தான். டுத்தான். குழந்தை அவனிடம் ஒட்டிக்
பெரிய மருத மரங்களுக்குக் கீழாக மரமேட்டில் பையனை இருத்தி விட்டுத் Tறத்தைத் துவைத்தான். நெல்லுச்
தீர ஆற்றில் குளித்தான். உலர்ந்த எயைத் தோளில் போட்டான். அகோரப் ம் தூக்கிக் கொண்டு களத்துக்குச்
5 நெல்லைச் சாக்கில் போட்டுக் ம் தெப்பமாய் நனைந்து, அவள் மிகவும்
எக்கைப் பார்த்தான். ஐந்தாறு கொத்து டய முகத்தில் இலேசான பெருமிதம்
என் பாத்துக் கொள்ளுறன்... நீ போய் போது, அவள் குழந்தையையும் கூட்டிப்
இருந்து சாப்பிடட்டும் நீ குளிச்சிட்டு மரத்தடிக்குப் போகையில் குழந்தையும்
Page 95
சந்தோஷ மாக அவனுடன் செல்வன்
ஆற்றை நோக்கி நடந்தாள்.
அவள் திரும்பி வந்தபோது பார்த்தான். அழுக்கும் தூசியும் போ! போல விரிந்து கிடந்த கருங் குத்துவிளக்குப் போல அவள் பளி சந்தோஷத்தை அளித்தது.
'அக்கா..... நீ உண்மையில் வ ஒளிவுமறைவின்றி.
திடுக்கிட்டவளாய் அவனைப் சிரிப்பில் குழந்தைகளின் களங்கம்
அக்கா, இந்தச் சட்டிக்கை வைச்சிருக்கிறன். சோக்காயிருக்கு
அவனுடைய அன்பு அவளு வரவழைத்தது.-
'ஏனக்கா அழுறாய்?' பத்மனா
'ஒண்டுமில்லைத் தம்பி, ந சாப்பிட்டு விட்டு எல்லாத்தையும் ராஜா' என்று மகனையும் அழைத்தது
சாப்பிட்டு முடிந்து அவள் அர அங்கே பத்மனாதன் தரையில் 6 கொண்டு ஆழ்ந்த நித்திரையில் இ அருகில் மகனை யும் படுக்கச் பொறுக்குவதற்காக அவள் வயலுக்
இரண் டாம் நாள் சூடா வேலையிருந்ததால் வைக்கோல் கு கண்விழிக்கையில் பகல் பன்னிரன
பத்மனாதன் அவளை வியப்புடன் Tகத் துவைத்த சேலை, மயிற் தோகை கூந்தல், புளி போட்டு விளக்கிய 1ச்சென்றிருந்தாள். பத்மனாதனுக்குச்
டிவுதானக்கா' என்றான் பத்மனாதன்
டைய
பார்த்தாள் அவள். பத்மனாதனுடைய ற்ற தன்மை தெரிந்தது.
கொஞ்சம் பழஞ்சோறு கறி மிச்சம் ம் சாப்பிடு, தம்பி சாப்பிட்டிட்டான்'.
டைய கண்களில் கரகரவென நீரை
தன் அவசரமாகக் கேட்டான்.
என் இதை ஆத்தடியிலை வைச்சுச்
அலம்பிக் கொண்டு வர்ரேன்..... வா துக் கொண்டு போனாள் அவள்.
ந்த மரத்தடிக்கு மீண்டும் வந்த போது கையை மடித்துத் தலைக்கு வைத்துக் நப்பதைக் கண்டாள். அவனுக்குச் சற்று
சொல்லிவிட்டு மீண்டும் கதிர்
குச் சென்றாள்.
**
டிப்பின் போது விடிய மட்டும் வியலுக்குள் படுத்திருந்த பத்மனாதன் ர்டு மணிக்கும் மேலாகி விட்டிருந்தது.
Page 96
எழுந்து கணிணைக் கசக்கிக் அவளையோ குழந்தையையோ கிடந்த பழையதைப் பார்த்தானி
தீவறையில் கிடந்த கொ சப்பிப் பல்லைத் துலக்கிக் கொ6
ஆற்றுப் படுகை பள்ளமா
நின்றிருந்த அவள் சத்தடியெதுவ
கவனிக்கவில்லை.
பாவாடை சட்டையைத் துை விட்டு, துவைத்த ஈரச் சேலையி மீதியின் மேனியை மருதங் கிை விரித்த கூந்தலுடன் வெய்யிலி6
ஈரச் சேலையினுTடாக அ அதிகமாகவே தெரிந்தன.
ஏதோ ஒரு உணர்வு எச்சரி பினர்னே நிண்ற பத்மனாதனைக் இழுத்து உடலை மூடிக் கொன பத்மனாபனைப் பார்த்தாள். அ கிடந்த துவாயை பிசைந்து ெ வடிவுதான்’ என்று அவன் இப்பே
அவனைக் கண்டுவிட்ட குழ ஆற்றோரச் செடிகளுக்கூடாக
கொணர்டே போய்ப் பத்மனாதனி
அவள் கலவரப் பட்டவளா வந்த பாதையில் மணர்டி வளர்ந்தி நானர் தூக்காட்டில் காஞ்சோ காஞ்சோணர் டி உடம்பிலை ப தெரியுமே. வெய்யிலுக்குத் தாங்க
அவன் அந்தச் செடிப் பற்றை இலைகள் நிறைய மயிர்கள்!
கொணர்டு அக்கம் பக்கம் பார்த்தானி. அங்கு காணவில்லை. கடகப் பெட்டிக்குள்
வைத்தது வைத்தபடி கிடந்தது.
ள்ளிக் கட்டையைக் கடித்துக் கரியைச்
ணர்டே ஆற்றுக்குச் சென்றான்.
க இருந்ததனால் அங்கே வெய்யிலில் புமின்றி பின்னால் வந்த பத்மனாதனைக்
வைத்து ஆற்று மணலில் உலரப் போட்டு ல் பாதியை உடலைச் சுற்றிக் கொண்டு, ாயில் கட்டி விட்டு சேலை உலர்வதற்காக ல் நின்றிருந்தாள் அவள்.
வளுடைய இளமை அழகுகள் சற்று
க்க திடுக்கிட்டுத் திரும்பிய போதுதான் கண்டாள் அவள். சட்டெனச் சேலையை ர்டவள் மிகவும் சங்கடப்பட்டவளாய்ப் அவனர் இவளைப் பார்க்காமல் கையில் |காணர் டான். 'அக்கா நீ உணர்மையில்
பா சொல்லவில்லை.
ந்தை ‘மாமா' என அழைத்துக் கொணர்டு வரவே தம்பி கவனம்' எனக் கூறிக்
பிள்ளையைத் தூக்கிக் கொணர்டான்.
ய் இவனைப் பார்த்தபோது, குழந்தை ருந்த ஒரு செடியைக் காட்டி நல்ல காலம், ‘ணர் டி பிள்ளையிலை பட்டிருக்கும். ட்டால் எனின மாதிரிச் சுணைக்கும்
:வே ஏலாது. நாள் முழுக்கச் சுணைக்கும்'
யைக் கவனித்தாள். கம்பளிப் பூச்சி போல்
78
Page 97
பத்மனாதன் நடந்ததை மறந்த 'தம்பி குளிச்சிட்டு வாங்க. நாங்க .
பத்மனாதன் குளித்துவிட்டு வ
*.
அன்றிரவு சூட்டிப்புக்குச் சேம் ஒவ்வொரு கணமும் எண்பது மூபை அவருக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி.
களத்தை ஒரு தடவை சுற்றிப் காய்ந்து கொண்டிருந்த பெண்களில்
'என்ன வள்ளி, தங்கம்.......! எப்
'உங்கடை தயவிலை பிழையில்
'என்ன மோனை ....... நீயும் நெ சுளகும் சாக்கும் குடுக்கச் சொன்
விசாரித்தார்.
ஆமாங்க முதலாளி.... ரொம்ப 'அதுசரி, வள்ளியும், தங்கமும் பெடியோடை இங்கை தனியவே நி
'ஆமாங்க முதலாளி. பத்மனாத
'ஓமோம், நான் மறந்து போ புடைச்செடுத்தியோ புள்ளை?'
'ஆமாங்க முதலாளி! அந்த வ கரை புரண்டது.
'அதுதான் நல்லது. கஷ் டப் ப நான் கடைசி நாள் பெருமிதிக்கு தருவன். நான் வாறன்' எனக் கூறி
தங்கமும், வள்ளியும் ஒருவ ை புதிதாக வந்தவளின் சாக்கு அரை பார்த்துக் கொண்டனர்.
து போல நடந்து கொள்ளவே அவள் பாறம்' எனப் புறப்பட்டுவிட்டாள்.
ர வெகு நேரமாகிவிட்டிருந்தது.
**
ன் வந்திருந்தார். கடந்த இரவுகளில் களும் மேல் வாசி கண்டிருந்ததில்
| பார்த்துவிட்டு மரத்தடியில் குளிர் - டம் வந்தார். ப்படி உங்கடை பாடு?'
ப்லை உடையார்'
ல்லுச் சேர்த்தியோ? பத்மனாதனைச் னனான், தந்தவனே?'...... சேமன்
நன்றிங்க.' பகலில் ஊருக்குப் போக, நீ இந்தப் க்கிறனீ?'- என் தம்பி இங்கதானுங்க இருக்காரு' னன். ம்ம்..... எப்படி நெல்லுக்கில்லு
பார்த்தையிலேயே நெஞ்சில் நன்றி
ட்டுப் பாடுபட்டு உழைக்க வேணும். எல்லாருக்கும் கனக்க களப்பொலி விட்டுப் போய்விட்டார். ரயொருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். பாசிக்கு மேல் நிறைந்திருந்ததையும்
79
Page 98
பத்மனாதன் நடந்ததை மறந்தது 'தம்பி குளிச்சிட்டு வாங்க. நாங்க பே
பத்மனாதன் குளித்துவிட்டு வர,
**
அன்றிரவு சூட்டிப்புக்குச் சேமன் ஒவ்வொரு கணமும் எண்பது மூடை . அவருக்கு மிக்க மகிழ்ச்சி.
களத்தை ஒரு தடவை சுற்றிப் காய்ந்து கொண்டிருந்த பெண்களிடம்
'என்ன வள்ளி, தங்கம்.......! எப்பு
'உங்கடை தயவிலை பிழையில்
'என்ன மோனை ....... நீயும் நெல் சுளகும் சாக்கும் குடுக்கச் சொன்ன
விசாரித்தார்.
'ஆமாங்க முதலாளி.... ரொம்ப ர
அதுசரி, வள்ளியும், தங்கமும் ப பெடியோடை இங்கை தனியவே நிக்
ஆமாங்க முதலாளி. பத்மனாதன்
ஓமோம், நான் மறந்து போன புடைச்செடுத்தியோ புள்ளை?'
'ஆமாங்க முதலாளி! அந்த வா கரை புரண்டது.
'அதுதான் நல்லது. கஷ் டப் பட் நான் கடைசி நாள் பெருமிதிக்கு எ தருவன். நான் வாறன்' எனக் கூறிவி
தங்கமும், வள்ளியும் ஒருவரை ( புதிதாக வந்தவளின் சாக்கு அரைவா பார்த்துக் கொண்டனர்.
போல நடந்து கொள்ளவே அவள் Tறம்' எனப் புறப்பட்டுவிட்டாள். வெகு நேரமாகிவிட்டிருந்தது.
வந்திருந்தார். கடந்த இரவுகளில் களும் மேல் வாசி கண்டிருந்ததில்
பார்த்துவிட்டு மரத்தடியில் குளிர் - 5 வந்தார்.
டி உங்கடை பாடு?'
லை உடையார்'
லுச் சேர்த்தியோ? பத்மனாதனைச் Tனான், தந்தவனே?'..... சேமன்
நன்றிங்க.'
கலில் ஊருக்குப் போக, நீ இந்தப் கிறனீ?'
T தம்பி இங்கதானுங்க இருக்காரு'
ன். ம்ம்... எப்படி நெல்லுக்கில்லு
ர்த்தையிலேயே நெஞ்சில் நன்றி
டுப் பாடுபட்டு உழைக்க வேணும். எல்லாருக்கும் கனக்க களப் பொலி
ட்டுப் போய்விட்டார். யாருவர் பார்த்துக் கொண்டனர். சிக்கு மேல் நிறைந்திருந்ததையும்
79
Page 99
'ம்ம்... உலகம் கெட்டுப் போ. வள்ளி, தீ வறையருகில் குறண்டி
அந்த நாளும் பத் மனா நேரமாகிவிட்டது. கண்களைத் இதமான சுகத்தைவிட்டுப் ப படுத்திருந்த போதுதான் அவளும் அம்மா' என அலறுவது கேட்டது. அவலம் நடப்பதைப் போல் எச். கொண்டு அங்கே ஓடினான்.
அங்கே அந்த இளந்தாய், ஆன ஆனால் கையில் ஒரு கத்தை காஞ் ஆக்ரோஷ மாய் நின்றாள்.
ஆற்றின் அக்கரை மேட்டால் வெற்றுடம்புடன் காஞ்சோண்டி முடியாமல் அவதிப் பட்டுக் கொன
பத் மனா தன் அழுது கொன கொண்டு வந்துவிட்டான். அந் விம்மியழுதது அவனுக்குக் கேட்
ஐந்தாம் நாள் சூடுமிதிப்பு (பு களத்துக்கு வருமுன்பே வந்து |
தைத்துக் கொண்டிருந்தான்.
'என்ன பத்மனாதன்? நேற்று நீ பழைய ஆளாய்க் காணேல்லை
'ஒண்டுமில்லைக் கந்தையா நித்திரை முழிச்சது ஒரே பஞ்சிய
ச்சுதடி தங்கம்' என்று முனகிக் கொண்டே
க் கொண்டாள்.
***
தன் நித்திரை விட்டெழ வெகு திறந்தவன். வைக்கோல் குவியலின் பரிய மன தில்லாது விழித்தபடியே ஓடய பிள்ளை ஆற்றுப் பக்கமாக 'அம்மா, அந்த அழுகையே அங்கே ஏதோவோர் சரிக்கவே பத்மனாதன் விழுந்தடித்துக்
Dட கலைந்த நிலையில் அலங்கோலமாக, சோண்டிச் செடியை வைத்துக் கொண்டு
- ஊர்ப்பக்கமாக சேமன் நாகலிங்கத்தார் டயின் அகோரச் சுணையைத் தாங்க
ன்டு செல்வது தெரிந்தது. ர்டு நின்ற குழந்தையைத் தூக்கிக் த இளம் பெண் ஆற்றுக்குள் விம்மி டுக் கொண்டேயிருந்தது.
**
முடியும் கடைசி நாள், கந்தையர் டிரக்டர் பத்மனாதனுடன் நெல் மூட்டைகளைத்
ப் பின்னேரத் தொடங்கிப் பார்க்கிறன் , என்ன சங்கதி?'
ண்ணை, அஞ்சாறு நாள் தொடுத்து ாய்க் கிடக்கு'.
Page 100
- கந்தையர் மூடை தைப்பதை | கணம் பார்த்தார்."
பின்னர், 'உண் ணாணைக் ( எல்லாரையும் போல ஒழுங்காய்க் கா லூசுப் பட்டம் கேட்டுக் கொண்டு திர
பத்மனாதன் சற்று நேரம் ஒன்று 'எல்லோருக்கும் விசர் தானே அண். எனக் கூறிப் பெரிதாகச் சிரித்தான்.. என்பதைக் கந்தையர் கவனித்துக் கெ
இறுதி நாளாதலினால் விடி நாகலிங்கத்தாரும் களத்துக்கு வந்திரு வாசிகண்டும் மனிசன்ரை முகம் விடி இரகசியமாகப் பேசிக் கொண்டனர்.
தூற்றி முடிந்து நெல் அம்பாரமா நெல்லை நிரப்புவதற்கு முன். கந் களப்பிச்சை போடுங்கோ. பொலிவை நாகலிங்கத்தார் கையில் குல்லத்தை வந்தார்.
'பெண்டுகள், பெடியள் எல்லாரும் மரத்தடியில் இரவு முழுவதும் பா பெண்களும் சிறியவர்களும் பெட்டி கொண்டு விரைந்து களத்துமேட்டுக்
இறுதி நாள் என்றபடியால் நிறை
வரிசையாக வந்தவர்கள் ஒவ்வொ பெட்டிளில் நிறைய நாகலிங்கத்தார் -
தங்கம், வள்ளியிலிருந்து வந்தி களப்பிச்சை பெற்றாயிற்று.
அந்த இளம் பெண் மட்டும் களத்
குழந்தையுடன் தனது நெல்லுச் .
நிறுத்திவிட்டு பத்மனாதனை ஒரு
கோவியாதை பத்மனாதன் ......... தச்சுப் பேசி இருக்காமல் ஏனிப்படி யிறாய்?'' எனக் கேட்டார்?
பமே பேசாமலிருந்துவிட்டுப் பின்,
ண! எனக்கு இப்பிடியொரு விசர்' ஆனால் அந்தச் சிரிப்பு செத்த சிரிப்பு காண்டார்.
வதற்கு முன்னதாகவே சேமன் ந்தார். இந்த முறை எக்கச்சக்கமான யலையே என வாலிபர்கள் தமக்குள்
ய்க் குவிந்து கிடந்தது. சாக்குகளில் தையர் சேமனிடம் 'உடையார், யக் கோலுவம்' எனக் கூறியபோது எடுத்துக் கொண்டு பொலியடிக்கு
வாருங்கோ' எனக் கந்தையர் கூவும் னியில் காத்துக் கிடந்த ஏழைப் டகளையும் பைகளையும் எடுத்துக்
கு வந்தனர்.
றயப் பேர் வந்திருந்தனர்.
ருவருக்கும் அவர்கள் கொண்டுவந்த அள்ளிப் போட்டுக் கொண்டிருந்தார்.
ருந்த பெண்டு பிள்ளையெல்லாம்
துக்கு வரவில்லை.
=ாக்குப் பக்கத்தில் அமர்ந்திருந்தாள்.
Page 101
அவள் இது வரை சேர்த்த நெல் அதற்கு மேலும் களப்பிச்சை எடு பொட்டியோ இல்லை. அத்துட6 களப்பிச்சை எடுக்க மனமும் இ நெல் மூட்டையைச் சுமந்து
கூறியிருந்தான். அதனால் குளி
வைத்துக் கொணர்டு அவள் உட்க
விடிந்து வெளிச்சம் பரவிக் ெ திரும்பி அவளைப் பார்த்தார்.
வள்ளிக் கிழவிக்கு அவள் ஒ வயிற்றை எரிந்தது.
உங்கடை கையாலை களப்பிச்ை
போலைக் கிடக்கு அந்தப் பொட்
நாகலிங்கத்தாருக்குக் கோபt
‘நாங்களுந்தானி எங் கன பொறுக்கியிருக்கிறம். ஆனால் ஒரு சேர்க்கேல்லை. நீங்களும் களத்
பத்மனாதனும் இளம் பொடியன்.
'அப்படியா சங்கதி’ என உறு
விரைந்தார்,
‘என்னடி? பாவம் பாத்து சாப் மெத்திப் போச்சு என்ன? களவா போட்டு பெரிய உடைச்சிக் கண
இருக்கிறாய் என்னடி?
அவள் மெளனமாக நிலத்தை
"நாண் கேக்கிறனர். அவெ சினத்தின் விகாரத்துக்குச் சென்ற
சாக்கைக் காலால் உதைத்து வீழ்த
ஒரு மூடை அளவுக்கு வந்திருந்தது. க்க அவளுக்கு வேறு சாக்கோ அல்லது ள் நாகலிங்கத்தாரிடம் போய் நின்று ப்லை. வேலைகள் யாவும் முடிந்ததும் வந்து தருவதாகப் பத்மனாதனி ருக்குப் பாதுகாப்பாக மகனை மடியில் ார்ந்திருந்தாள்.
காணர்டு வந்தபோது நாகலிங்கத்தாரை
ருத்தியே ஒரு மூடை நெல் சேர்த்தது
வயலுக்கை கதிர் பொறுக்கிப் போட்டு ச வாங்கக் கூடாதெணர்டு இருக்கிறாள் டை' என குசுகுசுத்தாள்.
ம் வந்தது.
ட சீவிய காலம் முடிக்கக் கதிர் சாக்கு நெல்லை நாங்கள் சீவியத்திலை துக்கையே நெல்லை விட்டிட்டியள். அவளுக்கு வசதியாய்ப் போச்சு'.
மியவாறே நாகலிங்கத்தார் அவளடிக்கு
பாடும் தந்து, சாக்கும் தந்தால் கொழுப்பு ய் நெல்லையள்ளிச் சாக்கை நிரப்பிப்
ாக்கில் களப்பிச்சைக்குக் கூட வராமல்
யே பார்த்தவாறு இருந்தாள்.
ர் மைனர்ட்பணி ணாமல் இருக்கிறாள்' சேமணி அவளருகில் இருந்த நெல்லுச்
தினார்.
82
Page 102
மூடை சரிந்து கட்டவிழ்ந்து ,ெ நிலத்தில் கொட்டின.
அவள் மகனையும் தூக்கிக் கொண்டு பார்த்தாள் 'களவு மெடுத்துப் போட்டு 3 நாகலிங்கத்தார் படபடத்தார்.
யாவரும் விறைத்துப்போய் நின் பத்மனாதன் மட்டும் மெல்ல நடந் அவளுடைய மூடையை நிறுத்தி தொடங்கினான். உடையார் கொதித்த
'டேய் லூசா...... ஓகோ இப்ப ெ நெல்லுக் குடுத்ததெண்டு. நாலு ! போனாயோ லூசுப் பிள்ளை! என்ன த சாக்கு, என்ரை களத்துக்கை அள்ளின
நாகலிங்கத்தார் பத் மனாதனை அவருடைய காலை அப்படியே கையா எழும்பினான் பத்மனாதன்.
உடையார் அலங்கோலமாக அந் சரிந்தார்,
பத்மனாதனைப் பார்த்தால் நா துவம்சம் செய்து விடுவான் போலிருந்
ஒரு கணம் அப்படியே நின்றவ நிலத்தில் உமிழ்ந்து விட்டு மீண அள்ளலானான்.
சேமன் நாகலிங்கத்தாரை அ ஆத்திரத்தில் விழிகள் சிவக்க எழுந்து
'என்னடா... பாத்துக்கொண்டு நி. காலை முறியுங்கோடா' என களத்தில் கூவினார். ஆனால் அவர்கள் அசையவி
அத்தனைபேர் மத்தியில் தனக்கு ஜீரணிக்க முடியவில்லை.
நல் மணிகள் சர சர வென வெறும்
எழுந்து நின்று நாகலிங்கத்தாரைப் அவளுக்கிருக்கிற திமிரைப் பார்!'' -
றனர்.
து வந்து கொட்டிக் கொண்டிருந்த நெல்லை அள்ளிப் போடத் ரர்.
தரியுது, இந்தக் கிறுக்கிக்கு ஆர் நாளைக்கை மாப்பிளை யாய்ப் பணிவடா உனக்கு. நான் குடுத்த
நெல்லு, எழும்படா நாயே'
எட்டி உதைத்தார். உதைத்த பல் பிடித்துக் கொண்டு சட்டென
த இளம் பெண்ணின் காலருகில்
கலிங்கத்தாரை ஏறி மிதித்துத் தது.
ன் தூ' என அவரைப் பார்த்து கடும் பதட்டமின்றி நெல்லை
வமானம் பிடுங்கித் தின்றது. நின்று நடுங்கினார். க்கிறியள்! வந்து இந்த விசரன்ரை * நின்ற வாலிபர்களை நோக்கிக்
ல்லை. நேர்ந்த அவமானத்தை அவரால்
83
Page 103
'எளிய பொறுக்கியள். கூலி கிடந்த இவள், இவங்களுக்குப்
களத்தை நோக்கிச் சி நாகலிங்கத்தார்.
பத்மனாதனி சிந்திய நெ சாக்கில் போட்டுக் கட்டினான்.
திகைத்துப் போய்ச் செய்வ அவளைப் பார்த்த பத்மனாதன கூறியபோது, குழந்தையை நெல்மூட்டையைப் பிடித்து அ
அந்தப் பெரிய மூடைை 'பிள்ளையைத் தூக்கிக் கொண எனக் கூறி விட்டு நிமிர்ந்து குழந்தையுடன் போனாள் அந்
சூரியனினி கதிர்க் கற்றை வெளியில் அவர்கள் போவதை கலைந்தது.
‘லூசுப் பத்மனாதனர் உள போலை வள்ளிக் கிழவி வாய்
'அவனர் அவளை அக்கா அவளுக்குத் தம்பியாய் இரு இருக்கலாம். இல்லை. புருசன செய்யுது வள்ளி?
கந்தையர் சற்றுக் கோபம
‘நல்லாய்ச் சொன்னியள்
உரத்துச் சொன்னான்.
குடுக்கிற முதலாளியை விட எங்கையோ பெரிசாய்த் தெரியுது"
றி விட்டுப் புயலாய்ப் புறப் பட்டார்
ல் முழுவதையும் பக்குவமாகச் சேர்த்துச்
தறியாது கணிணிர் பெருக்கியவாறு நின்ற இஞ்சை வா! இதைத் தூக்கிவிடு' எனக் நிலத்தில் விட்டு விட்டுக் குனிந்து வனுடைய தலையில் ஏற்றிவிட்டாள்.
ய அனாயாசமாகச் சுமந்து கொணர்டே ர்டு என்னோடை வா! வீட்டை போவம்' நடந்த பத்மனாதனைத் தொடர்ந்து த இளம் பெண்.
ஒளி வெள்ளமாய்ப் பாய்ந்த அந்த வயல் ப் பார்த்து நின்ற வாலிபர்களின் மெளனம்
பளைக் கலியாணம் முடிக்கப் போறார்ை
விட்டு வியந்தாள்.
எணர்டு தானி கூப்பிட்டவனர். அவனர் க்கலாம். அல்லாட்டில் அணி னனாய்
ாய்த் தான இருக்கட்டேன்? உனக்கென்ன
ாகவே சொன்னார்.
ந்தையாண்ணை வாலிபர்களில் ஒருவன்
இதழ் - 175 டிசம்பர் - 1983
84
Page 104
ட
என்ன தான்
ஆந்த வீட்டின் ஸ்தோப்பில் கக்கியவாறு எரிந்து கொண்டிருக்கிற.
அதன் புகை மூக்கில் ஏறுவதைக் தோட்டத்தின் இன்றைய நிலையைப் ப அண்ணாமலையும் அடுத்த வீட்டு ஆறு
'அண்ணா மலை... இந்தத் ே இப்படியொரு இடி விழுமென்று நான்
'என்ன ..... ஆர்மோம்... நான் மட் ஒரு முதலாளி இந்தத் தோட்டத்தை வ அட, அந்த முதலாளி வாங்கினா என்ன வேலை கொடுத்துத் தானே தீருவா இருந்தேன். ஆனா... இப்பத் தலைக்
'எல்லாப் பயிலுங் களும் ஒன தொழிலாளிங்க வயிற்றில் மண்னை அவனுங்கெல்லாம் உருப்படுவானா?' அண்ணாமலை எச்சிலைக் காறிப்
ன் நடக்கின்றது?
- மல்லிகை சி.குமார்
ஒரு குப்பி விளக்கு புகையைக்
து.
கூடப் பொருட்படுத்தாமல் இந்தத் ற்றிப் பேசிக் கொண்டிருக்கின்றனர்,
- முகமும்.
தாட்டத்து சனங்க தலையில்
கொஞ்சமும் எதிர்ப்பார்க்கல்ல'
டும் எதிர்பாத்தேனாக்கும் . யாரோ எங்கப் போறான்னு சொன்னாங்க. ராக் குடி முழுகிடப் போவுது. நமக்கு ன், என்று அசட்டையாகத்தான் கு மேலே வெள்ளம் வரப்போவுது.'
ர்னா சேர்ந்துக்கிட்டு நம் மத் ன வாரிப் போட்டானுங்களே..... என்று உளம் நொந்து சொன்ன பக்கத்திலுள்ள பணிக்கத்தில்
85
Page 105
துப்பிவிட்டு 'ஆர்மேமர் ....... ந தோட்டத்தில் வாழ்ந்திட்டே இதுவரைக்கும் நடக்கல்ல. இந் விற்கப் போறன். அதுக்கப்புற கிடைக்காமல் போனாலும் பே வார்த்தை சொன்னான்..........? அட.... அவன் தான் அப்பிடி சொல் வாங்கின் முதலாளி என்னா செ
"'எனக்குத் தேயிலை தோ வைத்து நடத்தப் போ .ே வெளியிடத்திலிருந்து ஆட்கள்
அப்படினா.... இவ்வளவு காலம் கேள்விக் குறியை எழுப்பிய அ.
'நம்மக்கதி என்னவா..? - சொன்னானாம்..... மூணு நாள் உழைச்ச நம் மத் தொழிலா வெளியேறிடணுமுன்னு கட்ட ஆத்திரத்தோடு சொன்ன ஆறு சினந்துமிருந்தன.
வெளிப்புற வாசல் நி வார்த்தைகளைக் கேட்டுக் .ெ பார்த்தார் அண்ணாமலை. விளக் கிடக்கும் வேதனையை அவர கார்த்திகேசு வரவுக்காகத்தான என்று தனக்குள் எண்ணிக் கொ செருகி வைத்திருந்த சுருட்டுத் காட்டி இரண்டு இழுப்பு இழுத்து விட்டு ஆர்மோ .... நம்மல விடும் முன்னமே பென்ஷன் வாங்கி ஐ இன்னைக்கோ நாளைக்கோ ந போறவுக. ஆனா......... இன் இளசுகளை எண்ணிப் பாரைய எம் மகன் காத்தியையே எடுத்து
ாற்பது வருஷத்து மேல நாம இந்தத் ாம். ஆனா இப்படியொரு அநியாயம் தத் தோட்டத்தை அடுத்த முதலாளிக்கு ம் உங்களுக்கெல்லாம் இங்கே வேலை பாகுமுன்னு அந்தப் பழைய துரை ஒரு பாவி மூடிவச்சே கழுத்தறுத்திட்டான். ந்சிட்டான்னா இந்த தோட்டத்தைப் புதுசா =ால்லுறான் தெரியுமா?'
வையில்லை. நான் மாட்டுப் பண்ணை றன். அதை எல்லாம் கவனிக்க வருவாங்க' என்று சட்டம் போட்டிட்டான். ாக இந்த நிலத்தில் உழைத்த நம்மக்கதி, ண்ணாமலை ஆறுமுகத்தை நோக்கினார்.
அதுதான் அந்த புது முதலாளி நேத்து ளைக்குள்ள இங்கு ...... இந்த மண்ணில் ரிங் கெல்லாம் இந்த நிலத்தை விட்டு பளைப் போட்டுட்டானாம் கட்டளை!' முகத்தின் கண்கள் சிவந்தும் வார்த்தைகள்
1லையில் சாய்ந்தபடி இவர்களின் காண்டிருந்த ராக்கம் மாவை ஏறிட்டுப் கொளியில் அவளின் முகத்தில் பொதிந்து ால் நன்கு அறியமுடிந்தது. ராக்கம்மா T நிலைப்படியில் காத்து நிற்கிகிறாள் சண்ட அண்ணாமலை வலதுபுறக் காதில் - துண்ைடை எடுத்து விளக்குச் சுடரில் துவிட்டு வாயில் ஊறிய எச்சிலைத் துப்பி
ய்யா... நாமெல்லாம் ஐந்து வருஷத்துக்கு ஐந்தே நாளில் தின்னு கழிச்ச கட்டைங்க. காலாள் தலைமேல் காட்டைப் பார்த்துப் னைக்கி இந்த தோட்டத்தில் வாழும் ா. அதுகளோட எதிர்காலம் என்னாகும்? பக்குவோம். அவனுக்குக் கல்யாணங்கட்டி
86
Page 106
இன்னும் ஆறு மாசம் முடியல்ல. அ வாழும் இந்த வீட்டிற்கே இப்படியொ ரவ்வா வந்து வீட்டுக் கூரையைப் பி இந்த புது முதலாளி. அதுக்கப்புறம் ந நிற்கணும். என்று வேதனையோடு
‘இந்தா. இதுக்கெல்லாம் நா காலமாக நாம இந்த நிலத்தில் உழை பய நம்மை எல்லாம் ஓடுன்னு சொ துணிவோடு நிமிர்ந்து சொன்ன ஆறு முகத்தை முழங்காலுகளுக்கிடையில் ஆழ்ந்தார்.
கையில் கனிந்து கொணர் டிரு
ராக்கம்மாவைப் பார்த்தார் அண்ணா
அவள் கதவில் சாய்ந்தபடி நில வெளிச் சூழலை நோக்கிக் கொண்டிரு
R
இந்த. புள்ளே! நீ ஏம்மா இ உள்ள போம்மா. கார்த்தி இன்னும்
தானே. நீ உள்ளப் போய் இரும்மா.
அணிணாமலையை வெறித்து
எனக்கென்னமோ பயமா இருக்கு அ6
இந்தாம்மா. நீ ஏன் இதுக்கு இ எங்கப் பொயிருக்கானி. நம்ம சங்கத் அவன் மட்டுமா போயிருக்கானி. இல்ை போயிருக்கான். பிரதிநிதி அய்யா நம போறாங்கனினு கேக்கப் போனவுங்க. வருவாங்க. நீ இதுக்கெல்லாம் சங்க
நனையாமல் உள்ளப் போம்மா. e9QJ(UPSILO.
ஆமாய்யா ஆர்மோ. நான் சொ6
வேற சொல்லய்யா' அலுத்துக்கொணர்
புதுக்குள்ள அவனர் மனைவியோட ாரு இக்கட்டு வந்திடுச்சி. ரவ்வோடு ரித்துப் போட்டாலும் போடுவான் ாமெல்லாம் நடுத் தெருவில் தானே
சொன்னார் அணர்ணாமலை.
ம கவலைப் படக் கூடாது. காலம் ச்சவுங்க. நேத்து வந்த அந்தப்புதுப் ‘ன்னாப் பில நாம ஓடனுமாக்கும்! லுமுகம், பின் ஏதோ ஒரு நினைவில் புதைத்துக் கொண்டு யோசனையில்
க்கும் சுருட்டை இழுத்தபடியே
Ꮭ6ᏡᎠ6u) .
வொளியில் மங்கலாகத் தெரியும் நந்தாள்.
ப்படி வாசற்படியிலேயே நிக்கிற? கொஞ்ச நேரத்தில் வந்திடுவானி
ப் பார்த்த ராக்கம்மா ‘மாமா.
வரை இன்னும் காணோமே..?
னனு
ப்படி பயந்து சாவுர? அப்படி அவன் து ஜில்லாவுக்குத் தானே. அதும் லயே. பத்தோட பதினொன்னா $கெல்லாம் என்னா முடிவு சொல்லப் எப்படியும் நேரம் தாழ்த்தித் தானே Ll uL6u TLDT? G8uT. U60fu56)
எணர்று ஆறுதலாகச் சொனர்னார்
}லியும் அதுக்காதில் விழுல்ல. நீயும்
டார் அணிணாமலை.
87
Page 107
ராக்கம்மா அந்த இருள் அவரைக் காணத் துடித்துக் பற்றி இவர்களுக்கெணினத் கொணர்ட ராக்கம்மா வெளி குடியிருப் புகளெல லாம் நி அமைதிக்குள் மூடிக் கிடந்தன துரைபங்களாவின் முகப்பில் { பள்ளத்திலுள்ள ஏழைத் தொ! செய்வது போல பளிச்சென்று பார்க்கப் பார்க்க ராக்கம்மா உணர்வு தட்டியது. இவ்வள வாழ்ந்து கொணர்டிருக்கும் போடுவதற்கென்றே வந்திரு தானே இருக்கினர் றாணி எ6 இருந்தது, மேலும் வெளியில் அடுப்பங் கரையில் அமர்ந்து
ஸ்தோப்பில் அமர்ந்திரு பேசிக் கொண்டிருந்தனர்.
இவர்களின் பேச்சு ராக் கொணர் டிருந்தன. எனே ஈடுபடுத்தவில்லை. அவ கார்த்திகேசுவைச் சுற்றியே
‘ராக்கம்மா. இப்ப இ பிரச்சினையில்ல.ஒவ்வொரு இவ்வளவு காலமாய் வாழ்ந்த கழுத்தைப் பிடித்து வெளிே பயங்கர நிலையில் நாம் இரு நமக்கு மேலே இருக்கி கொணர்டிருக்கிறது. அந்த சரியான தீர்வைக் கா கொணர்டிருக்கிறோம். இனி முடிவெடுக்கத்தானி பிரதிநி சொல்லி இருக்கிறார். யாரோ
1ரையும் மாறி மாறிப் பார்த்தாள். 'நான் கொணர்டிருக்கின்றேன். அந்தத் துடிப்பைப் தெரியும். தனக்குள் எணர்ணி நொந்து யில் எட்டிப் பார்த்தாள். பக்கத்திலுள்ள |லவொளியில் மங்கலாக. LJ ш Б. д., J எதிரே உள்ள குன்றில் கட்டப் பட்டிருக்கும் Tரிந்து கொண்டிருக்கும் மின்விளக்கு மட்டும் ழிலாளியின் குடியிருப்பைப் பார்த்து ஏளனம் எரிந்து கொண்டிருந்தது. அந்த ஒளியைப் விற்கு உடம்பெல்லாம் எரிவது போன்ற 1வு காலமாய் இந்த மணர்ணில் உழைத்து தொழிலாளர் வாழ்க்கையில் மணிணைப் நக்கும் புது முதலாளி அந்த பங்களாவில் ஈர்பதை எணர்ண அவளுக்கு ஆத்திரமாக ல் நிற்க விரும்பாதவள் வீட்டிற்குள் போய்
கொணர்டாள்.
க்கும் கிழட்டுக் கட்டைகள் எதை எதையோ
கம்மாவிற்குப் பட்டும் படாமலும் கேட்டுக் வ அவளர் தனி கவனத்தை இதில பளி ர்ை எனர் ன மெல லா மீ கண வர்ை
வலம் வந்தன.
ங்கே நடக்கிற பிரச்சினை சாதாரணப் தொழிலாளியினர் வாழ்க்கைப் பிரச்சினை. 5 மண்ணை விட்டு வெளியே போடானர்னு ப தள்ளுகின்ற அளவுக்கு முத்திவிட்ட ஒரு நக்கிறோம். நம்ம தொழிலாளர் வர்க்கத்தை D ஒரு வர்க்கம் போட்டு அழுத்திக் அமுக்கலில் இருந்து நாம் விடுபட. ஒரு ண பதறகாக த தா ன நாம முயன று றைக்கு ஜில்லா வில் இதைப் பற்றி ஒரு தி ஐயா எல்லாரையும் ஜில்லாவுக்கு வரச் ஒரு பெரிய தலைவர் கூட வரப் போறாராம்.
88
Page 108
நானும் போய் வருகி றேன ராக் மத்தியானத்திற்குப் பிறகு தன் க தொழிலாளர்களுடன் போன கார் இருப்பது ராக்கம்மாவுக்கு மிகவும் வே
அவர்களிடையே எடுபடவில்லை
அந்தப் பெண்மணி கேட்கிறாள் அந்த இடத்துக்கு?'
'பொறுங்கோ நான் அந்த இடம் | பாத்து யாழ்ப்பாணத்து பஸ்ஸைத் எங்கடை ஆக்கள் தானே பெட்டிக்கி எடுத்துப் போட்டுக் கொண்டு 'வே வய துள் ள ஒருவர் தன து கைக்கடி அங்கலாய்க்கிறார்.
பஸ் அடர்ந்த காட்டினூடாகச் ெ போட்ட சத்தம். பஸ் நிற்கிறது. பிரயா நகையிழந்து பரிதாபக் கோலத்தில் நி என முணுமுணுக்கிறாள். 'சந்நிதிக் க காப்பாற்றினால் உனக்கு பாலாலை சனியன் பிடிச்ச நகையளை ஏன் தாஎ பேசாமல் பெட்டியிலை போட்டுட்டு எவ்வளவு கரைச்சல். இனி ஒரு நாளு கொண்டு வரக்கூடாது' .
பெண்கள் மத்தியில் சுடலை ஞா
பஸ்ஸிலிருந்து டிரைவர் இறங்க தொடர்ந்து சில பிரயாணிகள். சிறி பஸ்ஸினுள் ஏறுகின்றனர். டிரைவர் ! ஓடி மாடு ஒண டை அடிச்சுப் ஒருவருக்கொருவர் குசுகுசுத்துக் கொள்
அடர்ந்த காடுகளினூடாகப் படு . தான் ஆறாங்கட்டை நேற்றுக் கொள் இடத்தைக் காட்டுகிறான். திடீரென்று
கம் மா' என்று சொல்லிவிட்டு ட்சிக் காரியாலயத்திற்குச் சில த்திகேசு இன்னும் திரும்பாமல் பதனையாக இருந்தது.
- இன்னும் கனதூரம் இருக்குதோ
வரேக்கை காட்டுறன். அவங்களும் தான் எப்பவும் மறிக்கிறாங்கள்.
ளை இருக்கிற எல்லாத்தையும் டிக் காட்ட வாறவை' நடுத்தர காரத்தைக் கழற்றி வைத்தபடி
சல்கிறது. திடீரென்று ஒரு பிரேக் ணிகள் முகத்தில் திகில் படர்கிறது. ற்கும் பெண்மணி முருகா முருகா' சந்தா, இதிலையிருந்து என்னைக் - அபிஷேகம் செய்வன்' இந்தச் ர் போட்டுக் கொண்டு வந்தேன். தி வந்திருக்கலாம். இதுகளாலே ம் இப்படி நகைகளைப் போட்டுக்
எச் சிந்தனைகள்.
தி கீழே செல்கிறான். அவனைத் து நேரத்தின் பின் அனைவரும் பயத்திலை கண் மண் தெரியாமல் போட்டான் ' பிரயாணிகள் கின்றனர். பயணம் தொடர்கிறது.
வகத்துடன் பஸ் செல்கிறது. இது ளை நடந்த இடம்' மீசைக்காரன் பஸ் மறுபடி நிற்கிறது. முன்னால்
89
Page 109
ஒரு லொறியிலிருந்து இரண்டு வீரர்கள் பஸ்ஸினுள் நுழைகி அதிகரிக்கிறது. கொள்ளைக் கொள்ளையடித்துச் சென்றிருப்ப வயதுள்ள அம்மனிதரை மேலும் பெட்டி' ராணுவ வீரர் ஒவ்வெல பெட்டிகளையும் சோதனையிட்டு லொறி புறப்படுகிறது.
பஸ் வெளிக்கிடுகிறது. காடு செல்கின்றது. வழியில் ஏ கண் ணோட்டத்துடன் பயண நகைகளெல்லாம் கல்லாகக் தென்படுகிறது. அந்தச் சின்னக் கு சிறுமிகள் இருவரும் ஒருவர் மீது முன்னேயிருக்கும் ஆண்களும் பய
ஒருவாறாகப் பஸ் ஹொறவப் அடைகிறது. இனிப் பயமில்லை குடியிருப்புகளும் கூட பயணிக எல்லோருக்கும் இப்போதுதான் 'பாருங்கோ இந்தக் கொள்ளைக்க வருவாங்கள். பஸ்ஸுக்குளை இ பேராவது துணிஞ்சு அவங்களை ! ஏலாதே? சிங்களவங்கள் எண்டா தம்முடைய வாட்சை பெனியனுக் வயதுள்ள மனிதர் கூறுகிறார்.
குழந்தையுடனும் சிறுமியரு. தாயார் அவர்களைத் தூக்கத்தி வளையல்களையும் அணி விக்கி, சிறுமியர் வினாவுகின்றனர். அ; அதன் வளையல்களையும் சங். குழந்தை விழித்துப் பார்த்துவிட் பின் தானும் தன்னுடைய நகையி யதேச்சையாகப் பார்க்கிறாள். ந
5 பச்சை யூனிபாம் அணிந்து ராணுவ என்றனர். பிரயாணிகளின் அச்சம் காரரும் ராணுவ வீரர் போல் வந்து தாகக் கேள்விப் பட்ட கதைகள் நடுத்தர கலங்கச் செய்கின்றன. இதி யாருடைய பான்றாகப் பஸ்ஸிலுள்ள எல்லாப் விட்டுச் செல்கின்றனர். அவர்களுடைய
கள் பற்றைகள் வயல்வெளிகள் கடந்து றுவோர் மீதெல்லாம் சந்தேகக் ம் தொடங்குகிறது. தம்மிடமுள்ள கன ப் ப து போல் பெண்களுக்குத் ழந்தை மட்டும் உறக்கத்தில் சிரிக்கிறது. 1 ஒருவர் சாய்ந்த படி தூங்குகின்றனர். பத்துடன் அமைதியாக இருக்கின்றனர்.
பத்தானையைத் தாண்டி பன் குளத்தை ல' இஞ்சாலை பொலிஸ் காவல் கூட, ளில் ஒருவர் கூறுகிறார். பயணிகள் பழையபடி முகத்தில் களைவருகிறது. மரங்கள் ஒரு இரண்டு மூன்று பேர் தான் ருபது முப்பது பேரிலை ஒரு இரண்டு மடக்க வேணுமென்று நினைச்சா மடக்க ல் துணிஞ்சு செய்து போடு வாங்கள்' குள் கட்டிக் கொண்டே அந்த நடுத்தர
டனும் பயந்தபடி இருந்த அவர்களின் லிருந்து எழுப்பிக் காதணிகளையும் றாள். 'மலை வந்திட்டுதோ அம்மா? ந்தக் குழந்தைக்கும் உறக்கத்திலேயே லிெயையும் தாய் அணிவிக்கிறாள். டுப் பின் தூக்கத்தைத் தொடர்கிறது
ன்றி இருக்கும் மற்றப் பெண்மணியை கையின்றி 'முருகா முருகா' என்றபடி
90
Page 110
இதுவரை பிரார்த்தித்தபடி வந்த ஏளனமாகப் பார்ப்பதுபோல் தோன்று சீற்றில் இருக்கும் கணவனினி பெ திரும்பாமல் இருக்கும் கணவன் மீது இந்த மூளிக் கோலத்தில் எவ்வளவு ( புகைந்து கொள்கிறாள்.
பண்குளத்தில் சிறிது தூரம் செ முன்னால் நிற்கிறது. நகையின்றி பெண்மணியிடம் அவளது கணவன் போறியோ?
“தேத் தணிணி வேணர் டாம் நகையளில்லாமல் வெறுங்களுத்தோ நேரம் பிரமசத்தி பிடிச்சதுபோலை கடுகடுவெனப் பொரிந்தாள்.
wa
அவன், பெட்டியை அவளிடம் செ அவசர அவசரமாக நகைகளை அள்ளி பெணி மணியை ஒருவித செல்வப் அவளுடைய மனக்கணிணில் நகைய அண்ணன் வீட்டில்தானி சொர்ணலட் காட்சி நிழலாடுகிறது. எணர்ணங் சங்கிலியை எடுத்து வெளியே விடுகி
பஸ் புறப்படுகிறது.
பெணிமணிக்கு தன்னை அவள் றுகிறது. அவளுட்ைய நகையோ முனி ட்டியில் இருக்கிறது. தனது பக்கம் கெட்ட கோபம் வருகிறது அவளுக்கு. நேரம் இருக்கிறது' தனக்குள் அவள்
:ன்று பஸ் ஒரு தேநீர்க் கடையினர் அந்தரப்பட்டுக் கொணர்டிருக்கும் வருகிறார். தேத்தணர்ணி குடிக்கப்
அந்த நகையளைத் தாங் கோ. டையும் கையோடையும் எவ்வளவு
இருக்கிறது கணவனிடம் அவள்
5ாண்டுவந்து கொடுக்கிறான். அவள் ரிப் போட்டுவிட்டு பக்கத்திலிருந்த பெருமிதத்துடனர் பார்க்கிறாள். |ம் நட்டுமாகத் திருமலையில் தனி சுமியாகப் போய் இறங்கப் போகும் களினர் நடுவே கை தானாகவே
AD ġE5l
இதழ் - 59 LDsför - 1973
91
Page 111
கா - புது
அக்.
கரப் '- 2
த க ,
:17
இந்தச் சீற்றை இழந்து ஏற்பட்டு விடும் என்பதுபோ அச்சம் கொண்டது போல், எவரையும் கவனியாது அவக யன்னல்களினால் சூட்கேை போட்டு நிச்சயப் படுத்தி, பி சண்டை பிடித்த இந்த மனித பஸ்ஸின் வேகத்திற்கு தலை கதைகளில் ஈடுபட்டுக் ெ
ஆச்சரியமாக இருந்தது.
கிழவிகள், கர்ப்பவதிகள் யாராவது சீற் இல்லாமல் மே பிடித்து அவலப்படும்போது கொண்டக்டர்கள் நாள் முழு நினைத்திருப்பார்களா?........
'போன ஞாயிற்றுக் கிழா கேட்டீர்? அசல் கழட்டு'
வல் இ க பப்ப |
கக்கட்ட
பி டி
இதோ மனிதன்
ਨਾਲ ਵੀ |
- மு.புஷ்பராஜன் அட ட க் :
விட்டால் வாழ்க்கையில் ஒரு பெரிய இழப்பு ல், தன் மனைவி பிரிந்து விடுவாளோ என பெண்கள், குழந்தைகள், கர்ப்பவதிகள் =ரமாய் முண்டியடித்துக் கொண்டு ஏறுமுன் சயோ' அன்றி 'லேஞ்சியையோ' சீற்றில் சன் சாவகாசமாக ஏறி அந்தச் சீற்றுக்காகச் உயிர்கள் இப்போ இப்பிரக்ஞை எதுவுமற்று யாட்டித் தூங்குவதையும், நமக்குப் பிடித்த காண் டிருப்பதையும் காண அவனுக்கு
ர், கைக் குழந்தையுடன் வரும் பெண்கள் ல் கம்பியையோ, சீற்றின் பின்புறத்தையோ ம், திடீரெனத் தூங்கும் இவர்கள், இந்தக் வதும் நின்ற நிலையில் நிற்கிறானே என என்று எண்ணினான்.
மை றேடியோவில் தணியாத தாகம் நாடகம்
92
Page 112
குரல் வந்த திசையில் இவன் | கீழிறங்கிய மீசை முகம் இவனைப் ப
'வஸ் சுக்க நடக்கி றத நல எ பின்னுக்கிருந்தா றைவர் ஸ்பீற்ரா கொண்டக்டர் சாயிறது, மிச்சக் காசு எல்லாம் நல்லாக் கழட்டினாங்க...........
இதற்காகவே காத்திருந்தது போல் கேலியாக இவனைப் பார்த்தார்கள்.
கணக்கைக் கூட்டுவதுபோல் இ கொண்டக்டர். அவர்களைப் பார்த்து உரித்தான ஒரு கேலிக்கு, தானும் சி தான் முடியும் என எச்சரிக்கை கொ கணக்கைக் கூட்டிக் கொண்டிருந்தான்
தான், கேட்டும் கேளாதது ே இவர்களில் சிலர் நினைப்பார்கள் என
ஆண்கள் அருகில் சாய்ந்து நிற்கை அருகில் நிற்கையில் அர்த்தமாவது ஏமாற்றத்தின் எதிரொலிதான்.
மாற்றிக் கொடுப்பதற்காகவே . என்ற நினைப்பில் 'தாள்' காசு கெ கொண்டு வந்தால் என்ன என்று நி. குலுங்கி நின்ற பஸ்சைக் கண்டு திடும்
பாய்ந்து ஏறிய ரிக்கற் பரிசோதக போதிலும், பின் நிதானமாகப் புத்த எடுத்துவிட்டுப் புத்தகத்தைக் கொடுத்
காவலுக்கு நிற்பவர்போல் முன் வ இருவராக நிற்க, ஒருவர் ரிக்கற்றை . சரி செய்து கொண்டு வந்தார்.
பின் வாசலில் நின்ற பரிசோதகர்
ார்வை படர்ந்தபோது நாடி வரை பார்த்து விசமமுடன் சிரித்தது.
பா கழட்டினாங்க. பொம் பி ள ஓடுறது. பொம்பிளையள் சீற்றில் ஐஞ்சம், பத்திச்சம் குடுக்காதது......
ல் பஸ் நிறையச் சிரித்தார்கள். சிலர்
தைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தான் ச் சிரிக்க முனைந்தவன், தனக்கே ரித்தால், இளிச்ச வாயனாவதாயத் ண்டு ஏதும் அறியாதவன் போல்
பால் பாவனை பண்ணுவதாக, ரவும் எண்ணினான்.
கயில் அர்த்தமாகாதவை, பெண்கள் நு, இவர்களது பொறாமையின் - வே
காண்டக்டர்மார் இருக்கிறார்கள் Tண்டுவரும் இவர்கள் சில்லறை னைத்தவன் திடீர் என அதிர்ந்து கிட்டான். " ர்களைக் கண்டு நெஞ்சு அதிர்ந்த கத்தினுள் இருந்தாள் காசுகளை தான்.
Tசலிலும், பின்வாசலிலும் இருவர் பாங்கிப் புத்தகத்துடன் ஒப்பிட்டுச்
ஒரு கள்வனைப் போல் இவனைப்
93
Page 113
பார்க்க, எரிச்சல் கொண்ட இ வாயசைத்துப் பாடித் தன் கு
ஒரு பொலீஸ்க்கார பிரயாணிகள், அவசரம் அ கொண்டிருந்தார்கள்.
பரிசோதித்துக் கெ தூங்கியவனை எழுப்பியரே கொண்டிருந்தான்.
ரிக்கற் எங்க..... ம்...ம்
அந்த முகத்தைப் பார் முகத்திற்கு ரிக்கற் கொடுத்த
'ரிக்கற் வாங்கினியா... அதட்டினார்.
ஈரே - 11 - 2
'ஓம்' எடுத்தனான் கான கலந்திருந்தது. கம்
கலவரம் கொண்ட இவ 'எங்க ஏறின் தெண்டு 6
- 'எங்க ஏறினாய்?'
திருக்கேஸ்வரத்தில்'
திருக்கேஸ் வரத் தில் பிள்ளைத்தனமாக முந்திக் 1
17 மன்னாரிலயா ஏறினா
'ஓம்' என்பதுபோல் தன
'மாந்தையிலயா?''
அதற்கும் ஓம் என்பது பரிசோதகர் அவன் நெஞ்சி.
ரவன், அலேக்காக ஒரு பாட்டை மெல்லியதாக, ழப்பமற்ற தன்மையை நிரூபிக்க முயன்றான்.
னைக் கண்டது போல், அச்சம் கொண்ட வசரமாக ரிக்கற்றை பரிசோதகரிடம் நீட்டிக்
ாண்டு வந் தவர் பின் சீற்றிலிருந்து பாது அவன் அப்பாவித்தனமாக விழித்துக்
... எடுங்க'.
த்த போது இவனுக்குத் திக்' என்றது. அந்த தாக ஞாபகமே இல்லை.
...? காசு குடுத்தியா..?' பரிசோதகர் சற்று
எயில்ல - அழுகை மெலிந்து அவன் குரலில்
உன் பரிசோதகர் காதினுள் -
கேளுங்க'
- - -
ஒரு வரும் ஏறயில் ல' - இவன் நல்ல கொண்டான்.
ய்?......'
லெயை ஆட்டினான்.
துபோல் தலையாட்டல். கோபம் கொண்ட
ல் தள்ளினார்.
94
Page 114
‘எனின மணி னாரிலெங்கிறா !
திருக்கேஸ்வரம் என்கிறாய். உணர்மை
எணர்ணை அற்ற. தலை, கிழிந் கொணர்டிருந்தானி. அவனைப் பார்க்
இனக்கலவரத்தில் தப்பி வந்த அகதியி: இவன் நினைத்த போது இரக்கம் கொன
‘எங்கவரைக்கும் போறாய்.
கடுமையாக ஒலித்தது பரிசோதகரி முன்னால் கையைக் காட்டினான்.
முளங்காவிலா"
அருகிலிருந்த பிரயாணி கேட்க, ஒம் கொணர்டான். ஏதோ தப்பினால் போது
'அவனை உற்றுப் பார்த்த பரிசே இவனை நோக்கி
“மன்னாரிலிருந்து முளங்காவிலுக்கு
'மூணர்டு ரூபாய்'
பிணி புத்தகத்தில் பரிசோதகர் எை
'ஏய் இருபத்தாறு ரூபாய் எடு'
"ஐயா! என்ன விட்டிடுங்க அழுகை கெஞ்சிக் கொணர்டிருந்தது. பரிசோ கொணர்டிருந்தது.
இவனிர பொக்கற்ர சோதியுங்க.
இதற்காகவே காத்திருந்தவர் பே கிழிந்த சேட்டு, அழுக்கடைந்த வேட்டி ஏமாற்றத்துடன் உதட்டைப் பிதுக்கிக் ெ
வேட்டி அவிழ்ந்து தலைப்பு அரை கண்களில் நீர் மல்க பரிதாபமாய் நின்ற மீதும் இவன் ஆத்திரம் கொணர்டானர்.
ப், மாந்தையிலெங்கிறாய் , யைச் சொல்லு'
த சேட்டு. ஒரு சிலை .
கும் போது சமீபத்தில் நடந்த ல் ஒருவனாக இருக்கக் கூடுமென
ாண்டானர்.
lன் குரல். அவனோ பஸ்ஸாக்கு
என்பதுபோல் தலையை ஆட்டிக் ம் என்பது போலிருந்தது.
ாதகர் சிறிது நேரத்தினர் பினர்
கு எவ்வளவு ரிக்கற் காசு?
தயோ எழுதிக் கூட்டினார்.
மெலிந்து கலந்த அவன் குரல், தகர் முகத்தில் கடுமை ஏறிக்
ால் இருவர் எழுந்து அவனது ஆகியவற்றைப் பரிசோதித்து
காணர்டார்கள்.
. . . . . . . . . . . . செருகிப் பிடித்தபடி, அவனைப் பார்க்க, அந்த இருவர்
95
Page 115
"இங்கை இருக்கிற ஆக் சேர்த்துத்தா'
பரிசோதகர் குரல கடு வேட்டியுடன் நின்ற அவன் இ
"ஐயா! ஐயா! அஞ்சம் பத்
கையை நீட்டி இரந்தான்.
இத நேரத்தோட துவங்கி
மூலையிலிருந்து எழுந்த பரிசோதகரும் குரலுக்குரியவ கொண்டார்.
‘ஹயா ஹயா என்ன வி
3
போறனர்.
பரிசோதகர் விடமுடியாது
முன்னுக்கிருந்து காசுகே
மீண்டும் அவன் பின்னுக் அருகிருந்த சிலர் அங்க. அ காட்டினார்கள்.
எல்லோரிடமும் இருந்து நீட்டினான். அவர்களோ லேஞ சிரித்தார்கள்.
‘கேளப்பா கேள், அஞ்சம் தருவினம்.
பெணிகளுடனர் சம்பந்த கொண்டன. சிலர் அவனைப் ப பணம் கொடுக்க மனமிரு
போலிருந்தார்கள்.
இதைப் பார்க்கப் பார்க்க இ
இருந்தது. ‘இதோ மனிதை
களட்ட காசுவாங்கி இருவத்தாறு ரூபா
மையாக ஒலித்தது. செருகிப் பிடித்த ழுத்து முன்னால் தள்ளிவிடப் பட்டான்.
ந்திச்சம் தாருங்க பிச்சைக்காரனி போல்
யிருந்தா இந்தக்கெதி வராதே"
குரலுக்கு சிரிப்பொலி சிந்தி எழுந்தது. ரை மெச்சுவது போல் தலையை ஆட்டிக்
ட்டுடுங்கையா. நான் இறங்கி நடந்து
என்பதுபோல் தலையை ஆட்டினார்.
ள் ஆரும் தருவினம்’
கிருந்து கேட்கத் தொடங்கினான். அவன் ங்க.." என பெண்கள் இருந்த சீற்றைக்
விலகிப் பெண்கள் முன் சென்று கையை ந்சியால் வாயைப் பொத்தியபடி குனிந்து
பத்திச்சம் தாங்கணர்டு கேள். அம்மாமார்
ப் படுவதால் பல குரல்கள் சேர்ந்து ரிதாப்மாகப் பார்த்தார்கள். அவர்களுக்குப்
நீதும் கீேலிக்கு அஞ்சி ஒதுங்கியது
வனுக்குச் சகிக்கக முடியாத அவமானமாக னப் பாருங்கள். இதோ மனிதனைப்
96
Page 116
பாருங்கள்' என பஸ்ஸே அதிரும்ட சுற்றியிருந்தோரைப் பார்க்கப் பா பரிசோதகரைச் சுரண்டினான்.
நானந்தக் காசக் கட்டுறணி
இவனது அமைதியான குரலில் அர்த்த பாவத்துடன் பார்த்தார்கள்.
'உன்ர செ க்காரனா?, !
பரிசோதகர் விசமமுடனர் கேட அறைய வேண்டும் போலிருந்தது. ஆ
என்பது போல் தலையாட்டினான்.
பின் ஏன் என்பது போல நெற்
எதுவும் பேசாமல பரிசோ கொணர்டிருந்தான். இவனது அமைத அவனி மனிதனி என்ற பொருள் செற
எனக் கெனி னவோ தெரியா
உதட்டைப் பிதுக்கித் தோளைக் குலு
டி கத்த வேண்டும் போலிருந்தது. ார்க்க ஆத்திரமாயிருந்தது. அவனர்
கேலிகள் மறைந்தன. எல்லோரும்
V
ܢ ܠ
• ܨrܡܼܢ
ட்டார். இவனுக்கு அவர் முகத்தில் ஆயினும் அடக்கிக் கொண்டு இல்லை
றியைச் சுருக்கினார் பரிசோதகர்.
ாதகரையே உற்றுப் பார்த்துக் நியான - உறுதியான பார்வையில் பிந்தது.
து எனர் பது போல பரிசோதகர் லுக்கிக் கொண்டார்.
இதழ் - 132 ஏப்ரல் - 1979
97
Page 117
உண்மை
தடை
இஞ்சாரும்!.... இஞ்ச அவன் நினைத்தவாறு அ 'தேவி!' என்று பெயர் சொ வைக்க வேண்டும் என்பதற்க அழைப்பதைப் போல் அழைத்
தேவி - காளிதேவியானா அவளை அவன் அசைத்தான் ..
சே! பெண்களுக்குக் கே வைராக்கியத்தினால், அவர்கள்
மணி ஐந்தடித்து ஓய்ந்த கொண்டான்.
'சும்மா கிடந்த சங்கை இருந்திருக்கலாம். இது எல்லா
'எப்படித்தான் அவளைத் பிரச்சினை.
- பொய் - மெளனம்
- செந்தாரகை
காரும் !..... என்னைக் கொஞ்சம் பாருமன்!'
வள் சிரிக்கவில்லை.
ல்லிக் கூப்பிட்டும் அவன், அவளைச் சிரிக்க ாக தன் தந்தை, தாயை வாஞ்சையுடன் துப் பார்த்தான்.
ள்! படுக்கையிலே குப்புற விழுந்து கிடந்த கட்டில் தான் அசைந்தது.
Tபம் வந்தால் ....... அதனால் ஏற்படும் நக்கு ஏற்படும் பலம் ......
து. அவன் தன்னைத் தானே நொந்து
ஊதிக் கெடுத்தானாம். நான் சும்மா ம் சொல்லக் கூடிய காரியமா'
தேற்றுவது?' இது அவனின் தலையாய
Page 118
திரும்பினான்.
- 4 5 2 அங்கே -
E - 11 - 2' - 2 நீல வண்ணக் கண்ணனின் பு எத்தனை வகை மலர்கள்!
பெண்களோடு சதா குறும்பு செய் - இரு பெண்கள் மணாளனைத் தெய். சாதாரண ஒரு மனிதன் மனத்தில் பட் அடாவடித் தனம்!
அவன் என்ன தான் சொல்லி விட்
இன்னும் அவள் நினைப்பா அவனிடம் கேட்டு நிமிண்டினாள்.
'அடே! நம்ம மனுஷ தான் கேட்ட தொனியில் அவளை என்னால் மறக். பேச்சுக்கு உயிரோட்டம் கொடுக்க மு
'ம்!...... எப்படி என்றாலும் அ மறக்கமுடியுமா......?' என்று சொல்லிக் உதறிவிட்டு படுக்கையில் விழுந்தாள்
அவள் சிரித்த முகத்திலே நாகத் பாதை, அவள் நெஞ்சின் அலைகள் இ
அவள் நெஞ்சங்கள் விம்மித் தணி
படுக்கையில் விழுந்தவள் இன்னா
'டாங்... டாங்...'
எதையும் செய்ய முடியாத நிை எண்ணினான்.
ஒன்று, இரண்டு, மூன்று, நாலு, 'டிக் ... டிக்......... டிக்....... தொடர்
டம்! அந்தப் படத்திற்குத் தான்
மது, சரசலீலை புரியும் கண்ணனை வமாக வணங்கும் இந்தப் பெண்கள், டதைச் சொல்லியதற்கா இவ்வளவு
டான்!
* என்று குறும்பாக தேவி தான்
ட்கிறாளே' என்று அவனும் அதே க முடியவில்லை' என்று சொல்லிப் னைந்தான்.
வள் உங்கள் சொந்த மச்சாள்! கொண்டே, அவன் பிடித்த கையை
தின் சீற்றம் அலைகள் ஒருவழிப் ரு வழிப் பாதை .
வதினால் .....
ம் எழும்பவில்லை.
லயில் இருந்த அவன் மணியை
ந்து, ஆறு.....
தது.
Page 119
'மணி ஆறு. மனமே நீ கொண்டு, அவளையும் மீண்டு
'தேவி' என்று அன்பு! மறைக்கப்படாத அந்த வெண்
அவள் அசைந்தாள்.
அவனுக்கு மனதில் மகிழ்ச்
எழுந்தவள், அலுமாரியை
அவள் கைபட்ட சேலைகள்
சூட்கேசை எடுத்தாள்.
கட்டிலில் விழுந்தவை சூ 'தேவி!' அவன் மனதில் ஓ
முகத்தை வெட்டித் திருப்
'அவளிட்டைப் போங்கோ
அவள் அவன் சொல்லும் பொய்யையும் நம்புகின்றா நம்புகிறாளில்லை.
பின்பு, அவள் என்னத்தை நான் அண்ணனிடம் பே
'ஏன்...? உதிலேயுள்ள 6
'டாங்'
மணி ஆறரை.
அவள் சென்ற பதினை இருந்து மெயில் ரெயின் புறப்
ஆறு' என்று தன்னைத் தானே தேற்றிக் ம் தேற்றத் திரும்பினான்.
-ன் அழைத்து, அவள் சேலைக்குள் ணிற மேனியைத் தடவிக் கொடுத்தான்.
- - - -'
சி.
த் திறந்து கையை வைத்தாள்.
ர் சட்டைகள் கட்டிலில் விழுந்தன.
ட்கேஸிற்குள் இடம் பிடித்தன. இனம் புரியாத நடுக்கம். பினாள்.
» உண்மையையும் நம்புகின்றாளில்லை. ளில்லை. காட்டும் மெளனத்தையும்
தத் தான் எதிர்ப்பாக்கின்றாள்!
எறன்'
' " - வவுனியாவிற்குத்தானே!'
5து நிமிடத்திற்கு பின்பு, கொக்குவிலில் படும் சப்தம்.
***
100
Page 120
ரெயின் ஓடிக் கொணர்டிருந்தது
ரெயினில் அவ்வளவு சனமில்ை
கொணர்டாள்.
தாஜ்மகால்' போல, அந்த ெ தகதகக்கும் யாழ்ப்பாண வளாக
அவளுக்கு கவலையைத் தீர்க்கவில்
அவளுக்குத் தானி எவ்வள6 போவதற்கு பக்கத்துக் கடைக்கே த தனியாகப் போகின்றாள் என்றாள், அவள் மனதில் எதுவித பயமுட
‘ம்! அவளை மறக்க முடிய முணுமுணுத்துக் கொணர்டே நில பட்வில்லை. வெறித்து நோக்கினா
கொணர்டு வந்த சாப்பாட்டை அ எணர்சாணர் உடம்பைக் குறுக்கி, முட
'சிவா! கல்யாணம் முடிச்சது த காரணினி சத்தம், அவளை உஷார்ப்
பின் சீற்றுக்காரர் இருவருக்கும் அவளும் நித்திரை என்று.
‘ஏணர்டா என்றானி சிவா என்ப
‘எப்படியோ கொழும்பிலுள்ள ஒன்றா இரணர்டா என்னைத் துரு மறுக்கவும் முடியவில்லை.
பின்ன என்ன செய்தாய்?
'உணர்மையை உள்ளவாறு சொ தான். பொய்யைச் சொல்லி மறைக்க கேட்கும் விதத்தில் உணர்மைக்கு அ நிலை. மெளனமாக இருக்கலாம் எண்,
சூட்டுவானி போலும்.
ல. ஒரு மூலைக்குள் தன்னை ஒதுக்கிக்
வெண்ணிலவினர் தணர்ணொளியில் த்தினர் அந்தக் கலைக்கூடம் கூட லை என்றால் -
வு துணிச்சல, தனி னந் தனியே னியப் போகாதவள் இன்று, இரவில் அது துணிச்சல் இல்லாமல்.
மில்லை, கவலையைத் தவிர.
விலலையாம்!” எனறு அடிக்கடி
ா வெளியைப் பார்த்து பரவசப்
.
விழ்த்துச் சாப்பிட்டு, அவரவர் தங்கள்
க்கிக் கிடத்திக் கொண்டிருந்தனர்.
வறு என்று அவளின் பின் சீற்றுக்
படுத்தியது.
எணர்ணம், மற்றவர்களோடு சேர்ந்து,
வன்.
எண் குட்டு வெளிப்பட்டுப் போச்சு. வித் துருவிக் கேட்டானர். முழுதாக
ல்ல முடியாது. சொன்னால் பிரளயம்" லாம் எணர்டால் அவள் புட்டுப் புட்டுக் |ப்பாலும் ஏதும் சொல்ல வேணர்டிய
றால், ‘என்னை கள்ளப் பூனை பட்டம்
101
Page 121
அப்புறம்' -
'அப்புறம் என்ன? உனக்கு முன் என்று ஒரு போடு போட்டேன். விட்டேனா அத்துடன்! அவர்கள் நினைக்க முடியுமா? அப்படி அவ உன் முன்னே வந்து குதிக்கின்றே
ஒரு நமட்டுச் சிரிப்பு.
'நல்ல காலம். இனி அந்தப் ப இப்படித்தான் என்று தன் இனத் ை
'எப்படியோ பிரச்சினை தீர் இல்லை தொடர்' என்றான் சிவா.
'உன்பாடு?' என்றான் மற்றவ
'சீ! இந்த ஆண் வர்க்கமே இப் குமுறியவாறு, திரும்பினாள்.
நிசப்தம் - நிசப்தமாகியது. சில
மெயில் ரெயில் வவுனியா ஸ் நின்றது.
ரிக்கட்டைக் கொடுத்து விட்டு சகோதரன் வீட்டிற்கு சென்றாள்,
அங்கே -
வீட்டில் ஆட்கள் இருக்கும் அ மனம் திக்' என்றது. வீட்டைச் சுற் ஜன்னலில் தட்டினாள்.
'யாரது?' என்ற அவள் அண் அவள் நெஞ்சிற்குள் தண்ணீ
'ஏன் அண்ணனின் குரலில் ஒ என்று தன் மனதைத் தானே தேற்
ன் அவர்கள் எல்லாம் வெறும் கால் தூசு' அவன் முகத்தில் அரும்பிய புன்னகை. என்னை நினைக்கலாம். என்னால் ர்கள் நினைவு வருகின்றபோது தான்
னே'.
க்கம் போகாதீங்க. இந்தப் பெண்களே தயே பழித்து ஒருபோடு போட்டாளே!'
'ப்
ந்து போச்சு. இனிக் கவனமாக நட.
பன்.
படித்தான் போலும்' என்று மனதிற்குள்
வா
0 வினாடிகள். டேசனில் சரியாக பதினொரு மணிக்கு
,ெ ஸ்டேசனுக்கு முன்பாக உள்ள தனது
தேவி.
றிகுறியைக் காணவில்லை. அவளுக்கு றி வந்து படுக்கை அறைக்குப் பக்கத்து
ணனின் குரல்.
ர் வந்தது.
கரு பிசிறல், சே!... தடிமலாக இருக்கும்'
றினாள்.
102
Page 122
'கெதியாப் போ!'' அவள் அண்
'அண்ணர் யாரைத் துரத்துகின் குடைந்தது.
சிறிது நேரத்தின் பின்பு -
கதவு திறந்தது.
'ஏன் எழுதாமல் வந்தீர்கள்' என் என்றான் ஆச்சரியத்துடன்.
'அண்ணி எங்கே?' என்றாள் ே 1.
'அவர்கள் பிரசவத்திற்காக இன் போய்விட்டார்கள்' என்ற அவள் . அவன் முகத்திலே காணப்படும் கல
'என்ன தங்கச்சி அப்படிப் பார்க
'இல்லை அண்ணா! ஏதோ மன எனக்கே புரியவில்லை. இங்கே வந்
அவள் மெளனியானாள். 'என்ன சொன்னேன். என் அ என்ன சொன்னார்? அவர் என் ை விரும்பினாராம். அது கைகூடவி முடியவில்லையாம். மற்றவர்களுட என்று அவள் மனத்திரையில் எப் சொல்ல முடியும்.
'ஏன், உள்ளே வாயென்'
'இல்லை அண்ணா. நான் உட
'அப்பிடி என்ன அவசரம்? வ நாளை போவேன்'.
'அவர் இல்லாமல் வந்தது ?
என் வற்புறுத்தும் குரல்.
மார்?' என்ற கேள்வி அவள் மனதைக்
'
ர கேட்ட அவள் அண்ணன் 'தனியா?'
- - - -'
நவி.
று பின்னேர ரெயினில் வீட்டிற்குப் புண்ணனின் பதில் மாத்திரமல்ல - வரம் அவளை என்னவோ செய்தது. 5கிறாய்? உள்ளே வாயென்'
ம் விரும்பியது. ஏன் வந்தேன் என்று தவுடன்.....'
வர் அப்பிடியில்லை. அவர் அப்பிடி ன முடிப்பதற்கு முன்பு யாரையோ ல்லை. இருந்தும் அவளை மறக்க ன் ஒப்பிடும் போது என் அவர்...... படி அவளால் தன் அண்ணனிடம்
னே போக வேணும்' ந்தது வந்தாய். இன்று தங்கி விட்டு
வறு. மேலும் இங்கு தங்கினால்
103
Page 123
தொடர்ந்து தவறு செய்தவள
அவனைப் புரிய முடியாது அ அவளைப் புரிய (փլգաո Ց! «Ց
அடுத்த ரெயினி ரெணர்டு மணித்தியாலத்திற்கு மேலே இரு
இல்லை. அவருடன் வருகி மீண்டும் 'அணிணா' என்று கூப்ட
‘எப்போது ரெயின் வரும்' சிந்தனையில் இருந்தாள்.
அவர்கள் இருவருக்கும் இை
ரெயில் வந்தது.
தனி அணிணனை அவளால்
‘எந்த முகத்துடனர் அவரைப்
ரெயினி நகருகின்றது.
‘போறேன். என்றாள்.
ாகிடுவேனி. நானி உடனே போக
அவள் திகைத்து நின்றாள்.
புவன் ஆச்சரியத்தில் நின்றான்.
மணிக்குத்தானே! இனினும் ரெணர்டு நக்கின்றது. அதுவரை வீட்டில்.
y
றேன்' என்று சொல்லியவள் - அவனை பிடவா இல்லையா' என்று சிந்தித்தாள்.
எப்போது அவரைக் காணர்பேனி என்ற
டயே நீண்ட மயான அமைதி.
நிமிர்ந்து பார்க்க முடியவில்லை.
பார்ப்பேனி' என்ற பயம் அவள் மனதில்.
இதழ் - 62 LDT 1973.
104
Page 124
ஒற்ை
Tெழுத்தாளர் தம்பி வீட்டு வாச விசர் கொணர்டது. அவரது மனநிலை படித்ததால் தானும் ஒரு செக்கோவ் ஆ வேண்டும் என்று விரும்பியிருந்தா அதிகமாக ஒன்றும் எழுதவில்லை. நா ஒரு நாடகம் அவ்வளவுதர்னி அவர் ஒரு கதைக் கருவைச் சுமந்து வந் பார்த்ததும் அது உருப்படாமல் சிதை விட்டது. ஆத்திரம் பீறிட்டது. மனை
“எத்தினை நாள் உனக்குச் .ெ கோழியை படுக்க விடாதையெணர்டு. உணர்வுகளைப் புரிஞ்சு கொள்ள சுவர்களில் ஆணிகளில் அடித்துவை
சத்தம் கேட்டுப் பயந்த சுபாவம் அடுப்படியை விட்டு வெளியே வந் செய்தவளாய் பயந்து ஒடுங்கி பவ்வி!
றைக்கால் கோழி
- க. ஆனந்தமயில்
லில் ஏறியபோது அவரின் சுபாவம் குழம்பிவிட்டது. சில கதைகளைப் ஆக, புதுமைப் பித்தனாக, பவரீர் ஆக *ர். ஆனால் அவ்வளவிற்கு அவர் ன்கு சிறுகதைகள். இரண்டு கவிதை, படைப்புக்கள். இன்று அற்புதமான திருந்தார். அந்தக் கதிரையைப் ய எல்லாம் அவருக்குக் குழப்பமாகி வியைச் சத்தமிட்டு அழைத்தார்.
சால்கிறது. கதிரையிலை இந்தக் நீங்கள் பிசாசுகள். மனிசன்ரை மன மாட்டியள். உங்களையெல்லாம்
த்து ரசிக்கவேணும்.
கொணர்ட அவர் மனைவி ஈஸ்வரி தாள். அவருக்கு ஏதோ துரோகம்
பமாய்ச் சொன்னாள்.
105
Page 125
'உந்தச் சனியனர் கோழி கலைச்சாலும் அது பேந்தும் வந்
தம்பி, மனைவியின் கன்னத் கணினம் சிவந்துவிட்டது. அவள் ே வீடுகளில இனிறு தம்பி வி பிரஸ்தாபிக்க, வீட்டின் பிஏர்புற ே
கட்டிப் போட்டாள்.
அத்துடன் தம்பி அன்று அை வந்து அந்தக் கதிரையில் அமர ை நைந்து போகவில்லை.
இப்போதெல்லாம் அந்தக் க தந்தது. கோழி கணிணில் படும்ட
தம் பியினி அணி மைக் பழக்கமாகிவிட்டது. வேலையி! அடிக்கடி எழும். அதனால் அவ. S660T LDs TSS இருந்தாள்.
அவர் இந்த ஒரு வருடத்தில் எழுதினார். மேடைக்குத் தோதி கொட்டில் ஒன்று போட்டு, மட் வளர்த்தார். ஒரு காலையில் பார்த் எல்லாம் யாரோ ஆசையாக வள கபளிகரம் செய்து விட்டது. முயன்றார். அதில் தோல்வி தா6
சில நாள் கட்டு வேலை கைகால்களை வளைத்து வேலை பட்டனர். இந்தத் தம்பிக்கு ஏணி விட்டிட்டு இதனைக் கேள்வி
விட்டுவிட்டார். பின்னர் ஒரு கை
யை எத்தினை தரம் உதைவிட்டுக் து உதிலை படுத்திடுது.'
தில் ஒன்று வைத்தார். சிதறிப் பறந்தன. காழியைச் சிறகில் பிடிக்க, அது பக்கத்து ட்டில் இறைச் சிக் கறி தானி எனர் று வம்பின் அடியில் ஒரு தளர்ச்சி மடங்கால்
மதியானார். இனிமேல் யாரையும் கூட்டி வ்ைக்கலாம். இன்னும் அது அவ்வளவாக
2
திரை தம்பிக்குப் பெரும் திருப்தியைத் டியாக இல்லைத் தானே.
5T 6) நடைமுறை மனை விக்குப்
ழந்த பிறகு ஒருவித ஆத்திர சுபாவம் ரை அணுகும் போது மனைவி மிகக்
பார்க்காத தொழில் இல்லை. ஒரு நாடகம் ல்லை என்றசெய்தி கிடைத்து விட்டது. டை வரிந்து கொஞ்சக் கோழிக் குஞ்சு தால் ஒரு குஞ்சுகளையும் காணவில்லை. tத்துக் கைவிட்ட தாட்டன் பூனை ஒன்று சில நாளாக அதனை வேட்டையாட
ர் கிட்டியது.
குப் போனார். அங்கே அவர் நாரி, செய்தார். சில தெரிந்தவர்கள் பரிதாபப்
இந்த வேலை, ஆனமான வேலையை ப் பட்டதும் அந்த வேலையையும் டக்குப் போனார். அதில் இருபது பேர்
106
Page 126
வேலை செய்தார்கள். இவரது வி 'அங்கு வேலை செய்யும் எத்தனை ( எனக் கேட்டது. அத்தகைய சம்பாஷ கவ்வியிருந்தது. உடனடியாக வீட
முடித்து அனுப்பிவிட்டார்.
குறைந்த வட்டியில் சாப்பி குடும்பத்தை அநுசரித்து வந்தாள் வேண்டுமென்று ஆசை கிளர்ந்தது. | கொடுத்தார். வீட்டில் மனோரம்ம கண்ணீரால் கதம்பமாலைகள் போ கெளரவமாக நிறுத்திக் கொண்டார்
பின்னர் அவர் மீன்பிடிக்கப் ஏற் படும் சிக்கல்கள் அவருக் ஏற்படுத்தியிருந்தது. எனினும் 6 கொஞ்சங் கூடுதலாகக் கதைப்பார் அ புரிந்து கொண்ட மனைவி அவரில் ! அவ்வளவு தரம் கத்தியபோது கூட குளிர்மையாகப் பேசவில்லை.
அந்த அடைக் கோழியும் கட்டி வேளைகளில் அதற்கு சிறிது கல் . தேங்காய்ப் பூவும் கிடைக்கும்.
பல நாட்களின் பின் அன்று தம்பி வந்ததால் முப்பது ரூபாக் காசும், கற் மகிழ்ச்சியில் உமிக்கரியைக் கையில் காவிப் பற்களை எப்படியும் இன்று த முனைப்புடன், பழைய தகரம், வளரு முடித்துக் கொண்ட பானை சட்டி, தறி கவனித்துக் கொண்டு நின்றார், அ கட்டியிருந்த கோழி கண்ணில் தட்டுப்
மர்சனவாய் சும்மா இருக்கவில்லை. பேருக்கு சகாய நிதி கட்டப்படுகிறது' ணை இல்லாத போது வாய்பீடியைக் -டில் போய் இருக்கும்படி கணக்கை
பட வைத்து தம்பியின் மனைவி 1. அவருக்குச் சமூக சேவை செய்ய கொஞ்சநாள் சும்மா பாடம் சொல்லிக் யெ நிலையைச் சொல்லி மனைவி -டது தான் தாமதம் அதையும் அவர்
போனார். தொடர்ந்து நேரடியாக த ஒருவித மூளைக் கோளாறை வித்தியாசம் அதிகமாய் இன்னும் வ்வளவு தான். இதையெல்லாம் நன்கு நல்ல இரக்கம். அதனால் தான் அன்று அவள் வாய்திறந்து ஒரு சொல் கூட
ல் போய் ஒரு கிழமையாகியது. சில லுள்ள அரிசிக் குறுநலும், பிழிந்த
போன போட் சிறிதளவு மீன் கொண்டு பிக்கு மீனும் கிடைத்திருந்தது. அந்த நிறைத்து வீட்டின் பின் புறம் நின்று வெள்ளையாக்கி விடவேண்டும் என்ற ம் தென்னம்பிள்ளை, பயன்பாட்டை த்த உணா மர வேர் எல்லாவற்றையும் ப்போது தான் வேம்பின் அடியில் பட்டது. அது கட்டிய காலை இழுத்து
107
Page 127
அவதிப் பட்டுக் கொண்டிருந்த கோலமிட்டுக் கொண்டிருந்தது. தான் கட்டியிருந்த மடக்கு பெரு அவர் மனநிலை குழம்பிவிட்ட
வீட்டில் நிற்பதாக உரத்து அவ
அன்று தான் யானையைக் மிளகாய் கருகவும் அதை விட் நின்றாள். பிள்ளைகளிருவர் பா
இருந்த நிம்மதியெல்லாம் கு6ை
“உங்களுக்கெல்லாம் தலையி செய் வியளே. பார் அந்தக் இருந்திருந்தாலாவுதல் ஒரு நா பல்லையும் கழட்டி கையில தந்த
தனக்கு ஏற்கனவே பல் வரு விட்டன என்பதைத் தம்பிக்கு ஞ பார்த்ததும் பச்சாதாபம் ஏற்பட்ட
‘ஆருக்குத் தெரியும் தளர்ச் கோழி சும்மா நிண்டால் தானே. மடக்கு வெட்டிப் போட்டுது.
“செய்த அநியாயத்திற்கு ே போட்டுக் கட்டிவிடு.
‘எல்லாம் உங்களாலை தா
மேலும் கதைத்தால் தம்பிய
உணர்ந்த மனைவி பொறுமைய
கூட்டாளியின் வலைகளை
அதனைத் தேடி அலைந்துலைந்து மனஞ்சோர்ந்து போனார். வர
போதாத நிலைபரத்துக்கே வந்:
து. காலிலிருந்து சிவப்புத் திரவம் நிலத்தைக் அந்தப் புதினத்தை அண்மித்துப் பார்த்தபோது ந நரம்பைத் துண்டாடியமை தெரிய வந்தது. து. ஆத்திரங் கொப்பளிக்க, மனைவி மூன்றாம் ளை அழைத்தார்.
கண்ட புழுகத்திலிருந்த மனைவி அடுப்பில் டு ஓட்டமும் நடையுமாகப் பின்புறம் வந்து டசாலைக்கு, ஒன்று மூலையில் தூங்குவதாலும் ஸ்ய வந்து நின்றாள்.
விக்க என்ன இருக்குது? ஏதுமிருந்தால் இப்பிடிச்
கோழியை, அதுனர் ர கதை முடிந்தது. ‘ள் சீவியம் போயிராதே. முப்பத்திரண்டு
தால் தான் உங்களுக்கு அறிவு வரும்.'
த்தம் காரணமாக பற்கள் சில பிடுங்கப் பட்டு நாபகமூட்ட மறந்த மனைவிக்கு, கோழியைப்
ー●」・
சி மடக்கு இப்படிவெட்டும் எண்டு. சனியன் கதிரைக்குப் போக பறந்தடிச்சிருக்கும். நல்லா
கொஞ்சம் மஞ்சள் மாவும் நல்லெண்ணையும்
பின் வாயைக் கிளறி அவதிப் பட நேரும் என ாகி அவரது சிகிச்சையில் ஈடுபட்டாள்.
4
r இருளில் றோலர் ஒன்று. வெட்டிவிட்டதால் து வந்துசேர மதியமாகி விட்டது. தம்பி மிகவும் வர மீன் பாடும் எண்ணெய்ச் செலவிற்கே
திருந்தது. பெரிதிற்கும் சிறிதிற்குமிடையில்
08
Page 128
நடக்கும் போராட்டத்தை நினைக்க ந எஞ்சின் பிழைக்கு நங்கூர உதவிக்கு அ விரிகடல் மத்திக்குப் போய் ....... என்ன மீன் தளங்க..... பிடிக்க வரும் வெளி ந சந்தித்து, அவர்களைக் கண்டபடி ஏசி என்னவோ வீட்டிற்கு தம்பி திரும்பி வ இருந்தது மனைவிக்கு.
அவரின் இதய உரலில் சிந்தனை மனைவி ஏதோ கத்திச் சொல்லிய சாப்பாட்டுக் கோப்பையின் ஞாபகம் வ
அப்போது தான் அந்தக் கோழி . விரல்கள் கருமையாகக் காய்ந்து நடுங்கி உள்ளுக்குள் இழுத்து ஏதோ வீணம் ெ அவர் அதற்காகப் பரிதாபப் பட்டார். சிறிதும் இல்லைப்போல் உணர்ந்தார்.
இனி உது தப்பாது போலை இரு நல்லாயிருந்திருக்கும். அது படும் உனக்குத்தான் கிடைக்கும்.....'
அதைக் கேட்டு மனைவி சிரித்துக்
'சில நேரம் அரைவாசிப் பாவம் உங்களைத் தான் சேரும்... அந்தக் கதி ை
உப்பிடி வந்திருக்குமே....
அதுக்கு காலிலை ஒரு துணியை கட்டியிருந்தால் ஏன் உப்பிடி வருவது. மஞ்சள் மாவும் எண்ணையும் போட்டுக்
பிட்டில் சிறிது போட்டுப் பார்த் அசைக்கவில்லை. அவரால் பீடி பற் முடியவில்லை. எங்கும் அந்தக் கோழி. ஒரு யோசனை புலப்பட்டது.
ஈஸ்வரி இந்தக் கோழியை ஆருக்.
நினைக்க வெப்பியாரமாக இருந்தது. அப்பால், சோழகக் காற்றுடன் வங்காள T என்றும்... யோசித்தார்.......... நல்ல ாட ..........
கப்பல்களில் வருவோரைச் விட்டு வரலாம் என நினைத்தாரோ பந்து சேர்ந்ததே பெரும் மகிழ்ச்சியாக
[ உலக்கைகள் ஓங்கி ஓங்கி இடித்தன. பின்னர் தான், முன்னால் இருந்த ந்தது.
தென்பட்டது. வெட்டப் பட்ட காலின் ன. தலையைக் கழுத்து வெளிப்படாது. வளியேற ஒற்றைக் காலில் நின்றது. அது தப்படிக் கூடிய சாத்தியக் கூறுகள்
க.
க்கு..... ஒரேயடியாய்ச் செத்திருந்தால் அவதியைப் பார்க்க முடியாமல்
கொண்டாள்.
என்னிலை சேரலாம். ஆனால், பாதி -ரயிலை அதைப் படுக்க விட்டிருந்தால்
யச் சுத்தி அதுக்குமேலை மடங்கைக் சரி சரி.... இன்னும் ஒருக்கா அதுக்கு = கட்டி விடு...'
தார். ஆனால் அது தலையைக் கூட றிச் சுதந்திரமாகச் சிந்தனை செய்ய க்கால் மனதை வாட்டியது. அவருக்கு
காவது குடுத்தாலென்ன?
109
Page 129
t •
அடை எழுப்பாமலே காற்று
போயினம்.?
"சும்மா தான் குடுக்கச் சொல்
"அதுக்கு வாங்க ஆள் இருக்க
அவர் பின்னரும் பேச்சைத் தண்ணிர் வைத்தார். சிறிது ே எதிர்நோக்கி நிற்கும் கொக்கா எதிர்நோக்கி நின்றது.
எழுத்தாளர் தம்பி தன் கவி கேள்விப்பட்டார். பாரதி. தாகூராக உடனடியாக அவர் மனம் இலக் முனைந்தது. கருக்களுக்கோ குன கனத்தது. ‘வட்டிக் காசுக்காய் வ பத்திரங்கள் பாடி விட்டுப் போ! பல்லுக்கொதி நேரத்தில் கூட மு இப்போதெல்லாம் தெருவில் போ உச்சத் தொனியில் பாடிச் செல் படையலுக்கு அபாரமான கருக்க மனைவியிடம் கடதாசி வாங்கும் தனக்குக் கிடைக்கக் கூடிய இலக்கி போவதாக எண்ணினார். எண்ணி வட்டத்தினர் மனைவியும், மூன்.
எதிர்நோக்கி இருக்கும் கோழியுந்
கோழி என்றவுடன் தான் அதி ஒரு பாதம் ஊனமான பாதிக்கால் இருக்க, மறு காலால் அது தொடங்கியிருந்தது. என்றாலுட இல்லாத சடமா நினைத்தார். எவ்:
றுப் போலை இருக்கிற இதை ஆர் வாங்கப்
வேணுமெல்லே.?
தொடரவில்லை. மெளனமாய் அதற்குத் Fாற்றவுள் போட்டார். கோழியும், மீனை ாய், கணிகளைச் சொருகி ஒரு இதப்பை
பிதையொன்று பிரசுரமாகி இருப்பதாகக் 5ப் பாவனை செய்து அவர் மனம் துள்ளியது. கியப் படையல்களை அதிகமாகப் படைக்க >றவில்லை. கணம் ஒரு கருவந்து மனதில் ாட்டசாட்டமான ஆச்சி வந்து பாராட்டுப் கிறாள். அயலில் உள்ள கடைக்காரருக்குப் ழுப் பல்லையும் காட்ட வேண்டி இருந்தது. ாகும் தாய்மாருக்குப் பின்னால் குழந்தைகள் வதை அவதானிக்க முடிகிறது. இலக்கியப் 5ள் இவை. இவற்றிற்கு உருவம் கொடுக்க படி கோரிக்கை விட்டு அலுத்துப் போனான். யத்துக்கான நோபல் பரிசு பிந்திக் கொண்டு யும் என்ன? அவரைச் சூழ்ந்திருக்கும் முதல் று பிள்ளைகளும் அந்த அந்திம காலத்தை
தானே!
ல் ஏதோ அபிவிருத்தி நிகழ்த்த உணர்ந்தார். காய்ந்து மரம் போல் இயக்கமின்றியபடியே தா வித் தாவி கொத்திச் சாப் பிடத் தம்பி, அந்தக் கோழியை பிரயோசனம் வளவு தரமென்று அந்தக் கோழியை மனதில்
10
Page 130
சுமந்து கொண் டிருப்பது. எது எப் படர்ந்திருக்கும் மூத்தவர்களும் தங்கள் சுமையைச் சுமந்து கொண்டே வந் முழுமையாகவே துண்டு விழுந்து கொ
இரவுகளில் வெறுமே சமூகத்தில் . அமர்ந்து எதிர்க் காணியில் நிற்கும் வானத்தையும் ஓட்டை வேலிக்குள்ளால் அந்தக் கோழியையும் வில்லங்கப் பட் குழந்தைகள் இராகமிழுத்துப் பாடிவிட் ஏதாவது பத்திரிகையின் மூலையில் இர பட்டிருக்கிறதா என்று பார்க்கப் படிப்பக
இப்படியாகவே சீரும் சிறப்புடன் குடும்பத்தில் ஓர் அதிசயம் நிகழ்ந் சம்பந்தப்பட்டதல்ல. கோழி சம்பந்தப் அவர் மனைவிதான்.
இஞ்சருங்கோ, எங்கடை கோழி விழுந்து போச்சு. விழுந்த அந்தக் கால் கு பக்கத்து வீட்டு திலகு சொன்னவன்.'
தம்பி கோழியைக் கூர்ந்து கவ சிறகுக்குள் மறைத்து வைத்துக் கொ வழமைபோல் அது அரைகிறது என்று நீ அது தாவி அசைந்தபோது நரம்பறுந்த ப இடையிடையே வெளிப்பட்டது. அது பட்டது.
இண்டைக்கு உதைப் பக்கத்து வீட் சேர்ந்தும் திரியுது. முட்டையிடப் போகு
இதனைக் கேள்விப் பட்டதும் அவர்
படியோ தம்பியும் ஊரைச் சுற்றிப் ர் ஓட்டத்தில் நாளாந்தம் வேதனைச் தனர். வரவு செலவுத் திட்டத்தில்
ண்டு சென்றது. அலைந்தார். பகலில் வீட்டு வாசலில் கற்பகவிருட்டங்களையும், தூரத்து தெரியும் தெருவில் போவோரையும், நி ரசித்தார். நேரங்கெட்ட நேரத்தில் டால், அதனை ரசிக்க முடியாதவராகி, ழந்த வேலையைப் பற்றிக் குறிப்பிடப்
ம் ஒன்றிற்குப் போய்விடுகிறார்.
லும் வாழ்ந்து வந்த, ஏழுத்தாளரின் தது. அது மனைவி குழந்தைகள் பட்டது. அதனை முதலில் கண்டவர்
யைப் பாத்தியளே.... அந்தக் கால் பண்டு ஒழுங்கையிலை கிடந்ததெண்டு
னித்தார். அந்தக் காலை உயர்த்தி எண்டு ஒரு காலால் தாவித் தாவி நினைத்திருந்தார். ஆனால் இப்போது குதி போக மீதிப் பகுதி தடிக்குச்சியாய் ஓர் அபூர்வ விஷயமாக அவருக்குப்
நிச் சேவல் மிதிக்கவும் கண்ணடனான். இதுபோலை.'
மனம் சிந்தனைப் புற்தரையில் மேயத்
111
Page 131
தொடங்கியது. இந்தக் கோழியும் வாழ்ந்து காட்டுகிறேன் என்று சங் வேதனைக்கு அப்பாற் பட்டு அதன் குடும்பத்தில் மிகவும் அக்கறையா கோழியே என நினைத்தார்.
சில மாதங்களுக்கு முன்னர் ஒ( விலைப்பட்டுப் போனதையிட்டு கவு பட்டார் தம் பி. இப் போதெல்ல காந்துதெனிறோ, தென்னம் பி 6 வார்த்தைகள் காதுகளில் விழுவதி குழைகள் மாரியைத் தேடிப் போன எனக் கத்திக் கேட்பதில்லை அது தா
கற்பனைச் சுருளை அறுத்துக் ெ
"ஈஸ்வரி அந்தக் கோழி முட்ை பழந்துணியை போட்டுவிட வேணு
"ஏன் அடுத்த காலையும் இல்ல
மனைவி சிரித்துக் கொண்டா
ரசித்துக் கொண்டே சொன்னார்.
பகுடிக்குச் சொல்லேல்லை, ஈள அடுத்த காலையும் இழந்து இயற்கை சீவிப்பது அபூர்வத்தின்மேல் அபூர் காலையும் அது இழக்க விடக்கூடாது
அவர் சொன்னால் அவள் தட் ஒற்றைக் காலில் தான் நிற்பார் என்று தனது வேலையைக் கவனிக்கப் தம்பியோ அந்தக் கோழியை அன்று கற்பனைக் குதிரையில் ஏறி வேச எத்தனையோ கதைக் கருக்களைச் 4 அவற்றுக்கு உருவம் கொடுப்பதில் : பட்டுக் கொண்டார்.
இயற்கையுடன் கடுமையாகப் போராடி 5ற்பம் செய்திருக்கிறது போலும். மரண சாவு பின்போடப் பட்டுள்ளது. அதனால்
கக் கவனிக்கப்பட வேண்டியது அந்தக்
ந மறி ஆடு நின்றதும், வட்டிக்காய் அது லைப்பட்டாலும், ஒருவிதத்தில் சந்தோசப் ாம் பக்கத்து வீட்டு முருங் கையைக் ர்ளையைக் கடித்ததென்றோ நாராச ல்லை. வேலிகளில் துளிர்க்கும் இலை தால், கட்டை தின்று, மாரமடிய ‘மாய்.
ண் விற்றுப் போய்விட்டதே!
கொண்டு மனைவியை அழைத்தார்.
டயிடுகில் அந்தக் கதிரையிலதான் ஒரு
ib.....ʼ
ாமல் செய்யவோ.
ள். தம்பியும் அந்தப் பகிடியை நன்றாக
ல்வரி, உணர்மையாகத் தான் சொல்லிறன். 5யுடனான போராட்டத்தில் வென்று இது மாகத்தான் இருக்கு. அதனால் அடுத்த
s
டியதில்லை. ஒன்றைப் பிடித்தால் தம்பி மனைவிக்குத் தெரியும். அதனால் அவள் போய் விட்டாள். ஆனால் எழுத்தாளர் வெகுநேரமாகக் கவனித்துக் கொண்டே மாகச் சவாரி போனார். வழமைபோல் ந்தித்துக் கொண்டே போனார். ஆனால்
நான் ஒற்றைக் கால் கோழியாய்ச் சங்கடப்
12
Page 132
கள்:
காட்டுக்கோட்டை! தன் பெ சொல்லும் ஊர். பாரம்பரியம் மிக்க கிரா
ஆனால் இன்று, இவ்வூரில் காடும் இ
ஒரு காலத்தில் இவை இருந்திருக்க ஒரு துளி மழைக்காக வானத்தை ஆண்டியாகி விட்ட ஊர் வாசிகளுக் வீரப்பிரதாபங்களெல்லாம் அர்த்தம் போய்விட்ட காலம்.
- பொய்த்த வானத்தை நம்பிக்கைபே சரளைக் கற்களை வடுவாக்கிக் கொன 'வெளைஞ்சா காட்டுக் கோட்டை இல்லா இப்போது காட்டுக் கோட்டை கிராம்பு சிலாசனமும் செப்பேடும்.
காட்டுக் கோட்டையை ஏழ்மையின்
பதைப் படலம்
- மாத்தளை வடிவேலன்
தமைக்குப் 'பேரி லே' கட்டியம்
மம்.
ல்லை. கோட்டையும் கிடையாது.
கலாம். சாதகப் பட்சியைப் போல் ப் பார்த்துப் பார்த்து ஏங்கி
கு இந்த காட்டுக் கோட்டை ற்ற, வேண்டாத கதையாகிப்
பாடு பார்த்து ஏமாந்து, நெஞ்சில் ர்ட வானம் பார்த்த பூமியாகி.... ட்டி வெறும் கோட்டை' இதுதான் மத்தின் எழுத்தில் வரையாத
கோட்டையாக்கி விட்ட பஞ்சம்,
113
Page 133
கோவணத்தையும் பிடுங்கிக் கெ கொண்டு உலா வருகின்றது.
எல்லா ஊர்களிலுமே கா பொதுக் கதையான அனுமார் சா அதிலிருந்து உடைந்து விழுந்த கூறப்படும் குரு மலையினை 0 காட்டுக் கோட்டைக் கிராமம் . கிடக்கிறது.
வானம் பொழிந்தால் கூட, மட்டும் போதாது. கம் மாங்கா மகசூல் தேறும்' இப்போது வா வருடக் கணக்கில் அலையும் பே பேசவும் வேண்டுமா?.... மேட்டு செடிகள் வளர்ந்து எஞ்சியுள்ள விடுகின்றன. நாக்கு அழுக எலும்புக்கட்டு உருப்படிகளை
உப்புக்கண்டத்தில் சாப்பு ஊதிக்கிடக்கின்றது.
சேரத் தண்ணி, காணாத கொட்டை... மொச்சைக் கொட் இரத்தம் சீழ் ..... வடிய ....
உ பசி.... பசி... பஞ்சாய்ப் பற் 'வெளையாண்டு வர ' குடும்பம்
'கொடை எடுத்து அம்மனுக் வேப்பிலை தேர் கட்டி இழு அபிப்பிராயம் தெரிவித்ததோடு எடுக்கப் புறப்பட்ட சிவனாண்டி சனத்தொகையைப் பாதியாகக் அமைத்த வாந்திபேதி வரவேற
வாந்தி... வயிற்றோட்டம் இடுகாட்டிற் குத் தூக்கிச் செ
ாள்ள நோய்களையும் துணைக்கழைத்துக்
ணப்படும்' சிறு மலையினைப் பற்றிப் ஞ்சீவி மலையைக் கொண்டு வரும் போது 5 துண்டு தான் இந்த மலையாகும். ' என்று மேற்குத் திசையில் அரணாகக் கொண்டு தெற்கு வடக்கில் கிடத்திய பிணமாகக்
நஞ்சை பயிருக்குமே கிணற்றுப் பாய்ச்சல் ரயில் இருந்து பாசனம் கிடைத்தாலே மனம் பொய்த்துப் போய் சோம்பல் தட்டி பாது, புஞ்சைப் பயிரைப் பற்றியெல்லாம் நிலங்களிலெல்லாம் வேலிக் கருவேலச் கால்நடைகளின் நாவிலும் செடில் பூட்டி கி, தலை உதறலெடுத்து நிற்கும்
யார் வாங்குவார்கள்? பிட்ட மாமிசம் வயிற்றில் பொருமி ...
மேனிகள் அரிப்பெடுத்து மொச்சைக் டையாய் சொறி சிரங்கு போட்டு தடிக்க,
றந்தவர்களை வெம்மை தகித்து அம்மை குடும்பமாக படுக்கையில் வீழ்கின்றனர்.
க்குக் குளிர வார்த்து, சக்திக்கரம் பாளித்து ழத்தால் அம் மா கோபம் தணிவாள்' தெனது கஞ்சிக்கும் சேர்த்தே மடிப்பிச்சை க் கிழவனை, அடுத்த கிழமையே ஊரின் 5 குறைப்பதற்கு சபதமெடுத்து, வியூகம் bறு கஞ்சை மறக்கச் செய்கின்றது.
... மளமளவெனச் சரியும் பிணங்களை சன்றவர்களில் சிலர் திரும்பி வரும்
114
Page 134
வழியிலேயே வாந்தி இரத்த வ சேராமலேயே அவர்களும் போகவே
கொள்ளை நோய் . 95
வீசிக்கிடக்கின்றது.
இழவு வீடுகளிலெல்லாம் மார செய்யும் கறுப்பாயிக் கிழவி த6 ஆளில்லாமல் வண்ணாரத் தெருவின நிற்கும் சங்கிலிக் கறுப்பண் கோயி செத்து நாதியின்றி அழுகிப் போய் வேணர்டியதாயிற்று.
ஜே. ஜே. என்றிருந்த ஊர் சின்னாபின்னப் படுகிறது.
வெள்ளிக்கிழமை காலையில வ ஆரம்பித்த ரெங்கையா கிழவனை சீழுமாக அடக்கம் செய்துவிட்டுத் தி அழுதுகொணர்டிருக்கிறான் பேரண் க
‘டெண்டனுக்கு. டெண்டனுக்கு போல் ஒத்த தப்புவின் ஒசை ஒட்டை கோடியில் தாளம் போட்டது. ‘சாவுத்த சொல்லி, ஒப்பாரி வைச்சி. நீர்மா அடக்கிற நேரமா இது.? ஊரே ெ கிடக்குதே. இல்ல. இல்ல. தமுக் காதைத் தீட்டிக் கொணர்ட கணபதி :
‘டெண்டனக்கு. னக்கு. னக்கு.
காத்தான் ‘டனர். டன். டனர். என
தப்புச் சத்தத்தைக் கேட்டுப் பள்ள தெரு, குடியானவன் தெரு என்றெல் பலர் கூடினர். சிறிது நேரத்தில் ச கூடிவிட்டது.
இதனால் ஊர் சனங்களுக்குத இப்பவும் நம்ம ஊர்லேயும், பக்கத்து
பிற்றோட்டம். கணர்டு வீடு வந்து Iணர்டியதாகி விட த.
6) J. T. ..... ஊரே பிண வாடை
டித்து ஒப்பாரி வைத்து களைகட்டச் னக்கு ஒரு ஒப்பாரிவைக்கக் கூட f தொங்கலில் ஊர்மனையைக் காத்து லுக்குப் பக்கத்திலுள்ள குடிசையில்
வீச்சும் வரவே குடிசையோடு எரிக்க
இப்போது இப்படி சீ. சீ. என்று
யத்தில என்னமோ செய்யுது? என்று அன்று மாலையிலேயே ரத்தமும் |ணிணையிலிருந்து குமுறிக் குமுறி
ணபதி.
அவன் அழுகைக்குச் சுருதி சேர்ப்பது க் குடிசையைப் பிய்த்துக் கொணர்டு ;ப்பா இல்லியே. தப்படிச்சி. கேதம் லை எடுத்து, கோடி போட்டு சவம் காள்ளை நோயில கொல நடுங்கிக் $கடிச்சி தணர்டாரா போடுறாங்க." தப்புக்காரனைத் தொடர்ந்தான்.
என்று அடித்துக் கொண்டு தப்புக்கார ா அடித்து நிறுத்தினான்.
'ர் தெரு, பறையன் தெரு, சங்கிலியர் லாம் பிரியும் அந்த ஊர் சந்தியில் ாத்தானைச் சுற்றி ஒரு கூட்டமே
தெரிவிப்பது என்னவெனிறால் ஊர்களிலேயும் பஞ்சம் பசியோட.
115
Page 135
கொள்ளை நோயும் வந்து பெருவ நம்மட கஷ டங் மெல்லாம் எப் ஊர் விட்டு ஊர் போய், தேசம் வி பஞ்சம் பொளைக்கிறாங்க. அதன இருக்கும் கருக்குவேல் கங்கான தோட்டம் தேயிலைத் தோட்டம், ஆள் கூட்டுராறு. அந்தக் கண்டி! கொடிதானி பறக்குது. கணர் டிக் பொளச்சிக்கிறாளாம். தேயிலை கெடைக்கிதாம். தலைக்கு கெழை பணம். தப்புக்கார காத்தானி க இப்போது ஊரில் முக்கால்வா
கசமுசவெனப் பேசிக் கொணர்டன
காத்தான் மீண்டும் ஒரு தட சனங்களே, ஆனையம்பட்டிப் இருக்கும் சினி னக் கங் கான பதிந்துகொள்ளுங்கள். டென்ட காத்தானி இருளில் தலைமறைந், பறந்துவிடத் துடிக்கும் உயிரை தப்புவின் ஓசை கேட்டுக் கொண
காத்தானினி அலங்கார ஆ போட்டு பஞ்ச நடை நடந்தது. ஒலிக்கும்போது.
மேட்டுத் தெரு முனுசாமி சினர்னாணியாக விஸ்வரூபெ
அமர்க்களமாக நடக்கின்றது.
உறவைப்பிரிந்து, உணர்ன பிரிக்கும் கடலையும் தாணர்டி ஒ பயணப்படுவோரை சடங்கு மு: பட்டியல் போட்டுக் கொணர்டு அ சின்னானி,
ாரியான சனங்கள் செத்துப் போனாங்க. போ திருமின்னு தெரியல. அதனால விட்டு தேசம் போய் புத்தியுள்ள ஜனங்க ால ஆத்தூர் தாலுக ஆணையம் பட்டியில் னி கணர்டிச்சீமையில் உள்ள காப்பித் கோச்சிரோடு போடுகிற வேலைகளுக்கு F சீமையிலேயும் இந்த வெள்ளைக்காரன் சீமையில் தாயில்லாத புள்ளையும் த் தூர்ல தேங்கா மாசியெல்லாம் கூடக் மக்கு காப்பொச பர்மா அரிசி. வெள்ளிப் ட்டியக் காரனாக விவரித்து நின்றான். சிக்கும் அதிகமானோர் அங்கு கூடி,
TT.
டவை தப்பை அடித்துவிட்டு, 'ஆதலால் பெரியாணிக்கு உதவிய நாம் ஊர்ல ரி முனுசாமி ஐயா கிட்ட பேரைப் னக்கு. டெண்டனக்கு. தண்டா போட்ட து போனாலும் பசியால் கூட்டைவிட்டுப் த் தடுத்து விடும் சஞ்சீவியென ஒத்தை ர்டே இருந்தது.
ஆவர்த்தனத்துக்கு ஊர்ச் சனம் தாளம்
ஆகதமான தப்பு ஒலி அனாகத நாதமாக
சினி னக்கங்காணியாகி, செல்லமாக
மடுத்து நிற்க ஆள் திரட்டும் தர்பார்
வத் துறந்து, ஊரைப் பிரிந்து, ஊரைப் ன்றாகவே சாவோம் என்ற முடிவோடு நல் சாதிவரை பார்த்து பிரிவு பிரிவாக
னையம்பட்டிக்கு புறப்படத் தயாரானான்
116
Page 136
பசி. பஞ்சம், பட்டினி எல்லே ஒன்றுதான் குலம், கோத்திரம், வர்ணா வேறாக.
“கும்பிடுறேங்க சாமி." பிந்தி 6 கொணர்டிருந்தாள். நாலு பிள்ளைக கட்டுக் குலையாமல் இருந்த அவள் இருக்கின்றது.
அந்த இருட்டிலும் சினி னக் ஆராயியை அலசுகின்றது.
“என்ன ஆராயி..? கங்காணியி ‘சாமி எண் மகன் கணபதியையும் கணி சினி னக் கங்காணியார் பதில் கூற தொடர்ந்தும் சிரித்துக் கொண்டே பார்த்தார். மாயாணி டி கோரஸாகச் சிரித்தால் மாயாண்டியும் சிரிக்க ( வேணர்டும்.
பதில் கூறாது சிரித்துக் கொணர்ே தானும் விழுந்து கும்பிட்டதோடு, மகள் படி கூறினாள். பதினாறு வயது Ч, போன்ற தோற்றத்தையுடைய கணப
பவ்வியத்துடன் சாஸ்டாங்கமாக விழு
“என்ன புள்ள வெளையாடுறியா “இந்த சின்னப்பயலைக் கூட்டிப்ே புருஷ னி சன்னாசி அந்தக் குப்பமேட் சிலோனுக்கு ஓடிப் போயிட்டானுன்னு
“ஐயையோ எனர் தலபுள்ள ச வேணும்னா எந்தக் கோயில்லேயும் சத் ஒருநாளும் அப்படிச் செய்யாது. அந் எவனோட போனாளோ. கொள்ளை போனதிற்கு என்ன சாட்சி இருக்கு மேச்சிக்கிட்டு இருந்த எண் புருஷ ன
ாருக்கும் பசி. பசிக்கும் வயிறும் சலம் என்ற பாகுபாடு மட்டும் வேறு
வந்த ஆராயி கைகூப்பியபடி நின்று
ளினி தாயாக இருந்த போதிலும் உடம்பு தற்போது தளர்ந்துபோய்
கங்காணியினர் கழுகுப் பார்வை
ண் குரல் சாரங்கமாக ஒலிக்கின்றது. டிச் சீமைக்குக் கூட்டிப் போங்க." வில்லை. பதிலுக்குச் சிரித்தார். பக்கத்திலிருக்கும் மாயாணர்டியைப் சிரித்தான். சினி னக் கங்காணி வேண்டும். முறைத்தால் முறைக்க
டே இருக்கும் கங்காணியின் காலில் ள் கணபதியையும் அப்படிச் செய்யும் rத்தியடைந்தும், ஒரு சிறுவனைப் தி, கங்காணியின் காலில் மிகவும் ஐந்தான்.
.” குரலில் விநோதமான சீற்றம். பாய் நாண் என்ன செய்ய? உணர் டு சிவளாயியைக் கூட்டிக் கிட்டுச் வ ஊர்ல. டொம்மு. டொம்முன்னு
த்தியமா சொலறேனர். நாணி ந்தியம் செய்யுறேன். எண் புருஷ ன் தக் குப்பத்துச் சிறுக்கி செவளாயி ாயில போவா. எண் புருஷனோட த.? ஐயனர் வீட்டு மாடு கணின ர் மாட்டேனினு ஒதுங்கிக்கிறவும்
7
Page 137
ஐயனுடைய தென்னந்தோப்பில ய புடுங்கினார்ண்னு பொய்க் குத்தம்
அவமானம் தாங்காம போயிட்டா
“இவங்க பாட்டனும் கணி புள்ளைகளையும் வைச்சிக்கிட்டு எம்புள்ளயள கூட்டிப் போங்க.” இ
குரல், ஒ என்ற அழுகையாக பெரி
“இது நல்ல கதை. உணர் பு எங்களுக்குப் பணம்கொடுக்கிறான் பரவாயில்லை. ஏதோ புண்ணியமா கூடாது. கணிடிச்சீமையிலே கெ போடுறான். அங்க தனியாள் 'ஒ தோட்டங்கள்ல வேலைக்கு குடும் ரோடு போடுற இடத்தில கல்லு வேலைகள் இருக்கு பரிதாபப் பட் மாயாணர்டி சன்னாசி மகனர் கண போட்டுக்க. ஞாயிற்றுக் கிழமை வாங்கிக்க. எல்லாம் கடனர்தான். சினி னக் கங்காணியினர் சில்லன
விளக்குடன் தலையசைக்க இருவ
கணபதி தனி தாயைப் பின்
“நீ கண்டிச் சீமைக்குப் போ கணிடு பிடிச்சு அப்பாவை உடனே பிறகு தம்பி தங்கச்சிமார்களையும் பார்த்தியா கங்காணியாருக்கு எட் தட்டாம நடந்துக்கப்பா.’ ஆராய்
"நீ பயப்படாத அம்மா. நாணி ( வந்திடுறேனர். தம்பி தங்கச்சிமார் அங்க இருந்து உங்களுக்குப் பண நம்பிக்கை ஊட்டினான்.
அன்றிரவு அவர்கள் குடிசையி அமைந்தது.
பாரோ தேங்காயைப் புடுங்க இவருதான் சாட்டி கட்டி வைச்சி அடிச்ச படியால
ரு
》外
ண மூடிட்டாரு. நாணி இந்த நாலு என்னா பணிறது. சாமி எப்படி சரி ப்போது விசித்து விசித்து அழும் அவள்
தாகக் கேட்டது.
ருஷ னை தேடவா வெள்ளைக்காரணி ? சரி. சரி. என் கையைக் கடிச்சாலும் ாப் போவுது. ஆனா, சொல்பேச்சி தட்டக் ப்டன் பானர்ஸ் துரை கோச்சி ரோடு 2ணர்டிகளுக்கு வேலைஇருக்கு. இப்ப பமாத்தானி கேட்கிறாங்க. கோச்சி லுடைக்க, மணி தூக்க, இப்படிப்பட்ட டு இவன் பேரையும் பதிஞ்சுக்கிறேனர். ாபதினி னு காட்டுக்கோட்ட )6 واتنا لاه( சாயந்தரமா வந்து செலவுக்குப் பணம் என்ன மாயாணர்டி புறப்படுவோமா. ரக் கங்காணி மாயாணர்டி அரிக்கனி ரும் நடக்கின்றனர்.
தொடர்ந்து குப்பத்திற்கு நடந்தான்.
ாய் எப்படியும் உங்கப்பாவைத் தேடிக் ைஇங்கே அனுப்பி வைச்சிரு. நான் கூட்டிக்கிட்டு கண்டிக்கு வந்திடுறேன். படி எளகின மனசு. அவரு பேச்சைத் பி புதுத் தெம்புடன் கூறினாள்.
எப்படியும் நம்ம அப்பாவை தேடிக்கிட்டு fகளைக் கவனமாப் பார்த்துக்க. நான்
ாம் அனுப்பி வைக்கிறேன்.” கணபதி
ல் ஒரு கவளம் சோறு பெரும் விருந்தாக
8
Page 138
ஞாயிற்றுக் கிழமை ஊர்கள் சீமையைப் பற்றிப் பூத்துக் குலுங்கு முந்தி எனர் று வந்தார்கள். ஒனர் புழுதிப்பட்டாளம் கடலை நோக் உறவுக்கார வீரமுத்துவிடம் கணபதில் நின்றாள். கண்கலங்கி நிற்கும் ஆராய எண் மகனா நெனச்சி பாதுகாத்து இ தேற்றிய வீரமுத்து கணபதியைத் நடந்தான். வீரமுத்து ஆராயிக்கு சே
நடை. நடை. நடை. கா அஞ்சும்படியான நடை, முள்குத்தி புலம்பினாலும் தொடர்ந்து நடை நீை நேரம்தானி கணிடி கதிர்காமக் கந் பெரியோர்கள் இடையில் தங்கும் இ கூறி களைப்பைப் போக்கினார்கள் சந்திகளில் சாலையோரத்தில் ம நடைபட்டாளத்தின் களைப்புத்திர, க வருஷம் பிரதேசம் போறோம்” என்று
சலித்துக் கொணர்டான்.
இராமாயணக் கதையில் கடல் நடை பட்டாளத்தினர் தனுஷ சே அத்தனை உத்வேகமான நடை. க கடலைக் கண்டனர். கடலை மட்டுமா தொட்டுப் பார்த்தனர். தோணியில் ஏ தொடர்ந்தனர்.
தண்ணீரில் தள்ளாடும் பாய்க் கப்பல் மெதுவாக ஓடியது. தூரத்தே சுகமர் கடற் காற்று அரவணைக்க நன அனைவருமே நித்திரையில் ஆழ்ந்த
பொழுது புலரும் முன்னர் மறுகை நம்பிக்கையுடன் பாய்க் கப்பலில் ஏ
கட்டிக் கொணர்டு கலங்க. சிற
பலவற்றிலும் இருந்து கணிடிச் ம் கனவுகளுடன் நீ முந்தி. நான் றாகக் கூடி நடந்தார்கள் . ஒரு கி விரைந்தது. தனி நெருங்கிய யை ஒப்படைத்த ஆராயி கணி கலங்கி பியை நீ பயப்படாத தங்கச்சி. நான் இருப்பேன்’ என்று தைரியம் கூறித்
தனினோடு சேர்த்துக் கொணர்டு
காதர முறையானவன்.
லகள் தேய்ந்து விடுமோ எனர்று 1. புணர்பட்டு. கால்கள் கெஞ்சி ண்ட நெடும் பயண நடை “எவ்வளவு தனை நினைத்துப் பாடுவது.” ரவுகளில் இராமாயணக் கதையைக் . இடைக்கிடை குக்கிராமங்களினர் ரநிழலில் கஞ்சித் தொட்டில்கள் ம்பனிக் காரர் ஏற்பாட்டில் ‘பரிதாபி கஞ்சி சுவைபடாத இன்னொருவன்
தாணர்டும் படலம் வரும் முன்னரே 5ாடியை வந்தடைந்துவிட்டனர். டலையே காணாத பலர் முதலில் கப்பலையும் பார்த்தனர். கப்பலைத்
றி கப்பலில் அமர்ந்க பயணக்கைச் அமாநது ததைத
கப்பலில் பயணம் தொடர. பாய்க் தெரியும் இராமேசுவரம் கோயில். டை பயணத்தில் களைத்துப் போன
ŐTT.
ரையினை அடைந்து விடலாம் என்ற றியவர்கள் 'வயிற்றில் நெருப்பைக் ரிது சிறிதாக ஆரம்பித்த மழை
119
Page 139
பெருமழையாக.... பேய்மழையாக வெறிகொண்டு ஆடும் அலைகள்.
தண்ணீர்க் கட்டில் திசையு கடலே பிளவுறும் படியாக இடிே மின்னல்கள். ஆட்டம் போடும் | 'சாட்டையை சொடுக்குவது போல் கிடக்கும் கணபதி வீரமுத்துவை "எல்லோருமே அர்ச்சுணா... அர் . அர்ச்சுணா...' கப்பலே அதிரு கேட்கின்றது.
தலை சுற்றி வாந்தி எடுத்த | விட்டனர். மயக்கமடையாதோர் உயிர்ப்பிச்சை வேண்டி நின்றன
ஆபத்து ஏற்படலாம்.
கப்பலோட்டிக் கட்டளையிடப் போல் விரைந்தேறிய ஒருவர் ' இறங்கினார். சற்று நேரத்திற்கென அந்தப் பாய்க் கப்பல் வேகம் த வேகமும் தணிய, அலைகளும் அப்
பாய்க் கப்பல் நிதானமாக வெளுத்துக் கொண்டுவர து வ நின்றனர். அமைதி பிறந்து நிற்குப் சிறது நேரம் தான். பாய் இழந்து ஒட்டி உரசி... சேர்த்து இழுப்பது சரிய.... என்ன இது புதி தாக.... ஐயோ... கப்பல் மூழ்கப் போகுதா
கூனிப் பொடி மீன்கள் கூட்ட குவிந்து கப்பலை ஓட்டுவது ..... வைச்சிருக்கும் தவிட்டு மூட்டைகள் கடலில் போடுங்க... கப்பலோட்டி
அந்த அவசரக் குரலைவிட அ
5 அடம்பிடித்துக் கொண்டு பெய்ய....
நீர்ச்சுழிகள் .....
ம் தடுமாறிப் போக இடையிடையே பாசை வானத்தைப் பிளந்து காட்டும் படகிற்கருகில் ஒரு மின்னல் வெட்டு ' சொடுக்குகின்றது. அரண்டு போய்க் க் கட்டி அணைத்துக் கொள்கிறான். ச்சுணா... சொல்லுங்க'' 'அர்ச்சுணா தம் படியாக அருச்சுணா கோ ஷ ம்
பலர், இப்போது அதிலேயே விழுந்து தெய்வங்களைத் துணைக்கழைத்து 1. பாய்க் கப்பலுக்கு எந்த நேரத்திலும்
டான். கப்பலின் நடுமரத்தில் அம்பு பாயை' அறுத்து விட்டு 'விர்' ரென்று ல்லாம் தறிகெட்டு ஓடிக்கொண்டிருந்த ணிந்து கட்டுக்கடங்கியது. காற்றின் டங்கி ஓய்ந்தன.
மிதந்து கொண்டிருந்தது. கிழக்கும் ண்டு கிடந்த அனை வரும் எழுந்து போது... அந்த அமைதி நிலவியது..... ப நிற்கும் கப்பலை ஒரு பெரிய மலை போல ..... மெதுவாக இடது பக்கமாகச் தெரியாமல் விளங்காமல் 'ஐயோ .... ......? அவலமாகக் கத்துகின்றனர்.
ம் கூட்டமாக வந்து... மலைமலையாகக் உடனே அந்த மூலையில் அடுக்கி ளைக் கடலில் கொட்டுங்க... தவிட்டை
அவசரப் படுத்தினான். வசர அவசரமா ஒரு மூலையில் தயாராக
120
Page 140
அடுக்கி வைக்கப் பட்டிருந்த தவிட் கடலில் கொட்டினார்கள். தவிட்டு ஒ இருந்தார்கள். தவிடு கடலில் மி கோலம்..... பாய்க் கப்பலில் மலை கலைந்து கடலில் மிதக்கும் தவிட் ை தவழும் தவிட்டை உண்டு... உண்டு
கப்பல் ஒரு குலுங்கு குலுங்கி ஓட்டத்திற்குப் பின்னர், கரை தெ பயணிகள் கையெடுத்துக் கும்பிட்ட
அன்று நண்பகலுக்கு முன்னே பொங்கியவர்கள், மறுநாள் காலை நடந்தனர். கப்பல் பணத்தில் இறு மன்னார் மணலில் அடங்கிவிட, நோ
வந்தனர்.
மீண்டும் ஒரு நடை பாரதம்' மத்தியில் புழுக்கள் நெளியும் ! கூடுகளையும் வழித்தடமாகக் கொன
உலர் காடுகளைக் கடந்து ஈர் அட்டை போன்று ஜந்துக்கள் தொ
ஆங்காங்கே 'முட்டி' வைத்து சோற்றை அடுத்த நேரச் சாப்பாட்டு பயணத்தில் களைத்தோர் பிந்தி 'தொத்த பயலுகள்' என்று கேலி செ
பத்துத் தினங்கள் இரவு பகல் பன்னாமத்தை அடைந்தனர். மன பன்னாமம் அழகிய சிறு கிராமம்.! அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் சென்றது.
ஆட்டுப்பட்டி, தாம்பரவள்ளி, ப தமிழ் குடிகள் வாழ்ந்தனர். பன்னா!
மதுரை மீனாட்சியைக் கையெழு முத்துமாரி அடைக்கலம் கொடுத்தா
டு மூட்டைகளை எடுத்து அவிழ்த்து முட்டைகளைக் கொட்டிக் கொண்டே தந்தது. கடற் பரப்பில் தவிட்டுக் யெனப் படிந்த கூனிப் பொடிகள் ட உண்ண விரைந்தன. அலைகளில்
.....
திசை திரும்பி ஓடியது. சிறிது நேர ரிந்தது. கரையைக் கண்ட கப்பல்
னர்.
ய தட்டப் பாறையில் முட்டிவைத்துப் பயிலேயே மலைநாட்டை நோக்கி பதிப் பயணம் சென்றுவிட்ட சிலர் ாய்வாய்ப் பட்டோர் பின்தங்கி நடந்து
தெடங்கியது. அடர்ந்த காடுகளுக்கு மனித சடலங்களையும், எலும்புக்
ன்டு நடந்தனர்.
வலயக் காடுகளில் புகுந்த போது கறி இரத்தம் குடித்தன. -ஆக்கிய போது மிஞ்சிய பழைய க்ெகே வைத்துக் கொண்டனர். நடை வந்த கூட்டத்தில் சேர்க்கப் பட்டு ய்யப் பட்டனர். நடை பயணத்தில் கழித்த பின்னர் கல நாட்டின் வாசலென விளங்கிய நாற்புறமும் சுற்றிலும் ரோடு ஒன்று
ன்னாமம் தமிழ் மணம். அடுத்தடுத்து மத்தில் மாரி குடியிருந்தாள்.
த்ெதுத் துதித்வர்களுக்கு பன்னாமத்து
ள்.
121
Page 141
பன்னாமம் வந்து சேர்ந் பிரித்தனர். முதல் மூன்று கு நாலாவது குழு தனிக்கட்டைகன குழு கோச்சு ரோடு வேலைக்
குழுக்களாகப் பிரித்த கங்க பயணத்தில் சேதாரம் பெரிதாக விட உயிரோடு கொண்டுவர் எப்படிச் சரிக்கட்டுவது .....? த ை சுற்றி தலைப்பாகையைக் கட்டு
முதற்குழு வாட்ட சாட்டமா ஏனையவை பன்னாமத்துக் அனுப்பப் பட்டது. இதனால் - பிரிந்து போய்விட்டனர்.
மாயாண்டி கணபதியைத் நாலாவது குழுவிலேயே அமர்
''ஏன்டா இந்த ஊரை பல ஊர்ல ஆளுகள் மாத்தி மாத்தி பிரிந்த ஒருவன் மன உளைச்சல்
"ஆமா நாம்ம ஒன்னா வ , மாத்தளை பன்னாமம் இல்லை
'மாத்தளை' நல்ல பெயா துயரத்திலும் சிரிப்பை மறக்க
ரயில் ரோடுக்குத் தெரிவு கட்டியது. கணபதி, வீரமுத்து வழிநெடுகச் சேறும் சகதியு வேண்டியிருந்தது. பனிமூட்ட செல்வோரை துவானம் வரவே
இருபுறமும் படரும் தே வானளாவி நிற்கும் ஈரவலயக் க
தோரை மீண்டும் நாலு குழுக்களாகப் ழுக்களும் குடும்பத்தவர்களாக விளங்க ளெக் கொண்டதாக அமைந்தது. நாலாவது கனத் தெரிவு செய்யப் பட்டதாகும்.
காணி மனம் குமுறி நிற்கின்றார். "இந்தப் அமைந்துவிட்டது. ஆளைத் திரட்டுவதை ந்து சேர்ப்பதே மலையாக அமைகிறது. ல சுற்றுகிறது'' கங்காணியார் தலையைச் நிகிறார்.
எக அமையவே பதுளைக்கு அனுப்பட்டது. தப் பக்கத்திலுள்ள தோட்டங்களுக்கு ஒன்றாகச் சேர்ந்து வந்த பலர் பலவாறு
- தனது கையடக்கத்தில் வைத்திருந்து, த்திக் கொண்டான்.
எனாமம்னு சொல்றாங்க. ஆனால் இந்த தலையே அனுப்பிறாங்க'' சகாக்களைப் லில் கூறினான்.
ந்தவங்களை மாத்தி அனுப்பின ஊர்... .........'' பகிடியாகக் கூறினான்.
T. எல்லோருமே சிரித்தனர். அவர்கள் வில்லை.
செய்யப் பட்ட குழு தனியாக நடையைக் துவை நிழல் போலத் தொடர்ந்தான். ம், குன்றும் குழியுமாக ஏறி இறங்க த்தைத் துளாவிக் கொண்டு வழி தேடிச்
ற்றது.
ாட்டங்கள்... கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் காடுகள் அழிய, கோப்பி, தேயிலை, றப்பர்
122
Page 142
தோட்டங்கள் உருவாகிக் கொண்டிருந் ரயில் ரோடு உருவெடுத்துக் கொண்டிரு "கேம்ப்' அடித்துத் தொழிலாளர் தங்குள் ஒவ்வொரு கேம்பிலும் இருநூறு பேருக்
சல்லிக்கற்கள் உடைத்தல், பான மலைகளைக் குடைந்து சுரங்கப் பாதைக தொங்கு பாலம் கட்டுதல், தொங்கு பாலம் துரிதமாக நடைபெற்றுக் கொணர்டிருந்த
கொத்தனார்கள் ஆணர்கள், பெண்க மூலிகைக் கொண்டு பாரிய கற்பாறைகள் மலைகளையே சிலைகளாக்கிக் கொணர்டி தேனிசையாக அருவிகளின் ஆலாபனை இடைக்கிடை கல்லு வெடிச் சத்தம் பய(
கணபதியும் வீரமுத்துவும் சிங்கமன கட்டப் படும் பாலத்தில் வேலை செய் இடையில் தங்கிய கேம்புகளிலும் சந்தி விசாரித்தபடியே இருவரும் சென்றனர்.
இரவு. தூக்கத்தில் ஆழ்ந்து கிட கங்கானி முனுசாமியும் மாயாணி டியுப 'வாடியில வாடிப் போய் மந் கொணர்டிருக்கின்றனர். நாட்டிலிருந்து கித்துள் கள்ளில் இன்னும் ஒரு சிரட்டை
யோசனை. யோசனை. எப்படி இ எப்படி இந்தப் பள்ளத்தை நிரப்புவது.
படவில்லை. முட்டிக் கள்ளு முடிந்ததே தெரியவில்லை.
வெள்ளைக்கார பாண்ஸ் துரையில் தலைக் கேறிய போதை இறங்கிப் ே வெள்ளிப் பணம் கொஞ்ச நஞ்சமா..?
குறித்த காலத்தில பாலத்தை யோசனையில் மூழ்கி, துயரப் பட்டு,
தன. தோட்டங்களுக்கு நடுவே ந்தது. ரயில் பாதைக் கிடையில் பதற்கு வசதி செய்திருந்தார்கள். குக் குறையாமல் இருந்தனர்.
த வெட்டுதல், மணி நிரப்பல், ளை அமைத்தல், பாலம் கட்டுதல், அமைத்தல் முதலான வேலைகள்
6T.
5ள், அலிகள், பார்த்து பச்சிலை ளைப் பிளந்து கொணர்டிருந்தனர். டிருந்த சிற்பிகளின் உளிச் சத்தம் ாயில் கேட்டுக் கொணர்டிருந்தது. முறுத்திக் கொண்டிருந்தது.
லைச் சுரங்கத்திற்கு அடுத்ததாகக் வதற்காக அனுப்பப் பட்டனர்.
த்த ஆட்களிடமும் சன்னாசியை
க்கினர்றது. தூங்காமல் சின்னக் * கேம்புகளுக்கு மத்தியிலுள்ள திரா லோசனை நடத்திக் கொணர்டுவரப் பட்ட ஒரு குடம்
க்கள்ளே எஞ்சியிருக்கின்றது.
டிந்த பள்ளத்தை நிரப்புவது..? ..? உருப்படியாக ஒன்றும் தட்டுப் ஒழிய போதையோ பாதையோ
ர் முகத்தை நினைக்கும் போது பாகின்றது. கைநீட்டி வாங்கிய
எப்படிக் கட்டி முடிப்பது.? மெளனத்தில் ஆழ்ந்து போன
123
Page 143
கங்காணியின் மெளனத் தளைக கங்காணியாரே. கங்காணியாே
முனுசாமி நம்பிக்கையோடு
“கங்காணியாரே நாம்ம க இல்ல. நிரப்பாத பள்ளம் கெடங் சோதனையா போச்சி. மணி நி ஒரேயடியா இடியிறத்துக்கு ஒரு அது மனசில படுது. இந்த இடத்து இப்படி இங்க இருந்து பாருங்க தெரியுதே. அது ஏழு கணினிமா இருந்து ஒரு முனி பாய்ச்சல் அங் இந்த இடத்தில தான் அமையுது இது தட்டுப் பட்டிச்சி. அதனா6 அதுதான் இந்தச் சோதனை எ6 தடுக்க ඉෂ வழி இருக்கு. முனிை ஒண்னு செய்யனும்.”
“எனினா செய்யனும். உட பதற்றம். எனினும் தெம்பு இழைந் நிற்கிறார்.
நாற்புறமும் நோட்டம் விட் காதில் கிசுகிசுக்கிறான். கங்கான “செஞ்சா சரிவருமா..? அப்புடி ெ குரல் இழைகின்றது.
LDIT... so LLDIT.... 6 T [Elag Luim L'. e 월,
அணிடா புதையல் எடுக்க செஞ்ச
மீணர்டும் இருவரும் கிசுகிசு கேள்வி மேல் கேள்வி கேட்டு தலைக்கேறுவது போதையா புத் இருவருக்குமே தெரிய வில்லை. ெ பணத்திற்கு வகை சொல்ல வழி
w
விடலாம்.
ளை உதறுவதுபோல மாயாணர்டி "ஐயோ ரே” குரலில் உற்சாகம் ததும்பியது.
ட்டாத பாலம் இல்ல. மறிக்காத ஆறு கு இல்ல. பள்ளம் மட்டும் தான் இப்படிச் ரப்ப, நிரப்ப இடிஞ்சி போவுது. இப்படி காரணம் இருக்கு. இப் தான் எனக்கும் ல ஒரு முனிபாய்ச்சல் இருக்கு. அதுதான் 5. ஏழு மலைகள் ஒரே தொடர்ச்சியா f இருக்கிற மலையா இருக்கும். இங்க க போவுது. முனிபாய்ச்சலின் வழி சரியா . ரெணர்டொரு தடவை என் கனவிலயும் t) பாலத்தைக் கட்ட விடாம தடுக்குது. ல்லாம். முனியை நம்ம வழியில வராம யைத் திருப்திப் படுத்த ஒரு வழி இருக்கு.
னே சொல்லு' கங்காணியின் குரலில் தது. சோர்ந்து கிடந்தவர் துள்ளி எழுந்து
-ட பின்னர், மாயாணர்டி கங்காணியின் னரியின் முகம் வியப்பால் விரிகின்றது.
சஞ்சா சரியா? மாயாண்டி. மாயாண்டி.
டா முந்தி ஒரு கதை சொல்லிச்சி. ஏழு
Tங்களாம். சரி வந்திச்சாம்."
க்கின்றனர். கங்காணி மாயாணர்டியிடம் , திட்டம் போடுகிறார். இப்போது தியா தெரியவில்லை. தெளிவில்லை. வள்ளைக்காரனிடம் வாங்கிய வெள்ளிப்
கிடைத்து விட்டது. பாலத்தைக் கட்டி
124
Page 144
அடுத்த நாள் சின்னக் கங்காணி 'உதுமான் கந்த' சுரங்க கேம்புக்கு அன வரை கணபதியைப் பத்திரமாக இருக்
வீரமுத்து அங்கேயும் தன் தக நம்பிக்கை கணபதிக்கு வளர்ந்தது. எ புறப்பட்டுப் போனான். அங்கேயும் விசாரித்தபடியே சென்றான். சன்னா சாட்டமான கறுப்பரும் அங்கே ரய ஈடுபட்டிருப்பதைக் கண்டு வியந்து (
"யார் இவுங்க ..?'' என்றான். "கா ஒருவன் பயம் காட்டினான். அன் மாயாண்டி . கணபதிக்குத் தெரிவித்த வைத்துத் தாலாட்டியது. 'ஆயா ... இருக்கிறாராம்... நாளைக்கு அவரப் தங்கச்சிமார்களையும் கூட்டி வர அ நாளைக்கு அப்பாவைப் பார்ப்பே வந்தததைக் கண்டு சந்தோஷப் பா மிதந்தான். நாளை காலை பொட்டகம் சன்னாசியைப் பார்க்கப் போக வேண
"இந்த மாயாண்டி சின்னக் கங், மனசு .... அப்பாவைத் தேடிக் கண்டு பு
மகிழ்ச்சி கிச்சு கிச்சு மூட்ட தூ வெளையாடுகின்றது. கணபதி எ விழித்தபடியே ..... விடியல் கணபதி புறப்பட...
ஞாயிற்றுக் கிழமை விடியற் பொ ஒளிந்து கிடக்கின்றது. கேம்புகளிலு எலும்பைக் குத்தும் குளிரில் சுரு கூறியபடி கணபதி குளிரைப் பெ கொட்டகல கேம்புக்குப் புறப்படத் த
திட்டு திட்டாக இருட்டு மேகம் ;
அவசர வேலையாக வீரமுத்துவை பப்ப, வீரமுத்து தான் திரும்பி வரும் கும்படி கூறிவிட்டுச் செல்கின்றான். ப்பனைத் தேடி வருவான் என்ற வீரமுத்து உதுமான் கந்த கேம்புக்கு கணபதியின் தகப்பனைப் பற்றி சியைத் தேடியவன், கறுத்த, வாட்ட பில் ரோடு போடும் வேலையில் போனான்.
பிரியன்... கடிச்சிடுவான்கள்" என்று று மாலை சில்லறைக் கங்காணி
செய்தி, அவனை ஆடுபாலத்தில் அப்பா இருக்கிறாராம். அப்பா பார்க்கப் போறேன். உங்களையும் ப்பாவை அனுப்பி வைக்கிறேன். ன்..... நான் கடல் கடந்து தேடி டப்போறார்.'' கணபதி களிப்பில் ல கேம்பில் இருக்கும் அவன் அப்பா ர்டும். அதிகாலையிலேயே ...
காணிக்குத் தான் எவ்வளவு நல்ல பிடிச்சிட்டாரே...''
க்கம் வரவில்லை. கண்ணா மூச்சு போது விடியும் ....... ஆவலோடு 1. விடியலின் கதிராக எழுந்து
ழுது சூரியப் பந்து மேகத்திரையில் ள்ளோர் எழுந்திருக்க மனமின்றி ன்டு கிடக்கின்றனர். மாயாண்டி ாருட்படுத்தாது, குளித்துவிட்டு பாராக நிற்கின்றான். திரை போட்டு நிற்கின்றது.
125
Page 145
“கணபதி. மாயாண்டியி
ہے . حے & &؟
வந்து விட்டீர்களா.
கங்காணியாரே. கணபதி ப6
“கணபதி பொழுது வி புறப்பட்டாத் தான் காச்ச மலை பகல் சாப்பாட்டிற்கு முந்தி போயி கண்டு பேசுவம். பிறகு பெரிய பேரையும் ஒரெ கேம்பில சேர்த் பூஜை நேர்த்திக் கடன் இருக்கு.
“ஆமா. நீங்க சொனி எ குரலிலும் தூய்மை. மெல்லிய நடந்தனர். ஒரு காதம் நடந்த முடக்கு அங்கே இருவர் இருளே இவர்களைத் தொடர்ந்து நடந் நடந்திருப்பர். “கணபதி இந் அப்பாவை புதுசாப் பார்க்கப் ே அப்பதான் மதிப்பா இருக்கும். போவோம்' வாஞ்சையோடு
கொணர்டானர்.
“இந்தா விபூதியைப் பூசு" நெற்றியில் விபூதியைப் பூசி, ச
வைத்தனர்.
கணபதிக்குப் புதிராக இ கும் பிட. நல்லது எத்தை பார்த்துவிட்டது போல மகிழ்ச்சி கும்பிட்டான்.
“இந்தத் தேசிக்காயை ை மாயாணர்டி கணபதியின் கையி
ஆள முதல் தடவையா. அதுதா: நேத்திக்கடனர். நேர்த்தி வைச்ச
கணபதி எலுமிச்சம் பழ
னர் பாசக் குரல்.
இதோ புறப் பட்டு விட்டேனர்
னிந்து பவ்வியமாகக் கூறினான்.
டியிற திற் குள்ள நாம இங்கிருந்து யைத் தாணர்டி கொட்டகல கேம்பிற்குள் றலாம். அங்க முதல்ல உங்க அப்பாவைக்
கங்காணியார்கிட்ட சொல்லி ரெண்டு திருறேன். நீ காலையில் குளிச்சியா ஒரு
外》
னபடி குளிச்சிட்டேனர். இருளுக்கு மெருகேற்றியபடி இருவரும் திருப்பார்கள். அவர்கள் பாதையில் ஒரு ாடு இருளாக நின்றனர். அந்த இருவரும் தனர். பின்பு நாலெட்டு தூரம் தான்
கணபதியினர்
தப் புது வேட்டியைக் கட்டிக்க. உங்க பாறே இல்ல. புது வேட்டி கட்டிக்க. . முதல்ல இந்த இடத்தில சாமி கும்பிட்டு
தரும் வேட்டியை வாங்கிக் கட்டிக்
வந்த இருவரும் இப்போது அவன் -ܢܗܺ ந்தனத்தை அப்பி, குங்குமப் பொட்டை
ருந்தது. அப்பாவைப் பார்க்க. சாமி ன உபசரணை. அப்பாவை நேரில
யில் தோப்புக் கரணம் போட்டு விழுந்து
y y
கயில் வைச்சிக்க.” வணக்கம் முடிய
ல் கொடுத்து, “இதுவரை காணாம, இந்த ண். இதெல்லாம். நான் முந்தியே வைச்ச ா மறக்காம செஞ்சிடனும்.”
த்தை வாங்கிக் கையில வைத்துக்
26
Page 146
கொண்டான். கூட வந்தவன் செம்பிலி தலையில் தெளித்துக் கொட்டினான். க தண்ணீர் விசிறி தெறித்தது. எதற்கும் ச ஆட்டினான். அது சம்மதம் என்ற சாபை
"இப்ப போவோம்...''
மாயாண்டி முன்னே நடக்க, ந நடக்கின்றனர். இந்தக் குறுக்குப் பு போயிறலாம்" குறுக்குப் பாதையோ எ சரி'' கணபதி வாய் திறக்கவில்லை ..
சிலிர்த்தோடும் அருவியின் ஓரத்தி ஆழமாகக் குழி தோண்டியிருக்கு நடந்து கொண்டிருந்தனர். பாதாளக் தடவியபடி நால்வரும் நடக்கும் போது.
முன்னால் சென்று கொண்டிருந்த பார்த்து, 'கணபதி இப்படி நில்லு".... கு வந்தது.
'நம்ம எங்க அப்பாவைத் தானே பார் நடுக்கமா ......
"ஆமா நீ உன் தாய்க்கு தலைமகள் திரும்பு.... ஆமா திரும்பு...'' மாயாண் அசுரனாக மாறி, ஆழக்கிடங்கினுள் கன
ஒருகணம் நடந்தது என்ன என்பன நிலை குலைந்து கால்கள் இடறி, தன அம் மா ..... அப் பா ....... அப்பா.......' பாழுங்கிடங்கிலிருந்து வெளியே வரவி
இடிந்து கிடக்கும் பாழுங் கிடங்கி தலைக்குப்புற அப்பாவைத் தேடி.........
இருட்டிலிருந்து வெளிப்பட்ட கங்க "போடு சாம்பிராணியை போடு சாம்பிர்
இருந்த தண்ணீரைச் சிறுவனின் கணபதி தலையைச் சிலிர்த்தான். ம்மதமாக சிலிர்த்தான். தலையை -யைக் காட்டியது.
Tல் வரும் பள்ளத்தில் இறங்கி பாதை இதுல போனா சுருக்கா ன்னவோ... அப்பாகிட்ட போனா
ல், இறங்கிப் புதிதாக பாலம் கட்ட தம் பகுதிக்குள் இப் போது குளியின் ஓரமாக இருளைத்
5 மாயாண்டி நின்று, திரும்பிப் ரலில் நடுக்கம். எனினும் அதட்டி
ரக்கப் போறோம்...'' கேள்வியா...
ன் தானே... இந்தப் பக்கம் பாரு. டி ஒரே பாய்ச்சலாகப் பாய்ந்து எபதியைத் தள்ளிவிட...
ஒத நிதானிக்க முடியாத கணபதி ஓல குப்புறச் சரிந்து, "ஐயோ .... கணபதியின் அபயக் குரல் ல்லை.
னுள்... ஆழக்குழியில் பள்ளத்தில் தேடி... கணபதி
காணி முனுசாமி பதறும் குரலில் ராணியை துரிதப்படுத்தினான்.
127
Page 147
மாயாண்டி எலுமிச்சம் பழ கொண்டிருந்தான். தணல் பள்ளத்திற்கும் மேட்டிற்குமா வீசியெறிந்தனர். கூடவந்தோ
வால் முனியே நரப. கொடுத்திட்டேன். இரத்தப் ஏத்துகிட்டு இனி பாலத்தைக் பாலத்தைக் கட்ட விடு''.. ெ சுடரை நாலா திசைகளின் முணுமுணுக்கின்றது. கைகள் ?
அப்போது மற்றவர்கள் குற்றுயிரும் குறையுயிருமாகக் பாறாங் கற்களைத் தம் தலைக் ஏத்துக்க ... ஏத்துக்க ..... என் யிருந்தனர்.
மத்தை வெட்டி நான்கு திசையிலும் வீசிக் சட்டியில் சாம்பிராணியைத் தூவி சக ஆட்டிக் காட்டி விட்டுக் குழியினுள்
ர்.
லி, தாய்க்குத் தலைமகனைக் காவு பலி கொடுத்திட்டேன். இந்த பலியை கட்ட விடு ..... குழியை இடிய விடாதே.... வற்றிலையிலை சூடத்தைக் கொளுத்தி, லும் காட்டிய முனுசாமியின் நா ..... கடுங்குகின்றன.
அதல பாதாளத்தில் தலை சிதறிய, கிடக்கும் கணபதியின் மீது பெரிய பெரிய க்கு மேலே தூக்கி தூக்கி ..... முனியே பலி று சரமாரியாகப் போட்டுக் கொண்டே
இதழ் -265 ஒக்டோபர் - 1999
128
Page 148
- 2 கப்
காதல்
ਤੇ ,
பில் - 2
- ன்
வாசற்படியருகே, வெளிவிற கொண்டிருந்தான். அவன் பார்வை ெ தூரத் தெரிந்த வானமும் அதை இன மரங்களும் அவன் பார்வையில் தட்டு
அவன் எதிரே, வாசற்படிகளில் அம்மா குந்திக் கொட்டிருந்தாள். கூனி மிஞ்சிய உழைப்பால் தளர்ந்து கோடு இடி, பல்வலி இவற்றின் தாக்கத்தால் .
ஹோவென்று இடைக்கிடை முற்றத்திலே புழுதி எழுந்து சுழன், நின்ற பனைமரத்தில் தொங்கிய கா விட்டு விட்டு ஓசை எழுப்பியது.
அவன் எதிரேயிருக்கும் அம்மா ை விரும்பவில்லை. தனது பிராந்த
உள்ளும் புறமும்
-- -00.
- மு.பொன்னம்பலம்
ாந்தைத் தூணோடு அவன் குந்திக் வளியே அலைந்து கொண்டிருந்தது. டக் கிடை மறைத்து நின்ற பனை இப்பட்டன.
அவனையே பார்த்தவளாய் அவன் 1ப் போகப் போகும் வயது. வயதுக்கு கள் விழுந்து, கூடவே ஓயாத கபால அதைத்துப் போனது போன்ற முகம்.
வீசிய சோளகக் காற்றினில் றது. எங்கோ கோடிப்புற வளவில் வோலை ஒன்று 'சரார் சரார்' என்று
வப் பார்க்கவில்லை. இல்லை பார்க்க யத்துக்குள் எந்தவித வெளிக்
129
Page 149
குறுக்கீடுகளையும் வரவேற்க விரு ஒட்டினாற் போல் தெரிந்தது. அ போட்டானர். தூக்கிப் போட்ட தொடங்கினான். அப்போது அவன் முழங்காலில் அவனது பெருவிர நகர்த்திக் கொணர்டே தாயைப் படுத்திக் கொண்ட அவள் அவனை
‘என்னப்பு யோசிக்கிற, வீண
அது உணர வேலைய்ை பறி நடுத்தெருவில நிக்கிற. எணர் எனிறவள் ஐயனாரே' எனறு
முறையிட்டாள்.
ஹோவென்று வீசிய காற் கிணர்டியெடுத்துக் கயிறுபோல் தி விழுந்து இரைந்துகொண்டு போ ஏற்படுகையில் ‘சரார் சரார்' எ
பனையோடு உராய்வது கேட்டது
அவன் பார்வை தூரத்தில் தொட்டு நின்றது. திடீரென்று அ; தெரியாமல் இருந்த நாக்கணவாய் கத்த ஆரம்பித்தன. அதைத் தொ பனங்கொட்டுகளில் குந்தியிருந்த வீர் வீர் என நாலாபுறமும் பறப்
என்ன கலவரமோ?
அவனி பார்வை தனித்த அவனுக்கு காரணம் விளங்கிற் பார்த்துவிட முடியாத உயரத்தில் கீழே விழுத்திய பார்வையோடு அசைந்து கொணர்டிருந்தது. அசை கொணர்டு வந்தது. அந்நேரம்
நம்பாத நிலை அவன் முகத்திலே எழுதி லுவண் காலுக்கு மேல் காலைத் தூக்கிப் - காலைப் படபடவெனிறு ஆட்டத் ள் முன்னால் இருந்த அவன் அம்மாவினர் ல் பட்டது. திடுக்கிட்டவனாய்க் காலை
பார்த்தானி. சந்தர்ப்பத்தைப் பயனர்
ாப் பார்த்துக் கதைக்கத் தொடங்கினாள்.
ா மனதை அலட்டிக் கொள்ளாதை. எனிர ம் எண்டு நீயும் அவங்களோடை போன, ச் சிற்றுது, இப்ப ஒணி டுமில்லாமல் டாலும் கடவுள் கைவிட மாட்டேர்’
தனி இஷ ட தெய்வத்தை நோக்கி
று அவக்கென முற்றத்து மணிணைக் ரித்துச் சுழற்றிவிட்டு, அடுத்த வளவில் ாவது கேட்டது போன்றவோர் அமைதி ானர் று அந்தக் காவோலை மீணர்டும்
J.
தனித்து நின்ற பனையைப் போய்த் திலிருந்து, அதுவரைக்கும் கணினுக்குத் இரண்டு மேலெழுந்து கீச்சுக் கீச்செனக் ாடர்ந்து காகங்கள் கரைவது கேட்டது. கிளிகள் இரைந்து தாழ்ந்தும், எழுந்தும் பது தெரிந்தது.
பனையை விட்டுச் சற்று நகர்ந்தது. று. பருந்தொன்று, எடுத்தவுடனேயே ப் பறந்து கொண்டிருப்பது தெரிந்தது. ஸ்தம்பித்த நீர்த் தேக்கம் போல அது வு புலப்படாமலேயே அது கீழே தாழ்ந்து பார்த்து ஜில் லெனிற வேகத்தில
130
Page 150
எங்கிருந்தோவோர் கரிக்குருவி பரு அதன் தலைமையில் காக்கை, நாக்க அணிதிரண்டன.
பருந்து நிலைமையை உணர்ந்
நீரில் கல்லு விழுந்துவிட்டது மிதப்பதை விட்டு பறக்கத் தொடங்
இனி எப்ப உனக்கு உத்தியோ நாங்கள் நல்லா வாறது .....? எதிே விட்டாள். நான் அப்பவே சொன கூட்டங்கள் வேண்டாம் எண்டு. நீ தலையை மோதினா ஆருக்கு நோ எதுக்கும் கடவுளை நேர்ந்துக்க.....'
பேருந்து தூரத் தெரிந்த பனா பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். துரத்தி பெற்றவை போல் திரும்பின. துரத் ஓய்ந்தபாடில்லை. அவன் முகத்திலே
ஐந்து நிமிஷம் கழிந்திருக்காது
ஏற்றிவிட்ட விண்கட்டிய பட்ட அங்கே மிதந்து கொண்டிருந்தது பதிவாகப் பறந்து கொண்டிருந்தது அவனுக்குச் சிரிப்பு வந்தது.
'என்னடா சிரிக்கிற? நான் செ எதிரேயிருந்த அவன் அம்மா தும்பி எப்ப தான் சிரிக்காமல் இருந்தனி? சிரிக்கிற . உனக்கு நல்லவையும் ஒ வினையோ என்னவோ... நீ எப்ப ம். எப்ப பார்க்கப் போறனோ..?'
பருந்து இப்போது வரவர இன். அதன் வெள்ளைக் கழுத்தின் நுணுக்க முற்றத்திலே கரப்புக்குள் அடைபட்
ந்தை நோக்கி ஈட்டிபோல் பாய்ந்தது. கணவாய் எல்லாம் ஒன்றாகச் சேர்ந்து
தது.
போல், அது செட்டையை அடித்து கிற்று.
ரகம் கிடைக்கப் போகுது. இனி எப்ப ர இருந்த அவன் அம்மா பெருமூச்சு ர்னனான். உனக்கு இந்தக் கூடாத
• கேட்டாயா? மலையோட போய்த் கும்? எல்லாம் என்ர காலம் .... சரி,
ங் கூடலுக்குள் மறைவதை அவன் பிக் கொண்டு போன கூட்டம் வெற்றி
திய போதிருந்த கோஷம் இன்னும் ய புன்முறுவல்.
பு.
படம் போல் அந்தப் பருந்து மீண்டும் . இப்போ முன்பைவிட இன்னும் 5. அது அவன் எதிர்பார்த்ததுதான்.
சான்னா உனக்குச் சிரிப்புத் தான்!' மாதிரி ஊதிக் கொண்டிருந்தாள். நீ நல்லதுக்கும் சிரிக்கிற கெட்டதுக்கும் ண்டு ....... ஐயோ, நான் செய்த கர்ம னிசனாய் இருக்கப் போறியோ நான்
னும் கீழாகப் பறக்கத் தொடங்கிற்று. 5 அசைவுகள் தெளிவாகத் தெரிந்தன. டிருந்த கோழியும் குஞ்சுகளும் கீர்
131
Page 151
கீர்’என்று வெகுண்டு தலையைச் குருவிகளோ ஏற்கெனவே சப்திக்கத்
கோழியின் சத்தத்தைக் கேட்டு
பதிவாக நின்ற முற்றத்துத் ெ நிழல் விழுந்து விழுந்து மறைவது 'ஆ'இயமனி மாதிரி இந்தப் பிரா எணர்டால். ஹோ! ஹோ! அவள் ச
தென்னோலைகளில் விழுந்த
விழுந்தது. வாசற் படியருகே இ அறைவதுபோல் வந்து கூரைக்கு ே
'இயமனி மாதிரி இந்தச் சனிய அடைச்சாலும் கோழிக் குஞ்சை கத்தினாள்.
இயமனி மாதிரியா அது அழகாயிருக்கிறான். அவன் முறுவ வர வர, கூக்குரலும் கீச்சிடலும் அ ஓரணியில் திரண்டன. எங்கோ யா வெடிப்பது கேட்டது.
அன்றொரு நாள் அவன் நணர்ட வந்தது.
‘தியாகு குளக்கரையில் கோட் கொண்டு வா, போவம். வெடிச்சா
தூணர்டினான்.
இப்போது நானர் இறைச்சி அளித்தான்.
‘என்ன திடீரென்று அகிம்சைே ‘அப்ப உன்னைக் கைகழுவ வேை பறிச்சவங்களுக்கும் இனி அன்புதா சிறிது சினத்தோடு.
சரித்து வானை நோக்கின. மற்றக் ந் தொடங்கி விட்டிருந்தன.
அம்மா முற்றத்தைப் பார்த்தாள்.
தென்னைமர ஒலைகளில் பருந்தின் தெரிந்தன. அவள் கணிடுவிட்டாள். ந்து வந்திற்று. இதிணிர கொடுமை த்தம் போட்டாள்.
நிழல் திடீரென்று முற்றத்து நடுவில்
ருந்த அம்மாவிலும் மகனிலும் மலால் போவது தெரிந்தது.
|ன்! இதுக்கு அழிவில்லை! கரப்புக்க விடுகுதில்லை" அவள் தொடர்ந்து
தெரியுது? யமனர் எவ்வளவு லித்தான். யமன் மாதிரி அது கீழே திகரித்தன. எதிர்ப்பவையெல்லாம் ாரோ சீனவெடி கொளுத்தி எறிந்து
1ணி கேட்டது அவனுக்கு நினைவுக்கு
டான் படுக்குதாம். உண்ர துவக்கைக்
நாலைஞ்சு விழும் நணர்பணி குமார்
சாப்பிடுவதில்லை' அவனர் பதில்
யோ!' என்று கேலிபண்ணிய குமார். னர் டியதுதான். உணர்ர வேலையைப்
ண் காட்டுவ போலிருக்கு" என்றான்
Page 152
‘ஓ அணி பு தானர் காட்டுவனி அழிக்கவும் நான் தானி முன்னுக்கு
'எனக்கு விளங்கேல்ல.
நணர்பணி அவனை ஒரு மாதி சென்று விட்டான்.
தூணோடு சாய்ந்திருந்தவன்
ஹோவென்று காற்று எதிர் வ கேட்டது. அது வரமுன்னமே சரா உராய்வது கேட்டது.
‘என்னடா நாண் கேட்டண்டு இ திறக்காம சிரிச்செணர்டு இருக்கிற கொடுத்தாள். எனினவோரு கெ உணர்னோட விலத் துப் l போட்டிருக்கிறாங்களாம். அந போட்டனியாப்பு?
அதுக்கு எப்ப யப்பு மறுமொழி
நாண் நேராத கோயிலில்ல. இ எங்களை எத்தினை நாளைக்கு சே
அதனி நிழல் விழுந்து கெ தெனினோலைகளிலுமாக மாறி மா
இப்போ நாக்கணவாய்களும் சி கத்தின. கோழிகளும் பங்குக்குச் மலைத்து மலைத்து நோட்டம் விட்
'இயமனி மாதிரி இந்தப் பிரா பங்குக்கு ஆரம்பித்த அம்மா, 'டே கொளுத்தி எறியடா’ என்று முன்னு
r. ஆனா அவங்களைப் J600TLD Tas
நிற்பன்."
ரியாகப் பார்த்துவிட்டு அங்கிருந்து
இப்போ சிரித்தான்.
பளவில் இரைந்து கொண்டு வருவது ார் சரார்' என்று அந்தக் காவோலை
ருக்கிறன். நீ உன்ர பாட்டில வாயைத்
? முன்னால் இருந்த அம்மா குரல் ாம்பனியில வேலை இருக்கெணர்டு
பட்ட வங்களெல லாம் எழுதிப்
ந்த வேலைக்கு நீயும் எழுதிப்
வரும்?
ந்தக் கடவுளுக்குத் தானி கணிணில்ல. ாதிக்கிறேர் எணர்டு பார்ப்பம்.
ாணி டே இருந்தது. முற்றத்திலும் றி விழுந்துகொணர்டே இருந்தது.
ளிெகளும் முன்பைவிடக் கூடுதலாகக் சேர்ந்து கொணர்டு ‘கிர்கிர்' என்று
6t.
ந்துக்கு அழிவில்லை!" என்று தனது டய் தம்பி, அந்தச் சீன வெடியைக் க்கு இருந்தவனை முடுக்கினாள்.
33
Page 153
நிழல் விழுந்த வண்ணபே பருத்துத் தெரிந்தது.
'அம் மா அந்தத் துவக்கை கட்டளையிட்டான் அவன்.
'ச்சி, நமக்கேன் அந்தப் பா என்றவள், 'வேணுமெண்டால் ? கூறிவிட்டு மெல்லவாக அங்கிரு!
அவன் சிரித்தான்.
அவள் நடை தள்ளாடிற்று.
- இருந்தது. இப்போ முன்பை விடப்
எடுத்துக் கொண்டுவாணை' என்று
வத்தை! அது போய்த் துலையட்டும்!' சீன வெடியை கொளுத்தி எறி' என்று
ந்து எழுந்து நடந்தாள்.
மல்லிகை - 27 ஓகஸ்ட் - 1970
134
Page 154
- - - - -
கு மரே சன் நி மிர் ந்து நட குக்கிராமத்தின் வளைந்த சாலை கம்பீரத்துடன் அவன் நடந்து பார்த் பின்னும் பழைய மாதிரியே இல் மனோபாவத்துடன் அவன் சுற்றிப்
இருமருங்கும் பூவரச மரங்கள் கல் லொழுங்கைகள் பற்றைகள் படர்ந்திருக்கும் முள்வேலிகளுக்கிபை அந்தப் பிள்ளையார் கோயில் ஒழு செல்கின்ற ஒற்றையடிப் பாதைகள், தோட்டங்கள் எல்லாம் எந்தவித இருந்தன.
இந்த ஐந்தாண்டுக் காலத்தில் ஒரேயொரு மாறுதல் என்று சொல் எழுந்திருக்கும் ஒன்றிரண்டு சிறி கேலியாகச் சிரித்துக் கொண்டா சிற்றூரை ஒப்பிட்டுப் பார்த்தபோது
லண்டன்காரன்
- மாவை. நித்தியானந்தன்
ந்தான். தனது அந்தப் பழைய மகள் வழி யெல்லாம் ஒருவிதமான தான். ஐந்தாண்டு இடைவெளிக்குப் நக்கும் தன து ஊரை அலட்சிய பார்த்தான்.
சடைத்துப் பரந்து, குளிர்மையான, ரூம் , செடிகொடிகளும் பற்றிப் டயே நெளிகின்ற புதர்கள் நிறைந்த ங்கை பனங்கூடல்களைக் கிழித்துச் வயிரவர் கோயில் வெளி, புளியமரம், மாற்றமுமின்றி அப்படியே தான்
அந்தச் சிற்றூரில் ஏற்பட்டிருக்கும் லக் கூடிய பெருமையுடன் புதிதாக ய கல் வீடுகளைப் பார்த்து அவன் ன். லண்டன் மாநகரோடு தனது து அவனுக்கு வெறுப்பாகவும், ஏன்,
135
Page 155
'வெட்கமாகவும்' கூட இருந்தது.
ஐந்தாண்டுக் கால லண்டன் வ யெல்லாம் குமரேசன் மனத்திரைய என்று அலுத்துக் கொண்டான்.
கல்லொழுங்கையின் அமைதி சப்பாத்துக்கள் கிளப்பிய 'டக் கிளைகளிலிருந்த குருவிகள் ச மினுமினுப்பாக நீளக் காற்சட்டை! நடையுடன் சென்ற குமரேசனைக் எத்தனையோ கண்கள் புதினமாக
குமரேசன் இங்கிலாந்திலிரு குக்கிராமத்தின் ஒவ்வொரு வீ எல் லோரும் குமரேசனைப் பற் வியந்தார்கள். அந்தச் சுற்றுவட்டார போய் வந்திருக்கும் ஒரேயொரு ஊரிலேயே அவனைவிட வேறெ
போட்டது கிடையாதென்கின்ற ஒரு
ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்ன இங்கிலாந்திற்குப் போனான். இபெ - எந்தப் பட்டமும் பெறாமலே ஐந்தாண்டுக் கால சுகானுபவங் உல்லாசங்களையும், இன்பங்க ை திரிந்தான். காம இச்சைக பரமதிருப்தியடைந்தான். அவன் பு லண்டனுக்குப் போனதில் இவ்வ இருந்தபோதிலும், படிப்பை ஒரு திரும்பியிருந்தால் இன்னும் எவ்வ அவன் சிலசமயங்களில் யோசித்த
லண்டன் மாநகரை விட்டுச் சி பாதாளத்திற்கு உருட்டிவிடப் பட கிராமத்தின் அமைதியும், பண்பா
Tழ்க்கையின் அதிசய, விநோதங்களை ல் ஓடவிட்டான். 'சீ, இதுவும் ஊரா?'
யைக் கிழித்துக் கொண்டு அவனது டக்' கென்ற ஓசையில், பூவரசுக் லனமுற்றுக் கீச்சிட்டுப் பறந்தன. பும் முழுக்கைச் சேட்டும் போட்டுப் பீடு கிடுகு வேலித் துவாரங்கள் வழியாக ப் பார்த்து வியக்கலாயின.
ந்து திரும்பி வந்த செய்தி அந்தக் ட்டிலும் பரபரப்பாக அடிபட்டது. றிப் பெருமையோடு பேசிப்பேசி த்தின் வரலாற்றில் வெளி நாட்டுக்குப் பேர்வழி குமரேசன் தானே. 'அந்த வரும் இதுவரை நீளக் காற்சட்டை ந பெருமையும்' குமரேசனுக்கு உண்டு.
ர் பட்டப் படிப்புக்கென்று குமரேசன் பாழுது - ஐந்தாண்டுகளுக்குப் பின்னர் யே திரும்பி வந்திருக்கிறான். இந்த களையும் விட, வேறேதுமில்லை. ளயும் தேடி அவன் அங்கே சுற்றித் ளைத் தீர்த்துக் கொள் வதில் ணக்காரக் குடும்பத்தில் ஒரே பிள்ளை மளவுமே திருப்தியளிக்கக் கூடியதாக ழங்காக முடித்து ஒரு பட்டத்தோடு ளவு நன்றாக இருந்திருக்கும் என்றும் என்.
1ற்றூருக்கு வந்தமை, மலையிலிருந்து ட்டதுபோல இருந்தது குமரேசனுக்கு. டுகளும் அவன் மனதிலே எரிச்சலை
136
Page 156
மூட்டின. என்றாலும், தான் இப் மதிப்புமிக்க பெரியவன்.
லண்டனுக்குப் போய் வந்தவன் கிளுகிளுப்பை ஏற்படுத் தத் தவ இருப்பதை விட ஒரு கட் டெ மதிப்பானதென்ற' அனுபவ வாக்கை
தொண்டையைக் கனைத்துக் உட்கார்ந்தான். ஊருக்குப் பெரியவ கற்பனைகள் இப்பொழுது அவனது கிராமத்தின் இயல்புகளால் அவன் ! வெறுமை இருளிலும் சில ஒம் அப்பொழுதுதான் குமரேசன் கண்ட எண்ணங்களையும் பூர்த்தி செய்ய கிராமத்தை ஏன் கருதிப் புழுங்க வே கேட்டுக் கொண்டான். 'நான் ஊரு. இதயவீணை ஒரே ராகத்தையே அந்தராகத்தின் அடித்தளத்திற் பிற அணைப்பிலே அவன் மிதந்தான்.
குமரேசன் லண்டனிலிருந்து வ அவனைப் பார்க்கவும், சுகம் விசாரிக். விமானத்தில் போகும் போது எப்ப மணி என்ன நிறம் என் பது வை கேட்டறிந்துவிட வேண்டுமென்று அ அவனோ, ஓரிரு வார்த்தைகள் 6 சொல்லி விட்டு உள்ளே போய்விடுவ இப்படித் தான் நடந்து கொள்ள வே
தனது சுற்றாடலிலுள்ளவர்களால் ஓர் உயர்ந்த தராதரத்தைத் தான் எய் குமரேசன்.
குமரேசனின் இந்த அந்த விதி விலக்காகக் கூட ஒரு கூட்டம் 8
பொழுது அந்தச் சிற்றூருக்கே ஒரு
ர் என்ற எண்ணம் அவனுக்குள் ஒரு றவில்லை. 'சிங்கத்தின் வாலாக றும் பின் தலையாக இருப்பது 5 அவன் நினைத்துப் பார்த்தான்.
கொண்டு குமரேசன் நிமிர்ந்து பன் என்ற பிரமையில் எண்ணற்ற து இதயத்தில் எழுந்து விரிந்தன. மனதில் ஏற்பட்டிருந்த பூதாகரமான ளிக் கீற்றுக்கள் மின்னுவதை டான். தனது மன இச்சைகளையும், முடியாத பாலைவனமாகத் தனது வண்டுமென்று தனக்குள்ளே அவன் க்குப் பெரியவன்' என்று அவனது மீண்டும் மீண்டும் மீட்டிய து. ந்து விரிந்த எண்ணச் சிறகுகளின்
ந்ததை அறிந்து எத்தனையோ பேர் கவும் வீட்டுக்கு வந்தார்கள். ஆகாய டியிருக்கும் என்பது முதல் நகரத்து ர' அனைத்தையும் அவனிடம் வர்களுக்கு ஒரு துடிப்பு ....... ஆனால், பசியதும், வேலை இருப்பதாகச் என். தனது லண்டன் அந்தஸ்துக்கு,
ண்டுமென்று அவன் நம்பினான்.
நினைத்துக் கூடப் பார்க்க முடியாத திவிட்டதாகப் பெருமைப் பட்டான்,
ஸ்து தத்துவங்களுக்கெல்லாம் இருக்கத்தான் செய்தது. அவர்களே
137
Page 157
அந்தக் கிராமத்தினர் இளம் அந்தஸ்துக்காக விலகி விலகி ஓடி நெருங்கிப் பழக விரும்பினான். அவனுக்குப் பெரிதாக இருந்தது.
அவனர் லணி டனுக்குப் இருந்தவர்களெல்லாம் இப்பொ பெண்களாகக் கொள்ளை அழ
ஆச்சரியப் பட்டான்.
எங்கே பெணிகளைக் கணிட பேசிவிட்டுத்தான் குமரேசன் டே நழுவியோட முயற்சிப் பார்கள் பெணிகளுக்கும் தன்மீதும் தனது ஒருவித பயமும் கூட இருக்குமெ6 அதை நினைத்து அவன் மிகவும்
கிராமத்துப் பிள்ளையார் ( சென்ற குமரேசன், தனது அந்த புறமாக நின்றான். நின்றவனை களயலிற் சென்று பேச்சுக் கொடு பின் காணர்கினர்ற தோரணையி கொணர்டதிலும், அவர்களைப் ட அழகையெல்லாம் அள்ளிப் பருகி சாதாரணமாக இவ் விதம் வழக்கமில்லையாயினும், குமே விதிவிலக்காகவே அங்கு கணிக் போனவனர் - நாகரிகம் கண்ட காலத்திற்குப் பிறகு ஊருக்கு
மேம்பட்டவன்’ என்பதால் அவன
கோவிலிற் சந்தித்த வாலை கவர்ச்சியும் லணர்டனில் அடிக்கடி வெறியையும், தடுமாற்றத்தை இரத்தினத்தாரின் கடைசி மகள எழில் சிந்தும் இளமைப் பெ
பெணிகள். மற்றவர்களிடமிருந்து -ய குமரேசனி, பெண்களுடன் மாத்திரம் அந்தஸ்திலும் பார்க்க இனக்கவர்ச்சி
புறப் பட்ட போது சிறுமியாராக ாழுது உள்ளத்தைக் கிள்ளும் பருவப் குடனர் விளங்குவதைக் கணிடு அவனி
-ாலும், நின்று சில வார்த்தைகளாவது பாவாணர். அவர்கள் தான் வெட்கப் பட்டு எல்லோரையும் போலவே இந்தப் அந்தஸ்தின் மீதும் அபார மதிப்பும் - ர்று குமரேசனுக்கு நன்றாகத் தெரியும். சந்தோசப் பட்டான்.
கோயிலில் திருவிழா நடந்து, அங்கே ஸ்தை மனதிற் கொண்டு தனியே ஒரு ாப் பெண்கள் கூட்டம் கவரவே, அவர் க்கத் தொடங்கினான். நீண்ட காலத்தினர் ல் இளநங்கையருடனெல்லாம் பேசிக் பார்வையால் விழுங்கி அவர்தம் பருவ பதிலும் அவனடைந்த குதூகலம் பெரிது. நடந்துகொள்வது கிராமத்தில ரசனைப் பொறுத்தவ்ரை அவன் ஒரு கப் பட்டான். 'அவனோ லணர்டனுக்குப் வண் - உலகம் தெரிந்தவனி - நீண்ட ந வந்திருக்கிற வணி - அந்தஸ்தில >ன எவரும் குறையாகக் கருதவில்லை.
க் குமரியரின் இளமை அழகும், அங்கக் - அவனுக்கு ஏற்பட்டது போன்ற மயக்க யும் இங்கே ஏற்படுத்தின. அதிலும், ான செங்கமலத்தினர் அசாதாரணமான
ாலிவும் ஒளிரும் விழிகளினி வீச்சும்
138
Page 158
மொட்டவிழ்ந்தது போன்ற மெல் மனக்கண்களில் திரும்பத் திரும்பத் கொன்றன. அவளது கணீரென்ற இ செய்துகொண்டேயிருந்தது. குமரேச படாதபாடு பட்டான்.
அன்று மாலை மயங்கும் நேரம். கொண்டு சென்ற செங்கமலத்தை : சந்தித்தான். அந்தக் கணமே நிலைகு! நகரின் சுகானுபவங்கள், இன்பங்கள் தனக்குக் கிடைத்தது போன்ற கணரே தாவிச் சென்று செங்கமலத்தின் கைக அவளது கைகள் தளர தண்ணீர்க் கு சத்தத்தைக் கேட்டு இரத்தினத்தாரு ஓடிவந்தார்கள். வந்தவர்கள் அங்கே . கண்டார்கள். எவரும் எதுவுமே பேசவி ஊகிக்கவும் கூட, அவர்கள் விரும்பவில் மதிப்பிற்கும், லண்டனுக்குப் போய். அவர்கள் பயந்தார்கள். இதற்குப் பிறகு குமரேசன் சந்தித்தான்.
சில வார காலக் கிராம வாழ்க்கை! பயணமானான். அவன் சென்று நான் அல்லோலகல்லோலப் பட்டது.
செங்கமலம் மணமாகாமலே கர் அந்தச் சிற்றூர் குமுறியது.. கொதித் கொண்டு கொந்தளித்தது..... கண்ணீர்
ஆனால் அதற்குமேல் அந்தச் சி செய்ய முடியவில்லை. செய்யத் தெரிய குமுறிக் களைத்துத் தானாகவே ச கொழும்பிலே இருந்தான்.
அந்தஸ்தைக் கண்டு பயப் படும் ப குழிதோண்டிப் புதைத்து விட்ட
லிய முறுவலும் ..... குமரேசனின் தோன்றி அவனைக் கொல்லாமற் இனிய குரல், செவிகளில் ரீங்காரம் ன் அவளது நினைவின் பிடியிலே
- பொதுக் கிணற்றில் நீர் அள்ளிக் ஒழுங்கை வளைவிலே குமரேசன் ழம்பிப் போன அவனுக்கு, லண்டன் எல்லாம் ஒருங்கு சேர்ந்து மீண்டும் கரப் பிரமை.... மோக மயக்கத்திலே , ளை அவன் பற்றினான். திகைத்து, நடம் படாரெனக் கீழே விழுந்தது. ம் வேறு இரண்டு மூன்று பேரும் சங்கமலத்தையும், குமரேசனையும் ல்லை. என்ன நடந்திருக்கும் என்று லை. குமரேசனின் அந்தஸ்திற்கும், வந்த அசாதாரணத் தகைமைக்கும்' கும் செங்கமலத்தைப் பலதடவைகள்
பின் பின் குமரேசன் கொழும்புக்குப் கு மாதங்களில், அந்தக் கிராமமே
ப்பவதியாகி விட்டாள். சீற்றத்தால் தது....... குமரேசன் மேல் ஆத்திரம் ர் பெருக்கியது.......
ற்றூரால் எதுவுமே அப்பொழுது வுமில்லை. சீறிய சிற்றூர், குமுறிக் டங்கியது. குமரேசன் சுகமாகக்
முக்கத்தை அந்த ஊர் அன்றைக்கே து. ஊரின் சரித்திரத்திலேயே
139
Page 159
முன்னரெப்போதும் நடைபெற்றறி மனங்களில் ஏற்பட்ட காயங்கள் முடியாமல் துடிக்கினர் ற எரிமை நெஞ்சங்களை வைத்துக் கொண்டிரு ஆழமாக வேரூன்றிப் பசுமையாக
நாலைந்து வருடங்களின் பிற வந்தானி, பழைய சம்பவங்களில மணர்ணாகி மறைந்திருக்குமென்ற அவன் ஊரில் வந்து தங்கினான்.
அவனி வந்து இரண்டாவது நடந்தது. அதற்கப் பிறகு அவன் பாடையிலே சுமந்து கொணர்டு உ கொணர்டிருந்தார்கள்.
யாத அந்தச் சம்பவத்தினால் ஊரார் பிறகு மாறவேயில்லை. வெடிக்க லகளாகக் கிராமத்தவர்கள் தமது ந்தார்கள். சம்பவங்களின் நினைவுகள் இருந்தன.
கு குமரேசன் ஒருமுறை கிராமத்துக்கு ர் கொதிப் பெல்லாம் மணி னோடு
நினைப்புடன், மிகச் சாவதானமாக
நாள், கிராமத்தில் மரண ஊர்வலம் இல்லை. குமரேசனது பிரேதத்தைப் ஊரார் சுடலையை நோக்கி நடந்து
மல்லிகை - 39 ஆகஸ்ட் - 1971
140
Page 160
R
வீட்டுக்காரர்.
வீட்டு நாய் 'ளொள். ளொள் எ
‘வீட்டுக்காரர்.!
மீண்டும் வீட்டு நாய்தான் 'ளொள் தவிர, வீட்டுக்காரரைக் காணோம்.
வீட்டு நாயினி முன்னைய சத்
‘ஆரது?’ என்ற குரல் கேட்டது. அ பெண்மணியாகத்தானி இருக்க வேண்டு
‘அது. நாங்கள். அ. எழுத்தாள வந்த இருவரில் ஒருவர் இவ்வாறு தெ
'அ. நில்லுங்கோ. அவர் வந்திடு
அவர்கள் வாசலில் நிற்கிறார்கள்
சிறை
- துரை மனோகரன்
னிறது.
- - - - ளொள் என்று குரல் காட்டியதே
நத்துடனர், வீட்டினுள்ளேயிருந்து ந்தக் குரலுக்குரிய உருவம் {(5
iம். கொஞ்சம் மென்மையான குரல்.
ர் ஐயாவைத் தேடி வந்திருக்கிறம். ரிவித்தார்.
வார்.
14
Page 161
இஞ்சேருங்கோ!' வீட்டினுள் மனைவியின் குரல்.
'என்னது?' என்று எழுத்தா விசாரித்துக் கொண்டு வந்தான்.
ஆரோ ரண்டுபேர் உங்களைத் போய் என்னண்டு கேளுங்கோ.'
பேரின்பநாதன் தான் கையில் கொண்டு வெளியே போக ஆயத் தந்திட்டுப் போங்கோ. இதெல போடாமல்?' மனைவி கதைத்துக் வாங்கினாள்.
பேரின்பநாதன் வேகமாக ச எடுத்து அணிந்து கொண் டே 0
வரவேற்றான்.
'வாருங்கோ .....! வாருங்கோ .... இந்தக் கதிரையளிலை இருங்கோ.'
வரவேற்புபசாரம் முடிந்ததும், அமர்ந்து கொண்டான்.
வந்தவர்கள் எங்கெல்லா பேரின்பநாதனின் மாமன், மச்சான் கதை கொடுத்து, இறுதியாக விஷ !
பேரின்பநாதனின் இரண்டாவ கொண்டுவந்து இருவரிடமும் நீ ! வகுப்பு படிக்கிறாள்?' என்று கேட குவளைகளை எடுக்க, மூண்டாம் : பருவமடைந்த பெரிய பெண் லெ வீட்டினுள் ஓடினாள்.
தேநீரைச் சுவைத்து முடிந் வந்தார்கள்.
ளே எழுத்தாளன் பேரின்பநாதனது
ளன் பேரின்பநாதன் மனைவியை
த் தேடிக் கொண்டு வந்து நிக்குதுகள்.
வைத்திருந்த கைக்குழந்தையையும் ந்தமானான். குழந்தையை இஞ்சை என, மேலிலை ஒரு பெனி யனும் 5 கொண்டே குழந்தையைக் கையில்
றைக்குச் சென்று ஒரு பெனியனை வெளியே சென்று , வந்தவர்களை
... உள்ளுக்கு வாருங்கோ ..... இப்படி
தானும் கதிரையை இழுத்து வந்து
மா போய்ச் சுற்றி வளைத்துச் ர், அண்ணன், தம்பி பற்றியெல்லாம் யத்திற்கு வந்தபோது -
து மகள் ராணி ஒரு சிறு தட்டில் தேநீர் ட்டினாள். தங்கச்சி, எத்தினையாம் ட்டுக் கொண்டே இருவரும் தேநீர்க் வகுப்பு' என்று சொல்லிவிட்டு ஏதோ வட்கப்படுவதைப் போல், தட்டுடன்
ந்ததும் அவர்கள் 'விஷ யத் திற்கு
142
Page 162
‘நாங்கள் பாருங்கோ, வாறமாசட பிறிப்போயா நாள் - ஒரு கலைவி இருக்கிறம் -
s
அ. மிச்சம் நல்லது எழுத்தா6
'அது மிச்சம் கலாதியாய்த் த இருந்துதான் ஒரு லெக்சரைத் தலை
நீங்களும் எழுத்தாளர் எணர்ட மு பேசினால் நல்லது.
வந்தவர்கள் தம் விஷயத்திற் அவனின் உதடுகளை அவதானித்து
“பேசுறதுக்கு.
பேரினர் பநாதனர் திடீரென்று கதிரையினர் பிண்னற் பகுதியை (
வென்று வாயைப் பிளந்து கொணர்
‘உவங்கள் உந்த டீ.டீ.ரி.யை அ
ஒரே மூட்டை, கதிரை கட்டில் ஒணர்(
இப்போதுதானி வந்தவர்களு சுழியலுக்கான காரணம் விளங் தொடர்ந்தான்.
t
9. . . . . . . . பேசறதுக்கு ஒண்டுமில்6 ஒண்டுக்கும் எனக்கு நேரமில்லை. க நீங்கள் கூப்பிடக்கு முதல், நான் வ
எழுதுறதுக்கே நேரம் கிடைக்கிறே
‘எணர்டாலும், தெணர்டிச்சு. கலந்துகொணர்டியள் எணர்டா, உங்க நல்ல மதிப்பு'
‘உணர் மைதானர் பாருங்கே வரலாமெணர்டால் நாணி கட்டாய
தானே. எனக்குப் பேச விருப்பம் இ
ம் பதினோராந் திகதி - அண்டைக்குப் ழா ஒணர்டு பள்ளிக்கூடத்தில் நடத்த
ளணி அனுமதித்தான்.
ானி நடக்கும். யுனிவர்சிற்றியிலை மை வகிக்கக் கூப்பிடுறம். அதிலை. )றையிலை ரணர் டொரு சொல்லுப்
கு முற்றுப் புள்ளி கொடுத்துவிட்டு, துக் கொணர்டிருந்தனர்.
| முகத்தைச் சுழித்துக் கொணர்டு, நோட்டமிட்டான். வந்தவர்கள் 'ஆ' டிருந்தனர்.
டிக்கத் துவங்கின பிறகு வீடெல்லாம் டும் உதவாது.'
ளுக்கும் பேரினி பநாதனினர் முகச் கியது. பேரினர் பநாதனர் மீணர் டுந்
லை, பாருங்கோ, ஆனா, இப்ப உதுகள் லியாணம் முடிக்கக்கு முந்தியெணர்டா, ந்திடுவண். இப்ப பாருங்கோ, எனக்கு
லை.
நீங்கள் ஒருக்கால் வந்து அதிலை 5ளுக்கு, எங்களுக்கு, ஊருக்கெல்லாம்
ா, ஆனா, எனின செய்யிறது? ம் வாறதெணர்டு சொல்லியிருப்பனர் Iருந்தாலும் -
y
143
Page 163
'அப்பா நாளைக்கு வாத்தி கணக்குகளைச் சொல்லித் தாங்கோ வகுப்புப் படிக்கும் மூத்த பெடியன்
'ஏன், கொம்மா இல்லையே செய்யன்' என்று பேரின்பநாதன் :
'அம்மா குசினிக்குள் உழுந்தன்
'அதுக்க..? ஆக்கள் கதைச்சுக் வந்து கேட்கிறது?' என்று அடிக். பேரின்பநாதன். பையன் பா சென்றுவிட்டான்.
பிறகும் பிறகும் வந்தவர்கள் கேட்டுப் பார்த்தார்கள். ஆனால், ே
'தயவுசெய்து குறை நினைக்க நேரமில்லை. அல்லாட்டில், ஒரு ல வேலையே,'
வந்தவர்கள் இதற்கு மே ! என்றுணர்ந்து திரும்பிச் சென் குணத்தைக் காட்டியது. அது கடிக். தான்' என்று விடை கொடுத்து அ நுழைந்தான் பேரின்பநாதன்.
உள் ளே நுழையும் போது சிணுங்கியது. 'டேய் சந்திரன், அப் கொஞ்ச நேரம் தூக்கி வைச்சிருக்க. அவன் காதிற் பட்டது. உடனே கையிலெடுத்துக் கொண்டு, உழு சமீபத்தில் போய் நின்றபடி ரரரரர. கொண்டிருந்தான்.
இஞ்சேருங்கோ, ஆர் வந்தது?' உழுந்தை ஆட்டுக் கல்லுக்குள் எடு
யார் அடிக்கப் போறார். இந்தக் ' என்ற சொல்லிக் கொண்டே ஐந்தாம் 'புத்தகம், கொப்பியுடன் வந்தான்.
? கொம்மாவைப் போய்க் கேட்டுச் அதட்டினான்.
ரைச்சுக் கொண்டிருக்கிறா'.
கொண்டிருக்கேக்கையே உதெல்லாம் க ஓங்கிவிட்டுக் கையை எடுத்தான், யத்தில் வந்தவாறே திரும்பிச்
எல்லோரும் எவ்வளவோ கெஞ்சிக் பரின்பநாதன் மறுத்துவிட்டான்.
ாதையுங்கோ . உண்மையை எனக்கு விழாவில் வந்து பேசுறது பெரிய ஒரு
லும் கெஞ்சுறதிற் பயனில்லை. றார்கள். நாய் பழையபடி தனது காது பாருங்கோ . சும்மா குலைக்கிறது வர்களை அனுப்பி விட்டு வீட்டினுள்
- தொட்டிலிற் கிடந்த குழந்தை பாவிட்டைச் சொல்லு, குழந்தையைக் ச் சொல்லி' என்ற மனைவியின் குரல் ன சென்று அழுத குழந்தையைக் ஐந்தரைக்கும் மனைவிக்குச் சற்றுச் ... ச்ச்ச்ச்ச்... அ... அழாதை தாலாட்டிக்
" மனைவி விமலா பாத்திரத்திலிருந்த த்துப் போட்டவாறே கேட்டாள்.
144
Page 164
அது... ஏதோ கலைவிழா பொயின மாம். அதிலை என்ன வந்திருக்கினம்.
வி மலா முன்னர் போட்ட உ அவைக்கென்ன! கலைவிழாவும் க ஊர்ச்சனம் படுகிற பாடு கடவுளுக்கு
'இல்லை, விமலா கலைவிழா வேணும். அது எவ்வளவு நல்லது
கைகளில் தாலாட்டியவாறே எழுத்த
ஓ! இவர் ஓமெண்டு சொல்லிப் கதைக்கிறார்' அவளது வாய் வே ை வேகமாக வேலை செய்து கொண்டிரு
குழந்தை மீண்டும் அழ ஆரம்பி
'ஓ ....... ரரரரரர ....... ஓ ....... ரரரர குழந்தையைச் சமாதானப் படு தெரியெலையே? எனக்கெங்கை நேரம் சொல்லிப் போட்டன்' என்றான் பே
குழந்தையின் அழுகுரல் இப்பே ஆட்டுக் கல்லின் இரைச்சலோடு சே
இஞ்சேருங்கோ, நல்ல பிள்ளை வாங்கோ . இந்தக் கிழமையான், கூப்
குழந்தை?'
குழந்தையை உவள் ராணீ ராணீ .........!'
'என்னம்மா?' என்று கேட்டுக் .ெ வந்தாள். விமலா உழுந்தரைப்பதைச் சங்கக் கடைக்குப் போட்டு வரட்டும். பிராக் காட்டு' என்றாள். ராணி எனக்
விமலாவுக்குக் கோபம் பீறிட்டு
வாண்டு வாற மாசம் வைக்கப் னயும் பேசச் சொல்லிக் கேக்க
-ழுந்தை அரைத்தவாறே 'ஓ ஓ! ண்டறியாததும் வைப்பினம்! இங்க தத் தான் தெரியும்' என்றாள்.
அது இது எண்டு வைக்கவுந் தான் சொல்லும் பாப்பம். குழந்தையைக் சாளன் கூறினான்.
போட்டாராக்கும், அதுதான் இப்படிக் லசெய்வதைப் போன்றே, கைகளும் நந்தன.
த்தது.
ர ....... அப்பு அழாதையணை' என்ற மத் திய வாறே 'இஞ்சை பாக்கத் ரம்? நான் வர வசதியில்லையெண்டு ரின்பநாதன். எ இல்லை. மீண்டு விமலாவின் குரல் ர்ந்து ஒலித்தது. T.. ஒருக்கால் சங்கத்துக்குப் போட்டு 1பன் சாமான் இன்னும் எடுக்கேலை'.
ட்டைக் குடுத்திட்டுப் போங்கோ.
காண்டே இரண்டாவது மகள் ராணி சிறிது நிறுத்திவிட்டு, ராணி அப்பா குழந்தையைத் தூக்கி வைச்சிருந்து கேலாது' என்று ஓடிவிடப் பார்த்தாள்.
க் கொண்டு வந்தது. குழந்தையைப்
145
Page 165
பாக்கேலாது. அங்கையெண்ன நா
சனியனி, குழந்தையை அப்பாட்ை
ராணி பயத்தில் குழந்தையை 'அங்காலை படியிலை வைச்சிருந் கேற்ப, சமயலறை வாசறி புற
தாலாட்டினாள், மூன்றாம் வகுப்பு
அறைக்குட் போய்ச் சேட்டை வந்த பேரின்பநாதன், அலுமாரிக்கு எடுத்துக் கொணர்டு, சமையலறைய கிளம்புவதற்குத் தயாரானான்.
"கூப்பனை எடுத்துக் கொணர்டு இருந்தா. நல்லதாய் ஒருறாத்தல் து காறாத்தலும், மிளகும் ஒரு காறாத்த - இதுகளையும் பாத்து வாங்குங்கே வாங்கிக் கொண்டு வாங்கோ. குழ
இத்தனையையும் மனப்பாட கடைக்குப் புறப்பட்டான்.புறப்பட மனைவியினர் குரல் கேட்டுத் திரு சின்னத் தம்பியற்றை காருக்கும் ஒ அடிக்கடி சத்தியெடுக்குது ஒருகால் நாளைக்குக் காட்டும்' என்றாள் எ
போட்டுவிட்டு நடந்து சென்றான்
செனர் ற வேலைகளையெல : கொணர்டிருக்கும் போது, பேரின்ப எழுத்தாளப் பாணியில் சிந்திக்கத்
பதினைந்து வயது முதல் எழு ஆக்கிக் கொண்ட பேரின்பநாதனி எழுத்துலகிற் பிரபலியம் பெற்றுத் பலராலும் புகழப்பட்டது அவன் பினர் னர் மெனி மேலும் முனர் ே பத்திரிகைகளிலெல்லாம் தனது எ
வற் பழம் பொறுக்கப் போறனியே?
ட வாங்கிப் பிராக்காட்டிக் கொணர்டிரு.
த் தந்தையிடம் வாங்கிக் கொணர்டாள். து ஓராட்டு' என்ற தாயின் கட்டளைக் )ப் படியிலிருந்து குழந்தையைத் ப் படிக்கும் ராணி.
பும் வேட்டியையும் மாற்றிக் கொண்டு தள்ளிருந்து கூப்பணி புத்தகங்களையும் பில் மாட்டியிருந்த சாக்குப் பையுடன்
ஒரு றாத்தல் சீனியும், துவரம் பருப்பு துவரம் பருப்பும், பெருஞ்சீரகம். ஒரு. 5ல், மற்றது வெந்தயம், வெள்ளைப்பூடு 5ாவன். அதோடை ஒரு பேபி சோப்பும் ந்தைக்கு வேணும்.'
மாக்கிக் கொணர்டு பேரினர் பநாதன் ட்ட அவனர், இஞ்சேருங்கோ!' என்று நம்பினான். 'போட்டு வரேக்குள்ளை ருக்காச் சொல்லிவிடுங்கோ. குழந்தை இலுப்பையடிக்காவது கொண்டுபோய் விமலா. அவளது கருத்துக்கு "ஆமா’ப்
பேரின்பநாதன்.
லாம் முடித்து விட்டு திரும் பிக் நாதனின் உள்ளம் தனக்கேயுரித்தான
தொடங்கியது.
த்தாளனாகச் சிறுகச் சிறுகத் தன்னை பத்தொன்பது இருபது வயதுகளில் தனக்கென ஒரு தனியிடம் பெற்றுப் நினைவுத் திரையில் பளிச்சிட்டது. னறி இலங் க ையினர் பிரபலமான ழுத்தோவியங்களைக் கணிடு மகிழ்ந்த
146
Page 166
நாட்கள் அவன் நினைவில் வந்து இதய பங்கு பற்றிப் பேசிய விழாக்கள், தனக் எல்லாம் சிந்தனையில் சுழன்று வந்து . நண்பர்களை நினைத்த போது, . இடியிடித்தது. தான் எழுதியவற்றில் புத்தக உருவிற் பார்க்க வேண்டும் என் போனது பற்றிய துயரம், அவன் கை அரிசி கனப்பதுபோல, இதயத்திற் கன
பேரின்பநாதன் வரும் போது, எ ஊதி விட்டு, இடியப்பம் பிழிவ கொண்டிருந்தாள். பேரின்ப நாதனை. அப்படியே விட்டுவிட்டு, கொண்டு வ வேலையில் ஈடுபட்டாள்.
'ம்... எல்லாஞ் சரி. அட டட... நீ வந்திட்டியளே! குழந்தைக்குக் குளிக்க
நானும் மறந்து போனன். அ ...... வாங்கலாந் தானே?'
'சரி நாளைக்கு மறந்திடாமல் வ காருக்குச் சொன்னனீங்களே?'
ஓ..... சொல்லியிருக்கிறன் நீர் ே தானே? அங்கை டி.ஆர்.ஓ.கந்தோரிலை நானும் முந்தி அடிக்கடி எடுத்துப் போ!
'எண்டாலும், ஒரு ஆம்பிளைத் போறது?' விமலா சிணுங்கினாள்.
'என்ன காரிலை போட்டு வாறதுத மனுஷன். எல்லா உதவியும் செய்து தரு
விமலா இதற்கு மேலே பேசவில் வந்த சாக்கைச் சமையலறையின் ஒரு பு சென்று அடுப்பையும் ஊதி விட்டு, மீண ஈடுபடத் தொடங்கினாள்.
பத்தை என்னவோ செய்தன. தான் கு அவற்றால் ஏற்பட்ட கெளரவம் கொண்டிருந்தன. தனது எழுத்தாள் அவன் நெஞ்சம் வேதனையால் ஒன்றையாவது எதிர்காலத்திற் ற அவனது ஆசை நிராசையாகப் கயிலிருந்த சாக்கிலுள்ள கூப்பன் ரத்தது.
)சII
விமலா அடுப்பை ஊது குழலால் தற் கு மாவைக் குழைத்துக் க் கண்டதும், அந்த வேலையை ந்த சாமான்களைச் சரிபார்க்கும்
ங்கள் பேபி சோப்பை வாங்காமல்
வாக்கிறதுக்கு இல்லையே!'
இப்ப என்னத்துக்கு? நாளைக்கு
வாங்கிப் போடுங்கோ . அது சரி
பாய்க் காட்டிக் கொண்டு வருவீர்
லீவே இப்ப தாறாங்களில்லை. ட்டன்.'
துணையில்லாமல் என்னண்டு
நானே? அந்தக் கார்க்காரன் நல்ல
எம்.'
-லை. பேரின்பநாதன் கொண்டு றத்தில் வைத்துவிட்டு, ஒருமுறை படும் மாக்குழைக்கும் வேலையில்
147
Page 167
பேரின்பநாதன் சிறிதுநேரம் குழையொடித்துப் போடும் ப இருணர்டுவிட்டது. பினர் னர், கி கழுவிவிட்டு, சுவாமியறையில் புராணத்தையும் முணுமுணுத்துவி
அந்த அறைக்குட் சென்றது திரும்பும் போது ஏற்பட்ட சிந்த6 மீண்டும் தொடர்ந்தது.
அவனது கணிகள் அந்த அறை அங்கிருந்த ஏராளமான புத்தகங்க தனிமை மாறி விட்டமையை என அவனுக்கு அவன் எழுதிய எழு தேடுவாரற்று அனாதைகளாகக் கி இப்போது தானி எழுத முடியாவிட் திரும்ப வாசித்துப் பார்க்கலாெ நேரமில லாதிருப்பதை எணர் வேதனையடைந்தது. பல வா! வைக்கப்பட்டிருந்த பைல் கட்டு ஒ கொண்டிருந்தது.
இவற்றையெல்லாம் நோக் பாத்திரங்கள் விடும் கணிணிர் பே கணிணிர்த் துளிகளை மேசையின மீது பெய்தன. குடும் பச் சுை அணை போட்டு விட்டமையை அவனுக்கு ஆத்திரம் ஆத்திரமாக { இலக்கியக் காதலை இரை மீட் செல்வங்களையே இமைகொட்டு நின்றான். மாஜி எழுத்தாளன் டே
"இஞ்சேருங்கோ, இவன் சந் சொல்லிக் குடுங்கோ. இஞ்சை குசி
‘சமையற் கூடத்திலிருந்து 'ஓ
நான் வளர்த்துவரும் ஆட்டுக் குட்டிக்குக் னியில் ஈடுபட்டானர். இதற்குள் ணற்றடிக்குச் செனிறு ‘கால் முகம் விபூதி பூசி, ஒரு தேவாரத்தையும், ட்டு, ஒப்பிஸ் ரூமுக்குள் நுழைந்தான்.
பம், மாலையில் கடைக்குச் சென்று னையினி விட்டகுறை, தொட்டகுறை
)யிலிருந்து மேசையின் மீது படிந்தன. ள், சஞ்சிகைகள் அவன் இரசனையினர் னினிச் சிரிப்பது போனிற பிரமை த்தோவியங்கள் வந்த பத்திரிகைகள் டந்து அழுவதைப் போன்று இருந்தன. டாலும், முன்பு எழுதியவற்றையாவது மன்றால், அதற்குக் கூடத் தனக்கு னியெணர் னி அவனர் உள் ளம் சகர்கள் தனக்கெழுதிய கடிதங்கள்
னிறு அவனை ஏக்கத்துடன் நோக்கிக்
கியபொழுது தானி படைத்த சோக ால, அவன் கணிகளும் ஓரிரு சொட்டுக் ர் மீது சிதறிக் கிடந்த கடதாசிகளின் ம தனது இலக்கிய தாகத்திற்கு எணர்ணியபோது, உலகத்தினர் மீது வந்தது. நெஞ்சம் வெம்பி, தனி பழைய ட படி, தானி பெற்ற இலக்கியச் வது தெரியாமற் பார்த்துக்கொணர்டு ரின்பநாதனி.
திரனினிரை கணக்கையாம் ஒருக்காச்
னிக்கிள்ளை வந்து பெரிய ஆக்கினை.
பீஸ் ரூமைத் தேடிவந்த மனைவியினர்
148
Page 168
குரல், பழைய 'காதல்' உலகத்திலி இழுத்தது.
குடும்பம் என்ற சிறைக்குள் எழுத்தாளன் பேரின் பநாதன் தொடங்கியவனாய், அந்த அறைமை
'டேய் சந்திரன். கணக்குப் புத்த கொண்டுவா!'
ருந்து நிஜ உலகத்திற்கு அவனை
அகப் பட்டுத் தவித்த முன்னாள் இயந்திரம் போல இயங்கத் பவிட்டு வெளியே வந்தான்.
-கத்தையும், கொப்பியையும் இஞ்சை
மல்லிகை - 32 ஜனவரி - 1971
149
Page 169
சுற்றுப் பிரகாரம் ஆரம்பமா வரிசைக் கிரமமாகச் செல்லும்படி சுவாமியாரின் கம்பீரமான கட்டை விசுவாசிகள் ஆலயத்தை விட்டு நீ நிற்கிறார்கள். ஒவ்வொருவர் கா மெழுகுவர்த்திகளினி ஒளிச்சுடர் தம்மைத் தாமே அணுவணுவாக கொள்கின்றன.
‘பிரிய தத்தத்தினாலே பூரணம
உபதேசியாரின் செபம், ஒலிபெ ஈனஸ்வரத்தில் வெளிவருகிறது. எப்போதும் குறைபாடு கொண்டுள்ள எல்லாவிதச் சத்தம் சந்தடிகளுக்கு கவரும் வணிணம் ஓங்கி ஒலிப் கிராமத்தில் யாருக்குமே கிடை பாக்கியத்தை வருடா வருட திருநாளையெணர் னி இறும் பூெ ஆரம்பத்திலேயே குரலொலியை தொணர்டைகமற, ஏற்கெனவே இரு கொள்ளுகிறார். இந்த அபஸ் வ
திட்டு
- எஸ்.ஜோன்ராஜன்
கப் போகிறது! அனைவரும் எழுந்து வேண்டப் படுகிறீர்கள்! கட்டளைச் ளையை ஒலிபெருக்கி எதிரொலிக்க, ங்கி, ஆலய முகப்பில் அணிவகுத்து ரங்களிலும் இடம் பெற்றிருக்கும் காற்றினால் அலைக்கழிக்கப்படத் யுருக்கி உருவத்தைத் தேய்த்துக்
ானவளே வாழ்க.
ருக்கி வழியாக நைந்து உருக்குலைந்து தமது கணிடத்தொனியைப பற்றி ா உபதேசியார், தமது தொனி இன்று ம் மேம்பட்டு, பலரினர் கவனத்தைக் பதைக் கேட்டுத் தனி னா முனைக் க்காத ஒலிபெருக்கியில் பேசும் ம் தனக்கு நல கும் இந்தத் தய்துகிறார். அதனர் உந்துதலால் உயர்த்த முயன்று குரல் அடைக்க, நந்த நிலையை விட மோசமாக்கிக் ரக் குழறுபடியைக் கவனியாமல
150
Page 170
விசுவாசிகள் வாய்க்குள்ளே செத்தை ஒருவர் பினர் ஒருவராக நடக்கிற அருளப்பு, தமது பருத்த உடலைச் ச அலங்கரிக்க, ஊர்வலத்திடையே நி சலவைத் தொழிலாளர்களை அ ஓடித் திரியும் சிறுவர் சிறுமி ‘பெட்றோமாக்ஸ்’ தூக்கும் ஆட்கs அதிகாரத்தை நிலைநாட்டிக் ெ லெல்லாமிருந்து வேஸ்பரில் பங்குட பக்த கோடிகள் முனர் னிலையில் தலைவனி தானி தானர் எனர் பதை சந்தர்ப்பம் கிட்டுமா? இடையிடை மாற்றி தங்கப் பல பளிச் சிட கொள்கிறாரென்றால், யாரோ ஒரு கவர்கிறார் என்று தான் அதற்குப் ெ
‘பாவாலும் மணப்பூவாலும் சூ.ை புறாக்களைப் போல உடைதரித்த நினிறு வாழ்த் திசைக்க, ஆலய தலைவர்களான பரம பக்தர்கள் ( பளபளப்பான காகிதங்களாலும், வை சிறு மினி சார விளக்குகளாலும் சூசையப்பரின் திருவுருவம் தாங்கிய நால்வர் சுமந்து வருகிறார்கள். அ6 காரணமாக சொரூபக் கூடு ஒரு பக் அலைக்கழிக்கப் படுவதும், அதனுள் விளக்குகள் ஒனர் றோடொனர் று எல்லோருடைய கவனத்தையும் - கு கவனத்தையும் வெகுவாய் ஈர்க்க. நிமிடங்களில் சொரூபக் கூடு குள்ள முனர்னே ஊர்வலத்தில் சென்றுசெ இளைஞர்களுடைய தோள்களுக்கு தூக்குவதில் தங்களுக்குள்ள ஏகபோ, அவலமாய்ப் போனதைக் கணிட அவ்
கணிகளால் இரு இளைஞர்களையும்
முணுமுணுத்துக் கொணர்டு மெதுவாக
ார்கள். கோவில் அணர்ணாவியார் ரிகைக்கரை வேட்டி, பட்டுச் சால்வை லபாவாடை விரித்துக் கொண்டிருந்த தட்டியும், குறுக்கும் நெடுக்குமாக பரை அடித்து அச்சுறுத்தியும் , ளைக் கணிடித்து மிரட்டியும், தமது காணர் டிருக்கிறார். வெளியூர்களி பற்ற வந்திருக்கும் நூற்றுக்கணக்கான தனி னாமுனையினர் தனி னிகரற்ற எடுத்துக் காட்ட இதைவிட வேறு யே தனி னுடைய முகக் கடுமையை
அசட்டுத் தனமாக இளித்துக் பெண்ணுடைய கவனத்தை அவர்
பாருள்!
சதாத்தாவைத் துதிப்போம். வெணர் இளங்கணினியர்கள் இருமருங்கிலும் மணிகள் ஆர்ப் பரிக்க, கிராமத் பொரியெறிய, பட்டாசுகள் பறிய, ண்ண வண்ண மலர்களினாலும், சிறு அழகாக அலங்கரிக்கப் பட்ட, கூடு ஒன்றை கோயிலினுள்ளிருந்து வர்களிடையே உயர ஏற்றத் தாழ்வு கம் உயர்ந்தும், மறுபக்கம் பதிந்தும் தொங்கிக் கொண்டிருந்த மின்சார மோதியுடைந்து கலகலப்பதும் குறிப்பாக கட்டளைச் சுவாமியாரினர் அவரின் ஆணைப்படி அடுத்த சில மான இருவர் தோள்களிலுமிருந்து, ாணர்டிருந்த சம உயரமுள்ள இரு மாற்றப் படுகின்றன. சொரூபந் க உரிமை ஆரம்பத்திலேயே இப்படி விருவரும், வெறுப்புக் கொப்பளிக்கும் நோக்குகின்றனர்.
151
Page 171
கவ
அவர்கள் முகங்களில் லெ கலவையிட்ட விகாரத்தன்மை சென்று காதுக்குள் குசுகுசுக்கின் முகம் கறுத்துச் சிறுக்கிறது. 'ஏண அவர்கள் மீது சீறி விழுகிறார்.
'சாமியார் சொல்லக்குள்ள ...... பறித்துக் கொண்டிருப்பதைக் க அம்புபோலக் குருவானவரை நே உருட்டிய வண்ணம் தியானத்தி. நின்று கொண்டிருந்த சுவாமியாரி கண்டதும் அருளப்புவின் நடை
குறைய... உள்ளடங்கிய குரலில் பேசுகிறார்.
சுவாமியாரின் கண்கள் சொல் உன்னிப்பாக நோக்குகின்றன.
'சொரூபக் கூட்டை இவ்வள அதைச் சுமப்பதில் மட்டும் ஏன் ஓ
'அதுக்காக, இந்தக் கோயி உரிமையை விடச் சொல்லுறீங்க
எதிர்க் கேள்வி போட்டு குரு தோரணையில் பெருமிதச் சிரிப்பு பார்வையைத் திருப்பாமலே .ே உங்கள் ஊரவர்கள் தானே....?'
'ஊரவங்க தான் சுவாமி! விசயத்தில் ஒருவிதமான உரிமை
சுவாமியார் அருளப்புவை உ
'காரணம்......?'
'இதென்ன சுவாமி, தெரிய எங்களுக்குக் குடிமைத் தொழில் |
வறுப்போடு, ஆத்திரமும் ஏளனமும் ஏன்? அவர்கள் இருவரும் விரைந்து றார்களே என்ன அது? அருளப்புவின் ரடா நீங்க விட்டுக் குடுத்தீங்க?' என்று
' என்று அவர்கள் சொற்களை இழுத்துப் வனியாமல் வில்லிலிருந்து விடுபட்ட எக்கி விரைகிறார். கரத்தில் செபமாலை ல் மனதை இலயிக்க விட்டுக் கண்மூடி ன் சாந்தத்தின் காந்தி வீசும் முகத்தைக் வகமும், உள்ளக் குமுறலும் வெகுவாய்க் ல் சிறிது நேரம் அவரிடம் எதையோ
நபக் கூட்டை நுணுகி ஆராய்வன போல்
ரவு நன்றாக அலங்கரித்திருக்கும் நாம், ர் அலங்கோலத்தை வைக்க வேண்டும்?
பலில் ஊரவர்களான எங்களுக்குள்ள
ளா சுவாமி?'
வின் வாயை அடைக்கச் செய்து விட்ட புடன் கேட்கிறார் அருளப்பு. சுவாமியார் கட்கிறார் ' இந்த இளைஞர்கள் யார்?
அவங்களுக்கு இந்தச் சுருபந் தூக்கிற மயும் இல்ல!'
றுத்துப் பார்க்கிறார்.
ரத மாதிரிக் கேக்கிறீங்க? அவனுகள் செய்யிற சாதி!'
152
Page 172
சுவாமியார் கடகடவென்று சிரி ஒன்றுதாணி இது' என்று சிரிப்புனு சிரிக்கிறார். அந்தச் சிரிப்பினர் அருளப்புவுக்கு சிரித்து ஓய்ந்து அவ
'காரணம் எதுவாயிருந்தாலும்
சுவாமியாரின் பேச்சு அதை முந்திக்
ஆண்டவன் முன்னிலையில் குறைந்த பட்சம் நமது காலத்திலாலி நமக்கென்று ஒரு மதம், ஒரு கோய அர்த்தமேயில்லை!
‘சுவாமி! இப்ப உங்கடை முடி அருளப்புவின் பார்வையிலும் பேச்
இப்போது மட்டுமென்ன, எப்ே கூட்டை மையமாகக் கொணர்டு சுழ எடுக்காமல், தொனியில கம்பீர பதிலளிக்கிறார் குருவானவர்.
அருளப்புவினர் கணிகள் அன மீசைப் புதர் துடி துடிக்கிறது. பின் ரெளத்திராகாரத்துடன் வீரிடுகிறார்
பிரார்த்தனையில் மனதை ஒரு கொணர்டிருந்த ஊர்வலம் இந்த அ வெளியூர வர்களான விசுவாசிக கலவரத்துடனர் திரும் பிப் பார்க் எதிர்பார்த்துக் காத்திருந்தவர்கள் ே நோக்கி ஓடி வருகிறார்கள்.
இந்தக் கோயில் எங்கடசொத் செய்கிற அடிமை நாய்கள் எங்களோ
நாங்கள் விடமாட்டம்' அருளப்புவிெ
'அருளப்பு. இது கோயில்! பு
கிறார். ‘நான் முன்னமே எதிர்பார்த்த
டே சொல்லிக் கொண்டு பெரிதாகச் தாற்பரியம் புரியாமல் விழித்த ர் சொன்ன பதில் இதுதான்.
அவங்களே சுமக்கட்டும்!"
சால்ல வாயெடுக்கிறார் அருளப்பு.
அனைவரும் சமமென்ற சித்தாந்தம், பது ஏற்றுக் கொள்ளப் படாவிட்டால்
பில், ஓர் ஆராதனை இவைகளுக்கு
வான மறுமொழி இது தானா..? சிலும் கடுமை கூத்தாடுகிறது.
பாதும் இதே பதில் தான்! சொரூபக்
லும் கணிகளை அப்புறம் இப்புறம் மும், ஆணித் தரமும் மிகைப்பட
ற் துணர்டங்களாகச் சிவக்கினர்றன.
புறமாகத் திரும்பி டேய்...!" என்று
மைப்படுத்தி அமைதியாய் இயங்கிக் லறலைக் கேட்டு ஸ்தம்பிக்கிறது. ள் எனர் னவோ, ஏதோ வெனர் று Aறார்கள். இந்தக் கூப்பாட்டை
பால ஊரவர்கள் பலரும் அவ்விடம்
து! இதில எங்களுக்குத் தொணர்டு "டை சரிசமனாய் உரிமை பாராட்ட
ர் வாய் தீயை உமிழ்கிறது.
னிதமான இடம்! அதப்பியம் பேசி
153
Page 173
இதனர் தூய்மையைப் பாழாக்க ( சிறிதுமின்றிக் குருவின் வார்த்தை
"நாங்கள் அதைப் பாழாக்கல்ல கேக்கிறம்!’ என்று ஏகத்தாளம் ெ அவரைத் தொடர்ந்து அணிணாவிய தாங்க சாமி!' எனிறு மூலைக்கு கிளம்புகின்றன.
ஊர்வலத்தில ஒழுங்கு குல விசுவாசிகள் அனைவரும் கும்ப5
மொத்தப் படுத்த.
குருவானவர் எல்லோரையும் கனைத்துக் கொணர்டு கேட்கிறா சிறிதாவது நியாயம் உள்ளதாெ ஆணர் டாணர்டு காலமாக உங்கை பாத்யதையுடையவர்கள் சவரத் தெ மட்டும் இங்குள்ள உரிமை அவர்க காரணமெனி ன. ? அவர் இ கும்பலிலிருந்து நாசிவச் சுவாமி’ எ6 குறைய வாங்கிட்டார் என்றும், வை பத்திக் கதைக்க வேணாம் சுவாமி! அவனுகளவிட எங்களுக்குத் தானி 6 செலவெல்லாம் எங்கட தான்!” எ வீறாப்புடன் இரைந்தவாறே சூழ அருளப்பு. சுவாமியார் சற்று
நீங்களெல்லாம் குழப்பம் உணர்ட வந்திருப்பதாகத் தானி எனக்குட துப்புவதைப் போல இதனால் உங்க நாணி நியாயத்தினர் பக்கந்தானி சொரூபம் தூக்கும் வேலை உங்க வேணர்டாம்! எனது ஊழியர்களே ெ
அமைதியாகச் சுற்றுப் பிரகாரத்துக்
அருளப்பு எகிறிக் குதிக்கிறார்
வேணர் டாம்! அச்சமோ, சலனமோ
கள் கண்டிப்புடன் ஒலிக்கின்றன.
). மறுக்கப் படுகிற உரிமையத்தான் 5ாந்தளிக்க உறுமுகிறார் அருளப்பு. பார் சொல்றது சரி! எங்கட உரிமையத்
மூலையிருந்து பல கோஷங்கள்
ைலந்து க சழு சப்பு ஏற்படுகிறது. பில் சேர்ந்து அதன் கனத்தை மிக
கையமர்த்தியவாறு தொண்டையைக் ார்: "நீங்கள் கூச்சல் போடுவதில் வனச் சிந்தித்துப் பாாத்தீர்களா? ளப் போலவே இந்த ஆலயத்தில் ாழிலாளர்கள்! அவர்கள் பணத்துக்கு ளுக்கு மட்டும் இல்லாமல் போனதன் தைச் சொல லி முடிப் பதறி குளிர் ன்றும், செரையனுகளிட்ட ஏதோ கூடக் சமொழிகள் கிளம்புகின்றன. 'காசைப் அப்படிப் பாக்கப் போனா கோயிலால ரகப் பட்ட நஷ்டம்! கோயில் சோடிச்ச ானர் று கரங்களால் மார் பைத் தட்டி நின்ற தனி சகாக்களைப் பார்க்கிறார் நிதானித்துவிட்டுப் பேசுகிறார். டாக்கக் கங்கணம் கட்டிக் கொணர்டு படுகிறது. எதிர்காற்றில் நின்று ளுக்குத் தான் அவமானம்! என்றாலும் நிற்கவேணர்டியிருக்கிறது. இந்தச் ளுக்கும் வேண்டாம்! அவர்களுக்கும் சய்வார்கள். தயவு செய்து எல்லோரும் குச் செல்லுங்கள்!
154
Page 174
'அப்படியா சங்கதி? அப்படி கோயிலுக்கு வேணாம்! என்று அடி 'எல்லோரும் வாங்கடா' என்று ஆ ஆட்கள் பின்தொடர ஆலயத்தை றே
சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் ஆலய பிரகாரத்தையும் ஜோதிமயமாய் ஆக். தீபங்கள் அணைக்கப்பட்டு எங்கு சோடனைகள் பலவந்தமாக அகற்றப்
தாங்கள் அலங்கரித்த அலங்கோலமாக்கிவிட்டு அருளப்புவி கூட்டம் அட்டகாசமாக வெளியேறுகி
இதர விசுவாசிகள் வெல ெ சுவாமியார் இந்த அட்டூழியத் கலங்கினவராகத் தெரியவில்லை விசுவாசிகளுக்கு ஆறுதலளிக்கும் மு எந்தச் சம்பவத்துக்குமான காரண தொடர்பு படுத்தி ஆராய்வதில் தாம் பயிற்சியைப் பிரயோகித்து ஒரு குப் முக் தியை நோக்கி அடியெடுத் ஒளிமயமானதாய் இருக்காது, அங்கு பாவமென்ற அந்தகார இருள் கப் சூறாவளி பேய்த்தனமாய் வீசிக் ( துணைகொண்டு, விசுவாசம் என்ற தட்டுத்தடுமாறித்தான் செல்ல வேண அனர்த்தங்கள் நம்மை நரகப் படுகுழி அவற்றை உறுதியுடன் எதிர்த்து இல்லாவிட்டாலென்ன? காட்சி ஜோ நமது இருதயங்களிலே 'தே வ ே கொண்டிருக்கிறது. அதற்கு எடுத்த மெழுகுவர்த்திகள் சுடர்விடுகின்றன பிரகாரத்தையும், ஆராதனையைய என்னுடைய பங்கில் இந்த அசம்பா என்னை மன்னிப்பீர்களாக......!
யெண் டால் நாங்களும் 'இந் தக் பட்ட வேங்கையாய் உறுமிய அவர் வேசத்துடன் அழைத்த வாறே தம் பாக்கிக் கடுகி நடக்கிறார்.
த்தையும், அதன் சூழலையும், சுற்றுப் கிக் கொண்டிருந்த பெட்ரோமாக்ஸ்' ம் இருள் சூழ்கிறது. ஆலயத்தின் ப்படுகின்றன.
ஆலய த் தை தாங்களாகவே பின் தலைமையிலான அண்ணாவிக்
Tறது.
வலத்துப் போய் நிற்கிறார்கள். மதக் கண்டு எள்ளளவும் மனங ல. அவர் விக்கித்து நிற்கும் கமாக, தம் கண்முன்னே நிகழ்கிற காரியங்களை வேதாந்தத்தோடு 5 பெற்றிருந்த ஆழ்ந்த சிந்தனைப் ட்டிப் பிரசங்கமே நிகழ்த்துகிறார்!... து வைக்கும் நமக்கு, பாதை கல்லும் முள்ளும் நிறைந்திருக்கும். பியிருக்கும். உலகமாயை என்ற கொண்டிருக்கும். நம்பிக்கையைத்
அகல்விளக்கை ஏற்றிக் கொண்டு ரடியிருக்கும். இடையிலே குறுகிடும் ரயில் விழுத்தாட்டும் சோதனைகள். வெல்லவேண்டும் தீபாலங்காரம் டனைகள் இல்லாவிட்டாலென்ன? நசம் சுவாலைவிட்டு எரிந்து துக்காட்டாக உங்கள் கரங்களிலே 7. அவற்றைக் கொண்டே சுற்றுப் நம் பங்கமில்லாமல் முடிப்போம்! விதம் நடந்ததிற்காக எல்லோரும்
155
Page 175
சுவர்மியாா உருக்கமாகப் பேச்
ஊர்வலத்தில் ஒழுங்கு ஏற் வெள்ளத்தை ஈடுசெய்வன போ பல லாயிரக் கணக்கான மெழுகு விளக்குகின்றன இன்டநடுவே நி உத்வேகத்துடனர் இனினிசையாக ஆராதனையும் எவ்வித நடந்தேறுகின்றன.
சரியான சமயத்தில் - சரியா கரியைப் பூசி விட்டதாகவும், தங் நடைபெறாதென்றும், நடைபெறவி அண்ணாவிக் குழுவினரின் நெஞ்ச வே கினர் றன. அதனர் விளைவா இளைஞர்களான தேவசகாயம், ஆ அணர்ணாவிக் குழுவினரால் உடை அது காரணமாக அவர்கள் பொ6
குருவானவரின் தயவால் சிறைபுக
அரையாணர்டு காலம் கரைந்து
இப்பொழுதெல்லாம் அணர்ண தங்கள் தவறை உணர்ந்தவர்கள்
தொலாளர்களுடனும் வலியச் சென
இதைக் காரணமாகக் கொணர் மனோபாவம் அவர்களுக்கு ஏற்பட்டு அவர்களது மனக் குருட்டாட்டங்கை மகிழ்பவர்கள் நிச்சயம் ஏமாறித்தான கட்டாய சமரசத்திற்குக் கார நடைபெறப்போகும் பாஸ்காலப் ட
‘யேசுநாதரினர் சிலுவை ம தன்னாமுனைக் கிராம மக்களின் ே
எங்கும் பிரசித்தப் படுத்தும் ஒரு மு
சை முடிக்கிறார்.
படுகிறது. இழந்துவிட்ட ஒளி ல அங்கு மெனி மேலும் ஏற்பட்ட வர்த்திகள் பக்தியைப் பாங் குற ன்றுவிட்ட செபமும் பாடலும் புது எழுகின்றன. சுற்றுப்பிரகாரமும், பூடம் பரமுமினர் றி எளிமையாக
னமாதிரி சுவாமியாரின் முகத்தில் 5ளினர் ஒத்துழைப்பினர்றி ஒன்றுமே பும் முடியாதென்றும் இறுமாந்திருந்த ங்கள் இதைக் கண்டு பொறாமையால் க, அனர் றிரவு சொரூபம் சுமந்த ரோக்கியம் ஆகியோரது இல்லங்கள் த்துச் சின்னாபின்னமாக்கப் பட்டது. லீசில் உதை பட்டதும், கட்டளைக்
ாமல் தப்பித்துக் கொணர்டதும் பெரிய
மறைந்தது.
ாாவியாரும், அவர்தம் குழுவினரும் போல சுவாமி யாருடனும் சவரத்
ாறு சமாதானமாகி விட்டார்கள்.
டு காலத்தை அனுசரித்துப் போகும் விட்டதாகவோ, சமரச ஞானோதயம் >ளப் போக்கி விட்டதாகவோ எண்ணி ர் போவார்கள். அவர்களுடைய இந்தப் ணம், இனினும் சிறிது நாளில
ணர்டிகை தான்.
ரணக் காட்சி' இது ஒனர் று தானி தவ பக்தியையும், கலைத் திறனையும்
க்கிய சாதனம். தன்னாமுனை அன்று
156
Page 176
விழாக்கோலம் கொள்ளும். அணர்ண கொடிகட்டிப் பறக்கும். இந்தப் பாஸ் சுற்றுப்புற ஊர்களிலிருந்தெல்லா
கூடுவார்கள்.
மாமுல் பிரகாரம் சவரத் தொழ சுமக்கும் வர்த்தமானம் கூறும் பசாமி கல்வாரிப் பவனியின் போது தேவப
வழங்கப்பட்டன.
இவ்வளவு காலமும் குறி உரிமையாயிருந்து வந்த 'ஆசந்தி சுமக்கும் பாடை) தூக்கும் உரிை உரிமையாக்கப் பட்டது, இம்முறை : தொழிலாளர்களான தேவசகாயமு பட்டது. அண்ணாவிக் குழுவினருக் வேணர் டாத அம்சம் , ஆசந்தி தலைவனாக்கப் பட்டது கணிடு அரு வயிற்றெரிச்சல் மென்று விழுங்கில சுவாமியாரின் இருப்பிடத்துக்குப் ப பார்த்தார். சுவாமி யார் அ ைசற ஜனங்களைக் கிளப்பி விட்டார். ஊ பாஸ்காக் காட்சி காணர் பிப்பதை
சகலரும் பெட்டிப் பாம்பாய் அடங்கி
பார்வையாளரின் இதயங்களை செல்லும் வணிணம், பாஸ்காக் கா அதற்கேற்ற ஒவியங்கள் தீட்டுவதி செல்லத்தம்பி’யினர் கல் வாரி மன கொணர்டு நெடிதுயர்ந்த பாரச் ச இரும் பாணிகளால அறையப் இரட்சணியத்திற்காக மனிதப் பிற தனக்களித்த மரணப் பரிசைக் கன படுபவர் போல, முள் முடியாலும், ! பட்ட திருமுகம் மார்பில் கவிழ பா யேசுபிரான்.
ாவி அருளப்புவின் ஆதிக்கம் அன்று காக் காட்சியைக் கண்டு களிப்பதற்கு
ம் சனங்கள் பெருந்திரளாய் வந்து
லொளர்களுக்கு, யேசுநாதர் சிலுவை 'ன் ஆறாம் பிரசங்கத்தை வாசிக்கவும்,
ாதா சொரூபம் சுமக்கவும் உரிமைகள்
ப் பிட்ட சிலரினர் பாரம் பரிய (யேசுநாதரினர் திருச்சரீரத்தைச் ம, சுவாமியாரால் இளைஞர்களின் ஒரு சிறப்பம்சம். அவர்களுடன் சவரத் ம், ஆரோக்கியமும் தெரிவுசெய்யப் கு வயிற்றெரிச்சலைக் கொடுத்த ஒரு துTக்குபவர்களுக்குத் தனர் LD 35 6of குளப்பு அடைந்த மகிழ்ச்சியை, இந்த விட்டது. அருளப்பு தனி ஆட்களுடன் ல நாள் நடையாய் நடந்து வாதாடிப் ந்து கொடுக் காம லிருக்கவே ஊர் ரின் எதிர்ப்பைக் கண்ட சுவாமியார், நிறுத்தப் போவதாகச் சொல்லவே
60Tit.
ப் பணிடைக் காலத்திற்கே அழைத்துச் ட்சி ஜோடனைகள் அமைப்பதிலும், லும் பெயர் பெற்றவரான ஜப்பான் லச்சித்திரத்தைப் பகைப்புலமாகக் லுவையில் கைகளும், கால்களும்
பட்டு, எந்த உலக மக்களினர் வி எடுத்தாரோ, அந்த உலக மக்கள் ர்டு சொல்லொணா மன வேதனைப் இரத்தக் கறைகளாலும் அவலமாக்கப் ரிதாப கோலத்துடன் தொங்குகிறார்
57
Page 177
சிலுவையின் முன்னால் ை பிரதிமை, தன் மகனைக் கண்ணீர் கரங்களை ஏந்திப் பிரபலாபிப்பது ? கலைநுட்பத்தால் உண்டாக்கப் பட்ட இருதயங்களை நெக்குருக வைத்தது அபயமிட, பலர் உருகிக் கண்ணீர் !
சிலுவையின் பின்புறம் சாத்தி கால் பதற, உடல் கிடு கிடுக்க, வாய்க்காலெடுத்து முகப் பூச்சை . கொண்டிருந்தான் அருளப்புவின் பு மடிப்பு வைத்த வெண்ணிறத் . கனத்திற்கு முகத்தில் அப்பியிரு, அலங்கரித்திருந்த வெண் பட்டாடை காட்டின. அந் நாளில் யேசுநாதரி அரிமாத்தியா' ஊரானாகிய யோ.ே போல அழகனாயிருந்திருப்பானா
அவனது பகட்டான தோற்றத்து பொருத்தமாயில்லை.
சிலுவைக்கடியில் அவனை இளைஞர்கள் நால்வர், அங்காந்த . நின்றிருந்தனர். அவர்கள் யா பயத்துக்கும், பதட்டத்துக்கும் கார் வி ஷ யங்களில் ஈடுபட்டறி யாத வகுத்தறியாத பேரின்பன், திடீரெ பொறுப்பு தன் மீது சுமத்தப் ஆனந்தத்தினாலும் திக்கு முக்கா! அச்சமே அவனைப் பலமாக 9 முன்னிலையில் தன்னுடைய பெ முடியுமா?' என்ற கேள்வி அவன் முன் பயமுறுத்தியது. போதாக்குறைக் அதையும், இதையும் சொல்லி ட பயங்கொள்ளித் தனத்திலிருந்து தப் தான அமுல் நடத்தவென்று தீர்
வக்க்ப பட்டிருந்த தேவமாதாவின் க் கண்களுடன் ஏறெடுத்து நோக்கி, போன்ற பாவனை, செல்லத் தம்பியின்
அக்காட்சி எல்லா மாதர்களுடையவும் வ. 'ஐயோ மாதாவே...!' என்று சிலர் வடிக்க ......
ைெவக்கப் பட்டிருந்த ஏணியில், கை, உள்ளம் துடி துடிக்க, வியர்வை 5 கரைக்க, தட்டுத் தடுமாறி ஏறிக் மகன் பேரின்பம். தலையிலே விசிறி தலைப்பாகையும், அரையங் குலக் ந்த செந்தூரப் பொடியும், உடலை டயும் அவனை ஒரு சுந்தர புருஷனாகக் என் திருவுடலை நல்லடக்கம் செய்த சப்பு, இப்படி அருளப்புவின் மகனைப் என்பது சந்தேகமே!
துக்கும், உடல் நடுக்கத்துக்கும் சற்றும்
ப் போல் அழகாக உடைதரித்த வாயுடன் அண்ணாந்து பார்த்தவாறு பருக்கும் அருளப்புவின் மகனின் ணம் புரியும். இம் மாதிரிப் பொது - அதிலும் தலைமைப் பொறுப்பு ன்று ஆசந்தி' தூக்கும் தலைமைப்
பட்டதும் அச்சத்தினாலும், டிப் போனான். ஆனந்தத்தை விட பூட்டிவைத் தது. 'இத் தனை பேர் ாறுப்பைத் திறம்பட நிறைவேற்ற ன்னே பூதாகரமாய்ப் பெருத்து நின்று த அவனுடைய நண்பர்கள் வேறு,
பயம் காட்டினார்கள். இந்தப் பிக்க, பெரிய வெள்ளிக்கிழமையன்று மானித்திருந்த திட்டத்தை மற்ற
158
Page 178
நால்வரிடமும் விபரித்த போது அவ என்றும் சாவான பாவமென்றும் பலவ செய்யாதவாறு தடுக்க முயன்றனர்.
'எண்ட பயமும் அதால நாணி ப நல லாத் தெரியும்! நானி எணர்ட பேர்வாங்கிற தெணர்டா, அதுக்கு இ முடியாது, எனினைப் பொறுத்த ம! எணர்ட பாவத்தைப் பொறுத்துக் சொல்லிச் சமாளித்தானி அவனி. பா போலக் கள்ளிறக்கும் நல்லானைச் சரி தூக்குவோருக்கும் மட்டுமே தெரிந்த
பாஸ்கா அரங்கினர் முன்புறமி ஒப்பாரியாகிய திருப்பாடுகளின் ஏகோபித்த குரலோசை வழிய சோகமயமாக்கிற்று.
பேரினர் பனர் ஏணியினர் உச் கெட்டியாய்க் கட்டிப் பிடித்துக் கொண எதிரே கணிணுக்கெட்டிய தூரம் வை இமைவெட்டக் கூட மறந்து தன மீது
பார்வையும் காண. வெறித்த
ஒவ்வொருவரும் ஒருவர் இருவராகி தலைகிர் ரெனச் சுழல. எது வளர்க்குமென்று கருதி அருந்தியிரு கொணர்டு வந்து தொணிடையில் மு துவணர்டு தொய்ந்தன. கைகள் கூசிச் இவனின் இக்கட்டான நிலையைக் க பயந்து சாகா தடா பேரினர் பா! அ மந்திரத்தை' மனதிற்குள் ஒது! எ இரகசியக் குரலில் கீழேயிருந்து ஒப்பேறட்டும்! சீக்கிரம்' என்று மற்
பேரினர் பனி மனோவல்லயச் ெ திடப் படுத்திக் கொணர்டே சிலுை
ர்கள் திடுக்கிட்டனர். தேவ துரோகம் பாறு சொல்லி அவனை அச்செயலைச்
டுற அவஸ்த்தையும் ஆணர்டவருக்கு - கடமையைத் திறமாச் செய்து தத் தவிர ஒரு நல்லவழி இருக்கவே ட்டில்! இதுக்காகவாவது ஆணர்டவர் கொள்ளுவார்!’ எனர்று சமாதானம் ஸ்கா தினத்தன்றும் அவனி வழக்கம் ந்தித்த விஷயம், அவனுக்கும், ஆசந்தி 5 'பரம இரகசியம்.
ருந்து சிலுவையிலிருந்து இறக்கும்
அகவல்’அணினாவிக் குழுவினரின் பாக எழுந்து பரந்த சூழலைச்
சிக்கு ஏறி, சிலுவை மரத்தைக் ர்டு தலையை நிமிர்த்திப் பார்த்தான். ர விரவி இருந்த சனக் கும்பலையும், ஒருமுகப் படுத்தப் பட்டிருந்த அதன் த அவனி விழிகளில நிலைத்த 1, இருவர் மூவராகி வியாபிக்க. தி கிலையகற்றித் தைரியத்தை ந்தானோ, அது வயிற்றைக் குமட்டிக் pட்டிக் கொண்டு நின்றது. கால்கள் 5 குறணிடி, பிடியிலிருந்து நழுவின. வனித்த நால்வரில் ஒருவன், 'சும்மா ப் படிப் பயமாயிருந்தா ‘விசுவாச லலாம் சரியாப் போயிடும்! என கத்தினானி, ‘எப்படியோ வேலை றவர்களும் துரிதப் படுத்தினார்கள்.
செபமொன்றை முனகித் தன்னைத் வையோடு பிணைக்கப் பட்டிருந்த
59
Page 179
யேசுநாதரின் கரங்களை விடுப்பது குறடு ஒன்றை ஒருகையை நீட்டி 'ஐயோ .... எண்ட அப்புச்சோய்.....!
குப்புறக் கீழே வந்து விழுந்தா உண்டவை, குடித்தவையோடு ெ மேனியின் நைந்து பிளந்த இடங்க ஆடையைத் தெப்பமாக்க..... பார்த் பெரும் பரபரப்பு ஏற்பட்டது. தி. ஆலாபனை பட்டென்று அறுந்தது. வரத் தலைப் பட்டனர். அருள தள்ளிவிட்டு, பதறித் துடித்துக் கெ
வெண்ணிற ஆடை செந்நிற கோலத்துடன் கைகால்களை தேவசகாயத்தின் மடியில் பேச்சு | கிடந்த மகனைக் கண்டதும் அவ மகனே!' என்று கதறிக் கொண் கொண்டார்.
'சா! சம்மனசு மாதிரி இருந்த பட்டுட்டுது!'
கூடிநின்றோரின் அனுதாப கொண்டு அருளப்புவின் ஒப்பாரி மகனே...! எனக்கு அப்பவே தெரி! சாதியெல்லாம் கோயில் காரியத்தி மெண்டு கடவுளும் பொறுப்பாரா? போட்டாரே......? ஆண்டவரே ...... எண்ட புள்ளையைப் பழிவாங்கிப்
இதைக் கேட்டு நின்ற ே திகைப்போடு ஒருவரை ஒருவர் பா
ற்காகக் கீழேயிருந்து நீட்டப் பட்ட வாங்க முயன்றான். அடுத்த கணம், என்ற பயங்கர அலறலுடன் தலைக் ன். அவன் வாயாலும், மூக்கலும் சங்குருதியும் கலந்து காக்கப் பட ..... ளிலெல்லாமிருந்து இரத்தம் பீறிட்டு துக் கொண்டிருந்த சனங்களிடையே நப்பாடுகளின் அகவலின் சோகரச எல்லோரும் மேடையை நோக்கி ஓடி ப்புவும் அனைவரையும் ஒதுக்கித் சண்டே ஓடிவந்தார்.
ஆடையாக மாற, இரத்தம் நீராடிய
அகல விரித்துக் கொண் டே மூச்சற்றுப் பிரேதம் போல மல்லாந்து
ருக்கு அடிவயிறு கலங்க ..... 'எண்ட டே அவன் மேல் விழுந்து கட்டிக்
பொடியனுக்கு பொல்லாத கண்தான்
ச் சொற்பிரயோகத்தையும் மீறிக் உச்ச ஸ்தாயியில் ஒலித்தது. 'ஐயோ புமடா இப்படி நடக்குமெண்டு! கூடாத ல கைவச்சா, நாம தான் பொறுக்கிற அவர் கண்ணுக்கு முன்னால் காட்டிப் -!ஆரோ பண்ணின கிலிசுகேட்டுக்கு
போட்டியே....!' தவ சகாயமும், ஆரோக்கியமும் , ர்த்துக் கொண்டார்கள்.
மல்லிகை - 37, ஜூன் - 1971
160
Page 180
D600
ம்முறையும் வானம் பொய் வெளிகளைப் போலவே, அவ்வூர் ம வரணர்டிருக்கின்றன. நிலமோ லெ தெரிகின்றது. பயிர்கள் தீய்ந்து கரு கிடக்கின்றன.
கந்தையாவுக்குத் தனி வயன வெடிப்பதுபோல இருக்கிறது. கணிமடலைப் பிளக்கின்றது. இரவு யானைக்கும் பிற மிருக ஜாதி உறக்கத்தையும் ஒழித்துக் காத்துத்
வரணி ட பூமி! காய் நீ த ப குடும்பத்தைப் போலவா அவனி பிள்ளைகளுக்கும் தாய்க்கும் அவன் நாளை என்ற நம்பிக்கையில் அ6 நாளை இன்றென்ன பொய்த்து வி
இரண்டேக்கர் காட்டை வெட் செலவாகுமென்று அவனாகவே த
ானும் மழையும்
. வே. தனபாலசிங்கம்
த்து விட்டது. அந்தக் கிராமத்து வயல் க்களின் முகங்களும் செழுமை குன்றி வடித்துப் பாளம் பாளமாய் பிளந்து
நகி வறுமையினர் உருவாய் நிலத்தில்
லைப் பார்க்கப் பார்க்க நெஞ்சமே வேதனையில் உள்ளம் கரைந்து ம் பகலும் கணிவிழித்துப் பன்றிக்கும், க்கும் பறணர் கட்டி, ஊனையும்
ான் பயனர் என்ன?
பிர்! இதுதானர் மிச் சமா? அவனர் பூமியும் இருக்க வேண்டும்? ஐந்து ான்னத்தைக் கொடுக்கப் போகிறான்? பனும் அவர்களுமாக வாழ்ந்த அந்த ட்டதா?
டி எரித்துக் கட்டை பிடுங்க முந்நூறு ரித்து நின்று பாடுபட்டதன் பலன்,
16
Page 181
என்ன மிஞ்சி ய தா ? அந்த உ போட்டிருந் தால் அவன் வாழ் ஓடியிருக்குமே! ஆனால் அவன் பா
நினைக்க நினைக்க ஆத்திரப் விடவேண்டுமென்ற ஆவேசமாகன் யாரை நோவது? அவன் நம்பும் அ
நீண்டு தடித்து நிற்கும் அந்த சிரிக்கின்றனவா?
ஒருநேரம் கத்தியும் கையுமாக வேளாண்மைப் பூமி பார்த்துக் காப் மரங்களைப் பார்த்துச் சிரிக்கவில்ல வெட்டில் விழும்' என்று மற்றவர். இல்லையா? சொன்னதுபோல் , தெரிந்தெடுத்து மரங்களை வெட் கேட்டுத் தன் வருங்கால வாழ்வி மனக் கோட்டையில் மகிழ்ந்து
ஆர்ப்பரிக்கவில்லையா? ஒவ்வொரு மூன்று என்று எண்ணியே இர கிழமையில் வயல் பூமி ஆக்கி 3 வெற்றியை மனைவியோடு வந்து
இன்று அவையெல்லாம் எங்ே
அவற்றையெல்லாம் நினைத் சர்க்கரையாய்க் கசிகிறது. பைத்திய ஓங்கி உதைக்கின்றான். குறை! கிடக்கும் பயிர்களைப் பிய்த்து eெ
வீசுகின்றான் ஏன்?
நம்பிக்கையின் வீழ்ச்சி மனித
பக்கத்து வயல்காரர்கள் பற கொண்டிருக்கிறார்கள். வரும் பொ பலரோடு வந்திருந்தார்கள். த பலரோடு தானே போகிறான்?
ழைப்பை இன் னொருவனுக்காகப் க்கையாவது அரை வயிற்றோடு 'டுபட்டு எதைக் கண்டான்?
மாகவும், இந்த உலகத்தையே அழித்து ம் அவனுக்கு இருக்கிறது. ஆனால்...? (ந்த இறைவனையா?
5 மரங்களென்ன அவனைப் பார்த்துச்
அவனும் பக்கத்து வயல் காரர்களுமாக டுக்குள் நுழைந்தபோது, அவன் அந்த மலயா?' இதென்ன மரங்கள்? இரண்டே கள் முன் வீறாப்பு பேசியது ஞாபகம் அவனும் மற்றவர்களும் நிலத்தைத் டியபோது அவை விழும் ஓசையைக் என் வெற்றியை நினைத்துக் கட்டிய
குழந்தையைப் போல் கை தட்டி ந மரம் விழும்போதும் ஒன்று இரண்டு ண்டேக்கர் காணியையும் இரண்டே விடவில்லையா? அந்த உழைப்பின்
பேசிப்பேசி மகிழவில்லையா?
கே?
-துப் பார்க்கையில் அவன் நெஞ்சமே -
க்காரன் போல் பூமியைக் காலால் ஓங்கி மாதச் சிசுவாய் நிலத்தோடு ஒட்டிக் வறிகொண்டவன் போல் ஆகாயத்தில்
நனையே பைத்தியமாக்கி விடுகிறதா?
- -'
ண் கம்புகளைப் பிடுங்கி அடுக்கிக் ழுது தனித்து வந்தவர்கள் இப்பொழுது சித்து வந்தவன் போகும் பொழுது
162
Page 182
ஏதோ சாவீட்டுக்கு வந்தது ே நிலவுகிறது. பிடுங்கிய கட்டை பொழுது ஏற்படும் 'டொக் டொக் கேட்டுக் கொண்டிருக்கிறது.
அவர்களுக்கு மட்டும் என்ன மட்டுமா வஞ்சித்தது?
அவன் வயலின் கிழக்கெல்ளை அவனுக்கும் பக்கத்துச் சாமித் தம் மனைவி பெறுகாலத்தைப் பார் எல்லைப் பக்கமாக இருக்கும் நந் வயலை நம்பித்தான் அவன் மூத்த நினைத்திருந்தான். அவர்களைப் காசிம் லெவ்வை எல்லோருமே ! லெவ்வை தான் இருந்த வீ அடகுவைத்து அந்தக் காசைப் மட்டுமென்ன? அவனும் முதலா வயலில் போட்டிருந்தான். ஆனா
எல்லாக் காணிக்காரர்களு போலவே ஒன்றாகப் போவத கொண் டிருக்கும் போது கந்ல
இருக்கிறான்?
வரும்பொழுது மனைவி சொ பரணைப் பிரித்து அடுக்கிக் கொன என்ன செய்வது. நாம் கொடுத்து ல பின்னோ அவனுக்கு எந்த வே
அவன் உடலில் - உதிரத்தில் கல பூமி உறிஞ்சிக் கொண்டு விட்ட என்ன செய்யும்?
அவன் கண்களைத் துன உட்காருகிறான்.
பால், ஒரு அமைதியும் நிசப்தமும் அங்கு களை ஒன்றின் மேல் ஒன்று போடும் ' என்ற ஓசை மட்டும் விட்டு விட்டுக்
துயரமில்லையா? வானம் அவனை
பக் காரனான சமீமுக்கு ஏழு பிள்ளைகள். பிக்கும் நாலு பிள்ளைகள். இப்பொழுது ர்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள். மேற்கு தியசுக்கு ஒன்பது பிள்ளைகள். அந்த 5 பெண்ணுக்குக் கலியாணத்தை நடத்த போலத்தான் செல்லத்துரை, நல்லான், பிள்ளை குட்டிக்காரர்கள் தான். காசிம் ட்டுக் காணியைப் போடியாருக்கு பூமியில் போட்டிருந்தான். கந்தையா ளி யிடம் காணியை வைத்துத் தான் ல், முதலாளி நட்டப் பட்டாரா?
ம் ஒன்றாகவே வந்தார்கள். வந்தது ற்காக பரணைப் பிரித்து அடுக்கிக் தெயா மட்டும் ஏன் பேசாமலேயே
ன்னாள், 'எல்லோரும் போல நீங்களும் எடு வந்திடுங்க. கம்பாவது மிஞ்சட்டும்.... மவச்சது அவ்வளவு தான். ஆனால் வந்த லையும் ஓடவில்லை. காலம் காலமாக ந்திருந்த உழைப்புப் பலம் அத்தனையும் துபோல ஒரு வெறுப்பு அவனுள். பூமி
டத் துக் கொண்டு பரணில் ஏறி
163
Page 183
நிலத்தோடு நிலமாய்த் தீ காணும்போது, அவனுக்குத் த பார்ப்பது போல் இருக்கிறது.
கணி ணகியைக் கட்டிக் கெ வயதுதான் இருக்கும். எட்டு வய கால்வைத்தவன். அப்புவோடு கூட கட்டி, குருவிக் காவல பார்த்து இருந்திருக்கிறான். அவனைப் டெ பாடசாலைப் பக்கமே அவனி ( அப்புவின் அப்பு யாருமே பாடசr
அவர்களுக்கெல்லாம் பாடசாலை
மணர்ணில் தானி அவனர் அ பாடுபட்டார். அவனும் கூட அணி அனுபவமான அவனர் வாழ்க்கை அந்தப் பகுதியின் இள வட்டங்கள் மதிக்கப் பட்டான். அருவி வெட்டு இருபது நாளொனர் றுக்கு உை அப் படித்தானர். வேளாணர் மை வேட்டைக்குப் போவாணர். அல் கோர்வை மீனைக் கையில் .ெ போதும். சந்தைக்கு வரும் முனர் ரூபாவாகப் பறந்துவிடும். வேட்ை வெறுங் கையோடு திரும்பியது பன்றியோ ஏதோ ஒன்றோடுதான் அது கைமாறிவிடும். அவர்களை இடையில் வைத்தே பணத்தைக் ( ஒப்பந்தம்.
இந்த ஓய்வில லாத அவ கண்ணகியின் தகப்பணி கோணாப விரும்பினார். இதனால் இதுக துணிபமும் ஒழிஞ்சு பிள்ளையா6 கணர் டார். அவர் நினைத்ததில்
ப்ந்து கருகிக் கிடக்கும் பயிர்களைக் னர் வாழ்க்கையையே நேருக்கு நேர்
ாள்ளும் போது அவனுக்கு இருபது தில் அவனி வேளாண்மைப் பூமியில் டப் போய் வயலில் புல் பிடுங்கி, வரம்பு Sl , இரவுகளில பரணில காவலும் ாறுத்தவரையில் படிப்பு என்பதில்லை. போனது கிடையாது. அவனர் அப்பு, லை வாசலை மிதித்ததே கிடையாது. இந்த மணிர்ணுதான்.
புப்பு பாடுபட்டார். அப்புவினர் அப்பு தைத்தானி செய்கிறான். எட்டுவயதில் இருபது வயதை அடையும் போது, ரிலேயே அசல் வேலைக்காரனர்" என்று ம் காலங்களில் குறைந்தது பதினைந்து ழப் பானர் . சூடடிக்கப் போனாலும் க் காலங்கள் இலலாத நாட்களில லது வலை வீசப் போவாணர். பத்துக் காணர்டு வந்தானென்றால், அதுவே னமே வழியில் கோர்வை ஒன்று ஒரு டயும் அப்படித்தான். அவனர் ஒருநாளும் கிடையாது. மானோ, மரையோ, ர் திரும்புவான். காட்டிற்குள் வைத்தே நம்பியே தொழில் செய்யும் நந்தியஸ், கொடுத்து கைமாறிக் கொள்வான். இது
னினர் உழைப்பைக் கணர் டு தானி லை அவனை மருமகனாக்கிக் கொள்ள ால வரையும் நாமபட்ட வறுமையும் பது நல்லாக இருப்பாள் என்று கனவு தானி தவறெனின, அப்படித்தானே
164
Page 184
அவரைப் போன்றவர்கள் எல்லே கந்தையாவின் அப்பாவும் அந்த
ஒரு நல்ல நாளில் இர இறைச்சியோடும் அந்தக் கல்யா
இருபது வயதில் தொடங்கி சுமையில், இன்னும் ஐந்து பிள் கண்ணகி உடல் இழைத்து விடு பிறர் காணியிலேயே தன் உரை உழைப்பின் பயனால், 'விக் வி விட்டான். மனித உணர்ச்சிக்கே ! அவனுக்கே அலுப்புத் தட்டிவி உழைப்பின் மிச்சம் எங்கே? அவ காரும் பங்களாவோடும் அவன் பார்க்கிறான். எப்படி? அவனுக்ே
அதனால் தான் சொன்ன காணியில் பாடுபடுமாப் போல் அதில் பாடுபட்டால், நாம் நல்லா
அது நடக்கக் கூடியதா? விருப்பமில்லையா? முதலாளி முதலாக இடும் போது, அவ பார்த்திருக்கிறான். ஆனால், உ பணம்....?
அதற்கும் அவளே வழி முதலாளியாருக்கு எழுதிக் கொ வெள்ளாமையைச் செய்வம். கட.
மனைவியின் வார்த்தைகள் அவனுக்கு அது சம்மதமாகவும் கடவுள் கண்விழித்தால் எப்படி! எடுத்துக் கொடுக்க வேண்டுமெ தூர்ந்து போன காதுமாய் அவன இறந்துவிட்டதாகத் தான் நினை
ரும் நினைக்கிறார்கள். ஆனால் முடிவு? நினைவில் தான் சம்மதப் பட்டார். எ டு போத் தல சாராயமும் பன்றி னம் சிறப்பாக நடந்தேறியது. ய அவன் வாழ்க்கையின் பத்து வருட ளகளையும் சேர்த்துவிட்ட அயர்ச்சியில் ந்து விட்டாள். அவன் இயந்திரமாகப் உப்பைப் போட்டு இயங்கி பத்து வருட க்' என்று இழுத்துக் கொண்டு நின்று திப்பற்று வெறும் சடமாக இயங்கியதில் ட்டது. இவ்வளவு நாளும் உழைத்த ன் மிச்சத்தைக் காணவில்லை. ஆனால் முதலாளி வளர்ந்திருப்பதைத் தான் க புரியவில்லை.
Tளா கண்ணகி, நீங்க மற்றவையிட , எங்களுக்கென்று ஒரு காணியிருந்து ாய் இருக்க மாட்டமா' என்று.
• அவனுக்கு மட்டும் அது என்ன யின் காணியில் தன் உழைப்பையே ன எத்தனை நாள் நினைத்துப் ழைப்பு மட்டும் இருந்தால் போதுமா,
சொன்னாள். 'இருக்கிற காணியை டுத்துட்டு, அந்தக் காசில் இந்த முறை வுள் கண்முழிக்காமலா விடுவார்?
-ள அவனால் தட்டவும் முடியவில்லை. இருந்தது. அவள் சொல்லுறது போல பும் அவளுக்கொரு சங்கிலியும் தோடும் ன்று நினைத்தான். வெறும் கழுத்தும், ளப் பார்க்கும் போது அவனுக்குத் தான் வு வரும். அவன் ஒரு கணவனில்லையா?
165
Page 185
வறுமைக்கு ஒரு விடிவு ஏற்படு ஆனால்......?
'கந்தையா! டேய் கந்தையா!
செல்லத்துரை கழற்றிய 'பற கொண்டிருக்கிறான்.
'ஒண்டுமில்லை அண்ணை' அ வந்தான்.
'இதெல்லாத்தையும் யோசிக். நாளைக்காவது மண்ணு தரத்தான் 6 வீணாகப் போகாது.... போய் வே.
அவன் சொன்னான் என்பதற்க இருந்த இடமும் இனி முதலாளி உழைத்தாலும் ஈடுவைத்த காணின்
போகிறான். தேறவா போகுது?
நேற்றிருந்தே அவன் பிள் சேனைக்குக் கச்சான் ஆயப் போ ஆய்ந்தாலும் நாலுரின்னுக்கு மேல் போக வரச் செலவென்ன? இந்த ஒ
நாளை அவனும் தான் கூலி. தி அவ் வாழ்வின் சக்கரம் ஓடப் ( அவனுக்கே வெட்கமாய் இருக்கி வெட்கம் என்று ஒன்று இருக்கிறதா
அவன் தனது வாழ்வின் சீர்குக சிந்தனையோடு 'பறணைப்' பிரித்
ம் என்று தான் அவன் நினைத்தான்.
இதென்னடா இது குத்திட்டா'
ண்' கம்புகளை வண்டியில் ஏற்றிக்
வன் பறணை விட்டு இறங்கிக் கீழே
காதே! இண்டைக்கு கிடைக்காட்டா செய்யும். மண்ணில் போட்டது எப்பவும் லையைப் பார்'
Tக மனம் என்ன இடம் கொடுக்கிறதா? யாருக்குத் தான். வாழ்வு பூராவும் ய மீழ அவன் எங்கே மிச்சம் பிடிக்கப்
ளைகளும் மனைவியும் கூலிக்குச் ய் விட்டார்கள். என்ன முக்கி முக்கி 5 ஆயவா போகிறார்கள். நாலு ரூபா! ரு மாதம் தானே அதுவும் பிறகு .....?
ரும்பவும் முதலாளியின் பூமியில் தான் போகிறது. அதை நினைக்கையில் றது. ஏழைகளுக்குத் தான், என்ன
-?
லைவுக்குக் காரணந்தான் என்ன என்ற
து அடுக்குகின்றான்.
மல்லிகை - 31 ஜூலை - 1971
166
Page 186
ஒரு தா
அம்மா
இண்டைக்கு எங்கட வீட்டை ஆச்சரியத்துடன் சுந்தரத்தைப் பார்த்
'ஏன் அப்படிச் சொல்லுறாய்?'
'நல்லவன் பெரி யவன், அரு வந்திருக்கிறான். பின்னை மழை கொண் டே அவனது கைகளைப் 'செற்றி'யில் அமர்ந்து கொள்கிறோம்
இருவர் மன தி லும் மகிழ்ச்சி வருடங்களுக்குப் பின் சந்திக்கிறோம் பேசுவது என்று தெரியாமல் இரு ஒருகணம் ஆளையாள் மாறி மாறிப் |
'பிரிந்தவர் கூடினால் ே எங்களிருவருக்கும் தமிழ் கற்றுத் தந்த நினைத்துக் கொண்டு அடிக்கடி சொல்
இதமான இன்பத்தினுள் மூழ்கித் தி
ந்தாவும் -
வும் - நாங்களும்
- க.நவம்
மழை கொட்டப் போகுது மச்சான்!' து நான் சொல்லுகிறேன்.
தமை பெருமையாக வீடு தேடி பெய்யாதே?' பகிடியாகக் கூறிக் பற்றிப் பிடித்தபடி இருவரும்
4 பொங்கி வழிகிறது. ஐந்து மல்லவா? என்ன பேசுவது - எதைப் இவருமே திக்குமுக்காடுகிறோம். பார்த்துச் சிரிக்கிறோம். பசவும் வேண்டுமா?' என்று பண்டிதர் தன்னை இராமபிரானாக ப்லுவார். இன்றோ இருவரும் அந்த னறுகிறோம்.
167
Page 187
என தோற்றத்தில எ தெரியவில்லையாம். அன்று கன இருக்கிறேன் என்கின்றான். ஆன விட்டானி! உச்சியிலிருந்து உள்: விழிகளால் அளக்கிறேன். கொழு கவர்ச்சிகரமாக முலாமிட்டிருக்க கிளறிவிடும்வகையில் இன்று மெ
பட்டப் படிப்பை முடித் து தாபனமொன்றில் நல்ல உத்தியோ வாழ்கிறான் என்பதை அவனது கொணர்டு நாணி ஊகிக்கிறேனர். படுகிறேனர்.
அவனது உத்தியோகத்தைப் ட எங்களுக்குள் பரிமாறிக் கொள்கிே படித்த காலத்திலான இனிய நி: கொணர்டு வந்து அசைபோட்டுக் விளையாட்டிலும் சரி, வேடிக் தோழர்களாக இருந்து வந்த சம்ப இரைமீட்கிறோம். மீட்டு மீட்டு மெ
இத்தளை சுவையா!
‘வா தம்பி, சுந்தரம். எப்ப ஊரு
இப்ப தான் வந்திருக்கிறாய் போ6
இது அம்மா. இரணர்டு வெ: தேநீரை ட்றே யுடன் எங்கள் முன் வைக்கிறாள். சொல்லிவைத்தா தேடிவரும் நணர்பர்களை உரிய படுத்துவதில் அம்மா எப்போதும்
"நேத்துத்தான் வந்தனான். ந வேலையிருக்கு இந்தப் பக்கம் வ ஒருக்கா.
y
தேநீர் கொண்டுவந்ததற்கு
ப் வித மாற்றமும் அவனுக்குத் ர்டது மாதிரியே இன்னமும் நான் ால் அவனோ என்னமாய் வளர்ந்து ாங்கால் வரை அவனை வியப்புடனர் ம்பு வாழ்க்கை அவன் கோலத்தைக் 1றது. பார்ப்பவர் மனதை ஈர்த்துக்
ாட்’ ஆக மாறிவிட்டானி சுந்தரம்.
க் கொணர் டவுடனர் அரச கூட்டுத் கம் கிடைத்த மகிழ்ச்சியில் நிம்மதியாக பூரிப்பான முகத்தையும் உடலையும்
அவனை எணர்ணி நாணி பெருமைப்
பற்றி, தலைநகர வாழ்க்கையைப் பற்றி றாம். கல்லூரியில் ஒன்றாக இருவரும் னைவுகளை எங்கள் மனத்திரைக்குக் குதூகலிக்கிறோம். படிப்பிலும் சரி, கைகளிலும் சரி இணை பிரியாத் வத் தொடரை இருவருமாகச் சேர்ந்து ண்று விழுங்கும் நினைவுச் சுளைகளில்
}க்கு வந்தனி? கனகாலத்துக்குப் பிறகு லை.
ர்ளிக் கிணங்களில் கொணர்டு வந்த னால் போடப் பட்டிருக்கும் ரீப்போயில் ற் போன்ற உபசரிப்பு. எனினைத் முறையில் உபசரித்துத் திருப்திப் வெகு கச்சிதம்.
ாளைக்கே திரும்பிப் போக வேண்டிய
ந்தும் கன நாளாப் போச்சு. அது தான்
நன்றி கூறும் பாவனையுடன் மிகவும்
168
Page 188
மரியாதையாக அம்மாவைப் பார்த்! படுக்கைக்குப் போகும் வரையும் அவ்வளவு வேலை. அதனால் எந கூறிவிட்டு, தன் வேலைகளைக் கவு நோக்கி நடக்கிறாள். நாங்கள் கொண்டிருக்கிறோம்.
வெளி யே விறாந்தையில் படுத்திருந்த ரவி வாய்விட்டுச் ச காதில் விழுகின்றது. அவன் எ6 அழகாகவும் தமிழை வாசிக்க அன அதனால் தானோ என்னவோ 6 கொண்டிருப்பதில் அலாதிப் பிரிய
'போன கிழமைதான் ரவிக்கு ! வாங்கிக் குடுத்தனான். பாத்திய சுந்தரத்தைப் பார்த்துக் கூறுகிறேன்
'தம்பியையும் கவிதையென துறைக்குள்ளை இழுத்துப் போடு
கூறிய சுந்தரம் தேநீரை எடுத்துப் நான் கையில் எடுத்துக் கொள்கிறே
தனது அறைக்குள் பேதி வி அங்குமிங்கும் அலைந்து கொண்டி யன்னலூடாகப் பார்க்கிறேன். விறாந்தையின் இரு மருங்கிலும் கோடியில் இருப்பதுதான் தாத்தா 'ஆ'வெனத் திறந்தபடி கிடக்கிறது. தந்தை. நாலில் மூன்று பங்கு நு வாழ்ந்து களி (ழி)த்துவிட்ட பெ கொண்டிருக்கும் எங்கள் புராதன ெ
ரவியின் கவிதை படிக்கும் சத் சறளி இழுப்போடு சேர்ந்த குதிரை
தாத்தா எங்களையே வைத்த க
துப் பதிலளிக்கிறான், சுந்தரம். இரவுப் - அம்மா பறந்தபடியே இருப்பாள். பகளைப் பேசிக் கொண்டிருக்கும் படி மனிக்கும் பொருட்டு அம்மா குசினியை தொடர்ந்து ஹாலுக்குள் பேசிக்
உள் ள ஈஸிச் செயரில் சுருண்டு த்தமாகப் படித்துக் கொண்டிருப்பது னது கடைசித் தம்பி. ஒழுங்காகவும் சுமையிற்றான் கற்றுக் கொண்டவன். எப்போதும் எதையாவது வாசித்துக்
ம்.
குழந்தைக் கவிதைகள் புத்தகம் ஒன்று பா, என்ன உசாராப் படிக்கிறான்!'
ன்.
ன்டும், கதை யெண்டும் உன்ரை பாய் போலைக் கிடக்கு' சிரித்தவாறே | பருகினான். அடுத்த கிண்ணத்தை றன்.
ழங்கி விட்டவர் போல, குமட்டலுடன் ருக்கும் தாத்தாவை இங்கிருந்தபடியே அவர் ஏதோ அவதிப் படுகிறார். 5 உள்ள முன் அறைகளில் வலது வின் அறை. அவரது அறைக் கதவு தாத்தா எனது அம்மாவின் அன்புத் ற்றாண்டைப் பிறந்த பூமியிலேயே ருமையுடன் இன்னமும் வாழ்ந்து பாக்கிஷ ம் அவர்.
தத்தை இடையிடையே தாத்தாவின் க் கனைப்பு மேவி மடிகிறது.
ண் வாங்காமல் பார்க்கிறார். என்றுமே
169
Page 189
எனக்குப் பிடிக்காத பார்வை அது. எ பார்க்கும் அநாகரிகமான அந்தக் கதவினிடுக்கினுாடாக எங்கள் மீது
கூச்சமாக மட்டுமல்ல எரிச்சலாகவும்
உடலெங்கணும் திரிபுணர்டரம சுருங்கிய தசை மடிப்புக்களை மறை தீத்தியிருக்கிறார். தடித்த சைவனா தாத்தா செய்துகொள்ளும் அணிற அடங்கும்.
அரையை விட்டு 'அவிழ்ந்து கொணர் டிருக்கும் கதர் நாலு முழ செருகிய வணிணம் அமைதியிழந்த அறையைக் காலால் அளக்கிறார். குறி வைத்து நிற் கினி றன. அவதானித்ததாகத் தெரியவில்லை. கொணர் ருக்கிறோம். எங்களுக்குள் எத்தனை கதைகள்! ரவியோ தனி
பாரதி பாடலை வாய்விட்டு உரத்து
‘ஓடி விளைய ஒய்ந்திருக்கல கூடி விளையா
குழந்தையை வை
‘கவிதையிலை உண்ரை தம்பிக் சிரிப்புடன் சுந்தரம் என்னைக் கிணி பதிலுக்குச் சிரிக்கிறேனர்.
‘சாதிகளில்லை. தாழ்ச்சி உயர்ச்சி ெ
“டேய் ரவி, நீ பாட்டுப் படிச்சது வீடு முழுவதும் ஒலித்தது, தாத்தா போல உருட்டித் திரட்டிச் சொருகி
தலையைக் கோபத்துடன் உலுப்
தைக் கணர்டாலும் துருவித் துழாவிப் கழுகுப் பார்வையை அவர் இன்று | பாய்ச்சுகிறார். எனக்கெணினவோ
இருக்கிறது.
ாக திருநீற்றால் கோலம் போட்டு, $கவெனச் சந்தனத்தை அள்ளி அப்பி கத் தன்னைக் காட்டிக் கொள்வதற்கு
ாட கைங்கரியங்களுள் இவையும்
விழுகிறேன் பார்' எனத் தொங்கிக் த்தைப் பல வந்தமாகத் துTக்கிச் வராக குறுக்கும் நெடுக்குமாக அந்த கணிகள் மட்டும் எங்களிருவர் மீதும் இவற்றையெல்லாம் சுந்தரமும் நாங்கள் பலதையும் பத்தையும் பேசிக் ர் பகிர்ந்து கொள்வதற்குத் தானி னை மறந்து தாள லயம் தவறாமல் ரப் பாடுகிறான்.
ாடு பாப்பா நீ ாகாது பாப்பா! டு பாப்பா! ஒரு
யாதே பாப்பா..!"
கு இவ்வளவு காதலாடா? வழக்கமான டல் செய்கிறான். எனக்குப் பெருமை.
படி பாப்பா - குலத்
சால்லல் பாவம்.
போதும். நிப்பாட்டடா" ஓங்காரமாக விண் குரல். சின்னப் புளித்திரணை பிருந்த குடுமி மயிர் சிலும்பி விரிய, க் கொணர்டோடி வந்து தம்பியினர்
170
Page 190
கையிலிருந்த புத்தகத்தைப் பிடு கோபம்! வினாக்குறி போலச் சூம்பி நின்றபடி வெடவெடக்கின்றது.
'சாதிகள் இருக்குதடி பாப்பா வாங்கிய படி உறுமுகிறார். கதிகல ஆரம்பித்து விட்டான்.
நெஞ்சை யாரோ பிடித்து நெரு விண் என்று நாடிக் கலன்கள் அடித். என் உடலெல்லாம் வியர்த்து விட்ட சபித்துக் கொள்கிறது. தாத்தா சுந்தரத்தைப் பார்க்கி றேன். சா கலவரமற்ற புன்சிரிப்பைத் தான் அவனிடமிருந்து எதையோ மூடி மன வெட்கத்தால் வெந்து போனேன், ந
அதிகநேரம் அவனை மறித்து கையை வாஞ்சையோடு இறுகப் பற் சென்று வழியனுப்புகிறேன்.
'மனதிலை ஒண்டையும் எடுத் முறை ஊருக்கு வரயிக்கை என்ன மன்றாட்டத்துடன் அவனிடம் ப அடிப்பதை என் தளதளத்த குரல் ப.
'கட்டாயம் நான் வருவன், ம. கையசைத்துக் காண் பித்த வாறு சுந்தரத்தின் முகத்தில் அதே சிரிப்
எந்தச் சங்கடமான நிலைமை சாதுரியம் அவனுடன் கூடப்பிற பாடசாலையில் இருவரும் படிக் வியந்திருக்கிறேன். இன்றும் கூட சிரிப்பு! இந்தச் சிரிப்புக்கு என்னதா
அவன் போய்விட்டான். சற்று
கி எறிகிறார். கிழவனுக்கு வந்த வளைந்திருந்த அந்த உடல் நிமிர்ந்து
எண்டு பாட்டா பொறுக்கி' மூச்சு ங்கிப் போன ரவி ஓலமிட்டு அழ
டுவது போலிருந்தது எனக்கு. விண் து அதிருவதை நான் உணர்கிறேன். -து. கிழட்டுச் சனியன்!' என் மனம் விடமிருந்து முகத்தைத் திருப்பி ந்தரூபியான அவனது முகத்தில் நான் காண்கிறேன். என் முகமோ ஏறக்க முயற்சிக்கிறது, முடியவில்லை
ான்.
வைக்க விரும்பவில்லை. அவனது றிப் பிடித்தபடி 'கேற்' வரை கூட்டிச்
துக் கொள்ளாதே, சுந்தரம். அடுத்த கட்டை வர மறக்காதே, மச்சான்' பாசிக்கிறேன். இதயம் வேகமாக கிரங்கப் படுத்துகிறது.
ச்சான். பயப்பிடாதை' என்று கூறி,
என்னிடமிருந்து விடைபெறும் பெத் தான் நான் பார்க்கிறேன்.
யையும் சிரித்துச் சமாளித்துவிடும் எந்த ஒரு தனிச் சிறப்பு. இதைப் தம் காலத்திலேயே நான் கண்டு அவன் முகத்தில் சலன மற்ற அதே
ன் அர்த்தமோ!
முன்பாக நிகழ்ந்த சம்பவங்கள் என்
171
Page 191
நெஞ்சை அழுத்த வேதனையுடன் உ சுந்தரமும் தேநீர் அருந்திய கிண்ன
வீசப்பட்டிருந்தன.
வெளி விறாந்தையில் உ கொள்கிறேன். ரவி பிலாக்கணப அம்மாவிடம் முறைப்பாடு செய்வது தடவிக் கொடுத்தபடி ஒன்றும் ,ெ விசாரிக்கிறேன். தாத்தாவை போலிருக்கிறது. அவர்மீது அவ்வள பொறுக்க முடியாமல் விக்கி விக்கி
அனைத்தையும் தன் அ அவதானித்துக் கொண்டிருக்க இடைஞ்சலாக இருப்பதால், போக கொண்டிருக்கிறார். என்னைத் தன் குலைக்க வந்த கோடரிக் காம் பாகம் அர்த்தமற்ற கற்பிதத்திற்கும், எ காரணம் இல்லாமலில்லை.
எங்களூரிலுள்ள சரித்திரப் பி முப்பது வருடமாகப் பரிபாலித். பேதமின்றி சகலருக்கும் ஆலயத்ன கோரிக்கையைப் பலமாக ஆட்சேபி, ஆனால், பாவம்! அவருடைய அ தோற்றுப் போய்விட்டார். சட்டத் போராட்ட வீறுடன் ஊரிலுள்ள சகல கொண்டனர். மழைவிட்டும், தூவா கடுப்பு இன்னமும் தணிய வில்லை
ரவியைக் கூப்பிட்டு என் அருகி. பேசிக் கொண்டது அவனுக்கு ஆறு. அழுகை தணிந்து கொண்டது.
'அண்டைக்கொரு நாள் ஒரு சில லிங்கனைப் பற்றி ஒரு கதை படிச்சா மெல்ல வருடிக் கொடுத்தபடி நான்
உள்ளே திரும்பி நடக்கிறேன். நானும் எங்கள் ட்றேயுடன் முற்றத்தில் தூக்கி
ர்ள கதிரையில் நான் அமர்ந்து
வைத்தபடி குசினிக்குள் சென்று து கேட்கிறது. அவனைக் கூப்பிட்டுத் தரியாதவன் போல் நடந்தவற்றை ப் பிடித் து வி ழுங்கி விடுவான் வு ஆத்திரம் அவனுக்கு. வெப்பிசாரம் நடந்தவற்றைக் கூறுகிறான்.
றைக்குள்ளிருந்தவாறே தாத்தா றார். நானிருப் பது அவருக்கு சாமல் ரவி சொல்வதைக் கேட்டுக்
எதிரியாகவும், தன் குலப்பெருமை வும் அவர் கருதுகிறார். அவரது இந்த ரிமலைக் குமுறலுக்கும் உடனடிக்
ரசித்தி பெற்ற கோவிலைக் கடந்த து வருபவர் தாத்தா தான். சா தி தத் திறந்து விட வேண்டும் என்ற த்தவர்களுள் அவர் தான் முதலாமாள். ழுங்குப்பிடி தளர்ந்து அண்மையில் த்தை அனுசரணையாகக் கொண்டு ய மக்களும் ஆலயத்துள் பிரவேசித்துக் எனம் நின்றபாடில்லை! தாத்தாவின் அதுதான் இத்தனைக்கும் காரணம். ல் இருக்கச் சொல்லிப் பரிவோடு நான் தல் அளித்திருக்க வேண்டும். அவன்
எனக் கதைப் புத்தகத்திலை, ஏப்ரகாம் ரியல்லோ, ஐயா?' அவனது தலையை ர் பேச்சை ஆரம்பிக்கிறேன். நாசித்
172
Page 192
துவாரங்களை முற்றுகையிட்டி உள்ளிழுத்தவாறு தலையை ஆட்டி
நீக்குரோ சனங்களையெல்லா காரர் கொடுமைப் படுத்தினாங்கள் 6 முதன் முதல் பாடுபட்ட ஒரு பெரிய எண்டும் நீ அதிலை படிச்சனியெல்
அதனையும் ஆமோதிக்கிறான் 'தென்னாபிரிக்காவிலை இப் வெள்ளைக்காரர் கொடுமைப் படு விளக்கமாகக் கேட்டனியல்லோ?'
'ஓமண்ணா . ரொடீசியா எண் நடக்குதெண்டு, பேப்பரிலையும் கி மறந்து என்னோடு சேர்ந்து கொ எட்டத் தக்கதாகச் சற்று சத்தம் தொடர்கின்றேன்.
'தோல் கறுப்பு என்கிறதாலை வதைக்கிறது சரியா ரவி?'
'ஐயோ அந்தச் சனங்கள் பாவம்
ஒடுக்கப் பட்ட மக்களுக்காக ச அவன் முகத்தில் படர்ந்து நிற்கு காட்டுகின்றன. பேச்சை எங்கள் ஊ
'எங்கடை ஊரிலையும் வெவ்ளே இருக்கினம் தானே . இவங்களை குறைஞ்ச சாதி, கூடின சாதி எண்டு அவன் முகத்தைப் பார்க்கிறேன் எண்ணியவனாய், ரவி சொன்னான்
'எங்கட வீட்டிலையும் அம்மா உ செய்யிறார். எல்லாத் தொழிலையும்
மேற்கொண்டு தான் நினைத்த
நந்த மூக்குச் சளியை உறிஞ்சி ஆமோதிக்கிறான்.
ம் ஆடு மாடுகள் மாதிரி வெள்ளைக் Tண்டும், இந்த அநியாயத்தை ஒழிக்க மனிசன் தான் ஏப்பிரகாம் லிங்கன் லோ'.
பவும் இந்தக் கறுப்புச் சனங்களை த்திறதைப் பற்றி நீ என்னட்டை
ட இடத்திலை இதாலை சண்டை டந்தது தானே' அவன் அழுகையை ண்டான். தாத்தாவின் அறைக்குள் பாகவே சம்பாஷணையை நான்
இந்தச் சனங்களை இப்படியெல்லாம்
ம், அண்ணா!'
அந்தப் பிஞ்சு மனம் வெதும்புவதை, ம் துன்பத்தின் ரேகைகள் சுட்டிக் ருக்குத் திசை திருப்புகிறேன்.
பறு தொழில் செய்து வாழுற சனங்கள் யெல்லாம் தொழிலைக் கொண்டு பிரிச்சுப் பாக்கிறது சரியோ, தம்பி?' ஈ நான். ஒரு வினாடி எதையோ
டுப்புத் தோய்க்கிறா - அப்பா சவரம் - நாங்களும் செய்யிறந் தானே!'
தைச் சொல்ல முடியாமல் தத்தளிக்கும்
173
Page 193
அவனை ஆச்சரியத் தோடு ப இப்படியெல்லாம் சிந்திக்கத் தொ தடுமாற்றத்தை உணர்ந்து கொண்
இ 'அது சரி, எல்லாத் தொழின கொள்ளுறந் தான். இதே வேலைக வாங்கிக் கொண்டு வேறை ஆக்கம் சாதியெண்டு ஒதுக்குறது தான் பின் போலந்தான் குறைஞ்சு போகுது. மனிசருக்குள்ளை உயர்ந்தவன் என் கேட்கிறேன்.
'சீ... சீ.... ஒரு நாளும் நானப்பு
புதிய உலகின் பிரதி நிதி ஒரு இதயத்தில் நம்பிக்கை ஒளியை பாத்திரங்களைச் சாம்பலிட்டுத்
அம்மாவை நோக்கி என் பார்வை ை அறியாதவள் போலத் தன் வேலை எல்லாமே தெரியும். ஆனால், அம்ம தெரியவில்லை. இன்றைய போராட
ரவி, தாத்தா பறித்தெறிந்த . அவரது செவியில் பறை வெடிக்க,
- 'சாதிகள் இல்லையடி தாத்தா -
தாழ்ச்சி உயர்ச்சி சொல்லல் பா நீதி, உயர்ந்த மதி, கல்வி - அ நிறைய உடையவர்கள் மேலே
திரும்பத் திரும்ப 'தாத்தா' தீரும்வரை, அழுத்திச் சொல்லுகி செய்கிறான் என்பதை விளங்கிக் ( பிடிக்கவில்லை. ரோசக் காரக் கிழ தலைக்கேற, கெம்பிக் கொண்டு பா
'டேய் ....... சாதிகளில்லை, சாத வந்திட்டுப் போறவன் ஆரெண்டு .
எர்க்கிறேன். இந்தச் சின்ன வன் வந்து கொண்டிருக்கிறான். அவன து
ட நான் -
மலயும் எங்களுக்கு நாங்கள் செய்து ளை வயித்துப் பிழைப்புக்காகக் காசு நக்குச் செய்யிறவையளை, குறைஞ்ச ழ. இப்பிடிச் செய்யிறதாலை எங்கடை . $ வளந்தாப் பிறகு, இப்படியெல்லாம் ண்டு வித்தியாசம் பாப்பியா?' என்று
படிச் செய்யமாட்டன்'.
வனின் உறுதியான வார்த்தை என் ஏற்றுகிறது. குசினிக்கு வெளியே தேய்த்துக் கழுவிக் கொண் டிருந்த யத் திருப்புகிறேன். அம்மா ஒன்றுமே யில் மூழ்கியிருக்கிறாள். அம்மாவுக்கு சாவைப் பற்றி எனக்கு ஒன்று மட்டும்
ட்டத்தில் அம்மா யார் பக்கமோ?
கவிதைப் புத்தகத்தை எடுத்துவந்து, வாய்விட்டுச் சத்தமாகப் படிக்கிறான்.
- குலத்
வம் வம் இட்
ன்பு ார்'
ன்பு -
என்ற சொல்லை, தன் ஆத்திரம் றான். அவன் தன்னைக் கிண்டல் கொள்ள தாத்தாவுக்கு அதிக நேரம் வனல்லவா! கோபம் விஷம்போலத் ய்ந்தோடி வருகிறார். நிகளில்லை எண்டு கத்தி றியே, இப்ப தெரியுமோடா உனக்கு?'
174
Page 194
அதுக்கு மேலும் என்னாற் பொறு பட்டாற் போலிருந்தது, எனக்கு. ரவி நானே முந்திக் கொண்டு பதில் சொ
அவன் எனிரை சினேகிதன். ெ
பார்க்கிறவன்.'
அவர் கொழும்பிலை பென்னம் இருந்தாலெனின.? அவனிரை அ அப்பனர் சக்கிலியன்டா, - கக்கூ கூச்சலிடுகிறார்.
‘அப்பா, தாத்தா கக்கூசுக்குப் பே தாத்தாவைப் பார்த்து சட்டென்று கே
தாத்தாவின் முகம் சுணர்டிக் கறுச் நெருடிக் கொணர்டு தலையைத் தொங் தேடிக் குசினிப் பக்கம் வேகமாகத் தி
றுக்க முடியவில்லை. புணர்ணிலே புளி பியைப் பார்த்துக் கேட்ட கேள்விக்கு
ல்கிறேனர்.
கொழும்பிலை பெரிய உத்தியோகம்
பெரிய உத்தியோகம் பாக்கிறவராக ப்பனை மறக்கேலுமே? அவனர் ரை
சு கழுவுற பறையனடா தாத்தா
ாயிட்டுக் கழுவுறதில்லையோ! ரவி, ட்டு விட்டு என்னோடு ஒட்டுகிறான்.
5கிறது. பல்லில்லாத வெறும் முரசை ப்கப் போட்ட வண்ணம் அம்மாவைத்
திரும்புகிறார்.
மல்லிகை - 103
நவம்பர் - 1976
175
Page 195
ப
காசீம் போடி இறந்துவிட்டா காட்டுத் தீ போலப் பரவி நிற்கிறது.
சாம்பிராணி எரியும் போது : செல்வது போன்று, காசீம் போடியின் புகழும் ஏழ்மை நிலையும் பரவி நிற்கி பள்ளி வாசலோடு எதிர்த்து இரு! போட்டார். யார் எப்படிப் போனாலெ காணியார்க்கும் மிஞ்சியிருக்கும். வெந்நிய குடிக்க அது உதவியிரு. தொலைச்சிப் போட்டார். அந்தக் இருக்கான். மாஸ்டரும் வெளியூர்ல , மட்டும் என்ன செய்வான்? அவனும் கண்டா சும்மா இருக்க மாட்டான். உட்டிடுவான்' என்று ஊரெங்கும் ஒே நிரம்பித் தெருவிலும் ஜனக் கூட்டம்
இந்த ஜனக் கூட்டத்தில் இப்றால்
பன்னீர் வாசம் ரவுகிறது
- மருதூர் - ஏ.மஜீத்
ர் என்ற செய்தி அந்த ஊரெங்கும்
அதன் புகை 1மணத்தைப் பரப்பிச் இறப்புச் செய்தியோடு அவருடைய ன்றன. 'பாவம் குமர் குட்டிக் காரர், ந்ததையெல்லாம் தொலைச்சிப்
ன்ன என்று சும்மா இருந்திருந்தா, குமர்கள் வாழாட்டியும் தண்ணிய க்கும். வழக்கில் எல்லாத்தையும் குமர்களுக்கு ஆண்டவன் தான் அவரும் புள்ள குட்டிக்காரர். கரீம் வாப்பாவைப் போல அநீதியைக் அதிலயும் ஏழைகளெண்டா உசிர ர பேச்சு . காசீம் போடியின் வளவு நிரம்பி வழிகிறது.
கலப்பை மரைக்காயரும் ஒருவராகத்
176
Page 196
தென்னை மரத்தில் சாய்ந்தவராக போடியின் இறப்புச் செய்தி கேட் இப்றாலெப்பை மரைக்காயருக்குத் தலைதூக்குகிறது. தனது மனை வரவில்லையே? என்னிடம் எவ் இருக்கிறது. பள்ளில மரைக்காயர். கொஞ்சப் பேர்தானே வந்தார்கள். இவ்வளவு சன மா?' என்று அ சனத்தையெல்லாம் அடித்துக் கலை அவருக்கு. இருந்தும் வெளியில் கா! தம்பி கரீம், காக்கா வந்துதானே ன மையத்த அடக்கிறதும் சரில்லதான் கேள்வியைக் கேட்கிறார்.
'ஓமோம்' இது கரீமின் பதில்.
'அப்ப நாளைக்கு காலையில் சும்மா நிற்பான். நாம கலைவம். நெருப்பில் நல்லா சாம்பிராணிய வாறன்' என்று கூறியவாறு ( இரண்டு மாகக் கலைந்து கொ மரைக்காயருக்குத் தானே சனங்கள் பிராந்தி.
அடுத்த நாட் காலை முஸ்தபா முஅத்தினும், லெப்பையும் மையத் ஏற்பாடுகளைச் செய்து கொண்டி மாஸ்டரைப் பார்த்து, தம்பி கபுறு அடக்கப் போறீங்க? பள்ளில் அட இருப் பார். அவர்ட்ட காசை. அவ்விடத்திலேயே கபுறையும் வெப் படாது' என்றதும், முஸ்தபா ம வந்திட்டன்' என்றவாறு உள்ளே .
நின்று கொண்டிருக்கின்றார். காசீம் டு ஊரே திரண்டு வருவதைக் கண்ட தன்னையறியாமலே காழ்ப்பு எண்ணம் வி இறந்த போது, இவ்வளவு சனம் வளவு காணி பூமி இருக்கிறது. காசி
நான், அப்படி இருந்தும் மையத்துக்கு ஒண்டும் வழியில்லாத காசீம் போடிக்கு வருக்குள் அவரே குமைகின்றார். லக்க வேண்டும் போல் தோணுகிறது பட்டிக் கொள்ள விரும்பாத அவர் என்ன மெயத்த அடக்க வேணும். அவர் வராம தந்தி அடிச்சாச்சி தானே' என்று ஒரு
தான் அடக்க வரும் ! அப்ப நாம ஏன் தம்பி மையத்து மணமெடுத்திடும். அள்ளிப் போட்டுக்க, அப்ப நான் போகிறார். சனங்களும் ஒன்றும் ன்டிருக்கிறார்கள் இப்றாலெப்பை ளைக் கலைத்து விட்டதாக ஒரு மனப்
மாஸ்டரும் வந்து சேர்ந்து விட்டார். தை குளிப்பாட்டி கபன் செய்வதற்கான தக்கின்றார்கள். முஅத்தின் முஸ்தபா வெட்டுறதுக்கு ஆளனுப்புங்க. எங்க க்கிறண்டா, பள்ளில கணக்கப்புள்ள 5 குடுத்து துண்ட வாங்கிட்டு ட்டி முடிச்சிடலாம். இனிச் சொணங்கப் ஈஸ்டர் 'கொஞ்சம் இருங்க இந்தா
பாகின்றார்.
177
Page 197
'தம்பி கரீம் இஞ்ச வா, எங்க வேணும். அப்பதான் நமக்கும் செ உசாவுகிறார்.
அதற்கு கரீம் 'பள்ளில அடக்க , இப்பவும் மையத்துக்கான சாமா வந்திரிக்கன். வாப்பா. வருத்தத்தி ரூபா இருக்கு. ஓடு கட்டி கொற அடக்குறத்துக்கு காசேது? இந்த பே கடற்கரையில் அடக்குவம்'
'என்ன தம்பி! மடயன் மாதிரி போடி, நானும் ஒரு மாஸ்டர் ஆளுக்கரைவாசியா எடுத்துப் பள்ள
'என்ன காக்கா? படிச்சிரிந்தும் நிரந்தரமான தொழில் இல்லாம அ. படுகிற கஷ டம் தெரியாம ஆக சொல்றீங்க'
'சரி, சரி சத்தம் போடாத பள் தான் அடக்குவம்'
'நான் பள்ளி அடக்க விரும் அடக்க வேண்டும்.'
'என்ன மாஸ்டர் கபுறு வெ லெப்பையின் குரல்.
'கொஞ்சம் பொறுத்துக்குங்க. !
'டேய் தம்பி! சொல்றத்தக் கேள் பள்ளில அடக்க எனக்கும் கெளர இல்ல. என்னப் படிப்பிச்சதுக்கும் ந வேண்டாமா? இதில் தலையிடாத
'உங்களப் படிப்பிச்சதுக்கு நல இந்தக் குமர்களுக்கு ஏதாயினும் வ கிடக்கு. அதைக் கட்டி முடிங்க, கப்
அடக்குவம்? பள்ளில் தான் அடக்க ளரவம்' என்று இலேசாக தம்பியை
நமக்குக் கிட்ட முந்நூறு ரூபா இருக்கா? ன் அவ்வளவும் கடனுக்கு வாங்கி ல செலவழிச்ச கடன் வேறு ஆயிரம் யில கிடக்கு, இதற்குள்ள பள்ளில பாசனையெல்லாம் போட்டுப் போட்டு
க் கதைக்காய். வாப்பாவும் பரம்பரை , சனம் என்னத்தச் சொல்லும். ரில அடக்குவம்'
புத்தியில்லாமக் கதைக்கிறீங்க. நான் ந்தக் குமர்களையும் வைச்சிக் கொண்டு நக்கு அரை வாசி எடுப்பம் எண்டு
ரிக் காச நான் கொடுக்கிறன். பள்ளில்
பல்ல. வாப்பாவ கடற்கரையில் தான்
ட்ட ஆள் அனுப்பிட்டீங்களா?' இது
இந்தா வந்திட்டம்'.
- நம்மிட கடன் நம்மளோட, வாப்பாவ வம் இல்ல. வாப்பாவுக்கும் கெளரவம் என் ஏதாயினும் நன்றிக்கடன் செலுத்த
பள்ளிதான் அடக்குவம்'
பறிக்கடன் செலுத்த வேண்டுமென்றா ழி செய்யுங்க, வீடு கட்டிக் கொறயில் ன் இருக்கு அதைத் தீர்த்து விடுங்க.
178
Page 198
இதையெலலாம் உட்டுப் போட அடிமையாகாதீங்க. கடற்கரையில் - வாப்பாட கெளரவம் ஒன்றும் கு,ை வாழ்ந்த காலத்தில கெளரவமாகவும், என்பதற்கு இங்கு கூடியிருக்கிற சனா அடிமையாகாது மக்களோடு மக்
வேலையப் பாருங்க".
‘இவனிட்ட ஒணர்டும் கதைக்ே
கேப்பம். உம்மா வாப்பாவ பள்ளில
இல்ல மகன், கடற்கரையில தா6 அதுதானர். ஏழைகளோட ஏ!ை மையவாடியிலேயே அடக்கிப் பே ஹாஜத்தாக இருந்தது. அப்படிே ஹாஜத்தும் நிறைவேறியதாகப் போ செய்யுங்க' என்று கூறியவாறு , த துடைப்பதைப் பார்த்து முஸ்தபா விட்டார்.
தக்பீர் முழக்கம் வானைப் பிள ஊரை ஊடறுத்துக் கொணர்டு கட போகிறது. பன்னீர் வாசம் வீதியெல்: எட்டிப் பார்த்துக் கொணர்டிருந்த இட் அப்பன்னீர் வாசம் அடைந்து விட்ட
மாட்டாதவர் போலக் கதவை இறுக
ட்டுப் போலிக் கெளரவத்திற்கு பொது மையவாடில அடக்கிறதால றஞ்சு போகாது. அவர் உலகத்துல
கணிணியமாகவும் நடந்திருக்கிறார் ங்களே அத்தாட்சி. அவர் பணத்திற்கு களாக வாழ்ந்தவர். போட்டுட்டு
கலாது. எதுக்கும் உம்மாக் கிட்ட
தான் அடக்க வேண்டும்!
ீர் அடக்குவம். அவருடைய ஆசையும் ழயாய் எனினைக் கடற் கரை ாடுங்க என்பதுதானர் அவருடைய யே செய்து விட்டா அவருடைய கும். சொணங்காம வேலவெட்டியளச் ாய் முந்தானையால் கணிணிரைத்
மாஸ்டர் கணர் கலங்கிக் கதறியே
ாக்க, காசீம் போடியாரின் ஜனாசா ற்கரை மையவாடியை நோக்கிப் லாம் பரவி நிற்கின்றது. கதவிடுக்கில் றாலெப்பை மரைக்காரையும்போய் தோ என்னவோ அதைப் பொறுக்க
மல்லிகை
79
Page 199
கன்)
.. -
புள்ளி ஆடு காணாமல் போ கொக்கோ மலையென எங்கும் தேடிய சேர்ந்து மேயப் போனதுதான். ஆள்காட்டி விரலை நீட்டி ஒன்றொன பட்டியில் இருபத்தியிரண்டு உருப்ப இருபத்து மூன்று இருக்க வேண்டும் : ஆட்டுக்கிடாயைத் தான் காணவில்
ப்:ப.
மேய்ச்சலுக்கு ஆடுகளைப் பத்தி. சின்னராசு அரண்டு போய் நிற்கின்ற தான் அழகனுக்குப் பதிலாக மாத்து மேய்க்கப் போகின்றான். தோல் போர் கூட்டிலிருந்து அடிக்கடி நழுவி விழு தெரியும் கிழிசல் காற்சட்டையில் கொண்டிருக்கின்றது. ஆடுகள் 'செவ காளான் பூத்திருக்கின்றதா எனத் தேம்
கூடும்.
- -
பெரிய தம்பியின் ள்ளி ஆடு
300 -
- மலரன்பன்
-ய்விட்டது. 'பட் இறப்பர்' மலை, ாகி விட்டது. மற்றைய ஆடுகளுடன் பெரிய தம்பியும் இரண்டு முறை சறாக எண்ணிப் பார்த்து விட்டான். டிகள் தான் நிற்கின்றன. மொத்தம் துல்லியமாகத் தெரிகின்றது. புள்ளி மல.
க்' கொண்டு போன ஸ்டோர் லயத்து ான். மூன்று நாட்களாகச் சின்னராசு க் காட்டுக்கு ஐயாவின் ஆடுகளை மத்திய பதின் மூன்று வயது எலும்புக் ஓம் அரைக் காற்சட்டை. பிருஷ்டம் ன் பின் புறம் செம் மண் அப்பிக் னேன்னு' மேய இவன் எங்காவது ஈத் தோண்டிக் கொண்டிருந்திருக்கக்
180
Page 200
நேற்றுச் சின்னராசு தண்ணிக் சேமன் குருத்துக்களைத் தான், தா ஒருபிடி சோறும் கோப்பை நிறை சாப்பாடு. கணக்குப்பிள்ளை ஐயா ! போன ஒரு ஆளுக்கான சோறுதான்
'கங்கு வெட்டு மலையில் ராஜா வளர்ந்து பந்தலாய்ப் பின்னிக் க ஆட்டைத் தேடுவதற்குப் பாக்கி. கா கருகருவென இருட்டிக் கொண்டு வ வளர்ந்து மண்டிக் கிடக்கின்றது.
'ஆட்டுக்குப் பின்னுக்கே தாங்க
திக்கித் திக்கி வார்த்தைகள் சின்னராசு.
தோட்டத்து உத்தியோகத்தினரி இல்லாமல் அம்மா' என்றழைப்பது
பெரியதம்பிக்கும் அழுகை புள்ளி மான் நிறத்தில் புள்ளிகள் நாளிலிருந்து பெரிய தம்பி ஆசை
அம்மாவுக்கும் விசனம் தான காணாமல் போயிருக்காது. கணக்கு மேய்ப்பது. குழை வெட்டுவது எல்லா சடங்கு' என்று சொல்லி ரத்வத்தை ! நாட்களாகியும் திரும்பி வராததால் தொலைத்து விட்டு வந்து முழிக்கிற
அழகன் 'பால் வெட்டு ஆள்' ப மணியோடு முடிந்துவிடும். பால் அ கலந்து, நுரைபிரித்து டீஸ்களில் அ
பால் அளந்த கையோடு கணக்கு நிற்பான் அழகன். பகல் சாப்பாடு கையில் எடுத்துக் கொண்டு ஆடு மலைக்கு. ஆடுகள் தங்கள் பாட்
கானில் பிடுங்கிக் கொண்டு போன
ய் குழம்பு வைத்துக் கொடுத்தாள். பச் சேமன் குழம்பும் தான் இராச் வீட்டிலிருந்து சின்னராசு கொண்டு நான்கு பேருக்கும் பகிரப் பட்டது. ப் பீலிக்கருகில் காட்டுச் சூரியகாந்தி டக்கும் நெத்திக் கான் மட்டுமே னில் இறங்கித் தேடலாம் என்றால், ந்துவிட்டது. வெருகு சேம்பு வேறு
அம்மா நின்றேன்.'
வருமுன் அழுதே விடுகின்றான்
ன் மனைவியரை வயது வித்தியாசம் மரியாதை கலந்த அந்தஸ்து.
குமுறிக் கொண்டு வருகின்றது. நிறைந்த கிடாய். குட்டி போட்ட யாடு தூக்கி வளர்த்தது. 5. அழகன் இருந்திருந்தால் ஆடு ப் பிள்ளை ஐயா வீட்டில் ஆடுகள் மே அழகன் தான். 'அக்கா மகளுக்குச் தோட்டத்திற்குப் போனவன் மூன்று பந்த வினை. சின்னப் பயல் ஆட்டைத் ான். ால் வெட்டு வேலை பகல் ஒன்றரை ளந்து, சோடியம் அசிட் தண்ணீர் டுக்கி வைப்பதோடு சரி.
ப் பிள்ளை ஐயா வீட்டில் தான் வந்து ஐயா வீட்டில் கோப்பிக் கத்தியைக் களுடன் புறப்படுவான். இறப்பர் திக்கு மேய கொக்கோ மலையில்
181
Page 201
பலாக்குழை ஒரு கட்டு வெட்டிக் ! போட்டுத் திரும்பிடுவான். நேரம் : வாது இருக்கின்றதா? எனத் தேடி வெட்டிக் கட்டி வைத் துக் கொ மாத்தளையில் புதுப் படம் போ கைகொடுக்கும். கைரேகை மறை பட்டியிலடைத்துத் திரும்பும் போது பறக்கும் தேநீர் காத்திருக்கும்.
மூன்று நாட்கள் அழகன் இல் அம்மாவுக்கும் கவலைதான். ஐயா 6
ஐயா வேலை முடிந்து வீ( இருட்டிவிடும். நூறு ஏக்கர் விஸ்தீர ஏக்கர் தோட்டத்தின் சொந்தக் கா பங்களாவில் இருந் தாலும், வே. ஐயாவினுடையதே. இருட்டும் வரை என அம்மா நொந்து கொண்டாலு குட்டிகளுடன் தெருவில் தான் நிற்க தெரியாததல்ல.
'புள்ளி ஆடு காணாமல் போயி செய்து கொண்டிருந்த பெரியதம்பி
வீட்டினுள் நுழைந்த கணக்கு பார்க்கின்றார். 'இவனெல்லாம் ஆ என்கிற மாதிரி. அடி விழுமோ என்கி ஒட்டிக் கொள்கின்றான் சின்னராசு.
முத்தன் பூசாரிக்கு செய்தி போ கோடாங்கி அடிப்பது முத்துப் போ பரப்புவது என்பன முத்தன் பூசாரி! தலை மயிரும் முறுக்கிய கிருதாவும் பவுசாதான் இருக்கும். பூசாரி ெ கற்பனையே தூக்கலாக இருப்பது :
விரித்துப் போட்ட படங்குத் து 'முருகா' என்று இருகரம் கூப்பி வண
கொண்டு போய் ஆட்டுப் பட்டியில் கிடைத்தால் பட்டுப் போன இறப்பர் மரத்திலேறி, ஒரு கட்டு விறகும், ள் வது முண் டு. ஐயா வீட்டுக்கு, டும் போது டிக்கெட்டுக்கு விறகு பும் நேரம் ஆடுகளை ஓட்டி வந்து ப குசினி வராண்டாத் திட்டில் ஆவி
லை. ஓர் ஆடு குறைந்து விட்டது. பந்து என்ன சொல்லப் போறாரோ. > திரும்பும் போது நன்றாகவே ணத்தையே பேராகக் கொண்ட நூறு ர முதலாளியும் அதே தோட்டத்தில் லைக்கான முழுப் பொறுப்புகளும் வேலை செய்யும் படி இருக்கின்றதே ம், இதை விட்டுவிட்டால் பிள்ளை : வேண்டும் என்பதும் அம்மாவுக்குத்
ருச்சி அப்பா!' ஸ்கூல் ஹோம் வேர்க் அழுதே விட்டான். ப் பிள்ளை சின்னராசுவை ஏறிட்டுப் நி மேச்சா உருப்பட்ட மாதிரித்தான்' ற பயத்தில் கூனிக் குறுகிச் சுவரோடு
னது. தோட்டம் தோட்டமாக சுற்றிக் ட்டுப் பார்ப்பது ஊர்ச் செய்திகளைப் பின் பிரதான ஜோலிகள். வெள்ளித் சந்தனப் பொட்டும், ஆளைப் பார்க்க காண்டு வரும் ஊர்ச் செய் திகளில் சிறப்பம்சம்.
ண்டில் சம்பலம் போட்டு உட்கார்ந்து, ங்கி, சிறிய சுருக்குப் பையை விரித்து
182
Page 202
முத்துக்களை கைக் கெடுக்கினர் ற வெற்றிலையில் அம்மா வைத்த கணிணால் பார்த்தபடி
குலுக்கிய முத்துக்களை லாவக “முருகா ஒனர் னு. ரெணர் டு கணக்கெடுக்கிறார்.
மீண்டும் குலுக்கல். இரண்டாம் விழுகின்றன.
‘மூணு தரம் அஞ்சாம் வீடு வ சொல்லுது. ஒங்க மனசில உள்ள ஒ சரியா நான் சொல்றது. எனினா கவ
‘என்னா பேசமாட்டேங்கிறீங்க எதிரிகாரனர்களோட பில்லி சூனிய நோய் நொடியா. இல்ல பொருள் ஏ
“வளர்க்கிற பொருள் ஒன்னு கா 'நாலுகால் சீவனா இல்ல வேற “பெரியதம்பி ஆசையா வளத்த பெரியதம்பி முடங்குக்கு முன்ன முத்துக்கள் உருள்கின்றன.
‘ஒன்று, ரெண்டு, மூணு. மூண தானாகவே வருது'
'ஒன்று, ரெண்டு, மூணு, நாலு, அ தான். கேடு ஒன்னுமில்லை.
அடுத்தமுறை நான்கு.
'நாலு உழுந்திருக்கா. நாலா நீங்கள் எதுக்கும் அஞ்ச வேண்டாம் வீட்டுக்கு வருது’.
அம்மா சலனமில்லாமல பூ கொண்டிருக்கிறாள்.
T பூசாரி. படங்கினர் மூலையில் பத்து ரூபா காணிக்கையை ஓரக்
மாகப் படங்கில் போடுகிறார்.
(UPS)). . . . . bT9. . . . . அஞ்சி.
முறையும் மூன்றாம் முறையும் ஐந்தே
ந்திருச்சா. எதுக்கும் அஞ்சாதேன்னு ரு கவலையைப் பத்திக் கேக்குறிங்க. லைனினு சொல்லுங்க.
3. கவல வீட்டு அரசனை பத்தியா? ம் சூழ்ச்சியா? இல்லாட்டி யாருக்கும்
தும் காணாம்ல் போயிருக்கா?
ணாமல் போயிரிச்சிங்க.
ஏதுமா? கெடா குட்டிங்க. ாால் உட்கார்ந்து கொள்கிறான்.
ாாம் வீட்டுக்குக் காணாமல் போனது
அஞ்சி, ஆறு. ஆறு உழுந்தா ஆறுதல்
ம் வூடு நடப்பயணம். நாலடி தூரம் காணாமல் போன ஆடு உசிரோட
ாரியினர் முகத்தையே பார்த்துக்
183
Page 203
நான் சொல்ல . முத்து பேசு வேணாம்.'
பாதி பாரம் குறைந்த மாதிரி
'அலகு மலையானுக்குச் சேர் கடன் போடுங்க. ஆடு கெடச்ச ஒப் அலகு மலையான் பூசைய ஒரு கொ
மேய்ந்து கொண்டிருந்த கெ ஒன்றைப் பிடித்து, மஞ்சள் நீரில் கட்டி தலைக்கும் மஞ்சள் நீரைத் உதறிச் சிறகடிக்கின்றது சேவல்.
'சேவல் தலய ஆட்டிருச்சி. அ எடுத்துக்கிட்டாரு. நான் போயிட்
நாலெட்டு நடந்து பூசாரி திரு
'அம் மா தேத்தூளு இருந்த தண்ணியைக் கண்டு ரெண்டு நான்
அம்மா அறைக்குள் போக -
'நான் ஒரு மடையன் அம்மாவும் கீத்தூளும். செரமமா இருந்தா . வாரன்...' இடத்தை விட்டு நகரா
அம்மா உள்ளேயிருந்து கொ வாங்கும் போது ஒரு புது மலர் கட்டுகின்றார்.
ஆடு களேபரத்தில் சுணங்கி அம்மாவுக்கு இடைவிடாமல் நாய் |
இறப்பர் மலையில் குறுக்குப் வீசியபடி ஒரு காலை இழுத்து கொண்டிருக்கிறான், ஸ்டோர் லய
இருட்டிய பின்னரும் மகன்
துங்க. நீங்க ஒன்னுக்கும் கவலப் பட
அம்மாவுக்கு. வல் பலி கொடுக்கிறேன்னு நேத்திக் னே சொல்லியனுப்புங்க. நான் வந்து Tறையும் இல்லாம செஞ்சி தாரன்'.
காண்டை வளர்ந்த சிவப்புச் சேவல் நனைந்த துணித் துண்டைக் காலில் - தெளிக்கின்றாள் அம்மா. தலையை
பகு மலையான் நேத்திக் கடனை பாரம்
டு வாரங்க...'
நம்பி வந்து -
தா ஒரு புடி குடுங்க தாயி. சா யத் பாச்சி.'
க்கு இருக்கிற வெசனத்தில் தேத்தூளும், வேணாங்க அம்மா. நான் போயிட்டு
மலேயே நிற்கின்றார்.
ரண்டு வந்த காகிதப் பொட்டலத்தை ச்சி. கும்பிடு போட்டு நடையைக்
விட்ட சமையலை முடிக்கும் அவசரம் குரைக்க ஜன்னல் வழியே பார்க்கிறார்.
= பாதையில் கொள்ளிக் கட்டையை இழுத்து நொண்டி நொண்டி வந்து த்துச் செல்லையா. சின்ன ராசு வீடு வராததால் தேடிக்
184
Page 204
கொண்டு வந்திருக்கிறான். ஊனம கெண்டு வந்த ஊன்றுகோலை சுவே பக்கம் போய் நிற்கின்றான்.
‘புள்ளி ஆடு காணாமப் போயி
‘ஐயய்யோ! ஆடு காணாமப் ே செஞ்சிக்கிட்டிருந்தான்.
'சின்னப்பய என்னா செய்வா
போயி மூனு நாளாச்சி. இன்னும் வ
மெல்ல மெல்ல நகர்ந்து வந்து :
சின்னராசு.
‘ஏனர் டா, ஆட்டை 956SSTTLDT தெரியும். கவனமா வேலை செய்ய ெ தோல உரிச்சி தப்பு கட்டுறேனர்.
'அவனைப் போட்டு அடிச்சிறா: சுட்ட ஒடன தேத்தணிணி ஊத்தித்
செல்லையாவுக்குக் கால் முறிந் கொஞ்சம் அனுதாபம்.
இறப்பர் ஸ்டோர் அடுப்புக்கு 6 ஒரு கால் முறிந்து போனவன் செ நடக்க முடியாது. மூன்று பிள்ளைக அரை வயிறும் கால வயிறுமா சின்னராசுவை ஐயாதானி வீட்டு காலையில் வந்து பங்களாவையு பூந்தோட்டத்தில் புல் பிடுங்கு ஊற்றுவது அன்றாடப் பணி. சாப் தனது பங்கு இராச் சாப்பாட் போய்விடுவாண் வீட்டுக்கு.
முதலாளி மார் தோட்டத்தி விபத்துக்காக நஷ்ட ஈடு வாங்குவே
சாதனை.
ான காலுக்குத் துணையாக ஊன்றிக்
ாாரம் சாய்த்து வைத்துவிட்டு குசினிப்
ரிச்சி செல்லையா?
பாயிருச்சிங்களா அம்மா. பய என்னா
ர். பாரே இந்த அழகன் சடங்குக்குப் [J 6ს6ს”
நகப்பன் அருகில் ஒட்டிக் கொள்கிறான்
க்கிட்டு வந்து நிற்கிறியா. திங்கத் தரியாது. வா ஊட்டுக்கு. ஒண் முதுகுத்
த. சின்னப்பய. கொஞ்சம் இரு தணிணி தாரேனி’.
ததிலிருந்து அம்மாவுக்கு அவன் மேல்
விறகு வெட்டும் போது மரம் விழுந்து ல்லையா. ஊன்று கோல் இல்லாமல் ள். மனைவி ஒருத்தியின் உழைப்பில் க வணர்டி ஓடுகின்றது. மூத்த வர்ை வேலைக்கு வைத்துக் கொண்டார். ம் சுற்றுப் புறத்தையும் கூட்டுவது, வது, பூஞ்செடிகளுக்குத் தணிணிர் பாடு மட்டுமே வேதனம். அந்திக்குத் டைச் சுற்றி எடுத்துக் கொணர் டு
ல வேலை நேரத்தில் நிகழ்ந்த தண்பது சீக்கு மரத்தில் பாலெடுக்கும்
185
Page 205
தோட்டத்தில் இரண்டு சங். நிறுத்தம் செய்தால் மறு சங்கத்து வருவார்கள் என்ற ஒற்றுமை முத
செல்லையாவின் பிரச்சி கொன்பரன்ஸ் என்றும் விசா இழுபடுகின்றது. காலோடு மன
காலேலாதவன் என்கிற க பிடியரிசி சேர்த்து கொடுப்பதற்கு வரை இருந்த ஒத்துழை ஏனோதானோவென்று போக வேலையோ அரைவயிறும் கால்
மாதக் கடைசி. லயத்தில நினைத்தும் பார்க்க முடியாது. சம் அடைத்துவிட்டு பல்லைக் காட நாள் தான் பேர் போட்டிருக்கிறா
இரண்டு நாட்களாக ஐயா இராச் சாப்பாடு தான் ஐந்து பேரு அரிசி கொஞ்சம் வாங்கிக் கொ செலவையாவுக்கு. ஆடு காண அம்மாவிடம் எப்படிக் கேட்பது இராச்சாப்பாடுடன் கொள்ளிக் நடக்கின்றான் மகன் பின் தொட
மறுநாள் பெரியதம்பிக்குப் ஆட்டை விட வரப்போகும் பரீட் புறப்பட்டு விட்டான். மாலையில் பயணம் போயிருந்த அழகன் தே
ஆடு காணாமல் போனதில் கூட. சின்னராசுவைப் பிடித்து (0 அம்மா தடுத்து விட்டாள்.
பெரியதம்பியுடன் சின்னரா தேடப் புறப்பட்டான் அழகன். தொடர்கின்றான்.
கங்கள். ஒரு சங்கத்துக்காரர்கள் வேலை ப ஆட்கள் ஒருவர் தவறாமல் வேலைக்கு தலாளிக்குத் தெரியாதா என்ன!
மு.
னை மூன்று மாதங்களுக்கு மேல் =ாரணை என்றும் ஒட்டுப் பாலாய் மம் உடைந்து போனான் செல்லையா . ருணையினால் வீட்டுக்குக் கொஞ்சம் செய்யப் பட்ட ஏற்பாட்டுக்கு ஒரு மாதம் - ப் பும் எப்போதோ குறைந்து ஒரு நாளைக்கு ஒன்றோ ரெண்டு வயிறுமாக காலம் ஓடுகின்றது.
கைமாற்றாகக் காசோ அரிசியோ -பளம் போட்டால் பாதிக் கடனையாவது டலாம் கடைக் காரனிடம் பதி நாலு ள் மனைவி.
வீட்டில் சின்னராசுவுக்குக் கொடுக்கிற க்கும் ஆளுக்கொரு பிடி என்ற வகையில் ண்டு போகும் எண்ணமும் இருந்தது, ாமல் போன கவலையில் இருக்கும் 1. அம்மா கொடுத்த சின்னராசுவின் கட்டை ஒன்றை வாங்கி விசிறியபடி ர. - பள்ளிக் கூடம் போக மனமில்லை. சை முக்கியம். ஐயாவின் அதட்டலோடு ஸ்கூலிலிருந்து திரும்பிய பின்னர் தான் காட்டம் வந்து சேர்ந்தான்.
அழகனுக்குக் கவலையோடு கோபமும் மதுகில் இரண்டு போடப் போனவனை
சுவையும் கூட்டிக் கொண்டு ஆட்டைத் செல்லையாவும் இவர்களைப் பின்
186
Page 206
ராஜா பீலியருகில் சூரியகாந்திப நெத்திக் கானில் தான் தேட வேண்டு மேட்டில் கொக்கோ மலை பவுண் கொண்டார்கள். பெரியதம்பியும் சில
செல்லையாவைக் கானோரமா. விலக்கிக் கொண்டு உள்ளே இறங்கு கே ராஜா பீலிக்கு அழகனோடு பெரியதம்பியை இந்தக் கற்பாறையி குஞ்சு பிடித்துக் கொண்டு வருகிறேன் திரும்பி வர அரைமணித்தியாலத்துக் சற்று நேரத்துக் கெல்லாம் தவறல் கூந்தலை முடிந்தவாறு மேலே வரு கானை மறித்து அணை கட்டப் | கொக்கோ மிளகுக் கன்றுகள் நாட்ட மெய் யனுக்கு உதவியாக கன்ற கொடுப்பதற்கு மகள் வருவாள். ஒரு மைனாக் குஞ்சோ பிடித்துக் கொடுத்
இப்படித் தான் ஒரு நாள் அழ தலையில் சுமையுடன் வந்த மெய் சிரித்துப் பேசிய படி அவளது மு அவளும் ஒன்றும் சொல்லாமல் சிரித் விளங்கவில்லை.
சின்ன வயசிலிருந்தே அழகா அவனது செயல்கள் ஒவ்வொன்றும்
பள்ளிக் கூடத்தை எட்டியும் குளிப்பாட்டிப் பவுடர் போட்டுச் சுத் பக்கம் கூட்டிக் கொண்டு போகச் கிடைக்கும்.
"' -ெ9: ஆ
கடை முதலாளியிடம் அழகன் ! 'மொதலாளி ஒங்க கடசாவி இந்தாபாருங்க இருக்கு....'
பும் வெருகுசேம்பும் மண்டிக் கிடக்கும் ம். கானுக்குமேட்டுப் புறமாக உள்ள டரியில் கற்பாறையில் ஏறி நின்று ர்னராசுவும். 5 நிறுத்தி சூரியகாந்திச் செடிகளை கிறான் அழகன்.
குளிக்கப் போகின்ற நாட்களில் ல் உட்கார வைத்து விட்டு மைனாக் ன் எனக் கானில் இறங்கி விடுவான். க்கு மேலாகும். அழகன் திரும்பி வந்த ஊண மெய்யனின் மகள் அவிழ்ந்த வாள். ராஜா பீலிக்குக் கீழேயுள்ள பட்டுள்ள இடத்துக்குப் பக்கத்தில் டப் படும் தவறணை இருக்கின்றது. பகளுக்குத் தண்ணீர் இழுத்துக் நாளாவது அழகன் கிளிக் குஞ்சோ தேதில்லை. கனோடு குளிக்கப் போன சமயம், யனின் மகளின் அருகில் சென்று லையைப் பிடிக்கின்றான் அழகன். துக் கொண்டே போனது ஏனென்று
னைப் பெரியதம்பிக்குத் தெரியும். இன்னும் புதிராகவே இருக்கின்றன. பார்க்காத வயசு. பெரியதம்பியை தமான உடை அணிவித்துக் கடைப் சொல்வாள் அம்மா. சில்லறையும்
கண்சிமிட்டியபடி சொல்வான் -
ய காணமின்னு தேடுனீங்களே
137
Page 207
பெரிய தம்பியின் ஜங்கியின் அழகன். பெரிய தம்பிக்கு வெட்கம்
'சாவியை நீங்க கொண்டு பே சிரிக்காமல் சொல்வார் முதலாளி அழகனோடு கடைக்குப் போவதி . மறுநாளும் அழகனோடு தான் அன
அழகனோடு கோபித்துக் ெ யாருமில்லை. கூடுவிட்டுக் கூடு மதனகாமராசன் கதை , நல்ல தங் கதைகள் தெரியும் அழகனுக்கு..
பேய்க் கதை சொன்னால் லெ அஞ்சுரோட்டில் தூக்கில் போட் பாடமாத்தி அவட்டப் பேயையும், எ கண்ணால் கண்டவன் அழகன்.
பெரியதம்பிக்கு ஒரு சின்ன கை படுக்கைக் காம்பராவின் ஒரு மூன் கைவாளியில் தான் ஒன்னுக்கு' இ வெளியில் கொண்டுபேய் ஊற்றி கொள்ளக் கூடாது. தோட்டம் பூராவு
பத்துப் பதினைந்து நிமிடங் தோளில் சுமந்தவாறு மேலே வ செடிகளை ஒரு கையால் ஒதுக்கியப்
வயிறு உப்பி, கப் பல களு போயிருந்தது. மண்ணில் கிடத்தப் விழுந்து கழுத்து ஒடிந்திருக்க வே சீழ் வடிந்தது. குப்பென்ற துர் நாற் இடத்தில் மொய்த்தன. விரல்கள் அழகனுக்குப் பக்கத்தில் போன ெ கொண்டு வந்தது. அழகன் ஆட் ை ஓடுகின்றான் பெரியதம்பி. வீட்டுக் கிடத்தினான் அழகன்.
வெள்ளையும் கறுப்புமாய் மூக்க
முன்பக்கத்தை நீக்கிக் காட்டுவான் பிடுங்கித் தின்னும். ானது. நாங்க மிச்சம் கஸ்டப் பட்டது' 1. யார் யாரோ சிரிப்பார்கள். இனி
ல்லை என நினைத்துக் கொள்வான். வப்புவாள் அம்மா.
காண்டால் இரவில் கதை சொல்ல
பாயும் விக்கிரமாதித்தன் கதை. உகாள் கதை என நூற்றுக் கணக்கில்
வளியில் இறங்கவே பயமாயிருக்கும். டுச் செத்த அமராவதி பேயையும், ல்டோர் றோத முனியையும் சச்சுருவா
கவாளி கொடுத்திருக்கின்றாள் அம்மா. -லயில் கைவாளி இருக்கும். இரவில் இருப்பான். காலையில் முதல் வேலை விடுவது. அழகனோடு கோபித்துக் வும் இதனைத் தப்படித்து விடுவான். களுக்குப் பின்னர் புள்ளி ஆட்டைத் ருகின்றான் அழகன். சூரியகாந்திச்
படி.
ம் கழுத்தும் நீட்டி விறைத்துப் பட்ட புள்ளி ஆடு, கால் தவறி கானில் ன்டும். செத்த ஆட்டின் மூக்கிலிருந்து கறம். நொய்யென ஈக்கள் சீழ் வடிந்த ரால் மூக்கைப் பிடித்தவாறு நின்ற பரிய தம்பிக்கு வயிற்றைக் குமட்டிக் டச் சுமந்து கொண்டு வர முன்னால் க்குச் சற்றுத் தூரத்திலேயே ஆட்டைக்
கிலிருந்து குபுகுபுவெனப் பீறிடும் சீழ்.
188
Page 208
பின்னால் துரத்திக் கொண்டு வந்த செட் ஈக்கள் கூட்டுச் சேர -
அடேயப்பா நாத்தம் கொட6ை
சேலைத் தலைப்பால் வாயைய
அம்மாவின் அடிவயிற்றிலிருந்து ஒ( நெருங்க வில்லை.
செல் லையா விடம் இருபது சொல்கின்றார்.
தூரத்துக்குக் கொணர்டு போய்
‘லயத்து கோடிக்குப் பின்னுக்கு
அழகனி உதவியோடு ஆட்க: கொள்கின்றானி செல்லையா. மூக்கி கோடிழுத்துக் கொணர்டு போக மெ6 தொடர.
ராஜா பீலிக்குக் குளிக்கப் போ
புத்தகங்களை விரித்துக் செ பெரியதம்பிக்கு படிப்பில் மனம் தெரிகிறது. தொங்கல் காம்ப்ரா ! காம்ப்ராவிலும் பக்கத்துக் காம்ப்ர
விளக்கெரிகின்றது.
அன்றிரவு இராச்சாப்பாடு வாங் காலையிலும் வர விலலை. அ
சினி னராசுவைத் தேடிக் கொண
உற்சாகமாக இரும்பு வளையம் கொண்டிருக்கின்றான் சின்னராசா. ‘லைசன் கல்லில் உரித்த புள்ளி ஆட
காய வைக்கப் பட்டிருக்கின்றது.
ஈக்கள் கூட்டத்தோடு இன்னுமொரு
ஸ்ப் புடுங்கிது.”
பும் மூக்கையும் மூடிக் கொணர்டிருந்த ரு குமட்டல். ஐயா ஆட்டின் கிட்டகூட
ரூபா காசைக் கொடுத்த ஐயா
ஆழமாய்க் குழிவெட்டிப் புதைச்சிரு.
}ப் புதைக்கிறேங்க.
ளைத் தூக்கித் தோழில் வைத்துக் லிருந்து வடியும் சீழ் ஒட்டுப்பாலாய் ல்ல நடக்கின்றானி சின்னராசா பின்
கும் அவசரம் அழகனுக்கு.
ாணர்டு ஜனினலருகே உட்கார்ந்த செல்லவில்லை. பள்ளத்தில் லயம் சின்னராசுவினுடையது. தொங்கல் ாவிலும் அன்றிரவு நீணர்ட நேரம்
கச் சின்னராசு வரவில்லை. மறுநாள் தறி கடுத்த நாளர் சனிக் கிழமை. ர் டு போகினர் றானர் பெரியதம் பி. ஒனர் றை உருட்டி விளையாடிக் அவர்களின் காம்ப்ரா முனி வாசலில் ட்டுத் தோல் விரித்து, சாம்பல் தூவிக்
LD6065608, இதழ் - 265
189
Page 209
வயிரவிக் கிழவனுக்கு கண்கா நின்றது. தன்னைக் கடைக்கா வருந் தவில்லை. தன் னுடைய சோடாவென்றாலும் வாங்கிக் கொ நினைக்கையிற் தான் அவருக்கு லே
மடியில் சொருகியிருந்த கொட் காசை எண்ணிப் பார்த்தபோது இருப்பது தெரிந்தது.
'சே, வசுவுக்குப் பதினைஞ் மிச்சத்துக்குப் பழச்சோடா ஒண்டு 6 அடியிலை மடிஞ்சு கிடந்துட்டுது. அ
மனம் அங்கலாய்க்க அருகிலி பெருமூச்செறிகிறார்,
'சை, குஞ்சு சோடாவுக்கு எவ் அந்தக் கடைக்கார நாயாலைதான் அவசரப் படுத்தினதிலை தான் ! பார்க்கேல்லை'.
பரமான கால்கள்
--
த. கலாமணி
ளுக்குள் நீர் முட்டிக் கொண்டு வந்து ரன் ஏசி யதற்காகக் கூட அவர்
'பேரக் குஞ்சுக்கு உப்புச் Tாடுக்க முடியவில்லையே என்பதை
வதனையாக இருந்தது.
டப் பெட்டியை எடுத்து அதிலிருந்து வள்ளி சாக' இருபத்தைந்து ரூபா
சு ரூபாவை வைச்சுக் கொண்டு வாங்கியிருக்கலாம். ஒரு பத்து ரூபா துதான் முன்னமே தெரியேல்லை.
இருந்த பேரக் குஞ்சைப் பார்த்துப்
வளவு ஆசைப் பட்டுது ....... எல்லாம்
பேராசை பிடிச்ச பிசாசு... அது காசைக் கூடிச் சரியாக எண்ணிப்
190
Page 210
சற்று முன்னர் நடந்தவற்றையே கொணர்டு வந்து நிறுத்திப் பார்த்து, ஏங்குகிறது.
தம்பி, கொழும்புப் பழச் சோடா
“எது அப்பு பார்லியே, அது ஏழை
கிழவனுக்குத் தூக்கிவாரிப் போட
‘என்னது ஏழரை ரூபாவோ? ஒரு
சென்ற கிழமை ஆஸ்பத்திரிக் ரூபாவுக்குப் பழச்சோடா வாங்கியது
அவசரமாகக் கேட்டார்
‘ஏணி மோனை, பழச் சோடா நாே
‘ஏணப்பு, கொழும்பிலை சோடாக் G89 TLIT விலை ஏறினது உனக்குத் இங்காலை கொழும்புச் சோடா வாறே ஏழரைக்கு விக்கிறம். எனின, சோடா
“பொறு மேனை, காசு கிடக்கோன
கொட்டப் பெட்டியைத் திறந்து அ பார்த்தவாறே வயிரவிக் கிழவன் கேட
‘ஏனர் மோனை உப்புச் சோடா என
‘என்ன பிளேனி சோடாவே? அஞ சோடா வேணுமெனிடு கெதியாச் செr
‘ஏணி மோனை உப்புச் சோடாள இஞ்சாலை வராத கொழும்புச் சோடன விக்கிறியள்?
* கடைக்காரனுக்குக் கோபம் பொத், சோதினைக்கே வந்தனி. அவற்ை
*ணர்டும் மீண்டும் மனக் கணிணில்
வயிரவிக் கிழவனினர் நெஞ்சம்
ஒண்டு தா மோனை. எவ்வளவு
ர ரூபா
ட்டது போலிருந்தது.
பழச் சோடாவோ?
கு வந்தபோது நாலே முக்கால ஞாபகத்துக்கு வரவே, கிழவனர்
ல முக்கால் ரூபா தானே?
கம்பனிலை குண்டு வெடிச்சதோடு
தெரியாதே? அதுக்குப் பிறகு ல்லை. அதுதான் இப்ப எல்லாரும் உடைக்கிறதோ'
ண்டு பாப்பம்."
தனுள் இருக்கும் காசைக் கணக்குப்
:Lmŕt –
ர்ன விலை?
ந்சரை ரூபா அப்பு உனக்கு என்ன ‘ல்லு'.
|ம்இங்காலை வாறேல்லையே.
வ எண்ணெண்டு மோனை நீங்கள்
துக் கொணர்டு வந்தது. அப்பு என்ன p நக்கல் கதையைப் பார். உந்த
191
Page 211
எழி யதுகளை எலலாம் கூப்பி கேக்கிறேல்லை.
கடையில் விற்பனைக்கு நின் தீர்த்தபோது, வயிரவிக் கிழவனுக்கு பையனைக் கையில் பிடித்தவாறே
மினி வாணி குலுக்கலுடனர் நி நினைவுகளிலிருந்து மீண்டார்.
‘கொண்டக்ரர் சத்தமிட்டான். ' போறாய்? கடுமையான யோசனை கூடையை நல்லாச் சிற்றுக்குக்
வைக்கேலாமல் கிடக்கு
‘அப்பு, கோட்டையை இப்ப
பிடிக்கப் போறியே?
கிழவனுக்கு முனினாலுள்ள தொனிக்கக் கேட்டதைத் தொடர்ந்து பெண் கலகலவெனச் சிரித்தாள்.
அப்போது தானி வயிர விக் பெணிணையும் நன்கு நோட்டமி இளைஞனி தான். 'லோங்சும், ரீே கறுப்புக் கணிணாடியுமாக மிகவும் ஆ போட்டியாக அப்பெண்ணும் ரீே ரீசேட்டின் முன்புறத்தில் அச்சடித்த சற்று மேலே ஏறியிருந்த சட்டை செல்வந்தத்தின் மினுமினுப்பு.
மினி வானுக்குள் இருவர் ஏறின
'உந்தச் சின்னப் பொடியனைத் தள்ளி இரு அப்பு. இன்னொராள் இ
அது சுகமில்லாத பொடி மோ
‘சுகமில லாத பெடியனைத்
டாதை எணர் டு சொனி னால நீ
ற பையனைக் கடைக்காரணி திட்டித் ம் ரோஷம் கெம்பி எழும்பியது. பேரப் விரைந்து வந்துவிட்டார்.
னர்றபோது வயிரவிக் கிழவன் தனி
அப்பு, எந்தக் கோட்டையைப் பிடிக்கப் யாக் கிடக்கு. காலுக்கை கிடக்கிற கீழை தள்ளிவிடு. ஆக்கள் கால்
தானர் பிடிச்சுப் போட்டினம். நீயும்
சிற்றிலிருந்து இளைஞனி கேலி பேரப் பையனுக்குப் பக்கத்திலிருந்த
கிழனி அந்த இளைஞனையும், ட்டார். நல்ல வாட்டசாட்டமான சேட்டும், கணிகளில் அணிந்திருந்த ஆடம்பரமாக இருந்தான். அவனுக்குப் சட் அணிந்திருந்தாள். அவளின் ஆங்கில எழுத்துகள். முழங்காலுக்குச் க்குக் கீழாகத் தெரியும் கால்களில்
. חזך
தூக்கி மடியிலை வைச்சுக் கொண்டு
ருக்கலாம்.'
னை, அப்படி இருக்கட்டுக்கனி'
தானெனை மடியிலை தூக்கி
92
Page 212
வைச்சிருக்கோணும். சின்னப் பெ
கொண்டக்டர் சொன்னதைக் பேரனின் மடியிலிருக்கக் கூச்சப் பு
இரடாப்பா, நல்லா வெக்க முன்னாலிருந்த இளைஞன் தான்
'மடீலை இரு குஞ்சு, நீ நிக்கம் கிழவன் பேரனின் கையைப் பிடித் மடியிலமர்ந்த பேரக்குஞ்சின்' தன
'கவனம் குஞ்சு , போட் வைச்சிருக்கிறேன்.'
பேரப்பையனின் கையிலி வைத்துக் கொண்டார். முன்பு பை சீற்றில் மற்றவரும் என, வானுக்கு கொண்டு அமர்ந்தனர். இளைஞ இருந்ததனால் இளைஞன் சற்று வானின் குலுக்கலில் இளைஞன் மினுமினுப்பான கால்களோடு உர
அந்தப் பெண் ஒரு நடிகை 'என்னப்பா நீர் சொல்லுறீர்?' எக் என்று எனக்கென்றால் பயமாயி விரிச்சுப் பார்க்கேல்லை'.
'நாங்களும் தான் ஒன்றும் படிக் கட்டாயம் சோதினையைப் பின் பே சீரியஸா எடுக்கப் படாது. நீர் ஒ ஒத்துக் கொள்ளாட்டில் ஸ்ரைக்' ெ
- 'இப்பதான் உயிர் வந்துதப்பா எலெக்சனும் என்று படிக்க நேரமி வேண்டும். அப்பு உதென்ன கைப் கொன்வேகேசன் சேர்ட்டிபிகற் மா
ாடியன் தானே .... தம்பி எழும்பு'
- கேட்ட உடனேயே பையன் எழுந்து பட்டுக் கொண்டு நின்றான்.
கப் படுறய்... நீ சின்னாள் தானே'
வற்புறுத்தினான்.
ாட்டாய் ... நிக்கவும் கூடாதடி' வயரவிக் திழுத்துத் தனது மடியில் இருத்தினார். மலயைத் தடவிக் கோதியும் விட்டார்.
டிடுவாய் ....... என்னட்டைத் தா
ருந்த படச்சுருளைத் தான் வாங்கி யன் இருந்த இடத்தில் ஒருவரும், முன் நள் ஏறிய இருவரும், நெருக்கியடித்துக் ன் அமர்ந்திருந்த சீற்றில் நாலுபேர் முன்னுக்கு நகர்ந்து கொண்டான். என் கால்கள் அந்தப் பெண்ணின் -சிக் கொண்டிருந்தன. கயின் நளினத்தோடு கேட்டாள் - ஸாம் போஸ்ற் போன், பண்ணுவினம் நக்கு. 'நோட்ஸ்' ஒன்றுமே இன்னும்
கேல்லை. அதாலை தான் சொல்லுறன், பாடுவினமென்டு. நீங்க சோதினையை ஒன்றுக்கும் பயப்படாதையும். அதிபர்
சய்யிறதாத் தீர்மானிச்சிருக்கிறம்.'
....... நாடகமும், 'ஸ்ருடன்ற் கவுன்சில்' ருந்தால் தானே. இனித்தான் படிக்க பிலை, எக்ஸ்றே'யா? பார்க்கிறதுக்கு
திரிக் கிடக்கு, என்னப்பா?'
193
Page 213
'அது இந்தக் குழந்தையின்ரை சுகமில்லை. அது தான் படம் பிடி
'எங்க பார்ப்பம் அப்பு'
இளைஞன் கிழவனின் கைய அதைச் சுருளாக்கி சுற்றிப் போ எடுத்துவிட்டுப் படத்தை விரித்து மேலும் கீழுமாகத் திருப்பித் திரு கிளினிக்கில் வந்து விசாரித்துக் . இளைஞனும் டர்க்குத்தருக்குப் பு என்ற சந்தேகம் வயிரவிக் கிழவன் 'ஏதும் தெரியுதே மோனை?'
-- ***
'ஏன் ஆளுக்கு என்ன சுகமில்
'நெஞ்சுக்குத்து மோனை.'
'எவ்வளவு காலமா இருக்கு'
இளைஞனின் கேள்வியிலேே படிக்கின்ற பொடியன் தான் எ விஸ்தாரமாகவே சொல்ல ஆரம்பி
'தேப்பனைத் தின்னிப் பெ ரெண்டு வரியந்தானாகுது. உந்த என்ரை மோன் எனக்குத் தெரியா! கொழும்பில் கட்டினவன். அவை 6 என்றதாலை நானும் கொஞ்சம் ? கலவரத்திலை என்ரை பொடி அண்டைக்குத் தொடங்கித்தான் ! பெட்டை சொல்லுறா'
விம்மத் தொடங்கிய கிழவை இந்தப் பெடியனுக்கும் அவங்கள்
'நான் ஏதோ கண்டனானே | தான் என்ரை மோனைப் பறிகுடுத் நொடியுமாக் கிடக்கு. தாய்க்காறி
நெஞ்சுப் படம் பிள்ளை. குழந்தைக்குச் சுக் கொண்டு வாறம்'
லிருந்த 'எக்ஸ்றே' படத்தை வாங்கி ட்டிருந்த நபர் பர்ண்ட்'டை உருவி ப் பார்த்தான். மிகவும் உன்னிப்பாக தப்பி பார்த்தபோது, சென்ற கிழமை கொண்டிருந்தவர்களைப் போல, அந்த டிக்கிற பொடியனாக இருப்பானோ, பக்கு எழுந்தது. மெதுவாகக் கேட்டார்
ப?ை'
ய கிழவனுக்கு அவன் 'டாக்குத்தருக்குப்' என்ற நம் பிக்கை பிறந்து விட்டது.
த்தார்.
எடி மோனை. என்னோடை வந்து ப் பொடீன்ரை தேப்பன் அவன் தான் மல், கூட வேலை செய்த பெட்டையைக் எங்கடை சபை சந்திக்கில்லாத ஆக்கள் இறுக்கமா இருந்திட்டன். உந்த ஆடிக் உயனை வெட்டிப் போட்டாங்கள். இந்த நெஞ்சுக் குத்தெண்டு மருமேௗப்
ன இடைமறித்து அப்பெண் கேட்டாள் உதைஞ்சவங்களே?'
பிள்ளை. என்ரை வயிராக்கியத்தாலை திட்டன். என்ரை பேரக் குஞ்சும் நோயும்
ம் விசர் பிடிச்சமாதிரி இருக்கிறா'
194
Page 214
ஆஸ்பத்திரீலை என்ன சொன்
இஞ்சை பெரியாசுப்பத்திரிக்குப் காட்டின்னாங்கள். படம் எடுக்கோண படம் மந்திகையிலை கிடக்கெண்டு சொல்லித் துண்டு தந்தவை. மந்தி துலைச்சுப் போட்டனெண்டு மந்த எண்டிட்டினம். அவ்வளவு படத்து. எடுக்கிறதெண்டு ஏசி அனுப்பிப் ே படம் எடுத்த நாங்கள் '
'அப்ப உந்தப் படத்தைப் பார்த் தானே?'
'உது இன்னும் பாக்கேல்லைப் பு பிழைச்சுப் போச்சென்டினம். ெ சொன்னவை. அது தான் உது. அறு எடுத்த படம். ஆமிக்காறர் ஆசுப்பத் இஞ்சை டாக்குத்தர்மார் வேலை இல்லையாம். அதுதான் ஒண்டுமாத்
'ஏன் அப்பு, மந்திகை டாக்குத்த
'அந்த டாக்குத்தரை நம்பித் தான் லீவைப் போட்டுட்டு ஒருத்தருக் வெளி நாட்டுக்கு ஓடிப்போட்டாராம்
'அப்பு சும்மா டாக்குத்தர்மான கிளினிக்குக்கும் ஒழுங்காப் போயிரு சொல்லுறது. வேறை டாக்குத்தர் அ
'இன்னும் ஒருத்தரும் வரேன் ஒழுங்காப் போய் வந்தனாங்கள். அதுதான் மோனை படத்திலை ஏது
அப்பு படத்திலை ஒன்றும் வடிவ பார்த்துத் தான் சொல்ல வேணும்.'
'வயிரவிக் கிழவனுக்கு மனம்சே 'களக்' என்று சிரித்தாள்.
னவை?' ப்போன கிழமைதான் கொண்டு வந்து வம் எண்டு சொன்னவை. முந்தியெடுத் சொன்னதுக்கு அதை எடுத்துத் தரச் கையிலை தந்த நம்பர்த் துண்டைத் திகையிலை படத்தைத் தரமாட்டம் க்குள்ளையும் அதை எப்படித் தேடி பாட்டினம். அதுதான் இங்கை வந்து
எது டாக்டர் ஏதும் சொல்லியிருப்பார்
பிள்ளை. உங்கை ஆசுப் பத்திரி மிசின் வெளியிலை படம் எடுத்துத் தரச் 1வத்தைஞ்சு ரூபா கட்டி வெளியிலை ந்திரிக்குக் குண்டடிச்சதிலையிருந்து செய்யிறேலையாம். கிளினிக்கும் தெரியேலைப் பிள்ளை..... ர் ஏதுஞ் சொல்லியிருப்பார் தானே?' ள் பிள்ளை இழுபட விட்டிட்டம். அவர் குஞ் சொல்லாமல் கொள்ளாமல்
ரக் குறை சொல்லாதை ...... நீங்கள் க்க மாட்டியள். பிறகு ஆரையும் குறை
ங்கை வந்திருப்பார் தானே?' அலை மோனை. கிளினிக்குக்கும் இஞ்சையும் இப்படியாக் கிடக்கு. ம் தெரியுதோ எண்டு பார் மோனை' காத் தெரியேலை. என்லாச் பண்ணிப்
ார்ந்து போய் விட்டது. அந்தப் பெண்
195
Page 215
'உம் மில டொக் ர ற்றை 'ச ஆர்.எஸ்.அடிக்கிறதுக்கு இன்றைக் கிழவன் பாவம் நல்லா நம்பீட்டுது
'சும் மா நக்கல் அடியான உப் பிடித் தானே படிப்பு முடிக் தெரியுமென்ற 'பார்ட்ஸ்' அடிக்கிற பார்த்தனான்'.
கம்பஸில் மற்றையோரை ! கொள்கின்ற பொய்மைக்கால பிரயோகத்தின் அர்த்தத்தை உள் இருவரும் விழுந்து விழுந்து வெப்பிசாரமாகப் போய்விட்டது. கு அடக்கமாட்டாதவராய் எரிச்சலும் சரசாலைச் சந்தி தெரிந்தது.
'ஏன் இது பருத்துறை போகே படபடப்புடன் கிழவன் கேட்டார்.
அப்பு.... தோட்டந் து ை சொன்னனெல்லே, வல்லையில் புத்தூரடியாலை சுத்திப் போப்போ தான் காசை எடு கெதியா'.
கிழவன் மடியில் முன்னமே ரூபாவை அவனிடம் கொடுக்கிறா
'இதென்னப்பு பதினைஞ்சு போறதெண்டு சொல்லி இருபது ( சொன்னனெல்லே. உனக்கும் பொ
நாப்பது ரூபாவோ? மடம் கட் ரெண்டு பேருக்கும் பதினை
கொள்ளையடிக்கிறேண்டாலும் ஒ
'என்ன கனக்கக் கதைக்கிறா ஒருத் தரும் ஒண் டும் பறையே போட்டடிக்கிறய்'
ட்' இருக்குத் தானப்பா. உமக்கு கு வேறை யாரும் கிடைக்கேல்லையா. >
தயும். மெடிக்கல் ஸ்ருடன்ற் சும்' க முன்னம் தங்களுக்கு எல்லாம் வை நானும் சும்மா 'ஆர்.எஸ்.' அடிச்சுப்
நம்பவைக்குமாற் போலச் சொல்லிக் T 'ஆர்.எஸ்' என்ற வார்த்தைப் வாங்கிக் கொண்டவர்களாய் அவர்கள் சிரித்தனர். கிழவனுக்கு ஒரே முறிக் கொண்டு வரும் கொந்தளிப்பை உன் வெளியே பார்த்தார். தூரத்தில்
ல்லையே.....' கொண்டக்கரைப் பார்த்து
லயிலையே .... ஏறேக்குள்ளையே Dல ஹெலிகொப்ரராலை சுடுறான், றமெண்டு..... சரி, சரி பருத்துறைக்குத்
எடுத்து வைத்திருந்த பதினைந்து
ர்.
ரூபா..... புத்தூரடியாலை சுத்தி ப் ருபா தரோணுமெண்டு ஏற முன்னமே டியனுக்குஞ் சேத்து நாப்பது ரூபாதா'
டப் போறீரோ... காலமை வரேக்கை - சு ரூபாத் தானே கொடுத்தனான்.
ரு அளவு கணக்கில்லையே?'
ய் ....... இதுக்குள்ளை வாற ஆக்கள் பல்லை . நீ தான் ஏதோ கனக்கப்
196
Page 216
வயரவிக் கிழவன் தனக்கு ஆதா கச்சேரியில் வேலை செய்கிற கா மெளனமாயிருக்கின்றனர். குரலை கேட்கிறார். அப்பிடியெணர்டாலும் நாப்பது ரூபா?
'ஏன் பெடியனுக்கு அரை ரிக்கே ஆளினிரை வளத்திக்கு, நீதானி மடீ
சரசாலை கழியமுனர் கிழவனு இறங்கினார். அவர் இறங்கியதும் இ அந்த இளைஞன் எழுந்து அந்தப் டெ அமர்ந்தான். அப்போது எதிரே வ செல்லும் போது சற்றுத் தாமதிக்கை எட்டிப் பார்த்தனர்.
குடல் வெளியே தள்ளக் குற்று இளைஞனை இரு இளைஞர்கள் தா
துப்பாக்கிகளை ஏந்தியவர்களாய்
கணர்கள் சோகத்தைச் சுமந்து கொன
‘தொண்டமானாற்றில் ‘சென்றி அடிச்சதாம்.
வானுக்குள் இருந்தவர்கள் பல கிழவன் வாய்விட்டு அரற்றாத குை
‘அப்பு காசைத் தாவணி'.
'தம்பி இருபத்தைஞ்சு ரூபாதா இந்தா இதைப் பிடி, என்னட்டை ே
கிழவனுக்கு அருகிலிருக்கும் இ பாவனை செய்தவாறே கிழவனின் ப
கேட்டான்.
'தம்பி எத்தனையாம் வகுப்புப்
'ஏழாம் ஆணர்டு'
rவு தேடிச் சுற்று முற்றும் பார்க்கிறார். ற்சட்டைக் காரரும், மற்றையோரும் ச் சற்று இறக்கி கிழவன் மெதுவாகக் முப்பது ரூபாதானே வரும், எப்படி
ற்றே! இன்னும் பால் குடிக்கிறவரே. க்கை வைச்சுப் பொத்தப் பாக்கிறாய்."
வக்கு அருகிலிருந்தவர் ஓரிடத்தில் றங்காததுமாகச் சற்றும் தாமதியாமல் பணினுக்கும் கிழவனுக்கும் இடையில் பந்த “ட்ரக்" இந்த வானைக் கடந்து யில் வானுக்குள் இருந்த அனைவரும்
பிரும் குறை உயிருமாக இருக்கும் ஓர் ங்கிப் பிடித்திருக்க, அவர்களைச் சூழ இன்னும் நாலைந்து இளைஞர்கள். ண்டிருக்கின்றன.
'யிலை நின்ற பெடியனாம். ஹெலி
றைய ஆரம்பிக்கின்றனர். வயிரவிக்
sD.
ண் மோனை சத்தியமாக் கிடக்கு.
வறை காசில்லை.
ளைஞனர் ரகசியமாகக் கேட்பது போல
>டியிலிருந்த பையனிடம் மெதுவாகக்
படிக்கிறீர்?
97
Page 217
அப்பிடிச் சொல்லப்படாது. . இல்லாட்டி முழு ரிக்கற் எடுத்துப்
இளைஞனின் வார்த்தைகள் அடக்க பிர யத் தனஞ் செய்து புத்தி மதியைக் கேட்டு அப் தலையசைப் பதையும் காணப் கொண்டிருந்த வலியையும் மீறி,
'அப்பு உண்மையிலை .ே ரூபாக்கு உங்களை இடைவழியி கிடக்கு.'
இளைஞன் மெதுவாகச் சொ
'மடீக்குள்ள சில நேரம் மறை உதறிக் காட்டச் சொல்லும்'
சர்வாங்கமும் பதற வயிரவி
'என்னடா .........., இல்லா பொண்டுக்குள்ளாலை எடுத்துத் கதையும்... இப்ப போனவையும்
ஞானம் பறைய வந்திட்டார். நா. வாறன். அவற்றை சொட்டையு இடைவழியில் இறக்கி விடப் பிடுங்கி றது தான் தாயமென அடிக்கிறாக்களடா..... இந்தாடா ? எனக்கும் உரமான காலிருக்கு.....
முண்டாம் வகுப்பெண்டு சொல்லோணும்.
போடுவினம், விளங்குதே'. ளைக் கேட்டு அந்தப் பெண் சிரிப்பை ப கொண் டிருப்பதையும், அவனின் ப்பாவித் தன மாகத் தன் பேரன் பிட்டத்தில் அதுவரை வலித்துக் வயிரவிக் கிழவனின் நெஞ்சு வலித்தது.
வற காசில்லையோ? இருபத்தைஞ்சு ல தான் இறக்கி விடோணும். பாவமாக்
ன்னான்.
ச்சு வைச்சுக் கொண்டு இருப்பார் மடியை
க் கிழவன் சன்னதம் கொண்டார்.
த காசை, என்னடா ....... என்னம் தாறதே... அவரும் அவற்றை கிரந்தக் பொடியள். இவர் தானுமொராளெண்டு னும் பார்த்துப் பார்த்துக் கொண்டு தான் ம் கிரந்தமும்! இவரொருத்தர் என்னை 1 போறாராம்... எரியிற வீட்டிலை ர்டு. நீங்களெல்லாம் தவிச்ச முயல் உன்ரை காசு. நிறுத்துங்கோடா வானை.
>
இதழ் - 230 மார்ச் - 1991
198
Page 218
இது
புத்தம் புதிய காரொண்று அந்த சாலையினர் முனர் வந்து நிற்கிற வெள்ளைக்காரர் காரிலிருந்து இறங்
வாட்டசாட்டமான வெள்ளைக்
கருவியால் தொழிற் சாலையின் முன்
தொழிற்சாலையின் வாசலுக் சொந்தக்காரைத் தோட்டக் கணக் பார்வை செய்து கொணர்டிருந்த ெ வெளியே வருகிறார்.
உல்லாசப் பிரயாணச் சபைக்கு கார இளஞ் சோடியைக் கணிணுற் வருகிறார்.
ஏதோ கேட்க அவரை எதிர் கைகுலுக்கித் தனி னை அறிமு வெள்ளைக்கார யுவதியும் அறிமுகப் லண்டனிலுள்ள பிரபல பல்கலைக்
என்ன பாவம் !
- புலோலியூர் க.சதாசிவம்
த்தோட்டத்துத் தேயிலைத் தொழிற் )து. ஓர் இளஞ் சோடி போனர் ற குகின்றனர்.
கார வாலிபனி தனது புகைப் படக்
ர் பக்கத்தைப் படம் பிடிக்கிறான்.
கு எதிரேயுள்ள கறாஜி'ல் தனது கில் புது மெருகேற்றுவதை மேற் பரிய துரை காரின் சத்தம் கேட்டு
ய காரில் வந்திறங்கிய வெள்ளைக் ற பெரிய துரை காரை நோக்கி
நோக்கி வந்த வாலிபனுக்குக் 5ஞ் செய்கிறார் பெரிய துரை. படலத்தில் கலந்து கொள்கிறார்கள். ழகமொன்றில் சமூகவியல் துறைப்
199
Page 219
பட்டதாரிகளான மாணவர்கள்
பிரயாணிகளாக இலங்கை வந்திருட
தேயிலைத் தோட்டமொன்றை உதவி செய்யும் படியும் அவர்கள் ே பங்களாவிற்கு அழைத்துச் செல்கிற
பங்களாவிற்குள் புகுந்த வெள்ை உடையுடுத்தி, ஆங்கிலேய இசையி பெருமையுடன் அறிமுகஞ் செய்து ை காண்பிக்கிறார் பெரியதுரை. குழந்ை வல்ல, பூரிப்புடைய துரையின் குட ஆயா தள்ளு வணர் டியில் வைத்து அந்தூரியம் தொட்டு விதவிதமான பூந்தோட்டத்தில மூனர் று ெ கொணர் டிருக்கினர் றனர். பங்களா சமையற்காரர்கள். அப்பு' என்றழை விருந்தாளிபோல வந்திருக்கும் வெ: வந்து வைக்கிறார். அவன் நடையில், காரத் துரை மாரிடம் வேலை ெ கொள்கிறான்.
பெரிய துரையின் 'வாணி' முனர் கார்,பெணிகள் கொழுந்தெடுக்கும் ம பார்வையில் ஒன்றுக்கு மேல் ஒனர், பாம்பாக நெளிந்து செல்லும் பாதை பார்க்கும் பொழுது தேயிலை மலை பருவப் பூரிப்பில் பொங்கும் இளம் டெ துணியால் போர்த்தி விட்டது டே நிற்கின்றன. பச்சை நிறக் கடலி ( கொழுந்தெடுக்கும் மலையில் நடக்கி போன்ற வங்கிக் கண்றுகள் நிறைந் வந்து நிற்கிறது.
பெண் உல்லாசப் பிரயாணி தெ கொணர்டிருக்கும் ஒருத்தியின் அரு
தாங்களெனர் பதையும், gd 6Ü) 6u) rr 3g-L j
ப்பதாகவும் கூறிக் கொள்கிறார்கள்.
ச் சுற்றிப் பார்க்க விரும்புவதாகவும், கேட்க, பெரியதுரை முதலில் தனது
Ts.
)ளக் காரரை, வெள்ளைக் காரி போல ல் மூழ்கியிருந்த தன் மனைவிக்குப் வைத்துவிட்டு, பங்களாவைச் சுற்றிக் தப் பால்மாவிற்கு விளம்பரம் செய்ய >ந்தையொன்றை பூந்தோட்டத்தில் த் தள்ளிக் கொணர் டிருக்கிறாள். குரோட்டன் வரையுள்ள பங்களாப் தாழிலாளர்கள் வேலை செய்து வில ஆறு காம் பராக்கள். இரு ழக்கப்படும் பெரிய சமையற்காரனர் ள்ளைக் காரருக்குத் தேநீர் கொண்டு பாவனையில் தாண் பல வெள்ளைக்
சய் தவர்ை. எனர் பதைக் காட்டிக்
செல்ல, உல்லாசப் பிரயாணிகளின் லையை நோக்கி விரைகிறது. ஒரே றாக வளைத்துப் போட்ட ம்லைப் க்குள் தெரிகிறது. தூரத்தில் நின்று கள் அழகாகத் தான் இருக்கின்றன. பணிகளின் மார்பகங்களைப் பச்சைத் ால மலைகள் விம்மிப் புடைத்து . லே நீந்துவது போலப் பெணிகள் றார்கள். பச்சைக் கம்பளம் விரித்தது த புதுமலையொன்றின் முனி கார்
ாங்கல் நிரையில் கொழுந்தெடுத்துக் நகில் சென்று, கைகள் இயந்திரம்
200
Page 220
போலியங்கிக் கொழுந்து பறிக்கு இரசித்துக் கொணர்டிருக்கிறாள். வா
துரை வருவதை எங்கோ ஒ கணர் டக்டர் அவசர அவசரமாக தலையிலிருந்த தொப்பியைப் பவ்: வாய் பணிவுடன் கூறுகிறது ‘குட் ே
வெள்ளைக்கார மாணவண் துை சில விபரங்களை அறிய விரும்பு யோசித்து விட்டு, அருகில் நினர் மாணவர்களின் விருப்பத்தை நிறை
முக்கிய வேலை இருப்பதாகச் சொல்
மாணவன் தானி படம் பிடித்த வருமானம் முதலியவற்றைப் கணர்டக்டரிடம் சொல்கின்றான். கe கறிப்பிட்ட கொழுந்தெடுக்கும் ெ அவள் ஏழுமலையின் மகள் அஞ்சை
இருபத்தாறு வயதான, கணவி குழந்தைகள் உணர்டு என்ற விபரத்ை மொழிபெயர்ப்பாளராகக் கொண்டு
‘உனக்கு ஒரு மாதத்தில் எவ்வள
‘போன மாதம் புள்ளைங்க ஒ தூளுக்குப் போவ நாப்பத்திரெண்டு
வெள்ளைக்கார மாணவி தி ( மாணவனைப் பார்த்துக் கூறுகி பணத்தைக் கொண்டு தானே கழிக்
கொழுந்தெடுக்கும் பெண்ணு பெண னுக்கு ஆணை விடச் கணிடக்டரிடமிருந்து அறிகின்றன
அடுத்த நிரையில் கொழுந் வெள்ளைக் காரி, அவளது மூக்கில் ப
ம் பாண்மையைப் பார்த்து வியந்து
லிபணி அதனைப் படம் பிடிக்கிறான்.
ரு மலையிலிருந்து கணிடுவிட்ட த் துரையைத் தேடிவந்து, தனது வியமாகக் கழற்றி கை சலாம் போட, மானிங் சேர்’.
ரையை அணுகி, தொழிலாளிகளிடம் வதாகச் சொல்கிறானர். துரை சற்று ற கணிடக்டரிடம் வெள்ளைக்கார வேற்றும் படி பணித்துவிட்டு, தனக்கு ப்லி விடை பெற்றுச் செல்கிறார்.
3 பெண்ணினி வயது, குடும்பநிலை, பற்றி அறிய விரும் புவதாகக் ணர்டக்டர் வெள்ளைக்கார மாணவன் பணிணினி முகத்தைப் பார்க்கிறார்.
6Ն).
பனை இழந்த அஞ்சலைக்கு மூன்று த அறிந்த மாணவர்கள் கண்டக்டரை அவளுடன் உரையாடுகிறார்கள்.
வு சம்பளம்? மாணவன் கேட்கிறான்.
பூட்டு அரிசி, ஏவுட்டு அரிசி, மாவு,
ரூபா இருந்திச்சிங்க',
டுக்கிட்டு விட்டாள். அருகிலிருந்த னர் றாள் - ‘ஒரு மாதத்தை இந்தப் க வேண்டும். வட் ஏ.பிற்ரி"
க்குரிய ஒரு நாட் சம்பளத்தையும் சம்பளம் குறை வெனர் பதையும்
r.
தெடுக்கும் பெணி னை நோக்கிய ன்ெனும் ஆபரணத்தைச் சிறிது உற்று
201
Page 221
நோக்கி விட்டு, கண்டக்டரிடம் கே சொல்ல முடியுமா?'
கண்டக்டர் அவளை யாரென்று சில மாதங்களுக்கு மட்டுந் தான் உண்டு' கண்டக்டர் சொல்கிறார்.
'ஏன் இவள் இலங்கையை வி மாணவி கேட்கிறாள்.
தொடர்ந்து பல கேள்விகை வரலாற்றை அறிய விரும்புகின்றா நிரந்தரக் கூலிகளாக ஆங்கில கொண்டுவரப் பட்டதையும், இடைய பட்டதையும், இலங்கைக்கும் இந்தி ஒப்பந்தத்தின் கீழ் - சாஸ்திரி ஒப்பர் போகப் போகிறாள் என்பதையும் க
வாலிபன் ஆழமாக யோசித்து வருமானத்துக்கு உழைக்கும் இவர்.
'வட் ஏ பிற்ரி' யுவதி ஆங்கிலத்
சமூகவியல் மாணவர்கள் தொ! விரும்ப, அந்த மலைக்கு அருகில் உ அவர்களை அழைத்துச் செல்கிறார் லயம் தான் தோட்டத்தில் முதல் மு
தூரத்தில் போகும் பொபு குடும்பத்திற்குத் தானா இந்த ஆறு
இந்த லயத்தில் ஆறு குடும் அசட்டுச் சிரிப்புச் சிரித்துக் கொண்
லயத்துக்கு அண்மையில் வந்த வாயையும் பொத்திக் கொள்கிறார்க சீமெந்துக் கட்டிடத்தில் கடும் வெ ஏதோ இருப்பதை அவர்கள் கவனிக். மொய்க்கின்றன. தொடர்ந்து இ
கட்கிறாள் இவளைப் பற்றி ஏதாவது -
பார்க்கிறார். அவள் மரகதம். இன்னும் இலங்கையிலிருக்க இவளுக்கு விசா
பட்டுப் போகவேண்டும்?' சமூகவியல்
ளக் கேட்டுக் கண்டக்டரிடமிருந்து என் வாலிபன். இந்தியத் தொழிலாளர் க் கம்பனிகளால் இலங்கைக்குக் பில் அவர்களது பிரசாவுரிமை பறிக்கப் யாவுக்கும் இவர்களை யொட்டி நடந்த தேத்தின் கீழ் - மரகதம் இந்தியாவுக்குப்
ண்டக்டர் கூறி முடிக்கிறார்.
விட்டுக் கேட்கிறான். இந்நாட்டின் களுக்கு ஏன் பிரஜாவுரிமை இல்லை?' ந்தில் இரங்குகிறாள்.
நிலாளர்கள் வாழும் இடத்தைப் பார்க்க உள்ள ஸ்டோர் லயத்துக்கு கண்டக்டர் 7. ஆறு காம்பராவுள்ள லயமது. அந்த
தலாகக் கட்டப் பட்டதாகும்.
ஓதே மாணவி கேட்கிறாள். 'ஒரு
அறைகளும்?'
பங்கள் வாழுகின்றன' கண்டக்டர்
டே சொல்கிறார்.
தும், ஒருவிதத் துர் நாற்றம். மூக்கையும் ள். சுவருக்கும் கானுக்குமிடைப் பட்ட பிலில் போர்வைக்குள் முழுதாக மூடி கிறார்கள். எண்ணற்ற ஈக்கள் அதனை ருமும் சத்தமே ஒரு மனித ஜீவன்
202
Page 222
போர்வைக்குள் புதைந்திருப்பதைக் தடுமாறிய போர்வையை விலக்கி ஒரு
'அய்யா மிச்சம் சலாமுங்க' என்கிறாள்
‘யாரு ஏழுமலையா? கணிடக்டர்
‘ஆமாங்க ஐயாவு'
சமூகவியல மாணவர்கள் ஏ விரும்புகின்றனர். ‘ஏன் அவன் கடும் ே ஒளியில் குளிக்கிறானோ? அப்படியெ மூடியிருக்கிறான்."
கணிடக்டர் கேட்க ஏழுமலையே ‘நேற்று ராத் திரியிலிருந்து கைகாலெல்லாம் வெடவெடன்னு நடு ரொம்பக் கூதலுங்க. அதாங்க வெயில்
லயத்துக்கு விஜயஞ் செய் பார்ப்பதற்குப் பள்ளிக் கூடம் போகா புழுதியிலும் அழுக்கிலும் இப்பொ போல சிறுவர்கள் உடலும் உடையும் சளி வடிந்து உறைந்த வடுக்களுள்ள கழன்று விழாமல் இழுத்துக் கட்டப் ட தொழக்கும் சேட்டுகள், வெறும் ே வயிறுகள், அபூர்வ மிருகங்களைப்
உல்லாசப் பிரயாணிகள் இவர்களை
வெள்ளைக்கார மாணவனர் ஏ( கண்டக்டர் அவன் கதையைச் சொல்கி இதே காம்பராவில் பிறந்தவன். ப பெயர் பதித்து, ஐம்பது வருடகாலமா! கொடுத்துவிட்டு, சாயம் பிழிந்த சக் ஸ்டோர் அடுப்புக் காரணி என்று பெt
லயத்துக் காம் பராவைப் பார் கொள்கின்றனர். காற்றோட்டமற்ற
வெள்ளைக் காரர்கள் கூனிக் குறுகி
காட்டுகிறது. புதிய குரல் கேட்டுத் கிழவன் எழுந்து நடுங்கிய குரலில்,
5T.
f கேட்கிறார்.
ாழுமலையினர் கதையை அறிய வெயிலில் படுத்துக் கிடந்தான். சூரிய
|ன்றால் உடலை ஏன் போர்வையால்
சொல்கிறான்.
சரியான காச்சலுங்க சாமி. ங்குதுங்க. காம்பராக்குள்ள கெடந்தா
ல்ல படுத்துக் கெடந்தேன்’.
திருக்கும் வெள்ளைக் காரரை ப் த சிறுவர்கள் மொய்த்து நின்றனர். ழுதுதாணி புரணர்டு விட்டு வந்தது காட்சி தருகின்றன. வடியும் மூக்கு. ஓரங்கள், பொத்தான்கள் பூட்டாது பட்டிருக்கும் காற் சட்டைகள், தொழ மனிகள், ஊட்டச் சத்தற்று ஊதிய பார்ப்பது போல வெள்ளைக் கார ப் பார்க்கிறார்கள்.
ழுமலையைப் படம் பிடிக்கிறான். றார். ஏழுமலை இதே தோட்டத்தில் த்து வயதில் நாற்பது சதத்திற்குப் க இந்தத் தோட்டத்துக்கு உழைத்துக் கையாக வீசப் பட்டுக் கிடக்கிறான்,
பரெடுத்த ஏழுமலை.
க்க சமூகவியல் மாணவர் ஆவல் குகை போன்ற காம்பராவுக்குள்
நுழையும் போது அவர்களது தலை
203
Page 223
வாசல் தகரத்தில் முட்டிக் கொல கரியுமாக இருக்கிறது. ஸ்தோப்பு பாதி படங்குச் சாக்கால் மறைக்கப் பரப்பில் சுத்தம் செய்யப் படாத
படங்குச் சாக் கால மறைக்கப் இருக்கிறதெனர் று அறிய வெளி உள்ளிருந்து வரும் புகை அவளது அவளது உடையிலும் உடலிலும்
புகை மூட்டத்தினுள்ளே ஒரு கொஞ்ச நேரத்தினர் பின்பு தான் ெ
அவர்கள் உட்காம்பராவிற்குள் முதலியோரின் படங்கள் கறைபடி எந்தக் கணமாவது விட்டுப் போகு அதன் கீழ் உள்ள மேசையில் கு உடுப்புக்கள், விலைமதிக்க முடியா பத்திரங்கள் அடங்கிய பெட்டி கி காம்பரா மூலையில் இடம் எட்டிக் அவனர் மகனான அடைக்கலமும் குடும்பமும் வாழ்கின்றது.
‘வட் எ பிற்ரி? சமூகவியல் ம
பிள்ளை மடுவத்தைப் பார்க்க கேட்க, அவர்களைப் பிள்ளை ம கணிடக்டர். தூரத்தில் போகும் ே கொணர்டே இருக்கிறது. குழந்ை பயிற்சி பெற்ற ஒருத்தி தானி ,ே போனபின் குழந்தைகளைப் பராட மாணவர் ஏமாற்றம் அடைகினர் இருப்பதாலும், கொழுந்தெடுக்கும் சறுக்கி விழுந்து நொணர்டியாகி வேலை செய்ய முடியாததால் பி6 பட்டதாகக் கணிடக்டர் சொல்கி
நிந்துகிறது.
ர்கிறது. கவரும் கூரையும் புகையும் என்றழைக்கப் படும் முற்பகுதியின் பட்டிருக்கிறது. மறுபாதியின் பெரும் கோழிக் கரப்பு திறந்து கிடக்கிறது. பட்டிருக்கும் பகுதியி ல எனின ளைக் காரி எட்டிப் பார்க்கிறாள். து சுவாசத்தைத் தாக்கிற்று. ஒட்டறை விழுகிறது. அதுதான் குசினி.
சிறுமி சமையலில் ஈடுபட்டிருப்பது தரிகிறது.
| நுழைகிறார்கள். சுவரில் காந்தி நேரு .ந்து உளுத்துப் போன சட்டங்களுள் மோ' என்ற நிலையில் இருக்கின்றன. டும்பத்தினர் அனைவரினதும் முக்கிய ததுமாகப் பேணிப் பாது காத்துவரும் டக்கிறது. தட்டு முட்டுச் சாமானிகள் காம்பராவுக்குள் தான் ஏழுமலையும்
எட்டு அங்கத்தவர்களும் கொணர்ட
ாணவி இரங்குகிறாள்.
விரும்புவதாகச் சமூகவியல் மாணவர் டுவத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறார் பாதே யாரோ இருமுவதும், கேட்டுக் தப் பராமரிப்புத் துறையில் விசேட தாட்டத் தொழிலாளர் வேலைக்குப் Dரிப்பாள் என்ற எணர்ணத்துடன் வந்த றனர். தீராத வியாதியான அஸ்மா மலை நெற்றிக் கான் தாண்டும் போது விட்டதாலும் தோட்டத்தில் வேறை ர்ளைக் காம்பரா வேலை கொடுக்கப்
றார். குழந்தை ஒனர்று மலசலத்தில்
204
Page 224
பிள்ளைக் காம்பரா ஆயாவா மனைவி பாப்பாத்தி மூச்சிரைக்க ? நிலத்தையும் ஒரே துணியால் மடுவத்திலுள்ள குழந்தைகளை சமூகவியல் மாணவர்கள். எல்லாம் போலிருக்கின்றன.
பிள்ளைக் காம் பராவை அ இருக்கிறது. பிள்ளைகளின் பேரிரை பாடசாலையின் உள்ளே போகின்ற
ஐந்தாம் வகுப்பு வரையுள் கொண்டிருக்கிறது. நாலாம், ஐ பாடசாலையைச் சுற்றியுள்ள மா பாடுபட்டுக் கொண் டிருக்கிறார். பாடசாலையைச் சுற்றிக் கவ் மலையிலிருந்து மிலாறு' பொறு விறகுத் தேவையைப் பூர்த்தி செய்
பாடசாலையை நோக்கி கண்டக்டரையும் கண்ட மாஸ்டர் : கண்டக்டர் அவர்களை அறிமுகஞ் .ெ கொண்டு விவசாயப் பாடம் நடப்பத அன்றைய சமையலைக் கவனித்துக் மாஸ்டரின் மனைவி பதைபதை, மாணவரை ஆடுமாடுகளைப் பட்டிக் புகுத்தி அமைதியை நிலைக்கச் செ மாஸ்டரிடமிருந்து பல விடயங்களை
'எத்தனை சதவீதமான பிள்ளை முடித்துக் கல்லூரிக்குப் போய் சீனி
பத்துவீதம் கூட வராது' மாஸ்
'எத்தனை சதவீதமானோர் பா மாணவி கேட்கிறாள்.
ரக வேலை செய்யும் ஏழுமலையின் ஓடிச் சென்று அந்தக் குழந்தையையும் துடைத்துச் சுத்தம் செய்கிறாள். உற்று நோக்கிப் பார்க்கின்றனர் மே நோய் வாய்ப்பட்ட குழந்தைகள்
டுத்துத் தோட்டத்துப் பாடசாலை ரச்சலைக் கேட்ட சமூகவியல் மாணவர் Dனர்.
ள தோட்டப் பாடசாலை நடந்து ந் தாம் வகுப்பு ஆண் பிள்ளைகள்
ஸ்டரின் மரக்கறித் தோட்டத்தில் கள். சின்ன வயதுப் பிள்ளைகள் வாத்து வெட்டப் பட்டிருக் கும் க்கிக் கொண்டு வந்து மாஸ்டரின் கின்றனர்.
வரும் வெள்ளைக்கார ரை யும் ஒரு கணம் திகைத்துப் போகின்றார். சய்து வைக்க, தன்னைச் சுதாகரித்துக் தாகச் சொல்கிறார். பாடசாலையுடன் க் கொண்டிருந்த சக ஆசிரியையான த்துக் கொண்டே வெளியே வந்து குள் விரட்டுவது போல வகுப்புக்குள் ய்கிறாள். வெள்ளைக்கார மாணவர் ள அறிந்து கொள்கின்றனர். கள் தோட்டப் பாடசாலைப் படிப்பை யர் வரை படிப்பார்கள்?'
டரின் பதில் இது.
கலைக் கழகம் வரை படிப்பார்கள்?'
205
Page 225
LDT 6mbL-f சிறிது நேரம் யோ சொல்கிறானி இவர்களது இந்த கல்வியறிவு இல்லாதது தான் காரணி
‘சரியாகச் சொன்னீர்கள் மாஸ்
அடுத்து, தோட்டத்துச் சுகாத தோட்டத்து ஆஸ்பத்திரியைப் பா
மாணவர்கள்.
‘ஏறத்தாழ ஈராயிரம் சனத் மக்களுக்குச் சேவை செய்யும் ஆஸ்ட எத்தனை டாக்டர்கள், நேர்ஸ் லே பிரயாணிகளினி கார் ஒரு கட்டிடத்தி அவர்களை உள்ளே அழைத்துச் செ6
டாக்டர் வீட்டுடன் இணைந்த தோட்டத்தின் ஆஸ்பத்திரி என்பை வியப்பில் மூழ்கினர். ஆஸ்பத்திரி போத்தல்களே இருக்கின்றன. தோ திடுக்கிடும் விடயங்களை ட கொள்கின்றனர். அரசாங்கம் ஆ8 தலைக்கொருவருக்கு ஐம்பது சத ம மருந்துத் தட்டுப் பாடு பெரும் பிரச்
வெள்ளைக்கார மாணவர்கள் அதிகமாக இருப்பதாகக் கேட்கின் இவற்றில் அலைந்து உழைப்பதால் குழாயுடனி சம்பந்தப் பட்ட விய போசாக்குக் குறைந்த உணவா உணர்டென்றும், டாக்டர் சொல்கிறா நோக்கில் மருந்து எடுக்க வந்த அவர்களுக்குக் காட்டி, போசாக்குள்ள உடல் பாதிக்கப் படும் எனர் பதை குழந்தையின் ஒவ்வோர் உடலுறுப் குச்சிகள் போன்ற கை கால்களு பார்வைக்கு முனி நிற்கும் உ
சிக்க, வெள்ளைக் கார மாணவனி அவல வாழ்க்கைக்குப் போதியளவு
னமாக இருக்க வேண்டும்'
டர் தலையை Ք}ւtդաւյլգ- கூறுகிறார்.
நார நிலையை மனதிற் கொணர்டு, ர்க்க விரும்புகின்றனர் சமூகவியல்
தொகையைக் கொணர்ட தோட்ட த்திரி மிகவும் பெரியதாக இருக்கும், பலை செய்கிறார்களோ' உல்லாசப் னெர் முனி போய் நின்றது. கணிடக்டர்
ல்கிறார்.
ஸ்டோர் அறைதான் இந்தப் பெரிய தச் சமூகவியல் மாணவர் அறிந்ததும் ராக்கையில் மருந்துகளற்ற வெறும் ட்டத்து மருத்துவ வசதி பற்றிய பல ாக்டரிடமிருந்து கேட்டறிந்து ணர் டொனர் றுக்கு சனத்தொகையில் ருந்து மட்டும் தான் கொடுக்கிறது.
சினை.
தோட்டத்தில் எவ்விதமான நோய் றனர். ‘மழை, பனி, குளிா, காற்று தோட்டத் தொழிலாளருக்குச் சுவாசக் ாதியே கூடவெனவும், அடுத்துப் ல ஏற்படும் நோய்கள் அதிகம் ர். தனது கருத்தை உறுதிப் படுத்தும்
அடைக் கலத்தினர் குழந்தையை உணவில்லாததால் எப்படியெல்லாம் 5 விளக்குகினர் றார். மாணவர்கள் பையும் கவனமாகப் பார்க்கின்றனர். ம் ஏனைய உறுப்புக்களை விடப்
ப் பிய வயிறும் குழந்தையினர்
206
Page 226
தோற்றத்திலிருந்து அதற்கு மூன்று குழந்தையின் குழி விழுந்த கண்க
மாணவன் இந்தப் பிள்ளை பெருமூச்செறிந்து கொண்டே கூறு
சமூகவியல் மாணவர் ஆஸ்பத் அக்குழந்தையின் தாய் டாக்டரிட அஞ்சிருவா இருக்கு. இப்ப கையி மிச்சத்த சம்பளம் போட்டதும் தாரே கட்டுறெங்க. எம் புள்ளய எப்படிய
உல்லாசப் பிரயாணிகளின் போகிறது. பெரிய துரை சிரித்த கேட்கிறார். 'எல்லாவற்றையும் ப சமூகவியல் மாணவர்கள் தலையை
பெரிய துரை, டீமேக்கரை வைத்துவிட்டுப் பெக்டரியைச் சுற்
இயந்திரங்களின் சத்தம் எா இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. மலை தேயிலையாகிறது என்பதை டீ காட்டுகிறார்.
பலவிதமான தேயிலைத் த விளக்கம் கொடுக்கிறார் டீமேக்கர். நாம் அனுப்புவது.
கடைசித் தரங்களான டஸ்ட் ந தொழிலாளர் சாக்கில் போட்டுக் கேட்கிறார் 'எங்கை இதனை அனு
ஒன்று தொழிலாளருக் பூந்தோட்டத்திற்கு' .
மாண வர் இரண்டையும் எ அவர்களுக்கு வித்தியாசமெதுவும்
| வயது என்பதை நம்ப மறுக்கின்றனர்.
ள் மிரள மிரள விழிக்கின்றன.
யைப் படமெடுக்கின்றான். மாணவி புகிறாள். 'வட் ஏ பிற்ரி'
திரியை விட்டு வெளியேறும் பொழுது ம் கூறுகிறாள் 'ஐயா இந்தாங்க இதில பில மடியில் வேற ஒண்ணுமில்லீங்க. ரங்க. நா உசிருள்ள வெரய்க்கும் ஒழச்சுக் ாவது காப்பாத்தித் தந்துடுங்க.
கார் மீண்டும் தொழிற்சாலைக்குப் முகத்துடன் வரவேற்றுக் கொண்டே ார்த்துவிட்டீர்களா? மகிழ்ச்சி தானே' ப மட்டும் ஆட்டுகின்றனர்.
[ அவர்களுக்கு அறிமுகஞ் செய் து
றிக் காட்டும் படி பணிக்கின்றார்.
ங்கும் எதிரொலிக்கத் தொழிற்சாலை லயிலிருந்து வரும் கொழுந்து எப்படித் மேக்கர் இவர்களுக்கு விளக்கத்துடன்
ரங்களைக் கையில் எடுத்துக் காட்டி 'இது தான் பி.ஓ.பீ. உங்கள் நாட்டுக்கு
நம்பர்களை ரிவியூஸ் இவ்விரண்டையும் 5 கட்டுவதைக் கண்ணுற்ற மாணவி ரப்பப் போகிறீர்கள்?'
கு, மற்றது பெரிய துரை யி ன
டுத்து ஒப்பிட்டுப் பார்க்கின்றனர். இருப்பதாகத் தெரியவில்லை.
207
Page 227
இதைத்தானா கஷ்டப் படும் . முடிவில் செக்ரோலில் காசும் பிடி வாய்விட்டே சொல்லிவிடுகிறாள்.
பெக்டரியைச் சுற்றிக் காட்டி துரையைத் தேடிப் போகிறார்.
வெள்ளைக் காரர் இருவரும் த
0 ]
'தேயிலை உற்பத்தி, தொ முயற்சிகள், முன்னேற்றங்கள், தெ கூட இல்லை. தொழிலாளர் வாழ்க் முழுமுதற் காரணம் ஆங்கிலேயரா இவர்கள் இலங்கைக்குக் கொண்டு
டீமேக்கர் அடைக்கலம் என்ற கிலோ பீ.யோ. பீ.தேயிலை 'பெ பணிக்கிறார். ஐந்து நிமிடங்களில்
முடித்துவிடுகிறான்.
இந்தத் தோட்டத் துத் தே விற்பனையில் அதிக விலை பெற் வாங்கிய தேயிலைப் பார்சலை செய்கிறார் பெரியதுரை . தேயிலை கூற, பல வண்ணங்களில் எழுதக் கூ அன்பளிப்புச் செய்கிறான் மாணவ
உல்லாசப் பிரயாணிகளி புறப்படுகிறது. தொழிற் சாலைக் படிந்திருக்கும் கண்ணாடிக் கூட காரரையும் பார்க்கிறான்.
கார் மறைகிறது. இரண தயாரிக்கப் பட்ட சாயத் தண்ணி ரொட்டியைப் பழைய கடதாசியிலு காத்து நிற்கும் அம்பிப் பயலை அன
தொழிலாளர்களுக்குக் கொடுத்து மாத க்கிறீர்கள். வட் ஏ பிற்ரி' மாணவி
விட்ட நிறைவுடன் டீமேக்கர், பெரிய
உங்களுக்குள் பேசிக் கொள்கின்றனர்.
ழில் நுட்பம் இவற்றுக்கு எடுத்த ாழிலாளர் வாழ்க்கையில் சிறு வீதங் கெ மிக மோசமாக இருக்கிறது. இதற்கு ன நாங்கள் தான். எங்களால் தானே வரப் பட்டனர்' என்றாள் மாணவி.
தொழிலாளியை அழைத்து இரண்டு பக்' பண்ணிக் கொண்டு வரும் படி அடைக்கலம் அழகாகத் தன் கடமையை
தயிலை தான் லண்டன் கடைசி றது என்று கூறி டீமேக்கரிடமிருந்து வெள்ளைக்காரருக்கு அன்பளிப்புச் ப் பார்சலை வாங்கிய மாணவி நன்றி டிய ஒரு பேனாவைப் பெரியதுரைக்கு
ன்.
ன் கார் தோட்டத்தை விட்டுப் க்குள் இருக்கும் அடைக்கலம் தூசி பாக புதிய காரையும் வெள்ளைக்
டாம் நம் பர் டஸ்ட் போட்டுத் மயை வெள்ளைப் போத்தலிலும், ம் சுற்றிக் கொண்டு வந்து, வெளியே - டக்கலம் வாஞ்சையுடன் பார்க்கிறான்.
மல்லிகை
208
Page 228
இதைத்தானா கஷ்டப் படும் 4 முடிவில் செக்ரோலில் காசும் பிடி வாய்விட்டே சொல்லிவிடுகிறாள்.
பெக்டரியைச் சுற்றிக் காட்டி 5 துரையைத் தேடிப் போகிறார்.
வெள்ளைக் காரர் இருவரும் த
'தேயிலை உற்பத்தி, தொ முயற்சிகள், முன்னேற்றங்கள், தெ கூட இல்லை. தொழிலாளர் வாழ்க் முழுமுதற் காரணம் ஆங்கிலேயரா இவர்கள் இலங்கைக்குக் கொண்டு
டீமேக்கர் அடைக்கலம் என்ற கிலோ பீ.யோ . பீ.தேயிலை 'பெ பணிக்கிறார். ஐந்து நிமிடங்களில்
முடித்துவிடுகிறான்.
இந்தத் தோட்டத் துத் தே விற்பனையில் அதிக விலை பெற்ற வாங்கிய தேயிலைப் பார்சலை செய்கிறார் பெரியதுரை . தேயிலை கூற, பல வண்ணங்களில் எழுதக் கூ அன்பளிப்புச் செய்கிறான் மாணவ
உல்லாசப் பிரயாணிகளில் புறப்படுகிறது. தொழிற்சாலைக் படிந்திருக்கும் கண்ணாடிக் கூட காரரையும் பார்க்கிறான்.
கார் மறைகிறது. இரண்! தயாரிக்கப் பட்ட சாயத் தண்ணி ரொட்டியைப் பழைய கடதாசியிலு காத்து நிற்கும் அம்பிப் பயலை அ ை
தொழிலாளர்களுக்குக் கொடுத்து மாத க்கிறீர்கள். 'வட் ஏ பிற்ரி' மாணவி
விட்ட நிறைவுடன் டீமேக்கர், பெரிய
ங்களுக்குள் பேசிக் கொள்கின்றனர்.
ழில் நுட்பம் இவற்றுக்கு எடுத்த ாழிலாளர் வாழ்க்கையில் சிறு வீதங் மக மிக மோசமாக இருக்கிறது. இதற்கு ன நாங்கள் தான். எங்களால் தானே வரப் பட்டனர்' என்றாள் மாணவி .
தொழிலாளியை அழைத்து இரண்டு பக்' பண்ணிக் கொண்டு வரும் படி அடைக்கலம் அழகாகத் தன் கடமையை
நயிலை தான் லண்டன் கடைசி றது என்று கூறி டீமேக்கரிடமிருந்து வெள்ளைக்காரருக்கு அன்பளிப்புச் ப் பார்சலை வாங்கிய மாணவி நன்றி டிய ஒரு பேனாவைப் பெரியதுரைக்கு
ன்.
ன் கார் தோட்டத்தை விட்டுப் குள் இருக்கும் அடைக்கலம் தூசி டாக புதிய காரையும் வெள்ளைக்
நாம் நம் பர் டஸ்ட் போட்டுத் யை வெள்ளைப் போத்தலிலும், ம் சுற்றிக் கொண்டு வந்து, வெளியே டக்கலம் வாஞ்சையுடன் பார்க்கிறான்.
மல்லிகை
208
Page 229
கட்
ஏற்கெனவே 18 நாட்கள்.
'இனிமேல் செய்வதில்லை' எ சத்தியத்தை இன்றும் மீறினால் இ உணர்வு இவனை உள்ளூரச் சேதப் முறைப் படுத்துவதில் நட்பு ஒரு பா
நேற்று பிரத்தியேக டாக்டர் 6 நாட்களாகக் காய்ச்சலில் வெந்து டே அவர் நன்கு பரிசோதித்து விட்டுச் சி எதிர் பார்த்தபடி பெரிதாக எந்த மரு தொழிலுக்கு நன்றாகச் சாப்பிட கே அவர் வலியுறுத்தும் போதே ஓர் அ ஞானத்தில் பளிச்சிட்டது.
காலையில் சாப்பிடுவது கவ இரைப்பையில் சுரக்கப் படும் அமி . ஒரு முட்டையாவது எடுக்க வே ஆசிரியர்களுக்கு இந்நோய் இருக் கத்துகிறார்கள். ஆனால் நேரத்து மருந்துபோல் எண்ணிச் சாப்பிட்
சாண் ஏற ...
- நற்பிட்டிமுனை பளீல்
என்று தனக்குள் செய்து கொண்ட இது 19- வது தடவை. இந்தக் குற்ற படுத்தியது. சில விடயங்களை நடை ரிய தடையாக அமைந்து விடுகிறது.
ஒருவரை அணுகி, கடந்த நாலைந்து பாயிருந்த உடம்பைக் காட்டியபோது ல விடயங்களைச் சொன்னார் . இவன் நந்தும் தரவில்லை.: நீங்கள் செய்யும் பண்டும்.... இதைத் திரும்பத் திரும்ப பாயத்தை அறிந்து விட்டார் என்று
டமாக இருக்கலாம்..... ஆனாலும் லத்தை நடுநிலைப் படுத்துவதற்காக ணும் ...... 90 வீதமான 'ரியூசன்' றது... அவர்கள் நேரம் தவறாமல் க்குச் சாப்பிடுவதில்லை. உணவை டால், பிற்காலத்தில் மருந்தையே
209
Page 230
உணவாகச் சாப்பிட வேணர் டி
(பயமுறுத்துவதாக எணர்ணிக் கெ
மருந்துகளைவிட, சொன்ன பெரியவர்கள் இந்த மாதிரியான ( கொள்கிறார்கள்?
இந்த விடயங்கள் அனைத் என்றாலும், டாக்டர் ஒருவர் சொ பட்டது. வீட்டுக்கு வந்து சாப்பி சோற்றை அள்ளி வைத்துத் தள் பட்டுக் கொணர்டு வருவது புரிந்த போயிருந்தது.
ஆறு மணியாவதற்கு இன்னு சரியாக ஆறு மணியளவில் தான திட்டமிட்டு இருந்தார்கள்.
சரியாக 4 மணியளவில் இனி ஞாபகத்துக்கு ஓடி வந்தது. அதுவை இல்லை என்ற வேறு எதுவுமே இ6 முடிய வில்லை.
அந்த மற்றைய பணியின் நி சேர் காத்துக் கொணர்டிருப்பார். மூ இவனது ஸ்கூட்டரில் ஏற்றிக் ெ வைத்துக் கேட்டிருந்தார். அவசர
ஒரு சினி ன அலங்காரப் ப மாணவிகளும் கூடி நின்றனர். எண்ணிக் கொண்டார்கள்.
இந்த வருடத்துக்குரிய மr ஆளுக்காள் சோகப் பாடல்கள் என மாணவிகளே தயாரித்த "கேக்" என இனங்களைத் தந்து வயிறுகை கைகொடுத்தது. எல்லாம் வெறு தான். முகத்தில் வழியும் வியர்ை துடைத்தெறிவதைப் போல - இ6
வரும். எனிறு பயமுறுத்தினார்.
வைகள் வேப்பங்காயாய்க் கசந்தன.
வப்பம் காய்களை எங்கிருந்து பெற்றுக்
தும் இவனுக்கும், தெரிந்தவை தானி ர்னதற்குப் பின்னர் வெகு சீரியசாகப் ட்டான். சாப்பிடுவதாக நினைத்துச் ளினான். உடல் தொடர்ந்து பறிக்கப் து. உடல் விறைப்பிழந்து, ‘வீக்காகி’ப்
றும் 3 மணித்தியாலங்கள் இருந்தன. ர் 'அதற்கு சுகிர்தராஜனும் இவனும்
றிருந்த வேறொரு முக்கியமான பணி
வர திட்டத்தைத் தவிர வேறு எதுவுமே ல்லை என்ற நினைவிலிருந்து விடுபட
மித்தம் - தனக்காகப் பரமேஸ்வரன் னிறு மணியளவில் வந்து தன்னையும் காண்டு செல்லுமாறு அவர் ஸ்கூலில்
அவசரமாகப் புறப்பட்டான்.
ந்தலும், அறுபது எழுபது மாணவ தாமதித்தாவது வருகிறார்களே என
ணவர்கள் பிரிந்து போவதற்காக ர்று சொல்லிக் கொண்டு பாடியதும். அழைக்கப் படும் ஒருவகை மென்கல் ளப் பாழாக்கியதும். க ைதத்துக் ம் ஒன்றரை மணித்தியாலம் மாத்திரம் வயை எந்தவித யோசனையுமின்றித் பற்றையும் வழித்தெறிந்தான்.
210
Page 231
இவை எல்லாவற்றையும் வி படுத்தியது.பிரியாவிடை முடிந்து ஒற்றைக் காலுTணிறி இருக்கும் கொணர்டிருந்தான்.
ஆம் நெடுநேரமாய் நிற்கிே கிழித்துச் சிரித்தான். இப்போது இ
சுகிரைக் கண்டதும், பரமேஸ்வரன்
*. என்ன விசயம்.
அந்தக் கணத்தில் அவரோடு முடியவில்லை. அவரது முதுமை இ வேள்வியின் மீது ஆழ்ந்த அனுத இவன் ஒரே மூச்சில் சொன்னான்.
. ரியூட்டரிக் காரனிடம் க
உதவிக்கு வந்திருக்கிறான் சேர்.
மாணவிகளுடனி அவர் இ! கொணர்டிருந்த சந்தர்ப்பத்தைப் செய்யவேணி டியவற்றைக் S 6s நிமிடங்களினர் பினர், பரமேஸ்வ வந்தான். இவனது கணிகள் சொண் முன்னால் தலை விரித்து நிற்கும் மீண்டும் வாயைக் காதுவரை கிழி
சைக்கிளில் கொழுவியிருந்த போது போத்தலின் ஒலிகள் கேட்ட
5 வருசத்துக்குப் பிறகு. என்றானி சுகிர்.
“சீ. ஒன்றும் செய்யாது. ஆட்க ஒன்றே போதும்' என்று சமாளித் செய்யும் அளவுக்கு இவன் 'பழுத் எரிச்சலைத் தந்தது. அப்போது முன்னிருந்த இவன் ஞாபகத்தில்
ட 10-வது தானி இவனை அச்சப் வெளியே வந்ததும் - உறுமீனுக்காக
கொக்கைப் போல சுகிர் காத்துக்
றன். என்று வாயைக் காது வரை |ந்தச் சிரிப்பு இவனைப் பயமூட்டியது
சேர் இவனிடம் கேட்டார்.
அரிச்சந்திரனாக நடந்து கொள்ள வண் மீது நம்பிக்கை வைத்துக் கேட்ட
ாபங்களைச் சொரிந்து கொணர்டபடி
ணக்குப் பார்க்கப் போகவேணும்.
றுதி 'அறுப் பொனி றை நடாத்திக் பயன்படுத்தி சுகிர்தரிடம் அடுத்துச் ர்னால் சொனி னானர் . சுசிர் 10 ரனி சேரை வீட்டில் இறக்கிவிட்டு னபடியே - பிரகாஸ் ஹோட்டலுக்கு வாகை மரத்தின் கீழ் நின்றானி சுதிர். க்க முயன்றான்.
பையைத் தூக்கி மேசையில் வைத்த
6T.
என்ன செய்யுதோ தெரியாது.
:ள் யாரும் பார்க்காமல் இருந்தால் அது தான். இப்படி ஒரு சம்பாஷத்தலைச் துப் போயிருந்தது, ஒரு வகையில் Sl இவனுக்கு, பல வருடங்களுக்கு முளைத்தான்.
211
Page 232
இப்போது சுகிர் பயப்படுெ பயப் பிட்டானர். ஆணினி பார்: மார்பகங்கள் போல, இவற்றை பழக்கமுள்ள இவனது கூச்சத்தை வைத்தான். இப்போது மார்பகம்
விட்ட மாதிரிப் போய் விட்டது.
இவனுக்குச் சிகரட்டை அறி மல்லிகை பூவைப் போல தூய் காலத்தில் இந்த மாபெரிய கைங் விட்டான். அடுத்ததாக அவன் அ மட்டுமே பாக்கியிருந்தது.
அன்றொரு சாயங்காலப் பெ ஏறிக் கொண்டு, துறை நீலாவனை வந்தவர்களில் அதிகமானோர் தி(
மூன்று. என்றான் எதிரே பார்த்துக் கொண்டிருக்கும் படி ( இருந்தாலும் யார் நம்பப் போகி உணர்ந்தான். 3 தடவைகள் சிரட் வாய்க்குள் கெழித்து முடித்தான். வெகு சுவாரஸ்யமாக சிகரட்டை இ இவனையும் எடுக்கும் படி கஷடப் பிடிவாதமாக நின்றான். அவனும்
பினர், மோட்டார் சைக்கின கூறினான். '. மச்சான். 956 வந்ததற்காக ஒரு கிளாசாவது எடு என்றானி ஏளனமாக. வெறிக்கு என்றான். அடுத்தடுத்து அவனது இவனது பதில் மெளனமானது. ஜாலங்களில் மயங்கி, தனி கற்ை கணினிப் பெண்ணைப் போலானா
என்பது நூறு வீதம் உணர்மையாக்
இவனையும் முந்திக் கிழவனி
வது போலவே, அப்போது இவனும் வைக்கு அச்சப் படும் பெணர்னினர் மக் கணர் டால் ஒடுங்கிக் கொள்ளும்
முதலில் அந்த ஜெமீல் தானி தீர்த்து துருத்திக் கொணர்டு வெளிக்கே வந்து
முகப் படுத்திய இதே ஜெமீல் தான் மையோடு படித்துக் கொணர்டிருந்த கரியத்துக்கான வழியையும் வெட்டி றிமுகப் படுத்த வேண்டிய பணி ஒன்று
ாழுதில், தனது மோட்டார் சைக்கிலில் ாைப் பனந் தோப்புக்குள் இறங்கினான். ரும்பிக் கொணர்டு இருந்தனர்.
வந்த கிழவனிடம். இவனைச் சும்மா சொன்னான். இந்த இடத்தில் சும்மா றான். வந்ததே தப்புத்தான் என்பதை டைக்குள் நீட்டப் பட்டதை அப்படியே புளிப்பு நெடி மூக்கில் வந்துறைந்தது. ழுத்துக் குடித்தான். கடைசி நேரத்தில் படுத்தினான். இவன் முடியாது என்று
விட்டு விட்டான்.
ளை உதைத்து விட்டு இறுதியாகக் ாவையும் கற்றுமற. ஆகக் குறைந்தது ..' என்றான். வெறும் கள்ளுத்தானே மென்றால் அதற்கு நானர் பொறுப்பு வைராக்கியமான வாக்குறுதிகளால் இவன். ஓர் காமுகனின் வார்த்தை dlu' பறிகொடுக்கத் தயாராகும் ஒரு ான். சந்தர்ப்பம் கிடையாமையே கற்பு
கப் பட்டது.
டம் ஜெமீலே சொன்னான்.
212
Page 233
'பெரியவர்.... இன்னும் ஒரு சிர
'ஆண்டவனே.... இன்று என. என்று இறைஞ்சியபடி ஒரு 'முரடு இவன் எதிர் பார்த்தபடி பெரிதாக ஒருவகைச் சந்தோசம் பொங்கி நீட்டினான். இந்த இடத்துக்கு எ குடிக்கத் துணிந்தது இரண்டாவது, அறைந்து தள்ளியது. இப்போது அறைகிறது.
'லைற்றைப் போட முயன்ற சுகி வேண்டாம்' என்றான். உலகம் இரு கட்டியாகிப் போய்க் கிடந்தது. சே உடம்போடு பிசுபிசுத்தது இதற்காக காரர் கதிரைகளை எதிரெதிரே ே வெளியே வரவில்லை. இதுதான் க இப்போது இங்கு வீட்டுக்கார ஐ வாடகைக்கு இருக்கிறாள். இவளுக்கு முழுக்கப் பேராகி விடலாம் என்ப
சுதிர் இவனைவிட வயதில் ( தயங்கினான். 'சூரன் விடுவான போத்தலின் மூடியை அழுத்தி விட விழுந்து ஒரு வட்டம் போட்டது .. விளிம்பில் வைத்து ஊற்றலாம் என கையில் இறைச்சித் துண்டொன் ை மறு கையால் கிளாசைத் தூக்கி, கள் மடக்!..... மடக்..........!'
மூடிய கண்களைத் திறந்தான்.
மூன்றாவது மூடி சீமெந்துத் வீட்டுக் காரரையும் கூப்பிட்டால் 5 எதுவும் தோன்றவில்லை. இந்நிலை நினைவு படுத்தியது. வீட்டுக் காரரு
ட்டை.....
க்கு எதுவுமே நடந்து விடக்கூடாது தான்' குடித்தான். என்ன அதிசயம். எதுவுமே நடக்கவில்லை. முகத்தில் யது. சிரட்டையைக் காலியாக்கி பந்தது முதலாவது தப்பு என்றால், து தப்பு என அவனது மனச்சாட்சி கிட்டத் தட்ட 19 - வது தடவையாக
ரின் கைகளைத் தடுத்துவிட்டு, லைற் ள் நிறைந்து போய் இருந்தது. காற்று ட் வெனியனில் ஒட்ட - வெனியன் த் தெரிவு செய்யப் பட்டிருந்த வீட்டுக் பாட்டிருந்தார்கள். வீட்டார் எவரும் ஈகிர் முன்பு வாடகைக்கு இருந்தான். யாவுடன் ஒரு மாணவி மாத்திரம் தத் தெரிய வந்தால் நாளைக்கு ஸ்கூல் ஒதயிட்டுக் கவனமாக இருந்தனர்.
மூத்தவனாக இருந்தும் ஆரம்பிக்கத் பா'..........? மேசையின் விளிம்பில் ட்டு ஒரு குத்துவிட்டான். மூடி கீழே ஆனால் நுரை கிளம்பாமல் கிளாஸ் ன்ற முயற்சி வெற்றியடையவில்லை. றத் தயார் நிலையில் வைத்திருந்து, ண்களை மூடி.... மனதைக் கல்லாக்கி
-... அப்பா எத்தனை அவதி .....
திண்ணையில் வட்டமிட்டபோது என்ன? என்ற எண்ணம் தவிர வேறு இனிமேல் போதுமென்ற எல்லையை ம் இரண்டு தடவைகள் குறுக்கே வந்து
213
Page 234
போனார். ஆனால் வந்து போகும் என்ற அலைக்கழிப்பில் அவர் பங்கு
பல கலைக் கழகத்தில் படி நடந்தேறும் விழாக் கோலங்களே வேணர் டும். சத்தியத் தோடு தா வெளியேறினான். வாந்தி எடுத்து படுத்த படுக் கையாய்க் கிடந்து இறைவனிடம் மன்றாடிய பின்பு இ
கொணர்டான். ஆனால் விசயம் காற்
இவண் தொழில் பார்த்த சூழலி இவனுக்கு ஊக்க மாத்திரை மாதி கிட்டியாவது (அதிபரின் பட்டப் டெ பங்களிப்பு இல்லாவிட்டாலும், ஆ தங்களுக்கு பெரும் குரோதம் செய் முழுக்கப் பகைத் துக் கொள் சந்தர்ப்பங்களையெல்லாம் இப்ப கல்யாண வீட்டில் சந்தோஷ மென என்றாலும் சரி. இதுதான் நண்பர்
இனிமேல் சத்தியம் ச்ெய வ: படையாகி விட்டது. நேற்று ஸ்கூ6 அதனால் தானி இனிறு 3 ம6 பிரியாவிடைக்குப் போக வேண்டி செலவில் 'ஜிஸ்" பகிர்ந்ததாகக் கேள் இந்தத் திட்டத்தைச் சாட்டாகச் சொ கொணர் டானர் . ஆனால இ வெற்றியளிக்கவில்லை. ‘பரவாயில் குலுக்கிறான். இவன் அந்த நட்பில்
இவனி சுகிர் பற்றி வைத்த வெறுமையாக்கி, நாக்கை வழித்து கொண்டு தானி செய்தான். வீட் நெருப்புத் தனினைப் பொசுக்கி வாட்டியது. ஒருவனது வாழ்க்கையி
சந்தர்ப்பத்திலும் யார் கூப்பிடுவது குபற்ற முடியாமல் போய்விட்டது.
க்கும் காலங்களில இடைக்கிடை ாடு இந்தப் பழக்கத்தை விட்டு விட *னர் பல கலைக் கழகத்திலிருந்து மூன்று நாட்களாகத் தொய்வோடு 1. அப்படியான போதையிலும் ந்தச் சத்தியத்தைத் தனக்குள் நிறுவிக் றோடு காற்றாகிவிட்டது.
ம் அப்படிப் பட்டது. சக ஆசிரியர்கள் ரி அமர்ந்தார்கள். ஆகக் குறைந்தது. பயர்) ஒதுங்கிக் கொள்கிறாரா? ப7 ஆள் பங்களிப்பு அளிக்காவிட்டல் துவிட்ட உணர்வோடு அடுத்த நாள் கிறார்கள். அதனால வருகிற டித்தானி தாங்கிக் கொள்கினர்றான். rறாலும் சரி. சவவிட்டின் சோகம்
களின் கலையாகி விட்டது.
து அர்த்தமற்றது என்பது வெளிப் ல் விடுமுறைக்கான கடைசித் தினம், ணிக்கு பரமேஸ்வரனி சேருடனர் யேற்பட்டது. நேற்றும் கிருபை தன் வி. சிறிதாக இருந்தாலும், இன்றைய ல்லி, நேற்று ஜின்"னிலிருந்து தப்பிக் னிறு எந்தப் பிரயத்தனமும் லை' என்று நணர்பர்கள் தோள்க்ளைக்
கரைந்து போனான்.
நிருந்த மற்றுமொரு கிளாசையும் த் துப்பியபோது உள்ளூரப் பயந்து டாரிடமிருந்து பீறிடும் நம்பிக்கை
விடுமோ எனர்ற அச்சம் இவளை ல் இப்படியெல்லாம் நடக்க வேண்டும்
214
Page 235
என்று எழுதியிருந்தால் அதை யாரா ஒரு தற்காலிக சமாதானத்தைத் தே விபச்சாரத்திலீடு பட்ட பெணி ெ
சர்வசாதாரணமாக எழுந்து நடப்பன்
அதிகம் அலட்டிக் கொள்ளவில் முடிந்தாலும், அதனி துவாரத்திலு முடியவில்லை. கை விலகி விலகிச் மேற்பட்ட பகுதி வேறாகவும், கீழ் இயங்கியது. மேலே மேலே செல கடுமையான போட்டி, சற்றுக் கூடி என்னென்ன நிகழலாம் என்பதையு கொள்ள வேணர்டும் என எணர்னி இன்னும் இனினும் சில கணங்களி தெரிந்தது. இந்திய இராணுவத்தி பாரமாக்கி உறுமிக் கொணர்டு வந்து என்று ஒரே அமளி ஒரு தனி நாயை நாக்கு வழிந்து ‘வள் வள்’ எனக் கூட்டத்திற்கும் இந்த ஆச்சா, பூச்சா இவனுக்குப் படவில்லை.
இப்போது வாகனத்தினர் இ சுகிரோ. இவன் புலனில் தட்டவி
தான் சரியாக மாட்டிக் கொணர் மணிக்குள் வீடு திரும்பி விடுவேன் வந்தவாறு போய்ச் சேர முடியாது ( இவண் மாட்டிக் கொணர்டதில்லை. விட்டது. தடம் பழுதுற்ற வாகனப் இவனது மனத்திடம் சரிய ஆரம்பித்
தெரு விளக்குகள் எரிந்து கொ: மயக்கமும் வயிற்றுப் புரட்டலும் வற் கழனர் று வருவதாக உணர்ந்த கிளையொனி றைப் பிடித்துத் தெ நினர் றாணி வேலியை விட்டு (
லும் தடுத்து நிறுத்த முடியாது என்று டிக் கொணர்டான். விருப்பமில்லாமல் ணாருத்தி எல்லாம் முடிந்த பினர் தைப் போல ஆனான்.
லை. ஸ்கூட்டர் வரை எழுந்து செல்ல றுள் சரியாகச் சாவியை நுழைக்க F சென்றது. உடம்பின் இடுப்பிற்கு ப்பட்ட பகுதி இன்னொன்றாகவும் 0 வது இவன்ா, பூமியா எனர் பதில் டிவிட்டதென்பதையும், இதன் பினர் ம் மிக நுட்பமாக மூளையில் பதித்துக் னான். இவனது இந்த ஜாக்கிரதை ல் குலைந்து போய் விடும் எனத் னர் கனரக வாகனங்கள் வீதியைப் சடுதியாக நின்றன. ஆச்சா, பூச்சா த் துரத்திக் கொணர்டு தமக்கிடையே குரைத்து மயக்கும் ஆணர் நாய்க் க்களுக்கும் வித்தியாசம் இருப்பதாக
ரைச் சலோ, மனித சந்தடிகளோ, ல்லை.
டு விட்டதாக உணர்ந்தான். இரவு 7 என்று வீட்டாரிடம் சொல்லிவிட்டு போலிருந்தது. இவ்வாறு ஒருநாளும் இவனது கட்டுப் பாடு உடைந்து பள்ளங்களில் உருளுவது போல்,
தது.
ணர்டிருந்தன.முகம் இறுகிப் போனது. தது. அசுர வேகத்துடன் இரைப்பை ானர். வேலி ஓரத்தில நினர் ற ாங்கியவாறு பூமியைப் பார்த்தபடி வெளியேறித் தெருத் தெருவாக
215
Page 236
வாந்தியெடுத்தேணி என்று நாை பரபரப்பு ஏற்பட்டு விடக் கூடாது. இமேஜ் கெட்டு விடக் கூடாது. எ இரைப்பை ‘சளார்’ என வாயால் வ இடங்களிலும் தெறித்தது. பகல் சாப் மணத்தன.
இன்னும் வந்து - வந்து கொ6 ஒரு மென்மையான சின்னக் கரம் : நினைத்து 5 நிமிடங்களாகிய பி கிடைக்கவில்லை. ஒன்றில் அது வீ அல்லது மாணவி ஜெகதாவாக இருக் மன்னித்துக் கொள்ளுங்கள் என்று சப்தத்தை அமுக்கிவிட முடியாமல், ஒ துளிவாந்தி, (குடற் சாறாய்த் தா புறங்கை நனைந்தது.
வாந்தி எடுத்த பின்பு எவ்வள ஒவ்வொரு அங்கமும் வாந்தி எடுத்த உடம்பு வியர்த்து வழிந்தது. என்ன ! இல்லை. பழக்கமில்லாத எனக்கு இ எனச் சமாளிக்க ஏன் சந்தர்ப்பம் ஆக்
ட்டியாவ ர்க்கி mாளில்லையே.
l Sl ,ID
9. . . . . ஒரு இலைமறை காயா மரியாதையா. ? நோ.
இப்படியானவர்களோடு கதைப்பை
என்ற கோபம் தான்.?
சுகிர் பிரயாசைப் பட்டு நக முற்பட்டான். இவனது உடல் தளர் ஒரு மடி தாங்கியது. அதுவும் அவளு விசுக்கியது. இதோ ஒரு பயங்கரம். சி சம்மந்தமில்லாமல் வந்து போகிறது. காரணத்துக்காக ஏன் என்னையே
கொள்கிறேன் என ஏங்கினான்.
ள மாணவர்கள் மத்தியில் பெரும் ..? மாணவர்களிடம் தனக்கிருக்கும் ண்றெல்லாம் நினைப்பதற்கிடையில் பந்து விழுந்தது. வாந்தி காலில் பல பிட்ட இறைச்சித் துண்டுகள், புளித்து
ணிடேயிருந்தது. இவனது தலையை தாங்கிப் பிடித்தது. இது யார் என்று னர்பும், தலையை உயர்த்தச் சக்தி ட்டுக்கார ஐயாச்சியாக இருக்கலாம். கலாம். யாராக இருந்தாலும் என்னை சொல்ல வேண்டும் போலிருந்தது. |ங்காரித்துக் கொண்டு வந்த கடைசித் ண் இருத்தல் வேண்டும்) அவளது
வு நிம்மதியாக இருக்கிறது. இப்படி நால் எத்தனை சுகமாக இருக்கும்.? நடந்தது என ஏன் இவள் கேட்கிறாள் துதான் முதல் தடவையாகி விட்டது குகிறாளில்லை. ஆகக் குறைந்தது
கவுள்ள குடிகாரனுக்கு இவ்வளவு இது மரியாதை இலலை. த விட மெளனமாக இருப்பதே மேல்
ர்ந்து வந்து இவளை அணைக்க ந்து சரிய முற்பட்டபோது, தலையை நடையது தானா..? அதே கையும் ன்ன வயதில் தும்பி துரத்திய கூட்டம் இறைவா..? எதுவென்றறியாத ஒரு இப்படி அர்த்தமின்றிச் சீரழித்துக்
216
Page 237
சில நேரங்களில் வீட்டாருடன் இருந்துவிடுவதற்குக் கூடக் காரணL செய்வதற்கு இது ஒரு இலகுவான வழி ஆனால் இதற்கு ஏதும் அர்த்தம் பட்ட
இவனுக்கு மயக்கம் போல வந்த காட்சிகள் தோனி றின. நாற்றிை தோப்புக்கள் நகர்ந்து கொணர்டு வந்த பறந்தன. நாலைந்து நாட்களாகக் கா காற்றுப் போன பலூனைப் போலச்
வந்த டாக்டர் யாரென்றோ, எ என்றோ தெளிவாகப் புரியவில்லை.
அந்தச் சின்னக் கரம் நாளை செய்யலாம். அதனால் முழு ஸ்கூலுக் அவளது நணர்பிப் பட்டாளங்களுக்கு பட்டாளம் இன்றுமொரு பட்டாளத் போகிறது. என்ன செய்யலாம்?
கடுமையாக யோசித்தான். இறுதி
மடையா. ஒன்று செய்.
நாளையும் ஸ்கூலுக்கு லிவு சத்தியனை வரச் சொல்லி போத்தல் இரகசியமான இடத்தில் மின்னாவை
நீயும் உண்ர தலையும்.
Fண்டையிட்ட விட்டு, சாப்பிடாமல் ) இருக்கிறது. வீட்டாரை உணரச் என்பதால் இப்படிச் செய்கிறேன். தாகத் தெரியவில்லையே.
து. மனதில் உலகம் சீர் குலைந்த :யும் பற்றி எரிந்தன. தெனி னந் நன. இவனைச் சுற்றி மின்மினிகள் ய்ச்சல் பட்டுப் போயிருந்த உடம்பு. சுருங்கிக் கிடந்தது.
ன்ன சொல்லிவிட்டுச் சொன்றார் ஒன்று மாத்திரம் புரிந்தது.
தன் பணியை வெகு லாவகமாகச் குமே உடன் தெரியவர விட்டாலும் க் கட்டாயம் சொல்வாள். நண்பிப்
துக்கும் என்று விசயம் நீளத்தான்
தியில் மனச்சாட்சி பறைசாற்றியது.
வரச் சொல்லி ஒரு போடு போடு.!
இதழ் - 223 ஆகஸ்ட் - 1989.
217
Page 238
கிளைத்துப் போய் வந்த
சாயவில்லை -
"ஏன் இவ்வளவு நேரம் மி எனிறு பயந்து குசினிக்கும் வ சரியாயிருந்தது.
பரிவோடு வந்த பவளத்தின ஒரு முறை சிரித்துக் கொண்டார்
நான் என்ன சின்னப் பிள் பெடியன்கள் விளங்காத சில பா எணர்டு கேட்டவண்கள். எக்ஸ்ஸா எடுத்துப் போட்டு வாறனர்.
ம். 560) Jf Jgn. G8, உத்தியோகங்களைப் போல ‘
இப்படியே மாடு மாதிரி உடம்ை
*காசு இணி டைக்கு வருப
பெடியன்கள் நன்றியோட இருந்
ஏணி
OOO
- அருளர் விஜயராணி
சீவரட்ணம் ஆயாசத்துடன் கதிரையில்
னக்கெட்டனிங்கள்? என்னவோ ஏதோ
ாசலுக்கும் நடக்கவே எனக்கு நேரம்
குரலைக் கேட்டு அந்தக் களைப்பிலும்
ளையே தொலைஞ்சு போகப் பவளம்? டங்களை விளங்கப் படுத்தி விடுங்கோ
மும் வருகுது எணர்டு எக்ஸ்ரா கிளாஸ்
நரம் படிப் பிச் சதுக்கெணர் டு மற்ற
ஓவர் டைம்’ எணர்டாலும் இருக்கே
ப அடிச்சுக் கொண்டு இருங்கோ’.
நாளைக்குப் போகும். படிப் பிச்ச
திட்டால் அவ்வளவும் காணும் பவளம்.'
218
Page 239
ஓம்..ஓம்...... இருப்பான்கள். 'மாஸ்டர்' எண்டு வீட்டோடு கிடந் வருஷத்தில ஒரு நாளாவது மாஸ்டர் பார்த்தவனே?'
சீவரட்ணத்தின் நெஞ்சில் சுரீர்
பவளம் சொல்வது உண்மை தான் அவரது வீட்டுக்கு ஏ லெவல் மூட்ட சுகுமார். இத்தனைக்கும் தான் படிப்பி அவர் காசு வாங்கினதில்லை. எக்ஸா பிடித்துக் கொண்டு சாகும் வரைக்கும் சொல்லிப் போனவன் தான். உயி விட்டான்.
ஓய் சிவா, நீர் உருப்பட மாட்டீர் கொஞ்ச மூளையை வைச்சுக் கொண உழைக்கிறான்கள் தெரியுமே! நீர் இந் கொண்டு செக்கு மாடு மாதிரி உந்தப்
வாரும்.'
சக ஆசிரியர்கள் அவரைப் கேலி அவர்களுக்கும் பதில் அளிப்பார் சீவ
'இஞ்சை பாருங்கோ ...... கடவுள் நான் இந்தப் பள்ளிக் கூடத்தில் கா கொண்டு டியூட்டரிக்கும் அலைஞ்சள் விக்கிறன் கண்டீங்களோ. உங்களைப் அலையத் துடங்கினன் எண்டால் படிப்பிக்கிற ஆர்வம் குறைஞ்சு காசுக் மனம் ஆசைப்படும். வருகிற ஆட் எண்டுதான் மூளை கணக்குப் பார்க்க
இந்த விஷ யத்தில் சக ஆசிரியர் கூட அவரை திசை திருப்ப முடிய குடுங்கோ , பிள்ளைகளுக்கு கொ எவ்வளவோ முறை சொல்லிப் பார்த்
'ஏ லெவல் எக்ஸாமுக்கு' மாஸ்டர் து படிச்சவன் சுகுமார். இத்தனை எப்படி இருக்கிறியள் எண்டு எட்டிப்
என்று வலித்தது.
1. கஷ டத்தைச் சொல்லி அழுதழுது டம் நாயாய் அலைஞ்சு படிச்சவன் பத்ததுக்கு அவனிடம் கொஞ்சம் கூட ம் முடிந்தவுடன் அவரது கைகளைப் ம் உங்களை மறக்க மாட்டன் என்று ரோடு இருக்கும் போதே மறந்து
மற்றவையள் தங்களுக்கு இருக்கிற ர்டு 'டியூட்டரி' என்று என்னமாதிரி தக் கெட்டிக்கார மூளையை வைச்சுக் பள்ளிக் கூடத்தையே சுத்திச் சுத்தி
செய்யும் பொழுது ஆவேசத் தோடு ரட்ணம்.
தந்த மூளைக்குக் கூலியாகத் தான் சு வாங்குறன். அதையும் வாங்கிக் ள் எண்டால் என்ட மூளையை நான் = போல டியூட்டரிக்கும், டியூசனுக்கும் பள்ளிக் கூடப் பிள்ளைகளுக்கு -கு வாறவைக்குப் படிப்பிக்கத் தான் கள் கூடக் கூட காசு கூடவருமே த் துடங்கும்'
கேளால் மட்டுமல்ல பவளத்தினால் ப வில்லை. அவளும் டியூசனைக் ஞ்சக் காசை சேருங் கோ என்று து விட்டாள்.
219
Page 240
சீவரட்ணம் அசையவில்லை.
ஒரு வருடம் கொடுத்தும் பள்ளி மாதத்தில டியூட்டரியில் அதே விளக்கமாகப் படிப்பித்து முடி பள்ளிக்கூடப் பிள்ளைகளுக்கே கொடுத்துச் சம்பாதிக்கும் ஆசிரியா முறை மனம் நொந்து போயிருக்கி
எழுத்தறிவித்தவன் இறைவ6 செய்யும் காரியமா இது
அவரது பாடசாலைப் பிரிண் 6
முதுகை தட்டிக் கொடுப்பார்.
'சிவா, உணர்மையிலேயே நீர் புரிகிறவை அருமையிலும் அருை உள்ளம், அது தான் மனிசனுக்கு ெே ஒடி ஒடிச் சம்பாதித்திருக்கினம். ஆ எத்தனை பிள்ளைகள் உமக்காக 2 எல்லோராலும் சம்பாதித்து விட மு
பிரின்ஸிபல் அடிக்கடி அவர அரசாங்கப் பாடசாலை. அதை மட் ஒருவேளை 'பிரைவேட் ஸ்கூலி கொடுத்திருப்பாரோ என்னவோ!
நாகலிங்கம் பாராட்டும் பெ கொள்வார் சீவரட்ணம்.
‘என்ன பேசாமல் இருக்கிறிய
பவளத்தின் குரலால் நினைவ
‘ஏது பெட்டைய லின ட ச யோசிக்கிறனர்.
'அவளவை வாத்தியார் கு போட்டாளவை. இந்த முறை ப வரேக்கிலை வீடியொ ரண்டும் .ெ
க்கூட 'சிலபஸ்ஸை முடிக்காமல் நாலு சில பஸ் ஸை விழுந்து விழுந்து த்துவிடும் ஆசிரியர் மார்களையும் , வீட்டில் வைத்து டியூசண் சொல்லிக் ர்களையும் கண்டு அவர் எத்தனையோ
றார்.
ர் என்கிறார்கள். அந்த இறைவர்கள்
mபிப்பல் நாகலிங்கம் அடிக்கடி அவரது
ஒரு “ஜென்டில்மேனி’ இப்படி தொழில் ம. காசு பெரிசில்லை சிவா. உயர்ந்த பணும். மற்ற ஆசிரியர்கள் காசைத்தான் னால் நீர். மாஸ்டர் மாஸ்டர் என்று உருகினம் தெரியுமே. அந்த அண்பை pடியாது சிவா.
து சேவையைப் பாராட்டுவார். அது ட்டும் தானி அவரால் சொல்ல முடியும்.
ல் எனர் றால் சம்பளத்தைக் கூட்டிக்
ாழுது எல்லாம் இப்படி நினைத்துக்
f?'
கலைந்தார்.
த்தத்தைக் காணே ல லையெணர் டு
ருபரனர் வீட்டில படம் பார்க்கப் Dனிசனர் நைஜீரியாவில இருந்து காணர்டு வந்ததாம்.'
220
Page 241
ஏன் ராவு இருட்டுக்குள்ள அவ
'பாவம் காசை யோசித்து தி குறைவு. சும்மா கிடக்கிற படத்தை எண்டு தான் விட்டனான். வாத்தி பெடியனை வரேக்கிலை துணைக்கு
ஷ ர்ர்....... ஷ்ர்ர்..... பவளம் தேத்
அடுத்த ஷ்ர்ர்.... எழமுன்பு 4 கழுவிவிட்டு வந்தார். 'இஞ்சேருங்கோ'
தேத்தண்ணியை உறிஞ்சி நோக்குகிறார்.
பவளம் காலடியில் வந்து இரு என்று அர்த்தம்.
என்ன பவளம்'
'வாத்தியார் மகள் வதனாவுக்கு
'ம்'
'போன வருஷம் மூத்தவளுக்கு !
வீட்டில் கொட்டிக் கிடக்கிற சா பான் எண்டு.
சீவரட்ணம் ஆறுதலோடு கொடுத்தார்.
டி.வியும், வீடியோவும் தான் பவளம்?'
'அப்பிடி இல்லை. எங்களுக்கு நினைச்சுப் பாருங்கோ எண்டுதா வரு ஷ ம் இருபத்தியேழு முடி சம்பாத்தியத்தில் மூத்தவளைக் கூப்
ளவையை விட்டனி பவளம்?'
யேட்டரிலும் அதுகள் பார்க்கிறது எண்டாலும் பார்த்திட்டு வரட்டுமே யார் மகள் வதனா, வேலைக்காரப் அனுப்புறன் எண்டு சொன்னவள்.'
தண்ணி ஆத்தம் சத்தும்.
வரட்ணம் எழுந்து போய் முகம்
5 கொண் டே பவளத்தை உற்று
ந்தாள். ஏதோ கேட்கப் போகிறாள்
ம் சம்பந்தம் பொருந்திட்டுதாம்.'
இந்த வருஷ ம் இளையவளுக்கு.'
மான்கள் எண்டால் டி.வி. வீடியோ,
அவளுடைய தலையை வருடிக்
வாழ்க்கையென்று நினைக்கிறியே
ம் மூன்று குமர்கள் இருக்கு. அதை ன் சொல்றன். மூத்தவளுக்கு இந்த யப் போகுது. உங்களுடைய - விலத்த முடியேல்லையெண்டால்
221
Page 242
மற்றதுகளை யோசித்துப் பாருங்( போய் உழைக்கக் கூடாது எணர்
நல்லதம்பியிட்டை இருந்து காயி
நல்லதம்பியிடமிருந்து லெட் நைஜீரியாவுக்குப் போனா 6 பவளத்திடமிருந்து எழும்.
நல்லதம்பி சிவரட்ணத்தி 6 மாஸ்டர்ஸ் நைஜீரியாவுக்குப் போ நல்லதம்பி எழுதாத கடிதம் இல்ை
“டேய் சிவா, ஆசிரியர்களின் L புரியவில்லை. அதனால் தானே நம ஆனால் இந்த நாட்டில் கல்வியில் அதனால் தானர் சம்பளத்தை குடுக்கிறார்கள். மாணவர்கள் மட்டு வைத்துக் கொணர் டாடுகிறார்கள் மரியாதை என்ன. மனது புல்லரிக் வைத்திருக்கிறேனர். நீ ஓம் என்று அடுத்த லெட்டரில் டிக்கெட் வரும்
ஒவ்வொரு லெட்டரிலும் ந பொழுது சிவாவும் அதற்குச் சலை அனுப்புவார்.
'எனக்குக் கல்வி புகட்டிய இ சொந்தம் என்ற நினைக்கிறேன அக்கறைக்கு நன்றி.
‘இந்தாங்கோ நல்லதம்பியின்6 பவளம் நீட்டிய கடிதத்தை வாசிக்
‘என்னவாம்?
“எனக்குப் பார்த்து வைத்திருச் மாசத்துக்குள்ள பதில் சொல்லட்டா
வேறு ஆட்களை எடுக்கப் போயின
கோ. நீங்களும் ஏனர் நைஜீரியாவுக்குப் டு தானி கேட்கிறனர். இணர் டைக்கும்
தம் வந்தது.'
டர் வரும் ஒவ்வொரு முறையும் அவர் ல் எனர் ன என ற முறைப் பாடு
ார் சினேகிதனர். இருவரும் மற் ஸ்
ான நாளிலிருந்து அவரையும் வரும்படி
6l).
மதிப்பு எங்களுடைய அரசாங்கத்துக்குப் )க்கெல்லாம் இந்தக் கஷ்டமான சீவியம். ண் அருமை இவர்களுக்குப் புரியுதடா. ஆசிரியர்களுக்கு அள்ளி அள்ளிக் ம் என்ன? ஆசிரியரைக் கடவுள் மாதிரி அவர்கள் காட்டும் பணி வெனின. குதடா. உனக்கும் ஒரு வேலை பார்த்து ஒரு வார்த்தை சொன்னால் போதும்.
y
ல்லதம்பி அவரை வரும்படி எழுதும்
ாக்காமல் ரத்தினச் சுருக்கமாகப் பதில்
ந்த மணி னுக்கே என் கல்வியறிவும் ர் நல்லதம்பி. நீ எனர் மீது கொணர்ட
ரை காயிதம' நினைவு கலைந்தவராகப்
கிறார்.
க்கிற உத்தியோகத்துக்கு இன்னும் ஒரு மாம். இனியும் பொறுக்கமாட்டினமாம்.
TLDIT Lổ”.
222
Page 243
‘இஞ்சருங்கோ. சொல்றனர் வருகிற சீதேவியைக் காலால எட்டி
‘ச்சா. எனின படம்’
*கமலிண்ட ஆக்டிங் ஏ வணி'
பவளம் பிள்ளைகள் வருகினம்
சொதியில் இடியப்பங்கள் நீந்த
'அக்கா கமல் தணிணியைச் இன்னம் எண்ட கணிணுக்குள்ள ந கலியாணம் பேசுறது எண்டால் கமல்
பார்க்க வேணும்.
*கமல் வேண்டாம். ஒரு கமக்கா
பாப்பம்’
மூத்தவளின் பதில் மனதைச் ‘சு தகிப்பு. அது எப்படிச் சரேலென கமக்காரனர் கூட கட்டமாட்டாத நி6 வைத்திருக்கிறார் என்பதை வேத படித்துக் கொணர்டிருக்கும் வித்ய கணவன்மார்களாக வருவதில் ஆச்சரி கனவுகள் கண்டு கண்டு அதில் வெ விரக்தியில் வித்தியாவின் கனவுகளு
வைக்க நினைக்கிறாள்.
சீவரட்ணத்துக்கு மேலே யோ எழும்பினார்.
‘சாப் பிடேக் கிலி லை கதை சொல்றனானி, வித்யா. பார் புரை
எழும்பிப் போட்டார்’
பவளத்தின் ஏச்சு வித்யாவின்
'நீங்கள் இருந்து பாருங்கோ
ாண்டு கோவிக்காதேங்கோ வலிய
உதைக்காதேங்கோ'
பொய்ச் சாப்பாட்டைக் குடு'
ங் கொண்டிருந்தன.
*ணி டிப் போட்டுப் பாடுகிற ஸினர்
ற்குது. அப்பா, நீங்கள் எனக்குக் மாதிரி ஒரு மாப்பிள்ளையைத் தான்
ரண் எங்களுக்கு வருவானோ எணர்டு
கீர்’ எனச் சுண்டியது. ஆற்றாமையின் வார்த்தைகளாக வெளிப்பட்டு, ფალ5 லைமையில் தானி அப்பா எங்களை னையோடு சுட்டிக் காட்டுகிறாளா? T காணும் கனவுகளில், நடிகர்கள் யமில்லைத் தான். ஆனால் மூத்தவள் ந்து போனதால் தானோ எண்னவோ
க்கு ஆரம்பத்திலேயே முற்றுப் புள்ளி
சிக்க முடியவில்லை. தட்டை விட்டு
காதை எணர் டு எத்தினை தரம் $கேறினதில அப்பா சாப்பிடாமலே
காதில் ஏறவில்லை.
மல் மாதிரி ஒருத்தண் எங்கோ ஒரு
223
Page 244
மூலையில் இருந்து குதிக்கத் பொருள் வேண்டேன், உனை ப கல்யாணமும் செய்யத்தான் போ
'வாயை மூட்டி. படம் பார்த்த வந்துட வேணும் கண் கொண்ருந்தியெண்டால் இனி
இந்த முறை பவளத்தின் | கழுவிக் கொண்டே எழும்பினார்
முணுக்.... முணுக்........
T அரிக்கேன் லாம்பு சிணுங்கி
'என்ன படுக்காமல் யோசிச்
'இவ்வளவு நாளும் யோசிக்க வருஷத்துக்குள்ள எப்படியெண் வேணும்.'
'நினைச்சவுடன மாப்பிள்ை ம்........'
'பிரின்ஸிபல் நாகலிங்கம் பேசுகினம் எண்டு புரோக்கர் ரா
'பொடியன் காஷியராக வே சீதனத்துக்குச் சம்மதிப்பினமே!'
நாகலிங்கம் காசை மதிக்கா! மதிப்பும் அன்பும் வைத்திருக் எண்டுதான் நினைக்கிறன்'
அரிக்கேன் லாம்பு இப்போ
புரோக்கர் ராமச்சந்திர கொண்டிருந்தார்.
தான் போறான். பொன் வேண்டேன், ட்டும் வேண்டுவேன், எண்டு என்னைக் றான்'
எல் அங்கேயே எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு டியோ.. இப்பிடியே அலட்டிக் மல் படம் பார்க்க விடமாட்டன்'.
ஏச்சுக் கொஞ்சம் உறைக்கவே கையை
ச் சிணுங்கி எரிந்து கொண்டிருந்தது. சுக் கொண்டிருக்கிறியள்?'
5 மறந்ததை இப்ப யோசிக்கிறேன். இந்த டாலும் மூத்தவளை விலத்திப் போட
ள கிடைக்குதோ, சீதனம் கிடக்குதே.....
ந் தின்ட மூத்த மகனுக்கு சம்பந்தம் மச்சந்திரன் சொன்னவன்.'
லை பார்க்கிறான். எங்கடை கொஞ்சச்
மல் ஆளை மதிக்கிறவர். என்மேல நல்ல கிறார். கட்டாயம் ஓம் எண்ணுவார்
சிணுங்காமல் படுத்தது.
**
எ திரும் பப் பார்த் தபடி நின்று
பா.
224
Page 245
‘இந்த மனிசனி சிவாவை ஏன் இ பஞ்சணர்னை கடையடியில் நி6 காணேல்லை. நான் போய்க் கதை வரட்டும்.
கக்கத்துக்குள் கிடந்த குடை தொடங்கினார்.
‘இந்தச் சம்பந்தம் மட்டும் பெ பக்கமும் கடைசி ஐந்நூறு ஐந்நூறு பெத்து இருக்கிற மூத்த வளிண்ட அரைப் பவுணில காப்பாதல் போட6
ராமச்சந்திரண் நாகலிங்கம் வீட
அவர் வீட்டுக்குள் செனிற சீவரட்னம், அங்கு நடைபெற்றுக் அப்படியே ஸ்தம்பித்து நின்று விட்
‘அப்ப என்ன ஐயா சொல்லுறிய
‘போயும் போயும் அந்தப் பி கிடக்கிறது எணர்டு போய்ச் சம்பந்த எணர்டு உயிரை விடுகிறது தவிர தன காசு சேர்த்து வைச்சிருக்குதே!
‘பாவம் நேர்மையாக உழைக்
பண்பாடு உள்ளதுகள்.
‘இந்த நேர்மை, பணி பாட் இல்லாதவன் பிணம் கண்டியோ. சம்பாதித்தால் போதுமே? பெயர் வ
‘அப்ப உங்களுக்கு விருப்பமில்
“சீ. சீ. அப்பிடிச் சொல்ல சம்பந்தம் பொருந்தி விட்டது எ குருபரனர் ட மூனர் டாவது மகை
நைஜீரியாவில் இருக்கிறவர் நிறை
இன்னம் காணேல்லை. பத்து மணிக்கு ) வாறனர் எணர் டவரை இனி னும்
5யைத் துடங்குவம் ஆள் பின்னால
விரிய, ராமச்சந்திரணி நடக்கத்
ாருந்தி விட்டுது எணர்டால் இரணர்டு எணர்டாலும் அடிக்கலாம். பிள்ளைப் குஞ்சுக்கு துடக்குக் கழிவு அணர்டு.
UT b”.
ட்டை சேர்ந்தார்.
அரை மணித் தியாலத்தில வந்த கொணர்டிருந்த பேச்சைக் கேட்டதும் டார்.
|ள். உங்களுக்குச் சம்மதம் இல்லையே'
ச்சைக் காரப் பயலிட்டை எனர் ன ம் செய்யிறது? ஆகப் படிப்புப் படிப்பு rரை பிள்ளைகளுக்கு எணர்டு ஏதாவது
*ச மனிசனர். பெட்டையஞம் நல்ல
டை விடு ராம சந்திர னர். பணம் அதைச் சம்பாதிக்காமல் பெயரைச் யிரை நிரப்பிப் போடுமே?
லையெணர்டு சொல்லட்டே'
ாதை மகனுக்கு வேறு எங்கையோ ணர்டு சொல்லு. அதோடை நீயும் ளக் கொஞ்சம் , தட்டிப் பாரனர் .
யச் சேர்த்திருப்பார்.'
225
Page 246
சீவரட்ணம் வெகு வேகமாக சுடுதண்ணியாக எம்பி எம்பிக் கெ
'காசு பெரிசில்லைச் சிவா. உ வேணும். அதைக் கொண்டு தான் ஆசிரியர்மார் பணத்தைத் தான் எத்தனை உள்ளங்களைச் சம்பாதி
பிரின்ஸிபலின் பசப்பான எ இரைந்தன.
சே... மனிதன் இவ்வளவு கே
நீர் ஒரு ஜெண்டில்மேன்' என நாகலிங்கம் -
'ஸேர் உங்களை உயிருள்ள முடிந்ததும் கையைப் பிடித்துக் ெ
இவர்களிடையில் என்ன வி
முன்னவர் தட்டித் தட்டி என்
பின்னவன் அழுதழுது தன் :
ஆனால் நான்?
'கமல் வேண்டாம். ஒரு கமக்கா
பெத்த மகளைப் பெருமூ இலட்சியங்கள் என்று பெரிதாக , என் பொறுப்புக்குரியவர்களைய கொண்டு -
நிர்வாண மனிசருக்குள்ளே ( முட்டாள் தானா?
நடக்கத் தொடங்கினார். மனமெல்லாம் காதித்தது.
பர்ந்த உள்ளம்.... அதுதான் மனிசனுக்கு * மனிசனை மதிக்க வேணும். மற்ற சம்பாதித்திருக்கினம். ஆனால் நீர் ..... த்திருக்கிறீர்'
பார்த்தைகள் மூளைக்குள் ஹோ என்று
5வலமானவனா?
ர்று அடிக்கடி முதுகில் தட்டிக் கொடுத்த
வரை மறக்க மாட்டன்' என்று காரியம் காண்டு கூறிய சுகுமார் -
த்தியாசம்?
னிடம் வேலை வாங்கிக் கொண்டார்.
காரியத்தைச் சாதித்துக் கொண்டான்.
கரன் எங்களுக்கு வருவானோ பார்ப்பம்'. ச்சு விட வைத்துக் கொண்டு ...... அலட்டிக் கொண்டு நானும் வாழாமல், ம் வாழ வைக்காமல், ஏங்க விட்டுக்
கோவணம் கட்டிக் கொண்டு இருப்பவன்
இதழ் - 164 டிசம்பர் -1982
--
226
Page 247
மழைப்
flណ៍ទៅជាទា காலை பத் தொடங்கி விடுவார். ஒவ்வோர் கேணியடிக்குக் கொணர்டு வருவ விடும். மாடுகள் என்றால் பொதுவ என்பார் சின்னணிணை.
மனிதரைப் போன்று ஒவ்வெ
உண்டு.
பட்டியில் அடங்க மறுக்கிற ' மாடுகளையும் கொம்பால் முட்டி : சம்பைப் புல் மேயப் பஞ்சிப்படுகி இரகசியமாக விலத்தி தோட்டங்களு அவிழ்த் ததும் நாலுகால பாt 'அவசரக்காற' மாடு. அவிழ்த்த அண்மையில் சத்தமில்லாமல் போ கொஞ்சம் மழைத்துமியில் நளை வடிகின ற வருத்தக் காற மா நடந்துகொணர் டால் பொத்தென
பஞ்ச (ம்) (ாங்கம்
-வடகோவை வரதராஜன்
து மணிக்கே மாடுகளை அவிழ்க்கத் மாட்டுக்கும், 'தா வளை’ போட்டுக் தற்கிடையில் பதினொரு மணியாய்
ாக எல்ாலம் மாடுகள் தானே! இல்லை
ாரு மாட்டிற்கும் தனித் தனிக் குணம்
சுதந்திர மனப்பாண்மை' மாடு, எல்லா ஓடோட விரட்டுகிற ‘சணர்டியன் மாடு, ற 'சொகுசு மாடு. மந்தையை விட்டு நக்குள் புகுகின்ற கள்ள மாடு. கட்டால் ப்ச்சலில் வயலுக்கு ஓட முயல்கிற தும் தாமதம் காட்டாமல் கன்றுக்கு ப் பால் கொடுக்கிற 'காரியக்காற' மாடு, ாந்ததும், மூக்காலும் வாயாலும் நீர் டு, கொஞ்சம் முரட்டுத்தனமாக விழுந்து படுத்து, எவ்வளவு தானி
227
Page 248
முயன்றும் எழும்ப மறுக்கிற பாசா கொள்ளாமல் தான் உண்டு தன் 'அப்புராணி மாடு' இவை அனைத்ல மேய்ச்சலுக்குக் கொண்டு போய்க் ஆமான தேகக் கட்டுள்ள ஆம்பிளை
சின்னண்ணைக்கு அவ்வளவு 1 சுள்ளலாகத் தான் இருப்பார். ஆ உட்குழிந்து எக்கி இருக்கும்.
சின்னண்ணையில் 25, 30 ப அடங்குவதென்றால் அதன் காரண குரல்!
அது என்ன குரல்!சிங்கத்ததி ஒரு கட்டை தூரத்திற்கும் கேட்கும்.
'டேய்!' என்றால் குடல் தெறிக்க பிடித்து இழுத்தால் போல் தி | பிள்ளைகளுக்குக் காற்சட்டை நனை
நேரம் கத்தினாலும் சின்னண் ை பிசிறடிக்காது.
இந்தக் குரல் வளத் தானே சின்னத்தம்பி' என்றொரு பட்ட சட்டென்ற இனம் கண்டு கொள்ள (
சின்னண்ணைக்கு எவ்வாறு கோயில் கொடியேறி 10 - ம் த கந்தசுவாமியார் பருத்தித் துறை | வெளியூடாகக் கோப்பாய்க்கு வேட்
வேட்டைத் திருவிழா ஒரு கே வயல் வெளியின் மத்தியில் உள்ள கோவில் சுற்றாடலில் வேட்டையா குஞ்சும், குருவானும், இளசும், மு வேட்டைக்குப் புறப்பட்டால் போல்
எல்லா மனிதனும் மனதளவில்
ங்கு மாடு. இவை ஒன்றிலுமே கலந்து
மேய்ச்சல் உண்டு என இருக்கிற தெயும் ஓர் கட்டுப்பாட்டுக்குள் வைத்து 5 கொண்டு வருகிறதென்றால் அது Tயாலேயே முடியும். பெரிய தேகக் கட்டு கிடையாது. அவர் னால் அத்தனையும் வைரம். வயிறு
மாடுகளும் ஒரு கட்டுப் பாட்டுக்குள் ம் அவரின் தேகக் கட்டல்ல, அவரின்
ன் கர்ச்சனை! கோடையின் முழக்கம்.
5ஓடுபவனும் ஏதோ அனுமான்ய சக்தி டீர் என நின்று விடுவான். சிறு ரயும். அந்தக் குரல் கொண்டு எத்தனை ணக்கு தொண்டை கட்டாது. குரல்
லயே சின்னண்ணைக்கு குழறி ப் பெயர் உண்டு. குழறி என்றால்
முடியும்.
வளம் வந்தது ? நீர்வேலிக் கந்தன் திருவிழா வேட்டைத் திருவிழா. வீதியைக் குறுக்காகக் கடந்து வயல்
டையாடப் புறப்பட்டு வருவார்.
ாலாகலத் திருவிழா . கந்தசுவாமியார்
தாழம் புதர்கள் மண்டிய நாச்சிமார் படுவார். சுவாமியாருக்குப் பின்னால் திருமாகக் கொள்ளை சனம், தாமே
ஹோ ஹோ' சத்தங்கள்.
வேட்டையாடிகள் தான். கல் கொண்டு
228
Page 249
முயல் கொண்ற கற்கால மனிதன மூலையில் பதுங்கி இருக்கிறான்.
கதைகளையும் படிப்பதன் மூலம் அ கற்பனையில் தாமும் வேட்டையாடி
கற்கால மனிதனுக்கு ஒவ்வோர் மன
அதிர்ஸ்டவசமாக. இந்த நீர்ே முருகனுடன் கூட்டுச் சேர்ந்து வேட் 10-ம் திருவிழா. ஒரு வேளை இந் மூதாதையர்கள் வேட்டைத் திரு
உருவாக்கினார்கள்.
வயது வித்தியாசம் இல்லாமல் கறி கால மனிதனை வெளிக் தாழம்பற்றைக்கு கற்களை வீசுவர் ஒடுவர்.
மாலை மயங்கி வரும். அந் தீபங்களுடன் முருகனும், பட்டுை கணர்கொள்ளாக் காட்சி தருவர்.
எங்கும் ஹேய், ஹேய் என்ற
கூச்சல்கள்.
நெல்லறுப்பு முடிந்து நில ஈர பட்டிருக்கும் பயறு காய்ந்து முற்றத் துவள் படும். எல்லார் வாயிலும் மணக்கும்.
சுவாமி வேட்டையாடிய களை கோவில் முன்றலில் இழைப்பா அவலும், சுண்டலும், வாழைப் பழமு படும். அதன் பின்னர் ‘ஓ’ வெண் பொய்க்கால் குதிரையாட்டம் தொட
சனங்கள் வட்டமாகக் குழுL
குதிரைகள் ஆடத் தொடங்கும். அப்ே அங்கு தேவைப் படும்.
எல்லா நவயுக மனிதனிலும் ஒரு வேட்டைக் கதைகளையும், வீரதீரக் ல்லது கேட்பதன் மூலம் ஓர் மெய்யான வீரபராக் கிராமங்கள் செய்து இந்தக் ரிதனும் தீனி போடுகிறான்.
வலி - கோப்பாய்க் கிராம மக்களுக்கு டையாடி மகிழ்கின்ற நிஜ சந்தர்ப்பமே த மனோ தத்துவம் அறிந்தே எமது விழா என்றே ஒரு திருவிழாவை
இந்த மன வேட்டையாடிகள் தங்கள் கொணர்ந்து, ஆக்ரோ சத்துடனர் தாழம் புதரைச் சுற்றி மூச்சிரைக்க
த மைம்மல் பொழுதில் அலங்கார ட தரித்த மன வேட்டையாடிகளும்
சத்தம். கலை, எறி, கொல்லு, வெறிக்
த்தில் வயல் வெளியில் விதைக்கப் தொடங்குகிற பருவம். எல்லா வயலும்
பச்சைப் பயற்றினர் பால் வாசனை
ப்புத் திர இலுப்பையறப் பிள்ளையார் றுவார். களைத்த வேட்டையாடிக்கு Dம், சாமக்கரைத் தணர்ணிரும் வழங்கப் று விரிந்திருக்கிற வயல் வெளியில் டங்கும்.
பி நிற்க மையத்தில் பொய்க்கால்
பாதுதான் சின்னணிணையின் உதவி
229
Page 250
ஆட்டத்தைப் பார்க்கும் ஆவலி சிறுக்கும். குதிரைகள் கனைக்கும். உயரத் துள்ளும். சிறுத்து வருகி பிருஷ டத்தால் ... சனங்களைத் த
இந்தச் சனங்களை ஒழுங்கு வேலை' கையில் ஒப்புக்கு ஒரு கம் ஓர் கர்ச்சனை போட்டபடி வந் குதிரையாட்டம் முடியும் வரை கர்ச்சனையும், 'டேய்!' சத்தமும் சன
இந்தச் சனம் அடக்கும் வே அகட்டி அகட்டிக் கொடுத்தது.
'குழறி' என்பதற்கு என்னுமே
சின்னண்ணை முன்னிற்கா! நடக்காது. சின்னண்ணை வராம கிடையாது.
ஆள் முடியப் போவதற்கு அறி சின்னண்ணை ஆஜர் ஆகி விடுவ பொத்தி, சிவனின் கடைசி நேரப் பூ அப்புறப் படுத்தி, கால் கட்டு, வாய இத்தியாதி கருமங்களையும் யாரு உடையவரிடம் குழறட்டே?' என். ஐயோ என்ரை ஐயோ' என்ற ஒரு கண்டத்தில் இருந்து புறப்பட்டு ஒ
இந்த அசுரக் குரலைக் கேட்ட குழந் கொண்டு வீரிடும்.
இந்தக் குலை நடுங்க வைக் கொண்டு ஊர்ச் சனங்கள் இன்ன வி வரத் தொடங்குவர். இந்தக் குழறல் என்ற பட்டப் பெயர் வந்திருக்கலா
மாடுகளுடன் சின்னண்ணை ! சின்னண்ணையின் ஒவ்வொரு
இல் சனங்கள் நெருங்க நெருங்க வட்டம் ஒன்றுடன் ஒன்று மோதும். கோபத்தில் ற வட்டத்தின் எல்லை வரை வந்து ள்ளும்.
படுத்துவதுதான் சின்னண்ணையின் புடன் சின்னண்ணை 'ஹேய்' என்று தால், கூட்டம் தானாய் ஒதுங்கும். சின்னண்ணையின் இந்த 'ஹேய்' எங்களை கட்டிற்குள் வைத்திருக்கும்.
லையே சின்னண்ணையின் குரலை
ார் காரணம் உண்டு.
மல் ஊரில் எந்த நல்லது கெட்டதும் மல் எந்தச் சவமும் சுடலை போனது
குறியாக சேடம் இழுக்கத் தொடங்கவே பார். ஆள் கண் மூடியதும், கண் வாய் பயத்தால் வெளியேறிய மலசலங்களை பக் கட்டுக் கட்டி, குத்துவிளக்கேற்றி .... ம் சொல்லாமலே செய்து முடித்ததும் று கேட்பார். அவர் தலையசைத்ததும் 5 பயங்கரக் குரல் சின்னண்ணையின் ரு மைல் சுற்று வட்டம் வரை போகும். கதைகள் தாய்மாரின் மடிக்குள் புகுந்து
எகிற குரல் வந்த திக்கை வைத்துக் வீட்டில் இழவு என ஊகித்துக் கொண்டு கலையாலும் சின்னண்ணைக்கு குழறி சம்.
பலவித சுருதி பேதங்களுடன் பேசுவார். ந மாட்டிற்கும் ஒவ்வொரு பெயருண்டு.
230
Page 251
மயிலை, வெள்ளைச்சி , சிவப்பி, கொண்ட பெயர். சுட்டிச்சி நெற் கொம்புகள் இல்லாதது. ஆடுகொம் அசையக் கூடியவை, மலடியன் க இருந்த பசுவொன்று, ஏழாம் வரு தலை சுழற்றி - சுட்டில் இருக் இடமாக எப்போதும் சுற்றிக் கொ அடையாளங்களைக் கொண்ட டெ
ஒவ்வொரு மாட்டிற்கும் தங்கள் என்றால் மற்ற மாடுகள் போக ஐ
மேய்ச்சலுக்கு மாடுகளை அவற்றிடம் செல்லம் பொழிவார். கேட்கிறவர்கள் இவரா அந்தச் சி படுவார்.
'ஓ....வ்...ஓ... வ்! கொஞ்சம் உமக்கு அவ்வளவு அவசரமோ' எ குரல் இளகிப் பாகாக இருக்கும்.
அன்று சின்னண்ணையின் கோவில் கேணியடிக்கு வரும்ே கேணியில் இறங்கி நீர்குடித்தன. மாடுகள் ஆறுதலாக வெளியே வ
அதுவரை அனலாகப் பொரி இருந் தால் போல் கிழக்கே ம கோப்பாய்க் கடலுக்கு மேலே வா வாரி இறைத்த காற்று திடீர் எனத் வீசத் தொடங்கியது.
" சின்னண்ணை வலதுகை 'சன் சேட்' ஆக்கிக் கொண்டு இருண்டிருந்த கிழக்குப் பகுதிய சிறிதாக மேற்கு நோக்கி நகர பகுதி யில் இன்னமும் வெய்யில் 6
pாக
கறுப்பி, நரைச்சி என்று நிறங்களைக் றியில் சுட்டி உள்ளது. மொட்டைச்சி பி இரண்டு கொம்புகளும் சுயாதீனமாக ன்டு - ஆறு வருடங்கள் கண்டுபடாமல் டம் கருத்தரித்து ஈன்ற காளைக் கன்று. கும் போது தலையை வலம் இருந்து ன்டிருக்கும் மாடு. இவ்வாறு தனித் தனி
யர்கள். -
ர் பெயர் தெரியும். ஐந்து முலைச்சி நில்'
ந்து முலைச்சி நிற்கும்.
அவிழ்க்கும் போது சின்னண்ணை அப்போது அவரின் குரலைப் புதிதாக ம்ம கர்ஜனைக் காரன் என்று ஆச்சரியப்
பொறடி, ச்... சீக் நக்காதை சனியன். ன்று அவர் மாடுகளுடன் குலாவும் போது
மாடுகள் இலுப்பையடிப் பிள்ளையார் பாது மணி பதினொன்று. மாடுகள் அவசரம் அவசரமாக கேணியில் இறங்கி ந்தன.
ந்து கொண்டிருந்த வெய்யில் மறைய, ப்புக் கட்டிய து. கி ழக்கு மூலையில் மனம் இருளத் தொடங்கியது. அனலை 5 தணிந்து திசை மாறி வடக்கு நோக்கி
மயப் புருவ மேட்டின் மேல் வைத்து வானத்தின் கிழக்கே பார்த் தார். 7ன் சூல் கொண்ட மேகங்கள் சிறிது த் தொடங்கின. ஆனாலும் மேற்குப் எறித்துக் கொண்டே இருந்தது.
231
Page 252
சில மாடுகள் தம் மூஞ்சையை பெருமழை வரக்கூடிய அத்தனை சா தென்பட்டன.
சின்னண்ணை மாடுகளை ம முற்பட்டார். மேய்ச்சலுக்கு எனப் புற பட்டிக்குத் திரும்ப மறுத்தன. மாடுக இல்லை. ஆனால் இந்த முதல் ம சின்னண்ணை வலு கண்டிப்பு.
கடும் வரட்சிக்குப் பின் பெய்க விடுகிறதென்றும் அந்த முதல் நோய்வாய்ப் படுகின்றன என்றும் சி பின் முறையாக இரண்டு மழை ெ பெய்கிற மழையில் 24 மணித்தியா முதல் மழையில் நனையக் கண்டிப்பு
அத்தனை மாடுகளையும் பட்டி கட்டி முடிக்கும் போது சின்னண் போனார். ஆனால் முதல் மழை காப்பாற்றிய பெருமிதம் , அவரின் தெரியாவிட்டாலும் கண்களில் தெ
அந்த முறையைப் போ கொழுத்தியதில்லை. பருவ மழை ப இந்த ஒரு மாதமும் கொழுத்திய வெ பகலும் இரவும் வித்தியாசம் இன கிடந்தது. பவனம் எந்த வித அசைவு வானத்து நீருக்கு இரங்கி நின்றன.
கோப்பாய் கிராமத்தின் களிம நீருக்கு வாய் பிளந்து நின்றது. மேயமுடியாமல் அங்குமிங்கும் அன நாச்சிமார் கோவில் தாளை மரங்க கூடப் பழுத்துப் பொன் நிறமாகிவி
மேலே தூக்கி மோப்பம் பிடித்தன. த்தியக் கூறுகளும் சின்னண்ணைக்குத்
மறுபடியும் பட்டி நோக்கித் திருப்ப ப்பட்ட மாடுகள் மேய்ச்சல் இல்லாமல் ள் பட்டினியால் கிடந்தாலும் பரவாய் ழையில் நனையக் கூடாது, இதில்
என்ற முதல் மழை சூட்டைக் கிழப்பி மழையில் நனைகின்ற மாடுகள் ன்னண்ணை சொல்வார். வரட்சியின் பய்து பூமி ஆறிச் சூடு தணிந்தபின் லமும் மாடுகள் நனையலாம். ஆனால் பாய் சின்னண்ணை விடமாட்டார்.
க்குத் திருப்பி வந்து கொட்டிலினுள் ணை நன்றாய்த் தான் களைத்துப் பில் மாடுகளை நனைய விடாமல் வெள்ளைத் தாடி மண்டிய முகத்தில் ரி ந்தன.
-ல் கோடை ஒரு முறையும் பிந்தி இன்று தான் குறி காட்டுகிறது. ய்யிலின் வேகரம் கொஞ்ச நஞ்சமல்ல. Tறி நிலம் கொத்துப் பாலையாய்க் பும் இன்றி இறுகி, மரங்கள் அசையாது
ண் பூமி, பாளம் பாளமாக வெடித்து - சப்பைப் புற்கள் கருகி மாடுகள் லைந்து வானத்தை நோக்கிக் கத்தின், களின் அரிவாள் போன்ற இலைகள் பட்டன.
232
Page 253
பருவம் பொய்த்து ஒரு மாத க உறுத்திய கால நிலை இன்ற தானி ச தாங்க முடியாது பெணர்கள் தங்கள் சீலையையும் அடிக்கடி இழக்கி வி மாதத்தினர் பினர்பு மரங்கள் தங்கள் காற்றில் இழக்கி விட்டன.
பெருமழை கொட்டத் தொடங்கு: தென்பட்டன. ஆனால், அத்தனையுப
பதினொரு மணிவாக்கில் கருச் அசைந்து இரண்டு மணியளவில் பே மணியினர் பின் வானம் நிர்மலமாகப் விட்டது. வாடிச் சோர்ந்து மரங்கள் வேண்டி பிரார்த்தனையில் இறங்கிை மின்னல்கள் மின்னத் தொடங்கின. ம இரைந்தன. கிணற்றுத் தவளைகள் மு றிக் பாடின. வெளவால்கள் தெற்கில
ஆனாலும், அன்றிரவு மழை பெ
அடுத்த நாள் சின்னணிணை க
கலைத்துக் கொண்டு போனார்.
இரண்டரை மணியளவில் இரு இறுகிய பவனம் மேலும் இறுகி அவி முன்கூட்டி உணர்ந்த குக்குறுப் பாச்ச வேகமாகப் பறந்தன.
சினர் னணர் னை அவசரம் அஎ தொடங்கினார். முதல் மழை பேயாச மாடுகள் பட்டிக்குப் போய்ச் சேரவேண் கலைக்கின்ற தம் எஜமானின் கட்டை மாடுகளைக் குரலாலேயே அடக்கியா மாறாக அன்று நாச்சிமார் கோவில் பூ மாடுகளுக்கு ‘சுரீர். சுரீர்” என வைத்
முன்னம் கெதியாய்ப் போ!'
ாலமாய் அவிச்சலும் புளுக்கமுமாய் ற்று நெகிழ்ந்து கொடுத்தது. புளுக்கம் ர் மார்புச் சட்டையையும், முதுசுக் டுவது போன்று ஏறக்குறைய ஒரு i
இலைகளை ஊதத் தொடங்கிய
வதற்குரிய அத்தனை ஆயத்தங்களும் ம் ஏமாற்றத்தில் முடிந்தது.
5கட்டிய மேகங்கள் மெல்ல மெல்ல 2ற்கே சென்று மறைந்தன. இரண்டு பவன மணர்டலம் பழைய படி இறுகி மீண்டும் அசையாது வானத்து நீர் ன. அன்று இரவு வடக்கு மூலையில் ]ழைக் கிண்ணிகள் உயர் ஸ்ருதியில் முதல் மழைக்கும் கட்டியம் கூறி 'றிக் பிருந்து வடக்காகப் பறந்தன.
ய்தது.
ாலையில் மாடுகளைத் தரவைக்குக்
ந்தாற் போல் வானம் இருணர்டது. த்துக் கொட்டியது. மழை வருவதை ாணிகள் அவலக் குரலில் கத்தியபடி
வசரமாக மாடுகளைச் சாய்க்கத் 5க் கொட்டப் போகிறது. அதற்குள் ண்டும். வயிறார மேயமுண் திருப்பிக் ளக்கு கீழ்ப்படிய மாடுகள் மறுத்தன. ாளுகிற சின்னணிணை வழமைக்கு வரசக் கம்பொன்றைப் பிடுங்கி சில தார். ‘ஓடு கெதியாய் ஒடு! மழைக்கு
233
Page 254
அடிபட்ட மாடுகள் ரோசம் பட்டிக்கு விரைந்தன. அத்தனை இடத்தில் கட்டி முடித்து நாரியை மேற்காய் நகர்ந்து விட்டன.
சின்னணிணை எரிச்சலுடன் திரும்பவும் வயலுக்கு ஒட்டிச் செலி மாடுகள் வாழை இலையுடன் அன ஏறத்தாழ ஒரு கிழமை 6 சினி னணிணையை அலைக்கழி செல்வதும் பின் மழைக்குறி கண்ட சின்னணிணை நன்றாய்த் தானி
தொடர்ந்து வெய்யில் கொழு
மாரிகாலத்தில் கோப்பாய் வயல் ெ தணர்ணிரில் உணவு தேடி வள6ை வாத்துகளும், கொக்குகளும் தமது வெளியில் படை படையாக வந்து பொய்த்த கதை, அவைகளுக்குத்
தணர்ணிர் இல்லாத வயல் ெ வெள்ளைப் பேப்பர்கள் போல உ அலைந்தன. மானைப் புல் வெளி தானே அழகு.
இலுப்பையடிப் பிள்ளையா இருந்தால் போல் உயர்ந்து முதற் மருந்துக்குக் கூட நீர் இன்றி பொ துரவுகளில் மழை பெய்யாமலே இ வந்து விட்டது.
மழை பெய்ய முன்பு இவ்வ நிலைகளில் திடீர் நீருயர்வது ஒ6
அன்று என்றும் இல்லாதவ எறும்புகள் பிரகாசமான வெய்யில
மாடுகளையும் கொட்டிலில் அதனதன் நிமிர்த்திய போது, மழை மேகங்கள்
காறி உமிழ்ந்தார். மாடுகளை இனித் வதென்பது முடியாத காரியம். இன்று ர வயிற்றை நிரப்ப வேணர்டியது தான்.
பரை மழை கணி ணாமூச்சி 35T L. த்தது. மாடுகளை வயலுக்கு ஒட்டிச் தும் மாடுகளைக் கலைத்து வருவதுமாக களைத்துப் போனார்.
}த்திக் கொணர்டே இருந்தது.
5ள் இரைச்சலை நிற்பாட்டவில்லை. |வளி எங்கும் குளமாய்த் தேங்கி நிற்கும் வ நோக்கி வருகின்ற சைபீரியக் குள்ள து கணக்கில் இம்மியும் பிசகாது வயல் து இறங்கத் தொடங்கின. பருவ மழை தெரிய நியாயம் இல்லைத் தானே!
lவளியில் அவை கிழித்து வீசப் பட்ட
.ணவு எதுவும் இன்றி அங்கும் இங்கும் யிலும், கொக்கை நீரிலும் பார்த்தால்
ா கோவில் கேணியினர் நீர் மட்டம் படியைத் தொட்டது. வயல் வெளியில் டு தலை" யும் 'பிரமியும் முளைத்திருந்த ரவோடு இரவாக அரையடித் தண்ணிர்
று கோப்பாய் கிராமப் பகுதியின் நீர் ர்றும் அசாதாரணமானதல்ல.
ாறு புழுங்கி அவிந்தது. பிள்ளையார்
ல் அவசரம் அவசரமாக மூட்டைகளைக்
234
Page 255
காவிக் கொண்டு மேட்டுப் பகுதிக்
அன்றும் சின்னண்ணை வ தொடங்கினார். வலசை வந்த ெ பின்னால் உண்ணி பொறுக்குவத
இருந்தால் போல் தென்கிழக்கு முழங்கியது. கருக்கொண்ட மேகங்
ஆனால் சின்னண்ணை இன வழக்கம் போல உற்சாகமாக வயலு இருந்தாற் போல் இழகியது.
திடீர் என காற்று ஒரு சுற்று கொண்டோடியது. மிக மிக வேகம் சுழன்று அடித்தது, காற்று. சிறிது . கடல் வெளியில் வெள்ளை மன புகாராகப் பறந்தது இங்கிருந்தே
இருந்தாற் போல் ஆலங்கட்டி ஒவ்வொரு துளியும் ஒவ்வோர் ஈய. மேனி இந்தக் குண்டுத் தாக்குதல் அவசரம் அவசரமாக மாடுகளைப் பு
சீறிச் சுழன்றடிக்கும் காற்று தூரத்துக்கு அப்பால் பார்வைப் கடலுக்கு அப்பால் கைதடி வெளி! சத்தம் பேய் இரைச்சலாகக் கேட்ட
இலுப்பையடிப் பிள்ளையா சின்னண்ணை தெப்பமாக நனைந் பட்ட மழை நீர் கிழப்பிய மாட் உலகைச் சிருட்டித்தன.
சின்னண்ணை மாடுகளைக் புழுதியும், மழை நீரும் சேர்ந்து கர
வந்தார்.
'பெ
கு விரைந்தன. க்கம் போல் மாடுகளைச் மேய்க்கத் காக்குகளும், நாரைகளும் மாடுகளின் ற்காக அலைந்தன.
5 மூலையில் மின்னல் பளீரிட்டு மேகம் கள் விரைவாகச் சாடத் தொடங்கின.
றும் ஏமாறத் தயாரில்லை. மாடுகள் க்கு விரைந்தன. இறுகி இருந்த பவனம்
-}- ப்ர் A. -
-- ச் சுற்றிக் குப்பை கூழங்களை வாரிக் ாய் மழை மேகங்கள் திரண்டு வந்தன. சிறிதாக உக்கிரம் கொண்ட கோப்பாய் எணும் உப்புப் பொடிகளும் பெரும் தெரிந்தது.
கள் சடசட என விழத் தொடங்கின. க் குண்டு. சின்னண்ணையின் வெற்று தாங்க முடியாது நோவெடுத்தது. அவர் பட்டி நோக்கி விரட்டத் தொடங்கினார்.
ம் ஆலம் கட்டி மழையும் மூன்று அடி புலனை மறைத்தன. கோப்பாய்க் பில் மழை சோனாவாரியாப் பெய்கி ற
னாவ
து:-
ஈ கோவிலடிக்கு வருவதற்கிடையில் து விட்டார். புழுதி மணமும் மாடுகளில் நி வாசனையும் ஒரு கதம்ப வாசனை
கொட்டிலில் கட்டிவிட்டு வேர்வையும், கரத்த உடலை நீராட்டக் கேணியடிக்கு
235
Page 256
காற்று இன்னமும் உக்கிர கங்குமட்டைகளும், காவோலைகள் வேகத்தில் பிடி கழன்று காற்றில் சி பட்டு வீழ்ந்தன.
கோ வில் கேணியில் முழுக் வருணபகவானுக்கு நன்றி சொல் கூப்பிய கை தாழ்ந்தது.
வேகம் வேகமாக வந்த மழை ! ஊதித் தள்ளப் பட்டு மேற்கே வி
நேரத்தில் சூரியன் சிரித்தான்.
சூரியன் சிரிப்பதைக் கண்ட விட்டது. காறி த் ....... தூ' எனத் கேணியை விட்டு வெளியே வந்தா கிடந்த மண்ணில் பிடியெடுத்து ஆ
'இன்னும் மூண்டு நாளேக்கை இறங்கவிட மாட்டன்! ஓ! பார்த்து மூண்டு நாளேக்கை நீ இறங்க வே விடமாட்டன்' ஆவேசத்துடன் சில கத்தினார். இன்னும் இரண்டு பிடி
மழைக்கு ஒதுங்கிக் கோவில் (பு பெண்களும், தோட்டத்தால் ம கொண்டவர்களும் சின்னண்னை சப்தமிடுகிறார் என அறியாமல் தி.
சின்னண்ணை மடியில் வைத் எறிந்தார். தலை உணர்த்த வைத்தி முன் விரித்தார். விரித்த சால்லை இருந்தும் நீர் முத்துக்கள் சொட்டச்
கோவிலில் நின்ற சனம் திடு சின்னண்ணையின் நெருங்கிய கூட தம்பி உதென்ன விசர்வேலை பா
த் துடன் வீசிக் கொண் டிருந்தது. ம், தென்னம் பாளைகளும் காற்றின் றிது தூரத்திற்குக் கொண்டு செல்லப்
க் கொண்டிருந்த சின்னண்ணை லி, கிழக்கு நோக்கி கைகூப்பினார்.
மேகங்கள் வேகம் வேகமாக காற்றில் ரையக் கிழக்கு வெளுத்தது. சிறிது
சின்னண்ணைக்கு ஆவேசமே வந்து துப்பினார். விரைவு விரைவாகக் ர், கோவிலுக்கு முன்னால் கொட்டிக் வேசத்துடன் ஊதி யெறிந்தார்.
5 நீ இறங்காட்டிப் பேந்து உன்னை க் கொள். இது விளையாட்டில்லை. பணும்! இல்லாட்டித் துளியும் இறங்க ன்னண்ணை பெரும் குரலெடுத்துக் மண்ணெடுத்து தூற்றி எறிந்தார்.
முகப்பில் நின்ற சாணகம் பொறுக்கும் ண் வெட்டியுடன் வந்து ஒதுங்கிக் ன யாருடன் இப்படி ஆவேசமாகச் கைத்து நின்றனர்.
திருந்த புகையிலைச் சுருளைக் கசக்கி இருந்த சால்வையை உதறிக் கோவில் பயுடன் தலையிலிருந்தும், தாடியில்
சொட்ட அமர்ந்து கொண்டார்.
க்குற்றுப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தது. டாளியான 'கெந்தல் தம்பர், சின்னத் எக்கிறாய்?'' என்றார். சின்னண்ணை
236
Page 257
யாருடனும் பேசவில்லை. சட யோகி கோயில் முன் உட்கார்ந்திருந்தார்.
மாலை மயங்கி வந்தது. சின்ன இன்னும் உக்கிரத் துடனேயே வீசி காற்றில் வெற்று மேனியுடன் இரவு பிடிவாதத்துடன் இருந்தார் சின்னன
சின்னண்ணை மழையுடன் சபதம் இருக்கும் செய்தி இரவோடு இரவாக
மறு நாள் கிழக்கு வெளித்தது. அ வீசிய காற்று எங்கோ ஒழிந்து கொள் குமைந்தது.
சின்னண்ணையைப் பார்க்க அ கூடினர். சின்னண்ணை யாருடனும் உட்கார்ந்திருந்தார். எந்நேரமும் வாய் 'புளிச் புளிச் எனத் துப்பும் அவர் அன்று தொடவேயில்லை.
எட்டு மணியளவில் கோவில் பார்த்தார். கோவில் திறந்து பூசை சின்னண்ணைக்கும் இரண்டு பூப்போ சின்னத் தம்பி! இனி மழை வ
அசையவில்லை. -
அன்று என்றுமில்லாத வாறு 'பாட்டு' வெய்யில் சின்னண்ணையில் அவர் உடல் முழுக்கச் சலம் சலமாக 6
இந்தக் கண்றாவியைப் பார்க்கச் அவசரமாக நாலு பூவரசம் தடிகளை ந பின்னி மேலே போட்டு, சின்னண்மை
போட்டார்.
கொள்ளை சனம் அந்தக் கொழுத் உண்ணாவிரதம் இருக்கிற சின்னண்
போல் சம்மணம் இட்ட நிலையில்
ண்ணை எழும்பவில்லை. காற்றும் க் கொண்டிருந்தது. அந்த ஊதல் முழுவதும் கொடுக்கிக் கொண்டு தன் ரணை.
ம் போட்டு கோயில் வாசலில் விரதம் ஊரெல்லாம் பரவி விட்டது.
ன்று இரவு முழுவதும் வேகத்துடன் ன்டது. பவனம் பழையபடி இறுகிக்
னேக சனங்கள் கோவில் வாசலில் பேசாமல் தாடியை நிமிண்டியபடி நிறையப் புகையிலையைக் குதப்பி று இரவு முழுவதும் புகையிலையைத்
குருக்கள் வந்து இந்தக் கூத்தைப் செய்தார். பூசை செய்த கையொடு ரட்டு தீர்த்தமும் தெளித்து, 'எழும்பு நம்' என்றார். சின்னண்ணை
வெய்யில் அகோரம் கொண்டது. ல் உடலைப் பொசுக்கித் தள்ளியது. வியர்த்து வடிந்தது.
சகிக்காத 'கெந்தல் ' தம்பர் அவசரம் பட்டு, பச்சை ஓலையால் நாலு கிடுகு ணக்கு மேலே சின்னப் பந்தல் ஒன்று
ந்தும் வெய்யிலிலும் சபதம் போட்டு ணையைப் பார்த்துப் போனார்கள்.
237
Page 258
சிலர் அவருக்கு இரண்டு பூப்போட்
அன்று மழை வருவதற்குரிய எ மழைக்கிண்ணிகள் தம் இரைச்சலை மட்டும் எங்கோ தொலைவில் இருந்த துமித்த மழை ஈரம் அடியோடு கா புழுதி பறந்தது.
சின்னண்ணையின் மாடுகள் | முறைவைத்துக் கத்தின. பாவம் இந் மழை பொழிந்து, சின்னண்ணை வ சனம் பரிதவித்தது. கெந்தல் தம்பர் 6 சபதம் போட்டு வெல்லேலுமே?' கொஞ்சம் வாழையிலை வெட்டிப் ே
வானம் வழித்துத் துடைத்து 3 இன்றி நிர்மலமாய் இருந்தது.
வீடுகளுக்குள் இருந்தவர்களும் செம் பாக நீரை மண்டினர். சி. மணியளவில் கிணற்றில் தண்ணீர் பின்பு பழையபடி இருந்த இடத்தில்
மூன்றாம் நாளும் வெய் யி கிழமையாக் குறிகாட்டிய மழை | ஆனி மாதத்து வெய்யில் போல் சூ வேகம் தாங்கமாட்டாத காகம் ஒன் ஒழிந்தபடி சோகமாய்க் கரைகிறது.
நாளை விடியலுக்குள் மழை பெ சின்னண்ணையின் நிலைப்பாடு எ இருந்தது இன்று மழை வருமா? சி சனங்கள் அடிக்கடி வெற்று வான இளவட்டங்கள் வைக்கோலில் கொடு சாகானோ ....... கோடி ம சாகாளோ....மாரிமழை பெய்யா இழுத்து... வந்து சுடலையில் போட
நி கும்பிட்டுச் சென்றனர்.
ந்த அறிகுறியையும் காணவில்லை. நிற்பாட்டி விட்டன. ஒற்றைக் காகம் து, விட்டு விட்டுக் கரைந்தது. நேற்றுத் ய்ந்து, கோப்பாய்க் கடல் வெளியில்
மேய்ச்சல் இன்றிப் பட்டியில் நின்று ந்த வாய் இல்லாச் சீவன்களுக்காவது பிரதத்தை கலைக்க மாட்டாரா? எனச் விசரன் வெறும் விசரன் கடவுளோடை எனப் புறுபுறுத்தபடி மாடுகளுக்குக் பாட்டார்.
விட்டால் போல் எவ்வித கவலையும்
ககே தாகம் வறட்டி எடுக்கச் செம்பு ன்னண்ணை பிற் பகல் இரண்டு அள்ளி வயிறு நிறையக் குடித்தார். * வந்து அமர்ந்து கொண்டார்.
ல் வறளக் காய்ச்சிய து. இரண்டு குறிகாட்டாது ஒழிந்து கொண்டது ரியன் சுட்டெரித்தது. வெய்யிலின் ன்று எங்கோ ஒரு மரக்கிளைக்குள்
பய்தாக வேண்டும்! பெய்யா விட்டால் ரன்ன ?சனங்களுக்கு இதே கதையாக என்னண்ணை எழும்புவாரா?' என்று த்தைப் பார்த்துக் கண் கூசினர். ஓர் ம்ெபாவியொன்று கட்டி, கொடும்பாவி ழ பெய் யாதோ, மாபாவி தே' எனக் கத்தியவாறு ஊர் முழுவதும் ட்டுக் கொழுத்தினர்
238
Page 259
பிற்பகல் ஒரு மணியாகிவிட்ட குறியையும் காணவில்லை. தாங்கெ காய்ச்சியது.
சனங்களிடையே மெல்லிய பய என்ன இருந்தாலும் எங்கடை சின்ன
பிற்பகல் மூன்று மணி வாக்கில் ஓ மறைத் தாற் போல திடும் என முன்னறிவிப்பும் இன்றித் திடீரென வடகிழக்கு மூலையில் மின்னல்கள் கொடூரமாக முழங்கியது. இடிச் ச அவலமாய்க் கத்தியபடி பறந்தன,
ஆயிரம் ஆயிரம் யானைகள் கருமுகில்கள் கூடி அவற்றின் தும்பிக் சோனாவாரியாகக் கொட்டித் தள் குடித்துக் குடித்து புளகாங்கித்தது.
கொட்டும் மழையில் ஊர்ச் சனம் கூடிக் கூத்தாடினர். 'அரோகரா, ச பிழந்தது. யாரோ சின்னண்ணை குதூகலிப்புடன் திரும்பக் கத்தினர்.
ஆனால் சின்னண்ணை எழு கொண்டது போல், மழை பொழிந்து மழை முகில்களைக் கீழே இறங்கு' வழி தடுமாறிய முகில்களுக்கு மின் குமுறிப் பொழிந்தது.
ஆசை தீர நீரை உட் கொ உட்கொள்கையை நிறுத்த மழை நீர் . பின் பள்ளத்தை நாடி ஊர்ந்தது.
றோட்டுக்கு மேற்கே செம் மண் நீர் சிறு ஓடையாகி மகிழடிப் | நிறைத்தது. கேணி நிறைந்த வெள்ளவாய்க்கால் ஊடாக வயலை
து. வானத்திடம் எந்தவித இரக்கக் Tணா வெய்யில் பூமியைப் பழுக்கக்
மொன்று பதட்டமா உருவெடுத்தது.
ண்ணை அல்லவா?
இராட்சதக் கரும் பறவை சூரியனை வானம் இருண்டது. எந்தவித வானம் பொழியத் தொடங்கியது. வெட்டி அடித்தன. கோடை இடி த்தத்திற்கு வெருண்ட குயில்கள்
எங்கிருந்தோ வந்தாற் போல் கை போன்ற பாகம் கீழிறங்கி மழை ளியது. வறண்ட பூமி புதுநீரைக்
குடை கூட இல்லாமல் கோவில் முன் அரோகரா' என்ற சத்தம் வானைப் க்கு அரோகரா' எனக் கத்த சனம்
ம்பவில்லை. வானமே பொத்துக் 1 கொண்டே இருந்தது. இடி இடித்து என வெருட்டித் தள்ள ....... பயத்தில் ால் வெளிச்சம் காட்டி மழை குமுறிக்
ண்ட பூமி இனிக் காணும் என றிது சிறிதாக சேரத் தொடங்கியது.
பூமியில் பெய்த 'செம்புலப் பெய்யல்' பிள்ளையார் கோவில் கேணியை தும் வெள்ளம் மீண்டும் ஓடி நோக்கி விரைந்தது.
239
Page 260
வரத்து வெள்ளம் கோவிலடி
ஒழுங்கையால் வெள்ளம் வர எழுந்தார்.
'அரோகரா’ என்ற ஒரு பிளி பிளந்தது. இடிச் சத்தத்தை அமுக்க
சனம் 'அரோகரா’ எனப் பதில் சின்னணர்னை கோவில் கேனியில் பினர் கோவிலினுள் நுழைந்து கும்பிட்டு விட்டு வீட்டை நோக்கி
மழை தொடர்ந்து பேயாகப் அண்று எல்லார் வீட்டிலும் சின்ன? பக்தி பரவசத்துடணர் அடிபட்டுக்டு
எங்கள் வீடு மட்டும் விதி வி வாதம் புரிகிற மாமாவை நான்
சிசித்தார்.
‘விசரண் குழறி வெறும் விசா நில்லாமல் சனத்தையும் விசரா பஞ்சாங்கம் எணர்டு ஒண்டு இருக் முறைப்படி வானிலை அவதானி எந்தெந்த மாதத்தில் எந்தெந்தத் பெய்தது எனக் குறிச்சு வைச்சிருக்கு ஐம்பது வருச “ரெக்கோட்டுகள் இ தூக்கிப் போட்டு பிரித்துக் காட்டி:
இந்த றெக்கோட்டுகளின் படி தனக்குத் தானே ஓர் ஒழுங்கு அை படி இந்த வருசம் மழை ஒரு மாதம் இணர் டைய திகதியை அணிடித் இண்டைக்கு அமாவாசையெல்லே மாதப்பிறப்புமெல்லே. மழை எட் போடுகிறாராம் சபதம்
ஒழுங்கையாலும் நுரைத்து வந்தது.
த் தொடங்கத் தான் சின்னணிணை
றல் அவரினர் கணிடத்தில் இருந்து கியது.
குரல் கொடுத்து ஆவேசக் கூத்தாடியது. ம் இறங்கி இரண்டு முங்கு முங்கினார். நெடுஞ்சாணர் கிடையாக விழுந்து
ப் புறப்பட்டார்.
பொழிந்து தள்ளிக் கொணர்டிருந்தது. ண்ணை சபதத்தைப் பற்றிய கதையே
க் கொண்டிருந்தது.
விலக்கா என்ன? எதற்கும் பகுத்தறிவு
சிண்டினேன்! மாமா தாடிக்குள்ளால்
ரன்!. தானி விசரனாகின தோடை க்கிப் போட்டான். உனக்கு மழைப் குத் தெரியுமே? அதிலை விஞ்ஞான ப்பு நிலையம் ஒவ்வொரு வருடமும் திகதிகளில் எத்தனை அங்குல மழை ஒணர்டு ரெண்டு வருசமில்லை. கடந்த திலை இருக்கு என ஓர் புத்தகத்தைத்
ÕTTT.
மழை ஒரு ஒழுங்கான கிரமத்துடனே மத்துப் பெய்யுது. இந்தத் தரவுகளின் பிந்தித்தானி தொடங்கும். கிட்ட முட்ட தானி மழை பெய்யும். அத்தோடை ா. மாதமும் இணிடைக்குப் பிறக்கிற
படிப் பெய்யாமல் போகும். சபதம்
240
Page 261
மூன்று நாளைக்குள்ளை பெய் மாட்டாராம். இவர் பெரிய அக. போவெனவும் மூண்டு நாள் தவ பெய்திருந்தால் குழறியின்ரை சாயம் என்னத்தாலை தடுப்பார்? குடைபிடி
மாமா மழைப் பஞ்சாங்கத்தைப் பிரித்து சின்னண்ணையின் சபதத்தை 'பீஸ்.
எனக்கென்னவோ சின்னண் வார்த்தையைக் கூடக் கேள்விப் பட்டி
யாட்டி ஒரு துளியும் இறங்க விட ந் தி யர்! மழையை வா வெனவும், ணை கழிந்து நாளைக்கு மழை கழண்டிருக்கும். பெய்யிற மழையை ச்சா?
து காண்பித்து புள்ளி விபரங்களுடன் ... பீஸ்' ஆகக் கிழித்தெறிந்தார்.
ணை மழைப் பஞ்சாங்கம் என்ற ருக்க மாட்டார் என்றே தோன்றியது.
மல்லிகை
241
Page 262
6
சைவப் பிள்ளை ஓர் உத
கறுப்பு - வெள்ளை டீ.வி. ப நடுத்தர மெலிவு. அரை அங்குல ந நாளாரம்ப முகவழிப்பு, நான்கு மு உயர்த்திய கட்டு, அரைக்கை ! வெண்கதிர் துண்டு தோள்மேல் .. மாய்க் கிழண்டப் பெரிய கண்க ஆஸ்த்மாக் கீறல்கள், இருமல், வா பொய்ச் சிரிப்பு, கால் அகட்டிய நி விழுந்தெழும்பும் பலவீனம்.
அரசாங்கப் பாடசாலையோ அந்த ஊரில் அவர் குடியிருந்தார்
இருபது இருபத்திரண்டு தே மூன்று உச்சி மலைத் தோட்டங் கொட்டில்கள் ஐந்தாம் நிலை வன
இந்தத் தோட்டங்கள் இறங்.
ய- - - - - - - -
.
- - - -
சைவப் பிள்ளை
- அல் அஸுமத்
ாரணப் பிறப்பு.
பார்க்கும் உருவம். ஆறடிக் கரிய உடல். ளே, முரட்டு, வெள்ளைத் தலைக்கும்பல். -ழ வெண்கதர் வேட்டி, கரையில்லாதது, வெண்கதர் ஜிப்பா, பழைய வெட்டு தோற் செருப்பு கால் கீழ் . அறுபது வருஷ Tணி நடை. வாரத்துக்கோரிரு முறை ன்கோடியை எட்டும் உண்மைப் பற்கள், லை, முழங்கால்கள் அடிக்கடி முன்னால்
-தோட்டப் பாடசாலையோ இல்லாத
தயிலைத் தோட்டங்கள். ஏற முடியாத களில் மாத்திரம் மூன்று அரிவரிக் மரயிலும் அரிவரிதான்.
கிச் சேரும் சந்தியில், சீவன் இழுத்துக்
242
Page 263
கிடந்த கடைமண்டிப் பள்ளத்தில், ஒ
நான் மாட்டிக் கொணர்டிருந்தேன்.
இரண்டாவது மாதமே தலைே நிர்வாகஸ்தர்கள், எனி தலைமேல் தொலைந்து போனார்கள். நான பெண்கால் சிங்களத்தி, நாற்பது { தம்பி, அவரது வாடகை அறுபது ரூ படியளக்கப் படும். வகைக்கு உய எனினும் 'குறுந்தொகை'.
வசூல் பாடசாலை, வருமானL சம்பளம் , கிடைக்கா விட்டால போய்விட்டால் புணர்ணியம். கைல
தலை மொட்டைக்குக் காரணம் நா
தொங்கல தோட்டத்துக் ட பாடசாலையில் தான் கற்க வேண்( எங்களுக்கும் இடையிலான ஒப்பந் பெருமூச்சுக்களாகத் தோட்ட நிர்வா நூறு ருபாயைத் தரும். சில ராகு கா ஒருமுறை கூடக் கிடைத் திருச் எழுபத்தைந்து தரும். பத்தாம் திச் வந்துவிடும். இனினோர் எழுபதேக்க கிடைக்கும். ஒரே லயம். பன்னிரணி அந்த எழுபதேக்கரின் சொந்தக்கா
இவருக்கு இலங்கையில் இர அக்கரையில், இந்தத் தோட்டத்ை ஒருமுறை கப்பல் ஏறுவார். இங்கே இருப்பதாகவோ மஞ்சள் கதைகள். பங்களாவில் தனி வாழ்க்கை. வேலைகளையும் பல்லிளிப்பையுந் இருப்பதாக எனக்குத் தெரியவில்ை "கூப்பிட்டீங்களா?' எனர் பானர். அ பிள்ளை. சைவம் அதிலும் மத்தி கெட்டான். எனினும் சமையலறை
ரு தனியார் பாடசாலை. அதில் போய்
Dல் கைவைத்துக் கொண்டிருந்த அதன்
பாடசாலையைக் கொட்டி விட்டுத் தலை. எனக்கு கால்கள் இருவர், ருபா வாடகை, வலக்கால் 'றோட்டுத் பா. எனக்குப் பத்து ரூபாவிலிருந்து, ரும். அதாவது இலக்கியச் சம்பளம்.
5 மெலிந்த பிள்ளைகள் கிடைத்தால் அடுத்த மாதம் . அந்த மாதமும் ாச ஓட்டல் தவனாவதி அண்ணனின்
ங்களும தான.
பிள்ளைகள் அனைவரும் எங்கள் டும் என்பது அந்தத் தோட்டத்துக்கும் தம். இருசாராருக்கும் இரு நிம்மதிப் ாகம் மாதாமாதம் எங்களுக்கு ஒரு முழு லங்களில், நான்கைந்து மாதங்களுக்கு க்கிறது. சிகர மலைத் தோட்டம் 6தி ஒன்பது மணிக்கு ‘டானி’ என்று 5ர் தோட்டத்திலிருந்து இருபத்தைந்து டு காம்பறா. பதினொரு பிள்ளைகள். ார்தான் இந்தச் 'சைவப் பிள்ளை’.
த்தச் சொந்தம் இல்லை. எல்லாமே தத் தவிர, இரணர்டு வருஷங்களுக்கு 'ஜலச்சொந்தங்கள் இருந்ததாகவோ அவை நமக்கு அநாவசியம். ஏழறை லெச்சுமனி தானி கோக்கி. சகல தவிர அவனுக்கு வேறு சொந்தங்கள் ல. பத்தாவது தரம் கத்திய பிறகுதான் வி வளவு அடக்கமானவன். சைவப் யச் சைவம், லெச்சுமணி இரண்டும்
பில் அவனுடையது தான் சட்டம்.
243
Page 264
லெச்சுமன் தாராள மனத்துக்கா பேயாப் பணம் சேர்க்குது? மூட்டை 'பெக்' பண்ணுது! வேணும்னாலும் அனாதப் பொணமா சாவப் போகு, திங்க உடாது!.... நம்பளாவது வயிறா என்று என்னுடன் அந்தச் சமயங்களி
க நான் ஏந்தோட்டத்து ஆளுகளு. தோட்டம். சிக்கனமா இருந் தா. இல்லாததால' கொழுத்த சுண்ணாம் கமிஷன், பெருத்த நஷ்டம். அப்பு ஆளுகளுக்கு நான் என்னா செய குளிக்கிறதுக்குன்னு அரபெரலு ஒன குடுக்கிறேன். சும்மா தான் குடுக்கி எல்லாருமே ஒப்பரேஷன் செஞ்சி புள்ளைங்களப் படிக்க வைக்கிறே பென்ஷனக் குடுத்துடுறேன். கெ குடுக்கிறேன். சொகமில்லேன்னா குடக்கிறேன். எத்தன ஜாதி செல ெ சகல கூட் ஏசுவாரு. அப்பிடியிருந் . குடுக்கிற மாதிரி இல்லீங்களே, மா இன்னும் எம்புட்டுச் செய்வேங்கிறீங்
இந்த எழுபதேக்கருக்கு ஒரு க சுப்பர்வைஸர், கண்காணி, கிளாக்க சகலருமே அந்தப் பாவாத்துமாவும் குஞ்சுகுளுவான்கள். காலை பத்து ம சாமியார் ஆகிவிடுவார். சைவப் ப பிடிக்காது. என்றாலும் உள்ளூர இது. என்று தான் நான் கருதுகிறேன். எப்படியெல்லாம் பேசியும் மொத்தியும் அரைப் போத்தல் கள்ளை நீட்டல் பிள்ளையைப் பேசி - ஏசி வேலை ! பத்தாம் திகதி மேசையில் போடுவா
ரன். இந்தக் கெழடு யாருக்கு இப்படிப் மூட்டையாகக் கட்டி இந்தியாவுக்கே பாருங்க சேரையா, இது இங்கதான் து! இதுவுந் தி ங்காது மத்தவனையும் ரத் திம்போம்!... நல்லா ஒக்காருங்க!...' ல் எல்லாம் அகப்பையால் பேசுவான்.
க்கு என்னா செய்யல்ல?...... சின்னத் லும் ஆயிரஞ் செலவு 'ஸ்டோரு புத் தோட்டத்துக்குக் குடுக்கிறோம். பிடி இருந்தும் இந்தத் தோட்டத்து பயலங்கிறேன்...? புள்ள பெத்தா எணு குடுக்கிறேன். ரூபாவும் அம்பது றேன். கவருமெண்டு கரச்சல்ல, இப்ப 1கிட்டாங்க. இனி ஏங் கணக்கில ன். கெழவங்களுக்கு மாசா மாசம் ழமைக்கு நாலு நாளைக்கு வேல ஆசுபத்திரிக்குப் போக வர மூணுரூப் வங்கிறீங்க? அடேங்கப்பா!.... எங்கட தும் இந்தாளுங்க எனக்கு ஒழிச்சிக் ஸ்டரையா! குடுத்தாக்கா மேமிச்சமா க?....'
க்கப்) தாரருக்கு வலிச்
னக்கப்பிள்ளை, துரை, கண்டக்டர், கர், சாக்குக்காரன், ஓடும் பிள்ளை - க்குள் அடக்கம். இவருக்கு ஒன்பது மணியாகிவிட்டால், இவர் திப்பிலிச் பிள்ளைக்கு இந்த மரப்பால் சங்கதி தனை அவர் வரவேற்றிருக்கக்கூடும் ஒரு வேலையற்ற குடிகாரனை ம் வேலை வாங்கி விட்டுக் கடைசியில் ரமோ, அப்படியெல்லாம் கணக்குப் வாங்கி விட்டு முன்னூறு ரூபாயைப்
ர்:
244
Page 265
ஒரு நாள் அவசரக் கடிதம் எழுத பாடசாலைக்கே சைவப் பிள்ளை ( தேநீராவது அவருடைய உபயம் ஆக பலவற்றுக்கும் 'ஆமா' க்களை இறுக் கொண்டிருந்தேன் நான். அரை எ சென்றிருந்த போது, ஒரு திப்பிலிக் கணக்குப் பிள்ளை பாதைக்கு ஏறிவி போதை. பாதைவெளியில் மிதந்து ( அவர் வந்திருக்க வேண்டும். ஆன பிள்ளை, போதையைக் கண்டதாகக் . வா வா!' என்று சொல்லி நடந்தார்.
சைவப் பிள்ளை முன்னால் ந இவரின் தலைமயிரைப் பு சண்டைபிடித்துவிட்டுச் சாப்பிடாம வாத்தியாரைப் போல் ஆட்டிக் கொ நெஞ்சிலும், முதுகிலுமாக மாறி | சமாளித்து வந்து பார்த்தார். சைவப் தெரியாத ஜடமாக, மறு நாளைய அப்போதே : களைத் தவரா கொண்டிருந்தார். பிட்சாபாத்திரம் ஏர் பௌத்த துறவியின் நடைக்கு ஈடுக
கணக்கப்பிள்ளையின் நடை சி புல்லிலும் சேர்க்கும். அதனால் ந கொண்டேன். திடீரென்று கணக்கு
போய்விட்டது, சந்தேகத்தோடு பின்
தார்ப் பாதையில் இரண்டு மேல்பட்ட அனைத்துப் பாகமும் ஓரத் 'கணக்கப்புள்ள விழுந்துட்டாருங்க!'
'வாண்டாம் , மாஸ்டரய்ய 'மானங்கெட்டவன் அப்படியே கெட பொம்பள வந்து பார்க்கட்டும். நீங்க
மனது பாவலோகத்தைப் ப
தப் பட வேண்டிய ஒரு மாலை' என்று வந்து என்னை வணங்கினார். சரி, ட்டும் என்று புறப்பட்டேன். கதைத்த கி அடித்தபடியே பின்னால் நடந்து மைல் நடப்பு. கால்கள் கால் மைல் குறுக்கிலிருந்து, கெட்ட காலமாகக் பட்டார். தப்பிக்க வழியில்லை. நல்ல போகலாம் என்ற ஆனந்தலாகிரியில் >ளக் கண்டதாகக் காட்டிய சைவப் காட்டிக் கொள்ளாமல், 'செவனுவா!...
நானும் இவரும் பின்னால் போதை பிடித்துப் பெண்டாட்டியுடன் ல் வந்திருந்த தோட்டப் பாடசாலை ன்டிருந்தது. கூடிய மட்டும் கைகளை மாறிக் கட்டிச் 'சரிங்க' போட்டுச் பிள்ளையோ இடம், பொருள் ஏவல் வேலைகளுக்குரிய 'பெரட்டை' க, முன்னால் ஊர்ந்து தி வாசலுக்கு வாசல் நின்று நடக்கும் ட்டும் நடை அவருடையது.
லநேரம் என்னைப் பாதை ஓரத்துப் என் சைவப் பிள்ளையோடு ஒட்டிக் ப் பிள்ளையின் சத்தம்' காணாமல் எனால் பார்த்தேன்.
கால்கள் தெரிந்தன. வயிற்றுக்கு துப் புல்லில் கிடந்தது. குப்புறத்தான் என்றபடி நான் ஓரடி வைத்தேன். ா' என்று நடந்தார் அவர். க்கட்டும்! சீ! மிருக ஜாதி!..... அவன்
வாங்க'.
யத்தோடு பார்க்க நான் சைவப்
245
Page 266
பிள்ளையுடன் நடந்து விட்டே படவில்லை.
ஒன்பதுங்க!'
'ம்!... அவென் பொம் பல ஆம்பளையைத் திருத்தத் தெரியாத சம்பளம் ஜாஸ்தி ங்க! எப்படி?'
'சம்பளம் ஜாஸ்தி ங்க'.
'ஆமா!.... நூறு ரூபா வேல. ! கொழுத்த சுண்ணாம்புத் தோட்ட ராஜாவோட காரில! இது நூறு ரூம் எவ்வளவு?'
'முன்னூறு குடுக்கிறீங்க.'
'ம்!..... முன்னூறு குடுக்கி மாஸ்டரையா, அரசாங்கம் எ எல்லாத்தையும் தவறாம குடுக்கத் வஞ்சகமும் கெடயாது. ஊடு எலவ ஊட்டுக்குப் பின்னுக்குள்ள இன அதுல காகறி - கீகறி போட்டு இ
நல்லா?'
'சம்பாதிக்கலாமுங்க.'
'ஆமா!.... சீ!... இவன் ஒ வாச்சானே!........'
அவங்கெடக்கிறான், மாஸ் நொதியாமல் இருந்த ஒரு கா ை கணக்கப் பிள்ளை.' நாங்குடிச்சா
முழுகுது? நான் அகின - இகின குடுக்குற சம்பளத்தில் திங்கவே ஆடமுடியும்? யோசன பண்ணிப் | சீரழிஞ்சிபோய் இவங்கிட்டயா ே தண்ணியும் காத்தும் இவெஞ்செ
ன். அன்று அவசரக் கடிதம் எழுதப்
- மீனாட்சியும் ஒரு மிருக ஜாதி! வ என்னா பொம்பள?... நாங்குடுக்குற
பத்துப் பொம்பளைங்கள மேய்க்கணும். த்துல ஒப்படைச்சிட்டு வரணும். அதும் பா வேல! நான் முன்னூறு குடுக்கிறேன்!
றங்கிறேன்.... அது மட்டுமில்லீங்க, னக்குக் குடுக்கிற ரே ஷன் கீ ஷன் தான் செய்யுறேன்.... அதுல இத்துண்டு சம். விறகு எலவசம். தண்ணி எலவசம். வக்குக் காட்டத் துப்பரவாக்கிக்கிட்டா ன்னும் நாலு பணம் சம்பாதிக்கலாமே,
ரு பண்டி ஜாதி!... எனக்கு வந்து
டர் தம்பி, கஞ்சப்பய!'' என்று போதை கலப் போதில் என்னிட்ட கொதித்தார் இவனுக்கென்னாவாம், இவெங்குடியா ன்னு ஓஸியில் குடிக்கிறவன், இவெங் முடியல்லியே, அதுலயா குடிச்சுக் கிட்டு பாருங்க, தம்பி... எங்குடும்பம் என்னா பாய் நின்று பிச்ச கேக்குது? ரேஷ னும், காந்தமா, சொத்தா? எங்க ஊட்டுக்குப்
246
Page 267
பின்னுக்கு உள்ள இனுக்குக் காட் கஞ்சத்தனப் பட்டுக்கிட்டு, என்னய இந்தக் கதையையே சொல்லியிருக் இந்தியாவுக்குப் போற நேரத்தில பொருத்தம் பேசிக்கிட்டுத் தான்
அதுனாலதானி சம்பளத்தையும் ெ கடிச்சிட்டு இருக்கிறனர். அதை யார் குடிக்கவே கூடாதுணி னு மத்தவுங் றோட்டு றோட்டாத் திரியிறானே,
உள்ள பன்னண்டு ரூபாமேனிக்கு
புள்ள வெளியில வாற மாதிரிக் நாளைக்குப் பாருங்களேன். அனா கொள்ளி வைக்க நாதி இல்லாமப் ே
இப்படியாக எனக்கும் ஒரு முை
மனைவிக்குப் பிரசவம். மூன்ற பதினொரு மணிக்குத் தந்தி வந்தது
மாதக் கடைசி. தவனாவதி கன கலக்கும் அசெளகரியம். பத்துப் ப பீஸ்களையே பெற்றார்கள் கைமாற் முதலாளிகள் ஏழெட்டுப் பேரைக்கன ஒப்பாரி வைத்துக் கொண்டிருந்தன
திடீரெனிறுதானர் சைவப் பி உதவுதலை அடிக்கடி செய்யும் ே காரியங்களைச் சாதித்து எனிமேல் திகதி அவர் கொடுக்கும் இருப கொடுப்பதில் தடையில்லாதவர். கட பெற்ற தோட்டத்துப் பெணிகளுக் சம்பளத்தைப் பெறுபவன். இலவசL
போனேன். கெளரவம் முதுை
போனேனர்.
-, நாலாஞ போட்டுத் துப்பர வாக்க துப்பராக்கவாம்! இந்த ஊர் பூராவும் கிறான்!. தோட்டத்தை வித்துட்டு இந்த ஊட்ட எனக்குத் தாறேன்னு என்னை வேலைக்குச் சேர்த்தானி. காறயத் தாறானர். நானும் பல்லக் கிட்டயும் சொல்லி இருக்கிறானா?. களுக்குப் புத்தி சொல்லிக் கிட்டு இவன் ஏன் அப்புறம் தோட்டத்தில முதியான் ஸேய்க்குக் கள்ளு எறக்கக் , கேக்கிறேனர். இவன் ஒண்ணாம் ஏமாந்துறாதீங்க! வயித்தில உள்ள கதைப்பான். எனினெக்காவது ஒரு
தயாத்தானி மணர்டயப் போடுவான்.
ற விடிந்தது.
ாவது பெண் குழந்தை. சனிக்கிழமை
நு. முப்பது மைலுக்கப்பால் ஊர்.
டயிலும் சம்பலுக்குள் புணர்ணாக்குக் தினொன்றில் எண்ணிடம் கொடுத்த
1றுக் கேட்கும் முப்பதாம் திகதி. கடை ர்டதில் லாச்சுச் சில்லறைகள் மட்டுமே
ள்ளையினர் நினைவு நெருடியது. பரிய மனிதர். எனி மூலம் அநேக
தனிப்பிரியம் காட்டுபவர். பத்தாம் த்தைந்தைப் பத்துநாள் முந்திக் .ண் கேட்பது தானி வெட்கம். பிள்ளை த உதவும் முதலாளி. நானும் அவர் ாக கேட்கிறேனர்.
கச் சொரிந்து கொணர்டிருந்தாலும்
247
Page 268
பள்ளத்தில் கொழுந்து நில் பங்களா முற்றத்தில் சைவப் பி. தூய்மைத் தோற்றம். இரண்டு
முழங்கால்களை நெஞ்சில் ! நின்றிருந்தார். ஆஸ்த்மீக இரு
ஓடிவந்து தழுவிக் கொண்டது.
'வணக்கங்க!' என்றேன்.
'மாஸ்டர் அய்யா வணக்கம்!
ஒரு மேசை, ஒரு கட்டில். அறைக்குள் தொடர்ந்தேன். அவ
'எந்தப் பக்கம் போறாப்பில்
'அய்யாவக் காணத்தான் வந்
'சந்தோஷம்!... தொடர்ந்து ஒன்றாதலால் நானும் பயமில்ல லெச்சு... மன் ....... ஏ ...... லெச்சு.....
மறுமொழி கிடையாது.
'ஏ... லெச்சி!.......... லெச் ..... சுத்
'வந்துட்டேங்க!' என்று என்
'மாஸ்டர் அய்யாவுக்கு... ஒரு | தேத்தண்ணி.......
அவன் போய்விட்டான்.
'நான் மாஸ்டர் அய்யா... க நேரமெல்லாம்.... சும்மா தேத்தண் கருமின்னு உலகஞ் சொ திங்கிறதுக்குத்தானா... பொறக்
'அது சரிங்க!'
நாஞ் சாப்பிட்டில் ... ரெம்ப
றுத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். உயரே, ள்ளை கதர் வேஷ் டி, கதர் பெனியன். விநாடிக்கொருதரம் விழப்போன தம் கைகட்டிச் சரிப்படுத்திக் கொண்டு மல், என்னைக் கண்டதும் கீழேயே
ஒரு நாற்காலி, ஓர் அலுமாரி வாழும் T கட்டிலில் நான் நாற்காலியில்.
கதேங்க!'
த இருமல், எனக்குப் பழகிப் போன பாமல் இருந்தேன். 'லெச்சமன்!.......... மேன்...ன்!'
ஹ், ம்ஹ்ம்!....... லெச்சீ...ய்!...
பின்னால் நின்றான் அவன்.
பால் தேத்தண்ணி... எனக்கு ஒரு சும்மா
லயில் ஒரு பால் தேத்தண்ணி, மத்த ணி தான்.... என்னைப் பாத்து கஞ்சன்.... ல்லுது!.... மனுசன் என்னா குறான், மாஸ்டர்?'
க் கரெக்ட்டு.... மாஸ்டரய்யா. காந்தி
248
Page 269
காலத்துக்கு முந்தி இருந்தே... எ கொள்கைக்குத்தான் மனுசன் இரு
'கொள்கைக்குத்தான் மனுசன்
'ம்!...' இருமலைச் சாப்பிட் கணக்குப் புள்ளயப் பாருங்க!.... சு. மாஸ்டரய்யா, சிங்கப்பூர்ல இருந்தா. 'பேரு?'
'வள்ளலாருங்க!'
'ம்... இது பரம்பரப் பேரே வள்ளலாருதான்... பணக்காரன் படுத்திருப்பாரு. 'என்ன டாம்' பா 'எப்படா?' இத்தனாம் மாதம்,
இப்படித்தான் தலயாணிக்குக் கீழ ஆயிரமோ வந்ததத் தூக்கிக் குடுப் பரம்பரயில் வந்தவனுங்க , மாஸ் ஆண்டவன் இப்படியாப் பட்ட ? எதுக்குத்தான் தண்டிக்கிறானோ!'
அப்படி வர்ணிக்கப் பட்ட சில நிறுத்த சின்ன செக்றோலோடு : வழக்கம் போல் அழுகியே கிடந்தல்
'எத்தன சாக்கு, செவனு?'
'பன்னிரெண்டுங்க'
'பன்னிரெண்டா இருவத்தொ
'பன்னிரெண்டு தானுங்க.'
'ஏன்னா... ஒன்னெலம் சரியில் தெரியும். ஹ்ம்...! சீ ....... நீ ஒரு பு
'நான் ஒரு பண்டி ஜாதிங்க.' 'ஆமா! அதுல பொய் பித்தல
கலாத்திலயும் ஒரு கட்டுப்பாடுதான்..... க்கணும்... எப்படி?'
இருக்கணுமுங்க'.
டு விட்டுத் தொடர்ந்தார் - இந்தக் த்தமான மிருக ஜாதி!... அப்படித்தான் ரு.... எங்க சித்தப்பரு, பேரு வள்ளலாரு
T பட்டப் பேரே இல்லீங்க... பேரெ வந்து நிற்பான். இவரு இப்படித் தாம் எரு 'மவளுக்குக் கல்யாணமுங்க!' - இத்தனாம் தேதி ங்க. சரி, இந்தா'.
கையப்போட்டு, அம்பதோ நூறோ, பாரு!... அப்பிடியாப்பட்ட வள்ளலாரு டரய்யா நானு!.... எனக்குப் போயி ஒரு கணக்குப் புள்ளையக் குடுத்து,
வனுக் கணக்குப் பிள்ளை, கொழுந்து அப்போது உள்ளே வந்தார். கண்கள்
1. -
ண்ணா?'
ல்ல! லெக்கம் எல்லாம் மாறித் தானே கண்டி ஜாதி! எப்படி?'
காட்டங் கெடயாது! போ, போ. ஏம்
249
Page 270
முனி னுக்கு நிக்காத கொழுந்த வழியிலேயே கொழுந்து மூட்டய ே பங்களாவத் தாணர்டிப் போயிட் வருதுண்னு கேளு’
இந்தக் கணக்குப் பிள்ளைக் கெ அடைத்துக் கொணர் டீருந்தது. க அகன்றார்.
‘ஏம் மனசு பரந்த மனசுங்க, ம
பரந்த மனசுங்க".
‘ம். ஒங்கள எல்லாம் எப்படி வ வச்சிருக்கிறேன். தெரியுமுங்களா?. ஒங்களுக்கு எந்த மூலைக் கு? குடுக்கணும்!. தொங்கத் தோட்டத்
ஆமாங்க!
'அவுங்களெல்லாம் பெரிய ப ஐநூறு குடுக்கணும். நூறு புள்6ை
'முப்பத்திரெணிடுங்க."
‘அப்ப மூணார்ரூபா விழுகுது இருக்கிற எடத்தில பணம் இல்லி மட்டும் நல்லபடியா ஆணர்டவன் படி
ஆமா! நீங்க இங்க வந்து. என அம்பது நூறுண்னு குடுக்கத்தான் ம இருக்கணுமுங்களே! இருக்கட்டும். நாளைக்கு ஆணிடவன் ஒங்களுக்கு எப்பவாவது ஒங்களுக்கு அவசரப் ப இது ஒங்க ஊடு!
லெச்சியின் பச்சைத் தணிணிர்
'குடிங்க, மாஸ்டரையா. கணக்
ப் பாரங்குடுத் துட்டு வா. போற றாட்ல உருட்டித் தள்ளிறாத. இந்த
டா ஒனக்கு எக்கச் சக்கமா ரோசம்
டுபிடி வாடை என் அவசர கால மூக்கை
னக்குப் பிள்ளை ரோஷ மினர்றி -
ாஸ்டரைய்யா. எப்புடி,
ச்சிருக்கணும்னு. நான் கோட்ட கட்டி இருவத்தஞ்சி ரூபா சம்பளமெல்லாம் கொறஞ்சது இருநூறாவது நானர் தில இப்ப நூறா கெடைகுறது?
னக்கார மொதலாளிங்க! நாநூறு -
ளங்க வருமுங்களா?
1. பணக்காரவுக குடுப்பாக மனம்
'ங்களே. மாஸ்டரைய்யா!. எனக்கு
யளந்தா நானே இந்த ஸ்கூல நடத்து
க்கு ஒதவி செய்யிர நேரத்தில எல்லாம் }னஞ் சொல்லுது. ஆனா. கையில
ட்ற நேரத்தில நீங்க தயங்காம வாங்க!
அப்போது வந்து சேர்ந்தது.
கான சூடு
250
Page 271
குடித்தேன்.
'இந்தக் கெழமை மாஸ்டரையா
'சம்பளக் கெழமை போகலாம் இன்னைக்கே போக வேண்டியதாப்
அப்ப செவனேன்னு கதச்சிக்கி போயிருக்கணுமே! ஊட்டுக்குப் போ அதுல தவறு செய்யக் கூடாது. தேத் கடசி பஸ்ஸிலியாவது போங்க.... அ
'ஆமாங்க... தந்தி ஒண்ணு வந்தி
அப்ப போய்த்தான் ஆவணும்.
"கொழந்த பொறந்திருக்குங்க!
'ரொம் பச் சந்தோ ஷ ம்! மூண சுருக்காகப் போங்க.'
அதுதாங்க..... பகலெல்லாம் அரு ஒண்ணுமே வசதி யாப் படல்லீங்க..... குடுக்கிற இருவத்தஞ்சி ரூபாய... இ
'ஐயையோ, ஐயையோ!'
சைவப் பிள் ளை பதறி எழு, வந்துட்டான்.
'என்ன ங்க, மாஸ்டரை யா, நெரிச்சிட்டீங்களே!..... சத்தியமா சில்லறைக் காசுதானே கெடக்குது. ம மனுசனுக்கு... ஆவத்தில ஒதவ முடிய ஒரு வழியுமே கெடயாது, மாஸ்டரைய கடமண்டியில் யாருகிட்டயாவது பொ எழும்புங்க! பஸ்சு தவறிப் போயிறப்
திரும்பிப் பாராமல் நான் படியி
ஊருக்குப் போகல்ல போலருக்கு!'
னுதான் இருந்தேனுங்க... ஆனா போச்சிங்க!'
ட்டு இருக்கிறீங்களே! இந் நேரம் க நெனவு வந்தாப் போய்றணும். தண்ணியக் குடிச்சிட்டு ஆறு மணி ப்ப சீக்கிரமாப் பொறப்புடுங்க......!'
ருெக்கு!' பொறப்புடுங்க'
பாம்பளப் புள்ள!.......'
பாவது பொம்பள லெச்சி மிகரம்!
பக இங்கன்னு ஓடியாடிப் பாத்தேன்! அதுதாங்க..... பத்தாந்தேதி அய்யா ப்பக் குடுத்தீங்கன்னா.....'
ந் த தி ல் அந்த லெச்சுமனே ஓடி
இப்படிக் கழுத்தப் போட்டு ஏங்கிட்ட அம்பதோ அறுவதோ Tஸ்டர்!... அடடா உத்தமமான ஒரு ாமப் போச்சே!...... எங்கிட்டன்னா பா! நீங்களே தான் பாத்தீங்களே!...... ட்டிக்கிட்டு சீக்கிரமாப் போங்க!.... போகுது.......!' றங்கினேன்.
மல்லிகை
251
Page 272
இப்போது நான் ஒரு முடிவு வந்த பிறகு, எண் மீது சில நாட்கள் எண்ணில் ஏதோ ஒன்று தொலைந்து
விட்டது!
வங்கியில் இருந்து கொணர்டு படுத்தி, உரிய கோவைகளுக்குள் பத்துமணி தொட்டு ஒரு மணிவரை கிளைகளுக்கும் 'பாண்ட்கேசையும் போது, எரிச்சலாகவே இருந்தது. { நேற்றைய காசோலைகளை ைெ நிரப்பும் போது உணர்மையில ஆயிரத்தெட்டு வெட்டுக் கொத்துகளு
காசோலைகளையும் வைப்பிலிட்டு
கடந்த இராத்திரி நடை பெற்ற இல்லாது நாண் கட்டிலில் புரணர்ட முடித்துவிட்டு ஆனந்திக்கு ஒரு வா வந்ததும். அந்த நேரம் தொட்டு
மீறல்கள்
- ஆ. இரத்தினவேலோன்
க்கு வந்து விட்டேன். இந்த முடிவுக்கு ாாக நான் கொணர்டிருந்த வெறுப்பும்,
விட்டதான எண் உணர்வும் மறைந்தே
வந்த வைப்புப் பத்திரங்களை வகைப் ர் சேர்த்துக் கொள்கிறேனர். காலை கோட்டையில் உள்ள எல்லா வங்கிக் திறந்து காட்டி ஏறி இறங்கி அலைந்த இன்று காலை காரியாலயம் வந்ததும் பப்பிலிடுவதற்கான பத்திரங்களை நானர் நானாக இருக்கவில்லை. ருடன் ஏதோ கிறுக்கித் தள்ளி எல்லாக் விட்டு இங்கு வந்திருக்கிறேனர்.
D சம்பவங்களின் பின்னால், தூக்கமே தும், காலையில் எழுந்து கடனர்களை ர்த்தை கூடச் சொல்லாது காரியாலயம்
வங்கிகள் வழியே அலைந்த நேரம்
252
Page 273
உட்பட இப்போ வரை என் தீர்மா இப்போ நான் இந்த முடிவக்கு வந்தி
என் கவுண்டரில் இருந்தபடியே வலம் வருகிறேன். 'எக்கவுண்டன்' பல்லவியையும் தவிர மற்ற எல்லா இ எல்லோருமே மதிய போசனத்துக்குச்
சுழலும் மின் விசிறிக்கு ஈடுெ இருந்த வங்கிக் கோவை ஒன்று தன் விடுகின்றது.
எண்பத்து மூன்றின் ஆடிக் கலவு மீண்டும் வேலைக்குத் திரும்பிய
அறிமுகம் கிடைத்தது. எந்தவித ஆ உடுப்புக்களுடன் மட்டுமே திரும்பிய தங்கவேண்டி நேர்ந்தது.
அந்தச் சமயங்களிலெல்லாம் ! பெரிதும் கஷ்டப்பட்டு வந்தபோது. உணவுகளையும், உடுதுணிகளையும் உதவினாள்.
சில நாட்களின் பின் சி கொள்ளுப்பிட்டியில் ஒரு வீட்டில் த பல்லவி தன் உதவிகளைத் தொட சந்தர்ப்பங்களில் தான் அவளின் பெரு நான் இனம் கண்டுகொண்டேன். நண்பர்களாகப் பழக ஆரம்பித்தோம்
இரண்டு வருடம் உருண்டோடி ஓ பல்லவியின் போக்கில் ஒரு புது மாற்ற என் நட்பை நாடியவள் அதற்கு ே ஆசைப்படுகிறாள் என்ற சங்கதி ஆ சற்றுச் சங்கடமாகவே இருந்தது.
விடயத்தை நண்பர்களின் காதில் பாராட்டுகள், அட்வைஸ்'களில் விம
எங்களை அட்டவணைப் படுத்தி
ருக்கிறேன்.
கந்தோரை ஒரு முறை கண்களால் கயல்விழியையும், டைப்பிஸ்ட்' ருக்கைகளுமே காலியாக இருந்தன.
சென்றுவிட்டார்கள்.
காடுக்க முடியாது என்மேசையில் பக்கங்களைப் பின் நோக்கிப் புரள
பரத்தின் பின்னதாகக் கொழும்புக்கு பாது தான் எனக்கு பல்லவியின் ஆயத்தங்களுமே இல்லாது ஒருசில நான் சில நாட்கள் கம்பனியிலேயே
சாப்பாட்டிற்கும், உடுப்புகளுக்கும் ... பல்லவிதான் தன் வீட்டிலிருந்த > வரவழைத்து எனக்குப் பெரிதும்
பல நண்பர்களுடன் சேர்ந்து தங்க வசதி ஏற்பட்ட பின்பும் கூட டர்ந்து கொண்டிருந்தாள். அந்தச் நந்தன்மையும், உயர்ந்த பண்பையும் விளைவு நாமிருவரும் நெருங்கிய
இந்த வருடம் பிறந்தது. புத்தாண்டில் றத்தை நான் உணர ஆரம்பித்தேன். மலாக... என்னுடனேயே வாழவும் ரம்பத்தில் எனக்கு உணர்வதற்குச்
5 போட்டு வைத்தேன். கிண்டல்கள்,
சனங்கள் வெளிவந்தன.
253
Page 274
இறுதியாக. கயல்விழி அக்க கேட்டேனர். புற்றளை இந்துக்க பயினர் ற போது கய ல விழி அக் நாளையிலிருந்தே அவவை எனக்கு லெவலில் மூன்று முறையும் மட்ை வேலை தேடிக் கொழும்புக்கு வந்தே நான் வேலையில் சேர்ந்து கொல ‘யேஸ்", "நோ தவிர ஆங்கிலத்தினி தந்து இந்தளவிற்கு நான் முன்னே கயல்விழி அக்கா.
பல கலைக் கழகம் செனர் று 'எக்கவுணர்டனாகி பிறருக்கெல்லா
என்னைப் பொறுத்தவரை கயல்வழ
எனது இந்த விடயம் பற்றி வித்தியாசமாகவே இருந்தது. பல் பின்னணி பற்றி நன்றாகவே அ மனங்கள் பலவற்றைப் பட்டியல தளராத மனவுறுதியுமே வாழ்க்கை கூறினா. இலட்சாதிபதியாவதை வாழ்வதே இனிய வாழ்க்கை எ அபிப்பிராயத்தை தந்தார்!
இந்த விடயம் புயலாக என திருமணத்தைப் பற்றி அதுவரை எ இதைக் கேள்விப்பட்டதும் விழுந்த வரவழைத்தனர். இந்த வரிசையில் இரண்டு இலட்ச சம்பந்தம்.
ஆனந்தியினர் சம்பந்தப் ( சமயத்திலேயே சித்திரை வருடப் ட போது பல்லவியின் விடயமாகப் என்னை நம்பியவளை ஏற்காது உ நியாயம் ஆகும் என்றேனர். நலி
நிறைவான வாழ்வமைக்க முடியா
ரவை நாடி இதுபற்றி அபிப்பிராயம் ல்லூரியில் நான் இரண்டாந்தரம் கா 'எஸ் .எஸ் .ஸி' படித்த அந்த கு நன்றாகவே தெரியும். அட்வான்ஸ் டையடித்துவிட்டு எண்பதாம் ஆண்டு போது இந்தக் கம்பனியில் காசளராக' ர்ள 'சிபார்சு செய்தது மட்டுமின்றி [ வாசனையே அற்ற எனக்கு பயிற்சி ற பக்கத்துணை நின்றவர் தான் இந்த
பயின்று பின் என்ன தான் ம் மதிப்பிற்குரியவராக இருந்தாலும் தி எனக்கு அதே அக்கா தான்.
| அக்காவின் அபிப்பிராயம் சற்று லவியின் நலிவுற்ற பொருளாதாரப் றிந்த அக்கா வெற்றிகர எதிர்நீச்சல் கிட்டுப் காட்டி, தன்னம்பிக்கையும், கயின் முதலீடுகள் என வலியுறுத்திக் விட இலட்சியவாதியாக இறுதி வரை ரன இரத்தினச் சுருக்கமாகத் தன்
T
து பெற்றோருக்கும் எட்டியது. என் துவுமே சிந்தித்திராத என் பெற்றோர் 5டித்துப் பல சம்பந்தங்களை வலிந்து இறுதியாக வந்ததுதான் ஆனந்தியின்
பேச்சுவார்த்தைகள் முளைவிட்ட பிறப்பிற்கென ஊரிற்குச் சென்றிருந்த பெற்றோருடன் கதை தொடுத்தேன். உங்கள் விருப்பப்படி நடப்பது எப்படி ந்த பொருளாதாரப் பின்னணியில் தெனப் பெற்றோர் விவாதித்தார்கள்.
254
Page 275
பெற்றவர்களின் பிடிவாதங்கள், ே நியாயங்களும், தேவைகளும், எதிர் பெற்றோரை வெறுக்கவோ, எதி நம்பியவளை மோசஞ் செய்யவும் முடிவில் கொழும்பு திரும்பியதும் ! முன்வைத்தேன். அவள் அதிர்ச்சிய அபிப்பிராயமே ஆட்டங்கண்டு வி ஆத்திரப்படவோ, அதிகம் அல போக்குகளை, பழக்கங் களை | தொடங்கினாள்.
'பல்லவியிடம் பசை இல்லை காதலிக்கிறது காசில்லை என்றதும் கதையள் சொல்லவும் சமூகத்தைத் தி அன்னியோன்னியமாகப் பழகி நெருப்பாகச் சுட்டது.
நாட்கள் செல்லச் செல்ல... ஆன உணரவைக்கப் படும் போது.... கெ தொலைவதைப் போன்ற உணர்வு. 6 வாழ்க்கையே வெறுத்ததைப் போ வெறுமை...!
வெறுமையாயிருந்த காரி! தொடங்கியது. மதிய உணவிற்குச் இப்போது இருக்கைகளில் அமர்ந்தி அக்காவும் பல்லவியும் தமது கதிரை
கொம்பனி வீதியில் நண்பா ஆனந்தியுடன் என் வாழ்வின் முதல்
இளமைக் காலங்களில் எப்படி 4 பண்ணிப் பார்த்த எனக்கு, நான் ஆ ஒத்துப் போனதாக அமைந்திருக்க போக்கும், ஒத்துழைக்காமையும், பா வதை செய்தது!
பரவாக்கள், அபிலாசைகள் முன் என் ர்பார்ப்புக்களும் நிராகரிக்கப் பட்டன. சர்க்கவோ திராணியற்றவனாகவும் ம் முடியாதவனாக நான் தத்தளித்து பல்லவிக்கு என் நிலவரத்தை எடுத்து டைந்தாள். என் ஆளுமை பற்றிய தன் ட்டது என்றாள். ஆனாலும், என்மீது ட்டிக் கொள்ளவோ இல்லை. தன் மாற்றி என்னை விட்டு விலகத்
ல என்றதுமே பாவி மாறீட்டான். 5 கைவிடுகிறது - இவங்களெல்லாம் ருத்தவுமெண்டு வெளிக்கிடுவாங்கள்' ய நண்பர்களது நாவே என்னை
ந்தியின் சம்மந்தம் சரிவருவதாக நான் ாஞ்சம் கொஞ்சமாக என்னில் ஏதோ எதிலுமே பிடிப்பில்லாத ஒரு பிரமை.... என்ற ஒரு தன்மை... முடிவில் ஒரு
பாலயம் மீண்டும் களைகட்டத் சென்றிருந்த ஊழியர்கள் யாவரும் ருந்தனர். ஆனால் இப்போ கயல்விழி களை காலியாக்கியிருந்தார்கள்.
ர் வீடொன்றின் 'அனெக்ஸ்' இல் அத்தியாயத்தை ஆரம்பித்தேன்.
எப்படியோ வாழ்க்கையைக் கற்பனை ரம்பித்த வாழ்க்கை எந்த விதத்திலும் வில்லை! ஆனந்தியின் விரக்தியான சராமுகமும் என்னை மிகவும் வாட்டி
255
Page 276
காணி நிலங்களையும், காக கேட்டதால் இது அவளுக்கு ஏற்ப போகச் சரியாகிவிடலாம், என்றெல் கிழமைகளாக நான் அனுபவித்த சொல்லி வந்தேன். வெளியில் இது என் மனம் ஏனோ இடம் தரவில்லை மாறாக இவளின் மரத்த நிலைக்கு நான் உணர்ந்த போது....
'சோட் லீவில் நேற்று ந திரும்பியபோதுதான் அந்த ச புலனாகியது.
முன்பின் எனக்கு அறிமுகமே . வீட்டில் மிக அன்னியோன்னியமா இருவர் முகமும் விகாரமானதும், உடனேயே அவன் நழுவியதும், கட்டிலில் போய் குப்புற விழுந்த விட்டு நடுவீதியில் ஓடவேண்டும்
சிறிது நேரத்தின் பின்.... - ஆரம்பித்தேன். 'மனநோயாளியை வெறித்துப் பார்த்துக் கொண்டிருந் அறைக் கூரையைப் பார்த்தவாறே
இந்தக் கல்யாணத்திற்கு என்ன படுத்தப்பட்டிருக்கி றாள்.
ஆனந்திக்கும் வந்து செல் வருடங்களுக்கு மேலாகவே பழக் அண்ணன் ராஜனுடன் அன்ரல் காலங்களில் அவர்கள் வீட்டிற்கு பழக்கம் நட்பாகி பின் ஒரு ஏற்படுத்தி யிருக்கிறது. விடயத் அன்ரனை வீட்டுப் பக்கமே வரவிட முறித்திருக்கிறான். அவன் எ உனக்கென்ன கூட்டு' என ஆனந்த
பணங்களையும் என் பெற்றோர் ட விரக்தி நிலையாகலாம், போகப் லொம் எண்ணிக் கடந்த நான்கைந்து
வேதனைக்கு நானே சமாதானம் ற்றி எவரிடமும் அபிப்பிராயம் கேட்க 5. ஆனால் நான் எண்ணியவற்றிற்கு உண்மையான காரணத்தை நேற்று
ான் சற்று முன்னராகவே வீடு திர்ச்சி யான உண்மை எனக்குப்
அற்ற ஆடவன் ஒருவனுடன் ஆனந்தி க இருந்ததும்.... என் திடீர் வரவால் என்னுடன் எதுவுமே கதைக்காது ஆனந்தி கூட ஒன்றும் சொல்லாது தும்.... சட்டையைப் பிய்த்தெறிந்து போல் இருந்தது எனக்கு! ஆனந்தி யிடம் நானாகவே பேச்சை ப் போல் கொஞ்சநேரம் என்னையே தாள், பின்னர் பார்வையைத் திருப்பி
கதை சொல்ல ஆரம்பித்தாள்!
னைப் போல் ஆனந்தியும் பலாத்காரப்
ன்ற அன்ரனிற்கும் கடந்த ஆறு கம் இருந்திருக்கிறது, ஆனந்தியின் ர் 'அட்வான்ஸ் லெவல் ' பயின்ற, அடிக்கடி சென்றிருக்கிறான். அந்தப்
நெருக்கத்தை இவர்களுக்குள் -தை ராஜன் உணர ஆரம்பித்ததும் ராது தடுத்திருக்கிறான். தன் நட்பையும் ர சாதி யென்ன? சமய மென்ன?
யை ராஜன் கண்டித்திருக்கிறான்.
256
Page 277
இ படிப்பை நிறுத்தி அன்ரன் மேற்கொண்டு வந்தபோது ஆ தற்காலிகமாக வேலைக்குச் சேர்ந் இவர்களின் தொடர்பு. வெளியிட
வெளி நாடு சென்ற பின்பும் கம் தொடர்பு கொண்டிருக்கிறான். இந் பின்னர் கப்பலில் இருந்து தி
அம்பலமாகி யிருக்கிறது. சி ன கட்டிவைத்து அடித்திருக்கிறான். | பிற இடங்களில் கல்யாணப் பேச்சு
பல நாட்கள் தொடர்புகள் இல் அன்ரன் அறிந்திருக்க வில்லை. | அன்ரனுக்கு விரிவாக எழுதியிருக் அன்ரன் கனடாவில் இருந்து இங்கு
ஒரே புழுக்கமாக இருந்தது எ சற்றே கூட்டிவிட்டு நிமிர்ந்து க திருப்புகிறேன். அப்போதுதான் ம தன் இருக்கையை நெருங்கிக் கொ
என் 'கவுண்டரை' இழுத்து போடப்பட்டிருந்த கதிரையில் சென் என் கண்கள் கலங்க ஆரம்பித்தன.
'என்ன தம்பி இது? 'லைக் ஏ மேசைமீது பரந்திருந்த பத்திரங். கண்ணாடியைக் கழற்றி மேசைமீது
சிறிது நேர மெளனத்தின் | அக்காவிற்கு ஒன்றுமே விடாது கூ பட்டிருந்த கிளாஸ் நீரை முழுக் கேட்டா.... இப்ப என்ன செய்யிறது இறுகி யிருந்தது..
'அக்கா நான் ஆனந்திக்கு அவ குடுக்கப் போறன். பலாத்காரப் பு
- வெளி நாடு செல்ல ஆயத்தங்கள் னந்தி ரவுனில் கம்பெனி ஒன்றில் திருந்தாள். ராஜனிற்குத் தெரியாது வகளில் தொடர்ந்திருக்கிறது.
பனி விலாசத்திற்கு அன்ரன் தவறாது த நிலையில் ஐந்து வருடங்கள் கழிந்த நம்பிய ராஜனுக்கு இந்த விடயம் ங் கொண்ட ராஜன் ஆனந்தியை பல நாட்கள் அறையில் பூட்டிவைத்து வார்த்தையை ஆரம்பித்திருக்கிறான்.
லாததால் கல்யாண விடயம் எதையும் பின்னர் கொழும்புக்கு வந்த பின்னர் 5கிறாள். அக்கடிதம் கிடைத்ததுமே.... கு வந்திருக்கிறான்.
எனக்கு மின்விசிறியின் வேகத்தைச் யல்விழி அக்கா பக்கம் கண்களைத் திய போசனத்தை முடித்தவாறே அவ
ண்டிருந்தா. மூடிவிட்டு அக்காவின் முன்னால் ஏறமர்கிறேன். என்னையே அறியாமல்
சைல்ட்'... என்ன நடந்தது உனக்கு? களை ஒதுக்கிவிட்டு, அணிந்திருந்த து வைத்தவாறே அக்கா கேட்டா. பின் ராத்திரி நான் கேட்டவற்றை றி முடித்தேன்! மேசைமீது வைக்கப் கேக் குடித்து முடித்துவிட்டு அக்கா தா உத்தேசம்?' அவவின் முகம் சற்று
ள் விரும்பின வாழ்க்கையை அமைச்சுக் டுத்தப்பட்ட நிலையிலேயே அவள்
257
Page 278
எனக்கு கழுத்தை நீட்டியிருக்கிற நினைவுகள் எல்லாம் அன்ரனை மணித்தியாலங்கள் அவனோட இருப்பதாக சொல்கிறாள். சதா இருக்கிறவளை, தாலி கட்டின சிறைப்படுத்த வேணுமெண்டு எ:
-'தம்பி, நீ குழந்தைப் பிள் ை நாளாக உன்னோடை வாழ்ந்தவ இருப்பான் என்பதற்கு என்ன உ
'இன்னமும் தன்னை அன்ர 6 நேசிப்பதாக ஆனந்தி சொல்கிறா ஏற்பான் என்பதை எனக்குணர்த் வேறை தேவையில்லை எண்டு ஒண்டுமே சொல்லாமலும் அவள் ஓ
வைத்து எனக்கு இதைச் சொல்லிய வாழ வேண்டுமெண்டால் அவ துறப்பதைத் தவிர வேறெந்த வ தெரியவில்லை.'
'இந்தத் தொடர்புகள் பற்றி மு ஒண்டுமே தெரியாதா?'
'எல்லாமே தெரியுமாம். லெ பாதகமில்லை எண்டு சொல்லிப் பகுதி குறியாக இருந்ததாக இ கூட்டுறதிலை இருந்த அக்கா இலட்சணத்தைப் பாக்கிறதில இ
'உன் பெற்றோரால் உனக்கு நல்ல ஒரு வாழ்க்கையை அமைத் ஓ.கே. ஆனந்தியை அன்ரனோ பிறகென்ன செய்யப் போகிறாய்?
'பழைய பிரம்மச்சரிய வாழ்க் பிள்ளைகளது மணத்தை நிர்ன
பாள். ஆனாலும்... இன்னமும் அவள் எச் சுற்றினதாகவே இருக்கிறது. சில இருந்தாலும் சந்தோ ஷ மாக தான் அன்ரனையே உலகமாக எண்ணி ஒரு குற்றத்துக்காக மேலும் நான் ர்ன நியதி?'
ளத் தனமாய் கதைக்கிறாய். இத்தனை ளை இனியும் அன்ரன் ஏற்கத் தயாராக ந்தரவாதம்?'
* அதே ஆழமாக ஆத்மார்த்தமாகவே ள். எந்த நிலையிலும் தன்னை அவன் த, இதைவிடச் சுருக்கமான வார்த்தை அவள் நினைத்திருக்கிறாள். எனக்கு டிப்போயிருக்கலாம். ஏதோ ஒரு மதிப்பு பிருக்கிறாள், அக்கா! அவள் நிம்மதியாக ளையும் அவளது சொத்துக்களையும் ழியும் நியாயபூர்வமானதாக எனக்குத்
கன்னரே உன்னுடைய வீட்டுக்காரருக்கு
பறும் காகிதக் காதல் தானே அதிலை பணத்தைக் கறப்பதிலையே என்ரை ஒவள் சொல்கிறாள். இலட்சங்களைக் ற பொம்பிளையின்ரை நடத்தை ருக்கேல்லையாம்'.
வசதியைத் தேடித்தர முடிந்ததே தவிர துத் தர அவர்களால் முடியவில்லை. ட கனடாவுக்கு அனுப்பி விட்டு நீ
கை தான். பணத்தை எதிர்பார்த்து தம் எயிக்கின்ற பெற்றோருக்கு என்ரை
258
Page 279
வாழ்க்கை ஒரு படிப்பினையாக அன சொல்லேல்லை! பிரச்சினைகளை உணரவேண்டும் எண்டுறதுக்காகத்
'உனக்கு வாழ்க்கைப்பட்டவள் அமைத்துக் கொடுக்க நினைக்கிறா வாழ்க்கையை அமைத்துக் கொள்ள பல்லவிக்கு ஒரு வாழ்க்கையை அன இல்லையே தம்பி?'
'இனியும் பல்லவியை நான் ை அவளிட்டை அன்பை எதிர்பார்க்கி நான் அவளைப் பொறுத்தமட்டிலை காசோலை தான்'.
'வட் யூ மீன்... நீ என்ன சொல்
'தலைக்கு மேல் வெள்ளம் வந் உணரத் தலைப்படுறம். பெற்றே
கொள்கை இலட்சியங்களை இரண என்னாலை ஒரு முன்மாதிரியான ( காட்ட முடியாது இப்ப செல்லாக் பழமைகள், பாரம்பரியங்கள், மதம் ஆனந்தியை அன்ரனுக்குக் கட்டிக் மனிதன் தங்கடை சொந்தங்களைக் துணியாததாலை தான் எங்களுக்கு இருக்கு. புதிய சமுதாயம் காண எல்லைகளை மீறிச் செல்ல வேணும், பிரசவிக்க முடியும்.!'
'பல்லவியை நிராகரித்து நீ முதன் முதலாக உன்மீது எனக்கெ இப் போ உன்னுடைய நிலை 'கம்யூனிற்றி'யிலை தான் எனக்கு ! ஒரு வெறுப்பாயிருக்கு!'
'நான் எடுத்த முடிவு பற்றி நீங்
[க5ை
மயட்டும். இதை நான் பிரச்சாரமாகச் விடுகின்ற பிளைகளை அவரவர் தான் சொல்லுறன்.'
க்கு அவள் விரும்பிய வாழ்க்கையை யே தவிர... இன்னமும் உனக்கொரு வோ அல்லது உன்னை நம்பியிருந்த மத்துக் கொள்ளவோ விரும்புகிறாய்
கபிடிக்க நினைக்கிறதும், இன்னமும் றதுக்கும் அருகதையற்றவன் அக்கா ) என்னுடைய நிலை காலாவதியான
லுகிறாய்?' த பிறகு தான் எங்களையே நாங்கள் ாரது அபிலாசைகளுக்காக என்ரை டாந்தரமாகக் கணித்ததாலை தான் வாழ்க்கையை முன்னரே அமைத்துக் 5 காசாகி இருக்கி றன். இன்னமும் வ்களை மதித்ததாலை தான் ராஜன் கொடுக்கவில்லை. ஆக, தனித்தனி கெளரவங்களைத் தியாகம் செய்யத் இன்னமும் ஒரு விடிவு கிடைக்காமல் த்துணியும் இளைஞர்கள் பழைய அப்போதுதான் புதிய யுகம் ஒன்றைப்
ஆனந்தியை மரி பண்ணினபோது காரு வெறுப்பு ஏற்பட்டது. ஆனால் லமையைப் பாக் கேக்க இந் த ஆத்திரமா இருக்கு! தாங்க முடியாத
கள் என்ன சொல்லுறியள்?'
259
Page 280
நீ கொண்டுவாற வவுச்சர்க என்னுடைய கடமை. ஏனெண்டா ஆனால் இது உன்னுடைய சொந்த அனுமதிக்க எனக்கு அதிகார நிலவரத்தை நன்றாகப் புரிந்து எ முடிகிறதே தவிர மாற்று வழி தெரியேல்லை! ஆனால் உனக் எனக்கிருக்கு. அதையும் மறந்திடா
மேசைமேல் இருந்த கண்ணா
தன் இருக்கையை விட்டெழு பல்லவி அக்காவை நோக்கி வரு கவுண்டர்' கம்பனி வாடிக்கையா அக்காவின் அந்த மங்கிய நிறக் என்னால் இப்போது மிகத் தெளிவு
இப்போ அக்காவிடமிருந்து . நான் வேகமாக முன்னேறுகிறேன
-ளை அப்புறூவ் பண்ணவேண்டியது எல் அதுக்கு உனக்கு அதிகாரமிருக்கு. - விஷ யம். இதை ஆதரிக்கலாமே தவிர மில்லை. ஆனாலும் உன்னுடைய ன்னாலை இந்த முடிவை ஆமோதிக்க சொல்ல எனக் கெண்டால் எதுவும் கு நல்ல வழி காட்டுகிற உரிமை
தை?'
டியை அக்கா மாட்டிக் கொள்ளகிறா .
ஐந்து 'ரைப்' செய்த பத்திரங்களோடு வதையும், வெறுமையாயிருந்த என் Tளர்களால் நிரம்பி வழிவதையும் .... கண்ணாடியூடாக முன்னால் இருக்கும் வாகவே பார்க்க முடிகிறது.
விடைபெற்று என் கவுண்டரை நோக்கி
இதழ் - 203 நவம்பர் - 1986
260
Page 281
முன் னொரு காலத்தில் செட்டிக்குளம் பிரதேசத்தைச் சேர்ந் என்னும் வணங்கா முடி இருந்தான். தேசம் நடுங்கியது. அநியாய, அக்கி ஆவேசமாய் எழுதித் தள்ளியது. அர கிஞ்சித்தும் பயமின்றி அவனது ! உமிழ்ந்தன. நீதியையும், நேர்ை வைத்துப் போற்றினான். மானத் உயிராகக் கருதி அவன் வாழ்ந்தான். குறுக்காக வந்த அத்தினை சாத் கொண் டே அவன் முன் னேறி நூற்றாண்டின் மனிதப் புனிதன் ய கொண்டு கதிரவேல் எனச் சொல்லி
தன் சாவுக்குப் பிறகு தன்னை! இவ்வாறு பேசக்கூடும் என்று எண்: உதடுகளில் ஒரு வெள்ளைப் புன்ன திறவாத தன்னிரு இமைகளுக்குள் மாணவன் ஒருவன் சரித்திரப் புத்தக் மாணவர்கள் அதனை அக்கறையே
யுக புருஷர்கள்
- எஸ்.எச்.நிஃமத்
வவுனியா மாவட்டத்ததில் உள்ள த மாங்குளம் கிராமத்தில் கதிரவேல் அவனின் பெயர் கேட்டாலே அந்தத் ரமங்களுக்கெதிராக அவனது பேனா Tஜகங்களுக்கும், அட்டகாசங்களுக்கும் உதடுகள் அக்கினி வார்த்தைகளை மயையும் அவன் தன் நெஞ்சத்தில் ஒதயும், மனிதாபிமானத்தையும் தன் தனது சத்திய வாழ்வோட்டத்திற்குக் த்தான்களையும் அடித்து வீழ்த்திக் னான். உண்மையிலேயே இந்த ராரெனக் கேட்டால், கண்களை மூடிக்
விடலாம்"
ப் பற்றி இந்தத் தேசத்தின் சரித்திரம் ணுகையிலேயே கதிரவேலின் கறுத்த கை விளைந்து மறைந்தது. இன்னமும் ளேயும் ஏதோவொரு பாடசாலையில் கத்தை வாசிப்பது போலவும், ஏனைய ஈடு செவிமடுப்பதைப் போலவும் ஒரு
261
Page 282
காட்சியைக் கண்டு கொண்டிருந்த விழுந்த இரண்டொரு சொட்டு நீ
வெளியே பெருமழை பெய்கி கூரை கொஞ்சம் மழையைத் தனக் 4 அவ்வளவுதான்.
மூன்று வருடங்களுக்கு முன் செய்யும்? கடந்த வருட மழையிலு பிறகு கூரைய வேய வேணும்" என முடிய கூரையை வேய வேண்டுபெ 'சரி... அடுத்த வருஷம் மாரி தொட போகுது...!'' பிரசவ ஞானம் தான்
எழுந்து கொண்டே கதிரவேல் பந்தலிலிருந்து தண்ணீர் சோ பாய்ந்தது. அதைக் கண்டதும் கொண்டது. மேளமளவெனத் தன் ஆடைக்க மாத்திரம் அவனைப் பார்க்கை நிற்பவனைப் போல் காணப்பட்ட
ஏதோ ஒரு பழைய பாடல் விசிலடித்தபடியே பந்தலின் கீழ் ஒ பாறையாய்த் தலையில் விழுந்தது
ஓர் அற்புத சுகத்தை - குளிப்பதற்காகவே வானம் மழை 'ஹாய்... ஹய்...'' எனக் கூச். முதுகு என்று தேய்த்துத் தேய் கால்களையும், தொடைகளையும் .
நல்ல வேளை... பார் வதி விட்டிருந்தவள் மழைக்கு வசமா கொண்டு போகாதவள் கூட்டுறவுக் எப்படிக் கொண்டு வருவாள்? மன வருவாளென்பது சர்வ நிச்சயம் வேண்டும். இல்லாவிட்டால் ''
வன் தன் நெற்றியிரும், நெஞ்சத்திலும் ரினால் பதறி எழுந்தான். றெது. ஈடு கொடுக்க முடியாத வீட்டுக் கூடாக அனுப்பிக் கொண்டிருக்கின்றது.
னம் வேய்ந்த கூரை ஒழுகாமல் என்ன பம் ஒழுகியது தான். "'மழை நிண்டாப் என்று சொன்னதோடு சரி. மழைக்காலம் மன்ற எண்ணமும் மறைந்து போனது. பங்கிறத்துக்குள்ள வேய்ஞ்சு போட்டால்
ன்!
ல் குடிசைத் தாழ்வாரத்துக்கு வந்தான். வெனப் பீறித் தரையில் விழுந்து கதிரவேலை உற்சாகம் தொற்றிக்
களைக் களைந்தான். உள்ளங்கியுடன் 5யில் மல்யுத்தத்த்திற்குத் தயாராக டான்.
-ல உதடு குவித்து, நாக்கு மடக்கி பந்து நின்றான். பந்தல் நீர் தண்ணீர்ப்
அடைந் தான் கதிரவேல். நான் யெப் பொழிவதாக எண்ணிக் கொண்டு சலிட்டவாறே தலை , நெஞ்சு, வயிறு, பத்துக் குளித்தான். குனிந்து இரு அழுந்தக் கழுவினான்.
கூட்டுறவுக் கடைக்குப் போய் க மாட்டிக் கொண்டிருப்பாள். குடை கடையில் வாங்கிய கோதுமை மாவை மழ முடிந்த பிறகு தான் பார்வதி வீடு - அதற்குள் குளித்து முடித்து விட என்ன மனு ஷ ன் நீங்கள் ...... மழைத
262
Page 283
தண்ணியிலை குளிச்சால் காய் ஊருக்குள்ளை பெரிய புத்திசாலிெ மடைத்தனமாய் மழையில் குளிக்கி இல்லியே...?'' என்று ஆயிரம் தொ கொண்டிருக்க வேண்டும்.
குளித்து முடித்துத் தலைசீவி விட்டிருந்தது. பார்வதி எந்நேர மாற்றிக் கொண்டு ஒன்றுமே தெரி எழுதிக் கொண்டிருக்க வேண் பேனாவும் பேப்பருமாகத் தயாரா
அடுத்த வாரம் வெளிவரும் '? எழுத எண்ணம் கொண்டான். தொ எழுதப்பட்டுக் கொண்டு வரும் அர வாசகர்களிடத்தில் நிறைய வரவே பலரின் வெஞ்சினத்திற்கும் அந்த
பிரபல அரசியல்வாதிகளி. அம்பலத்திற்குக் கொண்டுவரும் போலி முகமூடிகள் கிழிக்கப்பட்டுக் கடத்தல் என்று சில அரசியல் செயல்களையும், காமக்களியாட்டம் இன்பம் காணும் இழி செயல்களை ஆதாரங்களுடன் எழுதிக் கொண்டி அவனுக்கு எங்கிருந்து, எப் இறைவனுக்கும், அவனுக்கும் மட்டு
பலமுறைகள் அவன் பாதிக் அச்சுறுத்தப் பட்டிருக்கிறான். 6 இருக்கிறான். ஆயினும், அச்சம் ! இல்லாத ஒன்றாயிற்றே!
'கதிர்' என்ற புனைபெயரில் 9 வந்தாலும் கதிரவேல்தான்..... நம் ஊர்க்காரனுக்கு நன்கு தெரிந்திரு, மரியாதையும் கொண்டிருந்தார்கள்
ச்சல், தடுமலெண்டு வருமல்லே ..? யண்டு பேரெடுத்துப் போட்டு, இப்பிடி றீங்களே உங்களுக்கு அறிவெங்கிறது -ண தொணப்புக்களை அவன் தாங்கிக்
க் கொண்டிருக்கையில் மழை நின்று மும் வந்துவிடலாம் அதற்குள் உடை யாதது போல் மேசையில் உட்கார்ந்து டுமெனத் தீர்மானித்த கதிரவேல் னான்.
ஜனமுரசு' பத்திரிகைக்கான பத்தியை ாடர்ச்சியாக 'ஜனமுரசு'வில் அவனால் 5சியலை அலசும் பத்தி அது. அதற்கு ற்பிருந்ததாயினும், அரசியல்வாதிகள்
விஷேட பத்தி ஆட்பட்டிருந்தது.
ன் திரை மறைவு வாழ்க்கைகளை அந்தப் பத்தி யின் மூலம் பலரின் கொண்டிருந்தன. இலஞ்சம், மோசடி, ல் வாதியினர் செய் யும் துரோகச் ம், விபச்சார வியாபாரம் என்பவற்றில் ரயும் அவன் தனது பத்தியிலே தக்க -ருந்தான். அந்த இரகசியத் தகவல்கள் படிக் கிடைக்கின்றன வென் பது டுமே தெரிந்த இரகசியமாகும்.
க்கப் பட்ட அரசியல் வாதிகளினால் கொலை மிரட்டல்களுக்கும் ஆளாகி
என்பது தான் அவனது இரத்தத்தில்
அவன் பல்வேறு பத்திரிகைகளில் எழுதி மூர்ப்பையன் தான்' என்பது அவனது ந்தது. அவர்கள் அவன் மீது மதிப்பும்
263
Page 284
கதிரவேல் கூட்டங்களிலும் போக தமிழ், கனல் கட்டிப் பறந்தது. எவரு அவன் மேடையில் ஏறுகையில் கூட்டத்திற்கு வந்திருப்போரின் கை
தான் கலந்து கொள்ளும் அரசியல்வாதிகளின் அடாவடித்த மிகக் கடுமையாகவே சாடினான். சனியன்களே போலி அரசியல்
ஆக்ரோஷத்தோடு உரத்துச் சொன் நாட்டைப் புனர் நிர்மாணம் செ அதற்கான திட்டங்கள் எவைபெ காட்டினான்.
கதிரவேலின் எழுத்தும், பே கதாநாயக அந்தஸ்திற்கு உயர்த்தி அடக்கத்தோடும், பணிவோடும் தன்
கதிரவேல் நினைத்திருந்தா உயர்த்திக் கொண்டிருக்கலாம். யார நல்லதாக நாலு வார்த்தை எழுதி ஆயிரக் கணக்கில் பணம் வந்து கொந்தராத்துக்களையும், சில பத்திரங்களையும் பெற்றுக் கூட அ
கதிரவேல் அப்படிப் ப. விரும்பினானில்லை. 'ஓலைக் கு வாழ்வேனே தவிர ஒருபோதும் அ, மிக்க பிடிவாதமாக இருந்தான்.
இப்பொழுது கூட, சிங்கப்பூரிலி ஓர் அரசியல்வாதியைப் பற்றியே ஐந்து கோடி ரூபா பெறுமதியுள்ள இலஞ்சம் கொடுத்து நாட்டிற்குள் ( அரசியல்வாதி சிங்கப்பூருக்கு எப் தங்கத்தை எங்கே, எவ்விதம் கொ
சினான். கம்பீரமான அவனது குரலில் க்கும் அடிபணியாத வீர நெஞ்சுடன் லயே வானம் கேட்குமளவுக்குக் கதட்டல் இருக்கும். ம் கூட்டங்களிலும் கதிரவேல் தனங்களையும், அட்டூழியங்களையும் இந்தத் தேசத்தைப் பிடித்திருக்கும் வாதிகள் தான் என்பதை மிகுந்த னான். பாழ் பட்டுப் போய்க் கிடக்கும் சய்ய வேண்டுமெனக் கூவினான். பவையெனப் பட்டியல் போட்டுக்
ச்சும் மக்கள் மத்தியில் அவனைக் விட்டிருந்தன. ஆயினும் கூட அவன் எது கடமைகளைச் செய்து வந்தான்.
ல் தனது பொருளாதார நிலையை 7வது சில அரசியல்வாதிகளைப் பற்றி
னாலோ, பேசினாலோ அவனுக்கு சேர்ந்து விடும். அதுமட்டுமன்றிக் தொழில்களுக்கான உத்தரவுப் வன் இலட்சாதிபதியாகியிருக்கலாம்.
ணம் சம் பாதித்து உயர் வதை டிலுக்குள் ஏழையாக வாழ்ந்தாலும் நீதியை ஆதரிக்க மாட்டேன்!'' என்று
ருந்து தங்கம் கடத்திக் கொண்டு வந்த அவன் எழுதிக் கொண்டிருக்கிறான். T தங்கத்தை. சுங்கப் பகுதியினர்க்கு கொண்டு வந்து சேர்த்துவிட்ட அந்த போது சென்றார். எங்கே தங்கினார். ள்வனவு செய்தார். எப்போது இங்கு
264
Page 285
வந்தார். எங்கே விற்றிருக்கிறார் எ தகுந்த சான்றுகளுடன் அவன் நெரு கொண் டிருக்கையிற்றான் கூட்டுற திரும்பி வந்தாள்.
“என்னப்பா இது... அடிச்ச ே முடியாமல் கோப்பரட்டிவ் கடைய போச்சு...''
''ஓமப்பா.... அடை மழை தா கொண் டே கூறி ய கதிரவேல் ம பயந்திருந்தான்.
பார்வதி அவனருகே வந்தான் பார்த்தாள். பின்னர் கேட்டாள் -
"குளிச்சீங்களே...?"
கொஞ்ச நேரம் மெளன மா என்பதற்கடையாளமாகத் தலையை .
''எங்கை குளிச்சீங்க...? பந்தல் த
''ம்...''
"நான் எத்தினை முறை சொ தண்ணியிலை குளிக்க வேண்டா தடிமல் எண்டு வந்திட்டால் ஆர் பார் பேந்து மருந்தெடுக்கிறதுக் கெண்டு
"சரி பார்வதி.... விடு.... எனக் வராது...''
"ஓமோம்... நீங்கள் சொல்லுவி மாதத்துக்கு முந்தி நீங்கள் மழையில் தெரியுமே...?''
"பார்வதி... நான் எழுதிக் கொண சும்மா இருக்கிறியே...?''
ன்பது போன்ற எல்லாவற்றையும் ந்சு துடிக்க ஆவேசத்துடன் எழுதிக் வுக் கடைக்குப் போன பார்வதி
பய் மழையிலை வெளிய இறங்க பிலேயே நிக்க வேண்டிய தாய்ப்
ன் பெஞ்சுது.....'' என்று எழுதிக் னைவியை நிமிர்ந்து பார்க்கப்
ர். கொஞ்சம் ஊன்றி அவனைப்
ய் இருந்த கதிரவேல் 'ஆம்' ஆட்டினான்.
தண்ணியிலேயா...?''
ல்லியிருக்கிறன், இப்படி மழைத் மண்டு...? நாளைக்குக் காய்ச்சல், க்கிறது .....? இருக்கிற பஞ்சத்திலை வேற பஞ்சப் பட வேணும்...''
குத் தடிமலும் வராது. காய்ச்சலும்
யள்.....................
உப்பிடித்தான். ஆறு லை நனைஞ்சு பேந்து பட்ட அவதி
படிருக்கிறன். தயவு செஞ்சு கொஞ்சம்
265
Page 286
"இது ஒண்டுதான் குறைச்சல்.... வக்கில்ல. அதுக்குள்ளை நாட்டுக் கூ
"பார்வதி... அஞ்சு கோடி ரூபா அரசியல்வாதியைப் பத்தி இப்ப நா டிஸ்டர்ப் பண்ணாதை.....!''
''ஐஞ்சு ரூபா சட்டைப் பை எதுக்கப்பா அந்த கோடி ரூபாயைப்
"அடி பார்வதி... வாழ்க்கையென்
அவன் முடிப்பதற்குள் அவள் ெ பணம் இல்லாட்டி உலகத்திலை வா எழுதேலுமே...?''
"இலட்சிய மனிசங்களைப் பத்த
''அதுக்கெல்லாம் எனக்கு நே வீட்டுக்குள்ளே மழை பெஞ்சு தண்ணியெல்லாத்தையும் நான் வெ என்னெண்டால் பெய்த மழையில் நாட்டைத் திருத்துறதிற்கு எழுதி உங்களைக் கல்யாணம் கட்டி சம்பாதிக்கிறவனாயப் பார்த்துக் கட்
பார்வதி அழுதே விட்டாள். ( அழுதாள். மார்பும். வயிறும் குலுங்க
கதிரவேல் கண்கள் மூடிக் க. சரித்திரப் பாடப் புத்தகத்தில் அ முன்னர் அவன் தனது மனக்கண்ண மெல்ல அழிந்து கொண்டு வந்தது. மாவட்டத்தில் உள்ள செட்டிக்குளம் கிராமத்தில் கதிரவேல் என்னும் 6 பெயர் கேட்டாலே ......''
குளிப்பதற்கு முன்னரான தன ஓடிக் கொண்டிருக்கும் மழை நீரு எல்லாவற்றையும் பொய்யாக்கி விடு
... வீட்டுக் கூரையை வேயுறத்துக்கு
ரைக்கு ஓடு போடுறாராம்...''
தங்கம் கடத்திக்கிட்டு வந்த அந்த ன் எழுதிக் கிட்டிருக்கிறன். என்னை
யிலை இல்லாத நீங்களெல்லாம்
பத்தி எழுதிறீங்க...?” பகிறது பணம் மட்டுமல்லடீ .....!'
வடித்தாள். "பணம் தான் வாழ்க்கை. ரழேலுமே .....? பேனையைப் பிடிச்சு
திக் கொஞ்சம் யோசிச்சுப் பார்........''
நர மில்லை. இஞ்சை பாருங்கோ... குளம் கட்டிக் கிடக்கு. இந் தத் பளியில் இறைக்க வேணும். நீங்கள் லை சுகமாய்க் குளிச்சுப் போட்டு க் கொண் டிருக்கிறியள். ச்சீய்..... னதுக்கு, ஆராவது நாலு காசு படியிருக்கலாம்.........' முந்தானை தூக்கி முகம் போர்த்து கக் குலுங்க அழுதாள். திரையிற் சாய்ந்தான். எதிர்காலச் வனைப் பற்றி இருப்பதாகச் சற்று ாற் தரிசித்த அந்தக் குறிப்பு மெல்ல "முன்னொரு காலத்தில் வவுனியா > பிரதேசத்தைச் சேர்ந்த மாங்குளம் பணங்காமுடி இருந்தான். அவனின்
து கற்பனை இன்னமும் முற்றத்தில் டன் கலந்து கரைந்து ... பார்வதி
வாளோ ...........?
266
Page 287
கதிரவேல் பேனாவை மூடி : தேம்பி அழும் பார்வதியைத் தாண் இருந்த சகதியையும், சேற்றை 'கொம்யூனிக்கேசன்' நிலையத்த அழைப்புக் கேட்டான்.
"ஹலோ... நான் கதிரவேல் பே கதிரவேல்தான். வந்து நீங்க அஞ்சு வந்ததுக்கான அத்தனை ஆதா சம்மந்தமா நான் அடுத்த வார 'ஜ
"ஐயோ... மிஸ்டர் கதிர். என்னோட எதிர்காலமே அதனால எழுதிடாதீங்க. அதுக்குப் பதிலா ந
2 ) "அவ்வளவு தானா?"
"ம்..... என்ன தருவீங்க.....?”
''உங்களுக்கு மாடிவீடு ஒன தர்ரேன்...''
"மேலதிகமாய்த் தேவைன்னா
“சரி... நான் அப்புறமாய்க் கே
தன்கையில் வைத்திருந்த சிற கடத்தல்கார அரசியல்வாதியினூ பத்திரமாகப் பதிவுசெய்து கொ பத்திரிகையில் அதனையும் ஓர் ! திருப்தியில் வீதியில் இறங்கினான்
மேக மூட்டமற்ற மேற்கு வா சூரியனின் கிரணங்களில் பா. தொடங்கியிருந்தன.
-- உப கண்ட
- - - -
வைத்து விட்டு எழுந்தான். தேம்பித் டி வெளியில் வந்தான். பாதை நெடுக யும் மிதித்துக் கொண்டு அந்தக் க்குள் புகுந்து, ஓர் இலக்கம் கூறி
சுறன். ஆமாம் ஜனமுரசு'வில் எழுதுற கோடி ரூபா தங்கம் கடத்திக் கொண்டு ரங்களும் எங்கிட்ட இருக்கு. அது ாமுரசு' வில் எழுதப் போறேன்.........''
ப்ளீஸ் அப்பிடிப் பண்ணிடாதீங்க. இருண்டு போயிடும்.... தயவு செஞ்சு நீங்க என்ன கேட்டாலும் தர்ரேன்...''
E -
[ ப
எனும் அஞ்சு லட்ச ரூபா பணமும் --'பலாகம் = கேளுங்க...” கக்கிறன்.....”
யெ ஒலிப்பதிவுக் கருவி மூலம் அந்தக் டான தொலைபேசி உரையாடலைப்
ண்டே கதிரவேல், அடுத்த வாரப் ஆதாரமாகச் சமர்ப்பிக்க முடியுமென்ற
எ.க =
ளில் ஜெகஜோதியாய்ப் பிரகாசிக்கும் தையின் சகதியும், சேறும் காயத்
இதழ் - 267, ஏப்ரல் - 2000
- -
267
Page 288
உன்
உS
சத்தியா கண்களைத் துன் கட்டுப்படுத்த முயன்றாள். ஆனா விழிகளின் இமை அணைகளைக் கூ தொடுகையால் உருகி வழிவ தலையணையை ஈரமாக்கிக் கொன
அன்று முழுவதும் வேலை செய் படுக்கையில் விழுந்தாள். அப்படிப்பு ஓடிவந்து அணைத்துக் கொள்வது முழுவதும் மனதினுள் அடைத்து வீட்லுள்ள எல்லாரும் உறங்கிவி கண்டதும் கண்ணீராகக் கரையத் ெ
சத்தியா ஏன் அழுகிறாள்?
அவளுடைய மனதின் அந்தத் கொள்ள மறுத்து, அங்குமிங்குமாக புரிவது போலவும் புரியாதது போல்
உள் மறைந்த னர்வொன்று
யோகேஸ்வரி சிவப்பிரகாசம்
டைத் துக் கொண்டு கண்ணீரைக் ல் , அவளையும் மீறி, மூடியிருந்த டக் கடந்து, உறைபனி உஷ்ணத்தின் பதுபோல, கண்ணீர் பெருகித் ர்டிருந்தது.
து அலுத்துக் களைத்துத் தான் அவள் பட்ட களைப்பைக் கண்டால் உறக்கம் வழக்கம். ஆனால் இன்றோ நாள் க் கொண்டிருந்த அந்த உணர்வு, ட ஏற்பட்ட அந்தத் தனிமையைக் தாடங்கியது.
தேடலுக்கே அதன் விடை அகப்பட்டுக் நினைவுகளைத் தலைநீட்டச் செய்து, )வும் ....
268
Page 289
அவன் தான் காரணம்.
அவன். காக்கியில் பச்சையும் அங்குமிங்குமாகக் கிடக்கும் சீரு ஆஜானுபாகு என்று சொல்ல முடியா
அவனை, அவள் சந்தித்து ஐந்
கால எல்லை நினைவில் ை அவளுடைய நினைவில் அப்படியே
மாலைவேளை, வேலை முடிந்: போய் பொருட்கள் வாங்கிக் கொன அவள். பரிசோதனைத் தடை முகாமி அவள் இறங்கி நடக்கத் தொடங்கி அவன் கணினிலே பட்டான்.
இளஞ்சேய்.?
அவன் இங்கே எப்படி வந்தான்
அவளது இதயம் வேகமாகத் து பதற்றம். வியர்வை முகம் முழுவது
அவனைப் பார்த்தவாறே சைக் அனிறு அங்கு நினி ற இராணு மேற்கொள்ளாமலே மக்களைப் பே
அவனை அண்மிக்க, அண்மிக்
அவன் அவளைப் பார்த்து ெ உற்றுப் பார்த்ததனாலோ? அ6 ஆகர்ஷிப்பில் ஆழ்ந்து போனாள்.
சுமார் நான்காண்டுகளின் முன
அந்த மாடிவீட்டின் முன் இளஞ்சே6 கண்டிருக்கிறாள். காலம் அந்த வி வைத்த பொம்மையாக இன்று அவ
அதன் பின்பு மற்றொரு நாள்
மஞ்சளுமான மங்கலான கோடுகள் டையினுள், உயரமாக. மாநிறமாக
rவிட்டாலும் அளவான கட்டுடலுடன்,
து மாதங்களா? ஆறுமாதங்களா?
லயெனர் றாலும் அந்தச் சந்திப்பு
பதிந்திருந்தது.
து பணியகத்திலிருந்து கடைகளுக்குப்
ர்டு வீடு திரும்பிக் கொண்டிருந்தாள் பிற்கு அண்மையில், சைக்கிளிலிருந்து
பிருந்தபோது தூரத்தில் நின்றிருந்த
? அதுவும் இவர்களின் முகாமில்.
துடிக்கத் தொடங்கியது. அசாதாரணப் ம் துளிர்த்தது.
கிளைத் தள்ளிச் சென்றாள் சத்தியா. வ வீரர் பரிசோதனை எதையும் ாக அனுமதித்துக் கொணர்டிருந்தனர்.
க அவன் இளஞ்சேய் அல்ல.
மல்லச் சிரித்தான். அவன் அவளை வளி இளஞ்சேயினர் நினைவினர்
ர், இதே வீதியில் சற்றுத் தள்ளியுள்ள யை இதே போன்ற சீருடையில் அவள் தியைத் துடைத்துவிட்டு மீணர்டும் னி நிற்கிறான்.
அவனது தோற்றத்தில் இளஞ்சேயைக்
269
Page 290
கண்டு, அவனது நினைவுடன் கடந்தபோது,
''அம்மா'
அந்தக் குரல் அவளுடைய கொண் டிருந்த பாசம், பிரிவு, உணர்வுகளும் கலந்த உணர்வுக் வெளிக்கொணர்ந்து மனம் முழுவது
"இளஞ்சுேயா? அவன் குரலா?''
சத்தியா நிமிர்ந்தாள்.
அவன்! அந்தச் சீருடைக்காரன்
அவனா அழைத்தான்? 'அம் சீருடையினர் அழைத்த அழைப்பு இவனோ அம்மா' என்று அழைக்கிறது
''எங்கே போறது?''
''ஓ! அவன் சிங்களவன் தான்".
"வீட்டுக்கு' சத்தியா பதில் கூற "வீடு எங்கே?' "கே.கே.எஸ். றோட்'
'நம்பர்?''
அவள் கூறினாள். நேருக்கு நே அந்தக் கண்களை ஊடுருவிய பே இவையெல்லாம் இவற்றினுள் கண்ன
"சீ! அது பிரமை தான். இளள் பிரமை தான்.'' அவள் சில யார் தூ அவளுடைய மனதிற்கு இப்படிக் கூ
ஓரிரு நாட்களின் பின் அதேயி அதே 'அம்மா' என்ற அழைப்பு!
அவள் சோதனைச் சாவடியைக்
உள்ளத்தினடியில் உருண்டு வேதனை போன்ற அனைத்து கோ ளத்தை ஒரே இழுவையில் ம் பரப்பி விட்டது.
மே'' என்றும் ''அன்ரி' என்றும் க்களை அவள் கேட்டிருக்கிறாள். றானே!
பினாள்.
கர் அவனுடைய முகத்தைப் பார்த்து பாது, ஒரு கலக்கம், ஒரு ஏக்கம், எாம்பூச்சி விளையாடும் ஒரு பிரமை.
ந்சேயின் நினைவு கொண்டு வரும் ரம் சென்றதும் அவளுடைய அறிவு றியது.
படத்தில் கடமையில் நின்ற அவன். -ன் அரைகுறைத் தமிழில் சில
270
Page 291
விசாரணைகள் செய்தான். அதன் பி தன் பெயர் லியனகே எனக்கூறி அ
இதன் பின்னர் லியனகே . வாஞ்சையான அழைப்பு அவளு வழமையாகி விட்டது.
அந்த அழைப்பில் பாசம் இழை அவளது அறிவு எள்ளி நகையா! காணவெனப் பிடிவாதம் செய்யும்
இதுவென்பதை அறிவு அறிவுறுத்த
''ஏன் லியனகே கூட சத் தி கண்டிருக்கலாமல்லவா?'' என மனப்
அவனும் மனிதன் தானே? பந் "பந்த பாசம்''
உலகம் போகும் போக்கில் அன் வென்பதையே மனிதன் மறந்து வி
இவையெல்லாமிருந்தால் இ போடும் கொலைக் கலாசாரம் ! பரவியிருக்குமா?'
கையில் கொலைக் கருவியை எமக்கெதிராக அது இயங்கலாம். நில எத்தனை பேரைக் கொன்றிருப்பா?
இளஞ்சேயை அவள் சந்தித்தா
கண்கள் கனல் கக்க எதிரெதி கண்களில் ஒரு கணம் தோன்றி மன
இளஞ்சேய்...
அவள் எப்படியிருக்கிறாளோ?
சத்தியா தன் நோயுற்ற தாள் பராமரிக்கவென அங்கு நின்ற போ
ன்னர் ஒரு நாள் கண்ட போது, தான் றிமுகப் படுத்திக் கொண்டான்.
அங்கே நின்றால் 'அம்மா' என்ற டைய மனதை வருடிக் கொடுப்பது
ஒயோடுகிறதா? சீ! என்ன மடமை?' டயது. இளஞ்சேயை லியனகேயில் மனம் செய்கின்ற கற்பனை தான் யெது.
யாவில் தன் தாயின் சாயலைக் ம் கேட்டுக் கொண்டது.
த பாசம் அவனுக்கில்லையா?
பு, பாசம், நட்பு என்பதெல்லாம் என்ன டுவான் போலிருக்கிறது.
ப்படி ஒருவரையொருவர் கொன்று இவ்வளவு விரைவில் சமூகத்தில்
வைத்திருப்பவன்! எந்த நேரமும் ஒனக்கவே மனம் கலங்கியது. கசந்தது. னோ?
ல்...?
ர் நிற்கும் சிங்கமும் புலியும் மனக் மறந்தன.
யை வைத்தியசாலையில் வைத்துப் து, நிலத்தில் விழுந்து கிடந்து கை,
271
Page 292
கால்களை அடித்துக் கொண்டு ' அம்மாவை விட்டிட்டு இருக்கமா மணிவணர் ண னர். எப்படி அம்
வன்னிக்காட்டுக்குள் குடிபுகுந்தான
“என்ரை ராசன், இனி உண்எை
இந்த ஏக்கம் இளஞ்சேய்க்கு இ
இப்படி ஓர் ஏக்கம் அந்தக் ! கணிகளில் ஓர் ஏக்கம் குடிகொணர்டு
கடமையிலீடுபட்டிருந்த போ அவ்விடத்தில் நின்று 'அம்மா' எனி
படுத்திருந்து அழுதுகொணி முடியாது போன்று ஓர் அந்தரம். கிடந்தது.
“இன்று உறக்கம் வராதா?’ லி அவளது உறக்கத்தைக் கள வா
போகிறார்களா?
லியனகே அவளை 'அம்மா' உ
கொணர்ட நாள் நினைவிற்கு வருகி
அன்று அவள் அந்த செக்பெ நடமாட்டமில்லை. அவனி தனது
வினாவின் பின் தனி பேர்ஸினுள்
சேலை அணிந்திருந்த மு பெணர் ணென அடையாளங் சகோதரியோ? என ஐயுறக்சு திகைப்போடும் ஆச்சரியத்தோடும்
“உலகத்தில் ஒரே சாயலில் ஏ ஒரு தோழி கூறியது நினைவிற்கு
“உண்மையாயிருக்குமோ? இ
உணர்மையிருக்கலாமோ! என ஒரு
ாணி அம்மாவோடைதானி படுப்பணி.
ட்டனர்” என்று அடம்பிடித்து அழுத மாவை மறந்து "இளஞ்சேயாய்
유?'
ா நான் காணுவனா?” மனம் ஏங்கியது.
இருக்காதா?
5ணர்களில் தெரிகிறது. ஆம் அந்தக்
தானிருக்கிறது.
து மட்டுமன்றி இல்லாதபோது கூட று அழைப்பது தொடர்கிறது.
டிருந்த சத்தியாவிற்கு மூச்சு விட எழுந்து இருந்தாள். இருள் சூழ்ந்து
யெனகேயும் இளஞ்சேயும் மாறி மாறி டிச் செனிறு கொணர் டேயிருக்கப்
ன்றழைப்பதன் காரணத்தைப் புரிந்து கிறது.
ாயின்றிற்கு வந்தவேளை அதிக சன து வழமையான 'அம்மா சொகமா? ளிருந்து ஒரு படத்தைக் காட்டினான்.
றையிலிருந்து அவள் சிங் களப் காணப் பட்டாலும் சத்தியாவினர் டடிய உருவ ஒற்றுமை! சத்தியா
படத்தையே பார்த்தாள்.
ழுபேர் இருப்பார்களாம்" சிறுவயதில்
வருகிறது.
ப்பொழுதுதான் தோழியின் கூற்றில் சந்தேகம்.
272
Page 293
''மணிவண்ணன் சரியாய் தாய் இப்படிக் கூறுவது நினைவிற்கு வ பெயர் மாற்றிய பின்பு கூடப் பலர் இ
லியனகேயும் அம் மாவின் நினைவூட்டும் வகையில் உருவ ஒ. லியனகேயில் தன் மகனைக் கான கண்டிருக்கிறான்.
ப :T 5) லியனகே புன்முறுவலுடன் 3 கொண்டிருந்தான். அவள் எதுவுமே செல்ல முயன்றாள்.
- == iாகு ''மகே அம்மா உங்க மாதிரி”
லியனகே தன் வார்த்தைகளுக்கு எதிர்பார்த்தான்.
அவளால் அது முடியவில்லை.
"இளஞ்சேய்...''
மனதின் உணர்வுகளில் கண்க அவன் முன் தன் உணர்வுகளை ! தலையசைத்து விடைபெற்று விலகி
இருண்டு வந்த மேகங்கள் து பார்த்து விட்டு அவள் மெல்ல விலகி
''என் மகனை நீயும் நினைவூட்
இதைச் சொல்ல முடியாத, ெ ஒவ்வொரு காரணமும் ஒரு இரும் கதவொன்று அவளது குரலை ெ அவனுக்குத் தெரியுமா?
உண்மையிலேயே அவனது கு அவனது கண்களில் கலக்கமும் அவையெல்லாம் அவளது கற்பனை.
மதான். அதே சாயல்" . பார்ப்பவர்கள் சருகிறது. அவன் இளஞ்சேய் எனப் இப்படிக் கூறி அவள் கேட்டிருக்கிறாள்.
சாயல். அது தான் இளஞ் சேயை ற்றுமை அமைந்து விட்டது. அவள் ஈ, லியனகே தன் தாயை அவளில்
அவளது திகைப்பை அவதானித்துக் கூறாது சிரிப்பொன்றுடன் விலகிச்
எதிரொலியைச் சத்தியாவிடமிருந்து
அட ஆம்
ளில் நீரை நிறைக்க அதை அடக்கி, வெளிக்காட்ட விரும்பாத, சத்தியா
னாள். --
ரவிய மழைத்துளிகள் வானத்தைப்
ச் செல்ல வழிசமைத்தன.
டுகிறாய்”
சொல்ல விடாத பல காரணங்கள், புக் கம்பியாகி இணைக்கப் பட்ட வளி வரவிடாது தடுத்து நிற்பது
நரலில் வாஞ்சை ஒலித்திருக்கிறது. ஏக்கமும் தெரிந்திருக்கின்றன. களென்று நினைத்தது தவறு.
273
Page 294
ஆனால். ஆனால். நீ என் ம எதிர். அவனது சகோதரனாக உன்
சகோதரத்துவத்திற்கு புதை உங்களிடையே சகோதரத்துவத்ை
அந்த நினைவு சத்தியா லி தடுத்தது. அப்படித்தானி அவள் நி
ஆனால் கடந்த ஒரு வாரமாக அ மனமும் கணிகளும் அவனைத் தேடி இளஞ்சேயைக் காணுவது G3 அவை ஆசைப்படுகின்றன. இப்படி
“ஒரு வாரமாகக் காணவில்லை போர் முனைக்குப் போயிருப்பாலே மனதில் ஒரு கலக்கத்தை ஏற்படுத்
தாங்க முடியாது, அன்று அா லியனகேயைப் பற்றி விசாரித்தே
“உங்க எல்.ரி.ரி. சூற் பணிணி வெறுப்பை உமிழ்ந்தன. அவள் அ
கடந்தவாரம் அந்த இடத்திற்கு பிரயோகத்திற்குப் பலியானவன்
மனம் கலங்கி புரி படாத
அதனுடனேயே கழிந்தது. இரவு அவளால் அதை நிறுத்த முடியவில்
கனை நினைவூட்டினாலும், அவனுக்கு னால் நடந்துகொள்ள முடியாது.
குழியமைத்தால் தோன்றிய போர் த ஏற்படவிடாது.
யனகேயில் பாசங்கொள்ள விடாது னைத்திருந்தாள்.
அவனைக் காணாதபோது அவளுடைய
டின.
பான்ற ஒரு பிரமையை அனுபவிக்க
அவள் நினைத்துக் கொணர்டாள்.
யே. ஏன்? இடம் மாற்றி விட்டார்களா? னா?” அந்தச் சந்தேகமே அவளுடைய தியது.
ங்கு நின்ற மற்றொருவரிடம் அவள் விட்டாள்.
Iட்டுது” பதில் கூறியவனின் கணிகள் திர்ந்து போனாள்.
5 சற்றுத் தூரத்தில் நடந்து துப்பாக்கிப்
5óluu6OT GSysuunt?
உணர்வுகளுள் புதைந்தது. பகல் அம் மனம் கரைந்து கணிணிராகிறது.
)єоо6u).
இதழ் - 267 ஏப்ரல் - 2000
274
Page 295
வி டிவு வந்துவிட்டது.
இந்தச் சந்தோஷமான செய்தின் தெரியவில்லை.
தங்கை கரீமா புன்னகையோடு
‘எதிர் வரும் ஜூலை 1984 மு மாவடிப்பள்ளி முஸ்லிம் வித்தியால என்பதை அன்புடன் அறிவிக்கிறோ
வெள்ளிக்கிழமை ஜம்மா தொ( தானர் இருந்தது. உம் மா வைத்த சோற்றையும் சாப்பிடாமல் ஸவாஹி
எல்லோருக்கும் மகிழ்ச்சிப் பிர6
ஊரினர் சரித்திரத்திலே, ந
டிய நேரமிருக்கு
- எம்.எம்.நெளவடித்
யை எப்படிக் கொண்டாடுவதென்றே
ம் தேநீரோடும் வந்தாள்.
தலாந் திகதி தொடக்கம் நீங்கள் யத்துக்கு நியமிக்கப் பட்டுள்ளிர்கள்
ம்.
ழதுவிட்டு வந்தபோது இந்தக் கடிதம் முருங் கைப் பாலானத்தையும் ,
ரிடம் சொல்வதற்காக ஓடினான்.
பாகம்.
ாலைந்து எணர் னி வைக் காம ல
275
Page 296
உத்தியோகத்தினர் பக்கமே தை சமயத்தில், ஆசிரியர் பதவி தானா
அவனி ஆணர் டவனுக்கு ந தொழுதான். நீண்ட நேரம் ஒதிை
செய்தியைச் சொன்னான்.
உம்மா நேற்றுத் தந்த இரண தேநீருக்காக ஒனர் றைம்பது செ தருவதாகச் சொல்லிவிட்டு சிகரெ
எத்தனை துன்பங்களுக்கும் து நினைத்தபோது ஒரு ஆழ்ந்த ெ தொடுப்பாக வெளியிட முடிந்தது
மூத்த சகோதரன் இந்த வாழ்க் நாள் வயலுக்கு மருந்தடித்து வி போனான்.
தங்கச்சியும், இரணர்டு தம்பி தந்தை அறியாத காலத்திலேயே
நெல்லுக்குற்றி அரிசி விற்ே நடத்தும் அவலப்படும் சூழ்நிை அவனால் உதவ முடியவில்லை.
அவன் செய்தது ஒரேயொரு
படித்தது. அவனர் குடும்பத்து செய்யப் போகிறாய் என்று சொல் உதறிவிட்டு, குடும்பத்துக்கு அரை விட்டுப் படித்தான்.
சாதாரண தரத்தில் ஏ.எ6 கிடைத்தது.
‘மனோ, எப்படியெணர் டா
எடுத்துப்போடு, இனி நமக்குப்
ஸ்வைத்தே படுக்க முடியாது. இந்தச் க வந்து ஒட்டிக் கொள்வதென்றால் -
னர் றி தெரிவித்துக் கொணர் டானர் .
rான். பள்ளிக்கு வந்த நண்பர்களிடம்
ர்டு ரூபாவில் பக்கத்தில் உள்ள பால் லவழித்தானி. மீதி முப்பது பிறகு "ட் ஒன்றை இழுத்துத் தீர்த்தான்.
துயரங்களுக்கும் முடிவு வந்து விட்டது. பருமூச்சை எல்லாத் துயரங்களுக்கும்
கையே வேணர்டாம் என்பதுபோல், ஒரு
ட்டுத் திரும்பிய பினர் மெளத்தாகிப்
மார்களும் பொறுப்பில் வந்தவர்கள்.
மணர்னோடு மணர்ணான வர்.
றோ, வேறு வழியிலோ குடும்பத்தை லயிலுள்ள தாய்க்கு எவ்வகையிலும்
தவறுதான்.
க்கு அது தாங்காது. படித்து என்ன வதையெல்லாம் உதறோ உதறு என்று கால் வயிற்றில் சாப்பாட்டு வழிவிட்டு
ம். படிக்கக் கூடிய அளவுக்கு சித்தி
வது கஷ ரப்பட்டு ஒரு தொழிலை
படிக்கக் கஷ டம். புள்ள கரி மாவும்
276
Page 297
கிடக்குது. நமக்கும் வேறு சொத்து கொணர்டிருக்கு என்று தாய் முன்ன்ெ
‘உம் மா, நான படிச்சு விருப்பமில்லையா? படிச்சாத்தான் ஊர்ல ஆரு இப்ப படிக்காம இரிக்க தேவையில்லை. தங்கச்சிய கர (
மாட்டனர்.
இவ்வளவு சொனினதோடு தனினுடைய உருகிப்போன உடம் அவனுக்கும் சிந்த இசைந்தாள்.
முதல் தரம் சுகவீனம் வந்து போனது. அடுத்த முறை ஏ.எல் எடு வயது அவனுக்கு இரண்டு எஸ்.
கொஞ்சம் மனசு தளர்ந்தது தா மிகவும் கஷ்டமான நிலையில் தத சமாளிக்க முடியாமல் மூச்சுத் திணற வாப்பா கட்டிவிட்டு இப்போது 4 திருத்துவதற்கான செலவு, ! எல்லாவற்றுக்கும் மேலாகப் படி கல்யாணத்துக்கு காத்திருக்கும் தங்.
முடியவில்லைத் தான். என்றா ஊமைப் கணிணிர் வடிக்கும் உள் பொங்கி வரும் துயரங்களை அட மூலையில் வைத்துக் கொண்டு பணி - சோர்வில்லாமல் முயற்சி செய்தா
அப்பொழுது தான் அவன் இர
யாழ் . பல கலைக் கழகத்துக வெளிவந்ததனி பினர், தானர் படிட் வேலையில் ஏன் இறங்கினோம் என
துப்பத்து இல்லை. வயதும் போய்க்
எச்சரிக்கை செய்தாள்.
முனர் னுக்கு வா றது ஒங் களுக்கு இப்ப தொழில் எடுக்கேலும். நம்மட ான். நீங்க ஒலுப்பங்கூடப் பயப்பிடத்
சேர்க்கிற பொறுப்ப நாண் உடவே
தாய் அடங்கிப் போய் விட்டாள்.
பினர் வியர்வையினர் ஒரு பகுதியை
ஒருவரும் ஏ.எல். எடுக்காமல் வீணே டுத்தபோது தங்கைக்கு இருபத்தொரு
ண். மீண்டும் எடுக்கின்ற போது வீடு ந்தளித்துக் கொணர்டிருந்தது. உம்மா பினாள்.தம்பிமாரின் படிப்புச் செலவு, சிதைந்து போயிருக்கும் வீட்டைத் பழைய கடனர்கள் இப் படியாக ப்பை ஏ.எல்லோடு நிறுத்தி விட்டு
கச்சி கரீமா -
லும் பல்லைக் கடித்துக் கொணர்டான். ளங்களைப் பார்த்துக் கொணர்டே, க்கிக் கொணர்டே குப்பி விளக்கை னிரணர்டு ஒரு மணிவரை படித்தான்
6.
ணர்டாவது தவணையும் செய்தான்.
க்குத் தெரிவாகி பட்டதாரியாகி பது போனர்ற முட்டாள் தனமான
ர்று கவலைப் பட்டான்.
277
Page 298
வேலை கிடைப்பது அவ்வ அவனால் உணர முடிந்தது.
எத்தனை வர்த்தமானிப் பக் அரித்து அரித்து விணர்ணப் பந
பண்ணுவதற்கும் எவ்வளவு காசு ெ
தங்கையைத் தகுந்த ஒருவனு திருத்துதல், படிப்பதற்குப் பட்ட கட ஒளிமயமான வாழ்க்கை
இவ்வாறெல்லாம் பல்கலைச் கனவுகளெல்லாம், கற்பனைக் ே கரைந்து கரைந்து
மூன்று வருடங்கள் -
கரீமா முப்பதை நெருங்கிக் ெ ஏறாத இடமெல்லாம் ஏறிக் கொ ஒருவேலை கிடைக்காதா என்ற பழகியிருக்கலாமே என்று, சகல உழைத்தக் கொணர்டு செல்லும் ே குறைந்து கொண்டு போகும் தாயி
அவனர் இளைஞனாக இ நிலையிலேயே இருந்தான்.
பஸ் நிலையங்களில் வே6 சப்பாத்துக்களோடும் உலாவரும்
தாள முடியாத சோகம்.
இவர்களெல லாம் கைநிை
மகிழ்ச்சியாக வாழ்க்கையை ஒட்டி
நாமோ படித்தும் பிரயே விண்ணப்பித்தாலோ நேர்முகப் நடிக்கிறார்கள். பசையுள்ள வனு டக்கென்று கிடைத்துவிடுகிறது.
ளவு சுலபமான காரியமில்லை என
கங்கள் புரட்டப் பட்டன. உம்மாவை ப்கள் தயாரிப்பதற்கும் ரெஜிஸ்டர்
செலவழிக்கப் பட்டது.
பக்கு மணமுடித்துக் கொடுத்தல், வீடு டன்களைத் தீர்த்து முடித்தல், எதிர்கால
5 கழகத்தில் படிக்கும் போது கணர்ட
காட்டைகளெல்லாம் கானல் நீராகிக்
காண்டிருந்தாள். இவனும் வேலைதேடி ணர்டிருந்தான். தற்காலிகமாகவாவது கவலை. வெள்ளாமை வெட்டவாவது தோழர்கள் தினம் முப்பது நாப்பது போது ஏற்படும் விரக்திப் பெருமூச்சு,
ண் உழைப்பு.
ல லை. ஒரு பைத் தியக் கார மன
லைக்கு செல்வதற்காக, பளிச்சிடும் மனிதர்களைக் காணும்போது ஏற்படும்
றயச் சம்பளம் வாங்கி எவ்வளவு க் கொணர்டிருப்பார்கள்!
ாசனமில்லை. வேலை இல்லை. பரீட்சை என்ற கணிதுடைப்பு நாடகம்
க்கும், ஆளுள்ள வனுக்கும் வேலை
278
Page 299
ஒவ்வொரு இரவும் குமுறிக் கண்கள் நாளடைவில் கண்ணீருக்
எல்லாம் ஒரு கனவாக இருந்த
நடந்து போன வற்றையெ போய் விடவேண்டும். இனி ஆக வேண்டும். இப்படி மனம் எண்ணி:
அவன் இந்தப் பதவிக்கு விண் கூட, நம்பிக்கை இருக்கவில்லை.
நான்கு ரூபா அறுபதுசதம் கட் கந்தோரில் அப்ளிக்கேசனை அ வீட்டிற்குக் கொடுத்தால் அரைக் கெ மனம் நினைத்துக் கொண்டது.
உம்மாவும் அப்படித்தான் சொ
தம்பி மனே, வீண வேலக். சின்னொரு கடையப் போட்டுக் கொ காணிய குத்தகைக்கு எடுத்து 4 கரியாக்குறது எனக்கு ஒலுப்பம் கூ
அவனுக்கும் பிடிக்கவில்லைத் த கெளரவப் பாதிப்பையும், படித்துக் செய்வதிலுள்ள அனுபவின்மையை செய்வது?
'உம்மா, இது கடைசி முற. இது. என்னெண்டாவது செய்றன்'
கடைசி முறை என்று செ விண்ணப்பங்களின் தொகையை ம சொல்லி வைத்தான்.
சென்ற கிழமை கூட, காதர் ( நிற்கும்படியும் சம்பளம் தருவதாக தான் மறுத்தது.
குமுறி அழுதழுது வீங்கிப் போன கும் பஞ்சம் தொடங்கிவிட்டது.
து.
ல்லாம் கெட்ட கன வாக மறந்து வேண்டிய காரியங்களைப் பார்க்க க் கொண்டது.
கணப்பித்த போது மனதில் சொற்பளவு
டி, சம்மாந்துறை கடைத்தெரு தபாற் அஞ்சலிட்டபோது அநியாயக் காசு, களத்து அரிசியாவது வாங்கலாம் என்று
- ம் )
ன்னாள்.
கிக் கஷ டப் பட்டு அலையிறதவிட எண்டு இரி. இல்லாட்டி எங்கையாவது வெள்ளாம செய். இப்பிடிக் காசக்
ட பிடிக்கல்ல'.
கான். ஆனால், கடை நடத்துவதிலுள்ள கொண்டே இருந்ததால் வெள்ளாமை யும் எப்படி வெட்கமில்லாமல் எடுத்துச் 28 டி-2
க்கும் கெடைக்காட்டி நீங்க சொல்றபடி
ன
எல் லிப் போட்டு, மறந்துபோன றந்தவன் போல், சம்பிரதாயத்துக்குச்
முதலாளி வந்து நெல்லுக் கடையில் வும் சொல்லிவிட்டுப் போனார். மனம்
279
Page 300
நம்பிக்கையில்லாத நேர்முகட்
வந்திருந்த ஒவ்வொருவரைய வந்திருப்பவர்களில் யார் நிச்சயிக்கப்பட்டுள்ளது எனர் பணி
முடியவில்லை.
வழமைபோல பியோனை கேட்டதும், அவனர் இல்லையென நாடகம் இரண்டு வாரங்களாகத் ெ எதிர்பாராமல் அந்த நியமனக் கடி
டக் டக்கென்று ஒலியெழுப்பும்
பளிச்சென்ற உடைகள்.
வீட்டுச் செலவுகள், தம்பிம பேனை மை வாங்குவதற்கும், பரி
இப்படியென்று அடிக்கடி கேட்கும்
மழை வந்தால் வீடு நதியா அடுப்பாவதையும் தடுப்பதற்கென தேவைகள், இடைக்கிடை வரும் அச்சுறுத்தல்கள்.
எதிர்காலம் எப்படியெல்லாம் தேக்கி வைத்திருந்த இனிமைய கனவுகளெல்லாம் கனவுகளாகவே இவைகளையெல்லாம் நிறைவே நெஞ்சில் உறைக்க, எல்லாவற்றுக்கு நன்றாக உழைத்து தன்னுடைய கல்யாணம் செய்து வைத்து அலி சந்தோஷமாக வாழும் வாழ்க்கை என்றெல்லாம் தொகுத்து வைத்தி(
இந்த ஆசிரியப் பதவி எ வருடங்களுக்குள்ளும் தங்கைக்கா
என்ற ஆதங்கத்தினால் உள்ளம் கு
பரீட்சை,
ம் நன்றாகப் பார்த்துக் கொணர்டானர். யாருக்கு ஏறி கெனவே வேலை
தை அவனால உணர்ந்து கொள்ள
ப் பார்த்து கடிதம் வந்ததா எனர் று ர்று சொல்லிவிட்டுப் போவதுமான தாடர்ந்து கொண்டிருந்த போது தான் தம் வந்தது.
சப்பாத்துக்கள், வணிணம் மெருகிடும்
ார்கள் கொப்பிகள், வாங்குவதற்கும் ட்சைக் கட்டணம், வசதிக் கட்டணம்
காசு வேண்டுதல்கள்.
வதையும், வெயில் வந்தால் நிலம் இடைக்கிடை வரும் கிடுகு வாங்கும் நோன்பு, ஹஜ்ஜுப் பெருநாட்களின்
அமைய வேண்டும் என்று மனதில் ான கற்பனைகள். பல்கலைக் கழகக் 9565) LJ LLJ , தன்னுடைய சம்பளத்துக்குள் ற்றி விட முடியாது எனர்ற உணர்மை ம் மேலாக, வேலையெடுக்க வேண்டும்,
தங்கையை நல்லதொரு இடத்தில் பள் எதிர்காலத்தில் கஷ டப்படாமல் யை கணிகுளிரப் பார்க்க வேணர்டும்
ருந்த திட்டங்கள் கருவிலேயே நிற்க
யைப் பொறுப்பேற்ற இத்தனை க எதுவுமே செய்ய முடியவில்லையே முறியது.
280
Page 301
வேலை தேடும்போது ஏற்பட கிடைத்தாலும் எல்லோருக்கும் இந்த யாரில் பிழை என்ற கேள்விக்கு விடை இரவுகள் விடிய -
மணர்டை விறைத்து புள்ளடிபோடு சாரி சாரியாகச் செல்கிறார்கள் எண்ட
கடமையைத் தட்டிக் கழித்துவிட்டு
அற்பச் சந்தோஷத்துக்காக ஆழ்ந்த இந்த நேரத்தில் அது தான் அவனுக்கு
த தலைவலி, படித்து வேலை நிலைதானா? என்று யோசிக்க யே இல்லாமல், விடிவே இல்லாமல்
வதற்காக வாக்குச் சாவடிகளுக்குச் தையே மறந்து அந்தப் பெருங்’
நித்திரைக்குப் போனான், அவன். நல்லதாக இருந்தது.
இதழ் - 185 ஜனவரி - 1985
28
Page 302
பல மாதங்கள் தொடர்ந்த திருமேனி வரண்டு போய்ப் பரி
உயர்ந்து வளர்ந்த வாகை ச போய் நிற்கின்றன.
மலைகளின் சரிவுகளில் கொண்டிருக்கும் அருவிகள் ய
விட்டன.
பச்சை நிறப் படுதாவைப் தேயிலைப் புதர்களில் பசுமைத்
மலைகளின் அடிவாரத்தில் பாளமாக வெடித்து வெறிச்சோம்
களுகங்கையில் வழமையா கொடுமையால் அவள் சீற்றம் த
வெய்யிலின் கோரம் தாங்க மிருகங்கள் வரத் தொடங்கி விட்
நம்பிக்கை
- பன்னீரன்
ரற் போல் மழையில்லை. பூமித்தாயின் தாபமாகக் காட்சியளிக்கின்றது.
வுக்கை மரங்கள் எல்லாம் கூடச் சோர்ந்து
இசையெழுப்பி நளின மாக ஓடிக் ாவும் ஓசையை நிறுத்திக் கொண்டு
1 போல் வழமையாகக் காட்சி தரும்
தோற்றம் பாழ்பட்டுக் கிடக்கின்றது.
உள்ள வயல்வெளிகள் எல்லாம் பாளம் டக் கிடக்கின்றன.
ான கம்பீரமும் இல்லை. வரட்சியின்
ணிந்து மெலிவுற்றுக் கிடக்கின்றாள்.
Tாமல் ஆற்றங்கரையை நோக்கிக் காட்டு டன.
282
Page 303
இரத்தினபுரிப் பகுதியில் இ ஏற்பட்டதில்லை. இயற்கை ஏன் மாறிவிட்டாள்?
மாதம் தவறினாலும் மழை தவ பல மாதங்கள் மழையே இல்லை! வேண்டாம்.
இரத்தினபுரி நகரின் ஒரு பகுதி அளவுக்குச் சில சமயங்களில் பொங் முடங்கிப் போய்க் கிடக்கிறாள். -
தோட்டங்களில் வேலையில்லை இருக்கும்? தேயிலைச் செடிகள் எல்ல தோட்ட நிர்வாகிகள் தான் என்ன செ
கிழமையில் அதிகம் என்று சொ வேலை வைக்கிறார்கள். செய்யும் சாமான்களுக்கே சரியாகப் போய்விடு கிராமப் பகுதியில் அல்லது நகரத்தில் பார்க்க வேண்டியது தான்.
---
ஐந்தாறு பிள்ளைகளை என்னவெ எப்படி ஓட்டுவது? கருப்பண்ணன் தி
தோட்டத்தை விட்டு வெளியி செய்வதென்பது கருப்பண்ணனுக் இருந்தாலும் பக்கத்திலுள்ள சிங்கள் தயங் குவதில்லை. ஆனால் இப்ெ தாண்டவமாடுகிறது.
வேறு வழியில்லை. கருப்ப இறங்கி விட்டான். கிடுகிடுவென வந்துவிட்டான். அங்கு மட்டும் என்ன
கூலி வேலையையே நம்பி வாழு இருக்கிறார்கள். இவர்களுக்குள் புகுந். கைவேலை பார்த்ததில் ஆறோ ஏழே சதத்திற்குப் புளித்த தோசையைச் சாப்
ப்படி ஒரு வரட்சி இதற்கு முன் இத்தனை கொடுமைக்காரியாக
றாமல் பெய்யும் ஒரு பிரதேசத்தில் யென்றால் விளைவைச் சொல்ல
ஒயயே விழுங்கி வேடிக்கை காட்டும் கிப் பூரித்து ஓடிவரும் களுகங்கை
1. மழை பெய்தால் தானே வேலை நாம் கருக ஆரம்பித்துவிட்ட பிறகு, Fய்ய முடியும்?
ன்னால் மூன்று நாட்களுக்குத்தான் வேலைக்கான கூலி பங்கீட்டுச் கின்றது. மேற்கொண்டு எங்காவது 0 கூலி வேலை கிடைக்குமா என்று
வன்று காப்பாற்றுவது? குடும்பத்தை க்குமுக்காடிப் போனான். ல் சென்று கைக்கூலிக்கு வேலை கு அறவே பிடிக்காத விஷயம் ரக் கிராமத்திற்குச் செல்ல அவன் பாழுது அங்கும் வரட்சி தானே
ண்ணன் துணி ந் து றோட்டில் நடந்து இரத்தினபுரி நகருக்கே வேலை கொட்டியா கிடக்கிறது?
ம் எத்தனையோ பேர் அங்கு தான் து ஏதோ அப்படியும் இப்படியுமாகக் T ரூபாய் தேறியது. அதில் ஐம்பது பிட்டு வயிற்றை நிரப்பிக் கொண்டு
283
Page 304
எஞ்சிய பணத்துக்கு வீட்டுக்கு வே வீட்டுக்குப் புறப்பட்ட போது மா
பஸ் ஸிலே யே கி ளம் பியி சிலவற்றையை மீதம் வைத்துக் கெ சமாளித்து விடலாமே.
அலுப்பொல குரூப்புக்குப் மெதுவாக நடக்கின்றான். உரை நடப்பதா பெரிய காரியம்? அதோ சென்றடையும் போது நன்றாக இரு தெரிந்தவர்களிடம் ஒரு பந்தம் க 'பிள்ளைகள் படுக்கிறதுக்கு முன்ல
கருப்பண்ணன் தலையைச் . மலைச்சரிவுகளிலே வாடிப்போம் தேயிலைச் செடிகளும் தான் கண்
- 'யார் செய்த பாவமோ, இந் பெருமூச்சு ஒன்றை விட்டுக் கொள்
'இந்த லட்சணத்தில் இந்தத் எடுக்கப் போகிறதாம். இப்பவே என்னமெல்லாம் நடக்குமோ யாரு
காலமெல்லாம் அடிமைத் தொ பழகிப்போன் அவனுக்குத் தே வந்தாலும் அது தன்னையும், தன் நசுக்குவதற்காகவே வருகிறது எண்ணவே தோன்றவில்லை. அ எடுப்பதினாலும், ஏதும் நன்மை வ பார்க்க முடிய வில்லை.
'நம் மவங்களில் பாதிப்பே இருக்கிறவங்களிலேயும் எவன் த சி வனொளி யானுக்குத் தான் சிவனொளி பாதமலையைப் ! கொள்கிறான், கருப்பண்ணன்.
ண்டிய சில சாமான்களை வாங்கினான். லை மங்கி விட்டது.
ருக்கலாம். அதற்குக் கொடுக் கும் காண்டால் ஒருவேளை சாப்பாட்டையே
போகும் பாதையில் கருப்பண்ணன் ஓப்பதற்கென்றே பிறந்து விட்டவன். அப்புகஸ்தென்னை தெரிகிறது. அங்கு தட்டிவிடும். இருந்தாலும், அங்கு யாரும் ட்டி எடுத்துக் கொண்டு கிளம்பினால் ராடி தோட்டம் போய்ச் சேர்ந்திடலாம். சற்றுத் தூக்கி மேலே பார்க்கின்றான். ப் நிற்கும் மரங்களும் கருகிப்போன ணிற் படுகின்றன. த மாதிரிப் பூமி வரண்டு போச்சே' ரகின்றான், அவன். 5 தோட்டத்தையெல்லாம் அரசாங்கம் - இந்தப் பாடாய் இருக்கு. அப்புறம்
கண்டது'
ாழில் செய்தே சுரண்டப் பட்டு வாழ்ந்து பாட்டப் பகுதியில் என்ன மாற்றம் என்னைப் போன்றவர்களையும் மேலும் என்பதைத் தவிர வேறு விதமாக து போலவே தோட்டங்களை அரசு விளையும் என்று அவனால் நினைத்துப்
ரு இந்தியாவுக்குப் போயிட்டாங்க. தான் நம்மைக் கவனிக்கிறான். அந்தச் வெளிச்சம் தூரத்தில் தெரியும் பார்த் துக் கன்னத்தில் போட்டுக்
284
Page 305
நடந்த களைப்பு, சற்று நின்று நினைக்கும் போதே களுமாத்தைய மெதுவாக அந்தக் குறுகலான களுமாத்தையாவின் வீட்டை நோக்கி
வாங்க வாங்க கருப்பண்ணன். ஒங்களைப் பாக்க முடியாதுதானே' கல் கேட்கிறது.
இருவரும் பால்ய சினேகிதர் களு மாத்தையா தோட்டத்தில் - கொண்டுதானிருந்தான். இருவரும் ப தான். புதிதாக இருவரையும் ஒன்ற பிள்ளைகள் என்று எண்ணினால் கூட உருவ ஒற்றுமை. இது அவர்களின் ெ
கருப்பண்ணா உன் பேரைக் க களு மாத்தையா - கருப்பையா ரண் இருக்கும். இப்படிப் புல்லு வெட்! செய்வதுண்டு அவனை.
தோட்டத்து வேலை எதுவ செய்வார்கள். அதில் ஒருவருக்கெ இவர்களுக்கிடையில் நிலவிய ஒற். பொறாமைப்பட்டவர்களும் கூட உன
திருமணம் செய்துகொண்டு கை வேலைக்கு வருவதை நிறுத்திக் கொ தேவை இருந்தால் மட்டுமே வருவான் களு மாத்தயாவுக்கும் இடையில்
போகவில்லை.
அவ்வப்போது கருப்பண்ணன் கா வருவது உண்டு. அவ்வாறு போகு பங்கீட்டுக்குக் கிடைக்கும் பருப் போன்றவற்றில் இயன்றதைக் . களு மாத்தயாவும், நண்பனை .
| களை ஆறிப் போகலாம் என்று ாவின் வீடு தெரிகிறது. அருகில்
அடிப் பாதையில் இறங்கிக் 7 நடக்கிறான்.
எப்படிச் சொகம்? இப்ப எல்லாம் நமாத்தயாவின் வழமையான குரல்
கள். சிறுவனாக இருந்தபோது வேலைக்கு வந்து போய்க் ார்வைக்கு ஒரே மாதிரியானவர்கள் ாகப் பார்க்கிறவர்கள் இரட்டைப் ஆச்சரியப்பட முடியாது. அத்தனை பயரிலும் கூடத் தொனித்தது.
குப்பையான்னு மாத்தி வச்சுக்கோ. டு பெயரும் நல்ல பொருத்தமாய் நிக் கங்காணி அடிக்கடி கிண்டல்
ானாலும் இரு வரும் சேர்ந்தே எருவர் சளைத்தவர்களுமில்லை. றுமையையும் உறவையும் கண்டு
ர்டு.
யோடு களுமாத்தயா தோட்டத்தில் ண்டான். அப்படி வந்தாலும் ஏதும் * இருந்தாலும் கருப்பண்ணனுக்கும் இருந்து வந்த உறவு முறிந்து
ளுமாத்தயாவின் வீட்டுக்குப் போய் ம் போதெல்லாம் தோட்டத்தில் பு, கருவாடு, தேயிலை, சீனி கொண் டுபோய்க் கொடுப் பான். வெறுங்கையோடு அனுப் புவது
285
Page 306
பழக்கமில்லை. தன் சேனையில் எ தேங்காய் இவைகளில் ஏதாகிலு
சமீப காலமாக இருவருக்கு விட்டது.
தொழிலாளர்களில் பல குடு இன்னும் பலர் வேலை தேடி ே கருப்பண்ணனால் அப்படி எதுவு வளர்ந்தது முதல் இதே தோட்டத் விட வேறு நகரமே அவனுக்குத் போனதுமில்லை. அப்படிப் போ
அவனுக்கு நான்கு பிள்ளை வயதுக்கு மேலாகி விட்டது. இ தூரம் தொலைக்குப் போய்ச் ச அவனைப் பொறுத்தவரை முடிய
களுமாத்தயா வினி பேச்சிை ஏதோ திரைப்படம் போல மனதி
‘என்னா களுமாத்தயா செ வேலையில்லை. உங்க நாட்டு செய்யிறதுக்கும் முன்னம் போல எல்லாம் வேலை இல்லாத நாள ஏதாகிலும் செஞ்சி ஒழைப்பைப் எல்லாம் இங்கே வர முடிகிறதில் கூறினான் கருப்பணிணன்.
ஆமாம் மழை இல்லேதா6ே தானே. எங்கட வயல் எல்லா களுமாத்தயா,
"ஊர் ஒலகம் எல்லாம் இப்ே அந்தக் காலத்திலே மகராசன் ஒழைப்புக்கும் குறை வில ை6 சந்தோஷமாக இருந்தோம். இ
விளையும் மரவள்ளிக் கிழங்கு, பலாக்காய்,
ம் கொடுத்தனுப்பாமல் விட மாட்டான்.
த மிடையில் தொடர்பு அற்றுப் போய்
ம்பங்கள் இந்தியாவுக்குப் போய்விட்டன. வற இடங்களில் குடியேறி விட்டார்கள். ம் செய்து கெள்ள முடியவில்லை. பிறந்து 3தில் தான், இந்த இரத்தினபுரி நகரத்தை தெரியாது. வேறு இடங்களுக்கு அவன் ய் வாழும் துணிவு மில்லை.
கள். மனைவி வேறு. மூத்த மகளுக்கு 18 வர்களையெல்லாம் தனியாக விடுத்துத் ம்பாதித்துக் கொணர்டு வருவதென்பது
பாத காரியம்.
ாால் அந்தப் பழைய நினைவெல்லாம் தில் ஒடி மறைகின்றன.
Fய்யிறது. தோட்டத்திலேயும் சரியாக நிப்புறம் இறங்கி ஏதாகிலும் வேலை வசதியில்லை. அதனாலே தான் இப்போ ரிலே டவுனுபக்கம் போய் கூலிவேலை பார்க்கிறேன். அதனாலே தானி இப்போ லை' என்று தனி நிலைமையை எடுத்துக்
எ. கருப்பண்ணன் எங்களுக்கும் கவர் டம்
ம் காஞ்சி போனதிதானே' எனர் றாணி
பா அநியாயம் நடக்குது களுமாத்தயா, மாதிரி வெள்ளைக்காரனர் இருந்தான். ஸ். சாப் பாட்டுக்கும் பஞ்சமில் லை. ப்போ பாருங்க. எங்க ஆளுங்களிலே
286
Page 307
பல பேரு இந்தியாவுக்குப் போ எங்கேயாவது ஓடிப் போவலாமுன்னு
கவர் டம் பெருத்துப் போச்சு என்றா
‘வெளர் ைளக் காரனர் எல்லா அவனர் தானே ஒங்கட ஆள் எல் போறப்போது உங்களைப் பத்திெ
போனதிதானே' என்றாண் களுமா
அவனர் கூறியதில் உள்ள உண் செய்தது.
‘வெள்ளைக்காரன் இந்தியாவி கூலி வேலைக்காகக் கொணர்டு அக்கறையும் அவன் நாட்டைவிட்டு அப்படி அக்கறை காட்டியிருந்தால் கவிடி டப்பட்ட நம்மவங்களுக்கு ஒரு ந அனாதரவாக அல்லவா விட் கருப்பணி ணனினி சிந்தனை இப் அவனுக்கு இதுவரை காலமும் g மாறியது.
ம். அவங்க தான் போய்ச் சேர் நம் மை ப் பத்திக் கவலைப்ட
பெருமூச்சுவிட்டான்.
'அதி தானே சொல்லுறதி எங் எலகஷனர் ஒட்டுப் பத்தித்தானே பே ஒட்டு இல்லைத்தானே. அதிதானே விளக்கம் கூறினான் களுமாத்தயா.
களுமாத்தயாவின் மனைவி ெ வந்தவள் கருப்பணிணனைக் கண்ட சொகம்? என்றாள்.
'மிச்சம் காலம் தானே ஒங்களை
'சொகத் துக்கு எனர் ன நே கருப்பணிணன். விரக்தி கலந்த குர
யிட்டாங் க. இருக்கிற வங்களும் று யோசிக்கிறாங்க. அந்த அளவுக்குக் ண் கருப்பணிணன்.
ம் அநியாயம் தானே செஞ் சது. லாம் கொணர்டு வந்ததி. இப்போ யல்லாம் அவனர் கவலையில்லாமல் த்தயா.
மை கருப்பணிணனுக்குப் புரியத்தான்
லிருந்து நம்ம ஆளுங்களை இங்கே
வந்தபோது காட்டிய ஆர்வமும் ப் போகும்போது காட்டவில்லையே. தோட்டங்களிலே இத்தின காலமாகக் நல்ல வழியைச் செய்திருக்க முடியுமே. டுவிட்டுப் போயிட்டானர் களர். படி ஓடியது. வெள்ளைக்காரர் மீது இருந்து வந்த மதிப்பு வெறுப்பாக
iந்திட்டாங்கள். இருக்கிறவங்களாவது படுகிறாங்களா எனர் று அவனர்
கட ஆளும் ஒங்கட ஆளும் எல்லாம் பாசிக்கிறது. ஒங்க மிச்சம் ஆளுக்கு
யாரும் கவலைப்படமாட்டாண்’ என்று
சாப்பி நோனா வெளியில் வந்தாள்.
டதும் ஆங். கரு அண்ணன் எப்படிச்
ாப் பாத்து' என்று மேலும் சொன்னாள்.
ானா கொறைச் சல' என றானர்
லில். அதே சமயம் சொப்பிநோனா
287
Page 308
மீது தனி பார்வையை 905 கணம்
இதைக் கவனித்த களுமாத்தையா
மனைவியைப் பார்த்தான்.
மூவரும் ஒருவரையொருவ நினைவுகள் அவர்களைச் சற்று அ
சொப்பிநோனாவும் இவர்கை வந்து வேலை செய்தவள் தானி திருமணமானதின் பின்னர் அவ
கொணர்டாள்.
அந்தக் காலத்தில் அவள் இரு, அவள் பின்னால் சுத்தாத பசங்கே
மேலே ரவிக்கையும் இடைய வெற்றிலை மென்று சிவந்த உ ஒன்றைத் தவழ விட்டுக் கொணி (
தடவையாவது அவளைப் பார்க்கா
கருப்பணிணனுக்குக் கூட அலி
களுமாத்தயாவுக்கும் சொப் ஏற்பட்டு, அது காதலாக மாறிய டே வணிடுகள் மெதுவாக ஒதுங்கிக் ெ
சொப்பி நோனா மாத்திர போலவே தோட்டத்தில் வேலைக்
காலம்.
கருப்பணிணனுக்குத் தேநீருட உபசரித்தாள் சொபி நோனா. அே மரத்தில் சில காய்களை ஆய்ந்து கோர்த்து ஒன்றாகக் கட்டிக் கொ மரவள்ளிக் கிழங்கும் போட்டுக் ெ
கருப்பணிணனி டவுனில் இரு களுமாத்தயா வீட்டில் கிடைத்த சா
கொணர்டு புறப்பட்ட போது மாை
படரவிட்டுத் திருப்பிக் கொணர்டான். நமட்டுச் சிரிப்புச் சிரித்துக் கொண்டு
ர் பார்த்துக் கொணர் டனர். பழைய லைக்கழித்தது.
ளப் போல சின்னவயதில் தோட்டத்தில் ர், களுமாத்தயாவுக்கும் அவளுக்கும் ளும் வேலைக்கு வருவதை நிறுத்திக்
ந்த அழகை வாயால் சொல்ல முடியாது. ள இல்லை.
பில் கம்பாயமும் அணிந்து கொணர்டு தடுகளில் கவர்ச்சியாகப் புண்முறுவல் டு அவள் வேலைக்கு வரும்போது ஒரு ாமல் போகும் ஆடவர் இல்லை.
வள் ஆசை ஏற்பட்டதுணர்டு தான்.
பிநோனாவுக்கும் இடையில் அணி பு பாது அவளைச் சுற்றி வட்டமிட்டு வந்த
Бп60оїц—60т.
மல்ல, பல பெணிகள், ஆணர்களைப்
கு வந்து போனார்கள் தான். அது ஒரு
ம் வெற்றிலை முதலியனவும் கொடுத்து த சமயம் பின்வளவில் நின்ற ஈரப்பலா கொண்டு வந்து ஈக்கில்களில் குத்திக் டுத்தான் களுமாத்தயா. ஒரு உமலில் காடுத்தான்.
நந்து கொணர்டுவந்த சாமானிகளோடு மாணிகளையும் சேர்த்துக் கட்டிச் சுமந்து
ல ஐந்து மணிக்கு மேலாகிவிட்டது.
288
Page 309
எனர் ன தானி காலம் மாறிப் குரோதங்களும், ஏற்றத் தாழ்வுகளு வளர்க்கப்பட்டு விட்டாலும் கவர் டட போல் கஷ்டப்படும் இன்னொருவனி கொண்டானி கருப்பணிணன்.
米米
A.
வீட்டின் முனி உள்ள குட்டிச் சு ஆழ்ந்து போயிருந்தான் கருப்பணிை
காலை நேரம் தானி , வழை போட்டிருந்தது. லேசாகக் குளிர் காற்.
வானத்தை ஒரு தடவை அணிணாந்:
‘மழை பெய்தாலாவது ஒழுங்காக ஒழுங்காகக் கெடைச்சாத் தானே குடு என்னதான் செய்வது. எங்கேதான்
விட்டாங்கள். தெய்வத்துக்குமா கணி
‘தோட்டத்தையே நம்பிக் கிட்( கஷடம் எல்லாம். துணிச்சலாக வே என்ன? அப்படிப் போன வங்கள் எல் போயிடலாம். அப் புறம் பிள் ை கிளம்பிட்டாலும் எண் குடும்பம் மட்டு எல்லாக் குடும்பத்துக்கும் தானே ( நடக்கட்டும். எனக்கு வந்தது அவங்களு எவனர் நம்மைக் கணினெடுத்துப் இருக்கான். மரம் வச் சவனர் தணர்ண இப்படியே போயிடுமா?
யோசனையில் ஆழ்ந்து போய மேலே அணிணாந்து மீண்டும் வான
ஒரு கருமேகம் மெதுவாக கீே
சிறிதாகத் தெரிந்த அது பார்த்துக் பரவி வானத்தையே திரைபோட்டு
போய் விட்டாலும் , ஆ கியறி ம், ஏற்பட்டுப் பகைமை உணர்ச்சி ப்படுகிறவனுக்குத் தானி தtsனைட் ண் கவுடம புரியும் என்று நி6ை0 த்துக்.
台米
வரின் மீது அமர்ந்து சிந்தனையில்
TOT 6ot.
மக்கு மாறாக வானம் மந்தாரம் றும் வீசத் தொடங்கி விட்டது. அவன்
து பார்த்துக் கொண்டான்.
வேலையாவது கெடைக்கும். வேலை ம்பத்தை நடத்தலாம். இல்லைன்னா போவது மணிசர் தான் கை விட்டு
கள் இல்லாமல் போச்சி?
டு இருக்கிறதனாலே தான் இந்தக் ற எங்கேயும் கிளம்பிப் போயிட்டா லாம் செத்தா போயிட்டாங்க? நாள் ள குட்டிங் க. குடும் பமாகவே மா கஷ்டப்படுது? என்னைப் போல இந்தக் கஷ டம். ஏதோ நடக்கிறது ரூக்கு, அவங்களுக்கு வந்தது எனக்கு. பாக்காட்டியும், மேலே ஒருத்தனர்
ரி உளுத்தாமலா போவாணர். காலம்
பிருந்த அவனர் ஏதோ நினைவில் த்தைப் பார்த்தான்.
ழ இறங்கி வந்துகொண்டிருந்தது. கொண்டிருக்கும் போதே பருத்துப் முடிக் கொண்டு விட்டது.
289
Page 310
அவன்ர மன தில் ஒரு நம் நம்பிக்கைதானே எல்லை மீறிய சனங்களை வாழ வைத்துக் கொன
எங்கும் இருள் கவியத் தொ அவனைப் பேர் சொல்லிக் கூப்பிட் முன்னமேயே தபால் காரர் தா அவனிடம் கொடுத்தான்.
'என்ன கடதாசி' அவன் கேட்
'ஒனக்குப் பிரஜா உரிமை கெ தான் கடதாசி' என்றான் தபால்கா
கருப்பண்ணனுக்குச் சிரிப்பு கொடுத்துவிட்டுத் திரும்பி விட்ட
மழை கொட்ட ஆரம்பித்து வி விட்டான். மழையோடு காற்றும் 6
இனித் தோட்டத்தில் ஒழு களுகங்கையும் முன் போல் பிரகா.
வானத்தைப் பார்த்து ஒரு கு சென்றான், கருப்பண்ணன்.
பிக்கைத் துளி பிறந் தது. இந்த துன்பங்களுக்கு, இடையிலும் அந்தச் ர்டிருக்கின்றது.
-ங்கியது. யாரோ அவசரமாக வந்து டார்கள். அவன் பதில் சொல்வதற்குள் ன் கொண்டு வந்த கடிதம் ஒன்றை
டாள்.
டைச்சிருக்குக் கருப்பண்ணா அதுக்குத் ரன்.
4 வந்தது. தபால்காரன் கடிதத்தைக் ான்.
ட்டது. அவன் நிம்மதியாகப் பெருமூச்சு வீசியது.
ஓங்காக வேலை கிடைக்குமல்லவா? சித்துப் பொங்கிப் பூரித்து ஓடுகிறது. ம்பிடு போட்டுவிட்டு உள்ளே எழுந்து
இதழ் - 133 ஜூலை) - 1979
----
290
Page 311
கட்டடம்
மூன்று தினங்களாக விடாத
மேகங்கள் கருமை சூழ்ந்து குட் இயற்கை எழில் அழிந்து கிராமம் வ காட்சி தருகின்றது. குடிசைக்குள்
விரக்தியோடு ஆகாயத்தை வெறித்
'யா அல்லாஹ் - இண்டைக்கு போலிருக்கே! ம்....?' மனம் சுடுகா மூன்று நாட்களாய் அந்த வீட்டு நினைக்கையில் மனம் மட்டுமல்ல 6 நான்கும் மூலைக்கொன்றாய், பசிக் கிடந்தன. தொடர்ந்து விடாது மழை செய்து பிழைக்கும் ரபிக்கின் கு தினங்களாகி விட்டன. குமைந்து அழுத்தத்தில், நேற்று இரவு நடந்த,
வாப்பா சுல்தான் ஹாஜிய வசதிகளோடும் - பக்கத்து வீடு த கறிக்குதவுமா? கறுமிகள் யாராயிரு
முகத்திரைகள்
- மு.பஷீர்
மழை!
டை குளங்களெல்லாம் நீர் நிறைந்து விதவைக் கோலமாய்ப் பொலிவிழந்து ளிருந்து வெளியே தலையை நீட்டி
துப் பார்த்தான் ரபீக்.
நம் இந்த பாழாப் போன மழவுடாது
ட்டு நெருப்பாய் எரிந்து கனன்றது. 2 அடுப்பே எரியாத நிலையினை வயிறும் எரிந்தது. அறியாப் பிஞ்சுகள் ககொடுமையினால் வாடிச் சோர்ந்து ஒயினால், அன்றாடக் கூலித் தொழில் -டும்பம் ஆகாரத்தைக் கண்டு சில து கனக்கும் எண்ணச் சுமைகளின் நிகழ்ச்சி வேறு மனதைக் குடைந்தது.
ார் ஊரில் பெரும் புள்ளி. சகல என். இருந்தென்ன! ஏட்டுச் சுரக்காய்
ந்தும் யாருக்கென்ன லாபம்.
291
Page 312
பசிக் கொடுமையில் வாடும் அவித்துக் கொடுக்கலாம் என்ற நம் ரூபா கைமாற்றாகக் கேட்டும், கரு விரித்ததை நினைக்கையில் இந்த மேலிட்டது.
இன்று பொழுது சாய்வதற்கு காணாத பட்சத்தில், பசியின் உக்
ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. இவற் ை மூலை தாவி சன்னமாய் இழை ப பேதலித்துத் தவித்தது. துயரம் தொ நீர் முட்டியது.
கண்களைக் கைகளினால் து பக்கத்து வீட்டு மேசன் பாஸ் சரூக் இண்டைக்கும் மழ வுடாது. அதப் ப பிச்சிட்டு வந்துடுமா? மழக்காலத் சும்மா இருந்திடுமா? பொடியனை
சரூக்கின் பேச்சிலிருந்து அன பிறக்கப் போகிறது என்ற நம்பிக்
முகத்தில் மெல்லிய மகிழ்ச்சி ரேகை முகங்கள் மறைந்து மகிழ்ச்சி முகத் மனக்கண்ணில் மின்னின.
அடுத்த கணம் திமு திமு வென மரவள்ளிச் செடிகளை ஆர்வத்தோர் பென்னம் பெரிய கிழங்குகள் குவிவு சுமையெல்லாம் மெல்ல மெல்ல - ந மேலிட்டது.
கிழங்கு பிடுங்கும் பணி மும்மு அவசரமாக வரும்படி சுல்தான் வ வெறுப்பைச் சுமந்தவாறு வாப்பா த அவன்.
பிள்ளைகளுக்கு ஏதாவது வாங்கி ப்பாசையில், தகப்பனிடம் ஒரு ஐந்து இணையே இல்லாத வாப்பா கையை உலகின் மீதே கொடூரமான வெறுப்பு
ள், அந்தப் பிஞ்சுகள் ஆகாரத்தைக் ரத்தால் ஒரு மையத்து விழுந்தாலும் றயெல்லாம் எண்ணி ஏங்கி, மூலைக்கு பின்னும் சிலந்தியைப் போல் மனம் ண்டயை அடைக்க விழியோரங்களில்
டைத்துக் கொண்டு நிமிர்வதற்குள் க்கின் குரல் கேட்டது. தம்பி ரபீக்கு! சர்த்து வூட்டுக்குள்ள இருந்தா கூரைய தில வருவாய் இல்லாட்டியும் வயிறு யும் கூட்டிக் கொண்டு வா!'
எறைய போஜனத்திற்கு ஏதோ வழி கை அவனில் ஊற்றெடுக்க அவனது க படர்ந்தது. குழந்தைகளின் வாடிய துடன் விளையாடும் காட்சி அவனது
- வளர்ந்திருந்த சரூக்கின் தோட்டத்து
டு மூவரும் பிடுங்கத் தொடங்கினர். பதைக் கண்ட ரபீக்கின் நெஞ்சிலிருந்த நீங்குவதைப் போன்ற ஒரு உணர்வு
ரமாகிக் கொண்டிருக்கையில், ரபீக்கை ஹாஜியார் ஆள் அனுப்பியிருந்தார். ஹாஜியார் முன்னிலையில் நின்றான்
292
Page 313
கறுத்த குள்ளமான உருவம். அலங்கரிக்கும். தொழுது தழு! கீழேசோபையிழந்து துடிக்கும் ே பற்களால் ஒரு செயற்கைப் உதிர்த்துவிட்டு, ஏதோ சொல்ல கோழிக்கறி நெய்ச்சோறு இவற் . 'மவன் இன்டைக்கு நம்மட
வந்திரிக்கியாங்க. இரண்டு நாள் அவங்களுக்குச் சாப்பாடு கொ எல்லாம் போட்டி, நான் மிச்சம் சாப்பாடு ஒழுங்கு பண்ணியிரு கொண்டு சரியா பதினொரு ப சாப்பாடக் குடுத்திட்டு வருவோம்
சுட்டெரிக்கும் விழிகளால் அ வார்த்தைகளில் இருக்கும் வாஞ் முப்பது வருடங்களாக அவனறிந்
மவ்லானாவுக்குச் சாப்பா சாப்பாட்டுக்கு வழியில்லாத எத் சாகத் துடிக்குதுகள். இவர்களைப் ஊர்ப் பிரபலங்களுக்கு ஏது நேரட இவர்கள் தங்கள் சுய நலத்திற்காக நொடி, வீட்டுக்குப் பரக்கத் ஆ. இஷ் ம்' மூலமாக வெற்றியைத் த அசைக்க முடியாத நம்பிக்கை. இ அசூசை கலந்த நெடுமூச்சொன்ன
குறித்த நேரத்தில் சுல்தான் ஊர்வலமே கன்றுத் தோட்டத்தி புறப்பட்டது. நெய்ச் சோறு, கோழி பாத்திரங்கள் ரபீக் கோஷ்டியின மயக்கும் வாசனை, பசித்த பள்ளிவாசலில் மவ்லானா, ஊர்ப் உரையாடிக் கொண்டிருந்தார்.
மக்கத்துத் தொப்பி எப்போதும் தலையை ம்பேறிய அகன்ற நெற்றி, அதற்குக் பராசை நிறைந்த விழிகள். கறைபடிந்த புன்னகையை மகனைப் பார்த்து வாயெடுத்தார். அடுக்களையிலிருந்து றின் வாசனை மூக்கைப் பிய்த்தது.
பள்ளி வாசலுக்கு சக்கரியா மவ்லானா - மட்டும் தான் இங்க தங்குவாங்களாம். நிக்கியத்திற்குப் பெரிய பணக்காரங்க கஷ டப்பட்டு இண்டைக்குப் பவலைக்கு நக்கியன். நீ மகனுகளையும் கூட்டிக் மணிக்கு வந்திடு. எல்லாருமா போய்
ம்... சரியா?'
வன் ஹாஜியாரை வெறித்தான். அவரது சை, உள்ளத்தில் இல்லை என்பது கடந்த கத அனுபவ பூர்வமான உண்மை.
டு போடப் பணக்காரர்கள் போட்டி. தனை ஏழைகள் இந்தக் கிராமத்திலே பற்றி நினைத்துக் கூடப் பார்க்க இந்த ம்? மவ்லானாவை மகானாக்கி மயங்கும் த்தான், வியாபார முன்னேற்றம், நோய் கிய சங்கதிகள் மவ்லானாவின் அரபி தரும் என்பது இவர்கள் எல்லோருடைய இந்த அறிவுச் சூனியங்களை நினைத்து அற உதிர்த்தான்..
ஹாஜியார் தலைமையில் ஒரு குட்டி பினூடாகப் பள்ளி வாசலை நோக்கிப் க்கறி, வட்டலப்பம், பழங்கள் அடங்கிய ரின் தோள்களில் கனத்தன. அவற்றின் வயிறுகளை ஏக்கமுறச் செய்தன. பெரியவர்களுடன் மிக ஆத்மார்த்தமாக ஹாஜியாரின் சலாத்தைத் தொடர்ந்து
293
Page 314
எல்லோரும் மிக மகிழ்ச்சியாக, பதி பாத்திரங்கள் வரிசையாக வைக் நிறைவேறப் போகிற திருப்தி ஹ
அடுத்து அடலேறென ஒலி கலங்கினர்.
'மவ்லானா! நான் கேட்கிற கே தனக்குப் பிறந்த மகனின் குழ இல்லாமல் தவிக்கையிலே, அத நல் கோழிக் கறிச் சாப்பாடு கொடுக்க 6
'தன் அண்டை வீட்டான் பசி உண்டு களிக்கிறானோ அவன் எ
நபிமணி நாயகம் ஸல் கூறியிருக்கிற ஏழை என்ற காரணத்தால் அ பிள்ளைகளைப் பட்டினி போட் செய்வது ஞாயமா?' ரபீக் மிக ஆ6ே
சுல் தான் ஹாஜியாரின் உ மவ்லானாவின் நெற்றியில் அரும்பி மெல்ல ஒத்திக் கொண்டார். அவர் |
'நம் அனைவரையும் இறைவன் மகன் சொல்லுவது மறுக்க முடியா சாப்பாட்டை உங்கள் பிள்ளைகளுக் என்றார்.
அவசியமில்லை! நல்ல மஞ்சக். கூறிவிட்டு பிள்ளைகளோடு வெடு
ல் சலாம் உரைத்தார்கள். சாப்பாட்டுப் கப் பட்டன. நல்லதொரு காரியம் ஜியாருக்கு.
த்த குரல் கேட்டு யாவரும் சித்தம்
கள்விக்குத் தயவு செய்து பதில் தாங்க. கதைகள் மூன்று நாளாச் சாப்பாடு லா அறிந்திருந்தும், மவ்லானாவுக்குக் ந்த குர்ரான்ல சொல்லப்பட்டிருக்கு?'
த்திருக்கையில் எவன் வயிறு முட்ட என்னைச் சேர்ந்தவன் அல்ல' என்று றார்களே! இது தன் சொந்தப் பிள்ளை, வனைப் புறக்கணிச்சி அவனது தி புகழுக்காக இப்படி ஒரு காரியம் வசமாகக் கேட்டான்.
டல் அவமானத்தால் குறுகியது. ய வியர்வையைக் கைக் குட்டையால் மிக நிதானமாக,
மன்னிப்பானாக. ஹாஜியார் உங்கள் ரத உண்மை. தயவு செய்து இந்தச் கே கொடுங்க. நான் ஏற்க மாட்டேன்'
கா கிழங்கு எங்க பசிய ஆத்தும்' என்று க்கென்று புறப்பட்டான், ரபீக்
இதழ் - 176 ஜனவரி - 1984
294
Page 315
-----
- - - -
இ-கம்
ਦੇ ਰੂ 21ாம்
மெல்
- eே - 2 -3
உமர்: ேகாபா - பகை
தொழிலாளர்கள் தங்கு நீண்ட தொடர்மாடி அறைகளில், ஒதுக்கப் பட்டிருந்தது. சவுதியில், அறையில் ஏ.சி. இரவு பகலாக் வேலைக்கு வந்த நாளில் இருந் கொள்ளவில்லை. வேலை செய்யும் எல்லாமே அவனுக்குப் பிடித்தமா குழம்பிப் போய் இருந்தான். ட்டம்
யாழ்ப்பாணத்தில் சைவ மரபு பரம்பரை உடையார் குடும் பு சின்னத்துரை, காலத்தின் கோல தானும் ஏஜென்சிக்கு இருபத்தொ சவூதிக்குப் பயணமானான். துறை ஸ்ரோர் கீப்பர் வேலை. அவன் . பைக்கற்றில் அடைத்து விற்பனை என்பதால் யாழ்ப்பாணத்தில் இரு அங்கு தருவிக்கப் பட்டிருந்தார்கள்
சின்னத்துரை தங்கிய அறை
ல இனிச் சாகும்
- நெல்லை க.பேரன்
வதற்கென்று கட்டப் பட்டிருந்த அந்த ஒன்றில் தான் சின்னத்துரைக்கும் இடம் அப்போது வெய்யில் காலம் என்பதால் 5 வேலை செய்து கொண்டிருந்தது. இது சின்னத்துரைக்கு மனம் இருப்புக் இடம், பழகும் மனிதர்கள், தங்கும் அறை எனதாக இருக்கவில்லை. ஒரேயடியாகக்
கள் தழைத்தோங்கிய கிராமமொன்றில் பமொன்றின் வழித் தோன்றலான ம் காரணமாக மற்றவர்களைப் போலத் ட்டாயிரம் கட்டி இரண்டு மாதங்களில் முகத்தில் தங்கி நிற்கும் கப்பல் ஒன்றில் வேலை செய்த கப்பல் தூள் சீமெந்தைப் எ செய்யும் கம்பனிக்குச் சொந்தமானது ந்து பல எஞ்சினியர்கள், கூலியாட்கள்
மயில் மேலும் கீழுமாக ஆறு கட்டில்கள்
295
Page 316
போடப்பட்டிருந்தன. இதில் சின்ன விடயம் என்னவென்றால், அவன் கிராமத்தைச் சேர் ந் த ஒருவனு
அயற்கிராமங்களைச் சேர்ந்த தாழ்த் கட்டில்களில் மாத்தறையைச் சேர்ந் வைக்கப்பட்டிருந்தனர். இந்தப் படு. காம்ப் மனேஜருடையது. இதில் | அவருக்குக் கோபம் வரும். வெள்ள செய்து மறுநாளே ஊர் திரும்ப டிக்க கம்பனியின் சட்டதிட்டங்கள் அவ்வ அங்கு முக்கியம். சாதி, மதம், மொழி கிடையாது.
சில வருடங்களின் முன்னர் த திருவிழா நடக்கும் போது ஆலயப் பி உயர் சாதியாரோடு அடித்துத் து கொடுத்த பொதுக் கிணற்றில் கூட செய்ததும் தன்னையொத்த விடலை பெயரைச் சொல்லி மற்றச் சமுதாயத்து தெருவால் போகும் போது பக்க சன்னிதானத்தில் எளிய சாதியளும் மாத்திரம் கறியில்லாமல் கொடுத்து மனேச்சரிடம் நல்ல பெயர் வாந சின்னத்துரைக்குத் தன்னிடம் ( சின்னாச்சியின் மகன் இன்று தன் கப் துணிவைக் கொடுத்தது யார்? என தொழிலாளர்களும் அங்கு ஒரே தரத்
எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக புண்ணாக்கி யது எஞ்சினியர் க கட்டளைகளும், அதை அவன் பணி வேண்டிய சங்கடமான நிலவரமுந்த சின்னத்துரையின் கிராமத்தில் உை
இருந்த செல்லனின் பேரப்பொடிய கல்வி படித்துவிட்டு ஹோங்கொங்,
த்துரைக்கு மிகவும் அருவருப்பான னது படுக்கைக்கு மேல் அவனது ம், மற்ற இரண்டு கட்டில்களில் தப்பட்டவர்களும், இன்னும் இரண்டு த இரண்டு சிங்களவர்களும் படுக்க க்கைகளை ஒதுக்கும் பணி அராபிய யாராவது தலையிட்டால் உடனே வெளக்கார மனேஜருக்கு றிப்போர்ட் ட் எடுத்துக் கொடுத்து விடுவார்கள். ளவு கடுமையானவை. வேலை தான் 7 பாகுபாடு ஒன்றுக்கும் அங்கு இடம்
என் ஊர்க் கிராமத்து குக் கோயிலில் பிரவேசம் செய்ய வந்தவர்களை மற்ற ரத்தியதும், பட்டின சபை கட்டிக் த் தண்ணீர் அள்ள விடாது தடை ப் பொடியளுடன் சேர்ந்து சாதியின் து இளைஞர்களையும் பெண்களையும் டி பண்ணி யதையும், கோயில் க்குக் கடைசியாகப் பெட்டிச் சோறு | அனுப்புவதில் தான் முன்னின்று கியதையும் நினைத்துப் பார்த்த பெட்டி ஏந்திச் சோறு வாங் கி ய டிலுக்கு மேலே படுக்கும் அளவுக்குத் று சிந்தித்தான். ஸ்ரோர்கீப்பரும் தில் தான் கவனிக்கப் பட்டார்கள்.
* சின்னத் துரையின் மனதைப் திரவேலு அவனுக்கு இடுகின்ற வோடு உடனுக்குடன் மேற்கொள்ள தான். கதிரவேலு வேறு யாருமல்ல. டயார் வீட்டில் அடிமை குடிமையாக பன். பேராதனையில் பொறியியல் சிங்கப்பூர் எல்லாம் ஸ்கொல்ஸிப்பில்
296
Page 317
போய் விட்டு வந்தவன். இப்போது எஞ்சினியராக இருக்கிறார். ஸ்ரே தொடர்புகள் வரும். துறைமுகத் இறக்கும் ஆணிகள், நட்டுகள், அத்தனையையும் சின்னத்துரை தா கப்பல் ஏணிப் படிக்கட்டுக்களில் இ வேண்டும். அந்தக் கம்பனியில் ஸ் ஆள் இல்லை.
சின்னத்துரை வேர்க்க வேர்க்க கதிரவேலு கப்பல் மேல் தளத்தி புகைத்தவாறே பார்த்துக் கொன கதிரவேலுவின் பேரன் பக்தி ) வந்தபோது விலா எலும்பில் இய நினைத்துக் கொண்டு வேலை செ
கதிரவேலுக்கு வெள்ளைக்க சுவீடிஸ், ஜேர்மன் நாட்டு எஞ்சினி சாப்பாடு. அவர்களுக்கென்று தனி மட்டும் 'காம்பில்' தனியான அல் கொடுத்திருந்தார்கள். கதிரவே சின்னத்துரை சாப்பிட முடியாது. க மற்ற வேலையாட்களும் ஒரே ெ சாப்பிட முடியாது.
'ஊருக்கு வரட்டும், கதிரவே; அண்டவிடமாட்டன். உவரை ெ அனுப்புவன். சிரட்டையிலை தண் தேவையோ' சின்னத்துரை மனதி
'இருபத்தெட்டாயிரம் குடுத்தி தங்கச்சிக்கு ஒரு வீடும் கட்டவேணா திரும்பி விடுவன். இந்த மாதிரி இ யாழ்ப்பாணத்தைப் போல இஞ்சை இருக்கும் எண்டும், அங்கை மாதிரி ! எதிர் பார்த்தது பெரிய தப்பாப் பே
இந்தக் கம்பெனியில் மெக்கானிக்கல் ர் கீப்பருக்கும் அவனுக்கும் அடிக்கடி தளத்தில் வானில் கொண்டு வந்து பார மான எஞ்சின் சாமான்கள் ன் உடனுக்குடன் ஸ்ரோரில் இருந்து றங்கி வந்து தூக்கிக் கொண்டு போக ரோர்கீப்பருக்கென்று தனியாகக் கூலி
ச் சாமான்களைத் தூக்கி வரும் போது ல் கறுப்புக் கண்ணாடியுடன் சிகரட் டிருப்பான். பாவம் சின்னத்துரை . சிரத்தையோடு கோவில் கும்பிட பத்துத் துரத்தி அடித்த சம்பவத்தை ப்வான்.
ார எஞ்சினியர்மாருடனும் கிறிஸ், யர்மாருடனும் ஒவ்விசேர்ஸ் மெஸ்சில் யாக மெஸ் போய். கதிரவேலுவுக்கு ஊறயும் அதற்கு ஒரு மெஸ் போயும் லு சாப்பிடும் மேசையில் இருந்து கம்பனிச் சட்டப்படி எஞ்சினியர்மாரும் மஸ்சில் ஒரே வகையான சாப்பாடு
லுவை என்ர வீட்டு வாசற் படிக்கும் வளியாலை நிற்கவைச்சே கதைச்சு ணி குடிச்சவைக்கு இப்ப மெஸ் போய் ற்குள் கறுவிக் கொண்டான்.
ட்டன், அந்தக் காசையும் உழைச்சுத் ம். இல்லாட்டி நாளைக்கே ஊருக்குத் ஞ்சை நடக்கும் எண்டு ஆர் கண்டது. பும் கொம்பனிகளிலை சாதி அமைப்பு இஞ்சையும் வண்டில் விடலாமெண்டும் பாச்சுது'.
297 -
Page 318
சினர்னத்துரை இருதலைக் கெ இதற்கிடையில் இலங்கையில் நடை காரணமாகச் சிங்கள நண்பர்களும் ( “கொட்டியா’ என்றும் நக்கலடிக்கத் ெ தமிழர்களும் சந்தேகக் கணிகளுட சவூதிச் சட்ட திட்டங்களினால் முடியாமல் இருந்தார்கள். எல்லோ தமது உணர்வுகளை மனதுள் அட வாழ்ந்து கொணர்டிருந்தார்கள்.
கோயிலடியில் "ஷெல் விழு காலமானார் என்று ஊரில் இரு சின்னத்துரையின் தடிப்பு உணர்வுக அடிமனதில் உறுத்திக் கொணர்டே தானும் தன் சமூகத்தவர்களும் செt நல்ல தணர்டனையை அனுபவிட மாறிவரும் சமூகத்துடன் தன்னைப் அவன் முயன்று கொண்டு இருக்கிற
ாள்ளி எறும்பு போலத் தவித்தான். பெறும் இனக்கலவரம் பிரச்சனைகள் இவனைப் பார்த்துத் தெமலு' என்றும் தாடங்கினார்கள். பொதுவாக எல்லாத் னர் கணிக்கப் பட்டார்கள். ஆனால், எவரும் யாரையும் ஒன்றும் செய்ய ரும் உழைப்பை மாத்திரம் நோக்கித்
டக்கிக் கொணர்டு ஊமைகள் போல
ந்து சினினத்துரையினர் பேரனார் ந்து கடிதம் வந்திருந்தது. ஆனால் 5ள் மட்டும் இன்னும் செத்துவிடாமல் . இருக்கின்றது. யாழ்ப்பாணத்தில் ப்த அநியாயங்களுக்குத்தானி இங்கு ப்பதாகவே அவனர் உணர்ந்தானர். பிணைத்துக் கொள்ளப் படிப்படியாக
ானர்.
- மல்லிகை
298
Page 319
கா
பிரிய மகளாருக்கு,
உன் கடிதம் கிடைத்தது. இங்கு அங்கு நீயும், கணவர் பிள்ளைக பிரார்த்திக்கிறேன்.
------
ஈத் பெருநாளைக்கு நீ வரு வருவதானால் உன் கணவனோ வரவேண்டாம். சொந்த வாகனத்தி நட்டுகளுக்கு உரிய பாதுகாப்பு ஏ இரண்டு வாரம் இங்கு நிற்பது சந்தே கடை, தொழில் முயற்சிகளை முடிவெடுக்கவும். காலம் கெட்டுக் கி
கடிதத்தைப் படித்து முடித்தது மணியடித்ததும் ஓடிச் சென்று வாங்க உற்சாகம் வடிந்து போனாற் போல்
உண்மைக் தல் என்பது ......!
- கெக்கிராவ ஸஹானா
நானும் உன் இரு தங்கைகளும் நலம். ளும் நலமாய் வாழ இறைவனைப்
வதாக எழுதியிருந்தாய். நல்லது. டு வா. தனியே குழந்தைகளுடன் லொயினும் சரி, வீடு, வாசல், நகை போடுகளைச் செய்து விடு. நீ வந்து காஷம் தான். ஆனால், உன் கணவரது
யார் கவனிப் பது? யோசித்து டக்கிறது.
- உன் அன்புத் தாயார்.
ம் 'சே' என்றிருந்தது. தபால்காரன் க்ெ கடிதத்தைப் பிரித்தபோது இருந்த
ருந்தது.
299
Page 320
இந்த உம்மா எப்பவுமே இப்
மகளைவிட அவளுக்குப் பணம், பி
சலித்துக் கொணர்டாள் ஆயி வ போது சல்மாண் வருவது தெரிந்தது அருகே வரும்வரை நின்றிருந்தாள்
“யார்கிட்டயிருந்து கடிதம்.
கேட்டான்.
“உம் மாட்ட இருந்து - - - - - கொணர்டே படித்தான். அவளும் கூடி கொடுத்தான்.
“வாப்பா' என்றபடியே குழந்ை கட்டிக் கொணர்டன. இருவரையும்
கொணர்டானர்.
“எனர் ட ப்ரோக்ராம் கெனர் ள
முணுமுணுப்பது கேட்டு சொன்னா6
“அதுக்கென்ன நாங்க கதிர்காப
‘வெரிகுட் ஐடியா. ஜெய்லானி, வரச் சொல்ல பேருவளையில எ திரும்பிரோணும். உம்மாக்கு மித்தட
உள்ளத்தில் மீணர்டும் உற்சா
கவனிக்கத் தொடங்கினாள்.
சொன்னதுபோல மனைவியை கொணர் டு உல லாசப் பயணம் அட்டகாசமாகச் செலவழித்தான். கே
குவித்தான். ஆயிஷாவின் உள்ளம்
ஈத் பணி டிகை முடிந்து இரண்டு வீட்டுக்கு வருபவர்கள் எல்லாரிட அனுபவங்களை அளந்து கொட்டிக் ே எடுத்த புகைப்படங்களை எடுத்து வ
படித்தான். சல்லிப் பிசாசு. சொந்த ஸினஸ், நகை இதுதான் பெருசு.
ா, கேட்டை மூடிவிட்டுத் திரும்பும் கேட்டைத் திறந்து விட்டபடி அவன்
.၇ % • கேட்டை மூடித் தாழிட்டபடி
5டிதத்தைக் கொடுத்தாள். நடந்து நடந்தாள். படித்துவிட்டுத் திருப்பிக்
தைகள் இரண்டும் ஓடிவந்து காலைக் தூக்கி இரு கைகளில் வைத்துக்
ஸ்லாப் போயித்திடுமோ? அவள்
াৈ .
ம், ஜெய்லானி போகலாம்."
கதிர்காமம் எணர்டு நல்லா சுத்திட்டு
வீட்டு ல லே ச த லயக் காட் டிட்டு
ம் எட்டாக் ஆகயிருச்சும்.”
ாகம் பொங்கி வழிய வேலைகளக்
Iպւն, குழந்தைகளையும் அழைத்துக் போனானி சல மானர் . பணத்தை ட்ட பொருட்களையெல்லாம் வாங்கிக் குதூகலத்தில் நிரம்பித் ததும்பிற்று. வாரங்கள் கழிந்து விட்டன. ஆயிஷா -மும் தனது உல்லாசப் பிரயாண கொண்டிருந்தாள். பயணத்தின்போது
ந்து காட்டினாள்.
300
Page 321
திருமணமாகி நாலுவருடங்களில், எல்லாம் தலையாய சந்தோஷ மாக, அவளுக்குத் தோன்றியது. அந்தச் போலிருந்தது.
நேற்றுக் கொழும்புக்குப் பே சேரவில்லை. பிஸினஸ் விஷ யமா கெ திரும்பி வர நாலைந்து நாட்கள் ஆகி
அவன் தன்னருகில் இல்லாத நாட் ஆயிஷா வெளியே எங்கும் கிளம்பிச் முற் றம் , பூந் தோட்டம், காய் க கவனி ப் ப தி லேயே குறியாக குழந்தைகளுக்காகவும் சமைப்பது கூட
இரவு ஒன்பது மணி. சக்தி எஃப் ஒலிபரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது. கு மெல்லிய நீல நிறமாக ஒளிரும் இரவு சாய்ந்திருந்தாள் ஆயிஷா. முன்னள் படித்துக் கொண்டிருந்தான். உப்
டெலிபோன் மணி ஒலித்தது. எ பேசினான்.
பட்
''என்ன தூக்கமா?''
"இன்னும் இல்லை. நீங்க இல்லா
அழகாகச் சிரித்தான். நாளைக் கா வரணும்?'' என் கேட்டான்.
''நா கேட்டேனே பெரிய அகதி புள்ளையளுக்கு எப்பள், ஒரேன்ஜ் அப் பென்டனையும் வாங்கிடுங்கோ...''
'சரி தம்பி வந்தானா தூங்க...?"
"ஓ வந்து ஏதோ படிச்சிட்டிருக்கி
தான் அனுபவித்த சந்தோஷங்களில் தான் சென்ற உல்லாசப் பயணம் சந்தோ ஷ ம் இன்னும் தீராதது
ான சல் மான் இன்னும் வந்து Tழும்பு சென்றால் எப்படியும் அவன்
விடுகிறது.
களில் ரொம்பவும் போரடித்தாலும் செல்வதில்லை. குழந்தைகள், வீடு, றித் தோட்டம் இவற்றைக்
இருப்பாள். தனக்காகவும் - 'கடனே' என்றிருக்கும். எம்மில் ஃபெக்ஸில் கேட்ட பாடல் ழந்தைகள் தூங்கிவிட்டிருந்தன. விளக்கையே பார்த்தபடி கட்டிலில் ஊறயில் சல்மானின் தம்பி ஏதோ
ழுந்து சென்று எடுத்தாள். சல்மான்
ரம எப்பிடியென் தூக்கம் வரும்....?'' -லையில வாரேன். என்ன கொண்டு
ய றேந்த, அத கொண்டாங்கோ. ப்பிடியே உதயாவுல ஓடர் கொடுத்த
பு>>
301
Page 322
“புள்ளையள கவனமா பாத்து
ஆயிஷா மீண்டும் கட்டிலில் வரப்போகும் ஆனந்தத்தில் பெ
வரப்போகும் தங்க நகையை எணர்ை
முப்பதாயிரம் ரூபா செலவில் L செய்வதற்கென கொடுக்கப்பட்ட ெ சென்று திரும்பும் போது கொழும் போய் “என்ன வேண்டும்?' என்று
புரட்டி சொன்ன டிசைனில் அவன்
பெரியவன் 'வாப்பா' என்று சி முதுகில் மெதுவாகத் தட்டி உறங்க
பேருவளையில் பிறந்து வளர்
வாழ்க்கைப் படுவோம் என்று அவ எப்படியோ நடந்து முடிந்து விட்ட பொருந்தாது போகவே, தனது பற்றியறிந்து போட்டோவை வாங் விரும்பிவிட்டானாம். அவனது அச் பெருமையாக இருக்கும்.
தந்தையற்ற குடும்பம். மூனர் கல்யாணச் செலவு என்று சல்மாண் எ கல்யாணச் செலவு முழுவதையு கல்யாணத்தனர்று ‘இனிமே இவ அவளைச் சல மானி குடும் ப பேருவளைக்குச் சென்றுவிட்ட உப தானி மீண்டும் வந்து சேர்ந்தாள குறைகூடத் தெரியாத அளவுக்கு ஆயிஷா. இடையிடையே போரடிக் மாமியார் வீட்டுக்குச் சென்று வருவ பிரியமாக இருந்தது கணிடு, தா
கர்வப்பட்டுக் கொள்வாள்.
நேரம் நள்ளிரவைத் தாணர்டி
கோங்க வைக்கிறேனர்.
வந்து சாய்ந்தாள். நாளை கணவன் ய் சிலிர்த்தது. அவனர் கொணர்டு விரி இதயம் சிலிர்த்தது.
ல வேலைப்பாடுகளுடன் கல் பதித்து பண்டனர். சென்ற வாரம் கதிர்காமம் பு உதயா ஜ"வெல்லர்ஸிற்குக் கூட்டிப் கேட்டு, அவள் பல புத்தகங்களைப் ஒடர் கொடுத்த நகை.
ணுங்கியபடி எழுந்து உட்கார்ந்தான்.
வைத்தாள்.
ர்ந்து தானி கெக்கிறாவையில் வந்து |ள் கனவிலும் நினைத்தவள் அல்ல. து. உலகமெல்லாம் பெண் தேடியும் நணர் பர் ஒருவர் மூலமாக ஆயி ஷா ப்கிப் பார்த்ததுமே சல்மானி தன்னை
5கா சொல்லும்போது ஆயிஷாவுக்குப்
றுமே பெணி பிள்ளைகள். சீதனம், ந்தத் தொல்லையும் கொடுக்கவில்லை. ம் அவனே ஏற்றுக் கொணர் டானர். ங்கதான் உனக்கு எல்லாம்” என்று த்தினரிடம் ஒப் படைத்துவிட்டு மா பின்னர் தலைப் பிரசவத்துக்குத் . உம்மா அருகில் இல்லை என்ற குடும்ப வாழ்வில் மூழ்கிப் போனாள் கும் போது நாலு வீடு தள்ளியிருக்கும் ாள். அவர்களும் அவளுடன் ரொம்பப் னர் ரொம்ப அதிர்ஷ டசாலி என்று
யிருந்தது. முன்னறையில் விளக்கு
302
Page 323
அணைக்கப் பட்டிருந்தது. கண். தொடங்கியிருந்தன. மீண்டும் டெ
அவர் தான் பேசுகி றாராக்கு என்று எண்ணியபடியே எழுந்து ெ
மறுமுனையில் கரகரப்பான ஒ
"சல்மன் முதலாளி இல்லையா "இல்லையே. நீங்க யாரன்....?
''எங்க கொழும்புக்குப் போயி
"ஓ நாளைக்கு வந்திடுவார்.”
''ஐ n ... மத்த பொஞ்சாதி தெரியாம எடுத்திட்டேன்....”
மறுமுனையில் ஃபோன் வைக் வைக்கத் தோன்றாமல் பிரமை பிடி
நெஞ்சில் ஏதோ வந்து அை சென்று கட்டிலில் அமர்ந்து கொண்
எடுத்து வந்து சல்மானின் ன சுழற்றினாள். அது ஓய்வில் இருந்த
"பொய். நீ சொன்னது பொய்” அப்படியானவர் அல்ல. அவர் எனக்
தண்ணீரை மடமடவென்று தலைக்கேறி உடம்பு கொதித்தது.
சிலவேளை உண்மையாகவும் கொழும்பு சென்று வர இத்தவை
வரலாமே ......
அவர் என்னுடன் அன்பாக ? உண்மையை மறைக்கத்தான் பெ சமாளித்திருக்கிறாரா? கேட்டதை தந்தையை இழந்த குடும்பத்தில் ெ
கள் லேசாக உறக்கத்தைத் தழுவத் லிபோன் மணி ஒலித்தது. ம். அவருக்கும் தூக்கம் வரல்லியோ' சன்று ரிஸீவரைத் தூக்கினாள்.
ரு ஆண்குரல்.
?,,
2)
ட்டாரா?”
வீட்டுல இருக்காரு போல. சொறி.
கப் பட்டு விட்டது. ஆயிஷா ரிஸீவரை உத்தவள் போன்று நின்றிருந்தாள்.
டத்தாற் போலிருந்தது. மெதுவாகச் ர்டாள்உடம்பு நடுங்கிற்று. ஒகயடக்கத் தொலைபேசி எண்ணைச்
1.
5து.
T கல
என்று உள்ளம் கூவிற்று. என் கணவர் க்காக உயிரையே விடுவார்.
குடித்தாள். கோபமும், ஆத்திரமும்
> இருக்கலாம். இல்லாவிட்டால் ஏன் ன நாட்கள் ? ஒரு நாளில் திரும்பி
இருந்ததெல்லாம் நாடகமா..? இந்த பாய்யாக அன்பைப் பூசி என்னைச் யெல்லாம் வாங்கிக் கொடுக்கிறாரா? பண் எடுத்தது இதற்காகத் தானா?
303
Page 324
"ஆணர் டவனே அப்படி மட்( பரிதாபமாக மனது கெஞ்சிற்று. அ குடும்பத்தோடும் ரொம்ப அனிபாக செலவு, வீட்டுச் செலவைக் கூட, மன அவரா இப்படி..?
இருக்காது' என்று ஒருபுறம் ே உறுதியாகக் கூறிற்று.
“என்ன குறை வைத்தேன்.? எழுந்து (86),JELDT 5 முன்னறைக்குச் கதவு விரலால் தள்ளியதும் பளிெ தாக்க, தூக்கம் கலைந்து கலைந்து L பைசர்.
‘பைசர் மச்சானி எழும்புங்கோ
“ஏன்.?” பதட்டமாக எழுந்து
“உங்க காக்கா எங்கேனர் போய
"கொழும்புக்கு.” விசித்திரம
"சொல்லுங்கோ ரெண்டாம் ெ
அவன் தலையைக் குனிந்தப அவனர் இருபது வயதுப் பை என்பதெல்லாம் கோபத்தின் வேகத்
அவனது நாடியை நிமிர்த்திச் குரலில் கேட்டாள்.
"நீங்க எல்லாரும் நாடகமாடி எ
நான்கு சுவர்களுக்குள் அவள
“உங்களுக்கெல்லாம் ஒரு வே:
விருட்டெனிறு எழுந்து ப தாழ்ப்பாழைக் கழற்றி வீசினாள். ஓடினாள். கணிணிமைக்கும் நேரத்
米
ம்ெ இருந்துவிடக் கூடாது.” எனறு வர் என்னோடு மட்டுமல்ல, எண் முழுக் இருப்பாரே. உம்மாவின் வைத்தியச்
ங்கோணாமல் கொடுத்துவிடுவாரே.
தான்றிற்று. இருக்கும்’ என்றும் மனது
இதயம் அலறிக் கொண்டேயிருந்தது. சென்றாள். லேசாகச் சாத்தியிருந்த ரன்ற வெளிச்சம் கணிணிமைகளைத்
மிரண்டு விழித்தான் சல்மானின் தம்பி
உட்கார்ந்தான்.
பிரிச்சி சொல்லுங்கோ.”
ாகப் பார்த்தான்.
பாஞ்சாதி வீட்டுக்குத் தானே..?”
டி மெளனமாக உட்கார்ந்திருந்தான். யனர் . அவனுக் கெனி ன தெரியும் தில் அவளுக்குத் தோன்றவே இல்லை.
கணிகளை நேராகப் பார்த்து உரத்த
‘ன்ன மயக்கினது இதுக்குத் தானே.
து அலறல் ஓங்கி ஒலித்தது.
லை செஞ்சி காட்டியனி.
னர் புறம் செனர் றாளர். அடுக்களை கதவைத் திறந்து கொணர்டு இருளில் தில் கிணற்றுக்குள் குதித்தாள்.
米米
304
Page 325
கட்டிலில் கிழித்த நாரெனக் கிட காயம். கை காலெல்லாம் சிராய்ப்புகள்
காயத் துக்கு மருந் து போட விண்ணென்று வலித்தது.
"தன்னைச் சுகம் விசாரிக்க வருே வருவதாக அவளுக்குத் தோன்றிற் ஏமாத்திட்ட. நா அவருக்கு என்ன கல்யாணம் செய்து கொள்ளனும்.....” மயக்கமானாள்.
மீண்டும் நினைவு தெளியும் ! குமிழியிட்டது.
''இன்னொரு கல்யாணம் செய் செஞ்சீக்கலாம். ஏன் இப்படி அவமான
மாமியாரும், நாத்தனாரும் அ கவனித்துக் கொண்டிருந்தனர். குழந்
பகல் பன்னிரண்டு மணியளவில் வரும் போது அவள் ஆழ்ந்த உறக். ஒருவர் பார்க்க விரும்பாதது உட்கார்ந்திருந்தனர். பெரியண்ண சல்மான்.
"இப்ப என்ன செய்யப் போற.....
'! ''
"அப்பவே நாங்கல்லாம் சொன்ன என்ன பதில் சொல்லப் போற”.
"என்னத்தச் சொல்றது. உண்மை
சொல்லிவிட்டு வேகமாக வெளி
பெரியண்ணனும், அக்காவும் குக
ந்தாள் ஆயிஷா. தலையில் பலத்த
ர்.
ப் பட்டிருந் தது. நாலு தையல்.
வார் எல்லோரும் சோகம் விசாரிக்க று. என்ன எல்லாருமாச் சேர்ந்து குறை வச்ச ...? ஏன் இன்னொரு அரட்டிக் கொண்டீருந்தவள் அடிக்கடி
போது நெஞ்சில் அதே நினைவு
றதுண்டால் என்னைய டைவர்ஸ் சப் படுத்தியன் ........?''
சையாது அங்கிருந்து அவளைக் தைகள் கவலையுடன் நின்றன.
5 சல்மான் வந்து சேர்ந்தான். அவன் கத்திலிருந்தாள். ஒருவர் முகத்தை - போன்று ஒவ் வொருவரும் ன் அழைக்க, எழுந்து சென்றான்
.?"
எ நேரம் கேக்கல்ல. இப்ப இவவுக்கு
யைச் சொல்ல வேண்டியது தான்...”
யே சென்று விட்டான்.
-குசுவென்று பேசிக்கொண்டார்கள்.
305
Page 326
அக்காவுக்குக் கூட கவலைதான் தலையெழுத்து வரக்கூடாது என்று
இரண்டு மிடறு குடிக்கும் ே அலைக்கழித்தது. தீனமான குரலி என்றாள்.
"வந்துட்டான். இவ்ளோ நேர போனான்...''
''ஏன் எல்லாருமா சேர்ந்து என்
கண்களில் நீர் வழியக் கேட்பு கொண்டிருந்தது.
''குடி எல்லாம் சொல்றேன்....
"அவன் ரெண்டாவதா கல்ய வயசுல இருந்தே பழகிட்டிருந்தா
"அப்ப என்னத்துக்கன் என்ன
''நாங் க செஞ் ச து தவறு பொண்ணு கெடச்சா அவள விட்டு
"இங்க தான். உன்ன கல்யா அவள கொழும்புல கொண்டுபோ "நீங்க ஒரு பொண்ணாயிருந்
சலிப்புடன் முகத்தைத் திருப்பு நேரம் மெளனம் காத்த பின்னர் 6
"இப்ப அவ கொழந்த கொ முடியல்ல. போனமாசம் தான் நிக்
சுரீரென்று மீண்டும் கோபம்
''ஒண்ணுக்கு இரண்டு பேர்ட
"அப்படியில்லம்மா. அவன் ?
எந்தப் பெண்ணுக்கும் அப்படி ஒரு ப மனதுக்குள் சொல்லிக் கொண்டாள்.
பாது சல்மானின் நினைவு மீண்டும் ல் "அவரு ஏன் இன்னும் வரல்லன்...''
மும் உனக்குக் கிட்ட இருந்துட்டுத்தான்
ஏனைய ஏமாத்தின...?''
டாள். டம்ளரில் நெஸ்ட்மோல்ட் ஆறிக்
ாணம் செய்யல்ல. அவவோட சின்ன
ன்..........''
மனய இங்க கொணந்து சேத்த...?''
யதான். ஒன்ன மாதிரி அழகான
டுவான்னு நெனச்சோம்...''
ணம் பண்ணி கூட்டிட்டு வந்த பிறகு ய் வச்சிட்டான்...''
எதிட்டு இப்புடி பேசாதீங்கோ...” பிக் கொண்டாள் ஆயிஷா அக்கா சிறிது
சான்னாள்.
டைக்க இருக்கிறா... அவனால விட கோஹ் செஞ்சான்...''
தலைக்கேறியது.
வாழ்க்கைய நாசமாக்கிட்ட...'' .
உனக்கு ஒரு குறையும் வைக்கல்லியே.
306
Page 327
நல்லாத்தானே வச்சிருக்கான்...? பாத்தாச்சு... இனிமே என்ன செய்யி
அக்கா சொல்வதைக் கேட்டுக் கி மயக்கமானாள். 56
இரண்டு வாரங்கள் கழிந்து வி ஊரிலிருந்து வந்திருந்தாள். . வாடிப்போயிருந்த ஆயிஷாவைக் கட் குழந்தைகள் மிரண்டு விழித்தன.ாம்.
''உன்ட வாழ்க்கையே இப்படி ஆகி என்னத்தயன்...'' எபய் 2 இ
கண்ணீர், அவமானம், தனிமை, ே வெறிச் சென்றிருந்தது.
ஒருபுறம் சல்மான் மிக உயர்ந்தவன் காதலை கைவிடாத வீரனாக......!! உக
- நெஞ்சில் நிஜமாகவே ஈரம் இருப் தோன்றும் என்று அவளுக்குப் பட் இருந்திருக்கிறான். இத்தனை நாளும்.
இது ஒரு சின்னப் பலகீனம் ம தோன்றிற்று. யாரிடம் பலகீனம் இ அவர் பலமாகத்தானே ஆக்கிக் கெ நல்லாத்தானே வைச்சிருக்கார்.....!
சம்பவம் நடந்த இரண்டு வாரங்க பணிவிடைகள் புரிந்ததை எண் 6 மென்மையானவன்....!
அ - 1 5 நீரிழிவு நோயாளியான உம்பு தங்கைகள் எல்லாரையும் எவ்வளவு கொண்டான்....?
மூத்த தங்கைக்கு இந்த வருஷத்துக் வேண்டும் என்று அடிக்கடி சொல்லிக்
நாங்க எவ்வளவோ சொல்லிப்
மது .....?'
ரகிக்க முன்னம் அவள் மீண்டும்
ட்ெடன. செய்தியறிந்து உம்மா காய் ந்த சருகைப் போன்று டிக் கொண்டு கண்ணீர் விட்டாள்.
பட்டா ....... மத்த தங்கச்சிமார் கதி
சாகம் யாவும் அகன்று போய் மனது
னாகவும் தோன்றினான். கொண்ட
ப்பவனுக்குத்தான் இப்படி செய்யத் டது. எத்தனை பண்ணி பாளனாக
ட்டும் தான் என்று அவளுக்குத் ல்லை? அந்த பலகீனத்தைக் கூட காண்டார். இரண்டு பேரையும்
ளாக அவளருகே அமர்ந்து அவன் விக் கொண்டாள். எத் தனை
-ஆ இ மா, கல்யாண வயதில் நிற்கும்
அழகாக அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்
க்குள் கல்யாணம் பேசி முடித்துவிட கொண்டிருந்தானே!
307
Page 328
யோசிக்க யோசிக்க அவனது நின்றன. அவன் மிகப் பரந்த ஆ
வாழ்கின்ற புற்செடியாகவும் தோ
மதிய உணவுக்காக சல் ம கொண்டிருந்தது. இந்தப் பி மீளவேண்டும் என்று எண்ணிக் (
- கையில் உணவுப் பொட்ட வருவது தெரிந்தது. அவள் காயம் சாப்பாடு வாங்கி வருகிறான். உ
அவன் அறைக்குள் வருவதை குழந்தைகளைக் கூட்டிக் கொண்டு
அவன் அவளருகே வந்து கப் நிமிர்த்தி அவனை உற்று நோக்.
''ஏன் மரீனாவ கொழும்புல
மீண்டும் ஒரு பிரளயம் மூள சுரண்ட அவளைக் கூர்ந்து பா இருந்தது.
''உன் மனசுக்கு கஷடமாக 8
"அதுக்கென்ன எனக்கு ஒ முடிஞ்சிருச்சன்...''
"நீ சுருக்கா நிலைக்கு வரன
- அவள் மென்மையாகச் சிரித்
"நீங்க நாளக்கே அவவ கூ வீட்டுக்குப் பக்கத்துல அவ இருக்
அவன் ஆச்சர்யமாகப் பார்த்
''உண்மையைத் தான் சொ போறதெல்லாம் மித்தம் வேல் ஈகோணும். எங்களுக்கு ஒண்ணுக்
நல்லியல்புகளே நெஞ்சில் மேலோங்கி லவிருட்சமாகவும், தான் அதன் நிழலில் என்றிற்று. ான் வீடு வரும் நேரம் நெருங்கிக் ரச்சினையில் இருந்து சீக்கிரமே கொண்டாள்.
லத்தை எடுத்துக் கொண்டு சல்மான் மற்ற நாள் முதலாக ஹோட்டலில் தான் ம்மாவைக் கூட சமைக்க விடுவதில்லை.
தக் கண்டு உம்மா எழுந்து கொண்டாள். டு வெளியே சென்றாள்.
கட்டிலில் அமர்ந்தான். மெல்ல விழிகளை கினாள் ஆயிஷா.
கொண்டுபோய் வச்சிக்கோணும் .... ?'' .
ப் போகிறதோ என்ற கேள்வி உள்ளே கர்த்தான். அவளது முகம் சாந்தமாக
இருக்கும்னுதான்...''
ரு கஷ டமும் இல்ல. இப்ப எல்லாம்
அம்னு நா நேந்து வச்சிருக்கேன்...''
து விட்டுச் சொன்னாள்.
விட்டிட்டு வாங்கோ. இங்கேயே எங்கட க்கட்டுமன்......'
தான்.
பல்லியன். இதுக்குன்னு கொழும்புக்கு ல்ட் எலியோ ? இனிமேல் சிக்கனமா க்கு மூணு புள்ளயாச்சேன்....''
308
Page 329
திடீரென்று வீட்டினுள்ளே பிரகா அவனுக்குப் பரவசமாக இருந்தது. அ கைகளை இறுகப்பற்றிக் கொண்டான்.
''நீங்க என்னோட இவ்வளவு ஈக்கோணும் இல்லியா? உங்களோட உ மட்டும் காதலுக்காக மட்டும் தான் நா அவவப் பிரிஞ்சி என் னோட ம வாழுவீங்கோன்னு நா நெனச்சல்ல. 2 முக்கியம். நீங்க எனக்கு ஒரு குறையு! உங்களுக்கு ஒரு குறையும் வைக்கக் எலியோ?'
சல்மானால் தன் காதுகளையே நப்
சமான ஒளி பரவினாற் போன்று நருகே நெருங்கியமர்ந்து அவள்
பாசமா ஈக்கிய போல நானும் உள்ள உண்மையான அன்புக்காக இந்த முடிவுக்கு வந்தேன். நீங்க ட்டும் தனியா, சந்தோ ஷ மா உங்க சந்தோஷம் தான் எனக்கு ம் வைக்காததுபோலவே நானும் கூடாது. நா சொல்லியது சரி
5ப முடியவில்லை.
35 வது ஆண்டுமலர்
மல்லிகை
309
Page 330
இந்த ரெஸ்டாரெண்டை வேகமாக நடை போட்டுப் வந்தபோது, அங்கு எதுவுமே இ என்பது உறுதியாகியது. கைச் பதினொன்றரை. கடைசி பஸ் பஸ்ஸில் போகும் சீனக் கிழ செய்வது என்று யோசித்தாள். அ என்று எண்ணியபோது, அவர் மணியாகிவிடும் என்று தனக்கு முடிவெடுக்க முயன்றாள். இனி ஒ "ஸ்டேசனுக்கு நடப்பதுதான
வீதியோரமாக நடந்தாள்.
அது ஒரு புறநகர். சிட்னி டெ இருக்கிற சிறிய நகர். ஆனால், சீ போன பல உணவு விடுதிகள நிறைந்த பகுதியாகும். சிட்னியி வருவார்கள். சனி, ஞாயிறு ந நாற்காலி எந்தக் கடையிலாவது
NSNYSNESSÝSY
- மாத்தளை சோமு
விட்டு வெளியே வந்த வனிதா கொஞ்சம் பக்கத்தில் உள்ள பஸ் ஸ்டாப்புக்கு இல்லாததால் கடைசி பஸ் போய்விட்டது $கடிகாரத்தில் மணி பார்த்தாள். மணி போய்த்தானி விட்டது. வழக்கமாக அந்த வனையும் காணவில்லை. இனி என்ன அப்பாவைக் காரோடு வரச் சொல்லலாமா
காரில் புறப்பட்டு இங்கே வரவே ஒரு ள் ஒரு கணக்கிட்டுப் பார்த்துவிட்டு வேறு ஒரே வழி பக்கத்தில் இருக்கின்ற ரயில்வே அவள் எந்த தயக்கமுமில லாமல்
பருநகரிலிருந்து இருபது கிலோ மீற்றரில் 60T, மலேசிய, தாய்லாந்துகளுக்குப் பெயர் ர், ரெஸ்ராரென்ட்கள், ஹோட்டல்கள் ண் பல பகுதி மக்கள் உணவுக்காக இங்கே ாட்களில் அங்கு உட்கார்ந்து சாப்பிட து கிடைத்தால் அதிர்ஷடம் தான்.
30
Page 331
அவள் பல உணவுக் கடைக6ை பல ரெஸ்டாரெண்டுகளை மூடிவிட் மட்டும் திறந்து இருக்கிறது. இந் உட்கார்ந்தால் சாப்பிட்டு முடியும் வ சாப்பிடுவார்கள். கூடவே வைன்னோ கொண்டே இருப்பார்கள். பேசுவதில சங்கீதம் மெல்லி சாய் இசைப் ப வந்து விட்டால் காதலர்கள் டே வெள்ளைக்காரக் கணவன் மனை
கொணர்டிருப்பார்கள்.
வழக்கமாகப் பத்து நாற்பத்ை முடிந்து வெளியே வந்துவிடுவாள். கையில் காதலியோடும் இன்னொரு முப்பதுக்குத் தானி உள்ளே வந்த எழும்பவில்லை. அவனி சாப்பிடுவது பேசுவதும் புனர் ன கைப் பதுமாக அவ்வப்போது அவள் கையைத் தட அங்கே இருந்த போதும் அவன் உ6 மீட்டுக் கொடுக்கும் போதையை வி வெள்ளைக்காரியோ வேடன் வ:ை இருந்தாள். கடையில் இருந்தவர்கள் என்று சொல்லப் பயந்தார்கள். ஆ6 நேரமாகிறது என்று நேரமாகிய பி கடைக்காரர் ஒரு இத்தாலியர். அவர் தோழி. அவள் சொல்லித்தானி இந்த யுனிவசிட்டியில் படித்தாலும் பார்ட்ஸ் மதிப்பு.
வீதியால் அங்கும் இங்குமாக மூ வீதியினர் ஓரங்களில் நின்று கொணி அடுத்தடுத்து ஓடின. வெள்ளி, சனி, டாக்சிகள் கைகாட்டினால் கூட வ கூடாது என்பதால் பலரும் போவ
கிடைக்காது.
ளத் தாண்டித்தானி போகவேண்டும். ட்டார்கள். சினனினர் ரெஸ்ராரென்ட் த வெள்ளைக் காரர்கள் சாப்பிட ரை பேசுவார்கள். பேசிக் கொணர்டே r, பியரோ மிடறு மிடறாகக் குடித்துக் ல் கூட, சத்தம் வராது. மெதுவாக ஒரு து போல பேசுவார்கள். காதல் | ச ஆயிரம் இருக்கும். ஆனால வி கூட காதலர்கள் போல் பேசிக்
தந்துக்கு ரெஸ்ராரென்ட் வேலை இன்று ஒரு வெள்ளைக்காரணி ஒரு கையில் வைணி போத்தலோடும் பத்து நானர். அவனர் பதினொனர்று வரை தும் வைணி குடிப்பதும் காதலியோடு இருந்தானி இடையிடையே வுவதுமாக வேறு இருந்தான். அவன் லகம் வேறாகவே தெரிந்தது. வைன் டக் காதல் போதை அவனுக்கு. அந்த லயில் விழுந்த மானாய்ப் புரியாது அந்த ஜோடியிடம் நேரமாகிவிட்டது னால் அவளை மட்டும் பஸ்ஸ0க்கு றகுதான் அனுப்பினார்கள். அந்தக் மகள் யுனிவசிட்டியில் அவளுக்குத் வேலையே கிடைத்தது. இந்நாட்டில் டைம் இருந்தால் தான் மாணவனுக்கு
}ன்று பேர் நடந்தார்கள். பல கார்கள் டிருந்தன. வீதியில் டாக்சிகள் தான் ஞாயிறு ஆகிய தினங்களில் இரவில் ராது. குடித்துவிட்டுக் கார் ஒட்டக்
ார்கள். எனவே டாக்சி சுலபமாய்க்
311
Page 332
கடையோரமாக நடந்தால் தெருவில் சிறிது தூரம் நடந்தா கடைவீதியை விட்டு இறங்கி அ இரு பக்கமும் வீடுகள் என்பதா இருந்தன. எல்லா வீடுகளிலும் மி வீடுகளில் வெளிச்சத்தைக் கூட, பயத்தைக் கொடுக்கும். ஆனால்
பயப்படாமல் வெளிச்சத்தைக் கெ
அவள் வீடுகளுக்கும் 6 நடைபாதையில் நடந்தாள். மய இருக்கிறார்களா இல்லையா? அ கேட்கவிலலையே! வானொ போய்விட்டனவோ! ஊர்த் தெரு கத்தல் காதைக் கிழித்திருக்கும். ' போன்ற இரவில் எப்படி நடக்க மு கொணர்டு நடந்தபோது எவரோ சத்தம் கேட்டது. சந்தேகமிலி அப்படியானால் எவரோ நடந்து திரும்பிப் பார்க்கத் தயங்கினர்ள். ே ஒரு பத்து நிமிஷம் நடந்தால் ஸ்
அவள் வேகமாக நடக்க நடக் வேகமாகக் கேட்டது. எவரோ பின் வரவழைத்துக் கொணர்டு அவள் சரியாகத் தெரியவில்லை. ஆனால தெரிந்தது. அவளுக்கு நடுக்கம் வ நடக்கிற பெண்களிடம் - வயதா தோய்ந்த ஊசியைக் காட்டி கொ அவள் நினைவுக்கு வந்து பயமு வருகிறானோ?
அவள் கால்களில் தைரியத்ை பயத்தைச் சுமந்து கொண்டு வேகம நடந்தால் ஸ்டேசன் தெரியும். ஸ்ே வேறு எதுவுமேஸ்டேசனில் இல்ை
இடையில் ஒரு தெரு வரும். அந்தத் ல் ரயில்வே ஸ்டேசனி வரும். அவள் ந்தத் தெருவில் நடந்தாள். தெருவினர் ல் ஆழமான மெளனம் அப்பகுதியில் கமெல்லிய வெளிச்சமே இருந்தது. சில காணவில்லை. இங்கிருக்கிற அமைதி, வீதியோர மின் விளக்குகள் எதற்கும் ாடுத்துக் கொண்டிருந்தன.
வீதிகளுக்கும் இடையே இருந்த ான அமைதி. வீடுகளில் மனிதர்கள் அவர்கள் மூச்சு விடுகிற சத்தம் கூடக் லிகள் கூட அமைதி கட்சிக்குப் நாய் மற்றும் வீட்டுநாய் என நாய்களின் ஊரில் தனியே ஒரு பெண் இப்படி இது டியும்? என்று தனக்குள் அவள் கேட்டுக் பின் தொடர்ந்து நடப்பது போல் ஒரு பிலை. சப் பாத்தினர் சத்தம் தானர் . வருகிறார்கள். ஒரு விநாடி பயந்தாள். கொஞ்சம் வேகமாய் நடந்தாள். இன்னும்
டேசன் வரும்.
கப் பினர் தொடரும் காலடியின் சப்தமும் தொடர்வது உறுதி தான். தைரியத்தை
திரும்பிப் பார்த்தாள். அடையாளம் b ஒரு மனிதன் நடந்து வருவது மட்டும் ந்து விட்டது. அந்த நேரத்தில் தனியே னவர்களிடம் கத்தியைக் காட்டி ரத்தம் ள்ளை அடிப்பது பற்றிய செய்தி வேறு றுத்தியது. இவன் எந்தக் கத்தியோடு
த இணைத்துக் கொண்டு, நெஞ்சினில் ாக நடந்தாள். இன்னும் சில நிமிடங்கள் டசன் தெரிந்தது. வெளிச்சத்தைத் தவிர
ல. மனிதர்களையே காணவில்லையே.
32
Page 333
இங்கு மனிதர்கள் கூடப் பறவையாகிப்
வருகிற பறவைகள் இருட்டியதும் மெ6 மனிதர்களும் இருட்டியதும் மெளனம
ஒலிம்பிக்குக்காகக் கட்டப் பட்ட சூரியனைக் கொணர்டு வந்ததுபோ காணவில்லை. மனிதர்களற்ற வெளி
வரும்.
ஸ்டேசனருகே வந்தாள். ஸ்டே நின்றது. மறைவில் நின்ற ஒருத்தி ெ கார் வேகமாக ஓடுகிறது. அவள் இந்தக் காட்டிக் கொணர்டு மார்பகத்தை நிமி தேடும் வீதியோரப் பறவைகள். சொல்கின்றன. அவர்கள் பார்க்க அ “தொழிலே வேறு. இந்நாட்டில் தொழி உணர்டு. அதுவே ஒரு மானிடனர் சமாளிக்கலாம். ஆனால் அதையும் மீ பொருள் தேடும் மதி என்பதா - அல்ல; போன விதி எனர் பதா? இவர்களை முக்கியமான வீதிகளில் காத்து நிற்பா வரும். ஹோட்டலில் ரூம் போடுகி எல்லாம் நடந்து காசு கை மாறும். இது இந்த நாட்டில் அதிகம் தான்.
ஒரு நாள் - ஒரு கார் பார்க் வழிய தூரத்தில் ஒரு கார் நின்ற இடத்தி6ே பயந்தாள். பிறகுதான் அவளுக்குத் படுக்கையாக இருப்பது.
ஸ்டேசன் படிகளில் ஏறினாள். ( போக முடியும். மேலே ஸ்டேசனில் திறக்கிற யந்திரங்கள் திறந்தே கிடந்: மட்டுமல்ல, யந்திரங்கள் கூட முடங்கித் நாலாம் இலக்க பிளாட்பாரத்தில் Gu எவரும் இல்லை. சுற்று முற்றும் ப
போனார்கள். இரைதேடப் பகலில் ானமாகி விடுவதைப் போல் இந்த
ாகிப் போனார்களா?
புதிய ரயில்வே ஸ்டேசன். பத்துச் ல வெளிச்சம். மனிதர்களைக்
ச்சத்தைப் பார்க்கும் போது பயம்
சனி வாசலில் திடீரென வந்து வளியே வந்து காரில் ஏற அந்தக் குளிரிலும் பெருந் தொடைகளைக் Iர்த்தியவாறு “தொழிலுக்கு ஆள் அப்படித்தானி பத்திரிகைகள் ழகானவர்கள். ஆனால், அவர்கள் ல்ெ இல்லாதோர்க்கு அரசமானியம் வாழப் போதுமானது. அல்லது றி இவ்வாறு தொழில் செய்வதை து அவர்கள் அறியாமல் பிணைந்து ப் போனர்ற பல பெணிகள் பல ர்கள். அவர்களைத் தேடிக் கார்கள் ற செலவில்லாமல் காருக்குள்ளே
போன்ற கார் திருவிளையாடல்கள்
ாக இருட்டில் நடந்து வந்தபோது 0யே அசைந்ததைக் கண்டு அவள் தெரிந்தது, அந்தக் கார் சிலரின்
மேலே போய்த்தான் பிளாட்பாரம்
“மெக்னடிக் கார்டு போட்டால் 560 T. இரவு நேரங்களில் மனிதர்கள் தான் போகின்றன. வழக்கம்போல் ாய் நின்றாள். பிளாட்பாரத்திலும் ார்த்தவள் ஒரு பெஞ்சில் போய்
33
Page 334
அமர்ந்தாள். அப்போது ஒரு கறுப்ட வந்தானி. அவனர் அபோர்ஜின ஆதிவாசி பரம்பரையைச் சார்ந்த
சொல்லப் போனால் அவன்தான்
“ஹலோ” என்றவாறு அவை பெஞ்சின் மறு முனையில் உட்கா தொடர்ந்து வந்தவன்.
அவளினி கால்களில் நடுக் நடக்கும் போது மனதில் இரு பெரிதாகியது. எனின செய் ெ அபோர்ஜினி ஏதோ கேட்டது கா
՞պ, கம் புறம் (86)usliš?”
வெற்றிலை குதப்பிய வாய உதடுகள். அகண்ட முகம். பெரி தாடி, அவனைப் பார்க்கவே பய பார்க்காமலேயே இயஸ்' என்று திறந்து சமீபத்திய -‘கிரேஸ் பி விட்ட இடத்திலிருந்து படிக்கத் ெ
அவனி திரும்பவும் பேசி கடிகாரமில்லை.
அவள் கைக்கடிகாரத்தைப் கூரையில தரையை நோக் தொலைக்காட்சிப் பெட்டியில் ம6
"வட்டைம் நெக்ஸ் டிரெயின்
அவள் காது கேட்காதவள் ே இவனோடு பெரிய தொல்லையா
“யூஸ்மோக்கிங்?" அவனும்
“நோ" என்றாள் அவள். கு போலும்.
நிற மனிதன் படிகளில் இறங்கி நடந்து |' என்று அழைக்கப்படும் கறுப்பின வன். சுருக்கமாக ஆனால், விபரமாகச்
இந்த நாட்டின் மண்ணினி மைந்தனர்.
ாக் கடந்து போன அவன் அவள் இருந்த ந்தான். சந்தேகமில்லை. இவன்தான்
கம். இதயம் "படபடத்தது. இருட்டில் நந்த அச்சம் இந்த வெளிச்சத்தில து எனர் று யோசித்தபோது அந்த தில் விழுந்தது.
ால் பேசியது போல் இருந்தது. பெரிய ப விழிகள். கறுப்பும் வெள்ளையுமான மாக இருந்தது அவளுக்கு அவனைப் சொல்லிவிட்டு "ஹேண்ட்பேக்"கைத் ரதர்ஸ்' கடையில் வாங்கிய நாவலை
தொடங்கினாள்.
னானர். ‘வட் டைம்' அவனர் கையில்
பார்க்காமல் நிமிர்ந்து பிளாட்பாரக் சித் தொங்க விடப்பட்ட பெரிய ணி பார்த்துச் சொன்னாள்.
وو?؟
பால் நாவலைப் படித்தாள். மனதுக்குள் க இருக்கிறது என்று முணுமுணுத்தாள்.
விடுவதாய் இல்லை.
ரிருக்குச் சிகரெட் பிடிக்கப் பார்க்கிறான்
314
Page 335
“வெரி கோல்ட்'' என்று கெ கொண்டான்.
இவன் ஏதோ ஒரு திட்டத்தே தவிர்க்க என்ன செய்யலாம் என்று நிம்மதிப் பெருமூச்சு விட்டுக் கொ கதவருகே உட்கார்ந்த போது பின்னாலேயே அந்தக் கறுப்பனு நம்மைப் பின் தொடர்கிறாலே அவளுக்கு முன்புறமாக அவை இப்போது தான் வெளிச்சத்தில் பார்த்தாள். முகமா அது? பார்க்கப்
அந்தப் பெட்டியில் வேறு எ வெளியே போனால் இவன் நிச்ச இருந்து வீட்டிற்குப் பதினைந்து நிச்சயம் பின் தொடர்வான். அப்பா பக்கத்தில் அப்பா இருப்பது தைரி
ஹேன்ட் பேக்கில் உள்ள மெ பேசினாள்..... "அப்பா! நான் இ
ஸ்டேசனுக்கு வருவேன். நீங்க ஸ் வந்தா நல்லது. இங்க ஒரு கறுப்பன கொண்டு வாறான்.....'
அவள் தமிழில் தான் பேசி பேசுவாள். ஆனால் இன்று அவள் த ஒரு பிரச்சனையில் இருப்பதாக உ ஹேன்ட் பேக்கில் அவள் வைத்தா என்று கேட்டான் அவன். அதைக்
அடைந்தாள். வீட்டுக்குப் போன் ! ஒருவேளை இவனுக்குத் தமிழ் தெ வாரான்' என்று சொன்னேனே! கடலாய்க் கொந்தளித்தன.
அவனைப் பார்க்கவும் - அ. மறுபடியும் அந்த ஆங்கில நாவலை
ான்ன அவன் கைகளைத் தேய்த்துக்
ாடு தான் இருக்கின்றான். இவனைத் ர யோசித்தபோது டிரெயின் வந்தது. ன்டே வேகமாக ஒரு பெட்டியில் ஏறிக் | தான் தெரிந்தது அவளுக்குப் ம் ஏறியிருப்பது. மறுபடியும் இவன் ரா என்று எண்ணியபோது அவன் ளப் பார்த்தவாறு உட்கார்ந்தான். ) நேருக்கு நேர் அவன் முகத்தைப்
பயங்கரமாய் இருந்தது. எவரும் இல்லை. ஸ்டேசனை விட்டு யம் பின் தொடர்வான். ஸ்டேசனில் | நிமிடம் நடக்க வேண்டும். இவன் ரவை ஸ்டேசனுக்கு வரச் சொல்வோம். யம் தானே?
மாபைல் போனை எடுத்து வீட்டுக்குப் ன்னும் பத்து நிமிடத்தில் ஆஸ்பீல்ட் மடேசனுக்கு வாங்கோ. காரை எடுத்து * ரெஸ்ட்ராரென்டில் இருந்து துரத்திக்
Tாள். வழக்கமாக ஆங்கிலத்தில் தான் தமிழில் பேசியதிலிருந்து அவள் ஏதோ ணர்ந்தார் அப்பா. மொபைல் போனை போது, 'யு கோயிங் டு யுவர் ஹோம்?'' கேட்டு அவள் வியப்பும் அதிர்ச்சியும் பேசியது இவனுக்கு எப்படித் தெரியும்? சியுமோ? 'கறுப்பன் துரத்திக் கொண்டு வள் எண்ணங்கள் பெளர்ணமி காலக்
வனோடு பேசுவதைத் தவிர்க்கவுமாக
யப் படிக்கத் தொடங்கினாள்.
315
Page 336
“எனக்கு வயது பதின்மூன்று. பருவமெய்தினேன். ஆனால் என பார்த்து விட்டதாகச் சொன்னார். ம தாயிடம் இந்தத் திருமணம் ே வீட்டைவிட்டு ஓடிப் போகப் போ சொல்லவில்லை. ஒரு நாள் வெப்ப பயணம் தொடங்கியது. எனக் ஆயுதமில்லை. ஏனர் ஒடுவதற்கு 4 ஒடுகிறேன். அல்லா காப்பாற்றுவா
அது சோமாலியா நாட்டுப் ெ பெண்களின் கதை ஒன்று தான் ே
அந்த நாவலை ஆழ்ந்து அவள் எவரோ பேசுகிற சத்தம் கேட்டது. பாதுகாப்பு வேலையில் ஈடுபடுகி யோசித்தாள். அவர்களிடம் அவ நினைத்தாள். எனின சொல்வது ரெயிலிலும் வருகின்றான். இை
ஏற்பார்களா என்ன?
பாதுகாவலர்கள் அடுத்த பெ மெளனமாய் எதிர்ப் பக்கம் பார்த்த பார்த்துக் கொணர்டிருக்கினர் றாணி காட்டாது. புத்தகத்தை வாசிக்கத் அவள் ரெயிலை விட்டு இறங் பிளாட்பாரத்தில் அவளுக்காக அட் அவளுக்குப் பத்துப் பேர் நிற்பது
“யாரம்மா அவன்?” என்று ெ தனக்கு முனினால் நடந்துபோ6 அடையாளம் காட்டினாள்.
"அவனா?” அவனைப் பார்த்த
என்றவாறு மகளோடு சேர்ந்து நட பிடிக்காது. உயர்ந்த மனிதர்கள் இ
சிறிய பெண். போன ஆண்டு தான் து தந்தையார் எனக்கு மாப்பிள்ளை ணமகன் வயதான பணக்காரன் நான் வணர் டாம் என அழுதேனர். நானர் வதாகச் சொன்னேன். தாய் மறுப்புச் மான வறண்ட பாலைவனத்தில் எண் கு பாதுகாப்பிலலை. தற்காப்பு சக்தி கூட இல்லை. ஆயினும் நா ஸ்
6ST.
பண்ணின் கதை. நாடு வேறானாலும் JT 9lb.
ர் படித்த போது இந்தக் கறுப்பனோடு அவர்கள் இரவில் ஒடுகிற டிரெயினில் ற தனியார் காவலர்கள். ஒரு விநாடி னைப் பற்றி சொல்லலாமா? பிறகு பினர்னால் தொடர்ந்து வந்தானி
த ஒரு முறைப்பாடாகக் காவலர்கள்
ட்டிக்குப் போய் விடடார்கள். அவள் ாள். அந்தக் கறுப்பணி அவளைத்தான் முகத்தில் எந்த உணர்ச்சியையும் தொடங்கினாள். ஸ்டேசன் வந்தது. கினாள். அவனும் இறங்கினானர். பா நின்றார், அப்பாவைக் கண்டதும்
போல ஒரு தைரியம் தோண்றியது.
மதுவாய்த் தமிழில் கேட்டார். அவள்
ன அந்தக் கறுப்பனைக் கர்ைனால்
ாலே காட்டுமிராண்டி போல் இருக்கே ந்தார் அவர். அவன் நிறமே அவருக்குப் ந்த நிறத்தில் பிறப்பதில்லை என்பது
316
Page 337
அவரின் சித்தாந்தம். ஊரில் தன அந்தஸ்தாலும் உயர்ந்தவர்கள் என்று , உயர்ந்தவன் என்ற தடிப்பு வேறு . மறைமுக வியூகங்களை ஊரில் நிகழ்த்து
அவர்கள் இருவரும் படியேறி மே. வந்தார்கள். வெளியே அந்தக் கறுப்பன், நின்று கொண்டிருந்தான். அவளின் முக இவனா? அப்பாவின் கையைப் பிடித் காவி படிந்த பற்களை காட்டிச் சிரித்து
'என் பெயர் ஜோன். நான் என் பெண்ணின் பின்னே வந்தேன். என போன மாதம் என்னையும் அடித்துப் கொள்ளையடித்து விட்டார்கள். என்ன ஆனால் நாடு பறிபோய் இருநூறு ஆ இன்று நாங்கள் சிறிய தொகை. என் = அந்தப் பெண்ணைத் தனியே அனுப்ப
அவள் முகத்தில் அறைந்ததைப் பே அவளின் அப்பா சப்த நாடியும் ஒடுங்கி தெங்யூ'' என்று மட்டும் வெளியே சொல் ''உன்னைத் தவறாக நினைத்தேன் மன
அவர் 'அவன் கையைத் தொட்டு கை முன் அவன் “குட் நைட்” என்று சொல்ல போது விளக்குத் தூண் வெளிச்சத்தில் அவரின் நிழலோ விளக்குத் தூணுக்கு குறுகிப் போய்க் கிடந்தது.
2--
து நிறத்தாலும் பதவியாலும் நினைப்பதிலும் பார்க்க சாதியில் அவருக்கு. சாதி மேன்மைக்காக யெவர்.
ல வந்து ஸ்டேசனுக்கு வெளியே அவர்களை எதிர் பார்த்தது போல் ம் சுழித்துப் போனது. மறுபடியும் துக் கொண்டாள் அவள். அவன் விட்டு பேசத் தொடங்கினான்.
பாதுகாப்பு கருதித்தான் இந்தப் க்குத் தனியே போக பயம்தான். பத்து டொலரை, கடிகாரத்தை [ செய்வது? இது எங்கள் நாடு. பூண்டுகளுக்கு மேலாகிவிட்டன. வீடு பக்கத்தில் தான். இனிமேல் வேண்டாம்.''
பால் இருந்தன. அந்த வார்த்தைகள். ப்போய் நின்றார். அவள் “தெங்யூ ன்னாள். ஆனால் அவளின் மனம் எனித்துவிடு' என்று உச்சரித்தது.
ககுலுக்கக் கரங்களை நீட்டுவதற்கு விெட்டு நடந்தான். அவன் நடந்த அவன் நிழல் நீண்டு விழுந்தது. 5 கீழேயே நின்றதால் சிறுத்துக்
பட்ட
இதழ் - 270 நவம்பர் - 2000
317
Page 338
ங்கி வருகின்ற நாள் வரை வந்துபோன இர சந்தோஷ ம், பயம், ஆர்வம் என பூத்திருந்தது. அவனுக்கு மட்டு
கொஞ் சம் மம் மல் சே விறாந்தையில் சேர்ந்து விட் இரைச்சல் இருந்தது. ஆனால் சத்தங்கள் அமுங்கிப் போய் க
அவர்கள் பதினைந்து ே மட்டும் ஒரே வீட்டில் கூய வருமுன்பே எடுத்திருந்த தீர்! உள்ளொடுங்கிப் போன ஒழு குடும்பமும் இரவுக்கு அங்கு வீட்டுச் சாந்தாவும், பிள் கணவனைச் சுவிசுக்கனுப்பி பொழுதுபட முன்னமே வந்த
சூன்யம்
- தாட்சாயணி
) இரவில் வித்தியாசம் இருந்தது. இது -வுகள் போலில்லை இது. இந்த இரவில் ஏபவற்றின் அடர்த்தி கொஞ்சம் அதிகமாய்ப் ம்ெ என்றில்லை. அவர்கள் எல்லோருக்குமே!
ருவதன் முன்பாகவே அவர்கள் அந்த டார்கள். வந்தவுடன் கொஞ்சம் ஆரவாரம், சற்று நேரத்தில் எச்சரிக்கை உணர்வோடு சுெகிசுப்புக்களாக வெளி வந்தன.
பர் இருந்தார்கள். மூன்று குடும்பம். இரவில் பிடியிருப்பதென்பது அவர்கள் ஊருக்கு மானம். அம்மம்மா வீடுதான் அதற்கு வசதி. ங்கைக்குள் இருந்தது. இவர்களும், அத்தை
வருவது நல்லதெனப் பட்டது. பக்கத்து bளகளும் கூட அங்குதான் வந்தார்கள். விட்ட சாந்தாவும் தனித்திருக்க அஞ்சிப் விட்டிருந்தாள்.
318
Page 339
இவனி ஆரவாரத்தினின்றும் உலவினான்.
'ஆரது முத்தத்திலை திரியுறது.
அம்மம்மாவின் வேவுக் கண்களு
"அது நானர் தானெ னை. நீ முணுமுணுத்தான்.
"சும்மா கிடக்கிறதாமோ. இஞ்ே கேள். பேசாமல் வலிகாமத்திலையே
பறையுறாராம் கதை. ஏதேனும் ஒலி
கிழவி கத்தினாள்.
"நீயேனடா உதிலை நிணர்டு உ 6) I TLT .....'
அக்கா அதட்டினாள்.
'நான் என்ன றோட்டுக்கே பே ஒண்டும் நடவாது பேசாமலிருங்கோ
அவன் எரிச்சல் குபிரிடக் கத்தில
திடீரென்று அமைதி கலைந்த தோட்டா பாய்ந்து வந்து கிரீச்சிடுவது பிடிக்காமற் போனது. அமைதிக்காய் இப்போது இருந்த அமைதியையும் தீ
"ஊரிலை நிம்மதியா இருக்க 6 உடனை மானிப்பாய்க்கு மூட்டை கட
அப்பாவின் அதட்டலான குரல் 6
இவன் 'விடு விடு'வென்று உள் அடித்திருந்த கம்பி வலையூடே சி வெளியே பார்த்தான். ஏதோ ஒரு குை என்னவென்று தெரியவில்லை. ஏ
விலகி முற்றத்தில் சாடையாய்
க்குள் எதுவும் தப்பிவிட முடியாது.
சும் மா கி ட.’’ எ ரிச் சலோ டு
சடி பிள்ளை அவன் ரை கதையைக் விட்டிட்டு வந்திருக்கோணும். கதை ண்டு நடந்தாத் தெரியுமே.
தைக் கத்த வைக்கிறாய். இஞ்சாலை
ாறன். உதிலை தானை நிக்கிறன்.
тптєї.
மாதிரிக் கிடந்தது. துப்பாக்கித் போல அவனுக்கே அவனது சத்தம் அமைதியை உணர வெளியே வந்து
நானே குலைத்ததாய் உணர்ந்தான்.
விருப்பமில்லாட்டிச் சொல்லுங்கோ, ட்டுவம்.”
ால்லாருக்கும் எச்சரிக்கை விடுத்தது.
ளே வந்தான். வெளி விறாந்தைக்கு றைக் கைதி போல் நின்றவாறே றை இருக்கிறது போற் பட்டது. அது
தோ பூரணமற்ற மொட்டையாய்
39
Page 340
இருக்கிறது போல. இது அ ஏற்பட்ட சிறிய ஆதங்கமோ தெ வீடு, இரவில் நிலா வெளிச்ச நனைத்துப் போகும். இதுவுடெ முன்பும் பல தரம் இங்கே தங்கியி முற்றத்தில் போட்டு, மல்லாந்து எண்ணிக் கொண்டு.
யாரோ தேங்காய் துருவுகி அத்தையின் உருவம் மெல்லிய பின்னேரமே அக்காவும், அம் வந்திருந்தனர். சாந்தாக்கா சிறி விட்டுத்தான் கூட்டி வந்திருந்த
“மடத்தடிப் பக்கம் ஆக்கள்
இருளைத் துருவியபடி வெ:
அங்கை அவங்கள் இன்னு
"என்னெண்டாலும் சனம்
ஒரேயடியா விட்டிடக் gill-Tg5)....
மேலே அவள் ஏதேதோ ெ மோசமானாலும் ஊரை விட்டு மோசமான அழிவுகள் தென்மரா நுணாவில் வழியாய் சங்கத்தாை மாதிரிச் சண்டை நடந்தது? ஆ குழல்களின் அகோர வெறிக்கு கண்ணி வெடிகளும் அங்கு தான் கட்டடங்களும் நொறுங் கிப் பரிதாபமாய் வான் பார்த்துக் க
போய்க் கோவில்கள் ஏங்கிக் கிட
இவன் ஏக்கமாய்ப் பெருமூச்
ரியூசனுமாய்ப் பறந்தடித்துத் தி
அவர்களுடைய வீடு அல்ல என்பதால் ரியவில்லை. அவர்களுடையது நாற்சார் *ம் அடித்துாற்ற, காற்று விசிறி உடல் மான்றும் அவனுக்கு அந்நியமானதல்ல. ருக்கிறான். சாய்வுக் கதிரையை இழுத்து கிடந்தபடி வானத்து நட்சத்திரங்களை
ற சத்தம் கேட்டது. திரும்பிப் பார்த்தான். 1 படலமாய்த் தெரிந்தது. அவர்களுக்கு மாவுமாய்ப் பிட்டவித்துக் கொணர்டு சுெகளுக்குச் சாப்பாட்டையும் கொடுத்து
st
வரேல்லையோ. ၇·း
ளி வந்த அம்மாவின் கசகசவென்ற குரல்,
றும் எழும்பேல்லை. பிறகென்னெண்டு
வரத் தானை வேணும். எங்கட ஊரை
. பிறகு பலாலி மாதிரி.
சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். எவ்வளவு க் கொடுக்க முடியாது தான். எவ்வளவு ாட்சிக்கு இயக்கம் தனங்கிளப்பினுாடாக 60T வரைக்கும் முன்னேறிய போது என்ன அந்தப் பக்கத்து வீடுகள் எல்லாம் பல் ச் சாட்சியாய் இன்னம் இருக்கின்றன. கூட சாவகச்சேரியிலிருந்த கடைகளும் போய் விட்டன. பள்ளிக் கூட ங் கள் கிடக்கின்றன. கொடி மரங்கள் முறிந்து
டக்கின்றன.
F செறிந்தான். இவன் பள்ளிக் கூடமும், ரிந்த இடங்கள் தான் இன்று கேள்விக்
320
Page 341
குறியாய் விழுந்து கிடக்கின்றன. இ தள்ளித் தான். அவர்கள் இன்னம் கொ மறு தரப்பால் அழிக்கப் பட்டிருக்கும் விட்டார்கள். மாஞ்சோலையாய் செ பெயர் மருவி, மருவி நாளடைவி சோலையாய் மரங்கள் செழித்திருந்த வலிகாமத்து வாசல் இவர்களுக்குத் தி கடனுக்கு நன்றித் தீர்ப்போ..? இப்ே திரும்பி வந்திருக்கிறார்கள். மீசாை அப்படியே இருக்கின்றன. திருடர்களி கதவுகளும் பறி போயிற்றே த அடையாளங்கள் தெரிவதாயில் ை கதவுகள் பிடுங்கப் படவுமில்லை. தா திருட்டுப் போயிருக்கவும் கூடும்.
இவர்கள் மட்டும் வசித்துக் கெ {ւpւ լգ եւ Ֆl. யாராவது நணர் பர் களி பரவாயில்லைப் போலிருந்தது இவனு அவனுடைய வீடு சாவகச்சேரியில் ெ
அவர்கள் வரவில்லை. வருவ திருத்திவித்தாவது இங்கு தான் வசி நிறுத்தத்தையும் ஊர் போவதற்கான காத்திருக்கிறார்கள்.
"படியிலை ஏறேக்கை கூட பாத்
பக்கத்திலை எங்கையேனும் புதைச்ச
அனுவினி காதுக்குள் எட்டி கூறுவதைப் போல பயம் படரச் சொ
yy
மீற்றிங்கிலை சொன்ன வன்கள்.
இவன் வேதனையில் நெட்டுயி பீதியும் அதை மீறிய ஆர்வமும், பு புதுமையோடும் எதிர் கொள்ளும் தி வாய்க்க முடியும் என்று தோன்றியது
பர்களுடையது மீசாலை, கொஞ்சம் ரூசம் முன்னேறியிருந்தால் அதுவும் எப்படியோ அவர்கள் பின் வாங்கி ழித்து நின்ற ஊர், மாசாலை என்ற ல் மீசாலை ஆகியிருந்ததாம். ஊரை விட்டு இடம் பெயர் கையில் மந்து வழி விட்டது. ஒரு நேரம் பட்ட பாது ஒன்றரை வருடங்கள் கழித்துத் ல பரவாயில்லை. வீடுகள் அப்படி |ன் கை வரிசையால் ஜன்னல்களும் விர ஷெ ல் கள் ஆட்சி செய்த U. இவர்கள் வீடுகளில் அப்படிக் மதம் காட்டியிருந்தால் சில வேளை
5ாண்டிருப்பது கொஞ்சம் கிலியை னி குடும் பங்களும் வந்திருந்தால் றுக்கு, அத்யந்த நண்பன் நிலாந்தன். ஷெல்லால் இடிந்து போயிருந்தது.
ார்கள். எப்படியாவது வீட்டைத் ப்பார்கள். ஆனால் அவர்கள் யுத்த
ா அனுமதியையும் எதிர் பார்த்துக்
நு கவனமாகத் தான் ஏற வேணுமாம்.
வைச்சிருப்பாங்களாம். w
மிகப் பெரிய அதிசயம் ஒன்றைக் ன்னாள் கிரி. "ஒமோம் எங்களுக்கும் சிவா இடையிற் புகுந்தான்.
ர்த்தான். சிறிசுகளின் உற்சாகமும் திய ஆபத்துக்களைப் பயத்தோடும், -மும் இந்தப் பிள்ளைகளுக்குத் தான்
J.
32
Page 342
"பூமணி வீட்டுக் கதவிலை கிடந்ததாம்.........”
அக்கா திடீரென ஆரம்பித்தார்
''அறு வான் கள் மனிசரை மாட்டாங்களாம்...'' அம்மம்மாவி. போலிருந்தது.
இவன் சலித்தான். நிலாந்தன் பொழுது அலுத்துப் போகாது என்
மாமாவும், அப்பாவும் கூடி இப் அரசியல் பேசிக் கொண்டிருந்தா கொள்ளலாம். ஆனால், உள்ளிருந்த
சூழலில் இன்னும் பத்துப் பதி எல்லாக் குடும்பங்களுக்கும் நீர் இன ஐந்தாறு நாட்களாய் மாறி, மாறி விட்டுப் போயிருந்தார்கள். இன்றும்
ஊரின் வெள்ளைப் புழுதிக்கு இறுகிப் போனது. ஆசை தீர அளை ஆரவரிக்கும் மனதை இறுக்கி உள் விடியும் வரை வீட்டிற்குள் தான் அ
அங்கிருக்கும் வேளைகளில் இவ நீட்டும். இங்கிருந்த சாய்வுக் கதின மல்லாந்து வான் பார்த்திருப்ப அப்போதெல்லாம் வானம் மட்டும் அ இன்னொன்றும் தெரியும். அது ஒரு தள்ளி சாந்தாக்கா வீட்டில் நின்றி கூரைகளுக்கு மேலால் எட்டி இவ ை நிமிர்ந்து நிற்கும். காற்றில் இலைகள் அந்தத் தென்னை வட்டுக்குள் கி மாலைப் பொழுதுகளில் கிளிகளின்
யல்லோ பொறி வெடி கொளுவிக்
, உருப்படியா இருக்க விட ன் பிலாக்கணம் இன்னும் தொடரும்
னயும் கூட்டி வந்திருக்கலாம். இந்தப் று தோன்றியது.
போது கொஞ்சம் அடங்கிய குரலில் ர்கள். இடையில் போய்க் கலந்து வெறுமை இன்னும் தீர்வதாயில்லை.
னைந்து குடும்பங்கள் வந்திருந்தன. மறத்துக் கொடுத்திருந்தது நகர சபை. வந்து வீடு வளவைத் துப்புரவாக்கி ம் தான் வந்திருந்தார்கள்.
ஏங்கி ஓடி வந்த மனது இப்போது ய முடியவில்லை இப்போது. உள்ளே ளொடுக்க வேண்டியதாயிற்று. இனி உங்கிக் கிடக்க வேண்டும்.
னுக்கு அடிக்கடி வீட்டு ஞாபகம் தலை ரயும், அதில் ஆயாசமாய்ச் சாய்ந்து துவும் எண்ணத்தில் கூத்தாடும். வன் பார்வையில் தெரிவதாயில்லை. ஒற்றைத் தென்னை. அது சற்றுத் தக்க வேண்டும். ஆனாலும், வீட்டுக் எப் பார்க்கவென்றே நிற்பது போல் சலசலக்கும். ஸரிகமபதநி படிக்கும். கள் கூடு கட்டியிருக்க வேண்டும். சல்லாபக் குரல்களும், கீச் கீச் சென்று
322
Page 343
பச்சைப் பஞ்சுப் பொதிகளாய்க் 'குபீர் பார்ப்பதற்கு அழகாய்ப் பரவசமூட்டு!
இவன், இருப்புப் பெயர்க்கப் பட்ட அதிகம் யோசித்தான். அந்தத் தென் அதிகம் நினைத்தான். அந்தக் கிளிகள் இல்லை இடம் பெயர்ந்திருக்குமோ? எங்கு போகும்? பசி தணிக்க என்ன ெ
ஓ.... தானியங்கள் இல்லாவிடின் காய்த்துப் பழுக்கும். விருந்தோம்! விட்டாலும் சிற்றுயிர்களுக்கு விருந் தானிருக்கும்.
தளர்ந்த மனம் உற்சாகமுறும்.
அந்தக் கிளிகள் ஒரு நாளும் : அருகிற் கூட வந்ததில்லை. ஆனாலும் குவிந்திருந்தது.
ஜீவனுக்கு இது புரியவில்ல இளந்தென்னையின் வட்டுக்குள் இர மரமேறிப் பிடித்து வந்துவிட்டான். கி இரும்புக் குற்றி ஒன்றோடு பிணைத்து அது பட்ட அவலம் இவன் நெஞ் பறவை மிளகாய்ப் பழமும் குறுணல் பறந்து வரும். ஏதேனும் ஆறுதல் ெ எற்றி எற்றி அருகில் போய்ச் சொல் கோதிப் பறக்கத் தூண்டும். ம்.... ஹ தவிப்பும், பறக்க முடியாமற்படும் துன் அவன் மறு கிளியையும் பிடிக்க எத்தன் கொண்டு துணையைக் காப்பாற்ற திரிந்தது.
இவன் உயிர் துடிக்கின்ற அந்த . காட்டி இவனிடம் பெருமை பேசுவா
, குபீர்' என்று குதித்துப் பறப்பதும்
டபோது அந்தக் கதிரையைப் பற்றி னையின் சுகந்தத்தை அதை விட - இன்னும் அங்கு தான் வசிக்குமோ?
வசிக்குமெனின் தானியங்களுக்கு செய்யும்?
னும், பழ மரங்கள் வஞ்சகமில்லமல் பும் பூமி மனிதர்களைப் பிரித்து தோம்பி வாழ வைத்துக் கொண்டு
அவனோடு பேசியதில்லை. அவன் b, அவனது பிரியம் அவற்றின் மேற்
கல. அவனுடைய வீட்டிலிருந்த
ண்டு கிளிகள் இருந்தன. ஒரு மாதிரி ளி யின் காலில் ஒரு கயிற்றைக் கட்டி து விட்டிருந்தான். பறக்க முடியாமல் செத் துளைத்தது. அதன் இணைப் தானியங்களுமாய் இதன் அருகில் மொழிகளோ...? நிமிடக்கணக்காய் ண்டால் ஒற்றிக் கொடுக்கும். சிறகு மம் மற்றதால் முடிவதில்லை. அதன் ஏபமும் ஜீவனைப் பாதிக்கவில்லை. ரித்தான். அதுவோ இவனை எற்றிக் வழியில்லையா? என்று யோசித்துத்
வேளைகளில் ஜீவன் அதைக் காட்டிக் கன். மகிழ்ச்சியாய்க் கூறுவான்.
323
Page 344
இவை சிறைப்படுகையில் அடை பறந்து போகையில் இருக்கின்ற மகி இதை அவன் எப்போது தானர் உண தயாரானதாயும் இல்லை.
அந்தக் கிளிகளைப் பார்க்ை கிளிகளின் கீச்சிடல் மனசை அலைக்க தென்னோலைகளினி சலசலவென்ற அந்த மரம் பச்சை உடுத்திய தேவதை இதமாய்க் காற்றைத் தந்து சரசமாய்
இங்கே வந்த பொழுது அந்தக் முறிந்த ஒரு கால் மட்டும் மூலை! கொண்டு போயிருக்க மாட்டானர். அ6 படுவதில்லை எனர் பதைக் காட்டி:
என்பதற்கு வேறு காத்திரமான கார
இங்கே சீருடைகள் முகாமிட்டி சிலதை இப்படித்தானி அவர்கள் எடு வரப் போவதாயும் வசிக்கப் போவத சில வாரங்களுக்கு முனர் பு தானர் யிருந்தார்கள். அவர்கள் தான் அதை
அடுப் பெரிப்பதற்கு அந்தக் பட்டிருக்கும். ஏனென்றால் எஞ்சியிரு
முனையில் கரி படிந்திருந்தது.
அந்தக் கதிரை இல்லாதது தா6 என 'அவன் நினைத்தான். வீடு வந் வந்து கொணர் டிருந்ததில் வேறெ போயிற்று. இப்போது அவனுக்குச் வேணர் டும் போலிருந்தது. நினர் ற | மேலால் எட்டிச் சிரிக்கும் ஒற்றைத் வேண்டும் போற் பட்டது. இவ்வள கேட்க வேணர்டும். கிளிகளினர் கீச். என்று தங்களுக்குள் சணர்டை பிடி
டயும் மகிழ்வை விடச் சுதந்திரமாய்ப் ழ்ச்சி நூறு சதவிகிதம் புனிதமானது.
ர் வானோ தெரியவில்லை. உணரத்
கயில் இவனுக்குத் தனி வீட்டுக் 5ழிக்கும். அந்தச் சல்லாப கீதத்துக்கும், D நகையொலிக்கும் மனசு ஏங்கும். நெஞ்சுக்கினிய தோழமை. மனசுக்கு உல்லாசமூட்டுவதில் காதலி.
கதிரை காணப்படவில்லை. அதனர் க்குள் கிடந்தது. இதைத் திருடனர் வனுக்கு முறிந்த கதிரைகள் முக்கியப் லும், இங்கு திருடனர் வந்திரானர் ணம் இருந்தது.
ருந்தன. ஆட்கள் இல்லாத வீடுகள் த்துக் கொணர்டிருந்தார்கள். இவர்கள் ாயும் சொல்லி அனுமதி எடுத்ததால் வீடுகளை விட்டு வெளியேறி
ச் செய்திருக்க வேண்டும்.
கதிரையினர் பாகங்கள் பயனர்
]ந்த அந்தக் கதிரையினர் காலினர் ஒரு
ர் பெருங் குறையாய்ப் படுகிறதோ சேர்ந்த முழுமை இல்லை. வீடு ل35ز ானர் றையும் கவனிக்க முடியா மற் சடுதியாக அந்த மரத்தைப் பார்க்க படியாவது நிமிர்ந்து வீடுகளுக்கு த் தென்னையிடம் சுகம் விசாரிக்க வு நாளும் எப்படியிருந்தாய் எனக் ஒ. இரவுகளில் திடும் திடும் த்துக் கூச்சலிட்டுச் சல்லா பிக்குமே
324
Page 345
அந்தச் சத்தம் கூட என்னவாயிற்று மின்மினிகள் வெளிச்சம் சொட்ட
கூட்டம் ஒலைகளைக் கோதி ஆ
கம்பளங்களான அந்தச் சிறு பட்சிக
வெளியே பால் வெள்ளைப் பு ஆவலுடன் எதிர்பார்ப்புகளோடு வானில் நிலவைக் காணவில்லை. இருந்தன. வானி பரப்புத் துல்ல உராய்ந்து செல்ல மாய்க் கதை அமுங்கியிருந்தன.
இன்றைக்கென்ன நடந்தது கா
அந்தக் கிளிக் கூட்டம் எங்கே
குறிப்பாய் அந்தத் திசை நோ!
குறைக்கு பொய் என்ற ஓசையோ ( வானில் முளைத்து உருண்டது. இ6
அந்தத் தென்னையின் பச்சை பரப்பு, வெறுமையாய். பாழ் வெ
நிலைத்திருந்தது.
இன்று. ? figu வண்டுகள்இரைய, நிலவொளிக்குள் கலகலக்கும் கிளிக் ர வாரிக்கும். வசந்தத்தின் பச்சைக்
அம்மம் மாவின் குரலை உதாசீனப்
ழுதியில் பாதங்கள் களிப்பாய்ப் புரள
நிமிர்ந்தான். இருட் திரட்சியான நட்சத்திரத் துளிகள் சில வழிந்தபடி வியமாயிருந்தது. ஆனால் காற்றை
க்கும் தென்னோ லைச் சத்தங்கள்
க்கி விழிகள் பாய்ந்தன. நிலவில்லாத டு ஒரு பராவெளிச்சப் பந்து தொலை வண் அதிர்ந்தான்.
Fக் கரங்கள் துளாவிக் களித்த வான்
பளியாய். எதுவுமற்ற சூனியத்தில்
இதழ் - 270 நவம்பர் - 2000
3
2
S
Page 346
ஒரு கிராம்
இரவு, விடியச் சாமத்தோடு கொண்டிருக்கும் போது, எங்கள் கி அழுது கொண்டிருக்கின்றது. இரா கொண்டிருந்த மார்கழி மாதப் பனி காகம், குருவிகளெல்லாம் அழுது கெ துயரைத் தாங்க முடியாமல், கண் தூரத்தில் ஆட்காட்டிப் பட்சி ெ கொண்டிருக்கின்றது. "என்ர ரகுமா ே என்ன வாப்பா......? ஒண்டுமறியாத என்னத்திக்கு வரணும், அல்லாஹ்...... போக்கிறத்திக்கு கூட வழியில்லா சனங்களுக்கு, ஏனல்லாஹ் இந்தக் மாறாத இந்தப் பாலா பரதேசிகளை போல் , படுத்த பாயோட அறுத்துப் ே பாவிகளையெல்லாம், எங்கிட கிரா போல, எரிச்சிப் போடு........ நாசமத் எவ்வளவு அழகா இரிந்த எங்கிட ஊ மாதிரி, பத்தவெச்சிப் போட்டு போயி
(மம் அழுகிறது
- எஸ். முத்துமீரான்.
ஜீவ மரணப் போராட்டமிட்டுக் ராமம் வேதனையால் வெந்துருகி வல்லாம் இடை விடாது பெய்து பில், கொடுகிக் கிடந்த நாய்களும், காண்டிருக்கும் எங்கள் கிராமத்தின் விழித்துக் கத்திக் கொண்டிருக்க, யான்று பரபரப்போடு கத்திக் ன, எங்கிட ஊருக்கு நடந்த கொடும், 5 எங்கிட மக்களுக்கு இந்தக் கெதி ? அண்டைக்கண்டே கனாகனாயத்த Tமக் கயித்தம் பார். இந்த எளிய கயித்தம் வரணும்........? பால் குடி எல்லாம் மாடுகளை அறுக்கிறதைப் பாட்டுப் போன, இந்தக் கொலகாரப் மத்து மக்கள்ள வயிறு எரியிறாப் துப் போன சண்டாளப் பாவிகள். ரக் குப்பயக் கூட்டிப் பத்தவெக்கிற ரானுகளே....... இவனுகளெல்லாம்
326
Page 347
மனிசங்களே இல்ல ....... ஈவிரக்கமின் கதைக்கத் தெரியாத குஞ்சு குறுமா பதறப் பதற வெட்டி அரிஞ்சி பே கயித்தப் பட்டு வெச்ச குடில்கள். போட்டுப் பெயித்தானுகளே..... கொடுமைகளுக்கெல்லாம் நீதான் . எங்கிட ஊர்மக்கள்ள குடியெல்ல பாவிகளும் பொசுங்கிரணும்...''
சுபஹத் தொழுகையைத் தெ பெரிய பள்ளிவாசல் மோதினார் - கிராமத்திற்கு நேர்ந்த சோகத்தை கிடக்கும் குடிசையொன்றின் மு முடியாமல் அழுது கொண்டிருக்கிற வெளிச்சத்தில் வந்த எங்கள் கிரா அழுது கொண்டிருக்கிறது. இயற்ல ஆட்சி செலுத்திக் கொண்டிருந்த, விக்கலும், அழுகையும் ஆட்சி செ பெண்ணைப் போலிருந்த எங்க பொலிவிழந்து விதவையைப் போ விடியச் சாமம் விரைவாக ஓடிக் மூடியிருந்த பனி மூட்டம் மெதுவா
"என்ர மகனே, நீ என்ன உட்டு கிழவிய ஆருவய்யா பாக்கப் ே ஆருவய்யா தொண எனக்கு ....... வட்டைக்க போகணுமெண்டு சொல் கிடக்கியே, என்ர கல்பெல்லாம் பத் மகனே, உன்ட கலியாணத்தப் பத்தி போனாரு...... விடியிறதுக்குள்ள என்ன கொடும், அல்லாஹ்! என்ர ம் வருமெண்டு ஆருக்கு வாப்பா தொ போல ஏழையளுக்கு ஏனல்லாஹ்! இ இனி நீ இல்லாமல் இந்தக் கிழவி
ல்லாத பண்டிகள் தான்....... இல்லாட்டி, -னையெல்லாம், நித்திரையில் வந்து, காட்டுப் போவானுகளா......? எத்தின -... அதுகளுக்கும் நெருப்பு வெச்சிப் - றப்பே ரகுமானே ....... இந்தக் செரியான தண்டன கொடுக்கணும் ....... ரம் பொசுங்கினாய் போல, இந்தப்
ாழுது விட்டு வந்த, எங்கள் கிராமத்து அமைதியின் உருவாக இருந்த எங்கள் 5, எரிந்து போய் அலங்கோலமாய்க் ன்னால் நின்று, வேதனை தாங்க பர். இருளில் நடந்த இக் கொடூரத்தை, மம் பார்த்துப் பார்த்து, விம்மி விம்மி கெயின் எழிலரசியாக இப் பகுதியில்
எங்கள் கிராமத்தில் வேதனையும், லுத்திக் கொண்டிருக்கின்றன. மணப் கள் கிராமம், - பொட்டிழந்து - Tல் இருப்பதைப் பார்க்க முடியாமல், க் கொண் டிருக்கிறது. கிராமத்தை கக் கரைகிறது. ட்டுப் போயிற்றியா......? இனி இந்தக் பாறாங்க? இந்த ஒலகத்தில் இனி
? விடியச் சாமத்துக்கு முன்னயே, ல்லிப் படுத்த நீ, இப்ப மையத்தாக் தி எரி யிதே மகனே ....... லாவு தானே 7 ஒங்கு மாமா வந்து பேசிப் போட்டுப் மையத்தாப் போனியே, ராசா. இது மகனே ஒனக்கு இப்பிடி யொரு மவுத்து ரியும்? ஒண்டுமே அறியாத எங்களப் ந்தச் சதி மானம் வரணும்.......? மகனே! இருந்து தான் என்ன பயன்? எங்கிட
327
Page 348
நெருப்பு, இந்தக் கொலகாரப் பாவிகள் படுத்த படுக்கையிலேயே பரிதாபம் மகனின் உடலைப் பார்த்துப் பார்த்து அழுது கொண்டிருக்கிறாள். அலி! வானமும் அழுகிறது. வானத்தின் க தூங்கிக் கொண்டிருந்த சூரியனும் எ விரும்பாமல், மூடிய நேத்திரங்களை கூட்டங்களுக்கிடையில் மறைந்து து
இயற்கையின் இனிய தாலாட்டில் இன்பங் கண்டு கோலோச்சிக் கொண் வெறி பிடித்த அயோக்கியர்களால், கிடக்கின்றது. இருளின் அமைதி
கொடியவர்கள், எங்கள் கிராமம் உற புகுந்து அப்பாவி மக்களையும், அவர் குழந்தைகளையும் கத்திகளால் ெ அவர்களின் வானம் தெரி யும் ஓன கொழுத்தி விட்டு இருளோட இருள் கிராமத்தை மூடியிருந்த பனி மூட்டப்
''மகளே......! என்ர தங்க மகே பாராமலே, இந்தக் கொடிய வன போட்டானுகளே....... நீ , தலைப் புள் கரிசனையோடு பாத்து வந்தன்....... பாக்க எனக்கு, நசிபில்லாமப் பே தாங்குதில்லியே ....... நெருப்புளுந் சீவனையும் ஒண்டாலக் கொல செஞ்சி இனி ஒன்ன எப்ப நான் பாக்கப் போ
கர்ப்பிணி மகளைப் பறி கொ கொண்டிருக்கும் கதிஜாவின் கதறல் வானம் , மழையைச் 'சோ' வென்று ெ
பால்குடி மாறாப் பச்சிளம் பாலக அப்பாவி ஏழை மக்களும் கொடிய .
ாச் சும்மா உட மாட்டா....... மகனே'' ாகக் கொலை செய்யப் பட்ட தன் து அலிமாக் கிழவி தலையிலடித்து மாவின் வேதனையைப் பார்த்து கண்ணீரைக் கண்டு, இரவெல்லாம் ங்கள் கிராமத்தின் துயரைக் காண த் திறக்காமல், கார் கால மேகக் ங்கிக் கொண்டிருக்கிறான்.
தூங்கி, இளந் தென்றலின் ஊடலில் டிருந்த எங்கள் கிராமம் இன்று இன அழிக்கப் பட்டுப் பிணக் காடாகிக் யச் சாதகமாக்கிய இதயமில்லாக் ங்கிக் கொண்டிருந்த வேளை உட் களின் பால் குடி மாறாப் பச்சிளங் வட்டித் துண்டுகளாக்கி விட்டு, லைக் குடிசைகளுக்கும் தீயிட்டுக் ராகப் போய் விட்டார்கள். எங்கள் 5 முற்றாக மறைந்து விட்டது.
ள்.......! நீ புள்ளத் தாச்சியெண்டு வகள் ஒன் னக் கொல செஞ் சி
ளத் தாச்சி எண்டு, நான் எவ்வளவு ஒண்ட புள்ளய ஒரு தரம் கொஞ்சிப் பாச்சே மகளே......! என்ர மனசி
து போவானுகள், என்ர ரெண்டு போட்டானுகளே.... என்ர மகளே! றன்.......?''
நித்து, துயரம் தாங்காமல் கத்திக் லக் கேட்டு, தூறிக் கொண்டிருந்த காட்டிக் கொண்டிருக்கிறது.
ர்களும், கர்ப்பிணித் தாய்மார்களும், இன வெறி அரக்கனால் கொல்லப்
- 328
Page 349
பட்டுத் தலையில்லாமலும், கை கா கிடப்பதைப் பார்த்து, எங்கள் கிராமத் கொண்டிருந்த மானிட நேசம், ஒன்று கிராமத்தோடு சேர்ந்து அழுது கொல
கொட்டும் மழையிலும் எங்கள் கிர கிராமசேவகர் தன் கையில் கட்டியிருக் மணியென்று அலுத்துக் கொள்கிறார். மறந்து தூங்கிக் கிடந்த பொலிசாரு வேகமுடன், எங்கள் கிராமத்தை நே அலுத்து நின்ற கிராம சேவகர் போய் அழைத்து வந்து கொலையுண்ட உட கொண்டிருக்கி றார்கள். இப் பஞ்ச இருளோடு இருளாகச் சென்று விட்ட கண்டு பிடித்து தண்டனை அளிக்க மு உடல்களை, எங்கள் ஊர் மக்களின் ஏற்றிக் கொண் டிருக்கின்றனர். அ அவையின் ஆத்மாக்கள் எப்படிப் பு பகுப்பாய்வு செய்து, மரண விசாரலை வைத்திய சாலைக்கு அவைகளைக் கெ பொலிசாரும் படையினரும் இயங்கி ஏங்கி ஏங்கிக் கண்ணீர் விட்டுக் கொ விழிக்கவே இல்லை.
அப்பொழுது சோறு கிடைக்கும் நடைப் பிணமாக உயிர் வாழ்ந்து வரையில் கிழிந்து தொங்கும் தன் க போர்த்திக் கொண்டு கார் விட்டு வா
"ப்பூ.....!பீப்பீப்... ! பீப்......!! கார் வருகிறது தள்ளுங்க . தள்ள கிஸ்சாரக் கோண்.......
தம் மோளி வாப்பா....... பீப்பீப்.......! பீப் .......
ல்கள் இல்லாத முண்டங்களாகவும் தில் உயிர்த் துடிப்போடு வாழ்ந்து றுமே செய்ய முடியாத ஊமையாகிக்
ன்டிருக்கிறது.
ராமத்து மக்களோடு சேர்ந்து நிற்கும் கும் மணிக் கூட்டைப் பார்த்து, எட்டு அப்பொழுது, இரவெல்லாம் கவலை ம் படையினரும் ஜீப் வண்டிகளில் எக்கி வந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். பொலிசாரையும் படையினரையும் பல்களை ஒவ்வொன்றாகக் காட்டிக் மா பாதகத்தைச் செய்து விட்டு, -, இரக்கமற்ற இன வெறியர்களைக் டியாத அரசின் காவலர்கள் உயிரற்ற உதவியோட மிசின் பெட்டிகளில் ழிந்து விட்ட உடல்களிலிருந்து பிரிந்து சென்றன என்பது பற்றி, ன செய்வதற்காக எங்கள் கிராமத்து காண்டு செல்வதற்கு யந்திரம் போல் பிக் கொண்டிருக்கின்றனர். வானம் ரண்டிருக்கிறது. இன்னும் பொழுது
இடத்தையெல்லாம் சொந்தமாக்கி கொண்டிருக்கும் சாவல், தொடை சாவி நிறச் சாறனால் கழுத்து வரை 5கிறான்
5ங்க......!
329
Page 350
மழையில் பொதும்பிக் கிடக்கு புதைந்து வருகிறது. எங்கள் கிராா மிகவும் கெளரவமாகச் செல்வச் தோட்டம் , தொரவு, தொடுகைகளும் அவனுக்கு இருந்தன. ஆனால், இன் தன் மனைவி மக்களையெல்லாம் விட்டு, "கிஸ்சாரக் கோண் ......'' ''த அர்த்தமற்ற சொற்களை மட்டும் தன் கொண்டு, இன்று எங்கள் கிராம கொண்டிருக்கிறான்.
பாவம் சுமார் பத்து வருடங்களு உறுத்தல்களையும், சுய அறிவை
மக்களை அடக்கம் செய்த மண்ணறை விட்டுத் திரியும் சாவலுக்கு வயது . சொந்த ஊர் தான். எங்கள் கிராமத் வயதில் இயற்கையின் இனிய இ கிராமத்தின் பசுமை நிறைந்த வ நிற்கும் தென்னந் தோப்புக்களிலு நீரோடைகளிலும் தான் அவன் ஆம் கிராமத்தின் இளந் தென்றல் தான இப்படியெல்லாம் அவன் உயிரு பிணக்காடாகிக் கிடப்பதை கிஞ். காரோட்டித் திரிகிறான். மானி போதெல்லாம் அவன் அழுவதுமில்ல கொண்டிருக்கும் அவன் காருக்கு, தான். அமைதியும் அழகும் ஆட்சி இல்லற வாழ்வு இரக்கமற்ற இன ெ அவ் வெறி பிடித்த அரக்கனைத் தேட வேண்டுமென்ற எண்ணத்தில் தான சுற்றி அவனைத் தேடிக் கொண்டிரு
''ப்பூ.....! பீப்பீப்.......!! பீப்..... கார் வருகிறது வெலகி ங்க........
ம் கிறவல் றோட்டில், சாவலின் கார், மத்தில் சாவல் மனைவி மக்களோடு செழிப்போடு வாழ்ந்தவன் தான். உன் மாடு கன்று வீடு வளவு எல்லாம் வெறியின் அகோரப் பசிக்கு இவனும் இரவோடு இரவாக பறி கொடுத்து ம் மோளி வாப்பா...'' என்னும் இரு வாழ்க்கைக்குத் துணையாக வைத்துக் த்தைச் சுற்றிச் சதா கார் விட்டுக்
க்கு முன் தன் உணர்வுகளையும், உள் பும் ஒரே நாளில், அவன் மனைவி றகளில் சேர்த்துப் புதைத்துவிட்டு கார் ஐம்பது. எங்களூர் - சாவலுக்குக்கும் து மண்ணில் தான், அவனும் இளம் ராகத்தை மீட்டிக் கழித்தான். இக் யல்வெளிகளிலும், ஓங்கி உயர்ந்து ம், பளிங்கு போல் சலசலத்தோடும் உப் பாடி மகிழ்ந்து திரிந்தான். எங்கள் 7 அவனுக்குத் தாலாட்டுப் பாடியது. இக் குயிராய் நேசித்த அக் கிராமம் சித்தும் பாராமல், கவலையின்றிக் - நேசம் அவனைக்கண்டு அழும் லெ சிரிப்பதுமில்லை. ஓய்வின்றி ஓடிக் இருட்டும் ஒன்றுதான் பகலும் ஒன்று செலுத்திக் கொண்டிருந்த அவன் வறி அரக்கனால் பறிக்கப் பட்ட பின், உப் பிடித்து அவனைக் கொலை செய்ய 5 சாவல் எங்கள் கிராமத்தைச் சுற்றிச் நக்கிறான்.
விலகி ங்க .......
330
Page 351
கிஸ்சாரக் கோண். தம் மோளி வாப்பா ....... பீப்பீப்.......! பீப்.......''
உலகில் சொந்தமென்று சொல் அனாதையாகி எலும்பும் தோலுமா சாவலையும் சேர்த்துத் தான், எங்கள்
எங்கள் கிராமத்தின் இயற்கை சுகத்தோடு இரண்டறக் கலந்து, அ. அழிந்து விட்ட அப்பாவி ஆத்மாக் அவைகளின் உறுப்புக்களையும் ஏற் சூழ, உழவு யந்திரங்கள் வைத்திய அவைகளைப் பின் தொடர்ந் கொண்டிருக்கிறது.
ஆனால், சாவல் மட்டும், இல் நேத்திரங்களை மூடி, நிஷ்டையில் கொல்வதற்கு வெறி பிடித்து ஓடுகி
இன்று, சதா குயிலோசையும் கொண்டிருந்த எங்கள் கிராமத்தில், வேதனையின் விசும்பல்களும், பேய் கொண்டே இருக்கின்றன. இள நி கிராமத்துக்கு வருவதே இல்லை. எங்கள் கிராமத்து மக்கள் இர வீடுகளிலிருந்து வெளியில் வருவ
மவதற்கு யாருமே இல்லாத அப்பாவி ய்ச் சதா, கார் விட்டுத் திரியும் அந்தச் ர் கிராமம் அழுகிறது.
யோடு பின்னிப் பிணைந்து அதன் மைதியோடு வாழ்ந்து அநியாயமாக களின், உயிரற்ற முண்டங்களையும் றிக் கொண்டு, படை வீரர்கள் புடை சாலையை நோக்கிச் செல்கின்றன. து எங்கள் கிராமமே சென்று
5 வெறியைக் கொல்ல முடியாமல், தேங்கிக் கிடக்கும் , ஈசனைத் தேடிக் றான்.....
ம் குருவிகளின் சப்தமும் கேட்டுக் அடக்க முடியாத அழுகைக் குரல்களும், களின் பயங்கர அலறல்களும் கேட்டுக் லாவும், இனிய தென்றலும் எங்கள் ஏனென்றால் இப்பொழுதெல்லாம் -வில் ஆறு மணி யோடு தங்கள்
தே இல்லை .......
மல்லிகை 36-வது ஆண்டு மலர்
ஜனவரி - 2001
331
Page 352
மேலே மினி விசிறி சுழற தியேட்டரில் அதிகமான ஆசனங். என்று கூற முடியாத நிலை.
முன்னே உட்கார்ந்திருந்தவர் தெரியும் முகங்களையும் எ எ கொண்டிருப்பது? 'வந்து உட்கார்ந் ஒரு பாட்டுக் கூடப் போடவில்லை
மன அலைகளை வாங்கிக் கொணர்
“வந்து எவ்வளவு நேரமாச் வருகுதில்லை இவங்களுக்கு”
பினர்னே திரும்பிக் குரலுக் அப்படிப் பார்க்கின்ற போது அவ வார்த்தைகளே அவளைத் தி எண்ணத்ததுடனர், அந்த எண்ணத்
முக்கிய ஸ்தனாகக் கருதிக் கெ
எணன்னங்கள்
- செளமினி -
bசி மெதுவாக மங்கி வரும் பொழுது கள் நிறைந்து விட்டன. இட நெருக்கடி
களின் முதுகுகளையும் அசையும் போது ப் வளவு நேரம் தா னர் பார்த்துக் 3து எவ்வளவு நேரம் ஆகிறது. இன்னும் யே அவள் மனதுக்குள்,அலுப்பு. அவள் ட மீடியா போல ஒரு குரல் கேட்கிறது.
சு. ஒரு பாட்டுக் கூடப் போட மனம்
குரியவனைப் பார்க்க நினைத்ததும் னும் அவளைப் பார்க்க நேர்ந்து, தன் ரும் பிப் பார்க்க வைத்தன எனர் ற தினால் அந்தக் கணத்தில் தன்னை ஒரு ாணர் டு பெருமிதப் படுகினர் ற ஒரு
332
Page 353
சந்தர்ப்பத்தை எதற்காக ஏற்ப ( நினைப்புடனர் அவள் தனி எண்ண
சுவரிலிருந்து நீண்ட ஜன்ன அதைப் பின்னணியாகக் கொண்ட
படங்கள் போல் தெரிகின்றன. வி
இப்போ தானே வீட்டில் உ புத்தகத்தைப் படித்துக் கொணர்டிரு இடையில் எப்படி இங்கே வந்து அதற்குள் வெளிக்கிட்டு பஸ் எடுத் இது ஏதோ கனவு போலவும், ! உணர்மை போலவும் ஓர் உணர்வு
வேளைகளில் ஒரே இடத்தில் நிற்
அவளுக்குத் திடீரென்று தை இங்கே வந்து உட்கார்ந்திருக்கிே மினி விசிறியையும், சுவர்த் துவ முன்னே உட்கார்ந்திருப்பவர்களி எதற்காக நேரத்தை வீணடிக்க ஆரம்பமாகி விடும். படம் முடிந்தது ஏறி வீடு சென்று படுக்கச் செல்ல ப இந்தச் சிரமங்கள். இப்படி இற அவளுக்குக் கிடைக்கும் லாபம் த விடுவதன் மூலம் அவள் இழந்து நினைக்கும் போதே வீட்டில் ந ஊற்றியிருக்கலாம் என்றும் தோ விட்டு வெளியே நடக்க வேண்டு
தனர்னோடு வந்தவர்களுக்கு என்பதை அறியும் ஆவல் அவளுள் தங்கையைப் பார்க்கிறாள். அவள் இடம் பிடித்துக் கொணர் டு கு பெண்களையே கணி கொட்டாமல்
மீறிய நாகரீகமும் படோபமுமாக
டுத்திக் கொடுக்க வேணர் டும் எனர் ற த்தை மாற்றிக் கொள்கிறாள்.
ல் துவாரங்களினூடே நீல வானமும் தென்னோலைகளும் சட்டமிடப் பட்ட
சிறிக் காற்றில் உடல் சிலிர்க்கிறது.
உட்கார்ந்து அந்த மனோ தத்துவப் ந்தேனர். இரண்டு மணித்தியாலத்திற்கு உட்கார்ந்து கொணர்டிருக்கிறேனர்? து இங்கே வந்து அமர்ந்தாகி விட்டது. புத்தகம் படித்துக் கொணர்டிருந்ததே அவளுக்கு ஏற்படுகிறது. நேரம் சில பது போன்ற ஒரு மனப் பிரமை.
ர் மீதே எரிச்சல், இப்போ எதற்காக றேன் அர்த்தமில்லாமல், திரையையும் பாரங்களினூடாக வெளி உலகையும் னர் முதுகுகளையும் பார்த்துக் கொணர்டு வேணர்டும்? சற்று நேரத்தில் படம் தும் களைப்புக் கணிகளைச் செருக, பஸ் ண்னிரண்டு மணியாகிவிடும். எதற்காக ந்தப் படத்தைப் பார்ப்பதனர் மூலம் ானி என்ன? அல்லது இதைப் பாராது விடப் போவது தானி என்ன? என்று னெர் றிருந்தால் பூஞ்செடிகளுக்கு நீர் னர்றுகிறது. அவளுக்கு இருக்கையை ம் போல் இருக்கிறது.
கும் இதே உணர்வு தோன்றுகிறதா எழுகிறது. பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்கும் தனக்கருகே நாலைந்து இருக்கைகளில் ம் மாளமிடும் அவள் வயதை ஒத்த பார்த்துக் கொணர்டிருந்தாள். அளவுக்கு
காட்சியளிக்கும் அவர்கள் அமைதியாக
333
Page 354
அமர்ந்திருக்கும் தங்கையின் மன என்பது இவளுக்குப் புரிகிறது. அ, வீட்டிற்குப் போய்ச் சேர்ந்த உட ( வெளியேறி பஸ்சுக்கு நடந்து கொ
"எங்களுக்கு முன்னால இருந் புது மொடல்லை அந்தக் கவுண் எ
"அந்தப் பச்சை மினிஸ் கேட்ட அக்கா எவ்வளவு பொருத்தமாயிரு
இவள் தங்கைக்கு அடுத்தா பார்க்கிறாள். அவனோ முதுகெல் அணிந்த வாலிபனை - அவன் கே தனக்கு அடுத்த புறம் அமர்ந்திருக்கு தன் முன் இருக்கையில் ஒரு இளம் சிறு குழந்தையின் செயல்களை ர
இவர்களில் யாருமே ஏன் கொள்ளவில்லை. எனக்கு மட்டு உணர்வை அவளால் தவிர்க்க ஆரம்பித்த பின்னரும் இதை எத விட்டிருந்தால் கூட நட்ட மெது வழமையாகிவிட்டது. அவளுக்கு கொள்ள இயலாமல் இருப்பது யோசிக்கிறாள்.
பின்னால் யாரோ சிரிக்கிறார் வருகிறது. 'என்ன அறிவு கெட்ட தொடர்ந்து வரும் என்பதை உண
அவள் பார்வை முன் வரிசைய ஜோடியின் மீது படுகிறது. மிகச் 8 பார்த்ததுமே புரிகிறது. ஆனா. வெளிப்புறமாகவே நிலைத்திருக் . கோபத்தில் துடிப்பது போல் (
தில் எத்தகைய புயலை எழுப்புவார்கள் தன் பாதிப்புக்களும் வெளிப்பாடுகளும் னேயோ அல்லது தியேட்டரை விட்டு பாண்டிருக்கும் போதோ,
த அந்த கேளைப் பாத்தீங்களா அக்கா, என்ன வடிவாயிருந்தது'' என்றோ,
ஒன்ரை ஹேர் ஸ்ரைலைப் பாத்தீங்களா நந்தது" என்றோ வெளி வரும். ம் போல் அமர்ந்திருக்கும் தம்பியைப் லாம் நிறையத் தையல் போட்ட சேட் சட்டை ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறான். தம் அம்மாவைப் பார்க்கிறாள். அவளோ தாயுடன் விளையாடிக் கொண்டிருக்கும் சித்துக் கொண்டிருக்கிறாள்.
இங்கே வந்தோம் என்று சலித்துக் வம் ஏன் இந்த ஞானோதயம்? இந்த முடிவதில்லை. எந்தக் காரியத்தை ற்காகச் செய்ய வேண்டும், செய்யாமல் துவுமில்லையே என்று நினைப்பது கு, வாழ்க்கையில் எதிலுமே ஆர்வம் இதனால் தானோ என்று அவள்
கள். அவளுக்கு அவர்கள் மேல் கோபம் ஜன்மங்கள். நாளைக்கே அழுகையும் ராது இன்று இப்படிச் சிரிக்கிறார்களே'
பின் ஓரமாக அமர்ந்திருக்கும் ஓர் இளம் சமீபத்தில் திருமணமானவர்கள் என்று ல் அவன் பார்வை வெகு நேரமாக கிறது. இறுகிக் கனத்த அந்த முகத்தில் இமைகள் படபடக்கின்றன. அந்தப்
334
Page 355
பெண்ணோ இவள் அவதானித்த தங்கையுடனேயே பேசிக் கெணர்! ஆர்வமும் நெருக்கமும் இணக்கமு இந்தப் பிணக்கு நிச்சயம் எனர்
உணர்டானதல்ல.
Lb...... என்ன சுதந்திரமற்ற ம
அவள் இதழ்கள் முணுமுணு அந்தி வேளையும் அந்தச் சூழலும் L மனதை ஏதோ சங்கடம் செய்கினர் என மனம் தவிக்கிறது. சற்று மு விரும்பிய மனதையும் - உடனர் மனதையும் - எண்ணியதும் சிரிL அவளுக்கு ஏற்படுகிறது.
மனம் எப்போதும் கோழை
முயல்கிறது. அந்தந்த நிமிடச் சி
வழி வகைகளை மனம் எவ்வளவு
அவளுக்குத் தனி மீதே எ பார்க்கிறாள். இன்னும் இருபது நி
திடீரென்று பாடலின் ஒலி ( அந்தப் பாடலின் இசை வெள்ள நாற்காலிகளில் சரிந்து விழுந்து கதைத்துக் கொணர்டும் முகத்தை இருந்தவர்கள் சுறுசுறுப்பாக நிமி உற்சாகமாக நாற்காலிகளில் த பார்க்கும் போது அவளுக்கு உற்சா பாடல் இங்குள்ள அனைவருக்குே ஏற்படுத்துமா?
அவள் கணர்கள் தன்னை யறிய திரும்புகின்றன. அவன் இன்னும் படர விட்டபடி இமைகள் படபட
திரையை வெறித்த வண்ணம் உ
நேரம் முதல் தனக்கு அருகே இருந்த டிருக்கிறாள். புதுத் தம்பதிகளுக்குரிய Dம் துளி கூட அவர்களிடம் இல்லை.
ன படம் பார்ப்பது எனர் பது பற்றி
}னிதப் பிறப்பு'
ப்பில் நெளிகின்றன. பகல் மறையும் மனதில் எழும் சிந்தனைகளுமாக அவள் றன. விரைவில் படம் ஆரம்பமாகாதா? pனர் தியேட்டரை விட்டு வெளியேற
படம் ஆரம்பமாகாதா? என எங்கும்
ப்பும் பிறகு கோபமும் பினர் வெறுப்பும்
த் தனமாகத் தப்பித்துக் கொள்ளவே க்கல்களிலிருந்து விலகி விடக் கூடிய சுலபமாகக் கண்டு பிடித்து விடுகிறது.
ரிச்சல ஏற்படுகிறது. மணி யைப் மிடங்கள் தானி இருக்கின்றன.
லேசான ஏக்கம் இளையோடப் பாடும் ம் இனிமையாய்க் காதில் பாய்கிறது. து கொணர்டும் - தமக்குள் லேசாகக் தக் கையால் தாங்கிக் கொணர்டும் - ர்ந்து உட்காருகிறார்கள். சில கரங்கள் ாளம் போடுகினர்றன. இவைகளைப் கம் வருவது போல் தெரிகிறது. இந்தப்
ம ஒரே விதமான மனநிலையைத் தான்
ாமல் அந்த இளம் ஜோடியை நோக்கித் அதே நிலையில் பார்வையை வெளியே க்க உட்கார்ந்திருக்கிறான். அவளோ ட்கார்ந்திருக்கிறாள்.
335
Page 356
இந்தப் பாடலை அவளை நோ மனதில் உருவகப் படுத்த இ வேதனையையும் அப்படி உருவ
ஒருத்தியை இழந்தது பற்றிய துயர(
இந்தப் பாடலின் பொருளை மு வாழ்க்கை தனக்கு அமைந்து விட்ட ஒரு நிலை ஏற்பட்டதே என வேதை பாடக் கூடிய ஒருவளை இழந்து 6
கலங்குவாளோ?
அப் படியானா ல இப் பாடல நினைவுகளைக் கிளறி விடும். ஒ.
அவள் கண்களை இறுக மூடிக் ெ விட்டு ஒருவரையொருவர் அர்த்தத்து கொள்ளும் ஒரு ஜோடி இங்கே எங்கா இல்லை. இது எல்லாம் வெறும் கற் எழுதவும் படம் காட்டவும் அல்லாது உதவுகின்றன. இவைகளைத் தெரி
மக்களை ஏமாற்றுகிறார்கள்?
அவள் கணிணைத் திறந்து பா முனர் அமர்ந் திருக்கும் ஒரு இை போட்டபடியே அந்தப் பாடலில் ஆ சிக்கல் நிறைந்த பகுதிகளை இ
சூடுகளால் தாக்கமடையாத மீசை அ
அவனர் மனக் கணிணில் இனங் அதைச் சுற்றும் இனிய கனவுக நாளைக்கே அந்த இளைஞனினர் க: நிச்சயம்? எதிர்கால நம்பிக்கைகளை படுத்தும் இதே பாடல் அப்போ அவனுள் கிளறி விடும்? இதையெல்ல கனவுகளில் மூழ்கி இருக்கிறானே எ இந்த நாட்களைப் பற்றி அப்போ அ
ாக்கிப் பாடுவதான ஒரு பாவனையை யலாத ஒரு நிலையை எணர் னி கப் படுத்துவதற்கு உரிய வளான
முமாக அவனர் மனங் கலங்குவானோ?
முழுமையாக அனுபவிக்கக் கூடிய ஒரு பின்பும் அப்படி நினைக்க முடியாத னயும் இப்படித் தன்னை நினைத்துப் விட்டது பற்றிய துயரமுமாக அவள்
அவர்களுக்கு எத்தகைய துயர . இது கொடுமை.
காள்கிறாள். இந்தப் பாடலைக் கேட்டு நுடனர் பார்த்து முறுவலைப் பரிமாறிக் வது உட்கார்ந்திருக்குமா? நிச்சயமாக பனையே தவிர வேறென்ன? கதை | எதற்குத் தானி இந்த விவகாரங்கள் ந்து கொண்டும் எதற்காக இவர்கள்
ர்க்கிறாள். நான்கு இருக்கைகளுக்கு ளஞனர் கணர் களை மூடித் தாளம் பூழ்ந்து போயிருக்கிறான். வாழ்வினர் னி னும் கடந்து விடாத அனுபவச் அரும்பும் இளம் பிராயம்.
காண முடியாத ஒரு அழகிய முகமும் ளூம் சுடராய் விரிந்திருக்கலாம். f இவனுக்கும் வராதெணர்பது என்ன இப்போ பூஞ்சிதறல்களாக உருவகப் எத்தகைய மனோ வேதனையை Uாம் உணர முடியாது. இவண் இப்போ வ்வளவு அர்த்தமற்ற நாட்கள் என்று புவனர் மனங் கொள்ளுவானர்.
3
3
6
Page 357
''வேண்டாம்'' என்றபடியே அழுத்திக் கொள்கி றாள் அவள்.
மாலையில் படித்துக் கொண்டி( புத்தகம் அவளை அப்படி நினைக்க
குற்றம் இழைத்த உணர்வில் மற்றவர்கள் போல் பார்ப்பதை மட் பக்கத்தையும் சேர்த்துப் பார்க்கிறே
இந்த மனப்பான்மையால் ஏமாற்றங்களையும் முன் கூட்டியே 6 கொள்ள அவளால் முடிகிறது என்று அப்படியல்லாத மனிதர்களை அற்ப நோக்கி இருக்கி றாள்.
அவள் அந்த மகிழ்ச்சி ததும்பும் இருக்கும் தங்கையிடம் ஏதோ கூறிக் அவன் தனக்கு நேர இருக்கும் துயர செய்து கொண்டிருப்பானாகில் இ தங்கையுடன் பேசிக் கொண்டிருக்க
அவள் அந்த ஜோடியைத் திரு மெதுவான குரலில் ஏதோ கூறிக் நிலைக்குக் கொண்டு வருவதற்காவே ஒப்புக்காகச் சிரித்து வைக்கிறான். முடியுமா அவர்களால்? சந்தர்ப்ப இணைக்கப் பட்டிருக்கும் இவர்கள் ஒவ்வொரு சின்னக் காரியங்களுக்கு வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் வேளைய அல்லது ஒருவரின் முயற்சியாலோ . ஒரு இணக்கம் ஏற்பட முடியுமே அ
ஏன் இப்படி நினைத்துப் பார்க் தானே ? இப்படி ஒரு போதும் நான்
நெற்றிப் பொட்டைக் கைகளால்
நந்த மன எண்ணங்கள் சம்பந்தமான
வைக்கிறது.
அவள் மனம் சுருண்டு விடுகிறது. டும் மனங் கொள்ளாமல் ஏன் அடுத்த
ன்.
வரப் போகும் அதிர்ச்சிகளையும் எதிர் பார்த்து மனதைத் தயார் செய்து று அவள் பெருமைப்பட்டிருக்கிறாள். ஜந்துவைப் பார்ப்பது போல் அவள்
இளைஞனை நோக்குகிறாள். அவன் கொண்டிருக்கிறான். எதிர் காலத்தில் ங்களை அவன் இப்போதே கற்பனை இப்போ இவ்வளவு மகிழ்ச்சியாகத்
முடியுமா?
ம்பிப் பார்க்கிறாள். அவள் அவனிடம் கொண்டிருக்கிறாள். அவனை சம பா? அவனும் நிறைவு இல்லாவிடினும் காலம் முழுவதும் பேசாமல் இருக்க சூழ் நிலைகளால் விருப்பின்றியே வாழ்வின் நடை முறைகளுக்கேற்ப தம் ஒரு நடிப்பே போல் போலியாக வில் இந்த இருவரின் முயற்சியாலோ அந்த நடிப்பே ஒரு வாழ்வாகக் கூடிய பர்களிடம்.
க
கக் கூடாது? இதுவும் ஒரு மறு பக்கம் நினைத்துப் பார்த்தது இல்லையே?
337
Page 358
அவளுக்குக் குழப்பமாக இருக்
அம்மாவின் முன் உட்கார்ந்தி பொறுக்க முடியாது அதன் தாய தட்டுகிறாள். அது அடுத்த கணமே
ஓ.... குழந்தையால் கூட இ என்பதற்காக அம் மாவுடன் குறு
முடியாது.
பரீட்சையில் பெயிலாகி விடு இருந்து விடுவதில்லை. வாழ் க் என்பதற்காக யாரும் சிரிக்காமல் நடுவே புதைந்திருக்கும் சிரிப்பைத்
துன்பங்களின் நடுவே புதைந் பெறுவது தான் வாழ்க்கை.
அவளது பெருமையும் சக மனித வீணானது. புதிய உணர்வுடன் அ யாரோ சிரிக்கிறார்கள். அவளும் அவர்களுடன் சேர்ந்து சிரித்தால் 6
நேரத்தைப் பார்த்து விட்டுத் அடிக்கி றது. கதவுகள் மூட உள்eே ஜன்னல் துவாரங்களினூடே வான வானின் பின்னணியில் தென்னே இரண்டாவது மணி ஒலிக்கிறது. வி மணியைத் தொடர்ந்து திரையில் ஏ
போலி என்று நம்புகின்ற மன இழக்கத் தயாராவதை உணர்வு ! அனுமதித்தபடி தன் விழிகளைத் தி
கி றது.
ருந்த சிறு குழந்தையின் குறும்பைப்
லேசாகக் குழந்தையின் கையில் = தனது குறும்பைத் தொடர்கிறது.
இது முடியாது. அம்மா அடிப் பாளே ம் பு செய் யாமல் இருக்க அதனால்
வோமே? என்று யாரும் படிக்காமல் க்கையில் அழுகையும் இருக்கி றதே இருப்பதில்லை. அந்த அழுகையின் த தேடி அலைவது தான் வாழ்க்கை.
திருக்கும் இன்பங்களைப் போராடிப்
தர்களிடம் அவள் கொண்ட வெறுப்பும் அவள் தலை நிமிர்கிறாள். பின்னால் க்கு இப்போ கோபம் வரவில்லை. என்ன என்று தோன்றுகிறது.
திரையைப் பார்க்கிறாள். முதல் மணி ள இருள் கவிகிறது. பெருமூச்சுடன் த்தைப் பார்க்கிறாள். இருள் பரவிய லைகள் கரு நிழலாக அசைகின்றன. எக்குகள் அணைகின்றன. மூன்றாவது ளி விளையாட ஆரம்பிக்கின்றது.
ம், அந்தப் போலியிலேயே தன்னை ர்வமாக அனுபவித்த படி - அதை
ரையில் பதிக்கிறாள் அவள்.
338
Page 359
ਜੋ ਜੀ |
Page 360
Page 361
Page 362
முதலாவது ஆண்டு மலர்
சென்ற ஆண்டு ஜூன் மாதத்தில் 6ெ வந்துள்ள முதலாவது மல்லிகைச் சி தொகுப்பில் முப்பது சிறுகதைகள் 6
வந்துள்ளன.
இந்த ஆண்டு மார்ச் மாதம் மல்லின. சிறுகதைகள் இரண்டாம் தொகுதியில் சிறுகதைகள் இடம்பெற்றுள்ளன.
தொடர்ந்தும் மல்லிகையில் வெளிவந் மற்றைய ஆக்கங்கள் நூலுருவில் செ
'மல்லிகைப் பந்தல்' வெளியிடும் நூல் பெற்றும் படிப்பதற்கென்றே ஒரு சுவை கூட்டம் இந்த மண்ணிலும் புலம் பெ தேசங்களிலும் கணிசமாக உண்டு எ உண்மை நமக்கெல்லாம் மகிழ்ச்சி த
செய்தியாகும்.
இந்த நாட்டுப் படைப்புகள் வெகுசன விரும்பி ஏற்கப்பட்டால் தான் இந்த ந கலைஞர்கள் மதிக்கப்படுவார்கள்.
I SBN 955825023-6
9799558 11250234 I!
வளி
றுகதைகள்
வளி
கச் ல் 41
துள்ள வளிவரும்.
ல்களைப் வஞர்
யர்ந்த
ன்ற
ரும்
ங்களால் காட்டுக்