Page 1
E : 41; F1ாப்பா பாப்பா
-- E 1
41 AIIIH AH E HIபயா
1TH ய ய யதி !
H க க ம 4: பாங் | Iாங்காயாக் இபாதாபாய்
EI காயாய் க
Fாபய ரா= I
மேகதூ
EHI EIET: --- 15111ம் - -- - - - - E111 க Hாக 4HTH HE22:41 / 41 = படி! E THF A # பாக்க 25
H4 - 5 பாகம்
நவாலியூர்

கம்
தமிழாக்கம்
சா, நடராசன்

Page 2
* தினகரன் ' ஆசிரியரும்
திரு. வே . க. காவிற் சிறந்தன கற்பக பூவிற் சிறந்தன செந்தா மாவிற் சிறந்தன வுச்ன பாவிற் சிறந்த நடராச

செந்தமிழ்ப் பண்டிதருமாகிய ப. நாதன் நல்கியது கக் கா நலங் காட்டு மெழிற் T மரை கதி பூண் டெழுந்த சச் சிர வ மகிதலத்திற் மேகக் கவி மழையே.

Page 3
ேம க,
வடமொ மகா கவி
தமிழா நவாலியூர், .ே (இலங்கைக் கல்விப் பகுதி
பிரசுரிப் கொழும்பு அப்போ திக்கரீ
குமார வீதி, கோட்டை
19

தூ தம்
ழி மூலம்: காளிதாசர்
சக்கம் :
சா. நடராசன் ப் பரீட்சை அத்தியட்சகர்)
பபவர் :
ஸ் கம் பெனி, லிமிற் றெட் - கொழும்பு, இலங்கை
54

Page 4


Page 5
சிவப
உரிமை
ஆராவன் பி னென
அழியாக் கல்வி அழகு கொழிக்குந்
ஆக்கும் புலமை சீரார் வாழ்க்கைத்
தெய்வங் காட்ட சிந்தா மணியைப்
திரண்டு பொங் நேரா தாரும் நேர்
நித்தம் போற்ற நினைக்குந் தோறு .
ஞா னத் தேனை
ஏரார் சோம சும்
எங்கள் குலத்து என்றும் மறவா ே
இந்நூ லு ரிமை
233 A

Dயம்
மயுரை
மப் பயந்தே யமுதூட்டி |
தமிழ்ப் பாடல் த் திருத்தந்து - திறங் காட்டித்
டி யெமைவளர்த்த பாவமுதந் கும் பாற்கடலை ந்தவரும் வம் நெடுந்தகையை மினிக்கின்ற நாயகத்தை ந்தரனை
க் கொரு மணியை தத்து தற்கே பா குகவே.
சோ. நடராசன்

Page 6


Page 7
சிறப்புப்
யாழ்ப்பாணத்துத் திரு கலாசாலைத் தமிழ் விரிவு
சி.கணபதிப்பிள்ளை .
1. 'மருள்விழி மானி!
வாண்முகம் மதி உரு வெலா மொரு
வொரு பொருள் வரு மிரு அடிகள் த
வழிவழிக் கவி திருநட ராசன் தந்
செழுந்தமிழ் த
2. வடபுலக் கவிஞர் (
மகாகவி காளி த படர் புகழ் மேக து
பைந்தமிழ்ப் பா இடர்புகா விளக்க
இனிது தேன் செ குடர் விளக் காகி நி குளிர்ந்து தாயுவ

5
25 လ 5 )Fr =
- ရf 5am » ၏ U O၅၊
ကံ T 3 T
u ထံ T
- b A မ တီ 0 G
ရ
Emm
5 5 LDT G က.

Page 8
சிறப்புப்
பண்டிதமணி, வித்துவான் தி
கூறி!
1. ஆரியமாம் பெள வத் தி
சீரியமா கவிகாளி தாசன் ெ பாரியலத் தமிழ் மொழியிற்
ஏரியல நவாலியூ ரிசைப்பு
2. செந்தமிழோ டாங்கி ல முன்
முந்திடுகீ தாஞ்சலிப்பா மெ
பைந்தமிழின் பாற்கீத கே
சிந்தைகளி கொண்டவன்
3. அகத்திணையிற் பாலையொ)
இகத்தொரு நற் காவிய
அகத்துவப்பச் சகாப்த கே
சகத்தினிதே மேகசந் தேச

பாயிரம்
ந. ந. சுப்பையபிள்ளை அவர்கள்
பவை
னருமணி போன் றொ ளிர் நூ லா
யகிலம் போற்றுஞ் 1 சாற்றிலகமெனு மேக தூதம் 5 பகர்ந்திட்டான் றமிழணங்கு
பணியாப் பூண ல வன் நடராச னினிமை சால.
ந சங்க தமுந் தேர்ந்தறிந்த தீரன்
மற்றும் மாழிந்து தமிழ் முகத்தழகு பூக்கக்
கண் டோன் ாவிந்தம் பகர்ந்தரிய பணி யாப்
பூட்டிச் (முன் றிருச்சோம சுந்தரனாம்
புலவன் சேயே.
தி மருமுல்லைத் திணைக்கெடுத்துக்
காட்டேயாக ம தி யங்கிடத் தா னீந்தனனேற்
புடைவிருந்தா ம ஆ யிரத் தெண் ணூற்றெழு பா
னேழாம் வண்மைச்
மொடு நடராசத் தரும் னோங்க.
iv

Page 9
சிறப்புப்
. || மாவைக்கவுணியன் வெ ண் ெ பண்டிதமணி சு. நவநீத கி
கூறி!
தமிழ் தழைக்குந் திரு நா வான் 6 அமிழ் தினிக்கும் கவியுயிரான் : கமழ் தகையான் கவி சோ ம சுந் திகழ் தருவான் செந்தமிழு மாந
சங்கத நன் மொழியினிலே காளி இங்கி தமாம் வனப்பு நிறை இல பொங்கிவரு மேகதூதம் பொலி அங்குள்ள படி தமிழிற் பெயர்த்
கல்வி யெனுங் கடற்குளித்தான் சொன் மரபுங் கவிமரபுந் தூய தொன் மரபின் படியுடையான்
நல்வரவு சொ லுந் தகையான் ந

பாயிரம்
ணய் க்க ண் ண னார் என் னும் ருஷ்ண பாரதியார் அவர்கள் பவை
சைவ நெறி தவழ் நுதலான் அன்பனென துயிரினிலே
தரனின் கலை மர பிற் அகிலமுந் தேர்கலைஞன்.
தொசன் தந்ததொரு
க்கியத்திற் கா த லொளி 5வொன்றுங் குறையாமல் எதளித் தான் அமுதூ ற
கலை யென்னும் முத்தணிந்தான் தமிழ் ஒழுக்காறும்
தோகை தமி ழணங்குவந்து டராச நாவலனே.

Page 10
அணி
இராமனாதன் கல்லூரித் த
திரு. அ. சே. சுந்தரர்
காளிதாச மகா கவி வ ட
• மேகதூ தம் ' உலகம் போற்ற தொரு நூலாகும். சிவ பெரு இட்ட சாபங் காரண மாகக் 8 ஒருவன் தன் காதல் மனைவி சாரலில் எட்டுத் திங்கள் அள கண்டதொரு கார்மேகத்தை
அப்பனுவல் கூறும் பொருள ஆசிரியர து தங்கு தடையின்ற உயர்ந்து செல்லும் கற்பனா காட்டாகும். மனைவியைப் பி மன நிலையை ஏற்ற பெற் றி முறையிற் சி த் தி ரித் துக் க நிலைக்களனடியாகத் தோன்ற செய்யும் இனிய உவமையண காட்சி வருணனைகள் மலிந்தது அனுபவ சாரமாக அமைந்து வாழ்க்கை விமரிசனக் குறிப்பு
இத்தகைய செஞ் சொற் களில் ஈடுபட்ட நவாலியூர், தி அதனைச் சீரிய முறையில் த! யுள்ளார்கள். காளி தாசரின் பெறக்கடவ முதிர்சுவைக் கல் எளிதிலே நுகர்ந்தனுபவிக்க தமிழாக்கம். சோம சுந்தர ! தோன்றலாகிய இவ்வாசிரியர் தமிழ்ப்பணி வட சொற்கும் த பெருமையளிப்பது. யா வரு | வார்களாக.
இராம நா தன் கல்லூரி,
சுன்னாகம்,
19-8-54.

ந்துரை
லைமைத் தமிழ்ப் பண்டிதர் ரஜன் அவர்கள் தந்தது
- மொழியில் அருளிச் செய் த ரம் உத்தமக் கவிவளம் வாய்ந்த மானின் தோழனாகிய குபேரன் டமையிற் பிழைத்த இயக்கன் யப் பிரிந்து சித்திரகூட மலைச் வும் படாத துயருழந்த நிலையில் அவள் பால் தூதனுப்பியமையே ாகும். அச்சீரிய நூல் அதன் } யாண்டுந் தன்னிச்சைப்படி
சக்திக்குச் சிறந்த எடுத்துக் ரிந்த இயக்கன து ஆராத காதல்
அரி தி ன் முயன்று நுணுகிய Tட்டு வ து. பல திறப் பட்ட யெ, கற்றோரிதயம் களிப்புறச் சிகளோடு வி ர வி ய இயற்கைக் . இவற்றோடு ஆசிரியரின் உலக த ஆழ் பொருளைக் கொண்ட கள் பலவற்றுடன் மிளிர்வது.
கவியின் பல்லலங்காரப் பண்பு "ரு. சோ . நடராசன் அவர்கள், மிழில் மொழிபெயர்த்து உதவி
மூல நூலைப் பல்காற் பயின்று வியமுதத்தை தமிழ் நாட்டவர் லாம்படி அமைந்துள்ளது இத் ப் புலவர் பெருமகனார் வழித் இதன் வாயிலாக ஆற்றியுள்ள மிழ் மொழிக்கும் ஒத்த அளவில் ம் இந்நூலைக் கற்று இன்புறு

Page 11
அணி
யாழ்ப்பாணம் மத்திய கல்லூரித் வடமொழி வியாகரண மகோட
செம்மல் வை. இராமசாமி
காளி தாசர் இயற்றிய கா6 குவது ' மேக தூ தம் '. இதுவே து துக்கு வழிகாட்டி. இதனையடு தூதுக் காவியங்களுக்கு அளவே நடைவாய்ந்தது. சிருங்காரர யது. அதிலும் விப்பிரலம்பம் பெருக்கைச் சொல்லவும் வேண்
இச்சீரிய நூலைத் தமிழிற் | எமக்கு மொழி பெயர்த்து உத நடராசன் அவர்கள் ஆவர். ? பாஷைக்கு மொழிபெயர்க்கும் யும் சிறிதளவு குறையு மென்றே மொழி பெயர்ப்பு அதற்கு மாறா இனிமையும் மலிந்து விளங்கும் விளங்குகிறது. காளி தாசரின் நன்கு சுவைத்து இன்புறுமாறு என்றும் மறக்கற்பாலதன்று.
இந்நூலில் அர்த்தாந்தர ந்ய. முதலிய அணிகளுடன் ஆங்காங் ஈர்க்கின்றன. ' உத்தரமே' கத் இவருடைய பாட்டுக்களிற் கா வுக்கும் ஓர் எடுத்துக்காட்டு. :

5துரை
தலைமைத் தமிழ்ப் பண்டிதரும் பாத்யாயரும் ஆகிய அந்தணர் " சர்மா அவர்கள் தந்தது
பியங்களிற்றலை சிறந்து விளங் எது என்னும் ஒரு வகைக் காவியத் பத்து வட மொழியில் எழுந்த பில்லை. இது இனிய, தெள்ளிய சம் எனும் இன்பச்சுவை நிரம்பி (பிரிவு) என்றால் அதன் சுவைப் டுமோ ? செய்யுள் நடையில் இப்போ து பியவர் நவாலியூர், திரு. சோ. ஒரு பாஷையிலிருந்து மற்றொரு பாது ஒரு நூ லின் அழகும் சுவை அறிஞர் கூறுவர். ஆனால் இம் க முதனூலையொப்பச் சுவையும் வதோடு ஒரு தனி நூலாகவும் கவி ய முதத்தைத் தமிழரும் செய்த இவருடைய நன் முயற்சி
Tஸ (வேற்றுப்பொருள் வைப்பு) த வரும் அடிகள் என் இதயத்தை தில் வரும் 109-ம் பாட்டு ணப்படும் இனி மைக்கும் தெளி அது பின்வருமாறு :
|

Page 12
மருள் வி ழி மானிற் கண் !
புருவங்கள் திரையிற் கண
திருவளர் சாயல் கண்டேன் ! உருவெலா மொருங்கு காண (
இ வ ரு க் கு க் க வி தை கு பொருட்குணங்கள் மலிந்து கிட இதுபோல் பல நூல்களைத் தட வல்ல இறைவன் இவருக்கு நீண்
யாழ்ப்பாணம், 11-8-54.

"டன் ! வாண்முகம் மதியிற் -
கண்டேன் ! -டேன் ! புனை குழல் "மயிலிற்
கண்டேன் ! திகழ்கொடி யதனில் ; அந்தோ வொரு பொருள் கண்டிலேனே. லவித்தை யானபடியால் இதில் ப்பது இயல்புதானே. இன்னும் மிழுலகுக்கு உபகரிக்க எல்லாம் சட ஆயுளைத் தந்தருளு வாராக.

Page 13
கோப்பாய் மகளிர் அரசி.
தமிழ்ப் ப
திரு. சு. இராசையா
கற்பனை சொரியும்
கவிக்குரு காளி பொற்புறு புணரி 4
புவிபுகழ் மேகந் சொற்றொறு மினி
சோநட ராச ே நற்றமிழ் மயில்கள்
நடஞ் செய நல்
' உரு வெ லா மொ
என் றுளத் துடி இருந்த மிழ் மரபு
இலக்கியத் துடி விருந்திது முதனூ
மேன்மை கொ அருந்தமிழ் நுகர்
அமிர்தமாயினி
1- 9 - 54.

னர் ஆசிரிய கலாசாலைத்
ண்டிதர்
அவர்கள் பாடியவை
மேகக்
தாசப் வந்த 5 தன்னைச்,
மை சொட்டச் மகம் T கண்டு கிற் றன்றே.
ருங்கு காணேன்' உப்பில், யானும்
வந்த உப்பைக் கண்டேன்;
ற் கென்னும் ள் மேக தூதம் ந்தோர்க் கெல்லாம் பிக்கும் மாதே.

Page 14


Page 15
முன்5
மகா கவி காளிதாசர் இய மொழியிலக்கியத்திலுள்ள சிறு போன்றது. சிறுகாப்பியமென் யொரோவழித் தழுவிச் செய்ய பெரும்பாலும் கடவுள் வழிப களாகவும், அகத்துறைபற்றிய திருப்பதைக் காணலாம். க களுமே இச்சிறு காப்பியங்களின்
அகத்துறைப் பாட்டுக்கள், பருவ நிகழ்ச்சிகளையும், அவற்ற மெய்ப்பாடுகளையும் இசைவித்து
இயற்கையின் கருப்பொருள் கவியின் தூயவுள்ளத்திலெழுகி படுத்த உதவுவனவாம். ' வ சாதலன்ன பிரிவும் '' கூறுங் கள் னெறி வழக்கையுங் கலந்து கற்பு யுண்டாக்குகின்றான்.
ம  ைழ தூறுகின்றது ; க தீடீரென்று எங்கிருந்தோ ப அற்புதமான இந்திரவில்லு ம. கின்றது. பறவைகள் அந்த இ வட்டமிடுகின்றன. மலை யன போலச் சிற்றருவிகள் சிகரங்க கின்றன. மெல்லிய மந்தமான யும் கொடிகளையும் அசைத்து கின்றது. மயிலும் குயிலும், அ ன் ன மு ம் நாரையும் ஆ மல்லிகை, அசோகு, மாலதி, ம நாவல், குரவம், மகிழ் மலை மல் கின்றன. பனித்துளிகளைத் தா பலமும் மனத்தை மயக்குகின்ற
233 - B

னுரை
ற்றிய இம் மேகதூதம், வட "காப்பியங்களுக்கு மகுடமணி ன்பது, பெருங்காப்பியத்தை ப்படுவது. சிறுகாப்பியங்கள் எட்டிற்குரிய பத்திப் பாடல் - செய்யுள்களாகவும் அமைந் ாதலும் இயற்கை வருணனை
முக்கியப் பொருள்கள். பெரும்பாலும் இயற்கையின் ஒற் காதலருள்ளங்களில் எழும் துப் புனைந்த பாடல்களேயாம். எ, உரிப்பொருள்களெல்லாம், ன்ற மெய்ப்பாடுகளை வெளிப் ா ழ் த ல ன் ன கா த லு ம், பி, உலகியல் வழக்கொடு புல பனை செய்து ஒரு கவியுலகத்தை
தி ர வ ன் எ றி க் கி ன் றா ன். ல வண்ணங்களாற் குயின்ற ரகத மலையடுத்துத் தோன்று இள வெயிலில் இன்னிசை பாடி. ரிந்து கொண்ட மு த் து வ ட ம் ளிலிருந்து இழுமெனப் பாய் நதம் மரங்களையும் செடிகளை அசைத்து மந்தகாசம் புரி சா தகமும் சக்கரவாகமும், ங்காங்குத் தோன்றுகின்றன. ந்தாரம், கற்பகதரு, கடம்பு, பிகை முதலியன பூத்து விளங்கு ங்கும் தாமரையும் நீ லோற்
ன.

Page 16
யானைகள் நிலத்தின் கந்தத் படைந்து பிளிறும். புனுகு ம களை யெல்லாம் நறுமணம் வீ மயில்கள் மழை கண்டு அகம் வதை மின்னொளியாற் கா செய்யும் கடைசியர் நெற்ற கொண்டு நிழல் பரப்பும் ே பார்ப்பார்கள். பருத்து நீண் அந்திமாலையில் ஆரவாரஞ் செய லூர்ந்து செல்வது போல ! இவைபோன்ற இயற்கைக் க கிளர்ச்சிகளையுண்டாக்குகின்ற களா ற், சமூகத்தில் வாழும் ஆ உணர்ச்சிகளைப் பெற்று, அ செயல்களிற் புகுந்து கொள்ளுகி
பரந்து பட்டு விரியும் இ ப ஒழுக்கங்களையும் ஒரு காட்சி அமிழ்ந்து கின்றான் கவிஞன். வழக்கும் அவனுள்ளத்திற் ப வில்லைத் தோற்றுவிக்கின்றது. யையும் கனவு உலகத்துக் கற் ஒரு தோரண மா? இதனும் நல்லது மமைந்ததொரு சொ, கின்றது. இது கவிஞனின் கெ திட்ட புறவாயிற்றோரணம் என் கவியின் பாட்டு. நிலையில் தோற்றங்களைக்கொண்டு, தெ நிலையுள்ள தோர் அழகையும், காட்டுதற் கெழுந்ததோர் கு மிதிக்குங் கல்லை யெடுத்துக் க கின்றோம். கல்லுக் கடவுள் கடவுளைக் காட்டுமா ? கண் தெனினும், பூவின் மணம் உய்த்துணரலாம். அவ்வொ னாற் கற்பனை செய்து பார்க்கல

தை உவகையுடன் மோந்து களிப் ரன்கள் தாமுறையும் முழைஞ்சு சச் செய்து உலா வும். வீட்டு பம். மாடப்புறாக்கள் உறங்கு னலாம். கழனிகளில் வேலை
வியர்வையைத் துடைத்துக் மகத்தை மகிழ்ச்சி பொங்கப் ட ஆல மரங்களில் காக்கைகள் பயும். மலைச்சிகரங்கள் காற்றி மகக்கூட்டங்கள் தோன்றும். கட்சிகள் மக்களிடம் பல்வேறு எ. இயற்கையின் விசித்திரங் ண்களும் பெண்களும் பல்வேறு வ்வுணர்ச்சிகளுக்கியைந்தவாறு நின்றனர்.
பற் கை யி ன் கு ண ங் க ளை யும் யாயுதவும் வியாபாரத் தில் உலகியல் வழக்கும், புலனெறி கன்னிறம்வாய்ந்ததொரு வான
இது நனவு உலகத்து இயற்கை ற்பனையையுங் காட்டிக்கிடக்கும் ள்ளே, இல்ல தும் இனி யதும், ற்பதங் கடந்த உலகங் கிடக் சம்புலம். இதற்கு வாயிலமைத் ஈறு சொல்லும்படி யமைகின்றது மலா தவுலகத்து, நிலையில்லாத ாட்டுஞ், சுட்டியும் காணலாகா உண்மையையும் நன்மையையும் 5றிப்பன்றோ பாட்டு. காலால் கடவுட் படிவஞ் செய்து காட்டு என்று ; அதிலமைந்த படிவங் முதற் புலனாற் காட்சியுமில்லாத போல நாமதை யொருவாறு ரு தனிச் செம் பொருளை மனத்தி எம் ; ஐவகையெனும் பூதா தியை

Page 17
வ கு த் து ஒரு குறிப்பைக் க கொண்டு உய்த்துணர வைக்கும் ஏகபோகவுரிமையாகும்.
உள்ளத்துணர்ச்சியிற் கொள் டத்தின் தன்மையை ஒரோ6ெ கண்டேன் காண்க' என்று ஆ களுக்கு விதிவசத்தா லுண்டா தூதத்தில் ' பிரிவு ' (பாலை) எல் சீவ சுருதியாக வைத்து மகா கவி பிரிந்து வாடும் ஒரு தாபத்தை 6
ஆடி மாதத்திற் சன்ன தக் கே தோன்றும் ஒரு மேகச்சிதரின் மருந்தை வேத விழுப்பொருள் சொல்லுகின்றார். காதலென்பது காதலின் சாயலன்றோ? கலைகள் அதனை நினைப்பூட்டுங் கற்படி பெண்மை யழியாது. பிரிந்த அனுப்பும் ஒரு சிறிய சம்பவ பெருவிழா வாக்கிவிட்டார் ; அ அதிற் கலந்து கொள்ளச் செய்கின துளியும், காடும், மலையும், கங்ன வேசிக்கின்றன. உருத்திர மூர் குருதி தோய்ந்த யானை யுரியைப் பாதத்தையெடுத்து ஆடுகின்றார் பிரேமையினால் முருகவேளின்  ெயா ன்  ைற யெடுத்துக் கா தாமரையிற் பனித்துளி பட அ வண்டுகள் தேனுண்ணும் வேட்டு கின்றன.
'கிளியே என்னைப் பிரிந்த உன்னோடு தான் அவர் அத்தியந்த என்று கேட்கின்றது ஓர் உ யுருவெளித் தோற்றத்திற் கண்டு துக்கொள்ள விரும்புகின்றது ம தத்தைக் கண்ணுற்ற வனதேவல

எட்டியது. அக் கு றிப் பைக் செயல், மெய்ப்புலவர்க்கு
"ளவும் படாத இவ்வகிலாண் பாருகால் 'கண்ணாலியானுங் னந்தத்தினால் கூறுவது கவி னதொரு நோய். இம்மேக எனும் ஒரு மெய்ப்பாட்டைச். காளிதாசர் மண், விண்ணைப் வருணிக்கின்றார். காலங்கொண்டு விண்ணிடைத்
வாயிலாக விண்ணுக்கொரு ளை யடைவேன் என்று தூது து அழிவில்லாததொரு பெருங் " சொல்லவில்லை யா? பெண் உமம். பெண் மாண்டாலும் வொரு பெண்ணுக்குத் தூது த்தைக் காளி தாசர் உலகப் பண்டசராசரங்கள் எல்லாம் ன்றார். காரிற் பெய்யும் ஒரு கெயும், கைலையும் அதிற் பிர த்தி யான மகா காளேசுவரர் போர்த்துக் கரங்களை வீசிப் ; மகேசுவரி தன் புத்திரப் மயிலில் உதிர்ந்த தோகை நிற் சூடிக்கொள்ளுகின்றாள். து நெகிழ்ந்து மலர்கின்றது. கையால் மலர்களை வட்டமிடு
அவரை நீ நினைக்கின்றாயா? பிரேமையுடையவரன்றோ?' ள்ளம். அந்த உள்ளத்தை கரங்களை வீசி யிறுக வணைத் ற்றோருள்ளம். இவ்வியர்த் தகள் கண்ணீர் விடுகின்றன.

Page 18
இது மனிதவுள்ளமா ? மர கூட்டங்களினுள்ள மா ? அசே தா ம ரை யென்பவற்றினுள் இவ் வ ா ழ்  ெவ னு ம்  ேவ எங்கும் நீக் க ம ற நி றைந் வாயிலின் முன் வ ா ன வி 6 வாயிலுக்கருகே அவள் வள பூத்துத் தூங்குகின்றது. ம வைத்து, அதன் மேற் பொல் தில் அவள் வளர்த்த மயில், வளையலாற் போட்ட தாளத் இருக்கின்றது ; வீணையை கின்றாள். பாவம் ! அந்த ( யின் நரம்புகள் அவள் விட்ட கின்றன. கைவிரல் வெப்ட சுரு தி சேர்கின்றன. அவன் ஓர் இசைப் பாட்டைப் பாட இசை வகுத்த பாட்டு. மூர் ஆரோகண அவரோகணக் சி விட்டன. தையலும் வீணை கின்றன. குறுங்கட் சாளர பார்த்து நிற்கும் மேகம், * குற்ற நண்பன் ; ஒரு நாள் தழுவிக்கொண்டே துயின்று துயில் நீங்கியதும், பன்னிப் சிர மத்தோடு உள்ளே யெழுந் மல், '' கள்வனே நீ வேறெ கண்டேன் ' ', என்று சொல்
குறிப்புக் கூறுகின்றது.
இப்பிரிவென்னும் பாலையி முதல் அளகாபுரியிலுள்ள பொற்றாமரை வரையும் உ அறிவில் பொருள்களும் வேறு ஈடுபடுகின்றன. ஓர் உள்ள ஒருவர் பிரிவன்று, உலகத் அகிலாண்டமுங் கலந்து கொ

ங்களின் உள்ள மா ? விலங்குக் சதன மான மலை, அருவி, மேகம், Tள மா? எல்லாவுள்ளமுந்தான். ள் வி, அ ங் கி ங் கெ னா த ப டி து நெரு ங் கி யு ள் ள து. வீட்டு - லு ப்  ேப ா ன் ற  ேத ா ர ண ர்த்த பால் மந்தார விருட்சம் ரகதத் தண்டிற் படிகப் பலகை ன்னாற் குயின்ற நிவாசத் தண்டத்
அவளது சதங்கையணிந்த கை 5துக்கிசைய ஆடிய பின் வந்து யெடுக்கின்றாள் ; சுருதி சேர்க் வீணைக்குள்ள வுணர்ச்சி ! வீணை கண்ணீர் பட்டு இளகிக்கொடுக் சத்தா லந்நரம்புகள் சூடேறிச் 7 நாமத்தையே யாத்தமைத்த த் துவங்குகின்றாள். தானாகவே ச்சனையை மறந்து போகின்றாள். கிரமங்கள் மாயமாய் மறைந்து' யும் தனிமையுந் தாண்டவமாடு - வழியால் இவற்றையெல்லாம் சுமங்கலீ ! நானுன் காதலனுக் அமளியில் நீ அவன் கழுத்தைத். விட்டாய் ; கனவில் அழுதாய் ; - பன்னிக் கேட்டபின் மிகுந்த தே மு று வ லை வெளிக்காட்டா ஒருத்தியோடு கூடிக் கு ல ா வ க் ன்னாயன்றோ ? ' என்று  ேம க ங்
"ற் சித்திர கூடத்துக் கிரிமல்லிகை
இல்லத்து வாவியின் மலர்ந்த -
ள்ள அறிவுப் பொருள்களும் வபாடின்றிக் கலந்து ஒன்றுபோல் "மன்று, உலகத்து உள்ளங்கள். துப் பிரிவு. ஒரு தேசமன்று, கண்டது.
4

Page 19
காதல் வாழ்விலுண்டாகும் ! பாடுகளையும் உலகவரங்கில், இய முன்னிலையிற் சித்திரிக்கிறார் கவி. கையைப் பழந்தமிழர் அன்பில் உயர்ந்த பல பாடல்களைப் புனைந்! தொல்காப்பியனார் பழந்தமிழ் 6 புறமென்றும் வகுத்து இலக்கணம் காதலும் புறத்தமிழால் வீரமும் டும் எட்டுத்தொகையும் பதினெ இப்பொருள் களையுட்கொண் டெழு தமிழன் அகத்தமிழை நிலை கன் பெருவாழ்வின் சா ய லே அகத் துய்த்து அழகியலின் பங்கண்டான்
வடமொழி இலக்கியத்தில் கா தமிழிற் கம்பர், திருவள்ளுவர், இ யப்பர்போலக் காளிதாசரும் பெரு தாசர் என்ற பெயராற் புலவர் ப கவியென்ற பட்டத்துக்குரியர், வமிசம்', 'சாகுந்தலம்', 'கும் களை இயற்றிய காளி தாசரே யா வா
இவருடைய வாழ்க்கை வ ர ( கூடியன மிகச்சில. இவர், தம்ல களிற் கூறுங் குறிப்புக்களும் மிக களும் இவர் தம் வாழ்க்கை வர குறிப்புக்களை யும் எழுதிவைத்தில களால் இவரைப்பற்றிய சில கெ இவர் மத்திய இந்தி யாவிலுள்ள ம அக்காலத்திற் புகழ்பெற்று வி எ உச்சையினி யில் இவர் வாழ்ந்திருக். உஞ்சையில் அரசு செலுத்திய வி களத்தில் ஒன்பது கவிமணிகள் தாசர் அவர்களுக்குள்ளே சூட ஒரு கதை வழங்கிவருகின்றது.
இவர் நூல்களில் ஆங்காங்கு ! களால் இவர்  ைச வ ரென் று க

சில நிகழ்ச்சிகளையும் மெய்ப் ற்கையின் கோலாகலத்தின் - இத்தகைய காதல் வாழ்க் னந்திணை யென்று வகுத்து திருக்கின்றார்கள். ஆசிரியர் வாழ்க்கையை அகமென்றும் ந செய் தார் ; அகத்தமிழாற்
கூறப்படும். பத்துப்பாட் எண் கீழ்க்கணக்கிற் பலவும் மந்த களஞ்சியங்கள். ப ழ ந் எடுணர்ந்தான். பேரின்பப் தமிழென்று கண்டு ஆரத்
ளி தாசர் கவிச்சக்கரவர்த்தி; இளங்கோ, சேக்கிழார், கச்சி நம் புகழ்படைத்தவர்; காளி லர் பேசப்பட்டாலும், மகா -'மேகதூதம்', 'இரகு Tரசம்பவம்' முதலிய நூல்
ல ா ற் றை ப் ப ற் றி ய றியக் மைப்பற்றித் தமது பனுவல் க்குறைவு. ஏனைப் புலவர் எலாற்றைப்பற்றி யெவ்வித 1. ஒரு சில புறச்சான்று =ய்திகளை மட்டு மறியலாம். எளவ தேசத்திற் பிறந்தவர். - ங் கி ய இராசதானியாகிய கலாமென்று கூற இடமுண்டு. க்கிரமாதித்தனின் அவைக் விளங்கினாரென்றும், காளி ச ம ணி யொப்பவரென்றும்
பிளி ரு ம் சிவபத்திப் பாடல் - ற விட முண் டு. சைவரா

Page 20
யிருந்தும், பரந்த நோக்கு குறிப்பிடும் தாராள ம கே தன்மையைப் புலப்படுத்து! யும் இவர் பார்த்திருக்கிற தேச வருணனைகள் சான்று
வேதவேதாந்தங்களிலு சோதிட, வைத்திய சாத் ரென்பது இவர் பனுவல்க
காலம் :- இவரு டைய முடியாது. விக்கிரமாதித்த யாய் வி ள ங் கி னா ரென் ப வராகி மிகிரர், தன்வந்திரி யலங்கரித்தவர்கள். குப்த காலத்திற் காளி தாசர் வி
கூறுவர். கி.பி. 300 - கி.ப குப்த சாம்ராச்சியம் நிலவி மொழி இலக்கிய மறுமல வளமுற்றது. ' வின்சென் காளிதாசர், முதலாவது கு! ரெனக் கூறுப. குப்த அரக் விருது உடையவராயிருந்த வருமாறு :-
சந்திர குப்தன் II (கி. பி குமார குப்தன் I (கி.பி காந்தகுப்தன் (கி. பி
“ வின்சென் சிமிது ' கூறும் காவியங்களான " 'இருது சங் 413-க்கு முன், அஃதா வது, 8 யில் செய்யப்பட்டதாயிருக்க பனுவல்கள் முதலாவது (கி.பி. 413-455) இயற்றப் அவருடைய இலக்கிய மு காலத்துக்குட்பட்டவை யெ ளுண்டு. காந்தகுப்தன் = காளிதாசர் நூல்கள் இயற்

ம், மறுசமயங்களை ஆதரவோடு ) பா வ மு ம் இவருடைய பெருந் 6. இந்தியாவின் பல தேசங்களை
ரென்பதற்கு இவர் கூறும் பல பகரும். ம் புரா ணே தி கா ச ங் க ளி லு ம் தி ர ங் க ளி லு ம் இவர் பயின்றவ ளாற்போதரும்.
காலத்தை அறுதியிட்டு உறுதிகூற தன் அவையில் இவர் சூடா மணி து முன்னே கண்டாம். வரருசி முதலிய புலவர்கள் அச்சபையை வரசர்கள் இந்தியாவை ஆண்ட ளங்கினார் என்று அறிஞர் சிலர் 1. 650 வரை வட இந்தியாவிற் ற்று. இவர்கள் காலத்தில் வட ர்ச்சியுண்டான து. இந்து மதமும் சிமிது ' என்ற சரித்திராசிரியர், மார குப்தன் (413-455) காலத் தவ சரில் சிலர் விக்கிரமாதித்தர் என்ற -னர். குப்த அரசரிற் சிலர் காலம்
.. 35 7-413) ". 413-455) - 45 5-480).
வது இது :-' காளி தாசரின் ஆரம்ப காரமும் ' ' ' 'மேக தூதமும் '' கி. பி. இரண்டாவது சந்திரகுப்தன் ஆட்சி கலாம். ஆனால் அவருடைய ஏனைப் குமாரகுப்தன் காலத்திலே தான் பட்டிருத்தல் வேண்டும். மேலும் யற்சிகளெல்லாம் குமாரகுப்தன் ன்று சொல்லுதற்குப் பல சான்றுக அரசுகட்டிலே றிய பின்னர்க்கூடக்
றியிருக்கலாம் '.

Page 21
காளி தாசர் இயற்றியதாகப் ப ' சாகுந்தலம்', 'மாளவிகாக மோர் வசீயம்' என்ற நாடக 'குமாரசம்பவம்', 'இரகுவமி. நிச்சயமாகக் காளி தாசரியற்றிய றனர். வடமொழிப் புலவர், கால சிரமேற்கொள்ளுவர். கா தம் பரி பட்டர், 'தேன் பிலிற்றும் மலரை பொருந்திய காளிதாசரின் கவிகள் விரும்பா திருப்பாரோ ' எனக் கூ என்ற பத்திச் சுவை ததும்பும் பாட காளி தாசரைக் ' கவிகுலகுரு' எ
- மேலை நாட்டுக் கவிவாணரும் . தாசர் கவிதாவிலாசத்தைப் பெரி ' கேதே' எ ன் ற சேர்மனியப் பு தலத்தைப் படித்து வியப்பும் நயா
வசந்த மலர்களோ வாய்த்த இசைந்தென் னுயிர்கனிந் தா மண்ணும் விண்ணும் மயங்கி பண்ணுவை சகுந்தலை ! பகர்ந்
சொல்லுதற் குலகில்வே றுள் என்று நயந்து பாடினார்.
'இயற்கையின் தோற்றம், கா; கிளர்ச்சிகளை வருணிக்கும் மு,ை பாரும் மிக்காருமில்லை ; உணர்ச்சி கூறுவர். கற்பனைக்கு அவர் கள் தாசர்” உலக மகா கவி களுட் 8 விட்டார்' என்று ' கம்போலுத் குறிப்பிட்டார்.
இனி, வடமொழியிலக்கியத்ன அழகுமுடைய தாக்கியவர் ம க ா அவருடைய இலக்கிய நடை தூய்ல கட்டுப்பாடின்றி மனம் போன வ மொழிப் புராண நடையா தல், எ கூறும் பிற்கால இலக்கியங்களின் த

ல நூல்களுண்டு. அவற்றுட் னிமித்திரம்', 'விக்கிர எங்களும், 'மேகதூதம்', சம்' என்ற காப்பியங்களும் வன்றே அறிஞர் கருதுகின் சிதாசரைச் சிறந்த கவியாகச் இயன்ற கதையெழுதிய பாண விரும்புவது போல நவரசம் ளக் கேட்டவர், அவைகளை றியுள்ளார். கீதகோவிந்தம் டல்களை யருளிய சயதேவர், என்று போற்றுவர்.
ஆராய்ச்சி வல்லுநரும் காளி தும் புகழ்ந்து போற்றுவர். லவர் காளிதாசரின் சா குந் ப்புமடைந்தார். நற் கனிகளோ ர்த்தின் புறுத்து வை ; யொன் றாக நீ திடி னுன் பெயர் எதோ பொருளே
தலர் கருத்தில் உண்டாக்குங் றயில் காளிதாசருக்கு ஒப் களை மிக வினிமை பயக்கக் எஞ்சியம் ; இதனால் காளி பிறந்த இடத்தைப் பெற்று து' என்ற தத்துவ ஞானி
த மிக விழுமிய நடையும் கவி காளிதாசரே யா வர். இமயும் எளிமையுமுடையது. ாறு ஒழுகிச்செல்லும் வட பாய்க்கு வந்தபடி விரித்துக் ன்மையாதல் காளிதாசரிடங்

Page 22
கிடையா. தெளி வுஞ் சுரு முடையது. விகார மற்ற வாய்ந்தது. உவமைகள் | உறுதிப் பொருள்களை நுன் திறமும், படிப்போர் உள் போலப் பதியவைக்குந் ந விணக்கமாக அணிகளைக் கே தாசரிடம் விளங்கிய தனிப் மொழிகளும் பின்ன மான . கார விசித்திரங்களும், இ வலிந்து பொருள் கொள்ளு பயிலா. காளிதாசர் சித் யிதயங்களை யுருக்கிச்செல்லு உள்ளுறையுவமமும் இறை மிளிரும். இவ்வாறு அ நிறைந்த அவர் பாடல்க.ே கிடக்கின்றன. நாம் அவ விட்டு, ' அருமையின் எளிய பாராட்டுவோம்.
மேக இம்மேக தூ தம் வ ட ெ என்ற விருத்தப்பாவாலியை மெல்ல நடப்பது என்று செலவும் மேகத்தின் செலவு வது கருதத்தக்க து.
இனி, இந்நூல் இரண்டு பூர்வமேகமெனப்படும் ; பி
பூர்வமேகம் :-நிதியின் தொழும்பு பூண்ட ஓர் காரணத்தால், சபித்துத் ( சாபகாலமாகிய ஓராண்டி வியக்கன், தன் காதலியை வாழ நேர்ந்தது. அங்கே திருந்து துன்பமுற்றவன், . யுச்சியில் ஒரு மேகம், கெ

க்கமும் விகற்பமில்லாத போக்கு இயல் பான சொல்லொழுக்கம் பாருத்தமும் திட்பமுமுடையன. வகியாய்ந்து சுருக்கமாகக் கூறும் ளத்திலவைகளைப் பசுமரத்தாணி மும், எடுத்த பொருளுக்கு மிக ாவை செய்யுஞ் சாதுரியமும் காளி பண்புகளாம். அடுக்கிய தொகை புந்நு வயங்களும், வேண்டா அலங் பற்கைக்கு மாறான வருணனை களும் ஞ் சிலேடைகளும் அவர் பாடலிற் திரிக்கும் மெய்ப்பாடுகள் நேரே ந் தகையன. தொனி எனப்படும் ச்சியும் அவர் பாடல்கள்தோறும் தமையும் எளிமையும் அழகும் ள எமக்கு இன்று முது சொ மாகக் ருடைய காவியங்களைப் படித்து அழகே போற்றி ' என்று வியந்து
தூதக் கதை
மா ழி யி ல் 'மந்தாக் கிராந்தம்' ந்தது. மந்தாக் கிராந்தம் என்றால் பொருள். பிரிந்தோர் அன் பின் பும் அப்பாடற் செலவும் ஒத்தியை
5 பிரிவுகளை யுடையது. முற்பகுதி ற்பகுதி உத்தரமேகமென ப்படும். ன் கிழவனான குபேரன், தன் கீழ்த்
இயக்கனைக் கடமையிற் றவ றிய தொழில் நீக்கஞ் செய்தான். தன் னை யும் பு து ம ண ங் க ண் ட அவ் பப் பிரிந்து, சித்திரகூட மலையில்
எட்டுத் திங்கள் காறும் தனித் ஆடித் திங்களின் முதனாள் அம் மலை ரம்புக்கு மண்ணெடுக்கும் யானை
-- 8

Page 23
போலக் கிடந்ததைக் கண்டா மனத்தில் ஓரெண்ணம் பிறந்தது. செல்லும் இம்மேகம் என்னருமை புரியையும் நோக்கிச் செல்லுமன் மனை யாட்குத் தூது சொல்லியனு சிந்தித்தான். சிந்தித்தவன், ச பூவினால் அம்மேகத்திற்கு அருக் மாறு குறையிரந்து வேண்டுகின்றா லுள்ள அளகாபுரிக்குப் போகும் |
பெருமிதத் துடனே வாயு மெ அருகிடஞ் சாதகப்புள் ளமு.ெ முருகெழுவலாகை சூல் கொள் திருமலி கோலத் தீர்க்குச் சே
இவ் வாறு நல்லுற்பாதங்களோ? மலையை, மேகமே நீ யடையவே சிரமேலேற்றுச் சிரமந் தீர்க்கும்.
காட்டு மாங்கனி யா ல் வென்
கோட்டினிற் றகரந் தோய்ந்த காட்டிய தனங்கள் மானக் கறு நாட்டங்கள் குளிர நோக்கி ய
அம்மலையை நீங்கி விஞ்சை ம? நதியை யடையவேண்டும். கடப்ப நிரையாய்ச் செல்லும். கதலிப் மான்கள் கறிக்கும். யானைகள் மணத்தையுண்டு மகிழும். இவற் தசார்ண வ தேசத்தை யடையவே
முகை விரிந்த மெல்லிய பூக்க ஊர் மருங்கிலுள்ள பெரு மரங்களி செய்யும் ; நா வன் மரங்கள் கனி தேசத்தின் தலை நகரான விதிசை அழகு கொடுக்கும் வே த் தி ர வ த மாந்திய பின்பு, நீச மலையில் இ ை

ன். அப்பொழுது அவன் - ' வடதிசையை நோக்கிச் -க் காதலியுறையும் அளகா றே ; இதன் வாயிலாக என் ப்புதல் வேண்டும் ' என்று பன்றலர்ந்த கிரிமல்லிகைப் கியமளித்து, தூது போகு "ன். பின்னர் இமாலயத்தி வழியைக் கூறுகின்றான்.
ன் மெல வசைந்தணைக்கும் தனப் பாட்டிசைக்கும்
முயக்கினால் வட்டமிட்டே Eடைச் சேவை செய்யும்.
5 பு ற ப் ப ட் டு ஆமிர கூட வண்டும். அம் மலையுன்னைச்
எ ைம கனி ந் திடுஞ் சாரல்
வெற்பின் குந்தள நிகர்ப்பை; நல்லாள் த்து மேல் வெளுத்த கோலம் ண்டரும் நயப்பரன்றே.
லயிலிருந்திழியும் இரே வா 1 மலரை நோக்கி வண்டுகள் | பூண்டின் முதற்றளிரை நிலத்திலிருந்தெழும் நறு bறால் உன் வழியையறிந்து பண்டும்.
ளை யுடைய கைதை கமழ, ற் காக்கை ஆரவாரஞ் பழுத்துத் தூங்கும். இத் >யக் காண்பாய். அ ங் கே 5) யாற் றி ன் நறும்புனலை ரப்பாறுவாயாக. பின்னர்

Page 24
உஞ்சைமா நகரச் சிறப்புக்க பூமியில் ஒரு சுவர்க்கம் ே கடந்து உச்சைனியின் வ வரனுறையும் புண்ணிய த
விதுப்புறு வ தன மா தா. க துப்புறு வசந்தப் பூவு நுதுப்பறப் பாயுங் கந்த மதுப்பொழி மதனச் சே
இங்கே, ஈசன் சந்நிதியில் மாதர், உன் துளியைப் பெ கண்ணால் நோக்குவர். சூல் விழாவிலே நீ பலிமுரசறைந் புறாக்கள் கண்ணுறங்கும் . மனையாள் மின்னலோடு இ. பின்னர்க் காலையிலெழுந்து கதிரவன் நீட்டும் கரங்களை சென்று கம்பீரை நதியை
நீல நீராடை மெல்ல ெ கோல மார் சூரற் கைய றோ ழ நின் செலவு சால
ஆயின், குளிர்ந்த மந்த மாடு செல்லும். நீ, பின்னர் யடைவாய். அங்கே மல தோய்ந்த 'ஆய் மலர! யென்னும் ஆற்றையுங் 8 வடிவைக் காட்டிச் செல் பார்த்தன் தன் வில்லினா குவித்த குருக்கேத்திரத்தை யாற்றின் புண்ணியத் தென் பின்னர் :
* மலை யர சுதித்துப் ே நிலைபெறு துறக்கஞ் ( அலை புரள் கங்கை மா

ளைக் கண் குளிரக் காண்பாய். இது பான்றது. நிருவிந்தையாற்றைக் னப்பையுங் கண்டபின் சண்டீசு ) லத்தை யடைவாய்.
* மஞ்சனச் சாந்தும் வீற்றுக்
ங் காவியின் றுணருங் கொண்டு த வதி நுகர் காற்றுப்பட்டு சாலை வளப்பமுங் கண்டு செல்வாய்.
நிருத் தாஞ்சலி செய்யுங் கணிகை ற்று அயர்வு நீங்கி யுன்னைக் கடைக் பாணிக்கு அந்தி மாலையிலெடுக்கும் 5து சேவை செய்த பின்னர், மாடப் மாளிகைத்தலத்தில் நீயும் உன் ராக்காலத்தைக் கழிக்கவேண்டும்.
தாமரையின் ஊடலைத் தீர்க்கக் க குறுக்கிட்டு விலக்கா மல் மெல்லச் யடையவேண்டும்.
"நகிழ்கரை யிடையிற் சோரக்
ாற் கொள்ளுதல் கண்டு கா தற் த் தாழ்ந்திடும் ...
ந்தம் உன்னை மெல்லென்று ஊக்கிச் முருகவேளுறையும் தேவகிரியை ர் மஞ்சாக மாறி அந்தர கங்கை மகற்காட்டய் '. பின் சருமவதி கடந்து தசபுர வனிதையர்க்குன் "வாய். பின் னர் ப் புகழ்பெற்ற ல் எதிரிகள் தலையைக் கொன்று தப் பார்த்துக் கொண்டு சரசுவதி எணீரையுண்டு மேற் செல்வாயாக.
பாந்து மாகன கலத்திழிந்து சேர நீள்படி சாகரர்க்காய்
தை யணைந் திடாய் '.
- 10

Page 25
பின்னர் இமயமால் வரையை நல மிடற்றோன் பாதச்சுவடு பதிந்த முறை முறை வலஞ்செய் து பணி வேணுவில் வருடி நா தம் வின் பாணியிற் றெய்வ மா தர் மு சேணிடை விளங்குன் னோசை வேணியர்க் கெடுத்த கீத விழ
பின்னர் வடபாற் சென்று, கிெ சி வ னு  ைற யு ம் வெள்ளியங்கிரா சிவ பெருமான் செய்த அட்டகாச போன்ற அக்கைலையின் சாரலில் 6
உத்தரமேகம் :
மேகமே ! நீ அவ்வளகாபுரியி களை யொப்பாய் ; நீயோ மின்ன மாளிகைகள் அழகிய பெண்க2 இந்திரவில் லு ; அங்கே அழகொழு கள் ; நீ மெல்லென இனி தா இன்னிசை கனிந்த மத்தள வொன் அவை மாணிக்க மணித் தலமுறை வாய் ; அவை விண்ணை யளாவி நி
கண்ணினீர் மகிழ்வாலன்றிக் பண்ணிய கணை யா லன்றிப் 1 நண்ணிய வூடலன்றி நலித்தி புண்ணிய நகரின் மூப்புப் புல்
அங்கே மரங்கள் எப்போதும் ம மயில்கள் எல்லாப் பரு வ த் தி லு இரவில் என்றும் வெண் ணிலா தோறும் இரு நி தி யி ல ங் கு ம் . ! யாண்டும் ஒளிகா லும், கற்பக தா சலியாது நல் கும்.
ஆண்டுள வளகை வேந்த னர சேண்டரு சாப் மானுஞ் சித்தி மாண்டகு துணைவியன்பால் வ காண்டகு சீர் ம ந் தா ர ங் கவி
11

ன்ணிப் பிறையணியும் கறை சிலை யொன்றுண்டு. அதனை யவேண்டும். அங்கே :
எடிசை தென்றல் கூட்டப்
ப்புர விசயம் பாடச் = செறிமலை யுற்றுச் சேர ஈவினி தியலு மன்றே.
ரளஞ்சிப்பிளவுக் கூ டா கச் சியை யடைவாய். அங்கே ந் திரண்டு குவிந்து கிடப்பது விளங்குவது அளகாபுரி.
ன் மஞ்சு கொஞ்சும் மாளிகை சலோடு தோன்றுவை ; அம் ளயுடையன ; உன்னிடத்து ழகும் பல வண்ண வோவியங் ய் முழங்குவாய் ; அங்கே பி. நீ, நீல நீர் நிரம்பினை ; டயன. நீ உயர்ந்து செல் ற்கும்.
கசிந்திடாரியக்கர் காமன் பருவரல றியார் நாளும் Bடு பிரிவேயில்லை ஆலு தலரிது மாதோ.
கலர் களால் நிறைந்திருக்கும். பம் கலாபம் விரித்தாடும். - விள ங் கு ம். இல்லங்கள் மா ணிக் க ம ணி விளக்குகள் நக் கள் கருதுவன வெல்லாம்
ண் மனை வடபாற் காண்பாய் ; திர வாயின் மாடம் -ளர்த்ததோர் குழவிபோலக் ன் மலர் பொதுளி நி ற் கு ம்.

Page 26
இல்லத்தின் புறத்தே சல. வாவியுண்டு. அதன் படிக்க பட்டவை. வைடூரிய மன் முடைய பொற்றாமரைகள் திர நீலக் கல்லினாற் சிகரம பொன் மயமான க தலி 6 சோகும் மகிழமரமு முன் தங் கு த ற் கு ஒரு நிவாசத். இக்குறிப்புக்களை மனத்தில் யாளங் கண்டுகொள்வாய், . காண்பாய். என்னை நினைந் நாள்களை யெண்ணிக்கொன் என் பெயர மைந்த இனிய ( வள், கண்ணீரால் நனைந்த வருந்து வாள் ; பின்னர் அ; வாள். அவளை மாடச்சா ள * சுமங்கலி ! நானுன் கா : சித்திரகூட மலையில் உயிரே தீதின்மையும் ந ல ப் பா டு | கூறும் :
நீளவே நினைவேன் நாளு வா ளரி விழியா யஞ்சேல் ..
இன்னும் நான் கு திங்களை அதன் பின் எனது சாபம் நீங் வந்தடைவேன் ; இவ்வாறு கூறினான்' என்று முகில் து
இவ்வழகிய சிறு காப்பிய வேண்டுமென்ற எண்ணம் ப கொண்டிருந்தது. ஆனால் ! நான் வசிக்கும் அம்பலானை மேகச் சிதர், அக்குன்றுவி! பட்டது. கார் கா ல ம் சகல யதைக் கண்டேன். உடனே அவ்வெண்ணமும் தூங்கி ய 3 நிற்கவே நூலையெடுத்து வி

கிரீடை செய்தற்கமைந்ததொரு ள் மரகதக் கல்லினாற் செய்யப் ன நாளமும் பொன்னன்ன பூவு மலரும். அதன் பக்கத்தே இந் மந்த ஆடற்குன்றுண்டு. அங்கே Hளி ம் ப டு த் தி ரு க் கு ம். செவ்வ டு. அதனிடையே வீட்டுமயில் தண்டம் அமைக்கப்பட்டிருக்கும். வைத்து எனது இல்லத்தை யடை அங்கே என து காதற் கிழத்தியைக் து அழுது கொண்டே நான் வரும் Tடிருப்பாள். வீணையையெடுத்து வரிப்பாட்டுக்களைப் பாட நினைத்த ; நரம்புகளை யிசைக்கமுடியாது தற்குரிய பண்ணை மறந்து சோரு ர வழியாற் கண்டுகொள். கண்டு, நலனுக் குற்ற நண்பன் ; அவன் ாடு வாழுகின்றான் ; உன்னுடைய ம் உசாவினான். மேலும் அவன்
ம் நினைந்திடர் தாங்கி நின்றேன் வரு மிடர் தாங்கவேண்டும்.
யும் ஒரு வா று க ழி ப்பா யா க. பகிவிடும். பின்னர் யான் உன்னை உன்னினிய காதலன் என்னிடங் ரதை யவளுக்குக் கூறுகின்றது.
த்தைத் தமிழில் மொழிபெயர்க்க ல்லாண்டாக என்ன க த் தி ற் குடி இவ்வாண்டு வைகாசித் திங்களில் வ மலை முகட்டில் ஒரு நாள் ஒரு ட்ட கொட்டாவி போலத் தென்
வைபவங்களுடனும் தோன் றி - என்னகத்திற் குடி கொண் டிருந்த 4ம்முகில்போல உள்ளத்திலோங்கி நத்தயாப்பிற் பாடத் தொடங்கி -12

Page 27
னேன். பல கடமைகளுக்கிடை பெயர்ப்பு மாதம் முடிய முடிவு, களிற் பல எனது மொழிபெயர்ப். இரு நூல்களையும் படிப்போர் ந பொழிப்பையும் அரும்பதங்களின் எளிதாகும்படி யெழுதியுள்ளேன் கத்தை தமிழிலும் ஒரு விருத் திருக்கிறேன். இம் முயற் சி யி துணை யாய் நின்று எமக்கு ஊக். பெறற்றமையனார். நவாலியூர், அவர்க்கு நாம் என்றும் கடப்பா
சென்ற வருடம் யான் வெளி பாராதவிதமாக நன்கு வர ே ஏற்றருளு மென்று நம்புகின்றே பூ.சா வ தானமாகவே மோ! வேண்டுகின்றேன்.
• ஆமிர கூடம் ' ( அம்பலாவை),
கங்கா சிரிபுரம் (கம்பளை ),
இலங்கை.
6-6-19 52.

டயே தொடங்கிய இம்மொழி ற்றது." மூலத்திலுள்ள அழகு பில் ஒழுகிவிட்டன வென்பதை ன் குணர்வர். பாட்டுக்களின் ன் பொருளையும் படிப்போர்க்கு 7. மூலத்திலுள்ள ஒரு சுலோ தப்பாவினால் மொழி பெயர்த் ல் பல வகை யில் பெ ரு ந் கம் உதவியவர் எனது அரும் சோ. இளமுருகனார் அவர்கள். இடையேம்.
யிட்ட 'கீதாஞ்சலி ' யை எதிர் வற்ற தமிழுலகம் இதனையும் ன். இது புதிதாக மலர்ந்த ந்து கொள்ளுமாறு அறிஞரை
சோ. நடராசன்

Page 28
|-

Page 29
பூர்வ (

மேகம்

Page 30


Page 31
நூல் வர
இம ய ம லை யி லு ள் ள அ ள அரசிருக்கை. குபேரன் நிதியின் கி தோழன். அவனுடைய அரண்ம புரிந்து வந்தான். அவன் ஒரு றவறினானாக, அது கண்ட குபேரன் வரையும் மனையாளைப் பிரிந்திருக்கு மனைவியைப் பிரிந்து சித்திரகூட பள்ளியில் வசித்துவந்தான். அ தனித்திருந்து பிரிவுத்துயரால் வ
முதல் நாளில் ஒரு கார் மேக கொம்புக்கு மண்ணெடுக்கும் யா டான். அப்பொழுது அவன் தோன்றிற்று. வடக்கு நோக்கிச் மனை யா ளிருக்கும் அளகாபுரியையு மேகத்திடம் தூது சொல்லிவிடுவது என்று சிந்தித்தான்.
மேகத்தைத் தூது போக்க எ அ ன் ற ல ர் ந் த கிரி மல்லிகைப் அதனைத் தனக்கினிய நண்பனாக்கி க ளை யு ம் இல்லத்தின் அடைய வருந்தும் காதலியின் பண்புகளையு புரிக்கு அனுப்பினான்.
இவ்வாறு கற்பனை செய்து கெ ' மேகதூதம் ' என்னும் இவ்விரு யருளினார்.

"லாறு
கா பு ரி கு பேர னு டை ய ழவன். சிவ பெருமானுக்குத் மனை யில் ஓர் இயக்கன் ஏவல் முறை தன் க ட  ைம யி ற் கோபங்கொண்டு ஓர் ஆண்டு கச் சாபமிட்டான். இயக்கன் மலையில் உள்ள ஒரு தவப் ங்கே எட்டு மாத காலமாகத் ருந்தினான். ஆடித்திங்களின் ம் அம் மலையின் உச்சியிற் னைபோற் கிடந்ததைக் கண் மனத்தில் ஓர் எண்ணம் = செல்லும் இம்மேகம் என்
ங் காணும். ஆதலால் இம் து பெரிதும் பொருத்தமாகும்
பிரும்பிய அ வ் வி ய க் க ன், பூவினால் அருக்கியமளித்து 5), முகமன் கூறி, வழியியல்பு ாளங்களையும் பிரிவாற்றாது ம் எடுத்துச் சொல்லி அளகா
நாண்டு காளி தாச மகா கவி ஓமிய காப்பியத்தைப் பாடி

Page 32


Page 33
நூ
இயக்கன் சாபப் 1. பொன் மதி லள கை வேந்த
மன்னியோ ரியக்கன் முன்ன
அன்னை யெஞ் சீதை நல்லா | துன்னிய காவுஞ் சூழ்ந்த சித்
விளக்கம்:
தன் கடமையில் தவறிய ஓர் குபேரனின் கோபத்திற்காளாகிட் ஆண்டுவரை யுந் தன் காதலியை சாபத்தைப் பெற்றான். பெற்ற படிந்து நீ ரா டி ய தா ற் புனித கொண்டதும் சோலை சூழ்ந்ததும் வாழ்ந்து வந்தான்.
அளகை-அளகாபுரி. வேந்த துன்னிய -நெருங்கிய. காசோ
திரு மகளே சீ  ைத யா க அவ ஆடிய நீர் பு னி த ம டைந் த து திருமாலின் அவதாரமான இராம ' அன்னை ' எனப்பட்டது.
இயக்கன் மேகத்ை 2. பொன் மணிக் கடகஞ் சோ
தன்னுயிர் சின்னாள் காறுந் த மண்ணினைக் கோட்டிற் கெ
விண்ணுயர் சிகர மேவக் க
19

> பெறுதல்
ன் புகறொழில் பிழைத்துச்
சாபம் ஒள் மங்கையைப் பிரிந்தோ
ராண்டாய் ளாடிய புனித நீருந் திர கூடஞ் சேர்ந்தான்.
இயக்கன் தன் தலைவனாகிய 1, பெருமை இழந்து, ஓர் ப் பிரிந்து வாழுங் கொடிய Dவன், சீதா பிராட்டி யார் மடைந்த தீர்த் த த் தைக் ஆகிய சித்திரகூட மலையில்
தன்-அரசனாகிய குபேரன்.
லை. தரித்தாளாதலின், அவள் . கா த் த ற் கடவுளாகிய பிரானுக்கு மனைவியாதலின்
தக் காணுதல் ரப், பூங் கொடி பி ரி வாற்
றேம் பித் Tங்கினன் தலை நா ளாடி ாள்ளும் மதங்கமே யனைய
மேகம் ன்டனன் விரக மிக்கான்.

Page 34
விளக்கம்:
(சித்திரகூடஞ் சேர்ந்த கழன்று வீழப், பிரிவாற்ற சில மாதங்களை அம் மலைய ஆடி மாதத்து முதல் நான் கொண்டு நிற்கும் யானையை கூட மலையின் உயர்ந்த சி. அக்கார் வரவினாலே விரக து
பொன் மணிக் கடகம்கள் பதித்த காப்பு. பூ மனைவியை உணர்த்தியது. ! நேர்ந்த பிரிவுக் காலமாகிய யும் வருந்திக் கழித்தான். கோடு கொம்பு. மதங்கப் இயக்கன் தாங்கினன், க தோன்றா எழுவாய் வருவித் பிரிவுத்துயரால் உண்டா பொற்கடகத்தைக் கழன்று
சித்திரை, வைகாசி, ஆன ஆவணியும் புரட்டாதியும் மழை மேகங்கள் தோன்றுவ இடித்து முழங்கி மழை! திருக்கும் தலைவன், தலைவி வேனிற்காலத்தின் முடிவாக வதாகவும் நின்ற ஆடி மாத மலையில் இம்மேகந் தோன் தழுவிக் கிடந்த தோற்றம், பது போலும் எ ன் ற து உ 6 விரகதாபம் மிகப் பெற்றான்
எழிலி 3. கண்ணிணை கலங்கக் கா
தன் முனே யரிதி னின்று தன்னிலை காணா னன்னா இன்னிலை யெய்தி னோரு

அவ்வியக்கன்) அழகிய கடகங்கள் ஒது வருந்தி, அவ் வருத்தத்தோடு பிற் கழித்தான். கழிக்கும்போது ளிற் கொம்புக்கு மண்ணெடுத்துக் பப்போன்ற ஒரு மேகம் அச்சித்திர கரத்திற் கிடப்பதைக் கண்டான். ன்பத்தை மிகுதியும் அடைந்தான். -பொன்னாற் செய்யப்பட்டு மணி ங்கொடி--உவமையாகு பெயர் ; சின்னாள்-சில மாதங்கள். தனக்கு ப ஓராண்டிலே எட்டு மாதங்களை - ' ஆடித்தலை நாள் ' என மாறுக. b-- யானை. விரகம் கா மநோய். ண்டனன், விரகமிக்கான் எனத் துப் பொருள் முடித்துக் கொள்க. ன மெலிவு அ வ ன ணி ந் தி ரு ந் த வீழச் செய்தது.
ரி, ஆடி மாதங்கள் வேனிற்காலம்.
கார்காலம். வேனிற்காலத்தில் - தில்லை. கார்காலத்தில் மேகங்கள் பெய்யும். இக்கார்காலம் பிரிந் யரை வருத்தும் இயல்புடையது. கவும் கார்காலத்தைத் தொடக்கு தத்தின் முதல் நாளிற் சித்திரகூட றுகின்றது. அது மலையுச்சியைத் -யானை கொம்புக்கு மண் ணெடுப் வ ைம. கார் வர வாலே இயக்கன்
" என் க.
கண்டிரங்கல்
தற் கனலினை யருட்டு மேகந் - தலைவியி னினை வாற் றேம்பித்
ன் றனிமையென் னுலகில் மற்றும் 5 மெழிலிகண் டினை வ ரன்றே.
20

Page 35
விளக்கம்:
கண்கள் கலங்கி நீர் சொ நிற்கும் அம்மேகத்தின் முன் எழுந்து நின்று, தலைவியின து. உடைந்து தன்னிலை இத்தகை யற்றவனாய் நிலை கலங்கினான்.
சொ ல் லு வ து ? உலகிலே ம இல்லத்திலே சுகமுற்றிருப்போ வருந்துவது இயல்பாயிருக்கின்ற
இணை-இரண்டு. அருட்டு இல் + நிலை = இன்னிலை. இல்
மேகத்தைத் தூது 4. அன்றலர் குடசப் பூவா ல
துன் றிய வின் சொல் லோ மென் றொடி நல்லா ளாற்றி தன்றுயர் தாங்கல் வேண்டி
விளக்கம்:
(தலைவியின் நினைவிலாழ்ந்த பார்த்து, மெல்லிய வளை யலை . கார்காலமாகிய ஆவணி மாத வருத்தத்தைத் தாங்கி யிருக்க லர்ந்த கிரிமல்லிகைப் பூக்களை த சொல்லோடு கூடிய வாழ்த்து
இதுவும் அடுத்த செய்யுளும். அளித்துக் கூறித் தூது இரந்தா வினை முடிபு செய்க.
குடசம்-கிரிமல்லிகை. அ செய்யும் உபசாரம். சோபனம்வாழ்த்துவது.
- ஆவணி மாதத் துக் கார் வரவு விடுவாளென்று அஞ்சிய இயக்க செய்தியை அம்மேகத்தின் வா எண்ணினான். அ த னா லே பே சோபனங் கூறியும் முகம்படுத்தி
21

ரியுமாறு கா த லை த் தூண்டி Bன அவ்வியக்கன் ஒரு வாறு நினைவினாலே பெரிதும் மனம் பதென்று சொல்லவுந் தகுதி அவன து தனிமையை எப்படிச் னை வி மக் க ளை ப் பிரியா து ருங் கார்மேகத்தைக் கண்டு ஊது.
ம் தூண்டும்.! லத்திலே சுகமுற்றிருக்கும் நிலை.
விட எண்ணுதல்
ருக்கிய முவந்த ளித்தே 5 சோபனம் பலவுங் கூறி 7 மேவு மா வணி நன் னாளிற்
த் தண்முகில் தன்னை நோக்கி.
இயக்கன்) அத்தண் முகிலைப் அணிந்த காதலி பிரிவாற்றிக் த்தில் இறந்துபடாது தனது =வண்டுமென விரும்பி, அன்ற த் தூவி வழிபாடாற்றி, இன் ரைகள் பலவற்றையுங் கூறி. ங் குளகம். நோக்கி வேண்டி ன் என அடுத்த செய்யுளோடு
= ருக் கி ய ம்-விருந்தினர்க்குச் -வாழ்த்து. பல்லாண்டு கூறி
புகண்டு தலைவி வருந்தி இறந்து கன் தான் தீதின்றி இருக்குஞ் -யிலாக அவளுக்கு அறிவிக்க மகத்தை அருக்கியமளித்தும் க்கொள்ளுகிறான்.

Page 36
மேகத்தைத் தூ 5. புகையொளி புனல் காற்
வகைதெரி புலத்தோர்
தகைமையீ தோரான் ே
மிகையுறு காதல் சித்து விளக்கம்:
புகையும் ஒளியும், நீரும் மேகம் எங்கே ? புலன்களின் கொண்டுசெல்லப்படும் தூ து முற்றுவிக்கும் ஆசையினால் ஆ செல்லு மாறு இரந்தான். அ இது எனப் பகுத்தறியுங் குக இயல்பாகக் கிடையாதன்றே.
வகை-புலன்களின் வை அறிவு. புலத்தோர்-அறிவு
தகைமை தான் சொல் சொல்லி விடுக்க நினைக்கும் ( பேசு மியல்பற்ற அறிவில்லாத யாற்றூதாக விட எண்ணினா
சித்து -அறிவுடைப்பொரு பொருள்.
மேகத்தைத் தூது 6. பிறந்தனை யு ல க மே த்
திறந்தரு வடிவங் கொ
ம ற ந் த ர ப் பி ரி ந்  ேத 6
சிறந்தவ ரிரத்தல் மே
விளக்கம்:
முகிலே உலகெங்கும் பு ச மென்னும் உயர் குலத்தில் நீ பி நினைவுக்கு ஏற்றபடி உருவு ச
2

துவிடத் துணிதல் றின்ன புணர்ந்திடு மேக மெங்கே சொல்லும் வல்லதோர் தூ து
- மெங்கே மகந் தன்னையே யிரந்தான் தூது
மசித்துமோ ராது மன்னோ.
காற்றும் கூடிய சேர்க்கையான ன் சதுரப்பாடு உடையோராலே எங்கே ? என் று முன் னி ய து ரா யா து அம்மேகத்தையே தூது றிவுள்ள து இது, அறிவில்லாதது ணம் காதல் வயப்பட்டோருக்கு
க. ஐம்புலன்களினாலுண்டாகும் ள்ளவர். வேண்டிய தூ தின தும் அதனைச் மேகத்தினதும் தகுதிப்பாடுகள். மேகத்தைத் தனது ஆற்றாமை ன் என்றவாறு. நள். அ சி த் து --அறிவில்லாப்
ஏபோக வேண்டுதல்
து ம் பெருங் கு ல த் தென்பர்
சிந்தைத் ள் வாய் தேவர் கோ னே வல்
பூண்டாய் ன் கா தன் மங்கைபாற் றூ து
செல்வாய் லாஞ் சிறியவர் கொடையின்
மன்னோ.
5 ழ் பெற் ற புட் க லா வ ர் த் த றந்தாய் என் பர். காண்பவர் காட்டு வா ய். இந் தி ரனு க் கு

Page 37
அமைச்சனா யேவல் பூண்டாய் யோன் என்பதை அறிவேன். பயனைத்தர அதனாலே அன்புடை கின்றேன். சிறியவர் கொடுக் பார்க்க, நின் போன்ற சிறந்தவர்
இரத்தல் மேன்மை தரும். மங்கைபாற் றூது செல்ல வேண்
மறம்-தீவினை. மன்-மி
சிறந்தவர் பால் இரத்தல் யும் மேலானது என்க.
அளகைக்குப் போ 7. வெம்பினோர் சரணம் நீயே
வெம்பிய பிரிவால் வாடு
உம்பரி லளகை நா மத் திய சம்புவின் றலையில் மின்னு.
விளக்கம் :
மேகமே ! வெப்பமுற்றோரு குபேரனுடைய கோ ப த் த ா ! யெண்ணித் தான் வாடிவருந்து என் காதலிக்கு, நான் தீதின்றி மாறு வேண்டுகின்றேன். அவ் புகழ் மிக்க அளகாபுரி என்னும் நகருக்கு நீ போகவேண்டும் ; யில் மின்னும் குளிர்ந்த பிறைச் கள் நின் மலமாய் விளங்கும்.
வெம்பினோர் வெப்பினால் மெலிந்தோர். அளகையீசன்கோபித்தல். உம்பர்மே ல் மனை.
அன்றி இல்லங்கள் தோறும் லில் குபேரனுக்குத் தோழனால அப்படிவத்தின் தலை யில் விளங் அவ்வில்லங்கள் பிரகாசிக்கும் 6

இவ்வாறு நீ உலகிற் பெரி நானோ தீவினை தனது தீப் டய காதலியைப் பிரிந்து இருக் கும் கொடையை ஏற்பதிலும் * வறியராயினும் அவர் மாட்டு ஆதலால் நீ எனது காதன் படுகிறேன்.
குதிப் பொருளில் வந்தது. பயன் தராத காலத்தும் மிகுதி
கவேண்டுமெனல் ப மேகமே யளகை யீசன்
ம் மின் கொடிக் குரையாய்
செய்தி பக்கர்கோன் நகர் செல் லாங்கே ந் தண் பிறை யொளிரு மில்லம்.
5க்கு நீயே சரணம். ஆதலாற் ல் எனக்கு நேர்ந்த பிரிவை "கின்ற மின்னற்கொடிபோலும் இருக்குஞ் செய்தியை உரைக்கு "வாறு உரைப்பதற்கு உலகிலே பெயர் பெற்ற இயக்க தனிகரின் அங்கே சிவ பெருமானது தலை சந்திரனது ஒளி பெற்று, மாடங்
வாடினோர் ; விரக தாபத்தினால் - குபேரன். ெவ ம் பு த ல். சம்பு-சிவன். இல்லம் -
, (எனது இல்லத்திலும்) முன்றி ன சங்கரன் படிவம் விளங்கும். கும் இளம் பிறையின் ஒளியால் எனினுமாம்.
3

Page 38
கார்கண்டு பிரிந்தே 8. விண்ணிடை யெழுந்தா
திண்ணென முழங்கி
கண்ணிணை கலுழ்வர் ந மண்ணிலென் போல வே
விளக்கம் :
ஆகாயத்திலே நீ தோ பிரிந்த தலைவரை நினை யும் ம நீக்கித் திரண்டெழுந்து முழ! கார்காலக் கோலத்தை நோ வானில் நீ பர ந்து எழும் கா பிரிந்திருப்பவர் ? என்னைப்ே ஒரு வனொழிய வேறு ஒரு வரும்
வீழ்ந்து சோர் கூந்தல் எ வர் என்றதினாலும் பிரி வு ை நல்லார் நீ எழுந்தாயாகக் க செய்க. தலைவனைப் பிரிந்த விரிசடையினளாவா ளென்பது
விரைந்து போத 9. உயிரொடும் வாழு கின்ற கயல்படு கண்கள் முத்தம் மயலுறுங் கொண் க னின் அயல்வழி யரவ மோர்க்கு
விளக்கம் :
அரிய சகோதரனே ! வா ஊ ழியாக எண்ணி உயிர் தாங்கி கண்கள் மு த் து ப்  ேபா ல க் ) சோரும். மயக்கமடையும். வருவரென்று உள்ளந் தெளிய வழியில் நாயகன து தேரொலி யும். இவ்வாறு வருந்தும் : வைத்திருப்பதற்கு நீ விரைந்து

கார் இரங்குவரெனல்
யாக வீழ்ந்து சோர் கூந்தல்
நீக்கித் மின்னித் திரண்டநின் கோல
- நோக்கிக் லார் காரிடைப் பிரிவார் யாரே "று மாந்தருக் காட்பட் டோரே.
ன்றியதும் தூரதேசஞ் சென்று களிர் சோர்ந்து வீழுங் கூந்தலை ங்கி மின்னித் தோன்றும் நினது க்கிக் கண்ணீர் சொரிவார்கள். ஈகா லத்தில் யாவர் காதலியைப் பாலப் பராதீனப்பட்டு வாழும்
இரார். ன்றதினாலும் கண்ணிணை கலுழ் ட யா ரெ ன் ப து பெறப்படும். லுழ்வர் எனப் பொருள் முடிபு 5 தலைவி தலை நீவி முடியாது - கவிமரபு.
ல் வேண்டுமெனல் ஒ ளுள்ள நா ளூழி யாகக் 3 கான் றிடுங் கருத்துச் சோரும்
னே வருவரென் றுள்ளந் தேறும். 5ம் ஆற்றிட விரைதி யண்ணால் !
ழு நாளெல்லாம் ஒரு நாள் ஓர் ) வாழுகின்றாள். கயல்போலுங் கண்ணீர் சொரியும். அறிவு பின்பு நாயகன் இப்பொழுது பும். வீட்டின் பக்கத்திலுள்ள ) கேட்கின்றதோ என்று ஆரா அப்பதிவிரதையைப் பிரிவாற்றி து புறப்படுவாயாக.

Page 39
உள் ள நாள்-உயிர் தாங்கி * கார்காலத்தில் உயிர் தாங்கம் நாளும் வரக்கூடும். ஆதலா வேண்டும்' என மேகத்தை
குறிப்புத் ேதா ன் ற மொழி கி என்றது பிரிந்திருக்கவேண்டிய அமையும்.
கொண்கன் - நாயகன். 2 --இப்பொழுது. ஓர்க்கும்-4
வழிச்செலவு மங் 10. பெருமிதத் துடனே வாயு
அருகிடஞ் சாதகப்புள் ள முரு கெழு வ லாகை சூல் கெ திருமலி கோலத் தீர்க்குச்
விளக்கம் :
வழிச் செலவிற்கு அநு கூலம் யுடனே மெல்ல மெல்ல அன தொடரும். இடப் புறத்தில் இனிமையாகப் பாடும். அழகி தரிக்கும் இன்ப நுகர்ச்சியினாகே மிட்டுக் கொண்டு அழகிய தே உமக்கு ஆகாயத்திலே தொண்
அ ரு கு இடம்-இடப் ப சாதகப்புள்- வா ன ம் பா டி.
முயக்கு - இன்ப நுகர்ச்சி. தி தோற்றம். சேண்-ஆகாயம்.
அன்னம் வழித்து 11. அழகிய தாளி பூக்கும் அ
பழகிய செவிகட் கின்பம் | இள நளி னத்தின் தண் ை
வளவரை வாவிக் கேகும்
25

ய இத்தனை நாளும், எனவே பாற்றாது விடுதற்கு நினைக்கும் ' நீ விரைந்து புறப்படுதல் விரைந்து செல்லத் தூண்டும் எறான். இனி உள்ள நாள் ஓராண்டுக்காலம் என்றலும்
ரவம்-தேரொலி. இன்னே ராயும்.
கலமாகுமெனல் மென்மெல வசைந்த ணைக்கும் முதெனப் பாட்டி சைக்கும் ாள் முயக்கினால் வட்டமிட்டே சேணிடைச் சேவை செய்யும்.
ான காற்றுப் பெருமகிழ்ச்சி பசந்து நின்னை அணைத்துத்
வானம் பாடிப் பறவைகள் "ய பெண் கொக்குகள் கருத் ல மாலை யாகச் சூழ்ந்து வட்ட ஈற் றப் பொ லி  ைவ உடைய டு செய் து தொடரும்.
க் க ம். வலா கை-கொக்கு. முருகு--அழகு. சூல்-கரு. நமலிகோலம் - அழகொழுகுந்
ணையாகுமெனல் பனியிற் செல்வ மோங்கும் பயக்கு நின் முழக்கங் கேட்டே ட யி ரை கொ ளு மெகினம்
- வெள்ளி வழித்துணை நினக்கு மன்றே.

Page 40
விளக்கம்:
- அழகிய கந்தளிச் செடியை செல்வத்தை வளரச் செய்வது தைத் தருவதும் ஆகிய நின. வழிக்கு உணவாகத் தா ம க கொண்டுசெல்லும் அரச வ விடத்தினின்றும் புறப்பட்டுக் ம ா ன ச வா வி க் கு ச் செல் வழித்துணையுமாகும்.
தாளி - கந்தளிச் செடி. தாமரை. எகினம் அன்
வாவி- மானசவாவி. அது வனத்திலுள்ளது. அன்னப் ப யுறையும். அவை, நீர் வற்றி சென்று வசிக்குமாயினும் கார். இவ் வாவியை நினைந்து வந்து
நண்பனிடம் விடை 12. மண்ணு ளோர் வணங்கு
விண்ணுற நிவந்த கூட நண்ணுறா வகற்சிக் குள் கண்ணினீர் சிந்திச் செல்
விளக்கம்:
பூமியிலுள்ள மக்கள் வி வண்ணனாகிய இராம பிரானது நடந்த உயர்ந்த இந்தச் சித் நீ செல்லத் தொடங்கு முன் த தழுவும்போது பல நாளாகப் நெகிழ்ந்து, தாமரை மலர்டே சொரிகின்ற கண்ணீரைச் சி காட்டுதி ; அன்பின் தன்மை சொரிதலாகிய அத்திறத்தது -

பப் பூக்கச் செய்வதும் நிலத்திற் ம் பழகிய செவிகளுக்கு இன் பத் து இடிமுழக்கத்தைக் கேட்டு, ரைத் தண்டின் துண்டுகளைக் ன்னங்கள் கார் வர வறிந்து இவ் கைலாச மலையின் பக்கத்திலுள்ள பம். அவ் வன்னங்கள் நினக்கு
அவனி- நிலவுலகம். நளினம் எம்.
து கைலை மலையை அடுத்த குபேர றவைகள் இவ்வாவியை விரும்பி 5த காலங்களில் வேற்றிடஞ் காலந் தொடங்கியதும் மீட்டும்
சேரும்.
பெற்றுச் செல்லெனல்
ங் கொண்டல் வண்ணனின்
மலர்கள் தோய்ந்த வெற்பனைத் தழுவிப் பன்னாள் ளம் நைந்திட நளின மன்ன வாய் காதலின் பெற்றி யஃதே.
ரும் பித் தொழுகின்ற முகில் திருவடித் தாமரைகள் தீண்டி திரகூட மலை யாகிய நண்பனை ஓவி விடைபெற்றுக்கொள் வாய்.
பிரிந்திருந்த பி ரி வி ற் கு மன பான்ற உன து கண்களினின்றும் ந் தி, அ ன் பின் பெருக்கைக்' , க ண் ட வ ழி க் க ண் ணீ ர் ஆதலான்.

Page 41
கொண்டல்---முகில். முகி தலின் இராமன் கொண்டல் வ கள்மலர்போன்ற திருவடிகள் வெற்பன்-சித்திர கூட ம லை ய நண்ணுறா அகற்சி--பல நாட்க நளினம்- தாமரை. பெற்றி
வழித்திறங். 13. செல்லு தற் குகந்த மார்க்க
செல்வழி யயர்வு நேரின் 8 கல்லலைத் தொழுகுந் தெ
மெல்லவே படிந்து வேட்
விளக்கம் :
முகிலே ! இனி உன் வழிச் சொல்லுகின்றேன் கேட்பாய். வழியில் மலைப்பாறைகளை அலை நீரையுடைய அழகிய சுனைகளிரு அயர்ச்சி தோன்றுமாயின் அச் மலைகளி லிலே இருந்து முழங்கி, !
உகந்த-ஏற்ற. செப்புவல் வழியிளைப்பு. சிலம்பு-மலை. நிலை. வேட்கை நீர் விடா முகிலே ! மார்க்கஞ் செப்புவல் ளுண்டு. அயர்வு நேரின் பரு ! பொருள் முடிபு செய்க.
வடதிசைச் ெ 14. பருவதச் சிகர மந்தோ பல
உருவ ளர் செலவு நோக்கி ! சிறுமதி மடவார் செய்ய நி பெரு வெளி வடபாலே கு பி
விளக்கம்:
சித்திரகூட மலைச்சிகரத்,ை செல்லுகின்றதோ என்று உனது சித்த குல மடவார் அங்காந்த
27

லின் நிறத்தை உடையோனா எணன் எனப்படுவன்.. மலர் ர். நிவந்த ஓங்கிய. கூட ா கி ய நண் பன். பன் னா ள் ராக வந்து கா ணா த பி ரி வு. தன்மை.
களெனல் ம் செப்புவன் முகிலே கேட்டி லம் பிடைப் புலம் பி யாங்கட் ண்ணீர்க் கதிர்மணிச் சுனைக
ளுண்டால் கை வி ளி ந் தி டப் ப ரு கிச்
செல் வாய்.
செலவுக்கு உகந்த வழியைச்
- நான் சொல்லப்போகும் பத்து ஒழுகுகின்ற, தெளிந்த க்கின்றன. உனக்கு வழியில் சுனைகளின் நீரைக் குடித்து, இனிதே செல்வாய். எ-சொல்வேன். அயர்வு
சுனைமலைகளிலுள்ள நீர் ய். விளிந்திட- தீர்ந்திட. ஈ கேட்டி. ஆங்கட் சுனை க கி புலம்பிச் செல்வாய் எனப்
சல்லெனல் பன மீர்த் தெழுந்த தென் றுன் புளம்வியப் புறுவர் சித்தர் சுல மார் சிலம்பு நீங்கிப் , ழைத்திடு திசை நாகங்கள்.
தக் காற்றுத் தான் தூக்கிச் விரைந்த செலவைக் கண்ட வ பார்த்துப் பேதைமையால்

Page 42
மிகுந்த ஆச்சரியப்படுவர். படத்தக்க விரைந்த செலவு நிறைந்த இராமகிரியை நீங்கி வெளியிலே வடதிசையை நே திக்கு யானைகளின் பெரிய து போகக் கடவை.
பருவதம் மலை. சி கர | உரு-அச்சம். அஞ்சத்தக்க, நின்றது. கெழு-பொருந்தி நிசுலம்-ஓர் வ  ைகச் செடி. நா கம்-திக்கு யானைகள்.
வன்மீகக் குன்றிற் கல 15. பலமணிப் புணர்வு போ
நிலவிடும் வான வில்லின் உலகினை யளந்தோன் க குலவிய கோல மொத்துக
விளக்கம்:
பல நிற மணிகள் சேர்ந் வன் மீக மேட்டிலே ஒளிவிடுகி தலினாலே உன து நிலமேனி ஆயர்பாடியிலே கண்ணனாய் மயிலிறகைச் சூடிக்கொள்ள காட்டிய திருக்கோலம் போல காட்டும்.
வன்மீகக் குன்று-கறைய கோமளம்- இளமையோடு சு
மாளவ தேசத்து 6 16. மண்ணிடை யுழவுச் (
கண்ணினாற் பருகி நாளு அண்மையிற் றொடுதல் 0 விண்ணிடைக் கடந்து (

அவ்வாறு அவர்கள் ஆச்சரியப் உன்) பசிய நிசுலச்  ெச டி க ள்
வானி லெழுந்து ஆகாயப் பெரு எக்கிச் செல்வாயாக. வழியில் திக்கை வீச்சுக்கு அகப்படாது
ம்-உச் சி. ப வ ன ம் - காற்று. விரைந்த செலவைக் குறித்து ய. சி று ம தி- ேப ைத  ைம. - வெ ளி-ஆகா ய ம். தி  ைச
ன்ணனை ஒப்பாய் எனல்
ன்று பரந்தவன் மீகக் குன்றில் நிழல் பட நினது கோலம் ண்ண னுருவிலே கலபஞ் சூடக் க் கோமளஞ் செய்யு மன்றே.
து ஒளிவிடுவதுபோலப் பரந்த ன்ற இந்திரவில்லின் நிழல் படு , உலகினை அளந்த திருமால் அவதரித்தபோது உச்சியிலே அவன து நீலமேனி பொலிந்து அ ழ கு மி க் கு ப் பொலிந்து
என் புற்று. கலபம்-மயிலிறகு.
டிய அழகு.
பளங்காண்பாயெனல் செல் வம் வழங்குவை மருதப்
பெண்கள் வ் கருத்தினால் நயப்பர் ; மேழி பாகி யவிர் தருங் கழனி மாளம் மற்கு நிமிர்ந்து பின் வடக்குச்
செல்வாய்.

Page 43
விளக்கம்:
இம் மண் ணு ல கிலு ள் ள வர் 4 தருவாய். அதனாலே மருத நி மறியாத தமது கண்களினாலே ! உள்ளத்தினாலே பலவாறு நயந். அவர்கள் நயந்து பாராட்டச் சிறி உழப்பட்டுப் பரிமளித்துக்கிடக்கு ப மீது நீ தோன்றி அவற்றைக் கடந் போய்ப் பின் வடக்கு நோக்கிச் 6
மருதப் பெண்கள் பள்ளியர். தல்- விளங்குதல். கழனி - வய
ஆமிரகூடம் களைப்பு 17. ஒரு தனிப் பெயலான் முன்னா
அருவினைத் திறங்க ளுன்னி வரு நெறிக் களைப்பு மாற்றி சிறியரும் ம ற வா ரென்றா.
விளக்கம் :
ஒப்பற்ற பெரிய மழையினாலே தீயை அணைத்த உனது செய ஆமிரகூட மலை அன்போடு இரு மாற்றித் தலையிலே ஏற்றுக்;ெ நன்றியைச் சிறியோரும் மறவ. பற்றிச் சொல்லவேண்டியதில்லை.
பெயல்-மழை. அ ரு வி னைநெறி வழி.
ஆமிரகூடத்தில் நின்தோற் 18. காட்டு மாங் கனி யால் வெ
கோட்டினிற் றகரந் தோய்
காட்டிய தனங்கள் மானக்
நாட்டங்கள் குளிர நோக்கி
29

ளு க் கு உழவின் பயனைத் த்துப் பெண்கள் விகற்ப னது கோலத்தைப் பருகி 1 கொள்வர். அவ்வாறு ] முன்னாகக் கலப்பையாலே மா ள வ தேசத்து வயல்கள் து மேற்கே திரும்பிச் சிறிது சல்வாய்.
மேழி-கலப்பை. அவிர்
/ நீக்குமெனல்
ளுறுவனத் தீயை மாய்த்த யா மிர கூட மன்பால் வன்றலைச் சுமக்கும் நன்றி ற் பெரி ய ரைச் செப்பல்
வேண்டா.
முன்னொரு நாளிற் காட்டுத் ற்கருஞ் செயலை நினைந்து தக் கை தந்து வழியிளைப்பு காள்ளும். ஒருவர் செய்த Tரென்றாற் பெரியோரைப்
- ெச ய ற் க ரு ஞ் செ ய ல்.
மம் இவ்வாறாகுமெனல்
ண்மை கனிந்திடுஞ் சாரல்
வெற்பின் ந்த குந்தளம் நிகர்ப்பை ;
- நல்லாள் க று த் து மே ல் வெ ளு த் த
கோலம் யமரரும் நயப்ப ரன்றே.

Page 44
விளக்கம்:
பழுத்த காட்டு மாங்கனி பக்கங்களையுடைய ஆமிரகூ போது, மயிர்ச்சாந்து பூசி காட்சி தருவாய். பூமியா. மேலே கறுத்துப் பக்கபெ கோலத்தை அசுவினி தேன் பாராட்டுவர் என்க.
சாரல்-மலைப்பக்கம். சாந்து. கோடு- சிகரம். டங்கள்- கண்கள். அமரர்
இங்கே அசுவினி தேவ!
நருமதை யாற்றைய
காண் 19. வன சர மகளி ராடும் வ
இனன் கதி ரளையும்
கன மறப் பொழிந்த
புனை வரிக் கோல வேழ.
விளக்கம்:
குறப்பெண்களிருந்து வி பங்களைக் கண்டு மகிழ்ந்து அளைந்து விளையாடும் ஆமிர தங்கிக், குளிர்ந்த நீர்க்கன பின், மெலிந்திருப்பாயாத விரைந்து கடப்பாய். செல் புனைந்த கீற்று வடிவத்தை யாற்றின் அருவிகள் கற்ப பிரிந்தோடும் விந்திய மலை
வன சர மகளிர் குறப்ெ வல்லிமண்டபம்-கொடிமன வகையான கொடியினங்கள் படர்ந்து ஆங்காங்கும் மண்ட

களினாலே வெண்மை நிறம் பெற்ற ட மலையின் உச்சியை நீ சேரும்
முடிக்கப்பட்ட கூந்தல் போலக் கிய பெண்ணின் தனங்கள் போல, மல்லாம் வெளுத்த அம்மலையின் வர்களும் கண் குளிரப் பார்த்துப்
நல்லாள் பூமி. தகரம்- மயிர்ச் வெற்பு - ஆமிரகூட மலை. நாட் - தேவர்கள். ர்களைக் குறித்தது.
பும் விந்திய மலையையும் பாயெனல் பல்லிமண் டபங்கள் நோக்கி
வெற் பிற் சில பொழு திருந்து
தண்மைக் பின்னர்க் கதுமெனச் சென்று
காண்பாய் ம் போலு நன் மதையுங் குன்றும்.
1ளை யாட்டயரும் கொடி மண்ட , பின்னர்ச் சூரிய கிரணங்கள் "கூட மலையிற் சிறிது பொழுது ங் குறையுமாறு மழை பொழிந்த லால், அப்பாலுள்ள இடங்களை ல்லும் வழியில் வெண்ணீற்றினாற் உடைய யானைபோல நருமதை ாறைகளில் மோதிச் சிதறுண்டு மயக் காண்பாய். பண்கள். ஆடும் விளையாடும். எடபம். குறவரிருக்கையிற் பல - ம ர க் கிளை க ளி லே பின் னி ப் பெங்கள்போலத் தோன்றும் என் க.
30

Page 45
இனன் - சூரியன். வெற்பு பாரம். கதுமென விரைவாக. வெண்ணீற்றாற் புனைந்த கீற்று நன்மதை நருமதையாறு.
நருமதையின் நீர் பாரு 20. நிறைபெயல் கான்று காலின்
துறைகளி றுகுத்த நீரா லுய சிறைசெயத் தளரும் ரேவா வெறுமையே சிறுமை யார்
விளக்கம்:
பெயலைப் புறத்தே உமிழ்ந் கண்டு காற்று நின்னை அலைக்க வா அகப்படாது காட்டு யானைகளின் வாசனை பெற்றதும் கிளைத்துத் த வேகம் தடைப்பட்டது மான நரும் பருகிச் செல்வாயாக. உள்ளீடு வர்கள். நிறைவுடையவர்கள் 6
பெயல்-மழை. கான்று - நிலைகுலை தல்-அலைப்புறுதல். க. வகைப் பிரம்பு. சிறைசெயஉள்ளீடின்மை.
வழியிற் காண்பன 21. பாதியே விரிந்த தாலே ப.
கோதிலாக் கடம்பை நோக்கி தாதவிழ் கதலிப் பூண்டின் ( மேதினி யுயிர்த்த கந்த முயி
விளக்கம்:
மே க மே! நின்னெறியிற் மலராது முள்ள இதழ்களையுடை6 மான நிறங்காட்டுங் கடப்ப ட மொய்த்துக்கொண்டு போ கும்.
முதற்றளிர் விட்டு மலர்ந்துள்ள
31

-ஆமிரகூட மலை. கனம்
புனை வரிக்கோ ல வேழம்வடிவத்தையுடைய யானை.
கிச் செல்லெனல் நிலைகுலை யாது கானத் ர் மண முற்றுச் சம்பு | நதிவரு நீருண் டேகாய்
க்கும் மிகு நிறை பெருமை
யன்றோ .
த பின் நீ மெலிந்திருத்தல் நம். நீ அதன் அலைப்பிற்கு
மணங்கமழும் மத நீரினால் ழைத்த சம்புச் செடிகளால் தை யாற்றின் நீரை நிறையப் ஒன்றுமில்லாதவர்கள் சிறிய பெரியவர்கள் ஆதலான். -உமிழ்ந்து. கால் காற்று. Tனம்-காடு. ச ம் பு-ஒரு தடைசெய்ய. வெறுமை -
இவையெனல் சுமையுங் கபில முஞ்சேர் க்ெ குறுகிடும் வண்டி னீட்டந் முதற்றளி ரருந்தும் மான் கள் ர்க்கு நின் னெறியில் வேழம்.
பா தி ம ல ர் ந் து ம் ப ா தி மையாற் பச்சையுங் கபில மு மலரை நோக்கி வண்டுகள்
குட்டைகளின் கரையில் காந்தளை மான்கள் உண்டு

Page 46
நிற்கும். காட்டிலே யானை க ந் த த்  ைத மோந்து கொ வேண்டிய வழியைக் காட்டு
கோது- குற்றம். தா ! வகைச் செடி, காந்தள் எல் -வீசிய ; கமழ்ந்த ; நா றிய. வேழம் யானை.
வழித்தடை நீ 22. நண்பவென் காத லால்
விண்கமழ் குடச ம
கண்டுளி பயிலத் தோன பண்புட னகவு மொ
விளக்கம்:
நண்ப! என் காதலி விருப்பமுடைய உனக்கு மன குன்றுகள் தோறும் தாமத கண்களில் ஆனந்தக் கண்ன
கூவி நல் வரவு சொல்லி இ ஒல்லும் வகையால் விரைந்து
நனி-மிக. குடசம்-1 காதலிமேல் வைத்த காத குள்ள கா த லி ன் நிமித்தம் அலங்கல் தாமதம். அக பான்மை- இயன்ற அளவு.
தசாரணத்தின் 23. முகைவிரி கைதை வேல்
தொகைவிரி காக்கை
தகைவிரி நாவற் சோலை சிகைவிரி யன்னஞ் சின் விளக்கம்:
தசாரண மென்ற நாட்டி முகையில் விரிந்த கைதை பாகிய கைதைவேலி வெண்

கள் நறுமணங்கமழும் நிலத்தின் ண்டுலாவும். இவை நீ போக வன. தவிழ் தாதுவிரி. க த லி - ஒரு எப. மேதினி-நிலம். உயிர்த்த கந்தம்- நறுமணம். நெறி-வழி.
ஐக்கிச் செல்க எனல்
நீ நனிவிரைந் தேகுந் தோறும் ல் கும் விலங்கன் மாட் டலங்கல்
தோன்றும் கை கசிந்து நல் வரவு கூறிப்
ல் லும் பான்மையால் விரைந்து
செல்வாய்.
நிமித்தம் விரைந்து செல்லும் எங்கமழும் மலை மல்லிகை நிறைந்த முண்டென்பதை அறிந்து கொள். னீர் சொரிய மயிலினம் உன்னைக் னிய பண்புதோன்ற அகவும். நீ
செல்வாயாக. மலை மல்லிகை. காதலால்- நான் லின் நிமித்தம் ; என் மே லுனக் ம். சிலேடை; விலங்கல்- மலை. வு தல்-சத்தமிடுதல். ஒல் லு ம்
வளம் இதுவெனல் 5) யுவ வ ன ம் வெண்மை சூழுந்
சேக்கை தொடுத்திடூர் மரங்க
ளார்க்குந் > சாமளக் கனி யாற் றூங்குஞ் னாள் சேர் தசா ரண நீ சேர் வாய்.
ன் பாங்கர், நீ செல்லும்பொழுது மலரினால் உபவனத்தின் விளிம் ணிறங்கொண்டு விளங்கும். கூடு 32

Page 47
கட்டுந் தொழிலை மேற்கொண்ட பறவைகள் கிராமத்துப் பெரு
கும். நாவல் மரச் சோலைகள் கரிய விளிம் படுத்திருக்கும். ! விருக்கும் அன்னங்களும் அங்.ே
முகை--மொட்டு. கைன சாமளம்-கருமை. சிகை--கு
விதிசை நகரைச் ' 24. திசை புகழ் போ குந் தெய்ன்
மிசைபடர்ந் துனது கா த
வசை தவிர் சீர்த்தி வேத்தி நசைகுனி புரு வ மாகும் ந
விளக்கம்:
தசாரண வத்தின் தலை நகர போக்கிய விதிசையென்ற பெ அடைந்தால், உனது காதலி அடைந்தவனாவாய். குற்றமில் வதியாறு அந் நகரின் முகத்தி தோன்றும். நீ அதன் கரைமரு பரு குவாய்.
மிசை மேலே. படர்ந்துநசை-ஆசை ; விருப்பம். இ பேசி. உண்பாய் -பருகுவாய்
வேத்திரவதியின் நன்னீரை யாகிய பெண்ணின் கா தற்பயல்
நீசை மலையிற் றங்க 25. இளைத்தனை யாகி லாங்க ன
றழைத்தனை யிருத்தி ; ம
முழைத்தலம் கணிகை மா வளத்தினை யு குத்துச் செவ்
3.
233-6

-- மிகுதியாகிய காகம் முதலிய மரங்களில் இருந்து ஆரவாரிக் எ பழுத்த, கரிய பழங்களாற் =ல தினங்கள் தங்கிச் செல்ல க உண்டு.
த தாளை. சேக்கை- கூடு : தடு. தகை-அழகு.
சேர்வாயெனல் ப வி திசைநன் னகரத் தாங்கண் ற் பேற்றினை முழுதுங் கொள்
வாய் ரவதியந் நகர்மு கத்தில் யந்திசைத் துண்பா யாண்டே.
Tகிய, திசையெல்லாம் புகழ் யருடைய நல்ல நகரத்தை நீ ன் முழுப்பயனையும் உடனே லாத புகழையுடைய வேத்திர ல் நெ றி த் த புருவம்போலத் 5ங்கில் முழங்கி அழகு பொலியப்
- சென்று. வசை குற்றம். சைத்து முழங்கி ; இனி தாகப்
ர முகில் பருகுவது அந்நதி எ நுகர்வது போலும் என் க.
பிச் செல்வாயெனல் விலங்கிடு நீசை வெற்பிற்
ற்றுன் றண்மையாற் கடம்பு
பூக்கும் ; தர்' முழுகிய வாசச் சுண்ண வி வள நக ரிளமை காட்டும்.

Page 48
விளக்கம்:
முகிலே ! நீ இளைப்புற்ற குளிரத் தங்குவாயாக. அந் யளியினாற் கடம்புகள் பூக்கு அந்நகரம் மலை முழைஞ்சு யாட்டில் உபயோகித்த வா தனது கட்டுக்கடங்காத இ படுத்தும்.
தழைத் தனை--அன்பா லு முழைத்தலம்-சுனையிடங்கள் யுள்ள நானச்சாந்து. கணி
வன நதியையுஞ் சே 26. அ யர் வ க ன் றெழுந்த
பயிர் வனக் குடசம் பூப்பு உயர் மலர் சோர வே
முயல்விடு மதி யம் போ.
விளக்கம் :
நீசை மலையில் இளைப்பா வன நதி தோன்றும். அத மல்லிகை மொட்டுக்கள் விரி! காதுகளிலணிந்த தாமரைப் கன்னத்தில் வடியும் வியர் அன்றலர்ந்த புது மலர்கை நீங்கிய மதியம் போலும் . அயர்வு நீங்க அழுத்தமாக
அயர்வு-- களைப்பு. அ பசிய சோலை. குடசம்மா மலர்-தா மரைப்பூ. 'பூ தாமரை ' ஆதலின் தாமரை வியர்வை துடைக்கும் போ காதிலணிந்த பூக்கள் வாடி
நாண் மலர்- புது மலர். -மிகுதிப் பொருள் தரும் உ

ல் அந்த நீசை மலையில் உள்ளங் கே உன து தண்மையாகிய தலை ம். அழகினை யுடைய வளமிக்க ளிற் கணிகைமா தர் நீர் விளை சனைத் திரவியங்களை உமிழ்ந்து Tமையின் ஒழுக்கத்தை வெளிப்
ள்ளங் குளிர்ந்து ; முற்றெச்சம்.
வாசச் சுண்ணம்- வாசனை கைமா தர்-விலை மாதர்.
எலையையுங் காணெனல் 5 பின்னர் வ ன ந தி யண வித்
தோன்றும் பப் பம்பு நீர் பொழிந்து காதின்
ர்வை யொற்றி நாண் மலர்கள்
கொய்வார் லும் முகநனி வருடிச் செல்வாய்.
றிய பின் அடுத்து நின து வழியில் தன் கரையிலுள்ள சோலைகளில் புமாறு புதுப்பெயலைப் பொழிந்து, ப் பூக்கள் வாடிச் சோரு மாறு -வையைத் துடைத்துக்கொண்டு எக் கொய்யும் மகளிரது கறை அழகிய மு க ங் களை அவர்களின் வருடிச் செல்வாய்.
ணவி--அடுத்து. பயிர் வனம்--- ல்லிகை. பம்பு மிகுந்த: உயர் வி னு க் கரு ங் க ல ம் பொங் கு ர மலர் உயர் மல ரெனப்பட்டது. து உண்டான வேதனையாலே
முயல்--கறை ; களங்கம். நனி சிச்சொல்.
34

Page 49
உஞ்சைப் பதியை 27. வடதிசைப் படரு மத்தம் |
படி நிலா முற்றந் தோய்
விடரகப் பாந்த ளேங்கு ப மடவிழி யெடுத்து நோக்க
விளக்கம்:
வடதிசை நோக்கிச் செல் முடைய தாயினுஞ், சுண்ணந் ! தோய்ந்து உச்சைனி நகரின் செல். அங்கே மலை வெடிப்புக பாம்புகளை ஏங்கச் செய்கின்ற வியந்து, நகரத்து மகளிர் இள எ எடுத்து நோக்குவார்கள். நீ ! பட்டு மிகுதியாக உள்ளங் குழை
வக்கிரம் மடங்கிச் செல்! செல்ல நேர்ந்தாலும் நகரின் செல் என்றது, உஞ்சைப் பதியி.
பாந்தள் -பாம்பு. - வி டர மிகுதிப் பொருளில் வந்தது. ?
நிருவிந்தியை நுகர் 28. வெண்டிரை பார்க்க வார்.
மண்டலித் திழியும் வாரிச் பெண்டெனப் பிறங்கு ம.
ஒண்டொடி மகளிர் கூடற் விளக்கம் :
- வெண்மையான திரையொ வட்டமிட்டொலிக்கும் புள்ளின் காட்ட, வட்டமாக வளைந்து வை தோன்றும் நீர்ச்சுழி நாபியின் அ பெண்டன்மை பொருந்தி விள நலத்தை நுகர்ந்து செல்வாய் தற்குக் காட்டுங் குறிப்புகளும்
35

பக்' காண் எனல் வக்கிர மெனினுஞ் சுண்ணம்
ந்தே யுஞ்சையம் பதியைக்
காண்பாய் இன்னலை வியந்து மாதர்
வயப்பட்டு நிற்பை மன்னோ.
லும் உனது வழி, வக்கிர தீட்டிய நிலா முற்றங்களிலே அழகைப் பார்த்துக்கொண்டு எளிலே குடிகொண்டு வாழும் > உன து மின்னற்கொடியை மை எழில் பொலியும் கண்களை அவர்களின் பார்வையில் வசப்
ந்து நிற்பாய். லு தல். வழியிலே மடங்கிச் அழகைப் பார்த்துக்கொண்டு ன் சிறப்புத் தோன்ற நின்றது. க ம் மலை வெடிப்பு. மன்
- அசை.
ந்து செல்லெனல் க்கும் விகிரமே காஞ்சி காட்ட சுரியலே யுந்தி காட்டப் Tற்றின் பெரு நல னுகர்ந்து
செல்வாய் கொருப்படுங் கு றிப்பு மஃதே.
லிக்க, அத்திரையோடு சேர கூட்டங் காஞ்சியின் அழகைக் பந்து இழியும் பெருக்கிடையே ழகைக் காட்ட, அவற்றினாலே ங்கும் நிருவிந்தியின் காதல்
மகளிர் கூடலை ஒருப்படு அவையேயாகும்.

Page 50
விகிரம்-புள்ளின் கூட்ட லித்தல்-வட்டமிடுதல். வ நீர்ச்சுழி. உந்தி- நா பி ; பிறங்கும்- விளங்கும். பெ - ஒளி மிக்க வளையல். ஆறு
சிந்துவைத் தே 29. வறந்தசின் னீர தோட்ட
புறந்த நன் மரத்து வீழும் சிறந்த நின் பிரிவாற் 6
அறிந்தனை செல்வாய் கா விளக்கம் :
வ ற் றி ய, சி றி ய நீரே புரியாகத் திரண்ட கூந்தலா மரங்களினின்றும் வீழும் பாடு காட்டி உன து பிரிவினால் வ நீக்குஞ் சூழ்ச்சிகளை அறிந்து கும் மகளிரின் காதல் மிகவும்
வறந்த வற்றிய. புறந் எதுகை நோக்கித் தகரம் 6 பொன்னடை--பொன் போலு இலைகள். பொன் + அடைபசலை பிரிவா லுண்டாகும் உ ப ா ய ம் ; அ றி ந் த னை ; மெல்லிய தன்மையுடையது.
உஞ்சைப் பதி துற 30. உவந்தன ராண்டின்
அவந்தியிற் றங்கிச் செய் தவந்தரத் துறக்கந் துய் சிவந்தர நுகர்வார் போ
விளக்கம் :
உதயணன் கதையில் மி நிறைந்திருக்கும் அவந்தி நக பெருகவேண்டித் திரு மகள் வி

ம். காஞ்சி-மேகலை. - மண்ட எரி-நீர்ப்பெருக்கு. - சுரியல்
கொப்பூழ். பெண்டு பெண். நநலன்- இன்பம். ஒண்டொடி
- நிருவிந்தி நதி. ற்றிச் செல்லெனல் உம் வார் குழல். வேணி யாகப் ம் பொன்ன டைப் பசலை காட்டிச் றம்புஞ் சிந்துவைத் தேற்றுஞ்
சூழ்ச்சி த லத்துணை நுண்மைத் தன்றே.
ாட்டம், முடிக்கப்பெறாது ஒரு ய்த் தோன்றக், கரையிலுள்ள ழுத்த இலைகளாகிய பசலையைக் பருந்துகின்ற சிந்துவின் துயரை செல்வாயாக. பிரிவாற்றியிருக். நுண் மை வாய்ந்ததாதலான். த-புறத்த ; க ரை யி லு ள் ள மெலிந்தது. சிந்து-சிந்து நதி, பம் நிறத்தையுடைய பழுத்த -பொன்ன டை. அடை-இலை. நிற வேறு பாடு. சூ ழ் ச் சிமுற்றெச்சம். நுண்மைத்து -
க்கம் போன்றதெனல்
மூத்தோருதயணன் காதை
சொல்லும் யா ளருள்புரி விசாலை காண்பாய் த்துச் சஞ்சித கன் ம மீண்டுச் சகத் திருநகர் போலு மன்றே.
குந்த பயிற்சியுடைய முதியோர் கரிலே தங்கிய பின்பு, செல்வம் பற்றிருக்கும் உஞ்சையம் பதியின்
36

Page 51
பேரழகைக் காண்பாய். நல்வி: லோகங்களிற் பிறந்து போகந் ) போகத்தை ஊட்டும் வினை பூமிய கள் துய்த்தற்குச் சிவனது ஆ சுவர்க்கம் போன்றது அத்திரு நகர
விசாலை-உஞ்சைப் பதி ; உச் - திருமகள்.
சிப்பிரா நதியின் தென் 31. போதவிழ் கமல வாசம் |
சீதளங் கால மேனி சிலிர்த்தி ஓதிமம் உவகை பொங்கி யெ கா தல ருரைபோ லின்பங் க
விளக்கம்:
விரிந்த தாமரை மலர்களின் நதியிற் பிறந்த காற்றுக் குளிர்ச்சி சிலிர்க்கும் சிவந்த காலினை யுடை பொங்கி இனி தா கக் கூவி ஒலிக்கு போகம் வேண்டி நிற்கும் காதலர் கூறுவதுபோல இனி தாக வீசி, ( இளைப்பையும் போக்கும்.
போது-அலரும் பருவத்தையு சிப்பிரா நதி. சீதளம்-குளிர்ச்சி. ஓதிமம் அன்னம்.' ஒல்லென - கலவியுற்றவர்.
3 2.
அவந்தியின் ( மன்னவன் மகளைக் கா தல் வற் பொன்னி யல் தாலச் சோலை தன்னி ய லழிந்த மத்தத் தட இன்னன கிளந்து மூத்தோ ரி
விளக்கம்:
' அவந்தி நாட்டரசனான பி. அவள்மேற் காதல் கொண்ட வற். விடத்திலே தூக்கிச் சென்றான்.
37

னைப் ப ய னா லே சுவர்க்க துய்த்தவர்களுக்கு எஞ்சிய பிலிருப்பதால் அதனை அவர் ணயினாலே பூமியிலமைத்த எம்.
சைனி நகரம். செய்யாள்
றலை வருணித்தல் | ண ர் ந் த சி ப் பிராவின்
-- றென்றல் டுஞ் சிவந்த தாளின் எல்லென ஒலிக்கும் ; அன்புக் லந்தவர் களைப்பு நீக்கும்.
நறுமணங் கலந்த சிப்பிரா சியைத் தருதலினாலே உடல் -ய அன்னங்கள் மகிழ்ச்சி கம். இன்னும் அக்காற்றுப்
மங்கையரிடம் இன்மொழி மயங்கிக் களைத்த மாதரின்
டைய அரும்பு. சிப்பிரா
சிலிர்த்தல்-தளிர்த்தல். ஒலிக்குறிப்பு. கலந்தவர்
முதியோர் சனிங் கெடுத்துச் சென்றான்; பொருந்திய விடமு மஃதே ; டகரி திரிந்த தூங்காம் ; ரிய தம் விருந்தை யேற்பார்.
எத்தியோ த ராசன் மகளை சராசனான உதயணன் இவ் தால மரங்கள் நிறைந்த

Page 52
பொன்மயமான உபவனம் கின்றது. கட்டுத் தறின கொண்ட நளகிரி என்ற 1 கின்றது ' என்று இன்றே சொல்லி அக்கிராமத்திலுள் விருந்தினரோடு காலம் பே
மன்னவன்-அவந்தி ந மகள்-அவன் மகளாகிய ராசனாகிய உதயணன். போன்ற யானை. அது ந கிளந்து - சொல்லி.
அவ 33. வாளயில் நயன மாத
சாளர வழியிற் செல் கா ள மா மேனியுற்றுக் தாளது தூக்கித் தாந்0
விளக்கம்:
-கூரிய வேல்போ லுங் நீண்ட கூந்தலை மெல்விரல் பலகணி வழியாக வெளியே உனது கரிய மேனி யிற்.
வீட்டு மயில்கள் நட்புத்தி அடிகளைத் தூக்கித் தாந் தே
வா ளயில்-கூரியவேல். நீவி கோ தி. சாளரம்-L தோந் தமி- ஒலிக்குறிப்பு.
34. மதி நில வெறிக்கும் பே
பதி தரு சுவடும் வாசம் விதிதரு மாடந் தோறு கதிதரு வருத்தந் தீர்ப்
விளக்கம்:
காதலின்பத்தை நு க தாகத் தெரியும் கொ ண் எறிக்கும் ஒளி மிக்க மங்கை

இருந்த இடம் அ ங் கே யி ரு க் பயும் முறித்துக்கொண்டு மதங் ானை திரிந்த இடம் உங்கே இருக் ரன்ன ப  ைழ ய க  ைத க ளை ச் ள முதியோர்கள் தம்மிடம் வந்த Iாக்குவர். சட்டரசனாகிய பிரத்தியோ தனன். வாசவதத்தை. வற்சன்-வற்ச மத்தம்- மதம். தடகரி-மலை எகிரி என்னும் பட்டத்து யானை.
ந்தி மா நகர் ர் வார் குழல் நீவி யூட்டச் லுந் தண்ணகிற் புகையின் வாசங் களைப்பினை யொழிக்கும் ; மஞ்ஞை தாந் தமியென நடனஞ் செய்யும்.
கண்களை யுடைய மகளிர் தமது மகளினாலே கோ தி ஊட்டும் போது செல்லும் அகிற் புகையின் வாசனை படிந்து வழியிளைப்பை நீக்கும். நிறத்தால் உ ன் னை க் கண்டதும் தாம் தமி என்று நடனஞ் செய்யும்.
வார் குழல் நீண்ட கூ ந் த ல். பலகணி. கா ளம் கருமை: தாந்
துவுமது மனி மங்கையர் தாளிற் பஞ்சி
ப் பன் மலர்த் ததைவுங் கொண்ட வம் வித்தகர் வினைகள் நோக்கிக் பாய் காதலர்க் கினிய கொண்டால்!
ரு ம் பேறுடையவர்களுக்கு இனி ட லே! சந்திரனின் நிலவென பர்கள் சீறடிக்கணிந்த செம்பஞ்சுக்
38

Page 53
குழம்பு பதிந்த அடிச்சுவட்டையும் வேறு மலரினங்களின் நெருக்கத்ை மாடங்கள்தோறும் மனைக்கலை வல் சிறப்புகளைப் பார்த்து வழியிளைப்
பஞ்சி- செம்பஞ்சுக் குழம்பு. - செல்வம். வித்தகர்- மனைக்க
மாகாளர் கேத்திர. 35. அண்ணலார் கண்டம் போல
கண்ண ய ரா து பூத கணங்கள் பண்ண வன் பவானி சண்டி ட புண்ணியப் பதியுங் காண்பாய
விளக்கம் :
தங்கள் தலைவரான நீலகண் அழகிய கரு நீலத் தோற்றத்தினை உ கள் உன்னைக் கண்ணிமையாது பா பவானி சண்டியென்னும் பெயர் பணியும் திருவடிகளையுடையவரு | தருளியிருக்கும் புண்ணிய தலத் ை பூமியில் உ ன க் கு நிகராவார் யா காணுந் த வ ம் உனக்கு இருத்தல் யென்றபடி.
அண்ணலார் சிவன் ; நீலகண் பண்ணவன் குரு. பவானி சண்டி பெயர்கள். பூவில் பூமியில். 6
கந்தவதி u 36. விதுப்புறு வதன மாதர் மஞ்
க துப்புறு வசந்தப் பூவுங் கா நு துப்பறப் பாயுங் கந்த வதி மதுப்பொழி மதனச் சோலை வ
விளக்கம்:
நீர் விளையாடும் மகளிரது ட அவர்கள் கூந்தலிலணிந்த மலர்க குவளை மலர்களின் தாது பொரு,
39

ம், நறுமணங்கொண்ட பல் தயுங்கொண்ட செல்வமிக்க லார் செய்த கைத் தொழிற் பைத் தீர்த்துக்கொள்ளுதி. ததைவு நெருக்கம். விதி லைவல்லார். கதி- வழி.
ம் (கோயில்)
வழகிய காட்சித் தென்றே 5ங் காண மும்மைப் பணிந்திடும் பா தன் வைகும் ப் பூவிலா ருன்னை நேர்வார்.
--ரின் கழுத்தைப்போலும் -டையாய் என்று பூதகணங் எக்க, மூவுல குக்குங் குருவும் நடைய உமையம்மையார் மாகிய மகேசுவரன் எழுந் தச் சென் று காண்பாய். ர் ? மாகாளர் கேத்திரங் பினாலே சம மா வார் இல்லை
டன். மும்மை-மூவு,லகம். ட என்பன உமையம்மையின்
நர் வர் சமமாவர்.
பாறு சனச் சாந்தும் வீற்றுக்
வியின் துணருங் கொண்டு நுகர் காற்றுப் பட்டு ளப்பமுங் கண்டு செல்வாய்.
மஞ்சனப் பொடிகளாலும் ளா லும் நறுமண முற்றுக், ந்திக், கந்தவதி யாற்றின்

Page 54
குளிர்ச்சியை நுகர்ந்து, வீக அசைந்து மதுவைப் பொழி அங்கே உள்ள து. அதன் வ
வி துப்பு - வேட்கை. வி மு க த் தை யு டை ய ம க ளி சாந் து -- கு ளி ப் பு க் கு ப் பூ க து ப்பு-கூந்தல். வ ச ந் த துணர்-தாது. நு துப்பு
சோலை --விரும்பத்தக்க சோ
மாகாளர் கே 37.
திருமணி மிடற்றுச் செ பரு மணிச் சதங்கை யா இரு மணித் தளிர்கள் !
கருமணி குளிரக் காண் விளக்கம்:
அழகிய நீலகண்டத்தை சென்று கால்களிற் சதங்கை ஏந்தி அழகிய தளிர்போலும் கூத்தாடிச் சோர்வுற்ற கணி கொள்ள உன து வருகைை மேனியிளைப்பு நீங்குமாறு : வாய்.
திரு அழகு. மணி-- மிடறு -கண்டம் ; கழுத்து.
முன்னிலை. பாணி-கை - தளிர்போன்ற பாதங்கள் கருமணி - கண்ணின் கரு ம
மாகாளர் கோயிற் 38. செங்கதிர் படமுன் கால்
லங்கு நீ யாறி மாலை யா பொங்குமா மின்னற் !
எங்குமத் தளம் தாக . விளக்கம்:
- சூரியன் மறையுமுன் மா சேர்வாயானால் அங்கே சிற மாலைக்காலப் பூசைக்குச் சே

-ம் இனிய காற்றுப் படுதலினாலே யும் விரும்பத்தக்க சோலை ஒன்று -ளப்பத்தையுங் கண்டு செல்வாய். இது சந்திரன்: சந்திரன் போன்ற ர். வதனம்-முகம். மஞ்சனச் பூசு ம் சு ண் ண ம்.. வீறு-அழகு. 5ம் - ம ண ம். கா வி - கு வ ளை. தணிப்பு. மது-தேன். ம த ன ச் ரலை. தாயிற் கணிகையர்
ல்வன் தெய்வசந் நிதியிற் போந்து சர்க்கப் பாணிசா மரைகள் தாங்க தூக்கி யியல் நட மாடிச் சோர்ந்து.
பர் சிறு துளி கருணை செய்வாய்.
தயுடைய மாகா ளர் சந்நிதியிற் யொலிக்கக் கைகளிற் சாமரங்களை > மெல்லடிகளைத் தூக்கித் தேசிகக் பிகை மாதர் கண் மணிகள் குளிர்ச்சி பய நோக்குவார்கள். அவர்களது அருள் செய்து சிறு துளிகளைத் தூவு
நீல மணி. மணிபோலும் மிடறு. -- செல்வன் மா காளர். சந்நிதி கள். மணி--அழகு. தளிர்கள் - இயல். நடம்-தேசிகக்கூத்து.
னி. சேவை செய்யெனல் கார் திருப்பதி சேர்வை யாகி தச்சனை புரியச் சோதி
ஹீபம் பொலிதரக் காட்டி வானம் விடிமுழக் கெடுப்பா யன்றே.
ரகாளரது திருப்பதியை நீ சென்று கிது ஆறியிருந்து சிவபெருமானது பாதிவடிவாகிய மின்னல் விளக்கைக் -40

Page 55
காட்டி ஆகாயம் முழுவதையும் ப யாகிய முழக்கத்தைச் செய்து ப
செ ங் க தி ர் சூ ரி ய ன். மத்தளங் கொட்டு தற்கு வேண்டிய ஆறியிருக்கவேண்டுமாதலின் செ சென்று விடுதி என்கின்றான்.
பொலிதர-கோயிலெங்குஞ்
மாகாளருக்குப் போ. 39. செஞ்சபை மலர்போற் ப
குஞ்சித நடனத் தையன் புயல் குஞ்சர வுரிசெந் நீரிற் குலவுத அஞ்சுதல் நீக்கி நோக்கும் ஐய
விளக்கம்:
சிவந்த சபா மலர் போலப் ப செவ்வொளியைப் பெற்று, மாகா அவ்வையனது புயங்களென்ற கா படிவாயாகில் அவன் போர்த்துக் யானைத் தோல்போலக் காட்சி தரு தேவியாரும் அச்சம் நீங்கிக் கன் அவ்விறைவனும் யானையுரி போர்த் நீங்கப் பெறுவான். நீயும் திருவரு
செஞ்சபை மலர் -சிவந்த சப் -வளைந்தாடும் நடனம். செக்கர் சிவந்த வானம். புயவனம்-கை மிகுதியாலும் மானைத் தாங்கிய
ஆ யு த ங் க ளு டை  ைம யாலு ம் | வன மென உருவகிக்கப்பட்டன.
குஞ்சர வுரியானைத் தோல். செக்கர் வானின் ஒளி பெற்றுச் ( செல்ல அஞ்சிப் பார்த்த தேவியா சூழ்ந்து நீ படிந்தவளவில் யானைத்
41

மத்தளமாகக் கொண்டு இடி பன்பெறுவாய்.
வழியிளைப்பை நீக்குதற்கும், - புதுப்பெலனை யடைதற்கும் ங் க தி ர் ப ட முன் அங்கே
சோதி பொலிய.
jவையாகெனல் ஈவுஞ் செக்கர்வா னொளிநீ
பெற்றுக் பனங் குறுகிச் சூழ்ந்தாற்
ல் காண்பை தேவி
னு மாசை தீர்வன்.
சந்துள்ள செக்கர் வானின் ௗர து குஞ்சித நடனத்திலே ட்டின் மேலே நீ சுற்றிப் கொள்ளும் உதிரந் தோய்ந்த வாய். அக்காட்சியை உமா எகள் குளிரப் பார்ப்பாள். 5தலிற்கொண்ட தன் ஆசை கள் பெறுவாய்.
"T மலர். குஞ்சித நடனம்
வானம் மாலைக்காலத்துச் களாகிய காடு. கைகளின் மையாலும், வன வேடரின் மாகா ளர து திருக்கரங்கள்
செந்நீர் : இரத்தம். நீ செந்நிறத் தோற்றத்தோடு ர் இறைவனது புயங்களைச் தோல் என்று கருதி அச்சந்

Page 56
தீர்ந்து நோக்கும் என்க. ே பய ன டை த லு ம்  ெப ற ப்
மாகாளர்.
தூர்த்த நாயகறை
மகளிருக்கு 40. காதலர் த் தேடி யில்லங்
வீதியில் விலங்கிச் செல்
ஓதிடு முரைகன் மீது த சோ திகால் மின்னுச் |
விளக்கம்:
தாம் விரும்பிய நாய. செறிந்த இருளிற் செல்லும் செல்வர். அவர்களுக்கு ே உரைகல்லிற்றீட்டிய தங்கக் செய்வாய். மின்னலொளிய மகளிர் உனக்குப் பல்லாண்
கனையிருள் செறிந்த இ தெரியாமையால் வளைந்து ெ - வெளுத்தல். இருண்டு வெளிக்கச் செய்யுமென்க.
உரைகல் - பொன்னை உ கருமை நிறமுடையது. இ. தோன்றும் பொற்கீறுகள் தோன்றுமென் க.மகளிர் எண்ணிச் சோபனமுரைப்பா
துயிலி 41. புறவுகண் ண யரு மாட
டுறவு கொள் மின்னற் ( எறிகதி ரருணன் றோ
செறிதரு நண்பர் சே விளக்கம் : *
புறாக்கள் துயிலுகின்ற இராப்பொழுது முழுதும் உ மின்னற் செல்வியுடன் அவ

காக்கும் எனவே அந்நோக்கத்தாற் படு ம். ஐயன்- இறைவனாகிய
த் தேடிச் செல்லும் வழிகாட்டெனல் கனையிருட் செல்லும் மாதர் பவர் ; மெய்ந் நெறி வளர்த்தல்
வேண்டி மனிய வோட்டம் போலச் செய்வாய் ; சோபன முரைப்பர்
மாதோ.
கரைத் தேடி அவரில்லத்திற்குச் மகளிர் வழியில் வளைந்து வளைந்து நரான வழியைக் காட்டுதற்காக கீறுகள்போல ஒளி மிக்க மின்னலைச் பால் வழிதெரிந்து கொள்ளும் அம்
நி சொல்லி வாழ்த்துவர். ஒருள். விலங்கி-வளைந்து. வழி
சல்வர். நெறி -வழி. விளர்த்தல் - கிடக்கும் வழியை மின்னலால்
ரைத்து மாற்றறியும் கல். இக்கல் திலே பொன்னை உரைக்கும்போது போல அக்கனையிருளில் மின்னல் தமக்கு வழிகாட்டிய நன்றியை
டங் காட்டல் டப் புறத்திர வெல்லா முன்னோ செல்வி யுயவறப் பள்ளி கொள்வாய் ன்ற வெஞ்சிய நெறியிற் செல்வாய்
வை செய்தலிற் றாழா ரன்றே.
உயர் நிலை மாடங்களின் புறத்திலே ன்னோடு அன்பு பூண்ட காதலியாகிய ளது வருத்தந் தீரப் பள்ளி கொள்
42

Page 57
வாய். எறிக்கின்ற கிரணங்களை வைகறையிலே துயிலுணர்ந்து 8 எஞ்சிய வழியிலே செல்வாய். - குத் தொண்டுசெய்வதில் ஒருடே னாலே நீயும் தாமதிக்கமாட்டாய்
புறவு-புறா. கண்ண யருதல்மாகாளர து கோயிலில் உன்னோ கொடி ' என்ற உரையும் கொள்
உயவு- வருத்தம். நெறி - சேவை தொண்டு. தாழார் -
42.
காலைக் கதிரவனை மா புலந்தவர் விழியி னீரைப் ( கலந்திடக் கண்ணீர் சோரும் வலந்திக ழலரிச் செம்மல் வ விலங்கி நீ மறைத்தல் செ
விளக்கம்:
- (நீ எழுந்து செல்லும் வை. நீங்கிக் கல்வியை விரும்பிக் கன் மலராகிய தனது நாயகியின் ஊட யொடு விளங்கும் ஞாயிறாகிய தலை. எடுத்து நீட்டுவான். அவனுக்கு மறையாதே. மறைப்பாயாயின் . கோபமுண்டாகி உன்னைக் காய்வ தலை மகளின் கண்ணீரைப் போக்கி வைகறையா தலால்.
புல ந்தவர்---ஊ டியவர். புல பனித்துளியாகிய கண் ணீர். ஊடல் - புலவி. வலம்-வெற்
வெகுளல்-கோ பித்தல்.
43
கம்பீரை ஆன்றவ ருள்ளம்போல வாழ் சான்ற நின் காளச் சாயல் த லேன்றதன் கயற்கண் காட்டி mன்றவ ரனையாய்! நீக்கி 6
43

யுடைய ஞாயிறு தோன்றும் ஒன்னுங் கடத்தற்கிருக்கின்ற அன்புமிக்க நண்பர் நண்பருக் பாதும் தாமதிக்கார், ஆதலி
-- துயிலுதல். ' இரவெல்லாம் ந மின்னிக்களைத்த மின்னற்
- வழி. அருணன்-- சூரியன். -தாமதஞ் செய்யார்.
றையாதே எனல் போக்கு நற் புலரி யீதே ங் கமலினி யூடல் தீர்ப்பான் வான்கர மெடுத்து நீட்டும் ப்யாய் வெகுண்டிடு முள்ள
மன்றே.
கறையிலே) புலவியினின்றும் எணீர் சொரிகின்ற தாமரை லை நீக்கும் பொருட்டு வெற்றி மகன் தனது பெரிய கரங்களை 5 இடையே நீ குறுக்கிட்டு அவன் உள்ளத்தில் அளவற்ற பான். தலை மகன் புலவியுற்ற 5) ஊடல் தீர்க்கும்பொழுது
ரி--வைகறை. கண்ணீர்--- கமலினி-தாமரை நா ய கி. P. விலங்கி- குறுக்கிட்டு.
யாறு இந்தகம் பீரை யாறு ன்வயி னீர்த்து நெய்த - யியல்புற நோக்கு மன்பி. யகு தல் நீர்மை யன்றால்.

Page 58
விளக்கம்:
பெரியோருள்ளம்போல கருமை நிறைந்த சாயலைத் வெண் ணெய்தல் போன்ற த மனவிகாரமில்லாத இயல்பு. னால் அன்னை, தந்தையரை ஒ நீக்கிச் செல்லுதல் ஒப்புரவா நின் காலம் சான்ற சாய
காளம்-கருமை. சா இழுத்தல். * இயல்புற நே வெண்ணெய் தலைக்குறிக்கும் ஒப்புரவு ; நாகரிகம்.
கம்பீரையை நு. 44. நீல நீ ராடை மெல்ல 6
கோல மார் சூரற் கைய றோழ நின் செலவு சால ஏலுமோ வி ன் ப ங் கல
விளக்கம்:
அந்த நதியாகிய பெண், னுஞ் சேலை, மெல்ல நெகிழ்கி நழுவ, அதனை அழகுற வள களாற் றாங்குவாள். அப்பொ விரைந்த செலவு சிறிது தா நிலையில் விட்டுச் செல் ல ம இன்பத்தை அநுபவித்து உண கண்டும் விட்டுப் பிரிதல் இய
சூரல் பிரம்பு. க ரை ய நீரைத் தொடும். பிரப்பங் ( வாது தாங்கும் கைகள்போல
கோலம்-அழகு. ஏந்த காற்றுத் தேவகிரிக்குக் 45. புதுப்பெயல் பொழிய
மதக்களி றார்ந்து பொங் பதப்படப் பழுத்த வத் கதித்தெழு காற்றுத் தே

ஆழமிக்க கம்பீரை யாறு உன து = தன் மாட்டு இழுத்துக்கொண்டு ன் கயல்களாகிய கண்களைக் காட்டி நோக்கால் நோக்குவாள். அன் பி க்கும் மேகமே ! அவள் பார்வையை
காது. பல் என இயைக்க. லுதல்-நிரம்புதல். ஈர் த் த ல்ாக்கும் ' என்றதனால்  ெந ய் த ல் - நெய்தல் - குமுத மலர். நீர்மை
கர்ந்து செல்லெனல் நெகிழ்கரை யிடையிற் சோரக் Tற் கொள்ளுதல் கண்டு காதற் த் தாழ்ந்திடும் தூங்கி நிற்பாய் ன்டார்க் கேந்திழை யி  ைட க ண்
டேகல்.
-தான் அணிந்துள்ள நீல நீரென் ன்ற கரையாகிய இடையினின்றும் ர்ந்த பிரப்பங் கொடியாகிய கை ழுது அன்புடைய நண்பனே! உனது மதமாகும். நீயும் அவளை அந்த Tட்டா து அயர் வுற்று நிற்பாய். சர்ந்தவர்களுக்கு மகளிரின் மெலிவு
லுமோ? இயலாதென்றவாறு. பிலே உயர வ ள ர் ந் து, மடிந்து கொடிகள் நீராகிய சேலையை வழு மத் தோன்றும். மழை-பெண்.
- கொண்டு செல்லுமெனல்
ப், பூமிப் புது மணப் பு ண ர் வு
கொண்டு, "கி மகிழ்வுற, வனத்திற் காய்த்துப் ந்திப் பழமணம் பரக்க வீசிக் தவ கிரிக்குனைக் கதுவிச் செல்லும்.
44

Page 59
விளக்கம் :
கார் காலத்து முதல் மழை றோன்றிய புது மணங் கலக்கப் பெறுதலினாலே மதயானைகள் விரு உயர்த்திப் பிளிறி மகிழ்ச்சியல் பதமுறப் பழுத்த அத்திப் பழ வீசி, ஒலித்தெழுகின்ற காற்று யணைத்துச் செல்லும்.
புதுப்பெயல் முதல் மழை பூமியில் மண் மணங் கமழும். அ யானைகள் விரும்பி நுகரும்.
வ ன ம் - கா டு. கதித்து அணைத்தல்.
முருகவேளை வ 46. கந்தவே ளுறையும் வெற்பி
அந்தர கங்கை நீரான் மஞ் இந்திரன் முதலாந் தேவர் செந்தழற் பிறந்தான் ஐயா
விளக்கம்:
குமரக் கடவுள் விரும்பியும் மேகமாக மா றி ஆகாய கங்கை நீராட்டி மலர்களைச் சொரிந்து முதலான தேவர்களெல்லோரை பெருமானது நெற்றியிலுள்ள . பிறந்த அப்பிரான து பெருமை ஒரு வரு மில்லை என்றவாறு.
கடி வாசனை. மலர்க்கொ கொண்டலாதலினாலே அஞ்சன புரிதலு ங் கொள்க.
முருகவேளின் மயிலை 47. மைந்தனிற் கொண்டவன்ட
சுந்தரக் கலாபங் காதிற் சூ இந்துவி னொளியாற் றோகை அந்தரத் திருந்து மின்னி யா
4!

யை நீ பெய்ததும், நிலத்திற் - பெற்று, அம்மணங் கலக்கப் கம்பியுட்கொண்டு துதிக்கைகளை டையக், காடுகளிற் காய்த்துப் பங்களின் இனிய மணம் பரக்க த் தேவகிரிக்கு உன்னைப்பற்றி
2. முதல் மழை பெய்ததும் ம்மணங் கலந்து வீசுங் காற்றை
ஒலித்து.
கதுவுதல்-பற்றி
ழிபடுக எனல் ற் கடிமலர்க் கொண்ட லாகி சன மாட்டி நிற்பாய்
யாரையுங் காக்க நெற்றிச் ன் திறமெவர் செப்ப வல்லார்.
றையும் தேவகிரியிலே நீ புட்ப கயின் நீரினாலே அக்குமர் வேளை து அருச்சிப்பாய், இந்திரன் ரயும் கா க் க வே ண் டிச் சி வ
சிவந்த அக்கினிக் கண்ணிலே மயச் சொல்ல வல்லவர் யாவர்?
ண்டல்-புட்ப மேகம். மலர்க் - மாட்டுதலுடனே அருச்சனை
ஆடச் செய்யெனல் பால் மலை மக ளுதிர்ந்த நீலச் டுவாள் ; தூயோன் சென்னி க யிலங்கிடும் மஞ்ஞை யாட எங்கெதி ரொலிக்க வார்ப்பாய்.

Page 60
விளக்கம்:
நின் மலனாகிய இ ைற வ ன : பிறையின் ஒளியினாலே தோகை வடிவாக விளங்கும் அக்குமர ன தாட நீ மேலே இருந்து . ம் எ தி ரொலி யுண்டா குமாறு முழ குமரனிடங் கொண்ட பேரன்! உதிருகின்ற நீலத் தோகையை தனது காதிலணிந்து கொள் வா - அம்மை யாருக்கு மைந்தனி மயிலிடத்துஞ் செல் லு தலால் உ எடுத்து அணிந்து மகிழ்ந்தார். தோகையின் கண்களிற் படத் ே தோன்றும்.
இந்து- பிறை.
சித்தர் விலகிச் சேறல் 48. சரவணத் துதித்த செம்மல்
இருவரும் வீணைத் தந்தி யி சிறிதிடஞ் செல்ல வேள்விச்
மருவிய கீர்த்தி மண்ணி லா விளக்கம்:
சரவண வா விற்றோன்றிய கு துதிக்குஞ் சித்தர்கள் இரு வரு இள குமென்ற அச்சத்தால் நீ ெ வேறு வழியாகச் செல்வார்கள். தூரஞ் செல்ல இரந்திதேவன் .ெ அவனுக்குப் பொ ரு ந் தி ய பு என்னும் ஆறாக விளங்கும். வணங்குவாய்.
சி த் த ர் இருவர்-குமர. துதிக்கும் கிம்புரு நாரதர் ; 1 இளகுமென்ற அச்சத்தால் வேற
இரந்திதேவன்- தசபுர ம. யாகஞ் செய்து புகழ்பெற்றவன் இரத்தம் ஆறாகப் பூமியிற் பாய்ந் பெற்றதென்ப.
4

து திருமுடியிலிருக்கும் இளம் யிலுள்ள கண்கள் பிறைக்கீற்று -து மயில் ஆரவாரித்துக் கூத் பின் னி அத்  ேத வ கி ரி யி லே ங்குவாய். அ ப் போ து அக் பினாலே ஆடும் மயிலினின்றும் - உமையம்மையார் எடுத்துத்
ள். லுள்ள அன்பு  ைம ந் த னி ன் திர்ந்த தோகையை அன்போடு - பிறைக்கீற்றின் ஒளிவட்டம் தாகை முழுவதும் ஒளிவட்டம்
ல். சருமவதி நதி ல் தாளிணை பர வுஞ் சித்தர்
ள கு மென் றஞ்சி நீங்கும் * சிறப்பினா லிரந்தி தேவன் - றென வயங்கும் போற்றாய்.
மரக் கடவுளது திருவடிகளைத் நம் தமது வீணை நரம்புகள் சல்லும் வழியை விட்டு நீங்கி
அவ்விடத்தினின்றுஞ் சிறிது சய்த பசு வேள்விச் சிறப்பினால் கழானது பூ மி யிற் சரு மவதி (வ்விடத்தில் நீ மேலே நின்று
க் கடவுளை வீணையிற் பாடித் மழைத் துளி பட்டுத் தந்திகள் வறு வழியே செல்வர். காராசன். இவன் கோமேத . அந்த யா க த் தி ல் ஓடிய து சருமவதியென்ற பெயரைப்

Page 61
சருமவதியில் நீரு 49. மாயவன் நிறங்கொள் ப
தோயம் தருந்துந் தோற்ற பாயு நீர் முத்த மாலைப் பதி ஏயும் பூ மடந்தைக் கென்.
விளக்கம்:
மாயோனது நீல நிறங்ெ மிக்க அந்நதியின் பக்கத்தே தோற்றத்தை விண்ணிலே உ மகளுக்கு அணிகலனாக ஓடுகி நீராகிய முத்து மாலையின் ந போல்வது இம்மேகமென்று நோக் குவர்.
மா யவன் திரு மால். மா நீர். பாங்கர் பக்கம். ஏயும்
தசபுர 50. அஞ்சனப் புருவ வில்லு (6
கஞ்சமா ரிமைக ளேறக் க விஞ்சு வெண் டோட்டுக் கு தஞ்சமற் றசையு நாட்ட.
விளக்கம்:
அஞ்சனந் தீட்டிய நீண்ட கிடந்து, வேல்போலும் பார்ல போன்ற இமைகளை மேலே - பொலிவைக் காட்டி, மி கு ந் உடைய குந்த மல்லிகையிே தஞ்சமற்றசையுங் கண்களையும் காணு மாறு செல்வாய்.
அஞ்சனம் கண்ணுக்குத் ? -கூரிய வேல் போன்று ஆட ( சான்று - நி ர ம் பி. க ஞ் ச ம ரா போன்ற இமை. இமைகளை டே கண்ணின் கருமணி பொ லிந்து

ண்ணும் தோற்றம் நஞ்சே ! மாண்புசால் நதியின்
பாங்கர்த் மஞ் சுந்தரத் தேவர் கண்டு தித் திடு நீலக் கல்லே
று நோக்குவ ரிடைவி டாதே.
காண்ட மேகமே ! பெருமை குனிந்து நீர் பருகும் உனது லாவுந் தேவர்கள் கண்டு, நில ன்ற, தெளிந்த சருமவதியின் ஒவே பதித்த நீலக் கல்லுப் சொல்லி இ  ைட வி ட ாது
ண்பு பெருமை.
தோயம் - - ஒப்பாகும்.
நகரம் * மளமைந்தயில் நோக்கஞ் சான்று கருமணிப் பொலிவு காட்டி
ந்த மல்லிகை வீழும் வண் டிற் த் தசபுர மகளிர்க் கா ண்டி.
- புருவ மாகிய வில்லினுள் ளே வெ நிறைந்து, தாமரை இதழ் நிமிர்த்து வதாற் கரு மணியின் த வெண்மையான இதழ்களை ல வீழும் வண்டைப்போலத் டைய தசபுர நகரத்து மகளிர்
தீட்டும் மை. அயில் நோக்கம் வ ைர வ ரு த் து ம் பார் வை. -ர் இமைதா மரை இதழ் மலே நிமிர்த்தி நோக்கும் போது
தோன்றும்.

Page 62
மல்லிகை காற்றிலசைய 6 அசையும். அது போல அசைய
குருக்! 51. வளம் பயில் பிரமா வர்த்தி
தளம்பயில் கமல் மீது த களம்பயில் தறுகண் வீரா வளம்பயில் பார்த்தன் வ
விளக்கம்:
வளப்பம் மிக்க பி ர மா குளிர்ச்சியால் மகிழச் செய்து,
தா ரை க ளை நீ பொழிவதுடே பயின்ற தறுகண் வீரரின் கவ குவிய ஊக்கமிக்க அருச்சுனன், களைச் சொரிந்த குருக்கேத்திர
தளம் பூவிதழ். தாரைதலையில்லாத உடம்புகள்.- வ அருச்சுனன். வாளி-அம்பு.
சரசே 52. நட்பினாற் சமரை நீத்துத்
கொட்பினால் விழியின் சா பெட்புறு வாணித் தெண்
புட்கரங் கொள்வை யாகி ற விளக்கம்:
பாண்டவரிடத்தும் நூற்று நட்பினாலே பாரத யுத்தத்தை யாத்திரையை மேற்கொள் ளு ! மனை யாள து விழியின் சாயல் தலையுந் துறந்து, அழகு மிக்க நீரைப் பலராமன் பருகினான். பருகுவாயானால் மனத் தூய்மை
சமர்-போர். தீர்த்த யா நீராடுதற்காகச் செல்வது. 6 - அழகு. வா ணி-சரசோதி புட்கரம் தண்ணீர் ; சரசோதி
4

"ண்டுகள் பற்றுக்கோடில்லாது
ம் பார்வை என்றவாறு.
"கத்திரம் - மகிழ்வுறத் தண்மை காட்டித் Tரை நீ பொழிதல் போலக் - கவந்தமாக் குன்ற மாக Tளி யு ய் த் த  ெச ங் களமுங்
காண் டி.
வர்த்த மென்ற  ேத ச த்  ைத க்
தாமரை மலர்கள் மீது நீர்த் பாலப் பல போர்க்களங்களிற் ந்தங்கள் பெரிய குன்றமாகக் அவர்களின் தலைகளிலே அம்பு த்தையும் காண்பாயாக. - நீர் த் த ா ரை. க வ ந் த ம்ளம்-ஊக்கம். பார்த்தன்
செங்களம்--- குருக்கேத் திரம். =ாதி நதி
தீர்த்தயாத் திரையை நாடுங் யல் குலவிடு மதுவுண் ணாது னீர் பருகுவன் முசலி நீயும் 5 புந்தியிற் புனிதங் காண்பாய்.
பரிடத்தும் சமமாகக்கொண்ட 5 விரும் பா து நீக்கித் தீர்த்த ம் கொள்கையனாகித் த ன து படிந்த இனிய மது வுண்ணு சரசோதி நதியின் தெளிந்த - நீயும் அந்நதியின் நீரைப்
யடைவாய். கத்திரை புண்ணிய நதிகளில் காட்பு--கொள்கை. பெட்பு ந தி.முசலி--ப ல ரா ம ன். நதியின் நீரைக் குறித்தது.

Page 63
பலராமன் மனைவி இரேவதி. தவள். பலராமன் தன் பத்தினி மகிழும் வழக்கமுடையவன். அவ அவளுடைய கண்களின் சாயல் ம துப் பலராமன் பெரிதும் மகிழ் மது வருந்துவதை ஒருபோதும் த யானுக்கு நேர்ந்த சாபமும் ஒன்று கால் நைமிசாரணியத்துக்குப் ே அவனை உபசரியா தபடியாற் குசப்பு கொன்றான். கொன்ற பாவந் தீர த வேண்டிய நியதியும் பெற்றான். திரையைச் சாட்டாக வைத்துப் கொள் ளாது சென்று சரசோதி ந
னான் என்க. அதுபோல நீயும் 4 வெளியே கரு நிறமுற்றாலும் உள்ளே
கங்கை 53. மலை யர சுதித் துப் போந்து,
நிலை பெறு துறக்கஞ் சேர நீ அலை புரள் கங்கை மாதை ய
சல நுரை நகை செய் தண்ண விளக்கம்:
மலைகளுக்கரசனான இ ம ய த் து கசைல மலைக்குப் பக்கத்தே வீ துறக்க வி ன் ப த்  ைத ச் ச க ர பு படிபோ லுதவி, அலை பு ர ண் டே பெண்ணை அணைத்துச் செல்வாய். யம்மையார் சீற்றங்கொண்டு ே பார்த்து நுரையாகிய நகைசெய்து பிறைச்சந்திரனை அலைக்கைகளாற்
வாய்ந்தது.
மலை யரசு- இமயமலை.
மாக அரித்துவாரத்துக்குக் கிட்ட உள்ள மேலிருந்து கீழே வீழ்கின்றது.
துறக்கம்- சுவர்க்கம். சாகர பதினாயிரவர் சாகரர் எனப்படுவர். சாபத்தாற் சுவர்க்கமடைந்திலர்.
49

பெல் -எம் - எ -2
கற்பிலும் அழகிலும் சிறந் யோடு சேர்ந்து மதுவருந்தி ள் மதுவை வார்க்கும்போது துவிலே விழுவதைப் பார்த் வான். அதனாலே அவன் பறவிடுவதில்லை. இத்தகை வ உண்டு. பலராமன் ஒரு பானபோது சூத முனிவர் புல்லினால் அந்த முனிவரைக் - 5 தீர்த்த யாத்திரை செய்ய - எனவே தீர்த்த யாத்
பாரத யுத்தத்தை மேற் தியின் புனித நீரைப் பருகி அந்த நன்னீரைப் பருகினால்
ள தெளிவு பெறுவாய். நதி மாகன கலத்தி ழிந்து ள்படி சாக ரர்க்காய் ணைந்திடா யுமையாள் சீறச் ல் சடைமதி பற்றி யேறும்.
திற் பிறந்து, பெரிய கன ழ்ச்சியடைந்து, நிலை பெற்ற த் தி ர ர் அ  ைட த ற் கு ப் எ டும் கங்கை நதியாகிய - அக்கங்கையானது உமை நாக்க அவ்வம்மையாரைப் இறைவனது சடையிலுள்ள 5 பற்றி ஏறும் பெருமை
5ன கலம்-கன கலம். இது ஒரு தீர்த்தம், இங்கே கங்கை
சர்சகரன து புத்திரர் அறு
இவர்கள் கபில முனி வர து அதை இவர்களது வழித்

Page 64
தோன்றலாகிய பகீர தன் ! த வ ஞ் செய் து கங்கை இவர்களது இறந்த எலு ரையுஞ் சுவர்க்கம் புகுவி சாகரரைச் சுவர்க்கமேற்றி
இமயமலையில் 6 54.
வெண் பனி படர்ந் து. பண்பொடு பயிலும் ப கண் படை கூரத் தங்கு திண்டிற லேறு கொம்
விளக்கம்:
வெண்மையான பனி புனுகு மான்கள் நன்மைே தும், பகீர தி யாறு பிறந்த களைப்பு நீங்கத் துயில் கொ னாகிய சிவன து வெண்ை கொம் பினாற் பெயர்த்துவிட்
ஏறு இமயமலைக்கும் டே விரை-நறுமணம். ப பகீரதனாற் கொண்டு 6 யெனவும் பெயர்பெற்றது.
கண்படை கூர்தல்-து!
கங்கை நீர் பருகு 55. விண்ணிடைப் பின்னங்
புண்ணியப் படிகத் !
நண்ணிய வுன து சா ய மண் ணி டை ய முனை
விளக்கம்:
விண்ணிலே திக்குயான் நீயும் மேலே நின்று கங். படிகம்போன்ற தெளிந்த

1சிட்டமுனிவர் வாயிலாக அறிந்து யப் பூமிக்குக் கொண் டு வ ந் து ம்பின் மீது பா யச்செய்து எல்லோ த்தான் என்பது வரலாறு. இச் ய படிபோன்றது கங்கை என்க.
மகம் படியுந் தோற்றம் பர்ந்து விரைகிளர் புனு கு மான்கள் Tறைப் பகீரதி பிறந்த குன்றிற்
ங் காட்சிமுக் கண்ணன் வெள்ளைத் பாற் றிரித்த மண் குன்று போலும்.
படர்ந்துள்ள தும், உயர்ந்ததும், யாடு பயிலும் பாறைகளையுடைய தும் ஆகிய இமயமலையில் நீ உனது ள்ளும் காட்சியானது முக்கண்ண மயான வலி மிக்க எருது தன து ட மண் குன்றுபோல விளங்குவாய். மகம் மண் குன்றுக்கும் உவமம்.
ண்பு நன்மை. வரப்பட்டமையாற் கங்கை பகீரதி
பிலு தல்.
ம் மேகத்தின் தோற்றம் 1 காலில் வேழ நிற் பது போல் நீயும் தெண்ணீர் பொற்கையாற் பருகி
நிற்பாய் ல் நறும்புன லகத் துக் கண்டோர் வே றோர் மருங் கி னு ம ரு விற்
றென்பார்.
5 பின்னங்காலில் நிற்பது போல கையின் புண்ணியப் பயனுடைய - நீரை மின்னலென்னும் பொற்
50

Page 65
கைகளால் அள்ளிப் பருகுவாய். படிந்த உன து சாயலைக் கண்ட யிலன்றி மற்றுமோரிடத்திலும் ய கின்றது என்று சொல்வார்கள்.
வேழம்-திக்கு யானையைக் குறி இங்கே மற்றோர் இடத்தைக் குறித் யமுனை - கங்கையோடு கலக் கும் நிறமுடையது. பிரயாகை என்னும் க ல க் கு ம். அ க் க ல க் கு மி ட த் ; உன து கரு நிறச் சாயல் படிந்த இ ' யமுனை வேறோர் மருங்கினும் மரு
காட்டுத் தீயை ஆற்ற 56. மொத்திடுந் தென்றல் கா ல (
வுய்த்திடு கானத் தீயங் குல பத்தியாற் பத்து நூறு பெயர் உத்தமர் செல் வ மாபத் துறு 1
விளக்கம்:
மோதியடிக்கின்ற பெருங்காற் மரங்களின் முதிர்ந்த கிளைகள் ஒ வ தால் உண்டான காட்டுத் தீ அ கவரி மான்களின் உரோமத்தைப் ( உனது கருணை யால் உட்னே ஆயிரம் அத்தீயை முற்றாக நீ அணைத்து மாட்டுள்ள செல்வம் ஆபத்துக்கு இயல்புடைய தா தலால்.
முதிர் தல் - முற்றுதல். சினை -
கல் மழை பெ 57. விலங்கியுன் மார்க்கஞ் சாடி (
கலங்கி வீ றழிந்து கொன்னே குலைந்திடக் கல்லின் மாரி கெ
பலன் தரா வினையை முன்னிப் விளக்கம் :
அழகிய மேகமே! அங்கே கோபு சரபப் பறவைகள் தமது வழியில் ரெனத் தாக்கித் த ம க் கே தீங்
51

பருகும்போது கங்கையிற் மலை வாணர்கள் பிரயாகை முனா நதி கங்கையிற் கலக்
பித்தது. மருங்கு - பக்கம். தது. மருவு தல்-கலத்தல். ஒரு நதி. அது கருமை மிடத்தில் அது கங்கையோடு தி ற் றோ ன் று ம் அ ழ கு இடத்திலும் உண்டாதலால்
விற்று' என்றார்கள்.
வேண்டுமெனல் முதிர்சினைத் தேவ தாரு விய கவரி தீத்தாற்
பொழிந் தாற்ற வேண்டும் மவர்க் குதவு மன்றே.
று வீசும்போது தேவ தாரு மன் றோடொன்று உரோஞ்சு -ங்கே கூட்டமாகத் திரியுங் பொறிகளால் எரிக்குமாயின் சம் பெயல்களைச் சொரிந்து விடவேண்டும். நல்லோர் ள்ளான வர் களுக்கு உதவும்
- கிளை.
ய்யெனல் வேகமுஞ் சினமும் பொங்கிக்
காய்ந்திடு சர பப் புள்ளுங் ாட்டுவாய் கோ ல மஞ்சே
பரிபவ மடையார் யாரே.
பத்தால் வேகமாகத் துள்ளும் ருெந்து விலகி உன்னை த் தி டீ வகு விளைவித்துக் கொள்ளும்.

Page 66
அவைகளைக் கன் மாரி பொழ் வேலையிலீடுபடுவோர் அவ களோ?
விலங்கி- குறுக்கிட்டு. வீணே. கல் லின் மாரிஅவமானம்.
சிலைச்சுவடு வ 58. பிறையணி வேணி பா.
நிறையுமுள் ளன்பு கெ செறுபவங் கெடுத்த
முறைமுறை வ லஞ் செ!
விளக்கம்:
பா திமதியணிந்த ச ை1 பாதச்சுவடு தெளிவாகப் ( மலையின் பக்கத்தில் நிறைந் சித்தர்கள் வலம் வந்து வ வளவிலே பற்றித் தொடர் சிவதொண்டர்கள் சிவகண நீயும் அச்சிலை யை முறைமு முக்கண்ணனது திருவருள்
செறு தல்- வருத்துதல்.
சிவனது சங்கீத விழ 59. வேணுவில் வருடி நா த
பாணியிற் றெய் வ மா து சேணிடை விளங்குன் ( வேணியர்க் கெடுத்த கீ
விளக்கம்:
இனியதென்றல் மூங்கில் சுருதியை எழுப்பி மேலான துடனே கின்னர மகளிர் தி

"ந்து சிதற அடித்து விடு. பயனற்ற மா ன த் து க் கா ளா கா திருப்பார்
- மார்க்கம்- வழி. கொன்னே-கல் ம ழை. பரிபவம்-இழிவு ;
லம் வருவாயெனல் தம் பிறங்கிடு வரையின் சாரல் எண்டு நித்தலுஞ் சித்தர் சூழ்வர் ; தொண்டர் சிவகணத் திருப்பர்
காணின்; ப் தேத்து முக்கணா னருளுங் கூடும்.
-  ைய யு டை ய சிவ பெருமானின் பொறிக்கப்பட்ட சிலையையுடைய த மெய்யன்போடு நாள்தோறுஞ் ணங்குவர். அச்சிலையைக் கண்ட ந்த பாவங்களினின்றும் நீங்கிய Tங்களுடன் சேர்வர். ஆதலால் றையாக வலம் வந்து துதிப்பாய். கை கூடும்.
பாவைச் சிறப்பிப்பாயெனல்
ம் விளங்கிசை தென்றல் கூட்டப் தர் முப்புர விசயம் பாடச் னோசை செறி மலை யுற்றுச் சேர
த விழாவினி திய லு மன்றே.
மகளின் உட்புகுந்து வருடி நாத
இசையைப் பிறப்பிக்கத் தாளத் ரிெபுர விசயம் பாட, விண்ணிலே
52

Page 67
முழங்கும் உனது முழக்கஞ் செ எதிரொலியாய். மீண்டொ லிக். னுக்கு எடுத்த சங்கீத விழா இன
1 வேணு - மூங்கில். பாணிசெறிதல்-நெருங்குதல். வே.
தென்றல் வேணு வில் வருடி எனக் கூட்டுக. முழக்கத்தின் மிருதங்கமா கும்.
இமயத்துப் 60. இமைய நீ கடத்தி யேகி ெ
கமையுமெய்ப் புகழும் பே சிமையமால் வரையி னோ குமையமா பலி முன் றூ
விளக்கம்:
நீ இமையமலைச் சாரலைக் அன்னங்களும் பரசுராமனுக்கு . செல்கின்ற கிர வுஞ்ச மலையின் சி செல்லும்போது, வாமனனாகிய யுடைய நெடியமலை போல நெ மாபலிவேந்தன் உள் ளழிய, மு தற்குத் தூக்கிய கரிய திருவம் கொண்டு செல்வாயாக.
எகினம்-அன்னம். கிரவு. துளைத்தாரென்று அறிந்ததுங் லை தனுர் வேதம் பயின்ற பரசுராம் னென்று அம்பு தொடுத்தான்.
இச்சிறு வழியாகும். இச்செய பேராதலாற் பரசுராமனின் பு என வருணிக்கப்பட்டது. ம அன்னங்களும் இக்கண வாயூடே
விடரகம்-மலை வெ டிப் சிமையம் மலையுச்சி. குறள்மா பலி யரசனிடம் மூன்றடி மண் வாமன வடிவம். மாயோன்-தி குடங்கி-வளைந்து.
53

றிந்த மலைச்சாரல்களிற் பட்டு கச் சடாமுடியையுடைய சிவ பிதாக நிறைவேறும். - தாளம். சேண்-ஆகாயம்.
ணி---சடைமுடி.
நா தம் விளங்கு இசை கூட்ட எ தி ரொலி இவ்விழாவிற்கு
புழைவழி யகினமும் பர சு ராமற் Tகும் விடரகத் திடங்க ரூடே ங்கிச் சிறுகுற ளாய மாயோன் க்கும் பதமெனக் குடங்கிச்.
செல்வாய்
- கடந்து அப்பாற் சென்று, அமைந்ததொரு பெரும் புகழுஞ் று துளையாகிய சிறுவழியினூடே திரு மால் உயர்ந்த சிகரத்தை டுமாலாகி, அவ்வடிவு கண்டு ன் னொருபோது அவனை மிதித் டிபோல உடம்பை வளைத்துக்
ஞ்ச மலையைக் குமரக்கடவுள் கலையி லுறையுஞ் சிவனிடத்துத் மன் தானும் அவ்வாறு செய்வே - அவ் வம்பு துளைத்த பிளப்பே பல் பரசுராமனுக்குப் பெரும் கழ்போகும் விடரகத்திடங்கர் எ ன ச வா வி க் கு ப் போ கு ம் - செல்லும்.
பு. இட ங் கர் - சிறு வழி. - குறுகிய வடிவம் ; திரு மால் * இரந்து பெற்றபோது எடுத்த ந மால். குமைய -நெஞ்சழிய.

Page 68
61.
கை ை ஐயிரு முகத்தோன் தூக் மைவிழி மாதர்க் காடி துய்ய நற் குமுதம் போல் ஐயனின் நகைபோல் நி
விளக்கம் :
(கிரவுஞ்சத்தைக் கடந்து தலையிரா வணண் தூக்க அ த கரியகண்ணழகுள்ள தேவகன் தும், குமுத மலர் போன்ற தூ விண் ணெங்கும் பரந்து நிற்பது இருக்கையானது மாகிய கைலை இருப்பாய்.
ஐயிரு முகத்தோன் இர குவடு உச்சி. ஐயன்- தலை மலை. வெற்பு- மலை. ஐய பெருஞ் சிரிப்பு. கைலை மை வெண்மை நிறமும் போரொலி
கைலையில் நினது ே 62. அஞ்சனத் துகள் போல் கே
குஞ்சரந் தந்த கோடு குன சஞ்சரித் திடுங்கால் மேழி க ந் த ர த் தணிந்தா 6
விளக்கம்:
கரிய மைப்பொடியை வி கறுத்து நிற்கும் கார்மேகமே ! யானைத் தந்தம் போன்ற வெள் கலப்பையைச் சிறந்த படைய ஆடையைத் தோளிலணிந்தார் விளங்குவாய்.
அஞ்சனம்-கரியமை. து . கந்தரம் - தோள்.

மயங்கிரி
க வசைந்தது மந்த ரத்து யான தும் வான மெங் குந் மச் சுடர்வது மான கைலை
ற்கும் அமைவிருந் தாகிச் செல்
வாய்.
| வடக்கே சென்று) பத்துத் ஊர் ந் த து ம் அந்தர வாசிகளான னி யருக்குக் கண்ணாடி போன்ற யவெண்மையான சிகரங்களால் பம் முதற்கடவுளாகிய சிவனுக்கு யங்கிரிக்கு இனி ய விருந்தினனாக
நா வ ண ன். ஆடி--கண் ணாடி. வன். வெள்ளி வெற்பு-கைலை சனின் நகை-சிவ பெருமானின் ல இறைவனின் சிரிப்புப்போல -ரியுங்கொண்டது.
தாற்றம் இதுவெனல் மனி யழகுடை மேகமே நீ மறத்தென வெளுத்த குன்றிற் 1 தரித்தவன் க றுத்த வங்கி மன்ன கவின் கொடு மிளிர்வை
மன்னோ.
மண்ணிலே தூ வி னாற் போ ல க் 'நீ புதி தாக வெட்டப்பட்ட ளிய அம் மலையிற் றங்கும்போது, ாகக் கொண்ட பலராமன் கரிய ம் போல்வதோர் அழகு பெற்று
கள்-பொடி. அங்கி-ஆடை.

Page 69
உமைக்குப் படியாக 63. ஆடல்தேர் கைலைக் குன்றி
கோடரா வளை யல் நீக்கிக் நீடு நீர் கட்டி செய்து நெ, கோடுயர் சிலம்பின் சாரல்
விளக்கம்:
முப்புரமெரித்தலாகிய தி. செய் தருளிய கைலை மலையில் உன் உலா வரும்போது அவ்விறைவு பாம்பு வளையங்களைக் கழற்றி . பான். மழை மேகமே! அப்டே சாரலிற் படிபோல உன்னுள்கே உறையச் செய்து கொண்டு வ
முடிகளையுடைய அம் மலைச்சா! அப்படிகளில் ஏறிச் செல்லுவா கோடரா - வளையும் பாம்பு
மஞ்சனக் கருவி 64. சேணிடைத் தேவ மாதர்
வீணிலே யுறுத்து மைய ! காணிய மங்கை நல்லார் பேணு வர் பிரிய வேண்டில்
விளக்கம்:
ஐயனே! அ ங் கே தேவ முனைகளுன்னை நீ குற்றம் புரி கொண்டிருக்கும். அதனாலே
ருப்பாய். அதைக் கண்ட அத மஞ்சன யந்திரமாக எண்ணுவா. விட விரும்பாது நீர்விளை யாட். ராயின் அவரிற் பிரிந்து செல்ல வாய். உடனே அஞ்சி நீங்கி
' சேண்- ஆகாயம். திரு - கோடு- முனை. உறுத்தல்

உதவுவாயெனல் லம்மையங் குலவுங் காலைக்
கைகொடுத் தணைக்குஞ் சம்பு றி தனிற் படியாய் நிற்றி - குறு குவா ளே றிச் செல்லும்.
ருவிளை யாட்டைச் சிவ பிரான் மையம்மையார் விளையாட்டாக பன் தன் கையிலணிந்துள்ள விட்டுக் கைகொடுத்து அணைப் பாது நீ சென்று அவள் செல்லுஞ் ள நிறையும் நீரைக் கட்டியாக ளைந்து கிடப்பாய். உயர்ந்த ரலில் உலா வும். அம்மையார் - -ள்.
1. சம்பு சிவன்.
போல்வாயெனல்
திரு மணிக் கடகக் கோடு விரிபெயல் தூ றி நிற்பாய் மஞ்சனக் கருவி யென்று எ முழங்குக பெரிது மஞ்சும்.
மா தரணிந்த வ ளை ய ல் க ளி ன் யாவிடினும் வலிந்து உறுத்திக் நீ நீரைப் பொழிந்து கொண்டி வர்கள் உன்னைத் துளி பொழியும் சர்கள். அவர்கள் உன்னை விட்டு டையே தொழிலாகக் கொள் வா வேண்டிய நீ கடூரமாக முழங்கு விடுவார்கள்.
-அழகு. மணி-இரத்தினம். நெரித்தல்.
55

Page 70
கைலையில் ஆடல் 65. பொற்புறு கமலம் பூக்கு.
முற்படாம் போல வைர கற்பகத் தளிரைத் தானை வெற்பிடை விரும்பு மாற்
விளக்கம்:
மேகமே! பொற்றாமரை | பருகியும், அங்கு நீர் அருந்து முகபடாம்போல மறைவு கொ போல அங்குள்ள கற்பக தரு. இன்னோரன்ன பல விளை யாட உன் எண்ணம் போல இன்பம் -
படாம்-திரைச் சீலை. ஐராவதம்-- இந்திரனின் பட்ட -கைலை மலை.
அள் 66. வண்டுகில் சோரக் காந்தா
தெண்டிரைக் கங்கைசோ
விண் டொடு மாட மாதர் தண்டுளி பயிலும் மேகந் த
விளக்கம்:
உடுத்த துகில் சோரக் காது போலக் குளிர்ந்த திரையோ சோரக் கைலை யாகிய க ா த அளகாபுரி. அங்கே விண்ண விரிந்த கருங்கூந்தலில் அணியப் தண்ணிய துளிகள் விரவிய கார் அதைப் பார்த்ததும் அளகாபுரி கொள்வாய்.
துகில்-ஆடை. சிலை-மன் நன்றே அறிதி என மாற்றுக
56

பல செய்வாயெனல் > மானசப் பொய்கை யுண் பாய் 7 வதமுண மூடி நிற்பாய்
கடுப்பவே யசைத்து வெள்ளி றல் விதம்வித மாடல் செய்வாய்.
மலரும் மான சவாவியின் நீரைப் பம் ஐராவதத்துக்கு அந்நேரம் நித்தும், சேலைகளை அசைப்பது க்களின் துளிர்களை அசைத்தும், ல்களைப் புரிந்து கைலை மலையில் அனுபவிப்பாயாக. கானை-சேலை. கடுப்ப - ஒப்ப. -த்து யானை. வெள்ளி வெற்பு
காபுரி ன் மடித் துயில் வனிதை போலத் ரச் சிலைத் துயில் அளகை காண்
பாய் விரிகுழ லாரம் போலத் காங்கிடு, மறிதி நன்றே.
நலன் மடியிற் கிடக்கும் பெண் > கூடிய கங்கையாகிய சேலை லன் மடியிற் கிடக்கின்றது Tாவிய மாடங்கள் மகளிரது 'பட்ட முத்து வடங்கள் போலத் மேகங்களைத் தாங்கியிருக்கும். இது வென்று நன்றாக அறிந்து
יש

Page 71
உத்தர

மேகம்

Page 72


Page 73
அளகை மாடம் மே 67. மின்னியன் றமைவை ;
துன்னிடும் ; மதுர கீதந் ;ெ உன்னிடம் நீலத் தோயம் , விண்ணிறை யளகை மாட
விளக்கம்:
மேகமே! அவ்வளகாபுரியில் கள் உன்னை ஒக்கும். எவ்வ தோன்றுவை. அம் மாளிகைக குவர். உன்னிடத்து இந்திரா வில்லுப்போல் அங்கே பல நிற ஓ இனிய கீதவொலிகளுண்டு. நீ வாய். அங்கே துடிகொட்டு முழக்கஞ் செய்வாய். உன்னி. மாணிக்க மணித்தள முண்டு.
ஓவம்- சித்திரங்கள். துடியி - நீர். மணித்தளம் - மாணிக் மேல் மாடங்கள். மானும்-நி
அள்கை ம! 68. அழகம ரளகை மா த ரங்ை
அளகமன் றலருங் குந்த; 1 மலர்விரி பொடியால் மி
குளக! நின் வரவால் மல் கு
விளக்கம் :
இளமையுடைய மேகமே ! புரியிற் பெண்கள் விளையாட்டுச் தாங்கியிருப்பர். கூந்தலில் அ முடித்திருப்பர். கா துகளில் அ முகம் உலோத்திர மலரின் மக அழகுடன் விளங்கும். குழலிற் சூடியிருப்பர். உனது வர வா சீமந்தரேகையிற் சூடியிருப்பர்.

தத்தை ஒக்குமெனல் மாதர் விளங்குவர் ; வில்லி
னோவந் ாடரு நீ துடியி லார்ப்பாய் ;
மணித்தல முடைய தும்பர் ; ம் மேகமே யுன்னை மானும்.
- மஞ்சு கொஞ்சும் மாளிகை எறெனின்? நீ மின்னலோடு ரில் அழகிய பெண்கள் விளங் பில்லுத் தோன் று ம். அந்த வியங்கள் தோன்றும். அங்கே இனி தாக மெல்லென முழங்கு பர். நீ அத்துடிபோல இடி உத்தில் நீல நீருண்டு. அங்கே
ல்-துடியைப்போல. தோயம் க்க ம ணி த் த ள ம். உம்பர்கர்க்கும்.
ரதர் அழகு
கயிற் கமலந் தாங்கும் ; மனிச்சங்கா துலோத் தி ரத்தின் ன்னு மானனஞ்; சுருள் செங்
காந்தள் ம் கடம் புசீ மந்தஞ் சேர்ப்பார்.
அழகு விளங்கும் அவ்வளகா காகக் கையிற்றா மரை மலரைத் ன்றலர்ந்த குந்த மல்லிகையை னிச்ச மலரை அணிந்திருப்பர். எந்தப் பொடியினால் வெளுத்து புதிதாக மலர்ந்த செங்காந்தள் ல் மலர்ந்த கடப்ப மலரைச்

Page 74
அளகம் அன்றலருங் குந்த சேர்ப்பார். உ லோத் தி ர ஆனனம் மின்னும் ; சுருள் செ சீமந்தஞ் சேர்ப்பார் என விக்
அளகம் கூந்தல். ஆன 6 யுடையோன்.
அளகையின் இய
மொருப்பு 69. மரமெலா மலரு மென்று.
விரை பொலி நளின மென் அரிகிளர் பீலித் தோகை
கரியிருள் மாயநாளுங் கா விளக்கம்:
மரங்கள் (பருவத் தாலன், பதால் மயங்கிய வண்டினம் கொண்டிருக்கும். தா மரைத் தாமரை மலர்கள் எ ப் போ அன்னப் பறவைகள் அவற்றை கும். வீட்டுமயில்கள் எப்டெ யிருக்கும். கரிய இருள் நீங். வைக் கா லும்.
மதுகரம் வண்டு. விரைஅரி-கண்வரி. பீலி--மயிலிற -மயிலின் ஓசை.
அளகை மக்கள் 4 70. கண்ணினீர் மகிழ்வா லன்
பண்ணிய கணை யா லன்றி நண்ணிய வூடலன்றி நலி
பண்ணிய நகரின் மூப்புப் விளக்கம்:
அளகாபுரியிலுள்ள இய க் ஆனந்தக் கண்ணீரன் றி வே காமன் தொடுத்துவிடும் ம

ஞ் சேர்ப்பார். அனிச்சம் காது 5 தி ன் மலர்விரி பொ டியால் ங்காந்தள் சேர்ப்பார். கடம்பு எமுடிபுகள் செய்க. எம்-முகம். குளகன்-இளமை
பற்கையழகு என்று உத்தெனல் ம் மதுகரம் மயங்கி யார்ப்ப றும் விரிந்திட வளையு மன்னம் யகவிடும் மனையி லென்றுங் ன்றிடு நிலவு மன்னோ.
றி) என்றும் மலர் தூக்கி நிற் எப்பொழுதும் இசை பாடிக் தடாகங்களில் வாசனை மலிந்த து ம் பூத்த வண்ணமிருத்தலால் வட்டமிட்டுக்கொண்டே இருக் பாழுதும் அ க வி க் கொண் டே க எப்பொழுதும் சந்திரன் நில
- வாசனை. நளினம் தாமரை. த. தோகை-மயில். அகவுதல்
ஒன்பமறியாரெனல்
றிக் கசிந்திடா ரியக்கர் கா மன் ப் பரு வர ல றியார் நாளும் ந்திடு பிரிவே யில்லைப்
புல்லு த லரிது மாதோ.
கர் ம கிழ் ச் சியி னா ல் விட்ட 1 கண்ணீரறிய மாட்டார்கள். ர்க் கணை க ளால் உண்டாகும்
0

Page 75


Page 76
ை
யுண்டாக்க மானின் தன்மை அந்நகரத்து இயக்க கன்ன லிடத்தில் மணிகளைச் செறி யாடிக் கைகள் நடுங்கப்டெ
வான்- பெருமை. கா விளை யாட்டு. விதிர்த்தல்
மணியை மணவில் மறை விளை யாட்டு வண்டல், குப்த படும்.
மகளிர் 73. கொவ்வையைப் பழி,
வெவ்விய கலவிப் போ செவ்விய தலைவ ரீர்க்க திவ்விய மணியின் தீபந்
விளக்கம்:
கொவ்வைக் கனியைப் அழகிய பெண்களின் மென் வெண்பட்டாடை நெகிழ்த உவகையினாலே விரைந்திழு தமது கையிலுள்ள சந்தன விளக்கைத் தணித்து நாண, கள்.
கொவ்வை-கொவ்வை வெவ்விய-விரும்பிய. - 3 நாணத்தாற் செய்வதறியா மணி-அழகு.
74.
மாடங்களில் ( ஒழிப்பற வீசுங் காற்றா வெளிப்புற நிவந்த வே களிப்புறக் கண்ணைக் .ெ பழிப்புறா மடவார்க் க

மயமைந்த மருண்ட நோக்கமுள்ள சியர் அழகிய கரையிலுள்ள மண பத்து விளையாடுதலாகிய வண்டலை சறு வார்கள். சன் -செறிவு. வண்டல்-மணல்
-நடுங்குதல். றத்துத் தேடச் செய்தலாகிய இவ் 5மணி, தைசிககேளி என்றுங் கூறப்
தீபமவித்தல் த்த செவ் வாய்க் கோ மள மாத
ரொல் கும் -ரில் வெண்டுகில் நெகிழ்தல் கண்டு
ச் சந்தனத் தேய்வை யெற்றித் 5 தணித்துளந் திகைத்து நிற்பர்.
பழித்த, சிவந்த வாயையுடைய பிவைத் தரும் போகவின்பத்திலே ' லைக் கண்ட தலைவர்கள் அவற்றை ப்பர். அப்போது அம்மங்கையர் க் குழம்பைத் தெளித்து அழகிய த்தால் உள்ளந் திகைத்து நிற்பார்
ப் ப ழ ம். கோமளம் --அழகு. ஒல் கும் தளரும். திகைத்து
து கலங்கி. செவ்விய அழகிய.
மேகத்தின் செய்கை
லுன்னை நேர் முகிலின் கூட்டம் ழின் மேலெழு மாட மே றிக் , காள்ளும் ஓவியக் கவினை மாய்த்துப் ஞ்சிப் பலகணி நுழைந்து செல்லும்.
62

Page 77
விளக்கம் ;
ஓய்தலில்லாது வீசுங் காற் கூட்டங்கள் ஆகாயம் வரையும் களின் மேலே கட்டப்பட்ட உச்சி மகிழ்விக்கும் ஓவியங்களின் அழை அங்குள்ள பழிப்பில்லாத மகள் எவழியாக நுழைந்து வெளியே செ
ஒழிப்பு- ஓய்வு. நிவந்த 2 மாடம்-ஏழு மாடங்களின் மேன் நிலா முற்றம். பலகணி-சாளர
பெண்களுறையும் அந்தப் புர தன செய்ததும் முகில்களுக்கு அ
அளகையில் இர 75. நள்ளிரு ளாண்டுச் செல்லாய்
வெள்ளிய வமுதை மாட வெ எள்ளலில் மணிக ளெல்லாம் விள்ளருங் கலவி நீங்கி மெய்
விளக்கம் :
நள்ளிரவிலே அந்நகரத்தின் பொழுது தாமரை மலர்கள் கூட அமுத தாரைகளைச் சந்திரன் மாட சொரியும். அங்கே இகழ்ச்சியை மணிகளெல்லாம் இனிய, குளிர்ந் மகளிர் கல்வியினின்றும் நீங்கி 9 வருத்தந் தீர்வர்.
அமுது- அமுதம் போன்ற நிலா காந்தக்கல்.
செல்வர்கள் வைப்பிரசவ 76. சென்றொழி யாத செல்வத்
மன்றலில் தேவ மாதர் மருந் குன்றலி லாத கீர்த்தி கின்ன அன்றலர் மலரின் வைப்பி ர.
63

ல் உன்னை யொத்த முகிற் உயர்ந்த ஏழு நிலை மாடங் மாடங்களிற் புகுந்து கண்களை 5 மழைத் துளியால் மாய்த்து பருக்குப் பயந்து பலகணி ல்லும். பயர்ந்த. ஏழின் மேல் எழு லயமைந்த வேயா மாடம் ;
ம்.
த்துக்குச் சென்றதும், தகா ச்சத்தை உண்டாக்கிற்று.
எப்பொழுது
நளினங்கள் கூம்பத் திங்கள் ளிப்புறஞ் சொரியும் ; ஆங்கே இனி ய நீ ருகுக்கும் மா தர் யுறு வருத்தந் தீர்வர்.
நடுவே செல்லாதே. அப் ம்புமாறு வெண் மை யா ன உங்களின் வெளிப்புறத்திலே என்றும் றியாத சந்திரகாந்த த நீர்த்துளிகளைச் சிந்தும். பந்த நீர்த் துளிகளால் மெய்
-. மணி- நிலாமணி ; சந்திர
னத்தில் உலாவுதல் திருவுடைப் போக மாக்கள் "குற, வளகைச் செம்மல் சரர் குரலிற் பாட, =வன மடைவ ரன்றே.

Page 78
விளக்கம்:
குறையாத செல்வத்தை செய்யாத அப்சரக் கணிகை இனிய குரலையுடைய கின் பாடி வரவும், அன்றலர்ந் மென்னும் உபவனத்தை நா
மன்றல்-வ துவை. ப றொலி ; யாழ் நரம்புமாம்.
அளகாபுர் 77. வாரிருங் கூந்த லேந்து ட
வேரியங் கமலத் தோடு காரிருள் விடரை நாடிச் பாரிடங் கிடத்தல் கால
விளக்கம்:
மேகமே! அவ்வளகாபுரி வாசனையுடைய மந்தார ம மரைப் பூவாகிய தோடுக தனங்கள் குலைத்த முத்துக்க தேடிக் கணிகைமா தர் செ பகலவன் உதிக்குங் காலைப் செலவினால் மலர்களுந் தோ
வார்- நீண்ட. இரும்கரிய கூந்தல். வேரி-தே -- தூர்த்தர்.
சிந்திக் கிடக்கும் இவைக சென்ற வழியைக் காலையிற் .
கற் 78. சொற்பதங் கடந்த கா
பொற்புறப் புனை யுங் 6 பற்பல மலர்கள் பா தப் கற்பக தருக்க ளாண்டு

தக் கொண்ட போகிகள் மணஞ் கயர் பக்கங்களிலே ஆடி வரவும், னரர் குபேரனுடைய புகழைப் தே மலர்களையுடைய வைப்பிரச ரடிச் செல்வார்கள். ஒருங்கு-பக்கம். குரல் - மிடற்
7ப் பரத்தையர்
ம் வாசமந் தாரப் பூவும்
ம் வெம்முலை குலைத்த முத்துங் க் கணிகையர் நடக்கச் சிந்திப் ன்பாய் பகலவ னுதிக்குங் காலை.
யில், நீண்ட, கரிய கூந்தலிலணிந்த லர்களுந் தேனொழுகும் பொற்றா ளும் விருப்பத்தை உண்டாக்கும் ளுங் கரிய இருளில் தூர்த்தரைத் ல்லும்போது சிந்திக் கிடத்தலைப் பொழுதிற் காண்பாய். விரைந்த
டுகளும் முத்துக்களுஞ் சிந்தின.
கரிய. வாரிருங் கூந்தல்-நீண்ட, எ. முத்து முத்துவடம். விடர்
கள் முதல் நாளிரவு கணிகை மாதர் காட்டுவன என் க.
பக தரு ட்சிச் சோ வர ணளகை மாதர் காலப் பூந்துகில் நறவஞ் சுண்ணம்
பஞ்சியோ டணிகள் நல்குங் க் கவின் பெற நிற்குங் காண்டி.
64

Page 79
விளக்கம்:
சொல்லின் எல்லையைக் கடந் முடைய அளகாபுரியின் மகளிர் தொழிலமைந்த சேலைகளும், ம. வேறு மலர்களும், செம் பஞ்சுக் ஆகிய இவற்றை நினைத்தவுடன் ( அங்கே அழகுடன் நிற்கும். அ.
சோ வரண் மதிலரண். புல் -அழகு. சுண்ணம்-பொடி. ந
அளகை வீரரும் யா? 79. பச்சிலை நிகர்த்த பானுப் பரி
நற்சிலை நிகர்த்த மத்த நா க நீ அச்சுறு சமரி லீ ரைந் தானன மெச்சிடு தறுகண் மீளி வீர ை
விளக்கம்:
பச்சிலை போன்ற நிறமுடைய அழகாலும் வலியாலும் வேகத்தி மான குதிரைகள் அங்கே மிகு திய மதயானை கள் நீ மழை பொழிவது அச்சந் தரும் போரிற் பத்துத் தலை சமர் செய் து வீரத்தை விளக்கு புகழவாழ்ந்த, அஞ்சா த, பெரு கொண்டது அவ்வளகாபுரி.
பச்சிலை நிகர்த்த பரிகள் என் என்றும் கூட்டுக.
பானு--- சூரியன். சிலை- மலை. மதங்கொண்ட. சமர் யுத்தம். த லை யிரா வ ண ன். ஆனனம்காட்டாது எதிர் நிற்றலால் முகத்தி. மீளி - பெருமை.
மன்மதன் போர் 80. இரு நிதிக் கிழவன் தோழன் இரு
வெருவருங் காமன் வண்ட
திருவளர் புருவ வில்லிற் றீட் ஒரு தனி மடவார் மைந்த ருள்
65
233-D

த பேரழகையும் மதிலரணையு - அழகுறப் புனை யு ம் பூத் துவும், சுண்ணங்களும், பல் குழம்பும், அணிகலன்களும் கொடுக்கும் கற்பக தருக்கள் பற்றையுங் காண்பாய்.
ன தல்-உடுத்தல். கோலம் றவம்-மது.
ன, குதிரைகளும் திகர் பரிகள் மன்னும் ; ர்ே பொழியு நிற்போல் ; என் விழுப்புண் பட்டு
ரக் கொண்ட தவ்வூர்.
ன வுஞ் சூரியனது குதிரையை தாலும் பெரிதும் ஒத்தனவு ாக உண்டு. மலையை ஒத்த போல மத நீரைச் சொரியும். யிராவணனோடு எதிர் நின்று ந சீரிய புண் பட்டு உலகம் மை மிக்க தறுகண்வீரரைக்
றும், பானுப்பரி நிகர் பரிகள்
நாகம்-யானை. மத்த| ஈரைந்தானனன்- பத்துத் முகம். விழுப்புண்-புறங் லும் மார்பிலும் படும் புண்.
க்கஞ்சுதல் நக்கைமற் றீதென் றெண்ணி Tய் வெறிமலர்க் கணைகள்
ஏவான் -டிய நயனம் பூட்டி எகந் துளைப்ப ரன்றே.

Page 80
விளக்கம்:
குபேரனுக்குத் தோழ நினைத்து மன் மதன் அச்சத் மிக்க மலர்க்கணைகளை மை வளரும் புருவமாகிய வில்லி களைப் பூட்டி ஒப்பற்ற மகா காட்டி அந்த வேலையைச் ெ
இரு நிதிக் கிழவன்-குே -தேன். தீட்டிய -மை வெ பூட்டி என்ற தனால் நயனம் - - காதற் குறிப்புக்களைப் பிற
வீட்ட 81. ஆண்டுள வளகை வேந்
சேண்டரு சாப மானும் மாண்டகு துணைவி யன்ட காண்டகு சீர் மந் தாரம்
விளக்கம்:
அங்கே அளகேசனரண் முண்டு. விண்ணிலே" தோ சித்திரத் தொழிலமைந்த அங்கே குணங்களால் மாட்! போடு வளர்த்த பிள்ளைபே யுடைய மந்தாரதரு அழகிய
சேண்டரு -ஆகாயத்தில் மாண்டகு குணங்களால் வருந்தி உயிர் விடுதற்குரிய 8
வீட்டி 82. மரகத மணியிற் செய்த
உரு கெழு வயிரத் தாளி மருவு நின் வரவு நோக்கி குருகினம் உவகை பொ

னான சிவபிரானது தலமென்று தினால் வண்டுகளுண்ணும் தேன் ந்தர் மாட்டு ஏவான். அழகு 5ல் மை தீட்டிய கண்களாகிய அம்பு ளிர் பல காதற் குறிப்புக்களையுங் சய்து முடிப்பர். பரன். தோழன்-சிவன். வெறி யழுதிய ; கூராக்கிய; சிலேடை. அம்பாயிற்று. உள் ளகந் துளைத்தல் மப்பித்தல்.
டையாளம் த னரண்மனை வடபாற் காண்பாய் ஞ் சித்திர வாயின் மாடம் பால் வளர்த்ததோர் குழவி போலக்
கவின் மலர் பொதுளி நிற்கும்.
மனைக்கு வடக்கே எங்களி ல்ல என்றும் இந்திர வில்லுப்போ லுஞ்
வாயிலை யுடையது அவ்வில்லம்: சிமைப்பட்ட எனது காதலி அன் பாலக் கண்ணுக்கினிய அழகினை
மலர்களை நிறைத்து நிற்கும். லுண்டாகும். சாபம்- இந்திரவில். மாட் சி  ைம ப் பட்ட; பிரிவால் சிலேடை. பொதுளி-நிறைந்து.
லுள்ள வாவி
படித் துறை மலியும் வாவி 7 லுயர்ந்தபொற் கமலம் பூக்கும் 2 மானச மடுவை நீத்துக் பங்கிக் குலவிடு மதுவுங் காண்டி.
66

Page 81
விளக்கம்:
எமது இல்லத்திலுள்ள வா படித்துறைகளை உடையது. அவ் வைடூரியத்தின் அழகொழுகுந் பூக்கும். கிட்டிச் செல்கின்ற மானசவாவிக்குப் போ காது மகி
அங்கே காண்பாய்.
உரு-நிறம். கெழு-பொரு அன்னம்.
செய்கு 83. மற்றதன் பக்கல் நீல மாப
சுற்றிய வயங்குந் தங்கச் சு பெற்றிடும் நங்கை யாடும், யுற்றபோ தச்ச மேவ வுன்
விளக்கம்:
அவ்வாவியின் கரையில் இ செய்குன்றும், அதனைச் சுற்றித் த பொன் வாழைகளும் விளங்கும். இல்லக்கிழத்தியாகப் பெற்ற க விரும்புவாள். மி ன் ன ற் கொ கண்டதும் அச்சத்தோடு அந்தக் னேன்.
அரம்பை-வாழை. அதன் யும் வயங்கும் எனக் கூட்டுக.
நீ அக்குன்றையும் நின்னைச் ( களையும் ஒத்திருப்பதால் உன்னை நினை த் தேன், அது என் கா குன்றாதலால்.
- அசோகமும் 84. மயல் தருங் குன்றின் பாங்கர்
அயல்வரத் தழைத்து நீண்ட கயல் தரு கண்ணி வா மக் கவி மயல் கொளு மென்போல்
67

வி மரகதக் கல்லினாற் செய்த -வாவியில் நிறம் பொருந்திய தண்டிலே பொற்றாமரைகள் உ ன து வ ர  ைவ க் கண்டும் ழ்ந்துறையும் அன்னங்களையும்
ந்திய. மடு-வாவி. குருகு
ன்று மணிக் குன்று, மாங்கட்
டர்தரு மரம்பை தாமும், - பிறங்கு மின் னோடு நின்னை
னினே ன தனைத் தோழ.
"ந்திர நீலக் கல்லாலமைந்த தங்க விளிம்படுத்தாற்போன்ற - ந ல் வி னை ப் ப ய னா ல் நான் ா தலி அங்கே சென்று ஆட டி யோ டு விளங்குமுன்னைக் குன்றையே மனதில் எண்ணி
பக்கல், குன்றும், அரம்பை
சூழும் மின்னல் பொன் வாழை க் கண்டதும் அக்குன்றையே த லி விரும்பி வி ளை யா டு ம்
> மகிழும்
மா தவிச் சோலை மன்னும் - அசோகமு மகிழு முண்டு
னடி படவுந் தேறல் வேட்டும் மற்றவை பூக்குங்
காண்டி.

Page 82
விள""காளி யார் உதவி
விளக்கம்:
- பேரொளியாலும் வினை மயங்கவைக்கும் அந்த விளை பக்கத்தில் மாதவிச்சோலை ஒ றழைத்து நீண்ட அசோகமும் முறையே என் காதலியின் அவள் அருந்தும்போது உட பூக்கும். எல்லாவற்றையும்
மயல் - ம ய க் க ம். க. தேறல்-மது. அவை- அ யாகப் பொருள் கொள்க. (
அழகிய மாதர் தம் இட மரம் மலரும் என்பதும், மது மரம் மலருமென்பதும் கவி ம
ஊடலில் அவளது பா த உண்ணும் மதுவின் மிகுதி தன்னை ' மயல்கொளும் என் மிக்கிறான்.
மயல்கொளும் என்போ எச்சில் மதுவையும் விரும்பும்
நிவாசதண்டில் 1 85. இத்திறத் தருக்கள் |
மைத்திற மணியிற் பீட சித்திரப் பொன்னங் கே பத்தினி தாளம் போட.
விளக்கம் :
அந்த இரு மரங்களின் ம போன்ற நிறமுள்ள மாணி. அதன் மேலே படிகத்தினாற் பாடமைந்த பொன்னின் த வதொரு மயிலின் இருக்கை மயில் எனது பத்தினி கைய றாளம்போடப் பாதங்களைக் நிற்கும்.

த் தி ற த் தா லு ம் கண்டோரை யாட்டு மலையின் (கிரீடா சைலம்) ன்றுண்டு. அச்சோலையின் அயலிற் ம் மகிழும் நிற்கும். அவ்விரண்டும் - இடப்பா தந் தீண்டுதலாலும், மிழும் மதுவைப் பெறு தலாலும்
சென்று காண்பா யா க. பின்-அழகு. வா ம ம் இடம். சோகமும் மகிழும். நிரனிறை வேட்டும் விரும்பியும். டப்பா தத்தால் உதைக்க அசோக வை உமிழ்ந்து கொப்பழிக்க மகிழ ரபு. 5பரிசத்தையுங், கூடலில் அவள் யையும் விரும்புகின்றவனாதலால் போல் ' என அ வ ற் று க் கு உவ
ல்-அவள து பா த பரிசத்தையும்,
என்னைப்போல.
மயிலிருந்து ஆடுதல் தாப்ப ணிளமைசால் வெ திரை
யொக்கும் ம் மற்றதிற் படிக வட்டஞ் எடு திகழ்மணித் தவிசின் மஞ்ஞை
ப் பதமெடுத் தாடுங் காண்டி.
த்தியில் இளம் மூங்கிலின் நிறம் க்க மணியினாலமைந்த பீடமும் பலகைவட்டமும் சித்திரவேலைப் ண்டும் (நிவாச தண்டு) விளங்கு உண்டு. அதிலே எங்கள் வீட்டு லணிந்த கிண்கிணி வளை யலாற் தூக்கிக் கூத்தாடிக்கொண்டு
68

Page 83
நாப்பண்- நடு. வெதிர் - அடித்தலம். வட்டம்-ஆகுபெ திற்று. கோடு தண்டு. இத்த
இயக்கம் 86. குறியிவை யுளத்துக் கோடி
செறிபுற மிரண்டுஞ் சங்க ப அறிதியென் பிரிவால் ஐய! எறிகதிர்ப் பரிதி நீங்கி லிய
விளக்கம்:
குணங்களால் மாட்சிமைப்ப யாளங்களை மனதிற்கொள்வாயா செறிந்த இருபுறமுஞ் சங்கமும் தீட்டப்பட்டுள்ளன. ஐயனே ! வில்லம் இப்போது பொலிவு அறிவாய். எறிக்கின்ற கிரணங் தாற் றா மரை கூம்பிவிடுதல் இய
குறி- அடையா ள ம். ச. தாமரை. கோடி - கொள்வாய்.
வீட்டினுட் பு 87. கடிமனைப் புகுதல் வேண்டிற்
வடியுறு மணி செய் குன்றில் ல தடியுறு நயனம் பூப்பச் சாள படியுறு முயிர்கள் வாழப் பழு
விளக்கம்:
எமது கா வ லமைந்த இல்லத் விரும்பினால் யானைக் கன்றின் செய்த அம்மணிக்குன்றில் தங்கி மின்னி, அம் மின்னலாகிய கண்க னூடாக மெல்ல நுழைந்து கான்
பூமியிலுள்ள உயிர்கள் இனி மழைவளத்தைக் கொடுக்கும் மு மின்னி நுழைந்து காண்பாய் என
69

ஒரு சாதி மூங்கில். பீடம்பயராற் பலகையை உணர்த் ண்டில் இருந்து ஆடும் என்க.
ர வீடு : குண மலி சதுர ! வாயிற் துமசித் திரங்கள் சேரும் அழகிழந் தில்லங் காணும் சல்வதே முளரி கூம்பல்.
சட்ட வித்தகனே! இவ்வடை சக. இல்லத்தின் வாயிலிற் பதுமமுமாகிய சித்திரங்கள்
என து பிரிவினாலே அவ் - கெட்டிருத்தலையுங் கண்டு சகளையுடைய சூரியன் மறைந்
ல் பல்லவோ? துர-வித்தகனே. முளரி
கும் விதம் களப நல் லுரு வங் கொண் டே மவகிமின் மினிபோல் மின்னித் "ரம் நுழைந்து காண்பாய் நவத்தி லுதவுங் கொண்டால்.
தினுள்ளே நீ சென்று பார்க்க உருவங்கொண்டு அழுத்தஞ் யி ருந் து, மின் மினி போல ள் பூரிப்படையச் சாளரத்தி Tபாய்.
து வாழப் பருவந் தவறாது மகிலே ! கொண்டால்! வைகி
எ முடிக்க.

Page 84
கடி-காவல். களபம்தங்கி. தடி-மின்னல். சா வடி-அழுத்தஞ் செய்த..
பருவந் தவறாது மழைவ வாழச் செய்யும் நீ இப்பருவத் என்பது குறிப்பு.
இயக்கன் மனைவி 88. மெல்லியள் ; பசலை கண்
துல்லியங் கோடு தூக்
சொல்லிடு மதரங் கொல் அல்லியங் கமலத் தை ய (
விளக்கம்:
எனது காதலி மெல்லியல் ப நிறத்தையுடையவள். ம ா 6 யுடையவள். சமமான தன சிறிய இடையை உடையவள். பேசுகின்ற அதரங்கள் பழுத் ஒளி விடும் பற்கள் முத்துப் ஆவலோடும் இவளைப் படைத்
பசலை-பிரிவாலுண்டான சமம். கோடு-முலைகள்; ஆ ஆசையால்-என்னாசையின் றிருத்தம் பொருத்தமாகப் ப அள வாக. என்னாசை நிறை பொருந்தத் தந்தான் என்றட
இத 89. என்னுயி ரனையாள் ; வா
பன்னுவாள் ; அடிசில் ெ
துன்னிய துணையை நீத்து முன்னுறு பனிக்குத் தேட

- இள யானைக் கன்று. வைகி - -ளரம்-பலகணி. படி பூமி.
ஈமுதவிப் பல்வகை உயிர்களையும் தில் என்னையும் வாழச் செய்வாய்
பியின் இலக்கணம்
ட மேனியள் ; மானின் நோக்கி; கித் து வண்டசிற் றிடையள் ;
காதல் பவை ; சுடரெறி பற்கள் முத்தம்
னாசையா லவளைத் தந்தான்.
புடையவள். பசலை பூத்த மேனி ன் போலும் மருண்ட பார்வை எங்களைச் சுமந்து துவளுகின்ற
அவளது அன்பு வார்த்தைகளைப் த்த கொவ்வை கனி போன்றன. போலும் ; பிரமதேவன் மிக்க இது எனக்குத் தந்தான். - நிறவேறுபாடு. துல்லியம் த பெயர். து வளுதல்-தளர் தல். அளவாக ; அல்லது முதலிற் டைக்க விரும்பிய தன்னாசையின் வுக்கும் தன்னாசை நிறைவுக்கும் படி.
ரவுமது
ழ்க்கைக் கின்றுணை ; , சில சொற்
பேணிப் காள்ளாள் ; பாவியேன் பிரிவை
யெண்ணும் பத் துயருறு நேமி யொக்கும்
ம்பு முண்டக மானுங் காண்பாய். 70

Page 85
விளக்கம்:
என்னுயிர் போன்றவள். இ யாயுள்ளவள். அதிகமாக உல சொற்களையே பன்னிப் பன்னிப் ளாள் ; பாவியேனது பிரிவையே நெருங்கிய துணையைப் பிரிந்து புள்ளெனத் துயரமடைவாள். மலர்போல் முன்னுள்ள உருவமு யிருப்பாள். இத்த  ைக யா ளை வாகப்புள்.
துயரோடும் இரு 90. அழுதழு துலர்ந்த கண்ணு ட
எழுதுவர் விளர்த்த வாயு ே கொழுமலர் துறந்து சோருந் றழுவிய மதியம் போலத் தல
விளக்கம்:
அழுதழுது நீர் வற்றிய கண் றும் உயிர்ப்பு நீடுதலாலே சிவந்த ஏக்கங்கொண்ட உள்ளமும் தா மலர்களைத் துறந்து சோரும் உன்னாற்றழுவப்பட்ட முழுமதி படுவாள். இந்நிலையினாளைச் .ெ
து வர்- சிவப்பு. விளர்த்த
இது 91. தெய்வங்கள் பரவி நிற்குஞ்
மெய் வரு நினைவு பொங்கி . ஐயனை மறந்தி யோவென் ற செய்யவர்க் கினியை நீயே ெ
விளக்கம் :
தெய்வங்களுக்கு வழிபாடு மெலிந்த எனது தோற்றத்தை மாகத் தீட்டும். இன்றேல், க
71

ல் வாழ்க்கைக்கு இனிய துணை ரையாடாது துயரினாலே சில பேசுவாள் ; உணவு கொள் நினைந்து கொண்டிருப்பாள். துயருறுஞ் சக் க ர வா க ப் பனிக்குத் தேம் பிய தாமரை மம் நிறமும் இப்போது மாறி க் கா ணு தி. நேமி-சக்கர
தப்பாளெனல் மன லென வுயிர்ப்பு நீடி மங்கிய நெஞ்சுங் கஞ்சக் ப கூந்தலு முடையாள் நின்னாற் கை யொளி யிழந்து காண்பாள்.
Tகளும் நெருப்பெனத் தோன் த நிறம் மாரி வெளுத்த வாயும் மரையின் செழித்த, அழகிய கூந்தலும் உ டை ய வ ளாய் போல ஒளி இழந்து காணப் சன்று காண்பாய்.
-வெளுத்த.
வுமது : சிறியனேன் பிரிந்த கோல வித்தகப் படங்கள் தீட்டும் ; பஞ்சுக மணைத்துப் பிள்ளாய்
யனப்பல செப்புங் காண்பாய்.
செய்யும். அல்லது பிரிவால் க் கற்பனையில் விரித்து ஓவிய கூட்டிலுள்ள கிளிப்பிள்ளையை

Page 86
எடுத்து அணைத்துக் கொண்டு தாயா? நீ அவருக்கு இனி ப அவளை நீ காண்பாய்.
பரவும்-வழிபடும். மெம் றம். அஞ்சுகம் - கிளி.
வீணையை மீட்டி 92. மாசுறு கலிங்க மார்ந்த !
ஆசையி லெடுத்தென் ன நேசத்து முத்தஞ் சிந்தி பேசரு மையல் கொண்டு
விளக்கம் :
அ ழுக்  ேக றி ய உடைை வீணையை ஆவலோடும் எடுத் வரிப்பாட்டைப் பாடும். பா முத்துப்போன்ற கண்ணீரைச் கிய தந்திகளை ஒருவாறு சுரு; முயலும்போது சொல்லரிய யமைத்த இசையின் மூர்ச்ச பட்டு வருந்தும்.
மா சு- குற்றம். கலிங்க பிரிவால் வாடும் பெண்கள் 6 கலிங்கம் என்றான். வரிப்பா --தெறித்து. இசைகள்-சு அவரோ கணக் கிரமம் தவறு த
பிரிந்த நாளைக் க. 93. அண்ணலைப் பிரிந்த நாள்
எண்ணிய வுளத்திற் கொ. மண்ணுற வலகு செய்வா கண்ணிய புலவி முற்றிக்
விளக்கம் :
அண்ணலைப் பிரிந்து இத்த இவ்விடம் வருதற்கு இன் கின்றன என்று எண்ணிக் க

- பிள்ளாய்! உன் ஐயனை நினைத் பவளல்லவா ? என்று கேட்கும்.
ப்வரு நினைவு உரு வெளித் தோற்
"வருந்துவாளெனல் மடித்தலங் கிடந்த வீணை உம மமைவரிப் பாடல் பாடும்
நெகிழ் நரம் புளர்த்திக் கூட்டும் 7 பிழைத்திடு மிசைக ளம் மா.
ய அணிந்த மடிமீதிற் கிடந்த இது எனது பெயரமைந்ததொரு கடும்போது அன்பினால் மனமுருகி - சொரிந்து அக்கண்ணீரால் இள திகூட்டி மீட்டும் பாட முயலும்.
மயக்கம் கொண்டு தானாகவே னேயை அடிக்கடி மறந்து பிழை
ம் -சேலை. ஆர்ந்த உடுத்த. 'காலஞ் செய்யாராதலின் மாசுறு டல்-இசைப்பாடல். உளர்த்தி ரங்கள் ; அவற்றின் ஆரோகண லினாலே பிழைபடும்.
ணக்கிடுவாளெனல் 5 மவனி வ ளடையு நாளும் Tள்ள விற் படி யிட்ட பூக்கள் எள் ; மற்றவன் உற்ற காலைக்
கலவியுங் கருத்தில் வைப்பாள்.
தனை நாட்கள் கழிந்தன. அவன் னும் இத்தனை நாட்கள் இருக் ணக்கெடுத்தற்கு அவள் வீட்டு 7 2

Page 87
வாசற்படியில் இட்ட பூக்களை அல்லது என் காதலர் வருங்கால இவ்வாறு அது தீர்ந்து இவ்வாறு என்னோடு இன்பந்துய்க்குங் கற்பம்
எண்ணிய எண்ணி. இற்படி செய்தல்- எண்ணுதல். கருத்தி செய்தல்.
இடையாமத்திற் சென்று 94. எற்படு காலை தொட்டே யெ
பற்பல நிமித்த மாகப் பரு வ
முற்பட வுள்ளஞ் சோர்ந்து மு சொற்படு தூ தி லா றிச் சுகம்
விளக்கம்:
சூரியன் தோன்றும் காலை முத பலபல பொழுது போக்குகளா கா தலி இராப்பொழுது தோன்ற . திலே துயில் கொள்ளாது புரண்டு சாமத்தில் நீ சென்று என து தூ ன. லடைந்து சிறிது சுகமுறும்.. சென்று என் வரவைக் கூறுதி.
எற்படுகாலை-உதயம். நிமி - துன்பம். சொற்படு தூது-L சொல் - புகழ். சொல்லாய் - செ
முன்பு இன்புற்ற இர
- துன்புறுவா 95. சிந்தையில் மெலிந்து வாடிச்
சந்திர கலை யொன் றென்னச் டெந்த நல் லிரவில் வேண்
ளந்த நல் லிரவு சோகத் தா ! விளக்கம் :
மனம் மெலிந்து உடல் வா புறத்து உதயகிரியிற்றோன்றும் , கிடப்பாள். முன் எந்த இரா;
73
233D1

எண்ணிக்கொண்டிருப்பாள். த்து இன்ன வாறு புலந்து பின் வ கலவி கொள்வேன் என்று உனகளில் ஆழ்ந்திருப்பாள்.
- வீட்டு வாசற்படி. அலகு இல் ைவ த் த ல்--க ற் ப னை
தூ துரைப்பாயெனல் ழில் தரு மாலை காறும் ர லின்றிச் சாமம் மன் றிலிற் புரள் வள் தூங்காள் பெறும் முகிலே சொல்லாய்.
ல் அழகு மிக்க மாலைவரையும் லும் காலங்கடத்திய என் மனஞ் சோர்ந்து நிலா முற்றத் - அல்லற்படும். அந்த நடுச் தச் சொல்வாயானால் ஆறு த ஆதலால் அந்த நேரத்திற்
த்தம் காரணம். பருவரல் புகழ்ந்து பேசப்படுந் தூது.
ால்வாயாக.
வுகளில் இப்போது
ளெனல் சேக்கையி லொரு பாற் பூர் வ சரிந்திடும் முன்னா ளென்னோ நி மின்பினைக் கணம் போற்
றுய்த் தா மந்திடுங் கண்ணீர் சோர.
டிப் பிரிவுப் பள்ளியின் ஒரு தனிக்கலைச் சந்திரன் போலக் த்திரியில் அவள் என்னோடு

Page 88
விரும்பிய இன்பத்தைக் கண அதே இராத்திரியை இப்ே துன்பத்தால் வெம்பிக் கண்டு
வாடி-உடல் வாடி. .ே கி ழக் கே தோ ன் று ம் சந் முன்னுள்ள நாள்.
சாபத்துக்கு முன் எந்தெ ஒவ்வொரு கணப்பொழுதாக கள் இக்காலத்தில் நெடும்.ெ வதாயிற்று.
படுக்கையில் இவ் 96. காலதர் நுழையுந் திங்க
சேலிமை திறக்கும் பின் காலையிற் கதிரை நீயே ச ஏலு த லில்லாக் கஞ்ச வெ
விளக்கம்:
சாளரம் வழியாக வந்த வாசனையாற் பார்க்க நினைத் திறந்து சிறிது நோக்கும். பி எண்ணிச் சொல்ல ரிய து இவ்வாறு கிடக்குமவள் நின் காணாது கமல மலர் மலர் தல் போலக் காணப்படுவள். அர்
கால தர்-சாளரம். சே தது. ஏ லு தல்-இயலுதல்.
காலையில் மேகஞ் சூரியலை கிடக்கும் தாமரைப் பூப்போ வாடிக்கிடக்கும்.
கனவும் ந 97. நெய்யறி யாது காய்ந்த
வெய்யநெட் டுயிர்ப்பு
ஐயனைக் கனவி லேனு 1 மைவிழி மழை நீர் சோ,

ப்பொழுது போலத் துயத் தாளோ பாது பொறுத்தற்கரிய பிரிவுத்
னீர் சொரிந்து கழிக்கின்றாள். சக்கை-பள்ளி. பூர் வசந்திரன்திரன். முன்னாள் -சாபம் பெற
ந்த இராவினை ஒவ்வொரு இரவும் -நுகர்ந்தாளோ அந்தந்த இரவு பாழுது போல நீடித்து வருத்து
வாறு கிடப்பாளெனல்
ட் கலை யமு தென்று சற்றே னர்ச் செப்பருந் துயரில் மூடுங் கவித்திடின் மலர் தல் கூம்பல்
மனவவள் கிடப்பள் காண்பாய்.
சந்திரனின் கலை யமுதைப் பழக்க தவள் சேல்போலுங் கண்களைத் ன்னர்த் தனக்கு நேர்ந்த பிரிவை எபத்தோடும் மூடிக் கொள்ளும். னால் மறைக்கப்பட்ட சூரியனைக் கூம்பலின் றிக் கிடக்கும் தன்மை 5நிலையினாளைச் சென்று காண்பாய். ல்சேல் மீன். கண்களைக் குறித்
7 மறைக்க மலராதும் கூம் பாதும் Tலக் கண்களை மூடியும் மூடாதும்
ரிதாகுமெனல் நெறி குழல் கதுப்பிற் சோர
மெல்ல மெல்லவே யலைக்கும்
வேளின் மணை வனென் றயரும் போது T மறுகி நெஞ் சழிதல் காண்டி.
74

Page 89
விளக்கம்:
நெய் முதலியனவற்றை நீக். களிற் சோர அதைத் தளிர்பே கொடிய பெரு மூச்சு மெல்ல மெ வேளை ஒத்த அழகிய என் தன் வேனென்று எண்ணி நித்திரை விழிகள் கண்ணீர் சொரிந்து குழம்பு நீ காண்பாய்.
நெய்-வாசநெய். வேள்தலைவன். மறு கு தல்- குழப்பு வருந்துதல்.
கூந்தல் முடி 98. பிரிவுறு நாளில் நீத்த பெய்.
இரியு நாள் காறுந் தீண்டா ? சுரிகுழல் சடைய தாகிச் சுந் வரிவளை சுமந்த காந்தண் ம
விளக்கம்:
பிரிந்த ஞான்று கூந்தலினின் சாபம் நீங்கும் வரையும் தீண் ட மகன்ற காலத்தில் மீண்டும் அணி சடையாகப் பின்னி அழகிய கன் கொண்ட சங்குக் காப்புகளைத் மெல்லிய கரங்களால் அவற்றை
பிரிவுத்துயரோடு, நெய்யில். கன்னங்களை உறுத்தும் வருத்தமு சேரச் சோருவாள் என்றவாறு.
தொடையல்- மாலை. இரியு -- இன் ப ம டைந் து. பு னை வ கன்னம். நீவி - தடவி யொ துக்!
சுமந்த என்றதனால் இது பெறப்படும்.
75

கிய சடைக்கூந்தல் கன்னங் ான்ற உதடுகளை வருத்துங் ல்ல ஊ தி அகற்றும். முருக லவனைக் கனவிலாவது கூடு யை விரும்பும்போது கரிய ப்பமுண்டாக வருந்து தலையும்
-முருகக் கடவுள். ஐயன்பமுண்டாதல், அழிதல் -
பாளெனல் ம் மலர்த் தொடையல் சாபம் தின்புறீஇப் புனைவ லென்று
தரக் கதுப்ப லைக்க லர்க்கர நீவிச் சோரும்.
றும் நீக்கிய மலர் மாலையைச் டா து, அது நீங்கித் துன்ப வே னென்று சுருண்ட கூந்தல் - ன ங் க ளை வருத்த, வரிகளைக் 5 துறந்த காந்தள் போலும்
நீக்கி வருந்தும்.
லா து முறுகிய பின்னற்சடை ம், அதை நீக்கும் வருத்தமுஞ்
நாள்-நீங்கு நாள். இன்புறீஇ ல்-சூ டு வேன். க துப்பு
கி.
பொ ழு து நீக்கப்பட்டமை

Page 90
விரைந்து க 99. மெல்லியல் கலன்க ணீத்
வல்லியி னுடங்கி மேனி வொல்லையிற் காண்பா.
நல்லவர் துயர நீக்கல் நற்
விளக்கம் :
மெல்லியல்பை உடைய துயரத்தினாற் கட்டிலிற் கொ வள். அவள், வருத்தம் நீங்க ஐயனே! அவளைக் கண்டதும் ம நல்லவருடைய து ன் ப த் :ை விரைந்து நீக்கல் குடிப்பிற காருண்ணிய மன்றோ?
கலன்கள்- ஆபரணங்கள். கொடி. நுடங்கி- துவண்டு.
கூறியன எல்லாட 100. நின் சகி யென் பால் வைத்
முன் பிரிந் தறியேன் ; நா என் பெரு நலத்தை யெ பொன்பயி ல ள கை ை
விளக்கம் :
"நின து தோழியாகிய அவ ஒப்பில்லாத காதலை அ நு ப முன்னொருபோதும் பிரியா திரு பிரிவு இவ்வாறு வந்து சேர்ந். எனது கருமத்தை முடித்து. எனது நன்மை கருதி இவ்வ யன்பை அள வுகடந்து புனை இலக்குமி விளை யாடும் அளகா ட யும் கண்ணாரக் காண்பாய்.
சகி-தோழி. இகந்து

காப்பாய் எனல் -து விரகநோய் தாக்க மஞ்சம்
வாடுவள் வருத்த நீங்க ய் ஐய! வுள் ளழிந் து குப்பாய்
கண்ணீர் Dகுலக் கருணை யன்றே.
அவள், அணிகலன்களை நீக்கித் டிபோல நுடங்கி, உடல் மெலி விரைவாகச் சென்று காண்பாய். மனமுருகிக் கண்ணீர் சொரிவாய். தக் க ண் டு ம ன ம் பொ றா து மந்தாருக்கு இயல் பா யமைந்த
மஞ்சம் கட்டில். வல்லிஒல்லை - விரைவு.
ம் உண்மையெனல் ந்த நிகரிலாக் காதல் தேர்ந்தேன் ங்கை முதற்பிரி விங்ங னுற்றாள் ண்ணி யிகந்துரை யியம்ப வில்லை யய! போந் தெ ல ா ங் கடிது
காண்பாய்.
பள் என்னிடம் வைத்திருக்கும் வ த் தி ல் அ றி ந்  ேத னா த லி ன் தந்தேன். அவளுடைய முதற் தது. (உன்னை விரைந்தனுப்பி க்கொள்ள வேண்டும் என்னும்) எறெல்லாம் அவளின் உண்மை ந்துரைத்தேனில்லை. ஐயனே ! புரிக்குச் சென்று எல்லாவற்றை
அள வுகடந்து.

Page 91
ஒதற்பிரிவு, தூ திற் பிரிவு, பொ பிரிவு முதலாய பிரிவுகளையும் அ இது வரையும் மேற்கொள் ளா திரு சாபத்தினாற் பிரிவு வந்தணுகிற். இயக்கன்.
நங்கை-பெண்களிற் சிறந்த
இடக்கண் துடித்து நிப 101. நெறித்திடு மளக பாரம் நீ
வெறித்திடு தேறலின்றி வி குறித்து மே லெழுந்து றே
(மறித்துமீ னலைப்ப வாடும்
விளக்கம் :
சுருண்ட கூ ந் த ல் கடைக்க மதுவினால் அழகாகச் சுழன்று - புரு வ ங் க ள் அஃதின்மையாலவ் மேலே நீ தோன்றும்போது உ விளங்கும் இடக்கண் துடிக்கும். அக்கண் கள் தெளிந்த நீரில் மீனி குவளை மலர்கள் போலத் தோன்று
நெறித்தல்- சுருளுதல். அ காதற் குறிப்புள்ள அழகிய நோக் இடம்-இடக்கண். மறித்து
தூக்கங் குலை6 102. அப்பொழு தின்பத் தூ.
தொப்புடன் உறைதி சா
சொப்பனத் தணை த்தின் (
வெப்பெழத் தழுவும் ம
7 7

சருள்வயிற் பிரிவு, பரத்தையிற் வளது அன் பின் மிகுதி கண்டு 5ந்தேன். இருந்தும் இவ்வாறு று" என்று வருந்துகின்றான்
பாள்.
மித்தங் காட்டுமெனல்
ள் கடை நோக்கம் மாய்க்கும் ; ழி மறந் திடும்விலாசம் நாக்கின் குலவிடந் துடிக்குந்
தெண்ணீர் வள்ளி தழ்க் குவளை காட்டும்.
ண் ணோக்கத்தை மறைக்கும் காதற் குறிப்பைக் காட்டும் வாறு செய்யாதொழிந்தன. உன்னைக் குறித்து நோக் கி ன்
அப்படித் துடிக்கும் போது னால் மறித்து அலைக்கப்பட்ட
ம்.
வகம் கூந்தல். விலா சம் - 5கங்கள். குலவு-விளங்கும். தடுத்து. பாரம்-கூட்டம்.
“யல் எனல்
க்க மார்ந்திடின் முழக்கஞ்
செய்யா -மம் ; ஒண்டொடி யொருகா
லென்னைச் பெய்தும் ; தூ மலர்க் கரங்க
aட்டி ஞ்சே விலக்கலை ; விரைந்து
மன்னோ.

Page 92
விளக்கம்:
மேகமே! நீ செல்லும் தூக் கத் தி லாழ் ந் தி ரு ப் பா ள புறத்தில் ஒரு யாமம் தங்கு என்னைச் சொப்பனத்திலே - டிருப்பாள். தூ யமலர்போ தோடு தழுவுவாளாயின் அ விடாதே.
ஒப்புடன்-அழகுட ன் - சாமம்-ஒரு யாமம். வெப்
மெல்லத் துயிலும் 103. தண்டுளி கலந்து வீசுந்
கண்டுயி லகற்று காதல் விண்படர் மின்னல் டே கண்ணிமை யாது நோ
விளக்கம் :
குளிர்ந்த தூ றல் கலந்த யரும்பை மலரச் செய்வது .ே துயில் நீக்குவாய். (தென்றல் அவள்) மின்னற் கொடியான நிற்பதைக் கண்ணிமை யா து 1 நீ இனி தான முழக்கத்தினால் =
மேகம் தான் தூதலெ 104. மங்கல மடந்தை ! கேடு
கங்கையைச் சு ம ந் து |
செங்கை யான் முடிக்க
பங்கமி லை யன் றூ து பச்
விளக்கம்:
சுமங்கலி ! கேட்பாய் ! ந நண்பன். நீரைச் சுமந்து 4ெ படுவேன். தலைவரைப் பிரிந்து

அப்பொழுது அவள் இன்பமான Tனால் முழக்கஞ் செய்யாது ஒரு வாயாக. என் காதலி ஒருகால் ந்தித்து இன்பமடைந்து கொண் ன்ற கைகளை நீட்டி விருப்பத் த் தழுவலை நீ சடுதியில் விலக்கி
அல் லது மன அ ைம தி யு டன்.
பு- காதல் ; விருப்பம்.
அர்த்திச் சொல் எனல் தண்ணறுந் தென்ற லூதிக்
மாலதி யரும்பு மான பால விளங்குசா ளரத்து நல்லாள் க்கும் கனிவுடன் முழங்கிச் சொல்
வாய்.
= வீசுந் தென்றலினால் மாலதி பால அவளையும் மெல்ல ஊ தித் பின் குளிர்ச்சியால் உற்சாகமுற்ற
உன் சகியோடு சாளரத்தில் நீ பார்ப்பாள். அப்போது வீரனே! அவளுக்குச் சொல்லவேண்டும்.
என்பதைத் தெரிவித்தல் தன் மகிழ் நனுக் கினிய நண்பன்
செல்வேன் ; கா தலர்ப் பிரிந்
தோர் கூந்தல் மற்றத் திருவினார்த் தூண்ட
வல்லேன் கர்ந்திட வந்தேன் கண்டாய்.
ான் உன் நாயகனுக்கு இனிய சல்லும் மேகம் என்று சொல்லப் து முடிக்காத கூந்தலுடனிருக்கும் 78

Page 93
மகளிரிடம், அ த னை த் தமது ஆசையுடன் திரும்பிவரும் தலை உன து தலைவன் தூ தா க உரைத் இங்கு வந்தேன். கண்டுகொள்
'மங்கல மடந்தை' என்றது கணவன் நலம் பெற்று உயிரே தெரிவிக்கும். ' இனி ய நண்பன் 6 உறுதியாக நம்பலாம் என்பதை கூந்தல் முடிக்க' என்றது உன என்பதைத் தெரிவிக்கும். ' பா நாட் பிரிவினாலே என்னை மற மகளிரை விழைந்தானோ ? என் நின்பால் வைத்த அன் பிலே - தவறினானு மில்லை என்பதைத் ெ
கங்கை நீர். திரு வி னார் - தலைவர்கள்.
தூதை அன்போடு 105. இத்திற முரைத்தி யாயி எ
புத்திரன் றன்னைச் சீதை ( சித்தமும் மகிழ்ச்சி கூரத் உத்தம்! வினி யார் சேர் 4
விளக்கம்:
இவ்வாறு நீ கூறுவா யானால் . தன்  ைம வ ா ய் ந் த புதல்வனாசி உபசரித்தது போலத் தன து மல முகம் உ வ கை யா ல் மேலும் யுடன் முகத்தை உயர்த்திக் கேட மகளிருக்குத் தமது தலைவர் ந அவரது சேர்க்கைபோலவே இல்
அஞ்சனை -அஞ்சனாதேவி.
சுகங்கூ! 106. நீடுவாழ் முகிலே யெற்கு
வாடு நல் வனிதைக் கின் கோடுயர் சித்ர கூடக் கு ஈடிலாய் ! குசலம் கேட்டா

1 ச ங் க ர ங் க ளால் முடிக்கும் ரை வழியில் ஊக்குவிப்பேன். த செய்தியொன்றை உரைக்க வா யாக. தன து கற்பின் பெருமையாற் டு இருக்கின்றான் என்பதைத் ன்றது ' யான் கூறுவனவற்றை ந் தெரிவிக்கும். ' பிரிந்தோர் நு கூந்தலையும் முடிப்பிப்பேன் கமில் ஐயன்' என்றது நீண்ட தானோ ? நிறை தவ றி வேறு ற ஐயத்தைப் போக்கி அவன் வேறு பட்டானுமில்லை, நிறை தரிவிக்கும். - இல ட் சுமி கடாட்ச முடைய
நி கேட்குமெனல் எஞ்சனை யீன்ற தெய்வப் போற்றிய வாறு போற்றிச் திருமுகம் பொலியக் கேட்கும் க்கை யொத்திடு மவர் சொல்
தூதே.
அஞ்சனாதேவி பெற்ற தெய்வத் ய அநு மானைச் சீதை ஏற்று சங்களிக்க உபசரித்து, அழகிய பொலி வெய் து மாறு சிரத்தை ட்கும். உத்தமனே ! கற்புடை ண்பர் மூலம் அனுப்பும் தூது சிதாயிருக்கும்.
றெனல்
நினைந்து நல் லுதவி செய்வாய் 5 வகுத்து நீ கூறுன் கேள்வன் ன்றுயிர் கொண்டு வாழ்வான் னிரும் பிரி வெய்தி நின்றான்,

Page 94
விளக்கம்:
நீ ண்ட ஆயுளுடைய மு உணர்ந்து எனக்கு உதவி செய் உனது கொழுநன் பிரிவினால் உயிரை ஒருவாறு தாங்கிக் செ பெண்ணே! உன்னுடைய சுகம் இவ் வாறு ஒவ்வொன்றையும் வ குத்து விளங்கச் சொல்லு தி.
கேள்வன்- கணவன். எ | குசலம்- சுக நலம் ; தீதின்மை
பிரிவுத்து 107. வல்வினை விலக்க நீங்கி 6
செல் வழி யுணர் வுஞ் (
கொல்லுலைக் குருகி 6
மெல்லியல் ! கனன்று வ
விளக்கம் :
கொடிய வினைப்பயன் இ. னின்றும் நீங்கித், தூரத்தே 6 செல்கின்ற துன்ப நினைவுக சென்று சேர்ந்து, அத்துன்பங் சிதைந்து காதற் கனலால் 6 ஊ தும் துருத்தி போலப் டெ மேனியுடன் அவ்வாறு மெலிய வேண்டி, மெல்லியலே ! கனன்
வல்வினை கொடிய ஊழ். லன் துருத்தி. கனன்று-6ெ
இயக்கன் சொல்லி! 108. ஓசையா லுரைக்குஞ் செ
மூசுவான் காதிற் பாங்கி மாசிலா விழிக்கு மெட்ட ஆசையால் வகுத்த செ

கி லே ! எ ன து நி லை  ைம  ைய யும் நோக்கமாக அவளை அணுகி ; ) வாடிச் சித்திரகூட மலையில் Tண்டு வாழ்கின்றான் ; ஒப்பற்ற நலத்தைக் கேட்கின்றான்; என்று > உனது உயர் மதியால் வகுத்து
ங்கு எனக்கு. கோடு- சிகரம். . இரும்-பெரிய.
யர் கூறல் பதிந்திடுன் கொழுநன் சிந்தை சேரச் சிதைந்து வெங் கனலாற்
றேம் பிக் னார்த்துக் குழைந்த தன் மேனி
யோடு ாடி மெலியுமுன் மேனி சேர்க்க.
டை நின்று பிரிக்க, இவ்விடத்தி வசிக்கும் உன் நாயகன் உள்ளஞ் ளெல்லா வற்றோடும் உணர்வுஞ் -களை அநுபவித்த லினாலே மனஞ் வெதும்பிக் கொல்லன் உலையில் பருமூச்செறிந்து உருகிய தன் பும் உனது மேனியைச் சேர்க்க
று வாடி மெலிகின்றான்.
கொல்லுலைக் குருகு-கொல் வப்பமடைந்து.
ய சொல்வேனெனல் =ால்லை யுன் முகந் தீண்ட வேண்டி
முன்னரும் பிரிந்தா னின்று டான் மணிக்குழைக் காது தூரம் ஞ்சொ லறைந்திடப் பணித்தா
னம் மா.
30

Page 95
விளக்கம்:
சொல்லால் உரத்துக் கூறக்கூ தோடு தன் முகத்தைச் சேர்க்கு முன்னால் நிற்பதையும் க வ னி ய அத்தகைய காதலன் இன்று பி அவனுக்கு எட்டாது. உன் கண் அவன் உன் மீதுள்ள காதலால் வாயாற் கூறுமாறு பணித்தான்.
இயக்கன் காதலியை
கூறிய 109. மருள்விழி மானிற் கண்ே
புருவங்கள் திரையிற் கண்
திருவளர் சாயல் கண்டே
உரு வெலா மொருங்கு கா
விளக்கம்:
பெண்ணே! மருண்டு விழிக்கு கண்டேன். ஒளி மிக்க முகத்தை புருவங்களைச் சுருண்டு வருந் தில் கூந்தலை மயிலின் திரண்ட பீ பிரியங்குக் கொடியில் அழகு வள கண்டேன். ஆனால் உன் உருை ஒரு பொருளை யான் இன்னும் கொடுமை இது.
இயக்கன் விதியின் ெ ஊடலுற் றிருந்த வண்ண ( வாடினேன் பின்னை யுன்றன் தேடிய வெழுதக் கண்ணீர்
கூடுதல் விலக்கு மாயி னென்
81

டிய விடயத்தை உன் முகத் ம் விருப்பத்தினால் பாங்கியர் ரது உன் காதில் ஓதுவான். ரிந்து நின்றான். உன் காது கள் அவனைக் காண மாட்டா. வகுத்த சொற்களை என்
முன்னிலையாக்கிக்
து
டன் ! வாண்முகம் மதியிற்
- கண்டேன்! "டேன்! புனை குழல் மயிலிற்
கண்டேன்! ன்! திகழ்கொடி யதனில்;
அந்தோ ண வொரு பொருள் கண்டி
லேனே.
ம் உன் பார்வையை மானிற் தச் சந்திரனிற் கண்டேன். ரையிற் கண்டேன். புனைந்த லிக்கூட்டத்தில் கண்டேன். ரும் சாயலின் மென்மையைக் வயெல்லாம் ஒருங்குகாணும் காண வில்லையே! அந்தோ
காடுமை கூறியது முன்னை யான் சிலையிற் றீட்டி எ மலரடி விழுந்த வண்ணம் சிந்தினேன் சித்தி ரத்துங் எவிதிக் கொடுமை யென்னே.

Page 96
விளக்கம்:
ஊ டிக்கொண்டிருந்த கற்சிலையிற் கனியின் சாயங் உன் பாதங்களில் விழுந்து ஊ0 தீட்டுவதற்கு எண்ணினேன் அவ்வாறு செய்யமுடியாது உன்னோடு சேருவதை வி என்னே!
தேடிய தேடி ; மலரடி சிறுமையையும் ஆராய்ந்து.
இயக்கன் கன 111. கனிவுடை யுன து தோ,
நினை வுறத் தழுவ வீலே துனியுறு தலத்துத் தே பனி யென வுகுக்குஞ் ச
விளக்கம்:
உனது உரு வெளித் ( அரிதாகக் கண்டு, அக்கனவே தழுவு மாறு கைகளை ஆகாய வாறு நீட்டிய கைகளை நே முற்றுத் தளிர்த்த மரமொ பெரிய முத்துப்போன்ற கண் சொரிந்தார்கள்.
தோற்றம் உருவெளித்
இரவு முழுவதும் துயில்
• அரிதிற்கண்டு' என்றான்.
துனி- துன்பம். தரள ட சென்று சேரவேண்டுமென்ன
இயக்கன் காற்றை 112. தழைத்தெழு தேவ
விளைத்திடு பால ளைந்ே மழைக்குலத் திமைய திளைத்திடு மென்றே யெ

ப ா வ னை யி ல் உன்னை நான் கொண்டு தீட்டினேன். பின்னர் கடல் தீர்த்த பாவனையில் என்னைத் - ஆனால், கண்களில் நீர் மல்கி - போயிற்று. சித்திரத்திற்கூட லக்கும் அவ்விதியின் கொடுமை
பின் உயர்வையும் ஆற்றாமையின்
வுத்துயர் கூறியது ற்றங் கனவினி லரிதிற் கண்டே ன நீட்டிய கையை நோக்கித் 5வர் துளிர் மர மெங்குங் கண்ணீர் காலப் பரவிய தரள மேபோல்.
தோற்றத்தை நான் கனவிலே பாடு எனது நினைவும் பொருந்தத், த்தில் வீணாக நீட்டினேன். அவ் எக்கித் தலதேவதைகள் பரிதாப ங்கும் மிகுதியாகப் பரவப்பட்ட ணீரைப் பனி சொரியுமாறு போலச்
- 'தோற்றம். கொள்ளாது வருந்துபவனாதலின்,
ம் முத்து. நினைவு - காதலியைச் வம் நினைவு.
அணைத்தமை கூறியது தாருத் தளிர்ப்புட முடைத்துக்
கந்தம் த வீசித் தென் திசைபா லே கும் - மீன்ற வாயுவுன் மேனி தீண்டித் பண்ணிச் சேர்த்து மெய் யணைத்தே
னல் லாய்.
82

Page 97
விளக்கம் :
தழைத்து வளர்ந்த தேவதா புடங்களை உடைத்து ஒழுகும் ட இமயத்திற் பிறந்த காற்றுத் 6 உனது மேனியையுந் தீண்டியே 6 தினால் அவ்வாயுவைத் தழுவி அை
புடம்- தளிரை மூடும் இதழ். தளிரை ஒடிக்க ஊறும் பால்.
இயக்கன் இரவும் பகலும் 113. நீண்டிடு யாமஞ் சேர்ந்த நி
மூண்டிடு பகலெஞ் ஞா
வேண்டுவ னின்ன வாறு வி காண்டகப் புரளுங் கண்க
விளக்கம் :
காண்ப தற்கு அ ழ கா க ப் பு நீண்ட சாமங்களையுடைய இந்த தாகக் குறுக்க முடியாதா? எல் பொழுதை இளவெயில் காலச் இம் மாதிரியான பெறுதற்கரிய | மனம் அலையும். உன் பெரும் பிரி
நிசி இர வு. முன்னி-முற் மாட்சிமைப்பட. கழி- மிகு தி.
பிரிவாற்றிய 114. நீளவே நினைவேன் நாளும்
வா ளரி விழியா யஞ் சேல் வ கோளிலா வின்பம் யாரைக் சூழுமோ விரண்டுந் தேரின்
விளக்கம்:
வாளரி விழியாய்! எதற்கும் தைப்பற்றி நெடும்பொழுது பல தைத் தாங்கிக்கொண்டேன்.
83

ந மரங்களின் தளிர் மூடிய Tலினால் நறுமணம் விரவிய தன் திசையில் வீசும். அது ந்திருக்கும் என்ற எண்ணத் எத்தேன் குண வதி!
கந்தம்-வாசனை. பால்
துயருற்றமை கூறியது சியினைக் குறுக்க லாமோ Tறும் முன்னிள வெயில்கா
லாதோ: ளைந்திடா வினையில் முன்னிக் னாய்! கழிபெரும் பிரிவால்
நொந்தேன்."
ர ளு ம் விழிகளையுடையாய் !
இரவை ஒரு கணப்பொழு லாப் பருவங்களிலும் பகற் செய்யமுடியாதா? என்று விடயங்களை விரும்பி என் வால் துயருற்றேன்: பட்டு. காண் தக- காட்சி
விதம் நினைந்திடர் தாங்கி நின்றேன் ரு மிடர் தாங்க வேண்டும். குறுகிடுந் தினமுந் துன் பஞ் சக்கரம் போலச் சுற்றும்.
அஞ்சாதே. வருங் காலத். வாறு சிந்தித்து என் துயரத் கு ற் ற மி ல் ல ா த இ ன் ப ம்

Page 98
யாருக்கிருக்கின்றது. துன் வாட்டுமோ? இன்ப துன்பம் சக்கரம் போல மாறி மாறி வ
வாள்- ஒளி. அரி- வர்
தேரின் சக்கரம் கீழ்மேல் துன்பங்கள் மாறி மாறி வரு
சாபம் நீங்கிய பின் (
பிரிவ 115. படவர வு றங்குஞ் சா
மடமயி லென து சாபம் திடமுடன் விழியை மூ படர்சர நில வில் 6
விளக்கம்:
பாம்பணையிற் பள்ளி கொ நாளில் எனது சாபமும் நீங் நாலு மாதங்களையும் உன் ம கண்களை மூடிக் கழிப்பாயா பிரிவாற்றுன்பங் கூடுமென்ட சரத்கால சந்திரிகையில் நல்வி யெல்லாம் வேண்டியவாறு நு
படவரவு- படமுள்ள ப கொம் பா ல ா னவி ல் லை கண்விழிக்கும் தினம்-மார்க திங்கள் நாலு -ஆவணி, பு ஆகிய நாலு மாதங்கள். ! மகளைப் பிரியா திருந்து கூடுங் வேண்டியதாகும்.
கூரும்--மிகும். படர் - திற்கு மேலான இன்பத்தைப் நல்வினை யும் கூடி நின்று உத கூரும் என மா றிக் கூட்டுக.

பம் எப்போதும் ஒருவரைச் சுற்றி பகளாகிய இவ்விரண்டும் தேரின்
ருவன. - கோள் - குற்றம்.
ாகச் சுற்றி வருவது போல இன்ப
இன்புறுதல் கூடுமென்று பற்றியது சங்க பாணிகண் விழிக்கும் போது ம் மாய்ந்திடுந், திங்கள் நாலுந் டித் தாங்கிடு, பிரிவாற் கூரும் வேண்டும் பான்மையா லின்பந்
துய்ப்போம்.
ள்ளும் சாரங்கபாணி துயில் நீங்கும் கிவிடும். இன்னும் இருக்கின்ற னதைத் திடப்படுத்திக்கொண்டு க. மடமயிலே ! இக்காலத்திற் இதை நான் அறிவேன். ஆனால் 1னை கூட்ட, வேண்டிய இன்பத்தை
கருவோம். எம்பு. சாரங்கபாணி-கையிலே
உ டை ய வ ன். தி ரு மால். ழி மாசத்து வைகுண்ட ஏகாதசி. ரட்டாதி, ஐப்பசி, கார்த்திகை இவை நான் கும் தலை மகன், தலை காலமாதலின் திடமுடன் தாங்க
துன்பம். பிரிவால் மிகுந்துன்பத் பின்னர்த் துய்ப்போம், அப்போது பும் என்கிறான். பிரிவாற் படர்
84

Page 99
பான்மை-ஊழ் ; தன்மையு யால் வேண்டும். இன்பந்துய். நல்வினை தரப்போதிய இன்பத் ை
வேறுமோர் அடை 116. பின்னருங் கூறுமோர் நாட்
மன்னியே துயின்று வாய்வி என்னையோ பட்ட தெல்
துன்னினாய் சோர வென்
விளக்கம்:
மறுபடியும் உன் ஐயன் கூறு காந்தனுடைய கழுத்தைத் தழுவி செய் தாயாகத் துயிலில் வாய்விட் பின் அவன் உன்னைப் பன்னிப் ! வேறொருத்தியோடு கூடிக் குலாவி
காந்தன் - காதலன். அரற் -துயில். பட்டது உற்றது. னாய்-சேர்ந்தாய். சோர - கள் - ஒளி.
இயக்கன் பிரிவினாலே - 117. இத்திறம் நலத்தி னாலே ய
பொய்த்திற முலகோர் செ
மைத்திரு விழியாய் ! தேயு
துய்த்திடு பொருளை நீங்கி
விளக்கம்:
இ ந் த அடையாளத்தைக் யிருக்கிறேனென்பதை அறிவா பொய்ச் சொற்களைக் கேளாதே. யுள்ளவளே ! மைவிழியாய் ! உ விடும் என்பார்கள். அது தவறு. நீங்கிய காலத்தில் அதன்மேற் காக நெருங்கிப் பெருகும்.
85

மாம்.சர நிலவில் பான்மை ப்போம் - சரத்கால நிலவில்
த நுகர்வோம்.
யாளம் கூறியது பேதை நீ காந்தன் கண்டம் ட்ெ டரற்றினை மயக்கம் நீங்க எறான் ஏந்திழை யொருத்தி
யோடு சறே சு டர் ந ைக யடக்கிச்
சொன்னாய்.
ம். ' முன்னொரு நாள் நீ உன் க்கொண்டு அயர்ந்து நித்திரை படரற்றினாய். துயில் நீங்கிய பன்னிக் கேட்கக், கள்வ! நீ "யிருக்கக்கண்டேன் என்றாய் '. றல்--சத்தமிடல். மயக்கம் ஏந்திழை - பெண். துன்னி வ. நகை-முறுவல். சுடர்
ஆசை கூடுமென்றது பிருந்தன னென்று காண்பாய் எல்லுப் போற்றிடா யறத்தின்
செல்வீ ! ம் பிரிவினாற் காத லென்பார் ற் றுன்னியே பெருகு மா சை.
கொண்டு நான் தீ தி ன் றி
ய். உல கோர் சொல்லும்
எனது இல்லறச் செல்வியா ன் பிரிவினால் காதல் குறைந்து விரும்பித் துய்க்கும் பொருளை செல்லும் ஆசை பதின்மடங்

Page 100
இத்திறம் இந்த அல பொய்யாக. துய்த்திடு பொருள். துன்னியே
மேகத்தின் தூ. 118. வல்லையோ சதுர ! ந
சொ ல் லி னா லுரை
ஒல்லு மென் றுணர்.
நல்லவ ரிரந்த ெ
விளக்கம்:
வல்லவனே! நண்பன் நீ செய்வாயா? உன்னுரை ஏற்றுக் கொண்டா யென்ப குச் சந்தடியின்றியே துளி நல்லவர்கள், ஒருவர் ஒரு க அதைச் செய்து முடிப்பதை செய்து முடித்த பின்பே மறு
சதுர!-வல்ல வனே ! ! -சாதகப்புள்.
மேகத்திற்கு வின 119. நன்னுதற் பிரிந்த லெ
துன்னிய கருணை யா சொன்ன வா றியற்றி
என்னையே போல நீயு
விளக்கம்:
நல்ல நெற்றியை உல பொருட்டு உனக்கு ஒரு பய தொண்டை வேண்டினேன்.

டயாளத்தினால். பொய்த்திறம்பாருள்-அ நு ப வி க் க வி ரு ம் பும் நெருங்கியே.
தை ஊக்கப்படுத்தியது ண்பன் வகுத்திடிக் கருமஞ் செய்யச் -யா யேனும் து ன் னு க ம் பீரத்
தோற்றம் த்தும் புள்ளுக் குறுதுளி யுரை யா
தீவாய் தா ன் று ந ய ந் து மு ன் செயலாற்
சொல்வர்.
வேண்டிய இந்தக் காரியத்தை -ய கம்பீரத் தோற்றம் நீ அதை தையே காட்டும். சாதகப் புள்ளுக் யைக் கொடுப்பாய். உலகத்திலே ருமத்தைச் செய்யுமாறு கேட்டால் 5யே பதிலாகக் கொள்வர். அல்லது
மொழி சொல்வர். ஒல்லும்-இயலும் ; முடியும். புள்
ட கொடுத்தனுப்பியது பற்கு நயமிலாத் தொண்டை நீயும்
லோ தூயதோர் நட்பி னாலோ
க் கா ரிற் சோபையுற் றெங்குஞ்
சூழ்வாய் ம் மின் கொடி யிமைப்பும் நீங்கேல்.
டெய நாயகியைப் பிரிந்த என் னுந் தருதலில்லாத தூதாகிய இத் . நீயும் உனது துன்னிய கருணை
86

Page 101
யாலோ அல்லது தூய நட்பினா பின் கார்காலத்து நிரம்பிய திரிவாயாக. என்னைப்போல நீ கணமேனும் பிரியாதிருப்பாயாக
நன்னுதல் - பெண். எற்கு காலம். இமைப்பு - கண்ணிமை
உத்தரமேகம்
மகா கவி காளிதாசரிய நவாலியூர், சோ. நடராசா விளக்கமும் முற்றும்.
87

லோ அதை இனிதாக முடித்த அழகுடன் நீ விரும்பிய படி யும் உன் மின் கொடியை ஒரு
கு--எனக்கு. கார்- மழைக் மக்கும் ஒரு நொடிப்பொழுது. ம் முற்றும்
ற்றிய மேக தூ தத்துக்கு ன் செய்த தமிழாக்கமும்

Page 102


Page 103


Page 104
கொ அப்போ திக்கரீஸ் 5 அச்சியந்திரசாலையி

எழும்பு கம்பெனி, லி மிற்றெட் ற் பதிப்பிக்கப் பெற்றது
ரூபா 1:75