Page 1
THE
YOUNG
(FOR INTERNAL AND PRIVATE O
“Go Ghine Own Selj
3 #0000000000000000
000 0000
OOOOO
0090o
a o0000000000000 00000000
padno,
8.00000000000000000000000
0000000
000co
Ooooooooooooooo 08
80 000
A FORTNIGHTLY P
BY THE
STUDENTS OF THE JAFFNA
A
Vol. IV ]
Wednesday, 5th July
Saiva Prakasa Press

HINDU
IRCULATION ONLY.) P Be Grue''
PROveoooo
00000000000000 soooooo
8oooooOoo eac000000000000
0000000
UBLISHED
- HINDU COLLEGE
, 1939.
[ No. 5.
Jaffna.

Page 2


Page 3
THE YOUN
Vol. IV.
WEDNESDAY, 5th
pr
als
ing
The Wrestler's
I hi Physical Qualities How they should be Cultivated
WI BY R. THIRUNAVUKKARASU,
pr Matric B.
wr
th A champion wrestler must possess lec skill, strength, stamina and quickness; and, its unless he possesses all these qualities in a very high degree, he can never hope to
ski take up a position in the front rank.
Skill and quickness must, to a certain extent, be innate. That is to say, a man should be born with a certain natural
on predilection for wrestling, just as he must be born a natural cricketer, boxer, or footballer if he is to become a champion at any of these great sports.
str
But then, equally of course, every man, de who takes up wrestling seriously, will only do so because he is fond of it, because he prefers wrestling to most, if not all, other sports and pastimes. Every to
the wrestler who ever treads the mat is a potential champion. He may not have been endowed with the wrestling instinct to but he will be able to cultivate a high
an
str degree of wrestling science, even quickness, if not absolute lightning rapidity of move
eve ment; which, if combined with the necessary strength and stamina, may enable i ab
qua
meנו
rec pa wh
for
me

G HINDU
JULY, 1939.
No. 5.
m to compete with all but the greatest ampicns on equal terms. Skill, that is to say the science of restling, can only be cultivated by actice, and the man who takes up restling seriously must get as much actice as he can with the most skilful estlers. The better his opponents are, e faster will be his progress in knowdge of the art as also in the power of
application. He can learn a good deal so by watching serious bouts between lled wrestlers and by carefully practis; such moves as attract his notice.
The Importance of Strength A wrestler has to rely to a large extent
strength, one of the most valuable ilities a wrestler can possess.
Wrestlers need a particular kind of ength. They require all-round developnt, such as is sadly neglected in many partments, the neck, for instance, which
uires special exercises. They must I special attention to those exercises ich will strengthen up the parts of ir frame in which they find themselves be lacking in muscular power. The chief aim of a wrestler should be cultivate all-round increase of strength 1 staying power. He should become Dng all over-the stronger the better
he will often find that he can defeat n cleverer wrestlers than himself by ans of the sheer strength which he is e to exert.

Page 4
THE YOU LETTERS TO THE EDITOR.
Why a Ban on Indian
Books?
The Editor,
"The Young Hindu."
Sir,—Your Correspondent Master V. E. Shanmugam, in your last issue, urged a ban on Indian Books. He wrote that when the repatriation scheme is worked out and a ban on non-Ceylonese teachers is being effected, a ban on Indian books should also be effected.
First of all, in this repatriation scheme justifiable? We may say it is justifiable to a certain extent. But is it justifiable to place a ban on non-Ceylonese teachers?
Why all this tom-foolery with education? It is with the will of Ceylonese that nonCeylonese were put into services, and if this should happen in the future too, i: should be with the same will. Why is it that you put into service non-Ceylonese all this time? Is it that you were very generous up to this time and that you cannot afford to be so just now? IVhen you select a teacher you select the best person possible. He may happen to be a Ceylonese' or a non-Ceylonese. But you want the best person. Sir, I am at a less to understand why, and regret that, even you should support a ban on non-Ceylonese teachers.
Now, coming to the ban on Indian books, you repeat the same blunder, and I must repeat the same argument. You select a good book even as you select a good teacher. Let it be compiled by anyone. But it should be a good book, such as would serve your purpose. You may practise foolery with anything but to do it with education is terrible.
Your correspondent tries to be too economic and is only jealous of his bro

NG HINDU
thers. It is doubtful whether he does not offer any science subjects. How much money does he send to foreign countries? Would he urge a ban on English books? Would he encourage local educated men to write science books and local industrialists to produce science apparatus? If so, I would be most pleased.
Your correspondent minds not the Sovereign that goes to England, but the cent that goes to India.
I am, Sir,
Yours etc., N. SIVAGNANAM,
Matric B.
Why Indian 'Drummers'?
The Editor,
"The Young Hindu."
Sir, --In connection with the repatriction problem, I should like to remind the Jaffna population of the vast sums of money that are being sent to India in monthly instalments, by way of engaging expert, yet Indian, drummers. So it is high time that those keenly interested in the well-being of Ceylon recruited fresh drummers (Ceylonese understood) and bade 'adieu to the Indians.
Perhaps some may say that it wouldn't matter much as they supply us with ade. quate entertainment well worth the money. I rather say it matters very much. See our mentality! We don't want to pay a few hundreds of rupees to poor Indian labourers after sucking their vitality by overworking them, but we are prepared to pay thousands of rupees to the drummers for merely some hours' exertion. If my suggestion is given effect

Page 5
THE YOUN
to, I think it will cure the unemployment disease to a certain extent. Let the money be given to Ceylonese--the sons of the soil.
Pshaw! you must see "our drummers during the lunch interval in their best form with the poor school des's. Why not give thern also a fair chance? This is a matter well worth our consideration. This is my humble opinion on the subject of repatriation; I do not know if this is a
wise step.
“Fate, show they force:
Ourselves we do not owe; What is decreed must be, --
And be this so."
I am, Sir,
Yours etc., T. SOM ASEKARAM,
Matric A.
Tennis
The Editor,
"The Young Hindu."
Sir,—Since Tennis is supposed to be one of the niost popular games in the world of Sports, I deem it necessary that a leading College like our own should have a Tennis court of its own. I understand that the introduction of this gime will be quite welcomed by some of the Staff and Students who are anxious to play the game. A reasonable subscription, I feel, can be collected if the authorities so desire. I hope the authorities will be kind enough to consider this and introduce it as early as possible,
I am, Sir,
Yours etc., "INTERESTED,"
Inter-Science,

I HINDU
Smile Awhile
BY A. PARAMESWARAN,
J. S. C., A.
'raveller: How much will you charge to
drive me to the Railway Station? Taxi driver: A rupee, Sir. Traveller: And how much for my bag? Nuxi driver: Oh! nothing for the bag. Traveller: Then take my bag and I
will walk.
Doctor: You seem to cough more easily
now. Patient: Yes, doctor, I was practising
all night.
*
Tourist: Look here you wrote and told
me that mosquitoes were nowhere in the neighbourhood; at night they are
buzzing round me like aeroplanes! Farmer: Sorry! but it's your mistake. I
wrote mosquitoes are now here in the neighbourhood.
*
First boy: My father is a fine artist,
with one stroke, he can turn a laugh
ing face into a crying one. Second boy: So can mine, but he uses
a cane.
laster: There are five pots. Each pot
has a hole at the bottom. If all the pots are placed one over another, and water is poured in the first pot,
where will the water be? Student: In the last pot, Sir.

Page 6
THE YO Examinations are not true tests of intelligence
BY R. KANAGARATNAM,
Matric C.
At present the examinations are cor ducted by Universities miles and mile away from the home of the students. ] the sole object of examinations is to tes the intelligence of the pupils, they shoul satisfy some essential conditions. An ex aminer must be a teacher. A teacher expected to be in "individual touch
with the students. He must have a goo insight into the homelife of the student understand their difficulties and, by hi sympathy, seek to ameliorate thes troubles. If the examiner is a teache does he do all these things? Does he a least know the names of the students? No he does not know and he does not care.
What he is concerned with is th framing of question papers and later o correcting the answers to these questions He seldom makes allowance for the fac that all students are not of the sam standard and that their prescribed book may be different, or that their home cor ditions are not alike. What is the result The examiner has before him a mode answer and all answers similar to tha pass with credit, while those student whose answers show a different point view fail badly.
It is not to be inferred from these tha the examiners are generally a ruthle crowd, who desire to "plough" the studen by setting stiff papers. It is the preser system of examinations that is responsib for all these shortcomings. An examin in the London University sets a paper i History, and students from almost a

JNG HINDU
f
2. O
| quarters of the globe sit for this paper. Is it possible for the examiner to be in "individual touch” with all the coSinopolitan candidates?
A year or two's study, sometimes the study of a whole life, is to be tested by fifteen or twenty questions and answered in three hours. How absured and ridiculous! A candidate offering Botany has to study the chapters on roots, stein, leaves, internal structure, flowers, fruits, gerınination and natural orders. Frum this vast portion he has got to answer - about seven questions. If he does not
know how to answer these, it does not imply that he is quite ignorant of the subject. Perhaps he may be able to answer another set of questions. Ir Very often happens that teachers and students
make guesses as to the probable questions e and pay special attention to these queser tions, and fortunately or unfortunately,
should their guesses be wrong, they are | done for. It is not because they are lacking in intelligence that students make guesses, but it is because they are after the royal road to success at examinations.
The false value set on examinations has made them no true tests. A paroxysm of fear shoots through the spine of a candidate, who sits for an examination, and makes his blood creep when he thinks of his chance of success. As a result of this 'examination atmosphere", candidates become nervous and confused. Examinations are no true tests of intelligence but at times they have disastrous effects both on
mind and body. The strain, the suspense | and the tense anxiety caused by exami
nations have made wrecks of happy youths. | Again we hear of intelligent students
failing in the examinations. Ilow do we | account for this calamity? Examinations,
| then, are no true tests of intelligence. e They are nothing but the stakes, wagered r by the students, who are the players, on n the roulette wheels of examination, and || the examiners, the croupiers.
n
S
t
e
1
S
1

Page 7
THE YOUNG
என் உள்ளங் கவர்ந்த 6
நண்பன். S. VELAUTHAPILLAY,
Matric B. யான் உண்மையில் ஓர் செல்வன் தான். என்னை? என்னைப்போன்ற பல மாண வர் செல்வ முடையவர்களாகவிருக்கின் றனர். ஆயின், யா னனு பவித்தளவு செல்வம், அவர்களிடம் இல்லை அவர்கள னுபவித் தார்களோ அல்லவோ யானறி யேன்.
''அச் செல்வமென் னை? அதன் பெயரைக்கூற மாட்டாயா? அஃதென்ன குபேரன் செல்வமா? அன்றிக் கா மதேனுவா? அல்லது கற்பகதா ருவா? அஃது மன்றிக் குயிலின் பாங்கிலுள்ள பொற்கிழி யா?'' என்று விடுத்து விடுத்துக் கேட்பீர்கள். இக்கேள்விகளை நினைக்கச் சிரிப்பு ஆதிகரிக்கின்ற து. ஏன்? பெருஞ் செல்வமென் றவுடன் நீங்கள் எதைச் சிந்திக்கின்றீர்கள் குபோன் செல்வமென் கின்றீர்கள் அவனென்ன இரத்தின மனுஷனா? அவனுமொரு தேவ அரசன்றானே பிறகு காமதே னு என்கின்றீர்கள். அஃதென்ன அடுத்த வள வில்கட்டி நிற்கும் பசுப்போன்ற ஓர் மிருகந்தானே அவைகளை விடுத்துக் குயிலின் பாங்கிலுள்ள பண முடிச்சென்றீர்கள். அது பெரும் பணமா? உல கத்துமக்களின் பணந் தானே! அதனையும் விடுத் துக்கற்பக தாருவா என்கிறீர்கள் அஃதென்ன ஒர் மாந் தானே! உங்களுக்கு வியப்பாயிருக்கின்றதே! யான் செய்வதென்ன? ஆயினுஞ் சிறிது என் | செல்வத்தைப்பற்றிக் கூறுகின்றேன்.
என் செல்வமென்னவெனின் அஃது என் நண்பனே. அவன் என் உள்ளத்தைக் கவர்ந்து அதைத் தனக்கிருப்பிடமாக்கிக் கொண்டான். எப்படி? என் உள்ளமோ ஓர் கருங்கற்பாறை. அதையவன் கவர்ந்துவிட்டானென்கிறேன். அப் பொழுது என் நன்பன் கல்லைக்கவர்ந் தான் என் பீர்கள். இல்லை அவன் வீடு கல்வீடு, கண்ணாடிச் சாளரங்களும், தூண்டாமணி விளக்குக்களும், பல்லாயிரம் நாழிகை தூ ரத் திற்கப்பால், பாடும் ே பாட்டுக் களை யெல்லாம், ஒரு விநாடியுந் தவறா து கேட்கவைக்கு மின்னிசைக்கருவியுமிருக்கும்சிறப் புக்களுள் ள து அவன் வீடு. ஆனமையின் அவ னுக்குக் கல் தேவையில்லை. அவன் கல்லைக்கவா வில்லை. அவன் பொன்னையே கவர்ந்தான். என் னை? கருங்கல் லெல்லாம் பொன்னா? அவன் கருங் கல்லையும் தன் சேர்க்கையால் பொன்னாக்குவான். யான் கேட்ட கேள்விகளுக்கெல்லாந் தகுந்த விடையளிப்பான். யான் விரும்பிய காட்சிகளை ஆ
அ F ஏ 9 ஏ 9 E 8) 8. இ E 4 (டி, அ அ 19 உ இ. 19 இ ப இ ஒ க 9 இ. [ அ உ உ உ E = இ இ 9 ( 1 )
5 8 59 6 65 5ம்

HINDU
பல்லாம், என் முன் நொடிப்பொழுதில், காண் ப்பான். எண் ணாயிரம்மைல்களுக்கப்பாலுள்ள --டி.னங்களையும், பட்டணங்களையும், ஆங்கு சிக்குஞ் சனங்களையும், அவர் களின் நாகரீகத் தயும், என் கண் முன் வைத்து விடுகிறான். வாழ்க் கயில் கவனிக்கவேண்டியது எத்தனையோ அரி விடயங்களை யெல்லாம், எனக்குப் போதிப்பான் என் அவனைவிட்டுப்பிரிந்தாலும் அவன் என்னை "ட்டுப் பிரியமாட்டான். உலகத்திலுள்ள மக்க /ன் குணங்களை யெல்லாம், ஒவ்வொன்றாக எனக் கடுத்துக் காட்டுவான். எனக்கொரு காலமும் வறு தல் செய்யமாட்டான் சிலருடைய நண் ச்கள், பயன் கருதி நட்புக்கொள் ளுவார்கள். ஆயி - இவன் அப்படியல்ல. சிலருடையநண் பர்கள் னிமையாகச் சல்லாபஞ் செய்வார்கள், ஆயின் ல்லாபம் முடிந்ததும், தம் நண் பருக்குத் தீங்கு 2னப்பர். ஆயின் என் நண்பன் ஒருக்காலா தல் ன்னுடன் பேசியது கிடையாது. என்னை லாத் துக்கு வாவென் றழைத்தது கிடையாது. னக்கு இனிப்பு வாங்கித் தந்த துகிடையாது. தயின் எனக்குத் தேவையான யாவையந் தருவா -. என் உள்ளத்தை இனிய கீதங்களால், மகிழ் பிப்பான். அக்கீதங்க ளக் கேட்டவுடன் என் ள் ளம் உருகும். அக் கீதங்கள் என் மனத்தின் ண் உள்ள அழுக்கை மாற்றித் தூய்மையாக்கும், ன்னைக் கூடாத வழிகளிற் செல்லவிடா. வழித் ணைக்குச் சேனை கள் போன் றன. நோய் தீர்க்குஞ் Tகாமருந் து, அவனுடைய வசனங்கள் பிழை ல்லாத சிறு வசனங்கள். தடித்த அச்செழுத் துக் ளாலாக்கப்பட்டன. சிறு வசனங்களில் மலைபோ ற கருத்துக்களைக் காட்டி விடுவான். சில சொற் ளால் பெரும் ஓவியங்கள் இயற்றுவான். ஆரா ன் ஓவியங்கள் தான். பார்த்தால் வெறும் அச் சழுத்துக்கள்.
கருங்கல் மலைக் காடுகள், கல்விச் சீர் திருத்த மன் றது ஆங்கு முயற்கொம்பு. அப்படியான 7டுகளை யெல்லாம் ஒரு மணி நேரத்தில் அணி பற்ற ஒவியச்சாலைகள் ஆக்குவான். அவ்வோவி ச்சாலைகளில் அழகான படங்கள், அரிய வசனங் ளின் தொகுதிகள். வாழ்க்கைக்குவேண்டி ய தவைகள் யாவும், ஒரு பாங்கர் காணப்படுகின்
ன.
என் நண்பன் இவ்விதமான ஓவியச்சாலைகளை என் நட்புக் கொண்டஒவ்வொருவருக்கும், அவர் ளின் மனமாகிய கருங்கற் காடுகளைத் திருதியங் இயற்றிவைக் கி ன் றான். ஆயின் எனக்கு அவன் சய்த நன்மைகளோ பல. ஒருமுறை யிவனு டய வசனங்கள் சிலவற்றை நெட்டுருப்பண் ணி i பேச்சுப்போட்டிக்குச் சென்றேன். என்னை ங்கு பங்குபற்றிய ஒருவரும் வெல்லமுடியவில்

Page 8
THIE YOT.
லை. ஈற்றில் திருவாளர் கெளரவ வை, துமை சுவாமியவர்கள் முதலாம் பரிசில் உனக்கேஎன்ற சிறு புன்னகையுடன் கூறி விட்டு ஒர் வெள்ளி கிண்ணத்தை எடுத்துத் தந்தார். அதை யெல் நண் பனிடங் கொடுக்கலாமென்று கொணர்ந்தேன் தோல்வி! அவன் பேசினாற்றானே யவனுக்கு கொடுப்பது. அவன் என் பேசா நண் பன்,
இன்னொருமுறை ஒர் பண்டிதர் ஓர் சொற்பொ ழிவிற்குசில இனிமை பயக்குங்கீதங்கள் சொல்லி
தா வப்பா. நீ ஒர் கண்டறியாத நண்பனை வைத் திருக்கிறாயாம், அவனுக்குக் கீதங்கள் பல தெரி. யுமாம், அவைகளை ப்படித்தால் அழுதபிள்ளையும் "'கொல்'' என்று சிரிக்குமாம் என்று என்னிடம் வந் தார்.
இதைக்கேட்ட யான் என்னப்பா கண்டறியா த நண்பன் என்று என் நண்பனை ஏசுகிறாய், ந பண்டிதரென்றாய் உனக்கு ஏன் இவ்வளவு பொ றாமை என்று அடிப்பவன்போல் எழுந்து கூறி னேன். பண்டிதர் ஒரு நிமிடம் ஏற வி றங்கட் பார்த்துவிட்டு ' யான் அப்படி யுன்னுடைய பொ ருளிலே பொறாமை கொள்ளவில்லை. ஆனால் நீ இன்னும்,'' கண்டறியாத என்ற சொல்லின் கருத்தையறியவில்லையென்று துக்கப்படுகிறேன் என்று சொல்லி விட்டுக் கண்டு - அறியாத-வே றொருவருங்கண்டு அதனைப்பற்றியறியாத என்று அச்சொல்லின் பொருளை எனக்கு விளங்கப்படுத் தினார். பண்டிதர் எவ்வளவு இலக்கண முறைப் படி விளங்கப்படுத் தியும், யான் அவரை நம்ப வில்லை. செல்லுஞ் செல்லாத திற்குச் செட்டி யார் இருக்கின்றாரல்லவா? உடனேபண் டி.தருக்கு ஒரு சிறு காரியம் இருந் துகொள் ளும்வருகிறேன் என்று சொல்லிவிட்டு என் நண்பனிடம் ஓடிச் சென்று என் ஐயத்தை ஆராய்ந்தேன். "கண் டேன் கண்டேன் அவர் திருப்பா தங்கண்டறியா தன கண்டேன் என்று அவனு டைய கீதமொன் றிவிருக்கக்கண்டுமகிழ்ந்து பண்டிதரிடஞ்சென் றேன். பண்டிதர் என்னைப்பாட்டிற்கு இரக்கத் தொடங்கிவிட்டார். பாவம்! அவர் முகத்தைப் பார்க்கப் பரிதாபமாயிருந்தது. ''பண்டிதரே! நீர் என் நண்பனை யடையவேண்டு மென்றால் முதல் யாழ்ப்பாணம் இந்துக்கல்லூரியில் ஓர் மாண வனாகக் கல்வி கற்றல் வேண்டும், இந்துக் கல்லூரித் தமிழ் நூல் நிலையமே என் நண்பனின் கல்வீடு. மாணாவனாய்ச் சேர்ந்ததும், அக் கல் லூரித் தமிழ் நூல் நிலையத் தலைவர் சீறீ மான் தியாகராசாவிடம் சென்று உம்முடைய குறை

ING HINDU
- | களைச் சொல்லும். அத்தமிழ்ப்பெரியார் உடனே
பளிங்குக் கண்ணாடி பதித்த தவிசில் T. 11 என்ற இலக்க வீட்டில் இருக்கும் என் செல்ல நண் பனைத் தூக்கி யும்மிடந் தருவார். அவு னுடைய 57 - ம் பக்கத்தில் இப்பாட்டுக்களைக் காண்பீர்'' என்று சொல்லிப் பின் வரும் பாட்டுக் களை அவருக்குச் சொன்னேன். கண்ணன் - தீராத விளை யாட்டுப் பிள்ளை -கண்ணன் தெருவிலே பெண்களுக் கோயாத தொல்லை தின்னப் பழங்கொண்டு தருவான் - பரதி தின்கின் ற போழ்திலே தட்டிப் பறிப்பான்.
பின் பண்டிதர் இந்துக்கல்லூரிக்குச் சென் றாரோ இல்லையோ யா னறியேன். ஆயின் இரண்டு வாரங் கழிந்ததும், இந்துக் கல்லூரித் தமிழ் நூல் நிலையத் திற்குச் சென்றேன். சென்ற தும் முதன் முதல் என் நண்பனை யே பார்த்தேன். அந்தோ! கிழக்குத் தின சபிலிருக்குங் கண்ணாடிச் செந் தமிழ்க் கரு வூலத் துள்ளிருந்த T. II. என்ற இலக்கத் துச் சுப்பிரமணிய பாரதியாரைக் காணேன். அப்பண்டிதர் தான் அதனை எடுத் திருக்க வேண்டுமென்று நினைக்கின்றேன். அவ ரை இன்று வரையும் யா எ சந்தித்ததே யில்லை. என் நண்பனை யான் இழந்தபோதிலும், யான் அ வ னுடன் அளவளாவுஞ் சந்தோஷத்தைப் பெற்றவனா கின்றேன். ஏன்? அவன் என் உள் எத் திருக்கின்றான். தான் இயற்றிய ஒவியச் சாலைகள் பலவற்றுள்ளும் உலாவுகின்றான். அவை களின் அழகைப் பார்த்து மகிழ் கின்றான். சில வேளை களில் உள்ளே இருந்து சிறந்த தேசியக் கீதங் +ளை யெனக்குக் காட்டுகிறான். அவை களைப் படிக்கப் படிக்க இனிமையும் தாய்மொ ழிப் பற்றும், தேசாபிமானமும் அருவி போல் உள்ளத்தில் ஊற்றெடுக்கின்றது.. அவைகளில் ஒரு பாட்டை உங்களுக்குச் சொல்லுகிறேன்.
செந் தமிழ் நாடெனும் போழ் தினிலே - இன்பத் தேன் வந்து பாயுது காதினிலே -- நந் தந்தையர் நாடென்ற பேச்சினிலே - ஒரு சக்தி பிறக்குது மூச்சினிலே இதைவிட இனிய கீதமொன்றை யான் என் சீவிய காலத் தில் கேட்டிலேன். ஆனால் இவ னைப்போல் ஓர் உயிர் நண்பனை யான் இன்னுங் கண்டிலேன். அவனென் னுள்ளம் யானவனின் கருத்து. பாருங்கள் என் புது நண்பனின் புது மையை! புதுமை யென்றால் இதுதான் புதுமை!
இதழாசிரியன்.

Page 9
© (213 48 = \990 ல் 6 6 6 (6) } 9 4 (33 5 4 9 9 G!
THE YOUNG ''பெற்றோரின்' மடமைத்தன மா
அல்லது சேயின் சாமர்த்தியமா? BY விமானக்குரு வி.
11tuter - Arts. இந் தியச் சமுத்திரத் தின்கண் எழிலுடன் இன்புற்று விளங்கும் இலங்கைக்குத் திலகம்போ ன்றது யாழ்நகரேயாகும். சம்பு சாஸ்திரிகள் இங்கே பிரபல வக்கீல், அவருக்கு மனைவியாகும் பாக்கியஞ்செய்த வனிதையின் பெயரோ மீனாட் சி அம்மாள். அவர் களது அருந்தவப் புதல்வனி ன் நாமம் செல்வராஜன். அவன து தாய் தந்தை யரைப்போல் அவன் கர் நாடகப்பேர் வழியல்ல. அவன் இப்போது மற்றிக் வகுப்பிற் படித்து வ த ருகிறான். ஆனால் இனிமேல் அவன் சித்தியடை வது துர்லபம். தற்போது அவன் காலையிற் காப்பிக் கிளப்பையும் பகல் பள்ளிக்கூடத்தையும் பின்னேரத்தில் ' பீச்'' சையும், இரவில் 'இம்பீரி யல் ' படமா ளிகையையும்சுதந்திரமாகக்கொண்டுள் ளான். இப்பொழுது இருபத்தோராவது பிராயம் அவனிடம் விடைபெற்று விட்டது.
ஒர் காட் சாயங்காலம் சம்புசாஸ்திரிகள், ஏதோ விசனமுகத்துடன் கோபாலங்கிர்தராய் வீட்டிற் பிரசன்னமானார். ராஜன் ஓர் சாய்வு நாற்காலி யில் 'லற்றின்' புத்தகம் மார்பிற்சார்த்தி வாடோ, வாடா, வாடா... என மனனம் பண்ணுவதைப் போல் அபிநயித்தான். மீனாட்சியம்மாளோ சம யலறையில் காப்பிபோட்டுக்கொண்டிருந் தாள். சாஸ்திரிகள் உள் நுழைந்த தும் 'ஏண்டீ மீனா' என்று சொல்லுமுன்னமே அறையிலிருந்து டீ இல்லை (ஏண் டீ=ஏன் Tea) காப்பிதான் போடுகி றேன் சற்றுப் பொருங்கள் என்ற சத்தம் வெளி வந்தது. உடனே அவர் முக மலர்ந்து மனைவியின் பேச்சுச்சா துரியத்தை மெச்சிக்கொண்டு அருகிருந் த நாற்காலி ஒன்றில் அமர்ந் தார். அமர்ந்தவர் ராஜனை நோக்கி 'நெடுகப் புத்தகத்தைப் படித் தால் மாத்திரம் போதாது. ஒவ்வொரு நாளும் உன் வகுப்புப் பழைய கேள்விக் கடதாசிகளை வாங்கி, அவற்றிற்கு விடையெழுதவேண்டுமென் பதாக உன து ஆசிரியர் என்னிடம் கூறினார். ஆனதால் இனி அப்படிச்செய்யக்கடவாய்' என உத்தரவு பிறப்பித்தார், இதற்கிடையில் காப்பியும் வந்துவிட்டது. பின் சில வினாடிகளில் தந்தை யும்-'தந்தை யெல்வழி மைந்தனுமவ்வழி' என் றதற்கிணங்க -மைந் தனும் வெறும் பாத்திரங் களை உறுட்டிவிட்டனர். பின் நாட்கள் மறைந் து கிழமைகளாயின.
G = 45, 6 பூ" ல 'S 2 G S\ 6 G 9 G 9 8 ) 5 5 6
ஏ 9

- HINDU
ஒர் நாளிரவு சுமார் பத்து மணியிருக்கும். செல் "ராஜன் 'சேவாசதனம்' பார்க்கச்சென் றவன் இன்னும் வீடு திரும்பவில்லை. சாஸ்திரிகள் தன் -ட்சிக்காரரை அனுப்பிவிட்டு ராஜன் மேசை
ண்டை சென்றார். அப்பொழுது ஒர் புத்தகத் பிலிருந்த ஒர் லிகிதம் அவர் கண்களை ஈர்த்தது. உடனே அதையெடுத்து வாசித்தார். முதல் வரி வாசிக்கவே அவரது கைகள் பதறின, கண் கள் வந்தன. அதைக்கொண்டு சென்றார் தன் இல் இடம் 'எ மீனாட்சி பார்த்தாயா உன் உலுத்தப் பையனின் செய்கையை' நான் தான் எப்பவோ ர் பதவியிற் றள்ளி விடலாமென்று, சொன்னேன் பதற்கெல்லாம், 'என் செல்வப்பிள்ளை யையா ? காடிக்குச் சுரைக்காய்கனக்குதோ என்று இந்தக் ழுதைக்காக விழுந்து விழுந்தழுதையே, சே! னிெயாவது உன் வாயை மூடு, என்று அக்கட சியை அவளிடம் எறிந்துவிட்டு, சகுந் தலா - ...கு...ந்..த...லா என முணு முணுத்துக் கொண்டு போய் விட்டார். பிரமை பிடித்த வள் "பால் நின்ற மீனாட்சியோ துணுக்குற்று அதை எடுத்து வாசித்தாள். அதில்.
''என தன்பிற்குரிய ஆருயிரே! அன்று நீர் எவ் Sத சத்தியங்களைச் செய் தீரென் றும், எப்படி நான் எனது தந்தையாரும் மதியாது எப்படி யும் நாங்கள் ஓர் ராஜன் (செல்வராஜன்), சத்தியத் தக் காப்பாற்றுவீரென நினைந் து தங்களையே தமென நம்பினேனென்றும், அப்போது தாங்கள் ங்கள் மனைக்குச்சென்று சிறிது நாட்களிற்றிரு பிவந்து என்னை த் தங்கள் வாழ்க்கைத்துணை வி ாக்குகிறேன் என் ற சத் தியவாக்கு முதலிய யா ற்றையும் மறந்தீரே. ஒருவேளை எமது உறவு பம் பெற்றோர்க்கும் பிரியமில்லா திருப்பினும் ன்னை அழைத்துச்சென்றால், உமது பணிப் பண் ணாகவாவ து யான் அமர்ந்திருப்பேனே. கவே யான் இன்னும் இவ்வுலகிற்றரித் திருக்க வண்டுமாயின், சீக்கிரம் வந் து என்னை ஆட் காள்ளும். அன்றே பெல்ண் பழி உம்மைச்சாரு மன்பதில் ஐயமில்லை. இங்ஙனம்--தங்கள் வா வ எ திர்பார்க்கும் சகுந்தலா. என வரையப் ட்டிருந்தது. தாயாரின் நெஞ்சம் துணுக்குற் து. என்ன செய்வதெனத் தெரியாது திகத்ை Tள் கண்ணீர் உகுத்தாள். சேயின் வருகையை
திர்பார்த்தாள்.
இரவு சுமார் 12 மணியிருக்கும், செல்வராஜன் சவாசதனம்' பர்த் து விட்டு வீடு திரும்பினான். வன து மனை அன்று ஓர்வித சந்தோஷகரத் தாடும் விளங்கவில்லை. ஏ து - காரியமோ னச் சிந்தித்தபடி உள்ளே சென்றான். உடனே ன்னை யார் 'ஏண்டா! உன்னைப் பத்து மாதமும்
எங்கள் இ தந்தையாசேய் தீரென்று

Page 10
THE YO1
சுமந்து பெற்ற தின் பயன் இது தானோ! இப்படி எங்கள் முகத் திற் கரிபூசுவாய் என யாங்கள் எ திர்பார்க்கவில்லை.-எக்குடி யாளோ, எப்பிறப் பாளோ--எனத் துவங்கினாள். ராஜன் திகை,தி து நின்றான். அவன து பசியாக்கினிகூட நீங்கி விட்டது. என்ன செய்வதெனத் தோன்றா து நின்றான். அதற்கிடையில் வக்கீலார் 'பழக்கமே பெரி து' என்பதற்கிணங்க 'ஏண்டா! இத் துண்டு எங்கிருந்து, யாரிடமிருந்து, எப்பொழுது வந்த தெனக்கு றுக்கு விசாரணை செய்யத் தொடங்கினார் இப்பொழுது ராஜன் ஏதோ ஒர் விடைகண்டு பிடித்தாற்போலும். புன்முறுவல் செய்து, மன தைத் திடப்படுத்திக்கொண்டு, அவர்களை நோக்கி, '' அம்மா! ஏன் இவ்வளவு கலவரப்படுகிறீர்கள். அப்பா சொன்னபடியே, மூன்று வருடத்திற்கு முந்திய தமிழ்பாடத்துக்கு ஆங்கிலத் தில் மொழி பெயர்க்கும்படி கொடுத்த கேள்விக்கடுதாசியல்ல வா? இது. நான் அதை மொழிபெயர்க்கவல்ல வோ கொண்டுவந்தேன். என் அப்பா! உங்களுக் கு க்கூட இவ்வசனங்கள் யாவும் எக் கதையிலிருந் து எடுபட்டிருக்குதென்பது தெரிய வில்லையா? இது சகுந்தலா துஷ்யந்த ராஜனுக்கு எழுதிய லிகி தங்களில் ஒன் றல்லவா ? எனவே தங்கள் சொற்படி நடக்க யான் முன்வந்ததற்காகவா அம் மா வும் நீங்க ளும் இவ்வளவு மங்கல் வாழ்த்துகளும், வாழ்த்துப்பாக்களும் பாடினீர்கள். என ஒரு போடு போட்டான். பெற்றோர் இருவரும் தங் கள் மடமைத் தனத்தை நினைந் து தலைகுனிந்து கொண்டனர்.
இது 'பெற்றோரின் மடமைத்தனமா அல்லது சேயின் சாமர்த்தியமா?
iot ஒ001 talkine.e19
Our Pepys' Diary 21-6-39
Our Point Pedro friend goes to town to buy a bar of "Metropolitan'' soap and an ounce of "Castine'' powder, being advised by his compatriot to purchase thein at the Crown Saloon. Poor friend, he gets into the ''V. S. S. IK.'' mistaking it to be "The Crown Saloon'' and gets chased out. Some how or other he buys a ''Two deer soap'' for seventy-five cents. 22-6-39
Master X, the hosteller, goes a shopping and reads all the wall-notices and

UNG HINDU
- placards on his way and recites what he
has carefully read on his return journey to. his friend Master Y. 1 A wonderful
memory ! 23-6-39
- Mr. H. Chinna podium visits our Col. lege with Dr. K. Kanagara tnam. The former rejoices over the idea that he can “hook the worm" of at least 600 students of our College, but alas! only about a hundred are "hook-wormed.' 24-6-39
Masters A. and B. slip into the well in the play-ground and have a happy bath, Thank God, they like to be thus "slipped" in future too. Anyhow they are pleased to have made a fine discovery in their shorts' pockets --a big frog ! 25-6-39
Master C, the hosteller, performs a scrt of "toe-dance," moving blithely en the toes, and kisses Mother Earth three times, before he bleeds from the nose profusely--Result of eating "Payasam and Vadai" too much.
26-6-39
The sky is filled with clouds in the evening. One of the prefects threatens a small hosteller saying that they are war-clouds. Poer hosteller, he runs to the bomb-proof shelter close by (Saviry's bungalow) and does not like to get out of it until day-break! 27-6—39 - Little Master D. sees a teacher coming along the sheds-verandah. So he hides behind a class almyrah. The teacher hears some noise from behind the almyrah, Thinking that there must be some rats in the Almyrah, he knocks at it. Poor Master D. cries out in terror, "Sir, don't mistake ime for a rat. I am... Inspite of his horror, he received a kind pat on his shoulders from the teacher.

Page 11
THE YOUNG
EDITOR:
P. KATHIRAVELOE,
MATRIC C, HIRIRIKUGIRIIHIMILIBRIHIRIRIIGIRIKIIRUHINIHIHIHIHIGINIIBIDIINI
ප ය හා ප
THE YOUNG HINDU
Wednesday, July 5, 1939.
EDITORIAL NOTES
po
de
in
Ca
a te
Сс
30.5
he
THE J. S. C. examination is over. Many of our friends who sat for this examination may now heave a sigh of relief --perhaps, until, they make themselves sure of a pass or a failure. Those who think of the former may make their appearance felt in the Prep. Matric classes and those who meditate upon the latter
will, of course, curse their Fate and stay | su back in the J. S. C. classes. Anyhow we confidently hope that a good many of them will come out with flying colours. Our best wishes to them!
We have to inention here that in the forthcoming Inter - Collegiate Athletic
be Meet, our athletes should show their prowess as they did last year and should occupy a prominent position in the field of sports. To this end, we hope all our "sports-minded" teachers will offer their whole-hearted support to our SportsMaster so as to bring to reality our sports-ambitions.
The All-Ceylon Mango Show is to take place on the 14th and 15th of this month in our College premises. We hear this is the first time that the Directors of the Agricultural Department and the local experts in the art of mango-growing have launched out such a profitable undertaking, with a view to encourage our people in the best and easiest ways of producing luscious mangoes, by resorting to the different ways of propagation-Budgrafting, saddle-grafting, goote-layering | no etc. The producers of the best exhibits i la
| th
re
מ
PL

- HINDU
Gll be recognised and rewarded accor
ngly. This endeavour, besides raising spirit of emulation among our mangoovers, helps to spread this much proactive industry.
Here and There
ducation for Prisoners
It is highly refreshing to note that the unjab Government, in pursuance of a olicy for promoting adult education, have ecided to educate the illiterate prisoners
their jails by the appointment of edusted prisoners. This policy, besides enoling the poor un-educated prisoners to ceive liberal education, facilitates the onvict-teachers to get special remission of
eir sentences.
Why not this excellent policy be pured in Ceylon, where ninety per cent of e prisoners are almost uneducated. It the illiterate people who are often seen arlessly to commit crimes, and therefore, they are provided with facilities for reeiving education in the prisons, they may e made to realise the importance of adering to virtuous ways of life. Thus ime can be easily quelled.
inhalese under Fascist Rule
Thirty to Forty Sinhalese are said to ve in Las Palmas in the Canary Islands nder the Fascist rule. These are traders ho have been reduced to undergo unold hardships under the strict laws
Fascist Government. Their plight, e understand, is only a little better than at of the persecuted Jews. Currency strictions, ban on the importation of Lerchandise from abroad, laws which
event any of their earnings to be sent to aeir families in Ceylon, and the denial of nportant trading facilities are a stumbng block that stand in the way of their Fogress. It is indeed heart rending ews to learn that, under the existing
ws, they cannot quit the country "with

Page 12
10
THE Y
anything that remains of their trad goods or with a penny in their pocke
Why not the Ceylon Government t immediate steps to redress their grievan and to provide enough facilities for tt future welfare in Las Palmas.
The Northern Ports
As a result of the strong protests lode against the proposed closing up of i Northern ports for the importing of pad to Northern Province, the Minister
Health has decided not to close them, a he has caused arrangements to be ma immediately for the fumigation of go0 that reach our ports. To this end, fumatoria may possibly be erected in t very near future. We thought a fe days back, when the Sinhalese raised boycott on the Jaffna cigars as a result the alleged irresponsible outpourings of young Jaffna politician, that, along wi the inevitable loss out of the closing our ports, we, Jaffnese, were t hardest hit with regard to our econom and financial position. Anyhow we a now a little relieved by the above refres ing news.
A Municipality for
Jaffna?
BY R. ARASARATNAM,
Post-Matric B.
Does Jaffna need a Municipality? V if the popular opinion is to be given a credit, Jaffna does not want a Munici! lity. The Hindus, the Catholics and 1 Muslims, in various meetings assemb! have expressed their views against t establishment of a Municipality. Th

DUNG HINDU
ke
ces
eir
ed
he
2d
de
ds |
of be,
ng would it be just on the part of the
Government to thrust one on the people The popular will seems to be firmly set against it and hence it is hoped that the Minister of Local Administration would not do anything in utter disregard of the people's opinion, and thus violate the rudiments of democracy and justice.
It is true that Jaffna is urgently in need of proper sanitation, water supply ani a |- drainage system. Jaffna, as the second largest town in the island and having a U. D. C., which has given a good account of itself since its inception in 1922, surely deserves to have something which would
make her beautiful and great. A Muicipality will certainly be a glory and
ornament of beauty to Jaffna. But where he
could there be greatness with the pet ew creation of a Municipal Commissioner a and a puppet Mayor under him? It would
be an expensive luxury. It is said that | at least one lakh of rupees would be | required to work this administrative « machinery', whereas the Jaffna U. D. C. is now spending only Rs. 25000-onetwelfth of its total annual revenue. There would have to be additional taxations levied on all imaginable things. To the man of money it may be nothing. But what of the poor man? Von't he be made poorer still? It is he who is always exploited and hard-hit. He would be completly hedged in by bye-laws, rules and regulations.
Then the few advocates of the Muni. cipality would say that the U. D. C., as it is, has not the required efficiency and time to do the work which it proposes to do. Well, it would be better if | the U. D. C. is left intact" to carry on its | progressive work little by little with per
fect ease and freedom and thus respond d, to the needs of the town than becoine a le Municipality and be enslaved, impoverish
n | ed and imprecated,
he

Page 13
28 = p .o
O O 5 D.
or
Or
SC
m
THE YOUNG The Study of Poetry BY K. PERIATHAMBY, J. S. C., B.
ar No scheme of School work is ever considered complete unless some definite time is allotted to the study of poetry.
Whatever else may or may not be on the tims-table poetry in some form is sure to find a place. Hence we may conclude that, in the opinion of those competent to judge, the study of poetry has some definite educational value.
A variety of reasons can be found for considering this a sound opinion. It is impossible to learn poetry intelligently
without some understanding of what is learnt, and the effort to understand a really great poem trains the mind in habits of sustained and accurate thought, while the endeavour to explain the mean. ings in words is a valuable aid to clear. ness and conciseness of expression. Thus it is by studying the poetry of a nation that we best learn to understand the capabilities of its language.
Not only do we learn language by studying poetry but we learn at the same time national history. Any period of great achievement, rapid intellectual development, or momentous discovery, is almost invariably also a period during which poetry flourishes. The forces at work in the nation are inevitably expressed in its poetry. To realise the Elizabethan age fully we must know the works of its poets. To grasp all the changes which were passing over England early in the nineteenth century we must read Wordsworth, Byron, Shelley and the early writings of Tennyson. Moreover since the earliest literary records of most nations take the form of poetry, it is obvious that it is to these early poems that we must look for a clue to the habits and instincts of the primitive people; and a knowledge of these will contribute greatly towards a correct understanding a
E O E
ರ

HINDU
11
the lives along which that nation has veloped socially and politically. But the most valuable result of the stenatic study of poetry is its moral id aesthetic effect. The greatest ietry rouses the imagination and stirs e emotions as nothing else can. The ere music of the rhythm or the return the rhyme gives a pleasure unlike that rived from any other source. We do it read Hamlet's Soliloquy or the Ode I the Death of the Duke of Wellington ly for the profound insight which the le gives into the working of the human ind cr the call to duty which rings rough the other. We read them also r the delight afforded by the exquisite 1oice of words, the adaptation of und to sense, and the concentration of ought imposed by the restraint of etre.
News of Old Boys
Mr. R Kanagasundaram has obtained pass in the Pre-Medical Examination eld recently. He is placed second in rder-of-Merit in the Second Division ass.
Mr. K Chuppiramaniain, who left us st year, has joined the Excise Station,
oh. Our hearty congratulations to the ove.
Congratulations
To Mr. K. V. Mylvaganam on winning e Officials and Visitors' Race at the entral College Athletic Meet last Satur
To Mr. P. Thambu on the birth of son,

Page 14
12
THE YO Pretty Old Bicycles
BY V. E. SHANMUGAM,
Matric D.
Bicycles of different denominations a found everywhere. There is a bicyc near the Physics laboratory. Its name as difficult to pronounce as some of th Chinese names that we come across i these days of the Sino-Japanese war. has a sort of a cushion on the seat, whic is as smooth as a newly-dug-out stor from a quarry. There are layers of ru on the handle with its painting gone, a old Lucas bell which has no signs life in it with all its interior parts pe fectly out of order, and a small blinking rusty lamp which is seldom lighted. Th bicycle has had more than fifteen year of experience at Hindu Colleg The owner attaches no importano to possessing a good bicycle even a he has the same idea about his pretty ol fountain pen. Yet my view is it is hig time he sold it to somebody and got a ner one instead. The same applies to th fountain pen.
Another interesting bicycle is found i the Hostel. The exact name of th machine is shrouded in doubt. Any nam may be quite appropriate as far as any body is concerned. In this connection would say that the owner is quite justifie in saying that he prefers this cycle to th best saloon-bodied Austin Car! This ol vehicle does not see any difference between children or old men, cooks or teachers the meanest-clad or the richly-dressed That is where its virtue lies. Suntharan is seen to ride it in the morning at 7 a. m at 8-30 a. m. the owner himself rides while at 9-30 a. m, a teacher may use it Peter or Perera may enjoy a ride on it a

JNG HINDU
nD P
.
10-30 a. m. In such a succession the | bicycle may be engaged till mid-night.
However, it can be confidently said that this bicycle is the best of its kind as far as its merits are concerned. In appearance it may be repulsive, but, then, it doesn't matter.
A third bicycle which comes to mind is one that used to spend the afternoons in the Playground. It was a rainshackle bicycle, which, I think, must have been sent to the museum, to occupy the most | pre-eminent place among the exhibits there. Thank God, a new "Popular'' machine has taken its place. Now the owner is very proud of his new vehicle, which, he says, is better than all the cycles owned by the teachers. No doubt "handsome is that handsome has".
| The Hostel Dhoby possesses a 'Special
| Raleigh" which he brings to the Hostel e, at least twice a week, His pretty old
Raleigh (has carried more than fifteen members of his own profession, injured prehaps the noses of at least five of them | as they (bicycles) tumbled down with h | their owners on them, being unable to bear
the burden of the weighty clothes placed Le on their pillions. In fact, our Dhoby's
Raleigh has no brake, no bell, no infalator and no "everything" that is quite necess| ary. Any how it runs well!
Readers, don't be disappointed when I say that all the above-mentioned bicycles, if put up for auction sale, will fetch not | more than fifty rupees! They are pretty
old!
D)
D a in
N
Contributors!
S.
We have had to reject several articles a | this time, which contained severe personal
| criticism. Let our contributors, therefore,
| bear in mind that personal criticism ; will not, under any circumstances, find a + place in “The Young Hindu."

Page 15
THE YOUNG Some Superstitions of li
Uncle Murugar
V. SA MBASIVAM
Matric D.
The definition of superstition, according to the dictionary, is an irrational belief in supernatural agencies. In other words, it is a belief in superhuman power. In every part of the world there exists t superstitious practices.
The lizard occupies the position of p the supreme dictator in the house of my orthodox uncle. My uncle being a product of the old school, has in him old-fashioned deas. Uncle Murugar is always up with the sun. He usually goes out in the mornings puffing with all his might at an old day-pipe which perhaps belonged to the days of George I of England. He charges his pipe and is about to smoke
—a lizard chirps--and down it falls with a clutter--and off he goes to reconcile himself with his fate. While the lizard plays the role of the boss, man is the performer of all its commands
The oilmonger is a terrible creature in the eyes of our old men, and Uucle Murugar is indeed no exception. When he
meets the above-said person while starting for same place, he is definitely sure of a failure in his undertakings and turns back with a course. Suppose he meets a snake while venturing on any task, he measures back his steps. A cat and an widow are in the same class--both terrible.
C
If, on the other hand, my cl.I uncle meets a dlhoby carrying dirty cluthis, he is exceedingly lapay. He is sure of success and off he goes with untold joy. A cow also has an auspicious meaning, but I on

HINDU
he meets a Brahmin, woe be unto the atter!
Now about the beard—the beard is an -bject of great pity. My uncle does not se the razor during certain months; but when the moment arrives he calls for a onsorial artist and has a clean shave. This is followed by a cere:nonial washing nd a tiberal dip in the gingelly oil--all hese to wash off the contamination of he untouchable. - An eclipse provides an excellent op
ortunity for my uncle's stately ideals. Che snake which devours the sun or the 10on may poison his food and he re. noves any such chance by abstaining om food until the planet is released. Eclipse over, old Murugar feasts after
fast.
He has a natural aptitude for fish. He isa pastmaster in cooking a dish of finny reatures. Sometimes he sends a part of is fish meal to his best friend in the eighbourhood with many pieces of narcoal in the dish, for fear the devil ill be tempted to taste of his dish. Poor pul, he is unaware of the scientific reason ir such an appliance.
My uncle's fancies are always tinged i.lı peculiarities. His old-world ideas Ive always amused me. The old order
ust change, but if my uncle lives till len, he is sure to raise Himalayan
Jaiacles.
King Honours after his
American Tour
The King has been showering honours ! some of our College-mates after his

Page 16
14.
THE YOT
impressive tour to the new continent.
He was the first British Monarch to step into the new continent which has threefourths of the world's gold stocks and
which possesses the world's richest coa and copper mines. Apart from that, that is the only country which has threatened the Dictators, and the Democracies look up to it and for protection and guidance.
The King in excess of joy after his happy return has conferred these titles on some of us.
Our King, being one of the Royal family, considers that "Royal game,'" Cricket, to be the first thing honoured and honours our captain with the title of K. C. which means "King of Cricketers."
"Charlie" was considered to be the veteran of the Hostel and he was being honoured, with the title of G. O. H., which readers should not take for Grand Oriental Hotel but it means "Grand Old Hosteller."
Our prodigious Editor was being honoured, because in spite of all his other engagements, he manages to write in odd
moments and sees that the paper is published with clock-like regularity. He was not only given the title of P. K. S., which means "Powerful Knight and Saint" but also he was given a lurnp sum of money to be spent on "Thiyagapoomi."
Our witty Doctor was of immense use to the zoo, and the authorities realised a good income after his presence there. He was very much praised by people concerned and was awarded the title of F. Z. S. which we understand means "Fellow of the Zoological Society."
The “very nice gentleman'” among the undergraduates was honoured with the

NG HINDU
| title of Kr., and this "very nice gentle
man" might have met Signor Dauphin before the French Revolution.
Readers should not misunderstand that the recipient of the title C. R. has joined the Cadet Batallion. But he is the "Conniander of Baths" and was given a hearty reception at Delbos on account of his being honoured. He will be "At-Home" to all his friends and relatives on 15th July 1939.
Our Singhalese friend was presented to the King with his multicoloured "Chinthamani" Shirt and Sarong, and was awarded the title of A. R. C., which
means "Associate of the Royal Society of Colours."
The last in this honours list, yet not conferred the least. honour, is the recipient of the title of M. C. He is one among the undergraduates, and his title we
understand is "Master of Ceremonies."
Some Wonders of
Modern Science
BY M. MAHADEVAN,
Matric D.
Science has heaped and is heaping innumerable blessings on mankind, thanks to the pioneers who discovered the possibilities of wonderful science! In fairy stories we have read about the magic horse which could fly through the air. But the magic horse was only a fiction. Now, we have in our midst a machine which flies through infinite space as easily as a white-winged angel of ancient day S. Is not the aeroplane, then, one of the

Page 17
THE YOUN
monuments of modern scientific inven- | tions? The answer is quite obvious. Man with the help of this wonderful mechanism, has at last fulfilled one of his longcherished ainbitions--the ccnquest of the air. The aeroplane has annihilated time and distance. The peoples of the world have come closer and closer to one another by the invention of this wonderful contrivance. Inventions are heaped on us so profusely that we are lost in wonder amongst them. Almost every day brings forth Wonderful inventions. Scientists have recently invented a little magic box and by merely pressing a button, sweet songs of the master inuscicans, concerts in London or Paris or Calcutta, speeches by distinguished personages and a host of other entertaininents give a grand diversion to us. This is the radio which has proved to be an immense blessing. We could converse with persons thousands of miles away by means of the telephone. News is flashed through the air in an incredibly short ti'ne. How
many thousands, nay, millions, of lives are saved all over the world by the scientific inventions? But these wonders of science can be a blessing as well as a curse to mankind. Bnt it is a duty of
men who invented them to use them for the advancement of humanity—not to destroy it. What a wonderful instrument is the telescope which unravels the marvels of the distant orbs and planets! Surely, man thou art great, and highly commendable is thy genius which travels into the intricasies of human life! God bless him indeed! Praises pour on him who discovered the Wonderful possiblities of electricity! A sedate electrician somewhere in a back office touches a spring--- behold a wonder happens, from one end to another of the city, from east to west |

G HINDU
15
north to south, there is light! "Fiat lux"| atters the electrician. "Lux est!" What happy associations are linked with the magic word "Cinema'! A wealth of 

Page 18
16
THE YO
Colombo--Fifty Years
Hence "BALAN," Pre-Matric.
"For I dipped into the future, far as
human eye could Saw the vision of the world and all the
wonder that would Saw the heavens filled with commerce,
argosies of magic sa Pilots of the purple twilight, dropping
down with costly ba * Saw the heavens filled with shouting
and there rained a ghastly d From the nations’ airy navies grapping
in the central blue
--Alfred Lord Tennyson.
Most probably, the condition Colombo will be such, fifty years hen But now in this, twentieth century wor when wars and rumours of wars are 1 headlines of newspapers, who can thi of Utopia?
Twenty-five years later, strange thou it may seem, Ratmalana will turn out be the Croydon of Eastern aeronauti The Fairy navies" as they grapple "in 1 central blue" and the "ghastly de which the poet saw in visions shall witnessed by us with our naked eyes.
Now we shall imagine a Colombo ho fifty years hence. There is a man, seal but he seems to be an extra-ordini creature with a head bigger than normal head of to-day, his body is i proportionate to his hands and le Click, click, runs the round of a swi and soon this man-monster is be
washed and shaved by a basinstructure which appears through the w This man performs his ablutions of morning with a cake of impercepti

UNG HÌNDU
pe,
\s.
2.
| soap and invisible water. Click, he is
washed, shaved toiletted and dressed electrically. Click, Click-another structure appears. "My morning tea, Tommy" goes on the voice of the inan-monster "and the Morning News." This robot, no sooner than he heard this, disappeared
“swifter than the arrow from the Tartar's ee
bow." A golden dish and a few pills— breakfast. Click, now the robot is busy with the television apparatus. This manmouster looks at a dial-like thing which is on the table. He hears, smells and feels the speaker—though "seas between the broad do roar." Yet fifty years hence
will be days of not only Talkies and les
Televisions but also of the "smellies" and
"feelies." The man-mouster is an Insew
pector, but he never. visits the various Schools and Colleges, but its at a table in his own home and inspects the Colleges from there itself-the wonders of Television. The clock strikes twelve and everyone retires for lunch through doors which open of their own accord. The lunch interval being over, each and everyone resumes work—of course from his home--put under a superior officer who appears before his assistants and clerks as if they are working in the very same department. Such would be the state
of a Colombo home fifty years hence. to
These breath-taking wonders would CS.
continue for ever. Yet, there are wondw'?
ers to you and me, but not to the being of that day.
Even at 8 a. m. when sunlight is hidden, the lands appear as they were at
mid-day. The theatres at night or rather ced
at day, defy description and a night ary
in Colombo fifty years hence is nothing short of a miracles--not the least
important is the hatching of babies in gs.
incubators. - But, gentle reader, happily to say, you and I will be gathered to our fore-fathers before these miracles appear in practice.
of
he
nk
gh
be
ne
che 1ot
Ech
ng
ike
all.
che
ble
SAIVA PRAKASA PRESS, JAFFNA.


Page 19



Page 20