Page 1
=REFERE
ΤΗ
YOUNG
(FOR INTERNAL AND PRIVA
“Go Ghine Own i
woo00000000000000
Oooooo.
CO00°
G
a ɔ0000000000000 0000 000 00
*
Londono..
80'TOO 0000000000000000000
200000
0000000
ooooooooooooooo 08
*
A FORTNIGHTLY
BY TE STUDENTS OF THE JAFI
*
Vol. IV]
Wednesday, 16th
Saiva Prakasa F

E
HINDU
TE CIRCULATION ONLY.) felf Be Crue')
000
ve VVVVV
OOO
0099
"Oooo
200300 30000 oso 10o00iuO
ooooooo
OoOooos ac 000000000000
000
ON
KO.
80 oooooooooooooo
I PUBLISHED
E
"NA HINDU COLLEGE
August, 1939.
[ No. 8.
*
ress Jaffna.

Page 2


Page 3
THE YOUN
Vol. IV.
WEDNESDAY, 16t
Character is The Man
BY T. S. S. Matric A.
Character is not a thing acquired in a day, but you have to work for it till death. An old man of a large family, when his child worries him in office, flings a cent of the office money to his child with the intention of replacing it soon. He forgets to replace it. Unfortunately the auditor enters, finds a deficit of one cent and the poor man is discontinued. He gets no gratuity, no pension whatsoever. So it is very difficult to keep a good character-one bona fide
mistake is ample to belittle a man.
As regards character, every mortal is endowed with some aspects of it. No one is perfect and no one is lacking in it.
What is character ? You are in an Examination Hall. You get a chance to copy, and you don't do it. That is character. The character of a man is estimated not by his own words but by every other word or deed. In the Examination, if you are asked to trace the character of Viola, and if you heap a number of adjectives before her name, you only get a good zero and a "big blockhead" in addition. What is expected of you is to bring out incidents to prove the character. So, it is of the

NG HINDU
h AUGUST, 1939.
No. 8.
utmost importance that youngsters as we are, are careful to build a character, noble and worthy.
Affection is the bane of all character. What has Stevenson to say on this subject ? - He refuses to call a certain class of men as men. Who are they ? "This is he who has cultivated artful intonations, who has taught his face tricks, like a pet monkey, and on every side perverted or cut off his means of communication with his fellow-men." To be natural is best. In every walk of life, writing, speaking, or working, naturalness, is the desired quality.
Last, though not the least, men of character are the conscience of the society to which they belong. What is it that makes the whole of India cling to the Naked Fakir. It is his character and character alone. Why does Pandit Jawaharlal Nehru attract men, like the most powful electric magnet? Picture to yourself the number that would have flocked at Ratmalana aerodrome to get a glimpse of him. Of the fifteen thousand men who assembled at the racecourse to listen to the patriotic words of the proud Indian Nehru, how
many would have made pilgrimages to the place? Can you reckon the number who had actually fasted and refused to take their meals without their hearing Nehru's Speech on that occasion. Did

Page 4
THE YO
Nehru pay them handsomely for such admiration? I hope not. His character is the whole secret. After all, character is the Man.
| But, alas, now Jaffna swells with pride to see that she hath given birth to a Nehru, whom she adores. He is but a Nehru in the bud, and it is her full hope that it will not be too late to see him in full bloom. He is now the con cience to the Society of Tamils.
August Holidays
By W. G. A. Pre-Matric A.
Oh my juvenile readers ! August holidays are now in the form of a flower bud which is to bloom in the near future with peace and prosperity, happiness and steadiness of work. This is the happiest
month of the year, for it is full of events and ecstasies. We have had a herculean task before us which is to spend our schooldays of this term usefully and merrily as far as possible and I am glad to say that it is coming to a close. August holidays are advancing towards us. Let the volumes of Shakespeare and Milton find a place in a corner of the cupboards. and let the minds that have been wearied by constant work take a prolonged rest. Before we step into the ecstasies of August holidays we have to finish with the Term Test which we have laboured all through this term.
We have the Inter-collegiate Football Tournament after the holidays. I hope that we will win the football champion ship this time. Let us not forget at the same time that we should work hard and become successful in the forthcoming examinations. E I wish my young reader, pleasing dreams and pleasant tasks with a merry and uselu) holiday.

JNG HINDU
| The Indian Paintings
Exhibition A Unique feature of the
Education Week
BY T. SOMASEKARAM
Matric A.
The Art Exhibition held at the Parameshvara College Assembly Hall must hive, I am sure, attracted the attention
of the literate males and females. It was | a show that I should like many to have
visited. On behalf of the student world I should like to express my gratitude to the N.P.T.A. for having organised the show. Further this enterprise, being the first of its kind to be included in the Education Week programme, needs every encourage. ment.
If I reinember right, it was on a Tuesday, and probably the first day of August, that I had the chance of visiting the Exhibition. In fact I expected to find more than two hundred exhibits there, but on 'entering I was disappointed to find a little less. But soon I found that a handful of such paintings could easily displace hundreds of petty drawings.
When there were so many visitors marvelling at the productions there was one who approached his "Guru" and and expressed his inability to appreciate them, when he got a sudden retort, "perhaps your mind is not in them". I think the reply had some sense. To such persons paintings are uninteiligible. But, to a certain extent, we are able to appreciate them, if only our hearts throb in syimpathy with the colours and canvas, although we may not understand the exact religious significance of the paintings. There again there were detailed

Page 5
THE YOU)
descriptions and information about them in the form of pamphlets. Even without them every man could form a fair estimate of the value of the pictures. Incidentally I may observe that every man is at liberty to form his own opinion.
The paintings of Nandalal Bose and Tagore were prominent in the whole set. To be more particular in the criticism of pictures, the picture depicting an old Brahmin training a dutiful student in the right form of waving the incense and camphor-bearing pots was a remarkable performance on the whole. The picture entitled "Sathi" was a grand one for presenting the important aspects of the story, where a chaste woman offers her prayer and falls on the funeral pyre of her husband and ends herself.
Another picture worthy of mention was that of "Uma". Here the Holy Mother's face really seemed to possess the actual halo that Graces. Her face. Most life-like and real. Pictures such as the scenes where Savithri follows the God Yama and asks for her husband's life, where Lord Shiva eats the poison in order to save the lives of all the Devas, where Shiva mourns the death of the Universal Mother Uma and where the King of serpents, Kalinga, is killed, are really vare sights to us. The picture of
"Pidari’ the devil was another interesting one. Last, though not the least, is the picture on the ola leaf. This is great because there is none who can now do it with so much cunning. I doubt if anyone of us will be able to write, let alonepaint, legibly on the ola.
In short, every picture had its own tale to tell, as every looker-on had his own views to express. As it would take me several pages to enumerate the various exhibitions and to tell you my opinions of the paintings, I break off here,

EG HINDU
"Germany's Napoleon"
"HERR JEEVAN",
Matric B. What manner of man is this Hitler who fills the papers of the world and changes the map of Europe? Rising from among the humblest people, he has raised Ger
many from the dust to the position her rulers sought before the war, that of being “The dominating power of Middle Europe."
With his own mouth he has declared himself to be the greatest German of all time. Both he and Mussolini fought in the War, both at its end found their countries in the deep morass of disorder and despair. But Adolf Hitler's extrication of his countrymen from their plight was a harder one, because the disorder and des. pair was deeper and more wide-spread in Germany.
The revolution in Germany and the republic which followed did not amend the plight of the people. In the outlying German towns poor people continued to starve and were harassed and plundered on all sides. Adolf Hitler then a poor young man of 21 was one with them. He joined a tiny group of people who called themselves the German Workers' Party. They were only five. But in Hitler's mind they were "The Five Just Men.' The idea that he was the only one to lead Germany out of the wilderness smouldered in his bosom. His assurance to this act was gained on his first speech proving his oratorical capacity.
He is a great orator at present. His Lppearances on the platform becomes urrounded with every effect of theatrical lisplay. He has the inborn gift of the orator, of searching out what is in the learts of his audience and saying it in a nanner that will move the audience leeply. | The one aim of Hitler was to get rid of the Jews. It was an indignation which Le truly felt and he could give vent to it

Page 6
THE YO
with the highest eloquence. The Jew: were the thorns, in Hitler's side. He wanted an All-German race not a Germano-Jewish race. There were rnány unemployed young men. But Germany': desperate efforts to meet her debts had brought her middle classes to poverty To these Hitler spoke and preached the gospel of youth "Awake!, Arise! or be for ever fallen.’’. He preached to them that the Nordic German was the salt of the earth. He proved to them that the Jews were immigrants from Poland who established themselves in the best and most profitable posts in Germany and were the country's bane and the German's enemy. Hitler has never wavered from this and he is a fanatic and he appeared when the hour called for a fanatic.
"He is as ascetic as one of Cromwell's Ironsides, and as resolute. They were inspired by Religion. He is inspired by a religion which makes Germany, the be-all and end-all of earthly good. Germany is God and he is its prophet. They call him Fuehrer, the Leader, He sees himself as the German prophet."
Some sixteen years ago he made his first attempt in a rising against authority in Munich; he failed and was sentenced to five years' detention in a fortress. He employed eight of the months he was there in writing "Mein Kampf (My Struggle), in which he set out his ambitions for Germany and what he would make of her. But after seven years of his exile in the forest, he founded the "Nazi movement" in 1930. This movement polled six million votes and the next year, the votes
were doubled. Now he forced his way to the highest power and authority. His idea was to remodel Germany after his own design.
But in his attempts and reforms, if anyone opposed him, Hitler ruthlessly suppressed him. Hitler has ignored counsel and has crushed all who opposed him. He has gone his own way. Where that way will lead him, none can tell. But

UNG HINDU
| it is true of Dictatorship, as of other | spheres of action, that nothing succeeds | like success, till it fails.
Unemployment-- Its Causes and Cure
BY ARGUS, Inter-Arts.
The problem of unemployment is one that is beset with many difficulties. In a state or society of the Patriarchal or Feudal type it may hardly be discerned. There may be slaves in such a society, but there would be little unemployment.
Humanity may temper the attitude of | a master to his slave, and, as has cften
been the case, the slave, even though a chattel may find his condition very tolerable. The position of an unemployed
man, however, is less easy of cure.
One of the chief causes of unemployment is the extreme individualization of property which the present stage of civilization has undergone. Such cleavage in respect of property, has been followed by a cleavage in respect of sympathy. This evil which is present in the realm of religion, in the realm of vocation and in the realm of society, is at the root of
many of the ills that have produced unemployment.
It is a wise adage that teaches that happiness consists not in the multiplicity of riches but in the paucity of wants. The undue position that luxuries (which are often necessary) hold to-day in the life of society contributes largely towards unemployment. Not only is money, that
might have been more profitably employed, consumed in inanities, but the gulf between classes of people also tends to widen owing to the assumption of this false sense of dignity. It is often adduced in defence of luxuries that their manufacture and sale give work to a large number of peo

Page 7
THE YOUN
ple; but the question is one of morals and also one if economics that has to be answered, not so much by the argument that this class of goods does einploy a large number of men as by the argument whether a greater or more profitable employment would not have been effected by a change of habits.
Another large factor that his contributed to unemployment is the ever-increasing population. The population has often large set-backs from wars, diseases, and such other causes; but, in spite of these
which themselves are decreasing as civilisation advances, the population makes long strides in its pace of progress. Emigration has some effect on the adjustment of the resources of a country to its population. But the world is so explored and populated that, although there are still uninhabited tracts, emigration does not very much stem the tide. Another counteracting agent is the rise of manufacture. Manufacture has always existed in the world, but, with the present scarcity of land, the prominence to which manufacture has risen is a great aid in the solution of many economic problems. But manufacture itself has introduced perplexing problems. The large use of machinery in vogue today has ousted many cld bread-winners. It has also been another great instrument of injurious cleavage in society. Inventions and discoveries which this present age of niachinery does induce do profitably occupy many men and are also a glory to the human intellect, but as the world is at present constituted, and in the way they are made use of, there is much that is unfortunate and deplorable too.
Numerous and various are the contrivances resorted to in order to imitigate the evils of unemployment. Socialism, Communalism, Poor Aids, Insurances, Trade Uvions and even strikes are among the host of devices applied to this problem with varying success, So long however as material comfort, is predominant in

TG HINDU
the minds of men, and greed and selfishness are rampant, the problem of unemployment will loom large in the world, for there is nothing which contributes so much towards it as lopsidedness in society. The only effective solution to unemployment is an adequate feeling of fellowship between man and man, and a sober use of the goods of the world for the good of all. This may appear to be communism or socialism but it is neither the one nor the other as they at present exist. A new orientation of the world's outlook is necessary for the purpose. But the world is moving slowly and palliatives will hold the field for a considerable time to come.
This is an Age of Specialization
BY C. M. SIVATHASAN,
Matric A.
"What are the openings that offer such opportunities to live gloriously?" is the practical question of every educated youth. If only you will turn round and look for chem, you will find them almost at every turn.
An illiterate trader or grocer in your community is richer, far richer, than the officials head of his community. A skilled vorkman is much better off than the alaried man who is employed to superrise his work. A man who interests himelf in bringing buyers and sellers toether in any commodity is enjoying inancial independence and a a status in ife which not even his Magistrate neighlour can boast of. A hawker who sells cloth Ir any other article of necessity at your loor is better off than a majority of his ustomers. In villages there are numerus “inan-size” occupations that give any man of average foresight and intelligence
decent living. In towns the opportuniies are better.

Page 8
THE YOU
The peculiarities of this country is that the illiterate practical men are engaged in occupations that offer better scope for men equipped with some intelligence and education. A number of occupations which are looked down on by the educated young men for no other rea-on than the fact that they are usually in the hands of illiterate men offer excellent chances and greater possibilities for intelligent expansion. It is certai.ly not possible to enumerate hundreds of such occupations which welcome educated men of average ability.
This is an age of specialization, and the man who specializes in any line of activity will be the "star-worker" coin
manding a high position and a decent price. People come from long distances to find him out. He may be a carpenter, or a blacksmith, or a builder, or a contractor, or an artisan.
There are many people who have taken to the study of a pet subject and have become nationally acknowledgeed authorities by specialization. Their pen commands a good price. This is also an age of industrialisation. The Indian's industries have openings for men and women who specialize in a particular branch of any industry or in a cottage industry A weaver with his crude equipment in a small village has two full meals a day, and is the envy of an educated young
man.
With a little earnestness and application any man of average intelligence will certainly be able to earn double or three times the salary of a clerical servant in any small town, by working for a fraction of the time the clerk is required to work for his meagre monthly wage.
Above everything else, a salesman is a master of himself and his own destiny, and can make it as high as his ambition could reach. Take for instance the Insurance field. It is a field that is definitely discarded by the educated, as perhaps as one offering the greatest re

NG HINDU
sistance. Life Insurance canvassing is an occupation that is noble as it is remunerative. Once this initial sales resistance is overcome which can be easily done by the help of the wonderful training, the Insurance salesman soon finds himself on the pinnacle of success. | Similar opportunities exist everywhere right under your own nose in almost every line of trade. "Is it difficult for any one not afraid of mixing up with people in a si mall town to earn Rs. 5. to Rs. 10 a day enrolling subscribers for any popular pericdical, or a journal or
monthly magazine?
The only pitfalls to be avoided in these otherwise safe and sure fields of success and achievement are the many temptations to unsteadiness and dishonesty. A person with an honest aim and straight-forward outlook is sure to succeed in a big way with a reasonable earnestness and application to his work.
The motto is "have an aim and stick to it like a leach."
Of Interest To Wrestlers An open Wrestling Competition will be held at the Colombo Y. M. C. A. on the 8th and 9th of September, commencing at 5. 15 pm. each day.
All contributions to 'The Young Hindu'. should reach the Editor at least one week before the date of publication, i. e., before ncon on the Wednesday of the week previous to the Wednesday of publication.
The Editor reserves the right to accept, modify or reject any article submitted for publication.

Page 9
THE YOU சீதனத்தின் சீர் கேடா?
BY: விமானக்குருவி.
Inter Arts.
சீதனம் என்னும் பதத்திற்கு அகராதியைப் புரட்டிப் பார்த்த தும் அங்கு மணப் பெண் கொண்டு வரும் சீர் வரிசை யென வரையப்பட் டிருந்தது, உடனே மணப் பெண்ணான வள் எங்கு கொண்டுவரும் சீர் வரிசை என்று ஓர் கேள்வி உதயமாகிறது. ஆனாலுங்கூட அது அவள் மண மகனிடம் வரும்பொழுது வந் து சேர்க்கும் பொருளாகும் என்பது வெளியாகின் றது. ஆனால் இச் சீதன வழக்கத்தைப் பண் டைக் காலத் திருந்த நம் முன்னோர்கள் எதற்காக உண்டுபண்ணி யிருக்கவேண்டும் என்பதைப்பற் றிச் சிறிது ஆராய்வாம். பெண் கள் மண மான பின் தங்களது கணவர்களின் இல்லங்களில் சுதந் தரமாய் வாழ்வதும், பின் அங்கு காத்திராப்பிர காரம் நேரிடக்கூடிய இன்ப துன்பங்கட்கு இப் பணம் உதவுவதும், பின்னும் ஓர் வேளை யாழினு மினிய மழலைச் சொற்களைப் பேசி ஒடி உலவும் சிறார்களைப் பெற்று அவர்களை மனைவியின் கை யிலே ஒப்படைத்துவிட்டுத் தந்தையே பரக தி சென்றுவிட்டால், அத்தகைய கைம்மை நிலையின் அவளுக்கும் அவள து புத்திரர்கட்கும் ஆதாரமாக வும், உறு துணையாகவும் இருப்பதுமேசீதனத்தின் நோக்கமாகவிருந்த து.
ஆனால் இவ்வழக்கமோ இவ்வுலகில் அதிலும் முக் கியமாகப் பெண் கள் உலகத் தில் பெரியதோர் கவலைக்கிடமான நிலையைக் கொடுவந் துள்ள து. இச் சீரிய சீதன வழக்கத் தினால் செல்வர்களின் புதல்வியர் கட்கோ கொண்டாட்டம். வறியவர் வயிற்றிற்பி றந்த வனிதைகட்கோ திண்டாட்டம். 'பணமென்றால் பிணமும் வாய் திறக்கும்' என்று நம் பாட்டிமார்கள் சொல்லுவார்களே. அதை யொத்தே பணப்பேயி ன்பாற் கட்டுண்டுகிடக்கும் தற்கால யுவர்கள் தாங்கள் மண முடிப்பதற்குச் செல்வம் நிறைந்து கிடக்கும் இல்லங்களை யே நாடுகின் றனர், இறு தியில் என் செய்கின் றனர்? பெரிய இலட்சாதிபதிகளின் மகளிரையும், கோ டீஸ்வரர்களுடைய குமாரத்திகளையுமே வ துவை செய்கின்றனர். இவர்களது மணமென்ன? தற் காலத்து யுவர்களிற் பலர், பண ம்என் னும் பெண் ணைத் தங்கள் சிறு வயதிற்றானே தொடங்கி நே

NG HINDU
| சித்துவந்து, அவளையே மங்கல்ய தாரணஞ் செய் கின்றார்களே ஒழிய மணப்பெண்ணை நேசித்து வதுவை செய்வ தில்லையென்பது வெள்ளிடை. மலை. இந் நேசமில்லா மணங்களினால் அவர்கள் வாழ்நாட்களில் பிற்காலத்தில் தலைவன் தலைவியர் கட்கிடையே வாக்குவாதங்களும், சச்சரவுகளும், தோன்றி, இறு தியில் விவாகரத்துகளும் நடக் கின் றன.
ஆனால் வறுமைவயிற்றிற்பிறந்த பெண்களின் கதி அதோ கதிதான். அவர்கள் எவ்வளவு சுந்தா அழகுடையவர்களாயினுஞ் சரி, எவ்வளவு கல்வி, நற்குண நற்செய்கைகள் ஒருங்கே அமையப்பெற் றவர்களாயினுஞ் கரி, வறியவர் வயிற்றிற் பிறந்த தனாள்றாற்போலும் பெரிதும் துன்பக்கடலில் ஆழ் கின் றனர். என்னே பணப்பேயின் திருவிளை
யாடல்!
- இன்னும் தற்கால்வாலிபர்களிற் பெரும்பாலார் இச்சீ தனம் என்னும் தொற்று நோயினாற் பீடிக் கப்பட்டு, மாமன் மாமி முதலியவர்களை யும் வெறுத்து, மைத்துனி மாரையும் ஏங்கச்செய்து, வேலூர் சென்றாவது அந்நியரை மணஞ்செய் கின் றனர். - என்னத்திற்கு? ஒரு நூறு ரூபாய் கூடிய சீதனத்தினாற்றான்; ஆனதினால் இச்சீதன வழக்கம் என்ற காஞ்சிர மரம் என்று நிலத்தோடு சாய்ந்து வோ றுந் து மாண்டுபோகுமோ அன்றே பெண்கள் உலகத்தில் ஓர்வித ஈடேற்றம் உண் டாகும்.
ஆன தினால், நேயர்களே! நீங்கள் ஒருவேளை இவ்வழக்கத்தை ஒழித்துவிடலாமென்று யோசித் து, கங்கணங்கட்டி நின்று அழித்துவிட்டீர்களென வைத்துக்கொள்வோம். அப்பொழுது என்ன செய்வார்கள். தற்கால இளஞ்சுந்தரபுருடர்கள், தெரியுமா? சீதன வழக்கம் அற்றுப்போய்விட் டது தான் எங்கட்கும் மிகவும்சந்தோஷம் என்று வெளியில் ஒரு பூச்சுப்பூசிவிட்டு, எந்தப் பெண் ணின் பெற்றோரிடம் பணம் ஏ பாளமாக இருக் கிறதென ஆராயத்தொடங்கிவிடு வார்கள். அந் நேரங்களில் சங்குகுழிகாரர்கூட இவர்களிடம் பிச்சைவாங்கவேண்டியது தான் - என் ஐயா! அப் படி ஓர் செல்வம் நிறைந் துள் ள ஓரிடத்தில் மணஞ்செய்தால் பின் தனது நாயகியின் தந்தை யார் தாயார் இறந்தபின்பாவது, அவர்களின் சொத்துக்கள் முழுவதும் தனது வாழ்க்கைத் துணை விக்கு பி திரார்ச்சி தசொத்தாக வருமென்று அவர்கட்குத் தெரியாதா? இதற்கு யார் என்ன செய்வது?
3பின், காய ெஅரிட் அப்

Page 10
THE YOU
LETTER TO THE EDITOR
SIR,
Permit me through the medium of your valuable journal, to rouse enthusiasm in the imembers of the Senior Lyceuin.
I turn my attention to this sphere impelled by a force which I cannot resist.
It is a truism that the enthusiasm and progress of the Pre-Matric Lyceum is looked upon with envy by many of us.
We have an ideal President, but what can he do when the members do not do their parts to their entire satisfaction? I remember the President of the Pre-Matric Lyceum once speaking in the Senior Lyceuın say that the two popular members, Masters. M. S. and T. S. who once opposed the "Repatriation scheme" in a friendly debate with the Pre-Matricians
were not well prepared and referred to their notes very often.
I appeal to the members of the Senior Lyceum, especially to those who take active parts in its activities, to be on the alert to act well their parts and to live down such remarks, I also appeal to a few (who are the embodiment of Impatience) to reserve all their "local politics" to be spoken at tea-tables or elsewhere. S I hope this Lyceum will arrange one or two Inter-collegiate debates during the next term, and well may you judge the progress of its members from them.
Thanking for your space.
Yours etc.
"Beadsman"
Matric.

NG HINDU
By Motor Car
to College
BY S. SINNATHAMBY,
IInd Form.
Sinnavan, the driver, has plenty to do every morning. He touches his Old Austin to give it a decent appearance. Then he hurriedly finishes his morning ablutions and takes the Herculean task of starting the car after a full night's rest and it is not an uncommon sight to see him perspiring and showing signs of disgust. The car is then out on the road to pick the anxiously awaiting students who seriously discuss getting late to college. Then Sinnavan stops his car with a smile and a number of tales and excuses like the village barber to subside our fury. Then we run along the rutty rods in a "humpty dumpty' manner overtaking carts, buses and even cars (with Sinnavan's usual liking for racing). We pass many shops, alarmed people, and junctions at pell mell speed. Then there is a slow-down close to the market owing to the heavy morning traffic, The delay caused by the traffic is not our only delay. The monsoons sometimes play havoc in open roads and defy all the driver's effort to press the throttle and speed up. More than every thing else, our driver is a chatterbox, He stops the car to talk to acquaintances, to transact-his petty private business and often to amuse himself also. At last, we reach the college gate, just as the bell rings and Sinnavan takes his car to the Garage.
Thank God, Sinnavan is never late to take us home to Mallakam. This ends our journey to college and then home
ward.

Page 11
THE YOU!
EDITOR:
P. KATHIRAVELOE,
MATRIC D. ASST. EDITOR:
M. SIVATHASAN,
| MATRIC A.
IPIIRIIGIRIIGINIKIIRNIRIIAIIIEMIIRIIHIIHIMAIRILMIAUHINIHIHIHIHIHIN
THE YOUNG HINDU
Wednesday, August 16, 1939.
VACATION !
WE HAVE ALMOST REACHED THE end of the Second Term and the time to bid goodbye to it is not far off. The 25th of this month will witness scenes of woe, and joy enacted by our friends, woe due to separation from college for a few days, and joy of course, due to the anxiety of spending a happy vacation, Our hostellers will perhaps fill their pockets with 'Dolca' and 'Jujubes,' to be handed over to their little brothers and sisters who would come running to the Railway Station, bus-halting place or the jetty to receive their brothers who return to their homes for the holidays.
What a happy re-union it would be! Receptions of this sort where 'Dolca' and all that play an important part, are seldom accorded to day-students, who as usual would enccunter the frowning face of their father or the monotonously kind looks of their mother or aunt. Then indeed, the hostellers are blessed beings !
Anyhow we take this opportunity to wish all our friends a happy vacation. Let us spend our time usefully and re

G HINDU
turn on the 18th of September fully refreshed and at the same time fully pre. pared to meet the eventful Third Term.
Our application Tests are over --the Matric and J. S. C.--and it is now our duty to put in an earnest study and to come out with flying colours. Those of us who very seldom open our books outside our class hours, should be able to convert this vacation into a period of useful and devoted preparation for the examination that is to come in the not distant future. Our kind wishes go with them.
Hinduism
BY "KAN", Matric A.
Hinduism is not a name given to a simple homogeneous religion; but it is a name given to a league of religions, In iis comprehensive and tolerant fold we find all types of religion from the highest to the lowest. For it does not force all minds into one groove. It frankly recognises the various grades of culture that obtain in a community.
Hinduism is neither fatalism, pessimisim, neither asceticism nor quietism, neither agnosticism nor pantheism, neither illusionism nor mere polytheism as some of the hasty critics have said it to be. It is a synthesis of all types of religious experience, from the highest to the lowest. It is a whole and complete view of life and that is why it has stood like a rock all these thousands of years and survived the attacks of the followers of all the other great religions of the world. It pas survived the Buddhist schism of ancient times, the Muslim oppression of
mediaeval times, and the Christian propaganda of modern times; and today, n the twentieth century, it is again in

Page 12
10
THE YOU
one of its periods of Renaissance. It looks a head and sees a glorious future for it.
Dull must he be of soul indeed, whose pulse does not throb when he reads the history of Hindu civilization extending over more than forty centuries, and takes into account its achievements in social organization as well as literature and art.
The one distinctive feature of Hinduism is that it has no founder. It does not depend for its authority on the life history of any man; its only authority is eternal truth. The other religions such. as Buddhism was founded by Buddha, Christianity by Christ and Muhamadanism by Muhammed.
The practical question is "Why are the functions of one God thus divided and sub-divided and personified"In order to answer this you should remember that Hinduism was developed under very complex conditions. Even in a small homogeneous community it is difficult to find a uniform religious formula that would satisfy the need of all minds,
What satisfies the young may not satisfy the old. What satisfies the labourer may not satisfy a scholar. The difficulty is increased a thousand-fold when the com
munity was spread over a vast continent and includes different races. Everyone of the races came within the fold of Hindu. ism had its own Gods, its own rites and ceremonies and its own methods of wor. ship. Hinduism had the difficult task of reconciling all these and finding their greatest common measure. But fortunately the formula that had been discovered by the Vedic Sages was elastic enough to admit any number of Gods without doing violence to the deepest spiritual intuitions of the Aryan Race.

NG HINDU
A Word To Our
Logicians Proper Names Have Connotation
BY "CANDIDUS" Matric C. In a highly controversial subject, men are often tempted to take one side or the other, and those who have taken the wrong side scarcely fail to argue with Some show of reason, that their case is right, whether they know or do not know that the cause they advocate is fast tottering to its fall. Even then, the exponents | are sometimes applauded and seldom not given all the respect appertaining to the class of eminent critics. Why is this so? It is because the subject was once highly controversial!
It is the fashion in some circles to hold that proper names have no connotation, that they cannot be read in intention, that they stand for something but cannot
mean anything. How erroneous! Yet people argue in the above way because in their opinion, even to take the wrong side in a once much debated subject seems perfectly justified.
It is therefore my eneavour to show to the small circle of dwarfish talents, that the question whether proper names have connotation is settled permanently in favour of the teaching, that all names have both Connotation and Denotation, | and hence no longer controversial.
Let me point out that their view traced | above is altogether wrong because if that
is true, what is signified by such judgments | as "Scott is dead! " What is the sub| ject of the proposition? If we regard it | as the name Scott, then it is meaningless, | because, obviously there is no sense in | saying that the name is dead. The proper method therefore, is to regard the man Scott as the subject of the proposition. There is no purpose in the name !f we are not to mean anything definite by it. It really stands for the man, and

Page 13
THE YOUT
serves to destinguish him much more clearly than by pointing to him. Some idea is conveyed by the name and, if so, it surely means some thing is Connotative. But if it be objected that it conveys nothing then it should be of a lower rank than an interjection.
Like the words "this" and "have" it is merely an equivalent to pointing out an object, but even then such pointing out has a meaning and hence is connotative. A name is a mark because it is a sign and even a sign cannot be destitute of mearing. Hence the inevitable conclusion is that all proper names have connotation.
The cbjections I have raised above are the views of Bradley and Bosanquet and these views are accepted by the London University as genuine. I consider therefore that the logicians at College will abandon their wrong views and follow the teachings of the two writers who have settled the question for ever.
OBITUARY
on
We are very much grieved to hear the untimely death of Mas, M. Karthigesu, which occurred on the 15th inst. at his residence at Mallakan.
It is indeed a shock to note that a student who showed his prowess in Sports as well as in studies has to quit this world at so early an age as nineteen. He was our Wicket Keeper whose services in this connection were much appreciated by all students and teachers. He was an able Footballer and a very keen Athlete. In studies he was second to none in his class and it was only recently that he passed his London Matric Exam.
Therefore, we, the students of Jaffna Hindu College and, we are sure, our teachers too, offer our heartfelt condolence to his grieved parents and relatives,

11
G HINDU
என் நண்பனின் முத்துமாலை.
S. VELAUTHAPILLAI.
Matric B.
என் நண்பனை உங்கட்கு முன்னமே அறிமுகப் படுத்தியிருக்கிறேன், அவனின் சிறந் தகுணம் அடக்கமுடைமையே. அமைதியை உலகத்தில் நிலை நாட்டுவதற்காக அவன் என்னுடன் ஒரு கா லா தல் பேசாது இருக்கின்றான். இன்று காலை அவன் கையில் ஓர் புதுமையைக் கண்டேன் என்னை? தன் கையில் ஓர் முத்துமாலை வைத்தி ருக்கின்றான். கண்டவுடன் கண் அதனுட்படிந்த து, கருத்து தன்னுடன் சேர்ந்தது. அழகான முத் துமாலை பார்க்கப் பார்க்கப் புதுமையைப்பயந்து கொண்டே நிற்கின் றது.என்னைக்கண்டால் தன்கை யைக்காட்டிப்புன்முறுவல் கொள்கிறான். ஆனால்உ. ரையாடுவானோ என்றால் அஃது முடியாத காரியம்! விண் ணுலகத்து வேந்தன் தான் வரினுமியலாது போலிருக்கின்றது! அஃது என்னவி தமானமுத்து மாலை? சாதாரண மா யுலகத்தில் வழங்கும் முத்து மாலையைப்போல்தானே ? இல்லை. அம்மாவின் கழுத்தில் ஓர் முத்துமாலையிருக்கின்றது. என் நண்பனின் கரத்தில் ஓர் முத்து மாலையிருக்கின் றது. இரண்டிற்கும் பிறப்பிடம் ஒன்று தான். என்னை? அம்மாவின் முத்துக் கடலிற்பி றந்தது. நண்பனின் முத்து எக்கடலிற் பிறந்தது ? ஆ ! அஃது மண் கடலிற் பிறக்கவில்லை, ஆயின் பாற்கடலிற் பிறந்தது. ஆகா? உன் நண்பன் ஓர் பாற்கடல் வைத்திருக்கிறானா? ஆம் அவன் உள்ளம் ஓர் பாற்கடல். அப் பாற்கடலிற்பிறந் தனயாவும் அழகான புது முத்துக்கள் மண் கடலிற் பிறந்த மத்திற்கும், பாற்கடலிற் பிறந்த முத்திற்கும் பே எமில்லையா? அம்மாவின் கழுத்திலிருக்கின்ற முத் து மேனிக்கு அழகைக்கொடுக்கின் றது. வேறெ என செய்கின்றது? ஆனால் பாரதியாரின் முத்துக் ருங்கல் போன்ற அகங்களையெல்லாம் பண் படுத் 5 முல்லை மலர்போல் தூய்மையாக்குகின்றது. 4கத் துக்கணிசெய்கின்றது. அம்மாவின் முத்து 'சர்ந்தவிடத்தில் பதிகின்றதா?- இல்லை ஏன்? ம்மா வீடு சேர்ந்ததும் தன் முத்து மாலையைக் ழற்றிவிடுகின்றா. ஆனால் பாரதியாரின் முத்து கத்தையடைந்தவுடன் அகத்தோடு இரண்டறக் லந் துவிடுகின்றது. அகத்தையும் அதனையும் வறு பிரித்தல் கூடாது. அம்மாவின் முத்து ம்மாவிற்கு மாத்திரந்தான் உபயோகமாகின்றது. மற்றத் தில்விளை யாடும் "'மணி'' வந்து கேட்டால்
"ன செய்க கைக்கொடுத் திலிருக்க

Page 14
12
THR YOU
கொடுப்பாளா? இல்லை. ஆனால் என் நண்பனின் முத்து முற்றத் தில்விளை யாடும் "'மணி' முதலாக மூன்று காலிற் றள்ளாடும், அப்பா விறு தியாக உபயோகமாகின்றது. மணியெப்படி உன் நண் பனின் முத்தையுபயோகிக்கின்றான் ? ஆகா ! ''மணி"க்குப் பாரதியாரின் கண்ணன் பாட்டில் ஒன்று பாடிவிட்டால் அன்றைக்கு அவனுக்கு உணவே தேவையில்லை. '' தின்ன '' என்றால் போதும், மணி கூத்தாடத் தொடங்கிவிடுவான். ''பழங்கொண்டு தருவான்', என்றால் ''மணி'' வான் நோக்கி மகிழ்வான் ''பாதி தின்கின்றபோழ் திலே" என்றால் உடனே விரல் சுவைத்து ஆடு வான். "'தட்டிப்பறிப்பான்' என்றால் மணியின் இரகசியம் வெளிவந்துவிடும். அழத் தொடங்கி விடுவான். தசரதனின் முதன் மந்திரி வந் தாலும், தீராது. மாற்று மருந்தென்ன? அழுகையோ கண்ணீர் வராத அழுகை, இரண்டு நாழிகை அழுதாலும் ஒரு துளி கண்ணீர் வராது. கண் ணன் பாட்டில் இன்னொன்று கூறினால் அழுகை இருந் தவிடந்தெரியாது போய்விடும் ''கண்ணன், அங்காந்திருக்கும் வாய் தனிலே - கண்ணன் ஆறேழுகட்டெறும்பைப் போட்டுவிடுவான்'' என் றால் உடனே 'மணி' 'கொல்' என்று சிரிப்பான். "கட்டெறும்பை வாயினிலிட்டால் என்ன நடக் கும்?'' என்று மணியைக்கேட்டேன். மணி ஒரே யோட்டமாக வந்து ஒரேகிள் ளு. என்முதுகில் இன் னும் வலிக்கின் றது. பாருங்கள் பார தியா ரின் முத்து, மணிக்குச்செய்த நன்மையை! அம் மாவின் முத் தில் ஒளியிருக்கின்றது. பாரதியா ரின் முத் தில் ஒளிமாத் திரமா தேசாபிமானமிருக் கின்றது. தாய்மொழிப்பற்று இருக்கின்றது, தான் அடைந்தோர்யாவரையும் ஒன்று படுத்தி யோர் நற்சமூக மாக்கும் சக்தியிருக்கின்றது. எத் தனை சா தியார் சமயத்தார் கட்சியினர், கொள் கையினர், பாரதியாரின் ஒற்றுமைக்கீ தமொன்றி னைப்படித் துவிட்டு ஒற்றுமையை வளர்க்கின்ற னர். ''ஒன்று பட்டாலுண் டுவாழ்வே -- தம்மில்
ஒற்றுமைநீங்கி லனை வர்க்குந் தாழ்வேநன்றி து தேர்ந் திடல் வேண்டும் - இந்த
ஞானம் வந்தாற்பின்ந மக்கெது வேண்டும்?'' பார தியார்கோத்த முத்துமாலையை யணியாத பண்டிதனுளனா? உளனாயின் அவன் பண்டிதனல் லன், ''அதிகம் போதனை வேண்டாம். என்ன வோ பாரதியாரின் முத்து மாலையைக்கண்டவன் போல் பேசுகிறீர். மணிக்கு உபயோகமான, கண்ணன் பாட்டு எப்படி மூன்று காலிற்றள்ளா டும் அப்பாவிற்கு உபயோகமாகின்றது? அதை முதற்கூறும்'' என்று பொறு தியிழந்து கேட்பீர் கள். உண்மைதான். புத்திக்கூர்மைவாய்ந்த

NG HINDU
கேள்வி பாருங்கள் அவ்வுபயோகத்தையெடுத்துக் காட்டுகிறேன், மூன்று காலிற்றள்ளாடும் ''அப் பாக்கள்'' அறிவுமுதிர்ந்த பெரியோர்கள். ஓர் பொருளின் உண்மைப் பொருளை யறி பவர். ''தின் ன...............பாதி.................. தட்டி...பறிப் பான்'' எத்தனை மனிதருக்கு இப்போ வெள் ளி தெசை நடந்தேறித் துலாவில் வந்துவிட்டது? கடவுள், ஒருவினையறிதற்கு செல்வத்தைக் கொடுப் பார்; அதையவன் நல்வழிகளில் நல்ல எண்ண த் துடன் செலவு செய்தால், கடவுள் இ ன் னுங் கொ டுப்பார். ஆயின் அவன் அதனை கூ.டாதவழிக ளில் செலவு செய் து தன் ஆண வத்தையும் அரசாட் சியையுங்காட்டித் தன் அயலாருடைய அகத்தை யும் புண் படுத்து வானாகில் கடவுள் உடனே அரை வாசியில் தட்டிப்பறித்துவிடுவார். இப்படியான சந்தர்ப்பங்கள் எம் வாழ்க்கையில் ஏற்படுகின்றன வல்லவா? அவ்வுண்மையை விளங்கப்படுத்தவே பாரதியார் இம்முத்தைப் பிறப்பித்தார். அஃது ''மணிக்'குவிளையாட்டு 'அப்பாவு 'க்கு ஞான வாக்கு. இப்படியான சந்தர்ப்பங்களினால் வரும் இடரை எப்படியகற்றுவது? வழுப்படுதல் மனி தனி னியல்பு. அதற்காக அவன் நித் தியந கரத் | திலமிழ்ந் து வதா? இல்லை. அதற்கோர் மாற்று
மருந்து இருக்கின்றது. அதனைக் கடைசியிரண் : டுவரிகளால் தெளிவிக்கின்றார். ''என்னப்பன் என்னையன் என்றால் அதை - எச்சிற்படுத் திக் கடித்துத் தருவான். ''கண்ணனே''. பாண்டுரங் கா! யான் முன்னியற்றிய துவழு. அதையான றிந்தேன். நீயே என்னப்பன்'' என்று அம்முழு முதலை அடைந் தால் தட்டிப்பறிக்கப்பட்ட பழம் திருப்பிக்கொடுக்கப்படும். ஆனால் எப்படிக் கொடுக்கப்படும்? எச்சிற்படுத் தித்தான் கொடுக்கப் படும். ஏன்? அதுதான் தண்டனை. அது தான் அவனுக்கு உணர்ச்சியைக்கொடுக்கும் உணர்வு. பாருங்கள்! பாரதியாரின்முத்து எவ்வளவுசீர் திரு த்தங்களை யுலகத்தில் செய்கின்ற து., மக்களின் இயல்புக்கேற்றவாறு அவர்களுக்குப் போதிக்கின் றது. நகைச்சுவையுடன் கலந்து பல உண்மை களை எடுத்துக்காட்டுகின்றது. ஞானத்தையுரைக் கும்பொழுது அதனுள்ளோர் நகைச்சுவையையும் பொதிந்துவிடுகிறது. நகைச்சுவைக்காக எழு தும்பொழுது, அதனுள்ளுோர் ஞான வுண் மை யையும் சேர்த்து விடுகிறது. ஏன்? மருந் துண் பவ னுக்கு மருந் துடன் பனங்கட்டிசேர்த்துக்கொடுப் பதுபோல். மருந்து உட்கொள்வதென்றால்முடி யாதகாரியம், பனங்கட்டியென்றால் எல்லாரும் விரும்பிய பண்டம். இனிக்கும்பொருள். பனங் கட்டியை உண்ணக்கொடுக்கும்பொழுது நோயா ளிக்குத்தெரியாதபடி அதனுள் சிறிதுமருந்தை யும் சேர்த்துக்கொடுத்துவிடுகின் றனர் வைத்தியர்

Page 15
THE YOUN
இது அவர்களின் வல்லபம். என் நண்பனின் வல்லபமுமப்படித் தான். ஞானசாஸ்திர மென் றால் தலையிடித்த பாடம். இரசா யனம்போலன்று . பௌதிகம் போலன்று, தருக்கம் போலன்று. எறும்பு கருங்கல் மலையைத் துளைத்தவா று தான்! அப்படியான பாடத்தை யெப்படி மன தினுள்ப தி ப்பது. அதனிலோர் நகைச்சுவை எழுப்புதல் வேண்டும். விகடத்தை விரும்பாதான் யாவன்? அப்பொழுது கடினமான ஞானசாஸ் திரத்தையும் இலகுவாய் மனத்தினில் பதியவைக்கலாம். இது வே என் நண்பனின் கருத்து இதற்காக அவன் எத்தனை முத்துக்களையியற்றிருக்கின்றான். பார்த் தால் "'மணி''க்கு விளை யாட முத் துமாலை. ஆராய் ந்துபார்த்தால், ஞானக்கலைகள். தூண்டாமணி விளக்குகள். சுயராச்சியத்தைக் கொடுக்கும், தேச வீரர்கள். சுதந்திர தாகத்தால் வாடும் இந்திய இளைஞர்க்கு தேவாமிர்தம். - '' என்று தணியுமெங்கள் சுதந் திரதகாகம்; என் | றெம தன்னை கைவிலங்குகள் தீரும்'' பாருங்கள் பாரதியாரின் அபிமான சக்தியை! இதைப்படிக் கும் ஒவ்வொரு வாலிபனும், பாரததே வியின் விலங்கை அகற்றி நாடு செழிக்கச்சுதந்திரம் வாங்கு ம் தேசாபிமானத்தில் திளைத்தல் திண் ணம்.
தீராத விளையாட்டுப்பிள்ளை
கோகிலம், Matric A., கண்ணையும் கருத்தையும் ஒருங்கே கவர் விக்கும் ஒப்புயர்வற்ற கட்டழகுடைய கண்ணபிரானின் காளைப்பருவத்தில் நடந்த காட்சிகள் மிகவும் ரம்மியமானவை, ஆயர் பாடியில் வளர்ந்த செங்கண்ணனாம் கண்ண பிரான் செய்யும் திருவிளையாடல்களை கவி. சுப்பிர மணியபாரதியார் தமிழன்பர்களுக்கு படம்பிடித்துக் கொடுத்திருக்கிறார். அவர் பாட்டுக்கள் - ஒவ்வொன்றிலும் ஜீவகளை இருப்பதைக் கமிழன்பர்கள் அறிவார்கள். அவற்றுள் கண்ணன் பாட்டு வாசிக்க வாசிக்க நாவூறுந் தகையது.

3 HINDI
13
- மேகவண்ணனாம் கண்ணபிரான் ஓர் தீராத விளையாட்டுப்பிள்ளை. விளையாட் டென்றால் கண்ணனுக்குப் போதும், இனிய கனிகள் கொண்டுவந்து அங்கிருக்கும் பெண் களுக்குக் கொடுப்பான். அவர்கள் அவற்றைச் சுவைத்து இன்பம் நுகரும் வேளையில் கண் ன்ை கட்டிப் பறித்துப் போடுவான். "என் ஐயா! என் துரை யே!'' என்று அவர்கள் மன்றாடிக் கேட்டால், அந்தப்பழக்கைத் கன் முல்லையம் பற்களால் ருசிபார்த்துவிட்டுக் கொடுப்பான். இவ் விதம் துஷ்டத்தனங்காட்டும் இப் பையனை ஆயர்பாடிப் பெண் கள் நேசிக்காமலில்லை. பின்னால் பின்னி அதில் நறுமலர்கள் சொரு கிக்கொண்டு ஒய்யார மாக நடந்துவருவார் கள். அந்த மாயன் பின்னலைப் பின்னின் விழுப்பான். அவர்கள் பின்னே திரும்பி பார் என்று பார்ப்பார்கள். அதற்கிடையில் கண்ணன் முன் னுக்கு வந்து மறைந்துவிடு வான். ஒரு வேளை புல்லாங்குழல் கொண்டு வருவான். ஒருமரத்தடியிலிருந்து கொண்டு வாசிக்கக் ெதாடங்குவான். கோபிகைகள் பாவரும் பால்கடைந்த மத்தையும் கை விட்டுவிட்டு வந்து இவன் இனியகீதங்களைப் பருகுவார்கள். கண்ணனின் ஒற்றைக் கை வேங்குழலி லிருக்கும், மற்றைய து அருகில் ஊர்ந்து திரியும் கட்டெறும்புகளைப் பிடிப்ப கில் ஊக்கமாக இருக்கும். பெண்கள் அரிசி அள் ளிய காகம்போல் ஆவென்று இருக்கை பில் ஒவ்வொன்றாகக் கட்டெறும் புகளைப் பாட்டுவிடுவான். நல்ல அழகான சேலை படுத்துக்கொண்டு பெண்கள் வந்தால் அவன் மண்ணை வாரி அவர்மேல் இறைப்பானாம். பாருங்கள் இந்தத் துஷ்டப் பயலின் 'வலையை,
தண்ணீர் மொண்டுகொண்டு பெண்கள் டு திரும்பும்போது அவர்களை விளையாட ரும்படி கேட்பான். அவர்கள் தங்களுக்கு ட்டில் வேலை இருக்கிறது என்றால் கேட் வேமாட்டான், பின்னர் கண்ணன் அவர்

Page 16
14
THE YO1
களுடன் சேர்ந்து விளையாடுவான். அனால் இடையில் அவர்களைப் பிரிந்து அவர்கள் வீடுதோறுஞ்சென்று 'உங்கள் பிள்ளை வீண் பொழுதுபோக்குகிறது' என்று சொல்லிக் கோள் மூட்டுவான்.
'எங்காலும் கண்டதுண்டோ- கண்ணன்
எங்களைச்செய்யும் வேடிக்கையொன்றே' என்று மிகவும் அழகாகக் கவி பாரதியார் கண்ணன் செய்யும் வேடிக்கையைக் கூறு கிறார்.
கண்ணனுக்கு எல்லாம் விளையாட்டுக் தான். இந்த உலக வாழ்க்கையே பெரும் விளையாட்டு. கவியும்,
"தீராத விளையாட்டுப் பிள்ளை -கண்ணன்
தெருவிலே பெண்களுக் கோயாத தொல்லை" என்று கண்ணன் தெருவில் செய்யும் தொந் கர வுகளையும் கூசாது- கோணாது கூறுகி றார். கண்ணனைக் கவி காதலனாகவைத்துப் பாடும்பாக்களில் ஒரு தனிச் சிறப்புண்டு. கண்ணன் செய்யும் திரு விளையாடல்கள் ஒன் றையுஞ் சொல்லாது, கண்னிைன் காதலி படும் அவஸ்தையைச் சித்திரிக்கிறார். கவி யுள்ளத்துடன் பாரதியாரின் பாக்கள் பாடப்பட்டுள் ளன என்பதற்கு "'கண்ணன் என் காதலன்'' என் னும் பகுதியிலுள்ள
முதலிரண்டடியே சான்றாம். ''தூ ண் டிற் புழுவினைப்போல்- உள்ளே
சுடர் விளக்கினைப் போல் நீண்ட பொழுதாக- எந்தன் நெஞ்சங் குலைந்த தடி''
என்று தலைவி தனது காதல் நோயின் வேகத்தைத் கோழி க் கு க் கூறுகிறாள். தூண்டிலிலுள்ள புழு எவ்வளவு அவஸ்தைப் படுமோ அவ்வளவு அவஸ்தைப்படுகிறாளாம் தலைவி. இதையும் விடுத்து ஊனில் விருப் மில்லாமல், உறக்கத்தில் பற்றில்லாமல் திரி கிறாள். உள்ளத்தில் இன்பம் என்ற சொல் லே தோன்றுகின்றதில்லையாம்.  ேத ா ழி

NG HINDU
யைக் கண்டாலும் கொதியாக இருக்கிறது. தாயைக் கண்டாலும் கொதியாக இருக் கிறது. இவ்விதம் அவள் கலங்கியிருக்கும் வேளையில்
நாலு வைத்தியரும் - இனி நம்புதற் கில்லை யென்றார் பாலத்துச் சோதிடனும் -- கிரகம் படுத்து மென்று விட்டான்.
மன Lம்
இவளின் தவிப்பைப் பார்த்து சோதிடனைக் கூட அழைத்துக்கொண்டு வந்தார்கள். எப் படிக் கொத்த சோதிடன்- 'தம்பி நீ டாக்ட ராக (Doctor) வருவாய் - உனது நடையும் கூரியமூக்கும் அவ்விகந்தான் சொல்லுகிறது' என்று சொல்லும் வரிசையைச் சேர்ந்த சோதிடன். திருப்பாலக் துக்கரையிலிருந்து ஒரு தம்படிக்குச் சோதிடம் சொல்லும் பேர்வழி அவன். அவன் வந்து கிரகம் பொல்லாதது என்று ஒரேயடி யடித்துவிட் டான். தாய்தந்தையர் மனம் எவ்வித மிருக்கும்?
ஆனால் ஒரு நாள் கனவு கண்டாள். இவ ளைப் பிடித்த துன்பமெல்லாம் மறைந்துவிட் டது. கனவில் ஒருவன் வந்து துணிகர மாகத் தனது கையைப் பிடித்தானாம். ஒருக்கால் அச்சமும் ஒருக்கால் இன்பமும் தோன்றிற்றாம். இவன் அன்னியன் என்று அச்சமும், கட்டழகுவாய்ந்த காளையென்று இன்பமும் கொண்டாளாம். இந்தக் கன விற்றோன்றிய திருடனை வினாவுவதற்குக் கண்ணைத் திறந்தாள். அக் கள் வன் ஓடி மறைந்துவிட்டான். அவன் கை கொட்ட இடத்தை நினைக்குந்தோறும் தனக்கு அந்க இடம் 'ஜில்' என்று குளிருகிறதாம். இது யாராக இருக்கக்கூடும் என்று எண்ணி எண்ணிப் பார்த்தாளாம், அந்தக் க ண்
 ைன் காட்சிதான் முன்தோன்றுகிறதாம். இதைக் கவி:-
''எண்ணி எண்ணிப் பார்த்தேன்-அவன் தான்
யாரெனச் சிந்தை செய்தேன்

Page 17
THE YOUN
கண்ணன் திருவுருவம் - சகியே
* Cool (D6ör oor ii 57 or ms 19" என்று மிகவும் அழகாகப் பாடியுள்ளார். காதல்நோயால் கலங்கிய காதலிக்கு கண் ணன் கனவே பெருமருந்தாகியிருக்கிறது. இது எவ்விதக் காதல்? பேரின்பக் காதல் Bir Cor!
Smile Awhile
Diner: "There are flies in this soup" Waiter: "Who told you" Diner: "A little swallow!”
"Why are you crying?" "Father called mother a waddling goose" "Well? "Mother called father a stupid ass"
But why are you crying?" "Well, what am I?"
When a train was under the Mahalyawa tunnel, it was brought to a sudden halt in an endeavour to save a man who is said to have jumped on to the line. The engine driver and others pulled a young man in shorts from between the rails only to be asked by him why they were doing so. One of them promptly replied "Because you did not do the job properly"
"They tell me he, is a wonderful after
dinner speaker”. "Yes, you should hear him argue with the
waiter about the bill"

G HINDU
15
Our Football Team
"GOALIE", Prep. Matric.
Last Year our football team did splendidly well against all the Colleges. But
his year we regret very much the loss of Gve of our stars. But though we have ost five, all is not lost. We are in posession of good players to replace our ormer stars, who if given sound coaching vould equal our former stars. Our team on the whole would excel our last year's team provided sound practice is given. I hope that under the Captaincy and ViceCaptaincy of S. R. Soeriyar, and C. Pancharatnam, our team would do excelLently well.
Regarding the choice of a suitable goalie, I feel that C. K. Rajaratnam of Sabapathy House is the right man for this task. If well coached, he might equal our J. S. Kandiah.
Ratnasingam, the tiger at football and he horse in racing with Masilamany as tay full, would seldom let any forwards n Jaffna penetrate through them.
The difficulty lies in the choice of half acks which requires an impartial judgment from all. We are glad to possess ur last year half backs in our midst. The hoice should be from Jeevaratnam, lathirgamathamby, Yogaratnam and latnasa bapathy.
I feel sorry for having lost some of our est players in the forward line. With ajadurai and Selvaratnam as right and ft extremes, with Murugesu and Sothitnam as right and left ins, and Pancha.tnam in the centre, our forward line will e really good.

Page 18
16
THE YOU
In my opinion the above-mentioned is my selection and though I have no voice in the selection of players, I have selected them according to my opinion of their capacity. This is not a final selection.
We wish good luck and victory for our Football team and wish they get the
much coveted Championship.
Our Pepys' Diary
4-8-39. Master X. of Matric A., writes a fine definition in his class-room essay. "An Ideal Magazine," he defines, "is one that is hung at the entrance of a college."
5-8-39. A Matrician after his Physics class, gets into the well in his comp und to
make sure that apparent depth is less than real depth, Very scientific minded.
7-8-39. Our "King-Kong" and Harban Singh'" meet in the Pasupathy - Chelvadurai Football Match. They sink their differ. ences and play a nice game.
9.-8-39. Eliathamby, our old cook, frets and fumes furiously on seeing Perera laughing at him. His anger soon reaches a climax. Suddenly he dashes out of the cooking department and brings a lot of stones and sticks to hammer him with. His anger cools down on seeing Perera's stern face. He then warns him, by saying that all Sinhalese should be repatriated from Jaffna Hindu College.
10-8--39. - A Munich Pact is drawn among Masters A., B., and C., of the Hostel in

IG HINDU
order to prevent the recurrence of war among them in future, and to settle all differences by the peaceful method of "give and take" in the matter of food.
12-8-39. Our Hostellers invade "Thiagapoomi" under the Captaincy of the Warden.
Inter-House Football Tournaments Results of Matches Already Played
SENIORS 31st July: Nagalingam beat Casipillai
2 to 0. 1st August: Sabapathy beat Pasupathy
8 to 0. 2nd
Casipillai beat Selvadurai
4 to 1. 3rd
Nagalingam beat Pasu
pathy 4 to 0. Saba pathy beat Selvadurai
8 to 1. 7th ),
Sabapathy beat Naga
lingam 3 to 1. Casipillai beat Pasupathy
4 to 1. 10th
Saba pathy beat Casipillai
2 to 1. 11th
Selvadurai beat Pasupathy
3 to 1.
19
4th »
8th
99
J. S. C. RESULTS We congratulate our 7 students who passed the June J. S. C. Examination.
The best results in Jaffna.
SAIVA IRAKASA PRESS, JAFFNA.

Page 19


Page 20
են