Page 1
Es
站FFFFFFFFFF明见
TH
YOUNG
(FOR INTERNAL AND PRIVA2
“So Shine Oun g
己05
OF
wwww.ogv00000
OS。
to00。
co0000gooooooooooo000aar
G.One
ACGoo
|- ALala || HELPHP
| oco000ooooooooooooooors
193
o0000
ఎంంంంంం
s copogetscapes
O
CO2
A FORTNIGHTLY
BY TH
STUDENTS OF THE JAFF
张
Vol. IV ]
Wednesday, 18th t H班站”班
Saiva Prakasa I
園

弗听听明
弟乐听听
HINDU
PE CIRCULATION ONLY.) Peir Be Orace',
19006aa060000 pc
=000
C
G 690909ooooosso40002) Oooo
FILM}\iii
upw
HEREEEHREEEHEREEMEHEREEEETEREEEEHEREREFEREFEREEEEE
s seeeDOWeese 10000000
CO=
09 |
PUBLISHED
NA HINDU COLLEGE
f No.10.
ictober, 1939.
HHHHHHHH |ress Jafta.

Page 2


Page 3
THE YOU
Vol. IV,
WEDNESDAY, 1
SUN
BY A A
On a fine May morning, awakened by the crowing of an early morning cock, 1 threw open the window and was just ir time to be greeted by a glorious sunrise The Goddess Aurora began painting the pale sky that canopied the dark towering heads oi the neighbouring hills, beautifying the path of her lusty paramour with her rosy fingers In a minute or two the splashes of pink turned into a darker hue, while blood rays peeped over the dark heads of thh hills, frightening away a few lingerers of the spaugled host of Diana.
The splashed red sky gave way to a prettier one of gold and ruby as the rays grew bright and powerful. This reflecten on the velvety green below, and the neighbouring cottages transformed the city into one exceptional beauty.
As a dazzling ball of gold and ruby emerged slowly and mechanically above the shoulders of the hills, the early warblers began one by one to greet the morning sun with their sweet ecstacy and melody; the low base of the crow, mixed with the sweet treble of the lark to the accompaniment of the cuckoo, made a fine orchestra even heard indeed Ah! had I the hand of an artist or the tongue of a poet, would I not have immortalised so fine a sight of nature? Ii is no wonder poets are inspired by these common features of their Mother Nature. The sweet scent of the newly

NG HINDU
Bth OCTOBER, 1939.
No. 10.
RISE
RUNASALAM, S. C.
opening flowers, with the ecstacy of the lark poured from the glorified sky, indeed
made the place heavenly.
Having received the praise of the feathered flock and the smile of the flowers, the Sun changed his bicoloured robe to one calf of dazzling gold; while the bellowing of a to its mother who had been led awayto be milked, and the Oooho! of the early beadmen drifted from afar'.
“Ding! Dong! Ding! Dong! Ding! Ding! Dong!.” rang out the temple bells, and, as in obedience to the bells, the Sun cast off its splendid robe for his ordir a'y pearly one and rose a little above, while dazz ing flames sparkled from his attire. The drawling cry of the milkman, "Pallo, Paal!" at the doors aroused the city. The traffic began and the hawkers began their daily habit of shouting. The sun rose
majestically and shone in my face, scorching me nearly with its fiery raye as if I had been the spy who had informed the city of his arrival. This forced me to awake from the long reverie in which I lived once more in the glorious sunrise.
“Once more the heavenly Power
Makes all things new, And domes the red-plow'd hills
With loving blue; The black-birds have their wills,
The throstles too.

Page 4
THE YOUN The World War BY C. K. ELANKAIRAJAN
Prep. Matric D. The subject on which I intend to write is indeed vast, and therefore, in writing, I have to be guided by moderation.
On the 3rd of September at 11.45 a. m. (G. M. T.) Great Britain, in order to honour her pledges to Poland, declared war on Germany. Mr. Chamberlain, the British Premier, had previously sent an ultimatum to Hitler demanding the with: drawal of the German forces from the Polish territory. Since a reply was not given by Herr Hitler, Great Britain was dragged into a world war.
Although the recent occupation of Danzig, on the 1st of September, by the Nazi dictator was the immediate cause of the present European crisis, yet, as far back as the annexation of Austria, it was seen that the present situation was indeed inevitable.
The present war has affected Ceylon too, Ceylon being a British Colony. The blackouts in Colombo anâ the rice control scheme together with the high price to which things have risen is the result of the present war.
Ilooking at things as they are at present, it is quite evident that Germany is not in a position to engage in a lengthy war. The German soldiers are complaining of shortage of food, and ration cards have been distributed throughout the German populace There is also a shortage in raw materials. Marshal Goering, realizing the truth, ap. pealed to Mr. Chamberlain for peace, as soon as Poland was captured. But the British Premier was determined to continue with his 3-year war and extirpate Nazism from Europe. Herr Hitler w ll be taught a lesson for his over impulsive nature, and he will be made to realize the truth of the very much. hackneyed saying "He that takes up the sword will perish by the sword."

G HINDU
The Psalm of School
Life (With apologies to Longfellow)
BY S. A. KAJENDRA, Matric B"
1. Tell me not in mournful accents,
School-life is a hideous dream;
When“Vadai’cost us only a few cents And chocolates are of full of creani.
You will some day came to sorrow If all your time is given to play So do not put off for tomorrow. The work that must be done today.
3. Do honest work, avoid "transcription''
And if you learn your lessors well, At last you'll have the satisfaction That you have done your duty.
The cane is long, teachers watchful, Their eyes are sharp as any dart. So if you are not very carefu', Your palms will begin to smart.
5. In the school's broad field of foot-ball
Run and kick with all your might. Shoot the goal even if you risk a fall Be a hero in the fight.
6.
Don't always try to be too funny
There are times at whiclı to appear
wise. Be careful with your "Aiya's' money Les not your “Amman Kaddai” ac
count rise. 7. L'ves of great men all instruct us
How to fight in this world's trench, And departing leave hehind us Names carved deep on desk and bench!
8.
Desks at which perhaps another Set of boys will someday write Benches under which some other Crew will scramble, roli and fight;
9. Let us then give up fooling
Do our bit and trust to no fate And then we will give up the
schooling And do away with book and slate.

Page 5
படி ப் ப தி ன்
ஆனந்தனின்
By 'விட
Inte
உடற்பிப்பாற் றோள் வலிபோம் என்று நம் பாட்டிமார்கள் சொல்வார்களே! அத்தோடு நிற்காமல் சகோ தரங்களற்ற வாழ்வுமொரு வாழ்வா? என்று இன்னுமொருபடி கூடப்பேசி விடுவார்கள். இத்தகைய பழிப்புக்குத் தப்பிய வன்களில் யானும் ஒருவன். அதாவது எனக்கு இரு வய துக்கிளைய சகோதரன் ஒருவனுளன் அ வன து பெயரோ ஆனந்தன்; நாங்கள் இரு வரும் ஒரே கல்லூரியிற்றான் படிக்கிறோம் எனக்கும் எனது சகோதரனுக்கும், தேகக்கட்டி லும், வெளித்தோற்றத்திலும், உட்கொள்கை களிலும் அளவற்ற வித்தியாசம் உண்டு. எனது ஆநந் தனைப் போன்று யான் நெடியவனு மல்லன் அன்றி மெலிந்தவனுமல்லன்; இதையொட்டி த தான் பள்ளிக்கூடத்திற்கூட எனது நண்பர்கள் பரிகாசம்போல் 'எந்தக் கடையில் அரிசி சமைத்து நீர் சாப்பிடுவது' என்று கேட்பார் கள். ஆநந்தன் அவ்விதமல்லன். அன்றியும் அவன் சிறிதளவேனும் படிப்பதுமில்லை; யான் தற்போது 'மற்றிக்கில்' படித்து வருகிறேன் ஆனால் என் உடன் பிறந் தானோ 7-ந் தரத்தில் படிக்கிறான்? இதிலிருந்து அவன் படிப்பிற் செலுத்துங் கவனம் வெளியாகின்றது.
எங்கட்கு எப்படியோ சென் றமாதக் கடை சியில் விடுதலையை விட்டுவிட்டார்கள். எனக் கோ படிப்பற்ற நாட்களுக்குக்கூடச் சம்பளம் கொடுக்க வேண்டுமேயென்ற துக்கம். ஆனால் ஆநந்தனுக்கோ, ஆக இருபது நாட்கள் தானே விடுதலை நாட்கள் என்ற துக்கம். இதையொட் டித் தான்போலும் ''கூழுக்கு உப்பில்லையென்று அழுகிறவனுக்கும், பாலுக்குக் கற்கண்டு இல்லை யென்று அழுகிறவனுக்கும் துக்கம் ஓரளவு" என நாடோடிகள் குறிக்கின்றார்கள். விடுதலை விட்டநாட்டொடங்கி என் ஆநந்தனுக்கு ஏழரை மணிக்குத்தான் சூரியோதயம்; எனினும் பெற் றார்கள், ''ஏண்டா, தமையனாரைப்போல் காலை யில் எழுந்து ஏதாவது படிக்கக்கூடாதா'' என் றால், அதெல்லாம் நான் நன்றாய்ப் படிப்பேன் என்று சாதகத்தில் எழுதியிருக்கிறது என்பான் இப்படி விடிந்தாற் பொழுதுபட்டால் படிப்பது

பய னெ ன் ன ? ல் ல து ன் ஆர்ப்பரிப்பு
மானக்குருவி'' 2r Arts.
US
5
ட E- 5
பற்றி ஆனரே இப்படா?
» | னாற்றானே அண்ணரை எல்லாரும் புத்தகப் > பூச்சி (Book worm) என் றழைக்கிறார்களே என் பான். இவையெல்லாவற்றையும் யான் கண்டும் கரணாதவன் போலிருந்து விடுவது வழக்கம்; ஆனால் இன்னொன்றில் எனது இளைஞன் எனக்கு மூத்தோனாகி விடுகிறான். அதாவது 'விளையாட் டுக்களை ' (Sports)ப் பற்றிய அறிவில்; ஆநந் தனுக்கோ கலாசாலையில் ஒரு நான்குவரி வசனங் கள் பாடமாக்குவதென்றால் முடியவேமுடியாது. ஆனால் புதினப் பத்திரிகைகளில் வரும் 'கிரிக் கெட் விளையாடும் மாணவர்களது பந்தெறியும் சராசரி' (Bowling Averages) முதலியவைகளை சண நேரத்திற் பாடமாக்கிவிடுவான்; இன்னு மோர் என் துணைவனின் விசேஷ குணம் சமயப் பற்றின்மை; யாராவது சிறிதளவு நேரமேனும் கடவுளைத் தொழப்படாதோ என்றால், எனக்கு நல்ல 'ஞானரேகை' கையிலிருக்கிறது, அதைப் பற்றி அக்கறை இல்லையென ஓரடி அடித்து விடு வான். இவ்வித வாய்ச்சாமர்த்தியமுடைய ஓரிளை ஞனைத் துணைவனாகக் கொண்ட என் பாக் கியமே பாக்கியம்!
விடுதலை நாட்கள் விட்டநாட்டொடக்கம் ஆநந்தனுக்கு நல்லூர்க் கந்தசுவாமிகோவில் தான் தஞ்சம்; அங்கு செல்வதற்குப் பிந் தின நாட் களோ கொஞ்சம். அவனுக்கும் அவனது நண் பர்கட்குமிடையே வஞ்சம். இப்படியே நாட் கள் செல்ல ஓர் நாள் யான் எனக்கு முன்னே யிருந்த கடுதாசியில் முக்கோணம்போட்டு ஏதோ 'ருசுப்படுத்த' (prove) முயற்சித்துக் கொண்டி ருக்கையில் ஆநந்தன் கையில் ஓர் புதினப் பத் திரிகையோடு, ''அண்ணா! Hatton, மற்றோர் நூ று ஓட்டங்கள் (runs) எடுத்திருக்கிறான்'' என்று சொல்லிக்கொண்டே உள் நுழைந்தான்; எனக்கோ யோசனை மிகுந்த து. நுவரெலியா வைப் பற்றியேதும் வருமோ என்றுகூட எ திர் பார்த்தேன். எனினும் ஒன்றையும் வெளிக்காட் டாமல், போடா! போ, போய் ஏதாவது பாடங் களை எடுத் துவைத்துப்படி, இதுதான் இவ்வரு டச் சோதனைக்கு வருமோ, இப்படித் தலை |கீழாய்ப் படித்தால் எவ்விதம் முன்னே றப்
333)

Page 6
4
THE YOUN(
போறாயோ என்று ஒரு அதட்டு அதட்டினேன். அவனா அதற்குப் பயந் தவன். அண்ணா எப்படி யாவது பார் நான் உன்னைப் படிப்பில் வந்து பிடிக்காவிடில். யான் 7-ம் தரம் தானே நீர் 'மற்றிக்' என்ற மமதைதானே! என்று முணு முணுத்துக் கொண்டு சென்று விட்டான். பின் னாவது அவன் கவனமாய்ப் படித்து வகுப்பில் முன்னேறு வானென எ திர்பார்த்தேன். ஆனால் பின்னும் அவன் புத்தகம் திறந்தபாடில்லை. இவ் வண்ணம் சில விடுதலை நாட்கள் சென்றன.
5 - மு 9 : 9 - °]" © opy9
பின்னோர் நாள் யான் பூமிசாஸ்திரம் படி த்துக் கொண்டு இருந்தபோது, அண்ணே! சண்டை துவங்கி விட்டாங்கள் என்று கிணற்றுக் குள் விழுந் தவன்போலக் கதறினான். நான் அடித்தவன்களைப் பொலிசார் பிடித்துவிட்டார் களோ இல்லையோ என்றேன்; அதற்கவன் 'அப் படியில்லை, ஜெர்மனி, போலந்து, பிரான்சு முத லிய சாம்ராஜ்யங்கள் மோதிக் கொண்டன. இது இன்னுமோர் மகாயுத்தம் ஆரம்பம், ஜாக்கிரதை யாயிருங்க' என்றான்; இவன் என்னைக் கட்டுப் படுத்துகிறானென நினைத்து 'என்னடா ஜாக் கிரதை' என்றேன். அதற்கவன் இல்லையண்ணா, நீங்கள் என்னைப்போல் மெலிந்தவனுமில்லை. 'அரிசிக்கட்டுப்பாடு' (Rice control) வருகிறதே என்று ஒரு போடு போட்டான். அன்று முதல் எங்கள் இருவர்க்கும் ஒரே யுத்தம், ஒரே போட்டா போட் டி என்ன! அவன் எப்பொ ழு தும் ஜெர் மனியைச் சார்ந்து கொள்வது. யானோ பிரிட்டனுக்குப் பரிந்து பேசுவது. எப்பொழுது
9 உ E (p S 8 ) 2 G 9ெ.
6 3 டி @ 6
------
A HINT TO Critics Should Wa
By ''A Critic''
"Errors, like straw upon the surface flow; 11 He who would search for pearls must dive | ir
below''.
Dryde11. What we do not admire in others, we may be sure others will not admire in us. Yet it is not unusual to hear some, person speak severely of a fault that he has noted in one's acquaintance, without realizing that he is guilty of the like fault himself. If we were as quick to eliminate in ourselves what we find annoying or exasperating in those we observe, as we are to imitate q what we admire in them, we would all 'T

G HINDU
ாவது பெற்றாரோடாவது யான் சென்று பிரிட் டனிடம் போதிய சேனையும் சாப்பாடுமிருக் "றது. ஆதலால் இறு தியில் அது தான் வெற்றி Pபறுமென நவின்று விட்டாற் போதும்! அடே பப்பா. இல்லை யம்மா! அந்தக்காலம் மலையேறிப் "பாய்விட்டது. போன மகாயுத்தத்திலும் ஒரு பாடம் பிரிட்டனுக்குப் படிப்பித்திருப்போம். ஆனால் இடையே அமெரிக்கா வந்து விட்டது சன்று இவ்வாறு சொல் மழை வருஷப்பான் ஆநந் த ன். இவ்வண்ண மும் சில நாட்கள் செல்லலாயின.
பின் நேற்றுச் சாயங்காலம் யான் நாளைக்கு ஒட்டுப்பாடங்களை ஒப்புவிப்பதற்கு ஆயத்தஞ் செய்கின்றபொழுது ஆநந்தன் அளவற்ற ஆநந்த மடன் என்னை யடைந்து அண் ணா! இனியா பது என்னை இழித்துக் கூறாதே! இதோ பார் வெளிநாட்டுச் சோதனைகள் யாவும் ஒத்தி வைக் ப்பட்டனவென்ற அறிக்கையை. சண்டை மடிய கடைசி நான்கு வருடங்களாவது செல் வம், அது வரைக்கும் நீ 'மற்றிக்'கிலேயே இரு. சானும் அதற்கிடையில் எப்படியோ வந்து டுெவேன். பின் இருபேரும் சந்தோஷமாக ருப்படச் சோதனையை எடுப்போம் என்றான்; னது தலை சுழன்றது; கண்கள் பஞ்சடைந்தன ான் காண்பது என்ன கனவோ அல்லது னவோ என ஐயமுற்றேன். அப்பொழுது நீர் ரவாய்ப் பகலாய்ப் படிப்பதின் பயனென்ன? ன்ற சத்தம் காதில் விழுந்தது. ஆநந்தன் கன்று விட்டான்.
CRITICS tch Themselves
Matric A.
ake marvellous progress towards self1provement.
A few Don'ts 1f you dislike a braggart do not brag your
self. If you dislike noisy persons, be quiet and
calm yourself If you dislike whiners and knockers, be
sure that You do not whine and knock. You should observe and emulate good alities and eliminate faults accordingly. his is the hint to critics.

Page 7
THE LAND OF TI
BY T. SON
Matr
To soine the land of the singing fish may be the land of the lotos-eaters, while to some others it would be a matter of unimportance. For the sake of a few at least, I am bound to explain the heading. This land has more often been referred to as "the land flowing with mik and honey."-a very expressive phrase that can be aptly used to describe it. The land derives the significant name from the most fascinating lagoon, that separates Pulliantivu from its adjoining villages in the beautiful capital of the Eastern Province. If I am not mistaken, much of its popular. ity is due to this one phenomenon of the fish singing during nights. There cannot be the ghost of a doubt to say that every visitor appreciates the
music.
The Moonlit Night It was a Saturday night. The clock had struck seven when a party of us, all students, stepped out on the road which seemed flooded with the soft cool moonlight, As we paced the halfmile to the pier, pleasant thoughts and happy memories passed through our minds. Smoothly we reached the waters where our boatman awaited us. Having embarked we steered on-a jolly good juvenile company. Ob ! it
was a time of life and light. We had then mingled feelings of joy and sorrow. On the one hand our anxiety to hear the blissful music made our hearts to swell, while on the other hand we felt sorry to see our boat cleaving through the waters, and disturbing its peace. But later we obser

HE SINGING FISH
TASEKARAM,
sic A.
ved that the music simply eclipsed the shadow of woe. It was a source of real pleasure to hear them sing their inimitable tunes.
Apart from the music, the surroundings transported us to regions new and unvisited, which our friends called a "temporary Elysium " Were I a Wordsworth, my pen would give vent to the feelings I had, in immortal lines. Unfortunately I am not a Wordsworth. However I shall try, with the wretched style of mine. If my account will not educate and entertain you. let n.ebe proud to say that I have given you, gentle readers, a chance to reflect on such a subject as Peace If in reality you have not seen the spot and heard the enchanting music, see and hear by your eyes and ears of your fancy.
Imagine a company of young students like an island, on silvery waters surrounded by a grim cld Dutch fortress, a raw of electric street lights, some up-to-date villas, some fishermen on the shores, a Lady Manning bridge with an awe-inspiring iron framework, a forest of coconut palms and any number of fishing boats, and you have the situation. In addition, the gentle breeze that sweers over you. What a lively scene, which made us forget the purpose of going up there!
If you have a chance, therefore, to visit Batticaloa, and if you intend spending a good one hour, never fail to hear the fishes sing and see the beauty of the city by a moonlight night. Reminiscences of the event

Page 8
THE YOU)
recur to my mind and I cherish them in my heart of hearts.
It is very easy to win the attachment of Mother Nature, but it is very difficult to forsake her. Even if you try, you will find her moving with you, either in front or behind like your own shadow, So you see it, and the retention of it in your mind is simple and automatic
Germany's Great Men
BY "X", Form III B.
The Nazi Leader
The man who is loved by none and yet commands the immense devotion of millio:xs of men is none but the Nazi-leader. Herr Hitler is a dernagogue with a sure intuitive understanding of his nation, the Germans, and
with no understanding of any other nation. * He is narrow-shouldered, wide-hipped, soft-featured and blue-eyed. The pecularity in him is his short-cut moustache which shows that he is not extravagant and pompous.
He is intimate with none and has no real friend. When he speaks, his body grows rigid and his eyes have a fixed glare and the deep voice boons out inducing a state of trance among his listeners.
it is he who is responsible for throwing Europe into war Field Marshal Goering.
Hitler's successor, Field Marshal Goering, is the person whom the Germans regard next. During the last great war Goering showed himself to be a courageous airman. As an organiser he seems to have a great ability.

NG HINDU
When he makes a speech he addresses his listeners as though he was one of them. His wealth and extravagance
have made him unpopular. Dr. Goebbels.
Dr. Goebbels is a man of limited in. telligence and born to obey rather than to command. His speeches are too long and structureless to be good. His influence is no longer very great and he is intensely unpopular. He lives for his master. Von Ribbentrop.
Herr von Ribbentrop is Germany's foreign minister. It is owing to this inan that Hitler came into contact with high society. During the war he was an intelligence officer. Later he travelled in France, Britain and Italy. When he was appointed German Ambassador in London he developed an intense hatred of Britain. And now his one great wish is to overthrow Britain.
The Senior Lyceum Programme of work for the
Third Term
18th October 39 Lecture:
I. "The problem of unemployment"
A. Gunaratnam Mat A. II. "Dictators and dictatorship"
N. Tharmalingain Mat C. 25th October 39 GF1 palunyfaj:
I. ''போன உயிர் வரு வதானாலும் பொய்
41 VV.181 S).
S. Aiyadura: Mat B. II. "Judy Qon ug?"
P. Mahadeva Mat D. 1st November 39 Debate
“Peace hath her victories no less
renowned than war."

Page 9
THE YOU.
Pro. K. E. Shirathanandain Mat. Ai Opp. A. E. Amirthalingan Mat C. Pro. V. Vijayasekaram
Mat. A. Opp. C. Namasivayam
Mat. B.
8th November 39 Lecture. I. "The horrors of war"
C. Thavachelvam Mat D II. "Photograplıy as a hobby."
K. Sabupathypillai Mat. A.
15th November 39 OFT pour yfly.
I. "Y DDT G56"
V. Namasiva yaın Mat. C II. "EY İLD"
V. Visuvalingam Mat C. 22nd November 39 Debate:
"Sanskrit is more useful to Ceylon
students than Latin.'" Pro. A, Sivaguru Mat D. Opp T. Subbiah Mat D. Pro. S Balasubramaniam Mat B. Opp. V. Jeevaratnam Mat B.
29th November 39 Lecture:
I. "Submarines in a war."
| A. Thurairatuan: Mat B. II. "The future of Science"
K. Kulendra rajah Mat D. 6th December 39 Ott joutup ay;
1. "எண்ணும் எழுத்தும் கண்ணெனத்
$G
R. Thuraiappah Mat A. II. "Goial UN 6ór OUTG5mLD?"
S. Tharmalingam Mat. C. 13th December 39. Debate.
"Our present educational system needs
drastic revision" Pro. M. Vetharanyam Mat. D. Opp. P. Thillainathan Mat. C. Pro. K. Kanagaratnam Mat. A. Opp. P. Rajadurai
Mat. B.
MR. V. NAGALINGAM,
President T. SOMASEKARAM, Hony. Secretary.

NG HINDU
Pseudo-Patriotism
BY "ARGUS", Inter Arts
Of late there has been a queer perversion ainong a few of us, to try to appear a little patriotic. This tendency is so very rampant that one finds hardly a day passing without reference being made to such patriotic and divinely inspired souls-like Gandhiji, Nehruji and Babuji. To describe then), seems to some of us to be almost impossible, for these worthies beggar description. One might terim them Napoleons, Mazzinis, Garibaldis, nay, even Arjunas and Ranvas, but still fall short of giving then a suitable appellation.
In fact there has been a furore created by the visit of Pundit Nehru that some of our over-zealous mates have already started apace in the craze for everything Khaddar. The reason trotted out by these gentlemen is that they are trying to be patriotic.
But to find out how Iudan Khaddar came to be linked with patriotisiv to us in Ceylon certainly requires a great deal of imagination, which ordinary brains like ours do not possess. According to James Mon. tgomery a patriot is one who
"Deems his own land of every land the
pride Beloved by Heaven o'er all the word
besides; His home the spot of earth supremely
blest, A dearer, sweeter spot than all the rest." But now that patriotisın is being exploited by every “cominon laugher", one can hardly refrain from saying, as Dr. Johnson has said, that patriotism is the iast refuge of a scoundrel! I It is quite a good thing to help a good cause, but to be taken up heart and soul by the balderdash of a few petty-fogging aliens as if that were the be-all and end-all of one's whole existence, is certainly another, especially when there are far more deserving causes right under one's very nose.

Page 10
HITLER: A (
AND LI
BY "A STUDENT OF
The west is now full of War clouds. Poland, which was the cause of this war,
was captured by Germany. Now Ger inanr is on the Western frontier defend. ing herself against the attack of the British and French forces. It is only a
month since this war began. Within this period about fifte en or sixteeen Er tish vessels have been sunk by the Gerinan submarines Russia helped Germany in the capture of Poland, and after the capture she got a part of Poland and kept off.
Now, Hitier is preparing for peace. But the Allies are determined to fight to the last man.
This lunatic and liar, Hitler, has put Europe into a catastrophe. He is the can se of the loss of so much money and lives. He said some time before that he was not having any idea of invading Po. land. Now what has he done? Then ouce he did say that Russia is and will be his imortal enemy. Now, what has he done? He bas fallen down at the feet of Stalin and has formed a “Non-aggression Pact" with Soviet Russia. In 1933 or so. if iny memory is correct, Hitler asked Britain and France to form “Dis. armament Conference" with Germany. This the allies refused. Why? Because Hitler is a liar, In the treaty of Versailles in 1919, the army of Germany was reduced. But without the knowledge of others Hitler made it the most powerfui country in Europe. The Allies feared that he might form a disarmament conference and strengthen himself andt hen would capture all their Colonies. Not only this, but also that, as they are great dominions having colonies overseas, they must at least have a little strength. Really this Hitler is Harichandra, the King of Truth!

GREAT LIAR UNATIC
THE P. M. Class"
Some people say that Hitler is justified in attacking Poland because it was a German teritory before the last Great
War. But take the case of of the present U, S A. She became ir dependent af er a war with Britain. Is Britain demanding the return of U. S. A.? NO! Then, why should Germany ask for the return of Danzig?
Hitler threatened the Allies for the last two cr three years and got Czechoslavakia, Austria, etc. without shedding ( ven a drop of blood. The Allies bore these troubles. given by that short-moustached, cruel and unmarried man who knows not what kindress is. Now when he put his hands on Pland with the hepe of taking it over - like other countries, the Allies opposed it.
He did not pay heed to the warnings of Britain and France. So, see what a fool be is! - In the last Great War, it was the Jews who helped Germany both financially and in other ways. The Jews are a people who are great inventors and rich. Hitler sent away these Jews, his helpers in times of emergency, from Germaniy. See what a cruel thing this lunatic has done! For this, Hitler gave the reason that the Ger
mans are a separate and fresh nation and he wants to keep them so in the future too.
What is this? The help of the Jews is needed but not they themselves. This opposes the saying, "Seldom forget those who have helped you'" which was said by A vaiyar. So see what a great fool this Hitler is!
Hitler himself has predicted his fall in this war. But I will boldly say that not only he but also Nazisni will be utterly destroyed.
Therefore let us all pray to God, tbat the British should emerge victorious,

Page 11
THE YOUN
Editor: M. SIVATHASAN, Matric A.
Asst. Editor: T. SOMASEKARAM, Matric A. IALDIRILDIRILAJIHUSIMILDILAIDIIRIINUMINIIDIIRIIHILAHILMIHIHIHIHIHIIRIINIAI
THE YOUNG HINDU
Wednesday, October 18th. 1939.
EDITORIAL NOTES
THE INTER COLLEGIATE FOOTBALL Tournament has started, and Jaffna is as usually seenly excited about it. Our team, not owing to a fault of its own, has suffered a draw inthe first match. We are glad that the J. S. S. A. are meeting today to discuss the result of"| the match,
We are glad to chronicle the "wee bit of advice” given by Dr. VISU VALINGAM in the course of his lecture at the Senior Lyceum, last Wednesday. The lecturer, in a very poognant speech, depicted in striking terms the precarious and hazardous outlook of the youth of to-day, and said that "a man is not a min unless he steered safely from the stage of adolescence to the stage of manhood." We hope that our boys will take to heart the advice of this sapient medicus.
THE NEW EDITORS Mas. T. Soinasekaram of Matric A, has been elected Asst. Editor of this Magazine, in place of Mas. M. Sivathasan who has been elected Editor.
We offer our congratulations to him and hope that his journalistic ability and unswerving interest will be a source of improvement of this wagazine.

G HINDU
Our Pepys'
Diary
4-10-39 Master. "Charlie", in proposing a vote of thanks at the Lyceum, illustrates a method to solve unemployment. "Marry a rich girl" he says.
5-10-39 Master, "H" regrets the "illness of Lord Chatham (William Pitt)?” When asked why—"Because it prevented the purchase of Corsica, and Napoleon becoming a British subject,” was his reply.
6—-10–39 Master "K" wants to know how far inductive reasoning is true. "As far as it is true'' comes the prompt reply from his
pal.
A morose philosopher of modern times while conversing with his familiar circle of friends says that 30,000 French were inoculated by the Germans.
9-10–39 Masters. A. B. and C. draw up a "parti. tion treaty." Master A and B. promise to "part" with their cups of coffee, while Master C agrees to renounce his claim oa his "Vaddai."
11-10--39 Master. G seems dissatisfied with the "Swastika" for the border of The Young Hindu. But our "Oriental friend" explains the significance to him.
Dr. A. Visuvalingam, delivers an entertaining lecture in the Senior Lyceuni.
12-1039 Mas. C. nigrates from his corner in the class to a worse place.
| 13–10–39 The Supply Store of our Hostel Food Supply Department is transferred to the "Eastern Front" in spite of the great - opposition raised by the Working Com.
mittee.'"

Page 12
Inter-Colleg
Hindu Vs. Hartley
By "Eagle" This match was played on the 7th instant on the J. S. S. A. grounds. It was a níost unsatisfactory affair from start to finish. A few minutes after the start Balasubramaniam, our left-half was injured but a substiiute was not allowed as, according to the referee, over ten minutes had elapsed. We were therefore handicapped to a great extent. About five minutes [ater Hartley was penalised for their goalkeeper’s “carrying the ball'", and an indi. rect free-kick was awarded us. Pancharatnam, our vice-captain, made no mistake
with his shot although there was a solid phalanx on the goal-line. The referee evidently did not notice two of our opponents advancing from the goal-line while the kick was being taken. The referee awarded a goal and over 15 minutes later, i. e. on the resumption of the game after the interval, he informed the 2 teams that that was not a goal! Two of the several arguments advanced in connection with this decision by a certain interested gentleman are interesting, Imagine, he says, a reseree awarding 7 goals to a side in the early part of the game and subse. quently towards the end of the game withdrawing all those goals ! The situation here is the same. The other argu
ment that the gentleman brought up is that if the goal was not a goal, the ball should have been played from within the goal area and not froin the centre. Thus the portion of the game after the free-kick
was improper in procedure.
Later on there arose the question of a linesman interfering, but it was only a
mistake of a minor nature In spite of our several handicaps we did not lose the match, thanks chiefly to the play of Ratnasingham, Rajadurai and Jeevaratnam.
We understand there is to be a meeting of the J. S. S. A. today to discuss the pro-|

late Football
test sent by our Sportsmaster. We hope that if the J. S. S. A. find it difficult to award a win, they will at least order a replay, not as a matter of policy, but in order to see that justice is done.
[Note by Editor: We publish elsewhere two letters extracted from "The Hindu Organ" of the 12th inst.]
Hindu Vs. Skanda Varodaya
BY "A Cirtain” Our team rather disappointed us in the first half of this imatch as they showed themselves only slightly superior to their opponents and were able to score only I goal. Our forwards did not seem to contbine well. But, after the interval, Our players showed their true form and finished up by winning the match by 4 goals to nil. Ratnasinghain, Selvaratnam, Sooriar and Jeevaratnam played escellently, particularly in the first half, while the others
made the most of the chances they had in the second half. In fact, towards the end of the game, the whole team played very well indeed.
On Catching A Bus BY T. RAJARETNAM,
Matric A. Dressed cap-a-pie in national costume and with an umbrella under my aun pit, one day I nonchalantly strode to the bus-stand. I had to be present at the Secretariat for an interview after my clerical examination.
The clock in the tower chimed eight. I had only five more minutes and had to cover nearly a furlong. Though I had covered the 220 yards dash in 24 sec. during my college days I found that my legs could scarcely carry me.

Page 13
THE YOU
The new pair of Roman sandals was giving me trouble. Creaking and screeching it drew the attention of the passers by. Throwing etiquette to the winds I unbuckled them and, holding them in my hands, made a bee-line dash to the bus-stand In my frenzied hurry I knocked down a milkman and, before he could recover from the shock I was off in a trice.
A strong wind was blowing-my shawl was flapping like a “streamer long and gay” till at last it flew away. Not minding it I kept a steady pace When I was in such a predicament,
Up flew the windows all And everyone cried out
“He comes from Jaffna ! " Minus my shawl, the umbrella round my neck and the sandals in my arms. I reached the bus-stand only to find that it had left just a few minutes ago.
Trusting my legs again I ran and when I saw the bus I made a frantic gesture. The conductor had seen me and yelled aloud "Old on". The bus stopped and I ran into it and was burled willy-nilly into the lap of a fashionable dame and, when I thought of the volley of the questions that would be fired at me at the interview, I fainted just as the conductor bawled aloud into my ears "Fare please!”
எங்கள் சத்துருவின்
சுய சரிதம்
BY K. MANON MANY 1st Form A, சென்ற செவ்வாய்க் கிழமை 26ம் தேதி இரவு என து பாடங்களைப் படித்துவிட்டு ஒன்பது மணி அளவில் சயனத் துக்குச் சென்றேன். அன்று இரவு எங்கும் மையிருட்டு சூழ்திருந்தது, மழை

NG HINDU
11
யின் தூறல் விட்டு காற்றில் சிதறியவாறு இருக் தது. மேசையின் மேல் வைக்கப்பட்டிருந்த கடி கா ரம் ரிக், ராம், ரிக், ராக் என்று சப்தித்துக் கொண்டுருந்த து. அந்தக் காற்றினா ல் ஜன்னலின் கதவு கள் படார், படார் என்று அடித்துக்கொ டிருந்தன. சுவரில் மாட்டப்பட்டிருந்த கலன்டர் பட பட என்று அடித் துக்கொண்டிருந்த து. நான் என் படுக்கையிற் படுத் துக் கொண்டே பரீ க்ஷை யைப்பற்றி யோசித் துக் கொண்டிருந்தேன். அப்பொழுது யாரோ எ ன து காதுக்குச் சமீ பத்திற் பாடுவது போல் கேட்டது நான் அச்ச மும் அதிசயமும் ஒருங்கு சோ அதைச் செவி மடுத்தேன். யாரோ ஒருவர், என்னை அம்மா, அம்மா எனக்கூப்பிடுவது போற் கேட்ட து. நான் மிக்க அச்சத்துடன் யாரெனக் கேட்டேன், அதற்கு அந்தச் சத்துரு அம்மா நீங்கள் பயப்பட வேண்டாம் நான் உங்களின் சத்துரு, எனது 'சீவியத்தில் நான் படுங்கஷ்டங்களை உமக்குச் சொல்லி ஆறவே இங்கு வந்தேன் '' என்று கூறி ய து. அதற்கு நான் மிக்க வியப்புடன் சரி சொல்லு என்றேன், பின்பு அது கீழ்வருமாறு தன் சரித்திரத்தைக் கூறிய து.
''அம்மா நான் கரையூருக்குச் சமீபத்திலுள்ள ஓர் சதுப்பு நிலத்தில் இற்றைக்கு ஆறு மாசங்களு க்கு முன் பிறந்தேன். பிறந்த சில நாட்களாக நான் மிகவும் சந்தோஷத்துடன் சமீபத்திலுள்ள அழுக்கு களைத் தின்று வந்தேன். என்னைச் சுற்றிப் பல சினேகிதர்கள் குழுமிக் கொண்டிருந் தார்கள். மாலைக் காலத்தில் நாங்கள் எல்லோரு ங்கூடி பாடிக் கொண்டு சமீபத்திலுள்ள வீட்டிற் குச் சென்று அங்கு ள் ளார் உடம்பின் மீது இரக சியமாக இருந்து அவர்கள் இரத்தத்தை குடித்து மகிழ்ந்தோம். இப்படி நாங்கள் இன்பமாக வாழ்ந்த எங்களுக்கு கெட்ட காலம் வந்து சேர்ந்த து. யரோ ஒரு மேல் நாட்டு வைத்தியர் எங்க ளாலை தான் ''மலேறியா '' வருகிறதென்று எங்களைக் கொல்லச் சொன்னார். அவர் நாங்கள் இருந்த இடத்தில் மண்ணெண்ணையை ஊற்றி விட்டார். அது தான் நான் சிலகாலம் இங்கு இருக்கலாம் என வந்தேன் என்ற து. என்னிட மா நீ இருக்க வந்தனை, ஆ, என்று சொல்லி விட்டு அவனை அடித்துக் கொன்று விட்டேன். அவர் தான் ஸ்ரீ மான் நுளம்பர்.

Page 14
"தாயின் மணிக்
(கோ
சமர்ம தியாறு கருந்திரைகளைச் சுருட்டிக் கொண்டே பாய்கிற து. உலா விற்குச் சென்ற வர்கள் மழைவரும் அறிகுறியைப் பார்த்து விரைவில் வீடு திரும்பி விட்டனர். ஆனால் சபா நாயகம் ஒருமாத்தின் கீழிருந்து அன்று வந்த சண்டைப் புதினங்களை புரட்டிப் புரட்டி வாசித் தான் - இல்லை மனப்பாடஞ் செய் தான். மேற்கு மூலையில் கோடைமின்னல் ஓடிமின்னிற்று. இடி இடித்தது, ஐந்தரை மணிக்கே சூரிய பகவான் மறைந் து விட்டான். நட்சத்திரங்களின் பிர காசங்கூட இல்லை. அமாவாசை இருட்டு. இதற் கிடையில் மழையும் காற்றும் சேர்ந் து கை கோர்த் துக்கொண்டு வந் தன. சபாநாயகம் ஓடி ஒதுங் குவதற்கு இடமில்லாமல் தவிக்கிறான். ஈற்றில் ஒரு வீட்டையடைந்து, அவ்வீட்டு முகப்பில் ஒதுங்கி நின்றான். மழை நின்றபாடில்லை. குளி ரில் வெட வெட என்று நடுங்குகிறான் சபா நா யகம். அடுத்த அறையில் ஒரு சிறு குழந்தை இருந்து கொண்டு
'ஆடிப்பிறப்புக்கு நாளை விடுதலை
ஆனந்தமானந் தம் தோழர்களே' என்று பாடத் தொடங்கியது. அக்குழந்தை யின் சகோதரி சுந்தரி இக்குழந்தையின் மழ லைத்தேனைப்பருகிக் கொண்டிருந்தாள். இதற் கிடையில் சபாநாயகம் நடுங்குவதை அக்குழந் தை கண்டு விட்டது. 'என் அண்ணா வெளியே நிற்கிறீர்கள்' என்று குழந்தை கேட்டது. ஒன்று மில்லைத் தங்கச்சி கொஞ்சம் மழையாக இருக்கி றது என் றான்.
'அப்போ நீங்கள் உள்ளுக்கு வந்திருக்கலாமே' என்று சொல்லி ஒரு கதிரையை சபாநாயகம் பக்கம் இழுத்து விட்ட து. 'ஆ' இந்தச் சிறு குழந்தை இவ்வளவு மரியாதை வார்த்தை கூறின், இக்குஞ்சைப் பெற்றெடுத்தோர் எவ்வளவு உப் சரணை காட்டுவார்கள் என்று நினைத்தான் சபா நாயகம். ஈரத்தைத் துடைக்க ஒரு துண்டும் (Towel) கொண்டு வந்து கொடுத்தது குழந்தை. இக்குழந்தைக்கு இவ்வளவு பழக்கம் பழக்கிய வள் அவ்வறையிலிருந்த சுந்தரி தான். சுந்தரி சபாநாயகத்தைப் பார்த்த வண்ணமே யிருக்கி றாள். அவன து தூய கதராடையில் அவளுக்கு அளவுமிகுந்த அன்பு. 'தங்கள் பெயர் யாதோ' என்று மெல்லிய குரலில் கேட்டாள் சுந்தரி, 'சபா நாயகம்' என்று சொல்லிவிட்டு மெளன

கொடி பாரீர்”!
கிலம் )
மாக இருந்தான். அவன து பொன் சொரியும் மேனி மழையில் நனைந்தபடியால் இன்னும் அழ காக இருந்தது. ஒருவரும் கதைக்கவிலை. நிசப் தம் குடி கொண்ட தி. சுந்தரியின் சரு விழிகள் மட்டும் பல கதைகள் சொல்லிற்று. இதற்கிடை. யில் சுந்தரியின் தகப்பனார் சுப்டையர் அவ்வ றையில் காட்சி கொடுத் தார். 'இதென்னடி அமர்க் களம் தெருத் திண்ணையால் போறவர்களை வீட் டில் அடுத்து என்ன கதை. போம் வெளியே... போங்காணும் வெளியே - இரா இருட்டில் என்ன வேலையிங்கே-மழையும் மண் ணாங்கட்டி யும்' என்று எத்தித் தள்ளிவிட்டார் ஐடர் சபா நாயகத்தை - பாவம்! மழையில் நனைந்தபடியே செல்கிறான் சபாநாயகம். பின்னால் ஜன்னல் வழியாக ஒரு ஆத்மா கண் கலங்க நின்று பார்க் கிற து என் பதையும் கவனியாது சென்றான். வீட்டையடைந்தான். ஆ! 3 ழுக்குச் சீலைக்குள் மாணிக்கம் இருக்கும் --க ள் ளி வயிற்றில் அகில் பிறக்கும் - இதெல்லாம் உண்மை என்பதை இன்று அறிந் தான். சுப்பையரின் கொடுஞ் செயல்களை யும் - அவ்வீட்டுப் பிள்ளை களின் உபசரணைகளை யும் நீண்டநேரம் ஆலோசித்தான்.
காலை விடிந் து நித்திரை விட்டெழுந் தான். நாலாபுறமும் பார்த் தான். ஒரே ஜலப் பிரளயம். இதோ வெள்ளம் வீடுகளில் புகுகிறேன் என்று கொண்டு நின்றது. சபாநாயகம் சமூகசேவைச் சங்கத் துக் காரியதரிசி என்பதை வாசகர்கள் மறக்கக் கூடாது. சபா நாயகம் வீட்டிற்கு எல்லா அங்கத்தினரும் மழைக்குள் நனைந் தும் தோய்ந் தும் வந் து விட்டார்கள். இவ்வெள்ளப் பெருக் கைப்பற்றி ஆலோசித்தார்கள். வள் ளங்கள் கொண்டுவந் து ஜனங்களை அப்புறப்படுத்த வேண்டுமென்று தீர்மானித்தார்கள், இவர்கள் தீர்மானமும் நிறைவேற மழையும் சாந்தியடைந் த தி. ஆனால் பின் பெரு வெள்ளம் வருவதற்கு அறிகுறிகள் காணப்பட்டன. சில மண் சுவர்கள் தொப் தொப் பென்று கீழே வீழ்ந்தன. ந டுத் தெருக்களிலெல்லாம் நாலடி வெள் ளம்.
பத்து வள் ளங்கள் தண்ணீரைக் கிழித்துக் கொண்டு வந்தன. விரைந்து குழந்தைகளையும், வயோதிகரையும், பெண்களையும், வள் ள த்தி லேற்றிக் கொண்டு சென்று மேட்டு நிலங்களில் ஒட்டனர் சமூக சேவைச் சங்கத்தினர். சுப்பை பர் வீட்டி.லாட்களை அப்புறப்படுத்தும் பொறுப்பு

Page 15
THE YOI
சபாநாயகம் மேல் வீழ்ந்தது. அந் சச்சிறு குழ
தை ஓடி வந்து வள்ளத்தில் ஏறிற்று. 'எப்படி யண்ணா' நேற்று ஐயா செய்ததை மன்னித்து. கொள்ளுங்கள் அவர்போக்கு அப்படித்தான் என்று சபா நாயகத்தின் மோவாய்க் கட்டை யைப் பிடித் தக் கொண்டு சொல்லிற்று. இதற கிடை யில் சுந்தரி ஒருசிறு புன்னகையுடன் வந் த வள்ளத்திலே றினாள், சுப்பையரும் வந்து ஏறி னார். அந்தப்பாவி ' ஐயர் ஏறின தும் மழை தொடங்கி விட்டது. சுந் தரி இன்பப் பெருக கால் சபாநாயகன் காலடியில் சுருண்டு வீழ்ந் தாள். அவனது காலை வருடினாள். வள்ளமும் கரையையடைந்தது. தொலைவில் காங்கிரஸ் தொண்டர் படை வந்தது. மூவர்ணக்கெ டி ஒய்யாரமாக முன்னணியில் வந்த தி. அவர் +ளை வரவேற்ப தி சபாநாயகம் பொறுப்பு. சுந்தரிக்கு அந்தப் புனிதக் கொடியைக் காட்டினான். தாயின் மணிக் கொடி பாரீர்- அதை தாழ்ந்து வணங்கு வம் வாரீர். என்று இனிய கானத்தில் பாடிக்கொண்டு கிழம்பினான். சுந்தரி அவன் கை யை இறுகப் பிடித்துக் கொண்டு பின் தொடர்ந் தாள். 'அக்கா நான் தானாக்கும் தனி' என்ற து அக் குழந்தை. சபா நாயகம் அக்குழந்தையைத் தூக்கி வாரிக் கொஞ்சினான். அக்குழந்தையே முன்ன ணியிற் சென்ற தி. சுப்பையர் முகத்தில் எள் ளுப் பொரிந்தது என்று கூறத்தேவையில்லை.
FOOTBALL
We give below two interesting letters published in the "Hindu Organ'' of the 12th inst.. The Hindu-Hartley Match
Sir,-- Good Humer sO!retimes nods. Even the best of Football referees make
mistakes. In the Hartley-Hindu match last Saturday, the referee made a Listake in connection with a certain rule. He is certainly one of the best referees of the J. S. S. A., and it is unfortunate that the inistake he made should result in confusion.

NG HINDU
It was proper of Hart'ey to protest, lat it was regrettable that certain others, who should have known better, were anxious | to point out his mistake to the referee be
fore the end of the match.
The referee certainly made things worse | by te ling the teams, before the match was
over, that the goal scored several minutes earlier was not a goal. What he shou d have done was to have carried on with the match and, at the end of the match, to report to the J. S. S. A. his error.
Now there is only one procedure. This is for the Hindu College to protest. Fail: ing this, the J S. S. A. should, on its own initiative, discuss the verdict of this match, and order a re play.
Personally, I hope that the replay results in a goal-less dra sv.
I a:, Point Pedro,
Your trnlv, 8-10-30
W. X. S. (II)
Sir,--I noticed many enthusiastic inembers of the public finding fault with a lines
man in the Hindu-Hartley match for having stepped into the field to point out to the referee that a certain plaver was offside.
The referee had already noticed the offside and had blown his whistle and naturally the linesman went back, or was asked to go back by the referee.
I understand that at a J. S S. A. Referees, and Linesmen's Meeting it was agreed that the question of offside was to be left entirely in the bands of the referee and that the linesmen should have nothing to do with it, So we should not find fault with the linesman referred to above if the J. S S. A. did not inforn; the various referees and linesmen of the decision arrived at during the meeting.
Yours etc. Jaffna,
"Fairplay" 8-10.39

Page 16
ENGLAND
'GO TO T.
BY THE F
The fixed thing which ought to interest those of the West, as ouch as it interests us on this side of the world, is "Peace."
I have been thinking of it more than a dozen tiues, and the more I think of it the more complicated and difficult does it seem.
I have even coine to dubt whether our present social order and what we call "European civilization'' are really compatible with peace. In other words, I wonder whether the idea of war is not so bound up with things, as they are, that it cannot be disentangled from theim unless they are drastically changed into things as they ought to be.
We are now on the horns of a dilemma. If we let another "World War" coine, Europe may either be bolshevised or may submit to the dictatorship of a victor In either case the present civilization would go by the board.
But at any rate the Allies sre unified in thought, word and action instead of being divided. If however, we drop the idea of war, and set ourselves to organise political and economic peace among the nations --and among classes in each nation—we shall be in for such a revolution as to horrify every stodgily conservative
mind.
It may be that we shall neither work for war nor get peace, but shall muddle along in the vague hope that peace will be got by preventing war—until we find that our “preventives” have broken down because we put our faith in quack remedies instead of going for a radical cure.
By a "radical cure” I mean the rejection

WILL NOT HE DOGS"
DITOR.
of the very thought of war and deliberate adoption of peace as the only sane and practical ideal. If you think that this sounds Utopian and, at least, as quack ısh as any other quackery, just think of the so called "Kellogg Peace Pact" of 1928– a multilateral treaty for the outlawry of war."
Renounce war! Well and good, in • theory, but what about defensive war which every body Imust have a right to wage? Is not every foreign nation a potential marauder? It was to this niOcentous question that "British public and political” opinions came to the rescue;--- their "laudable pledge to Poland'. Germany got itself into a terrible mess and knows not how to get out of it. Mr Chauiberlain had been so unwell that his right hand
may not have known what his left hand did There were influences in were t! e English and French le cue. These were influences in London and Paris that were nothing but the "death kuell of Nazism'.
The English breed naval ex perts and politicians who, if they have learnt something, have certainly forgotten nothing during the past centur'. 'fhey are the lineal descendants of
men who clung to sailing ships long after steam had conquered the ocean and who, when drivea from pillar to post, insisted on a conipromise of another kind by 'marrying canvass to propellers."
The English have a leader of vision, and with courage equal to his vision, he is in sight. You will see England com pel the World to sit up and take notice.
She will not "go to the dogs."

Page 17
IN DEFEN
BY S. A
Ма
In this fair island of ours there has been a lot of criticism levelled against the so called fops and dandies who seem to be the only black spots tarnishing the otherwise fair appearance of our island! And let
me, though not a fop but inclined to be foppish, speak on behalf of other fops
It was a wise man who said that it was a wastage of tinie to tell a hair raising story to a bald-headed man. I am not so sure if this is true, but it certainly is a
wastage of energy trying to bring these impossible critics to look at some of their pet aversions from a mere sober point of view. Critics, I am afraid, are most miserable pieces of humanity. They have something to say against everything They are really misfits in this glorious world of love, life and laughter-- veritable square pegs in round boles. The advice they dish out may have been acceptable to a previous generation, and the pity is that they have been born too late.
If someone tries to appear svart and is a trifle particular about the crease of his trousers and the grooming of bis hair, well, he is derided and called a beau or a dandy, wasting his father's hard-earned money. The critics are always sure that the mo. ney is his father's and hard-earned too ! The facts inay however be different. He
might actually get his trousers creased by placing them folded under his niat, or an extra heavy-weight relative might do it for him all unknowingly. And the hair cream might really be soine cheap stuff, Even the poor defenceless wrist-watch is slandered. I really cannot understand
why these critics say that wrist-watches are worn more for show than to keep correct time. I suppose they expect people to carry a Big-Ben along with them!
On the otber haud, if he dresses simply,

CE OF FOPS
-. KAJENDRA Eric "B"
dons a sport shirt and shorts and canvas sboes, then again he is despiard. If he chooses the Oxford Bags for confort, he is an undesirable with a distinctly rowdyish bent. If he wears narrow ‘longs', he is booted at as wearing “bamboo trousers." TË he follows the ruling fashion, he is a fop, if he does not he is an old fashioned fish. If he mixes with the learned he is a snob. if he associates with others be is a simpleton. If he goes out often he is a 'loa'er”, if he stays indoor's, a mother's boy If he is studious he is a backworm, if othervise he is a "ne'er do well"! Whatever he does there is no escape. On all hands he is everybody's scape-goat.
I do hope however that, despite the rather gloomy prospects and these ungenerous critics, the fops and dandies will still go on flourishing their malti-coloured handkerchiefs, tilting their hats more rakishly, wearing their bags” more baggily and dressing their hair in the latest style.
Letter to the Editor
Proper Names Have
Connotation "Grandson's Reply to
Grandmother'' Sir, -Perınit me, through the columns of your valuable journal, to inform "Grandmother" that she is treading on the wrong path, when trying to disprove the fact that proper names have connotation. Her mistake may be either due to dotage or ignorance of Logic.
On my part my contention is that proper names have connotation, Dear Readers! Is there any among you who

Page 18
16
THE YOUN
dare to disprove the fact that proper names when uttered do not convey any meaning?
An example here will not be out of place. Let us take the word "Gunaratnam" Hasn't that name any meaning?
The parents, when christening the child, hoped that it might be "a jewel amongst good boys"; and if, “Gunaratnam" turns out to be so, the word "Gunaratnam'" when uttered means something,
So "Gunaratnam" has connotation, and since 'Gunaratnam" is a proper naime, proper names have connotation.
I am sure "Grandmother" will not take this seriously and it is liv fervent belief that she will not shower curses on such an unruly and boisterous Grandson.
Thanking you for your space,
Your "unruly grandson'",
T. PoOPALAN,
Pre Matric B. [This correspondence is now closed--Editor]
Hitler's Secret Weapon
The Nazi leader has in his Danzig speech referred to an instrument of war which he mentions as a "Secret Weapon". He is proud that, if in time of need he resorts to this weapon, Germany could not be attacked. What is the attitude of France and Britain in connection with this threat? They say that they are prepared to meet tne worst scientific invention Germany can utilise to annihilate mankind.
While Hitler had been secretly strengthening his armaments, Britain and her Allies were not asleep. On the other hand they were making rapid progress in scientific research. Now the possibility arises whether the Allies are not possessed of the same weapon as Hitler boasts of.
H. Grundell Mathews, who is nick

G HINDU
named "Death-ray Mathews," has ing vented electric rays with which he proenises to stop cars and even bring down aeroplanes He has invented a motor-boat which he controlled up to a range of
ve miles by a beam of search-light. This was tried in the last war and proved a great success. Subsequently it was sold to the British Government for £25,000.
Mr. R. C. Chadfield is another inventor. Anybody standing in the path of the rays he invented would be killed without any feeling of pain or discomfort.
The late Marconi is believed to have Invented another kind of electric wave
which would put out of action all elecEric equipments used so long as they remain within the field of the ray:
A French expert invented a ray which was once experimented on a party of dancers in Paris who were inen unable to move and stood senseless until the beam was switched off.
Dr. Nikla Telsa of New York, it is said, has invented an apparatus which will project beams of particles through :he air with such intense force that several hundreds of the enemy aeroplanes can be brought down Dr. Telsa even proposed to place his invention at the disposal of the League of Nations
or the promotion of peace.
Be it one of the death rays which Hitler refers to as his ‘secret weapon, :hen it is certain that Britain and France have already invented protective devices against such weapon. But innecessary destruction of human lives will never lead to a success in a war ind, no doubt, if Germany uses such infair means to win ti e war, then, surely she is a destroyer of civilisaion.
SAIVA PRAKASA PRESS, JAFFNA.

Page 19


Page 20


Page 21


Page 22


Page 23
| 1970
| 人数:14

* --- Ser
இந்துக் க .
ல் லூரி
1 6

Page 24