Page 1


Page 2

-| . || -|-- -- .- |-|- |-|- -|-|--|- |- |-|- |- |-||- |- |
|--- |-| ||-|-|-|- |-|- |-, ,
|- |- ||-|- |-|- |--|-|-|-|- -|-- |-|-|- |- -- |-- -|- |- |-|-|-|------ |- |-|- |- -|- -- | |-|- |-|-|- - ---- |- |- |- - -|- |- - -|- |-|- |-- - ----|- |-|-|-|-

Page 3

8ܬ݂ܐ (ܟ ܓܲܢܸܬܼ (_P 。
うr、 | 'ာ 'ငါ့-
s C> 7ח ש רכס sדי
ܪܝ ܕܢܡܠ ܐܰܢ݈ܬ݁ ܐܶܡܠܶܬ݂ )
(אךלומר

Page 4


Page 5
கலந்த
'அம்பிகா
அச்செ நீர்வே
 

தது கண்ணிர்
5lo 60 Luum
இல்லம்"
(2.

Page 6
முதற்பதிப்பு: 19 உரிதை
எஸ். வி.
*அம்பிகா அச்ெ
/***36
விலை: ரூபா 10.00
அச்சிட்டோர்: ம 47. பிரப்பங் யாழ்ப்பு
 

84 ஜனவரி.
ப் பதிவு
5ibouUJT
இல்லம்" சழு y/გიტ}.
யூரன் அச்சகம்,
குளம் வீதி,
intact.

Page 7


Page 8
gFLED fir i'r
காலம் சென் தந்தை சி. கட்கும், வா
தாயார் சின்

L160010
ற என் அன்புத் வீரகத்தி அவர் ழும் அருமைத் ணுச்சி
அவர்கட்கும்

Page 9
5ബ தயின்
1950-ம் ஆண்டு தொழிலின் நான் பொருளிட்டுவதில் மட்டும் பயிலவும் சங்க இலக்கியங்களைக் கொண்டேன். அதன் பயன் ஒரள
சிறுகதைகள் எழுதவேண்டும் டங்கள் எடுத்த விடா முயற்சியி சிரிப்பு' என்ற எனது முதற்க வெளியாயிற்று. இதன் ஆசிரியர் சாரங்கபாணி அவர்கள் அளித்த யாதது. இதனையடுத்து "பட்ட ஆகியனவும் அதே பத்திரிகையில்
'திருந்து', 'அடபாவி', 'கட் யன கோலா லம்பூர் தமிழ் நேச6 காதலி' பொன்னி மாத சஞ்சி.ை
1960-ல் இலங்கை வந்தடைந் துச் சூழலே அடிப்படையாக வை: கெடுக்கும் குடி', 'மணி ஓசை' அவை தினகரனில் வெளியாயிற்று
1965-ல் பொன்னி ஆசிரியர் கள் எனது சிறுகதை தொகுப்புக கதைகளைக் கேட்டிருந்தார். அதன் வைத்தேன். பொன்னியில், எனது வருவதாக விளம்பரம் செய்யப்பட

ଅ665), 35
நிமித்தம் மலேசியா சென்ற கவனம் செலுத்தாது தமிழைப் கற்பதிலும் தீராத GaILGIO).s. ஷ எழுதும் ஆற்றல் ஏற்பட்டது.
என்ற ஆர்வத்தால் சில வரு ன் பயனுல், 1956-ல் “மழலைச் தை சிங்கப்பூர் தமிழ் முரசில்
*தமிழ் வேள்” அமரர் கோ. ஊக்கம் என்றும் மறக்கமுடி மரம்', 'அனந்த விளக்கு" வெளியானது.
டலில் கலந்தது கண்ணிர்' ஆகி னில் பிரசுரமாகியது. "கடிதக் கயில் வெளியாயிற்று.
தேன். 1963-ல் யாழ்ப்பாணத் த்து "வழி பிறந்தது', 'குடி
ஆகியவற்றை எழுதினேன்.
s
நண்பர் ந. தியாகராசன் அவர் ளே வெளியிட முன்வந்து என் படி கதைகள் யாவும் அவருக்கு
சிறுகதைத் தொகுப்பு வெளி ட்டது. பின் தவிர்க்க முடியாத

Page 10
கதையின் கதை
காரணங்களினுல் புத்தகம் வெ வெளிவராமல் நின்றுவிட்டது. இக் கதைகளுக்கு என்ன ே போயிற்று.
அண்மையில் 1983 மார்ச் றேன். இடைவிடா முயற்சியில் கிட்டிற்று. 18 ஆண்டுகளுக்குப் எனக்குத் தந்ததற்காக நண் கடமை ப் பட்டுள்ளேன். அ தொகுப்பே வெளிவந்திருக்காது
பொருளாதாரப் பிரச்சினே சற்று விலகியிருந்த எனக்கு, ம ஜீவா அவர்களின் தூண்டுதலா அவர்களின் விடாமுயற்சியாலு தவழுகிறது.
நான் வாழ்ந்த சூழலில் எ திய, சம்பவங்களை அந்த அந்த றும் ஒவ்வொரு விதத்தில் பரீட
அன்று எழுதிய எல்லாமே சொல்ல முடியாவிடினும், அந்த அப்படியே இருக்கட்டும் என்பத விட்டுள்ளேன். இது என் சிறு உங்கள் கரங்களுக்கு வந்திருக்கி யம் நீங்கள்தான் கூறவேண்டும்

ரிவராது போயிற்று. பொன்னியும் எவ்வளவோ முயற்சி செய்தும் நர்ந்தது என்று அறிய முடியாது
சில் திரும்பவும் மலேசியா சென் பின் இக்கதைகள் என் கைக்குக் பின் பவுத்திரமாக இக்கதைகள் பர் ந. தியாகராசனுக்கு மிகவும் இவர் தராதுவிட்டால் இக்கதைத்
களால் எழுத்துத் துறையிலிருந்து ல்லிகை ஆசிரியர் திரு டொமினிக் லும், காவலூர் எஸ். ஜெகநாதன் ம் இந்நூல் உங்கள் கரங்களில்
ன்னைப் பாதித்த மனதை உறுத் கால சூழலுக்கேற்ப ஒவ்வொன் ட்சார்த்தமாகவே எழுதியுள்ளேன்.
இன்று எனக்கு உடன்பாடு என்று அந்த காலகட்டத்தில் எழுதியது ால் எவ்வித மாற்றமும் செய்யாது பிள்ளை வேளாண்மை. இப்போது 1றது. இதைப்பற்றிய அபிப்பிரா

Page 11
இந்நூலுக்கு முன்னுரை வ திய திரு தெணியான் அவர்கட் கொள்ளுகிறேன்.
தமிழ் முரசு, தமிழ் நேசன் களுக்கும் அதன் ஆசிரியர்களுக்கு டொமினிக் ஜீவா, திரு. காவலூ கும், மயூரன் பதிப்பகத்தின் உரிை திரு. ச ஜெயக்குமார் அவர்களுக்
'அம்பிகா இல்லம்? அச்செழு, நீர்வேலி, இலங்கை,
I-12-1983

எஸ். வி. தம்பையா
ழங்கி என்னேப் பெருமைப்படுத் து என்நன் றியைத் தெரிவித்துக்
தினகரன் ஆகிய பத்திரிகை ம் திரு. ந. தியாகராசன், திரு. ர் எஸ். ஜெகநாதன் ஆகியோருக் மையாளர்கள் திரு சபாரத்தினம் கும் என் நன்றிகள் உரித்தாகுக!
அன்பன்
எஸ். வி. தம்பையா

Page 12
All IT suits பார்வையில்.
கடந்த கால்நூற்றுண்டுக்கு பல்வேறு மாற்றங்களுக்குள்ளாகி றிருத்தல் என்பது தவிர்க்கவி கால்நூற்றுண்டுக்கு முற்பட்ட இன்றைய சமுதாயத்தில் முற்ரு இன்று கொள்வதற்கில்லை. அ சமுதாயக்கூறுகளான பண்புகள்மாற்றமுற்று, சிலதேய்வுற்று இ டர்ந்து கொண்டுவருகின்றன.
மனிதசமுதாயத்தின் அடிநி கள், அவை எழுந்த காலத்துக் யங்களாக விளங்குவதென்பது பான இயல்பே. இவ்வியல்பினே "கடலில் கலந்தது கண்ணிர்' துல்லியமாக வெளிக்கொண்டு : இடம்பெறும் பதினுெரு சிறுக காலத்துக்கு முற்பட்டவை, ெ தசாப்தகால இடைவெளிக்குள் வெளிவந்தவைகளாக இச்சிறுக ணளவாக இரண்டு தசாப்தகா இன்று நூலுருப் பெற்றிருக்கின் கள் நூலுருப் பெற்றிருப்பதால் துக்குரிய இலக்கியப் பண்புக: இன்று விளங்குவிதல் தவிர்க்க
 

ஒரு வாசகனின்
முன்னிருந்த சமுதாயம் இன்று ப்ெ புதிய பரிமாணங்களைப் பெற் பலாதது. இந்த மாற்றங்களால் சமுதாயத்தின் கூறுகள் அனைத்தும் க அழிந்துபோல்விட்டனவென்று ச்சமுதாயத்தில் நிலைபெற்றிருந்த -நடைமுறைகள் சில அழிந்து, சில |ன்றும் இச்சமுதாயத்திலே தொ
லைநின்றெழும் ஆக்க இலக்கியங் சமுதாயத்தைச் சித்திரிக்கும் ஒவி அத்தகைய இலக்கியங்களின் சிறப் எஸ். வி. தம்பையா அவர்களின் என்ற இந்தத் தொகுதி மிகத் வந்துள்ளது. இந்தத் தொதியில் தைகளுட் சில கால் நூற்ருண்டு பாதுவாக நோக்கும்போது ஒரு பத்திரிகைகளில் அவ்வப்போது தைகள் இருந்தபோதிலும், அண் லங்களைக் கடந்தே இச்சிருஷ்டிகள் றன காலத்தால் பிந்திப்பு இவை , இவை படைக்கப்பட்ட காலத் ளத் தம்முட்கொண்டவைகளாக மடியாததாகும். ஆயினும் மனித
d

Page 13
சமுதாயத்தில் இன்றும் அழியாது அவலங்கள், ஆசாபாச உணர்வுக பெற்று வெளிவரும்போது, அவை திளமையோடு விளங்குகின்றன என் பெறுந் படைப்புகள் தக்க சான்று
இந்தத் தொகுதியில் இடம்ெ களுள் எட்டுச் சிருஷ்டிகள் அறுப; சிரியர் எஸ். வி. தம்பையா அ வ | காலத்தில் ' தமிழ் முரசு, தடமி பொன்னி யில் எழுதியவை ஏே ரியர் ஈழத்துக்கு மீண்டபின்ன்னர் வெளிக்குப் பிறகு, அறுபதுகளின் ந வந்தவை. குறிப்பிட்ட இந்த இர பும், இக்கால கட்டங்களில் ஆசிரி நாடுகளின் வாழ்க்கைப் பாதிப்பும் படைப்புக்களிலும் இயல்பாகவே கொண்டுள்ளன.
காதல், இளமைநினைவுகளை ெ சிறப்பு. குடியினுல் வரும்கேடு, வ வினுல் விளையும் ஏக்கம், உடைமைக சமுதாயப் பிரச்சினை, யாழ்ப்பாணத் கெடுபிடி, சாதிக்கொடுமை, மூட எனப்பல்வேறு கருப்பொருள்களை கள் இத்தொகுதியில் சிருஷ்டிகள் இத்தகைய உள்ளடக்கங்களைக் கருட் படைப்புக்கள் இக்காலத்துக்கு மா ஏற்றவையாகவும், நிலைத்து வாழ இன்றன.

எஸ். வி. தம்பையா
வேரூன்றிக்கிடக்கும் மனித கிருஷ்டி இலக்கிய வடிவம் தசாப்தங்களைக் கடந்தும் புத் பதற்கு இத்தொகுதியில் இடம் களாக அமைகின்றன
பற்றுள்ள பதினுெரு சிறுகதை துகளுக்கு முற்பட்டவை. நூலா க ள் மலேசியாவில் வாழ்ந்த ழ்-e-ணி, “ தமிழ்நேசன், ” ாயமூன்று சிறுகதைகளும் ஆசி
ஐந்து ஆண் டு கள் இடை டுக்கூறில் தினகரன் இல் வெளி ண்டு காலகட்ட இடைவெளி பர் வாழ்ந்த இருவேறுபட்ட இத்தொகுதியில் இடம்பெறும் அதன் விளைவுகளைத் தம்முட்
வன்று நிற்கும் தர்ன்மயையின் ர்க்க அவலம், ப்ோலி வாழ் ள் பொதுமையாவதாலே தீரும் து நிலவுடைமைச் சக்தியின் க்கொள்கையால் நேரும்கேடு உள்ளடக்கியனவான படைப்புக் Tாக உருவாக்கப்பட்டுள்ளன. பொருட்களாகக் கொண்டுள்ள த்திரமல்ல, எதிர்காலத்துக்கும் த்தகுந்தவையாகவும் விளங்குடம் ,

Page 14
ஆசிரியரின் மொழிநடை திருப்பதுடன், இலக்கியச் ெ மிளிர்கிறது. சிருஷ்டியின் ப.ை கொண்டுவரும் சித்திரிப்புத் கிறது.
தான் செய்யும் தொழிலு தான நோக்கமாகக் கொள்ள லாளி ஒருவன் செய்யும் தோ கும் குடி' என்ற கதையின் சோருகும்.
அவன் செய்யும் தோட் அம்சம் நிறைந்திருக்கும். அழ நேர்த்தியை இன்றைக்கு முழு வரம்புகள் ஒரு நூல்கணம் கூட ததுபோன்றிருக்கும். தளதளெ செடிக்கு அவனது பாத்தி அன யிலேயே அழகான பெண்ணுெ யணிந்து மேலும் அழகுக்கு அ வாங்கும் கூலியைவிட, வேலை மெய்மறந்து திளைப்பான். இவ் மறக்கச் செய்யும், வயிற்றுப் வேலைகளில் கலை அம்சம் நிை
அணிகளென்பன இலக்கி கள். இவ்வணிகளுள் உவமைய பெருமளவு இடம்பெறுகிறது. இடம்பெறும்போது அப்படை
 

பிசிறின்றி மிகத்தெளிவாக அமைந் Fழுமையும் கலைத்துவமுடையதாக ப்ெபுலன மிக லாவகமாக வெளிக் திறன் இத்தொகுதியிற் பளிச்சிடு
க்கான கூலிஒன்றை மாத்திரம் பிர தி "முத்தன்' என்ற கூலித்தொழி ட்டவேலையின் நேர்த்தி 'குடிகெடுக் முலம் சித்திரிக்கப்படுதல், ஒரு பதச்
பட வேலைகள் ஒவ்வொன்றும் கலை காகப் பாத்தி கட்டுவான். அதன் வதும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கலாம். டப்பிசகாமல் அச்சில் வார்த்தெடுத் வன்று வளர்ந்து வரும் புகையிலைச் மப்பு புதுமெருகேற்றும் இயற்கை ருத்தி அழகுமிக்க வண்ணச் சேலை ஜனிசெய்வது போல, அவன் தான் பின் அழகில் ஏற்படும் திருப்தியிலே பவுணர்வு அவனது வயிற்றுப்பசியை பிழைப்புக்காகச் செய்யும் தோட்ட மந்து மிளிரும்.'
யத்தை அழகுசெய்யும் ஆபரணங் ணியே சிறப்பாகப் படைப்புக்களிற் உவமைகள் சிருஷ்டி இலக்கியத்தில் ப்புக்கு எழிலும் சுவையும் ஊட்டு
6

Page 15
கின்றன. இந்த உவ ைம க ள்  ைக வரப் பெற்றவையாக கா குறிப்பிட்டுச் சொல்லப்படவேண்
பூரண நிலவின் தீண்ளுெள் பல்வேறு உவமைகள் மூலம் 马 வந்திருக்கிருர்கள். தம்பையா அ கதையினுள்ளே நிலவின் ஒளியை
'அன்று பெளர்ணமி பூரண கரைத்து உலகெங்கும் வாரிச் ெ இரவைப் பகலாக்கிக் கொண்டிரு
உவமைகள் சிருஷ்டியின் 1 எழுகின்றவைகளாகவும், குறிப் வலுவை அளிக்க வேண்டியவை: பது இன்னுமோர் முக்கிய அம்ச ரின் சிருஷ்டிகளின் முத்திரை ப காட்டுக்கள் உண்டு.
முத்தன்' என்ற தொழிலாளி பதற்காகப் பனை மரத்தில் ஏறு டிருந்த பேய்க் காற்றினல் அவ6 அவன் கீழே விழுந்து இறந்து 4 யாக உவமிக்கப்படுகின்றது.
'முகம் குப்புற வீழ்ந்து நொருங்கிக் கிடந்த கள்ளு முட்டி

எஸ். வி. தம்பையா
ஆசிரியருக்கு மிகச் சிறப்பாகவே
ணப்படுவதும், இத்தொகுதியிற் டிய நல்லதொரு அம்சமாகும்.
யை இலக்கிய ஆசிரியர் பலரும் மது படைப்புக்களுட் கொண்டு வர்கள் "கடிதக் காதலி' என்ற பக் காட்டுகின்றர்.
னச் சந்திரன் சந்தனத் தைக் சாரிவதுபோல ஒளியைப் பரப்பி நக்கிருன்”
பகைப்புலத்திலிருந்து இயல்பாக பிட்ட அச் சிரு ஷ் டிக் கு ஏற்ற களாகவும் அமைய வேண்டுமென் Fமாகும். இந்த அம்சம் ஆசிரிய தித்துள்ளமைக்கும் பல எடுத்துக்
மதுவெறியுடன் கள்ளுச் சேர்ப் கிருன். அப்போது வீசிக்கொண் ண் உலுப்பப்பட்டு, பனையிலிருந்து கிடக்கும் காட்சி மிகச் செம்மை
கிடந்த முத் தனி ன் மண்டை யைப் போல, சிதறிக்கிடந்தது'

Page 16
...orrr,6õ26är LITria) Guai)...
இந்தத் தொகுதியில் இட மலேசியாவிலிருந்து ஈழத்துக்குத் யிருக்கும் கதைகளிலேயே மண்ே தானுமொருவராகக் கலந்து ந வெளிப்படுகின்றது. யாழ்ப்பாண தான சாதிக் கொடுமை, அக்கெ கிடக்கும் நிலவுடமையின் ஆதிச் கமாகக் கொண்டு ஆக்க இலக் சமூகப்பார்வை முகிழ்க்கின்றது. பிலக்கியத் துறையிலே தொடர் தமிழிலக்கிய உலகு மக்கள் பக் கியம் படைக்கத் தகுந்தவராக எளியை இழக்க நேர்ந்துவிட்டதுெ
இன்று இத்தொகுதி நூலுரு கின்றதென்றல், இதன் ஆசிரிய வரவேற்புக்கும் பாராட்டுக்குமு கண்ணிர்' என்னும் இத்தொகு கும் நல்லதொரு பெருக்கு என்ப துணர வேண்டும் என்பது என
பொலிகண்டி, வல்வெட்டித்துறை. 15-12-83
 
 
 
 
 
 
 

ம்பெறும் கதைகளுள், ஆசிரியர் திரும்பிய பின்னர் அவர் எழுதி ணுடும், மண்ணின் மக்களோடும் ற்கும் இயல்பு அதிக அளவில் த்து மண்ணுக்கே சிறப்பாக உரிய ாடுமையுடன் பின்னிப் பிணைந்து கவெறி என்பவற்றை உள்ளடக் கியம் படைக்கும் கூர்மையான தம்பையா அவர்கள் படைப் ந்து ஈடுபடாது போனமையால், கம் சார்ந்து நின்று மக்கள் இலக் உருவாகக்கூடிய ஒரு படைப்பா ன்றே கூறலாம்.
நப்பெற்று வாசகர்களே வந்தடை தம்பையா அவர்களின் ஆர்வம் ரியதாகும். 'கடலில் கலந்த து தி தமிழிலக்கியக் கடலிற் கலக் தனை வாசகர்கள் நிச்சயம் படித் து விருப்பமாகும்.
தெணியான்

Page 17
தபால் கேட்டதும் (!p , കൂ, T கொண்டு அ GJITLIGJGJTGO.
வெளியூ தத்தை எ ளுக்குத் தட உTெTெதது கூட்டி, புன் கொணர்ந்து
செய்து கெ
 

ழலைச் சிரிப்பு'
என்ற தபாற்காரரின் குரலைக் சமையற்கட்டில் இருந்த சாந்தி, ன யி ற் கைகளைத் துடைத்துக் ஆவல் பொங்க, வேகமாக வீட்டு ட வந்து கொண்டிருந்தாள்.
பூர் சென்றிருந்த கணவனின் கடி திர்பார்த்து ஏங்கியிருந்த அவ ாற்காரரின் தபால்’ என்ற குரல் உணர்ச்சிகளையெல்லாம் ஒன்று னகை எனும் பெயரால் வெளிக் சாந்தியின் அழகுக்கு அணி ாண்டிருந்தது.

Page 18
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
இது போன்ற கடிதத்தைப் உள்ளத்துடிப்பை வெளிப்படுத்து வாகையால், கடிதத்தை சாந்தி ரென்று சென்று கொண்டிருந்த
அஞ்சலுறையில் அங்கொன் கள் பதிக்கப்பட்டிருந்தன. அை சிறிது மங்கலாக்கியிருந்தன. சாந்தி தனது கணவரின் கையெ சரியமடைந்தாள் ஆச்சரியம் ஏ பின்புறத்தில் 'அனுப்புதல் க. அது மேலும் அவளுக்கு ஆச்சரிய படர்ந்திருந்த சாந்தியின் முகத் தது இதயத்திலிருந்து கொதிப் ருந்த மூச்சு - பெருமூச்சாக ம பலித்துக்கொண்டிருந்தது.
மெதுவாக அஞ்சலைப் பிரி, பக்க மூலையில், 10-1-54' எ கெல்லாமோ சுற்றி இப்போது கடிதம் அது என்பதை அவளுக் யிருந்த முத்துப்போன்ற எழுத் பாக் கிக் கொண்ட ஒருவனின் தோன்றிமறைந்தது. அது இற படம் பிடித்துக் காட்டுவது டே கடிதத்தை படிக்க முயன்ருள்.
அன்புள்ள சாந்திக்கு . றேன். மகிழ்ச்சியடைய வேண்டி கொண்டது. இந்த அவசர முடி யாது திடுக்குற்றேன். நீங்கள்

பெறுபவர்கள் புன்முறுவல் பூத்து துவது தபாற்காரருக்குப் புதிதல்ல யின் கையில் கொடுத்துவிட்டு விர்
ார் அவர்.
றும் இங்கொன்றுமாக முத்திரை வ உறையின் நிறத்தை மாற்றிச் கடிதத்தை பெற்றுக் கொண்ட பழுத்து இல்லாததைக் கண்டு ஆச் மாற்றமாக மாறியது. உறையின் செல்வன்' என எழுதியிருந்தது. பமூட்டியது. சற்றுமுன் புன்னகை தில் சோகரேகை படரவாரம்பித் படைந்து வெளிவந்து கொண்டி ாறி அவளது ஏக்கத்தைப் பிரதி
த்தாள். அஞ்சலின் மேல் வலப் னக் குறிப்பிட்டிருந்த தேதி எங்
காலங்கடந்து கைக்குக் கிடைத்த க்கு உணர்த்திற்று. அதில் எழுதி துக்களில், வாழ்க்கையை வேம் ன் உருவம் மின்னலேப் போன்று ந்த காலத்தின் ஒரு நிகழ்ச்சியைப் ான்றிருந்தது அவளுக்கு. சாந்தி
உன் கடிதங் கிடைக்கப் பெற் ய என்னை மனக் கவலை பற்றிக் விற்கு நீ வந்ததற்கு காரணமறி என்னை எதிர்பார்த்துக் கொண்டி
O

Page 19
ருப்பதைவிடத் தயவுசெய்து மற சொல்லை மீற முடியாத நிலையில் வாழ்வு பலியாக்கப்படுகிறது" என் என்ற பெயரால் என் வாழ்வு பல உன் வாக்கியத்தை, 'நம் வாழ் திருத்திக்கொள்!
பணம் என்ற மூன்றெழுத் மயக்கிவிட்டது. அது காரணம சந்தையில் நிறுத்தப்பட்டிருக்கிருய் -ற்கு எவனும் முன்வருவான். ஏ யும் எளிதில் கவருந் தன்மையுை யாமலோ இந்த விபரீத முயற்சி ளார். இதற்கு அவர் அன்ருடம் ரனேயாக இருந்தாலும் ஆச்சரிய
சிறுவர்கள் வண்ணுத்திப் பூ களையோ, கால்களையோ துண்டி அவர்களுக்கு ஒரு பொழுதுபோக் பூச்சிபடும் வேதனையைப்பற்றி அ சிறுவர்க்கு மகிழ்ச்சி, பூச்சிக்கு பெற்ருேம் விளையாடுகிறர்கள் தான் இருக்கும் சிறுவர்கள் அ டித்து மகிழ்வதற்கும், ஒன்ருய் நமது வேதனையைத் தமது விளை ருேருக்குமுள்ள வேறுபாடுதான் வோர் நாம் மட்டுமல்லோம், நம்: உள்ளங்கள் வாடுகின்றன. அத φΤούτούΤ2
தெள்ளிய நீரில் தெறிபட்ட முள்ளம் ஒன்றுபடும் நாள் என்ே

எஸ். வி. - தம்பையா
ந்துவிடுங்கள். என் பெற்றேரின் அந்தஸ்தின் பெயரால் என் று எழுதியிருந்தாய். அந்தஸ்து யாக்கப்படுகிறது என எழுதிய வு பலியாக்கப்படுகிறது" என்று
து உன் தந்தையின் மதியை ாக இப்பொழுது நீ திருமணச் ; உன்னே வாங்குவத(மணப்ப) னெனில், உன் அழகு எவரை டயது. இதைஅறிந்தோ, அறி யில் உன் தந்தை இறங்கியுள் வேண்டும் ஆண்டவன் அனுச ப்படுவதற்கில்லை!
ச்சியைப் பிடித்து அதன் சிறகு ந்து மகிழ்கிருர்களல்லவா? அது கு விளையாட்டு வண்ணுத்திப் வர்கள் சிறிதும் சிந்திப்பதில்லை. வேதனை அதைப்போல் உன் என்ருல் உனக்கு ஆச்சரியமாகத் ந்தப் பூச்சியின் உடலைத் துண் இணைந்த உள்ளங்களைப் பிரித்து யாட்டாகக் கருதும் உன் பெற் என்ன? இப்படி வேதனைப்படு மைப் போல எத்தனையோ இளம் கு நாம் மட்டும் விதிவிலக்கா
மீன் சினைபோல் மெல்லிய நம் று' என நான் முன்பு எழுதியி

Page 20
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
ருந்ததைப் படித்துவிட்டு என் அப்படியே தீட்டியிருக்கிறீர்கள், நா ள் எ ன் று தா ன் கூ டு ே திய உன் எழுத்துக்கள் நீர் பே போது அந்த இன்ப எண்ணா தனவோ? ஒரு காலத்தில், உா ளுக்கே என் உயிரை - உடலை அ மறந்துவிட்டாயா கண்ணே! அ எவ்வாறு மறக்க முடியும்?
‘என்னை எதிர்பார்த்துக் கெ மறந்துவிடுங்கள். இந்த வார் உலகிலே என் வாழ்வெல்ல எனக்கு) எனது உள்ளத் து அந்த மெல்லிய அன்புக் கரங் என்பதை எண்ணும்பொழுது: இவ்வுலக வாழ்வு இருள்சூழ்ந்த இனி என் வாழ்வு மரம், ெ போன்றதுதான். நீ இல்லாத லென்ற புற்களையும் படர்ந்து யும் அடர்ந்து நிழல் தரும் மரங் நீ அறிந்திருந்தும் நீ இந்த மு யாததாகவே இருக்கிறது. நீ ருந்த சூழ்நிலையால் இதயத்:ை மனிதர் கூட்டத்தின் மத்தியி என்ற ஆயுதத்தையும் ஒழித்து வருமோ? அதற்குள் எத்தனை பலியாக்கப்படுமோ என்ற கே பதில் கூறும்?
சிறு வயதிலிருந்தே ஒன்று
.ܓ

னுடைய இதயப் பிரதிபலிப்பை
நாம் ஒன்றுபடும் அந்த இன்ப மா? எ ன் றெ ல் லா ம் எழு ல் எழுதிய எழுத்துத்தானு? இப் ங்கள் யாவும் எங்குதான் மறைந் ங்களுக்காகவே வாழ்வேன்; உங்க ர்ப்பணிப்பேன் என்று கூறினுயே, |ந்தப் பொன்னுன நாட்களை நான்
ாண்டிருப்பதைவிடத் தயவுசெய்து த்தைகளை உன் கையால், (இந்த ாம் நீதான் என எண்ணியிருந்த டிப்புகளை முத்தங்களாகப் பதித்த களால் எப்படி எழுத முடிந்தது எழில்சூழ்ந்ததாகச் சொல்லப்படும் தாகவே எனக்குத் தோன்றுகிறது. டி, கொடி இல்லாத மணற்காடு வாழ்வில் நான் பச்சைப் பசே மணம் வீசும் மலர்க் கொடிகளை களையும் காணமுடியாது என்பதை டிவுக்கு வந்தது எனக்கு நம்பமுடி இந்த முடிவுக்கு வரக் காரணமாயி ந இரும்பாக்கிக் கொண்டு வாழும் ல் நம்மைச் சிதைக்கும் அந்தஸ்து க் கட்டும் நாள் எ ன் று தா ன் இளம் உள்ளங்கள் - உயிர்கள் ள்விகளுக்கெல்லாம் கால ந் தான்
ப் இணைக்கப்பட்ட நம்முள்ளங்கள்
2

Page 21
ஒரு மஞ்சள் கயிற்றினுல் தா சிதைக்கப்படுகின்றன. நாளை நீ னின் மனைவியாகப் போகிருய் யாகட்டும்! பூத்துக்குலுங்கும் ப அதில் தெள்ளுதமிழ்ப் பண்பா யர் திலகமாகத் திகழ்வாயாக! கள் இல்லாத மணல் மேடாக யின் உச்சாணிக்கொம்பில் இருக் மனக்கலக்கத்தைத்தர விரும்பவி கின்றேன்.
சாந்தி கடிதத்தைப் படித்து துளிகளால் நனைந்து, எழுத்துக் காட்சி செ ல் வனின் உயிரைக் ணுேடு மண்ணுக்கிய அந்தக் கா மன க் கடலிலே எண்ண அலை கொண்டிருந்தன. கற்சிலைபோல சாந்தியின் கண்களிலிருந்து வ கொஞ்சம் கொஞ்சமாகக் காய்
அதுவரை உறங்கிக் கொ செல்வன் 'ங். கா. நீங்கா. மெல்ல எழுந்து அறையினுள் ( சேய் அழுகையை விடுத்துத் த சிரித்தது. குழந்தைச் செல்வனின் ராத அந்தக் கடிதத்தால் ஏற் யாவும் ஆதவனைக் கண்ட பணி அடுத்த வீட்டு வானுெலியிலிரு சிறுவிழி குறுநகை மழலையின் என்ற பாடல் சாந்தியின் உ யளித்தது.

Gr6n). 6. - 5. b00uUr
லி என்ற பெயரால் பிரித்துச் மண மேடையில் இன்னுெருவ உன் வாழ்வு வளமான சோலை ணப் பூங்காவாக விளங்கட்டும்! டி இல்லறம் பேணும், நங்கை என் வாழ்வு மரம், செடி, கொடி ஆனுலும் பரவாயில்லை. மகிழ்ச்சி கவேண்டிய உனக்கு மேன்மேலும் ல்லையாதலால் இத்துடன் முடிக்
- த. செல்வன்
முடித்தாள். கடிதம் கண்ணிர்த் கள் சிதைந்து உருக்குலைந்திருந்த குடித்து, அவனது உடலை மண் ாட்சியை ஒத்திருந்தது! அவளது கள் ஒன்றன்பின் ஒன்ருக வந்து உட் கார் ந் திருந்தா ள் அவள். டிந்திருந்த கண்ணிர்த் துளிகள் து கொண்டிருந்தன. ண்டிருந்த சாந்தியின் அன்பு ச் என்று அழும் குரல் கேட்டது. சென்ருள் சாந்தி. தாயைக்கண்ட ன் பொக்கை வாயைத் திறந்து மழலைச் சிரிப்பின் முன், எதிர்பா பட்ட இறந்தகால எண்ணங்கள் த்துளிகள் போன்று மறைந்தன. ந்து மெல்லத் தவழ்ந்து வந்த, சொல்லே இசைதரும் வீணையே ள் ளத் தி ற் கு மேலும் சாந்தி
(தமிழ் முரசு - 19-2-1956)

Page 22
2.
பட்ட மரம்
பூசை அறையில் 'கி னிங் என்ற மணிச்சத்தம் தாம்பாளத் றிலே, பாக்கு, பழம், உடைத்த முதலியன அடுக்காக வைக்கப்பட் தூபக்காவிலிருந்து புகைத்துக்கொ சாம் பிராணி யும் வழைப்பழத் வைக்கப்பட்டிருந்த ஊதுவத்தியு படலத்தை எழுப்பின. புகை சூ ளும், மறு புறத்திலிருந்த குத்து ருந்து சுடர் விட்டுக்கொண்டிருந் ஒன்றே டொன்று போட்டி கொண்டிருந்தன.
அருணகிரி சம்மணம் கூட்டி

இ னணி நீ" தில் வெற் தேங்காய் டிருந்தன. ாண்டிருந்த
தில் குத்தி
ம் புகைப் ழ்ந்த இரு துவிளக்கிலி த ஒளியும்
போட்டுக்
அமர்ந்து

Page 23
ஜெபத்தை உருப்போட்டுக் கொ வேண்டிய அவரது மனம், அமை: நின்றுழன்று கொண்டிருந்தது. . யைப் போன்று, அங்குமிங்கும் ஒரு நிலையில் நிறுத்த முயன்ருர், அகப்படாது அலேந்து பிறவிப் ெ அவரைத் திணறடித்துக் கொண்ட
அருணகிரி என்று துறவியாகு சான்றுடன் போராடியே வந்திருச் போராட்டங்கள் யாவும் பூஜை இன்ப துன்பங்களைப் பற்றியவை யற்ற நிலையேற்படும்போது பூை சாந்தியடையும். இல்லையேல் சுற். சிறுவர்களுடன் பொழுதுபோக்கி டுத் தி க் கொள்வார். அன்று ளிக்குச் சென்று விட்டதனுல் அ பெரும்பாடாகிவிட்டது. பூசைய அ வருக்கு அமைதியளிக்கவில்லை! உயர உயர எழுவதுபோல ஆசாப ஒன்றின் பின் ஒன்று கவெழுந்து அ கொண்டிருந்தன.
ஜெபத்தினுற் சாந்தியடையா காட்சிகளை அனுபவிப்பதன் மூலம் எண்ணிய அவர், மெல்ல எழுந்து கொண்டு வெளியே வந்தார். கு ஒர் இளைஞன் நிற்பதைக் கண் ட இளைஞனே நெருங்கினுர் துறவி. இளைஞன் திரும்பிப் பார்த்தான்.
15

srov. 69).-51f60LIшт
ண்டிருந்தார். அமைதியடைய திக்குப் பதிலாக ஆசாபாசத்தில் மரத்துக்கு மரம் தாவும் மந்தி தாவிக்கொண்டிருந்த மனத்தை
அது எல்லேக் கோட்டிற்குள் பருங்கடலை நீந்தவும் முடியாது +ருந்தது.
ஏரோ அன்றிலிருந்து ம ன ச் கிருர் என்றும் அவரது மனப் பறைக்கு வெளியிலுள்ள உலக பாகவேயிருந்தன மன அமைதி Fயறையினுள் சென்ருல் மனம் றுவட்டாரத்தில் வதிக்கின்ற மனதிற்குச் சாந்தியை ஏற்ப சிறுவர்கள் யா வரும் பள் வருக்குப் பொழுது போவது றைக்குள் சென்ருர், அதுவும் ரப்பர் பந்தை அடிக்க அது Tசங்களே அடக்க அடக்க அவை வரைக் கொல்லாமற் கொன்று
த மனத்திற்கு, இயற்கை க் மாவது சாந்தியளிக்கலாம் என அறையின் கதவைத் திறந்து டிசையின் முற்றத்தில் யாரோ து ம் ஆச்சரியத்துடன் அந்த காலடிச் சத்தத்தைக் கேட்ட
துறவி தன்னை நெருங்கி வரு

Page 24
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
வதைப் பார்த்ததும் அகமகிழ், என்றன். பிரதி வணக்கத்தை இருந்த ஒரு கிழிந்த ஒலைப்பா விரித்து அதில் அந்த இளைஞனை தார் துறவி. இளைஞனுக்கோ உணர்ச்சி; ஊரெல்லாம் புகழு கார்ந்திருக்கிருரே என்று!
அந்த இளைஞன் நாணிக் பதைப் பார்த்த துறவி, அவ வெட்கப்படாதே, நானும் உன் என்னைத் தேடி வந்ததன் கார்
‘சாமி! நா னிருப்பது ப விட்டது. குடும்பத் தொல்லை களைப் போன்ற பிரமச்சாரியா லேதான் தங்களைத் தேடிவந்ே
‘உன்னைப் போன்ற இளை வாழ்க்கையை வெறுக்கக் கூட காரணத்தையறிந்து அதை அ
தாங்கள் கூறுவது உண்ை குடும்பத் தொல்லைகளில் உழல ஒரே ஆசை தங்களைப்போன்ற
துறவியாக வேண்டுமென் துறவியாருக்குப் பெரிதும் விய ரையும் பிரமச்சரியத்தில் ஈடு மெனும் எண்ணம் அவருக்கி பார்த்தால் நல்லவனுகத் தோன்
 

ந்து கரங் கூப்பி, வணக்கம் σπιδί ச் செலுத்திவிட்டு, குடி  ைசயி ல் யைக் கொண்டுவந்து முற்றத்தில் உட்காரச்செய்து, தானும் அமர்ந் ஒருவித கூச்சம். ஏதோ ஒருவித ம் துறவி தன்னுடன் சமமாக உட்
கோணிக் கொண்டு அமர்ந்திருப் னத் தட்டிக் கொடுத்துத் தம்பி ானைப்போன்ற மனிதப்பிறவிதான். rணமென்ன?’ என்ருர்,
க்கத்தூர் எனக்கு வாழ்வு கசந்து யில் உழல முடியாத நான், தங் க வாழவேண்டுமென்ற ஆசையினு 'தன்' என்றன்.
ஞர்கள் வாழ வேண்டிய வயதில் டாது! வாழ்க்கை கசப்பதற்கான கற்ற முயலவேண்டும்.
மயாயிருப்பினும் மீண்டும் மீண்டும் நான் விரும்பவில்லை. எனக்குள்ள துறவியாக வேண்டுமென்பதுதான்.
ற அந்த இளைஞனின் விருப்பம் ப்பூட்டியது. தன்னைப்போலப் பிற படுத்தி அல்லற்படவைக்க வேண்டு ல்லையாதலால் தம் பி1 உன்னைப் 1றுகிறது. அத்துடன் வாழ்க்கையை
16

Page 25
வாழும் முறையை சரிவரப் பரிந் றுகிறது. அதனுல்தான இள.ை ஒருவன் இவ்வுலகிலே வாழவேண் மட்டும் இருப்பது போதாது தி வேண்டும்! உன் னைப்போன்ற இ வாழ்வைத் துறந்துவிட்டு, இல்லா அலைவதை நான் விரும்பவில்லை. ( ஒருத்தியுடன் கூடி வாழும் இல் தான் வள்ளுவரும் இல்லறத்தை இதுதான் உண்மையான வாழ்க் இல்லாத இன்பம், மழலையின் மனையாளின் பணியிலே இல்லாத வாழ்விலா கிட்டப்போகிறது? எடுத்துக்கூறி அத்துறவி தம் பே கம்மியது, முகம் வெளுத்தது, ஏ
இதுவரை துறவியின் பேச்ை ஞன் திகைத்தான். 'உலகம் ே போதிக்கவேண்டிய வேதாந்தி தால் யார்தான் ஆச்சரியப்படம
"வாழப் பிறந்த மனிதன் 6 கைய மதியினம். நான் கூட வ ருப்பேனேயாகில் அது இந்தத் து தான்' என்று கூறித் தம் தவற்
'தங்களுடைய பேச்சைக் ே யில் தோல்வியடைந்தவர்கள் டே தயக்கத்துடன் தனது கருத்தை

எஸ். வி. - தம்பையா
து கொள்ளாதவனுகவும் தோன் மயில் வாழ்வு கசந்து விட்டது .
டுமானுல் தீங்கிழைக்காதவனுக றமை வாய்ந்தவனுகவும் இருக்க ளஞர்கள் இவ்வுலக இயற்கை த ஒன்றை இருப்பதாக எண்ணி இயற்கை வாழ்வென்பது ஒருவன் லற வாழ்வேயாகும். அதனு ல் ப் போற்றிப் பாடியிருக்கிறர்.
கைநெறி. மாதாவின் அன்பிலே
சிரிப்பிலே இல்லாத இன்பம்,
இன்பம் இந்தத் துறவியின் என இல்லறத்தின் பெருமையை ச்சை நிறுத்தினுர், அவர் குரல் மாற்றத்தின் அறிகுறிகள் தென்
Fக் கேட்டுக்கொண்டிருந்த இளை பொய், வாழ்வு மாயை' எனப் இல்லறத்தைப்பற்றிப் போதித் TIL I Trij 56ỹT !
பாழ்க்கையை வெறுப்பது எத்த ாழ்க்கையில் ஒரு பிழை செய்தி றவு வாழ்வை மேற்கொண்டது றிற்கு வருந்தினுர் அவர்,
கட்டால் தாங்களும் வாழ்க்கை ாலத் தோன்றுகிறதே' எனத் வெளியிட்டான் அவன்

Page 26
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
"ஆமாம் எனது வாழ்வும் என்னைப் பற்றிச் சரிவர புரிந் அனேகமாக யாரும் இருக்கமுடிய -அதுவும் என் வழியில் செல் திருப்பவேண்டும்; உண்மையா6 உணர்த்தவேண்டும் என்பதற்கா
நிறுத்தினுர்,
இளைஞன் உணர்ச்சி மேலிட வாயிலிருந்து வெளிவரப்போகுப் எண்ணியவாறு அவரையே பா தம் வரலாற்றைச் சொல்லத் ெ
என் பெற்ருேருக்கு நான் கவலை என்ருல் இன்னதென்று அ ணம், தங்களின் எதிர்கால ஆன வேண்டுமென்பது ஆண்டுகள் எனக்கு வயது இருபது என்ப.ை பருவத்தின் உச்சாணிக் கொம் பருவத் துடிப்பை நன்கு புரிந்து
எனது தந்தைக்கு இருந்த வது ஒரு பணக்காரரின் மருமக பணக்காரப் பெண்ணை என் தை துவதைப் பார்த்து மகிழவேன் வாக்க அரும்பாடுபட்டுவந்தார். தேய நடந்து முடிவில் ஒர் அர பார்த்து முடித்தார்! தினசரி அவர்களுக்குள்ள சொத்துக்களே! சரிடம் கணக்குக் கொடுப்பது ே

ஏமாற்றம் நிறைந்தது தான். துகொண்டவர்கள் இந்த ஊரில் ாது என்னைத் தேடிவந்த உன்னை ல நினைக்கும் உன்னை நல்வழியில் எ இன்ப வாழ்வு எது என்பதை கவே கூறுகிறேன்' எனக் கூறி
டால் வியப்புடன், துறவி யின் கதை எப்படி இருக்குமோ என ர்த்துக்கொண்டிருந்தான் துறவி
தாடங்கிஞர்.
ஒரே மகன். இளமைப் பருவம், 1றியாத நிலை பெற்ருேளின் எண் சைகளே என் மூலம் நிறைவேற்ற பல உருண்டோ டி ன காலம் த பறைசாற்றிக்கொண்டிருந்தது. பிலிருந்தேன் எனக் கூருவிடினும்
கொள்ளும் நிலையிலிருந்தேன்.
ஒரே ஆசை என்னே எப்படியா ப் பிள்ளையாக்க வேண்டுமென்பது
யில் கட்டி நான் குடும்பம் நடத் எடுமெனும் தமது கனவை நன எத்தனையோ சோடி செருப்புகள் சாங்க உத்தியோகஸ்தர் மகளைப் அந்தப் பெண்ணப் பற்றியும், பற்றியும், வருமான வரி ஆபி பான்ற ப ட் டி ய ல் போட்டுக்

Page 27
காண்பித்துக்கொண்டிருப்பார்! லாகிவிட்டது.
எனது தாயாரோ தனது அ6 தில் வசித்துவருகிருள். மூக்கும் பணம் என்ன பணம் வேண்டிக்கெ நம்ம வீட்டு வாசல்லே மிதிச்சாலு என்று பெருமையடித்துக் கொள் கியதும் போதும் பெற்ருேரின் தி ருகிவிட்டது. ஒரு நாளேக்கு ஒரு மகளைப்பற்றிப் பெருமை பேசா என் தாய்க்கு நாளடைவில் இது யாகிவிட்டது.
படிப்பதற்காகப் பக்கத்து ஊ ஒரு பெண் வந்து போய்க்கொண் இருக்கும். ஏழாம் வகுப்பு படித்து அழகி என்று சொல்ல முடியாவிட புக்காரியல்லள், குணசாலி, பள் வீட்டுக்குப் பக்கத் துச் சந்து வ ளின் தரிசனம் அடிக்கடி எனக்குக் லாம் சனி, ஞாயிற்றுக்கிழமையெ காது! ஏனெனில் அந்த இரு ந பார்க்க முடிவதில்லை.
நான் அவளே விழுங்கிவிடுவது மறியாதவள் போன்று நிலத்தை வாள். நான் அவளைப் பார்க்காத முறுவலிப்டாள். அவளின் நடை என்னை விரும்புகிருள் என்பதைப்
19

எஸ். வி. - தம்பையா
இது அவரது அன்ருட அலுவ
ண்ணன் மகள் ஒருத்தி கிராமத் மு னி யு மாய் அழகாயிருக்கிரு. டக்கு, இந்த மாதிரி பொண்ணு மே லட்சுமி தாண்டவமாடுவா வார். எனக்கு இருபது வயதா ருமண நச்சரிப்பும் போதும் என்
தடவையாவது தனதண்ணன் பிட்டால் பொழுதே போகாது வே எனக்குப் பெரும் தலைவலி
ாரிலிருந்து எங்கள் இடத்திற்கு டிருந்தாள். வயது சுமார் 16 க்கொண்டிருந்ததாகக் கேள்வி டனும் அடக்கமானவள் குறும் எரிக்குச் செல்லும்போது எனது ழியாகத்தான் செல்வாள், அவ
கிடைத்தது. அப்பொழுதெல் ன்ருல் எனக்கு அறவே பிடிக் ாட்களில்தான் நான் அவளே ப்
போன்று நோக்குவேன், ஒன்று பார்த் த வாறு சென்றுவிடு போது ஒரக்கண்ணுல் பார்த்து |டை பாவனையிலிருந்து அவள் புரிந்துகொள்ள எனக்கு அதிக

Page 28
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
நாள் செல்லவில்லை. அவளுடன் வேண்டுமென எண்ணுவேன். ஆ னிடம் இல்லாத ஒன்று மனத் முடிவுசெய்து கொண்டேன் ம6 தென்று. இந்த எண்ணத்தைப் யிலிருந்து வந்தேன். எனது a?! வைத்துக்கொண்டு பெற்றேரின் வேண்டுமென்றெண்ணி ஓர் உப படியாகுமென்று தெரிந்திருந்தா திருக்கமாட்டேன். அதற்கு யா கூறிய துறவி பேச்சை நிறுத்தி
என்ன ஐயா.இது முக் நிறுத்திவிட்டீர்களே! என்ருன்
இனிமேல்தான் முக்கியமா வெற்றிலை பாக்கு முதலியவற்ை பழையபடி விட்ட குறையிலிருந் கிணுர்.
பெற்றேர் என் திருமண 6 வதற்காக ஓர் உபாயம் செய்.ே மல் பிரமச்சாரியாகக் காலங்க என் பெற்றேர்கள் தங்கள் : பேருதவி புரியுமெனக் கருதினு கவில்லை. நானும் எனது நடி மென்பதற்காகத் துறவிகளின் 6 அவர்கள் கைக்கொண்ட நெறி பெற்றேரும் தம் திருமணத் திட்
பெற்றேரின் பிடியிலிருந்து

பேசி என் ஆசைகளைக் கொட்ட னல் ஆசைக்கேற்றற்போல என் துணிச்சல்தான் இருந்தும் ஒரு ணந்தால் அவளைத்தான் மணப்ப பெற்றேரிடம் கூறமுடியாத நிலை நப்பத்தை மனத் தளவிலேயே திட்டத்திற்கு டிமிக்கி கொடுக்க ாயம் செய்தேன். முடிவு. இப் ல் நிச்சயமாக அப்படிச் செய் ரை நோவது எனச் சலிப்புடன் னுர்,
கியமான கட்டத் தி ல் பேச்சை
இளைஞன்.
ன கட்டம்' என்று கூறிய துறவி, ற வாய்க்குள் அதக்கிக்கொண்டு, து கதையைச் சொல்வத்தொடங்
விஷயத்தில் தலையிடுவதை நிறுத்து நன். திருமணம் செய்துகொள்ளா மிக்கப் போவதாகக் கூறினேன். டவுள் பக்திக்கு எனது திட்டம் களோ என்னவோ! அதை மறுக் பு இயற்கையாய் இருக்கவேண்டு ாழ்க்கைக் குறிப்புக்களைப் படித்து யையும் பின்பற்ற முற்பட்டேன். டங்களுக்கு முழுக்குப்போட்டனர்.
தப்புவதற்காக மேற்கொண்ட

Page 29
துறவு வாழ்வு, நாளடைவில் என நாட்களே மாதங்கள் விழுங்க, ம கொண்டிருந்தன.
எனது பெயர் ஊரெங்கும் ! சாமியார் தீராத நோய்களையும் களையும் போக்குகிருராம். அன்ரு வில் காட்சி தருகிருராம் என கூறும் மக்கள் கூட்டம் எ ன் னே களைக் பரப்பிக்கொண்டிருந்தது. பி டி அவல் கிடைத்ததைப் பே செய்திகளை க் கேள்விப்பட்டு ந கூட நம்பிவிட்டாள். அதன் ப திருமணம் நடந்தேறியது.
இச் சம்பவங்கள் எனக்கு வி மாகிவிட்டன. வீட்டைவிட்டுப் பு வதென்றே தெரியாது அலைந்த 6 சமளித்தது. பாழடைந்து போயி என்னை அனுமதித்தார்கள். இங்கு யால் தாங்களும், தங்கள் எள் கருதினர்கள். இன்றும் எனக்கு செய்து வருகிருர்கள். நானும் ஒ சிறுவர்களுக்கு ஒழுக்கமாய் வாழு யையும் ஒரளவு போதித்து வருகி ஒரு மனச்சாந்தியை மழலைச் செ கின்றேன். நான் உண்மையில் து ரங்களை ஆள்பவனின் பிரதிநிதியு துறவி நிலையில் மக்களின் மத் இதுதான் எனது வாழ்க்கைச் சு(
2.

стоi. 65). - 5tђ60)шшт
க்கும் ஒரளவு திருப்தியளித்தது. ாதங்களை வருடங்கள் விழுங்கிக்
பரவியது. யாரோ ஒர் இளம் வாழ்க்கையில் ஏற்படும் இன்னல் டம் அவருக்கு ஆண்டவன் கன ஒன்றைப் பத்தாகத் திரித்துக் ப் பற்றி யும் புதுப்புதுச் செய்தி திண்ணை வம்பளப்பவர்கள் ஒரு ான்று மகிழ்ந்தார்கள். இந்தச் ான் விரும்பிய அந்தப் பெண்" லன் மறுமாதமே அவளுக்குத்
ாழ்க்கை கசப்பதற்குக் காரண றப்பட்டுவிட்டேன். எங்கு செல் ானக்கு, இந்த எஸ்டேட்டு தஞ் ருந்த இந்தக் குடிசையில் வாழ த வதியும் மக்கள், என் வருகை டேட்டும் புனிதமடைந்ததாகக் வேண்டிய உதவிகளையெல்லாம் ய்வு வேளைகளில் இங்கு வாழும் ம் முறையையும், தமிழ்க் கல்வி றேன். பூசையறையில் காணுத ல்வங்களின் மத்தியிலே காண் |றவியுமல்லேன், அண்ட சராச மல்லேன். மனச் சாந்திக்காகத் தி யி லே யே பழகிவருகிறேன். நக்கம். இந்தப் பரந்த உலகிலே

Page 30
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
நான் கண்ட அனுபவத்தை றேன். இல்லறமல்லாத வாழ்வு உனக்குக் கூறும் புத்திமதி முடித்தார் துறவி.
ஆர்வத்துடன் கதை கேட்டு சாமி தங்களுக்கு அதிக சிர கள். தங்கள் அறிவுரை எனக் கூறியவன் என்ன நினைத்தாே காத்திராமல் விடுவிடென்று தான். சூன்யம் நிறைந்ததாக பொழுது அவனுக்கு பச்சைப்
கண்ணுக்கெட்டிய தூரம் சென்ற திக்கையே இமைகொட் துறவியின் கண்களுக்குத் தென்ப பட்டமரம் அந்தப் பட்டமரத் இரண்டு குருவிகள் வாழ்க்கையில் ஏதேதோ பேசிக்கொண்டிருந்த6 கோதிவிட்டபடியே துறவியார் சிரித்தார். ஆணுல் அது சிரிப்பன்
2。

அடிப்படையாக வைத்துக் கூறுகி நல்லறமாகாது! இதுதான் நான் என்று தம் வரலாற்றைக் கூறி
க்கொண்டிருந்த அந்த இளைஞன் மங் கொடுத்ததற்காக மன்னியுங் குப் புத்துயிர் அளித்தது என்று னு! துறவியின் பதிலுக்குக்கூடக் வந்தவழியே சென்றுகொண்டிருந் க் காட்சி தந்த அந்த வழி இப் பசேலென்றிருந்தது.
வ  ைர யி லும் அந்த இளைஞன் டாது பார்த்துக் கொண்டிருந்த பட்டது - அந்த இளைஞனன்று ஒரு தின் உச்சியில் கூடு கட்டியிருந்த ன் ரகசியத்தை விளக்குவது போல ன. வலக் கையால் தா டி யை க் சிரித்தார், சிரித்தார், பன்முறை Tg), i....?
(g; L6)Up (UpJ3 - 18-3-1956)

Page 31
இளகோவ
அன்று យុយ៉ា (LTល தால் எங்க கார்ந்து எ செல்வனிட தேன். அவ சுளித்துக்ெ ED6OOTL ou GBL Jejo வேப்பெண் கொண்டா6 வாழ ப் ே

3.
ணந்த விளக்கு
ہے gre
ஞாயிற்றுக்கிழமை எல்லோரை
எனக்கும் விடுமுறை நாளான ள் வீட்டு வரா ந் தாவில் உட் ன்றும் போல அன்றும் தமிழ்ச் ம் உரையாடிக் கொண்டிருந் ன் ஏனுே முகத்தையொருவாறு காண்டான். அதுவும் என் திரு சையெடுத்ததுமல்லவா முகத்தை ணே குடித்த மாதிரி வைத் துக் ன். ஏன் நான் மகிழ் வுடன் பா வது அவனுக்குப் பிடிக்க

Page 32
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
வில்லையா, என்ன? ஒருவேளை நம் உறவை எவளோ ஒருத்தி பிரித்து விடுவாளென அஞ்சுகிரு னுக்குத் தெரியாதவளா தங்கம் மூவரும் ஒரு வகுப்பில்தானே
ளைப்பற்றிய எண்ணம் என் மன லாம் புத் துணர்ச் சி யடை கி வதனம்; மானைப்போன்ற மரு கொடி என்றெல்லாம் வர்ணிச் டன் பழகுவதெனில் நேரம் ே மென்ன தமிழ்ச்செல்வனும் கூட சனையற்ற மனது, ஏனெனில் பழகுவது தமிழ்ச்செல்வனுக்குத் அழகையும் பண்பையும் Gurij GÖTT எதையும் ஒளிக்காது கூறிடும் னக் கூறி எதையோ மறைப் ஏன் ஒரு மாதிரியாக இருக்கி ஒன்றுமில்லை. இலேசாகத் தலை6 பாம் கொஞ்சம் தடவிக்கொள் வேண்டாம்! கொஞ்சம் நிம்மதி அப்படி என்னதான் அவன் ம என்பதையும் என்னிடம் கூற
வத்திலிருந்தே, தமிழ்ச்செல் அந்தரங்கங்களை இருவரும் பரி தும், எனக்குத் தெரியாமல் 6 சிந்தித்த வண்ணம் சரி நான் எனக் கூறிச் சென்று என் படுக் நித்திராதேவியின் அணப்புக் கடிவாளமில்லாத குதிரை  ை நாடிப் பறந்தது.

இணைபிரியாத நண்பர்களாயிருந்த மனைவியென்னும் உரிமையால் னே! சேச்சே, தமிழ்ச் செல்வ அவள், நான், தமிழ்ச்செல்வன் படித்துவந்தோம். தங்கம்! அவ ாதில் தோன்றியதும் உடம்பெல் |றது. சந்திரனைப் பழிக்குமவள் ரூம் விழிகள்; நடமாடும் முல்லைக் கத் தோன்றும் எனக்கு அவளு பாவதே தெரியாது. நான் மட்டு அப்படித்தான் கூறுவான், வஞ் நான் தங்கத்துடன் நெருங்கிப் தெரிந்தும் என்னிடம், அவளின் ரிப்பானு, என்ன? இதைப்போல பண்புள்ள தோழன்; தலைவலியெ பதாக அல்லவா தோன்றுகிறது. கிருப்!” என நான் கேட்டதற்கு யை வலிக்கிறது என்ருன் டைகர் ளேன்' என்றதற்கு வேண்டாம், யாயிருந்தால் போதும் என்ருன். ண அமைதியைக் குலைத்த நிகழ்ச்சி மறுத்து விட்டான். இளம் பரு வனைத் தெரிந்ததிலிருந்து எங்கள் மாறிக்கொள்வோம். அப்படியிருந் ன்ன கவலையேற்பட்டது. எனச்
போய்ப் படுத்துக்கொள்கிறேன்" கையில் தொப்பென வீழ்ந்தேன். கிட்டவில்லை. என் சிந்தனைகள் ப் போன்று இறந்த காலத்தை
24

Page 33
எனக்கு அப்பொழுது சுமாரி தந்தை சுந்தரம்பிள்ளையைத் தெ மாட்டார். பிரபல வர்த்தக தொடங்கி அதன் மூலம் முன்னு த வ ரா யி னு ம் செருக்கில்லா போலின்றி, அடக்கமாக வாழ்பல் யுள்ள பகுதிகளில் ஏதாவது நூ பொதுக் கூட்டமோ நடைபெறு தலைமையில்தான் நடைபெறும். நிதிக்கு பத்தாயிரம் நன்கொடை வாழ்க! வள்ள ல் சுந்தரம்பிள் எல்லாம் பாராட்டினுர்கள்.
பிறந்த வீட்டிலேயே தாயை மில்லாமல் தந்தைக்குத் தந்தை பேணி வளர்த்து வந்தார், என் சென்றிருந்த அவர் திரும்ப வரும் ஓர் சிறுவனையும் அழைத்து வ விசாரித்ததற்கு யா நா ர் எஸ் றும், வறுமையும் (நாயும் அ கிழித்துவிட்டதென்றும், அனுை வளர்ப்பதற்காக அழைத்து வந்தி கைப்பட்டிராத அவன் தலையும், ஏழ்மையின் கொடுமையை அப்பு எனக்கிரக்கம் உண்டாயிற்று. அ டேன். அப்பாவை நோக்கி அ களில்லை என்ற குறையைத் தீா உணர்ச்சிப் பெருக் கால் என் ரென்ன? என்றேனவனிடம். எ குரலிலுள்ள தடுமாற்றம் அவன
2

எஸ். வி. = தம்பையா
பதினைந்து வயதிருக்கும். என் ரியாதவர் நம் கிராமத்திலிருக்க நிலையமென்றைச் சொந்தமாகத் க்கு வந்தவர். பணம் படைத் மல், ஏனைய பணக்காரர்களைப் பர். எங்கள் கிராமத்தைச் சுற்றி ல் நிலையத் திறப்பு விழாவோ, வதென்ருல், என் தந்தையின்
அன்று ஏதோ தமிழ்ப் பள்ளி வழங்கியதற்காக சுந்தரம்பிள்ளை ள வாழ்க!" என யார்யாரோ
யிழந்த தாயில்லாக் குறைக்கிட பாகவும், தாய்க்குத் தாயாகவும்
தந்தை. ஒருநாள் வெளியூர் பொழுது எனது வயதையொத்த ந்தார். அச்சிறுவன் யார் என டேட் தெழிலாளியின் மகனென் ன்னவர் வாழ்க்கைச் சீட்டைக் தயான இந்தச் சிறுவன தான் ருப்பதாகவும் கூறினுர், பலநாள் கிழிந்து அழுக்கேறிய உடையும், டியே உணர்த்தின. அவன் மீது 'ப்படியே வாரியணேத்துக்கொண் ப்பா! எனக்கு உடன் பிறந்தார் த்து விட்டீர்கள்!” என்றேன். உள்ளம் துடித்தது. "உன் பெய ன் பெயர், செல்வன்' என்றன். து உணர்ச்சியைப் பிரதிபலிப்ப

Page 34
இடலில் கலந்தது கண்ணீர்
தாய் இருந்தது. இவற்றை இை டிருந்த என் தந்தையின் முகம் தமிழ் என்ருல் உயிர் தமது குறியாக செல் வன் என்ற ெ மாற்றிவிட்டார்.
தமிழ்ச்செல்வனும் நானும் வந்தோம். எங்கள் உடை, அல யாகத்தானிருக்கும். எங்களைச் டைக் குழந்தைகள் என நினைப் ஒருவரையொருவர் பிரிவதில்லே. உடன் பிறந்தவர்கள் போலவும் நானும் தமிழ் ச் செல்வ னும் கொண்டிருந்தோம். வழியில் ஒ புத்தகத்தை தமிழ்ச்செல்வன்
யாரப்பா இது மு. தங்கம் என அதுதான் சென்ற வாரத்தில் எங் ஒருத்தி! அவள்தான் தங்கம் எ யவள் பள்ளிக் குவரும்பொழு தோம் வீட்டிற்கு
மறுநாள் என்றும் போலல் குப் பறப்பட்டதும் அப்பாவிற் "என்னப்பா ! இன்றைக்கு அதி என்ருர் இல்லேப்பா! எங்க புதிசா வந்திருக்கா, அவள் தன் விட்டாள். அதை நாங்கள் வழி டம் திரும்பக் கொடுக்கவேண் அதிகாலையில். எனக் கூறிவி பட்ட இடமாக, பள்ளியை நே

மகொட்டாமல் பார்த்துக்கொண் மலர்ந்தது. என் தந்தைக்கு தமிழார்வத்தைக் குறிப்பதற்கறி பெயரை 'தமிழ்ச்செல்வன்' என
ஒரே பள்ளியில் கல்வி பயின்று ங்காரம் அனைத்தும் ஒரே மாதிரி சரிவரத் தெரியாதவர்கள் இரட் பதுமுண்டு. எந்தச் சமயத்திலும் இணைபிரியா நண்பர்களாகவும் பழகினுேம். அன் ருெ ரு நாள் பள்ளியிலிருந்து வீட்டுக்கு வந்து ரு புத்தகம் இருக்கக் கண்டோம். எடுத்துப் பிரித்துப் பார்த்ததும் எழுதியிருக்கிறதே! என்ருன் கள் பள்ளியில் படிக்க வந்தாளே ன்றேன். அப்படியானுல் நாளை கொடுக்கலாமெனக் கூறி விரைந்
லாது சற்று முன்னதாகப் பள்ளிக் கு ஆச்சரியமாய்ப் போய்விட்டது. காலையில் பறப்பட்டுவிட்டீர்கள்? ள் பள்ளிக்கு தங்கம்னு ஒருத்தி புத்தகத்தைக் கை நழுவ விட்டு மியில் கண்டெடுத்தோம், டும், அதற்காத்தான் இவ்வளவு ட்டு, எங்கள் கால்கள் பழக்கப் ாக்கி வேகமாக நடந்தன. நாம்
26

Page 35
எதிர்பார்த்தது போலவே தங்கம் விட்டாள் ப ள் விரி யி ன் முன் 2 அழுதுகொண்டிருந்தாள். நாங்க அழுகிருய்?" என்ருேம். ஒன்றும் ( கினுள் ஏன் அழுகிருயென்றல் பதில் சொல்லாது. என்றேன் த .க.ம் காணுமல் போய்விட்டது இன்னென்று வாங்கிக்கொள்வதுத வேறு புத்தகம் வாங்கப் பணம் அவளின் பரிதாப நிலையைப் பா செல்வன் அந்தப் புத் தக த் தை வாய்? என் முன் "உங்களுக்குத் றது" என அழாக்குறையாக ெ வேண்டாம் வேடிக்கையாகக் கே எனக் கூறி தனது கையிலிருந்த கொடுத்தான் தமிழ்ச்செல்வன். கிடையாது. காணுமற்போன தன் ஒரு தாய் என்ன எண்ணுவாளே தாள். மிக்க நன்றி, இந்நன்றி சொல்லி தன் வகுப்பிற்குச் செ6 மறையும் வரையில் எங்கள் கன வில்லை. அன்றிலிருந்து அன்பு பொழுதெல்லாம் எங்கள் நண்பர் டத்தைப் பிடித்துக்கொண்டாள்.
தமிழ்ச் செல்வன்
இந்தத் தங்கம் இருக் கிரு என் கால் சற்று வளைந்திருப்பை பார்த்து நண்டுக் கால் நடைய பித்து விட்டாள். அப்படியவ6
多?

எஸ். வி. தம்பையா
எங்களுக்கு முன்ஞலேயே வந்து உள்ள ஆலமரத்தின் கீழ் நின்று ள் அவளை அணுகியதும் ஏன் பசாது மீண்டும் அழத்தொடங் உன் பாட்டுக்கு அழுகிறயே நான் என்னுடைய பு.தி. என்ருள் காணுமல் போனுல் ானே' என்றேன் அலட்சியமாக, எங்கேயிருக்கிறது என்ருள். ர்க்கச் சகிக்காதவனுன தமிழ்ச் த் தந்தால் எனக்கென்ன தரு தர என்னிடம் என்ன இருக்கி ான்னுள். எனக்கொன்றுந்தர நட்டேன். இதோ உன் புத்தகம் புத்தகத்தை எடுத்து அவளிடம் அவள் மகிழ்ச்சிக்கு எல்லேயே குழந்தையைக் காணும்பொழுது ா அதே நிலையில் தங்கம் இருந் யை என்றும் மறவேன்’ எனச் ன்றுவிட்டாள். அவளது உருவம் னகள் அவளைப் பார்க்கத் தவற பேசத் தலைப்பட்டாள். இப் கள் வரிசையில் தங்கம் தனியி
ளே பொல்லாத குறும்புக்காரி தயும், நான் ந்டப் ப ைத யும் ஜகா' என்றல்லவா பாட ஆரம் என்னைக் கிண்டல் செய்யும்

Page 36
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
பொழுது எனக்கு ஆத்திரம் ெ செய்வது? அவள்தான் குறும் தெரிந்ததாயிற்றே அவ ள ப் பொழுது நான், முன்பு அவள் அழுதாளே! அதைப்போன்று
ளுக்கு உடனே வெட்கமாய்ப்ே போல் சி வந்து வி டு ம். நில கடைக்கண்ணுல் என்னைப் பார் போல இரட்டைப் பின்னலிலெ கொண்டிருப்பதும், இன்று நினை தான். அன்று எங்கள் வீட்டிற்கு கேட்டதும் இல்லை நேரமாகிவிட் கூறிச் சிட்டாய்ப் பறந்து சென்
தங்கம் தன் பாட்டியின் ப ருள். அவளுடைய தந்தை இறச் யாவது நன்கு படிக்கவைக்கவே போட்டாராம். அது முதல் உ அனைத்தும் அந்தப் பாட்டிதான் அதில் வரும் வருவாயைக்கொன பேணி வளர்த்துவருகிருள். த பாட்டிக்கும் தங்கத்தை அதிகே போவதே பெரும்பாடாகிவிடும். வீ ட் டி ற் கு ச் செல்ல நேரம கொண்டு வந்துவிடுவாள் பாட்ட பொழுதுபோக்கிற்காக வேறெங் கம் வீட்டிற்குப் போனு ல் பே போக்குமிடம் எங்கள் நட்பு அ
இப்படியெல்லாம் பழகிய
 

பாங்கி வரும், அதற்கு என்ன புக்காரியென்பது எல்லோருக்கும் ப டி என்னைக் கிண்டல் செய்யும்
புத்தகத்தைக் காணவில்லையென அழ ஆரம்பித்துவிடுவேன். அவ பாய்விடும், கன்னங்கள் ரத்தம் ந்தைப் பார்ப்பதுபோல மெல்லக் ப்பதும் பின் ஒன்று மறியாத வள் ான்றை எடுத்துக் கையில் சுற்றிக் ாத்தாலும் சுவையுள்ள காட்சிகள் வருகிருயா என இளங்கோவன் டது, பாட்டி தேடுவாள்' என்று றுவிட்டாள்.
ாதுகாப்பில்தான் வளர்ந்துவருகி கும்பொழுது தங்கத்தை எப்படி ண்டுமெனக் கூறி மண்டையைப் ற்ருர், உறவினர், தாய், தந்தை அவளுக்கு அப்பம் கட்டுவிற்று எடு தங்கத்தைக் கண்ணேப்போல் ங்கமும் தன் பாட்டிமீது உயிர், நரம் பார்க்காவிட்டால் பொழுது சில வேளைகளில் பள்ளியிலிருந்து கிவிட்டால் தங்கத்தைத் தேடிக் ட பள்ளி விடுமுறை நாட்களில் கும் செல்லத் தேவையில்லை, தங் தும். அதுதான் என் பொழுது ரும்பி வளர்ந்தது.
எங்கள் நட்பு திடீரென வேறு
&.

Page 37
வழியில் திரும்பியது. ஒரு மரத் துண்டிக்க மரத்தாலான பிடியுட போல, எங்கள் வாழ்க்கையில் ( தங்கத்தை நான் காதலிப்பது திெ மணம் செய்யப் போ வதாக க்
வெட்கக்கேடான செய்தி ஒரு ெ அதுவும் நண்பர்கள். தாங்கமுடி கத்தை மணம்முடிக்கும் செய்தி உலகமே சுற்றுவது போல இருந் கள் அனைத்தும் இடிந்து வீழ்ந்த யாட்டுத் திடலல்ல, பயங்கரமான மொழிகளை அப்பொழுது தான் என்ன செய்வது? என் ஆருயிர் க பதா? என் அன்புத் தெய்வத்தி பதா? எனச் சிந்தை குழம்பியது நிலையிலிருக்கும் பொழுதுதான் ஏ என்ருன் இளங்கோவன். "தலைை வேறென்ன கூறவிருக்கிறது அவன் ஆதரித்துப் படிக்கவைத்து ஆளா மல் வளர்ந்தேன். கலங்கிய உ முதல் படியில் நிற்கின்றேன். தம் களைக் கூறலாமென நினைத்தேன்.
குழப்பவேண்டும், யாரையாவது டும். என் குறுக்கீடு இளங்கோவ டாம் என எண்ணினேன். இப் னத்திற்கு வந்துவிட்டேன். இனிே எங்கேனும் ஒடிப்போய் விடவேண்
தங்கம்
எங்கு சென்ருரோ என் செ6
29

எஸ். வி. - தம்பையா
தில் தோன்றிய இரு கிளைகளை ன் கூடிய கோடரி உதவுவது குறுக்கிட்டான் இளங்கோவன். ரிந்தும், இளங்கோவன் அவளை கூறினன், அதுவும் என்னிடம்! பண்ணை இருவர் காதலிப்பதா? பாத அவமானம்! அன்று தங் யை இளங்கோவன் கூறியதும், தது. என் எண்ணக்கோட்டை ன. வாழ்க்கை என்பது விளை போர்க்களம் என்னும் பொன் உணர்ந்தேன். இப்பொழுது ாதலியை நண்பனுக்காக, இழப் ற்காக அருமை நண்பனை இழப் . இத்தகைய இக்கட்டான ன் ஒரு மாதிரியாக இருக்கிருய்? யை வலி க் கிற து' என்றேன் ரிடம்? அனுதையான என்ன க்கினுர்கள், கவலையே தெரியா ஸ்ளத்தோடு இன்று கவலையின் கத்தைச் சந்தித்து இவ்விவரங்
பின் ஏன் அவள் மனதைக் மணம் செய்து சுகமாக வாழட் னின் வாழ்வைப் பாதிக்கவேண் பொழுது ஒர் முடிவான தீர்மா மல் இவ்வூரில் இருக்கக்கூடாது. ாடியதுதான்.
வம், போகும்பொழுது என் #)၊

Page 38
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
டம் ஒரு வார்த்தை கூறியிருந் பேன். என் காதல் மலர் முை வேண்டுமா? இனி நான் யா காரணத்திற்காக வீட்டைவிட்( டம் கேட்டதற்கு தெரியாது! தெரிவிக்கவில்லை" என்கிருர், தேனே அவரே என்னைவிட்டுப் வேலை. இச்சமயத்தில்தான் அடு ஒரு கடிதத்தைக் கொண்டுவந்: மூலையில் அனுப்புவது "தமிழ் அடுத்த வீட்டுச் சிறுவனிடம் ே நேரில் கூறிச் சென்றிருக்கலாே தத்தைப் பிரித்தேன்.
தங்கத்திற்கு!
எதிர்பாராத இந்தக் கடிதம் எங்கிருக்கிறேனுே எனக் கே ெ வருந்த வேண்டாம். காதலுக்கு நான் இந்த ஊரைவிட்டுப் பு இந்நிலை ஏன் ஏற்பட்டது என என்னை மறந்துவிடு என் கடை பார்ப்பதும் இதுதான். நீ மணி விரும்பினுல், இளங்கோவனையே கள் மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்ந்தால்
இளங்கேவன மணமுடித்து என்ன உபதேசம்? இவரா இப்

தால் நானும் கூடச் சென்றிருப் ாயிலேயே கிள்ளியெறியப்பட நக்காக வாழவேண்டும்? என்ன ப்ெ போனுர் என இளங்கோவி போகும்பொழுது என்னிடம்கூடத் எந்த ஒருவருக்காக உயிர் வாழ்ந் பிரிந்தபின், இங்கே எனக்கென்ன த்த வீட்டுச் சிறுவனுன ஆனந்தன் து என்னிடம் தந்தான். கவரின் *செல்வன்' என எழுதியிருந்தது. காடுத்துச் சென்றவர் என்னிடம் ம எனச் சிந்தித்த வண்ணம் கடி
b உன் கைக்குக் கிட்டுமுன் நான் தரியாது. என் பிரிவைப் பற்றி ம் கடமைக்குமிடையே சிக்குண்ட றப்படும் நிலைக்கு வந்துள்ளேன். எண்ணி வருந்தாதே, தயவுசெய்து சி ஆசை உன்னிடமிருந்து எதிர் னம்புரிந்து இல்வாழ்க்கை நடத்த மணந்து இன்புற்று வாழ், நீங் அதுவே எனக்குத் திருப்தி,
இங்ஙனம், தமிழ்ச்செல்வன்
சுகமாக வாழ வேண்டுமாம் படி எழுதுவது! ஒருவரின் காதலி
30

Page 39
அவர் நண்பனுக்கே மனைவி ஆவ கிடமா? ஜோடிப் புருவில் ஒன்று 1 விட்டால் பின் எந்தப் புருவுடனு
யாக வல்லவா வாழ்க்கை நடத்து குள்ள தன்மை கேவலம் ஆறறிவு
வதில்லையே? என் எண்ணங்கள் மைக் குடும்பத்தில் பிறந்தாலும், தேனே! நான் இப்படியெல்லாப் தங்கம் ஏன் ஒரு மாதிரியாயிருச் பாட்டி கேட்கிருள். பாட்டியிட கூறுவது? நானெதுவும் கூரு விடி நிலையை உணர்ந்திருக்கிருள். இல் விட்டது எதற்காக இப்படி வ கேட்பாளா? அவளின் உபதேசபுெ நிலவொளியைப் போன்றதுதான் பெண்ணுய்ப் பிறக்கக் கூடாது! ெ கள் வயிற்றில் பிறக்கக் கூடாது! பிறந்தாலும் கூட அழகாயிருக்கக் இளங்கோவன் மயங்கியிருக்கிருர், னுல் இளங்கோவன் கூட நல்ல அபூ யாக வைத்து நான் காதலிக்கவி நெருங்கிப் பழகும்பொழுது அழை வேண்டியிருக்கிறது. தோற்றத்தி தமிழ்ச்செல்வனைக் காதலித்தேன் என்னைக் கவர்ந்தது. பணக்கார ஏழையின் வயிற்றில் பிறந்ததாலே முலே அவருக்கு அலாதியான பிர் ளம்தான் என்னைக் கவர்ந்தது என இளங்கோவனிடம் சகஜமாகப் பழ காதலிக்கவில்லையே! ஒருவேளை அ
岛及
 

எஸ். வி-தம்பையா
தா? ஒரு உள்ளத்தில் இருவருக் பிரிந்துவிட்டால் அல்லது இறந்து ம் சேர்ந்து வாழாமல் தனிமை கின்றது! அந்தப் பறவைகளுக் பு படைத்த மனிதனுக்கேற்படு இப்படியா ஆகவேண்டும். ஏழ்
துன்பமே அறியாது வளர்ந் 5 ஏங்கிக்கிடப்பதைப் பார்த்து கிருய்? என்றெல்லாம் என் ம் எப்படி நான் உண்மையைக் னும் குறிப்பால் ஒரளவு எந் லாவிட்டால் நடந்தது நடந்து நந்துகிருய்? என்று என்னிடம் ல்லாம் காட்டிலே ஒளி பரப்பும் என் வரையில், பிறந்தாலும் பண்ணுகப் பிறந்தாலும், ஏழை
அப்படி ஏழைகள் வயிற்றில் கூடாது! என் அழகில்தானே அழகையே முக்கியமாகக் கருதி ழகன்தான். அழகை அடிப்படை வில்லையே! ஒவ்வொருவருடனும் கப்பற்றி என்ன எண்ணவேண் லே அவ்வளவு கவர்ச்சியில்லாத என்ருல், அவரின் பண்பல்லவா ச் சூழ்நிலையில் வளர்ந்தாலும், ா, என்னவோ, ஏழைகளென் யம். ஆம்! அந்த அன்பு உள் ன்ருல் ஆச்சரியப்படுவதற்கில்லை. கினேனே தவிர அவரை நான் வருடன் நெருங்கிப் பழகுவதால்

Page 40
as agai கலந்தது கண்ணிர்
தன்னைக் காதலிப்பதாக த என்னவோ? இந்த ஆண்களே வர்கள்! ஒரு பெண்ணின் உ6 ளாமல், தங்கையின் பாசத்திற் றுமை தெரியாமல் நடந்துகொ எண்ணத்தினுல்தானே என் கா நான் ஏன் வாழவேண்டும்? யா
இளங்கோவன்
யாருக்காகவா, தமிழ்ச்செல் தான் வேண்டும்! என்ன வாழ் நிகரான நண்பன் தமிழ்ச்செல்ல தைக் காதலிப்பதாக என்னிடப் ...நானே அவனுக்கு மணமுடித் னிடம் மறைக்கவேண்டும்? என தல்லவா போய்விட்டான். இன் திருந்தால், இந்தத் தங்கத் ை தமிழ்ச்செல்வன் காணு மற்டே திடம் சென்று விசாரித்ததற்கு, லாமல் யாரோ ஆனந்தனும், அெ தங்கத்திடம் கொடுக்கும்படி சு யையும் அழைத்துச் சென்றிருக் அனலில் பட்ட மெழுகைப்போன் இப்பொழுது தங்கத்தைப் பார் கிய தங்கம் மாதிரி யாக வா கவலைப்படாதே! தமிழ்செல்வன் உனக்கு மணமுடித்து வைக்கிே ஆறுதல் அடைகிருளில்லை! என் அன்று தமிழ்ச்செல்வன் எழுதி
 

பர்த்தம் செய்துகொண்டாரோ, இப்படித்தான்; சபல யுத்தியுள்ள 1ளத்தைச் சரிவரப் புரிந்துகொள் தம், காதலியின் பரிவுக்கும், வேற் Girauntrig; Gr. I இத்தகைய விபரீத தலரைப் பிரியநேர்ந்தது. இ னி ருக்காக வாழவேண்டும்?
வனுக்காகவாகிலும் நான் வாழத் வு சூன்யமாகிவிட்டதே! உயிருக்கு பன் எங்கு சென்ருனுே! தங்கத் b ஒரு வார்த்தை கூறியிருந்தால் துவைப்பேனே! ஏன் இதை என் க்காகத் தன் காதலியையும் பிரிந் னுெருவன் காதலியெனத் தெரிந் த உடனேயே மறந்திருப்பேனே! ான அன்றைய தினமே தங்கத்
அவளிடம்கூட ஒன்றும் சொல் பனிடம் ஒரு கடிதத்தை கொடுத்து றிச் சென்ருனும் தனது காதலி கலாமே? தங்கமும் நாளுக்குநாள் று உருகிக்கொண்டே வருகிருள். த்தால் என் சிந்தையைக் கலக் இருக்கிருள். தங்கம் ஒன்றுக்கிம் எங்கிருப்பினும் தேடிப்பிடித்து றன்' என்று உறுதி கூறினுலும் ன செய்வது, யாரை நோவது? ப கடிதத்தைக் காண் பித் தாள்
2

Page 41
தங்கம். உருக்கமாக எழுதியிரு மனது. அவன் தனது காதலிை தானே காரணம் செய்நன்றி மற கூட பிரிந்து செல்லத் தூண்டியி டன் பழகியும் அவன் உள்ளத்ை தவனுகி விட்டேனே! இனிப் பு செல்வனைத் தேடி.
எங்கு செல்வதென்றே தெரி மூன்று இதழ்கள் உதிர்ந்து வீழ் விசாரிப்பது? எவரிடம் விசாரித்த யாதே' என்கிருர்கள். வேறு சில திலே எங்கப்பா தேட முடியும் எ அவர்களுக்கென்ன தெரியும் அலைந்து உடலும் சோர்ந்துவிட்( பதற்காகப் புகையிரத நிலையத்தி அன்றைய தினசரியான 'தமிழ் தேன். 'ஐயா செலவுக்குப் பணம் கள்’ என்னும் குரலொன்று என மெல்லத் திரும்பினேன். வாடிய ஒட்டிய உடலுடனும் நின்று கொ *செல்வா! என்னை மன்னித்துவி துக்கொண்டேன்.' இ.ௗ. ங்.ே நாக்குத் தடுமாறியது, கண்ணிர் டிற்று. எங்கள் வாழ்க்கையில் 6 கழுவினுேம் தங்கத்தின் நிலைை வரலாற்றையும் விவரமாகக் கூறி வாரமே தங்கத்திற்குத் திருமண எனக்கூறி அவனை நோக்கினேன். கடைக்கண்ணுல் என்னைப் பார்த்
岛、

எஸ். வி. = தம்பையா
க் கி ரு ன். என்ன உத்தமமான பத் துறந்து சென்றதற்கு நான் வாத தன்மைதான் காதலியைக் ருக்கிறது. இத்தகைய நண்பனி தச் சரிவரப் புரிந்து கொள்ளr றப்படவேண்டியதுதான் தமிழ்ச்
பவில்லை. மாதமென்னும் மலரில் ந்தன. எங்கு சென்று யாரிடம் ாலும் "தமிழ்ச்செல்வனு? தெரி 0ர் இந்தப் பெரிய பட்டன த் அலட்சியமாகக் கூறுகிருர்கள். என் நண்பனைப்பற்றி அலைந்து டேன். உடல் களைப்பைத் தீர்ப் லுள்ள ஒரு வாங்கில் அமர்ந்து முரசை’ப் புரட்டிக்கொண்டிருந் ல்லை கொஞ்சம் உதவி செய்யுங் க்குப் பின் னி ருந்து வந்தது. முகமும் வளர்ந்த தாடியுடனும் "ண்டிருந்தான் தமிழ்ச்செல்வன். நி! எனக்கதறி அவனை அனைத் கா. எனப்பேச வாயெடுத்தவன் பொலபெர்ல*வெனக் கொட் ரற்பட்ட கறையை கண்ணிரால் யயும், அவனைத் தேடி அலைந்த னேன். தமிழ்ச்செல்வா! அடுத்த ம். மணமகன் யார் தெரியுமா? தலையைத் தாழ்த்திக்கொண்டு தான் நிச்சயமாகத் தமிழ்ச்செல்

Page 42
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
வன்தான்' என்றேன். ஒரு புன் அவனது உள்ளத்தின் உவகைை
றவில்லை.
வாடகைக்கு ஒரு டாக்ஸி டோம் எங்கள் இருப்பிடத்தை புடன் மோட்டாரின் மீட்டர் எனது உயிர்த்தோழன் எனக்கு எனக்கு காதல் தெய்வத்தை என்ற ஆவல் தமிழ்ச்செல்வனுக் இடையே மேடும் பள்ளமுமாக
பில் மோட்டார் சென்று கெ உழைத்து உழைத்துச் சோர்வுட் லாளியைப் போன்று ஆதவன் கொண்டிருந்தான்.
ஒருவகையாக எங்கள் கிரா வில் தங்கம் வீட்டிற்கே செல்ல தின் வீட்டண்டை சென்றதும் துடன் வண்டி நின்றது.
அவசரம் அவசரமாக வீ ட் வெறிச் சென்றிருந்தது. பாட் வள் எங்களைக் கண்டதும் கே தாள். விவரமறியாது துடித்தே தது? எங்கே தங்கம்? எனக் விட்டாள்' என்ருள் பாட்டி, வது போன்றிருந்தது. எரிந்து விளக்கு அணைந்தது. எங்கும் உள் ளத் தி லே சுடர்விட்டுப் அணைந்தது.

னகையைத் தவழவிட்டுக்கொண்டு யை முகக்கண்ணுடி காட்டத் தவ
யை அமர்த்திக்கொண்டு புறப்பட்
நோக்கி. எங்கள் உள்ளத்துடிப்
போட்டியிட்டுக்கொண்டிருந்தது. க் கிடைத் தான் என்ற பூரிப்பு மனைவியாக அடையப்போகிருேமே கு. சுற்றிலும் அடர்ந்த காடுகளுக் வளைந்துவளைந்து செல்லும் பாதை ா ண் டிருந்தது. பகல் எல்லாம் டன் வீட்டுக்குத் திரும்பும் தொழி மேற்குத் திசையில் ம  ைற ந் து
மத்தை நெருங்கிவிட்டோம். முத பதென முடிவுசெய்தோம். தங்கத் கிரீச்” என்ற "பிரேக்" சத்தத்
டிற்குள் நுழைந்தோம். எங்கும் படி ஒரு மூலையில் உட்காந்திருந்த 1.வெணத் தேம்பித்தேம்பி அழு ாம். என்ன பாட்டி? என்ன நேர்ந் கேட்டேன். தங்கம். பிணமாகி வானமே பிளந்து தலைமேல் விழு கொண்டிருந்த மண்ணெண்ணை இருள் சூழ்ந்துகொண்டது. எங்கள் பிரகாசித்துக்கொண்டிருந்த ஒளி
(தமிழ் மணி - 8-7-1956)

Page 43
الIPTTL) உழைத் து ourid, 85LD, 9. ஒரே கணத் பெரிய அ குமாஸ்தான் போர் முத வரை, ஏங் செய்யும் . முப்பத்தோ
அன்று ருக்குச் சம் றும் போல

4. N
திருந்து
ந்தோராம் தேதி: அன் ரு டம் ச் சலித்துப்போன உழைப்பாளி ாம் உழைத்த உழைப்பின் பயனை தில் அனுபவிக்கும் நாள். பெரிய தி கா ரிகளிலிருந்து சாதாரண வரை, வட்டிக் கணக்குப் பார்ப் ல் வங்குசாக்கடை வியாபாரி இத் தவம் இருந்து எதிர்நோக்கச் மகத்துவம் வாய்ந்த நாள் தான் ராம் தேதி!
ஸ்பெஷல் கான்ஸ்டபிள் மன்கு | lairւb. மாதத்தில் ஓர் நாள் என் ல்லாது அன்றுவது தன் வாழ்வில்

Page 44
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
சிறிதளவேனும் புதுமை காண நாளும் அந்தக் கம்பத்தின் கு பூசப்பட்ட அந்த பரேக்குகை துப்போன அவன், இன்றுதான் டில் பணமும் இருக்கிறது. :ெ லாம், என்னும் எண்ணத்துட மகனன இஸ்மாயிலையும் அழை கிப் புறப்பட்டான்.
எட்டு வயதான இஸ்மாயி கிருன் பள்ளிக்குச் செல்லும்ே வார், சட்டை தேய்ந்து பென் சிலிப்பர் முதலியவற்றை அணி பானுக்குப் போக இருப்பதா புதுமை காணவிரும்பினுன், ! சிலுவார், சேர்ட், சப்பாத்து மு அழகாக வாரினுள்.
சிரம்பான் பட்டனத்துள் நு பார்க்கலாம் என்ருன் மன்சூர் பொருளுக்குப் பொருளுமாகும் மனைவி சல்மா. பெற்றேரின் டைய கண்கள் மட்டும், ஒவ்விெ ஆராய்ந்தன. முடிவில் ஒரு வி யைக் கண்டதும், மகிழ்ச்சியால் தைச் சேர்ந்த சிறுவர் சிறுமிக சமான்களை வாங்கிக்கொண்டு, காட்சியைக் கண்டதும், தனக் வேண்டுமென அடம்பிடித்தான் மாயிருந்தால் தட்டிக்கழித்திரு.
 

விரும்பினுன் மன்சூர் முப்பது ழ்நிலையையும், காவி நிறச்சாயம் ாயும் பார்த்துப் பார்த்துச் சலித் சம்பள நாளாயிற்றே பாக்கெட் காஞ்சம் பெக்கானைச் சுற்றி வர ன் மனைவி சல்மாவையும், ஒரே த்துக்கொண்டு, சிரம்பான நோக்
ல் மலாய் பள்ளியில் படித்து வரு பாது, சொங்கோற் பழைய சிலு சன் வாங்கக் காத்திருக்கும் சித்தா ரிந்து கொள்வான். அன்று சிரம் ல் அவனும் ஆடை அணிகளில் ஹரிராயா புவாசா'வுக்கு வாங்கிய முதலியவைகளை அணிந்து, தலையை
ழைந்ததும் பொந்தியனுக்' படம் இரு தங்க வளையல்கள் வாங்கினுல் பணமும் மிச்சம் என்ருள் அவன் பேச்சில் லயிக்காத இஸ்மாயிலு ாரு கடைகளையும் துருவித் துருவி ளயாட்டுச்சாமான் விற்கும் கடை துள்ளிக் குதித்தான். பல இனத் ளும், ஆளுக்கொரு விளையாட்டுச் மகிழ்ச்சி பொங்க வெளி வரும் கும் ஓர் விளையாட்டுப் பொம்மை இஸ்மாயில், தனிப்பட்ட இட பான் மன்சூர் மக்கள் கூட்டத்
6.

Page 45
தின் மத்தியில் மகனின் கோரிக் கவுரவக் குறைவு என எண்ணிஞ மாயில் விரும்பிய பொம்மை கின
சிரம்பானுக்கு மூன்று பைல்சு னும் பெயர்கொண்ட சிறு கிராம ரர்கள்தான் அதிகமாய் வதிக்கின்ற மலாய்ப்பள்ளி முதலியன இருந்தும் களைக்கொண்ட, பாதுகாப்புப் ப6 காகக் கட்டப்பட்டுள்ள, அந்த புத்தரும் வகையில் அ  ைம ந் து மத்தியில் ரோடு, இருமருங்கிலும் பட்டு, குடும்பஸ்தர்கள் ஒரு பகுதி கட்டப்பட்டுள்ளன. இங்கு தமி சேர்ந்த பல்வேறு மக்கள் கூட்டா பிள்ளைகள் விளையாடிப் பொழுது மாக ஓர் மைதானம் உள்ளது. போதும் அங்கு சிறுவர்கள் யாவ( குப் பிடித்தமான விளையாட்டுகளி கார்ப்ரேல், சார்ஜன், இன்ஸ்பெக் ளவர்களின் குழந்தைகள் ஒன்றுக விளையாடி மகிழ்வார்கள். இக்கு மகன் இஸ்மாயில், கார்ப்பரேல் ரம்லி, பெரியகிராணியின் மகன் யின் மகன் அச்சாயும் இன்னும்
என்றும் போல அன்றும் சிறு பலபல விளையாட்டுக்களில் ஈ பாடாங்குக்கு வந்து சேர்ந்தாள்
3η
 

எஸ். வி-தம்பையா
கயை நிறைவேற்ருவிட்டால், ன். அப்போலிக்கவுரவம் இஸ் டக்கப் பேருதவியாயிற்று!
ளுக்கப்பால் அம்பாங்கன் என் ம். அக்கப்பத்தில் மலாய்க்கா னர். பள்ளிவாசல், படிப்பகம், தனித்தனியாக பல ப்ரேக்கு டகளுக்கு பயிற்சியளிப்பதற் பொலீஸ் டிப்போ'தான் சிறப் ள் ளது எனில் மிகையன்று! முட்கம்பிகளால் அடைக்கப் யாயும் வசிப்பதற்குரிய வீடுகள் ழ், மலாய், சீன இனத்தைச் க வதிக்கின்றனர். இவர்களது போக்குவதற்கென்று சாலை ஒர மாலை மணி ஐந்தாகிவிட்டால் நம் ஒன்றுகூடி, அவரவர் தமக் ல் ஈடுபடுவர். கான்ஸ்டபிள், டர் முதலிய பதவி வேறுபாடுள் டி எவ்வித வேற்றுமையுமின்றி ழவில் ஸ்பெஷல் கான்ஸ்டபிள் கன் பாலன், சார்ஜனின் மகன் வி, வங்குசாக்கடை தவக்கை பலருமுண்டு.
வர்கள் எல்லோரும் ஒன்றுபட்டு பட்டுக்கொண்டிருக்கும் போது,

Page 46
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
ஆ. சுடடத்தாங் இஸ்ய ஆர்ப்பரித்து, ஆனந்தத் தாண் னர். அத்துடன் விளேயர்ட்டுப் @ନ୍ନ ଭିନ୍ନ என்பதைக் கண்டதும் அ யிற்று. ஒவ்வொருவரும் தத் தில் காண்பித்தனர். அச்சாய் அகமட் துள்ளிக் குதித்தான். என நாலு அறைகள் அறைந்த ஆரவாரம் செய்தனர். இவை அன்பின் அறிகுறி!
இச் சிறு குழாத்தின் ஆன என்பதை இஸ்மாயிலின் செய மற்றவர்களிடம் விளையாடக் ( தனது பொம்மையை கொடுக்க வரும் போதாவது வீட்டில் ை தாலும் பொம்மையைப் பற்றி செய்யாமலாவது இருக்கலாமல் லாம் அவனுடைய நண்பர் க நான் ஒன்றும் செய்யவில்லை. எனப் பல்லேக் காட்டிக் கெஞ் யாது’ என்ருன் இஸ்மாயில், எரியும் தீயில் எண்ணெய் வா யற்ற மகிழ்ச்சியுடன் வாழ்த்தி போது இஸ்மாயிலே வெறுக்க உயரப்பருக்கும் வேறுபாடு அ இஸ்மாயிலின் போக்கு அதிர்ச்
அவர்களது ஏமாற்றம் நா தலைப்பட்டது. பொம்மையொ

ாயில் எனப் பேரொலி எழுப்பி டவத்துடன் நண்பனே வரவேற்ற
பொம்மை ஒன்றுடன் வந்திருக்கி வர்களது மகிழ்ச்சி பன்மடங்கா ம் மகிழ்ச்சியை ஒவ்வொரு விதத் தட்டிக் கரணம் ஒன்று போட்டான். ரம்லியின் முதுகில் பளார், பளார் ான் லி மற்றவர்கள் கைகொட்டி யாவும் அடிதடி சன்டையன்று
ந் த க் கூத்து நிரந்தரமானதன்று ல் உணர்த்திற்று பொம்மையை கொடுக்க மறுத் தான். பிறரிடம் விருப்பமில்லாதவன் பாடாங்குக்கு வத்துவிட்டு வரலாம், அப்படி வந் 'ப் பெருமை பேசி வீண் ஜம்பம் லவா? அதுவுமில்லை. இவையெல் ளுக்கு ஆத்திரத்தை மூட்டியது. தொட்டாவது பார்க்கிறேனே! சினுன் அகமட் ஊ.கூ.ம். முடி இது அவனுடைய நண்பர்களுக்கு ர்ப்பது போன்றிருந்தது. எல்லே வரவேற்ற சிறுவர் குழாம் இப் ஈத் தொடங்கினர், ஒடப்பருக்கும் றியாத பிஞ்சு உள் ளங்களுக்கு சியைத் தந்தது.
ளடைவில் பொருமையாக மாறத் ன்று கிடைக்கப்பெற்தால், மற்ற
38

Page 47
வர்களைவிட தான் அதிஷ்டசாலி அதன் பயன் இப்போதெல்லாப் வருவதில்லை. பொம்மையை வை பொழுதைக் கழித்தான். உணர்ச் களுக்கு மகிழ்ச்சியைத் தரப்போ அன்புணர்ச்சி பொம்மையிடத்தி திருந்தும் வீட்டிலேயே முடங்கிக்
இஸ்மாயிலைத் தவிர்த்து ம இஸ்மாயிலே வழிக்குக் கொண் ளது திட்டம் இக்குழுவில் அறிவு வகித்தான். ஒரு விளையாட்டுப் ே இப்போ நம்மிடம் பேசுவதுகூட வுக்குக் காரணமான பொம்  ை வேண்டும் என ஆத்திரத்துடன்
பொ ம் மை யை உடைப்பு கொடுத்தால் தானே வழிக்கு வ சாரமான வார்த்தை பொம்ை அவனே உதைக்கவும் வேண்டாம் ளத்தைத்தான் திருத்தவேண்டும் தவறை உணர்பவனைத் திருத்த தான் சரி என நினைக்கும் பிடிவ இது அகமட்டின் கேள்வி. தவை பொறுப்பு சகதியில் உழல்பவன் தனமல்ல சகதி என்போம். மு உழல்வேன், அதுதான் எனக்கு ச நாம் நாடவே வேண்டாம். அவ இது பாலனின் அறிவுரை, அப்பு செய்வது? கேள்விக்குறியைப் டே
3、
 

எஸ். வி. - தம்பையா
என நினைத்தான் இஸ்மாயில்
படாங்குக்குக் கூட விளையாட த்துக் கொண்டு வீட்டிலேயே சியற்ற பெம்மை எத்தனை நாட் கிறது? நண்பர்களிடம் உள்ள இல்லை என்பதை ஒரளவு அறிந் கிடந்தான்.
றவர்கள் ஒன்று சேர்ந்தனர். டு வரவேண்டுமென்பது அவர்க ல் சிறந்தவனுக பாலன் தலைமை பாம்மையால்தானே இஸ்மாயில் க் கிடையாது. ஆகவே நம் பி மயை உடைத்து நொருக்கிவிட
சொன்னுன் அச்சாய்.
தைவிட ஆளுக்கு நாலு அறை ந்துவிடுவான் இது லீயின் கார மயை உடைக்கவும் வேண்டாம்! ! நாம் இஸ்மாயிலுடைய உள்
எனப் பகர்ந் தான் ராம்லி லாம். ஆணுல், தான் செய்வது தக்காரனைத் திருத்தமுடியுமா? |ற உணர்த் துவது தான் நம் ரிடம் சென்று நீ உழல்வது சந் டியாது! நான் சகதியில் தான் ந்தனம் எனக் கூறினுணுல், அவனே னே நம்மைத் தேடி வருவான். டியானுல் இப்பொ என்னதான் ாட்டான் அச்சாய் இன்றுதான்

Page 48
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
நாம் இதுபற்றிச் கலந்து பேதுஇ யப்பட்டுள்ளோம். ஆகையால், ! அப்போது ஓர் திடமான முடிவு னின் முடிவுரையுடன் கலைந்தன
மறுநாள் அந்த பரேக்கே இஸ்மாயிலின் விளையாட்டுப் (ରu எடுத்தாயா? நீ எடுத்தாயா? கொண்டனர். சாக்கடையிலிருந்: யிற்று பொம்மை எப்படித் தெ சிலர் அச்சாயை சந்தேகப்பட்ட வேலைதான் இது என அழுத்தப் களுக்குள்ளேயே ஒருவரையொரு முன்னுள் நண்பர்களின் முகத்ை இஸ்மயில், இரண்டு நாட்களாக இல்லை. தொலைந்த பொம்மை விழுந்த காசு மீண்டும் கைக்குச் இழைத்த பிறகுதான் ஞானம் லுக்கும் ஞானம் பிறந்தது. அது பொம்மை; பொம்மைக்காக எண்ணம் மனதிற்கு ஓரளவு ஆ
பொம்மை தொலைந்து சில
ஸ்மாயில் அவனுகவே முன்கு தொடங்கினன். இஸ்மாயிலு.ை டன் ஏற்றது சிறுவர் குழாம். ந மனம் விட்டுப் பழகத்தொடங் போதனை தூண்டுகோளாய் அன ஓர் பொருளோ அன்றித் : தன்மையற்ற மக்கள் தன்னைவி

ருேம் அனைவருமே உணர்ச்சிவ நாளை மீண்டும் இங்கு கூடுவோம். க்கு வருவோம், என்னும் பால 计。
அல்லோல கல்லோலப்பட்டது. ாம்மையைக் காண வில்லை; நீ என ஒருவரையொருவர் கேட்டுக் து, குப்பை மேடுவரை அலசியா ாலைந்தது என்பது புரியாத புதிர் னர். மற்றும் சிலர் லீ யுடைய திருத்தமாகக் கூறினர் நண்பர் வர் சந்தேகப்பட்டனர். தனது தப் பார்க்கக் கூட நாணினுன் அழுது புரண் டான். பயனே கிடைக்கவே இல்லை. கடலிலே கிடைக்குமா? பலருக்கு தவறு
பிறக்கும். அதுபோல இஸ்மாயி ாவது சிறு வருக் காகத் தான் சிறுவரல்ல என்பதுதான். இந்த றுதலளித்தது. நாட்களாயிற்று. இப்போது
}ள் நண்பர்களுடன் உறவாடத் டய தொடர்பை மீண்டும் கசப்பு ளடைவில் பகைமையை மறந்து கினர். அதற்கு பாலனின் நற் மந்தது. பிறரைவிடத் தன்னிடம் குதியோ இருந்துவிட்டால், அத் டத் தாழ்ந்தவர்கள் என்பது சில

Page 49
ரது எண்ணம். இவ்வெண்ணமே வழிகாட்டியாகவும் அமைந்துவிடுகி நூற்களைப் படிப்போர் பலர்; அ, தான். ஆனல் வாழ்க்கையில் ტყ56უბy)] அவர்களுள் பாலனும் ஒருவன்.
சில குறட்பாக்களை தன் நண்பர்க குவான். அவற்றுள் முகநக நட் குறளை அடிக்கடி மற்றவர்களுக் விரிப்பான். ம ன த்தால் நேசிக்க னகை பூப்பதால் மட்டும் அன்பு உள்ளத்தால் நேசிக்கவேண்டும்.
நாம் அன்பை அச்சாணியாக டன், ஒருவரையொருவர் நன்கு மறக்கும் பெருந்தன்மையுடன், அதுவே கோடி நன்மை பயக்கு புரிந்துகொள்ளாது, நட்புக்கொள் இல்லை. நன்மைக்குப் பதில் அது கும் நாச சக்திக்கு அடிக்கல்லாய் யுடன் ப்ாலன் கூறி நிறுத்திஞன். உள்ளத்தை சுள்ளென்று தைத்தது னித்துவிடுங்கள் நண்பர்களே! ம இஸ்மாயில் அவன் கண்கள் கல்
உன்னை எப்போதோ மன்னி றும் பெரும் தவறு இழைத்துவிட
பொம்  ைமயைப் பெரும்
வெறுத்தது என் குற்றந்தானே எ6 அமைதியாக,
4】
 

σΤοή), ລ. தம்பையா.
அவர்களுக்கு, அழிவுப் பாதைக்கு |றது. திருக்குறள் போன்ற நீதி தன் கருத்தை உணர்பவர் சிலர் டப்பிடிப்பவரோ மிகமிகச் சிலர் அவன் பள்ளியில் பயிலும் ஒரு ளுக்கு மலாய் மொழியில் விளக்
படது நட்பன்று என்னும் இக்
தச் சொல்லி, அதன் கருத்தை ாது ஒருவரைப் பார்த்துப் புன் வளராது; நட்பு நிலைக்காது;
க்கொண்டு, ஒருமித்த உணர்வு புரிந்துகொண்டு, சிறு தவறுகளை ஒன்றுபட்டுக் கூடிவாழ்வோம். ம், ஒருவரையொருவர் சரிவரப் வதால் எவ்வித நன் மையும் வே தீமைக்கு, நம்மை அழிக் அமைந்துவிடும் என உணர்ச்சி இவ்வார்த்தைகள் இஸ்மாயில் து. நான் செய்த தவறை மன் ன் னித்து விடுங்கள் என்ருன் ங்கின: குரல் கரகரத்தது.
துவிட்டோம். மேலும், நீ ஒன் வில்லையே என்ருன் பாலன்.
பொருளாகக் கருதி நண்பர்களை எப் பதிலளித்தான் இஸ்மாயில்,

Page 50
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
இஸ்மாயில் நான் கூட உே பட்டேன்; பேராசைதான். அத என்ருன் லீ,
இடைமறித்து அகமட் கூறி சம்பவத்தை நாம் மறந்தேவிடுே அனைவரும் ஆமோதித்தனர்.
எல்லோரும் இங்கேயே இ கிறேன் எனக்கூறி ஓட்டமும் ந கிறிது நேரத்திற்குள் கையில் ெ தான். இப்பையினுள் என்ன ! போம் என்ரூன் பாலன், டெn தான் என்ருன் லீ இல்லை; இ சொன்னுன் அச்சாய்.
நீங்கள் ஒரு வருமே உண் இஸ்மாயிலே சொல்லட்டும் என பொட்டலத்தைக் கொடுத்தான் தான் இஸ்மாயில் என்ன ஆ பாட்டுப் பொம்மை. எல்லோரு பொம்மை’ என்று வார்த்தைக
உணர்ச்சி கலந்த குரலில் என்னுடையதல்ல; நம்முடைய மாயில், அவனது கண்களிலிரு ஊத்தைத் தூய்மைப்படுத்தியது
(தமிழ் றே

னது பொம்மையின்மேல் ஆசைப் ற்காக என்னையும் மன்னித்துவிடு
ஞன் மன்னிப்பதல்ல; இச்சிறு வாம். ஆமாம் அதுதான் சரி என
ருங்கள். ஓர் நொடியில் வந்துவிடு டையுமாக சென்ருன் பாலன் . பாட்டலம் ஒன்றுடன் வந்துசேர்ந் இருக்கிறது சொல்லுங்கள் பார்ப் ரியான் என்முன் ரம்லி மங்குஸ் இல்லை! டொக்குப் பழம் எனச்
மையான பொருளைக் கூறவில்லை. ாக் கூறிய பாலன் இஸ்மாயிலிடம் . அவசரம் அவசரமாகப் பிரித் ச்சரியம் காணுமற்போன விளை டைய வாயிலிருந்தும் “பொம்மை ள் ஆச்சரியத்துடன் வெளிவந்தது.
இந்த விளையாட்டுப் பொம்மை து! நம்முடையது என்ருன் இஸ் நந்து உதிர்ந்த நீர்த்துளிகள் உள்
சன் ஞாயிறு பதிப்பு - 30-8-1959)

Page 51
குனிந்: -QUpéITÓ। ஞெலும், ! ருவிச் செ கொண்டிரு காற்றில் து போல,
செலவு ளது ஐந்.ே துக்கொண் ரனுக்கு ெ வெள்ளிக்கு
 

5
ou Lu T66
வேணக்கம் சார்!" த தலை நிமிராமல் நடந்து கொண் அவன். கண்கள் தரையை நோக் எண்ணங்கள் தரையையும் ஊடு ன்று இங்குமங்குமாய் அலைந்து ந்தன. சுழன்றடிக்கும் குறைக் ம்பும் தூசியும் கலந்து பறப்பது
இதே பண மில்லை. கையிலுள் த ஐந்து வெள்ளி! இதை வைத் டு என்ன செய்வது? கடைக்கா இாடுக்க வேண்டிய பாக்கி பத்து ாக இந்த ஐந்து வெள்ளியையும்

Page 52
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
கொடுத்தால் என்ன சொல் வ இந்தப் பணம்கூட அடுத்த வீட் யதுதான். வாங்குவதற்குள் அ அப்பப்பா வார்த்தைகளால் வா அவளிடம் சண்டை வேறு! எ வெள்ளி சம்பளத்தை நம்பி எ. பட்டுத் தொலைப்பது குடும்பசா அன்ருட இந்நிகழ்ச்கிகளுக்கு ம தனைச் சுழலில் சிக்காத கால்கள் நடந்து, தன் கடமையைச் சரில்
வணக்கம் சார்! மீண்டும் விடுபட்ட அவன் அப்பொழுதுத னையும் எதிரில் நின்ற அந்த ம்: யில்லை தனக்குத்தான் வணக்கம் த்துக்கொண்டு, வ.ண.க்.க. தாங்கள். என இழுத்தவாறு, னுன்
என்ன என்னைத் தெரியாத நான்தான் சாமி!
எத்தனையோ arris):2ri i இந்தச் சாமி எந்தச் சாமியோ ! சம் ஞாபக மறதிக்காரன். அத நினைவில்லை அதற்காக மன்னியும் பார்த்திருக்கிறீர்கள்? தன்னைத்த கேட்டான்.
நாம் இருவரும் சிரம்பானி பிரயாணம் செய்தோ மே மற
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ானுே! என்ற அச்சம் ஒருபுறம்: ட்டுக்காரியிடம் கைமாருக வாங்கி வன் மனைவி செய்த அட்டகாசம் னிக்கவே முடியாது! அதற்காக ன்ற வருத்தம் மறுபுறம் நூறு த்தனை நாளுக்கு இப்படிக் கடன் கரத்தில் அகப்பட்ட ஜீவன்களின் னியம் மட்டும் விதிவிலக்கா? சிந் பழக்கப்பட்ட அந்நேர் வழியே பரச் செய்து கொண்டிருந்தன.
அதே குரல். சிந்தனையிலிருந்து ான் நிமிர்ந்து பார்த்தான். தன் னிதனையும் தவிர அங்கு யாருமே ம் செய்கிருன் என்பதை நிதானி ம் தங்களை எனக்கு நினைவில்லை
அரையும் குறையுமாக நிறுத்தி
ார்த்திருக்கிறேன். அவர்களுள், நினைத்துக்கொண்டு நான் கொஞ் னுல் தங்களை எனக்கு சரியாக பகள். என்னை ஏற்கனவே எங்கே ானே அறிமுகப்படுத்திக்கொண்டு
விருந்து காஜாங்வரை பஸ்ஸில் ந்துவிட்டீர்களா? ம். மறப்பது

Page 53
மனித சுபாவந்தான். ஆமா நீங் உங்க? தாய் தன் மகனை, வாஞ்
l_ft ଜଧିt .
பஸ் , ரயில் பிரயாண நட் தோன்றும் உடனேயே மறைந்: போய் இரண்டு ஆண்டுகளாகின் யில் வைத்துக்கொள்ளும் இவ இருக்கும் என நினைத்துக் 5ெ இபாயிட்டேன்? நல்லாயிருப்பதா
அப்படிச் சொல்லாதீங்க ச தெரியாது. பிறர் சொன்னுல் நான் பார்த்ததைவிட இப்ப ெ
சரியாக நினைவில்லாத ஒரு ளவு அக்கறையுடன் கேட்பது ம பார்க்கிறவர்களெல்லாம் ஏன் என்றுதான் கேட்கிருர்கள், ! போபிட்டேன்? எனக் கேட்டுக் கை சதையை தடவிப் பார்த்த இளைத்துவிட்டதாகவே எண்ணி
என் தம்பி ஒருத்தன் அஞ் போலத் தான் மெலிந்து இரு கொடுத்தேன். எண்ணி இரண் வென்று மாறி விட்டான். அ மறந்துவிட்டேன், தலையைச் ச்ெ
ஞாபகமறதியில் இவனும் 6 என நிளேத்தேன். மறுகணம், !

எஸ். வி-தம்பையா
இப்படி இளைச்சு போயிட் நசையுடன் கேட்பதுபோலக் கேட்
பு, நீர்மேல் குமிழிபோ ைஉடன் துவிடும். நான் காஜாங்கு க்கு 1றன, இன்றுவரை என்னை நினை ன் விசித்திரப் பிறவியாகத்தான் ா ண் டே கேட்டேன்: இளைச்சா கத்தான் நான் நினைக்கிறேன்.
ார். நம் உடலைப்பற்றி நமக்குத் தான் நமக்குப் புரியும். அப்போ ராம்பக் கேவலம்.
வன் தனது உடலைப்பற்றி இவ்வ னியத்திற்கு ஆச்சரியமாயிருந்தது. இப்படி மெலிந்து விட்டீர்கள் அப்படிக் கேவலமாகவா இளைச்சும் கொண்டே கைகளை நீட்டி, மடக்கி, ான். இப்போது தான் மிகவும் ணுன்
வருசத்துக்கு முன்னே உங்களைப் ந்தான். ஒரு டானிக் வாங்கிக் டே மாதங்களில் கொழு கொழு ந்த டானிக்கின் பெயரைக்கூட ாறிந்துகொண்டே சொன்னுன்
ன் அண்ணன்தான் இருக்கு என்னை பஸ்ஸல் சந்தித்ததை நினை
5

Page 54
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
வில் வைத்திருப்பவன், முக்கியம விட்டானே என நினைத்தவாறு அண்ட் கோ என்ற விளம்பரப் பல அந்தக் கடையில் கொஞ்சம் சில் டும் நான் போய் வரட்டுமா? தோடு.
அவன் விடுவதாயில்லை; ஏ6 னைக்கு ஞாயிற்றுக்கிழமை ஒய்வு
ஞாயிற்றுக்கிழமையிலே ஒய்வு நீங்க, குடும்பஸ்தர்களுக்கு அது கடையிலே அரிசி கொஞ்சம் வாங் தான் இன்னக்கு என் வீட்டு அ புடன் கூறினன்.
நீங்க வீடு போய்ச் சேர்ந்த என் வீட்டு அடுப்பிலே மூணு ந குது. பெருமூச்சு விட்டபடி ெ மகிழ்ச்சியுடன் காணப்பட்ட அல தால் கும்பிப்போய் காட்கி தந்த
நீங்களும் என்னைப்போல் அ மணியம், விரக்தியுடன் வாழ்க்ை ஒன்றுசேர்த்து “அன்னக்காவடித கொட்டித் தீர்த்தான்! அவனு:
அந்த வயித்தெரிச்சலை ஏன் பிரசவத்திற்காக ஆஸ்பத்திரிக்கு ( இந்த மூணு நாளும் காற்றும், !
囊、
 
 
 
 
 
 
 
 

ான மருந்தின் பெயரை மறந்து எதிரேயுள்ள எஸ். கே. பெருமாள் கையைச் சுட்டிக்காட்டி, அதோ பறைச் சாமான்கள் வாங்கவேண் என்ருன் விடைபெறும் நோக்கத்
எ சார் அவசரப்படுகிறீங்க இன் நாள்தானே"
பாக இருக்கலாம் ணு நினைக்கி நான் நடக்காத சங்கதி அந்தக் கிக்கிட்டுப் போ கணும். போனுல் டுப்பிலே நெருப்பு எரியும் சலிப்
பிற கா வது அடுப்பு புகையும் ாளா பூனைதான் படுத்துத் தூங் சான்னுன் அவன் . சற்று முன் பனது முகம், இப்போ சோகத்
து .
ன் ன க் காவடி தானு' என்ருன் கயிலுள்ள வெறுப்பையெல்லாம் ானு' என்ற ஒரே சொல்லில் *கு இதைவிட நல்ல வார்த்தை
கேட்குறிங்க! என் பெண்டாட்டி பாயிருக்கிருள் மூணு நாளாச்சு, நண்ணிருந்தான் என் சாப்பாடு!

Page 55
இவை தானே எளிதில் பணமில் வேறே சில்லறைச் செலவுக்கு பணி நிறுத்தினுன் அவன் கண்களிலிரு. கள் கன்னத்தின் வழியாக வழிந்
பகீரென்று மணியத்தின் மன கூடிப் பிறந்ததொன்று. எவர் து தவன். வறுமையென்னும் கோ டிப் பிளப்பது போன்றிருந்தது. கொடிது, அதுவும் வாழும் பருவ டாலோ அதன் கோரப் பற்களுக் லடங்கா என நினைத்தவாறு இப் வேண்டும் என்ருன் துன்பம் தே
ஆமா ஒரு ஐந்து வெள்ளி டியும் திருப்பித் தந்திடுறேன்.
பாக்கட்டைத் துழாவினுன் ம வெள்ளிதான், இந்தாங்க இதை உங்களைப்போல ஏழைதான். நீங் மாவது சொல்லி ஆறுதலடைநீங் எண்ணியெண்ணி நொந்து சாகிே வித்தியாசம். நாளைக்கு எப்படியும் கூறியபடி ஐந்து வெள்ளி நோட்டு தான் மூன்று மணி நேரத்திற்குள் கையில் தவழ்ந்தது.
அவன் முகம் மலர்ந்தது. அர்ச் வளைந்து, தலைவணங்கி, பக்தியுட இருகைகளையும் நீட்டி வெள்ளியை
疆?

எஸ். வி. தம்பையா
ாைமல் கிடைப்பது? அவளுக்கு rம் கொடுக்கவேனும் எனக்கூறி ந்து உதிர்ந்து வீழ்ந்த நீர் துளி தோடியது.
ம் இரக்கம் என்பது அவனுடன் ன்பத்தையும் பார்க்கச் சகிக்கா டாரி அவன் இயத்தை வெட்
கொடிது, கொடிது, வறுமை த்தில் வறுமை பற்றிக்கொண் கு இரையாவோர் துயர் ஏட்டி போது உங்களுக்கு பனந்தானே ாய்ந்த குரலில்.
தங்திங்கென்னு நாளைக்கு எப்.
னியம் உள்ளது ஐந்தே ஐந்து வைத்துக்கொள்ளுங்க. நானும் 5 உங்க சிரமத்தை என் னி ட க. நானே என் வறுமையை றன்! இவ்வளவுதான் நமக்குள்
திருப்பித் தந்துடனும் எனக் ஒன்றை அவனிடம் கொடுத் அந்ந்ோட்டு மூன்ரும் நபரின்
சகரிடம் பிரசாதத்தை, உடல் ன் வாங்கும் பக்தனைப்போன்று, வாங்கினுன் அவன் கண்கள்

Page 56
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
நன்றிகலந்த ஒளியைப் பளிச் நல்லவர்கள் வாழ்வதால்தான் மல் நிலைக்கிறது, எனக் கூரு
நன்றி, ரொம்ப நன்றி! தந்துடுகிறேன். நான் போய்
*g) Lib., 3Frf}° –
எனத் தலையசைத்து வழி துயரைத் துடைத்தேன் என் இழையவிட்டான். அதில் மகி எனது ஏழ்மை யையும் மற னேன். கடைக்காரனுக்கு கெ போய்விட்டது! இனி இன்ை பது? இக் கேள்விக் குறி அ கொண்டிருந்தது.
கால மென்னும் மலரில்,
சரம் அவசரமாகச் சென்று "க ஒரு மங்கு காப்பிக்குச் சொல் புரட்டிக்கொண்டிருந்தான் மண கரிப்பியுடன் தரிசனம் தந்ததும் குடித்துவிட்டு வெளியேறினுன்
ஐந்தடியில் ஒர் உருவம்; உடல், கிழிந்து அழு க் கே றி தது. வறுமை எப்படியிருக்கு மாய் திகழ்ந்தான். அவனது மையை அப்பட்ட மாய் உன

செனச் சிந்தி, உங்களைப்போன்ற உலகில் அறம் இன்னும் அழியா
மற் கூறிற்று.
நாளைக்கு கண் டி , , , திருப்பித்
வரட்டுமா?
யனுப்பினுன் மணியம். ஒருவனின் ற மனத் திருப்தியில் புன்சிரிப்பை ழ்ச்சியும் வேதனையும் கலந்திருந்தது. ந்து ஒருவனுக்கு இரக்கம் காட்டி ாடுக்கவேண்டிய பணம் கைமாறிப் றயப் பொழு தை எப்படிக் கழிப் வனைச் சுற்றிச் சுற்றி வலம் வந்து
நாட்களென்னும் இதழ்கள் பதி மக்கி மண்ணுேடு மண்ணுகின. அவ கமலா விலாஸ் காப்பிக் கிளப்பில் லிவிட்டு, அங்கிருந்த நேசனைப் ரியம். ஹோட்டல் ாையன் கையில் , அதை வாங்கி மடக் மடக்கென்
அடர்ந்து வளர்ந்த தாடி, ஒட்டிய ப ஆடையுடன் நின்றுகொண்டிருந் ம் என்பதற்கு அவனே உதாரண தோற்றம் வறுமை யின் கொடு ார்த்திற்று. கழுகின் கண்களுக்கு
45

Page 57
பிணங்கள் தென்படுவதுபோல, ஏழை தென் பட்டான். உள்ளங்க
நோக்கினன். சிலிப்பர் அணி
திருந்தது. அரைக்கால் சிலுவார் வாரில், இரண்டு மூன்று இடத் வெள்ளே நிற துணிகளில் ஒட்டு யில் அங்கொன்றும் இங்கொன்று பிடிக்கும் வலையை நினைவூட்டியது அசைந்த, கேசத்தை வலது 6
முகத்தை உற்றுநோக்கினன். அ
யத்தைப் பார்த்தான். மணியத் தன. பற்களை நறநறவெனக் கட் தவனைப்போல கத்தினுன்
"என்னையா சந்திரஹரி அ வாங்கினயே! எங்கே ஐயா பல தன்! உன் போன்றவர்களுக்கு முழு முட்டாள்கள்!!
'ஐயா ஆத்திரத்தால் இப்ப செய்து பொறுமையோடு, நான் படி வேணுமெண்ணுலும் பேசுங்க எனக் கெஞ்சினுன் அவன்.
"பொறுமை கடலினும் ெ சொல்லி வைச்சான். அந்தப் சிக்கிறே? நன்றி கெட்ட பயல்’
'ஐயா நீங்க என்னை அடியு
ஆணுல், என் கதையைக் கேட்டபி மேல் அவனுல் பேசமுடியவில்லை,
臺

GTai), an. - sub60uuin
மணியத்தின் கண்களுக்கு அந்த ாலிலிருந்து உச்சி வரை கூர்ந்து பாத கால்களில் அழுக்குப் படிந் அணிந்திருந்தான். நீலநிற சிலு தில் நாற் சதுரமாக, பச்சை, ம் போடப்பட்டிருந்தன. சட்டை மாயுள்ள பொத்தல்கள், மீன் 1. நெற்றியில் விழுந்து காற்றில் கையால் கோதியபடி, அவனது வனும் அப்போது தான் மணி தின் கண்கள் கோபத்தால் கிவந் டித்துக்கொண்டே, வெறி பிடித்
ன்று சாயங்காலம் தர்ரேண்ணு னம்? மகா மட்டரகமான மணி உதவுபவர்கள் முட்டாள்கள்!
டி எல்லாம் பேசாதீங்க, தயவு சொல்வதைக் கேட்ட பிறகு எப் , திட்டுங்க, நான் கவலைப்படலை
பரிது என எவனே ஒருத்தன் பாடத்தையா என்னிடம் உபதே
ங்க, கெர்ல்லுங்க! பரவாயில்லை. றகு எதுவும் செய்யுங்க அதற்கு குரல் கம்மியது, தொண்டை

Page 58
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
அடைத்தது.
அவன் மணியத்தின் கால்கன் அழுதான். மடை திறந்த வெள் டோடியது. ஒரு சில நீர் துளி டுத் தெறித்தன. அவன் உடலெ ஏற்பட்ட கொதிப்பும், கொஞ்சப் கியது. "என் கதையைக் கேட் என்கிருனே? நானுே என் பண வெட்ட பூதம் புறப்பட்டாற்டே அவனைத் தூக்கி நிறுத்தியபடி, ! லித் தொலை" என கசப்பு மாத் கூறினன்.
அவன் கண்களைத் துடைத் ஆரம்பித்தான்;
அன்று தங்களிடம் வாங்கி ஆஸ்பத்திரிக்குப் போனேன். ே ஒரு பொலீஸ்காரர் என்ன அணு யாளக் கார்ட்டை எடுபார்க்கவே தேடினேன். அடையாளக்கார்ட்6 ரிடம், 'ஐயா அடையாளக்கார் வைத்துவிட்டு வந்துவிட்டேன், மன்ருடினேன். என் மனைவி பிர இருக்கிருள். அவளைப் பார்க்கத் தையும் சொன்னேன். கல் நெ கைக்கு இணங்காது, என்னைக் திற்கு அழைத்துச்சென்றன்.
மறுநாள் விசாரணை அடை
5、

ாப் பற்றிக்கொண்டு விம்மி விம்மி ளம்போல கண்ணீர் கரை புரண் 5ள் மணியத்தின் கால்களில் பட் ல்லாம் புல்லரித்தது. உள்ளத்தில் கொஞ்சமாய் அடங்கத்தொடங் ட பிறகு எதையும் செய்யுங்க" த்தைக் கேட் கிறேன். கிணறு ால. எனச் சிந்தித்த வண்ணம், சரி உன் கதையைத்தான் சொல் திரையை விழுங்குவது போல
துக்கொண்டு கதையைச் சொல்ல
ய ஐந்து வெள்ளியுடன் நேரே பாகும் வழியில் காவலில் நின்ற கி, ‘எங்கே உன்னுடைய அடை ண்டும் என்ருர், பாக்கடெல்லாம் டைக் காணவில்லை. உடனே அவ ட்டை மறந்து போய் வீட்டில்
அதற்காக மன்னியுங்கள்' என சவத்திற்காக ஆஸ் பத்திரியில் நான் போகிறேன் என்ற விபரத் ஞ்சம் கொண்ட அவன் கோரிக்
கைதுசெய்து போலீஸ் நிலையத்
யாளக் கார்ட்டின்றி நடமாடிய

Page 59
குற்றத்திற்காக இருபத்தைந்து ெ ஒரு வாரச் சிறைத் தண்டணை, 6
அபராதத் தொகை கட்டமுடி தண்டனையை ஏற்றேன். இன்று இதுதான் என் கதை. அன்று க உதவுவதைப்போல உதவினிர்கள். எனத் திட்டுகிறீர்கள். நீங்கள் இ ஏற்கத் தயாராக இருக்கிறேன், 6 முகம் இருள் சூழ்ந்திருந்தது.
சற்றுமுன் ஆத்திரத்தால் அவ திட்டியதற்காக வருந்தினுன் மணி வருந்தாதே’ எனக்கூறி அவனை அ செய்தான். சாப்பிட்டு முடிந்தது. யாமல் உடனடியாகப் போய் உன்
நல்லதுங்க நான் போய் வர் சென்ருன் அவன். அவன் சென் பார்த்துக்கொண்டு நின்ற மணிய ஆயிரம் ஏழைஸ் மின்னல்போல் (
இருவரும் பேசிக்கொண்டிருந்த கோடியில் இருந்த ஒருவர், மணிய "ஏன் சார் உங்களுக்கு அந்த ஆளே
எனக்கு ஒன்றும் அதிக பழக் கடனுகக் கேட்டான், கொடுத்தே கிருன் உம். ஏழையின் வாழ் சலிப்புடன் கூறிய மணியத்தை !
57

எஸ். வி. = தம்பையா
வள்ளி அபராதம் தவரினுல், ான நீதிபதி தீர்ப்பளித்தார்.
யாத நான் ஒரு வாரச் சிறை தான் விடுதலை அடைந்தேன். டவுளே மனித உருவில் வந்து
இன்று நன்றிகெட்ட பயல் E என்னயென்ன செய்தாலும் ானக் கூறிமுடித்தான். அவனது
னை வாயில் வந்தபடி எல்லாம் யம். சரி நடந்ததை நினைத்து அழைத்துச்சென்று சாப்பிட்ச் b "எங்கேயும் சுத்திக்கிட்டு திரி மனைவியைப் பார்? என்ருன்,
ரேன்” என நன்றியுடன் கூறிச் ற அந்த குறுக்கு வழியையே த்தின் கண்களுக்கு, பளிச்சென தோன்றிமறைந்தனர்.
தை கவனித்துக்கொண்டு மறு பத்தைப் பார்த்துக் கேட்டார்:- அதிக நாட்களாய் தெரியுமா?
5மில்லை, அன்று ஐந்து வெள்ளி ன் இன்று இப்படிச் சொல்லு வு இப் படித் தானே!" எனச் இடைமறித்து கூறினுன்

Page 60
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
"சார் அவன் ஒரு ஒடுகா அவன் சிறைக்குச் செல்லவுமில் டமும் பொய் சொல்லி ஏமா பிழைப்பே இதுதான்"
இவ்வார்த்தைகளைக் கேட்! ளால் அடித்து, மண்டையைப் விடென்று சென்று வெளியில் காணவே இல்லை. ‘ஏமாற்றுக் ன்ை.
அவன் ஏமாற்றுக்காரன் உள்ளம் சுட்டிக்காண்பித்தது. அவ்வெண்ணம் அவன் மனதில்
(தமிழ் நேச

வி! அவனுக்கு மனைவி யு மில்லை; லே! இப்படித்தான் ஒவ்வொருவரி ற்றி ஜீவனம் செய்கிருன். அவன்
ܠ ܠ .
டதும் ஆயிரமாயிரம் சம் மட்டிக
பிளப்பது போன்றிருந்தது. விடு எட்டிப் பார்த் தான். அவனைக் ாரன்’ என ஆத்திரத்துடன் கூறி
என்ருல், நீதானே? என நான் ஏமாளியா என எண்ணினுன் ,
"சுருக்கென்று தைத்தது.
ஈன் ஞாயிறு பதிப்பு-18-10-1959)

Page 61
BELGÚNGüð
உஇக டிலே தவிக் கள் தத்தம் "என் கடன் பதைச் செய கதிரவன் கி சிறுக இருட் ஒளிமுகத்தை டிப் பார்க்கத் வருகையை உறங்கிக் கெ யாத மக்க பொருட்டு, கதகதப்பை

6
கலந்தது கண்ணிர்
மக்களின் ஒரு பகுதியை இகுட் க விட்டுச்சென்றவன், மனிதர் கடமைகளில் தவறினுலும்
பணிசெய்து கிடப்பதே' என் பலாக்கும் பொருட்டு, காலை க் ழக்குத் திக்கினின்றும், சிறுகச் படலத்தைக் கிழித்துக்கொண்டு, க் காட்டியவாறு உலகை எட் தொடங்கினுன், உதயசூரியன் உணராத ஒரு சிலர் ஆழ்ந்து ாண்டிருந்தனர்; உறக்கங் கலை ளைத் தன் வசப்படுத்தும் செங்கதிர்களை அள்ளித் துரவி ஊட்டிக்கொண்டிருந்த பரிதி,

Page 62
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
இதம் தரும் இளஞ்சூட்டை ம கைச் சுட்டெரிக்கத் தொடங்கின தனியுடமை எனக் கூறுவதுபோ ளர்கள் வெயிலில் காய்ந்து கொ தான் தனது வெட்பக்கதிர்களை கெல்லாம் இளகுபவர்கள் நாங் னும் கருத்துமாய்த் தத்தம் 8 நிருபித்துக் காட்டிக் கொண்டி யைச் சரிவரச் செய்துகொண்டிரு கடமையுணர்வைச் செயல்படுத்
சாலையின் முன் பக்கம் இ கூளாங்கற்களாலும், சல்லிக்கற் கொண்டிருந்த னர். சமுதாய அவர்கள், சாலையைச் சமப்படு, கொண்டிருந்தனர். சமரசங்கா குருதியைப் போல அடுக்கிய இறுகச்செய்து கொண்டிருந்தா மணலைத்தூவி மேலும் மெருக மென்மையான செய்கைகளால் இரும்பைப்போன்ற நெஞ்சழுத் வேண்டும் என்று கூறுவதுபோ மிகு சக்கரங்களால், உயர்ந் சமன் செய்ய முனைந்தது. உயர் தாழ்ந்தும், தாழ்வாயிருந்த சில் ஒப்புரவாகியது. மேற்கொண் யைக் கண்டதால், போர்முனை வீழ்த்தி வெற்றிவகை சூடித்தி ஸ்டீம் ரோல்" சாலையை ஒ. நடைபோட்டு நகர்ந்தது.

ாற்றி, வெட்பக் கதிர்களால் உல }ன். வெயிலும் மழையும் எமக்கே ல, மராமத்திலாகாத் தொழிலா ண்டிருந்தனர். பகலவன் எப்படித் அள்ளி அனைத்தாலும், இதற் களல்ல என்பதை அவர்கள், கண் ட ைமகளைச் செய்வதன் மூலம் ருந்தனர். தினகரன் தன் கடமை நந்தான்: தொழிலாளர்கள் தமது திக் கொண்டிருந்தனர்.
ருவர் பள்ளமாயுள்ள இடங்களில் களாலும் நிரப்பிச் சமன் செய்து பத்தில் சமத்துவங் காணமுடியாத த்துவதில் மும்முரமாய் ஈடுபட்டுக் ண முனைந்தவர்கள் சிந்திய செங் 1ற்களின் மேல் கருந்தாரைச்சிந்தி ன் முருகன், ஊற்றிய தாரின்மேல் பட்ட முயன்ருள் இபண் ஒருத்தி. மேடுபள்ளங்கனை நிரப்பமுடியாது! தமும், வலிமையான ஆற்றலும் ), 'ஸ்டீம் ரோல்” தனது வலிமை து காணப்பட்ட கற்களை நசுக்கிச் ந்திருந்த கூளாங்கற்கள் கொஞ்சம் லிக்கற்கள் சற்று உயர்ந்தும் ரோடு ட செயலில் உடனடியாக வெற்றி பின் எதிரிகளின் தலைகளை வெட்டி நம்பும் போர் வீ ர ன ப் போல் பரவு படுத்திய இறுமாப்பில் பீடு
54

Page 63
முருகன் மே ல் லிய சாக்கு: போல சுற்றிக்கட்டியிருந்தான். உழைப்பின் ஒய்வுபெற்ற இரு ச மூடிமறைத்தன. பச்சை நிறச் சட்டையும் அவனது உடலை மன ரங்கள் விழுந்து கிழிந்து போ 6 தலையை ஒப்பனை செய்தது. அவ6 வீரனைப்போலவே தோற்றமளித் தார்வாளியை லாவகமாக முன்னு கல் மட்டத்திற்கு மேல் தாரைச் சி
இக்காட்சி களத்துமேட்டில் களினின்றும் தும்பும் தூசியையு. ஒய்யாரமாய் முறத்தால் வீசுவது
அன்று ஓவர்டைம் வேலையா முடித்த முருகன், ஓவர்சியாரிட யில்லை. இருமல் வேறே தொந்தர லிவு வேணும்!" எனத் தயக்கத் வாறு கேட்டான் உடம்புக்கு குடிச்சுவெறிச்சு திரியாமல் நாளை ஒவர்சியர் சிவத்தின் புத் தி மதி விட்டு வீட்டை நோக்கி நடந்த ஒலி காற்றுடன் கலந்து, தேய்ந்
சுமார் முப்பத்தைந்து ஆண் ஒரே மகனுன முருகனை அழை சேர்ந்தான். பிறந்த வீட்டிலேயே வளர்த்தான். தந்தையின் அர ஈராண்டுகள் தமிழ்ப்பள்ளிக்கு அ
莒

எஸ். வி. = தம்பையர்
துண்டால், "ஸ்டோக்கின்ஸ்' ராணுவத்திலிருந்து நீண்டகால பாத்துக்கள் அவன் பாதத்தை சட்டையும், காக்கி நிறக் GERTG) றத்தன. இடையிடையே துவா தொப்பியொன்று முருகனின் ாது உடையமைப்பு ஒரு ராணுவ தது. வலது கையில் பிடித்திருந்த ம் பின்னும் அசைத்து அடுக்கிய ந்திக்கொண்டிருந்தான் முருகன்,
அடித்துப்போட்ட நெற்குவியல் ம் அகற்றுவதற்காக உழவர்கள் போன்றிருந்தது.
னதால் ஐந்து மணியுடன் வேலை b, ஐயா எனக்கு உடப்பு சரி வு பண்ணுது ரெண்டு நாளைக்கு துடன் முழங்கையைச் சொரிந்த சரியில்லேன்னு சொல்லிவிட்டு க்கு ஆஸ்பத்திரிக்கு போ. இது சரிங்கையா? எனச் சொல்லி ான். கிரீச் கிரீச்” என்ற பூட்ஸ் து, மறைந்துகொண்டிருந்தது.
டுகளுக்கு முன்பு, நாகப்பன் தன் த் துக் கொண்டு மலாயா வந்து தாயை இழந்த முருகனைப் பேணி வணேப்பில் வளர்ந்த முருகன், னுப்பப்பட்டான். பொருளிட்
5

Page 64
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
டும் வழக்கத்திற்கு மாருக கை யும் அளவு படிப்புடன் நிறுத்தட் டுக்கு பிள்ளையைப் பார்ப்பத தேவையென்பதால் அவரே செr கன் படிச்சென்ன கிராணி வே: டிலே பிள்ளைகளைப் பார்த்தால் கிடைக்கும் இந்தப் புத்திமதி டது. நாலைஞ்சு வருசம் ஐயா
ஐயா புண்ணியத்திலே பீடபிள் சாப்போதும், இதுதான் நாகப்ட கைப் பாதை. காலம் கரைந் நாகப்பன் எமபட்டணம் அனு
முருகன் கிராமத்து இலாக கச் சேர்ந்து, தார் ஊற்றும் ப மண்டோர் வேலைக்குரிய தகுதி மாரின் அனுக்கிரகம் கிடைக்காத றும் வேலையையே செய்துவந்தா வேலே அவனது தசைகளைத் தின் தோற்றத்தில் அறுவது வயதுக் மவுத் காரில் பிரயாணம் செய் தம் வாழ்க்கையைப் பாலை வ பெருங்குடி மக்களில் முருகனும்
ஒண்டியாகச் சமைத்துச் சா இனத்துக்கு ஒரு வயிறு சோறு ஒன்றும் வேண்டும். உடற்பசிை எண்ணம் நெஞ்சை அரிக்கத் .ெ
அங்கமுத்து கணவனே இழந்து
5

யெழுத்து மட்டும் போடத்தெரி பட்டான். பெரிய கிராணி வீட் ற்கு ஓர் சிறுவனே, சிறுமியோ என்னுர், ஏண்டா நாகப்பா ! (1Ք(15 லயா பார்க்கப்போகிருன்? வீட் மாதத்தில் ஐந்தோ, ஆருே நாகப்டனுக்கு நியாயமாகப்பட் வீட்டிலே வேலை செய்து வந்தா யூலே ஏதோ ஒருவேலை கிடைச் ன் முருகனுக்கு காட்டிய வாழ்க் தது; மூப்பும் பிணியும் சேர்ந்து |ப்பிவைத்தன!
ாவில் சாலை அமைக்கும் கூலியா தவிக்கு உயர்த்தப்பட்டான்! முற்றிலும் பெற்றிருந்தும், ஐயா தணுல், காலமெல்லாம் தார் ஊற் ன் தீப்பிழம்புடன் பழகும் இந்த ாறு, எலும்பும் தோலுமாக்கியது. கிழவனை ஒத்திருப்பான். பிளே பவர்களுக்காகச் சாலையமைத்து ன மாக்கிக் கொள்ளும் தமிழ்ப்
ஒருவன்தானே?
ப்பிட்டு வந்த அவனுக்கு மனித மட்டும் போதாது. அதற்குமேல் பத் தணிக்க வேண்டும் என்ற தாடங்கியது.
நீண்ட காலமாகியும் மறுமணம்
6.

Page 65
வே ண் டா மென மறுத்துவந்தா வேலியைப் போட்டு ஒருவனின் பது அவளுக்குப் பிடிக்காததொன் பில்லாத பயிரை திமிர்பிடித்த ச இயல்பு: இந்த வகையில் முருககு கிடைத்தது.
முருகனுக்கு அங்கமுத்துவின் சுவைப்பதுபோல இனித்துக்கிடந்: டுமென ஊடினுள், ஊடலை விடு காக வேனும், கரம்சிங் Tul வாங்கி, தங்கச்சங்கிலியை அங்க பார்த்தான் முருகன். வெற்றின் தெரியச் சிரித்தாள், அவள்; ஒரி னின் உதடுகள் மூடிக்கொண்டன
வேலி போடாமலே குடித் இப்போ அங்கமுத்துவின் உறவு சப் பென் றிருந்தது. அடிக்கடி டும்" என நச்சரிப்பதும் மற்ற ஆ துப் பேசுவதும், பழகுவதும் மு( மரத்துக்கு மரம் மந்தியின் கு காலடியில் கசங்கிக் கருகிப்போ6 என்பபதையும் ge frø0-LDTSD) L–LIII முருகன் வாய் திறந்து கேட்டும் வி கிறவங்க கிட்டேயெல்லாம் புருசன்மாதிரி அதிகாரம் பண்ணு புரோடும் பேசுவேன்; பழகுவே கொண்டவனுக்கு துரோகம் செ இருந்துக்கிட்டு யாரை வெளியே
鼻

எஸ். வி-தம்பையா
ள். தாலி என்ற பெயரில் ஒரு காலடியில் அடிமையாகக் கிடப் 1று. சுதந்திரப் பறவை வேலி ாளைகள் தின்று பசி தீர்ப்பது
றுக்கும் அங்கமுத்துவின் நட்புக்
தொடர்பு அடிக்கடி கரும்பைச் தது. தங்கச்சங்கிலி ஒன்று வேண் த்ெதுக் கூடவேண்டும் என்பதற் ம் வெள்ளி முந்நூறு வட்டிக்கு முத்துவின் கழுத்தில் கட்டி அழகு 0க் காவியேறிய பற்களெல்லாம் த்துக் குவிந்த உதடுகளை முருக
நனம் நடத்திவந்த முருகனுக்கு" நுனிக்கரும்பைத் தின்பதுபோல
நகை வேண்டும், துணி வேண் ண்களுடன் கன்னங்குளியச் சிரித் நகனின் மனத்தை உறுத்தியது. ணங்கொண்ட, அங்கமுத்துவின் இளம் மொக்குகள் ஏராளம் ப் உணரத் தலைப்பட்டான். |ட்டான்; ‘என்னடி இது பார்க் லக் காட்டுறே? என்ன கட்டின றே! எனக்கு விருப்பம் இருந்தா ör;* *Sil_ g?! OStaf)(3u Gt frr:1 ப்யுற கழுதே! யாரு வீட்டிலே
போகச் சொல்லுறே? உனக்கு
P

Page 66
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
இங்கே இருக்க விருப்ப மி ல் ல வார்த்தையைக் கேட்டபிறகும் லயத்தை நோக்கித் துரித ந.ை வர்கள் சக்கையையுமா கட்டிக் அவளுக்குச் சக்கையாகத்தான்
இரண்டு மாதப் பழக்கத் உறிஞ்சிய அந்த அட்டையின் வேண்டாம், சட்டி சுட்டது; ை யடைந்தான் முருகன். சூடு அவனை பெண் இனத்தைவிட்ே
அங்கமுத்துவின் தொடர்டை குடிகாரக் குப்பனின் நட்புக் கின் முடிஞ்சு வீட்டுக்கு வந்தால் ‘க ளுக்கடைப் பக்கம் போயிட்டு
வேண்டாம்பா குடிச்சுக் கெட் நாமும் ஏன் குடிச்சுத் தொலைக் உனக்கும் எனக்கும் வித்தியாசம் போறதுக்காக இல்லை. காலைய வெய்யில் மழைன்னு பாராமல் புத்தீர கொஞ்சநேரம் கவலையை காகத்தான் குடிக்கச் சொல்லுே அடிச்சுப்பார் அண்ணே! இந்த மயங்கும் அளவுக்கு முருகன் முட் லுகிருன் ஆனந்தம் கள்ளிலேத தான் பார்த்துவிடுவோமே என் ரேன் போவமா? என்ருன் முரு எனக் கூறிக்கொண்டு, தோளில் டாசு கட்டியபடி துரிதநடை நட
 

ாட்டி இப்பவே போயிடு! இந்த முருகன் அங்கே இருப்பானு? பழய -போட்டான். கரும்பைத் தின்ற ாப்பார்கள்? இப்போ அவனும் பட்டது.
து க்குள் முந்நூறு வெள்ளியை
தொடர்பு எனக்கு வேண்டவே கயை விட்டேன் எனத் திருப்தி பட்ட பூனையின் இந்த அனுபவம் ட பிரித்தது.
அறுத்துக்கொண்ட முருகனுக்கு, டைத்தது. ‘என்னண்ணே! வேலை ம்மின்னு உட்கார்ந்திடுறே! கள் வருவோமா' என்ருன் குப்பன். டுப்போன குடும்பம் ஏராளம். எனும்?. இந்த இடத்திலேதான்
அண்ணே குடிக்கிறது கெட்டுப் லே இருந்து சாயங்காலம்வரை உழைக்கிற நம்ம உடம்பு அலுப் மறந்து, ஆனந்தமா இருப்பதுக் றன். இன்னக்கு ஒரு "பயிண்டு
உபதேசத்தைக் கேட் டவுடன் டாளல்ல! ஏதோ குப்பன் சொல் ான் இருக்கிறதென்று அதையுந் ற நினைப்பில், "சரி நானும் வர் கன். இதோ வந்து ட்டேன்"
இருந்த துண்டை எடுத்து முண் ந்தான் குப்பன். பின் தொடர்ந்
8

Page 67
தான் முருகன்.
இப்போ குடிப்பதில் ஒருவித கன். முன்பு குடிப்பதற்குக் குருவி சிஷ்யப்பிள்ளை ஆகிவிட்டான்! சி தெண்ணு கள்ளு மட்டும் குடிக்கக் பிராந்தி எல்லாம் கலந்து சாப்பிட இருக்கும்" என அனுபவத்துடன் னுக்குக்கூட ஆச்சரியந்தான். 'முந், குட்டி இப்ப எனக்குச் சொல்லித்
கள்ளுக்கடைச் சகவாசத்தால் முருகன், வேலை முடிந்தவுடன் குடி உறங்கிவிடுவது. இப்படியே நாட் ஐ வலை யால் எலும்பும் தோலும இரத்தத்தை அட்டை ஒன்று உ குடிக்கும் பக்க்கத்தால் மேலும் ே தல் போலானுன்.
வேலைக்காட்டிலிருந்து வீடு தி னுக்குத் மழை வேறு கொட்டு எருமை மாட்டுக்கும் மழைக்கும் உறவு முருகனுக்கும் மழைக்கு அவன், பார் கடைய்ைக் கண்டது திருந்த இரண்டு வெள்ளியை அவி தான். எப்படியோ தட்டுத்தடுமா தரையில் இரு கைகளையும் ஒன்றுக ஒருக்கணிந்துப் படுத்தான்.
காலை மலர்ந்தது, திறந்திருந்த
59

எஸ். வி. = தம்பையா
மகிழ்ச்சியைக் கண்டான் முரு ாயிருந்தான் குப்பன். இப்போ ல சமயம் "அண்ணே குடிப்ப கூடாது! அதுக்கு மேலே, பீர், டனும் அதுதான் நல்ல ‘மப்பா? விளக்கு வான் முருகன் குப்ப தாநாள் குடிக்கப் பழகிய கத்துக் தருகுதே' என்று!
சாப்பாட்டையே மறந்தான் டப்பது; குடித்தபின் அப்படியே கள் நகர்ந்தன. தார் ஊற்றும் ான அவனது உடலில் இருந்த றிஞ்சித் தீர்த்தது. உண்ணுமல் மெலிந்து, காய்ந்த அவரை வத்
ரும்பிக் கொண்டிருந்த முருக கொட்டெனக் கொட்டியது: எத்தகைய உறவோ அத்தகைய ம் நனைந்து கொண்டே வந்த தும் முடிச்சில் நனையாமல் வைத் ழ்த்தெடுத்து ஒரு "பெக் குடித் றி வீடு வந்துசேர்ந்தான். வெறுத் பட்டி தலையணையாக்கிக்கொண்டு
கதவின் வழியாக வந்து சுளிர்

Page 68
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
எனத்தைத்த சூரியனின் ஒளி ! முதல் நாள் வேலைத்தலத்தில் 4 தைகள் நினைவுக்கு வந்தன. 10
நண்பனைத் தேடி அலைந்து இரும பணமில்லாமலும் இருக்கும் முழு ஆயுள் அங்கத்தினராய்ச் சேர்ந் நோக்கி நடக்கமுயன்ருன் முருக கள், தாளம் தவறிய மிருதங்க ஒ
முருகனைப் பரிசோதித்த ட இருக்கிருய் போதிய இரத்தமி குறி தென் படுவதால் கொ வேண்டும் என்ருர்,
நாட்களை வாரம் விழுங்க கொண்டிருந்தன.
அடிக்கடி கபக் கபக்" என ( பலவீனமாயிருந்ததால் நோய் ரிக்கத் தொடங்கியது. முதல்ந னின் சடலத்தைப் பார்த்து மு தனக்கு அந்தப் பேறு கிடைக்க புதுவிதத்தில் தாண்டவமாடியது இருப்பவன், பெருமைப்படுவது வில்லையே என்று!
ஒரே ஒருவர்தான் முருகனை வந்திருந்தார்; அவர்தான் சு கொடுத்த முந்நூறு வெள்ளி பு அறியத்தான்! முருகன் யோசி

பட்டுக் கண்விழித்தான் முருகன், ஓவர்சியர் சிவம் சொன்ன வார்த் கொர் கொர் என்று இருமினுன்; டுப்பது போன்றிருந்தது. உற்ற ல்நோய், உடல் பலமில்லாமலும், நகனிடம் சொந்தம் கொண்டாடி, து கொண்டது. மருத்துவமனையை ன். ஒத்துழையாமை செய்த கால் ஒலியைப்போல தட்டுத்தடுமாறின.
ாக்டர், "மிகவும் பலவீன மாய் ல்லை. அத்துடன் காசத்தின் அறி ஞ்சக் காலத்திற்கு வார்டில் தங்க
வாரங்களை மாதங்கள் விழுங்கிக்
இரத்தவாந்தி எடுத்தான் முருகன். குணமடைவதற்குப் பதில் அதிக ாள் மண்டையைப்போட்ட ஒருவ ருகன் பெருமூச்சு விட் டான் - வில்லையே என்று பொருமை அங்கு செத்தவனைப் பார்த்து உயிரோடு
தனக்கு அந்தப் பாக்கியம் கிட்ட
நலம் விசாரிக்க மருத்துவமனைக்கு ரம்சிங் குசலம் விசாரிப்பதுடன், 1ண்டும் கிடைகுமா? என்பதையும் தான் ‘இனி பிழைப்பது குதிரைக்
50

Page 69
கொம்பு, பிணியின் கோரப்பிடிய வாங்கிய கடனைத் திருப்பிக் கேட் கடலில் மூழ்க இருப்பவனுக்கு மர கிடைத்ததால் கிடைத்த துரு உண்மையாயினும், ஆபத்து வேே பற்றிக்கொள்வது மனித இயல்பு டண்ட் நிதியை எடுப்பதற்குரிய
யும் இபற்றர். 600 வெள்ளி கிடை கிய 300 வெள்ளிக்கும் நூற்று களுக்கு கணக்குப்பார்த்து வட்டிய துக்கொண்டு, எஞ்சிய 120 வெள் தார் கரமசிங், நோயுற்ற ஆறும டாமெனச் சொல்லிவிட்டார் பா எண்ணியெண்ணி வியந்தான் முழு யில் 40 வெள்ளிக்கு வேட்டி, துன் டான், மிச்ச இரு ங்பு எண்பது
தொட்டு வெற்றிலை கலந்த எச்சில தான். பத்து வெள்ளி நோட்டுகள்
'தர்மார்டரில் பிரயாணம் ச்ெ பட்ட அன்னக்காவடிகளில் ஒருவ டான். அவனது ஆயுட்கால உை சொத்து, பிறந்த மண்ணுக்கு அ காணிக்கை, காச நோயும் எண்ப
'தர்மக் கப்பல் இரு கரம் நீ பிறந்த மண்ணிலே சாகப்போகிே மயிர்க் கால்கள் நிலைகுத்தி நின்ற நிமிர்ந்தது கப்பலின் மேற்பரப்பி கொண்டிருந்த முருகன் 'சடக்கென
6.

எஸ். வி. - தம்பையா
ல் சிக்கியபோதும் கைநீட்டி தற்கு வழியிருக்கிறதா ஒன்று. 1ணத்தறுவாயில் துரும்பொன்று பினுல் உயிர் மீளாது என்பது ாயில் கையில் அகப்பட்டதைப் தன் பெயரிலுள்ள பிராவி முயற்சிகள் செய்தார்; வெற்றி த்தது. முருகன் பாயிடம் வாங் க்கு பத்து வீதம் ஆறு மாதங் ம் முதலும் 480 வெள்ளி எடுத் ரியையும் முருகனிடம் கொடுத் ாத காலத்துக்கு வட்டி வேண் ப் பாயின் பெருந்தன்மையை நகன் கையிருப்பு 120 வெள்ளி ண்டு முதலியன வாங்கிக்கொண் வெள்ளி. விரல்களை நா க் கில் ால் பன்முறை எண்ணிப்பார்த் ரில் எட்டே எட்டு.
ய்யவிருந்த ஆயிரத்துக்கு மேற் னை முருகனும் சேர்க்கப்பட் ழப்பில் சேமித்து வைத்திருந்த ர்ப் பணிக்க வைத் திருந்த து வெள்ளியுந்தான்.
ட்டி வரவேற்றது முருகனை. றன் என்பதை நினைத்தபோது ன; கூனிக்குறுகிய முதுகு சற்று ல் நின்று கரையையே நோக்கிக் ாத் திரும்பினுன் தலை மோதிக்

Page 70
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
கொண்டது. மோதிய தலை பார்த்தான். ஒட்டைப்படகு விட்டிருந்தனர். பலரது பாது துக்கும் காரணமாயிருந்த அ. வித பயனுமனிக்க முடியாத
யில் இருந்தும் யாருக்குத் துன் தான் முருகன். மறுகணம், ' எனது வாழ்க்கை மட்டும் எ6 விக் கணைகள் முருகனது உ உணர்ச்சிகள் அனைத்தையும் துளிகளால் பரிணமிக்கச் செய் உதிர்ந்தன. உதிர்ந்த கண்ணி உயர்ந்து வந்த கடல் அலைச் கலந்தன: மும்முறை சங்கு ஒ
(தமிழ்

யைத் தடவிக்கொண்டே நிமிர்ந்து
ஒன்றை அங்கே கட்டித் தொங்க காப்பிற்கும், உல்லாசப் பிரயாணத் த்தப் படகு இன்று யார்க்கும் எவ் வகையில் உபயோகமற்ற முறை எபம் விளைவிக்கிறதே என நினைத் இப்படியானுல் நான் மட்டும் என்ன? ன்னர் ஒட்டைப்படகல்லவா? கேள் ள்ளத்தைத் துளைத்து உள்ளத்து ஒன்றுகூட்டி கண்களிலிருந்து நீர்த் தனது கண்ணிர் பொலபொலவென aர்த் துளிகளில் சில வேகமாக ஈளில் விழுந்து அவற்றுடன் கூடிக் லித்து ஒய்ந்தது; கப்பல் நகர்ந்தது.
நேசன் ஞாயிறு பதிப்பு-6-3-1960)

Page 71
மழை கள் மீண் திற்குக் கீழ் கோரைப் ! காற்றுடன் மண் நீரு குழம்பு ே வின்றி ெ புல்லின் த
lišéTC) கொட்டிய LOGO OGNJrras ம்ை இை

7
வழி பிறந்தது
பெய்தது. காய்ந்து கருகிய பயிர் நிம் துளிர்த்தன. தரை மட்டத் b சோர்ந்து துவண்டு கருகிய புல் மெல்லத் தலையை நீட்டியது. கலந்து புழுதியாகப் பறந்த செம் உன் கலந்து சேருகிச் சந்தனக் பாலாயிற்று. உண்பதற்கு உண் வயில் குடித்த ஆடுகள் கோரைப் ஐலயைக்கண்டு மகிழ்ந்து துள்ளின.
ம் பெய்தது மழை 'சோ'வெனக் து. அருகேயுள்ள குழிகளில் தல்ை க் கிடந்த தவளைகள் கோஷ்டிகா சத்தன. மகிழ்ச்சியால் துள்ளிக்

Page 72
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
குதித்த ஆடுகள், குடிலின் அரு '.ம்மே” என அழுதன. நனைந்: படுத்தாது, இரைதேடும் படல் யும் நோக்கிளிப் புழுக்களை அல
கந்தன் கண் விழித்தான். லில் காய்ந்தும் முறுக்கேறிய அ லாக, இதமான கதகதப்பையே கண்ட அவளும் எழுந்து தனது னிக்கத் தொடங்கிவிட்டாள்.
நன்கு உறைந்த வெண்ணை பது போல, மழை நீரில் ஊறி யைக் கந்தனின் மண்வெட்டி ெ 'மீண்டும் மழை பெய்வதற்குள் கொத்தித் தீர்த்திடவேண்டும்" கக் கொத்தத் தொடங்கினுன் , ருந்தும், அவனது நெற்றியில் இ உருண்டு தரையில் வீழ்ந்தன. உருண்டு வடியும் நீர்த்துளி ே வெட்டி இலாகவமாகப் பின்னு யக்காரி ஒருத்தி தாளந்தவரும தும் நிமிர்ந்தும் ஆடும் ஒய்யார வொரு தடவையும் மண்வெட்ட ஏற்படும் 'சதக்.சதக்' என்னு னும் சதங்கை ஒலி போன்றிரு
உழைத்து உழைத்து முறுக் இயந்திரம் தானுகவே இயங்கு இயங்கச் செய்தன. மண் வெ.
 

நகே நின்று, குளிர் தாங்காது, த கோழிகள் குளிரையும் பொருட் மத்தில் இறங்கித் தரையில் நெளி கால் கொத்தி வயிற்றை நிரப்பின.
வெயிலில் வதங்கியும் புழுதிப்புய வனது உடல் குளிர்வதற்குப் பதி தந்தது. அவன் எழுந்ததைக் பணிகளைச் சுறுசுறுப்பாகக் கவ
யைக் கரண்டியால் வெட்டி எடுப் ப்போன வழைத்தோட்டத் தரை காத்திப் பிளந்துகொண்டிருந்தது. அறுநூறு கண்டுத் தரையையும் என்ற நினைப்பில் ஒரே மூச்சா வானம் மப்பும் மந்தாரமுமாயி ருந்து வியர்வைத் துளிகள் கசிந்து வாழைக்குருத்தின் மே லிருந்து பால. அவன் குனிந்து மண்ணை க்குப் போடுவது, சிறந்த நாட்டி ல் முன்னும் பின்னுமாகக் குனிந் நடனம் போன்றிருந்தது. ஒவ் டியால் மண்ணைப் பிளக்கும்போது றும் சத்தம் "கலீர் கலிர்' என் ந்தது.
கேறிய கந்தனின் நரம்புகள், ஒர் வது போல, அவனது கைகளே ட் டி யை மேலே தூக்கி மண்ணில்
《

Page 73
கொத்தும்போது தோள்ப்பட்டை மாமல்லன் உடற்பயிற்சி செய் வாளிப்பான உடற்கட்டைப் போ களும் தளதளவென்றிருந்தன. நிமிர்த்தி பின்புறமுள்ள மண்ணை தட்டியபடி வாழை முழுவதையும் பொங்கலைப் பற்றிய நினைவு ப6 சுன்னுகம் சந்தையில் அப்புத்துை போலவும் தரகர்கள் "நான், நீ" வும் பிரமை. . "
“இந்தா பிடி  ைக  ைய க் புறத்தை வெட்டி, கைபிடி போட் டினுள் இலட்சுமி. வாழைக்குலைை தையை நினைப்பூட்டிய கந்தனின் இலட்சுமியின் உடல் அமைப்பை தது. இலட்சுமி குவளையுடன் நீட்ட வைத்தகண் வாங்காமல் அவளை கந்தன்; மின்சாரம் தாக்குவது ே போர்வையில் மூடி மறைத்தவடி, கையை விடு. இவ்வளவு நாளும் தான் புதுமையாய்ப் பார்க்கிருர் றில் கிழங்குக் கறியையும் குழம் கையில் வைத்தாள். குந்தியிருந்து னன்' என்ருன், 'நீ தின் என்ரை
கந்தனே இரசித்து அனுபவி நெடி மூக்கில் பட்ட்தும் வயிற்ை வாந்தி வருவது போலிருந்தது.
அறியக்கூடாது என்பதற்காக, வ
6.

எஸ். வி. = தம்பையா
கள் விரிவதும் சுருங்குவதும் ஒரு வது போன்றிருந்தது. அவனது லவே அத்தோட்டத்து வாழை மண் வெட்டியைக் கவிழ்த்து ச் "சுரண்டி'யால் விருண்டித் நோட்டம் விட்டான். தைப் ரிச்சிட்டது. வாழைக்குலைகளைச் ர அண்ணரிடம் பேரம் பேசுவது
என்று போட்டியிடுவது போல
கழுவு? ஒவல்டின்"னின் மேற் ட குவளையில் தண்ணீரை நீட் யப் பார்த்ததும் சுன்னகச் சந் மனம், வாழைக் கன்றையும் யும் இணைத்துக் கற்பனை செய் டிய கரத்தைப் பற்றிக்கொண்டு, யே வெறித்துப் பார்த் தான் பான்ற இன்ப அலைகளை நாணப் கோளையைப் பிடிச்சுக்கொண்டு பாத்தது போதாதெண்டு இப்ப கூறிக்கொண்டே பழஞ்சோற் பையும் சேர்த்துக் குழைத் து
உண்டுகொண்டே, ‘நீயும் தின் உடம்பை வளர்த்தது போதும்"
த்துச் சாப்பிட்டான். குழம்பின் றக் குமட்டியது இலட்சுமிக்கு, தான் அரு வருப்பதை அவன் ந்த “சத்தி”யை அடக்கிப்பார்த்
5

Page 74
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
தாள். அவளேயுமறியாமலே ஒ எேன்ன லச்சுமி காலமெ என் மும் கலந்த குரலில் கேட்டாள் யாசமாய் தின்னேல்லை. இது வரவேண்டிய வருத்தந்தான்"
பேசமுடியவில்லே, நமட்டுச் சி ஒன்றும் புரியவில்லை. 'பொண்டு என்கிருளே.' சிந்தனை அலைக தான் மட்டம் வெடித்து பூமிய விருக்கும் 'வாழை மட்டத்’தை கம் பிருங்கித் தின்றது. விர்ே உாய்ப் பறந்தாள். இப்போது டது. விதைத்த விதை வெடித் ஏற்படும் எல்லையற்ற மகிழ்ச்சியி
6) digital
*கந்தா குரல் கேட்ட திசையை ே கந்தன். குடுமி முடிச்சவிழ்த்து கண்கள் கணல் கக்க, பீடுநடை வேலுப்பிள்ளை. அவரின் வருகை சாண் உடம்பும் ஒருசாண் உடம் கட்டியிருந்த துண்டைக் கழற்ற கொண்டு அசட்டுச் சிரிப்புடன் னும். அதுக்கிடேலே நீர் வந்தி
“நாளைக்கென்னடா நாளே வரச் சொன்னஞன்?
நேற்றைக்குக் காசிப்பிள்ளை

ங் காளித்து வாந்தி எடுத்தாள். ன திண்டனி? அவசரமுமனுதாப கந்தன். “நான் ஒண்டும் வித்தி என்னேப்போல பொண்டுகளுக்கு அதற்குமேல் அவளால் ஒன்றும் ரிப்புச் சிரித்தாள். கந்தனுக்கோ களுக்கு வழமையாக வரும் வரும் ரை புரண்டோடியது. அப்போது பின் மடியில் வெடித்துக் கிளம்ப தச் சுட்டிக் காண்பித்தாள், வெட் ரென்று குடிசையை நோக்கிச் ஒட் கந்தனுக்கு விஷயம் புரிந்துவிட் து முளேக்கும்போது, உழவனுக்கு ல் தொண்டை கிழியக் கத்தினுள் ாடி லச்சுமி' 乍
டே கந்தா!" நாக்கித் திடுக்கிட்டுத் திரும்பினுன்
மயிர்க்கற்றை முதுகில் 5 6մ է Ք» - போட்டு வந்துகொண்டிருந்தார் யைப் பார்த்ததும் சுந்தனின் எண் கோக குறுகியது. அவன் தலையில் வி, உதறிக் கக்கத்தில் வைத்துக் ", "நாளைக்குத்தான் வர இருந்த
...e...o
க்கு நேற்றெல்லே நான் உன்னை
யர் வீட்டிலே கதியாள் வெட்ட

Page 75
வேண்டியிருந்துது இன்டைக்கு கொத்திப்போடு, நாளைக்கு வரல
“கந்தா அவை இவை உனக் குப் பெரிசில்லை. என்ரை நிலத்தி பிழை. என்ரை காணியில் இரு குரலுக்கு வரவில்லையென்டால் வேணும். நான் ஒருக்காத்தான் ெ னேரத்துக்குள்ளை வெளிக்கிடாட்டி பல்’ இப்படி வேலுப்பிள்ளே கூறி வராதது மட்டும் காரணமல்ல.
இரு வாரங்களுக்கு முன் ஒரு வளர்த்த பயற்றங்கொடிகளை ஆ சுற்றி வளைத்து மென்று தின்றது மனம் பகீரென்றது. பயற்றங்கெ பட்ட பாடு, சிந்திய வியர்வைத் து பப்பா. குஞ்சுகளைப் பருந்துக்கு ப எடுத்தான் கல் ஒன்றை. குறிதவ நிலைநாட்டினன். மறுகணம் ".ம் வீழ்ந்து புரண்டது ஆடு. கந்தன் ஒன்று முறிந்த நிலையில் ஆட்டுக்கு ஏற்பட்ட வெறி மாறி, அதன்மீது கிடந்த ஆட்டைத் தூக்கி மார்பு மெல்லத் தடவினன். தனது தவ6 டின் சொந்தக்காரரின் பெயரை ஆம், வேலுப்பிள்ளையின் ஆடுதான் ளும் வேலுப்பிள்ளையின் மனதைச் வெனப் பற்களைக் கடித்துக்கொன் ஒழிச்சால்தான் வழிக்கு வருவியள்
67

எஸ். வி. = தம்பையா
இந்த குறைத் தரையையும் மெண்டு.”
குப் பெரிசாயிருக்கலாம், எனக் ல உங்களைக் குடிவைச்சதுதான் துகொண்டு நான் கூப்பிட்ட இன் டைக்கே வெளிக்கிட்டிட சால்லுவன், இண்டைக்கு பின் க்கு இரவைக்குள்ளே வீடு சாம் பதற்குக் கந்தன் "கொத்துக்கு"
நாள்; கந்தன் அருமை யாக டு ஒன்று தன் நாக்கை நீட்டிச் அதைப் பார்த்த கந்தனின் ாடிகளை வளர்த்தெடுக்க அவன் |ளிகள், பட்ட கஷ்டங்கள். அப் றிகொடுக்கும் கோழியின் நிலை. றமல் எறியும் தன் திறமையை மே' என்ற ஈனஸ்வரத்துடன் திகைத்தான். பின்னங் கால் ட்டியைப் பார்க்கும்போது, முன் இரக்கம் பிறந்தது. விழுந்து டன் காயம் பட்ட இடத்தை றை எண்ணி வருந்தினன். ஆட் நினைக்கவே பயமாயிருந்தது. அது. இவ்விரு சம்பவங்க சுட்டுப் பொசுக்கின. நறநற எடே 'உங்களை பூண்டோடை "..' எனக் கூறியபடி துண்டை

Page 76
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
உதறித் தோளில் போட்டுக்கெ அவர் செல்லும் திசையைப் ப
வேலுப்பிள்ளை போன்றே தெரிந்தவைதாம். அவர்களுக் செய்து விட்டால், கூப்பிட்ட களுக்குப் பணிசெய்யாவிடில், கைக்குத் தோட்டம் செய்தால் வீட்டுக்குத் தீவைப்பது இன்னு
ஒரு தடவை இப்படித்தா கச் சொல்லியனுப்பியிருந்தார் தாகச் சொன்னுன் கந்தன். கந்தன் கள்ளுச் சீவுகிற தென் வெட்டிப் பாழ்படுத்தியதுதான் முக்காற் பட்டினி கிடந்த கந்: போக, முழுப் பட்டினி கிடந்
சிந்தனையிலிருந்து விடுபட்ட அம்புபோல விர்ரென்று விரை 'லச்சுமி இனிமே ஒரு நிமிஷ கூடாது. அவர் காணியிலே அவரிட்டைப் படுகிற பாடும் (
“நினைச்சவுடன இப்ப என்
“இந்த உலகத்திலை எனக்
ஆத்திரக்காரனுக்குப் புத்தி அதே நிலைதான். உணர்ச்சியா
கிளம்ப நினைத்தானே தவிர 6 பது என்று எண்ணிப் பார்க்க
 

ாண்டு நிலம் அதிர நடந்தார். ார்க்கக்கூட அஞ்சினுன் கந்தன்,
பின் செயல்கள் கந்தனுக்கு நன்கு குப் பிடிக்காத காரியம் ஒன்றைச் குரலுக்கு உடன் சென்று அவர் ஊரைவிட்டே விரட்டுவது, குத்த முன் அறிவிப்பின்றி மறிப்பது, Iம் எத்தனை எத்தனையோ. ன் பனையில் ஒலை வெட்டுவதற்கா வேலுப்பிள்ளை. மறுநாள் வருவ நடந்தது? காசியனக் கொண்டு, னே மரத்துப் பாளைகளை எல்லாம் இதனுல் முழுநாள் வேலைசெய்து தன், பாளை சீவும் வேலை இல்லாது தான்.
கந்தன் வில்லிலிந்ருது விடுபட்ட ந்தான் தனது வீட்டை நோக்கி, ம் கூட இந்த வீட்டிலே இருக்கக் நாங்கள் குடியிருக்கிறதும் போதும் போதும்."
ன செய்யுறது? எங்கை போறது?"
குத்தான பிழைக்க முடியாது.”
மட்டு என்பார்கள். கந்தனும் ல் உந்தப்பட்டு வீட்டை விட்டுக் 1ங்கு போவது, எப்படிப் பிழைப் வேயில்லை. ஏதோ குருட்டுத் தைரி
68

Page 77
யம் அவனை ஆட்கொண்டது. அ
“லச்சுமி இப்ப நீ வெளிக் பிழைக்கத்தான் இடமில்லையெண் இல்லை! வார்த்தைகள் வெடித்து னிடம் பேசுவதில் பயனில்லை. தால் அவன் மனிதனல்ல, மிருக டாண்டு காலத்தில் அவன் குணங் மறுவார்த்தை பேசாமல் புறப்பட திரிகையைப் பார்க்க முடியாத கத்து வீட்டுச் சமாசாரம் ஒரு வட்டாரச் சனமே கூடிவிட்டது. தவர்கள் அவனிடம் கதைக்க அ சீதேவிக் கிழவி துணிந்து கேட்ட உச்சி வெய்யில்லை, காத்துக் கீத் மான அவளை யும் கூட்டிக்கொன எண்ணுருய்."
“என கடவுள் படைச்ச இ செய்யாது. இந்த ஊர் மனுசற்ை கூடாது. அதுதான் எங்களைச் சு கந்தன் என்ன சொல்கிறன் என்
விளங்காத புதிரையெல்லாப் சிங்கப்பூரில் "சலூன்" வைத்து, பணம் சம்பாதித்தவர். கலை நு அதன் மூலம் பெரும் புகழ் பெ ஏழை, பணக்காரர், கற்றேர், சு ஆசிரியர் - இப்படி எத்தனையோ
கிங் பழகி அவரவர்களுடைய அட
@鬱

எஸ். வி. = தம்பையா
வ்வளவுதான்.
கிடப் போறியோ, இல்லையோ! டா சாக நிலா வரை கூடவா ச் சிதறின. மேற்கொண்டு கந்த இலேசில் கோபம் வராது வந் ம்! அவனுடன் வாழ்ந்த இரண் களை நன்கறிந்திருந்த இலட்சுமி, ட ஆயத்தமானுள், செய்திப் பத் கிராமம் என்ருலும், அக்கம்பக் நொடியில் பரவி விடும். அந்த கந்தனின் முகபாவத்தைப் பார்த் ஞ்சினுர்கள். கூட்டத்தில் நின்ற ாள்: 'ஏன்ரா மோனே இந்த துப் பட்டாலும் வாயும் வசிறு ண்டு எங்கடா போகப் போறன்
ந்தக் காத்து எங்களை ஒண்டும் p மூச்சுத்தான் எங்கள்ளெ படக் ட்டெரிச்சுபோடும்' கிழவிக்குக் பதே விளங்கவில்லை!
விடுவிக்கக் கூடியவர் கணபதி. திறமையாக நிர்வகித்துப் பெரும் ணுக்கமாகத் தொழில் செய்து ற்றவர். சீனர், மலாய்க்காரர், ல்லாதார், எழுத்தாளர், பள்ளி தரவாரியான மக்களுடன் நெருங் பிலாஷைகளை நன்கு அறிந்தவர்.

Page 78
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
அரைகுறை ஆங்கிலம் படித்து நடிக்கும் இளவட்டங்களுக்குப் இல்லாம் விளக்இச் சொல்லக் ராக அவர் விளங்கினுர் தனச் துக்கொண்டு தன்னைப் பொறு விளங்கினுர், திறமை, நேர்பை அணிகலன்கள். அவருக்கு மழ.ை வாழ்க்கையில் பெரும்குறை. 2 பமரங்களையும் ஒன்று விடாமல் அன்னதானம் முதலியன செய் என்ற பட்டம் நீங்கவில்லை. ( துத் தின்றது.
அக்கம் பக்கத்திலுள்ள சி. வீட்டு விருந்தைதான் விளையா பாடித் துள்ளி ஓடி விளையாடி சியில் கணபதியின் குழந்தை விடும். இந்தச் சிறுவர் கூட்ட பறட்டைத் தலையுடனும் கா 1 வேகத்தில் வளர்ந்து கட்டிளங் கணவனுயிருக்கிருன் இன்னு தைக்குத் தந்தையாகும் நிலை. வளர்ச்சியின் துரிதத்தை எண்
கந்தன் போட்ட சத்தத்தி கொண்டவர்களில் கணபதியும் வெடித்துச் சிதறுவது போன்ற மையுடன் கேட்டுக்கொண்டிரு ஒரு யோசினே செல்லுறன் அது விட்டுப் போறதாலே உனக்கெ
 

விட்டு, எல்லாம் தெரிந்தவர்களாக புரியாத விளங்காத விஷயங்களை கூடிய 'நாலும் தெரிந்த" மனித கெனக் கொள்கை ஒன்றை வகுத் தவரை சீர் திருத்தக் காரராக , ஒழுக்கம் இம்மூன்றும் அவரின் ச்செல்வம் இல்லாததொன்றுதான் ஊரிலுள்ள ஆலமரங்களையும் வேப் சுற்றியும், புனித ஸ்தலங்களில் தும், அவரது மனைவிக்கு 'மலடி' இது கணபதியின் மனத்தை அரித்
றுவர்களுக்கெல்லாம் கணபதியின் ட்டு மைதானம் அவர்கள் ஆடிப் மகிழ்வார்கள். அவர்களது மகிழ்ச் இல்லாத கவலே பஞ்சாய்ப் பறந்து பத்தில் சளி ஒழுகும் மூக்குடனும் ட்சி தந்த கந்தன்தான், மின்னல்
காளையாகி, இன்று இலட்சுமியின் ம் கொஞ்ச நாளைக்குள் ஒரு குழந் காலச்சக்கரத்தின் சுழற்சியில் மனித ணியெண்ணி மகிழ்வார் கணபதி.
ல் அவன் வீட்டை மொய்த்துக் ஒருவராக நின்ருர் பட்டாசு வெடி கந்தனின் வார்த்தைகளைப் பொறு ந்த கணபதி, 'இப்படி வா நான் தான் சரி. நீ பழகின இந்த ஊரை ன்ன நன்மை? என்ரை காணியிலை
70

Page 79
இரண்டு பரப்பு நிறந்தமாத் தர போட்டுக்கொண்டு இரன்' என்
'இரும்பு விலங்கை கழற்றி மாட்டச் சொல்லுறீர்'
"அப்பிடிச் சொல் லா தை ஆனுல் தேவைக்கு மிஞ்சின கா6 ஆரும் கொண்டுபோறதுதானே? குடுக்கிறதலே எனக்குக் குறைஞ்
'எனக்கு நீர் சும்மா தரவே யைப் போட்டுத் தாரும். மாசம் வீதம் கட்டுறன்."
'உன்ரை மனத் திருப்திக்கு செய். எனக்குச் சரிதான்' ஓர் காட்டி விட்டோமேயென்ற திரு கித் திளைத்தது.
'உம்மைப்போலே ஒவ்வொரு இவ்விரண்டு பரப்புக் காணி பிரச்சனையே தீந்திடும்.'
“கந்தா! உன்னைப் போல ரும் சொந்த நிலத்தில் இருக்க உடைச்ச மாதிரி.'
"இந்தத் தோட்டத்தையும் பிழைக்கிறது? இதுவரை வியட் கேட்டாள்.
 
 
 

groño, esto.-5Lbsoluzian
ரன், அதிலே ஒரு கொட்டிலைப் př.
போட்டு பொன் விலங்கை
எனக்குப் பிள்ளேகுட்டியில்லை. E கிடக்குது. எனக்குப் புறகு அதிலே உனக்கு இரண்டு பரப்பு
போகாது."
|ண்டாம். காணிக்கொரு விலை மாசம் உழைச்சு அம்பது ரூபா
எ ப் பி டி வேணுமெண்டாலும் இளம் குடும்பத்திற்கு வாழ வழி ப்தியில் கணபதியின் மனம் மூழ்
த்தரும் நிலம் இல்லாதவைக்கு குடுத்தால் போதும். எங்கடை
கடமைப்படாமல் ஒவ்வொருத்த வே ணும் அது ஒரு விலங்கை
விட்டுப்போட்டு இனி எப்பிடிப் பில் ஆழ்ந்திருந்த இலட்சுமி

Page 80
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
"இரும்பைப் போல இந்த மனமும் இருந்தா பிழைக்க ெ தான் வழிகாட்டுறன்!" எனக் டார் கணபதி. தந்தை வழிச் கள் போல, பின்சென்றனர் க
(தின

* கைகளும் அதைவிடப் பலமான ா இடமில்லை? வெளிக்கிடுங்கோ கூறிக்கொண்டே பீடுநடை போட் நாட்ட, பின்தொடரும் குழந்தை ந்தனும் இலட்சுமியும்.
(யாவும் கற்பனை)
கரன் - ஜூலை 25 ஞாயிறு 1965)
7.

Page 81
ܘ ` ܐ
(59
முத்தல் வாழ்ந்த வ தான். பிை
வெளிநாட்டி லும் சூழ்நி: கிராமத்து கென்றே பி உழைத்து ம களது வாழ் வழி வகுத் யும் உழைப் வன். ஒளி னேயே தான்
 

8
கெடுக்கும் குடி
ா, பிறந்ததிலிருந்து இன்றுவரை ாழ்கின்ற ஊர் இந்தக் கிராமந் ழப்புக்காக ரெயில், கப்பல் முத ங்கள் ஏறி வெளியூருக்கோ,
ற்கோ சென்றவனல்ல; செல்
லயில் அவனில்லை. அவன் இந்த மக்களுக்காக உழைப்பதற் றந்தவன்; மாடாக உழைத்து ற்றவர்களை வாழவைத்து, அவர் க்கைத்தரம் உயர் வத ற் கு.
து க் கொடுத்து, தாம் நலி பாளிக் குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கற்றையை மக்களுக்கீந்து தன் அழித்துக்கொள்ளும் மெழுகு

Page 82
-
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
வர்த்தியைப்போல அவன் ஒரு
இக்கிராமத்தில் எந்த வீட் கூப்பிட்ட குரலுக்கு முன்னிற்ப டம் கொத்தவேண்டுமா? புை வேண்டுமா? வேலி அடைக்க ே டுமா? இன்ன பிற வேலைகளுக் முன்னிற்பான் முத்தன். அவன அவ்வூர்த் தோட்டங்களில் செழ கன்றும், மிளகாய்ச் செடியும், து
தக்கதொரு சாட்சி! இது ஊரறி
அவன் செய்யும் தோட்ட அம்சம் நிறைந்திருக்கும். அழக நேர்த்தியை இன்றைக்கு முழுவது வரம்புகள் ஒரு நூல் கனம்கூடப் தது போன்றிருக்கும். தளதள லேச் செடிக்கு அவனது பாத்தி இயற்கையிலேயே அழகான ெ ணச் சேலையணிந்து மேலும் அவன் தான் வாங்கும் கூலியைல் திருப்தியிலே மெய்மறந்து திளே வயிற்றுப் பசியை மறக்கச் செ செய்யும், வயிற்றுப் பிழைப்பு
களில் கலை அம்சம் நிறைந்து பு
வானம் பார்த்த பூமியான மக்களின் இதயங்களும் வரட்சி டியோ, அப்படியே மனவளமும். யுடன் உழவர்தம் கைவண்ணமு தது; மனவளமோ அஞ்ஞான இ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

நாட்கூலி, டிலும் எந்தவொரு வேலைக் கும் பன் அவன்தான். வாழைத் தோட் கயிலைக் கன்றுக்குப் பாத்திகட்ட வண்டுமா? விறகு வெட்ட வேண் கெல்லாம் தட்டாமல் பணிவுடன் து உண்மையான உழைப்புக் கு த்ெது வளர்ந்திருக்கும் புகையிலேக் |ளிர்விட்டு நிற்கும் வெங்காயமும் ஹிந்த உண்மையுங்கூட!
வேலைகள் ஒவ்வொன்றும் கலை ாகப் பாத்தி கட்டுவான். அதன் தும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கலாம். பிசகாமல் அச்சில் வார்த்தெடுத் வென்று வளர்ந்து வரும் புகையி அமைப்பு புது மெருகேற்றும். பண்ணுெருத்தி அழகுமிக்க வண் அழகுக்கு அணிசெய்வதுபோல. பிட வேலையின் அழகில் ஏற்படும் ப்பான் . இவ்வுணர்வு அவனது ப்யும்; ஏன் தன்னையே மறக்கச் காகச் செய்யும் தோட்ட வேலை ளிெரும்.
வரட்சிமிக்க மண்ணில் பிறந்த ானவைதாம். மண்வளம் எப்ப மண்வளம் இயந்திரத்தின் துணை ம் சேர்ந்து உச்ச நிலை அடைந் நளில் மூழ்கிச் சிந்தித்துச் செயல்

Page 83
மழுங்கிக் கிடந்தது. சு.
ததை வாங்கிக்கொண்டு திருப்திய
ருல் எல்லோருமே பணமாகக் கெ
பார்ப்பதற்கில்லை. சிலர் ஒரு வயிறு ஒரு வாய்க்கு வெற்றி லை யும் போட்டு.வாறியே." என்பர். ே முடியாத பழைய கிழிந்த வேட் விட்டு 'திருத்திதானே? என்பர். முறிந்த வாழைப்பிஞ்சு, சூற்றை களைக் கொடுத்து தமக்குத் தாமே
எப்பொருள் யார் யார் கையா முகம் சுளித்து மனம் கோணுமல் வான், அவனை ஒர் அதிசயப்பிறவி கொடுத்ததை எல்லாம் கூலியாக பதற்காக, அவன் செய்யும் வேலை விளம்பரமில்லாத சாதாரண உள் ரிக்கப்படும் உயர்ந்த ரகப் பொரு வயிற்றுப் பிழைப்பின்மூலம் இபாது தன். அவன் குடும்பத்தைச் சேர், ஒன்று சேர்ந்து அவ்வூரிலேயே வைத்தனர்.
முழங்கா லிடுக் குகளில் சை துண்டை மடித்துச் சுருட்டித் தலைய என்று தனியாகப் படுத்துறங்கிய போக்கி இனிமைதரும் துணையாக தனக்காக என்று இதுவரை வாழா வுகள் கொஞ்சம் தலைகாட்டத் தொ வீடு வரசல் எனும் எண் ணங்கள்
75

எஸ். வி. = தம்பையா
லியென்ற பெயரால் கொடுத் டைவான் முத்தன். கூலி என் ாடுத்துவிடுவார்கள் என எதிர் ற்றுக்குப் பழைய சோற்றையும் கொடுத்துவிட்டு, 'பின்னைப். வறு சிலர் மானத்தை மறைக்க டியைத் தானமாகக் கொடுத்து இன்னும் சிலரோ காற்றுக்கு குற்றிய அழுகிய பலாக்காய் திருப்தியடைவர்.
ல் கொடுப்பினும் அப்பொருளை மகிழ்ச்சியுடன் பெற்றுக்கொள் என்றே சொல்லலாம். முத்தன் ப் பெற்றுக்கொள்கிருனே என்
ஒன்றும் மட்ட மா யிராது. ளூர்த் தொழிற்சாலையில் தயா ட்களைப்போல. இப் படி யாக துப் பணியாற்றிவந்தான் முத் ந்த சில பெரிய மனிதர்கள்? அவனுக்கு முடிச்சும் போட்டு
களைக் கோத்தபடி, சால்வைத் ணையாக்கிக் கொண்டு சிவனே
அவனுக்குத் தனி மை யைப் வந்து வாய்த்தாள் பொன்னி. த முத்தனிடம் சுயநல உணர் டங்கின. தான், தனது மனைவி, துளிர்த்து அரும் பி விடத்

Page 84
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
தொடங்கின.
அன்று அவனுக்குக் கூலிய குச் சின்னதொரு முகம் பார்க் அட்ரஸ் அம்பலமாகாத 'லே சகிதம் புது மனேவியை மகிழ் சென்று சொண்டிருந்தான். அ ளுப்பு' கால்களை உந்திச் சவா போல நடையில் ஒருவித கவர்ச் பாகவதரின் 'வதனமே சந்திரட் இராகம், தாளம் என்ற கட்டு “எட்டி மிதித்'தான். அவனது பிடித்தது.
.கைதேர்ந்த சிற்பி ஒருவரு சிற்பத்தைப்போல, அளவளவா கறுப்பியானுலுங்கூட நல்ல இ கும்போது உலக்கையை ஒய்யா ஸ்ஸு.” என ஒலியெழுப்பிக் அவளது மார்பகங்கள் குலுங்கு முடியாத அவள் சில சமயம் மார்பளவில் குறுக்காகச் சேை கக்கத்தின் வழியே வழியும் வி டுச் சேலை விளிம்பில் தொட்( வியர்வைத் துளிகளை இடதுகை கண்டுவாள்.
இக்காட்சியை அசைபோட் தனை இழை பட்டென அறுந்த லும் வடையும் வாங்கிக்கொண்

ாகக் கிடைத்த மூன்றரை ரூபாய்க் கும் கண்ணுடி, பிளாஸ்டிக் சீப்பு, ாக்கல் மேட்' பவுடர் டின் ஒன்று விக்க ஆவலோடு வீடு நோக்கி ச் புவன் மனதிலே ஏற்பட்ட "கிளுகி ரிக்குச் செல்லும் காளை மாட்டைப் சியை ஏற்படுத்தியது. தியாகராஜ பிம்பமோ' என்ற பழைய பாட்டை ப்பாடுகளை மீறிப் பாடிக்கொண்டே சிந்தனை பொண்ணியை மோப்பம்
ல்ை முழுமையாகச் செதுக்கப்பட்ட ன அங்க அமைப்புள்ள பொன்னி பற்கையழகி. அவள் அரிசி இடிக் ாரமாகத் தூக்கி “அ.ஸ்ள0 ச.அ. கொண்டு, உரலில் போடும்போது நம் அழகேயழகு! வியர்வை தாங்க இரவிக்கையைக் கழற்றிப்போட்டு யை வரிந்து கட்டிக்கொள்வாள். யர்வைத் துளிகள் 'குறுக்குக் கட் டுப்படரும். நெற்றியில் அரும்பும் ஆள்க்காட்டி விரலால் வழித்துச்
டுக்கொண்டு சென்ற அவனது சிந் து. கடையில் கொஞ்சம் சுண்ட டான். கால்கள் வீட்ட்ை நோக்
76

Page 85
ܼ ܼ ܸ
கித் துரிதம்' போட்டன.
முத்தனும் பொன்னியும் பொ லும் கொஞ்சம் கருத்து வேறுபா அவன் தான் செய்த வேலைக்குரி வாங்காத தன்மை அவளுக்கு வே டும்விட்டாள்; அதற்கு அவன் ச்ெ சரிதான் ஆணு. சாகேக்கை ஆர்
கொண்டு GL厅芭LGLrGö丘°“GL களுக்கு காசு வேண்டாம். எங்கள் தையாய்க் கழிக்க, காசுதானே ே
பொன்னியும் சும்மா வீட்டில் கம்பக்கத்திலுள்ள வீடுகளில் மிள கிண்டுவது, நாற்று நடுவது போன் வாள். முத்தனே ப்டோலப் பரோப வேலைக்குரிய சம்பளத்தை எப்படிப் நாகுக்காகக் கறந்துவிடுவாள்!
காலம் கரைந்தது. முத்தன் ஒ குடும்பப்பாரம் கொஞ்சம் கொஞ தொடங் கி யது. பி ஸ் ளை சுமக்கமுடியாது போயிற்று கொரு சீனிவாசகத்தின் மகள் 'நைலக்ஸ் கடி தையல் பள்ளிக்கூடம் செல்வ தன், ஒருநாள் விறகுகொத்த அவ்வி தங்கச்சி! நீர் உடுத்திருக்கிற உந் என்ன விலை வரும்?' எனக் கேட் லக்ஸ்' அம்பத்தைஞ்சு ரூபா வரு இந்தப் பெயரை நன்கு மனப்பாட்
77

எஸ். வி. தம்பையா
ருத்தமான ஜோடிதான் என்ரு டும் இருக்கத்தான் செய்தது. ப சம்பளத்தை முழுமையாக தனையளித்தது. ஒருநாள் கேட் ான்ன பதில் 'நீ சொல்லுறது உந்த நாய் தின்னுக் காசைக் ாகேக்கை கொண்டுபோக எங் வட சீவியத்தை மானம் மரியா
வணும்?
முடங்கிக் கிடப்பதில்லை. அக் காய் இடிப்பது, வெங்காயம் ற வேலைகளுக்கு அடிக்கடி செல் காரம் பார்க்காமல் செய் த பட்ட இடக்கானவர்களிடமும்
ரு குழந்தைக்கு தந்தையானுன் , நசமாகத் தலையை அழுத்தத்
பிற ந் த செ ல  ைவ யே நசம் கஷ்டம்தான் பெஞ்கன் சேலை கட்டிக்கொண்டு அடிக் தைப் பார்த்திருக்கிருன் முத் tட்டிற்கு சென்றிருப்த சமயம், தச் சேலைக்கு பெயரென்ன? டான், "இதுக்குப் பேர் “நை ம்.' 'என்ன? நைலக்சோ' ம் செய்துகொண்டான். 'எப்

Page 86
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
பாடு பட்டும் ஒரு 'நைலக்ஸ் வடிவைப் பார்க்கவேணும்' கனவாகவே போயிற்று!
நிலம் கொத் துவ து, களேச் செய்வதால் மட்டும் கு என்பதை நன்குணர்ந்தான் களை மறித்துக் கள்ளுச் சீவத் கிடைத்தது. கள் இறக்கும் கு வது கள் அருந்தாமல் காலங் கைக்காரர்களுக்குக் கொடுத்து மகிழ்வான். குடி ஒவரான விடுவதுமுண்டு. முத்தன் என் னுலும் அதை அக்கம்பக்கத்தி மூடி மெழுகிவிடுவாள் பொ6
காட்டு வைரவர் கோயில் நாட்களே பாக்கி இருந்தன. ருந்தபடியால் அன்றைய தின இருந்தும் அவன் கலங்கவில்ை டமும் ஏற்படுவது சகஜந்தா மிகுந்த கிராக்கி என்பது அ றைய நஷ்டத்தையும் சேர்த் அன்றைய வருவாயையும் டெ திருக்கும் காசையும் சேர்த்து லாம்' என்ற நினைப்பில் மன ரேகை முகத்தில் நர்த்தனமா
விற்பனையாகாமல் தேங்கி சளைக்காமல் கொஞ்சம் கொ
 

சேலை வாங்கிப் பொன்னியின் ரை ான எண்ணினுன் இந்த எண்ணம்
விறகு வெட்டுவது போன்ற வேலை நிம்பச் செலவை சமாளிக்கமுடியது முத்தன். இரண்டொரு பனைமரங் தொடங்கினுன் நல்ல வருவாயும் டுப்பத்தில் பிறந்தும், ஒரு நாளா கடத்திய அவன் இப்போது வாடிக் எஞ்சிய புளித்த கள்ளைக் குடித்து சில வேளைகளில் உண்ணுமல் உறங்கி னதான் குடித்துவிட்டுக் கூத்தாடி திலுள்ளவர்கள் அறி ய ர வண்ணம் ჭტrრუტჩ .
வேள்விக்கு இன்னமும் இரண்டு மழை இலேசாகத் தூறிக்கொண்டி ம் கள்ளு விற்பனை கொஞ்சம் 'டல்" ல. வியாபாரத்தில் இலாபமும் நஷ் னே! வேள்வியி அன்று கள்ளுக்கு வனுக்கு நன்முகத் தெரியும். இன் து அன்றைக்கு உழைத்துவிடலாம். ான்னி உண்டியலில் போட்டு வைத்
அதளுக்கு 'நைலக்சு சீலே வாங்க ாம் து ஸ் வித் தி ரிந்தது; மகிழ்ச்சி Ig-Ugll
க்கிடந்த கள் முழுவதையும் மனம் நசமாகக் குடித்துத் தீர்த்தான் முத்
78

Page 87
தன். அந்தக் குடிவெறியிலுங்கூட "மாலேக் கள்ளு ஏறுவதற்காக முன், பனையை இறுகக் கட்டிப் தான் தவழுவதற்குப் பிரயத்தன
போல 'தக்குப்புக்கென்று ஏற
திருந்தது போதையுடன் அன்று யிருந்தது. எப்படியோ தட்டுத் எட்டிப் பிடித்தான்; இமயத்தை சாதனைபோல மெதுவாக வட்டு றிவைத்தவண்ணம், கருக்குமட்டு துக்கொண்டு, முட்டியைக் கழற் கூட்டத்தைப் 'ப்பூ.’ என ஊ தள்ளி, தான் கொண்டுசென்ற மரத்தின் வட்டுக்குள் இருந்தபட வேண்டுமெனும் ஆவல்; குடித்த வைரவர் கோயில் வேள்வியை உலகம் மாறியது, நாகரிகமடை லில் படியிடும் இம்மூட வழக்ா யைப்போல ஒட்டிக்கொண்டு அ மனமில்லாதிருந்தது. நூற்றுக்க பலியிடப்பட்டுத் தலை வே! போலவும், சிலர் ஆடுகளை வாங் - தில் தான் ஒர் ஐந்து ரூபாவு எண்ணெய் முழுக்குப் போட்டு பல்லுக்குப் பதம் பார்ப்பது G.
. வேகமாகச் சுழன்றடித்த உலுக்கு உலுக்கியது. பன ஓலைகள் ஒன்ருேடொன்று மோ யாக வைத்திருந்த மட்டையிலி

எஸ். வி. தம்பையா
கடமை உண ர் வு உந்தியது. த் தள்ளாடித் தள்ளாடிச் சென் பிடித்துக்கொண்டு. அப்போது எப்படுத்தும் சிறு குழந்தையைப் த் தொடங்கினுன் மரம் நனைந் மரமேறுவது பெரும் சிரமமா தடுமாறி, மரத்தின் உச்சியை 5 வெற்றிகண்ட டென்சிங்கின் நிக்குள் அமர்ந்து கால்களை அகற் டையின் இடுக்கில் முண்டு கொடுத் றி, அடைந்து கிடந்த எறும்புக் ாதி முட்டியின் மறுவிளிம்புக்குத் முட்டியில் க ள் ளை வார்த்தான். டி இன்னமும் கொஞ்சம் குடிக்க ான். தலை கிறுகிறுத்தது. மனம் நாடி அலைந்தது. ஊர் மாறியது, ந்தது. ஆனுலும் ஆடுகளைக் கோயி ம் மட்டும் இன்னமும் அட்டை |க்கிராமம் மக்கனை விட்டுப்பிரிய ணக்கான ஆயிரக்கணக்கான ஆடு று முண்டம் வேருகக் கிடப்பது கி உரித்துப் பங்கு போடுவது, க்கு இறைச்சி வாங்கி நல்லதோர் விட்டு எலும்பொன்றை எடுத்துப் பான்ற நினைப்பு.
சூறைக்காற்று, அம்மரத்தை ஓர் ஆங்குமிங்குமாம ஊஞ்சலாடியது. திப் புரண்டன. முத்தன் அணை ருந்து கால் சறுக்கியது. கண்மூடிக்
79.

Page 88
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
கண் திறப்பதற்குள் * Qgitle'Gଗ, னைப். இபத்த. ஆச்சி. எஸ் வதும் முட்டி மோதி எதிரொ6
அப்போதுதான் வெங்காய பிய பொன்னி முற்றத்திலமர்ந்து கொண்டு, பேஜ் காத்தா. போனவரைக் காணேல்லையே. மரமேறும் வடலிப் பக்கத்தில் டிருந்த அவளின் காதில், காற் பென பனங்காய் விழுவது போ இனப் பெற்ற ஆச்சி.* என் அ டது. குழந்தையை அப்படியே கி விரைந்தாள். முகம் குப்புற வீழ் நொருங்கிக் கிடந்த கள்ளு முட் “என்ரை ராசாவே என்க் குழ புரண்டாள் பொன்னி. முத்தனி அகற்றிப் பொன்னியை ஒருமுை L_6ক্ট /
குடிப்பதற்குக் கள்ளை ஈந்து, அவர்களது குடியைக் கெடுப்பதற் மட்டு 'என்னேப் பெத்த ஆச்சி. லேயோ, என்ரை ராசாவே' எ6 பொருட்படுத்தாது கல் நெ ஞ் ச வானத்தை நோக்கி நிமிர்ந்து நி
(தினச
30

னத் தரையில் வீழ்ந்தான் என் ற தினக்குரல் அந்த விடல முழு ரித்தது.
நடுகைக்குச் சென்று வீடு திரும் கைக்குழந்தைக்குப் பாலுட்டிக் யடிக்குது, இன்னும் கள்ளேறப் என்னும் ஏக்கத்துடன் அவன் கண்களைவிட்டுத் துழாவிக்கொண் இரைச்சலினூடே, , தொப்' ன்ற சப்தமும் அதயைடுத்து 'என் வன் அலறியதும் நன்முகக் கேட் டத்திவிட்டு, அம்புபட்ட மானென ந்து கிடந்த முத்தனின் மண்டை டியைப்போல, சிதறிக் கிடந்தது. றியவாறு அவன்மேல் விழுந்து ன் கண்கள் மெதுவாக இமைகளை ற பார்த்துவிட்டு மூடிக்கொண்
அவளே வாழ  ைவத் து பின் குக் காரணமாயிருந்த பனமரம் .' என்ற அவனது தினக்குர ன்ற அவளது சோகக் குரலையோ, ம் கொண்ட அரக்கனைப் போல
ன்றது.
கற்பனே)
ரன் - மார்ச் 20 ஞாயிறு 1966

Page 89
ஆற் ST@| LD ଓSD ருந்து இற ஊர்வதை றைக் கட தவர்கள் டிருந்தன முண்டியடி பகுதியின தொடர்டே டர்கள் ஆ6
கோவி சந்நிதியான

9
மணியோசை
றங்கரையானுக்கு அரோகரா!' ல் வானைப் பிளந்தது. பஸ்ஸிலி ங்கிய பக்தர் கூட்டம் எறும்புகள் ப்போல வரிசையாக நகர்ந்து ஆற் க்க முயன்றது. முருகனைத் தரிசித் மறுபக்கம் திரும்பி வந்துகோண் ர் பக்தர்கள் ஒருவரை ஒருவர் த்துக்கொண்டு செல்லாமல், இரு ருக்கும் மத்தியில் சங்கி லித் ால, வரிசையாக நின்று தொண் ண்காணித்தனர்.
லுக்குச் செல்லும் பக்தர் கூட்டம் னத் தரிசித் துத் தத்தம் மனச்

Page 90
கடலில் கலந்தது கண்ணீர்
சுமையை இறக்கவேண்டும் என் சாகம் பொங்க நடந்தது. வீ சந்நிதியில் மனச்சுமையை இற கமைகளாகப் பெட்டி, கடகம் பொருள்களுடன், ஆசைகள் ம களும் குறைவதில்லை என்பதை கொண்டிருந்தனர். சிறுவர்கள் டும், பலூன், பந்து Qe urtab60 டுச் சாமான்களுடனும் வந்துெ
பொரியவர்களிடம் கோவி உட்சாகம் திரும்பும்போது கு ருந்த காசு செலவாகிவிட்டதே பஸ்ஸைத் தவற விட்டுவிடக்க னும் சிலருக்கு: சிறுவர்களோ ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு கண்முன் நின்றது. அவை தி பொங்க நடந்தனர் 66?&aT4Luri`l. வர்கள் மற்றச் சிறு வர்களை னர். அவர்களது நடையில் த ரமாக ஆண் பெண் என்ற .ே டிருந்தனர். சில இளைஞர்கள் விளையாடுவதுமாகப் பொழு:ை ளூக்குத் தண்ணீரில் குதித்தும் வர்களைக் கண்டதும், இளமை இளிப்புடன் குளிக்கச் சென்ற பயந்து கரை ஓரமாகக் குந்தி நீரை எற்றி உடலை நனைத்த6
:வள்ளியை மணம்புரிந்த

எனும் ஒரே எண்ணத்துடன் உற் டு திரும்புபவர்களோ, இறைவன் க்கிவிட்டு, அதற்குப் பதில் புறச் சுளகு, பிரசாதம் இத்தியா தி னிதனை விட்டு அகலும்வரை சுமை நிரூபிப்பதுபோல) திரும்பி வந்து கடலையைக் "கொறிததுக்’கொண் ம, ஊதுகுழல் முதலிய விளையாட் காண்டிருந்தனர்.
லுக்குப் போகும்போது இருந்த றைந்து காணப்பட்டது. கையிலி என்ற எண்ணம் ஒரு சிலருக்கு. டாதே என்ற அங்கலாய்ப்பு இன் வீட்டை விட்டுக் கிளம்பும்போதே விகளயாட்டுச் சாமான்தான் மனக் டைத்த மகிழ்ச்சியில் உச்சாகம் டுச் சாமான் வாங்க வக்கற்ற சிறு ஏக்கத்துடன் வெறித்துப் பார்த்த ளர்வு தட்டியது. ஆற்றங்கரையோ தமின்றிப் பலர் குளித்துக்கொண் நீச்சலடிப்பதும் தண்ணீர் சிந்தி ப் போக்கினர். சில முதியவர்க
பாய்ந்தும் குளித்து விளையாடுப நினைவுகள் பளிச்சிட்டன; உள்ளக் ார். ஆணுல், ஆற்றில் இறங்கப் இருந்துகொண்டு, இரு கைகளாலும்
IT
எங்கள் வடிவேலனே, உன் பாதம்
14.
82

Page 91
சரணடைந்தோம் எங்கள் வடிவே என்ற பாடலுடன் உடுக்கடியின்
ஓசையும் இணைந்து கலந்தது. தே பிலையுமாகத் தானம் தவருமல் ஆ வள்ளியம்மன் வாசலைக் கடந் ரைத் தொடர்ந்து கற்பூரச் சட்டி
றனா?
கோவில் வாசலில் குறுக்குக் பரவச மேலீட்டால், ஆவேசமாக டத்துக்கு மொட்டைத் தலையுடன் மளித்த குருடர் ஒருவர், தலையை டேண் டாண் டாண் டிக்கு டிக் பறை மேளத்தில் விடாமல் அடி,
குச்சிபோல் மெலிந்த ஒருவர் தியாசம் தெரியாதபடி ஒரே மாதி கையில் வைத்திருந்த உண்டியலே தெரிய எண்ணெய்க்குக் காசு பே வன் ஒருவன் தும்புமிட்டாய்க்கார தாயின் மடியைத் தடவினன். சி அேம்மா.கா.ப்.பூ. எனச் சி போட்டுக்கொள்ளாத தாய், தன் கினுள்.
கோயிலின் இடது பக்கமா ஒருவன் 'ஐயா கற்பூசம் தாே சதந்தான்' எனப் Gur-Gaunarri கொண்டேயிருத்தான். ஆலமரத் ஜோசியர், 'ஆ. நினைத்த காரி
 
 

எஸ். வி. = தம்பையா
லனே, எங்கள் வடிவேலனே'
"டுன். டுன். டுன்..' எனும் ாளில் காவடியும் கையில் வேப் வேசமாக ஆடிய காவடிக்காரர், து கொண்டிருந்தார். அவ ஏந்திய பெண்கள் பின்சென்
கட்டிய கிழவி ஒருத்தி பக்திப் *உரு’ ஆடினுள். அவளது ஆட் ஆமையைப்போன்று தோற்ற | அங்குமிங்கும் அ ைசத்த படி கு' என்ற ஒரே தாளத் தை, த்துக்கொண்டிருந்தார்.
வயிற்றுக்கும் மார்புக்கும் வித் ரியான உடல் அமைப்பு. தனது க் குலுக்கியபடி "கோயில் விளக் டுங்கோ’ எனக் கூவினன். சிறு *னக் கண்டதும், ஆவல் பொங்கத் மியோ வளையல்காரனைக் காட்டி, ணுங்கினுள் ஒன்றையும் காதில் னை மறந்து இறைவனை வணங்
மணற்பரப்பில் அமர்ந்திருந்த ய கற்பூரம் பக்கெட் அறுபது வருவோரைப் பார்த்துக் கத்திக் தடியில் அமர்ந்திகுந்த குருவி ம், பலன் சொல்ல பத்துச்சதம்.

Page 92
சடலில் கலந்தது கண்ணிர்
ஐயா வாங்க ஐயா வாங்க"
ஞர். கடலைக்காரக் கிழவி வா றிலே எச்சிலைப் புளிச்”சென மறைப்பதற்காகக் காலால் ம
கூட்டங்களில் நெரிபடுவ இன்பமளிக்கும் என்ற தப்பா பளந்தபடி பெண்கள் கூட்ட தள்ளிக்கொண்டு சென்றனர். மண் தெரியாமல் கால்லை மி ஒருத்தி திட்டினதுகூட இளசு ததோ, என்னவோ, ஒருவை புச் சிரித்தனர்.
வயோதிபர் ஒருவர் தோ இடுப் பில் கட்டிக்கொண்டு வணங்கியபடி, “சந்நிதியானே! புழுதி பறக்குது. மழையொ? அப்பனே முருகா. நீயே துணை வருஷம் போயிலைக் கண்டு ஒ6 யிலேயும் வெங்காயம் நேற்றுத் நாளைக்கெண்டாலும் மழைகி காமல் நீயே காப்பாற்றுவாய், என வேண்டினுன்
நடுத்தர வயதுள்ள ஒருத் விட்டு தலையை சரியாகக்கூட கண்களில் நீர் மல்க, 'அப். துன்பத்தையும் தாங்கலாம். மட்டும் பெண்ணுய்ப் பிறந்தவ

என்று தொண்டை கிழியக் கத்தி ப்க்குள் அதக்கி வைத்திருந்த வெற் த் துப் பிவிட்டு எச்சிற் கறையை ணலைச் சிந்தி மூடினுள்.
து ஷண நேரமாயினும் உடலுக்கு சையுடன், சில இளவட்டங்கள் வம் மாக நிற்கும் இடங்களில் இடித்துத்
*கோதாரியிலே போனதுகள் கண் திச்சுக்கொண்டு போகுதுகள்' என களின் உள்ளத்திற்கு இதமாக இருந் ர ஒருவர் பார்த்து நமட்டுச் சிரிப்
ளில் இருந்த சால்வையை எடுத்து தரையில் விழுந்து சாஷ்டாங்கமாக வாழையெல்லாம் வரண்டுபோச்சு. ண்டு அடிச்சுப் பெய்து தென்டால். 1.' இன்னுெருவர், “முருகா! இந்த ண்டும் நடாமல் தனிய முழுத்தரை தான் நட்டனுன் இரண் டொரு ழை ஏதும் பெய்து பயிரை அழிக் கந்தா, முருகா, கருணைக் கடலே'
தி அப்போதுதான் நீரில் தோய்ந்து த் துடைக்காமல், ஈரச் சேலையுடன் பூ க திர மலைக் கந்தனே! எந்தத் 'மலடி” என்ற கொடுஞ் சொல்லை ாாலை ஒருக்காலும் தாங்கமுடியாது.
84

Page 93
அப்பனே எனக்கொரு குஞ்சு குரு
இளமையில் முதுமையடைந்த படி 'அப்பனே. பெத்த எட்டு யும் என்னேச் சோதிக்காமல், உல நோய் நொடியில்லாமல் வைத்துக்
சண்முகா கதிரமலைக் கந்தனே கரைச்சல் படுத்தினம். நான் கனச் உழைச்சுத்தான் முன்னேற முடிய சுவீப்பிலே ஒர் ஐயாயிரம் ரூபாய் என்ரை கடன் தொல்லையை ஒளி
'அப்பனே! குறைவற்ற செ மக்கள் மாடு கன்று வீடு செல்வப் லாவற்றையும் தந்திட்டு நிம்மதி போட்டியே! அக்பனே போதிய வறுமையில் வாடியபோது எனக்கு இப்ப பணக்காரணுகிவிட்டேனென இன்னல்களையும் செய்யினம். த6 பயப்படும் அளவிற்கு எதிரிகள் ம6 உபதேசம் செய்த சாமிநாதக் கட மதியைத் தாரும்.'
கோவிலின் முன் படி யருே செவேலென்று நல்ல மா நிறம்: எலும்புகள் தெரியாதபடி வழவழ போன்று மார்பில் சந்தனத்தை வேட்டி உடுத்து இடுப்பில் சால்ை மாதிரித் தொங்கவிட்டிருந்தான்.
85
 

எஸ். வி. - தம்பையா
மானையென்டாலுந்தா!'
ஒருத்தி கைகூப்பி வணங்கிய க் குஞ்சுகளும் போதும். இனி ாள குழந்தை குஞ்சுகளை ஒரு
காப்பாற்று."
கடன்காரரெல்லாம் என்னைக் க உன்னை ஒண்டும் கேக்கேல்லை. ாவிட்டாலும், ஜாதிக சம்பத்' பரி சென் டாலும் தட்டினு. க்இடலாம்."
ல்வத்தைத் தந்தாய். மனைவி ஒன்றுக்கும் குறைவில்லை. எல் யை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு
மன நிம்மதியைத் தா! நான் உற்றராக இருந்தவரெல்லாம் ப் பெருமைப்பட்டுப் பலவித
விந்துவிட்டார்களே! தந்தைக்கு வுளே என்னை காப்பாற்றி நிம்
க இளைஞன் ஒருவன், செக்கச் உருண்டையான உடற் கட்டு ப்பான உடலில், மெழுகியதைப் அப்பியிருந்தான். தூய வெள்ளை வயை வரிந்து கட்டி, குஞ்சம் நெற்றி யில் அழகாக மூன்று

Page 94
கடலில் கலந்தது கண்ணிர்
விரல்களால் தீட்டப்பட்ட தி சந்தனப் பொட்டு, ஒளிவீசும் கும் மதி நுட்பத்தை உணர்: கொண்ட பரந்த முகம், பால அவன், இரு கரங் கூப்பியபடி காக, இமைக் கதவுகளால் கன இறைவனை வணங்கினுன்
கோயிலின் வடக்கு வீதி
பொருட்படுத்தாது சில சிறுவ பந்தடித்து விளையாடிக்கொண் விட்டான். வலுரன் உயரப்ே வன் உனக்கு நான் சளைத்தன கைகளையும் கோத்தபடி ஓங்கி
வடக்கு வீதி மதிலைத் தாண்டி விழுந்தது. மூன்றுவது சிறுவ பலூனை எடுக்கவேண்டும் என் சுவரேறிக் குதித்து ஒடோடிச் கைப்பற்றியபடி, மதிலுக்கு ெ பார்த்து வெற்றிச் சிரிப் பெ அவன் முகத்தில் தாண்டவம ளுக்குத் தரையில் கிடக்கும் ! குடு கிழவர் ஒருவர் இன்றை போட்டிடுவார் என்னும் நிலை னோடித் தள்ளாடி ஒடோடியும் திருப்பியபடி, "இந்தக் கா தெரியேல்லை’ என்று உறுமியட் கிட்ைத்த மகிழ்ச்சியில் ஒரு க காது வலி தாங்காது 'ஆ.:ே

நநீற்றுப் பூச்சு, புருவ மத்தியில்
கண்கள் உலகை ஊடுருவிப் பார்க் *திற்று. சாந்தமான அமைதி குடி முருகனைப் போலத் தோற்றமளித்த ம ன தை ஒரு நிலைப்படுத்துவதற் ண்களை மூடி மனக் கதவைத் திறந்து
யில் கொளுத்தும் வெய்யிலே யும் ர்கள் பலூன் ஒன்றை வைத்து ப் டிருந்தனர். ஒருவன் ஓங்கி ஒரு குத்து பாய் மெல்லத் தாழ்ந்தது. அடுத்த ல்லன் என்று கூறுவதுபோல இரு அடித்தான். பலூன் உயரப் பறந்து
ஆதிமூல வாசலுக்கு அருகில் போய் ன் மற்ற வர்களுக்கு முன் தான் னும் ஆர்வத்தில், ஒரு நொடிக்குள்
சென்று 'லபக்’கெனப் பலூனைக் வளியில் நிற்கும் தனது சகாக்களைப் ரன்றை உதிர்த்தான். பெருமிதம் Tடியது. உயரப் பறக்கும் கழுகுக பிணங்கள் தென்படுவதுபோல, குடு க்கோ நாளைக்கோ மண்டையைப் பில், கால்களில் கால் இடற, தள் வந்து, அச்சிறுவனுடைய காதைத் லப் பொடியன்களுக்குக் கண்கடை படி மறு கையை ஓங்கினுர், பலூன் ணம்கூட நிலைக் காத அச்சிறுவன் Fா.ய்' என வீரிட்டுக் கத்தினுன்.
86

Page 95
வெளி வரசலில் வணங்கிக் ெ வன் 'ஆச்.சோ.ய்' எனப் டே யிழந்தவனுய், இமைகளே மலர்த்தி வரையும் கூர்ந்து நோக்கினன். மீதும் நிலைகுத்தி நின்றது. உலக வெற்றிப் பெருமிதத்துடன், த 6 நின்ருர், அந்தக்கிழவர். சிறுவன வாங்காமல் உற்று நோக்கிய அ ரொல் கண்களை இறுக மூடினன் இமைக் கதவுகளைத் தாண்டிக் க செறிந்தான்; அவனது பரந்த ப மட்டும் எதையேய முணுமுணுத்
6எல்லாம் வல்ல இறைவனே டுத்து, சூரனை வென்று வெற்றிவு இந்த அநியாயத்தைப் பார்த்து
அவன் குரலுக்கு இறைவன் காதுகளிலும் ஒரே சமயத்தில் சந்நிதியில் எல்லோரும் சமம் லிற்று.
(தின

எஸ். வி. = தம்பையா
காண்டிருந்த இளைஞன், இச்சிறு ாட்ட சப்தத்தில் மன அமைதி தி, அச்சிறுவனயும், குடுகுடு கிழ அவனது கூரிய பார்வை இருவர்
சாதனையொன்றை நிலைநாட்டிய | ளாத வயதிலும் தலைநிமிர்ந்து ாயும் கிழவரையும் வைத்த கண் ந்த இளைஞன், இ ைமக் கதவுக உணர்ச்சியின் கொந்தளிப்பு ண்ணிராக வழிந்தது. நெடு மூச் ார்பு விம்மித் தாழ்ந்தது. வாய்
55).
ஈ1 அதர்மத்தைக் கண்டு வேைெ ாகை சூடிய குமரனே! இன்னும் க்கொண்டா இருக்கிழுங்?
செவிசாய்ப்பதுபோல எல்லோர்
ஒலித்த மணியோசை இறைவன் என்பதைச் சொல்லாமல் சொல்
(யாவும் கற்பனை)
ரன் - மார்ச் 20 ஞாயிறு 1966)

Page 96
"கடிதக்
மதிப்பிற்குரிய ஆசிரியர் அவர்க
இத்துடன் 'காணல் நீர்" எழுதியனுப்பியுள்ளேன். பிரசுர நானும் ஒர் எழுத்தாளி ஆக உந்தப்பட்டு எத்தனையோ ஆண் எழுதியெழுதிக் குவித்து முடிவில்
எனது முதல் கதையை அ எழுத்தாளி என்ற பெயர் பெற் கொள்ள வேண்டுமென்பது என லட்சியம். அதுவரை எழுதிக் அதற்காக நான் கவலைப்படவில்
ஆகவே என் போன்று தன் களப் புறக்கணிக்க மாட்டீர்கெ என்ற தாயின் அரவணைப்பில்த சேய்கள் வளர முடியும்?
குறிப்பு: இத்துடன் பதினைந்து வைத்துள்ளேன். இக்கதை பிர தாங்கள் கருதினுல் திருப்பியனு குறிப்பிடுகிறேன்.

காதலி'
ஜலான் தெங்கா, கோல இலTங்கர்,
ளுக்கு, வணக்கம்!
என்னும் தலைப்பில் ஓர் சிறுகதை த்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளவும். வேண்டுமென்னும் பேரவாவினுல் ாடுகள் அல்லும் பகலும் அயராது இக்கதையை வடித்தெடுத்தேன்!
ச்சில் பார்த்த பின்னர் நான் ஒர் ற பிறகுதான் திருமணம் செய்து ன் அசைக்கமுடியாத நம்பிக்கை, குவித்து கிழ வியான லும் கூட இல,
னம்பிக்கை மிகுந்த எழுத்தாளி ளன நம்புகிறேன். பத் திரிகை ானே எழுத்தாளர்கள் என்னும்
இப்படிக்கு த. அல்லி
கா சுக் குரிய தபால் தலைகள்
சுரத்திற்கு தகுதியற்றது எனத் ப்பவும். இதைக் கசப்புடனேயே

Page 97
அல்ல்லி அவர்கட்கு, வணக்கம்!
நீங்களனுப்பிய 'கானல் நீ றேன். இச்சிறுகதை உங்கள் மு தீர்கள். இக்கதையைப் படிக்கும் எழுத்தாளியிள் கதையைப் படி றவே தோன்றது. அதற்கு மா தாளரின் கைவண்ணம் என்றே
உங்கள் கற்பனைப் படைப் னைப் பிரிந்து வாடுகிருள். அன் சந்தனத்தைக் கரைத்து உலசெ ஒளியைப் பரப்பி இரவைப் ப வெண்ணிலவின் தண்ணுெளி ெ அவளைத் துன்புறுத்துகிறது மு போது புத்துணர்ச்சியளித்து மகி வதைக்கிறது. காதலனைப் பிரிந் மனப் போராட்டத்தை மைய திருக்கிறீர்கள். நன்று! நன்று! திருவினையாகும்.
பெண் எழுத்தாளர்கள் ம பது எமது பேரவா. ஆகவே இ றவர்கள் பயன்படுத்திக்கொள் நினைத்த மாத்திரத்தில் கைகூடி
 

எஸ். வி. = தம்பையா
ஆசிரியர், மலைவீரன்" ஜலான் போகோங், சிங்கப்பூர்.
ர் சிறுகதை கிடைக்கப் பெற் pதற்கதை எனக் குறிப்பிட்டிருந் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒர் ஆரம்ப க்கிருேம் என்ற எண்ணம் தோன் ருக முதிர்ந்த பண்பட்ட எழுத் கருதுவார்கள். ,)
---
பான கதாநாயகி விமலா காதல று பெளர்ணமி பூரணச் சந்திரன் ங்கும் வாரிச் சொரிவது போல கலாக்கிக் கொண்டிருக் கிமு ன். வந்தழலே அள்ளி வீசுவது போல ன்பு காதலனுடன் கூடி மகிழ்ந்த ழ்வித்த வான்மதி இப்போ வாட்டி த ஒரு காரிகையின் விரகதாபத்தை மாக வைத்து அழகுறச் சித்தரித் தொடர்ந்து எழுதுங்கள். முயற்சி
லநாட்டில் பெருக வேண்டுமென் *சந்தர்ப்பத்தை உங்களைப் போன் வேண்டும். சந்தர்ப்பம் என்பது விடக்கூடிய ஒன்றல்லவே?
9.

Page 98
'கடிதக் காதலி'
பத்திரிகை என்ற தாயின் என்னும் சேய் வளரமுடியும் என கருத்து என்னைப் பொறுத்தவ.ை கருதுகிறேன். வேண்டுமானல் ப குறிப்பிடலாம். எழுத்தாளர்கள் ஆத்திரிகையென்னும் மாற்ருந் த பலாம். வளர்ப்புத்தாய் ஊட்டி உ என்னும் தாய் ஆதரிக்காவிட்டா யெனில் எழுத்தாளச் சேய்கள் . கூறுகிறேன், எழுத்தா ளர்களை போறுப்பும் வாசகர்களைச் சார்ந் வாசகர்களையும் தொடர்புகொள்ள வண்டுமானுல் பத்திரிகையை ை திடமான நம்பிக்கை. இது பற்றி
குறிப்பு: விரைவில் "மலைவீரன் நீர்' வெளியாகும்.
if (Y

அரவணைப்பில்தான் எழுத்தாளர் க் குறிப்பிட்டு இருந்தீர்கள். இக் ர கொஞ்சம் மாறுபட்டதாகவே த்திரிகையை செவிலித் தாயாகத் வளர்ச்சியுற வேண்டுமெனில் ாய் ஒரளவுதான் ஆறுதல் அளித் ஊட்டி வளர்த்தாலும் வாசகர்கள் ல், அவளது அரவணைப்பு இல்லை மடிவது திண்ணம். ஆகவேதான் ஊக்குவிக்க வேண்டிய முழுப் தது என்று எழுத்தாளர்களையும் ச் செய்யும் இணைப்புப் பாலமாக வத்துக்கொள்ளுங்கள். இது என் உங்கள் கருத்தென்னவோ?
இக்கண் பா. சந்திரன்
" இதழில் உங்கள் "காணல்

Page 99
அன்புள்ள ஆசிரியர் அவர்களுக்கு
தாங்கள் அன்புகூர்ந்து எழுதிய மிக்க மகிழ்ச்சி; நன்றி.
என் கதையை வெகுவாகப் பு போன்றதோர் பத்திரிகாசிரியரின் எழுத்துலகில் பிரவேசிக்கும் பேறு டமே. மெய்யாகவே என்னை அதி தங்களது புகழுரையில் சிக்கித் திக் எனது கதை பிரசுரமாகும் பொன் நோக்கிக் கொண்டிருக்கிறேன்.
பத்திரிகையை "தாய்' எனக் க் அப்படியே ஒப்புக் கொள்ள ர விடி உண்மை இருப்பதாகத் தோன்றுகிற தாங்கள் 'மாற்ருந்தாய்' என்கிறீர் என்பதால் பத்திரிகையைத் தாயாக பத்திரிகாசிரியராக இருப்பதால் வா நீர்கள். பெற்றவள் யாராக இருந்த விழித்துப் பார்க்கும்போது முதலில் கக் கருதுவது இயல்பு. பின்னர் உன் யுறும்போது தாய் யார் மாற்ருந்த கொள்ளும். ஒருவேளை நான் எழுத் கலாம். ஆகையால் எனது கருத்திலி வில்லை. ஆணுல் இருவர் கூற்றிலும் மட்டும் உண்மை. வேற்றுமையில் மனிதப் பண்பு!
9】

எஸ். ଗୋ. 35 Lh6 Lu Buffo
ஜலான் தெங்கா, கோல இலாங்கர்,
வன க்கங்கள் பல.
கடிதம் கிடைக்கப்பெற்றேன்.
கழ்ந்துவிட்டீர்கள். தங்களைப் நல்லாசியுடன் பாராட்டுடன் கிடைத்தது என் பேரதிர்ஷ் கமாகப் புகழ்ந்துவிட்டீர்கள். தமுக்காடுகிறேன். அத்துடன் @607 நாளை ஆவலுடன் எதிர்
கூறும் என் கூற்றை தாங்கள் னும் இருவரது கருத்திலும் து. நான் 'தாய்’ என்றேன். கள். நான் ஓர் எழுத்தாவி மதிக்கிறேன். தாங்கள் ஒர் சகர்களைத் தாயாக மதிக்கி ாலும் பிறந்த குழந்தை கண் கண்ணில் படுபவளேத் தாயூறு ணர்த்தப்படும்போது வளர்ச்இ 'ய் யார் என்பதைப் புரிந்து துலகில் குழந்தையாக இருக் ருந்து மாறுபாடு காணமுடிங் உண்மை இருக்கிறது என்பது ஒற்றுமை காண்பதுதான்

Page 100
இகடிதக் காதலி'
பெண்களைப் போற்றும்
கொள்கை தாய்க் குலத்துக்.ே பெண் இனத்தைப் பேயாக 6 றவர்களுக்கு தித்திக்கும் தே6
ஒன்றை மட்டும் என்னுல் *எழுதாதே’ என அறிவு த மனமும் குறுகுறுத்த கையும் தோற்றது! அதன் பயன் இ உணர்த்தும் முறை என்னைப் கைவண்ணத்தை ஒரு முறைக் கப்படிக்கச் சுவைக்கிறது.
குறிப்பு: பதில் எழுதாமல்
அன்புள்ள அல்லி அவர்களுக்
உங்கள் கடிதம் கிடைக் தமாகிவிட்டது. "மலைவீர'னே ஏடாக மிளிரச் செய்ய வேன இக்கனவை நனவாக்கும் மு 1 இடி த த் தி ற்கு பதில் பே காசிரியன் என்ற முறையில் கையெழுத்துக்களைப் படித்தி

தாய் மை யைப் பேணும் தங்கள் க பெருமை தருவது. இக்கருத்து 1ண்ணும் அறிவிலிகளைத் தவிர மற் 沅r。
எழுதாமல் இருக்க முடியவில்லை. டை போட்ாலும் துள்ளித் திரியும் ஒன்று சேர்ந்து விட்டன. அறிவு தோ தாங்கள் தங்கள் கருத்தை பெரிதும் கவர்ந்துவிட்டது. தங்கள் குப் பத்து முறை படித்தேன். படிக்
இப்படிக்கு த. அல்லி
இருந்து விடாதீர்கள்.
ஜலான் போகோங், சிங்கப்பூர்.
கு, வணக்கம்!
கப்பெற்றேன். பதில் எழுதத் தாம மலைநாட்டில் தலைசிறந்த இலக்கிய எடுமென்பது என் லட்சியக் கனவு. 1ற்சியில் ஈடுபட்டிருந்தால் உங்கள் ாடச் சுணங்கிவிட்டது. ஒர் பத்திரி எத்தனை எத்தனையோ நபர்களின் நக்கிறேன். ஆனல் குன்று மணிகளை
9.

Page 101
நிரை நிரையாக அடுக்கி வைத்தா கள் கையெழுத்தில் என்னதான் ச கிறதோ நானறியேன்.
என் கையெழுத்தைப் பற்றி எ வார்த்தைகள் இன்னும் என் கா இருக்கிறது. அடே சந்திரா உன் லாமல் இருக்கிறதோ அதைப் பே தும் கோணல் மாணலாய் இருக்கி மையுடன் சொன்னுல், பழக்கப்பட கட்டி உழுதால் எப்படியெப்படி எ அதைப் போல”*
இப்படி எல்லாம் என் நண்ப என் கையெழுத்தை கவர்ச்சியுடன் படித்தேன் என எழுந்யபிருந்தீர்கள். கொண்டவர்களால் நிரம்பப் பெற்ற
நேற்றைய மலைவீரனில் உங்கள் எனித்தீர்களா? முதல் கதை வெளிய செய்து கொள்வதாக குறிப்பிட்டி விருந்து எனக்கும் கிடைக்குமல்லவ விட்டேன். கதாநாயகி விமலாவின் வைத்துக் கதை புனைந்தீர்களே, அல்லது. ?
93

எஸ். வி.- தம்பையா
ற்போல் மணி மணியான உங் ாந்த சக்தி பொதிந்து கிடக்
ன் நண்பன் ஒருவன் சொன்ன துகளில் ஒலித்துக்கொண்டே
பற்கள் எப்படி வரிசையில் ாலத்தான் உனது கையெழுத் றது. இன்னும் அழகான உவ ாத வெறிகொண்ட மாட்டைக் ல்லாம் இழுத்துச் செல்லுமோ
னின் பாராட்டுக்கு இலக்கான இருக்கிறது பத்துத் தடவை பல்வேறு குண அமைப்பைக் துதானே இப்பரந்த உலகம்.
கதை வெளியாயிற்தே கவ ான பின்னர்தான் திருமணம் நந்தீர்கள். அப்போ திருமண ா? ஆமாம் மறந்தே போய் விரகதாபத்தை  ைம ய மாக இது முற்றிலும் கற்பனையா?
இக்கண்
பா சந்திரன்

Page 102
*கடிதக் காதலி'
அன்புக்குரிய ஆசிரியர் அவர்கட்
எனது கதையை வெகு ே கள் சிலவற்றைத் திருத்தி பார்த்து பூரித்துப்போனேன்.
படியைக் கடந்துவிட்டதாகவே கள்தான் காரணகார்த்தா. த ஆதரவு இல்லையெனில் நான் எ சந்தேகமே. தங்களுக்கு நான் என்ன கைமாறு செய்வது என
கானல் நீர் என்ன கற்பனை கத்துடன் கேட்டிருந்தீர்கள். ஆ கற்பனையாகத்தான் எழுதினேன் அனுபவத்தில். இதற்குமேல் போன நாணம் வந்து தொலைக்
தாங்கள் எனக்கு வரையும் உங்கள் இதுபோன்ற மரியா.ை வது நல்லது. தாங்கள் நினைக்கு தில் இல்லை. எனதுள்ளம் தங்கே யிருக்கிறது.
எனக்குத் திருமணம் என்ரு நடந்துவிடும். அப்படி நடந்தா கவியானம் போல அல்ல மாப் விழா போல, விண்ணில் தோ6
 

ஜலான் தெங்கா, கோல சிலாங்கூர்,
ட்கு, வணக்கம்!
நர்த்தியான முறையில் சிறு தவறு வெளியிட்டிருந்தீர்கள். பார்த்துப் எனது லட் சி ய க் கனவின் முதல் கருதுகிறேன். இவ்வளவுக்கும்தாங் ங்களைப் போன்றதொரு ஆசிரியரின் ழுத்தாளி ஆகமுடியுமா என்பது
மிகமிக கடமைப்பட்டுள்ளேன்.
த் தெரியாமல் திணறுகிறேன்.
யா? அல்லது. எனச் சந்தேகத் அந்தக் கதையை எழுதும் போது ஆணுல் இன்ருே முழுக்கமுழுக்க
விவரிக்க முடியவில்லை. பாழாய்ப் க்கிறது.
கடிதங்களில் அல்லி அவர்கட்கு, தச் சொற்களை குறைத்துக் கொள் தம் அளவுக்கு நான் வெகு தூரத் வாச் சுற்றி வட்டமிட்டுக்கொண்டே
ல் அது உங்களுக்குக் தெரியாமலா லும் அது பருப்புக் கறி இல்லாத பிள்ளை இன்றி நடைபெறும் மண ன்றும் சந்திரனின் மென்மையான
94.

Page 103
குளிர்ந்த ஒளியின்றி தடாகத்து
அன்புக்குரிய அல்லிக்கு.
கடிதம் கிடைக்கப் பெற்றேன் யாதைச் சொற்களே குறைத்துள்ே குள் இடைவெளி குறுகி வருவதா தமிழ்ப் புலவன் ஒருவன் மன்ன% புப் பூண்டான். இது தமிழிலக்கி ப்ோல் நாமும் ஒருவரை ஒருவர் ( விற்கு வந்துவிட்டோம். கண்ணுள் டோம். ஒருவரை மற்றவர் நன்கு கொள்வது தவறு என்பர் சிலர். பாடலைப் படித்திருக்கமாட்டார்கள்
* யாயும் ஞாயும் யாராகி எந்தையும் நுந்தையும் எ யானும் நீயும் எவ்வழி அ செம்புலப் பெய்ந்நீர் பே அன்புடை நெஞ்சந்தாங்
இருவர் காட்டில் எதிர்பாராத
9.
 

எஸ்.வி - தம்பையா
அல்லி மலர்வதில்லை.
இப்படிக்கு அன்புள்ள
த. அல்லி
ஜலான் போகோங்,
சிங்கப்பூர்
1. உனது கோரிக்கைப்படி மரி ான். நீ நினைப்பதுபோல நமக் ாகவே நானும் எண்ணுகிறேன். ன நேரில் காணுமலே தீரா நட் பம் பகரும் நற்சான்று. இதைப் நேரில் பார்க்காமல் நேசிக்குமள கண்டதில்லை, காதல் கொண் புரிந்துகொள்ளாமல் அ ன் பு அவர்கள் இக் குறுந்தொகைப்
என்றே நம்புகிறேன்.
|யரோ ம்முறை கேளிர் றிதும்
|T6) கலந்தனதே"
முறையில் சந்திக்கின்றனர்.
5

Page 104
கடிதக் காதலி
இச்சந்திப் இருவரது உள்ளத் ஈருடல் ஒருயிராகின்றனர். இ. தலைவன் மேற்கண்டபாடலின் யும் இதற்கு முன் ஒருவரை மற். பதையும் தெளிவுபடுத்துகிருன் பண்பை குன்றின் மேலிட்ட
தெளியக் காட்டும் இப்பாடல் அல்லவா? முன்பின் அறியாமல் இப்பாடல் ஒன்றே போதும் எ அடைப்பதற்கு!
ஒரு வரம்பிற்குட்பட்டு ஒரு பின் சேர்வதற்குப் பெயர் காத இல்லை வெறும் நடிப்புத்தான். தோற்றத்தில் சமம் பார்த்த குக் காதல்' என்ருல் இதற்கு சொல்ல வேண்டும்.
இத்தகைய வரம்பு எல்லை நாம் இயற்கையாகத் தொடர்பு புரண்டோடி எப்படிக் கடலில் மிடையே ஏற்பட்டுள்ள நட்பு - வேண்டுமானலும் வைத்துக்கொ யட், லைலா கயஸ், அம்பிகாவதி வங்களுடன் ஒப்பிடக்கூடியதாக லக்கியங்களுக்கே சிகரம் வைத்த
96

தையும் ஒன்ருக இணக்கிறது. த்தகைய பிணைப்பின் பின்னர்தன் மூலம் தமக்குள் ஏற்பட்ட உறவை றவர் அறிந்திருக் கவி ல் லே என் பண்டையத் தமிழனின் காதல் விளக்கைப் போன்று தெள்ளத் நமக்கும் மிகமிகப் பொருத்தம்
காதல் புரிவது தவறு என்பவர்க்கு ன நினைக்கிறேன் அவர்கள் வாயை
தரை ஒரு வ ர் ஆராய்ந்தறிந்து லா? அதில் இயற்கைத் தன்மையே படிப்பில் சமம், பணத்தில் சமம், பின்னர் கண்ணே உன்மேல் எனக் 'ஆராய்ச்சிக் காதல்' என்றுதான்
நமக்கு வேண்டவே வேண்டாம். கொண்டோம். ஆற்று நீர் கரை கலக்கிறதோ அதைப்போல நம் அன்பு - நேசம் - காதல் எப்படி ாள்வோம். அது ரோமியோ ஜாலி அமராவதி ஆகிய காதல் தெய் அமையவேண்டும். ஏன் தமிழி நாற்போல அமையவேண்டும்,
இக்கண்
பா சந்திரன்

Page 105
'கடிதக் காதலி'
அன்பரே!
உமது தமிழ் மணம் கமழு. நான் எனது தமிழ்ப் படிப்பை சோலையில் புகுந்து அரைகுறை னேன். எழுத்தாற்றலை வளர்க் மனதில் கொழுந்து விட்டெரிந் அன்பு நம்மைப்பிணைத்தது. இ! போல மறைந்து கிடந்த இலக்கி சுடர்விட்டு பிரகாசிக்க செய்கிறீ கணியுடன் குழைத்துத்தருகிறீர்க நான்.
'யாயும் ஞாயும் யாராகியரே! லமுறை படித்துள்ளேன் ஆணுல்  ாருக்காகவோ எப்போதோ நி றியே படித்துத் தீர்த்தேன். ஆ விட்டது. முழுக்க முழுக்க நமச் போன்று நம் வாழ்க்கையுடன் திகழ்கிறது.
முன்பின் அறிமுகமில்லாமல் ஈர்த்திழுக்கப்பட்டு கருத்தொரு ண்ட அவர்களுக்கும், ஏட்டின் பறிகொடுத்து இணையில்லாக் க நமக்குமுள்ள ஒற்றுமையை பார் முடியவில்லை. வானத்திலிருந்து
97

ஜலன் தெங்கா, கோல இலாங்கூர்.
'அன்புத் திருமுகம் கண்டேன். முடித்துக் கொண்டு இலக்கியச்
அனுபவத்துடன் வெளியேறி த வேண்டும் எனும் ஆசைத் தீ தது இச்சந்தர்ப்பத்தில் உமது நயத்திலே நீறுபூத்த நெருப்புப் யச் சுவையை காதல்க் கணவால் ர்கள் இலக்கியத் தேனை காதல் ள் சுவைத்து இன்புறுகிறேன்
ா, என்ற குறுந்தொகைப்பாடலை சுவைக்கமுடியவில்லை எங்கோ கழ்ந்த சம்பவத்தை ரசனையின் ஞல் இன்ருே நிலைமை மாறி காகப் பாடப்பட்ட பாடலைப் கலந்து இறவா இலக்கியமாக
காட்டில் சந்தித்து கண்களால் மித்து காதல்கொடியால் கட்டு மூலம் சந்தித்து இதயத்தைப் ாதல் ஜோடிகளாய்த் திகழும் ர்த்தீர்களா? வேறுபாடே காண பெய்கின்ற மழைத் துளிகள்

Page 106
எப்படி ம ண் ணு டன் க அதைப்போல அவர்கள் இணை கடிதம் மூலம் காதல் கொண் இணைக்க காரணமாயிருந்த அ என்றும் மணம் வீசிக்கொண்ட
அம்பிகாபதி அமராவதி, ே ஆகிய காதல் ஜோ டி க ே இவர்கள் யாவரும் காதலில் உதாரணத்துக்காகவென்ருலும் வேண்டாம். இக்காதலர்களின் த்தாலே பயங்கரமாயிருக்கிறது கானல் நீராவதை கண்ணுரக் இப்படி ஆகிவிடக்கூடாது. எழுதியுள்ளேன் தவறு இருந்தா
ஜலான் போகோங், சிங்கப்பூர்,
அன்பே !
உனது தேன்தமிழ் மடல் கி வைக் காண்பதற்கு பதில் திரு நேரில் பார்க்கும் பாக்கியம் கிை
எழுத்துக்கள் மனக்கண்ணில் உன
9

எஸ்.வ - தம்பையா
லந்து இரண்டறக் கலக்கிறதோ ாந்தனர் நாமும் இணைந்தோம் Tடவானம் பாடிகள் நாம் நம்மை ன்பென்னும் மொட்டு மலர்ந்து டிருக்கட்டும். நிற்க,
ராமியோ ஜூலியட், லைலா கயஸ்
க் காட்டி எழுதியிருந்தீர்கள் தோல்வி கண்டவர்கள் ஆகவே, இவர்களை தாங்கள் குறிப்பிட வாழ்வை அல்ல தாழ்வை நினை காதல் புரியும் பலரின் வாழ்வு காண்கின்ளுேம் நம் வாழ்வும் பேதை நான் எதை எதையோ ல் மன்னிக்கவும்.
இங்ங்னம் உங்கள் அல்லி
டைக்கப் பெற்றேன். உன் திருவுரு முகத்தை கதான் பார்க்கிறேன். டக்காவிடினும் முத்துப்போன்ற து உருவத்தை உள்ளக் கிடக்கை
8

Page 107
'கடிதக் காதலி
களே தெளிந்த நீரில் தெரியும் பிர தெளியக் காட்டுகிறது.
இப்போது நான் காப்பி, தே.
விட்டேன். காப்பியில் ஒரு வித வி பித்தம் என்பதனுல் அல்ல, ஏந்தி நிறைந்திருக்கும் போது சுடச்சுட மயிலின் மென்னுடலை அது கருக் தான்.
முன்னுேர் செய்த சில தவறு அத்தவறுகளை செய்யாமல் தப்ப கொண்டு எதையும் அப்படியே ஒ கண் கொண்டே பார்ப்போம் ரோ தன் காதலி மயக்க மருந்து உட்ெ பதை சற்று நிதானமாக ஆராய், மாண்டிருக்கவும் முடியாது வாழ்வு
கயஸோ மகா கோழை மனை கொண்டு காரியத்தில் செயல் பட என ஊரார் இகழ்ந்திருக்கமாட்ட தன் தட்டிக்கொண்டு போயிருக்க:
அம்பிகாபதி சபலபுத்திக்கார ணுற்று ஒன்பது பாடல்களையும் யாகப் பொழிந்தவன். ஒரே ஒரு பாடலாகப் பாடாமல் சிந்தைக்கு மின்றி பேரின்பப் பண் இசைத்திரு அந்தப் புரத்தில் அமராவதியின் பண் இசைத்து இன்புற்றிருக்கலா
99
 

திபிம்பத்தைப் போல தெள்ளத்
aர் பருகும் வழக்கத்தை விட்டு ஷச் சத்து இருக்கிறது தேநீர் ழையே நீ எந்தன் நெஞ்சத்தில் தேநீர் பருகினுல் என் அழகு கி விடுமே என்ற அச்சத்தினுல்
களை ஆராய்ந்தறிந்தால் நாமும் முடியும் ஆகவே கண்களை மூடிக் ப்புக் கொள்ளாமல் ஆராச்சிக் மியா ஒர் அவசரபுத்திக்காரன் காண்டுள்ளாள் மாயவில்லை என் ந்தானேயாகில் வீணுக அவன் ம் பாழாகியிருக்காது.
தக் கொஞ்சம் கட்டுப் படுத்திக் முனைந்தால் பைத்தியக்காரன்
ார்கள் லைலாவை இன்னொருத்
வும் மாட்டான்.
ன் தொள்ளாயிரத்து தொண் தெள்ளு தமிழில் பேரின்ப மழை பாடலை மட்டும் சிற்றின்ப
சிறிய வேலை கொடுத்து சபல ப்பானேயாகில், அரண்மனையின் அறையில் ஆயிரமாயிரம் இன்பப் மல்லவா? அம்பிகாபதியின் கவி

Page 108
ரசனையில் மூழ்கித் திளைத்து அணு கவிதை ரசிகை அப்படி இருந்து பதை அறியாமல் அதையும் க ரூல் அவளது அறியாமையை எ எல்லாம் நான் குறிப்பிடுவதற்கு ஏதாகிலும் நம் வாழ்வில் குறி விடாமல் இருப்பதற்கான தற்க கூறும் நோக்கமல்ல, நிற்க
உனது கதையைப் பற்றி பிராயங்கள் தெரிவித்துள்ளனர் பாராட்டியுள்ளார் மற்ருெருவ கூடிய முறையில் பிரிவை மைய எழுதியிருக்கிருரே என அங்கலா அல்லி என்பவர் ஆணு, பெண் னும் என்னென்னவோ இந்த பட்ட கேள்வி கேட்கிருர்களோ கையைப் பற்றி என்னிடமா வி என் கைவசமேயுள்ளது பின்னர் கிறேன்.
குறிப்பு:- இத்துடன் எனது புகை

எஸ். வி. தம்பையா
றுபவித்திருந்த அமராவதி பெரும் தும் கடவுள் வாழ்த்து எது என் ணக்கில் சேர்த்து விட்டாள் என் ன்னவென்று சொல்வது. இவற்றை த காரணம் இப்படிப்பட்ட தவறு க்கிட்டு நம் காதலையும் அழித்து ாப்பு எண்ணந்தானே தவிர குறை
நேயர்கள் பலர் பலவித அபிப்
ஒருவர் கானல் நீரை வெகுவாகப் ர் காம உணர்ச்சியைத் தூண்டக் பமாக வைத்து அதுவும் ஒரு பெண் ப்த்துள்ளார். இன்னும் ஒர் அன்பர் ணு திருமணமாகிவிட்டதா? இன் வாசகர்கள் ஏன்தான் இப்படிப் ? அதுவும் நான் நேசிக்கும் மங் சாரிப்பது! இக்கடிதங்கள் எல்லாம் நேரில் சந்திக்கும் போது காட்டு
இப்படிக்கு அன்பு பா. சந்திரன்
ப்படம் ஒன்று அனுப்பியுள்ளேன்.
I Օ0

Page 109
ܓ
"கடிதக் காதலி'
அன்பரே
உமது திருமுகமும் திருவரு தைப் பார்த்து உல்லாம் பூரித்ே தை அனுப்பியதற்கு மறைமுகம் உணருகிறேன் அதாவது எனது விரும்புகிறீர்கள் அதை எழுத்து உங்கள் படத்தை அனுப்பியிரு னிக்கவும் புகைம்படமெதுவும் 4 அனுப்பி வைப்பேன். தாங்கள் பார்ந்தால் என்ன முடிவிற்கு ெ
அம்பிகாபதி அமராவதி, ே பற்றிய ஆணித்தரமான உங்கள் முடியாதவளாயிருக்கிறேன். எதி னர் போற்றுவோரைத்தான் க யும் காண்கின்றேன். பிணத்தை லும் பிரிந்த ஆவியை மீட்கமுடி
வாசகர்களின் பாராட்டுக்கு யான விமக்சனந்தான் எழுத்தா இதனுல் பலவீனமான எழுத்தா சேய்கள் மேன்மேலும் வளர்ச்சி
எனக்கு "திருமணமாகி வி அன்பின் காரணமாக எனது வ
10.
 
 
 

ஜலான் தெங்கா கோல சிலாங்கூர்
ஷம் கிடைக்கப் பெற்றேன். படத் தன் தாங்கள் தங்கள் புகைப்படத் மானதோர் உட்கருத்து உள்ளதாக புகைப்படத்தை தாங்கள் பார்க்க
மூலம் தெரிவிச்காமல் முதலில் க்கிறீர்கள். அப்படித்தானே? மன் கைவசமில்லை பின்னர் கண்டிப்பாக என் கோர உருவத்தை நேரில் பருவீர்களோ?
ராமியோ, கயஸ் ஆசியோரைப் கூற்றை மறுக்கவோ எதிர்க்கவோ ரியாக இருந்தாலும் இறந்த பின் ண்டிருக்கிறேன் தூற்றும் தங்களை வெட்டிக் கிழித்து ஆராய்ந்தா LuJTgile
ம் எதிப்புக்கும் நன்றி. நேர்மை ளனே புடம் போடும் பட்டறை ளன் மடிந்தாலும் உறுதிமிக்க படையலாம் - பிரகாசிக்கலாம்.
ட்டதய' என எழுதிய வாசகர்கள் ாழ்க்கையை ஆராய முற்பட்டிருக்

Page 110
கலாம் அவற்றைப் பொருட் தோழி ஒருவர் பள்ளியிலிருந்து வழியில் சில இனவட்டங்கள் ( வது சீட்டி அடிப்பது போன்ற வழக்கம் அவளோ புத்திசாலிப்
வள் அவற்றைப் பொருட்படுத் இளவட்டங்களே பின்வாங்கின வது நல்லது சிறு சம்பவங்க3 போன்ற பெண்களுக்கு களங்க
ஆருயிரே
உன் அஞ்சல் கிடைக்கப் ( தையே சுமந்து வந்துள்ளது உ பாய் என ஆவலுடன் சடிதத் மான்கண்ட நிலைதான். பிறகு எழுதியிருந்தாய். இந்தப் பெண் கும் உணர்ச்சியை உசுப்பிவிட்டு கொம்பில் இருக்கும் போது ஒ பாசாங்கு செய்வது.

எஸ். வி. தம்யையா
படுத்தாதீர்கள்g எனது பள்ளித் து வீட்டுக்குச் செல்லும் போது சேர்ந்து கொண்டு குத்தலாக பேசு குரங்குச் சேஷ்டைகள் செய்வது பெண்ணுனதால் ஒன்றும் அறியாத தாமல் செல்வாள் நாளடைவி3 ர். இம்முறையை நானும் பின்பற்று ளெ மிகைய்படுத்தினுல் அது என் த்தைத்தான் தரும்.
இப்படிக்கு
உங்கள்
ஜலான் போகோங்,
சிங்கப்பூர்
பெற்றேன் அவ்வஞ்சல் ஏமாற்றத் -னது புகைறபடத்தை அனுப்பிருப் தைப் பிரித்த எனக்கு, கானல் நீரை கண்டிப்பாக அனுப்புகிறேன் என களே இப்படித்தான் உறங்கிக்கிடக் ஆண்கள் உணர்ச்சியின் உச்சாணிக் ஒன்றும் அறியாதவனைப் போன்று

Page 111
"கடிதக் காதலி'
உனது கடிதங்கள் எனக்குத் பசிதீரும் நேரத்தை எதிர் நோக் திருப்பதற்குரிய தெம்பு அளிப்ப படத்தைப்பார்க்க வேண்டாமா? காலந்தான் உருவகப் படுத்துவது ஆனந்திக்க வேண்டும் எனும் டே தொருமித்த காதலர்க்கு அழகை உனது வடிவழகைப்பற்றி நான் தைப் பார்க்கத்தான் துடிதுடிக்கி பின்னும் ஏன் தான் இந்தப் பிடி கலக்கிய செந்தமிழே இன்னும் எ உடன் பதில் - படமும்தான்.
என்றும் எனது உள்ளக் கே புத் தெய்வத்திற்கு அடியாள் அ மையில் இக்கடிதம் தங்களுக்கு யும் தரலாம் கடிதத்தைப் படி எவ்வாறிருக்குமோ என்பதை எ முடியவில்லை ஒரு பொய்யைக் கூறி தப்புவதற்காக ரொய்ச் சொற்க கூற வேண்டிய இக்கட்டான கட் கெட்டிக்காரன் புளுகு எட்டு ந
103
 

ாக சாந்திதான் பசி தீர்க்காது. யிெருந்தாலும் அதுவரை காத ற்காகவேனும் உனது புகைப் மானசீகமாகஒருத்தியை எத்தனை உனது திருவுருவைக் கண்டு ரவா உந்தித்தள்ளுகிறது. கருத் ப் பற்றிய பேச்சுக்கே இடமில்லை கவலைபடவில்லை புகைப்படத் றேன். என் விருபடை விளக்கிய வாதமோ? என் சிந்தையைக் ன் பொறுமையை சோதிக்காமல்
இக்கண் பா. சந்திரன்
ஜலான் தெங்கா கோலு சிலாங்கர்
ாயிலில் வைத்து வணங்கும் அன் ல்லி எமுதிக் கொள்வது. உண் அதிர்ச்சியையும் மனக்கலக்கத்தை த்த பின்னர் தங்கள் மனநிலை ன்னுல் நினைத்துக்கூடப் பார்க்க யதற்காக-கூறியபின் அதிலிருந்து ள் பலவற்றை புனைந்துரைகளைக் ட்டத்தில் மாட்டிக் கொண்டேன். rளைக்கு என்பார்கள் நானே ஒரு

Page 112
19ாதங்களுக்கு மேல் புளுகிக் எதற்கு உள்ளதை உள்ளபடி
தாங்கள் தங்கள் புகை எனது படத்தை உங்களுக்கு அனுப்பாததற்கு காரணம் நா அல்லியல்ல ஆண்டியப்பன் எ இப்பாசையால் எத்தனையோ ஒரு பத்திரிகைகூட என் க,ை எழுதிச் சோர்ந்த நான் 'மே விதழ் ஒன்று ஆரம்பிக்கப் ப மகிழ்ந்தேன் மற்றப் பத்திரிை பிய கதைகள் "வெள்ளி விழா கொண்டே வந்தது. வெள்ளி விடுமோ என் ஏங்கிக் கொண் பிக்கப்படுகிறது என்ற செய்தி பில்லை. இந்தக்காலம் இனக் கச் காலம். 'பத்மினி மார்க்' ந6 மார்க்" சுருட்டு என்றும் எதற தைப் போட்டு விளம்பரம் .ெ பெயரைப் பார்த்ததும் ஆண்டி "பேரைப்பார் பேரை' ஆண்டி செய்யும் உலகமிது. பெயரில் போமே என்ற எண்ணத்தில் வீரனுக்கே முதலி எழுதினே பெண்தான் என நம்பி தாங்க கள் உண்மை தெரிந்தால் தங் நேருமே என எண்ணி மீண்டு தேன். இது சட்டப்படி பெரும்

எஸ். வி. தம்பைய
கடத்திவிட்டேன். பீடிகை எல்லாம் அப்பட்டமாகச் சொல்லுகிறேன். படத்தை அனுப்பியபோதே நரன் அனுப்பியிருக்க வேண்டும் அப்படி ன் ஓர் பெண்ணல்ல; ஆண், பெயர் ழுத்தாளணுக வேன்டும் என்னும் ஆண்டுகள் எழுதி எழுதிக் குவித்தும் தகளைப் பிர்சுரிக்க முன் வரவில்லை. ல வீரன்' என்னும் பெயரில் மாத டுகிறது என்னும் செய்தி கேட்டு ககள் பிரசுரிக்காமல் திருப்பி அனுப் ' கொண்டாடுமளவிற்கு பெருகிக் விழா' 'பொன் விழா' வாக மாறி டிருந்த போது மலைவீரன்' ஆரம் மகிழ்ச்கியைத் தந்ததில் வியப் வர்ச்கிக்கு முக்கியத்வம் கொடுக்கும் ஸ்லெண்ணெய் என்றும் "சாவித்திரி கெடுத்தாலும் பெண்களின் படத் சய்யும் இந்தக் கா லத் தி ல் என் டயப்பன் இவன் ஆண்டிக்கு அப்பன் ப்பயன்! இப்படி எல்லாம் கிண்டல் ஒரு கவரச்சியூட்டித்தான் பார்ப் “த அல்லி' என்ற பெயரில் மலை ன். வெற்றியே தந்தது. நான் ள் கடிதத் தொடர்பு கொண்டீர் களின் கண்டனத்திற்கு ஆனாக ம் மீண்டும் பெண்ணுகவே நடித் குற்றம் என்பதும். எழுத்தாளர்
104.

Page 113
ஆக வேண்டும் என்பதற்காக ெ முதுகெலும்பு இல்லாதவனின் ெ இந்த மாபெரும் தவறுக்காக எ தாழ்மையுடன் கேட்டுக் கொள்ளு மன்னித்து மீண்டும் என்னிடம்
களானுல் என் வாழ்க்கையில் ஒர்
மகிழ்வேன்.
அன்புள்ள அல்லிக்கு அல்ல,
ஆண்டியப்பனுக்கு அன்புடன் உங்கள் அன்பான கடிதம் கிடை பார்த்து நான் அதிர்ச்சியடையவு பெண் அல்ல ஆண் என்பதை உங் கொண்டேன். கோல சிலாங்கூர் புரூப் ரீடராக வேலை செய்கிருர் களுடன் படித்தவராம். உங்கள் கையெழுத்து எனக்கு நன்கு நி ஆண்டியப்பன். கல்யாணம் பண் ரங்களைச் சொன்னுர், உங்கள் ( வில்லை அனுதாபப்பட்டேன், ! பெயரைக் கூறவேண்டும் என்

எஸ். வி. தம்பையா
பண் பெயரில் புகுந்து கொள்வது சயல் என்பதை நன்கு உணர்ந்து ஜன மன்னிக்கும் படி மிக மிகத் கிறேன். நடந்தவைகளை மறந்து கடிதத் தொடர்பு கொண்டீர் நல்ல நண்பர் கிடைத்தார் என
இப்மடிக்கு அல்ல த. ஆண்டியப்பன்
ஜலான் போகோங், சிங்கப்பூர்
ன் எழுதுவது, டக்கப் பெற்றேன். கடிதத்தைப் மில்லை, கலங்கவுமில்லை. நீங்கள் ஓர் கள் முதல் கடிதத்திலேயே புரிந்து வாஒ எங்கள் அலுவலகத்தில் பெயர் மகதேவன். அவர் உங் கதையைப் படித்துவிட்டு இந்தக் இனவிருக்கிறது. உண்மைப் பெயர் ணுத கட்டிலங்காளே என்ற விப செய்கைக்காக நான் ஆத்திரப்பட நீங்களாகவே உங்கள் உண்மைப் பதற்காகவே கடிதத் தொடர்பு
05

Page 114
'கடிதக் காதலி'
கொண்டேன். அது காதலாக ட தாகப் பசப்பினேன். எனக்கு
போன்ற காதலரகர்கள் உறுதுணை ஈடுசெய்ய முடியாத நிலையில்
நிலைக்கு வந்துவிட்டீர்கள். என் உங்களை ஏமாற்றினேன். நீங்க பிரமச்சாரி அல்ல சம்சாரி ஐந்து கைப்பிடித்து இன்று இரு மழலைச்
தங்கள் கடிதங்கள் சிலவற்ை அது முதல் நான் அல்லியிடம் சந்தேகப்பட்டுவிட்டாள. அல்லி எவ்வளவோ சொல்லியும் ப ய புகைப்படத்தை அனுப்பும்படி பிறகாவது சந்தேகம் தீர்ந்து சந் தேன். இப்போ நீங்களாகவே ெ யைத் தெளிவுபடுத்தி எழுதிய இவை யாவும் சந்தேகத் தீயை ணெய் ஆகவும் சுள்ளி ஆகவும் அணைக்க முடியவில்லை. ஆகவே வந்து எங்கள் குடும்பப் பிணக் விரட்டி இழந்த சுந்தோச வாழ் கொள்ளுகிறேன். உங்கள் வருை வழிமேல் விழிவைத்துக் காத்திரு
IO
 

மலர்ந்து தீராக் காதல் கொண்ட அம்பிகாவதி, ரோமியோ, கயஸ் புரிந்தனர். எனது திராக் காதலே மன்னிப்புக் கேட்கும் பரிதாப னே ஏமாற்ற முயன்றீர்கள். நான் ள் நினைத்தபடி நான் ஒன்றும் ஆண்டுகளுக்கு முன் நாகம்மாளை செல்வங்களுகுத் தந்தை. நிற்க.
ற என் தேவி பார்த்துவிட்டாள். கள்ள நட்புக் கொண்டிருப்பதாக என்பது பெண்ணல்ல ஆண் என னில் லை. அதனுல்தான் உங்கள் எழுதினேன். அதைப் பார்த்த தோசமாக வாழலாம் என நினைத் பண் அல்ல ஆண் என நிலைமை கடிதத்தையும் காண்பித்தேன். சுடர்விட்டு எரியச்செய்யும் எண் பயன் பட்டதே தவிர .860( ש இக்கடிதம் கண்டதும் இங்கு கைத் தீர்த்து சந்தேகப் பேயை வை மீட்டுத் தருமாறு கேட்டு கயை ஆவலுடன் எதிர்நோக்கி க்கும் முன்னுள் காதலன்,
பா. சந்திரன்

Page 115
அன்புக்குரிய நண்பர் அவர்கட்கு
எனது காதல் கடிதங்கள் கிடைத்ததால் பெரும் அமளி ஏற்ப மிகமிக வருந்துகிறேன். இவ்வளவுக் நாளைய தினம் இங்கிருந்து சிங்கப் டிருக்கிறேன். உவ்விடம் வந்தது! மகிழ்ச்சி மீண்டும் அடைந்து இன்பு, போது மெய்யாகவே பெருமகிழ்ச்சி சென்ற கடிதத்தில் விடுபட்டு அதையும் குறிம்பிட்டு விடுகிறேன் உங்களுக்கு கடிதக் காதலியா இன்னொருத்திக்கு காதலனுகவும் இரு வேடங்கள் தாங்குவது மிகச் எனறு புனைப் பெயர் வைத்துக் யாருமல்ல என் அத்தை மகள். அ கும் திருமணம் காதல் மணம்தா தெரிவுத்துக் கொள்ளுகிறேன்.
அடுத்து அல்லியின் சொந்த ஆ கை அலுவலகத்தில் வேலை செய்யு டிக் கொடுத்தானே அவனேதான்! சகிதம் இதோ புறப்படுகிறேன்.
(பொன்னியில் பி
107

எஸ். வி. தம்பையா
ஜலான் தெங்கா, கோல சிங்கப்பூர்.
அன்புடன் எழுதுவது தங்கள் துணை வி யின் கையில் ட்டுவிட்டது என்பதை அறிந்து கும் காரணமாக இருந்த நான் பூருக்கு வர தயாராகிக்கொண் ம் சந்தேகம் தீர்ந்து இழந்த றுவீர்கள் என்பதை நினைக்கும் சியடைகிறேன். நிற்க, ப் போன செய்தி இரண்டு
5 இருந்த நான் அதே சமயம் இருந்தேன். ஒரே சமயத்தில் சிரமமான காரியம். அல்லி கொண்டேனே அவள் வேறு டுத்தமாதம் அல்லிக்கும் எனக் ன் என்பதை மகிழ்ச்சியுடன்
அண்ணன்தான் தங்கள் பத்திரி ம் மகாதேவன. என்னைக் காட் எனது திருமண அழைப்பிதழ்
இப்படிக்கு த. ஆண்டியப்யன்
சுரமாகியது)

Page 116
"-Չֆւգ L
அறி
கீழே கையொப்பமிட்
நான், இதன் மூலம் தெ வெனில்,
என்னைக் கைப்பிடித்த சுமார் 6 மாதங்களுக்கு ே இருந்து வருகிருர், நான் 10 என் பெற்றேருடனேயே இ கள் எழுதியும் அவற்றிற்கு வுக்குப் பண மனுப்பாமலு கணவர். ஆகவே இவ்வறி திற்குள் என்னைச் சந்தித்து கைத் திர்த்தாலன்றி பின் எனக்கும் கணவன்-மனைவி என்பதை இதன் மூலம் தெ
3-3-1956 @

DIT go'
விப்பு:-
டிருக்கும் முனியம்மாளாகிய ரி வித் து க் கொள்வதென்ன
56OOTGuri g, l'IGOLLIT GT5ëI LIGJIi மலாக என்னைக் கவனியாது -7-1955ல் இருந்து இதுவரை ருந்து வருகிறேன் பல கடிதங் ப் பதில் போடாமலும், செல ம் இருந்து விட்டார் என் க்கை வெளியான ஒரு வாரத் எங்களுக்குள்ளுள்ள பிணக் எ சுப்பையா என்பவருக்கும் என்ற தொடர்பிருக்காது ரிவித்துக் கொள்ளுகிறேன்.
இப்படிக்கு மணியம்மாள் கோலசிலாங்கூர்

Page 117
تی
இந்த அறிக்கையைப் படித் றது. அச்சில் தவறிய சில எழு படித்தான். நம்பவே முடியவில் செய்தி ஒன்று எத்தனையாந் தேதி ஒரு சிறு துண்டுத்தாள்தான் ெ பாக்கட்டில் சில்லறைக் காசுகளை பதற்காக அத்தாளை எடுத்து அதி மடிக்கும்போதுதான், சுப்பையா பார்த்ததும் அதில் என்னதான் சரமாகப் படித்தான்.
இந்த உலகத்தையே சபித்து நாகரிகத்தின் பெயரால் முன்னேற் சாதிப்பதாக நினைத்துக்கொண்டு சிறு தகராறையும் தாங்கும் சக் ஆயிரமாயிரம் மக்கள் கண்முன் தனர்.
காதல் மணம் செய்து கொன் பதிகளாகவே எண்ணியிருந்தான் முடிவு அவனுக்குப் பொருந்தும் உடைகளை மாற்றுவது போல மே கணவனை மனைவி மாற்றிக் கொ வருந்தினுன் அனுபவமில்லாதவ ணங்களால் எழில்தரு மாளிகை கட்டியிருந்தான், அவையெல்லாம் "வாழ்கையாம் வாழ்க்கை மன உ குடும்பம் வேறு வேண்டிக்கிடக் ஒரு "தேம்பா' சிகரட்டை எடு: றைகளை வளையம் வளையமாகவி
109

எஸ். வி. தம்பையா
ததும் சுந்தரத்திற்கு 'திக்’கென் ழத்துக்களைச் சேர்த்து மீண்டும் லை. பத்திரிகையில் வெளியான யில் வெளியானதோ தெரியாது. பாத்தல்கள் நிறைந்த அவனது ப் போட்டால் தவறிவிடும் என் நில் சில்லறைக் காசுகளை வைத்து முனியம்மாள் என்ற பெயர்களைப் எழுதியிருக்கிறதோ அவசர அவ
விட வேண்டும் போலிருந்தது, றத்தின் சிகரமான காரியத்தைச்
பண்புக்கு முரணுன வழியில் தியிழந்து மணமுறிவு செய்யும் தோன்றி மறைந்து கொண்டிருந்
ண்ட அவர்களை ஒர் லட்சியத் தம்
சுந்தரம். ஆகவே இந்த அவசர
ஆச்சரியமளி தது. அன்ருடம் னவியைக் கணவன் மாற்றுவதும் ள்வதுமான இழிநிலையை எண்ணி ன் உலகைப் பற்றிய இன்ப எண் பையே மனக் கோட்டையாகக் நொடிக்குள் இடிந்து சரிந்தன. றுதியே இல்லாத கழுதைகளுக்கு தது' எனச் சபித்துக்கொண்டு ந்துப் பற்றவைத்து புகைக் கற் ட்டான். அவ்வளையத்தினூடே

Page 118
'ஆடிமாதம்'
சுப்பையா முனியம்மாளின் தே டிருந்தது.
சுப்பையா பெற்றேரின் ெ கொண்டவனன்று. அவன் ஒர் அவளின் விருப்பப்படியுந்தான் யம்மாளும் அப்படி ஒன்றும் அ கூடியவளல்லள். என்பதும் சுந் அடிப்படைக் காரணம் என்ன? முடியவில்லை. ஒரே குழப்பம் எ சுப்பையாவை நேரில் பார்த்து படியாவது காஜாங் போக ே அவனது பொழுது போக்குமிட நோக்கி நடந்தான்.
சுப்பையா உற்றர் உறவின் பவசாலியல்லாவிடினும் வாழ்வ மட்டும் நன்கு டெரிந்திருந்தால் வெள்ளியையும் சிக்கனமாக ( வைத்திருந்தான். இது அவனு லாளர்களுக்கு அவன் மேல் ந வாருக அவனைப்பற்றிய நல் கொள்வார்கள். அவனும் தானு களில் தலைபிடமாட்டான் இது கொண்ட ஒரே வழி!
மாணிக்கம் 'மண்டோர்’ மைகளை ஊன்றிக் கவனித்துக் ஆசை சுப்பையாவை தனது ம இந்த ஆசையைசகதர்மினியா
 

ಸಿಯಾ தோன்றி மறைந்து கொண்
கடுபிடிக்காக திருமணம் செய்து அநாதை. அவன் விருப்பப்படி ஏன் திருமணம் நடைபொற்றது. முனி வசரபுத்தியில் நடந்து கொள்ளக் தரத்துக்குத் தெரியும். இதற்கு பாக இருக்கும் எனச் சிந்தித்தான் தற்கும் நேரில் காளுாங் போய் உண்மையறியலாம் நாளைக்கு எப் வண்டும் எனத் திட்டமிட்டபடி மான 'சிரம்பான் தமிழர் சங்கத்தை
ாரற்ற தனிக்கட்டை பெரிய அனு தற்குப் பணம் முக்கியம் என்பதை ன். அதனுல் மாத சம்பளம் நூறு செலவு செய்து சிறிது மிச்சமும் டன் வேலை செய்யும் சிகதொழி ன்மதிப்பையூட்டியது. பலரும் பல
அபிப்பிராயங்களைப் பரிமாறிக் ண்டு தன் வேலையுண்டு பிறர் விசயங் அவன் த ன க் கென வகுத்துக்
நீண்ட நாட்களாக அவனது தன் கொண்டே வந்தார் அவருக்கு ஒரு நமகப்பிள்ளையாக்க வேண்டுமென்று சவுந்தரத்தம்மாளிடம் சொன்
110

Page 119
ܝܵ
ஞர். சவுந்தரத்தம்மாள் கிழித் மகன் மாணிக்கம் மண்டோர் ஆ மனைவியின் விருப்பப்படிதான் செ
காமல் இருந்தால்எப்பவோகூரும
சவுந்தரத்தம்மாளும் பார்த் பசை இருக்கிறது நல்ல உழை வைத்துக் கொள்ளாமல் "நான்
லும் பயல் பொறுத்துக் கொள்
அவளுக்கு நிரம்பவும் பிடித்து வி வார்த்தை சொன்னுள். அதைச் முனைந்தார் மாணிக்கம் மண்டே
சுப்பையாவை திருமணம் ெ அவனுே 'இப்ப என்ன அவசர என்ருன்’ என்னப்பா மெதுவா யோ குதிரையோ ஒண்ணக்கட் நடத்திறியா." என் சொல்லத் மனதிலே கல்யாண ஆசை அரும்ப சம்பாதித்துக்கொண்டுதான் கலி தை மாற்றியமைத்தான். முன் அழகியோ என்னவோ அவனுக்கு யும் பிடித்து விட்டது.
கலியாணச் செலவு பூராவும் விலேயே நடைபெற்றது. அவரு சுருப் பிடிக்க வேண்டுமென்று.
1
 
 

எஸ். வி. தம்யையா
கோட்டைத் தாண்டும் ஆண் ல்ல சிறு சம்பவங்களையும் தன் வார் அப்படி அவர் அடங்கி நடக் சன்நியாசங் கொண்டிருப்பார்!
ாள் பயலிடம் கொஞ்சம் பணம் வி விட்டு மாப்பிள்ளையாக நீ என்று ஏதாவது சொன்னு ஈன் அதனுல் இந்தச் சம்பந்தம் டது. *.ம். சரி” என்று ஒரு ஒரமேற்கொண்டு
fff *乏,昊
சய்யுமாறு பலர் வற்புறுத்தினர். ம் மெதுவாச் செய்துக்குவோமே காலாகலத்திலே ஏதோகழுதை க்கிட் நாம்நாமென்று வாழ்க்கை தொடங்கினர் தப்பையாவின் த்தொடங்கியது பணம் நிறைய இனம் என அவனது திட்டத் ரியம்மாளைப் பார்த்தும் அவள் அவளேயும், அவளுக்கு அவனே
மாணிக்கம் மண்டோர். செல க்குத் தெரியும் இருல் போட்டுச்

Page 120
திருமணம் முடிந்த மறு கொண்டு காஜாங் போய் விட் கும் மனைவிக்கும் கொஞ்சம்
நாளடைவில் சுட்பையாவு மனக் கசப்பு. காரணம் பயலி எதிர்பார்த்தார்கள் கலியாண தான் உள்ளது எனத் தெரிய தங்கள் வீட்டிலேயே வைத்தி வும் தோல்வி, பயலிடம் ஏத என நினைத்தார்கள் இப்போ எங்கிறது கொஞ்சமாச்சும் அ6 பதற்கு எதிர் பார்த்த மாண புதையல் கிடைத்ததைப்போல் மாதம், புதிதாக மணமுடித்த நடத்தவிடுவதில்லை. இந்தியப் யேறியது. சவுந்தரத்தம்மாள் எள்ளுருண்டை சகிதமாக மக சம்மதத்துடன், மகளையும் அணி போய்ச் சேர்ந்தாள்.
சுப்பையாவுக்கும் மனைவிை வோ போலத்தான் இருந்தது. சொல்லவா வேண்டும். இணை பிரிந்து வாழ வேண்டும் என்ற யது கரும்பு; பின்னையது வே பிரியமனமில்லாமல் பிரிந்தனர் முடிந்த மகிழ்ச்சியில் வீடு பே
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

எஸ். வி. தம்பையா
மாதமே முனியம்மாளையும் கூட்டிக் டான் சுப்பையா இது மண்டோருக் காட்டந்தான். இருந்தும் வெளிக்
க்கும் மாமனுர் வீட்டுக்கும் லேசான டம் ஏதாவது பணம் இருக்குமென த்திற்குப் பிறகு ஆக 50 வெள்ளி வந்தது. மகளையும், மருமகனையும் நக்கலாம் என நினைத்தார்கள் அது ாவது "நான் நீ ஏனப் போசலாம் துதான் தெரிய வந்தது தன்மானம் வனிடம் இருப்பதாக, வஞ்சம் தீர்ப் ரிக்கம் மண்டோர் குடும்பத்திற்கு ாற மகிழ்ச்சி. அடுத்த மாதம் ஆடி வர்களை ஆடிமாதத்தில் குடும்பம் பண்பு ஒன்று மலாயாவிலும் குடி ஆடி அசைந்து ஆப்பிள் ஆரஞ்சு ள் வீட்டுக்கு வந்தாள். மருமகனின் ழைத்துக்கொண்டு கோல சிலாங்கூர்
ய விட்டுப் பிரிவதென்ருல் என்ன அதுவும் புது மனைவியைப் பிரிவது த்து வைத்தவர்களே சிறிது காலர னர். மரபின் பெயரால், முன்னை ம்பு அதற்கு என்னதான் செய்வது சவுந்தரத்தம்மாள் வந்த வேலை ாய்ச் சேர்ந்தாள்.
2

Page 121
முனியம்மாளும் தாய் வீட்டு லாம் ஒண்டியாகத்தான் சமைச்ச மோ அது பெரும் தொல்லையாகி
லேசான இருமல் எதற்கும் லது என நினைத்து ஆஸ்பத்திரிக் கவனித்து பரிசோதித்த டாக்டர் இப்போ வீட்டுக்குப் போக முடி மெனக் கூறினர். சுப்பையாவும் டோடின வியாதி குணமடைவத கியது.
முனியம்மாளுக்கு இந்தச் எண்ணினுன் இதை அறிந்து அ போதாதா என எண்ணி அவளு
_Frcr
சங்கத்தை சென்றடைந்த சை எடுத்துப் புரட்டினன். இன் தமிழ் முரசு தாங்கொணுத வே, வந்தது -
 

எஸ். வி. தம்பையா
குப் போய்விட்டாள். முன்பெல் ச் சாப்பிட்டான் இப்ப என்ன
விட்டது:
ஆஸ்பத்திரியில் காட்டினுல் நல் குப் போனுன். இருமலை நன்கு காசத்தின் அறிகுறி அதனல் பாது வார்ட்டில் தங்க வேண்டு சம்மதித்தான் நாட்கள் உருண் ற்குப் பதில் அதிகரிக்கத் தொடங்
செய்தியைத் தெரிவிக்கலாமென வளும் ஏன் க ஷ் ட ப் படு வ து க்கு அறிவிக்காமல் இருந்து விட்
சுந்தரம் அன்றைய 'தமிழ் முர" ரிய செய்திகளைத் தாங்கி வரும் தன தரும் செய்தியையும் சுமந்து
13

Page 122
திரு ம ன
அண்மையில் கே. LDGOSTOTL) செய்து (
சுடலைமுத்து - முனியம்
 
 
 

ால சிலாங்கூர்ரில் மறு கொண்ட தம்பதிகள்
DITST

Page 123


Page 124
_
 
 
 
 
 
 
 
 

Page 125


Page 126
Thατο αίος α
 

Wrapper Printed at Atchaean, Madras -60007.