Page 1

స్గ
38%܀
&:

Page 2
இ84 (PஇNiஇறு
( இt Wஇ|ES)
9751
Phone :
 

@吋$饰。
(SVU )) 611

Page 3
நாளைக்கு என்ன நடக்கும் என்று யாருக்கு தெரியும். எதையும் நிச்சயமாகக் கூறுவத கில்லை. எதுவும் எப்படியும் நிகழலாம் அல்ல நிகழாமல் போய் விடலாம். இதோ நேற்றிர எப்படி இருந்தோம். இன்று காலை என் நடந்தது?
நேற்றிரவு, எட்டுமணி இருக்கும். வழை போல் நண்பர்கள் வந்தார்கள். கதைத்தார்க **மெளனி என்ன எழுதிக் கிழித்தா மாப்பாசானை ரன் தாங்கள் படிக்க வேண்டு என்று ஒருவர் கேட்க "ம க்ஸிய அ. கியலு கும் "வலை" சிறுகதைத் தொகுதிக்கும் என் தொடர்பு இருக்கிறது' என்று மற்றவர் சு கருத்துக்கள் சூடாகி, தணிந்து ஒருவாறு கெ சாத்தர், சிவத்தம்பி, மெளனி, மாப்பாக இவர்களுடன் நண்பர்களும் புறப்பட ஆரம்பி நேரம் ஒன்பது மணியாகிவிட்டது.
இன்று ரீவியில் வீக்கென்ட்மூவி, Earth என்றொரு படம். 'பெயர் நன்றாக இருகி நின்று பார்த்து விட்டுப் போகலாமே” ந மறித்தேன்.
*இல்லை. நேரம் போனால் நாய்களே போராட வேண்டும். நீங்கள் பாருங்க நாளைக்கு படத்தைப் பற்றிக் கதைப்போ என்று கூறிவிட்டு பதிலை எதிர் பார்க்கா போய் விட்டனர். நான் Earthing பா உட்கார்ந்தேன். நேரம் இரவு 9.30.
பிக்னிக் வந்த இடத்தில் நடுக்காட்டில் செயலாக நடந்த விபத்தில் திடீரென தந்தை தாயும் இறந்துவிட கொடிய மிருகங்கள் வா

JR. Pathmanaba Iyer 27-239High Street Plaistozuv fondon E13 021) Tés: 0208472 8323 N
அந்தக் காட்டில் ஒரு சிறுவன் எப்படி உயிர் தப்பி வாழ்ந்து தன் வாழ்வின் மிகுதிப் பகுதியையும் ஏதோ ஒரு நம்பிக்கையுடன் தொடர்கிறான் என்பதுதான் Earthingஇன் கதை. படம் நன்றாக இருந்தது.
பட்டாளத்திலிருந்து ஓய்வு பெற்ற ஒரு கிழவன் ம அக்காட்டிற்குள் எங்கோ தொலைவில் உள்ள இறந்து போன தனது காதலியின் இடத்தை நோக்கி போய்க் கொண்டிருக்கிறான். தன்னையே பின் தொடரும் அந்தச் சிறுவனுக்கு லுக் கிழவன் சொல்லுகிறான்: ‘'நீ என்னைப் பின் ான தொடராதே. உனக்கு எனக்கும் என்ன உறவு. கூற நான் யார் என்பதே எனக்குத் தெரியவில்லை. மு, இதோ பார் இப்படித்தான் ஆற்றில் மீன் :ன் பிடிக்கவேண்டும். இப்படித்தான் பொறிகட்டி க்க முயலைப் பிடிக்கவேண்டும். இவற்றை மட்டும்
கற்றுக்கொள். என்னை விட்டு விடு.”*
bfi.ள்
ng காட்டு நாய்கள் சிறுவனைத் துரத்திக்கொண்டு 0து வரும் போது கூட எப்படித் தப்புகிறான் ான் என்றுதான் கிழவன் பார்த்துக் கொண்டு நிற்கிறான். சூழலின் யதார்த்தம். கிழவன் இறந்து சிறுவன் பயணந்தொடர ரூபவாகினி ாடு நமோ நமோ தாயே பாடியது. நேரம்
நள்ளிரவு 12,00க்கு மேலே.
மல் 'உயிர் வாழ்தல்' பற்றிய அக்கறை எடுக்காது
க்க முன்னமே தாங்கச் சென்று இப்போது குறட்டை எழுப்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என் மனைவி யும் மகனும்.
தற் -
யும் படம் மேலும் பல எண்ணத் தொடர்களைக்
ழும் கிளற நானும் தூங்கச் செல்கிறேன்.

Page 4
இன்று அதிகாலை 6 மணியிருக்கலாம். யாருக்குத் தெரியும் சரியாக அப்போது 6 மணிதான் என்று. மிகப் பயங்கரமான சத்தம். குண்டு வெடித்ததா? கட்டடங்கள் தகர்ந்ததா? என்ன நடந்தது. ஒன்றும் புரியவில்லை. பக்கத்தில் கிடந்த மனைவியையும் குழந்தை யையும் பார்க்கிறேன். காணவில்லை. வெளி யில் ஒடுகிறேன். 'இங்கே வர வேண்டாம். நீங்களும் அங்கிளும் அங்கே நிலத்தில் படுங்கோ. பொம்மரால போய்ஸ் காம்புக்கு அடிக்கிறாங்கள்” பொம்மரின் பயங்கரமான ஓசைகளுக்கிடையே மனைவியின் பதறும் குரல்.
*அங்கிள் நிலத்தில் படுங்கோ” என்றேன். வயது போன அந்த மனிதர் எந்த எதிர்ப்பும் இல்லாமல் 'கடவுளே நாங்கள் இண்டைக்கு முடிந்தோம்” என்று படுத்துக் கொண்டார்.
பொம்மரின் குண்டு வீச்சு தொடர்ந்தது. அதி உயரத்திலிருந்து திடீரென செங்குத்தாக கீழிறங்கி காம்பை நோக்கி குண்டுகளை ஏவி மீண்டும் செங்குத்தாக மெலெழும்பி பொம்மர் புள்ளியாகியது. பொம்மர்களின் இரைச்சல் மனதை நிலைகுலையச் செய்து விட்டது. ஐந்து வருடங்கள் அந்நிய மண்ணில் இருந்து விட்டு சமீபத்தில் நாடு திரும்பிய எனக்கோ உயிர் கையில் இல்லை.
எங்கள் வீட்டிலிருந்து இரண்டாவது வீடே போய்ஸ் காம்ப், காம்போடு ஒட்டியபடி சின்னம்மாக்காவின் வீடு. சின்னம்மாக்காவுக்கு என்ன நடந்ததோ, யாருக்குத் தெரியும். மீண்டும் தாயாகப் போகிற என் மனைவியை நேற்று மாலை சின்னம்மாக்கா வந்து பார்த்து
தந்து விட்டுப் போன விழாம் பழங்களும், .
நெல்லிக்காய்களும் பொம்மரின் அதிர்ச்சியில் கீழே சிதறி விழுந்ததை படுத்தபடுயே பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன்.
பொம்மர் மேலே எழும்பிய சிறிது நேர இடைவெளியில் தவழ்ந்து கொண்டு மனைவி யும் மகனும் இருக்குமிடத்தை அடைந்தேன்.
ஐந்து வயதே நிரம்பிய அச்சிறுவனை சமையல் பாத்திரங்கள் வைக்கும் சீமெந்து தட்டுக்கு அடியில் திணித்துவிட்டு மனைவியும் படுத்திருந் தாள். "அப்பா அத்தையையும் அம்மாவையும் வரச் சொல்லுங்கோ' என்று அழுது
4
ଗas it
D6 மட்டு
• ീഖ
எத்த எண்: பன்ன பிரா மூன்று தமது இன் இடமு
எனக்
G6l_u (TL
காம்! தொட அடிக்
பதிை வெடி எல்ே 9 LG போடு நான் கிடந் வந்து கிடத் சின்ன
96) இரத் இட் திரிக்
69 D,
சின்ன நல்ல தைந் இதை அதிக
56 சண்ை அண் அவவி

ண்டிருந்தான். கடைசி நேரத்தில் பிரிய வர்கள் அருகில் இருக்க வேண்டுமென்று ம்தான் அவன் ஆசை.
|ளியில் போக வேண்டாம். திரும்பவும் கோ” என்றாள் மனைவி.
னை குண்டுகள் போடுகிறார்கள் என்று Eரினோம். கிட்டத்தட்ட பத்து அல்லது ரிரண்டு போட்டிருப்பார்கள். அந்த தியமே அதிர்ந்து கொண்டிருந்தது. று பொம்மர்கள் மாறி மாறி ஏறி இறங்கி தொழிலை கச்சிதமாகச் செய்தன. று வேலைக்குப் போக முடியாது. எல்லா pம் தரைமட்டமாகத்தான் இருக்கும் என குள் எண்ணிக் கொண்டேன்.
ம்மர்கள் மீண்டும் கீழிறங்கும் போது பிலிருந்து எதிர்ப்பு வெடிகள் கேட்கத் டங்கின. “ “50 356Śu J ar sio போய்ஸ் கிறார்கள்" மனைவி சொன்னாள்.
னந்து நிமிடமாக கேட்ட இரைச்சலும் ச்சத்தமும் இப்போதுதான் அடங்கியது. லாரும் வெளியில் வந்தோம். நான் னே குண்டுகள் விழுந்த இடத்தைப் பார்க்க னேன். காம்போடு ஒட்டியபடி இருந்த கு வீடுகள் தாறுமாறாக உடைந்து தன. வயிறு பிள்ந்து குடல் வெளியே கொண்டிருந்த ஒருவரை உரப்பையில் தி வானில் ஏற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள். ாம்மாக்காவின் வீட்டிற்குள் நுழைந்தேன். .ந்த வீட்டின் அறையில் திட்டு திட்டாக தம். அருகில் நின்றவரிடம் கேட்டேன். போதுதான் ஒரு பெண்ணை ஆஸ்பத் குகொண்டு போயிருக்கிறார்கள். தலையில் ான காயம்' என ஐயத்துடன் இழுத்தார்.
ாம்மாக்கா எனக்கு உறவு அல்ல. ஆனால் அன்பான அயல்ப் பெண். நாற்பத் து வயதிருக்கலாம். குழந்தைகள் இல்லை. rால் அயல்க் குழந்தைக ரிடம் பிரியம் ம். சின்னம்மாக்காவின் கணவன் கோபால் ன்ை ஒரு சாது. நல்ல அன்பான தம்பதி சோடியாகவே எங்கும் போவார்கள். சச்சரவு இல்லை. கோபால் ணனிடம் எது கேட்டாலும் 'எதுக்கும் ட்டை ஒருக்கா கேட்டிட்டு செய்வம்"

Page 5
என்ற பதிலே இருக்கும். மனிதன் எல்லா வற்றிற்கும் மனைவியையே நம்பியிருப்பவர்,
சின்னம்மாக்காவைச் சுற்றி எண்ண அலைகள் விரிய வெளியில் வந்தேன். வரும் பொழுதே சின்னம்மாக்காவுக்கு வழியிலேயே உயிர் போய் விட்டதாகவும் உடலை அவளின் சகோதரி வீட்டிற்கு இணுவிலுக்கு கொண்டு செல்வ தாகவும் அறிந்தேன்.
உடனடியாக சைக்கிளை எடுத்துக் கொண்டு
இணுவிலுக்கு ஓடினேன்.
சின்னம்மாக்காவை வாங்கில் கிடத்தியிருந் தார்கள். தலைக்கட்டிலிருந்து இரத்தம் கசிந்து உறைந்திருந்தது. தலைமாட்டில் சின்னம்மாக்காவின் முகத்தையே வெறித்துட் பார்த்தபடி கோபால் அண்ணன் நின்று கொண்டிருந்தார். என்னைக் கண்டதும் **தம்பி பார்தீங்களா அவ என்னை விட்டுட்டுட் போய் விட்டா” என்று என் கைகளைப் பிடித்தபடியே அழுதார். அந்த வரிகளில் ஆயிரம் அர்த்தங்கள் இருந்தன. எனக்கு கண்கள் கலங்கின. வார்த்தைகள் எதுவும்
வெளிவ
*காலம்'இன்
ஆனந்த்
'O &

வரவில்லை. என்ன வார்த்தை வேண்டி யிருக்கிறது. சின்னம்மாக்கா இல்லாத கோபால் அண்ணனைப் பார்க்க சகிக்க முடியவில்லை.
சின்னம்மாக்காவின் முகத்தைப் பார்த்தேன். ‘என்னைப் பின் தொடராதே. நான் யார் என்பதே எனக்குத் தெரியவில்லை. இப்படித் தான் குண்டு வீசுவார்கள், எப்படியோ பிழைத்துக் கொள்' என்று சின்னம்மாக்கா கோபால் அண்ணனுக்கு சொல்லிக் கொண்டு இருப்பது போல இருந்தது.
இறுதிக் கருமங்கள் முடித்தாயிற்று. மயானத் திற்கு சென்று தீயும் வைத்தாயிற்று. யாருக்கு? சின்னம்மாக்காவுக்கா?
நான் மயானத்திலிருந்து வீடு திரும்பினேன். பொறுங்கள். நான் மயானத்திலிருந்து திரும்புகிறேனா? அல்லது செல்கிறேனா? யாருக்குத் தெரியும்.
O Ο Ο
ந்து விட்டது
முதல் வெளியீடு
Ο Ο
பிரசாத்தின்
யதரிசனம்

Page 6
காட்டின் உ
எஸ். ராமகிரு
எந்தப் பக்கமும் ஊர் தெரியவில்லை. வெட்ட வெளி. அத்துவான பரப்பு பழுப்பு நிறங் கொண்டு மங்கியிருந்தது. மாடு தலையைக்கூட அசைக்காமல் நடந்து கொண்டிருந்தது. அவன் தலையைச் சுற்றி காற்று போகாவண்ணம் துண்டை கட்டிக் கொண்டிருந்தான். ரயில்வே தண்டவாளம் வளைந்து, உடம்பை திமிறிக் கிடந்தது. காற்று பணியோடு அடித்தது. தண்டவாளப் பாதை வழியாக நடந்தான். செடிகள் தலையை கவிழ்த்துக் கொண்டு கிடந்தன. கருவ மரங்கள் வெறிச்சி கொண்டு நின்றன. மாடு பெருமூச்சுவிட்டு போனதில் தண்டவாளத்தின் அடியில் பதுங்கிய பூச்சிகள் மேலே ஏறின. திக்கில்லாமல் நிலா அலைந் தது. கால் மயிர்கள் பனியில் குத்திக்கொண்டு நின்றன. அவன் சிவப்பு மினுக்கட்டாம் பூச்சி களை பார்த்தவாறே நடந்து வந்தான். மினுக் மினுக் என அவை வெளிச்சம் வெட்டின.
மதியமே அந்த ஊருக்கு போய் சேர்ந்திருந் தான். அந்த மாட்டை பற்றிய நாள் துப்பு போட்டு ஆள் இருப்பிடம் அறிந்து வைத்திருந் தான். மாடுகளே அற்றுப் போய்கொண்டிருந் தன. பல தொழுவங்கள் அழிந்து கல் தரைகள் விரிவு கொண்டன. நாள்பட்ட மூத்திர கவுச்சி யும் மஞ்சளும் கொண்ட இடிந்த தொழுவங் களில் காற்று அலைந்து திரிந்தது.
வீடுகள் புகை படிந்துபோன பனையோலை
யிடப்பட்டிருந்தது. காரை வீடுகள் பல காலம் கண்டு பொதுமி நின்றன. நீண்ட பத்திகளாக விரியும் கம்பி அழி பாய்ச்சிய வீட்டில் புறாக்கள் தெரிந்தன. காவி அடித்த சுவர் கொண்ட வீடு களில் வயதான ஆட்கள் தெரிந்தார்கள். அந்தப் பக்க தரை செம்மண் தரை. ஊரே புழுதி பறந்து கொண்டிருந்தது.
6

ருவம்
ஹ்ணன்
பன் மாடு இருக்கும் இடம்போய் பார்த்து தான். காளை மாடுதான். கொம்பு சிறுத்த டு. நீண்ட நாட்களாகவே ரெட்டியாரிடம் நக்கிறது. ரெட்டியார் வீட்டு பின்வாசல் டக் கிடந்தது. தொழுவம் நிறைய வைக் ால் அடைந்திருந்தது. உள்ளே எட்டிப் ர்த்தான். யாரோ ஒரு பெண் படப்பின் உறவிலிருந்து வெளிப்பட்டு அவனை றைத்து போனாள்.
ர் வெகு சீக்கிரமாகவே அடங்கி விடுகிறது. ட்கள் அதிகமற்று போனதாலும், பலபக்கம் லைக்கு போய் வந்ததாலும் ஆட்கள் கிரமே உறங்கி விடுவார்கள். கிணற்றில் ளி விழும் சப்தம் துல்லியமாகக் கேட்டது. ரோ ஆம்பளை இறைக்கக்கூடும். வளையம் தும் சப்தம் கடூரமாயிருந்தது. அவன் வில்கூட தெருவில் அலைந்தான். மேலக்
பெண்கள் இரவில் குளித்துக் கொண்டு தந்தார்கள். பெட்டிக் கடையில்போய் பீடி, பெட்டி வாங்கிக் கொண்டான். அவனுக்கு த்தமான குதிரை படம்போட்ட தீப்பெட்டி டத்தது. ஊர் விளக்குகள் எரிவதும், அமர் மாய் இருந்தது.
* தாண்டிப்போய் மாடன் கோவில் திண்டில் த்துக்கொண்டான். நட்சத்திரங்கள் வானம் ரியாமல் அப்பிக் கிடந்தன. அவன் சிறு T ( LfD T 55 இருந்தபோது தாத்தாவோடு ட்டுக்கு போவான். அடங்கிய கிராமங்கள் ானமாக அலையும் பின்னிரவு. வீட்டின் ப்பு ஒடுகள் பொதபொதவென இருக்கும். ள்பட்ட மெளனம் கால் வைத்ததும் கலைந்து தமிடும். நிதானமாக அவன் உள்ளே }ங்குவான். அவன் உடம்பு பூனை போலாகி
Iம். ஆட்கள் உறங்கும்போது அறைகள்

Page 7
வேறு தினுசு கொண்டுவிடுவதை அவன் பா
தான். சப்தமின்றி கதவைத் திறந்து நை ஜாமான்களை எடுத்து வருவான்.
ஊர் தாண்டும்போது காடைகள் காட்டி கத்தும். போலீஸ்காரர்கள் காடெங்கும் ே அலைவார்கள். யாரும் அறியாத பான யொன்று எப்போதும் அவனுக்கும் தாத்தாவி கும் திறந்து கிடக்கும். கரி மூட்டம் போ( இடப்பக்கம் போய் படுத்துக் கொள்வார்கள்.
தாத்தாவிற்கு எந்த வீட்டிலும் கதவைவி சாவித்துவாரம்தான் கண்ணில் முதலில் படு அவருக்கும் துவாரத்திற்கும் உள்ள இன வெளிதான் அவருக்கு முக்கியமாகும். பகலு இரவும் அறியாத ஊரின் முகம் அவர்களுக் தெரியும். நட்சத்திரங்கள் விழித்துக்கொண் எல்லாவற்றையும் பார்த்துக் கொண்டிருக்கு நிலா வெளிச்சத்தில் அலையும் இரண்டு நி
களை காடு அடையாளம் கண்டு கொள்ளும்.
திருட்டுக்குப் பலகாலம் ஒளிந்து வாழ வீடு இருந்தன. ரெட்டிமார் பெண்ணான சுப்பக் வீட்டில் தாத்தா உறங்கிக் கிடப்பார். அவன சுப்பக்கா உட்கார வைத்து எண்ணெ தேய்த்து விடுவாள். வெற்று உடம்பில் அவ விரல்கள் ஊரும். சுப்பு. சுப்பு.என்பா
அவள் முகம் மஞ்சள் படர்ந்தேயிருக்கும்.
சுப்பக்காவை கட்டிக்கொள்ள எவரும் வில்லை. தனி ஆளாகவேயிருந்தாள். அ6 வீட்டில் பிராயமெல்லாம் கிடந்தான். சுப்பச் வின் மேல் காலைபோட்டு உறங்கினா சுப்பக்காதான் அவனைப் பள்ளிக்கூடத் சேர்த்து விட்டாள். தாத்தாவை வைதா தாத்தா மட்டும் தனியே திருடப் போனார்.
சிவப்பு தொப்பி போட்ட போலீஸ்காரர் வீடுகளை அறிந்தேயிருந்தார்கள். சே குளத்தில் திருடி வரும்போது அவரைப் பிடி கட்டிப் போட்டுவிட்டார்கள். அது வே பூத்திருந்த காலம். பகலெல்லாம் தா வேம்பில் கட்டுண்டு நின்றார். வேப்பம் பூச் சுற்றிலும் உதிர்ந்து கிடந்தன. கள்ளன பார்த்தறியாத பிள்ளைகள் மறைவாக நி சப்தமிட்டன.
**கள்ளப்பய. கள்ளப்பய . 9 p.

கள்
ó即”
6
Tui
வள்
6.
sir
5
தில்
கள்
த்து 1ம்பு ந்தா
56
புறங்கையை கட்டித் தெருவில் கூட்டிப்போன போது பெண்கள் கதவுமேல் சாய்ந்து பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள். சுப்பக்கா வழியெல்லாம்
டினாள். தாத்தா. தாத்தா.தாத்தா.
ருப்புழுதி உயர்ந்தது. ஸ்டேஷனில் கிடந் தார் தாத்தா. எட்டு பொய் கேஸ்கள் முடிந்து
அவர் வரும்போது கூடியரோகம் கண்டு இருமினார்.
சுப்பக்கா கட்டிகொடுத்து போனாள், முப்பது வயசான பிறகு, தாத்தாவின் சாவிற்குப்பின் அவன் வீட்டிலே கிடந்தான். காட்டு வேலை களுக்குப் போனான். தாத்தாவின் சமாதியில் வெருகுப் பூனை அலைவதை ஒருநாள் பார்த்தான்.
அதன் பின்பு சில தடவை மாடு திருடினான். துப்பு தெரிந்து ஆள் வந்ததும் மாட்டுக்கார னுக்கே மாட்டை திருப்பிவிட்டு காசு வாங்கிக் கொண்டான்.
யோசிக்க யோசிக்க பலதூரம் வந்து கொண்டே யிருந்தது. ஊர் சுத்தமாக முழுகிவிட்டதுபோல ஆனது. தெரு அழகு கூடி நிற்பது தெரிந்தது. ஊருக்குள் வந்தான். ஆடுகள் கொட்டகைக் குள் முணங்கின. திண்ணைகளில் பனி இறங்கி ஈரமாக்கிக் கொண்டிருந்தது.
காற்று சிறு சுழலாய் சுழன்றது. மரங்கள் தூக்கத்திலே அசைந்தன. மாடு நின்ற இடத் தின் பக்கம் போனான். அவன் நிழல் நீண்டு விழுந்தது. சுற்றிலும் பார்த்தான். ஆள் தெரியவில்லை. படலை விலக்கிக் கொண்டு உள்ளே போனான். மாடு நின்று கொண்டிருந் தது. குனிந்து கவுத்தை அவிழ்த்தான். தலையை திருப்பி அவனைப் பார்த்தது மாடு. சங்கு போன்ற மாட்டின் கண்கள் வெறித்தன. சப்தமில்லாமல் மாட்டை இறக்கி நடத்தினான்.
ஊர் தாண்டும்வரை நடை சப்தமேயில்லை. ஊரில் பணி பெய்து கொண்டிருந்தது. நட்சத் திரங்கள் கலைந்து போய்விட்டன. பாலம் தாண்டியதும் மெதுவாக நடந்தான். காற்று பைத்தியம் போல உளறிக் கொண்டிருந்தது.
மழையற்றுப்போனதால் எங்கும் வெடிப்பு கண்டது நிலம். காட்டு கொடிகள்கூட கருகி
7

Page 8
விட்டன. காடெங்கும் வேலி முளைத்தது. காற்றில் மணல் பறந்துபோனது நாள் எல்லாம். தண்ணீருக்காக அலைந்து ஆட்கள் நாலா பக்கமும் பாதை உண்டாக்கினார்கள். பல நாளாக அவன் வீட்டிலே கிடந்தான்.
வெயில் ஒட்டு வழியாக வீடு முழுவதும் நிரம் பியது. வெயிலின் உக்கிரம் தாங்க முடியாமல் பிள்ளைகள் அம்மை கண்டன. அம்மை கண்ட பிள்ளைகள் குளிர்ச்சி வேண்டி பிதற்றின. மழை வேண்டி மழைக் கஞ்சி எடுத்தார்கள். வேப்பங் கொழையும் கஞ்சியுமாய் சாமியாடிய பெண்கள் மாரில் இரண்டு கைகளாலும் அறைந்து கொண்டார்கள். கஞ்சி வாடை கண்டு நாய்கள் அலைந்தன.
அவன் பெண்டாட்டி எடுத்ததெற்கெல்லாம் எரிந்து விழுந்தாள். பிள்ளைகள் கண்கள் அமுங்க கிடந்தார்கள். அவள் இரவில் உறங் காமலே கிடந்தாள். பலநாள் அதை பார்த்து வந்தாள். அவள் உடம்பில் இருந்து நெடிவர தொடங்கியிருந்தது. அவள் உடம்பில் தோல் நிறம் மாறி பத்து வர தொடங்கியிருந்தது.
அவளைப் பார்த்தபடியே கிடந்தான் இரவில் பல நாளும்.
மாடு தண்டவாளப் பாதைவிட்டு இறங்கியது. அவனும் இறங்கி குறுக்கே நடந்தான். கம்மாய் வந்துவிட்டது. கம்மாய் கரையின் கிழக்கே அவன் ஊர் இருந்தது. காம்மாயின் ஊடே இறங்கி நடந்தான். கருவேல மரங்கள் நின் றன. தண்ணீர் நிரம்பியிருந்த காலத்தில் கொக்குகள் நிற்கும். கொக்கின் முகம் தண்ணீர் பட்டு கலைபடும். மரத்தின் நிழல் கவை கவையாய் தெரியும். விடியும்போது கருவ மரத்தின் ஊடே சூரியன் சிக்கி, முள்ளால் கிழிபட்டு வெளிவரும்.
வறண்ட கம்மாயில் புதையுண்டு செத்த மீன் களின் செதில்கள் இன்னமும் இருந்தன. கம்மாயின் பாதிதூரம் வரை நடந்து போனான். ஏற்கனவே கொஞ்சம் தீவனம் கொண்டு வந்து கட்டியிருந்த மரத்தடியில் மாட்டைக் கொண்டு வந்து கட்டினான். அந்த இடத்தில் மரங்கள் கும்மென்றிருந்தன.
இன்னொரு மரத்தடியில் தூத்துவிட்டு படுத்துக் கொண்டான். மேகம் தெரியவில்லை. குளிர்
8
6 t ( கிட்

த்தது. விடியும் வரை உறக்கம் கொள்ள லை அவனுக்கு. விடிய கிளம்பி ஊருக்குள் ானான். வீரசின்னு வீட்டின் கதவை தட்டி னிடம் எதையோ சொல்லிவிட்டு அவன் டிற்கு போனான்.
பன் போனபோது வீடு முழுவதும் புகை ம்பியிருந்தது. அவள் அடுப்பருகே உட் “ந்திருந்தாள். சுவரருகே போய் கொடியில் ந்த சேலையை மடித்துப் போட்டு படுத் ன். அவள் திரும்பிப் பார்த்து கேட்டாள்.
இன்னேரம் என்ன உறக்கம்?"
ாத்திரி உறங்கலை!”
“ங்க போயிருந்தே.நீ?"
தக்கே...”
Tř upr() ...''
பன் பதில் சொல்லாமல் கிடந்தான். புகை ளியேறியது. அவள் எழுந்து நின்று அவன் ானால் சேலையை அவிழ்த்து மாற்றி கட்டி ள். இடுப்பை பார்த்தான். அவள் கண்கள் பன்மேல் பட்டது. அவள் வெளியே கிளம்பி ானாள். வெளிச்சம் வரத்தொடங்கியது.
யம்வரை, உறங்கினான் அவன். மதிய யில் அவன் முகத்தில் அடித்தபோது அவள்
ப்பினாள். புரண்டபடி கேட்டான்.
*6f6T.
மலத் தெருவுல ஒரு ஆள்வந்து விசாரிச்சு டு இருக்கான்!'
| ዘr፱ ዘruh...?” ”
தக்க உள்ளவனாம்.'
ப்படியிருக்கான்?”
ட்டையான ஆளு.”
பன் எழுந்து முகம் கழுவினான். கறுவாட்டு
ண்டுகள் பொறித்து மூடியில் இருப்பதை த்தான். அவள் சொன்னாள்,

Page 9
"சாப்பிட்டு போறயா..”*
வீட்டின் பின் வழியாகப்போய் வீரசின் வீட்டுக்கு போனான். வீரசின்னு அவை
தனியே கூட்டிப்போய் சொன்னான்.
"ஆள் அந்த ஊர்க்காரன்தான். ஏட் கப்பையாவோட வந்திருக்கான்.”
"போலீஸ் வந்தா நமக்கென்ன?"
**சுப்பையா பெரிய அகராதி புடிச்சவன். மா
எங்க நிக்குது?’’
'கெடக்கான்.மாட்ட சந்தைக்கு கொண் போய் வித்திட்டு போறேன்."
"இரு.பேசி பாப்போம்.'
வீரசின்னு வெளியே கிளம்பிப் போனா6 அவன் திரும்பும்போது அந்த ஆளையும் உட கூட்டிக்கொண்டு வந்து சந்தில் வைத்து ே விட்டு அவனிடம் வந்து சொன்னான்.
"ஆள் பெரிய இவனால இருக்கான். நு ரூவாக்கு மேல தேறாது.'
"என்ன சொல்றான்"
**ரெட்டியாருக்கு போலீஸ்ல பலரையும் தெ மாம். சொல்லி ஆள்பிடிக்க போறாராம்.”*
** கிழிச்சாரு.அவன மட்டும் நாளைக்கு வ சொல்லு மாடு வேணுமின்னா!"
வீரசின்னு திரும்பவும் அந்த ஆளோடு பே கிட்டு இருந்தபோது சுப்பையா திரும்பி வ கேட்டார்.
**என்னடா.குசுகுசுப்பு ..”*
வீரசின்னு எதுவும் பேசவில்லை. அவர் போனபின்னாடி வீரசின்னுவும் அவ! கம்மாய்க்கு போனார்கள். நிலா இல் மங்கின இருட்டு. அரிக்கேன் விளக்கு கொ6 போனார்கள். கம்மாய் விளக்கொளி அமானுஷ்ய ரூபம் காட்டியது; சீட்டு வி
யாண்டார்கள், வெளிச்சம் கண்டு 1

TgpI
ரச்
ந்து
கள் னும் லை. ண்டு யில்
66
தலையை நீட்டிக்கொண்டு இருந்தது. வீர சின்னு ப ல் ஆட்டத்தை முடித்துக் கொண் டான். அவனே பேசினான்.
"எங்க வாரேன்னான்.""
*" ரெட்டை பனை பக்கம்.'"
'நீ போயிட்டு வந்திடு. (35 ft 60669...... நான் மேற்கு கரை மடையிலே நிக்கேன், துட்ட வாங்கிட்டு. மாடு இருக்க இடத்த சொல்லு.”*
* "gf 99.
பகல் வந்தது. அவன் கிளம்பிப் போனான் மேற்கு மடையில் போய் உட்கார்ந்து கொண் டான். வீரசின்னு வர மதியமானது. எல்லாம் பழைய ரூபாய் தாள்கள். பத்து ரூபாய் தாள் கள். இருவரும் நடந்து போனார்கள். செவல் பட்டிக்கு போய் டீக்கடையில் காரசேவு, டீ சாப்பிட்டார்கள் வீரசின்னு முப்பது ரூவாய் வாங்கிக் கொண்டான். வண்டிப்பாதை வழி யாக நடந்து வந்தார்கள். வீரசின்னு புளியந் தோப்பில் சீட்டு விளையாடுவதை பார்த்து
அவனையும் கூப்பிட்டான்.
ஏற்கனவே ஆட்கள் ஆடிக்கொண்டிருந்தார்கள். புளிய நிழல் விழுந்து தரை வெளுத்து போய் இருந்தது. புளிய ஓடுகள் கிடந்தன. அவனும் சின்னுவும் உட்கார்ந்து விளையாண்டார்கள். நாலு ஆட்டை அவன் ஜெயித்தான். பின் தொடர்ந்து தோற்றான். வீரசின்னுதான் ஜெயித்தவன். வீரசின்னுவிடம் ஐம்பது ரூபாய் கடன் கேட்டான். வீரசின்னு சிரித்தான்.
*"சீட்டு விளையாட்டுல கடன் இல்லேல.”
"குடு.வந்து தர்றேன்.”
'தர்றது என்ன இருக்கு..இன்னி எவன் மாட்டையாவது.தள்ளிட்டு வரணும் அதுக்கு’’
**ஒழுங்கா பேசு.'
**உள்ளதத்தான பேசுறேன்'
அவனுக்கு வெறியாய் வந்தது. புளிய மரத் தின் காய்ந்த கொம்பை ஒடித்து வீரசின்னுவை
9

Page 10
அடித்தான். அடி சுரீர் என்றது. வீரசின்னு அ6 நிமிரும் முன்பு ஒரு மிதி மிதித்தான். அவனிடம் குவி இருந்த காசு சிதறியது. அவன் வேகமாக LT காசை பொறுக்கினான். வீரசின்னு எழுந்த வேகத்தில் மேலே விழுந்தான். அவன் கீழே புரண்டபோது கல்லில் பட்டு உதடு வெட்டுப் " பட்டது. வீரசின்னுவை தள்ளிவிட்டு எழுந்
தான். வீரசின்னு எழுவதற்குள் அவன் எழுந்து அ? ஓடினான். வீரசின்னுவின் குரல் கேட்டது. st
அவன் வீடுவந்து சேர்ந்தபோது உதட்டில்
இருந்து ரத்தம் வழிந்தது. அவன் வீட்டிற்குள் அ* போனான். யாருமற்று இருந்தது வீடு. தா காசை தரையில் போட்டு எண்ணிக்கொண்டிருந் ଛଞ୍ଚି ଓ தான். முப்பத்துநாலு ரூவாய்தான் கிடைத்
தது. அவள் கதவைத் தள்ளிக் கொண்டு அ8 நின்றாள். காசை அப்படியே பார்த்துக் வீர
கொண்டிருந்தாள். அவனை கேட்காமலே சட் அவள் குனிந்து காசை எடுத்து அடுப்படிக்குள் கத் போனாள். பே
மின்
அவன் உதடு எரிந்தது. வீரசின்னு இன்னமும் ஊர் வந்திருக்க மாட்டான். எப்படியும் சண்டை வரும்போல தெரிந்தது.
கொங்கு தமிழ் இளம்
பெருமாள் முழு
நாவல்
ஏறுவெய
திருஞ வெளி
3, மாரீசன் 5வது பரங்கிமலை (அ ஆலந்துளர், சென்6ை
C

வன் வாகான விறகுக் கட்டை எடுத்து வீட்டிற் ர் கொண்டு வந்தான். அவள் திரும்பி ர்த்து கேட்டாள்.
டதட்டல என்ன...”*
த்தம்.”
வள் விறகுக் கட்டைகனையும் அவனையும் ர்த்தாள். அவன் முகம் சிவந்துபோய் நந்தான். உப்பரித்தது உதடு.
வன் தெருவையே பார்த்துக்கொண்டிருந் ன். தெருவில் காற்று ஒடுங்கி சப்தமற்று தந்தது.
வள் வெளியேபோய் நின்றாள். தெருவில் சின்னு வந்துகொண்டிருந்தான். அவன் டை கிழிந்து போயிருந்தது. அவன் துவது போல தெரிந்தது. கிட்டத்தில் வந்த ாது பார்த்தாள். அவன் கையில் கத்தி ானியது. அவள் கேட்கும் முன்பே அவர்கள் ாடை துவங்கி விட்டது.
படைப்பாளி
தகனின்
பில்
uG)
தெரு, ஞ்சல்)
T-600 016

Page 11
இரசிகமணி
ஏ. ஜே.
இரசிகமணி கனகசெந்திநா 14வது ஆண்டு நினைவா நல்லூரில் அமைந்துள்ள கம்ப திரு. ஏ. ஜே. கனகரத்தினா
இரசிகமணி கனக செந்திநாதனை நா முதன் முதல் சந்தித்தது 1958 இல்தா பேராதனை பல்கலைக்கழகத்தில் பட் படிப்பை முடித்துக் கொண்டு யாழ்ப்பாணத்த ஆசிரியராக கடமையாற்றத் தொடங்கி காலகட்டத்தில்தான், திரு டொமினிக் ஜீ வுடனும், கஸ்தூரியார் வீதியில் அமைந்திரு. அவரது ‘சர்வகலாசாலைக்கு அடிக்கடி வ போகும் இரசிகமணியுடனும் எனக்குத் தொ பேற்பட்டது. V
இன்றும் அவரது ஒல்லியான உருவம் எ மனக்கண் முன் நிற்கின்றது.
முதலில் நான் அவரைப் பிழையாக எ6 போட்டு விட்டேன். அவரது தோற்றமு நடை உடை பாவனையும் அவர் ஓர் "கட் பெட்டி" என முதலில் எண்ணத் தூண்டி பழகப்பழகத்தான் அந்தத் தோற்றம் வெ. * மாயை', கனகசெந்திநாதன் தமிழ் மர காலூன்றியிருந்தாலும், 20ம் நூற்றாண் வாழ்பவர் என்ற உண்மையை உண தொடங்கினேன்.
சாதாரண தமிழ் ஆசிரியர்களிலிருந்து முற்றி வேறுபட்டவராகவே அவர் காட்சி அளிச் தொடங்கினார். தென்னிந்தியாவிலிரு அப்பொழுது இறக்குமதி செய்யப்ப அத்தனை நூல்களையும், சஞ்சிகைகளை பத்திரிகைகளையும் தவறவிடாது வாங்கின

கனகசெந்திநாதன்
கனகரத்தினா
ாதன்
(1916-1977) அவர்களின்
ஞ்சலிக் கூட்டம், 17-11-1991இல் ன் கோட்டத்தில் நடைபெற்றபோது, ஆற்றிய உரை.
- தில் கிய
ந்த ந்து
Li
ான்
) b,
றும்’
பில் டில் ாரத்
லும் கத் ந்து - - Hüb, Iri.
ரீகல் தியேட்டரில் காண்பிக்கப்பட்ட ஆங்கிலப் படங்களை பார்த்து இரசிக்கவும் அவர் தவறவில்லை. சில படங்கள் அவருக்கு பிடி படாவிட்டால், அவற்றைப் பற்றி என்னுடன் உரையாடுவார்.
மனம் திறந்து பேசும் சுபாவம் அவரிடமிருந் ததால், எனக்குப் பரிச்சயமில்லாத ஓர் யாழ்ப்பாணத்தை அவர் கண்களினூடாக தரிசிக்க முடிந்தது. மறைந்து கொண்டிருந்த யாழ்ப்பாணம்தான்; ஆயினும் அந்த யாழ்ப் பாணத்தை அறிந்திராவிட்டால், இன்றைய யாழ்பாணத்தை புரிவது கடினம்.
கனகசெந்திநாதனின் தனித்துவத்திற்கு பண் டிதமணி கணபதிபிள்ளையின் செல்வாக்கு வழிவகுத்து உரமிட்டது என நினைக்கின் றேன். அவரே பண்டிதமணியின் சிறப்புகளை யும் திறமைகளையும் பற்றி என்னிடம் நேரில் எத்தனையோ தடவைகள் எடுத்து விளக்கி
னார்.
ஈழத்து அறிஞர்களின் சாதனைகளை எவ்வாறு தமிழகம் இருட்டடிப்புச் செய்தது என்பதை பண்டிதமணியின் கூற்றுகளின் வாயிலாக செந்திநாதன் எனக்கு எடுத்துரைத்தார்.
ஈழத்தமிழர்களாகிய நாம் ஒரே வேளையில் இரு முனைகளில் எமது கலாச்சாரத் தனித்துவத்தை காப்பாற்றுவதற்குப் போராட வேண்டியிருக்
11

Page 12
கின்றது என்ற எண்ணம் எனது மனதில் வேரூன்றியது; ஒரு புறம், தமிழகத்தின்
இருட்டிப்பும், புறக்கணிப்பும்; மறுபுறம்,
சிங்கள மொழித் திணிப்பு.
இப் போராட்டத்தில் நாம் தோல்வியுற்றால், ஒன்றில் தமிழகத்தின் வெறும் நகலாக இருக்க வேண்டி நேரும். அல்லது முழுக்க முழுக்க சிங்கள மொழியால் விழுங்கப்பட்டு, எமது வரலாற்றில் முன்பு நடந்தது போல, சிங்கள மொழி பேசும் கூட்டத்தினராக மாற நேரும்.
இக்கூட்டத்திலே பேசுமாறு திரு. ஏ. ரி. போன்னுத்துரை என்னைக் கேட்டபோது அதற்கு உடன்பட்டேன். தலைப்பு என்ன
வென்று கேட்டார். கனகசெந்திநானைப் பற்றிய எனது மனப்பதிவு உந்தவே, "பழைமைக்கும் புதுமைக்கும் JT6) LÒT 5
அமைந்தவர்’ என்றேன்.
இந்த அழைப்பிற்குப் பின்னர், கனகசெந்தி நாதனின் சிறுகதைத் தொகுதியான வெண் சங்கை மீண்டும் ஒரு முறை படித்தேன்; எனது முன்னைய மனப்பதிவு மேலும் வலுப்பெற்றது. அவரே தனது முகவுரையில் கூறியிருப்பது போல, "புராணப் படிப்பு, தாளக் காவடி, அன்னதானம், நாட்டுக் கூத்து, சரமகவிபாடல், காணிப்பற்று' என்பவையே இக்கதைகள் கையாளும் பொருள்கள்.
ஆனால் இக்கதைகளை ஊன்றிப்படித்தால், அவை யாழ்ப்பாணத்துக் கலாசாரத்தை வெறுமனே துதிபாடுவையாக அமையவில்லை என்பது தெளிவாகும்; மறைந்து கொண்டிருந்த ஒர் கலாசாரத்திற்கு ஒப்பாரியாகவும் அவை அமையவில்லை. "முற்போக்கு எழுத்தாளர்' என்று தமக்குத் தாமே நாமம் சூட்டிக் கொண்டவர்கள் ஆக்கிய படைப்புக்களை விட, செந்திநாதனின் கதைகள் அக்கலாசாரத்தின் போலித்தனங்களை பொய்மைகளை, ஒட்டை ஒடிசல்களை, சாதி அமைப்பின் பல்வேறுபட்ட பரிமாணங்களை கலைநயத்தோடும், மிக நுட்பமாகவும் அம்பலப்படுத்தி, முகமூடிகளை அகற்றுகின்றன.
இத் தொகுதியிலே எனக்கு மிகப் பிடித்தமான கதை - அதுவே தொகுதியில் முதல் கதையும் கூட - பிட்டு’. டப்ளின் நகரிலே 24 மணித்
12

பாலங்களில் நடைபெறும் நிகழ்ச்சிகளை லிசீஸ்" என்று தனது நாவலிலே கட்டுக் ாப்புடன் கையாள்வதற்கு ஜேம்ஸ் ஜாய்ஸ் ரேக்க இதிகாசமான 'ஒடிசியைக் கையாண்டு ன்றைய டப்ளின் வாழ்க்கைக்கு கலைவடிவம் ாடுத்தார். அதே போன்று, சிவபெருமான் ம்மனச் செல்வியிடம் பிட்டை வாங்கி உண்ட ாணக் கதையைக் கையாண்டு பொன்னம்மா வியென்ற கமக்காறிச்சியையும் வெள்ளை ா, வெள்ளையனின் குழந்தை, கறுப்பி என்ற த்திரங்களையும், மாஞ்சோலைக் கிராமத்து ழ்க்கையையும் சிக்கனமாகவும் அதே ளை நுட்பமாகவும் சித்தரித்து அவற்றிற்கு }ல வடிவம் கொடுக்கின்றார் செந்திநாதன்.
நனால் செந்திநாதன், 20ம் நூற்றாண்டின் 0க இலக்கிய மேதையான ஜேம்ஸ் ய்சிற்கு சமமானவர் என்று நான் கூற னைவதாக யாரும் கொள்ள வேண்டிய }லை. செந்திநாதனே தனது முகவுரையில் Eத்தரமாக பின்வருமாறு கூறுகின்றார். ாழ்ப்பாணப் பழைமை, சமூகச்சூழல், ழமையான கதை சொல்லும் உத்தி என்ற தனித்துவத்தை நான் இழந்துவிடத் Γυττός இல்லை. என் கதைகளை ாக்குவோர் என் தனித்துவம் என்னும் சாளரத்தினூடு பார்த்தல் நல்லது. தாம் ம் வைத்திருக்கும் கொள்கை, அரசியற் ப்பு, மேனாட்டு உத்திமுறை என்னும் பற்றை அளவு கோலாகக் கொண்டு அளந்து மப்பட வேண்டாம் என்று கேட்டுக் ாள்ளுகின்றோம்.'
ந்திநாதன் இவ்வாறு கூறியிருப்பினும்,நல்ல லஞராக அவர் இருந்ததால், அவரை யாமலேயே, பிட்டு என்னும் தனது கதைக்கு கலைவடிவம் கொடுப்பதற்கு ம்ஸ் ஜாய்ஸ் கையாண்ட உத்தியை த ஒன்றையே கையாளுகின்றார். தவிர, 3திநாதன் கையாளும் புராணக் கதை, -டு’ என்ற அவரது சிறுகதைக்குப் பலமட்ட த்தங்களைப் பாய்ச்சுகின்றது. பொன்ம்மாக் வியின் தனிப்பட்ட வாழ்க்கையையும், நசோலைக் கிராமத்தின் சமயச் சூழலையும், 5 உறவுகளையும் மிக இயல்பாகப் பின்னிப் ணக்க உதவுகிறது இந்த உத்தி.
ண்சங்கு என்ற தொகுதியை வாசிப்பவர்கள் திநாதன் பழமைக்கும் புதுமைக்குமிடையே

Page 13
பாலமாக அமைந்தார் என்ற எனது கூற்றி பொதிந்திருக்கும் உண்மையை நன் உணர்வார்கள்.
அத்தொகுதியிலுள்ள எல்லாக் கதைகளு தேறுகின்றன எனக் கூறமுடியாவிடினுட மொத்தத்தில் நோக்கும் போது இதுகாறு ஈழத்திலே வெளிவந்துள்ள சிறுகை தொகுதிகளுள், வெண்சங்கு குறிப்பிடத்தக் தனித்துவமிக்க, உருப்படியான தொகு என்பதே என் கணிப்பீடு.
கு உங்கள் திருமண வைபவங் தேவையான பூமாலை, சடை குறைவான விலையிலும் அழ லாம்.
O திருமணம், பிறந்த நாள் ம தரமான சிறந்த வீடியோ பட
O Video Transfer AVa (Any syst
மேலதிக தெ

b பழைமையில் காலூன்றி இருந்த ஒருவரின்
b
படைப்புக்கள் என்று நோக்கும் போதும் இக்கதைகள் சிலவற்றின் தாற்பரியங்களைப் பற்றி சிந்திக்கும் போதும், தன்னை அறியாமல் கனகசெந்திநாதன் அவர்களே உண்மையான முற்போக்கு எழுத்தாளராய் விளங்கினார் என்றால் அது மிகையாகாது.
டியோ விஷன்
-emua
لک
கள் மற்றும் கலை நிகழ்ச்சிகளிற்கு நாகம், சரம் போன்றவற்றை மிகக் கான முறையிலும் பெற்றுக் கொள்ள
ற்றும் எந்தவொரு வைபவத்திற்கும் ப்பிடிப்பிற்கும் இன்றே காடுங்கள்,
ilable PAL / SECAM / NTSC En to any Syste))
டர்புகட்கு:- தர்சன் வீடியோ விஷன்
SR:- 321-8298

Page 14
திரைப்பட அனுபவங்களிலிருந்
சத்யஜித் ராய்
இருபத்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் "பதேர் பாஞ்சாலி'யை உருவாக்கியதிலிருந்து இன்று வரைக்கும் என் கலையை எப்படி வளர்த்துக் கொண்டேன்; பதேர் பாஞ்சாலியைத் தொடர்ந்து வந்த படங்களில் அது எப்படி வெளிப்பட்டது என்ற கேள்வியை எல்லோரும் என்னிடத்தில் கேட்கிறார்கள். அவர்கள் கேள்விக்குப் பின்னால் புதைந்திருக்கும் அர்த்தம் என்னவென்றால், "பதேர் பாஞ்சாலி" அளவிற்கு அதைத் தொடர்ந்து வந்த என் படங் கள் பெரிய கவனத்தை ஏன் ஈர்க்கவில்லை என்பதும், சர்வதேச விருதுகளைப் பெறவில்லை என்பதும்தான். உண்மையில் நான் என் கலையை வளர்த்துக் கொண்ட கலைஞனா? இந்தக் கேள்விக்கு நான் "ஆம்" என்றுதான் பதில் சொல்ல வேண்டும். அதன் தடயங்கள் பதேர் பாஞ்சாலியைத் தொடர்ந்து வந்த என் படங்களில் இருப்பதைக் காண்கிறேன். ஆனால் இதை ஏற்க மறுப்பவர்களும் இருக்கிறார்கள்.
*பதேர் பாஞ்சாலி" பற்றி ஒரே வரியில் சொல்ல வேண்டுமானால் அதன் எளிமையைத்தான் சொல்வேன். இயல்பான மொழி அழகும், கவித்துவத் தன்மைகளும், அதற்குள் கனன்று கொண்டிருந்த மனிதத்துவமும் பதேர் பாஞ்சாலி யைப் பலப்படுத்தின. பார்வையாளர்களை ஈர்த்த இத்தனை குணங்களும் பிபூதிபூஷன் நாவலிலேயே இருந்தன. இதில் புதிதாக எதையும் சேர்த்திருக்கவோ, குறைத்திருக் கவோ என்னால் முடியாது. உண்மையில், ஒரு திரைப்படத்தின் தனித்தன்மை அது எந்த அளவுக்கு இதயத்தை வருடுகிறது என்பதை வைத்துக் கணிக்கப்படுவது துரதிருஷ்டம். இத் தகைய குணத்தோடு எந்தத் திரைப்படத்தையும் அணுகுவது நல்லதல்ல. பதேர் பாஞ்சாலியில் எத்தனை குறைபாடுகள் இருந்தன என்பது எனக்குத் தெரியும். அதிர்ஷ்டவசமாக இந்தக் குறைகள் படத்தின் முற்பகுதியில் இருந்தன.
14
i

IT GOT GTGÖT GDÜLLİĞE GİT
தமிழில் : ஜெ. என். ஜெகந்நாதன்
ான் நாவலை ஒட்டியே என் படப்பிடிப்பை டத்தினேன். நாவலின் முதல் காட்சியை தலிலும், கடைசிக் காட்சியை கடைசியிலும் டமாக்கினேன். பணத் தட்டுபாடு காரண ாகப் படம் பாதியிலேயே நின்றது. அந்த ருணத்தில்தான் என் சினிமா அனுபவம் ன்னிடத்திலுள்ள குறைகளைத் தெரிந்து காள்ள உதவிற்று. படத்தின் முற்பகுதியில் ான் செய்திருந்த தவறுகள் எனக்குப் புலப் ட்டன. அவற்றை வெட்டியெறிந்தேன். ஞ்சிய பகுதிகளை குறைகளின்றிப் படமாக்க ந்த அனுபவம் துணை செய்தது.
ன்னுடைய படங்களில் கதை என்னும் ம்சத்தை எளிமையாகச் சொல்லவே நான் ரும்புகிறேன். அதிலும் குறிப்பாக எனது உங்களில் வரும் உணர்ச்சி பூர்வமான காட்சி ளைப் பெரும்பாலும் வசனத்தைக் குறைத்து, ரைப்படத்தின் தனித்தன்மைகளால் மெரு கற்றியிருக்கிறேன். என் முதல் ஐந்து படங் ள் எளிமையானவை. புகழ்பெற்ற இலக்கியங் ரின் நகல்களாக அவை இருந்தன. அவை ரைப்படம் என்ற கலையின் முழுமையைக் காண்டிருக்கவில்லை. "கஞ்சன் ஜங்கா" லிருந்துதான் எனது திரைப்படத்தை ழுமைப்படுத்தும் பணியில் தீவிரமாக இயங்கி னன். இது திரைப்படத்திற்காக நான் எழுதிய தல் கதை, வசனத்தையும் நானே எழுதி னன். வசனம் என்பது திரைப்படத்திலிருந்து ரித்தெடுக்க முடியாதபடி இருக்கவேண்டும் ன்பதை என் பட அனுபவங்களிலிருந்து அறிந் ருந்தேன். “பதேர் பாஞ்சாலி'யில் பிபூதி ஷனின் வார்த்தைகளுக்கு மாற்று வார்த்தை ர் தேட நான் பட்ட கஷ்டங்கள் எனக்குத் ணை புரிந்தன. சில பார்வையாளர்களுடன் ஞ்சன் ஜங்கா"வை நான் பார்த்தபோது வர்களை அது பெரிய அளவில் பாதிக்காததை சைார்ந்தேன். ஒரு குடும்பம் முழுவதையும்,

Page 15
அந்தக் குடும்பத்திலுள்ள நடுநிலையான ஒ பாத்திரத்தின் மூலம் பார்ப்பதில் என் பார்ை பாளர்கள் குழம்பினார்கள். ஒரு நல்ல இயக் னராக என் முந்தைய படங்களில் நான் பெற்ற ருந்த பெயர் இந்தப் படத்தில் எனக்குத் துணை நிற்கவில்லை.
"கஞ்சன் ஜங்கா"விற்குப் பிறகு மூன்று வருட கள் கழித்து "சாருலதா'வை இயக்கினேன் பத்துப் பதினைந்து வருட என் சினிமா அனு வங்களின் வெளிப்பாடு அதில் முழுமையாக தெரிவதை உணர்ந்தேன். என்னளவில் அது குறைகளேயில்லாத படம். சாருலதாவிற்கு இணையான என் இன்னொரு படம் "ஆரண்ய தீன் ராத்ரி. இதுவும் இந்தியாவில் பெரிய வரவேற்பைப் பெறவில்லை.
இருபத்தைந்து வருட வாழ்க்கையைச் சினிம வோடு செலவிட்டபின் என் கலை குறித்து நான் உறுதியோடிருக்கிறேன். நல்ல கை களைத் தேர்வு செய்வதில், அதைச் சொல்கி விதத்தில், தொழில்நுட்பத்தில் என்னால்
*காலம்’ இதழுக்குப் படைப்பு படுகின்றன. "காலம் புத்தக ஈடுபடுத்த இருக்கிறது. ஆ புத்தகங்கள் கொண்டுவரும் உ நடத்தும் வகையில் படைப்ட உதவுங்கள்.

i
முழுமையோடு இயங்க முடியும் என்று நம்பு கிறேன். இருபத்தைந்து வருட அனுபவத்தில் இயல்பான திரைப்படங்கள், சந்தோஷம், சோகம், பெரிய மற்றும் சிறியவர்களுக்கான திரைப்படங்கள், நிகழ்கால மற்றும் இறந்த கால மனிதர்களைப் பற்றிய படங்களை இயக் கும் வாய்ப்பைப் பெற்றேன். எல்லாக் கலை யும் போல முழுமை என்பது திரைப்படக் கலை யிலும் இல்லை. நான் புது உத்திகளை நோக்கிச் சென்று கொண்டிருக்கிறேன். அந்த உத்திகள் தயார் நிலையில் காத்துக்கொண்டு நிற்பவை அல்ல. அந்த உத்திகளை நோக்கிச் செல்கையில்தான் என் அனுபவங்கள் எனக்குத் துணை நிற்கின்றன. எதிர்காலம் நோக்கிச் சொல்லும் கலைஞன் நான். என் அனுபவம் என்னை வழி நடத்திச் செல்வதும் அதை நோக்கித்தான்.
s
-1980 "Bisay Chalachitra,
இதழில் ராய் எழுதிய கட்டுரையின் தமிழ் வடிவம்
புகள், விமர்சனங்கள் வரவேற்கப் வெளியீட்டு முயற்சியிலும் தன்னை ண்டுக்கு ஆறு இதழ்கள்; மூன்று த்தேசமிருக்கிறது. எங்களை வழி புகளும் ஆலோசனைகளும் தந்து
ஆசிரியர்

Page 16
ஓர் கடித
அன்பின் ஆசிரியருக்கு
காலம் (3-4) கிடைத்தது. அதில் குறும இலக்கியத்தின் நாற்றத்தை வெளிப்படுத்து 60களில் எழுதிய 'நச்சினிர்கினியார் மூலமு மூட்டுகின்றது. எஸ். பொ இப்பொழுது அ ஏற்றுக் கொள்வார் என்று நினைக்கவில்லை
தரமானவை) குறுமலை சுந்தரம் சு. ரா.வை குறிப்புக்கள்) தான் அதை எழுதியிருக் தருமுசிவராமை குறுமலை சுந்தரம் ஞாபகப்
வடிவம், புதுமை என்பதில் பொருள் அ இவர்கள் இதே கண்ணாடியால் நாளை வில்வனையும் பார்க்கக் கூடும். இப்படிே ஹெஸ்சேயையும் பார்ப்பார்கள் என்றால் இ எழுத்தாளருக்கு எதை எழுதுவது என்று யாரு கேட்கும் கேள்வி எனக்கு கேட்கிறது. வாசகனுக் புதிய வடிவ முயற்சிகளுக்கு பொருளாக 20ம் நூற்றாண்டு ஆரம்பத்தில் நவீன ஐரோட் காலத்திலா நாம் இருக்கின்றோம்.
குறத்தி முடுக்கு அற்புதம். மறு பிரசுரம் செய்த Lifeஐ அப்படியே நம் கண் முன்னால் கொண்டு
மூர்த்தியின் கதை அற்புதமான படைப்பு.
Cakes Cakes Cakest Ca
CAKES FOR
BRTH DAYS
ENGAGEMENT &
ALL OTHER OCCA
சகல வைபவங்களி
CAKE ORDER
திருமதி வசந்தா ஆ (416)447 0 BRUDAL HARDIRESSWWG
FOR ALL OCCAS
இத்துடன் அனுபவம் வி
சிகையலங்கார ே
(416)447 07
:

b
லை சுந்தரத்தின் படைப்பு இந்திய துகின்றது. ஈழத்தில் எஸ். பொ. ம் உரையும்” விடயங்களை ஞாபக தை தனது சிறந்த படைப்பாக (அவருடைய வீ, தீ வேறுபட்டவை;
மனதில் வைத்து (ஜே. ஜே. சில கிறார் என எண்ணுகின்றேன். படுத்துகின்றார்.
டிபட்டு போகின்ற அவலம் இது
மு. தவையும் மு. பொவையும் ப ஆர்தர் கோஸ்லர், ஹெர்மன் ங்கு உடன்பட முடியவில்லை. ஒரு நம் சொல்ல முடியாது என்று நீங்கள் $கு தெரிவுச் சுதந்திரம் இருக்கிறதே. விடயங்களே தென்படவில்லையா? பிய இலக்கிய வடிவ பரிசோதனைக்
து பெரிய தொண்டு. Under World தி வருகிறார். அந்த மேதை குமார்
செந்தாரன் பாரீஸ்
Kes CaKes Cakes
ASIONS ற்குமான, 5ளுக்கு, ஆனந்தராஜா 734
AND HAIR-DO SIONS. பாய்ந்தவரால், சவைகள்
'34.

Page 17
ஹஜூவான் மு
இரண்டு மிகச் சிறிய புத்த ருல்ஃபோ மெக்ஸிகோவின்
1924இல் இவரது தந்தை இவரது உறவினர்கள் பலரு இவரது தந்தையின் தந்தை மிகக் கொடூரமான முறையி: கள் கழித்து இவரது தாயும் இவரது சிறுகதைத்தொகும் 5 T6u6id : Pedro Paramo
இரண்டாவது நாவல் : La
என்னைக் கொ6
அவர்க
இச்சிறுகதை ருல்ஃபோவின் " ஜார்ஜ்டி.சேடு-ஆல் மொழிபெயர்
ஆங்கிலம் வழி தமிழில் :
"என்னைக் கொல்ல வேண்டாமென்று அல களிடம் சொல், ஹாஸ்தினோ! போய்ச் சொ உனக்குப் புண்ணியமாகப் போகட்டும். அவ களிடம் சொல், தயவு செய்து சொல்."
"என்னால் முடியாது. அங்கே ஒரு சார்ஜண் இருக்கிறார். உன்னைப் பற்றி எதைச் சொ னாலும் அவர் கேட்கத் தயாராக இல்லை."
"சாமர்த்தியமாகச் சொல்லிப் பார். இதுவ6 என்னை பயமுறுத்தியதே போதும் என்று அ6 டம் சொல் உனக்குப் புண்ணியமாகப் போ
டும்.”

ல்.போ (1918)
கங்களே வெளிவந்திருந்தாலும் மிகப் புகழ் பெற்ற எழுத்தாளர். கொல்லப்பட்டார். தொடர்ந்து ம் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். கிரிஸ்டெரேர் கலகத்தின்போது ஸ் கொல்லப்பட்டார். சில ஆண்டு இறந்தார்.
il: El llano en llamas (1953)
Cordillera
ல்ல வேண்டாமென்று ரிடம் சொல்
எரியும் சமவெளி' என்ற தொகுப்பில் *க்கப்பட்டுள்ளது.
அமரந்த்தா 8 சாரு
பர் 'ஆனால் அது உன்னை வெறுமனே பயமுறுத் ல், துவதற்காக அல்ல. நிச்சயமாக அவர்கள் வர் உன்னைக் கொல்லத்தான் போகிறார்கள்.
இந்த நிலையில் நான் மறுபடியும் அங்கே போக
விரும்பவில்லை."
ன் 'இன்னும் ஒரு முறை போய்ப் பார்.
ஒரு முறை போய் உன்னால் ஏதாவது செய்ய
முடியுமா என்று பார்.'
பரி 1 இல்லை, எனக்குப் போக வேண்டுமென்று 5ட் தோன்றவில்லை. இப்போது நான் போய் அவர்களைத் தொந்தரவு செய்தால் நான் உன்

Page 18
னுடைய மகன் என்று தெரிந்து என்னையும் சுட்டுத் தள்ளிவிடுவார்கள். எல்லாம் இப்போது இருக்கிறபடியே இருக்கட்டும்.”
**போ, ஹாஸ்தினோ, என்மேல் கொஞ்சம் இரக்கம் காட்டும்படி போய்ச் சொல். அதை மட்டுமாவது சொல்.”
பற்களைக் கடித்துக் கொண்டு முடியாது என்று தலையை ஆட்டினான் ஹாஸ்தினோ.
ரொம்ப நேரத்திற்கு அவன் தலையை ஆட்டிக் கொண்டேயிருந்தான்.
**கர்னலைப் பார்ப்பதற்கு சார்ஜண்டிடம் அனு மதி கேள். நான் கொஞ்சமும் பிரயோஜனமில் லாத ஒரு வயோதிகன் என்பதை அவரிடம் சொல். என்னைக் கொல்வதால் அவருக்கு என்ன பயன்? குறைந்த பட்சம் அவருக்கு ஆன்மா என்ற ஒன்று இருக்க வேண்டும். அந்த ஆன்மாவின் ஆசீர்வதிக்கப்பட்ட மோட்சத்திற் காகவாவது இதைச் செய்யும்படி அவரிடம் சொல்.’’ தான் உட்கார்ந்திருந்த கற்குவியலி லிருந்து எழுந்த ஹாஸ்தினோ லாயத்தின் வாசலை நோக்கி நடந்தான். பிறகு திரும்பிப் பார்த்துச் சொன்னான்: "சரி. நான் போகி றேன். ஆனால் அவர்கள் என்னையும் கொன்று விட்டால் என் மனைவியையும் குழந்தைகளை யும் யார் காப்பாற்றுவார்கள்?”
'கடவுள் காப்பாற்றுவார், ஹாஸ்தினோ. நீ இப்போது அங்கே போய் எனக்காக என்ன செய்ய முடியுமென்று பார். அதுதான் முக்கியம்.” s
அவர்கள் அவனை அதிகாலையில் உள்ளே கொண்டு வந்தார்கள். இப்போது பொழுது புலர்ந்து விட்டது. இன்னமும் அவன் ஒரு கம்பத்தில் கட்டப்பட்டு காத்துக் கொண்டிருந் தான். அவனால் அசையாமல் இருக்க முடிய வில்லை. சிறிது நேரம் தூங்கி ஆசுவாசம் கொள்ளலாம் என்று நினைத்த போது அதுவும் முடியாமல் போனது. பசியும் இல்லை. உயிர் தரித்திருக்க வேண்டும் - அது ஒன்றுதான் அவனது ஆசை. இப்போது அவர்கள் தன்னை உண்மையிலேயே கொல்லத்தான் போகிறார் கள் என்று அவனுக்குத் தெரிந்துவிட்டதால், சமீபத்தில்தான் சாவிலிருந்து மீண்டவனைப்
18
GB
3.
*

பால் அவனது நினைப்பெல்லாம் உயிரோடு ருக்க வேண்டும் என்ற ஒரே நோக்கமாகவே ருந்தது.
ப்போதோ வெகு காலத்திற்கு முன்பு நடந்து றக்கப்பட்டுவிட்ட அந்த விஷயம்-அதாவது தான் லூப் பேவை அவன் கொல்ல வேண்டி ந்தது-இப்போது இப்படி முளைத்து எழும் ன்பதை யார்தான் எதிர்பார்த்திருக்க டியும்? அவன் செய்த கொலை-அலிமாக் ாரர்கள் குற்றம் சாட்டியது போல் அவன் ன்றும் காரணமின்றி கொலை செய்யவில்லை. தற்குச் சரியான காரணம் இருந்தது. னைத்துப் பார்த்தான் : ப்யூர்தா தெ பியேத்ரா க்கு தோன் லூப்பே தெர்ரரோஸ் உரிமையாள ாக இருந்த போது அவனும் அவன் நண்ப ம் தான் இவனுடைய கால்நடைகளை அவன் லத்தில் மேய்க்க அனுமதிக்கவில்லை.
தலில் அவன் எதுவுமே செய்யவில்லை. னால் பிறகு வறட்சி வந்த போது கால் டைகள் தீனியில்லாமல் பட்டினியால் ஒன்றன் ன் ஒன்றாகச் செத்துக்கொண்டிருப்பதைப் ர்த்த போது அந்த நிலையிலும் பக்கத்து லத்துக்காரன் லூப்பே தன்னுடைய கால் டைகளை அவனுடைய நிலத்தை அண்ட வாட்டாமல் விரட்டி அடித்த போது-அப் ாதுதான் இவன் லூப்பே நிலத்து வேலியை டைத்து, எலும்பும் தோலுமாய் வற்றிக் டந்த தனது கால்நடைகளை அவைகளுக்கு பிறு முட்ட புல் கிடைக்கக் கூடிய அந்த நிலத் க்கு இட்டுச் சென்றான். தோன் லூப்பே ாபமடைந்தான். வேலியைச் செப்பனிட் “ன். அதனால் ஹாவென்சியோ நாவா, ரும்பவும் வேலியில் வழி உண்டு பண்ண 1ண்டி வந்தது. இப்படி பகலில் வழி அடைக் படுவதும் இரவில் அது மீண்டும் உண்டாக் படுவதுமாக இருந்தது. வேலிக்கு வெளியி யே புல்லை முகர்ந்துகொண்டு மட்டுமே பிர் தரித்திருந்தன கால்நடைகள்.
த உடன்பாட்டுக்கும் வரமுடியாமல் அவனும் ான் லூப்பேவும் சண்டை போட்டுக் கொண் }ந்தார்கள்.
நாள் தோன் லூப்பே இவனிடம் ான்னான்: "இங்கே பார், ஹாவென்சியோ. ன்னும் ஒரு முறை நீ உன் கால்நடையை என்

Page 19
நிலத்தில் மேய விட்டால் நான் அவைக6ை கொன்று போடுவேன்.'
"கால்நடைகள் அவைகளின் இஷ்டத்தி போவது என் தவறல்ல. அவைகளுக்கு ஒன்று தெரியாது. நீ அவைகளைக் கொன்றால் ஆ புறம் நான் உன்னைச் சும்மா விடமாட்டேன்
என்று இவன் அதற்கு பதில் சொன்னான்.
பிறகு அவன் என்னுடைய ஒரு வயதுக் குட ஒன்றைக் கொன்றான்.
முப்பந்தைந்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் ஒ மார்ச் மாதம் நடந்தது அது. ஏனென்ற ஏப்ரலில் நான் சம்மனிலிருந்து தப்பி மணி களுக்கு வந்து விட்டேன். பத்து பசுக்களை என் வீட்டின் உரிமையையும் ஜட்ஜாக் கொடுத்தும் கூட சிறைத் தண்டனையிலிருந் நான் தப்ப முடியவில்லை. அதற்குப் பிறகு அவர்களின் தொந்தரவிலிருந்து தப்பிக்க மிச் மீதி இருந்ததையும் கொடுத்தேன். ஆனாலு தொந்தரவு விட்டபாடில்லை. அதனால் தா நான் என் மகனோடு பாலோ தெ வெனாே என்கிற எனக்குச் சொந்தமான இந்த நி: திற்கு வந்து சேர்ந்தேன். பிறகு என் மகனு வளர்ந்து பெரியவனாகி என் மருமகள் இக்ன யாவுடன் திருமணமாகி இப்போது எ குழந்தைகள் இருக்கின்றன. ஆக, இது போதோ வெகு காலத்திற்கு முன்பு நட ஒன்று. இப்போது மறக்கப்பட வேண்டிய ஆனால் அப்படி ஆகவில்லை என்று தோல் கிறது.
ஒரு நூறு பெஸோக்களால் எல்லாவற்றை சரி செய்து விடலாம் என்று அப்போது கs கிட்டேன். செத்துப் போன தோன் லுரட் அவன் மனைவியையும் இரண்டு கைக் குழந் களையும் தான் விட்டுச் சென்றான். அட் யும் அவன் மனைவியும் கூட விரைவில் செத் போனாள் என்று அவர்கள் வேதனையு சொன்னார்கள். குழந்தைகளை அவர் எங்கோ தூரத்திலுள்ள உறவினர்களி கொண்டு சேர்த்தார்கள். எனவே அவர்களி பயப்படுவதற்கு எதுவும் இல்லை.
* னால் என் பொருட்களைத் திருடி அனுப துக கொண்டே இருக்க வேண்டும் என்ற
னத்தில் தான் மற்றவர்கள் இன்னமும் என சம்மன் வந்து கொண்டிருக்கிறது எ

றும்
ட்டு எப்
ந்த
*ாறு
պւb OT is Gu
தை LU Lதுப் டன் கள் டம் டம்
வித் f6ffor க்கு ண்று
சொல்லி பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்தார்கள். கிராமத்திற்கு யார் வந்தாலும் என்னிடம் வந்து 'யாரோ அந்நியர்கள் வந்திருக்கிறார்கள், ஜாக்கிரதை, ஹாவென்சியோ’’ என்று சொல் லிக் கொண்டிருந்தார்கள்.
உடனே நான் மலைகளுக்கு ஓடி வந்து அங் குள்ள மரக் கூட்டங்களிடையே ஒளிந்து கொண்டு புல் பூண்டுகளைத் தின்று கொண்டு நாட்களைக் கடத்திக் கொண்டிருப்பேன். நாய் கள் என்னைத் துரத்தி வருவது போல் சமயங் களில் நடுநிசியில் கூட நான் அப்படி ஓடி ஒளிய நேர்ந்திருக்கிறது. என் வாழ்க்கை முழுவதுமே இப்படித்தான் கழிந்தது. ஒரு வருடமோ இரண்டு வருடமோ அல்ல. என் வாழ்க்கை
முழுக்கவும் இப்படிக் கழிந்தது.
ஆனால் இப்போது அவர்கள் வந்திருக்கிறார் கள். மக்கள் அந்தச் சம்பவம் பற்றி எல்லாவற் றையும் மறந்து விட்டார்கள் என்ற தைரியத் தில் இனிமேல் தனக்காக யாரையும் அவன் எதிர்பார்த்திராத இந்தத் தருணத்தில் இனி குறைந்த பட்சம் தனது இறுதி நாட்களையா வது நிம்மதியாகக் கழித்து விடலாம் என்று நம்பியிருந்த போது அவர்கள் வந்திருக்கிறார் கள். "குறைந்த பட்சம் என் கடைசி காலத்தி லாவது எனக்குச் சிறிது அமைதி கிடைக்கும். அவர்கள் என்னை நிம்மதியாக விட்டு விடுவார் கள்” என்று அவன் நினைத்தான்.
அவன் மனப் பூர்வமாக தனது அந்த நம்பிக்கை யில் உறுதியாயிருந்தான். அதனால்தான் மரணத்திலிருந்து தப்பிக்க இவ்வளவு தூரம் போராடிய பிறகு, வாழ்வின் முக்கியமான காலத்தையெல்லாம் அவர்கள் வருவதை யறிந்து ஓரிடத்திலிருந்து மற்றோர் இடத்திற்கு ஓடி ஒளிவதிலேயே கழித்து விட்ட பிறகு, எல்லாரிடமிருந்தும் தப்பிக்கும் பொருட்டு ஒளிந்து வாழ்ந்த அந்தக் கொடுமையான நாட் களெல்லாம் உடம்பில் வடுக்களாய்ப் படிந்து உடல் வற்றி தோலாய்ச் சுருங்கிய பிறகு, இப் போது வாழ்வின் அந்திமக் காலத்தில் திடீ ரென்று கொல்லப்படுவோம் என்று நினைத்துப் பார்க்கவே முடியாததாக இருந்தது.
அவன் தன் மனைவி தன்னிடமிருந்து பிரிந்து போனதைக்கூட சகித்துக் கொள்ளவில்லையா?
அவன் மனைவி ஓடிப் போய் விட்டாள் என்று
19

Page 20
அறிந்த அன்று அவளைத் தேடிப் போக வேண் டும் என்று அவன் நினைத்துக் கூடப் பார்க்க வில்லை. அவள் யாரோடு எங்கே போனாள் என்பதைப் பற்றியெல்லாம் யோசிக்காமல், போனது போகட்டுமென்று இருந்து விட்டான். இனிமேல் கீழே கிராமத்திற்குப் போக வேண்டி யிருக்காது. மற்ற எல்லா இழப்புக்களையும் சகித்துக் கொண்டது போலவே இதற்கும் அவன் எந்த எதிர்ப்பையும் காட்டவில்லை. இனிமேல் அவனுக்கு கவலைப்பட எஞ்சியதெல் லாம் அவனுடைய வாழ்க்கை மட்டும்தான். அதை அவன் செய்வான்-வேறு எதைச் செய்ய முடியாவிட்டாலும் யாரும் தன்னைக் கொல்லும் படி விட்டு விட மாட்டான். இதுவரை அவ னால் அது முடியவில்லை. இப்போது அது முடியவே முடியாது.
ஆனால் அதற்காகத்தான் அவர்கள் அவனை அங்கிருந்து கொண்டு வந்தார்கள். அவனைக் கட்ட வேண்டிய அவசியம் ஏற்படவில்லை. அவனே அவர்களைத் தொடர்ந்து சென்றான். பயத்தினால் கட்டப்பட்டு தனியாகச் சென்றான். எலும்பும் தோலுமாய் வற்றிக் கிடந்த அவனது வயோதிக உடம்பு மரண பயத்தினால் மேலும் ஒடுங்கியிருந்த நிலையில் அவனால் ஓடிவிட முடியாதென்று அவர்களுக்குத் தெரிந்திருந்தது. சாவை நோக்கித்தான் அவன் அழைத்துச் செல்லப்பட்டான். சாவை நோக்கி. அப்படித் தான் அவர்கள் அவனிடம் சொன்னார்கள்.
அப்போதுதான் அவனுக்குத் தெரிந்தது. சாவை வெகு அருகாமையில் பார்க்கும் போதெல்லாம் வயிற்றில் ஏற்படும் தேள் கொட் டினாற் போன்ற வலியை உணர ஆரம்பித்தான். பயத்தினால் கண்கள் விரிய வாயில் எச்சில் ஊற மிடறு விழுங்கினான். கால்கள் கனப்பதை, தலை சுழல்வதை, நெஞ்சுக் கூட்டை உடைத்து விடுவது போல் இதயம் துடிப்பதை உணர்ந் தான். அவர்கள் தன்னைக் கொல்லப் போகி றார்கள் என்பதை அவனால் ஜீரணிக்கவே முடியவில்லை.
இன்னமும் கொஞ்சம் நம்பிக்கை மீதமிருக் கிறது. அவர்கள் தன்னை தவறுதலாக அழைத்துச் சென்றிருக்கலாம். ஒரு வேளை வேறு ஒரு ஹாவென்சியோ நாவாவுக்குப் பதிலாக அவர்கள் தன்னைப் பிடித்திருக்கலாம். அவர்களுக்கிடையே அவன் கைகளைத் தொங்
20

போட்டுக் கொண்டு அமைதியாக நடந்து rண்டிருந்தான். வானம் நட்சத்திரங்களின்றி }ண்டிருந்தது. வறண்டிருந்த அந்தப் பூமி மெலிதான காற்று லேசாய் வீசிக் கொண் ந்தது. தூசு படிந்த சாலைகளுக்கேயுரிய திர நெடி அடித்தது.
மையினால் ஒடுங்கியிருந்த அவன் கண்கள் த இருட்டிலும் அவனது காலடியிலிருந்த யையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தன. அவ வாழ்க்கையே இந்த மண்தான். இந்த ாணில்தான் அவன் அறுபது ஆண்டுகள் ழ்ந்திருக்கிறான். கைகளால் அளைந்திருக் ான். உணவைப் போல் ருசித்திருக்கிறான். கு நேரம் "இது தான் கடைசி தடவை' பது போல்-இது கடைசி தடவை ) பது அவனுக்கு கிட்டத்தட்ட புரிந்து போய் டது-ஒவ்வொரு துளியாகக் கண்களால் வினான்.
கு, எதையோ சொல்ல விரும்புவது போல் னுடன் வந்து கொண்டிருந்தவர்களைப் த்தான். தன்னை விட்டு விடும்படி அவர் டம் சொல்லப் போகிறான். 'நான் யாரை ஒன்றும் செய்து விடவில்லை, தம்பிகளே” று அவன் அவர்களிடம் சொல்லி விடப் "கிறான். ஆனால் சொல்லாமல் மெளன எான். இன்னும் கொஞ்ச தூரம் சென்று “ல்லலாம் என்று நினைக்கிறான். அவர் ள வெறுமனே பார்க்கிறான். அவர்கள் து நண்பர்கள் என்று கூட அவனால் னக்க முடிகிறது. ஆனால் அதை அவன் ம்பவில்லை. அவர்கள் நண்பர்கள் அல்ல Iர்கள் யாரென்று அவனுக்குத் தெரியாது. இரு பக்கமும் அவர்கள் வருவதையும் லையின் தொடர்ச்சியைக் காண அவ்வப் து வளைந்து பார்ப்பதையும் கவனித்தான். லாமே மங்கித் தெரியும் அந்த இரவு கவியும் ாத்தில்தான் அவன் அவர்களை முதன் லில் பார்த்தான். விளை நிலங்களின் மேல் ள நாற்றுக்களை மிதித்துக் கொண்டு அவர் நடந்தார்கள். அங்கே சோளப் பயிர் இருப் த அவன்தான் அவர்களுக்குத் தெரிவித் ண், அது ஒன்றும் அவர்களை நிறுத்தி விட 669.
ர்களை அவன் சரியான சமயத்தில் பார்த்து டான். எல்லாவற்றையுமே சரியான சமயத்

Page 21
தில் பார்க்கும் அதிர்ஷ்டம் அவனுக்கு எப்ே துமே இருந்து வந்திருக்கிறது அவன் உடே ஒளிந்து கொண்டிருந்திருக்க முடியும். அவ கள் திரும்பிப் போகும் வரை சில மணி நேர மலையில் மறைந்திருந்து விட்டுப் பிறகு கீ( இறங்கியிருக்கலாம்.
ஏற்கனவே மழைக்காலம் தொடங்கியிரு வேண்டும். ஆனால் இதுவரை மழை இல்: ததால் சோளப் பயிர் கருக ஆரம்பித்து விட்ட இன்னும் கொஞ்ச நாளில் முற்றிலுமா காய்ந்து விடும். ஆக, அவன் எதற்காகக் கீழே போனாலே அதற்கு அர்த்தமே இல்லாமல் போய்விட்ட மீண்டு வர முடியாத குழியில் அகப்பட்( கொண்ட மாதிரிதான் Tஆகி விட்டது அவ போய் அவர்களைப் பார்த்தது.
தன்னை விட்டு விடும்படிச் சொல்லலா வேண்டாமா என்று குழம்பியபடியே அ களின் பின்னே சென்று கொண்டிருந்தா அவர்களின் முகத்தை அவன் பார்க்கவில்ை தன் முன்னும் பின்னுமாய் அசைந்த அt களின் உடம்பை மட்டுமே பார்க்க முடிந்த அதனால், தான் பேசியது அவர்கள் சாதி விழுந்ததா என்றே அவனால் அனுமானி முடியாதிருந்தது. "'நான் யாருக்கும் எந், தொல்லையும் கொடுத்ததில்லை” என்றா அவன் சொன்னது அதுதான். ஆனால் எ மாற்றமும் நிகழவில்லை. ஒருவர் கூட அவ சொன்னதைக் கேட்டதாகத் தெரியவில்ை யாரும் அவனைத் திரும்பியும் பார்க்கவில்ை தாக்கத்தில் நடப்பது போல் அவர்கள் நட கொண்டிருந்தார்கள்.
\
சொல்வதற்கு இனி எதுவுமில்லை என் தினைத்தான். நம்பிக்கையை வேறு விதமா தான் தேட வேண்டும். கைகளை மீண் தொங்க விட்டபடி இரவால் இருண்ட அ தால்வருக்கிடையே கிராமத்து வீடுகை தாண்டிப் போனான்.
* கர்னல், இதோ அழைத்து வந்து விட்டோ - கிய வாசலின் முன்னே அவர்கள் வ F றார்கள். தொப்பியைக் கையில் எடுத் கொண்டு பவ்யமாக யாரையோ எதிர்பார்ப் போல் நின்றான் அவன். ஆனால் 'யாரது என்ற குரல் மட்டுமே கேட்டது.

"חוה
ቻ6'.
க்க
தத்
ந்த ன்
நது
fill கத் டும் ந்த ாத்
b5! துக்
து
* பாலோ தெ வெனா தோவிலிருந்து நீங்கள் அழைத்து வரச் சொன்ன ஆள்தான், கர்னல்”.
'அலிமாவில் அவன் எப்போதாவது வசித்த துண்டா என்று கேள்’’ என்று திரும்பவும் உள்ளிருந்து கேட்டது குரல்.
'ஏய், நீ அலிமாவில் எப்போதாவது வசித்த துண்டா?" - எதிரே நின்று கொண்டிருந்த சார்ஜண்ட் அதே கேள்வியைத் திரும்பக் கேட் டான்.
**ஆமாம், அதுதான் என்னுடைய ஊர் என்று கர்னலிடம் சொல்லுங்கள். சமீப காலம் வரை நான் அங்கேதான் இருந்தேன்.""
*"லூப்பே தெர்ரரோஸை அவனுக்குத் தெரி யுமா என்று கேள். '
"லூப்பே தெர்ரரோஸை உனக்குத் தெரியுமா என்று கேட்கிறார்.”
**தோன் லூப்பேவையா? தெரியும். எனக்கு அவனைத் தெரியுமென்று அவரிடம் சொல்லுங் கள். அவன் செத்து விட்டான்."
உள்ளிருந்து வந்த குரலின் தொணி இப்போது மாறியது : 'அவன் செத்துவிட்டான் என்று எனக்குத் தெரியும்' - அந்தக் கோரைப்புல் தடுப்பின் மறு பக்கத்திலுள்ள ஒருவருடன் பேசும் தொனியில் தொடர்ந்தது குரல்.
'தெர்ாரோஸ் எனது தந்தை. நான் வளர்ந்த பிறகு அவரைப் பற்றிக் கேட்ட போது அவர் இறந்து விட்டார் என்று சொன்னார்கள். நாம் எதைப் பற்றிக் கொண்டு, எதிலிருந்து வேர் விட்டு வளர வேண்டுமோ அது கிள்ளியெறியப் பட்டு விட்டது என்று தெரிந்து கொண்டே வளர்வது என்பது மிகப் பெரிய கொடுமை. எங்களுக்கு அப்படித்தான் ஆயிற்று.
**பிறகு தான் தெரிந்தது அவர் கொலை செய் யப்பட்டார் என்று. முதலில் கோடாரியால் வெட்டி பிறகு எருமைக் கொம்பால் அவர் வயிற்றைக் கிழித்திருந்தார்கள். அப்படியே அவர் இரண்டு நாட்கள் குற்றுயிராய்க் கிடந் திருக்கிறார். இந்த நிலையில் அவர் ஒரு வாய்க்காலில் கிடப்பதைக் கண்டுபிடித்த போது தன் குடும்பத்தாரைக் கவனித்துக் கொள்ளும் படி கெஞ்சியிருக்கிறார்.
21

Page 22
'காலப் போக்சில் இது மறந்து விட்டாற்போல் தான் தோன்றும். மறக்கத்தான் முயற்சியும் செய்கிறோம். ஆனால் எவன் அதைச் செய் தானோ அவன் இன்னும் உயிரோடுதான் இருக் கிறான் என்பதை எப்படி மறக்க முடியும்? அவனை எனக்குத் தெரியாது. ஆனாலும் வாழ்க்கை நிரந்தரமானது என்ற மாயையில் தன் அழுகிப்போன ஆத்மாவை சீராட்டிக் கொண்டிருக்கும் அவனை என்னால் மன்னிக்க முடியாது. அவன் இருக்கும் இடம் எனக்குத் தெரிந்து விட்ட காரணத்தால் அவனை முடித்து விட வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். இன்ன மும் அவன் உயிரோடிருப்பதை என்னால் அனுமதிக்க முடியாது. அவன் பிறந்திருக்கவே கூடாது." அவர் பேசியதெல்லாம் இங்கே வெளியிலிருந்தே தெளிவாகக் கேட்டது. "அவனைக் கொண்டு போய் கட்டிப் போடுங் கள். நன்றாக வேதனைப் படட்டும். பிறகு சுடுங்கள்’’ என்று உத்தரவிட்டார்.
**கர்னல், என்னைப் பாருங்கள், இப்போது நான் எதற்கும் பயனற்றவன். தள்ளாமை யால் நானே விரைவில் செத்துவிடுவேன். என்னைக் கொன்றுவிடாதீர்கள்’’ என்று கெஞ் சினான் அவன்.
'கொண்டு போங்கள் அவனை!' - உள்ளி ருந்து மீண்டும் கேட்டது குரல்,
'நான் ஏற்கனவே வேண்டிய தண்டனையை அனுபவித்து விட்டேன், கர்னல். என்னிட மிருந்த எல்லாவற்றையும் பிடுங்கிக் கொண்டு விட்டார்கள். பல விதங்களில் என்னைத் துன் புறுத்தினார்கள். எந்த நேரத்திலும் அவர்கள் என்னைக் கொன்று விடுவார்கள் என்ற பயத்தி லேயே கிட்டத்தட்ட நாற்பது வருடங்கள் குஷ்ட ரோகியைப் போல் ஒளிந்து வாழ்ந்தேன், கர்னல். இந்த மாதிரி சாக நான் என்ன பாவம் செய்தேன். கடவுளாவது என்னை மன்னிக் கட்டும். என்னைக் கொன்று விடாதீர்கள் !
2- -6
Titsi 6ါ(၂၅)ဒါ தான் 6ါ 30D[] வென
துடன்
''26
முகத் பிடிக் சல்ல போ விட்ட கொ சொ

னைக் கொல்ல வேண்டாமென்று அவர் டம் சொல்லுங்கள் !”
கே அவன் கிடந்தான். தொப்பியால் "யை அறைந்து கொண்டு அடித்துப் ட்டது போல் புலம்பிக் கொண்டு கிடந்தான் ன்.
னே உள்ளிருந்து வந்த குரல் சொன்னது: வனைக் கட்டிப் போட்டு அவன் நினை கும் வரை மதுவைக் கொடுங்கள். அப் து தான் துப்பாக்கிச் சூடு அவனுக்கு றக்காது."
தியில் அவன் ஒரு வழியாக அமைதி டந்தான். அதோ அந்தக் கம்பத்தின் கீழே ந்து கிடக்கிறான். அவன் மகன் ஹாஸ் ாா வந்து வந்து போனான். இப்போது டியும் திரும்பி வந்து போய்க் கொண்டிருக்
-
லை கழுதையின் மேல் வைத்து வழியில் ந்து விடாமலிருக்கும்படி இறுகக் கட்டி ா, ஏதும் வித்தியாசமாய்த் தோன்றாம $க தலையை சாக்கினுள் வைத்து மறைத்
பிறகு இறந்தவனுக்கான சடங்குகளை "வில் செய்து முடிப்பதற்காக பாலோ தெ ாாதோவை நோக்கிச் செல்ல அவசரத்
கழுதையைக் கிளப்பினான்.
ன் மருமகளும் பேரக் குழந்தைகளும் னைத் தேடுவார்கள். அவர்கள் உன் தைப் பார்த்து அது நீ தான் என்று கண்டு க முடியாது. துப்பாக்கிக் குண்டுகளால் டையாகி விட்ட உன் முகத்தைப் பார்க்கும் து ஒநாய்கள் உன்னைத் தின்று து என்று தான் அவர்கள் நினைத்துக் resnu Třs6ir” என்று இறந்தவனிடம்
ானான்.
O O O

Page 23
ஹஜூவான் ே
தொமினிகா நாட்டைச் சேf இருபத்தைந்து வருடங்கள் ஐ நாடுகளிலும் கழித்தார் (பெ. காரி ட்ரூஜில்லோ கொலை தொமினிகா புரட்சிகரக் கட்சி னார். 1963இல் அதிபராகத் லும் சில மாதங்களில் ராணுவ இல் இவரது ஆதரவாளர்கள் கலகம் செய்தபோது நாட்டி அமெரிக்க அதிபர் லின் கடற்படையை அனுப்பினார் தேர்தலில் போஸ்ச் ஜோக்யு இவரது ஒரு நாவலும் பல சி வந்திருக்கின்றன.
ெ
ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பு :
ஆங்கிலம் வழி தமிழில் : அ
உயிரற்றுக் கிடந்தது சாலை. யாரும் எதுவு அதை உயிர்ப்பித்து விட முடியாது. அ; நீளமான அதன் சாம்பல் நிறத் தோல் கூ எங்கும் உயிரின் அடையாளத்தைக் கொண் ருக்கவில்லை. சூரியன் அதைக் கொன்றது எஃகுச் சூரியன். கணகணவென்றுசெம்பிழ பாய்த் தோன்றிப் பின் வெண்மையாய் மாறு சூரியன். முடிவில் அந்த வெண்ணிற எஃகு சாலையின் முதுகில் படிந்து விட்டது.
சாலை இறந்து பல நூற்றாண்டுகள் ஆகியிருக் வேண்டும். மண்வெட்டியாலும் கடப்பான யாலும் மனிதர்கள் அதைத் தோண்டினார்கள் பாடிக் கொண்டே தோண்டினார்கள். ஆனா

பாஸ்ச் (1909)
“ந்தவர். அரசியல் அகதியாக ரோப்பாவிலும் தென் அமெரிக்க ரும் பகுதி கூபாவில்). சர்வாதி செய்யப்பட்ட பிறகு 1961 இல் யின் தலைவராக நாடு திரும்பி தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார். ஆனா ம் ஆட்சியைப் பிடித்தது. 1965 ராணுவ ஆட்சியை எதிர்த்து டில் "அமைதியை நிலைநாட்ட" டன் ஜான்ஸன் அமெரிக்கக்
1967 இல் நடந்த அதிபர்
|ன் பாலகெர்ரிடம் தோற்றார். |றுகதைத் தொகுதிகளும் வெளி
ւյ60ծT
குஸ்தாவ் பெலோன்
மரந்த்தா
-
தோண்டாதவர்களும் பாடாதவர்களும் கூட இருக்கத்தான் செய்தார்கள். இதெல்லாம் வெகு காலம் நீடித்தது. அவர்கள் நெடுந் தொலைவிலிருந்து வந்தவர்கள் என்பது பார்த்த வுடனே தெரிந்தது. அவர்கள் வியர்த்து நாறிக் கொண்டிருந்தார்கள். பகலில் சூரியன் வெண் ணிறம் மாறி செம்பிழம்பாய்த் தோன்றும். அப் போது சாலையைத் தோண்டுபவர்களின் கண் களுக்குள்ளும் ஒரு சிறு தீப்பிழம்பு பற்றிக் கொள்ளும். மரணம் சவான்னா சமவெளியைக் கடந்தது. குன்றுகளும் காற்றும் அதைத் தூசியால் மூடின. பிறகு தூசியும் செத்துப் போய் சாலையின் சாம்பல் நிறத் தோலில் படிந்து விட்டது.
23

Page 24
சாலையின் இருமருங்கும் முட்புதர்கள் மண்டிக் கிடந்தன. காட்சியின் பிரும்மாண்டம் சமயங் களில் கண்களை களைப்படையச் செய்தது. ஆனால் எல்லாம் வறண்டு கிடக்கிறது. தூரத் தில் தெரிந்தன புதர்க்காடுகள். கள்ளிச் செடி களின் மேல் இரைக்காக அலையும் பறவை களின் கூட்டம். அந்தக் கள்ளிச் செடிகள் கூட வெகு தொலைவில் ஒளிரும் எஃகினுள் புதைந்து தான் கிடந்தன.
குடிசைகளும்கூட இருந்தன. மண்ணாலான தாழ்வான குடிசைகள். வெள்ளையடிக்கப் பட்டி ருந்ததால் கண்ணுக்கே புலப்படவில்லை. தினந் தினம் எரிந்து போகும் ஆர்வமுள்ள உலர்ந்த கூரைகள் மட்டும் தனியே தெரிகிறது. சிலுப்பிக் கொண்டு நின்ற அக்கூரைகளிலிருந்து தண்ணீர் மட்டும் வழிந்தோடுவதே இல்லை.
செத்துப் போன சாலை தோண்டப் பட்டதால் ஒரேயடியாய் செத்துக் கிடந்தது. முதலில் அவள் ஒரு கரும் புள்ளியாய்த்தான் தெரிந் தாள். பிறகு அந்த நீண்ட செத்த உடலின் மேல் யாரோ விட்டுப் போன கல்லைப் போல் தெரிந்தாள். சிறு காற்று கூட அவள் உடையைத் தீண்டவில்லை. சூரியன் அவளை எரிக்கவில்லை-ஆனால் குழந்தையின் கதறல் தான் அவளை வாதையுறச் செய்தது. வெண் கல நிறத்தில் பிரகாசமான கண்களுடன் தனது பிஞ்சுக் கைகளால் அம்மாவைப் பற்றி இழுக்க முயற்சித்தது அந்தக் குட்டிக் குழந்தை. இன் னும் சற்று நேரத்தில் கதறியழும் அந்த அம் மணக் குழந்தையின் பச்சிளம் உடலை, அதன் கால்களை எரிக்கத் தொடங்கிவிடும் சாலை,
அருகிலிருந்த குடிசை கண்ணுக்கே தெரிய வில்லை.
நெருங்க நெருங்க அந்தச் சாலையில் எறியப் பட்ட கல்லைப் போலிருந்த பொருள் வளர்ந்து கொண்டே வருவது தெரிந்தது. பெரிதாக ஆக ஆக அது காரில் அடிபட்டுச் செத்துக் கிடந்த ஏதோ ஒரு கன்றுக் குட்டியாய் இருக்கும் என்று தனக்குள் சொல்லிக் கொண்டான் குய்கோ.
சுற்றிலும் பார்த்தான். சவான்னா சமவெளி. தொலை தூரத்தில் புதர் அடர்ந்த ஒரு சிறு குன்று. காற்று உருவாக்கிய மணல் குன்று. வறண்டு போன நதி. ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு
24

ன் நீரைத் தேக்கியிருந்த பூமியின் உலர்ந்து ான வாய். அந்த பொன்னிறச் சமவெளி ரியன் உமிழ்ந்த கனமான ஒளிரும் எஃகினால் ரிந்து பிளந்து கிடந்தது. கள்ளியின் மகுட ய் இரை தேடும் பறவைகள்.
ப்போது மிக அருகில் நெருங்கியதும் அது ந ஆள் என்பது தெரிந்தது. குழந்தையின் றல் தெளிவாகக் கேட்டது.
வள் கணவன் அவளை அடித்து விட்டான். லை முடியைப் பற்றிக் கொண்டு முஷ்டியால் ண்டையில் ஓங்கி ஓங்கி அடித்தான். அடுப் பப் போல் தகிக்கும் அந்த வீட்டின் ஒரே றையினுள் அவளை விரட்டி விரட்டி அடித்
6ᏈᎢ .
5ழிசடை.உன்னை வெறி நாயை அடிப்பது ால் அடித்துக் கொல்லப் போகிறேன்"
பஈரும் வரவில்லை செப்பே. . யாரு0ே வர ைெல' -விவரிக்க முனைந்தாள்.
அப்படியா செய்தி? இப்போது பார்”, என்ற
மறுபடியும் அடித்தான்.
ந்தை அப்பாவின் காலைப் பற்றிக் கொண் ன். அம்மாவுக்கு மூக்கு வழியே ரத்தம் ாட்டுவதைப் பார்த்தான். ரத்தத்தைப் rத்து அவன் பயப்படவில்லை. அவனுக்குக் றி அழ வேண்டும் போல் தான் இருந்தது. படியே ரத்தம் கொட்டினால் அம்மா செத்து
வாள்.
லாம் அவள் தன் கணவன் கட்டளைப்படி லை விற்காததால் வந்த வினை. நான்கு ட்கள் கழித்து அவன் மலையிலிருந்து திரும் போது வீட்டில் பணம் இல்லை. பால் ட்டுப் போய் விட்டது என்றாள். உண்மை னவென்றால் பாலை அவள்தான் குடித்து டாள், கொஞ்சம் பணத்துக்காக பாலை றுவிட்டு குழந்தையைத் தொடர்ந்து பல ட்களுக்குப் பட்டினி போட மனம் வராமல்
அப்படிச் செய்தாள்.
ன் அவளைக் குழந்தையை எடுத்துக் "ண்டு வெளியே போகச் சொல்லி விட்டான். றுபடி வீட்டுக்குள் வந்தால் உன்னைக் ன்று விடுவேன்” என்றான்.

Page 25
அவள் மண் தரையில் பரத்திக் கொண்டு கி தாள். பெருமளவில் ரத்தம் வெளியேறிய அவளுக்கு எதுவுமே கேட்கவில்லை. ெ யுடன் அவளை வெளியே இழுத்துக் கொள் போய் சாலையில் போட்டான் செப்பே. நூற்றாண்டுகளாய் செத்துக் கிடந்த அற சடலத்தின் முதுகில் குற்றுயிராய்க் கிடந்த அவள்.
குய்கோவிடம் இன்னும் இரண்டு நாள் பய6 துக்கான தண்ணிர் இருந்தது. அவ்வள யும் அந்தப் பெண்ணின் முகத்தில் அடித்தா கைத்தாங்கலாக அவளை குடிசைக் கொண்டு போனான். தன் சட்டைை கிழித்து ரத்தத்தைத் துடைக்கலாமா எ6 யோசித்தான். பின்பக்கமாக குடிசைக் நுழைந்தான் செப்பே.
'மறுபடியும் இங்கே நீ உள்ளே நுழை கூடாது என்று சொன்னேனா இல்லையா?
அவன் இந்தப் புதியவனை கவனித்ததா தெரியவில்லை. உருகி வழிந்த அந்த வெள் எஃகு அவனை நிச்சயமாக மிருகமாகத்த ஆக்கியிருக்கிறது. அவன் தலை செம்பட் படர்ந்திருந்தது. விழிகள் சிவந்திருத்தன.
குய்கோ அவனிடம் கத்தினான். 呜° அவனோ வெறி பிடித்தவனாக அவளை தி பவும் பயமுறுத்திக் கொண்டிருந்தான். அவ அடிக்க கையை ஓங்கினான். அப்போதுத் அவர்கள் இரண்டு பேருக்கும் சண்டை அ பித்தது.
அந்த சிசு அம்மாவின் பாவாடைக்குள் ஒ6 படி மறுபடியும் வீறிட்டுக் கத்தத் தொடங்கி
சண்டை அமைதியான ஒரு பாடலைப் ே நடந்தது. அவர்கள் ஒரு வார்த்தை கூட

கத்
ான்
6) L--
ரிந்த t/**/:
போல் Suf
வில்லை. குழந்தையின் கதறலும் குரூரமான அடிதடி ஓசையும் மட்டுமே கேட்டன.
குய்கோ செப்பேயின் பென்னியைப் பிடித்து அவனை மூச்சுத் திணற அடித்துக் கொண்டிருப் பதைப் பார்த்தாள்; குய்கோவின் கைகள் அவள் கணவனின் குரல் வளையை நெறித்துக் கொண் டிருந்தன. செப்பேயின் கண்கள் செருகி விட் டன. முகத்தில் ரத்தம் பொங்க, வாய் பிளந்தது.
என்ன நடந்தது என்பதே அவளுக்குத் தெரி யாது. கதவுக்குப் பக்கத்தில் கருப்பான கன மான எரிமலைக் குழம்பாலான கல் ஒன்று கிடந்தது. தனக்குள் மிருக பலம் ஏற்படுவதை உணர்ந்தாள் அவள். அதை உயரே தூக்கி னாள். மெரண்ணையாக விழுந்தது அடி. முதலில் செப்பேயைப் பிடித்திருந்த பிடி?" நழுவ விட்டான் குய்கோ, பிறகு Tss606 மடித்து கைகளை விரித்தபடி முனகலோ
துடிப்போ இன்றி மல்லாந்து விழுந்தான்
அதி சிவப்பாய் பெருகிய குருதியை உறிஞ்சி யது.தரை, அதன் மேல் ஒளி தெறித்து மின்னு
வதைப் பார்த்தான் செப்பே.
தெறித்து விழுகிறாற்போன்ற கண்களுடன் தலைவிரிகோலமாய் நின்றவள் கைகளால் முகத்தை மூடிக்கொண்டாள். I6OT IT sir . ساسے லின் ஒவ்வொரு மூட்டும் வலிப்பதை உணர்ந் தாள். யாராவது வருகிறார்களா என்று பார்த்தாள். ஆனால் அந்த நீண்ட உயிர்ப் LubD ாலையில்-சிறிதளவும் உயிரற்ற அந்தச் லையில் அவளைக் கொன்ற சூரியனைத் தவிர வேறு யாரும் இல்லை. தொலைவில் சமவெளிக்குப் பின்னே காற்று குவித்த மணற் குன்று.

Page 26
உடைபடும்
குமார் மூ
நான் அவனைச் சந்தித்தபோது மிகவும் இளைத்திருந்தான். மாதக் கணக்கில் சவரம் செய்யாத தாடியோடும் கசங்கிய சட்டையோ டும் காணப்பட்டான். பார்க் ஒன்றில் உட்கார்ந் திருந்தபோதுதான் கண்டேன். இந்த பாலு என்கிற பாலசிங்கத்தை எனக்கு பன்னிரண்டு வயதிலிருந்தே தெரியும். ஆனால் அன்று பார்க்கில் பார்த்தபோது அடையாளமே தெரிய வில்லை. அவ்வளவுக்கு மாறிவிட்டிருந்தான். கிட்டப்போய் நீதான் பாலுவா? என்று கேட்கக் கூட பயமாக இருந்தது. கொஞ்ச நாளுக்கு முன் வெறொரு பார்க்கில் நம்மவர் ஒருவர் மயக்கத்தில் கிடந்ததாகவும், அதைப் பார்த்துப் பரிதாபப்பட்ட இன்னொரு நம்மவர் உதவி செய்யப் போய் கடைசியில் அவர் பொலீ சிடம் இருந்து விடுபட்டதே பெரிய கதையாக ஊரெல்லாம் கதைத்துக் கொண்டார்கள். மயங்கிக்கிடந்தவர் போதை மருந்து மயக்கத் தில் கிடந்ததுதான் காரணமாம். அங்கொன் றும் இங்கொன்றுமாக ஆண்களும் பெண்களும் வெய்யிலின் ககத்தை அனுபவித்தபடி இருந் தனர். போன வாரம்தான் கோடை விடுப்பும் வந்தது. இந்தக் காலத்தில் ரொறன்ரோவைப் பார்க்க மிகவும் ஆசையாக இருக்கும். எங்கு பார்க் தாலும் புல்தரைகளும் மரங்களும் பச்சைப்
பசேலென்று கவிந்திருக்கும். - பச்சைப் புல்லைத் தின்று விட்டு கழியும் மாடும், எருமை யும் கிடையாது. சாலைகள் துப்புரவாக
இருக்கும். விதம் விதமான பூக்கள் பெரிசும் சிறுசுமாக எல்லாவகைப் பூக்களும் இருக்கும். ஆனால் அரளிப்பூ மாத்திரம் இல்லை, நம் நாட்டில் சாமிக்கு சாத்துவது காய் அரைத்து சாப்பிட்டு தற்கொலை பண்ணிக் கொள்வது இதெல்லாம் நமக்கு சொந்தமான சமாச்சாரம்பார்க்குகளில் பெஞ்சுகள் போட்டு தண்ணீர்த்
தொட்டி அமைத்து ரொம்ப அழகாகப் பரா
மரிப்பார்கள். மாப்பிள் மரத்தில் இருந்து மர அணில்களும் புறாக்களுமாக இறங்கி வந்து
26

தையாவது வாங்கிக் கொறித்துக் கொள்ளும்தல் ஜோடிகள்தான் கொஞ்சம் உணர்ச்சி *ப்பட்டு விடுவார்கள்-நாகரிகமான நாட்டுச் ாச்சாரம், நாம் என்ன செய்வது?
வனை நெருங்கியும் என்னைக் கவனித்ததாக ஸ்லை. தலையைச் சொறிந்து கொண்டேன். ர் ஒன்றிரண்டு கையோடு வந்தது, முப்பத் று வயதில் முக்கால்வாசி வழுக்கையாய்ப் ான என் தலை, என்ன செய்வது மூன்று கைகளை கரை சேர்த்து முடிய முன்பாதி ழக்கை; போராட்டம் என்று தொடங்கிய பின் பத்திரண்டு இயக்கங்களின் கொள்கைகளை விளக்கங்களையும் கேட்டு மேல்பாதி ழக்கை - கனடா வந்து சுடுதண்ணீரில் ரிக்கத் தொடங்க சீப்பு வாங்கும் காசு மிச்ச கி விட்டது.
லு என்றேன்!
ானார்ந்து பார்த்தான். கண்கள் கலங்கி ந்தன. ஆச்சரியத்துடன் புருவங்களை ரித்தான். ஒரு வருடத்துக்கு மேல் இருக்கும் வரும் சந்தித்திருக்கவில்லை. அவன் ஸ்காடி வில் நான் டவுன் ரவுனில். அவ்வளவு ரிய தூரமில்லை. ஆனால் நேரப்பிரச்சனை ன் முக்கியமானது. ஏழுநாள் வேலை செய் லும் எப்போதுமே பற்றாக் குறைதான் க்கு.
லு ஸ்ரேபுரோவில் வீடு வாங்கியிருந்தான். லியான வீட்டுக்கெல்லாம் போயிருந்தேன். ற்குப்பின் ஓரிரு நாட்கள் டெலிபோனில் தத்ததோடு சரி. கோபமொன்றும் கிடை து-என்னையே வெறித்துப் பார்த்துக் "ண்டிருந்தான்.
ன பாலு தாடியெல்லாம்? இது என்ன லம்? என்றேன்-அழத் தொடங்கிவிட்

Page 27
என்னில் பார்க்க பன்னிரண்டு வயது இள எப்போதுமே என்னில் ஒரு மரியாதை னுக்கு. "அண்ணா” என்று அடக்கம கதைப்பான். தானும் தன் சோலியுமாக இ கும் நல்ல குணமான பொடியன். இவனு என்ன குறை! வீடு வாங்கியிருக்கிறா புதுசாக கார் வாங்கியிருக்கிறான்; ஊ காதலித்திருந்தவளையே செலவு பண்ை கூப்பிட்டு கலியாணம் செய்தவன். கெ நல்ல குணமான பிள்ளை.
எனக்கு ஒன்றுமே புரியவிலை. ஊரில்த ஏதேனும். அவன் அழுவதை நிறுத் தாக இல்லை. தோளைப் பிடித்து உலு அணைத்துக் கொண்டேன். ஊரில் எவ்வளே அன்னியோன்னியமாகத்தான் இருந்தே அந்நிய நாடு அந்நியமாக்கி விட்டது. விட கண்டனாக நானும் மல்லுக்கட்டியதில் "கெ துரோகம் செய்துபோட்டாள்ள அண்னை என்றுவிட்டு குலுங்கி குலுங்கி அழுதான். ரென்று இந்த அதிர்ச்சியில் நானும் நி குலைந்து போனேன். அவனுக்கு ஆறு வார்த்தை கூறக்கூட திராணியில்லாமல் ரூமு வரும்படி மட்டும் கூறிவிட்டு வேலைக்கு செ6 விட்டேன். غ
எனக்கு வேலையும் சரியாக ஓடவில்லை. ப வின் தோற்றமும் கெளரியின் சிரித்த முக மாறி மர்றி வந்து அலைக்கழித்தது. சில வயதிலிருந்தே காதலித்தவர்கள் - கெ அப்படி மாறக்கூடிய பெண்ணுமல்ல. எப்படி..? கனடா அவளையும் மா விட்டதா? பல தமிழ்ப் பெண்களின் க தெருத் தெருவாக நாறடிக்கப்படுவது தொலைபேசி நாடகங்களும், ஓடிப்போவ கணிசமான விவாகரத்து வழக்குகளும் எ கனடாத் தமிழர்களின் முன்னேற்றப்பா பற்றி ஒவ்வொரு நாளும் கேள்விப்பட்டே கெளரியும் சேர்ந்து விட்டாளா? முகம் தெரி வர்களைப் பற்றி கேள்விப்பட்டபொழுது ( தான தாக்கம் என்னுள் ஏற்படவில்: இப்போது, பழகிய முகம். காரணமில்ல எல்லாவற்றின் மீதும் கோபமும் எரிச்சலு வந்தது.
பாலு ரூமுக்கு வந்திருந்தான். சூனிய
எதையோ வெறித்துக் கொண்டிருந்த பியர் கொடுத்து கொஞ்சம் தெம்பா

ாலு மும் ண்ண் 6T if 565т fból தை தும், தும் ன்று ഞ് ாடு
பாத பெரி
6).
DT &
Dis
,
அவனைப் பேச வைப்பதற்குள் போதும் போது மென்றாகிவிட்டது. அழுகையினூடே சில வற்றை மட்டும் சொன்னான். யாரோ வீட்டில் வாடகைக்கு குடியிருந்தவனோடு அவளுக்கு. 8 v A பின்பு என்ன? சண்டை சச்சரவு என்று பூகம்பமே வெடித்திருக்கின்றது. ஏற்கனவே இந்த கலியாணத்தை விரும்பாத அவன் அக்கா ளும் நெய் வார்த்திருக்கிறாள். எல்லாமே சீரழிந்து இப்போது அவன் விட்டேற்றியாக யாரோ நண்பர்களுடன் தங்கியிருக்கிறானாம். இப்படித்தான் பலர் ரொறன்ரோவில் பேருக்கும் புகழுக்கும் கடன்பட்டு வீடு வாங்குகிறார்கள். முன் பின் தெரியாதவர்களுக்கு அறை வாட கைக்கு கொடுக்கப்படுகின்றது. பின்பு வீட்டுக் காரிக்கும், குடியிருப்பாளருக்கும் இது என்று கதை கட்டப்படும். முத்திரை குத்துவதிலும் கதை கட்டுவதிலும் நம்மவர்களை மிஞ்ச யாரா லும் முடியாதே! நண்பர்கள் சொன்னபோது பெரிதுபடுத்தவில்லை. ஆனால் இப்போது கண் முன்னால் ஒரு குடும்பம் சிதைந்து போகிறது-ஒரு தடவை கெளரியைப் பார்த்து நாலு வார்த்தை சூடாகக் கேட்டுவிட்டு வர வேண்டும் போல் மனது குறுகுறுத்தது.
அவள் தங்கியிருந்த வீட்டைக் கண்டுபிடிப்பதில் அவளவு சிரமம் இருக்கவில்லை. ப்ெல்லை
அழுத்தினதும் கெளரியே வந்து கதவைத் திறந்
தாள். வெள்ளையில் பூப்போட்ட கவுனுடன் தலைவிரிகோலமாக நின்றாள். அவள் சந்தோஷமாக இருப்பதாகப் பட்டதும் என் மனக் குமைச்சல் இன்னும் அதிகமாகியது. புன்முறுவலோடு உள்ளே கூட்டிச்சென்று சோபாவில் உட்கார வைத்துவிட்டு சற்று தள்ளி யிருந்த சோபாவில் உட்கார்ந்து விசும்பி விசும்பி அழத்தொடங்கி விட்டாள். பார்வையை வேறு பக்கம் திருப்பினேன்.
குத்துச் சண்டைப் பிரபலங்கள் ஆக்ரோஷமாக மோதிக் கொண்டிருந்தார்கள் ரீவியில், ஒரு வயதான அம்மாள் ஹாலுக்குள் வந்து எட்டிப் பார்த்துவிட்டு வெடுக்கென்று போய்விட்டாள். எனக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது, யாருக்காக இந்த குத்துச் சண்டை? இந்த அம்மாளுக்கா கவா அல்லது கெளரிக்காகவா? எனது சந்தேகத்தை நீடிக்க விருப்பம் இல்லை போலும். நாலு வயது நிரம்பிய ரசிகன் அநாயச மாக வந்து ரீவிக்கு முன் உட்கார்ந்து கொண் டார். அவருடைய ஐம்புலனும் ரீவியிலேயே
27

Page 28
லயித்திருந்தது. ஒரு குத்துச்சண்டை பிரபலம் ஒரு பெண்ணை மேடையில் வைத்து ஆபாசமாக
ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தான். அதையும் குறிப்பாக பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் அந்த ரசிகர். ஒருவேளை இவரின் அப்பா ஸ்ரேடியத்துக்கு நேரில் பார்க்க போயிருக்க லாம். காட்சி தவறாமல் போகும் நண்பர்கள் வரிசையில் இந்த முகம் தெரியாத மனிதரையும் இணைத்துக் கொண்டேன்.
கெளரி இன்னும் அழுது கொண்டிருந்தாள். என்ன நடந்தது என்று கேட்பது அடிமுட்டாள் தனம். பேச்சை மாற்றி வீட்டுக்காரர் நலத்தை விசாரித்தேன். "எல்லாமே போச்சு" என்று மீண்டும் அழுதாள்.
அவளின் குடும்பம் மிகவும் ஆச்சாரமான குடும்பம். அப்பா ஒரு பண்டிதர். எங்கள் மாமாவின் மில்லுக்கு முன்னால்தான் வீடு, தென்னையும், கமுகும், வாழையுமாக வீடு சோலையாக இருக்கும். ஆளுயர சுற்று மதிலும், அலங்கார முகப்பும் பளிரென்றிருக் கும். சிறுவர்களோடு சிறுவர்களாக பாலுவும் கெளரியும் தெருவில் விளையாடிக் கொண்டிருந் தது, இப்போதும் பசுமையாக ஞாபகத்தில் வந்து போனது. நான் கொழும்பில் வேலை கிடைத்துப் போனபின், கெளரி வளர்ந்து பெரியவளாகி, பாலு வளர்ந்து அவளைக் காதலித்தது எல்லாம் என்னைக் கேட்காமல் நடந்த சமாச்சாரங்கள்.
இப்போது கெளரி அருகில் வந்து உட்கார்ந்து கொண்டாள். கலகலப்பாக பேசும் பண்பும், வெகுளித்தனமும் இன்னமும் அப்படியே இருந் தது. திக்கித் திணறி அவள் சொன்னவை களைக் கோர்த்துப் பார்த்தேன். விஷயம் முற்றாக விளங்கி விட்டது. யாரோ முன்பின் தெரியாதவனுக்கு வாடகைக்கு விட்டிருக்கிறார் கள். யாருமில்லாத வேளையில் அவளிடம் வாலாட்டியிருக்கிறான் அந்தக் கயவன். அதை அவள் பாலுவிடம் சொல்ல, பாலு அவனை விசாரிக்கப்போக, "எல்லாம் அவளும் விருப்பத் தோடுதான்” என்று சொன்னதோடு நில்லாமல் இன்னும் என்னென்னவோ வாய் கூசாமல் சொல்லி தன்னை தற்காத்துக் கொண்டான் அந்த வீரத் தமிழன்.
ரூமுக்கு வந்தபோது நன்றாக இருட்டிவிட்டது. புழுக்கம் வேறு ஆளை அமுக்கியது. ரூம் என்று
28

க்கும் மற்றவர்களுக்கும் சொல்லிக் கொள் தத் தவிர உண்மையில் ஒரு பொந்து-நில றயில் தயாரிக்கப்பட்டது. இருந்தாலும்
ல அதிகம்தான். சுதந்திரத்திற்கு அந்த 69.
>லாத நண்பனுக்கு விபத்து என்று சொல்லி லைக்கு லீவு போட்டுவிட்டு பாலுவைத் டிப்பிடித்து ரூமுக்கு வரும்போது வெளியில் ப்பம் அதிகமாக இருந்தது. குளிர்மையான ர் உள்ளுக்குள் இறங்கியதும் இதமாக நந்தது. நீண்ட நேரமாக இருவரும் எதுவும் சவில்லை.
போது விவாகரத்து கிடைக்கும் என்ற என் ள்வியில் மெளனம் கரைந்தது. என்னை மை வொட்டாமல் பார்த்துக்கொண்டிருத் ன் பாலு, ஏனென்றால் அவள் மறுமணம் ய்வதற்கு சம்மதித்து விட்டாள். பையன் ாக்கு தெரிந்தவன்தான். நல்ல குணமான ாடியன், நான்தான்.அவனுக்கு கண் சிவந்து மீசை துடித்ததுகூட என் கண்களுக் தெரிந்தது. வாயை மூடிப் பல்லை நறுப்பிக் ாண்டான். மீதமிருந்த கால்போத்தல் 1ரை மடக்கென்று குடித்துவிட்டு, எழுந்து றைப்பாக வாசல் வரைக்கும் போனவன் படியும் வந்து அமர்ந்து கொண்டான். ாக்கு முன்னாலிருந்த பியரையும் என்னைக் ளாமல் வெடுக்கென்று எடுத்து குடித்துவிட்டு ாத்தலைத் தடாரென்று ஒசையோடு வைத் ன். இந்த இடத்தில் வேறு யாருfாக ருந்திருந்தால் அவனின் கோபம் வேறுவித க இருந்திருக்கும். ஆனால் நான் இந்த லுவுக்கு பயந்த காலமும் இருந்தது. திருட்டு தம்” அடிக்கின்ற காலம், கொழும்பு உத்தி ாகத்தில் பெற்றுக்கொண்ட பழக்கம். ருக்கு வரும்போது கூல்பாருக்குள் ஒதுங்கி ாறிரண்டு சுகத்தை அனுபவிப்பது வழக்கம். டின்ெறு ஒரு நாள் பாலு கண்டுவிட்டான்ப்கே வீட்டில் சொல்லி விடுவானோ என்று பந்து அவனைக் காணும்போதெல்லாம் ஜா பண்ணுவேன். ரொறன்ரோ வந்தபின் 5 சுதந்திரம். எனக்கு மட்டுமென்ன எட்டு பதுச் சிறுவனுக்கும் ஏக சுதந்திரம்தான் ங்கு. தட்டிக் கேட்டால் பொலீஸ் வரும். ாய் தகப்பன் கம்பி எண்ணவேண்டி வரும்.
ப்போது பாலு கைகளால் முகத்தைப் பாத்திக் கொண்டு கேவிக்கேவி அழுதான்.

Page 29
தங்கள் தவறுகளை தாங்களே உணருவத சந்தர்ப்பம் கொடுத்தால் நிறையப் பிரச்சல கள் தீர்ந்து போய்விடும் என்று நான் நம்புல உண்டு. அவர்கள் உள்ளுணர்வுகளில் நிய மான சிந்தனை இருக்கும். அதைத் தூண் விடவேண்டும். சிறிது நேர அமைதிக்குப்பு பாலுவைக் கூட்டிவந்து காரில் ஏற்றினே பதிலேதும் கூறாமல் முகத்தைத் துடைத்
கொண்டான்.
கெளரி வீட்டுக்கு முன்னால் காரை நிறுத் போது எதேச்சையாக வெளியில் வந்த கெ எங்களைக் கண்டு திகைத்துப் போனாள். ந கேட்டதுக்கு மறுப்புச் சொல்லாமல் காருக்( ஏறிக்கொண்டாள். இருவர் முகத்திலும் ஏ மும், தாபமும், வன்மமும் மாறி மா, தோன்றி மறைவதை மட்டும் உணர்,
கொண்டேன். ஆனால் மெளனமே பெரி, ஆட்சி செய்தது.
ரூமுக்கு வந்த போது ரீவியை நிற்பாட்டா போனதற்காக தலையைச் சொறிந்து கொ டேன். இருந்தாலும் பேர்லின் சுவர் உை பதைக் காட்டிக்கொண்டிருந்தார்கள். மனது இதமாக இருந்தது. சுவருக்கு அப்பால் இ கும் உலகத்திற்கு அப்போதுதான் சூரியன் உ கிறது மாதிரி என் கண்களுக்கு கமராவின் வெ சம் தென்பட்டது. கெளரியிடம் ஊர் விடயங் பற்றி பொதுவாகப் பேசினேன். பாபு குை தும் நிமிர்வதுமாக ஒரே டென்சனாக இ தான். உங்ச ரூக்கு ஆட்சேபணையில்லை ெ றால் சமைத்து சாப்பிட்டு விட்டுப் போகல எனக்காகத் தான் கேட்கிறேன் என்று சொ தும் கெளரி புன்சிரிப்போடு தலையை ஆட் கொண்டாள். எப்போதோ செத்துப்டே கோழியை பிரிஜ்ஜில் இருந்து எடுத்து சன லுக்கு அவளோடு உதவிய போது, பாலு
லும் கலந்து கொள்ளாமல் கதிரை நுனி விறைப்போடு இருந்தான். அவனுக்கு உள் மனம் இருந்திருக்கலாம், இருந்தாலும் ஆ பிள்ளை யாயிற்றே என்ற கிறுக்குத்தன கூடவே தொற்றிக் கொண்டிருப்பது தெரிந்
கெளரியிடம் சொல்லிவிட்டு பாலுவோடு ெ யில் வந்து நடந்த போது அடுத்த கட்டத்3 பற்றி மனது தீவிரமாக அடித்துக் கொ ருந்தது. "தேடகம்” நூல் நிலையத்திற் நுழைந்து பேப்பர்களை மேலோட்ட

கு
11 sár
தப் ண்டி குள்
Dis
மேய்ந்து விட்டு வெளியில் வந்து நடந்த போது பாலு எனது கையை வலுக்கட்டாயமாக பிடித்து நிறுத்தி 'ஏன் அண்ணை ஒன்றும் கதைக்கிறியர் இல்லை” என்று உருகி ஓடும் பனி போல மெதுவாகக் கேட்டான். என் மெளனம், அவனை மிகவும் வாட்டியிருக் கின்றது. எதையோ சிந்திக்க வைத்திருக் கின்றது என்பதை மட்டும் புரிந்து கொண்டேன். அவனை ஆதரவோடு அணைத்த போது ஏக்கப் பெருமூச்சு விஸ்தாரமாக வெளியே றியது. -
பாலு! நான் சொல்லித்தான் நீங்கள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும் என்னும் அளவுக்கு நீங்கள் சிறுபிள்ளைகள் அல்ல. நீங்கள் எவ்வளவு அன் பாக வாழ்ந்தீர்கள் என்பதை நான் சொல்லு வது அதைக் கொச்சைப் படுத்துவதாகத் தான் இருக்கும். நீ சிந்திக்க கூடியவன், புரிந்து கொள்ளக்கூடியவன் என்ற எண்ணத்தில்தான் ஆரம்பத்திலிருந்தே மனத் தூய்மையோடு அவள் எல்லாவற்றையும் சொல்லியிருக்கிறாள். அதை நீ சரியாகப் புரிந்து கொள்ளத் தவறி விட்டாய். உன்னுடைய அலட்சியம் தான் பிரச் சனையை வளர விட்டது என்பது என்னுடைய
கணிப்பு. சம்பவங்கள் விபத்து மாதிரி நடப்பவை
கள். அதைப் புத்திசாதுரியத்துடன் தவிர்த்துக் கொள்பவன் தான் கெட்டிக்காரன். இதற்கு மேல் நான் ஒன்றும் சொல்ல விரும்பவில்லை. ஆனால் கெளரி இனனும் சுற்று மதில் வீட்டுக் குள் இருந்த கெளரியாகவே இருக்கிறாள். எந்த சூழ்நிலையும் அவளை மாற்றும் என்று நான் நம்பவில்லை. நினைக்கும் போது பெருமையாக இருக்கின்றது.
உண்மைதான் அண்ணை. நானும் தவறு செய்து விட்டேன். பணம், பணம் என்று
அலைந்ததில் எல்லாவற்றையும் மறந்து . DI SO O
முதல் முறையாக அவன் தன் பிழையை ஒப்புக் கொண்டவிதம் எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.
வீட்டுக்குள் நுழைந்த போது ரீவியில் மறுபடி யும் சுவர் உடைவதைப் பார்க்க வேண்டும் போல் மனது ஆதங்கப்பட்டது. கட்டிய கைகளே அதை உடைத்தபோது, மயிர்க்கால்கள் குத் திட்டு நின்றதை ,மனது மறுபடியும் நினைத்துக்
கொண்டது.
29

Page 30
கெளரியே சாப்பாடு பரிமாறினாள். நீண்டநாள் களுக்குப் பின் ருசியான சாப்பாடு வளையல் கையால் என்று சொன்னபோது அவனையறி யாத சிரிப்பில் பாலுவுக்கு புரையேறிற்று. சடுதியாக அருகில் சென்று தலையில் தட்டி விட்டு தண்ணீர் எடுத்துக் கொடுத்தாள் கெளரி. அவளாக இல்லை அவளின் உள்ளுணர்வுதான் அதை உரிமையோடு செய்திருக்கவேண்டும் என்று நினைத்தவுடன் எனக்கு அந்த ரூமை விட்டு உடனடியாக வெளியேற வேண்டும் போல் இருந்தது.
அவசர வேலை ஐந்து நிமிடத்தில் வந்து விடு கிறேன் என்று பொய் கூறிவிட்டு வீதிக்கு வந்து கால் போன போக்கில் நடந்தேன். உலகம் புதுமையாக இருந்தது. எதிர்படும் மனிதர்களெல்லாம் சந்தோசமாக இருப்பதாகப் பட்டது. இந்த தனிமை அவர்களைச் சேர்த்து வைக்கலாம் அல்லாமலும் விடலாம். இடை யில் நான் எதற்கு பூசாரி மாதிரி. ஊரிலும் இதை விட அதிகம் பிரச்சனைகள் வந்திருக்கும். பெரியவர்கள் பேசித் தீர்த்திருப்பார்கள். ஆனால் இங்கே. ஏனோ சம்பந்தா சம் பந்தமில்லாமல் சங்கரி மாமாவின் நினைவு வந்தது. பாவம் மனுசர் நல்லவர்தான். கொஞ்சம் ஊர் மருந்து சாப்பிட்டு விட்டால்

னக்காணி ஞாபகம் வந்து விடும். மாமியோடு ாட்டா என்று சொல்லத் தேவையில்லை. படித் தான் மூன்று சிறுவர்கள் வந்து குடும்
பிரச்சனை தீர்த்து வைக்கிறோம் என்று ான்னபோது 'எந்த இயக்கம் தம்பியவை” ாறு எக்குத்தப்பாக கேட்டு விட்டார் சங்கரி மா? அவ்வளவுதான் நடமாட முடியாத ரிதனாகி விட்டார்.
ழய ஞாபகங்களை அசைபோட்டு விட்டு டசி ஆளாக பார்க்கை விட்டுப் புறப்படும் ாது நடுச்சாமத்தை தாண்டி விட்டிருந்தது. மை எட்டிப் பார்த்தபோது விளக்குகள் ணைக்கப்பட்டு நிசப்தமாக இருந்தது. ருக்குள் சென்று முடங்கி விட்டேன்.
லையில் ரூமுக்குப் போன போது, பாலு குப் பின்னால் கெளரி ஒட்டிக் கொண்டு நின் ள். அவள் கண்கள் துருதுருத்தன. இரு கும் ஏதோ சொல்லவந்து சொல்ல முடியாத பிப்பாய் விழுங்கிய போது, எனக்கு குபீர் ாறு சிரிப்பு வந்தது. அதோடு அவர்களும் ந்து கொண்டார்கள்.
நவீன கலை-இலக்கியம் குறித்த அனைத்துப் புத்தகங்களையும் பெற தொடர்பு கொள்ளுங்கள் :
O
@][i][ଠି0)
பதிப்பாளர்-புத்தக விற்பனையாளர் 5 கச்சேரி சந்து
மயிலாப்பூர்
சென்னை
600 004

Page 31
குயில்களும் கூடு
சுவாமிநாதனின் மூலைக்குள்ளிருக்கும் " லுகள்’ கொஞ்ச கொஞ்சமாகச் செத்துப்பே கொண்டிருப்பதை அவன் மிகத் தெளிவா உணர்ந்து கொண்டிருக்கிறான். மண் யோட்டுக்குள் ஒரு கரப்பான்பூச்சி, வெளி வரும் வழிதெரியாமல் ஓடிக்கொண்டிருப்ட போல, யாரோ ஒருகுழந்தை விஷமத்தன நகங்கள் வெட்டாத கைவிரல்களை உள நுழைத்துப் பிராண்டிக் கொண்டிருப்பை போல எப்போது பார்த்தாலும் "சுளிர் சு என்று தனது இலக்கிய மண்டைக்குள் ஏற்ப கொண்டிருக்கிற ரணங்களிலிருந்து க இரத்தத்தை மையாக்கி எழுதித் தள் கொண்டிருக்கிறான். எப்போது எழுத ஆ பித்தாலும் கூடவே சகல உபாதைக தோன்றிவிடும். பல்லை நெறுமி கோபித்து, கண் கலங்கி அழுது, பலமாக 8 விட்டுச் சிரித்து, சுயத்தை வெறுக்குமளவு கழிவிரக்கம் மீறிப்போய் எல்லாவற்றி முட்டி மோதிக் கொண்டு ஒருவாறு எ முடித்தபின்பு எப்படியோ அந்தக் கரப் பூச்சி வெளியேறிப்போய் விட்டிருக்கும்.
போது மூளைக்குள்ளே ஆயிரம் வயலின்க கனதியான பின்னணியில் தனித்து ஒரு சித் மீட்டிக் கொண்டிருக்கத் தனக்குள்ே சிரித்துக் க்ொள்வான். தாளைக்கு வேலை போக வேன்டுமென்ற உண்மை உை விட்டால் போதும் கூடவே சிகாமணி முகத்தில் முழித்துத் தொலைக்க வே மென்கிற நினைப்பும் வந்து வெறு பேனையைத் தூக்கியெறிந்து விட்டுப் பிடிக்கத் துவங்கி விடுவான். அன்றும் அப் தான் நடந்தது.
சிகாமணியின் முழுப்பெயர் என்ன என இவனுக்கு இன்றளவும் தெரியாது. எனி

கட்ட ஆரம்பித்துவிட்டன !
சரண்யா
செல்
ாய்க் கவே
6) flᏣu ]
பதை
[ [} [፫`ã5 ர்ளே தைப் 5f*If * பட்டு சியும் ாளிக் ஆரம் ளும் பபடி வாய் க்குக் லும் ழுதி 6
இப் ளின் தார் ளயே க்குப் மத்து யின் ண்டு ப்பில்
புகை படித்
*பது னும்
ஞான சிகாமணியென்றோ, புத்தி சிகாமணி யென்றோ நிச்சயமாக இருக்காதென்பது இவனுடைய திடமான நம்பிக்கை. ஈச்சிலம் பத்தைக் கிராமத்திலிருந்து கனடா வந்த ஒரு அப்பாவி இளைஞனின் கதையைக் குடிவரவு அதிகாரியிடம் மொழி பெயர்த்துச் சொல்லி விட்டுக் கூடவே "இந்தப் பெயரில் ஒரு கிராமம் இருப்பதாக நான் கேள்விப்பட்டதில்லை' என்று அனாவசியமானதொரு அபிப்பிராயம் சொல்லப் போனதன் விளைவு? **எழுபத்தி ரண்டுமணி நேரத்திற்குள் நீ ஈச்சிலம்பத் தைக்கே திரும்பிப்போய் வெட்டித் திருத்திக் கொண்டிரு' என்று அந்த அதிகாரி தயவு தாட்சண்யமில்லாமல் சொல்லி விட்டுப் போய் விட்டான். அழுது புலம்பிக்கொண்டிருந்த அந்தப் பையனைக் கண்ட சுவாமிநாதன் என்ன, ஏது விபரமெல்லாம் விசாரித்துக் கடைசியில் இலங்கையின் வரைபடத்தைக் கொண்டு வந்து காண்பித்து அந்த அதிகாரியை ஈச்சிலம்பத்தைக்கு அழைத்துக் கொண்டு போகாத குறையாக நிரூபித்து ஒருவாறு தப்பவைத்து விட்டான். அன்றிலிருந்து அந்தப் பையன் எந்த கடுங்குளிரிலும் சுவாமி நாதனுடைய படத்துக்கு பூவும்வைத்து, ஊது பத்தியும் கொளுத்தி வருகிறான்.
அதன் பிறகேதான் வடிகட்டிய இந்தச் சிகா மணியின் அறிவின்பாற் கவரப்பட்டு, இன்னும் எத்தனை பேரை இவன் திருப்பியனுப்பு வானோ என்ற பயத்தில் தனது கண்பார்வைக் குள்ளேயே வைத்துக் கொண்டிருந்தான் சுவாமிநாதன். இவனையும் ஒரு மொழி பெயர்ப்பாளனாக வரித்துக் கொண்ட கனேடிய குடிவரவு நிலையத்தின் சாமர்த்தியத்தை வியந்தபடியே சிகாமணியைக் கட்டி மேய்த்துக்
கொண்டிருந்தான். அதே நேரத்தில் தன்னு
31

Page 32
டையக் கண்களுக்குள்ளால் மெல்ல மெல்லத் தனது இருதயத்துக்குள்ளேயே இறக்கி வைத்து நாளெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த திருமதி சிகாமணியை அப்போதெல்லாம் சுவாமிநாதன் உணர்ந்து கொண்டிருக்க வேண்டுமென்பதில் எந்த நியாயமுமில்லை.
திடகாத்திரமான, உறுதியான தேகக்கட்டு. நன்கு படியவாரி விடப்பட்டிருந்த அடர்த்தி யான தலைமயிரின் சில கற்றைகள் இயல் பாகவே நெற்றியில்வந்து விழுந்து தலையாட்டி பேசும் போது அசைந்து கொடுப்பதைப் பார்க்க லயிப்பாக இருக்கும். கண்களில் அப்படியொரு ஜீவகளை. ஆத்மாவையே ஊடுருவிப் பார்க்கக் கூடியதொரு தீட்சண்யம். அறிவைப்போலவே கூர்மையான நாசி. மூக்கிற்கும், மேலுதட்டுக் கும் நடுவேயுள்ள பரப்பளவு அகன்றிருப்பதால் திரண்ட கருகருவென்ற மீசையோடு சுவாமி நாதனைப் பார்க்கும்போது ஒரு இத்தாலியக் களை சொட்டும். துளியளவு தானும் வஞ்சனை கலக்காத நிறைந்த சிரிப்பு. திமிர்த்தன மான நடையிலிருக்கும் கம்பீரம். எந்தமாதிரி யான ஆடைகளும் கனகச்சிதமாக அமைந்து விடக்கூடியதான உடல்வாகு. அந்த ஆண்மை தெறிக்கும் முகத்தை நாயகி நெஞ்சுக்குள் பத்திரமாக இறக்கி வைத்துப் பராமரித்து வருவதை எந்த தர்க்கவாதங்களாலும் அநி யாயப்படுத்தி விட முடியாது- அவள் சிகாமணி யின் மனைவியென்றாலும் கூட!
சுவாமிநாதனின் அகன்ற மார்பில் படர்ந்து கிடப்பதிலும், மார்பு ரோமத்திற்குள் கை விரல்களை நுழைத்துத் துழாவிக் கொண் டிருப்பதிலும் நாயகிக்கு அலாதிப் பிரியம் அவளது அடர்ந்த நீண்ட தலைமுடியை தனது கைவிரல்களால் கோதி வகிடு பிரிப்பதில் இவனுக்குப் பரம சந்தோஷம்.
"அற்வாட்டர் ஷாப்பிங் சென்டரில்" நாயகி யோடு ஐந்தரை வயது அனுஷ்யாக் குட்டி யையும் பார்த்துப்பேசிய அந்த ஒருநாளில்தான் நாயகியை அளக்க முடிந்தது சுவாமிநாதனால். அதற்கு முன்பு எத்தனையோ தரம் சிகாமணி வீட்டுக்குச் சென்றிருக்கிறான். அவள் எந்த ஒரு சந்தர்ப்பத்திலும் தன்னை வெளிக்காட்டிக் கொண்டதில்லை. அவனும் அறிய முயன்ற தில்லை. சிகாமணியைத்தான் தெரியுமே! அவனுக்கு வாயத்தது நிச்சயம் அறிவுக்கொழுந்
32

கத்தானே திகழும் என்பதும் இவனுடைய றுமானம்.
பனுக்கு பிரெஞ்சு மொழியில் கவிதை எழுது அளவுக்குத் தெரியும். இந்த மொழியில் நந்து எதையாவது பெயர்த்தெடுக்க வேண் அலுவலகத் தேவைகள் ஏற்படும்போது பனைக் குருவாக்கிக் கொள்வான் சிகாமணி. Uங்கைக்கு யாரும் திருப்பியனுப்பப்பட்டு டக் கூடாதே என்ற பரந்த நோக்கில் கர்ம த்தையோடு உதவுவான் சுவாமிநாதன். பா ஏதாவது காரியமாக உள்ளே சென்றால் டும் அனுஷ்யாக் குட்டி மெதுவாக இவ டம் வந்து பிரெஞ்சில் நாலு வார்த்தையில் ம் விசாரித்துவிட்டுப் போய்விடும். இவனும் ானத்தில் வாஞ்சையோடு ஒரு முத்தம் ாடுத்தனுப்புவான். அனுஷ்யா உள்ளே ானதும் அவள் கன்னத்தில் அதே இடத்தில் னும் ஒன்று கொடுத்து இவனது முத்தத்தைத் ாதாக்கிக் கொண்டிருக்கிறாள் நாயகியென் த அப்போதெல்லாம் தெரிந்துகொள்ள வனுக்குக் கடுகளவேணும் வாய்ப்பில்லை, ற்வாட்டரில் அன்று சந்திக்கும்வரை. தகப்பன் ல்லாத சமயங்களில் மட்டும் அனுஷ்யாக் ட்டி ஏன் பயந்து பயந்து தன்னிடம் வந்து சிவிட்டுப் போகிறதென்ற கேள்விக்கு டவன் அடிக்கிறவன் போலை” என்று தனக் ள்ளேயே பதில் சொல்லி விட்டுவிட மட்டுமே வனால் முடிந்தது.
ாஸ்கலேட்டரில்” மூன்றாம் மாடிக்கு ஏறிக் ாண்டிருந்தவன் பல்வேறு மொழிகளும் கமித்துக்கொண்ட குழப்பமான இரைச்ச க்கு மத்தியில் 'நாதன் மாமா' என்ற தமான தமிழில் பரிச்சயமான குரல் ாறைக் கேட்டுத் திரும்பியவனைப் பார்த்து *ாறாம் மாடியிலிருந்து கீழே இறங்கிக் ாண்டிருந்த அனுஷ்யாக் குட்டி கையை ட்டியது. நிற்கச் சொல்லித் தான் கீழே றங்கி வருவதாகச் சைகை காட்டிவிட்டு லுபடியும் இரண்டாம் மாடிக்கு இறங்கினான் பாமிநாதன். தன்னைவிடப் பெரியதொரு ddy Bearஐக் கட்டிப் பிடித்துக் கொண்டிருந்த னுஷ்யாவை செல்லமாகக் கன்னத்தில் தட்டி
ட்டு
ாங்க மிஸ்டர் சிகாமணியைக் காணேல்ல' ாறு தாயகியிடம் கேட்டான். அந்த மிஸ்டர்

Page 33
என்பதில் ஒரு கிண்டல் பொதிந்து கிடப்ப உணர்ந்த நாயகி கொஞ்சம் அழுத்திப் ப கொடுத்தாள்
* மிஸ்ரர் சிகாமணி மிஸிஸ்சகா போயி கிறார். சற்றுத் திடுக்குற்ற சுவாமிநா உடனேயே சுதாரித்துக் கொண்டு அந்த ெ லிய நகைச்சுவையை ரசித்துச் சிரித் கொண்டு “ஓ! ரொறன்டோ” போயி கிறா? மிஸ்ரருக்கு மிஸஸ் நல்ல காம்பினேவ
தான். நல்ல ஜோக்' என்றான்.
**என்ன அர்த்தத்தில் அப்படிச் சொல்கி
கள்?' என்று அவள் கேட்க, 'ஐயய்யே தப்பாக எடுத்து விடாதீர்கள். நீங் சொன்னதைத்தான சொன்னேன்” என்
திருப்பிச் சொன்ன இவனை "வாங்களே ஒரு காப்பி சாப்பிட்டுக்கொண்டே பேசலா lf you don't mind” 6T6órg jesu (867 66
இயல்பாக அழைத்தாள்.
மூன்று துண்டுப் Pizza, இரண்டு காப்பி, அணு குட்டிக்கு ஆரஞ்சு ஜூஸ் என்று ஆர்டர் செt விட்டு - "உங்கள் எழுத்துக்களை ந. தொடர்ந்து வாசித்து வருகிறேன். அதன உங்களையே என்னால வாசிக்க முடியு அதாவது உங்கடை மனதை என்னால அணு பார்க்க முடியுது. அவ்வளவு தெளிவாகவி தீர்க்கமாகவும் எழுதுறிங்கள். குறிப்பா பெண்நிலை வாதம் பற்றியும்; Existential பற்றியும் நீங்கள் எழுதும்போது உங்க அறிவின் ஆளுமை தெரியுது. எல்லாமே ம தான். அகமேன்றும், புறமென்றும் பிரி பார்க்கிறதுக்கு அங்கை எதுவுமில்லை எ தாக உங்கடை கதைகளிலேயும், சில கவி களிலேயும் ஒரு தத்துவத்தை வலியுறு முயற்சி செய்யிறீங்கள். அதே நேரம் கலையம்சத்தோடயும் இருக்கிறதும், வெ வரட்டுத்தனமான பிரச்சாரமாக இல்லாதுே அழகுபடச் செய்திகளைச் சொல்லிக்கொ போவதும் உங்களின்சை ஆழமான எழு பரிச்சயத்தின் விளைவுதானென்டு நிை கிறன்.”*
ஏங்கிப்போனான் சுவாமிநாதன். சோ யூனியன் கொடியிறங்கி ரஷ்யக் கொடி வதைப் பார்க்க நேர்ந்த முன்னால் கம்யூனி போல ஆகிப்போனான். ஈனஸ்வரத்தில் ஒ மட்டும் அவனால் கேட்க முடிந்தது.

*சுப்
த்த அது றும்
u Tui
துப் னக்
யத் uJojOJ ஸ்ட் ன்று
**உங்கட பெயர் என்னங்கோ? அவள் சிரித்துக்கொண்டே, ‘நாயகி' என்றதில் கிறங்கிப் போனான். அன்றுதான் முதன் முதலில் சிகாமணியென்ற மூக்குக் கண்ணாடி கழற்றியெறிந்துவிட்டு வெறும் சுவாமிநாதக் கண்களால் அவளைப் பரிபூரணமாகப் பார்த் தான். அவளது அழகுகள் அப்போதுதான் படு துல்லியமாகத் தெரிந்தன. அணுவுக்கும் அவளுக்கும் முகத்தில் ஏதொரு வித்தியாசமும் இல்லை. இரண்டுமே களங்கமில்லாமலிருந் தன. அந்தக் கரவில்லாத சிரிப்பு இவனை எழுதத் தூண்டிய கவிதைகளுக்குத் தனியாக ஒரு தொகுதியே வெளிடலாம். அன்று மணிக் கணக்காகப் பேசிக்கொண்டிருந்தனர். அனைத் துமே ஆரோக்கியமானதும், ஆழமானதுமாக அமைந்திருந்தன. அவளது நுட்பமான அறிவை யும், இலக்கிய ரசனையையும், பெண்களுக்குக் கெதிரான வன்முறைகள் பற்றிய உரத்த சிந்தனைகளையும் இவனால் இனங்கண்டு கொள்ள முடித்தது. இரண்டாவது காப்பி குடித்து முடிந்தபோது அவளுடைய அனுமதி யைப் பெற்றுக்கொண்டு ஒரு சிகரெட் புகைக்க ஆரம்பித்தான். அதன் பிறகு சிறிதுநேரம் பேசிவிட்டு விடைபெற்றுவரும் வழி நெடுகிலும் **சிகாமணிக்குப் போய் இப்படியொன்றா?* என்று சொல்லிச் சொல்லி மாய்ந்துகொண்டே வந்தான்.
இந்தச் சந்திப்பு நிகழ்ந்து சுமார் ஒரு வருடம் வரையிலும் அனேகமாக ஒவ்வொரு நாளும் தொலைபேசியில் மணிக்கணக்காகப் பேசிக் கொண்டிருப்பார்கள். எப்போதாகிலும் நேரில் சந்தித்தும் உரையாடிக் கொண்டார்கள். அவள் வால்ட் விட்மனைப் பற்றிப் பேசுவாள். அவரைப் பின்பற்றிக் கவிதைகள் எழுதிய அலன் கின்ஸ்பேர்க்கைப் பற்றி விமர்சிப்பாள். சமூகம் கட்டிக்கொண்டு அழும் போலித்தன மான வாழ்வியல் நடைமுறைகளை மூர்த்தண்ய மாக எதிர்த்து வந்த Beat கவிதை இயக்கத் தினரைப் பற்றியெல்லாம்கூட விரிவாக அலசு வாள். அவளிடமிருந்த ஆங்கில அறிவையிட் டும் இவன் பிரமித்துப் போவான். இவன் எழுத்துக்களை அக்குவேறு, ஆணிவேறாக்கி ஆணித்தரமான விமர்சனங்கள் அவளால் முன் வைக்கப்படும். அட! எனது எழுத்துக்களுக்கு இப்படியும் ஒரு பரிமாணமிருக்கிறதா என்று அவன் தலையைப் பிய்த்துக் கொள்வான். ஒரு ஸ்ருதிலயத்தோடு இந்த நட்புப் பின்னிப்
33

Page 34
பிணைந்து இறுகிக் கொண்டு வருவதை இருவருமே உணர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். இவனும் அண்ணமாச்சார்யார் கீர்த்தனை களிலிருந்து அண்டோனி மோ விவால்டி வரை அறிமுகம் செய்துவைத்துக் கொண்டிருந்தான். உயிர்ப்பான சங்கீகத்தைக் கேட்பதில் அவளும் மிகுந்த ஆர்வம் காட்டினாள். என்னதான் அர சியல், சமூகவியல், கலை, இலக்கியம் குறித்த பார்வைகள் பரிமாறப்பட்டுக் கொண்டாலும் நாயகி பேசும்போது உள்ளார்ந்த ஒரு துன்பம் இருப்பதாக அடிக்கடி இவனுக்குத் தோன்றும். சில நாட்களில் அவள் குரல் அடைத்துப்போயோ அன்றி உற்சாகமிழந்துபோயோ இருக்கும். கலகலப்பாகப் பேசுவதற்காகப் பிரயத்தனம் செய்கிறாளென்பது பளிச் சென்று தெரியும் , ஆயினும் இதுபற்றி அவன் எதுவுமே அவளைக் கேட்டதில்லை. ஆனால் அவளுடைய அந்த ரங்க வாழ்க்கையின் அவலங்களைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ளக்கூடிய நேரம் விரைந்தே வந்தது.
தொடர்ந்து மூன்று நாட்களாக அவளிடமிருந்து தொலைபேசியழைப்பு எதுவுமே வராததை யிட்டு ஆச்சரியப்பட்டுப்போன சுவாமிநாதன் **கடந்த ஒரு வருடத்தில் இப்படி எப்போதும் இருந்ததில்லையே!” என்று தனக்குள்ளேயே கேட்டுக்கொண்டு அவள் வீட்டுக்கு "டயல்’ செய்தான். சுமார் ஆறு தடவைகள் மணி அடித்துவிட்டு எதிர் முனையில் "ஹலோ.”* அனுக்குட்டிதான் எடுத்தாள்.
'அனும்மா, நான் நாதன் மாமா கதைக் கிறன். அப்பா அல்லது அம்மா யாராவது இருக்கிறார்களா?*
* அப்பா வெளியில போய்ட்டார். அம்மா அழுதுகொண்டு படுத்திருக்கிறா. அம்மா பாவம் மாமா. அம்மா. அம்மா கதைக்க ஏலாம இருக்கிறா. எனக்குப் பயமா இருக்கு மாமா. அம்மாட முகத்தைப் பார்க்க ஏலாம 2.G5éG5 udst LDT. udst Lost. LDs LDs -- ------ எனக்குப் பயமா. 9
ஓவென்று அழத் துவங்கினாள் அனு. விக்கி விக்கிப் பேச முடியாமல், உதடுகள் துடிக்க வார்த்தைகள் தொண்டைக்குள்ளிருந்து வெளியே வர முடியாமல் திணறித் திணறி அழுத தைக் கேட்டபோது துடித்துப்போய் விட்
34
Ως
G

டான் சுவாமிநாதன். கொஞ்ச நேரம் அழுது ய்ந்த பிறகு
"அனுக்குட்டி, அனும்மா நான் இருக்கிறன்டா. யப்பட வேண்டாம். என்ன நடந்ததென்டு சால்லம்மா. என்ர குஞ்செல்லா. ப்ளீஸ், ராமா இருக்கிறன்டா உனக்கு. பயப்படவே வேண்டாம் சொல்லும்மா என்ன நடந்தது?
-மிகவும் ஆதரவோடும், பரிவோடும் கேட் -ான். "மாமா, மாமா அண்டைக்கு இரவு அப்பா அம்மாவ பூட்ஸ் காலால உதைச்சவர். பிறகு முகத்தில எல்லாம் அறைஞ்சு கையால pதுகில எல்லாம் குத்தினவர். பிறகு.
}s lf)s - - - - - - - - . தலைமயிரில பிடிச்சு இழுத்துக் காண்டுப்போய் ஸ்டவ்வை ஆன் பண்ணிட்டு 9ம்மாட முகத்தை. . i Osl' LPll". . . . . எனக்கு
DfT . . . . . . . . . . . . 9
-மீண்டும் அழுகை பீறிட்டுக் கிளம்ப விம்மி பிம்மி அழுதாள் அனுஷ்யா, என்ன செய் ாளோ தெரியாது. லைன் கட் ஆகி விட்டது. இவன் திரும்பவும் டயல் செய்ய முனைய பிலலை. இப்போதுதான் முழுப்படமும் தெளி பாகத் தெரிகிறதே! அதிர்ந்துபோய் உட்கார்ந் திருந்தவன் எவ்வளவு நேரம் அப்படியே உறைந்து போயிருந்தானோ தெரியாது. கண் லங்கி இவன் அழுதான்.
றுநாள் காலையில் அலுவலகத்துக்குப்போய் காமணி வேலைக்கு வந்திருக்கிறான் என்று ார்ஜிதம் செய்தபிறகு பத்துமணிபோல முக்கி மான "அப்பாயின்மென்ட்" இருப்பதாகச் சால்லிவிட்டு லீவு போட்டுக்கொண்டு புறப்பட் ான். அந்த ஒருமணி நேரமும் சிகாமணியின் கத்தைச் சிதைத்துவிட வேண்டும் என்று ஏற் ட்ட வெறியை அடக்கிக் கொண்டிருப்பதற்கு குந்த எத்தனிப்பு வேண்டியிருந்தது. புறப்பட் வன் நேரே நாயகி வீட்டுக்கு வந்தான் ழைப்பு மணியை அழுத்திவிட்டு நீண்ட நரம் காத்திருந்தான். திறப்பதற்கான றிகுறிகள் ஏதுமில்லை. கதவில் காதைப் பாருத்திக் கேட்டதில் உள்ளே ஆளரவம் ல்லை. மீண்டும் மணியை அழுத்திவிட்டு ல நிமிடங்கள் பொறுத்துப் பார்த்தான். ரும்பிப்போவோமா என்று தோன்றியபோது பியூபைன்டர் வழியே நிழலாடியது. கதவை மல்லத் திறந்துவிட்டுத் திரும்பிப்போய் சோபா

Page 35
வில் அமர்ந்து முகத்தைக் குப்புறக்கவி முழந்தாள்களுக்குள் புதைத்தபடி இ விட்டாள் நாயகி. உட்புறம் கதவைத் தா விட்டுத் திரும்பிய இவனுக்கு எங்கிருந்து அவ்வளவு தைரியம் வந்ததோ. அவள்முன் மண்டியிட்டு உட்கார்ந்து தலையை ஆதர6 தடவி விட்டுத் தோள்களைப்பற்றி முக நிமிர்த்தினான். அந்தக் குரூரத்தைக் க சகிக்காது கண்களை மூடிக்கொண்ட அவள் கீழுதடு தடித்துப் பெரிதாக யிருந்தது இரத்தம் வெளிவந்து உை போயிருந்தது. இடது கண்ணில் பழு காய்ந்த "ஸ்டவ்'வில் வைத்து முக அழுத்தியதில் கொசுவர்த்திச்சுருள்போல { யம் வளையமாக எரிந்து போயிருந் இவனுக்கோ இருதயத்திலிருந்து இர வடிந்துகொண்டிருந்தது. தொடர்ந்து ப முடியவில்லை. கண்களில் நீர் நிை உருண்டோடியது. இருவருமே அழுதா பொய்மைகளை நினைத்து அழுதார்கள் கத்தின் பைத்தியக்காரத்தனமான, உளு போன அமைப்பை நினைத்து அழுதா மலடுதட்டிப் போய்விட்ட மரபுகளையும், 4 தாயங்களையும் நினைத்து அழுதார்கள். பாடுகளின் பம்மாத்துத்தனங்களுக்கு இ இதோ "விக்டிம்கள். யுகாந்திரமாக வ தேங்கிப்போயிருந்த கண்ணிர் மடையுை வழிந்தோடிக்கொண்டிருக்கிறது. சத்தி அவளின் உடலில் நேர்ந்த புண்களு அவளோ, அவனோ அழவில்லை. இரத்தமும் வடிந்து புழுத்துப்போன கலாச்சாரத்திற்காக ஆத்மாவிலிருந்து வ அந்தக் கண்ணிர்.
அன்றைய தினத்திலிருந்து அவர்களுக்கில இருந்த மிக மெல்லியதேயான இடைவெ முற்று முழுதாக அகன்றுபோய், பரிை பாசத்தையும் நாளது வரையில் மறை தொங்கிக் கொண்டிருந்த மரியாதைத் அறுந்துபோய் அன்புக்கு பரிபூரணமான திரம் கிடைத்தது. அவன் அவளிடம் தோள்களை ஸ்பரிசித்ததற்காகவும், தை வருடியதற்காகவும் மன்னிப்புக்கோரி நின் தான் அதிகம் உரிமையெடுத்துக் கொ னோ என்று மனவேதனைப்படடான். அ அவன் கரங்களைப் பற்றிக்கொண்டு கண்களுக்கூடாகப் பார்த்துக்கொண்டிருந் கண்கள் பேசின.

ழ்த்து நந்து ரிட்டு தான் னால் ாகத் த்தை ாணச் ான். வீங்கி றந்து } க்கக் த்தை
66
தது. த்தம் Tர்க்க றந்து ர்கள்.
. சமூ த்துப் ர்கள். Fibo -
6 தோ, டிந்து டந்து
Dis
க்காக சீழும்,
ஒரு நித்து
டயே ரிகூட வயும், த்துத் திரை
சுதந் அவள் 696 றான். ண்டே
១លទr தாள்.
ஐயா, நீ மனதுக்குச் சத்தியமாக நடந்து கொண்டாய். பிறகென்ன? இப்போது இந்த நிமிடத்திலிருந்து நமக்குள்ளிருந்த கடைசிப் போலித்தனமும் பொசுங்கிப் போனதுவே. வாழ்க்கையின் அனைத்து அம்சங்களிலும் ஒரு வருக்கொருவர் இன்றியமையாதவர்களென்பது இன்னமும் புரியவில்லையா? அவன் மிகத் தெளிவாகவே எல்லாவற்றையும் புரிந்து கொண்டான். இதுவரையில் அறிந்துகொள்ளாத அவளது வாழ்வின் ரகஸ்யங்களையெல்லாம் தெரிந்து கொண்டான். அதனால் அவள் மீதிருந்த மதிப்பும், அன்பும் பல மடங்குகள் பெருகின.
பாடசாலை நாட்களில் நாயகி ஒரு இளை ஞனை விரும்பியிருந்தாள். அவனும் அவளை உளமார நேசித்தான். ஊர்க்கட்டுப்பாடுகள் இவர்கள் பார்த்துக்கொள்வதையோ, சந்தித்து பேசிக்கொள்வதையோ-அது சமூகவாழ்வுக்குப் பாரிய அனர்த்தங்களை உண்டுபண்ணிவிடு மென்கிற பீதியில்-பழமையேபோல் வரிந்து கட்டிக்கொண்டு எதிர்த்தது. இவர்களை மட்டு மல்ல. ஊர் என்கிறதான ஒரு அமைப்பு எல்லா வற்றையும் எல்லாக்காலத்திலும் எதிர்த்தே வந்திருக்கிறது. இதற்கு காதல் மட்டும் விதி விலக்கல்ல. இதனால்தானோ என்னவோ காதல் பிரபஞ்சம் முழுவதிலும் விசுவரூபம் எடுத்து விடுகிறது, ஊரை அம்போ என்று விட்டுவிட்டு யாரும் தெரிந்து கொள்ளாத படிக்கு இவர்கள் பார்த்தனர், பேசினர், உரிய வரையறைக்குள்ளே அன்பு செலுத்திக்கொண்ட னர். இருவரும் வேறுவேறு பாடசாலைகளில் கல்விப் பொதுத் தராதரப் பத்திர உயர்தர வகுப்பில் சில லட்சியங்களையும், பல்கலைக் கழகக் கனவுகளையும் சுமந்துகொண்டு பேரா தெனிய வளாகத்திலேனும் தங்கள் காதல் சுதந்திரமாகத் தொடராதா என்ற நம்பிக்கை யோடு மிகக் கடுமையாகப் படித்துக்கொண்டி ருந்தனர். பெளதீகத்தில் அவளுக்கு விளங் காத பலவற்றை அவன் விளக்கினான். இரசா யனவியலில் அவன் சந்தேகங்களை அவள் நிவர்த்தி செய்தாள். இறுதியாண்டுப் பரீட் சைகள் நெருங்கிக் கொண்டிருந்த நேரம் அது. இந்தப் பரீட்சை முடிவுகளில்தான் பல்கலைக் கழகக் கனவுகள் பலிப்பது நிர்ணயிக்கப்படுகிற நிலைமை.
ஒரு நாள் மாலையில் பாடசாலை முடிந்து நாயகி நடந்து வீடு திரும்பிக்கொண்டிருக்
35

Page 36
கிறாள். பின்புறமாக சைக்கிளில் மெதுவாக வந்த அவன் புத்தகமொன்றை அவசரஅவசர மாகய எரும் பார்க்கவில்லையென்று நினைத்துக் கொண்டு அவள் கைகளில் திணித்துவிட்டு வேக மறைந்து விட்டான். அவளுக்கு உடனடியாகத் தேவைப்பட்ட தாவரவியற் கைநூல் அது. ஆனால் இவர்கள் துரதிஷ்டம்" நாயகியின் பக்கத்து வீட்டில் வசிக்கும் மாமி இதைப் பார்த்து விட்டாள். பிறகென்ன? கல் தோன்றி மண்தோன்றாக் காலத்தே மூன் தோன்றிய மரபுகளை மீறாத மாமி நாயகியின் தாயாரிடம் சென்று ஒரு குறுநாவல் வாசித்து விட்டு அதையே நாவலாக்கி ஊருக்குள் வாசிக்க லாமென்ற யோசனையில் ஆழ்ந்து விட்டாள். இதைத்தொடர்ந்து ஒரு வாரம் வரை எதுவுமே நடக்கவில்லை. நாயகிக்கு எதுவுமே தெரியாது. எப்போதும் போலவே சிரத்தையோடு படித்துக் கொண்டும், பாடசாலைக்குப்போய் வந்து கொண்டுமிருந்தாள். ஆனால் அவள் தாயாரோ அந்த ஒரு கிழமைக்குள்ளாக அந்த இளைஞனை பற்றிய பூரணதகவல்களையும் புலனாய்வு செய்தாள். வடலி 'தெற் வேர்க்' படுவேக வேலை செய்தது. அவனது குலம், கோத்திரம், குடும்ப நிலைமைகள் குறித்த விசாரணைகள் முடுக்கி விடப்பட்டன. அயலிலுள்ள அனைத்து மாமிகளாலும் இவர்களிருவரதும் நடமாட் டங்கள் கண்காணிக்கப்பட்டன. அவர்களோ பரீட்சை மும்முரத்திலிருந்ததால் இந்தக் கண் காணிப்பு வலயத்தினின்றும் தப்பிக் கண் காணாத தொலைவுக்குப் போய்விட எத்தனிக்க வில்லை. கண்காணிப்பதையே உணர்ந்து கொள்ளமுடியாமற்போன அசடுகள் தப்பித்துப் போவதாவது?
முடிவில் ஒரு போயா தினத்தில் நிர்மனுஷ்ய மான, உற்சாகமில்லாத பிற்பகலில் நாயகியின் படிப்புக்கு முற்றுத்தரிப்பிடப்பட்டது. காரணம்

ாது கதறினாள். 'என்னைப் படிக்கவிடு” று சண்டை போட்டாளாயினும் அடுப்புச் “லை கிளப்பும் ஊதாங்குழலைத் தூக்கிக் ண்டு வந்த தாயன்பின் முன்பு அடங்கிப் ய்க் குமுறிக் கொண்டிருந்தாள். அந்த ளஞன் மிகத் தாழ்ந்த ஜாதி வகுப் ன் என்று உத்தியோகபூர்வ அறிக்கைகள் விப்பதால் அவள் அவனுடன் பழகி ம், நேசத்தை வளர்த்துக் கொண்டதும் து ஜாதிக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியென்ப வும், அதனால் அவள் உயர்கல்வி பாதிக் ட்டதெனவும் அவளுக்கு அறிவுறுத்தப்பட்
ஆயினும் அவளது வளமான எதிர்காலம் னால் பாதிப்புக்குள்ளாகவில்லையென்றும், ரவில் அவளுக்குத் திருமண ஒழுங்குகள் கொள்ளப்படுமென்றும், அந்த சர்வமங்கள் pகூர்த்த நாளது வரைவில் அவள் வீட்டு ற்படியைத் தாண்டுவதற்கு இடைக்காலத் டயுத்தரவு அமுல்படுத்தப்பட்டுள்ளதென்றும் )ானங்கள் ஒன்றன் பின்னொன்றாக நிறை
றின.
மணமாகிச் சுமார் ஆறுமாத காலத்திலேயே ந்துபோன பிற்பாடு, இன்றளவும் தட டிக் கொண்டும் - இரண்டாவது தடவை ந்து போவதற்குத் தருணம் பார்த்துக் "ண்டுமிருக்கும் தந்தையிடமிருந்து எந்த ரவையும் நாயகி எதிர்பார்க்க முடியாத லமையில் எதிர்காலம் பற்றிய நம்பிக்கை பொய்த்தொரு பக்கம்போக அதுவே சுறுத்தலாக இப்போது அமைந்து விட் த நினைத்து அழுவதைத் தவிர வேறொன் செய்வதறியாமற் போனாள் நாயகி.
(தொடரும்)

Page 37
எலிஸெ
விக்ர
ஒரு வாரமாக மெட்ராஸ் பூராவும் இதுதான் பேச்சு; தினத்தந்தி, தினமணி, நவமணி எல்லா வற்றிலும் போட்டோக்களோடு தலைப்புச் செய்தி; பிரதமர் நேருவோடு, ஜனாதிபதி மாளிகையில், மராட்டிய பிரதேச, மேற்கு வங்காள முதல் மந்திரிகளோடு, கவர்னர் களோடு.டெல்லி, பம்பாய், கல்கத்தா விஜயம் எல்லாம் முடிந்துவிட்டது; அடுத்த தாகச் சென்னையும் திருவனந்தபுரமும்தான். இந்த நாளில் வருகிறார், இங்கிங்கே வரு கிறார் என்றெல்லாம் இருந்தது, நாளை பட்டணம் வருகிறார் என்றாகிவிட்டது. இரண்டு தினங்களிலும் ஊர் முழுக்க இதுதான் விஷயம்: "எலிஸபெத் ராணி சென்னை வருகிறார்."
கவர்னர் மாளிகையில்தானே எல்லோரும் தங்குவது. சைதாப்பேட்டையில் தொடங்கி மவுண்ட்ரோடு வழியே பீச் ரோடு பக்கமாகத் திரும்பி வருவார். வந்து பொது ஜனங்களுக்கு காட்சி தருவார் ராணி! -
இரண்டு நாளைக்கு முன்னாடியே சாலைகளில் நடைபாதைகளை அடைத்துச் சவுக்குக் கட்டை களில் தடுப்புப் போடப்பட்டது; முதல்நாளே போலிஸ் பந்தோபஸ்து குவிக்கப்பட்டது இங்கிலாந்திலிருந்து ராணி வருவதென்றா என்ன சும்மாவா.சுதந்திரம் பெற்ற பிற( இதுதான் முதல் விஜயம்! இந்தியாவுக்( வருகை தரும் முதல் ராணி. தேசமெல்லா எப்படியோ ஒரு கனவு விரிந்திருந்தது எடின்பரோ கோமகன் பெயர் எலிஸபெத் ரான பெயரோடு இணைந்திருந்தது; விலாவாரியா அவர்கள் வாழ்க்கை சரிதம் எழுதப்பட்டிருந்தது ஜனங்களின் மனசில் கற்பனைகள் சந்தோல மாய்ச் சிறகு விரித்துப் பறந்தன.
事 水 事

த் ராணி
ாதித்யன்
பூர்ணனுக்கு உலகம் புரியாத வயசு, கல்லிடைக் குறிச்சியிலிருந்து கிளம்பி வந்தது, அப்பா அந்த மலையாளத்துத் தேவடியாளைக் கூட்டிக் கொண்டு அலைந்தது, அப்பாவும் அவளும் சினிமாவில் எக்ஸ்ட்ராக்களாக நடித்தது, தேடி வந்த இவனைத் திருப்பி அனுப்பியது, அம்மாவை போலிஸ் ஸ்டேஷனில் எழுதி வைத்தது, வீட்டுக்கார ஆயா ஆதரவில் இவர் கள் வாழ்ந்தது.
ருக்மிணி அம்மா, கிருஷ்ணம்மா எல்லாம் ரொம்ப உதவியாக இருந்தார்கள்; வீட்டுத் திண்ணையில் இருக்க இடம் கொடுத்தார்கள்; பசி நேரம் சோறு போட்டார்கள். **ராஜா மாதிரி பிள்ளைங்கள வச்சுக்கினு இவனுக்குத் தேவிடியா கேட்குதோ, கம்மனாட்டி' என்று அப்பாவைத் திட்டித் தீர்த்தார்கள். "அங்கே நிற்காதே, இங்கே போகாதே’ என்று அக்கா விடம் கண்டிப்பு காட்டினார்கள். 'லட்சுமி அம்மா . நீ தைர்யமா இரும்மா, நாங்க இருக்கோம்' என்று தைரியம் சொன்னார்கள்; அப்பாவை வீடு காலிபண்ண வைத்தார்கள்.
அம்மா ஐயர் வீடுகளில் பத்துப் பாத்திரம் துலக்கினாள்; பாய்லருக்குக் கரி அள்ளிப் போட்டாள்; முறைவாசல் செய்தாள்; துணி துவைத்துப் போட்டாள்; மாவு மில் போய்க் கோதுமை திரித்துக்கொண்டு வந்தாள்; வீட்டு வேலை பார்த்துத்தான் இவர்களை வளர்த்து ஆளாக்கினாள்.
திரிக்கக் கொடுத்த கோதுமையில் கொஞ்சம் மேலோடு மாவு எடுத்து வைத்து இவர்களுக்கு சப்பாத்தி போட்டுக் கொடுத்தாள்: ஐயர் வீடு
37

Page 38
ஈளின் மிச்சம் மிஞ்சாடியைக் கொண்டுவந்து போட்டாள்; வேறு வழியே இல்லை. பச்சரிசிச் சோறு இப்படித்தான் பழக்கமாச்சு; இவன் உடம்பில் ஐயர் வீட்டுச் சாப்பாடு சாப்பிட்டு ஊறிய ரத்தம் ஓடியது.
பெரிய தம்பி சேகர் வீட்டை விட்டு ஓடிப் போனான்: பாண்டிபஜார் பக்கம்தான் அவ னுக்கு இருப்பு. பொறுக்கிப் பயல்களோடு சேர்ந்த கொண்டு சுற்றினான்; பிருந்தாவன் ஒட்டல், பனகல் பார்க் பக்கம் தொட்டிகளில் எச்சில் இலையெடுத்துச் சாப்பிட்டான்.
ராஜசேகரன்! அப்பாவுக்கச் செல்லப்பிள்ளை. *ராஜசேகரா. ராஜகந் திரி நீயடா . மோடி செய்யலாகுமோ. ாாஜசேகரா. . ** இந்த சினிமா பாடல் வரிகளிலிருந்துதான் இப்படி யொரு பெயர் வைத்திருப்பார்கள் போல அவனிடம் வெக அசையாக இருந்தார்கள் சேகர் மாம்பலம் ஸ்டேஷனில் பெட்டி சுமந் தான்; கொஞ்ச காலம் பேனா விற்றான்; யார் என்ன வேலை எவினாலும் செய்வான்; உஸ்மான் ரோடில் எல்லாக் கடைக்காரர்களை யும் தெரியும் "இவரைக்கே ஒரு மெத்தைக் கடையில் வேலை வாங்கிக் கொடுத்தான்.
எப்போதாவது வீட்டுக்கு வருவான்; அஞ்சு, மூணு தருவான்; அம்மா களிக்கச் சொல்லி, சாப்பாடு போட்டு, தலைக்கு எண்ணெய் தேய்க்கச் சொல்லி, டிரெளசர் சட்டை துவைத் துக் கொடுப்பாள். (இன்றைக்கம் அம்மாவுக்க அவன்மேல் தனி பிரியம்.) இருக்கச் சொன் னால் இருப்பானா; படிடா, பள்ளிக்கூடத் தில் சேர்த்து விடுகிறேன் என்றால் கேட்பானா? அவன் படிப்பே போச்சு. அந்த வயசிலேயே டிரௌசர் பையில் பீடிக்கட்டும், தீப்பெட்டியும் வைத்திருப்பான். அம்மாதான் இவனைத் துணைப்பிடித்துக் கொண்டு தேடிப்போய்க் கூட்டிக் கொண்டு வருவாள். இரண்டு நாள் இருப்பான்; ஓடிவிடுவான்.
சின்னவன் ஆறுமுகம் கைக்குழந்தை; அம்மா எங்கே போனாலும் ஒக்கலில் இடுக்கிக் கொண்டே போவாள். ஐயர் வீடுகளின் பின் வாசல் பக்கம் துண்டை விரித்து அவனைப் படுக்கப் போட்டுவிட்டு ஏனம் கழுவுவாள். சரியான ஆகாரம் இல்லாமல் அவன் வயிறு கெட்டுப் போயிற்று; எப்போதும் பேதியாகிக்
38

கொண்டிருக்கும். இவன்தான் ஜெனரல் ஆஸ்பத்திரிக்குத் தோளில் போட்டுக்கொண்டு போய்க் காண்பித்தான். வழியிலேயே இவன் மேல் பீச்சியெடுத்திருக்கிறான்.
அக்கா படிப்பை மட்டும் நிறுத்தவில்லை. சாரதா ஸ்கூலில் சேர்த்துவிட்டிருந்தது. தமிழ் நன்றாக வரும். கட்டுரைப் போட்டியில், பாட்டுப் போட்டியில் முதல். புத்திசாலி. நல்லா பாட்டுப் படிப்பாள். சின்னத்தம்பியைத் தொட்டிலில் போட்டு ஆட்டும்போது "பதிபக்தி" படத்தில் சாவித்ரி பாடும் தாலாட்டுப் பாட்டைத்தான் படிப்பாள். அந்த வரிகள் இப்பவும் ஞாபகத்தில் நிற்கின்றன. 'பாப்பா உன் அப்பாவைப் பார்க்காத ஏக்கமோ, பாய்ந்தே மடிதனில் சாய்ந்தால்தான் தூக்கமோ! தட்டாமல் வந்தன்னை அள்ளியே அணைப் பார்; தாமரைக்கன்னக்தில் முத்தங்கள் விதைப் பார். 'இன்னொரு பாட்டு: "இரு சகோதரி கள்’ படம், 'நெஞ்சம் அலை மோதவே, கண் கள் குளமாகவே, கொஞ்சும் ராதை கண்ண னைப் பிரிந்தே போகிறாள்.” கல்யாண ஊர் வலம் வரும், உல்லாசமே தரும். மகிழ்ந்து நான் ஆடிகிவேன்.” இதுகூட அக்கா படித்து மனசில் பதிந்த வரிகள் போலத்தான் இருக் கிறது.
ஆச்சி பெயர்தான் விட்டிருந்தது; சிவகாமி. பட்டப்பேர் மாணிக்கம்; மாமியார் பெயர் சொல்லக்கூடாக என்று. அம்மா ஆச்சி, பெரியம்மா வீட்டில் எல்லோரும் மாணிக்கம் தான். மாமா பெயர் மாணிக்கம் பிள்ளை. மாமாவும் சொல்ப வயசிலேயே, கல்யாணம் ஆகாமலேயே, செத்துப் போனார்கள்; மாமா பேரும் விளங்கவில்லை. அம்மா பேர் சொல்லிக் கூப்பிடுவது அபூர்வம்.அம்மா ஆச்சிதான் மிக பிரியமாக அந்கப் பெயர் சொல்லிக் கூப்பிடு வாள். மகன் பேர் இல்லையா.
அக்கா அப்பாப்பொண்ணு. இப்படியெல்லாம் பண்ணிவிட்டார்களே என்று கோபத்தில் இவன் அப்பாவைத் திட்டுவான்; இல்லாத எரிச்சலில் அம்மாவும் ஏசுவாள். அக்கா மட்டும் ஒன்றும் பேசமாட்டாள். உள்ளூர ஒரு தனி அன்பு வைத்திருந்தாள். ரொம்ப வெள்ளந்தியான வள். அப்பாவை ஒரு முறை தேடிப்போய் பட்ட அவஸ்தைகூட அவள் மனசை மாற்றிவிட வில்லை.

Page 39
அக்கா சமைந்து வீட்டில் இருந்ததும் தான் அப்பாவைப் போய்ப் பார்த்துச் னான். 'நீ போ.நா நாளைக்கி வர்ே என்று சொல்லி அனுப்பினார்கள்; ஆ வரவில்லை. அக்கா இதை மனசில் ை கொள்ளவில்லை. சடங்கு கமிக்க வசதியி வெறுமே தலைக்குத் தண்ணிர் விட்டு, ஐ கூப்பிட்டு புண்யானம் பண்ணிவிட்டு, பள்ளிக்கூடம் அனுப்பி வைத்துவிட்டது.
அக்காவைப் படிக்கவைக்க வேண்டும்; தலையெடுத்தால் எல்லாம் சரியாகி ஈ. எஸ் .எல். சி. முடித்து விட்டால் டே பெரியக்கா (பெரியம்மா மகள்; அ ஸ்கூல் இன்ஸ்பெக்டர்.) மனசு வைத்ால் டிரெயினிங்கில் சேர்ந்து விடலாம். டீச்சர் வேலைக்குப் போய்க் குடும்ப பார்த்துக் கொள்வாள்.
அம்மா காளி. துன்பங்களையெல்லாம் மாலையாகப் போட்டுக் கொண்டாள்: கவி ளைக் காலில் போட்டு மிதித்தாள். பிள்ை தாம் வாழ்வு அவளுக்கு. மறத்தி
வைாாக்யம். கூடலூரில் தேவமார்ச அதிகம். ஆச்சி வீட்டைச் சுற்றி அ வீடுதான். மறக்குடிப் பழக்கம்தான் அம்ம இந்த கைரியத்தைத் தந்திருக்குமோ. 3 பேச மாட்டாள்; யாரையும் எதக்கம் பார்க்க மாட்டாள். தன்னந்தனியாக இவ் பெரிய பட்டணத்தில் மூன்று பிள்ளை வைத்துக்கொண்டு காலம் கழிப்பெ
லேசா. சமயங்களில் இவர்களிடம் விழுவாள். **உங்கப்பன் காமாட்டில முட்டுங்க'. என்று கோபிப்பாள்; எ
தப்புப் பண்ணிவிட்டால் கண்ணாப்பை ச பையைக்கூட விட்டெறிந்து விடுவாள்; பு அடிப்பாள். ஆனால், இவர்களைப் இருக்க மாட்டாள். இவ்வளவுக்கு மத்த இவர்களைப் பொத்திப் பொத்தித்தான் தாள்.
அம்மா காலையில் இட்லி அவித்துத் த( சாயங்காலம் வடை சுட்டுத் தருவாள்.
அலைந்து திரிந்து விற்று வரு எல்யைம்மன் கோயிலில் சூடன் ஏற்றி

இவன் 'afsteir றன் 5ðr freð த்துக் Ј60p6һ); ரைக் பிறகு
அவள் sh. TჟნIT^. ந்தான் டீச்சர் அக்கா ந்தைப்
தலை 9 Li is ബr r மாதிரி ள்தாம் வர்கள் ாவுக்கு அதிகம்
எதிர் வளவு
T 66
கன்ன எரிந்த போயி
தாவது ட்டாப் ழியாக பிரிந்து யிலும்
வளர்த்
வாள்;
இவன்
வான்.
க் கும்
பிட்டுவிட்டு, அலுமினியச் சட்டியை இடுப்பில் வைத்து அணைத்துக்கொண்டு புறப்பட்டால் வாழைத்தோப்பு வழியே நல்லான்குப்பம் மேட்டுபாளையம், ஜாபர்கான்பேட்டை, சைதா பேட்டை வரை போய், மாந்தோப்பு வந்து, மாம்பலம் ரயில்வே ஸ்டேஷன், ரங்கநாதன் தெரு, பனகல் பார்க் வரை இவன் ஏரியா. சட்டி சுமந்து இடுப்பும், இடது பெருவிரல்-சுட்டு விரல் இணைப்பும் காய்த்துப் போய்விட்டது. இப்படி இட்லி-வடை விற்கப் போகையில்தான் மேட்டுபாளையம் பழைய இரும்புக் கடைக் காரர்கள் பழக்கம். கங்கைகொண்டான் முஸ்லீம்கள். திருநெல்வேலிக்காரர்களுக்கே ஊர்ப்பற்று ஜாஸ்தி. நாளாசரியாக இவனிடம் பேசி இருந்து விசாரித்தார்கள்
முதலாளி காசிம்பாய் இதில் எவ்வளவு கிடைக்கும் என்று கேட்டார்; சொன்னான். இவ்வளவு தந்தால், வேலைக்கு வருகிறாயா என்று கூப்பிட்டார்; சரி என்றான், அலைய முடியவில்லை; ம.சா.ல் வ.டை என்று கூவ வேண்டியதில்லை; இருந்து செய்கிற வேலை; கொஞ்சம் கூடக் குறைய இருந்தாலும் பரவாயில்லை. இப்படித்தான் காசிம்பாய் கடையில் சேர்ந்தது.
掌 事 米
சேர்ந்து ஒரு வருஷம் ஆகப்போகிறது. ரம்ஜான், பக்ரீத், தீபாவளி, பொங்கல்தான் லீவு. (வருஷம் 363 நாளும் கடை உண்டு.) ரம்ஜானுக்கு முதலாளி டிரௌசர் சட்டை எடுத்துத் தந்தார். வீட்டுக்கு வரச் சொல்லிக் கையில் அஞ்சு ரூபாய் கொடுத்தார்; பிரியாணி சாப்பிட மாட்டான் என்று ரொட்டி சாப்பிடச் சொன்னார்.
சுல்தானா அக்கா அன்பானவர்கள். மதியம் சாப்பாடு எடுத்துவரப் போகையில் இவனுக்காக
ரசம் வைத்துச் சோறு சாப்பிடச் சொல்வார்கள்.
(பூர்ணன் கறி சாப்பிடுவதில்லை; சைவப்பிள்ளை மார் குடும்பத்தில் யாரும் சாப்பிடுவதிலை.) அக்கா அழகாக இருப்பார்கள்; அவர்களின் எளிமையும் அமைதியும் அழகுக்கு அழகு சேர்த்திருந்தது. அவர்களைப் பார்க்கும் போது காந்திமதி அம்மன் ஞாபகம் வரும்.
39

Page 40
காசிம்பாய் வித்தியாசமான மனுஷன். காலை யில் ஒன்பது மணிக்கெல்லாம் அமிஞ்சிக்கரையி லிருந்து சைக்கிள் மிதித்து வந்துவிடுவார். வந்ததும் இரண்டு ஆமைவடை வாங்கிக் கொண்டு வரச் சொல்வார்; பிறகு சிங்கிள் டீ; இதுதான் காலை டிபன். மதியம் சாப்பிட்டதும் ஒரு குட்டித் தூக்கம். ராத்திரி பத்து மணிக்கு மேல் இரண்டு பக்கோடா பொட்டலத்துடன் வீட்டுக்குப் புறப்பட்டுப் போவார்.
அக்கா நகைகளை அடகு வைத்துத்தான் கடை ஆரம்பித்திருந்தது. கல்யாணத்துக்கு முன்னால் திரி ரோஸஸ் டீ, ஃபைவ் ரோஸஸ் டீத் தூள் வியாபாரம். சைக்கிள் மிதித்துக் கடைகளுக்குப் போட்டுவர வேண்டும். இரண்டு பிள்ளைகள்; ஆண்; அஞ்சு வயசு, மூணு வயசு, ஆள் நன்றாக இருப்பார்; முஸ்லீம்களுக்கே உள்ள சிவந்த மேனி; சுருட்டை முடி, ஒல்லியும் இல்லை; தடி மனும் இல்லை. வயசு முப்பதுக்குள்ளேதான் இருக்கும்.
கடுமையான உழைப்பாளி; கடைக்கு வந்து சட்டையைக் கழற்றிப் போட்டுவிட்டுக் கிளம்பி னால் மத்தியான சாப்பாடு வரைக்கும் ஏதாவது வேலை செய்துகொண்டிருப்பார். முதல் நாள் வந்த இரும்புச் சாமான்களை ரகவாரியாகப் பிரித்து போடுவார். தகரம், கம்பி, தண்டவாளம், ஸ்டீல் எல்லாம் அந்தந்த இடத்தில் இருக்க வேண்டும். மார்க்கெட் நிலவரம் தெரிந்து கொள்ள, முன்பணம் வாங்க மண்ணடி போய் வருவார்; சாயங்காலம் வந்து கூட சாப்பிட்டுக் கொள்வார். கடையை நல்ல விருத்தி பண்ணி வைத்திருந்தார். முதலாளிக் கான எல்லா லட்சணங்களும் பொருந்தியவர். ராத்திரி சரக்கு வருகிறது என்றால் இருந்து எடை போட்டு விட்டுத்தான் வீட்டுக்குப் போவார்.
அவர் ரொம்ப நல்ல மனுஷன்; இவனை ரொம்பவும் அன்பாக நடத்தி வந்தார். காலையில் வந்ததும் இவன் சாப்பிட்டானா என்று ஞாபகமாக விசாரிப்பார்; 'இல்லை” என்றால் சில்லரை எடுத்துக் கொடுத்துச் சாப்பிட்டுவிட்டு வரச் சொல்வார். முதல் தேதி சம்பளம்; வீட்டில் கொண்டுபோய்க் கொடுத்து விட்டு வரச் சொல்வார். இவன்தான் தேநீர் செம்பில் தேநீர் வாங்கி வந்து எல்லோருக்கும் ஊற்றிக் கொடுப்பது; அரைத் தம்ளர் அரைத்
40
தம்ள
அது கள்ள ஒரு இந்து கொன இதெ
உரிச்
56) மைதி கணி.
எது தொழு கிழை பூர்ண நன்ற
F6)), வைத் இடங் கம்பிக் விடிவ போவ எடுத்து 9 Olly விடுவ FbUT ரேஷ: கொன வதில் தள்ளி பத்தா உண்( அப்பட பிடித்து போடு சோத PSOE கட்டில் இந்த தகரக் வைப் ஓர் அ கண்டு
மைதி:
ஊரில் பணத்

ர்தான்; கடைசியில் நிறைய மீறும்; பூர்ணனுக்கு. ஒரு முறை இவனுடைய த்தனத்தைக் கண்டுபிடித்துத் திருத்தினார். நாள் இவன் அப்துல் வாங்கி வந்த நேசனை சத்தம்போட்டு படித்துக் ண்டிருக்கையில் வந்தவர், "இனிமே ல்லாம் படிக்கத பாத்தே, முதுகுத் தோல ஈப்போடுவேன்” என்று கண்டித்தார்.
பில் அஞ்சு பேர் வண்டிக்காரர்கள். ன்பாய், அப்துல், இப்ராஹிம், சலீம், மைதீன்பாய் ஓர் அருமையான மனுஷன். எப்படிப் போனாலும் வெள்ளிக்கிழமை ழகைக்குப் போய் விடுவார். ஞாயிற்றுக் ம ரேஸாக்குப் போவார்; ஜெயித்தால் னுக்கு முழுசாக இரண்டு ரூபாய்! ாகச் சமைப்பார். அநேகமாக அவர்தான் பல். ஏழெட்டு பார்ட்டிகள் பிடித்து திருந்தார். கட்டட வேலை நடக்கும் களில் வாட்ச்ாேன் திருட்டுத்தனமாகக் களை எடுத்துப் போடுவான். பின்னிரவில், தற்குமுன் சைக் கிளை எடுத்துக் கொண்டு ார்; நீளவாட்டில் வைத்துக் கட்டி துக் கொண்டு வருவார். அம்பது ராத்தல், து ராத்தல்கூட இப்படிக் கொண்டு வந்து ார் ஒரே நாளில் நூறு, இருநூறு தித்து விடுவார். இதே மாதிரி, கார்ப்ப ன் சாக்கடைக் குழாய்களும் வாங்கிக் ண்டு விடுவார். திருட்டு இரும்பு வாங்கு தான் காசு பார்க்க முடியும். வண்டி க் கிடைப்பதெல்லாம் தினசரிப்பாட்டுக்கே து. எல்லா ஸ்டேஷனுக்கும் மாமுல் டு; வந்து வாங்கிக் கொண்டு போவார்கள். டியிருந்தும், வண்டிக்காரர்களை மடக்கிப் து வைத்துக் கொள்வார்கள்; கேஸ் வார்கள். முதலாளி கடையில் வந்து னை போடுவார்கள்; முதலாளியே ரெண்டு தடவை மாட்டிக்கொண்டு அபராதம் விட்டு வந்திருக்கிறார். இவ்வளவுக்கும் மாதிரி இரும்புக் கம்பிகளைப் பழைய குவியலுக்கு அடியில்தான் போட்டு பது; உள்ளே சுரங்கம் மாதிரி இருக்கிற புறையில்தான் ஒளித்து வைப்பது; யாரும் பிடிக்க முடியாது.
ன்பாய்க்குப் பெரிய குடும்பம்; எல்லோரும் இருந்தார்கள் கையில் கிடைக்கிற தையெல்லாம் மணியார்டர் அனுப்பி

Page 41
வைத்து விடுவார். மைதீன்பாய் சுவாரஸ்ய மான மனுஷன். சிரித்த முகமாய் இருப்பார். பழைய தகரம் போட வரும் பெண்களிடம் கேலி பேசுவார். கவலையில்லாத மனுஷன் மாதிரியே இருப்பார்.
இப்ராஹிம் மட்டும் குடும்பத்தைக் கூட்டிக் கொண்டு வந்துவிட்டார். அவர் கொஞ்சம் தந்திரமான ஆள். அவ்வளவாக யாரோடும் ஒட்ட மாட்டார். எல்லோரும் வண்டி எடுத்துக் கொண்டு போனபிறகு, கடைசியில்தான் வருவார். ஆறு, ஏழு மணிக்கு மேல் இருக்க மாட்டார். சைதாப்பேட்டை நாடார் சபையில் சரக்கைப் போட்டுவிட்டு வருகிறார் என்பது பிறகு தெரிந்தது. தெரிந்து என்ன பண்ண. மைதீன்பாய் உட்பட எல்லோரையும் நாடார் கடைக்கே கூட்டிக் கொண்டு போய் விட்டார்; முதலாளியை ஓய்த்து விட்டார்.
அப்துல் கொஞ்ச வயசுப் பையன்; மைதீன் பாய்க்கும் அவனுக்கும்தான் போட்டி; யார் அதிகம் சரக்குப் போடுவது. அப்துல்தான் ஜெயிப்பான். அவன் வண்டி எடுப்பதே கிடையாது. பகலில் வெளியே போவதே இல்லை. மைதீன்பாயைவிட அப்துலுக்கு நிறைய பார்ட்டிகள். நடுராத்திரியில் சைக் கிளை எடுத்துக்கொண்டு போவான்; சில சமயம் வெறுமனே திரும்பும்படியும் ஆகிவிடும். பகல் பூரா தூங்குவான்; சினிமாவுக்குப் போயிருப் பான்; எங்கேயாவது சுற்றுவான். அப்துலு ஒவ்வொரு தடவையும் இவனுக்குக் காசு கொடுப்பான். இவன்தான் ராத்திரி கதவு திறந்து அனுப்ப வேண்டும்; அலாரம் வைத்து எழுப்ப வேண்டும்.
மற்ற இரண்டு பேரும் அதிர்ஷ்டம் இல்லாதவர் கள். நிஜமாகவே பழைய இரும்பு வாங்கிக் கொண்டு வந்து போடுபவர்கள். வீர சாகசம் செய்ய வாய்ப்புக் கிடைக்காதவர்கள்; அவர்கள்
தாம் சிரமத்தில் இருப்பவர்களும்.
சாயங்காலம் யார் முதலில் வருகிறார்களோ அவர்கள்தான் சமையல்; சோறு; குழம்பு; ரசம், பக்கோடா. சோற்றில் உப்புப் பேட்டுச் சமைப்பது பூர்ணனுக்கு அப்போதுதான் தெரி யும். ராத்திரி அவர்களோடு சப்பிடுவான் காலையில் ஏனம் கழுவி வைக்க வேண்டும். மிச்சம் பழையது இருக்கும். எல்லோரும்

வண்டி தள்ளிக்கொண்டு போய்விடுவார்கள். இவன்தான் சாப்பிடுவான்.
பழைய தகரம், இரும்பு பொறுக்கிக் கொண்டு வரும் பையன்கள், பெண்களிடம் எடைபோட்டு வாங்கி, காசு கொடுத்து அனுப்ப வேண்டும். வண்டிக்காரர்கள் போடுவதைக் குறித்து வைக்க வேண்டும். யாராவது பழைய இரும்புச் சாமான்கள் கேட்டு வந்தால் கொடுத்துவிட்டுக் காசு வாங்கிப் போடவேண்டும். முதலாளி சொல்லும்போது டீ வாங்கிவர வேண்டும். மதியம் சாப்பாடு எடுத்துவர வேண்டும். சாயங்காலம் பக்கோடா பொட்டலம் வாங்கிக் கொண்டு வரவேண்டும். வேலை ஒன்றும் கஷ்டம் இல்லை. ふ
பூர்ணனுக்கு சைக்கிள் விடத் தெரியாது. மாம்பலம் ஸ்டேஷன் நடந்துபோய், நுங்கம் பாக்கத்தில் இறங்கி, அமிஞ்சிக்கரைவரை மறுபடியும் நடந்துபோய்ச் சாப்பாடு எடுத்து வருவதுதான் பெரிய வேலை. சீஸன் டிக்கெட் வாங்கிக் கொடுக்கும்வரை இவன் வித்தவுட்டில் தான் போனான். முதலாளி கொடுத்த காசுக்கு டைமண்ட் பிஸ்கெட்டும் பொரையும் வாங்கித் தின்றுகொண்டே போவான்.
தெருவுக்கு தெரு தி. மு. க. மன்றங்கள், நடிப்பிசைப் புலவர் கே.ஆர். ராமசாமி மன்றம், புரட்சி நடிகர் எம். ஜி. ஆர். ரசிகர் மன்றம், இலட்சிய நடிகர் எஸ். எஸ். ராஜேந்திரன் ரசிகர் மன்றம், அண்ணா படிப்பகம், சிந்தனைச் சிற்பி சி. பி. சிற்றரசு மன்றம் இப்படி. பூர்ணன் வாராவாரம் வரும் திராவிட நாடு, இனமுழக்கம், மாலை மணி, மன்றம், தென்றல் 8 d முரசொலி, தனியரசு, நம்நாடு எல்லாம் படித்து முடித்து விட்டுத்தான் கிளம்பிப் போ வான். முதலாளி சாப்பிட மூணு மணியாகி விடும். தினம் அந்த மதிய நேரம் பிரச்சனை யாகும். ஏன்டா இவ்வளவு நேரம் என்று திட்டுவார். கேட் அடைத்துவிட்டது, அக்கா நான் போன பிறகுதான் எடுத்து வச்சாங்க, வீட்டுக்குப் போயிட்டு வந்தேன்-ஏதாவது சொல்வான். மத்தியானம் ஒழுங்காகப் போய் விட்டு வந்துவிட்டால், சாயங்காலம் பக்கோடா வாங்கப் போகையில் படிக்காமல் திரும்பிவர மாட்டான். இதோடு வாஞ்சிநாதன் வாசக சாலை, திருப்பூர் குமரன் படிப்பகம் போய் நாத்திகம், சிகப்பு நாடா, பாரதம் எல்லாம்
41

Page 42
படிப்பான். பூர்ணனின் கல்வியறிவே இது தான்!
டிரங்கு பெட்டி செய்யப் பழைய தகரம் வாங்க ஒருத்தர் வருவார்; நல்ல தகரமாகப் பார்த்து வாங்கிக் கொண்டு போவார். சில சமயங்களில் அவருடன் ஒருத்தியும் வருவாள்; அவருடைய அண்ணி; அண்ணன் இறந்து போய்விட்டார்.
அவர் நல்ல தொழிலாளி; பட்டறையில் கூட ஒரு ஆள்; இரணடு பேரும் சேர்ந்து தினத்துக்கும் ஏழு, எட்டு பெட்டி செய்து விடுவார்கள். கையில் நல்ல காசு புரண்டது: தொழில் விருத்திக்கு வந்தது.
அவருடைய அண்ணியே பிற்பாடு பிற்பாடு தகரம் வாங்க வந்தாள்.
சின்ன வயசு, பிள்ளை இல்லை. நல்ல லட்சணமாக இருப்பாள்; கறுப்பு என்றாலும் ஒர் அழகு. ஒல்லிதான். சிரிக்கும்போது பார்த்துக் கொண்டிருக்கலாம் போல இருக்கும். சிரித்துச் சிரித்துத்தான் பேசுவாள். சில நேரங்களில் பூர்ணனே தகரத்தைத் தூக்கிக் கொண்டுபோய்ப் போட்டிருக்கிறான். காசு கொடுக்காமல் அனுப்பியதே இல்லை.
அநேகமாக அவள் வருகிற நேரத்தில் முதலாளிதான் இருப்பார். சில சமயம் கடன் சொல்லியும் தகர டின் வாங்கிக் கொண்டு போவாள்; சில சமயம் முதலாளிக்கு இருநூறு, முன்னூறு கைமாற்றும் கொடுத்திருக்கிறாள். ஒரு தடவை சீட்டு எடுத்து இரண்டாயிரம் கொடுத்தாள். வீடு கொஞ்சம் தள்ளி இருந்தாலும் குழம்பு, கறி கொண்டுவந்து கொடுப்பாள். எப்படியோ முதலாளிக்கும் அவளுக்கும் பழக்கமாகி விட்டது. கடையில் எல்லோருக்கும் தெரியும் இது.
இவனை ஒரு நாள் காலையில் "நிலுவை நிறைய நிக்கி; கேட்டு வாங்கிவைடே..” என்று சொல்லியிருந்தார். அன்றைக்கு சாயங்காலமே முதலாளி வீட்டுக்குப் புறப்பட்டு போயிருந்தார். மைதீன்பாய் வண்டி வந்ததும் இவன் சொல்லி விட்டுக் கிளம்பினான்.
42

ழைத்தோப்புக்கு நடுவில் நாலு குடிசைகள். ல் வீடு. இவன் போன நேரம் கதவு >டத்திருந்தது. தட்டினான்; கொஞ்ச நேரம் க்கத்துடன் நின்றிருந்தான். திரும்பலாமா று நினைத்துக் கொண்டிருந்தான். கதவை க்களித்து வைத்தபடி அவள், என்ன என்று ாரித்தாள். பூர்ணன் சொன்னான். நாளைக்கு ாடுத்து விடுகிறேன் என்று சொல்லி அனுப்பி ாள். அவள் எப்போதுமே இப்படி நிறுத்தி த்துப் பேசுகிறவள் இல்லை. திரும்பிவரும் ாதுதான் கவனித்தான் வீட்டுக்கு எதிர்புறம் த்தடியில் முதலாளி சைக்கிள் நின்று ாண்டிருந்தது.
லாளி இப்போதெல்லாம் சாயங்காலமே ப்பட்டு விடுகிறார்; பக்கோடா பொட்டலம் ங்கிக் கொண்டு போவதை விட்டுவிட்டார். டயைக் கவனிப்பது இல்லை; மண்ணடிக்குச் $கு அனுப்பவில்லை. இவன் சாப்பாடு க்கப் போகும் போதெல்லாம் சுல்தானா கா கேட்டார்கள்; பக்கத்தில் இருந்த ாந்தக்காரர்கள் சந்தேகப்பட்டார்கள் னன் தெரியாது என்று சொல்லிப் ர்த்தான்; நம்பவில்லை அம்மா மாதிரி இந்த காவும் கஷ்டப்படப் போகிறார்கள் என்ற எணத்தில் பொய் சொல்ல முடியவில்லை; ண்மையைச் சொன்னான்.
ணன் அன்றைக்கு லீவு கேட்டான். எதுக்கு ாறு கேட்டார் முதலாளி; சொன்னான். ஒண்ணும் போ வேண்டாம்; கடையை த்துக்கிட ஆளு இல்ல. ராணியப் பாத்து 1ன ஆகப் போகுது’’ என்று சொல்லி
டார்.
தியானம் சாப்பாடு எடுத்துக் கொண்டு தான்; சாப்பிட்டு, தூங்கி எழுந்து, க்கிளை எடுத்துக் கொண்டு வெளியில் கோ புறப்பட்டார் முதலாளி. வெயில் ானும் தாழவில்லை. கொஞ்ச நேரம் சென்ற
அப்துல் வந்தான். இவன் யோசித்துக் ாண்டே இருந்தான்.
கசப்புத் தீரக் குளித்தான்; தேங்கா ண்ணை தடவித் தலை வாரினான்; டிரௌசர் டை மாற்றினான்; அப்துலிடம் பவுடர் ட்டு வாங்கி போட்டான்; மெயின் கேட் பியைக் கொடுத்தான். அப்துல் கேட்டதுக்கு

Page 43
வீட்டுக்குப் போய்விட்டு வருவதாகச் சொ னான்; கிளம்பி விட்டான்.
நடந்தே போனான்; சைதாப்பேட்டை வளைவி நிறையக் கூட்டம் நின்றிருந்தது. ராணி வி நேரமாகும் போல. அந்திக் கருக்கல் தாண் அங்கே இங்கே நட்சத்திரங்கள் முளைவிட்டன குழல் விளக்குகள் ஜெக ஜோதியாக சுட விட்டன. மதியம் சரியாகச் சாப்பிடாத பசித்தது; தகையாக இருந்தது; நின்று நின் கால் கடுத்தது.
ஜனக் கூட்டம் அலை மோதியது; இவ்வள பெரிய கூட்டத்தை இந்த மெட்ராஸில் பார்ப்ப இதுதான் முதல் தடவை இவனுக்கு.
崇 拿 寒
முதலில் ஒரு பைலட் பைக், பிறகு ஒரு கா இரண்டு ஜீப், திறந்த ஒரு பிளைமவுத்தி நின்றிருக்கும் ராணி, பக்கத்தில் எடின்பே
கோமகன். ராணிக்கு வலதுபுறம் காமராஜர்.
எல்லாம் ஒரு மின்னல் மாதிரி. கனவு மாதி வெண்சிவப்பு நிறமும் அழகும் ஒய்யாரமு நூதனமுமாய் எலிசபெத் ராணி; வாட் சாட்டமாய், கம்பீரமாய் எடின்பரோ கோமகள் காமராஜர் எப்போதும் போல கதர்வேட் நீளமான சட்டையில். ஜனங்கள் கலைந்த கள். இவன் வீடு திரும்பினான். அம். கேட்டாள். எல்லாவற்றையும் விவரித்தால் பழையது எடுத்து வைத்தாள்; சாப்பிட்டா தூங்கினான்.
se s
மறு நாள் . கடைக்குப் போகவில்லை. அம் வேலைக்குப் போனாள்; அக்கா பள்ளிக்கூட போனாள். பூர்ணன் வீட்டிலேயே இருந்தா: அக்கா வந்து உலை வைத்தாள்; அம் குழம்பு வைத்து இவனுக்குப் பிடிக்குமென் முட்டைக்கோஸ் துவரம் வைத்தாள். சீக்கிர சாப்பிட்டு விட்டார்கள். இவன் ஜமுக்காளத்ை எடுத்துக்கொண்டு திண்ணைக்குப் புறப்
டான்.
யாரோ தேடி வந்திருப்பதாக வீட்டுக்க ஆயா சொல்லிற்று. மைதீன்பாய்! முதல

2.
Ο Π.
மே
தை
பட்
ITU
கூட்டிக்கொண்டு வரச் சொன்னதாகக் கூப்பிட் டார். முதலாளி சத்தம் போடுவார், அடிப்பார் என்று இவன் பயந்தான். 'நான் பாத்துக்க றேன்; நீ வா,’’ என்று சமாதானப்படுத்தினார் மைதீன்பாய் .
இவர்கள் கடைவாசல் நுழைகையில் முதலாளி சைக்கிளைத் தள்ளிக்கொண்டு எதிரே வந்தார். மைதீன்பாய் பின்னால் இவன் நின்றான். முதலாளி முகம் பார்க்க தயங்கினான். மைதீன்பாயிடம் என்னவோ விசாரித்தார். சைக்கிளை ஸ்டாண்ட் போட்டு நிறுத்தினார். இவன் கிட்ட வந்தார். நெட்டித் தள்ளி, பிடரியில் ஓங்கி ஓர் அடி விட்டார். பொறி கலங்கியது போல இருந்தது.
*"ராணிய பாக்கப் போறிஹலோ. மூதி.
செத்த மூதி, அவ பின்னால போலாம்லாலே. எதுக்கு இங்க வரணும். போடா நாயி!"
மைதீன்பாய் குறுக்கே புகுந்து தடுத்து இவனை உள்ளே கூட்டிக்கொண்டு ப்ோனார்; இவன்
வெடுக்கென்று அவர் கையை உதறி விட்டான்.
பூர்ணனுக்கு அழுகை வந்தது; ஆனால் அழவேயில்லை. முதலாளி சைக்கிளை எடுத்துக் கொண்டு புறப்பட்டார். மைதீன்பாய் ஒன்றும் பேசவில்லை.
அடுத்த நாள். விடிந்ததும் புறப்பட்டு வீட்டுக்கு வந்தான்; இனி மேல் எங்கேயும் வேலைக்குப் போக முடியாது என்றான்; படிக்க வைக்கச் சொன்னான். அம்மா அமைதியாகக் கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் பள்ளிக்கூடத்தில் சேர்த்து விடுவதாகச் சொன்னாள்.
பூர்ணனுக்கு இன்னும் பிடிபடவில்லை அது. இவன் சுல்தானா அக்கா கட்சிதான். இன்று வரையும் இதுதான் விஷயமென்று படுகிறது. அக்காவிடம் சொன்னதற்குக் கிடைத்த பரிசு

Page 44
கனடாவின்
புதிய பிரான்ஸ்
1980களின் பின் கனடா நாட்டில் குடியேற ஏராளமான இலங்கைத் தமிழர் வந்தவண்ணம் உள்ளனர். மத்தியதர வர்க்கத்திற்கு பெரும் கனவாக இருந்த வெளிநாட்டுப் பயணங்கள் இப்போது சர்வ சாதாரணமாயிற்று. கனடாவில் வந்து குடியேறும் தமிழர்களுக்கு கனடாவைப் பற்றி அதிகம் தெரியாவிட்டாலும் கனடா தங்களுக்கு பாதுகாப்பையும் நல்வாழ்வையும் அளிக்கும் என்ற நம்பிக்கையுடனே குடியேறு கிறார்கள். இவர்கள் கனடாவில் பெறும் சலுகைகள் மேலும் தமிழரின் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கக் காரணமாயிற்று. கனடா அகதி களுக்கு தஞ்சம் அளிப்பதிலும், பாதுகாப்பு வழங்குவதிலும் ஏனைய நாடுகளைவிட மிஞ்சி நிற்கிறது என்பது தெளிவு.
உலகின் இரண்டாவது பெரிய நாடான கனடா சனத் தொகைச் செறிவைப் பொறுத்தவரை மிகவும் பின்தங்கியே உள்ளது.
பொருளாதார சிக்கல்கள் ஏற்படும் ஒவ்வொரு தடவையும் பொருளாதார நிபுணர்கள் கூறும்
ւմn&ւն
சென்ற (John முதலி: Nova
வரவிற் faXου ε
இவை tran)
வந்தன விற்கா ஆனால் கம்பளி விற்கு
இவ்வா கண்டு கள் ? "NatiV
6T6of
கண்டப்
மத்தியி
முக்கிய தீர்வுகளில் மேல் நிற்பது சனத்
தொகையை அதிகரிக்க வேண்டும் என்பதே.
இன்றைய கனடா யாவரும் அறிந்ததே. ஆனால் கனடாவைப் பற்றிய ஆரம்ப காலங் களைப் பார்ப்போம். இக்கட்டுரையின் நோக்க மும் அதுவே.
1400ssfsi) ஐரோப்பாவில் இருந்து இந்தியாவைத் தேடி தொடர் பயணங்கள் நடைபெற்றன. இவ்வகையில் கொலம்பஸ் அமெரிக்காவை கண்டுபிடித்தார். 6) அமெரிக்க கண்டத்தின் மறு பகுதியான கனடாவை 1497ல் இந்தியாவைத் தேடிச்
44
15346i நாட்டு
கடலோ நோக்கி பயணத் உயர நி பெயரா கொண்
முடிவில் கடத்திச்
மீண்டும் பயணத்

ரகுநாதன்
மற்றொருவரான ஜோன் கோபொட் Cobot) வந்தடைந்தார். இவர் முதன் ) Labrador அதாவது தற்போதைய Scotia பகுதியை வந்தடைந்தார். இவ் கான நினைவுச் சின்னம் இன்றும் Haiஉள்ளது.
rத் தொடர்ந்து இவரது மகன் (SebasGSFU6ň) fuu 6ăT Nova Scotia U(566Mduu டந்தார். இவர்களது வரவு இந்தியா ன புதிய பாதையை வகுக்கவில்லை. b ஐரோப்பாவில் இருந்து மீனவர்கள், வியாபாரிகள் போன்றோர் அமெரிக்கா வருவது அதிகரித்தது.
ாறு இவர்கள் அமெரிக்க கண்டத்தை பிடித்தபொழுது இங்கு வாழ்ந்து வந்தவர் சிவப்பு இந்தியர்கள். தற்பொழுது e people" அல்லது பூர்வீகக் குடிகள் அழைக்கப்படுகின்றனர். அமெரிக்க ) எங்கும் பரந்து காணப்பட்ட இவர்கள் லும் பல மொழிகள் பேசப்பட்டன.
King Francist, GT6ör Spib TT6ör6řv 9 TF6 ir Jacques Cantie 6T6ởT Süd "டியை 2 கப்பல்களில் கனடாவை அனுப்பி வைத்தான். இவன் தனது தின் போது Minamichi Bayல் 30 அடி னைவுச் சின்னம் ஒன்றை தமது அரசன் லும் பிரான்ஸ் நாட்டு முத்திரை டதாகவும் அமைத்தான். தமது பயண இரு இந்தியர்களை நினைவாகக்
: சென்றான்.
மே 1535ல் தமது இரண்டாவது தின் பொழுது Saint Moloல் இருந்து 3

Page 45
சிறிய கப்பல்களில் கனடா வந்தான். இப் பயணத்தின்பொழுது Hochelago என்னும் சிறிய கிராமத்தை அடைந்தார்கள். இது இப்பொழுது Montreal என அழைக்கப் படுகிறது. இப்பயணத்தின்போது Mount Royal மலையையடைந்த இவர்கள் இதற்கு Mount Royal 6r60T Guuu fll". L63T fï. $).5) இப்பொழுதும் இப்பெயரிலேயே அழைக்கப் படுகிறது. Hochelagoல் அப்பொழுது சுமார் 3,000 இந்தியர்கள் வசித்து வந்தனர். இப் பயணத்தின்போது இவர்கள் கடும் குளிரில் கஷ்டப்பட்டனர். இவர்களுடன் வந்த பயண வாசிகளில் சுமார் ஒரு பகுதி இறந்துபோக குளிர் காலத்தின் பின்னர் இரண்டாவது பகுதி யுடன் மீண்டும் பிரான்ஸ் நாட்டை அடைந்த னர். அங்கு பிரான்ஸ், ஸ்பெயின் உள்நாட்டு யுத்தம் நடைபெற்றதால் சிறிது காலம் கனடாவை நோக்கிய பயணங்கள் தாமத மாகின.
கனடா என்ற பெயர் அங்கு வாழ்ந்த பூர்வீகக் குடிகளால் சூட்டப்பட்டது என்பது குறிப்பிடத் 5šasg. 356šT úísit stř Roberval, Cantlen ஆகியோரால் பயணங்கள் மேற்கொள்ளப் பட்டன. ஸ்பெயின், இங்கிலாந்து நாட்டு கடலோடிகளும் பல தடவைகள் இக்கரையை அடைந்தனர். ஆனால் இச்சமயத்தில் பிரான்ஸ் நாட்டு மீனவர் கனடாவைச் சுற்றியுள்ள
Populatio
NEW
ஆண்டு தொகை
1608 28
1628 76
1641 240
1653 2000
1663 2500
1665 3215
1668 6282
1679 94.00

பிரதேசத்தில் குறிப்பாக New Foundland 8ர் New Brewiniswick Lusías6D6T 96 Tiqui SL6) பிரதேசங்களில் மீன் பிடித்தனர். அத்துடன் இந்தியர்களுடன் வியாபாரத்திலும் ஈடுபட்ட
னர்.
1 603sid Preree du-Gua (p56avsT6Jg5. 66vůqGOTL" கவர்னராக அகாடியா மற்றும் St. Lawerance நதிகளையண்டிய பிரதேசங்களுக்கு நியமிக்கப்
பட்டார்.
1608.1640 கம்பளி வியாபாரம் வளர்ச்சி யடைந்தது. எனினும் புதிய பிரான்ஸின் பொருளாதாரம் வளர்ச்சி அடையவில்லை. 1627ஐ அடுத்த 5 ஆண்டுகளில் சனத் தொகை 4000 ஆக்குவதென தீர்மானிக்கப்பட்டது ஆனால் குறிப்பிட்ட 5 ஆண்டுகளின் பின்னர் சனத்தொகை 240 ஆகும். இதே போன்று 1663ல் 30,000 ஆக்க வேண்டும் என திட்ட மிடப்பட்ட பொழுதிலும் சனத்தொகை 2500 ஐயே அடைந்தது. V
இந்நிலையில் புதிய பிரான்ஸின் சனத்தொகை பற்றிய புள்ளி விபரம் ஆரம்ப காலத்தில் இருந்தே கனடாவின் சனத்தோகை வளர்ச்சி விகிதம் மிகவும் குன்றிய நிலையிலிருந்ததை எடுத்துக் காட்டுகிறது.
in Statistics
of
FRANCE
ஆண்டு தொகை
1685 12263
1695 13639
1706 & 16417
1719 22,530
1734 87716
1739 A2701
1754 55009
1760 64041

Page 46
Source: Life in New France by Eric Skcoch., Grolier Ltd., Toronto.
இவ்வட்டவணையில் இங்கு வாழ்ந்த பூர்வீக மக்களின் தொகை உள்ளடக்கப்படவில்லை.
1663
Louix XlV 6T6ër púb 23 6 Aug5 6duu for T6T6řiv 9 JF6őr 560Tg5 LDjöf fuu T607 Jean - Baptiste Colpent உடன் இணைந்து பிரான்சை வள மாக்கும் முயற்சிகளில் ஈடுபட்டான். ஐரோப்பா வில் மிகவும் செல்வந்த நாடாக பிரான்ஸ் திகழ வேண்டும் என்று நினைத்த இவன் புதிய நாடு களை கண்டு பிடிப்பதில் ஆர்வம் கொண்டான். இதன் விளைவாக புதிய பிரான்ஸில் இவன் அதிக கவனம் செலுத்தினான்.
புதிய பிரான்ஸிற்கு 3 உயர் அதிகாரிகளை நியமனம் செய்தான்.
1. Governor. இவருக்கு உதவியாக 5 Councilors நியமிக்கப்பட்டார்கள். இதைவிட Local Governorsம் நியமிக்கப்பட்டார்கள். Governorg, Tsir New Francesir 91 flui. இவரது பொறுப்பில் இராணுவம், வெளி
நாட்டிலாகா என்பன உள்ளடக்கப்பட்டன.
2. Bishop. இவரது பொறுப்பில் மதம் குறிப் பாக பூர்வீகக் குடிகள் மத்தியில் மதம் பரப்பு வது, மற்றும் அரசியல் ஆலோசனைகள் என்பன.
3. The Intendant இவரது பொறுப்பில் சட்ட இலாகா, நிதி, உள்ளூர் போக்குவரத்து, வைத்தியசாலை, உள்நாட்டு விவகாரம் என்பன.
Bishop g5 Francois de laval, Intendant gs Jean Taylor ஆகியோர் நியமிக்கப்பட்டனர்.
16656) ligu D-6) as ifsir (New World) Lj60L-5 256Tugurds Prouville de Tracy நியமிக்கப்பட்டார்.
46
:

திய உலகம்
திதாக நாடுகளை கண்டுபிடிப்பதற்கும், கண்டு டித்த நாடுகளில் தமது ஆதிக்கத்தை கொண்டு ருவதற்காகவும் அமைக்கப்பட்ட போர்ப்படை திய உலகப் போர் படை எனவும், கண்டு டிக்கப்பட்ட நாடுகள் புதிய உலகம் எனவும் ழைக்கப்பட்டன.
665ன் பிற்பகுதியில் இவர் New France ந்தடைந்தார். இவர் சுமார் 1300 இராணுவ ரர்களுடன் வந்திறங்கினார். இவரது வருகை ன் நோக்கம் 1663ல் பிரான்ஸாக்கும், ர்வீகக் குடிகளுக்குமிடையே நடைபெற்ற ண்டையில் அடைந்த தோல்விக்கு பதிலளிக் ம் முகமாகவே வருகை தந்திருந்தார். i6a5di (5qassir Mohavcak, Oncida, nonglga, Caguga, Seneca géu 5 flofsor ம் ஒன்றிணைந்து மீண்டும் பிரான்ஸ் படை ளை எதிர்த்தனர். இதில் பூர்வீகக் குடிகள் தால்வியடைந்தனர்.
தன் பினனர் பூர்வீகக் குடிகள் மத்தியில் ச்சம் ஏற்பட்டது. குறிப்பாக பிரான்ஸி ருந்து மேலும் படைகள் வரலாமென எதிர் ார்த்தார்கள்.
677ல் புதிய பிரான்ஸில் பிரான்ஸாக்கும் ர்வீகக் குடிகளுக்குமிடையே வர்த்தக உடன் டிக்கை ஒன்று கைச்சாத்திடப்பட்டது.
572ல் rontenae கவர்னராக நியமிக்கப் ட்டார். 1690ல் இங்கிலாந்தின் Admiral hipps 34 போர்க் கப்பல்களுடன் புதிய ரான்ஸின் மீது தாக்குதல் மேற்கொண்டார். ontenae சரணடைய மறுத்துவிட்டார். குளிர் ாலம் ஆரம்பித்ததையடுத்து இங்கிலாந்து டை பின்வாங்கியது.
13s) Hudson Bay Lueguib Dibajib stuu TT (Cape Breton Island 56fîřfö35) குதிகளை இங்கிலாந்து கைப்பற்றியது.
திய பிரான்ஸே இந்நாளில் Oubec என ழைக்கப்படுகிறது.

Page 47
சனத்தொகையை அதிகரிப்பதற்கென ட பிரான்ஸில் கையாண்ட வழிமுறைகள்
家
பத்து பிள்ளைகளின் தந்தைக்கு 300 i பரிசாக அளிக்கப்பட்டது. (One irre டாலர்) 12 பிள்ளைகளின் தந்தைக்கு
ires அளிக்கப்பட்டது.
பெண்கள் பிள்ளைகளைப் பெற்றபொ லும் ஆண்களுக்கே பரிசளிக்கப்பட்டது.
20 வயதுக்குட்பட்ட ஆண் திரும6 செய்தால் அல்லது 16 வயதுக்குட்ட பெண் திருமணம் செய்தால் 20 li அளிக்கப்பட்டது.
Family Allowence (p6DD glacii ஆரம்பமானது.
1665க்கும் 1672க்கும் பிறப்பு விகி வருடத்திற்கு சராசரி 700 என இருந்த
O
Ο
இலைகளின் வண்ண
ஒளிர்கிறது இயற்கைய
ஆண்-பெண் ஈர்ப்பின் அவிழ்கிறது பிறப்பின்
அவளின் மார்பகக் கு! தகிக்கிறது என் காதல்
அழியா ரகசியங்களின் புரள்கிறது வாழ்வின்
ரகசியங்களை மேவியி ரகசியங்களை அறிவே
அவரவர் ருசி; அவரவி

திய Madeleine Coutean 16916i sld 85 வயதில் காலமானார். இவர் 44 ஆண்டு ஆண்டுகள் புதிய பிரான்ஸில் வாழ்ந்தவர்.
i'r 6e:S இரு பெண் குழந்தைகளுக்கு தாய்.
= 2 ஆனால் இவரது இரு பெண்களுக்கும் 21
400 பிள்ளைகளும் 65 பேரக் குழந்தைகளும்
உண்டு.
ழுதி 0 0 0
Sources:
ணம்
- * The Canadian Educator
eS B. McLaughlin. The Iroquois
(1929)
5Gs " The History of Oubec by Leandre
Bergeron. N. C. Press.
5th Life in New France by Eric. .Grolier Ltd. Toronto • اقت ز
ரகசியம்
மதுரூபன்
வடிவ அழகுகளில் பின் ரகசியம்
இணை முடிச்சுகளில் ரகசியம்
வில் ரகசியம்
காந்த அலைகளில் "கசியம்
ருக்கும் ருசிகளில் திளைக்காது தப்படி?
Iர் வழி.

Page 48
O மூன்று கவிதைகள் O அலெக்ஸ்
1. கிரணம்
இடைவெளியின்
இதம் குதூகலம் முன்னைப்போன்ற வெளியற்று திரிதல் மீண்டும்.
ஆகாசத்தின் நீலம் விரிவது பிரமையன்று
தினம் தினம் பயணித்த சரளைத்தடமாய்
நீயும் நினைவும்.
Ο
2. கசிவு
நிரடுவது
நினைவுதானே நீயும் ஸ்நேகம் தின்றுவிடு நான் பிரசவிக்கின்றேன் கடிக்காமல்
அடிக்காமல் கண் உறுத்தி போகட்டும் ஆம்பல்.
விடு
Ꮕ
3. விடைதேடி
மூன்றாவது உடலின் துண்டு பட்ட துடிப்பு
48
es மீசைத் பின்னி
காலற் கிளை
தாண் வெளி நிற்கு
உலர்ந்
கவிழ்ந்
குடி ெ
பூட்டும்
கிடைத்
விரிந்த
முகக்கு ஸ்தன நீ தேட
Ꮺ-Ᏺ Ꮳ1 1 |
தேடலி
முகக்கு உதடுக மிஞ்சட்

b பார்த்த தலைக்கு ய கோரை
றோ கையற்றோ விடும் ஸ்வரம்
டித் தவிக்கும் பில் ம் மூச்சு
O
ஓர் கவிதை
இஸ்பேட் ஜாக்கி
ந்துதிர்ந்த இதழ்கள் ஒட்டிய
உன் உதடோரம் த பெருந்துயரம் உன்
பெரும் ஸ்தனத்தில் காள்ளும் மீண்டெழும் என்
துயரப்பாலைதனை ) மறதிப் பெருந்திரை (நன்றி: அதிர்ந்த என் கைரேகைகளுக்கு) ந்தாய் நீ
பெரும் உடலின் கருங்காட்டினிடை ழிகள் அப்பெரும் ஸ்தனத்தை தேடும் மின்றி மீண்டுமெழும் பாலை - என்னிடமும் இல்லை முடிப்பெரும் விழி
ாகட்டும்: திரும்பிப்படு என்
பொன் குஞ்சே ன்றி துவங்கும் நமது
முயக்கத்திற்கு ஏது ழிகள் சங்கமம் iளின் ஸ்பரிசம் டும் நமது கைரேகைகள்

Page 49
O மூன்று கவிதைகள்
O குவளைக் கண்ணன்
1.
பக்கத்தில் நீ படுத்திருக்க பல இரவுகளை புத்தகங்களில் கழித்தபோதும்
மழலையைக் கேட்காமல் இசைத் தட்டுகளில் தோய்ந்த போதும்
வான், நிலவு, நட்சத்திரம் ஆறு, கடல், செடி, கொடி, மரம், மலர் என்று
ஆழ்ந்திருந்த போதும்
முதலில் நீ முகம் சுனித்த போதும் கூடிக் கூடிப் பேசிக் கொண்ட போதும் கழிவறையிலும் கவிதையிலும் இருந்த கரப்பான் பூச்சிகள் பற்றி எனக்குத் தெரியாது
கடைசி வரை யாருக்கும் தெரியாது கொடுக்குகள் வெளியே நீளும் வரை மண்டைக்குள் நண்டு இருந்தது.
O
2. அதிகம் எழுதாதது குறித்து
அடிக்கடி பேனா தொலைந்து போகிறது
எப்பொழுதும்
இரண்டு கொம்புகளுக்கு இடையில் மன அலைவுகளில்
பெயர் தவிர வேறொள் - ம் எழுதாத போன வருட நாள்க் குறிப்பேடு ஆங்கிலத்திலிருந்து ஆங்கில அகராதி தின மாத ரிப்போர்ட் புத்தகங்கள் படித்த, படிக்கிற, படிக்க வேண்டிய நாவல்கள், சிறுகதை மற்றும் கவிதைத்
தொகுப்ட வார மாத தமிழ் ஆங்கில சிறு பெறும்
சஞ்சிகை

கள்
கள்
வாழ்த்து அட்டைகள் ரீஃபில் தீர்ந்த பேனாக்கள் என்று வைத்து எழுவ இடமில்லாமல் கிடக்கிறது
என் மேசையில்,
O
3. இனி
கூரை பறந்தது
கால்கள் சரிந்தது குழிகள் ஆழப் படுத்தி கால்கள் நட்டு கிட்டித்தேன் அடுத்த கூரை வரை வெற்றிடத்தை வேய்ந்து கொண்டு
O O O
O மூன்று கவிதைகள் o ஆலன் திலக்
1. கோட்டுப்புத்தகமும் பூங்கொத்தும்
வாகாய் நோட்டுப் புத்தகம் வாங்கச் சென்று பூக்களிடம் மயங்கி பூங்கொத்தொன்றை வாங்கி யாருக்குத் தர பூங்கொத்தை? யோசிக்க யோசிக்க வாடின பூக்களும்.
நான் வாங்காதிருந்தால் வேறெவரேனும் வாங்கி
ப்ரியமானவருக்குத் தந்திருப்பார்.
பூக்களும்
சிரித்தபடி சேருமிடம் சேர்ந்திருக்கும்.
O
49

Page 50
2. எனது கடை
மனங்களில் சங்கமத்து விகாசத்தில் எனது கடை. விற்பனையாளனாய் நான் கொள்பவனாயும் சிலவேளை, கேட்பதை இல்லையெனும் போதும் இருப்பதை யாரும் வேண்டாத வேளையும் இருப்பின் பயனின்மை
அலைக்கழிகிறது
மனதின் பூகம்பத்தில்,
என் சரக்கின் தரம் வாங்குவோர் கண் ஒளியில் மற்றவர் வாய் ஓசையில்.
சரக்குகளின் கைமாறல் புன்னகைக்கும் மகிழ்வுக்கும்.
எல்லாம் முடிந்து லாபநஷ்டம் அறிய என் இருப்பு என்னவாகும்?
O
3. என் வீட்டு முற்றம்
என் வீட்டு முற்றம் ஒரு ராஜாவைப் போல..! அசோக மரங்கள் நிமிர்ந்த வீரர்களாய்க் காவல் செய்ய. சூழ்ந்திருக்கும் தென்னை மரங்கள் தாழ்ந்து வணங்க.
மூன்று நாட்களுக்கு முன் முளைவிட்ட வாழைக்குருத்தை இனந்தெரியாத பயத்தில் சுற்றி வரும் குருவியை விளையாடும் பேரப்பிள்ளையென புன்னகைத்து ரசிக்கும் கோடை காலத்தின் ஒரு மாலைப் பொழுதில்.
O O O
EO
66
என்6
ஏன்
இப்ட
eds
பிறகு
எப்ப
யாரு
நிை
நான்
நிை
நான்
ஒனறு
இரு
ஏன் என்ன
(pig-l

நான்கு கவிதைகள்
ரகுநாத் கணேசன்
க்குள் ன இருக்கிறது
படி இருக்கிறேன்.
அப்படித்தானென த முடிவாயிற்று
g6luu6mrܐ }க்கும் புரியாமல்.
றய இருக்கிறது f 6τ(ιρό
றய இருக்கிறது
பேச
ால்
றும் செய்ய முடியாதபடி க்கிறேன்.
என்று கேட்காதீர்கள் னால்
g5.
) O

Page 51
கு ஐக்து கவிதைகள் o எம். யுவன்
அணுகுதல்
நான் பார்வை. ”ஒம் நீ தானியத்தாஆம் அவன் அம்பாலும் அணுகுவது ஒரே பறவையை, - 3 கூடோ இரையோ நெருங்குதலை தொழிலாக பறத்தலை வாழ்வாக கொண்டது. காற்றை தன்வயமாய் உள - ம்போது
மிதக்கவும் செய்கிறது.
Ο
ஆல்பர் காம்புவின் இரண்டு வாசகர்கள்
மற்றபடி
எனக்கும் கரப்பாம் பூச்சிக்கும் வசிக்கக் கிடைத்தது இதே உலகம்தான். புத்தக அலமாரின் த் திறந்தவுடன் இறங்கிப் போன கரப்பாம் பூச்சிக்கும்
ஆல்பர் காம்யுதான் அபிமான எழுத்தானர். நான் அடிக்குறியிட்ட எ =ளில் முட்டையிட்டு வைத்திருக்கிறது. என்ன, அதைவிட சிலவரிகள், அதிகம் படித்திருப்பேன். சில தடவை அதிகம் புணர்ந் ருப்பேன். சில தடவை கூடுதலாய் உண்டிகுப்பேன். சில தடவை.
Ο

உருமாற்றம்
கொக்கின் பெயர் கொக்கு என்றறிந்த போது வயது மூன்றோ நாலோ. கொக்கென்றால் வெண்மையென பின்னால் கற்றேன். அழகு என பறத்தல் என விடுதலையென போக்கின்கதியில் தெரிந்து கொண்டது. வேலையோ வெய்யிலோ வார்த்தையோ வன்முறையோ உறுத்தும் போது கொக்கு மிருதுவென உணர்ந்தது. அவரவர் வழியில் வளர்கிறோம் கொக்கு அடுத்து என்ன ஆகும் எனும் மர்மம் உடன் தொடர.
O
அழைப்பு :
நிலவு என்னை அழைத்தபோது சாப்பிடுவதை நிறுத்தியிருந்தேன். மின் தடையின் ராட்சஸக் குழந்தை முழுசாக விழுங்கியிருந்தது என்னை. நானும் உலகமும் ஒருவருக்கொருவர் இல்லாது போயிருந்த போது
முற்றம் விட்டு
நிலை தாண்டி
வெளியில் வரும்படி அழைத்தது நிலவு. பழுத்த இலைகளை
உதிர்ப்பதும்
உதிர்ந்த இடங்களில்
51

Page 52
தளிர்கள் துளிர்ப்பதுமாய் கழிந்ததைக் கூட்டியும் கூடினதைக் கழித்தும் இருப்பைத் தக்க வைக்க தெரிந்து வைத் திருக்கிறது மரம்.
O
குரல்கள்
இதற்கு முன்பும் கேட்டிருக்கிறார்கள் வானத்திலிருந்து குரல்களை திசைகள் இலக்கு தர்மம் வன்மம்
எதையும் நிச்சயித்தன அவை மொட்டைமாடித் தனிமையில்
கக் கென்று தகவல் துணுக்கு உதிர்த்துச் செல்லும் கூடு போகும் பறவை.
இன்று ஒலிகளற்ற ஆகாயத்தை ஆள்கிறது நிறங்களின் சப்த ஜாலம்.
O
கு மூன்று கவிதைகள்
O பா, வெங்கடேசன்
ஊர்ப்ரதாபம்
இடம் பெயர்ந்து ஒரு குப்பை மேட்டில் பிழைப்பு நடத்த வேண்டுமென்று விதிக்கப்பட்டு விட்டபிறகு அந்த ஊரிலிருந்தா வருகிறாய் என்று அடுத்தவன் விசாரிக்கும் போதுதான் எவ்வளவு பெருமையாக
இருக்கிறது.

ட்சாத் பரமேஸ்வரனே அடிமையாக கால் த்ெது திருவிளையாடிய புண்ணியத்தல
மல்லவா *று கசிந்து கண்ணிர் மல்க அவன் * காலை கண்ணில் ஒற்றிக் கொள்ளாத றையாக உருகி வழியும் போது எனக்கும்
சொந்த ரை விட்டு ஏன் வந்தோம் என்று கி விடுகிறது. ஒரு திருவிழா கார்த்திகை பன்றால் கூட அதை வந்த இடத்தில் னென்று இவள் குழந்தையையும் இடுக்கிக் ாண்டு மூச்சிரைக்கப் பின் தொடர ங்கே போய்க் கொண்டாடி விட்டு வருவதில் ந திருப்தி. னிமேல் இங்கேதான் புதைபடும் வரை *ாறான பிறகும் கூட சொந்த ஊர் ஞாபகம் பண்களைப் போலவே ஆண்களுக்கும் Dவிப் பிணியாகக் கூட இருக்கக் கூடும்.
தெரியவில்லை. ழைப்புக்கு வழி செய்யாத மண்ணென்று தை வெறுத்து வெளியே பறக்கத் துடித்த லமெல்லாம் கண் முன்னே ழலாடுகிறது காலம் கடந்து விட்டதே ன்று இப்போது நினைத்துப் பயனொன்றும் ல்லைதான். கைலாசவாசிக்கே பிட்டுக்கு மண் மந்தாவது பிழைக்க ஒரு இடம் வன் சொந்த ஊரில் வாய்க்காத போது தாரண நரன் நான் எந்த மூலைக்கு பால்லாத வலிய விதியின் முன்.
பாவளித்துக்கம்
ரோ ஒரு அசுரன் தன் திவசத்தை ந்ெதான் என்று இனிப்புச் செய்து ாக்கேற்றி சினிமாவுக்குப் போய் எல்லோரும் னந்தமாகக் கொண்டாடட்டும் என்று வரம் ட்டு வாங்கிக் கொண்டு செத்தான். "ங்கள் எதுவும் தேவைப் படாத ரியவன் என்று தன்னைச் சொல்லிக்
கொள்ளும் ரிதனுக்கோ தன் ஆத்மா அடுத்தவன் ண்களுக்குத் தெரிந்தாலும் தெரியா ட்டாலும் தன் கண்களுக்கு ண்ணியாத்மா வாகவேதான் இன்னும்

Page 53
தெரிந்து கொண்டிருக்கிறது. அந்த அசுரன் செத்து யுகங்கள் பல கடந்து போய் விட்டன. அவனைக் கொன்றவன் இவனைக் கொல்லத் தன்னாலாக தென்று என்றோ விஷத்தைக் குடித்துப் பார்த்து
விட்டா அவனுக்கும் சேர்த்து வெடிகள் வெடி வெடியென்று வெடிக்கின்றன.
புத்தாடைக் சரசர வென்று காலடியில் மிதி படுகின்றன. கடைசிக் கெட்டவன் என்று ஒரு இளிச்ச வாயனை அடையாளங்காட்டும் அறுதப் பழைய தீபாவளிகள் சலிக்கச் சலிக்க ஆயிரம் பார்த்தாயிற்று. காலண்டர் தாள்கலை கிழித்து வெடியாச் சுருட்டி வெடித்துத் தீர்த்தாயிற்று. புதிய இரண்டாவது
தீபாவளியை துவக்கி அதை நீயும் நானும் கொண்டாட இன்னொரு அசுரன் பிறக்கத்தான் வேண்டும் தன்னால் கெடுதல் விளையும் தன் காலின் சி மிதிபடும் எறும்புகளும் உள என்று ஒத்துக் கொண்டு உயிரை விட ஒரு பலியை எங்கே எப்போது யாருக்கு எதிராக கருத்தரிக்கப் போகிறாளோ அவனையும் உன்னையும் என்னையும்
பெற்றவ
O
சிவாஜிகணேசன்
அப்பாவை எனக்கு ரொம்ப நாட்களாகத் தெரியும். சிவாஜி போலிருக்கும் அப்பா தெரிய வந்தது கொஞ்ச நாட்களாகத்தான். எழுபதுகளில் தொலைந்து விட்ட தன் நிழலைப் பின்னும் தேடிக் கொண்டிருக்கும் நடிகன் இன்னும் தன்னிடம் உயிரோடு இருப்பது பற்றித் தலை கொள்ளாத பெருமை இருந்தது அவருக்கு. பேச்சு நடையுடை பாவனைகளில் ஒரு திரைப்பிம்பத்தைப் பிரதிபலிப்பது சிறு பிள்ளைத்தனம் என்பது என் அபிப்பிராயம். **மேலும் சிவாஜியே ஆங்கில பிராண்டோவி போலி "என்றால் நீ உன் புத்தகங்களின் போலி.” நேற்று வந்தவள் என்னிடம் அச்சசலாக

ாக்
ன்
அப்பாவைப் பார்க்க முடிகிறதேயென்று s ஆச்சர்யப் படுகிறாள். என் தலைமுறை வேறு என் திரைகளின் கதாநாயகன் வேறு என்று சொல்லியுங்கூட என் அசைவுகளில் அப்பா வந்து உட்கார்ந்து கொள்வது கண்களுக்குத் தப்பவில்லை யென்கிறாள் அதில் சிவாஜியின் சாயல் ஆனால் இல்லை யென்றும் உறுதியாக.
Ο
G தேடல்
() பாவண்ணன்
தாமதித்து வருமாம் வண்டி எங்கும் மனிதத் தலைகள்
சரியான தகவல் இல்லை எந்த வண்டியில் வருகிறானோ சந்தேகம் முறுக்கும் மனசை
சொடக்கும் நேரம்தான் முகம் தெரியும் கூலிகள் சுமந்த பெட்டிகள் மறைத்துவிடும்
அலையும் முகங்களோ ஆயிரம் அதைரியம்தான் குழப்புகிறது நழுவவிட்டு விடுவேனோ
உடல்வாகு மாத்திரம் அவன் போல இருக்கும் முகஜாடை பொருந்தும் சிலர்க்கு எனினும் அவனில்லை அவர்கள் நெருங்காமலேயே புரிகிறது
எல்லாம் பொருத்தமாய் இருந்தவன் தானில்லையென்று உதட்டைப் பிதுக்கினான்
போவதா
இன்னும் கொஞ்சம் காத்திருப்பதா
கைவீசி வந்தான் ஒருவன் உந்தித் தள்ளியது மனம் பரபரத்து முன்னேறி நடந்தேன் பெயர்சொல்லி அழைத்தது குரலொன்று திரும்பினேன்
இரைக்க இரைக்க வந்தபடி வீட்டிலிருக்கிறான் அவன் என்றான்
O
53

Page 54
O fis mr 6
O y f605
இரவு,
விளக்கின் துணையையும் இழந்தாயிற்று.
வெறிச்சோடிப்போன வீடுகளில்
துரத்தமுடியாத பிசாசு
மெளனம் ,
எங்களின் அச்சம்
சுவரில் துடிக்கும் கடிகாரம்.
எங்களின் துக்கம்
யன்னற் கண்ணாடிகளில் வழிந்தோடுகிற
மழைநீர்.
LU ATT
எங்களிடம் வார்த்தைகளில்லை;
ஆண்டவனைத் தவிர நம்பிக்கையுமில்லை.
காற்று ـــــــ
அனைத்திற்கும் சாட்சி.
O
கு எட்டு கவிதைகள்
Ο வள்ளுவன்
போருள் நானும் என்னுள் போரும்
1.
எனது நிகழ்காலம் கொடியதும் இனியதும் கணங்களும் மணிகளாய்ப் பெறுமதி கொள்ளும், இந்தக் காலம் என்னையும் உயிர்ப்பித்தது. மரணத்தைச் சுமந்துவரும் காற்றுக்கும்
தெரியும் கொல்ல முடியும் வெல்ல முடியாதெம்மை
என்று,
2.
கோடை வெய்யில். கிளையில் அலையும் இலைகள் விசிறி வருடிவிடும்.
கோடை, மரங்களை வாட்டும்
54
6jt உயி
எழு பெ

னும்
வை வாழும் க்காய் இலை அசைத்து.
நீரெடுத்து
வை வாழும் க்காய் இலை அசைத்து.
து புறவுலகு
சுட்டி விளக்கொளியின் டத்துள் சுருக்கப்பட்டு ளால் நெரிக்கப்படினும் ண்டங்களின் விளிம்புகளைத் தேடி யும் அகவுலகம்.
ற்றைய திகதியைக் கிழித்துப் போட்டு ாறும் நுழையும் பயங்கரம்.
த்த கணத்தை உறைய வைக்கும் தக் கணத்து அழிவுகள்.
ாறைய பக்கம் மரணத்தைச் சுமக்க;
செந்து அஞ்சலிக்கும் ாக் குறிப்பின் நாளைய பக்கம்.
ணமும் நாமும் கூடியிருக்கும்
முகாமில்
போதும் என்னுள்ளே
திருக்கும் நம்பிக்கை.
லின் கொடூரத்தை த்தியபடி
மனதுள் இருப்பு.
bறிலே உயிர்கொல்லி ப்பரித்து வருகையிலும் பிர்கொல்லி வாய்பொத்தி ாநுழையும் உன்சிரிப்பு.
வ்கள் பற்றி
ர்த்த கணங்களில் ந்த அதிர்வுகள் ருகிப் பேராறாய்ப் பாய்ந்தபடி.

Page 55
போரொ, து ஒ கில் மனிதராய் வாள்வோம். வாழ்வைக் கவிதை செய்வோம்."
* கவிஞர் ச. விஸ்வரத்தினத்தின் உணர்வுபூர்வமா
வார்த்தைார்க .
6.
நேற்று இறந்த நண்பனுக்கு இன்னும் இருக்கும் தள்பனது அஞ்சலிகள்.
நண்பா, உப்பிலும் மலிவாங் எமதுடலம். எப்பவும் சிதறும். ஆனாலும் ஒரு கணம் அதிர வைத்தது உனது சிதறல்.
? 5sf sairarif
உனக்குத்தான் தெரியுமே sTaseir 6j TRU6 ia
வெகுநாட்கள் ஆற்றென்று.
ஓராயிரம் வார்த்தைகள் கலந்து ஒருதுளி đsairmfữ.
O
அமைதி
7.
இயந்திர எருமையில் இளைஞரைக் கவர்ந்தனர்.
புழுதியை carf விரைந்தது வாகனம்.
கண்களை இழந்தோம்.
குரல்கள் கிழிந்தன. கூந்தல்கள் கலைந்தன.

அகால மரணத்து அலறலை ஊரே கொட்டிற்று.
போருக்கு எழுந்தவர் பொம்மைகளாக; மூச்சுவிடும் சடலங்களாயினர் மக்கள்,
Ο
Auu.6007th
8.
நடந்து வர: திமிர்ந்து வந்தன பனைகள். திகைக்க வைத்து நிமிர்த்து நின்றன அவைகள்.
கடந்துவர: சிறுதுரும்பாய்த் தெரிய அவை
எம்முன் வந்தன புதுப்பனைகன்.
இன்னும் வழி நடக்க இவையும் துரும்பாய்ப்போம் நிமிர்ந்துவரும் புதுப்பனைகள்.
போவோம் முன்னோக்கி போவோம் முன்னோக்கி.
O O O
O மரணத்தின் முன்பாக
o ஆனந்த் பிரசாத்
பத்தோடு பதினொன்றாக சாவதில் எனக்குச் சம்மதமில்லை! சாவின் சம்மதத்தோடு சாவதிலும் சந்தோஷமில்லை. சின்னஞ்சிறு கதைகளிலிலும் கூட எதிர்பாராத திருப்பங்களை எதிர்பார்ப்பவன். எப்படி? அந்தக் குறுகுறுத்த விழிகளின் கள்ளமில்லாத பார்வையை
என்றோ ஒரு நாள்

Page 56
பார்த்து விட்டால் போதும் உடனே செத்து விடலாம் உறுப்புகளின் ஒவ்வொரு அசைவையும் *கரன்சியில் கணக்குப்போட முடியாத முட்டாளை சந்தித்தபின்பு சாவு வரட்டும் பொய்ச் சாயத்தைப் பூசாது விட்டதில் உலர்ந்துபோய் விட்ட உதடுகளை ஒரு தடவை முத்தமிட்ட பிறகு
O
எச். எஸ். சிவப்பிரக
தமிழில் : பாவ6
கன்னட மொழியின் நவீன கவிஞர்களுள் கு பிரகாஷ். இவர் சிறந்த நாடக ஆசிரி தேர்வும், வரிகளுக்கிடையே அவர் விட்டு
வெளியும் இவர் கவிதைகளின் பலம்.
இடம் பெறுகின்றன.
இத்தருணங்கள் அழியாமல் இருக்க வேண்டும்.
அழியாமல் இருக்க வேண்டும் இத்தருணங்கள்
குன்றின் உச்சியில் மைல் நீள இறக்கைபோல் மேகமிருந்தாலும் சிலைபோல இருக்கும் பாறைகள்
நீலம் பச்சை நடுவில் ஜோடி வானவில்கள்
ஜோடிக் குருவிகளே வானைத் துளைத்துப் பாடிப்பறங்கள் பறவை மொழியைக் கற்ற சாலமன் இப்போது சக்ரவர்த்தி
அழியாமல் இருக்கட்டும் இத்தருணங்கள் தாளமற்ற ஆட்டம் மேளமற்ற பாட்டு
56
2ک

றிஞ்சி, உறிஞ்சி
ழுத்தி, அழுத்தி ‘வுகளால் உண்மையை பரிசித்த பிறகு மரணையற்றுப் போகட்டும். து வரையில் உயிரை சைய விட மாட்டேன் 5ாய்கள் கூட என்னை ரோக்யமாகப் பராமரித்து வரும்.
ாஷ் கவிதைகள்
றிப்பிடத்தக்கவர் எச்.எஸ். சிவப் யரும்கூட. செறிவான சொல் ச் செல்கிற மெளனமான இடை
வரின் மூன்று கவிதைகள் இங்கு
டிக்கும் இதயம் சொல்கிறது *றுக்கு காத்துள்ளது பி க்கும் வெடிகள் கத்துக்கு மின்னல் கத்தி ாடி வானவில்களுக்கு மழையின் தாக்குதல்
"ட்டமறியாத வளத்தவரே ாடிக்குருவிக் கூட்டங்களே னம் நோக்கித் தாவுங்கள் ரயில் எங்கும் பரவுங்கள் ற்றைப் போல லம் நிறம் கண்கள் இறகு ாதிந்த காற்றைப் போல
யாமல் இருக்கவேண்டும் ளமற்ற ஆட்டம் ளமற்ற பாட்டு வொரு நொடியும்

Page 57
2. நீ இல்லையென்றால்
எனக்குத் தெரியும் இத்தோட்டத்துப் பூக்கள் மலர்வது நீ இல்லையென்று நிற்பதில்லை
ஒன்றன்பின் ஒன்றாக வண்ணத்துப் பூச்சிகள் கணநேரம் பூக்களில் அமர்ந்து பறப்பதும் நிற்பதில்லை நீ இல்லையென்று
எனக்குத் தெரியும் சந்தைக்குப் போகும் இத்தோட்டத்துப்பூக்கள் நீ உள்ளாய் என மறுப்பதும் இல்லை அல்லது
சாவென்னும் பூனை வண்ணத்துப் பூச்சிகளை தின்னவருவதும் தடைபடுவதில்லை
நீ உள்ளாய் என. −
இதற்கு பின்னும் காற்றுக்கு நறுமணம் கொடுக்கும் பூக்கள் என் உயிராவதில்லை வெளிச்சத்தில் சிதறிய பூவின் வர்ணம் என் விழியைக் கவர்வதுமில்லை சந்தைக்கே கிட்டாத ஒரு பூ இவ்வுலகத்தில் எஞ்சுவதுமில்லை
இவை எல்லாவற்றிற்கும் நீ இல்லையென்றால் அர்த்தமே இல்லை.
Ο

3. நினைவு
முதலிரவுக்கு முன்பு ஐந்து ரோஜாக்களைப் பறித்துச் சூடியது நினைவிலுள்ளதா
முதல் தழுவலில் உருகிய இன்பம் கூந்தல் கருமைபோல் கரைந்தது இப்பொழுது தலையை நிறைக்கும் நரை -
கணவன் இறந்த தினம் அழிந்தது குங்குமச் சந்திரன் அதற்கப்புறம் பற்பல முறைகள் வானத்தில் சந்திரன் வந்ததும் போனதும் உலர்ந்த நெற்றிக்கோ குங்குமத்தின்
நினைவில்லை.
இறங்கிச் சரிந்த நரைமுடி போல சிற்சில சமயங்களில் அதிகாலைப் பணி
அதிகாலைப் பணிபோல தெளிவற்ற நினைவு மறதியோ காலக் கொம்பு.
Ο

Page 58
A, A NA 9ܓ 9ܢ 9ܔ
DRIVER TRAINN
Tel: (416) 275-1821 (Bus) (416) 897-3567 (Res) Pager (Numeric): 375-503
Siva S.
GOV't LiCen Ced Instructor Wi|11
you to pass t
உங்கள் வாகன ஓட்டும் அனுமதி எவ்விதத் தடையும் இன்றிப்
Competetive rates Course fee tax du ductible Certificate for insuran Ce di SCount Fully insured dual controlled automatic cars Advanced and quality instructions Driving lessons available 7 days a week Road test appointment arranged and Provide cars for Road test S 20 Per Lesson 臺
To save time Serving cities : Mississauga,
Free Di SS) Lana TEPPaCS, M

NG
Sothy
teach you the best to ensure he road test
ப்பத்திரத்தை (Dгїver"s Lfселce) பெற்றுக்கொள்ள நாடுங்கள்
குறைந்த கட்டணம் வரிக்கழிவு காப்புறுதிக் கட்டணம்
முற்றிலும் காப்புறுதி செய்யப் LJL"L— Dua/ Bгаќe Gшл9555) LI LI L - ALi tor77a tic ETITEGT
திறமையான விளக்கக் குறிப்புகள் காலை, மாலை, வார நாட்கள் இறுதி வகுப்புகள் R03d test இற்கான திகதி நிர்ணயம், மற்றும் கார் வசதிகள்
பாடமொன்றிற்கு 5 20
and money
Toronto and Scarborough
ck up ississa Lisa, Ontario

Page 59
:
女
சுடு சுடு அப்பம், தோசை எங்க வட அ - F க்காவில் மிகப் டெ சகலவிதமான உணவுவகைகளி
உங்கள்” – திருமண வைபவங்கள் தலைப்ப =, குத்துவிளக்கு டே பெற்றுகககாள்ள முடியும்.
விமானச் சீட்டுகளிற்கு சுந்தரிை
aut 6i) (3)
SVAS TRA
3852 Fo JH AVE. E. KEN
TEL d
v
ARUNA VI
PROFESS TRANSFER ( s E'S AT TELEV VIDEO RECORC, NG 8 SOUND
A.
Te = (416) 467
31st Der S. Drive, 914
அருணா
திருமண பிறந்ததின
வைபவங்களையும் சி படம் பிடி
9.
(416) 467-08C

rg 57606v SPECIAL ரிய இலங்கை உணவு விற்பனை நிலையம் }கும்
ரிற்கு தேவையான மணவறை, ான்றவற்றை எங்களிடம் வாடகைக்குப்
யத் தொடர்பு கொள்ளுங்கள்.
டிங் கம்பனி
DING CO. LTD.
NEDY/FINCH, SCARBOROUGH 321-2739
DEO CENTRE
OF VIDEOS THROUGH DIGITAL ISION STANDARD LEVEL
SYSTEM e WEDDING 8 PARTYs
BALAN
'-0806 or 467-9916
DOn mills, Ontario M3C 1G7
வீடியோ
விழாக்கள் மற்றும் பொது றந்த முறையில் வீடியோ
க்க காடுங்கள்
LUFTG) GÖT
6 (416)467-9916

Page 60
染尝尝尝必※※※※※※※※※※※一
TORONTO6ý76i 6num Fs Fr6d6
" தேட
வெளிவந்து விட்டது
வ. ஐ. ச. ஜெயபாலனின்
"ஒரு அகதியின் பாடல்"
வெளியீட்டாளர் : தேடல் பதிப்பகப்
சேரனின் "எலு
கவிதைத் ெ
தொடர்பு
TORO |
爱尝尝尝尝爱尝崇尝染崇爱癸熔崇爱一爱效

88tees ஸ்யுடன் கூடிய நூலகம்
s )
/ம்புக் கூடுகளின் ஊர்வலம்”
தாகுப்பு பெற்றுக் கொள்ள,
கொள்ள வேண்டிய முகவரி :
தேடல் பதிப்பகம்
566 Parliament St
爱 张 爱 爱 亲 爱 崇 姿 亲 爱
采 类 兴 亲 爱
奖 翠 爱 实 兴 奖 实 亲
兴
奖 兴 来源 实 类 奖
爱 奖 类 NTO-ONTARO M4X 1 P8 雞 类 爱 张
※※盛爱必爱张爱爱烧崇爱烧感

Page 61
இந்தோ சிலோன்
இலங்கை இந்திய மக்களின் ந மான உணவுப் பொருட்கள் எங்க வழங்கப்படும். இடியாப்பம், பி அப்பம், இறைச்சி, மீன், நண்டு,
பற்றிஸ், கட்லட், சமுசா, கேக் வை
மேலதிக
292-22 4800 SHEPPARD
SCARBOROU'
ஈழம் ஸ்டோர்ஸ்
உங்களுக்கு தேவையான சகல இலங்6 இந்திய உணவுப் பொருட்கள், இறைச் இருல், மீன் கணவாய் உடன் மரக் வகை, பால் பழ வகைகளைப் பெற்! கொள்ளலாம்.
மேலும் பிறந்த நாள், திருமண நாள் றும் பண்டிகை நாட்களுக்கு தேவைய பரிசுப் பொருட்கள் மலிவாகப் பெற் கொள்ளலாம்.
உங்களது திருமண வைபவங்களு தேவையான மணவறை, தலைப்பா6 குத்து விளக்கு போன்றவற்றை எங்களி வாடகைக்கு பெற்றுக் கொள்ளலாம்.
T. P. (416)-298-7255
4565 SHE SCARBOROl
இந்தோ
இலங்கை இந்திய தானிய வ வகைகள்
மங்கள வைபவங்களுக்கான
தமிழ் ஒடியோ வீடியோ C. D வைக்கு மிசுசாகாவில் காட ே
இந்தே 25 AGNES, ST-MISS

சினக் அன்ட் ஸ்பைஸ் ன்மை கருதி சகல வைபவங்களுக்கு களினால் தயாரித்து குறித்த நேரத்தில் றியாணி, கொத்து ரொட்டி, தோசை, இறால், கறி வகைகள், வடை, றோல்ஸ், )ககள், லட்டு மற்றும் இனிப்பு வகைகள், விபரங்களுக்கு :
72-298-7255 AVE. EAST., UNIT 201, GH, ONT. MIS-4N2
W. P. ENTERTAINMENT
கை O தமிழ், மலையாள, சிங்கள வீடியோக்கத்
சி, வாடகைக்கும் விற்பனைக்கும் எங்களிடம் கறி பெற்றுக் கொள்ளலாம். றுக்
O ECHO (Original) ஒலிப்பதிவு நாடாக்கள் C.D. இசை லேசர் இசைத்தட்டுக்கள், சகல
மற் விதமான தமிழ் சஞ்சிகைகள் எம்மிடம்
6 பெற்றுக் கொள்ளலாம். றுக்
O குறைந்த செலவில் FAX சேவை
O TAMIL VIDEO MOVIERENT FOR DAY99
D&S, L O திருமண வைபவங்களை மனதைக் கவரும்
வண்ணம் வீடியோவில் படம் பிடித்துள் தரப்படும். T. P. 609-1744 FAX: -609-3395
PPARD AVE. E. JGH. ONT. MIS-IV3
சிலோன் ஃபுட்ஸ்
கைகள், கடல் உணவு, ஆட்டிறைச்சி
பரிசு வகைகள்
, லேசர் இசைத் தட்டுக்கள் போன்ற வண்டிய இடம்.
சிலோன் ஃபுட்ஸ்
SSAUGA. T. P. 896— O865

Page 62
For Private Ciruculation only
Kaalam Tarmi | Q |
SR SWA JI
721 BIOor St. W, SLi te 2
(I.IG) 531 -
 

ஜூ வல ரி
WEERY
, Toronto, Ontario
다BG"7"