Page 1
I_
5II ճ
துெ
దిక్కై L
주 -
* استيل
இலங்கைத் ܘ
|-| | | | | |-----|-
|
|-|-| |||-----|-----. . . . . .| || .||- 「 「} ||- || : , 「|sae-nu*I***眶* |-, , , , ( )|-"----s. ----"|- ----·----|-| ||- sae- ...---- ---- | || |||-|-------------------------------------------------------------------------------------| - **** 통s',
 
 

---- لفظ 巽 பொருளியலளவை
யூேன் விைதான
卫撃
ܒ ܒ ܒ -----
வெக்ட்ஆப்பில் வெளியிட்டது

Page 2
இலங்ை
ஆக்கி
செ. பரணி
தமிழ ஞானகலாம்பி
19
இலங்கை அரசகரும மொழித்தி வெளியி
 

பொருளியலளவை 5வேடு
குதி V
கத் தூபி
யோன்
ணவிதான
ாக்கம்
|கை இரத்தினம்
64
2ணக்கள வெளியீட்டுப்பிரிவால்
டப்பட்டது

Page 3
THE STUPA
S. EPARA
Сор Governmen
Translated and
by arran,
Archaeological De
தொல்பொருளாராய்!
இசைவு
மொழிபெயர்த்து
எல்லா உரிமையும் இ
முதற்பதி 2-ஆர் 8011-1525 (2/63)

IN CEYLON
by
NAVITANA
yright: it of Ceylon
Published in Ceylon
gement with apartment of Ceylon
சித் திணைக்களத்தின்
பெற்று
வெளியிடப்பட்டது.
]ங்கை அரசாங்கத்துக்கே.
ப்பு 1964.

Page 4
முக
இலங்கையின் பூர்வீக கண்டுபிடிப்புக்களில் 960LobgloiТоталLOT60T “The Stupa in Ceylon” இதனை ஆக்கியளித்தவர் புதைபொருளாராய்ச்சி செ. பரணவிதான ஆவர்.
தூபிகள் புராதன இந்தியாவுக்கு மட்டுே மானவையல்ல. கெளதமபுத்தபகவான் தோன்று சக்கரவர்த்திகளுக்கும் பச்சேக புத்தர்களுக்கும் ( பேராசிரியர் முதற்கண் கூறி, அவற்றை எடுத்து ஆ
அதன்பின்னர், இலங்கையிற் பிரதானமா6 தோன்றியுள்ள தூபிகளின் கட்டமைப்பைப் பற்ற கிடையில், ஆதியில் இருந்த தூபியின் உருவம் பல்வேறு காரணங்களும் விரிவாகத் தரப்பட்டுள. இ பல்வேறு துறைகளை ஆராய்வோருக்கெல்லாம் இ ஐயமில்லை.
அரசகருமமொழித் திணைக்களம்,
வெளியீட்டுப் பிரிவு.

வுரை
மிகவும் பிரதானமானதும் சாத்திரவிதிகளுக்கிணங்க எனும் ஆங்கில நூலின் தமிழாக்கம் இதுவாகும். த்துறையில் ஆணையாளராக விருந்த பேராசிரியர்
)
மா, பெளத்தசமயிகளுக்கு மட்டுமோ பிரத்தியேக வதற்கு முன்னமே இந்திய புராதன பண்பாட்டில் ஞாபகசின்னமாகத் துரபிகள் எழுப்பப்பட்டனவெனப் ஆராய்ந்துள்ளார்.
ன வழிபாட்டுக்குரிய பல்வேறு பெளத்த தலங்களில் வித் தனித்தனி ஆராய்ந்து விளக்கியுள்ளார். இதற் அடைந்த பல்வேறு மாற்றங்களும் அவற்றிற்குரிய க்காரணங்களினல் இலங்கையின் பூர்வீக வரலாற்றின் ந்நூல் மிகுந்த பயனளிக்கும் என்பதில் சற்றேனும்
நந்ததேவ விசயசேகரா,
ஆணையாளர்,
அரசகருமமொழித் திணைக்களம்.

Page 5
நூன்(
அடுத்து வரும் பக்கங்களில், இலங்கைத் பாகங்களின் கருத்துகள் பயன்களையும் பற்றி, சி குறிப்புக்ளை, இலங்கையில் காணப்படும், பண்டை ஒப்பிட்டு, ஆதி தொடங்கி ஆராய முயன்றுளேன்.
தூபியும் அதன் பல்வேறு பண்புகளும், கவர்ச்சி கொண்ட புகழ் நிறீஇய கற்றறிவாளர் ட புகழ் பூத்த இவ்வாய்வாளர் பணியில்லையேல் இப்
இப்பொருள் பற்றிய என் அறிதுறையில் இ களோடு ஒப்பிடுவதில் சிறப்பான கருத்தளித்துள்ளே னர் மறைந்த ஒரு சமயத்தின் எச்சங்கள் அளி த்ொல்பொருளியலார்க்கு, உயிர்வாழும் ஒரு பெளத் வரலாற்றேடுகளும் பல்காலும் துணைபுரிந்துள்ளன. தாற்கட்டப்பெற்று, பொலிவான சிற்பியல் அணிகள் கொண்ட பெளத்தத்து ஆதியகத்தின் பண்டைப் விளங்கிக் கொள்ள நல்துணை புரிகின்றன. இன்னு இலக்கியக் குறிப்புகளை, அறிய உதவி, நாளடைவில் கருத்தைத் துலங்கவுஞ் செய்கின்றன.
என் முன்னுள் தலைவரான பேரா. ஒகாது புகுந்தேன் ; இலங்கை விஞ்ஞானத் தாளிகையின் சுருக்கங்களும் என்னைப் பெரிதும் ஊக்கின. இப்ே யாளரான திரு எ. எச். உலோங்கேசு அவர்களும் என்னை எதிர்நோக்கிய சிற்பியற் கேள்விகள் பலவ கிடைத்தது. இந்நூலின் ஆக்கத்தின்போது அவர் பாடுடையேன். என் கைப்படியின் பெரும் பகுதி துறைமுதல்வராக விளங்கும் பேரா. யே. பி. எச். உண்மையில் என் நற்பேறே. அவர் பல திருத்தங்கள்
ஐரோப்பாவிலே கீழைநாட்டுக் கல்விக் களங்க யும் புகழும் பெற்ற இலெய்தன் பல்கலைக் கழகத்தி தத்துவ கலாநிதிப் பட்டத்திற்காய ஒரு பனுவல நெதலந்து நாட்டு மேன்மைசேர் கல்வி மந்திரி விரும்புகிறேன்.
வாசகத்து உருக்கள் 4 உம் 5 உம், பாக எடுக்கப்பட்டவை ; 9 உம் 12 உம், சிமிதரின் “அனு சித்திரங்களின் மாறல்கள். உருக்கள் 2 உம் 3 உப் ஆண்டுகளுக்குரிய தொல்பொருளியல் அறிக்கைகளில் டவை. எஞ்சியவை திணைக்களத்துத் தலைமை வை வரையப் பெற்றவை. இந்நூலை அச்சேற்றுவதில் காட்டிய பெரும் பொறுமைக்குமாக அரசாங்க அ கட்டை ஆக்கிய பணிக்குமாக அளவைத் திணைக்களத்
கொழும்பு, மே, 1939.

முகம்
தூபியின் வளர்ச்சியையும், அதன் பல்வேறு ங்கள பாலி இலக்கியங்களில் இப்பொருள் பற்றிய த் தாகபைகளின் சிதைவுகளின் சான்றுகளோடு
பண்டை இந்தியாவின் பண்பாடு வரலாறுகளில் பலரின் அறிதுறைப் பொருளாக விளங்கி வந்துள. பமுயற்சி தலையெடுத்திருக்கமாட்டாது. லங்கையின் நிலையகங்களை இந்தியாவின் நிலையகங் ன். இந்தியாவிலிருந்தும் பல நூற்றண்டுகட்குமுன் க்கும் பல மறைகளை விரிக்கும் பணியிலிடுபட்ட பல தவரன்முறையும் சிங்கள மக்களின் போற்றத்தக்க அவ்வாறே பல்வகைகளிலும் நிலையான திரவியத் ாால் வீறுபெற்று, செய்தி நிறைந்த பொறிப்புகள் பெளத்த நிலையகங்கள், இலங்கை நிலையகங்களே வமவை சிற்பியல் விவரங்கள் பற்றிய தெளிவிலா ல் மாற்ற மெய்திய சில அமிசங்களின் உண்மைக்
அவர்களின் ஊக்கினல் இவ்வாராய்ச்சியில் நான் பகுதி G இல் அவர் எழுதிய தொல்பொருளியல் பொழுது இலங்கையின் தொல்பொருளியல் ஆணை எனக்குப் பேருதவி புரிந்தனர். இவ்வாராய்ச்சியில் ற்றை அவருடன் வாதித்தாயும் வாய்ப்பு எனக்குக் பரிந்தளித்த ஊக்கிற்கு நான் பெரிதும் கடப் யை இந்தியத் தொல்பொருளியலில் தலைசிறந்த வொசல் அவர்கள் பார்த்து மதித்துரை கூறியது, ள் தெரித்தும் வழு பல அகற்றியும் ஊக்கினர்.
ளுள் முதன்மையானவற்றுள் ஒன்றன, பழைமை ற்கு, இந்நூலின் முதன் நான்கு அதிகாரங்களைத் ாக முன்வைக்கும் வாய்ப்பினை அளித்ததற்காக,
அவர்களுக்கு என் கடப்பாட்டினை இங்கு கூற
ந்கரின் “ தொல்லிலங்கை’ எனும் நூலிலிருந்து ராதபுரத்துச் சிற்பியற் சிதைவுகள்’ என்பதிலுள்ள ), திரு எச். சி. பி. பெல் தம் 1909, 1912 ஆம் 0 வெளியிட்ட சித்திரங்களை அடிப்படையாகக் கொண் ரவாளர் திரு. பி. தொன் அம்புரோசு அவர்களால் காட்டிய பெரும் கவர்ச்சிக்கும் அச்சூரும் பொழுது புச்சாளர்க்கும், வாசக உருவங்கட்கும் தகடுகட்கும் திற்கும், நான் நன்றி கூறும் கடப்பாடுடையேன்.
செ. பரணவிதான.

Page 6
பின்னு
இந்நூல் 1937 இல் அச்சகத்திற்கு அனுப்பட ஆனல் ஐரோப்பாவில் போர் மூண்டதால் அரசினர் 1939 இல் இது எவ்வாறிருந்திருக்குமோ பெரும்ட பட்டுள்ளது. ஆயினும் இடைகழிந்த இவ்வேழான் மேலதிகமான செய்திகளை, என் படிப்பின் போது நடாத்திய ஆய்வுகளின் போதும் சேகரித்துள்ளே பொருள்களைச் சேர்க்க முடியாது போய்விட்டது. நாடு கண்டக சேதியத்தைப் பற்றியும் மண்டலகிரி விக தனிவரைவுகளில் இவற்றைச் சேர்க்கலாமென்று
இந்நூலில் கொண்ட முடிபுகள், இன்றுள களால் பொய்யாக்கப்படவில்லை என்பது மகிழ்ச்சிக்கு கியைய மாற்றியமைக்கப்பட வேண்டிய இந்நூலின் கொடுக்கப்பட்டுள.
அரசர்களின் தேதிகள் விக்கிரமசிங்கவின் (எ. சி. தொ. 111, ப. 1-47), துட்டகாமனியி காலவரையறைக்குரிய சான்றுகளே நான் ஆய்ந்த நம்பிக்கை இல்லாமற் போய்விட்டது. இப்பருவம் ! பெயர்ப்பில் உள்ள தேதிகள் உண்மைக்கு அண் ஆயும்பொழுது அரைநூற்றண்டு வித்தியாசம் ( வரையறை முறையை மேற்கொள்ளின், உரிய வேண்டுமாதலின், நூல் முதலெழுதப்படும்போது (வாதித்தாய்தலைப் பிறிதோரிடத்தில் முயல்வேன்).
கொழும்பு, செற்றம்பர், 1946.

ரை
பெற்றது. 1939 இல் வெளியிடப்படுவதாயிருந்தது.
கட்டளையால் இதன் வெளியீடு பின்போடப்பட்டது. ாலும் அந்நிலையில் இது இப்பொழுது வெளியிடப் ாடுகட்கிடையில் இந்நூற் பொருள் பற்றிக் கூடிய ம் இத்தீவகத்தின் பண்டைத் தலங்களில் நான் ான். ஆயினும் இந்நூலில் இம் மேலதிகமான ாடைவில் வெளியிடலாம் என நான் கருதியிருக்கும் ரையைப் பற்றியும் விளக்கப்படங் கொண்ட இரு எண்ணியுள்ளேன்.
வகையில் இப்பொருள் பற்றி தொடர் ஆராய்ச்சி ரியதே. பின்னர்ப் பெற்ற செய்திகளின் பொருளிற் கூற்றுக்கள் பற்றிச் சிறு குறிப்புகள் “ கூட்டில் ’
காலவரையறை நிரலிற்கியையக் கொடுக்கப்பட்டுள லிருந்து W ஆம் மகிந்தன் காலம் வரையுள்ள பொழுது விக்கிரமசிங்கவின் தேதிகளில் எனக்கு பற்றிய அளவில் விசயசிங்கவின் மகாவமிச மொழி னிய, சிற்பியல் கலையியல் நடைகளின் மலர்வினை போற்றப்படத்தக்கவொன்றன்று. புறம்பான கால சான்றுகளை விரிவான வகையில் வாதித்தாய்தல் கொண்டிருந்த தேதிகளே அவ்வாறு விட்டுளேன் ;
செ. பரணவிதான.

Page 7


Page 8
II.
III.
IV.
WI.
VIII.
வரலாறு O தூபியின் வடிவம் ; தெற்றிகளும் கும்மட்ட( மேற்கோப்பு
வாசல்கடை
ஒரு தூபியின் சுற்றுப்புறம்
சேதியகரம்
அருவழக்குவகைத் தூபிகள அரும் பொருள்
அகரவரிசை

நறை
, vii
Lidias Lh
10
27
41
54
66
87
93
95

Page 9


Page 10
கூட்டு
பக்கம் 2, வ. 21. இலெளரிய நந்தன்க 1935-36 ஆண்டறிக்கை-ப-ள். 55-66, 1936-1937 புளொக்கு அகழ்ந்தாய்ந்தார். இவற்றை அவர் ே எனக் கொண்டனர். அத்தலத்தில் திரு என். சி சில திடல்கள் பெளத்த தூபிகளின் சிதைவுகள் எ
பக்கம் 2, வ. 27-28. இந்தியத் தூபிக புதைகுழித்திடல்கட்கு, பார்க்க. தொன்மை (Antiqui
பக்கம் 3, வ. 34-38. சேர் யோன் ம வணங்கும் வழக்கு அசோகச் சக்கரவர்த்தியால் தெ எனும் கொள்கையை மிக விரித்துள்ளார்கள். பார்
தொ. 1 ப. 21.
பக்கம் 7, வ. 13. இப்பொழுது சீர்படுத் படங்கள் அண்மையில் ஆக்கப்பட்டுள. அதரசு :ெ பட்டுள. இலங்கையின் பண்டைத் தூபிகளின் இவ்ெ அளிக்கின்றன. தெற்றிகளைக் கலைத்து மீளக்கட்டு பெருப்பிக்கப்பட்டது என்பது புலயிைற்று.
பக்கம் 8, வ. 6-7. பார்க்க. குறிப்பு ப. 44
பக்கம் 8, வ. 39-41. தமிழத் தூபியின் தி பகுதி துப்புரவாக்கப்பட்டது. பார்க்க. இ. தொ. அ. இத்துரபி இயல்பான ஒரு மேட்டிற்குச் செங்கன் முக் ஆக்கப்பட்டதென்று புலப்பட்டது; ஆயின் பாரிய அ துண்டிக்கப்பட்டு, பரவையின் மையத்தில் சதுர இச்சிறு தூபியில் மனங்கவர் தனிவகை அமிசமாய மேலே இட்டுச் செல்லும் சுழல் படி கொண்டிருந்த நிலை நிற்கவில்லை. இப்பொழுதுள்ள உருவம்தான் ஆதியில் பேராவலொடு கொண்ட திட்டம் முழுை கொண்ட சமயோசிதமோ தெரியவில்லை.
பக்கம் 26, வ. 26-27. இலங்கையின் பண் கனிட்ட தீசனின் ஒரு பொறிப்பில் காணப்படும் இப்பொறிப்பின் செவ்விய வாசகம் மியூலரால் அ, பட்டுள்ளது.
பக்கம் 38, மட்டக்களப்பு மாவட்டத்தில் உள் கொள்ளையடிக்கப்பட்ட ஒரு பழைய தாகபையில், ஒ சிமிழ், கும்மட்டத்திற்கு மேலாகக் கிளர்ந்து யூபத்தைச் சூழ்ந்து ஒர் அளிச்சல் இருந்தது. அத் கொடிகள் கிளர்ந்தெழுந்து நின்றன.
பக்கம் 44, வ. 2-5. உருவன்வலி தா காணப்பெற்றனவும் இரண்டாவதோ மூன்றவதே பொன்னலோ மலைப்பளிங்காலோ ஆன பல து சிகரி கொண்ட தூபிகள் இருந்தன என்பதைப் பு
ix

ாரிலுள்ள திடல்களைப் பற்றி இந். தொ. அ. , ப-ள், 47-50 பார்க்க. இத்திடல்கள் சிலவற்றையே பெளத்தத்திற்கு முந்திய தூபிகளின் சிதைவுகள் . மசூம்தார் தொடர்ந்து நடாத்திய அகழ்வுகள், ான்பதைக் காட்டி நின்றன.
ளே நிகர்த்த பண்டை ஐரோப்பாவிலுள்ள ஆரியர் ty) எண். 65 மாச்சு. 1943 ப. 1-10,
)ாசல் தூபியையும் புத்தரின் உடலெச்சங்களையும் 5ாடக்கப்பட்டது, ஆதிபெளத்தத்தில் அவ்வழக்கில்லை ர்க்க. மாசலும் பெளச்சரும், சாஞ்சி நிலையகங்கள்
த்தப்படும் மிகிந்தலை மகா தூபியின் அளவுப் காட்டுவவின் விவரங்களிற் பெரும்பாலும் பேணப் பமிசம் பற்றிக் கவர்ச்சியான பல செய்திகளே இவை ம்போது ஆதி அத்திவாரத்தின் பின் நிலையகம்
-வ. 2-5.
டல் திரு. ஏ. எச். உலோங்கேசு என்பாரால் 1939 இல் ஆண்டறிக்கை, 1939. ப. 6. அவர் ஆய்வினின்றும் Eனை அளித்து, அடித்தளத் தெற்றிகள் அமைத்து, அக் கும்மட்டம் வட்டப் பரவை ஒன்று ஆகுமாறு மேடையில் ஒரு சிறு தூபி கட்டப்பட்டுள்ளது. |ள்ளது யாதெனில் இதன் கும்மட்டத்தின் முகனை நமையாம். கும்மட்டம் அதன் முழு உயரத்தொடு தமிழத் தூபியின் முதற் காட்டுருவோ அல்லது மயும் நிறைவேற்றப்பட முடியாதென்றறிந்தபின்
எடைத் தூபிகளின் இவ்வமிசத்தைப் பற்றிய குறிப்பு * முடவெதிய ” என்ற சொல்லில் புலப்படுகிறது. வர் ப. இ. பொ. (எண் 16) இல் வெளியிடப்
ாள இலகுகலைக்கு அண்மையில் நிதி தேடுவாரால் ரு சிறு தூபிவடிவிலமைந்த ஒரு பொன் எச்சச் நிற்கும் ஒர் அறுகோணயூபத்தைக் காட்டுகிறது. 5ன் அடியிலிருந்து வாழையிலை வடிவில் ஒன்பது
கபையின் தென் வாசல்கடையில் அண்மையில் ா நூறிற்குரியன எனக் கருதப்படுவனவுமான பி வடிவ எச்சச்சிமிழ்கள் அப்பருவத்தில் கூம்பு லப்படுத்தும்.

Page 11
பக்கம் 53, வ. 7-9. 1946 மாச்சு மாதத பிரிக்கப்பட்ட பொழுது இவ்வமைப்பு, சுண்ணும் தெற்றியிலிருந்து முளைத்த ஒரு பண்டைப் பிதுக் அமைப்புக்கும் பிந்தியதற்கும் இடையிலிருந்த கட்டால் நிரப்பப்பட்டிருந்தது. இதில் சுண்ணும்புக் பதிந்து கிடந்தன.
பக்கம் 63, வ. 21-32. மதிரிகிரியாவில் உல அளிச்சல் கோலவுருவில் அணிசெயப்பட்ட ஒரு கற். பக்கம் 67, வ. 8-9. உருவன்வலி தாக நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கிறது. புதிய அமை! பேண் சுவரை அகற்றியபொழுது முன்னைய தீதறுக( தெரிந்தது. இதைப் பிந்தியது பல நூற்றண்டுகள் பக்கம் 78, வ. 36-38. மதிரிகிரியாவில் : நிலையகத்தைப் பேணும் பணி முடியும் நிலையிலுள் விளக்கங்கள் கொண்ட ஒரு நிறைவான விவரம்

தில் உருவன்வலி தாகபையின் தென் வாசல்கடை புக்கல் துண்ட முகனை கொண்டு மிகக் கீழான 3த்தை உள்ளடக்கியிருந்தது புலப்பட்டது. பண்டை வெளி ஒரு வன்மையான சுண்ணும்புக் காரைக் கல்லாலும் மண்ணுலுமான பல எச்சச் சிமிழ்கள்
ாள அளிச்சல் எனக் குறிக்கப்பட்டதை உண்மையில், றிரையெனக் கூறலாம். பையின் யானைச் சுவரின் மீளமைப்பு இப்பொழுது ப்பிற்கு இடங்கொடுப்பதற்காகப் பழைய சிதைந்த போதங் கொண்ட செங்கற் பேண் சுவர் ஒன்றிருந்தது
மறைத்து வைத்திருந்தது.
உள்ள வட்டதாகே இப்பொழுது அகழப்பட்டுள்ளது. ளது. இதைப் பற்றி, சித்திரங்கள் ஒளிப்படங்களுடன்
நாளடைவில் வெளிவரும்.

Page 12
TI
III
IV
WI
WII
VIII
XIII
ΧΙΙΙ
ΧΙΙΙ
ΧTV
XV
XVI
XVII
XVIII
XIX
XX
ΧΧΙ
XXII
தகடுகள்
(a) துபாராமை தாகபை, அனுராதபுரம். (b) அம்பத்தலை தாகபை, மிகிந்தலை, (a) மிரிசவடி தாகபை, அனுராதபுரம். (b) அபயகிரி தாகபை, அனுராதபுரம். (8) மகாதூபி, மிகிந்தலை. (b) செதவன தாகபை, அனுராதபுரம். (a) கிரி விகாரை, பொலனறுவை. (b) இரங்கொது விகாரை, பொலனறுவை. (a) தோபாவவ தாகபையின் மகாமேருக்கல் (b) சீகிரி தாகபையின் மகாமேருக்கல். (a) அபயகிரி தாகபையின் மேற்கோப்பு.
(b) மிரிசவடி தாகபையின் யூபத்தூண் துன்
(8) கொழும்பு அரும்பொருளகத்து செப்புக் (b) படுவத்தை சிறு வெண்கலத்தூபி. (c) கொழும்பு அரும்பொருளகத்து வெண் மிரிசவடிதாகபையின் மேற்குவாசல்கடை வாசல்கடைத் தறிகளிலுள்ள சிற்ப மா! (8) பிற்களத்தில் ஒரு தோரணங்கொண்ட (b) அபயகிரிதாகபை, தாமரை வடிவக் கன் (a) உருவன்வலி மலர்ப் பலிபீடம், இப்பொ (b) உருவன்வலி தாகபை உபய தூபி. (a) உருவன்வலி தாகபை யானைச் சுவர். (b) உருவன்வலி தாகபை கன்னிர்முகம். (a) உருவன்வலி தாகபை வடவாசல்வழிச் (b) துபாராமை தாகபை ஒற்றைக் கல் தெ (8) ஒரு தூபிக் கண்மையிலுள்ள ஒற்ை கொண்டாக் குறைபுடைப்பம். (b) உருவன்வலி தாகபை வடவாசல்வழிக் (a) உருவன்வலி தாகபை நாகர் காவற்கல் செதவன தாகபை வடவாசல்வழிக் கற்
) (a) வட்டதாகேக் கல்லளிச்சல், மதிரிகிரி.
) திரியாய்த் தூபி இடிபாடுகள். (a) வட்டதாகே, பொலனறுவை. (b) பொலனறுவை வட்டதாகேயின் ஒரு ப (a) இந்திகடுசாய, மிகிந்தலை. (b) குச்சதிச தாகபை அல்லது செலசேதிய, (a) சதுமகல் பிராசாதா, பொலனறுவை. (b) இலம்பனிலுள்ள சன்மகபொன், சீயம்,
நகா விகாரை, அனுராதபுரம்.

வரிசை
ბT(8.
கரண்டுவவின் மேற்பகுதி.
கலக் கரண்டுவவின் மேற்பகுதி.
திரிகள்.
கல்விகாரை அமர்நிலைப் புத்தர்.
மலர்ப் பலிபீடம்.
ாழுது கொழும்பு அரும்பொருளகத்தில்.
சிதைவு. ாட்டி. றக் கல் தூண்களைக் காட்டும் ஒரு நாகார்ச்சுன
கந்தணி.
).
பூரண கடம்.
டிக்கட்டு.
அனுராதபுரம்.

Page 13
xii
ஆ. கி. கா.
ப. இ. பொ.
அ. சி. சி.
இ. தொ. அ. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை இந். தொ. அ. பு. ஐ. பி. எ. ஒ. இ. வி. தா.
எ. இ.
எ. சி.
இ. தொ. வே. ஆ. ச. ச. இ. கி. Mel. Ch. et Boud.
Lit. 5. 5.
கீ. நூ.
சுருக்க
ல, ஆட் கிரேக் பரிசு, 1905. இலங்கைப் ப மியூலர், இ6 இலங்கை, அ.
இலண்டன், இலங்கைத் த்ெ இலங்கைத் த்ெ இந்தியத் தொ புலற்றின் தி ஐ இலங்கை விஞ் எபிகிராபியா இ எபிகிராபியா 8 இந்தியத் தொ வேத்தியல் ஆ! மெலஞ்சசு சிெ பாலி நூல் கழ கீழைத்திரு நு

வ்கள்
கா பெளத்திக்கே து காந்தாரா பர் எ. பெளச்சர்,
னடைப் பொறிப்புகள், ஆக்கியோன், எட்டுவேட்டு ண்டன், 1883, றுராதபுரச் சிற்பியற் சிதைவு, நூலும் தகடும், 894.
ால்பொருளியலளவை. ால்பொருளியலளவை ஆண்டறிக்கை. ல்பொருளியலளவை ஆண்டறிக்கை. }க்கோலே பிராங்கேசு த எக்சுறீம் ஒறியன்ற். ஞானத் தாளிகை.
இந்திகா.
லனிகா.
ல்பொருளாய்வோன். Fய சங்கச் சஞ்சிகை, இலங்கைக் கிளை. னயிசு எற்பெளதிகோசு.
கம்.
1ல்கள்.

Page 14
இலங்கை
அதிகார
வரலா
தாகப என்று சிங்கள மொழியிற் சொல்லப்ப ஒவ்வொரு பெளத்தப் பள்ளியோடும் இன்றியமையாதல் றைப் பெளத்த நாடுகளான பர்மா, சீயம், கம்போடியா நாட்டுப் புறத்து நிலைக்களத்து பீடுற நிமிர்ந்த மரபு உயர் புலங்களிலேயே அவை இடங்கொண்டுள்ளன. ப குளகு கொண்ட சிகரிகளுடனும் பொன் போர்த்த மு பழகிய, ஒர் அமிசமாக இவை விளங்குகின்றன. ஒவ் பிக்குகள் இத்தூபிகளில் எளிய முறையில் ஓர் ஆராத வணங்குதலே அவ்வாராதனையிற் பெருமிடங்கொள்ளு சமய விழாக்களிலும் சமய ஆர்வுடைப் பெளத்த மறுவிலா ஆடையணிந்து பல்வண்ண நறுமலருடன் இ நூற்றுக்கணக்கிலும் சில வேளைகளில் ஆயிரக்கணக்கி பெரும்பாலும் முழு உவா நாட்களிலேயே நேரும். பு கும் பாலிப் பாடல்களில் புகழ்பாடிப் பரவி, தூபி பஞ்சசீல நோன்பையோ அட்டசில நோன்பையோ பென்னும் ஓயாத் துன்பச் சுழற்சியினின்றும் வி வதில் சிறு முயற்சி செய்தனர் என்று மகிழ்வெய்துவ எல்லாத் தூபிகளிலும் புத்த பகவானுடைய அல்லது சிறு துகள், (பெரும்பாலும் இது மிகச் சிறியது) ப கருத்து. இதனலே இவை புனிதமாகின. பகவானின் 6 வணங்கும் பக்தியுடைய பெளத்தன் ஒருவன், தான் கிருன், இரண்டாயிரத்து ஐந்நூறு ஆண்டுக்கு முன் எவ்வாறு இப்பொழுது பெறலாம் என்று ஒரு சந்தே நிறுவ நினைக்கும் ஒரு பற்றுறுதியாளனுக்கு அறிவனி அரிய முயற்சியன்று.
இந்நாட்டு மக்களாற் சமயவழிபாட்டிற்கென அ இந்தியாவில் இன்று காணல் மிக அரிது ; இந்திய பெளத்தத்தையும் தூபியையும் பெற்றன. ஆயினு போற்றி, அவர் அறிவுரைகளைப் பின்பற்றி வாழ்வன வற்றில் எவ்வாறு தூபி பழகிய ஓர் இயற்காட்சியாக பழகிய ஒரு தோற்றமாயிருந்திருத்தல் வேண்டும். 6 நாட்டின் பல்வேறு பகுதிகளிலும் பல பெளத்த து இதனுல் அப்பழம்பெரும் நாட்டின் கலை, வரலாறு ஆ ருேம். பெளத்தம் பாரதத்திலிருந்து மறைந்தொ
1. ஸ்தூப என்பது ஒரு வட மொழிச் சொல். இதன் பார் அல்லது "தும்ப ” என்று வடிவுபெறும். இவை இன்று பழை வன “ தாகம ன்ற சொல் வடமொழி தாது-எச்சம்-என்பதிலிருந் பொதுப் பேச்சில் ஸ்துப என்பது “ வெகெர ” எனச் சொல்லப்ட துறவகம் அல்லது கோயில் எனப் பொருள் கொள்ளும். துறவக கருத்து இணைவினல் தூபிகட்கு விகாரை என்ற பெயர் உபயோகிக்
3-R. 801 (2163)

த் தூபி
լo I
ாறு
டும் தூபி (ஸ்தூப என்பது) இலங்கையில் உள்ள மைந்த ஓர் அமிசமே ; தென்னசியாவிலுள்ள மற் ஆகிய நாடுகளிலும் இது இவ்வாறே. பெரும்பாலும் ம்பொலி குன்றுகள் போன்ற இயற்கையழகுடை ளிச்சிடும் வெள்ளிய கும்மட்டங்களுடனும் கூம்பிக் டிகளுடனும் இயற்காட்சியின் எழிலுடைய, ஆனல் வோர் காலையும் மாலையும் மஞ்சளாடை அணிந்த தனை நடத்துவர் ; பாலியில் பாடல் ஒதி மலர் இட்டு நம். பெளத்த புண்ணிய நாட்களிலும் முக்கிய மக்கள் ஆடவர், மகளிர், இளையோர், முதியோர் இன்மணத்திரவியம் சிறுவிளக்கு ஆகியவை ஏந்தி லும் இத்திருமனைகட்குச் செல்வர். இந்நாட்கள் த்தர் பெருமானுக்கும் அவரறத்திற்கும் சங்கத்திற் க்கு அவர் தம் காணிக்கைகளைச் செலுத்துவர். மேற்கொள்வர். இவ்வாறு செய்வதில் பிறப் Bதலைபெறும் தம் இறுதிக் குறிக்கோளே எய்து வர். அண்மைக் காலத்திற் கட்டப்பட்டவை உட்பட்ட எ ஓர் அடியாருடைய உடல் எச்சத்தினின்றும் ஒரு திக்கப்பட்டிருக்கும் என்பது ஒரு பொதுவான எச்சம் (தாது ஒன்றைக் கொண்டுள்ள தூபி ஒன்றை பகவானையே வணங்குவதாக எண்ணிக் கொள்
வாழ்ந்த அறிவன் ஒருவனின் உடல் எச்சங்களே 5கி ஆச்சரியப்படலாம். ஆயினும் புதிய ஓர் தூபி ன் உண்மை எச்சம் ஒன்றைப் பெற்றுக் கொள்ளல்
மைக்கப்பட்ட தூபியைப் போன்ற தூபியெதையும் நாட்டிலிருந்தன்றே கீழ், தென் ஆசிய நாடுகள் ம் புத்தரை அவர் நாட்டு மக்கள் அறிவனெனப் மைத்த நாட்களில், இன்று பர்மா, ஈழம் ஆகிய
உள்ளதோ அவ்வாறு செம்மை இந்தியாவிலும் ரனெனில் பாரத நாட்டுத் தொல்பொருளியலார் தூபிகளின் சிதைவுகளை அகழ்ந்தெடுத்துள்ளனர். கியவைபற்றி நாம் அறியக் கூடியவராயிருக்கின் மிந்த சென்ற ஆயிரம் ஆண்டுகளில், தூபிகள்
லிவடிவம் “தாப' என்பதஈ:). இது சிங்களத்தில் “ தூப ” யனவாகிவிட்டன. பண்டை இலக்கியங்களிலேயே காண்ப்பெறு 3தும் “ கர்ப்ப“-வயிறு, கூடம், கலம்-என்பதிலிருந்தும் ஆயது. படும். இது வடமொழி “ விகார " என்பதிலிருந்தாயது. இது மின்றி தூபி தனித்து இலங்கையில் இயங்காத தன்மையால், கேப்பட்டது.

Page 15
2
எதுவிதச் சுவடுமின்றி மறைந்திருத்தல் கூடும் ; மனிதனின் அழிவு வேலைகளினலும் அவை மறைந் புதிய ஆட்சியாளரின் விஞ்ஞானமுறை நோக்கு, இந்நினைவுச் சின்னங்களை ஆயத் தொடங்கும்வரை,
மக்கள் மனம் நிறைந்த பெளத்த வழிப
பெளத்தரால்தான் முதன் முதல் இது தோன்றிய பேரறிவன் காலத்திலேயே “ சைதிய” என்ற பெய பழைய பெளத்த நூல்களில் குறிப்புக்கள் உள. படும் என்பதை யாவரும் அறிவர் (சைதிய என்! என்பது தூபி என்பதை மட்டும் சுட்டாது. பெள முந்திய காலத்தில் வழிபாட்டுக்குரிய மரங்களையும் இ யங்களில் சில, தூபிகள் என்பதில் ஒரு வித ஐயமு தகுதிவாய்ந்த நால் வகை வகுப்பினருளர் என்று வர்த்திகள் அவராவர் என்றும் புத்த பகவான் ! புண்டு2.
புத்தர் தோன்றிப் பல்லாண்டுகள் முன் பல சக்கர யும். பெளத்தம் தோன்றுமுன் இருந்த சைதியங்க யாயிருக்கலாம். பெரும் பேரரசர் என்றிவர் அழை சிறு பகுதியையே ஆண்டிருக்கலாம். புத்தருக்குச் ரால் நிறுவப்பட்ட சமண சமயத்திற்குரிய தூபிகளு காலத்துப் பெளத்த தூபிகளினின்றும் சிற்பியலெ வில் சில இடங்களில் பெளத்தத்திற்கு முந்திய கா றன4 ; சமணரும் பெளத்தரும் பழைய வழிபாட்டு கோட்பாடுகளுக்கியையப் புதிய கருத்தளித்து, தூபி இதிலிருந்து புலனுகின்றது. நினைவுச் சின்ன வை யானதன்றென்று ஒரு கருத்து உளது. பண்டை இந்திய மாற்றமே அது என்பது அக்கருத்து. ( மக்கள் எழுப்பிய மண்மூடி (துமுலி)யிலிருந்தே து யலாளர் இன்று ஒத்துக்கொள்கின்றனர்.
தம் மதத்தைத் தோற்றுவித்தோனைப் போற் தர் தூபியை அமைத்துக்கொண்டனர். பெளத்தத் திருந்தது என்றும், ஆயினும், புத்தர் உயிர் 6 சமயச் சின்னங்களையும் அவற்றின்மேலாக தூபிகளி வணங்கு முகமாக, மக்கள் பகவானை வணங்கின நாளிலிருந்து புத்தரின் உடலெச்சங்களை வணங்கும் தில் பெருமிடங் கொண்டுள்ளது. மானுடயாக்ை ஒல்லும் வாயெல்லாம் எடுத்தோதும் பண்டைப் ெ னுடையவும் உடலெச்சங்களைப் போற்றி வணங்குல
1. 5). 6. 2 (36)řT. Studia, Indo-Iranica, Ehrengabe է 1, 42-48.
2. இரைசு இடேவிட்டு. புத்தர் உரையாடல்கள். பகு. 1.
3. சி. எசு. சா. வட இந்தியாவில் சமணம், ப. 251 தொ
4. இந் தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1906-07, ப. 119 தெ
5. தூபியின் தோற்றத்திற்கு பார்க்க. பேகுசன் மரந G. G5NT. II, LJ. 15-26. 895FGổunt@ (6) Siti burī 3. Melanges Chinois
தொட.

காலத்தின் கொள்ளேயினலும் அதனினும் கூடிய, திருக்கலாம். சென்ற நூற்றண்டில் மேலே நாட்டுப் நினைவில்லாப் பழமையில் மறைந்த ஆச்சரியமான தற்செயலாகவே இச்சிதைவுகள் நிலைநின்றன.
ாட்டின் மையமாகவே தூபி திகழ்ந்ததெனினும் பதன்று. பெளத்தரின் பழைய சமய நூல்களில் பர் கொண்ட திருமனைகள் இருந்தன என்பதற்குப் சைதிய என்னும் இப்பதம் தூபி என்று பொருள் பதைத் தமிழில் சைதியம் என்போம்). சைதியம் த்த நூற் குறிப்புக்களிலிருந்து பெளத்தத்திற்கு ச்சொல் குறித்தது என்பதை நாம் அறியலாம். சைதி மில்லை. எச்சங்கள்மீது தூபிகளை எழுப்பக்கூடிய ம், புத்தர், பச்சேக புத்தர், அருகதர், சக்கர கூறியதாக மகாநிப்பான சுத்தத்தில் ஒரு குறிப்
வர்த்திகள் வாழ்ந்தனர் என்பதை இந்திய வரலாறறி 5ளுட்சில இம்மன்னரின் எச்சங்கள் மீதெழுந்தவை க்கப்பட்டனரெனினும் இவர் வட இந்தியாவின் ஒரு சிறிது காலத்திற்கு முன் வாழ்ந்த முனிவர் ஒருவ ம் பண்டைக் காலத்தில் இருந்தன. இவை அக் ாவிற் பெரிதும் வேறுபட்டனவல்ல. வட இந்தியா லத்துக்குரிய உண்மையான எச்சங்கள் காணப்பெற் } முறைகளின் வழியைத் தழுவி, தத்தம் சமயக் களைத் தமக்கென அமைத்துக் கொண்டனரென்பது கையில் தூபி என்பது இந்தியாவிற்கே சிறப்புரிமை . உலகில் பெருவழக்கிலிருந்த நிலையகத்தின் ஓர் பெரியோர் எச்சங்கள்மீது பண்டைநாளில் பல்லின பி தோன்றி வளர்ந்த தென்பதைத் தொல்பொருளி
ற்றிப் புகழ்வதற்கேற்ற ஒரு வழியாக ஆதி பெளத் தின் ஆரம்ப காலத்திற் புத்தர் சிலை வழக்கிலில்லா வாழ்ந்த ஞான்று அவர் வாழ்வோடியைந்த பல ல் பதிட்டஞ் செய்யப்பட்ட அவர் உடல் எச்சங்களையும் ார் என்றும் யாவரும் இன்று அறிவர். பண்டை வழக்கம்-மிக்கட் பெருவழக்காயமைந்த பெளத்தத் கயின் நிலையாமையையும் இழிவையும் சலியாது பளத்தர் அறிவனினவும் பண்டை மதத்தலைவர்களி வதில் பெரும் ஆர்வுடையவராயிருந்தனர் என்பது
fur Wilhelm Geiger இல் பெளத்த இலக்கியத்தில் சேதியம்
1. ப. 156 தொட.
ه مسا
Sill. ாக வணக்கம். ப. 88 ; எ. எம். ஒகாது, இ.வி-தா. பகுதி et Bouddhiques 3ô) L'Evolution du Stupa, Tome II., L. 168

Page 16
வியப்பிற்குரியதே. இது எவ்வாருயினும் ஆகு பண்டைப் பெளத்த சமய நூல்களிற் காணலாம். இவ்வழிபாடிருந்தது என்பதற்கு நிலையகங்களே ச1
பிற்காலத்தில் புத்தருடையவோ முனிவருை பதற்காகமட்டும் தூபிகள் எழுந்தனவல்ல ; சமயத் தொழுவதற்காகவுந் தூபிகள் நிறுவப்பட்டன. க இடம், தொல்லுரைகளின்படி, அவர்தம் ஆயுளில் போது, அவர் தியானத்தில் வீற்றிருந்த இடம், ஆ நாம் நினைவுச் சின்னங்கள் எனக் கூறலாம்.
பகவானின் உடலைக் குசிநாரவில் எரியூட்டி சடங்கில் குழுமியிருந்த எட்டு நகரப் பிரதிநிதிகளி சமய மரபுரை கூறும். பின் எழுந்த ஒர் மரபுரை இந்த எட்டுப் பகுதிகளில் அடங்கவில்லை யென்றும் பட்டன என்றும் கூறும். இவை தமக்கே புறம்பான எட்டுப் பகுதிகளையும் பெற்றேர் அவற்றைத் தம் வினர். ஆயினும், இவற்றுள் எழு தூபிகளுள் யோர்களின் கட்டளைகளுக்கியைய, அருமுறையில் இ மையில் ஒரு நிலக்கீழ் அறையில் அடைத்து வைக்கட் யாளனன அசோகன் கைப்பட்டு, அவனல் உலே வரலாறு அன்றிருந்தது. இராசகிருகத்து மறை கூ படும் ஓரிடத்திலிருந்த தூபியில் பதிட்டஞ்செய்யப்பட் உடைமையாயின என்றும் மரபுரை கூறும். ஆயினு லுள்ள மகாதூபியை அடைந்தது என்று இலங்கை
புத்தரின் உடலெச்சங்களின் பகிர்வு, பரவல் எவ்வாறிருப்பினும், அசோகன் காலத்தில் அறிவ பட்ட தூபிகள் இந்தியாவின் பல பாகங்களிலும் இ பெளத்தர் போற்றி வணங்கினர் என்பதும் உண்பை
பின்னர் பெளத்தம் பரந்தோங்கி வளர்ந்த தூதுகளால் எற்பட்டது. எச்சங்களே வணங்கும் பழ யாவை விட்டு மற்றை நாடுகளுக்கும் பரவி, அ மாயமைந்தன. இந்தியாவிலேயே, காலப் போக்கி கள் ஏற்படலுற்றன. இந்தியாவிற்கப்பால் இருந்த சிறப்பான வழிகளில் வளர்ச்சியுற்றது. கோட்பாட் முறையாலும் இன்னும் பிற காரணிகளாலும் இ யாவிலும் மலேயாத் தீவுக் கூட்டத்திலும் காணப்பு மலர்ந்தவை என்று கூறல் இயலாததாயிருக்கின்றது தூபியின் மலர்வைப் பற்றிய ஆய்வு அறிவிற்கு ஒரு பணி அவ்வளவு பரந்த நோக்குடையதன்று ; இ மற்றைப் பெளத்த நாடுகளிலும் இலங்கையிலேயே மாறுபடாமலிருக்கிறது.
1. தூபிகள் கட்டப்பெற்ற வெவ்வேறு நோக்கங்கட்கு ட Tome I., Lu. 47 Gô)ğ5ITL.
2. பார்க்க. இறைசு இருடவிட்டு, “ புத்தரின் உரையாட பதிப்பு, ப. 611; துபவமிசம், பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 24 தெ
3. இது மேற்கூறிய கிசுபேட்டு கொம்பாசு அவர்களின் 1

3
க ; எச்சங்களே வணங்குவதற்குரிய ஆதாரத்தைப் நாம் அறியக் கூடிய பண்டை நாட்களிலிருந்தே ான்றுகளாயுள.
டையவோ உடலெச்சங்களைப் பதிட்டஞ் செய்து வைப் தோடு இயைந்த சில திருசேர் இடங்களைப் பேணித் ாட்டாகப் புத்தர் தம் முதல் ஞானமொழி புகன்ற
இலங்கையின் ஒரூரிற்கு அவர் எழுந்தருளி வந்த கியவற்றை நாம் கூறலாம். இவ்வகைத் தூபிகளே
ப பின் எஞ்சியிருந்த உடலெச்சங்கள் அவ்விறுதிச் டை எட்டுப் பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டன என்று காறை எலும்பு, நான்கு கோரப் பற்கள் ஆகியவை நற்பேறுடைய வேறு சிலரால் அவை கைப்பற்றப் ன ஒர் வரலாறுண்டு. எச்சங்களின் முக்கிய பகுதியின் நகர் எடுத்துச் சென்று அவைtது தூபிகள் நிறு பதிட்டஞ் செய்யப்பட்ட எச்சங்கள், சங்கத்தின் பெரி ராசகிருகத்திற்குக் கொண்டுவரப்பட்டு நகரின் அண் பட்டன என்றும், உரிய பருவத்தில் இவை அறநெறி கெங்கும் பகிர்ந்தளிக்கப்படவிருந்தன என்றும் ஒர் டத்தில் அடைபடாத எச்சங்கள் இராமகிருகம் எனப் டிருந்தன என்றும் அவை கீழுலகத்து நாகர் அரசர் னும் இவ்வெச்சப் பகுதி இறுதியில் அனுராதபுரத்தி கப் பெளத்தர் நம்புகின்றனர்?.
பற்றிய இத்தொல்லுரைகளின் வரலாற்றுண்மை னின் எச்சங்களைக் கொண்டுள்ளன என்று கருதப் ருந்தன என்பதும் அவற்றைப் பற்றுறுதி கொண்ட oயே.
து ; சிறப்பாக இது அசோகனின் ஆட்சியில் நடந்த ழக்கமும் தூபி நிறுவும் வழககும் செம்மை இந்தி புந்நாட்டுச் சமயவழக்குகளில் ஒர் சிறப்பான அமிச ல், தூபியின் வெளியமைப்பு முறையிற் பல மாற்றங் த நாடுகளிலே தூபி ஒவ்வொரு நாட்டிற்குமுள்ள டின் மாற்றங்களாலும் மக்களின் கலைநடை வரன் வை மாற்றமுற்றன. இதனலன்றே அகல் இந்தி படும் தூபிகள், பண்டை இந்திய மாதிரிகளிலிருந்து . இந்தியாவிலும் மற்றை ஆசிய நாடுகளிலும் எழுந்த 5 பெருவிருந்தாம். ஆனல் இங்கு எடுத்துக்கொண்ட இலங்கையின் தூபியைப் பற்றியதே இவ்வாராய்ச்சி; ப, தூபி பண்டை இந்திய வகையினின்றும் பெரிதும்
Třá5 ; Qu67#fff, L'Art Greco-Bouddhique du Gandhara,
ல் ’ பகு. 11, ப. 187 தொ. சுமங்கள விலாசின், பா. நூ. க.
ll.--- ாலில் செம்மையில் ஆராயப்பட்டுள்ளது.

Page 17
சிங்கள மக்களின் ஒருமித்த மரபுரைக்கிணங்க, வதற்குக் காரணஞயிருந்த இந்தியாவின் பெரும் தம் இலங்கையின் அரசமதமாயிருந்தது ; இதில் தில் இலங்கை மன்னணுயிருந்தவன் தீசன். கொண்டிருந்தான். இதன் பொருள் “ தேவர்க காலத்துப் பேரிந்திய மன்னனன அசோகனைப் மகிந்தன் (மகேந்திர) என்னும் பெயரிய, பேரரச அளிக்கப்பட்ட சிறப்பையும் பெருமையையும் நாம் துறவு பூண்டிருந்தான். வடநாட்டு மரபுரை இ6 இத்தூதுக் குழுவினரை அரசனும் அவையோரும் மதத்தைத் தழுவினர். தலைநகரான அனுராதபு லிருந்த திருநிறை அரசமரத்திலிருந்து ஒரு கிளை பெற்றது. தேவானம்பியதீசன் இங்கு ஒரு தூபி யென்றும் இதில் புத்தரின் காறை எலும்பு பதி இது பிற்காலத்தில் துபாராம (தகடு 18) என்ற மேலான பற்றுறுதியுடன் போற்றுகின்றனர். இ யாத்திரைக்குரிய இடங்களுட் சிறப்புடைய ஒன்ற( றுக் காலத்திற்குள்ளாக இது பலமுறை பழுதுப இது கொண்டிருந்த முதல் உருவத்தில் இப்பொழு
துபாராமையினும் பழைய இருதூபிகள் உண்டு. இவற்றுள் ஒன்று மகியங்கானையில் உ6 அறியக் கிடப்பது. இது மகாவலி கங்கை மலைக அதன் கரையில் உள்ளது. இந்தத் துர்பியைச் நிறுவியதென்பர். புத்தபிரான் ஞான ஒளி பெற் வந்தபோது அத்தெய்வத்திற்குக் கொடுக்கப்பட்ட விடத்தில் அத்தெய்வம் இதை நிறுவியதென்று மக்களின் முக்கிய காலவேட்டில் இடம்பெற்றுள் எனும் இருவணிகர் புத்தருக்குத் தாம் முதன் ( பதிட்டஞ் செய்வதற்காக, இலங்கையின் கீழ்க்கை கும் இடத்தில் உள்ள துபியைக் கட்டினர் எனக் டுக்குரிய ஒரு சமய நூலில் காணப்படுகிறது?. இ குரிய ஒரு வடமொழிக் கல்வெட்டு இதற்கு ஆதாரம பற்றிய வரலாறு இலங்கையின் தென்கிழக்குப் பு எனக் கூறும். இக்கதைகள் பெரும்பாலும் வரலாற்றுண்மை கொண்டனவோ என்பது ஐயத்
தேவானம்பிய தீசனின் தம்பியும் அவனை னின் ஆட்சியில் (கி. மு. 207-197 வரை) கு பல தூபிகளிற் பதிட்டஞ் செய்யப்பட்டது. இவற்று இது அனுராதபுரத்தின் குணபால் எட்டுக்கல் ெ மகிந்தனை வரவேற்றனன் என்று மரபுரை கூறுப்
1. ஆதியில் இத்தூபி பெயர் கொண்டிருக்கவில்லைெ தகாலை வாளா தூபி எனப்பட்டது. அதைச் சார்ந்து எழுந்தப புரத்தில் வேறுதுபிகள் எழவும் மற்றையவற்றிலிருந்து இை விடத்து பாழி, தன்கடப்பாடாகத் தன்பெயரைத் தூபிக்கு அை
2. மகாவமிசம். அதி. 1, 17-43, 3. பார்க்க. பூசாவலி, கொழும்புப் பதிப்பு, 1922. ப. 4. எ. சி, தொ. IV , ப. 154 தொட

இலங்கைக்குப் பெளத்த தூதுக் குழுவை அனுப்பு பேரரசனன அசோகனின் ஆட்சிக் காலத்தில், பெளத்
ஐயுறுவதற்குத்தக்க எது எதுவுமில்லை. அக்காலத்
இவன் “ தேவானம்பிய ’ என்ற பட்டத்தைக் 5ள் நண்பன் ’ என்பதாம். இவன் இதைத் தன் பின்பற்றி வைத்திருக்கலாம். இலங்கைத் துதிற்கு னின் மகன் தலைமை தாங்கியதிலிருந்து அத்துதிற்கு
ஊகித்துக் கொள்ளலாம். மகிந்தன் அப்பொழுது வனை அசோகனின் சகோதரன் என்றும் கூறும்.
வரவேற்றனர். இவர்கள் மிகுந்த பற்றுடன் புத்த ரத்தில் பள்ளி ஒன்று நிறுவப்பட்டது. புத்தகயாவி இங்கு கொண்டு வந்து பெரிய ஆர்வத்துடன் நடப் நிறுவினன். இதனை இலங்கையின் முதல் தூபி திட்டஞ் செய்யப்பட்டுள்ளது என்றும் மரபுரை கூறும். பெயர் பெற்றது. இலங்கைப் பெளத்தர்கள் இதை மிக ன்றும் இது அனுராதபுரத்தில் உள்ள புண்ணிய கும். இரண்டாயிரம் ஆண்டுகட்கு மேலான வரலாற் ார்க்கப்பட்டதாதலின் கி. மு. 3 ஆம் நூற்றண்டில் ழது இல்லை.
இலங்கையில் உள என்று கூறும் ஒரு தொல்லுரை ள்ளது. இது இப்பொழுது “ அளுத்துவர ’ என்று ளிடையிருந்து வெளிக்கிளரும் இடத்திற்கண்மையில் சமந்தகூடத்திருந்த (சிவனுெளிபாதம்) தெய்வம் று எட்டுத் திங்களின் பின் முதன் முதலாக இலங்கை சில மயிர் எச்சங்களைப் பதிட்டஞ் செய்வதற்காக இவ் தொல்லுரை கூறும். இத்தொல்லுரைகள் சிங்கள iளன?. பிறிதொரு தொல்லுரை, தபசு, பல்லுக முதலாக உணவளித்தபோது பெற்ற மயிரெச்சங்களைப் ரையோரத்தில் இப்பொழுது திரியாய் என்றறியக்கிடக் கூறும். இத்தொல்லுரை பதின்மூன்றம் நூற்றண் இவ்விடத்தில் கண்டெடுக்கப்பட்ட எழாம் நூற்றண்டுக் பளிக்கின்றது. இப்பொழுதுள்ள ஒரு மரபுரை திரியாய் பகுதியில் உள்ள கிரியண்டு விகாரைக்கே பொருந்தும் அற்புத நிகழ்வுகள் நிறைந்தவையாயிருத்தலின் திற்குரியது.
த் தொடர்ந்து அரசுகட்டிலேறியவனுமான உத்திய தரவனன மகிந்தன் இறந்தனன். அவன் சாம்பர் ள் ஒன்று புண்ணிய மிகிந்தலை மிசை மேல் உள்ளது ; தொலைவிலுள்ளது. இங்கேயே அரசன் முதன்முதல் D. இன்றும் இத்துபியை இலங்கைப் பெளத்தர்கள்
யனத் தோன்றுகிறது. அனுராதபுரத்தில் இது ஒன்றே இருந் ாழி அதை ஒட்டி “ துர்பாராம ’ எனப்பட்டது. -ழின் அனுராத த வேறுபடுத்துவான் வேண்டி இதற்கொரு பெயர் வேண்டப்பட்ட Rத்தது.
184,

Page 18
யாவரும் தொழுதேத்துவர். இத்தூபி அம்பத்தல எ சிற்பியற் பண்புகளைக் கொண்டது; பலமுறையும் :ெ தூபிகளோடு ஒப்பிடும்பொழுது துபாராமையும் அ 59 அடியாக, பிந்தியதன் விட்டம் 29 அடியேயாம். தூபிகள் தேவானம்பிய தீசனுலும் அவனைப் பின் என்று வரலாற்றேடுகள் கூறும். ஆயினும் அ6ை இந்தப் பழைய பருவத்துத் தூபிகட்குச் சிறப்பான தலைநகர் நிலையினின்றும் விழவும், வனத்திலிருந் பட்டன. அத்துடன் இவற்றின் பெயர்களே மக்கள் யின் பண்டைச் சிற்பியற் காலத்துக்குரிய மிக்க ஆகியவற்றிலும் இவை அளவில் பெரியனவோ அ6 கூறவியலாது.
புதுமதந் தழுவியோரின் புத்தார்வுடன் தே டோரும் விகாரைகள் தூபிகள் கட்டுவதிலேயே தம் காவலிற்கு வேண்டிய வழிவகைகளில் கவனம் ( மதம் இலங்கை புகுந்த சில பத்தாண்டுகட்குள்ே இலங்கை மீது படையெடுத்தனர். அனுராதபுரத்து பிராமண மதப்பற்றுடையோராயிருந்தமையால் இ அயல் மாவட்டங்களிலோ தூபிகள் நிறுவப்படவில் வரசர் தென்கீழ்ப் பாகத்திலிருந்த மாகமையிலும் யோரத்திலுள்ள கல்யாணியிலும் (கொழும்புக்கு அ இத்தனர், உயுஇம் மற்றர் வயமிகுந்ததால் இ6 யவிலுள்ள தூபி நாகமன்னன் ஒருவனின் வேண் படுத்துவதற்காக நிறுவப்பட்டதென்று சொல்லப்படும் அண்மையில் அஃதிருப்பதால் இலங்கையில் இப்ெ அஃதேயாம். மாகமையிலுள்ள பல தூபிகளும் இடத்திலுள்ள தூபியும் இவ்வூழிக்குரியன என்று ! லுள்ள தூபிகள் இன்றுள கனவளவுகளைப் பண்டு கைத் தூபிகள் அனுராதபுரத்தில் தோன்றியவைய யவை என்பது பெறப்படும். ஆயினும் அவை இன். இராது, பிற்காலங்களிற் பெருப்பிக்கப்பட்டவையாய கொண்டு ஆயும் பொழுது மாகமை, கலனியாத் சிற்பியல் முறையில் சிறப்புடையனவல்ல. என்னை தம் பண்டைப் பண்புகள் மறையுமாறு புதுப்பிக்க
கி. மு. 101 வரையில், மாகமை அரசகுலத் யான், அனுராதபுரத்துத் தமிழ் மன்னனை வெ மக்களின் ஒரு நாட்டின வீரஞகியதன்றியும், பெல் ஞன். அனுராதபுரத்தில் அவன் இரு தூபிகளை கட்டப்பெற்றவை யாவற்றினும் பெரியவையாயிருந்த மிரிசவடியாகும் (மிரிசவடி தாகபை) (தகடு 11,8) மீது எழுப்பப்பட்டதாம். பண்டை நாளில் இத்தூபி இதன் அடித்தளவிட்டம் 168 அடி. முதலாம் இலங்கையின் மற்றைத் தூபிகளைப் போலவே இ மேற்கோப்பு மறைந்துபோக, உடல் போதிய நன்னி? சிற்பியல் பற்றிய ஆய்வுகளுக்கு இது மிகச் சிறப்பாடு
1. பண்டை இலங்கையில் தச்சர் முழம் (வடுரியன்) அண்

5
ான்ற பெயர் கொண்டது; துபாராமையை ஒத்த பல சப்பனிடப்பெற்றது. இலங்கையிற் பிற்காலத்தெழுந்த ம்பத்தலையும் சிற்றளவினவே. முந்தியதன் விட்டம்
முற்கூறியவற்றை விட இன்னும் பல விகாரைகள் பற்றி ஆண்ட நான்கு மன்னராலும் கட்டப்பட்டன வ இப்பொழுது யாண்டுள என்று கூறுதல் அரிது.
தைவிகம் யாதாயினும் இல்லை. அனுராதபுரநகர் த மற்றைத் தூபிகளைப் போல் இவையும் கைவிடப் நினைவினின்றும் மறைந்தன. ஆயினும் இலங்கை புண்ணிய தூபிகளான துபாராமை, அம்பத்தலை ல்லது சிற்பியற்பண்பில் மிகச் சிறந்தனவோ என்று
5வானம்பிய தீசனும் அவனைப் பின்தொடர்ந்தாண் ஆற்றலைப் பயன்படுத்திக் கொண்டிருக்கையில் அரசின் செலுத்தாது விட்டனர் போலும். ஏனெனில் புத்த ளாகவே அண்டைப் பெரு நாட்டிலிருந்து தமிழர் துத் தலைமையும் இவர் ஆட்சியுட்பட்டது. இவர்கள் வர்கள் தலைமைக் காலத்தில் அனுராதபுரத்திலோ லை. ஆயினும் புத்த மதத்தினரான சிங்கள இள (இப்பொழுது திசமாராமை) மேற்குக் கடற்கரை ண்மையிலுள்ள இப்போதைய கலனியா) அரசாண்டு வர்தம் அரசிருக்கையில் துரபிகள் கட்டினர், கலனி டுகோட்கிணங்கிப் புத்தர் அவ்விடம் வந்ததை நினைவு ம். இந்நாள் இலங்கைத் தலைநகரான கொழும்பிற்கு பொழுது பெருந்திரள் மக்கள் சேவிக்கும் திருமனை கீழ்மாகாணத்திலுள்ள சேருவாவிலே என்னும் மரபுரை கூறும். மாகமை, கலனியா ஆகிய இடங்களி }ம் கொண்டிருந்தால், பெரும்பருமனுடைய இலங் ல்ல, இம்மாவட்ட மன்னர் அரசிருக்கையில் தோன்றி று கொண்டுள பெரும் பருமனுடையனவாய் அன்று பிருக்கலாம். வரலாற்று நோக்குஞ் சமயநோக்குங் தூபிகள் சிறப்புடையனவாய்த் தோன்றுமாயினும் ா! அண்மைக் காலங்களில் அவை பன்முறையும் ப்பட்டனவாதலின்.
த்து இளவலான துட்டகாமணி என்னும் பெயருடை ன்று இலங்கையின் தனி மன்னனனன். சிங்கள ாத்தம் வளர்த்த பெரியோனகியும் அவன் விளங்கி
நிறுவினன். இவை அதற்கு முன் இலங்கையிற் தன. இவற்றுள் மிகப் பழமையானதும் சிறியதும் இது எச்சங்களை ஏந்திய மன்னனின் செங்கோல் யிென் உயரம் 80 முழம் (200 அடி)1; இப்பொழுது கயபாகு இத்துபியைப் பெருப்பித்தான் என்பர் ; துவும் பன்முறை வடிவம் மாற்றப் பெற்றதாகும். லயில் பாதுகாக்கப்பட்டுள்ளது. இலங்கைத் தூபியின் ன பொருளாம்.
ானளவில் 30 அங்.பார். இ.வி.தா. பகுதி .ெதொ. II ப. 133.

Page 19
துட்டகாமனியின் அரியதொண்டு மகாதூபி தாகபை என்பர் (இது பாலி ரதனமாலி என்ப முதன் முதல் “இராமகாம ’ வில் இருந்த தூபி கின்றனர். இது பற்றிய தொல்லுரைகள் “ துாட பணியைப் பெருமளவிலே தொடங்கினன். இத்தி இருந்தது. இப்பொழுதுள்ள கட்டிடத்தின் அடி முதற் கட்டப்பட்டபொழுது இன்றுள அளவுகளேயே முறைச் சான்றுளது. பிற்காலத்துப் புதுப்பித்த பகாதுரபி எனப் பெயர் கொண்டது ஏற்றதே ; தீவிலன்றிப் பெளத்த உலகு முழுவதிலுமே இத புரத்திற் பின்னெழுந்த இருதூபிகள் பருமனில் பெயரோடிணைந்த மனங்கவர் செயலின் இயல் பெளத்தர் மதிப்பில் மகாதூபி மற்றைத் தூபிகள்
மகாதுபியைக் கட்டி முடித்தவன் சதரி அவனைத் தொடர்ந்தாண்டவனுமாவான். வேறு தெரியவருகிறது ; தீவின் தென்பகுதியிலுள்ள தீக தூபிகளைப் பற்றி முறையான ஆய்வுகள் நடாத் ஒன்றும் சொல்வதற்கில்லை. சதாதீசனின் ஒரு ம மகாதூபிக்குச் சிற்பியல் முறையில் சில அணி சேதியத்தைப் பெருப்பித்தான். இவற்றல் இவ6 யத்தில் அகழ்வு வேலைகள் நடந்தமையால் கூறப்படும்.
வட்டகாமணி அபயனின் ஆட்சி (கி.மு. 44புகழ் எய்தியது. அரசு கட்டிலேறிய சில காலத் யெடுப்பாளரால் தன் அரசை இழந்தனன். இவ யிற்கு அருகிருந்த ஒரு பள்ளியில் வாழ்ந்த ஒரு தாண்டு காடுவாழ்ந்த பின் வட்டகாமினி தன் இகழ்ச்சியை இவன் மறவாது அவனது தவச்சு ஒன்றை நிறுவினன். இதற்கு அபயகிரி எனும் வமைப்பின் நடுப்பகுதி பெரிய ஒரு தூபியே , ஆதரவாய் நின்றது. இப்பொழுது தவருக செதி முதன்முதலாகக் கட்டப்பட்டபொழுது, பிற்காலத் எனெனில் இது பின்னர் இரு முறை புதுப்பிக்க பெருவமைப்பின் பின் இத்தூபி (தகடு T1, B), அடித்தளத்தில் 355 அடி விட்டம் கொண்டுள்: அனுராதபுரத்துப் பழைமை பேணும் பள்ளியான யிலும் பருமனில் அபயகிரி பெரியது. ஆயினும் விற்கேற்ற தைவிகம் இதற்கில்லை. இத்தூபியில் கூறப்படவில்லை. ஆயினும் பழைய நகரின் திரு இவ்விடமும், புத்தர் பெருமான் இலங்கைக்கு லிருந்ததால், புனிதமாயிற்று என்று மக்கள் ஒரு கும்பலாகி நிற்கிறது. இது செவ்விதாக அபயனின் ஆட்சியிலே தோன்றிய தெனப்படும். கட்டிடம் என்பர் மக்கள்.

ஆகும் ; இப்பொழுது இதை யாவரும் உருவன்வலி தை ஒத்தது). பற்றுறுதியுள்ள இலங்கைப் பெளத்தர் யின் எச்சங்களையே இத்தூபி கொண்டுளதெனக் கருது வமிச ’ எனும் பாலி நூலிலுள. துட்டகாமணி இப் ருமனையின் முதல் உயரம் 120 முழமாக (300 அடி) -ப்பாகத்தின் விட்டம் 298 அடி. இத்துரபி முதன் பெரும்பாலும் கொண்டிருந்ததென்பதற்குச் சிற்பியல் லால் இது பருமனிற் டெருக்கவில்லை. இக்கட்டிடம் என்னை இது கட்டப்பெற்ற காலத்து, இலங்கைத் >ன் பருமனளவு பிறிதொன்றிருக்கவில்லை. அனுராத இதனை மிஞ்சின. ஆயினும் இதனை நிறுவியோன் 0பினுலும் வேறு பிற காரணங்களாலும் சிங்களப் ரிலும் உயர்ந்த இடத்தைப் பெற்றுள்ளது.
தீசன் ஆவன். இவன் துட்டகாமினியின் தம்பியும் பல தூபிகளையும் இவ்வரசன் கட்டினன் என்றும் நவாபி இவற்றுள் ஒன்று. சதாதீசன் கட்டிய மற்றைத் தப்படாமையால் இந்நூலில் அவற்றைப் பற்றி இனி கனன இலஞ்சதீசன் (கி.மு. 59-50 வரை) என்பான் வேலைகள் செய்தான் ; மிகிந்தலையிலுள்ள கண்டக ன் புகழ் கொண்டான். அண்மையில் மிகிந்தலை சேதி அதைப் பற்றி இந்நூலில் பன்முறையும் எடுத்துக்
17 வரை) இலங்கையின் தூபிக் கட்டிட வளர்ச்சியாற் திற்குள்ளாகவே இம்மன்னன் தென்னிந்தியப் படை ன் தன் பகைவருக்கஞ்சி ஒடும் போது நகரின் வடவா சமண முனிவன் இவனை இகழ்ந்தனன். பதினைந் அரியணையை மீளப்பெற்றனன். சமண முனிவனின் ாலையை இடித்து அவ்விடத்தில் பெளத்த விகாரை பெயர் சூட்டப்பெற்றது. வழக்கம் போலவே இவ் இந்நிறுவகம் பிற்காலத்தில் முரண் கொள்கைகட்கு வன என்றழைக்கப்படும் அபயகிரி தாகபையின் துபி திற் கொண்ட மாபெரும் அளவினதாயிருக்கவில்லை ; ப்பட்டதென வரலாற்றேடுகள் கூறும். பின் நேர்ந்த 140 முழம் (350 அடி வரை) ஓங்கியது. இப்பொழுது ாது. பழுதான நிலையில் இதன் உயரம் 245 அடி. மகாவிகாரையின் நடுத் திருமனையான மகாதூபி இக்காலத்துப் பெளத்தர் கருத்தின்படி இதன் திணி அடக்கம் செய்யப்பட்ட எச்சம் யாதென்று ஒரிடமும் மனைகளைப் பற்றிப் பொதுவாய்க் கூறுவது போலவே, வந்தபோது இங்கு தங்கிச் சிறுபொழுது தியானத்தி கூறுவர். தக்கின தூபி இப்பொழுது வடிவற்ற அகழ்ந்தாராயப் படவில்லை. இதுவும் வட்டகாமணி இதை இப்பொழுது தவருக எல்லாளனின் கல்லறைக்

Page 20
கிறித்து ஊழியின் முதன் மூன்று ஆண்டுகள் வில் நடைபெற்றது. இவ்வூழியில் ஆண்ட மன்னர் ப கூறும். இவற்றுள் பலவற்றை இப்பொழுது சுட்டிய இவை உதவாவாயின. இவ்வூழியில் ஆண்ட மன் என்பான் மகாதூபிக்குச் செய்த அணிவேலைகளாலு பெருங்கொடைகளாலும் பெரும்புகழ் ஈட்டிருறன். அ மான மகா தாதிக மகா நாகன் (கி.பி. 67-79 வை இவன் மிகிந்தலை மிசை மீதுள்ள மகாதூபியை நிறு தும் நன்முறையிற் பேணப்பட்டு நிலைப்பது ; அனுராத நற்பருமனுடையது; இது அடியில் 136 அடி விட்டங் ெ ஒன்றைக் கட்டுவதற்காய செலவே இதை நிறுவுவதற் களே இம்மலையின் செங்குத்தான பக்கங்கள் வழி ே ஆயினும் இத்தூபியில் கலை நயமோ சிற்பியல் நயே
வசபன் (கி.பி. 126-170 வரை) பல்லிடங்களிலு துபாராமைக் கண்மையில் கட்டிய சைதியமனை (பா பாகு (கி.பி. 173-195 வரை) அபயகிரி தாகபையைப் ெ என்னும் கட்டிடங்களைக் கட்டினன். இவற்றின் இய என்பான் (கி.பி. 226-244 வரை) அவனுடைய ஒரு கடைகளைக் கட்டினன். இது இலங்கையின் கோயி பின்னர் ஒர் அதிகாரத்தின் பொருளாய் அமைகின்றது லுள்ள தூபிகளோடிணைந்த வேலைப்பாடுகளைவிட மே கரத்தையும் கட்டினன். இத்திருமனை சிற்பியலாலும் @_jpg.
இலங்கையின் பண்டை வரலாற்றிற் பெருங்கட் 389 வரை) ஆவன். இவன் ஆட்சி இலங்கைப் டெ இவன் “ செதவன ’ என்னும் தூபியைக் (தகடு 11) மிகப் பெரிய துரபி ; ஒரு வேளே பெளத்த உலகிலே ஆகியவற்றைப் போல், பண்டை அனுராதபுரத்தில் இ களுள் ஒன்றின் மையமாக இது விளங்கியது. இது நாம் முன்னர் கூறியவாறு, அண்மையிற் பெயர் மாற்ற தாகபையின் உயரம் 160 முழம் (400 அடி). இத இதன் உடைந்த சிகரி சுற்றுப் புறத்திலிருந்து 23 மாளிகை திண்ணிய செங்கல் வேலைப்பாடடால் ஆயது. புகளும் விகித அளவில் அமைந்துள்ளன. இம்மா இலங்கையின் மிகப்பரந்த பண்டை நீர்ப்பாய்ச்சல் ( என்பதையும் கட்டினன். இவ்வாவி நிறைவுள்ள 40 இலிருந்து 50 அடி வரை உயரமும் 14 மைல் வ பெரு மன்னனின் மற்றைச் சிறிய பணிகளே விடுத்து அமைந்த இவ்விரு வேலைகளின் பருமனையும் நே மன்னர், பண்டைக் காலத்துப் பெருங் கட்டுநர் ஆகி சேனன்.
ஐந்தாம் நூறிலிருந்து பத்தாம் நூறு வன் பருமனும் உடைய தூபி ஒன்றும் எழவில்லை. இப்ப உண்ணுட்டுக் கலகங்களும் மக்களை வருந்தச் செய்தன ஆட்சியும் வாய்ந்த காலங்களில், பண்டை நாள் பற் கணக்கான பல பருமனிலமைந்த தூபிகளைப் பழு

லும் தீவகத்தில் தூபி நிறுவல் வேலை பெருமள ல திருமனைகளைக் கட்டினர் என்று வரலாற்றேடுகள் றிதல் இயலாமையின் தொல்பொருளியலாளர்க்கு னருள், பாதிக அபயன் (கி.பி. 39-67 வரை) ம் அத்திருமனைக் களித்த நம்பரும் எண்ணிலாப் வன் தம்பியும் அவனைத் தொடர்ந்து ஆண்டோனு ர) பெருங் கட்டுநன் என்று புகழ் படைத்தனன் ; வினன். இந்நிலையகம் (தகடு III, a) இப்பொழு புரத்துப் பெருந் தூபிகளளவு பாரியதன்ருயினும் காண்டுளது. தலைநகரிலிருந்த பெரிய தூபிகளுள் கும் ஏற்பட்டிருக்கும். ஏனெனிற் கட்டுப் பொருள் மேலே கொண்டு செல்லவேண்டியிருந்ததாதலின். மா யாதும் இல்லை.
பும் பல தூபிகளைக் கட்டினன் என்பர். இவற்றுள் - சைதியகர) குறிப்பிடத்தக்கதாம். முதலாம் கய பருப்பித்து அதன் நால்வாயில்களிலும் ஆதிமுகம் ல்பு செவ்விதாகப் புலப்படவில்லை. கனிட்ட தீசன் கல்வெட்டிற்கியைய அபயகிரி தாகபையின் வாசல் ற் சிற்பியலில் வியத்தகு ஓர் அமிசமாம். இது து. கோடாபயன் (கி.பி. 309-322 வரை) தலைநகரி ஸ்மாகாணத்திலுள்ள அத்தனகலையிலுள்ள சேதிய அதனேடு சேர்ந்த மனமீர் கதைகளாலும் புகழ்
டுநருள் இறுதியானவன் மகாசேனன் (கி.பி. 3621ளத்தத்தின் வரலாற்றிலே ஒரு தனியூழியாகும். , b) கட்டி முடித்தனன். இதுவே இலங்கையில் யே பெரியதாயுமிருக்கலாம். மகாதூபி, அபயகிரி ருந்த ஒத்த நிறையுடைய மூன்று பள்ளி நிறுவகங் வும், இதனினும் சிறிது சிறிய அபயகிரியைப் பற்றி ரம் கொண்டது. வரலாற்றேடுகளின்படி செதவனத் ன் அடி இப்பொழுது 370 அடி விட்டமுடையது. 1 அடி உயரத்தில் உள்ளது. இந்த மாபெரும்
இதைக் கொண்டுள சுவர்களும் மற்றை இணைப் பெரும் செங்கல் அடுக்கைத் தவிர மகாசேனன் தேக்கங்களுள் ஒன்றன மின்னேரி வவ (வாவி) நிலையில் 4,560 ஏக்கர் நிலங்கொள்ளும். இதற்கு ரை நீளமும் உள்ள ஒர் அணை இருந்தது. இப்
ஒவ்வொன்றும், அதனதன் வகையில் ஈடிலாது க்கும் பொழுது, பிரமிதுகளை எழுப்பிய எகித்து யோர் வரிசையில் இடம் பெறக்கூடியவனே மகா
ரயுள்ள பருவத்தில் சமயப் புனிதமும் பெரும் நவத்தில் மீண்டு மீண்டேற்பட்ட படையெழுச்சிகளும்
எனவே இடையமைந்த அமைதியும் நிலையான றுறுதி கொண்ட மன்னர் நிறுவிய பன்னூற்றுக் து நீக்கிப் பேணுவதிலேயே மன்னரும் மக்களும்

Page 21
8
தங்கள் காலத்தைக் கழித்தனர். இந்தப் பரு வராயிருந்த மகாயானர் செல்வாக்கினற் போலும், புத்தர் சிலையை வணங்கும் வழக்கு மக்களிடை என்று கூறப்படுபவை சிற்றளவினவாயிருந்தன அவ்வாறு கருதப்படுவனவற்றையோ கொண்டி வாசகங்கள் வரைந்த தகடுகளை அடக்கப் பொரு முதற் கூற்றிலேயே இலங்கையின் முதல்வகைத்
பதினெராம் நூற்றண்டின் ஆரம்பத்திே கொண்டனர். சிங்கள மன்னரால் பெளத்த ஆ பட்டனவும் அவற்றின் பற்றுக்கோடாக இருந்தவைய சைவமதத்தினராயிருந்த இச்சோழருக்குத் தூபிக எச்சவறைகளிற் புதைக்கப்பட்டுள என்று கருதப்பட இலங்கையின் வடபாலிருந்த பல அற்புத தூபிகள் பட்டன. இந்நிலை பதினெராம் நூற்ருண்டின் ( பாகுவின் ஆட்சியில் (கி.பி. 1058-1114) & தாம் போற்றிய தூபிகளுக்கு நேர்ந்த கேடுகளை விசயபாகுவின் மறைவுடன் இலங்கையில் மீண் பராக்கிரமபாகு அரியனை அமர்ந்ததும் புதிய ஒ ஆண்டுக்காலத்துப் புகழாட்சி இலங்கையின் வரல களுள் ஒன்ருக அமைந்தது. தன்னட்சிக்கு முன் பராக்கிரமபாகு புதுக்கிப் புதியன பல நிறுவிஞ பட்டிருந்த பெருந்துரபி எழுப்பும் வழக்கினை இவ தோன்றியவை என்று சொல்லக் கூடியவற்றுள் ஒன்றகும். இது வரலாற்றேடு கூறும் மன்ன திருமனையாயும் இருக்கலாம். இத்தூபி மிதமான ஆயினும் இலங்கையிற் காணப்படும் பழைய பராக்கிரமபாகுவின் இன்னெரு மனைவியான உ கிடக்கும் பபலு விகாரையாயிருக்கலாம். பராக்கி ஈமச்சடங்கு நடத்திய இடத்திலும் இரு தூபிகள் கொண்டிருந்தன. இவை யாவென இப்பொழுது யர்கள் அவற்றின் கனவளவுகளை மிகைப்படுத்திக் தூபியை நிறுவத் தொடங்கியிருந்தான். இதை பருமனில் இது விஞ்சியிருக்கும். தென்னிந்தியப் இப்பணிகளில் அவன் ஈடுபடுத்தினன். இதனல் மாபெரும் உருவில் அமைய வேண்டும் என்ற ம இது நிறைவேற்றப்படவில்லை. அவன் ஆட்சியின் மையால் வேலையாட்கள் கிடையாமற் போனமைய வேண்டியதாயிற்று. முற்றுப் பெருத இத்தூபி படும், இயற்கைக் குன்றைப் போன்று விளங்குப் முறை அகழ்வுகள் ஒன்றும் நடைபெறவில்லையாத வதற்கில்லை.
பராக்கிரமபாகுவைத் தொடர்ந்தாண்ட நிசா நிறுவினன். ஆயினும் முந்தியோன் நிறைவேற் இவனும் மாபெரும் பருமனில் ஒரு புதிய அனுராதபுரத்திலுள்ள மிக்க வணக்கத்திற்குரிய
பார். இ. வி. தா. பகுதி. G Gg T. II., L. 43-44, 6T.

வத்தில் எண்ணிக்கையிலும் வலிமையிலும் கூடிய பண்டிருந்த எச்சங்களை வணங்கும் வழக்கம் மறைய, பாந்தோங்கியது. இப்பருவத்திலே கட்டப்பெற்றவை அவற்றுட் சில, அறிவனின் உடலெச்சங்களையோ ாது, அவற்றின் இடத்தில் மகாயான நூல்களின் ள்களாய்க் கொண்டிருந்தன. இந்தப் பருவத்தின் தூபியின் மேற் கோப்பில் முக்கிய மாற்றம் ஏற்பட்டது.
ல இலங்கையின் பெரும்பாகத்தைச் சோழர் வெற்றி லயங்களுக்கெனப் பெருமளவிலே கொடையாக விடப் மான உடைமைகள் யாவும் அவர்களாற் கவரப்பட்டன. ளே அணிசெய்து விளங்கிய வெள்ளியும் பொன்னும், ட நிதிக்குவைகளும் பொல்லா நசையை விளைத்தன. தென்னிந்தியர் ஆட்சிக் காலத்திற் கொள்ளையடிக்கப் பெரும்பாகம் முழுவதும் நீடித்தது. முதலாம் விசய சிங்களர் இறைமை தலையெடுத்ததும் சோழரால், நீக்க மக்களும் மன்னரும் முயன்றனர். ஆயினும் டும் குழப்பம் தலையெடுத்தது. கி.பி. 1153 இல் ஒரு பொலிவு ஊழி பூத்தது. இம்மன்னனின் 33 ாற்றில் விளங்கும் பல உயர் சிற்பியற் பணிப் பருவங் னிருந்த குழப்ப காலத்தில் அழிவுற்ற பல தூபிகளைப் ன்ை. பலகாலம் சிங்களப் பெளத்தராற் கைவிடப் பன் மேற்கொண்டான். இவன் ஆட்சிக் காலத்தொடு
பொலனறுவையில் உள்ள கிரிவிகாரை (தகடு IV, 8) ன் மனைவியருள் ஒருத்தியான் பத்தாவதி கட்டிய ன பருமனுடையது. இதன் அடி விட்டம் 88 அடி. தூபிகளுள் நன்முறையிற் பேணப்பட்டது இதுவே. ரூபவதி நிறுவிய தூபி இப்பொழுது பாழடைந்து ாமபாகு தான் பிறந்த இடத்திலும் தன் தாயாரின் கட்டினன். இவை ஒவ்வொன்றும் 120 முழ உயரங் து அறியமுடியவில்லை. ஒருவேளை வரலாற்றேட்டாசிரி
கூறியிருக்கலாம். பராக்கிரமபாகு மிகப் பாரிய ஒரு
இவன் முடித்திருந்தால் பழையன யாவற்றையும்
போரில் சிறைப்படுத்தி வந்த தமிழ்ச் சிறையாளிகளே
இத்தூபி தமிழத்தூபி எனப் பெயர் எடுத்தது. னத்தொடு இது திட்டமிடப்பட்டிருந்தமையாற்போலும்
பிற்கூற்றிற் போர்களில் அவன் படைகள் தோற்ற ாற் போலும் இக்கட்டிடவேலை இடையில் நிறுத்தப்பட
பொலனறுவையில் உள்ள உனகலாவிகாரை எனப் ), ஒரு மேடே. இவ்விடத்திலே தொல்பொருளியன் லின் சிற்பியல் விபரங்களைப் பற்றி ஒன்றும் கூறு
கமல்லன் (1187-1196) என்பானும் பல தூபிகளை ருது விட்ட வேலையை முடிவாக்குவதற்குப் பதிலாக தூபியைக் கட்டத் தொடங்கினன். இதற்கு இவன்
திருமனையின் பெயரைப் பின்பற்றி உருவன்வலி
சி. தொ. TTL., ப. 199-212.

Page 22
என்று பெயரிட்டனன். இப்பொழுது இது “ரங்கொ காலத்துத் தலைநகரான பொலனறுவையிற் கான ஒன்ரும். இக்கட்டிடத்தின் அடிவிட்டம் 186 அடி.
பதின்மூன்றம் நூற்றண்டின் முதற்கூற்றின் சிங்கள நாகரிகம் குன்றத் தொடங்கியது. இந்நிலை ! வரைக்கும் தொடர்ந்து நீடித்தது. தென்னிந்தியப் னல் அரசிருக்கைகள் தென்பகுதிக்கு மாற்றப்பட்டன. பொலனறுவை முதலியன கைவிடப்பட்டன.
அமைதியும் ஒழுங்கான அரசும் நிலவிய 8 களிலே பெளத்தர் வணக்கத்திற்கெனத் திரும கட்டப்பெற்ற குறிப்பிடத்தக்க தூபி ஒன்றும் இப்ெ தூபிகள் அளவான பருமனுடையவையாயிருந்தன அறிந்து இப்பொழுது பார்க்கும்பொழுது அவை காட்சியளிக்கின்றன. சிங்கள மக்களின் கலைகளும் பகுதிகள், பதின்மூன்றம் நூற்றண்டு தொடங்கி படிப்படியாக நலிந்து வந்தன. பழைய தலைநகர ருேடியைந்த மாவட்டங்களும் கைவிடப்பட்டன. இட காடுகள் இடங்கொண்டன. பெருந்துபிகள் அழிந் சேர்ந்து இவற்றை உருத்தெரியா வெறுந்திடல்கள புடையனவற்றின் பெயர்களே மக்கள் நினைவினின்
பதினரும் நூற்றண்டின் முதற்பத்தில் ே இடச்சுக்காரர் வந்தனர். இவர்கள் ஆட்சியிற் கட6 பிரித்தானியர் வந்து 1815 இல் இலங்கை மு. பிரித்தானியர் வரும்வரைக்கும் உள்நாட்டிலிருந்த இடையில் இடையருது போர் நடந்து வந்தது. தூபிகள் கட்டலும் பழையனவற்றைப் பேணலும் ருண்டின் இறுதிக்காலத்தில் பெளத்தத்தில் ஒ( உண்டாயது. பழைய பல திருமனைகள் புதுப் இக்காலத்திற் கட்டப்பெறறவை யாவும் சிறு பருமனு ஒரளவிற் கொண்டு விளங்குகின்றன.
பிரித்தானிய ஆட்சியோடு நேரலுற்ற அமை, இக்காலத்திற் பழைய தூபிகளைப் புதுப்பித்தலி செலுத்தி வருகின்றனர். எழு நூற்றண்டுகள் து இப்பொழுது நடைபெறுவது மிகவும் வருந்தத்தக் அனுராதபுரத்திலும் பிற இடங்களிலும் உள்ள தூ நல்லெழிற் கலை வேலைகளும் இவற்றேடு மறைந் நிலையகங்களின் பண்பாயமைந்த இசைவுடை அள மறைய, வெள்ளைதீட்டிய கட்டுவேலைத் திணிவுகளே.
இக்காலத்து எழும் தூபிகள், பழைய சிற்பமுறையிலோ கலையியல்பிலோ நம் கருத்தை

9
த் ” விகாரை எனப்படுகிறது. இலங்கையின் மத்திய எப்படும் மிக்க எடுப்பான சிதைவுகளுள் இதுவும்
) நேர்ந்த பொலனறுவை அரசின் வீழ்ச்சியோடு தினரும் நூற்றண்டிலே போத்துக்கேயர் வருகை படையெழுச்சியாளரோடு நடாத்திய போராட்டங்களி வாதலின், பழைய தலைநகரங்களான அனுராதபுரம்
சிறு சிறு இடைக்காலங்கள் இருந்தன. இக்காலங் னேகள் கட்டப்பெற்றன. ஆயினும் இக்காலத்திற் பாழுது நிலைநின்றிலது. இக்காலத்திற் கட்டப்பெற்ற . அவற்றின் சிதைவுகளே நாம் இவைதாம் என சிதிலங்களின் சிறு திடல்களளவிலேயே நமக்குக் சிற்பியற்கலையும் உயர் மலர்வு பெற்று ஓங்கிய மலேரியாவின் கொடுமையாலும் போர்களினுலும் ான அனுராதபுரமும் பொலனறுவையும் அவற் ப்பகுதிகளைப் பொல்லா அழிவியல் அபனமண்டலக் தன. நிதி திரட்டுவார் முயற்சியுடன் இயற்கையும் ாக்கிவிட்டன. இச்சமயக் கட்டிடங்களுள் மிகச் சிறப் எறும் அகன்றன.
பாத்துக்கேயர் இலங்கை வந்தனர். இவர் பின் ல்சார் மாநிலங்கள் இருந்தன. இவர்களின் பின் ழுவதையும் தம் ஆட்சியிற் கொண்டுவந்தனர். சிங்களவர்க்கும் போத்துக்கேயர் இடச்சுக்காரருககும் பெளத்தத்திற்கும் இடர்காலம் நேரலுற்றது. புதிய வழக்கொழிந்தன. ஆயினும் பதினெட்டாம் நூற் ரு மலர்ச்சி தோன்றியது. சீயத்தோடு தொடர்பு மிக்கப்பெற்றன. சில புதிதாகக் கட்டப்பெற்றன. னுடையன. இவை சீயநாட்டு பர்மிய நாட்டு ஊக்குகளை
தி வளமை ஆகியவற்ருற் சிங்கள மக்கள் மீண்டும் லும் புதியனவற்றைக் கட்டுவித்தலிலும் கவனம் ாபிகள் கவனிக்கப்படாது வாளா கிடந்தமையிலும் க செயல் என்பது தொல்பொருளியலார் கூற்று. பிக்ள் சீராக்கப்பட்டுள ; பழைய பண்புகள் மறைந்து து விட்டன : இப்பொழுது எஞ்சி நிற்பன, பண்டை ாவமைப்பும் செங்கோட்டு வரைகளின் தூய்மையும்
வடிவமைப்பிற் பிறழ்ந்தனவாயுள்ள இயல்பினல்
ஈர்ப்பனவல்ல.

Page 23
அதி
தூபியின் அமைப்பு: ெ
இலங்கைத் தூபியின் மலர்வை ஆயும் ஆர அவற்றை எவ்வடிவில் விட்டு வைத்தனரோ அ6 வராய் இருக்கிருேம் என்னும் இடர் நம்மை மை பெரும்பாலான முதலுருவம் பெற்று எழுந்தபின் பெருப்பிக்கப்பட்டும் உள்ளன. இவ்வமையங்களி பண்டை இயல்புகளைப் பேண முயலாது அவ்வக்கால பண்டைத் துர்பிகள் யாவும் ஏழு நூற்றண்டு கிடந்த இந்நெடுங்காலத்தில் நிதி தேடுவோர் கெ உருத்தெரியா வெறுந் திடல்களாக்கிவிட்டன. கட்டப்பெற்ற தூபிகளின் அடித்தளங்களுக்கு ஒரு அகற்றியதும் சில நிலையகங்களின் அடியும் கு நல்நிலையில் இருப்பதை நாம் காணலாம். இவற் யின் சிற்பியல் கலையியற் பண்புகளைப் பற்றி ந ஆயினும் முழுமையும் பேணப்பட்ட மேற் கோப்புண் மிக அண்மைக் காலத்து எழுந்தவற்றுள்ளும் சில காலவழிவைத் தப்பி நின்று தம் சிற்பியற் விளங்குகின்றன. எனவே தூபிகளின் உண்மைய இரண்டாம் நூற்றண்டிலிருந்த அவற்றின் ஆதி புலப்படும்.
பெளத்தத்துடன் தூபியும் வடபாரதத்திலி மிகப் பழைய எச்சத்திருமனைகள் இந்தியாவின் ஒத்திருப்பது இயல்பே. நற்பேறக இந்தியத் திரு நோக்கும் அளவில் நன்னிலையில் உள்ளன. இ நிலையகங்களின் வாசல்வழி, அளிச்சல்கள் ஆகிய6 கி. மு. முதலாம் இரண்டாம் நூற்றண்டிலிரு அமைந்துள. அமராவதி, நாகார்ச்சுனகொண்டா பருவத்தில் தென்னிந்தியாவிலிருந்த தூபிகள் 6 வாயுள்ளன. இச்சிற்பங்கள், உண்மையான சிதை பொருளியலார் பழைய இந்தியத் தூபிகளின் நோக்கக் கூடியவராய் இருந்தனர். இலங்கை வர பல்வேறு சிற்பியற் பண்புகள் ஆங்காங்கே ப6 கூறப்பட்டுள்ளன. இவை கூறுவனவற்றை இந்திய புடைப்பங்கள் ஆகியவற்றேடு ஒப்பிட்டு ஆய்ந்து பண்டை உருவில் இந்திய முதற் படிவுகளினின் உறுதியாக்கும்.
ஒரளவு நன்முறையில் நிலைநிற்கும் இந்தி மான தூபியே. இதை அண்மையிலேயே சேர் யோ வடிவம், சாஞ்சி, பாரூத்து ஆகிய இடங்களிலு ஆய்தல் நம் முயற்சிக்கு நன்மை தருவதாம் ;
1. பெளச்சர், ஆ. கி. கா., ப. 62 தொடர்.

நிகாரம் 11
தற்றிகளும் கும்மட்டமும்
ம்பத்திலேயே பண்டை நாளில் தூபிகளைக் கட்டினேர் பவடிவில் இன்று ஒன்றையும் நாம் காணமுடியாத லக்க வைக்கிறது. இத்தீவகத்தில் உள்ள தூபிகளுள் பன்முறையும் பழுதுபார்க்கப்பட்டும் சில வேளைகளில் ல் வேலை செய்த சிற்பிகளோ இந்நிலையகங்களின் த்தில் வழக்காயிருந்த பாணிகளையே புகுத்தியுள்ளனர். கள்வரை நாடுவாரற்றுக் கிடந்தன. நாடுவாரற்றுக் ாள்ளையும் இயற்கையின் அழிவு வேலையும் இவற்றை மேற்பாலிருந்து வீழ்ந்த சிதிலங்கள் திண்ணிதில் காப்புப் போர்வையாய் அமைந்தன. இச்சிதிலங்களை ம்மட்டத்தின் சில பகுதிகளும் பல்படி அளவான றிலிருந்து பண்டை இலங்கைத் தூபியின் தளவேலை ாம் ஒரளவு செம்மையான முடிபுகளைப் பெறலாம். டைய ஒரு தூபியாவது இன்று இல்லை. ஒப்பீட்டளவில் லவற்றிலேயே மேற் கோப்புகளில் போதிய பகுதிகள்
பண்புகளை நமக்குத் தெரிவிக்கும் காட்டுக்சளாக பான சிதைவெச்சங்களிலிருந்தே கி. மு. முதலாம் ப்பண்புகளே அளவிடல் முடியாது என்பது இதனல்
ருந்தே இலங்கை புகுந்தது. எனவே இலங்கையின் பண்டைப் பெளத்த ஊழியில் இருந்தவற்றை மனைகளுட் சில பண்டை நிலையை மீள அமைத்து இன்றும் பாரூத்து, சாஞ்சி ஆகிய இடங்களிலுள்ள வற்றை அணிசெய்து நிற்கும் குறை புடைப்பங்கள் ந்தவாறுள்ள தூபிகளை எடுத்துக் காட்டுவனவாய் ஆகியவற்றில் அமைந்த சிற்பங்கள் சிறிது பிற் எவ்வாறு இருந்தன என்பதை விளங்க உதவுவன வெச்சங்கள், ஆகியவற்றின் துணை கொண்டு தொல் சிற்பியற் பண்புகளைச் சிற்றளவில் மீள அமைத்து லாற்றேடுகளில் இலங்கையின் பண்டைத் தூபிகளின் ன்முறையும் சிறு சிறு குறிப்புக்களாக எடுத்துக் பாவில் உள்ள உண்மைச் சிதைவெச்சங்கள் குறை நோக்கும் பொழுது சிங்களத் தூபிகள் மிகப் றும் வேறுபடவில்லை என்ற எடுகோளே அவ்வாய்வு
யத் தூபிகளுள் பழையது சாஞ்சியிலுள்ள அற்புத fன் மாசல் நற்றிறனேடு புதுப்பித்தார். இத்துபியின் ள்ள துபிகளின் குறைபுடைப்பங்கள் ஆகியவற்றை
எனெனில் இலங்கைக்கு முதன் முதலாக வந்த

Page 24
பெளத்தத் தூதர்கள் இந்தியாவின் இப்பகுதியோ வமிசத்தில் உள்ள கதையின்படி இலங்கையில் மு. விதிசையில் பிறந்தவனவான். இவ்விதிசை என்பது இது சாஞ்சி, பாரூத்து ஆகிய இடங்களுக்கு அண் இருந்த ஒரு பள்ளியிலிருந்தே மகிந்தன் இலங்: ஒரு வேளை சாஞ்சியிலுள்ள பழைய விகாரையாயிரு கட்டினேர் விதிசையிலோ அண்மையிலோ வழக்கின் தீவின் பண்டை நிலையகங்களில் அதன் ஊக்கு
நியாயமே. இன்னும் விதிசையின் அண்மையிலிருந் கன்னிங்காம், மாசல், பெளச்சர் போன்ற தொல்பெ எடுத்துரைத்ததும் நமக்கு வாய்ப்பான செய்தியே
வட இந்தியாவிலிருந்த ஆதித் தூபிகளுள் புடைப்பத்து வகையுருக்களிலிருந்தும் உண்மையான துண்டிக்கப்பட்டு, பண்டை நாட்களில் வலம் வருபா6 இரட்டைப் படி வரிசை (சோபானம்) கொண்ட உய அரைக்கோளக் கும்மட்டமே (அண்ட) ” என ஆய்?
தூபியைச் சுற்றி இரண்டாவதொரு வலம் (வேதிகா) அடைத்து நிற்கிறது. கும்மட்டத்தின் இதைச் சுற்றி ஒரு கல்லளி உள்ளது. இவ்வர ஒரு சத்திரத்தை (கற்குடை) அல்லது ஒரு சத்திர வேதிகை கல்லாலாயது. இதற்கு நான்கு அணி வா
சேர்க்கப்பட்டவை.
உண்மையான சிதைவெச்சங்கள் கூறும் செ வளர்ச்சியில் மேற்கூறிய வகையினின்றும் பெரிது ஆனல் மகாவமிசம் கூறும் பண்டைத் தூபிகள் கிறித்து முன்னுழி, தொடக்க கிறித்துழி, கால முற்படிவுகளைப் பெரிதும் ஒத்தன என்பது புலப்படு
இலங்கையின் மிகப் பழைய தூபியான தூ றேடுகளிலிருந்து யாதும் அறிய முடியாது ; எனினு நிகர்த்தது எனக் கூறும். எனவே அது ஒரு கூம் வடிவமானது (தானியாகார) இலங்கையின் பண்ை ஒன்றென ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதாம். மிகப் பிற் எடுத்துக்காட்டாய் அமைந்த சில இலங்கையில் உ இணைந்தவை போலத் தோன்றும் பிரிசிபா நாட்டுக் நாம் நோக்கல் வேண்டும். ஆயினும் தூபாராை இந்நிலையகம் பன்முறை புதுக்கியும் மாற்றியும் அ6 செய்த புதுச் சீரமைப்பாலாயதாம்.
மகாவமிசம், VI, 6-7. சாஞ்சிக்கு வழிகாட்டி, பா சேர் யோன் மாசல், இந். தொ. அ. ஆண்டறிக்கை. பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 50.
பாக்கர்-தொல்லிலங்கை, ப. 336 தொடர்.
5. பார்க்க-கிசுபேட்டு கொம்பாசு,

} தொடர்புடையவராயிருந்தனர் ஆதலின். மகா 3ன் முதல் பெளத்தத்தைப் போதித்த மகிந்தன் இப்பொழுது பெசநகர் என்ற பெயரால் விளங்கும். மையிலேயே உள்ளது. இந்நகரின் அண்மையில் கெப் பயணத்தை மேற்கொண்டிருக்கலாம். இது க்கலாம். எனவே இலங்கையில் ஆதித்துபியைக் ருெந்த துபியைப் பின்பற்றியிருக்கலாம் அல்லது பெரிதாயிருந்திருக்கலாம் என நாம் கொள்வது த தூபிகட்குக் காட்டாயமைந்த பழைய தூபிகளைக் ருளியல் வல்லுநர் ஆய்ந்து அவற்றின் இயல்புகளை
ஒன்றன சாஞ்சித் தூபியிற் காணப்பட்ட குறை சிதைவெச்சங்களிலிருந்தும் அத்துரபி “ உச்சியில் தையாக (பிரதட்சிணபத) அமைந்து அணுகுவதற்கு ர்தெற்றியால் (மேதி) சூழப்பெற்ற அண்ணளவில் பாளர் காட்டியுள்ளனர்?.
வருபாதை உளது; இதை ஒரு பெரிய கந்தணி உச்சியில் ஒரு அரமிகை (அர்மிகா) உள்ளது. மிகையிலிருந்து ஒரு கற்றண்டு நிமிர்ந்தெழுந்து வலியை (கற்குடைகள்) தாங்கி நிற்கிறது. வெளி ாயில்கள் (தோரணம்) இருந்தன. இவை பின்னர்ச்
ய்திகளை ஆய்ந்தால் இலங்கைத் தூபிகள் பிற்கால ம் மாறுபட்டுக் காணப்படுவதை நாம் காணலாம். பின் சிற்பியற் பண்புகளே நாம் கூர்ந்து ஆயின் }ங்களில் எழுந்த இலங்கைத் தூபிகள் இந்திய ம் ; இதைப் பின்னர்க் காட்டுவோம்.
பாராமையின் சிற்பியற் பண்புகளைப் பற்றி வரலாற் 1ம் துபவமிசம், அது வடிவில் ஒரு நெற்குவையை பு கும்மட்டத்தைக் கொண்டிருக்கலாம்?. நெற்போர் டக் கம்மியரால் தூபிக்குரிய ஆறு வடிவங்களுள் காலத்து எழுந்தவற்றுள் இவ்வகைத் திருமனைக்கு ண்மையிற் காணப்பட்டன. இந்தியத் தூபிகளோடு
கல்லறைகளும் கூம்புருவினவாய் அமைந்ததையும் ம இப்பொழுதுள்ள உருவில் கூம்புருவினதன்று : மைக்கப்பட்டது. இப்பொழுதுள்ள வடிவம் 1852 இல்
fáišas, Lu. 8.

Page 25
12
கி.மு. முதலாம் நூற்றண்டில் துட்டகா நீண்ட ஒரு வரலாற்றைக் கூறுகின்றது. இந்நு கூறுவதற்குப் பதிலாக அந்நிகழ்ச்சியுடன் இணை ஆயினும் பரந்த இத்தொல்லுரைகளுக்கிடை ஆங் சிறு சிறு குறிப்புக்களே நாம் காணலாம். இவை மிகப் பயன்தருவனவாம்.
தூபியின் அத்திவாரத்தைத் திண்ணிதா அம்மாபெரும் செங்கல் வேலைப்பாடு தன் கனத் றேட்டாசிரியர் இவ்வேலையைப் பற்றிக் கூறியதை இ தலைவன் தூபிக்குரிய அத்திவாரம் எவ்வகையிலு ஆழமாக வெட்டுவித்தான். தன் படைஞரைக் சம்மட்டியால் அடித்து உடைப்பித்தான். நல்லது நிலம் வன்மை பெறும்பொருட்டு வலிய யானைச உடைந்த கற்களே நிலத்தில் பதியுமாறு உழக்குவி மண்வீழ் புலங்கொண்ட, நீர்ப்பதனகலா இடத் வெண்ணெய்க் களிமண் எனப் பெயர் கொண்டது தன்னை இவ்விடம் கொணர்ந்தனர். கற்படைமீது பதித்து அதன்மீது ஒரு முரட்டு ஒட்டியும் (சிெ இரும்பு வலை வேலையும் அதன்மேல் இமயத்திருந பதித்திடுமாறு மன்னன் பணித்தனன். இதன்மே பணித்தனன். இம்மலைப்பளிங்குமேற் கற்கள் பதிக்க வெண்ணெய்க் களிமண் ஒட்டிபோல் பயன்பட்டது. கரைத்துத் தேர் வீரனை மன்னன் எட்டங்குல, பதித்தனன். இதன்மிசை நல்லெண்ணயிற் கரைத்த தகடொன்றை (மன்னன்) பதிப்பித்தனன்.”
இவ்வரைவுரையிலுள்ள வெள்ளித் தகடு முடியாதவை ; மேற்கண்டவாறு மிக விரிந்த முறை ஆய்ந்து துணிதல் இயலாததொன்றகும். எனினும் எவரும் விரும்பும் அளவிற்கு மிக்க உறுதியான மு என்பது இதனல் நிறுவப்பட்டது. இப்பொழுது அ திரு. பெல் அவர்கள் வெளிப்படுத்தி ஆயும்பெ. அத்திவாரம், தளமட்டத்தினின்றும் 26 அடி ஆ வேலைக்குக் கீழ் ஒரு படை ஒட்டி (சிமெந்தி) இருற
இக் கட்டிடத்தின் அடித்தள விட்டம் 370 இடுவதற்கு நிலத்தின்கீழ் எவ்வளவு செங்கற்கள் யகங்களை நிறுவியோர் தாம் எழுப்பும் அமைப்பகங்க அயரா முயற்சி எடுத்திருக்க வேண்டும் என்பதை
மகாதூபியின் வடிவத்தைப் பற்றியவிடத் கூறப்பட்டுள்ளது. மன்னன் சிற்பியைத் தூபியின் அவன் * பொற்கலசம் ஒன்றை நீரினல் நிரப்பி
og@a5 Turò XXVIJI-XXXII.
ஆசைகள்.
உயர்தீக்கை பெரு இளந் துறவிகள். மறும்பை-இப்பதம் குறிக்கும் பொருள் யாதெனப் மகாவமிசம், XXIX, 2-12 (கைகர் பதிப்பு). இ.தொ.அ. ஆண்டறிக்கை 1894, ப.2.

னி மகாதூபியைக் கட்டியதைப் பற்றி மகாவமிசம் ல் கட்டிடத்தைப் பற்றிய செவ்விய விவரங்களைக் த புகழுறும் கதைகளை விரிப்பதிலேயே ஈடுபட்டது. ாங்கு நிலையகத்தின் சிற்பியற் பண்புகளைப் பற்றிய இலங்கைத் தூபியின் வளர்ச்சி பற்றிய ஆய்விற்கு
அமைப்பதில் நற்கவனம் எடுக்கப்பட்டது ; இது தால் கீழ் அமராதிருத்தற் பொருட்டாம். வரலாற் ங்கு அவ்வாறே எடுத்து ைரத்தல் நலம். “நாட்டின் ஓம் நல்லுறுதியாயிருப்பரின் வேண்டி எழுமுழம் கொண்டு இங்கு கொணர்வித்த வட்டக்கற்களைச் தீயது பகுத்தறியும் தன் இயல்பினல், அவன், ளை அவற்றின் கால்களைத் தோலினல் மூடுவித்து, த்தான். சூழவர முப்பது யோசனை வானதி கங்கை துள, நுண்களிமண் நுண்மையின் இயல்பினல் 1. ஆசவம்? வென்ற சாமணர்? பலர் இந்நுண்களி இக்களிமண்ணைப் பரப்பி அதன்மிசை செங்கல்லைப் மந்து) அதன்மேல் சின்னபாரும் அதன்மிசை ஓர் த சாமணர் கொணர்ந்த நறுமண* மறும்பையும் ல் பாராள் மன்னன் மலைப்பளிங்கு பதிக்குமாறு ச் செய்தனன் ; எங்கும், வேலைப்பாடுகள் யாங்கணும் கபித்த மரத்துப் (விளா) பிசினை நறுமண நீரிற் த் தடிப்புடைச் செப்புத் தகடு ஒன்றைக் கல்மிசை 5 பாடானத்துடன், எழங்குலத் தடிப்புடை வெள்ளித்
பற்றிய குறிப்புப் போன்ற சில விவரங்கள் நடக்க யில் துட்டகாமணி அத்திவாரம் இட்டானே என்பதை
அனுராதபுரத்துப் பெருந் தூபிகளின் அத்திவாரம் பறையில் அவற்றைக் கட்டினேரால் அமைக்கப்பட்டது பயகிரி எனப்படும் செதவனவின் அடித்தளத்தைத் ாழுது அதன் படிமுறைச் செங்கட்டு வேலையாலாய மத்திலிருந்து தொடங்குவதைக் கண்டார். செங்கல் ததையும் கண்டார்.8
அடியென்பதை நோக்கும் பொழுது அத்திவாரம் பதிந்திருக்க வேண்டும், இந்த மாபெரும் நிலை ளின் நிலைபேற்றை உறுதிப்படுத்துவதற்கு எத்துணை நாம் ஊகித்து அறிந்து கொள்ளலாம்.
து வரலாற்றேட்டில் பின்வரும் கதை எடுத்துக் வடிவு எவ்வாறு அமையுமென வினவியவிடத்து த் தன் கையில் நீரெடுத்து அதைக் கலச நீர்ப்
புலப்படவில்லை.

Page 26
பரப்பில் விழ விடுத்தனன்; அரைக்கோளப் பளிச சிற்பி இவ்வாறு நிலையகம் எவ்வுருவைப் டெ மன்னன் அவனுக்கு உவந்த பரிசு அளித்தன் அறியோம் ; ஆயின் வரலற்றேடு எழுதப்பட்ட
கொண்டிருந்தது என்பது இதனல் நிறுவப்பட் குமிழி வடிவினதான கும்மட்டமே இலங்கையிற் பழைய தூபிகளின் உண்மைச் சிதைவெச்சங்கள் கூறியவாறு, பெளத்த அறிவுரைகளிற் பன்முறை குமிழி வடிவம் குறியீட்டு முறையால் உயர்ந்த வ களைப் போதிய அளவில் பழுதிலாது பேணி நி தூபிகள் பெரும்பாலனவற்றின் வகையில், கும்மட வில்லை. இது உச்சியிற் சிறிது தட்டையாயிருந்தது அமைந்ததாம் ; இதைப் பற்றிப் பின்னர் ஆரா இலங்கையின் மற்றப் பகுதிகளிலும் காணப்படும் ஒன்றன் மேல் ஒன்ருகக் கட்டப்பட்ட மூன்று வட்ட கிளர்ந்து எழுகின்றது ; மேல் தெற்றி ஒவ்வொன் விட்டத்தைக் கொண்டிருந்தது. சாஞ்சியிலுள்ள டுளது ; ஆயினும் பண்டை இந்தியாவில் அடித்த இருந்தன. தூபி கட்டுதலைப் பற்றி விரித்துரைக் படிப்போர் சிற்பியல் உத்திகளை நன்கறிந்தோர் முன்னரே மூன்று தெற்றிகளும் கட்டப்பெற்றன னிடத்திற் கும்மட்டத்தை நிலமட்டத்திலிருந்து கட் வரலாற்றேட்டில் மகாதூபியைப் பற்றிய வரைவுை ஒரு அடித்தொடையாக அமையுமாறு முதன் மு இடமுண்டு இக்குறிப்பு பற்றிய வகையில் வரலாற் யில உள்ள எந்தத் தூபியேனும் ஆராயப்படவில்:ை
இந்தத் தெற்றிகள் இந்தியாவில் மேதி வி கொள்ளவில்லை ; இவற்றை மகாவமிசம் ' புப்பாத “ புட்பாதான ’, மலர் இடும் இடம் என்ற ெ வணங்க வருவோர் தூபிகட்குக் காணிக்கையாகக் களைப் பயன்படுத்தினர் என்பதை இச்சொல் எமக்கு இப்பொழுதுள்ள சிறிய தூபிகளில், அடித்தளத் மலர்கள், நறும்புகை, விளக்கு ஆகியவை இடுவ இலங்கையிலுள்ள பெருந்தூபிகளின் மூன்று ே உடையன; இன்னும் யாவற்றையும் அவ்வாறு மேலுளவற்றில் சாணிக்கைகளை வைப்பதற்குக் கீழும் கள் இடப்பட்டிருந்தால் அவற்றை இடருது மேலே மகாதூபியளவு பாரிய பருமனைத் துபிகள் பெறமு
1. LoadEr76an Léogrupo, XXX., 12-18. 2. பெளச்சர், ஆ. கி. கா., ப. 83. 3. யாவத் அனுபூர்வேன பிரதமா மேதி ததோ நாயூர்ே கவல், நீல் பதிப்பு, ப. 244.
4. சேர் யோன் மாசல், சாஞ்சிக்கு வழிகாட்டி, ப-ள். 5. மகாவமிசம் 51, 56 ; 22 ;. இச்சொல் " பலிபீட பலிபீடம் அல்லது முகப்பு என்பதைப் பற்றிய பிழையான கரு ஆராய்வோம். பார்க்க, பாக்கர் தொல்லிலங்கை, ப. 280.

13
குருவில் ஒரு பெருங் குமிழி அங்கு தோன்றியது. றவேண்டுமென்பதை மன்னனுக்குக் காட்டினன். ான். இந்நிகழ்ச்சி உண்மையோ அன்றே நாம் காலத்தில் மகா தூபி அரைவட்டக் கும்மட்டம் டது. பண்டை நாட்களில், சாஞ்சியிலிருந்தவாறே பெருவழக்காயிருந்தது என்பதை இலங்கையின் காட்டுகின்றன. எம். பெளச்சர் அவர்கள் நயம்படக் யும் அழுத்தியோதப்பட்ட உலகின் நிலையாமையைக் கையில் எடுத்துக் காட்டியது?. இன்றும் கும்மட்டங் ற்கும் நிலையகங்களில், அனுராதபுரத்துப் பழைய டம் செவ்விதில் அரைக்கோளவடிவினதாக இருக்க 1. இது சதுர மேலமைப்பை இடங்கொள்வதற்காய் ய்வோம். மகாதூபியினதும், அனுராதபுரத்திலும் பெருமளவுடைய ஒத்த தூபிகளினதும் கும்மட்டம், வடிவினவான தெற்றிகளுள் மேலுள்ளதிலிருந்து றும் அதற்குக் கீழுள்ளதிலிருந்து சிற்றளவினதான தூபி இவைபோன்ற ஒரு தெறறியையே கொண் ளத்தில் மூன்று தெற்றிகள் கொண்ட தூபிகளும் க்கும் திவ்வியாவதான? என்னும் நூல், நூலைப் எனும் முறையில் கும்மட்டத்தை எழுப்புதற்கு எனக் கூறுகிறது. சாஞ்சியிலுள்ள பெருந்துபியி டிய பின்னரே தெற்றி கட்டப்பெற்றது. ஆயினும் ரகளை நோக்கும்போது தெற்றிகள் கும்மட்டத்திற்கு தலாகக் கட்டப்பெற்றன என்று நாம் ஊகித்தறிய றேடு சொல்வது உண்மையோ என்றறிய இலங்கை
エリ・
ான்றழைக்கப்பட்டவாறு போல் இலங்கையிற் பெயர் “ன ’ என்ற பாலிப் பதத்தால் சுட்டும் 8. இச்சொல் பாருள் படும். ஆதி நாட்களிலே பற்றுறுதியுடன் கொண்டு வரும் மலர்களை இடுவதற்கு இத்தெற்றி எடுத்துக் காட்டுகின்றது. உண்மையில் இலங்கையில் தைச் சுற்றித் தெற்றி ஒன்றுண்டு ; வணங்குவோர் தற்கான வேதியாக இதைப் பயன்படுத்துகின்றனர். தெற்றிகளும் இந்தத் தேவைக்கு உதவா உயரம்
பயன்படுத்தியும் இருக்க முடியாது. ஏனெனில் ளவற்றில் எறல் வேண்டும். கீழுளவற்றிற் காணிக்கை 2றுதல் இயலாததாகும். ஆயினும் அனுராதபுரத்து மன் இலங்கையிலும் இந்தியாவிலும் உள்ள பழைய
வனத் விதீய தவஸ் திருதீய மேதி யாவத் அனுபூர்வெஞனந்தம்,
32-33.
39
ம் ” என்று தவருக மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. இது தூபியின் ந்துக்கள் நிலவுதற்கு எதுவாயிற்று ; பலிபீடத்தைப் பற்றிப் பின்னர்

Page 27
14
சிறிய தூபிகளைச் சுற்றி ஒரு தெற்றி இருந்திருக படுத்தியிருக்கலாம். தூபியின் பருமன் பெருக்க ( தது; இது பழைய பெயரைக கொண்டி ருந்ததெ6 வில்லை. ஒரு காலத்தில் இத்தெற்றிகள் தூபியை பட்டன போலத் தோன்றுகின்றன.
அளவுத் o a a e
سفن عصطحسطسيطصمسلمتصلسفيعطيهما திட்டம்
உரு. 1. முன்னைத் தூபிகளின் (1) கண்டக சேதியம். (2) ட அனுராதபுரததுத் தூபிகளின் மூன்று ( (மால்) பேசாவ அல்லது பேசா வலலு என்டர். பதி பியவசாவ என்ற சிறிது மாற்றமான பதம் இதைச்
1. துபவமிச (சிங்களம்), கொழும்புப் பதிப்பு 1926, ப.
 
 

லாம் ; இதை மக்கள் மலர் இடுவதற்குப் பயன் வ்வுறுப்பும் உயரத்தால் விகித முறையில் பெருத் னும் தன் பழைய பயன்பாட்டைக் கொண்டிருக்க பலம் வருவதற்குப் (பிரதட்சிணுபத) பயன்படுத்தப்
−
%
% 須 豹 بلانکہ HP
தற்றிகளிலுள்ள கபோதங்கள். சவடி, (3) உருவன்வலிசய. தற்றிகளையும் இன்று சிங்களத்தில் துன்-மகல் மூன்றம் நூற்ருண்டு இலக்கியத்தில் துன்-மால்சுட்டப் பயன்படுத்தப்பட்டது. சிங்களிப் பதமான
139.

Page 28
துன்-மால் அல்லது மகல் என்பது மூன்று படி (துன் பா. திணி , மால் அல்லது மகல் பா. மாளக) தோற்றம் செவ்விதாகப் புலப்படவில்லையாயினும் விளங்கிக் கொண்டனர். இலங்கையில் வழங்கிவரு சிற்ப சாத்திர நூலில் இம்மூன்று தெற்றிகளும் துன்மால் என்ற சிங்களப் பதத்தின் மொழிபெய ஒரு சிங்கள நூலான தருமபிரதீபிகா என்பதில் மல்பியவசா? என்பதாம். “ மல் ” என்பது சிங்க என்னும் பதத்தின் செவ்விய பொருளைத் துண பாலி புப்பாதான என்பதற்குச் சமம் போலத் (மல்பியவாசா) இருந்தமையால் மூன்று தெற்றிக% முன் இணைக்கப்பட்டது. இன்னும் மல் என்ற “மூன்று தெற்றிகள் ’ எனும் கூட்டுப்பொருளைத் நின்றது; இச்சொல்லும், வியத்தகு முறையில் வந்த வரைவே. இவ்வாறு இத்தெற்றிகளைக் குறிக் ஆதியில் மலரிடுவதற்காய பலிபீடமாய் அமைந்த யுள்ளது.
இலங்கையின் பண்டைத் தூபிகளுட் பலவ கபோதங்களும் சிற்பியல் பணதிகளும் சிலவற்றிே புரத்தில் உள்ள மிரிசவடி மிகச் செம்மையானதாம்
66
மகாதூபியின் மேடைகளும் ஆதியில் செங்க இலஞ்சதீசன்3 (கி. மு. 59-50) வரை வெண் இவ்வாறு அணிவேலை செய்யப்பட்ட தெற்றிகளையுன் சேதியடே0. இது அண்மையிலேயே கண்டுபிடிக்கப்பட சுண்ணும்புக் கற்களால் பதிக்கப்பட்டுள ; அவை பெரும்பாலானவற்றின் தெற்றிகளின் அடிகளும் ! கிரியின் கல்லாலான அடிக் கபோதம் ஓரளவிற்கு பட்டுள்ளது. மகாதூபியில் கீழ் தெற்றியின் மு கோலத்திலமைந்த ஒரு பட்டி உளது. நடுத்தெற்றி கலாம். இத்தூபியின் மிக மேலான தெற்றியி 10 அல்லது 12 அங்குலம் முன் தள்ளி நிற்கும் ய குலம் ஒழுங்கான இடைவெளி கொண்டு அமைந்: தம்பங்களைத் தாங்குவதற்கு அமைந்தனபோல் த யுடைய பண்பு இப்பொழுது நிலைநிற்கவில்லை ; ஏெ பொறுப்பாயிருந்தோர் இவ்யானைத் தலைகளை அகற். வெற்றிடமாக்கி விட்டனர். ஆகவே இந்தச் சிற்பி விளக்கிய காலஞ் சென்ற திரு. யே. சி. சிமிதருக்கு
மகா தூபியின் இப்பண்பு மகாவமிசத்திற் கூ (622-625 வரை) அனுராதபுரத்து மூன்று பெரும் து செய்தனன் என்று சொல்லப்படுகிறது. வேதி என்ப; சியின் பெரிய தூபி கொண்டிருந்ததைப் போல் மூன் றும் ஒவ்வொரு பெயர் கொண்டிருந்தன; ஆயினும் வில்லை. திரு. சிமிதரின் விளக்கத்திற் கிணங்க,
பாக்கர்-தொல்லிலங்கை, u. 336 கொழும்புப் பதிப்பு 1915, ப. 312. மகாவமிசம், XXXIT1, 21-22. யே. சி. சிமிதர், அ.சி.சி., ப. 27.
ostraffub, XLII. 95.

5
ள் அல்லது மேடைகள் என்ற பொருள்படும். பேசாவ அல்லது பியவசாவ என்னும் சொல்லின் மேலோதிய பொருளிலேயே மக்கள் அச்சொல்லை தூய்தற்ற வடமொழியில் எழுதப்பெற்ற ஒரு திரிமால ” என்ற பதத்தாற் சுட்டப்பட்டன ; இது ப்பாகும். பதின்மூன்றம் நூற்றண்டில் எழுந்த உள்ளவாறு இச்சொல்லின் மிகப் பழைய உரு ாத்தில் “ மலர் ” (பா. புப்ப) ஆகும் ; பியவசா யமுடியவில்லை ஆயினும், மல்பியவசா என்பது தோன்றுகிறது. இத்தகைய மூன்று தெற்றிகள் யும் ஒருங்கு கருதும் பொழுது துன் எனும் பதம் பதத்தின் உயிரெழுத்து நீட்சியோடு இச்சொல், தற்செயலாக ஒக்கும் ஒரு வடிவினை ஏற்றும் அது சுட்டும் சிற்பியற் பண்பை உணர்த்துதற்கு கும் சிங்களச் சொல்லிலக்கணமும் இத்தெற்றிகள் ன என்ற முடிபைக் கொள்வதற்குத் துணையா
]றின் தெற்றிகள் செங்கலாலானவை ; அவற்றின் லயே நிலைநிற்கின்றன. இவ்வகையில் அனுராத
(உரு. 1). ல்லாலானவையே ; ஆனல் அவற்றின் முகனைகளை சுண்ணும்புக் கல்லாற் பதித்தான். இலங்கையில் டைய பிறிதொரு தூபி மிகிந்தலையிலுள்ள கண்டக ட்டது. இவ்விரு தூபிகளின் தெற்றிகளின் தளமும் வெளிநோக்கிச் சாய்வு கொண்டுள. தூபிகளுட் மதலைகளுமே கபோதங்கள் கொண்டுள்ளன. அபய குத் தாமரை இதழ்க் காட்டுருவல் அலங்கரிக்கப் கனையின் மேற்பகுதியில் நாற்கரையும் அளிச்சற் யும் ஒருவேளை அவ்வாறே அணி செய்யப்பட்டிருக் ன் வெளி ஒரத்தில், சுவரின் முகனையிலிருந்து, ானைத் தலைகள் இருந்தன ; இவை 6 அடி 3 அங் து நின்றன. இவ்யானை உருவங்களின் கீழ்ப்டாகம் வாளிப்புகள் கொண்டிருந்தன4. இந்தக் கவர்ச்சி னனில் இத்திருமனையை அண்மையிற் புதுப்பிக்கப் த்ெ தெற்றியைச் சிற்பியல் அணிவேலைகள் இல்லா 1ல் விரிவுகளைச் செம்மையில் வரைந்து தெளிவுற நாம் சிறப்பாகக் கடப்பாடுடையேம். ரப்பட்டது போலத் தெரிகிறது. மன்னன் மகாநாகன் பிகளின் அத்திவேதியை மற்றை வேறு பணிகளுடன் அளிச்சல் என்று பொருள்படும். மகாதூபியும் காஞ் று அளிச்சல்கள் கொண்டிருந்தது. இவை ஒவ்வொன் ன்றிற்கேனும் அத்திவெதி என்னும் பெயர் இருக்க

Page 29
6
மேல் இவ் யானைத் தலைகள் வைக்கப்பட்டிருந்தன ே ஒழுங்கான இடைவெளி இவ்வெடுகோளை அரண்படு ஓர் அளிச்சல் அவ்வாறு இருந்திருந்தால் அை யானைத் தலைகள் தவிர இக்கற்பனை அளிச்சலின் ஏனெனில் அவற்றின் சுவடுகளே இப்பொழுது செதவனவும் இத்தகைய சிற்பியற் பண்புகள் கெ தாகபையின் அடியை மறைத்து நின்றவற்றை நீ யர்ந்த தெற்றியில் யானைத்தலைகள் ஒழுங்கான இ புலனயிற்று. நாம் அறிந்தவரையில் பண்டைய ( கொண்ட சிற்பியற் பண்பு இருந்ததாகத் தெரியவில்
மகாதூபியின் மிக்குயர்ந்த தெற்றிமிசை ஒ மன்னன் பாதிக அபயன் (கி.பி. 39-67 வரை) இ என மகாவமிசம் கூறும். இவ்வரலாற் றேட்டுரை, ( தால் இவை “முத்த வேதிகா ” “ குச்சி வேதிகா? முத்தவேதிகா என்பது உச்சிமிசையிருந்த அளிச்ச6 என்பதைப் பொருளில் ஒத்தசொல் ; இது “ வயிறு காட்டுமாறுபோல், இலங்கைப் பாலி நூல்கள் து சொல்லாகும். எனவே குச்சி வேதிகா என்ற சொ படுத்திய ஒரு சொல்லே. இது கும்மட்டத்தின் உச் அது முத்த வேதிகா எனப்படும். அளிச்சலிருக் அத்தகைய அளிச்சல் மிக்குயர்ந்த தெற்றியிலேயே தூபியில் தெற்றியைச் சுற்றி ஓர் அளிச்சல் இருந்த படும், தூபிகளே உருவகிக்கும் குறைபுடைப்பங்களிலு! காட்டப்பட்டுள்ளது. எனவே மகாதூபியினதும் மற் நாட்களில் ஒரு மர அளிச்சல் இருந்திருக்கலாம்.
இத்தெற்றிகளுக்கு எறும் வழியாக செங்க ஆனல் பல இடங்களில் இவை பிற்காலத் தெரு ஆதியில் இத்தெற்றிகள் தூபியைச் சுற்றி வலம் வரு
மகாதூபியின் மூன்று தெற்றிகளும் கட்டி தெற்றியின் நடுவண் ஓர் எச்சக் கூடம் கட்டப்பட்ட பற்றியும் கூடத்தைப் பற்றியும் மகாவமிசம் விரிவாக களேப்பற்றி நம்பரும் கூற்றுகள் பல உள. ஆயினுட அமைப்பும் அதைக் கட்டிய முறையும் பண்டை இலங்ை குறித்த ஒருவகையினவாய் 80 முழ நீளவகலங் கற்பலகைகளை உத்தர குருவிலிருந்து முனிவர்கள் அவற்றைப் பயன்படுத்தினர் என்றும் மகாவமிசம் ஒன்றை அவர்கள் இட்டு நாற்பக்கங்களிலும் ஒரு வலிமையுடைய தேரர், ஒரு மூடிபோல் பயன்படுத்து அதைக் கட்புலனுகாததாக்கினர்.
1. பேராசிரியர் கைகர் (சூளவமிசம்-மொழிபெயர்ப்பு LH மேடையிலுள்ள யானையின் முகபாகமும் முன் தள்ளும் தலைகளை தில் மேலும் ஆராய்வோம். இத்தகை பேண் சுவர்களை வரலாற்ே
2. மகாவமிசம், XXXIV, 39. 3. சேர் யோன் மாசல், இந். தொ, அ., ஆண்டறிக்கை urteU555) 687 gip7 l59, 5508 XXXI., 3.
4. Lodsm6aul65ub, XXX., 60-61.

ாலத் தெரிகிறது. யானைத் தலைகளுக்கிடையமைந்த துகின்றது ; யானைத் தலைகளால் அணிசெய்யப்பட்ட
அத்திவேதி என்று கூறுதல் உவந்தது. இவ் மற்றைப் பகுதிகள் யாவும் மரத்தாலானவையே. |ங்கு இல்லை. மகாவமிசத்திலிருந்து அபயகிரியும் ண்டிருந்தன என்று நாம் அறிகிறேம். அபயகிரி ச்ெ சுத்தமாக்கியபொழுது அந்நிலையகத்தின் மிக்கு டைவெளி கொள அமைக்கப்பட்டிருந்தன என்பது ந்தியத் தூபி எதிலேனும் இத்தகை இலக்கணம்
ல.
அளிச்சல் இருந்தது என்பதற்கும் சான்றுண்டு. த்தூபிக்கு ஈர் அளிச்சல்கள் (வேதிகா) கட்டினன் இவ்வளிச்சல்கள் எத்தகைய என்பதை விளக்குமுகத் ’ ஆகும் என்று கூறும். அடுத்த அதிகாரத்தில் ) என்பது காட்டப்படும். குச்சி என்பது “ உதர ’
’ என்று பொருள்படும். இது நாம் பின்னர்க் ாபியின் கும்மட்டத்தைக் குறிக்கப் பயன்படுத்திய ) கும்மட்டத்தோடியைந்த அளிச்சலைச் சுட்டப் பயன் Fமிசையிருந்த அளிச்சலைக் குறிக்காது; ஏனெனில் கக்கூடிய பிறவிடம் கும்மட்டத்தின் அடியாகும். இருந்திருக்க வேண்டும். சாஞ்சியிலிருந்த பெருந் து. இன்னும் சாஞ்சியிலும் பாரூத்திலும் காணப் ம் செவ்விதில் அதே நிலையிலமைந்த ஓர் அளிச்சல் ]றைத் தூபிகிஸ்னதும் ஒத்த இடங்களில் பண்டை
நற்களாலும் கற்களாலுமாய படிக்கட்டுகள் உள. ழந்தவை என்பதைக் காட்டச் சான்றுகள் உள. நவதற்காய வழிகளாக இருக்கவில்லை,
முடிந்த கும்மட்டவேலை தொடங்குமுன் மிக்குயர் து. இக்கூடம் எவ்வாறு கட்டப்பட்டதென்பதைப்
எடுத்துரைக்கின்றது. இந்த விரிவுரையில் விபரங் அவ்வரலாற்றேட்டில் கூறப்பட்ட எச்சக்கூடத்தின் கையில் இருந்த வழக்கிற்கு எடுத்துக்காட்டாயுள்ளன. கொண்டு எட்டு முழத் தடிப்புக் கொண்ட ஆறு எவ்வாறு கொண்டுவந்தனர் என்றும் எவ்வாறு கூறுகிறது. நடுவிலுள்ள தெற்றியில் அவற்றுள் பட்டிபோல் நாலையும் வைத்துப் பின்னர் அற்புத வதற்காக, கிழக்குப்பக்கத்தில் ஆறவதை வைத்து
தி 1, ப. 61, ப. 4) அத்திவேதி என்பது உருவன்வலியின் ம் கொண்ட அத்திபாகாரமே என்கிருர். இதை இவ்வத்தியாயத் டு வேதியென்னுது பாகார என்றே யாண்டும் கூறும்.
13—14, u. 8; as6ö76of)rÈidsmt tb., Bhilsa, "Topes, ğ555G6 III., go-G15 2.

Page 30
இவ்வருணனையில் உள்ள கற்பலகைகளின் பற்றிய கூற்றுக்களை உண்மைக்குப் பழுதின்றிக் அதைக் கட்டிய முறை ஆகியவை பற்றி வரலா நியாயமில்லை. எனவே எச்சக் கூடமானது கும்மட போடொத்த மட்டத்தில் இருந்ததென்பதும் ஓர் ( அமைக்கப்பெற்றதென்பதும் தெளிவாகிறது. சாஞ் சாரிபுத்திரரின் எச்சங்களைக் கொண்டிருந்தது?. இக் களைக் கொண்டிருந்தது என்று கருதப்பட்ட, தூபி எச்சக்கூடத்தைச் செவ்விதில் ஒப்ப ஒரு கற்பெட்டியை காகவண்ணதீசன் (கி.மு. 2 ஆம் நூறு) கிழ தைக் கட்டியது பற்றிய ஒரு தொல்லுரையைச் சிங் வமிசம்)* எனும் நூல் கூறுகின்றது. இந்நூல் இ கூறும் வகையில் உருவன்வலிசாயவின் தோற்றத்ை ஊக்கப்பட்டது என்பது தெளிவாகப் புலப்படுகிறது. பெட்டியைப் (சதரசு பட்டியமக்சே) போன்றிருந்தது எ எச்சக் கூடத்தின் நிலையை அறியுமுகமாக ெ அனுராதபுரத்து மற்றைத் தூபிகளையோ ஆயவில்லை களிலிருந்து இப்பொருள் பற்றிய சில விபரங்கள் எல்லாம் தொல்பொருளியலாரை நிதி தேடுவார் சான்றுகளும் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை. ஆயினும் பேறு இலங்கைத் தூபியின் எச்சக் கூடம் பற்றி இ6 ளோடு எவ்வளவிற் பொருந்துகின்றது என்றறிவது
இங்கு இப்பொழுது ஆயும் நான்கு தூபிகளு சீகிரியிலிலுள்ள தாகபையாகும். அதன் எச்சக் கூ காணப்பட்டபடியால் இந்நிலையகம் கி.பி. நாலாம் தேதி கொள்வது குருநாகலையில் பண்டுவசு தாகபையை அகழ்ந்தாய்ந்தோர் கலைசுவை தொல்ே மாகக் கூறமுடியாது. எனினும் பத்தாம் நூற்றண் பழுதின்று. மற்றை இரண்டு தூபிகளும் பொலனறுை இவற்றுள் ஒன்று தோபாவவவிலுள்ள ஒரு தீவிலு நாம் கூறிய கிரி விகாரையாகும். திரு. பெல் இரண் எச்சக்கூடங்களைப் பற்றி விவரமான வரைவுகள் எழு சீகிரியிலிருந்த தாகபைக்கு ஒன்றின் மேலெ எச்சத்திடற் கும்மட்டத்தின் உள்ளமைந்த மிக்குயர் மையால் அதன் கனவளவுகளை அறிந்து கொள்ள சதுரம் கொண்டு 5 அடி 8 அங்குலம் ஆழம் ெ அடுக்கிக் காரையாற் பூசப்பட்டிருந்தன. அடிநிலம் ெ எனும் கொள்கலம் இருந்தது. இது பத்தங்குலச் 8 கொண்டிருந்தது. இச்சிறு பிரிவுகள் 5 அங்குல அ6
1. கற்கிடைகளும் பெருமளவில் இத்தகை அமைப்பை உ6 மண்மூடி இருந்தது. பொதுவாக இவையும் கல்லறைகளாகவே க ஒத்தன. ஆனல் தூபிகள் மிக்க நிலையான பொருள்களால் கட்டப்ெ
2. சேர் யோன் மாசல், சாஞ்சிக்கு வழிகாட்டி, ப.81. 3. மேற்கூறிய நூல், ப. 34, 4. கொழும்புப் பதிப்பு 1923, ப. 54. 5. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1910-11, ப-ஸ். 68-70 6. வே. ஆ. ச. ச. இ. கி. தொகுதி XIV, ப. 145 தொட 7. இ. தொ. அ ஆண்டறிக்கை 1909, ப. 28-31, தகடுக

7
கனவளவுகள், அவை வந்த வரலாறு ஆகியவை கைவிட்டுவிடலாம். ஆனல் எச்சக்கூடத்தின் நிலை றேடு அளிக்கும் சான்றை எற்காது விடுவதற்கு டத்தினடியில் மிக்குயர்ந்த தெற்றியின் மேற்பரப் இடுகுழிபோல் ஆறு பெரிய தனிக்கற்பலகைகளால் யிேலுள்ள மூன்றம் எண்கொண்ட எச்சக் கூடம் கூடமும் தெற்றியின் மட்டத்தோடிருந்தது. எச்சங் பின் மிசையிருந்த அரமிகையானது மகாதூபியின் ப் போல் கட்டப்பெற்றது". க்கு மாகாணத்தில் சேருவாவிலையிலுள்ள சேதியத் கள நூலான தாதுவமிசம் (அல்லது இலலாடதாது ப்புண்ணிய நிகழ்ச்சியோடிணைந்த அற்புதங்களைக் தப் பற்றி மகாவமிசம் எடுத்தோதிய வரலாற்றல் இது அத்தூபியின் எச்சக் கூடம் ஒரு சதுரத்திண்மப் னக் கூறுகின்றது. தால்பொருளியலார் ஒருவரேனும் மகாதூபியையோ ). ஆயினும் வேறு தலங்களிலுள்ள நாலு தூபி நமக்குக் கிடைத்துள்ளன. ஆயினும் இவற்றில முந்திவிட்டனராதலின் கிடைக்க வேண்டிய முழுச் இவ்வகையால் பெறும் தரவுகளை ஆய்ந்து பெறும் லக்கியம் கூறும் தொல்பொருளியல் சிதைவெச்சங்க பயனுடையதே. ஞள் மிகப் பழையது திரு. பெல் அகழ்ந்தாய்ந்த டத்தில் இறுதி உரோமப் பேரரசின் நாணயங்கள் நூற்றண்டிற்குரியது எனக் கூறலாம். அடுத்துத் நுவரவிலுள்ள தாடையாகும். ஆயினும் இத் பொருளியலாராதலின், அதன் அகவையைத் திட்ட எடிற்கு முன் ஒரு பருவத்தை அதற்கு அளித்தலில் >வயில் உள; அவை பன்னிரண்டாம் நூறிற்குரியன. லுள்ள ஒரு சிறு திருமனை ; மற்றையது எலவே னடையும் நன்கு ஆய்ந்துள்ளார். அவர் அவற்றின் தியும் படங்கள் வரைந்தும் வைத்துள்ளார்.? ான்ருக மூன்று கூடங்கள் இருந்தன. இவற்றுள் ந்த அறையானது நிதிதேடுவாரால் மிக அழிவுற்ற முடியவில்லை கீழிருந்த இரண்டாம் கூடம் 7 அடி காண்டிருந்தது. அதன் சுவர்கள் முரட்டுக்கற்கள் செங்கல் பதிக்கப்பட்டிருந்தது. அதில் “யந்திரகல ” Fதுரமுடைய இருபத்தைந்து சதுரச் சிறு பிரிவுகளைக் லகங் கொண்ட கற்களைக் குறுக்குப் பாட்டில் வைத்து
டையனவே. சில இடுகுழிகள் மேலும் கற்கிடைகள் மேலும் ஒரு ருதப்பட்டன. ஆகவே, இவைதம் உண்மை இயல்பால் தூபியை பெற்று கலை, சிற்பியற் பண்புகளில் நல்வளர்ச்சியடைந்திருந்தன,
-片。
sai XLI-LXX.

Page 31
18
ஆக்கப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு சுவரிலும் யந்தி விரண்டு ஒன்றரை அடிச் சதுரமுடைய குழிமாடங்க அரிந்தெடுத்த கற்பலகைகளை நான்கு மூலைகளினும் மிகக் கீழான கூடம் 1 அடி 3 அங் அளவுகள் ( மாயிருந்தது. இச்சுவர்கள் ஒவ்வொன்றிலும் ஒவ்ெ 6 அங். 6 அங் 8. அங். உயரம். இவற்றுள் மூன்றில் திருந்தா முறையிலான ஒர் அமராவதிப் பளிங்குத் து பளிங்காலான ஒரு கூம்புள் இருந்தது; இது 1 அடி லின்படி உலகின் மையமாக விளங்கும் புராண வர முறையிலமைந்த படியுருவாகும் இது. இம்மகாே நின்றது. இதன்மேல் ஒரு கற்பலகை இருந்தது. பட்டிருந்தன. இந்த எச்சக் கூடங்களுள் எந்த ( தெற்றியினது மட்டத்தோடு ஒத்திருந்ததோ என்பது
பண்டுவசு நுவரவிலுள்ள தாகபையில் ஈர் இரண்டிற்கு மேலாக இருக்கவில்லை என்று செ சீரழிக்கப்பட்டது ; அதைப் பற்றிய திருத்தமான சதுரமும் 6 அடி உயரமுமான கீழ்க் கூடத்தின் த கூரை கற்பலகையால் ஆக்கப்பட்டிருந்தது. ஒவ்வெ அவற்றில் புத்தரின் பொன்படிவங்கள் இவ்விரண்டு
GH இல் திட்டம்
அளவுத்திட்டம் 0 s
உரு. 2. பொலனறுவைக் கிரிவிகாரை எ
கிரிவிகாரையில் (உரு. 2 பார்க்க) மிக மேலா தெற்றிகளுள்ளும் மிக்குயர்ந்ததின் உச்சியோடு ஒரு பெல் அவர்கள் கூறியவாங்கு இங்கு கூறல் நன்று சிறு துபிகளில் காணப்படுமாறுபோல் அதன் எ
 

ரக் கல்லிலிருந்து 1 அடி 6 அங். உயரத்தில் இவ் ள் இருந்தன. கூடத்தை மூடி நின்ற செப்பமின்றி நின்ற கற்றுண்கள் தாங்கி நின்றன. இத்துபியின் கொண்ட உட்குழிவான செங்கல்லாலான கனவடிவ வாரு குழி மாடம் இருந்தது. இவற்றின் கனவளவு
தெளிவிலாதாக்கப்பட்ட, ஒரு நாகர் உருக்கொண்ட ண்டிருந்தது. இச்சிறு கூடத்து நடுவண் அமராவதிப் டி 3 அங்குல உயரமாயிருந்தது. இந்திய அண்டவிய லாற்றுக்குரிய மலையான மகாமேருவின் வழக்காற்று மரு 1 அடிச் சதுரமான தொலமைற்றுத் துண்டில் இதில் புத்தபகவானின் காலடிச் சுவடுகள் செதுக்கப் எச்சக் கூடத்தினது தளமும் தாகபையின் மிக்குயர் து பற்றி ஒரு செய்தியும் நமக்குக் கிடைத்திலது.
எச்சக் கூடங்கள் காணப்பட்டன; ஆயினும் இதில் ால்ல இயலாது. மேற் கூடம் நிதி தேடுவாரால்
வரைவுகளும் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை. 6 அடிச் 1ளமும் சுவர்களும் செங்கல்லால் அமைந்திருந்தன. ாரு சுவரின் நடுவிலும் ஒரு சிறு மாடக்குழியிருந்தது.
இருந்தன.
G -- a a -
- - -- ഷ - - - ൽ അ
CD ஊடாக குறுக்குவெட்டு
o st 15 slug. tetaatsted
ாச்சக் கூடத்தின் திட்டமும் வெட்டுமுகமும்,
ன பிரதான கூடத்தின் தளம் தாகபையின் மூன்று ந மட்டத்திலிருந்தது. இதன் விரிவுரையைத் திரு. : “ இதன் புறக் கிடைத்தள அளவு 11 அடி 2 அங். மையவெச்சமான யந்திரக்கல்லுக்கோ மகா மேருத்

Page 32
தூணிற்கோ ஆன தாங்கு தம்பங்கள் தவிர்ந்த மற்றை பதிக்கப்பட வேண்டியிருந்தது. இது கற் செந்நிலைக பதிப்பினல் ஒரு கூடம் நடுவண் அமைந்திருந்தது. இ இவ்வளவு ஒரு வழக்கமான பருமன். இங்கு இந்தக விளக்கு மாடக்குழிகள் அமைப்பதற்குப் பதிலாக ஒவ் பட்டிருந்தது (இவ்விடை வெளிகளானவை கூடத்தில் பன்னிரண்டு தம்பங்களுக்கிடையமைந்திருந்தன). இ இட்டுச் சென்றன. இந்நிலவறைகள் 4 அடி 6 அங் ருந்தன. இவைக்கு-வடமேற்கு தென் கிழக்கு என்று செவ்வகத்துளேவழிகள் இருந்தன (இவை 1 அடியால் 2 அடி 2 அங். சதுரப்பெட்டி வடிவினவான பிரி சுவர்க்குலாக்களின் நாற்றிசைகளிலும் 10 அங். அடி
அளவுத்திட்டம் 0 Ip *5 g|S-
马 f كـسـاسـ
உரு. 3. தோபாவவவிலுள்ள தாகபை எச்சக் கூடத்தின்
வெட்டுமுகம்.
 

19
இடங்கள் வாளாவிடப்படவில்லை ; ஆனல் செங்கல் கு ஒரளவு பலமளிப்பதற்காகவுமாம். இச்செங்கற் எவ்வழியிலும் 3 அடி 6 அங். கொண்டிருந்தது ; சிற்றறைக்கு மேலே சுவர் எழுப்பிப் பக்கங்களில் வாரு முகத்திலும் ஒவ்வொரு இடைவெளி விடப் செங்கல் வேலை மூலைகளோடிணைந்த நடுச்சோடி விடை வெளிகள் துணைக்குலா நிலவறைகளுக்கு அகலங் கொண்டு பின்னேக்கி 2 அடி கொண்டி கொள்ளலாம்--வலப்பக்கமும் இடப்பக்கமும் சிறிய அங். இலும் பெரியனவல்ல). இவற்றின் நிலை புகளே யுண்டாக்கின. . . . . ஒவ்வொரு செவ்வகச் விட்டங் கொண்டு 1 அடி 6 அங். உயரங்கொண்டு கூம்பிய ஒரு கல் நின்றது. நடுக்கூடமானது தளத் திலிருந்து தொப்பிக் கல்லின் கீழ்ப் பாவரை 9 அடி உயரங்கொண்டிருந்தது. ஆனல் அதன் அருக மைந்த பிரிவுகள் 6 அடி உயரங் கொண்டு முன் ஞல் சுவராலும் தம்பங்களாலும் பாதி மறைக்கப் பட்டும் கூரையால் கவியப்பட்டும் பிரதான சிற்றறை யின் தளத்தையோ கூரை மட்டத்தையோ எட்டா மலும் இருந்த பெரிய மாடங்கள் போல் இருந்தன. கூரைப்பலகைகளுக்கும் தம்பங்களென்னும் மென் தூண் தாங்கிகளுக்குமிடையில் குறுக்கு விட்டங்கள் வைக்கப்பட்டிருந்தன. இந்த மையச் சிற்றறையின் மூலைகளில் செப்பனிட்ட செங்கல் அணைகால்கள் இருந்தன. இவை மேற் பகுதியில் ஒரளவிற்குப் படிவரிசை கொண்டிருந்தன. இவற்றல் இக்கூடம் எண்கோண வடிவினதாயிருந்தது.’ இரண்டாம் சிற்றறை முதற் கூடத்தின் தளத்திலிருந்தும் 12 அடி 8 அங். கீழாக இருந்தது. இதன் தளம் இரண்டாம் தெற்றியின் மேற்பகுதியோடொத்த மட்டத்தில் இருந்தது. இவ்வறை 4 அடி 7 அங். சதுரமும் 6 அடி உயரமும் கொண்டது. இது கற் பலகைகளாலும் வளைகளாலும் மேலே மூடப்பட்டி ருந்தது. இவ்வளைகள் நான்கு தம்பங்களில் தங்கி நின்றன. இத்தம்பங்கள் அறையின் தளத்தில் ஒன்பது பகுதிகள் கொண்ட ஒரு கொள்கலம் அமைக்கும் செங்கோணச் செங்கற் பகுப்புக்களின் வெட்டுப்புள்ளிகளிலிருந்து எழுந்து நின்றன. திரு. பெல் அவர்கள் கீழே முதல் தெற்றியின் மட்டத் தில் மூன்றவதொரு கூடமிருக்கலாம் எனக் கருதுகிறர்.
உட்கூட ஒழுங்கு விவரங்கள் பற்றிய வகையில் மற்றைத் திருமனைகளிலும் நன்கு அறியக்கிடப்பது தோபாவவ ஆகும் (பார்க்க உரு. 3). இதில் காணப்படும் ஆறு அறைகளுள் பெரியது மிக
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1911-12, ப. 89-90

Page 33
20
மேலாக இருப்பதே. இது உச்சியில் எல்லா வழ தால் குறைந்து 5 அடி ஆழமுடையதாயிருந்தது களால் கட்டப்பட்டிருந்தது. இரண்டாவது எல்லா குழிவுடைய கனவுருவாயிருந்தது ; இதன் கூரையு! கல்லாற் கட்டப்பெற்ற கொள்கலமிருந்தது. இதில் வீடுகள் இருந்தன. மூன்ருவது சிற்றறையின் த சதுர வடிவினதாய் மேற்கூறிய உயரத்தைக் கொ 8 அங். உயரமுடைய ஒரு மகாமேரு மலை இருந்த திருந்தது. இக்கல்லும் முக்காலி வடிவில் ஒழுங்கு களில் தங்கிநின்றது. மகாமேருக் கல்லின் மிசை எச்சச்சிமிழ் (கரண்டுவ) வைக்கப்பட்டிருந்தது. மூன் கொண்ட இரண்டாவதொரு செங்கற் கொள்கலமி மூன்று சிறு சிற்றறைகள் இருந்தன. இவை யா அத்திவாரத்தில் இருந்தன. இத்தாகபையின் வெ கூடங்கள் எம் மட்டத்திலிருந்தன என்பது புலப்படவி மேலான தெற்றியின் மட்டத்தோடிருந்திருக்கலாம். என்று கூறப்பட்டவாறு, இடுகுழி வடிவில் எச்சக்கூடம் ஆயின் இந்நிலையகங்கள் மகாதுபிக்குப் பிந்திக் கட் கள், கூடங்கள் செங்கற் கட்டாலானவை என்ற கா லாம். எல்லாத் தூபிகளும் மகாதூபி கொண்டி சிற்றறையை மிக மேலான தெற்றியின் மட்டத்தில் சிறு சிற்றறைகளையும் பிரிவீடு கொண்ட கொள்கலங் தின் அத்திவாரத்திற்குரிய மங்கலப் பொருள்களைப் கொளல் வேண்டும். அத்திவாரங்களில், நற்பேறு புதைக்கும் வழக்கு தூபிகளோடு மட்டும் நிற்கவில் நாம் கண்டுள்ளோம். இன்றும் இவ்வழக்கு சிங் வழக்கமாக மூன்று அல்லது நாலு அல்லது ஐந்து பதினறு அல்லது இருபத்தைந்து துளைகள் கொன் பெரும்பாலும் யந்திரக் கல் என்று குறிப்பிடப்படுப் தவருக விளங்கிக் கொண்டனர். இவற்றை இலா 5 ITGOOTG) ITLs).
சில சிற்றறைகளின் நடுவண் காணப்பட்ட மகாமேருவைச் சுட்டியவென திரு. பெல் கருதிய (தகடுW,8) எடுத்த கல் மகாமேருவிற்குச் சிறப்பா களையும் கொண்டிருந்தது. அதன் பக்கங்களிலி சூழ்ந்து நிற்கும் எழு மலை) வட்டங்களைக் குறிக் இந்தப் புராண மலையும் திரிகூடத்திலிருந்து கிள அடித்தளத்திற் புதைந்திருந்தது ; மகாமேருவின் ஐதிகம். இக்கூம்புகளின் நான்கு பக்கங்களும் பல்ல பக்கம் வெண்மையாகவும் தென்பக்கம நீலமாகவும் மஞ்சளாகவும் வண்ணம் பூசப்பட்டிருந்தன ; இதைப் யாலும் தென்பக்கம் நீலமணிக்கல்ல லும் மேற்குட் ஆக்கப்பட்டிருந்தன என்பது மகாமேருவைப் பற்றி டிருந்த பிரிவுகள் கொண்ட கொள்கலம் நாகரு மேருவின் கீழ் இருந்தது என்பது இங்கு ஒப்பு. (தகடு V,b), மகாமேருவின் மலையைச் செவ்விதில் இதுவரை விளக்கப்பெருத குறை புடைப்பங்கள் கெ
1. மகாமேரு பற்றியறிய சிபென்சு ஆடியின் பெளத்த ஆ

யிெலும் 6 அடி கொண்டு அடியில் 3 அங்குலத் 1. வழக்கம்போல் இதன் தொப்பி கற்பலகை வழியிலும் 3 அடி 6 அங். கொண்ட உட் ம் மேற்கூறியவாறிருந்தது. இதற்குக் கீழ் செங் ஐந்து வரிசையில் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட 25 பிரி ளம் நிலமட்டத்தோடிருந்தது. இது 3 அடிச் ண்டிருந்தது. இச்சிற்றறையின் நடுவண் 1 அடி து. இவ்வுயரத்துள் 7 அங். நிலத்துள் புதைத் த படுத்தப்பட்ட வெவ்வேருண மூன்று கற்கால் சிறு தூபியின் வடிவினதான ஒரு சிறு பொன் ாருவது சிற்றறையின் கீழ் ஒன்பது பிரிவீடுகளைக் ருந்தது. இதற்குக் கீழ் ஒன்றின் கீழ் ஒன்றன வும் நிலமட்டத்தின் கீழாக, எனவே தூபியின் ளிமுகனை விழுந்துவிட்டபடியால் மேலிரு எச்சக் ல்லை. ஆயினும் மிக்குயர் கூடத்தின் தளம்மிக இத்தூபி ஒன்றேனும், மகாதூபி கொண்டிருந்தது கொண்டிருக்கவில்லை என்பதை நாம் காணலாம். டப்பெற்றவை. எனவே உருவமைப்பிலாய மாற்றங் ாணத்தால் எற்பட்டிருக்கலாம் என நாம் ஊகிக்க ந்தது என்று சொல்லப்பட்டவாறு, பிரதான ) கொண்டிருந்தன. நில மட்டத்தின் கீழிருந்த களேயும் எச்சக் கூடங்களெனக் கருதாது கட்டிடத் பதிப்பதற்காய கலங்களாயிருந்தனவென எடுத்துக் அளிப்பவை எனக் கருதப்படும் பொருள்களைப் ஸ்லை ; மற்றைவகை அமைப்பகங்களிலும் இதை கள மக்களிடை நிலவுகின்றது. இப்பொருள்கள் வரிசைகளில் ஒழங்குபடுத்தப்பட்ட ஒன்பது அல்லது னட சதுரக்கற்பலகைகளில் பதித்து வைக்கப்படும். b இந்தக் கல்லின் உண்மை நோக்கினை மக்கள் ங்கையின் எந்தப் பண்டைத்தலங்களிலும் நாம்
- சதுரக் கூம்புகள் புராண வரலாற்றுக்குரிய தில் தவறில்லை. தோபாவவ தாகபையிலிருந்து பமைtதவையெனக் கருதப்படும் எல்லாப் பண்பு ருந்த கிடை நிலைப்பழுக்கள் மகாமேருவைச் கும். இது மூன்று முட்டுகளில் தங்கிநின்றது. ம்புவதாகக் கருதப்பட்டது. இதன் கீழரைப்பகுதி கீழரைப் பகுதி கடலில் அமிழ்ந்திருந்ததென்பது மித வண்ணங்களால் பூசப்பட்டிருந்தன. கிழக்குப் மேற்குப் பக்கம் சிவப்பாகவும் வடக்குப் பக்கம் போலவே மகாமேருவின் கிழக்குப்பக்கம் வெள்ளி பக்கம் பவழத்தாலும் வடபக்கம் பொன்னுலும் ய ஒர் அற்புதம். இக்கல்லின் கீழ் வைக்கப்பட் 5ருவங்கள் கொண்டிருந்தன. நாகருலகு மகா சீகிரி தாகபையிற் காணப்பட்ட மகாமேருக்கல் நிகர்த்த வகையுரு அன்ருயினும் அதன்பக்கங்கள், 1ண்டிருப்பது அதன் சிறப்பு.
ரம்ப நூல் பார்க்க.

Page 34
மேருமலைக்கு வகைக்குறியாக கல்லை நாட்ட தற்குச் சான்றகும் எனப் பேராசிரியர் எ. எம். இலலாடதாதுவமிசம்? என்னும் நூல் சேருவாவி:ை மிடத்து எழுவித அருமணிக் ற் ளாலாய மகாடே குறிப்பிடத்தக்கது. மகாமேருவின் உச்சிமீது சக்கர புத்தர் அமர்ந்திருந்து தேவர்களுக்கு அறிவுரைத்து எச்சக்கூடத்துள் மகாமேருவை வைத்தது மகாமே ளுக்காகவன்று, ஆனல் புத்தர்பிரானின் வாழ்வில் தற்காகவாம். டண்டை நாட்களில் இருந்த வழக்கில் இதற்கு இலங்கைப் பெளத்த பிக்குகள், பெளத் தோற்ருத வகையில் விளக்கம் அளித்தனர்.
ஆய்ந்த கூடம் ஒன்றினும் எச்சங்கள் க! செய்யப்பட்ட பிரதான எச்சம், மிகமேலான தெற யிலிருந்தது என நாம் கொள்ளலாம். சிங்கள லிருந்தும் தற்காலத்து வழக்கிலிருந்தும் சிங்களத் படும் ஒர் எச்சச்சிமிழுள் இவ்வெச்சம் வைக்கப்பட்டது தாற் செய்யப்பட்டிருந்தது. அழிந்த தாகபையின் காணப்பட்டன. பிரதான எச்சச்சிமிழானது ஒத்த லாய ஒன்று அல்லது பல பெரிய எச்சச்சிமிழ்களு வினவாய் இரு பகுதிகளாலாய பல எச்சச்சிமிழ்கள் ளிடை காணப்பட்டன. சில கல் எச்சச்சிமிழ்கள் செ அறையில் இட்டுவைக்கப்பட்ட பொருள் இந்த கடவுளர் சிறப்பாகத் திக்குப்பாலகர் சிலைகள், சுவத் சமய மங்கலக்குறியீடுகள், நாகர், யானைகள், கு உருவங்கள், பொற்பூக்கள், மண்விளக்குகள், அ கள், சிற்றணிகள் முதலியன ஆராயப்பட்ட தூபிகள் மறைபொருள் சூத்திரங்கள் வரையப்பட்ட உலோகப் மகாதுபியின் எச்சக்கூடத்தில் இட்டுவைக்கப் மகாவமிசம் (XXX, 62-100) அளிக்கின்றது. இ உள ; எடுத்துக்காட்டாக, ஒரு விவரம், புத்தர் சிலைசள் பதிட்டம் செய்யப்பட்டன என்று கூறுகின்ற, நிலவிய வழக்கினைப்பற்றி நமக்கு விளக்குகின்றது களில் புத்தர் சிலைகள் காணப்பட்டன என்க. இ காலத்திற்கும் வரலாற்றேடுகள் வரையப்பட்ட கால களின் பெறுமதிகள் புராணப்புனைவுகளளவிற்கு சேருவாவிலை தாகபையில் பதிட்டம் செய்து வைக் துரைக்கின்றது.
இலங்கையில் தூபியின் கும்மட்டம் வடமொழ என்ற பதத்தாற் குறிக்கப்படவில்லை4 “ துபவமிசம் அழைக்கப்பட அவ்வரலாற்றேட்டின் சிங்கள மொ
Kingship, ELSFLUG, 1927, Lu. 179. ~
கொழும்புப் பதிப்பு, 1923, ப. 42.
இலங்கையின் ஒரு பழைய தூபியில் காணப்பட்ட எல்? , 30-31 பார்க்க.
திவ்வியாவதன. ப, 244.
பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 96.
கொழும்புப்பதிப்பு 1926, ப. 163.
1929,

21
ல் தூபியை உலகுக்கு ஒரு குறியீடாகக் கொண்ட
ஒகாது அவர்கள் கொண்டனர். இவ்விடத்தில் ல தாகபையின் எச்சக் கூடத்தைப்பற்றி விபரிக்கு மரு நடுவண் வைக்கப்பட்டது என்று கூறுவது தேவனின் அரியணை காட்டப்பட்டுள்ளது. அதில் க் கொண்டிருந்தார். இந்நூலின் கூற்றிற்கிணங்க 0ரு உணர்த்தும் யாதாயினும் குறியீட்டுப் பொரு நடந்த ஒரு நிகழ்வை எடுத்துக்காட்ட வேண்டிய இத்தகைக் குறியீட்டுமுறைமை இணைந்திருக்கலாம்; தத்திற்கு முந்திய சமய வழக்குகளின் அறிகுறி
ாணப்படவில்லை. ஆயின் ஒரு தூபியில் பதிட்டம் ற்றியோடு மட்டத்திலொத்த மிகப்பெரிய சிற்றறை இலக்கியத்திற் காணப்படும் பல்வேறு குறிப்புக்களி தில் “ காண்டுவ ’ (வடமொழி “ கண்ட ”) எனப் து. இச்சிமிழ் ஒரு சிறு துர்பிவடிவில் ஆருலோகத் சிதிலங்களுள் பளிங்காலாய சிறு எச்சச்சிமிழ்கள் வடிவுடைய ஆல்ை, விலைகுறைந்த திரவியத்தா ள் வைக்கப்பட்டிருந்தது. தூபிள் போன்ற வடி இலங்கையின் பண்டைத்திருமனை வின் சிதைவுக வ்வகப் பெட்டி வின் உருவில் இருந்தன.
எச்சச்சிமிழ் ஒன்று மட்டுமன்று. புத்தர் சிலேகள், திகா, நந்தியா வட்டம், சங்கு என்பவை போன்ற ததிரைகள், சிங்கங்கள், எருது ஸ் ஆகியவற்றின் ருங்கற்கள், பாலருங்கற்சள், அணியள், நாணயங் ரின் வைப்புக்கிளிற் காணப்பட்டன. சமய அல்லது பலகைகளும் பலகாலும் இட்டு வைக்கப்பட்டன8. பட்ட பொருள்களைப் பற்றிய செவ்விய விவரத்தை }வ் விவரத்தில் நடக்க முடியாச் சில நிகழ்ச்சிகளும் சிலை உருவெடுக்காத ஒருகாலத்திலேயே, புத்தர் து. ஆயினும் இக்கூற்று வரலாற்றேட்டார் காலத்து ; எனனே? பிற்காலத்துத்தூபிகளின் எச்சக்கூடங் ன்னும் துபிக்கு முதன்முதல் அடிப்படை இட்ட த்திற்கும் இடையே பதிட்டம் செய்யப்பட்டபொருள் எற்றிச் சொல்லப்பட்டன. இலலாடதாது வமிசம் கப்பட்ட பொருள்களைப்பற்றி ஒத்தமுறையில் எடுத்
மிப் பெளத்த நூல்களிற் கூறப்பட்டவாறு “அண்ட ”
0’ என்னும் பாலிநூலில் அது “ உதர * என்று ழிபெயர்ப்பில் “ புயுலாகார”ே (குழிழ் உருவம்)
லாப் பொருள்களினதும வரிசைக்கு இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை,

Page 35
22
என்றபதம் அவ்விடத்தில் உபயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. மட்டம் “ துபி’ என்ற பெயராலாயே குறிகக்ப் “ கப ’ (கர்ப) என்பர் ; இது கும்மட்டத்துள் இ (கும்மட்டம் என்ற தமிழ்ப்பதம் பொதுவாக சமயக் வட்டவடிவினவாய் மேற்கூம்பியெழும் கட்டட உ. பதம் இல்லாததால் கும்மட்டம் என்ற சொல்லையே
அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் மற்றை மட்டங்கள் திணிவரு செங்கல்வேலைப்பாடுகளாலானை ஆயின் பெரிய தூபிகளுட் சிலவற்றின் பகுதிகள் மண்ணே மிகுதியாகக் காணப்படுகிறது என்பதிலிரு ஐயத்திற்குரியது. இம்மண்ணிற் பெரும்பகுதி செங்கள் பெரிய தூபிகளின் பெரும் கும்மட்டங்களின் எல் யாயுமிருக்கலாம். இந்தியாவில் அகழ்ந்து வெளிச் களால் கட்டப்பெற்றனவல்ல. கண்டசாலவில் உள் பெற்றது ; அவற்றுள் வெளியது உள்ளதிலும் : வெளி, குறுக்குச் சுவர்களால் பதினறு பகுதிகள் வெளியும் ஒன்றுடனென்று செங்கோணத்தமைந்த கனவடிவச் செங்கல் வேலைப்பாடொன்றை யமைத் இச்சுவர்களுக்கிடையிருந்த வெளிகள் மண்ணல் தூபி ஒருமைய இரு சுவர்களைக் கொண்டிருந்த, எட்டுச்சுவர்கள் குறுக்குவெட்டின. எ. எச். உலோங்ே நாகார்ச்சன கொண்டாவிலுள்ள பெரிய துபி, நடு இதைச்சுற்றி மூன்று ஒருமையச் சுவர்கள் உள ; இ சிறு குறுக்குச் சுவர்களால் பிரிபட்டு நின்றது. கட்டுப்பெற குறுக்கிடை வெளிகள் மண்ணுல் நிரப்ப
இலங்கையிலுள்ள சில துபிகளினிடத்தில் என்பதற்கு ஆதாரமுண்டு. 1885 இல், அனுராத அத்துபியின் கும்மட்டத்துத் தென்பாகத்தின் ெ வெளிமுகனையிலிருந்து 20 அடி துரத்தில் காறை பாக்கர் கண்டார். முதல் தூபி பிற்காலத்திற் பெ இதற்கு விளக்கங் கூறினர். ஆயின் இத்தூபியின் லாற்றேடுகளில் குறிப்பிடப்படவில்லை. அண்மையில் யத்தில், வெளி மு னையிலிருந்து சிறிது தூரத்தில் குறுக்குச் சுவர்கள் இருந்து இடைவெளி ஸ் மண்ணு இவ்விருவகைகளிலும் இவ்வுறுப்பு துபியைப் பிற் ஆதி வழக்கத்திற்கியைய அமைத்ததாலாயதோ என்
ஆயினும் இத்தகை ஐயத்திற்கிடமில்லா இரு புரத்திலுள்ள தக்கினதும்பி (இப்பொழுது தவறக சோதனைமுறையில் அகழ்ந்தாய்ந்தார். நடுவில் 3 திணிவு ஒன்றை அவர் கண்டார். இதை, பெல் அ கொண்டார். ‘இதிலிருந்து தாகபையின் சரிவுகளே
1. அதி, XXXI w 124. துட்டகாமணி துபியையும் அ; முடித்தான் என்று இச்செய்யுள் கூறும். அடுத்த அதிகாரத்தில் என்று கூறும். -
2. அலக்சாந்தர் இறீ-தென்னிந்தியப் பெளத்தப் பழமை 3. வின்சன் சிமிது, மதுராவின் சமணத்துபியும் பிற தெ 4. ஏ. எச். உலோங்கேசு, இந்தியத் தொல்பொருளாய்வா 5. பாக்கர், தொல்லிலங்கை, ப. 282.

மகாவமிசத்தில் ஒரிடத்தில் மகாதூபியின் கும் டட்டுள்ளது. இற்றை நாள் சிங்க ளத்தில் இதை இருக்கும் கூடத்துக்கே செவ்விதில் பொருந்தும். சட்டடங்களிலும் மற்றைக் கட்டடங்களிலும் அரை றுப்பினைச் சுட்ட எழுந்தது. சிறப்பான தமிழ்ப் நாம் உபயோகிப்போம். மொ. பெ.).
இடங்களிலும் உள்ள பெரிய தூபிகளின் கும் வை என்னும் கருத்து பொதுவாக நிலவி வந்தது ; இடிந்து விழுந்த சிதிலங்களில், செங்கல்களிலும் ந்து, மேற்கூறிய கருத்து வலியுடைத்தோ என்பது லலின் அழிவு பாட்டாலாயதாயிருக்கலாம்; ஆயினும் லாப் பகுதிகளும் செங்கல்லால் கட்டப்பெருதவை க்கொணர்ந்த தூபிகளுட் பல முழுவதும் செங்கற் ள தூபி இரு ஒருமையச் சுவர்களால் அமைக்கப் தடித்தது. இவ்விரு சுவர்களுக்கு மிடையமைந்த ாாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது. உட்சுவராலாய வட்ட
சுவர்களாற் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது. இது நடுவண் தது. இது 19 அடிச் சதுரமுடையதாயிருந்தது. மூடப்பெற்றிருந்தன?. மதுராவிலிருந்த சமணத் து ; இவற்றை மையத்தினின்றும் கதிர்விடும் சேசு (Longhurst) அவர்களால் அகழ்ந்தாயப்பட்ட வண் திண்ணிய செங்சற் காழ் கொண்டுள்ளது. இவற்றிடையமைந்த வெளி மையத்தினின்றேடும் இவ்வகைகளில் சுவர்கள் மட்டும் செங்கல்லாற் ப்பட்டன.
இத்தகைய உட்சுவர் முறை கைக்கொள்ளப்பட்டது புரத்து மகாதுபியின் சீரமைப்பு தொடங்குமுன், பரும்பகுதி கீழே விழுந்துகிடந்தது ; அப்போது பூசப்படாத பிறிதொரு முகனை இருந்ததைத் திரு. ருப்பிக்கப்பட்டதாலிது ஆபது என்று திரு. பாக்கர் ன் பண்டைப்பருமன் பெருப்பிக்கப்பட்டதென வர அகழ்ந்தாயப்பட்ட மிகிந்தலையிலுள்ள கண்டகசேதி உண்முகனையொன்று இருந்தது ; இவற்றிற்கிடை ல் நிரப்பப்பட்டிருந்ததற்கு அறிகுறிகளும் அங்குள. ாலத்திற் பெருப்பித்ததாலாயதோ கும்மட்டத்தை பது தெளிவாகவில்லை. ]காட்டு உள. 1899 இல் திரு. பெல் அனுராத எல்லாளன் கல்லறையெனப்படுவது) யின் திடலைச் அடிச் சதுரமுடைய நிலைக்குத்தான செங்கல் வர்கள் கோட்டத்தின் (tee) அடிப்படை என்று நோக்கி ஓரளவு ஒழுங்கின்றிச் செங்கற்சுவர்கள்
தன்மேலுள்ள சதுரத்தையும் தான் இறப்பதற்குமுன் கட்டி இந்நிலையகம் முழுவதையும் அவன் தம்பி கட்டிமுடித்தான்
கள், ப. 32, தகடு XIV. ான்மையும்.

Page 36
கதிர்விட்டுச் சென்றன. இவை ஒருவேளை கோட் றின் இடைவெளிகள் செங்கற்சட்டிகளின் சிதில் அண்மையில் இச்சுவர்களைத் திண்ணிய செங்கல் இக்கவான் ஒரு சில்வட்டைப் போலவும் இதற்கு வாடங்கள் சில்லாரைகள் போலவும் விளங்கின. கடைப்பிடித்த முறை மதுரையிலும் நாகார்ச்சுன{
அனுராதபுரத்திலுள்ள பழைய “புப்பா இரு எக்கரை மூடி நிற்கும் பெரிய ஒரு தி, நடுவண் வெட்டிப் பார்த்தபொழுது, மண்ணுல் பகுதிகளைக்கொண்ட சுவரமைப்பொன்றினைக் கண் களின் திட்டம் யாதெனப் புலப்படவில்லை. சொ
இடுகுழிகள், இத்தலம் பழைய ஓர் இடுகாடு, பழைய ஒரு துறவக எல்லைக்குள் காணப்படுகிற செங்கற் சுவர்கள் கண்டசாலாவிலுள்ள நிலையத்ை கும்மட்டத்தின் உட்பகுதியாயிருக்கவேண்டும். இ நடாத்திய அகழ்வுவேலைகள் போதியனவல்ல. களின் தலத்து நிற்கும் திடல்கள் பல பெரும்
செங்கற்களும் கொண்டுள. இந்நிலையகங்கள் செங்கல் முகனையை யுடையனவாயிருந்திருக்கலாப்
LJ7ä5ň மேற்கோள் காட்டும் கைப்படியில் பட்டுள்ளன. அறுவகைத் தூபிகளை வகையிட்டு ஒ கண்டாகார கடாகாரட்
புப்புலாகார தானியச் பத்மா காராம்பல சட்
இவ்வாசகம் சிதைந்து காணப்படினும் இதி நாம் அறிந்துகொள்ளலாம். அவையாவன : ம வடிவம், தாமரைவடிவம் என்பவை. ஆருவது 4
இவவறுவகைத் தூபிகளுள் இப்பொழுது வினது ; ஆயின் பண்டைநாளிருந்து வருவனவற். கையில் எட்டாம் நூறிற்கும் பத்தாம் நூறிற்குமி தூபி இவ்வகுப்பைச் சார்ந்ததாயிருக்கலாம் ; இ படாததால், இப்பொருளில் நாம் உறுதியாயிருக் பெருவழக்காயிருந்ததாகத் தோன்றுகிறது. இக் உவந்தமை அகல் இந்தியாவுடன் கொண்ட சம! முடிவிலும் சென்ற நூற்றண்டின் தொடக்கத்தி கையாலுமாயிருக்கலாம். பழவுரு பற்றிய ஒரு கும்மட்டத்தையுடைய பண்டை இலங்கையின் இவ்வகையே பண்டைநாட்களில் இலங்கைப் பெ ராமை முதன் முதல் கட்டப்பட்டபொழுது நெற்குள் ஆனல், 1842 இல் இத்து பி சீராக்கப்பட்ட பொ ணத்தில் ஒட்டப்புவ எனப்படும் ஒரிடத்தில் உள்ள ப
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1899, ப. 4.
2. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1900, ப. 5.
3. பாக்கர்-தொல்லிலங்கை, ப. 337. இக்கைப்ப மேற்காட்டியவாறே, வழுக்கள் வெளிப்படையாய்த் தெரிந்து சிதைவே.

23
டத்தைத் தாங்குவதற்காயவையாயிருக்கலாம். இவற் 1ங்களால் இறுக்கமாக நிரம்பியிருந்தன. ஒரத்திற்கு வேலையாலன சவான் ஒன்று மறித்து நின்றது. க் கோட்டம் ஒருகுழிசி போலவும் கதிர்விட்டுப் பரந்த ’. இத்தூபியின் வகையில் கும்மட்டத்தை எழுப்பக் கொண்டாவிலும் நாம் கண்டவாற்றையொத்ததே. ராம ’வில் (இப்பொழுது புளியங்குளம்) நிலத்தில் ல் உள்ளது. 1960 இல் திரு. பெல் இத்திடலின் முடப்பெற்று நின்ற ஓரளவிற்குச் செவ்வகமாயமைந்த டார். முழுத்திடலும் ஆராயப்படாமையால் அப்பகுதி பகற்சுவர்களாற் சூழப்பெற்ற செவ்வகப் பரப்புகள் எனும் முடிவிற்கு திரு. பெல் வந்தார்?. இத்திடல் து. எனவே இத்தலத்தில் திரு. பெல் கண்ணுற்ற தைப் போன்ற முறையிற் கட்டப்பெற்ற ஒரு தூபியின் இக் கேள்வியை முடிவாக்குவதற்கு இத்தலத்தில் இலங்கையிலுள்ள பண்டைக்காலத்துச் சிறிய துபி பாலும் மண்ணும் கூளமுங் கொண்டு இடைக்கிடை மண்ணுலோ கூளத்தாலோ ஆய காழைக்கொண்டு
). தூபிகள் கும்மட்டங்களின் வடிவால் வகைப்படுத்தப் தும் இந்நூல் வருமாறு கூறும்.
()
5ம்
விதம் ல் எடுத்தோதப்பட்ட அறுவிதவகையுள் ஐந்துவிதத்தை 1ணிவடிவம், கடவடிவம், குமிழ்வடிவம், நெற்குவை வடிவம் ஆமலக (நெல்லி) வடிவமாயிருக்கலாம்.
இலங்கையில் மிகப்பொதுவாகவுள்ளது மணிவடி - றுள் இவ்வடிவின மிகச்சிலவே காணப்பட்டன. இலங் டை நிலவிய நீடிய கும்மட்டத்தையுடைய ஒருவகைத் த்துரபி எதிலேனும் கும்மட்டம் முழுமையும் பேணப் க முடியாது. மணிவடிவம் பர்மாவிலும் சீயத்திலும் காலத்து இலங்கைப் பெளத்தர் இவ்வகைத்துபியை பத்தொடர்பாலும், முறையே 18 ஆம் நூற்றண்டின் லும் சீயநாட்டுப் பர்மா நாட்டுக் குருமுறைமை நிறுவு கருத்தினைப் புலப்படுத்துமளவிற்கு நிலைநிற்கும் பெருந்துபிகள் குமிழ்வடிவ வகையினவே , ளத்தரால் மிகப் போற்றப்பட்டவொன்றகும். துபா வை வடிவினதாயிருந்ததென்று எலவே கூறியுளோம். ழது மணிவடிவங் கொடுக்கப்பட்டது. வடமத்திய மாகா ழைய ஒருதுரபி இப்பொழுது அழிந்தநிலையில் உள்ளது;
டிக்கு பக்கம் 27 இன் கீழ்ப் பார்க்க. இவ்வாசகத்தை, பாக்கர் ம் களையமுயலாது அளித்துளேன். இதன் நடை ஒரு வடமொழிச்

Page 37
24
ടimത്ത
LEE
உரு. 4. ஒட்டப்
எனினும் நாம் வடிவுபற்றிய ஓர் கருத்துக் கெ நல்நிலையிலுள்ளது. இது கூம்புருவானது; இை இத்தூபியின் அயலில் கண்டெடுக்கப்பட்ட ஒர் கல்6ெ லேயே உருவாயதெனக் கொள்ளப்பட்டது. கலனி புதுப்பித்தோர் அதற்களித்த வடிவில், இவ்வகையை உருவெனத் துணிவதற்குச் சான்றில்லை,
மற்றை மூன்று வகைகட்கும் இலங்கையின் யான ஓர் எடுத்துக்காட்டுமில்லை. ஆயினும் தொல் லாம் ; ஏனெனில் இலங்கையின் பழைய தாகை செய்த எச்சச்சிமிழ்கள், பதிட்டம் செய்து வைக்கப்
உரு. 5. திசமாராமையில் கண்ே
உருவில் எச்சச்"சிமிழ்கள் இலங்கையில் இன்று செ பட்டன. எனவே அவை பண்டிருத்த நிலையகங்களி இல் திசமாராமையில் உள்ள யடால தாகபையின் சீர6 கண்மையிலிருந்த சிதிலங்களிடை பல எச்சச் சிமி பிதுங்கு கும்மட்டமுடைய தூபியின் வடிவு கொன ஒத்த வடிவுடைய ஆயின் சிறுபழுதுற்ற பசுமாடிய மாகாணத நிகவாகண்ட எனுமிடத்தில் உள்ள சிமிழ்களும், தலங்களில் காணப்பட்ட பிறபொருள்களு பெற்ற நூவில் வரைவளித்து விளக்கப்பட்டுள1.
தாமரை வடிவ ஆமலக (?) வடிவத்துபிகள் காணப்பட்டவில்லை. மிகிந்தலையிலுள்ள இந்திகடுசாய
1. தொல்லிலங்கை (ப. 328, 335, உருக்கள் 93, 104).
 

வத் தாகபை,
ாள்ளுமளவு போதிய அளவு இதன் கும்பட்டம் த நெற்குவைத்துாபிக்கு ஒர் காட்டாகக் கூறலாம். பட்டிற்கியைய இது கிறித்து ஊழியின் தொடக்கத்தி பாத் தூபி பதினெட்டாம் நூற்றண்டில் அதைப் ச் சார்ந்ததேயாம். ஆனல் இதுவே அதன் பழைய
பண்டைநாள், இற்றை நாள் தூபிகளுள் உண்மை இலங்கையில் கட வடிவ வகைகள் இருந்திருக்க பகளில், இவ்வடிவத்துரபிகள் உருவில் பளிங்கில் பட்டன என்பது புலப்படுகிறது (உரு. 5). தூபியின்
டெடுக்கப்பட்ட எச்சச்சிமிழ்கள்.
ய்யப்படுமாறு போல் பண்டை நாளிலும் செய்யப் ன் சிறுபடிவவடிவின எனக் கொள்ளலாம். 1883 மைப்புத் தொடங்கப்பட்டபொழுது அதன் சிதைவிற் ழ்ெகள் காணப்பட்டன. அவற்றுள் கடம்போன்ற iண்ட கிரிசோபெரிலாலான ஒரு சிமிழும் இருந்தது. ாற் செய்யப்பெற்ற பிறிதொரு சிமிழ், வடமேன் அழிவுற்ற ஒரு தூபியில் காணப்பட்டது. இவ்விரு நடன் சேர்த்து, திரு. பாக்கர் தம்மால் தமது புகழ்
"எச்சச்சிமிழ்களான சிற்றுருவிலும் இலங்கையில் தூபிபோன்ற நீளவடிவக் கும்மட்டங்கொண்ட தூபி

Page 38
கள் தம் அடித்தளங்களில் தாமரையிதழ கபே கும்மட்டங்கள் என்றது இச்சிற்பியல் அணியினைக் ெ செம்மையான தாமரை வடிவில் கும்மட்டத்தை
ஆரும் வகையினது பெயராய் அமைந்த ஆம படும் ஒரு கலைச்சொல்லாகும். இங்கு இச்சொல் மேலுள தட்டை உச்சிக்கல்லைச் சுட்ட உபயோகிக்கட் கொண்டிருந்திருக்கலாம். ஆயினும் இத்தகைய6 பொலனறுவையில் உள்ள இரங்கொது விகா கோட்டத்தின்? அடித்தளத்தைச் சுற்றியமைந்த எ எண்கோணத்தவை ; ஒவ்வொன்றும் 2 அடி 8 அ செங்கல் வேலைக்குள் இத்தம்பங்களில் எவ்வளவு பங்களுள் நான்கு கோட்டத்தின் அடித்தளத் மற்றை நான்கும் ஒவ்வொரு பக்கத்துமையத்தி, உச்சியில் இவ்வகை நாலு துண்கள் கோட்ட புதுப்பிக்குமுன் அதன் கும்மட்டத்தின் மேல் இ தக்க சான்றுகள் கிடைத்துள ; ஆயினும் இத்து ஒன்றும் குறிப்பிடப்படவில்லை. இச்சிறு கற்று? வெள்ளையடிக்கவோ மீளக்காரை பூசவோ வேண் கட்டுவதற்கான பயனுக்குத்தான் அவை உதவி யாதாயினும் நாம் அறியா உட்கருத்தைக் கொண்
தொல்லிலங்கையின் தூபிகளின் மேற்கே வெள்ளையடிக்கப்பட்டன. தூபிகள் மலர்மாலைகள் வற்றல் அணிசெய்யப்பட்டன என்பதற்குக் குறிப்ட தூபி முழுவதையும் நறுமணப்பசையினல் பூசி மலர்க்குன்றென விளங்கிய தென்றும் ஒருகதை இடங்களில் உள்ள குறை புடைப்பங்களில் காணப்ட வழி அரைப்பாகத்தில் ஒருமாலை அணிவேலையைக் யதாயிருக்கலாம். எனவே, தொல்லிலங்கைத் மாலைகள் சிலவேளைகளில் காரையாலாயவையாயி( மனைகளைப்போல், பண்டைச் சிங்களத்தூபிகளின் கற்பலகைகளால் முகனையளிக்கப்பட்டன என்பதற்
இலங்கையின் பண்டைத்துரபிகளின் கும்ப இயல்பாகவே மறைந்துவிட்டன , ஆயினும் மகா நோக்குருக்களில் இரண்டை நாம் அறிகிருேம். மு இறக்கும் தறுவாயிலிருந்த தன் தமையனுக்குக் மட்டத்தை வெண்துணியால் மூடி அதில் பூரண (பஞ்சாங்குலிக) ஆகியவற்றுடன் இன்னும் நிறை வேறுபல உத்திகளையும் தீட்டுவித்தான் என 6 பிறவணிகளுடன் மேற்கூறிய இரு நோக்குருக் மேற்காட்டிய கூற்று நிறுவுகின்றது. பூரணகும்ப கலைகளில் அணிநோக்குருவாகப் பல்காலும் பயி ஆகிய இடங்களிலுள்ள தூபிகளைப் பண்டு அணி
1. பக்கம் 97 பார்க்க. 2. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1911-12, ப. 88. 3. மகாவமிசம், XXXI, 3-6.

25
தங்கள் கொண்டுள1. ஒருவேளை தாமரை வடிவக் ாண்டவற்றைக் குறிப்பதாய் இருக்கலாம். ஏனெனில் நிறுவுவதென்பது நினைக்கவும் முடியாததாகும்
லக என்றபதம் பிராமணக்கோயிற் சிற்பத்தில் வழங்கப்
வட இந்தியக் கோயிலின் சிகரம் எனப்படுவதின் படுவது. சிலதுபிகள் இவ்வடிவக் கும்மட்டங்களைக் ன நிலைநிற்கவில்லை.
ரையின் கும்மட்டத்தின் தட்டையான உச்சி, சதுரக் ட்டுச் சிறு கல் தம்பங்களைக் கொண்டிருந்தது. அவை |ங்குல உயரம் கொண்டவை ; கூரிய நுனியுடையவை. உட்சென்றன என்று சொல்லல் முடியாது. இத்தம் து நாற்கோணங்களுக்கும் சிறிது வெளியிலுள ; லுமொன்ருக நாட்டப்பட்டுள. கிரிவிகாரைக் கும்மட்ட மூலைகளில் உள்ளன. உருவன்வலி தாகபைய்ைப் }த்தகைத் தூண்கள் காணப்பட்டன என்று நம்பத் ாபியைப் பற்றிக் கிடைத்துள வரவுகளில் இதுபற்றி ண்களின் பயன் புலப்படவில்லை. கும்மட்டத்திற்கு டிய அமையங்களில் சாரம் கட்டும் பொழுது கயிறு னெபோலும். ஒருவேளை அவை குறிமுறைமையால் டிருக்கலாம்.
5ாப்புகள், தெற்றிகள், கும்மட்டங்கள் சாந்து பூசி , கொடிகள், பவழப்பின்னல்கள் பிறவணிகள் ஆகிய புகள் உள. பற்றுமேலிட்டினல் ஓர் மன்னன் மகா அதில் மலர் பதித்தனன் என்றும் அதனல் தூபி ஒர்
உண்டு. அமராவதி, நாகார்ச்சுனகொண்டா ஆகிய படும் தூபிகளின் வகையுருக்களில் கும்மிட்டத்தின் உயர காணலாம். இவ்வேலைப்பாடு ஒருவேளை காரையாலா தூபிகள் பற்றியவிடத்து வரலாற்றேடுகள் கூறும் நக்கலாம். கிருட்டினநதிப் பள்ளத்தாக்கிலுள்ள திரு கும்மட்டங்களின் அடிப்பாகங்கள் சிற்பவேலைப்பாட்டுக் குச் சான்றில்லை.
ட்டங்களில் இருந்த காரை அணிகளும் பூச்சுகளும் வமிசத்தின் ஒரு பந்தியிலிருந்து பயன்படுத்தப்பட்ட படிவாக்கப்பட்ட மகாதூபி எவ்வாறிருக்கும் என்பதை காட்டும் பொருட்டு சதாதீசன் அந்நிலையகத்துக் கும் னகும்ப நிரைகள் (பூரணகட), ஐவிரலணிவேலைகள் வேற்றப்படவேண்டிய சிற்பியல் பண்புகளை நிகர்த்த ரலாற்றேடு கூறும். தொல்லிலங்கையில் தூபிகளே, 1ளாலும் அணிசெய்வது வழக்கிலிருந்த தென்பதை ங்கள் இந்தியா, இலங்கை ஆகியவற்றின் பண்டைக் லப்பட்டு வந்தன. அமராவதி நாகார்ச்சுனகொண்டா செய்த சிற்பநிறைந்த பளிக்குப்பலகைகளில் இம்மங்

Page 39
26
களப்பொருள் பன்முறையும் எடுத்துக்காட்டப்பட்டுள்ள இந்தியாவின் பண்டைப்பெளத்தக் கலையில் ஓர் அணிே போற்றும் ஒரு தூபியின் உருக்காட்டும் பாரூத்திலுள் மாலைவகைகளால் அணிசெய்யப்பட்டிருந்ததையும், அ1 ததையும் காட்டுகின்றது. இவ்வாறே அத்தலத்தில் க அப்புனிதப் பேரமைப்பின் கீழ்ப்பகுதி பதினறு “ பஞ் நிற்பதைக் காட்டுகின்றது. விரிகரக் குறியீட்டைப்பற்றி பேராசிரியர் வொசல் அவர்கள் இப்பொருள்பற்றிய வாறு, இக்குறியீடு தீவினை தவிர்க்கும் மந்திரக்குறியா
. 'பாலி இலக்கியத்தில் விரிகர அல்லது பஞ்சாங்குலிகக் குறி
Academie van Wetenschappen, Afdeeling Letterkunde, 5 Rt

1. ஐவிரலணி அல்லது விரிகரம் எனப்படுவதும் நாக்குருவாக விளங்கியது. தேவரும் மனிதரும் ள சிற்பம் ஒன்று அத்திருமனை, மலர்க்குவை டயில் ஒன்பது விரிகரக்குறியீடுகள் கொண்டிருந் ணப்பட்ட புத்தரின் “ சங்கிரம’வின் வகையுரு சாங்குலிக ’ நிரையொன்றல் அணிசெய்யப்பட்டு வடமொழி பாலிநூல்களில் பலகுறிப்புகள் உள ; தீர்ந்த அறிவூட்டும் கட்டுரையொன்றில் காட்டிய கத் தோன்றினதுபோல் புலப்படுகிறது.
SG'. In verslagen en mededeelingen der Koninklijke ks, Deel IV. L-GT. 218-235.

Page 40
அதிக
மேர்
இலங்கைத்தூபியின் மலர்வில் கும்மட்டத் வளர்ச்சிபெற்றது. தெற்றிகளும் கும்மட்டமும் தன்மையனவாய் நிலைத்து நிற்கின்றன. இன்ன அமைப்பில் சிறு மாற்றங்களே பெற்றன. ஆ இன்றும் மேற்கோப்பின் பெரும்பகுதி பாதுகாக்க வின் மிகப் பழைய தூபிகளினின்றும் தம் உறுப் இலங்கையின் ஆதித்துபிகள் சாஞ்சியிலுள்ளன களில் சான்றுளது. இவ்வதிகாரத்தில் இச்சான் வளர்ச்சித் தொடர்பைக் காணமுயல்வோம்.
கும்மட்டத்தின்மேல் உள்ள பொதுவாக ‘ லிருந்து தூபியின் ஒரு மாறப்பண்பாக அை லிருந்து வந்த மரூஉச் சொல் (இது குடை எனப் (சிறுகூடாரம்) எனப்படும். சிங்கள மக்கள் இட் (சதுரச்சய?) நாற்கோணக் குவை, எனப்படும். எனப்படும். பதின்மூன்றம் நூற்றண்டிலக்கிய இவ்விரு சிங்களப் பதங்களும் வடமொழி “ ! இது “நால்முலை அடைப்பு ’ என்ற பொருள்படு “ தீ’ யும் மேலமைந்த உருளைவடிவான பகுதி சதுரஸ் சுரா கொஷ்டச் எனப்பட்டன. இலக்கண குறிப்பது சதுரஸ் கோஷ்ட ஆகும் ; இது சிங்க தாலாயது (“ தீ’இனை நாம் தமிழில் கோட்டம்
மகாவமிசத்திலும் அதன் உரையிலும் பற்றிய குறிப்புளது. பாலித்திருமுறை இலக்கிய லும் வேதி, வேதிகா எனும் பதங்களும் வின் பண்டைத் தூபிகளில் பெரிதும் காண முத்த (வடமொழி மூர்த்தன்) என்பது தலே முத்தவேதி எனும் தொடர் மொழி “ உச்சி சலைக் குறிக்கும். சாஞ்சியிலிருந்த பெருந்துபியி இவ்வரமிகை 5 அடி 7 அங். விட்டமுடைய ஒரு பாரிய கற்பெட்டியைப் போன்றிருந்தது ; ஒருகா சாரனதில் ஒரு சிறிதுடைந்த ஒர் ஒற்றை 8 அடி 4 அங். சதுரமும் 4 அடி 9 அங். உயரமு லிருந்து இவ்வளிச்சல் மெளரிய ஊழியினதாயி மலர்க்கா விலிருந்த தருமராசிக தூபியின் நின்றிருக்கலாமெனக் கொள்ளப்பட்டது.8 கோட்
சேர் யோன் மாசல். இந். தொ. அ. ஆண்டறிக் Jgi 5). XXXIT, v. 124. சிங்கள துபவமிசம், ப. 163. பாக்கர், தொல்லிலங்கை, ப. 337. மகாவமிசம். XXX11, 5, வம்சத்தபகாசின் பார்க்க, தீக நிகாய, தொ. 11, ப. 184, பி சேர் யோன் மாசல், சாஞ்சிக்கு வழிகாட்டி, ப. தயா ராம் சகானி, சாரனதின் பெளத்த இடிபா

TJúd III
கோப்பு
திற்கு மேலமைந்த பகுதியான மேற்கோப்பே மிக்க ஒன்றரை ஆயிரத்தாண்டுக்காலம் பெருமளவில் ஒரே றைய திருமனைகளும் இப்பகுதிகள் பற்றியவகையில் ல்ை மேற்கோப்பின் வகையில் இது அவ்வாறன்று. ப்ேபட்டுள தொல்லிலங்கைத்துரபிகள் இன்றுள இந்தியா பியல்புகளினல் பெரிதும் வேறுபடுகின்றன. ஆயினும் 0ாவற்றை ஒத்திருந்தன வென்பதற்கு வரலாற்றேடு iறினை ஆய்ந்து சிங்களத்தூபிகளின் மேற்கோப்பின்
தீ’ (tee) எனப்படும் சதுர அமைப்பு ஆதிகாலத்தி மந்து வந்துளது. “ தீ’ என்பது பர்மிய மொழியி பொருள்படும்). இந்திய நூல்களில் இது “ அர்மிகா ” பதத்தை அறிந்திருக்கவில்லை. மகாவமிசத்தில் இது இக்காலச் சிங்களத்தில் இது சதரஸ் கொட்டுவ த்தில் சிவுரஸ் கொட்டுவ? என்று இது நின்றது. சதுரஸ்ர கொஷ்ட ’ என்ற பதத்திற்கு நிகராகும். }ம். எனவே நாம் குறிப்பிட்ட சிற்ப சாத்திர நூலில் யும் (தேவதா கொட்டுவ, தேவர் கோட்டம்) சேர்ந்து ன வழு உடைய இந்தக் கூட்டுப்பதத்தில் “ தீ’இனைக் ளப் பதத்தைப் பிழையான வடமொழிப் பதமாக்கிய
என்போம்). “முத்தவேதி ’ எனும் சிற்பியல் உறுப்பொன்று த்திலும் இந்தியாவின் ஆதிப்பிராமிக் கல்வெட்டுக்களி அவற்றை ஒத்த பிராகிருத பதங்களும் இந்தியா ப்பட்ட ஒர் அளிச்சலைச் சுட்டுவதற்கு ஆளப்பட்டன. அல்லது உச்சி என்று பொருள்படும் ; எனவே அளி” அதாவது தூபிக்கும்மட்டத்தின் மேலுள்ள அளிச் ன் உச்சியில் அரமிகையைச் சுற்றி ஓர் அளிச்சலிருந்தது ; மூடியைக் கொண்டு 1 அடி 8 அங். உயரமுடைய ஒரு லத்தில் எச்சங்கள் இதனுள் பேணிவைக்கப்பட்டன." க்கல்லளிச்சல் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது; இது முழுமையில் ம் கொண்டிருந்தது. இதன் வினைப்பாட்டின் பாணியி ருக்கலாமெனத் தோன்றுகிறது; ஒருகாலத்தில் மான் உச்சிமீது நின்ற குடைத்தண்டினை இது உள்ளடக்கி டத்தைச்சுட்டும் “முத்தவேதி ’ எனும் வரலாற்றேட்
கை 1913-14, ப. 5.
(பா. நூ. க. பதிப்பு) ப. 666.
கே. ஆசார்ய இந்துச்சிற்பியல் அகராதி, ப. 557. 3. டிற்கு வழிகாட்டி, ப-ள். 18-20.

Page 41
28
டின் பதத்தின் சொல்லிலக்கணம் இலங்கையின் ப6 என்று கொள்ள இடந்தருகின்றது. இவ்வளிச்சல் பு யின் எந்தத்துபியிடத்திலேனும் இவற்றின் அறிகு லுள்ள விவரத்திலிருந்து மகாதூபியினிடத்தில் இங் கற்பெட்டியை அல்லாமல் செங்கல் வேலைப்பாட்டால யிருந்ததென்று புலப்படுகின்றது.
அனுராதபுரத்திலுள்ள மகாதூபியைக் கட்டி இலங்கையின் ஆதித்துபிகளின் மேற்கோப்புகள் ெ ஊகித்து மனதால் அமைத்துக்கொள்ள உதவுகின் சமயப்பற்றில் பெரியோனுமான துட்டகாமனி இம் ம கோட்டம் (தீ) வரைக்கும் வேலை நடைபெற்றதும் ெ முடிவு கிட்டியதென்று அறிந்ததும் முழுப்பணி முடி ஒரு பேரவா அவனுக்கு எற்படலாயிற்று. இறக்கும் நிறைவேற்றுவான் வேண்டி, அவன் இளவலும் உத்தியைக் கடைப்பிடித்தான் : “ தையற்காரரால் 6ெ மூடுவித்தான் ; பின்னர் ஒவியரைக்கொண்டு அதில் கள், ஐவிரலணி வரிசைகள் யாவும் வரைவித்தான் சட்டமொன்று செய்வித்து மிகமேலான வேதிகைய செய்வித்தான். பின்னர் தூபியை அரக்கினலும் “ தீட்டியபின் “ தூபிக்குச் செய்யவேண்டியது செய்ய
ஆதி நாட்களில் இலங்கைத்தூபிகள் பிற்கான சிகளிகொண்டிருக்கவில்லை என்பது மேற்கூறிய விவர முடிவாக்கியபின், தூபியை முடிவாக்குவதற்கு சதாதி கட்டுவதும் அதற்குச் சாந்து பூசி அளிசெய்வதுமே. இ ஆதித்துபிகள் குறைந்தது இரண்டு அளிச்சல்கள் (ே ஒன்று முத்தவேதி (மேலளிச்சல்) என்றழைக்கப்ட இருந்ததென்பதற்கு ஐயமில்லை. இது இவ்வாறு இ நிறைவுறத கட்டிடத்திற்குச் சாந்து பூசிய தோற்றம6 கும் நிலையிலிருந்த மன்னனை மனந்தேறச் செய்வதற் வரையப்பட்ட அளிச்சல், நிலத்து அளிச்சலின் படி சதாதீசன் தூபிக்குச் சாந்து பூசிக் குடைவைத்தே கூற, பன்னிரண்டோ பதின்மூன்றே நூறில் வ சிகரியைக்கட்டி (கொட்கரல்ல) அதன்மேல் ஒரு முடி குறிப்பிடத்தக்கது. பதின்மூன்றம் நூற்றண்டில் ( மேல் சிகரியும் முடியும் கொண்டிருந்தன ; எனவே இவ்வுறுப்புகள் இருந்தன என்று எண்ணி ஆதி வர6 விட்டார். இதிலிருந்து, இலங்கைத்தூபி ஆதி வடிவி வின் பண்டைத்தூபியின் முக்கிய அமிசங்களில் வித்திய
வரலாற்றேட்டில் மகாதூபியின் மேலளிச்சலை அபயனின் விருப்பிற்கியையக் கட்டப்பெற்ற ஈரளிச்சல்க வேதிகை ’ எனக் குறித்தார் என எலவே கூறி எனப்பொருள்படும். அதே திருமனையில் ஆமண்டகா
1. இது என்ன பொருள் என்பது புலப்படவில்லை. 2. Los TG) Slay up, XXXII., 3-6. 3. கொழும்புப் பதிப்பு 1926, ப. 164.

எடைத்துபிகளும் உச்சியளிச்சல் கொண்டிருந்தன ரத்தினலாயதாயிருக்கலாம்; எனெனில் இலங்கை களை நாம் காணவில்லை. ஆயினும் மகாவமிசத்தி த ஆயப்படும் அளிச்சல் சாஞ்சியிலுள்ளவாறு ஒரு ய ஒரு திணிவருக் கணவமைப்பை உள்ளடக்கி
முடித்ததைப் பற்றி மகாவமிசம் கூறும் விவரம், தால்லியல்பில் எவ்வாறிருந்தன என்பதை நாம் }து. இந்நிலையகத்தை நிறுவியோனன வீரனும் பெரும் பணியை முடிவாக்கும்வரை வாழவில்லை. பால்லாப் பிணி ஒன்று அவனைப் பீடித்தது ; தன் ந்த திருமனை எவ்வாறிருக்கும் என்பதை அறியும் தறுவாயிலிருந்த மன்னனின் இறுதி விருப்பை தொடர்ந்தாண்டவனுமான சதாதீசன் பின்வரும் பண்துகில் போர்வை ஒன்று செய்து சேதியத்தை செவ்விய வேதிகை, (அளிச்சல்) பூரணகுட வரிசை மூங்கில் பின்னுவோரைக் கொண்டு மூங்கிற் வில் கரப்பட்டத்தாலாய! ஞாயிறும் திங்களும் கண்குட்டக ’ வினலும் சூழ்ச்சியாக வண்ணம் பப்பட்டது ’’ என்று மன்னனுக்குக் கூறினன்.?
லத்திற் கொண்டிருந்தவாறு கோட்டத்திற்குமேல் ாத்திலிருந்து தெளிவாகின்றது. கோட்டம் கட்டி நீசன் செய்யவேண்டியிருந்த வேலை சத்திரத்தைக் இன்னும் இதுபற்றிய இந்தப் பந்தி, இலங்கையின் வதிகை) கொண்டிருந்தன வென்றும் அவற்றுள் ட்ட தென்றும் கூறுகின்றது. இது உச்சிமீது ருந்ததென்பதற்கு இந்திய நிலையங்களே சான்று. ரித்துத் தூபி கட்டிமுடிவாக்கப்பட்டதென்று இறக் காக அதன்மேல் போர்த்தப்பட்ட வெண்துணிமேல் யுருவாக அமைய அமைக்கப்பட்டது போலும். ல செய்ய வேண்டியிருந்தது என மகாவமிசம் ழ்ந்த சிங்கள தூபவமிசத்து ஆசிரியர் அவன் யை ஏற்றிவைத்தான் என்று கூறுவது இங்கு இலங்கையின் ஒவ்வொரு தூபியும் கோட்டத்தின் தூபவமிச ஆசிரியர் எல்லா ஊழித்துபிகளிலும் ாற்றசிரியர் கூறது விட்டவற்றைத் தாம் புகுத்தி 0 நாம் அறியக்கூடியவகையில் உள்ள இந்தியா "சங்கொண்டிருக்கவில்லை யென்பதைக் காணலாம்.
பற்றிய பிந்திய விவரங்களும் உள. பாதிக ளேயும் உரையாசிரியர் “குச்சி வேதிகை”, “முத்த |ள்ளோம். முத்தவேதிகை என்பது-மேலளிச்சல்
மனி அபயன் (78-89 வரை) ஈரளிச்சல்களை நிறுவு

Page 42
வித்தான்; அவற்றுள் ஒன்று முத்தவேதி எனப்பட் காமனி புதிய அளிச்சல் கட்டியபோது பாதிக அ இதிலிருந்து உச்சிமீதிருந்த அளிச்சல் கீழிருந்த நாம் வரலாம் ; இம்முடிபு வரலாற்றேடுகள் எடு விளக்கத்தை அளிக்கின்றது.
இப்பொழுது கோட்டத்தைச் சுட்டும் “ஹதர ஆயின், கோட்டமிருந்த இடத்தில் ஆதியில் ஓர் அளி மொழியில் கொட்டுவ என்ற பதம் “வேலியினலே அளிச்சலும் சுவரோ வேலியோ ஆற்றவேண்டிய பொழுது ஒர் திண்ணிய கனவடிவச் செங்கல் ஆதியில் இது ஓரளிச்சலாற் சூழப்பெற்றதால் * கொட்ட ’ என்ற பதத்திற்கு மூலச் சொல்லாய சாலை ’, ‘கருவூலம் ” என்ற பொருளும் கொண் ருந்தவாறு, கோட்டம் அங்கு இடப்பட்டு வை அதற்கு அதரஸ் கொட்டுவ என்ற பெயர் இடப்ப
சேருவாவிலையில் உள்ள தாகபைக் கட்டி பைசோ கொட்டுவ என்ற ஓர் உறுப்பைப்பற்றிக் நோக்கும்பொழுது சதரசு கொட்டுவ என்ற பத, வேறு இடங்களில் தூபியோடிணைந்து வந்ததாக மொழி வழக்கில் பைசோ கொட்டுவ எனும் குறிக்க உபயோகிக்கப்படுகிறது ; இது ஒரு சதுரக் பதிப்புடையதாய் இருக்கும் ; இது தேக்கத்திலி முறிப்பதற்காக உதவுவது? இச்சொல் சத்தர்மர இச்சொல் தம்ம பதத்தகதா என்னும் நூலில் : ஒத்ததாக உபயோகிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆயினும் சத பதத்தின் செவவிய பொருளினை அறிந்திருந்த ருண்டுத் தூபிகள், அனுராதபுரத்துப் பழைய து வலியின் மேடையில் காணப்படும் ஒரு சிறு த அதரசு கொட்டுவ எனப்படுவது அடியிலும் கோட்டத்தின் நிலைக்குத்து முகனைகள், துரணெ கோலவுருவால் அணிசெயப்பட்டிருந்தன. ஒவ்( ஒரு வட்டத்தட்டு இருந்தது (தகடு V1, a). சே வாளா அணிசெய மட்டும் ஆனவையல்ல. துட சல்களை மக்கள் அமைத்திருத்தல் கூடும். கா புதுப்பிக்க வேண்டிய இடரினற் போலும் அெ அத்தகை உறுப்பு தூபிக்கு இன்றியமையாத ஒ சாந்தினலும் அளிச்சலைப் போன்ற ஒரமைப்பை படும் அளிச்சற்கோலவுரு கும்மட்டத்தின் உச்சியி அளிக்கின்றது.
Logfigués h, XXXV., 2. கொழும்புப் பதிப்பு, 1923, ப. 54.
2l
பார்க்க பாக்கர், தொல்லிலங்கை, ப. 377 தொ கொழும்புப் பதிப்பு 1925, ப. 822. இந். தொ அ. பதிப்பு III, ப. 364. 6, சிமிதர், அ. சி. சி. ப-ள். 36, 47, 52. இ. தொ.

29
-து. ஐம்பதிற்குறைவான ஆண்டுகள் கழிந்து ஆமண்ட |யன் கட்டிய முந்திய அளிச்சல் அளிவுற்றிருக்கலாம். தைப் போலவே மரத்தாலாய தென்ற முடிவிற்கு த்துக் கூறிய அளிச்சல்களின் மறைவிற்குப் போதிய
ஸ் கொட்டுவ ” என்ற சிங்களப் பதத்தின் சொல்லியலை ச்சல் இருந்ததென்பதை அதை அரண் செய்யும். சிங்கள 7 சுவரினலோ சூழப்பெற்ற ஓர் இடத்தை’க் குறிக்கும். பணியையே செய்தது. “ கோட்டம் ” என்பது இப் அமைப்பாயினும் “ சதுர அடைப்பினை’க் குறிக்கும். இப்பெயர் கொண்டது போலும். இங்கு சிங்கள வடமொழிப் பதமான “ கொஷ்ட ’ என்பது “ பண்ட ாடது. ஆகவே சாஞ்சித்தூபியின் அரமிகை கொண்டி த்த அரும்பொருள்களைக் கொண்டிருந்தபடியால், ட்டது போலும்.
டத்தைப் பற்றி விவரிக்கும் இலலாடதாது வமிசம்? குறிப்பிடுகின்றது. இச்சொல் வாசக நிலையிலிருந்து த்தின் கருத்தை ஒத்திருக்கக் காணலாம். இப்பதம் எனக்குத் தெரியவில்லை. இப்பொழுதுள்ள சிங்கள பதம் நீர்ப்பாசனத்தேக்கத்தில் தடுக்கிதழ்குழியைக் கிேணற்று வடிவுடையதாய் நாற்பக்கமும் கற்பலகைப் ருந்து ஒ மூலம் வெளி எடுபடும் நீரின் ஒட்டத்தை த்னவலி என்ற நூலிலும் காணப்படுகிறது; இங்கு உள்ள பாலிச்சொல்லான “ சிகர ” என்ற சொல்லிற்கு த்தர்மரத்னவலியின ஆசிரியர் சிகர எனும் சிற்பியற் ாரோ என்பது புலப்படவில்லை. பன்னிரண்டாம் நூற் பிகள் இடைக்காலத்தில் உருவெடுத்த வடிவு, உருவன் ாகபை, ஆகியவற்றின் வகையில், கோட்டம் அல்லது கொடுங்கைகளிலும் கபோதங்கள் கொண்டிருந்தன. ப்புகள் குறுக்குச் சட்டங்களால் ஆய ஒர் அளிச்சற் வொரு முகனையின் மையத்திலும் புடைப்பாலாய ாட்டத்தின் பக்கங்களிற் காணப்படும் அளிச்சல்கள் யிென் இவ்விடத்தில் ஆதியில் உண்மையான அளிச் லத்துக்குக் காலம் மரத்தாலாய இவ்வளிச்சல்களைப் வாறு அளிச்சல் அமைக்கும் வழக்கு கைவிடப்பட்டு, ன்று என்ற கருத்தினுல், பதிலாக செங்கல்லினலும் மக்கள் கட்டினர்கள். எனவே கோட்டத்திற் காணப் ல் பண்டு ஒர் மரவளிச்சலிருந்த தென்பதற்குச் சான்று
அ. ஆண்டறிக்கை 1910-1911, ப. 29; 1911-12, ப. 88.

Page 43
30
கோட்டத்தின் முகனைகளிலிருந்த தட்டுகளே குறிக்கின்றது. மகாவமிசத்தில் நாம் முன்னர்க் கி எவ்வாறிருக்குமென்று காட்டுவதன் பொருட்டு ச வற்றின் உருக்கள் செய்தமைத்தனன் என்பது புல நான்முகனைகளிலும் சங்கதீசன் (302-306 வரை) ந னன் என்று தெரியவருகிறது. கி. மு. இரண்டாம் ரு அணிசெய்து நிற்க, நாலாம் நூற்றண்டில் இ குறிப்பிடத்தக்கது. இத்தகடுகள் அளிச்சல்மீது எவ்வ இன்றேல் பிறபொருளில் செய்யப்பட்டு மரவேலை முடிவிற்கும் வரக்கூடிய எற்ற சான்று ஒன்றும் இம் லும் புடைப்பில் செய்யப்பட்டன. ஞாயிறு, திங்கள் தூபிகளின் அளிச்சல்களை அணி செய்துநின்ற ஒரு தொடர்புண்டென நாம் கொள்ளலாம். இது விகாரையின் கோட்டத்தின் நாலு பக்கங்களிலும், பதிலாக நிறைமலர்வுள்ள எண்ணிதழ்க் “ கமலங்க தூபியின் கோட்டத்தில் ஞாயிற்றையும் திங்களையும் ெ ஒருவேளை இவ்வுருவங்கள் புத்தரின் அறிவுரை ஒ களில் ஒத்த இடத்தில் கண்ணிணை பொறிக்கப்பட்டி
எக்காலத்தில் மரத்தாலாய மேலளிச்சல் அனுராதபுரத்துப் பருவத்தில், அதாவது எட்டாம் ! லுள்ள செங்கல் வேலைப்பாட்டில் அளிச்சலானது புன வரலாற்றேடுகள் முத்தவேதியைப் பற்றி ஒன்றும் கூ கிடையமைந்த ஒருகாலத்தில் இம்மாற்றம் ஏற்பட்டது
இறக்கும் தறுவாயிலிருந் தன் தமையனுக் எவ்வாறு சதாதீசன் காட்டினன் எனக்கூறும் மக உச்சிமீதுஒரு குடை-(சத்திரம்) இருந்ததென்பதைத் தூபிகள் சத்திரங்கள் கொண்டிருந்தன என்பத உள. சத்திரத்தை ஒரு தண்டு தாங்கி நின்றிருக்கே ஆயினும் இச்சிற்பியல் உறுப்பைப்பற்றிப் பாலிவரலா இல்லை. அன்றியும் இலங்கையில் பண்டைத்தூபி 8 என்று குறிப்பிடக்கூடியதான ஒரு கற்றுணே நாம் தூபிகளிற் சத்திரங்கள் இருந்தன என்பதற்குச் கற்றண்டுகள் இருந்திருக்க வேண்டும். ஆயினும் களிலுமுள்ள தூபிகளின் தளங்களிற் பாரிய கற்றல் தாகபையின் தளத்தில் இத்தகைய தூண்களின் மூன் ஒன்று, எண்கோணவடிவினது, 1 அடி 9 அங். விட் இரண்டாவதொன்று 7 அடி 9 அங். வரை சதுரமா வது துண்டொன்று, முழுவதும் எண்கோணவடிவி நீளமும் கொண்டது. இருமுனைகளிலும் இது உடை ஒத்தகற்றுண்களின் துண்டுகள் காணப்பெற்றன. வெச்சங்களை மூடிமறைத்த சிதிலத்தில் முழுது
மகாவமிசம் XXV1, 66., வம்சத்தபகாசினி (பா. , இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1911-12, ப. 88. சில்வியென் லெவி. Le Nepal, தொகுதி 1. 273 சிமிதர் அ. சி. சி., ப. 53.

வரலாற்றேடு ஞாயிறு அல்லது திங்கள் என்று ட்டிய மேற்கோளிலிருந்து, முடிவாக்கிய மகாதூபி ாதீசன் மேலளிச்சலில் ஞாயிறு, திங்கள் ஆகிய படுகின்றது. அதே தூபியின் கோட்டத்தில் உள்ள ான்கு உயர்விலை அரும்பெறல் நன்மணிகள் பதித்த ற்றண்டில் மேலளிச்சலை ஞாயிறு திங்கள் இரண்டும் தகடுகள் யாவும் ஞாயிறெனக் கூறப்பட்டிருப்பது ாறு காட்டப்பட்டன? மரத்திற் செதுக்கப்பட்டனவோ யில் பொருத்தப்பட்டனவோ என்று ஒருவகை லே. பிற்காலத்தில் இவை செங்கல்லாலும் சாந்தா
ஆகியவற்றின் தட்டுகளுக்கும் பண்டை இந்தியத் 5ாமரைக்கோலவுருவுடைய வட்டப்பதக்கங்களுக்கும் தொடர்பாக, பொலனறுவையில் உள்ள இரங்கொது மற்றைத் தாகபையிலுள்ள ஞாயிற்றுத் தட்டிற்குப் ள் ’ அமைந்தது நமக்கு வியப்பளிப்பதொன்ரும்?. பாறிக்கும் வழக்கு இன்றும் இலங்கையில் உள்ளது. ளியைச் சுட்டுவனவாயிருக்கலாம். நேபாளத்தூபி ருப்பது இங்கு கூர்ந்து சிந்திக்கற்பாலது.
வழக்கற்றதென்பதையறியச் சான்றில்லை. பிந்திய பத்தாம் நூறுகட்கிடையில், தூபிகளின் கோட்டத்தி டப்பில் காட்டப்பட்டது. நாலாம் நூற்றண்டின்பின்
றவில்லை. இதிலிருந்து நாலாம் எட்டாம் நூறுகட்
என்று நாம் கொள்ளலாம்.
கு நிறைவுற்ற மகாதூபி எவ்வாறமையுமென்பதை ாவமிசத்திலிருந்து எடுத்து மேற்க. டடிய சுருக்கம் தெளிவாகக் கூறுகின்றது. இலங் கெயின் பண்டைத் 5ற்கு வரலாற்றேடுகளில், வேறுபல குறிப்புகளும் வண்டும். இதை இந்திய நூல்கள் யஷ்டி என்றன. ற்றேடுகளிலோ சிங்கள இலக்கியத்திலோ குறிப்புகள் ன்றிலேனும் ஒரு கற்குடைக்குரிய தண்டு (யட்டி) காணவில்லை. ஆயினும் இலங்கையின் பண்டைத் சவ்விய சான்றுளதாதலின் அவற்றைத் தாங்கக் அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் மற்றைப் பாகங் ாடுகளின் துண்டுகளை நாம் காண்கிறேம். அபயகிரி று துண்டுகள் காணப்பெற்றன. இத்துண்டுகளுள் ங் கொண்டு 12 அடி 4 அங். நீளங்கொண்டுள்ளது. ப் பின்-எண்கோண வடிவங்கொள்கிறது. மூன்ரு Ծ7:51, 2 ଔliq, 3 அங். விட்டமும் 9 அடி 6 அங். துளது.* மிரிசவடியின் (தகடு V1, b) தளத்திலும் மிகிந்தலையில் உள்ள கண்டகசேதியத்தின் சிதை
எண்கோணமான ஒரு மாதிரி-காணப்பட்டது.
க. பதிப்பு, ப. 666).

Page 44
இலங்கையின் காடுகளில் அழிவுற்ற தூபிகளாலாய கண்ணுற்றுள்ளார். தூபியின் பிரகாரத்திலோ அ ளாக இவை புலப்படவில்லை. ஏனெனில் அவ திடல்களில், இவ்வெண்கோணத்துரண்கள், உச்சிக்கு இவை மேடைமீது நின்றிருப்பின், இப்போது இவை கின்றன என்பது புலப்படவில்லை. பாரிய இக்க உச்சிமீதோ சரிவுகள்மீதோ விடுவதால் யாரும் எ திருக்கக்கூடியதென்னவெனில், கும்மட்டத்தின் ! பெற்றன. துபிகள் அழியும்போது இவை தள திடல்களின் உச்சிக்கு அண்மையிலே கிடந்திருச் இயல் நிலையில் உள்ள ஒரு தூபியேனும் இன்றில் திட்டமாகச் சொல்லமுடியாது. ஷ்லவே குறித்திரு. போது அத்துபியிலுள்ள எச்சக்கூடத்திற்கு மூடா கண்டார். சிமிதர் தம்குறிப்பில் உருவன்வலியின் என்றும், அவற்றை அவர் கூர்ந்து நோக்கியே வென்றும் அவை ஒவ்வொன்றின்மீதும் நடுவில் செய்துள்ளார்?. அவையாவும் இன்று மறைந்துவிட செம்மையும் நிறைந்த நோக்குநர் ஒருவர் விட்டுச் லாம். எனவே, இக்கூற்றுக்கள் பண்டைநாட்களில் அதன் மேல்முனை மேலே கிளம்பிநிற்குமாறு, நட்ட லுள்ள மகாநாக தாகபை எனப்படும் தூபி ( மொன்று வரையப்பட்டு திரு. பாக்கரால் அவரி வெளியிடப்பட்டது. இதில் அரைகுறையில் முடிவி உச்சி தெரிகிறது. இத்தூபியினுள் இருந்த கல்வி டொன்றை கலா. மியூலர் வெளியிட்டுள்ளார் ; செங்கல்வேலைகளுக்குள் மறைந்துவிட்டது என்று மேலாக நி றதெனக் காட்டப்பட்ட கல்லில் ஒரு விவரத்தை நமக்கு அளிக்க திரு. பாக்கரோ
இப்பொழுது நாம் ஆயும் தூண்கள் கற் உச்சிகள் வட்டவடிவினவாயிருந்தன ; அதனல் பல்வேறிடங்களிலும் காணப்பட்ட பல துண்டுகளேய ஒன்று அடியிலிருந்து ஒரு சிறிதளவுயரத்திற்குச் நாம் காணலாம். எண்கோணத் தண்டின் ஒரங் புள்ளியில் ஒன்றுகூடும் வரை தொடர்ந்து செல் ஆகிய இடங்களிலிருந்த தூபிகளின் அடித்தளங்க நிறுவப்பட்ட ஆயக கம்பங்கள் எனப்படும் தூண்கே ஆயினும் நாம் எடுத்தாயும் இத்தூண்கள் அவற் நிறுவச் சான்றிலது.
எலவே நாம் கூறியிருந்த திவ்வியாவதா பற்றிய விவரம், இத்தூண்களின் இடத்தையும் இவ்வாசகம் முறையே நாற்பக்கங்களிலும் படித் ஆகியவை எவ்வாறு கட்டப்பட்டன என்று எடுத் எனும் ஒர்ஆான நிறுவப்பட்டது என்று கூறு
1. >இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1909, ப. 28. 2. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 40, 3. மியூலர், இலங்கைத் தொல் கல்வெட்டுகள், ப. 4. ததாவிதம் சஸ்துபசியாந்தம் க்ருதம் யத்ரச யூப

3.
சில திடல்களில் இத்தகைய பல தூண்களே ஆசிரியர் ல்லது மேடையிலோ நின்ற கற்றுண்களின் துண்டுக ]றின் அடிகள் ஒரிடமும் காணப்படவில்லை. சில மிக அண்மையிலேயே காணப்பெற்றன. ஆதியில் என் திடல்களின் உச்சிமீதோ சரிவுகளிலோ காணப்படு ற்றுண்களை நிலத்திலிருந்து கிளப்பி திடல்களின் பயனும் அடைந்திருக்க முடியாது. எனவே நடந் து கிளர்ந்து நிற்குமாறு இவை அதில் நாட்டப் த்தில் வீழ்ந்திருக்கலாம் அல்லது சிலவகைகளில் கலாம். நற்பேறற்ற முறையில் இத்தகைத்துண் லே. எனவே இது கொண்டிருந்த இடத்தை நாம் த தோபவவதாகபையை திரு. பெல் அகழ்ந்தாயும் 5 விளங்கிய கற்கள்மீது ஒர் எண்கோணக் கற்றுணைக் தளமீது இருசிறு தூபிகளின் சிதைவைக் கண்டார் ாது அவை செங்கல் ஒடிசல் திடல்களாயிருந்தன ஓர் ஒப்புரவில்லா கற்றம்பம் நின்றதென்றும் பதிவு டன; ஆயினும் திரு. சிமிதர் போன்ற வல்லமையும் சென்ற விவரவுரையை உறுதியுடன் ஏற்றுக்கொளள 0 சிங்களமக்கள் கும்மட்டத்தின் நடுவண் ஒருகற்றுனே -னர் என்பதை அரண்செய்கின்றன. திசமாராமையி முழுவதும் புதுப்பிக்கப்படுமுன்னர் அதனுடைய பட ன் “தொல்லிலங்கை ’ எனும் நூலில் (ப. 325) பாகி சிகரிக்குமேலாகக் கிளம்பி நின்ற ஒரு கற்றுணின் பில் வரையப்பட்ட மன்னன் இளநாகனின் கல்வெட் இக்கல்வெட்டு தாகபையைச் சீர்ப்படுத்தியபோது சொல்லப்படுகிறது” பாக்கரின் படத்தில் சிகரிக்கு அக்கல்வெட்டிருந்திருக்கலாம். இக்கல்லைப் பற்றி திரு. மியூலரோ கருதாதது நம் அவப்பேறே.
குடைகளின் தண்டுகள் அல்ல ; ஏனெனில் அவற்றின் அவை எதையேனும்தாங்கி நின்றிருக்கமுடியாது. ம் ஒப்புநோக்கி ஆயும்போது இவ்வகை முழுத்துண் சதுரமாக நின்றுபின் எண்கே ணமாக மாறுவதை களாலாய வரைகள் வட்ட உச்சியின் மையத்தில் ஒரு கின்றன. இவை, அமராவதி நாகார்ச்சுனகொண்டா ளிலிருந்த மேடைகளில் ஐவ்வைந்தான கூட்டங்களாக 1 எல்லாவகையிலும் ஒத்திருப்பது நோக்குதற்குரியது. ருேடு ஒத்த ஒரு நிலையைக் கொண்டிருந்தன என்று
னத்தில் கொடுக்கப்பட்ட ஒரு தூபியின் கட்டிடத்தைப் நாக்கையும் துணிவதற்கு நமக்குத் துணைபுரிகின்றது. ஏறைகள், மூன்று தெற்றிகள், தூபியின் கும்மட்டம் துக் கூறியபின்னர் கும்மட்டத்தின் உள்ளே "யூப ” கிறது. இன்னும் அரமிகை எவ்வாறு கட்டப்பெற்ற
5. ஷ்டிர் அபயந்தரே பிரதிபாதிதி

Page 45
32
தென்றும் “ யஷ்டி ’ (குடைக்கு) எவ்வாறு அ இதிலிருந்து பண்டை இந்தியத்தூபிகளில் யூபம் எ என்பதும் செங்கல்வேலைக்குள் முழுதும் அது மை சிமிதர் உருவன்வலிக் கண்மையில் சிதைவடைந்த றுண்கள் திவ்வியாவதானத்தில் கொடுக்கப்பட்ட வி அதன் முழு உறுப்புகளோடு காட்டும் அமராவதியி களில் இவ்வகைத்துண் என்ன இடத்தைக் கொன் இச்சிற்பம், மேடைகள் மீது நிறுவப்பட்ட தூண்கை தூபியின் அரமிகையின் மையத்தில் மேல் கிளம் மேடைமீதுள்ளனவற்றின் உச்சியைப்போலவும் அணு களைப் போலவும் வட்டமாக்கப்பட்டுள்ளது. இது கு இருமென் தண்டுகள் இருகுடைகளை எந்தி நின்றன துணின் பெரும் பகுதி கும்மட்டத்தினதும் அரமிசைய் என அனுமானிக்கலாம். இத்துணின் அடி கும் இந்தியாவிலிருந்து வரும் இவ்விலக்கிய, சிற்பியல் அனுராதபுரத்துப் பண்டைத்தூபிகளில் ஒத்த காலத்து நிகழ்ந்த கூம்புச்சிகரியின் வளர்ச்சியே மறைந்திருக்கும். பின் இத்தூபிகளின் சிகரிகள், விழ தூண்களின் மேற்பகுதிகள் ஒடிந்து தளத்தி செங்கல் வேலைப்பாட்டுக்குள் மறைந்து கிடந்தன. காணமுடியாததன் காரணத்தை நாம் அறியலாம்.
இத்துரண்களுக்குரிய பெயரென திவ்வியாவத. நூல்களிலிருந்து நன்கு அறியக்கிடக்கும் சொல்லாகு பலிவிலங்கு கட்டப்படும் துணைக் குறிக்கும். எனே சுட்டிய தூண்களைப்போலவே வேத க்கிரியைகளும் யூட குறிப்பிடத்தக்க ஒன்ரும். வேத கிரியைகளின் கரு பற்றிய விதியைப் பின்வருமாறு விதிக்கிறது. என்னை ? காயத்திரியாப்பு எட்டு அசைகளைக் கொண் அது கூறுவது “ அது (யூபம்) எண்கோணமுடைய கொண்டது; காயத்திரி வேள்வியின் முற்பகுதியாகும் எண்கோணம் கொண்டது.'
பெளத்தத்திற்கு முந்திய காலத்து வேள்வி ஆதலின் காட்டாக ஒன்றும் நிலைநிற்கவில்லை ; ஆயினு இந்து மன்னன் ஒருவனின் கல்வெட்டு கூறுமாறு, கொள்ளப்படும் ஒரு கற்றுண், இராசபுதனத்திலுள்ள களால் கண்டு பிடிக்கப்பட்டது. கூளங்கல் வேலைப்பாட 8 அங். உயரத்திற்குச் சதுரமானது. இதற்குமேல் கொண்டு பின் ஒரு புள்ளிக்குக் கூம்புகிறது. இ ஓர் உலோகமுள் தள்ளிக்கொண்டு நிற்கிறது. இதிலி ஆதியில் ஒர் போதிகை இருந்ததென்று கொள்கிறர் போதிகை ஒன்றைத் தவிர்த்தால் மியாகாட்டிலுள்ள ரத்தூபிகளின் ஆயகதூண்களையும் மறுபுடை, யூபங்:
யே. பேகசு, யக்கயபேட்டை அமராவதியிலுள்ள பெள சதபத பிராமண, யூலியசு எகலிங் மொழிபெயர்ப்பு, GBunổJubista), u(g6) II. (S.B.E. Ga5 TG5. XXVI), U. 4. இந்தியத் தொல்பொருளியல் அளவை அறிக்கைகள், Inscriptionum Indicarum, @5 T (56) III., L-Gi7. 252-253.

மைக்கப்பட்டதென்றும் தொடர்ந்து கூறுகின்றது. ன்னும் ஒரு கற்றுண் கும்மட்டத்துள் கட்டப்பெற்றது ந்துவிடவில்லை யென்பதும் தெளிவாகிறது. திரு. தூபிகளின் நடுவண் நிமிர்ந்து நிற்கக் கண்டகற் ரங்களோடு பொருந்துவனவாயுள்ளன. தூபியை லுள்ள குறை புடைப்பம் பண்டை இந்தியத் தூபி ாடு நின்றதென்பதை அறியத் துணைபுரிகின்றது. ச் செவ்விதில் ஒத்த எண்கோணத்தூணின் உச்சி நிற்பதைக் காட்டுகின்றது. இத்தூணின் உச்சி, ராதபுரத்துத் தூபிகளின் தளமீது கிடக்கும் தூண் டைதாங்கி நிற்கவில்லை. அதன் இருமருங்கிலும் . திவ்வியாவதானத்திலுள்ள விவரத்திலிருந்து னதும் செங்கல்வேலைப்பாட்டுள் புதைந்து கிடந்தது மட்டத்தின் நடுவிலிருந்து தொடங்கியிருக்கலாம்.
ஆதாரங்களிலிருந்து நாம் கண்ட தூண்கள் நிலைகொண்டன என்று கொள்ளலாம். பிற் ாடு இத்தூண்கள் பார்வையிலிருந்து அறவே கோட்டங்கள் கும்மட்டங்களின் பகுதிகள் இடிந்து ல விழுந்துவிட்டன. அடிமட்டும் கும்மட்டங்களின் இதிலிருந்து இத் தூண்களின் அடிப்பகுதிகளைக்
ானத்தில் கொடுக்கப்பட்ட “யூப” எனும் சொல் வேத ம். இங்கு அது விலங்கு வேள்விகளின் போது வ பெளத்த தாகபைகளின் யூபங்கள் என நாம் பம் எண்கோணமாயிருக்க வேண்டுமென விதிப்பது லுலமாக விளங்கும் சதபாத பிராமணம் இது வேள்வித்தம்பம் எண்கோணங் கொண்டது : டது; காயத்திரி அக்கினியின் யாப்பு. ’? பின்னும் து ; என்னை ? காயத்திரியாப்பு எட்டு அசைகள் , இக்கம்பம் வேள்வியின் முற்பகுதியாகவின் அது
த்தம்பங்களான யூபங்கள் மரத்தினலானவையே ; ம் விட்டுணு வர்த்தனன் என்னும் பெயர் கொண்ட கி. பி. 371 ஆம் ஆண்டுக்குரியதான யூபமெனக்
பியாகாட்டில் திரு. எ. சி. எல். காளெயில் அவர் டு மேடையொன்றில் நிற்கும் இவ்யூபம் 3 அடி இத்தூண் 22 அடி 7 அங். இற்கு எண்கோணங் ன் இறுதி உச்சி ஒடிந்துள்ளது ; இதிலிருந்து நந்து திரு காளெயில் அவர்கள் இவ்வுச்சி மீது
எடுகோளளவிலேயே இருந்ததெனக் கருதப்படும் பிராமணமதஞ் சார்ந்த யூபம், ஒருபுடை, ஆந்தி ளெனக் கொள்ளப்பட்ட இலங்கைத் கபைகளில்
ததுரபிகள், முன்னங்கடை. "Gg56@ III., (S.B.E. Gg5 Tg. XLII), Lu. 31. 74.
தாகுதி V1, ப. 99 தொட, எப். யே. பிளிற்று, Corpus

Page 46
காணப்படும் தூண்களையும் ஒத்துளது. மதுரைக்கு அ என்பார் இரு யூபங்களைக் கண்டுபிடித்தார்; இ என்ப்ானின் ஒரு கல்வெட்டைக் கொண்டிருந்த விவரம் தந்துள்ளார். இத்தூண்களும் அடியில் எண்கோணமாயுமுள்ளன ; ஆயினும் பியாகாட் இவைகொண்டுள். கல்வெட்டுக்கொண்ட ஈசாபூரின் யூ * சதுரப் பகுதியின் உச்சிக்கு 5 அங்குலத்திற்கு ஒரு முடிச்சில் கட்ட்ப்பெற்ற இருமுனைகளும் கீழே கொள்ளுமாறும் செதுக்கப்பட்டிருந்தது. கல்வெட்ட தண்டின் சதுரப்பகுதியின் முகனையில் வெட்டப்பட்டுள் யில் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. அது செவி விய வல! மும் கவான் ஒன்று அமைப்பதற்காயவாறுபோ லிருந்து 2 அடி 4 அங். தூரத்தில் கிடைத்த ள ( புடைத்துக்கொண்டு நிற்கிறது; வளைந்த உச்சியில் தாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது.' கல்வெட்டாயூடம் கு கல்வெட்டுடையதுடன் முக்கியவிவரங்களில் ஒத்து நி இந்தியாவிலுள்ள நாமறிந்த பிராமணமதத்து யூ மானவை என்ற ஒரு முக்கிய பொதுப்பண்புடைய என நாம் கொண்டவற்றிற்கும் ஆந்திர தூபிகளின்
பெளத்த தாகபைகளின் யூபங்கள் வேதகால நோக்கும்போது, யூபங்கள் அமைப்பதில் பெளத்தர்க் ஒரு சமயவழக்கையே, ஒருவேளை அதற்குப் புதிய எனலாம். இது தூபிகளின் தோற்றத்தைப்பற்றி ஆயினும் இந்நூலின் எல்லை இதைத்தொடர்ந்து புளொச்சு அவர்கள் இலெளரியாவில் அகழ்ந்து புல மூடியில், திடலின் நடுவண் ஒரு மரத்துணிருந் விடத்தில் கருத்திற் கொள்ளவேண்டியதொன்று?.
சாஞ்சியிலிருந்த தூபிகள் மேற்கூறிய விவ பதற்கு அவ்விடத்தில் சான்றுகள் கிடைக்கவில்லை களிலும் தூபிகளின் உண்மை இடிபாடுகளில் யூபட நிலையகங்களில் கும்மட்டத்தின் சிறுபகுதியேனும் எ என்றும் காணப்படுவதில்லை ; இதிலிருந்து இவ் தெளிவு.
யாவாவில் பரபுதுரிலுள்ள மேல் தெற்றி போது தொல் இந்திய, இலங்கைத்தூபிகள் பெரு யின் மேல் கிளம்பி நிற்கும் எண்கொணக் கருதுகோள் அரணடைகின்றது. அவற்றில் அரமின. படுகிறது ; இது அந்தப் பெரிய நிலையத்தின் முடிே நின்றது. முழுவதும் செம்மையில் நி? நிற்கும் பெ உச்சியில் ஒன்றையும் தாங்கி நிற்கவில்லை. அவை றிப்பிடத் தக்கதாம் ஆயினும், பரபுதுரரின் எண்ே தூண், இலங்கைத் தாகபைகளில் கண்டதுண்கள் ஆ
1. யே. பி. எச். வொசல், ஈசாபூரின் வேள்வியூபங்கள், 2. இந். தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1906-07. ப. 123
4-R 8011 (2163)

33
ண்மையிலுள்ள ஈசாபூரில் பண்டித இராதாகிருட்டின இவற்றுள் ஒன்று குசான மன்னன் வசிட்டன் து. இவ்விரு யூபங்களையும் பற்றி கலா. வொசல் பிருந்து சிறு உயரத்திற்குச் சதுரமாயும் மேலே டிலுள்ளதிலிருந்து வேறுபடுத்தும் சிலபண்புகளை பத்தைப்பற்றி கலா. வொசல் வருமாறு விவரிக்கிருர்: மேலாக, கயிறு ஒன்று, தண்டை இருமுறை சுற்றி, 0 தொ குமாறும் நீண்டமுனை ஒரு உருவுதடம் ானது இங்கு விவரித்த கயிற்றிற்கு மிகக் கீழாகத் ளது. தூணின் உச்சிப்பகுதி மிகப்புதுமையான முறை பக்கம் வளைந்துள்ளது; வளைந்த உச்சியின் பக்க ல நேராக வெட்டப்பட்டுள்ளது. தூணின் உச்சியி வெட்டு முகமாகச் சதுரவடிவங்கொண்ட ஒரு கட்டை மிருந்து மாலையொன்று தொங்கிக்கொண்டிருக்கிற றிப்பிடத்தக்க வேறுபாடுகள் கொண்டிருந்தாலும் ற்கிறது. விவரங்களில் சிறுவேறுபாடுகளிருப்பினும் பங்கள் அடியில் சதுரமானவை மேலே எண்கோண வை ; இப்பண்பு இல கைத்தாகபையின் யூபங்கள் ள் ஆயகத்தம்பங்களுக்கும் பொதுவானவை.
த்து யூபங்களோடு கொண்டுள்ள உரு ஒற்றுமையை 5ள் தம்மதம் தோன்று முன் இந்தியாவில் நிலவிய ஒரு கருத்தளித்து, தொடர்ந்து கடைப்பிடித்தனர் மனங்கவரும் பல கருத்துக்களை அளிக்கின்றது. ஆய்வதற்கு இடந்தராது. 1905 இல் திரு. யே. ப்படுத்திய பெளத்தத்திற்கு முந்திய கான த்து மண் ததற்குத் தெளிவான சான்றிருந்ததென்பது இவ்
பரத்தையுடைய யூபங்களைக் கொண்டிருந்தன என்
அமராவதி நாகார்ச்சுனகொண்டா ஆகிய இடங் ம் காணப்படவில்லை. ஆயின் இவ்விரு தலங்களின் ாஞ்சிநிற்கவில்லை. தூபிகளின் சித்திரங்களில் யூபம் வுறுப்பு பரந்த வழக்காயிருக்கவில்லை என்பது
கள் மீதுள்ள தூபிகளின் அமைப்பை நோக்கும் மளவிற்குக் கும்மட்டத்துட் புதைந்து, உச்சி அரமிகை 5ற்றுண் ஒன்றைக் கெ ண்டிருந்தன என்னும் கக்கு மேல் எண்கோணக் கற்றண்டொன்று காணப் பால் விளங்கும் தூபியில் ஒருகால் குடைகளைத் தாங்கி நம்பாலான சிறுதுபிகளின் எண்கோணத்தண்டுகள்
யூபத்திற்குக் கொண்டுள வடிவொற்றுமை மிகக்கு காணத்தண்டானது, அமராவதிச் சிற்பத்தில் காட்டிய கிய யாவினும் புலப்படக்கூடிய முறையில் கூம்பி நிற்
இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1910-11, ப. 40 தொட. 25 TL. 355 @ XL.

Page 47
34
கின்றது. தண்டின் உயரமும் கும்மட்டத்திற்கு வி தூபிகளின் இப்பண்பு இந்திய எச்சத்திருமனைகள் கொள்ளல் அறிவுடைத்தே.
இலங்கைப் பெளத்த நூல்கள் யூபத்தைப்பற்றி ஒரு சுட்டிய தூண்களை இக்காலத்துப் பிட்சுக்கள் “ இந்தி தாம் இவ்வாறு குறிப்பதற்கேற்ற ஆதாரம் ஒன்ன காணப்படும் எண்கோணத்துண்கள் அவை நிலை.ெ கேற்றவாறு பல்வேறு பருமனிலிருந்தன. அபயகிரி களின் துண்டங்கள் மாபெரும் பருமனுடையனவா னுக்கு மேலான நிறைகொண்டிருந்திருக்கலாம். இ கொண்டிருக்கவில்லையெனினும், அக்காலத்து நிலவு பண்பளிப்பான்வேண்டியும் அவற்றை மிக்க உயரத்தி கருதியும் இப்பணி மேற்கொள்ளப்பட்டிருத்தல் வே6
இலங்கையின் பண்டைத்துபிகளின் சத்திரங்கை குரிய உறுப்பைப்பற்றி வரலாற்றேடுகளும் கூறுவை லாகக் கட்டியபொழுது அதற்கமைத்த சத்திரத்தை அபயன் (கி. பி. 78-89 வரை) இத்துபிக்குத் தன் குடையை (சத்தாதிசத்த*) எற்றிவைத்தான் என்று ே இத்தகைய இரண்டாவதொரு சிறப்புக் குடையெ சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. வொகாரக தீசன் (269-291 நிறுவினன். முதலாம் சிறீநாகன் (249-268 வரை) தகுமுறையில் அதற்குப் பொன்முலாம் பூசினன். ’ அமைக்கப்பட்டதோ இன்றேல் அவற்றின் மேல் ை கூறிய ஒருங்கே நிகழ்ந்திருக்கக்கூடிய ஒன்றம். சிறி மகாதூபிமேல் ஒருகுடை ஏற்றிவைத்தான். இம்மன் லானவை என்று தீபவமிசம் கூறும்." அனுராதபுர களைத் தாதுசேனன் (631-634 வரை) சீராக்கி அவ ராமைத் தாகபையிலுள்ள சத்திரத்தை அணிசெ வான்வேண்டித் தாதோபதீசன் அதை உடைத்தான் குறிப்பு ஒன்றுமில்லை. பின்னர் நாம் காட்டுவதுபே வண்ணம் இத்தீவகத்தின் தூபிகளுடைய மேற்கே வளர்ச்சி பெற்றன என்பதற்குச் சிற்பியல் சான்றுள
சத்திரம் எப்பொருளாலாயது என்று வரல இடத்தில் அவை ஆருலோகத்தாலாயது என்று கூ சில கல்லாலானவையாயுமிருக்கலாம். கற்குடைகளி இடிபாடுகட்கு அண்மையில் காணப்பட்டன. சில, அடி சிதிலங்களில் காணப்படுகின்றன ; ஆயின் அவை ஒருவேளை இச்சிறு கற்குடைகள், இம்மாபெரும் நீே
Mel Chin et Boud., III., v r. 221. um5ntaulföðub, XXXV., 2. தீபவமிசம், (ஒல்தன்பேக்கு) XXi, 35. மேல்நூல், xXi, 39. மகாவமிசம், XXXVI, 24., தீபவமிசம், xxi, 35. urbasmtaulégun, XXXVI., 65. ஒல்தன்பேக்கு வாசகம், xxi, 48. uroestatu6),5ub, XXXVIII., 54, 74. மேல்நூல், XLIV., 133.

தேசமமுறையில் கூடியுள்ளது ; ஆனல் பரபுதூர் ரின் யூபங்களிலிருந்து மலர்ந்துருவாகியதென்று
குறிப்புங் கொண்டிருக்கவில்லை. யூபங்கள் என நாம் ர கீல ” என்று குறிக்கின்றனர். ஆனல் இவர்கள் றயும் காட்டவில்லை. இலங்கைத் தூபிகளினடியில் 5ாண்டதுரபிகளின் கனவளவுகளின் விகித சமனிற் மிரிசவடி ஆகிய தலங்களிற் காணப்பட்ட இத்தூண் பிருந்தன ; இவை முழுமையில் இருபது தொன் ம்மாபெரும் தூண்கள் அமைப்புமுறையில் பயன் யெ சமயக்கோட்பாடுகட்கமைய, தூபிகட்குப் புனிதப் ற்கு ஏற்றி அமைப்பது இன்றியமையாத தெனக் ðoTB fo.
ாப்பற்றி மீண்டும் நாம் ஆயின், இந்த முடிக் த நாம் காணலாம். மகாதூபியை முதன் முத ப்பற்றி ஏலவே கூறியுள்ளோம். ஆமண்டகாமணி 5ாலத்திருந்த குடைக்கு மேலாக இரண்டாவதொரு சொல்லப்படுகிறது; துபாராமையிலிருந்த தூபிக்கும் ான்றை ஏற்றிவைத்தான் என்று தீபவமிசத்தில் வரை) அபயகிரியிலுள்ள தூபியின் ஒரு சத்திரத்தை மகாதூபி மீது ஒரு சத்திரத்தை நிறுவி “ வியத் * எலவே இருந்தவற்றினிடத்தைக் கொள்ள இது வக்கப்பட்டதோ என்பது குறிப்பிடப்படவில்லை. பிற் நாகன் செய்தவாறு சங்கதீசனும் (302-306 வரை) னன் தூபிகள்மீது நிறுவிய சத்திரங்கள் பொன்ன த்து மூன்று பெருந்துபிகளின் சீரழிந்த சத்திரங் ற்றிற்குப் பொற்குடைகளும் அமைத்தான். தூபா ப்து நின்ற அரும் அணிகலன்களைக் கைப்பற்று 1.9 இதன்பின் தூபிகளின் சத்திரங்களைப் பற்றிய ால், எல்லாவகையிலும் குடை மறைந்து போகும் ாப்புகள் ஏழாம் நூற்றண்டுவரையில் முக்கிய ஒரு தி.
ாற்றேடுகள் அதிகம் சொல்லவில்லை. இரண்டொரு றப்பட்டுள்ளது. ஆயின் அவற்றுட்பல மரத்தாலும் ன் மாதிரிகள் இலங்கையிலுள்ள பலதுாபிகளின் னுராதபுரத்து மகாதூபியின் தளமட்டத்தில் உள்ள நிலையகத்தின் பெரும்பருமனுக்கேற்றவையாயில்லை. ாமாடத்தின் பரந்த மேடையின் தளமட்டமீது ஒரு

Page 48
கால் நின்ற சிறு தூபிகளினவையாயிருந்திருக்: லாம். நாம் எடுத்தோதிய மேற்கோள்களிலிருந் வேளைகளில் அருமணிகளால் அணிசெய்யப்பெற்றன பற்றில்லா உண்ணுட்டு வேற்றுநாட்டு மன்னர் இ மேல் பிறிதொரு குடை நாட்டலை வரலாற்றேடு :ெ சுட்ட உபயோகித்தபதம் இந்தியாவிலுள்ளவாறு ே சத்தாதிச்சத்த (குடைமேல்குடை) என்பதாகும். முந்தி நாம் ஊகித்தவாறு யூபம் சிலதாகபைகளி றின் இருமருங்கிலும் அவை இருகுடைகளையோ 6
இலங்கைத் தூபிகளின் பிறிதொரு சிறப் சும்பட) ஆகும். மகாதூபிக்கு இத்தகை ஒன்றை மகாவமிசத்து உரை இதைப்பற்றிக் கூறும்போ பெறுமதியான ஒர் அரியபெருமணி பதிப்பிப்பத வரும் தீங்கை விலக்குவதற்கும் இது பயன்பட்ட கண்ணுற்ற தொல்பொருளியலார் இத்தகை உப காது என்று கூறியுள்ளனர். ஆயினும் உரையாசி நேரிடுங்கால், படிக வளையம் அங்கிருந்தால், அருமணியைக் காப்பாற்றும் என நமக்கு விளக்க அனுராதபுரத்து மூன்று முக்கிய தூபிகளின் உச் என்று சொல்லப்படுகிறது?. அவ்வாறே மகாநாகனு
சங்கதீசன் மகாதூபிக்கு அருமணியினல் சொல்லப்பட்டுள்ளது. மகாவமிசமும் அதன் உை அற்புத அருமணியையும் படிக வளையத்தையும் ! கூறவில்லை. ஆனல், தீபவமிசம் கூறும் சிகாதுபி என நாம் கொள்ளலாம் போலும். “ சிகாதுப ’ சத்திரவரிசையின் உச்சிமீது சிறு தூபிவடிவில் செது கூடும்.
எவ்வாறு ஒரு பண்டைத்துரபி இருந்திரு ஒன்றேனும் இலங்கையில் காணப்படவில்லை. ஆயினு எனுமிடத்தில் உள்ள ஒரு பண்டைத்தாகபைக்( ஒருபருவரைவு காணப்பட்டது. இது மூன்றம் நூ வரையப்பட்டிருக்கிறது; இதல்ை இதையும் அக்க
இச்சித்திரத்தின் இடப்பகுதிச் செம்பாகம் ப யது போல் தோன்றுவதால் நாம் இலகுவில் மணியுருவிற்கு அண்ணிதான வடிவு கொண்ட 3 பெற்று அடித்தளத்தில் கபோதங்கொண்டு நின்ற ஒன்றுக்கொன்று செங்கோணத்தில் வரையப்பட்ட வகுக்கப்பெற்ற ஒரு சதுரமிருந்தது. இந்தியா இல: அளிச்சலென விளக்கம் கொடுக்கப்பெற்ற குறியீட் கும்மட்டத்தின் உச்சிமீது நின்ற அளிச்சலுக்கு (மு
um5 i 62 ulÉloy-Lio, XXXIV., 44. வம்சத்தபகாசினி, பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 666, Loaistronuufayllo, XXXVIII., 74. மகாவமிசம், XL1 95. ஒல்தன்பேக்கு பதிப்பு, XXII., 49. இ. வி. தா. பகுதி G. தொகு 11, ப. 153.

35
லாம். சிலசத்திரங்கள் மரத்தினலானவையாயிருக்க து அவைபொன்முலாம். பூசப்பெற்றவையாயும் சில வயாயுமிருந்தன போலத்தோன்றுகிறது. இது சமயப் ருபாலரினதும் நசையைத்துண்டிவிட்டது. ஒரு குடை 1ளிவான முறையில் குறிக்கின்றது. ஆயினும் இதைச் பால் “சத்திராவலி” (குடைவரிசை) அன்று, ஆனல் மிக்குயர்ந்த குடை “ தூரச்சத்த " எனப்பட்டது. ன் கோட்டத்திற்கு மேலாக எழுந்து நின்றல் அவற் ரிசைக்குடைகளையோ கொண்டிருந்திருக்க வேண்டும்.
ான அமிசம் உச்சிமீதுள்ள படிக வளையம் (வச்சிர, சங்கதீசன் அமைத்தான் என்று சொல்லப்படுகிறது. ஏ, இப்படிக வளையம் ஓர் இலட்சம் பொற்றுண்டு ற்காக அமைக்கப்பெற்றதென்றும் மின்தாக்குதலால், தென்றும் விளக்கம் அளிக்கின்றது?. இக்குறிப்பைக் யம் மின்தாக்கத்தை வருவிக்குமேயன்றி தவிர்க் ரியர் பூதங்களினல் மின்தாக்கம் போன்ற இடையூறு அதை நேராக எற்று தாகபையின் உச்சிமீதுள்ள ம் அளிக்கின்றனர். தாதுசேனன் (508-526 வரை), சிமீது இத்தகைய படிக வளையங்களை அமைத்தனன் பம் (561-564 வரை) செய்தனன்.
ஒரு சிகாதுரபி செய்தான் என்று தீபவமிகத்தில் ரயும் சங்கதீசன் தூபிக்கு அளித்த கொடைகளான பற்றிக் கூற தீபவமிசமோ அவற்றைப்பற்றி ஒன்றும் சங்கதீசனல் தூபியின் உச்சிமிசை பதித்த அணியே என்பது உச்சி மீதுள்ள தூபி எனப் பொருள்படும் ; துக்கப்பட்ட பெரிய ஒரு மணிக்கல் நாட்டப்பட்டிருத்தல்
க்கும் என எடுத்துக்காட்டும் சிற்பியல் வகையுரு னும் தென்மாகாணத்து மாகம் பட்டுவில் ககந்தகலை த அருகாமையில் ஒருபாறையில் ஒரு தூபியின் ற்றண்டு வரையிலெழுந்த ஒரு கல்வெட்டிற்கருகில் ாலத்தது என்று கொள்ளலாம்.
ழுதடைந்துவிட்டது; ஆயினும் சித்திரம் சமச்சீருடை முழுச்சித்திரத்தையும் மீளப் புனையலாம், அது, நூபியின் கும்மட்டம், ஒரு வட்டத்தெற்றியில் கட்டப் து என்பதைக் காட்டுகின்றது. கும்மட்டத்தின்மேல், இரு கோடுகளால் ஒத்த நான்கு பாகங்களாக கை ஆகியவற்றின் ஆதி நாணயங்களிற் காணப்பட்ட டை இது செவ்விதில் ஒத்திருந்தது ; எனவே இது த்தவேதி) ஒர் அறிகுறியாயிருந்தது எனக் கொள்ள

Page 49
器6
லாம். அரமிகையிலிருந்து யட்டியும் முக்குடைச்சத் மட்டத்திலிருந்து வடபால்மேனேக்கி அசைந்தாடும் மறுபக்கத்திலும் இவ்வாறென்றிருந்திருக்கலாம். பண்டைத்தூபிகளின் பல்வேறு உறுப்புகள் பற்றிய கூடிய வகையில், தொல்லிலங்கைத் தூபிகள் தம் களினின்றும் வேறுபட்டிருக்கவில்லை என்பதை இச் 8 இப்பொழுது கொழும்பு அரும்பொருளகத்தி செப்பு எச்சச் சிமிழ் (கரண்டுவ) இன் மேற்பகுதி, ட ஒழுங்கு படுத்தி அமைக்கப்பெற்றன என்பதைக் கா யட்டி கூம்புருவமுடையது, விகிதசமனில் தடிப்பு குடைகட்கு வகையுருவாயமைந்தன போலும் ; சிறு டின் நடுவில் ஒரு சிறு வளையமிருந்தது ; இதற் சத்திராவலி இருந்தது ; இது கலசவடிவினதான பட்டதைப் பற்றிய பதிவு ஒன்றும் கிடைக்கவில் எம்மால் சொல்ல முடியாமலிருக்கிறது.
இடையூழியில் இலங்கைத்தூபிகளின் மேற் அனுராதபுரத்திலுள்ள பெருந்துபிகளுள் அபயகிரி நோக்கு எவ்வாறிருந்ததென உணர்த்துமளவிற்கு டுள்ளது. செதவனவும் சென்ற நூற்றின் இறுதிவ6 இடிந்துவிழுந்தபின் அது அதன் பழைய வடிவில் பொலனறுவையில் மேற்கோப்புகளை ஒரளவிற்கு நல் இரு தூபிகளுள ; அவை இரங்கொதுவிகாரையும் உருவன்வலி தாகபையின் மேடையிலுள்ள சிறு பூழியில் தூபிகள் எவ்வாறிருந்தன என இது ஒரல் இவ்வெடுத்துக் காட்டுகள் யாவினும் சதுரக்கே வட்ட உருளையொன்று கிளர்ந்தெழுகின்றது. அடி இவ்வுருளை 30 அடி விட்டமும் 15 அடி உயரமுட உடைய பொலனறுவையில் உள்ள கிரிவிகாரை கே 8 அங். உயரமும் கொண்ட உருளையைக் கொண்டுள் கொண்டிருந்தன ; மேற்பரப்புகள் எட்டுத் துரணுெ கும் பான்மையிலமைந்த கைகளையுடைய தெய்வ கட்கு, பிற்காலத்தில் இவற்றிற்குப் பெயராயமைந் என்ற பெயருக்குக் காரணமாயமைந்தன. இலங்ை கியங்களிலோ தூபியின் இப்பகுதியைப் பற்றிக் குறிப் இது சிற்பசாத்திர நூலொன்றில் சுரா கொஷ்ட என்னும் பதத்தின் ஒரு சிதைவு ; இப்பதமும் வடமொழி மாற்றே. இவற்றில் சுர என்பது ே இவ்வுருளைகள் பல்வேறு சிற்பியல் அணிவேலைக இப்பொழுது பதிவழிந்துவிட்டன. நன்முறையில் தேவதாகொட்டுவ, புடைப்பு முறையிலமைந்த 16 கு பொழுது மிகக் கேடான முறையில் வானிலையழிவு நிற்கின்றன. தேவர் உருவங்கட்கும் துரணுெப்புகட் இம்மதலை பல்லுவரிகள் கொண்ட தண்டியப்பலை மேற்சிகரியுடன் ஒரு தெளிவான அலைவரையாலும் ,
1. இராபுசன், இந்திய நாணயங்கள், ப-ள். 144, த்ெ
U. 21, 55(B.VIII. 2. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1910-1911, ப. 29.

திராவலியும் எழுகின்றன. குடைத்தண்டின் அடி கொடிபோன்ற நூதனப் பொருள் ஒன்றிருந்தது. பாலி வரலாற்றேடுகளிலுள்ள அனுராதபுரத்துப் ப குறிப்புக்களிலிருந்து ஒருவர் முடிபு கொள்ளக் சிறப்புப் பண்புகளில் இந்தியாவின் பண்டைத்துபி சித்திரம் முடிவாக நிறுவுகின்றது. லுள்ள, தூபிவடிவில் (தகடு VII, a) அமைந்த பண்டைச் சிங்களத்தூபிகளில் சித்திரங்கள் எவ்வாறு ட்டுமளவில் நம் கவனத்திற் குரியது. இவ்விடத்தில் மானது. அடியில் இருவளையங்கள் உள ; அவை தூரத்திற்கு அது வெறுமையாயுள்ளது. இத்தண் குமேல் நான்கு குடைகளாலான ஒர் ஒழுங்கான முடியோடு முடிந்தது. இப்பொருள் கண்டுபிடிக்கப் ல்லை. இப்பொருள் எவ்வாண்டிற்குரிய தென்றும்
கோப்பு சிறப்பான ஒரு வளர்ச்சியைப் பெற்றது. மட்டுமே அனுராதபுரத்துப் பிற்பருவத்தில் அதன் மேற்கோப்பினை இன்றும் நல்நிலையில் கொண் ரை மேற்கோப்பினை நல்நிலையம் பேணி நின்றுளது. ) திரு. பெல்லின் மேற்பார்வையில் கட்டப்பெற்றது. }ல நிலையில் கொண்டு நிற்கும் பெரும்பருமனுடைய கிரிவிகாரையுமாம். இறுதியாக அனுராதபுரத்து உபயகற்றுபியை இங்கு குறிப்பிடலாம். இடை ாவிற்குத் தெளிவான கருத்தை அளிக்கின்றது. 5ாட்டத்தின் மையத்திலிருந்து செங்கல்வேலையாலான த்தளத்தில் 335 அடி விட்டமுடைய அபயகிரியில் ம் கொண்டது. அடித்தளத்தில் 68 அடி விட்டமே ாட்டத்தின்மேல் 9 அடி 6 அங். வி.மும் 7 அடி ாது. இவ்வுருளைகளின் அடித்தளங்க 6 கபோதங்கள் ப்புகள் கொண்டிருந்தன. இவற்றிற் கிடையே வணங் உருவங்கள் இருந்தன. இவ்வுருவங்கள் இவ்வுருளை ந்த “ தேவதா கொட்டுவ ” (தேவர்கள் அடைப்பு) கையின் பாலி வரலாற்றேடுகளிலோ சிங்கள இலக் பொன்றும் கிடையாது. ஆனல், எலவே கூறியாங்கு, என்று குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இது சுர கொஷ்ட தேவதாகொட்டுவ என்ற சிங்களச் சொல்லின் தவதாவிற்கும் கொஷ்ட கொட்டுவவிற்கும் சமம். 5ள் கொண்டிருந்தன ; இவற்றின் விரிவரைவுகள் நிலைநிற்பனவற்றுள் ஒன்றன கிரி விகாரையின் 5ள்ள எழுதாங்கிகளைக்கொண்டிருந்தது; இவை இப் பெற்று நிற்கும் போலி மதலைப்பள்ளியைத் தாங்கி கும் மேலாக, உருளையில் ஒரு மதலையிருந்தது. கயொன்றல் அணிசெய்யப்பட்டிருந்தது. இவ்வுருளை அலகுடைய கோடகத்தாலும் இணைக்கப்பட்டிருந்தது.
நாட, கொடிறின்றன் இலங்கை நாணயங்களும் நாணயமும்,

Page 50
தேவதா கொட்டுவாவிற்கு மேல் செங்கல்6 * கொட் கரல்ல ” எனப்படும். இதைச் சிகரி, அல்ல மேற்கூறிய சிற்பசாத்திரம் “ குண்ட ’ எனக்கூறும். உருளையின் விட்டத்திலும் கூடிய விட்டத்தைக் கெ முடையதாயிருந்தது. இச்சிகரிகளுள் ஒன்றேனும் உயரம் எவ்வாறிருந்ததென்று சொல்லவியலாது. 57 அடி 6 அங். உயரம் கொண்டுளது. கிரிவிகான நிலைநிற்கிறது. அபயகிரியின் சிகரிச் செங்கல் வே? கொருமுறை 6 அங்குலத் தடிப்புக் கொண்ட வெட்டுக்
கிரிவிகாரையின் மேற்கோப்பை நாம் ஆராய் களின் தேவதா கொட்டுவவும் (தேவகோட்டம்), “ தூபிகளின் யட்டி, சத்திராவலி ஆகியவற்றின் வள பண்டு மரத்தாலோ கல்லாலோ ஆய உறுப்புகள் போது, கட்டிடவமைப்புக் காரணங்களால் சத்திர கொள்ள வேண்டியதாயிற்று ; சத்திராவலியும் லாயே காட்டப்படவேண்டியதாயிற்று. கட்டிட அமை தின் வெளித் தள்ளி நிற்கும் மதலை, குடைவரின் தவாளிப்புடைய கூம்பு சிகரி, ஒன்றன் மேலொன்( செல்லும் மற்றைக் குடைவரிசையின் வகையுருவா செங்கல் வேலைப்பாட்டிற் புகுத்தப்பட்ட வெட்டுக்கல் உண்மையில் அவை கற்குடைகளாகவே பாவிக்கப் மேலொன்றயமைந்து படிப்படியாகப் பருமனிற் குல் அளிக்கின்றன. கல்லாலோ மரத்தாலோ ஆய சத்திர இயல்பாகவே இடைவெளியிருந்திருக்கும். ஆனல், தொன்றன்று ; இந்த இடைவெளிகளை செங்கல்6ே இயல்பாக அமைந்துவிடும்.
இடையூழிக்காலத்துச் சிகரி ஒன்றேனும் முழு அவை எவ்வாறு முடிவடைந்தன என்று எம்ம புரத்திலும் பிற இடங்களிலும் கண்டெடுத்த வென இவை தம் அளவுமுறையில் இயன்ற அளவு, பெரு அவை அன்று இருந்தவாறு வகையுருப்படுத்திக் காட் உலோகத்தாலான உபய தூபிகளில் கூம்புசிகரி ஒரு முடியாகக் கொண்டுள்ளது. இத்தகை வெண்கலச் பட்டுவத்தை (தகடு VII, b) என்னுமிடத்தில் கன புத்தர் சிலைகள், அவற்றின் பாணியை நோக்கு வாயிருக்கலாம் ; எனவே உபய தூபியும் அக்கால தூபிகளின் சிகரிகட்குச் சத்திரம் முடியாயமைந்தை வைப் பிற்பருவங்களுக்குரிய தாகபைகளிலும் இ சத்திராவலி சிகரியாக வளர்ந்ததெனினும் தூபி கைவிடப்படவில்லை என்பதை நாம் இதிலிருந்து சு
இடையூழிக் காலத்துத் தூபிகளின் தேவகோ லிருந்த எடுத்துக்காட்டுகளிலிருந்த ஒர் உறுப்பிலிரு கட்டிட எடுத்துக்காட்டுகளில் தூனுெப்புகட்கிடை க் பதிலாகக் கொழும்பு அரும்பொருளகத்தில் தாகபை, கூனிய நான்கு தேவர் தம்தலையில்

37
0ாலான ஒரு கூம்பு அமைப்பு இருந்தது; இது து முடி என ஒருவாறழைக்கலாம். இதை நாம் இயல்பாகவே இக்கூம்பின் அடி இதன் கீழமைந்த ாண்டிருந்தது ; இதன் கூம்பு பரப்பும் தவாளிப்பு இப்பொழுது நிலைநிற்காமையால், இவற்றின் ஆதி
உச்சி உடைந்த அபயகிரியின் சிகரி இன்றும் ரயின் சிகரியில் 12 அடி உயரம் இப்பொழுதும் Iலப்பாட்டில் 2 அடி 6 அங்குல இடைத்தூரத்திற் கற்பட்டை உளது.
ந்தால், இலங்கையின் இடையூழிக்காலத்துத் தூபி கொட்கரல்ல ’ வும் பண்டை இந்திய இலங்கைத் ார்ச்சி வடிவங்களே என்பதை நாம் தெளியலாம். செங்கல் வேலைப்பாடாக மாற்றமைவு கொள்ளும் ாவலியைத் தாங்குவதற்காக யட்டி பெருவிட்டங் செங்கல்வேலைப்பாட்டிலமையும்போது தவாளிப்பா ப்பு முறையில் வலுவில்லாததான தேவகோட்டத் சைகளின் மிகக் கீழானதின் வகையுருவாயமைய, றக அமைந்து படிப்படியாக பருமனிற் குறைந்து யமைந்தது என்பது கருத்து. அபயகிரிச் சிகரியின் வட்டப்பட்டைகள் கட்டுமுறையில் பயனில்லாதவை; பட்டன. சிகரி முகத்துக் கபோதங்கள் ஒன்றன் றைந்து செல்லும் குடைகளின் வடிவைச் சிகரிக்கு ாவலியில் ஒரு குடைக்கும் மற்றையதற்குமிடையில்
செங்கல் வேலைப்பாட்டில் இது இயலக்கூடிய வலைப்பாடுகளால் நிரப்பும்பொழுது கூம்புசிகரியே
ழமையில் இப்பொழுது நிலைநிற்கவில்லை ; எனவே 2ால் சொல்லமுடியவில்லை. ஆயினும் அனுராத ண்கலத்தாலான மாதிரிச் சிறுதுபிகள் பல உள ; ங் கட்டிடத்துபிகளின் உண்மையான உறுப்புகளை, டுகின்றன என்று நாம் உறுதியாய்க் கொள்ளலாம். புள்ளிக்குக் கூம்பவில்லை ; ஆனல் குடையொன்றை
சிற்றுருத்தூபி ஒன்று கேகாலை மாவட்டத்தில் ‘ண்டெடுக்கப்பட்டது. அத்துடன் கண்டெடுக்கப்பட்ட மிடத்து பன்னிரண்டாம் நூற்றிற்குப் பிந்தியன த்திற்குரியதாயிருக்கலாம். இத்தகைப் பிற்காலத் மயால், அனுராதபுரத்துப் பிற்பருவம் பொலனறு து இருந்திருக்க வேண்டும். ஆதித்துபிகளின் க்குக் குடையை முடியாக வைக்கும் வழக்கம் Tணலாம்.
ட்டத்திலிருந்த தேவர் உருவங்களும் முற்காலத்தி ந்து தோன்றியிருந்திருக்கலாம். இப்பொழுதுள்ள காணப்படும், நிற்கும் எட்டுத் தேவருருவங்கட்குப் பேணி வைக்கப்பட்டுள்ள செப்பினலாய சிறு சிகரியைத் தாங்கி நிற்பதைக் காட்டுகின்றது.

Page 51
38
இச்சிகரி சத்திராவலியின் வளர்ச்சியாலாயதென எங்கிருந்து வந்ததென்பது தெரியவில்லை ; அதன் யூழியில் இருந்த தூபிகளுள் இவ்வாறு அலங்க இது ஒக்க அமைக்கப்பட்டிருக்கலாம் என நாம் மு. வற்றுள் பிற்காலத்திற்குரிய, XIX ஆம் கு குடைகளைத் தாங்கி நிற்கின்றது. குடைகள் ஒவ்ெ தேவர்களால் தாங்கப்பட்டிருந்தன. இலங்கைத் உருவகிக்க, அதன் கீழமைந்த உருளைப்பகுதி உருவங்கள், ஆதியில், அசந்தாவிலிருந்த தூபியி கப்பட்டவையாயிருக்கலாம். காலப்போக்கில் தூபியி முதற்காரணத்தை மறந்து, இவ்விடத்தில் அவ்ன் கருத்தாயிற்று. எனவே தேவர் புரைகளில் வாள யும் எட்டாக உயர்ந்தது. சத்திராவலி தவாளித்த தேவர்களை, குடைவரிசையின் இறுதிக்குடையைத்
எப்பொழுது சத்திராவலி சிகரியாகத் .ே றுளது. கூம்பு சிகரியின் முகப்பிற்குச் சாய்மு நிலையில் வைக்கப்பட்டதும் வேண்டிய ஒரு பரிதியை பட்டன. எனவே கீழ்வரிசைக்காய செங்கற்கள் ( கட்டுநர்க்கு வழிகாட்டுவான் வேண்டி வெவ்வே, எவ்வரிசைக்குரியனவோ அவற்றிற்குரிய சிறப்பா வரிசை எண் பதிக்கப்பட்டனவாயோ இருந்தன. அவற்றிற்குரிய வரிசைகளின் எண்கள் ஏறக்கு எழுதப்பட்டிருந்தன. பிற இடங்களிலும் இத்தன் இவற்றை தொல்வரிவடிவியற் காரணத்தால் யமைந்த காலத்திற்குரியன வெனக் கொள்ளலா அவை கட்டப்பெற்ற காலத்தை உறுதியானமுை களின் மரத்தாலோ கல்லாலோ ஆன சத்திராவி ஐந்தாம் நூறிற் பிறகே கட்டப்பெற்றன என ஏழாம் நூறின் பின்னர் தூபிகளின் சத்திரங்களை மேலே சிற்பியற் சான்றுமூலம் அறிந்ததற்கு சிற்பியல் உறுப்பைப்பற்றிய இறுதிக்குறிப்பு தா மீதிருந்த ஒரு தனிக்குடைக்கு அதிக சிறப்பை வரலாற்றேடுகள் அதைப்பற்றி ஒன்றும் கூறவி டிருப்பதாகக் தெரிகிறது.
இலங்கைத்துபிகளின் மேற்கோப்பின் வ ஊக்கால் ஆயதா என்பது பிறிதொரு கேள்வி ஒன்றேனும் ஒடியா மேற்கோப்புடன் இன்று அவற்றை ஒப்பிடும் வாய்ப்பில்லை. அசந்தாவிலு பத்துக் குடைவரைத்துபிகளில் மேற்கோப்புகள் அது இலங்கைத்துரபிகளின் போக்கைச் செவ்வி உள்ள பெளத்த தலங்களில் இடையூழிக்குரிய பல தூபிகளின் மாதிரிகளாகக் கொள்ளலாம். இவ தூபிகளில் உள்ள வளர்ச்சியோடு சில பண்
நிகர்த்ததன்று. ஆயினும் புத்தகயையில், இ
1. ஆனந்த குமாரசுவாமி, இலங்கை வெண்கலங்கள், 2. இ. வி. தா. பகுதி. G., தொகுதி 11, ப. 154.

ாறு முன்னர்க் காட்டியுள்ளோம். இச்சிறு தூபி ா தோற்றக்காலமும் புலப்படவில்லை. ஆயினும் இடை ரிக்கப்பட்ட தேவகோட்டங்களையுடைய கட்டிடத்துபிகளை றைமையில் எடுத்துக் கொள்ளலாம். அசந்தாவிலுள்ள டைவரைத்தூபி தடித்த ஓர் கற்றண்டில் மூன்று வான்றும் தண்டிற்குப் பின்காட்டி நிற்கும் நான்கு தூபிகளின் கபோதக் கூம்புசிகரி குடைவரிசையை தண்டின் கீழ்ப்பகுதியை உருவகித்ததனல் தேவர் லுள்ளவாறு, குடைகளைத் தாங்குவதற்கென அமைக் ன்ெ இவ்விடத்தில் தேவர் உருவங்கள் அமைக்கப்பட்ட வுருவங்கள் வாளா அமையவேண்டுமென்பதே சிற்பர் ா நிற்குமாறு அமைக்கப்பட்டனர்; அவர் எண்ணிக்கை த கூம்பு சிகரியாக வளர்ச்சியுற, இதன் அடியிலேயே தாங்கு முறையிற் காட்டியிருத்தல் கூடும்.
தாற்றமெடுத்ததென்று காட்டுவதற்குச் சிற்பியற்சான் 0கச் செங்கற்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன; இவைதம் ப் பெறுவதற்காக இவை குறித்த பருமனில் சமைக்கப் மேல்வரிசைக்குரியனவற்றிலும் பெரியனவாயிருந்தன. று வரிசைகட்காய இச்செங்கற்கள், சுடப்படுமுன்னர் ான எழுத்துக்கள் பொறிக்கப்பட்டனவாயோ அல்லது
அபயகிரியின் சிகரியிலிருந்து வீழ்ந்த செங்கற்களில் குறைய எட்டாம் நூறிற்குரிய சிங்கள வரிவடிவில் கைக் கட்டுநர்குறிகொண்ட செங்கற்கள் காணப்பட்டன : ஐந்தாம் நூறு எட்டாம் நூறு ஆகியவற்றிற்கிடை ம்?. இச்செங்கற்கள் எச்சிகரிகளிலிருந்து வந்தனவோ றயில் தெரிக்கின்றன. ஆக, தொல்லிலங்கைத் தூபி பலிகளின் இடத்தைக்கொண்ட கூம்பு செங்கற்சிகரிகள், நாம் உறுதியாய்க் கொள்ளலாம். வரலாற்றேடுகள் ாப்பற்றிக் குறிப்பொன்று கொண்டிராதிருத்தல், நாம் இயைபுடையதே ; நாம் முன்னர்க் கண்டவாறு இச் தோபதீசனின் ஆட்சிக்குரியதாகும். சிகரியின் முடி ரிக்கப்படவில்லைப்போலத் தோன்றுகிறது. ஏனெனில் ல்லை. அது சிகரியின் ஒரு பகுதியெனக் கருதப்பட்
ளர்ச்சி இந்நாட்டிற்கே உரியதா இன்றேல் பிறநாட்டு பி. இக்காலத்துக்குரிய இந்தியக் கட்டிடத்துபிகளுள் நிலைநிற்கவில்லை ; எனவே இலங்கைக் காட்டுகளுடன் ம் காளேயிலும் உள்ள பிற்காலத்துச் சேதியமண்ட பெரும் மாற்றத்திற்கு ஆளாகியுள்ளன ஆயினும் தில் நிகர்த்ததன்று. எனினும் வட இந்தியாவில் உபய தூபிகள் உள ; இவற்றை அன்றிருந்த கட்டிடத் ற்றுட் பலவற்றுட் சத்திராவலியின் வளர்ச்சி சிங்களத் புகளில் ஒப்புமை கொண்டிருந்தாலும் செவ்விதில் லங்கைத்தூபிகளில் நடைபெற்ற வளர்ச்சியையொத்த
L r. 29, g».-Gib5. 7i.

Page 52
மலர்ச்சி பெற்ற சத்திராவலியையுடைய ஒர் உபய து லுள்ள சில தூபிகள் இலங்கைத் தாகபைகளிலுள் இலங்கையும் திபெத்தும் பெளத்த புண்ணிய பண்பைப் பெற்றிருக்கலாம். தூபியின் சிற்பியலி வட இந்தியாவிற்கும் சமயமுறையில் பெருமள குறிப்பிடத்தக்கதாய் விளங்கியது இலங்கையில் நில மகாயானக் கொள்கைகளையும் இந்திய சமயாசிரி வகைகளில் புதிய கொள்கை முறைகளோடு சம கத்திற்கு மாறன்று ; இவற்றுள் பிற்கூறியதை ஆகவே, தூபியின் பாணியில் புதிய வளர்ச்சியா ஏனெனில், சிங்கள மக்கள் தம்மதக்கோட்பாடு பேணுவதையே சிறப்பியலாகக் கொண்டொழுகின கபோதக்கூம்புச் சீகரியாக வளர்ந்தமை அங்கு ஆனல், இது பெருவழக்கில் உள்ள ஒன்றன்று. கோப்பின் இன்றியமையா ஒரு விதியாயிற்று. ப விற்கு அகல் இந்தியாவின் சமயச்சிற்பியலை ஊக்கி இலங்கைத்தாகபைகளின் மேற்கோப்பினை ஒத்த ே ஒன்றுளது ; இது இலங்கையில் தீக்கை பெற்ற ஒரு தூபிகளின் சிற்பியலில் நிலையான பயன் ஒன்றும் யுற்றது.
இலங்கை மக்கள் இருபது நூற்றண்டுகட்குே சிற்பிகட்கு வழிகாட்டியாக, அமைப்பின் பல்பகுதிகளு ஒரு கட்டளை இருந்திருக்க வேண்டியதியல்பே. ஆ வந்ததாக நாமறிந்த நூல் நாம் எலவே கூறிய, மிகச் சீரழிந்த நிலையிலுள்ளதால் ஆசிரியர் கூறவி திரு. பாக்கர் குறித்த வாசகத்தை எந்த முதற் இப்பொழுது கிடைக்கவில்லை. எனவே நூலின்
1. இராசேந்திரலால் மித்திரா, புத்தகயா, தகடு XLI.
2. 63FGu G8 GasTuhuftStr, Mel ch et Boud. II. u. 2
3. இந். தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1906-7, ப. 31, தக
4. பாக்கர் கூற்றின்படி அப்பந்தி “ வைத்தியாந்தபொத " அதன் கைப்படியை அவர் பெற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. இல கிடைக்கவில்லை ; ஆனல் இதன் பெயர் வைசயந்த தந்திரம் 6 இலங்கையில் உள்ள சிற்பசாத்திரவகை நுாலொன்றகும். முழு? கத்தில் உள்ளது. இதனை நான் ஆய்ந்துள்ளேன் ; ஆனல் வைசயந்த எனும் ஒரு முனிவர் கந்தக் கடவுளுக்குக் கூறியத அதிகாரப் பொருள்கள் கொடுக்கப்பட்டுள. இவை பெரும்பாலும் களின் செய்முறைகளைக் கூறினவன்றி உண்மைச் சிற்பியலைப் தந்திரத்தில் உள்ளதோ என்பது ஐயத்திற்குரியது. அவ்வாசக பட்டது எனினும் அது பாலியும் கலந்து வழுவடிவங்களும் கொ உள்ளமையால் இந்நூல் ஐந்தாம் நூறிற்கு முந்திய தென்று வளர்ந்த பின்னும் ஒருதனிக் குடைத்தூபியின் முடியாக விள கொட்டுவ, சிகரி என்ற பதங்களும் நடையும் சேர்ந்து இக்கட்டளை ஆ காட்டுகின்றன.

39
ாபியின் மேற்பகுதி கிடைக்கப்பெற்றது. திபெத்தி ாளவாறு தவாளித்த கூம்புசிகரிகள் கொண்டுள?. நாட்டின் இடையூழித்தூபிகளிலிருந்து இந்தப் ல் இம்மாற்றம் நேர்ந்தபொழுது இலங்கைக்கும் வில் தொடர்பிருந்தது. இத் தொடர்புகளுள் ]விய ஆதிபெளத்த முறைமையொடு பிற்காலத்து பர் புகுத்த முனைந்தது மொன்ரும். இத்தகை யச்சிற்பியலில் புதியபாணிகள் புகுவதும் வழக் மக்கள் மற்றையதினும் மனங்கோணதேற்பர். னது இந்திய ஊக்குகளால் ஆயதாயிருக்கலாம் ; களிலும் சிற்பியலிலும் கலையிலும் பழைமை ராதலின். ஆயினும் இந்தியாவில் சத்திராவலி தோன்றிய பலவகைப் பாணிகளுள் ஒன்ரும் ; எனினும் இது இலங்கையில் தூபியின் மேற் ன்னிரண்டாம் நூறில் சிங்களவகைத்துரபி ஒரள பது போல் தோன்றுகிறது ; ஏனெனில் பாகனின் மற்கோப்பையுடைய சபத தூபி எனும் பகொடை பிட்சுவால் கட்டப்பெற்றதாம். இதனல் பர்மாத் ஏற்படவில்லை. இது தன்னியல்பிலேயே வளர்ச்சி
மலாக தூபிகட்டுங்கலை பயின்று வந்துளராதலின் ருக்குமுரிய ஒப்பளவுகளைக் கட்டுப்படுத்தி விதிக்கும் ;னல் கைவினைஞர்களிடை மரபுவழி தொடர்ந்து திரு. பாக்கர் காட்டிய நூலொன்றேயாம். இதோ ழைந்தது யாதென்று அறிவது இலகுவாகவில்லை. கைப்படியிலிருந்து எடுத்துக் கொண்டாரோ அது வாசகத்தை விமரிசனமுறையில் ஆய்தலியலாது.
உரு. 8.
).
(8 ΙΧ, 6.
என்றறியக் கிடக்கும் ஒரு கைப்படியில் உள்ளதாகத் தெரிகிறது. ங்கை நூல்நிலையம் ஒன்றிலேனும் இத்தகைய கைப்படி ஒன்றும் ானும் நூலின் பெயரை நினைவிற் கொண்டு வருகிறது ; இது மையாக இல்லாத இதன்படி ஒன்று கொழும்பு அரும்பொருள நாம்தேடும் பந்தியை அதில் நான் காணவில்லை. இந்நூல் ாக எழுதப்பட்டுள்ளது ; இதன் முதல் அதிகாரத்தில் மற்றை அரியணைகள், அணிகலன்கள், அரசணிகள் போன்ற பொருள் பற்றி ஒன்றும் கூறவில்லை. எனவே இவ்வாசகம் வைசயந்த த்தின் மொழி வடமொழியாயிருக்க வேண்டுமென்று கருதப் ண்டுளது. இக்கட்டளை நூலில் சத்திரத்தைப்பற்றிய குறிப்புக்கள் திரு. பாக்கர் கருதுகிருர். ஆயினும் சத்திராவலி சிகரியாக ங்கிவந்தது என்பதை நாம் முன்னர்க் கண்டுளோம் ; தேவதா நால் ஒப்பீட்டளவில் பிந்திய காலத்தில் ஆக்கப்பட்டதென்பதைக்

Page 53
40
ஆயினும் பாக்கர் கொடுத்தவாறு, அச்சுபபிழை விகிதசம அளவுபற்றிய பந்தி கீழே கொடுக்க எலவே காட்டப்பட்டது.
துபேசு தாரம் கிருத பஞ்சபாகம் குணம் பமாணம் திரிபாக துங்கம்"
家 率 率 an
துபேசு தாரம் கிருத பஞ்சபாகம் குணம் பமாணம் சதுவீச பாகம் திரிமால பஞ்சார்த்தக கர்ப்பம் அஷ்டம் சதுசுரா மொஷ்ட யுகார்த்த யுக்மம் சஷ்டாந்த குந்தம் புனர் அர்த்த சத்ர வதந்தி செதா முனிபிஹி புராணைஹ்.
கைவினைஞர் திரு. பாக்கருக்கு இப்பகுதியை பகுதிகளுக்குமுரிய அளவுகள் வருமாறமைந்தன கும்மட்டத்தின் உயரத்தின் மூன்று மடங்காயிரு விட்டத்தின் ஐந்தில் மூன்றகும். துர்பியின் ( தெற்றிகளும் 54 பகுதிகளும், கும்மட்டம் 8 ட குறியாத உறுப்பு (தேவ கோட்டமாயிருக்கலாம்) பகுதிகளும் கொள்ளும், வாசகத்தைப் பெரு பாக்கர் பெற்ருர் கைவினைஞர் இவ்வளவு முை ஒரு வாசகத்தைப் பிழையாக விளங்கி இவ்வள காட்டிய பந்தியில் தார என்ற சொல்லை திரு. ஆஞல் தார என்பது தால என்பதற்குப் பதி எனும் பதம் சிற்பநூலில் அளவின் ஓரலகு எ நிலையில் பல்வேறு பகுதிகளுக்கும் அமைந்த தெற்றிகளும் 5 ; கும்மட்டம் 8 ; கோட்டம் 24 ; ஆய்ந்து முடிந்தவரையில், பழைய தூபிச் சிதை6 பொருந்திய தூபி ஒன்றுமில்லை. பண்டைக்கட்டுநர் குரியது. மேலே கும்மட்டத்துத் தெற்றிகட்குக் ெ கும்மட்டம் கொண்டிருந்த உயரத்தினும் குறைந்: எல்லாத் துபிகட்கும் பொருந்தும் வண்ணமே இப் கும்மட்டத்தின் விகிதசமன், மணிவடிவ, மற்றைவி பட்டதாய் இருத்தல் வேண்டுமன்றே. எனவே, ( யிருந்திருந்ததோடு அண்மைக்காலத்ததாயுமிருக்க வைத்திருந்திருந்தால் (வைத்திருந்திருத்தல்கூடும்
1. இதன்பின்னர் இரண்டாம் அதிகாரத்தில் மேற்கோ வருகின்றன.
2 பி. கே. ஆசார்ய, இந்துச்சிற்பியல் அகராதி, ப. 221

யெனக் கண்டவற்றின் திருத்தங்களோடு, தூபியின் பட்டுள்ளது. தூபிகளின் வடிவம் பற்றிய பகுதி
விளக்கியவாற்றிலிருந்து அவர் தூபியின் பல்வேறு ா எனக் கொண்டார். தூபியின் முழு உயரமும் நத்தல் வேண்டும் ; இது துபியின் மிக அகன்ற முழு உயரமும் 24 பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட 3 குதிகளும், கோட்டம் 24 பகுதிகளும், ஒரு பெயர் 1 பகுதிகளும், சிகரி 6 பகுதிகளும், குடைகள் நமளவிற்குத் திரித்தே இந்த அளவுகளைத் திரு. றயையே கைப்பிடித்து ஒழுகிவந்தாரேனும், தவருன வுகளுள் சிலவற்றை மேற்கொண்டிருக்கலாம். மேற் பாக்கர் விட்டமென்றகருத்துடையதாகக் கொண்டார் ; நிலாகப் பிழையாக அமைந்ததாயிருக்கலாம். தால னும் பொருள்படும்?. இப்பொழுது வாசகம் உள்ள விகிதசமத்தை வருமாறு கொள்ளலாம். மூன்று தேவர்கோட்டம் 2 ; சிகரி 6 ; குடை . இதுவரை வுகளின் உண்மை அளவுகளோடு இக்கட்டளையளவுகள் இக்கட்டளையைப் பின்பற்றினரோ என்பதும் ஐயத்திற் காடுத்த விகிதசமன், பழைய தூபிகளின் வகையில் த ஒரு உயரத்தையே கொடுத்திருக்கும். கட்டளைநூல் பற்றப்பட்டிருத்தல் வேண்டும். ஆனல் குமிழுருவகைக் படிவக் கும்மட்டங்களின் விகிதசமனிலிருந்தும் வேறு இக்கட்டளை நூல் பெருமளவில் கொள்கையளவினதா லாம். தூபிகளை ஆதியில் நிறுவினேர் கட்டளை நூல் ) உண்மையில் அது இந்நூலாயிருக்காது.
rள் காட்டிய தூபிகளின் வடிவங்கள் பற்றிய மூன்று வரிகளும்
தொட.

Page 54
அதிகார
வாசல்:
அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் மற்றையிட களிலும் வாயில்களை நோக்கிய பத்திரிப்புகளையோ முனை கடையென்பர். இதை இக்காலச் சிங்கள மொழியில் பெரும் தூபிகளிலுமுள்ள வாசல்கடைகள் பெருமள யின் மேற்கு வாசல்கடை ஒரளவு நல்லநிலையில் அமைப்புக்காய ஓர் நிறைவான காட்டாக இதுவிளங்கிய உள்ள கண்டக சேதியத்தை அகழ்ந்தாய்ந்த போழ்து கீழ்த்திசையிலுள்ளது, இப்பொழுதுள்ள ஒத்த அ வடக்கிலும் தெற்கிலும் உள்ளவை மிரிசவடியின் நல்நிலையில் உள்ளன. சிற்பியல் நோக்கில் இவ்வா மிக முக்கியமானவை; ஏனெனில் இவை தீவின் உருவ வடிவிலும் அமைப்பிலும் இவை ஒத்தவை. வேண்டி கள் ஆகியவற்றைத்தவிர மற்றைவகைகளில் ஒன்றைப் துவனவாகும். இலங்கைத்தூபிகள் பற்றிய அறிதுை களுள் ஒன்றைப்பற்றிய விரிவான விவரம் வேண்டா பக்க முன்னங்கடையை (தகடு VIII)ப்பற்றி திரு. இங்கு எடுத்துக்காட்டுவது பெரும் பயனுடைத்து.
* புதிதாகக் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட அணி அமைப் நீளமுடைத்து ; 5 அடி 6 அங். முன்புடைத்த நடுப்பு அகலங்கொண்டது. 17 அடி 4 அங். உயரத்திற்கு ( செங்கல்வேலைப்பாடுள்ளது. ஆனல் இம்மட்டத்திற்கு ஆயது போலத் தோன்றுகிறது. இவ்வமைப்பின் மே முதல் முழு உயரத்தையும் இப்பொழுது துணியவே பொழுது உள்ளதோ, யாதோ ஒரு மாபெரும் கட்டமைப் கட்டிடத்தின் இப்போதைய உயரம் தளமட்டத்திலிருந்
“ அமைப்பின் அடித்தளம் 4 அடி 11 அங். கல்வேலையாலான ஒருதனிவரிசையைக் கொண்டுள்ள மூடப்பட்டுள்ளது. இதற்கு மேலாகச் சுவரின் முகனை பத்திரிப்பில் இருபத்தொரு யானைகளாலாய வரிசை முழுப்புடைப்பில் தலைகளும் முன்கால்களும் முன்த6 உள்ளிருகோணத்திலும் உள்ளவை சாய்முறையில் ை யும் முன்னின் முன்தள்ளிய பகுதியின் ஈரகக்கே மேலேந்திய வண்ணமிருந்தன. விலங்குகட்கிடையிருந் உருவகிக்கும் செதுக்கிய பாத்திரவணிகளால் அணிசெ கபோதத்தொப்பி யானைவரிசையை நிறைவாக்கிநின்ற (அல்லது பட்டிகள்) இருந்தன ; இவை ஒழுங்காகப்பில் சிறிதாகக் குறைந்து சென்றன. இவை கபோதக்கம் றுள் ஒன்று அணி முறையில் வெட்டப்பட்டிருந்தது.
“ இம்மட்டத்தில் பத்தொன்பது புதுவகையான ஒரு வரிசை ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டிருந்தது ; இவை ெ நின்றன. இவற்றிற்குத் தட்டையான உச்சிகளிருந்த

4.
o IV
5 6δΩ --
ங்களிலும் உள்ள பெரியதுரபிகளுட் பல நாற்றிசை "ப்புகளையோ கொண்டுள்ளன. இவற்றை முன்னங் ) வாசல்கடை என்பர். அனுராதபுரத்து மூன்று வில் இடிபாட்டு நிலையிலேயே உள்ளன. மிரிசவடி நிலைநிற்கிறது; அண்மைக்காலம்வரை இத்தகை து. இந்நூலாசிரியர் 1934-35 இல் மிகிந்தலையில் வாசல்கடைகளைக் காண நேர்ந்தது. அவற்றுள் |மைப்புகள் யாவினும் நல்நிலையில் உள்ளது. மேற்கு வாயிலை நோக்கியுள்ளதைப் போன்று சல்கடைகள் இலங்கைத்தூபிகளின் உறுப்புகளுள் மைகலைக்குரிய ஆதி எடுத்துக்காட்டுக்களாயுள்ளன. ய அளவுமுறை வேறுபாடுகள் அணிவேலை விவரங் பற்றிய சிற்பியல்விபரம் மற்றையாவிற்கும் பொருந் றக்கு வாசல்கடை முக்கியமாதலின் இவ்வமைப்புக் ற்பாலதே. இவ்விடத்தில், மிரிசவடியின் மேற்குப் சி. சிமிதர் அளித்த விவரத்தைப் பெருமளவில்
பு (இனி இது முன்னங்கடையெனப்படும்) 25 அடி டைப்பொன்றிதற்குளது. இது 13 அடி 84 அங். இது கல்பதித்த முகனை கொண்டுளது ; பின்னல் மேல் கட்டிடம் முழுவதும் செங்கல்வேலைப்பாடால் ]ற்பகுதி அழிந்துபோய் விட்டது. எனவே இதன் வா ஊகித்தறியவோ முடியாது. ஆயினும் இப் பின் அடித்தளம்மட்டுமே போலத் தோன்றுகிறது. தும் 27 அடியாகும். 4 O A a
உயரம் ; இது 2 அடி 2 அங். உயரமுடைய எளிய து ; 10 அங். தடிப்புடைய கபோதப்பலகையால் 10 அங். அளவு பின்வாங்கியுள்ளது. இவ்வாருய புள்ளது ; இவையாவும் முழங்கால் மடித்தவாறு ள்ளியபடியுள்ளன. வெளி இரு கோணத்திலும் வக்கப்பட்டிருந்தன. இவ்வமைப்பின் மையயானை ாணங்களிலுமிருந்த யானைகளும் துதிக்கைகளை த நிலைக்குத்து முகனைகள் அ ர்ந்த தாமரைகளை யப்பட்டிருந்தன ; யாவற்றையும் மூடிநின்ற ஒரு றது. இதற்குமேல் மூன்று சாதாரண முகங்கள் ன்னிடைந்து மேலெழ மேலெழ உயரத்தில் சிறிது பிகளாற் பிரிக்கப்பட்டு மூடப்பட்டிருந்தன ; இவற்
, முன் முனைத்த, தலைகீழான அணிகள் கொண்ட பெயரிலா விலங்குகளின் வாயிலிருந்து கிளர்ந்து ன. இவ்வணைக்கைகளின் நோக்கம் யாதெனப்

Page 55
42
புலப்படவில்லை ; இவை ஒருவேளை விளக்குகளைத் வணைக்கைகளுக்கு இடையமைந்த முகனைகள், கீழை பாத்திரவணிகளால் அணிசெயப்பட்டிருந்தன ; இவ (மீண்டும் பின்செல்வனவாய் ஆனல் ஒரு தளத்தில பட்டு மூடப்பெற்றிருந்தன. இவ்விரண்டுள் கீழான ஒருவரிசை நிலைக்குத்தான வேய்கணி வடிவுடை ருந்தது. இவ்வணி பெளத்தச் சிற்பியலுக்குத் தனி அறியக்கிடப்பது,
“ இக்கம்பிவரிசைகளுள் மிக உயரமானதற்கு தது. இது குறைபுடைப்பத்தில் (அரை அங்குலமே) { நான்கு பிரிவுகளில் வடக்கு நோக்கி (வலமிருந்து இ இப்பட்டைமேல் கபோதமதலை ஒன்று வைக்கப்பட் அளிச்சல் என அறியக்கிடக்கும் ஒரு (சிறப்பு மு தவாளிக்கப்பட்டிருந்தது; இப்பெளத்த அளிச்சல் அ தட்டையான கிடைமுறையிலமைந்த சட்டங்களாலாய வரிசை இருந்தது; இது கட்டின் கன்முகப்பகுதியி
* முன்னங்கடையின் இருபக்கங்களிலும் இ இந்நான்கும் தனிக்கற்கள் ; கட்டிடத்திற்கு அடுத்து 16 அங். ஆழமும், தளத்திலிருந்து 17 அடி 6 இவை போதிய ஆழத்திற்குப் புதைந்திருந்தன ( குறைபுடைப்பச் செதுக்கணிகள் கொண்டிருந்தன முரடானவையாயிருந்தாலும் காட்டுருவில் மிக வி சாந்துப்பூச்சுக் கொண்டிருந்தன ; காப்பான சில ( டிருக்கிறது. உட் கற்றறிகள், முன்னங்கடையின் வற்றின் முனைகளை எற்பதற்காக, பக்க நோக்கில் கு
“ எல்லாக் கற்றறிகளின் பக்கங்களும் பருப் ருந்தன போலவும் தோன்றின. முன்னங்கடையி: வதற்குப் பதிலாக கற்றறிகளுக்கு முன் ஒரு ம யின்றித் தொடர்ந்தமைக்கப்பட்டிருந்தது. ஒரு ே காய் அமைக்கப்பட்டிருக்கலாம். அவை இப்பொழு
* உட்கற்றறிகள் மேலே கழுந்துகள் உடை யான செவ்வக, கபோதித்த, 11 அங். தடித்த இப்பலகைகளின் ஒவ்வொரு முகனையும் ஒடுங்கிய வரிசையிலமைந்த செவ்வக அடைப்புக்களால் அ6 திற்கிடக்கக் காணப்பெற்றன. ஆதியில் ஒவ்வொரு பலகையின் மேற்படுக்கை இச்சிங்கத்தை ஏற்க ஒன்றுதான் நம் பார்வைக்கு எட்டியது. இது தெ
* கட்டிடத்தின் செங்கலமைப்பு மிக அழிபா ஒன்றேனும் இப்போதெஞ்சி நிற்கவில்லை. ஆ அணிசெயப்பட்டிருந்ததென்பதில் ஐயமின்று. ச ஒட்டியபடியுள்ளது ; ஆயினும் சில கபோதங்களின் பாடுகளும் வீழ்ந்தழிந்து விட்டன.
* பிரதான முன்னங்கடையின் நடுவண் ஒ ஒரு காலத்தில் புத்தரின் உருவச்சிலை இருந்ததெ அகலமும் 5 அடி ஆழமும் உடையதாயிருந்தது.

த் தாங்க ஏற்படுத்தப்பட்டவையாயிருக்கலாம். இவ் மைந்த யானைவரிசைகளில் செய்யப்பட்டவாறு செதுக்கிய ற்றிற்கு மேலாக இன்னும் இரு வெறிய முகனைகள் மைந்தனவாய்) கபோதக்கம்பிவரிசைகளாற் பிரிக்கப் னது, ஒன்றிற்கொன்று சிறு இடைவெளி கொண்ட
அணிகளால் மேலும் அலங்காரம் செய்யப்பட்டி ப்பட்டமுறையிலானது; “பெளத்தப்பலகணி’ என்று
த மேலாக 1 அடி உயரமான சிற்பப்பட்டை ஒன்றிருந் ஒவ்வொன்றும் ஒரு மனிதனைத் தலைவனுகக் கொண்டு டம்)ச் செல்லும் ஒரு விலங்குப்பவனியை உருவகித்தது. டிருந்தது. இதன் முகனையில் ஒருபகுதி பெளத்த மறையிலான) பெளத்த அணியை உருவகிக்குமாறு அசாதாரணமாய் ஒடுங்கிய கம்புகளுக்கிடை (இங்கு) இரு பது. யாவற்றிற்கும் மேலாக ஒரு வெறும் அடைப்பு ன் மிக்குயர் வரிசையாய் நின்றது. . . . . .
வ்விரண்டு நேரான கற்கள் (கற்றறிகள்) நின்றன. உள்ளமைந்தவை முகனையில் 13 அங். அகலமும், அங். உயரமும் கொண்டிருந்தன. தளத்திற்குக்கீழ் என்பதில் ஐயமில்லை. இக்கற்களின் முன்முகனைகள் ன ; உட்டறிகளிலிருந்த அணிகள் வேலைப்பாட்டில் ரிவாயிருந்தன. ஆயின் ஆதியில் அவை மெல்லிய இடங்களில் இப்பூச்சு இன்னும் கல்லில் ஒட்டிக்கொண் கபோதித்த கம்பிவரிசைகள் வெறும் பட்டிகள் ஆகிய 5ழிந்திருந்தன. . . . . . .
ம்படியாகச் செப்பனிடப்பட்டிருந்தன. காரைபூசப்பட்டி ன் தளக்கபோதம் மேற்பரப்பின் இறுதிகளில் மடங்கு ட்டமான பிதுக்கத்தை ஆக்குவதற்குப்போல் தடை வளை இது சில சிறு அணிவேலை உறுப்புகளே எற்பதற் ழது மறைந்திருக்கலாம்.
பனவாயிருந்தன. இவை ஒவ்வொன்றிற்கும் தட்டை பலகைகளாலாய தொப்பிகள் வைக்கப்பட்டிருந்தன. ஆழமில்லாத தவாளிப்புகளால் பிரிக்கப்பட்ட இரட்டை ணCசெயப்பட்டிருந்தன. இவ்விருதொப்பிகளும் நிலத் ந தொப்பிமீதும் அழகிய கற்சிங்க மொன்றிருந்தது ; க்கூடியவிதத்தில் குழிக்கப்பட்டிருந்தது. இவற்றுள் தாப்பியுடன் விழுந்ததே . . . . . .
ட்டு நிலையில் உள்ளது. ஆதி உறுப்புகளின் அறிகுறி னல் ஒருகால் அது அழகியமுறையில் காரையால் ாதாரண காரைப்பூச்சு இன்றும் செங்கல்வேலையில் ன் மீதிகளைத்தவிர மற்றை எல்லாக் காரை அணிவேலைப்
ருமாடக்குழியின் சிதைவுகள் கிடந்தன ; இக்குழியில் ன்பதற்கு ஐயமில்லை. இம்மாடக்குழி 2 அடி 9 அங். பின்புறமும் பக்கங்களும் மட்ட அடித்தளத்திலிருந்து

Page 56
3 அடி மேலே செல்கின்றன; எனவே, மேற்பகுதி உயரத்தை இப்பொழுது துணிதலியலாது. மாடக்குழி ஒரு கூடமுண்டு ; இதற்கு முன்பால் இருந்த சுவர் உ யினதற்கு 8 அங். முன்தள்ளி இருந்தது ; ஆயின் இ தில் இருந்தன. கூடத்தின் உயரம் 2 அடி 2 அ முன்னர் 8 அங். தடிப்புடைய ஒரு கற்சலாகையான கோளிகள் இப்பொழுதும் காணக்கூடியவையாய் இரு தோற்றத்தைப் பார்க்கும்பொழுது இங்கிருந்த சுவரி பலவந்தமாகப்பிடுங்கி யெறியப்பட்டதென்பது புலனகி (மேலிருந்த மாடக்குழியிலிருந்த) புத்தருக்கு அளி குழியில் காணிக்கைகள் இருந்திருப்பது சாத்தியமே. தற்கு அறிகுறிகள் உள ; எதிர்ச்சிறையிலும் ஒன்றி முழுவதும் அழிக்கப்பட்டுளது.
“ தாகபையைச் சுற்றியமைந்த இரண்டாம் தெ கடையின் பிற்புறமானவையும் மடங்கினவையுமான ே திற்குக்கீழ் முதல் தெற்றிவரை இருந்த மடங்கிய கே தொப்பியும் அடியும் கொண்டு இரண்டாம் தெற் தொடர்ச்சியாக அமைந்துள்ளன. மடங்கிய கோடிக வீழ்ந்த, அகன்ற இரு சாந்துப்பட்டிகள் இருந்த சுவடு ந்து 7 அடி 8 அங். உயரத்தில் செங்கல்லாற் கட்டப்பெற் கபோத மதலை ஒன்று கட்டமைப்பின் பிற்பால கொ பெற்றுள்ளது. மிகவும் உருச்சிதைந்த நிலையிலுள்ள பின் ஒன்றய ஒடியா ஒருவரிசையிலமைந்த அன்னங்: கள் யாவும் தம் தலைகளை இடச்சிறைக்கீழ் அணைத்த நீர்ப்பரப்பு மேல் ஒருகாலைத் தெரியவைத்த வண்ணம்
இது ஒரு நிறைவான விவரம் ; இத்துடன் கடையின் இருபுடைச்சிறைகளின் முன் முகனைகளும் து முகனையின் நிலைக்குத்துத்தளத்தில் இருந்தன. இவ் யின் விளிம்பிலிருந்து மிகமேலானதன் விளிம்பிற் தெற்றியின் மேற்பரப்பு கும்மட்டத்தின் முகனைக்கும் இத்தெற்றிவழி தூபியைச் சுற்றி வலம்வர வாய்
வாசல்கடையால் பாதங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. இவ்வாருக இது பின்னமைந்த கும்மட்டப்பகுதியோடு
மேற்காட்டிய விவரத்திலுள்ள அணைக்கைகள், இன்றுள வாசல்கடைகள் யாவினும் பொதுவாயமை கம்பிவரிசைக்குரிய வேய்கணிப்பலகணிகள் இந்தியாவி
உரு. 8. (1) கனிட்கள் பருவத்து (2) இலங்கைத் தூபிகளி
1. சிமிதர், அ. சி. சி., ப-ள். 20-21.

43
மறைந்துவிட்டபடியால், மாடக்குழியின் ஆதி பின் தளத்திலிருந்து 2 அடி 2 அங். ஆழத்தில் டைபட்டிருந்தது. இதன் அடிப்பக்கம் மாடக்குழி ரண்டின் பக்கங்களும் ஒரே நிலைக்குத்துத் தளத் i.; இதற்குச் செங்கல் தளம் இருந்தது. இது ) மூடப்பட்டிருந்தது. இதை எற்பதற்காக ஆய க்கின்றன. இப்பொழுதுள்ள செங்கல்வேலையின் ன் முகனை கருத்தோடு அழிக்கப்பட்டு, கற்பலகை ன்றது; இதன்நோக்கம் கூடத்துக்குள் புகுந்து த்த காணிக்கைகளைக் கைப்பற்றுவதேயாம். இக் இடச்சிறையின் முகனையில் ஒரு மாடக்குழியிருந்த நந்ததென்பதற்கு ஐயமில்லை. ஆனல் இப்பகுதி
நற்றியின் மட்டத்திற்கு மேலாக உள்ள முன்னங் காடிகள் காரை பூசப்பட்டுள. ஆயின் இம்மட்டத் ாடிகள் பொளிகல்லாலானவை ; இவை கபோதத் றியின் முகனையிலுள்ள காரைக் கபோதங்களின் 1ளில் (மட்டும்) கபோதங்களிலிருந்து உடைந்து }கள் உள. இரண்டாம் தெற்றியின் தளத்திலிரு று காரையால் மூடப்பெற்ற விசித்திர வடிவுடைக் ண்டு செல்லப்பெற்று இருகோடிகளிலும் மடங்கப் இம்மதலை 18 அங். உயரங்கொண்டது. ஒன்றன் களால் இஃதணி செயப்பட்டுள்ளது. இவ்வன்னங் நவாறு, முனைத்த பிணிகையால் உருவகிக்கப்பட்ட நீரின்மேல் துயில் கொள்வனபோற் கிடந்தன”.
இன்னும் சிலவிவரங்களைச் சேர்க்கலாம். வாசல் தூபியின் மூன்று தெற்றிகளுள் மிகக் கீழானதின் விரு சிறைகளின் அகலமும் மிகக்கீழான தெற்றி கிருந்த தூரமளவினதாயிருந்தது ; மிகமேலான
வாசல்கடைக்கும் இடை ஒர் நடைபோலமைந்து ப்பளிக்கின்றது. ஆயினும் கீழிரு தெற்றிகளும்
வாசல்கடையின் பின்பக்கம் உட்குழிவாயுள்ளது ; சமாந்தரமாயுள்ளது.
வேய்கணிப் பலகணிகள், யானைத் தலைகள்யாவும்
ந்த உறுப்புகளாம். கீழிருந்து நாலாவதாயுள்ள ன் ஆதிப்பெளத்த அமைப்புக்களில் பெருவழக்
2
இந்திய நினைவகங்களின் கூடு. லுள்ள வாசல்கடைகளின் கூடு.

Page 57
44
காயுள்ள குதிரை இலாடக்கவானின் ஒரு வை அறியக்கிடக்கும் திராவிடச் சிற்பியலிற்கு இயல்ட இவ்வுறுப்பு கனிட்கன் நாட்களில் இந்தியாவின் உறுப்பிலும் வடிவில் எளியது (உரு. 6). இ தருவதாகும். அனுராதபுரத்திலுள்ள மூன்று நிலையில் இல்லாமையான் அவற்றின் அணைக்கை வால் ஒத்திருந்ததோ என்று நம்மால் சொல் உள்ள வாசல்கடைகளின் விவரங்களில் சில கம்பிவரிசையின் கபோத வழி மிக விரிந்த மல மிரிசவடியில் இல்லை. கல்வேலைப்பகுதியின் மிக வுருவில் அணிசெயப்பட்டிருந்தது ; கீழுள்ள இதற்கும் கீழே இருந்த பட்டை அன்னங்க யானைகள், குதிரைகள், சிங்கங்கள், எருதுகள் சேதியத்து வாசல்கடைகளுக்கிருந்த கன்முக:ை கல்வேலைக்கு மேலேயுள்ள செங்கல் வேலைப்பகுதி விலங்கு கொண்ட சன்னக்காரையில் செய்யப்பட களால் அணிசெய்யப்பட்ட கம்பிவரிசை இவ்வாசல் எல்லா வாசல்கடைகளிலும் உள்ள பல்வேறு யல்ல. கண்டகசேதியத்தின் கிழக்கு வாசல்கடை
سند --
உரு. 7. இலங்கைத் தூபிகளிலு (1) உருவனவலிசய. (2) கிழக்குத் தா
l. 6à. g43aum-g/LGuo), Archeologie du Sud de
 

ார்ச்சியாகும். இது தென்னிந்தியாவில் கூடு" என ான ஓர் உறுப்பாயுள்ளது. வாசல்கடைகளில் உள்ள ன் பெளத்த நிலையகங்களில் காணப்பெற்ற ஒத்த வற்றின் காலமதிப்பிற்கு இவ்வுண்மை மிக்க பயன் பெரும் தாகபையிலுமுள்ள வாசல்கடைகள் நல் கட்கு மேலுள்ள பகுதி மிரிசவடியினதிற்குக் காட்டுரு 0லமுடியாமலிருக்கிறது. ஆயின் கண்டகசேதியத்தில் வேறுபாடுகள் உள. அணைக்கைகளுக்குக் கீழுள்ள ர்க்காட்டுரு ஒன்று செல்கின்றது; இத்தகையதொன்று மேலான நிலைக்குத்து முகனை இங்கு அளிக்கோல பட்டை கணங்களால் அணிசெயப்பட்டிருந்தது. ளால் அணிசெய்யப்பட்டிருந்தது. ஆயின் மனிதர், ஆகியவற்றைக் கொண்டிருந்த பட்டை கண்டக னயில் காணப்படவில்லை. ஆயினும், அவற்றில் யின் அடியில், ஒவ்வொரு பட்டையிலும் ஒவ்வோரின ட்ட பட்டைச்சுவடுகள் இருந்தன. வேய்கணிப்பலகணி ஸ்கடைகளில் அணைக்கைக் கோட்டின் கீழ் இருந்தது. கம்பிவரிசைகளின் கபோதங்களும் ஒரேவிதமானவை யிலிருந்த செங்கல் மேற்கோப்பு மிரிசவடியிலுள்ள
l
ள்ள வாசல்கடைகளின் கபோதங்+ள். கபை. (3) மிரிசவடி. (4) கண்டக சேதியம்.
l' Inde Tome I., L. 61.

Page 58
தினும் நல்நிலையிலுள்ளது ; இது முழுவமைப்பும் ( நல்ல கருத்தைக் கொள்ள உதவுகிறது. நான்கு விவரங்கள் உரு. 7 இல் காட்டப்பட்டுள்ளன.
உரு. 8. வாசல்கடை ஒன்றின்
 

45
ாவ்வாறிருந்ததென்பதைப் பற்றி ஒரளவு நமக்கு வேறு வாசல்கடைகளிலிருந்த கபோதங்களின்
கற்பனைமுறை நிலைத்தோற்றம்,

Page 59
氹6
கண்டகசேதியத்தின் மேற்கோப்பு திண்ை கொண்டிருந்தது. இவை ஒவ்வொன்றுக்கும் வ விளங்கியது போலத் தோன்றுகிறது. வாசல்கடை நடு விமானம் மாதிரிப்படத்தில் செவ்வகமாயுள்ள படத்தில் சதுரமாயுள்ளன ; இவை நடுச்சுவருடன் சுவர்களால் இணைக்கப்பட்டிருந்தன. விமானங்களி அவை ஒவ்வொன்றின் மூன்று பக்கங்களிலும் துர பக்கத்திலும் மூன்று) அமைந்திருந்தன. தலைை மாடம் ஆழமானது. ஆனல் மற்றவை ஆழமற்றன வாயிருந்தன. இப்பொழுது முழுபையும் நிலை நிற் கவான் கொண்டிருந்தது. இம்மாடங்கள் ஒவ்வொ ஒரு சிலையைக் கொண்டிருந்தன. இங்கு உருச்சிை தேவர் தேவியரைக் குறித்தன. சில துரணுெப்புகளி பட்டிருந்தன. கோப்புக்களின் உச்சி எவ்வாறிருந்த ஒரு வேளை அவை அனுராதபுரத்தில் காணப்பட்ட கி பட்ட கட்டிடங்களின் கூரைகளை உருவில் ஒத்தன6 ஒன்று கற்பனை முறையில் சீர்ப்படுத்திக் காட்டப்பட்
மாடங்களிலிருந்த தேவர் உருவங்கள் கன்முகப்பும் ஒவியங்களுடையதாயிருந்தது ; இவற் வற்றின் வாசல்கடைகளில் இன்றும் காணலாம் குள்ளர் கின்னரர் ஓவியங்களின் படிவங்களைச் சிமித்
முதல் நோக்கில் வாசல்கடைகள் திணிவ கொண்டிருந்தன போல் தோன்றும் ; ஆயின் இது தென்வாசல்கடையில் திரு. சிமிதர் நடாத்திய இடிபாடுள்ள இக்கட்டின் நடுவண், மேலிருந்து நீளமும் 6 அடி 10 அங். அகலமும் கொண்ட ஒரு வீழ்ந்து விட்டபடியால் கூடத்தின் உயரத்தை பட்டிருந்தன ; தளம் செங்கற்களால் பாவப்பட்டி தளத்து மட்டத்திலிருந்தது?. உண்மையில் இக்கூட களையும் வைப்பதற்கென ஆயதாம். ஆயினும் இ அங்கு பேணி வைத்திருந்தவற்றை நிதி வேட்டை தெற்கு வாசல்கடையின் இடிபாட்டுச் சிதிலங்களு தாயும் பொறித்த கல்வெட்டுக்கள் கொண்ட கல் வாசல்கடையின் காலத்தை வரைவியன்முறையால் மிரிசவடியிலும் கண்டகசேதியத்திலும் நல்நிலையி கூடம் கொண்டிருந்தனவோ என அறிவதன்பொரு மலை. எல்லா வாசல்கடைகளும் எச்சக்கூடம் கொண்
அனுராதபுரத்திலும் மிகிந்தலையிலும் உள் கள் மலர்கள் காணிக்கைகளை இடுவதற்கெனக் கல் ஒன்றிருந்தது. இப்பலிபீடங்களுட் பல வாசல்கள் ஏனெனில் அவை வட்டக்கல்தளப்பா மேல் கட்டட் காலத்தனவாயிருக்கலாம் அல்லது பிந்திய காலத் மிகப்பிந்திய காலத்தவை என்பதை நிறுவுவதற்கு இடிபாடுற்ற இப்பலிபீடங்களுள் ஒன்றைக் கழற்றி
1. சிமிதர், அ. சி. சி., தகடு XXXII. 2. சிமிதர், அ. சி. சி., ப-ள், 28-29.

ரிய செங்கற் கட்டாலான மூன்று விமானங்களைக் ாசல்கடையின் கன்முகனைப்பகுதி ஓர் அடித்தளமாக பின் முன்தள்ளி நிற்கும் பகுதிக்கு மேலாக உள்ள து. சிறைகளிலிருந்த இரு விமானங்களும் மாதிரிப்
அடித்தள, மதலைக்கபோதங்கள் கொண்ட தடித்த ன் அடித்தளங்களும் கபோதமுடையனவாயிருந்தன. ணுெப்புகளின் துணையோடு மாடக்குழிகள் (ஒவ்வொரு ம விமானத்தின் முன் முகனையின் நடுவணிருந்த }வ ; அவற்றின் ஆழம் துரணுெப்புகளின் தடிப்பள கும், இவ்வாழமற்றமாடங்களுள் ஒன்று தட்டையான ன்றும் இருக்கும் நிலையிலிருந்த தேவர் தேவிகளின் தவு சிமிதர் கருதியவாறு புத்தரைக்குறிக்கவில்லை ; ன் சாந்துப்போர்வையில் மலர்க்காட்டுருக்கள் வெட்டப் ன என்று நாம் ஊகித்துத்தான் அறிதல் முடியும் ; ந்தணிகள் சிறுநீர்க்கற்கள் ஆகியவற்றில் உருவகிக்கப் வாயிருந்திருத்தல் கூடும். உரு. 8 இல் வாசல்கடை டுள்ளது.
பல்வேறு வண்ணப் பூச்சிகள் கொண்டிருந்தன. றின் சுவடுகளை மிரிசவடி, கண்டக சேதியம் ஆகிய . உருவன்வலியின் கிழக்கு வாசல்கடையிலுள்ள தர் வரைந்துவைத்துளார்.
ரு செங்கல்வேலைப்பாட்டால் ஆகி கன்முகனையைக் து அவ்வாறில்லை என்பது உருவன்வலி தாகபையின் ஆய்விலிருந்து நமக்கு உறுதியாகப் புலப்படுகிறது. அகழ்ந்து பார்த்த பொழுது 13 அடி 2 அங். கூடம் இருப்பது புலப்பட்டது. கோப்பின் மேற்பகுதி அறியமுடியவில்லை. பக்கங்கள் செம்மையில் கட்டப் ருந்தது ; தளம் கும்மட்டத்துள்ளிருந்த கூடத்தின் ம் எச்சங்களையும் அன்பர்களின் மற்றைக் காணிக்கை க்கூடத்துள் திரு. சிமிதர் ஒன்றையும் காணவில்லை. பாளர் என்றே கவர்ந்து சென்றனர். அபயகிரியின் 5ள் கனிட்டதீசனின் (226-244 வரை) மனைவியும் எச்சச்சிமிழ்கள் காணப்பட்டன. இவ்வபயகிரியின் கனிட்டதீசனின் காலத்திற்குரியதெனக் கூறலாம். லுள்ள வாசல்கடைகளும் ஒத்த இடத்தில் எச்சக் ட்டு ஆராயப்படவில்லை ; இதன் காரணம் வெள்ளிடை டிருந்திருக்கலாம்.
ள வாசல்கடை ஒவ்வொன்றின் முன்னரும் அன்பர் லாற் கட்டப்பெற்ற தீதறு கபோதமுடைய பலிபீடம் டகளிலும் காலத்தாற் பிந்தியவையாயிருக்கலாம். பட்டிருந்தன; இவையோ வாசல்கடைகளுக்கு ஒத்த நனவாயிருக்கலாம். இப்பலிபீடங்கள் தளப்பாவிலும்
ஏற்ற சான்று கண்டகசேதியத்தில் காணப்பட்டது. மீளக்கட்டும்போது, இக்கட்டினல் மறைக்கப்பட்டிருந்த

Page 60
கல்தளப்பாவின் சில பகுதி சில இடங்களில் தாழ் பட்டிருந்ததும் புலயைது. இப்பலிபீடங்கள் நைசுக் சுண்ணும்புக்கல்லாலானது. பண்டை இலங்கையி பயன்படுத்தும் வழக்கு ஐந்தாம் நூறின் பின் சிறு இடத்தைக் கொண்டது. ஆயினும் கல்லினும்
பீடங்களின் இடத்தை இப்பொழுதுள்ளவை ஒருவே
இக்கோப்புகளின் புடையமைந்த உயர் உட் மறைத்து நிற்கிறது. ஆயின் சிறிய, வெளியமைந், புலத்துள் கிடக்கிறது. எல்லா வாசல்கடைகளின், முகனைகளும் குறைபுடைப்பச் சிற்பங்களால் அணிெ மிக்க தொல்லையிலமைந்த எடுத்துக்காட்டாம். பொ களில் ஒரே காட்டுருவைக் கொண்டிருப்பதைப் பே ருக்களிலும் கலை நடையிலும் பொதுவான ஒர் ஒ விவரங்களில் வேறுபாடுகள் யாவற்றிலும் உள ; அ ஒருமாதிரியானவையல்ல. எல்லா வாசல்கடைகளிலு விவரங்களைக் கூறின் அவை ஒரு பெரும் அதிகார வில்லை ; ஏனெனில் சிமிதர் அவர்களும் பெல் அவர் விவரங்கள் எழுதி வெளியிட்டுள்ளார்கள்?. சில வ எடுத்துக் காட்டப்பட்டுள்ளன. இங்கு சில அணிமு மிகப் பெரிதும் வழக்கிலிருந்த நோக்குரு இலைகெ கிளர்ந்தெழுந்தது. சில இடங்களில் இக்கும்பத்தை இடையே ஒன்றன் மேலொன்ருய் ஐந்து வட்டெ வெளிகளில் யானைகள், சிங்கங்கள், மனிதர், சில வகைகளில் கும்பத்திலிருந்து கிளம்பிச் ெ இரு மருங்கும் புறத்தொடுபுறம் பொருந்திய மனி: மிகப் பெரிதும் பயின்று வந்தநோக்குரு ஒரளிச்சலி முறையில் வரையப்பட்ட நீண்ட இலைகள் இருமரு இவ்விலைகள் இருமருங்கும் பரந்து மேலேபோகப் ( தண்டும் இலைகளும் பெருமளவில் பன்ன மரத்தின் பல சக்கரம், குடை, சூலம் போன்ற சில பெளத்த வலியிலுள்ள தறிகளுள் ஒன்று சூலங்கள் பிறிதொன்று வைரவலைக் காட்டுருவால் அணி ( தலைகளுடனே விலங்குருவில், அல்லது பின்னி அல்லது எழு நாகத்தலைகளுடன் மனிதவுருவில், நிறை ஒரு கருப்பொருளாய் விளங்கினர். அங்கு பறவையையும் மகாத்தையும் இங்கு குறிப்பிடல வற்றின் உச்சிகளும் குழலிக்கப்பட்டுள்ளன ; இவற்
கண்டக சேதியத்தின் கிழக்கு வாசல்கை அனுராதபுரத்தில் காணப்படும் ஒத்த பிற தறிகள் பட்டுள்ளன. இங்கு மேற்பரப்பானது பலசிறு படல் பறவைகள் கொண்ட கும்பங்கள் இருந்தன ; ம ஒரு மயிலும் காணப்பட்டது. பல்வேறு படல்களில்
1. இல. விஞ், தாளி. பகுதி ,ே தொகுதி. II. ப. 2. சிமிதர், அ. சி. சி., பு. 21, 29 தொட. 52 தொடி

47.
ந்திருந்ததும் இத் தாழ்வுகள் சாந்தினல் நிரப்பப்; கற்களாலானவை ; ஆனல் வாசல்கடைக் கல்வேலை ல் சுண்ணும்புக்கல்லே ஒரு கட்டிடத்திரவியமாகப் று காலத்திற்குள்ளாகக் கைவிடப்பட்டு நைசு அதன்
நிலைபேற்றிலிழிந்த திரவியத்தாலாய ஆதிப்பலி ளே கொண்டிருக்கலாம்.
டறிகளின் முகனைகளுள் இரண்டைக் கட்டுவேலை த தறிகளின் ஒருமுகனையே முழுமையும் பார்வைப் உட்டறிகள் வெளித்தறிகளின் பார்வைக்ககப்படும், செயப்பட்டுள ; இவையே சிங்களர் உருவமைகலைக்கு, துவாக எல்லா வாசல்கடைகளும் அமைப்பு விவரங் ாலவே தறிகளின் சிற்ப அணிவேலைகளும் நோக்கு, ற்றுமையைக் கொண்டு விளங்குகின்றன ; ஆயினும், புவற்றுள் எவையேனும் இரண்டு எல்லாவகையிலும் லுமுள்ள தறிகளின் சிற்பங்களைப் பற்றிய விரிவான மாயமையும். அம்முயற்சி இங்கு மேற்கொள்ளப்பட களும் அவற்றைப்பற்றி முழுமையான திருத்தமான கையுரு மாதிரிகள், தகடுகள் TX, X ஆகியவற்றில் மறைக் காட்டுருக்களைப்பற்றிக் கூறல் போதுமானது. ாண்ட ஒரு சுருளாகும் ; இது ஒரு கும்பத்திலிருந்து த ஒரு குள்ளன் சுமந்தவாறிருந்தான். இச்சுருள், வளி கொள்ளுமாறு அமைக்கப்பட்டிருந்தது. இவ் பறவைகள் ஆகியவற்றின் உருவங்கள் இருந்தன. செல்லும் இந்தச் சுருட் காட்டுருவுடன் தண்டின் தர், விலங்கு உருவச்சோடிகள் சேர்க்கப்பட்டிருந்தன. லிருந்தோ கும்பத்திலிருந்தோ எழுந்து வழக்கமான ங்கும் கொண்ட ஒரு கூம்பும் தண்டாக இருந்தது ; போக நீளத்திலும் பருமனிலும் குறைந்து வந்தன. மடலை ஒத்திருந்தன. இலைகொள் நோக்குருக்களுட் த சின்னங்களை மேலே கொண்டிருந்தன. உருவன் கொண்ட காட்டுருவால் அணிசெயப்பட்டிருந்தது ; செயப்பட்டிருந்தது : ஒரு தனித் தலையுடனே பல ருந்து முனைத்தெழும் மூன்று அல்லது ஐந்து அமைந்த நாகர் நாகிகள் இச்சிற்பங்களில் எங்கும். உருவகித்த விலங்குகளுள் கருடப் (Phoenix) ாம். வெளிச்சிறு தறிகளுட் சிலவும் உள்ளுள்ளன ]றின் உச்சிமீது அரைத்தட்டுகள் உள.
டயின் மருங்கணைந்த தறிகளின் பக்க முனைகள் ரிலிருந்தும் மிகவேறுபட்ட முறையில் அணிசெய்யப் களாக வகுக்கப்பட்டு அவற்றுள் மலர்கள், யானைகள், லர்கள் யானைகளோடு, மயிற்குஞ்சுகளுடன் நிற்கும் ), மக்கள் விலங்குகள் உருக்களோடு கும்பத்திலிருந்
8 தொட. ; இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1910-11, ப-ள். 11-15.

Page 61
48
தெழும் இலைகொள் நோக்குரு சாஞ்சியிலுள்ள வாயி: வதாக உள்ளது. சில உருவச்சிற்பங்கள் சிறப்பாக குறிப்பிடத்தக்க ஒப்புமை கொண்டுவிளங்குகின்றன.
மிரிசவடி தாகபையின் மேற்கு வாசல்கடைகளி பட்டிருந்தன என்று முன்னர்க் கூறியிருந்தோம். தறிகள் இப்பொழுது தம் நிலைகளில் இல்லை ; ெ அவற்றின் உச்சி மீது இருந்தவை யாவை என்று களின் இடிபாடுகட்கு அண்மையில் சிங்கங்கள் யானைச அவை ஆதியில் தறிகளின் மீது வைக்கப்பட்டிருந்தன கடைகள் நல்நிலையில் நிற்கின்றன வாதலின் தறிகள் அமைக்கப்பட்டன எனும் பிரச்சினையை ஆய்வதற்கு நிலையில் இருக்கவில்லை என்பது உண்மையே ; ஆயினு தறிகட்கு அண்மையில் அவை கிடக்கக் காணப்பெற்றன யானையின் உருவங்களும் வடக்கினதிற்கு அண்மைய எருதுகளும் காணப்பெற்றன. தூபி இடிந்து விழுமு தறிகளில் ஒருகால் எற்றிவைக்கப்பட்டிருந்த விலங்கு வேண்டும். தெற்கு வாசல்கடைக்கு அண்மையில் காணப்பட்டது. ஆகவே, கிழக்கு வடக்கு வாசல்கை சிங்கங்களும் எற்றிவைக்கப்பட்டன என்பதில் ஐயமில் கடையின் தறிகள் எருதுகளின் உருவங்களைக் கொண்டி உருவம் மேற்குப்பக்கத்தில் தறிகளுள் ஒன்றன் மீ வாசல்கடைகளின் தறிகட்குக் கழுந்துகள் இருந்தன ; பலகைகள் விலங்குருவங் ளைத் தாங்கி நின்றன. ஆஞ கள் தறிகளின் தட்டை உச்சிகள் மீது ஒழுங்கற்ற முறை
ஒருகால் கண்டகசேதியத்தின் தறிகளின் மி ஆகிய நான்கு விலங்குகளும், இந்நாட்டில் சந்திரக்க கற்பலகைகள் மீதும் வரையப்பட்டிருப்பது இங்கு குறி பண்டைக்கட்டிடங்களின் படிக்கட்டடிகளில் பெரும்பாலு அவ்விலங்குகளாலாய பட்டை ஒன்று அணிசெய்து நாகருருவணி கொண்டு படிக்கட்டுகளின் கந்தணியில் பலகைகளின் வெளிப்புறத்தமைந்த துரணுெப்புகளின் ராதபுரத்திற்கு அண்மையிலிருந்த விசயாராமைப் ப அவர்கள் திரு. பெல் அவர்களின் கண்காணிப்பில் றிசைகளிலும், நான்கு முகப்புகளுக்கும் கீழமைந்த களுடன் அந்நான்கு விலங்குகளின் வெண்கல உரு யில் இவை கிடந்த ஒழுங்கு வருமாறு : வடக்கில் மேற்கில் எருது. இவ்விலங்குகளுள் மூன்று அசோகன் நான்காவதான குதிரை உலும்பினியிலுள்ள தூணில் Tsiang) கூறியுள்ளார். இவ்விலங்குகள் சாரணதில் சிங்கப்போதியிலும் புடைப்பத்தில் உருவகிக்கப்பட்டுள்ள6
1. ஆனந்த குமாரசுவாமி, இந்திய இந்தோனேசியக் கலைவரல
இ. வி. தா. பகுதி G., தொகு, 1, ப. 95 தொட.
2. இ. வி. தா., பகுதி .ே தொகுதி II, ப. 13. 3. இ. தொ. அ. ஆளும் நடவடிக்கை அறிக்கை, யூலை-செற் 4. வின்சன் சிமிது, இந்திய இலங்கை நுண்கலை வரலாறு,

'வழித் தூண்களின் அணிச்சிற்பங்களை நினைவூட்டு நாகர் உருவங்கள் அமராவதிச் சிற்பங்களோடு
ன் உட்டறிகள் மீது கற்சிங்கங்கள் ஏற்றிவைக்கப் அனுராதபுரத்திள்ள மற்றை வாசல்கடைகளின் பரும்பாலானவை பழுதடைந்துவிட்டன. எனவே சொல்லல் இயலாது. ஆயினும் இவ்வாசல்கடை ளின் கல்லுருவங்கள் காணப்பட்டன; ஆதலின் ா என்பது தெளிவு. கண்டகசேதியத்து வாசல் ள் மீது பல்வேறு விலங்குருவங்கள் எவ்வாறு அவை பயன்படுவனவாம். இங்கும் அவை தம் றும் மூன்று வாசல்கடைகளில் இருந்து வீழ்ந்த . கிழக்கு வாசல்கடைக்கு அண்மையில் இரண்டு ல்ெ சிங்கங்களும் தெற்கினதிற்கு அண்மையில் ன்னரே மேற்குவாசல்கடை பழுதடைந்து அதன் ருவங்கள் அங்குமிங்குமாக எறியப்பட்டிருத்தல் கல் எருதுகளோடு ஒரு குதிரையின் உருவும் -களின் தறிகள்மீது முறையே கல்யானைகளும் லை. அவைகிடந்த நிலையிலிருந்து தென்வாசல் ருந்தன என நாம் கொள்ளலாம். ஆக குதிரை திருந்திருத்தல் வேண்டும், மிரிசவடித் தாகபை இவற்றேடு பெ ருத்தப்பட்ட தட்டைச் செவ்வகப் றல் கண்டகசேதியத்தின் வகையில் விலங்குருவங் யில் வைக்கப்பட்டிருந்தனபோல் தோன்றுகிறது.
சையமைந்த சிங்கம், யானை, குதிரை, எருது 5ல் என வழங்கப்படும் செதுக்கிய அரைவட்டக் ப்பிடத்தக்கது; இச்சந்திரக் கற்கள் இலங்கையில் ம் காணப்படுவன. மிரிசவடியின் வாசல்கடைகளை நிற்கிறது. காவற்கல் என அறியக்கிடப்பனவும் ள் இருகோடியிலும் வைக்கப்பட்டனவுமான கற் உச்சிமீதும் இவை காணப்படுகின்றன?. அனு ாழி மருங்கில், 1896 இல் கலா. விக்கிரமசிங்க அகழ்ந்தாய்ந்தபோழ்து, கட்டிடத்தின் நாற் நிலவறைகளில் நாற்றிசைத்துவாரபாலகர் சிலை க்கள் புதைந்து கிடக்கக்கண்டார்?. விசயாராமை சிங்கம், கிழக்கில் யானை, தெற்கில் குதிரை, ா தம்பங்களின் போதிகைகளில் காணப்படுவன ; காணப்பட்டது என்று உவன் சுவன் (Hiuen காணப்பட்ட புகழ்பெற்ற அசோகன் தூணின் Ol.
ாறு, ப. 161.
, 1891., U. 8. முதற் பதிப்பு-பள். 59-60.

Page 62
பெளத்த அண்டவியலின்படி அனேதத்த எ கொண்டிருந்தது. அவற்றிலிருந்தும் நான்கு பெரிய செய்தியை திரு. பெல் அவர்கள் இவ்விடத்தில் மாட் யானை, குதிரை, எருது ஆகியவற்றின் வாய்களை ஒத் வினைப் பின்பற்றியும் விசயாராமைப்பாழியில் நான் அவை நாற்றிசைகளையும் குறித்தன என திரு. பெல் வேறுபட்ட விளக்கங்களுள் மிகத் தெளிவளிப்பதாயுள்ே சிமிது ஏற்றுக்கொண்டார்?. நாற்றிசைத் துவாரட கண்டு பிடிக்கப்பட்டமை திரு. பெல்லின் கொள்கைை கருத்து. விசயாராமையில் கண்டெடுக்கப்பட்ட உருவ கலா. விக்கிரமசிங்க காணும்வரை அவற்றின் நிலையி ஒழுங்கில் அமைந்திருந்தன எனக் கொள்ளல் வே தெற்கையும் எருது மேற்கையும் சிங்கம் வடக்கையுட கண்மையில் காணப்பெற்ற நான்கு விலங்குகளின் கண்டக சேதியத்தின் கிழக்கு வடக்கு வாசல்கடைக முறையே யானைகள் சிங்கங்கள் கொண்டிருந்தன. ஆ லிருந்து, அவை தெற்கு வாசல்கடைத் தறிகண்மி.ை அது இம்முறைமைக்கு மாருயமையும். ஆயினும் ( ஒரு குதிரையின் உருவமும் உண்மையில் கண்டெடுக் இவ்விரண்டின் வகையிலும் குறியீட்டுமுறையின் உட் விழவும் கட்டிடத்தைச் சீராக்கினேர் அவற்றை இடL கூடியதே. மிரிசவடியில் மேற்கு வாசல்கடையின் தறி சிங்கங்களினுடையவாம் ; இவை மேற்கூறிய முறை அரை நூற்றண்டுக்கு முன் சேர். எசு. எம். பரோசு ( கொணர்ந்த பொழுது இவ்வுருவங்கள் நிலத்தில் கி கடையிலிருந்து எடுக்கப்பெற்று சிலகாலத்தின் பின் இடத்தில் வைக்கப்பட்டன என்று ஐயுறக்காரணமில் இவ்வாசல்கடைத் தறிகண் மிசையேறிய உருவங்கள் இடமாற்றம் செய்யப்பட்டுமிருக்கல்,ாம்.
வாசல்கடைகளின் உண்மைச்சிதைவுகள் மே களிலேயே காணப்பட்டனவெனினும் வாசல்கடைகள் இருந்தன என்பதுபோல் தோன்றுகிறது. திசமாரான ராதபுரத்து வாசல்கடைக் கட்டிடவேலைக்குப் பயன்படுத் சில காணப்படுகின்றன; எனவே தென்தலைநகரில் திருக்கலாம். இலங்கைக் காடு வில் காணப்படும், சிறு வாசல்கடைகளின் கன்முகனை அணிவேலைக்குப் பயன் தலைகள், அணைக்கைகள், பாத்திரவணிகள், கணங்கள் இச்சிறிய துபிகளும் வாசல்கடைகளைக் கொண்டிருந்தி காரை ஆகியவற்ருற் கட்டப்பெற்றவையாயிருக்கலாம் போயிருக்கலாம். பொலனறுவையிலுள்ள முக்கிய விகாரையும் வாசல்கடைகள் கொண்டிருந்தன. இத் பேணியதால் ஆயதோ இன்றேல் அனுராதபுரத்து 1 என்பது தெளிவாயில்லை. பொலனறுவை ஊழியி பிறகில நோக்குகளிலும் மறுமலர்ச்சி ஊக்கு இ
1. இ. தொ. அ. ஆளும் நடவடிக்கை அறிக்கை, ப. 16 2. வின்சன் சிமிது, மேல்நூல், ப. 60, குறிப்பு 1.

49
ன்னும் புராண எரியானது நான்கு வாயில்களைக்
ஆறுகள் நாற்றிசைகட்கும் பாய்ந்தன என்னும் டெறிந்து காட்டியுள்ளார். இத்திறவுகள் சிங்கம், திருந்தன என்று சொல்லப்படுகிறது. இவ்வுள கு விலங்குகளும் அமைந்தவாறினை நோக்கியும் ஊகித்தார். இப்பல்வகை விலங்குகளைப் பற்றிய ா இக்கருதுகோளைக் காலஞ்சென்ற கலா. உவின்சன் ாலகர்களுடன் இணைந்து இவ்விலங்குருவங்கள் 2ய முடிவாக நிறுவுவதாக உள்ளது என்பதென் ங்கள் ஆதியில் அவை இடப்பட்ட நாள் தொட்டு லிருந்து குழப்பப்படாதபடியால் அவை செவ்விய ண்டும். கொள்ள, யானை கிழக்கையும், குதிரை ம் குறித்தல் வேண்டும். ஆயினும் வாசல்கடைக் உருவங்களும் இம்முறைமையை ஒத்திருக்கவில்லை. வின் தறிகள் இம்முறைமைக்கொப்ப உச்சிமிசை ஆயின் எருத்துருவங்கள் கண்டெடுக்கப்பட்ட நிலையி ச ஏற்றி வைக்கப்பட்டன எனக் கொள்வோமாயின் இவ்வாசல்கடைக்கு அண்மையில் எருதுகளைத்தவிர கப்பட்டது என்பது கவனிக்கத் தக்கது ; எனவே, பொருள் மறந்த பிற்காலத்து, உருவங்கள் கீழே மாற்றி யமைத்திருக்கலாம் என்பதும் நடைபெறக் கள் மிசை இப்பொழுது எற்றப்பட்டுள உருவங்கள் மைக்கிணங்க வடதிசையிலிருந்திருக்க வேண்டும். முதன் முதலாக இவ்வமைப்பை அகழ்ந்து வெளிக் டக்கக் காணப்பெற்றன ; இவை வடதிசை வாசல் கட்டிடம் சீராக்கப்பட்டபோது இப்பொழுதுள்ள லை. ஒருவேளை கண்டகசேதியத்தில் நடந்தவாறு, ள், பண்டை ஒருநாள் வடபுலத்திருந்தவற்றேடு
ற்கூறிய அனுராதபுரத்து மிகிந்தலை நிலையகங் iா பல ஆதி இலங்கைத் தூபிகளோடிணைந்து மையிலுள்ள பெருந்துபிகளுக்கண்மையில் அனு! த்திய சிற்பம் நிறைந்த கட்டிடப் பகுதிகள் போன்ற ன் தூபிகளும் இவ்விணைப்புகளைக் கொண்டிருந் று துபிச்சிதைவுகளாலாய திடல்கள் சிலவறறில், ன்படுத்தப் படுவனவற்றை ஒத்த சுட்டமண்.1னைத் ளின் உருவங்கள் ஆகியவற்றை ஒருவர் கணலாம். திருக்கலாம் ; ஆனல் இவை செங்கல், சுட்டமண்,
அதனல் இவை காலப்போக்கில் இடிந்தழிந்து இரு தூபிகளான இாங்கொது விகாரையும் கிரி தூபிகளில் இவை அமைந்தது டண்டிருந்த மரபைப் மாதிரிகளைக் கருத்தொடு படியமைத்தாலாயதோ ல் சிற்பியலிலன்றியும் நாட்டினப் பண்ப ட்டின் ருந்தது தெளிவாகப் புலப்படுகிறது எனப் பேரா.
s

Page 63
50
ஒகாது கூறியுள்ளார். ஆயினும் பொலனறு6ை முதற்படிகளினின்றும் பெருமளவில் வேறுபட்டவை யானைத்தலைகள் வரையுமுள்ள அவற்றின் அடி காட்டுருக்களைக் கொண்டமைந்தன. ஆயின் இவ் பிரிக்கப்பட்ட மேற்பதிக்கப்பட்ட கிடைநிலைப் பட்டிகளை ஒப்புரவான மேற்பரப்பைக் கொண்டிருந்தது ; இத இருந்தன. இவையும் கணங்களும் அன்னங்களும் நீ பொலனறுவையின் வாசல்கடைகளின் மேற்கோப்ட நிலைநிற்கவில்லை. ஆயினும் கண்டகசேதியத்துக் கா கொண்டிருந்தன என்று ஊகிப்பதற்குப் போதிய களின் கவர்ச்சியான அமிசங்களுள் ஒன்ருன சிற்பம்
இல்லை?.
அனுராதபுரத்து மூன்று துபிகளின் வாசல் குரியனவும், இப்பொழுதுள்ள உருவில், அந்நிலை கின்றன. மகாதூபிகட்டிய விவரத்தை வரலாற் சிற்பியல் உறுப்புகளைப் பற்றி எடுத்துக்கூறுகின்றது. தென்று சொல்லக்கூடியதான யாதும் ஓர் உறுப்ை இவ்வெதிர்மறைச் சான்றினின்றும் யாதும் முடி ஆதியில் வாசல்கடை இருக்கவில்லையென்றே கொ பொருளியற் சான்றுமுளது. வாசல்கடை கீழிருதெற் ஏலவே கூறியுள்ளோம் ; இவ்வாசல்கடைகள் தெ அதைக் கட்டினேர் வாசல்கடை மறைத்து நின்ற ெ நினைந்திரார். உருவன்வலி தாகபையில், வாசல்க தெற்றிகள், செதுக்கப்பட்ட சுண்ணும்புக்கல் துண்ட ஒருகாலத்தில் வாசல்கடைச் செங்கல்வேலைப்பாட்டா பெறும் அளிச்சல் கோலவுருவும், காணப்பட்டது. இ களுக்குக் கன்முகனை பதித்த காலத்தின் பின்னே முன்னர் நாம் கூறியவாறு கி.மு. முதல் நூறில் இரு சான்றிற்கியைய அபயகிரியின் வாசல்கடைகள் கனி வெனக்கூறலாம். முதலாம் கயபாகுவின் ஆட்சி பின்னரே இவ்வமைப்புகள் நிறுவப்பட்டனவாயிருக படுகின்றபொழுது அபயகிரியில் ஏலவே வாசல்கன முதலாகக் கட்டப்பெற்ற பொழுதே, இவ்விணைப்பு வாசல்கடைகளும் முதல் தூபிக்குப் பின்னரே கட்ட ஊழியின் இரண்டாம் நூற்றண்டுக் காலத்தைச் எடுகோளை வாசல்கடை சிற்பங்களின் நடையும் சிற் மைப்புகளில் காணப்படும் வேய்கணிப் பலகணி ( கங்களில் காணப்படுவதை நிகர்த்தது என்றும் யுள்ளன என்றும் நாம் முன்னர்க் கண்டோம். செங்கல் ஆகியவற்றலாயவை ; பேரா. எ. எம். ஒ மாகக் கொள்ளப்பட்டது கிறித்து ஊழியின் ஆதி நூ வாசல்கடை கருங்கல்முகனை கொண்டுளது. அதஞ் அதுகட்டப்பெற்றதெனினும் அது பிற்காலத்திற்கு களில் உள்ள சிற்பங்கள், ஒத்தபிறதறிகளில்
1. இ. வி. தா., பகுதி. .ே தொகுதி 1, ப. 92. 2. பொலனறுவைத் தூபிகளின் வாசல்கடைகளின் வி L. 28., 1911-12, u. 88.

த் துபிகளின் வாசல்கடைகள அனுராதபுரத்து இவைமுழுவதும் செங்கற்களால் கட்டப்பட்டுள்ளன. தளங்கள் அனுராதபுரத்து வாசல்கடைகளை ஒத்த விடத்திற்கு மேலாக முகப்பானது கம்பிவரிசைகளால் க் கொண்டிராது துரணுெப்புகளால் புடைப்டம் பெற்ற துணுெப்புக்களின் போதிகைகள் மேல் கபோதங்கள் ரைத்தகாரைப்பட்டைகளால் அணிசெயப்பட்டிருந்தன. கள் சிற்பியற் காட்டுருக்களை வெளிக்காட்டு மளவிற்கு ட்டுருக்களைப் போல இவையும் மூன்று விமானங்களைக் அளவு இவை நிலைகொண்டுள. ஆதிவாசல்கடை நிறைந்த தறிகள் பொலனறுவை வாசல்கடைகளில்
கடைகளும் மிகிந்தலையிலுள்ள கண்டக சேதியத்திற் பகங்களிலும் காலத்தாற்பிந்தியவை எனத்தோன்று ருேடு எடுத்துக்கூறும்போது அந்நிலையத்தின் பல
ஆயினும் இவ்வுறுப்பு வாசல்கடையைக் குறிக்கிற பப்பற்றிய விவரத்தையும் அது கொண்டிருக்கவில்லை. பு நாம் கொள்ளல் வேண்டின் இத்தாகபைக்கு ள்ளல்வேண்டும். இம்முடிபை அரண்செயத் தொல் ]றிகளின் சில பகுதிகளை மறைத்து நிற்கிறது என்று ற்றிகள் கட்டப்பட்ட காலத்தே கட்டப்பெற்றனவாயின் தற்றியின் பாகங்களில் சிற்பியல்னிவேலைகள் செய்ய டைகழற்றப் பெற்றதும் வெளிப் பார்வைக்கு நின்ற உங்களாலாய முகனை கொண்டிருந்தன; இன்னும், ல் மூடப்பெற்று நின்ற பகுதிகளில், ஒரத்திற் காணப் இதிலிருந்து மகா தூபியின் வாசல்கடைகள், தெற்றி ரே கட்டப்பட்டன என்பது புலப்படும் ; இத்தெற்றிகள் நந்த ஒரு மன்னனின் பணியாகும். மேல்வரைவியற் ட்டதீசனின் (கி.பி. 226-244) ஆட்சிக்காலத்திற்குரிய பில் (கி. பி. 173-195) தூபியைப் பெருப்பித்த கலாம். முதன் முதலாக செதவன தாகபை கட்டப் டகள் இருந்தன ; எனவே இந்நிலையகம் முதன் களும் கட்டப்பெற்றிருக்கலாம். கண்டகசேதியத்தின் ப்பெற்றனவாயிருக்கலாம். இவ்வமைப்புகள் கிறித்து
சேர்ந்தவை என மேல்வரைவியற்படி கொண்ட பியல் விவரங்களும் உறுதிப்படுத்துகின்றன. இவ்வ நோக்குரு குசானர் ஊழிக்காலத்து இந்திய நிலைய சிற்பங்கள் அமராவதிக்கலையை நினைப்பூட்டுவனவா
வாசல்கடைகளுள் பெரும்பாலன சுண்ணும்புக்கல் காது கூறியவாங்கு சுண்ணும்புக்கல் கட்டிடத்திரவிய ற்றண்டுகளிலேயாம். ஆயினும் மிரிசவடியின் மேற்கு றல், பேரா. ஒகாது பழையமாதிரிகளைப் பின்பற்றி ரியதெனக் கொள்கிறர். இவ்வாசல்கடையின் தறி உள்ளனவற்றிலும் தரத்திற்குறைந்து இருப்பதும்
பரணத்திற்கு பார்க்க, இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1910-11,

Page 64
இக்கருத்தை அரண்செயும்வகையிலுள்ளது. வாசல்க நூறுவரையில் நடைபெற்ற ஒரு புது வளர்ச்சியோ குறைந்த முறையில் கட்டப்பெற்ற ஒத்த ஆதி அ என்ற கேள்வியில் ஒர் முடிவுகொள்வதற்கு ஒரு ச1
இந்த வாசல்கடைகளின் நோக்கம் யாதென தெற்றிகள் மீது ஏறுவதற்குரிய படிக்கட்டுகட்கு மை படுகிறது. ஆயின் திரு. சிமிதர் கூறியாங்கு உருவ மிரிசவடியிலுள்ள படிக்கட்டு வாசல்கடைகட்குப் பி மேல்தெற்றிகட்கு இட்டுச்செல்லும் செங்கற்கட்டுப் படி பாதிமறைக்கும் வண்ணம் தெற்கு வாசல்கடையி ருந்து படிவரிசை வாசல்கடையினும் காலத்தாற் பி யானது அது கட்டப்பெற்ற காலத்து இல்லாத ஒரு பட்டிருக்கமுடியாது. வாசல்கடைகளின் முன்னர் த காப்பாக அமைந்தவை வாசல்கடைகள் என்பது திரு சிமிதர் முன்னங்கடை என்ற பதத்தைப் பயன்படுத்தி நாம் ஏலவே நம் ஆய்விற்கெடுத்த மலர்வேதிக பிந்தியவை எனக் காட்டியுள்ளோம். அவ்வாறன்றி கொண்டவை எனக்கொள்ளினும் வேதியொன்றி சிற்பியலுறுப்பு, எதற்குத்துணையாயமையுமாறு கருத மென்பது இயலாததாம். சில ஆசிரியர் வாசல்கடை பன்முறையும் கூறியுள்ளனர்.
நாம் இங்கு தேர்ந்தெடுத்த வாசல்கடை என் காணப்படவில்லை ; இதற்குச் சமமான பாலிச்சொல் வழி என்பதாம். இது மிக அண்மையில் உருவாய இடங்கொண்டமையால் இவை இப்பெயர் பெற்றனே பற்றிக் கூறும் வரலாற்றேடுகள், விரிவான அணி:ே நாட்களில் தூபிகளின் சிறப்பான ஒர் உறுப்பு எனச் வாக ஒன்றும் கூறது விட்டது விந்தையே. முத6 தாகபையின் வாயில்களடியில் நான்கு ஆதிமுகங் ஆதிமுகம் என்பது வாசல்கடையெனப் பொருள்படும் எனும்சொல் வேறு இடங்களில் காணப்படவில்லை பட்டதோ?, இப்பதம் சுட்டிய சிற்பியலமைப்பின் இய காண இயலாது.
அபயகிரி தாகபையின் நான்கு வாசல்கடை கட்டினன் என்பதை நிறுவுவதற்கும், பண்டை அறியக்கிடந்தன என்பதற்கும் மேல்வரைவியன் மு. கடை முன்னர் உள்ள தளப்பாவில் இட்டு வைத்த இதை ஒரு தொடர் பொறிப்புகள் எனல் பொருந்தும், உத்தர மகாசேதியத்தின் நான்கு அயங்களையும் கட் மாபெரும் சேதியத்தை உத்தரமகா சேதியம் என்
1. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 21. 2. தொல்லிலங்கை, ப. 289. 3. Lpas statu69 lb., XXXV., 119.

5
டைகள் இலங்கைத்தூபியின் சிற்பியலில் இரண்டாம் அல்லது அழியக்கூடிய திரவியத்தால் அணிவகை மைப்புக்களின் இடத்தைப் பின் கொண்டவையோ ன்றுமில்லை.
உவந்த ஒரு விளக்கமும் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை. றதிரைகளாக இவை பயன்பட்டன என்று சொல்லப் ன்வலியிலும் மற்றைத் தூபிகளிலும் உள்ளவாறு ன்னல் அமைக்கப்படவில்லை. கண்டகசேதியத்தில் வரிசை, தறிகள்மீது செதுக்கப்பட்ட மலர்க்காட்டுருவை ன் கிழக்குப் பாங்கர் கட்டப்பட்டுள்ளது. இதிலி ந்தியது என்பது தெளிவு ; எனவே வாசல் கடை சிற்பியலுறுப்பினை மறைப்பதற்காக உருவாக்கப் iளப்பாவில் அமைந்த கல்லாலாய மலர்வேதிகட்குக் 5. பாக்கர் கருத்து?. இவ்வமைப்புக்களைச் சுட்ட திரு. நியது பொருத்தமானதன்று என்பது அவர்கருத்து. ள் வாசல்கடைகளிலும் உறுதியாகக் காலத்தாற் அவை முன்னிருந்தவற்றின் இடத்தைப் பின்னர்க் ற்குப் பிற்களமாயமையுமாறு சூழப்பெற்ற ஒரு தப்பெற்றதோ அதனினும் மிகவிரிவாயமைந்திருக்கு களைத் திருமனைகள் என்றும் வேதிகள் என்றும்
னும் (சிங்களச்) சொல் இக்கருத்தில் இலக்கியத்தில் லும் நமக்குக்கிட்டவில்லை. அதன் பொருள் வாயில்
ஒரு பதம் ; நான்கு வாயில்வழியையும் நோக்கும் பாலும். தூபிகளின் சிறப்பிற்குறைந்த பகுதிகளைப் வலைப்பாடுகள் கொண்டதன்மையினலேயே பண்டை கருதப்படக்கூடிய வாசல்கடைகளைப் பற்றித் தெளி லாம் கயபாகு (கி. பி. 173-195 வரை) அபயகிரி களைக் கட்டினன் என்று மகாவாமிசம் கூறும் ; எனச் சிலர் கருதுகின்றனர். ஆயினும் ஆதிமுகம் . இப்பதம் வாசல்கடைகளைச் சுட்டப்பயன்படுத்தப் ல்பு எவ்வாறிருந்தது? எனும் கேள்விகட்கு முடிவு
களையும் கனிட்டதீசன் (கி. பி. 226-244 வரை) இலங்கையில் இவ்வமைப்புகள் “ அயக ’ என்று 1றைச்சான்று உளது. அபயகிரியின் தெற்குவாசல்
பெரிய ஒரு சுண்ணும்புக்கல்லில் ஒரு பொறிப்பு, உளது; இதில், பிறபல பணிகளுடன் அம்மன்னன் டுவித்தான் என்று வரையப்பட்டுள்ளது. வடக்கின் றே வரலாற்றேடுகளும் கல்வெட்டுகளும் எடுத்துக்

Page 65
52
கூறும். இப்பொழுது நாம் பின்வரும் நியாயங்க புக்களுக்குப் பக்கத்தில் பதிக்கப்பட்டுள்ளது. பொ எண்ணிக்கைகொண்ட தூபியோடிணைந்த பிறவ.ை தாக்கின் தூபிகள் மருங்கிருந்த ஒத்த இயல்புடை வில் நிகர்த்த ஒரு சொல் பயன்படுத்தப்பட்டது. கல்வெட்டு “ கொள்ளலாம். இன்னும் அபயகிரியின் தென்
அயக ’ என்ற பதத்தால் வாசல்க
சிதிலங்களுள் பல கல் எச்சச்சிமிழ்கள் காணப்பட்ட6 மனைவியாலும் அளிக்கப்பட்டவை எனும் பொறி கொண்ட இச்சிமிழ்கள், எலவே உருவன்வலி த இவ்வமைப்பின் நடுவணமைந்த ஒர்கூடத்தில் ை இத்தூபியின் இவ்வாசல்கடையும் மற்றை வாசல்க நாம் தளப்பாவில் கண்ட கல்வெட்டிலிருந்து கொ
பண்டைச்சிங்கள மொழியில் நெடிலுயிர்கள் கல்வெட்டில் கண்ட அயக என்ற பதம், அமராவதி * ஆயக ” என்பதனேடும் நாகார்ச்சுனகொண்டா, கல்வெட்டுக்களில் தோன்றும் தொடர்மொழியான ஒத்ததே. அமராவதியில் ஆயக எனும் பதம் இப் களில் உள்ள பொறிப்புகளில் காணப்படுகின்றது ; என்று மொழிபெயர்த்துள்ளார்கள். யக்கயபேட்ை கம்பம் எனும் பதம் அக்கம்பங்கள்மேல் பொறிக் லிருந்த முன் தள்ளி நின்ற மேடைகளில், நாற்றி பட்டதாகும். இதை அமராவதியில் உள்ள குை நாம் அறியலாம். நாகார்ச்சுனகொண்டாவில் உ தாய்ந்த திரு. எ. எச். உலோங்கேசு அவர்களு மேல்வரைவுகளைப் பதிப்பித்த பேரா. யே. பிஎச். இந்தப் பிதுக்கங்களையே குறித்தது என்று கருது காணப்பட்ட கல்வெட்டுகளில் உள்ள குறிப்புகள், களின் தொப்பிக்கற்கள் (உண்ணிச) பலகைகள் ( நாகார்ச்சுனகொண்டாவிலுள்ள ஆயகமேடைகள் சி ருந்தன. இவ்வமைப்புகட்கு மதலையாய் விளங்கி ஒவிக்கும் சிற்பங்கள் இருந்தன. Xa
ஆயினும், ஆந்திரத்தூபிகளின் ஆயகமேன லது ஆயகங்களை) நிலையகத்தின் அடித்தளத்தினின் லேயே ஒத்திருந்தன. இவ்விருவகுப்பு அமைப்புக் வெனினும், கட்டிட அமைப்புமுறையில் மிகச்சிற் அமராவதி, யக்கயபேட்டை, நாகார்ச்சுனகொண்டா
1. எ. சி. தொகுதி 1, ப. 235. இக்கல்வெட்டினைப் வாசிக்கிறர். அவர் வெளியிட்ட நேர்ப்படியும் கல்லில் தோன்று
2. பாககர், தொல்லிலங்கை, ப. 302. 3. பேகசு, அமராவதி, யக்கயபேட்டை ஆகியவற்றின் பெ 4. பேகசு, மேல்நூல், ப-ள். 82, 86, 93.

ளக் கவனிப்போம். இப்பொறிப்பு இவ்வகை அமைப் நள்விளக்கமில்லா இப்பதத்தாற் சுட்டப்படும் நான்கு க் கட்டிடங்கள் வேறு இல்லை ; கிருட்டினைப் பள்ளத் அமைப்புகளைச் சுட்ட அயக என்பதைப் பெருமள (இதை நாம் பின்னர்க் காட்டுவோம்.) எனவே, டையையே குறிக்கிறதென தகுந்த நியாயத்துடன் வாசல் கடையின் மேற்பாகம் இடிந்து வீழ்ந்தாய ா. அவற்றுள் இரண்டு கனிட்டதீசனின் தாயாராலும் புக்களைக் கொண்டிருந்தன?. உண்மையில், எச்சங் கபையின் தென்வாசல்கடையில் நாம் கண்டவாறு, வக்கப்பட்டிருத்தல் வேண்டும். இவ்வாறக இவை, டைகளும் கனிட்ட தீசனுட்சிக் காலத்திற்குரியன என ண்ட முடிவை அரண்செய்கின்றன.
அருகியே தோன்றுவன. எனவே கனிட்ட தீசனின் பில் காணப்பெற்ற சில கல்வெட்டுக்களில் தோன்றும் யக்கயபேட்டை ஆகிய தூண்களில் பொறிக்கப்பெற்ற “ஆயக கம்ப' என்பதிலுள்ள ஆயக என்பதனேடும் பொழுது தம் நிலையிலில்லாப் பல சிற்பியல் துண்டங் இதை கலா. பேகசு அவர்கள் “ வாயில் ”, “ கதவு” ட, நாகார்ச்சுனகொண்டா ஆகிய இடங்களில் ஆயக கப்பட்ட கல்வெட்டுக்களில் தூபியின் அடித்தளத்தி சைகளிலும் நட்ட கம்பங்களைச் சுட்டப் பயன்படுத்தப் றபுடைப்பங்களில் உருவகிக்கப்பட்ட தூபிகளிலிருந்து ள்ள முக்கிய பெளத்த சிதைவெச்சங்களை அகழ்ந் ம் அத்தலத்தில் காணப்பட்ட கருத்தைக் கவரும் வொசல் அவர்களும் ஆயகம் என்னும் பதம் கின்றனர். இவர்களுடைய கருத்து, அமராவதியில் அங்குள மகாசேதியத்தின் தெற்கு வடக்கு ஆயகங் பட) ஆகியவற்றைக் குறிப்பதிலிருந்து அரணுகிறது. ற்பப்பளிங்குப் பலகையாலாய முகனைகள் கொண்டி ப கற்பலகைகளில் பல்வேறு பெளத்தக் காட்சிகளை
டகள் இலங்கைத்துபிகளின் வாசல்கடைகளை (அல் ாறும் முன்முனைத்து நின்றன என்ற ஓர் தன்மையி ளும் மிகவும் ஒத்த முறையில் பெயர்கொண்டன. றளவினதான பொதுப்பண்பே கொண்டிருந்தன. முதலிய இடங்க்ளில் உள்ள தூபிகளின் ஆயகமேடை
பதிப்பித்த கலா. விகதிரமசிங்க இச்சொல்லை * அயிக ” என்று எழுத்துக்களும் செவ்விய அயிக அன்றி அயக என்றே கூறும்.
ாத்ததுரபிகள், ப. 110, எ. இ. தொகுதி XX, ப-ள். 15 தொட.

Page 66
களில் ஐந்து உயரமான ஒற்றைக்கல்தூணங்கள் எண்கோணத்தனவாய் உச்சியில் வட்டவடிவினவா சுமந்தன என்று முந்தைத் தொல்பொருளியலா வட்ட உச்சிகள் கழுந்துகளையோ பொளிகளையோ ெ
காட்டியுள்ளார்.
ஆந்திராத் தூபிகளின் ஆயகமேடைகளி விளக்கம் இன்னும் கிடைக்கவில்லை. ஆக, டெ அவை வாசல்கடைகளை ஒத்திருப்பது மட்டும் வாச போதிய பயனளிக்காது.

53
நடப்பட்டிருந்தன. இவை அடியில் சதுரமாய் தண்டில் யிருந்தன. இவை உச்சிமிசை பெளத்தக் குறியீடுகளைச் ர் கொண்டகருத்து தவறனது. ஏனெனில் இவற்றின் 5ாண்டிருக்கவில்லை என்று திரு. உலோங்கேசு எடுத்துக்
ன் தோற்றம், பயன் ஆகியவற்றைப் பற்றி உவந்த யரளவிலும் குறித்த ஓரளவில் சிற்பியல் வடிவிலும் ல்கடையின் நோக்கத்தைப் பற்றிய நம் ஆராய்ச்சிக்குப்

Page 67
54
அதிகா ஒரு தூபியின்
தூபியின் கட்டிட வேலையுடன் எச்சத்திருமை இந்திய இலங்கைப் பெளத்தர்கள் கருதவில்லை. : மனையின் கலையியல் சிற்பியல் அழகுகளைப் பெருக கவர் பண்பினவாக்கவும் தூபியின் சுற்றில் பல்வே சிலவேளைகளில் இன்றியமையாதவையென்றும் அ6 அவற்றை ஆதியில் நிறுவினேர் பணிகள் அல்ல ; செல்வர் தம் பற்றின் உருவாக பிற்சேர்த்தவையாம் மற்றையதிலிருந்தும் பெருமளவில் மாறுபட்டிருக்( காலத்துக் கொண்டிருந்த தோற்றத்தினும் பிறிதான் திருக்கும். இணைப்பாயமைந்த உறுப்புகளிற் சில ளோடு வளர்ச்சியடைந்தன ; இவை பெளத்தத் பல்வேறுவகைப்பட்டன போலும். இலங்கையின் ப வரலாற்றேடுகளில் நாம் காணும் குறிப்புகள் சிறு எல்லைகளால் இடையிட்டு வருபவை. தூபிகளின் சி களைப் பற்றி வரலாற்றேடுகள் ஒன்றும் மொழிந்தில மறைவான பெயரால் அவை சுட்டப்பட்டிருக்கலாம் ஊழியில் ஒரு தூபியின் பிரகாரம் உண்மையில் எ இயலாததாம். இந்திய நிலையகங்களைப் பற்றிய வ.ை பட்ட தூபிகளையும் சூழலையும் ஒவித்தசிற்பங்கள் இ பிரகாரங்களைப் பற்றி யாம் காலவரையறைமுறையில் கையின் முக்கியதுரபிகளில் காணப்பெறும் தேவைய படிப்படியாக வெளிச்செல்வழி எடுத்து, காலவரல வெச்சங்களுடனும் மாட்டெறிந்து ஆய்தலே நாம் இ
பொலனறுவையில் உள்ள பெரிய இருது ரையும் அடித்தளத்தைச் சுற்றி, ஒவ்வொரு 6 களையுடைய எட்டுச் சிறுதிருமனைகளைக் கொண்டி வொரு சிற்றறையாயமைந்தன. இவற்றிற்கு ஒரு பின்கோடி தூபியின் கீழ்த்தெற்றியொடு முட்டிக்ெ வதும் செங்கல் வேலைப்பாடாலானவை. அவற்றின் வாயிருந்தன. சுவர்களின் வெளிப்புறம், பொலன நடையில் கபோதங்களாலும் துரணுெப்புகளாலும் வகையில், இத்திருமனைகள் நிலையகங்கள் முதன்மு லாம். அனுராதபுரத்துத் தூபிகளுள் இத்தகைத் லாம் ; ஆனல் பொலனறுவைத் தூபிகளில் இருந்த எண்ணிக்கையும் எட்டளவிற்கு வரவில்லை. இவற்றின் பருவத்திற்குரியவை போலத் தோன்றுகின்றன. அ ருந்து பதினன்கு நூறுகளிற்குப் பிந்தித் தோன்றி வாசல்கடைக்கும் கிழக்கு வாசல்கடைக்குமிடையில் இ தற்கியலா அளவு தகர்ந்து, காணப்பட்டன. இது
1. கிரிவிகாரைத் திருமனைகட்கு, பார்க்க, இ. தொ. அ. ஆ கட்கு, இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1911-12, ப. 87.

TLD V
சுற்றுப்புறம்
1யை நிறுவும் பணி முடிவுற்றது என்று பண்டை ாபியின் திருநிறை பண்பினை உயர்த்தவும், திரு கவும் அங்கு நடாத்தும் கிரியைகளே மிக்க மனங் று இணைவான பண்புகள் உவந்தவையென்றும், Iர் கருதினர். தூபியோடிணைந்த இவ்வமிசங்கள் ஆயின் காலப்போக்கில் மதப்பற்றுறுதி கொண்ட எனவே, இவ்வுறுப்புகள் வகையில், ஒரு தூபி கும். இன்னும், ஒரு தூபியின் பிரகாரமே ஒரு ா வொன்றைப் பிறிதொருகாலத்தில் கொண்டிருந் சித்தாந்தம், வழிபாடு ஆகியவற்றின் மாற்றங்க ன்ெ பல்வேறு கோட்பாடுகட்குமுரிய தூபிகளில் ண்டைத்துபிகளின் இத்தகைய உறுப்புகளைப் பற்றி குறிப்புகளாக வருபவை ; அவையும் நீடியகால தைவுகளில் இன்று நாம் காணும் சிலபிற அமிசங் ; மொழிந்திருப்பினும் இன்று அறியமுடியா ஒரு எனவே வரலாற்றேடுகளிலிருந்து குறித்த ஓர் வ்வாறிருந்தது என ஒரு கருத்துக் கொள்ளுதல் கயில் மேலே குறிப்பிட்ட நோக்கத்திற்கு மிகப்பயன் இலங்கையில் கிடைக்கவில்லை. எனவே தூபிகளின் ஆய்தலியலாது; எனவே இவ்வதிகாரத்தில் இலங் ான உறுப்புக்களை அடித்தளத்திலிருந்து தொடங்கி ாற்றேடுகளுடனும் இந்தியாவின் பெளத்தச்சிதை ப்பொழுது கடைப்பிடிக்கும் வழி.
ாபிகளான இரங்கொது விகாரையும் கிரி விகா 1ாசல்கடையின் இருமருங்கும் புத்தரின் சிலை நந்தன. இச்சிறுதிருமனை ஒவ்வொன்றும் ஒவ் கல்லாலான வாயின்வழி உண்டு. இவற்றின் ாண்டிருந்தது. வாயின்வழி தவிர அவை முழு கூரைகள் தண்டியங்கொண்ட வசிவுகள் உடையன றுவைப் பருவத்துச் சிற்பியலில் பயிற்சியிலிருந்த அணிசெயப்பட்டிருந்தது. இவ்விரு தூபிகளின் தலாக எழுந்தபோதே நிலைகொண்டவையாயிருக்க திருமனைகளின் இடிபாடுகளை மிரிசவடியில் காண ஒழுங்கில் இவை அமைந்திருக்கவில்லை. இவற்றின் கட்டின் நடையிலிருந்து இவை பொலனறுவைப் தாவது தூபியின் முதல் அத்திவார காலத்திலி பவை என்பதாம். கண்டக சேதியத்தில் தெற்கு த்தகைத் திருமனை ஒன்றின் இடிபாடுகள், பேணு |ம் பொலனறுவைத் தூபிகளின் திருமனைகளே
ண்டறிக்கை 1910-11, ப. 28. இரங்கொதுவிகாரைத் திருமனை

Page 68
ஒத்த சிற்பியல் விவரங்களைக் கொண்டிருந்தன ; அருமையாகப் பயன்படுத்தப்பட்ட தென்பதிலிருந்து இ கொள்கிறதென்ற முடிவிற்கு வரலாம். எனவே, ! களைக்கொண்ட திருமனைகளை அமைக்கும் வழக்கட் ஒன்பதாம் அல்லது பத்தாம் நூறில், இலங்கை முழுவளர்ச்சியையும் பெற்றதாயிருக்கலாம். இது
களுட்சில, புத்தர்சிலைகளைக் கொண்ட மாடக்குழிகளை துாபியையும் சிலையகத்தையும் ஒழுங்கு கொண்டிருந் என்பதும் உற்று நோக்கற்பாலன. பிற்கூறிய வகை பல உள. இவ்வளர்ச்சி யாவாவிலுள்ள அற்புதநி தூபியும் சிலையகமும் சேர்ந்த இவ்வாலயங்களின் ே தூபிகளின் அடித்தளத்தில் புத்தர் சிலைகளுக்குத்
அனுராதபுரத்துத் தூபிகளின் அடித்தளத்ை கொண்ட வட்டப்பரப்பொன்றுளது. உருவன்வலியில் தெற்றியின் அடித்தளத்திலிருந்து 25 அடி தொலையி நைசுப்பலகைகளாலாயது ; இவற்றின் பொருத்துகள் வட்டத்தளப்பா ஆனது தூபிநிற்கும் எஞ்சிய தள மிரிசவடியிலும், கண்டக சேதியத்திலும் இன்னும் 1 நாம் காணலாம். உருவன்வலிசாயாவில் உள்ள 67-79 வரை) காலந்தொடங்கித் தேதி கொண்டத கிஞ்சிகைக் கற்கள் பதித்தான் என்று மகாவமிசம் தெளிவற்றதாகவுள்ளது ; அதைவிளக்கிய உரையா? றிக்குக் கீழ் கிஞ்சிகைச் செங்கல்லிற்கு அடுத்து தா, அவன் பதித்தான்’ என்பது". உரையாசிரியரின் வி கற்கள் யாவை என்பதுபற்றிய நம் மலைவைத் : கற்கள் மிகக்கீழான தெற்றியைச் சுற்றியமைந்தன மலர் போல் விரிந்து எனும் சொற்றெடர் இத்தல் ஒழுங்கினைக் குறிப்பதாயிருக்கலாம். எட்டாவதோ சுற்றியமைந்த கற்பாவுகை இவ்வட்டப்பாதை அளவி( போன்ற சிலவகைகளில் இறுதிவரை இது இவ்வாறே அப்பாலான முற்றம் ஒரு படை சுண்ணும்புக் கா வரலாற்றேடுகள் மண் முற்றம் (வாலிகங்கண=வா பற்றிக் கூறுமிடத்து மறிப்பை (மரியாதா) ப் பற்றி 50-44 வரை) என்னும் மன்னன் மகாதூபியில் அத்துபியைச்சுற்றிப் பாவிய மகாதாதிக மகாநாகல் இம்மறிப்பை மீளப் பதிப்பித்தானென்றும் சொல்வி கலாம். உண்மையில் மண்வழியொன்று தூபாரான
சாஞ்சி, பாரூத்து, அமராவதி, மற்றை இ களைச் சுற்றியுள்ள அளிச்சல்கள் பெளத்தச் சிற் ஒன்றயமைந்தது மல்லாமல் அவற்றை அணிசெய்
1. கிசுபேட்டு கொம்பாசு, மேல்நூல், ப. 189, தொட. 2. அதி. XXXIV, V. 69. இப்பாடலிற்கும் அடுத்த சான்றை அவர் உணராமையால் செவ்விய பொருளை உணர்த்தவில் 4 இல் பேரா. ஒகாதுவைப் பார்க்க.
3. கிஞ்சிகபாசானே தி சிலாபுப்பாதானச ஹெட்ட கிஞ்சி அத்தோ. வம்சத்தபகாசினி, ல் பா. நூ. க. பதிப்பு, தொகுதி 11. 4. மகாவமிசம், அதி. XXXITT. W. 31 ; அதி. XX

55
ஆனல் இதன் கட்டில் சுண்ணும்புச்சாந்து மிக து அனுராதபுரத்துப் பருவத்திறுதியிலிருந்து தேதி பாபிகளின் அடித்தளத்தைச் சுற்றிப் புத்தர் சிலை அனுராதபுரத்துப் பருவத்திறுதியில், அதாவது குக் கொண்டுவரப்பட்டு, பன்னிரண்டாம் நூறில் தொடர்பாக, இந்தியாவில் பின்னெழுந்த தூபி யுடையனவாயிருந்தன என்பதும் ஒரே கட்டிடத்தில் த திருமனைகட்கு இவை முதற்படிகளாயமைந்தன குப் பர்மாவில் மிகப் புகழ்பெற்ற எடுத்துக்காட்டுகள் லயகமான பரபுதுரில் மிக்குயர் நிலை எய்தியது. ாற்றத்திற்கு மூலமாய கருத்திலிருந்தே இலங்கைத் திருமனை நிறுவும் வழக்குத் தோன்றியிருக்கலாம்.
தைச் சுற்றிக் கற்பாவிக் கபோதித்த, மறிப்பு ஓரங் சுண்ணம்புக்கல்லாலான இம்மறிப்பு மிகக் கீழான ல் உள்ளது. இவ்வட்டப் பாதையின் தளப்பா பாரிய தூபியின் மையத்திலிருந்து கதிர்விட்டுச் சென்றன. ப்பாவின் கற்பாவுகளிலும் காலத்தால் முந்தியது. மற்றைத்தூபிகளிலும் ஒத்த ஒரு வட்டத்தளப்பாவை வட்டத்தளப்பா மகாதுரதிக மகாநாகனின் (கி. பி. ாயிருக்கலாம். இம்மன்னன் மகாதூபியினடியில் கூறும்?. இக்கூற்றினை அடக்கிய பந்தி ஓரளவிற்குத் சிரியர் கூறுவது, “ மலர்க்காணிக்கைக்காய கல்தெற் மரைபோல் விரிந்து செல்லுமாறு கிஞ்சிகைக்கற்களை ளெக்கமே கிஞ்சிகைக்கற்கள் யாவை, கிஞ்சிகைச்செங் தீர்ப்பதாயில்லை. ஆனல் மகாதாதிகன் பதிப்பித்த என்பது மட்டும் நமக்கு உறுதியாயிற்று. தாமரை ாப்பாவின் கற்பலகைகளின் கதிர்விரிப்பு போன்ற ஒன்பதாவதோ நூறுவரை இலங்கைத்தூபிகளைச் லேயே நின்றது ; மிகிந்தலையிலுள்ள கண்டகசேதியம் யிருந்தது. கண்டகசேதியத்தில் பாலிய இப்பரப்பிற்கு ரைக்கட்டால் மூடப்பட்டிருந்தது. பாவாத பரப்பை லுகம்+அங்கணம்) எனக்கூறும். இம்முற்றத்தைப் யுெம் சொல்லப்பட்டுள்ளது. கல்லாட நாகன் (கி. மு. இத்தகைய ஒரு மறிப்பை அமைத்தான் என்றும், ன், மண் முற்றத்தின் பரப்பை அகலிக்கு முகமாக 1ர். கற்பாவுமுன் துபியைச் சுற்றி மண் இருந்திருக் மயைச் சுற்றிக் காணப்படுகின்றது. ந்திய நகர்கள் ஆகியவற்றில் உள்ள பழைய தூபி பியலிலுள்ள மிகக் கவர்ச்சிகரமான உறுப்புகளுள் து நிற்கும் சிற்பங்கள் காரணமாகவும் சிறப்புடையன
தற்கும் பேரா. கைகர் அளித்த மொழிபெயர்ப்பு, சிற்பியற் லை யெனத் தோன்றுகிறது. இ. வி. தா. பகுதி. G. தொகுதி 11, ப.
iயிட்டகசானந்த்ரம் பதுமவிகCத கிஞ்சிகடாசானே அத்தசாபயி தி
Lu. 634. XVII ., v. 70.

Page 69
56
வாக விளங்குகின்றன. அனுராதபுரம், மிகிந்தலை, தூபியினிடத்திலேனும் கல் அளிச்சல் சிதைவுகள் 8 வரக் கல்லளிச்சல் உடைய தூபி ஒன்றே உள்ளது. இதை மண்டலகிரியெனக் கூறும் ; இது வடமத்திய இத்துபியைச் சுற்றி ஒரு மையக்கல் தூணவட்டங்கள் சிங்களத்தில் சொல்வர். இதைப்பற்றி அடுத்த மிகப்புறத் தூண வட்டத்தோடொத்த வரிசையி உள்ள ஒரு பாழியில் காணப்படும் அளிச்சலும் ந பில் சிலபண்புகளில் வேறுபடுகின்றன. குறுக்குச் களும் குழிப்பொருத்திய தனித்துண்டுகளாயிருக்க ஆக்கப்பட்டிருந்தது. அக்கற்றுண்டுகள் ஒவ்வொன் கொண்ட ஒரு கம்பமாக அமையுமாறு செதுக்கி அனுராதபுரத்திலுள்ளதைப் போன்று எளிதாயுள் கண்டெடுக்கப்பட்ட சில சிறுசுண்ணும்புக்கல் துண்டுக டிருந்தன. இத்துண்டுகளின் வடிவிலிருந்து இவை தோன்றுகின்றன. பிற்கூறிய அளிச்சல் தூபியைச் சுற்றியிருந்ததோ என்பது தெரியவில்லை.
பண்டைநாளில் மகாதூபியின் கும்மட்டத்தில் கள் இருந்தன என்பதற்கு வரலாற்றேடுகளிலிருந்த பையைச் சுற்றிப் பிறிதோர் நில அளிச்சலும் இருந்தது காமனி ஆகியோரின் ஆட்சியைப்பற்றி மகாவமிசம்" படும் ஓர் அளிச்சலைப்பற்றிக் கூறுகின்றது. இது அடிய இத்தூபியின் வெளி அளிச்சலை இது குறிக்கின்றது ; ஒத்திருந்தது. மகாதூபியில் இன்று நாம் கா எங்கிருந்தது என்று முடிவுகொள்ள இயலாததாயி யோடொப்பு நோக்கி, இது நாம் மேலே கண்ட, தா மருவி இருந்ததென்று கொள்ளலாம். சாஞ்சியில் இடையமைந்த பரப்பு கற்பலகைகளால் பாவப்பட்டிரு தூபிகளுள் ஒன்றிற்கு அளிச்சலிருந்ததென்பதற்கு இத்தகை அமைப்புகளின் சிதைவெச்சங்கள் காணக்கின களின் அளிச்சல்கள் மரத்தாலாயவை என்று நா யாவின் பலதுாபிகளுள்ளும் சிலவே கல்லளிச்சல்கள் சுற்றியமைந்த ஒர் அளிச்சல் இன்றியமையாத ஒர் அ காட்டுகின்றன; எனவே அவைகளுட் பெரும்பாலன ம ராதபுரத்து உருவன்வலி போன்ற பெருந் தூபியொ மிகப் பாரியதாயிருந்திருத்தல் வேண்டும். ஆகவே து மன்னர் மனவமைவு கொள்ளவேண்டி நேர்ந்தது. நிலவளிச்சல்களைப் பற்றிய குறிப்பொன்றும் இல்லை ; மைப்புகள் வழக்கிழந்து போயிருக்கலாம்.
சாஞ்சியிலுள்ள அளிச்சல்கள் நாற்றிசைகளி செயப்பட்ட வாயில்வழிகளால் வகுக்கப்பட்டிருந்தன. அமைப்புகள் இருந்தன. என்னை ? நகரின் முப்பெ தோரணங்கள் கட்டினன் என்று சொல்லப்பட்டுள்ள தெனச் சொல்லக்கூடியதான சிற்பியல் துண்டொ6
1. Φί 5). XXXIV., ν. 4.1 ., οι Θ. XXXV., ν. 2. 2. மகாவமிசம், அதி. XXXVIII., W. 10.

பொலனறுவை ஆகிய இடங்களில் உள்ள எந்தத் ணப்படவில்லை. உண்மையில் இலங்கையில் சுற்றி
இது மதிரிகிரியாவில் உள்ளது. வரலாற்றேடுகள் ாகாணத்தில் தமங்கடுவை மாவட்டத்தில் உள்ளது.
உள ; இத்தகைத்தூபியை “வட்டதாகே’ என்று அதிகாரத்தில் ஆராய்வோம். இவ்வளிச்ச (ானது உள்ளது. இவ்வளிச்சலும் அனுராதபுரத்தில் மறிந்த இந்தியக் காட்டுக்களினின்றும் கட்டமைப் Fட்டங்கள், இருபுறமிருந்த கம்பங்களில் இருமுனை வில்லை. இவ்வளிச்சல் கற்றுண்டுகளைப் பொருத்தி றும் முனைத்தெழும் மூன்று சிறு குறுக்குச்சட்டங்கள் பூக்கப்பட்டிருந்தன. மதிரிகிரியாவிலுள்ள அளிச்சல் ளது. நைசாலானது ; ஆனல் அனுராதபுரத்தில் ள் தாமரை மலர்ச் செதுக்கல்களால் அணிசெய்யப்பட்
ஒர் அளிச்சலில் உறுப்புகளாயிருந்தன போலத் சுற்றியிருந்ததோ அன்றி வேறுவகை அமைப்பைச்
* அடித்தளத்திலும் உச்சியிலுமாக ஈர் அளிச்சல் சான்றினை எலவே நாம் கண்டுளோம். இத்தாக போலத் தோன்றுகிறது. பாதிக அபயன், ஆமண்ட கூறுமிடத்தில் மகாதூபியின் பாதவேதிகை எனப் பிலுள அளிச்சலைப்பற்றிக் குறிக்கின்றது. ஐயமின்றி இது சாஞ்சியிலுள்ள நிலையகத்தின் நிலத்தளிச்சலை ணக்கூடியதிலிருந்து இவ்வளிச்சல் உண்மையில் ருக்கிறது. ஆயினும் சாஞ்சியிலுள்ள பெருந்து பி கபையைச் சுற்றிவந்த பாவிய வலமருபாதையை ), வெளியளிச்சலுக்கும் தெற்றியின் அடிக்கும் ந்தது. நாம் மேற்காட்டியவாறு அனுராதபுரத்துத் வாதிடற்கரும் சான்றுளதாயினும், உண்மையில், டக்கவில்லை. எனவே அனுராதபுரத்துப் பெருந்துபி ம் துணிதல் வேண்டியுள்ளது. பண்டை இந்தி கொண்டிருந்தன. ஒவ்வொருதூபியிலும் அதைச் மிசமாக விளங்கியதென்பதைக் குறைபுடைப்பங்கள் ரவளிச்சல்களைக் கொண்டிருத்தல் வேண்டும். அனு ன்றைச் சுற்றி ஒரு மரவளிச்சலை அமைக்கும் செலவு பிகளைச்சுற்றி மரவளிச்சல்களை நிறுவுதலோடு சிங்கள ஆமண்ட காமனியின் ஆட்சியின்பின் தூபியின் மிக ஆதிப் பருவத்திலேயே இலங்கையில் இவ்வ
லும் தோரணம் எனப்படும் மிக விரிவாக அணி அனுராதபுரத்துபிகளிலும் இவ்வணிவேலைப்பாட்டு ம் தூபிகளிலும் மித்தசேனன் (கி. பி. 490 வரை) து.? இத்தோரணங்களுள் ஒன்றிற்கேனும் உரிய றேனும் இதுவரையில் இலங்கையிற் காணப்பட

Page 70
வில்லை. இதிலிருந்து நாம் தவிர்க்க முடியாது தோரணங்களுட்பல உண்மையில் அமைந்தவாறு எனவே சிங்களத் தூபிகளின் தோரணங்களும் ( கப்பட்டனவோ என்று நாம் திட்டமாகச் சொல்ல யிலுள்ள மாபெரும் அமர்நிலைப் புத்தர்சிலையி உண்டு. இது பன்னிரண்டாம் நூற்றண்டிற்குரிய
அன்று இலங்கையில் இருந்தவாறே தோ னும், இச்சிற்பியல் உறுப்பு, அணிசெய் நடைமு பட்டிருந்தும் அவற்றைப் பின்பற்றியிருந்ததென் ஈர் எழுகால்களைக் கொண்டிருந்தது ; இவை ஒவ் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. இப்படல்களில் பொருத்தட அரபணிகள் பருமட்டமாகச் செதுக்கப் பெற்றிருந் நோக்கில் காட்டப்பெற்றிருந்தன) சதுரப்படல்களின் முனைகளை மகரத்தலைகளாகக் கொண்டு முடிந் வைபோல் மேல் வளைந்தவாறில்லாமல் வெளிநே கவானென்று கதித்தெழுந்து புத்தருக்கு உரிய டாம் நூறிலிருந்த தோரணங்களைப் பொதுப்பட அனுராதபுரத்துத் தோரணங்கள் இதைச் செம்: முடியாது.
இன்றிருக்கும் முறையில், அனுராதபுரத கொண்ட அகல் செவ்வக மேடைகள் மேல் நி வட்டவலமருபாதையே கிறித்து ஊழியின் ஆரம் எலவே நாம் கண்டோம். தளப்பாக்களில் உப காணிக்கையாளர் கல்வெட்டுக்கள்? இத்தளப்பாக அறிவுறுத்துகின்றன. இப்பணி பொதுமக்கள் பொறிப்புகள் உணர்த்துகின்றன ; கொடையாள வினை ஏற்றுக்கொள்ளும் முறையில் இப்பணி துணியக் கூடிய இம்முடிபினை மகாவமிசம் (933-942 வரை) அபயகிரிதாகபையின் கற்ப எனக் கூறுகின்றது. ஒன்பதாம் பத்தாம் நூற்ரு மிக்க ஆதிகாலத்தில் பாவிய வட்டவலமருபால படைக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. அவை பல்வேறு ஒரு றின் முகங்கள் அழுத்தமாகப் பொளியப்படவில் கற்களும் இக்கட்டமைப்பிற்குப் பயன்படுத்தப்ப தளப்பாக்களில் சந்திரக்கற்கள், கந்தணிகள், நாம் காணலாம். செதவனதாகபையில் பரந்த ே என்றும் தெரிகிறது. இது அனுராதபுரத்தைக் ( தொடக்கத்தில் நடந்த தமிழர் வெற்றியால் ஒருே
பாவிய மேடைகளில் பலிபீடங்கள், திரு பல உபயகாணிக்கைகளைக் காணலாம். வாசல்க குறிப்பிட்டுள்ளோம். உருவன்வலியிலும் அபய (தகடு XI, b) ; பெரும்பாலும் இவை தனிக்
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1907, ப. 11. 2. பார்க்க, பாக்கர், தொல்லிலங்கை, ப. 308. 3. Jay 5). LIII, v. 33.

57
துணியக்கூடியது யாதெனில் பண்டை இந்தியாவின் , இவையும் மரத்தால் ஆகியவை என்பதேயாம். இந்தியத் தோரணங்களின் கோட்பாடுகட்கியைய அமைக் முடியாது. ஆயினும், பொலனறுவையின் கல்விகாரை ன் பிற்களமாக, குறைபுடைப்பத்தில் ஒரு தோரணம்
هJ
ரணங்களை நேர்மையில் உருவகித்ததென்று கொள்ளி 1றையில் பண்டை இந்திய மாதிரிகளினின்றும் வேறு பதை நாம் காணலாம். இத்தோரணம் (தகடு X1, 3) வொன்றும் மும்மூன்று செவ்வக, சதுரப்படல்களாகப் 0ான ஓர் எளிய மையப்பணதீயிலிருந்து கதிர்த்திடும் தன. மூன்று குறுக்குச் சட்டங்கள் (இவை பொய்யான ல் செந்நிலைகளோடு பொருந்தின ; பின், நீண்டு தம் தன. ’ இக்குறுக்குச் சட்டங்கள் இந்தியாவிலுள்ள ாக்கி வளைந்திருந்தன. எழுகால்களின் உச்சிகளிலிருந்து ஒளிவட்டமாகத் திகழ்ந்தது. இச்செதுக்கல் பன்னிரண்
உருவகித்ததாயிருக்கலாம். ஆயினும் பண்டைநாளில் மையில் ஒத்திருந்தனவோ வென்று நாம் தீர்மானிக்க
$துப் பெருந்துபிகள் கற்பாவிச் செங்கற் பேண்சுவர் ற்கின்றன. தூபியின் அடித்தளத்தைச் சுற்றியமைந்த பகாலங்களில் கற்பாவிய பரப்பாக இருந்தது என்பதை யோகித்த கற்பலகைகளிற் சிலவற்றுள் காணப்பெற்ற $கள் ஒன்பது பத்தாம் நூற்றண்டுகளுக்குரியனவென கொடைகளால் நிறைவேற்றப்பெற்றது என்பதை இப் ர் தனித்தனியாகக் குறித்த சில கற்பா பதிக்கும் செல ஆயது. கணிக்கைக் கல்வெட்டுப் பதிவுகளை ஆய்ந்து அரண்செய்துளது?. மகாவமிசம் மூன்ரும் சேனன் விற்கு நாற்பதினயிரம் “ காபணம் ” அளித்தான் }ண்டுகளில் தளப்பாக்களில் உபயோகித்த கற்பலகைகள் தைக்குப் பயன்படுத்திய கற்களைப்போல் நன்முறையில் ழங்கற்ற பருமனும் உருவும் கொண்டிருந்தன. அவற் ஸ்லை. சிதைந்த பண்டைக் கட்டிடங்களுக்குரிய பலவித ட்டன. இதனல் அனுராதபுரத்துப் பெருந்துபிகளில் பிறCற்பியற் பகுதிகள் முதலியன புதைபட்டிருப்பதை மடையைப் பாவும் வேலை ஒருபொழுதும் முடிவாகவில்லை கைவிடவேண்டி நேர்ந்த பதினென்றம் நூற்றண்டின் வளை ஆயதாயிருக்கலாம்.
மனைகள், புத்தர் போதிசத்துவரின் சிலைகள், போன்ற டைகட்கு முன்னிருந்த பலிபீடங்களைப் பற்றி எலவே கிரியிலும் வேறுவகைப் பலிபீடங்கள் காணப்பட்டன கல்லாலானவை ; உச்சிவட்டமானவை ; தட்டவடிவுடை

Page 71
58
யவை. பக்கங்கள் முழுவதும் தாமரை இலைக் ே பட்டிருந்தன. இவற்றிற்கு எளிய ஒடுங்கிய பட்ட கல்லின் மேற்பரப்பு நீர்கொள்ளுமாறு குழிந்திரு பலிபீடம் 6 அடி 2 அங். விட்டங் கொண்டிருந்தது மலர்ப்பலிபீடம் ஒன்றிருந்தது ; இது ஒருவட்டக் க நோக்கி இதழ் விரிந்த தாமரை மலர் ஒன்று வடிவில் செதுக்கிய குறுங்கற்றுண் ஒன்றில் தங் காணப்பட்ட பிறிதொரு மலர்ப்பலிபீடம் இன்ருெ தளத்தில் தங்கி நிற்கும் 6 அடி 3 அங்., 3 அடி கொண்ட ஒரு பீடத்தையும் மேல் மூடிநின்ற கபே முன்பின் முகனைகளை மூன்று படல்களாகத் தட்டை கட்குக் கபோதப் போதிகைகள் இருந்தன ; அடித் படல்களாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு L முற்புற பிற்புற நடுப்படல்களில் இருந்த சிங்கங்க பக்கங்காட்டி இருந்தன. இப்பலிபீடம் எளியமுறை தளம் மீது நின்றது?.
புத்தரின் காலடிவகையுருக்கள் கொண்ட களிலுமே காணப்படுகின்றன. இவை பல்வேறு ! குரியவை புத்தரின் உள்ளங்கால்களை அணிசெய்து ந புத்தர்பிரானின் திருவடிகளை (இலங்கையில் சிறீபாத வாய்ந்தது. இந்தியாவின் பண்டைத் தலங்களிலு யுருக்கள் காணப்பட்டன. இவற்றை வணங்கும் வழ
உருவன்வலியின் மேடையில் கல்லாலாய அதன் மேற்கோப்பின் நடையைப் பார்க்கும்போது பொலனறுவைப் பருவத்திற்குரியதாயிருக்கலாம். அ யுள்ளதென்பதில் இது கவர்ச்சியானது. தூபி, செதுக்கப்பட்டுள்ளது ; ஒடிந்த சிகரியின் உச்சி த6 பேண்சுவரைத் தாங்கும் யானை உருவங்களைக் ெ வுபயதுபியின் இப்போதைய உயரம் 4 அடி 2 அ தலத்தில் இத்தகைய பிறிதோர் உபயதுாபியின் மே செங்கல்லாலான சிறுதாகபைகளும் இருந்தன. திரு மேடையின் வடகிழக்கு தென்கிழக்கு மூலைகளில் இ ஒரு வேளை, மற்றை இரு மூலைகளிலும் இவற்றை : சுவடுகள் அபயகிரிதாகபை மேடையின் ஒத்த இ சிலைகளும் உருவன்வலியின் மேடையில் காணப்பட்ட6 அபயன் ஆகியோரின் உருவங்கள் எனக் கருதப்ப( கூடியனவுமான சிலைகளும் அங்கிருந்தன. இவை இடங்கொண்டிருந்தன. தூபிகளின் அடித்தளத்தி படிவகங்கள் அமைத்தல் மக்கள் பெளத்தத்தில் ஒர் அறிகுறியாகும். இத்திருமனைகளுட் பல பிற்க் மேடையின் மீதுள்ள ஒரு திருமனையில் காணப்பட்
1. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 53. 2. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 37.
3. பேகசு, அமராவதி, யக்கயபேட்டைப் பெளத்த தூபிக

5ாலவுருவால் ஆழமில்லாது செதுக்கி அணிசெயப் ஒன்று விளிம்பொடு நிறையளித்து நின்றது. ந்தது. அபயகிரியில் காணப்பட்ட இத்தகை ஒரு
மேற்கூறிய தூபியின் தளப்பாவில் நேர்த்தியான ல்லாலானது. இக்கல்லின் பரிதியைச் சுற்றி கீழ் செதுக்கப்பட்டிருந்தது. இது தாமரைத் தண்டின் கி நின்றது (தகடு XI, a). உருவன்வலியில் ஒருவகையது ; இது தெளிவான கபோத அடித் 3 அங். நீள அகலமும் 1 அடி 4 அங். உயரமும் தப்பலகையையும் கொண்டிருந்தது. இப்பீடத்தின் த்துரணுெப்புகள் பிரித்து நின்றன. இத்துரணுெப்பு தளங்கள் இல்லை. மற்றை முகனைகள் இவ்விரு டலிலும் ஒரு போர்முறைச் சிங்கம் இருந்தது. ள் முழுமுகங்காட்டி அமர்ந்திருந்தன. மற்றவை வில் பொளிந்த கல் மறிப்புக் கொண்ட கற்பாவிய
நற்பலகைகள் இலங்கையில் உள்ள எல்லாத்தூபி பருமனிலுள்ளன. இவற்றுள் பிந்திய காலத்திற் ன்ற மங்கலச் சின்னங்களைச் சித்திரித்துக்காட்டின. 5ம் என்பர்) வணங்கும் வழக்கு மிகத் தொன்மை ம் வழக்கு முறையிலமைந்த புத்தர் பாதவகை 2க்கு பெளத்த நாடுகளில் இன்றும் உளது.
ஒரு சிறு உபய தூபியுள்ளது (தகடு XI, b). து அது அனுராதபுரத்துப் பிற்பருவம் அல்லது க்காலத்திற்குரிய தூபியின் வடிவிற்கு ஓர் சான்ற மூன்று தெற்றிகளும் உட்பட ஒரு கற்றுண்டில் ரெ மற்றைவகையில் இது நல்நிலையில் உள்ளது. ாண்ட மேடை நான்கு துண்டுகளாலாயது. இவ் ங், கும்மட்டத்தின் விட்டம் 3 அடி 2 அங். அதே டையும் உளது. இவ்வுபய தூபிகளேவிட மேடைமீது சிமிதர் ஆக்கிய திட்டப்படத்தின்படி உருவன்வலி ரு சிறு தூபிகளின் இடிபாடுகள் காணப்பட்டன. த்தன இருந்திருக்கலாம். இத்தகைய தூபிகளின் டங்களில் காணப்பட்டன. புத்தர் போதிசத்துவர் ா. இப்பொழுது பெருவழக்காய், துட்டகாமனி பாதிக வனவும், ஆயின் போதிசத்துவருடையவாயிருக்கக் ஆதியில் தளப்பாவில் கட்டப்பெற்ற திருமனைகளில் ல் திருமனைகள் அமைத்தவாங்கு, மேடைகளில் த்தர் படிவத்திற்கு அளிக்கப்பட்ட உயர் சிறப்பிற்கு ாலத்திற்குரியன. ஆயினும், உருவன்வலிதாகபை நான்கு புத்தர் படிவங்கள் கி. பி. இரண்டாம்
L. 97 (0.5 TL.

Page 72
நூறிற்குரியன என கலா. ஆனந்த குமாரசுவாமி க( களிலும் பண்டையவையாய் இருத்தலும் கூடியதே. இல்லை ; அவற்றைப் பற்றிய விரிவாக இங்கு ஆய்தலு உரியதன்று.
உருவன்வலி மேடையினது பேண்சுவரின் ( முன்னங்கால்கள் துதிக்கை) புடைப்பத்தில் காட்டப்ப 4 அடி 7 அங். இடைத்துரம் கொண்டிருந்தன ( கங்கள் ஒருவரிசையிலமைந்த யானைகளின் முதுகில் முன்னர்க் கூறியாங்கு மேடைமீதமைந்த உபய தூட றிருந்தன. இன்னும் இவற்றின் மூலைகளில் சிங் கூறியாங்கு மகாதூபியை முடிவாக்கும் வேலைகளைச் (அத்திபாகாரம்) ஒன்றும் அமைக்கப்பட்டது. வரலாறு குறிக்கப்பட்டுள்ளது?. இதிலிருந்து, மகாதூபியின் யா உறுப்பென்பது புலனுகின்றது. ஆயினும் உருவன் இத்தகைய தொல்லைப்பருவத்ததாகாது என்பது உறு செங்கற் கட்டாலாயது. சிங்களச் சிற்பியர் இத்தகை பிற்கடையில் கைக்கொண்டு பொலனறுவைப் பருவ எனவே இப்பேண்சுவர் ஒன்பதாம் பன்னிரண்டாம் கொள்ளலாம். எனினும் இது முன்னிருந்த ஒன்றின்
அனுராதபுரத்து மற்றை இரு பெருந்துபிகளி கூறுகின்றது. ஆயினும் இவ்விரு நிலையகங்களி நிலையில் யானை உருவம் ஒன்றும் கொண்டிருக்கவில் பண்டை நாட்களில் இத்தகைச் சிற்பியல் அணிவே இவற்றினிடத்தில் எளிய பேண்சுவர்கள் எழு ஒன்றேனும் இத்தகைச் சிற்பியல் உறுப்பு கொ சிறப்பாக உரியதென்றும், உள்ளூரில் வளர்ச்சியை தெரவாத பெளத்தத்தைத் தழுவியபின்னர் எச்சங் இலங்கைத்துபிகளின் யானைச் சுவர்களைப் பின்பற்றி நன், சச்சனலயம், சுகோதயம் ஆகிய இடங்களிலுல் மேடைகண்மீது நிறுவப்பெற்றுள்ளன ; இவ்வகையில் மூன்றம் நூறு தொடங்கிப் பதினைந்தாம் நூறுவை பிருந்தது. அக்காலத்தில் இந்நாட்டிலிருந்து மெ எச்சங்களும் அனுப்பப்பட்டன; ஆசிரியர்களும் செ6 காட்டியவாங்கு, சயாம் இலங்கை ஆகிய நாடுகளி சயாமிலுள்ள பெளத்தர்கள் அனுராதபுரத்திலுள் திருக்கலாம்?.
ஆனந்த குமாரசுவாமி, இந்திய இந்தோனேசியக் கலை மகாவமிசம், அதி., XXXIII, 5. மகாவமிசம், XXXIX., 30. LDST62ußFlb, XXXVIII., 10. GBuff 6007(3u7, Le Siam ancient U-67. 192, 207., 695 செ. பரணவிதான, வே. ஆ. ச. ச. இ. கி. இல் 13
சமயத்தொடர்பு, ப. 190 தொட, 7. இந்தியக்கலையும் இலக்கியமும், தொகுதி 11, ப. 11.

59
துகிறர். படிவங்கள், கண்டெடுக்கப்பட்ட திருமனை இப் படிவகம் ஒன்றும் போதிய நன்னிலையில் ம் தூபியைப் பற்றிய ஆய்முறைக்குச் செம்மையில்
மகனையில் யானைகளின் முற்பாகங்கள் (தலைகள் டுள்ளன ; இவ்வுருவங்கள் ஒன்றிலிருந்தொன்று கடு XI, a). இவ்வாறு, இம்மேடையின் பக் தங்கி நிற்பனபோல் தோன்றுகின்றன. நாம் களின் மேடைகள் யானைகளால் சுமக்கப்பட்டவா கங்களின் உருவங்கள் இருந்தன. மகாவமிசம்? சத்தாதீசன் மேற்கொண்டபொழுது யானைச்சுவர் றேட்டின் பிற்பகுதியில் தூபியின் இவ்வுறுப்பும் னைச்சுவர் பண்டை நாளில் உருவாய ஓர் சிற்பியல் ாவலி மேடையின் இப்பொழுதைய பேண்சுவர் தி. இது முழுவதும் சுண்ணும்புச் சாந்தில் பதித்த ய கட்டுவேலையை அனுராதபுரத்துப் பருவத்தின் த்திலேயே பெருவழக்கிற்குக் கொண்டுவந்தனர். நூறுகட்கிடையமைந்த ஒருகாலத்திற்குரியதெனக் Tபடியாயு மமைந்திருக்கலாம்.
லிருந்த யானைச்சுவர்களைப் பற்றியும் வரலாற்றேடு ன் மேடைமீதுள்ள பேண்சுவர்கள் இன்றுள லை. ஆயினும் இவ்விரு தூபிகளின் மேடைகளும் பலைகள் கொண்டிருந்திருக்கலாம் ; பிற்காலத்தில் ப்பப்பட்டிருக்கலாம். நாமறிந்த இந்தியத்துபி ண்டிருக்கவில்லை. எனவே இது இலங்கைக்குச் டந்த தென்றும் கொள்ளலாம். சயாம் மக்கள் கட்குத் திருமனை அமைக்கத் தொடங்கியபொழுது ந் தாமும் அமைத்துக் கொண்டனர். சயாமிலுள்ள ாள தூபிகள் யானை முதுகுகளில் தங்கி நிற்கும் ) இவை உருவன்வலியை நிகர்த்துள்ளன. பதின் ர இலங்கைக்கும் சயாமிற்குமிடை சமயத் தொடர் னம் பள்ளத்தாக்கு நாட்டிற்கு அறநூல்களும் எறனர். எலவே பேரா. சி. கோட்சு அவர்கள் ன் தூபிகளில் காணப்படும் இத்தனிப்பண்பைச் ஸா நிலையகங்களிலிருந்து பார்த்துப் படியமைத்
வரலாறு, ப. 161.
uGB GlasTubumas, Mel. Ch. et, Boud., T.I., U. 238 @g5st. 15 ஆம் நூறுகளில் இலங்கைக்கும் சீயத்திற்குமிடையமைநத

Page 73
60
இப்பேண் சுவர்கள் மேடையைச் சுற்றி சுவடு ஒன்றேனும் இப்பொழுதில்லை. தூபிகளி மகரங்கள், சிங்கங்கள், இன்னும் பிற விலங்குகள் சிற்சில இடங்களில் வைக்கப்பட்டிருந்தன ; இவற் மேடைகட்கு எறுவதற்கு நான்கு நடுத்திசைகளி இருமருங்கும் சிறைக்கற்கள் இருந்தன. அவற்றின கொண்ட கற்பலகைகள் வைக்கப்பட்டிருந்தன. | வாயில் வழிகளில் காணப்பட்டன. சிறுதுபிகளி அடியிலும் சந்திரக்கல் என அறியப்படும் அரைவ புரத்துப் பெருந்துபிகளின் அகன்ற மனங்கவர் படி
அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் மற்றை நாற்பக்கங்களிலும் அகன்ற ஒரு வலமருபாதைய மாளுவ, “ மணல்தெற்றி” எனப்படும். இப்பெயர் இதன்மேல் ஒர் கட்டிடமும் இல்லை ; இது விழா யிரு கலாம். இவ்வலம்வருபாதைகள் மிகவகன்ற மேற்றிசை தவிர்ந்த மற்றைத் திசைகளில் 97 அ குறைந்து 88 அடி 6 அங். ஆகவுள்ளது. அபய பாதைகள் முறையே 95 அடி, 50 அடி அகலமானன அவை இணைப்பாயமைந்த தூபிகளின் பருமனேடு முதல் நூறில் மணல்முற்றம் (வாலிகாங்கண) பண்டைக்காலத்தில் மற்றைப் பெருந்துபிகளிடத்தி பண்டைநாளேய மணல்முற்றங்கள் இன்று தூபிகள் தெற்றிகள்) தாமோ நாம் அறியோம்.
மணல் முற்றங்கட்கு வரப்புகளாயமைந்த புறத்தின் எல்லைகளாயமைந்தன. இச்சுவர்களின் கட்டப்பட்டிருந்தன. கல்லாலாய பாகமே நிலைநிற்கி மையத்தில், மணல் முற்றத்திலிருந்து பாவிய கோட்டில் ஒரு வாசன்மனை (துவாரகொட்டக) தூண்களுமே நிலை நிற்பன. இவற்றின் மேற்கே கூறவியலாது. 1933 இல் அகழ்ந்தபொழுது : சிதைவெச்சங்களுள் நிலைநின்றது கபோதித்த கன் 39 அடியும் கிழக்கு மேற்காக 41 அடியுங் கொண் சுவர்களாலுமாய ஒர் அமைப்பு இருந்தது. இருமரு இப்படிக்கட்டின் மருங்கணைந்த சிறைக்கற்கள், வாச விற்கு இட்டுச் செல்லும் படிகளினடியில் உள்ளவை
தூபிகளின் வாசல்வழிக்கருகில் ஒற்றைக்கல் வருவோர் திவ்வியச் சுற்றுப்புறத்துள் புகுமுன் பயன்பட்டிருக்கலாம். இவற்றுட் பல வட்டக்கிண்ண தன; இவற்றின் ஒரங்கள் நுண்ணியவாகக் கபோதிக் பங்குளியப் பாழியிலுள்ள கற்கிண்ணம் ஒன்றில் உபயபொறிப்பொன்று இதைப் “ பாதோனி ’ எ6 “ பாத தொவனி ’ என்ற பதத்திற்கு ஒப்பிடலாம். சாயாவிலுள்ள அரசி கல்யாணவதியின் பொறிப்பு இ எனக் குறிப்பிடுகிறது. இதன் பொருள் பாத
1, Jo6). XXXIII, v. 31 ; 1905). XXXIV, v. 70.

கப்பாக்களாக அமைக்கப்பட்டன. ஆனல் இவற்றின் ா மேடைகளிலிருந்து நீரை வடித்து விடுவதற்கு ஆகியவற்றின் வடிவுகளில் கற்றரைகள் சுவர்களில் ள் சில இன்னும் தம் நிலையில் உள (தகடு XI, b). ம் அகன்ற கற்படிகள் இருந்தன. படிக்கட்டுகளின் டியில் மங்கலப் பொருள்கள் தாங்கிய நாகருருவங்கள் லர் வைக்கப்பட்ட குடவடிவில் செதுக்கிய கற்களும் ன் முற்றங்கட்கு இட்டுச் செல்லும் படிக்கட்டுகளின் டக் கற்பலகைகள் காணப்பட்டன. ஆயின் அனுராத க்கட்டுகளினடியில் இவையில்லை.
இடங்களிலும் உள்ள தூபிகளின் பாவியமேடைகள் ால் சூழப்பட்டிருந்தன. இது இப்பொழுது வாலி குறிக்குமாறு இது மணல் பரப்பப்பட்டதாயிருக்கலாம். நாட்களில் வலம்வருபாதையாக உபயோகப்பட்டதா அளவுகள் கொண்டவை. உருவன்வலியிலுள்ளது டி அகலமுடையது ; மேற்றிசையின் அகலம் சிறிது ரி, செதவன ஆகிய இடங்களில் உள்ள வலம்வரு }வ. இதிலிருந்து வலம்வருபாதைகளின் அளவீடுகள் சார்ந்தவையல்ல என்பது புலப்படும். மகாதூபியில் இருந்ததற்கு மகாவமிசம் சான்று பகர்கின்றது. லும் ஒத்த இணைப்புகள் இருந்திருக்கலாம். ஆயின் ரிடத்தில் நாம் காணும் " வலிமாளு ’கள் (மணல்
சுவர்கள் (பிராகாரங்கள்) தூபிகளின் சுற்றுப் கீழ்ப்பாகம் கல்லாலும் மேற்பாகம் செங்கல்லாலும் றது. வெளிப்பிராகாரத்தின் ஒவ்வொரு பக்கத்தின் மேடைக்குச் செல்லும் படிக்கட்டிற்கு ஒத்த நேர்க் இருந்தது. இவற்றுள் இப்போது அடித்தளமும் ாப்புகள் எவ்வாறிருந்தன என்று நாம் ஒன்றும் உருவன்வலியின் வடபாலிருந்த வாசன்மனையின் முகமேடையொன்றகும். இது வடக்குத் தெற்காக டிருந்தது. இதன்மேல் கற்றுண்களாலும் செங்கற் ங்கும் 25 அடி அகலமுடைய படிக்கட்டுகளிருந்தன. லிலிருந்த காவற்கற்கள், பூரண கடங்கள், தளப்பா போன்றிருந்தன.
கிண்ணங்கள் பெருவழக்கில் இருந்தன. வணங்க கால் கழுவுவதற்காக நீர் ஊற்றிவைக்க இவை படிவினவான குழிகுடைந்த கற்றுண்டங்களாயிருந் ப்பட்டிருந்தன. அனுராதபுரத்துக் கண்மையிலுள்ள 5ாணப்பட்ட, இதுவரை வெளியிடப்படாத, சிங்கள று குறிப்பிடுகிறது. இதைப் பாலிமொழியிலுள்ள தன் பொருள் “ கால் கழுவி ’ யாம். உருவன்வலி வ்வுறுப்பினை “பா தெணி’ (பா. “பாத-தொணி”) ாழி என்பதாம். இப்பயனுக்கே உரியனவெனக்

Page 74
கருதப்பட்ட ஒற்றைக்கல் தொட்டிகள் சில தூபிகளின மிகக் குறிப்பிடத்தக்க ஒன்று துபாராமையின் ே திரு. சிமிதர் வரைகூற்றின்படி, இது 6 அடி 5 அங். உயரங் கொண்டு, உச்சியின் 6 அங். தடிப்பு கீழ் தாய் இருந்தது. வெளிமுகனைகள் துரணுெப்புகளா பக்கமும் நான்கு பகுதிகளாகவும் ஒவ்வொரு கோடி இத்துரணுெப்புகள் கபோதித்த தொப்பியும் அடி நின்றன ; இவை மேலே தொட்டியின் விளிம்பா தொடுக்கப்பட்டிருந்தன.
பிராகாரத்திற்கு வெளியே உருவன்வலியின் கல் தூண் உளது. இதன் மேற்பகுதி ஒடிந்து 3 அடி 6 அங். விட்டமுடையது. இப்பொழுது ஆதி உயரங் கொண்டுளது. தளத்தில் இப்பொழுது பி லிருந்து வெட்டப்பட்டது. 9 அங். உயரமாயுள்ளது. திண்ணிய கல்வரிசை வேலை ஒன்றுளது. இதன் மு இவை நன்முறையில் பொளியப்பட்டிருந்தனபோல ஊகித்தறிய முடியவில்லை ; ஏனெனில் ஒடிந்த மே வில்லை?. இந்த ஒற்றைக்கல் தூண் இந்தியத்துபிகள் கொண்ட யட்டிகளை ஒத்திருந்தது. இவற்றின் உ6 அமராவதியிலும் நாகார்ச்சுனகொண்டாவிலும் கு இந்தியாவின் பண்டைப் பெளத்ததுரபிகளுக்கு அ யிருந்தன ; ஆனல் இலங்கையில் காணப்படும் இ முழுமையில் அசோகன் யட்டிகளை உயரத்தில் ஒத்திரு “ அத்திக ’ எனக் கூறும். அத்திக என்பதை உை உள்ளார்?. தூபியின் தெற்குப்பாங்கர் கற்றுண் இ புரத்தில் மற்றைத்தூபிகளினிடத்தில் இத்தகைத்து தலங்களில் இத்தகை உறுப்புகள் இருந்ததைப் பற்ற
நாகார்ச்சுனகொண்டாவில் உள்ள குறைபுடை இது திரு. எ. எச். உலோங்கேசு அவர்கள் உபகாரத வாசல் வழியின் இரு மருங்கும் இரு தூண்களை இருக்கின்றன. இவற்றில் குறிப்பிடத்தக்க அமிசம் எண்கோணத்தனவாயிருந்தன என்பதே. இத் து வையாயு மிருந்தன என்பது புடைப்பத்திலிருந்து வடிவினதான போதி ஒன்றிருந்தது. இதன்மேல் கல்லாலோ ஆய சதுரப் பலகைகள் பதிக்கப்பட்டி குடைவரைத்துபிகளின் அரமிகைகளில் காணப்படுவ சிறு தூபியொன்றிருந்தது. திரு. உலோங்கேசு த பொழுது இத்தகைய தூண்களின் சிதைவெச்சங்கஃ லானவை என எனக்குக் கூறியுள்ளார். இலங்கை களில் பொதுப்பண்பினவாயிருந்தமையால் இங்கு உச்சியும் நாகார்ச்சுனகொண்டாவிலுள்ள சிற்பத்தி மிடப்பட்டிருந்தது, என்று கொள்வது நியாயமா
1. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 10.
2. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 42.
3. மகாவமிசம், அதி. XXXIV, V. 50. வம்சத்தபகாசி
A

61
டத்தில் காணப்பட்டன. இவ்வகைத் தொட்டிகளுள் டையின் வாயிலில் உள்ளது (தகடு XIV, b). நீளம், 4 அடி 14 அங். அகலம் 2 அடி, 6 அங். செலச்செல மிகுவதாய் 2 அடி உள்ளாழமுடைய ) பகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. ஒவ்வொரு ம் இவ்விரு பகுதிகளாகவும் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. Iம் கொண்டு எளிய ஒடியா அடித்தொடையில் மைந்த உயர்முனையில் அலையாடு கபோதத்தால்
வடவாசலிற் கண்மையில் பாரிய ஒர் ஒற்றை
மறைந்துவிட்டது. இது எண்கோண வடிவினது. த்தளமட்டத்திலிருந்து மேலே 20 அடி 4 அங். துங்கிய கபோதம் ஒன்றுளது ; இது திண்மத்தி
துணின் அடியில் 5 அடி 6 அங். ஆழமுடைய கனைகள் மிக எளியவாயுள்ளன ; ஆனல் ஆதியில் நீ தோன்றுகின்றன. தூணின் முதல் உயரத்தை ற்பகுதியின் சுவடொன்றும் இப்பொழுது கிடைக்க சிற் கண்மையில் நிறுவப்பெற்ற சமயக் குறியீடுகள் ண்மையான காட்டுக்களைச் சாஞ்சியில் காணலாம். றைபுடைப்பத்தில் இவை உருவகிக்கப்பட்டுள்ளன. புண்மையில் நிறுவப்பெற்ற தூண்கள் வட்டமா ந்த ஒரே காட்டு எண்கோணமாயிருந்தது. இது நந்தது போலத் தோன்றுகிறது. இதை மகாவமிசம் ரயாசிரியர் கற்றுாண் நிறுவிய இடம் என விளக்கி இருந்ததற்கு யாதும் ஒரு சுவடுமில்லை. அனுராத 1ண்களின் சுவடு ஒன்றும் காணப்படவில்லை. இத் யுெம் வரலாற்றேடுகளில் குறிப்புகள் இல்லை.
ப்பம் ஒன்று தகடு XV, a இல் காட்டப்பட்டுள்ளது ; தால் வெளியிடப்பட்டுள்ளது. இதில் ஒரு தூபியின் க் காணலாம் ; இவை அளிச்சல் அடைப்பினுள் இவை உருவன்வலிசாயாவின் தூணைப் போல ண்களின் உச்சிகள் வட்டமாயும் கபோதங்கொண்ட தெரிகின்றது. இக்கபோதத்திற்கு மேலாக ஆமலக படிப்படியாகப் பருமனில் உயரும் மரத்தாலோ நந்தன. இவை மேற்கிந்திய சைதியமண்டபத்துக் னவற்றை ஒத்திருந்தன. இத்தூணின் உச்சிமிசை ம் நாகார்ச்சுனகொண்டாவில் அகழ்வு நடாத்திய க் காணுதபடியால் அங்கிருந்த தூண்கள் மரத்தா த்தூபிகளும் ஆந்திராவின் தூபிகளும் பல அமிசங் நாம் ஆயும் உருவன்வலிசாயாவின் தூணின் ) காட்டப்பெற்ற தூண்களில் உள்ளவாறே செப்ப எதே.
sf, L. 631.

Page 75
62
அனுராதபுரத்துப் பெருந்துபிகட்குரிய மே களின் கற்கந்தணிகள், காவற்கற்கள், சந்திரக்கற்க ஒரு பாணிக்குரியவை. மேடைகளுக்குரிய கற்பாவு என எலவே நாம் கண்டுளோம். வாசன்மனைகளின் யும் ஆரும் நூறிற்கும் ஒன்பதாம் நூறிற்கும் இ6 அனுராதபுரத்துப் பெருந்துபிகளின் சுற்றுப்புறத்தி மனைகளின் ஆதி அத்திவார காலத்தின்பின் ப அதேநிலையில் இன்னும் உளது எனலாம். இவ் யானைச்சுவர், மணல் முற்றம் ஆகியவற்றைப்பற்றிய உள. ஆயின் இவ்வுறுப்புகள் ஒன்பதாம் பத்தா சமன், காட்டுரு ஆகியவற்றையே பண்டை நாட்களி சான்றின்று.
தூபிகளின் மேடைகள், முற்றங்கள் ஆகியல் அணிவேலைகள் சிங்கள மக்களின் பண்டைச்சிற்பியலி சிறப்பானவையல்ல. தூபிகளின் வாயிலில் காண அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் மற்றைத்தலங்க பாலனவற்றின் படிக்கட்டுகளினடியிலும் காணப்படு யற் கட்டிடங்கட்கும் பொதுவானவை. சிங்களச் ஆதியில் இந்தியாவிலிருந்து வந்து இத்தீவில் சிறப் சிற்பிகள் அவற்றிற்கு நற்பெருமையளிக்காமைய போலத் தோன்றுகிறது. பல்வகை காவற்கற்கள், ! பற்றிய ஒரு நிறைவான ஆராய்ச்சி இலங்கையின் நூலிற்கே உவந்தது. இங்கு அப்பணி மேற்கொள்ள நோக்கம் ஆகியவை பற்றி இங்கு சில சொல்லல் சா
புத்தர்காலத்திற்கும், பின்னர் சில நூற் மனைகளின் படிக்கட்டுகளின் கந்தணிகள் அளி அரமனையை விவரிக்கும் முகமாகப் படிக்கட்டுகளை நூல் தம்பங்கள், குறுக்குச்சட்டங்கள் (சூசி), ஆர இவையே ஓர் அளிச்சலின் முக்கிய உறுப்புக்கள். சா பல்வேறு உறுப்புக்களில் உள்ள பொறிப்புக்களிலு சாஞ்சியில் தெற்றிக்கு இட்டுச்செல்லும் படிக்கட்டுகள் களாலானவையே. இலங்கைப் பண்டைக் கந்தணி ஆயின் பிற்காலத்தில் பொதுவாக பலவடிவினவ சமைக்கப்பட்டன?. எனினும் உருவன்வலி தாகடை வகைக் கற்கந்தணியின் வடிவும் வெளியணிவேலை சிங்களத் தூபிகள் பிறகட்டிடங்கள் முதலியவற்றி முதலியவற்றலாய அளிச்சல்களை இருமருங்கும் கெ கந்தணி ஒன்று உருவன்வலியின் வடபக்க வாசன மாகத் தொடங்கி படிகளோடு ஒத்த ஒரு கோட்டி பத்தில் ஒரு துரணுெப்பு உளது. இதற்குப் டே தூணெப்பு தாங்கிய ஒரு மதலையையோ அளிை முகனையின் புடைப்பம், அளிகள் தம்பங்கள் கொ
1. திகநிகாய, பா. நூ. *。 பதிப்பு. தொகுதி I, ப.
2. இலங்கையிற் காணப்படும் பொதுவகைக் கந்தணிகளை இல் வரைந்து காட்டியுள்ளார்.

டைகள் வாசன்மனைகட்கு இட்டுச் செல்லும் படிக்கட்டு ா ஆகியவை திண்ணமாக எழாம் நூறிற்குப் பிந்திய )ககள் ஒன்பதாவதோ பத்தாவதோ நூறிற்குரியன
மேடைக்கபோதங்களும் பிராகாரங்களின் கல்வேலை டப்பட்ட ஒரு காலத்தையே தெரிக்கின்றன. எனவே ன் அமைப்புத்திட்டம், இன்றுள நிலைமையில் இத்திரு }நூறுகள் கழித்து எவ்வாறு உருவாக்கப்பட்டதோ 1மைப்புத்திட்டத்தின் தலையாய ஈர் உறுப்புக்களான குறிப்புகள் பண்டைத்தூபிகளைப்பற்றிய வரைவுகளில் நூறுகளில் கொண்டிருந்த ஒழுங்கு, ஒத்தவிகித லும் கொண்டிருந்தன என நிறுவுதற்குச் செவ்விய
ற்றிற்கு இட்டுச் செல்லும் படிக்கட்டுகளின் சிறப்பியல் ன் சிறப்பியலான ஒரு நடையில் உள்ளன; தூபிகட்கே ாப்படும் கந்தணிகள், காவற்கற்கள், சந்திரக்கற்கள், விலும் காணப்படும் பண்டைக் கட்டிடங்களிற் பெரும் கின்றன. இவை சமயக்கட்டிடங்கட்கும் மற்றை உலகி
சிற்பியலில் பெருவழக்காயுள்ள இவ்வமிசங்கள், பான ஒரு வளர்ச்சியைப் பெற, அப்பெருங்கண்டத்துச் ால், அங்கு இவை நாளடைவில் வழக்கறுந்தன கந்தணிகள், படிக்கட்டுகள், சந்திரக்கற்கள் ஆகியவை சிற்பியலைப்பற்றிப் பொதுவாக விரித்துரைக்கும் ஒரு "ப்படவில்லை. ஆயினும் இவ்வுறுப்புகளின் தோற்றம் லும்.
றண்டுகட்கும், பண்டை இந்தியாவின் உயர்தரத்து ச்சல்களாலானவையே. சக்கரவர்த்தி ஒருவனின் ப் பற்றிக் கூறும்போது மகாசுதசன சுத்த எனும் ல்கள் (உணிச) என்பவற்றைப்பற்றிக் கூறுகின்றது. ஞ்சியிலும் பாரூத்திலும் காணப்படும் அளிச்சல்களின் ம் அவை பெயர் சொல்லிக் குறிக்கப்பட்டுள்ளன. ரின் இருமருங்கிலுமுள்ள கந்தணிகள் அளிச்சல் கள் எவ்வாறிருந்தன என்பதை நாம் அறியேம். கச் செதுக்கப்பட்ட தனிக்கற்றுண்டங்களால் அவை யின் வடவாசல் வழியில் காணப்படும் ஒரு பொது பாடும் (தகடு XV,b), பண்டை நாளில், பண்டைச் * படிக்கட்டுகள், தம்பங்கள், குறுக்குச் சட்டங்கள், ண்டிருந்தன என்பதைத் தெரிக்கின்றன. இத்தகை மனைப் படிக்கட்டுகளினடியில் உள்ளது. இது மட்ட கு வருகின்றது. இதன் வெளிமுகனையில் புடைப் ாதி உண்டு. இதற்குத் தொப்பியான கபோதம், பயோ நிகர்த்ததாயிருந்தது. இக்கல்லின் வெளி ண்ட ஒரு மரக்கந்தணியை ஒத்திருப்பது தெளிவாக
31.
பேரா. ஒகாது, இ. வி. தா. பகுதி. G, தொகுதி 1. ப-ன். 7, 8

Page 76
உள்ளது. இச்சிற்பியல் உறுப்பிற்குக் கல்லைப்பயன் உண்மையான மரக்கந்தணியை இச்செதுக்கல் பின் லிருந்த அளிச்சல் கோலவுரு, ஆதியில் அங்கிருந்த பட்டதை ஒக்கும். பிற்காலத்துக் கந்தணிகள் பல் வழக்கிலுள்ளது. இவை மரவடிவுகளிலிருந்து ஆய இல்லை.
கந்தணியின் இறுதியில் வட்ட உச்சிகொண்ட இது பொதுவாக காவற்கல் எனப்படும். இக்காவற்க தலையணிகளாகக் கொண்ட, நாகமன்னரின் குறை கணங்களின் உருவங்கள், வாயிலிலிருந்து மலர்கிள நின்றன. சில அணியின்றி எளியவாயிருந்தன. ஆஞ ருந்திருக்கலாம். நாகர்வகையினதான காவற்கல்லே தளப்பாவிற்கு இட்டுச் செல்லும் படிக்கட்டுகளினடியின் நாக மன்னன் ஒரு கையில் மலர்நிரைத்த கும்பத்ை எழிலாரும் பாங்கில் நிற்பவன்போல் காட்டப்பட்டுள்ள
நாகன் ஒருவன் ஒரு காலால் ஒரு குள்ளப்பூத கணத் மன்ருடுவான் போல் பயந்தேங்கிய முகத்தோடு நிப களில் நாகன் காட்டப்பட்டுள்ளான். நாகன் கையில் கும் குறியீடாயமைந்தன. பூதகணம் ஒன்றை அவ தீர்த்துவைப்பான் என்பதைத் தெரிக்கின்றது. அபய கால்களும் பிதுங்கு வயிறுகளுமுடைய கணங்களி உருவகிக்கப்பெற்ற நாகரும் கணங்களும் முன் நின் யமைந்து அவற்றிற்கு வளமையும் செழுமையும் இதனல், இவை செதுக்கிய இப்பலகைகள் காவற்கற்க சிற்பித்த மலர் நிறைந்த கும்பம் வண்மையின் சின்
இக்காவற்கற்கள், இவற்றிலுள சிற்பங்கள் ஆகி இலங்கை ஆகிய நாட்டு மக்களின் பெளத்தத்திற்கு புத்தர் காலத்தில் இந்திய மக்கள், வத்து தேவதா னின் அல்லது செல்வனின் மனை போன்ற ஒவ்வொ னர் எனப் பெளத்த நூல்களிலிருந்து நாம் அறிகிே சிராவத்தியின் மிக்கசெல்வப் பணவணிகனன அஞ வழியில் குடிகொண்டிருந்தது என்பர்?. பெளத்த நாம் இங்கு கூறலாம். ஆகவே, பண்டைப் பெளத்த திருமனைகளின் வாயிற்காவலர் பதங்களை இத்தகை! தல் வேண்டும். இத்தகை வேலையை மேற்கொள்ளு கணங்கள் போன்ற தாழ் நிலையிலுள்ளோரே. பெ வங்களே நிறுவியதால், நினைவரிய காலந்தொட்டு கியற்பயன் பொருட்டுப் பிரீதி செய்யும் வாய்ப்பையுப்
1. பார்க்க, திகநிகாயத்தில் மகாபரிநிப்பான சுத்த, தொ
பதிப்பு), ப. 17. 2. சாதக, மொழிபெயர்ப்பு, தொகுதி 1, ப. 100 தொட

63
படுத்தும் வழக்கு நற்பயிற்சிக்குவருமுன் இருந்த பற்றி யமைக்கப்பட்டிருக்கலாம். இது கோட்டத்தி உண்மையான மரவளிச்சலைப் பின்பற்றி அமைக்கப் வேறு வடிவங்கொண்டன : மகரவடிவம் பொது வை என்பதற்கு யாதுமொரு அறிகுறியும் இவற்றில்
செவ்வகக் கற்றுண்டு ஒன்று இட்டுவைக்கப்படும். ற்களை, மனித உருவிலான, ஆனல் பல தலைகளைத் புடைப்பச் செதுக்கல்கள், திரிவடைந்த உடலுடைய ர்ந்தெழும் குடங்கள் (பூரணகடங்கள்) அணிசெய்து ஒல், ஆதியில் இவை சாந்தில் அணிவேலை கொண்டி ) மிகப் பொதுவானது. இது உருவன் வலியின் ல் காணப்படுகின்றது (தகடு XVI,a). இவ்வகையில், தயும் மற்றையதில் மலரும் வளாரையும் கொண்டு
ான்.
தின் (தீயகணம்) காலை மிதிக்க பூதகணன் கருணைக்கு பிர்ந்து அவனை மேல்நோக்குவது போலப் பல்லிடங்
உள்ள இரு பொருளும் வளமைக்கும் செழுமைக் ன் காலால் மிதித்து நிற்பது, தீய ஊக்கினை அவன் கிரியின் வாசன்மனையிலுள்ள காவற்கற்கள் குறுங் ன் உருவங்களைக் கொண்டிருந்தன. இக்கற்களில் ற திருமனைகள் வீடுகள் ஆகியவற்றிற்குக் காவலரா நல்கும் தகையர் எனக் கருதப்பட்டனர் போலும். 5ள் எனப் பெயர்பெற்றன. இப்பலகைகள் சிலவற்றில் *ானமாம்.
யேவற்றின் தோற்றத்தை அறிய நாம் இந்தியா. முந்திய சமயத்தை ஆய்ந்து பார்த்தல் வேண்டும். (மனைத்தெய்வம்) எனும் ஒரு தெய்வம் ஓர் அரச ரு சிறப்பான வீட்டிலும் உறைந்தது என்று நம்பி ரும். இவ்வகையைச் சேர்ந்த சிறு தெய்வம் ஒன்று த பிண்டிகனின் மாளிகையின் நான்காம் வாசல் க் கதைகளிலிருந்து இத்தகைய பல நிகழ்வுகளை களின் கருத்தின்படி, புத்தர் நினைவிற்குப் படைத்த பல சிறு தெய்வங்கள் தாமே மேற்கொண்டிருத் நம் ஆவிகள் உயர்வான் உறைவோரல்லர் ; நாகர், ளத்தத் திருமனைகளின் வாசல்களில் இவரின் உரு பணங்கிப் பழகிய இச்சிறு தெய்வங்களைத் தம் உல
பொதுமக்கள் பெற்றிருத்தல் வேண்டும்.
குதி II, ப. 87 நொட. பெதவத்து-அட்டகதா (பா. நூ. க.

Page 77
64
சிங்களச் சிற்பியல் முழுமையையும் நோக்கும்டே இலங்கைத்துபிகள் சிலவற்றின் படிக்கட்டுகளினடி யுமே, இந்தியாவிலிருந்து பெற்ற ஓர் உறுப்புப் டே புத்தர் காலத்துப் பாழிமனைகளின் ஒர் உறுப்பாக நூலின் வாசகத்தில், இச்சிற்பியலுறுப்பு “ பாதிக் யாசிரியர் “ படிக்கட்டின் கீழுள்ள அரைவட்டப்ப தூபித்திருமனையை விவரிக்குமிடத்தில் மகாவமிச பற்றிக் கூறுகின்றது. உரையசிரியர் இச்சொல்லை அனுராதபுரத்து மாவட்டத்தில் தம்மன்னவ எனப் காணப்பட்ட சந்திரக்கல்லில் உள்ள எட்டாம் நூறி என்ற பதத்தால் குறிக்கிறது. இச்சிங்களச் சொல் ம பாலிப் பதமே ; இது “ படி’ எனும் பொருள்படும் கட்டிலுள்ள சாதாரண உயரிக்கும் பெயரீட்டளவில் படுகிறது. சிங்களக் கட்டிடங்களின் சந்திரக்கற்களு சிதைவெச்சம் ஒன்றிலேனும் காணப்படவில்லையாயி அறவே வழக்கிலில்லாத ஒன்றன்று. தகடு XV, ! டாக் குறைபுடைப்பத்தில் தூபியின் சுற்றுப்புறத் தலைதழ்ந்து நிற்கும் வண்ணம் உருவகிக்கப்பட்டு அமராவதிபற்றிய பேகசு அவர்களின் நூலில் அ படமாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது. இம்முகப்புப் படத்தி அணிகொண்ட ஒத்த அரைவட்டக்கல் ஒன்று தெரிகிற எல்லம் பொதுவாகச் சாதாரணமானவை. பொல பிடத்தக்க புறநடைகள். ஆயின் அனுராதபுரத்துத் காட்டுக்கள் சிற்பங்கள் பொலிந்துள.
தூபிகளின் வாசலில் மலர்நிரைத்த கடங்கள் (! அதே இடத்தில் மலர்கள் நிரைத்த மெய்க்குவளைகை நாம் கருத இடம் உண்டு. இந்தியர் கொள்கையி: விழக்காலங்களில் மனையையோ சமயவழிபாட்டுத் வாசலில் தவறது வைக்கப்படும். இத்தகைய பெ டைக் குறைத்து, நிலையான முறையில் அவற்றை களைக் சல்ல ல் ஆக்கும் வழக்கு தோன்றியிருக்கல. லிருந்து தே ன்றியிருக்கலாம். துபிகளில் கல்லா பானதன்று. வயின்வழி அல்லிகள் கிளர்ந்தெழு யுருக்கள் செதுக்கிய பலகைகளின் பலதுண்டங்கள் பலகைகள் உபயபொறிப்புகள் கொண்டுள; இவற்றி பட்ட) எனக் குறிக்கப்பட்டுள.ே தகடு XV, 8 இ6 புடைப்பத்தில் ஒருதூபியின் வாசலில் இருமரு
இருப்பதைக் காணலாம்.
வியை பிடகம், எச். ஒல்தன்பேகு, பதிப்பு, தொகுதி 2. சொபானச ஹெட்டா அத்தசந்தபnசாணேன, ஒல்தன்
சொபானந்தே பாதிகம், மகாவமிசம், அதி. X பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 572.
4. எ. சி., தொகுதி TV, ப. 148. 5. ஒப்பிடுக : சுமங்களவிலா சினி, பா. நூ. க. பதிப் சிங்களரிடை இவ்வழக்கு இன்றும் ஓரளவிற்கு உள்ளது. நா தென்னை மலர் இட்ட மண்பாண்டங்கள் மணமக்களும் விருந்தி
6. சே. பேகசு, அமராவதி யக்கயபேட்டைப் பெளத்த தூபி

து அதற்கு மிக்க ஓர் சிறப்புக்கூருய் விளங்குவதும் பில் நிறுவப்பெற்றதுமான அரைவட்டக் கற்பலகை லத் தோன்றுகிறது. வினயபிடகம் என்பதிலிருந்து, இது விளங்கியதுபோலத் தோன்றுகிறது. அக்கட்டளை ா ’ எனக் குறிக்கப்பட்டுள்ளது. இச்சொல்லை உரை )கை ’ என்று விளக்கியுள்ளார்?. நாகர் உலகின் ) படிக்கட்டினடியில் இருந்த ஒரு போதிகையைப் * பாதிமதி (போன்ற) படி ’ என விளக்குகிறர்?. டும் கிராமத்தில் உள்ள தூபி ஒன்றின் அண்மையில் ற்குரிய உபயபொறிப்பு ஒன்று, இதை “பியகாட” காவமிச உரையில் காணப்படும் “பதகண்டி’ எனும் பண்டை இலங்கையில் சந்திரக்கல்லிற்கும் ஒருபடிக் வேறுபாடிருக்கவில்லை யென்பது இதிலிருந்து புலப் க்கு ஒத்த உறுப்பு இந்தியாவிலுள்ள பெளத்தச் னும் அந்நாட்டின் ஆதிபெளத்தச் சிற்பியலில் இது இல் படியுருக்காட்டப்பெற்ற நாகார்ச்சுனகொண் து வாசல்வயின், ஆயக மேடைமுன் வழிபடுவார் ள்ள ஒர் எளிய அரைவட்டக்கல் காட்டப்பட்டுள்ளது. மராவதித்தூபி ஒன்றின் படியுரு ஒன்று முகப்புப் லும் தூபியின் வாசல் வழியில் தாமரைக் காட்டுரு து. இலங்கைத்தூபிகளில் காணப்படும் சந்திரக்கற்கள் னறுவை வட்டதாகேயிலுள்ளவை இதற்குக் குறிப் துறவகங்களின் சிதைவெச்சங்களில் காணப்பட்ட சில
பூரணகடம்) போல் கல் செதுக்கி வைத்தலிலிருந்து ள வைக்கும் வழக்கம் முற்காலத்திலிருந்தது என்று ன் படி, மலர் நிறைந்த குடம் மங்கலகாரணியாம். தலத்தையோ அணிசெயும் போது மலர்க்குடங்கள் ாருள்களை அடிக்கடி புதுப்பிக்க வேண்டிய சடப்பாட் நிறுவவேண்டுமென்னும் விருப்பினல், இப்பொருள் "ம். மலர்க்குடம் செதுக்கிய காவற்கற்கள் இவ்வழக்கி லாய பூரணகடங்கள் அமைத்தல் இலங்கைககே சிறப் ம் வளம்பெற அணிசெயப்பட்ட கும்பங்களின் படி அமராவதியில் காணப்பெற்றன. இவற்றுட் சில ல் இவை “ புணகடக பட’ (வடமொழி பூர்ண கடக
படியுருக் காட்டப்பெற்ற நாகார்ச்சுனகொண்டாப் கும் மலர்நிரைத்த அணிகொண்ட குவளேகள்
... t. 18). பகு வினய நூல், பகுதி II , ப. 3. X1, W. 61 ; அத்தசந்தகபதகண்டிகம், வம்சத்தகாசினி,
பகுதி T., ப. 140., மகாவமிசம், அதி. XXXI, W. 4. 9 வழககின்படி நடைபெறும் மணவினையில் நீரால் நிரப்பி எரும் கூடும் கட்டிடத்தின் இருமருங்கும் வைக்கப்படும். ள், ப. 91., தகடு. XLVI. உரு. 1, 2.

Page 78
சிமிதர் வரைவுகளை ஆதாரமாகக் கொண்டு உரு. உருவன்வலிசாயாவின் நிலத்திட்டத்திலிருந்து அனுர அமைப்புத் திட்டத்தைப் பற்றி நாம் ஒரு பொதுக் கரு
lass=a
அளவுத்திட்டம் 100 so o o
உரு. 9. உருவன்வலிசயவினதும் அத6
5-R, 801 (2168)
 

65
9 இல் படியுரு வரையப்பெற்ற அனுராதபுரத்து ாதபுரத்துப் பண்டைத் தூபிகளின் சுற்றுப்புறத்து த்தைப் பெற்றுக் கொள்ளலாம்.
sarangini kdy
200 SOO ఉర్దిరి తి}}
Luce
ன் சுற்றுப்புறத்தினதும் நிலப்படம்.

Page 79
66
அதிக
சேதி
அனுராதபுரத்திலும் இலங்கையின் பிறப பல தூபிகள் உள. இங்கு நம் கவர்ச்சி தூபிக அவற்றைச் சூழ்ந்துள ஒருமைய ஒற்றைக்கல் து காட்டாக விளங்குவது துபாராமை. தொல்பொ முறை, சமயமுறை ஆகியவற்றிலும் இது சிறப் கட்டப்பெற்ற முதல் தூபி ஆதலானும் அசோக பூண்டதாதலாலும் என்க.
அளவுத்திட்டம் e o 象@ A. tua-gulamasd
உரு. 10. அனுராதபுரம்
 

|Tyto VI
யகரம்
ண்டைத் தலங்களிலும் நடுத்தரமான பருமனுடைய
1ளின் கலையியற் சிற்பியற் பண்புகளிலன்று ; ஆயின்
பு மிகவுடையதாம். என்ன ? இது இலங்கையில் ன் காலத்தளவு செல்லும் தொன்மைப் பெருமை
壓
Nessa
Э s to big
aesesuma
துபாராமையின் நிலப்படம்.

Page 80
இன்றுள நிலையில் தூபாராமை (தகடு 1, 2, கும்மட்டம் அடியில் 40 அடி 6 அங். விட்டம் ச்ெ அடித்தளத்தில் அமைந்துள்ளது. இது இரண்டுபடி கபோத அடியும் தொப்பியும் கொண்டமைந்தன அடித்தளத்தின் மேன்மேடை முழுவதும் செங்கல்லி இது தாகபையைச் சுற்றி ஒடியா ஒரு பிதுக்கத் கும்மட்டத்தின் அடிப்பகுதியின் கபோதங்களும் தலி தோன்றும் வகையில், 1842 ஆம் ஆண்டில் முற்று யிருக்கலாம். இப்பொழுது இவ்வடித்தளமும் கும்ம தப்பட்டுள்ளன.
தூபியைச் சுற்றி ஒரமாயமைந்த நிலப்பகு ஒன்றுண்டு. இது 4 அடி 10 அங். அகலங்கொண்டு தூபி 164 அடி 6 அங். விட்டங்கொண்ட ஒரு முதன்மட்டத்திலிருந்து 11 அடி 4 அங். உயர்ந்து பேண்சுவர் ஒன்றுள்ளது. இச்சுவர் அண்மை ஆண்டு அதன் சிறப்பான உறுப்புகள் மறைந்துபோய் விட்ட இதன் மேற்பரப்பு துரணுெப்புப் புடைப்பங்கள் கொ டாம் நூற்றின் நடையில் இருந்தன. இதிலிருந்து கின்றது. ஒருவேளை பேண்சுவர் மேடையைச் சுற் தமைக்கப்பட்டிருக்கலாம். ஆனல் இதற்குரிய சுவ( அத்தலத்தில் அண்மையில் நடைபெற்ற பழுதுபார்ட டுள்ளது. மேடைக்குப் போவதற்கு வடக்குத் தெற் பாதை இருந்தது.
தூபாராமையின் மிகச்சிறந்த உறுப்பு, தூபி ஒருமைய எழில்பெறு கற்றுண்வட்டங்களே. தூண்க ரத்தில் மூன்றிலொரு பாகத்திற்கு இவை சதுரம போதிகைகள் புறம்பாகச் செதுக்கப்பட்டுக் கழுந்துகள் டிருந்தன. முதலாவதான மிகவுள்ளிருந்த துண்வட்ட உருளையிலிருந்து 3 அடி 1 அங். தூரத்தில் நின்றது றின் உயரம் 22 அடி 10 அங். இரண்டாம் வட்டம் ( லிருந்தது. முதலில் இவ்வட்டம் 36 தூண்களைக் அடி 3 அங். உயரமுடையனவாயிருந்தன. மூன் 7 அங். தூரம் கொண்டிருந்தது. இதில் 40 தூண் 9 அங். மிக்க புறத்திலிருந்த வட்டம் மூன்றவதி 48 தூண்கள் இருந்தன ; அவை ஒவ்வொன்றுப் புறத்திலிருந்த தூண்வட்டத்திற்கும் மேற்கூறிய யிருந்த பரப்பு கற்பலகைகளால் பாவப்பட்டிருந்தது தொலையில், மூன்றவது நான்காவது தூண் வட்ட செங்கற்சுவர் ஒன்றின் சுவடுகள் காணப்பட்டன : ( இன்றும் நிலைநிற்கும் வாயிற்படி, இச்சுவரூடாக இ குறித்து நிற்கின்றது.
தூபியின் முக்கிய நான்கு முகங்களுக்கும் களும், 9 அடி 6 அங். இடைவெளி கொண்ட நா6 ஒரு வட்டத்தின் ஒவ்வொரு தொகுதியும் ஒத்த எண்
1. இத்துபியைப் பற்றிய சிற்பியல் விரிவரைவிற்கு சிமிதர் திரு. சிமிதரின் வரைவினைப் பெரிதும் ஆதாரமாகக் கொண்டது.

67
உரு. 10) அடியில் 59 அடி விட்டம் கொண்டுளது. ாண்டு, 7 அடி 3 அங். உயரம் கொண்ட வட்ட பாகக் கட்டப்பட்டுள்ளது ; இவை ஒவ்வொன்றும்
கீழ்ப்படியானது சுண்ணும்புக் கல்லாலாயது. ாலாயது ; 2 அடி 2 அங். பின்வாங்கியுள்ளது. தை அளிக்கின்றது. அடித்தளமும், ஒருகால் ர்ந்த, தாகபையின் மற்றைப் பகுதிகள் இன்று ப்பெற்ற, சீரமைப்பு வேலையால் உருவானவையா
ட்டமும் சாந்தினலும் வெண்பூச்சினலும் போர்த்
தி ஒன்றுண்டு. இதற்குக் கபோதித்த மறிப்பு நான்கு முக்கிய முகனைகளுக்கும் அகன்றிருந்தது. வட்டமேடைமீது நின்றது. இம்மேடை நிலத்தின் துள்ளது. இதற்கு ஆதாரமாய் செங்கல்லாலான களில் முழுவதும் புதுப்பிக்கப்பட்டுள்ளது. இதனல் ன. பேண்சுவரின் அடி கபோதிக்கப்பட்டுள்ளது. ண்டிருந்தது. இவற்றின் போதிகள் பன்னிரண் இவ்வேலை பிற்காலத்தது என்பது புலப்படு மி ஒர் அகப்பாவாக அமையுமாறு தொடர்ந் ) இப்பொழுது ஒன்றும் கிடைக்கப்பெறவில்லை. பில் புதுமுறை அகப்பர் ஒன்று அமைக்கப்பட் குப் பக்கங்களிலுள்ள படிக்கட்டுகள் வழியாகப்
யைச் சுற்றி ஒழுங்கு படுத்தப்பட்டுள்ள நான்கு ளின் தண்டுகள் ஒற்றைக்கற்களாலானவை. உய ாயமைந்து பின் எண்கோணத்திற்கு மாறின. i பொளிகளால் தண்டுகளுடன் பொருத்தப்பட் -ம், தூபியைச் சூழ்ந்த ஒடுங்கி உயர்ந்த மேடையில் 1. இவ்வட்டத்தில் 52 தூண்களிருந்தன. அவற் முதல் வட்டத்திலிருந்து 10 அடி 3 அங். தூரத்தி கொண்டிருந்தது. இவை ஒவ்ெவான்றும் 21 றவது வட்டம் இரண்டாவதிலிருந்து 9 அடி ண்கள் இருந்தன. இவற்றின் உயரம் 19 அடி லிருந்து 14 அடி தொலைவிலிருந்தது. அதில் 14 அடி உயரம் கொண்டிருந்தன. மிக்க ஒரத்தமைந்த தளத்தின் மறிப்பிற்கும் இடை பாவியபரப்பின் பரிதிக்குள் 5 அடி அளவு ங்களுக்கிடையில், கட்டிடத்தைச் சூழ்ந்து நின்ற தென்திக்கிலிருந்த படிக்கட்டினை நோக்கியவாறு ருந்த வாயின் வழி எங்கிருந்தது என்பதைக்
முன்னர், முதன்மூன்று வட்டங்களின் தூண் *கு தொகுதிகளில் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டுள்ளன ; rணளவு தூண்கள் கொண்டிருக்குமாறு இவை
அ. சி. சி, ப. 3 தொட. பார்க்க. மேற்கூறிய விவரம்

Page 81
G8
ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டுள்ளன. ஆயின் நான்காம் வட் இரு தொகுதிகளில் ஒழுங்கு படுத்தப்பட்டுள. ஒவ் கொண்டிருந்தன. இவற்றுள் படிகளின் புடைய களோடியைந்த ஒரு கோட்டில் அமைய, மற்றைய இடைவெளி கொண்டமைந்தன. முதலாம், இரண்ட கள் இருந்தன. மூன்றம் வட்டத்துத்தூண்களில் ஆயினும் அவற்றின்மேல் செவ்வகத் திண்டுகள் எண்கோணத்தண்டு போதிகைக்கூடாக மேலே 2 சென்ற இதன் மேற்பரப்பு தட்டையாக முடிவுற் செவ்விதில் அமைந்த குமிழி ஒன்று இருந்தது. பான முறையிலமைந்த ஒரு வகையின. உரு. களும் இலங்காராமையிலிருந்து ஒன்றும் எடுத்து தகைய என்று நாம் அறிந்து கொள்ளலாம்.
ayawasa 3čôô3683 3:
VIVALİ
r
உரு. 11, இலங்காராமை, துபாராமை ஆ
அனுராதபுரத்து வகையினதை ஒத்த பிறிதெ பண்டைப்பெயர் யாதெனச் செவ்விதில் தெரிய சிலாசொப்பகண்டக எனும் சேதியம்தான் இவ் ஆண்டுகள் முன் ஆதி உறுப்புகளிற் பெரும்ட இந்நிலையகம் (தகடு XVI, a) அண்மையில் மிகக்
1. மகாவமிசம், கைகர் மொழிபெயர்ப்பு, ப. 236, குறி.
 
 
 

டத்தின் தூண்கள் நான்கு தொகுதிகளிலல்லாமல் வொரு தொகுதியும் இருபத்து நான்கு தூண்கள் பணைந்தவை முதன்மூன்று வட்டங்களின் தூண் பவை மையத்திலிருந்து மையம் ஒத்த தொலைவில் ாம் வட்டத்துத்தூண்களின் போதிகைகட்குக் கழுந்து ன் போதிகைகளில் கழுந்துகள் காணப்படவில்லை : ா இருந்தன. நாலாம் வட்டத்தில் தூண்களின் அங். உயரத்திற்குச் சென்றது போலிருந்தது. ]றது. இதன் நடுவண் 4 அங். விட்டங்கொண்ட தூண்களின் போதிகைகள் இலங்கைக்கே சிறப் 11 இல் துபாராமையிலிருந்து இரண்டு போதிகை 1க்காட்டப் பெற்றுள்ளன. அதிலிருந்து இவை எத்
器
2.X XA LGLLcGGGLGGLGGLGGGSLGLL SLLLLLLL0JkkkkLLLLS
AYYYYYWYN
ዃ
3.
RAA
பூகியவற்றிலுள்ள துன்போதிகை வகைகள்.
ாரு வகை இலங்காராமை தாகபையாம் ; இதன் வில்லை ; ஆனல், வட்டகாமனி அபயன் நிறுவிய விலங்காராமை எனச் சிலர் ஊகிக்கின்றனர். சில பான்மையானவற்றை நல்நிலையிற் கொண்டிருந்த கண்கொளமுடியாவகையில் சீர்ப்படுத்தப்பட்டுள்ளது.
l.

Page 82
துபாராமையிலும் பருமனிற் சிறியது இலங்காரா6 2 அங். அளவினது , 44 அடி 2 அங். விட்டங் யிலும் இலங்காராமை துபாராமையைப் பின்ப னின்றும் வேறுபடும் உறுப்புகளை மட்டுமே ஆரா வதற்கு நான்கு முக்கிய திசையிலும் நான்கு க றில்லை. துபாராமைக்கு இருபடிக்கட்டுகள் உள ; துாபியைச் சூழ்ந்து மூன்று ஒருமைய வட்டக் கி தூண்களும் இரண்டாவதில் 28 உம் மூன்றவ வட்டத்தின் தூண்கள் தூபியைச் சுற்றியுள்ள உயரத்திலுள. இரண்டாவது வட்டத்திலுள்ளவை உயரத்திலுள்ளன. இரண்டு வட்டத்துத் தூண்க இருந்தது. மூன்றவது வட்டத்துத் தூண்களின் லுள்ள வகையினவாயிருந்தன. இவற்றில் கழு லிருந்தவாறு இவை புறம்பாகச் செதுக்கப்பட்டு பொருத்தப்பட்டவையல்ல. துபாராமையில் இருந் சிதைவுகள் இருவெளித்துண் வட்டங்களுக்கிடை க
இவ்வகையைச் சார்ந்த மூன்ருவது து (தகடு 1, b)?. இத்தாகபை மகிந்தனும் தேவா6 கட்டப்பெற்றது என்றும் அத்திருத்தூதரின் உ முறைமுறையாக மக்களிடை ஒரு கருத்து நிலவி வ டுள்ளது. இதனுல் இதன் முதல் அமிசங்களிற் இலங்காராமை ஆகியவற்றைப் போன்று இதன் அளவீடுகளைக் கொண்டது; அடியில் 29 அடி வி வட்டமேடையில் இது நிற்கின்றது. தூபியைச் சு எண்கோணக்கற்றுண் வட்டங்கள், இருவட்டத்தூன் 14 அடி, கொண்டிருந்தன. ஆனல் இவை நி படிப்படியாக மட்டத்தில் உயர்வதால், உள் வட் வற்றின் உச்சிகளிலும் சில அங்குல அளவு கூடிய மட்டமாயிருந்தன. துபாராமையில் உள்ளனவற் கொண்டிருக்கவில்லை.
வட்டதாகே எனப்படும் இத்தகைப் பிறிதெ தமங்கடுவை மாவட்டத்தில் மதிரிகிரியாவில் (பe அகழப்படவில்லை ; இத்தலத்துத் தூபியைப் பற் தூபி மிதமான பருமன் கொண்டது. இப்பொழு சூழ்ந்து மூன்று கற்றுாண் வட்டங்கள் உள ; மு. உம் மூன்றவதில் 32 உம் உள. முதலாவது இரண்டாவது வட்டத்தின் தூண்கள் 16 அடி 10 அடியும் கொண்டிருந்தன. இத்தூண்களி கபோதித்தகல் தளப்பாவும், நான்கு முக்கியதிசை ஒரு வட்டச் செங்கல் மதிலின் சிதைவுகளும் க
1. இத்து பிபற்றிய முழு விரிவரைவிற்கு பார்க்க, சிமித் 2. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 11. 3. இத்து பிபற்றிய சிறு விபரத்திற்கு, அ. சி. சி. ஆண்

69.
மை. இத்துரபி நிற்கும் வட்டமேடை 132 அடி கொண்டது. பொதுத்திட்டத்திலும் அமைப்பு வகை ற்றியமைந்தது. இங்கு இலங்காராமை மற்றையதி "ய்வோம். இலங்காராமையின் வட்டமேடைக்கு எறு ற்படிக்கட்டுகள் உள ; துபாராமையில் இது இவ்வா ஒன்று வடதிசையில், மற்றையது தென்திசையில். 3ற்றுண்களே உள ; இவற்றுள் முதலாவதில் 20 தில் 40 உம் உள. முதலாவதான மிகவுள்ளமர் உயர்த்திய தளத்தினின்றும் 16 அடி 8 அங். அடைப்பின் தளப்பாவினின்றும் 16 அடி 11 அங். ளின் உச்சிகட்குமிடையில் 5 அடி மட்டவித்தியாசம் உயரம் 12 அடி 5 அங். போதிகைகள் துபாராமையி ந்துகள் திண்டுகள் இருக்கவில்லை. தூபாராமையி பொளிகள் கழுந்துகள் துணையுடன் தண்டொடு தவாறு தூபியைச் சுற்றி நின்ற செங்கற்சுவரின் ாணப்பட்டன.
பி மிகிந்தலையிலுள்ள அம்பத்தலை தாகபையாம். னம்பிய தீசனும் முதன்முதல் சந்தித்த இடத்தில் டல் எச்சங்கள் அதில் உள்ளன என்றும் மரபு ந்துளது. இத்தூபி முழுவதும் அறவே புதுப்பிக்கப்பட் பல அழிவுற்றுப் போயின. ஆயினும் தூபாராமை, அடித்தளம் கல்லாலானதாம். இத்தூபி மட்டமான ட்டம் கொண்டு 97 அடி விட்டங்கொண்ட கற்பாவிய ற்றி துபாராமையிலுள்ளனபோன்ற இரு ஒருமைய *ண்களும் ஒத்த உயரமுடையனவாய், போதிகையுடன் றுத்தப்பெற்ற மேடை, துபியை அணுக அணுகப், டத் தூண்களின் உச்சிகள் இரண்டாவதிலுள்ளன உயரம் கொண்டிருந்தன. போதிகைகள் உச்சியில் றைப்போன்று ஒன்றேனும் திண்டோ கழுந்தோ
ாரு தூபி (தகடு XVII, b) வடமத்திய மாகாணத்து ீண்டை மண்டலகிறி) உளது. இத்தலம் இதுவரை றிய உவந்த சிற்பியல் வரைவுகள் கிடைக்கவில்லை8. துள்ள திடல் 7 அடி உயரமே உள்ளது. இதைச் தல் வட்டத்தில் 16 தூண்களும் இரண்டாவதில் 20 வட்டத்தின் தூண்கள் 16 அடி 7 அங். உயரமும் 1 அங். உயரமும் மிக்கவெளியினதின் துண்கள் ன் இரண்டாம், மூன்றம் வட்டங்களுக்கிடையில், 5ளிலும் நான்கு வாயின்வழித்திறவுகளும் கொண்ட ாணப்படுகின்றன. சில இடங்களில் இச்சுவர் 3 அடி
ர், அ. சி. சி., ப. 14 தொட.
டறிக்கை 1907, ப-ள். 31-32 பார்க்க.

Page 83
O
4 அங். உயரம் கொண்டிருந்தது. இகன் தடிப்பு அத்தகைப் பிறநிலையகங்கள், இலங்கையின் மற்ை காட்டுவது மிக்கவெளியிலமைந்த வட்டத்துரண்கள் கோணவுருவால் (தகடு XVIII, 8) அணிசெய்யப்ப ஒன்றமைந்திருந்தமையாம். இச்சுவரில் ஒருபகுதி தூபியைச் சூழ்ந்த கற்றுண்களில், இரண்டைத் களில், போதிகைகளை அவற்றிடனித்தில் கொண்டு, சிறப்புடையதாம். இவ்வெச்சத்திருமனை ஒரு வெபூ வரை நாம் கண்ட இவ்வகை சார்ந்த மற்றைய நின்றதாகத் தெரிகிறது. இம்மேடையின் பேண்சு? தின் தன்மையால் ஒரே உயரமுடையதாயிருக்கவி கொண்டிருந்தது. மேடையை மூடிநிற்கும் சிதில்
5IT600T60IIL).
இவ்வகையைச் சார்ந்த பிறிதொரு தூபி துத் திருக்குணமலையின் வடபால் இருபத்தொன் இத்தலம் நன்முறையில் ஆராய்ந்தளவிடப்படவில் காணப்பட்ட எறக்குறைய எழாம் நூற்ருண்டுக்குரிய புத்தரின் முதல் இல்லறவாழ்வுச் சீடர்களாகி, அறிவு தலைமயிர் முடியொன்றைப் பெற்ற தபசு, பல்லு கூறும். இத்தலத்தின் பண்டைப்பெயர் கிரிகண்டி பருமனனது. இப்பொழுது இது சிறு செங்கற் சி இரு கற்றுண் வட்டங்கள் உள. இத்தூண்களின் உள் வட்டத்துரண்களில் ஒன்றே இப்பொழுது நீ லத்தைத் துப்புரவு செய்யாமல், இவ்வட்டத்தில் சொல்லல் முடியாது. இவை அடியில் ஓரளவு உய மாயுமுள்ளன. வெளி வட்டம் 32 தூண்களைக் நிலையில் உள்ளன. இவை அடியிலிருந்து டே கபோதித்த கற்பேண்சுவர் கொண்ட ஒரு வட்டபே நான்கு திசைகளிலும் நான்கு படிக்கட்டுகள் இ கந்தணிகள் இருந்தன. மனித உருவிலான ந இருந்தனர்.
இவ்வகைக் கட்டிடத்திற்கு அடுத்த காட்டாக
யில் உள்ளது. மரபுரையின்படி, ஒரு போதிசத் மன்னனன சிறீசங்கபோ, உழவன் ஒருவனுக்குத் வதற்காக இவ்விடத்தில் இத்தூபி நான்காம் நூ யின் இடிபாடுகளின் இடத்தில் சில பத்தாண்டுகட்கு தூபியின் பழைய அமிசங்களைப் பற்றியும் அதன் லியலாது. தூபியைச் சுற்றி இரு ஒருமையக் க மேடைமேல் நின்றது. இம்மேடை திரியாயில் உள் நின்றது.
1. எ. சி., தொகுதி. TV., ப. 151 தொட.

1 அடி 6 அங். மதிரிகிரியாவிலுள்ள தாகபையை றத் தூபிகள் ஆகியவற்றிலிருந்து வேறுபிரித்துக் ளின் ஒத்தவரிசையில் “ பெளத்த அளிச்சல் ” ட்ட 3 அடி 6 அங். உயரமான கற்றிரைச்சுவர்
இப்பொழுதும் ஒடியாதுளது. மதிரிகிரியாவின் தவிர மற்றையவை யாவும், பெரும்பாலானவை
நிலைநிற்கின்றன. இதனலும் மதிரிகிரியாத்துபி றும் பாறையின் உச்சியில் கட்டப்பட்டுள்ளது. இது பவற்றைப்போல் வட்டமேடை ஒன்றின்மேல் இது வர், பாறையின் மேற்பரப்பின் ஒப்பரவற்ற மட்டத் வில்லை. ஆனல் இது 6 அடி சராசரி உயரம் )த்தில் புத்தர் சிலைகளின் துண்டுகளை ஒருவர்
திரியாயில் உள்ளது. திரியாய் கீழ் மாகாணத் *பது மைல் தொலையில் உள்ள ஒரு கிராமம் லை. தூபிக்கண்மையில் உள்ள பாறையொன்றில் ஒரு வடமொழிப் பொறிப்பு, இத்திருமனையானது, பனிடமிருந்து வணக்கத்திற்குரிய பொருளென அவர் க எனும் இரு வணிகரால் கட்டப்பெற்றது என்று சைதியம் என்பதாகும். இத்தூபி ஒருமட்டமான திலத்திடலாகக் காட்சி அளிக்கிறது. இதைச் சுற்றி
தண்டுகளும் போதிகைகளும் ஒரு கல்லாலானவை. நிலையில் உள்ளது. தளப்பாவை மூடியுள்ள சிதி ஆதியில் எத்தனை தூண்கள் இருந்தன என்று பரத்திற்குச் சதுரமாயும் அதன் மேல் எண்கோண கொண்டிருந்தது. இவற்றுள் 27 இப்பொழுதும் ாதிவரை எண்கோணமாயிருந்தன. தூபியானது மடையின் நடுவண் இருந்தது. மேடைக்கு முக்கிய ருந்தன ; இவற்றின் இரு மருங்கும் மகரவடிவக் ாகர் சிற்பங்கள் கொண்ட கல்துவாரபாலகர்களும்
அமைந்தது கொழும்பு மாவட்டத்தில் அத்தனகலை துவரின் சீலங்களைக் கடைப்பிடித்த ஒரு சிங்கள தன்தலை அளித்த இடத்தை நினைவுகொண்டாடு ற்றண்டிற் கட்டப்பெற்றதாம். பழைய திருமனை முன் புதியதொன்று கட்டப்பட்டுள்ளதாதலின் இத் உட்புறத்தைப் பற்றியும் நாம் ஒன்றும் சொல்த ற்றுண் வட்டங்கள் இருந்தன. தூபி ஒரு வட்ட rளவாறு கபோதித்த கற்பலகைகளால் பேணப்பட்டு

Page 84
இவ்வகை அமைப்பு பொலனறுவையிலுள்ள வளர்ச்சி பெற்றது. வட்டதாகேயின் கருவாயமை அடி 8 அங்குலமே. தூபியின் நான்கு முக்கிய முக
அளவுத்திட்டம் 19 O O
உரு. 12. பொலனறுவுை வட்
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1903, ப. 21 தொட
 

71.
வட்டதாகே (தகடு XIX, a, உரு. 12) இல் உயர் த தூபி மிகச்சிறியது. இதன் அடிவிட்டம் 27 ங்களிலும் கற்பீடிகைகள்மேல் அமர்நிலையிலுள்ள
தா-கே இன் நிலப்படம்.

Page 85
72
புத்தர் சிலைகள் இருந்தன. துபி பாவிய வட் திசைகளிலும் நான்கு படிக்கட்டுகள் இருந்தன கற்கள், சந்திரக்கற்கள், படிக்கட்டுகளின் மிதிகள் டிருந்தன. தூபியை மூன்று ஒருமையக் கற்றுண் அனுராதபுரம் ஆகியவற்றிலிருந்தவற்றை ஒத்தி தன. உள்ளிருவட்டத் தூண்களுள் ஒன்றேனும்
அடிக்கட்டையிலிருந்து முதல்வட்டத்தில் 16 துை தோன்றுகிறது. இத்தூண்களின் ஒன்றினது த அடி 2 அங். உயரங் கொண்டிருந்தது. எனவே கொண்டிருந்திருக்கலாம். ஆயின் இது எவ்வட 32 தூண்களைக் கொண்டிருந்தது. ஒவ்வொன்று வட்டதாகேயின் மிக்க கவர்ச்சியான அமிசம் த உயரமுடையதாய் மிகவிரிவான சிற்பங்கள் கொ6 மேடையைச் சுற்றி நின்றது. இது நின்ற நிலையி இத்திரை மதிரிகிரியாத்தூபியில் நாம் ஏலவே க
இத்திரைக்கு இரண்டடி பின்னல் தூண் நான்கு வாசல்வழிக்குத் திறவுகள் கொண்ட நடுவணிருந்த திருமனையை உள்ளடக்கியிருந்தது. இலங்காராமை, மதிரிகிரியா ஆகிய இடங்களில் ஆயின் பொலனறுவையில் உள்ள வட்டதாகையி கட்டில் உபயோகித்த மிகச்சிறந்த சுண்ணும்புச் யிலும் உள்ள கபோதங்கள் தவிர மற்றை வகைக தூணுெப்போ பிற அணிவேலை அமிசமோ கொ தடிப்புடையது. ஏறக்குறைய 15 அடி உயரமுை யமைந்த ஒடுங்கிய வெளி திரையின் செங்கோடு வெளிவட்டத்துத்துண்களின் போதிகைகள் கழுந்
பொலனறுவையிலுள்ள வட்டதாகே கீழ்ம இரண்டாவதொரு மேடையைக் கொண்டிருப்ப 120 அடி விட்டமும் 4 அடி 6 அங். உயரமும் கெ ஒன்று கொண்டுளது. இதன் மேற்பரப்பு கல்லா மரத்துண் வட்டங்கள் இருந்தன போலத் தே குழிகள் போலமைந்த வட்டத்தொளைகளை இன் போலமைந்த செவ்வக முனைப்பு ஒன்றுளது. கீ கட்டுவழியாகவே அமைந்திருந்தது. இக்கற்படிக்க காணப்படும் வழக்கமான சிற்பியல் அணி வேலைகள்
பொலனறுவையின் வட்டதாகேயைத் துப்பு கடப்பாடுடையோம். பொலனறுவை, மதிரிகிரியா பிற இடங்களில் வேறு காட்டுக்காணுவாறு, ஒரு சி யுள்ளன, என்று திரு. பெல் கூறியுள்ளார் அனுராதபுரத்துத் துபாராமையைக் காட்டுருவில் மேற்கூறியவாறு கருத்துக் கொண்டார். பெல் பர்மாவிற்குப் போய் அங்கு மெங்கனிலுள்ள “ இப்பகடை மிகவும் அண்மைக் காலத்தது, இதை

டமேடைமேல் நின்றது; மேடைக்கு நான்கு முக்கிய . இம்மேடையின் பேண்சுவர், சிறைக்கற்கள், காவற் யாவும் சிற்பங்களால் மிகவிரிவாக அணி செயப்பட் 7 வட்டங்கள் சூழ்ந்து நின்றன ; இவை தூபாராமை, ருந்தன. போதிகைகளும் அங்குளவற்றை ஒத்திருந் இப்பொழுது நிலைநிற்கவில்லை. ஆயின் நிலையிலுள்ள ண்களும் இரண்டாவதில் 20 உம் இருந்தன என்று ண்டே முழுவதுமாக நமக்குக் கிடைத்தது. இது 14 போதிகையொடு இத்தூண் 16 அடி 2 அங். உயரம் ட்டத்திற்குரியதென்று புலப்படவில்லை. வெளிவட்டம் ம் போதிகையுடன் 8 அடி உயரமுடையனவாயிருந்தன. ாழ்வான ஒரு திரையாம் ; இது 2 அடி 9 அங். மீண்டு வெளித்துண்வட்டத்தோடு ஒத்த ஒரு கோட்டில் லும் சிற்பியல் திட்டத்தில் இது கொண்ட பயனிலும் ண்ட ஒத்த உறுப்பினை நிகர்த்தது.
னகளின் இரண்டாம் மூன்றம் வட்டங்களுக்கிடையில், ஒரு செங்கல் வட்டச்சுவர் ஒன்றிருந்தது; இது மேடை இத்தகைச் சுவர்களின் சிதைவுகளைத் துபாராமை, செவ்விதாக ஒத்த இடங்களில் நாம் கண்டுளோம். ல் இச்சுவர் முழுவதும் நிலைநிற்கிறது. இது அதன் சாந்தின் இயல்பினல் ஆயதாம். அடியிலும் போதி ளில் சுவர் அறவறிதாயுள்ளது. அங்கு நிலைக்குத்துத் ண்ட புடைப்பங்கள் கிடையா. இது 2 அடி 2 அங். டயது. இச்செங்கற் சுவருக்கும் கற்றிரைக்கும் இடை 0ணத் திருப்பங்களால் வாயிலில் அடைபட்டிருந்தது. துகள் உடையனவாயிருந்தன.
ட்டத்தில் தூபி நிற்கும் மேன் மேடையைச் சூழ்ந்துள தில், மேற் கூறியவற்றினின்றும் மாறுபட்டுள்ளது. ாண்ட இம்மேடை கபோதித்த கல்லாலான பேண்சுவர் ) பாவப்பட்டிருந்தது. இம்மேடைமேல் இரு ஒருமைய ான்றுகிறது. ஏனெனில் இத்தூண்களுக்குத் தாங்கு றும் தளப்பாவில் காணலாம். வடக்கில் முகப்புப் ழ் மேடைக்கு வழி இப்பக்கத்திலுள்ள ஒரு கற்படிக் ட்டுகள் பழைய சிங்களக் கட்டிடங்களின் வாயில்களில் ாால் அணி செய்யப்பட்டிருந்தன.
ரவாக்கிக் காத்ததற்கு திரு. பெல் அவர்கட்கு நாம்
ஆகிய இடங்களில் உள்ள வட்டதாகேகள், தீவில் ற்பியல் கருக்கோளே உருப்படுத்தியதில் நிகரற்றவையா
எலவே திரு. சிமிதர் பொலனறுவை வட்டதாகே ஒத்ததென்று எடுத்துக்கூறியிருந்தும் திரு. பெல் அவர்கள் அதற்கு ஒர் ஒப்பைக் காண்பான் வேண்டிப் வட்டபகடை ” யில் அவ்வொப்பைக் கண்டுபிடித்தார். பற்றி திரு. பேகுசன் இந்திய கீழைத்தேச சிற்பியல்

Page 86
பற்றிய புகழ்பெற்ற நூலில் விவரித்துள்ளார். இவ் களின் சிற்பியல் காட்டுருக்களை ஒப்புமுறையில் ஆய்ந் அணிகள் விவரங்களில் வேறுபாடுகளைக் கொண்டிரு இலங்காராமை ஆகியவற்றின் சிற்பியல் திட்டத்தையே எளிதிற் புலப்படும். இவ்வெல்லா நிலையகங்களிலு பெற்றிருப்பதையும், ஒரு மையக் கற்றுண் வட்டங்கள் வட்டத்திற்குள்ளாக, சூழவர ஒரு செங்கற்சுவர் பொலனறுவையிலும் உள்ள வட்டதாகேகள் வெலி திரை கொண்டிருப்பதில் பொதுத்திட்டத்திலிருந்து
துபாராமை மற்றை இவ்வகைத்தூபிகளிலும் லாம், பின் இது ஒரு சுவடுமின்றி அழிந்திருக்கலா மேலொன்றக இருவட்ட மேடைகளையும், கீழ்மேடை கொண்டிருப்பதில் மற்றைக் கட்டிடங்களினின்றும் ே இவ்வகைக் கட்டிடங்களுள் பிந்திய காலத்தது வளர்ச்சியைப் பெற்று, முன்னைய காட்டுக்களில்லாச் தாலும், இது ஆயதாம்.
வட்டதாகே எனும் பதம் வட்ட-எச்ச-மனை
மதிரிகிரியா ஆகிய இடங்களில் உள்ள நிலையகங்க ஞன்காம் நூற்றண்டுகளில் தேதிகொண்ட சிங்கள் துபாராமைத் திருமனையையும் அத்தனகலைத் தி குறிக்க உபயோகிக்கப்பட்டது?. இதிலிருந்து பதின் தூபாராமையும் பொலனறுவையின் வட்டதாகேயும் கருதினர் என்பது புலப்படும். இவ்விரு கட்டிடங்கி தாமாகவே இத்தகைய முடிவிற்கு வந்தார்.
முகப்பின் சுவர்களில் வரையப்பெற்ற பொறி குறிப்புகளிலிருந்தும் பொலனறுவையிலுள்ள வட்ட கின்றது. ஆனல் தூண்களின் போதிகைகள், மேல் ( காவற்கற்களின் சிற்பங்கள், பொலனறுவைப் பரு நடையின் மிக உயர்ந்த நடையினவாகத் தோன்று முதன்முதல் கட்டியவனல்லனயிருக்கலாம் ; ஆயின் அணிசெய்திருக்கலாம். முகப்பில் காணப்படும் கல்ே நடையும் பொலனறுவைப் பருவத்திற்குரிய மற்ை எனவே கீழ்மேடையை அவன் கட்டியிருக்கலாம் 6 ஐயமறப் பன்னிரண்டாம் நூறிற்குரியதேயாம். அ பணியாயிருக்கலாம். ஆயினும் அங்குள பல்வேறு படாது முன்னைக் கட்டிடங்களின் இடிபாடுகளிலிருந்:
அனுராதபுரத்து, தூபாராமை, இலங்காரான பயன் யாது என்பது இலங்கைத் தொல்பொருளி இதுபற்றி திரு. பேகுசன் தாம் எழுதிய இந்திய முதற்பதிப்பில் (ப. 194) வருமாறு சொல்கிறர்
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1903, ப. 26. 2. பூசாவலி, பி. குணசேகர பதிப்பு, ப-ள். 21, 22 : த 3, முல்லர், ப. இ. பொ., ப-ள். 94-95, 147., இ. வி.

73
வதிகாரத்தில் நாம் கண்ட பல்வேறு அமைப்புக் தறியின், பொலனறுவையில் உள்ள வட்டதாகே, ப்பினும், அனுராதபுரத்தில் உள்ள தூபாராமை, முக்கியமாகப் பின்பற்றியமைந்திருப்பது எவர்க்கும் b வட்டமேடை ஒன்றின்மேல் ஒரு தூபி கட்டப் ா அதைச் சூழ்ந்து நிற்பதையும் வெளிக்கற்றுரண் ற்பதையும் நாம் காணலாம். மதிரிகிரியாவிலும் பித்துரண் வட்டத்தோடொத்த ஒரு கோட்டில் ஒரு
வேறுபட்டன.
இத்தகை மரத்தாலாய ஒரு திரை இருந்திருக்க ம். பொலனறுவையிலுள்ள வட்டதாகே, ஒன்றின் யில் முகப்புப் போலமைந்த ஒர் முனைப்பையும், வறுபட்டதாயுள்ளது. உண்மையில், இந்நிலையகம், என்பதாலும், சிற்பியல் பாணியில் இயல்பான சில குறித்த அமிசங்களைத் தன்னகத்தே கொண்ட
எனப் பொருள்படும். இச்சொல் பொலனறுவை ளுக்குச் சிறப்பானதன்று. பதின்மூன்றம் பதி ா நூல்களில் இப்பதம் அனுராதபுரத்திலுள்ள ருமனையையும் பொலனறுவையில் உள்ளதையும் மூன்றம் நூற்றண்டின் சிங்கள ஆசிரியர்கள் ஒத்த அமைப்புவகையைச் சேர்ந்தவை எனக் 5ளின் காட்டுருக்களையும் திரு. சிமிதர் ஆய்ந்து
ப்ெபுகளிலிருந்தும் சிங்கள வரலாற்றேடுகளிலுள்ள தாகே நிசங்கமல்லனுடைய பணியென்பது புலன மேடையின் வாயின் வழி அமைந்த சந்திரக்கற்கள் வத்தில் தேதி கொண்ட இத்தகைய பணிகளின் துகின்றன. எனவே நிசங்கமல்லன் வட்டதாகேயை ஏலவே நின்ற ஒரு கட்டிடத்தைச் சீராக்கி வலையின் நடையும் கீழ்மேடையின் பேண்சுவரின் 2றக் கட்டிடங்களின் நடையை ஒத்திருக்கின்றன. ான ஊகிக்கலாம். மேன்மேடையின் செங்கற்சுவர் |ங்குள அணியமிசங்களுட் பல நிசங்கமல்லனின் சிற்பியல் துண்டுகள் இக்கட்டிடத்திற்கென ஆக்கப்
து எடுக்கப்பட்டவையாயிருக்கலாம்.
மை ஆகியவற்றைச் சூழ்ந்துள்ள கற்றுண்களின் பலார் பலரின் ஆய்வுப் பொருளாயமைந்துளது. கீழ்நாட்டுச் சிற்பியல் வரலாறு என்னும் நூலின்
“ இவை வடபுலத்து அமைந்த தூபிகளின்
லதாசிரித (கொழும்பு, 1920) 48. நா. பகுதி. .ே தொகுதி II, ப. 165.

Page 87
74
அளிகளின் இடத்தைக் கொண்டு அவற்றை உருவ ஐயமில்லை ; ஆயின் எவ்வகையில் என்பது எடுத் அதாவது இலங்கையர் சிற்பத்திலும் ஒவியத்தை ஒரு விளக்கம் அளித்தல் கடினமன்று. ஆதி ஒன்றுடனென்று இணைக்கப்பட்டன என்றும், இல யாப் பகுதியான ஒவியங்கள் தீட்டிய எழினிகள் : கிறேன்”,
திரு. பேகுசனின் இக்கொள்கையைப்பற்றி "இரண்டாம் மூன்றம் வட்டத்துத் தூண்களுக்கி கூடும் ; ஆயின் தாகபைக்கு அருகமைந்த முதல் யமைந்த 2 அடி 6 அங். இற்குறைவான இடைெ யாம். இத்தகைப் பொருள்களைப் போதிகைகள்மீ போதிகைகளின் விரிவான அணி வேலைகளையும் எ னின்றும் மறைத்திருக்கும் ; இன்னும் தூண்வ அமைந்திருக்கும். இன்னும் தாகபையையும் ( உட்புற வெளிப்புற முகனைகள், வேண்டிய அணி மேற்கூறிய முறையில் ஒவியங்களைக் காட்டும் இயலக் கூடியதன்று”.
பின்னர், திரு. சிமிதர், தூண்களின்
ஆய்ந்து பின்வருமாறு தம் கருத்தைக் கூறுகில் யிலமைந்தமை ; மற்றையவற்றில் கிடைவகை உத் இன்மை ஆகியவற்றிலிருந்து, தூண்கள் அறவே யென்றும், மிகவும் பாரிய பருமனுடைய வளைக பாரியவையாயமைந்த கழுந்துகள், உள்ளிருவட்டத களைத் தாங்குவதற்காயவையாயிருக்கலாம் என்று என்று நாம் ஊகித்தேயறிதல் வேண்டும். ஆன பெற்றனவாயும், தூண்களில் தங்கிநிற்பவைபோ வாயுமுள்ள பெளத்தச் சின்னங்களாகவே இருத்த யின் மூன்றம் வட்டத்துத் “தூண்கள்மிசை யாது ஆயின் தாங்குவதற்குக் கழுந்துகள் வேண்டாவ கருதுகின்றர். நான்காம் வட்டத்துண்கள் பெரிய கருதுகிறர்.
தம்காலத்திற்கு முந்திய சில ஆசிரியர் இது தாங்கி நின்றன என்று கொண்ட கருத்தைத் தி ஆதரிக்குமுகமாயமைந்த சில வாசகங்கள் மகா6 தூண்களின் பயன்பற்றி அவர் கொண்ட முடி விளக்கமளித்து விட்டார். அமைப்பு முறையை கூரைகொண்டிருத்தல் இயலாததாகுமென்பதை வுகளையே ஆயந்த சிற்பியலார் அவர் ஒருவரே நம்பெருமதிப்பிற்குரியதாகும். அவர் கூறுகிறர் நுணுகி ஆய்ந்தால் 65 அடி அகல்வு கொண்டு தாங்கும் நோக்குடன் அவை நிறுவப்படவில்லைெ
1. சிமிதர், அ. சி. சி., ப. 5. 2. சிமிதர், அ. சி. சி. ப. 6.

கித்து அவற்றின் பணியையே புரிகின்றன என்பதில் தவுடன் புலனவதில்லை. நாம் முன்னர்க் கூறியதை, உவந்தவர் என்பதை, நோக்கின், இவ்விகற்பத்திற்கு பில் இத்தூண்கள் போதிமேல் இட்ட வளைகளால் பற்றிலிருந்து பெளத்த அலங்காரத்தின் இன்றியமை சட்டங்கள், தொங்கவிடப்பட்டன என்றும் நான் கருது
த் திரு. சிமிதர் வரும் குறிப்புகளைக் கூறியுள்ளார் : டை சட்டங்கள், எழினிகள் தொங்கவிடப்பட்டிருத்தல் )ாவது (மிக்குள்ளான) வட்டத்துத் தூண்களுக்கிடை வளிகள் இத்தகைய அலுவலுக்கு மிக ஒடுங்கியவை து அமர்த்திய வளைகளில் தொங்கவிட்டால், இவை ழில்பெறு புறவரைகளையும் பெருமளவில் பார்வையி ட்டங்களின் பொதுப்பயனிற்கும் இவை இடையூறய் சூழலையும் ஒருகால் அடக்கியிருந்த ஒங்குமதிலின் னிவேலைகட்குப் பயன்படக் கூடியனவாய் நிற்கையில் வழிவகைகளைக் கடைப்பிடித்திருப்பார்கள் என்பது
போதிகைகளின் பயனை அறியுமுகமாக அவற்றை ன்றர்: “ சில போதிகைகளின் உச்சிகள் தனிமுறை திரங்களைப் பூட்டுவதற்கேற்ற யாதுமொரு வகைதுறை ஒன்றுடனென்று தொடர்பு கொண்டிருக்கவில்லை ளேத்தானும் தாங்குவதற்கு வேண்டிய அளவிலும் ந்துத் தூண்களின் மிசையமைந்த சில அணியுறுப்பு லும் நாம் கொள்ளலாம். இவ்வுறுப்புகள் யாவை ல் இவை பெரும்பாலும் உயர்நிலைகளில் அமைக்கப் ல் சிற்பங்கள் ஒவியங்களில் உருவகிக்கப் பெற்றன நல் வேண்டும்?’. திரு. சிமிதர் மேலும், தூபாராமை துமொருவகை அணிகள் இருந்திருத்தல் வேண்டும் ; கையினவாயவை யிருந்திருக்க வேண்டும்” எனக் கனத்த விளக்குகளைக் கொண்டிருந்தன என அவர்
ந்துண்கள் தூபிக்குமேலமைந்த ஒரு கூரையைத் ரு. சிமிதர் எற்றுக்கொள்ளவில்லை. இத்தெரிப்பினை வமிசத்தில் இருப்பதை அவர் கண்டார். ஆயினும் டபிற்கு அரண்செயும் வழியில் அவற்றிற்கு அவர் ஆதாரமாகக் கொண்டு தூண்கள் என்றேனும் அவர் வலியுறுத்தியுள்ளார். தலத்திலே சிதை ஆதலின், இக்கேள்வியில் அவர் கொண்ட கருத்து “ எனினும் தூண்களை நன்முறையில் அளந்து நிலத்தினின்று 23 அடி உயர்ந்த ஒரு கூரையைத் யென்பதும், அவ்வாறு தாங்கும்திறன் அவற்றிற்கு

Page 88
அறவே இல்லையென்பதும் ஐயத்திற்கிடமின்றி யால் பரப்பிற்கு வேண்டிய உத்திரக்கூரை நல்லுறுதி ஆனல் நீண்டுயர்ந்து தனித்தனியான இத்தூண்களே வீடுகளையுடையனவாயும் மிகக்குறைவான எதிர்த்தல் மிருந்தன. இன்னும் தூண்கள் ஒவ்வா உயரமு: கூரையைத் தாங்குவதற்கு உண்மையில் பயன்படுத்தி எவை இரண்டும் எதிரெதிர் நிற்காமையால் கட்ட6 தாகபையைச் சூழ்ந்துள தூண்களின் பயன் யாதா எக்கூரையைத்தானும் அவை தாங்கியிருத்தல் மு இதுவரை கூறியுள்ளோம்'.
பொலனறுவையில் உள்ள வட்டதாகேயின் மேன் பல இருப்பாணிகளையும் பல தட்டைக்கூரை ஒடுக என்பது இவ்விடத்தில் உற்று நோக்கற்பாலது. இக் செங்கற்சுவரின் உட்புறத்தில் ஒவியங்களின் சுவடுகளை ஒருங்கிணைத்து நோக்கும்போது துபாராமையின் வ ஒடுகளால் வேயப்பெற்ற ஒரு கூரைகொண்டிருந்த இவ்வியல்பையும் சிந்தித்துள்ளார்கள் ; ஆயின் சுவ இல்லாமையாலும் தூண்களுக்குமேல் உத்திரவேலைக களில் கழுந்துகளில்லாமையாலும் மேற்கூறியது ஒடுகளும் மற்றைப்பொருள்களும் பிறிதோர் அ
(ossTaöOILITsi?.
துபாராமையைச் சூழ்ந்துள தூண்களின் கருத்து கொள்கை கொண்டுள்ளார். உள்ளிருவட்டத்தூண்க ருத்தல் கூடுமென்பதை அவர் எற்றுக்கொள்கிரு வதற்காகத் தொங்கவிடப்பெற்ற விளக்கு மாலைகை உள்ளிரு தூண்வட்டங்களும் விளக்குகள் தோரண யினைப்புரிவதோடு மட்டுமல்லாமல், தாகபையைச் சு ஒரு மூடியையும் தாங்கி நின்றிருத்தல் வேண்டுெ அவர்களின் புகழ்பெற்ற நூலின் மறுபதிப்பில் கம் என்ற திரு. சிமிதர் கூற்றுடன் இணங்குகின்ரு பேகுசன், சிமிதர் ஆகியோரின் கருத்துக்களைச் சேர்த போலத் தோன்றுகிறது. கலா. ஆனந்தகுமாரசுவா
LTii.
தூண்கள் ஒருகூரையைத் தாங்கிநின்றன என்ற ே யாதும் காட்டாது எற்றுக்கொண்டார். இந்தியச் சி களும் ஒன்றின்மேலொன்றமைந்த முறையில் இரு இலங்கைத்தொல்பொருளாய்வு ஆணையாளராயிரு. யிருந்த பேரா.எ.எம். ஒகாது துபாராமையில் உள் டனவெனும் கருத்தை ஆதரித்து, இப்பொருளே கடலாதெனி ஆகிய இடங்களில் கண்டியர் கூை
சிமிதர், அ. சி. சி. ட-ள். 5-6. சிமிதர், அ. சி. சி., ப-ள். 12-13. இந்திய இந்தோனேசியக் கலைவரலாறு, ப. 180. இந்துச் சிற்பியல், ப-ள், 380-81.
:

75
பர்க்கும் தெள்ளிதிற் புலனுகும். இத்தகை அகல் யான எந்துகால்களை வேண்டி நின்றிருக்கும் ; ளா இயல்பிற்குமாறன முறையில் நொய்தான அள கைப்பிற்காளாகிலே ஒடிந்து விழுந்தன்மையனவாயு டையனவாயிருந்தமையால் உள்வட்டத்தூண்களையே யிருக்கலாம். மற்றை வெளி இருவட்டத்தூண்களுள் மைப்பு முறையில் அவை பயனிலவாய் இருந்தன. யினும் ஆக, எவ்வளவு இலேசாக அமைக்கப்பெற்ற டிெயாது என்பதற்கு வேண்டிய பல காரணங்களை
மேடையை மூடி நின்ற சிதிலத்தை அகழ்ந்தபோது ளின் துண்டுகளையும் திரு. சிமிதர் கண்ணுற்றர் கட்டிடத்தை இவர் ஆய்ந்தபொழுது சூழ்ந்துநின்ற க் கண்ணுற்றர். இவ்விரண்டு கண்டுபிடிப்புகளையும் கையினதைப் போன்ற பொலனறுவை வட்டதாகே து என்ற ஓர் கருத்துத்தோன்றும். திரு. சிமிதர் ர்முகனையில் தண்டியத்திற்கு வேண்டிய தொளைகள் * சுவடுகள் இல்லாமையாலும் இவற்றின் போதிகை
போன்ற ஒரு கூரையிருந்திருக்காது என்றும், மைப்பிலிருந்தாயவை என்றும் அவர் முடிவு
து யாதென்பதைப் பற்றி திரு. பாக்கர் சொந்த ஒரு 5ளும் தூபிமேல் கூம்புகூரை ஒன்றைக் கொண்டி }ர். ஆனல் தூண்கள் உண்மையில் பேயோட்டு ளத்தாங்க எழுந்தவை என்பது அவர் கொள்கை. எங்களைத் தாங்கும் எல்லாத்துரண்களினதும் பணி ற்றியமைந்த ஒரு வட்டவலமருபாதைமேல் இருந்த மன்று திரு. பாக்கர் தெரிவிக்கின்றர். பேகுசன் லா. பேகசு தூண்கள் ஒரு கூரையைத் தாங்கியிரா றர். தூண்களின் நோக்கத்தைப் பற்றியவிடத்து த்திணைத்த ஒரு கொள்கையை அவர் கொண்டுளார் மி திரு. பாக்கரின் தெரிப்புரையை எற்றுக் கொண்
கொள்கையைத் தளபதி எல்.டி. பேலி உரிய காரணம் ற்பியலில் உள்ள கூரைகளின் பாணியில் இக்கூரை நந்தன என்றும் அவர் ஊகிக்கிருர், பத்தாண்டு ந்து இக்கேள்வியை ஆய நல்வாய்ப்புடையவரா ள தூண்கள் ஒரு கூரையைத்தாங்கவே நிறுவப்பட்
மிக விவரமாக விரித்துள்ளார். தம்பதெனி, ரகள் மூடிநிற்கும், இக்காலத்துத் தூபிகளையும்

Page 89
76
இவர் கண்டுளார். இக்காட்டுக்களிலிருந்து, மகாவ டிணைந்தும், காணப்படும் “ துாபகர ’ எனும் இப்ப அனுமானிக்கின்றர். பின் இவ்வாறு பெற்ற இச்ெ பற்றிய பிரச்சினையோடு இணைத்து நோக்குகிறர். எழும் அனுராதபுரத்துத் துபாராமையைச் சூழ்ந்து இவ்விருவகைகளும் விடைதளுகின்றன. இவற்றின்மி தாங்கின என்பதில் ஒர் ஐயமுமிருக்கமுடியாது. ஐயமுமிருக்கமுடியாது. என்ன ? அங்கு மூன்று ப மிகவெளியமைந்தது மிகச்சிறியதுமாய் இருந்தன கொண்டவிகித சமன் யாதெனப் புலப்படவில்லை ; வற்றினும் பார்க்க உயர்ந்த ஒர் அடித்தொடை டே தம்பதெனியில் உள்ளவாறு கூரை தூபிமேல் செஞ்
திரு. எணசு தயசு அவர்கள் பொலனறுவை வட்டத கருத்துடன் பேரா. ஒகாது இணங்கவில்லை?. தூன இருந்ததைச் சுட்டிக்காட்டிக் கூரையின் உத்திரவேலை அவர் கூறுகிறர். இன்னும் சுவரின் உச்சியிலிரு நிலைக்குத்தாயிருந்தமையாலும், முழுக்கூரையும் னமையாலும் வட்டதாகேயின் கூரை கூம்புருவினதா டுகின்றர். அவர் தலைகீழான தரங்குவகைக் கூ இதற்கு ஆதாரமாக அனுராதபுரத்திலிருந்து வர னமைந்த ஒரு கட்டிடத்தைக் காட்டும் ஒரு குறைபுை சேதியக்குகையின் கூரையிலுள்ள தேக்குப்பழுக்களை திருக்கலாம் எனவும் அவர் சுட்டிக்காட்டுகிறர்?. வேயலாம் என்பதைப்பற்றி அவர் விளக்குவது எ காணப்படவில்லை. வட்டதாகேயின் கூரையிலிருந்த திரு. சிமிதர் கண்டார் என்பதை அவர் அறிய எழுதிவைக்கவில்லை. ஆய்வுக்குதவுமாறு இவ்வோடு
திருவாளர்கள் பேகுசன், சிமிதர், பாக்கர், கலா முதன்மை மொழி மாறுபட்ட கருத்தினை உடையவாயி லும் இருந்த தூண்கள் தாகபைமேல் கூரையொன்ன ஒகாது அவர்களினதும் இன்னும் பிறரதும் நோக்கி இலக்கியங்களில் போதிய சான்றுகள் உள. துபார தூபிகளையும் சூழல்களையும் சிங்கள இலக்கிய நூல்க என்று எலவே குறிப்பிட்டிருந்தோம். பூசாவலி4 வக கட்டினன் என்று கூறும் ; ஆனல் இக்கூற்றிற்கு ஆ தூபகரத்தைக் கட்டச் செய்தனன் எனக்கூறும். இதி பாலிப்பதமான “ தூபகர ’ என்பதும் ஒரு பொருட்ட சேதியம் என்பதும் ஒருபொருளின. எனவே, தூட மண்டபம்) என்பதும் ஒரேவகைக் கட்டமைப்புக்களைக் கர, சேதியகர எனும் பதங்கள் பன்முறை பயிலப்ப
1. இ. வி. தா. பகுதி G. தொகுதி. 11., ப. 145. 2. Die Kunst Indiens, J. 154. 3. இ. வி. தா. பகுதி G. தொகுதி. 11., ப-ள். 15-16 ; 4. பி. குணசேகர பதிப்பு, 37 ஆம் அதிகாரம், ப. 21, 22 5. அதி. 35. V., 87.

மிசத்தில் பல்காலும், சில்கால் துபாராமையோ தம் தூபிமேலுள்ள ஒரு வீட்டைக் குறித்ததென்று சய்தியைத் துபாராமையைச் சூழ்ந்துள தூண்கள் நோக்கிக் கூறுகிறர் : “ பல்காலும் மீளமீள ள தூண்களின் பயன்யாது ? எனும் கேள்விக்கு சை கழுந்துகள் இருந்தபடியால் இவை வளைகளைத் இவை சுமந்த கூரை சாய்வுற்றிருந்ததென்பதில் ருமனுடைத்தூண்கள், மிகவுள்ளது மிக்குயர்ந்தும் ஆதலின். மிகவுள்ளிருந்த தூண்கள் கவிகைக்கு ஏனெனில், தூபியானது சிங்களத்தூபிகள் பல 0ல் சயாம் பாணியில் மீளக்கட்டப்பெற்றதாதலின். நசரிவாக நிமிர்ந்து நின்றிருத்தல் வேண்டும்".
நாகே கூரை கொண்டிருக்கவில்லை யென்று கொண்ட iண்களின் போதிகைகளில் பொளிகள் கழுந்துகள் பயைத் தாங்கவே அவை அமைக்கப்பட்டன என்று ந்து வெளித்துண்களுக்குள்ள சாய்வு அண்ணிய அவ்வளவில் செஞ்சரிவுடையதாயிருக்க முடியாதா யிருக்க முடியாதென்றும் பேரா. ஒகாது சுட்டிக்காட் ரை யொன்றிருந்திருக்கலாமென்று கூறுகின்றர். ந்த சிறுநீர்க்கல்லிலிருந்து இவ்வகைக் கூரையுட டப்பத்தைக் காட்டுகிறர். இன்னும் காளேயிலுள்ள க் காட்டி, எவ்வாறு இத்தகைக்கூரையை அமைத் ஆயின் இத்தகைக் கூரையை எவ்வாறு ஓடால் ளிதன்று. ஏனெனில் வளைந்த ஒடுகள் ஒரிடமும் ஒடுகளின் வகைகளே அத்தலத்துச் சிதிலங்களில் ார். திரு. சிமிதர் இவ்வோடுகளைப்பற்றி ஒன்றும் கள் பேணிவைக்கப்படாதது வருத்தத்திற்குரியதே.
, ஆனந்த குமாரசுவாமி ஆகியோரின் உயர்முறை ருெந்தும், தூபாராமையிலும் மற்றைத் திருமனைகளி றைத் தாங்கி நின்றன என்று நிலை நிறுத்தும் பேரா. னை அரண்செய்வதற்கு இலங்கைப் பாலி, சிங்கள ாமை, அத்தனகலை ஆதியாம் இடங்களில் உள்ள ள் “ வட்டதாகே ’ எனும் பதத்தால் குறிக்கின்றன Fப மன்னன் துபாராமையில் ஒரு வட்டதாகேயைக் ஆதாரமான மகாவமிசம் வசபன் துபாராமையின் திலிருந்து சிங்களப்பதமான, வட்டதாகே என்பதும் தங்கள் என்பது தெளிவாகும். தூபம் என்பதும் பகர (தூபமண்டபம்) என்பதும் சேதியகர (சேதிய
குறிக்கப் பயன்படுபவையாம். மகாவமிசத்தில் தூப ட்டுள. இந்நூலின் 31 ஆம் அதிகாரத்தில் “ மாஞ்
5á50 XXII., 22 -(t5. 2.

Page 90
செரிக ’ன் எனும் நாகமன்னன்வயம் வந்தடைந் செய்வதற்குக் கட்டப்பெற்ற சேதியத்தைப் பற்றியுட துபாராமையில் வசபன் (கி. பி. 126-170) ஒரு து பொத்தா எனும் பெயர்கொண்ட வசபனின் அரசி, கட்டினுள் என்பது ஒருவரலாறு. கனிட்டதீசன் (2 யில் அம்பத்தலையிலும் சேதியகரங்கள் கட்டுவித் படுத்தினன்?. கொடாபயன் (809-323 வரை) து இடங்களிலுள்ள தூபகரங்களைப் பழுதுபார்த்தான்?.
தூபவமிசத்தில்4 மாஞ்செரிகனின் நாகலோகத்து கப்பட்டுள்ளது. கா என்பதும் கெஹ என்பதும் களைத் தாது கெஹ என்றும் கூறலாம் ; இப்பத பதமான தாகே என்பது தோன்றியது. இப்பத விவரிக்கும் வட்ட எனும் சொல்லை (வடமொழி எனும் பதம் ஆயது. மகாவமிசத்தில் TV ஆம் அச் ஒருவன் மண்டலகிரி விகாரையில் (மதிரிகிரியர்) உ6 கெக ’ யைக் கட்டுவித்தான் என்று சொல்லப்பட் வட்டதாகேயின் சிதைவுகள் இன்றும் உள. அத்த வமிசம்" வட்டதாது கர (சிங். வட்டதாகே) எனக்க சைத்திய-க்ருகம்) பொலனறுவை வட்டதாகேயின்
மேற்காட்டிய குறிப்புகளிலிருந்து தூபகர, சேதியக சொற்களும் தாகே, வட்டதாகே எனும் சிங்களப்பதங் பட்டன என்பது புலப்படும். ஆயினும், தூபகர 6 மேலிருந்த ஓர் அமைப்பைத்தான் சுட்டவேண்டுமெ அண்மையில் கட்டப்பெற்ற ஒன்றையும் அவை குறி அமைப்புகட்கு மகாவமிசத்தில் பிறிதொரு பதம் விடும். முதன்முதலாக இராமகாமத்திலுள்ள எச்ச வசமானபொழுது, அவர்கள் அவற்றை ஒரு தூபிய சொல்லப்பட்டுள்ளது. அதிபெளதிக உலகின் சிற்பி வித்தோர் வழக்கோடியைந்ததாயிருப்பது இயல்ே ஆசிரியர் தூபிகளை அடக்கிய திருமனைகளைப் பற்றி துபாராமை பிறிதொரு திருமனையுள் இருந்த.ெ லிருந்து காட்டலாம். V1 ஆம் அக்கபோதி (721-7 செம்மைப்படுத்தினன் என்றும் அதன் தூண்களேட்
மகாவமிசம், அதி. XXXV, 90 தொட J9gi645FTó), XXXVI., 9. அந்நூல், XXXVI, 106. பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 90. கொழும்புப் பதிப்பு 1926, ப. 155.
pastTG 16 Fuh, XLVIII., 29. gepšBITổ LXXXV., 75. முல்லர், ப. இ. பொ., ப. 94. மகாவமிசம், XXX1, 29. சப்பரதனமயம் தூபம் gipöITốo, XLVIII., 66.
0.

77
5 இராமகாமத்தூபியிலிருந்த எச்சங்களேப் பதிட்டஞ் சேதியகரத்தைப் பற்றியும் ஒரு விவரம் உள்ளது. பகரம் கட்டியதைப்பற்றி எலவே குறிப்பிட்டுள்ளோம். மகாவிகாரையில் ஒரு தூபியையும் தூபகரத்தையும் 26-244 வரை) மணிசோம விகாரையிலும் மிகிந்தலை 5ான். நாகதீபத்திலுள்ள சேதியகரத்தையும் சீர்ப் பாராமை, அம்பத்தலை, மணிசோம விகாரை ஆகிய
சேதியகரம் தாதுகரம், (எச்சமனை) என்றும் குறிக் ஒருபொருட் பதங்களாதலின், இவ்வகைத்திருமனை த்திலிருந்தே தூபவமிசத்தில் காணப்படும் சிங்களப் த்திற்கு இவ்வமைப்புகளின் வட்டமான திட்டத்தை
விருத்த) அடைமொழியாகச் சேர்த்து வட்டதாகே கபோதியின் ஆட்சியில் (651-666 வரை) மலையராசன் ள்ள சேதியத்தில் பெருஞ் செலவிலான ஒரு “ தாது டிருக்கிறது. நாம் முன்னர்க்கூறியவாறு இங்கு ஒரு னகலையிலுள்ள தூபிமீதமைந்த திருமனையை மகா -றும் ; இப்பதத்தின் வடமொழி உருவம் (விருத்தம்
முகப்பிலுள்ள பொறிப்பில் காணப்படுகிறது.
ர, தாதுகர, தாதுகெக, வட்டதாதுகா எனும் பாலிச் களும் ஒருவகை அமைப்புகளைச் சுட்டவே பயன்படுத்தப் ானும் பதமும் இதுபோன்ற மற்றவையும் ஒரு தூபி ன்றில்லை, தூபியோடிணைந்ததாய் அதன் நெருங்கிய விக்கலாம் என்றும் சிலர் சொல்லல்கூடும். இவ்வகை உண்டு. இதனல் மேற்கூறிய மறுப்பு விலக்கப்பட்டு த்திடலில் இட்டுவைக்கப்பட்ட எச்சங்களுள் சில நாகர் பில் பதிட்டித்து அதன்மேல் ஒரு வீடுகட்டினர் என்று பல் அதிபெளதிக உலகுபற்றிய கதைகளைத் தோற்று ப என யாவரும் கொள்வர். எனவே மகாவமிச நன்கு அறிந்தவராயிருத்தல் வேண்டும். இன்னும் தன்பதற்குப் பிறிதோர் ஆதாரத்தை மகாவமிசத்தி 61 வரை) துபாராமையின் சிதைந்த மனைக்கதவைச் புதுப்பித்தான் என்றும் அதில் கூறப்பட்டுள்ளது.
தசொபரி கரம் ததா.

Page 91
78
"தீக நிகாய' விற்குப் புத்தகோசர் எழுதிய உ இதனுல் இத்தூபி ஒரு திருமனையுள் அடங்கிய பரிநிப்பான சுத்த ”விற்கு இப்பேராசிரியர் தாம் அறிவுரைக்கிணங்க, அசாதசத்துரு மன்னன், புத்த இட்டு வைத்தான் எனக் கூறுகிறர். இதற்காக ஆழமான ஒர் குழியை அவன் அகழ்வித்தான் என ஒன்ருயமைந்தனவும், வெளியமைந்தவை படிப் செல்ல விலைகுறைந்த திரவியத்தால் ஆக்கப்பட்டன. இட்டுவைக்கப்பட்டன. அகழ்வுள் அமைக்கப்பட்ட அது அனுராதபுரத்துத் துபாராமைச் சேதியத்தி சொல்கிருர், இத்தூபியும் வரிசைமுறையில் யிருந்தது; இவற்றுள் மிகவுள்ளிருந்தது மணிகள யாலும் மிகப்புறத்தது செம்பாலுமாக அமைந்தன படி துபாராமையின் சேதியகரத்தின் பருமனையு பற்றிப் புத்தகோசர் சொல்வன யாவையும் உண்ண தில்லை. ஒரு துர்பியையும் அதை அடக்குமாறு அவர் தூபாராமையையும் சேதியகரத்தையும் உ ஐந்தாம் நூறில் துபாராமை எவ்வாறிருந்ததே அவருடைய இக்குறிப்பிலிருந்து துபாராமை அன்று இருந்தது என்பது தெளிவு. இப்பொருள்பற்றி உண்மையான சிதிலங்களடியில் நிலையகத்தைச் கற்றுண்களை நாம் காணும்பொழுது, தூபியை 2 கல்லாது வேறெதற்காக இத்தூண்கள் அமைந் கொள்வதன்றி வேறென்ன நாம் கொள்ளமுடியும்
பதின்மூன்ரும் நூற்றண்டுவரையிலான “ அமா தாதுகரம் பற்றிய குறிப்பு இவ்வமைப்புகளின் சு கூரைகள் கட்டப்பெற்றன என்றும் அறிந்துகெ மகாவனத்தில் புத்தர் நிகழ்த்திய போற்புதத்ை உடலிலிருந்து வெளிக்கிளர்ந்த கதிர்கள் உலகின் ப கவிந்திறங்கின என்று கூறுகிறர். பின்னர், இ மிகவுயர்ந்த உவமானம் ஒன்றில், ஆசிரியர் உ6 கட்டப்பெற்ற ஓர் எச்சமனை (தாகே) போன்றிருந்தது தாகே (சேதியகரம்) யின் கூரை குமிழ்வடிவினது 6 அமைக்கப்பெற்றது என்றும் இவை ஒரு வட்டக்கு வாகப் புலப்படுத்துகிறது. இவ்வட்டக்குமிழி பாலி என்னும் பதங்களால் குறுக்கப்பட்டுள்ளது.
ஒரு சிங்கள இலக்கிய நூலில் உள்ள இக் திருமனையின் கூரையின் வடிவு அமைப்பைப்பற்ற இவ்வகையமைப்புகளை இந்தியாவில் உள்ளவற் சேதியகரம் இலங்கைக்கே சிறப்பானதொன்றன்று ஒவ்வொரு முக்கிய துறவக நிலையகத்திலும் ( இந்தியாவில் வடக்கே தச்சசீலத்திலிருந்து தெற்கே
1. சுமங்கலவிலாசினி, பா. நூ. க. பதிப்பு, ப. 611. 2. இரிச்சாட்டு த சில்வா, பதிப்பு, ப. 200. 3. பார்க்க, சாதக, 1, ப. 201., சிங்கள பன்சிய பன.

ரையில் துரபாராமையைப்பற்றிய ஒரு குறிப்புள்ளது. ருந்ததென்பது வலியுறுத்தப்படுகின்றது. “ மகா எழுதிய உரையில் மகா கசப எனும் குலபதியின் ரின் உடலெச்சங்களை எவ்வாறு மறைவாக ஒரிடத்தில் இராசகிருகத்திற்கு அண்மையில் எண்பது முழ ாச் சொல்லப்படுகிறது. வரிசைமுறையில் ஒன்றினுள் படியாய்ப் பருமனில் உயர்ந்து உயர்ந்து செல்லச் வுமாய சிமிழ்கள் தூபிகள் ஆகியவற்றுள், எச்சங்கள் மிகப் புறத்தமைந்த தூபி பாறைப்பளிங்காலாயது ; ன் பருமனையுடையதாயிருந்ததென்று புத்தகோசர் ஒன்றுளொன்றயமைந்த திருமனைகளுள் அடங்கி லும், அடுத்தது பொன்னலும், அடுத்தது வெள்ளி . பிற்கூறிய இத் திருமனை புத்தகோசர் கருத்தின் டையதாயிருந்தது. அசாதசத்துருவின் தூபிகளைப் மயில் நடந்தனவென்று எற்றுக்கொள்ளவேண்டிய கட்டப்பெற்ற திருமனையையும் விளக்குமுகமாக தாரணமாக எற்றுக்கொண்டது குறிப்பிடத்தக்கது. 5ா அவ்வாறு அதை அறிந்தவர் புத்தகோசர். று வானறியத் திறந்தவாறில்லாது ஒரு திருமனையுள் இத்தகைய தெளிவான சான்றுடன், தூபியின் சுற்றி ஒரு மைய வட்டத்தில் ஒழுங்குபடுத்தப்பட்ட உள்ளடக்கிய திருமனையின் கூரையைத் தாங்குவற் திருக்கலாம் எனும் இயல்பான ஒரு முடிவைக் 2
வதுர ’ எனும் ஒரு சிங்கள சமய நூலில் உள்ள உரைகளின் வடிவு யாது என்றும் எவ்வாறு இக் ாள்ள உதவுகின்றது. கபிலவத்துவிற்கண்மையில் த விவரிக்குமுகமாக இந்நூலாசிரியர், புத்தரின் விகவுயர்ந்த புள்ளிவரை சென்று மீள மண்ணிற்குக் ந்தியப் புலவர்கள் பெரிதும் விரும்பும் கற்பனை லகானது மணிகளாலாய வளைந்த உத்தரங்களால் எனக் கூறுகிருர்?. இக்கூற்று, தூபிமேலமைந்த ான்றும், அது வளைந்த பழு அல்லது உத்தரங்களால் மிழியால் மேலே கொள்ளப்பட்டன என்றும் தெளி மொழியில் கண்ணிக, சிங்களத்தில் கணி மடல
குறிப்பிலிருந்து, தூபியை யடக்கி நிற்கும் ஒரு நாம் அனுமானித்தறிவதை, இலங்கையிலுள்ள ருேடு ஒப்பிட்டறியுமறிவு உறுதியாக்கிவிடுகின்றது. ; இந்தியாவின் பண்டைப் பெளத்த உலகின் இன்றியமையா ஒர் அமிசமாக இது விளங்கியது.
நாகார்ச்சுனகொண்டா வரையிலுள்ள பல பண்டைப்
சாதக, கொழும்பு, 1924, ப. 78.

Page 92
பெளத்த தலங்களில் கவியக்கோவில்களின் சிதி வில் உள்ள இத்தகைய ஒர் இடத்தில் காணப்பெற் கல்வெட்டில் இது சேதியகர என்று குறிக்கப்பட்டுள் ஒரு தூபியைக் கொண்டிருந்தன. இவற்றின் & பட்டன என்று புலப்படுத்தும்வகையில் இத்திரும? ஆயினும் நல்நிலையில் நிலைநிற்கும் பெளத்த ப( இவற்றை இந்துக்கள் தம் கடவுளர் கோவில்க காட்டுகளும் செங்கல் கட்டமைப்பு வேலையாலான இவற்றை உத்தரக் கூரைகளையுடைய இலங்கைச் சேதி
ஆயினும் மேற்பாலிந்தியாவில் அற்புதமான
இவற்றிலுள பொறிப்புகள் இவற்றைச் சேதியகர 6 குடைவரைத் திருமனைகள் இவற்றைத் தெள்ளிதி கொண்டிருக்கவில்லையாயினும் இப்பெயர் கொண்ட ஒத்திருப்பதால் இவற்றை நாம் அப்பெயரால் சேதியகரங்களை, அவற்றின் புகழ்பெற்ற காட்டுக்கள் லுள்ளவை உட்பட, இந்தியாவின் முன்னைப் பெளத் ளென நாம் கூறலாம். துறைதேர்ந்த வல்லுநர்பல திருமனைகளின் செம்படிகளெனக் கருதுகின்றன திட்டம் புடை அயல்களையும் கவிந்திறும் ஒரு நான சென்றன. கவியக்கோடியின் கூரை Lாதிக் குப் வசிவாக இருந்தது. இங்கு நாங்கள் கவனிக்க கோயில்களில் இத்திருமனைகளுக்கு முதல்களாக இ பாறையில் குடையப்பெற்றனவாயிருத்தல் வேண்டு வெட்டப்பெற்ற தவாளிப்புகளினுள் உண்மையான
வேண்டும் என்பதாம். பேகுசனின் புகழ்பெற்ற நூலி (குகை எண் 10) சேதியகரத்தின் வெட்டுமுகம்,
கும்மட்டத்தின் மரச்சட்டவேலை எப்படி அமைக்கப்ெ வட்டச்சேதியகரத்தின் கூரை எவ்வாறு கட்டப்பெற இடத்தில் இன்னுெரு பாதிக் கும்மட்டத்தை நாம் (
இந்தியாவில் குடைவரைச் சேதியகரங்கட்கு முறையில் கவியமாக உள்ளன ; ஆயினும் வட்ட அவர்கள் திட்டமும் வெட்டுமுகமும் சேர்த்து வுெ இலங்கைச் சேதியகரங்களுடன் ஒப்பிட்டு நோக்குவத விவரிக்கையில் பேகுசன் அவர்கள் “இக்குகையைப் பற்றி விவரிக்கும் போது இக்குகையின் ஒழுங்குபாட் ஆயினும் தூபாராமையைச் சூழ்ந்துள தூண்களிe அளித்த ஒப்புமையை அவர் உளங்கொளத் தவறி குறுக்களவு கொண்டிருந்தது. இது, தாகபையை
1. கவியக் கோவில்களுக்கு, பார்க்க, இந். தொ. அ. ஆண் 1913-14, ப-ள். 20, 21, தக. 13-15 ப. 29 தொட umt ftéié5, 67. Q9Q. Gô)ğ5 IT(g585) XIX., l_u. 22. டெகுசனும் பேகசும், இந்திய கீழைநாட்டுச் சிற்பியல் பார்க்க, பேகசு, பெளத்தக் குகைக் கோவில்கள் பொறி இத்தகை நிலையகங்களைப் டேகுசனும் மற்றையோரு இதன் திருத்தமான பெயர் பொறிப்பில் காட்டப் சைதியம் என்பது திருமனைக்குள்ளிருக்கும் தூபிய 6. இந்திய கீழைநாட்டுச் சிற்பியல் வரலாறு, ப. 158,
:

79
Iலங்கள் காணப்பெற்றன. நாகார்ச்சுனகொண்டா று பேரா. வொசல் அவர்களால் வெளியிடப்பெற்ற 1ளது?. இவ்வகைத் திருமனைகள் கவியக்கோடியில் கூரைகள் எவ்வாறிருந்தன எவ்வாறு அமைக்கப் னகளுள் ஒன்றேனும் இப்போது நிலைநிற்கவில்லை
நவத்திற்குரிய இரு கவியக்கோவில்கள் உள்ளன ; ளென ஆதீனப்படுத்திக் கொண்டனர்?. இவ்விரு வை ; இவை பீப்பா வசிவுடையவை. எனவே யகரங்களுடன் ஒப்பிடமுடியாது.
ஒரு வரிசைக் குடைவரைச் சேதியகரங்கள் உள. ான்றே குறிக்கும். இவ்வகுப்பினவான மற்றைக் 1ல் சேதியகரங்கள் எனக் குறிக்கும் பொறிப்புகள் வற்றின் காட்டுருவையும் திட்டத்தையும் ஐயமின்றி அழைக்கலாம். மேற்பாலிந்தியாவின் குடைவரைச் 1ான காளே, அசந்தா, எல்லோரா ஆகிய இடங்களி த்தர் நமக்களித்த மிகச்சிறந்த சிற்பியல் நிலையகங்க ர் இவை செங்கல்லும் மரமும் கொண்டாய கட்டிடத் ர். இச் சேதியகரங்கள் ஒவ்வொன்றிலும் நிலத் வையும் கொண்டிருந்தது ; நாவைச்சுற்றி அயல்கள் Dமட்டமாக அமைய நாவுமேல் நின்றது பீப்பா வேண்டியது, இத்திருமனைகளின் குடைவரைக் }ருந்த கட்டிடக் காட்டுகளின் வளைந்த மரப்பழுக்கள் ம் அல்லது, காளேயில் செய்தவாறு, பாறையில் மரப்பழுச் சட்டவேலையொன்று வைக்கப்பட்டிருத்தல் ல் உரு. 72 ஆகப் படிகாட்டப்பெற்ற அசந்தாவிலுள்ள கவியச் சேதியகரத்தின் தூபிமேல் உள்ள பாதிக் பற்றது என்பதைக் காட்டுகின்றது. இலங்கையிலுள்ள ற்றிருக்கலாம் என்பதை ஊகிக்க பீப்பா வசிவின் சேர்த்து நோக்கவேண்டியதே.
ந5 மிகச்சிறந்த காட்டுகளாக விளங்குவன திட்ட மானவை கிடைக்கப் பெருதவையல்ல. பேகுசன்ே 1ளியிட்ட யுன்னரிலுள்ள வட்டச்சைதிய மண்டபம் ற்கு மிக முக்கியத்துவம் வாய்ந்தன. இக்குகையை
போல் தூண்கள் சூழ்ந்த இலங்கைத் தாகபைகளைப் டின் கவர்ச்சி மிக நன்ருகப் புலப்படும் ” என்கிருர், ன் பயனை ஆராயும்பொழுது யுன்னரின் சேதியகரம் விட்டார். இச்சேதியகரம் சிறியது ; 25 அடி 6 அங். ச் சூழ்ந்துள பன்னிரு எளிய எண் கோணத்துரண்
எடறிக்கை 1907-8, ப. 194; 1912-13, ப-ள். 17, 23-25, தக. 25 ; ; 1914-15, Li-air. 24, 109.
வரலாறு, தொகுதி 1, ப. 326 தொட. ப்புகள் பற்றிய அறிக்கை, இலண்டன், 1883, ப-ள். 87, 88, 93, 114 b பெரும்பாலும் சேதியகரங்கள் என்பர். இது செவ்விதன்று. பெற்றவாறு சேதியகரம் அல்லது சேதியமண்டபம் என்பதாம். ாகும.

Page 93
80
கள் தாங்கும் கும்மட்ட வடிவக் கூரையைக் கெ பள்ளியில் பிறிதொரு வட்டசயித்தியக்குகை காணப் உயரமும் கொண்டது. தாகபையின் உருட்டு 3 அ. கொண்டது. கூரையின் கும்மட்டம் நீள்வட்டமாய் கதிர்க்கும் வளைந்த பழுக்கள் பதினறு செதுக்க ஒருமைய வட்ட உத்திரங்கள் தங்குவனபோல் 2 கூரை பழுக்களைக் காட்டவில்லை ; ஒருவேளை அலை லாம். ஆகவே குண்டபள்ளியிலுள்ள சயித்தியக்குை தாகபைகளிலும் மேலே கும்மட்டக்கூரைகள் எவ்வா நமக்கு மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்ததாம். ஆயி: சுற்றித் தூண்கள் இல்லை. யுன்னர் சைத்தியக்கு சுவரினின்று கிளம்பித் தூண்கள் மேல் 7 அல்லது பக்கம் வரை சென்ற ஒரு அரைக்கவான் கூரையா
யுன்னரிலுள்ள சேதியகரத்தைப் பற்றி விவ. உருவகிக்கப்பட்ட ஒரு வட்டக்கோயிலைப் பேகுசன் கிக்கப்பட்ட கட்டிடத்தில் கற்றுண்களில் தங்கிய ஒ யுன்னரிலிருந்தவாறு பதிந்த அரைவட்டக் கூரை முன்னர் ஒரு முகப்பு இருந்தது. இம்முகப்பிற்கு பண்பைப் பெளத்தக் கட்டிடங்களில் நாம் பன்முை இருந்தது. இக்கட்டிடத்தினுள் ஓர் அரியணை இ யொன்றிருந்தது. இதை " சுத்தம்மா தேவ சபா, " தேவர்கள் கூட்ட மண்டபம் சுதம்மா, பகவானின் வர் உலகவாழ்வைத் துறந்ததும் தேவர்கள் அவ எடுத்துச்சென்று சூடாமணி சைதியம் எனும் து எனவே போதிசத்துவரின் தலையணியைத் தேவர்க இச்சிற்பம் வட இந்தியாவில் முன்னை நாட்களில் ஒ( காட்டுவதாய் இருக்கலாம். இவ்வகை வட்டச் சேதி எம்மை அனுமானிக்கவைக்கும் அளவிலும், கூடிய திரு. பேகுசன் கருதுகிருர்.
நாகார்ச்சுனகொண்டாவில் காணப்பெற்றவை பெற்றவையுமான தூபிகளின் இருகுறைபுடைப்ப பாகத்தை அணிசெய்து நின்ற ஒவ்வொருபடலிலும் , ஒருவட்டக்கோயில் காணப்படுகிறது. இச்சித்திரம் ஒன் கூரையின் வளைந்த மரப்பழுக்கள் தெளிவாகக் கா நோக்கைக் காட்டுவதாயமைந்ததாலும் இப்பகுதிகள் உண்மையில் இவ்வாறு இவை அங்கு காட்டப்பட்டிரு ஆந்திரநாட்டில் இவ்வாறு கட்டப்பெற்ற கும்மட்டக் லிருந்தன என்பதை இச்சிற்பம் தெள்ளிதில் புலப்ட
முன்னைநாளிலிருந்தே திருமனைகளுள் அடங் உள ஆதலின் கவியத்திருமனையிலும் வட்டத்திரு நியாய முடைத்தே. தூபிமேல் ஒரு கூரையைக் கட
1. அந்நூல், ப. 168.
2. அந்நூல், ப. 158, உரு. 81 ; கன்னிங்காம், பாரூ
பொறிப்புகள், ப-ள். 54-55.
3. இந் தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1929-30, தகடு XI.0

ாண்டிருந்தது. கோதாவரி மாவட்டத்தில், குண்ட பட்டது. இக்குகை 18 அடி விட்டமும் 14 அடி 9 அங். டி 9 அங். உயரமும் தளத்தில் 12 அடி விட்டமும்
நடுவண் 7 அடி 3 அங். உயர்ந்திருந்தது. இது பெற்றதாயிருந்தது. இப்பழுக்கள் மேல், நான்கு ருவகிக்கப்பட்டிருந்தன. யுன்னரிலுள்ள பாறைக் மரத்தாலானவையாயிருக்கலாம் ; மறைந்திருக்க கயின் கூரை, துபாராமையிலும் மற்றை இலங்கைத் று கட்டப்பெற்றன என்பதை எடுத்துக் காட்டுவதால், றும் குண்டபள்ளியில், திருமனையிலுள்ள தூபியைச் கையில், தூண்வட்டங்களைச்சூழ்ந்துள அயல் மீது, 8 அங். ஆழமாயமைந்த ஒர் தலைக்கையின் மேல் க அமைந்தது.
க்கும்போது, பாரூத்திலுள்ள சிற்பங்களுள் ஒன்றில் நமக்குச் சுட்டிக்காட்டுகிறர். இச்சிற்பத்தில் உருவ ரு கும்மட்டக் கூரையிருந்தது ; இதனைச் சுற்றி யொன்றிருந்தது போலத் தோன்றுகிறது. இதன் ள்ள வாசல் வழிமேல் இந்தியாவின் பல்வேறு ஏறயும் கண்ட வழக்கமான குதிரை இலாடக்கவான் ருந்தது. இதன்மேல் மாலைகள் தூக்கிய குடை பகவதோ சூடாமகோ ’ என்பர். இதன் பொருள் தலையணிக்காய விழா ? என்பதாம். போதிசத்து ர் தலையணியை “திரயத்திரிம்ச ’ விண்ணுலகிற்கு பாபியில் பதிட்டம் செய்தனர் என்பது மரபுரை. ள் எவ்வாறு போற்றினர் என்று காட்டுவதற்காய ரு சேதியகரத்தை அது இருந்தவாறு உருவகித்துக் பகரங்கள், இப்பொழுது நாம் காணும் சிதைவுகள் பெருவழக்கில் பண்டைநாளில் இருந்தன என்று
பும் திரு. உலோங்கேசு அவர்களால் வெளியிடப் வகையுருக்களில், தூபியின் கும்மட்டத்துக் கீழ்ப் தூண்களில் தங்கி நிற்கும் கும்மட்டக்கூரைகொண்ட றில் உச்சிமீதுள்ள குமிழி ஒன்றில் பொருத்தப்பட்ட ட்டப்பட்டுள்ளன. இச்சித்திரம் கட்டிடத்தின் வெளி உட்பார்வைக்கே தோன்றுவனவாயிருப்பதாலும், த்தலாகாது. கி. பி. மூன்றம் நூற்றண்டளவில் கூரைகள் கொண்ட கட்டிடக் கோயில்கள் வழக்கி டுத்துகிறது.
கிய தூபிகள் இருந்தன என்பதற்குச் சான்றுகள் மனை காலத்தால் முந்தியது என்று கொள்ளல் டவேண்டுமென்று கருதிய இடத்து நிலையகத்தைச்
ந்துத்துபி, தகடு, XVI பருவnவும் சின்னவும், பாரூத்துப்

Page 94
சுற்றி வட்டச்சுவரோ அல்லது கற்றுண் வட்டங்க அமைத்தலே முதற்காரியமாம். இந்தியாவிலுள்ள ஒரு மண்டபத்தை எழுப்பி அதைத் திருமனையோடு தோன்றுகின்றன. இன்று இந்தியாவில் மண்டட் சேதியகரத்தின் வகையிலும் வணங்குவோர் குழுமு உணர்ந்திருப்பர். இலங்கைப் பெளத்தர் மற்றை னெழுந்த மாற்றங்களால் பாதிக்கப்படாது இந்திய ருந்தனர் போலத் தோன்றுகிறது.
இலக்கியக்குறிப்புகள், துபாராமையின் வன ஆய்ந்த அறிவினை, துபாராமையோடு மாட்டெறி வெவ்வேறு வட்டங்களுக்குமுரிய தூண்களின் விே சேர்த்து நாம் ஆராயுங்கால் தூபியை அடக்கி நின்ற யுன்னரிலுள்ள சேதியகரத்தின் கூரை, கும்மட்ட கிளர்ந்தெழுந்த தூபிமேலான பிறிதொரு கும்மட் முன்னர்க் கண்டோம். பண்டை நாளில் இவ்வ போலத் தெரிகிறது. ஏனெனில், தத்தி பகாயில் து பெரிய தட்டையான ஒன்றின்மேல் சிறியதொன்று கூரையுடையனவாயிருந்தன எனப் பேகுசன் காட்ட கூரை இவ்வகையை ஒத்ததாயிருந்தது போலத் ே கும்மட்டவடிவக்கூரை உள்வட்டத் தூண்களில் தங்கி டனென்று நெருங்கி அமைக்கப்பெற்றது இக்கூை வேண்டியதாலாகும். எனவே சுமை பரந்து படுவ தூபிகொண்டுள உயரத்தை ஆதியில் கொண்டிருக இன்றுள தாகபை காட்டுமாறுபோல் அவ்வளவில் ே கழுந்துகள், வளைகட்குப் பெரியவையாயிருந்தன ( கண்டோம். தூண்கள் கூரையைச் சுமந்திரா என்ட தூணப்போதிகைகள் நேர்ே வளைகளைத் தாங்கியிரா மிடை தண்டியங்கள் இருந்திருக்கக்கூடும். இது வளைகள் வட்டமாக அமையவைக்கப்பட்டு அவைமேல் முனைகள் தங்கியிருந்திருத்தல் கூடும். மேலே அ நிலைப்படுத்தப்பட்டிருக்கலாம். குண்டபள்ளியிலுள்ள எடுத்துக்காட்டியவாறு இப்பழுக்கள் வட்ட உத்தரங்கி
கீழமைந்த தட்டையான கூரை மற்றை மூன் தங்கிநின்றது; இச்சுவரின் சுவடுகள் காணக்கிடை மூன்ருவது வட்டங்களுக்கும் மூன்றவது நான்க வித்தியாசம் மிகச்சிறியதாக இருப்பதை நாம் காண் உயர வேறுபாடு 1 அடி 7 அங். மட்டுமே. மே உயர்த்திய ஓர் ஒரப்பகுதித் தளத்திலே வட்டம் ந
1. இந்தியக் கீழைநாட்டுச் சிற்பியல் வரலாறு, தொகுதி)

8.
ளா தாங்கி நிற்கும் ஒரு கும்மட்டக் கூரையை
கவிய சேதியகரங்கள் இவ்வட்டத்திருமனை முன்
சேர்த்து ஒரமைப்பாக்கினதால் ஆகியவை போலத் ம் கோயிலின் இன்றியமையாத ஒர் அமிசம் : வதற்கு அது வேண்டப்படுவதொன்றென மக்கள் புலுவல்களிற் போலவே சேதியகரங்களிலும் பின் ாவின் மிகப்பழைய வகையைப் பேணி வைத்தி
கயினவான இந்திய நிலையகங்கள் ஆகியவற்றை து அதன்கூரையை மீளவமைக்க முயல்வோம். றுபட்ட உயரங்களை அவற்றின் போதிகைகளோடு கூரை தனிப்பட்ட ஒன்றன்று என்பது தெளிவாகும். ஆனல் தட்டையான ஒரு கூரை மேலிருந்து டக்கூரையை உடையதாயிருந்தது என்பதை நாம் கைக்கூரை இந்தியாவெங்கும் வழக்கிலிருந்தது ாபியின் முற்றத்தைச் சுற்றியமைந்த திருமனைகள், அமைக்கப்பெற்ற ஒருவகை இரட்டைக் கும்மட்டக் டியுள்ளார். துபாராமையிலுள்ள சேதியகரத்தின் தான்றுகிறது. தூபியை உண்மையில் மூடிநின்ற யிருத்தல் வேண்டும். இவ்வட்டத்துரண்கள் ஒன்று ரயின் முழுப்பாரத்தையும் அவை தாங்கியிருக்க தற்காகப் பலதூண்கள் வேண்டப்பட்டன. இன்று க்கவில்லையென்பது உறுதி. ஆகவே கூரையானது செஞ்சரிவாயிருந்திருக்காது. துணப்போதிகைகளின் என்ற திரு. சிமிதரின் கருத்தினை ஏலவே நாம் பதற்கு அவர் துணைக்காட்டும் ஒரு நியாயம் இது. மலிருத்தல் கூடும். ஆனல், அவை இரண்டிற்கு எவ்வாறு ஆகினும், போதிகைகள்மீது வளைந்த கும்மட்ட வடிவக்கூரைகளின் வளைந்த பழுக்களின் வை ஒரு வட்டக் குமிழிமேல் இணைக்கப்பெற்று சைதியக் குகையின் குடைவரைக் குகையில் ளைத் தாங்கியிருத்தல் வேண்டும்.
று தூண்வட்டங்களிலும் வட்டச் செங்கற் சுவரிலும் க்கப் பெற்றன. முதன் முதலாக இரண்டாவது வது வட்டங்களுக்கும் உரிய தூண்களின் மட்ட கிருேம். முதலாம் இரண்டாம் வட்டத்தூண்களின் டையின் மற்றைப்பகுதியினும் 8 அங். உயரமாக ாட்டப்பெற்றது என்பதைக் கருத்திற் கொண்டால்
, Լ. 2ծ8.

Page 95
S2
தூண்களின் உச்சிகட்கிடையமைந்த வேறுபாடு ஒரு இருந்திருக்கும். இரண்டாவது மூன்றவது வட்ட உச்சிமட்ட வித்தியாசம் கொண்ட மூன்ருவது நா 7 அடி 8 அங். எனவே நீர் வழிந்தோடும் அ மூன்றவது வட்டங்களுக்கிடையமைந்த பரப்பில் இரு மிகத்திடீரென வளைந்திருந்தது. துபாராமையில் யமைந்த செங்கற்சுவரின் உயரத்தைத் துணிவத உச்சிக்கும் தூண்களின் உச்சிக்குமிடையமைந்த மட் ஆயினும் பொலனறுவையிலுள்ள வட்டதாகேயி உள்ளது; இங்கு வெளிவட்டத்துரண்களின் உச்சிக் யாசம் கிட்டத்தட்ட 7 அடி ஆகும் ; ஆனல் அவ தூண்களின் உயரம் 16 அடி 2 அங். ஆக சுவர் 1 கூரையின் சரிவு மிக இலேசானதாகவே இருந்தி களிலும் அது அவ்வாறேயிருந்திருக்க வேண்டும் எ
எனவே துர்பாராமைத் திருமனையின் கீழ காட்டுகளில் காட்டியவாறு தட்டைக் கும்மட்டவடிவின் தலைகீழ்க்குமிழ் வகைகளுள் ஒன்றயிருந்திருத்தல் புடைப்பத்தில் கண்டவாங்கு பண்டைச் சிங்களச் ஒகாது தூபியையும் மூடி நின்ற இத்தகைய த6 தோன்றுகிறது. தூபி, தூண் ஆகியவற்றின் ஒட மாறன முடிவையே நாம் கொள்ளவேண்டி நே ஒரு கும்மட்ட வடிவினதென்று காட்டப் போதிய சா குடைவரைச்சேதியகரத்தில் தாகபை மேலுள்ள கு கவானின்றும் நேரே எழவில்லை. இரண்டிற்குமிை பில் எவ்வாறு இது உருவாக்கப்பட்டதென்று நினை சிற்பித்த திருமனை, கூரைகளை அமைத்த ஒழுங் தூண்களின் உச்சியிலிருந்து அல்லாமல் அதனிலு தொடங்குவதை நாம் காணலாம். தூயாராமையி விளங்கவில்லை. கற்றுாண்களின் போதிகைகளில் 8 செய்திருக்க முடியாது. ஆனல் இது நடந்திருச் மீளவமைப்பதில் யுன்னர்க்குகையை மாதிரியாக கும்மட்டக்கூரை கீழ்க்கூரையின் வேருக நின்றதெ திற்கும் இடையமைந்த பரப்பு திறந்தவெளியாயிரு வட்டத்துண்களின் போதிகைகட்குக் கழுந்துகள் உள் பொருத்தப்பட்டிருந்தது என்பதைக் காட்டி, நாம் ே ஆயின் ஓரத்தளத்துக் கோட்டிலிருந்து தூண்களின் களால் பாவியிருப்பதும் இப்பரப்பில், கும்மட்டக்க கண்ணிற்கு அகப்படாமையும், மேற்கூறிய கருத்திற்
மிகப்புறத்தமைந்த வட்டத்தூண்களின் பே தென்பதை நாம் எலவே கண்டோம். இது கூரை
பட்டனவாம். எனவே இக்கூரை, முதலாம் இரண் இவ்வட்டத்துரண்களின் போதிகைகளின் மீதும் (

10 அடி 3 அங். இற்கு 2 அடி 3 அங். ஆகவே ங்களுக்கிடையமைந்த தூரம் 9 அடி 7 அங் ; ன்காவது வட்டங்களுக்கிடை உச்சிமட்ட வித்தியாசம் வ்வளவே சரிவுகொண்டதுபோலிருந்த முதலாவது ந்ததினும், இவ்விருவட்டங்களுக்கிடையமைந்த கூரை
மூன்றவது நான்காவது வட்டத்தூண்களுக்கிடை ற்கு ஏற்ற வழிவகையில்லாமையால் இச்சுவரின் 1.வித்தியாசத்தையும் துணிய இயலாமலிருக்கிறது. i) ஒத்தசுவர் முழு உயரமளவில் நல்நிலையில் கும் சுவரின் உச்சிக்குமிடையமைந்த மட்ட வித்தி ற்றிற்கிடையமைந்த தூரம் 2 அடியே. உள்வட்டத் 5 அடி ஆகவிருந்தமையால் இவற்றிக்கிடையமைந்த ருக்கவேண்டும். துபாராமையிலும் பிறசேதியகாங் ான்று நாம் கொள்ளலாம்.
pக்கூரை, முன்னராய்ந்த இந்தியக் கூரைகளின் எதாய், அல்லது பேரா. ஒகாது அவர்கள் கூறியாங்கு வேண்டும். இது முன்னர் நாம் கூறிய குறை சிற்பியலில் பயின்ற ஒன்றே. ஆயினும் பேரா. E ஒரு கூரையிருந்தது எனக் குறிக்கிறர்போலத் ப்பீட்டு உயரங்களை ஆயும் போது இக்கருத்திற்கு 5ரும் , தூபியை உண்மையில் மூடிநின்ற கூரை ன்றினை நாம் எலவே தந்துளோம். யுன்னரிலுள்ள ம்மட்டக் கூரை அயலை வேய்ந்து நின்ற பாதிக் டயில் ஒர் இடைவெளி இருந்தது; ஒரு மரவமைப் ாக்க முடியவில்லை. பாரூத்திலுள்ள புடைப்பத்தில் கில் இதை ஒத்திருந்தது. யுன்னர்க்குகையிலும் ம் சிறிது உயரத்திலிருந்து கூரையின் கும்மட்டம் ல் இதை எவ்வாறு செய்திருக்கலாம் என்பது சிறு மரத்தூண்களைப் பொருத்தினலன்றி இதைச் *கமுடியாது. துபாராமையிலுள்ள திருமனையை நாம் கொள்ளின், உள்வட்டத்தூண்கள் தாங்கிய நன்றும், முதல்வட்டத்திற்கும் இரண்டாம் வட்டத் ந்ததென்றும் நாம் கருதல்வேண்டும். இரண்டாம் rளமை கீழ்க்கூரையின் மரவேலை இத்தூண்களோடு மேற்கூறிய கருத்தினை ஆதரிப்பது போலுமுள்ளது. ா நாலாம் வட்டம் வரையுள்ள மேடை கற்பலகை உரையிலிருந்திழியும் மழைநீர் வெளியோட வழி )கு எதிராயமைகின்றன.
ாதிகைமிசை ஒரு பாதிக்கோளக் குமிழி இருந்த யின் பழுக்களைப் பொருத்துவதற்கென அமைக்கப் ாடாம் வட்டத்தூண்களின் போதிகைகளின் மீதும் தறுக்கே படுத்திய வளைகள் மீது நிலைப்படுத்தப்

Page 96
பட்டிருத்தல் வேண்டும். மூன்றம் வட்டத்துத் து பெற்றிருந்தன. நாம் கற்பித்துக்கொண்ட கீழ்க்கூ தாங்குவதற்கு இத்தூண்வட்டம் உண்மையில் தேை யான கூரையின் சட்டவேலை தொய்யாமலிருப்பத வட்டத்தின் போதிகைகளுக்கு மரவேலையைப் பொரு ஆயினும் ஒரு தண்டியத்துடனே இன்றியோ திை கூரை உத்தரத்தின் பாரத்தால் நிலையிலமர்ந்திரு தொய்யாது தடுத்தும் விடும். இவ்வாருகத் தூண் சிறப்பியல்புகள், தூண்கள் கூரையைக் கொண்டிரு துக்காட்டப் பெற்றனவாயினும், உண்மையில் இல நிலையகச் சான்றுகளால், நாம் ஊகித்தவாறய வையாம். ஆயினும் இன்னும் இரு தடைகள் உ தாங்கும் வன்மை பெற்றனவல்ல என்று திரு. கூரைகளின் உண்மைக்கு ஆதாரமாக நாம் எடுத்தே அறுதியாயிருந்திருப்பாரோ என்பது ஐயத்திற்குரிய இலங்கை இந்தியப் பண்டைக் கட்டிடங்களை ஆய்ந்த காட்டலாம். பல்லாண்டுகள் இந்தியாவில் இந்தி இருந்த திரு. உலோங்கேசு இதுபோது இலங்கை யாற்றுகின்றர். அவரை நான் இத்தகைக் கூரை போது அவர் அது சாலுமென்றே கூறினர். அடுத் களின் தூண்களும் ஒருகோட்டில் இல்லையென்பதா. இயலக்கூடியது போல் தோன்றுகிறது-இவை மீ தூண்கள் கோட்டில் அமைந்தனவோ இல்லையோ
கூரையின் செஞ்சரிவாக வளைந்த ஒரம், பெ( தூண்வட்டத்திடையமைந்த சூழ் செங்கற்சுவர், இரு பழுவைத் தாங்குவதற்கும் துபியை உள்ளடக்குவ தோன்றுகிறது. மிகிந்தலை, திரியாய், அத்தனக:ை போன்ற சில இடங்களில், இத்தகை ஒரு சுவரின் வில்லையென்று திண்ணமாகச் சொல்லல் முடியாது. கொண்டு வரப்படவில்லை. அத்தனகலை, மிகிந்தளை காலத்தில் சீர்ப்படுத்து முன் தொல்பொருளியல் இச்செங்கற் சுவரின் கல்லடிப்படை மேடையின் கற்ப அல்லது முன்னையதாயிருத்தல் வேண்டும். ஏனெ: வட்டப்பரப்பைத் தவிர்த்து பாவுகை செய்யப்பட்டி வாறே ; மதிரிகிரியாவிலும் இது இவ்வாறிருக்கல பலகைகளும் அண்மையில் மீளப்பதிக்கப்பட்டுள ; விட்டன. எனவே சுவர் தளப்பாவிற்கு முந்தியதே முடியாது. இத்தளப்பாவோ அதிலுள்ள கற்பல6 ஏறக்குறைய ஐந்தாம் நூற்றண்டுக்குரிய ஒன்றெ நாம் கவனிக்கவேண்டிய நிகழ்தகவு யாதெனின் திட்டத்தில் ஒரு கூருயமைந்த தென்பதும் அது

83
ாண்களின் போதிகைகளில் திண்டுகள் அமைக்கப் ரையின் வடிவத்திற்கியைய கூரை உத்தரத்தைத் வயானதொன்றன்று ; ஆயினும் வடிவில் தட்டை ற்கு இது வேண்ட்ப்படுவதாயிற்று. எனவே இவ் த்தவேண்டிய அமையாமை இல்லாது போயிற்று ; ண்டுகள்மீது வைக்கப்படும் வளையானது மேலிருந்த நத்தலும் கூடும். அதேவேளையில் உத்தரத்தைத் ண்கள் போதிகைகளோடிணைந்து காணப்பட்ட பல }க்கவில்லையெனும் வாதத்திற்கு ஆதாரமாக எடுத் ங்கை இந்திய நாடுகளிலிருந்து பெற்ற இலக்கிய கூரையின் சிறப்பியல் வடிவினல் வேண்டப்பெற்ற ள. உள்வட்டத்துரண்கள் எவ்விதக் கூரையையும் சிமிதர் உறுதியாய்க் கூறியுள்ளார். இவ்விதக் ாதிய சான்றினை அறிந்திருந்தால் அவர் அவ்வளவு து. ஒரு சிற்பியின் கருத்திற்கெதிராகப் பல்வகை தனுபவம் பெற்ற பிறிதொருவர் கருத்தினை நாம் யத் தொல்பொருளியலளவைக் கண்காணியராக யில் தொல்பொருளியல் ஆணையாளராகக் கடமை யை அமைத்தல் இயலுமோ எனக் கலந்துசாவிய து விடைகாண வேண்டிய தடை பல்வேறு வட்டங் tք. போதிகைகள் மீது வளைகள் வைக்கப்பட்டு-இது து கூரை உத்தரங்கள் தங்கியிருந்தன எனின் என்பது பற்றிச் சிந்திக்க வேண்டியதில்லை.
ருமளவில் கிடையாக வருகின்ற இடத்தில் வெளியிரு ந்தது. இது கூரையின் வடிவினலேற்பட்ட மிகைப் தற்குமான இரு வேலைகட்கும் பயன்பட்டது போலத் ல ஆதியாம் இடங்களில் உள்ள சேதியகரங்களைப் சுவடு காணப்படவில்லை. ஆயினும் சுவர் இருக்க திரியாயில் உள்ள சேதியகரம் இன்னும் வெளிக் ஆதியாம் இடங்களில் உள்ள திருமனைகள் இக் நோக்குடன் ஆயப்படவில்லை. இலங்காராமையில் ாவுகையுடன் ஒத்த காலத்ததாயிருத்தல் வேண்டும். Eல் சுவரின் அத்திவாரம் பரவி நின்ற மேடையின் ருந்ததென்க. பொலனறுவையிலும் இது இவ் ாம். துபாராமையில் தளப்பாவின் 61ல்லாக் கற் இதனல் செங்கற்சுவரின் சுவடுகள் யாவும் மறைந்து ா பிந்தியதோ என நாம் உறுதியாய்ச் சொல்லல் கெகளில் காணப்பட்ட உபய பொறிப்புகளிலிருந்து னக் கொள்ளலாம். எது எவ்வாறயினும் இங்கு இச்சுவரானது இலங்கைச் சேதியகரத்தின் ஆதித் பின்னெழுந்த ஓர் வளர்ச்சியன்றென்பதுமாம்.

Page 97
உரு. 13. அனுராதபுரம் துபாராமையிலுள்ளout gif@alsiešiá þLongpomp tổøitentojų.
 

Page 98
உரு. 13 இல் மேல் நடாத்திய வாதவுரைகள் கரத்தின் கூரையினது மீளமைப்பொன்றை அ6 அறியோம் என்பதை இங்கு சொல்ல வேண்டியதில் காட்டுவது என்றெடுத்துக் கொள்ளல் வேண்டும். றும் ; தூணுச்சி மட்டங்களின் தரவுகளிலிருந்து யோடு இணைத்து நோக்கும்பொழுது இது மனங்கள் வட்டம் மட்டுங்கொண்ட ஒரு திருமனைக்கூரையின் கீழ்க்கூரை மேற்கூரையோடு இசைந்து, யுன்னர்க்கு அண்ணித்ததாயிருக்கும்.
கூரை எவ்வாறு மூடப்பெற்றதென்பதை
மென்சாய்வுப்பகுதி, செஞ்சரிவு வளைவுப்பகுதி, கும் தேவைப்பட்டிருக்கும். இன்றுளவாறு அன்றும், இ களில் வழக்கிலிருந்த பெருவெள்ளச் சோனமாரியை சுட்டமண் ஒட்டிற்கும் இருந்திருக்குமோ என்பது கூரைகள், வரலாற்றேடுகளின் விவரங்களின்படி, உ( செப்புத்தகடுகளால் மூடப்பட்டிருக்கலாம். துபார பொன்னலோ பொற்பூச்சாலோ சிறு தூபி வடிவில் வரலாற்றேட்டிலிருந்து அறிகிருேம். செல்வம் ே திலிருந்து அப்பொருளின் திரவியத்தைப் பற்றி
தூபிகள் பெளத்த சமயஞ்சாராக் கட்டிடக்கூரையி
இலங்காராமையிலும் வேறு சில துபிகள் கழுந்துகளோ பொளிகளோ கிடையா. இவ்வுண்ை என்பதற்குரிய ஒரு தனிச்சான்றக எடுத்துக்காட்ட எனும் கொள்கைக்கு இவ்வமிசம் மிக்க முரண போன்ற விருதுகள் மட்டமான போதிகைகண்மீது திருக்கமாட்டா. தூண்களும் யாதேனும் பயனு நோக்கம் யாதென்பதில்-உள்ளவை வெளியவற்றி ஒருவித ஐயத்தையும் நமக்களிக்கவில்லை. கழுந்து வேலைகளைத் தாங்குவதற்கு உண்மையில் உபயே அனுராதபுரத்து இடிபாடுகளில் கண்டுளோம். அ யுருக்கட்டிடங்களில் மதலைப்பள்ளிக்கும் போதிகைக் நால்வழி அணைக்கைகள் காணப்பட்டன. இன்றுப் அமைப்புமுறைகளை நாம் காணலாம். எனவே இ போதிகைகளில் கூரையின் மரவேலையைப் டொரு என்று நாம் ஊகிக்கலாம்.
மிகிந்தலை, அத்தனகலை திரியாய் ஆதியா இவ்விரு துண்வட்டங்களே உள. மிகிந்தலை வட் உச்சிகள் பெரும்பாலும் ஒரேமட்டமாயிருந்தன : இருந்திருக்குமோ என்பது நம்பொனததே. நல்கக்கூடியதாக கீழ் மட்டத்தில் உச்சிகொண்ட மரத்தூண்வரிசையோ இருந்திருக்கலாம். திரியாயி கள் உள்வட்டத்துரண் உச்சிகளிலும் போதிய அ
I. G. g4(36) rt-gyo (OUTuS), Archeologie du Sud de l']

85
ரின் பயனிற்கிணங்க துபாராமையிலுள்ள சேதிய ளித்துள்ளேன். விவரங்களிற் பலவற்றை நாம் லை. இம்மீளமைப்பு பொதுத்தோற்றத்தை மட்டும் கீழ்க்கூரை ஓரளவு நிலமருவியது போலத் தோன்
இதை மீளவமைத்து மேலுள கும்மட்டக்கூரை வர்கோலமளிப்பதாயில்லை. ஆனல், மூன்று தூண் மீளமைப்பிற்கு இக்கூற்று பொருந்தாது , இங்கு குகைச் சேதியக் கூரையின் பொதுத் தோற்றத்தை
நாம் ஊகித்தே அறிதல் வேண்டும். கூரையின் மட்டவடிவுப் பகுதிகட்கு வெவ்வேறு வடிவ ஓடுகள் லங்கையின் இப்பகுதியில், ஆண்டின் சிலபருவகாலங் ஒடியாது வெளியோடச் செய்யும் திறன் எந்த விதச் ஐயத்திற்குரியதே. இத்தகைய திருமனைகளின் லோகபாசாதத்தில் நடந்தது போல், சில பகுதிகளில் ாமையின் சேதியகரத்துக் கூரையின் உச்சியில் 9 ஆக்கப்பட்ட ஒரு முடி ஏற்றிவைக்கப்பட்டதென்றும் வண்டிய மன்னன் ஒருவன் இதைக் கவர்ந்த நாம் அறிகிருேம். இந்தியாவிலே இதையொத்த ன் உச்சிமிசை நிற்பதை நாம் காணலாம்.
ரிலும் சூழ்ந்துள கற்றுண்களின் போதிகைகட்கு 0 தூண்கள் கூரையைத் தாங்குவதற்காயவையல்ல ப்பட்டது. தூண்கள் விருதுகளைத் தாங்கி நின்றன க உள்ளது. ஏனெனில் சில்லோ சுவத்திகாவோ
வைக்கப்படின் நெடுங்காலம் அவை அங்கு தரித் டையனவாயிருந்திருத்தல் வேண்டும். அவற்றின் லும் உயரமாக-அவை ஒழுங்குபடுத்தப்பட்டவிதம், களோ பொளிவோ இல்லாது மேற்கோப்பின் உத்தர ாகிக்கப்பட்ட கட்டமைப்புகளுக்குரிய பல தூண்களை புனுராதபுரத்தில் காணப்படும் குறைபுடைப்பலகை குமிடையில் கிடைத்தள உத்தரங்கள் வைக்கப்பட்ட b நிலை நிற்கும் கண்டியர் கட்டிடங்களிலும் ஒத்த லங்காராமையிலும் பிறவிடங்களிலும் உள்ள தூண் த்துவதற்கு இத்தகைய உபாயம் கையாளப்பட்டது
ம் இடங்களிலுள்ள வட்டதாகே ஒவ்வொன்றிற்கும் டதாகேயின் உள்வட்ட வெளிவட்டநி தூண்களின் ; இவைமேல் மட்டும் எந்தவிதக் கூரையும் ஒருவேளை கூரைக்கு வேண்டிய சாய்வினை பிறிதொரு செங்கற்சுவரோ அல்லது வெளிவட்ட லுெம் அத்தனகலையிலும் வெளிவட்டத்துண் உச்சி ளவு குறைந்த மட்டத்தில் இருந்தன ; இதனல்
Inde. Tome I., L. 158,, p.65. 62.

Page 99
86
இவ்விரு தூண்வட்டங்களும் தூபிமேல் எழும் கூ!ை கூரையைத் தாங்கி நின்றிருக்கலாம். ஒருவேளை வட்டம் இருந்திருக்கலாம் ; இது மிகப்பழைய கr
துபாராமையில் காணப்படும் தூண்களின்
வந்தது என்று பேரா. ஒகாது கருதுகிறர். இத்ே லுள்ள அம்பத்தல சேதியத்துத் தளப்பாவிலுள்ள ே இவை எட்டாம் நூற்றண்டுக்குரிய வரிவடிவத்தில் துண்கள் யார் யார் உபயம் என்று கூறுவதாலும் செதுக்கப்பட்டிருந்த பொறிப்பு எட்டாம் நூற்றண்ட கொடை இத்துரணெனக் குறிக்கின்றது. இது விதத எட்டாம் நூற்றண்டிற்குரியன என்பது செவ்விதி ஆகிய இடங்களிலும் இன்னும் பிற விடங்களிலும் உ ஒத்தகாலத்திற்குரியன வெனக் கொள்ளலாம். இதனினும் முன்னைய காலத்திற்குரிய குறிப்புகள் தனிப்பட்ட குறிப்பொன்று இருந்தது. எனவே
திருமனைகளினதும் தூபகரங்கள் மரத்தூண்கள் மே தலைச் சேதியத்திலிருந்த தூண்கள் உண்மையில் வாயினும் தூபாராமையிலிருந்த முன்னையமாதிரிக தளப்பாவில் உபயோகிக்கப்பட்ட சில பலகைகளில் ஐ என்பதை நாம் எலவே கண்டோம். தளப்பாவும் து கொள்ளின் இவ்விடத்துத் தூண்கள் அம்பத்தலைத் தனவாயினும் காலத்தால் மூன்று நூறுகட்கு மு லுள்ள வட்டதாகே வரலாற்றேடுகட்கிணங்க எட்டாம் லுள்ளனவற்றின் வகையை ஒத்தனவாயிருப்பது, இ கிற்கு வந்தனவெனும் முடிபை அரண் செய்வதாயு
மேற்கூறியவற்றிலிருந்து, பண்டை இந்தியப் வாக விளங்கும் காளேயிலுள்ள சைதியகரமும், முறையில் மிகச்சிறந்த நெடுமாடமான பொலனறுை வேறுபட்டவையாயினும், முதல் நோக்கில் அறவே றினும், ஒரே பெயர் பூண்டு ஒத்த சமயப்பயன் ட தெளிவாகும்.

யைத்தாங்கி நிற்கக் கூடிய ஒரு தட்டைக் கும்மட்டக்
இவ்வீர் இடத்திலும் மூன்றவதொரு மரத்தூண் லத்திலேயே மறைந்திருக்கலாம்.
வகை பன்னிரண்டாம் நூற்றண்டில் வழக்கிற்கு ததி மிகப்பிந்தியதாயுள்ளது என்பது மிகிந்தலையி பாறிப்புகளிலிருந்து தெளிவாகின்றது. ஏனெனில் உள்ளனவாதலாலும் தாகபையைச் சுற்றியுள்ள ாம். உண்மையில், விழுந்தவோர் தூண்தண்டில் டன் வரிவடிவிலேயிருந்தது, இது குறித்த ஒருவர் தால் அம்பத்தலைச் சேதியத்தில் உள்ள தூண்கள் ல்ெ நிறுவப்பட்டது. துபாராமை இலங்காராமை ள்ள தூண்களும், ஒத்தவகையினவாயிருத்தலால், ஆயினும் தூபாராமையின் தூபகரத்தைப் பற்றி ா உள. இவற்றுள் ஒன்றில் தூண்களைப்பற்றிய ஆதியில் தூபாராமையினதும் அனுராதபுரத்துத் ல் தங்கியிருந்திருக்கலாம். மறுவகையில் அம்பத் எட்டாம் நூற்றண்டிலிருந்து தேதிகொண்டன ளேப் பின்பற்றினவாயிருக்கலாம். துபாராமையின் ந்தாம் நூற்றண்டிற்குரிய பொறிப்புகள் இருந்தன தூண்களும் ஒத்தகாலத்தன-இது சாத்தியம்-என்று தாகபையிலுள்ளனவற்றைக் காட்டுருவில் நிகர்த் ந்தியவைபோலத் தோன்றுகின்றன. மதிரிகிரியாவி நூறிற்குரியது. அதன் தூண்கள் அம்பத்தலையி இத்தகைத்தூண்கள் எட்டாம் நூறுவரையில் வழக் 1ள்ளது. -
பெளத்தரின் சிற்பியல் இலக்கியத்தின் உயர் மலர் இலங்கையிலுள்ள தன்வகையவற்றுள் சிற்பியன் வை வட்டதாகேயும் எவ்வளவில்தான் காலத்தால்
சிறிதும் பொதுமையில்லாதவை போல் தோன் புரிவனவாய ஒரேவகைத் திருமனைகளாம் என்பது

Page 100
அதிகா அருவழக்கி:
கடந்த அதிகாரங்களில் எடுத்தாயப்பட்ட வை களும் இலங்கையில் உள. இவற்றுள் ஒருவகைக் கடுசாயவாம். அனுராதபுரத்திலுள்ள குச்சதிசே ராமைப்பாழி, தவருக ஆளுனல் பெருவழக்கில் கடு வாம். இத்தூபிகள் சதுரக்கன்முக அடித்தொன வகையினவான காவற்கற்கள் கந்தணிகள் இனை லானவை ; கபோதிக்கப்பட்டவை. கும்மட்டங்களின் வகைத்தூபி ஒன்றும் முழுமையும் நிலை நிற்கவில் சொல்வதற் கொன்றுமில்லை.
இவ்வகையவற்றுள் இந்திகடுசாய (தகடு XX, a திரு. பெல் அது பற்றி அளித்த விவரத்தை 41 அடி 3 அங். சதுரமுடையதாயிருந்தது, நிலத்தி உறுப்புகளின் விகிதசமனிலும் கூடிய முறையில் ( டதாய் கனதளம் இங்கமைந்தது. அதன் முகப் அவையாவன தலைகீழ் தரங்கு அடித்தொடையும் 4 அங்.), இரட்டைத்தரங்கு (அல்லது எரா உரு) ஆ பிரிக்கப்பட்ட அகப்பா (1 அடி 4 அங்.) ஒன்றிரு இது 6 அடி அகலமும் 13 படிகளும் கொண்டி படிக்கட்டுகளின் இருமருங்கும் நீண்ட சாய்வடிவ யின் போர்வையின் அடித்தொடை, உபானம் காலடியில் கிடந்த சந்திரக்கல் மிதந்த வளையங்கள் ஒவ்வொரு பக்கமும் 10 அடி 6 அங். அளவுை அதன் முக்கிய நாற்றிசைகளிலும் தாழ் கபோ 3 அங்.). முப்படிப்பேசாவல்களுள் உயரமானதிற்கு இவ்வடியானது கருங்கல்லால் கட்டப்பட்டிருந்தது. சராசரி 1 அடி 10 அங். உயரம்கொண்டு மேடைக் திற்கு நின்றன. மிகவுயர்ந்த அடுக்கு படிப்படி உயரமாயிருந்தது. மிகக்கீழான “ பேசாவ ” இ செதுக்கப்பட்ட அலைவரையுள்ள அடித்தொடையிலி துண்டத்தோடு சேர்ந்து உபானமாயின ; இது குவிவு, படியுரு) ஆரலில் முடிவுற்றது. இவ் ஆே வுவளைவும் சேர்ந்தாய ஒரு தாழ் அடித்தொடை பாலாய தனிக்கல்வரிசை செங்குத்தாயிருந்தது.
இருந்தது".
காட்டுருவில் விசயாராமைத்துரபி பொதுவாக மேடைக்கு நாற்றிசைகளிலும் படிக்கட்டுகள் இ XX, b) மேடைக்குக் கொண்டுள்ள படிக்கட்டுக ருந்தது ; ஆனல் தூபியோ முழுவதும் செங்கம் வகைக்குரிய இரண்டாம் தூபி அண்மையில் தி விவரங்களில் இது இந்திகடுசாயையை மிக நெரு
1. இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1911-12, ப. 45.

87
Júd VII
லுள தூபிகள்
ககளுக்குப்புறம்பான பிறவகைகளைச் சார்ந்த தூபி கு நற்காட்டாயமைந்தது மிகிந்தலையிலுள்ள இந்தி சதியம், அனுராதபுரத்தின் வடபாலுள்ள விசயா *சாய எனப்படும் ஒரு தூபி ஒத்தவகையவற்றுள் பிற டகள் மேல் நிறுவப்பட்டுள்ள. இவற்றிற்கு வழக்க எந்த படிக்கட்டுகள் உள. அடித்தளங்கள் கல்லா 1 அடி ஒரளவு உயரத்திற்குக் கல்லாலானது. இவ் லை ; ஆதலின் மேற்கோப்பின் இயல்பைப்பற்றி யாம்
) நற்காட்டாதலின் அத்தூபியை முதற் கண்ணுற்ற இங்கு தருவோம். “ தாகபையின் மேடை (மஞவ) திலிருந்து 5 அடி 3 அங். உயர்ந்திருந்தது. மற்றை செங்குத்துச்சுவர் அமையுமாறு கபோதங்கள் கொண் போர்வை நான்கு உறுப்புகளைக் கொண்டிருந்தது. உபானமும் (1 அடி 10 அங்.), துண்டமும் (2 அடி நரலும் (1அடி) ஆம். இதன்மேல் காற்பகுதிகளாகப் ந்தது. மேடைக்கு ஒரே ஒரு படிக்கட்டு இருந்தது ; ருந்தது ; சாய்வும் இலேசானதாயிருந்தது. இதன் எளியமுகக் கந்தணிகள் இருந்தன. இவை மேடை ஆகியவற்றின் ஒரு திருப்பத்தின் மேல் நின்றன. ரில் செதுக்கப்பட்டிருந்தது. தாகபையின் வட்ட அடி -ய எண்கோணத்தளப்பா ஒன்றின் மேல் நின்றது. தப் பலகைகளிருந்தன (8 அடி. 4அங். 1 அடி த மேலாக, குறைந்தது இரண்டுபடை உயரத்திற்கு இக்கற்பனை ஆளோடி வளையங்கள் ஒவ்வொன்றும் கு மேலாக ஒருங்கு சேர்ந்து 5 அடி 6 அங். உயரத் பான பிதுக்கங்கொண்ட மற்றையவற்றிலும் சிறிது ரட்டைமுரண்பட்டையில் தாமரை இதழ் அமைப்பு ருந்து எழுந்தது. மற்றை இரண்டும் எளிய செங்குத்துத் சொண்டு போன்ற ஒரு பகுதியாயமையும் (குமிழ், ளாடிகளின் மேலாக அலைவரையும் எருத்துநாசி வடி மேல் தாகபையின் மணி நின்றது. இதன் மேற் மேற்கோப்பின் எஞ்சியபாகம் செங்கல் வேலையாலாகி
இந்திகடுசாயையை ஒத்திருந்தது ; ஆனல் இதன் ருந்தன. குச்சதிசை எனும் செலசேதியம் (தகடு ளின் தொகையில் விசயாராமைத் தூபியை ஒத்தி லலாற் கட்டப்பட்டிருந்தது. மிகிந்தலையிலுள்ள இவ் ரு. உலோங்கேசால் அகழப்பட்டது. முக்கிய சிற்பியல் ங்கியதாயுள்ளது. அனுராதபுரத்துக் கண்மையிலுள்ள

Page 101
88
பங்குளியா, தொலுவிலை, புளியங்குளம் ஆகிய இ சதுரமேடைகள் மீதே கட்டப்பட்டுள ; ஆயினும் இை கள் மேல் கட்டப்பெற்ற பலதுாபிகளும் இலங்கையி வேளை இந்திகடுசாயையின் வகையை ஒத்தனவாய் ( உறுப்புகளைப் பற்றிப் பயனுடைச் செய்தியாதும் பெற
பேரா. ஒகாது இந்திகடுசாயையைப் பாதுகாக்கின்ற வினதல்லாமல் சாரனதிலும் இந்தியாவின் பிற ெ தூபிகளைப்போன்று நீள்வடிவினதாயிருந்ததைக் க வத்தில் இலங்கையிலிருந்த மகாயானரின் ஒருதூபி காக்கும் வேளை, பரவிக்கிடந்த செங்கல்களிடை சிதறி கண்டார். அவர் தம் கருதுகோளே இயம்பும்போது நூலாசிரியர் அதன்பின் இதை விரித்துரைத்துள்ளா சதி சாகசிறிகா பிரஞ்ஞாபாரமிதா? என்பதிலிருந்து ஒகாதின் ஊகத்தை உறுதிப்படுத்துவதாயுள்ளது. இ வரிவடிவில் எழுதப்பட்டுள. இத்தகடுகள் தூபி மு: என்று கொண்டால் இவை இந்திகடுசாயை அந்நூறி ருயமைகின்றன. இந்திகடுசாயையில் இவற்றைக் கா6 ராமைத்தூபியில் இவற்றை ஒத்த பல தகடுகளைத் விசயாராமை சிற்பியல் வகையில் இந்திகடுசாயைை தகடுகள் வழக்கமான பெளத்த மொழிகள் தவிர போற்றிகளும் கொண்டிருந்தன. இவையும் ஏறக்கு எழுதப்பட்டிருந்தன. இவ்வாறக, இந்திகடுசாயை விசய குரியன என்பதற்கும் அவை மகாயானரால் எழுப்ப நாம் கண்டோம். எனவே இவ்விருநிலையகங்களும் வந்த மகாயானரால் ஏறக்குறைய எட்டாம் நூற்ருண் கொள்ளல் நியாயமானதே.
பொலனறுவையில் ஒர் கட்டிடம் உள்ளது ; இதன்ப்பு பலகூறினர் ; ஆனல், உண்மையில் இது ஒர் அருள் பிராசாத (ஏழுமாடி அரண்மனை) என அறியக்கிடக்கு றேன் ; இதன் தோற்றவரலாறு மறைபொருளாக:ே மூலையில் இது உள்ளது ; இச்சதுக்கம் பல்லெச்ச ( கப்பட்டதாகும். இச்சதுக்கத்தில் உள்ள மற்றை ெ தேதிகொள்வன. சதுமகல் பிராசாதமும் அதன் க காலத்திற்குரிய தெனலாம்.
சிற்பியல் காட்டுருவில் சதுமகல் பிராசாதம் மாகும். அடித்தளம் 39 அடி சதுரம் உள்ளது. இ ஒவ்வோர் கட்டமும் பக்க அளவீடுகளில் குறைந்து ெ கட்டத்திலும் வேறுபடுகிறது. இப்பொழுதுள்ள நிலை இதனல் கட்டிடம் முடிவுற்ற வாற்றினைத் துணிதல் முகனைகள் ஒவ்வொன்றின் நடுவணும் கவானுடைமா
1. இ. வி. தா., பகுதி G. தொகுதி 1, ப-ள். 91-92. 2. 67. 5f., Qé5mtGg55@ ITI., L-6ir. 199—212. 3. இ. தொ. அ. ஆரும் நடவடிக்கையறிக்கை, ப-ள். 8,

டங்களிலுள்ள பண்டைப்பாழிகளின் தூபிகளும் கன்முகனை கொண்டிருக்கவில்லை. சதுரமேடை ன் பண்டைத்தலங்களில் உள்ள இவையும் ஒரு }ருத்தல் கூடும். ஆயினும் இவற்றின் சிற்பியல் க்கூடா அளவு இவை சீரழிந்து போய்விட்டன.
பொழுது அதன் கும்மட்டம் அரைக்கோள வடி ளத்தத்தலங்களிலும் காணப்பட்ட பிற்காலத்துத் ண்டார். இவ்வுண்மையிலிருந்து நடுக்காலப்பரு யே இந்திகடுசாயை என்று தெரித்தார். பாது க்கிடந்த சில பொறிப்புடைச் செப்புத்தகடுகளையும் இப்பொறிப்புகள் விரித்துரைக்கப்படவில்லை. இந் . அவற்றில் ஒரு மகாயான நூலான பஞ்சவிம்
சில பகுதிகள் இருக்கக்கண்டார். இது பேரா. வை எறக்குறைய எட்டாம் நூற்றிற்குரிய சிங்கள தன் முதலாகக் கட்டப்பட்டபொழுது இடப்பட்டவை ல் இருந்தே தேதிகொண்டது என்பதற்குச் சான் ண்பதற்குப் பல்லாண்டுகட்கு முன்னராகவே விசயா திரு. பெல் கண்டார். நாம் ஏலவே கூறியாங்கு ய ஒத்த ஒரு வகையினதாம்?. விசயாராமைத் மகாயானப் பெண் தெய்வமான தாராவிற்குரிய றைய எட்டாம் நூறிற்குரிய சிங்கள வரிவடிவில் பாராமைத்துரபிகள் ஏறக்குறைய எட்டாம் நூறிற் ப்பட்டவை என்பதற்கும் முடிவான சான்றுகளை
காட்டாயமைந்த தூபிவகை இந்தியாவிலிருந்து எடளவில் இலங்கையில் புகுத்தப்பட்டது என நாம்
னைப்பற்றிப் பல்வேறு ஆசிரியர் பயனிலாவகையில் பழக்குவகைத் தூபியே. இப்பொழுது சதுமகல் ம் பிரமிதுக் கோபுரத்தையே நான் இங்கு குறிக்கி ப உள்ளது. உயர்ந்த ஒர் சதுக்கத்தின் வடகீழ் வழிபாட்டோடியைந்த திருமனைகளுக்கென ஒதுக் 5டுமாடங்கள் பன்னிரண்டாம் நூறு தொடங்கித் ட்டமைப்பின் விவரங்களை நோக்கும்போது அதே
எழுமாடிகொண்ட திண்ணிய பிரமிதுக் கோபுர |வ்வமைப்பின் இப்போதைய உயரம் 53 அடி. ல்கிறது ; ஆனல் உயரம் ஒவ்வொரு மூன்றவது பில் மிக்குயர் கட்டம் அறவே மறைந்துவிட்டது; இயலாமலிருக்கிறது. ஒவ்வோர் கட்டத்து நான்கு ம் ஒன்றிருந்து. இதில் நிற்கும் ஓர் உருவத்தின்
2-15.

Page 102
சிதைவைக் காணலாம். இது ஒரு தெய்வத்தினுடை காட்டுருவின் மாற்றுருவே ; இக்காட்டுருவின்படி யாயிருத்தல் வேண்டும்.
இப்பொழுது இதற்குள்ள பெயர் இது ஒர் அ துகிறது. திரு. பெல்லும் கலா. விக்கிரமசிங்கியும் இ ஏழடுக்குமாளிகை (சத்வன மால் மாலிகாவ)யே எ6 அம்மாடத்தைத் தான் குடியிருப்பதற்குக் கட்டின அரசனன நிசங்கமல்லன் தானும் திண்ணிய அடை திருப்பான் என்பது நினைக்கவும் முடியாத ஒரு விட எனக் கொள்கின்றது. கலா. ஆனந்தகுமாரசுவாமி
திரு. பெல் சதுமகல் பிராசாதத்தைக் கம்ே ஆயின் பொலனறுவைக் கோபுரத்திற்கும் காமர் னதன்றி உண்மையானதன்று. பிரசத்துகள் சதும அவற்றில் ஒரு திருமனைக் கூடம் உண்டு. எனவே காயவையல்ல.
இந்திய நாகரிக ஊக்கினைப்பெற்ற நாடுகள்
பிராசாதத்தை மிக அடுத்தொத்து நிற்கும் ஒரே
கட்டிடமாகும் ; இது வடசீயத்தில் இலம்பனிலுள்ள இடிபாடுகளிடை உள்ளது. வதுகுகுத்தில் கண்டெ என்பார் வெளியிட்டுள்ளார். இவர் இச்சீய நிலை ஒப்புமையைக் குறிப்பிட்டுள்ளார். இப்பொறிப்பிலி நூறின் முற்பகுதியில் விளங்கிய அரிபுஞ்சய ! எனும் பெயருடைச் சேதியம் என்பது தெளிவ அருகருகில் வைத்து நோக்கின் (தகடு XXI) பெ. என்பது புலப்படும். சன் மகபொன் உயரெழில்டெ கட்டத்தின் முகனை ஒவ்வொன்றும் புத்தர் உ( சதுமகல் பிராசாதமோ தேவர் ஒருவரின் சிலைகொ பொனில் ஒவ்வோர் கட்டத்தின் மூலைகளிலும் சிக பிராசாதத்தில் இவை இப்பொழுது காணப்படவில்?
சன் மகபொன் யாதென அறிவதில் ஓரிட மிக அடுத்து ஒத்துள சதுமகல் பிராசாதமும் உண்ை ஊகித்தவாறு, ஒருதூபியே எனக்கொள்ளலாம். தெனச் சொல்லப்படினும் சன் மகபொனிலும் ஒன்று எழுந்ததென்று கொள்ளவேண்டியதில்லை தோன்றினும் சீயத்துச் சேதியத்திலும் வளர்ச்சிக்கு இப்பொழுது இல்லாது மறைந்த முன்னைய மாதிரிக
. சதுமகல் பிராசாதத்தின் விரிவான வரைவிற்கு, பார்ச் அந்நூல், ப. 16, எ. சி., தொகுதி 11, ப. 92. . இந்திய இந்தோனேசியக் கலைவரலாறு, ப. 165 . இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை, 1903, ப. 16.
கம்போடிய பிரசத்துகட்கு, பார்க்க எச். பாமென்றிய
l. 83. l5). 6T. 59. Tome XXV., Lu. 83. 550 VII இவ்வொளிப்படங்கள் டே ரா. கோடெசு அவர்கள் ஆ
2
3
4
5. Lš665.
6.
7. 8. இ. தொ. அ. நினைவுக்குறிப்புகள், தொகுதி II, ட

89
யதாயிருந்திருக்கலாம். இன்று இக்கோபுரம் ஆதிக் கீழ்க்கட்டங்களாகுதல் எண்கோணத்திட்டத்தினவை
ரண்மனையாயிருந்திருக்க வேண்டுமெனப் புலப்படுத் இது நிசங்கமல்லன் கட்டியது என்று சொல்லப்படும் னக் கருதுகிருர்கள்?. ஆயின் பொறிப்புகள் அரசன் ன் எனக் கூறும். ஆனல் வீம்புபேசுமியல்புடைய Oப்பான சதுமகல் பிராசாதத்தில் எவ்வாறு வாழ்ந் யம். பொதுமக்கள் கற்பனை இதை ஒர் ஒளிமாடம் ? இது மகாமேருவின் படியுரு என ஊகிக்கிறர்.
போடியாவின் பிரசத்துகளுடன் ஒப்பிட்டு முள்ளார்.
நிலையங்கட்கும் உள்ள ஒப்பு தோற்றப்பாடா கல் பிராசாதத்தைப் போலத் திண்ணியவை அல்ல ; அவையும் சதுமகல் பிராசாதமும் ஒரே நோக்கிற்
கொண்டுள்ள நிலையகங்களுள் இதுவரை சதுமகல்
நிலையகம் “சன் மகபொன்’ எனப்படும் ஒரு ா (பண்டை “ அரிபுஞ்சய ”) “ வத் குகுத் ’திலுள்ள டுக்கப்பட்ட ஒருபொறிப்பினை பேரா. சி. கோடெசு யகத்திற்கும் சதுமகல் பிராசாதத்திற்கும் உள்ள ருந்து சன் மகபொன் என்பது பதினென்றம் மன்னன் தித்தராசனுல் கட்டப்பெற்ற “மகாபல” ாகின்றது. இவ்விருநிலையகங்களின்? ஒளிப்படங்களை ாது அமிசங்களில் இவை எவ்வளவில் ஒத்தவை று விகிதசமன்கள் கொண்டது ; அதன் ஒவ்வோர் நவங்கொண்ட மூன்று மாடங்கள் கொண்டிருக்க ண்ட ஒரு மாடத்தையே கொண்டிருந்தது. சன் மக ாம் போன்ற சிறு அமைப்புகள் இருந்தன. மகல் ல. ஆதியில் இவை இருந்திருக்கலாம்.
ர்ப்பாடுமிருக்கவில்லை. எனவே காட்டுருவில் அதை மயில் பேரா. ஒகாது போதிய காரணங்கள் இன்றி சதுமகல் பிராசாதம் பன்னிரண்டாம் நூறிற்குரிய 5ாலத்தில் ஒரளவு பிந்தியதே. ஒன்றின் படியாய் இலங்கை நிலையகம் காலத்தாற் பிந்தியதாகத் றைவுடையதாகவே தோன்றுகிறது; இவை இரண்டும் ளிலிருந்து தோன்றியிருந்திருக்கலாம்.
க, இ. தொ. அ. ஆண்டறிக்கை 1903, ப-ள். 14-16. -
7, L'Art Khmer Primitiff, Jo8). III 2.Lh Gg5 TLff eïland557
தரவால் கிடைத்தன. . 5.

Page 103
90
பெளத்த நாடுகள் யாவினும் உள்ள எல்லா இந்தியாவிலுமே யாதோரிடத்திலேனும் இவ்வகைத் படவில்லை. ஆயினும் கொரியாவில் தூபியென்பது கல்லாலோ செங்கல்லாலோ கட்டப்பெற்ற ஒரு கே யச்சிற்பியலையும் சீன மத்திய ஆசியா ஆகியவற்றிற் எனவே இந்நாட்டில் தூபிகள் கட்டப்பெற்ற உருவ முறையும் நாம் எடுத்துக்கூறிய மொன். கொம்பாசு , ஒரு கோபுரத்தின் மிசையிருந்த ஒரு சிறு தூபியைக் பத்தின் படத்தைக் காட்டியுள்ளார்?. சீனர் நாட் மாயமைந்த பகடைகள் எனப்படும் பல்கட்டக்கோபுரங் தூபிகளிலிருந்தே மலர்ந்தவை என்றும் அறுதியான பதின்மூன்றம் நூறுவரையுள்ள பல்வேறு காலங்க பல யப்பான் தூபிகளையும் அவர் கண்டார்.
தொலை கிழக்கில் மிகப்பரவலாயுள்ளதும் இல கொண்டதுமான இவ்வகைத்தூபி இப்பொழுது இை போலத் தெரிகிறது. பேரரசன் கணிட்கன் பெசாவ. எனும் சீன யாதிகன், பதின்மூன்று மாடிகொண்ட மேல் கட்டங்கள் மரத்தாலியன்றன. கோபுரத்தின் குடைகள் இருந்தன. கனிட்கனின் தூபியின் சீர்ப் னுடைய ஒர் கலைஞனைக்கொண்டு செப்புத்தகடொன் நாட்டிற்கு எடுத்துச் சென்றனர். எனவே சீனத்தி கட்டப்பெற்ற தூபிகளும் கொரியா, யப்பான் ஆகிய கனின் தூபியையே மாதிரியாகக் கொண்டிருக்கலா விலிருந்த அவ்வகையவற்றுள் தனியணுயிருந்திருக் கும்மட்ட வடிவத்தூபிகளைப்போல் அவ்வளவு உவ பட்டது. ஆக, பொலனறுவை சதுமகல் பிராசாத( இந்தியாவிலிருந்த ஒருவகைத் தூபியிலிருந்து தோல்
சதுமகல் பிராசாதத்தின் கீழ்கட்டங்கள் ஆகு கவேண்டுமென்பதை எலவே நாம் கண்டோம். கொரியாத்துமிகள் பொதுவாக நிலப்படத்தில் சதுரம காணப்பட்டன. இவ்வாறக, சதுமகல் பிராசாதம் , தொன்றன்று ; இவை இறுதியில் இந்தியாவிலிருந் ஒன்றும் இன்றும் காணப்பெருத, முன்னைய மாதி
சதுமகல் பிராசாதம் இலங்கையிலுள்ள அத தெரிகிறது. அனுராதபுரத்தில் இப்பொழுது நகாவி மாடம் உண்டு ; இது அதன் வகையைச் சார்ந்த ஒ இன்று நிலைநிற்பது அடியில் கபோதங்கொண்ட ஒவ்ே சதுரச் செங்கல் வேலைப்பாடே (தகடு XXII). கட்டி மாடங்கள் இருந்தன. இவற்றில் புத்தர்சிலைகள் இ முழுவதும் இடிந்துவிழுந்த நெடு மாடத்தின் மேற்பா
கிசுபேட்டு கொம்பாசு, மேல்நூல். ட. 293 தொட அந்நூல், ப. 265.
அந்நூல், ப. 257 தொட.
அந்நூல், ப. 298. பீல், மேலை உலகின் பெளத்தப்பதிவுகள், தொகுதி 1. நகா விகாரையின் விரிவான வரைவிற்கு, இ. தொ. அ.

த் திருமனைகளினவும் படியுருக்களை எதிர்பார்க்கிற ாபியொன்றின் சிதை வெச்சம் எங்கேனும் காணப்
(கொரியா மொழியில் “தப் ”) பலகட்டங்களில் ாபுரமாம். கொரியா பெளத்தத்துடன் தன் சம கூடாக இறுதியில் இந்தியாவிலிருந்தே பெற்றது. ம் கொரிய மக்களின் புதுப்படைப்பன்று. பன் புவர்கள், தம் நூலில், பல்கட்டங்களில் கட்டப்பெற்ற காட்டும், சைனவின் யுன்கணில் உள்ள, ஒரு புடைப் டு நிலத்தோற்றத்திற்கு மிக இயல்பான அமிச 5ள் பெளத்தத்திலிருந்தே தோன்றியவை என்றும் சான்றுகள் காட்டியுள்ளார்?. எழாம் நூறிலிருந்து ரூக்குரிய பல்கட்டக்கோபுரங்களாக அமைந்திருந்த
ங்கையிலும் இந்தோசீனத்திலும் பல காட்டுக்களைக் 0லா ஒர் இந்திய மாதிரியிலிருந்து தோன்றியது ாரில் கட்டிய புகழ்பெற்ற துபியைச் சன்யுன் ஒரு கோபுரம் என்று வருணித்துள்ளான். இதன் மிசை ஓர் இரும்புக் கோலிருந்தது. இதன்மேல் பினல் மனங்கவரப்பட்ட சீனயாதிகர், வினைத்திற ாறில் தூபியின் படியொன்று பொறித்துத் தம் ல் வழக்கிலிருந்த கட்டடுக்கான கோபுர வடிவில் நாடுகளிலிருந்த ஒத்த நிலையகங்களும் கனிட் ம். பெசாவாரிலுள்ள தூபி பண்டை இந்தியா காது. இவ்வகைத்துரபி தென்னசியா நாடுகளில் ந்ததாயமையாவிடினும் அங்கும் மேற்கொள்ளப் மும் இலம்பனிலுள்ள சன் மகபொனும் பண்டை ன்றி வளர்ந்தவையே என நாம் கொள்ளலாம்.
தல் ஆதியில் எண்கோணத்தவையா யிருந்திருக் இது சன் மகபொனிலிருந்தும் ஒருவேறுபாடு. ானவை ; ஆயினும் பல்கோண கட்டமுடையனவும், அதன் முதலுருவிலும் இலங்கைக்கே சிறப்பான ததை ஒட்டிக்கட்டப்பெற்ற, ஆனல் சிதைவெச்சம் ரிகளைப் பின்பற்றிக் கட்டப்பெற்றனவாயிருக்கலாம்.
ன்வகையனவற்றுள் தனியொன்றன்று போலத் காரை என அறியக்கிடக்கும் இடிபட்ட ஓர் நெடு ன்றுபோலத் தோன்றுகிறது. இந்நெடுமாடத்தில் வாரு பக்கம் 30 அடி நீளமுடைய ஒரு திணிவருச் டத்தின் ஒவ்வொரு முகனையிலும் கவானுடை நந்தன. இச்செவ்வக அமைப்புக்குமேல் அறவே ச் செங்கல்வேலைப்பாட்டின் சிதைவுகள் இருந்தன.
LJ civ.
ஆண்டறிக்கை, 1911-12, ப. 14.

Page 104
இவ்வமைப்புகள் அகழப்பட்ட குழி ஒன்றுள் சிறுகள் இந்நெடுமாடம் புண்ணியப்பொருள்கள் பதிட்டிக்க தூபியாயிருக்கவேண்டுமென்பதும் ஐயமின்றி உறு மகல் பிராசாதத்தைப்போன்று வேறுபல, குறைந் இவற்றுள் மிகக்கீழானதே இப்பொழுது நிலைநிற்கி மாடங்கள் கொண்டிருப்பதில் நகா விகாரை சன் | ருந்த சதுமகல் பிராசாதத்திலும் வேறுபட்டிருந் எண்ணிக்கையில் இருந்திருக்கக்கூடிய இவ்வகை புகளில் நிகர்த்ததெனினும், வேறுபட்ட விபரங்க
இலங்கையின் காலவேடுகளிலோ மற்றைப் எதுவிதகுறிப்பும் காணப்படவில்லை. இந்திகடுசான தோற்றமும் மகாயானராலாயதாயிருக்கலாம். மக ஆசியாவின் பெளத்தருக்கும் ஒரு மாதிரியாயமை புகழ்பெற்ற துர்பியைக் கட்டினேன், பண்டைப்பெ அத்தகைய தலைமையைப் பிற்காலத்தெழுந்த டெ

91.
ரிமண்தூபிகள் பல கிடைக்கப்பெற்றன. இதிலிருந்து
உபயோகிக்கப்பட்டதென்பதும் அதனல் இது ஒரு தியாகின்றது. உண்மையில், இது, ஆதியில் சது து செல்பருமனுடைய கட்டங்களைக் கொண்டிருநதது. து. ஓர் கட்டத்தின் ஒவ்வொருபக்கத்திலும் மூன்று கபொனை ஒத்திருந்தது. ஆனல், ஒன்று கொணடி தது. உண்மையில் நிலைநிற்பனவற்றிலும் கூடிய ந்துரபி ஒரு பல்கட்டக் கோபுரத்தைப் பொதுவியல் ளயுமுடையதாயிருந்தது.
பெளத்த நூல்களிலோ இவ்வகை அமைப்பைப்பற்றி ய காட்டாயமைந்த தூபிவகையைப்போல், இதன் யான பௌத்தரின் கோட்பாடுகளே ஆதரித்த, கீழ் ந்த இந்தியாவிலுள்ள இவ்வகைத்தூபிகளுள் மிகப் ளத்தத்திற்கு அசோகன் எவ்வாறு விளங்கினனே, 1ளத்தத்திற்குப் பூண்ட ஒரு மன்னனே.

Page 105


Page 106
அகப்பா
vg9HL qஅடித்தளம் அடித்தொடை அணைக்கை அயல் அரபணி அலைவரை அளி அளிச்சல்
அறை ஆளோடி இடிபாடு இடுகுழி
gÒ L.
உபானம் உயரி எழுகால் எழுதாங்கி கந்தணி கபோதம் கவான் கலிகை கழுந்து கற்கிடை கனதளம் காட்டுரு
ós@ö》莎 கீழ்ப்பா குலா குழலித்த குழிசி குறைபுடைப்பம் கூம்புள் கோட்டம் கோடகம் கோலவுரு கோளி சாய்முகம் சிதிலம் சிதைவு சில்லறை சில்வட்டம் செந்நிலை தண்டியம் தரங்கு தலைக்கை
Parapet Base Basement Plinth Bracket Aisles Arabesque Ogee
Rail Railing Cell Ambulatory Ruins Cist Votive
Orus Rise Jamb Telemones Balus trade Moulding Arch Cupola Tenon Dolmen Stereobate Design Mortar Soffit Alcove Fluted Hub Bas relief Obelisk Tee Corona, Pattern
Chase Splayed Debris Remains Cella
Tyre Uprights Corbel Cyma, Architrave
அரும்ெ

பாருள்
தளப்பா
தறி
திணிவு தூனெப்பு தெற்றி தொங்கட்டம் நாவு
நிலவறை நிலைமுகம் நிலையகம்
BJT)!
நோக்குரு
பட்டி
பட்டிருப்பு பட்டை
படல்
பணதி பதிட்டம் செய்தல் பல்லுவரி பலிபீடம், வேதி
(A
பன்னம் பாத்திரவணி பிணிகை பிதுக்கம்
பீடம்
புடைப்பம் பேண்சுவர் போதிகை
மடல்
மண்மூடி மதலைப்பள்ளி மதலை, கொடுங்கை மறிப்பு, மரியாதை மாடக்குழி, புரை மிதி
முகனை முதற்படிவு முன்னங்கடை மேல்வரைவியல் மேற்கோப்பு LLJL L 9
வசிவு
வட்டை
வளை
வாடம்
வேய்கணி
Pavement Stela,
Mass
Pilaster Terrace
Pendent Nave Cellar Elevation Monument Century Motif Band Offset Frieze Panel Jewel Enshrine
Dental Alter
Ribo
Fern Patera, Fillet Ledge
Die
Relief Retaining wall Capital Frond Tumulus Entablature Cornice
Kerb Niches Tread Eace Prototype Frontispiece Epigraphy Superstructure Lat
Vault Wheel Beam Groin.
Dormer

Page 107


Page 108
அகரt
அக்கபோதி iv, 77
அக்கபோதி wi, 77
அசாதசத்துரு, 3, 78
அசோகன், 3, 68, 91
அசோகன் தூண்கள், 48
அண்ட, 11, 21
அனேகால்கள், 19
அத்தனக2ல, 7, 70, 73, 76, 83, 85
அத்திக, 61
அத்திபாகாரம், “ யானைச்சுவர் ” பார்க்க
அத்திவேதி, 16
அபயகிரி (அனுராதபுரத்தில்), 6, 15, 30, 34, 36, 4b, 50, 37,
60, 63
அம்பத்தலை தாகபை, 5, 69, 77, 86
அமராவதி, 10, 18, 25, 32, 33, 48, 50, 52, 55, 61, 64
அமாவதுர, 78
அரசமரம், 4
அரமிகை (அர்மிகா), 11, 17, 27, 29, 31, 32, 33, 36
அரிபுஞ்சய, “ இலம்பன் ” பார்க்க
அலக்சாந்தர், இறீ, 22 கு
அளிச்சல்கள், 10, 15, 27, 35, 47, 61, 70
அளுத்துவர, 4
அன்னங்களின் உருவங்கள், 44, 50
அனுதபிண்டிகன், 63
அனுராதபுரம், 3
원, ஆசார்ய, பி.கே, 27 கு. 40 கு. ஆதிமுகம், 7, 51 ஆந்திரா, 32, 52, 61, 80 ஆமண்டகாமனி அபயன், 28, 34, 56 ஆமலகவடிவத்துபிகள், 23, 61 ஆயக, 51 ஆயக கம்பங்கள், 31, 52 ஆயகமேடைகள் , 52
9. இந்திகடுசாய, 24, 87, 91 இந்தியா, 1, 3, 10, 43, 54 இந்திர கீல, 34 இந்தோசீனு, 90 இராசகிருக, 3, 78 இராசபுதன, 32 இராதாகிருட்டின (பண்டித), 33 இராமகிருகம், 3, 6, 77 இரைசு இடேவிட்டு, 2 கு, 3 கு இலங்காராமை, 68, 72, 83, 85 இலங்சதீசன், 8, 15 இலம்பன், 89, 90 இலலாடதாதுவமிசம், 17, 21, 29 இலெளரியர், 33 இளநாகன், 31

nu fl6NF
95
உத்தர குரு, 16
உத்தியன், 4
உதர, 16, 21 உருவன்வலிதாகப, 25, 47, 50, 55, 65 உரூபவதி, 8
உரோம, 17
உலும்பினி, 48
உலோ, பி.சி. 2 கு
உலோகபாசாத, 85 உலோங்கேசு, எ.எச், 22, 52, 81, 80, 83 உவன்சுவன், 48
உனகலாவிகாரை, 8
6打
எகித்து, 7 எச்சக்கூடம் (எச்சவறை), 8, 17, 31, 46 எச்சச்சிமிழ், 20, 21, 24, 36, 46, 52 எச்சம், 1, 6, 17, 21, 27, 46, 52, 59, 77 எருதுகளின் உருவங்கள், 21, 44, 48 எல்லாளன் கல்லறை, 6, 22 எல்லோரா, 79
எழுதாங்கிகள், 36
எனசு தயசு, 76
se ஒகாது, எ.எம், 2 கு, 21, 50, 55 கு, 62 கு. 75, 82, 86,
88, 89 ஒட்டப்புவ, 23
ககந்தகலை, 35
கடலாதெனி, 75
கடவடிவத்துரபி, 23
கடுசாய, 81 கண்டகசேதிய, 6, 15, 22, 30, 41, 44, 54, 55 கண்டசாலா, 22 கண்ணிக, 78 கணங்கள், 44, 49, 83 கணிட்கன், 44, 90 கணிமடல, “கண்ணிக கந்தக் கடவுள், 39 கு கந்தணி, 11, 46, 48, 57, 62, 70, 87 கப (கர்ப), 22
கபிலவத்து, 78
கம்போடியா, 1, 89
கயபாகு, 1, 50
கர்ப, * கப ” பார்க்க
' | ff frð8
கரண்டுவ, “ எச்சச்சிமிழ் ’ பார்க்க கல்யாணவதி, 60

Page 109
96
கல்யாணி, * கலனிய ” பார்க்க கல்லாடநாகன், 55
கல்விகாரை (பொலனறுவை), 57 கலனியா, 5, 24 w கலா, மியுலர் : 31, 73 கு, 77 கு கலா. விக்கிரமசிங்க, 52 கு, 89 கலா, வொசல், 33, 52, 7g கற்கிடைகள், 17 கு கன்னிங்காம், 11, 16 கு கனிட்டதீசன், 7, 46, 50, 52, 77
காகவண்ணதீசன், 17 காவற்கற்கள், 60, 62, 64, 72, 37 காளெயில், ஏ.சி.எல், 32 காளே, 38, 76, 79, 86
G
கிங்கசிகைச் செங்கற்கள், 55 கிரிகண்டிசைதியம், 70
கிரியண்டுவிகாரை, 4
கிரிவிகாரை (பொலனறுைை), 8, 17, 36, 49, 54. கிருட்டினநதி, 25, 52
கு குச்சதிசசேதிய, 87 குச்சிவேதிகா, 16, 28 குசான, 33, 50 குசிநார, 3 குடைகள், 11, 28, 30, 34, 40, 30 குண்ட, 37 குண்டபள்ளி, 80, 81 குதிரை உருவங்கள், 21, 44, 48 கும்மட்டம், 27, 29, 35, 40, 43, 46, 67, 80 குமாரசாமி, ஆனந்த, 48 கு, 59, 75, 89 குமிழிவடிவகும்மட்டம், 13, 23, 40 குலாக்கள், 19 குழிமாடங்கள் (புரைகள்), 18, 38, 51, 55, 88, 90 குறைபுடைப்பங்கள், 10, 25, 32, 56, 61, 63, 76, 80, 82, 85
கூடு, 44 கூரை, 19, 46, 54, 75, 78, 85
கொ கொட்கரல்ல, “ சிகரி” பார்க்க கொம்பாசு, கிசுபோட்டு, 2 கு, 3 கு, 55 கு, 90 கொரியா, 90
GBT
கோட்சு, பேரா, சி., 59, 89 கோட்டம், 22, 25, 27, 32, 35, 40 கோடாபயன், 7

சக்கரதேவன், 21 சக்கரவர்த்திகள், 2, 62 சகானி, தயாராம், 27 கு சங்கதீசன், 30, 34 சங்கிரம், 26
சச்சனலயம், 59 சத்தர்மரத்னவலி, 29 சத்தாதிச்சத்த, 35 சத்திர, “ குடை * பார்க்க சத்திரவாலி, 35 சதபாத பிராமணம், 32 சதாஸ் கொட்டுவ, 27, 29 சதாதீசன், 6, 25, 28, 30, 59 சந்திரக்கற்கள், 48, 57, 60, 62, 64, 72, 87 சதுமகல் பிராசாத, 88 சதுரச்சய, 27 சதுரஸ்ரகோஷ்டி, 27 சயத தூபி, 39 சமந்த கூடம், “ சிவனெளிபாதம் ” பார்க்க சமண சமயம், 2 சமணர், 2, 8 சன்மகபொன், 89 சன்யுன், 90
E.
சா, சீ.எசு, 2 கு சாஞ்சி, 10, 13, 15, 27, 33, 48, 55, 61 சாரனது, 27, 48, 88
சாரிபுத்திர, 17
சிகர, 25, 29 சிகாதுரபி, 35
சிங்க உருவங்கள், 21, 44, 47, 58 சிங்களம், 1, 14, 27, 56, 73, 88 சிங்களமக்கள், 4, 20, 31, 62
சிகரி, 28, 31, 37, 40 சிமிதர், யே.சி, 15, 31, 47, 51, 58, 61, 65, 67Gs, 73, 81, 93 சிமிது, வின்சன், 22 கு, 49
சிராவத்தி, 63
சில்வியென்லெவி, 30 கு
சிலைத்திருமனைகள், 55, 58
சிவனெளிபாதம், 4 சிற்பங்கள், 10, 26, 31, 55, 62, 70, 72, 80 சிற்பசாத்திரம், 15, 27, 37, 39 கு, 40 சிற்பியல், 5, 9, 62, 64, 72, 77, 90 சிறீசங்கபோ, 70
சிறீநாகன், 34
சிறீபாதம், 58
சிறுநீர்க்கற்கள், 46

Page 110
இதிரி, 17, 20 இயம், 1, 9, 23, 59, 89 னே, 90
சகோதயம், 59 சுண்ணும்புக்கல், 15, 50, 56 சுமங்களவிலாசினி, 64 கு
(95
குடாமணி சைதிய, 80
செ
செங்கல்வேலை, 12, 18, 22, 25, 28, 29, 32, 44, 46, 50, 90 செதவன, 7, 12, 16, 36, 50, 57 செலசேதியம், * குச்சதிறை ” பார்க்க
சே
சேதியகா, 7 சேதியமண்டபம், 38 சேருவாவிலை, 5, 17, 21, 29 Gygonair II, 57
6∂ቇ
சைத்தியமனை * சேதிபகர " பார்க்க சைதிய, 2 சைவமதத்தினர், 8
Сёағп
சோபனம், “ படிகள் ” பார்க்க சோழர், 8
S5
ஞாயிறு உருவங்கள், 30
தக்கிண தூபி, 6 தட்டுகள், 30 தச்சசீலம், 78 தத்திபாகை, 81 தபசு, 4, 70 தம்பதெனி, 75 தம்ம பதத்தகதா, 29 தம்மன்னவ, 64 தமிழத்துரபி, 8 தமிழர், 5, 8, 57 தருமபிரதீபிகா, 15 தருமராசிகதுரபி, 27
6-R 8011 (2168)

: 97
தாகப, கு தாதுசேனன், 34 தாதுவமிசம், 17 தாதோபதீசன், 34, 38 தாய, 1 கு தாமரைவடிவத்துரபி, 23 தாரா, 88
தால, 40
திகநிகாய, 62 கு. 78 திங்கள் உருவங்கள், 30 திசமாராமை, 5, 24, 49 தித்தராசன், 89
திபெத்து, 39
திரயத்திரிம்ச, 80
திரிகூடம், 20 gQíîuuntuiu, 4, 70, 83, 85 திவ்வியாவதான, 13, 21 கு, 32
தீகவாபி, 6 தீபவமிசம், 34
து
துட்டகாமணி, 6, 12, 22 கு, 28, 58 தும்ப, 1 கு.
துவாரகொட்டக, “வாசன்மனைகள்” பார்க்க துன்-மகல்-பேசாவ, 14 துன்-மால்-பியவசாவ, 14
து
தூப, கு தூபகர, 76, 86 தூபவமிச, 6, 11, 21, 28, 77 துபாராம, 4, 7, 11, 23, 34, 61, 67, 72, 79,82, 85 தூபி, 1 கு, 3 (தொ) தூரச்சத்த, 35
தெரவாத பெளத்தம், 59 தெற்றிகள், 27, 31, 40, 43, 50, 54, 58
தே தேவதாகொட்டுவ, 27, 36, 40 தேவானம்பியதீசன், 4, 69
தொ
தொலுவிலை, 88

Page 111
98
தோ
தோபாவவ, 17, 19, 31 தோரணங்கள், “ வாயில்கள் ” பார்க்க
ந நந்தியாவட்டம், 21 நன், 59
நா நாகதீப, 77
நாகர், 3, 5, 18, 21, 48, 60, 63, 70
நாகவிகாரை, 91
நாகார்ச்சன கொண்டா, 10, 22, 25, 31, 33, 52, 61, 64,
78, 80
நி
நிகவாகண்ட, 24 நிசங்கமல்லன், 8, 73, 89 நிலத்தளிச்சல்கள், “ பாதவேதிகை ” பார்க்க
நெ நெற்போர்வடிவத்தூபி, 11, 23
பங்குளிய, 60, 88
பச்சேக புத்தர், 2 பஞ்சவிம்சதி சாகசிறீகா பிரஞ்ஞாபாரமிதா, 88 பட்டுவத்தை, 37
பட்டை, 44, 48, 50 படிக்கட்டுகள், 48, 64, 72
படித்துறைகள், 31 படிவரிசை, 11, 16, 51, 60, 62, 67, 69, 72, 87 பத்தாவதி, 8
பபலு விகாரை, 8
Liri Lait, I, 23, 27, 39
பரபுதூர், 33, 55
பராக்கிரமபாகு, 8"
பரோசு, சேர்.எசு.எம் : 49
பல்லக, 4, 70
பல்லெச்சம், 88
பலிபீடங்கள், 15, 47, 57
LT
பாக்கர், 11 கு, 13 கு, 22, 27 கு, 31, 40, 51, 57 கு, 74 பாகன், 39 பாதவேதிகை, 56 பாதிக அபயன், 7, 16, 28, 56, 58 பாதிகா, 64 i. பாதெணி, 60 பாதொனி, 60 ... f. பாரூத்து, 10, 16, 26, 55, 62, 80, 82

பியகாட, 64 பியாகாட், 33 பிரசத்துகள் 89 பிரதட்சிணபத, 11, 14 பிரா காரங்கலர், 60
பீல், 90 கு
புத்தகாயா, 4, 38
புத்தகோசர், 78
புத்தர், 1, 8, 18, 21, 26, 30, 46, 54, 57, 62, 70, 78
புத்தர் பாதங்கள், 58
புப்பாதான, 15
புப்பாராம (அனுராதபுரத்தில்), 23, “ புளியங்குளம் ४४
丛月了摩ö芯
புளியங்குளம், 88, “புப்பாராம ” பார்க்க
புளொச்சு, யே, 33
பூசாவலி, 73 கு, 76 பூரணகட, 25, 83
பெ
பெசநகர், 11 பெதவத்து-அட்டகதா, 63 கு பெல் (எச்.சி.பி), 12, 17, 22, 31, 36, 48, 72, 87
பே
பேகசு, யே, 32 கு, 52, 58 கு, 64, 75, 79 பேகுசன், 2 கு, 72, 75, 19 கு பேசாவல், 87
பேசாவலலு, 14
பேசாவார், 90 பேராசிரியர் கைகர், 16 கு, 55 கு பேலி, எல்.டி, 75
பைசோ கொட்டுவ, 29
GLIr
பொத்தா, 77 பொலனறுவை, 8, 17, 30, 36, 37, 49, 54, 64, 88,90
போ
போணரோ, எல், 59 கு போதிசத்துவர், 57, 70, 80
பெள
பெளச்சர், எம், 3 கு, 10 Gġb, lI, 13 பெளத்த, 1, 13, 21, 23, 32, 58, 63, 74, 79, 86, 90 பெளத்தம், 1, 5, 9, 91

Page 112
insit iss-L1, 78
மகாசுதசன சுத்த, 82
மகாசேனன், 7
மகாதூதிக மகாநாக, 1,55
மகாதூபி (அனுராதபுரத்தில்) “ உருவன்வலி தாகபை ”
Triss
மகாநிப்பான சுத்த, 2, 63 கு, 78
மகாபல சேதியம், “ சன்மகபொன்” பார்க்க
மகாமேரு, 18, 20
Los II unró07, 8, 88, 9.
மகாவமிசம், 11, 13, 21, 25, 27, 30, 35, 51, 55, 64, 74,
76, 77
மகாவலிகங்கை, 4
மகாவன, 78
மகாவிகாரை, 6, 77
மகிந்தன் அல்லது மகேந்திர, 4, 11, 69
மகியங்கானை, 4
மண்டலகிரி, * மதிரிகிரிய ” பார்க்க
மண்முற்றம், 55, 60, 62
மணிசோமவிகாரை, 77
மணிவடிவத்தூபி, 23, 35, 40
மதிரிகிரிய, 56, 69, 72, 77, 83, 85
மதுரை, 22, 33
மலர்வேதிகள், 51
மலேயாத்தீவுக்கூட்டம், 3
மாகநாக, 15, 35
மாகநாக தாகப, 31 மாகமை, “ திசமாராமை ” பார்க்க மாசல், சேர் யோன், 10, 16 கு, 27 கு மாஞ்செரிக, 76
மான்மலர்க்கா, 27
மிகிந்தலை, 4, 6, 15, 22, 24, 30, 41, 49, 55, 69, 77, 83, 85 மிகிந்தலை மகாதூபி, 7 மித்தசேனன், 56 மிரிசவடி, 5, 15, 30, 41, 44, 48, 51, 54 மின்னேரிவவ, 7
CYP
Qupuფ-, 28, 36 முத்தவேதி அல்லது வேதிகா, 16, 27, 35 முன்னங்கடைகள், “ வாசல்கடைகள் ” பார்க்க
மெ
மெங்கன், 72 மெனம் பள்ளத்தாக்கு, 59
Gổuo 6, 11 மேற்கோப்பு, 5, 10, 13, 25, 27, 50, 58, 60, 85
யக்கயபேட்டை, 52 யட்டி, 30, 36 யட்டிகள், 61

99
யடாலதாகபை, 24 யந்திரகல, 17, 20 u un i 6T, 90
யாவா, 33, 55 யானை உருவங்கள், 12, 15, 21, 41, 43, 47, 58 பானேச்சவர், 59, 62
내 யுன்கன், 90 யுன்னுர், 79, 85
யூபங்கள், 31, 35 யூவோ, தூபெரயி, சி, 85 கு
ரங்கொத்விகாரை, 9, 25, 30, 36, 49, 54
வச்சிரசும்பட, 35
வசபன், 7, 17
வசிட்டன், 33 வட்டகாமனி அபயன், 8, 88 வட்டதாகே (பொலனறுவை) 64, 71, 75, 82, 86 வட்டதாகே (மதிரிகிரியா), 56, 69, 72, 86 வட்டதாகே (மிகிந்தலை), 85 வத்குகுத், 89
வத்துதேவதா, 63 வலமருபாதை, 56, 60, 75
வலிமஞ, 60
வாசல்கடைகள், 7, 41, 54, 57 வாசல்வழிகள், 10, 51, 56, 60, 72 வாசன்மனைகள், 60, 62 வாயிற்காவலர், 63 வாலிகங்கன, 55, 60
விசயபாகு 1, 8 விசயாராமைப்பாழி, 49, 87 விட்டுணுவர்த்தனன், 32 விதிசை, “ பெசநகர் ” பார்க்க வினயபிடகம், 84
வே
வேதி அல்லது வேதிகா, 31 “ அளிகள்”, “கந்தகணிகள்”
Triases.
வேய்கணிப்பலகணிகள், 43, 50
வைசயந்த, 39 கு வைசயந்த தந்திரம், 39 கு வைத்தியாந்தபொத, 39 கு
வொ
வொகாரதீசன், 34

Page 113
A (a)
 
 

V (6) அம்பத்தலே தாகபை மிகிந்தலை

Page 114
A
 
 

Page 115

gas (, ITT
V (b) செதவன தாகபை, அனுராதபுரம்

Page 116
A (a) கிரி விகாரை, பொலனறுவை
 
 
 

ལས་ཁ་གསལ་བར་བྱ་བའམ་ཚ༠༩༈ ༈་། ལྷཚ་བ་སྣ་ཅན་ལ་སྦྱངས་ཤ་ར་ན།
V (b) இரங்கொது விகாரை, பொலனறுவை

Page 117

ag og sa puoqī Igassmrī£oous lygae (q)ogoșoùJig) uogi ugo smrīgo?uo fero uriu@g) (o)

Page 118
5a5GB VTI
A (a) அபயகிரி தாகபையின் மேற்கோப்பு
 
 

滚
3.
ܝܼ ܢ:
8: s
မ္ပိ Egye:ggig
မွိုစိမ့်မႝာမျှ
雛

Page 119

355QB VIII
go@riąjung) 199 soro isoolo@un.oqīgòi, Henff) uolo)
@Logo do ?@?laĝo foto)
(9)
QTu城判899
Loĝ9f9(9) IỮeg
gỡ gạo
șregri
(q)
@@rīąjung) 19959rø@logo do șHņoto) soolo@un.ogg), Hai đầuoto (o)

Page 120
gg(9 VIII
 

- googø euro (€)ąjung) 199 smrīgos, ugtīro oggi

Page 121
8-R 80.1 (2163)
 

Page 122
தகடு X
 

19.oy@ươi nąję uolgae ŋooŋfƐ Ģ-Twooggouro

Page 123

தகடு X
tri-isiqopā ņņąormiĝos protirongoan Lo
ontgoous# gggmrio
(q)
yoșH sidegg’ygio nuovo jogoo -liopoloogilsson]]
喻g
©3 gogouooqisi (o)

Page 124
தகடு XII
 

(தgraபகுபொகுரசிெ tçılī£ mrræ nogouo tạoro igoros)-æ (q)Hạ, đùijolo) sođì ufa@siểj ogi-işitgørī sīļgoa iĵortogoro@-@ (o)

Page 125
A (0) உருவன் வலி தாகபை யானைச் சுவர்
 
 

5 Φ (β ΧΙΙΙ
ர்முகம்
irc.? ன்வலி தாகபை கன் ருவனவ
V (b) g)

Page 126

(b) துபாராமை தாகபை

Page 127
(a) ஒரு தூபிக் கண்மையிலுள்ள ஒற்றைக் கல் தூண் (b) உருவன்வலி தாக
 
 

iண்களைக் காட்டும் ஒரு நாகார்ச்சுனகொண்டாக் குறைபுடைப்பம் பை வடவாசல்வழிக் கந்தனி
Vy

Page 128
355QB XVI
 

gioios logo nfi gjo șosffrengouro-iro ricoguo Igoreș etc)(q)gọoqjfolio golygf
nsoous' søfolgefo@-a (o)

Page 129
၇၇ဏ္ဏာ:
憑 鞘
额
}
繼 髒 驚 韃
鯊
A (a) இலங்காராமை தாகபை, அனுராத
 
 

5a5( XVII
-յն ւի V (6) வட்டதாகே, மதிரிகிரியா

Page 130
55(B XVIII
ல்லளிச்சல், மதிரிகிரிய
கேக் க
6) it 5FT
A (a)
 
 

Page 131
(b) பொலனறுவை வட
 

தகடு XIX
பொலனறுவை
ட்டதாகேயின் ஒரு படிக்கட்டு

Page 132
A (a) இந்திகடுசாய, மிகிந்தலை v
 
 

(b) குச்சதிச தாகபை அல்லது சேதிய, அனுராதபுரம்

Page 133

ΧΧΙ
தகடு
qimae
ouço un(o)soon 1995
1919 Ĝụconqīgoổ (q)
reger@109091|n(0)
‘uo Lounsī
gggons?? - (0)

Page 134
5.5(8 XXII
நகா விகாரை,
 

அனுராதபுரம்

Page 135