Page 1
வீரமா
இய
ஐந்தில தொன்னூல்
சொல்ல
பதிப்ப
மகாவித்துவான் !

முனிவர் ற்றிய
க்கணத் i) Giaribb
திகாரம்
mrSğAut:
F. X, C. நடராசா
களப்பு. 1992.
க்க அச்சகம், மட்டக்களப்பு.

Page 2


Page 3
முன்
வீரமாமுனிவர் இந்தியத் தென்னகத் விதமாக எழுது கிருர்கள். அவர் எழுதிய ஐ உரையும் கி. பி. 1730 என்பது தெரியும். எல் இயம்புகின்றர்கள். எல்லாருஞ் சரி.
வீரமாமுனிவர் எழுதியது செந்தமிழ் கடுமையானது. குத்திரங்கள் சந்திகள் மூலமும் உரையும் சேர்ந்தும் பிணைந்தும் கு? பிணைந்தும், புணர்ந்தும் எழுதப்பெற்றன. இயன்றமட்டும் நிலைமொழி வருமொழிப்புணர் வெளிவந்தன: பிழைகள் மலிந்திருக்கின்றன.
வேதகிரி முதலியார் கி. பி. 1838 - பித்தார். இது முதலாம் பதிப்பு எம்மிடமுை வேதகிரி முதலியார் இட்டு இருவர் .ே குமாரசுவாமிப் புலவர் எழுதியது - தமிழ்ப் வேதகிரி முதலியார் புலவர் ஒருவர். அ6 (-179-187-) பல சூத்திரங்கள் மனப்பாடம பாக்கள் இயம்புகின்ருர்.
மற்றையவர் உ. வே. சா. எனப்படும் எழுதியது, மகா வித்துவான் திரிசிரபுரம் உ. வே. சா. குருபத்தியாக இருக்கலாம். ஏற் குறை. அரைகுறை பக்கம் எழுதுகிருர், (-1, எழுத்த காரம் இலவசப் பதிப்பு 199 பக்: 12 - திருத்தப்பட்டு பதிப்பிக்கலாயிற்று. அச்சிலே வெளிவந்தது. கீழ்க்குறிப்பெழுதவில் இப்போது சொல்லதிகாரம் வெளிவரவி சங்கதிகளையிட்டுக் கூறுவது பொருத்தம் என்
வீரமாமுனிவர் வேண்டுழி வேண்டுழி னுால் விளக்கம் என்று பெயரிட்டிருக்கிருர். மயக்கம் உடைத்து.
தொன்னுரல் விளக்கம் = தொன்மை+
தொன்னுரல் சிறப்புப்பாயி
முந்தை நூல்களுக்கு விளக்கம் என வி
புதியதோர் நூல். புதுமைக்குப் பல உதாரண 1. சாரியை - தொல்காப்பியம், ஏழு நன்னூல்: எழு. உருபு இலக்கண விளக்கம்; எ தொன்னூல் விளக்கம்!
(1) யாழ்நூல் - விபுலானந்த அடிகள் எழு
புலுதம் என்று எழுதப்பட்டுள்ளது. உவின்சுலோ அகராதியில் புலுதம் - அழைக்கப்படும்.

னுரை
திற்கு வந்தது தெரியுமாறில்லை. பலரும் பல ந்திலக்கணத் தொன்னூல் விளக்கம் - மூலமும் லாரும் எல்லாவகையனும் எழுதுகின்றர்கள்:
இலக்கணம். கையாண்ட மொழிப் பிரயோகம் பிரித்துப் பொருள காண்பது இலகன்று. ஈரமானவை. சொற்க யாவும் இணைந்தும் உ. ர முற்ருக முழுமையாக, எழுதுகின்ருர், ச்சி இலக்சணம் பேணுகின்றர். பல பதிப்புகள்
சரிகள் பொலிந்துமிருக்கின்றன. சரியான விளம்பி வருடம் புதுவையிற் பதிப் *ண்டு. பதிப்பகம குறிப்பிடவில்லை. வற்றுமையாக எழுதியுள்ளனர். சுன்னகம் அ.* புலவர் சரித்திரம். இஃது எழுதியது 1916. வருக்குப் பக்கம் ஒன்பது ஒதுக்கியிருக்கிருர் ாக வைத்திருக்கிருர், பல மேற்கோள் நூற்
ம் டாக்டர் உ. வே. சாமிநாதையர். அவர் மீனட்சிசுந்தரம்பிவளை அவர்கள் சரித்திரம். றுவதும் மாற்றுவதும் உ.வே.சா. அவர்களின் 17ம் பக்கம்-). மூரண்பாடான செய்தி. 1 வைகாசி மாதம் வெளிவந்தது. (1) புலுதம் - எல்லாப் பதிப்புகளிலும் "புலிதம்' என்றே லை. பாயிற்று. முதலாம் பதிப்பைப்பற்றிய எல்லாச் று நினைக்கின்ருேம். மாற்றியமைக்கின்ருர். ஐந்திலக்கணத் தொன் தொன்னுரல் விளக்கம் என்பதன் பொருள்
நூல் = தொல்+நூல் = தொல் > தொன்
விளக்கம். ரம் பார்க்குக.
ரமாமுனிவர் கூற்று.
னங்கள் தருகின்ருேம்:
புண. 119 சூத்திரம் - சாரியை மொழியே - சூத், 244.
"ழு: சூத். 59.
சொல் சூத். 52. இடைச் சொல் என்பர்
ழதியது. அந்நூலிலே 373ம் பக்கத்தில்
அளபெடை. புலுத என்து சங்கதத்தில்

Page 4
2. பண்புச் சொற்களை நன்னுரலே எழு கிருர். நன். எழு. குத், 36 வீரமா சொல்லதிகாரத்திலே 92ம் குத்திரத்
3. சுட்டு, விஞ எழுத்துக்களை - நன்:
தொன்
4. பொருளதிகாரத்திற் பெருமாற்றம்
<努·
} e இ.
அறம், பொருள். இன்பம் வழக்கு, தேற்றம், தோ இயல்பு, வகை, பொது கருவி, காரியம், காரகம், அகத்திணை . உரிமை - காலம், இடம், சொல்லுரிமை. சொல்லுரிமையிலே சூத்தி சொல் உரிமையாமாறு உ தொல் சொல்: கிளவி: | நன்னூல் : பொத: சூத். இல: விள: சொல்: பொ: அறுவகைப்பொழ க - அ குத். 173 - யாழ் நூல், வி
5. செய்யுளியல்பை சிந்தனைக்குரிய மாற்
مH>
<鸟·
ஐவகைப் பா என்கிருர், " சிறப்புப்பாயிரம் 15ம் பா தாமிசை, துறை, விருத் விருத்தம் என்கிருர். பாவி
6. அண்யிலே முதற்கண் சொல்லணி மு
அ
பொருளணியில் - 30 அ6
கையாள்
7. புறனடை - புறன் + நடை இரண்டு
புறநடை - புற--நடை
இவ்வாறு வழங்கிவந்த தொன்னூல் வி கொண்டேயிருக்கும். முதலாம் பதிப்பில்
சொல்லதிகாரம்:
52ம் சூத்திாத்திலும் உரையிலு
வேண்டும்.
82ம் சூத்திரம் - உரை: நூற்கி
நூல்
87ம் குத்திரம் - உயிரெனிலன்
உயிரெனிலந் அகத்தியம் - வீரசோழியம் நேமிநாதம் - குவலயானந்த உதாரணங்கள்

த்ததிகாரத்திலே பதவியலிற் சொல்லியிருக் முனிவர் செய்த தொன்னுால் விளக்கத்திலே தில் பேசுகின்ருர்.
எழு: சூத். 66, 67. ா விள. சொல்: சூத். 100 - 102. புனைந்துரைக்கின்றர். ), வீடுபயப்பதே பொருள். ற்றம் - ஒழுக்கு, வழக்கு, தண்டம். , சிறப்பு, உவமை, புறநிலை, எதிர்நிலை, முன்னவை, பின்னவை - 12 வகையாக
பண்பு, ஒழுக்கு, இறை - 5 வகை.
ரம்; 196. இதில் இனப்பொருள் வினைச்
ணர்த் கம். பொருளதிகாரம்.
சூத். 46.
389.
து: சூத். 319. வ்வப்போது பாடப்படும் இராகங்கள்.
புலானந்த அடிகள் எழுதியது. மேற்கோள். றங்கள் செய்கின்ருர், - சூத். 219. மகாபாரதம் வில்லி.
r -6ã).
தம் என்பனவற்றைத் துறை. தாழிசை, பினம் தனிமையாகக் கூறுகின்ருர்,
ன்னர் கூறினர்.
ਹਲਰ
b
கின்றர்.
ளக்கம் பதிப்புகளில் மாற்றம் இயங்கிக்
றும் எ என்பதனை ஏ என்று திருத்தல்
ஈளிலடங்குந்தன்மை களிலடங்குந்தன்மை - என்று திருத்தம். னு என்பதனை து எனத் திருத்தல்வேண்டும். - (55. 160.
- சூத், 11. சொன்னமொழி. - நேர்ந்த மொழிப் பொருளை. நம் - சூத், 86 முதலியன. ள்: அநகன், அநாதி, அநாசாரம் திருத்
தம் முதலியன.

Page 5
பொருளதிகாரம்:
155ம் குத்திரம் - குறள்: சல. 1 19ib (35, 178ம் குத்திரம் - முதிரை -
திருத்தியது 198ம் சூத்திரம் - உரையில் -
இவ்வகைச் யாப்பதிகாரம்:
217ம் குத்திரம் - உரை: குனி குன் 223ம் சூத்திரம் - நிலமண்டில
திருத்தம். *- என்ருர், 227ம் மேலே - கலிப்பாவில்
டும். 295ம் குத்திரம் -- உரை: ஈற் பக்கத்தில் - "முதலாக எனச் சே முறிகிறது. 299ம் சூத்திரம் - உரை சித் யில் வரும் சித்திரப்பா ளல் வேண் இவை எல்லாம், பதிப்புகளில் வேண்டிய காபன் அய்யர் அங்கில மொழியில் இ பெயர்களை விளங்கப்படுத்தியுள்ளார். ஆங்கிலே களையே சாரும். வீரமாமுனிவர் அல்லர்.
வீரமாமுனிவர் ஐந்திலக்கணத்தொன்னுற களில் முந்கை நூல்களுக்கு விளக்கம் விழைகி யாப்பு, அணி என்ற ஐந்திலக்கணம் இயற்றம்
தொல்காப்பியம்:
இளம்பூரணர் G #၈၅!#@fu# } Gt-prrg)íflurf தொல்காப்பிய - நன்னுரல் நன்னூல் இலக்கண விளக்கம்: எழு. சொல் இவ்வாருக தொன்னுால் விளக்கம் ஐ தளவு குத்திரம் பொருந்தியது; நிறைந்த பெ வாய்ப்பு ஏற்படின் மற்றைய மூன்று அ அச்சிட முயன்றுள்ளேன். ஏலவே வெளியிடுத இடங்கொடுத்தால் முயன்று பார்ப்போமாக.
127, மத்திய வீதி, மட்டக்களப்பு 6-1-1992,

த்தாற் பொருள்.
அதே குறள் - திருத்தப்படல்: உரையில், காராமணி 3ம் பதிப்பு. யார் p
- தொல்காப்பியம் மேற்கோள்.
சூத்திரம் அச்சுப்பிரதியிலுமில்லை.
ரிக்கச் சொன்ன. Eக்க திருத்தம். ம் - நிலைமண்டிலம்
இலாத்தின் செந்தமிழ் - நிலைமண்டிலம்
லக்கணம் வருமாறு - சேர்க்கப்படல் வேண்
றிலுள்ள கார்த்திகை என்னும் மொழிக்குப்
ஆயிலியம் ஈருக எழுநாளும் கற்கடகம்" ர்த்துக்கொள்ளல் வேண்டும். இடையிலே
திரக்காவே விசித்திரக்காவே எனும் உரை போதெல்லாம் - வே விசித்திரப்பாவே என்று திருத்திக்கொள் ாடும். போது திருத்தம் அடைதல் சாலாக்கருமம். டை இடையே சேர்த்துக்கொண்டு தலைப் மொழிப் பிரயோகம் காபன் அய்யர் அவர்
ல் விளக்கம் என்ற நூலில் 370 சூத்திரங் ஓர்; விளைகிருர், எழுத்து சொல், பொருள்,
ழக்குரிய இலக்கணம். வியப்பு என்னே!
நத் 1595.
, 16 ll.
1583.
, 462.
, 372. ந்திலக்கணம் பேசுகின்றபோதிலும் குறைந் ாருள் விளக்கம். திகாரங்கள் - பொருள், யாப்பு, அணி - ஸ் வேண்டுமென்றும் காலம், வசதி, வாய்ப்பு
F. X. C. 5ully my m.

Page 6


Page 7
இரண் சொல்ல
முதலோத்துச்ெ
41. முச்சயத்தொழிற்ே
ளச்சயனடிபணிந்
(எ-து) சொல்லிலக்கண மாமாறுணர் யாவராலும் வெல்லப்படாத வல்ல6 அளித்தல், அழித்தல் என்னும் இம்முத்தொ தான்றணி ஒருவனயாளாநிற்குங் குறைப்பாட சொல்லிலக்கணத்தை விளக்குதும். ஆதியும் காரங்கடோறும் பாயிரமாகத் தெய்வவனச் வழியெனக்கொள்க.
ஒன்றும் பலவுங்கூடிய எழுத்தினடைய பின்னர், அவற்ருலாகிய சொல்லை விளக்கச் சொல்லெனினும் பததெனினுமொழி பிரிவின் முறையும் இனிவருஞ் சூத்திரத்தால் இஃது சிறப்புப்பாயிரம். (கு.) () ே தவுரைப்பது தற்சிறப்பாகும். எ-று.
42. எச்சொல்லும் ெ கிவற்றுட்பொதுெ லொருமொழிதெ பகாப்பதமென்ற )ே வாகுபெய ரிருதி
சாரியையெனபெ
(இ-ள்.) பெயரே வினையே இடையே லாம் வகுக்கப்படும்.
அவற்றுட் பொருளை விளக்குவது ( வினையே. இவையிரண்டையுஞ் சார்ந்தொன் பற்பல குணங்களை விளக்குவது உரியே.
ஆயினும் இந்நால்வகைச் சொற்களை திரத்தில் இயற்சொன்முதலாகச் சாரியை யீ( யவாசையிற் பொதுவியலென ஒரோத்தாதி பிரிக்கப்படுமெனக் கொள்க. எ-று.
43. இயற்சொல்லென் தானெளிதெவர்
(1) இலக்கண விளக்கம்; கழகப் பதிப்பு: (2) சாரியைச் சூத் 52. தொல்காப்பிய
எழுத்ததிகாரம்.

1
டாவது :-
திகாரம்
Fாற்பொதுவியல்
காடு முச்சகந்தனித்தா தறைகுசொல்விளக்கே.
த்துதும்.
மைகொண்டு எல்லாவற்றையும் படைத்தல் ழிலை இயற்றி மூவுலகனைத்தையும் பொதுவறத் டில்லாக் கடவுள் இணையடிமலரை வணங்கிச் அந்த மும் நடுவும் குறையற முடிப்பதற்கு அதி பகம் ஈண்டுஞ்சொல்லுதன் முன்னேர்காட்டிய
ாற் சொற்களாகையின் எழுத்தியல் விளக்கிய சொல்லதிகாரம் வந்த முறையெனக் காண்க. யெனினுமொக்கும். இவ்வதிகாரப் பொருளும் ஸ் விளங்கும். தெய்வ வணக்கமுஞ் செயப்படுபொருளு மெய் (க)
பயர்வினை யிடையுரியெனநான் வன வியற்சொற்றிரிசொ ாடர்மொழி யொருவிலாப்பொதுமொழி
பகுபதமென்ற ணையைம் பான்மூவிடஞ் பாது தகுதியீராறே.
உரியே என நாற்கூறுபாடாகச் சொல்லெல்
பெயரே, பொருளது தொழிலை விளக்குவது றுவது இடையே. அவ்விரண்டையுந் தழுவிப்
ஒவ்வோராத்தாக விளக்காமுன்னர், இச்குத் ற கக்காட்டிய பன்னிரு தகுதிச் சொற்பொதுமை தியிற் கூட்டி இவ்வதிகாரம் ஐந்தோத்தாகப்
(2)
க்குந் தன் பொருள்விளக்கலே.
புலவர் சேயொளி; சூத். 1. அடிக்குறிப்பு. ம், நன்னூல் முதலாம் இலக்கண நூல்களில்

Page 8
w
(இ-ள்.) இயற்சொல்லாமா றுணர்த் மொழியானும் பொருளானுந்திரிபின் தற்கு இயல்பினையுடைய சொல் இயற் செ (உ-ம்) அவன், அவள், அவர், அது பொருளால் வரு பெயரியற் சொல், நிலம் பெயரியற் சொல்.
இன்று, நாளை, பண்டு, மேல், இை தலை, முகம், கொம்பு, மலர், இை வட்டம், சதுரம், செம்மை, வெண் ஆடல், பாடல், நிற்றல், நீங்கல், ! அன்றியும், இயற்சொல் நால்வகைச, சொல். உண்டான், உறங்கினன், இவை இடையியற் சொல். அன்பு, அழகு, இவை
44. திரிசொல்லொரு பலபொருட்கொ(
(இ=ள்.) திரிசொல்லாமா றுணர்த்து பலசொல்லாகி ஒரு பொருளை விளக் விளக்குவனவுந் திரிசொல் லெனப்படும்.
(உ-ம்) வெற்பு, விலங்கல், விண்டு, பல சொல்லாகி மலை எனும் ஒரு பொருளை ஒடை, எ-து. ஒரு சொல்லாகி யானை எ-ம். நீர்நிலை, எ-ம். பல பொருளை விளக் அன்றியும், திரிசொல் நால்வகையென் கிளி என்கிற ஒரு பொருள் குறித்த பல ெ கோழியுஞ் சங்கு முதலாகிய பல பொருள்
படர்ந்தான், சென்ருன், இவை போ திரிசொல். வரைந்தான், இது நீக்கினன், ஒருவினைத் திரிசொல்.
சேறும், வருதும், இவற்றினுடைய ( காலம் என்கிற ஒரு பொருள் குறித்த பல6 கொல், இது ஐயம், அசைநிலை, என் சால, உறு, தவ, நனி, கூர், கழி, பலவுரித் திரிசொல்.
கடி என்கிறது காப்பு, கூர்மை, அச்சு லிய பல பொருள் குறித்த ஒருரித்திரிசொல் இயற்சொல் (2) உரூடியார்த்தம், 6 மொழியில் வழங்கும், எ-று.
45. ஒருமொழியொன்றைய பொதுவவ்விரண்டையு தொகைதொகாவென
(1) தஞ். வாண கோவை: ஆதேசம் (2) சங்கர நமச்சிவாயர்: நன். சூத்: (3) தொன். விள. எழு: குத்: 22. ட

است. 2
gillb றி எவர்க்குந் தன்பொருளைக் காட்டி விளக்கு ால்லாகும்.
அவை, மகன், மகள், பொன், மணி, இவை மலை, யாறு, கடல், இவை இடத்தால் வரு
ப காலத்தால் வரு பெயரியற் சொல்: சினையால் வரு பெயரியற் சொல். ம, இவை குணத்தால் வரு பெயரியற் சொல் இவை தொழிலால் வரு பெயரியற் சொல். பன்பர். (உ-ம்) மண், மரம், இவை பெரியற் விணையியற் சொல். அவனை, அவனுல், இவை உரியியற் சொல். பிறவுமன்ன. எ-று. (சு)
பொருட் டெரிபலசொல்லும் குசொல்லும் பயன்படக்குரியன.
தும். குவனவும், ஒரு சொல்லாகிப் பல பொருஆள
அடுக்கல், பொறை, வரை, குன்று, பிறவும் r விளக்குந் திரிசொல். ப்பட்டம், எ-ம். ஒரு மரம், எ-ம். ஒரு கொடி, குந் திரிசொல். ாபர். (உ-ம்) கிள்ளை, சுகம், தத்தை, இவை பயர்த் திரிசொல். வாரணம், இது யானையுங்
குறித்த ஒரு பெயர்த் திரிசொல். யினன் என்கிற ஒரு பொருள் குறித்த பலவினைத்
கொண்டான், என்கிற பலபொருள் குறித்த
1) றும், தும், விகுதிகள் தன்மைப்பன்மை எதிர் விடைத் திரிசொல்.
கிற பலபொருள் குறித்த ஒரிடைத் திரிசொல். இவை மிகல் என்கிற ஒரு பொருள் குறித்த
Fம், கரிப்பு, விளக்கம், சிறப்பு, மணம் முத ஸ். (மற்றவையுமிப்படியே வருதல் காண்க.) ா-ம். திரிசொல், யோகார்த்தம், எ-ம். வட (af) பும் பலவையுந் தொடர்மொழி ம் புகலுந்தன்மையை
விருதொடர்மொழியென்ப.
என்பர். அடிக்குறிப்புப் பார்க்குக. 62. உரையிற் கூறுவது வேறு. பக்: 15 பார்க்குக.

Page 9
3 ۔۔۔ ۔۔سیم
(இ-ள்.) மும்மொழிகளாமா றுணர்த்து: முதலாவது, ஒருமொழிகள் பகுப்பில்லா களெனப்படும்.
(உ-ம்) நம்பி, நங்கை, நிலம், நீர், வந்தா வது, தொடர் மொழிகள் பலமொழி தெ தொடர்மொழிகளெனப்படும். இவையே தொ6 நிலைத் தொடர்மொழிகள், எ-ம். இருவகைப்ட தொகையாய்த் தொடர்ந்து வருமொ தொடர்த்து வருமொழிகள் ஒன்பதெனப்படும் (உ-ம்) அறஞ்செய்தான் - உருபுத் தொ வளை - குணத்தொகை, வேல்விழி - உவமைத் தாழ்குழல் - அன்மொழித்தொகை, எ-ம். வரு வந்தான் சாத்தான் - தெரிநிலை வினைமு வந்தவரசன் - பெயரெச்சம், வந்து சென்ருன் ஐயா கேள் - விளி, கல்வியை விரும்பினன் - இர றனுரூபு, இரப்போர்க் கீய்ந்தான் - நான்கனு கடவுளது கிருபை - ஆறனுருபு, விளக்கின் கை இடைச்சொல், நளிபேதை - உரிச்சொல், வரு தொடர் மொழிகள்.
நன். கு: 374 - "முற்றிரெச்ச மெழுவா தொகாநிலை. ** எ-து. மேற்கோள். இவையெ (உ-ம்) வெய்யகண்ணனே கடிபோய் ம பொருட்டு வாளாற்கொய்தான், எ-ம். வரும் பாய் நின்று ஒரு பொருளை உணர்த்தியும் பொருளை உணர்த்தியும் இரண்டிற்கும் பொது (உ-ம்) எழுந்திருந்தான்; இதுவே ஒரு தொடர் மொழியாக எழுந்து பின்னிருந்தாெ ஒருமொழியாகப் புலியு மரமுமென்று கொள் யென்று கொள்ளவுமாம். தாமரை இதுவே தொடர்மொழியாகத் தாவுகின்ற மரையென் மென்பர், எ-று.
46. பகாப்பதமென்ப
பகாதொன்றகிப் 1 நிகழ்ந்தியல்கின்ற
(இ-ள்.) பகாப்பதங்களாமாறுணர்த்துது பெயர் வினை, இடை, உரி என நா
பயனலாயினுஞ் சொல்பவன் குறித்த பயனல னிலாவாகி ஒரு பொருளைத் தருவனவெல்லா
(உ-ம்) நம்பி, நங்கை, மலை, கடல், என்பன பெயர்ப் பகாப்பதங்கள். நட, வ வினைப் பகாப்பதங்கள். மன், கொல், மற்று பதங்கள். உறு. தவ, கடி, நனி, எழில், சா யெல்லாந் தாமே விளக்கும் பொருட்பயனல்
(1) நன். குத்: 341. சூத் 260. முர6 (2) நிலம் = நில் + அம் (3.

தும். ாது ஒருபொருளை உணர்த்துவன ஒருமொழி
ான், வந்தாள், எ-ம். பிறவுமன்ன. இரண்டா ாடர்ந்து நின்று பொருளை உணர்த்துவன கைநிலைத் தொடர்மொழிகள், எ-ம். தொகா ாடும்.
ழிகள் ஆறெனப்படும். தொகாமையாய்த்
கை, கொல்புலி - வி%னத்தொகை, கருங்கு தொகை, இராப்பகல் - உம்மைத்தொகை, ம் தொகைநிலைத் தொடர் மொழிகள்.
ற்று, வில்லினனிவன் - வினைக்குறிப்புமுற்று - வினையெச்சம், ஐயன்வந்தான் - வினைமுதல், ாண்டனுருபு, தவத்தால் வீடெய்தான் - மூன் பருபு, குணத்திற் சிறந்தோன் - ஐந்தனுருபு, iண்ணுெளி - ஏழனுருபு, இதுவோகண்டபயன் - கவருக - அடுக்கு, எ-ம். வரும் தொகாநிலைத்
ய் விளிபபொரு, ளாறுருபிடையுரியடுக்கிவை ல்லாம் ஒருவசனத்துளடங்கும்.
லையிலிழிந்த யானையது கோட்டை நுனிக்கட் . மூ ைருவது, பொது மொழிகள் ஒருமொழி அதுவே தொடர்மொழியாய் நின்று பல வாய் நிற்பன பொதுமொழிகளெனப்படும். மொழியாக எழுந்தானென்று கொள்ளவும், னன்று கொள்ளவுமாம். வேங்கை; இதுவே ளவும், தொடர்மொழியாக () வேகுங்கை ஒருமொழியாக ஒரு பூவென்று கொள்ளவும், எறு கொள்ளவுமாம். தொகைநிலை - சமாச
(ரு)
பயனுற்குறியாற் பகுப்பிற்பயனிலா
நால்வகைச் சொல்லே.
ife லவகைச் சொல் தாமே விளக்கும் பொருட் ாயினும் பகாதொன்ருகிப் பகுப்பினும் பய ம் பகாப்பதங்களெனப்படும். காடு, (2)நிலம், நீர் தீ, (3)காற்று, வான் ா, போ, மடி, கிட, உண், தின், என்பன று, போல. அம்ம என்பன இடைப் பகாப் ல், கழி என்பன உரிப்பகாப்பதங்கள். இவை ஒன்ருகிவந்த பகாப்பதங்கள்.
ண் - காலத்தில் வேறுபாடு - வேகுங்கை. ) காற்று = கால் + து

Page 10
கூத்தன், கறுப்பன், சிலம்பி முதலி நிறத்தையுடையான், எ-ம். மலையிற் பிற தருவன வாகையிற் பகாப்பதங்களல்லன. என இடுகுறிப் பெயராகக் குறிக்கப்பட்டு பகாப்பதமாயின. இடுகுறிப் பெயர், பகா கட்குரித்து.
வடநூலார் பகாப்பதத்தை உரூடம்
47. பகுபதமொன்ற பொழுதுகொள் சினைகுணர்ந்தெ
(இ-ள்.) பகுபதங்களா மாறுணர்த்து
ஒரு மொழியாக நின்று ஒருப்படப் படும். மேற்காட்டிய மலை, ஓடை முதலிய னும் பகுபதங்களல்லன. தெரிநிலையாகவுங் வினைப்பகுபதம். பொருள், இடம், கால காரணங்களை யடுத்துவரும் பெயர், பெயr
(உ-ம்) ஒதினன், எ-து. ஒதுந்தொழி பாடுந்தொழிலையும் வருங்காலத்தையு முண
வில்லினன், எ-து. வில்லையும் வில்லை ணப் பெயர்ப்பகுபதம். பொன்னன், முடிய கள். வெற்பன், எயினன், ஆயன், ஊரன், பகுபதங்கள். மூவாட்டையான், வேனிலா இற்றையான் என்பன காலத்தால் வருபெ பன், ஒன்றரைக் கண்ணன், செங்குஞ்சியால் கரியன், செய்யன் என்பன குணத்தால் வ ஈவான், உண்பான், தச்சன், கொல்லன், பெயர்ப்பகுபதங்கள்.
அன்றியும், நடந்தனன், எ-து. பகுதி முடிந்த வுயர்திணையாண்பா லொருமைப் தெரிநிலை வினை முற்ருறெழுந் தொருமொழ எ-து. பகுதி விகுதி யிடைநிலை சந்தியான் நிகழ்காலங்காட்டு முடன்பாட்டுத் தெரிநி3 வினைமுதற்பகுபதம். நடப்பாள், எ-து. திணைப் பெண்பாலொருமைப்படர்க்கை ெ வினைமுற்றைந்தெழுத் தொருமொழி யியற்
பொன்னன், எ-து. பகுதிவிகுதியான் மு முக்காலங்காட்டு நான்கெழுத்தொருமொழ முணர்த்துமாறு:- பொன்னன், என்பதை கருதியாயினும், பொன்னையுடையணுகின்ருள் யுடைய ஞவான் என எதிர்காலங் கருதிய குறிப்பாற் கேட்பானுக்குத் தோன்றவுரைப்
கரிய, எ-து. பெயரெச்சக் குறிப்புவி குறிப்புவினைப்பகுபதம். நடந்தவன், எ-து

- 4 -
யவோவெனில் கூத்தையாடினன். எ-ம். கரிய ந்தாள், எ-ம். பகுக்கப்பட்டுப் பலபொருளைத் மக்களுள், விலங்கினுள், இன்னுன், இன்னது, ஒன்ரு ய் நின்று ஒரு பொருளைத் தருதலால் ப்பதங்கட் குரித்து. காரணப் பெயர், பகுபதங்
என்பர், எ-று (s)
ய்ப் பலவெர்ருங்குணர்த்திப் வினையும் பொருளிடங்காலஞ் ாழிலாறுஞ் சேர்ந்த பெயருமாம்.
தும்.
பறபொருளை உணர்த்துவன பகுபதங்களெனப் திரிசொல் ஒன்ருகிப் பலபொருளை உணர்த்தி குறிப்பாகவுங் காலத்தைக்கொண்டுவரும் வினை,
ம், சினை, குணம், தொழில் என அறுவகைக் *ப்பகுபதம்.
லையு மிறந்தகாலத்தையும், பாடுவான், எ-து. ார்த்துதலால் வினைப்பகுபதம்.
யுடையானையு முணர்த்துதலால் பொருட் கார பன் என்பன பொருளால்வரு பெயர்ப்பகுபதங்
துறைவன் என்பன இடத்தால் வருபெயர்ப் ான், மாசியான், ஆதிரையான், நெருநலான், பர்ப் பகுபதங்கள். திணிதோளன், வரைமார் ண் என்பன சினையால் வருபெயர்ப் பகுபதங்கள். ருபெயர்ப்பகுபதங்கள். ஓதுவான், பாடுவான், கணக்கன், பிணைக்கன் என்பன தொழிலால்வரு
நிவிகுதி யிடை நிலைசாரியை சந்திவிகாரத்தான் படர்க்கை யிறந்த காலங்காட்டு முடன்பாட்டுத் S யியற்றும் வினைமுதற் பகுபதம். நடக்கின்ருர், முடிந்த வுயர்திணைப் பலர் பாற்படர்க்கை லவினை முற்றேழெழுத் தொருமொழியியற்றும் பகுதிவிகுதி யிடைநிலைசந்தியான் முடிந்தவுயர் யதிர்காலங்காட்டு முடன்பாட்டுத் தெரிநிலை றும் வினைமுதற்பகுபதம். டிந்தவுயர்திணையாண்பா லொருமைப்படர்க்கை N குறிப்புவினை முற்றுப்பகுபதம். முக்கால பொன்னையுடையனயினன் என இறந்தகாலங் ா என நிகழ்காலங் கருதியாயினும், பொன்னை ாயினும், இப்படி ஒரு காலம் சொல்லுவான். பதாம்.
னைப் பகுபதம். இன்றி, எ-து. வினையெச்சக் வினையா லணையும் பெயர்ப்பகுபதம். நடந்

Page 11
asse
திலன், எ-து. எதிர்மறைப்பகுபதம். நடந்து எ-து. பெயரெச்சப் பகுபதம். பிறவுமன்ன.
வடநூலார் பகுபதத்தை ()யெளகிகம்
48. “உயிர்மவிலாறுந்
களசவினுலும் ய:
மாகுநெடினுெதுல டோரெழுத்தியல் பகாப்பதமேழும் மெழுத்தீறகத் ெ (இ-ள்.) ஓரெழுத்தொருமொழியு மிருட பகாப்பத மொவ்வோரெழுத்துப் பதங்க ஆ, ஈ, ஊ, ஏ, ஐ, ஒ எனத் தனியுயிர்ப் ! எனத் தனிமகரப் பதமாறும்; தா, தீ, தூ, பா, பூ, பே, பை, போ எனத் தனிப்பகரட் எனத் தனிநகரப் பதமைந்தும்; கா, கூ, கை சி, சே, சோ எனத் தனிச்சகரப் பதநாலும்; நாலும்; யா, எனத்தனி யகரப்பதம் ஒன்றுப் வரும் பதம் நாற்பதும்; நொ, து, எனக்குற் டுங்கூடிய நாற்பத்திரண்டுஞ் சிறப்பின.
இவையன்றிப் பகரவீகாரமுதலிய சிறப் துத் தொடர்ந்துவரும் பதத்துட் பகாப்பதப் பகுபதம் இரண்டெழுத்துமுதல் ஒன்பதெழுத்! ஈண்டுயிருமுயிர்மெய்யுமன்றி ஒற்றுமெ6 அருப்பம், அருப்பலம், உத்திரட்டாதி என்பன பொருப்பன், ஆரணத்தான், அரங்கத்தான், பன பகுபதங்கள்.
அருப்பலம், எ-து. அனிச்சமரம், அருப் ஏ=அம்பு, ஐ=அரசன், ஒ=மடை யடைக்கு மே=ஏவல், மை= கறுப்பு, மோ = மோவன்னே தே = கடவுள். தை= பூசநாள், பா=வெண்பா ஏவல், நா -நாக்கு, நீ=முன்னிலை, நே=அன் கூ=பூமி, கை=சிறுமை, கோ = கண், சா =ஏவ வா= விளித்தல், வீ=சாவு, வே= ஏவல், வை= நொ:ஏவல், து=உண். கு, கெள, வெள, பீ எ
கருவிகாரியம் பண்
பிறிதொன்றற்குை
(இ-ள்.) ஆகுபெயரா மாறுணர்த்தும்:
ஆகு பெயர் ஐவகைப்படும். முதற்குச்
காரியமும், காரியத்திற்குக் காரணமும், ஒன்ற (2)மைவகையாகுபெயராம்.
49. ஆகுபெயரென்ப த
(1) உரூடம், யெளகிகம் = பகாப்பதம்.
உரூடியார்த்தம், உரூடம், யோகார்த்த குத் 48. நன். சூத் 129, 130 இ
(2) ஆகுபெயர்: ஐவகை என்ருர் வீரமா
விரிக்கின்றர்.

awang
, எ-து. வினையெச்சப் பகுபதம், நடக்கும்,
என்பர், ண்-று: (ст.)
தபநவிலேந்துங் வ்விலொன்று ாங் குறிலிரண்டோ பதமாறேழ்சிறப்பின பகுபதமொன்பது தாடருமென்ப.”
தவெழுத்தளவு மாமாறுணர்த்துதும். ளாகவு நிற்கும். அவை எத்துணையோவெனில், பதமாறும் மா. மீ, மூ, மே, மை, மோ தே, தை எனத் தனித்தகரப் பதமைந்தும்
பதமைந்தும்; நா, நீ, நே, நை, நோ , கோ எனத் தனிக்ககரப் பதநாலும் சா, வா, வீ, வே, வை எனத்தனி வகரப்பத ); ஆக நெட்டெழுத்துத் தனித்து நின்று றெழுத்துத் தனித்து நின்றுவரும் பதம் இரண்
பில்லனவுஞ்சிலவுள. அன்றியும், பலவெழுத் இரண்டெழுத்துமுதல் ஏழெழுத்தீருகவும் தீருகவுந் தொடர்ந்துவருமெனக்கொள்க.
ண்ணுக. (உ-ம்) அணி, அறம், அகலம், ன பகாப்பதங்கள் கூனி, கூணன், குழையன், உத்திராடத்தான், உத்திரட்டாதியான் என்
பம்=ஊர், ஆ=பசு, ஈ=வண்டு, ஊ=ஊன், வ்கதவு, மா = அழகு, மீ=மேல், மூ=மூப்பு, ாவல், தா=பகை, தீ=நரகம், தூ=சுத்தம், , பூ=பூமி, பே-நுரை, பை=நிறம், போ = பு, நை= ஏவல், நோ =நோய், கா-சோலை, பல், சீ= இலக்குமி, சே= எருது, சோ = மதில், :வைக்கோல், யா=அஃறிணைப் பன்மை விணு, னச் சிறப்பில்லனவுங் கொள்க. எ-றுரு (அ)
நவ்வவமுதற்சினை ாபிவற் றென்றன்பெயர் ரக்கும் யெற்றிதானே.
சினையும், சினைக்குமுதலும், காரணத்திற்குக் ரன்பண்பு மற்றென்றற்கேற்புழி உரைப்பது
பகுபதம் சூத்: 44, சூத்: 47 ஒப்பிடுக. ம், யெளகிகம் வேறுபாடு தெரிதல்வேண்டும்: ரண்டையும் ஒன்ருக்கியது. முனிவர். பின்னர் நன்னூலார் வகை

Page 12
(உ-ம்) பூநிழற்சோலை 67-5. பூவெனு பொருளைக் காட்டுஞ் சினையாகுபெயர். புளி சினையைக்காட்டுமுதலாகுபெயர். ஞாயிறெ( தைக் காட்டுங் காரியவாகுபெயர். தாம.ை மலரும், எ-து. காரியத்தைக் காட்டுங் கார நோக்கின, எ-து. முல்லை நகைத்தன, எ-து பாகுபெயர். அங்ங்னஞ் சீனப்பட்டு, எ-து. பட்டதென்று காட்டினவதனற் சினையைக் துலாம், எ-து. நாழியாலளக்கப்பட்டது ந் காரியத்தைக் காட்டுங் காரணவாகு பெயர்
அன்றியும், சில நூலாசிரியர் ஆகுபெ
(உ- ம்) தாமரையினது பூவை தாமணி பெயர் அதன் சினையாகிய மலருக்காதலால் அகம், எ-து. அகமென்னு முள்ளிடப்பெயர் காலத்திலுண்டாகும் பயிரை கார், எ-து. விளையும் பயிருக்காதலால் காலவாகுபெயர். யென்னுஞ் சினைப்பெயர் அதன் முதற் பெr நிலஞ்சூடினுள், எ-து. நீலமென்னுங் குண காதலால் குணவாகு பெயர். வற்றலோடுன் அதனைப் பொருந்தியதோருணவிற்காதலால் ஒன்றென்னும் எண்ணுப்பெயர் அதனல் என லளவையாகு பெயர். துலாக்கோல், எ-து. கருவியாகிய தராசுக்காதலால் எடுத்தலளை யென்னு முகத்தலளவைப் பெயர் அதன் ச வேலூர்த்தடி விளைந்தது, எ-து. தடியென்னு வயலுக்காதலால் நீட்டலளவையாகு பெயர் யென்னுஞ் சொல்லின் பெயர் அதன் பொ முரிந்தது, எ-து. விளக்கென்னுந் (I)தானியி லால் தானியாகு பெயர். திருவாசகம், எ-4 காரியமாாய ஒரு நூலுக்காதலால் காரண அலங்காரமென்னும் இலக்கணமாகிய காரி காதலால் காரியங்ாகு பெயர். திருவள்ளுவ பெயர் அவராற் சொல்லப்பட்ட நூலுக்க தாள், எ-து. தோகையெ ன்னு முவமையின் ணிற்காதலால் உவமையரகு பெயர்.
அன்றியும், விடாதவாகு பெயர், வி மடியாகு பெயர், நான்மடியாகு பெயர், அ பெயர், எ-ம். பெயர் பெற்று வழங்கும். ( யிடப்பட்டது, எ-து. குதிரையென்னும் பெ மல் அவைகளை நடாத்து ஞ் சேவகரையும் உ கணிடைச்சேரி, எ-து. கங்கையென்னும் Gର । விட்டு அதன் கரையை மாத்திரம் உணர்த்
கார், எ-து. காரென்னுங் கருநிறத்தி மேகம் பெய்யும் பருவத்திற்கு இருமடியாகு மும்மடியாகு பெயராயும் வரும். நான்மடிய
(1) தானம், தானி = ஸ்தானம், ஸ்தா

6 -
ஞ் சினைப்பொருளாற் பூத்தமரங்களாகிய முதற் யம்பழந் தின்ருனைப் புளியைத் தின்முன் எ-து. ழந்ததற் கொளியெழுந்தது உ-து. காரணத் கதிர்படமலரும், என்பதற்கு, ஞாயிறு பட ணவாகுபெயர். பூத்தன வென்பதற்குக் குவளை
ஒன்றன் பண்பு மற்றென்றற் குரைத்த பண்
சீனதேயத்துறுப்பாகிய மைந்தராற் செய்யப் iாட்டு முதலாகுபெயர். அரிசி நாழி, பஞ்சு துலாத்தரனிறுக்கப்பட்டதுங் காட்டினவதனற்
பர் பன்னிரண்டும் பிறவுமாமென்றுங் கூறுவர்.
ர, எ-து. தாமரையென்னு முதற் பொருளின் பொருளாகு பெயர். அகத்திலிருக்கின்ற மனதை மனத்திற்காதலால் இடவாகு பெயர். கார் காரென்னும் ஒரு பருவகாலத்தின் பெயர். புளியையுடைய மரத்தினை புளி, எ-து. புளி ாருளாகிய மரத்திற்காதலால் சினையாகு பெயர். ப்பெயர் அந்நிறத்தையுடைய குவளை மலருக் ாடான், எ-து. வற்ற லென்னுந் தொழிற்பெயர் தொழிலாகு பெயர். ஒன்றுவந்தது, எ-து. ண்ணப்படுமொரு பொருளுக்காதலால் எண்ண துலாமென்னும் எடுத்தலளவைப் பெயர் அதன் வயாகு பெயர். நாழியுடைந்தது, எ-து. நாழி கருவிக்காதலால் முகத்தலளவையாகு பெயர். றும் நீட்டலளவைப் பெயர் அதனுலளக்கப்பட்ட . நன்னூலிற் குரைசெய்தான். எ-து. உரை ருளுக்காதலால் சொல்லாகு பெயர். விளக்கு ன் பெயர் அதற்குத் தானமாகிய தண்டிற்காத து. வாசகமென்னுங் காரணத்தின் பெயர் அதன் ாவாகு பெயர். இந்நூல் அலங்காரம், எ-து. யத்தின் பெயர் அதன் கருவியாகிய நூலுக் ர், எ-து. திருவள்ளுவரென்னுங் கருத்தாவின் ாதலால் கருத்தாவாகு பெயர். தோகை வந் பெயர் அதை யுவமானமாகக்கொண்ட பெண்
ட்டவாகு பெயர், இருமடியாகு பெயர், மும் டையடுத்தவாகு பெயர், இருபெயரொட்டாகு உ-ம்) ஆயிரங் குதிரையால் அவ்வூர் கொள்ளை யர் தன்னியற் பொருளாகிய பரிமாவை விடா ணர்த்துதலால் விடாதவாகு பெயர். கங்கைக் பயர் தன்னியற் பொருளாகிய வெள்ளத்தை துதலால் விட்டவாகு பெயர்.
ன் பெயர் மேகத்திற்கு ஆகு பெயராயும், அம் பெயராயும், அப்பருவத்தில் வளரும் பயிருக்கு ாகு பெயர் இவ்வாறு வருதல் காண்க.
E என்ற வடசொல் திரிந்தது.

Page 13
- 7
வெற்றிலை நட்டான், ன்-து, இலை என் பொருளுக் கானமையால் அடையடுத்த வாகு வகரக்கிளவி, எ-து. வகரமாகிய அடை பொருளை விசேடித்து நிற்காது எழுத்தாகிய கிளவி என்பதே ஆகுபெயர்ப் பொருளையுணர் இருபெயரொட்டாகு பெயர். W
விட்டும்விடாத வாகுபெயர் வருமாறு. பெயர்க்கு இயற்கைப் பொருள் அவ்விடத்தில் பதற்கு இயற்கைப் பொருள் இவ்விடத்தில் விடத்து இக்காலத்தோடுகூடி இருக்கிறவனிடத் இராதாதலால், அவன் என்னும் பெயர் விசே திரம் உணர்த்தலால் விட்டும் விடாதவாகு ெ கிட்டு வழங்குவனவுங் கொள்க.
நன். கு: 290, “பொருண்முதலாருே ட ளொன்றன் பெயரானதற்கியை பிறிதைத், எ-து. மேற்கோள். எ-று.
50. (1) திணையிரண்டென
ராவருயர்திணை பாலைந்தாண்பெ5 யன்றியுமொன்று
(இ=ள்.) திணைபாலா மாறுணர்த்துதும்.
உயர்திணை, எ-ம். அஃறிணை, எ-ம். திை கரும் உயர்திணை. உயிருள்ளனவும் உயிரில்லன
இவ்விருதினையும் ஐம்பாலாகப் பிரிக்கப்பு பார். அவை ஆண்பால் பெண்பால் உயர்தினை ஒன்றன்பால் அஃறிணை ஒருமை, பலவின்பால்
(உ-ம்) வந்தான், வந்தாள், வந்தார் எ என்பன அஃறிணை இருபால்.
நேமிநாதம்: குத்: 27, 28 “மக்கணரச வுயர்திணையாந் தூய்மொழியாய்-மிக்க-வுயிருள்? சென்று.”
*ஒருவனெருத்தி பலரொன்று பல்வெல் விலா - வோங்கு திணைப்பாலொரு மூன்றெழித் மேற்கோள். எ-று.
51. மூவிடந்தன்மை மு தன்மையாகு நான் முன்னிலைநீநீயிர் ரேனையபடர்க்கை ே யானுனிதா னுெரு ரெல்லீர்நீயீர்தா (
(1) திணைபால், எண், எண், இடம் -
மொழியிலும் இல்லை.

னுஞ் சினைப் பெயர் அடையடுத்து முதற் பெயர்.
மொழியானது கிளவி என்னும் இயற்பெயர்ப் ஆகுபெயர்ப் பொருளை விசேடித்து நிற்க, ந்த அவ்விரு பெயரும் ஒட்டி நிற்கையால்
(உ-ம்) அவனிவன், எ-து: அவன் என்னும்
அக்காலத்தோடு கூடினவன், இவன் என் இக்காலத்தோடு கூடினவன் என்புழி, இவ் தில் அவ்விடத்து அக்காலத்தோடு கூடுகை டணப் பொருளைவிட்டு விசேடியத்தை மாத் பயர். தேவர் முதலிய பெயரை மக்களுக்
ாவைசொற்ருனி, கருவிகாரியங்கருத்தணுதியு தொன்முறையுரைப்பன வாகுபெயரே,” (கூ)
மக்கடேவர் நரக பஃறிணைபிறவே ண் பலருயர்திணையே
பலவஃறிணையென்ப.
ண இருவகைப்படும். மக்களும் தேவரும் நர வும் அஃறிணை, படும். ஐம்பாலை வடநூலார் பிரகிருதியென் ன ஒருமை, பலர்பால் உயர்திணைப் பன்மை,
அஃறிணைப்பன்மை:
ன்பன உயர்திணைமுப்பால், வந்தது, வந்தன
ரே வானேரெனும் பொருள்க, டொக்க ானவு முயிரில்லனவுஞ் செயிரிலஃறிணையாஞ்
ாறு, மருவியபாலைந்தும் வகுப்பின் - பொரு 3தவை, பாங்கிலஃறிணைப்பாலாம்.' இவை
(as 0)
ன்னிலைபடர்க்கை ாயான்நாம்யா நீவிர்நீரெல்லி யெல்லாம்பொதுவே மையாநாநீர்நீவி
மெல்லாம்பன்மை.
தமிழுக்குரிய இலக்கணம். வேறு எந்த

Page 14
apniN
(இ-ள்.) மூவிடமாமாறுணர்த்துதும். அவற்றுள் தன்மை. (உ-ம்) நான், ய நான், யான், நாம், யாம், எ-ம். முன்னிலை படர்க்கை. (உ-ம்) அவன், அவள், அவர், ! பொதுவெனக்கொள்க.
ஒருமையும் பன்மையும் வருமாறு. ( நாம், தன்மைப்பன்மை; நீ முன்னிலை ஒரு அவள், படர்க்கை ஒருமை; அவர்கள், படf தன்மைக்கு உத்தமன், எ-ம். முன்னி மன், எ-ம், வடநூலார் கூறுவர், எ-று.
52. சாரியையென்ப
பதத்தொடுவிகுதி புணர்புளியிடைய அ ( )ஏ உ ஐ கு லற்றிற்றத்தந் த
பதினேழன்றிப் சாரியையவற்றே
(இ-ள்.) சாரியையாமாறுணர்த்துதும் தொடர்மொழியாகப் பதத்தோடுப பெயர்ப்பொருளாகம் பெயரோடுருபும் புண யுரு புகட்குமிடையே சிலவெழுத்து ஞ் சிலப யெனப்படும். ஆகையிற் சொன்ன மூவகைப் அம்முதற்பதினேழும் பிறவுமாம்.
(உ-ம்) அ-தனக்கு, ஏ-கலனே தூணி வான், ன்-ஆன்கன்று, அன்-ஒன்றன்கூட்டம், தொடையல்குடி, அற்று-பலவற்றை, இற்று யங்காய், தம்-எல்லார் தம்மையும், நம்-எல் முறையே பதினேழுசாரியை வந்தவாறு காண் ஆயினும் இவற்றிற்கெல்லா மொருவ மொன்றும் வாராமையும் ஒன்றற்கோரிடத் (உ-ம்) பதப்புணர்ச்சிக்கண் மலையுச் மனத்தாண்மை, ஒன்றன் கண்வந்ததும் வா ஊரான், சாரியையின்மை; வெற்பன்-வெ. வந்ததும் வாராமையும்; இனியுருபு புணர் நிலத்துக்கு-நிலத்துக்கண்-நிலத்திற்கு-நிலத்தி கண்ணுென்றுமிரண்டும் வந்தது மொன்றும் லேற்குமிடங்களை யறிந்து வேண்டுவன வரு என்னை. - நன்குல் “பதமுன் விகுதியு சாரியை வருதலுந்தவிர்தலும் விகற்பமுமா
முதலோத்துச் சொற்ெ
(1) ஏ என்று திருத்தப்படலாயிற்று. (
நூல்களிற் சாரியை எழுத்தியலிற் வியல்: குத் 130 பார்க்குக. இ6

سب 8..
ான், நாம், யாம், எ-ம். முன்னிலை. (உ-ம்) (உ-ம்) நீ, நீர், நீயிர், நீவிர், எல்லீர், எ-ம். எ-ம். வரும். எல்லாமென்பது, மூவிடத்திற்கும்
2-b) u urrøðr, நான், தன்மை ஒருமை யாம், மை நீவீர் நீயீர் முன்னிலைப்பன்மை; அவன், *க்கைப்பன்மை.
லைக்கு மத்தியமன், எ-ம். படர்க்கைக்கு பிரத
(கக)
சார்பதமெழுத்தெனப்
யும் பதமுமுருபும் பிற் புணர்வனவவற்றுள் குன் அன்னுணின்ன நம்நம்நு மெனப் பிறவுமாம்பொதுச் ர் வழியன்றகும்விகற்பமே.
தமும் பகுபதமாகப் பகுதியோடு விகுகியும் ாருங்காலே நிலைப்பதத்திற்கும் வரும்பதம் விகுதி தமும் ஒரோவிடத்துவரும்; வரின் அவைசாரியை புணர்ச்சிகட்குப் பொதுச்சாரியை மேற்சொன்ன
உ-சாத்தனுக்கு, ஐ-மற்றையவர், கு-மொழிகு ஆன்-இருப்பான், இன்-வண்டினை, அல்-நறுந் -பதிற்றுப்பத்து, அத்து-நிலத்தியல்பு, அம்-புளி லா நம்மையும், நும்-எல்லீர்நும்மையும், என க. இவைபோல்வனபலவு முளவெனக் கொள்க. ாழியன்றி ஒன்றற்கொன்றும் இரண்டும் வருதலு து வருதலு மோரிடத்து வாராமையுமாம். சி-அலங்கல்வேல், சாரியையின்மை, மணவூக்கம். rராமையும்; விகுதிப்புணர்ச்சிக்கண்: மலையான். ற்பினன், வில்லன்-வில்லினன், ஒன்றன் கண் 'ச்சிக்கண் மலையை-புகழை, சாரியையின்மை; ன்கண், மீளவும் நிலக்கு - நிலக்கண், ஒன்றன் வாராமையும் வந்த வழியே காண்க. ஆகையி வித்துப்புணர்க்க. ம் பதமுமுருபும் புணர்வழியொன்றும் பலவுஞ் கும்.** எ-து. மேற்கோள். எ-று. (as ol)
பாதுவியல். - முற்றிற்று.
சூத் 20. தொல்காப்பியம் முதலாம் இலக்கண சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. இங்கு சொற்பொது க், விள: குத்: 59.

Page 15
- 9
இரண்டாமோ
முதலாவது:- வே
53. பெயரேவேற்றுமை காட்டித்தொழிலல
மரபுகாரண மாக்க றவைநாற்றகுதி ய
(இ-ள்) மேலே வகுத்துக்கூறிய நால்வ பெயர்ச்சொல்வியல்பினை விளக்குதும்.
பெயரெனப்படுவன இனிவரும் வேற்று மேற்காட்டியமூவிடம் இருதிணைஐம்பால் என்! வரும்பெயர் காலங்காட்டுவதன்றியே அல்லன கொள்க.
அன்றியு மரபுப்பெயரும், காரணப்பெய நால்வகைப்படும் பெயரெல்லாமெனக்கண்டுண லணையும் பெயரும், தொழிற்பெயரும், பண்ட (உ-ம்) பொன்னன்-பொருட்பெயர், உ தொழிற்பெயர்.
சேண்டை, கூத்து, வேட்டை, மு: பண்புப்பெயர், எ-று.
54. காரணமில்லன ம
காரணங்காட்டிக் காரணப்பெயரே க ததன் பயன்கொள் காரணங்காட்டினு:
விடுகுறிப்பெயரா
(இ-ள்) கூறியநால்வகைப் பெயர்களு ட இவற்றுட்காரணமின்றிப் பொருளின் இ படும்.
(உ-ம்) மகன். மகள், கரி, பரி, பொல பகல், வருடம், மாதம், கால், தலை, தளிர், தண்மை, ஊண், தின், ஆடல், பாடல் என் அன்றியும் பொருள், இடம், காலம் சி எண் காரணங்களால்வந்து அவற்றின் பயன்ெ
(உ-ம்) தமன், நமன், நுமன், எமன் எண்ணுல்வருபெயரும் அவையத்தான், அத்தி வில்லினன், பூனினன் முதலிய பெயரும் பொருப்பன் என குறிஞ்சித்திணையால்வருபெய யால் வருபெயரும்; ஆயன், அண்டன் என உழவன் என மருதத்திணையால் வருபெயரும்:
(1) சண்டை முதலாம் பெயர்களை இலக்

) -
ாத்துப்பெயர்
பற்றுமையியல்,
பெற்றிடம் பாறிணை I 85mT6èrS36 (T"LfT 5ங்குறியென் பாகுமென்ப.
கைச் சொற்களு விவ்வோத்தின் கண்ணே
மையுருபுகளைக் கொள்வதற்கு உரியனவாகி றிவற்றைக்காட்டித் தொழிவின் காரணமாக வெல்லாங் காலங்காட்டாமல் வருமெனக்
பரும். ஆகுபெயரும், இடுகுறிப்பெயரும் என rர்க. இவையே பொருட்பெயரும், வினையா ப்பெயரும் என இந்நால்வகை யுள்ளடங்கும். ண்டவன்-வினையாலணையும்பெயர். கடத்தில்
سه ؟ தனிலையில்லாத தொழிற்பெயர்கள்: கருமை (s)
ரபுப்பெயரே காரணப்பயன்கொளல் ாரணங்காட்டா வ தாகுபெயரே ங் காரணப்பயன்கொளா மென்பகற்றேரே.
மிவையெனயுணர்த்துதும். }யல்பினைக்குறித்து வருவன மரபுப்பெயரெனப்
ன், மணி, வான், நிலம், அகம், புறம், இரா, பூ, காய், கனி, வட்டம், நீளம், வெம்மை, பன மரபுப்பெயர்.
ளை குணம், தொழில், கருத்தா, மிகுதி என காள்வன காரணப் பெயரெனப்படும்.
என சுற்றத்தால்வருபெயரும்; ஒருவன் என கோசத்தான் என குழுவால் வருபெயரும்: மொருட்காரணப்பெயர்களாம், வெற்பன், பரும்; மறவன். எயினன் என பாலைத்திணை ன முல்லைத்திணையால்வருபெயரும் ஊரன், சேர்ப்பன், பரதவன் என நெய்தற்றினையால்
கொத்துரை. சூத் 70. உரை பார்க்குக.

Page 16
வருபெயரும்; காவலூரான், கருவூரான் எ6 என தேயத்தால் வருபெயரும்; வானத்தா மண்ணகத்தான், பாதலத்தான் முதலியபெ இபவன் என வருடத்தால்வருபெயரும்: ே பெயரும்; தையான், மாசியான், என மா! தான், என நாளால்வருபெயரும்; நெருகல காரணப்பெயர்களாம். அலைகாதான், சுரிகுழ கையன், செங்கண்ணன் முதலிய பெயரும், ! என அளவால்வருபெயரும்; அறிஞன், புலவ விடமனையான், என ஒப்பால்வருபெயரும்; கரியன், சிவப்பன், என நிறத்தால் வருபெ பெயரும்; அந்தணன், அரசன், என சாதி குடியால் வருபெயரும்; ஆசிரியன், படைத் தீயன், முதலியபெயரும் குணக்காரணப்பெ வருபெயரும்; வாணிகன், தூதன் முதலியெ வப்பயன், குயக்கல், தொல்காப்பியம் முத6
கமுகந்தோட்டம், காரைக்காடு முதலி களால் காரணப்பெயர்வந்தவாறு காண்க.
அன்றியும், பலகாரணங்களால் வரினு ஒன்றற்காக்கி வருவன ஆகுபெயரெனப்படும் - (உ-ம்) புழுக்கப்பட்ட சோற்றை-புழு யுடைய மரத்தினை-புளி, எ-து, சினையாகுெ எ-து. குணவாகுபெயர்; பிறவாகுபெயர் 49
அன்றியும் பலகாரணங்களால் வந்த ளாது, இடுகுறியால் அக்காரணங்களைக்கு பொருளைத்தருவன இடுகுறிப்பெயரெனப்படு
(உ-ம்) கறுப்பன், எ-து குணக்காரணி பெயரும், கூத்தன், எ-து. தொழிற்காரண பெயரெனக்குறித்து மக்கட்காயினும் விலங்கு இவையே தனித்துந் தொகுத்தும் வழங்கும். திய விடுகுறிப்பெயராம். படை, சேனை, நா பெயராம். இவ்விருவகையாகும் இடுகுறிப்ெ
அன்றியும், (o-id) மரம், மலை, கடன் பொதுப்பெயர். விள, பலா, பனை, என்ப பறவை, அணி, என்பன காரணப்டெ காரணச் சிறப்புப்பெயர்.
முள்ளி, கறுப்பன். அந்தணன், என் முள்ளையுடையனவற்றையெல்லாம் உணர்த் செடியைமாத்திரம் உணர்த்துங்கால் காரண கறுப்பையுடையவன உணர்த்துங்கால் கார கால் இடுகுறி, எ-ம். கூறுவர்.
வடநூலார் இடுகுறியை ()உரூடி, எ விடுகுறியை, யோகரூடி, எ-ம். கூறுவர். இ
(1) நன்னூல் - சங்கரநம. உரை. குத்

سی۔ 10
ஊரால்வருபெயரும்; அருவாளன், சோழியன் ா, விசும்பான் என வானல்வரு பெயரும்; பரும் இடக்காரணப் பெயர்களாம். பிரபவன், பணிலான், காரான், என பருவத்தால் வரு த்தால் வருபெயரும்; ஆதிரையான், ஒணத் “ன், இற்றையான் முதலியபெயரும்; காலக் லான், என உறுப்பால் வருபெயரும்; நெடுங் ளைக்காரணப்பெயர்களாம், பெரியன், சிறியன், ன், என அறிவால்வருபெயரும்; அமுதனையான், குறளன், கூனன் என வடிவால்வருபெயரும்; பரும்; தேவன், மானுடன், என கதியால்வரு யால்வரு பெயரும் சேரன், சோழன். என நலைவன், என சிறப்பால்வருபெயரும் நல்லவன், பர்களாம். ஓதுவான், ஈவான், என ஒதவீதலால் பயரும்; தொழிற்காரணப்பெயர்களாம். வள்ளு லிய கருத்தாகாரணப்பெயர்.
ய மிகுதிகாரணப்பெயர் எண்வகைக்காரணங்
ம் வருமக்காரணங்காட்டாது ஒன்றன்பெயரை
க்கல். எ-து, தொழிலாகுபெயர். புளியை பயர் கார் நிறத்தையுடைய மேகத்தை-கார், -ஞ், குத்திரத்திற்காண்க.
னவாகக்காட்டினும் அவற்றின் பயனைக்கொள்
றியாது இதற்கிது பெயரெனக்குறித்து ஒரு ம்.
ாப்பெயரும், அறுமுகன், எ-து. சினைக்காரணப் ப் பெயருமாயினும், இவைமுதலாயின இதற்கிது தகட்காயினுஞ் சொல்லின் இடுகுறிப்பெயராம். (உ-ம்) கறுப்பன், கூத்தன் முதலியன தனித் டு, ஊர் முதலியன தொகுத்திய விடுகுறிப்
பயர்.
ல், நிலம், யாறு. சோறு, என்பன இடுகுறிப் ன இடுகுறிச்சிறப்புப்பெயர். பாதுப்பெயர். அன்னம், மயில், மூடி, என்பன
பன காரணவிடுகுறிப்பெயர், முள்ளி, எ-து, துங்கால் காரணக்குறி, எ-ம். அவற்றுள் ஒரு ாவிடுகுறி, எம், கூறுவர். கறுப்பன், எது. ணக்குறி, எ-ம். கறுப்பில்லான உணர்த்துங்
'-th. காரணக்குறியை, "யோகம், எ-ம். காரண வற்றைத் தனித்தனி விளக்குதும், எ-று. (உ)
: 62.

Page 17
11-سن
55. வேற்றுமைப்படுத்த
பெயர்ஐ ஆல்குஇன்
(இ=ள்) பெயர்க்குரிய வேற்றுமையாமாறு
எவ்வகைப் பொருளும் வேறுபட அதன்
யெனப்படும். இவற்றை வடநூலர் பிரத்திய!ெ திற்காட்டிய எட்டெனக்கொள்க, எ-று.
56. எழுவாயுருபா மியல் மீண்டதன்பொருளா (இ-ஸ்) முதல்வேற்றுமை யிலக்கணமா ம முதல்வேற்றுமைக்கு உருபாவது. திரிபில் யாம். இதற்குப் பொருளாவன:- வினையைக்கொ கொள்ளலும், இதற்குப்பொருள்களாம். (உ-1 அவன்பெரியன், என்பவை வினைகொளவந்தன. கொளவந்தன. அவன்யாவன், (1)அவள் யாவள், ! வினைமுதல், கருத்தா. செய்பவன். இை வடநூலார் கருத்தா வெண்பர். வினைமுத செயவிற்கதந்தரமுடைய பொருளாம்.
வேந்தன்வந்தான் என்புழி, வேந்தன் எ புடைபெயர்ச்சியாகிய வருதற்ருெழிவிற் சுதந் órrGö可5,
இம்முதல் வேற்றுமைக்கு ஐம்முதலிய உ ஆகின்றவன், ஆவான் முதலாக ஐம்பாலிலும்ஸ் ஞனவன், கொற்றியானளள், கொற்றரானவ சில விடயங்களில்வரும். அன்றியுஞ் சாத்தனென்
57. 'இரண்டாவதனுரு
ளாக்கலழித்த லடை லொத்தலுடைமை (இ-ன்) இரண்டாம் வேற்றுமையிலக்கண இரண்டாம் வேற்றுமைக்கு உருபு ஐ ஒ அழித்தல், அடைதல், நீத்தல், ஒத்தல், உடை (உ-ம்) அறத்தையாக்கினுன், நூலைக்கற் கட்டினன், இவை ஆக்கப்படுபொருள்.
மரத்தைக்குறைத்தான், கயிற்றை யறு: கொன்ருன், இவை அழிக்கப்படு பொருள்.
தேரையூர்ந்தான், நாட்டை நண்ணினுன் இவை அடையப்பொருள்.
ஆசையைத்துறந்தான். அல்லலை யொழி தான், இவை நீக்கப்படுபொருள்.
(1) விளுக்கொளவருதல்: உலகத் சு வழங் பயனிலை வருமாறில்லை. பயனிலை வே. நன்னுரற் சூத் 290. வேற்றுமையியல்: வாசக இலக்கணம் - யே ‘. . இங்கு கூறப்பட்டது: 2வேற்றுமை அவ்வழி ஆ

ബ
வேற்றுமையாமிவை அதுகண்விளியெட்டே.
நுணர்த்துதும்.
பெயரீருகலரும் உருபெல்லாம் வேற்றுமை
மன்பர். அவையே பெயர் முதற் குத்திரத் (ғ)
ஸ்பிற்பெயரே ாம் வினைபெயர்வினுவே.
ாறுணர்த்தும். ன்றித்தன்னியல்பாக நிற்கும் பெயர்தானே ள்ளலும், பெயரைக்கொள்ளலும், வினவைக் ம்) சாத்தன் வந்தான், கொற்றன்வாழ்க, அரசனவன், ஆவொன்று, என்பவை பெயர் என்பவை வினக்கொள வந்தன. பிறவமன்ன.
வ யொருபொருட்கிளவி, ற்பொருளாவது, தன்புடைபெயர்ச்சியாகிய
ன்கிற பெயர்ப்பொருளாகிய ஒருவன் தன் தரமுடைய பொருளாய் வினைமுதலாதல்
ருபுகளின்ருயினுஞ் சிறுபான்மை ஆனவன், வருகிற சொல்லுருபுகளுண்டு. (உ-ம் கொற்ற ர், கோவானது, கோக்களானவை, எனச் ன்பவன் என வருதலுமறிக, எ-று. (ቇ)
ேையயதன்பொரு
.தளித்த
யாதியாகும்."
மாமாறுணர்த்துதும். ன்றேயாகும். இதற்குப் பொருள் ஆக்கல், -மை, இவை முதலியனவாம். ருன், குடத்தை வனைந்தான், கோயிலைக்
ந்தான், வினையை வென்முன், பகையைக்
வீட்டைமேவினன், அறத்தையடைந்தான்.
த்தான், காமத்தைநீத்தான், கலனைத்துறந்
கும் மொழிகளிலும் வினவுக்கு எழுவாய் று பொருளுடைத்து. தொல்: வேற்: சூ 5.
ான் அறிவானந்தம்பிள்ளை பார்க்குக. 1966. 7 வேற்றுமை உரை தொகைநிலை நோக்குக.
'n uits.

Page 18
பொன்னையொத்தான், புவியைப்போன் இவை ஒக்கப்படுபொருள்
அருளையுடையான், பொருளையுடையா யான், இவை உடைமைப் பொருள். செய பானுறுவது வருக்கையைவளர்த்தான் என்ட நடுதல், புனல்விடுதன் முதலியசெயல் கருத்தி
தளிர்த்தல், பருத்தல், பூத்தல் க பயஞம். அப்பயனுக்கிடம் வருக்கை யாதலா லிருக்கும் பயனுக்கிடமாகுகை செயப்படுபொ
வருக்கை, எ-து. பலா, எட்டியைவெ செயல் கருத்தாவின் முெழிலாம். துண்டாத லின் பயனம். அப்பயனுக்கிடம் எட்டியாதல கும் பயனுக்கிடமாகுகை செயப்படு பொருண்
கோட்டையைக் கட்டினன் என்புழி, கல்லடுக்கன் முதலியசெயல் கருத்தாவின் ெ முதலிய காரியம் அத்தொழிலின்பயனும். அட செயப்படுபொருளாம். அதனிலிருக்கும் பயனு
நகரையடைந்தான் என்புழி, நடந்து ருெழிலாம். அடைதல் சேர்தன் முதலியகாரி நகராதலால் நகர் செயப்படு பொருளாம். பொருண்மையாம்.
நாயகியை நீக்கினன் என்புழி, வெறு ருெழிலாம். நீங்குதன் முதலியகாரியம் அத்ெ லால் நாயகிசெயப்படுபொருளாம். அவனிலிரு sourb,
குடத்தைநிகர்த்தான் என்புழி, உபமா ருெழிலாம். அதனனுளதாகியபயன் உபமா செயப்படுபொருளாம். அதனிலிருக்கும் பயனு
பொருளையுடையான் என்புழி, ஈட்டல், தனதாகக்கொள்ளுதன் முதலியகாரியம் அத்ே ளாதலால் பொருள் செயப்படுபொருளாம், அ பொருண்மையாம்.
செயப்படுபொருண் மூவகைப்படும். (உ டாய்ச் செயப்படுவது. சோற்றைக்குழைத்தான் நெல்லையும் பணத்திற்குக்கொண்டான், எ-து.
உண்டலைச்செய்தான், எ-து. அகநிலைய படுபொருளே கருத்தாவாயிற்று. இச்செய புகளோடும்வரும். (உ-ம்) அடிசிலடப்பட்டது மலையொடொக்குமுலை, ஒடு; இலட்குக்கொள் இன் பிள்ளைத்தமிழது குற்றங்கூறிஞர், அது செயப்படுபொருள்குன்முத தன்வினைகளிலும் 1 செயப்படுபொருள் வருதலுமுண்டு.
(உ-ம்) பசுவினைப்பாலைக்கறந்தான், ய பகைவரைச் சிறைசாலையையடைவித்தான், வரும்; முறையே காண்க.

2 -
முன், வேளைநிகர்த்தான், வெற்பையனையாள்,
༈་ ன், அறிவையுடையான், பொறையையுடை ப்படு பொருளாவது. கருத்தாவின் முெழிற் 1ழி, மண்வெட்டல், குழிதொட்டல், விதை நாவின்ருெழிலாம்.
ாய்த்தன் முதலிய காரியம் அத்தொழிலின் ல், வருக்கை செயப்படு பொருளாம். அதனி (56760 Dumb.
ட்டிஞன் என்புழி, வாளால்வீசுதன் முதலிய ல், பிளவாதன் முதலிய காரியம் அத்தொழி ால் எட்டிசெயப்படுபொருளாம். அதனிலிருக்
e
கால்வெட்டல், நூல்கட்டல், சேறிடுதல், றழிலாம். மாடங்கூடமதின மாளிகையாதன் ப்பயனுக்கிடங் கோட்டையாதலால் கோட்டை றுக்கிடமாகுகை செயப்படுபொருண்மையாம்
செல்லன் முதலிய செயல் கருத்தாவின் யம் அத்தொழிலின் பயனம், அப்பயனுக்கிடம் அதனிலிருக்கும் பயனுக்கிடமாகுகை செயப்படு
றுத்தல், நீக்கல், முதலியசெயல் விண்முதற் தாழிலின்பயனம். அப்பயனுக்கிட நாயகியாத 、 * க்கும் பயனுக்கிடமாகுகை செயப்படுபொருண்
னமாக்குகையாகிய நிகர்த்தல், கருத்தாவின னமாகுகை அதற்கிடங் குடமாதலால் குடஞ் முக்கிடமாகுகை செயப்படுபொருண்மையாம்.
கூட்டன்முதலிய ாெயல்செய்பவன்ருெழிலாம். தொழிலின் பயனும், அப்பயனுக்கிடம் பொரு அதனிலிருக்கும் பயனுக்கிடமாகுகை செயப்படு
-ம்) சோற்றையுண்டான், எ-து. கருத்துண் ன், எ-து. கருத்தின்றிச்செயப்படுவது. பதரைபு இருமையுமாய்ச் செயப்படுவது, எ-ம். வரும்.
பாயிற்து. தன்னைப்புகழ்ந்தான், எ-து. செயப் ப்படுபொருள் ஐயுருபோடன்றி மற்றையுரு , எழுவாய்; அரிசியாலடிசிலாக்கினன், ஆல்: ளுமிவ்வணிகலன். கு; பழியினஞ்சும்பாவலன், தலைவன்கட்சார்ந்தான், கண் எ-ம் வரும்.
பிறவிளைகளினும் இரண்டுருபுகளிணைந்திரண்டு
ானையைக் கோட்டைக்குறைத்தான், መr–ub. சாத்தனைச் சாதத்தையுண்பித்தான், எ-ம்,

Page 19
w
செயப்படுபொருளை வடநூலார் கர்மட மிகையால் பல்வகை வினைகளும் இதற்குப் நூற்பொருளையறிந்தான், என்பவற்றுள் விரு களுக்கு வீடும், பொருளும், விடயமாயினும் வேற்றுமைகளு மிவ்வாறறிக, எ-று.
58. ‘மூன்றவதனுரு 1 கருவிகருத்தா வு
(இ=ள்) மூன்ரும்வேற்றுமை இலக்கண மூன்ரும் வேற்றுமைக்கு உருபு, ஆல், பொருள்:-கருவிப்பொருளும், கருத்தாப்பொ காரணம். எ-து. ஒருபொருட் கிளவி,
கருவிப்பொருள் இருவகைப்படும். (உ- கண்டான், உணர்வினுலுணர்ந்தான், இவை குடத்தைவளைந்தான், நாழியாலளந்தான், இ கருத்தாப்பொருள் இருவகைப்படும். ( தேர்செய்விக்கப்பட்டது, இவை ஏவுதற் ச கோட்டை, இவை இயற்றுதற் கருத்தாப் டெ வடநூலார் எழுவாய்க் கருத்தனை அபி தன அநபியிதகருத்தன், எ-ம். ஏவுதற்கருத்த தனை பிரயோச்சியகருத்தன், எ-ம். கூறுவர்.
உலகத்தோடொப்ப வொழுகல், தவத் குடையொடுநிழல், நூலொடுபுகழ், இவை உ புகட்குக் கருத்தாவுங் காரணமுஞ் சிறந்தனவ பொருள் சிறந்தனவாம்.
அன்றியும் ஆல், ஆன், நிற்குமிடங்கட் கொண்டு வெட்டினன், எனவரும், ஒடு, ஒடு, (உ-ம்) மகளுடன் மருமகன் வந்தான், எனவ ஆல், ஆன், உருபுகள் தொறுவெனும் யம், எ-து. ஊர்தோறுமொவ்வோராலயம், ! வேற்றுமை செய்யும். (உ-ம்) கண்ணுற்குருட6 ஒடு, ஒடு, நால்வகையாக வேற்றுமை ( வாடியதோள், எ-து. வேறு வினையுடனிகழ்ச் எ-து. வினையின்பொருள். எழுத்தொடு புணர்ந் தேன்கலந்தற்றே, எ-து. கலப்புறுபொருள், யுருவோடும், நான் கணுருபோடும், ஐந்தனுரு (உ-ம்) கண்ணுனது காணும், எழுவாய்; லாம், இன்; கண்ணதுகாட்சி, அது; என வரு
கருவியை வடநூலார் கரணம் என்பர்
59. நான்காவதற்குரு கொடைபகைநோச்
பொருட்டுமுறையா
குத் 58. நன்னூல் சூத்: 297

مسیس 3
, என்பர். காரியம், எ-ம். வரும். ஆதியென்ற பொருளாம், (உ-ம்) வீட்டைவிரும்பிஞன்,
ம்பலும், அறிதலு முதலிய வினைமுதற் ருெ Nல் இவையுஞ் செயப்படு பொருளாம். மற்றை
(ரு
ாலானுேடொடு ணிகழ்வதன்பொருள்."
ாமாறுணர்த்துதும்
ஆன், ஒடு, ஒடு இந்நான்குமாம்; இதற்குப் ருளும், உடனிகழ்ச்சிப்பொருளுமாம். கருவி
ம்) மண்ணுற்குடத்தை வனைந்தான், கண்ணுற் முதற்கருவிப்பொருள். தண்டசக்கரத்தாற் வை துணைக்கருவிப்பொருள். உ-ம்) அரசஞற் கோயிற் கட்டுவிக்கப்பட்டது, ருத்தாப்பொருள். தச்சனுவாகிய கோயில், ாருள். m
யிதகருத்தன், எ-ம். மூன்றனுருபின் கருத் னை எதுகருத்தன், எ-ம். இயற்றுதற்கருத்
தொடு தானஞ்செய்வார், கனலொடுபுகை, டனிகழ்ச்சிப்பொருள், ஆல், ஆன், இவ்வுரு ாம். ஒடு. ஒடு, இவ்வுருபுகட்கு உடனிகழ்ச்சிப்
கு கொண்டு, எ-து உருபாம். (உ-ம்) வாள் நிற்குமிடங்கட்கு உடன், எ-து. உருபாம்ெ ரும்,
பொருளையுந்தரும். (உ-ம்) ஊராலோரால என வரும். ஆல், ஆன், சினைப்பொருளாகவும் ன், காலால்முடவன், என வரும். செய்யும் (உ-ம்) தொடியொடு தொல்கவின் சிப்பொருள். மலையொடு பொருதமாவியான, தசொல், எ-து. ஒற்றுமைப்பொருள். பாலொடு சிறுபான்மை கருவிப் பொருளானது எழுவா நபோடும், ஆறனுருபோடும்வரும்.
கண்ணிற்குக்காணலாம், கு; கண்ணிற்கான iம்.
መ፣–û0!• - (சு)
பாகுங்குவ்வே
:சி தகவதுவாதல் தியி னிதற்கிதெனல்பொருளே."
நத்: 59. நன்னூல் சூத்: 298:

Page 20
سببحمسي ״
(இ=ள்) நான்காம் வேற்றுமையிலக்கண நான்காம் வேற்றுமைக்கு உருபு கு ஒர் பகை, நேர்ச்சி, தகவு, அதுவாதல், பொருட் (உ-ம்) புலவற்குப் பொன்னைக்கொடுத் அதனேடு சம்பந்தமுடைய பொருள் புலவன லும் ஏற்றலும் பலவகைப்படும். (உ-ம்) அர தோனளித்தல். அமைச்சனுக் கரசனுடை யளி யனுக்கு விருந்திட்டான் சோழன், எ-து. கொடுத்தான். எ-து. வெறுப்பாயளித்தல். க பாயளித்தல். மருமகனுக்கு மகளைக் கொடுத்த காசு கொடுத்தான், எ-து. உரிமைலளித்தல். அச்சத்தி லளித்தல். தாய்தந்தைக்குத் திவசங்ே கொடைப்பொருள்.
தனக்குத்தான் சோறிட்டான், 'எ-து. தான், எ-து. மிக்கோனேற்றல், சோற்றிற்கு ஆவிற்கு நீர்விட்டான், எ-து. கேளாதேற்றல் றல், மாணுக்கனுக் கறிவுகொடுத்தான், எ-து. பகை வெகுளி, தன்னுேய்க்குத் தானே மருந்து பூனை, இவை பகைப்பொருள்.
அறத்திற்குப் பொருணேர்ந்தான், வி .ر புலவர்க்குரித்தே புகழ், அறத்திற்குத்தக்கதருள் ஆழிக்குப்பொன், இவை முதற்காரணகாரியம முதற்காரணம், ஆதிகாரணம், சமவாய பொருட் கிளவி,
கூலிக்குழைத்தான், கூழிற்குக்கு ற்றேவல், டுப் பொருள். எனக்குத்தாய், உனக்குமகள், ! ஆதியென்ற மிகையால் கைக்குக்கட உயிருக்குண்டி, நாய்க்கு நட்பு, தாய்க்குக்காத ஊருக்குப் பொய்கையணி, பொய்கைக்கணி சிறுபாண்மை கோடற்பொருளானது லோடும் வரும். (உ-ம்) இரப்பவரென்பெறினு யைக் காட்டிவிடும், ஐ; நாகராற்பவி, ஆல் அது; ஊர்க்கட்சென்ருன், கண் என வரும். 6T-ly.
60, “ஐந்தாவதனுரு
நீங்கலொப்பெல்லை (இ-ள்) ஐந்தாம் வேற்றுமை யிலக்கண ஐந்தாம் வேற்றுமைக்கு உருபு இல், பொருள்:- நீக்கப்பொருளும், ஒப்புப்பொருள (உ-ம்) ஊரினிங்கினன், எ-ம். ருறள்-தலையில் கடை-எ-ம். இவை நீக்கப்பொருள்.
காக்கையிற்கரிது களம்பழம். எ-ம். குற வறுமைதருவ தொன்றில்." எ-ம். இவை ஒப்
குத் 60. நன்னூல் சூத்: 299. T
நீங்கல் - Vநீங்கு = தன்வினை நீக்கம் - Vநீக்கு = பிறவினை

سسس 4
மாமாறுணர்த்துதும். ாறேயாகும். இதற்குப்பொருள்: கொடை, டு, முறை, இவை முதலியனவாம். நான் என்புழி, பொன் கொடைப்பொருள், தலால் புலவன் கோளிப்பொருள். கொடுத்த :னுக்கமைச்ச னணிகொடுத்தான், எ-து. இழிந் த்தான், எ-து. உயர்ந்தோனளித்தல். பாண்டி ஒப்போனளித்தல். கள்ளனுக்குக் கசையடி னவனுக் கின்பங்கொடுத்தாள், எ-து. விருப் ான், எ-து. வழக்கத்தி லளித்தல். மகனுக் அரசனுக்குத் திறை கொடுத்தான். எ-து. காடுத்தான், எ-து. பாவனையளித்தல். இவை
ஈவோனற்றல். குருவிற்குக் கொடைகொடுத் நெய்விட்டான், எ-து. உணர்வின்றியேற்றல், , இரப்போர்க்கீந்தான். எ-து. கேட்டேயேற்
ஏலாதேற்றல். இவையேற்றல். மக்கட்குப் ப, பாம்புக்குப்பகை கருடன். எலிக்குப்பகை
ளக்கிற்குநெய், இவை நேர்ச்சிப் பொருள். ா, இவை தகுதிப்பொருள். ஆடைக்குநூல், ாகிய அதுவாதற் பொருள்.
பிகாரணம், முக்கியகாரணம், என்பன ஒரு
இவை நிமித்தகாரண காரியமாகிய பொருட் இவை முறைப்பொருள். கம், கரும்பிற்குவேலி, மயிருக்கெண்ணெய், ல், எனக்கு நல்லவன், அரசற்கமைச்சன், 5ான்யாறு, எ-ம். வரும். ாட்டாம் வேற்றுமையொழிந்த மற்றையுருபக பங்கொள்பவர், எழுவாய்; செய்யவடவ்லை நாகரினன்பு செய்தான். இன்; நாகரது பவி, இதனை வடநூலார் சம்பிரதானம் என்பர்,
(எ)
வில்லுமின்னு
யேதுப்பொருளே."
மாமாறுணர்த்துதும்.
இன், என இவ்விரண்டுமாகும். இதற்குப் ம், எல்லைப்பொருளும், ஏதுப்பொருளுமாம். 1ழிந்த மயிரனையர்மாந்தர் நிலையினிழிந்தக்
h;- "சிறுமைபல செய்து சீரழிக்குஞ் சூதின்
ப்பொருள்.
தாரணங்கள் நீங்கல் ஒக்கும். இரண்டாம் வற்றுமைப் பொருள்: நீத்தல்.

Page 21
அதனின் மெல்விதிது. அதனிற்பெரிதி மேற்கு, யாற்றின்வடக்கு, மதுரையின் வடக்
அறிவிற்பெரியன், பொருளிலெளியன்,
சிறுபான்மை இவ்வைந்தனுபு மூன்றனு பாம்பினிற்கடைந்தகடல், வாளின்வெட்டினன் வுயிர், கு எ-ம். வரும்.
மதுரையை நீங்கினன் என இரண்டனு தெற்குப் புவியூர் என நான்கனுருபோடு எல் நீக்கப்பொருளை அபாதானம், எ-ம். எல்லைப்
சிறுபான்மை இல், இன், இவ்வுருபுகே பாமரன். இவனினும் பெரியன், என வரும். காட்டிலும் பார்க்கிலுஞ்சேர்ந்து சொல்லுரு வல்லவணிவன், இவனைப் பார்க்கினு மூடனவ உருபுகளின்மேல், நின்று, இருந்து, தனித்தும் ஊரினின்று நீங்கிஞன், ஊரிலிருந்துபோனுன். GT-lub. Sj (Uuh, ST-py.
61. “ஆறனுெருமைக்
பன்மைக்கவ்வு மு பொன்றன்கூட்டம் திரிபினுக்கஞ்சேர்ந் பிறிதின்சிழமையும் (இ~ள்) ஆழும்வேற்றுமை யிலக்கண ம ஆரும்வேற்றுமைக்கு உருபு அது, ஆது அது, ஆது, உருபாம், பன்மைப் பெயர்க்கு உறுப்பு, ஒரு பொருட்டிரட்சி, பல பொருட் கிழமை ஐந்தும், பிறிதின்கிழமை மூன்றும், இ
தன்னேடொற்றுமை யுடையபொருள் தின்கிழமை. கிழமை, எ-து. உரிமை. (உ-ம்) நிலம், ஒருமையில் அது ஆது வந்தன. என் யில் அ வந்தது. சிந்தாமணி. “நுண்சீறடி நே யெனுநீ, புனைதாரவனே பொய்யுரைத் தனை எ-ம். வரும். தற்கிழமை. (உ-ம்) காக்கைய புத்தற்கிழமை, சாத்தனதுகை, யானையதுகோ நெல்லது குப்பை. மாந்தரதுதொகுதி, எள்ள மஞ்சளதுபொடி, நெல்லது சோறு. இவை ஒன் சாத்தனதுசெலவு, வருகை, இருக்கை, இவை பிறிதின்கிழமை. (உ-ம்) சாத்தனதான பொருட்பிறிதின்கிழமை, சாத்தனதுவிடு, புலி வாரம், மன்மதனதுவேனில், இவை காலப்பி இச்சம்பந்தப் பொருள் இம்மூவுருபுகே வரும். (உ-ம்) தருவினிங்கின கொம்பு, இன் சிறுபான்மை உடைய வென்னுஞ் சொல்லுரு சாத்தனுடையமகன். மகள், சாத்தனுக்குமகன் மனையாள், அரனது தோழன், என உயர்தி
வடநூலார் சம்பந்தப் பொருளை சேட
குத் 1ே. நன்னூல் சூத் 300,

. இவை ஒப்பொடுநீங்கல், திருக்காவலூரின் ச் சிதம்பரம், இவை எல்லைப் பொருள். r-ம். இவை ஏதுப்பொருள். நபோடும் நான்கனுரு போடும் வரும். (உ-ம்) ஆல்; சிதவெறும்பாதி மூக்கறிவின் மூவறி
ருபுபோடு நீக்கப் பொருளும், புதுவைக்குத் லைப்பொருளும், வந்தவாறறிக வடநூலார் பாருளை அவதி, எ-ம். கூறுவர். ாாடு உம் சேர்ந்துவரும். (உ-ம்) அவனிலும் இல், இன் எல்லைப் பொருளில் ஐ யுருவோடு புகளாகவரும். (உ-ம்) அவளைக்காட்டிலும் ா, எனவரும். நீக்கப்பொருளில் இல், இன் உம்பெற்றுஞ்சொல்லுருபுகளாகவரும். (உ-ம்) ஊரினின்றும்வந்தான், ஊரிலிருந்தும்போஞன், (gy)
கதுவுமாதுவும் ருபா பண்புறுப்
பலவிளிட்டந் த தற்கிழமையும்
பேணுதல்பொருளே."
ாமாறுணர்த்துதும். , அ இம்மூன்றுமாகும், ஒருமைப் பெயர்க்கு அ உருபாம். இதற்குப்பொருள்:- குணம், டிரட்சி, ஒன்றுதிரிந்தொன்ருதல் ஆகியதற் இவை முதலியனவாம்.
தற்கிழமை, தன்னின்வேருகியபொருள் பிறி எனதுகை, எனதுகை, நினதுநிலம், நினது கைகள், தனதாள்கள், புலியநகங்கள், பன்மை ாவநடந்து செலே, லெனதாவியகத் துறைவா பால், வினையே குெழியத் தனியேகினையே," துகருமை, கொக்கதுவெண்மை, இவை பண் டு, செய்யுளதடி, இவை உறுப்புத்தற்கிழமை. தீட்டம். இவை ஒன்ற்ன் கூட்டத்தற்கிழமை: றுதிரிந் தொன்ரு யதன்றற்கிழமை. சிலநூலார்
தொழிற்றற்கிழமை என்பர். ட, அரசனதாழி, ஆவினது கன்று, இவை) பதுகாடு, இவை இடப்பிறிதின்கிழமை,புதனது Pதின்கிழமை. ளாடன்றி ஐந்தனுருபோடும் எழனுருபோடும் உயிரின்கண்ணுணர்வு, கண் எ-ம். வரும். பாயினும் குவ்வுருபாயினும் வரும், (உ-ம்) -மகள், எ-ம். வரும். ஒரோவிடத்து அவனது ணயில் அதுவுருபும் வரும். ார்த்தம் என்பர். எ-று. (கூ
சிந்தாமணி: செய்: 1517.

Page 22
62. ‘எழனுருபு
பொருண்முதல் னிடணுய்நிற்ற (-6ir) gyprib வேற்றுமையிலக்க ஏழாம் வேற்றுமைக்கு உருபு கண் டங்காலஞ் சினைகுணக் தொழிலென்றிவ் ஒன்றற்கிடனய்நிற்ப இதற்குப் பொருள பொருளிடமாதற்கு. (e-ub) udød தினையின் கட்கிள்ளை, பிறிதின்கிழமைப் கட்டிரை, தற்கிழமைப் பொருட்கிடம் பொருட்கிடம். காலமிடமாதற்கு, (உ-ம் கிடம் காரின்கண்முல்லை, பிறிதின் கிழை கையின்கண்விரல், தற்கிழமைப் பொரு பொருட்கிடம், குணமிடமா தற்கு, (உ-ம் கிடம்; இளைமைக்கட் செல்வம். பிறிதின்கிழ ஆடற்கட்சதி, தற்கிழமைப் பொருட்கிடப் கிடம், அன்றியுங் கண் முதற்பலவும் இ: திடத்தைக் குறித்தலின் எவ்வகையிடத்தி கண்முதலாக விருபத்தெட்டும் இடப்ெ விரித்துந்தந்தது. ペ
(நன். சூத்: 302) *சண்கால்கடையி கீழ்புடைமுதல், பின்பாடளைதேமுழைவழி இதற்கு, (உ-ம்) ஊர்க்கணிருந்தான். கடைமணி போற்றிண்ணியாள்-கடை, நோக்கியர்-தலை, குரைகடல்வாயமுதென்( வயிற் செல்லாய்-வயின்-கற்ருர்முற்றேன்ரு சார். கைவலத்துள்ளது கொடுக்கும் வ நீரிற்கடுத்துவரக்கண்டும். மேல், பிண்டிக் நின்முன்-புடை, சுரன் முதல்வந்தவுரன் நாம்பாடணையாதநாள்-பாடு, கல்லளைச்சுை தேம், அவனுழைவந்தான்-உழை, நின்றே உறையுழியோலைபோல-வழி, குயில்சேர் குவட்டுள்வாழும்-உள், பயன் சாரப்பண்பி யிர்ப் புறத்திறுத்தமருண்மாலை-புறம், ஊ புறத்திலிருந்தான், எ-ம். வரும்.
இவ்வுருபுகட்கு இன்னும் வேறுபொ கூட்டுங் கூட்டமும், இருவரின் முடியுமொ களும் அவ்வுருபுகளின் பொருளாம்.
(உ.ம்) குறிலைந்தனுள் அ, இ, உ, எ கூட்டிப்பிரிக்குங் கூட்டம், விஞ்சையில்லாத யுள்ளவன் விண்ணவருள வைத் தெண்ணப் போர்செய்தற்கண் மழைபெய்தது-சூதாட வினைத் தொழில், எ-ம். வரும்
சிறுபான்மை இவ்விடப்பொருள் 6 கனுருபோடும் வரும். (உ-ம்) தூண்போதி தான்-ஜ. இன்றைக்கு வருவான். கு-எ- என்பர். எ-று.
குத் 62. நன்னூல் சூத்: son.

- 6 -
ண்ணுதியாகும் ாறு மோரிருகிழமையி பி னிதன்பொருளென்ப." என மாமாறுணர்த்துதும். ܀
முதற்பலவுமாம். இதற்குப்பொருள்:- பொருளி ாறுந் தற்கிழமையானும் பிறிதின் கிழமையானும் "l fð • ரியின்கண்ணுெளி, தற்கிழமைப் பொருட்கிடம்; பொருட்கிடம. இடமிடமாதற்கு, (உ-ம்) கடலின் ஆகாயத்தின் கட் பறவை, பிறிதின்கிழமைப் ) நாளின் கண்ணுழிகை, தற்கிழமை பொருட் மப் பொருட்கிடம். சினையிடமாதற்கு, (உ-ம்) நட்கிடம்; கையின்கட்கடகம், பிறிதின்கிழமைப் நிறத்தின் கண்ணெழில், தற்கிழமைப்பொருட் மைப் பொருட்கிடம். தொழிலிடமா தற்கு, (உ-ம்) ; ஆடற்கட்பாட்டு, பிறிதின் கிழமைப் பொருட் நற்குருபென்றமையால் இங்ங்னங் கண்ணென்ப ற்கு மேற்றபெயரெல்லா மிதற்குருபாக வேற்பன. பாருள், காட்டும் உருபுகளென்று நன்னூலில்
டை தலைவாய்திசைவயின், முன்சார்வலமிடமேல் புழியுளி, யுள்ளகம்புறமில்விடப்பொருளுருபே." *கண், ஊர்க்கானிவந்தபொதும்பர்-கால். வேலின் நல்லாரிடைப்புக்கு-இடை, வலைத் தலைமானன்ன கோ-வாய், நேர்த்திசையிருந்தான்-திசை, அவர் கழிவிரக்கர் முன், காட்டுச்சாரோடுங்குறுமுயால்லம் இல்விடப்பரத்தை-இல், தன்மேற்கடுவரை கண்ணுர் நிழற்கீழெந்தமடிகள்-கீழ், எயிற்புடை மாய்மாலை-முதல், காதலிபின்சென்றதம்ம-பின், னநீர்-அளை, தோழிக்குரியவை கோடாய்தேத்துதோர் நறவேங்கை நிழல்வழியசைந்தன்ன-வழி, குளிர்காவுளி சேர்ந்துறையும்-உளி, முல்லையங் ல் சொற்பல்லாரகத்து-அகம், செல்லுமென்னு ாரிலிருந்தார்-இல், கண்ணகன்ஞாலம், வீட்டின்
ருளுண்டு, கூட்டிப்பிரிக்குங் கூட்டமும், பிரித்துக் ருவினைத் தொழிலுமாகிய விடமில்லாத விடங்
"ன்னுமிம்மூன்றுஞ் சுட்டு. அவருள் வல்லவனிவன். வன விலங்கினுள வைத் தெண்ணப்படும்-வித்தை படும்-பிரித்துக்கூட்டுங் கூட்டம், அவனுமிவனும் ற்கட்டுக்கம் வந்தது. இருவரின் முடியுமொரு
ாழுவாயுருபோடும் இரண்டனுருபோடும் நான் கையைத் தொட்டது-எழுவாய், தூணைச் சார்த் *ம். வரும். இதனைவிட நூலார் அதிகரணம்

Page 23
-
63. அதனுேடைம்முல (இ-ள்) இனிச்சில விகற்ப மாமாறுண அதுவென்பது ஆரும் வேற்றுமைக்கு உ அன்சாரியை பெற்ற ஐம்முதல் கண்ணிருகிய ஆ
s (உ-ம்) சாத்தனதனை, சாத் தனதனுல்.
சாத்தனதன்கண், எ-ம். வரும்.-நன்னூல்.
கோள். எ-று.
64. “ஐஆன்குச்செய்
மாகாவஃறினைக் க
(இ-ம்) சில வேற்றுமையுருபு திரிதற்குட் செய்யுனிடத் துயர்தினைப் பெயரொடு யுருபுகடிரியவும் பெறும். திரிந்துழி அகரமா ெ (a-b) காவலோனைக்களிறஞ்சும். எரைத்த நூல், எ-து. புலவரானவுரைத்த நூ ஆசிரியற்க, எ-ம். வரும்.
அஃறிணைப் பெயர்களோடோவெனில், ஐயும் குவ்வுந்திரியா. (உ-ம்) புள்ளினு னெழு வோதை, எ-ம். வரும். ஆயினுமிவையெலா?
65. உவ்விறுவினுச்சுட்
வழியன்சாரியை யற்றுறும்பன்மை வவ்விறுமஃறிணை
(இ-ள்.) ஐம்முதலாறுருபுஞ் சாரியையு உகரவீற்று விஞப்பெயருஞ் சுட்டுப்பெ றுமை யுருபுகளோடு புணருங்காலும், வேற்பு தொடருங்காலும், அன்சாரியையணையவும் ெ (உ-ம்) யாதனையுமியான், யாதன்கொட் யல்பு, இதனிலை, உதன்வழி, எ-ம். ஒன்றன, னுருபு, எட்டனியல்பு, எ-ம். மூவகைப் பெய மருவவுமென்றும்மை வந்தமையாலச் ச றுணர்க. (உ-ம்) யாதை, அதை, ஒன்றை, பி சாரியை பெற்றுவரும். (உ-ம்) யாதினுல், மொழியாக நிற்புழி அன், இன், என்றிரு இதன் பொருள், இதின் பொருள், ஒன்றன்ப றுள்ளும் அன்சாரியை சிறப்பெனக்கொள்க.
அன்றியுஞ் சுட்டுச்சொற்பன்மை. (உ-ப் எ-ம். வினச்சொற்பன்மை. (உ-ம்) எவை, எ சாரியை பெற்ருலுருபோடு புணரும். (உ-ம்)
குத் 64. நன்னூல் சூத் 318.
(1) புறம் > புறன்: புறநடை, புறனடை என்று உவின்சுலோ பிரித்தார். புற என்பது சரி. நன். சூத். உவின்சலோ அகராதி - பக்: 802 ப புறன் +நடை எனப்படுவது சரி. பு

17 -
லாறுமேற்கும்.
ர்த்துதும். ருபாமெனினும் அதுவே முதற்பெயரோடு கூடி ஆறுருபுகளோடு புணர்ந்து வருமெனக்கொள்க. சாத்தனதற்கு, சாத்தனதனின், சாத் தனது, “ஆறனுருபுமேற்குமவ்வுருபே." எ-து. மேற்
(கக)
புட்கள்வமாகு
கானல்லாத.”
(1)புறனடையா மாறுணர்த்துதும். வெந்த ஐ ஆன்கு என்னுமூன்று வேற்றுமை மனக்கொள்க. து. காவலோனக்களிறஞ்கம், எ-ம். புலவரானு ல், எ-ம். கடிநிலையின்றே யாசிரியற்கு. எ-து.
ஆனெனு முருபு திரியவும் பெறும், ஒழிந்த ழந்த வோதை, எ-து. புள்ளினுன வெழுந்த ந் சிறுபான்மையெனக்கொள்க. எ-று. (கஉ)
டெண்ணிவைவேற்றுமை மருவவு பெறுமே utrứo sĩ69551 Gou-5ũru ப் பன்மைக்கற்றே.
ம் புணர்ச்சியாமா றுணர்த்துதும். பரும் எண்ணின்பெயரும் ஜம்முதலாறு வேற் நுமைப் பொருளாய் மற்ருெரு பெயரொடு பறும். ம்பு, எ-ம். அதனை, இதனை, உதனை, அதனி
இரண்டனை, மூன்றன, ஒன்றன்பால், ஆற ருமிருவழி அன்சாரியை பெற்றவாறு காண்க. ாரியையின்றியும் வேற்றுமையுருபு பெறுமென் றவுமன்ன. மீளவும் பொது முறையால் இன் அதினுல், ஒன்றின்முதலிய, எ-ம். தொடர் சாரியையி லொன்றின்றி வழங்கா. (உ-ம்) ால், ஒன்றின்பால், எ-ம். பிறவுமன்ன. இவற்
) இவை, அவை, உவை, இவ், அவ், உவ், வ், யாவை, எ-ம், இவையெலாம் அற்றுச் இவற்றை, அவற்றை, உவற்றை, எவற்றை,
www.allu rw
; புறன்+அடை என்ருர், சங்கரநமச். நடை ன்+அடை சங்கரநமச். நடை என்பது அடை
ார்க்குக. )ண்டை என்று திருத்தலாயிற்று.

Page 24
யாவற்றை, எ-ம். பிறவுமன்ன. மீளவும் போடு புணரவும்பெறும். (உ-ம்) இவற் இவற்றினது, இவற்றின்கண், எ-ம். பிற பெயருட்சில பன்மையில் அவென முடியு போடு புணரும். (உ-ம்) பல-பலவற்றை, பறப்பனவற்றை, எ-ம். பிறவுமன்ன. ( னும்." எ-து. மேற்கோல்.
66. **எல்லாமென் னற்றேடுருபின் யன்றேனம்மி மெல்லாருமெ. தவ்ளிநிரலே புல்லுமுருபின் (இ=ள்.) இதுவுமது எல்லாமெனும்பெயர் அஃறிணையால் பெறும்.
(உ-ம்) எல்லாவற்றையும் - எல்லாவி மாம். (உ-ம்) எல்லாவற்றுத்தலையும் - எல் காலை இடையே நம்மெனுஞ்சாரியை யுரு யும் - எல்லாநம்மாலும், எ-ம். அவ்வாறை 6T-th.
அன்றியும், எல்லாரு மெல்லீருமென நும் எனச்சாரியையு முருபின்மேலும்மைய லார்தம்மாலும், எ-ம். எல்லீர் நும்மை மொழியாக எல்லார்தங்காதும் - எல்லீர்நு
67. "ஆமாகோனவ்
(இ-ள்.) இதுவுமது. ஆ, மா, கோ என்னு மிம்முப்பெ புணரும்.
(உ-ம்) ஆன், மான், கோன், ஆனை எ-ம். பிறமவுன்ன. அவ்வாறடைமொழியா வரும். பிறவுமன்ன. இங்ங்ன மா, எ-து.
அன்றியும், னவ்வணையவுமென்றமை உருபு பெற்றுவரும். (உ-ம்) ஆவை, ஆவி எ-ம். வரும். பிறவுமன்ன. எ-று.
68. “தான் தாம் ந நீ நீர் என் எ குவ்வின் அவ்வ (இ*ள்.) இதுவுமது. தான், தாம், தம், நம் எனவாகி ஐம்முதலாறுருபுகளைப் syair stóuqub Lurraðir GT-g) . GT Gör, urrub எனவாகி அவ்வுருபுகளைப் பெறும். அன் எனுஞ்சாரியைபெற்றுக் ககரமிரட்டும்.
66ம் சூத்திரம் - நன்னூல் குத். 245, 67ம் சூத்திரம் - நன்னூல் சூத் 248.

- 18 -
ற்றுச்சாரியையோடு இன்சாரியை பெற்ருறுரு னை, இவற்றிஞல், இவற்றிற்கு, இவற்றினின், மன்ன. அன்றியுமினிச் சொல்லும்படி அஃறிணைப் . இவையெல்லாம், அற்றுச்சாரியை பெற்ருறுரு சில-சிலவற்றை, அரிய-அரியவற்றை, பறப்பன. தால். சூத்: 198 - “எண்ணினிறுதியன்னெடு சிவ
(கஉ) திழிதிணையாயி மேலுமுறுமே ட யடைந்தற்றகு லிரு மென்பவற்றும்மை ம்நும்சாரப்
பின்னரும்மே."
காஜல அற்றுச்சாரியையு முருபின்மே லும்மையும்
ற்றேடும், எ-ம். அவ்வாறடைமொழியாக வரினு லாவற்றுக்காதும், எ-ம். அதுவே உயர்திணையான, பின் மேலும் மும்பெறும். (உ-ம்) எல்லாநம்மை டமொழியாக எல்லாந்தலையும் - எல்லாங்காதும்,
இருமொழியுமீற்றும்மை ஒழிந்து முறையே தம் பும் பெறும். (உ-ம்) எல்லார் தம்மையும் . எல் பும் - எல்லீர் நும்மாலும், எ-ம். அவ்வாறடை ங்காதும், எ-ம். வரும். பிறவுமன்ன. எ-று. (கச)
வணையவும்பெறுமே.”
பரும் னவ்வெனுஞ் சாரியைபெற் ருறுருபோடு
, மானை, கோனை, ஆனல், மாஞல், கோனல், ாக ஆன்கன்று, மான்றலை, கோன்குணம், எ-ம். விலங்கு, மரம், இவையெனக்கொள்க.
பா லச்சாரியை யணையாமலும் பொது வழியால் பினை, மாவை, மாவினை, கோவை, கோவினை,
(கரு)
ாமுதல் குறுகும்யான்யாம் ம் நின் நும் ஆம் பிற பரு நான்காறிரட்டா.' நாம், என முப்பெயரு முதலுயிர்குறுகி, தன்,
பெறும்: எ-து, எம் நீ எ-து. நின், நீர் எ-து: நும், றியும், குவ்வெணு நான்காம் வேற்றுமையில் அ
246 ஆயது.
தொல்: எழு: 2325

Page 25
- . 19
அன்றியுமெழுத்தின் விகாரங்களுட்சொல் வரி னிரட்டுமென்றமையான் மற்றவிடத்தீற்று யிடத்தும் ஆரும் வேற்றுமையிடத்து முயிரொ (உ-ம்) தன்னை, தன்னல், தனக்கு, த நம்மை, என்னை, எம்மை, நின்னை, நும்மை, எ வழியாக நும்மாம். அன்றியுஞ்சூத்திரத்துட் பி நீர், எ-து. உம் - தும், எ-ம். வரும்
அன்றியு மிவையெல்லாந் தம்மொற்றிர டாமல் வரவும் பெறும். (உ-ம்) என, நினை, tosir6T. 6T-p'
69. "எட்டனுருபே யெ றிரிபுகுன்றன் மிகு றிரியுமாம்பொருள் தன்முகமாகத் தா6 (இ-ள்.) எட்டாம் வேற்றுமையிலக்கண எட்டாம்வேற்றுமைக்கு உருபு: - தன் ெ தலும், இயல்பும், ஈற்றயலின்றிரிபும், ஈறுகெ யறிfந்தேமிகுதலுமாம். இதற்குப் பொருள் அ கும். இஃது விளிவேற்றுமை; விளித்தற்குக்க( பெயர்.
(உ-ம்) நம்பீ - அன்ன, தன் பெயரிற் ஜயனே - மன்னனே, மிகுதல்; ஐயன்கூருய் - ந1 ம்மின், ஈற்றியலின்றிரிபு: ஐயா-கண்ணு ஈறு ஈறுகெட்டீற்றயற் றிரிந்தீற்றின் மிகுதல்; இவ்ெ வெழுகத் தருவோம் அவற்றைத் தத்தமிடத்தி இதனை வடநூலார் சம்போதனமென்பர்
70. எப்பெயர்க்கண்ணு
மிகரநீட்சியு முருப (இ-ள்.) மூவகைப் பெயர்களுக்கும் Gout உயர்திணைப்பெயர்க்கும் அஃறிணைப் ெ வன:- இயல்பாதலும் ஏகாரமிகுதலும் இகரமீ
(உ-ம்) முனிகூருய், நம்பிகூருய், வேந்து கூழுய், இறைவன்கூருய், மகள்கூருய், மாந்தர்சு வேந்தே, வேளே, மாந்தரே, சேயே, ஏகாரமிக் காரமாயின. இவை உயர்திணைப் பெயரில் வந் புருவழகியை, தும்பியினியை, வீகொ சேக்கொடியை, வாடைகொடியை, நோக்கொ கொடியை, சூர்கொடியை, வேல்கொடியை, ய புருவே, சுருவே, கிளியே, அளியே, ஏகாரமிக்க அஃறிணைப் பெயரில் வந்தவிளி.
பிதாவுரையாய், நம்பிநல்காய், ஆண்கூரு ஆணே, பெண்ணே, தாயே, பிதாவே, ! மாயின. இவை பொதுப்பெயரில் வந்தவிளி. வற்றிற்குப் பொருந்தாமையாயினுங்கொள்க.
குத் 70. நன்னூல் 305. இம்முப்பெயர்

سست (
*னபடி தனிக்குறிலிற்ற வொற்றெழுத்துயிர் மெய்யெழுத்திரட்டு நான்காம் வேற்றுமை 'டுபுணரினுமிரட்டா.
ன்னின், தனது, தன்கண், எ-ம் " தம்மை, -ம். பிறவுமன்ன. நீர், நீவீர், நீயிர், t பிறவென்றதஞல் நீ, எ-து. உன்* நுன், எ-ம்:
ட்டின விடத்துஞ் செய்யுள்வேண்டுழி இரட்
நமை, நுமை, தன, தமை, எ-ம். பிறவு (கக)
ய்துபெயரீற்றின்
தலியல்பயற்
படர்க்கையோரைத்
னழைப்பதுவே."
மாமாறுணர்த்துதும்;
பயரீற்றினதுதிரிபும், ஈற்றினது கேடும், மிகு
டுதலு, மீற்றயற்றிரிதலும், ஈறுகெட்டீற்ற
ழைப்பது அழைத்தலும் விளித்தலுமொக்
நவியானவுருபை விளி, எ-து. காரிய்வாகு
றினது திரிபு: ஐய-மன்ன, ஈற்றினதுக்ேடு;
ம்பிவாராய், இயல்பு; ஐயான்கேள்ஊெரீர்
கெட்டீற்றயற்றிரிதல்; . ஐயாவே-கண்ஞவிேஜ் வாறெல்லாப்பெயர்க்கு மேலாமையால்வேறு திற் காண்க.
6T-ty. اtar{
மியல்புமேயு
ாமன்னே.
ாதுவாகிய விளியுருபாமாறுணர்த்துதும். பயர்க்கும் பொதுப்பெயர்க்கும் விளியுருபா காரமாதலுமாம்.
கூருய், ஆடுஉக்கூருய், விடலைகூருய், கோக் lர், குருசில்கூருய், ஆய்கூருய், இயல்பாயின. கன. நம்பீகூருய், தோழிவாராய், இகரமீ தவிளி. ، ۸ از டியை, வண்டுகொடியுை, பூக்கொடியை, "டியை, அன்னங்கூருய், மான்கூருய், பேய் ாழினியை, தேள்கொடியை, இயல்பாயின; நன. கிளி, தும்பி, இகரமீகாரமாயின. இவை
ஓய், தாய்கேனாய், இயல்பாயின;
ஏகாரமிக்கன. சாத்தி, கொற்றி, இகரமீகார மன்னேயென்றமிகையால், இவ்வுருபுகள் சில 6T-g). (கஅ)
= எப்பெயர் என்று மாற்றியுள்ளார்.

Page 26
71. “ஐயிறுபொதுப்ெ
முருபாமல்லவற்
(இ–ள்) ஐகாரவீற்று முப்பெயர்க்கும்
ஐகாரவிற்றுப் பொதுப்பெயர்க்கு ஆ
பெயர்க்கு ஆய், உருபாம்,
(உ-ம்) அன்னை, அன்னய் - அன்ன, விடல்-விடலாய், மடந்தை-மடந்தாய் என
நாராய், கொன்றை-கொன்ருய் என அஃறி
72. "ஒருசார்னவ்வீற்
ணளபீறழிவய எ
டீறுபோதலவற் லீறழிந்தோவர
லதனுேடயறிரீந்
தயலேயாதலும் (இ-ள்.) னகாரவீற்றுயர்திணைப்பெயர் னகாரவிற்று உயர்திணைப் பெயர்க்கு அயனிண் டீறுகெடுதல், ஈறுகெட்டய னிண் யவ்வாதல், இறுதியவ்வாயீற்றயலாகார ே
மேகாரமாதல் இவையாகும்.
(உ-ம்) ழோன்-கீழாஅன், பெருமான் இறைவ, நாதன்-நாத, ஈறழிந்தன. ஐயன்-ஐ வன்-இறைவா, மன்னன்-மன்ன, அயனிண்டீ பாவோ, ஈறுகெட்டயனிண்டோகாரமிக்கன. மாவோ, ஈறழிந்தோகாரமிக்கன. மலையான் டாய், இறுதியவ்வாயின. வாயிலான்-வாயிே யீற்றயலாகார மோகாரமா யேகாரமிக்கன அண்ணே, ஈறழிந்தய லிகரமேகாரமாயின. ட
73. “ளஃகானுயர்பெய னிட்சியிறுதி யவ்
லயலிலகரமே யா (இ-ள்.) ளகாரவீற்றுயர்திணைப்பெயர் ளகாரவீற்று உயர்திணைப்பெயர்க்கு வி னினால், ளவ்வொற்று யவ்வொற்ருதல், ஈற்ற (உ-ம்) வேள்-வேஎள், அளபெடுத்தது. தன. நமர்கள்-நமர்காள், மக்கள்-மக்காள், லாள்-குழலாய், ளவ்வொற்று யவ்வொற்ருயி றய லகரமே காரமாயின. பிறவுமன்ன. எ
74. **ரவ்வீற்றுயர்பெt லகரம் இ ஈ யா ஆ ஈ யாத லத" லீற்றேமிக்கயல் னிடலீருற விவை

20
பயர்க் காயுமாவு
றயுமாகும்.”
விளியுருபா மாறுணர்த்துதும்: பூய், ஆ, உருபாம். உயர்திணை அஃறிணைப்
பொதுப்பெயர்க்கு ஆயும் - ஆவும், வந்தன. உயர்திணைப் பெயர்க்கு ஆய், வந்தது. நாரைணப் பெயர்க்கு ஆய்வந்தது. எ-று. (ககூ)
றுயர்திணைப் பெயர்க்கண் ரீட்சியதணுே ருேடோவுற லிறுதியவ்வாத தேயுறலிறழிந் விளியுருபாகும்." க்கு விளியுருபாமாறுணர்த்துதும். விளி உருபு:- அளபெழல், ஈறழிவு, அயனிளல், டோகாரமிகல், ஈறழிந்தோகாரமிகல், இறுதி மாகாரமா யேகாரமிகல், ஈறழிந்தயலிலகர,
-பெருமாஅன், அளபெழுந்தன. இறைவன்ஐயான், நம்பன்-நம்பான், அயனிண்டன. இறை றுகெட்டன. ஐயன்-ஐயாவோ, நண்பன்-நண்
திரையன் - திரையவோ, பெருமான் - பெரு -மலையாய், பூணுன்-பூணுய், உண்டான்-உண் லாயே, உண்டான்-உண்டோயே, இறுதியவ்வா
முருகன்-முருகே, ஐயன்-ஐயே, அண்ணன்பிறவுமன்ன. எ-று: (a) 0)
பர்க் களநீறழிவய
வொற்றத
ாதலும்விளித்தனு.” க்கு விளியுருபா மாறுணர்த்துதும். 1ளி உருபு:- அளபெழல், ஈறழிதல், ஈற்றய ய லகர மேகாரமாதல், இவையாகும்.
கண்ணுள்-கண்ணு, குழலாள்-குழலா, ஈறழிந் ஈற்றயனிண்டன. கண்ணுள்-கண்ணுய், குழ ன. அடிகள்-அடிகேள், மக்கள்-மக்கேள், ஈற் s (உக)
பர்க் களபெழலிற்றய தலாண்டை
*ணுடேயுற பாக்கெட்டதனய
யுமீண்டுருபே."

Page 27
- 21
(இ-ள்.) ரவ்வீற்றுயர்திணைப்பெயர்க்கு வி ரவ்வீற்றுயர்திணைப்பெயர்க்கு விளி உருபு மாதல், ஈற்றய லாகார மீகாரமாதல், ஈற்றய6 யாக்கெட்டதனய லிகரமீகாரமா யேகாரமிகல், (உ-ம்) நம்பிமார்-நம்பிமாஅர், ஊரார்-உ விர்-தெவ்வீர், வேந்தர்-வேந்திர்-வேந்தீர், அமர றய லகர மிகர மீகாரமாயின. ஊரார்-ஊரீர் மீகாரமாயின. ஊரார்-ஊரீரே, முனியார்-முனி காரமீகாரமா யேகாரமிக்கன. நம்பியார்-நம்பீ கெட்டதனய லிகரமீகாரமா யேகாரமிக்கன. ஈர்மிக்கன.
ஈண்டென்றமிகையால் கடலாரே-கடலிே தியிரே என அஃறிணைப் பெயர் பொதுப்பெயர் குதலுங்கொள்க. எ-று.
75. “லகாரவிற்றுயர்பெt யகாரவீற்றிற்கள பு (இ-ள்.) லகார யகார வீற்றுயர் திணை லகார வீற்றுயர்திணைப்பெயர்க்கு விளி உ( வீற்றுயர்திணைப்பெயர்க்குவிளி உருபு:- அளபெ (உ-ம்) வலம்புரித் தடக்கைமாஅல்-அள குழால், தோன்றல்-தோன்ருல், ஈற்றயனிண்டன ணுய்-வேற்கண்ணுஅய், தோளாய்-தோளாஅய்,
76. “னவ்விற்றுயர்திணை ணிறுதியழிவத ஞே (இ-ள்.) னகாரவிற்றுப் பொதுப்பெயர் றுணர்த்துதும்.
னகாரவிற் றிருபெயர்க்கு விளி உருபு:- (உ-ம்) சாத் தன்-சாத்த, கொற்றன்-கொ றன்-கொற்ரு, ஈறழிந்தயனிண்டன. இவை ே கலுழ. ஈறழிந்தன. அலவன்-அலவா, கலுழன்றிணைப்பெயர். எ-று.
77. *லளவீற்றஃறிணைப்
ணிற்றயனிட்சியு மு
(இ-ள்.) லகார ளகார வீற்றஃறிணைப் பாமா றுணர்த்துதும்.
லகார ளகார வீற்றிரு பெயர்க்கு விளி
(உ-ம்) முயல்-முயால், கிளிகள்-கிளிகாள்
தூங்கால், மக்கள்-மக்காள், பொதுப்பெயரயன்
78. ‘அண்மையினியல்பு னளபும்புலம்பி ஞே (இ~ள்.) முன்சொன்ன விளியுருபுகட்குப்
சொல்லப்பட்ட பல விளி உருபுகளினுள் பதற்கேற்பன.

'ளியுருபாமாறுணர்த்துதும். :- அளபெழல், ஈற்றயலகரமிகர மீகார லாகார மீகாரமா யேகாரமிகல், ஈற்றயல்
திரிபொன்றின்றி ஈர்மிகல், இவையாம். ஊராஅர், அளபெடுத்தன. தெவ்வர்-தெவ் ‘ர்-அமரிர்-அமரீர், பாகர்-பாகிர்-பாகீர், ஈற் பார்ப்பார்-பார்ப்பீர், ஈற்றய லாகார யீரே, சுவாமியார்-சுவாமியீரே, ஈற்றயலா ரே, தோழியார்-தோழிரே, ஈற்றயல் யாக் தமர்-தமரீர், எமர்-எமரீர், பிறர்-பிறரீர்,
ர, மயிலாரே-மயிலீரே, சாத்தியாரே. சாத் "களைச் சிறப்பித்து உயர்திணைப்போல வழங் (உ.உ)
பர்க் களபயனிட்சியும்
மாமுருபே.” ப்பெயர்க்கு விளியுருபாமாறுணர்த்துதும். ருபு:- அளபெடை, ஈற்றணிட்சியாம். யகார '6ð)L-tLifTLD •
՞ւI: மடவரல்-மடவரால், தாழ்குழல்- தாழ் 7. மணிப்பூணுய்-மணிப்பூணுஅய், வேற்கண் அளபெடுத்தன. பிறவுமன்ன. எ-று. (உஉ)
யல்லிருபெmர்க்கண் டயனீட்சி." க்கு மஃறிணைப்பெயர்க்கும் விளியுருபாமா
ஈறழிதல், ஈறழிந்தய னிளலாம். ற்ற, ஈற Nந்தன. சாத்தன்-சாத்தா, கொற் பொதுப்பெயர். அலவன்-அலவ, கலுழன்கலுழா, ஈறழிந்தயனிண்டன. இவை அஃ (உச)
பெயர்ப்பொதுப்பெயர்க்கண் ருபாகும்மே ” பெயர்க்கும் பொதுப்பெயர்க்கும் விளியுரு
உருபு:- ஈற்றயனிட்சியாம்.
அஃறிணைப் பெயரயனிண்டன. தூங்கல்ண்டன. எ-று. (உரு
மீ றழிவுஞ்சேய்டிையி ]வுமாகும்.' றனடையா மாறுணர்த்துதும்.
இயல்பும் ஈற்றழிவும் கிட்ஷ்ரஅழைப்

Page 28
(உ-ம்) ஐயன்கேள், இயல்பு, ஐயகே பதற்கேற்பன. கீழாஅன், நம்பிமாஅர். அ ஐயாவோ, எ-ம். மற்றவை பொதுப்பட தொல்: சூத்: 10. - அண்மைச் சொல்லேய
79. பலர்பால்ரவ்வுங் (இ-ள்.) பலர்பாலென்ற வுயர்திணை பலர்பாலென்ற வுயர்திணைப் பன்ை (உ-ம்) தமர், நமர், நுமர், எமர். வெற்பர், கானவர். பார்ப்பார், பிரமர், ச றுப்பலர்பால் அடிகள், முனிகள், மனுக்கள் கள் பிறவும். கள்ளிற்றுப் பலர்பால் அவ்வ பிறவுமன்ன. என்று.
80. ஒன்றுதுவ்வுறின் பலவின்பாலீறு யன்றியுமிருபை (இ-ள்.) பலவின்பாலென்ற அஃறிை ஒருமைக்கண்ணே விகுதியாகவே து பன்மைக்கண் அ, ன, ஐ, எனவிம்மூன்றுரு (உ-ம்) எப்பொருளது என்றதற்கு எ-ம். முதல்து என்றதற்கு, முதல-முதலன் அரியன், அரியவை, எ-ம். இவ்வாறே உ எ-ம். இவைபோல் வனபிறவு மஃறிணைப் பன்மைக்கண்ணுருபாம்.
(உ-ம்) நிலங்கள், நீர்கள், நரிகள், வகைப்பெயரெல்லா முருபுமாருமலு மொரு (உ-ம்) மரம் வளர்ந்தது-மரம் வள மாடு வந்தன, பிறவுமன்ன.
நன்னூல் - “பால் பகா வஃறிணைப் Gerrair. 6T-gl.
81. “ஒருமையிற் ப மோரிடம் பிற6
(இ-ள்.) பால்வழுவமைதியு மிடவழு
ஒருமைப்பாலிற் பன்மைப்பாலும் பிறவிடமுந் தழுவிக் கூறலுளவாம்.
(உ-ம்) தீயெரிந்தன, நீரிருந்தன. ப வின. நாடெலாம் வாழ்ந்தது, படையெல முடன்வந்தடைந்தது எனப் பன்மைச்சொ செய்தார், யானே வவனே யாரிது செய் தழுவின. எ~று.
சூத்திரங்கள் 79, 80 - நன்னூல் கு; தொல்: சொல்: சூத்: 169. உயர் : அஃறிணையோடு சம்பந்தப்பட்ட குத் உயர்திணையில் 'கள்' வரும், வராது

- 22 -
கள், ஈறழிவு அளபெடைமிகவகன்ருரை அழைப் ளபு ஒகாரம் புலம்பின் அழைப்பதற்கேற்பன. வேற்பன. அண்மை-சமீபம், சேய்மை-தூரம் - பியற்கையவாகும். எ-று. (உசு)
கள்ளுமீறுமே. ாப் பன்மைக்குருபா மாறுணர்த்துதும். மக்கு உருபு:- ர், கள், எனவிரண்டுமாம்.
பிறவும். கிளைப்பெயர் பூணினர், முடியினர், ஈத்திரியர், வைசியர், குத்திரர் பிறவும். ரவ்வீற் ர், கோக்கள், வேள்கள், விடலைகள, மடந்தை வீருருபுகூட்டிப் பலர்கள், அரசர்கள், எ-ம். வரும்; (உள்)
* Քլ 6ծ ջgպ'b
ங் கள்ளிறுமற்றலை 0க் கஃறிணைப்பொதுவே, ணப் பன்மைக்குருபா மாறுணர்த்துதும். , என்னு முருபேற்ற அஃறிணைப் பெயரெல்லாம் }புகளைப் பெற்றுமுடியும். , எப்பொருள் - எப்பொருளன - எப்பொருளவை. ா-முதலவை, எ-ம். அரியது என்றதற்கு அரிய, ள்ள - உள, இல்ல - இல, பல்ல - பல, சில்ல - சில பன்மையாம். மற்றவஃறிணைப் பெயர்கட்கு-கள்,
நாய்கள் பிறவுமன்ன. ஆயினுமிவ்விரண்டாம் நமைக்கும் பன்மைக்கும் பொதுவாய் நிற்பனவாம். ர்ந்தன, கணியினிது-கணியினியன, மாடு வந்தது.
பெயர்கள் பாற்பொதுமைய." எ-து. - மேற் S. (உஅ) ன்மையும் பன்மையி னுெருமையு விடந் தழுவலு முளவே." ழவமைதியுமா மாறுணர்த்துதும்:
பன்மைப்பாலி லொருமைப்பாலும் ஓரிடத்திற்
ாலிருந்தன என ஒருமைச்சொல் பன்மை தழு 0ா மொய்த்தது, கண் சிவந்தது, உள்ளியதெல்லா ல் ஒருமை தழுவின. நீயோ வவனே யாரிது தான் என ஒரிடத்துக்குரிய சொல்லே பிறவிடந்
(உகூ)
த். 278, 280 கருத்துக்களையுடையன. திணையை நீக்கினரல்லர். திரங்களை ஒதுகின்ருர். என்று ஒதினுரல்லர்.

Page 29
23 --س-
82. “எப்பொரு ளெச்ெ செப்பின ரப்படி ெ
(இ-ள்.) மரபாமாறுணர்த்துதும், வேற்றுமை வகையினும், பெயர்க்கும் ே வகையினு மற்றைத் தமிழ்மொழி நடையினும் பாவையும் ஒவ்வொன்முய்ச் சிறப்பித்துரைப்ப பன்றே; ஆகையின் முன்னேர் காட்டினமாத்தி பல் பெனக்கொள்க.
ஈண்டுப்பெயரிய லுரைத்தலி ஞெருபெ திரிசொல்லுரிமையை விளக்கிக்காட்டலே நன்ே சொற் பெயரியல்பினை விளக்குதும். இளைமைை
(உ-ம்) குழவி, எ-து. மக்கள், யானை, வருடை, மதிக்குமுரித்து.
மக, எ-து. மக்கள், முசு, குரங்குகட்கு பிள்ளை, எ-து. மக்கள், பூனை, தாண்டு விலங்கு, ஒரறிவுயிர்கட்குமுரித்து.
பார்ப்பு, எ-து. பறவை, தவிழ்வன, ே பறழ், எ-து. பன்றி, முயல், நீர்நாய், குருளை, எ-து. யாளி, புலி, பன்றி, நரி மறி, எ-து. ஆடு, மான், குதிரை, மே கன்று, எ-து, பசு, எருமை, ஆமா, ம ஒரு சாரோரறிவுகட்குமுரித்து.
குட்டி, எ-து. சிங்கம், புலி, கரடி, யா பன்றி, முயல், நரி, குரங்கு, முசு, கீரி, நாவி, பொரி, எ-து. எருமைக்குரித்து. களபம், எ-து. யானைக்குரித்து. இவையெலாமிளைமைச் சொற்களாகி ய தொல்காப்பியம் - “மாற்றருஞ் சிற குட்டியுங்குருளையுங், கன்றும்பிள்ளையு மகவு பெயரே." எ-து. மேற்கோள்.
இவ்வாறன்றி ஆமைக்குழவி, குதிரை கன்று, எலிக்குருளை முதலியவரின் மரபுவழுவி தொல்காப்பியம் - “மரபுநிலைதிரிதல்ெ எ-து. மேற்கோள். அன்றியு முறுப்புவகைக்கு (உ-ம்) கை, எ-து. மக்கள், யானை, பு விரல், எ-து. மக்கள், கரடி, நாய், ே நுதல், எ-து. மக்கள், யானை, ஒருசா முலை, எ-து. மக்கள், ஆ, எருமை, ஆ விலங்கிற்குட்டிக்குரிய வொருசாரானவ கூந்தல், எ-து. பெண்டீர். பிடி, குதி கட்பொறியுளவுயிர்கட்கன்றி, கமுகு, கரும்பு, கட்குமுரித்து.
ஏடு, எ-து. பனை, பூவிதழ்கட்குமுரித்4 பூவிதழ்கட்குமுரித்து
குத் 82 - நன்: சூத் 388. தொல்:

சாலி னெவ்வா றுணர்ந்தோர் செப்புதன் மரபே.”
வற்றுமைக்கு மிடைநிலையென வருஞ்சாரியை ம், இலக்கியவழியே வழங்கும் விகற்பங்களில் து இலக்கண நூல்களி லடங்குந் தன்மை ரையாய்ந் துணர்ந்தொப்பநடப்ப தறிவோரி
ாருளைக் குறித்த பலசொல்லாகவருஞ் சில றென முன்னேர் வழியைப்பற்றிச் சில திரி யக் காட்டுஞ் சொற்பலவாகியவற்றுள் வரும்: பசு, எருமை, மான், மரை, கரடி, சீயம்,
முரித்து.
வன, தவழ்வன, பறப்பன, கோட்டில் வாழ்
காட்டில்வாழ் விலங்குகட்குமுரித்து. கோட்டில்வாழ்விலங்குகட்குமுரித்து. ாய், மான், முசு, பாம்புகட்குமுரித்து. டவிராசிக்குமுரித்து. ரைமா, கவரிமா, மான, ஒட்டகம், யானை
னை, குதிரை, ஒட்டகம், மான், ஆடு, நாய், வெருகு, பாம்பு, அணில், எலிகட்குமுரித்து.
பிள்வாறு வருவன மரபெனப்படும். ப்பின் மரபியல்கிளப்பிற், பார்ப்பும்பறழுங் மறியுமென், ருென்பதுங்குழவியோடிளைமைப்
பார்ப்பு, அன்னப்பறழ், யானைமறி, பூனைக்
ff LO :ய்யுட்கில்லை, மரபுவழிப்பட்ட சொல்லினன.' ள் பலசொல்லுள்ளும் வரும். லி, சரடி, கோட்டில்வாழ்விலங்குகட்கு முரித்து. ாட்டில்வாழ்விலங்குகட்குமுரித்து. புவிலங்குமுரித்து. டு, நாய்கட்குமுரித்து. ற்றிற்கு முரித்து. ர, பனை, கமுகுகட்குமுரித்து. கண், எ-து. மூங்கில், பீலித்தோகை, கருவி, தேங்காய்
தோடு, எ-து. பனை, தெங்கு, தாழை,
மரபியல் ஒப்புநோக்குக.

Page 30
இதழ், எ-து. கண்ணிமை, உதடு, ! தெங்கு, தாழைகட்குமுரித்து,
ஈர்க்கு, எ-து. தெங்கு, பனை, மாெ மடல், எ-து. பனை, தெங்கு, கமுகு, பாளை, எ-து. தெங்கு, கமுகுகட்குழு குரும்பை, எ-து, தெங்கு, பனைகட்( குலை, எ-து. தெங்கு, கமுகு, வாழை தாறு, எ-து. கமுகு, வாழை, ஈந்தி சுளை, எ-து, பலா, பருத்தி, பாகற்ப வீழ், எ-து. ஆல், இறலி, தாழை, (1) நுகும்பு, எ-து. பனை, வாழை, ட இலை, எ-து. தெங்கு, ஈந்து, பனைக அடை, எ-து. தாமரை, ஆம்பல், கட்குந் தாம்பூலத்திற்குமுரித்து.
பொருட்டு, எ-து. தாமரைக்கும், ே குரல், எ-து. பெண்டீர்மயிர், மிடறு
முரித்து.
நெல், எ-து. சாலித லியவற்றிற்குப்
இவையெலா முறுப்புச் சொற்களா? இவ்வாறன்றி, (உ-ம்) எருமைக்கை, தாறு, வாழைச்சுளை, புல்லிலை முதலியவற்றி வழியைப்பற்றியதற்கதற்குரிய சொல்லுதல் காரத்திற் சொல்லுரிமை விளக்கிய வழிை
முதலாவது: - வேற்
இரண் பகுபதப்
83. பகுபத மொன்( பகாப்பத மவற் (இ-ள்.) பகுபதப்பகுதிகளாமாறுணர் (உ-ம்) கூனி, எ-து. கூன், இ, எ Gr-gil. உண்-ட்-ஆன், என வவ்விரண்டுட உண்-ட்-அன்-அன், என வம்மூன்றுடன் ச பிடித்-த்-அன்-அன், என வந்நான்குடன் நடத்-த்-அன்-அன், என வவ்வைந்தும் பெ லொற்ருதலாகி விகாரமும் பெற்றுமுடிந்த
பொருளாதி யறுவகைப்பகாப் பதங் பொன், மணி, முதலிய பொருள்களும்; கு
(1) நுகும்பு = குருத்து.

- 24
பூவிதழ், பனைகட்குமுரித்து. ஒலை, எ-து. பனை,
வன்பவற்றிற்குமுரித்து.
மூங்கில், வாழை, தாழை, ஈந்திற்குமுரித்து. pரித்து.
குமுரித்து.
ழ, ஈந்து, பனை, காந்தட்குமுரித்து. ற்குமுரித்து.
பழங்கட்குமுரித்து.
சீந்தில்கட்குமுரித்து. மரல், புல்லென்பனவற்றிற்குமுரித்து. ட்குமுரித்து.
நெய்தற்ருேடக்கத்துக்கு முயிர்நிலையோ ரறிவு
காங்கிற்குமுரித்து. வ, திணை, வரகு, பூளை, நொச்சி, புதவம்புற்கட்கு
b, மூங்கிற்கும், ஐவனத்திற்குமுரித்து. கி இவ்வாறு வருவது மரபெனப்படும்:
குதிரைநுதல், கமுகோலை, பலாக்குலை, LDmpö ன் மரபுவழுவாம். இவ்வாறே முன்னேர் காட்டிய மரபெனப்படும். (அன்றியுமிதற்குப் பொருளதி யக் காண்க.) எ-று. (Εγώ)
றுமையியன் - முற்றிற்று.
TSh 5 :- பெயரியல்
றய்ப் பலவொருங் குணர்த்திற் றுட் பகுதி யென்ப.
ர்த்துதும்.
னப்பகுதி விகுதியான் முடிந்தது: உண்டான், னிடைநிலைபெற்று முடிந்தது. உண்டனன், எ.து. ாரியை பெற்றுமுடிந்தது. பிடித்தனன், எ-து. சந்திபெற்று முடிந்தது. நடந்தனன், எ-து. ாற்றுச் சந்தியால் வந்த தகர வல்லொற்றுமேல் து. களே பகுபதங்கட்குப் பகுதிகளாம். அவை: - றிஞ்சி, பாலை, முல்லை, மருதம், நெய்தல் என

Page 31
வைந்திணைகளும்; தேசம், ஊர், வான், அக! வருடம், நாண் முதலிய காலங்களும்; கண் காய், கனி, முதலிய வுறுப்புகளும் அள குடி, சிறப்பு முதலிய குணங்களும்; ஒதல், ! பிறவுமாம்.
இப்பகுதிக ணுல்வகையாம். பொன், ( வாறும் பெயர்ப்பகுதிகளாம். (உ-ம்) Gun கரியன், கூத்தன், எ-ம். வரும்.
நட, வா, மடி, சீ. விடு, கூ, வே, ை திரும், தின், தேய், பார், செல், வவ், வாழ (உ-ம்) நடந்தான், வந்தான், மடிந்த தான், வைத்தான், நொந்தான், போயினுன் நினன், திருமினன், தின்ருன், தேய்த்தான், தான், கேட்டான், அஃகினன், எ-ம். வரும் போல், நிகர், இவை இடைப்பகுதிகள் தான், எ-ம். வரும்.
சால், மாண், இவை உரிப்பகுதிகளா! செம்மை, சிறுமை. இவை பண்புப் ெ தாமரை, சிறியிலை, எ-ம். வரும். புகு, பெ களாம். (உ-ம்) புக்கான், பெற்ருன், விட்ட கேள், கொள்; செல், தா, சா, வா, (உ.ம்) கேட்டான், கொண்டான், சென்ருல் சொன்னன், எ-ம். வரும்.
உழு, தொழு, உண், தின், இவை தொழுதான், உண்டான், தின்முன், எ-ம்.
வடநூலார், பகுதியை தாது என்பர்
84. அன்ஆன் அள்ஆ
அபிற வுமைம்ப (இ-ள்.) பகுபதவி குதிகளாமாறுணர் அன், ஆன், இரண்டும் ஆண்பால் வி ஆள், இரண்டும் பெண்பால் விகுதி. (உ-ம்) டும் பலர்பால் விகுதி. (உ-ம்) மலையர், மலை பால் விகுதி. (உ-ம்) மலையது, எ-ம். ஐ, பு யவை, எ-ம். இவை அஃறிணை. பிறவுமென் வாளி, தட்டாத்தி, வண்ணத்தி, வலைச்சி, அள் ஆள் என்னு நான்கு, மொருவர் மரு வெனவரூஉ மூன்றும், பல்லோர் மருங்கிற் மிறுதி, யப்பான் மூன்றே பலவற்றுப் படர் யலுகரத்திறுதியாகும்.” இவை மேற்கோள்.
வடநூலார் விகுதியை பிரத்தியயம்
85. ந ஞ விடைப்
(1) குத் 85. நன்னூல் சூத்: 141. இ
ஆன்ருேர் பெயரிடை நிலை இல்லை

25 -
b, புறமுதலியவிடங்களும்; பருவம், மாதம், , கால், கை, தலை, காது, கொம்பு, தளிர், rவு, அறிவு, ஒப்பு, வடிவு, நிறம், கதி, சாதி, ஈதல், ஆடல், பாடல் முதலிய தொழில்களும்
பொருப்பு, தை, கண், கருமை, கூத்து, இவ் “ன்னன், பொருப்பன், தையான், கண்ணன்,
வ, நொ, போ, வெள, உரிஞ், உண், பொருந், ம், கேள், அஃகு, இவை வினைப்பகுதிகளாம். ான், சீத்தான், விட்டான், கூவினன், வெந் , வெளவினன், உரிஞஞன், உண்டான், பொரு பார்த்தான், சென்ருன், வவ்வினன், வாழ்ந்
ாாகும். (உ-ம்) பொன்போன்ருன், புலிநிகர்த்
ம். (உ-ம்) சான்ருன், மாண்டான், எ-ம். வரும். பயராகிய விகாரப் பகுதிகளாம். (உ-ம்) செந் று, விடு, இவை காலங்காட்டும் விகாரப்பகுதி ான், எ-ம். வரும்.
கல், சொல், இவையும் விகாரப்பகுதிகளாம்: ா, தந்தான், செத்தான், வந்தான், கற்ருன்,
இயல்புப் பகுதிகளாம். (உ-ம்) உழுதான், வரும்.
. எ-று (க)
பூள் அர்ஆர் துஐ ாற் பெயர்ப்பகு பதவி குதியே. த்துதும். குதி. (உ-ம்) மலையன், மலையான், எ-ம். அள், மலையள், மலையாள், எ-ம். அர், ஆர், இரண் யார், எ-ம். இவை உயர்திணை. து, ஒன்றன் அ, இரண்டும் பலவின்பால் விகுதி. (உ-ம்) மலை றமிகையால் பெருமாள், முன்னேன், வில்லி, எ-ம். வரும். - தொல்காப்பியம். - “அன் ஆன் நங்கிற் படர்க்கைச் சொல்லே. அர் ஆர் பவ் படர்க்கைச் சொல்லே. அ ஆ வ எனவரூஉ க்கை. ஒன்றன் படர்க்கை தடறலுர்ந்த, குன்றி
என்பர். எ-று: (உ)
பகுபத நண்ணலு நெறியே.
ந்நூல் சூத் 20 ஒப்பிடுக.
6T6iruri

Page 32
innaar
(இ-ள்.) காலங்காட்டா விடைநிலைகள்
பெயர்ப் பகாப்பதமும் விளைப்பகாப்ப சாரியையுமிடை நிலையாகவைத்து அவ்வப்பா பகுபதமாகும்.
(உ-) கிளை, இளை, கடை, நடை, என
மொழி, என வினைப்பகுதியு நிறுத்தி ந், ஞ், யுங்கூட்டி கிளை நர், இளைநர், கடைநர், ந( நடைஞர், எ-ம். அறிநர், துணிநர், குறைந ஞர், மொழிஞர், எ-ம். புணர்ந்து வருதல
நண்ணலு நெறியேயென்ற மிகையால் யுந் தகரமெய்யும் இடை நிலையாயின. பிற
86. வடநடைப் பகுப இ ஏ யென ஐ அவ்வென ஆவு எயனிட் டீன்ற
(இ-ள்.) வடநடைப் பகுபதங்களாமா மேற்கூறிய பகுபதமெல்லாஞ் செந்த பத முதற்கண் உயிராயினும் உயிர்மெய்யா ஐயாகத்திரிந்து பகுபதங்களாகும்.
(உ-ம்) இந்திரனிருக்குங் குணதிசை - சிலையாலாயமலை - சைலம், எ-ம். மிதுலையுட் ணர்ந்தோன் - நையாயிகன், எ-ம். வியாகரன ஒரோவிடத்து இ ஒளவாகத்திரியும். (உ-ம்) ஐயாகத்திரியும். (உ-ம்) வேதவழி நின்ருெ உவும், ஒவும், ஒளவாகத் திரியும். (உ-ம். எ-ம். கோசலையிடத்துப் பிறந்தாள் - கெள ணும் புதன் - செளமன், எ-ம். வரும். ஐயா திரிவன வெல்லாம் அவு, எ-ம். முடியும். ( சவுரி, கவுரவர், எ-ம். வரும். அ, ஆவாக தியர், எ-ம். தசரதன் மகனிராமன் - தா எ-ம். தனுவின் மக்களிராக்கதர் - தானவர் எ-ம். வரும். ஐயீற்றுப் பகாப்பதங்களில் தால் ஈன்றமகனென்று காட்டும் பகுபதங்க் கேயன், தாரையின் மகன் - தாரேயன், கங் வைநதேயன், எ-ம். வரும்.
பிறவென்ற மிகையால் வேதமுரைட் புள்ளும் ஆகிய தாமரை - பங்கயம், அம்பு சல்சலன் - சலா சலன், எ-ம். சர்சரன் - சர தொடக்கத்தன பல வழியானும் வடமொ அன்றியும் பிர, பரா, அப, சம், அ உற், பிரதி, பரி, உப, என இப்பதினெட் பொருளை விளக்கிவரும் உப சர்க்கங்களா (உ-ம்) பிரயோகம், பராபவம், அட குணம், துர்க்குணம், விகாரம், ஆகாரம் உற்பாதம், பிரதிகூலம், பரிபாகம், உபயே
தததிதாந்தம்: சூத்:38, குத் 86: அகத்தியச் சூத். ஒத்தி

6 -
ாமாறுணர்த்துதும். தமும் பகுதியாக நிறுத்தி நச்சாரியையும் ஞச் லுக்குரிய விகுதியை ஈற்றின்கண்ணே தந்தது
ப் பெயர்ப் பகுதியும்; அறி, துணி, குறை, என இடை நிலையும் அர், என இறுதி நிலை டநர், எ-ம். கிளைஞர், இளைஞர், கடைஞர், , மொழிநர், எ-ம். அறிஞர், துணிஞர், குறை
காண்க.
வலைச்சி, வண்ணுத்தி, இவற்றுள் சகரமெய் மன்ன. எ-று. (鸟儿
நம் வரமொழி முதற்கண்
ஒளவும் உ ஒ வென ஒளவும்
Drrib gu9j5) 6ofmpiGumi.
வெச்சமா முளபிற.
றுணர்த்துதும்.
மிழ் நடையனவாம். பகுதியாக நிற்கும் பகாப்
பினும்வரின் நிலைமொழி இ, எ, எனவிரண்டும்
ஐந்திரி, எ-ம். கிரியிலுள்ளன - கைரிகம், எ-ம்:
பிறந்தாள் - மைதுலி, எ-ம். நியாய நூலு எமுணர்ந்தோன் - வையாகரணன், எ-ம். வரும்.
கிரியிற் பிறந்தாள் கெளரி, எ-ம். வரும். ஏ ழகுவார் - வைதிகர், எ-ம். வரும். அன்றியும் சூரனென்னுஞ் சூரியன்மகளுஞ்சனி - செளரி, Fலை, எ-ம். சோமன் என்னுஞ் சந்திரன் மக கத்திரிவன வெல்லாம் அயி, எ-ம். ஒளவாகத் உ-ம்) கயிரிகம், சயிலம், சயிவன், எ-ம். கவுரி, த்திரியும். (உ-ம்) அதிதியின் மக்கள் - ஆதித் ரதி, எ-ம். சனகன் மகளாஞ்சீதை - சானகி,
எ-ம். சகரன் மக்கடோண்டினகடல் - சாகரம், ஐயொழித்து விகுதியாக ஏயன், என்று முடிந் ளாம். (உ-ம்) கார்த்திகையின் மகன் - கார்த்தி கையின் மகன் - காங்கேயன், விநதையின் மகன் -
பான் - வேதியன், எ-ம். பங்கத்துள்ளும் அம் பம், எ-ம். சிபியின் மகன் - செம்பியன், எ-ம். சரன், எ-ம். பத்பதன் - பதாபதன், எ-ம். இத் Nப் பகுபதங்கண் முடியும்.
il, گےW62 நிர், துர், வி, <器, நி, அதி, அபி, 邻, ம் வடமொழிகளுக்கு முதலடுத்து வெவ்வேறு ம். - ர்த்தி, சங்கதி, அநுபவம், அவமானம், நிர்க் நிவாசம், அதிமதுரம், அபிவிருத்தி, சுதினம், கம், எ-ம். வரும். எ-று. (F)
จณ: (ซ. 157-159, 163-164.

Page 33
, 27 سے
87. () எதிர்மறைப் பகு
லொற்றெனி லவ் மிருமைக் காநிரு (இ=ள்.) எதிர்மறைப் பகுபதங்களாமாறு: எதிர்மறைப் பகுபத மொழிமுதற்கண் அந்தும், இருவகை மொழிக்கு நிருவும், புணர்ந் புங் காட்டும் வடநடைப் பகுபதங்களாம்.
(உ-ம்) சயமிலான் - அச்சயன், நீதியின் மின்மை - அசீரணம், சரவின்மை - அசரம், தரு
அகமெனும் பாவமில்லான் - அநகன், ஆங்கி ஆசாரவின்மை - அநாசாரம், எ-ம். பிறவுமன்ன மலவின்மை நிருமலம், நாமமில்லான் - உவமையில்லான் - நிருவுவமன், எ-ம். பிறவுமன் யால் வந்தவாறு காண்க.
வட நூலார் பகுபதத்தை தத்திதம் என்
இரண்டாவது: - பகுபதப் ே
மூன்றவ தொகைநிலைத் தொடர்
88. தொகைநிலை யென் வினைபெயர் புணர்பு தொருமொழி போ (இ-ள்.) மேலே கூறிய விருவதைத் தொ தொகை நிலையாகத் தொடர்ந்து வருமொழிக்கி பெயருடனே பெயரும், பெயருடனே வி3 வுருபுகள் தோன்றதொழிய நிற்ப இரண்டு செ பெயர்ச் சொற்போலவும் ஒரு வினைச் சொற்போ மொழிகளாம். இவற்றுள் வினைச்சொல் விட்டுத் பெயர்ச் சொற்களாவன:- பொருள், இடம், வறுகைப் பெயர் தொக்கு நிற்பனவாம்.
(உ-ம்) பூண்மார்பன், மலையருவி, மாரிநா கோமான், என முறையே பொருளாதி யறுவ நிலைத் தொடர்மொழி வந்தவாறு காண்க.
இவற்றை விரிக்க, பூணயணிந்த மார்பன் லுள்ள பயிர், கையையுடையமா, கருமையை கோமான், எ-ம் வரும். எ-று.
(1) வீரசோழியம்: சூத் 11, 46
அகத்தியம் குத் 60 நேமிநாதம் குத்: 11 குவலயானந்தம்: சூத்: 86.
i

தத் தியைந்த மொழிமுதல்
வு முயிரெனி லந்நு வெனவட நடையே.
ணர்த்துதும். ஒற்றுளவாயின் அவ்வும், உயிருளவாயின்
து பொருளின்மையும் பிறிதும் எதிர்மறை
மை - அநீதி, மலவின்மை - அமலம், சீரண Dமின்மை - அதருமம், எ-ம். பிறவுமன்ன;
மில்லான் - அநங்கன், ஆதியின்மை - அநாதி,
நிருநாமன், ஆயுதமில்லான் - நிராயுதன், ன. மூவழியும் பகுபதப்பெயர். வட நடை
ruri. 6 T-py. {ரு)
பெயரியல் - முற்றிற்று:
g: மொழிப் பெயரியல்
ப தொடரும் பெயரோடு
ளி வேற்றுமை முதலொழித் ற்பல வொன்றிய நெறியே. ாடர்மொழிகளினுட் டொகா நிலைவிட்டுத் ண்டுச் சிலவிதியாமாறுணர்த்துதும், னயும், புணருமிடத்து வேற்றுமை முதலிய ாற்பல சொற்ருெடர்ந்த தன்மையால் ஒரு ாலவும் வழங்குவன தொகைநிலைத் தொடர் தொகை நிலையாகத் தொடர்ந்து வரும் காலம், சினை, குணம், தொழில், என்றிவ்
ட்பயிர், கைம்மா, கருங்குவளை, கொடைக் கைப் பெயர் தொக்கு நின்று தொகை
r, மலையினின்றுவீழ்கின்றவருவி, மாரிநாளி யுடையகுவளை, கொடையையியற்றுகின்ற (க)
பிரயோக விவேகம்: குத் 20 இல. கொத்து: சூத் 100 இல, திரட்டு. தமிழ்ப்புல. சரி பக் 180

Page 34
89. தொகைநிலை வ யுவமை பண்புப் (இ~ள்.) தொகைநிலைத் தொடர்மெ வேற்றுமை யுருபு தொக்குநிற்பது ே மல் வினையிற் பிறந்த பெயரெச்சந் தொ தொக்கு நிற்பது உவமைத் தொகையும், கு யும், உம்மை தொக்கு நிற்பது உம்மைத் லொன்று வந்ததனிறுதி மற்ருெரு பெயரே Hது அன்மொழித் தொகையும், எனத் தொ (உ-ம்) நிலங்கடந்தான், பொற்குடம் குடி, வினைத்தொகை, நறுமலர், ஆணித்திங் உவமைத் தொகை. இவனவன், ஆறுநான்கு அன்மொழித் தொகை. சொன்ன தொகை பொன்னலாயகுடம், எ-ம். பொருதகளம், .ெ குடி - வாழ்கின்றகுடி - வாழுங்குடி, எ-ம். பொனபோலு மேனி . மலர்போலுங்கை, எ யணிந்த குழலாள், எ-ம். வரும். அன்றியும் ருலி, கிள்ளிகுடி, கீழ்வயிற்றுக்கழலை, முறை களத்துப் பிறந்த வன்மொழித் தொகைகள் பிறந்த வன்மொழித் தொகை. கருங்குழல், மொழித் தொகை. துடியிடை, உவமைத் ( தொகை. உயிர்மெய், உம்மைத் தொகை தகரஞாழன்முலை, பன்மொழித் தொடர், வேற்றுவைத் தொகையாய் அக்குழலையுடை யாம். பிறவுமன்ன. *
தொல். சொல்: எச். 17-32. - *அ யியல் உவமைத் தொகையே வுவமையில. - தின் வடிவிளைவிற் சுவையினென், றன்னட் மியற்கை, யென்ன கிளவியும் பண்பின் ருெள் யெண்ணியிற்பெயரே நிறைப் பெயர்க்கிள கண்ணிய நிலைத்தேயும்மைத் தொகையே. - தொக்கப் பெயர்வரினனும், வேற்றுமை ெ மொழித்தொகையே. இவை மேற்கோள்.
90. தொகைநிலை வுர் வகைநிலை யளவ (இ-ள்.) தொகைநிலைத் தொடர்மொ களான் மயங்குமாறுணர்த்துதும்.
சிலதொகை மொழிசளொரு தொடர பலவகை விரிவுகொள்ளுமென்றுணர்க.
(உ-ம்) அலர்முல்லை என்பதில், அலர் பொருள் விரிந்தன. ஒலிவளை என்பதில், வளையையுடையாள், என முப்பொருள் விரி சொல்லிலக்கணம் என்பதில், சொல் கணிலக்கணம் - சொல்லிலக்கணத்தைச் சொ
(1) 49ιο சூத்திரம் நோக்குக.

سے 28 -
கைப்படின் றெகும்வேற் றுமைவினை b மையோ () டன்மொழி யாறே.
ாழிகளா மாறுணர்த்துதும். வற்றுமைத் தொகையும், காலத்தைக் காட்டா க்குநிற்பது வினைத்தொகையும், உவமையுருபு குணப் பெயர் தொக்கு நிற்பது பண்புத் தொகை தொகையும், சொன்ன ஐவகைத் தொகையி யாயினும் பகுபதவிகுதியாயினுந் தொக்கு நிற் கை நிலைமொழி அறுவகைப்படும். , வேற்றுமைத் தொகை. பொருகளம், வாழ் கள், குணத்தொகை. பொன்மேனி, மலர்க்கை, த, உம்மைத் தொகை. தாழ் குழல், பூங்குழல் , யெலாம் விரிக்குங்கால், நிலத்தைக் கடந்தான், பாருகின்றகளம் - பொருங்களம், எ-ம். வாழ்ந்த நறவாகியமலர் -ஆனியாகிய திங்கள், எ-ம். -ம். இவனுமவனும், ஆறும்நாலும், எ-ம். பூவை பூங்குழல், பொற்ருடி, கவியிலக்கணம், பொற் யே ஐம் முதலாறு வேற்றுமைத் தொகை நிலைக் 1. தாழ்குழல், வினைத் தொகை நிலைக்களத்துப் பண்புத் தொகை நிலைக்களத் துப் பிறந்த வன் தொகை நிலைக்களத்துப் பிறந்த வன்மொழித் நிலைக்களத்துப் பிறந்த வன்மொழித் தொகை, பூங்குழல் என்புழி, பூவையணிந்த குழலென யாளை யுணர்த்துங்காலன் மொழித் தொகை
வற்றுள் வேற்றுமைத் தொகையே வேற்றுமை - வினையின்ருெகுதிகாலத்தியலும். - வண்ணத் பிறவு மதன்குணநுதலி, யின்னதிதுவெனவரூஉ கையே. - இருபெயர் பலபெயரளவின்பெயரே, வி, யெண்ணின் பெயரோ டவ்வறுகிளவியுங், பண்புத் தொகை வரூஉங்கிளவியானு, மும்மை தாக்கப் பெயர்வரினணு, மீற்றுநின்றியலு மன் 6T-gi. )2س(;
ரித்துச் சொல்லுங் காலெழு பும் வகுக்கப்படுமே.
ழிகளுருபுத்தொக்கு நிற்கையாற் சிலபொருள்
ாக நிற்பினும் இரண்டு முதலாக வேழிருகப்
ந்தமுல்லை - அலரை விரித்தமுல்லை, என இரு ஒலிக்கும்வளை - ஒலியையுடையவளை - ஒலிக்கும் ந்தன. லுமிலக்கணம் - சொற்கிலக்கணம் - சொல்லின் ன்ன நூல், என நாற்பொருள் விரிந்தன.

Page 35
- 2
பொன்மணி என்பதில், பொன்னலாகி மணி, பொன்னெடுசேர்ந்தமணி, பொன்னும கரும்புவேலி என்பதில், கரும்பைக் க வேலி, கரும்பின் புறத்துவேலி, கரும்பாலாகி விரிந்தன.
சொற்பொருள் என்பதில், சொல்லாலறி சொல்லுக்குப் பொருள் - சொல்லின்சட் பெr பொருள், என ஏழு பொருள் விரிந்தன.
அளவுமென்றவும்மையால் ஏழெல்லை க விணைத்தொகையாய்ச் சொல்லுகின்றவணி, லால் வழங்குமணி, எ-ம். பண்புத் தொகை தொகையாய்ச் சொல்லுமணியும், எ-ம். அ தந்த நூல், எ-ம். ஒருமொழி ஐந்தொகைய நன். குத்: 373 - "தொக்குழி மயங் மயங்குமென்ப." எ-து. மேற்கோள். எ-று.
91. தொகுபெயர் வே வியற்றிரி பழிவா (இ-ள்.) கூறியதொகை நிலைகளுக்குப் ஐம்முதலாறுருபுதொக்குநிற்பத் தொட தலும், மிகுதலுமாகவரும்.
(உ-ம்) மணி கொடுத்தான், இயல்பு; குறைதல்; பலாக்குறைத் தான், மிகுதல்; திரிபுமழிவு மாக்கமும் வந்தனபோல மற்றை அன்றியும், ஐயீற்றுப் பெயர்க்கண் இ (உ-ம்) சிந்தாமணி. செய்: 1608 - நாகமுங் கோங்குமுநாறின, சினையசெண்பக முற்றெடுத்தோதினுள்.” எ-ம். வரும். உம்ை பன்மையாய் முடியும். (உ-ம்) சேரசோழட பூண்டனள், எ-ம். வரும்.
நன். சூத் 372 - உயர்திணை யும்ை 6T-7.
92. ஐயிறுங் குணப்ே லீறுபோ யுகர ட லாதிநீ டலடிய றன்னுெற் றிரட் லின மிக லினைய (இ-ள்.) குணப் பெயர்த் தொகைக்கு நன்னூலில். - “செம்மை சிறுமை ே மேன்மை, திண்மை யுண்மை நுண்மை யிவ என்ருர். இவற்றுள் ஈறுகெடுதலும், ஈறுகெ அடி யகர மைகாரமாதலும், தன்மெய் யி மிகுதலும், இவைபோல்வன பிறவும் பண்பி
(1) புறனடை சூத்: 64 பார்க்குக.

-
பமணி, பொன்னுகியமணி, பொன்னின் கண் னியும், என ஐம்பொருள் விரிந்தன.
ாக்கின்றவேலி, கரும்புக்குவேலி, கரும்பினது பவேலி, கரும்பாகியவேலி, என அறுபொருள்
யப்படுகிற பொருள் - சொல்லினது பொருள் - ‘ருள் - சொல்லும் பொருளும் - சொல்லானது
டந்துவருதல். அன்றியும் சொல்லணி, எ-து. எ-ம். வேற்றுமைத் தொகையாய்ச் சொல் யாய்ச் சொல்லாகியமணி, எ-ம். உம்மைத் ன்மொழி தொகையாய்ச் சொல்லணியைத்
ாக விரிந்துவருதலுங் கொள்க.
குநவிரண்டுமுதலே, ழெல்லைப் பொருளின் (IB)
ற்றுமைத் தொடர்பெய ரன்ன க்க மியைந் தாந்தொகையே. () புறனடையாமாறுணர்த்துதும். டர்ந்துவரு மொழிகள் இயல்பும், திரிபும், குறை
கற்கடாவினன், திரிபு; திண்கொண்டதோன், இவ்விரண்டனுருபுத் தொகையில், இயல்புந் த் தொகையில் வருதலுமறிக. பல்பும் அகரமிகுதலும் தொகைக்காம். “சுனைய நீலமுஞ் சுள்ளியுஞ் சூழ்மலர், நனைய வேங்கையோ டெற்றுபு, முனைவன் மேற்றுதி மத் தொகையாய் ஒருமைப் பெயர் பலகூடிப் ாண்டியர், எ-ம். இரவிமீன்மதிகளையியைந்து
மத் தொகை பலரீறே," எ-து. மேற்கோள். (F)
பய ரஃகியி றெழித
டையிலி யாத
ரமை யாத ன் முன்னின்ற மெய்திரித பும் பண்பிற் கியல்பே.
சிறப்பு விதியா மாறுணர்த்துதும். ய்மை தீமை, வெம்மை புதுமை மென்மை றெதி, ரின்னவும் பண்பிற் பகாநிலைப்பதமே.” டிடை யுகர மிகர மாதலும், ஆதிதீடலும், ட்டலும், முன்னின்ற மெய்திரிதலும், இன கியல்பாகும்.
-1 rare-------- مـــــــــــــــــــــــــ۔ـہ

Page 36
(உ-ம்) நல்லன், நன்மையின் மையீறு கெட்டிடை நின்ற வுகரமிகரமாயிற்று; பாசி பைங்கிளி, பசுமையின் மையீறு மிடைநின்ற மிகுந்தடி யகர மைகாரமாயிற்று.
வெற்றிலை, வெறுமையின் மையீறு செம்மையின் மையீறு கெட்டாதி நீண்டு மு இணையவுமென்றமிகையால், அரியபொருள், வெண்பா, எ-ம். வரும். எ=று.
93. “அடைசினை முத
முதலோ டாதலு சினையொடு செறி
(இ-ள்.) மரபுவழுவாமற் காத்தலு ம குணத்தொகை மொழியெலாம் அை ஒன்றும் இரண்டும் முதற்பொருளோடு வந்த கவும் பெறும்.
(உ-ம்) சிறுகருங்காக்கை, இளைம்பசுங்கி வந்தன. செங்கானரை, நெட்டிலைத்தெங்கு, எ செய்யுளிடத்தோவெனில் சினைப்பொரு சிறுபைந்தூவி, கருநெடுங்கண், எ-ம். வரும். டம்முட்கலந்து செய்யுளிடத்து வரவும் பெறு (உ-ம்) நைடதம். - “குவிமுலைகயவ எ-ம். வரும்.
அடைமொழியை வடநூலார் அவ்விய
94. ஒரொரு வீரிரு மு மாறறு வேழெழு வியைழுறைக் கா இன்.) எண்ணின் பெயரே தம்மொ( றுணர்த்துதும்.
ஒன்றும், இரண்டும், உயிர்வரின் ஒர், ஈ (உ-ம்) ஒன்று - ஆயிரம், ஓராயிரம். இ பொருள், ஒரு பொருள், இரண்டு - கலம், இ epGör gp, 67-gül • உயிரும் - வவ்வும்வரின், டித்தும் வரும். (உ-ம்) மூன்று - ஒன்று, மூெ முக்கோடி, முச்சாண், முத்தமிழ், மும்பது, மு நான்கு, எ-து. உயிர்வரின், நாலெனவு எ-ம். நாற்கழஞ்சு, நாற்சதுரம், நாற்றலை, ந
ஐந்து, எ-து. உயிரும் - யவ்வும்வரின் Lib( ஐந்து - ஆயிரம், ஐய----2ے) • giub 6J([5bڑتی ہL வரும். ஐங்கலம், ஐஞ்சந்தி, ஐந்தலை, ஐந்நூ.
aGüb.
ஆறும் - ஏழும், உயிர்வரின், இயல்பாகு
ஆயிரம், ஆருயிரம் ஏழு - ஆயிரம், ஏழாயிரம் கடல், எழுகடல், எ-ம். வரும்.
சூத். 93. நன்னூற் சூத். 403. இல

30 -
கெட்டது. கரியன், கருமையின் மையீறு லை, பசுமையின் மையீறுகெட்டாதி நீண்டது; வுயிர் மெய்யுங் கெட்டு வருமெழுத்திற்கின
கெட்டுத் தன்னெற்றிரட்டியது; சேதாம்பல், ன்னின்ற மகரமெய் தகரமெய்யாகத் திரிந்தது; பெரியமலை, கரியமுகம், புதிய மணம், குறள்
(ரு)
நன்முறை யடைதலு மீரடை ம் வழக்கிய லீரடை தலு மயங்கலுஞ் செய்யுட்கே.” ரபு வழுவமைதியுமாமாறுணர்த்துதும். டமொழியெனப்படும். இவை வழக்கிடத்தில் டுக்கவும், ஒன்றே சிளைப்பொருளோடு வந்தடுக்
ளி என முதற்பொருளோடு, ஈரடையடுத்து னச்சிளைப்பொருளோடு, ஒரடையடுத்து வந்தன. ளோடும் ஈரடையடுத்து வரப்பெறும். (a--tb) அன்றியும், அடையொடு பலசினப் பொரு LO.
ாய்ச் செங்கட்குடம் புரைசெருத்தன் மேதி.*
யம் என்பர். எ-று. (சு)
மும் மூ நாலை யைம் } வெண்ணென வியிருட கு மெண்ணின் ருெகையே.
டுதாமும் பிறவும் வரவே தொக்கு நிற்குமா
ர், எனவாம். மெய்வரின் ஒரு, இரு, எனவாம். இரண்டு - ஆயிரம், ஈராயிரம், எ-ம். ஒன்று - இருகலம், எ-ம். வரும்.
மூவெனவும், மற்றைமெய்வரினம் மெய்யிரட் வான்று, எ-ம். மூன்று - வழி, மூவழி, எ-ம். ழந்நூறு, மும்மொழி, எ-ம். வரும். மாம். (உ-ம்) நான்கு - ஆயிரம், நாலாயிரம், 5ாற்படை, நானூறு, நான்மணி, எ-ம். வரும். ஐயெனவும், மற்றை மெய்வரினம் மெய்யிரட் ாயிரம், எ-ம். ஐந்து - யானை, ஜயானை. எ-ம். று, ஐம்பது, ஐம்மூன்று, ஐவண்ணம், எ-ம்.
தம், மெய்வரின் முதல் குறுகும். (உ-ம்) ஆறு - , எ-ம். ஆறு - கழஞ்சு, அறுகழஞ்சு, ஏழு -
க், விள. சூத், 314.

Page 37
- 31
எட்டு, எ-து. உயிரும் மெய்யும்வரின் எ சூறாயிரம். எட்டு, பதது, எண்பது, எ-ம். என்
எண்மணங்கு, எ-ம். வரும்.
நன்னூல். - "ஒன்றன்புள்ளிரகாரமாக, தொல்காப்பியம். - “மூன்றனெற்றே வந்ததெ நான்கனெற்றே றகாரமாகும், - ஐந்தைெற்!ே குற்றியலுகர மீறுமெய்யொழியக் கெடுதல் ே - மூன்றுமாறு நெடு முதல் குறுகுப்.” இவைே
95. “ஒன்றுமு தலீரை யெண்ணிறை யள6 னிற்றுயிர் மெய்செ மேற்ப தேற்கு பெ
(இ-ள்.) பத்து மொன்பது மெனவீரென பத்தென்னு நிலைமொழிமுன்னே ஒன்றுரு பெயரும், நிறைப் பெயரும், அளவுப் பெயரு றுயிர்மெய் கெட்டு இன்னும் இற்று மேறிமுடி (உ-ம்) பத்து - ஒன்று பதினென்று, பத் றுக்கோடி, பதின்றுலாம், பதிற்றுக்கலன், எ-ம் பதின்றுலாம், ஒவபதிற்றுத்தூணி, எ-ம். வரும் பத்துமுன் னிரண்டுரின் - பன்னிரண்டா பெரு. (உ-ம்) பதிற்ருெ ன்பது, பதிற்றுப்பத்து முதலா வெட்டீருக, வெல்லாவெண்ணும் ட கெடுமே. - முற்றவின்வரூஉ மிரண்டலங் க லொத்தென்ப விரண்டுவருங்காலை. - ஆயிரம் வருஉங்காலையுங், குறையாதாகு மின்னென் தின்பெறல்வேண்டுஞ் சாரியைமரபே. இவை
96. ஒன்று முதலெட்
றெழிதலு மாய்த
வொன்றுட னுணு
(இ-ள்.) ஒன்றுமுதலா வெட்டீருக வருெ றுணர்த்துதும்.
ஒன்றுமுதலெட் டெண்களின்முன்னே ே கெட்டுப் பதுவாதலும் அவ்வொன்றிடமாய் நின்று மற்றவைபோய் ஆன்சாரியை பெற்றுழு
(உ-ம்) ஒன்று - பத்து, ஒருபது, இரண் எ-ம். ஒருபஃது, இருபஃது, முப்பஃது, எ-ம். பிறவுமன்ன. அன்றியுமிம்மூன்ருந் திரிபொன்ப வும் படுமெனக் கொள்க.
தொல்காப்பியம். -- “ஒன்றுமுதலொன் கெடவாய்தம், வந்திடைநிலையு மியற்கைத்ெ னிறுதி யல்வழியான.”* எ-து. மேற்கோள்.
சூத். 95. நன்னூல்: சூத், 197.

ாண்ணுகும். (உ-ம்) எட்டு - ஆயிரம், எண் எகலம், எண்சாண், எண்டிசை, எண்ணுரறு,
விரண்டனுெற்றுயிரேகவுள் வருமே." -
1ாக்கும். - நான்கனெற்றே லகாரமாகும். -- ற முந்தையது கெடுமே. - ஆறன்மருங்கிற் வண்டும். - எட்டனுெற்றே ணகாரமாகும். மேற்கோள். எ-று. (எ)
ந் தாயிரங் கோடி வும் பிறவரிற் பத்தி கடுத் தின்னு மிற்று Dான்பது மினைத்தே.” ண்ணின் ருெகையா மாறுணர்த்துதும். முதற் பத்துமாயிரமுங் கோடியுமாகிய எண் நம், பிற பெயருப், புணர்ந்தாற் பத்தனிற் யும். ஒன்பது மிவ்வாறேயாம்.
து - ஒன்று, பதிற்ருென்று, பதினுயிரம், பதிற் ). என்பதினுயிரம், ஒன்பதிற்றுக்கோடி, ஒன்
s "ம். ஒன்பதும் - பத்தும்வரின் இன்சாரியை , எ-ம். வரும். தொல்காப்பியம். - “ஒன்றன் பத்தன்முன்வரிற், குற்றியலுகரமெய்யோடுங் டையே பத்தனெற்றுக்கெட னகரமிரட்ட, வரினு மாயியறிரியாது. - நிறையுமளவும் சாரியை. - ஒன்பானிறுதி யுருபுநிலைதிரியா, மேற்கோள். எ-று. (அ)
டளவூர்ந் தபத்தொற் முறழ்தலு மாம் பல மொன்பது மிற்றே. மண்ணிஅ கீழ்ப்பத்துத் தொடர்ந்து புணருமா
தாடர்ந்து வரும் பத்தனுெற்ருகிய தகரங் தம்வந்து பஃதுவாதலும் பகரமொன்றே டிதலுமாம். தி - பத்து, இருபது, மூன்று - பத்து, முப்பது, ஒருபான், இருபான், முப்பான், எ-ம். வரும். தெள்னு மெண்ணிற்குமாகி யொன்பானென
பானிறுதி முன்னர், நின்றபத்தஞெற்றுக் தன்ப, கூறியவியற்கை குற்றியலுகர, மாற 「一gDI・ v )زمکی

Page 38
a അ: '
97. ஒன்ப தொழித்த முன்னது குறுகிய
வவ்வு மெய்வரின் (இ-ள்.) மற்ருெருவகை யெண்ணின்ெ ஒன்பதென்னு மெண்ணென்ருெழிந்த புணருமிடத்து நிலைமொழி முதனெடிலெனின் முதலுயிரெனில் வகரமிரட்டி மெய்யெனில் 6
(உ-ம்) ஒன்று - ஒன்று, ஒவ்வொன்று, மூன்று, மும்மூன்று, நான்கு - நான்கு, நந்நாள அவ்வாறு, ஏழு - ஏழு, எவ்வேழு, எட்டு - எ எ-ம். வரும். ஒரோவொன்று இதனுள் வகர தொல்காப்பியம். - “ஒன்று முதலாகிய கொற்றிடைமிகுமே நின்றவாய்தங் கெடுதல்
98. அளவின் ருெகை கலங்கலனுகி யேய
யுரிவரி ஞழியி ன மருவும் டகர மு: யகர வுயிர்மெய்ய (இ-ள்.) அளவின் பெயர்த்தொகையா கலமென்பது மற்றேரளவின் பெயரோ பின் ஏகாரச்சாரியை பெறும்.
(உ-ம்) கலம் - குறுணி, கலனேகுறுணி, கலம் - இருதூணி, நாற்கலனேயிருதூணி, எழி கெட்டு டவ்வாகி, நாழி - உரி, நாடுரி. எ அன்றியும் உரியின்கீழ் அதனுலளக்கப் தாயின் யகரச்சாரியை பெற்று வல்லினமிகவு கொள்ளு, உரியக்கொள்ளு, உரி - சாமை, உ உரியவரகு, மற்றீரினமிகாதியல்பாயின. உரிய பெருதும், உரியவுபH, உயிர்வந்து சாரியை
தொல்காப்பியம் - 'உரிவருகாலை நா டகாரவொற்றுமாவயிருன்.’’ எ-று.
99. திசையொடு திை னிலையீற் றுயிர்ெ றஃகா னலவாய்த் (இ-ள்.) திசைத்தொகையா மாறுணர் திசைப் பெயர்த்தம் மூன்ருமேவரினும் பெயரிற்றினின்ற கு, நீங்கியதன்மேற் கவ்வெ மற் புணருமெனக் கண்டுணர்க.
(உ-ம்) வடக்கு - கிழக்கு, வடகிழக்கு, எ குணகடல், குணக்கு திசை, குணதிசை, எ-ம்
குத். 97. நன்னூல்: சூத். 99 . .

52 -
வெண் ஞென்பது மிரட்டின்' மற் றேட ‘வுயிர்வரின் r வந்தது மிகனெறி.” ருகையா மாறுணர்த்துதும்.
ஒன்றுமுதற் பத்தெண்களுந் தம்மொடுதாம் * முதல்குறுகி மற்றவை கெட்டும் வருமொழி வருமெய்யிரட்டியுல் புணரும்.
இரண்டு இரண்டு, இவ்விரண்டு, ybeörgy ன்கு, ஐந்து - ஐக்து, ஐவ்வைந்து, ஆறு - ஆறு, ட்டு, எவ்வெட்டு, பத்து - பத்து, பப்பத்து, 'uÉgrLL-fr. ப பத்தூர்கிளவி, யொன்றுமுதலொன் பாற் வேண்டும்.’’ எ-து. மேற்கோள். எ-று. (கo)
யா யளவொடு தொக்கியை பு மிகுமே ரீற்றுயிர் மெய்கெட ரியின் வழியே ா மேற்பன வரினே.
மாறுணர்த்துதும். டு புணர்புழி ஈற்றுமகரம், னகரமாகத் திரிந்த
முக்கலம் - தூணி, முக்கலனே தூணி, நாற் ம், வரும். அன்றியும், நாழியின்கீழ் உரிவரின் -ம். வரும்: பட்ட பொருட்பெயர்வரி னுயிர்முதனில்லா மற்றீரினமியல்பாதலுமாம். (உ-ம்) உரி. ரியச்சாமை, வல்லினமிக்கன. உரிய மிளகு, பரிசி, உரியெண்ணெய், உயிர்வந்து சாரியை பெற்றும் வழங்கும். ழிக்கிளவி, யிறுதியிகர மெய்யொடுங்கெடுமே, * x (கக)
சயும் பிறவுஞ் சேரி மய் கவ்வொடு நீங்கலும்
திரிதலு மாம்பிற.'
த்துதும்.
பிறிதோர் பெயரொடு புணரினு முதனிலைப் ாற்றுளதே லதுவு மொழித்து வருமினமிகா
படக்கு - மேற்கு, வடமேற்கு, குணக்கு - கடல், 1. வரும்.
குத் 99. நன்னூல்: சூத், 186.

Page 39
- 3
குவ்வின்மேல் றகரம்வரின் னவ்வும் தென்மலை, தெற்கு - திசை, தென்றிசை, மே மேல்கடல் எ-ம். வரும். ககரமுதல்வரின் திரி
பிறவென்றமிகையால் கிழக்கு - வடக்கு சேரி, எ-ம். வரும். (இஃது நன்னூலில், கீழ குத்திரவிதி.) தொல்காப்பியம். - “இருதிசை னுெற்றுமிறுதியுங், கெடுதல்வேண்டு மென்ம தெற்கொடு புணருங்காலையான,' எ-து. யெலாம் பலவகைப்படும்.
(உ-ம்) நிலங்கடந்தான் - உ-ம், வேற் வேற்றுமைத் தொகை; சாத்தன்மைந்தன் - ச ரு-ம், வேற்றுமைத் தொகை சாத்தான்கை . எ-ம், வேற்றுமைத் தொகை; முன்விடுங்கனை விடுகணை - நிகழ்கால வினைத்தொகை பின் வி பலகை - வடிவுப் பண்புத்தொகை; நாறகுண சுவைப் பண்புத் தொகை ஆதிபகவன் - இரு குவளை - பன்மொழித் தொடர் குருவி கூப் வள்ளல் - கொடையுவமைத் தொகை குரு வாய் - உருபுவமைத் தொகை; மரகதக்கிளிெ எண்ணலும்மைத் தொகை; தொடியேகஃசு - முகத்தலும்மைத் தொகை; சாண்முழம் - நீட் யர் - பன்மொழித் தொடர்; தாழ்குழல் விலை கருங்குழல் - குணத் தொகையில் வந்த வன்ெ தொகையில் வந்த வன்மொழித் தொகை; உ மொழித்தொகை, பிறவுமன்ன. எ-று.
மூன்முவது. - தொகைநிலைத் தொட
நான்கா 'சுட்டு
100. அ இ உம்முதல \ யொன்றன் பால பலவின் பாலலை மிவைகீழ் மூவின் யாய்த மெலியிய
(இ-ள்.) சுட்டுப்கபயர்களா Long/6007ttg மொழிமுதற்கண் அ, இ, உ, என flра (உ-ம்) அவன், இவன், உவன்; அவள்
பன உயர்திணை முப்பால். அது, இது, உது, பால் மொழியகத்துவந்தன:
வடக்கு - வடகிழ், வடமேற்கு. தெற்கு (1) சுட்டு, வின என்பன இங்கே பெயரி

-
வ்வுமாகத் திரியும் (உ-ம்) தெற்கு - மலை, கு - வடக்கு, மேல்வடக்கு, மேற்கு - கடல், ւյմ).
கீழ்வடக்கு, கீழ்த்திசை, கீழ்த்துறை, கீழ்ச் ன்முன் வன்மை விகற்பமுமாகு மென்னுஞ் புணரினேயிடைவருமே. திரிபுவேறு கிளப்பி துர்புலவ, ரொற்றுமெய் திரிந்துளகாரமாகுந், மேற்கோள். இவ்வியலுட்கூறிய தொகை
றுமைத் தொகை; தலைவணங்கிஞரன் - க-ம், -ம், வேற்றுமைத் தொகை, ஊர் நீங்கிஞன் . சு-ம், வேற்றுமைத் தொகை; குன்றக்கூகை - r - இறந்தகால வினைத்தொகை; இப்போது டுங்கணை - எதிர்கால வினைத்தொகை, சதுர்ப் ம் - அளவுப் பண்புத்தொகை இன்சொல் - பெயரொட்டுப் பண்புத்தொகை; செந்நிறக் பிட்டான் - வினையுவமைத் தொகை கற்பக ம்பைமுலை - மெய்யுவமைத் தொகை பவள மாழி - பன்மொழித் தொடர்; ஒன்றேகால் - எடுத்தலும்மைத் தொகை கலனே துணி - டலும்மைத் தொகை: சேர சோழ பாண்டி ாத்தொகையில் வந்த வன்மொழித் தொகை; மாழித் தொகை; கொடியிடை - உவமைத் பயிர்மெய் - உம்மைத் தொகையில் வந்த வன் (ass)
ர்மொழிப் பெயரியன். - முற்றிற்று;
T6gs:- விஞ
வைம்பாற் சுட்டே வெ யாய்த மிடையெனவும் ப வவ்வீற் றனவுமா ன மியைபுளி முறையே 1ல் பாகுமென்ப.
3துதும் ゾ ண்றையுங் கொள்வன சுட்டுப்பெயர்களாம்;
இவள், உவள்; அவர், இவர், உவர்; என் அவை, இவை, உவை; என்பனவஃறிணையிரு
- தென்கீழ், தென்மேல். யல். இலக்கண நூலார் எழுத்தியலில்:

Page 40
அக்கொற்றன், இக்கொற்றன், உக்ெ ஒன்றன்பாற் சுட்டுச்சொல்லிடையே வாய்த 67-b. 63uQ5ub,
பலவின்பாற் சுட்டுச்சொல் வகரவொ (உ-ம்) அவ். இவ். உவ், எ-ம். வரும் சிந்தாமணி. "வெவ்வினை செய்யுமா! ளுண்ணு மவ்விடத்தாவதுன்ப, மிவ்வெனக்கி ளஞ் செவ்விதின் சிறிதுகூறக் கேண்மதிச் ெ இவ் வென வந்தவாறு காண்க.
அங்ங்ணம் வகரவொற்றீற்ற சுட்டுள் தியவ்பாய்நிற்பதன்றியே வல்லினம்வரி ஞய் வும் வகரந்திரிந்து கெடும். (உ-ம்) அவை: அஃசிறிய, அந்நீடிய, எ-ம். வரும்.
தொல்காப்பியம்:- "அவ்வழி அவனி ளென வரூஉம் பெயரு, மவ ரிவ ருவ ரெ6 வரூஉம் பெயரும், யாவன் யாவள் யாவரெ வந்த வுயர்திணைப்பெயரே. அது, இது, ! வாய்தப் பெயரு, மவை, யிவை, யுவை, ெ பெயரும், யாது, யா, யாவை, யென்னும்ெ வந்தவஃறிணைப்பெயரே. இவை மேற்கோ
101. தொடர் அ இ
வவை வந் தனை
முயிர்வரி னிரு
மெகர விணுவு (இ-ள்) சுட்டெழுத்துக்களுஞ் சுட்டெ அ, இ, உ, என விம்மூன்றுஞ் சுட்ெ கால் வருமொழிமுதலொற்ருபி னவ்வொற் வகரம் புணர்தலுமாம். இங்ங்ணம் வினவெ (உ-ம்) அ-படை, அப்படை, அ-நில வணி, எ-ம். இப்படை, இந்நிலம், இவ்வழி வழி, உவ்வணி, எ-ம். எப்படை, எந்நிலம் சுட்டுநீளின் யகரவுடம்படு மெய்ய ஈயிடை, எ-ம். வரும். அ-யானை, அவ்யாை கன். சூத் 163. - “எகரவினமுச்சுட்ட பிறவரினவையுந் தூக்கிற் சுட்டு, நீளின் ய தொல்காப்பியம்:- "அ இ உ அம்மூ
102. 'எயா முதலும் ஏயிரு வழியும்
யெவனென் வி ܖ (இ-ள்) வினவெழுத்தும் வினப்பெய எகரமும், யாவு மொழிக்கு முதவினு, மொழிக்கு முதவினு மீற்றினும் வீனவாகிவ
சூத் 10, 102. கட்டு, விஞ எழுத் சொல்லதிகாரத்திற் சேர்க்கப்பட்டன.

34 -
காற்றன், மொழிப்புறத்து வந்தன. அன்றியும் ம்வரவும் பெறும். (உ-ம்) அஃது, இஃது, உஃது,
ாற்றெடு முடியவும்பெறும்.
ந்தருயிரெனு நிலத்தில்வித்தி, யவ்வினை விளைவு கிளர்த்து மென்று நினைப்பினும் பிணிக்கு முள் செல்வவேந்தே. "" என்பதில், இவை என்பதற்கு,
பந்தவற்றின் கீழிடையினம்வரின் வகரந்திரியா தமாகவும் மெல்லினம்வரி னெத்தமெல்லினமாக வலிய, சிறிய, நீடிய, என்பதற்கு அவ்வலிய
வனுவ னென வரூஉம் பெயரு, மவ ளிவளுவ ன வரூஉம் பெயரும், யான் யாம் நரமென ன்னு, மாவயின் மூன்ருேடப்பதினைந்தும், பாலறி உதுவென வரூஉம் பெயரு, மவை முதலாகிய யன வரூஉம் பெயரு, மவைமுதலாகிய வகரப் பயரு, மாவயின்மூன்ருே டப்பதினைந்தும், பரலறி "oi, GT-gp.
உச் சுட்டெழுத் தென்ப னய வனைத்துமெய் யிரட்டு வவ் விடைவரலு ரித்தா
மிந்நடை யுடைத்தே. டழுத்துக்கட் புணர்ச்சியு மாமாறணர்த்துதும். டழுத்துக்களாம். இவை பெயரொடு புணருங் றி ரட்டலும் வருமொழி முதலுயிராயி னிரண்டு ழுத்தாகிய வெகரமும் புணரப்படும். ம், அந்நிலம், அ-வழி, அவ்வழி, அ-அணி, அவ் , இவ்வணி, எ-ம். உப்படை, உந்நிலம். உவ் , எவ்வழி, எவ்வணி, எ-ம். வரும். ாம். (உ-ம்) ஆ-இடை, ஆயிடை, ஈ-இடை, எ, என வருதலுமறிக. டின் முன்ன, ருயிரும் யகரமு மெய்தின் வவ்வும், கரமுந் தோன்றுத னெறியே." ன்றுஞ் சுட்டு.’ இவை மேற்கோள். எ-று.
) ஆ ஓ வீற்றும்
வினுவா கும்மே ணுவினைக் குறிப்பிழி யிருபால்.” ரு மாமாறுணர்த்துதும். w ம், ஆகாரமும்-ஒகாரமுமொழிக்கீற்றினும், ஏகார
Chuo.
துக்கள். அவை எழுத்ததிகாரத்தில் வருவன.

Page 41
(உ-ம்) எவன், எவள், எவர், யாவன், எது, எவை, யாது, யாவை, இவை யஃறிணை வந்தன. எக்கொற்றன், யாங்ங்ன, மொழிப்பு ஒகாரமு மொழியீற்றிற் புறத்துவந்தன. ஏவ புறத்தும் வந்தது.
அன்றியும், எகரமும், யாவு, மேற்கூறி புணர்ந்து விஞவாம்.
(உ-ம்) எ-குதிரை, எக்குதிரை, யா-செ விஞவெழுத் தாவதன்றி வினச்சொல்லாகி லி கேற்பன.
(உ-ம்) குறள்:- “யாகாவாராயினு நா குப்பட்டு," எ-ம். வரும். அன்றியும், எவன் வினைக்குறிப்பாக வேற்கும். (உ-ம்) எவனது, பாகாமையும் எது எனு மஃறிணை வினவிற்கு
குறள்:- “சிறைகாக்குங் காப்பெவன் இப்பயன் கொண்டவனென்னும் விஞவென்னெ குறள். -“ஒவித்தக்கா லென்ன முவ வருதலுமறிக. -தொல்காப்பியம். -"ஆ ஏ 6T-gy.
நான்காவது:-சுட்டு இரண்டாமோத்துப்ெ
மூன்றமோத்துவி
103. வினைமுற் றெருமூ வினைக்குறிப் பெ
(இ-ள்) மேலே வகுத்துக்கூறிய நால்வன சொல் வியல்பினை விளக்குதும். a
வினையெனப்படுவன:-இனிவரு மிறப்ெ எவன் முற்றுவினையும், வியங்கோண் முற்றுவி சம், வினையெச்சமென வினையிலெஞ்சிய மொ வினையைப்போல நடந்து குறிப்பினல் வினையி றும்; இவ்வோத்தினுள் விளங்கும்.
இவ்வினையே தெரிநிலைவினை குறிப்புவி சிறப்புவகையா லறுவகைப்பட்டுஞ் சிறப்பே ே வந்தான், தெரிநிலை வினைமுற்று. உண்டுவந்த தெரிநிலைவினை விளையெச்சம், உண்டுவந்தவன். வருதல் தெரிநிலை வினைத்தொழிற்பெயர், முடி தான்-செய்பொருள் குறையாவினை, நடந்தான் செய்வினை, தின்னப்பட்டான்-செயப்பாட்டுவி! வினை, நோவான்-பொதுவினை, இவை தெரிநிலை குறிப்பு வினைப்பெயரெச்சம், அன்றி-குறிப்புவி த ரிப்பு, நல்லன்-இயற்கை வினைக்குறிப்பு, இ6 ரத்திற்காண்க.
தொல்காப்பியம். -*வினையெனப்படுவ: கால்மொடுதோன்றும்.’’ எ-து. மேற்கொள்.
வடநூலார் வினையை-கிரியாபதம், என்

5 -
யாவள், யாவ்ர், இவை உயர்திணை முப்பால் யிருபால். எகரமும் யாவு மொழியகத்து றத்து வந்தன. நீயா, நீயோ, ஆகாரமும் ன்-கொற்றனே, எகாரமுதலிலகத்து மீற்றிற்
ய சுட்டெழுத்தைப்போல பிற்பெயரொடு
:ய்தி, யாச்செய்தி, எ-ம். வரும். யா, எ-து. னையொடு புணரப்பட் டஃறிணை யிருபாலுக்
காக்ககாவாக்காற், சோகாப்பர் சொல் லிழுக் என்னும் விஞச்சொல்லஃறினையிருபாவிடத்து எவனவை, எ-ம். அன்றியும் வினைக்குறிப் எவன், என்பதுமாம். செய்யுமகளிர் நிறைகாக்குங் காப்பேதலை." ானவுமாம். ரி யெவிப்பகை, நாகமுயிர்ப்பக்கெடும், என ஒ அம்மூன்றும் விஞ,’ எ-து. மேற்கோள், (க) வின.-முற்றிற்று: பயர். --முற்றிற்று.
னேச்சொல்லியல்.
முன் றெச்ச மிரண்டு னவிவை வினையின் வகுப்பே. கைச் சொற்களுளில்வோத்தின் கண்ணே வினைச்
பதிர்வு நிகழ்வென முக்காலமுற்று வினையும், னையும், என வினைமுற்று மூன்றும் பெயரெச் ழிக ளிரண்டும்; வினைச்சொல்லல்லவாயினும் யன்ருெழிலைக் காட்டும் வினைக்குறிப்பொன்
னை எனப்பொதுவகையாவிருவகைப் பட்டுஞ் வறு வேறு வகைப்பட்டும்வரும். (உ-ம்) உண்டு -தெரிநிலை விளைப்பெயரெச்சம், உண்டுவந்துதெரிநிலை வினையாலணையும் பெயர்" உண்டு டிந்தான்-செய்பொருள் குறைவினை, பணமுடிந் -தன்வினை, நடப்பித்தான்-பிறவினை, தின்முன்%ா, நடந்தான்-விதிவினை, நடந்திலன்-மறை வினை-குழையினன்-குறிப்புவினைமுற்று,நெடியனை வினையெச்சம், நல்லனயினன்-ஆக்கவினைக் வை குறிப்புவினை. மற்றவை தத்தஞ் சூத்தி
து வேற்றுமைகொள்ளாது, நினையுங்காலைக்
பர். எறு. (க)

Page 42
104. பெயரே யேற்றி தேற்பது வினை (இகள்) வினைமுற்றும் வினைக்குறிப்புரு பொருளிடங்காலஞ் சினைகுணந்தொ யாகக்கொண்டு மற்றென்றை வேண்டாது முற்றுமாம்.
(உ-ம்) செய்தானவன், குளிர்ந்தது பசப்பு ஒழிந்தது பிறப்பு, இவை தெரிநிலை கார். நல்லதுகை, நல்லது பசப்பு, நல்லது பி நன்னூல். - “செய்பவன் கருவிரில வினையே. -பொதுவியல்பாறையுந் தோற். முற்றே" இவைமேற்கொள். எ-று.
முதல் முக்கால
105. பொழுது கொ பகுதி யேவ ெ என்ஏன் எம்ஏ ஐஆய்இ இர்ஈ அள்ஆள் அர் 4 வினையின் விகு
()கள்ளெனப் ப
(இ-ள்) முக்கால வினைப்பகுதியும் வி முக்கால முற்றுவினைச் சொல்லெல்ல வா, முதலிய வேவல் வினைப்பகாப்பதங்கே (உ-ம்) வருதல்-வளர்தல், என்பதில் தல், என்பதில் அடி-அடு, பிறவிளை முத6 வினைமுதனிலை பிறவுமன்ன.
என், ஏன், விகுதி தன்மையொருை எ-ம். எம், ஏம், ஒம், அம், ஆம், ! வந்தேம்-வந்தோம்-வந்தனம்-வந்தாம், யா ஐ, ஆய், இ, விகுதி முன்னிலை யொ இர், ஈர், விகுதி முன்னிலைப் பன்ை அன், ஆன். விகுதி யாண்பாற்படர் அவன், எ-ம்.
அள், ஆள். விகுதி பெண்பாற்படர் அவள். எ-ம்.
அர், ஆர், விகுதி பலர்பாற் படர்ச் உ. விகுதி யொன்றன்பாற் படர்க்க அ, விகுதிபலவின்பாற் படர்க்கை. இவை முக்கால முற்றுவினைக்குப் பெ பன்மை விகுதிகட் கெல்லா மீற்றின் கண்ே (உ-ம்) வந்தனர்கள், வந்தார்கள், எனவரு
குத் 79 பார்க்குக.

36
மற் றென்றன வேண்டா வினைக் குறிப்பு முற்றே.
முற்றுமா மாறுணர்த்துதும். :
ழி லென்னு மறுவகைப் பெயரையும் பயனிலை முடிவன தெரிநிலைவினைமுற்றுங் குறிப்புவினை
நிலம், "வந்தது கார், குவிந்ததுகை, பரந்தது வினைமுற்று. நல்லனவன், நல்லதுநிலம், நல்லது றப்பு, இவை குறிப்புவினைமுற்று. ஞ் செயல்காலஞ், செய்பொருளாறுந்தருவது றிப்பொருட்பெயர், முதலறுபெயரல தேற்பில (d)
0ாவது:- முற்றுவினை
ள்வினை வினைப்பகு பதமே
லனும்பகாப் பதமாகும் ம் ஒழ் அம் ஆம் தன்மை ர் முன்னிலை அன் ஆன் ஆர் உஅ படர்க்கை தி மீண்டுள பிறவுங் லவொழி பன்மையின் மிகனுமாம்.
குதியு மாமாறுணர்த்துதும். ாம் பகுபதமாம். அவற்றுண் முதனிற்கம் நட, ள முதனிலைகளாம். முதனிலை மூவகைப்படும். வரு-வளர், தன்வினை முதனிலை. அடித்தல்-அடு Eலை. வெளுத்தான், என்பதில் வெளு-பொது
ம, (உ-ம்) வந்தனென்-வந்தேன், யான். விகுதி தன்மைப்பன்மை. (உ-ம்) வந்தனெம்ம், எ-ம். m ருமை. (உ-ம்) வந்தனை-வந்தாய், வந்தி-நீ.எ-ம். ம. (உ-ம்) உண்டனிர்-உண்டீர், நீர், எ-ம். க்கை யொருமை. (உ-ம்) வந்தனன்-வந்தான்,
க்கை யொருமை. (உ-ம்) வந்தனள்-வந்தாள்,
கை. (உ-ம்) வந்தனர்-வந்தார், அவர், எ-ம். கை. (உ-ம்) வந்தது, அது, எ-ம். (உ-ம்) வந்தன, அவை, எ-ம். வரும். ாது விகுதிகளாம். பலவின்பா லொழித்தொழிந்த ண கன், என்னும் விகுதிகூட்டி வரவும் பெறும்.

Page 43
- 37
பிறவென்ற மிகையால் கொண்மார், ந தொல்காப்பியம். -*கடதற வென்னும டென்னே னல்லன் வரூஉமேழுந், தன்வினையுை
நன்னுரல். -'ஐயா யிகர வீற்றமூன்று, லொருமை முன்னிலை மொழியே. --இர் ஈரிற்றி மின்னவற்றேவல்." இவை மேற்கோள். எ-று,
106. 'அம் ஆம் என்பன எம் ஏம் ஓம் இை உம்மூர் கடதற வி தன்னுெடு படுக்கு (இ-ள்) சிலவிகுதி விகற்பங்களாமாறுண முக்காலத்துத் தன்மைப் பன்மைக்குரிய முன்னிலையுங் காட்டுவனவாம்.
(உ-ம்) நடந்தனம்-நடக்கின்றனம்-நடப்ட நீயும், என வரும். எம், ஏம், ஒம், விகுதி த (உ-ம்) நடந்தனெம் - நடக்கின்றனெம் - நடப்ெ தோம்-நடக்கின்ருேம்-நடப்போம், யானுமவனு கும், டும், தும், றும், விகுதிதன்மையு ( (உ-ம்) உண்கும்-உண்டும்-வருதும-சேறும், யா
தொல்: விணை: சூ: 5. - "அவைதாம், மொடு வரூஉங் கடதற வென்னு, மந்நாற் 8 யுரைக்குந்தன்மைச்சொல்லே." எ-து. மேற்ே
107. செய்யுமென் முற் மற்றைப் படர்க்ை லுயிரு முயிர்மெ1 பலவின்பாற் கள் ( (இ-ள்) செய்யுமென்னெச்சம்போல வத பாலிடங்கட்குச் செல்லாமை யுணர்த்துதும்.
செய்யும், உண்ணும், நடக்கும், உவக்கு விளை உயர்திணைப் பன்மைப்படர்க்கை யன்றி கொள்க. (உ-ம்) அவனுண்ணும், அவளுண்ணு வரும். இஃதன்றிப் பலர்பாலிடத்தும், தன்ன முற்றுவினையாகவாரா. சொன்னவினை முற்றி ருயினு முயிர்மெய்யாயினுங் கெட்டுக் குறுதி மருளும்-மருண்ம், கலுழும்-கலும்ம், என வீற் ஆகும்-ஆம், எனயீற்றய லுயிர் மெய்கெட்டன வெண்பா. --*வண்கொடை மாரியுமன் புகழ்மூலகங்-கண்கொள், புகைப்படப்போர் ெ
ஆண்பால்
பெண்பால் ஒன்றன் பால் சீறும், இடும், உறுமும், ெ பலவின் பால் (கு 3ரக்கும், தின்னும், பே
சிரிக்கும், அழும், உண்ணும்,
இலக்கண விள. கு: 241.

டப்பு, எ-ம். வரும். ந் நான் கூர்ந்த குன்றிய, லுகரமோ ரக்குந் தன்மைச் சொல்லே.", மேவலின் வரூஉ மெல்லா வீற்றவு, முப்பா ) விரண்டு மிருதிணைப் பன்மை முன்னிலை (க)
ா முன்னிலை யாரையும் வ படர்க்கை யாரையும் ருபா லாரையுந் ந் தன்மைப் பன்மை."
ர்த்துதும். விகுதிகளில் அம், ஆம், விகுதி தன்மையு
ம்-நடந்தாம்-நடக்கின்ரும்-நடப்பாம்-யானு நன்மையும் படர்க்கையுங் காட்டுவனவாம். பம்-உண்டேம்-உண்கின்றேம்-உண்பேம்-நடந் ம், என வரும். முன்னிலையும் படர்க்கையுங் காட்டுவனவாம், னுநீயுமவனும், என வரும். அம், ஆம், எம், ஏம். என்னுங் கிளவியும், உம் கிளவியோடா யெண் கிளவியும், பன்மை காள். எ-று. (2-)
றே சேரும் பலரொழி கயு மற்றத னிற்றய பயு மொழிந்தே யஃகலும் ளெனப் பற்றி மிகலுமாம். னலாகிய செய்யுமென்னு முற்றுவினை சில
ம், என்னு நிகழ்கால வெதிர்கால முற்று மற்றை நாற்படர்க்கை யிடத் தும் வருமெனக் 1ம், அதுவுண்ணும், அவையுண்ணும், என மயிடத்தும், முன்னிலை யிடத்தும், அவை டத்திலீற்று மகரநிற்ப ஈற்றயலு யிரொன்
வருவனவுள. (உ-ம்) போலும்-போன்ம், மயலுயிர் கெட்டன. மொழியும்-மொழிம்,
தையை நிழலின், வெண்குடையும் வெஃசிப் வல்லுன்புகழ் நாமவெள்வேல். புகைப்படப்
மருளும், அருளும், கலுழும்.
விழும், ஆடும் தொல் சொல். ான்றவை. சூ: 227, 240.

Page 44
போரஞ்சிப்பணிம்." இருவழியுமுயிரு முயிர் பாலிடத்துக் கள்ளெனக் கூட்டலுமாகும். (உ- சிந்தாமணி. -'அல்லித்தாளற்றபோது முடம்பு நீங்கத் தீவினைதொடர்ந்து நீங்காப், பின்னின், றெல்லையிறுன்ப வெந்தீச்சுட்டெரித் பியம். -“பல்லோர்படர்க்கை முன்னிலைதன் செய்யுமென்னுங் கிளவியொடுகொள்ளா.." எ.
108. இறந்த காலத் தி றின்னே மூவிடத் (இ-ஸ்) இறந்தகாலத் திடைநிலைகளா ! த், ட், ற், என மூன்று மெய்யும் இன், (உ-ம்) நடந்தான், நடந்தாள், நடந்தா தேம், நடந்தாய், நடந்தீர், எ-ம். உண்டான் வரும். என்மஞர், என்றிசினுேர், போனது, எ6
109. நிகழ்பொழு தாநி வைம்பான் மூவிட (இ-ள்) நிகழ்காலத்திடை நிலைகளாமாறு ஆநின்று, கின்று, கிறு, என மூன்றும் நி (உ-ம்) நடவா நின்றன், நடவாநின்ருள், நின்றன, எ-ம். நடக்கின்றேன், எ-ம். நடக்கிரு விருந்தான், என வருதலுமறிக. எ-று.
110. எதிர்வருங் காலத் வைம்பான் மூவிட (இ-ள்) எதிர்காலத்திடைநிலைகளா மாறு ப், வ், என இரண்டுமெய்யும் எதிர்கால (உ-ம்) நடப்பான், நடப்பாள், நடப்பா வருவான், எ-ம். வரும். சிலவிலவென்ற மிை வரவும் பெறுமெனக்கொள்க. இவற்றையினிக்
111. எதிர்கால விகுதியு குடுதுறு வென்னு டல்லன் னென்னே பலர்பாற் காகும் (இ-ள்) மேற்கூறிய முக்கால வினைக்குப் கு, டு, து, று, அல், அன், என், ஏன், வி (உ-ம்) உண்கு, கொடு, வருது, சேறு, பென், நடப்பேன், யான், எ-ம். வரும். அன் யுயர்திணைப் பன்மைப்படர்க்கையாம். (உ-ம்) புலவர், எனவரும்,
(1) குத்: 108. இறந்தகாலத்து இடைநிலை (2) குத், 109. பலவின்பால் - நடக்கின்ற6 நடக்கின்ற

any
மெய்யுங் குறைந்தன. அன்றியும் பலவின் b) அவையுண்ணுங்கள், இடுங்கள், எனவரும்.
மருதநூலதனப்போலத், தொல்லைத் தம் புல்லிக்கொண்டுயிரைச் சூழ்ந்து புக்குழிபுக்கு
டுங்களன்றே." என வரும். -தொல்காப் ம, யவ்வயின் மூன்று நிகழுங்காலத்துச், து. மேற்கோள். எ-று. (iii)
டநிலை தட 0ே றவொற் தைம்பாற் கேற்பன.
ாறுணர்த்துதும். னும் இறந்தகால வினையிடை நிலைகளாம். ர், நடந்தது, நடந்தன, நடந்தேன், நடத் , எ-ம், சென்ருன், எ-ம். உறங்கினன், எ-ம். எ வருதலு மறிக. எ-று. (af)
ன்று கின்று கிேறுவென
த் தாமிடை நிலையே.
நுணர்த்துதும்.
கழ்கால வினையிடைநிலைகளாம்.
நடவாநின்ருர், நடவாநின்றது, நடவா
ய், எ-ம். வரும். உண்ணு கிடந்தான், உண்ணு
(ரு)
திடைநி?லப் பவ்வ த் தாமிவை சிலவில.
|ணர்த்துதும்
வினையிடை நிலைகளாம். ர், நடப்பது, நடப்பன, எ-ம். வருவேன், கயால் சிலவினைமொழிகளிடை நிலையின்றி காட்டுதும். எ-று. (சு)
ளொருமைத் தன்மை ங் குற்றிய லுகரமோ ா னுமெண் ணிறே
பமார் மருமனுர்.
பொது விகுதிய மாறுணர்த்துதும். குதி யெதிர்கால வொருமைத் தன்மையாம். யான், எ-ம். நடப்பல், நடப்பன், நடப் றியும். ப, மார், மரும், மஞர், விகுதி சொல்லுப, நடமார், என்மரும், என்மனுர்,
2. த், இன் அடங்குமென்பர். ஈ என முடியும். ன என்று முடியாது.

Page 45
- 3
அன்றியும், கும், டும், தும், றும், விகு உண்டும்-இ. வருதும்-எ, சேறும்-எ, எனவரும் (உ-ம்) என்மர், எனவரும். - நன்: குத் தவ்வொடிறப்பு மெதிர்வும் டவ்வொடு, க கோளிம்மா ரெதிர்வும்பாந்தஞ், செலவொடு மும்மையு மேற்குமீங்கே." எ-து. மேற்கோள்
112. எதிர்மறைக் கிடை ஆய்ஈர் ஆன் ஆள்
வைம்பான் மூவிட (இ-ள்) ஒருமொழிப்பொருளை நீக்குதற் நட, வா, முதலிய ஏவல்வினைப் பகா யின்றி சூத்திரத்திற்காட்டிய விகுதிகளையேற்றி வினையாம். (உ-ம்) நடவேன்-யான், நடவேம் வீர்-நீர், நடவான்-அவன், நடவாள்-அவள், ந யானை, நடவாவன-அவை, எ-ம். வரும். எ-று
முதலாவது-முக்காலமு
இரண்டா ஏவல்விய
113. ஏவ லொருமைக்
வேவற் பன்மைக் ரிருமைக் கொரே
(இ=ள்) ஏவல்விகுதிகளா மாறுணர்த்துது ஆய், தி, மோ, விகுதியொருமையேவல நடவாய், கேளாய், போதி. அகுள்தி, கேண்ே ஈர், நீர், மின், மினிர், விகுதிபன்மையேவலா (உ-ம்) உரையீர், கேளீர், போதீர், அரு கேண்மினீர், எ-ம். வரும், அன்றி, கு, விகுதி (உ-ம்) கம்பர். -“அன்னையே யனையார் சிலப்பதிகாரம். -"நீயிங்கிருக்கென்றேகி டருகென்னவே,' என்பதில் அருளுகு, இரு மீளவும்.
சிந்தாமணி. -'எந்தைமார்க ளெழுகொ விடத்தி லிவ்விகுதி வியங்கோள் வினைக்குமா புனக் குண்டாகென்றேகினன்.”
சிலப்பதிகாரம்.-பசியும்பிணியும் பகைய என்பதில், உண்டாகு, சுரக்கு, இவை உண்ட காண்க.
(1) ஏம். எதிர்மறையில் வரும். உடன்பா ஓம். எதிர்மறையில் வாராது. இக்கா

•ლთა
திவருதலுங் கொள்க. (உ-ம்) உண்கும்-எ,
மாரெனும்-விகுதி குறுகிவரும்.
145 -*றவ்வொடுகர வும்மை நிகழ்பல்லவுந், Nவுங்கள்வோ டெதிர்வுமின்னேவல், வியங் பரவுஞ் செய்புநிகழ்பெதிர்வு, மெதிர்மறை 6r-g). (எ)
நிலை யின்றிஎன் () ஏம்ஒம்
ஆர் ஆ ஆது அ த் தாகுமென்ப. கெதிர்மறை விகுதிகளாமாறுணர்த்தும்,
ப்பதத்தைப் பகுதியாக நிறுத்தி இடைநிலை
முடிக்கின் மூவிடத்தைப்பால் எதிர்மறை "யாம். நடவோம்-யாம், நடவாய்-நீ, நட டவார்-அவர், நடவா-குதிரைகள், நடவாது'. (sy)
bறுவிளை. --முற்றிற்று.
‘வது: Iங்கோள்
கியலு மாய்திமோ
கீர்தீர் மின்மினி ாவிடத் தாகுங் குவ்வே.
ம். Th. (p-b) 2-60M raunrü, d6MNTS, e-GM prGudmr, மா, சென்மோ, எ-ம். வரும் அன்றியம்: b. நள்தீர், உரைமின், கேண்மின், உரைமினிர், யொருமைக்கும் பன்மைக்குமாகும். க்கிவ்வா றடுத்தவாறருளுகென்றன்." *-சிந்தாமணி. -"எற்றியல்காணநா மிவட் க்கு, தருகு என்பனவொருமைக் கேவலாம்.
ாருளென. எழுகு-பன்மைக்கேவலாம். ஒரோ b. -கம்பன்-“ஆயிரமாதர்க்குள்ள வறிகுறி
நீங்கிவசியும் வளனுஞ் சுரக்கென வாழ்த்தி: க-சுரக்க, என வியங்கோளாய் வந்தவாறு
ட்டிலும் வரும். லத்தில் வரும்.

Page 46
- 4
− அன்றியும், வரல், தரல் என்னுஞ்சொ வாரிர், தாரீர், வருதீர், தருதீர், வம்மின், த மறிக. எ-று.
114. எதிர்மறை யேவ
அன்மோ அற்க
ஆமின் அன்மின் (இ-ள்) எதிர்மறையேவல் விகுதிகளாக ஏல், அல், அன்மோ, அற்க, விகுதி ெ (உ-ம்) செய்யேல், செய்யல், செய்யன்
யன்மோ, முனியற்க: எ-ம். வரும்.
ஆமின், அன்மின், அற்பீர், விகுதியெதி மின், செய்யன்மின், செய்யற்பீர்; முனியாமில் அற்க. என்னும்விகுதி மூவிடத்தைம்பா நாமும் பொய்யற்க, நீருஞ் சொல்லற்க, அர ரும் வழுவற்க, இதுவழங்கற்க, அவை யொழ குறள். -'வியவற்க வெஞ்ஞான்றுந் த
务
115. "ஈதா கொடுவெ யிழிந்தோ னுெப் (இ-ள்) ஏவன் மொழிகளுண் மும்மொ ஈ, என்னுஞ்சொல் ஈவானினிழிந்த விர சவானேடொத்த விரப்பான் சொல்லுவதாம் விரப்பான் சொல்லுவதாம். (உ-ம்) தந்தாயி னிரப்பு. மைந்தாகொடு, உயர்ந்தோ னிரப்பு. தோன் கூற்றே.--தாலென் கிளவி யொப்பே தோன் கூற்றே. ** எ-று.
116. வியங்கோ ஸ்ரீயலு பவ்வொடு ரவ்விெ *வாழிய வென்ப A. யேகலு முரித்தஃ (இ-ள்) வியங்கோள் விகுதிகளாமாறுை க, ய, ர், விகுதிமூவிடத்தைம்பாற்கண் ஒ (a-b) வாழ்க, வாழிய, வாழியர், 6 அவள் வாழ்க, அவர்வாழ்க, அதுவாழ்க, அ ருெட்டுக
அன்றியும், வாழியவென்னும் வியங்கோ மிரட்டா. (உ-ம்) வாழிகொற்ற, வாழிதேவ, நன்: குத் 338, - "கயவொடு ரவ்வெ மென்ப. - வாழியவென்பத னிற்றணுயிர்ெ இவை மேற்கோள். எ-று.
இரண்டாவது-ஏவல்விய
சூத்: 115, நன்னூல் சூ: 407. குத்: 116. பின்னிரு அடிகள். நன்: சூத்

0 -
ல், வாராய், தாராய், வருதி, தருதி, எ-ம்.
iம்மின், விம்மினிர், தம்மினீர், எனவருதலு (க)
ற் கேலே அல்லே
வாகு மொருமை
அற்பீர் பன்மை.
மாறுணர்த்துதும்.
யதிர்மறையேவலொருமையாம்.
மோ, செய்யற்க முனியேல், முனியல், முனி
Gர்மறை யேவற்பன்மையாம். (உ-ம்) செய்யா ா, முனியன்மின், முனியற்பீர் எம். வரும். ற்கு மேற்பதன்றி வியங்கோளினுமாம். (உ-ம்) சன் முனியற்க, இஃதிவள் செய்யற்க. அவ மியற்க.
ன்னை நயவற்க, நன்றி பயவா வினை." எ-று.
னு மூன்று முறையே போன் மிக்கோ னிரப்புரை." ழிவிகற்பமா மாறுணர்த்துதும். ப்பான் சொல்லுவதாம். தா, என்னுஞ்சொல் ). கொடு, என்னுஞ் சொல் ஈவானின் மிக்க , இழிந்தோ னிரப்பு, அன்பாதா, ஒப்போ -தொல்காப்பியம்.-‘ஈயென் கிளவி யிழிந் ான் கூற்றே. --கொடுவென் கிளவி யுயர்ந் メ (து)
ம் விகுதிக் கவ்விய பாற்று மிவையெங்கு மேற்பன த னிற்றி னுயிர்மெய் தேகினு மியல்பே.”
ார்த்துதும்.
ணு மேற்கும்வியங்கோளாம். r-ம். நான்வாழ்க, நீவாழ்க, அவன்வாழ்க, வைவாழ்க, எனவரும். மற்றவிகுதியுமிவ்வா
ளிற்று யகரங்கெட்டுவாழியெனவரின் வல்லின வாழிபூத, வாழிசெல்வ, என வரும். w ாற்றிற்ற வியங்கோ, ளியலுமிடம்பாலெங்கு மய், யேகலுமுரித் தஃதேகினு மியல்பே."
(守)
கோள். --முற்றிற்று.
கு: 188.

Page 47
- 41
மூன்ற ஈரெ
117. எச்ாமே தொழில் யிடம்பா றென்ற விவற்றுட் பெயர் வினையொடு புண
(இ-ள்) ஈரெச்சங்களா மாறுணர்த்துது தொழிலுங் காலமுந்தோன்றி இடமும் மெனப்படும். ஐப பான்மூவிடஞ் செய்பவன் மு வன வெல்லாம் பெயரெச்சமெனப்படும், விலை மெனப்படும்.
(உ-ம்) உண்ட, உண்கிற, உண்ணும், நான், நீ, இவை கூட்டுக, அன்றியும், உண்ட விப்பெயர். உண்டவிடம்-இடப்பெயர், உண் பெயர், உண்டசோறு-செயப்படு பொருட்பெ கரியகுதிரை, பெரியகளிறு, முகத்தயானை, ப நட்பு. இவை குறிப்புவினைப் பெயரெச்சம்.
களைகட்டபபிர், களைகட்டகூலி, என இ போனவூர் எனப் பிற பெயரெஞ்சுதலுமறிக,
பெயரெச்சவாய்பாடுகள் :-செய்த, செ இறப்பு, நிகழ்வு, எதிர்வு, முக்காலத்தில்வரும் பகை. எனவரும்.
உண்டு போனுன், உண்ணப்போனன், வினையெச்சம்.
வினையெச்ச விகற்பமினிக் காட்டுதும். - பாட்டிற் காலமுஞ்செயலுந் தோன்றிப்பாலெ நிற்பது பெயரெச்சம்மே."
அகத்தியம். -"காலமும் விளையுந்தோன் யெச்சம்மே. --காலமும் வினையுந்தோன்றிப் ப சம்மே." இவைமேற்கோள்.
வடநூலார் பெயரெச்சம்-சந்திராந்தப் கூறுவர் எ=று.
118 உம்மீற்ற வெச்ச லுயிரு முயிர்மெ கும்முந் தாதலு
(இ-ள்) பெயரெச்சத்திற்குச் சிறப்புவி
உம்மெனமுடியும் எதிர்காலப் பெயரெச் முகரத்தோடதன்மெய்யும் வேண்டுழிக் கெடு துக்கு மேற்பன.
(உ-ம்) செய்யுந்தொழில் எ-து. செய் எ-து. வாழுகுடி-வாழ்குடி எனவரும். இவற்

வது:-
g-D
பொழு தென்றிவை தோன்றி
தெஞ்சிய வினையென சேர்ந்தியலும் பெயரெச்சம் ர்வது வினையெச் சம்மே
b. பாலுந் தோன்ருதுவருவன வெல்லா மெச்ச
pதலிய வறுபொருட் பெயரொடுபுணரப்படு ரயொடு புணரப்படுவனவெல்லாம் வினையெச்ச
எனநிறுத்தி, அவன், அவள், அது, அவை, சாத்தன்-வினைமுதற்பெயர், உண்டகலப-கரு டவுனல்-தொழிற்பெயர், உண்டநாள் - காலப் பர், இவை தெரிநிலை வினைப்பெயரெச்சம். டத்தபாம்பு, நெடியவில், தீயசொல், புதிய
}ன்னதற்கிதுபயனும்; உண்டவிளைப்பு, குடிப்
ய்கின்ற, செய்யும், என மூன்ரும். இவை ). (உ-ம்) பட்டபகை. படுகின்றபகை, படும்
உண்டக்கால்வருவான், இவை முக்காலத்து
நல்னுரல்.-*செய்த செய்கின்ற செய்யுமென் ாடு, செய்வதாதியறுபொருட்பெயரு. மெஞ்ச
ாறிப் பாறேன்ருது, வினைகொள்ளு மதுவினை ாருேன்ருது, பெயர் கொள்ளுமது பெயரெச்
}, எ-ம். வினையெச்சம்-துவாந்தம், எ-ம். (க)
ந் தீறு மீற்றய ய்யு மொழிதலாஞ் செய்யுட்
மொக்கு மென்ப.
யா மாறுணர்த்துதும். சந் தொக்குநின்று ஈற்றுமசுரமு மீற்றயலுகரமு தலாம். இங்ங்னந்தொக்குநிற்புழி முக்காலத்
தொழில்-செய்தொழில், எ.ம். வாழுங்குடி, றைவிரிக்குங்காலை, வாழ்ந்தகுடி-வாழாநின்ற

Page 48
குடி-வாழுங்குடி, என முக்காலத் துப் பெr தொக்குநிற்பவே இப்பெயரெச்சங்கள் வரு
(உ-ம்) ஆகும், எ-து. ஆம், எ-ம். ஞல் இவை எஞ்சினும் வினைத்தொகையெ
இஃதன்றியே செய்யுளிட தில் ஈற். பெறுமெனக்கொள்க. (உ-ம்) செய்யும், ெ குழுந்து பூவுலகில்யாவு, முணரீனினக்கில்ை
119. வினையெச் சங் உவ்வோ டெல் அஇரு கருத்த யொருகருத் த மியை அ வன் வான்பான் பr
(இ-ள்.) முக்காலத்து வினையெச்ச இ, உ, என, ஊ, பு, ஆ. விகுதி ய களாம். (உ-ம்) ஆறி, ஆடி, எ-ம். செய்து செய்யூ, காணுர, எ-ம். செய்பு, காண்குபு, போய், என, ய, விகுதி வருதலுமறிக. இ (உ-ம்) புக்குவந்தான், விட்டுவந்தா கொண்டான், உடீஇ வந்தான், என்பதில் நிகழ்காலங்காட்டுந் தெரிநிலை விணையெச்ச (உ-ம்) உண்ண - காண, என வரும் இருகருத்தாவைப்பற்றி முடிதலினிகழ்கால யானே மலரைமோப்பவெடுத்தேன், கால வினையெச்சமாயிற்று.
பொன்சுடரச்சுடுந்தீ, எ-து. எதிர்கா எ-து, நிகழ்கால வினையெச்சமாயிற்று தீ யெச்சமாயிற்று. செயவென்னெச்சம் இருக விருத்தம். - 'விண்டுபெய்ய விரிந்து யைக், கண்டுவாழ மணிக்கழலார்குழுக், னுண் முதலீரடிக்கணிருகருத்தா வந்தமை அன்றியும் இல், இன், இய, இயர் காட்டுந் தெரிநிலை வினையெச்சங்களாம்.
(உ-ம்) செய்யில் - செயில், எ-ம். ட காணியர் - வாழியர், எ-ம். செய்வான் எ-ம். உண்பாக்கு . உரைப்பாக்கு, எ-ம். நடந்தால் - நடப்பித்தால், எ-ம். நடப்பித்தற்கு, எ-ம். ஆல், கால், கு, முற்பகற்செய்யிற் றமக்கின்ன, பிற்பகற் பெயர்கட்கு உம்மை கூட்டி னிகழ்கால 6 (உ-ம்) கேட்டலும், வளர்தலும், 6 பொருள் கொள்ளலுமாம். உணற்குவந்த விகுதி வரும்.

- 42 -
ருளனவாம். இவ்வாருெருகாலமுந் தோன்ருது பகால வினைத்தொகையெனப்படும். பாகும், எ-து. போம். எ.ம். ஈற்றுமகர நின்றத TLULJL-sr.
மின்கண்ணே, து, கூட்டி உம், உந்து, ஆகவும் Fய்யுந்து, வாழும், வாழுந்து, எ-ம். "புணரிசீர் யொப்பு.’ எ-ம். பிறவுமன்ன. எ-று. (உ)
கொள் விகுதி இ உ ாவும் ஊபு ஆ விறப்பே ா வணையி னிகழ்வே ாவு மே ரிடத் திரண்டு றி இல்இன் இயஇயர் க்கு வரும்பொழு தாம்பிற.
விகு கிகளா மாறுணர்த்துதும். பிறந்தகால்ங் காட்டுந் தெரிநிலை வினையெச்சங் து, வந்து, எ-ம். உண்டென, பட்டன, எ-ம். எ-ம். உண்ணு, காணு, எ-ம். வரும். ஆய், வ்வெச்சம்பகுதி விகுதி விகாரப்பட்டும் வரும். ன், என்பதில், புகு, விடு, பகுதிவிகாரம். தழிஇக் தழுவி, உடுத்து, விகுதிவிகாரம். அ, விகுதி மாம். ). ஒருவன் மோப்பக்குழையு மணிச்சம், எ-து:
வினையெச்சமாயிற்று.
எ-து. ஒரு கருத்தாவைப்பற்றி முடிதலி னெதிர்
ல வினையெச்சமாயிற்று. தீச் டச் சுடரும் பொன், ச்சுடச் சுடரும் பொன், எ-து. நிகழ்கால வினை ாலத்தில் வந்தது. iன முல்லைமேல், வண்டுபாட வந் காடின மஞ்ஞை கொண்டுபோகவெங்கொய்யுளையேறினர்.” இத யா னிகழ்கால வினையெச்சமாயிற்று.
வான், பான், பாக்கு, விகுதி யெதிர்காலங்
டின் - வரின், எம். நடத்திய - உண்ணிய, எ-ம். உறங்குவான், எ-ம். உண்பான் - உரைப்பான், வரும். |டந்தக்கால் - ஒலித்தக்கால், எ-ம். நடத்தற்கு - விகுதி வருதலுமறிக. - குறள் . - “பிறர்க்கின்ன ஒமே வரும்." பிறவென்றமிகையால் தொழிற்
னையெச்சத்திற்குமாம். ருகலு, முதலியவை கேட்க, வளர, வர, எனப் ான், எ-து. செயவென் வாய்பாடுபற்றிக் குவ்

Page 49
- 4:
உண்ணுமேற் பசி தீரும், எ-து. செயி எள்ளுமேனும் வரும், காண்டலுமிதுவே கூறு தில் விகுதியாம்.
இறந்தகால வினையெச்சத்திற்கேவற் கூட்டுவாரு முளர்
(உ-ம்) கொளீஇ, செலீஇ, இரீஇ, வி
பொருள் செய்தேமார்த்தல் பசுமட், கலந்: மேற்ற இறந்தகாலப் பெயரெச்சமாம். (உ- தழீஇயன. எ-ம். வரும். - தேம்பாவணி. -- குழீஇ யினமலர் பொருக்கொடிக ரூசல் கொ மேல், விழீஇயினவினை பொரு விளங்க முல்லை களபெடை கூட்டி னிறந்தகாலவினையெச்சமா
(உ-ம்) வளைஇ, எ-ம். வரும். இதற்கு (உ-ம்) வளைத்த - வளைஇய, எனவரும். துவ் யுதவும், நல்வினைதானுற்றவிடத்துதவும், இவ கால வினையெச்சமாயின.
நன்னூல். - "செய்து செய்பு செய்யாச் யிய செய்யியர், வான்பான் பாக்கின வினை முறை தரும்.”
தொல்காப்பியம். - “பின் முன்க ல் ச கண்ணிய, வென்னகிளவியு மவற்றியல்பினவே
120. எனவொழித் தெ வான்பான் பாக்ே
மேற்கு மொருக
(இது.) வினையெச்ச விகற்பங்களா ம
வினையெச்ச மெல்லாந் தனியேவாரா எஞ்சிய வினையின் கருத்தாவு மவையே தொ வும் பிறிதாகவும் வரும். இ, உ, ஊ, பு, ஆ பான், பாக்கு, விகுதி யெதிர்கால வினையெச் தாவைக் கொள்ளுமல்லா தெஞ்சிய வினை தொரு கருத்தாவுங் கொள்ளின் வழுவாம்.
(உ-ம்) நீயாடி, அவன் பாடினன், எ-து வவனே, ஆகையால் வழுவாம். அவ்வழுவின் வொடு கூட்டிய, என, விகுதி யிறந்தகால ெ இன், இய, இயர், விகுதி யெதிர்கால வெச்சி கருத்தாவையும் பல கருத்தாவையு நோக்கில்
(உ-ம்) பகித்தெனப் புலி புன்மேயா முல்லை மலர்ந்தது - பிறவினை முதல்வினை; மோப்பக்குழையு மனிச்சம் - பிறவினை முதல் வினை உண்ணிற் பசிதீரும் - பிறவினை முதல்வி வினை; அவர் காணிய வம்மின் - பிறவினை மு முதல்வினை; நாம் வாழியரும் பொருளளித்த 3 வச்சங்கள் முற்றுவினையொடு ஒரு கருத்த காண்க. அன்றியும், எஞ்சியவினைக்கு முற்று கொண்டு முடிந்த வினையெச்சமெனவும் வழா

Aysa
னென்னும் வாய்பாடுபற்றி ஏல், விகுதிவரும். ம், இவற்றுள் ஏனும், உம்மும், ஒரோவிடத்
பகுதிமேல்விகுதியாக வளபெடுத்த வீகாரங்
Nஇ, எ-ம். வரும். குறள். - “சலத்தாற் னிர் பெய்திரி இயற்று.' இதன்மே லகர b) இரீஇய, இருந்தழிஇய, எ-ம். இரீஇயன, ‘தழிஇயின கலன் பொருத்தளர் நுசுப்பெனக், ண், டெழிஇயின்கனி பொழுவளை யிபங்கண் யே." எ-ம். வரும். ஐயீற்றேவற் பகுதிக் ம்.
அகரங் கூட்டினக்காலப் பெயரெச்சமாம்.
வாமைவந்தக்கடை, நல்வினைதானுற்ற வழி
ற்றுள் கடை - வழி. இடத்து - விகுதி யிறந்த
செய்யூச், செய்தெனச் செயச்செயின் செய் ாயெச்சப பிற, வைந்தொன்ருறு முக்காலமு
கடைவழி யிடத்தென்னு, மன்னமரபிற் காலங் 1.''' 6t-gy. ( 5)
5ாழிந்த விறப்பெச் சத்தும் கென வருமூன் றற்கு ருத்தா விரண்டும் பிறவே.
ாறுணர்த்துதும்.
மற்ருெருவினையைத் தொடர்ந்துமுடியும்; டரும்; முற்றுவினையின் கருத்தாவும் ஒன்ருக , விகுதி யிறந்தகால வினையெச்சமும் வான், சமுந் தொடருமுற்று வினையோ டொரு கருத் க்கொரு கருத்தாவும், முற்றுவினைக்குப் பிறி
ஆடற்குக் கருத்தாநீயே, பாடற்குக் கருத்தா றி நீயாட அவன் பாடினு னென்க. உவ் பச்சமும், அ, விகுதி வினையெச்சமும், இல், முந் தாமே தொடருமுற்று வினையோ டொரு கும். து - தன்வினை முதல்வினை; மாரிபெய்தென மோப்பவெடுத்தேன் - தன்வினை முதல்வினை; வின்ை; உண்ணினுவக்கும் - தன்வினை முதல் னை நீரிவைகாணியவம்மின் - தன்விளை முதல் தல்வினை: நாம் வாழியரெய்தினம் - தன்வினை எம் - பிலவினை முதல்வினை; முறையே சொன்ன ாவும் இரு கருத்தாவும்பற்றி முடிந்தவாறு வினைக்குங் கருத்தா ஒன்றெனின் முதல்வினை (50.

Page 50
4 سے
நன்னூல். -- “அவற்றுள் முதலினன்கு பிறவுமேற்குப்பிற." எ-து. மேற்கோள். எ-று
121. எதிர்மறை யெச்ச யாமலா தாமை ய
(இ-ள்.) ஒருவினைத் தொழிலை நீக்குதற் களா மாறுணர்த்துதும்.
ஆமல், ஆது, ஆமை, ஆ, யெதிர்மறை
(உ-ம்) செய்யாமல், உண்ணுமல், எ-ம். உண்ணுமை, எ-ம். செய்யா, உண்ணு, எ-ம்.
"வரந்தரு முனிவனெய்த வருதலும் 6ெ பழி பூண்டா நின்றன். ஈண்டு, மாயாமல் என்
122. வால்தரல் மூவிட
செலல் கொடை
(இ-ள்.) இடம்வழுவாமற் காத்தலாமா. ஈண்டுவினையியல்புரைப்புழி நால்வினை யு. வருதல், தருதல், என விருவினைச்சொல் தன்ன (உ-ம்) எனக்காடை வந்தது, நினக்கணி எனக்குத் தந்தான், நினக்குத் தந்தான், அவனு செல்லுதல், கொடுத்தல், என விருவினை வரும். (உ-ம்) அவனிடத்துச் சென்ருன், அ எனக்கு நினக்கு மாடை கொடுத்தா னெனவர் நன்னூல். - “தரல்வரல் கொடை செல
சியவேற்கும்." எ-து. மேற்கோள். எ-று.
மூன்ருவது ஈரெச்
நான்கா வினைக்கு
1 3. வினைக்குறிப் பென் பெற்றிடம் பாற்கு
(இ-ள்.) வினைக்குறிப்பா மாறுணர்த்துது
மேலே பெயர்ப்பகுபதங்களை விளங்கிய களைப்போலே வேற்றுமை யுருபு பெறுவனவன் பதாயிற்று அங்ங்ன நடப்புமி வினைக்குறிப்பெ6 லாயினும் வினையின் ருெழிலைக் குறிப்பனவும் வினையை விளக்கிய விடதது வந்த முறையென தைம்பால் வினைச்சொற்கேற்ற விகுதியைப் டெ
வினைக்குறிப்பு=குறிப்பு வினை

4 -
மீற்றின் மூன்றும், வினைமுதல் கொள்ளும்
(*)*
த் தியலும் விகுதி
பாவென நான்கே.
கெதிர்மறையாகவரும் வினையெச்ச விகுதி
வினையெச்சங்களாம்.
செய்யாது, உண்ணுது, எ-ம். செய்யாமை, கூருமல், என அல் விகுதி வருதலுங்கொள்க.
வருவிமாயா, நிரந்தர முலகினிற்கு நெடும் பதற்கு மாயாவென்றது காண்க. எ-று. (ரு)
மாவு தற் குரிய சேரும் படர்க்கை யொன்றே.
றுணர்த்துதும்.
ரிமையை விளக்குதன் முறையே யாகையில் மை முன்னிலை படர்க்கையை யணைந்து வரும். வந்தது, அவனுக்குப் பொன் வந்தது, எ-ம். றுக்குத் தந்தான், எ-ம். வரும். ாச் சொல் படர்க்கைப் பெயரை யணைந்து வனுக் காடைகொடுத்தான், எ-ம். வரும். ரின் வழுவாம். ச்சாரும் படர்க்கை, யெழுவ்ாயிரண்டு மெஞ்
(சு) சம். - முற்றிற்று.
வது. குறிப்பு
iப வினைபோல் விகுதி ம் பெயர்ப்பகு பதமே.
எம்.
விடத்தில் அவையெலா மற்றைப் பெயர் றியே வினையைப்போல நடப்பனவா மென் னப்படும். இவையே பெயரியவிசைத்த சொல் வினையைப்போல நடப்பனவு மா ையில் ாக் காண்க. வினைக்குறிப்பெல்லா மூவிடத் பற்றுமுடியும்.

Page 51
- 4.
(உ-ம்) பூணினேன் - யான், பூணினேம் ஞன் - அவன், பூணினுள் - அவள், பூணிஞர் - வரும். பொருண் முதலாறு காரணங்களால் குறிப்பாக நடப்பனவாமெனக்கொள்க.
அன்றியும் வினைக்குறிப்பு வினையைப்போ வேண்டாது நிற்பது வினைக்குறிப்புமுற்றெனப் (உ-ம்) குறள். - 'அகர முதல வெழுத் னுள் முகற்று என்னுஞ்சொல் அஃறிணை ெ முதல வென்னுஞ் சொல் அஃறிணைப்பன்ை (உ-ம்) இறைவகொடியை, தாயேயினியை, நீே மையை, இவை தீய, அவைநல்ல, எ-ம். 'ஆ னிங்குய்யற்பாலபல." எ-ம். வரும். எ-று.
A. 124. வினைக்குறிப் பெ வலிமிகத் தூறு லின்னு மளவு அவ்விறு மெல்ல
(இ-ள்.) வினைக்குறிப்புக்கோர் சிறப்புவி ஒன்றன்பால் வினைக்குறிப்பு வினையைப்( (உ-ம்) அரிது, பெரிது, வெய்யது, நெ அன்றியும், வினைக்குறிப்பிடத்து வரும் பெய தொக்கு நிற்கு மென்றுனர்க.
(உ-ம்) தீமைத்து, கடற்று, மாரிநாட்டு டது, கடலிலுள்ள க, மாரிநாளிலாயது, என மீற்ற பெயரே வினைக்குறிப்பொன்றன்பால் வி நிலை யிலக்கணத்கானே வரும்.
வல்லின வெழுத்திரட்டுமாகையில் ஈலி உடைத்து, தீமைத்து, நடைத்து, எ-ம். பெய í f-lb. 6)'(5úb.
குறள். - 'பல்லார் பகைகொளவிற் ப விடல். பிறவுமன்ன.
அன்றியும், ஏழுததிணைந்தியலுஞ் சந் நிலைப்பதவீற்ற ல ன க்கீழும் ள க்கீழுந்தவ்வரி முகையின் லவ்வொற்றிற்ற பகுதிக்கண் லகரட (உ-ம்) கடல் - கடற்று, முதல் - முத பார்க்குப் பொருன் பொழிவார் மேற்றே பு: அன்றியும் இன்னென்னு மிடைநிலைடெ திரிந்க கவ்வும், றுவ்வுமாம். (உ-ம்) வில் பொற்பினன் - பொற்பிற்று, இருளினன் - இரு அன்றியும், ளவ்வீற்ற பகுதிக்கண் ளகர நாள் - நாட்டு, பொருள் - பொருட்டு, இருள் அன்றியும், ணகரந் திரிந்து கண்ணெg Le Tb.
குறள். -‘குடிப்பிறந்து குற்றத்தினிங்

- யாம், பூணி%ன - நீ, பூணினீர் - நீர், பூணி அவர், பூணிற்று - அது, பூனின - அவை, என வரும் பெயர்ப் பகுபதமெல்லாம் வினைக்
லப் பெயர் முதலாயினவேற்றி மற்முென்றை படும். தெல்லாமாதி, பகவன்மு தற்றேயுலகு " இத பாருமைக்கண் வினைக்குறிப்பு முற்றெனவும், மக்கண் வினைக்குறிப்பு முற்றெனவும்படும். ரதண்ணியை, தீயேவெய்யை, இவை பொது பூங்குய்யல் வெஃகியறஞ் செய்க செய்தபின்
(க)
ான்றன்பால் விகுதி துவ்விஃதே டுவாம் ஐர யவ்வுமல் முறையீற்ற பெயர்க்கே ாம் பலவின் பாற்கே.
தியா மாறுணர்த்துதும். போலவே துவ்வெண்முடியும்.
ாய்யது, முகத்தது, புறத்தது. என வரும் பர்ப்பகுதி வேற்றுமைப் பொருளாக வந்து
; இவற்றை விரிக்குங்கால் தீமையைக்கொண் வரும். ஐயெனுமுயிரும் ர், ய், என வீரொற்று குதியெனுந் துக்கொள்ளுங்காலைத் தொகை
ண்டுத் தகரவொற்று வரப்பெறும். (உ-ம்) Iர்த்து, ஊர்த்து, எ-ம். பொய்த்து, மெய்த்து,
த்தடுத்த தீமைத்தே, நல்லார் தொடர்கை
3தியிலககணத்தானே வேற்றுமைப்பொருளா ன் அவற் ருெடு தவ்வுமுறையே நட வாமென் ம் றகர வொற்ருகித் துவ்வும், றுவ்வாம். ற்று, மேல் - மேற்று, பால் - பாற்று, எ-ம். கழ், எ-ம். வரும். பற்ற சொற்கண், ளகரம், டகரவொற்ருகத் வினன் - வில்லிற்று, வெற்பினன் - வெற்பிற்று, நளிற்று, எ-ம். வரும். ாம் டகரவொற்ருகத்திரிந்து, டு, வரும். (உ-ம்) - இருட்டு, இப்பயிர்மாரி நாட்டு, எ-ம். வரும். ணு மேழாம் வேற்றுமை யுருபு கட்டெனவு
கிவடுப்பரியு, நாணுடையாள் கட்டேதெளிவு.?

Page 52
~
வெண்பா. - "வெற்பிற்ற்ே செம்பொ பூமுகைத்தே தேனிணிமை - கற்பித்தே, பெல கண்ணழகு செய்தயைத்தே காண்.'" என இ சைக்கண் வினைக்குறிப்பு முற்ருயின.
இவற்றுட்பலவே பெயராகவும் வழங் தீயது, எ-ம். வரும. அன்றியும், பன்மைப்ப
(உ-ம்) கொடிய, பெரிய, உடைய, ந பெயர, பெயரின, முதல, பால, மேல, வில் எ-ம். வரும். பிறவுமன்ன. எ-று.
125. வினைக்குறிப் ெ
(இ-ள்.) வினைக்குறிப்பெச்சமா மாறுண மேற்கூறியபடி பலவின்பால் வினைக்கு முடியும். பாலே தோன்ரு தெவ்வகைப் பெ அகரவிகுதியான் முடியவும் பெறும். அங்ங்ை முற்றுவினையாக நடந்தன, முடிந்தன, பூத்தன முடிந்த, பலமலர்பூத்த, முதலிய முற்றுவினை ரெச்சமாக வழங்கவும் பெறும்.
(உ-ம்) நடந்த செய்தியைச் சொல்ல மலரை யணிமின், எ-ம். இத்தன்மைத் தாகு லவையே திறத்த, இவை யரும்பொருள, இ மரிய, நின்சொல்கொடிய, இத்தொடக்கத்த றெனப்படும். ஈண்டுப் பெயரெச்சம்போலவு சார்ந்து வருங்கால் மூவிடத்தைம் பாற்குப் ே U(B).
(உ-ம்) திறத்தகையான மாய்ந்தது, அ மலரைக் கொய்தேன், மலையநெல்லிது, அரிய தொழிலைச் செய்தான், மையகண், கையவன் முதலிய பலவும் வினைக்குறிப்பெச்சமெனப்படு அன்றியு மிம்மொழிகடாமே மற்றெரு புணர்ந்து பலவின்பாற் பகுபதப் பெயருமாெ (உ-ம்) அரியசொன்னுய், இனியகூருய் மென்னடைய வாயவன்னம், இவை பலவின்பா
126. அன்மை வினைக்
ளன்றுமே லதுவ னின்றி யன்றி ெ னுஷ்வு மாமாயி
(இள்.) சிலவினக்குறிப்பு விகற்பமாம
() ஒன்றணியல்பு மறுக்கும் அன்மையும், விரு சொல்லால் அல்லன், இல்லன், என வி அல்லன் - இல்லன் - யான், எ-ம். அல்லேம் -
(1) வாசக இலக்கணம்: அறிவானந்தம்பி இது சூத்திரமாக்கப்பட்டது - பக்: 1

ہے؟46
ன் விரிகடற்றே வெண்முத்தம், பொற்பிற்ரும் iண்ணழகு நல்லறத்தே பேராப்பொருளின்பங், இவையெல்லாம் அஃறிணை யொருமைப் படர்க்
கும். (உ-ம்) இருட்டு, பொருட்டு, நன்று, டர்க்கையோவெனின் அகர மீருக முடியும். டைய, முகத்த, முகத்தன, புறத்த, புறத்தன, வின, வெற்பின, நாள, பொருள, பொருளன, (e)
பஞ்சி யீற்றகரம் பொதுவே.
எர்த்துதும். றிப்புச் சொல்லெல்லாம் அகர விகுதியான் யர்க்கு மேற்றவினைக் குறிப்பெச்சமாகையில் ன மேற்சொன்ன தன்மையாற் பலவின்பால் ா, என வருதலன்றியே அவை நடந்த, இவை யென வழங்கு மீண்டிம்மொழிகடாமே பெய
ாய், முடிந்த தொழிலைக் காண்மின், பூத்த் iம்வினைக் குறிப்பெனக் கண்டுணர்க. ஆகையி ம்மலர்சுனைய, இம்மா டெல்லா மலைய, நின்குண னபிறவும் பலவின்பால் வினைக்குறிப்பு முற்
மடைமொழிபோலவு மற்ருெரு பெயரைச் பொதுவாய் நிற்கும் வினைக்குறிப்பெச்ச மெனப்
அரும்பொருள வோதிகளைச் சொன்னன், சுனைய குணத்தவன், கொடியசொல்லன், என்பால் ா, நனையகொம்பு, சினையமலர், முனையவேன் ம்.
பெயரைச்சார்ந்து தம்பெயராக வினையொடு மனக் கொள்க.
, கொடிய செய்தாய், நிறத்தவாயமலரே, ற் பகுபதப் பெயராம், பிறவுமன்ன. எ-று. (க)
குறிப் பணையுந் திரிபொரு
றி ஞன்றந் தூக்கி
யன்றெஞ்சும் இயாப்பி
னுறுவலி யியல்பே.
ாறுணர்த்துதும்.
ஒன்றனிருப்பு மறுக்கும் இன்மையும், என ருபகுபதமாம். இவையே வினைக் குறிப்பாகி இல்லேம் - யாம், எம். அல்லை - இல்லை - நீ,
ள்ளை - 1866, 45, சூத், 322.

Page 53
، 47 --محـ
எ-ம். அல்லீர் - இல்லீர் - நீர், அல்லன் - இல்லன் எ-ம். அல்லர் - இல்லர் - அவர், எ-ம். அன்று - எ-ம். வருமாயினும், இஃதோ, அஃதோ, என்ன மறுத்து மற்றென்றைத் தெரிந் துகொள்ளுமிட: சொல் தெரிந்த பொருளின்பாலும் இடமும் ப. (உ-ம்) மானல்லன் மகன், மகனன்றுமான் ருென்று, யானல்லநீ, நீயல்லேம்யாம், எனவரும் அன்று, என்னுஞ் சொல்வரின் செய்யுளில் ஆன் (உ-ம்) அது + அன்று= அதான்று, எனவரு கிளவி செய்யுளில் உகரம் பெற்றுவரும், வரினு பிடியார், எ-து. வாளின்று பிடியார், எ-ம். எ-ம். உப்பின்று புற்தையுண் கமா, எ-ம். வரும்
நன்னூல். -"அதுமுன்வரு மன்ருன்ருந் தொடர்பினுளுகரமாய்வரினியல்பே.” இவை G
127. வழுவா முரிமை ! யிடம்பா றினைபெ
(இ-ள்.) பெயர்க்கும் வினைக்கும் வரும் பெயர்க்கும் வினைக்கு மேலே காட்டிய வழுவெனப்படும். இவையிடமுதன் மரபீருக ே மயங்குவ திடவாழுவாம். (உ-ம்) நான் வந்தாய் தீர், நீங்கள் வந்தேம், அவர்கள் வந்தீர், என6 வாழவாம். (உ-ம்) அவன் வந்தாள், அவள் வந் வந்தது, என வரும். இரு திணை தம்முண்மயங்கு தது, அது வந்தான், அவர் வந்தன, அவை வ மயங்குவது காலவழுவாம். (உ-ம்) பண்டுவருவ முன், எனவரும். விடை தம் "மண் மயங்குவது வி வழியெது வென்பார்ககு மருக்காவலர்ந்த துகா6 வினவழுவாம். (உ-ம்) கறக்கின்றவெருமை பா 2-ஞ் சூத்கிரத்திற் சொல்லிக் காட்டிய வது மரபுவழுவாம். (உ-ம்) யானைமேய்ப்பா பாகன், எ-ம். வரும். --
நன்னுரல் - திணையேபாலிடம்பொழுது வழுவே." எ-து. மேற்கோள். எ-று.
128. ஐயந் திணைபா ல
(இ-ள்.) சிலவழுக்காத்தலா மாறுணர்த் திணைமே லையந்தோன்றினும் பான்மேை கொண்டு முடிக்கவும்.
(உ-ம்) குற்றியோமகனே வவ்விடத்தே உரு, என்கிற பொதுச் சொல்லாலும்; ஆண் கின்றவர், என வுயர்திணைப்பாலையத்திலே, .ே லாலும்; ஒன்றே பலவோலிச் செய்புக்க பெற் றம், என்கிற பொதுச் சொல்லாலுஞ் சொல்து
குத் ; 128. தொல் சொல் 25.

- அவன், எ-ம். அல்லள் - இல்லள் - அவள், இன்று - அது, எ-ம். அல்ல - இல்ல -அவை, ற பத் தோன்றிய பின்னர்த்தேறி ஒன்றை த்தில் அண்மையில் வரும் வினைக்குறிப்புச் ற்றிவருமெனக் கொள்க. எ, இவளல்லரிவர், ஒன்றல்லபல, பலவன் 2. அன்றியும் அது, என்னுஞ் சொன் முன்னே 'ரும். 5ம். இன்றி, அன்றி, என்னும் வினையெஞ்சு ம் வல்லினமிரட்டா. (உ-ம்) வாளின்றிப் நாளன்றிப்போகி, எ-து. நாளன்றுபோகி,
தூக்கின் அன்றியின்றியென்வினையெஞ்சிகரந், மற்கோள். எ-று. (F)
மயங்கிக் கெடினவை
ாழு திறைவினு மரபேழே.
வழுவா மாறுணர்த்துதும். தத்தமியல்பு கெடும்படி மயங்கிவருமொழி வழாம். அவற்றுள்ளே முவிடந் தம்முண் 1. நீவந்தான், அவன் வந்தேன், யாம் வந் வரும். ஐம்பாலுந் தம்முண்மயங்குவது பால் தார், அவர் வந்தான், அது வந்தன, அவை குவது திணை வழுவாம். (உ-ம்) அவன் வந் ந்தார், என வரும். முக்காலமுந் தம்முண் ான், நாளை வந்தான், நெருநல் வரா நின் பிடைவழுவாம். (உ-ம்) திருக்காவலூர்க்கு ண், எனவரும். வின தம்முண் மயங்குவது லோசினையோ, எனவரும்.
மரபின் சொல்லெல்லாந் தம்முண்மயங்கு னை யிடையன் எ-ம். மாடுமேய்ப்பானைப்
வினவிறை, பரபாமேழு மயங்கினம் (ரு)
ணேயும் பொதுவே.
து தும். யந்தோன்றினும் அவற்றுட் பொதுமொழி
தோன்றுகின்றவுரு, எனத்திணைபையத்திலே, கனே பெண்மகளோ வங்ங்ணந் தோன்று ான்றுகின்றவர், என்கிற பொதுச் சொல் றம், என வஃறிணைப்பா லையத்திலே, பெற்
5.

Page 54
wmawi (
நன்னூல். -- 'ஜயந்திணைபா லவ்வப் யும் விளம்புப." எ-து. மேற்கோள். எ-று.
129. சிறப்பணி நடை பிறழ்தலும் பிற
(இ-ள்.) இதுவுமது. இசழப்படும் வழு மொரோவிடத் துரைப்பது மிருதிணை த சிறப்பாம்.
(உ-ம்) நம்மரசனுகிய சிங்கத்திற்குப் உயர்திணை அஃறிணையோடு மயங்கிற்று. அ6 கள், உயர்திணை முதல் உயர்திணைச் சினைே சினை அஃறிணை முதலோடு மயங்கிற்று கல்: உயர்திணையோடு மயங்கிற்று.
இவை உருவகவணி, மயில் போலு ம! கயல்போ லுங்கண், உயர்திணைச்சினை அஃறிை உயர்தி னை முதல் அஃறிணைச் சினையோடு ம தேமபாவணி. - "குரவcள் வேலிகோ பசும்பூநெற்றிக் சரும்புகனிறுவியூக்கி, விரவி பரவநீள் பல பூங்காவும் படுநெறிப்போயிஞே பெயரும் பலகுணப் பெயருமுரிய தற்பொ போடுரைத்தவாறு காண்க.
பிறவென்றமிகையால் இவன் சரசுவ கூறுதலும்; அரசு. வேந்து என உயர்திணை கலுழன், சுணங்கன், என அஃறிணையை உய நன்னூல். - "உருவக வுவமையிற்றி? னர் கொளலே." எ-து. மேற்கோள். எ-று.
நான்காவது: - வினை மூன்ருமோத்து வினைச்ெ
நான்காமோத்து
130. இடைச்சொற் ற வினைபெயர் சேர் வினையொப் புரு மிசைநிறைப் ப8 குறிப்பு மெனெ
(இ-ள்) மேலே வகுத்துக்கூறிய நால் யிடைச்சொல்வியல்பினை விளக்குதும்.
இடையெனப்படுவன வேற்றுமை யுருட உவமையுருபுகளும், தத்தம்பொருளைக் காட்(
(1) சாரியைகள்: இடைச்சொற்கள். ச தொல்காப்பியம்: 7, இடையியல் (

48. --
பொதுவினு, மெய்தெரி பொருண் மே லன்மை (கூ)
யாற்றிணைசினை முதல்கள் றவும் பேணுத னெறியே.
பூவின்றி யலங்காரவகையான் மரபல்லவற்றையு ம்முளுஞ் சினைமுதற் றப முளு மயங்கிவருவது
பகைவர் கூட்டமாகிய யானைகளஞ்சி யோடின, வ்வரசனுக்குத் தம்பியரிருவரு மிரண்டு தோள் பாடு பயங்கிற்று. முகமாகியமதி, உயர்திணைச் வி மங்கையை நல்லோர் விரும்புவார், அஃறிணை
ங்கை, அஃறிணை உயர்திணையோடு மயங்கிற்று. ண முதலோடு மயங்கிற்று. தளிர்போலுமேனி,
யங்கிற்று. இவை உவமையணி.
லுங் குடங்கையுட் டுஞ்சித்தன்னைக், கரவநிள் நீடலையின் வாழை விடுங்கனி நக்கித்தீங்கான்,
ர." இதனுள் பலசினப் பெயரும் பலதொழிற் ருட்கன்றிப் பிறழ்ந்து பிறபொருட்குஞ் சிறப்
திக் கொப்பானவன், எனப் பான்மயங்கிக் அஃறிணையாகக் கூறுதலும், அலவன், நகுலன், பர்திணையாகக் கூறுதலுங் கொளக. ண சினைமுதல்கள், பிறழ்தலும் பிறவும் பேணி (எ)
க்குறிப்பு. - முற்றிற்று. சால்லியல் - முற்றிற்று.
இடைச்சொல்லியல்
aரிநிலை யின்றி முன்பின் ந்து வேற்றுமை சோரியை புகளும் விளங்குதம் பொருளவு னவு மசைநிறைப் பனவுங் வண் கூற்றவை யென்ப.
வகைச் சொற்களு விரிவ்வோத்தின் கண்ணே
களும், வினையுருபுகளும், சாரியையுருபுகளும், வெனவும், இசைநிறைப்பனவும், அசைநிறைப்
ரியை சொல்லதிகாரத்தில் வைக்கப்பட்டது. ந: 250. நன்: குத்: 420.

Page 55
பனவும், குறிப்பின்வருவனவும், என்றிவ்வெ6 பெயர்க்கும் வினைக்கும்பின்னுமுன்னுமாக ஓரி பது இடைச்சொல் லெனப்படும்.
(உ-ம்) ஐ ஆல். என வேற்றுமை யு( விகுதியும், அன், ஆன், இன், அல், எனச்சா பும், ஏ, ஓ, முதலிய தத்தம் பொரு னவும் இகம். என அசை நிறைப்பனவும், விண்ணெ வெண்வகையிடைச் சொல் வந்தவாறுகாண்க நல்னுரல். -'வேற்றுமை வினைசாரியை யசைநிலை, குறிப்பெனெண பகுதியிற்றணித்திய ரிடத் தொன்றும்பலவும் வந்தொன்றுவ தை
131. ஏயென் னிடைச் விஞப்பிரி நிலையி
(இ-ள்) ஏகாரவிடைச்சொல்லா மர்றுை ஏகாரமென்னும் இடைச்சொல் பொரு காட்டவும், பலவற்றையடுக்கி யெண்ணவும், பிரிக்கவும், ஒசைநிறைக்கவும், என இவ்வாறி
(இ-ம்) மல்லலோங் கெழிலியான பொரூளில்லாமை சார்த்திக்கூறினதால் ஈற்ற எ-து. ஏகாரம் தெளிவின்கண வருதலால் தே
இதை வடநூலார் அயோகவிலச்சேத நிலனே நீரே தீயே வளியே வெளியே வளியும், வெளியும், எனப்பொருள்பட வெண் ஏகாரம் நீயே தந்தாய் என வினவிநிற்றலின கூட்டத்தினின்ற மொருவனைப்பிரித்து நிற்றலி இதனை வடநூலார் இதரச்யாக விவச் எயேயிவளொருத்தி பேடியென் றழுதா நிற்றலின் இசைநிறை. இவையனறி எதிாமன எ-து. ஏகாரம் யானகொலகிலேனெனப பெ நன்நூல். -'பிரிநிலை விஞவெண னிற் ரம்மே.
தொல்காப்பியம். -தேற்றம், வினவே தேகாரமமே. இவை மேற்கோள். எ-று.
132. ஒபிரிப் பஎைநிலை தெளிவு கழிவு ! (இ-ள்) ஒகாரவிடைச்சொல்லா மாறுை ஒகாரமென்னும் இடைச்சொல் பிரிநிலை மொழியிசையும். ஒன்றைமறுத்தலும், வினவு
இடைச்சொல்வியல்: தொல்: சொல்: ே
நன்னூல்:
இலக விள
தொன்விள

مست. 9
ண்வகையவாகித் தாமாகத் தனியேவாராமற் டத் தொன்ருயினும் பலவாயினும் வந்து நிற்
நபும், அன், ஆன் அள், ஆள், என வினை ரியையும, போல, புரைய, என உவமையுரு
ஏ. ஓ, என இசைநிறைப்பனவும், மியா, ன, ஒல்லென கல்லென, எனக்குறிப்புமுறையே
யொப்புருபுக, டத்தம்பொருள விசைநிறை லின்றிப், பெயரினும் வினையினும் பின்முன்னே டச்சொல்.’’ எ-று. (க)
சொல லீற்றசை தேற்றமெண்
சை நிறையென வாறே.
. فان يقف Iri* எல்லாமை ஈற்றசையாகவும், தேறின துணிவு ஒனறை விஞவவும், பலவற்றுளொன்றைப் டதது மேற்குமென ருர் புலவர். மருமம்பாய்ந்தொனத்ததே.* எ-து. ஏகாரம் சை பொருள. பொழிவார் மேற்றேயுகழ், ADADLb.
மென்பர்.
எ-து. ஏகாரம், நிலனும், நீரும், தீயும், ாணி நிற்றலின் எண். நயே தந்தாய், எ-து. வின, அவனே தந்தான், எ-து. ஏகாரம் ஒரு ன பிரிநிலை.
சேதமென்பர்.
ள், எ-து. ஏகாரம் செய்யுளிலிசைநிறைத்து றயிலும் வரும. (உ-ம்) யானேகொண்டேன், 7ருடந்து நற்றலின எதிர்மறை. றசை தேறற, மிசைநிறை யெனவா றேகா
பிரிநிலை யெண்ணே, யீற்றிசை யிவ்வைந் (2)
யொழிவெதிர் மறைவினுத் சிறப்பென வெட்டே.
எர்த்துதும். யும், அசைநிலையும், ஒரு சொல்லொழியவரு 0 தெளிவும், ஒரு பொருட்கழிதலும், ஒன்
ஞ: சூத்திரங்கள 48. குதத துங்கள 22
சூததரங்கள 29 5: குத்திரங்கள் 8

Page 56
றைச் சிறப்பித்தலும், என்றிவ்வெட்டுப் பொ அவனே செய்தான், எ-து. ஓகாரம் பலருள் நிலை. பழியோவருந்துதும்யாமே, எ-து. ஒக கொளலோ கொண்டான், எ-து. ஒகாரம் சொல்லொழிவு படவந்தமையால் ஒழியிசை. சொல்லவில்லை எனப்பொருடந்து நிற்றலின் அவனே வல்லவனே என வினவிநிற்றலின் ரம் அத்தன்மையில்லாமை தெளிந்தவழிநிர் கின்ருலோ வுயிருய்யும், எ-து. ஒகாரம் கபூ எ-து. ஒகாரம் பெருமை மிகுதியை விளக்கி எ-து. ஓகாரம் ஐயப்பொருளைத் தந்து நிற்ற சிறப் பெதிர்மறை தெரிநிலை, கழிவசைநிலைபி "பிரிநிலை விஞவே யெதிர்மறை யொழியிை மூன்றென்ப வோகா ரம்மே." (எ-று)
133. எனவென்ப து ரிசைக்குறிப் பிய
(இ-ள்) என வென்றீரிடைச் சொல்ல இவையே உவமையும், எண்ணும், கு பும், என வேழிடத்தும் வரப்பெறும். (உ-ம் புலி டாய்ந்தென பாய்ந்தான், என வினையே கூற்றெனக் கொடுங்கண், காரெனயா வந்தவுவமை.
ஒரோவிடத்து, என்று, உவமையுருட கடுங்கட் கூற்றென, உருமெனவூழித் தீயெ6 லென்று முள்ளென்று; என, என்று, எண்ே வெள்ளென வெளிர்த்தது, வெள்ளெ யைநதன.
கொள்ளெனக் கொண்டான், கொள் யோடியைந்தன.
ஊரெனப்படுவதுறைபூர், ஊரென்று .ெ யைநதன.
ஒல்லென வொலித்தது, ஒல்லென்ருெ விண்ணென விசைத்தது, விண்ணென் தன பிறவுமன்ன.
தொல்காப்பியம். - வினையே குறிப் டவ்வறு கிளவியுங், கண்ணிய நிலைத்தே ெ "ரற்றே. ** இவை மேற்கொள். எ-று.
134 உம் மையே mெ சிறப்பைய மாக்
(இகள்.) உம்மையிடைச் சொல்லா ம இஃது எதிர்மறையும், பிறவினமும், ஆக்கமும், தெளிவும், என எண்பொருளைக்
(உ-ம்) வருதலுந்தீது, எ-து. எதி தென்றமையால் இதுவே எதிர்மறையும்மை.

ܚܝܝ 50
ருள்களைக் காட்டுவதற்கேற்குமென்றறிக, (உ-ம்) Eன்று மொருவினைப் பிரித்து நிற்றலின் பிரி ாரம் பொருள்குறியாது நிற்றலின் அசைநிலை; கொண்டுப்யப் போயினுனல்லன் என ஒரு யானேசொன்னேன், எ-து. ஒகாரம் யான் எதிர்மறை அவனே வல்லவனே, எ-து. ஒகாரம் வி.ை நன்ருேவன்று தீதோவன்று, எ-து. ஒகா ற்றலின் தெளிநிலை. நைதலின்றி நல்லறஞ்செய் பிந்ததற்கிரங்கி நிற்றலின் கழிவு. ஒ ஓ பெரியன், நிற்றலின் சிறப்பு. அன்றியும் குற்றியோ மகனே, லின் ஐயம். -நன்னூல். -'ஒழியிசை விஞச்
ரிப்பென வெட்டோவே."-தொல்காப்பியம்.- ச, தெரிநிலைக்கிளவி சிறப்பொடுதொகைஇ, யிரு (g)
வமை யெண்கணம் வினைபெய பலுமென்று மினைத்தே.
ா மாறுணர்த்துதும். ணமும், வினையும், பெயரும், இசையும், குறிப் 2) பூங்கொடி வீழ்ந்தென வீழ்ந்தாள், கொடும் பாடியைந்து வந்தவுவமை. ர்க்கும் பொழிந்தான், எனப்பெயரோடியைந்து
ாகவரும். அன்றியும், கடலெனக் காலெனக் ன, ஒன்றென விரண்டென மூன்றென கல் ணுடியைந்தன.
ன்று வெளிர்த்தது என என்று, பண்போடி
ளென்று கொண்டான் என, என்று, வினை
சால்லப்படுவதுறையூர், என, என்று, பெயரோடி
லித்தது, என, என்று, இசையோடியைந்தன. றிசைத்தது என, என்று, குறிப்போடியைந்
பே யிசையே பண்பே, யெண்ணே பெயரோ யனவென்கிளவி. என்றென்கிளவியு மதனே
(ச)
கிர்மறை சியச்சமுற் றளவை கீந் தெளிவென வெட்டே.
ாறுணர்த்துதும்.
முற்றும், அளவையும், சிறப்பும், ஐயமும், காட்டவரப்பெறும்.
மறையாக வாராமை தீதென்பதற்கு முரித்

Page 57
சாத்தனும் வந்தான், எ-து: பிறரும் வும்மை. s
இனிக்கொற்றனும் வருவானென்னும் தமிழ்நாட்டு மூவேந்தரும் வந்தார், GypADgOILD60) UD.
ஒன்றுமிரண்டும், பொன்னு மணியும், வும்மை.
பலமுங்கஃசும், எ-து. நிறையளவும்ை ஒருகோலும் அரைகோலும், எ-து. ( ஆழாக்கும் உழக்கும் உரியும் நாழியும் குறவருமருளுங் குன்றம், எ-து, குன் சிறப்பித்தது உயர்வுச் சிறப்பும்மை.
பூனையும் புலாற்றின்ஞது, எ-து. பூண் தது இழிவுச்சிறப்பும்மை.
பத்து மெட்டும், எ-து. ஒன்றிற்றேரு புலியினுங் கொடியன், கடலினும் டெ நன்றுமன்று தீதுமன்று, ஆணுமன்று ெ விடத்து தெளிவும்மை.
எச்சவும்மை இருவகை, சிறப்பும்மை இ தொல்காப்பியம். - 'எச்சஞ் சிறப்ே தெரிநிலை யாக்கமென், றப்பா லெட்டே யும்ை
135. வரைப்படு மெண்
விளைப்படி னும் ணிற்றின் வேண்
(இ-ஸ்.) உம்மையிடச்சொற் சிறப்புவி
இத்துணையென்று வரையறுத்துணரப்ப களும், வினையொடு கூட்டிச் சொல்லுங்கால்
(உ-ம்) கண்ணிரண்டுஞ் சிவந்தன, கா மயிரில்லை, முயற்கோடு மாமைமயிருங் கே கோடில்லை, எ-ம். இவை யும்மையின்றிவரின் முேரங்கைக்கு மயிருள, எ-ம். முயற்கோடும் மற்றைக் கழுதைக்குக் கோடுள, எ-ம். வரு எண்ணப்பட்ட பொருளின் பெயர் வினைப்பட மாம். (உ-ம்) இவையிரண்டும் பசு, இவை மூன்று, எ-ம். மீளவும், எண்காட்டு முருபின் லின் ஈற்றினிடத்து உம்மைக்கொடுக்கவுமாம் ணுன், கடல்போலுங் கல்வியவன், எ-ம். அ தாகா, இஃது எச்சவுமமை யென்றதன லடகு பிறவுமன்ன.
நன்னூல். - "செவ்வெண்ணிற்றதா (
குத் 135. i. இலக்: விள: சூத் 3
i. நன்னூல் சூத் 399 i. தொல்: சொல்: சூத்

வந்தது விளக்கலின் இறந்தது தழிஇய வெச்ச
பொருளைத்தரின் எதிரது தழிஇய வெச்சவும்வை. எ-து. மூவரன்றி வேறில்லையென விளக்கலின்
எ-து, எண்ணுதற் கண் வருதலின் அள
கோலளவும்மை.
, எ-து. அளவினளவையும்மை.
ாறத்திற் குறவர் மயங்காது திரியுமுயர்வைச்
ாயிடத்திற் புலாற்றின்று மிழிவைச் சிறப்பித்
மையின் ஐயவும்மை. பரிது, எ-து. ஆக்கவும்மை. பண்ணுமன்று, எ-து. இன்னதெனத் தெளிந்த
}ருவகை, அளவும்மை நால்வகை, பிறவுமன்ன. ப யைய மெதிர்மறை, முற்றே யெண்ணே மச் சொல்லே." எ-து. மேற்கோள். எ-று. (ரு)
ாணும் வையகத் தில்லவும் மை வேண்டுஞ் செவ்வெண் ாடு மெச்ச வும் மையே.
தியா மாறுணர்த்துதும் ட்ட பொருளகளும், உலகிலில்லாப் பொருள்
உம்மை கொடுத்துச் சொல்லல் வேண்டும். ாலமூன்றுங் கண்டான், எ-ம். எனணங்கைக்கு ாழமுலையும் பண்டுமில்லை. இக்கழுதைக்குங் இரண்டன்றி வேறு கண்ணுள, எ-ம். மற் ஆமைமயிரும் கோழிமுலையும இன்றுள, எ-ம். ம். பிறவுமன்ன. ஆயினும் இத்துணைத்தென்று ாதுவரின் உம்மை கொடுத்தலுங் கொடாமையு மூன்றுங்கன்று, எ-ம். அறமிரண்டு, குற்ற ன்றிச் செவ்வெண்ணுகப் பலவற்றைச் சொல் . (உ-ம்) அடகு புலால் படகு பாளிதமு முண் அடகுபுலால் பாகுபாளிதமு முண்ணு னெபை முதலியவற்றையு முண்ணுனென்பது மாயிற்று.
மெச்ச வும்மை." எ-து. மேற்கோள்.எ-று. (கூ)
15 மேற்கோள்: திருக்குறள்: 402
33 பரிமே. உரை.

Page 58
136, எண்வகை யெ எனுநான்குந் ( நான் கந் தொ யென்றென .ெ
(இ-ள்.) எண்ணிற்குரிய விடைச்சொ எண்ணின்வகை எட்டுளவெனக் கொ என்ரு, எ,ை என்று, என, ஒடு, உம் 6 டெனப்படும். இவற்றுள் பெயர்க்கண் வாக வெண்ணும், ஆகிய நான்கும் ஈற்றின் கண்ே
(உ-ம்) சாத்தன், கொற்றன், இருவ தேவனே, மூவரும் வந்தார், எ-ம். நீயென் நானெணு, நீயெணு, அவனெணு, மூவரும் ெ பெற்றவாறு காண்க. என்று. என, ஒடு, ! வுந் தொகை பெருது நடக்கவுமாம்.
(உ-ம்) சாத்தனென்று கொற்றனென் நீரெனவேண்டும், எ-ம். பரிபொடு. கரியெ நீருந்தீயும் நல்ல. எ-ம். முறையே நான்குந் வும், நிலனும் நீரும் இரண்டும் வேண்டும்,
அன்றியும் என்று. என, ஒடு. என்றி நிற்பினும் எண்ணப்படும் பொருள்கடோறு
(உ-ம்) குறள். - 'வினைபகை பென் லத்தெறும்," எ-ம். "பகை பாவ மச்சம் கண்" எ-ம். 'பொருள் காநவி காலம் செயல்." எ-ம். இவற்றை விரித் கரைக்கில் பென. பாவமென அச்சமென, பழியென, வினையோடு, இடனேடு, எ-ம். முறையே
states
நன்னூல். - "பெயர்ச் செவ்வெண்( பெறுமும்மையென்றெனவோ, டிந்நான் கெ எ-று.
137. அத்தந்கி லன் விட்டி குங் குரை சின்றந் தானின் மன்மா மன்னே போலும் போெ யித்தை யத்தை மோமியா வாழி
(இ=ள் ) பொதுவசையு முன்னிலைய.ை
அத்து, அந்தில், அன்று, அம்ம, ஆர் கா. இருந்து, இன்று, ஒரும், சின், தம், தி மன்னே. மாது. யா, மதோ, போலும், ே வசைச் சொல்லெனப்படும்.

52 -
ட்டனுள் ஏசெவ்வெண் ணென்ற தொகைபெறு மெனவொடு வுழ்மை காமை தடக்கவும் பெறுமே வாடுமூன்று மெஞ்சிடத் தனவுமாம்.
"ல்லா மாறுணர்த்துதும். ஸ்க. அவையே உருபில் செவ்வெண்ணும், ot. ான்றிவ்வேழுருபு பெற்ற வெண்ணுமாக எட் ஞ் செவ்வெண்ணும், ஏகாரவெண்ணும், என்ரு ண தொகைபெற்று நடக்கும்.
(நம் வந்தார். எ-ம். சாத்தனே, கொற்றனே, ாரு, அவனென்ரு, இருவரும்போமின் எ-ம். பந்தனம், எ-ம். முறையோ நான் குந் தொகை உம், என்றிந்நான்குந் தொகைபெற்று நடக்க
ன்று, சொன்னவர் வந்கிலர், எ-ம். நிலனென, ாடு, குேரொடு கானை பொழிந்தன, எ-ம். நிலனு தொகை பெரு து வந்தவாறு காண்க. மீள எ-ம். பிறவுந்தொகை பெற்றுவரவுமாம்.
ம்மூன்றிடைச்சொல் எண்ணின்கண் ஓரிடத்தே ம் பிரிந்து செல்லுமென்றுணர்க. றிரண்டி னெச்சநினையுங்காற், றீயெச்சம்போ பழி யெனநான்கு, மிகவாவாமில் லிறப்பான் வினையிட னுேடைந்து, மிருடீர வெண்ணிச் வினையென்று பகையென்று, எ-ம். பகை எ-ம். பொருளோடு, கருவியோடு, காலமோடு, மூன்று மேனையிடத்தும் பிரிந்து சென்றவாறு
ணே யென்ரு வெனவெண்ணன்குந் தொகை ண்ணுமஃதின்றியுமியலும்.’’ எ-து. மேற்கோள். (GT)
nobo 6 TriesGrrr sajmir Lom கா விருந்தின் றேருஞ் ா றுதில்பிற பிறக்கு ற மாதுயா மாதோ மனப் பொகவசை முப்பதே
யாழிக மதிமானுர் lய முன்னிலை யசைபத்தே.
சயு மாமாறுணர்த்துதும்
கு, அரோ, ஆம் ஆல் இட்டு, இகும், குரை, நான், நின்று, தில், பிற, பிறக்கு, மன், மா, பாம், என முப்பது மூ விடத்தைம்பாற் குரிய

Page 59
- 5
(உ-ம்) நிலத்தியல்பு, சேயிழையந்திற் ெ அம்மவாழிதோழி. ஆங்கத்திறனல்லயாங்கழ பெருமை. ஆரமொத் களதால், பிளந்திட்டா வட்காண்டிகா, எழுந்திருந்தேன், சேர்துமின் தம்பால், நீகான், துணையாய் நின்ருன், ே பிற, நசைபிறக்கொழிய கூறியதோர்வாண் புகலுமன்னே சிறைவிரித்தாடுமாதோ, யா போலும், வாழாதென்போம், எனவரும்.
அன்றியும் இத்தை, அத்தை, யாழ், இ எனப்பத்து முன்னிலை யொன்றற்குரிய வசை (உ-ம்) நீயொன்றுபாடித்தை, குறும4 தண்டுர்ையூர்காணிக, சென்மதிபெரும, மொ மொழிமோ, சென்மியா. வாழி வாழிய, எ6 அன்றியும், இரக்கப் பொருளையும் இ அதிசயப்பொருளையும் தருகிற விடைச்சொற் (உ-ம்) அம்மருங்கிற்கண்ணுே, பரற்கா ஐயோவென்செய்வேன், எனவரும். அன்னே, ஏஎயிவளொருந்திப் பேடியோ வென் சீசீ இவையிகழ்ச்சி.
கூகூ கொன்ருன், ஐயையோ திருடன் இவையச்சம்
ஆஅவிதனை யெப்படியறிந்தான், ஒஒ ! பட்ட கூத்து, என வரும். ஆஅ , ஒஒ, அம்ம அன்றியு மித்தொடக்கத்தன பலவுளவ வற்றின் கண்ணே காண்க.
தொல்காப்பியம். - "அந்திலாங்க வல் கைத்தென்ப. - மாவென் கிளவி வியங்கோ
அம்ம கேட்பிக்கும். ஆங்க வுரையசை. மியாயிக மோமதி யிகுஞ்சின் னென்னு கொல்லேயைபம்." - நன்: குத். -- *ய யோரும்போலு மிகுந்திட், டன்ருந்தாந் தான் மன்னேயரை நிலையொழியிசை யாக்கங் விழைவேகால மொழிசைதில்லே." இ
நான்காமோத்து இடைச் (
(i.
ஐந்தாமோத்து
138. உரிச்சொல் லென் லாகிப் பெயர்வினை
(1) உயிச்சொல்வியல் தொல் சொல். நன்னூல் சூத் சி இலக்: விள: கு தொன்: விள:

ܚܘ ܐ
காழுநற்காணிய, அகடுகின் முெழுகியதன்றே, ற, குயிலாலுமரோ, பணியுமாமென்றும் ன். காண்டிகும், பல குரைத் துன்பம், இவளி றே, அஞ்சுவதோருமறனே, என்றிசின், அவர் பற்ருங்கறிகதில்லம்மவிவ் வூரே, ஆபனையல்ல ன் உப்பின்று புற்கையுண் கமா, பூங்கொடிப் பன்னிருவர் மாணுக்கரகத்தியற்கு, வருந்தினை
}க, மதி, மான், ஆர், மோ, மியா, வாழிய,
சொல்லெனப்படும். ளுள்ளிச் செல்வத்தை, செலவயர்தியாழ், ழிமான்புலவ, அகத்தியனர் வந்தார், கண்டது ாவருமுறை பற்றிக்காண்க.
கழ்ச்சிப் பொருளையும் அச்சப்பொருளையும் 5ளுண்டு. ன மாற்றினகொல்லோ, ஒஒவுழக்குந்துயர், கொல்லோ, ஒஒ, ஐயோ, இவையிரக்கம்.
ஒர், சீசீயவன்கெட்டான், எனவரும். ஏஏ,
ன் வந்தான், எனவரும். கூகூ ஐயையோ,
நன்முய்ச் சொன்னன், அம்மம்மா வெப்படிப் ம்மா, இவை யதிசயம்.
ாயினு மவற்றை நிகண்டு திவாகர முதலிய
சைநிலைக் கிளவியென், ருயிரண்டாகு மியற் ளசைச் சொல்.
மாவயினறு முன்னில யசைச்சொல்.
ாகா பிறபிறக்கரோ போமாதிகுஞ், சின்குரை ாகின்று நின்றசை மொழி.
கழிவு மிகுதி நிலை பேருகும். வை மேற்கோள். எ-று. (JPY) .
சொல்லியல். - முற்றிற்று.
உரிச்சொல்லியல்
வுரியபற் குணசொல் யணைந்து வருமே.
சேன: குத்திரங்கா 100
த்திரங்கள் 15 குத்திரங்கள் 5.

Page 60
- 5
(இ-ள்.) மேலே வகுத்துக்கூறிய நால் யுரிச்சொல்லியல்பினை விளக்குதும்.
உரியெனப்படுவன பலவகைக் குணங்கை வுரிச்சொல் குறிப்பும், பண்பும், இசையும், என குறித்தறியப்படுவன, பண்பாவன - விழயாலறி யப்படுவன: இவற்றுள்:-
குறிப்புச் சொற்கள் வருமாறு:- சால் மிகுதியென்னுங் குறிப்பை யுணர்த் துவனவாம் வரன் - சால், உறுவவிதுரக்கும் - உறு, தவப்ப8 மொடு - கூர், கழிநலம் - கழி, எனவரும். பை பாடு, ஒற்கம், இரண்டும் வறுமையையும் வி வினையையும்; கறுப்பு, சிவப்பு, இரண்டும் வெகு நினைத்தல் - செல்லுதல் - நோவு - மூன்றையும; இரண்டையும்; தா, எ-து. வலி - வருத்தம. னுால். - சாலுவுறுதவ நனிகூர் கழிமிகல்."
தொல்காப்பியம் - “பையுளுஞ்சிறுமையு யிரண்டும் வறுமை. - விறப்பு முறபடிம வெறு ளிப் பொருள. - படரேயுளல் செலவுமாகும் தாவேவலியும் வருத்தமுமாகும்.' இவைமேற
பண்புரிச்சொற்கள வருமாறு:-கடி, எ சிறப்பு விரைவு-மிகுதி-புதுமை-ஆாத்தல்-வரை குணங்களை யுணர்த்துவதாம். (உ-ம) கடிநகர்வாசனை, கண்ணுடியன்ன கடிமார்பன்-விளககம் அம்புதுஞ்சுங்கடியா ண்-சிறப்பு, எங்கணைகடிவிடு குரல்-மிகுதி, கடிமுரசு-ஆர்த்தல், கடித்துக்க முடிகி-மணறல், கடிமிளகுதன்ற கல்லாமந்தி-கள் தையும், நொசிவு, நுழைவு, நுணங்கு, மூன. மிளைமையும்; தடவு, கயவு, நளி, மூன்றும் ெ மூன்றுநோவு நெடுமையும்; உணர்த்துவனவாம் பொற்பு, எ-து. பொலிவும சாயல், எ-து ே
தொல்காப்பியம். - "கடியென்கிளவி, விளக்கமிகுதிச் சிறபபே, யச்சமுண்றேற்ருயீை கும்மே.-குருவுங்கெழுவு நிறனகுமமே.
நொசிவு நுழைவு நுணங்குறுண்மை. மழவுங்குழவு யினமைப் பொருள். தடவுங்கயவுநனியும் பெருமை. வார்தல்போக லொழுகன்மூன்று, நேர்புநெடுமையுஞ் செயயும் பொருள். அவற்றுள், தடவென்கிளவி கோட்டமுஞ் யும், நளியென்கிளவி செறிவுமாகும்.
பொற்பே பொலிவு-சாயன் மேன்மை."இ இசையுரிச்சொற்கள் வருமாறு:-முழக்குஇரக்கு-அழுங்கல்-இயம்பல்-இமிழ்-குளிறு-அதிர் அரவம்-ஆர்ப்பு-என்னு மிருபத்திரண்டு மோ மாற்றம்-நுவற்சி-செப்பு-உரை-கரை-நொடி-இன அறை-பாட்டு-பகர்ச்சி-இயம்பல், என்னும் பதி வனவாம். W 3 W.

! -
வகைச் சொற்களுளில்வோத்தின் கண்ணே
ா யறிவிக்கும் பெயர்ச் சொற்களர்ம். இவ் ா மூவகைப்படும். குறிப்பாவன - மனத்தாற் றியப்படுவன, இசையாவன - செவியா லறி
, உறு, தவ நணி, கூர், கழி, என்னுமாறு . (உ-ம்) தென்மலையிருந்த சீர்சான முனி ல - தவ, நனிப்பயன்களே - நனி, துணிகூரெவ்வ புளி, சிறுமை, இரண்டும் நோயையும்; இலம் பிறப்பு, உறப்பு, வெறுப்பு, மூன்றுஞ் செறி ளயையும; உணர்த்துவளவாம. படர், எ-து.
செழுமை, எ-து. வளம் - கொழுப்பு - இரண்டையும்; உணர்த்துவனவாம. -- நன்
நோயின் பொருள். - கிலம்பாடொற்கமா 1ப்புஞ் செறிவே. - கறுப்புஞ் சிவப்பும் வெகு 2. - செழுமை வளனுங் கொழுப்புமாகும். - கோள். ܓ
து. காவல்-கூர்மை-விரை-விளக்கம்-அச்சம்வு-மன்றல்-காப்பு, என்னும பதினமூனறு காவல், கடிதுணைப்பகழ-கூர்மை, கடிமாலைகடியரமகளீர்ககே கைவிளக்காகி-அசசம்' தும்-விரைவு, கடியுண்கடவுட் கிட்டமசழுங் ரும்பின கண்டகரநூறி-வரைவு கடிவினை ரிப்பு, எனவகும். குரு, கேழ், இரண்டுநிறத் று நுணமையும், மழவு, குழவு, இரண்டு” பருமையும; வார்தல, பே கல. ஒழுகல்" 1. தடவு, எ-து. கோணலும்-பெருமையும்; மன்மையும் உணர்த்துவனவாம். வரவே கூர்மைகாபபே புதுமை, விரைவே ாந்து, மெய்பபடத்தோறுைம பொருட்டா
செய்யும், கயவென்கிளவி மேன்மையுஞ் செய்
வை மேற்கோள்.
இரட்டு-ஒலி-கவி-இசை-துலை-பிளிறு-இரைகுரை-கன-சிலை-சும்மை-கெளவை - கமபலைசையென்னு மிசையை யுணர்த்துவனமாம். ச-கூற்று - புகறல் - மொழி - கிளவ-விளம்புறுைஞ் சொல்லென்னு மிசையை யுணர்த்து

Page 61
-உ- 55
நன்னூல்.-"முழக்கிரட்டொலி கலியி.ை குளிற திர்குறை, கனைசிலைசும்மை கெளவைகம் நிகண்டு.-"மாற்றமே மொழியே கீரேெ வலே சொற்குயில் வினுக்கிளவிகாதை, பேற்றி பாணி, தோற்றமா நுவலினேடு மூவேழுஞ் சொ
139. அறிவரு ளாசை
நிறைபொறை யே னினைவு வெறுப்பு துனிவழுக் காறன் றுன்ப மின்ப மில் G ST GU rriżi t-Tt Ldpsßu6?saTuu 6QqL-iñ துய்த்தறுஞ்ச ருெ யுடலுயிர்த் தொழி
(இ-ள்) உயிரின்குணமு முயிரின்ருெ'மிற்கு ஆசை, அச்சம், மானம். நிறை, பொறை, ஓர் உவப்பு, இரக்கம், நாணம், வெகுளி, துணிவு துன்பம், இன்பம், இளைமை, மூப்பு, இகல், ெ மறவி. என்கிற முப்பத்திரண்டு மிவைபோ குணங்களாம்.
தய்த்தல், தஞ்சல், தொழதல், அணி 5 வனபிறவு முடம்போடுகூடிய வுயிரினுடைய ெ
இதனுண்முன்னேர் உடல் கொளுயிர்ச் மென்றுஞ் சொன்னமையா லுடவிலாவுயிரு ளோரறிவுமுதலாக வாறறிவீருகும்.
தொல்காப்பியம்.-*ஒன்றறி வதுவே யு. நாவே. மூன்றறி வதுவே யவற்றெடு மூக்கே, யைந்தறி வதுவே யவற்ருெடு செவியே, யாற னுணர்ந்தோர் நெறிப்படுத் தினரே.
புல்லுமானு மோரறி வினவே, பிறவு மு நந்து முரளு மீரறி வினவே, பிறவு மு5 சிதலுமெறும்பு மூவறி வினவே, பிறவு மு நண்டுந் தும்பியு நான்கறி வினவே, பிற மாவு மாக்களு மையறி வினவே, பிறவி மக்க டாமே யாறறி வுயிரே, பிறவு மு? மதுபெறற் குரிய, "* இவை மேற்கோள். எ-று
140. பல்வகை வடிவிரு
மறுசுவை யூறெ
(இ-ள்) உயிரில்லாத பொருட்குண மாய் முக்கோண முதலிய வடிவுகளும் இருவகை வா கருமை, பசுமை, என வைவகை வண்ணங்களு தித்திப்பு. கார்ப்பு, எனவறு சுவைகளும் ெ

சதுவை பிரீறிரை. விரக்கழங்கியம் பலிமிழ் பல. பரவமார்ப்போ டின்னைவோசை." பாணியே கதை யெதிர்ப்புக் கூற்றுரைபணு டுநொடிபியைத் தோடிசை பறைவாக்குப் ல்லின்பேரே." இவை மேற்கோள்.எ-று. (க)
J ja LoT5YT ார்ப்புக் கடைப்பிடி மைய வப் பிரக்கநாண் வெகுளி
பெளிமை யெய்த்த TGJnLD p ü325si) ப் பூக்க மறமத. கொ ளுயிர்க் குணந் ழுத லணித லுய்த்தலாதி ற் குணம்.
குணமு மாமாறுணர்த் துதும். அறிவு, அருள், ப்பு. கடைப்பிடி, மையல், நினைவு, வெறுப்பு, , அழக்காறு, அன்பு, எளிமை, எய்த்தல், வன்றி பொச்சாப்பு. ஊக்கம், மறம். மதம், ல்வனபிறவு முடம்போடுகூடிய வுயிர்களின்
நல், உப்த்தல், என்கிறவைந்து மிவைபோல்
தாழிற்குணங்களாம்.
குணமென்று முடலுயிர்த்தொழிற் குண முளவெணக்கொள்க. உயிருள்ளபொருள்க
ற்றறி வதுமே. பிரண்டறிவதுவே யதனெடு நான்கறி வதுவே யவற்ருெடு கண்ணே, றி வதுவே பவற்ருெடு மனனே, நேரிதி
pளவே யக்கிளைப் பிறப்பே. ாவே யக்கிளைப் பிறப்பே. pளவே யக்கிளைப் பிறப்பே. றவு முளவே யக்கினைப் பிறப்பே. முளவே பக்கிளைப் பிறப்பே. ாவே யக்கிளப் பிறப்பே. ஒருசார் விலங்கு (a))
நாற்றமை வண்ண ட் டுயிரல் பொருட்குணம்.
ாறுணர்த்து தம். சதுரம், நீளம். வட்டம், சங்களும்; வெண்மை, செம்மை, பொன்மை, ம் கைப்பு. புளிப்பு, துவர்ப்பு, உவர்ப்பு, வம்மை, தண்மை, மென்மை, வன்மை,

Page 62
- 56
நொய்மை, சீர்மை, இழுமென்ல், சருச்சரை, களின் குணங்களாம். எ-று.
141. தோன்றன் மறை ளிங்க லடைத  ை( லீத லின்னன வி
(இ-ள்) உயிருள்ளபொருட்கு முயிரில்லாப் தும்,
தோன்றல், மறைதல், வளர்தல், சுருங் தல், ஈதல், இவ்வொன்பது மிவைபோல்வன பொருட்கு முரிய தொழிற்குணங்களாம். இவ்
றவுமாமெனக்கொள்க.
(உ-ம்) பொற்றிரடுஞ்சு மாடம், சீரறந்: மறைந்தது, உடருேன்றி மறைந்தது, நெ( பிறவுமன்ன. எ-று.
142. இருதிணை மூவிட
லறுதொகை யெழு தொகாநிலை யொ முப்பொழு திருசெ பகுபதஞ் சுட்டு வி மூவகை முற்று மீ வினைக்குறிப் பிடை மொழி யெனத் ே வழியிவண் விளக்
(இ-ள்) இச்சொல்லதிகாரத்துள் விளங்கி 6s
ஐந்தாமோத்து உரிச்சொ
அதிகாரம் ஒன்றிற்கு, ஒத்தைந்திற்கு, இயல் மேற்கோள், சூ. 118. ஆ
Հ. அதிகாரம் இரண்டிற்கு, மேற்கோளோ
இரண்டாவது:-சொல்லதிகா

எனவெட்டூறுகளும் உயிரில்லாப் பொருள் (鸟》
தல் வளர்தல் சுருங்க டுங்க விசைத்த ருபொருட் டொழிற்குணம்.
பொருட்குந் தொழிற்குண மாமாறுணாத்து
கல், நீங்கல், அடைதல், நடுங்கல், இசைத் பிறவும் உயிருள பொருட்கு முயிரிலாப் வகைக குணங்க ளலங்கார வழியான் மாற்
துயின்றுவாழ் சிறந்தநாடதே, உயிர்தோன்றி நப்புத்தோன்றி மறைந்தது, என வரும். (کیه )
நான்மொழி யைம்பா ழவழு வுருபுக ளெட்டே ன்பது தொகைநில யாறு ால் லாகு பெயரே ணுவே வினையின் ருெவகை யெச்சமும் - - - - -யுரி விதித்திவை முத்தமிழ் தெளிந்த முன்னுேர் கிய வண்சொற் ருெகையே.
யவற்றை இங்ங்னந் தொகையாகத்தந்தவாறு (ரு) ல்லியன்.-முற்றிற்று. .
பதினென்றிற்கு, ஆக மொத்தம் சூ. 102. க மொத்தம். சூ. 220:
ாடுகூடிய ஆக மொத்தம் சூ. 341,
ரம்.-முற்றும் முற்றிற்று.

Page 63


Page 64
ST. JOSEPH'S CAT
BATTICA

khstakkaaaaaa
HOLIC PRESS,
LOA.