Page 1


Page 2
-**** 司피활*國司:Fil:L'Issos,„asso
ÜÜÇUÏ;ሀù!U율 |u學學&s義劇之그)шпp fo *%事蹟→ ẹo·шпц9595 п
&%
s@rtos@yuss qisnuogoslaosẽsắt@ğılaosno qıłn llogoļmrılg)ŋ-ı ỗ mấitoriஇபாஞ்சிப#கு
பாஞ்ர்ஞ்
 

** 55马嘎rg与生 密Qきung 恐シ(né.oပ္ဂိ-)
舒ẻogaeび (*-
Țs
olls),
准与《祝默) 醫Y譯函点g区
Is
Traengnɛğ
LJ
Laes
urm51. (Nossos flg)
Fシgる『g“g
ım young!?
m领与国妇明ft司
@ Lmo!!!பீடு 宝炫与男
*T仁明

Page 3
| 5≤gro
-Ħolofn |{战坦no与* r^J-sı, saef「다. (シシgB -,o).a čijo「f Q
&劑* .* Tí‛ 用心u田Un弥シ」「シ||||—~~~~ (~~~~Ťī£; £ 1,
*c &PMT5m 고리
* gめにも---- (, ) Ğą,9% ng
! „...„...”, s’oris} *********** !!!, --★ →`)
 
 
 
 

ο 2 με
5 - I -
لیا "#"=Eu
இா
+ '='#L
门。 ...oにロ
可fjoA**
智马u增gg 었官學的日그 : 影譴め gnustr니rrg&us{** シ*:1
藝 的력g)義定主義)晏。% Trossessivos arī£§.orissiones
}stiers-ı sèssor,
qı soğĝđì) o únio

Page 4


Page 5


Page 6


Page 7


Page 8
பாடிளியரும் கூத்தனும் குகையோவிய
 

Fr" | 1 & Er y Ffi
■

Page 9
வியத்தகு
முகமதியர் வருை துணைக் கண்டத்திலே நில
ஆக்
A. L. பசாம், !
இலண்டன் பல்கலைக் கழ
போத
செ. வேலி
மகேசுவரி ட
சிட்சுவிக்கு, யா இல

இந்தியா
கக்கு முன் இந்தியத்
simu perjorarrregoli 3L, UT u Giġi
கியோன்
B.A., Ph.D. KRAS.
pகத்தில் இந்திய வரலாற்றுப் ஞசிரியன்
ழாக்கம்
ஸ்ாயுதபிள்ளை பாலகிருட்டினன்
க்சன் கம்பெனியார்
Uண்டன்

Page 10
ஆங்கிலத்தில் 1954 ஆம் ஆ 1956 ஆம் ஆண்டில் மீன
THE WONDER TH
by
A. L. BASHAM B.A.,
Reader in the History of India
Translated and published by
by arrangen,
Messrs. Sidgwick and
இலண்டனிலுள்ள சிட்சுவிக்கு இசைவுபெற்று, இலங்!ை தமிழில் மொழிபெயர்த்து
எல்லா உரிமையும் இலங்
முதற் பதிப்

ண்டிற் பிரசுரிக்கப்பட்டது.
iண்டும் பதிப்பிக்கப்பட்டது.
AT WAS INDIA
Ph. D., F. R. A. S.
in the University of London
the Government of Ceylon
ent uvith,
Jackson, London
, யாக்சன் கம்பெனியாரின்
5 அரசாங்கத்தாரால்
வெளியிடப்பட்டது.
கை அரசாங்கத்தார்க்கே.
1963

Page 11
இந்நூலே யாத்தலில் ஞான்று இறந்த
ஞாபகா

யான் ஈடுபட்டிருந்த என் அன்னையாரின்
ார்த்தம்

Page 12
இந்துக்களின் அறிவு வளத்தைப் பற்றி
வானியற்றுறையிலே கிரேக்கரும் பபிலோ மான விடயங்களை அன்னர் கண்டு பி ஒழுங்கினமைந்த கணிதவியல் பற்றியும், 6 புடையதும் ஒன்பது இலக்கங்களைப் பயன் பற்றியும் யான் இப்போது பேச நினைந்தில காரணத்தால் விஞ்ஞானம் பல கற்றுத் துை மாந்தர் இவற்றையெல்லாம் அறிந்தாராயி மக்களும் கண்டறிந்தவை சில உண்டு எனு பிறக்கும்.

யான் இப்போது பேசுகின்றிலன் எனின், னியருமே சாதிக்க முடியாத பல நுணுக்க பிடித்தமை பற்றியும், அவர்கள் வகுத்த ாத்துணை "மெச்சினும் மிகையாகாச் சிறப்* படுத்துவதுமான அவர் தம் கணிப்பு முறை bன். நாம் கிரேக்க மொழி பேசுபவர் என்ற றைபோயவர் தாமேயெனத் தருக்கித்திரியும் ன், கிரேக்கரேயன்றிப் பிறமொழி பேசும் ம் நம்பிக்கை அப்போதாயினும் அவர்க்குப்
ரியாநாட்டு வானியலறிஞரும் துறவியுமான
செவரசு செபோத்து. (கி. பி. 662 இல் எழுதியது.)

Page 13
முன்
“வியத்தகு இந்தியா' என்னும் இந்நூ 6tagu “The wonder that was India திய வரலாற்றையும் இந்தியப் பண்பாட் ஆால் சாலவும் பயன்படும்.
இந்நூலிற் காணும் ஒரு சிறப்பியல்பு அரசியல் வரலாற்றிலும் பார்க்க அதன் செலுத்தியிருப்பதே. அரசியல் வரலாற்றி இரத்தினச்சுருக்கமாகவும் பண்டைப் ப6 யங்களை விளக்கமாகவும் ஆசிரியர் தந்து லாய் முகலாயர் படையெடுப்பு வரையு யெடுப்புக்களையும், மற்று, பண்பாட்டு பே கம், வரலாறு, கவின்கலை, சிற்பம் ஆகிய மாற்ருரல். இவ்வரலாற்று நூலானது பண் வருணிக்கும் ஒரு சிறந்த நூலாகும்.
இந்து நதிப்பள்ளத்தாக்கில் வளர்ந்தே களையும் இருக்கு வேதகால நாகரிகத்தில் வரலாற்றுக்கு முன்னைய யுகம் எனப் டெ ஆட்சி முறை சம்பந்தமாக-பண்டைக்க கால அரசு, அலெக்சாந்தர்-மெளரியர் சர் பரம்பரைக்காலம், வட இந்திய ே அரசுகள் என இவ்வரலாற்றைப் பிரித்து டுள்ளார்.
இதன் பின்வரும் அத்தியாயங்களில் பூ கள் பற்றித் தெளிவான விளக்கங்களை எ முறையும் சில்லோராட்சி முறையும் எ பயன்படத்தக்கது. நாற்சாதி, நால் வரு கங்கள், பொழுதுபோக்குக்கள், ஊணு.ை கள் தரப்பட்டுள. பண்டை இந்தியப் ட வேறு சாதிகளும் பல்வேறு சமயங்களும் நூலில் இந்தியச் சமயங்கள் பற்றி எழுத வதும் ஆழ்ந்து கற்கவேண்டியதுமாகும். யாயமாகும். இதனுள் இந்தியா உலகுக் ளுள் அடங்கியுள தத்துவங்களும் எடுத் கட்டிடக்கலை, சிற்பம், ஒவியம், இசை, எழுதியுள திறமையும், மொழி, இலக்கிய பாகதம், பாளி, மற்றுத் தென்மொழிகள் னய்வு' எனுங் கலைக்கு நல்ல எடுத் இந்தியாவின் பண்டை அறிவியற் கலை கணிதவியல், பெளதிகவியல் ஆகியன வி பண்பாட்டின் பலதுறைகளையும் இந்நூல்

னுரை
ல் ஏ. எல். பசாம் அவர்கள் ஆங்கிலத்தில் ’ எனும் முதநூலின் தமிழாக்கமாகும். இந் டையும் பற்றிக் கற்கும் மாணவர்க்கு இந்
யாதெனில், இந்நூலாசிரியர் இந்தியாவின் பண்பாட்டு வரலாற்றில் அதிக கவனஞ் ல் மிக்க கீர்த்தி பெறும் தொடர்கதைகளை ண்பாடு, ஆசாரம் முதலியன பற்றிய விட ள்ளார். வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட கால முத ம் நிகழ்ந்த, பல்வேறு பகைவரின் படை ாதுகைகளினுல் இந்தியாவிலே சமயம், சமூ வற்றில் ஏற்பட்ட மாற்றங்களையும் விளக்கு டை இந்திய மக்களின் சமூகவாழ்க்கையை
ாங்கிய அரப்பா நாகரிகத்தின் சிறப்பியல்பு ண் சிறப்பியல்புகளையும் நுணுகி ஆராய்ந்து பயரிட்டு விரித்துள்ளார் ஆசிரியர். நாட்டின் கால இடைக்கால வல்லரசுகள், புத்த சமய பரம்பரை அரசர் காலம், குப்த-அரிச அர தன்னிந்திய பிரதேசங்களின் இடைக்கால நியாயமான முறையில் அவர் எடுத்தாண்
ஆசிரியர், பண்டை இந்திய அரசியல் முறை மக்குத் தந்துள்ளார். சிற்றரசுகளும், மானிய ன்றிவ்வாருக விவரித்துள்ள முறை மிகவும் ஞசிரமம், திருமண முறைகள், பழக்கவழக் டகள் ஆதியன பற்றி விரிவான விளக்கங் பண்பாட்டின் சிறப்பியல்பு யாதெனில், பல் அதில் இடம்பெற்றமையே. ஆதலின், இந் ப்பட்டுள்ள அத்தியாயம் மிகுந்த அறிவூட்டு
இதுவே இந்நூலுட் சிறப்பு மிக்க அத்தி களித்த பற்பல சமயங்களும் அச்சமயங்க
து விளக்கப்பட்டுள.
நாட்டியம் முதலிய கவின் கலைகளைப் பற்றி
ம் ஆதியனபற்றிக் கூறும்போது சங்கதம்,
பற்றித் தந்துள்ள விளக்கங்களும் “திற
எக்காட்டானவை. கடைசி அத்தியாயத்தில்
பின் துறைகளான, புவியியல், வானியல்,
ளக்கப்பட்டுள. ஆதலின், பண்டை இந்தியப்
ஆராய்ந்துள்ளது.
vii

Page 14
viii
பண்டை இந்தியப் பண்பாட்டின் பல்வே நாம் தேடிக் கற்பன் எல்லாம் இவ்வொரே வடக்கே ஆரியரின் நாகரிகமும் தெற்கே தி யாகவும் விளக்கமாகவும் கூறுகின்ற ஒரு வ ஆதலால் இந்த நூலின் தமிழாக்கம், தமிழ் மிக்க பயனை அளிக்கும்.
இந்நூல் பண்டை வரலாறும் பண்பாடு பண்டை இந்திய நாகரிகம் பற்றியறிய தொன்ருகும். ஆயினும், வரலாற்றுத் துை களுக்குக் கற்கும் மாணவருக்கு இந்நூல் 9ے
இந்நூலில் முதல் 413 பக்கங்களும் திரு. பெயர்ப்பாகும்; எஞ்சியவை திருமதி மகேசு
பெயர்ப்பாகும்.
அரசகருமமொழித் திணைக்களம், வெளியீட்டுப் பிரிவு-கொழும்பு 7,
19, 12.62,

1று அமிசங்கள் பற்றிப் பற்பல நூல்களில் நூலில் ஒருங்கு திரட்டித் தரப்பட்டுள. ரொவிடரின் நாகரிகமும் பற்றிச் செவ்வை ரலாற்று நூல் தமிழிற் கிடைத்தல் அரிது. ம் மூலம் வரலாறு கற்கும் மாணவர்க்கு
ம்ெ பற்றிக் கற்கும் மாணவர்க்கேயன்றி, விரும்பும் பிறர்க்கும் சாலப் பயன்படுவ றயை ஒருபாடமாக உயர்நிலைத் தேர்வு |ரிய கைந்நூல் போன்றது.
செ. வேலாயுதபிள்ளை அவர்களின் மொழி ஈவரி பாலகிருட்டினன் அவர்களின் மொழி
நந்ததேவ விசயசேகசா, அரசகருமமொழியலுவல் ஆணையாளர்.

Page 15
(φθε
பண்டை இந்திய நாகரிகம் பற்றி அதி அடைய மேலைநாட்டு மாணவர்க்கு அந் பொருட்டே இந்நூலை எழுதினேன். இந்தி மூன்றும், பூரண சுதந்திரம் பெற்ற கா விவகாரங்களிற் சிறப்பான பங்கெடுத்து பண்பாடு பற்றி எழுதப்பட்ட சிறந்த யாலும், இற்றையுலகிலே இடம் பெற்ற செவ்வனே அறிதல் அவசியமாகையாலு நூற்கு இன்று இடமுண்டேயெனலாம்.
இந்நூல் சாதாரணமான வாசகர்க்கெ வரலாற்று முடிபுகளை இயன்றவரை விள. வறிதே மதமுங் கலையுமாகாது எலுங் வாழ்க்கையும் சிந்தனைப் போக்கும் ப வேனும் ஆராய முற்பட்டேன். பெரு கொண்டே இந்நூல் எழுதப்பட்டது. இலங்கையர் ஆகியோர்க்கும் இந்நூல் பிக்கை. என்ன? அவர் தம் நாட்டு நாக அந்நாட்டு மக்களிடையே நண்பர் பல அன்பன் எழுதிய நூலன்ருே இஃது 1 இ வர்க்கும் இந்நூல் பயனுடைத்தாகலாம் பட்டியலும் பின்னிணைப்புக்களும் இந் வாசகர்கட்கு இந்நூல் சற்று வில்லங்கட் எடுத்துக்கூறும் முடிபுகள் ஒவ்வொன்பூ விடுத்தேன். சங்கதப்பகங்கள் எடுத்தால்
சங்கதம், பாகதம், பாளி ஆதியாம் பெரும்பாலும் தமிழ் வடிவங் கொடுக்கட் திற் புதிது தோன்றிய அரசுகளில் , வழங்கியுள்ளேன். உதாரணமாக வாசஞ களைக் காண்க. இனி இப்புதிய இடப்ெ களிலே காணப்படாவாதலின் இந்நூலின் காட்டப்பட்டுள. இந்நூலில் 'இந்தியா' புவியியற் கருத்திலேயே, பாக்கித்தான் எடுத்தாளப்பட்டுளது. இனி, இந்தியாவி தாயினும் தனது பண்பாட்டைத் தன் இலங்கை நாட்டையும் இந்நூலிற் சிறி
இந்நூலிற் காணும் மொழிபெயர்ப்புக் பெரும் இலக்கியச் சிறப்பு உடையனே லிருந்து மொழிபெயர்க்கவியலாத ம தேன். சொல்லுக்குச் சொல்லாக டெ கடைப்பிடிக்கவில்லை. இந்திய நாட்டுப் மரபிலும் ஆங்கில மொழியினும் பெ.

வுரை
கம் அறியாராயினும், அதில் நாட்டஞ் சிறி நாகரிகத்தை யான் அறிந்தவாறு விளக்கும் கியத் துணைக்கண்டத்தைச் சேர்ந்த நாடுகள் லமாகிய 1947 ஆம் ஆண்டு தொட்டு உலக வருகின்றன. அந்நாடுகளின் பண்டைப் நூல்கள் பல கிடைத்தற்கரியவாகிவிட்டமை 1ள்ள இப்புதிய அரசுகளின் நாகரிகத்தைச் ம், அந்நாகரிகத்தைச் சுருங்கக் கூறும் புது
ன்றே எழுதப்பட்டமையால், பெரும்பாலான க்கிக் கூற முயன்றுள்ளேன். நாகரிகமென்பது கருத்துடையேன் யான். ஆதலின், இந்தியர் ற்றிய பல்வேறு சார்புகளையும் சுருக்கமாக ம்பான்மையும் மேலைநாட்டவரை உளத்துக் எனினும் இந்தியர், பாக்கித்தானியர், ஒருவாறு பயன்படுமென்பது எனது நம் ரிகங்களில் விருப்பும் மதிப்பும் உடையவனும், ரை உடையவனுமாய ஒரு மிலேச்ச நாட்டு இந்தியவியலை ஆழ்ந்து கற்கவிரும்பும் மாண . அன்ஞரின் நலன் கருதி விரிவான நூற் நூலிற் சேர்த்துள்ளேன். ஆயின் சாதாரண மான நூலாகத் தோன்றக்கூடுமாதலின் யான் றுக்கும் மாட்டேற்றுக் குறிப்புக்கள் தராது ர்வதை இயன்றவரை குறைத்துள்ளேன். மொழிகளைச் சேர்ந்த சொற்கள் இந்நூலிற் பட்டுள. இன்னும், இந்தியத் துணைக்கண்டத் ஆட்சிபெற்றுள்ள இடப்பெயர்களையே இங்கு சிை, உத்தரப்பிரதேசம் எனும் இடப்பெயர் பயர்கள் பெரும் போர்க்கு முந்திய அத்திலசு ா இறுதிக்கண்ணுள்ள தேயப்படத்தில் அவை எனுஞ்சொல் அதன் அரசியற் சார்பிலன்றிப் நாட்டையும் உள்ளடக்குவதாய், யாண்டும் பினின்றே பெரும்பான்மையும் ஊற்றம்பெற்ற னியல்பான நெறியிலே வளர்த்துப் பேணிய து எடுத்தாண்டுள்ளேன். கள் பெரும்பாலும் யான் செய்தனவே. அவை வன்று கொள்ளுதற்கில்லை. இனி, சங்கதத்தி ந்திரங்களை அம்மூலவடிவிலே தாாாதுவிடுத் ாழிபெயர்க்கும் முறையை யான் இந்நூலிற் பழம்பெரும் மொழிகள் தத்தம் பண்பிலும் சிதும் வேறுபட்டுள்ளமையால், சொல்லுக்குச்
ίΧ.

Page 16
X܂
சொல்லாக மொழிபெயர்க்கப்புகின் அம் மல்லாமற் கேலிக்கேதுவான விபரீத விளை மூலபாடங்களை அடியொற்றிச் செல்ல னேன். மேலைநாட்டு மாணவர் அவற்றை வத்தாலே அவ்வாறு செய்யத்துணிந்தே6 ளக் கிடக்கையை, யான் அறிந்தாங்கு முயன்றேன்.
இந்நூலை எழுதுங்கால், பல நண்பரின் ! அவர்கள் எனக்கு ஊக்கமும் உதவியும் . நன்றிக்குரியாரை வரிசையாக இங்குத் கலைநிதி A.A. பேக்கு; கலைநிதி LD. ஆசிரியர் ; இவர் நாற்பதாண்டுகளுக்கு மு எனும் நூலே எனது நூலுக்கும் ஓரளவிற் யர் J. பிரபு (இத்தகைய ஒரு நூலை எழுது தேவகுட்டி, பேராசிரியர் AT அற்றே காணும் மொழிபெயர்ப்புக்கள் இவருடைய சிரியர் C.H. பிலிப்சு , திரு. P. உருேசன் உவேலி ( 615 ஆம் பக்கத்திற் காணு ன்வயே). இந்நூலிற் காணும் ஒளிப்படங்க தாபனங்களுக்கும் அன்பர்களுக்கும் யான் டன் பல்கலைக்கழகத்துக் குணபுல ஆப் நூனிலையத்தின் அதிபர்க்கும் அலுவலாளர் பொருட்டாக யான் நன்றி மிகத் தெரிவி எனக்குப் பெரிதும் ஊக்கமளித்த என்? சாலவுங் கடப்பாடுடையவன்.
இலண்டன், 1953.

மொழிபெயர்ப்புக்கள் சலிப்புத் தருவது வைப் பயத்தலுங்கூடும். சிற்சிலவிடங்களில், து தழுவலாகவும் மொழிபெயர்த்தெழுதி தெள்ளிதின் விளங்கவேண்டுமெனும் ஆர் எனினும் இந்திய ஆசிரியன்மாரின் உள் இயன்றவரை நடுநின்று விளங்கவைக்க
தவியினை நாடிப் பெற்றேன். பிறவாற்ருலும் 1ளித்துளர். அன்னுருட் சிறப்பாக எனது தருகின்றேன் : திரு. F.R. அற்சின் பாணெற்று (இவர் எனது மதிப்புக்குரிய airGoTi GTQg5u 'Antiquities of India’ கு முன்மாதிரியாய் அமைந்தது) ; பேராசிரி மாறு உணர்த்தியவர் இவரே) திருவாட்டி திரு. J.R. மார் ( 602 ஆம் பக்கத்திற் வே) ; கலைநிதி A.K. நாராயணன், பேரா ; திரு. C.A. இறைலன்சு ; கலைநிதி ஆதர் ம் மொழிபெயர்ப்புக்கள் இவர் அளித்த ளுக்குப் பதிப்புரிமை பெற்றுள்ள பல்வேறு பெருங் கடப்பாடுடையேன். இனி, இலண் பிரிக்க ஆராய்ச்சித் துறையைச் சேர்ந்த க்கும், அவர் இனிதுவந்து ஆற்றிய உதவிப் விக்கின்றேன். இறுதியாக, என்னருகிருந்து னருமை வாழ்க்கைத் துணைவிக்கு யான்
A. L. Lugift to

Page 17
முகவுரை
விளக்கப்பட அட்டவணை
கோட்டுவரைதல்களும் நாட்டுப்படங்களும் முகமதியருக்கு முற்பட்ட இந்தியாவின் காலவரன்
அதிகாரம் 1
III
IV
VIII
தோற்றுவாய். இந்தியாவும் அ "பண்டை இந்தியாவைக் கண்டு ட வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலம் : அ.
மனிதர் : முதற் கிராமங்கள் : களின் இறுதி : இந்தோ-ஐரே முந்து வரலாற்றுக்காலம் : இ வரலாறு : பண்டைக்கால இடைக்க காலம் : அலெச்சாந்தரும் மோ சனும்: வடஇந்தியாவிலே நடுக் அரசு : அரசியல்வாழ்வும் சிந்தை அரசனுக்குரிய கடமை : பாளைய களும் : அமைச்சரும் அலுவ6 சாங்க நிதி: சட்டமுறை இல நீதி நிருவாகம் : தண்டனை : மைப்பும் போர்த்தொழினுட்பழு சமூகம் வருணம், குடும்பம்,
வருணங்கள் : தீண்டத்தகாத கோத்திரமும் பிரவரமும் : கு. பூனூல் தரித்தல் : , கல்வி : நீக்கம் : பன்மனைவியர் மணப் மகளிர் : கைம்பெண்டிர். அன்ருட வாழ்க்கை நகரத்திலு கள் : ஊர் : வேளாண்மையும் தொல்குலங்கள் : நகரம் : ந கலன்களும் : உணவும் பான தொழினுட்ப வுென்றி : 6 வாணிக வழிகளும் : கடல் வா
சமயம் : வழிபாட்டு முறைகள், (1) வேதங்களிற் கூறப்படுஞ் புதிய கோட்பாட்டு வளர்ச்சிகள் யறிவும் : உபநிடதங்களிற் க புத்தர் : பெளத்த சமயவளர் யின் (மகாயானத்தின்) வள யானம்) : பெளத்த சங்கம் : மற்றைப் புறச்சமயங்களும் : மும் உலகாயதமும். (4) இந் சிவன் : விட்டுணுவுக்கும் சிவ சிறுதெய்வங்கள் : தேவதை ஊழ்வினை, சமுசாரம் : வி கடவுட்பத்தியும் இந்துமத வியல். (5) இந்தியச் சமயங்

ளுறை
பக்கம்
Σκ
a xiii
a xvii
முறை 8 xix புதன் பண்டைப் பண்பாடும் : இந்தியநாடு : பிடித்தமை : பண்டை இந்தியாவின் புகழ்.
ரப்பாப்பண்பாடும் ஆரியரும் : இந்தியாவில் ஆதி அரப்பாநகரப் பண்பாடு : இந்துவெளி நகரங் ாப்பியரும் ஆரியரும் : இந்தியாவில் ஆரியர் : ருக்கு வேதப் பண்பாடு : பிந்திய வேதகாலம். 13
காலப் பேரரசுகள்: வரலாற்று மூலங்கள்: புத்தர் 'ரியரும் படையெடுப்புக்காலம் : குத்தரும் அரி காலங்கள்: தென்னிந்தியாவிலேநடுக்காலங்கள், 80
னயும் : வரலாற்று மூலங்கள் : அரச பதம் : ப மானியமுறை : சில்லோராட்சிகளும் குடியரசு லாளரும் உள்ளூர் ஆட்சி : ஊர் ஆட்சி : அர க்கியங்கள் சட்டத்தின் அடிப்படை : குற்றம் : ஒற்றர்படை : இந்துப் படையாண்மை : படைய Քւճ, . . . 108 தனியாள் : வருணுச்சிரம தருமம் : நாற்பெரு ார் : வருணமயக்கம் : சாதி : அடிமைநிலை : நிம்பம் : நால்வகை வாழ்க்கை நிலை : பிள்ளை : மணம் : ஆண்பெண் உறவுகள் : மணவுறவு ) : மூப்பும் சாக்காடும் : மகளிர் : வரைவின்
o O 193
2ம் ஊரிலும் நாடோறும் நடைபெற்ற தொழில் p வேளாண்மை விலங்கு வளர்ப்பும் : காட்டுத் 5ரநம்பியர் : கேளிக்கைகள் : ஆடைகளும் அணி pம் : பொருளியல் வாழ்க்கை : குழுமங்கள் : பாணிகமும் செல்வநிலையும் : சாத்துக்களும் 0ணிகமும் கடல்கடந்த தொடர்புகளும். 266
கோட்பாடுகள் ஆன்மதத்துவ ஆராய்ச்சிகள் சமயம் : இருக்குவேதக் கடவுளர் : வேள்வி : : தவம் : மெய்ப்பொருளாராய்ச்சியும் மெய் ாணும் ஒழுக்கக் கருத்துக்கள். (2) பெளத்தம் : சி: சிற்றுர்திநெறி (ஈனயானம்) : பேரூர்திநெறி ச்சி : பேரூர்திநெறி இடியூர்திநெறி (வச்சிர பெளத்த அறமும் ஒழுக்கமும். (3) சமணமும் சமணம் (சைனமதம்) : ஆசீவுகர் : ஐயவாத துசமயம் : வளர்ச்சியும் இலக்கியமும் : விட்டுணு: றுக்குமுள்ள தொடர்பு : அம்மன் வழிபாடு : ளும் ஆவிகளும் : அண்டவுற்பத்தி : ஆன்மா, Bபேறடையும் ஆறுவழிகள் : இறைவாதமும்
கிரியைகளும் சடங்குகளும் : இந்து ஒழுக்க 5ள் அல்லாதவுை. 32
xi

Page 18
xii
அதிகாரம்
VI கலைகள் : கட்டிடக்க2ல, சிற்பம், ஓவிய உயிர்ப்பு: ஆதிக்கட்டிடக்கலை : தூபி சிற்பம் : சுடுமண்ணுலியன்ற படிமங்: லும் : ஒவியம் : சிறுகலைகள் : இசை :
IX மொழியும் இலக்கியமும்
(1) மொழி : சங்கதம் : பாகதங்களு எழுத்து. (2) இலக்கியம் : வேத இலக்கியம்: கா சங்கதக் கவிதை : கதைப்பாடல் : ந இலக்கியம் : பாளி இலக்கியம் : பாகத
பாடல்கள். X பின்னுரை: இந்திய மரபுரிமை. மேனட் கடப்பாடு. 8
பின்னிணைப்புக்கள் :
அண்டவியலும் புவியியலும் III aurressfuố
III UG5sitish
WI கணிதவியல் 8
V பெளதிகவியலும் இரசாயனவியலுட IV உடற்றெழிலியலும் மருத்துவமும் TV தருக்கவியலும் அறிவியலும் IV நிறுவைகளும் அளவைகளும்
IX நாணையவகை 8. A
X நெடுங்கணக்கும் அதன் ஒலிப்புமுை XI யாப்பு ( 8 XI நாடோடிக் குறவர் 8 O
நூற்பட்டியலும் மாட்டேற்றுக் குறிப்பு அகரவரிசை

, இசை, ஆடல் : இந்தியக்கலையின்
குகைக்கோயில்கள் : கோயில்கள் : ள் : உலோகச் சிற்பமும் பொறித்த .(6-ار
b பாளியும் : திராவிட மொழிகள் :
பிய இலக்கியம் : தொல்லருங் காலச் டகம் : சங்கதமொழியில் உரைநடை இலக்கியம் : தமிழ் இலக்கியம் : நாட்டுப்
}த் தாக்கல் : இந்தியாவுக்கு உலகின்
o A.
0 0
pպմ)
க்களும்
பக்கம்
466
512
617
626
630
632
636
638
640
643
645
647
648
65.
655
660
683

Page 19
விளக்கப்
ஒளிப்ப
பாடினியரும் கூத்தனும். குகையோவியம், பாகு.
I
VI
VII
VIII
X
XI
XI
XII
XIV
XV
XVI
XVII
சமவெளி, செங்கற்பட்டுக் கண்மையி அ. காடு. மேற்குத் தொடர்ச்சி மை ஆ. காசுமீரத்திற் சீலம் நதிக்கருகி இ. தக்கணப் பீடபூமி. தேவகிரிக் அ. நீர்ப்பாய்ச்சல்முறை. "பராக்கிர ஆ. சமவெளியின் எல்லை. இராச இ. கங்கை, வாரணுசி. இந்தியவியலை ஆராய்ந்த முந்தைய அ. சேர் உவில்லியம் யோன்சு. ஆ. சேர் அலெச்சாந்தர் கன்னிங்க இ. சேர் ஆர். பாண்டாரகர்.
ஈ. சேர் யோன் மார்சல்,
மொகஞ்சதாரோ. கற்பனைத் தோற் அ. “முதல்வீதி” மொகஞ்சதாரோ ஆ. பெருங்குளிப்பிடம், மொகஞ்ச, தாடியுடைய மனிதனின் பதுமை, ே அ. ஆண்களின் உடற்குறைகள், அ ஆ. மங்கையின் வெண்கலப்பதுடை
அ. ஊ. அரப்பாப் பண்பாட்டு இல் எ. குரங்கு, அரப்பாப் பண்பாடு. அ. அணிகலன்கள், மொகஞ்சதாே ஆ. மோரியத் தம்பம், இலவுரியா, இ. எலியோதோரசுத் தம்பம். ெ அ. சிசுபால்கர் அமைந்திருந்த இட ஆ. பெருந்தூபி, சாஞ்சி. அ. தமேகதூபி, சாரணுத்து. ஆ. பெருந்தூபி, நாலந்தா. இ. துறவியர் மடங்களின் எச்சங்கள் ஈ. நாலந்தாப் பெருந்தூபியிலமை பெருஞ்சைத்தியமண்டபம், காளி. அ. 19 ஆம் குகையின் முகப்புத் ே ஆ. அசந்தாக் குகைகள்.
கைலாசநாதர் பாறைக்கோயில், எல்ே அ. பொதுத் தோற்றம். ஆ. முன்றிலிலுள்ள கொடிமரம்.
அ. கடற்கரைக் கோயில், மாமல்லபு ஆ. சோமநாதபுரக் கோயில், மைகு அ. சோமநாதபுரக் கோயிலின் ஒரு ஆ. சோமநாதபுரப் போதிகைச் சிற்! இ. காவற்றெய்வம், ஒய்சளேசுவரர்
xi.

படங்கள்
டங்கள்
tudies
it 8 i
ல் நீர்ப்பாய்ச்சல் முறை, 9
s ❤ 0; e O ற் குன்றுகள். 8 x O கோட்டை. O 10 ம சமுத்திரம்”, பொலனறுவை, இலங்கை. 29 கிருகம் அமைந்திருந்த இடம், பீகார். 29
a 8 a 29
றிஞர். O 8 够 30
tb.
றம். ※ * 37
A 0 8 38
தாரோ, A 38 மொகஞ்சதாரோ, 47
Tui T. - 8 - 48 ம, மொகஞ்சதாரோ. 8 48
ச்சினைகள், 5i
8 55
grt. 8 影 56 நந்தன்கார், பீகார், 56 பசுநகர், ம. பா. & 8 56 த்தின் விண்ணிலைத் தோற்றம். 75
d 75
A 0 76
A 76 ", நாலந்தா. us to 76 ந்த மூலைக்கோபுரம். 8 & 76
& 8. தோற்றம், அசந்தா. 82
4 82
ŝa)ITJIT. * ● 8 93
'Uth. 8 8 p. 94. 5ff- 4 94
மூலை. A 101 பம். 4 O1
கோயில், அலபீது, ன்மசூர். O
ii

Page 20
xiv.
XVIII
XX
, XX
ΧΧΙ
XXII
XXIII
XXTV
XXV
XXVI
XXVII
XXVIITT
XIXIX
XXIX.
ΧΧΧΙ
XXXI
XXXII.
ХХХTV
XXXV
XXXVII
XXXVIII
XXXVIII
XXXIX.
XL
XLI
XLIII
ஆ. பேலூர்க் கோயில், மைசூர் சீரங்கக் கோயிற் சுவரகத்தூண். வடவாயிற் கோபுரம், சிதம்பரக் மதுரைப் பெருங்கோயிலின் கோ சுசீந்திரம், திருவாங்கூர். பெளத்தகோயில், புத்தகாயா, ! இலிங்கராசர் கோயில், புவனேசு கந்தாரிய மகா தேவர் கோயில், சூரியன் தேராழி, சூரியன் கோ நகரவாயிற் கோபுரம், தாபோயி நேமிநாதர் கோயிலின் தொழும்
ஆதிநாதர் கோயில் மேற்றளம், ஆபூ அ-ஆ. மோரியர் காலத்தூண்களின்
இ-ஊ. புடைப்புச் சித்திரப் பதக்கங்க போர்மறவன், பாரூத்து. இயக்கி, பாரூத்து அ. இயக்கி, தீதார்கஞ்சம், பீகார். ஆ. இலிங்கம், குடிமல்லம், சென்னை அ. கிழக்குவாயில் தோரணங்கள், ச ஆ. கிழக்குவாயிலின் மூலை, சாஞ்சி. வடக்குவாயில் தோரணங்கள், சாஞ்சி. அ. கூண்டுப்பறவையோடு தோன்று
மதுமாந்திக்களிக்குங் காட்சி. கனிட்கமன்னனது தலையற்ற உ( குசாணமன்னன் தலை, மதுரா. . இந்தோகொறிந்தியப் போதிகை, அறமுரைக்கும் புத்தர், காந்தார புத்தர்தலை, காந்தாரம், தண்டுவலிப்போர், காந்தாரம். நகரதேவதை, சார் சத்தா, பெ
புத்தபிரானின் வாழ்க்கைக் காட்சிகள் கணவன் மனைவியர், காளி.
அமராவதியிற் காணப்படும் பதக்கவடி அ. அமர்ந்திருக்கும் புத்தர், சாரணு ஆ. நிற்கும் புத்தர், மதுரா.
குத்தர் காலச் சிற்பம். ge s அ. சூரியதேவன், பாவயா, குவாலி ஆ. நடனமாதும் இசைவுல்லுநரும், இ. பன்றியுருவில் விட்டுணு, உதயகி போதிசத்துவர் ஒருவருடைய உடற்குண அ. நடம்புரியுஞ்சிவன், வ. மே. எ. ஆ. மங்கையொருத்தியின் தலை, உ5 விட்டுணு, மச்சுக்கற்பலகை, ஐகோள். அ. விண்ணினின்று இழிதரும் கங்ை ஆ. "விண்ணினின்று இழிதரும் கங்
ஒரு பகுதி. அ. மகேந்திரவிக்கிரமவர்மனும் அர ஆ. துர்க்கை மகிடாசுரனை அழித்தல்

கோயில்.
புரச் சிற்பம்.
Šafriř.
வரம், ஒரிசா, கசுராகோ.
பில், கோஞரகம், ஒறிசா.
பரோடா.
டம், ஆபூமலை.
്.
போதிகைகள்
5ள், பாரூத்து.
ாஞ்சி 8
ம் இயக்கி, மதுரா.
நவச்சிலை, மதுரா. 8
சமால்கர்கி, பெசாவர்.
*ம்.
சாவர். w 4
", காந்தாரம்.
வப்புடைப்புச் சித்திரங்கள்.
த்து.
Ամfr
UT6liliit. ??, Llo. LUIT.
ற, சாஞ்சி.
ԱԸffo சகுர், காசுமீரம்.
கை, மாமல்லபுரம். 8 கைச்’ சிற்பத்தின் விவரத்தைக் காட்டும்
சியர் இருவரும், மாமல்லபுரம். , மாமல்லபுரம்.
02
102
21
2
12
122
122
122
12
127
128
39
139
40
145
14.6
146
65
165
66
173
13
74
4
83
183
183
84
184
1Ձ1
192
2.
212
22
29
220
23.
23.
232
23
237
238
238

Page 21
XLI
XLIV
XLV
XIVE
XLVIII
XLVII
XLIX
L
L
LIII
LT
LV
LV
LVIII
LVII
LVIII
LIX
LX
LX
LX
LXT
LXIV
LXV
LXV
LXVIII
IXVIII
LXIX
LXX
LXX
LXXIl
LXX
LXXV
LXXV
IAXXVII
LXXVI
அ. காதலர், அனுராதபுரம், இலங் ஆ. இராவணன் கைலைமலையை அணி இ. சிவ-திரிமூர்த்தி, எலிபந்தா. துர்க்கையின் ஒரு வடிவமான சண்டி நாலந்தாவிலுள்ள இடைக்காலச் சிற் காதலர் (மைதுனம்) கசுராகோ. நீரரமகள், கசுராகோ.
விட்டுணு, கசுராகோ. 0.
எழுதும் எந்திழையாள், கசுராகோ.
பெண்ணுரு ; நோக்காசு, உ. சரசுவதி, தாரா.
யாளி, கூர்ச்சரம். 8 சமணக் கோயிலிற் சிற்பப்படல், இசைக்கலைஞர், தபோயி, பரோ சிற்றரசன் ஒருவனுக்கு நாட்டிய ஆடல்புரியும் சிவன், ஒரிசா. பிருகற்பதி, ஒரிசா.
நீரரமகள், புவனேசுவரம், ஒரிசா,
காதலர், கோனரகம். தண்ணுமைமுழக்கும் பெண், கோழு
யானை, கோஞரகம் ) { குதிரை, கோனரகம், கோமடேசுவரரின் பெருஞ்சிலை, சிர6 அ. முதியோன் ஒருவன், பொலன ஆ. புத்தரின் பரிநிருவாணம், டெ கிறித்தவருடைய திருமுழுக்குத்தெf
சுடுமட்சிற்பங்கள். d புத்தரின் வெண்கலப் பெருஞ்சிலை, பாலர் வெண்கலச்சிலைகள் தெய்வமகளைக் குறிக்கும் ஆட்பரும ஆடல்புரியும் சிவன், சோழர்கால (c. அ. ஆடல்புரியுஞ் சிவனது தலை, ! ஆ. பசுபதி வடிவிற் சிவன், சோழ தட்சிணமூர்த்தியாய் அமர்ந்துள்ள அ. பார்வதி, சோழர்கால வெண் ஆ, காளி, சோழர்கால வெண்கல பேயுருவிற் காளி. சோழர்கால 6ெ கிருட்டினதேவராயரும் அரசியர் இ அவலோகிதேசுவரர்-பதுமபாணி. அவலோகிதேசுவரரின் தலை, அசந்: புத்தரை மயக்கமுயலல். அசந்தா. ஐயமேற்கும் புத்தர், அசந்தா. நாட்டுப்புறக் காட்சி, அசந்தா. பொருகின்ற யானைகள், அசந்தா.

A 9 சைத்தல், எல்லோரா.
பங்கள். is
மேசானு, பரோடா,
"Lո, w 0 ப நினைவுச்சிலை, துமது, LGustl „T.
னுரகம்,
வண பெள்குளம், மைசூர். . .
ாறுவை, இலங்கை,
ாலனறுவை. 8 ாட்டி, கந்துருத்தி, திருவாங்கூர்.
சுல்தான்கஞ்சு, பீகார். ..
னுள்ள வெண்கலச்சிலை, இலங்கை.
}வண்கலச்சிலை. s 8
சோழர்கால வெண்கலச்சிலை. மர்கால வெண்கலச்சிலை. a
சிவன், சோழர்கால வெண்கலச்சிலை.
கலச்சிலை. s
ச்சிலை. 8
வண்கலச்சிலை. Ο
ருவரும். வெண்கலச்சிலைகள். குகையோவியம் (அசந்தா).
5. O Φ
257 257. 25
258
263
264
275
26
283
284.
284
303
303
304
304
325
325
347
348
31
372
391
392
392
41
412
427
428
445
446
463
463
464
481
481
482
499
500
519
520
52.
537
538

Page 22
xvi
LXXVIITI
LXXIX
LXXX
LXXX
LXXXI
LXXIXIT
LXXXV
LXXXV
LXXXV
LXXXVIII
LXXXVIII
LXXXIX
அ. பாரசீக இளவரசனும் இளவர! ஆ. பொருகின்ற காளைகள், அசந்த அமர்ந்திருக்கும் மங்கை, அசந்தா.
உலாவரும் யானையும் பாகனும், பா( விண்ணிற் செல்லும் கந்தருவர், பா அ. ஒவியந்தீட்டிய ஓலைச்சுவடித்தன ஆ, கழுத்தணி, சிர்காப்பு. நீரரமகளும் தோழியும், சீயகிரி, இ? பத்திரிய, வடமேற்கிந்திய நாணயங்க கிரேக்க-பத்திரிய வெள்ளித்தட்டங்க கிரேக்க-பத்திரிய வெள்ளிக்கிண்ண அ. தாதுப்பேழை ; வீமாறன், அபு ஆ. இந்தியத் தந்தப்பதுமை, எக்கு இ. தந்தவுட்டிகைப் பதிப்பு, பேக்கி தந்தத்தாலியன்ற சீப்புக்கள், இலங் புரோச்சுநாட்டுத் தத்தனின் செப்பே

சியும், அசந்தா.
浮。
莎· மியான், அபுகானித்தான்.
&&ର୍ଦt. wa
கானித்தான். தலானியத்திற் கண்டெடுக்கப்பட்டது.
ராம், அபுகானித்தான். பகையும் தென்னிந்தியாவும்.
ட்டுச் சாசனம், &
555
610
627
628

Page 23
jLid
கோட்டு வரைதல்களு
வடமேற்கு இந்தியாவிலுள்ள வரலாற்றுக்கு
(நாட்டுப்படம்) சுடுமண்ணுலான பெண் தெய்வப்பதுமைகள் அரப்பாப் பண்பாட்டுக்குரிய ஒரு வீட்டின் உட் அரப்பாப் பண்பாட்டுக்குரிய சித்திரந்தீட்டிய இந்துவெளி நகரங்களிற் கிடைத்த கோடரிக அசோகனின் பேரரசு (நாட்டுப்படம்) குத்தப்பேரரசு (நாட்டுப்படம்) கி. பி. 11 ஆம் நூற்றண்டின் முற்பகுதியி சக்கரவர்த்தி போர்புரியும் அரசர் ஒருமுற்றுகை
ஓர் ஊர் நாட்டுப்புறக் காட்சி பண்டைக்கால இந்திய நகரம் சிரங்கக் கோவில் A ஒரு தூணை வண்டியிலேற்றிச் செல்லல் ஒரு கப்பல் சாஞ்சியிலுள்ள தூபிகளும் துறவோர் பள்ளி அமராவதியிலுள்ள தூபி ஆதிகாலப் போதிகைகள் இலிங்கராசக் கோயில், புவனேசுவரம், ஒரிசா சூரியதேவன் கோயில், கோனரகம், ஒரிசா குலுவிற் கண்டெடுக்கப்பட்ட செப்புக் கலசம் குத்தர் பொற்காணங்கள் பிராமி வரிவடிவு ··· கரோட்டி வரிவடிவு è

ரும் நாட்டுப்படங்களும்
பக்கம்
முற்பட்ட காலத்துக்குரிய சில இடங்கள்
15
T w 6
LIFT5th & 8 21
மட்பாண்டங்கள் 26
ତft - 34
70
88 ல் இந்தியா (நாட்டுப்படம்) «6 97
14
80
187
266
28O
282
307
317
சிகளும் O 470
471
d is 473
O. O. 480
o 0 483
497
506
524
历27
vii

Page 24


Page 25
முகமதியருக்கு மு.
காலவர
வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலம்
கி. மு. சுமார் 3000 பலுக்கித்தானில் வேளாண்ன
r. 2500-1550 geg 'ium'u Go7umT09.
முந்து வரலாற்றுக் (வேத) காலம்.
சு. 1500-900 இருக்கு வேத பாசுரங்கள் யாக் சு. 900 மாபாரதப் போர். சு. 900-500 பிற்றைக் கால வேதங்கள், பிர
காலம்,
“பெளத்த”காலம்
சு. 563-483 கெளதமபுத்தர். சு. 542-490 மகதநாட்டு மன்னன் பிம்பிசாரன். சு. 490-458 மகதநாட்டு மன்னன் அசாதசத்துரு. சு. 362-334 மகதநாட்டு மன்னன் மகாபதுமநந் 327-325 மசிடோனியமன்னன் அலெச்சாந்தரின்
மோரியர் காலம்
சு. 322-298 சந்திரகுத்தன். சு. 298-273 பிந்துசாரன். சு. 269-232 அசோகன்,
சு. 183 வமிசத்தின் முடிவு.
படையெடுப்புக் காலம்
சு. 190 வ. மே. இந்தியாவிற் கிரேக்க இராச்சிய சு. 183-147 புசியமித்திரசுங்கன். சு. 90 வ. மே. இந்தியாமேற் சாகர் படையெடுத் சு. 71 சுங்கவமிசத்தின் முடிவு. கி. மு. சுமார் 50-கி. பி. 250 தக்கணத்திற் ச கி. பி. முதனூற்றண்டின் தொடக்கம் . வ. டே 78 - சு. 101 கனிட்கன். சு. 130 - 388 உச்சயினியிற் சாக சத்திரபதிகள்.
குத்தர் காலம்
320-சு. 335 முதலாம் சந்திரகுத்தன்.
- 335-376 சமுத்திரகுத்தன். . 376-415 இரண்டாம் சந்திரகுத்தன். . 415-454 முதலாம் குமாரகுத்தன். . 454 ஊணரின் முதற்படையெடுப்பு. . 455-467 கந்தகுத்தன் . 495 ஊணரின் இரண்டாம் படையெடுப்பு. . 640 குத்தப் பெருவமிசத்தின் முடிவு. 606-647 கன்னேசிமன்னன் அரிசன்.
வட இந்தியாவின் இடைக்கால வமிசங்கள்.
712 அராபியர் சிந்துநாட்டை அடிப்படுத்தல். சு. 730 கன்னேசிநாட்டு யசோவர்மன்.
* ஒவ்வொரு வமிசமும் சிறப்பெய்தியிருந்த குறிப்பவை. பெரும்பாலான வமிசங்கள் இங்கு தோன்றிப் பின்னர் மறைந்தன.
Kl

பட்ட இந்தியாவின் ன்முறை
Dச் சமுதாயம்
ப்படல்.
ாமணங்கள், முந்தையுபநிடதங்கள் ஆகியவற்றின்
தன். படையெடுப்பு.
EsGoir.
$தல்.
ாதவாகன வமிசம். ). இந்தியாமீது குசானர் படையெடுத்தல்.
5ாலத்தையே இங்குத் தரப்பட்டுள்ள ஆண்டுகள் * தரப்பட்டுள்ள கரீலவரையறைக்கு முன்னர்த்

Page 26
x
760-1142 வங்காளம் பீகார் நாடுகளிற் பாலர், . 800-1019 கன்னேசிநாட்டுப் பிரதிகாரர். 916-1203 பண்டல்கண்டுச் சந்தேளர். 950-1195 திரிபுரிநாட்டு (மத்தியபிரதேச) களச் 978-1192 அசுமீர்நாட்டுச் சாகமானர் . 974-1238 கூர்ச்சரநாட்டுச் செளலுக்கியர்.
974-1060 மாளவநாட்டுப் பரமாறர் . 1090-1193 வாரணுசியையும் கன்னேசியையுஞ் , 1118-1199 வங்காளச் சேனர் 1192 தரயினில் இரண்டாஞ் சமர்.
தென்னுட்டின் இடைக்கால வமிசங்கள்?
சு. 300-888 காஞ்சிப்பல்லவர் (சென்னை அரசு), சு. 550-757 முதலாம் சாளுக்கிய வமிசம். வாதாபி ( சு. 630-970 கீழைச் சாளுக்கியர், வேங்கி (கி. தக்கண 757-973 மானியகேதத்து இராட்டிரகூடர் (மேற்குத் சு. 850-1267 தஞ்சாவூர்ச் சோழர் (சென்னை அரசு), 973-சு. 1189 இரண்டாம் சாளுக்கியவIசம், கல்யான சு. 1110-1327 ஒய்சளர், தோரசமுத்திரம் (மத்தியத சு. 1190-1294 யாதவர், தேவகிரி (வடதக்கணம்). அ. 1197-1323 காகதீயர், வரங்கல் (கிழக்குத் தக்கண 1216-1827 பாண்டியர், மதுரை (சென்னை அரசு). 1336-1565 விசயநகரப் பேரரசு. 1565 தாலிக்கோட்டைச் சமரும் விசயநகரவீழ்ச்சியுட
*ஒவ்வொரு வமிசமும் சிறப்பெய்தியிருந்த காலத்ன பவை. பெரும்பாலன வமிசங்கள் இங்குத் தரப்பட்டு
பின்னர் மறைந்தன.

சூரியர்.
சேர்ந்த காகடவலர்.
மேற்குத் தக்கணமும் மத்தியதக்கணமும்) մ). நக்கணமும் மத்திய தக்கணமும்).
ரி (மேற்குத் தக்கணமும் மத்திய தக்கணமும்) க்கணமும் தென்தக்கணமும்).
1ւb).
தயே இங்குத் தரப்பட்டுள்ள ஆண்டுகள் குறிப் ள்ள காலவரையறைக்கு முன்னர்த் தோன்றிப்

Page 27
தோற்றுவாய் : இந்தியாவும்
இந்தி
இந்தியாவின் தொன்மை வாய்ந்த ந துணைக்கண்டத்திலே தோன்றி வளர்ந்த இமாலயம் இத்துணைக் கண்டத்தின் வட மேற்கு முகமாயும் பாந்து கிடக்கும் இம் லிருந்தும் உலகிலிருந்தும் இந்தியாவைப் தடுப்பு எக்காலத்திலேனுங் கடத்தற்கரிய தனிமைகூர்ந்த உயர் கணவாய்கள் வழி எல்லாக்காலங்களிலும் இந்தியாவினுட் பு யும் பண்பாட்டையும் அவ் வழியாகவே சென்றனர். இவ்வாற்றல் இந்தியா எக்கா இவ்வாறிருப்ப, இந்தியாவின் இணையற்ற உண்டுபண்ணிய விளைவு பலகாலும் மிகை இந்தியாவைத் தனிமைப்படுத்தி வைப் பெறவில்லை; மற்று இந்தியாவின் இரு பெ லினலேயே இவை சிறப்புப் பெறுகின்றன மேற்கு நோக்கியுஞ் செல்லும் முகில்கள் களில் முற்முகப் பொழிந்து விடுகின்றன; பணியால் ஊட்டம் பெற்று வரும் எண்ை இந்து, கங்கை எனும் இருபெரு நதித் தெ. வழியிற் காசுமீரம், நேபாளம் என்பன
களுக்கூடாக வோடிக் கீழுள்ள பெருஞ் ச
இவ்விரு நதித் தொகுதிகளில் இப்போ தான இந்து நதித்தொகுதியே நனி இந்தியாவுக்கு அதன் பெயரை ஈந்தது.* எனப்படும் இந்து நதியின் ஐம்பெருங் கி: கொழிக்குஞ் சமவெளியான பஞ்சாப்பு வாண்டுகளுக்குமேல், திருந்தியவோர் ட பண்பாடு இந்து நதியின் கீழ்ப் போக் பாக்கித்தானின் சிந்து மாகாணத்திலுள்: த்ாடு பாய்கின்றது; எனினும் இப்பாலைநி: நிலமாக விளங்கியது.
*இந்தியர் இந் நதியைச் சிந்து என்றே வழ இடர்ப்பட்டமையால், அதனை இந்து என்றனர். ப இந்தியா முழுமையுமே அதன் மேற்றிசையாற்றின் தமது துணைக் கண்டத்தைச் சம்புத்தீவு (நாவ6 எனப் புராணங்கள் கூறும் ஒரு பழம் பேரரசனி இவற்றிற் பின்னைப் பெயர் இன்றுள்ள இந்தி கொணரப்பட்டுள்ளது. முசிலிம் படையெடுப்போ மீண்டுவந்தது ; இந்நாட்டு மக்களிற் பழைய சம

அதன் பண்டைப் பண்பாடும்
நாடு
ாகரிகம் நன்கு வரையறுக்கப்பட்ட ஒரு ஏ , உலகிலே உயர்ந்த மலைத் தொடரான - வெல்லையாகவுளது ; கிழக்கு முகமாயும் மலைத்தொடர் ஆசியாவின் ஏனைப் பாகத்தி பிரித்து வைக்கின்றது. எனினும், இம் மலைத் தொன்முய் இருந்ததில்லை. மக்கள் பயிலாத யாகக் குடியேறிகளும் வணிக மாக்களும் தந்துள்ளனர். இந்தியரும் தம் வணிகத்தை தமது நாட்டெல்லைக்கப்பாற் கொண்டு லத்தேனும் முற்முகத் தனித்திருந்ததில்லை; பண்பாட்டை வளர்ப்பதில் இம் மலைச்சுவர் ப்படுத்திக் கூறப்பட்டுள்ளது. பதனல் இம் மலைகள் அத்துணை சிறப்புப் ரு நதிகள் ஊற்றெடுத்தற்கு இடமாயிருத்த ா. மழைக் காலத்தில் வடக்கு நோக்கியும் தமது நீரையெல்லாம் உயர்ந்த மலையுச்சி ஆங்கு ஒவாது உருகிப் பெருகும் மழைப் Eலா அருவிகள் தென்முகமாய்ப் பாய்ந்து ாகுதிகளிற் கலக்கின்றன. அவை தாம் வரும் போன்ற செழிப்புமிக்க சிறு மேட்டு நிலங் மவெளியிற் குதித்து வீழ்கின்றன. து பெரும்பாலும் பாக்கித்தானில் இருப்ப பழைய நாகரிகத்தை உடைத்தாயிருந்து, சீலம், செணுபு, இராவி, பேயாசு, சத்திலச்சு ளகளால் நீர்வளம் பெற்று விளங்கும் வளங் (" ஐயாறு ') கிறித்துவுக்கு முன் ஈராயிர ண்பாட்டைப் பெற்றுத் திகழ்ந்தது. இப் கின் வழியே கடல்வரை பரந்து நின்றது. ா கீழ் இந்து நதி இன்று வறும்பாலைநிலத் )ம் ஒருகாலத்தில் நீர்வளமிக்க செழிப்புடை
கினர்; பாரசிகர் மொழிமுத்ற் சகரத்தை ஒலிக்க ரசிகத்தினின்று இச் சொல் கிரீசுக்குச் செல்ல, ஆங்கு பெயராற் சுட்டப்படுவதாயிற்று. பண்டை இந்தியர் ந் தண்பொழில்) என்றும் பாரதவருடம் (பரதன் 1 மக்கள் ஆண்டநிலம்) என்றும் வழங்கிவந்தனர்.
அரசாங்கத்தால் மறுபடியும் ஓரளவு வழக்கிற் } பாரசிகப் பெயர் இந்துத்தான் எனும் வடிவில் த்தைப் பற்றி நின்றேர் இந்துக்கள் எனப்பட்டனர்.
l

Page 28
2 வியத்தகு
தார் எனப்படும் இராசத்தான் பாலைநி தைக் கங்கை வடிநிலத்தினின்று பிரிக்கி: நிலம் கி.மு. 1000 இலிருந்தேனும் பல கே லியைச் சூழ்ந்த பிரதேசந் தொட்டுப் பா மேலைப் பாதியும், கங்கை நதிக்கும் அதன் பட்ட நிலமாய தோவாப்புஞ் சேர்ந்த மாகவே இருந்து வந்தது. ஈண்டு, ஒருக! திலே அதன் பழம் பெரும் பண்பாடு விஞ்ஞானமுறைப்படா வேளாண்மை செய யாலும் பிற காரணங்களாலும் அந் நில அஃது ஒரு காலத்தில் உலகிலே விளைவு விளங்கி, உழுது பயிர்விளைக்கப்பட்ட ந வளித்து வந்தது. கங்கை நதி வங்கக் கட முகம் உருவாகியுளது ; வரலாற்றுக் கால அளவிற் பரந்து வளர்ந்துளது. இங்குத் கிழக்கெல்லைப் புறமாக விளங்கும் அசாம் பிரமபுத்திரா நதியோடு அஃது இணைகின்
இப் பெருஞ் சமவெளிக்குத் தென்பால், முடியும் ஓர் உயர்நில வலயம் உளது. விந்தி உன்னதமான தோற்றமுடையன வல்ல. ஆ பட்ட வடபாகத்துக்கும் தக்கணம் (இது எனப்படுங் குடாநாட்டுக்கும் இடையே ஒ எனும் பெயர் ஒரோவழிக் குடாநாடு முழு இனும், அது பெரும்பாலும் குடாநாட்டின் மட்டுமே குறித்து நிற்கும். தக்கணத்தின் மேட்டுநிலமாயிருக்க, அதன் இருமருங்கி யமைந்துள்ளன. இவை மேற்கு மலைத் தெ வும் பெயர் பெறும். இவ்விரு மலைத் தொ தினும் ஊங்குயர்ந்து நிற்றலால் மகாநதி, போன்ற தக்கணத்தின் ஆறுகள் பல ெ கடலை அடைகின்றன. நருமதை, தாபதி 6 நோக்கிப் பாய்கின்றன. தக்கணத்தின் ஆ வெளிகளினூடாகப் பாய்கின்றன. இச் ச சிறியவையாயினும் அவற்றைப் போன்றே தென்கீழ்ப்பாகம் தமிழகமென்னும் பெருஞ் தன்மை பெற்று விளங்கிய தமிழகத்தின் பாட்டோடு முற்முக ஒன்றிவிடவில்லை. 6 இனமாகாத மொழிகளைப் பேசிவரும் தென் னின்றும் வேறுபட்ட இனத்தவராவர். (ப தென்னுட்டினங்கட்குமிடையே கலப்பு மி இந்தியாவின் ஒரு தொடர்ச்சியாகவேயுள னிந்தியாவையும் தீவின் நடுவிலுள்ள மலை கின்றன.

இந்தியா
லமும் தாழ் குன்றுகளும் இந்துவடிநிலத் றன; தில்லிக்கு வடமேற்கிலுள்ள நீர்பிரி ம் போர்களுக்குக் களமாயிருந்துளது. தில் லிபுரம்வரையுள்ள கங்கைச் சமவெளியின் பெருங்கிளையான யமுனை நதிக்கும் இடைப் லப்பரப்பு என்றும் இந்தியாவின் இதய ல் ஆரியாவர்த்தம் எனப்பட்ட பிரதேசக் -ருவெடுத்தது. தலைமுறை தலைமுறையாக யப்பட்டமையாலும் காடழிக்கப்பட்டமை த்தின் வளம் மிகச் சுருங்கிவிட்டதேனும், ப் பெருக்கம் மிக்க நாடுகளுள் ஒன்முக ாண்முதலாய் நனிபல மக்களுக்கு உண லக் கலக்கும் முகத்திலே ஒரு பெரிய கழி த்திலுமே இது கடலுக்குட் கணிசமான திபெத்திலிருந்து இந்துப் பண்பாட்டின் பள்ளத்தாக்கு வழியாகப் பாய்ந்து வரும் fog. விந்தியம் என்னும் மலைத் தொடரில் வந்து ய மலைகள் இமாலயம் போன்று அத்துணை யின், அவை முன்னர் இந்துத்தான் எனப் "தென்றிசை" என்றே பொருள்படும்) ரு தடையாக அமைந்துள்ளன. தக்கணம் ஓதையுங் குறிக்க வழங்கப்படுவதுண்டெனி வட பகுதியையும் நடுப் பகுதியையும் பெரும்பாகம் வறண்ட குன்றப்பாங்கான லும் பெருங்குன்றத் தொடர்கள் ஒரமா ாடர் எனவும் கிழக்கு மலைத் தொடர் என டர்களிலும் மேற்கிலுள்ளது கிழக்கிலுள்ள கோதாவரி, கிருட்டிணை, காவேரி என்பன பரும்பாலும் கிழக்கு நோக்கிப் பாய்ந்து ான்னும் இருபேராறுகள் மட்டுமே மேற்கு யூறுகள் தம் முகங்களுக்கண்மையிற் சம ம வெளிகள் கங்கைச் சமவெளிகளிலுஞ் குடியடர்த்தியுடையவை. குடா நாட்டின் சமவெளியாகும். ஒரு காலத்திலே தனித் பண்பாடு இன்றுவரை வடநாட்டுப் பண் டநாட்டு மொழிகளுக்கு எவ்வாற்ருனும் னிந்தியத் திராவிடமக்கள், வடநாட்டாரி 31, 32) எனினும் வடநாட்டினங்கட்கும் 5 நிகழ்ந்துளது. புவியியற்படி இலங்கை து. இலங்கையின் வட சமவெளி தென் ள் மேற்கு மலைத் தொடரையும் ஒத்திருக்

Page 29
தோற்றுவாய் : இந்தியாவும்
வடக்கே காசுமீாந் தொட்டுத் தெற்கே குறைய 2000 மைல் நீளமுடையதாகைய றது. இமயமலைப் பிரதேசம் குளிர்ந்த மா பனியாகியவற்றையும் உடையது. வட சட இராப்பகல் வெப்ப நிலைகள் பெரிதும் ( காலத்திலோ உருப்பந் தாங்கற்கரிதாகவி உயர்ந்த பகுதிகளில் மாரிக்கால இராக் வெப்பநிலைகள் பருவத்துக்குப் பருவம் கு தொடர்ந்து சூடாயிருக்கும்; ஆயின் அ களின் கோடைக்கால வெப்பநிலைபோல் அ
இந்தியக் காலநிலையின் மிக்க முதன் “மழைக் காலம்’ ஆகும். மேற்குக் கரைே தவிர, ஏனைப் பெரும் பாகத்தில் ஒற்ருே இக்காலத்தில் அருவிகளிலும் ஆறுகளிலும் பாய்ச்சுவதால் மட்டுமே பயிர்த்தொழில் ( பாய்ச்சன் மூலமே விளைவிக்கலாம். ஏப்பி விடும்; சமவெளிகளில் வெப்பநிலை 110° ப. விடும்; அப்போது அறவெப்பமான காற்ருெ யுதிர்த்து வறிதே நிற்கும்; புல்லெல்லாம் காட்டு விலங்குகள் கூட்டமாய் வீழ்ந் முடங்கிவிடும். உலகத்து உயிரெல்லாம் உ
பின்னர் உயரவானில் முகில்கள் உருக்க திருண்டு, கணங் கொண்டு, கடலிலிருந்து யூன் மாதத்தில் இடிமின்னல் தொடரச் பொழியவே, வெப்பநிலை விரைவில் வீழ் போர்த்து மீண்டும் முறுவலிக்கும் ; விலங் மறுபடியுந் தலைகாட்டும் ; மரஞ் செடிகள் புதுப்புல் நிலத்தைப் போர்க்கும். இடை படிப்படியாய் இல்லாது போகும் டெ முயற்சிகளும் முட்டெய்தும்; இவற்றைத் களுந் தோன்றும். இன்னோன்ன இன்ன துக்கு இப் பருவக்காற்று மழையின் வ வருவதை ஒத்திருக்கும். ஐரோப்பியர் ெ இடியும் மின்னலுங்கண்டு இந்தியர் . வண்மைக்கு அறிகுறியாமென அவரால் வ
இந்தியாவின் இயற்கைத் தோற்றப்ப மழையை முற்முக நம்பியிருக்கும் பான்ன வாக்க உதவியுள்ளனவெனப் பலகாலும் பஞ்சம், கொள்ளைநோய் போன்ற பெருங் பழங்காலத்திலோ அவற்றைக் கட்டுப்படு உரோமர், சீனர் முதலியோரின் நாகரிக நாகரிகங்கள் கடும் மாரியை எதிர்த்துப் நாகரிகங்கள் அம் மக்கண்மாட்டு மனவுச தன. இதற்கு மாருக, இந்தியாவுக்கு வை இயற்கையன்னை மக்களுக்கு உணவளித்

) அதன் பண்டைப் பண்பாடும் 3
குமரிமுனைவரை இத்துணைக் கண்டம் ஏறக் ால், அதன் காலநிலை பெரிதும் வேறுபடுகின் ரியையும் இடைக்கிடை உறைபனி, மழைப் வெளிகளில் மாரிக்காலம் குளிர்ச்சியாகவும் வேறுபடுவனவாகவும் இருக்கும். கோடைக் ருக்கும். தக்கணத்திலே மேட்டு நிலத்தின் கள் குளிர்ச்சியாயிருக்குமாயினும், அங்கு ]றைவாகவே வேறுபடுகின்றன. தமிழகமோ தன் வெப்பநிலை வடக்கேயுள்ள சமவெளி ஆத்துணை உயர்வதில்லை. மைவாய்ந்த கூறு பருவக்காற்று அல்லது 'யாரங்களும் இலங்கையின் சில பாகங்களுந் பர் முதல் மே வரை மழை பெய்வதரிது. உள்ள நீரைச் சிக்கனமாக வயல்களுக்குப் செய்யலாம் ; அவ்வாறு மாரிப் பயிரை நீர்ப் ரில் முடிவில் வளர்ச்சி முற்முகவே நின்று ஆகவோ, அதற்கும் மேலாகவோ உயர்ந்து ரன்று வீசும் ; விசவே மரங்களெல்லாம் இலை பெரும்பாலும் தீய்ந்துவிடும். நீரின்மையாற் திறக்கும்; மக்கள் செய்முயற்சியெல்லாம் றக்கத்தில் ஆழ்ந்தனபோற் காணப்படும். ாட்டும்; சின்னுளில் அவை திரண்டு, வளர்ந்
உருண்டு செல்லத் தொடங்கும். இறுதியில், சோனை மழை பொழியத் தொடங்கும். ம்ச்சியுறும். சின்னுளில் நிலமகள் பசுமை குகளும் புள்ளினங்களும் பூச்சி புழுக்களும் புதுத் தளிர்விட்டுத் தழைத்துப் பொலியும்; விட்டு இரு திங்கள் பொழிந்து பின்னர்ப் பருமழையாற் போக்குவரவும் மனப்புற தொடர்ந்து பெரும்பாலுங் கொள்ளை நோய் ால்கள் இருந்த போதும், இந்தியர் மனத் ருகை, ஐரோப்பாவில் இலதுளிர் பருவம் பாதுவாகக் கேடுபயப்பனவெனக் கருதும் அஞ்சுவதில்லை. மற்று, அவை வானின்
ரவேற்கப்படுகின்றன. ாட்டின் அளவும், அது பருவக் காற்று மையும் அந்நாட்டு மக்களின் பண்பை உரு கூறப்படுகின்றது. வெள்ளப் பெருக்கு, கேடுகளை இன்றுமே இங்குத் தடுத்தலரிது; த்துவது முடியாத தொன்றே. கிரேக்கர், ங்கள் போன்ற, பழமைவாய்ந்த பலவேறு போராட வேண்டியிருந்தன. இதனுல் அந் னயும் மதிநுட்பத்தையும் ஒருங்கே வளர்த் ண்மை சுரக்கும் இயற்கை வாய்த்துள்ளது.
துக் காப்பதற்குக் கைம்மாமுக அவரிட

Page 30
4 வியத்தகு
மிருந்து எதனையும் எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆ சீற்றத்தை மக்களின் எம்முயற்சியாலும் ஆக்கத்தையும் கேட்டையும் ஒக்க மதித்து போட்டு, உள்ளம் ஒய்ந்திருக்கும் இயல்புை
இத் தீர்ப்பு எத்துணைச் செவ்விதென்ப இந்தியர் வாழ்க்கையைப்பற்றிக் கொண்ட றிருப்பது உண்மையே. அஃது இன்றும் இ எனினும் ஒழுக்கவியலார் அதனை ஒருபே யரும் இலங்கையரும் ஈட்டிய பெரு வெற்ற வேலைகள், மாணெழிற் கோயில்கள், படை மிவற்றை-நோக்க, அவர் ஆவிசோர்ந்த சாலாது. காலநிலை இந்தியரின் பண்பிலே அஃது இயற்கையன்னை இவர்க்கு வரை போகங்களிலும் ஈடுபட்டிருக்கும் இன்ப5 யென நாம் நம்புகின்ருேம். ஒருபால் தி கொள்ளுமாறு ஊக்குதலும் மற்ருெருபால், மேற்கொள்ளுமாறு ஊக்குதலும் இப்போக்
பண்டை இந்தியா6ை இந்தியாவின் மரபுகள் தொன்றுதொட்( பட்டு வந்துள்ளமையால், அதன் தொன்ை தேமியா, கிரீசு ஆகியவற்றின் நாகரிகங்கள ளியலறிஞன் தன் ஆராய்ச்சியைத் தொடங் ஏழை உழவன் தன் மூதாதையரின் பண். லன். அவ்வாறே கிரேக்க உழவன் ஒருவ பெருமையைப்பற்றி மிகத் தெளிவற்ற தெளிவாக எதனையும் தெரிந்திருந்தானென் தொன்மை முற்ருகவே தொடர்பறுந்துவிட வந்த ஐரோப்பியர் இங்கே பழமைத் தொ. னர்; இப்பண்பாடு உண்மையிற்றன் பழை வாண்டுகளாக அடிப்படையான மாற்றம் ய யும் பேசியது. இன்றும் ஏழை இந்தியனெ வுக்கு ஓராயிரவாண்டுகட்குமுன் வாழ்ந்த விற் கொணருகின்றன ; வைதிகப் பார்ப்ப செய்யுங்கால் இன்னும் முற்பட்ட காலத்தி முன். உண்மையில் இந்தியாவும் சீனுவுமே பாட்டு மரபுகளை உடையன.
பதினெட்டாம் நூற்றண்டின் பிற்பாதிவ வரலாற்றை முறையாகவாராயும் முயற்சிய தில் இந்தியாவின் ஆதி வரலாறு கிரேக்க, களில் ஆங்காங்குச் சுருக்கமாக எழுதிவை பட்டது. இந்தியக் குடாநாட்டிலே பணிய கால இந்திய மக்களின் வாழ்க்கையைப்பற் மொழிகளில் ஒள்ளிய புலமையும் பெற்று வி மக்களின் பண்பாட்டு வரலாற்றுப் பின்னணி
முயன்றால்லர் ; மற்று, அப்பண்பாடு மி

இந்தியா
பின், அவள் வெகுண்டு சிறுவளாயின், அச் தணித்தல் முடியாது. ஆதலால் இந்தியர் , அமைதியாக ஏற்று, ஊழ் வலியிற் பழி டயரென அறிஞர் சிலர் கருதுவர். து சாலவும் ஐயத்துக்கிடமானது. பண்டை கருத்திலே அடக்கமுடைமை ஒரிடம் பெற் ந்தியர் வாழ்க்கையிற் காணக்கிடக்கின்றது; ாதும் ஒப்புக்கொண்டிலர். பண்டை இந்தி மிகளை-அவர்தம் மாபெரும் நீர்ப்பாய்ச்சல் களின் நெடுநாட் போராட்டங்கள் என்னு மாக்களாயிருந்தனர் என்று கொள்ளல் பாதும் விளைவை உண்டாக்கியுள்ளதெனின், யாது வழங்கிய எளிய இன்பங்களிலும் கவிருப்பை வளர்த்துக் கொண்டமையே என்னெறுப்பு, துறவு ஆகியவற்றை மேற் அரும்பெரும் முயற்சிகளை இடையிடையே கின் இயல்பான எதிர்த் தாக்கங்களாம்.
வக் கண்டுபிடித்தமை நி இன்றுவரை இடையறவின்றிப் பேணப் ம சான்ற நாகரிகம் எகித்து, மெசப்பொத் ரினின்றும் வேறுபடுகின்றது. தொல்பொரு குமுன், எகித்திலோ இராக்கிலோ வாழ்ந்த பாட்டைப்பற்றி ஏதும் அறிந்திருந்தானல் பனும் பெரிக்கிளிசு காலத்து அதென்சின் கருத்துக்களையே கொண்டிருந்தானன்றித் ாபதும் ஐயத்துக்கிடமானதே. இருவழியும் ட்டது. மற்று, இந்தியாவுக்கு முதன்முதல் டர்பருத பண்பாடொன்றிருத்தலைக் கண்ட ஒமையை மிகைபடப் புகழ்ந்து, பல்லாயிர பாதுமின்றி இருந்துவருவதெனப் பெருமை ரூவன் அறிந்துள்ள பழங்கதைகள் கிறித்து பழைய குலத் தலைவரின் பெயர்களை நினை னன் ஒருவன் நாடோறும் இறைவழிபாடு ல் இயற்றப்பட்ட பாசுரங்களைப் பாடுகின்
உலகிற் ருென்மைமிக்க தொடர்பருத பண்
ரை ஐரோப்பியர் இந்தியாவின் தொல்பழம் பில் ஊக்கங் கொண்டாரல்லர் ; அக்காலத் இலத்தீன் மொழியாசிரியன்மார் தம் நூல் த்துப் போன பகுதிகளிலிருந்தே அறியப் ாற்றிய ஆர்வமிக்க பாதிரிமார் சிலர் அக் றி ஆழ்ந்த விளக்கமும், அம்மக்கள் பேசிய ளங்கினர். ஆயின், அவர் தாம் பணிபுரிந்த னியை விளங்கிக்கொள்வதற்கு உண்மையில் ப் பழைமை வாய்ந்த தெனவும் மாற்ற

Page 31
தோற்றுவாய் : இந்தியாவும்
மில்லாத தெனவுங்கொண்டு, அதன் தேர்ற கொண்டனர். இந்தியாவின் பழைமையை இந்திய மக்களை நோவாவின் கால்வழிவ
பட்ட மறைந்துபோன பேரரசுகளோடும்
இதற்கிடையில் ஏசு சபைப் பாதிரிமார் யாகிய வடமொழியில் வல்லவராயினர். அ 1732 வரை தொண்டாற்றியவருமாய அ6 பிய மொழியொன்றில் வடமொழி இல கையெழுத்துப் படியாகவே இருந்துவ இதனைப் பயன்படுத்தினர். மற்ருெருவரா6 பிய மொழிகளுக்குமுள்ள இனவொற்றுை கூறியவர் போலும். இந்தியப் பார்ப்பனர் தோர் என்றும் ஏனை உடன்பிறந்தோர் பே னர் என்றும் அவர் கருத்துத் தெரிவித்த ராயினும், இந்தியாவின் பழைமையை இவருடைய சார்பின்றியே இந்தியாவின் திய ஆய்வியலுக்கு அடிகோலினர்.
உவாறன் ஏசிங்கு இந்தியாவின் ஆள்ப டாம் நூற்ருண்டில் அறிவொளி பாப்பி 6 உவில்லியம் யோன்சு என்பார் (1746-94) கல்கத்தாவுக்கு உயர்மன்ற நீதிபதியாக எசிங்கு தாமும் இந்துப் பண்பாட்டிலும் டையவர். யோன்சு என்பாரோ பன்மொ முதன்மையான எல்லா மொழிகளையும் என்னும் ஏனை மொழிகளையும் கற்றுத் ஐரோப்பாவிற் கிடைக்கக்கூடியதாயிருந்த மொழியிலுமே அவர் ஒரளவு அறிவை முன்னரே அவர் பாரசிக மொழிக்கும் பினை அறிந்திருந்தார், பேபெற் கோபுர ரேய மொழியிலிருந்தே ஏனை மொழிகெ நூற்ருண்டின் வைதிகக் கொள்கையை குப் பதிலாகப் பாரசிக மொழியும் ஐரோ பொதுத் தாய்மொழியிலிருந்தே பிறந் யிட்டார்.
மாண்புமிக்க கிழக்கிந்தியக் கம்பனி கூட்டத்தினராய ஆங்கிலருட் சாள்சு உ வட மொழியை ஒருவாறு கற்றுத் தேற கைமை பூண்ட வங்காளப் பண்டிதரின் கற்கத் தொடங்கினர். யோன்சின் முயற். வங்காளத்தின் ஆசியக் கழகம் 1784 ஆ கழகம் நடாத்திய ஆசிய ஆராய்ச்சிகள் யாவின் பழைமையை வெளிப்படுத்த மேற்கொள்ளப்பட்டது. 1784 ஆம் ஆ நேரிய ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பொன்று உவில்கின்சின் பகவற்கீதை ஆகும். அத்

அதன் பண்டைப் பண்பாடும் 5
bறப் பெறுமானத்தளவிலே அதனை ஏற்றுக் ப்பற்றி அவர் செய்த ஆராய்ச்சியெல்லாம் ந்தோரோடும், விவிலிய வேதத்திற் கூறப் இணைக்கும் ஊகங்களாகவே இருந்தன.
சிலர் இந்தியாவின் உயர்தனிச் செம்மொழி ன்னுருள் ஒருவரும், மலபாரில் 1699 முதல் ன்சுதலின் ஐயர் முதன்முறையாக ஐரோப் 0க்கண நூலொன்றை இயற்றினர். இது ந்ததெனினும், ஐயருக்குப் பின்வந்தோர் ன கூடோ ஐயரே வடமொழிக்கும் ஐரோப் மயை முதன் முறையாக 1767 இற் கண்டு யாபேத்தின் மக்களில் ஒருவனின் வழிவந் மலைத் தேயத்துக்குக் குடி பெயர்ந்து போயி ார். ஏசு சபையோர் எனைத்துணைக் கற்ருே எள்ளத்தனையும் உள்ளவாறு உணர்ந்திலர். மற்ருெரு பகுதியில் ஏனையோர் சிலர் இந்
தி நாயகமாயிருந்த காலத்திலே, பதினெட் விளங்கிய சுடர்மணிகளுள் ஒருவரான சேர் (ஒளிப்படம் IV அ) 1783 ஆம் ஆண்டிற்
வந்து சேர்ந்தார். ஆள்பதிநாயகமான ம் முசிலிம் பண்பாட்டிலும் மிக்க ஈடுபாடு ழி வித்தகர்; அவர் ஏலவே ஐரோப்பாவின் எபிரேயம், அராபியம், பாரசிகம், துருக்கி தேறியிருந்தார். அன்றியும், அக்காலத்தில் அற்ப வாய்ப்பினைப் பயன்படுத்திச் சீன பப் பெற்றிருந்தார். இந்தியாவிற்கு வரு ஐரோப்பிய மொழிகளுக்குமுள்ள தொடர் த்திலே சிறந்ததெனத் தெரியப்பட்ட எபி ளல்லாங் கிளைத்தனவெனும் பதினெட்டாம் அவர் தள்ளிவிட்டார். இச் சித்தாந்தத்திற் ாப்பிய மொழிகளும் எபிரேயமல்லாதவொரு தனவெனுங் கருத்தை யோன்சு வெளி
க்காக வங்காளத்தை ஆட்சிசெய்த சிறு வில்கின்சு (1749-1836) என்னுமொருவரே பினர். உவில்கின்சின் உதவியோடும் கெழுத உதவியோடும் யோன்சு அம் மொழியைக் சியால், அவரையே முதல்வராகக் கொண்டு, ம் ஆண்டின் முதனள் நிறுவப்பட்டது. அக் என்னுஞ் சஞ்சிகையின் வாயிலாகவே இந்தி உண்மையான நடவடிக்கை முதன் முதல் ண்டு நவம்பரில் வடமொழி நூலொன்றின் முதன்முறையாக முடிவெய்தியது. அஃது ஏனைத் தொடர்ந்து உவில்கின்சு 1787 இல்

Page 32
6 வியத்தகு
தோபதேசம் என்பதன் மொழிபெயர் காளிதாசரின் சாகுந்தல’ நாடகத்தை ஆண்டுகளுக் குள்ளாகவே அந்நூலுக்கு அதனைத் தொடர்ந்து கீத கோவிந்தம் நூல்களை யோன்சு மொழிபெயர்த்தார். ஆசிரியர் இறந்தபின் 1794 இல் இந்து த( பட்டது. ஆசிய ஆராய்ச்சிகள் என்னுஞ் முதன்மை குறைந்த பல மொழிபெயர்ப் யோன்சும் உஷில்கின்சுமே உண்மையி இவருக்குப்பின் என்றி கோல்புரூக்கு என் சன் என்பாரும் (1789-1860) இப்பணி நூல்களோடு ஆங்கித்தீல் தளப்பெரோன் சேர்த்துக் கொள்ளல் வேண்டும்; பாரசி பதினேழாம் நூற்ருண்டுப் பாரசிக மொ நிடதங்களை மொழிபெயர்த்து 1786 இல் கொண்ட அக் கையெழுத்துப்படியின் மெ. வெளிவந்தது.
இம் மொழிபெயர்ப்புக்களின் விளைவாக வம் வளரத் தொடங்கிற்று. 1795 இல் பி தேய வாழும் மொழிகளுக்காய கல்லூரி தின் ஆசியக் கழகத்தை நிறுவிய உறுப் அமைதி முடிவிற் பிரான்சிலே சிறை செய பெற்று அந்நாட்டெல்லை கடவாதிருந்தவரு (1762-1824) வடமொழி கற்பித்தார்; ஆ மொழிகற்பித்த ஆசிரியராவர். வடமொழி ரிக்கு சிலேகெல் என்பார் அமிற்றணிடமி முறையாக 1814 இற் பிரான்சுக் கல்லூர் வகுக்கப்பட்டது. இலெனட்டு தி சேசி எ 18 ஆம் நூற்ருண்டிலிருந்து சேர்மனியின் பேராசிரியர் பதவிகளை ஏற்படுத்தின. இா பட்டிலிருந்த கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் ! பட்டது. ஒட்சுபோட்டுப் பல்கலைக் கழகத் கில நாட்டில் முற்பட அமைந்த புலமைப் திலே முதன்மை வாய்ந்தவோர் உறுப்பின களுக்கே 1832 இல் முதன்முறையாக அ பின்னர் இலண்டன், கேம்பிரிட்சு, எடின் கழகங்களிலும், ஐரோப்பாவிலும் அமெரி களிலும் வடமொழிக்கெனப் புலமைப்பீட 1816 இல், பவேரியாவைச் சேர்ந்தவரா, சேர் உவில்லியம் யோன்சு உதவிய குறி மொழிக்கும் ஐரோப்பாவின் உயர்தனிச் மொழியைப் பரிசோதனைப் பொருட்டுத் வெற்றிகண்டார்; இதனைத் தொடர்ந்து ஏ அறுறையாக வளர்ந்தது. 1821 இல் பிரா பட்டது. ஈராண்டுக்குப்பின் இலண்டனில்

இந்தியா
பை வெளியிட்டார். 1798 இல் யோன்சு மொழிபெயர்த்து வெளியிட்டார். இருபது 2ந்து ஆங்கிலப் பதிப்புக்கள் வெளிவந்தன. 1792), மாணவ தரும சாத்திரம் என்னும் பிற்சொன்ன நூலின் மொழிபெயர்ப்பு, தம சாரம் என்னும் பெயரோடு வெளியிடப் சஞ்சிகையின் அடுத்துவந்த இதழ்களில் க்கள் வெளியாயின. ல் இந்திய ஆய்வியலின் தந்தையராவர். பாரும் (1765-1837) ஒரேசு ஏய்மன் உவில் பில் ஈடுபட்டனர். இம் முன்னுேடிகளின் என்னும் பிரெஞ்சு மகனுரின் நூலையும் 5 மொழிப் புலமை வாய்ந்தவரான இவர் ழிபெயர்ப் பொன்றிலிருந்து நான்கு உப வெளியிட்டார் , ஐம்பது உபநிடதங்களைக் ாழிபெயர்ப்பு முழுதும் 1801 ஆம் ஆண்டில்
ஐரோப்பாவில் வடமொழி இலக்கிய ஆர் ரெஞ்சுக் குடியரசின் அரசாங்கம் கீழைத் யொன்றை நிறுவியது. அங்கே, வங்காளத் பினருள் ஒருவரும், 1803 இல் எமியேன் ப்யப்பட்டு, உறுதிமொழி புகன்று, விடுதலை ருமான அலெச்சாந்தர் அமிற்றன் என்பார் அவரே ஐரோப்பாவில் முதன்முதல் வட யறிவு பெற்ற முதற் சேர்மனியராய பிரிடி ருந்தே அம் மொழியைக் கற்றர். முதன் யிலே வடமொழிக்கு ஒரு புலமைப்பீடம் ‘ன்பார் அதிற் பேராசிரியராக அமர்ந்தார் பெரும் பல்கலைக் கழகங்கள் வடமொழிப் கிலாந்திலே முதன்முதல் 1805 இல், ஏற் பயிற்சிக் கல்லூரியில் வடமொழி கற்பிக்கப் தின் போடன் பேராசிரியர்பதவியே ஆங் பீடமாகும். வங்காளத்தின் ஆசியக் கழகத் ாாய்த் திகழ்ந்த எச். எச். உவில்சன் அவர் 'ப் பேராசிரியர் பதவி அளிக்கப்பட்டது. ரோ என்னுமிடங்களில் இருந்த பல்கலைக் கோவிலும் இருந்த பல பல்கலைக் கழகங் ங்கள் அமைக்கப்பட்டன. ா பிரான்சு பொப்பு என்பார் (1791-1867) புக்களை அடிப்படையாகக் கொண்டு, வட செம்மொழிகளுக்கும் பொதுவான தாய் தற்காலிகமாக மீளவமைக்கும் முயற்சியில் ப்பீட்டு மொழியியல் தனியோர் அறிவியற் ன்சின் ஆசியக் கழகம் பாரிசில் நிறுவப் வேத்தியல் ஆசியக் கழகம் தோன்றியது.

Page 33
தோற்றுவாய் : இந்தியாவும்
இத் தொடக்கத்திலிருந்து பண்டை ஆராய்தலுமான வேலை 19 ஆம் நூற்ரு சென் பீற்றேகபேக்குப் பேரகராதியென சேர்மன் பேரகராதியை ஆக்கியதே ஐரோப்பாவின் இந்திய ஆய்வியற் புல6ே இவ்வகராதி ஒட்டோ போட்டிலிங்கு, உ புலவர் இருவரால் இயற்றப்பட்டு, இர8 இலிருந்து 1875 வரை பகுதி பகுதி இருக்கு வேதம் வனப்புறப் பதிப்பிக்கட் நூல்கள் என்னும் பெயரோடு அரும் பெ திருத்தமாக மொழிபெயர்க்கப்பட்டுத் ( வடமொழி ஆராய்ச்சிக்கு இங்கிலாந்து மொழியை நிலைகண்டுணர்ந்த மாபெருஞ் மூலர் என்பாரே (1823-1900) மேற் சொ யாாகத் திகழ்ந்தார். அன்னர் தமது வா ஒப்பீட்டு மொழியியற் பேராசிரியராய்க்
இதற்கிடையிற் பண்டை இந்தியப் ட முன்னேறிச் சென்றது. வங்காளத்தின் முயற்சி பெரும்பாலும் இலக்கியம் மொ விட்டது. 19 ஆம் நூற்றண்டில் விளங்கி யாகப் புலத்துறை முற்றியோராயிருந்து னர். எனினும் 19 ஆம் நூற்றண்டின் நில அளவையாளர் கோயில்கள், குை பற்றிய பல அறிக்கைகளையும் பழங்கா6 லமைந்த கல்வெட்டுப் படிகளையுங் கொ வின் பழைமையைப் புலப்படுத்தும் பC தைச் செலுத்தத் தொடங்கிற்று. இ வளர்ச்சியைப் பின்னேக்கி ஆராய்ந்ததன் யாக வாசித்தறியப்பட்டன. கல்கத்தா யக் கழகச் செயலாளருமான சேமிசு பி மிக்க கலையன்பர் முதன்முறையாக 1837 பொருள் கண்டு அசோகப் பேரரசனின் பழைய வரிவடிவுகட்கு விளக்கங்காணுப் யிருந்தோருள் அரச எந்திரவியலார் கன்னிங்கம் (ஒளிப்படம் IV ஆ) என்னு தொல்பொருளியற்குத் தந்தையாவர். இ முதலாய்த் தம் படைக் கடமைகளிலிரு மேனும் விண் போக்காது, பண்டை இந் வதிலே ஈடுபட்டிருந்தார். 1862 இல் இ வாளர் என்னும் பதவியொன்றை ஏற் மனம் பெற்ருர். 1885 இல் ஓய்வெடுக்கும் கறுத்து விளக்குவதிலே முழுமனதாக அன்னர் கண்டுபிடித்தாசல்லர் ; இஞ் ஒப்பிடின் அன்னர் கைக்கொண்ட திெ யானதாயுமே தோன்றும் , எனினும், .ே

அதன் பண்டைப் பண்பாடும் 7
இந்திய இலக்கியங்களைப் பதிப்பித்தலும் ‘ண்டு முழுதும் பரபரப்புடன் நடந்தது. ாப் பொதுவாக வழங்கும் வட மொழிச் ஒருகாற் பத்தொன்பதாம் நூற்றண்டில் பார் ஈட்டிய ஈடிணையற்ற வெற்றியாகலாம். ரூடொல்பு உரொது என்னுஞ் சேர்மனியப் ய அறிவியற் பேரரசுச் சங்கத்தால் 1852 பாக வெளியிடப்பட்டது. இங்கிலாந்திலே பட்டது , அன்றியும் கீழைத்தேயத் திரு ரும் பனுவல்கள் பல அரும்பதவுரையோடு தொடராக வெளியிடப்பட்டன. இவையே ஆற்றிய விழுமிய தொண்டுகளாம். வட சேர்மனிய வித்தகரான பிரீடிரிக்கு மாட்சு ன்ன இரு பெரு நூல்களுக்கும் பதிப்பாசிரி ழ்நாளிற் பெரும் பகுதியை ஒட்சுபோட்டிலே கடமையாற்றிக் கழித்தவராவர். 1ண்பாட்டாராய்ச்சி மற்முெரு கிசையிலும் ஆசியக் கழகம் மேற்கொண்ட முதன் ழி என்னும் இரண்டோடு மட்டும் நின்று ய இந்திய ஆய்வியலார் பலரும் முதன்மை ", எழுத்துப் பதிவுகளையே ஆய்ந்து வந்த முற்பகுதியிலே, கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் கைகள், வழிபாட்டிடங்கள் என்பவற்றைப் ல நாணயங்களையும் வழக்கிறந்த வரிவடிவி ணர்ந்தனராக, வங்காளக் கழகம் இந்தியா நப்பொருள் எச்சங்களிலும் ஓரளவு கருத் ப்பொழுது வழக்கிலுள்ள வரிவடிவுகளின் பயனுய்ப் பழைய வரிவடிவுகள் படிப்படி அக்கசாலை அலுவலரும் வங்காளத்தின் ஆசி ரின்செப்பு என்னும் நுண்மாண் நுழைபுல இல் மிகப் பழைய பிராமி வரிவடிவுக்குப் கட்டளைகளை வாசிக்கவும் வல்லவரானர். முயற்சியிற் பிரின்செப்புக்குத் துணைவரா துறையில் அலுவல்பார்த்த அலெச்சாந்தர் ம் இளைஞரும் ஒருவராவர்; இவரே இந்தியத் வர் 1831 இல் இந்தியாவுக்கு வந்தநாண் ந்து ஓய்வு கிடைக்கும்போதெல்லாம், கண தியாவின் பருப்பொருள் எச்சங்களை ஆராய் ந்திய அரசாங்கம் தொல்பொருளியல் ஆய் படுத்தியபோது இவரே அப்பதவிக்கு நிய பரை இவர் இந்தியாவின் பழைமையைச் சிக் ஈடுபட்டார். வியத்தகும் உண்மைகளை நான்றைத் தொல்பொருளியற்றரங்களோடு ாழின்முறை திருத்தமற்றதாயும் பழைமை ர் உவில்லியம் யோன்சுக்குப் பின் இந்திய

Page 34
8 வியத்தகு
ஆய்வியலில் ஈடுபட்டுழைத்த மற்றெவரை சாந்தர் கன்னிங்கம் அவர்களே அத்துை வர் ; முன்னவர் ஒழியப், பின்னவர் ஒரு பட்டிருக்கின்றதென்பதில் ஐயஞ் சிறிது முயன்றேர் வேறுபலர் அலெச்சாந்தருக்கு இறுதியிலே தொல்பொருளியல் ஆய்வுப் முகவே ஒய்ந்துவிட்டன; அரசாங்கம் , மையே அதற்குக் காரணம்; எனினும் 19 பல பார்வையிடப்பட்டதோடு, பல கல்ே பட்டுவிட்டன.
20 ஆம் நூற்றண்டிலேயே தொல்பொருள் அக்காலத்திற் பதிலரையராயிருந்த கேர்ச மாகத் தொல்பொருளியல் ஆய்வுப் பகுதி பட்டது , யோன் (பிற்பாடு சேர் யோன்) இளந் தொல்பொருளியலறிஞர் பணிட் இந்தியா போன்ற பருமனுடைய ஒரு ந களம் இன்னும் சிறியதாயே இருந்தது; பூ அற்பமாயே இருந்தது. ஆயின், திறமை: தொழிலில் அமர்த்தி, முன்னை முயற்சிகள் வில் நிலத்தை அகழ்ந்து ஆராய்வதற்கு ட முறையாக இந்தியாவின் பண்டை நகரங் கால நினைவுச் சின்னங்களைப் பார்வைய வேருன தொல்பொருளாராய்ச்சி உண் தாயிற்று. சேர் யோன் மார்சலின் தலைடை மாபெரும் வெற்றி இந்துவெளி நாகரிகத் வின் நனி பழம் நகரங்களின் எச்சங்கன் பஞ்சாப்பிலுள்ள அரப்பாவுக்கு அண்மை! யான பல இலச்சினைகளைக் கண்டெடுத்த களத்தில் அலுவல் பார்த்த இந்தியரான ஆ மாகாணத்திலுள்ள மொகஞ்சதாரோவில் அவையெல்லாம் ஆரியருக்கு முற்பட்ட ஆ கத்தின் அடையாளங்களாமென அறுதியி ணிப்பில், 1924 முதல் அன்னர் ஒய்வு பெ முறையாக அகழ்ந்தாராயப்பட்டுவந்தன. டாம் உலகப் போர் காரணமாகவும் அ! ஆயின் போருக்குப்பின் சேர் ஆர். ஈ. சுருங்கிய காலப் பகுதியில் அரப்பாவிலே கண்டுபிடிக்கப்பட்டன. எனினும், இன்ற கப்படவில்லை.
இன்னுஞ் செய்யவேண்டிய வேலை அதி மேடுகள், தொன்மை இருளில் மூழ்கிக் கி காலக்கூடியனவாகலாம் ; எட்டாத் தொலே அரும்பெரும் ஏட்டுச் சுவடிகள் பல இன் பாக்கித்தான், இலங்கை என்பன வறிய ,
நிலையை உயர்த்துவதற்குப் போதிய பெ

இந்தியா
க் காட்டிலும் படைத்தலைவர் சேர் அலெச் றயில் ஆற்றவும் பெரும்பணி புரிந்தவரா வருக்கே இந்தியவியல் பெரிதுங் கடமைப் மில்லை. இத்துறையில் முன்னுேடிகளாய் த் துணைபுரிந்தனர். 19 ஆம் நூற்முண்டின் பகுதியாரின் முயற்சிகளெல்லாம் முற் அம்முயற்சிக்குப் போதிய நிதி வழங்கா 00 அளவிற் பண்டைக்காலக் கட்டடங்கள் வட்டுக்களும் வாசித்து மொழிபெயர்க்கப்
熊 ரியல் அகழ்வு பெரிய அளவிற் ருெடங்கியது. ன் துரைமகளுர் காட்டிய ஆர்வங் &SrT.gtତ୪t திருந்திய முறையில் விரிவுற அமைக்கப் மார்சல் (ஒளிப்படம் TV ஈ) என்னும் ஓர் பாளர் நாயகமாக அமர்த்தப்பட்டார். ாட்டுக்கு அத் தொல்பொருளியற் றிணைக் தற்கு அரசாங்கம் அளித்த பணவுதவியும் வாய்ந்த உதவியாளர் பலரைத் தம்மோடு யாவற்றிலும்பார்க்கப் பரந்துபட்ட அள மார்சலிடம் போதிய நிதியிருந்தது. முதன் 1களின் சுவடுகள் வெளிப்படலாயின-முற் பிட்டுப் பாதுகாக்கும் முயற்சியினின்றும் ாமையான ஊக்கத்தோடு தொடங்குவ மயில் இந்தியத் தொல்பொருளியல் ஈட்டிய தைக் கண்டுபிடித்தமையேயாம். இந்தியா ாக் கன்னிங்கமே முதற் கண்டார். அவர் பிலே இன்னவென அறியப்படாத விந்தை 5ார். தொல்பொருளியல் ஆய்வுத் திணைக் ஆர். டீ. பானர் சியென்பார் 1922 இல் சிந்து மேலும் பல இலச்சினைகளைக் கண்டு ஆற்றவும் பழைமைவாய்ந்த வொரு நாகரி ட்டார். சேர் யோன் மார்சலின் கண்கா ற்ற காலமாகிய 1931 வரை, இவ்விடங்கள் நிதிக் குறைப்புக் காரணமாகவும் இரண் 5ழ்தல் வேலே இடையிற் றடைப்பட்டது. மோட்டிமர் உவிலர் பணிப்பாளராயிருந்த } மேலும் பல முக்கியமான பொருள்கள் ளவும் அவ்விடங்கள் முற்முக வெளியாக்
க முண்டு. இதுவரை அகழப்படாத பல டக்கும் இந்திய நகரங்கண்மீது ஒளியைக் விலிருக்கும் நூனிலையங்களிலே அச்சேருத னுங் கிடந்து உட்குதல் கூடும். இந்தியா, நாடுகள் ; இவை தம் மக்களின் வாழ்க்கை
ாருளில்லாமல் வாடுகின்றன. ஆயின், இம்

Page 35
செங்கற்பட்டுக் கண்மையி
சமவேளி.
3-R. I.035 (103)
 

Carr, forder", f. FE's Verlergy Zürich
சென்ன,
ய்ச்சல் முறை,
ங் நீர்ப்பா
——
ஒளிப்படம் 1

Page 36
ஒளிப்படம் 11
lf. Irliyurray
H. ANTIFT, "AIFF s'.
 
 
 

S SLLELSSSS SLLLLLS SLrS LLLELE
நாடு, மேற்குத் தொடர்ச்சிமண்,
காசுமீரத்திற் சீலம் நதிக்கரு கிற் குன்றுகள்
தக்கனப்" பீட பூமி, தேவகிரிக்
கோட்டை.

Page 37
தோற்றுவாய்: இந்தியாவு
மூன்று நாடுகளின் தொல்பொருளிய வருவாய்களைக் கொண்டு தம்மாலியன்ற வருகின்றன.
கடந்த நூற்முண்டிலுமே இந்தியாவி பணிகளை ஆற்றியுள்ளனர். வடமொழி வல்ல கலைநிதிகளான பாவூ தாசி, ! மித்திரர் என்போரும், பேரறிஞர் சேர் இ சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவர். இப்பே மளிக்க முந்துகின்றனர். மாபெரும் இதி ஆராய்ந்து பதிப்பித்தற்கு இந்தியர் மே லிருக்கின்றது. மேலும் பூணு வடமொழி இது முடிவுறுங்கால், உலகிலேயே அகரா களையெல்லாம் வென்று விளங்குதல் கூடு யரே தொல்பொருளியற் றிணைக்களத்தின் திய ஆய்வியலில் ஈடுபட்டுள்ள ஐரோப்பிய கில்லை. எனினும், ஒன்றரை நூற்றண்டா ஆசியா, அடிமைத் தளையை நீக்கி அதற் போன்ற ஒரு காலத்திலே, கிழக்கு நாட் யும் உறுதியாக இணைத்துக்கொண்டு பு இந்திய ஆய்வியலில் ஈடுபட்டுவரும் ஐே பினை இன்னும் பெற்றேயிருக்கின்றனர்.
பண்டை இ
இந்தியா பண்பாட்டில் ஒருமைப்பாடு காலப்பகுதிகளிலெல்லாம் அஃது ஒருவ அறுமைகுலைந்து கிடந்தது. அரசுபாயத்ை குழ்ச்சியும் பழிக்கஞ்சாத் தறுகண்ை காலம் பஞ்சமும் வெள்ளமும் கொள்ளை மக்களை மாய்த்தன. பிறப்பால் உயர்விழ பெற்றது ; அதனல், தாழ்ந்தோரின் வா! னும் பொது நோக்காகப் பார்க்குங் அரசோடு மக்களும் பூண்டிருந்த தொட தப் பகுதியிலாயினும் அத்தொடர்புகள் வாய் இருந்ததில்லை. உலகின் மற்றெந்தப் துணைக் குறைந்த தொகையினராய் இ அவர்தம் உரிமைகள் பாதுகாக்கப்பட் நூலிலும் அவை பாதுகாக்கப்படவில்லை வைப்போற் (ப. 175) பண்டை நீதிநூ இலட்சியங்களை உலகுக்கெடுத்து இயம்பு வன்தயும் துருவித் தேடினும் இந்துக்களி கிய கதைகளையோ, போரிலீடுபடாதாை லரிது. தாம் சிறைப்பிடித்தோரின் தோை கொடிய விலங்குத்தன்மைக்கு நிகரான

ம் அதன் பண்டைப் பண்பாடும்
ற் றிணைக்களங்கள் தமக்குக் கிடைக்கும் வரை பழைமையைப் புலப்படுத்த முயன்று
ன் சொந்தப் புதல்வர் பலர் அரும் பெரும் ப் புலமையிலும் கல்வெட்டாராய்ச்சியிலும் பகவானிலால் இந்திராசி, இராசேந்திரலால் . கோ. பாண்டாரகரும் (ஒளிப்படம் IV இ ) ாது இந்திய ஆய்வியலுக்கு இந்தியரே ஊக்க காசமான மகாபாரதத்தை முதன்முறையாக ற் கொண்ட் முயற்சி முற்றுப் பெறும் நிலையி ப் போகராதி வேலையும் தொடங்கியுள்ளனர். கித் துறையில் இன்றுவரை வெளிவந்த நூல் ம். இன்று கலைநிதி ஏ. கோசு என்னும் இந்தி பணிப்பாளர் நாயகமாகத் திகழ்கின்றர். இந் பர் இன்று இந்தியருக்குத் துணைபுரிவோராயும் க ஐரோப்பியரின் ஆதிக்கத்தில் இருந்துவந்த 5 எதிர்ப்பு மனப்பான்மை காட்டிவரும் இது டு மூலகங்களையும் மேற்கு நாட்டு மூலகங்களை தியதொரு பண்பாடு உருவாகி வருகையில்,
ராப்பியர் பயன்சிறக்கப் பணியாற்றும் வாய்
ந்தியாவின் புகழ் டையதேயெனினும், அதன் வரலாற்றிற் பல ரையொருவர் அழிக்கும் உட்போரினல் ஒற் தப் பொறுத்தவரை, இந்திய அரசரெல்லாம் மயும் உடையராயிருந்தனர். காலத்துக்குக் நோயும் தோன்றிப் பல்லாயிரக் கணக்கான Nவு கூறும் வழக்குச் சமய உடம்பாட்டைப் ம்க்கை இன்னல் மிக்கதாயே இருந்தது. எனி கால், இந்தியாவில் மக்களோடு மக்களும் டர்புகள் போன்று, பண்டையுலகின் மற்றெந் அத்துணை நயமும் மக்கட்பண்பும் வாய்ந்தன பழம் நாகரிகத்திலாயினும் அடிமைகள் அத் ருக்கவில்லை. அர்த்தசாத்திரத்தில் (ப. 210) டுள்ளதுபோல் வேறெந்தப் பழைய நீதி போரில் நேர்மை போற்றுதல் பற்றி மனு ாலாசிரியர் மற்றெவரும் அத்துணை விழுமிய வில்லை. இந்தியாவின் போர் வரலாறு முழு ன் இந்தியா, நகரங்களை வாளுக்கு இரையாக் ாக் கொன்று குவித்த கதைகளையோ காண்ட உயிருடன் உரித்த அசீரிய மன்னரின் அறக் தொன்றைப் பண்டை இந்தியா கண்டதில்லை.

Page 38
12 வியத்தகு
இந்தியாவிலும் ஒரோவழிக் கொடுமையும் எனினும் ஏனைப் பழம் பண்பாடுகளோடு லாம் கடுமை குறைந்தனவாயே காணப்பு கருத்தை ஈர்க்கும் சிறப்புறுப்பாகத் தோ6 19 ஆம் நூற்றண்டுப் பாதிரிமார் சில பொறுக்கியெடுத்த பகுதிகளையும் (அை வலிந்தெடுக்கப்பட்டவையே) பஞ்சம், ( இந்துக்களின் சாதி, குடும்பமுறை என்ப களையும் தமக்குத் துணையாகக் கொண்டு, ! லூம் ஒரு நாடு என்னும் பொய்க் கருத்தை துணை செய்துள்ளனர். பம்பாயில் வந்திற கில் ஆங்குத் திரண்டிருக்கும் மக்கட் கு கூட்டத்தை இலண்டனிற் காணும் மக்கட் பார்ப்பாராயின், இந்தியரின் இயல்பு மடி என்பதை உணர்ந்துவிடுவர். இந்தியாவி: வாகக் கண்டு பழகுங்கால் இம்முடிபு வலி இரண்டாவதாகக் கொண்டுள்ள பொதுக் கர்ச்சிப் பொருளாலும் உயிருணர்ச்சிப் யெல்லாம் போார்வத்தோடு நுகர்ந்து, வா ஒருவகையான சமய நூல்களின் மட் ஆராய்ச்சியாளர், பண்டை இந்தியா “வா, இடமே என்றும், அத்துறவிகளெல்லாம் த றம் இருண்ட, வறண்ட கருத்துக்களைத் ! படுவர். இக்கருத்துத் தவருனதென்பது அ கியங்களையும் சிற்பங்களையும் ஒவியங்களையு மான இந்திய மக்கள் அத்தகைய துறவிக களை மதித்துவந்தாரேயெனினும், அவரெல் லிருந்து எவ்வாற்ருனும் தப்பிப் பிழைத்த அவர் உலகை உள்ளவாறே ஏற்றுக்கொன யெல்லாம் ஒருங்கு பெறவே விரும்பினர் உணவை அருந்துவதாற் பெற்ற இன்பத் (ப 580 ) உபநிடதங்கள் கூறுவதைக் அன்ருட வாழ்க்கையைப் பட்டாங்கு இந்தியா மகிழ்ச்சிபொங்கும் ஒரு நாடு; சமூக அமைப்பு முறையிலே தமக்கென அதன் மக்களெல்லாம் தம்முள் ஒருவே பழம் நாட்டு மக்கள் எவரைக் காட்டிலு விளங்கினர். இதன் பொருட்டும், மற்றுச் துறைகளில் இந்தியா ஈட்டியுள்ள பெரு ஆராய்ச்சியாளருள் ஒருவராயினும் இந்: துரைபபாா.
*இந்தியாவின் சமயத்தையும் சிந்தனைச்செல் இச் சொற்றெடர் பெருமை சான்ற கலைநிதி அ6

இந்தியா
துன்பமும் இழைக்கப்பட்டது உண்மையே. ஒப்பிடுகையில் அக் கொடுஞ் செயல்களெல் டும். பண்டை இந்திய நாகரிகத்தில் எம் rறுவது அதன் மக்கட்பண்பேயாம். * இந்து, பெளத்த மத நூல்களிலிருந்து வ யெல்லாம் அவற்றின் சார்பிலிருந்து நாய் ஆகியவை பற்றிய கதைகளையும், வற்றல் விளையும் தீமைகள் பற்றிய கதை Nந்தியா மடிமையெனும் இருளிற் கிடந்துழ த் தோற்றுவித்து, அது பாரெங்கும் பரவத் ங்கும் பிரயாணியொருவர் நெருக்க நோத் ம்பலைப் பார்த்தாற் போதும் , அம் மக்கட் கூட்டத்தோடு அவர் மனத்தால் ஒப்பிட்டுப் மையோ துயரமோ நிறைந்ததொன்றன்று ண் பண்டை நாள் எச்சங்களைப் பொது யுறும். பண்டை இந்தியாவைப்பற்றி நாம் கருத்து யாதெனில், இந்திய மக்கள் புலனு பொருளாலும் எய்தலாகும் இன்பத்தை ழ்க்கையில் மகிழ்வுற்றிருந்தனர் என்பதே. டும் கருத்தைச் செலுத்தும் ஐரோப்பிய ழ்வை முனியும் ”* துறவிகள் வாழ்ந்தவோர் ம்மை நம்பி வழிபட்ட பாமர மக்கண்மேற் கிணித்துவந்தனர் என்றுமே கருதத் தலைப் |க்கால இந்தியரின் உலகியல் சார்ந்த இலக் ம் நோக்குவார்க்குப் புலனுகும். சாதாரண ளே வாயாற் புகழ்ந்து அவர் தம் இலட்சியங் லாம் வாழ்க்கை துயரக் கடலென்றும், அதி ல் வேண்டுமென்றுங் கருதினரல்லர். மற்று, எடு, அதிலிருந்து பெறத்தக்க இன்பத்தை ஏழைக் குடிசையொன்றில் ஈந்த எளிய தைத் தண்டியாசிரியர் வருணித்திருப்பது ாட்டிலும், ஒருகாற் பண்டை இந்தியரின் படம்பிடித்துக் காட்டுவதாயிருக்கலாம். மெல்லென மலர்ந்து வரும் சிக்கன்மிக்க ஒவ்வொரு சிறப்பிடத்தைப் பெற்றுள்ள "ாடொருவர் கலந்து பழகுங்கால், ஏனைப் ம் அன்பிலும் பண்பிலும் உயர்நிலையெய்தி சமயம், இலக்கியம், கலை, கணிதம் ஆகிய 5 வெற்றிகளின் பொருட்டும் ஐரோப்பிய ாட்டின் பழம்பெரும் பண்பாட்டை வியந்
வத்தையும் பண்பாட்டையுங் குறித்து வழங்கும் பேட்டு சுவயிற்சர் ஆக்கியதாகும்.

Page 39
வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட கா ஆரி
இந்தியாவில்
வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்து ஐே பனிக்கட்டிக் காலங்கள் வந்ததுண்டு. குறையக் கி. மு. 400,000 தொட்டு கி. Glf கட்டியாற்றிடைக் காலத்திலே, இந்தியா களை விட்டுச் சென்றன். இவை சோணை கருவிகளாம் ; பஞ்சாப்பிலுள்ள சிறு நதி கருவிகள் பெருந்தொகையாகக் காண பண்பாடெனப் பெயர் பெற்றது. இக் கரு ஆபிரிக்கா, சீன ஆகிய இடங்கள்வ!ை யொத்துள்ளன. இந்தியாவிலே இக் கருவி யுங் காணப்பட்டில. ஆயின், பிறவிடங்கள சீனுவிலுங் காணப்பட்ட பிதிக்கந்திசோப், மனுவுருக்களின் வேலையென்பது அறியப் தெற்கே வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட மற் காலம் உறுதியாக முடிவுசெய்யப்பட்டில தொழிலோடு எறத்தாழ ஒத்த காலத் அழகிய கைக்கோடரி போன்ற கற்கருவிக தகடுகளை உடைத்து அவற்றைக் கோடரி மக்களைக் காட்டிலும் தாம் பயன்படுத் வேண்டியவாறு கையாளுந் திறன் நன்கு பொருளியலார் இதனைச் சென்னைத் தொ ஐரோப்பாவிலும் தென் இங்கிலாந்திலுங் யுடையது ; பின்னர்க் கூறிய இடங்களிலே யான அறிவுடை மனுவினத்தைச் சேர்ந் தோன்றியது.
கங்கைப் பள்ளத்தாக்கானது புவி மே இவ்விரு கற்காலத் தொழில்களும் நடை பிாகம் ஆழமில் கடலாகவே யிருந்ததென ஆயின், இராசத்தான் வழியாக அவற்றி ஏனெனில், ஒரு பண்பாட்டுக்குரிய கருவி யிலே அங்கு மிங்குங் காணப்பட்டமையி படுத்திய மக்கள் இந்தியாவிற் பல்லாயிச அவர் யாவரென்றும் அவர்க்கு யாது நேர் மக்களின் உடலிலே அன்னுரின் செந்நீர் சோணை நதிப் பாற் கற்முெழில் முதன்
மாக்கள் ஐரோப்பாவின் நெயாண்டதால்

III
ாலம் : அரப்பாப் பண்பாடும் யரும்
ஆதி மனிதர்
'ராப்பாவிற் போன்றே, வட இந்தியாவிலும் இவற்றுள் இரண்டாவதற்குப்பின், ஏறக் 2. 200,000 வரை நீடித்த இரண்டாம் பனிக் வில் முதன்முதல் மனிதன் நிலையான சுவடு "ப் பண்பாட்டுக்குரிய பழங்கற்காலப் பாற் தியாகிய சோணையின் பள்ளத்தாக்கில் இக் 'ப்பட்டமையின், அப்பண்பாடு சோணைப் விகள் பழைய உலகிலே, இந்தியாவிலிருந்து ா, பாக்கக் காணப்பட்ட கருவிவகையை பிகளோடு மக்களின் எச்சமிச்சங்கள் எவை சிலே அத்தகைய தொழில்கள் யாவாவிலுஞ் பசு என்னுங் குரங்குமனிதன் போன்ற ஆதி
-it-t-g
ருெரு கற்முெழில் காணப்பட்டது; அதன் தேனும், அது சோணைப் பள்ளத்தாக்குத் ததாகலாம். அப்பண்பாட்டுக்குரிய மக்கள் ளைச் செய்தனர் பெரும் பரற் கல்லிலிருந்து யாக்கினர். அவர் சோணைப் பள்ளத்தாக்கு திய முதற் காரணப்பொருளைத் தமக்கு த பெற்றிருந்தனரென்பது தெளிவு. தொல் ழிலென்பர் , இஃது ஆபிரிக்காவிலும் மேல் காணப்பட்ட கற்ருெழிலோடு ஒற்றுமை இத் தொழில் முன்னேற்றங்கூடிய உண்மை த ஆதி மனிதரொடு தொடர்புடையதாய்த்
ற்பரப்பின் மிகப் புதிய பகுதிகளிலொன்று. பெற்றபோது, அப் பள்ளத்தாக்கின் பெரும் "ப் புவிச்சரிதவியலார் பலர் நம்புகின்றனர். டையே தொடர்பு ஏற்பட்டிருத்தல் கூடும் ; கள் மற்றைப் பண்பாட்டுக்குரிய நிலப்பகுதி னென்க. இப் பழங்கற் கருவிகளைப் பயன் வாண்டுக்காலம் வாழ்ந்திருத்தல் வேண்டும். ந்ததென்றும் யாமறியோம். இன்றுள இந்திய இன்னும் பாய்ந்து கொண்டிருத்தல் கூடும். மனிதக் குரங்குகளின் முயற்சியாயின், அம் மனிதரைப்போன்றும் தாா கிழக்கு நாடு
3

Page 40
14 வியத்தகு
களின் பிதிக்கந்திரோப்பு என்னுங் குரங்கு முன்னே மறைந்திருத்தல்" வேண்டும். ருெடர்ந்து வாழ்ந்தனர்; அவர்தம் திறனு கண்ணுக்குப் புலப்படாமலே திருந்தி வந் கற்றுக்கொண்டு, நுண்மையும் மென்மையுட களையும் கல்லாற் செய்தனர். இவை இந்திய யிருகப் பலவிடத்துங் காணப்பட்டன. இத கிழக்கு நாடுகளிலும் ஆபிரிக்காவிலும் தே கற் கருவித் தொழிலுக்கும் அவற்றுக்குமுள் தக்கணத்தின் சில பகுதிகளிற் சிறு கற்க பெரும்பாலும் ஒருமித்துக் காணப்பட்டன. கிறித்து காலத்தொடக்கத்துக்கு முன்பின் மாற்றிவிடும்வரை, இச்சிறு கற் கருவிகளை கருத இடமுண்டு.
முதற் கி பழங் கற்கால மனிதர் வேட்டையாடிய விட்டிடம் பெயரும் மிகச் சிறிய சமுதாய அவர் தீ மூட்டவும், தோலாலும் மரப்பட தாக்கத்தினின்று தம்முடலைப் பாதுகாக்க பதுங்கித் திரிந்த காட்டு நாயைப் பழக்கெ களிற் போன்றே இந்தியாவிலும் மக்கல வாழ்ந்தனர்.
பின்பு, புவிச்சரித காலக் கணிப்பிலே மிக மக்கள் வாழ்க்கை முறையிற் பெரும் மா மேற்பட்ட காலம் கி. மு. 10,000 இற்கு ஒருகால் அது கி. மு. 6,000 ஆண்டளவு பேராசிரியர் கோடன் சைல் கூறியாங்கு, ! வளாப்பெற்றவராயினர் ”. அவர் உணவுப்ப யும் பழக்கியெடுத்தனர்; அன்றியும் பானை படுத்தினர். உலோகங்களின் பயனைக் கண்டு பன்மடங்கு திருந்திய, ஒப்பமிட்ட கற்க அத்தகு கருவிகள் இந்தியாவடங்கலுங் யிலும் தக்கணத்திலுமே அதிகமாகக் கான மேற்பரப்பிலோ, மேற்பரப்புக்கு அணிமைய புதுக் கற்காலப் பண்பாடு நீண்ட காலம் வாழும் காட்டுக்குணம் மிக்க ஆதிக்குடிகள் கற்காலப் பண்பாட்டு நிலை கடந்து முன்ே மத்திய கிழக்கு நாடுகளில், விருத்தியை களும் கி. மு. 5 ஆம் ஆயிரவாண்டிலே தோ காலத்துக்குரிய நிலைப்பட்ட பண்பாட்டிஃ பாகத்திலுமிருந்த சிறிய வேளாண்மைக் கி வன; இக்கிராமங்கள் கி. மு. 4 ஆம் ஆயிற

இந்தியா
மனிதரைப் போன்றும் நெடுங்காலத்துக்கு அறிவுடை மனுவினத்தார் இந்தியாவிற் வந் தொழிற் சாதனமும் காலப்போக்கிற் தன ; அவர் சிறு கற்கருவிகள் சமைக்கக் ம் வாய்ந்த அம்புத்தலைகளையும் பிற கருவி ாவின் வட மேல் எல்லை முதல் தென் கோடி தகைய சிறுகற்கருவித் தொழில்கள் சமீப ான்றியுள்ளன; ஆயின் இந்தியாவின் சிறு ாள காலமானத் தொடர்பு தெளிவாகவில்லை. ருவிகள் ஒப்பமிட்ட கற்கோடரிகளோடு, குடா நாட்டிலே தொலைவான பகுதிகளிற் ணுக இரும்புக் கருவிகள் தோன்றி முற்முக
மக்கள் பயன்படுத்தி வந்துளார் என்று
rir LDIÁæøir
பும் உணவு தேடியும், வழக்கமாக இடம் பத்தில் வாழ்ந்து வந்தனர். காலக்கழிவில் ட்டையாலும் இலைகுழையாலும் வானிலைத் வும், தாம் மூட்டிய நெருப்பைச் சுற்றிப் புங் கற்றுக்கொண்டனர். உலகின் பிறவிடங் ர் இவ்வாறு பல்லாயிர வாண்டுக்காலம்
5 அணிமையாகத் தோன்றும் பிற்பகுதியில் "ற்றங்கள் ஏற்பட்டன; அவ்வாறு மாற்ற அதிகம் முந்தியதன்றென்பது திண்ணம்; பிற்பட்டதாகலாம். அக்காலத்தில் மக்கள், 'தம் சூழலை மீக்கொள்ளும் மனப்பான்மை பிர் வளர்க்கக் கற்றதோடு மனைவிலங்குகளை கள் வனைந்தும் ஆடைகள் நெய்தும் பயன் பிடிக்குமுன், பழங் கற்காலக் கருவிகளிலும் கருவிகளைச் செய்யக் கற்றுக்கொண்டனர். காணப்பட்டபோதும், வடமேற்குப் பகுதி Tப்பட்டன; அன்றியும் அவை வழக்கமாக கிலோ கிடந்தன. நாட்டின் பெரும்பாகத்திற் நிலவி வந்தது. இஞ்ஞான்று குன்றுகளில் பலர் அண்மைக் காலத்திலேயே அப்புதுக் னறியுள்ளனர். டந்த வேளாண்மையும் நிலையான கிராமங் ன்றினவாகலாம். இந்தியாவில் மிக முந்திய Tப் பலூச்சித்தானிலும் சிந்துவின் கீழ்ப் ராமங்களின் எச்சங்களே எடுத்துக் காட்டு
வாண்டின் இறுதியிற் முேன்றினவாகலாம்

Page 41
அரப்பாப் பண்
d }Ο Ο 20 متحت سیاست . تیم بید | *Ճծ) ԼԸ (6՝
9 அரப்பாப் பண்பாட்டுத் தலங்கள் * கிராமப பண்பாட்டுத் தலங்கள் . கடல்மட்டத்திற்கு 1,500 அடிக்கு དེའི་ மேற்பட்ட நிலம்
Nகடலமட்டத்திற்கு 6,000 அடிக்கு மேற்பட்
-محl:Cن تھا۔
படம் 1. வடமேற்கு இந்தியாவிலுள்ள, வரலா
 
 
 
 

பாடும் ஆரியரும் 5
தார்பாலைநிலம் .. சொதாரோ - .
“ኀ,--
Gorf سو هي *
A A.
ጶ ፉ .・ w
همه ح
- “ی
w به -- - - ح
ற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்துக்குரிய சில இடங்கள்.

Page 42
16 வியத்தகு
மசிடோனிய மன்னனுன அலெச்சாந்த வந்தகாலை, வடமேல் இந்தியாவின் கால, இருந்ததெனக் கிரேக்க, இலத்தின் மெ அஞ்ஞான்று காலநிலை ஈரலிப்புச் சிறி பள்ளத்தாக்குக்கள் வளமுள்ளனவாயும் காலத்து மக்கிரான் என வழங்குகின்ற, ! பலூச்சித்தானின் பெரும்பாகமும் அச் விட்டன. ஆயின், கி. மு. 3,000 இற் க அக்காலத்தில் இந்துநதிப் பிரதேசம் முழு மக்களுக்குச் செங்கல் சுடுவதற்கான எரி கும் காண்டாமிருகங்களுக்கும் உணவையு பாலைநிலமாகக் கிடக்கும் பலூச்சித்தான் அ இப்பிரதேசத்திலே வேளாண் மாந்தர் வி பலூச்சித்தானின் மேனிலப் பள்ளத்தாக் மக்கிரான் சமவெளியிலும் கீழ் இந்துச் ச
இம்மக்கள் பல்வகையான பண்பாடுகளை வகையான மட்கலங்களை ஆதாரமாகக் கெ பட்டன. இவையொவ்வொன்றுக்கும் தனி இவையும் மத்திய கிழக்கு நாடுகளின் ப6 ஒரே இனத்துக்குரிய பொதுவமைதியுடைய குடியிருப்புக்கள் சிறியன; அவை பாப் எனினும், பொருளியல் வாழ்க்கைத்தரத்ன தாங்கள் பொதுவாக உயர்ந்தனவாயேயிரு கட்டிய வசதியான வீடுகளில் வாழ்ந்தன லானவை. அன்றியும் நல்ல மட்கலங்கள் வ8 வனப்புறச் செய்தனர். இவ்விடங்களிற் சி: மையின், உலோகத்தைப் பயன்படுத்தவும் ,
படம் 2. சுடுமண்ணுலான
8. குல்லி, ஏறக்குறையக் கி. மு. 2500-2000 e. அரப்பா, ஏறக்குறையக் கி. மு. 2000. d. ே
பிராகூயிக் குன்றுகளின் ஒதுக்கான தோரின் எளிய வாழ்க்கைமுறையும் மக்கள் மளியாமையால், இக் கிராமப்பண்பாடுகள்
 

து இந்தியா
ர் கி. மு. 326 இல் இந்து நதியைக் கடந்து நிலை பெரும்பாலும் இன்றுள்ளது போன்றே ாழியாசிரியர் தெரிவிக்கின்றனர்; ஒருகால் து கூடியதாய் இருந்திருக்கலாம். ஆற்றுப் காடடர்ந்தனவாயுமிருந்தன; எனினும், இக் இந்து நதிக்கு மேற்கிலுள்ள கரையோரமும் காலத்திலேயே ஆளில்லா அருஞ்சுரமாகி ாலநிலை பெரிதும் வேறுபட்டதாயிருந்தது. மையும் காடு மூடிக்கிடந்தது ; அக் காடுகள் பொருளை வழங்கியதோடு, காட்டானைகளுத் ம் உதவின. இன்று பெரும்பாலும் நீரில்லாப் yன்று ஆறுகளால் வளம்பெற்று விளங்கிற்று , பாழ்ந்த பல கிராமங்களிருந்தன ; அன்னர் குக்களிலும் அக்காலத்து வளங் கொழித்த மவெளியிலுங் குடியேறியிருந்தனர்.
"ச் சேர்ந்தவர். வண்ணம் பூசிய வெவ்வேறு ாண்டே இப் பண்பாடுகள் வேறுபிரித்தறியப் ப்பட்ட சிறப்பியல்புகள் உண்டேயெனினும், ண்பாடுகளுமெல்லாம் தம்முள் ஒத்தனவாய் பனவாய் விளங்கின. இப்பண்பாடுகளுக்குரிய பளவிற் சில ஏக்கருக்கு மேற்பட்டதரிது , தப் பொறுத்தவரை மக்களின் வாழ்க்கைத் ந்தன. கிராம மக்கள் சேற்றுச் செங்கல்லாற் ார்; அவ்வீடுகளின் கீழ்த் தளங்கள் கல்லா னேந்து, அழகிய மாதிரியுருக்களால் அவற்றை ல செப்புக் கருவிகளும் கண்டெடுக்கப்பட்ட அம்மக்கள் அறிந்திருந்தனராதல் வேண்டும்.
d.
பெண் தெய்வப்பதுமைகள்.
b. சோபு, ஏறக்குறையக் கி. மு. 2500-2000. கெளசாம்பி, ஏறக்குறையக் கி. மு. 100.
பள்ளத்தாக்குக்களும் அங்கு வாழ்ந் ர் தம்முள் நெருங்கி உறவாடுவதற்கு ஊக்க
வேறுபட்ட வழக்கங்களை உடையவாயின.

Page 43
அரப்பாப் பணி
இதஞல், வடபாற் கிராமத்தார் சிறப்பாக தென்பாற் கிராமத்தார் மங்கிய மஞ்சரிை வாழ்ந்த குல்லிப் பண்பாட்டு மக்கள் தம்மு குன்றுகளில் வாழ்ந்த நால் பண்பாட்டு புதைத்தனர்; அன்றேல் எரித்தோ, வெளி பின் எலும்புகளை அடக்கஞ்செய்தனர்.
அம்மக்களின் சமயம், மத்தியதரைப் பி வாழ்ந்த மற்றைப் பழம் பயிர்த்தொழிற் யைச் சார்ந்ததாய், வளச் சடங்குகளையு படையாய்க் கொண்டு வளர்ந்ததொன்று கண்டெடுக்கப்பட்டுள; குவெற்முவுக்கு ெ களில் ஆண்குறிச் சின்னங்களும் (இலிங்க கள் பலவற்றில், அம்மை வழிபாடு கான் இவை புறநடையல்ல; ஏனெனிற் காளை என்க. அன்றியும், குல்லியிலும் சோபுப் பணி தொன்முன இரான குந்தாயியிலும் காண காளையே சிறந்த நோக்குருவாய் அமைந் குல்லிப் பண்பாட்டுக்குரிய மக்கள் மெ நேர்த்தியான கோட்டுச் சித்திரம் பொறிட கற் பேழைகள் மெசப்பொத்தேமியாவின் காற் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன. குல்லி பு வகை விரையினலோ, ஒமாலிகையினலே செய்திருப்பாரெனக் கொள்ளலாம். குசா மட்கலத் துண்டுகள் சில காணப்பட்டன பார்த்து வனையப்பட்டவையென்பது வெ: மத்திய கிழக்கு நாடுகளோடு வாணிகஞ் அவர்க்கிடையிருந்த தொடர்புக்கு வேறு வென உறுதியாக அடையாளமறியத்தக் காணப்பட்டில. குல்லிப் பண்பாட்டிலிருந் குச் சான்றேதுமில்லை. எனினுங் குல்லி மக் நாகரிகங்களுடன் கடல்வழியாகத் தொட
அாப்பா ந:
ஒரு பெருநிலப் பரப்பிற் கட்டுக்கோப்ப பொருளில் நாகரிகமெனப்படுவது மூன் யுபிரேதீசு, இந்து என்னும் நதிப்பள்ளத வளர்ச்சிபெற்றிருந்தது. எகித்து, மெசப்ே துச் சாதனங்களை விட்டுப் போனமையாலு யான முறையிலே தெளியப்பட்டுள்ளமைய வேம். ஆயின், இந்து வெளி மக்களோ நீன திலர் ; இறந்தோர் பொருட்டு எழுப்பிய பெழுதியும் வைத்திலர். அவரது எழுத்து இலச்சினைகளிற் பொறித்துள்ள சுருங்கி எகித்தியரின் உரொசெற்றுக் கல்லுக்கு

ாபாடும் ஆரியரும் 17
ச் செந்நிற மட்கலங்களையே செய்தனராகத் ற மட்கலங்களையே செய்தனர்; மக்கிரானில் Dள் இறந்தோரைச் சுட்டனராகப் பிராகூயிக் மக்கள் இறந்தோர் உடலைக் கூறுபடுத்திப் பிலிட்டோ அரைகுறையாகச் சிதையவிட்டுப்
ரதேசத்திலும் மத்திய கிழக்கு நாடுகளிலும் சமுதாயத்தார் பற்றியொழுகிய சமய வகை ம் அம்மை (சத்தி) வழிபாட்டையும் அடிப் அம்மையின் உருவங்கள் பலவிடங்களிற் படக்கே, சோபுப் பண்பாட்டுக்குரிய விடங் ங்கள்) காணப்பட்டன. பண்டைப் பண்பாடு ள வழிபாட்டோடு தொடர்புபட்டிருந்தது ; யுருவங்களும் பரந்து காணப்பட்டமையின் ண்பாட்டுக்குரிய இடங்களில் மிக முக்கியமான ாப்பட்ட மட்கலங்களின் அலங்காாத்துக்குக் துள்ளது. ன்கல்லாற் சிறு பேழை செய்து, அவற்றில் ப்பதில் வல்லுநராய் விளங்கினர். அத்தகைய பழைமை சான்ற இடங்களில் ஒரொவொரு மக்களே ஒருகால் அவற்றை யாதானுமொரு ா நிறைத்து அவ்விடங்களுக்கு ஏற்றுமதி "விலும் பிறவிடங்களிலும் வண்ணம் பூசிய ; அவை குல்லி மக்களின் மட்கலங்களைப் ள்ளிடை மலை ; அக்காலத்துக் குல்லி மக்கள் செய்தனர் என்பதும் தேற்றம். இவைதவிர, சான்றில்லை. மெசப்பொத்தேமியாவுக்குரிய க எச்சங்கள் எவையும் பலூச்சித்தானிற் து தரைவழியாகப் பொருள்கள் போனமைக் 1கள் மெசப்பொத்தேமியாவின் மிகப் பழைய ர்பு கொண்டிருந்தார் போலும்.
5ரப் பண்பாடு
ான ஆட்சிமுறை அமைந்திருத்தல் என்னும் மும் ஆயிரவாண்டின் முற்பகுதியில் நைல், தாக்குக்களில் ஏறத்தாழச் சம காலத்தில் பாத்தேமியா என்னும் நாகரிகங்கள் எழுத் /ம் அவற்றின் பொருள் இஞ்ஞான்று திருத்தி ாலும் அந் நாகரிகங்கள் பற்றி நாம் நன்கறி ாட செய்திகளைக் கற்களிற் பொறித்து வைத் கல்லறைகளிற் பப்பைரசு முடங்கலிற் குறிப் முறை பற்றி நாமறிந்தவெல்லாம் அவர்தம் ப வாசகங்களிலிருந்து பெறப்பட்டவையே.
ஒப்பானதொன்று இந்தியரிடம் இல்லை.

Page 44
8 வியத்தகு
இந்து வெளி இலச்சினைகளை வாசிக்க நு: ரெனினும் இற்றைவரை ன்வரும் வெற்றி பற்றிய எமதறிவு பல்லாற்ருனுங் குறைபா முற்பட்ட காலத்ததெனக்கொள்ளல் வேண் குரிய வரையறுத்த பொருளில், அந்நாகர்
தொல்பொருளியாலர் இந்துவெளி நாகரி பஞ்சாப்பில்ே, இராவி நதியின் இடக்கரை ஒன்று அமைந்திருக்கும் இடத்திற்கு இன் சுட்டப்படுவதாயிற்று. மொகஞ்ச தாரோ யின் வடகரையிலே, அதன் முகத்திலிருந் இவ்விரு நகரங்களோடு, குறைந்த பட்ச சின் மேற்பாகத்திலுள்ள உரூபரிலிருந்து பெருந் தொகையான பண்டைக் கிராமா ஆகவே, அாப்பாப் பண்பாடு பரவியிருந்த 950 மைல் நீண்டிருந்தது ; அதன் நாகரிக அதன் ஒரு கோடியிலிருந்து மறு கோடிவ: உருவத்திலும் பருமனிலும் ஒத்திருந்தன. கிராமப் பண்பாடுகள் முன்பிருந்த பெற்ற வந்தன போலும்.
இப்பெரு நாகரிகம் மத்திய கிழக்கு நாடு அன்றியும் அண்மைக்காலத்து ஆங்குக் ( தென நம்புதற்கும் ஆதாரமின்று. இந் பள்ளத்தாக்கிற் பல நூற்றண்டுகள் வாழ் நகரங்களுக்குத் திட்டம் வகுத்த காலத்தில் காலம் அவர் அதிக மாற்றமின்றியே இருந் முேன்றிய தென்பதை அறுதியிட்டுக் கூறல் அது பலூச்சித்தானின் கிராமப் பன்பாடு காட்டுகின்றன. இரான குந்தாயி என்னும் யாக்கமானது, அக்கிராம வரலாற்றின் ஆங்குப் பயன்படுத்தப்பட்டுள்ளமையைச் பின்னணியிலே தடித்த கருநிறத்தாற் றீட் சேர் ஆர். மோட்டிமர் உவீலர் 1946 இற் மட்கலங்களைப் பயன்படுத்திய மக்கள் : அமைந்துள்ளதெனத் தோன்றுகிறது. ெ நகருக்கு அடிகோலப்பட்ட காலத்தை அற படைகள் இப்போது இந்துநதி மட்டத் யானது பலநூற்ருண்டுகளாய்ப் பையவே குக் கீழ் ஆராய்வாளர் அகழ்ந்து சென்றுவ தளம்வரை தோண்டுவதை வெள்ளப்பெரு
எனவே, எனையிடங்களில் எவ்வாருயி: கிராமப் பண்பாடுகளுக்குப் பிந்தியே ே அவற்றுேடொக்க காலத்ததென்பது தெளி டொன்று கொண்டிருந்த தொடர்புக்குச் பண்பாடுகள் தமக்குக் கிழக்கே அமைந்தி

இந்தியா
ண்மாணுழைபுலமுடையோர் பலர் முயன்ரு கண்டிலர். ஆதலின், இந்துவெளி நாகரிகம் டுடைத்து. அந்நாகரிகத்தினை வரலாற்றுக்கு ாடும் ; ஏனெனில், வரலாறு என்னுஞ் சொற்
கத்துக்கு ஒரு வரலாறில்லையாதலின்.
கத்தை அரப்பாப் பண்பாடென வழங்குவர். பிலே, இந்து நதியின் இருபெரு நகரங்களுள் *று வழங்கும் பெயராலேயே இப்பண்பாடு வென்னும் மற்றைப் பெருநகரம் இந்துநதி து ஏறத்தாழ 250 மைல் தொலைவிலேயுளது. ம் மூன்று சிறு பட்டணங்களும், சத்திலச் காதியாவாரிலுள்ள இரங்கபுரம் வரைப் ங்களின் அமைவிடங்களும் அறியப்பட்டுள. நிலப்பரப்பு வடக்குத் தெற்காக ஏறத்தாழ மாதிரி ஒரேபெற்றித்தாய் இருந்தமையால், சை மக்கள் பயன்படுத்திய செங்கற்கடாமும் இவ் வெல்லைக்கு வெளியே பலூச்சித்தானின் றியே, பெரும்பாலும் மாற்றமின்றி இருந்து
கெளுக்கு அத்துணைக் கடமைப்பட்டதன்று குடியேறினுேசால் அஃது உருவாக்கப்பட்ட நகரங்களை அமைத்த மக்கள் இந்துநதிப் மந்தவராயிருக்கலாம். அரப்பா மக்கள் இந் ல் இந்தியாாய் விட்டனர்; ஒராயிர வாண்டுக் துள்ளனர். இந் நாகரிகம் இன்ன காலத்திற் ) இயலாது ; எனினுஞ் சில அடையாளங்கள். கெளோடு ஏறத்தாழ ஒத்த காலத்ததெனக் ம் அகழ்விடத்துக் காணப்பட்ட ஒரு படை மூன்றம் நிலையில் ஒருவகை மட்கலங்கள் காட்டிற்று. அம்மட்கலங்கள் செந்நிறப் டப்பட்ட காட்டுருக்களைக் கொண்டிருந்தன. கண்டுபிடித்த சான்றுகளால், அவைபோன்ற உறைந்த ஓரிடத்திலேயே அரப்பா நகரம் மாகஞ்சதாரோ வெனும் மற்றைப் பெரு மிய ஆதார மேதுமில்லை. அதன் அதிதாழ்ந்த துக்குக் கீழுள்ளன. இந்துநதிப் படுக்கை உயர்ந்துளது. மேற்பரப்பிலிருந்து 30 அடிக் ாளாரெனினும், அந்நகரின் தொடக்க நிலைத் க்குத் தடைசெய்துவிட்டது.
னும், பஞ்சாப்பிலே அாப்பாப் பண்பாடு தான்றியது. ஆயின், அதன் ஒரு பகுதி ரிவு. இவ்விருதிறப் பண்பாடுகளும் ஒன்றே சில சான்றுகள் கிடைத்துள. சில கிராமப் ருந்த பெரு நாகரிகம் அழிந்த பின்னரும்

Page 45
அரப்பாப் படி
மறையாது நின்றன. இந்துவெளி நாகரி ளெல்லாம் மேற்போந்த தெளிவற்ற சில பார்க்கையில், இந்துவெளி நகரங்கள் கி. கால் நடுப்பகுதியிலாகலாம்) தோன்றின ஆயிரவாண்டிலும் தொடர்ந்திருந்தன ெ இந்நகரங்களை முதற்கண் அகழ்ந்தே போர்க் கருவிகளும் அருகியே காணப் லென்றே, அரண்மனை யென்ருே ஐயத்து வில்லை. இந்நகரங்கள் சில்லோராட்சியும் செல்வமோ, நனிமிகு வறுமையோ இல் புடையனவாய் இருந்தனவெனுமோர் க 1946 இல் அாப்பாவிற் செய்த அகழ்வு கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பொருள்களாலும் இ தவருனதென்பது தெரியவந்தது. ஒவ்ெ கோட்டை யொன்றை உடைத்தாயிருந்: ஆட்சி சார்ந்த தேவைகட்கும் பயன்ப ஒழுங்காகத் திட்டமிட்டு அமைக்கப்பட் வற்றிலும் செங்கற்களின் பருமனிலுL கண்டிப்பான ஒருசீர்மை போற்றப்பட்டு சமுதாயங்களைக் கொண்டிருந்ததெனுங் ! யாசொன்றை உடைத்தாயிருந்ததெனுங்
பழைமையை இறுகப் பற்றிப் பேணிய கூமுகலாம். மொகஞ்சதாரோவில் ஒன்பது இந்து நதி காலத்துக்குக் காலம் பெருக்ெ தாகப் பெரும்பாலும் பழைய விடுகளி கட்டப்பட்டன. இவ்வாறு புதுக்கத் தோ வேறுபட்டிருந்தன. ஏறத்தாழ ஒராயிச வமைப்புத் திட்டம் மாருது ஒரே பெற். வரிவடிவமோ அவர்தம் வரலாற்றுக்கால ( அம்மக்கள் மெசப்பொத்தேமியாவுடன் ( சிறிதுமில்லை. ஆயின், அவர் முற்போக்கு னேற்றங்களைத் தழுவிக்கொள்ள விருப்பு பெற்றிருந்த கால முழுவதும் ஆட்சி இ!ை வேண்டும். ஏனைப் பழைய நாகரிகமெதிலு தில்லை; இவ் விணையிலாத் தொடர்ச்சி கூறியாங்கு "ஆட்சி மன்றின் உலகிய “கோயிலின் மாருத மரபுகளையே ' கு அரப்பா நாகரிகம் எகித்து, மெசப்ெ போன்றே மதச்சார்புடையதாய் இருந்த இரு நகரங்களும் ஒரே மாதிரியான திட மேற்கே ஓர் "அரண்' இருந்தது; இவ்6 400 X 200 யார் பரப்பும் (ஒளிப்படம் \ மேடையாகும் ; இதனைச் சூழ ஏப்புழை தன. இதன் மேலே பொதுக் கட்டடங்கள்

ண்பாடும் ஆரியரும் 19
கம் பற்றி எமக்குக் கிடைத்துள்ள சான்றுக அடையாளங்களேயாம் ; இவற்றைக்கொண்டு மு. 3 ஆம் ஆயிரவாண்டின் முற்பாதியில் (ஒரு வெனக் கருத இடமுண்டு. அவை இரண்டாம் வன்பது பெரும்பாலும் உறுதியே. பாது அரண்களெவையுங் காணப்பட்டில; பட்டன; எக் கட்டடத்தையேனுங் கோயி க்கிடமின்றி அடையாளங்கண்டறிதல் இயல டைய வாணிகக் குடியரசுகளாய், நனிமிகு லாதனவாய், வலியிலா அடக்குமுறையமைப் ருதுகோள் அக்காலத்து நிலவியது. ஆயின், களாலும் மொகஞ்சதாரோவிற் ருெடர்ந்து இவ்வினிய நாட்டுப்புற வாழ்க்கைச் சித்திரம் வாரு நகரமும் நன்கு-அசண்செய்யப்பட்ட தது ; அது சமயஞ் சார்ந்த தேவைகட்கும் நித்தப்பட்டது போலும். தெருக்களெல்லாம் டுள்ளமையும், நிறைகள் அளவைகள் ஆகிய ம் பெருநகரங்களின் தளக்கோலத்திலுமே ள்ெளமையும் இப் பண்பாடு கட்டற்ற பல கருத்திற்கு மாமுக, ஒருமுனைப்படுத்திய தனி
கருத்தையே தருகின்றன. பமையே இப்பண்பாட்டின் மிகச் சிறப்பான து படைகளிற் கட்டடங்கள் காணப்பட்டன. கடுத்தமையால் நிலமட்டம் உயர்ந்து சென்ற ருந்த அவ்விடங்களிலேயே புதிய வீடுகள் ன்றிய விடுகள் தளக் கோலத்திலேயே சிறிது வாண்டுக்காயினும் இந் நகரங்களின் தெரு றித்தாயிருந்துளது. இந்து வெளி மக்களின் முழுவதும் முற்றகவே மாற்றமின்றியிருந்தது. தொடர்பு பூண்டிருந்தனர் என்பதில் ஐயஞ் மிக்க அப்பண்பாட்டின் தொழினுட்ப முன் க் கொண்டிலர். இந்துவெளி நாகரிகம் நிலை டயறவின்றி இருந்துவந்ததென நாம் கோடல் ம் இதுபோன்று ஆட்சி இடையருது நீடித்த பானது பேராசிரியர் பிகொற்று அவர்கள் லொட்டிய நிலையாமையை" உணர்த்தாது, றிப்பாகவுணர்த்துவதாயுளது. உண்மையிலே பாத்தேமியா என்பவற்றின் நாகரிகங்கள் தாகத் தோன்றுகிறது. ட்டத்தில் அமைந்துள்ளன. ஒவ்வொன்றுக்கும் வாணுனது 30-50 அடி உயரமும் ஏறத்தாழ 7) உடைய செவ்வகவடிவான ஓர் செயற்கை கொண்ட மதில்கள் காவலாக அமைந்திருந்
எடுக்கப்பட்டிருந்தன. உண்மையான நகரம்

Page 46
20 வியத்தகு
இதன் கீழே அமைந்திருந்தது ; ஒவ்வொ ஒரு சதுரமைலாகவேனு மிருக்கும். பெரு இவை மிக நேராக அமைந்து (ஒளிப்பட களாகப் பிரித்துள்ளன. இத் துண்டங்களி கைகள் பல குறுக்கும் நெடுக்குமாக வ நகரங்களில் ஒன்றிலாயினும் கற்கட்டடட விடுகள், பொதுக் கட்டடங்கள் ஆகிய ய மான சுட்ட செங்கற்களே வழக்கமாகப் ப இரண்டு, அல்லது மேற்பட்ட மாடிகளை போதும், ஏறத்தாழ ஒரே மாதிரியான முற்றத்தைச் சுற்றிப் பல அறைகள் அ வாயில்கள் வழக்கமாக முடுக்கர்களிலேயே சாளரங்கள் இல்லை. இத்தகைய அமைப்ட சுவர்களையே காட்சிக்கு நல்கியிருத்தல் வே குச் சலிப்பையே யூட்டியிருக்கும். வீடுகளி அமைப்பு மாதிரியானது அரப்பா மக்கள் நிலையில் நீரை வாளியால் அள்ளித் தலையில் ரெனக் காட்டுகின்றது. குளிக்குமறைகளில் வழி வரும் நீர் பெருந் தெருக்களின் கீழ விழ, அக்கழிவு நீரெல்லாம் இறுதியில் ஊ நீர்க்கான்கள் நெடுகலும் செங்கற் றகடுகள ளின் இணையீடற்ற இக் கழிகாற்ருெகுதிை பேணிவந்திருத்தல் வேண்டும் , இஃது அட மாட்சி பெற்று விளங்குவதொன்று. உரே உலகிலே வேறெப் பண்டை நாகரிகமும் யொன்றைக் கண்டதில்லை.
ஒரு வீட்டின் தரைத்தளத்தின் சராசரிட் யிருந்தது; ஆயின் இதனிலும் பெரியனவும் களிற் செல்வச் செழிப்புள்ள குடும்பங்கள் சுமேர் என்னுமிடங்களின் சமகால நாகரிக பெரியதும் சமூக நிலையில் முதன்மை மி நகரங்களில் இருந்ததாகலாம். இவ்விரு களின் எச்சங்கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ள6 அறும் 20 X 12 அடி வெளிப்படம் பரப்புல நிரைகளில் அமைந்துள்ளன. ஆயின், அரப் பெருப்பமுடையன; அவை இக்கால இந்தி தோட்டங்களிலுமுள்ள “ கூலி இல்ல நிரை பாலது. அரப்பாவிலே இத்தகைய கட்டட செங்கற்றளங்களை அடுத்துக் காணப்பட்டன கும் பிரமுகருக்கும் கூலங் குற்றிக் கொடுக் வாழ்ந்த இல்லங்களாகவிருத்தல் கூடும். அ6 இஞ்ஞான்றை இந்தியக் கூலியாளர் பலர் உ பெருங் கட்டடங்கள் ஒருசிலவே யுள்ள மொகஞ்சதாரோவின் நகராண் பகுதியிலு அடிபரப்பும் 8 அடி ஆழமுங்கொண்ட செ

இந்தியா,
ர நகரமும் பரப்பளவிற் குறைந்த பட்சம் தெருக்கள் சில 30 அடி அகலமுடையன; ம் VI அ) நகரத்தைப் பெருந் துண்டங் றுள்ளே திட்டமிடப்படாத ஒடுங்கிய ஒழுங் லபோல் அமைந்துள்ளன. இவ்விரு பெரு
யாதும் காணப்பட்டிலது. குடியிருக்கும் ாவுங் கட்டுவதற்கு நியமவளவுள்ள நற்றா பன்படுத்தப்பட்டுள. வீடுகள் பெரும்பாலும் |டையன; அவை பருமனில் வேறுபட்ட திட்டத்தில் அமைந்துள்ளன-ஒரு சதுச் மைந்திருப்பதே அத்திட்டமென்க. வீட்டு அமைந்திருந்தன ; தெருக்களை நோக்குஞ்
ஒரேதன்மையுடைய மங்கலான செங்கற் ண்டும். எனவே இத்தெருக்கள் காண்பார்க் ) குளிக்கும் அறைகள் இருந்தன. இவற்றின்
இக்கால இந்தியரைப் போன்றே, நின்ற ஊற்றிக் குளிக்கும் முறையையே விரும்பின
வடிகால் அமைந்திருந்தது; இவ்வடிகால் "கச் செல்லும் கழிநீர்க் கான்களிற் போய் று குழிகளிற் போய் வீழ்ந்தது. இக் கழி ால் மூடப்பட்டுள்ளன. இந்து வெளி மக்க ய யாதானுமோர் மாநகர அமைப்பானது ம்மக்களின் அருஞ் செயல்களில் வியத்தகு ாமரின் நாகரிகம் தோன்றுவதற்கு முன், இத்தகு திறமைவாய்ந்த வடிகான்முறை
பருமன் ஏறக்குறைய 30 அடிச் சதுரமா பலவிருந்தன. இதனுல் இந்து வெளி நகரங் பல விருந்தன என்பது தேற்றம் , எகித்து, ங்களில் இருந்த நடுத்தா வகுப்புக்களிலும் க்கதுமான நடுத்தர வகுப்பொன்று இந் கரங்களிலும் வேலையாளரின் உறைவிடங் ா. இவை, மொகஞ்சதாரோவில், ஒவ்வொன் டய ஈரறைக் குடிசைகளாய்ச் சமாந்தர பாவில் இவ்வுறைவிடங்கள் கணிக்கத் தக்க யாவின் தேயிலைத் தோட்டங்களிலும் பிற களைப்' பெரிது மொத்திருப்பது வியக்கற். வரிசைகள் கூலங் குற்றும் வட்டவடிவச் . அவை நகராணிலே வாழ்ந்த குருமாருக் குந் தொழிலை மேற்கொண்ட வேலையாளர் வ அழகிலாச் சிறு குடிசைகளேயாயினும், றையு மில்லங்களிலுஞ் சிறந்தவை.
7 ; இவற்றுள் நனி சிறந்து விளங்குவது ாள குளிக்குமிடமாகும். இது 39 X 23: வகவடிவான வொரு நீராடு மடுவாகும்

Page 47
அரப்பாப் ப
நீர் கசியாவாறு பிற்றுமின் சேர்த்துச் இக்கட்டம் ( ஒளிப்படம் VI ஆ). அதன் தோடக்கூடும். இதைச் குழ நாற்புறமும் அந்நடைவழியை நோக்கியவாறு பல சி கோவிலிலுள்ள ‘கேணி " போன்று இது பட்டதாகலாம் ; அதன்கண் அமைந்த மிருக்கலாம். அசப்பா மக்கள் உடற்று யுள்ளனர்; இதற்கு, அன்னுர் தங்காலத ளுக்கு முந்தியே உடனலவியல் பற்றி மற்று, பிற்காலத்து இந்துக்கள் போன் ஆராய்யை செய்யும் ஆற்றலுடையதென . அது காட்டுகின்றது.
படம் 3. அரப்பாப் பண்பாட்டு
இதுவரை அகழப்பட்ட கட்டடங்கை காணப்பட்ட வொன்ருகும். 230 x 78 கட்டடம் ஓர் அரண்மனையாகவிருந்ததாக பெருந் தானியக்களஞ்சியமொன்று கண்( அழிவுருதிருத்தற் பொருட்டு இஃது ஏற; ஒரு மேடைமீது கட்டப்பட்டு, ஒவ்வொன். அறைகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுமுளது. 2-p6),
 

ண்பாடும் ஆரியரும் 2.
செங்கல்லால் அழகுற அமைக்கப்பட்டுளது ஒரு மூலையிலுள்ள புழை வழியாக நீர் வடிந் மூடப்பட்ட ஒரு நடைவழி அமைந்திருந்தது. ற்றறைகள் கட்டப்பட்டிருந்தன. ஒர் இந்துக் 7வும் ஒருகாற் சமயத் தேவைக்காகக் கட்டப்
சிற்றறைகள் குருமாரின் உறைவிடமாயு "ய்மையிற் சிறப்பாகக் கருத்துச் செலுத்தி ந்திருந்த மற்றை நாகரிகங்களுக்குரிய மக்க ய அறிவு பெற்றிருந்தாரெனல் சாலாது ; ாறே, சமயச் சடங்காக நோக்குங்கால் நீர் அம்மக்கள் உறுதியாக நம்பினரென்பதையே
க்குரிய ஒரு வீட்டின் உட்பாகம்.
ரில் மிகப்பெரியது மொகஞ்சதாாேர்விற் அடி வெளிமட்டப் பரப்புக்கொண்ட இக் லாம். அரப்பாவிலே நகரானுக்கு வடக்கே பிெடிக்கப்பட்டுளது. வெள்ளப் பெருக்கால் த்தாழ 150 X 200 அடி பரப்புக்கொண்ட றும் 50 X 20 அடி கொண்ட பல களஞ்சிய சிடம் நில வரியாகப் பெற்ற தானியத்தைச்

Page 48
22 வியத்தகு
சேர்த்து வைப்பதற்கே இது பயன்பட் தொன்று மொகஞ்சதாரோவிலுமிருந்த:ெ கோதுமை, பட்டாணி வகை, எள் என் விருந்தன ; பிற் கூறப்பட்ட எள்ளின் எண்ணெய் பெறப்படுவதால், அஃது இ6 பயிராகவிருக்கின்றது. நெல் வேளாண்ை றில்லை; ஆயின் அரப்பா மக்கள் பருத்தி னர். நீர்ப்பாய்ச்சல் இருந்திருக்கக்கூடுமெ ரென உறுதியாகக் கூறமுடியாது. இக்கா மனை விலங்குகளாய ஏரியுள்ளவு மில்லவும செம்மறியாடுகள், பன்றிகள், கழுதைகள், யெல்லாம் அக்காலத்திலேயே பழக்கப்பட் பட்டிருந்தது : அதனையும் அம்மக்கள் பழ அடிகோவிய காலத்துக்குப் பல நூற்முன் பலூச்சித்தான் அகழ்விடமாய இராணு குதிரைப் பற்கள் காணப்பட்டமையின், அ தாராகலாம். ஆரியர் படையெடுப்புக்கு G நாடோடிகள் சிறு தொகையினராய் 6 என்பதையே இது குறிக்கும். ஆயின், அது னர் என்பது மிகவும் ஐயத்துக்கிடமானது திருக்குமேல் அவை மிக அரிய விலங்குகள் பொதிசுமக்கும் விலங்காக இருந்ததாகலா!
வளம் பெருக்கிய இவ்வேளாண்மைப் கொண்டே அாப்பா மக்கள் தமது கற் வாய்ந்த-நாகரிகத்தை அமைத்தனர். அ இல்லங்களில் வாழ்ந்தனர்; அவர்தம் ே குடிசைகளில் வாழுமளவுக்கு இன்ப வாய் ஒப்பிட்டால் இதனை ஓரளவு இன்ப வா மத்திய வகுப்பினர்க்கு ஊழியராகவோ அ பட அமைந்த வாணிகத்தாலே இத்தை என்பது தெளிவு , இந்நகரங்கள் பலூச்சித் கஞ் செய்தன வென்பதில் ஐயமில்லை; அ! இக்கிராமங்களில் இருந்தமை அறியப்பட் படுத்திய உலோகங்கள் மணிக்கற்கள் ஆகி வழைக்கப்பட்டவை. காதியாவாரிலிருந்து, பெற்று, அவற்றைத் தம் அலங்காரங்களி: யும் பலவகைக் கற்களையும் அவ்விடங்களி எனப்படும் பைஞ்ஞீலக்கல், நீலக்கல் என். னித்தானிலிருந்தும் இறக்குமதி செய்த பாரசிகத்திலிருந்தோ பெற்றனர்; சேடை லிருந்தேனும் மத்திய ஆசியாவிலிருந்தேனு
மொகஞ்சதாரோ, அாப்பா என்னும் ஏறத்தாழ இந்து நதிமுகம்வரை பரந்திரு செலுத்தினரெனத் தோன்றவில்லை. அவர் கப்பலுருவங்களே காணப்பட்டன. அ6ை

இந்தியா
-தென்பது வெளிப்படை. இதனை யொத்த ன நாம் கருதல்சாலும். கோதுமை, வாற் பனவே முதன்மையான உணவுப் பயிராக விதையிலிருந்து உணவாகப் பயன்படும் ஏறுமே இந்தியாவில் முதன்மையான ஒரு D செய்யப்பட்டதற்குத் தெளிவான சான் வளர்த்துப் பஞ்சினைப் பயன்படுத்தியுள்ள னினும், அம்மக்கள் அதனை அறிந்திருந்தா லத்தில் இந்தியாவிலுள்ள முதன்மையான ான மாடுகள், எருமைகள், வெள்ளாடுகள், நாய்கள், வீட்டுக் கோழிகள் என்னுமிவை டுவிட்டன. யானையும் அக்கால் நன்கறியப் க்கியிருத்தல் கூடும். அரப்பா நகரத்துக்கு ாடுகளுக்கு முந்தியே இருந்திருக்கக்கூடிய, குந்தாயியின் அதிகீழ்ப்படையிலே சில புரப்பா மக்கள் குதிரையையும் அறிந்திருந் நெடுங்காலத்துக்கு முன்பே குதிரையேறிய வடமேல் இந்தியாவை அடைந்துள்ளனர் "ப்பா மக்கள் தாமே குதிரைகளை வளர்த்த 1; அவ்வாறு அவரிடம் குதிரைகள் இருந் Tாயே இருந்திருக்கும். எருதே வழக்கமான
Ď
பொருளாதாரத்தை அடிப்படையாகக் பனைத்திறனற்ற-ஆயின் வாழ்க்கை வசதி வர்களின் மத்திய வகுப்பினர் இன்பூட்டும் வலையாளருமே ஈாறை கொண்ட செங்கற் ப்புப் பெற்றிருந்தனர்; இக்கால நிலையோடு ழ்வென்றே சொல்லலாம் ; இவ்வேலையாளர் டிமைகளாகவோ இருந்தனராகலாம். திறம் கய இன்ப வாய்ப்புக்கள் இயல்வவாயின தானின் கிராமப் பண்பாடுகளுடன் வாணி "ப்பாப் பண்பாட்டின் எல்லைப்புறக் காவல் டுளது ; ஆயின், அரப்பா மக்கள் பயன் பவற்றிற் பல நெடுந் தொலைவிலிருந்து வர ம் தக்கணத்திலிருந்தும் அவர் சங்குகளைப் தாராளமாகப் பயன்படுத்தினர்; அன்றி விருந்து பெற்றனர். வெள்ளி, தேக்கோயிசு னுமிவற்றைப் பாாசிகத்திலிருந்தும் அபுகா னர் ; செம்பினை இராசத்தானிலிருந்தோ, ற்று என்னும் பச்சைக்கல்லைத் திபேத்தி ம் பெற்றாாகலாம். கரங்களில் வாழ்ந்த மக்களின் பண்பாடு ந்ததெனினும், அன்னர் கடலிற் கருத்துச் பிட்டுச் சென்ற எச்சப் பொருள்களில் இரு தாமும் ஆற்றிலோடுஞ் சிறு மரக்கலங்

Page 49
அரப்பாப் பல
களாகவேயுள. ஆயின், இந்துவெளியின் தரை வழியாகவோ மெசப்பொத்தேமிய வெளிக்கே சிறப்பாகவுரிய இலச்சினைகள் வேறு சில பொருள்களும் சுமேரிலே, ஏற இடைப்பட்ட காலத்தவான தளமட்டங் லிருந்து இந்தியாவுக்குப் பொருள்கள் இ சான்று அற்பமாயும் உறுதியற்றதாயுமுள முக்கியமாக விலையுயர்ந்த உலோகங்களும் வேண்டும். இந்திய வாணிகர் மெசப்பொ என்பதை ஆண்டுக் கண்ட இந்துவெளி அவர்தம் முக்கிய வியாபாரப் பொருள் இந்தியாவின் முதன்மையான ஏற்றுமதி பிற்காலப் பாபிலோனியாவிலும் இப்பஞ் வாணிகர் ஒவ்வொருவரிடமும், அல்லது ஓர் இலச்சினை இருந்ததுபோலும் ; இவ் ஒரு சின்னத்தைக் கொண்டது , அன்ற யெல்லாம் மலைக்கவைப்பதும் பொருள்க: ஒரு பெயரோ, சுருக்கமான வாசகமோ துக்குரிய நியமமான இலச்சினை சதுரம கற்றகடாகும் ; இது வழக்கமாகத் தீற் (வெண்கல்) கொண்டு செய்யப்பட்டு, நே யிலிட்டு வன்மையாக்கப்பட்டுளது (ஒளிட் உருளைவடிவான இலச்சினைகளைக் கைய மண்ணுலான கட்டளைத் தகட்டின்மீது வாசகமும் பொறிக்கப் பெற்றவை. இத்த6 தாசோவிற் கண்டெடுக்கப்பட்டுள. ஆயின் வகையில் அமைந்துளது. இதுவரை இந்து கள் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள. இதல்ை ஆ வொருவரும் ஒவ்வோர் இலச்சினை உை சொத்துரிமையைக் குறிப்பதே இவ்வில ஆயின், அவை தாயத்தாகவும் பயன்பட்ட உடையோர் எப்போதுமே தம்மோடு கெ எருமை, வெள்ளாடு, புலி, யானை போன் கதைகளிலிருந்து எடுக்கப்பட்டனவாகத் காட்டுவன, அவற்றிற் பொறிக்கப்பட்டு ஒருபோதும் இருபது குறியீடுகளுக்கு பத்துக் குறியீடுகளுக்கு மேற்பட்டது! சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக இன்று எம வாசகங்களேயாம்.
இவ்வரிவடிவில் ஏறக்குறைய 270 எழு சித்திரவெழுத்துக்களாகவேயிருந்தனவெ ஒவ்வொன்றும் தனித்தனிக் கருத்துக்க இதன் தோற்றத்துக்கு ஆதிமுதலிலிருந் திருத்தல் கூடும்; சுமேரியரின் வரிவடிே ருேன்றியதாகலாம். மத்திய கிழக்கு நா

ண்பாடும் ஆரியரும் 23
ஆக்கப்பொருள்கள் கடல் வழியாகவோ, ாவை அடைந்துள்ளன. ஏனெனில், இந்து பலவும், இந்து நதிப் பள்ளத்தாக்கிலிருந்த த்தாழக் கி. மு. 2300 இற்கும் 2000 இற்கும் களிற் காணப்பட்டமையின் என்க. சுமேரி மக்குமதி செய்யப்பட்டமைக்குக் கிடைக்குஞ் rது. அவ்வாறு இறக்குமதியான பொருள்கள் மூலப்பொருள்களுமேயென நாம் கொள்ளல் த்தேமியாவில் உண்மையாகவே உறைந்தனர் இலச்சினைகள் குறிப்பாயுணர்த்துகின்றன; பஞ்சாயிருத்தல் கூடும்; இஃது என்றுமே ப்ெ பொருள்களுள் ஒன்முய் இருந்துளது ; ரசு பயன்படுத்தப்பட்டதாகத் தெரிகின்றது. து வாணிகக் குடும்பம் ஒவ்வொன்றனிடமும் விலச்சினை பெரும்பாலும் சமயச் சார்பான யுெம் அதனில், இக்கால ஆராய்ச்சியாளரை ண்டறிய முடியாததுமான ஒரு வரிவடிவிலே பொறிக்கப்பட்டுமுளது. அாப்பா நாகரிகத் ான, அல்லது செவ்வகவடிவமான ஒரு சிறு றைற்று எனப்படும் ஒருவகைப் பட்டுக்கல் ர்த்தியான சித்திரம் பொறிக்கப்பட்டுச் சூளை படம் IX). மெசப்பொத்தேமியா நாகரிகமோ ாண்டது. இவை முத்திாையமைந்த களி உருட்டப்பட்டு, இலச்சினை அடையாளமும் கைய இலச்சினைகள் இரண்டொன்று மொகஞ்ச அவற்றின் அடையாளப் பொறிப்பு அரப்பா துவெளியில் 2000 இற்கு மேற்பட்ட இலச்சினை பூங்கு முதன்மை பெற்றிருந்த குடிகள் ஒவ் டயராயிருந்தனர் எனக் கருத இடமுண்டு. ச்சினைகளின் முதல் நோக்கமாயிருக்கலாம்; டன என்பதில் ஐயமில்லை; அதனுல் அவற்றை ாண்டு திரிந்தனர். பொதுவாக அவை காளை, rற விலங்குகளையோ, சமயச்சார்பான பழங் தோன்றும் காட்சிகளையோ சித்திரித்துக் ள்ள வாசகங்கள் சுருக்கமானவை ; அவை மேற்பட்டதில்லை; ஆனல், வழக்கமாகப் மில்லை; அரப்பா மக்களின் வரிவடிவுக்குச் க்குக் கிடைப்பவையெல்லாம் இவ்விலச்சினை
த்துக்குறிகள் உண்டு. இவை தொடக்கத்திற் ன்பது வெள்ளிடை மலை; இக்குறியீடுகள் ளையோ, அசைகளையோ குறித்து நின்றன. த சுமேரியரின் வரிவடிவு தூண்டுதல் அளித் வோ இதற்குச் சற்றே முற்பட்ட காலத்திற் டுகளின் பண்ட்ை வரிவடிவுகளுள் ஒன்றேடு

Page 50
24 வியத்தகு
இதனைத் தொடர்புபடுத்தச் சிலர் முயன் னுேம்ெ அத்துணை ஒற்றுமையுடையதன் மக்கள் மிக அண்மைக்காலம்வரை கைய தகும் ஒற்றுமையுடைத்தாய்க் காணப்படு காலத்தாலும் இடத்தாலும் ஒன்றற்கொன் விருசார் மக்களுக்குமிடையே எவ்விதத் முடியாது. அாப்பா மக்கள் எழுதுவதற்கு யேம்; எனினும் சங்குதாரோவெனுஞ் சிறி சிறு முட்டி மைக்கூடாக விருக்கலாமெனச் மக்கள் தங்கள் ஆவணங்களைக் களிமட்ட அவ்வாறு பொறித்திருப்பின் அவற்றிற் களுட் காணப்பட்டிருக்கும்.
அாப்பா மக்கள் பொதுவாகக் கலைத்திற னியர் ஆகியோரிடம் இருந்தவை போன், அவரிடமிருந்ததென்பதில் ஐயமில்லை. ஆ கிட்டாதவாறு அழிந்தொழிந்தது. அவர்த தினுற் பூசப்பட்டவை. இச் சுவர்களில் ஒவி அவை அடியோடு மறைந்துவிட்டனவா வெளிச்சுவர்கள் வெறுஞ் செங்கற்களாே கண்டிப்பாகப் பயன்பாடு கருதியதாயே எடுத்துக்காட்டாக இதுவரை கண்டுபிடிக்க செங்கற் கட்டடங்கள் மட்டுமேயாம். கிடை பெருஞ் சிற்பம் யாதும் யாண்டுங் காணப் எவையேனுங் கோயில்களாயிருந்தனவேல், யாதல் வேண்டும்; அன்றி இருந்தனவேல் பொருளாலோ ஆக்கப்பட்டனவாதல் வே6 அரப்பா மக்கள் கலைச்சிறப்புடைய பொ முடியாது போயினும், சிற்றளவில் அவற்ை கலைப்படைப்பிலே அவர் காட்டிய விய பொறிப்புச் சித்திரங்களிலே, சிறப்பாக வி அவ்விலங்குருவங்களை அவர் ஆற்றல்வா அன்போடும் சித்திரித்துள்ளனர். அலைதாடி மடிந்து போர்க்கவசம் போன்றிருக்கும் வெருவர உறுமும் வேங்கையும் வேறுள பk தாம் உருவடிக்க எடுத்துக்கொண்ட பொரு கம்மியரின் கைவேலையேயாம்.
இவ்விலங்குருவங்கள் போன்றே மனிதப் யுள்ளன ; செம்மணற் கல்லாலான ஆண்மக அ) உள்ளதை உள்ளவாறு காட்டும் அத பதியவல்லது. சற்றே பருத்தமாதிரியில் . பிற்கால இந்தியச் சிற்பப் பாணியை முன் றது; இதனல் அவ்வுருவம் மிகப் பிந்திய ஏதோ வொரு தற்செயல் நிகழ்ச்சியால் சிலர் கருத்து" வெளியிட்டுமுள்ளனர். ஆ

இந்தியா
அறுள்ளாரெனினும், இஃது அவற்றுள் எத 2. கிழக்குப் பசிபிக்கிலுள்ள ஈத்தர் தீவு ாண்டுவந்த குறியீடுகளோடே இது வியத் கின்றது. ஆயின், இவ்விரு பண்பாடுகளும் று நெடுந்தொலைவில் இருந்தமையால் இவ் தொடர்போ, செல்வாக்கோ ஏற்பட்டிருக்க எக்கருவியைப் பயன்படுத்தினரோ யாமறி ய அகழ்விடத்திற் கண்டெடுக்கப்பட்ட ஒரு சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளனர். அாப்பா கடுகளிற் பொறித்திலர் என்பது தேற்றம் ; ல அவர்தம் நகரங்களின் எச்சப்பொருள்
மை வாய்ந்தவரல்லர். சுமேரியர், பாபிலோ 0 சமயக் காப்பியங்களையுடைய இலக்கியம் யின், அவ்விலக்கியம் எமக்கு என்றுமே ம் விடுகளின் உட்சுவர்கள் சேற்றுச் சாந் யங்கள் எவையேனுந் தீட்டப்பட்டிருப்பின், 5ல் வேண்டும். தெருவை நோக்கியிருந்த ல அமைந்தவை. அவர்தம் கட்டடக்கலை அமைந்துளது. ஒப்பனை வேலைப்பாட்டுக்கு ப்பட்டவையெல்லாம் சில எளிய அலங்காரச் டத்த எச்சப் பொருள்களில் அழியாநிற்கும் பட்டிலது. பெருங் கட்டடங்களாயுள்ளவை அவற்றிற் பெரிய உருவச்சிலைகள் இல்லை ) அவை மாத்தாலோ, அழியக்கூடிய பிற ண்டும்.
ருள்களைப் பேரளவுத் திட்டத்திற் படைக்க றச் செய்வதிற் றிறமைபெற்று விளங்கினர். ந்தகு கைத்திறன் அவர்தம் இலச்சினைப் லங்குருவங்களிலே, விளங்குகின்றதாகலாம். ய்ந்த மெய்யியல்போடும் அகத்தடங்கா பல கொண்ட பெரும் ஆனேறும் புடைத்து தடித்த தோலுடைக் காண்டாமிருகமும் ) விலங்குகளும் (ஒளிப்படம் IX) எல்லாம் ர்களை ஊன்றி நோக்கி உளத்தாற் காதலித்த
பதுமைகள் சிலவும் மனத்தைக் கவர்வனவா னின் உடற்குறையானது (ஒளிப்படம் VIII ன் மெய்யியல்பாற் சிறப்பாக உள்ளத்திற் தன் வயிற்றுப்பாகத்தை உருவாக்கியமை “னறிந்து செய்தது போலத் தோன்றுகின் காலத்துக்குரியதெனவும் விளக்கமுடியாத அது கீழ்ப்படைகளை அடைந்துளதெனவும் யின் இக்கருத்துப் பொருந்துமாறில்லை ;

Page 51
அரப்பாப் பை
ஏனெனில், இக்கருதுகோளைக்கொண்டு அ குறிப்பாக அதன் தோள்களிலுள்ள விய முடியாதாகலின். தீற்றைற்று என்னும் மற்ருேர் ஆணுருவத்தின் நெஞ்சளவுச் சிை முயற்சியைக் காட்டி நிற்பதாகத் தோன். கண்களுடன் தோன்றும் ஒரு குருவின் னர். ஆனல், அம்மனிதன் மொங்கோலிய இவ்வகை மக்கள் இந்து நதிப் பள்ளத்தாக் கண்டுபிடிக்கப்பட்டவொரு தலையோட்டிஞ வெண்கலத்தாலான "ஆடன் மகள்' ! லாம் கவர்ச்சி மிக்கதாகலாம் ( ஒளிப்பட லோர் ஆரமும் கையொன்று பெரும்பாலு அணிந்தவளாய்க் கூந்தலை வாரிச் சிக்க காண்பவரை மயக்கும் நிலையிலே ஒரு ை ஒரு காலை ஓரளவு மடித்தும் நிற்கும் இ களின் கலைப்படைப்புக்கள் எவற்றுக்கு தோன்ற நிற்கின்முள். அன்றியும், ஆண்ட உருவமும், மற்று, அழகில்லாத அம்மை பெண்மையழகுபற்றிக் கொண்டிருந்த சு வற்றினும் பெரிதும் வேறுபட்டவையென் மகள்' அரப்பா நாகரிகத்தோடொத்த இருந்தவரும், பிற்கால இந்துப் பண்பாட் வருமான கோயிலில் ஆடும் விலைமகளிர் யெனச் சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளன தொன்றன்று. அம்மங்கை ஒர் ஆடன் மக மகள் என்பதோ அதனினும் உறுதியற்ற
அாப்பா மக்கள் விலங்குருவங்களை வி செய்தனர்; ஊசித் தலைகளாகவும் உருவ சின்னஞ் சிறு குரங்குகளும் அணில்களு படம் X எ). அம்மக்கள் தஞ் சிறர்கள் 6 யும் நூலிற் சறுக்கும் மாதிரிக் குரங்குகை ஊது குழல்களையும் சுடுமண்கொண்டு ெ செப்பமற்ற சிறு பெண் உருவங்களையுஞ் பொதுவாக அம்மணமாய், அன்றேல் ஏற ஆயின், அவை விரிவான முறையிற் ே இவை யெல்லாம் அம்மையின் திருவுருவ படுகின்றமையாற் பெரும்பாலும் எல்லா வெனக் கருத இடமுண்டு. எனினும் இ தலின், கைதேர்ந்த கம்மியரை ஏவல் பாட்டை ஆதரித்திலரென்றும் பொது ! குயவரே பெருந் தொகையாக இவ் வம் கொள்ளல் வேண்டும்.
அரப்பா மக்கள் கற்கருவிகளை முற்முக வெண்கலத்தாலுஞ் செய்த கருவிகளையுட தேமியாவுடன் ஒப்பிடுகையில் அவர் திெ

பாடும் ஆரியரும் 25
வ்வுருவத்திலுள்ள சில சிறப்புக்கூறுகளுக்கு, பான ஒரவெட்டுக்களுக்கு, விளக்கங் கூற ஒருவகைப் பட்டுக்கல்லாற் செய்யப்பட்ட (ஒளிப்படம் VI) மெய்யுருவம் அமைக்கும் றுகிறது. இது தியான நிலையிலே பாதிமூடிய தலையெனச் சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ள வகையைச் சேர்ந்தவனுயிருத்தல் கூடும் ; கில் இருந்தனரென்பது மொகஞ்சதாரோவிற் )ல் நிறுவப்பட்டுளது. துமையே ஒரு கால் அவ்வுருவங்களுளெல் ம் VI ஆ). ஆடை யாதுமின்றிக் கழுத்தி ம் முற்முக மறைய நிரையாக வளையல்களும் வான முறையில் ஒப்பனை செய்து விட்டுக் கயை இடையில் வைத்தும் நீண்டு மெலிந்த }வ்விள நங்கை, ஏனைப் பண்டை நாகரிகங் மில்லாத ஒருவிதத் துடுக்குத் தன்மை பிள்ளையினது போன்ற அவடன் மெலிந்த புருவங்களும் அக்காலத்து அாப்பா மக்கள் வைவரம்புகள் பிற்காலத்திந்தியர் கொண்ட பதைக் காட்டிநிற்கின்றன. இந்த 'ஆடன் காலத்தில் மத்திய கிழக்கு நாகரிகங்களில் -டிற் சிறப்பான ஓரிடத்தைப் பெற்றிருந்த (தேவதாசியர்) குலத்துக்குரிய ஒருத்தி "ர். ஆயின் இக்கருத்து நிறுவப்படக்கூடிய ள் என்பதே உறுதியன்று ; கோயில் ஆடன் i.
யக்கத்தக்கவாறு இயற்கைச் சாயலுடன் ண்டை மணிகளாகவும் பயன்படுத்தப்பட்ட ம் சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை (ஒளிப் பிளையாடுவதற்கெனத் தலையாட்டும் மாடுகளை rயும் சிறு தேர்களையும் குருவியுருவிலமைந்த சய்தனர். அன்றியும் அவர் சுடு மண்ணுற் செய்தனர்; இப் பெண்ணுருவங்க ளெல்லாம் க்குறைய அம்மணமாய் அமைக்கப்பட்டுள; 'சய்த தலையணியுடையன (படம் 2.0 ); ங்களேயாம் ; இவை எண்ணிறந்து காணப் இல்லங்களிலும் வைத்து வணங்கப்பட்டன வை செப்பமிலாவகையிற் செய்யப்பட்டிருத் கொண்ட மேல்வகுப்பார் அம்மை வழி க்களின் தேவையை நிறைவேற்ற ஏழைக் மையுருவங்களைச் செய்தனரென்றும் நாங்
கைவிடவில்லையானுலும் அவர் செம்பாலும் பயன்படுத்தினர். ஆயினும், மெசப்பொத் ாழினுட்பத்துறையிற் பல வழிகளிற் பின்

Page 52
26 வியத்தகு
னிடைந்தேயிருந்தனர். மிகப் பழைய கா6 தலைகள் ஆகியவற்றை வலிமை கூட்டுவத களைக் காம்பு பொருத்துவதற்காகத் துவை அாப்பா மக்கள் பயன்படுத்திய கத்தி முத தில் வளைவனவாயு மிருந்தன ; அவர்தம் வரிந்து கட்டப்பட வேண்டிருந்தன. திருத படைகளிலேயே காண்கின்முேம் ; இவற் சென்றனராகலாம். எனினும் அரப்பா ம காலத்தவராய என நாகரிக மக்களினும் அன்னர் அலை நெளிவான பல்லொடு கூடி அஃது அரியும்போது மரத்தூளைத் தடை எளிதாக்கியது. இதிலிருந்து அம் மக்கள் பெற்றிருந்தனரெனக் கருதலாம். அவர் ஒரு கிய மணிமாலைகள் செய்தனர்; அன்றியும்
படம் 4. அரப்பாப் பண்பாட்டுக்குரிய
தனர். அவருடைய மட்பாண்டங்கள் கவர்ச்சியற்றனவாயும் இருந்தபோதும், நேர்த்தியாக வண்ணம் பூசப்பட்டுள்ளன
அாப்பா மக்களில் ஆடவர் ஒற்றைத் தே தனர் ; மேல் வகுப்பார் அணிந்த உை பொலிவு பெற்றிருந்தது. ஆடவர் தாடி ை ருமே தலை மயிரை நீள வளர்த்திருந்தனர் பாடுடைய தலையணிகள் போன்றவற்றைச் அணிந்தனராகலாம். பெண்பாற்றெப்வங்கள் அணிந்துள்ளன ; ஆயின், ஓர் இலச்சினை கீழாக நீண்டுள்ள பாவாடைகளுடன் ! பெண்கள் ஐயைமார் போலும். மகளிரின் விரிவானவை ; பின்னலும் இன்றைய இந் பெருவழக்கில் இருந்தது. நங்கையர் நகை களைக் கைந்நிறைய அணிந்தனர்; அவற்ே குழைகளையும் அணிந்தனர்.
 

இந்தியா
த்திலேயே சுமேரியர் கத்திகள், ஈட்டித் காக நடுவில் நாம்போடும், கோடரியலகு யோடும் புதியவாக ஆக்கினர்; ஆயின் லியவற்றின் அலகுகள் தட்டையாயும் எளி கோடரியலகுகள் காம்பொடு கயிற்றல் தம் வாய்ந்த கருவிகளை மிக மேலுள்ள றைப் படையெடுத்துவந்தோர் விட்டுச் க்கள் ஒரு வகையிலே தம்மோடொத்த தொழினுட்பத்தில் மேம்பட்டு விளங்கினர். ய அரிவாளொன்றை அமைத்திருந்தனர்; யின்றி விழவிட்டுத் தச்சரின் வேலைய்ை தச்சுத் தொழிலிற் றணிப்பட்ட திறமை ளவு விலையுயர்ந்த கற்களைக் கொண்டு அழ அலங்கார மட்கலன்களையும் அவர் செய்
சித்திரந் தீட்டிய மட்பாண்டங்கள்.
பெரும்பாலும் அலங்காரமற்றனவாயும் ான்கு வனையப்பட்டவை ; அவற்றுட் சில (படம் 4). ாளை மட்டும் மறைக்கும் அங்கிகளை அணிந் ட அழகிய அலங்கார வேலைப்பாட்டாற் வத்திருந்தனர் ; ஆண் பெண் இருபாலா ; அம்மை உருவங்களின் விரிவான வேலைப் செல்வ மகளிர் ஒருகால் விழாவணியாக ர் பெரும்பாலும் சிறு பாவாடை யொன்றே யிற் பெண்கள் முழங்காலுக்குச் சற்றுக் Pத்திரித்துக் காட்டப்பட்டுள்ளனர் ; இப் கூந்தல் ஒப்பனைகள் பெரும்பாலும் மிக தியாவில் இருப்பது போன்றே அன்றும் களையும் நச்சினர். அவர் கனத்த வளையல் முடு கழுத்திற் பெரிய மாலைகளையும் காதிற்

Page 53
அரப்பாப் பண்
அாப்பா மக்களைப் பற்றி அரை குறைய சமயத்தை மீள வமைத்துக் காணுங்கால் விலே மிகமுந்திய நூல்களிற் காணப்படா களைக் குறிப்பாலுணர்த்தும் கூறுபாடுகள் லாம். உதாரணமாக அம்மை வழிபாடு அ மேலான ஆண்டுகள் கழித்தே மீண்டும் அம்மை பொது மக்களின் தெய்வமென்ப றெய்வ மொன்றையே விரும்பினராதல் ே மதத்திற் காணப்படும் சிறப்புக் கூறுகை உருவங்களோடு (இவை தெய்வங்களைக் கு பட்ட, சுருண்ட மயிருந் தாடியு முடைய கால்களைச் சற்றே விரித்து வைத்துக் :ை சமாந்தரமாக இருமருங்கிலும் தொங்கவி களின் நிலையானது காயோற்சர்க்கம் என துள்ளது ; நீள நினைந்து (தியானித்து) நீ பிற்காலத்திற் பெரும்பாலும் உருவமைத் மாமுது இவ்வுருவம் மீட்டும் மீட்டும் அ6 மென்பதை உணர்த்தாநிற்கும். கொம்புள் யப்பட்ட முகமூடியொன்றுங் கிடைத்துள
அாப்பாப் பண்பாட்டிலே கருத்தை காணப்படும் கொம்புடைக் கடவுளேயாகும் வம் மூன்று இலச்சினைகளிற் பொறிக்கப்ப வம் ஒரு காற்பீடத்திலோ, சிறு மேடை பு நிலத்தில் இருப்பதாகவும் பொறிக்கப்பட் வங் கொண்டுள்ள இருப்பு பிற்கால இ தொன்று , இகிற் குதிகளிரண்டும் ஒன்!ை நெருக்கமாக மடக்கி வைக்கப்படும் ந ஐரோப்பியர் ஒருவருக்கு இவ்வாறு இரு தெய்வத்தின் உடல் ஆடையின்றி அம்ம கடகங்களையும், கழுத்தில் ஆரம் போல, துளது. அதன் தலையணி விந்தையானது தெய்வத்தின் தலையிலிருந்து முளைத்துள்ள கிடையே செடிபோல வளர்ந்துள்ள ஒரு ( மூன்று இலச்சினைகளிலே பெரியதில் அக் புலியொன்றும் காண்டாமிருக மொன்றுட் விலங்குகள் நிற்கின்றன. பீடத்தின் கீழே மான் வனத்தில் முதன்முறையாக அற காட்டும் படிவங்களில் உள்ள மானுருவங் விலங்குகள் நிற்பதும் அதன் தலையிலிருந் திருப்பதும் அதன் ஆண்குறி நிமிர்ந்து நி மெனக் காட்டா நிற்கும். அதன் முகம் க அது மனித முகமாகக் கருதி அமைக்க ஒருவர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார். தன் சிறு புடைப்புக்கள் காணப்படுகின்றன ; ே புறத்தும் அமைந்த இரு வேறு முகங்கெ எனத் துணிந்து கூறினர். இப்பெயர் பெ

பாடும் ஆரியரும் 27
ாக நாம் அறிந்ததைக் கொண்டு அவர் தம் , அஃது இந்தியச் சமய இலக்கிய அடை த பிற்கால இந்து மதத்தின் சிறப்பியல்பு சிலவற்றை உடையதாயிருக்கக் காண Tப்பா நாகரிகம் அழிந்தபின் ஆயிரத்திற்கு தலையெடுக்கின்றது. முன்னர்க் கூறியாங்கு து தேற்றம் , மேல் வகுப்பார் ஆண்பாற் வண்டும் ; இத் தெய்வமும் பிற்கால இந்து ாயே காட்டுகின்றது. ஏலவே குறிப்பிட்ட 3றிப்பனவாகலாம்) சுடு மண்ணுற் செய்யப் ஆடையற்ற ஆடவர் உருவங்கள் சிலவுமுள. ககளை உடலில் முட்டாதவாறு உடலுக்குச் ட்டு, நீட்டி நிமிர்ந்து நிற்கும் இவ்வுருவங் ச் சமணர் கூறும் நிலையினைப் பெரிதும் ஒத் கிற்கும் சமண அடிகண்மார் இந் நிலையிலே துக் காட்டப்பட்டுள்ளனர். ஒரே நிலையில் மைக்கப்பட்டுள்ளமை அஃது ஒரு தெய்வ ள ஒரு தெய்வம்போற் சுடுமண்ணுற் செய்
அதி.
மிகக் கவருந் தெய்வம் இலச்சினைகளிற் ம் (ஒளிப்படம் IX இ). அக்கடவுளின் உரு ட்டுளது ; அவற்றில் இரண்டிலே அத்தெய் ேேதா அமர்ந்திருப்பதாகவும் மூன்முவதிலே டுளது. மூன்று மாதிரிகளிலும் அத் தெய் இந்திய யோகியர்க்கு நன்கு பழக்கமான மயொன்று தொடுமாறு கால்கள் உடலுக்கு ன்கு பயிற்சி பெருவிட்டாற் பொதுவாக }க்கையிடுவது இயலாத செயலாகும். அத் ணமாகவுளது ; ஆயின் அது கையிற் பல த் தோன்றும் அணிகலங்களையும் அணிந் 1; அதில் இரு கொம்புகள் உள; அவை னவெனக் கருதப்பட்டிருக்கலாம். இவற்றுக் பொருள் காணப்படுகின்றது. முற் சொன்ன கடவுளுருவத்தைச் சூழ யானை யொன்றும் b எருமை யொன்றுமாக நான்கு காட்டு இரு மான்கள் உள்ளன; அவை காசியிலே முரைத்த புத்தர் பிரானைச் சித்திரித்துக் களை ஒத்துள்ளன. அத்தெய்வத்தைச் சூழ து செடி போன்ற பொருளொன்று வளர்ந் ற்பதுமெல்லாம் அஃதொரு வளத் தெய்வ ம்ெ புலியின் தோற்றங் கொண்டிருப்பதால் ப்பட்டதன்றெனத் துறைபோய சான்றவர் லயின் வலப்புறத்தும் இடப்புறத்தும் இரு சர் யோன் மார்சல் என்பார் அவற்றை இரு ளனக் கொண்டு அக்கடவுளை முந்து சிவன் ாதுவாக இன்று பலராலும் ஏற்றுக் கொள்

Page 54
28 வியத்தகு
ளப்பட்டுளது. இக் கொம்புடைக் கடவுளு பெறும் சிவனுக்கும் பொதுத்தன்மை LRs முதன்மையான மூர்த்தத்தில் அவன் ஒ அவன் விலங்குகளுக்கு இறை எனப் பொ சிலவேளைகளில் மும்முக மூர்த்தியாக அவ இந்து வெளி மக்களின் சமயத்திலே தி( இலச்சினைகளிற் பொறிக்கப்பட்ட எல்லா குரியனவல்லவாகலாம்; எனினும், அவற். நோக்க, அவ்வொரு விலங்காவது வழிப வாக விளங்குகின்றது. பல இலச்சினைகளி முன் நிற்கக் காண்கின்ருேம்; அப் பொரு மேலும் அது பயன்பாடு கருகி வைக்கப்ட பாட்டுப் பொருள்' ஆகும் , ஒருகால் அ முளேக்க வைக்கும் ஒரு பீடமாகலாம். சில வரைகள் வெளிப்பட்டுத் தோன்றுகின்றன போலும் , இம்முளைகளை அத்திருவுடைக் அவ்வாறு தானிய முளைகளைக் காளை தின்ப அக் காளை வழக்கமாக ஒற்றைக் கொம்புட வேளைகளில் அஃதோர் “ஒற்றைக் கொம்பு னும் கலைஞன் ஒர் இயற்கையான காளைடை தெளிவு ; அதன் இரண்டாங் கொம்பு மு சமயத்திலே காளை (நந்தி) சிறப்பாகச் சிவே அக்காளை அரப்பாவின் முந்து சிவனேடு C ஏனெனில், முற் கூறிய புகழ் வாய்ந்த இ விலங்குகளிற் காளை இடம் பெற்றிலதாதலி வழிபாட்டைப் பெற்றுள்ள ஆவின் உரு காணப்பட்டிலது.
இந்து சமயத்தில் இன்றுள்ளவை போன் குரியவாயிருந்தன ; அவற்றுள் அாசமாங் மரமொன்றன் கீழிருந்தே மெய்வுணர்வு த இன்று சிறப்பாகப் புத்த சமயத்தவராற் கவருமோர் இலச்சினையிலே (ஒளிப்படம் மொன்று அரச மரத்தில் நிற்பது போன்று வணங்குவது போன்றும் மனிதத் தலை கெ பார்த்து நிற்பது போன்றும் கூந்தலைப் பின் ஐயைமாராக விருக்கலாம்) பணிவிடைபுரிய அறும் உருவப் பொறிப்பு அமைந்துள்ளது.
சுமேரியரின் தொடர்பைக் காட்டும் அன ளொன்று விரனெருவன் வேங்கைகள் இர ஓர் இலச்சினையிலுளது (ஒளிப்படம் IX ஐ வாய்ந்த ஒரு நோக்குருவின் வேறுபாட்டு விான் அரிமா விரண்டொடு பொருவது ே ரின் நோக்குரு. அரப்பா இலச்சினையிற் க
Ge.
முந்து சிவனின்” கொம்புகள் எருமைக் ெ

இந்தியா
|க்கும் பிற்கால இந்து சமயத்தில் இடம் வுண்டென்பது தேற்றம். சிவனுடைய மிக ந வளத் தெய்வமேயாவன்; அந்நிலையில் தள்படும் பசுபதி எனப் பெயர் பெறுவான் ; ன் உருவம் அமைக்கப்படுவதுண்டு.
|வுடை விலங்குகள் பெரிதுமிடம் பெற்றன. விலங்குகளுமே சிறப்பான வழிபாட்டுக் வட் காளை (நந்தி) தோன்றுஞ் சார்பினை ாட்டுக் குரியதாயிருந்த தென்பது தெளி ல் அது புதுமையானவொரு பொருளுக்கு ர் மாட்டுத்தொட்டியன்றென்பது தேற்றம் , ட்டது மன்று. ஆயின் அஃதொரு வழி து வளச் சடங்குகட்காகத் தானியங்களை இலச்சினைகளில் அப்பீடத்திலிருந்து சிறு ; இவை வளரும் முளைகளைக் குறிப்பன காளை தின்கின்ற தென்பதில் ஐயமில்லை. தும் அம் மங்கலச் சடங்கின் ஒரு கூருகும். னே உருவாக்கப்பட்டுளது ; அதனுற் சில மா' எனக் குறிக்கப்பட்டுமுளது ; எனி யே உருவாக்க முயன்றுள்ளான் என்பது தற்கொம்பில் மறைந்துவிட்டது. இந்து ணுடு தொடர்பு படுத்தப்பட்டுளது ; ஆயின் தொடர்பு கொண்டதாய்த் தோன்றவில்லை; லச்சினையிலே அக் கடவுளைச் சூழ்ந்துள்ள ன்.* பிற்கால இந்து சமயத்திற் சிறப்பான வம் அரப்பா நாகரிகத்தில் யாண்டுமே
ாறே அன்றும் சில மரங்கள் வழிபாட்டுக் குறிப்பிடத்தக்கது. புத்தபிரான் இவ்வின லேக்கூடப் பெற்ருசென்பதற்காக இம்மரம் பூசிக்கப்பட்டு வருகின்றது. கருத்தைக் (X ஈ) கொம்புடைய பெண்பாற் றெய்வ ம் கொம்புடைய மற்முேர் உருவம் அதை ாண்ட ஆடொன்று அம்மங்கல வினையைப் னிவிட்ட மகளிர் எழுவர் (இவர் ஒருகால்
வரிசையாகக் காத்து நிற்பது போன்
டயாளங்கள் மிகச் சிலவேயுள ; அவற்று ண்டுடன் வெம்போர் புரிவதைக் காட்டும் ) ; இது மெசப்பொத்தேமியரின் சிறப்பு த் தோற்றமாகும். கில்காமேசு என்னும் ால அமைந்துள்ளது மெசப்பொத்தேமிய ணும் வீரனின் வட்ட முகமும் வழக்கத்
ாம்புகளே என்பது வெளிப்படை.

Page 55
நீர்ப்பாய்ச்சல்முறை. "பராக்கிரம சமுத்திரம்", போலனறுவை, இலங்கை.
4. L. Braskarri
=
 
 

1. 2ே8rடி
சமவேவியின் எஸ். இராசகிருகம் அமைந் திருந்த இடம், பீகார்.
... Estuff
ஒளிப்படம் II

Page 56
ProΜε ελιέ μrrέσμείτικη εν δεν ισaήμα Eεμνιοιία, ly critersery of the Earl Spacer التقليد
ரேர் உவில்லியம் யோன்சு (1746-94)
PRhrrrrrrur agrif tire, Porn rii r
சேர் ஆர். பாண்டார்கர் (1837-1928)
LLI IV இந்தியவியலே ஆரா
ா -l. . .
 
 

இ Γrl δίίλειδίαμα ο ίαμα. Επιμέτιεεrς
சேர் அலெக்சாந்தர் கன்னிங்கம் (1814-43)
Sir Jaya larshall
N
翡
ரேர் யோங் மார்சல் (1878- ) i
ய்ந்த முந்தையறிஞர்

Page 57
அரப்பாப் பண்
துக்கு மாமுனமுறையில் வாரி வகிர்ந்து ஞாயிற்றினைக் குறிப்பவனெனவும் இரவி வலியைக் குறிப்பனவெனவுங் கருத இட ஆண்குறி வழிபாடு அரப்பா மக்களின் அந்நகரில் அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்ட கூம்புரு அமைக்கப்பட்ட படிவங்களென்பது பெரு இலிங்கம் எனப்படும் ஆண்குறி சிவனைக் சிவபிரானை அவர்தம் திருவுருவத்தில் 6ை வழிபடுவதே பெருவழக்காயுமுளது. எ பொறிக்கப்பட்டுள்ள ஆண்குறி நிமிர்ந்த யென அனுமானிப்பது நியாயமானதே. ே சில பெரிய கற்கள் பெண்குறி வடிவை யைக் குறிப்பவை யெனவுஞ் சிலர் கருத். தும் ஐயத்துக்கிடமானது.
1946 இல் சேர் மோட்டிமர் உவிலர் தொடங்கும்வரை, இம் மக்கள் இறந்தே பற்றி ஏதும் உறுதியாக அறியப்பட்டிலி கண்டுபிடிக்கப்பட்டது; குறைந்த பட்சம் கொண்டதாயிருந்தது. இதனுல் இறந்தே வான வழக்கமாயிருந்த தென்பது புலன படவில்லை; அது பற்றிய சான்றுகளும் ( வில்லை. ஆயின், அாப்பா மக்கள் பிணங்க முேடு மட்கலங்களையும் இறந்தோரின் உ சேர்த்துப் புதைத்தனர் என்பது தெளிவு இப்பெரு நாகரிகத்தை அமைத்த இருக்கு வேதத்தை இயற்றிய ஆரியரே அாப்பா மக்களும் இருக்கு வேத ஆரியரு வாது. இதுவரை பரிசோதனை செய்த நோக்க, அரப்பா மக்களிற் சிலர் நீண்ட கொண்ட மத்திய தரைமக்கள் வகைை இவ்வகையைச் சேர்ந்த மக்கள் பண்டை கணும் பரந்து காணப்பட்டவர்; அன்றி இந்தியாவின் இஞ்ஞான்றைக் குடித்தொ முக்கிய கூருகவும் அமைந்துள்ளனர் , ! மூக்கும் தடித்த உதடுகளுங் கொண்ட அவுத்திரேலிய முதற் குடிகளுக்கும் இ கொண்ட சில குன்றுவாழ் குலத்தவர்க்( லிய வகையைச் சேர்ந்த தலையோடு ஒன். சேர்ந்த தலையோடு ஒன்றும் கண்டெடுக் கல்லாலான தாடியுடைத் தலையானது பி யுங் கொண்டுளது. வெண்கலத்தாலான வகையின் பாற்பட்டதாகவே தோன்றுகி இந்தியா பல்லின மக்கள் தலைப்டெய்த ஐ இன்றுள்ள தென்னிந்தியர், அாப்பாப் பாகுபாட்டுக்குங் காரணராயமைந்த ம

பாடும் ஆரியரும் 31
கோலஞ் செய்துவிட்ட தலைமயிரும் அவன் ல் இரைதேடித் திரியும் புலிகள் இருளின் 1ளிக்கின்றன. சமயத்தில் முதன்மையான ஒரு கூருகும். |வான பல பொருள்கள் ஆண்குறிவடிவில் ம்பாலும் உறுதி. பிற்கால இந்து சமயத்தில் குறிக்கும் அடையாளமாயுளது ; அன்றியும் த்து வழிபடுவதிலும் இலிங்கத்தில் வைத்து னவே, இப் பொருள்கள், இலச்சினைகளிற் முந்து சிவனேடு தொடர்பு கொண்டவை 'மலும், ஆங்குக் கிடைத்த வளைய வடிவான த் தெரிப்பவை யெனவும் அவை அம்மை துத் தெரிவித்துள்ளனர்; ஆயின், இது பெரி
அரப்பாவிலே தம் ஆராய்ச்சி வேலையைத் ார் உடலை எவ்வாறு அகற்றினர் என்பது து. ஆயின், அவ்வாண்டில் ஓர் இடுகாடு
அஃது ஐம்பத்தேழு பிணக்குழிகளையேனுங் ார் உடலைப் புதைப்பதே அங்குப் பொது கின்றது. அவ்விடுகாடு முழுவதும் அகழப் இன்றுவரை முற்முகச் சீர்தூக்கி ஆயப்பட ளே நேராக நீட்டிப் படுக்க வைத்து அவற் டைமையாகிய அணிகலன்களையும் ஒருங்கு
மக்கள் யாவர்? இந்திய வரலாற்ருசிரியர் அவரென நிறுவமுயன்றுள்ளனர்; ஆயின், நம் ஒருவராயிருத்தல் ஒருவாற்ருனும் ஒவ் எலும்புக்கூட்டு எச்சங்களைக் கொண்டு தலையும் ஒடுங்கிய மூக்கும் மெலிந்த உடலுங் பச் சேர்ந்தவரென்பது தெரியவருகின்றது. -க் காலத்து மத்திய கிழக்கு நாடுகள் எங் பும் அன்னர் எகித்திலும் காணப்பட்டவர்; கையில் இம் மத்தியதரை வகையினர் ஒரு மற்ருெரு கூமுக அமைந்துள்ளவர் தட்டை முந்து-அவுத்திரேலிய மக்களாவர்; இவர் ன்று இந்தியாவிலுள்ள முரட்டுத் தன்மை கும் இனமானவர். அாப்பாவிலே மொங்கோ றும் குறுந்தலையுடைய அல்பைன் வகையைச் ப்பட்டுள. ஏலவே குறிப்பிடப்பட்ட பட்டுக் ற்போந்த இருவகைகளின் மூலக் கூறுகளை ஆடன் மகள் உருவம் முந்து-அவுத்திரேலிய ன்றது. இன்று போலவே அன்றும் வடமேல் ரிடமாகவிருந்தது.
பண்பாட்டின் முதன்மையான இரு மக்கட்
தியதரை வகையினர் முந்து-அவுத்திரேலி

Page 58
32 வியத்தகு
யர் ஆகிய இரு திறத்தார் இயல்புகளு காணப்படுகின்றனர். மேலும் அரப்பா ம சிறப்பாகச் செல்வாக்குப் பெற்றுள்ள இ வகையில் ஒற்றுமையுடையதாய்த் தோன் கள் தஞ் சிறு கிராமங்களை அமைத்த பிராகுயி மக்கள், இன்று மக்கட் பாகு யாயினும், திராவிட இனத்தைச் சேர்ந்த ஞல் அாப்பா மக்கள் திராவிடரே யென அரப்பா வரிவடிவை வாசிக்க முயன்ற ச1 மக்களின் மொழி தமிழின் தொல்பழம் வ அாப்பா மக்கள் முந்து அவுத்திரேலிய வந்து கலந்த மத்தியதரை வகையினரை வும், முந்து அவுத்திரேலிய வகையினர் : திருந்தாராகலா மெனவும், மத்தியதரை நாகரிக வித்துக்களைத் தம்முடன் கொண் வும் நாம் கருதுதல் சாலும். பின்னர், மே வினுட் படையெடுத்து வந்து நெருக்குதலு துணைக்கண்டம் முழுவதும் பரந்து, மீண் திராவிட இனமாக அமைந்தனர். இக் கொ யாதெனில், தென்னிந்தியாவிற் பண்டைத் அத்துணைப் பழைமை வாய்ந்தன வல்லெ காலத்தில் வெளியான ஒரு கொள்கையா6 டின் பிற்பாதியென்னுமளவு பிந்திய கால தியாவிற்கு வந்தனரெனவுங் கூறுகின்றது வாழ்ந்தோரிற் சிலர் அந்நகரங்களுக்கு ே பட்டவொரு மக்கள் வகையைச் சேர்ந்தவ இஞ்ஞான்றை இந்தியக் குடிகளிடை இன் மட்டுமே நாம் துணிந்து கூறலாம்.
இந்து நதி வடிநிலத்துக்கு அப்பால் அர பதற்குத் தொல்பொருளியற் சான்று ய எல்லைப்புறக் குடியிருப்புக்கள் இருந்தன. அரப்பாப் பண்பாட்டை அறவே அறிய மாறில்லை. இராஞ்சி (தெ. பீகார்) மாவட் களை நோக்க, வடஇந்திய மக்கள் அரப்ப படுத்தக் கற்றுக் கொண்டனரென்று கரு கருவிகளின் அலகுகள் வலிமையாக்கும் ஆயின், இக் கருவிகளுக்குக் குறித்துள்ள அவை அரப்பா நகரின் அழிவுக்கு நெடுங்க உண்மை எதுவாயினும், ஆரியர் வருள் துறையிற் சில முன்னேற்றங்களை எய்திய உலக முழுதுமே இந்தியாவிற்குக் கடமைட மக்களாலேயே பருத்தி முதன் முதற் முதன்மையான பயிர்களுள் ஒன்றன்று , பயிராக்கப்பட்டதன்று ; தினையே அஞ்ஞா யிருந்தது. இந்தியாவின் கிழக்குப் பகுதிய
இங்கே, அடர் சேற்றுப் பாங்கான கங்ை

இந்தியா
விரவப் பெற்றவராகவே பொதுவாகக் களின் சமயமானது திராவிடர் நாட்டிலே து சமயத்தின் மூல தத்துவங்களோடு பல றுகின்றது. நால், சோபு என்னும் பண்பாடு பலூச்சித்தானின் குன்றுகளிலே வாழும் ாட்டு வகையாற் சிறப்பாக இரானியரே மொழியொன்றையே பேசுகின்றனர். இத ஞ் சிலர் கருத்து வெளிப்படுத்தியுள்ளனர். ன்றவரில் ஒருவராய எச். எராசு ஐயர் அம் உவமே யென்றும் துணிந்து கூறியுள்ளார். வகையினரை முதற் கூருகவும் அதன் பின் மற்முெரு கூருகவுங் கொண்டமைந்தவரென ரு காலத்தில் இந்தியா முழுமையும் பரந் வகையினர் மிகப் பழங் காலத்திலேயே சென்று இந்தியாவினுட் புகுந்தனர் என லும் மேலும் மக்கட் கூட்டத்தார் இந்தியா /ம், இம் மத்தியதரை வகையினர் இந்தியத் ாடும் அவ்வுண்ணுட்டு மக்களோடு கலந்து ள்கைக்குத் தலையாய தடையாக விருப்பது திராவிடரால் எழுப்பப்பட்ட பெருங்கற்கள் வன நிறுவப்பட்டுள்ளமையாம். அண்மைக் எது திராவிடர் கி. மு. முதல் ஆயிரவாண் த்திலே மேற்கிலிருந்து கடல் வழியாக இந் . இந்நிலையில், இந்து வெளி நகரங்களில் மற்கே நெடுந் தொலைவிற் பரந்து காணப் ரென்றும், அன்னரின் வழித்தோன்றியோர் ானும் வாழ்ந்து வருதல் வேண்டுமென்றும்
ப்பா மக்களின் நகரங்கள் இருந்தன வென் ாதுமில்லை; ஆயின், காதியாவாரிற் சிறிய எனினும், இந்தியாவின் எஞ்சிய பகுதி ாதிருந்த தென்பது இதனுற் பெறப்படு -த்திற் கண்டெடுத்த சில செப்புக் கருவி மக்களிடமிருந்தே உலோகத்தைப் பயன் த இடமுண்டாகின்றது; ஏனெனில், அக் டு நரம்பின்றி அமைந்திருத்தலின் என்க. காலவரையறை உறுதியற்றது , ஒருகால் ாலம் பிற்பட்டவையாகலாம். கக்கு முன்பே இந்தியா வேளாண்மைத் ருந்ததுறுதி ; இம் முன்னேற்றங்கட்காக பட்டுளது. யாமறிந்த வரையில், அாப்பா யன்படுத்தப்பட்டது. நெல் அவருடைய புதுக் கற்காலத்துச் சீனுவிலும் அது ாறைச் சீனரின் தலையாய உணவுப் பயிரா ற் புல்லரிசியை மக்கள் அறிந்திருந்தனர்; 'ப் பள்ளத்தாக்கில், அரப்பா மக்களோடு

Page 59
அரப்பாப் பை
ஒத்த காலத்தில் வாழ்ந்த புதுக்கற்கால தாகலாம். அாப்பா மக்கள் அறிந்த நீரெ தது. சான்றவர் சிலர் அது பிலிப்பைன் ரெனினும், அது முதலிற் கங்கை வெளிய வாலாற்றுக் காலத்துக்கு முந்திய இ லோராலும் பாராட்டப்பட்டது ஒருகால் கோழியினங்களெல்லாம் இந்தியக் கான புள்ளியலார் ஒருமுகமாக வுரைப்பர். திருந்தாரெனினும், அதன் எச்சமிச்சங் இலச்சினைகளிலும் அதன் உருவம் பொறி தாக்கில் வாழ்ந்த புதுக்கற்கால இந்தியே பழக்கியெடுத்தனராகலாம். அங்கிருந்து தாகலாம் ; சீனுவில் அஃது இரண்டாம் கிறது. எகித்தியர் ஏறத்தாழ அதே கால பறவையென அறிந்திருந்தனர். இத் :ெ எனப் பகுதிகளோடு முற்முகவே தொட
இந்து வெளி ந
அரப்பா நகரம் முதற்கண் அமைக்கப்ப அதனைப் பாதுகாத்து வந்தது ; அம் மதில் டது. பல நூற்றண்டுக்காலப் போக்கில் உ தாய்ப் புதுப்பிக்கப்பட்டது; எனினும், சம் இருந்தமைக்குச் சான்றேதும் இல்லை. அதன் பாதுகாப்புக்கள் மேலும் வலிய அடைக்கப்பட்டது. மேற்கிலிருந்து பேரி பலூச்சித்தான் கிராமங்களே முதற்கண் அகழ்விடத்தின் மிக முற்பட்டதளம், அப் யேறிய பகைவர் கூட்டங் கூட்டமாகப் ப கின்றது. ஆயின், அப்பகைவர் விரைவில் விடத்தில் உழவர் பண்பாடொன்று உரு இந்து வெளி நகரங்களோடு ஒத்த கால 2000 இல், அல்லது அதற்குச் சற்றுப்பின் போது அங்கே ஒப்ப செப்பமற்ற ஒரு இது படையெடுத்து வந்தோர் அவ்விட: சான்று பகருவதாயுளது. அவரைத் தொ ஆங்கு வந்தனர்; அவ்வாறு வந்தோர் களைப் பயன்படுத்தினர். இது போன்ற விடங்களிலும் காணப்படுகின்றது; ஆயி தென் பலூச்சித்தானிலே, அாப்பாப் ப தானமாக விளங்கிய சுட்காசெந்தோருக் நுழைந்த பண்பாடொன்று ஒரு குடியிரு தண்டுந் துளையுங் கொண்ட கோடரியை படுத்தினர்; அவர் அங்கு முன்பிருந்த ப குல்லிப் பண்பாடெனக் குறிப்பார் ) மா
வின் இறுதிக் கட்டத்திலே பலூச்சித்த

ண்பாடும் ஆரியரும் 33
மக்களால் அது முதலிற் பயிராக்கப் பட்ட ருமை பிற்பட்ட காலத்தே சீனுவை அடைந் தீவுகளிலே தோன்றியதென நம்புகின்றன பிலேயே மனப்படுத்தப்பட்டதாகலாம். ந்தியா உலகுக்களித்தவற்றுளெல்லாம் பல் மனைக் கோழியே போலும். மனவளர் ங் கோழியிலிருந்தே தோன்றியவையெனப் அரப்பா மக்கள் மனைக் கோழியை அறிந் கள் அருகியே காணப்பட்டன : அன்றியும் க்கப்பட்டிலது. ஒருகால், கங்கைப் பள்ளத் ா அதனை முதலில் மனவளர் பறவையாகப் பேமா வழியாக அது சீனுவுக்குப் போன ஆயிரவாண்டின் நடுப்பகுதியிற் காணப்படு த்தில் அதனை ஓர் அரிய பெருவாழ்வுக்குரிய நால்பழங் காலத்திலுமே இந்தியா உலகின் ர்பற்றிருக்கவில்லையென்பது தெளிவு.
கரங்களின் இறுதி
பட்ட காலை ஞாயிலுடைய பெரு மதிலொன்று ஸ் 40 அடியகலமும் 35 அடி உயரமுங் கொண் அம் மதிலின் முகம் முன்னையிலும் திண்ணிய அந்நகருக்கு எதம் விளைக்கத்தக்க பகையச் ஆயின், அரப்பா நகரின் இறுதிக்காலத்தில் வாக்கப்பட்டன; வாயிலொன்று முற்முகவே டர் அச்சுறுத்தியது.
T தாக்குண்டன. இரான குந்தாயி என்னும் பகுதியில் கி. மு. 3000 இற்கு முந்தியே பரி டையெடுத்து வந்துளார் என்பதைக் காட்டு மறைந்துவிட்டனர். அவர் மறைந்தபின் அவ் வாகி, கி. மு. மூன்ரும் ஆயிரவாண்டிலே, த்தில் இருந்துவந்தது. அதன் பின், கி. மு. ானர் அக் கிராமம் எரியூட்டப்பட்டது; இப் புதுவகையான மட்கலந் தோன்றுகின்றதுந்தைக் கைப்பற்றியிருந்தனர் என்பதற்குச் "டர்ந்து வேறு பகைவரும் படை யெடுத்து வண்ணம் பூசாத பொருக்கணிந்த மட்கலங் ான்று வட பலூச்சித்தானின் பிற அகழ் ன் அஃது இதனிலும் நிறைவு குறைந்தது. ண்பாட்டின் மேற்குக் கோடி எல்லைப்புறத் கு அண்மையிற் சாகீத்தும்பில் அழையாது ப்பை நிலைநாட்டியது. சாகீத்தும்பு மக்கள் |ம் வட்டமான செப்பிலச்சினைகளையும் பயன் ண்பாட்டை (தொல் பொருளியலார் அதனைக் றியமைத்தனர். மொகஞ்சதாரோவின் வாழ்
னிற் காணப்பட்டவை போன்ற வண்ணம்

Page 60
34 வியத்த பூசிய மட்கலங்களுங் கற்கலங்களுந் குல்லிப் பாண்பாட்டைச் சேர்ந்த மக் திருந்தாரென்பதைக் குறிப்பதாகலாம்; கொணர்ந்தனராதல் வேண்டும்.
எல்லைப்புறக் கிராமங்களை மிலேச்சர் களின் பண்டைச் சட்டங்களும் திட்பம றனவாதல் வேண்டும். மொகஞ்சதாரோ வகுக்கப்பட்டன; மாடமாளிகைகள் ! நகரின் எல்லைக்குள்ளே அமைக்கப்பட்ட அமைந்துளது. இப்போது தெருவமைப் அணிகலங்கள் திாள் திரளாகப் புதைக்க விஞ்சிவிட்ட தென்பது வெள்ளிடைமலை ; நன்கு பேணப்படவில்லை. ஒருகால் மிலே மாடியமையும் நகரத்திற் புதுவோர் நின் புதுவோரைத் தொன்று தொட்டு வந்த மாறு வற்புறுத்த முடியாமையுமே அதற் இறுதி வந்துற்றபோது மொகஞ்சதாே விட்டனர் போலும். அங்கிருந்த வீடுகளுள் மாக நெருங்கிக் கிடந்தன ; கிணற்றுப் படி காணப்பட்டது. இவ் வெலும்புக் கூடுகள்
i
З.
படம் 5. இந்துவெளி நகரா
8. எழுத்துப் பொறித்த, ! b, காம்புத்துளை கொண்ட
யெடுத்து வந்தோர் கையிற் சிக்கி மடிந் இத் தளத்தில் அழகிய செப்புக் கோடரி ( துளை மிகவுறுதியானது. கோடரிக்கு எதிே அது போர்க்காலத்திலும் அமைதிக் கரி நேர்த்தியான ஒரு கருவியாகும். அரப்பா ! அது மேலானது (படம் 5). உறுதிப்படுத்து தோன்றுகின்றன. மொங்கோவிய வகையை பிணம் தாழியில் அடக்கஞ் செய்யப்பட்டி( ஒருவனது பிணமாகலாம்.
அாப்பாவிலிருந்து வேறுவகையானவெ பிணங்களை அடக்கஞ் செய்த பழைய இடு வொரு மட்டத்தில், மற்றுமோர் இடுகாடு ஆமீனியவகைத் தலையோடு கொண்ட ம புதைக்கப்பட்டிருந்தன. இவ்வகைத் தலைே கப்பட்டிருந்தது. இந்து நதியின் கீழ்ப்ட

இந்தியா
ான்றுகின்றன ; இவ்வாறு தோன்றுவது, பெருந்தொகையினர் ஆங்குப் புகலடைந் அவ்வாறு வந்தோர் தம் கைப்பணிகளையுங்
வற்றி கொண்டபின் இந்து வெளி நகரங் மைந்த கட்டுக் கோப்பும் பெரிதும் நலிவுற் ற் பெரிய அறைகள் பல சிற்றறைகளாக bறில்களாக மாறின. குயவரின் சூளைகள் ; ஒரு சூளை ஒரு தெருவின் நடுவிலேயே த் திட்டம் முன்போலப் பேணப்படவில்லை. பட்டன. நகரின் குடித் தொகை அளவுக்கு எனவே சட்டமும் ஒழுங்கும் முன்போல சர் மாகாணங்களிலெல்லாம் பரந்து நட றந்திருந்தமையும் நகரக் குரிசிலர் அப் காப் பண்பாட்டு மாதிரிக் கமைய ஒழுகு க் காரணமாகலாம்.
ா மக்களிற் பெரும்பாலோர் இரிந்தோடி ஒன்றில் எலும்புக்கூடுகள் பல ஒரு கூட்ட யொன்றில் ஒரு பெண்ணின் எலும்புக் கூடு ஓடாது பின்றங்கி நின்முேர் சிலர் படை
b. A温
களிற் கிடைத்த கோடரிகள். ளையில்லாக் கோடரித்தலை.
கோடரி-வாய்ச்சி.
ானரென்பதைப் புலப்படுத்தாநிற்கின்றன. யான்று காணப்பட்டது; அதன் காம்புத் வாய்ச்சியலகொன்றுங் காணப்பட்டது; ஸ்த்திலும் பயன்படத் தக்கவாறமைந்த க்கள் கையாண்ட கருவிகள் யாவற்றிலும் நடுநரம்பு கொண்ட வாள்களும் அங்குத் ஓரளவு ஒத்துள்ள மனிதன் ஒருவனின் ந்தது; இது படையெடுத்து வந்தோருள்
ரு சான்று கிடைக்கின்றது. இங்கே ட்டுக் கண்மையில், அதனிலும் உயர்ந்த து. இவ்விடுகாட்டிற் குறுந்தலையுடைய ளின் உடற் கூறுகள் தாழியிலிட்டுப் டொன்று நகராணிடத்திலுமே புதைக் த்திலுள்ள சங்குதாரோவில் வாழ்ந்த

Page 61
அரப்பாப் பண்
அாப்பா மக்களை, வலிந்து நுழைந்த வே றங்கியிருந்தனர். இவர் அடுப்போடு அை வடுப்புப் புதிதாகப் புகுத்தப்பட்ட தொ6 நிலை கொண்ட நிலப் பகுதிகளிலிருந்து கள் பலவழிகளிற் பகட்டில்லாத எளிய கருவிகளையும் படைக்கலங்களையும் உடைய பலூச்சித்தானிலும் இதுபோன்ற குடியி யெடுத்து வந்தோர் விட்டுச் சென்ற எச் குக் குதிசையிருந்தமைக்குத் தெளிவா? படையெடுத்துவந்த மிலேச்சர் கைப்பட் மிக்கவராயிருந்ததோடு, சிறந்த போர்க் வெருவா விரைந்து பாயும் தெப்புவெளிப் தமையாலும் அசப்பா மக்களைப் போரில் (
இப்பெரு நிகழ்ச்சிகளின் காலத்தை மதி சிகளைக் கொண்டே ஒருவாறு அண்ணள6 களுக்கும் சுமேரியாவுக்குந் தொடர்பிரு. இங்கொன்றுமாக விருக்கக் காணலாம். நூலாசிரியரைத் தோற்றுவித்த பாபிலோ கிலே இவ்வுறவுகள் தொடர்ந்து நிகழ்ந்த6 வமிசத்தினைக் கசைற்றர் என்னும் மிலேச் இரான் குன்றுகளிலிருந்து போந்து, தட யின் வலியாலே வெற்றியெய்தினர். கசை வெளியோடு தொடர்பு கொண்டிருந்த6 பொத்தேமியாவிற் காணப்படுமாறில்லை. அமுரபி அரசவமிசத்தின் காலத்திலே நிகழ்ச்சி கி. மு. 2 ஆம் ஆயிரவாண்டின் போந்த சான்றவர் கொண்டனர்; ஆயின் சின்னுள் முன்னர் வெளியாய புதிய சான் கப்பட்டது. முதற் பாபிலோனிய அரசவ அளவில் ஏற்பட்டிருத்தல் வேண்டுமென றனர்.
எமக்குக் கிடைத்துள்ள மிகப் பழை வேதமே யாகும்; இதிற் பெரும் பாகம் கி இயற்றப்பட்டது; அது படையெடுத்து பது வெளிப்படை, அதனை இயற்றியபே குடியிருந்தோரை இன்னும் முற்முக அ அகழ்வு பற்றிய தம் பெரிய அறிக்கைய ஆசிரியர், இந்துவெளி நகரங்களின் வி யில் இரு நூற்ருரண்டுக் காலமோ, அத கருத்தை வலியுறுத்தியுள்ளார்; ஆயின், தில் நிகழ்த்திய அகழ்வாராய்ச்சி, பாட் பட்டமை, இருக்கு வேதத்திலே காணப் விளைவாக இவ்விடைவெளி இன்று சுருங் முதலாய தகுதி வாய்ந்த சான்றவர் பலர் நம்புகின்றனர். அரப்பாவின் பிந்திய
"உண்மையான வேதகால ஆரியரின் '

பாடும் ஆரியரும் 35
ாற்று மக்கள் விரட்டி விட்டு அவ்விடத்திற் மந்த சிறு குடிசைகளில் வாழ்ந்தனர்; இவ் ன்முகையால், அம்மக்கள் குளிர் மிக்க கால அங்கு வந்தாரென்பது போதரும். இம் மக் வாழ்க்கை வாழ்ந்தன ரெனினும் சிறந்த பராயிருந்தனர். ஏறத்தாழ அதே காலத்திற் ருப்புக்கள் ஏற்பட்டன. இவ்வாறு படை சங்கள் அருகியேயுள்ளன ; அவற்றுள் ஆங் ன சான்றுண்டு. இந்துவெளி நகரங்கள் டன; இம் மிலேச்சர் போர்புரியுமாற்றல் கருவிகளை யுடையாா யிருந்தமையாலும் பரிகளை நன்கு பயன்படுத்தப் பயின்றிருந் வென்று புறங்கண்டனர். த்திய கிழக்கு நாடுகளின் ஒத்தகால நிகழ்ச் வாக வரையறுக்கலாம். இந்துவெளி நகரங் ந்தமைக்குரிய அறிகுறிகள் அங்கொன்றும் அமுரபி என்னும் பெருமை சான்ற நீதி ானியாவின் முதல் அரசவமிசத்தின் காலத் ன வென்று நம்புதற்கு இடமுண்டு. இவ்வரச சர் வென்றடிப் படுத்தினர்; இக் கசைற்றர் ம்மிடமிருந்த குதிரை பூட்டிய தேர்ப்படை ற்றரின் படையெடுப்புக்குப் பின்னர், இந்து மைக்குரிய அறிகுறி யொன்றும் மெசப் எனவே, இந்துவெளி நகரங்கள் ஏறத்தாழ அழிவுற்றிருத்தல் கூடும். பிற் சொன்ன முதல் நூற்ருண்டுகளில் நடந்ததென முற் ", இரண்டாம் உலகப் போர் மூண்டதற்குச் ாறினல் இக் காலவரையறை திருத்தியமைக் மிசத்தின் வீழ்ச்சி ஏறத்தாழக் கி. மு. 1600 இப்போது ஆராய்ச்சியாளர் எண்ணுகின்
pய இந்திய இலக்கியச் சான்று இருக்கு . மு. 2 ஆம் ஆயிரவாண்டின் பிற்பாதியிலே வந்த மக்கட் கூட்டத்தாரின் படைப்பென் ாது அன்னர் வடமேல் இந்தியாவில் முதற் டிப்படுத்தினரல்லர். மொகஞ்ச தாரோவின் சில் சேர் யோன் மார்சல் என்னும் அதன் ழ்ச்சிக்கும் ஆரியர் படையெடுப்புக்குமிடை ற்கு மேற்பட்ட காலமோ கழிந்துளதெனுங் அரப்பாவிலும் பிருண்டும் அண்மைக் காலத் சிலோனியாவின் காலவரையறை திருத்தப் படும் குறிப்புக்கள் ஆகிய இவற்றின் கூட்டு கி விட்டது. சேர். ஆர். மோட்டிமர் உவீலர் அசப்பா ஆரியராலே அழிவுற்றதென இன்று இடுகாட்டில் அடக்கஞ் செய்யப்பட்டவை பிணங்களே யென்றும், வேதத்திலே போர்க்

Page 62
36 வியத்தகு
கடவுளாகிய இந்திரனல் அழிக்கப்பட் நகரங்கள் ஆகியவற்றின் எண்ணிக்கை ஆராய்ச்சியாளர் கருத்து வெளியிட்டுளா இனத் தொடர் கொண்ட தொல்கு இயற்றினேராவர் ; இந்துவெளி நகரங்: தொகுதியின் உறுப்பினராவரெனத் துன ஆயின், கி. மு. 2 ஆம் ஆயிரவாண்டிலே மு யமைத்த தேரூரும் மக்களின் இயக்கத் ஒரு நிகழ்ச்சியாயிருத்தல் கூடும்.
இந்ேதா-ஐரோப்
இந்தியாவிற் படையெடுத்து வந்தோர் ‘ஆரியன்' எனப் பொதுவாக ஆங்கிலத்தி
பாரசிக மக்களாலும் வழங்கப்பட்டது. இ குழைந்து நிற்கின்றது ; பண்டைக் காலத் மேற்கு எல்லை நிலத்தின் பெயராகிய ஆ மக்களின் தோற்றம் பற்றிய பல்வேறு கெ லாது ; ஆயின், எமக்கு நியாயமானதெ. பாராய்ச்சி செய்வோருட் பெரும்பாலோர வதுமான கொள்கையை மட்டுமே ஈண்டுக் கி. மு. 2000 அளவில், போலந்திலிருந்து தெப்புப் புல்வெளியிலே ஓரளவு நாடோடி தனர். இவர் நெடிய தோற்றமும் ஒப்பீட்டு பாலும் நீண்ட தலையுங் கொண்டவர் ; கு சில்லுடைய பளுவற்ற தேர்களில் அவற்றை காலத்திற் சுமேரியரின் தலைசிறந்த போக்கு ணிய சில்லுக் கொண்ட, கழுதை பூட்டிய, வாயும் சிறப்பு மிக்கனவாயு மிருந்தன. மேய்ச்சற் றெழிலையே மேற்கொண்டிருந் செய்து வந்தனர். அவர் சுமேரியரோடு ஒ லராகலாம்; எனினும் அவர் மெசப்பொத் கொண்டனர்; குறிப்பாகத் தண்டுந் துளைய அறிந்து பயன்படுத்தினர். 2 ஆம் ஆயிரவ நெருக்கத்தாலோ, மேய்ச்சனிலம் தீய்ந்து காரணத்தாலுமோ இம்மக்கள் இடம் பெய யும் தெற்கு நோக்கியும் கிழக்கு நோக்கி போயினர். அவ்வாறு போயவர் ஆங்காங்கு ளோடு கலப்பு மணம் புரிந்து, ஆளும் சென்ற விடமெல்லாம் தமது தந்தைவழித் கத்தேவர் வணக்கத்தையும் குதிரை :ே அவர் வதிந்த புலங்களிற் பெரும்பாலா தோற்ற மக்களின் மொழிகளுக் கேற்ற ஐரோப்பாவிற் படையெடுத்துச் சென்ற கியூத்தனர் ஆகியோரின் மூதாதையராய் மற்ருெரு பாலார் அங்கு முதற்கண் வாழ்

இந்தியா
வையென்று சொல்லப்படும் அரண்கள், ல் அரப்பா நகரும் அடங்குமென்றும்
களின் குருமாரே இருக்கு வேதத்தை ளேக் கட்டழித்தோர் இத் தொல்குடித் 'ந்து கூறுதற்குப் போதிய சான்றில்லை; ழு நாகரிகவுலகத்தின் முகத்தையே மாற்றி லே இப்பெரு நாகரிகத்தின் வீழ்ச்சியும்
வியரும் ஆரியரும் ாம்மை ஆரியர் எனக் கூறினர்; இச் சொல் ல் வழங்குகின்றது. இப் பெயர் பண்டைப் ன்று இச் சொல் இரான் என்னும் பெயரிற் கிலே இந்தோ-ஐரோப்பியர் சென்றடைந்த புயர் என்பதும் இதற் கினமானதே. இம் ள்கைகளை யெல்லாம் ஈண்டு விரித்தல் இய னத் தோன்றுவதும் இத்துறையிற் சிறப் ால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுமென நாம் நம்பு
கூறுவாம்.
மத்திய ஆசியாவரை பரந்துள்ள பெருந் வாழ்க்கை நடாத்திய மிலேச்சர் உறைந் வகையால் வெண்மையான நிறமும் பெரும் திரைகளைப் பிடித்துப் பழக்கி, ஆரக்காற் }ப் பூட்டியோட்டினர்; இத் தேர்கள், ஒத்த நவரத்துச் சாதனமாயிருந்த, நான்கு திண் தள்ளாடுந் தேர்களிலும் விரைவு கூடியன இத் தெப்புவெளி மக்கள் பெரும்பாலும் தனர்; சிறுபான்மை பயிர்த்தொழிலுஞ் ருபோதுமே நேரான தொடர்பு கொண்டி தேமியரின் சில புதுமுறைகளைத் தழுவிக் ங் கொண்ட கோடரியை அவரிடமிருந்தே rண்டின் முற் பகுதியிலே, குடித் தொகை விட்டமையாலோ, அன்றி இவ்விருவகைக் ரத் தொடங்கினர்; அவர் மேற்கு நோக்கி புங் கூட்டங் கூட்டமாகக் குடிபெயர்ந்து ள்ள உள்ளூர்க் குடிகளை வென்று, அவர்க பகுப்பினராய் அமைந்தனர். அவர் தாஞ் தொல்குலக் கட்டமைப்பையும் விண்ண ர் ஆகியவற்றையும் புகுத்துவாராயினர். ாவற்றில் அவருடைய சொந்த மொழி, பெற்றி படிப்படியாகத் திரிந்தமைந்தது. லர் கிரேக்கர், இலத்தினர், கெற்றிக்கர், மைந்தனர்; அனத்தோலியாவிற் புகுந்த த மக்களோடு கலந்து, இற்றைற்றுப் போ

Page 63
Crugo L'I.
மொகஞ்சதாரோ, ஏறத்தாழக்
 

TmT T LLLT TrueeuLLLLSS S SLLLTLGltGG LL TLLGLL SLLSLLLLLLLLO
கி. மு. 200ர, கற்பளத்தோற்றம்.
ஒளிப்படம் W

Page 64
பேருங் குளிப்பிடம்,
 

Dept. of Archaology, (laterrittent of Iredit
όά 繳 ό 繳
மொகஞ்சதாரோ.
L LLGGG LLLLLL LLTLrLOS TLLLLLLLLS LLTLGTtltGGS LTtLLLLLLS
மோகஞ்சதாரோ,

Page 65
அரப்பாப் பண்
ாசைத் தோற்றுவித்தனர்; தம் பழம் ட போற்றிக்கர், சிலாவோனியர் ஆகியோரின் றிசை நோக்கிப் பெயர்ந்து, கோக்க நிலத்திலிருந்தும் மத்திய கிழக்கு ந. கினர். பாபிலோனியாவை வென்ற மக்களே தலைமை தாங்கிச் சென்றனர். கீழ்ச் சீரியாவில் மித்தனி எனப்படு அன்னரின் மன்னர் இந்தோ-இரானிய மித்தனி மக்களின் தெய்வங்கள் சில இந்தி கும் பழக்கமானவை; இந்தா, உருவுன தெய்வம் ). மித்திர, நசத்திய என்பவை எ போன்றே, சீரியாவிலும் பலத்தீனிலும் இாானியப் பெயர்களைக் கொண்டிருந்தனர் கொள்ளையடித்துச் சென்ற இத் தொல் கிழக்கு நாடுகளின் பழைய மக்களோடு நாகரிகங்கள் புதுக் குருதியாலும் புதுக் பொருளியற் பண்பாட்டில் ஒப்பில்லா பழைமை பேணும் பண்புங் கொண்ட இ தோரைத் தடுத்து நிறுத்தவோ, தம்வயம பண்பாட்டுக்குப் பின் அங்குத் தோன்றி முரணுன தென்பதை யாம் பின்னர்க் கான பழைய நாகரிகத்தின் மூலக் கூறுபாடுகள் கின; இவற்றை ஏழை மக்களும் ஏவன் மின்று.
இந்தியாவில் நுழைந்த ஆரியர் ஒருமு யெடுத்து வந்தாரல்லர் ; மற்று, இப் பை நிகழ்ந்தது ; பல தொல்குலங்கள் இதி, ஒரே இனத்தைச் சேர்ந்தன வாகாதும் ஒ திருத்தல் கூடும். இந்துவெளி நகரங்கள் அ களிலிருந்த கிராமப் பண்பாடுகள் பல அ லாற்றுக்கு வேண்டிய பருப்பொருளெச் கூறிய துணையேயன்றி ஆரியர் விரிந்து குறித்தல் இயலாது. படையெடுத்து வந்ே டிலரென்பது வெள்ளிடை மலை. அசப்ப பஞ்சாப்பிலும் சிந்திலும் சிறுகிராமங்கள் மாத்தாலும் நாணலாலும் அமைக்கப்பட் போதோ அழிந் தொழிந்து போயின. அ வாண்டுக் காலத்துக்கு மேல், இந்தியாவி யாற் றுலக்கம் பெருது வெறிதேயிருக்கின் இலக்கியச் சான்றுகளைக் கொண்டே நிரப்
இந்தியாவில் ஆரியர் :
கி. மு. 2 ஆம் ஆயிரவாண்டில் இந்திய
இனவுறவு கொண்ட தொல்குலங்கள் பல இத் தொல்குலங்களின் குருமார் சீரிய

பாடும் ஆரியரும் 39
தியிலேயே தங்கிய வேறு சிலர், பிந்திய மூதாதையராயினர். வேறு சிலர் தென் சசு மலையிலிருந்தும் இரானிய மேட்டு ாட்டு நாகரிகங்களைப் பன்முறை தாக் 5சைற்றருக்கு இவ்வினத்தைச் சேர்ந்த
கி. மு. 14 ஆம் நூற்றண்டில் வட ம் மக்கட் கூட்டத்தார் தோன்றினர். ப் பெயர்களை உடையராயிருந்தனர்; இம் யெச் சமய ஆராய்சியாளர் ஒவ்வொருவருக்
(வேதத்தில் வரும் வருணன் என்னும் டுத்துக்காட்டுக்களாம். மித்தனி மன்னரைப் இருந்த ஏனைத் தலைமக்களும் இந்தோ
குலக் கூட்டத்தார் படிப்படியாக மத்திய கலந்துவிட்டனர். அதனல் அப் பழைய கருத்துக்களாலும் புத்துரம் பெற்றுப், உச்சநிலை எய்தி விளங்கின. அமைதியும் ந்துவெளி நகரங்கள் படையெடுத்து வந் ாக்கவோ வல்லமையற்றிருந்தன. அரப்பாப் ய பண்பாடானது முன்னதற்கு முற்றும் ண்போம். பல நூற்முண்டுகள் கழிந்தபின்பே சில வென்முேரை வயப்படுத்தத் தொடங் மாக்களுமே பேணிவந்தன ரென்பதில் ஐய
கமாகத் திரண்டு ஒரே முறையிற் படை டயெடுப்புப் பல நூற்ருண்டுகளிற் பரந்து ύ கலந்துகொண்டன; இவை யெல்லாம் ரே மொழியைப் பேசியன வாகாதும் இருந் அழிவெய்தியதற்கு முன்பே மேற்குக் குன்று ழிவெய்தின வென்பது உறுதி போலும், வா சங்கள் அருகியிருத்தலின், இது காறுங் பரந்தவாற்றை ஒழுங்காகத் தொடர்ந்து 'தார் நகர வாழ்க்கையில் நாட்டங் கொண் ாவும் மொகஞ்சதாரோவும் அழிவுற்றபின்,
பல தோன்றின; இங்குக் கட்டடங்கள் .டன , ஆகவே அவற்றின் எச்சங்கள் எப் ாப்பா நகரம் அழிவுற்றதிலிருந்து ஓராயிர ன் வரலாறு தொல்பொருளியல் ஆராய்ச்சி றது. இன்றுள்ள நிலையில் இவ் வெறுமையை புதல் இயலும்.
முந்து வரலாற்றுக்காலம்
Tவினுட் புகுந்த பல மக்கட்டொகுதிகளுள் சேர்ந்த வொரு தொகுதியும் இருந்தது.
வொரு செய்யுட் "கலையைச் செம்மைபெற

Page 66
40 வியத்தகு வளர்த்திருந்தனர். அன்னர் தம் வேள்வி கான பாசுரங்களை யாத்தற்கு இக் கலையை பாதர் குலமே தலைமை பெற்றுத் திகழ் கிழக்குப் பஞ்சாப்பிலும் சத்திலச்சு, ய பிற்றை ஞான்று பிரமாவர்த்தம் என வழி தனர்; இவர்களின் குருமார் தம் புதிய வாய் மொழி மரபிற் கருத்தாகப் பின்ே வாறு நடந்து வந்த பாசுரங்கள் கி. மு. ( குறத் தொகுக்கப்பட்டன; இப்போதும் கிளவி' யாகவே இருந்தன. ஆயின், இக் தன்மை வாய்ந்தவையென மதிக்கப்பட்ட மாற்றங்கடாமும் நேர வொட்டாது பார் காத்துப் பேணிய குரு மரபுகள் இவற்: சாலவும் வியக்கத்தக்கதும் திறமை வாய் வகுத்துள்ளன ; பல்லாற்ருற் செவ்வை ட பாடம் எனப்படுஞ் சொல்லடைவாலும், தொகையையும் பாடப்பட்ட தெய்வங்களை அட்டவணைகளாலும் சங்கிதைப் பாடத்ை வேதப் பாசுரங்கள் பாட வேற்றுமைக்கு எழுத்துக் கலை பெரு வழக்காய் இந்தி அருமையாகவே எழுதப்பட்டன. ஆயின் பாராட்டத்தக்க தம் ஒள்ளிய நினைவிற் ப கள் இறப்பவுந் தெய்வத்தன்மை வாய்ந்த யெல்லாம் இன்று வரை அழியாது நிச் கொண்டு நோக்க அவை ஏறத்தாழ மூவா வுக்குள்ளாகாது, பெரும்பாலும் பண்டை கும். இப் பெரும் பாசுரத் தொகையே இரு றந்த தெய்வ நூல்களுள் இன்றும் கொ? விஞ்சி விளங்குகின்றது.
வேதங்கள், பிராமணங்கள், உபநிடதம் அறுக்கு முற்பட்ட காலத்துக்கும் வரலா மாறுங் காலமாகவுளது. வரலாறென்ப எழுத்துச் சான்றுகளிலிருந்து மக்களின் யெனக் கொள்ளின், இந்தியாவின் வரலா. தெனல் வேண்டும். இருக்கு வேதமும் அ டின் முற்பாதியில் எழுந்த வாய்மொழி இந்து மரபின் பகுதியாகும். இன்றும் மன பார்ப்பனரின் அன்ருட வழிபாடுகளிலு எனவே, அவை வரலாற்றுக்கால இந்தியா புதைந்து மறைந்து, வரலாற்றுக்கு முற்பட அவை அக்காலத்துப் பெரு நிகழ்ச்சிகள் வற்ற இடைக் குறிப்புக்களிலன்றி, விரிவ கள் பற்றியும் அவை தரும் செய்தி போதி மிவை பற்றி மட்டுமே அவற்றிலிருந்து பெறுகின்றன்.

இந்தியா
5ளிலே தங் கடவுளரைப் புகழ்ந்து பாடுதற் 'ப் பயன்படுத்தினர். இத் தொல்குலங்களுட் ந்தது; இம் மக்களெல்லாம் பெரும்பாலும் மனை என்னும் யாறுகளுக்கிடைப்பட்டதும் }ங்கப்பட்டதுமான நிலப்பரப்பிலும் உறைந் பதியிலிருந்து பாடிய பாசுரங்கள் யாவும் னுர்க்குக் கையளிக்கப்பட்டு வந்தன ; இவ் முதலாயிர வாண்டின் முற்பகுதியிலே ஒழுங் அவை ஏட்டில் எழுதப்படாது, "எழுதாக் காலத்தளவில் அவை அத்துணைத் தெய்வத் டமையால், அவற்றின் மூலபாடத்திற் சிறு ப்பனர் பாதுகாத்தனர். இவற்றைப் பாது மின் தூய்மை கெடாதிருத்தற் பொருட்டுச் ந்ததுமான செவ்வை பார்க்கும் முறையை ார்க்கும் இம் முறையால் (அஃதாவது பத பாசுரத் தலைச் சொற்களோடு பாட்டுத் யும் பாசுர யாப்பையும் தொகுத்துக் கூறும் தச் செவ்வை பார்க்கும் முறையால்) இவ் த இடமில்லாதவாறு பாதுகாக்கப்பட்டன. யாவிற் பயின்றபின்னரும் இப்பாசுரங்கள் ", பல தலைமுறையாக வந்த பார்ப்பனர் தித்து வைத்திருந்தமையாலும் அப்பாசுரங் னவென அவர் எண்ணியமையாலும் அவை ல பெறுவனவாயின; அகச் சான்றுகளைக் "யிரம் ஆண்டுகளாகப் பெரும் பாட்ச் சிதை ப வடிவத்தோடிருக்கின்ற வென்பது புலனு ருக்கு வேதம் ஆகும். இந்துக்களின் எண்ணி ள்கையளவில் இதுவே தெய்வத்தன்மையில்
வ்கள் ஆகியவற்றின் காலமானது வரலாற் ற்றுக் காலத்துக்கும் இடைப்பட்ட நிலை ஏ, தொல் பொருளியலின் வேருனதாய், கடந்த கால வாழ்க்கையை ஆராயுந் துறை று ஆரியர் வருகையோடே தொடங்குகின்ற தைத் தொடர்ந்து கி. மு. முதலாயிரவாண் ச் சமய விலக்கிய ஈட்டமும், வாழ்கின்ற ாச் சடங்குகளிலும் lଦଶ୪or &# சடங்குகளிலும் ம் வேதப் பாசுரங்கள் ஒதப்படுகின்றன. பின் பகுதியாகவேயுள்ளனவன்றி, மண்ணுட் -ட, இறந்த காலத்துக்குரியனவல்ல. ஆயின், பற்றி, எம் எரிச்சலேக் கிளப்புமாறு தெளி க ஒன்றுஞ் சொல்லவில்லை. சமூக நிலைமை தன்று ; சமயம், சிந்தனைச் செல்வம் என்னு வரலாற்முசிரியன் நிறைவான செய்தியைப்

Page 67
அரப்பப் பை
எனினும் இருக்கு வேதம் அதர்வவேத
பிராமணங்களின் வேள்வி விதிகளிலிரு கோட்பாட்டிலிருந்தும் ஒரு பண்பாட் வைகறையிருளில் வெளிப்பட்டுத் தோன் தெளிவற்றதாகவேயுளது. பெரு முனிவர் யுருவங்களை நாம் அங்குமிங்குங் காண்கி துணை முதன்மை பெற்றுத் திகழ்ந்தமை களில் இடம் பெற்றன. பிற்கால இலக்கி பிறங்குங் கதைப் போர்வை புனைந்து ே வும் இந்தியர் பலர் முற்முக நம்பிவருகின் முதன்மை பெற்று விளங்குகின்றன. இவ, மூவாயிரவாண்டுகளுக்கு முன்னே தம் கொண்ட குல முதல்வர்களின் பெயரளே நிற்கும். புத்தர் காலத்துக்கு முற்பட்ட இருக்கு வேதத்தைத் தந்த நாகரிகத்தி காட்டி, அந்நாகரிகம் விரிந்து பரந்த வி டாகவும் ஒசாற்ருற் கூறுவாம்.
இருக்கு லே
வித்தற்கு ஒத்த கால நிகழ்ச்சிக் குறிப்புக் பெறவில்லை. கடந்த காலத்தில், இத்துறை
இருக்கு வேதம் இயற்றப்பட்ட காலம்
வந்த மரபினையும் இருக்கு வேதப் பாசுர வானியற் குறிப்புக்களையும் அடிப்படைய வொரு காலத்துக்குரியதெனக் கூறிவந்த றப்பட்ட இந்திய ஆராய்ச்சி வல்லுநர் ஒரு வாய்ந்த தென்றுமே நம்பினர். வேதத்தி எட்டுணையும் ஒற்றுமையில்லாது வேறு. யாகவே வேதத்துக்கு முற்பட்டனவுமா பட்டமையால், அப் பாசுரங்கள் அாப்ப இயலாதென்பது நிறுவப்பட்டுளது. பிற சமயம், மொழி என்னுந் துறைகளிற் டெ இவ்வளர்ச்சியானது இருக்கு வேதத்தின் துக்கும் புத்தரின் காலத்துக்குமிடையில் பதைக் காட்டாதிற்கின்றது - 500 ஆண் இருக்கு வேதத்தின் பெரும் பகுதி கி.மு. றப்பட்டதாகலாம். எனினும், இருக்கு ே இயற்றப்பட்டதும், தொகை முழுவதும் ஏ நூற்முண்டின் பின்போ இரு நூற்ருண்டி
இப்பாசுரங்கள் இயற்றப்பட்டஞான்று யாற்றுக்கும் (வட மொழி யமுனு) சத்தி தும், இப்போதுள்ள அம்பாலாவுக்குத் ெ போக்கை அடுத்துள்ளதுமான நிலப்பரப் வியாக ஓடி இராசத்தான் பாலை நிலத்தி ஆழ்ந்தகன்று பேராருக ஓடிச், சத்தில
4-R, 12935 (10163)

ண்பாடும் ஆரியரும் 4.
தம் என்னுமிவற்றின் பாசுரங்களிலிருந்தும தந்தும், உபநிடதங்களின் இறையனுபவக் டு மாளிகையின் புறவுருவம் வரலாற்று rறுகின்றது; எனினும் அது பெரும்பாலும் , தொல் குலத் தலைவர் ஆகியோரின் ஆவி ன்ெருேம் ; இவரெல்லாம் தங்காலத்தில் அத் பால் இவருடைய பெயர்கள் தெய்வ நூல் கிய மரபானது இந்த ஆவியுருவங்கள் மீது பார்த்துவிட்டது; இக் கதைகளே இன்றள ாறனர்; பிற சார்புகளிலே இவை இறப்பவும் ற்றின் புனைவுப் போர்வையை நீக்கிவிட்டால், பகைவரை எதிர்த்துப் பொருது வெற்றி 'வயான, தெளிவற்ற நிகலுருவங்களே எஞ்சி காலப் பகுதியைப் பொறுத்த வரையில், lன் பொது வியல்பை மட்டுமே குறித்துக் 1ாற்றைச் சுருக்கமாகவும் ஆய்வுப் பொருட
பதப் பண்பாடு
யாதென்பதை எமக்குக் கிட்பமாகத் தெரி கள் எவையேனும் இருக்குவேதத்தில் இடம் ) போய சான்றவர் சிலர் தொன்று தொட்டு ங்களிற் காணப்படும் பொருட்டெளிவில்லாத ாகக் கொண்டு, இந்நூல் இறப்பவும் பழைய னர் - பலராலும் நன்கு மதித்துப் போற் நவர் அது கி. மு. 6000 ஆண்டளவு பழைமை ற் சொல்லப்பட்டிருக்கும் பண்பாட்டோடு பட்டுள்ளனவும், அவ்வாற்றல் வெளிப்படை ன இந்துவெளி நகரங்கள் கண்டுபிடிக்கப் ாவின் அழிவுக்குமுன் இயற்றப்பட்டிருத்தல் ற்பட்ட வேத இலக்கியங்களிற் பண்பாடு, பரும் வளர்ச்சி யேற்பட்டிருப்பது கண்கூடு; இறுதிப் பாசுரங்கள் இயற்றப்பட்ட காலத் நீண்ட காலங் கழிந்திருத்தல் வேண்டுமென் ாடுகள் வரை கழிந்திருத்தல் கூடும். எனவே, 1500 இற்கும் 1000 இற்கும் இடையில் இயற் வேதத்தின் மிகப் பிந்திய பாசுரங்கள் சில ஒப்புநோக்கி ஒழுங்கு செய்யப்பட்டதும் ஒரு ன் பின்போ நிகழ்ந்திருத்தல் கூடும்.
ஆரியப் பண்பாட்டின் குவியம், யமுனை லச்சு (சுதுதிரீ) யாற்றுக்கும் இடைப்பட்ட தன்பாலுள்ளதும், சரசுவதி யாற்றின் மேற் பாகும். பிற்கூறிய யாறு இன்று ஓர் சிற்றரு ல்ெ மறைகின்றது; ஆயின், அன்று அஃது ச்சு ஆற்றின் பொங்குமுகத்துக்குக் கீழே

Page 68
42 வியத்த இந்து நதியோடு கலந்ததாகலாம். வே. தனர்; ஆயின், யமுனை யாற்றிற்குத்தெ அன்றியும் விந்தமலை பற்றியும் அவர் யா யாற்றுக்கப்பால் நெடுந்தொலே பரந்துே பட்ட வொரு பாசுரத்தில் ஒரு முறையே இக்காலத்தில், ஆரியர் அந்நிலப்பரப்பி மக்களை முற்முகவே அடிப்படுத்தியிருந்த மற்முென்ருேடு செருவிளைத்தமையைப் பு இத் தொல்குலங்களிடை இருந்துவந்த ப தசுயுக்கள் எனப்படும் மக்களை எதிர்ப்ப இத் தாசர் என்பார் அரப்பாப் பண்பாட் சாப்பிலும் வடமேற்கிலும் அவர்க்கினத்த யுங் குறித்து நிற்பவரென்பது தெளிவு. தோற்றமுடையவரென்றும், தடித்தவுக ஆண் குறி (இலிங்க) வழிபாட்டினரென் வாறு இழித்துரைக்கப்படுகின்றனர். அ6 ணமைந்த புரங்களில் வாழ்பவர் ; இப் யரின் போர்க்கடவுளாகிய இந்திரன் அ அழிப்பதாகிய முதன்மையான முயற்சி, வதற்குச் சிறிது காலத்துக்கு முன்னரே பெற்ற பெரும் சமர்களெல்லாம் இப்டே மறைந்துவிட்டன; ஆயின், தாசர் இப்பே சாய் 10,000 மக்களைக்கொண்ட படைகளை தாசசே யன்றிப் பணியர் என்பாரும் பணியர் செல்வம் படைத்தோர் என்றும், என்றும், ஆரியரின் ஆநிரையைக் கவர்( தாசரை வெறுத்த அளவிற்கு ஆரியர் இ6 யிருப்புக்கள் பெரும்பாலும் ஆரியரின் ቃ திருந்தனவென்பது அறியக்கிடக்கின்றது. வணிகரே என்னுங் கருத்துத் தெரிவிக்க டுள்ள சான்று மிகவும் நொய்யதாயிரு சாலாது.
ஆரியர் தமக்குமுன் ஆண்டுறைந்த மக் செவ்விய வடமொழியில் (அஃதாவது வே தாச என்னுஞ் சொல் எப்போதும் ". பொருள்படும்; இருக்கு வேதத்தின் பிற்ப பொருள் தோன்றிவிட்டது. பெண்பாற் ெ என்னும் பொருளில் நூலடங்கலும் பயின் ரிற் பலர் அடிமை கொள்ளப்பட்டிருப்பி இணங்கி வாழவுந் தலைப்பட்டாராகல் வே: யைத் தழுவி யொழுகிப் பார்ப்பனரைய டுளது. ஆரியர் அநாரியர் ஆகிய இரு சா வேதத்தின் முற்பட்ட பாடற் பகுதியிலே மொழியானது இந்தோ-ஐரோப்பியரல்ல பிடத்தக்க அளவிற் பெற்றுளது. வேத ெ

து இந்தியா தகாலப் புலவர் இமாலயத்தை அறிந்திருந் ன்பாலுள்ள நிலப்பரப்பை அறிந்தவரல்லர் ; துங் கூறினரல்லர். கிழக்கே ஆரியர் யமுனை செல்லவில்லை. கங்கையாறு காலத்தாற் பிற் ப குறிப்பிடப்பட்டுளது. ல் இயற்கையாக வாழ்ந்து வந்த உண்ணுட்டு ாால்லர். ஆரியத் தொல்குலங்களுள் ஒன்று பல பாசுரங்கள் குறிக்கின்றனவேயெனினும், கைமைக்கு அடிப்படையிலே, தாசர் அல்லது கில் ஓர் ஒருமைப்பாட்டுணர்வும் இருந்தது. டில் அழியாது எஞ்சியிருந்தோரையும், பஞ் வாாய் வாழ்ந்த ஏனை மக்கட் கூட்டத்தாரை தாசர் கருநிறத்தவரென்றும், அழகிலாத் ட்டினரென்றும், சப்பை மூக்கினரென்றும், ாறும், மாறுபட்ட மொழியினரென்றும் பல வர் மாட்டுச் செல்வம் மிகவுடையவர்; அா புரங்களில் நூற்றுக்கணக்கானவற்றை ஆரி |ழித்துள்ளான். தாசரின் குடியிருப்புக்களை இருக்கு வேதப் பாசுரங்கள் இயற்றப்படு முற்றுப்பெற்று விட்டது. அப்போது நடை ாது பழங்கதை யென்னும் பனிப்புகாரில் ாதும் படையெடுத்து வந்த பகைவருக் கெதி ாத் கிரட்டி நிறுத்த வல்லவராயிருந்தனர். ஆரியருக்குப் பகைவராயிருந்தனர். இப் வேதப் பார்ப்பனரைப் புரக்க மறுப்போர் வோர் என்றும் கூறப்படுகின்றனர். ஆயின், வரை வெறுத்தாரல்லர். இப் பணியரின் குடி ாக்குதலுக்குள்ளாகாது, தொடர்ந்து நிலைக் இப் பணியர் செமித்திக்கினத்தைச் சேர்ந்த ப்பட்டுள்ளதானுலும், அதற்குக் காட்டப்பட் குப்பதால், அம்முடிபை ஏற்றுக்கொள்ளல்
களின் செல்வாக்கைப் பெருகிருந்தாரல்லர் ; தத்துக்குப் பிற்பட்ட சங்கத மொழியில்) அடிமை" அல்லது "தொழும்பன்' என்றே ட்ட பாசுரங்களில் அச்சொற்கு ஏலவே அப் சால்லான தாசி என்பது 'அடிமைப் பெண்' று வருகின்றது. ஆயின், தோல்வியுற்ற தாச னும், சிலர் தம்மை வெற்றிகொண்டாரோடு ண்டும். தாசமுதல்வன் ஒருவன் ஆரியர் நெறி ம் புரந்தான் என்னுஞ் செய்தி கூறப்பட் ராரின் தொடர்பின் விளைவொன்று இருக்கு யே காணக்கிடக்கின்றது; இப்பாடல்களின் "தாரின் மொழியின் செல்வாக்கைக் குறிப்
2ாழி தொடக்கம் இன்றுள்ள நாட்டு மொழி

Page 69
gerah Ti I i
கள் வரையுள்ள இந்திய மொழிகளெல்ல அல்லது மண்டை மெய்யொலிகளை)க் ெ களில் வேறெவற்றிலும் இத்தகைய ஒலி நெருங்கிய இனமான பழைய இரானிய ெ தம்மை வென்றேரின் மொழியைக் கற்ற இவ்வொலிகள் விரைந்து வளர்ந்தனவாத உண்ணுட்டு மகளிரை மணந்தனர் என்ப இருமொழி பேசியோராயிருந்திருப்பர் ; ரின் முதன் மொழி அவர் நாட்டுப் பழா விளைவைக் காட்டியிருக்கும். இருக்கு வே. யாமறிந்த இந்தோ-ஐரோப்பிய வேர்ச்ெ இதனுல் இவை உண்ணுட்டு மக்களிடமி வெளிப்படை. சமயம் பண்பாடு ஆகியவ தொல் பழங் காலத்தில் தோன்றியிருத்த மரபுரிமைச் செல்வத்திற் பெரும் பகுதி, மாற்றங்கள் என்னும் படைகளின் கீழ் இந்தியாவின் பண்டைச் சமய விலக்கிய
காணலாம்.
பண்டை ஆரியச் சமூகத்தின் பழைடை கிய இந்தியவியலார் சிலர் பெரிதும் மிை வமைப்புடையதும் திட்பமுறக் கட்டுப்ப யுணடையிலே, அன்னர் மாந்தனின் உ6 வாற்றையும் உருசோவின் விழுமிய மறவ தினர். உண்மையிலே, இருக்கு வேதத்தில் காலத்திலுமே ஆரியர் மறவராக வாழாது நிலையில் இருந்தனர். அவருடைய போர் மக்களினதிலும் முன்னேற்ற மடைந்திரு குலங்கள் ஆற்றிவந்த வெறியாட்டு வே டன; அவருடைய செய்யுள் விரிவானத ஒருபால் இவ்வாறு முன்னேற்றம் பெற்ற நாகரிகத்தை வளர்ர்த்திருந்தாரல்லர். தொடர்புற்ற சொற்கள் எவையேனும் போதும், இதன்கண் எழுத்துக்கலைபற்றி பல இருந்தபோதும் அத்தகைய சொற்க இல்லாதாரெனப் பெரும்பாலுந் துணிந்து போர் வேட்கை கொண்டவர்; மாடு கு வளர்த்துப் பெருக்கியவர், இராச்சிய அமைந்து வாழ்ந்தவர். அன்னரின் பண் யம், முன்னை ஐசுலாந்தரின் விரக்கா,ை காவியங்கள் ஆகியவற்றிற் காணப்படும் காணலாம்; ஆயின், அஃது இலியத்துக் றங் குன்றியதே.
இவ் வாரியத் தொல் குலங்களைக் குலமு இராசா ( அரசன் ) என்னும் பட்டத்ை
மொழியில் அரசனைக் குறிக்கும் இ:ெ

ண்பாடும் ஆரியரும் 43
ாம் ஒரு தொடரான ஒலிகளை (பின்னுேக்கிய காண்டுள்ளன ; இந்தோ-ஐரோப்பிய மொழி களைக் காணல் இயலாது. சங்கத மொழிக்கு மாழியிலுமே இவை இல்லை. ஆரியரல்லாதார் ற்கு மேற்கொண்ட முயற்சிகளின் விளைவாக ல் வேண்டும். படையெடுத்து வந்தோர் பலர் து தேற்றம்; இவர்க்குப் பிறந்த பிள்ளைகள் சில தலைமுறைகள் கழிந்த பின்னர், ஆரிய குடியினரோடு கொண்ட குருதிக் கலப்பின் தத்திற் காணப்படும் எண்ணிறந்த சொற்கள், சாற்கள் எவற்றேடுமே தொடர்பில்லாதன ; ருந்தே கடன் வாங்கப் பட்டவையென்பது பற்றிலுமே ஆரியரல்லாதாரின் செல்வாக்குத் ால் வேண்டும். இந்தோ-ஐரோப்பியரின் மூல ஆரியரல்லாதார் தொடர்ந்து புகுத்திய புது ப் படிப்படியாக மறைந்து வந்த வாற்றை, ங்களைக் காலமுறையாக வைத்து ஆராய்ந்து
மயைப் பத்தொன்பதாம் நூற்றண்டில் விளங் கப்படுத்திக் கூறுவாராயினர்; திருந்திய வடி ட்டியல்வதுமான இருக்கு வேதத்தின் செய் ணர்ச்சி முதன்முதற் பொங்கி வெளிப்பட்ட பனின் எதிரொலியையுங் கேட்டாரெனக் கரு ன் மிக முற்பட்ட பாசுரங்கள் இயற்றப்பட்ட ர, நாகரிக எல்லையில் அடியெடுத்து வைக்கும் த்தொழில் நுட்பம் மத்திய கிழக்கு நாட்டு நந்தது ; அவருடைய குரு மரபுகள் தொல் 1ள்விகள்ை ஒரு நுண்கலையாக வளர்த்துவிட் ாயும் யாப்பமைதியுடையதாயும் விளங்கியது. விருந்தனரேனும், அவர் நகரமைத்து வாழும் இருக்கு வேதத்தில் எழுத்துக் கலையோடு இல்லை; இந்நூல் பருமனிற் பெரிதாயிருந்த ய சொற்களை எதிர்பார்க்கத்தக்க இடங்கள் 5ள் அறவே இல்லாமை, ஆரியர் எழுத்தறிவு து கூறுதற்குத் தக்க சான்ருகும். அம்மக்கள் குதிரை போன்ற வேளாண்மை விலங்குகளை பங்களாக வன்றித், தொல்குலங்களாகவே பாட்டை நோக்கின், அது பியவுல்புக் காவி தகள், பண்டை அயலாந்தரின் உரைநடைக் பண்பாட்டோடு இனவகையால் ஒத்திருக்கக் காவியங் காட்டும் பண்பாட்டிலும் முன்னேற்
மதல்வரே ஆட்சி செய்தனர்; அன்னர் தமக்கு தச் சூட்டிக் கொண்டனர்; இஃது இலத்தின்
ட்சு என்னும் சொல்லுக்கினமானது. இவ்

Page 70
44 வியத்தகு
விராசா தனி முடியாட்சி செலுத்தியோன தொல்குல மன்றங்களும் . இக்குலங்களை வாதலின். இவ்விரு சொற்களும் பலவிட வேறுபாடு நன்கு தெளிவாகவில்லை - ஒ கூடிய கூட்டத்தையும், பின்னது கட்டில்ல டத் தலைவர் எல்லாருமோ கூடிய பெருங் வவைகள் இரண்டும் அரசன்மேற் பெருஞ் அரியணை யேறுவதற்கு அவற்றின் 9»ւնւIA மரபுவழி வரும் முதல்வரை யில்லாது, ே பட்டனவாகத் தோன்றுகின்றன; ஏனென ரும் உடனிருந்தாரென ஓரிடத்திற் கூ4 காலத்துச் சில்லோராட்சிக் கோத்திரங்க பெருமக்கள் எல்லோருமே இராசா என்னு ஒன்றன்மூலம் அக்குலத்தை ஆண்டனரெ: அரசுரிமை மரபு வழி வருதலே விதியாகவி றில் வதிந்தான்; அங்கே அவன் தொட திருந்தான் , அம்மன்றின் கண் அவைய (கிராமணி) இருந்து அரசனுக்கு ஊழியஞ் ஒருவனும் (சேனனி) ஏலவே இருந்தான் , தொல்குலங்களுக் கெதிராகச் சிறு தொட களைக் கவர்தலுமாகிய பொறுப்பினை அவ கிலே தலைமைக் குரு (புரோகிதன்) மிக் அமைதிக் காலக்கில் அத் தொல்குலத் அதன் வெற்றிக்காகவும் வேள்விகள் செ புரோகிதன்றனே சாலவித்தைச் சடங்குக் நடக்கும் போதும் வெற்றியின் பொருட்டு வாக அத்தொல்குலத்தின் மருத்துவணுகவு
ஆரியர் தம் அரசனைச் சிறப்பாக அத் போரை முன்னின்று நடாத்தும் ஒரு தன் தில் அவன் எவ்வாற்ருனுந் தெய்வமாகக் மைப் பொருட்டு வேள்விகள் செய்யுமாறு புரோகிதரைப் புரத்தலுமே யன்றி, அ0 இல்லை. வேறு சில பண்டைப் பண்பாடு வர் வேதகால இந்தியாவில் இல்லை. ஒழு இருந்ததன்று ; அரசன் தன் குடிமக்கை அமரிற் பெறுந் தெறுபொருள் கொண்டுே லுக்கு இருந்தவைபோல் அக்காலத் தர வாயின், அவைபற்றிய குறிப்பு யாது ஆங்கிலோ-சட்சனரிடமும் வேறு சில இருந்ததுபோன்ற, குற்றப்பணம் இறுக் பட்டதாகலாம். இவற்றை விட, இருக்குே செய்தியும் நமக்குக் கிடைக்கவில்லை.
குலமுதல்வர் பலர், பெயர்கொண்டு கு பிற்கால மரபானது மிகவும் நம்பத்தக இருக்குவேதத்தில் வரலாற்றுச்சிறப்பு வ

இந்தியா
ல்லன் ; ஏனெனில், சபை, சமிதி எனப்படும் ஆளும் பொறுப்பை ஓரளவு ஏற்றிருந்தன ங்களில் ஒருங்கு வருகின்றன ; இவற்றின் ருகால் முன்னது தொல்குலப் பெருமக்கள் ாத் தொல்குல மக்கள் எல்லாருமோ, குடும் கூட்டத்தையுங் குறித்தனவாகலாம். இவ் செல்வாக்கைச் செலுத்திவந்தன ; அரசன் ால் வேண்டியிருந்தது. சில தொல்குலங்கள் நாாகவே தொல்குல மன்றத்தினுல் ஆளப் ரில், மன்றத்திலே மற்றையோருடன் மன்ன ரப்பட்டிருத்தலின் என்க. இப்பகுதி, பிற் ள் சிலவற்றிற் போன்று, அக்குடியிலுள்ள றும் பட்டத்தைப் பெற்று, மக்கள் மன்றம் னக் கருத இடந்தந்து நிற்கின்றது. ஆயின், பிருந்தது , அரசன் அழகிய மாளிகையொன் க்க நிலையினதான ஒரு மன்றினை அமைத் த்தாரும் (சபாசதர்) ஊர் முதல்வரும் ந செய்தனர்; அரசனுக்குப் படைத்தலைவன் அரசன் எவலுக் கமைந்து, அயல் வாழ்ந்த டரிகல் நடாத்தலும் அம்மக்களின் ஆநிரை ன் மேற்கொண்டிருந்தான். ஆரியச் சமூகத் க முதன்மை பெற்று விளங்கினன். அவன் கின் செழிப்புக்காகவும், போர்க்காலத்தில் Fய்து உறுதி கூட்டினன். அன்றியும், அப் 5ள் செய்பவனயும், அமரின் முன்னும் அமர் மந்திரமோதுபவனுயும் அமைந்து, பொது ம் ஒழுகுதல் காண்கிருேம். தொல்குலம் பாதுகாக்கும் பொறுப்பேற்றுப் லவன் என்றே மதித்தனர். இப்பழங் காலத் கருதப்பட்டிலன். அத்தொல்குலத்தின் நன் பணித்தலும், அவ்வாறு வேள்வி செய்த சனுக்குச் சமயஞ்சார்ந்த கடமைகள் பிற கெளில் விளங்கிய புரோகித வாசனை யொத்த ழங்கான அரசிறை முறையும் அஞ்ஞான்று கொடுக்கும் திறைப்பொருள் கொண்டும் 'ம தன்னை ஓம்பிவந்தான். பிற்காலத் தாச :னுக்கும் நீதிமுறைக் கடமைகள் இருந்தன ம் இல்லை. கொலைக்குற்றத்துக்கு ஒருகால், பழைய இந்தோ-ஐரோப்பிய மக்களிடமும் குமொரு முறையினுற் றண்டனை விதிக்கப் வத காலத்து நீதிபாலனம் பற்றிய வேருெரு
மிக்கப்பட்டுள்ளனர். இவரிற் சிலரைப் பற்றிப் ாத கதைகளைப் பின்னிவிட்டது - ஆயின், ாய்ந்த அருஞ்செயல் செய்தோணுக அரசனெ

Page 71
அரப்பாப் பணி
ருவனே கூறப்பட்டுள்ளான். சரசுவதி யா மாக வாழ்ந்த பாதர் என்பாரின் அரசஞ வேதத் தொகையில்வரும் மூன்று ப்ாட்டு கொன்றை விவரிக்கின்றன ; இவ்வமரிற் 8 பகுதியிலும் வாழ்ந்த பத்துத் தொல்குல இராவியென வழங்கும் பருட்டினி யாற். கொண்டான். இப்பத்துத் தொல் குலங்க வென்பாரின் தொல்குலமேயாகும். இம்! பாதரின் மேற்புல அயலவராய் வாழ்ந்தவ ஆவி துறந்தானதல் வேண்டும். அடுத்து களைப் பற்றியோ யாதுங் கேள்விப்படுகின் குலமானது பரதரின் பழைய தேயத்தை திற் பெரும் பகுதியையும் ஆட்சிசெய்து ( வந்த குலமுறையிலே (வமிசாவளியிலே) களின் மூதாதையர் பெயர்களாகத் தோ என்றும் ‘பூருவின் மக்கள் ' என்றும் C விரு தொல்குலங்களுள் ஒன்றை யொன்ற விட்டன வென்பது தெளிவு. தொடக்க ளினமாகவும் நாட்டினமாகவும் மாறுதற்கு வேத கால முழுவதுமே தொடர்ந்து நட
ஆரியர் இந்தியாவினுட் புகுந்த ஞான்( பிரிவொன்று உருவாகியிருந்தது. இருக்கு சத்திரர் எனப்படும் விழுமியோர் பற்றியுட யும் குறிப்பிட்டிருக்கக் காண்கின்றுேம். ே ளின் பதிவுச்சான்றுகள், இந்தோ-ஐரோ விடத்திலிருந்து குடிபெயர்ந்து போகுமு உயர்வகுப்பாட்சி ஓர் சிறப்புக் கூருக இ i'r ffisio நாட்டுப் பழங்குடிகள் நடுவிற் குடி தாய்மையினை முன்னிலும் அழுத்தமாக வ ஆரியச் சமூகத்தின் எல்லைப்புறங்களில் இ களோடு கலப்பு மணம் புரிந்து அவர்தம் விலக்கிவைத்தற்காக வகுப்புப் பிரிவுகள் யினரும் சமூக நிலையில் இழிந்தவராகக் க வேள்விச்சடங்கு பற்றிய கல்வி வரவா. யாலும், அதற்குப் பெருகிய திறமையும் குருமார் உயர் சிறப்புரிமைகளைத் தமக்கு வேத காலத்தின் இறுதியளவில் ஆரியருை கப் பிரிக்கப்பட்டுவிட்டது. இந்நால்வன பெற்று, மக்களால் அடிப்படை நியதியாக அலுள்ள மிக்க முதன்மை வாய்ந்த பாசுரங் இப்பாசுரமானது இந்நான்கு வகுப்புக்க களால் உறுப்புறுப்பாக வெட்டிப் பலியி உதித்தவெனக் கூறுகின்றது (ப. 384 அடு

ண்பாடும் ஆரியரும் 45
rற்றின் மேற் பகுதிகளிலே ஒரு தொல்குல றகிய சுதாசு என்பவனே அவன். இருக்கு க்கள் “அரசர் பதின்மரின் அமர்' என்ப சுதாசு என்பான் பஞ்சாப்பிலும் வடமேற்குப் ங்களின் கூட்டுமுனை யொன்றை, இஞ்ஞான்று றுக் கரையில் வைத்து முறியடித்து வெற்றி ளுள் மிக்க வலிபடைத்து விளங்கியது பூரு மக்கள் சரசுவதியாற்றின் கீழ்ப்பகுதியிலே ர். இவர்தம் அரசனுகிய புருகுற்சன் அமரில் வரும் காலத்திற் பரதரைப் பற்றியோ பூருக் முேமில்லை. ஆயின், குருவென்னும் ஒரு புதிய தயும் வடகங்கை-யமுனை யாற்றிடை நிலத் வருவதாயிற்று. குரு முதல்வரின் மரபு நெறி பரதன், பூரு என்னும் இரண்டும் அம்மக் ன்றுகின்றன. அன்னர் ‘பரதனின் மக்கள்' வற்றுமையின்றிச் சுட்டப்படுகின்றனர். இவ் y வென்றி கொண்ட பின், இரண்டும் ஒன்றி த்திலிருந்த தொல்குலங்கள் பின்னர் மக்க கு எதுவாயிருந்த இக் கலப்பு முறையானது ந்து வந்ததாதல் வேண்டும்.
றே அவர்தம் தொல்குலவமைப்பில் வகுப்புப் வேதத்தின் மிகப் பழைய பாசுரங்களிலுமே ம் விசு எனப்படும் பொதுக் குலமக்கள் பற்றி வறு பல பழைய இந்தோ-ஐரோப்பிய மக்க ப்பியத் தொல்குலத்தினர் தமது முதலுறை ன்னரே, அவர்தஞ் சமூகத்தில் தொல்குல இருந்ததெனத் தெரிவிக்கின்றன. கருநிறத்த யிருக்கத் தொடங்கியகாலை, ஆரியர் குருதித் 1ற்புறுத்தி வந்தனராகத் தோன்றுகின்றனர். Nடம் பெற்று வாழ்ந்த தாசர்களையும் தாசர் வழிகளைத் தழுவி யொழுகிய ஆரியரையும் இறுகி வலியுறுவவாயின. இவ்விரு தொகுதி ருதப்பட்டனர். அதே நேரத்திற் குருமாரின் ச் சிக்கன் மிக்கதாய் வளர்ந்து விட்டமை பயிற்சியும் வேண்டியிருந்தமையாலும் அக் ஆக்கிக்கொள்ளத் தலைப்பட்டனர். இருக்கு டய சமூகம் நான்கு பெரும் வகுப்புக்களா ]கப் பிரிவுகளும் சமய உடன்பாட்டைப் மதிக்கப்பட்டன. இருக்குவேதத் தொகையி களில் ஒன்ருல் இது தெற்றென விளங்கும். ளூம் உலகந் தோன்றிய காலத்தே தேவர் டப்பட்ட ஆதிமுதன் மனிதனிடத்திருந்து
ル・

Page 72
46 வியத்தகு
பார்ப்பனர் (பிராமணர்), பொருநர் (சூத்திசர்) என்னும் நான்கு வகுப்புக்க வரையறையுற்று வந்தன. அவை இன்றுவி பதற்கு வடமொழியில் வழங்கும் வருண பொருள். வெவ்வேறு நிறமும் வேற்றுப் கொண்டு, ஆரியரின் பழைய தொல்குல: கள் தோன்றின வென்பதை 'வருணம்’ அச்சொல் 'சாதி' என்பதைக் குறிப்பதன் பொருளைத் தந்ததின்முகவும், இந்த பாலும் தவமுக மொழிபெயர்க்கப்பட்டு 6
ஆரியச் சமூகத்தின் அடிப்படைக் கூடி சில குடும்பங்கள் சேர்ந்து ஒரு கிராமமா பிற்காலத்தில் 'ஊர்' என்றே ஒழுங்காக வேதத்தில் அஃதொரு குடியிருப்பைக் கு டத்தையே குறித்தது. குடும்பம் தந்ை யும் தளராது போற்றியது. மனைவிக்கு மதி கணவனுக்கு அடங்கியவளாகவேயிருந்த ஒருத்தி' என்னும் முறையிலே நிகழ்ந்தது தோன்றவில்லை. இருக்கு வேதத்திலே தி கைம்பெண்டிர் மறுமணம் புரிவது பற்றிய்
ஆரியர் கடைப்பிடித்த பொருளாதாரம் லூம் கலந்த தொன்ருயிருந்தது; அவர்தம் மையான இடம் பெற்று விளங்கின. உழவ வேண்டுகின்றன் ; பொருநனே போரிலே எதிர்பார்க்கின்றன் ; வேள்வி செய்யும் கு படுகின்றன. உண்மையில் ஆங்கு மாடுகே மாடுகளின் எண்ணிக்கையைக் கொண்டே வேத காலத்தில் மாடுகள் தெய்வத்தன் யெடுக்கவில்லை; அவ்வாறு கருதப்பட்டை ரிடத்தில் மாட்டுக்குக் "கொல்லத் தகாத ஆயின், அது மாட்டின் பொருளாதாரச் யினும், ஆவும் எருதும் உணவுக்காகக் கெ கிடக்கின்றது.
ஆவினைப் போலவே குதிரையும் முதன் சிறப்பாகப் போர்த்தொழிலிற் பயன்பட் அமெரிக்காவை வெற்றி கொண்ட பண்ை வாறு அசுத்தெக்கு இனத்தாசையும் இன் அவ்வாறே இழுத்தற் கெளிய பளுவில்லா குதிரைகள் இந்துவெளி மக்களையும் நடுக் திற் சில பாசுரங்கள், அவற்றின் கொளு தெய்வப் பரியை வருணிப்பனவாயுள்ள6 குதிரையின் வருணனையாக விளங்கும் அ அவை (பழைய ஏற்பாட்டிலுள்ள) சொ சிறப்பித்துக் கூறும் புகழ்பெற்ற பகுதியை

இந்தியா
சத்திரியர்), உழவர் (வைசியர்), ஊழியர் ரும் இருக்குவேத கால முழுவதும் இறுகி சை நிலைபெற்றுள்ளன. இப்பிரிவைக் குறிப் ம் என்னும் சொல்லுக்கு நிறம் ' என்பதே பண்பாடுங் கொண்ட மக்களோடு தொடர்பு 1மைப்பு வளர்ச்சியுற்றபோது இவ்வகுப்புக் என்னுஞ் சொற்ருனே காட்டிநிற்கின்றது. rறு. எஞ்ஞான்றுமே அது 'சாதி' என்னும் சதியான சொல்லாலேயே அது பெரும் ருகின்றது (ப. 205).
குடும்பமேயாகும்; இனவுறவு கொண்ட க அமைந்தன ; கிராமம் என்னுஞ் சொல் ப் பொருடந்து நின்றது ; ஆயின், இருக்கு றிக்காது, குருதியுறவு கொண்டோரின் கூட் தவழியுரித்தையும் தந்தையாட்சிமுறையை ப்புக்குரிய ஓர் நிலை இருந்தபோதும், அவள் rள். திருமணம் வழக்கமாக 'ஒருவனுக்கு ; அப்பிணிப்புக் குலைக்கத்தக்க தொன்முகத் ருமணவுறவு நீக்கம் பற்றிய குறிப்பேனும்,
குறிப்பேனுங் காணப்படவில்லை.
ஆயர் தொழிலும் வேளாண்மைத் தொழி பொருளியல் வாழ்வில் ஆடுமாடுகள் முதன் ன் தன் மாடுகள் பெருகுமாறு தெய்வத்தை தெறுபொருளாக மாடுகளைப் பெறலாமென ருவுக்குக் கைம்மாமுக மாடுகள் கொடுக்கப் ள ஒருவகை நாணயமாகக் கருதப்பட்டன. பெறுமானங்கள் கணிக்கப்பட்டன. இருக்கு மையுடையன வென்னுங் கொள்கை தலை மக்குச் சான்று யாதுமில்லை - இரண்டோ து' என்னும் அடை கொடுக்கப்பட்டுளது.
சிறப்பையே குறிப்பதாகலாம். எவ்வாரு ால்லப்பட்டனவென்பது தெளிவாக அறியக்
மை பெற்று விளங்கியது ; ஆயின், பின்னது டமையாலே முதன்மை பெற்றது. மத்திய ட இசுப்பானிய வீரரின் குதிரைகள் எவ் காசு இனத்தாரையும் நடுக்குறுத்தினவோ, க் தேர்களிற் பூட்டிய ஆரியரின் கபிலநிறக் குறுத்தியிருத்தல் வேண்டும். இருக்கு வேதத் விற் கண்டாங்கு, ததிக்கிரா என்னுமொரு r ; இப்பாசுரங்கள் உலக விலக்கியத்திலே குமை மிக்க சில அடிகளைக் கொண்டுள்ளன. ப்பின் கதையிலே போர்க் குதிரையைச்
நினைவுறுத்துகின்றன.

Page 73
JFF. filtrirrelasy, spErrorfer, f ,
தாடியுடைய மனிதனி
 

S ttGO LHT LSLLaS SLkLEH SLSLkkTLS CTCltk
ன் பதுமை, மோகஞ்சதாரோ.
Pinîů u I. iii. WII

Page 74
ஆண்களின் உடற்
suiterrarers of Iraq
Pépಳಿ, ಕ್ಷೌf ArtMatಛಿಕತ್ವ
|-
மங்கையின் வேண்கலப் பதி
ஒளிப்படம் WIII
 
 

LL LTklkL a TTLGLS LGGrM SALTLS GkkT LSLLEE LLLL
LLLLLGk k LTGLLLLS SLGGGGGG LlkGTTGGLLLLS LLtttLL LLLLLL
துறை அரப்பா,
[ Ĉu filo le ##ra7. Alirio Filaro 'ri]E&f fari fri, Li Jigoloj
துமை, மோகஞ்சதாரே.

Page 75
J9|JÚt Imú Lu6ňT
“ஆநிரை கவர்ந்தங் கரும்புக பூ இரைதேர் பருந்துயர் வானின் முந்திச் செல்லும் ஊக்கந் துரப் ԼDIrâ) தொடுக்கும் மணமகள் ே மகிழ்ந்து மண்டும் புழுதி முனி, கறுழ்தனைக் கடித்துக் கதழ்டரி தேர்ப்படை நாப்பண் ஒர்ப்பொ “நன்றி யுணர்வின் வென்றிகொ மிசையிருந் தமரிற் கடாவுநன் கமையத் தன்னுடல் அவன் பணி பொருநர் மயங்கிய போர்க்களத் புருவ மீதிற் படியப் புழுதி யெழுப்பிப் பொருக்கென “படையினர் பல்லா யிரவரை அடலொடு மலையும் அப்பரி தஞ வெருவருந் தாக்கம் அனைத்தா ை செருவிடை யதனைச் செறுப்பா இடியுறழ் கனைப்புக் கஞ்சி அடையலர் நடுங்கி யணங்குவ இருக்கு வேதத்திலே குதிரை யேற்றத்ை கள் உளவே யெனினும், குதிரை பொதுவ வூர்தி, உவமைகள் உருவகங்கள் ஆகியவ விரும்பிக் கையாளப்பட்டவொரு பொருள வாக விருப்பதால், இதனைக் குறிப்பிடத் காண்டல் இயலும். இக்கோானது பளுவ, தாய், மறவர் இருவர் ஏறிச் செல்லத்தக்க இரு குதிசைகளால் இழுத்துச் செல்லப்பட மற்றை மனைவிலங்குகளுட் செம்மறியை களின் முதன்மையான உடைக்கு வேண்டி அவர் வெள்ளாட்டையும் அறிந்திருந்தனர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது ; அங்கும் அது சரமை என்னும் தெய்வத்தன்மை வாய்ந் முதன்மையான இடத்தைப் பெற்றுள்ள அமைத்தல் முடியாதிருக்கின்றது. ஆரிய நடாத்தியவருமான பண்டை இரானியர் னர்; ஆயின், இருக்குவேதகால ஆரியை துணைச் சிறப்புப் பெற்றிலது.
வேளாண்மை விலங்கு வளர்ப்பே புல6 ம்ை, பயிர்க்தொழிலும் முதன்மை பெ பொதுமக்கள் தொழிலென்றே கருதப்பட் மிகுதியாகக் குறிக்கப்பட்டிலது. கூலத்ை லொன்றே பயின்று வருகின்றது. பிற்கால, தது. ஆயின் இருக்குவேத காலத்தில் அ தையும் குறித்திருக்கலாம். உழுதல், அ.

ாடும் ஆரியரும் 49
) is
- -
றிழிந்தென
|T@5)
து
தி செலுமே".
ஸ் பரிமா கருத்திற் க் காக்கிப் * துண்டே
ச் செலுமே '.
யெதிர்த்தே
D-gll கயினுற் ரிலாதன்
ராங்கே ’ 11,
தைக் குறிப்பன போற்முேன்றும் சில பகுதி ாகத் தேரிழுப்பதற்கே பயன்பட்டது. இவ் ற்றைக் கூறுவதற்கு வேதப் புலவர்களால் ாகும்; இதுபற்றிய குறிப்புக்கள் மிகப் பல தக்க நுணுக்க விரிவோடு மீளவமைத்துக் ற்றதாய், ஆசை கொண்ட இரு சில்லுடைய தர்ய் அமைந்து இணையாகப் பூட்டப்பட்ட ,[تھے۔L۔
ஆரியர் அறிந்திருந்தனர் அஃது அம்மக் டய கம்பளி மயிசை அளித்தது. அன்றியும் ; பிந்திய பாசுரங்களில் மட்டுமே யானை காட்டுவிலங்காகவே காணப்படுகின்றது. தவொரு பெண்ணுய் ஒரு பழங்கதையிலே து ; ஆயின், அக்கதையை முழுமையாக ருக்கு இனமானவரும் ஆயர் வாழ்க்கை நாய்க்குத் தெய்வத்தன்மை கற்பித்துள்ள ரப் பொறுத்தவரையில், அவ்விலங்கு அத்
பர் கருத்தை நன்கு கவர்ந்துள்ளது; எனி ற்றிருந்ததாகல் வேண்டும். ஆயின், அது டதாகத் தோன்றுகின்றது. ஆதலால் அது தக் குறிப்பதற்கு யவ என்னும் சொல் ந்தில் இச்சொல் வாற்கோதுமையைக் குறித் து பயிர் செய்யப்பட்ட எல்லாவகைக் கூலத்
றுவடை செய்தல்" ஆகிய தொழில் பற்றிய

Page 76
50 வியத்த
குறிப்புக்களுங் காணப்படுகின்றன ; வேறு முறை பற்றியும் ஓரளவு அறிந்திருந்தா)ெ விளக்கப்பட்டுள்ளன.
ஆரியர் காட்டுத்தன்மை கொண்ட கட் யிருந்தனர்; பிற்காலத்து இந்தியர் ஒழு விலக்குக்கள் பெரும்பாலும் அம்மக்களிட வருந்திக் களிப்பதில் மிகவும் ஈடுபாடுடை இருவகைக் குடிகளையேனும் அவர் அரு பானம் வேள்விகளிற் குடிக்கப்பட்டது ; ரெனச் சமயநூலே உயர்த்துப் பேசியது தொடர்பில்லாது, வெறும் உலகியல் வாழ (குடையதென்பது வெளிப்படை, சிற்சில கடிந்து கூறியுள்ளனர்.
ஆரியர் இசையிலும் விருப்புடையவர்; தாளம் முழவம் என்பவற்றேடு கூட்டி இ பயன் படுத்தினர் , அஃது இக்காலத்தில் இ (சத்த சுர வரிசையை) ஒத்தது. இச்சுரவு றியதெனவும் இந்தோ-ஐரோப்பிய மக் தெனவும் சிலர் கருதுகின்றனர். ஆடல் பாட மகளிர் பற்றிய குறிப்புக்களுங் காணப்ப
தொழிலாகக் கொண்டவராகலாம்.
இத்தகைய இன்பக் கேளிக்கைகள் ஒருபு திளைத்தனர். எல்லாக் காலத்திலுமே இந்தி தனர். புதையுண்ட இந்துவெளி நகரங்க கவறுகள் காணப்பட்டன. ஆரியரும் தமக் இசங்கல்' என்னும் அழகிய பாடலிற் பொ பேற்ருல் இருக்குவேதத் தொகுப்பில் இடப் களுள் இதுவுமொன்று ( ப. 532).
ஆரியர் நகரமைத்து வாழும் நாகரிகத்ை லேனுங் கட்டடங் கட்டியறியார் ; அன்னர வாய்க்கப்பெற்றிருந்தனர். அன்னரின் வெள் அவர் அசப்டாப் பண்பாட்ட கருவிகளையும் படைக்கலங்களையும் வடித்து செய்வோரும் பாசுரங்களிலே பெருமதிப்ே காலப்பகுதியில் இந்தியாவில் இரும்பு ப சான்றுகளில்லை. இருக்கு வேதத்தில் உலே ஒன்ருகிய அயசு என்பது பிந்திய காலத் சேர்மனியச் சொல்லாகிய ஐசென் (eisen அயேண் (iron) என்பதனேடும் ஒற்றுடை வெண்கலத்தைக் குறிக்கும் சொல்லாகிய இருக்கு வேதத்திலே அஃது இவ்வுலோக, பது உறுதி. இந்துவெளிப் பண்பாட்டின் அடையாளம் எதுவுமே காணப்பட்டிலது. ( திய நாகரிகங்களிலுமே, இக்காலப்பகுதிய விருந்தன. இரும்புத் தாது பொதுவாக

|கு இந்தியா
சில குறிப்புக்கள் ஆரியர் நீர்ப்பாய்ச்சன் “ன்று காட்டும் வகையில், ஐயத்துக்கிடனுக
டுக்கடங்கா முரட்டு மக்கட் கூட்டத்தாரா க்கத்துக்கு ஒவ்வாதவையெனக் கொண்ட ம் இருக்கவில்லை. அவர் வெறியூட்டும் நற் யவர் ; சோமபானம் சுராபானம் என்னும் ந்தி வந்தனரென அறிகின்முேம், சோம Gisfir u rti, அருந்துவோர் தூய்மை பெறுவ (ப. 329). சுராபானம் அவ்வாறு சமத் ம்வுக்கே உரியதாயிருந்தது. அது விறுமிக் பகுதிகளிற் பார்ப்பனப் புலவர் அதனைக்
அவர் குழல், யாழ் போன்ற கருவிகளைத் இசைத்தனர்; அவர் ஏழிசை வரிசையைப் இந்தியாவிற் பயிலும் முதலிசை வரிசையை பரிசை சுமேரியாவிலே முதன் முதற் றேன் கேளாற் பலவிடங்களிலும் பரப்பப்பட்ட -ல் ஆகியன பற்றிய குறிப்புக்களும் ஆடன் டுகின்றன; இவ்வாடன் மகளிர் ஆடலையே
ற மிருக்க, ஆரியர் கவருடலிலுங் களித்துத் கியர் சூதாட்டத்தில் விருப்பங்கொண்டிருந் ளின் எச்சப் பொருள்களில் எண்ணிறந்த கிருந்த சூதாட்டு விருப்பத்தைச் 'சூதனின் றித்துவைத்துப் போயினர். எதிர்பாரா நற் ம் பெற்றுள்ள, உலகியல் நுதலிய சில பாடல்
த வளர்த்திலர் ; கல்லாலேனுஞ் செங்கல்லா ாயினும் தொழில் நுட்பத் திறமை நன்னர் ண்கலக் கம்மியர் வினைத்திறமை மிக்கவராய் டினர் கையாண்டவற்றிலுஞ் சாலச்சிறந்த துக் கொடுத்தனர். அவரும் தச்சரும் தேர் பாடு பலகாற் குறிக்கப்பட்டுள்ளனர். இக் பன்படுத்தப்பட்டதென நம்புதற்குத் தக்க ாகத்தைக் குறிக்க வழங்கிய சொற்களில் கிலே இரும்பெனப் பொருள்பட்டது. அது ) என்பதனேடும் ஆங்கிலச் சொல்லாகிய மயுடையது. ஆயின், அஃது இலத்தினிலே அயெசு (aes) என்பதற்கும் இனமானது. த்தையோ, செம்பையோ குறிக்கின்றதென் எச்சங்களின் மேற்படைகளிலே இரும்பின் மெசப்பொத்தேமியாவின் முன்னேற்ற மெய் பில் இரும்புக்கருவிகள் மிக அருமையாக எங்குங் காணப்பட்டதேயாயினும் அதனை

Page 77
அரப்பாப் பணி
உருக்கியெடுப்பதற்கு ஆரியரிடம் போதி பெற்றிருந்ததிலுங் கூடிய திறமை அத இயற்றப்பட்ட காலை இரும்புருக்கும் முன தெரிந்திருக்கவில்லை. அனத்தோலியாவி:ே பொருளாக வைத்துக் காக்க முயன்றனர். இரும்பைப் பயன்படுத்தும் முறை நாக காலத்தளவில் அஃது இந்தியாவிற்கு வ கிடமானதொன்று.
ஆரியரின் பொருளாதார முறை அதி நகரங்களில் வாழாத மக்கட் கூட்டத்தா, பொத்தேமியாவிலே "செகெல்' என்னும் யினும், நாணயமாற்றுக் கருவியாகப் பய களைக் கணிக்கும் அலகாகவும், பண்டமா, பசுவையே பயன்படுத்தி வந்தனர். பொ6 தில் வழங்கிய நிட்கம் (நிஷ்கம்) என்னுரு பிடப்பட்டுளது. ஆயின், அது இருக்குவே னணியாக இருந்ததாகலாம். கடன்படல் போதும், ஆரியச் சமூகத்தில் வணிகரே வகுப்பினராக அமைந்திருக்கவில்லை.
பண்டை ஆரியரின் அன்ருட வாழ்க்கை வதிலும் மிகுதியாக அன்னரின் சமயம் ப யாயத்தில் ஆராய்வோம் )323 السام
பிந்திய ெ
இந்தியாவின் வரலாற்றைப் புத்தரின்
தொடங்குகின்முேம்; இருக்குவேதம் இய: வரை நானூறு அல்லது ஐந்நூறு ஆண் ஆரியர் கங்கையாற்றின் வழியே கிழக்கு சென்றுN மாறிய நிலைமைகளுக்கிசைய அ டது. மிகவண்மைக் காலத்திலே இந்திய குரிய ஓரிடமான அத்தினபுரமென்னும் ப கீழ்மட்டம் கி. மு. 1000 இற்கும் 700 இ அவர் அறுதியிட்டுள்ளனர்; இவ்வரையை வேதகாலமாகும். இந் நகரம் தன் இறுதி பாலும் முற்முகவே அழிந்துவிட்டது. வண் சில செப்புக் கருவிகளும் குளேயிடப்படா சுவடுகளுமே யல்லால் வேறென்றும் எஞ் கள் மேற்கே சரசுவதி யாற்றுப் பள்ளத்த பாகத்துக்கு அண்மையிலுள்ள அகிச்சத்தி அக்காலப் பகுதி பற்றி நாம் நேராக அ! குரிய மூலங்களாக எமக்குக் கிடைப்பவை களும் உபநிடதங்களுமாகிய திருநூல்களே பின்னர் ஆராயப்படும் (ப. 337 ).

னபாடும் ஆரியரும் 5.
ய திறமை இருக்கவில்லை; ஆரியர் அன்று ற்கு வேண்டியதாயிருந்தது. இருக்குவேதம் ஏற அனத்தோலியாவுக்கப்பால் ஒருவருக்குந் ல இற்றைற்று மன்னர் அதனை ஒரு மறை
இரண்டாம் ஆயிரவாண்டின் இறுதியிலேயே கரிகவுலகெங்கும் பரவத்தொடங்கிற்று. இக் பந்துவிட்டதோ வென்பது மிக்க ஐயத்துக்
துணை முன்னேற்ற முடையதன்று; இது ரிடம் நாம் எதிர்பார்க்கக் கூடியதே. மெசப் வெள்ளிக் காசு, முத்திரையற்ற தொன்ற பன்பட்டது. ஆயின் ஆரியரோ பெறுமானங் ற்றுச் சாதனமாகவும் கையாள்வதற்கரிதான ன் நாணயத்தைக் குறிப்பதற்குப் பிற்காலத் த சொல்லும் ஒருவகை நாணயமாகக் குறிப் த காலத்தில் யாதேனும் ஒருவகைப் பொன் ல் பற்றி ஒரோவொருகாற் கூறப்பட்டுள்ள r, பணங்கடன் கொடுப்போரோ ஒழுங்கான
பற்றியும் வழக்கங்கள் பற்றியும் நாம் அறி ற்றி அறிகின்ருேம்; அதனை மேலோர் அத்தி
வேத காலம் ”
காலத்திலிருந்தே நாம் தெளிவாக அறியத் ற்றப்பட்ட காலத்திலிருந்து புத்தரின் காலம் டுகள் கழிந்துள்ளன. இக்காலப் பகுதியில் 5 நோக்கிப் பாந்து சென்றனர். அவ்வாறு வர்தம் பண்பாடும் மாற்றத்தை மேற்கொண் த் தொல்பொருளியலார் இக்காலப் பகுதிக் ழம் பதியை அகழ்ந்து ஆராய்ந்தனர். அதன் ]ற்கும் இடைப்பட்ட காலத்துக்குரியதென ற நியாயமான தொன்றே. இதுவே பிந்திய க்காலத்தில் வெள்ளப் பெருக்கினுற் பெரும் ாணம் பூசிய சாம்பனிற மட்கல வோடுகளும் "த செங்கற்களாற் கட்டப்பட்ட வீடுகளின் சூசியிருக்கவில்லை. இம்மாதிரியான மட்கலங் ாக்கிலிருந்து கிழக்கே கங்கையாற்றின் மேற் ரா வரையும் காணப்பட்டன. இவை தவிர, றிந்தது ஒன்றுமில்லை. இன்னும் வரலாற்றுக் யெல்லாம் பிந்திய வேதங்களும் பிராமணங் ாயாம். இவை சமய-இலக்கிய நோக்கோடு

Page 78
52 விய
ஒத்த காலத்தனவான இவ்விலக்கியச் குறிப்பனவாகத் தோன்றும் பல மரபுக் பாக இதிகாசங்களிலும் புராணங்களிலு களில் ஏற்பட்ட வளர்ச்சிப் படைகள் இ விட்டன; இதனல் இவற்றுக்கு வரலாற் இதுவரை எல்லோராலும் ஏற்றுக்கொ: திருக்கும் வரலாற்றுண்மைகளைக் கற்ப போதுமே இயலாததாகலாம். இதிகாசக் உருவாகியிருக்கலாம்; ஆயின், இவற்றி பெரும்பாலும் இக்காலப்பகுதியைக் கு. பேரரசுக்கும் இடைப்பட்டதான இருண் பட்ட சான்றவர் சிலர் இந்திய வரலாற்றி காச காலம்' என்பதொன்றை வகுக்க ( அம்முடிபை நிலைநாட்ட வல்லன வல்ல ; இல்லை. இக்காலப் பகுதியைப் பற்றி அ; இலக்கியங்களை மட்டும் நாம் ஆதாரமாக இருக்கு வேதம் போன்று முற்முகவே சட மூலத்தைக் காட்டிலும் இவை அக்கால யாகக் கூறுகின்றன.
ஒத்த காலத்தனவான இவ் வரலாற்று படாத ஒரு நிகழ்ச்சி மக்கள் நினைவில் if மிக்க முதன்மை வாய்ந்ததாகவே இருத்த பெரும்போரே அது ; இக் குருச்சேத்தி இருந்தது. இப்போரானது வரம்பிகந்து ே களில் மிகப்பெரியதான மகாபாரதக் க அக்கதையின் படி இப்போரிலே, சிந்து மு குமரிவரை நீண்டு மிருக்கும் முழு இந்தி! பெற்று விளங்கிய குருகுலத்தின் அரச ட காரணமாகவே மூண்டது , உண்மையில் வாற்ருனுந் துணியப்பட்டிலது. குன்றுகளி சேர்ந்த வொரு தொல்குலக் கூட்டத்த நிகழ்ச்சியைக் குழப்பமாக நினைவிற் கொ நம்பத்தக்கதொரு விளக்கங் கூறப்பட்டுள்: நிகழ்ந்த தென்பது திண்ணம் ; பின் வந்த குறிப்பதென்றே எண்ணினர். மகாபாரதத் காலத்தில் உண்மையாகவே உயிர்வாழ்ந்த லாம். ஆயின் வரலாற்ருசிரியனுக்கு இக்க: லது நோவே, அயலாந்து ஆகிய நாட்டு றைக் காட்டிலும் பயன் மிகக் குறைந்த குறிப்பிடல் வேண்டும். அது, தான் விவரிக் வொரு காலத்திற்முேன்றியதும், பல்வேறு கலந்த மயக்கத்தின் விளைவாக உருவாகிய பியத்தோடு ஒப்பிடுகையிற் சிறந்ததாகத் ( கொண்டு கி. மு. 10 ஆம் நூற்ருண்டுக்குரிய லாற்றை மீளவமைத்துக் காண முயல்

தகு இந்தியா
சாதனங்களை விட, இக்காலப் பகுதியைக் கதைகள் பிற வரலாற்று மூலங்களில், குறிப் ம், உள்ளன. ஆயின், பிற்பட்ட நூற்முண்டு க்கதைகளின் மூலவடிவத்தை மூடிமறைத்து று முறையிற் கூறப்படும் விளக்கம் எதுவும் iளப் படவில்லை; இக்கதைகளிற் பொதிந் னைப் புனைவிலிருந்து பிரித்தெடுப்பது ஒரு கதைகள் இக்காலப் பகுதியில் முதற் கண் ல் விவரிக்கப்படும் சமூக நிலைமைகளுமே மிக்காது, மோரியப் பேரரசுக்கும் குத்தப் ட காலத்தையே குறிப்பனவாகவுள்ளன. மும் லே பிந்திய வேத காலத்தின் வேமுக, "இதி முயன்றுள்ளனர்; ஆயின், அவர் முயற்சிகள் ஆதலின், இதிகாச காலமென்ப தொன்று மிவதற்கு இக்காலப் பகுதியிலே தோன்றிய க் கொள்ளுதல் சாலும். இவ்விலக்கியங்கள் மயச் சார்பானவை; அம்முந்திய வரலாற்று
வரலாற்றைப் பற்றிச் சிறிதளவே மிகுதி
மூலங்களிலே தெளிவாகப் பதிவு செய்யப் க அழுத்தமாகப் பதிந்துள்ளமையால் அது ால் வேண்டும் , குருச்சேத்திரத்தில் நிகழ்ந்த ரம் இன்றுள்ள தில்லிக்கு அணித்தாகவே பெருப்பிக்கப்பட்டு, இந்தியாவின் இதிகாசங் தைக்கு அடிப்படையாக அமைந்துள்ளது. 2தல் அசாம்வரை அகன்றும் இமயம் முதற் பாவுமே கலந்துள்ளது. இப்போர் பெருமை மரபினர்க்குள் உண்டானவொரு பிணக்குக் இஃதொரு குடிப்போரே யென்பது எவ் லிருந்து வந்த மொங்கோலிய இனத்தைச் ார் குரு குலத்தினரை வெற்றிகொண்ட ண்டு புனைந்த கதையே இஃதென இதற்கு ளது. எவ்வாருயினும், பெரும் போசொன்று தலைமுறையினர் அஃதோர் உக முடிவினைக் த்தில் வரும் விசர் பலரின் பெயர்கள் அக் குலமுதல்வர்களின் பெயர்களாக விருக்க தையானது இலியத்தைக் காட்டிலும், அல் மொழிகளிலுள்ள வீரகாவியங்கள் பலவற் தென்பதை நாம் இங்கு வருத்தத்தோடு க நுதலிய காலத்திற் பெரிதும் வேறுபட்ட பட்ட போரியல் மரபுகளெல்லாம் ஒன்று துமான நீபெலுங்கெனிலிது என்னுங் காப் தோன்றும். மகாபாரதத்தைத் துணையாகக் இந்தியாவின் அரசியல், சமூகவியல் வர }வது, உரோமரின் வெளியேற்றத்தைக்

Page 79
அரப்பாப் பல
தொடர்ந்த்மைந்த பிரித்தானியாவின் வ என்னும் உரைச் செய்யுளைத் துணைக்கெ தாகும். - பிற்காலத்தில் மிகப் பரந்து வழங்கி .ெ மு. 3102 இல் நிகழ்ந்ததாகும். ஆயின் நோக்க இது சிறிதும் பொருந்துவதாயி இப்போர் கி. மு. 15 ஆம் நூற்றண்டி பொருளியல் ஆராய்ச்சியால் நாம் பெற்று வும் பல நூற்றுண்டுகள் முந்தியதாகத் கி. மு. 9 ஆம் நூற்முண்டுத் தொடக்கத்ை கொள்ளின், அஃது அக்காலப் பகுதிக்கு யாற் கிடைத்த அருகிய எச்சப்டெ தோன்றுகின்றது. பிராமண இலக்கியத் மாட்டாதென்பதற்குச் சில சான்றுகள் சியல்வலு ஆகியன கங்கை யாற்றிடை ந் தினுடபுரத்தையும், (ஆசந்தீவன்) மையப காலக்கிற் பெரும்பகுதி முழுவதும் கு சாலருமே இந்திய மக்கட் கூட்டத்தா விளங்கினர். குருமாபிற் முேன்றிய அரச பின்னேர்க்குக் கையளிக்கப்பட்டுள்ளன என்னும் இருவரேனும் வலிபடைத்த 6ெ பிடப்பட்டுள்ளனர்.
இக்காலத்தின் முற்பகுதியில் ஆரியர் ( னர் : சென்று, கங்கை யாற்றிடை நிலத் நிலப்பகுதியாகிய காசியிலும் இராச்சிய னது முதன்மை பெற்று இராமன் மண்டி பேரிதிகாசங்களுள் இரண்டாவதாகிய (ப. 543 ), பிற்றைக் காலத்தில் இவன் றைக் காலத்து இலக்கியம் இவனையும் இ பொருட்படுத்தாது விட்டுள்ளது. எனவே பிடுகையில் எட்டுணையுஞ் சிறப்பில்லாக் முடிவு செய்தல் வேண்டும். ஆயின், எதி மக்கள் நினைவில் நிலைத்துவிட்டமையா, விரித்துப் பெருக்கி விவரிக்கப்பட்டுக், ! இறுதி வடிவத்தை எய்தின. இராமன் ( துக்கிடமாயுள்ளது ; ஏனெனில், எமக்கு முந்திய வடிவத்தில் அவன் வாரணுசி னென்க. வாரணுசி யாசானது சில கா6 யதேயாயினும் இக்காலப்பகுதியின் இ விட்டது.
அக்காலத்தில் முதன்மை பெற்று விள கேயும் கங்கை யாற்றுக்கு வடக்கேயும் அக்கினி முன்னெருகாற் கிழக்குப் புற (இக்காலத்துக் கண்டகி) யாற்றை அ களுள் ஒன்று கூறுகின்றது. அக்கினி

ாபாடும் ஆரியரும் 05
ாலாற்றை மலோரியின் "ஆதரின் இறப்பு” ண்டு எழுத முயல்வது போன்று பயனற்ற
ப மரபின்படி மகாபாரதப் போரானது கிடைக்கும் சான்றுகளை யெல்லாம் வைத்து ஸ்லை. இதனினும் நியாயமான மற்ருேர் மரபு p நடைபெற்றதெனக் கூறுகின்றது. தொல 1ள்ள அறிவைக் கொண்டு பார்க்கையில், இது தோன்றுகின்றது. ஒரு கால் இப்போர் தை யடுத்து நடைபெற்றதாகலாம். இவ்வாறு ரியனவாய்க் தொல்பொருளியல் ஆராய்ச்சி ாருள்களோடு நன்கு பொருந்துவதாய்க் நிலுமே இக்காலம் மிக முற்பட்டதாயிருக்க உண்டு. இக்காலந்தொட்டுப் பண்பாடு, அர லத்தையும் குருமரபினரின் தலைநகராய அத் ாகக் கொண்டு வளர்ந்தன. பிந்திய வேத ருமரபினரும் அவர்தம் அயலவரான பாஞ் விடை ஆற்றலிலும் நாகரிகத்திலும் சிறந்து ர் பலரின் பெயர்கள் மரபுக்கதை வழியாகப் அன்னுருட் பரிட்சித்து, சனமேசயன் பற்றி விரராக அக்கால இலக்கியத்திற் குறிப்
மேலும் கிழக்கு நோக்கி முன்னேறிச் சென்ற துக்குக் கிழக்கே கோசலத்திலும் வாாணுசி பங்கள் அமைத்தனர். காலப்போக்கில் முன் லமாக இலங்கியது; இவ்விராமனே இந்தியப்
இராமாயணத்தின் கதைத்தலைவனுவன் பெரும் புகழெய்தி யுள்ளானெனினும், அற் }வன் றந்தையாகிய தசாதனையும் முற்முகவே 1, இவ்விருவரும் ஏனைப் பெருமக்களோடு ஒப் குறுநில மன்னராகவே இருந்தனரென நாம் பாராத வகையில் இவர்தம் வீரச் செயல்கள் ம் பல தலைமுறையாக அவை பாணர்களால் கிறித்து ஊழியின் தொடக்கத்தளவில் தமது கோசல நாட்டுக்குரிய அரசனென்பதே ஐயத் க் கிடைத்துள்ள இம்மரபுக் கதையின் மிக நாட்டுக்குரிய மன்னணுகவே கூறப்படுதலி ம்வரை ஓரளவு முதன்மை பெற்று விளங்கி றுதியில் அது. கோசலத்தால் வெல்லப்பட்டு
ங்கிய மற்றேரரசு கண்டகி யாற்றுக்குக் கிழக் அமைந்துள்ள விதேகமாகும். தீக்கடவுளாகிய ாக நிலத்தை எரித்துச் சென்று, சதாநீரை டைந்ததும் நின்றுவிட்டானெனப் பிராமணங் தவன் சென்ற வழியைப் பின்பற்றி விதேக

Page 80
54 வியத்த
மாதவன் என்னும் குலமுதல்வைெருவன் : அவன் அவ்விடத்தை அடையுமுன், தூய்ை குக் கரை நிலத்தை எரித்திலாமையால், வில்லை. ஆயின், தன்னை அக்கரைக்கு எடுத் வனப் பணித்தாகை, அவ்வாற்றல் விதேக குடியேறிய குலமுதல்வன் பெயரால் வழங் காலத்ததான வரலாற்று மூலத்தில் இஃ:ெ யைக் கூறும் சிறப்புடையதாதலின், இம்ம எரித்துக்கொண்டே அக்கினி தேவன் செ6 தீ வழிபாடு பையப் பைபக் கிழக்குப் ட கூட்டங் கூட்டமாகக் குடிபெயர்ந்து போன் எரித்தழித்துப் புதிய குடியிருப்புக்களை நி! இலக்கியம் இராமனைப் பொருட்படுத்தாது கூறுகின்ற விதேக நாட்டரசனுகிய சனகை சனகனென்போன் உண்மையாகவே உயிர் னென்பது தெளிவு. அவன், உபநிடதங்களி வளர்த்தவரான ஊர் சுற்றும் மெய்யறிவ புரந்ததோடமையாது, அவர்தம் மெய்ப் கலந்து கொண்டவன். புத்தருடைய காலத் அவன் தலைநகராகிய மிதிலையும் முதன்மைய கில் விருச்சியரின் தொல்குலக் கூட்டிணைப் இலிச்சவிக் குடியினர் தலைமை தாங்கினர். அ கோலியராகலாம்; அன்றி, ஒருகால் இரண் களே யாகலாம்.
விதேக நாட்டுக்குத் தெற்கே, கங்கையி கொண்ட மற்ருெரு நாடு இருந்தது. அக் எய்தியிருக்கவில்லை. ஆயின், விாாத்தியர் சடங்குகளைப் பின்பற்றது, நாடோடிகளாய் களோடும் கூட்டங் கூட்டமாக அங்கே அலை, காலத்தில் வாழ்ந்த பிம்பிசாரன் என்னும் ஆ தன் உள்ளார்ந்த சத்தியையும் முனைப்ை இவையே பிற்றை ஞான்று இந்தியாவின் மு. காட்டின. மகத நாட்டுக்குக் கிழக்கே, இக்க கம் என்னும் சிற்றரசொன்று அமைந்தி வங்காளமும் அசாமும் இன்னும் ஆரியர் வந்தன.
இவ்வாறு அக்காலத்து நூல்கள் யமுனை எல்லைவரை பரந்துள்ள நிலப்பகுதியையே கங்கைக்குத் தென்பாலுள்ள நிலப்பரப்பு அ கங்கையாற்றின் கரைகள் அக்காலத்தில் லாமாகையால், அவ்வாற்றுப் பள்ளத்தாக்கு குன்றுகள் வழியாகவே ஆரியப் பெருங் கூ பாரெனக் கூறப்பட்ட கருத்து நியாயமான யர் பரவிய நிலப்பரப்பு முற்றுகவே கங்கைய பொருந்தாது. ஒத்த காலத்து இலக்கியம்

கு இந்தியா
ரசுவதி யாற்றிலிருந்து ஆங்குச்சென்றன் ; ம செய்யுந் தீக்கடவுள் அவ்வாற்றின் கிழக் ஆரியனெவனும் அதனைக் கடக்க விரும்ப துச் செல்லுமாறு அங்கியங் கடவுள் மாத நாடு ஆரியப் பண்பை எய்தி, அங்கு முதற் தப்பட்டுவருவதாயிற்று. ஏறக்குறைய ஒத்த ான்றுமட்டுமே ஆரியர் குடியேறிய முறை ரபுக் கதை முதன்மையானது. நிலத்தை ண்ருரனென்னுங் கதையிலே, நாம் ஆரியரின் க்கமாகப் பாவிய முறையையே யன்றிக்,
போர்வல்ல உழவர் காடு கரம்பைகளை* வவிய வாற்றையுங் காணலாம். அக்காலத்து விட்டாலும், அவன்றன் மாமனென மரபு எப் பலமுறை குறிப்பிடுகின்றது. எனவே, வாழ்ந்து வரலாற்றில் இடம்பெற்ற ஒருவ ன் புதிய இறையனுபவக் கோட்பாடுகளை rளரையும் ஏனைத் துறவியரையும் நன்கு பொருள் நுதலிய உரையாட்டுக்களிலும் கிற் சனகன்றன் அரசு மறைந்துவிட்டது : பிழந்து விட்டது. அவ்வரசு இருந்த இடத் பாட்சியொன்று தோன்றியது ; இதற்கு அன்னர் குன்றுகளிலிருந்து போந்த மொங் டாம் அலையாக வந்த ஆரியக் குடியேறி
ன் வலக்கரையிலே, மகதமெனப் பெயர் காலத்தில் இஃது எவ்வித முதன்மையும் எனப்பட்ட நெறிமாறிய ஆரியர் வேதச் த் தம் ஆட்டு மந்தைகளோடும் ஆநிரை ந்து திரிந்தனர். இம் மதக நாடு, புத்தரின் :ற்றல் படைத்த அரசனின் ஆட்சியிலேயே பையும் வெளிப்படுத்தத் தொடங்கியது ; தற் பெரும் பேரரசை அமைப்பதற்கு வழி ால வங்காளத்தின் எல்லைப்புறத்திலே அங் ருந்தது. அங்க நாட்டுக்கு அப்பால் நிலவெல்லைக்குப் புறம்பாகவே இருந்து
"யாற்றிலிருந்து கிழக்கே வங்காளத்தின் சிறப்பாகக் குறிப்பிடுவனவா யுள்ளன. த்துணைக் கவனம் பெற்றிலது.
அடர்சேறு படர்ந்த காடாக இருந்திருக்க வழியாகவன்றி, இமயத்தின் அடிவாரக் ட்டத்தார் கிழக்கு நோக்கிப் படர்ந்திருப் தாகத் தோன்றுகின்றது. எனினும், ஆரி ன் வடபால் அமைந்துளதெனக் கோடல் வட இந்தியாவின் எஞ்சிய பகுதி பற்றி

Page 81
Tipt 'af Arrheology, Gaierra Preri
வழிபாட்டுப் போருளோடு தோன்றும் காளே,
மாத்தேவதை வழிபாடு.
குரங்கு அரப்பாப்
 
 
 

LLLL TTtLtTLT LLLLT TtOuLrLBBS SLLLLLLH LLuLuLkLGGGS CTLLt
ET: விலங்கு புடைசூழ விளங்கும்
கோம்புத் தெய்வம்,
크 II
பாரிடும் விரன், கோம்பு மனிதறுக்ரும்
(மரத்தெய்வம்) கொம்புப் புலிக்கும் போராட்டம்,
3.11:3 னேகள்
Upër LJPG. ஒளிப்படம் 13

Page 82
r = ľJejiť. of Arrha roľogy, Člowerrirrieriť z
மோகத்சதாரோ அ ག་འཚོ་ Joel, flirteology, arrera s:f Iserlier
மோரியத் தம்பம், இலண்புரியா, நந்தன்கார், பீகார். ஒளிப்படம் X
 
 

"- چې سمې
if riff frial lear, driar Frriss ríj, Líffrr:11
ஈரிகலன்கள்.
Firshizarra
...
ம்பம்,
பசுநகர்
శా
எலிபோதோசின், த
ஏறக்குறைய கி. மு. 100,

Page 83
அரப்பாப் பண்
அதிகம் கூறவில்லையே யெனினும், புத்த முன்னரே அப்பகுதியில் மக்கள் சென்று ( கின்றன. மரபுவழக்கும் இக்கருத்தை வ யிலே, (வட) மதுரைப் பகுதியில் யாதவர் அவ்வாற்றின் கீழ்ப் போக்கில் இன்னும் ே தது ; அதன் அரசர் கோசாம்பியைத் தலை பிற்காலத்தில் மிக்க முதன்மை பெற்று ெ ஆரியர் சம்பல் நதிவழியாக முன்னேறி ம யாற்றையும் அடைந்து விட்டனர். ஒருகா ஆரியர் செல்வாக்குக்குட்பட்டிருந்தன வ ஒரு கிளை கண்ணபிரானைத் தலைவனுகக் தென அறிகின்முேம். இதிகாசக் கதையே ஒருவேளை உண்மை வரலாருகாதிருக்கலா, உண்மையை அடிப்படையாகக் கொண்டே இந்தியாவினுள்ளே நெடுந்தொலை பரந்து வட மேற்குப் பகுதியிலும் அமைந்திருந்த மறந்துவிட்டனர். பிந்திய வேதங்கள் அதன் வாறு குறிப்பிடுங்காலும், ஆண்டுள்ளோ அதனை மாசுற்ற நிலமென வழக்கமாக வேளை, வைதிக நெறிகளைப் பின்பற்றதவ முறை படையெடுத்து வந்து அப்பகுதியில் பொருளியல் வாழ்க்கையைப் பொறு இருக்கு வேதப் பண்பாட்டிலும் மிகமுன்ே தொல்குலத்தோர் ஆங்காங்கு ஒன்றுகிா6 வாழ்ந்தனர். இவ்விராச்சியங்கள் தமது ே வில்லை ; எனினும் அவை நிலையான தலைந பரிபாலன முறையினையும் உடையனவாயி போதும் இடைக்கிடை குறிக்கப்படுகின்/ கக் குன்றிவந்தது. இக்காலப் பகுதியின் இ பாலான நாடுகளில் உறுதிபெற்றுவிட்டது மரபு வழக்கின் பளுவும் பொதுமக்கள் கரு வரம்புபடுத்திவந்தன. பண்டை இந்தியாவி ஓரளவு செல்வாக்குப்பெற்றிருந்தது. சில பானது மாறிய நிலைமைகளுக்கேற்பத் த6 கண்டது. கணங்கள் எனப்பட்ட தொல் டிேலும் பல நூற்றண்டுகளாக நிலைபெற படையில் உண்டான அரசியற் பிரிவுகள் அவை ஏற்படலாயின. இந்தியாவின் ப வாகக் குலைவுற்று வந்தன ; இக்காலப் பகு துறவுக் கொள்கையும் எதிலுங்கேடேக: தொல்குலங்கள் குலேவுற்றமையும் அதனுல் யான காரணிகளாகவிருந்தனவாகலாம்.
மக்கணயக்கும் மன்றங்கள் வலுவிழந். சிலே செல்வாக்கால் ஓங்குவதாயிற்று : அரண்மனை அலுவலாளர் ஆகியோர் “இ

ாடும் ஆரியரும் 57
காலத்து நிலைமைகள் அக்காலத்துக்கு டியிருந்தாராதல் வேண்டுமெனத் தெரிவிக் லியுறுத்துகின்றது. யமுனை யாற்றங் கரை என்னுந் தொல் குலத்தோர் உறைந்தனர். நடுந் தொலைவில் வற்ச நாடு அமைந்திருந் நகராகக் கொண்டு ஆண்டு வந்தனர் ; இது ளங்கியது. இக்காலப்பகுதியின் இறுதியில் "ளவ நாட்டிற் குடியேறியதோடு நருமதை ல் வடமேல் தக்கணத்தின் சில பகுதிகள் ாகலாம். இதிகாச மரபின்படி யாதவரின் கொண்டு காதியாவாரிற் குடியேறியிருந்த டு கண்ணபிரான் கொண்டுள்ள தொடர்பு ம் (ப. 419) ; எனினும் இம்மரபுக் கதை உருவானதாகலாம். விட்ட ஆரியர் இப்போது, பஞ்சாப்பிலும் தம் பழைய உறைவிடத்தை உண்மையில் ன அருமையாகவே குறிப்பிடுகின்றன. அவ் வேதவேள்வி இயற்ருதவரென்பதற்காக இழித்தும் பழித்துமே பேசுகின்றன. ஒரு ரான இந்தோ-ஐரோப்பியர் மீண்டுமொரு
வாழ்ந்தனராகலாம்.
த்தவரை, பிந்திய வேதகாலப் பண்பாடு 'னற்றமடைந்திருந்தது. இப்போது ஆரியத் ண்டு சிறிய இராச்சியங்களாக அமைந்து தொல்குலப் பண்பை முற்முக இழந்துவிட கரங்களையும் தொடக்கநிலையினதான ஒரு ருந்தன. பழைய தொல்குலமன்றங்கள் இப் ரனவேயெனினும் அவற்றின் வலு விரைவா அறுதியில் அரசனுடைய தனியாட்சி பெரும் அங்கெல்லாம் பார்ப்பனரின் அதிகாரமும் த்தின் வலியுமே அரசனின் தனியாட்சியை ல் இப்பொதுமக்கள் கருத்து எஞ்ஞான்றும் பல இடங்களிற் பழைய தொல்குல அமைப் ானை மாற்றியமைத்துக்கொள்வதில் வெற்றி குலவரசுகள் எல்லைப்புற மாவட்டங்களில் றிருந்தன. ஆயின், இனக்கட்டின் அடிப்
போய்விட, புவியியல் அடிப்படையில் ல பகுதிகளில் இத்தொல்குலங்கள் விாை தி முழுவதும் வெளிப்பட்டுத் தோன்றும் ண் நீர்மையும் வளர்வதற்கு, இவ்வாறு
ஏற்பட்ட எமமின்மை யச்சமும் முதன்மை
போயினவாக, மற்றெரு மூலக்கூறு அா அரசனுடைய உறவினர். அவையத்தார். த்தினச் சுற்றம்’ (இரத்தினினர்) எனச்

Page 84
58 வியத்
சுட்டப்பட்டனர்; இவர் அத்துணை முத அரசனுடைய மண்ணுமங்கலத்தன்று பொருட்டுச் சிறப்பான வேள்விகள் .ெ அரண்மனைத் தலைமைக் குருவாகிய புே வனும் அரசனுடைய தேர்ப்பாகனும் செ அடங்குவர். இவ்வரிசையில் வைத்தெண் மிருவரையும் முறையே பொருளாளைெ ஆயின் இவ்விளக்கம் ஐயத்துக்கிடமான நிலையிலமைந்த ஓர் அமைச்சு முறையும் ( இடமுண்டாகின்றது.
இக்காலப் பகுதியில் வேள்விநெறி அா வளர்ச்சிபெற்றிருந்தது. பிராமண இலக்கி கூறப்படாத புதிய வேத்தியல் வேள்விகல் டிய அறிவுறுத்தல்களே யுரைப்பதாகவேயு படுவதாகிய இராசசூயம் அரசனுடைய வாசபேயம் ("வலிபுணர்க்கும் குடி') எ வாகும் ; இது நடுவயதடைந்த ஓர் அ தோடு, சாதாரண அரசனுக இருந்தவனை மிராட்டு எனப்படுவோன் ஏனைச் சிற்றரச தலைபணியாது ஒரு குடைக்கீழ் உலகாள் புகழாலும் சிறப்பாலும் விஞ்சியது குதிை வேள்விக்கெனச் சிறப்பாக மங்கலநீராட்டி தன் விருப்பப்படி திரியவிடப்படும் ; அக படையொன்று செல்லும் ; அக்குதிரை மற்றையரசரும் ஒன்றில் அதற்கு வழிட தடுக்துப் போர்செய்தல்வேண்டும் ; அய விடிற் குதிரை தலைநகருக்குக் கொண்டு: பலியிடப்படும். இராசகுயம் வேட்கவே6 ஒவ்வொருவரினதும் வேணவாவாகவிருந்த ஏற்படுத்திய தீயவிளைவுகளின் தாக்கம் இ நெடிது உணரப்பட்டது.
இப்போது, பண்டை மாதிரியானவொரு ளெல்லாம் ஆரியரிடம் பெரும்பாலும் நி னென்றும் செம்பென்றும் (அல்லது வெண் கள் வெள்ளியம், ஈயம், வெள்ளி என்னும் அவை ஒருவேளை இரும்பையுங் குறிப்பி யாயினும், போரில் அருமையாகவே பய நெல்லோடு வேறு பல பயிர்களையும் வளர் պւհ டசளையிடுதல்பற்றியும் ஒரளவு அறிந்தி சிறப்புத் தேர்ச்சிக்குரிய தொழில்களு இருக்கு வேதத்திற் சில தொழில்களே கு தொழில்கள் குறிப்பிடப்படுகின்றன : பணி
* கரும் வெண்கலம் ” என்பது யசுர் வேதத இக்காலப் பகுதிக்குரிய மட்டத்திற் கண்ட எச்சங்க காலம்வரை இரும்பு ஏனை உலோகங்களைக் காட்டிலு

க்கு இந்தியா
ன்மைபூண்டவரென மதிக்கப்பட்டமையால், அவன்பாற் பற்றுறுதியுடையாாயிருத்தற் ய்யப்பட்டன. இவ்விரத்தினச் சுற்றத்தில் ாாகிதரும் படைத்தலைவனும் கஞ்சுக முதல் ல்வாக்குடைய ஏனை அரண்மனை ஊழியரும் ணப்படும் சங்கிரகீதா, பாகதுகன் என்னு னவும் வரியறவிடுவோனெனவுங் கூறுப. அ ; இது திருத்தமானதாயின், தொடக்க தடியியற் சேவையும் இருந்தனவெனக் கருத
சனுடைய ஆடம்பரங்களோடொத்து நன்கு யத்திற் பெரும்பாகம் இருக்கு வேதத்திற் நுணுக்கம் வழுவாமற் செய்வதற்கு வேண் ள்ளது. இவற்றுள் நீண்டகாலஞ் செய்யப் மண்ணுமங்கலத்தையொட்டி நிகழ்வது ; ன்பது புத்திளமையூட்டும் ஒருவகை விழா ரசனின் உயிர்ச்சத்திகளை மீட்டுக்கொடுப்ப ச் சம்மிாாட்டாக உயர்த்தியும்விடும் சம் செல்லாம் தன்னடிபணியத் தான் எவர்க்கும் பவனுவன். இப்புதிய வேள்விகளுளெல்லாம் ச வேள்வியாகிய அசுவமேதமாகும்; இவ் ய ஒரு குதிரை ஓராண்டுக் காலத்துக்குத் னைப் பின்முெடர்ந்து, தெரிந்தெடுத்த வீரர் செல்லும் தேயங்களிலுள்ள சிற்றரசரும் பாடாற்றல்வேண்டும் , அன்றேல் அதனைத் ல் நாட்டரசரெவராலுங் கைப்பற்றப்படா வரப்பட்டு ஓராண்டு முடிவில் வேள்வியிற் ண்டுமென்பதே முதன்மைவாய்ந்த மன்னர் து. இவ்வேள்வி அாசிடைத் தொடர்புகளில் ந்து மன்னரின் ஆட்சிக்காலம் முடியும்வரை
நாகரிகத்துக்குவேண்டிய அணியடுக்குக்க றைவுற்றிருந்தன. இருக்கு வேதம் பொன் "கல மென்றும்) கூருநிற்ப, பிந்திய வேதங் உலோகங்களையும் சேர்த்துக் கூறுகின்றன; டுவனவாகலாம்*. யானை பழக்கப்பட்டதே ன்படுத்தப்பட்டது. இக்காலத்தில் ஆரியர் க்துவந்தனர்; அன்னர் நீர்ப்பாய்ச்சல்பற்றி கிருந்தனர்.
நம் பணிகளும் பல தோன்றியிருந்தன; றிப்பிடப்பட்டுள்ளனவாக, இப்போது பல த்தட்டார், பொற்கொல்லர், உலோக வேலை
திற் காணப்படுகிறது. அத்தினபுரத்து அகழ்விலே வில் இரும்பு யாதுமே அகப்படவில்லை. மோரியர் ம் மிக அருமையாக இருந்ததாகலாம்.

Page 85
அரப்பாப் பணி
செய்வோர், கூடைபின்னுவோர், கயிறு வோர், மரவேலைசெய்வோர், மட்கலம் வஃ படுகின்றனர். பல்வேறு வகையினரான வி களியாட்டத் தொழிலும் ஓரளவு வளர்ச் குறிசொல்லுவோரும் குழலூதுவோரும் வித்தனர். அன்றியும் வட்டிக்காரர் வ6 காணப்படுகின்றன.
ஆரியர் பண்பாடு பெரும் முன்னேற்: காசுபற்றிய குறிப்போ, எழுத்துக் கலைட இவையிரண்டும் இந்தியாவில் மோரியர் 8 தேற்றம். நாணயக்காசு கி. மு. 6 ஆம் ! டுறவால் இந்தியாவிற் புகுத்தப்பட்டத வேதங்களிற் குறிக்கப்படாமையைச் சான படவில்லையெனக் கூறுவது உறுதியானதெ யப்பட்ட புரோகித வகுப்பாருக்கெனவே மில்லாத நெட்டுருப்பயிற்சி முறையொன எட்டில் எழுதுவதை வெறுக்கத்தக்க எண்ண இடமுண்டு; இவ்விலக்கியத்திே தொடர்புகொண்டவரென்பதற்கு மங்கல இந்திய நாட்டு வெள்ளப்பெருக்குக் கதை லாம். இக்கதை முதன்முதல் இக்காலப் ப விய நாட்டுக் கதையோடு ஓரளவு ஒத்திரு பட்டபின், இந்திய வணிகச் சரக்குக்கள் லத் தொடங்கின. செமித்திக்கு வணிகரே திய வணிகரேனும் அகர வரிசையாக எ தல்கூடும். கற்றவர் படிப்படியாக அதனை : அமைத்துக்கொண்டாராக, மோரியர் க. கிற்று (ப. 523).
இக்காலப்பகுதியின் சிறப்புமிக்க வ யாகும் ; அவை பின்னர் வேறிடத்தில் எடுத்துக்கொண்டால், இந்தியர் வாழ்க்கை யைப் பின்பற்றிவருகின்றனவோ, அந்த பிந்திய வேத இலக்கியத்திற் காணலாம். இறுதியில் இந்திய நாட்டரசர் வலுவால் சிறப்புரிமைகளைத் தமக்காக்கிக்கொண்டன தியது ; இத்தகைய விருத்திகளைக் கண்ட இந்தியப் பண்பாட்டின் பொற்காலத் ெ காலத்திலேயே இந்தியாவின் சமூக அை ஆகியவெல்லாம் படிமுறையாக வளர்ந்து வடிவத்தை எய்தினவென்க.

ண்பாடும் ஆரியரும் 59
திரிப்போர், நெசவுசெய்வோர், சாயமூட்டு ஈவோர் ஆகிய பல தொழிலோர் குறிப்பிடப் ரீட்டுவேலைக்காாருங் குறிப்பிடப்படுகின்றனர். *சியடைந்திருந்தது; அங்கே வேழம்பரும்
கூத்தாடுவோரும் இருந்து மக்களே மகிழ் Eகர் ஆகியோருக்குஞ் சில குறிப்புக்கள்
Dமெய்கியிருந்த இக்காலத்திலும் நாணயக் 1ற்றிய குறிப்போ ஏதுங் காணப்படவில்லை. 5ாலத்துக்குமுன் வழக்கிலிருந்தனவென்பது நூற்றண்டின் இறுதியிலே பாரசிகரின் கூட் "கலாம். ஆயின், எழுத்துக் கலை பிந்திய *முகக்கொண்டு அது முற்ருகவே அறியப் 5ான்றன்று. இவ்விலக்கியம் வரையறை செய் தோன்றியது; இவ்வகுப்பாரோ ஈடுமெடுப்பு ள்றை வளர்த்திருந்தனர். அத்தகையோர் புதுமையென எதிர்த்திருப்பாரென நாம் லேயே ஆரியர் மெசப்பொத்தேமியாவுடன் ான சான்று காணப்படுகிறது. குறிப்பாக பில் (ப. 418) இத்தொடர்பை நாம் காண குதியிலேயே தோன்றியது; இது பாபிலோ }க்கின்றது. பல நூற்முண்டுகள் இடையிடு மீண்டும் மெசப்பொத்தேமியாவுக்குச் செல் லும், மேல்புலத்திருந்து மீண்டுவந்த இத் ழுதும் முறையை இங்குக் கொணர்ந்திருத் ஏற்று, இந்திய மொழி ஒலியியலுக்குத் தக ாலத்தில் அது பிராமி வரிவடிவாக வழங்
ளர்ச்சிகளெல்லாம் சமயஞ் சார்ந்தவையே ஆசாயப்படும் (ப. 337), பண்பாட்டினை யும் சிந்தனையும் இன்றுவரை எந்த நெறி நெறிக்கு அவை திரும்பியவாற்றை நாம் தெளிவில்லாத இத்தொன்மைக்காலத்தின் ஓங்கினர்; குருமார் மேலும் மேலும் கூடிய ர்; சமய நோக்கு விரைவாக மாற்றமெய் இப்பிந்திய வேதகாலத்தின் இறுதியானது 5ாடக்கத்தைக் குறிக்கின்றது; இப்பொற் மப்பொழுங்கு, சமயம், இலக்கியம், கலை ஏறத்தாழ அவை இன்று கொண்டிருக்கும்

Page 86
வரலாறு : பண்டைக்கால
வரலாற்று
பண்டை இந்திய மன்னரின் மன்றங்க மிக்க நிகழ்ச்சிகள் கவனமாகப் பதிந்துை மையால் அப்பதிவேடுகள் யாவும் நம கி. பி. 12 ஆம் நூற்முண்டிலே கல்கணர் தாயகத்தின் வரலாற்றைச் செய்யுளாக (இராசதாங்கிணி) என்னும் அவரது நூ தற்கு மிகப் பயன்படுவதாயிருந்தபோது பற்றி நமக்கு ஒன்றுங் கூறுகின்றிலது. பிருண்டும் எழுதப்பட்டனவென்பதற்கு உ இலங்கை வான்முறைக் குறிப்பு அரசியல் தந்தபோதும், அது சிறப்பாக இலங்ை வரலாற்றுணர்வு அடியோடில்லாததென இ நேரியதன்முகலாம்; ஆயின், அது தன் ப வரலாற்றுக் காலத்தே தோன்றி மறைந்த மரபானவொரு பொற்காலத்துக்குரிய ( பொதுவாகச் செறியவிட்டது.
இவ்வாருகவே, பண்டை இந்தியாவின் கூடிய செய்திகள் எம்மை அலைக்கழித்து வாயும் திட்பமற்றவாயுமுள்ளன. கி. பி. நாம் கொள்ளத்தகும் இடைக்காலம்பற்றி மானது. வரலாறனது சமயவியல் சார்ந் நூல்களில் இலைமறைகாய்போலிருக்குங் (འུ་ களைக் கூறுவனவாகவுள்ள சில நாடகங். வேற்று நாட்டுப் பிரயாணிகளின் பதில் களிலும் கோயின் மதில்களிலும் பொறிக் உரித்துறுதிகளிற் பாயிரமாகச் சேர்க்கட் கீர்த்திகளிலிருந்தும் அல்லது ஆளும் குறிப்பிடும் பிற குறிப்புக்களிலிருந்தும் ெ கப்படவேண்டியிருக்கின்றது. வரலாற்ருசி கான உரித்துறுதிகள் வழக்கமாகச் செப்ே படம் LXXXIX). இந்தியாவின் ஆதி (ஒழுங்கற்ற முறையிற் பல துண்டுகளாக ே அதிற் பல துண்டுகள் தவறிவிட்டன , ! யுள்ளன; கட்டுக்கடங்கிய கற்பனையின் து காணலாமாயினும் இடைவெளிகள் பல காலத்துமே நிரப்படாதிருக்கலாம். இடை குரிய காலங்களையே திட்டமாக வரையறு குரிய இந்திய வரலாற்றை நாம் மீளவ

II
இடைக்காலப் பேரரசுகள் :
மூலங்கள்
ரில் அவ்வவ் வரசுகளுக்குரிய முதன்மை வக்கப்பட்டிருந்தன ; ஆயின், நல்லூழின் க்குக் கிடையாதவாறு அழிந்துபோயின. என்னுங் காசுமீசப் புலவரொருவர் தமத் ப் பாடியுள்ளார் ; ஆயின், 'அரசராறு” லானது காசுமீரத்தின் வரலாற்றை அறி ம், இந்தியா முழுமைக்குமுரிய வரலாறு அத்தகைய வரன்முறைக் குறிப்புக்கள் ண்மைச் சான்றில்லை. மகாவமிசம் என்னும் வரலாறுபற்றி நம்பத்தக்க செய்திகளைத் கப் பெளத்தமத வரலாமுகவே உள்ளது. ந்தியாவைக் குறித்துக் கூறுவது ஒருவேளை ழைமையிற் கொண்ட ஆர்வத்தையெல்லாம் பேரரசுகள்மேற் செறியவிடாது, புராண பொய்ப்புகழ் வாய்ந்த அரசர்கள் மேலே
அரசியல் வரலாறுபற்றி நாம் அறியக் மலைக்கவைக்கு மளவுக்குத் தெளிவற்ற 7 ஆம் நூற்முண்டோடு தொடங்குவதாக ப நம் அறிவு இன்னுஞ் சற்றே கிட்ட தனவும் உலகியல் சார்ந்தனவுமாகவுள்ள குறிப்புக்களிலிருந்தும், வரலாற்று நிகழ்ச்சி கள், புனைகதைகள் ஆகியவற்றிலிருந்தும், புகளிலிருந்தும், கற்பாறைகளிலும் தூண் கப்பட்டாயினும் நிலக் கொடைகளுக்கான பட்டாயினுங் காணப்படும் பல மெய்க் அரசரையும் அவர்தம் மூதாதையரையுங் 'சய்திகளைத் திரட்டிப் பொருத்தி உருவாக் ரியனின் நல்லூழால் நிலக்கொடைகளுக் 'படுகளிலே பொறிக்கப்பட்டுள்ளன (ஒளிப் வரலாறு ஒரு சிக்கற் பொருத்துப் படம் வட்டிப் பொருத்தும் படம்) போன்றுளது; படத்தின் சில பகுதிகள் நன்கு தெளிவா ணைகொண்டு மற்றவற்றை மீளவமைத்துக் இன்னும் இருந்தேதீரும் , அவை எக் க்காலத்துக்கு முன்னர் சில நிகழ்ச்சிகளுக் த்துக் கூறலாம். ஆயின், இந்துக் காலத்துக் மைத்துக் காணக்கூடியவரையில், தொழில்

Page 87
வரலாறு : பண்டைக்கால
காரணமாகவும் பற்றுக் காரணமாகவும் சாரார்க்குமொப்ப ஆர்வமூட்டத்தக்க சு ஆளுமைவாய்ந்தோரும் அவ்வரலாற்றில் முதன்மைவாய்ந்த பல பொருண் முடிவு கருத்து வேற்றுமை கொண்டுள்ளனர்.
இந்துக்காலத்து இந்தியாவின் அரசியல் தெளிவற்றதாயும் நிறைவற்றதாயுமிருப் விட்டுவிடல்வேண்டுமென வாசகர் எமக்கு கூறுவதற்கு உடன்படமாட்டோம். இ சமயம், கலை, மொழி, இலக்கியம் ஆகி பின்னணி ஆகியவற்றில் வைத்து நோக் ளனர். இவ்வாராய்ச்சிகள், பண்டை இ முற்முக அக்கறைகொண்டிருந்ததென்னு செய்துவிட்டன; எமதறிவு எத்துணைக் யாவிலே புகழ்பெற்ற பேரரசுகள் ே சான்றுண்டு. சமயம், கலை, இலக்கியம், யற் கட்டமைப்பிலும் இந்தியா தனக்ே ளது ; அம்முறை அதன் வலிவாலும் பெ விளங்குகின்றது. ஆதலால் இந்தியாவில் விளங்கிக்கொள்வதற்கு அதன் அரசியல் யாததாகின்றது.
புத்த
கி. மு. 6 ஆம் நூற்முண்டிலேயே இந் குரிய மரபுகள் ஆகியவற்றினின்று வெ முறையாகப் பேரரசர்களைப்பற்றிக் ே உயிர்வாழ்ந்தவரென்பது உறுதி; அவர் பட்டுள்ளன. இக்காலம் முதலாய் இந்: யான நெறிகள் தெளிவாகத் தெரிகின்ற6 ளவை பெளத்த சமண சமய நூல்கள சாதனங்களாகக் கோடற்குப் போதாத அவற்றின் ஆசிரியன்மார் அரசியல் அலு கள்போன்றே இந்நூல்களும் பல நூற்( வந்தவை. ஆயின், வேதங்கள் பன்னெ பட்டனவாக, இவையோ காலப்போக் ஆயிலும் உண்மையான வரலாற்று நிகழ் றிற் பொதிந்துள்ளன. அவையெல்லாம் மொழிகளில் தனித் தனியே ஆக்கப்பட்
உறுதிப்படுத்துவனவாகவேயுள்ளன.
இந்தியாவில் உண்மை வரலாறு தோ ஆன்மிகத்துறையிலும் பெருங்கிளர்ச்சி ஞான்று இறையனுபூதிச் செல்வரும் கைட் பள்ளத்தாக்கடங்கலுஞ் சுற்றித்

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 6.
வரலாற்ருராய்ச்சியை மேற்கொள்ளும் இரு வையான இடைநிகழ்ச்சிகளும் தெளிவான
முற்முகவே இல்லையெனலாம். அன்றியும் களிலுமே துறைபோய சான்றவர் பெரிதும்
0 வரலாறுபற்றிய எமது அறிவு அத்துணைக் பதால், அதனை அத்துறை வல்லார்க்கே குக் கூறலாம். எனினும், இங்கு நாம் அவர் ந்தியவியல் வல்லார் பலர் இந்தியாவின் கியவற்றை அரசியற்பின்னணி வரலாற்றுப் காது, வெறுமையில் வைத்து ஆராய்ந்துள் ந்திய நாகரிகம் ஆன்மிக விடயங்களிலேயே ம் தவமுன கருத்தொன்று பரவத்துணை குறைபாடுடையதாயிருந்தபோதும், இந்தி தான்றி மறைந்தனவென்பதற்குப் போதிய சமூகவாழ்வு ஆகியவற்றிற்போன்றே அரசி க சொந்தமான ஒரு முறையை வகுத்துள் மலிவாலும் தெளிவான தனித்தன்மைபெற்று * பழம்பெரும் நாகரிகத்தை உள்ளவாறு
வரலாற்றை ஓரளவு அறிவது இன்றியமை
ii aistrewulf,
திய வரலாறு பழங்கதைகள் ஐயப்பாட்டிற் 1ளியேறுகின்றது. இப்போது நாம் முதன் "கள்விப்படுகின்ருேம்; அவர் உண்மையில் செய்த அருஞ்செயல்கள் சிலவும் அறியப் நியாவின் அரசியல் வளர்ச்சியின்முதன்மை ன. இக்காலத்து வரலாற்று மூலங்களாக உள் ாகும் ; பல வழிகளில் இவை வரலாற்றுச் நவையென்பது யாவர்க்கும் ஒப்பமுடிந்தது. வல்களில் அக்கறைகொண்டவரல்லர். வேதங் முண்டுகளாகச் செவிவழியாகக் கேட்கப்பட்டு நிங்காலமாகத் திரிபடையாது பாதுகாக்கப் கில் வளர்ச்சியெய்தி மாற்றமடைந்துள்ளன. ழ்ச்சிகளின் நம்பத்தக்க நினைவுகள் பல அவற் ஒன்றற்கொன்று சார்பில்லாது வெவ்வேறு டிருந்தபோதும், ஒன்றையொன்று ஓரளவு
ன்றுகின்ற காலமானது அறிவுத்துறையிலும் தோன்றியவொரு காலமாகவுள்ளது. அஞ் பல திறத்தினரான சமயக் கணக்கரும் கங்
கிரிந்து, விடுபேற்றுக்கு வழியாக யாதேனு

Page 88
62 வியத்த
மொருவகை உள்ளக் கட்டுப்பாட்டையுட வந்தனர்; ஆயின், இந்திய நாட்டின் தன் வாயிலைவிட்டும் தொழின் முயற்சிகளைத் புத்தரின் காலம், அரசியல் வர்த்தகம் ஆ அக்காலம், மெய்யுணர்வாளரையும் துற ாாய வணிக குமாரையும் தாளாளரையும் இப்போது நாகரிக மையம் கிழக்குே பாடு நிலவிய முந்திய நிலப்பரப்புக்குப் கள் அரசியல் முதன்மையாலும் பொரு5 பழைய நாட்டை வென்று ஒளிமழுங்கச் கோசலநாடு, மகதநாடு, வற்சநாடு, அவ மூன்றன் நிலையங்களும் முற்போந்த அ4 காவது நாடு பிற்றை ஞான்று மாளவம் 6 டாக அடக்கியிருந்தது. இந்நான்கு ந இரண்டனைப்பற்றியே நாம் நன்கு அ, பெளத்தம் சமணம் என்னும் இரு பெரு வீரர் என்னும் இருவரின் சமய முயற்: வரன்முறைக் கதையிற் கூறப்படும் இரா வீழ்ச்சியடைந்துவிட்டது. எனினும், அ (பாளி, பசேனகி) வலிமைவாய்ந்தவொரு ஞன் ; அவன் ஆண்ட நிலப்பரப்பானது பெளத்த சமய நூல்களில் அருகித் தே அவன் திறமையற்றவனுயும் அகச் சமயத் வோர் பொருட்டுத் தன் நேரத்தையும் தோன்றுன்ெமுன் , அவனுடைய நாட்டிற் அதனைத் தொல்குல முதல்வர்மூலமும் தின் கோப்பற்றமுறையிலே ஆண்டுவந்தான்.
மற்ருெருபால், மகதநாட்டை ஆண்ட பி வாய்ந்து விளங்கினுன், அவன் ஊக்கமும் ணுய் விளங்கினுனென்றும், திறமையில்லா நீக்கினுனென்றும், தன் ஊர்த் தலைமைக்க டினுனென்றும், தெருக்களையும் நீரிடைப் நாட்டைப் பார்வையிடுவதற்காக ஊரூராய மூலங்களிலிருந்து அறிகின்ருேம். பொது வணுகவே தோன்றுகின்றன். தன் நாட்டுக் பூண்டிருந்தான் ; நெடுந்தொலைவிலே, இந்: நாட்டாசனேடுமே அவன் நட்பாடிவந்தா6 இப்போதுள்ள வங்காளத்தின் எல்லையிலிரு சம்பா ஒர் ஆற்றுத் துறைப்பட்டினமாக தும் முதன்மைபெற்றுத் திகழ்ந்தது. அ போக்குவழியேசென்று, கரையோரமாக; ளோடும் வாசனைச் சரக்குக்களோடும் மீண் களுக்கும் வடநாட்டிற் பெரும் மதிப்பிரு வென்றிகொண்டாயிைனும், தன் பட்டத் மாவட்டத்தின் ஒரு பாதியிலேனும் ஆே

கு இந்தியா
துறவு வாழ்க்கையையும் எடுத்துக் கூறி சிறந்த சிந்தனைச் செல்வர் பலர் தம் வீடு துறந்தும் தவவாழ்க்கையை மேற்கொண்ட கிய துறைகளிலும் முன்னேற்றங்கண்டது. பியரையுமேயன்றித் தாழ்வில்லாச் செல்வ தோற்றுவித்தது. 5ாக்கி நகர்ந்துவிட்டது. பிராமணப் பண் புறத்தே அமைந்த நான்கு பேரிசாச்சியங் ரியல் முதன்மையாலும் குருகுலத்தாரின் செய்துவிட்டன. இந்நான்கும் முறையூே திநாடு என்பனவாம். இவற்றுள் முதன் தியாயத்திற் குறிக்கப்பட்டுள்ளன ; நான் “ன வழங்கப்பட்ட பிரதேசத்தைப் பருமட் ாடுகளுள்ளும் கோசலம் மகதம் என்னும் மிகின்றுேம் ; இவ்விருநாடுகளும் முறையே ஞ்சமயங்களை நிலைநாட்டிய புத்தர் மகா சிகளுக்கும் நிலைக்களங்களாய் விளங்கின. மனின் தாயகமாகிய கோசலநாடு ஏலவே ந்நாட்டின் அரசனுகிய பிரசேனசித்தன் முடிமன்னனுகவே இப்போதும் விளங்கி
பிரான்சிலும் சற்றே சிறியது. ஆயின், ான்றுங் குறிப்புக்களைக்கொண்டு நோக்க, தையும் புறச்சமயத்தையுஞ்சேர்ந்த துற செல்வத்தையும் விரயஞ்செய்தவனுயுந் கொள்ளைக்காரர் மிக்கிருந்தனர்; அவன் பிற செலுத்தும் சிற்றரசர்மூலமும் கட்டுக்
ம்பிசாான் இவனிலும் வேருன இயற்கை
கடைப்பிடியுமுடைய ஒழுங்கமைப்பாள அலுவலாளரைத் தினையளவும் இரங்காது ாரரையெல்லாம் அழைத்து மாநாடு கூட் பாதைகளையும் அமைத்தானென்றும், தன் ச் சுற்றிவந்தானென்றும் நாம் வரலாற்று பாக அவன் அமைதியை விரும்பியவொரு கு மேற்கேயிருந்த நாடுகளோடு நல்லுறவு நதியின் மேற்பாகத்திலிருந்த காந்தார 7. அவன் போர்செய்து வென்ற ஒரு நாடு ந்த அங்கநாடாகும். அதன் தலைநகராகிய அமைந்திருந்ததனுல், வாணிகத்திற் பெரி 1ங்கிருந்து கப்பல்கள் கங்கையின் கீழ்ப் * தென்னிந்தியாவை அடைந்து மணிக டன. இம்மணிகளுக்கும் வாசனைச்சரக்குக் தது. பிம்பிசாரன் அங்கநாடொன்றையே தாசியின் சீதனமான காசி (வாரணுசி) ணசெலுத்தியவனுகத் தோன்றுகின்றன்.

Page 89
வரலாறு : பண்டைக்கால
இப்பட்டத்தரசி கோசலநாட்டு மன்னன் பிம்பிசாரனின் தலைநகராகிய இராசகி புரத்துக்குத் தென்கிழக்கே, ஏறத்தாழ அ ஏறத்தாழக் கி. மு. 490 அளவில், அ ஏழாண்டுகளுக்கு முன்னர், பிம்பிசாரை பான் பதவியினின்றும் நீக்கிச் சிறையிலிட் கொழிக்கும் இராச்சியத்தை அடாத மு யாகிய அசாதசத்துரு, முதுமை யெய்தி தொடுத்துக் காசி நாட்டைக் கைப்பற்றிரு பிசாரனைப் போன்றே தன் மகனுற் பதவி விரூடகன் (பாளியில் விடூடப எனப்படு களில் தன்னுண்மை பெற்று விளங்கிய யினரைத் தாக்கி, உண்மையில் அவரை ஈடும் எடுப்புமில்லாப் பீடு சான்ற புத் தொல்குடியைப் பற்றி இதற்குப்பின் ய ஒருகால், மகதநாட்டு அசாதசத்துருவை, நிறுவவேண்டுமென்னும் பேராவல் கொண் க்கு ஒசாற்ருல் வழிபாடாற்றி எல்லைப்புற லாம் மத்திய அர சின் நேரான ஆணைக்குச் லும் முயற்சியையே மேற்கொள்ள விரும் நிறைவேறவில்லை; அவன் சாக்கியரைக் ெ அழிவுற்றனென்னுமொரு நம்பற்கரிய பற்றிய பிற செய்தி யொன்றையும் இதன் துக்குப் பின் அவனது இராச்சியம் மகத பிரசேனசித்தனேடு தொடுத்த போருக் கரையில் வாழ்ந்த விருச்சியர் என்னும் நாட்டத்தைச் செலுத்தினுன் , இத் தொ குள் அடிக்கடி புகுந்து கொள்ளையடித்து ரொடு நீண்ட காலம் போராடி, ஈற்றில் வைசாலியைக் கைப்பற்றி, அவர்தம் நாடு டான். ஆயினும், அக் கூட்டிணைப்பில் இலிச்சவியர் என்னும் தொல்குலத்தினர் வந்தனர்.குஜறந்த பட்சம் கி. பி. 4 ஆம் தனர்; அத்தாழ்முண்டில் அவர் மறுபடியு செல்வாக்குப் பெற்றுத் திகழ்ந்தனர். போரின் தொடக்கக் கட்டங்கள் ஏறத்த
இறந்த காலத்தையடுத்து நிகழ்ந்தன.
பிம்பிசாசனும் அசாதசத்துருவும் திட் ருந்தனர் என்பதற்கு அவ்விருவர்தம் ஆட பகருகின்றன. கங்கையாறு பாயும் பெ ஆணைக்குட்படுத்துவதையே இருவரும் ( பட்ட வோர் பேரரசை அமைக்கலா ெ கொண்ட இந்திய மன்னர் இவரென்றே களோ "இமயமுதற் குமரிவரை ஒரு இவர்க்கு முன்னும் இருந்தாரெனக் கூ

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 63
பிரசேனசித்தனின் உடன்பிறந்தாளர் வள். நகம் என்பது இப்போதுள்ள பாடலி அறுபது மைல் தொலைவிலிருந்தது. ஃதாவது புத்தர் இறப்பதற்கு ஏறத்தாழ அவன் மகனுகிய அசாதசத்துரு வென் டுக் கொன்முன். தந்தை உருவாக்கிய வளங் றையிற் கவர்ந்தபின் அத் தந்தைகொல்லி பிருந்த மாமன் பிரசேனசித்தனேடு போர் ரன். இதற்குப் பின் பிரசேனசித்தனும் பிம் நீக்கப்பட்டு இறந்தான். புதிய அரசனுகிய வான்) பின்னர் இமயத்தின் அடிக்குன்று சாக்கியர் என்னும் சிறியவோர் தொல்குடி அடியோடு அழித்துவிட்டான். இந்தியாவில் நபிரானைத் தோற்றுவித்த இச் சாக்கியத் ாம் யாதொன்றும் கேள்விப்படுகின்றிலேம். ப் போன்றே விரூடகனும் பேரரசொன்றை rடிருந்தான் போலும், அவன், தன் தந்தை த்து வாழ்ந்த மக்கட் கூட்டத்தாரை யெல் கீழ்க் கொணர்ந்தபின், போர் செய்து வெல் பினன்; ஆயின் அவனுடைய எண்ணங்கள் கான்றழித்தபின் ஓர் அற்புத நிகழ்ச்சியால் வான்முறைக் கதையை யன்றி, அவனைப் பின் நாம் கேள்விப்படவில்லை. சிறிது காலத் நாட்டோடு இணைக்கப்பட்டுவிட்டது. குப் பின்னர் அசாதசத்துரு கங்கையின் வட தொல்குலத்கினர் கூட்டிணைப்பின்மீது தன் ல்குலக் கூட்டத்தார் மகத நாட்டெல்லைக் அலக்கண் செய்து வந்தனர். அவன் அவ அவருடைய முதன்மை வாய்ந்த நகராகிய களையும் தன் நாட்டோடு சேர்த்துக் கொண் முதன்மையான உறுப்பினராய் விளங்கிய தம் தனித்தன்மையை இழக்காது போற்றி நூற்றண்டு வரையாவது அவர் நிலைத்திருந் ம் கிழக்கு இந்தியாவின் அரசியலிற் பெரும் அசாதசத்துரு விருச்சியரோடு தொடுத்த ாழக் கி. மு. 483 இல், அஃதாவது புத்தர்
டவட்டமான வொரு பூட்கை யுடையசாயி சிபற்றிய வரலாற்றுக் குறிப்புக்கள் சான்று நிலப்பரப்பை இயன்றவரை வென்று தம் நாக்காகக் கொண்டனர். ஆதலாற் பரந்து ன்னும் எண்ணத்தை முதன் முதற் கருக் சொல்லலாம். ஆயின், வரன்முறைக் கதை 1டைவைத் துலகாண்ட' பேரரசர் பலர்
புகின்றன. ஆயின், தொன்மையிருளில் மிக

Page 90
64 வியத்த
மங்கலாகத் தோன்றும் இம் மன்னர்களின் தோர் மொய்ம்பு மிக்க மோரியப் பேர புனைந்து கூறியுள்ளனர் என்பது பெரும் காசப் பேரரசர் புத்தர் காலத்துக்குழு லாற்று மாந்தரென்பதில் ஐயமில்லை ; ஆய வாாகவே இருந்தனராகலாம். தம்மை ே ஒப்பு நோக்கிய வழியே அவர் வலியராய் யீட்டினரென்னும் மரபு வழக்கை நிறுவு: சான்றென்றுமேயில்லை.
மகத நாட்டுப் பேரரசர் இருவருக்கும் இருந்ததாயின், அது பாாசிகத்தின் ஆக்கி டும்; இதனைத் தொடக்கி வைத்த பெருந்த பிம்பிசாரன் அரியணை யேறுவதற்கு ஏற யண யேறி, அஞ்ஞான்றையுலகம் கண்ட விரைந்தமைக்க முனைந்தவனுவான். அக்க தட்சசிலை (தட்சசீலம்) என்னும் நகர அக்கும் ஒரு மையமாகப் புகழ் பெற்று கல்வியை முற்றுவிப்பதற்காக அங்குச் :ெ புக்குசாதி) என்னுங் காந்தார நாட்ட தான் , தட்சசிலை ஒருகால் இப் புட்கரசாரி கூடும். ஆயின், ஏறத்தாழக் கி. மு. 519 மெனிட்டுப் பேரரசர்கள்ல் மூன்ருமவஞ காந்தார நாடு தனதேயென உரிமை கொ கல்வெட்டொன்றில் அவன் இந்துசும் (அ முன். ஏரொதோத்தசு என்பாரின் கூற்றுட் பதாம் மாகாணமாகும். இப் பாரசிக மாக பது திட்டவட்டமாகத் தெரிந்திலது. என அடக்கியதாகலாம். இந்தியாவின் வட ( அறியாதிருந்தாரெனல் ஒல்லாது; எனவே பாரசிகரின் உதாரணத்தால் ஒரளவு தூண் பெளத்த சமண சமய நூல்கள் அவ் நிகழ்ச்சிகள் பற்றி விரிவாக ஒன்றுங் கூற யின் பிற்பகுதி பற்றி ஒன்றுமே அறிய அவந்தி வேந்தணுகிய பிரத்தியோதனுடன் வெற்றித்திரு அவன் பக்கல் நில்லாது போ இற்றை நாள்வரை அறிந்த பேரரசுகளி பேரரசை அமைப்பதில் அவன் வெற்றி : ஞசி முதல் வங்காள எல்லைவரை கங்.ை படுத்தினன் ; அக்காலத்திலும் வங்காளப் தது. அடுத்த ஒன்றரை நூற்ருண்டுக் கா: இந்தியாவின் பழைமையை மறைத்திருந்த நூற்முண்டில் நீக்கப்பட்டபோது, மகத கங்கை வடிநிலம் முழுவதையும் தன் பு இராசத்தான், சிந்து, பஞ்சாப்பு, வடமே

த இந்தியா
உருவங்களைப் பிற்காலத்துக் கதை புனைத் சர்களை மனத்துட் கொண்டு மிகைபடப் ாலும் தேற்றம். இராமன் போன்ற இதி ன் உண்மையாகவே உயிர்வாழ்ந்த வர ன், அவரெல்லாம் சிறு தொல்குல முதல் யாத்த ஏனைத் தொல்குல முதல்வரோடு விளங்கினர். அவர் மாபெரும் வெற்றிகளை
தற்கு எமக்கு உண்மையான வரலாற்றுச்
ஊக்க மூட்டுவதற்கு யாதேனுமொன்று மெனிட்டுப் பேரரசாகவே யிருத்தல் வேண் கை சைரசு என்பான் ( கி. மு. 558-530) த்தாழப் பதினமுண்டுகளுக்கு முன் அரி பேரரசுகளிலெல்லாம் பெரிய தொன்றை ாலத்தில் இந்தியாவின் வடமேற்கில் இருந்த ம் ஏற்கெனவே கல்விக்கும் வணிகத் விளங்கியது. மகத நாட்டிளேஞர் தமது Fன்றனர். பிம்பிசாரன் புட்காசாரி (பாளி, ரசனேடு குழியற்முெடர்பு கொண்டிருந் யின் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்ததாயிருத்தல் இல் அமைந்த கல்வெட்டொன்றிலே, ஆக்கி ய்ை விளங்கிய முதல் தாரியசென்பான் ண்டாடுகின்றன். அதற்குச் சற்றுப் பிந்திய ல்லது “ இந்தியா ”வும் ) தனதே யென்கின் படி "இந்துசு ” பாரசிகப் பேரரசின் இரு ாணமாகிய இந்துசின் பரப்பளவு யாதென் ரினும் அது பஞ்சாப்பின் பெரும்பகுதியை மேற்கில் நிகழ்ந்தவற்றை மகதநாட்டரசர் அவர்தம் ஆள்புல விரிவுப் பூட்கையானது டப்பட்ட தென்றே நாம் நம்புகின்றேம் வச் சமயமுதல்வர் இறந்தபின் நிகழ்ந்த வில்லை யாதலால், அசாதசத்துருவின் ஆட்சி முடியாதவராயுள்ளேம். எனினும் அவன் பொருதமைக்கும் சிறிது காலத்துக்கேனும் னமைக்கும் சான்றுண்டு. ஆயின் இந்தியா லெல்லாம் மிக்க வலிமை வாய்ந்த வொரு ாண்டானென்பது திண்ணம். அவன் வார 5யின் இருமருங்கையும் தன் ஆணைக்குட்
ஆரியர் நாகரிகத்துக்கு அப்பாலேயிருந் 2த்தில் மகதநாடு மேலும் விரிவடைந்தது ; திரை மீண்டுமொருமுறை கி. பி. 4 ஆம் காட்டின் புதிய தலைநகராகிய பாடலிபுரம் பூணைக்குட்படுத்தியிருக்கக் காண்கின்முேம். கு மாகாணம் என்னுமிவை தவிர்ந்த வட

Page 91
வரலாறு : பண்டைக்கா
இந்தியாவின் ஏனைப் பாகமெல்லாம் ம
இராச்சியங்கள் ஒன்றில் முற்முக அழிக் தும் சிற்றரசுகளாக ஒடுக்கப்பட்டுவிட்ட6
அலெச்சாந்த
கி. மு. நான்காம் நூற்ருண்டின் நடுப்ப நாட்டுப் பேரரசனுக விளங்கினன். அவன் தலின் மக்கள் நயக்கும் தகைமை அவ கிடைக்கும் சில குறிப்புக்களைக் கொண் முடையோனகத் தோன்றுகின்றன். அவ ஒரிசாவையும் ஆந்திர நாட்டின் வடபா நிலப்பகுதியாகும்) வென்று தன் ஆணைச் தின் வேறு சில பகுதிகளையும் வென்றி யேறும் உரிமைபற்றிப் பிணக்குண்டா! தோன்றிய காலத்திலே இந்தியாவின் வட நிகழ்ச்சிகள் நடைபெற்றன. அக் காலத். கண்ட பல பேரரசுகளிலெல்லாம் பெரிய தோன்றியது.
கி. மு. 330 இல் மசிடோனிய மன் மெனிட்டு அரசர் வழியிற் கடைசியாக கொண்டான் , அதன்பின் அவன் முந்: அடிப்படுத்த முனைந்தான் ; அஞ்ஞான்று தன் மாகாணங்களைத் திறம்படக் கட்டி லிருந்தது. முடிவுகாணும் முறையில் நிக இந்தியப் படைவீரரை ஏற்கெனவே இந்து நதிக்கு மேற்கிலிருந்து பதினைந்து தாரியசுக்குத் துணையாக நின்று அலெச் விற் பாரசிகப் படைகளோடு சேர்ந்து துள்ளதென ஏரொதோத்தசு கூறுகின் சிக்குமுன் ஒரு நூற்ருண்டுக்கு மேலாகக் இஞ்ஞான்றை ஐக்கிய சோவியத்துக் எல்லைகளிலுள்ளதும் ஒட்சசு நதியினுல் நீண்ட காலம் தொடரிகல் நிகழ்த்தியபி கடந்து காபுல் மாவட்டத்தைக் கைப்ட கடுஞ் சீற்றத்தோடு அவனை எதிர்த்துப் ஆற்றலுக்குமுன் நிற்கவாற்முராயினர். . பள்ளத்தாக்கு வழியாக இறங்கி, இந்து வேனிற் காலத்தில் அதனைக் கடந்து (கிரேக்கர் இதனைத் தட்சிலா என்பர்) அவனுக்கு அடிபணிந்து விட்டாணுதலின்
*கிரேக்க மொழியிலுள்ள வரலாற்றேடுகளில் பெயராகிய ஆம்பி என்பதைக் குறிக்கின்றதாகல

ல இடைக்காலப் பேரரசுகள் 65
கதப் பேரரசில் அடங்கிவிட்டன. மற்றை கப்பட்டுவிட்டன; அன்றேல், திறை செலுத்
or.
ரும் மோரியரும்
குதியில் மகாபதும நந்தன் என்பான் மகத தாழ் நிலையிலிருந்து திடீரென உயர்ந்தவனு ன்மாட்டு இல்லையாயிற்று. அவனைப் பற்றிக் ாடுநோக்க, அவன் போவாவும் பேரூக்கமு 1ன் கலிங்க நாட்டை (இஃது இஞ்ஞான்றை ற் கடற்கரைப் பகுதியையும் அடக்கியிருந்த குட்படுத்தினுன் , ஒருகால் அவன் தக்கணத் ருத்தல் கூடும். அவன் இறந்தபின் அரியணை பதுபோற் முேன்றுகிறது. இப் பிணக்குத் டமேற்கில் வரலாற்று முதன்மைவாய்ந்த சில துக் குழம்பிய நிலைமைகளிலிருந்து இந்தியா
தும் வலிமை மிக்கதுமான பேரரசொன்று
னணுகிய அலெச்சாந்தர் என்பான் ஆக்கி வந்த மூன்ரும் தாரியசு என்பான வெற்றி கிய பார சிகப் பேரரசு முழுவதையும் தன் பாரசிகப் பேரரசானது தொலைவிலிருந்த யாளும் வன்மையிழந்து சீர்குலையும் நிலையி ழ்த்திய கோகமலப் போரிலே அலெச்சாந்தர் எதிர்ப்பட வேண்டியவனுனன். ஏனெனில், யானைகளுடன் வந்த சிறு படையொன்று சாந்தரொடு பொருததாதலின். பிளாத்தியா இந்தியப் படைப் பிரிவொன்று போர் புரிந் முராதலின், அலெச்சாந்தரின் படையெழுச் கிரேக்கர் இந்தியரோடு போராடியுள்ளனர். குடியரசு, அபுகானித்தான் ஆகியவற்றின் ர்ேவள மூட்டப்படுவதுமான பாத்திரியாவிலே |ன், அலெச்சாந்தர் இந்துக்கூசு மலையைச் 1ற்றினுன். அப்பகுதியில் வாழ்ந்த குன்றவர் பொருதனாாயினும், அவரெல்லாம் அவன் அக் குன்றவரை வென்றபின், அவன் காபுல் நதியை அடைந்து, கி. மு. 326 இல், இள இந்தியாவினுட் கால்வைத்தான். தட்சசிலை மன்னனுகிய ஓம்பிசு? என்பான் ஏற்கெனவே
அந்நகரம் அவனைத் தடுத்துப் போர் செய்ய
இப்பெயரே காணப்படுகின்றது. இது வட மொழிப் ra.

Page 92
66 வியத் வில்லை; எனினும், சிலம் நதிக்கு அப்பா மன்னன் ஆண்டுவந்த பஞ்சாப்பு நாடி காரணமாக ஒம்பிசு அலெச்சாந்தரை வி அருஞ்சமர் புரிந்து பெரும் பாடுபட்டுச்
பின்னரே மசிடோனிய விரர் போர! சிறைப்பிடித்தனர். போரசு நெடிய உட4 டகையாகக் காட்சியளித்தான். அவனுை கிரேக்கர் உள்ளத்தைக் கவர்ந்துவிட்ட கொணர்ந்து நிறுத்தப்பட்டபோது பேர் காணப்பட்டன; அவன் நிற்க முடியாத அவனைப் பார்த்து 'உன்னை எவ்வாறு ந “எனக்கு அடுத்தவாறு-ஓர் அரசனைப் யிறுத்தான். சிறைபிடிக்கப்பட்டவனின் இ சாந்தர் அவன் வீரத்தை உள்ளத்தால் வி மீட்டும் அவனுக்களித்துத் தனக்குப்
விட்டான். கிரேக்கப் படைகள் தாயகந்
பிலே விட்டுச் செ ன்முன்.
போரசை வெற்றி கொண்டபின் அலெச் எண்ணிறந்த தொல்குலங்களையும் சிற்றரச சென்றன். ஆயின் அறியாத நாட்டுக்குள் கிளர்ச்சி உண்டாகுமெனப் படைத் தலைவி அடைந்ததும் அவன் தன் மேற்செலவை அவன் பஞ்சாப்பினூடாகத் திரும்பி வந்த வேட்கை கொண்ட தொல் குல மக்கள் தனர்; இவ்வாறு எதிர்த்தோரை யெல்லா, நதியின் கீழ்ப்பாகத்தை அடைந்தான். இந் படை இரு பகுதிகளாகப் பிரிந்தது; அவ. மெசப்பொத்தேமியாவை அடைந்தது. ம தரை வழியாகக் கரையைப் பின்பற்றிப் நடத்திச் சென்றன். இடர் நனியுழந்து, ஈ நதியை அடைந்தன; ஏலவே அரக்கோசி திருப்பியனுப்பப்பட்டிருந்த ஒரு சிறு பை டது. அலெச்சாந்தர் இந்தியாவில் தான் ெ ஆணையில் வைத்திருக்கவே விரும்பினுன் காவற் சேனைகளை விட்டுச் சென்றதோடு ஆளும் பொருட்டுச் சத்திரபதிகளை (மாகா லின். ஆயின், இந்திய மாகாணங்களில் எ! 323 இல் திடீரென அலெச்சாந்தர் இறந்த செலுத்திய ஆதிக்கம் ஈடாடத் தொடங்கி விட வேண்டியதாயிற்று ; அலெச்சாந்தரின் இயுதமசு என்பான் கி. மு. 317 இல் வடே
*இது வடமொழிச் சொல்லாகிய பெளரவ என்ப
குருகுலத்தோடு தொடர்புடையோனவான். “பெள வழங்கிய ஒரு குடிப் பெயராகும்.

கு இந்தியா
* போரசு என்னும் போர் மறம்படைத்த நந்தது. இவன் மாட்டுக் கொண்ட அச்சங் ம்பிச் சார்ந்து அவற்குத் துணைநின்முன், லேம் நதியை வியத்தகு முறையில் கடந்த ன் படைகளைப் புறங்கண்டு அவனையும் லும் காண்டகு தோற்றமும் வாய்ந்த ஆண் டய நெஞ்சுரமும் பெருமிதத் தோற்றமும் ண ; வென்றி கொண்ட வேந்தன் முன் ரசின் உடலில் ஒன்பது விழுப் புண்கள் அளவுக்கு இளைத்திருந்தான். அலெச்சாந்தர் டத்த வேண்டும் ?’ என்று கேட்க, அவ்ன் போன்று !' என்று செம்மாந்து விடை ச் செருக்கான விடையைக் கேட்ட அலெச் பந்தான் ; ஆதலால் அவனுடைய நாட்டை பணிந்தொழுகும் சிற்றரசனுயிருக்குமாறு
கிரும்பியபின் பஞ்சாப்பை அவன் பொறுப்
சாந்தர் மேலும் வெற்றியிட்ட விழைந்து, ர்களையும் அடிப்படுத்தித் தொடர்ந்து மேற் இன்னும் முன்னேறுமாறு ஏவினுற் படைக் பர்கள் அஞ்சினராதலின், பேயாசு நதியை நிறுத்தி மீள வேண்டியவனுனன். ஆகவே ான் ; வரும் வழியிற் பல விடத்தும் போர் பலர் அவனைத் தடுத்து வெம்போர் விளைத் ம் வாளுக்கு இரையாக்கிச் சென்று இந்து து நதியின் முகத்தை யடைந்ததும் அவன் bறில் ஒரு பகுதி கடல் வழியாகச் சென்று ற்றைப் பகுதியை அலெச்சாந்தர் தானே பாழுற்ற மக்கிரான் பிரதேசத்துக் கூடாக ற்றில் இரு படைப் பிரிவுகளும் யுபிசே தீசு யா (இன்றுள்ள கந்தகார்) வழியாகத் டப் பிரிவும் அவற்றேடு சேர்ந்து கொண் வற்றி கொண்ட பகுதிகளை யெல்லாம் தன் என்பதில் ஐயமில்லை. ஏனெனில், அவன் , வென்று கைப்பற்றிய நிலப்பகுதிகளை ணத் தலைவர்களை) நியமித்து மிருந்தானத ர்க்கிளர்ச்சிகள் ஏற்பட்டதனுலும், கி. மு. 5ணுலும் மசிடோனியா இந்தியாவின் மீது பது ; இதனுல் அஃது இந்தியாவைக் கை படைத் தலைவர்களிற் கடைசியாளங்கிய மற்கு மாகாணத்தை விட்டுச் சென்றன்.
ன் திரிபாகலாம் ; அவ்வாருயின், போரசு பழை வ' என்பது குருகுலத்து ஆளுங்குடும்பத்தார் க்

Page 93
வரலாறு : பண்டைக்கால
அலெச்சாந்தரின் படையெழுச்சிக்கு மு சிறிதளவு அறிந்திருந்தாராயினும் அவ்வ4 நம்ப முடியாத பிரயாணிகளின் கட்டுக் அலெச்சாந்தர் படையெடுத்து வந்ததன் கிய தொடர்பு கொண்டனர். அலெச்சாந்த லாற்றேடுகளிற் கூறப்பட்டுள்ளவற்றை நே முல் விம்மித மடைந்தனரென்பது தெளி நெஞ்சுரத்தையும், தட்சசிலையிற் கண்ட ஆ யும், பஞ்சாப்பிலும் சிந்திலும் கண்ட ெ யையும் வியந்து நயந்தனர்.
இப்படையெடுப்பின் உடனடியான வின் இந்தியாவின் வடமேற்குப் பகுதியிலிருந் களையும் சீர்குலைந்து வீழ்த்திவிட்டானென உள்ளத்தில் ஊன்றிப் பதியவில்லை. ஆதல இலக்கியங்கள் முழுவதிலும் அவனைப் பற நூற்றுண்டுகளில் இந்தியர் கிரேக்கரை அ காலத்தில் இந்தியாவிற் கிரேக்கரின் செல்வ மில்லை. எனினும், அப் படையெழுச்சியு மேற்கு இந்தியாவின் அரசியலில் ஏற்பட்ட மறைமுக விளைவுகளை உண்டாக்கி யுள்ள வரலாற்று மூலங்கள் சந்திரகோட்டசு இந்திய வரலாற்று மூலங்களிற் குறிக்க படையெடுத்துச் சென்முேருக்குத் துணைநி அப்பாலும் மேற்சென்று நந்தப் பேராச குடி மக்கள் மிக வெறுப்பதாற் படையெ அவர்கள் கிளர்ந்தெழுவார்களென்றும் ச அறுத்தினுனெனப் புளூட்டாக்கு என்னும் வ னும் இலத்தின் வரலாற்ருசிரியர், சந்திரே தால் வெற்றி விரணுகிய அலெச்சாந்தரின் அவனைக் கொலை செய்யுமாறு அலெச்சாந்: ஆயின், சந்திரகோட்டசு அலெச்சாந்தரி நாடோடியாக அலைந்து, பல துணிகரச் செ சேனையைத் துரத்திவிட்டு இந்திய இ8 மெய்யே யாயினுமாகுக ; அன்றிப் பொய்ே யெழுச்சிக்குப் பின் பேரரசனுக அதிகாரம் அக் கிரேக்க வெற்றி விரனக் கேள்வியள கால் அவனுடைய வீரச் செயல்களால் உ நியாயமானதே.
இந்திய வரலாற்று மூலங்களும் கிரேக் நந்தர் மரபிற் கடைசியாக அரசாண்ட என்னும் அவன் தலைநகரைக் கைப்ப; அலெச்சாந்தர் பின்வாங்கியபின், சந்திரகு டிப்படுத்திக் கிரேக்க காவற் படைகளைத் மூலங்கள் மேலும் கூறுகின்றன. இவற்றில் தெளிவாய் அறியப்பட்டிலது. பண்டை வோர்க்கு வெறுப்பூட்டக் கூடிய வகையில்

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 67
மன்னரே கிரேக்கர் இந்தியாவைப்பற்றிச் றிவு செவ்வியதன்று ; அது பெரும்பாலும் கதைகள் வாயிலாகவே பெறப்பட்டது. பின்னரே கிரேக்கரும் இந்தியரும் நெருங் தரின் தொடரிகல் பற்றிக் கிரேக்க வர ாக்கக், கிரேக்கர் இந்தியாவிற் கண்டவற் வாகும். அவர் இந்தியப் படை மறவரின் டையில்லாத் துறவியரின் அருந் தவத்தை தால்குலங்களின் நேர்மையையும் எளிமை
ாவுகள் அற்பமானவையே. அலெச்சாந்தர் த சிறிய இராச்சியங்களையும் தொல்குலங் ரினும், அவன் வீரச் செயல் இந்தியரின் 2ால், அழியாது எஞ்சியிருக்கும் பண்டை bறிய குறிப்பு யாதுமேயில்லை. பிற்போந்த றியும் வாய்ப்புப் பெற்றனர்; ஆயின் இக் பாக்கு இருந்தமைக்கு அடையாளம் ஒன்று ம், அலெச்சாந்தர் பின்வாங்கியபின் வட - வெறுமையும் நனிமிக முதன்மைவாய்ந்த *ன வெனலாம். கிரேக்க மொழியிலுள்ள என்னுமோர் இந்திய இளைஞன் ( இவன் ப்படும் சந்திரகுத்த மோரியனேயாவன் ) ன்முனெனக் கூறுகின்றன. பேயாசு நதிக்கு னைத் தாக்குமாறும், அவ்வரசனை அவன் படுத்துச் செல்லுமொருவனுக்குச் சார்பாக ந்திரகோட்ட்சு அலெச்சாந்தருக்கு அறிவு ரலாற்ருசிரியர் கூறுகின்ருர், யசுத்தின் என் கோட்டசு பின்னர் அடக்கமின்றிப் பேசிய சீற்றத்துக்கு ஆளாகினுனென்றும், அதனல் தர் கட்டளையிட்டானென்றும் கூறுகின்ருர், டமிருந்து தப்பியோடிவிட்டான் ; அவன் Fயல்கள் புரிந்து, இறுதியிற் கிரேக்க காவற் rாச்சியத்தின் அரசனைன். இக்கதைகள் யே யாயினுமாகுக. அலெச்சாந்தரின் படை பெற்று விளங்கிய சந்திரகுத்த மோரியன் "விலாயினும் அறிந்திருந்தானென்றும், ஒரு ஊக்கங் கிளாப் பெற்றனென்றும் நம்புவது
க வரலாற்று மூலங்களும் சந்திர குத்தன்,
மன்னனை வெற்றி கொண்டு, பாடலிபுரம் ற்றினுனென ஒருமுகமாகக் கூறுகின்றன. குத்தன் வடமேற்கு மாகாணத்தை வென்ற
துரத்திவிட்டானெனக் கிரேக்க வரலாற்று ) எக்கருமம் முதற் செய்யப்பட்டதென்பது இந்திய வரலாற்றிற் பெரும்பாகம், பயில் திட்பமற்றிருப்பதால், சந்திரகுத்தன் அர

Page 94
68 வியத்த
செய்திய காலம் பற்றிய மதிப்பீடுகள் ஒ (கி. மு. 324-313) ; ஆயின், அவன் அாெ மற்றதாயினும், இந்தியாவின் பண்டைப் ே தலைசிறந்த சிற்பி சந்திரகுத்தனேயென்ட வெற்றிக்குப் பேராற்றல் வாய்ந்தவனும் ட னுெருவன் பெருந் துணைபுரிந்தானென இ வமைச்சன் கெளடிலியன் எனவும் சாண வேறு வேறு பெயர்களாற் குறிக்கப்படுகின் பட்ட “ அமைச்சனின் முத்திரிகை” (முத தன வெற்றி கொண்ட சந்திரகுத்தனின் (ப. 377). உண்மையில் இந் நாடகம் சந்: ஓர் இளைஞனுகவும் சாணக்கியனையே அ படம் பிடித்துக் காட்டுகின்றது. இவ்வமை யல் நூலின் " புகழ்பெற்ற ஆசிரியனவான் வதற்கு ஆற்றவும் சிறந்தவோர் சாதனமா திருக்கும் உருவத்தில் இந்நூல் கெளடிலிய னும் இது பயன் மிகவுடைய தொன்றேயா காலத்துச் செய்திகள் பலவற்றை நினைவிற்
கிரேக்கர் விரைவில் இந்தியாவின் வாயி வாழ்வு கொண்ட மசிடோனியப் பேரரசின் சாந்தரின் படைத்தலைவனுகிய செலியூக்கக் கொணர முயன்று வெற்றியும் கண்டான். யது. ஏறத்தாழக் கி. மு. 305 அளவில் அ தொடுத்தான்; அப்போரிலே அவன் வெற்றி அதனல், இந்தியாவில் அலெச்சாந்தர் வெ6 இப்போதுள்ள அபுகானித்தானின் சில கொடுக்கவும் வேண்டியவனுனன். அதற்கு குத்தனிடமிருந்து பெற்றன். இருவர்க் கிை பொருத்தனையொன்று நிறைவேறியது. அ கறியப்படவில்லை. ஆயின், சந்திரகுத்தனு: உடலிற் கிரேக்க உதிரம் கலந்திருத்தல் கூ
செலியூக்கசு, பாடலிபுரத்திருந்த மோரி மெகாத்தெனிசு என்னும் தூதமைச்சரரொ துரதர் இந்தியாவைப் பற்றி விரிந்த வரலா யில் இப் பொருள் பற்றிப் பின்னர் நூலெழு பாடநூலாக அமைந்தது. ஆயின், நல்லூழி தெனிசு எழுதிய கையெழுத்துச் சுவடி ெ எனினும், கிரேக்க, இலத்தின் மொழிகளி தாராளமாகப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்; அ ஓராற்முன் மீளவமைத்துக் காணலாம். டெ ளெல்லாம் நாம் விரும்புமளவுக்குத் திருத் இதுவே வேற்று நாட்டுப் பிரயாணியொரு திய நம்பத்தக்க தொடர்ச்சியான விவர பெற்று விளங்குகின்றது. மெகாத்தெனிசின் யும் புடைபடவைத்து ஆராயின், மோரியப்

இந்தியா
ரு பத்தாண்டுக்குள்ளாக வேறுபடுகின்றன ய்தியது பற்றிய விரிவான வரலாறு திட்ப ரரசுகளிலெல்லாம் பெரியதை உருவாக்கிய து வெள்ளிடைமலை, சந்திரகுத்தனுடைய மிக்கஞ்சாதவனுமான பார்ப்பன அமைச்ச ந்திய மரபுகளெல்லாம் கூறுகின்றன. இவ் கியன் எனவும் விட்டுணுகுத்தன் எனவும் முன். கி. பி. 6 ஆம் நூற்றண்டில் இயற்றப் திராசாட்சசம்) என்னும் நாடக நூல் நந் இறுதிக் கட்டங்களை விவரிப்பதாகவுளது ாகுத்த மன்னனை வலியும் சிறப்புமில்லாத் ப்பேரரசின் உண்மையான ஆளுநனுகவும் ச்சனே அர்த்தசாத்திரம் என்னும் “அரசி இஃது அக்கால அரசாட்சி பற்றி அறி. அமைந்துளது. இன்று எமக்குக் கிடைத் ல்ை எழுதப்பட்டதன்று (ப. 108) ; எனி ம். இஃது உண்மையான மோரியர் ஆட்சிக்
கொண்டு கூறுகின்றது. லுக்கு மீண்டும் வந்துவிட்டனர். குறுகிய ஆசிய மாகாணங்கள் பலவற்றை அலெச் நிக்கேட்டர் என்பான் தன் ஆணைக்குட் எனவே அவன் நாட்டம் கிழக்கே திரும்பி புவன் சந்திரகுத்தனை எதிர்த்துப் போர் விக்குப் பதிலாகத் தோல்வியே எய்தினன்; *ற மாகாணங்களை மீட்கத் தவறியதோடு, பகுதிகளைச் சந்திரகுத்தனுக்கு விட்டுக் மாமுக அவன் 500 யானைகளையே சந்திர டயிலும் ஒரு திருமண உறவால் அமைதிப் ப்பொருத்தனை எத்தகைத் தென்பது நன் குேப் பின் ஆளுமுரிமை எய்தியோர்தம் டும்.
மன்னர் அவையிலே தங்கியிருக்குமாறு ருவரை அனுப்பி வைத்தான். இவ்வரச முென்றை எழுதியுள்ளார். கிரேக்க மொழி கியோருக் கெல்லாம் இதுவே ஒரு நியமப் ன்மையால், இந்தியாவைப் பற்றி மெகாத் ான்றும் பாதுகாத்து வைக்கப்பட்டிலது. நூலெழுதிய ஆசிரியர் பலர் அதனைத் ானரின் நூல்களிலிருந்து இம் முதனூலை காத்தெனிசு பதிந்து வைத்த குறிப்புக்க தமாயும் நிறைவாயும் இல்லாவிட்டாலும், ர் இந்தியாவைப் பற்றி முதன்முதல் எழு ாயிருப்பதால், இவ்வரலாறு முதன்மை நூற் பகுதிகளையும் அர்த்தசாத்திரத்தை பேரரசானது நல்ல கட்டமைப்பு வாய்ந்த

Page 95
வரலாறு : பண்டைக்கால
பணிக்குழுப் பரிபாலன முறையொன்றை அரசின் பொருளாதார வாழ்வு முழுவதும் பாட்டிலேயே அமைந்திருந்தது ; அன்றியு யொன்றும் அப்பேரரசின் ஆட்சிக்கூருக யானது உயர்ந்த அமைச்சர் முதலாய்ச் 8 தாழ்ந்த வகுப்பார்வரை, எல்லா வகுப்பின சந்திரகுத்தனின் சிறந்த நீதிபரிபாலன: நன்கு வியந்து பாராட்டியுள்ளார். பகிரங்க அரசன் தானே தலைமை தாங்கினன். அk மாபெரும் மாளிகை யொன்றில் வாழ்ந்த அமைந்ததாயினும், நம்புதற்கரிய வனப்புப் அவன் தான் எப்போதேனும் கொல்லப்பட தலின், அவன் வாழ்க்கை மகிழ்ச்சியற்ற அவன் மிகக்கடும் நடவடிக்கைகளை மேற் மகன்றதாய், எழில் மாண்டதாய் இலங்கிய லொன்று அமைந்திருந்தது. முப்பதின்மர் அதனைப் பரிபாலித்து வந்தது. அச் சபையி வாழ்க்கை முழுவதையும் விரிவுற ஒழுங்கு தென மெகாத்தெனிசு குறிப்பிட்டுள்ளார் ; மணக்கலப்புடைய எழு தொகுதிகளாக வ சந்திரகுத்தன் அரசைத் துறந்து, சமண பெரிய சமணக் கோட்டமாகிய ( கோய குளத்தையடைந்து, சமண சமயச் சான் நோன்பு பூண்டு, உயிர்நீத்தானெனச் சமண மெய்யே யாயினுமாகுக ; அன்றிப் பொய் அரசோச்சியபின் அவன் மகன் பிந்துசா பிந்துசாரன் சீரியாவின் செலியூக்க வமிச பவனேடு தொடர்பு கொண்டிருந்தான் செய்தியும் எமக்குக் கிடைத்திலது. இவன் ருேடு அளவை வாதியொருவனையும் தனக்( டம் வேண்டுகோள் விடுத்தானெனவும், அறி யும் அனுப்பிவிட்டுக் கிரேக்க தத்துவ ஞா? யிறுத்தானெனவும் அதனேயசு என்பார் ஏனை இந்திய மன்னர் பலரைப் போன்றே பொருளாராய்ச்சியிலும் ஈடுபட்டு மகிழ்ந் கின்றது. எனினும், அவன் அப்பேரரசைச் பெற்றிருந்தானென்பது திண்ணம். மேலும் வென்று தன் பேரரசோடு சேர்த்திருத்தலு (ஒருகால் ஒரு குறுகியகால ஆட்சியிடைய மகஞன அசோகன் அரியணை யேறினன் ளெல்லாம் இவனே பெரியோனும் விழுமியே சையிலுமே வைத்தெண்ணப்படத்தக்கவன்
*இந்த இடத்தில் இச்சொல் காலமுரணுனதா ஆட்சியாளரால் இங்குக் கொணரப்பட்டது; இதற் காட்டிலும் இச்சொல் நன்கறியப்பட்டதாயும் பொ

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 69
யுடைத்தாயிருந்ததென்பது புலனுகும். இப் பரிபாலனப் பணிக்குழுவின் கட்டுப் ம் செம்மை வாய்ந்த ஒற்ருடல் முறை அமைந்திருந்தது. இவ்வொற்றர் சேவை சமூகத்தில் வறுமைப் பிணியால் வாடிய ரிடையும் செயற்பட்டுவந்தது. த்தின் பொருட்டு மெகாத்தெனிசு அவனை அறங்கூறவையத்துக்கு (தர்பாருக்கு? ) வன் பாடலிபுரத்திலே பல்வளங் கெழுமிய ான். அவ்வரண்மனை முற்முக மரத்தாலே b பொலிவும் பெற்று விளங்கிற்று. ஆயின், க்கூடுமென்னும் அச்சத்தோடு வாழ்ந்தானு 2தாயே இருந்தது. தற்பாதுகாப்புக்காக )கொண்டான். அவனது தலைநகரம் இட பது. அந்நகரைச் சூழ மரத்தாலான மதி உறுப்பினரைக் கொண்ட ஒரு சபை பினர் நகர மக்களின் சமூக, பொருளாதார படுத் தமைத்தனர். சாதி வகுப்பிருந்த எனினும் அவர் குடிகளையெல்லாம் அக குத்தது தவமுனதே (ப. 205 ). த் துறவியாகி, இக்காலத்து மைசூரிலுள்ள பிலும் மடமும் சேர்ந்த) சிரவணபெள் முேர் வழியைப் பின்பற்றி, உண்ணு 7 மரபு புகலும். இவ் வரன்முறைக் கதை ju யாயினுமாகுக ; அவன் 24 ஆண்டு ான் அரியணையேறினுனென அறிகின்ருேம். த் தரசனுகிய முதல் அந்தியோக்கசு என் என்பதைவிட இவனைப் பற்றி வேருெரு அத்திப் பழம், திராட்ச மது ஆகியவற் கு அனுப்பிவைக்குமாறு கிரேக்க மன்னனி தியோக்கசு அத்திப் பழத்தையும் மதுவை னியர் ஏற்றுமதிப் பொருளல்லரென விடை குறிப்பிடுகின்றர். விந்தையான இக்கதை பிந்துசாரனும் சுகபோகங்களிலும் மெய்ப் தானென்பதைக் குறிப்பதாகத் தோன்று சீர்குலைய விடாது கட்டியாளும் பேராற்றல் அவன் தக்கணத்திலிருந்து சில பகுதிகளை லும் கூடும். ஏறக்குறையக் கி. மு. 269 இல் றவுக்குப் பின்னராகலாம்) பிந்துசாரனின் இந்திய மண்ணில் தோன்றிய மன்னரு
பானுமாவான்-இவன் உலகப் பேரரசர் வரி
கும் ; இது பாரசிக மொழிச் சொல் ; முசிலிம் குரிய வடமொழிச் சொல்லாகிய சபை என்பதைக் ருண்மயக்கம் குன்றியதாயுமுளது.

Page 96
வியத்த
ப்ரோபமிசதிS S A இலகுழன சாபாசுகர்ஒற்மென்சேர் 7_سسسس 三す S தட்சசீலம் W
AG3s mung m.
سرسحT
میں مسیح\
கொலிமது 4 பலகிகுண்டம் 4A Gà á பிரமகிரி(A
சதிங்க
A பாறைச்சாசனங்கள்
A பாறைச் சிறுசாசனங்களும்
கல்வெட்டுக்களும் அசோகன் நாட்டிய தூண்கள்
படம் 6. அசோ
(மீரத்திலும் தோப்புராவிலுமிருந்த 용
 
 

கு இந்தியா
ܥܠ
57 N 73ುಸ್ಲಿ S
A NA
ZA
சீரத்து i 21 ܝܢܠܒܠ:Sass27 -cr
குவி
இராம்பூர்வ
தெளசலி (தொலிமி யெளகதாA
எற்றகுடி LJUD )
i-இசர்மேசவரம்
0. 200 400
60) logy)
ցոչ5ւյgմ) திரிழிரவருணி
கனின் பேரரசு.
தூண்கள் இப்போது தில்லியில் உள.)

Page 97
வரலாறு : பண்டைக்கால
அசோகன் அரசுகட்டிலை அறந்திறம்பி , இருக்கத்தக்கவரை யெல்லாம் கொன்ருெ செய்யத் தொடங்கினுனென்றும் பெளத்த அசோகனின் சொந்தக் கல்வெட்டுக்கள் ! வெட்டுக்களே வரலாற்றுச் சிறப்பு வாய்ந்த களாக இன்றுவரை மறையாது நிலைெ பரந்துபட்டுக் காணப்படும் பாறைகளிலும் திற் பொறிக்கப்பட்ட ஒரு தொடரான கட வனை நினைவு கூருவதற்கு வாய்த்த ஒப் அசோகனுக்கு முற்பட்ட ஆக்கிமெனிட்டு களுக்கு ஓரளவு தூண்டுதல் அளித்தன வெ வரை அசோகன் கல்வெட்டுக்கள் ஆக்கிெ தும் வேருனவை இங்கே எடுத்துக்காட்ட తాడిపేrఈ குறிப்பிடலாம் ; இவையெல்லாம் . வாயும், அவன் வெற்றிகளே நிரல்படக் கூ கட் கூட்டத்தாசையும் தொல்குலங்களை அமைந்துள்ளன. ஆயின், அசோகன் கல்ெ முறையாக எடுத்து மொழிவனவாயும், அ தல்களை இயம்புவனவாயுமுள்ளன. அவற்றி களும் பல அடங்கியுள்ளன. இக்கட்டளைக
தானே எழுதினனுகல் வேண்டும்.
அவை அரசன் முடிபுனைந்து எட்டாண் பெற்ருனென்றும், புதிய பூட்கை யொன்,ை அசோகனின் சொந்த மொழியில் அக்கூற் தேவர்க்கினியாருமாய அரசர் முடிபுனை நாட்டை வெற்றி கொண்டார். அவண் 1 100,000 மக்கள் கொல்லப்பட்டனர்; இன் வெற்றி கொண்டபின், தேவர்க்கினியார் அ தைக் காதலிக்கவும், அறத்தை அறிவு. நாடொன்றை வெற்றி கொள்ளுங்கால் மக்க றனர்; சிறை பிடிக்கவும் படுகின்றனர். இக் கத்தையும் பெருந் துயரையும் விளைக்கின் தொகையின் நூற்றிலொரு கூமுனரோ, ஆ படுவரேல், அன்றி இறந்துபடுவரேல், அன் யார்க்கு அது பெருந் துயர் விளேக்கும். ய ப்ொறுக்கத்தகு மளவுக்குப் பொறுக்கப்ப காடுறை குடிகளுக்குமே நியாயத்தை எடு முர். ஆயின் தேவர்க்கினியார் அருளுடை பிழை இழைப்போர் கொல்லப்படாதிருத்த அவர்க்கு அறிவு கூறுகின்றர். தேவர்க்கி தன்னடக்கமும் நீதியும் மகிழ்ச்சியும் ே தேவர்க்கினியார் வெற்றிகளுளெல்லாம் அ கருதுகின்றர். அவ் வெற்றியைத் தேவர்க்கி 600 இலிக்குக்கு அப்பால் வாழும் கிரேக்க

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 7.
அபகரித்தானென்றும், தனக்கு எதிரிகளாக ழித்தானென்றும் கொடுங்கோலனுய் ஆட்சி வரலாற்று மூலங்கள் பகருகின்றன. ஆயின் இக்கதைக்கு ஆதாரமளிக்கவில்லை. இக் கல் 5 மிகப் பழைய இந்திய எழுத்துச் சாதனங் பற்றுள்ளன. இவை இந்தியாவடங்கலும் b அாண்களிலும் ஏறத்தாழ ஒத்த வடிவத் ட்டளைகளாகும் (படம் VI), பேராசனுெரு பற்ற சின்னமாக இவை அமைந்துள்ளன. அரசர்தம் கல்வெட்டுக்கள் இக் கட்டளை னலாம்; ஆயின், உள்ளுறையைப் பொறுத்த மனிட்டு அரசர்தம் கல்வெட்டுக்களிற் பெரி ாக முதல் தாரியசின் பெரிய கல்வெட்டுக் அப் பேரரசின் புகழை யெடுத்துரைப்பன அறுவனவாயும், அவன் ஆணைக்கடங்கிய மக் யும் தொகைப்படுத்திச் சொல்வனவாயும் வட்டுக்களோ அரசன் பூட்கையை அதிகார லுவலாளர்க்கும் குடிகளுக்கும் அறிவுறுத் மில் அரசனைப் பற்றிய தன்மைக் கூற்றுக் 1ளின் வரைவுகளை ஒருகால் அப்பேரரசன்
டுகள் சென்ற பின், முற்முக மனம் மாறட் றக் கடைப்பிடித்தானென்றும் கூறுகின்றன று வருமாறு. “அருட்கோல முடையாரும் ந்து எட்டாண்டுகள் கழிந்தபின் கலிங்க ,50,000 மக்கள் சிறை பிடிக்கப்பட்டனர்; னும் பலர் இறந்துபட்டனர். கலிங்கத்தை 1றத்தைக் கடைப்பிடித் தொழுகவும், அறத் றுத்தவும் தலைப்பட்டார். வெல்லப்படாத ாள் கொல்லப்படுகின்றனர்; இறந்து படுகின் $ கொடுமை தேவர்க்கினியார்க்குப் பேரிரக் றது. அன்று கலிங்கத்திற் றுயருழந்தோர் பிரத்திலொரு கூமுனரோ இன்று கொல்லப் றிச் சிறை பிடிக்கப்படுவரேல் தேவர்க்கினி ரேனும் அவருக்குப் பிழை இழைப்பாாேல், நிம். தேவர்க்கினியார் தம் பேரரசிலுள்ள த்துரைத்து அவர்களைத் திருத்த முயல்கின் யாராயிருப்பதோடு, ஆற்றலு முடையவர். ற் பொருட்டுத் தம் பிழைக்கு இரங்குமாறு னியார் எல்லா உயிர்களும் பாதுகாப்பும் பற்று வாழவேண்டுமென விழைகின்ருர், றத்தால் வரும் வெற்றியே சிறந்ததெனக் னியார் இங்கும், தம் நிலவரைப் பெங்கும், மன்னனுகிய அந்தியோக்கன் மண்டிலத்தி

Page 98
72 விய
லும், அந்தியோக்கனுக்கும் அப்பால் உ சுதரன் என்னும் நால். வேந்தர் நாடுகள் அலும், இன்னும் அப்பால் இலங்கை வ.ை இதனல், உள்ளுறு பாலனத்தில் மக்க மேற் சென்று அடுபோர் தொடுப்பதைக் உயிர் நாடியாயிருக்கக் காணலாம். தெ ஆள்புலப் படர்ச்சிப் பூட்கைக்குப் பதி ஈடுசெய்தான் (தருமம் என்னும் வடெ என்பதாகும்). இப் புது முறையைக் கை கூறுகின்ருன்-இந்தியாவிலன்றி, எலனி வெற்றி பெற்றமையை எடுத்துரைக்கின் தோன்றும் இவ்வையர் பெயர்களும் மு அவை சீரியாவின் இரண்டாம் அந்தியே பிலதெல்பசு, மசிடோனியாவின் அந்திக் பிரசின் அலெச்சாந்தர் என்பனவாம். அ அமைத்துக் காட்டித் தன் அயல் நாட்ட தெளிவுறுத்தலாமென்றும், அதனல் நாக விளங்கலாமென்றும் அசோகன் நம்பின போவாவினைக் கைவிட்டானல்லன் ம தழுவிய அறவழிக்கு அமைய அதனைத்
உண்ணுட்டலுவல்களிற் புதிய பூட்6 கண்ணுேட்டமில்லாக் கடுநீதி பொதுவ னர். குடிமக்களெல்லாம் தன் பிள்ளைக கட்டளையை நிறைவுறச் செயலிற் காட் பலமுறை அவன் கடிந்துள்ளான். மக்களு யாமை யென்னும் (அகிம்சை) கோட்பா கோட்பாடு அக்காலத்தில் எல்லாச் சமய தது. விலங்கு பலியிட்டு வேள்வி செய்வ னும் தடை விதித்தான, உணவுப் பொரு டுப்படுத்தினன். சிலவின விலங்குகளைக் இந்திய வேந்தர் மரபுமுறையாக மேற் குப் பதிலாகப் பெளத்த திருப்பதிகளு பெருமையடைந்தான். அரண்மனையில் குறைத்துவிட்டானெனப் பிரசித்தஞ் கொள்கை இந்தியாவில் வளர்ச்சியடை, ஒரளவு காரணமாக அமைந்தது.
மேலே எடுத்துக்காட்டப்பட்ட பகு அசோகன் முழுச் சாதுவனல்லன் என் களிலும் வாழ்ந்த முரட்டுத் தன்மை ெ திருந்திய மக்கள் வாழ்க்கை பொருந்தி கத்தை யூட்டிவந்தனர். அசோகனுக்கு குலையோடு கொன்றழித்தே அக் குடி ஆயின், அசோகன் அவர்களைத் திருத் முயன்ருரனெனினும், அமைதியாக மக்கள் கொள்ளையடிக்கும் தொழிலை அவர்கள்

தகு இந்தியா
றையும் துரமயன், அந்திகினி, மகன், அலிக லும், தெற்கே சோழர், பாண்டியர் நாடுகளி யிலும் எய்தியுள்ளார். '
ட் பண்பைப் புகுத்தலும் வேற்று நாட்டின் கைவிடுதலுமே அசோகன் சீர்திருத்தத்தின் ன்று தொட்டே அரசர்கள் மேற்கொண்ட லாக, அவன் அறத்தாலெய்தும் வெற்றியை ாற்குரிய கருத்தைத் தமிழிற்றருவது அறம் யாண்டு பல வெற்றிகளை ஈட்டியுள்ளானெனக் (கிரேக்க) மன்னர் ஐவரிடையேயும் தான் முன். இந்திய மொழியிற் சிறிது உருமாறித் ற்போந்த மேற்கோளிற் காணக்கிடக்கின்றன ாக்கசு தீயசு, எகித்தின் இரண்டாம் தொலமி கோனசு கொனற்றசு, சைரினின் மகசு, எப் றிவொளி படைத்த ஆட்சி முறை யொன்றை டரசர்க்கு அப்புதிய பூட்கையின் நலன்களைத் ரிக உலகனைத்துக்கும் தானே அறத் தலைவனுக |ன் போலும். ஆகவே அவன் பேரரசாளும் ற்றுப் பெளத்த மதத்தின் மக்கட் பண்பு திருத்தியமைத்துக் கொண்டவனே யாவான். கையின் விளைவாக முன்னர் வழங்கிவந்த ாகத் தளர்த்தப்பட்டதை மக்கள் உணர்ந்த ளேயென அசோகன் கட்டுரைத்தான். இக் டாமைக்காகத் தன் உள்ளூர் ஆள்பதிகளைப் ருக்கும் மற்றை உயிர்களுக்கும் இன்னு செய் ட்டை அவன் உறுதியாக ஆதரித்தான் ; இக் பப் பிரிவினர்க்குள்ளும் விரைந்து பாவி வந் தற்குக் குறைந்த பட்சம் தன் தலைநகரிலாயி நட்டு விலங்குகள் கொல்லப்படுவதையும் கட் கொல்வதை அடியோடு தடுத்துவிட்டான். கொண்ட விளையாட்டாகிய வேட்டையாடற் நக்குத் தான் யாத்திசை செய்தானெனப் உண்ணப்பட்ட ஊனின் அளவைச் சாலவுங் செய்தான். இவ்வாற்ருல், மரக்கறியுணவுக்
ததற்கு அசோகன் அளித்த துரண்டுதலும்
தியிலிருந்தும் பிற குறிப்புக்களிலிருந்தும் பது தெளிவாகின்றது. குன்றுகளிலும் நாடு 5ாண்ட தொல்குல மக்கள், அப் பேரரசிலே ஊர்ப் பகுதிகளுக்கு எப்போதும் கலக் முற்பட்ட அரசர் கொடிய இகல் நடாத்திக் ம்பரின் கொற்றத்தை அடக்கினராகலாம். முயன்றமை தெளிவு. அவ்வாறு திருத்த வாழ்க்கை நடாத்திய பகுதிகளிற் புகுந்து தொடர்ந்து செய்து வந்தால், மறவலியால்

Page 99
வரலாறு : பண்டைக்கால
அவர்களை அடக்கவும் ஆயத்தமாயிருந்தா பற்றி அவன் யாதுங் கூறினனல்லன். பெள படைக் குறைப்புச் செய்திருந்தால் அச்செ கலிங்கத்தைக் கடந்ததையிட்டு அவன் கபூ குரிய அரசர் யாராயினும், அவர்க்கு அதன் அந்த மட்டில் அவன் ஒரு மெய்யியல் வ மாருக, அந் நாட்டைத்தன் பேரரசின் பி ஆண்டுவந்தான். மக்கட் பண்புக்கு மதிட் தண்டத்தை ஒழித்துவிடவில்லை. ஆயின் . ஆட்சியில் அத்தண்டம் ஒழிக்கப்பட்டது. தம் அலுவல்களை ஒழுங்கு படுத்தி, அடுத்த தப் படுத்துதற் பொருட்டு அன்னர்க்கு மூ அவன் நீதி விசாரணை சார்ந்த சித்திர வை கள் பகர்கின்றன ; எனினும் இச் செயல் அ பட்டிலது.
அவன் ஆக்கங் கருதிச் செய்த சமூக நிழலும் உணவும் நல்குதற் பொருட்டுத் த்ெ யிடை கிணறுகள் வெட்டியும், சாவடிகள் திருக்கியதனக் குறிப்பிடுகின்றனன். மரு தான் , இவை பிற மருந்துகளோடு மக்க பட்டன. தன்னுடைய சீர்திருத்தங்களை பொருட்டு அவன் “அறத்துறை அலுவலர் பூண்ட புதிய அலுவலர் வகுப்பொன்றைத் அறிவுரைகளை நேராக மத்திய அரசிலிரு களையும் விசாரிக்குமாறும், மக்கள் ஒருவ வண்ணம் தாண்டுமாறும், உள்ளூர் அலு: வேற்றுகின்றனராவென்பதைக் கவனிக்கும பட்டனர். இவ்வாருக, அசோகனின் சீர்தி கங் கட்டுக்குலைவதற்கு மாமுக, ஒருமுகப் அசோகன், மனம் மாறியதற்கு முன் இ மதத்தைத் தழுவியவன் என்பது வெளிட துறவியானனெனத் துறைபோய சான்ற டைய கல்வெட்டுக்களோ அவன் மெய்யுண வில்லை. உண்மையிற் பெளத்த தத்துவத்தி கொள்வதிலோ அவனுக்கு அத்துணை ஆர் கறும் நிருவாணம் (வீடுபேறு) என்பதை கடி துறக்கம் என்பது பற்றிப் பேசுகின்ற னல் ஒழுக்கம் வளர்ந்துள்ளதாதலின், ே என்றும், அத்தகைய வொரு தோற்றப்பா தில்லை என்றும் நம்பும் பேதைமன அசோகனுக்குப் பெளத்த மதம் இம்மைய யில் துறக்கத்துக்கும் வழிகாட்டுவதோர் அவன் மெய்யுணர்வாராய்சி பற்றிக் கெர் துக்கே தெளிவாக உரியனவல்ல ; ஆயின்
5--R 12935 (10/63)

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 73
ன் என்பதும் தெளிவு. படை குறைத்தல் ாத்த மதச் செல்வாக்கால் அவன் அவ்வாறு யல்பற்றி அவன் பெருமைப்பட்டிருப்பான். மிவிரக்கங் கொண்டானுயினும், அந்நாட்டுக் ாத் திருப்பிக் கொடுக்க விரும்பினைல்லன்; ாதியே யாவான். திருப்பிக் கொடுப்பதற்கு ரிக்க முடியாத வொரு பகுதியாகக் கருதி புக் கொடுத்த போதும் அவன் கொலேத் அசோகனுக்குப் பின்வந்த அரசர் சிலரின் அசோகணுே, கொலைத் தண்டனை பெற்றவர் உலகம் புகுவதற்குத் தம் மனத்தை ஆயத் ன்று நாள் தவணை மட்டுமே கொடுத்தான். தையை நீக்கிவிட்டானெனப் பெளத்த மரபு அவன் கற் கட்டளைகளில் தெளிவாகக் கூறப்
சேவைகளில், வாடிய வழிப் போக்கர்க்கு நரு நெடுகக் கனிமரங்கள் நாட்டியும், இடை கட்டியும் போக்குவரத்து வசதிகளைச் சீர் ந்துச் செடிகள் பயிரிடுந் தொழிலை வளர்த் ளுக்கும் விலங்குகளுக்கும் ஒப்ப வழங்கப் உறுகியாக நடைமுறையிற் கொணர்தற் ’ (தரும மகாமாத்திரர்) என்னும் பெயர் தொடக்கி வைத்தான். இவ் வலுவலர் தம் ந்து பெறுவர் ; எல்லா மாகாண அலுவல் பரோடொருவர் நல்லுறவு பூண்டிருக்கும் வலாளர் அப்பூட்கையை வழுவாது நிறை ாறும் இவ் வறத் துறை அலுவலர் பணிக்கப் ருத்தங்கள், அதிகாரம் கைமாறி அரசாங் படுவதற்கு வழிகாட்டின.
}ல்லாவிட்டாலும், அதற்குப் பின் பெளத்த படை. அவன் உண்மையாகவே பெளத்த வர் சிலர் நம்புகின்றனர். ஆயின், அவனு rர்வாராய்ச்சியில் ஈடுபட்டவனெனக் காட்ட ன் நுணுக்கங்களிலோ, அவற்றை விளங்கிக் வம் இருந்திலது புேரலும். பெளத்த நூல் அவன் குறிப்பிட வில்லையானுலும், அடிக் ?ன். அவன், தான் செய்த சீர்திருத்தங்களி தவர்கள் மண்ணில் அவதரித்துள்ளார்கள் டு அதற்குமுன் பலவாண்டுகளாக நிகழ்ந்த ம் படைத்தவனுகக் காணப்படுகின்முன். பில் அமைதிக்கும் தோழமைக்கும், மறுமை ஒழுக்க முறையாகவே தோன்றியதாகலாம். "ண்டிருந்த முற்கோள்கள் பெளத்த மதத் அக்காலத்தில் இந்தியாவில் மரபு முறையாக

Page 100
74 வியத்த
வழங்கி வந்த கருத்துக்களே அவை. மக் களைத் தடைசெய்து, மதச் சார்பான கட்டளையைக் கொண்டு, அப்பேரரசனிட தென அனுமானிக்கலாம்.
அசோகன் பெளத்த மதத்தில் ஆர்வங் இடங்கொடாத் தனிப்பற்றுக் கொண்ட6 குரியனவே யென்று அவன் பலமுறை பிற முதன்மையாக எதிர்த்தவருள் ஒரு பிரி குகைகளை உரிமையாக வழங்கினன். டெ அவன் கொண்டிருந்த தொடர்பு இரசுத தாகத் தோன்றுகின்றது. அஃதாவது . பெளத்த சங்கம் பணிய வேண்டியதாயி! பயில்வதற்குரிய சமய நூற் பகுதிகளைச் தான். அன்றியும் ஒழுக்கந் தவறிய டெ மாறு தன் உள்ளூர் அலுவலாளர்க்கு அறி யப் பிரிவுகளில் ஒன்முக இருந்து வந்த ஓர் உலகச் சமயமாகப் பரவத் தொடங்கி மொன்று பாடலிபுரத்திற் கூடியதெனவுட் கள் (திரிபிடகம்) அச்சங்கத்திலேயே இ வும், அதன் பின்பே இந்தியா வடங்கலுப் பப்பட்டனரெனவும் மரபுவரலாறு கூறுகி இலங்கை பெளத்த மதத்தை ஏற்குமா. எனப்படுவார்) என மரபு வரலாறு ஒரு யான இவர் அசோகனுக்குப் புதல்வர் எ கள் மாறுபட்டுக் கூறும். இலங்கையிற் அசோகனுக்கும் கூறப்படுந் தொடர்பு ெ தம் வரலாற்றுண்மை பற்றியோ, அவரால் தீசன் என்னும் அரசன்றன் வரலாற்றுe தில்லை. இவ்வரசன் காலத்துக்கு ஏறத்த ஆரியர் இலங்கையிற் குடி புகுந்திருத்த6 தீவின் பண்பாடு, பெளத்த மதத்தின் வி யது. தீசனுக்கு இரண்டா முறையும் மன கனின் அறிவுறுத்தற்படி அவன் பெல் இலங்கை வரன்முறைக் குறிப்பு (மகா ஓரளவு கீழமைந் தொழுகினனென்பதை இவ் வான்முறைக் குறிப்பு நாட்டினவு விவரத்தில் அது பிழைபோகாதென்று
é í.
c
தன் பேரரசுக்கு அப்பால் எய்திய றென்பது தேற்றம். ஆயின் எலனிய (கி கத்தால் வெற்றிகொள்ளச் செய்த முய கிரேக்க மொழியிலுள்ள வரலாற்று மூல
பற்றிய குறிப்பொன்றும் இல்லையாதலின் திருந்தனாாயின், அலெச்சாந்தருக்குப்பி அக்கிரேக்க மன்னர்மாட்டு அத்தளது (
கொள்ளல் வேண்டும்.

|கு இந்தியா
கள் கலாய்த்து மகிழுங் களியாட்டு விழாக் கூட்டங்களை மட்டுமே அனுமதிக்கும் கற் ம் தாநெறிவாதமும் ஓரளவு காணப்பட்ட
கொண்டிருந்தவனுயினும், பிற மதங்களுக்கு பனல்லன். எல்லாச் சமயங்களும் மதிப்புக் சித்தஞ் செய்துள்ளான். பெளத்த மதத்தை வினரான ஆசீவகர்க்கு அவன் செயற்கைக் 1ளத்த சங்கத்தோடு (குருமாராயத்தோடு) சின் கோட்பாட்டுக் கொத்ததாய் இருந்த அவனுடைய உலகாளும் அதிகாரத்துக்குப் bறு. அவன் பெளத்த குருமார் சிறப்பாகப் சிறிதும் உளத்தயக்கமின்றி அவர்க்கு விதித் 1ளத்த குருமாரின் காவியுடையைக் களையு மிவுறுக்கினன். இந்தியாவின் சாதாரண சம பெளத்தம் அசோகனுடைய ஆட்சியிலேயே யது. பெளத்த குருமாரின் மாபெருஞ் சங்க ம், பாளி மொழியிலுள்ள பெளத்த ஆகமங் அறுதியாகக் கோவை செய்யப்பட்டன வென b, அப்பாலும் பெளத்த மதத் துTதர் அனுப் ன்றது. று செய்தவர் மகேந்திரர் (பாளியில் மகிந்தர் முகமாகக் கூறுகின்றது , பெளத்தத் துறவி னவும் தம்பியார் எனவும் வரலாற்று மூலங் பெளத்தத்தைப் பரப்பிய குரவருக்கும் பரிதும் ஐயப்பாட்டுக்குரியதாயினும், அவர் 0 முதன்முதற் சமயம் மாறிய தேவானம்பிய ண்மை பற்றியோ ஐயங்கொள்ள வேண்டிய ாழ மூன்று நூற்முண்டுகளுக்கு முன்னரே ல் கூடுமெனினும், இக்காலந் தொட்டே அத் பளமூட்டும் செல்வாக்கால் வளர்ச்சி யெய்தி ண்ணுமங்கலம் நடைபெற்ற தெனவும் அசோ ாத்த மதத்துக்கு மாற்றப்பட்டானெனவும் வமிசம்) கூறுவதால், தீசன் அசோகனுக்கு அது வெளிப்படையாக ஒப்புக் கொள்கிறது; ணர்ச்சியோடு எழுதப்பட்டிருப்பதால், இவ் நாம் கொள்ளலாம். இவ்வாருக, அசோகன் அற வெற்றிகளுள் ' ஒன்ருயினும் கைகூடிற் ரேக்க) இராச்சியங்களைத் தன் அறவொழுக் *சி தோல்வியாகவே முடிந்தது; ஏனெனில், மெதனிலும் அசோகன் அனுப்பிய துTதரைப் 7. அத் தூதர் குறித்த நாடுகளை அடைந் ன் அரசுரிமை பெற்ற பேரவாக் கொண்ட
எவ்வித பலனையும் அளிக்கவில்லை யென்றே

Page 101
அரணமேந்த நகரமொன்று இருந்த இடத் அண்ணளவாக 1 மைல் சதுரம், கி
சாஞ்சியிலுள்ள பேருந்தாபி, ம, பா
 
 

சேpt. of AFEMEர, ரேழErner ஆf triர
நநின் சேளிலத் தோற்றம் : சிசுபால்கர், ஒரிசா, 1. பி. முதல்-இரண்டாம் நூற்றுண்டு.
- Pamfr
.கி.மு. இரண்டாம்-முதல் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் XI

Page 102
.M. I. Iirish' uirthi.
வாரருவிக்கு அண்மையிலுள்ள சாரனூத்திற் காறும் தமேகதூபி, துறவியர் மடங்களுக்கான அடிப்படையோடு தோன்றுகிறது. சூத்தர் காலம்
நாலந்தாவில் துறவியர் மடங்களின் எச்ாங்கள்
ஒளிப்படம் XI
 
 

...ቭl. L• H፥፵8አrT፻፳1
பீகாரிலுள்ள நானுந்தாவின் பேருந் தாபி (உச்சியில்
நிற்கும் மனித உருதவங்களேக் கவனிக்கர்,
r -- ... RTFérfi
I, Frasi Iri
நாவந்தாவின் பேருந்து பிபிபிஎமந்த
மூலக் கோபுரம்,

Page 103
வரலாறு : பண்டைக்க
பண்டைக் கால இந்திய மன்னர் ய *றையே ஒரளவு உறுதியோடு மீளவயை காக அல்லாவிட்டாலும் இவ்வொரு கா: க்கு அசோகன் அப் பண்டை மன்ன ஆயின், அசோகனும் நாம் விரும்புமள னது பூட்கையைப் பற்றிப் பலரும் ! பகைத்தமையாலும் ஆளும் வகுப்பாரின் மையாலும் அவன் மோரியப் பேரரசை சாட்டுவர். நாம் இக் குற்றச்சாட்டில் பேரரசன் ஏறக்குறைய கி. மு. 232 இல் ! தன் பிடியை ஓரளவு தளர விட்டாணுதல் உரிமை யாருடைய தென்பது பற்றி தோன்றியதாக அறிகிருேம். அவன் இற அப்போது பெரு மாகாணங்களின் ஆ தோன்றியவர்களே) தனித்தனி சுயவா செய்தியோர் அவனிலும் சிறியர்; அவ! வில்லை.
வரன்முறைக் கதைகளில் வரும் அசே டாளும்’ சேர்ந்தவுருவாகவுள்ளானென ரியர் ஒருவர் கூறியுள்ளார். அவனுடைய பட்ட நூற்ருண்டுகளிற் பெளத்த குரு போயின. ஆயின், கற்பாறைகளிலும், உயிருள்ளவனுக, உண்மை மனிதனுக, த போக்கான கொள்கையுடைய ஒருவனுக யையெண்ணிக் கணுக்கண்ட வெறுங் கற கமைய வேண்டிய பண்புகள் அத்துே ஓரளவு வெள்ளையுள்ளம் படைத்தவன் தன்னக் கருதித் தற்பெருமையும் பேசிக் அலும் நினைத்தது முடிக்கும் நெஞ்சுரனும் குடியரசு தன் இலச்சினையிலே அசோக பொறிப்பாகத் தழுவிக் கொண்டதற்குத்
படையெ
ஏறத்தாழ ஐம்பது ஆண்டுகளாக மே ஆண்டுவந்தனர் ; கி. மு. 183 அளவில், ! பிருகத்திரதன் என்பானுடைய படைத் பார்ப்பனன் அரண்மனையில் நிகழ்த்திய கைப்பற்றிக் கொண்டான். புசியமித்திர அசுவமேதம் முதலாகக் கூறப்பட்ட பன வழக்கிற் கொணர்ந்தான். எனினும் இக் கிய தென்பதற்குப் பாரூத்திலுள்ள எச் பெளத்தத் துறவியரைத் துன்புறுத்தி பற்றுக் காரணமாக எழுந்த மரபுகளா
யாகலாம். சுங்கமன்னரின் இராச்சியம்

ால இடைக்காலப் பேரரசுகள் 77
வருள்ளும் அசோகனுடைய ஆளுமையொன் த்துக் காணல் முடியும். பிற காரணங்களுக் rணத்துக்காக, இக்கால வரலாற்று மாணவனு ருளெல்லாம் மேம்பட்டுத் தோன்றுகின்முன். வுக்குத் தெளிவான உருவம் பெற்றிலன். அவ பலவாறு மதிப்பிட்டுள்ளனர். பார்ப்பனரைப் (சத்திரியரின்) மறப் பண்பை உறிஞ்சி விட்ட ப் பாழாக்கிவிட்டானென விமரிசகர் குற்றஞ் ஒன்றையும் ஏற்கமாட்டேம். முதுமையுள்ள இறந்தான்; தனது கடைசிக் காலத்தில் அவன் வேண்டும்; இதனுல் அவனுக்குப் பின் ஆளும் அவனுடைய புதல்வர்க்கிடையே பிணக்குத் ந்தபின் பேரரசு நிலைகுலையத் தொடங்கியது ; ஆள்பதிகள் (இவர்கள் அரச குடும்பத்தில் ட்சியை நிறுவினர். அசோகனுக்குப்பின் அர ர்தம் பெயர் தவிர வேமுென்றும் அறியப்பட
ாகன் “ஒரு பாதி அரக்கனும் ஒருபாதி முட் ப் பத்தொன்பதாம் நூற்முண்டு வரலாற்ருசி மக்கட் பண்பும் நலன்புரி வேட்கையும் பிற் குமார் கட்டிவிட்ட கதைகளிற் புதையுண்டு தூண்களிலும் கட்டளை பொறித்த அரசனே ன்னுடைய காலத்தை நோக்கச் சாலவும் முற் க் காட்சியளிக்கின்றன். அசோகன் மறுமை >பனையாளன் அல்லன் , மற்று, ஓர் அரசனுக் னயும் அமையப் பெற்றவன் அவன். அவன் ; பெரும்பாலும் அறத்தை ஒம்புபவனுகத் கொள்வான். ஆனல் அயராதுஞற்றும் ஆற்ற செருக்கு முடையவன். ஆதலால், இந்தியக் னது ஆளணின் தலைப்பாகத்தை அடையாளப் தக்க காரணமுண்டு (ஒளிப்படம் XXIIஅ).
டுப்புக் காலம்
ாரிய மன்னர் மகத நாட்டைத் தொடர்ந்து மோரிய மன்னர் மரபிற் கடைசியாக ஆண்ட தலைவனுகிய புசியமித்திர சுங்கன் என்னும் வொரு புரட்சிகாரணமாக அதிகாரத்தைக் ன் வைதிக நெறியைப் போற்றியவனதலால் ாடை வேத வேள்விகளை யெல்லாம் மீண்டும் காலத்திற் பெளத்தமதம் சிறப்புற்று விளங் Fப் பொருள்கள் சான்றுபகர்கின்றன ; அவன் ன்ை என்னுங் கதைகள் ஒருவேளை மதப் ற் பெரிதும் மிகைப்படுத்திக் கூறப்பட்டவை மோரிய மன்னரினதைப் போன்று இறுகிய

Page 104
78 வியத்
உட்பிணைப்புக் கொண்ட, ஒருமுகப்பட்ட கோப்புடைய ஒருவகை இராச்சியமாகும். தில் இத்தகைய இராச்சியமே இயல்பாய் யென்று பொதுப்படக் கூறுதல் சாலும் ( மாக விளங்கியது; இது பெரும்பாலும் ஆ தோன்றுகின்றது. அரசனின் இவ்வாட்சிப் சிற்றரசுகள் பல வெவ்வேறளவுகளில் மை அறுட் சில தம்முடைய சொந்தநாணய ஞண்மை பெற்றும் விளங்கின. புசியமித் மோரியப் பேரரசின் பெரும்பாகம் இப்டே பண்பாட்டிற்கும் அதிகாரத்திற்கும் மை பற்றி இப்போது ஒன்றும் அறியப்படவில் மோரியரின் புகழ் விரைவில் ஏறத்தாழ குத்தர்கள் ஒருமுகப்பாடு நன்கமைந்த ே முண்டுக்குமேல் வட இந்தியாவின் பெ( யிருந்தனர். ஆயின், இஃதொரு பெரும் புறனடைகளுந் தவிரப் பின் வந்த இந்து பும் உறுதியுமில்லாத மானிய மருவிய ஆட் நாடுகளை வென்று கைப்பற்றுவதில்லைெ விரைவில் இந்திய மன்னர் நினைவை ( மன்னர் தாக்கிப் பொருவதே அன்னுரி விட்டது. அவ்வாறு போரிடுவதே அ அரசியற் கொள்கையாளர் கருதவுந் த பிற்பட்ட இந்தியாவின் வரலாறு, பிரதேச மற்முென்றனுடன் போரிட்ட செய்தியை தன் பண்பாட்டொருமையை இழக்கா ஆண்டுகளாக அரசியலொருமையை இழ
வரலாற்று மூலங்கள் பல, புசியமித்திரன் ஒரு சுருக்கமான கல்வெட்டிற் காணப்ப{ வழித்தோன்றல் ஒருவனைக் குறிப்பதாகவு ளெவற்றையுஞ் குடிக்கொள்ளவில்லை. ஆ (சேனபதி) என்றே அவன் குறிக்கப்படு தந்தை உயிரோடிருந்த காலத்திலேயே * மாளவிகாக்கினிமித்திரம்” என்னும் புசியமித்திரனின் போனகிய வசுமித்திரன் கம் கூறுகின்றது. பீல்சாவுக்கு அண்மையி கப்பட்ட வாசகம் (ஒளிப்படம் X இ) பா தட்சசிலையிலிருந்து அரசு புரிந்த அந்தி மிருந்து வந்த எலியோதரசு என் குறிப்பிடுகின்றது. இவ்வரலாற்றுக் கு பெயர்கள் மட்டுமே புராணங்களில் வரும் ( சிதைந்த வடிவத்திற் பதிவு செய்யப்பட்டி புராண இலக்கியங்கள் குத்தர் காலத்திலி(

தகு இந்தியா
பேரரசன்று. மற்று, அஃது இளகிய கட்டுக் இந்து மன்னர் இந்தியாவை ஆண்ட காலத் வந்துவிட்டது; இதனை மானியமுறை ஆட்சி ப. 129). விதிசா (கி. மாளவம்) ஆட்சிமைய அரசனது நேர் ஆணைக்குட்பட்டிருந்ததாகத் பகுதியைச் சூழச் சிறியவும் பெரியவுமான யவாட்சிக்குக் கீழமைந்து இருந்தன. அவற் ங்களை அச்சிட்டு வழங்குமளவுக்குத் தன் திரனின் மண்டிலத்துக்கு அப்பாற் பழைய பாது சுதந்திரம் பெற்றிருந்தது; முன்னர்ப் பமாக விளங்கிய மகத நாட்டின் நிலைமை છેá).
முற்ருகவே மறக்கப்பட்டுவிட்டது. பின்னர்க் பேரரசொன்றை நிறுவ முயன்று, ஒரு நூற் ரும்பாகத்தைத் தம் நேராணைக்குட்படுத்தி புறனடையாகும்; இதுவும் வேறு சில சிறு ப் பேரரசுகள் யாவும் இறுகிய கட்டுக்கோப் சிமுறையிலேயே அமைந்திருந்தன. மேலும் யன அசோகன் உறுதி பூண்ட செயல் விட்டகன்றது. மண்ணுசையால் மன்னரை ன் விளையாட்டாக மறுபடியும் அமைந்து yரசுக்கு இயற்கையான முயற்சியென்று லைப்பட்டனர். பொதுவாக மோரியருக்குப் - ஆதிக்கத்தின் பொருட்டு ஓர் அரசவமிசம் யே கூறுவதாயுள்ளது. இதனல் இந்தியா விட்டாலும் ஏறக்குறைய இரண்டாயிரம் ந்துவிட்டது.
ಹT # குறிப்பிடுகின்றன ; அவனுடைய பெயர் கிென்றது; அது தெளிவாக அறியப்படாத ளது. புசியமித்திரன் அரசற்குரிய பட்டங்க ட்சிக்காலம் முழுவதும் “படைத்தலைவன்’ கின்முன். அவன் மகன் அக்கினிமித்திரன் அரசெய்தினுன் போலும். காளிதாசன் ாடகத்தில் இவன் குறிக்கப்பட்டுள்ளான். கிரேக்கரைப் புறங்கண்டவனென அந்நாட லே பெசுநகரிலுள்ள துரணுென்றிற் பொறிக் கபத்திரன் என்னும் சுங்க மன்னனுெருவன் பல்சிடாசு என்னும் கிரேக்க மன்னனிட னும் அாதமைச்சனை வரவேற்றனெனக் றிப்புக்களை விட்டால், சுங்கமன்னர்தம் குழப்பமான அரசர்வரிசையில், வழக்கமாகச் -ருக்கக் காணலாம் ; சமயச் சார்பான இப்
நந்தே தோன்றியவையாகும்.

Page 105
வரலாறு : பண்டைக்காக
இதற்கிடையில் இந்தியாவின் வடமேறி இவை இந்தியாவின் சொந்த வரலாற்றிலு பின்னர்ப் பாரதூரமான விளைவுகளை ஏற் படையெடுப்புக்களே அவை ; இப் பை எழுத்துச் சான்று கிடையாது. ஆயின், இ பாக்கித்தான், மாளவம், காதியாவார் என் சத்தான் என்பவற்றின் பெரும்பாகமும் தக்கணத்தின் ஒரு பகுதியுமே சிறிது இருந்தது.
பாத்திரியக் கிரேக்கரே முதன்முதற் ப கள் ஆசியக் கிரேக்கரிற் சிறுச்சிறு கூட்ட தனர்; பின்னர் அலெச்சாந்தரும் செலியூ ருத்தி இவ்வினத்தாரின் தொகையைப் டெ பகுதியில், பாத்திரியாவின் ஆள்பதியாகிய பிரிந்து, தன் சுதந்திரத்தைப் பிரகடன. இரானிய மாகாணமாகிய பார்த்தியாவும் அவன் மகன் அரசுரிமை பெற்றன் ; அ வழங்கியது. விரைவில் இவனே வீழ்த்திவி முறையில் அரசைக் கைப்பற்றிக் கொண் பிப் பெற விணில் முயன்ற செலியூக்கப் இயூதிடீமசு ஒர் உடன்படிக்கை செய்துெ ஞல் தனக்கு அபாயமில்லையென்பது உ மலைக்கு மேலாகத் தன் ஆள்புலத்தை வி கெல்லை மாகாணத்திற் காலூன்றிவிட்டா6 மோரியப் பேராசிலிருந்து பிரிந்துவிட்டத உரிமையாளனுமான தெமிற்றியசு என்பா யில் இந்தியாவினுள் மேலும் முன்னேறிச் ரிமை பெற்ருேரும் இந்துநதிப் பள்ளத்தா கைப்பற்றிக் கொண்டு, இந்தியாவினுள் கொள்ளையடித்தும் வந்தனர். இத்தகைய அடைந்தது; மெனுந்தர் என்னும் அரச6ே வேண்டும். பாத்திரிய கிரேக்கரின் உண்ணு மிருந்து பறிபோயின; இயூக்கிறத்திடீசு பற்றி அரசாண்டான்; எனினும் இயூதிடி மேற்கெல்லை மாகாணத்தின் பகுதிகளிலு இயூக்கிறத்திடீசின் மரபில் வந்தோரும் ப மென்னும் விருப்பினுல் உந்தப்பட்டுக் கா டத்தையும் வென்று அடிப்படுத்தனர். இ ஆட்சிப்பகுதிகள், பல சிற்றரசுகளாகப் பி. கெல்லைப் புறத்திலுமிருந்த இராச்சியங்க வந்த மன்னர்கள் ஆண்டுவந்தனர்; பஞ் மரபினர் ஆண்டுவந்தனர்.
இந்திய மண்ணை அரசுபுரிந்த கிரேக்கரின் தம் வரலாற்றினை அவர் வெளியிட்ட விய வமைத்துக் காணலாம் (ஒளிப்படம் LX2

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 79
கெல்லையிற் சில நிகழ்ச்சிகள் நடந்தேறின ம், பொதுவாக ஆசியாவின் வரலாற்றிலுமே, படுத்தியுள்ளன. ஒரு தொடராக நடைபெற்ற டயெடுப்புக்களுக்கெல்லாம் போதிய அளவு }வற்றின் விளைவாக இப்போதுள்ள மேற்குப் பவை முழுமையும், உத்தரப் பிரதேசம் இரா வேற்றரசரின் ஆட்சிக்குட்பட்டன. மேற்குத் காலம் அவ்வாறு வேற்றரசர் ஆட்சியில்
டையெடுத்தவராவர். ஆக்கிமெனிட்டு அரசர் த்தினரைப் பாத்திரியாவிற் குடியேற்றியிருந் க்கசு நிக்கேற்றரும் மேலும் பலரைக் குடியி ருக்கினர். கி. மு. 3 ஆம் நூற்றண்டின் நடுப் தியதோத்தசு செலியூக்கப் பேரரசினின்று ஞ் செய்தான். ஏறத்தாழ அதே காலத்தில் சுதந்திர மெய்திற்று. தியதோத்தசுக்குப்பின் வனுக்கும் தியதோத்தசு என்னும் பெயரே ட்டு இயூதிடீமசு என்னுமொருவன் அடாத டான். இழந்த தன் மாகாணத்தைத் திருப் பேரரசனுகிய மூன்ரும் அந்தியோக்கசோடு காண்டான். இப்போது பக்கத்து நாட்டரச அறுதியானதும், இயூதிடீமசு இந்துக் கூசு பிரிவடையச் செய்யத் தொடங்கி, வடமேற் ன் ; இவ்வடமேற்கெல்லை மாகாணம் ஏலவே ாதல் வேண்டும். இயூதிடீமசின் மைந்தனும் ன் கி.மு. 2 ஆம் நூற்ருண்டின் முற்பகுதி சென்ருரன். அவனும் அவனுக்குப்பின் அரசு க்கின் பெரும்பாகத்தையும் பஞ்சாப்பையும் நெடுந்தொலை சென்று, பேரளவிற் முக்கிக் ஒரு கொள்ளைக் கூட்டம் பாடலிபுரத்தை ா அதற்குத் தலைமை தாங்கிச் சென்ருனுதல் }ட்டு ஆட்சிப் பகுதிகள் விரைவில் அவரிட என்னும் மற்றேர் உரித்திலியே அவற்றைப் மசின் கால்வழியினர் பஞ்சாப்பிலும் வட மிருந்து அரசு செய்து வந்தனர். பின்னர் லைகளுக்கப்பால் வெற்றி கொள்ள வேண்டு புல் பள்ளத்தாக்கையும் தட்சசிலை மாவட் ]ந்தியாவிலே கிரேக்கர் கைப்பற்றியிருந்த சிந்தன; காபுல் பள்ளத்தாக்கிலும் வடமேற் ளச் சிறப்பாக இயூக்கிறத்திடீசின் மரபில் தசாப்பின் இராச்சியங்களை இயூதிடீமசின்
வரலாறு அதிகம் அறியப்பட்டிலது; அவர் தகு நாணயங்களைக் கொண்டு ஓரளவு மீள XIV). இந்நாணயங்கள் பலவற்றில், ஒரு

Page 106
80 வியத்த
பக்கத்திற் கிரேக்க மொழியிலும் மறுபக்க பொறிக்கப்பட்டுள்ளன. இக்காலந் தொட்( காலம் யவனர் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளனர் ( னும் கிரேக்கச் சொல்லிலிருந்து பாரசிக கிரேக்க-பாத்திரிய இராச்சியங்கள் வாயி: மருத்துவம் என்னும் கலைகள் இந்தியாவி, வளர்ச்சிக்கும் இத்தொடர்பே ஒரளவு ஆ76 கொள்ளைக் கூட்டத்தார் நடத்திய பெரு, பல கூறுகின்றன. பஞ்சாப்பிலிருந்து அ! பெருந் தத்துவஞானியாய் விளங்கிய நாக ரித்தவனெனப் பெளத்த மரபு சிறப்பாக கின்றது. சாகலத்திலிருந்து ( சியால்கே, மெனுந்தரே அவன். நாகசேனரோடு அ மிலிந்தப் பிரச்சினை (மிலிந்தன் வினக்க இடம்பெற்றுள்ளன. ஆயின், நாம் முன்ன கிரேக்கர் சில வேளைகளில் வைதிக சான்றுபகர்கின்றது. என்ன ? அத்துரண் தேவன் நினைவுப் பொருட்டுக் கிரேக்கத் நாட்டப்பட்டதாதலின். இவ்வாருக, கிரேக கலந்துவிடாமல், அன்னுர்தம் சிந்தனைப் டே அவர்தம் பண்பாட்டுக்குப் பலவகையால் சுக்கு ஒரு நூற்ருண்டோ இரு நூற்ரு நூலின் ஆசிரியர், யவனரென்பார் சீரிழிந்த இந்து சமூகத்திலே ஓர் இடமும் வகுத்துள் எனினும், கிரேக்க-பாத்திரிய இராச்சிய 2 ஆம் நூற்ருண்டின் பிற்பாதித் தொடக்க கைப்பற்றினர்; அதனுல், கிரேக்கர் இந்தி வான ஆள்புலப் பகுதிகளை மட்டும் புரப்ப லிருந்து புதிய மக்கள் படையெடுத்து வந்: சிக்கலான ஒரு தொடர்க் காரணங்களால் பெயரவேண்டியவராயினர். சின்சிகுவாந்தி வாய்ந்த பேராசன் ஆட்சியிற் சீனப் பே நிலங்கள் காய்ந்துபோனதும் காரணமாகச் தொகையினரான நாடோடிகள் கூட்டங் சு சென்று கசுப்பியன் கடலுக்குக் கிழக்கிலு வில், யுவேச்சி எனச் சீனாாற் சுட்டப்பட்ட வின் எல்லைகளில் வாழ்ந்த சித்தியத் தெ சித்தியர் (இவர் பின்னர் இந்தியாவிற் புகு டவர்) வடக்கிலும் கிழக்கிலும் உண்டா பாத்திரியாவைத் தாக்கி அதனைக் கைப்பற் ரை விரட்டியோட்டிவிட்டுத் தாம் அந்நில னின்றும் பெயர்ந்துபோய், முதற்கண் இர தியாவிலிருந்த கிரேக்கரையும் தாக்கினர். கிரேக்கச் சிற்றரசர் சிலரே இன்னும் இந் ரின் ஆணை வடமதுரைவரை பரந்து சென்

கு இந்தியா
த்திற் பிராகிருத மொழியிலும் வாசகங்கள் டு இந்திய இலக்கியங்களிற் காலத்துக்குக் யவனர் என்னும் சொல்லை 'ocOWES என் மொழிவழியாக இந்தியர் பெற்றுள்ளனர்). லாக மேலைத் தேயத்துக்குரிய சோதிடம் ற் புகுந்தன. ஒருகால், வடமொழி நாடக ண்டுதல் அளித்ததாதல் வேண்டும். யவனக் ந் தாக்குதல்கள் பற்றி இந்திய மரபுகள் ாசாண்ட கிரேக்க மன்னர்களில் ஒருவன், சேனர் என்னும் பெளத்தத்துறவியை ஆ5 அவனை நினைவில் வைத்துப் போற்று ாடு) அரசோச்சிய மலிந்தன் எனப்படும் வன் நிகழ்த்திய நீண்ட உரையாடல்கள் ள்) என்னும் புகழ்வாய்ந்த பாளி நூலில் னர்க் குறிப்பிட்ட பெசுநகர்த் தூணுனது மதத்தையும் ஆதரித்தவரென்பதற்குச் பழைய வைணவ மதக் கடவுளாகிய வாசு தூதமைச்சனகிய எலியோதாசென்போனுல் க்கர் சிலர் இந்திய மக்களோடு இரண்டறக் பாக்கின் செல்வாக்கை உணர்ந்து, விரைவில் இணங்கியொழுகுவாராயினர். எலியோதா ண்டோ பிற்பட்டுத் தோன்றிய மனுநீதி சத்திரியரென விளக்கந்தந்து, அன்னர்க்கு,
ff6It"f" if".
பங்கள் நீண்ட காலம் நிலைக்கவில்லை. கி. மு. கத்திற் பார்த்தியர் பாத்திரியாவை வென்று யாவிலும் அபுகானித்தானிலும் தமக்குரிய தோடு அமைந்துவிட்டனர். பின்னர் வடக்கி தனர். காலநிலை, அரசியல் என்பன சார்ந்த, மத்திய ஆசிய மக்கள் புதிய இடங்கட்குப் (கி. மு. 247-210) என்னும் ஆற்றல் ரரசு வலுப்பட்டதும், ஒருகால் மேய்ச்சல் சீனுவின் எல்லைப்புறங்களிலிருந்து பெருந் டட்டமாகக் குடிபெயர்ந்து மேற்குமுகமாகச் ள்ள பிரதேசத்தில் உறைவாராயினர். விாை - ஒரு நாடோடிக் கூட்டத்தார் பாத்திரியா ால்குலத்தினரைத் தாக்கத் தலைப்பட்டனர். ந்த காலைச் சகர் என அங்குக் குறிக்கப்பட் ன நெருக்குதலைத் தாங்கமாட்டாமையாற் *றினர்; ஆயின், விரைவில் யுவேச்சியர் அவ த்தைக் கைப்பற்றினர். சகர் பாத்திரியாவி ானின் பார்த்திய மன்னரையும் பின்னர் இந் கி. மு. முதல் நூற்முண்டின் நடுப்பகுதியிற் திய மண்ணில் ஆட்சி புரிந்துவந்தனர். சக rறது; அன்னர் முந்திய பழக்கத்தைக் கை

Page 107
பம்பாயிற் காளி என்னுமிடத்திலுள்ள
நூற்றுண்டு கி. பி
 

'ri/essor B. Paiutleaf itd., Hartgra rid Liriiirer8itgy
ஈரதிய மண்டபம் ஏறத்தாழக் கி.மு. முதல் 1. முதல் நூற்ருண்டு.
ஒளிப்படம் XII

Page 108
تھی۔
19 ஆம் ருகேயின் முகப்புத்தோற்
அசந்தாக் கு
526mfîÛLI Lŭo XIW
Lae
 
 

Dept. of Archaeology, Goverrirriers of India
1றம், அாந்தா, குத்தர் காலம்,
. . E8 star
கைகள்.

Page 109
வரலாறு : பண்டைக்கால
விடாது, கிரேக்க மொழியிலும் பிராகிருத களைத் தொடர்ந்து வெளியிட்டனர். இந்தி முந்திய சக்மன்னன் மோவசு (? ஏறத்த கி. மு. முதல் நூற்ருண்டின் இறுதிப் ப( மரபினர் வட மேற்கு இந்தியாவிற் குறுகி இவ்வரச மரபினர் பொதுவாகப் பாலவர் என்னுமொருவன் ஈண்டுக் குறிப்பிடத் தக் குரவர் தோமாசு கிறித்து மதத்தைப் பே மாறு செய்தாரென்ப (ப. 480). இப் பழா வர் சிலர் ஐயங் கொள்வர். கொண்டோ ே அவன் அருட்குரவர் தோமாசோடு ஒத்த காரணங் கூறுவர். எவ்வாறெனினும், மேன் பெற்றிருந்தமையால் முதன்மை வாய்ந்த மாசு இந்தியாவுக்கு வந்திருத்தல் எவ்வா பாலவரைப் பின்னர் யுவேச்சியர் வெற்றி மைகள் திட்டமானவையல்ல ; உடலமை ஆயின், சகரைப் போன்றே இவர் இரானி முண்டாகவோ, அதற்குமேலோ இவர் ப. ஆசியப் பிரதேசங்களிலும் தனித்தனியே பிரிந்து வாழ்ந்தவர் ; ஈற்றிற் குசாணர் பான் தன் ஆற்றலால் இக் குலங்களை யெல் கொண்டான். கி. பி. முதல் நூற்றண்டின் குகுலன் தன் போர் மறவரை நடத்தி மலை சென்று, அவனும் அவன் மகன் விமகட்ன தமக்குட் கைப்பற்றிக் கொண்டனர். முன் நிறுத்திய கிரேக்க மன்னரின் வழியிலே கன முடிவுக்கு ஒருகாற் குகுலனே காரணனுக விம கட்பைசுக்குப் பின், ஒருகால் ஒ பட்டிருக்கலாம் ; பின்னர், கனிட்கன் என் தியாவின் மேற்குப் பாதி முழுவதும், குை செலுத்தினன். மத்திய ஆசியாவில் இவ! கிடந்தன. குசாண மன்னன் ஒருவனைப் கூறுகின்றன ; அவன் கனிட்களுகவேனும், வருள் ஒருவனுகவேனும் இருத்தல் கூடும். `ಜ್ಯTar ஆன் பேரரசுக் குடும்பத்து இளவ! தரும்படி கேட்டானென்றும், அவன் செரு படைத்தலைவன் பான்சாவோ அவனைச் ே கூறும். இப் படைத்தலைவன் கி. பி. முதல் கசுப்பியன் கடல்வரை நடத்திச் சென்ருே பெளத்தமத வரலாற்றிலே இக்காலப்ப பெளத்த மரபிற் கனிட்கன் அம்மதத்தை படுகின்றன். அக்காலத்திற் பெளத்தம் சீ( எண்ணிறந்த எச்சங்கள் சான்றுபகருகின் யாவிலும் தூர கிழக்கு நாடுகளிலும் பர பற்றிய செய்திகள் சில ஏலவே சீனுவை

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 83
மொழியிலும் 6ITóFé5 பொறித்த நாணயங் }யாவில் அரசாண்டவனென யாமறிந்த மிக 5ாழக் கி. மு. 80) ஆவன். குதியில், இரானியப் பெயர் பூண்ட ஓர் அரச ய காலம் மேலாண்மை பெற்று விளங்கினர். எனப்படுவர். அவருட் கொண்டோ பேணிசு கவன். இவனுடைய இராச்சியத்திலே அருட் ாதித்து, அதனை முதன்முதல் இந்தியர் அறியு பகதையில் வரலாற்றுத் துறைபோய சான்ற பேணிசின் காலம் மிக முற்பட்டதாகையால், காலத்தவனுயிருத்தல் இயலாது என அவர் லத் தேயத்தை எட்டுமளவுக்கு அவன் புகழ் வனே யாவன். அன்றியும் அருட்குரவர் தோ "ற்ருனும் முடியாததொன்றன்று. லி கொண்டனர். இம் மக்களின் இனவொற்று ப்பால் இவர் துருக்கியரை ஒத்துள்ளனர்; ய மொழியைப் பேசினராகலாம். ஒரு நூற் ாத்திரியாவிலும் அதனையடுத்துள்ள மத்திய தன்ணுண்மை கொண்ட தொல்குலங்களாகப் குலத்தைச் சேர்ந்த குகுல கட்பைசு என் ஸ்லாம் கட்டியாளும் ஆணையைத் தனதாக்கிக் முற்பாதியில் எப்போதோ ஒரு காலத்திற் நிலத்தைத் தாண்டிச் சென்ருன் , அவ்வாறு பசும் வடமேற்கு இந்தியாவின் ஆட்சியைத் னே, சகரின் தாக்குதலைக் காபுலில் தடுத்து டைசியாக அாசெய்திய ஏமியசு என்பான்றன்
6) I LD.
ரு குறுகிய காலத்துக்கு ஆட்சியிடையறவு பான் அரசுரிமை எய்தினன். இவன் வட இந் றந்த பட்சம் வாாணுசி வரையேனும், ஆணை ணுடைய ஆட்சிப் பகுதிகள் சாலப் பரந்து பற்றிச் சீனரின் வரலாற்றுக் குறிப்புக்கள் கட்பைசு என்னும் பெயர் பூண்டோர் இரு அச்சீன வரலாற்றுக் குறிப்புக்கள் அம் மன் ாசி யொருத்தியைத் தனக்கு மணஞ்செய்து ருக்கைக் கண்டு சீற்றங் கொண்ட மாபெரும் செருவிற் செவ்வனே புறங்கண்டானென்றுங் நூற்ருண்டினிறுதியிலே, சீனப் படைகளைக் னன அறிகின்ருேம்.
குதி சாலவும் சிறப்புடையது. வட நாட்டுப் ஆதரித்த பெரும் புரவலனெனப் போற்றப் குஞ் சிறப்பும் பெற்று விளங்கிய தென்பதற்கு றன. இக் காலத்திலேயே அது மத்திய ஆசி வத் தொடங்கியது. இவ் விந்திய மதத்தைப் எட்டியிருந்தன. ஆயின், குசாணப் பேரரசும்

Page 110
84 வியத்த
சீனப் பேரரசும் நெருங்கிய தொடர்பு கெ மையான செல்வாக்கை அங்குப் பெற்றி மறைமுகமாகத் துர கிழக்கு நாடுகளிலுே ாக் கலை மரபுக்காகவும் இக்காலப்பகுதி G
சக-குசாணர் காலப்பகுதி முழுமைக் கனிட்கன் காலமும் மிகத் திட்பமற்றது. அ புக்கள் கி. மு. 58 இலிருந்து கி. பி. 288 வ தகுதிவாய்ந்த சான்றவர் பெரும்பாலானே இருவேறுபட்ட கருத்துடையவராயே மிகப் பரந்த வழக்கிற் பயிலும் காலமா வுளது , இம்முறையே பின்னர்ச் சகவூழி ( கூறப்புகின், கனிட்கனைச் சகவமிசத்தவனெ வுந் திட்டமில்லாத முறையிலே வழங்கப்ட யையும் தொடக்கி வைத்தானென அறிகின் யச் சான்றுகளோடு நன்கு ஒத்துவருகின்! புறம்பான வரலாற்று மூலங்களைக் கொண்ட சிகள், அவன் இதற்குச் சில பத்தாண்டுக இடந்தருகின்றன. புதிய சான்றுகள் வெளி இயலாது. கனிட்கனின் வழியுரிமையாளர் சாண்டு வந்தனர்; ஆயின் அவருடைய டே ஏறத்தாழ 3 ஆம் நூற்ருண்டின் நடுப்பகு ஒருவனுகிய வாசுதேவனென்பான், பாாசிகதி சவமிசத்தைச்சேர்ந்த முதற் சாபுர் என்ப முதலாய் வடமேற்கு இந்தியா இரானியச்
இதற்கிடையில் இந்தியக் குடாநாட்டிற் விலே, ஏறத்தாழக் கி.மு. முதல் நூற்முண் மாபெரும் வெற்றிவீரன் தோன்றினுன் , இ இடங்களுக்கெல்லாஞ் சென்று திடீரெனத் யப் பெரும் புரவலனுய் விளங்கிய இவ்வீரன் குப்பின் அரசுரிமை பெற்றவர்களைப் பற்ற அதே காலத்தில் வடமேற்குத் தக்கணத்தி சிதைவுகளிலிருந்து, சாதவாகனர் எனப்ப மொன்று தோன்றிப் பிரதிட்டானத்தை கியது. இவ்விராச்சியம் கி. பி. 3 ஆம் , நிலைத்திருந்தது; அடிக்கடி இதன் ஆஃ நாட்டிலும் சென்றுளது ; கி. பி. 2 ஆம் குட கடல்வரை சென்றது. முதற் சாத அக்காலத்திற் சீரழிந்து ஒடுங்குநிலையிலிரு யும், பழைய சுங்கப் பேரரசின் ஒரு பகு அரசர்களையும் முடித்தானென மரபுவாலா. தொடக்கத்திலே சிறிது காலம் சகராத வந்து, வடமேற்குத் தக்கணத்தினின்றும் 3 ரின் பெருமைவாய்ந்த சத்திரபதி (மாகா6 வெட்டுக்களை விட்டுள்ளான். ஆயின் சாத ளெல்லாம் தலைசிறந்த விரணுகிய கெளதட

கு இந்தியா
"ண்டிருந்த இக்காலம்வரை, அம்மதம் உண் ருக்கவில்லை. இந்தியாவில் மட்டுமேயன்றி, ம தன் செல்வாக்கைச் செலுத்திய காந்தா றிப்பிடத்தக்கது (ப. 491 அடு).
குமுரிய கால வான்முறையைப் போன்றே வன் அரியணை யேறிய ஆண்டுபற்றிய மதிப் ரை வேறுபட்டுச் செல்கின்றன. இப்போது, ர் கி. பி. 78 எனவும் கி. பி. 144 எனவும் யிருக்கின்றனர். முன்னைய இந்தியாவில் ன முறைகளில் ஒன்றன் அடிப்படையாக சகாத்தம்) என வழங்கியது. திருத்தமாகக் “னக் கூறல் சாலது. ஆயின், அச்சொல் மிக டுகின்றது. அன்றியும் கனிட்கன் ஓர் ஊழி முேம். கி.பி. 78 என்னும் காலம் ஏனை இந்தி ஏதே யெனினும், சிறப்பாக இந்தியாவுக்குப் -றியப்படுஞ் சிக்கலான சில சமகால நிகழ்ச் ாள் பிற்பட்டே அரசாண்டானெனக் கருத: வரும் வரை இவ்வினவிற்கு விடை காணல் வடமேற்கு இந்தியாவிலே தொடர்ந்து அர ராசு விரைவிற் பெரிதுஞ் சுருங்கிவிட்டது. தியிலே, கனிட்கனின் வழியுரிமையாளரில் *திற் புதிதாய்த் தோன்றிய சாசானிய அா வனுல் நனிமுறியடிக்கப்பட்டான்; இக்கால செல்வாக்கைப் பெரிதும் பெறுவதாயிற்று. புதிய இராச்சியங்கள் தோன்றின; ஒரிசா டின் நடுப் பகுதியிற் காரவேலன் என்னும் இவன் இந்தியாவில் நெடுந் தொலைவிலுள்ள தாக்கிச் குறையாடி வந்தான் ; சமணசம ரின் பேரரசு நீடித்து நிற்கவில்லை ; இவனுக் ஜியும் நாமொன்றும் அறியோம். ஏறத்தாழ லே, சீரழிந்த மோரியப் பேரிராச்சியத்தின் ம்ெ ஆந்திரரின் சிறப்புவாய்ந்த இராச்சிய (பைதான்) மையமாகக் கொண்டு விளங் நூற்முண்டுவரை, 300 ஆண்டுகளுக்குமேல் ண நருமதை யாற்றுக் கப்பால் மாளவ நூற்முண்டில் அது குண கடலிலிருந்து வாகன மன்னணுய சீமுகன் என்பவனே ந்த சுங்கவழிசத்துக் கடைசி மன்னர்களே கியிற் குறுகிய காலம் அரசாண்ட காண்வ று கூறுகின்றது. கி. பி. 2 ஆம் நூற்ருரண்டுத் குலத்தைச் சேர்ந்த சகர் படையெடுத்து ாதவாகனரை விரட்டி யோட்டினர். இச்சக ண ஆள்பதி) நகபானன் என்பான் பல கல் வாகனர், தம் மரபிற் முேன்றிய மன்னரு. புத்திர சாதகருணி என்பான்றன் ஆட்சி

Page 111
வரலாறு : பண்டைக்கால
யில், ஏறத்தாழக் கி. பி. 130 அளவில் த இதற்கு மேற் சகாாதரைப் பற்றிய செய் * மேற்குச் சத்திரபதிகள்" எனப் பொ தார் ஏறத்தாழ அதே காலத்திற் காதியா பற்றிக் கி. பி. 388 வரை அரசாண்டனர்; காலத்தில் இராசத்தான் சிந்து என்னும் டைய ஆணைக்குட்பட்டிருந்தது. இம் மாட் கிய மன்னன் உருத்திரதாமன் ஆவான். துள்ள கல்வெட்டு வரலாற்றுச் சிறப்பு வ டதுமாகும். இக் கல்வெட்டிலுள்ள நீண்ட போர் வென்றிகளையும் காதியாவாரிலே புதுக்கிய செய்தியையுங் குறிப்பிடுகின்ற இவ்வேரி அசோகன் காலத்தில் திருக்கிய பட்ட பண்டை இந்திய வரலாற்றுப் பதி உருத்திரதாமன் கி. பி. 150 இல் அரசாை இக்காலத்திலே திராவிடரின் தென்னு றது. தமிழ் நாடு தொன்றுதொட்டே சே, டலக்கரை), சேர நாடு (கேரளம் = மல முனை) என்னும் மூன்றிாாச்சியங்களாகப் தன்னுடைய ஆட்சிப் பகுதிகளுக்கப்பால் களங்களாக அசோகன் இன்மூன்று இர கண்டுபிடிக்கப்பட்ட பருவெட்டாயமைந் துறவியர் கிறித்து ஊழிக்கு முன்னரே காட்டுகின்றன. தமிழிலக்கியத்தின் முற் வாகக் குறிப்பிடப்படும் ; இது கிறித்து இயற்றப்பட்டதாகலாம். இவ்விலக்கியத் தம்முண்மாறுபட்டு ஓயாது போர் காண்கின்முேம். இம் மூன்று நாடுகளுக்கு குறுநில மன்னரும் அதிற் குறிக்க வடநாட்டரசரிலும் மிக்க போர் வேட வட மொழி இலக்கியத்திற் காண்டற்கா கொடுமைகளும் பற்றிய குறிப்புக்கள் போருக்குப்பின் இறந்தவர் உடலை உண் பகுதி குறிப்பிடுகின்றது. நிறைவாக ஆ தண்மையும் எண்ணிச் செயல்புரியும் ட முற்முக வேறுபட்ட இயற்கையுடையவ உடையவனுய்ச், செருவிலும் நறவிலுந் தி தெய்வங்களை வணங்குபவனுய்க், காத6 பழந்தமிழன, வட மொழி இதிகாசங்கல ளாண்மையும் பூண்ட போர்வீரருடன் ஒ றுமை தெற்றெனப் புலப்படும். தமிழ்த் காலத்திலே வட மொழி இதிகாசங்கள் தி லாம். சில நூற்ருண்டுகளில் இப் படம் சி கியத்தின் அடுத்த படை, ஆரியரின் இ பண்பாட்டில் நன்கு ஊடுருவியிருப்பை வீழ்ச்சியடையும் வரை திராவிடர் குன்

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 85.
ம் இழந்த நாடுகளை மீட்டுக் கொண்டனர். தியொன்றும் கிடைத்திலது. துவாகக் குறிக்கப்படும் மற்ருெரு சகவமிசத் வார், மாளவம் என்பவற்றை வென்று கைப் அவர்தம் ஆதிக்கம் உச்சநிலை யெய்தியிருந்த மாகாணங்களிற் பெரும் பகுதியும் அவரு வில் வந்தோருள் ஈடுமெடுப்பு மில்லாது விளங் திருந்திய வடமொழியில் இவன் பொறித் ாய்ந்தது ; அதுவே காலத்தால் மிக முற்பட் மெய்க்கீர்த்தியானது உருத்திாதாமனுடைய கிரினுரிலுள்ள பெரிய செயற்கை ஏரியைப் து. சந்திரகுத்தன் ஆட்சியில் அகழப்பட்ட பமைக்கப்பட்டது. காலவரையறை துணியப் வுகளில் இக் கல்வெட்டும் ஒன்ருகும்; இஃது ண்டவ னென்பதை நிறுவுகின்றது. டு முதன்முதல் வரலாற்ருெளியில் வருகின் ாழ நாடு (கொரமாண்டற் கரை-சோழமண் பார்), பாண்டி நாடு (குடாநாட்டின் தென் பிரிக்கப்பட்டிருந்த தென்பது மரபு வழக்கு, p தனது 'அறத்தின் வெற்றியை' நாட்டிய ாச்சியங்களையுங் குறிப்பிட்டுள்ளான். இங்கே த சில கல்வெட்டுக்கள், பெளத்த சமணத் தமிழ் நாடு சென்றுறைந்தாரென்பதைக் பட்ட படை சங்க இலக்கியமெனப் பொது ரவிற்குப்பின், முதற் சில நூற்முண்டுகளில் தில் முற் சொன்ன மூன்று நாடுகளும் செய்த வண்ணமிருந்தன வென்பதைக் தமுரிய முடியுடைய மன்னரும் எண்ணிறந்த ப்பட்டுள்ளனர். இத் தமிழ் நாட்டரசர் ட்கை கொண்டவராய்த் தோன்றுகின்றனர், சிய படுகொலைகளும் (நூழிலாட்டு) பிற பல இத் தமிழிலக்கியத்திற் காணப்படுகின்றன. "டு விருந்தயர்தல் பற்றியுமே ஒரு செய்யுட் ரியப் பண்பாடெய்தப் பெருத பழந்தமிழன், 1ண்பும் வாய்ந்த தன் வழித்தோன்றலினும் ன். முரட்டுத் தன்மையும் தறுகண்மையும் ளைப்பவனுய், வெறியாட்டயர்ந்து வெருவருந் வில் அழுந்திக் களிப்பவனுய்க் காணப்படும் ரிற் கூறப்பட்டுள்ள ஆழ்ந்த சிந்தனையும் அரு ப்பிட்டு நோக்கும் போது இவர்க்குள்ள வேர் தொகைநூற் செய்யுள்கள் இயற்றப்பட்ட மது இறுதியான வடிவத்தை யெய்தின வர்க றிது மாற்றமடைந்து விடுகின்றது. தமிழிலக் லட்சியங்களும் ஒழுக்க நியமங்களும் தமிழர் ரக் காட்டுகின்றது. ஆயின், விசயநகர ஆட்சி ரவியல்பிலே சிறிதளவு தறுகண் மையும் தனி

Page 112
86 வியத்
யொருவர் வாழ்க்கையைப் பொருட்படுத் காண்கின்ருேம்.
மிகப் பழங் காலத்திலேயே தமிழர் திை ஆம் நூற்றண்டிலுமே அவர் இரு முறை னர். பெரு மன்னன் தேவானம்பிய தீசன் குச் சிறிது காலத்துக்குப் பின்னர் இரண் தேகினர். இரண்டாம் முறை படை யெ( பாதியை எல்லாளன் (எலாரா) என்னுந் சாண்டான். சிங்களத் தேசிய விரனன து யில் துட்டகாமணி எனப்படுவான்) (கி. ( சனை வெளியேற்றினன். ஏறத்தாழ அதே சென்றனாாகலாம் ; கி. பி. முதல் நூற்ரு செழிப்புமிக்க வணிகத்தின் மூலம், அவ நெருங்கிய தொடர்புகொண்டிருந்தனர் (ட
குத்தரும் குசாணரின் நலிவுக்குப்பின் வட இந்தி ஒன்றுமறிகிலோம். ஆயின், கி. பி. 3 ஆப் வத்துக்கும் கிழக்கிலுள்ள இந்திய நிலப்ப லூம் தொல்குல முதல்வர் கையிலுமே { துறைபோய சான்றவர் சிலர், பெருமை வ டார் பிடியிலிருந்து இந்தியாவை விடுவித் வெளிநாட்டிலிருந்து படையெடுத்து வந்ே இந்தியப் பண்பெய்தி விட்டாரென்றும், முன்னே குடத்துள்விளக்குப் போற் புகழ் அறுங் கருத இடமுண்டு.
கி. பி. 320 இல் புதிய சந்திரகுத்தனுெரு பண்டை மோரியப் பேரரசர் பெற்றிருந்த பெற்று விளங்கினர். இவன் இலிச்சவித் ெ னும் இளவரசியை மணந்தான் ; இத்திரும மாயிற்று. இலிச்சவியர், முன்னர் அசாதச நூற்முண்டுகள் கழித்தே மீட்டும் இந்திய 6 திரகுத்தனுக்குப் பின்வந்த குத்த மன்னர் சிக்கு மிக்க முதன்மையளிக்கப்பட்டிருப்ப மணந்த நிகழ்ச்சியை நினைவு கூர்தற் பொ பட்டிருப்பதையும் நோக்க (படம் 24அ, யொன்று இல்லாத வாய்ப்பினைப் பயன்படு இராச்சியத்தை வகிர்ந்து கொண்டாரென் பெருஞ் செல்வாக்குப் பெற்றிருந்தாரென்று குத்தன் மகத நாடும் கோசல நாடும் உட் வந்தான்.
அவனுக்குப்பின் அசசெய்கிய சமுத்திர 335-376) பாடலிபுரம் மீண்டுமொருமுை சமுத்திரகுத்தனின் ஆணை அசாமிலிருந்து "இவ்வரசனையும் இரண்டாம் சந்திர குத்தனைய பொருட்டு, இப்பெயரின் இரு கூறுகளையும் பிரித்

கு இந்தியா
ாப் பண்பும் வெளிப்படையாய்த் தோன்றக்
ரகடலோடத் தொடங்கிவிட்டனர். கி. மு. 2 இலங்கைமீது படையெடுத்துச் சென்றுள்ள இறந்தவுடன் முதன்முறையாகவும், அதற் டாம் முறையாகவும் அவ்வாறு படை யெடுத் த்ததன் விளைவாக இலங்கைத் தீவின் வட தமிழரசன் கைப்பற்றி நீண்ட காலம் அா ட்டகாமுனு என்பான் (இவன் பாளி மொழி p. 161-137) அரும்பாடுபட்டே அத்தமிழச காலத்தில் தமிழர் தென்கீழாசியாவுக்கும் ண்டில், மேலைத் தேயத்தோடு செய்துவந்த எகித்தினுேடும் உரோமப் பேராசினேடும் , 317, அடுத்தன).
அரிசனும் யாவின் நிகழ்ச்சிகள் பற்றி நாம் விரிவாக நூற்றண்டளவிலே பஞ்சாப்புக்கும் மாள ரப்பு முழுவதும் இந்தியச் சிற்றரசர் கையி இருந்ததாகத் தோன்றுகிறது. வரலாற்றுத் ாய்ந்த குத்தப் பேரரசர்களே வேற்று நாட் தாரெனக் காட்ட முயன்றுள்ளனர். ஆயின், தாரெல்லாம் இக்காலத்தளவில் முற்ருகவே அவர் தம்மை வெளியேற்றியது குத்தருக்கு வெளிப்படாதிருந்த அரசர்தம் செயலென்
வன்* தோன்றினன் ; இவன் வழிவந்தோர் பெரும் புகழைப் பெரும்பாலும் மீண்டும் தால்குலத்தைச் சேர்ந்த குமாரதேவி என் ணமே இவன் உயர்வுக்குப் பெரிதுங் காரண த்துருவினல் முறியடிக்கப்பட்டபின் எட்டு வரலாற்றாங்கில் தோற்றமளிக்கின்றனர். சந் ன் குலமுறையில் இந்த இலிச்சவி இளவர தையும், சந்திர குத்தன் அவ்விளவரசியை ருட்டுச் சிறப்பான நாணயங்கள் அச்சிடப் ப. 506), ஆற்றல் வாய்ந்த மையவாட்சி த்தி இலிச்சவியர் தமக்கெனப் புதியவோர் அறும், அஞ்ஞான்று அவர் மகத நாட்டிற் பங் கருத இடமுண்டாகிறது. முதற் சந்திர பட்ட பெருநிலப்பகுதி யொன்றை ஆண்டு
குத்தன் ஆட்சியிலே (ஏறத்தாழக் கி. பி. ) ஒரு பேரரசின் மையமாகத் திகழ்ந்தது. பஞ்சாப்பின் எல்லைவரை சென்றது. அவன், ம் சந்திரகுத்த மோரியனிலிருந்து பிரித்தறிதற் து எழுதுகின்ருேம்.

Page 113
  

Page 114
வியத்த
i
,2 الي
II) இெ :ՖԱ) 7 hւյց՝
:53ւլ7ւծ f
TSAJ 32;#04
uി SÑ
1 ஆம் சந்திரகுத்தனின்
Gugges
சமுத்திரகுத்தணு சேர்க்கப்பட்டவை =*ಟ್ವಿಫ್ಫಿಶ್ವ ತಿಣು* a
சிலகாலம்
திறையளித்தவை S11 ஆம சந்திரகுத்தனநீ
சேர்க்கப்பட்டவை
ருதிறையளித்த குலங்களும்
'அரசுகளும் C குத்தரின் செல்வாக்கிற்
து 2 tutt-606). @
(கி. பி. 380-410 வரை)
படம் 7. குத்
 
 
 
 
 

Intiři; s 2.É.
துகள்ர்
ங்கி

Page 115
வரலாறு : பண்டைக்கா6
இரண்டாம் சந்திர குத்தனின் ஆட்சி விழுமிய நிலையெய்தி விளங்கிற்றெனலாம் னது, விக்கிரமாதித்தன் என்னும் வீருர்ந், சை ஒட்டிவிட்டு, இந்தியா முழுவதையும் டைய ஆட்சியில் வளமும் மகிழ்ச்சியும் நீ இரண்டாம் சந்திர குத்தனுடைய பட்ட ஒன்று. ஆதலால் அம் மரபுக் கதை அவனை கொள்வதில் ஒரு பெரும் முரண்பாடுளது விக்கிரம ஊழி என்ப தொன்றைத் தெ இந்தியாவிற் காலத்தை வரையறுக்கும் ட முதன்மை வாய்ந்தது; இன்னும் வட இ வூழி கி. மு. 58 இல் தொடங்குகிறது. இவ்வி களுக்கு முற்பட்டவனுக்கி விடுகின்றது. இ ளும் தமக்கு ஒப்பாரும் மிக்காரும் இல் விக்கிரமாதித்தனேடு தொடர்பு படுத்திக் காணப்படும் அகச்சான்றுகள் ஏறத்தாழ ஞரெனக் காட்டாநிற்கின்றன.
சந்திர குத்தனின் பேரரசு செழிப்புங் வேருெரு வெளிநாட்டு யாதிகரும் சான்பூ ஆயின் இவர் மெகாத்தெனிசைப் போல : குந்திறமையும் அத்துணை வாய்க்கப் பெ அவர் பெளத்தமதநூல்களின் உண்மையா வுக்கு வந்தவர். இவருடைய பிரயாண வி பற்றிய செய்திகள் மிகுதியாகவுண்டு; டெ பட்டுள்ளன. ஆயின், அங்கொன்றும் இங் துச் சமூக நிலைமைகளைக் குறிப்பிடுகின், இந்தியாவிலே ஆறு ஆண்டுகள்வரை த ஒன்றுமே கூறவில்லை. எனினும், இந்த ய கொடுங் குற்றங்கள் அருகியே காணப்பட் நடந்ததையும் குறிப்பிட்டிருக்கின்ருரர். கோடிக்கு இடர்ப்பாடின்றியும் கடவுச்சீட் மென்றும் அவர் கூறியுள்ளார். சமூக வழ மக்களெல்லாம் இப்போது மரக்கறியுணே ரும் தீண்டாச் சாதியினருமே ஊனுண்டு * அணுகின் தீட்டு ' உண்டாதல் பற்றிய யாதிகளின் விவரத்திலே நாம் காணுகின்ே கும் நிலையிலிருந்ததையும் கடவுட் கொள் யும் அவர் கண்டார்.
ஏறத்தாழ 700 ஆண்டுகளுக்கு முன் பெ போது பெரிதும் மாற்றமடைந்துள தென் டாநிற்கின்றது. பெளத்தம் சமணம் ஆ ஒழுக்க நெறிகள் நாளடைவில் இந்தியச் சமூகம் மோரியர் காலத்திலிருந்ததைக் யல்பும் மக்கட் பண்பும் பெற்று விளங்கி பனத்தின் இடத்திலே இப்போது இந்து

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 89
லேயே பண்டை இந்தியப் பண்பாடு அதி
பிற்பட்டெழுந்த இந்திய மரபுக் கதையா , நல்லரசைெருவன் உச்சயினியிலிருந்து சகஒரு குடைக்கீழ் ஆண்டானென்றும், அவனு றைந்து நாடு பொலிவுற்ற தென்றும் கூறும். பெயர்களில் விக்கிரமாதித்தன் என்பதும் யே குறிக்கின்றதாகலாம். ஆயின், அவ்வாறு மரபு வழக்கிலுள்ள இவ் விக்கிரமாதித்தன் ாடங்கி வைத்தானென்னும் வழக்காறுண்டு. ல முறைகளில் இவ் விக்கிரம ஊழியே மிக்க ந்தியாவில் இது பெருவழக்கில் உளது. இவ் ாற்றல், இம்மரபுக் கதை அவனை 400 ஆண்டு ந்ெதியப் புலவருள்ளும் நாடக நூலாசியருள் |லாதவராய காளிதாசர், மரபுவழக்கின்படி, கூறப்படுகின்றர். காளிதாசரின் நூல்களிற் இக்காலத்திலேயே அவர் அவற்றை இயற்றி
களிப்புமுடையதாய்த் திகழ்ந்த தென்பதற்கு வ பகருகின்றர். பாகியன் என்பவரே அவர். உற்று நோக்கும் ஆற்றலும் செய்தி தொகுக் ற்றவரல்லர். சீன தேசத்துப் பெளத்தராகிய ன படிகளைப் பெறும் பொருட்டே இந்தியா வாத்திலே கோயில்கள் மடங்கள் ஆகியவை 1ளத்த மரபுக் கதைகள் பலவும் அதிற் கூறப் கொன்றுமாக வரும் தொடர்களே அக்காலத் ಉಠ7, சந்திர குத்தனின் ஆட்சிக் காலத்தில் 5ங்கியிருந்து பாகியன் அவ்வரசனைப் பற்றி ாதிகர் இந்தியாவில் அமைதிநிலவியதையும், டதையும், தண்ணிய முறையிற் பரிபாலனம் இந்தியாவின் ஒரு கோடியிலிருந்து மறு டு வேண்டாதும் பிரயாணஞ் செய்தல் இயலு க்கம்பற்றிக் குறிப்பிடுகையில், மதிப்புக்குரிய 'வ உண்டு வந்தனரென்றும், கீழ்ச் சாதியின வந்தனரென்றுங் கூறியுள்ளார். தீண்டாதார் மிக முற்பட்ட, தெளிவான குறிப்பினை இந்த மும். பெளத்த மதம் இன்னும் செழித்தோங் கையுடைய இந்துமதம் மிகப் பரந்திருந்ததை
காத்தெனிசின் காலத்திலிருந்த இந்தியா இப் பதைப் பாகியனின் வரலாற்றுப் பதிவு காட் கிய இரு சமயங்களும் புகட்டிய தண்ணிய சமூகத்தைப் பண்படுத்தியுள்ளன. இந்தியச் ாட்டிலும் இப்போது கூடிய அளவில் இன்னி து. வேள்விகளைப் போற்றிய பழைய பார்ப் மதம் தோன்றிவிட்டது. அமைப்புமுறையில்

Page 116
90 வியத்த
அஃது அணிமையான நூற்ருண்டுகளில் இ டிருக்கவில்லை. கொடிய, நாகரிகமற்ற கூறுட வேனும், குத்தப் பேரரசு சிறப்பு மிக்குத்
னது பின்னர் ஒருபோதுமே எய்தாத அளவு தில் இந்தியாவே உலகில் மகிழ்ச்சிமிக்க என்ன ? தளர்ச்சியுற்ற உரோமப் பேரரசா
V
கொண்டிருக்கச் சீனவோ சிறப்புவாய்ந்த தார் ஆட்சிக்குமிடையில் அல்லலுழந்திருந்
இரண்டாம் சந்திர குத்தனுக்குப்பின் அ தாழ 415-454) அரசுரிமை யெய்தினன். வேதத்திற் கூறப்பட்டுள்ள அசுவமேத வேள் கையளவில், மாபெரும் வெற்றிவீரரால் மட் னும், குமார குத்தன் தன் பேரரசை விரிவு எனினும், அவன் தன் ஆட்சிக்காலத்திற் ெ குலையாமலிருக்கும் வண்ணம் பேணிக் காத்; இப்பேரரசு பெருந் தாக்குதலுக்குள்ளாய சிறப்புவாய்ந்த ஏனைப் பல நிகழ்ச்சிகளுக்கு விவரங்கள் கிடைக்கவில்லை. ஆயின், குத்த ம முதன்மையான பகைவருள் ஊணரென இந் கூட்டத்தாரும் இருந்தனரென்பது தெளிவு. மத்திய ஆசியாவைச் சேர்ந்த மக்கட் கூட்ட இவரை வெள்ளே ஊணர் (எத்தலைற்று) என தாழ அதே காலத்தில் ஐரோப்பாவுக்கு அ மொங்கோலியப் பெருந் தொகுதியைச் ே பொதுவாகக் கருதப்பட்டனர். எனினும் இரு அத்திலனின் ஊணருக்கு எவ்வாற்ருனும் உ தைச் சேர்ந்தவ ரென்றும் கூறுகின்றனர். இ கைப்பற்றிக் கொண்டனர்; இப்போது பண் ரைப் போலவே இவ்வூணரும் மலைகளைக் வாழ்ந்த மக்களைத் தாக்கினர். அவரைத் ஆசியத் தொல்குல மக்களும் வந்தனராகல
மற்றுமொருமுறை மேற்கிந்தியா கொடிய பலியாயிற்று. பேராசனின் மகனுகிய கந்த வரை அணுகவொட்டாமல் அரிதின் முயன். றிய போரிலே குமார குத்தன் உயிர் நீத்தா6 தாழ 455-467) ஆட்சியை ஏற்முன். ஆயில் மையால் அரியணை யேறற்கு முறையான உ1 தக்கது. குத்தப் பேரரசை மீட்டும் நிலைநா ஆம் ஆண்டு முடிவில் அப் பேரரசில் மறு குத்தன் பன்னிரண்டு ஆண்டுகளுக்குச் ச டைய இறப்போடு குத்தரின் பெருவாழ்வும் தொடர்ந்து இருந்து வந்ததாயினும், மைய பதிகள் வழிவழி உரிமை பெற்ற மானிய ப ஆகியவற்றுக்கு அப்பாற் குத்தப் பேரரசர் செலுத்தினர்.

த இந்தியா
ருந்ததைக் காட்டிலும் பெரிதும் வேறுபட் ாடுகள் விரைவில் மீண்டுந் தலையெடுத்தன திகழ்ந்த காலத்தில், இந்தியப் பண்பாடா செம்மை நிலை எய்தியிருந்தது. இக்காலத் நனிநாகரிக நாடாக விளங்கியதெனலாம்; னது இக்காலத்தில் தன் அழிவை அண்மிக் ஆன்வமிசத்தார் ஆட்சிக்கும் தாங்குவமிசத் ததாதலின், வன் மகன் முதற் குமார குத்தன் (ஏறத் அவனும் சமுத்திர குத்தன் போன்றே, ாவியைச் செய்து முடித்தான். இது, கொள் டுமே செய்யத் தக்கதொரு வேள்வி. ஆயி புறச் செய்தான் என்பதற்குச் சான்றில்லை. பரும் பகுதி வரையில் அப்பேரரசு கட்டுக் தான். ஆயின், அவனது இறுதிக் காலத்தில் து. இந்தியாவின் ஆதி வரலாற்றுக்குரிய ப் போன்றே, இந் நிகழ்ச்சிக்கும் போதிய ன்னர் எதிர்த்துப் போரிட வேண்டியிருந்த தியாாற் குறிக்கப்பட்ட புதிய ஒரு மக்கட் இந்தியாமீது படையெடுத்து வந்த இவர் -த்தாராவர். பைசாந்திய வரலாற்ருசிரியர் எறு குறிப்பிட்டுள்ளனர். இவ்வூணர், ஏறத் ச்சம் விளைத்துக் கொண்டிருந்த துருக்கியசர்ந்த மக்களின் ஒரு கிளையாவாரென்று நஞான்றை ஆராய்ச்சி வல்லார் சிலர், அவர் றவானவரல்லர் என்றும், இரானிய இனத் இதற்குமுன்னரே ஊணர் பாத்திரியாவைக் டைக் கிரேக்கர், சகர், குசாணர் ஆகியோ கடந்து வந்து, இந்தியச் சமவெளிகளில் தொடர்ந்து, அவர்க்கினமான மத்திய ாம்.
கொள்ளைக் கூட்டத்தாரின் குறும்புக்குப் குத்தன் என்பவனே அக் கொடிய பகை று தடுத்து வைத்தான். ஊணரோடு உஞற். ண் ; அவற்றுக்குப்பின் கந்த குத்தன் (ஏறத் ண், இவன் பட்டத்தரசி வயிற்றிற் பிறவா ரிமையற்றவனென்பது ஈண்டுக் குறிப்பிடத் ட்டுவதில் அவன் வெற்றி கண்டான். 455 படியும் அமைதி நிலவிற்று. ஆயின், கந்த ற்று மேலாகவே அரசாண்டான் ; அவனு முடிவுற்றுவிட்டது. இப்போதும் பேரரசு ஆணை வலிகுன்றிவிட்டது. உள்ளூர் ஆள் ன்னர்களாய் மாறினர் மகதம், வங்காளம்
இப்போது பட்டத்தளவில் மட்டுமே ஆணை

Page 117
வரலாறு : பண்டைக்கால
ஐந்தாம் நூற்றண்டின் இறுதியில் மறு புகுந்தனர். இம்முறை அவரைத் துரத்து னது ஒற்றுமையற்றிருந்தது. படையெடு தற்குக் கந்த குத்தன் போன்ற பெருவிறல் 500 முதல் ஏறத்தாழ முப்பது ஆண்டுக: இருந்தது. ஊண அரசர்களில் இருவர் னும்) வலிபடைத்த முடிமன்னர்ாய்த் தி: மிகிரகுலனென்பான் பெளத்த மதத்துக் கி. பி. 7 ஆம் நூற்றண்டைச் சேர்ந்த உவ பிட்டுள்ளார். அவன் ஆதிக்கம் செலுத்திய 12 ஆம் நூற்றண்டிலுமே அவனது வெறி விட்டகலாமலிருந்தது. அந்நூற்றண்டில் யர் அதனைக் குறிப்பிட்டுள்ளார். மிகிர பூண்ட நரசிங்க குத்தனுற் கங்கை வெளி சாங்கு இவ் வெற்றியைப் பாலாதித்தன் ஈ தாழ 530 இல் மிகிரகுலன் மேற்கிந்திய அவனை வெற்றிகொண்டவன் மண்டசோ யசோதருமன் ஆவான். இவன் பெரியதே அஃது அவனுக்குப்பின் நிலைத்திலது. போதும், காசுமீரத்தையும் வடமேற்கு இ ஆண்டுவந்தான்; எனினும் ஊணரின் ஆட பேரபாயம் நேரவில்லை ; விரைவில் ஊண இழந்துவிட்டனர்.
இப்பகைவர் படையெடுப்புக்களே கு கி. பி. 550 இல் அது முற்ருகவே மறைந் முண்டுவரை புதியவோர் குத்த மரபு குத்தமாமரபினர்க்கு உறவினால்லராகல என்பாரின் இராச்சிய மொன்றும் இட் இவ்விராச்சியமே கன்னேசி நகரத்து பெருமையளித்தது ; பின்னர், இசுலா இந்தியாவின் பண்பாட்டு மையமாகத் இதுவே செழிப்புமிக்க, நனிபெரிய பேரரசர்க்குத் திறையளித்துவந்த மை சுதந்திர மெய்தி யிருந்தனர். எனவே, அ மறைந்துவிட்டமை வெள்ளிடை மலை. இ முதன்முதற் கேள்வியுறுகின்முேம்; இப் மிக்க அரச வமிசங்களுள் ஒன்றைத் தோ களால் இராசத்தானில் வாழ்ந்த பழை அழிந்து விட்டனராகலாம்; அன்றேற் சி தினரின் இடத்தைப் புதியசாய் வந்தே யெடுத்து வந்த இந்திய நாட்டின் புதுச் இராசபுதன மறக்குலத்தார் பெரும்பாலு
இதுமுதற் சில காலம்வரை (இன்று சிறப்புற்று விளங்கியது; இது சத்திலச்சு நிலத்திலுள்ளது; இந்தியாவின் பாதுகாட்

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 9
படியும் படையெடுத்து வந்து புதிய ஊணர் வது முன்னிலும் கடினமாயிற்று ; பேராசா த்து வந்த பகைவரை விரட்டியோட்டுவ வீரர் எவரும் முன்வந்திலர்.இதஞல் கி. பி. ர் வரை மேற்கிந்தியா ஊணர் கையிலேயே (தோரமாணனும் அவன் மகன் மிகிரகுல 5ழ்ந்தனரென்பது வெளிப்படை. அவர்களில் குப் பெருங் கொடுமை இழைத்தவனெனக் ான் சாங்கு என்னும் சீனப் பிரயாணி குறிப் இடங்களில் ஒன்ருய காசுமீரத்தில், கி. பி. பிடித்த கொடுங்கோன்மை, மக்கள் நினைவை தோன்றிய கல்கணர் என்னும் வரலாற்ருசிரி குலன், பாலாதித்தன் என்னும் புனைபெயர் பிலிருந்து துரத்தப்பட்டானுகலாம் ; உவான்
•ட்டினுனென்றே பதிவு செய்துள்ளார். ஏறத் பாவிலும் தோல்வியடைந்தான் ; இம்முறை ரிலிருந்து அரசாண்ட ஊக்கமிக்க மன்னன் ார் இராச்சியத்தை அமைத்தா னெனினும் மிகிரகுலன் யசோதருமனுக்குத் தோற்ற ந்தியப் பகுதிகள் சிலவற்றையும் கைவிடாது ட்சியாற் பின்பொருபோதும் இந்தியாவுக்குப் ரும் வலியொடுங்கித், தம் தனித்தன்மையை
த்தப் பேரரசை நிலைகுலையச் செய்தன; தொழிந்தது. மகத நாட்டிலே 8 ஆம் நாற் அரசுபுரிந்துள்ளது ; ஆயின், இம்மரபினர் ாம். கங்கைக்கு வடக்கே மெளக்கரியர் போது முதன்மை பெற்று விளங்கியது; க்கு (கன்னியாகுச்சம்) முதன் முதற் மியர் வருகை வரை, இந்நகரமே வட திகழ்ந்தது , அன்றியும் வட இந்தியாவில் நகராயுமிருந்தது. குச்சாத்திலே குத்தப் த்திரகர் என்னும் சிற்றரசர் வலியராய்ச் புரசியல் ஒருமைப்பாடு மீண்டு மொருமுறை }க்காலத்திலேயே நாம் கூர்ச்சரரைப் பற்றி புதிய மக்கள் மத்திய காலத்திலே வலிமை ற்றுவித்தவராவர். ஊணரின் படையெடுப்புக் ப, போர் மறங்கொண்ட தொல்குலத்தோர் தறுண்டு போயினராகலாம். அத் தொல்குலத் ார் பிடித்துக் கொண்டனர்; இவர் படை சூழலிற் பயின்றவராகலாம் ; மத்திய கால ம் இவர் வழித் தோன்றியவரே யாவர். தானேசர் என வழங்கும்) தாண்விசுவரம் ர், யமுனை என்னும் இரு நதிகளின் நீர்பிரி புக்கு மிக முதன்மையானது; இந்தியாவின்

Page 118
92 வியத்த
வரலாற்றுப் போக்கை முடிவு செய்த எத் இங்கே புசியபூதி குடும்பத்தைச் சேர்ந்த அரசனுெருவன் மேற்கிந்தியாவிலும் ஊண திடீரெனச் சென்று தாக்கி வெற்றி பெற்ற ஊணர்கள் பஞ்சாப்பிற் சில பகுதிகளை இ பது ஈண்டு நினைவுகூாற்பாலது. பிரபாகர மரபில் வந்த ஓர் இளவரசியாவள்; இவன் மன் என்னும் மெளக்கரி மன்னன் மணஞ்
ணமாகப் பிரபாகர வருத்தனன் தனதிரா தர்களோடு நட்புறவு பூண்டொழுகி, மே ஆயின் குத்தரும் மெளக்கரியரும் வழிவழி பிரபாகர வருத்தனன் இறந்தபின், அவருக் வீசுவரத்தின் புதிய மன்னனுகிய இராச்சி யாகக் கடுகிச் சென்முன். வங்காள வாசஞ போரிற் கன்னுேசி மன்னன் கிரகவருமனுப் னனும் இறந்து பட்டனர். முன்னவன் தன றியே இறந்தமையால், பிரபாகர வருத்த லுடைய மைத்துனனுமாய அரிசவருத்தன இராச்சியங்களையும் இணைத்து ஒரு குடை
அரிசன் 606 இல், தன் பகினரும் அகை தோராண்டுகளாக ஆட்சிபுரிந்து, குத்தப் ளவு மீள நாட்டுவதில் வெற்றி கண்டான். ! டுப் பார்க்கையில் அரிசனுடைய ஆட்சி றுடைத்தாயிருத்தலும் அவனுடைய புகழு பட்ட புலவராகிய பாணர் என்பவர் அரிக் வரை நிகழ்ந்தவற்றை யெல்லாம் அ அடுத்தவை ) , அரிசனின் ஆட்சியின் பி! யாகிகர் ஒருவர் இந்தியாவிற்கு வந்திருந்த துப் போன விவரம் மிக்க வரலாற்றுச் சி ாம் போல அழிந்தொழிந்து போகாது இ6 போன்றே உவான் சாங்கும் பெளத்த நூ புண்ணியத்தலங்களைப் பார்ப்பதையும் தன் முன்னவரைப்போல் மறுமை வாழ்வில் இ மற்று மண்ணுளும் வேந்தைேடு நெருங்கிய புகழ்ந்துள்ளார் ; மன்னவனும் அவரை கொடுத்துச் சிறப்பித்தான். இதனுற் பாசி நூலே வரலாற்றுச் சிறப்பு மிகவுடையதாகு அரிசன், காதியாவார் தொடக்கம் வங் பாகத்தில் ஆணை செலுத்திவந்தானுயினு. அமைப்புடையதாகவே இருந்தது. அரிசலு கன்னேசி, தாண்வீசுவரம் ஆகிய ஆட்சிப் பின்னுந் தம் அரசுரிமையைக் கைவிடாது காலத்தில் மகதநாட்டின்மீது படையெடுத் திற்கு வைரித்த பகைவனுமாய வங்காள డ్డ பகு க்கு மீண்டு போகுமாறு துரத்

கு இந்தியா
நனையோ சமர்களுக்குக் களமாயுமிருந்தது. பிரபாகரவருத்தனன் என்னும் உள்ளூர் ர்களின் ஆட்சிப் பகுதிகளிலும் பலமுறை தன் விளைவாக வலிமிகுந்து விளங்கினன் ; ானும் தம் ஆட்சியில் வைத்திருந்தன சென் வருத்தனனின் தாய் இாண்டாவது குத்த மகள் இராச்சியசிறீ என்பவளைக் கிரகவரு செய்திருந்தான். இவ்வுறவுத் தொடர்பு காச ச்சியத்துக்குக் கிழக்கிலிருந்த அயல் வேந் ற்கிலே தன் வலியை வளர்த்து வந்தான் இயாகப் பகைமை பாராட்டி வந்தவராவர். குட் போர் மூண்டது. இப் போரிலே, தாண் ய வருத்தனன் மெளக்கரியருக்குத் துணை }ய சசாங்கன் குத்தருக்குத் துணையானுன் , தாண்விசுவாமன்னன் இராச்சிய வருத்த க்குப் பின் அரசெய்தும் உரிமையாளர் இன் னனுடைய இரண்டாம் மகனும் கிரகவரும ன் ( அல்லது அரிசன் ) என்பான் இரண்டு க்கீழ் வைத்து ஆண்டான். வயில், அரியணை யேறினன். அவன் நாற்பத் பேரரசர் பெற்றிருந்த பெரும்புகழை ஒர பண்டை இந்திய மன்னர் பலரோடு ஒப்பிட் பானது வியக்கத்தக்கவாறு பதிவுச் சான் க்கு ஒரு காரணமாகும். அரிசனுற் புரக்கப் Fனின் ஆட்சி சிறப்புற்று விளங்கிய காலம் ணிபெற வருணித்துள்ளார் (ப. 583, ற்பகுதியில் உவான் சாங்கு என்னும் சீன ார். இவர் இந்தியாவைப்பற்றி எழுதிவைத் றப்புடையது; அது மெகாத்தெனிசின் விவ ன்றளவும் நின்று நிலவுகின்றது. பாகியனைப் ம் கையெழுத்துப் படிகளைப் பெறுவதையும் ஸ்யாய நோக்கமாகக் கொண்டவர் ; ஆயின் }வர் அத்துணை ஆர்வங் கொண்டவரல்லர். தொடர்பு கொண்டிருந்து அவனை மெச்சிப் மதித்துத் தன்னவையில் உயர்விடங் 'யனுடைய நூலிலும் பார்க்க இவருடைய 5ம். காளம் வரை, வட இந்தியாவின் பெரும் ம், அவன் ஆண்ட போாசு மானியமுறை 1டைய நேர்டியான ஆணைக்குட்பட்டிருந்த பகுதிகளுக்கப்பால் முன்னை அரசர் பலர் ஆண்டுவந்தனர்; அரிசன் அரியணை யேறிய து அதனை அழித்தவனும், பெளத்த மதத் மன்னன் சசாங்கனை அவனது சொந்த ஆட் விட்டுப் பின்னர் அவனது இராச்சியத்தை

Page 119
நபாது
... Errrri.
ങ്ങ
கோடிமரம்.
Üi Lr
முர்ாறி
எாட்ாாநாதர் பாறைக்கோபில்,
 
 

ELLLLLlLLLLLLLLSLLLLS LLTLTtEt TtGGTS TGG
■
த் தோற்றம்,
துண்ா.
ால்லோரா .ேபி. நாட்டாம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் XY

Page 120
配.ü
கடற்கரைக் கோயில், மாமல்லபுரம்,
:பூ
நாதபுரக் ே
ரோம
ιiι ΧΙΙ
ஒளிப்பட
 
 

- ரேழாம் நூற்றுண்டிறுதி :
Si rf: katri
காயில், மைசூர்.

Page 121
வரலாறு : பண்டைக்கால
அரிசன் தனதாக்கிக் கொண்டான். ஆயி மெளக்கரியின் வீழ்ச்சிக்கு முக்கிய கார னுடைய இடத்தில், இப்போது அவன் 2 ஞக்கப்பட்டான் ; காதியாவாரின் மைத்தி பட்ட பின் அவனுக்குப் பணிந்தொழுகு னுடைய ஆட்சிப் பகுதிகளிலும் தனக்கு பகுதிகளிலும், மாகாணத்துக்கு மாகாண தன் பேராசைக் கட்டியாண்டான் ; சிற்ற புரிவதிலேயே பெரிதும் தங் காலத்தைக் க சன் தனக்குப்பின் ஆட்சியெய்தும் உரின் னது போாசு சீர்குலைந்து சிதைவுற்றது 6
அரிசன் இயற்கையாயமைந்த அரும்ே முடைய ஒருவனுகத் தோன்றுகின்றன். வாறே, அரிசனை உவான் சாங்கு வருணி குடிகளின் குறைபாடுகளை எட்டுணையுஞ் னென்றும், அவ்வாறு செய்ததும் தன்னு: சென்ற காலைத் தெருவோரத்திலமைத்த ! சாங்கு குறித்துள்ளார். ஆயினும் அவன் தன் நாட்டைச் சுற்றி வந்த போதெல்லா ரும் பெளத்தத் துறவியரும் பார்ப்பனரு னர். அவன் தன் நண்பர் மாட்டுப் பழ வரலாற்று மூலங்களை நாம் நம்புவோமாய வரையாது வழங்கிக் கொடைமடம்பட பொருளாராய்ச்சியிலும் இலக்கியத்திலும் தன் ஒய்வு வேளைகளில் எழுதிய føðr .MI
. ( ??5 ال L )
அவனுடைய பேரரசானது சாலவும்
அசாம் நாட்டரசன் பாற்கரவருமனுமே மையில் அரிசனுக்குத் திறையளிக்கும் சி தும் வயப்பட்டவனயே இருந்தான். அரி யெதிர்த்துப் புரிந்த போரிலே பாற்கரவரு ம்ெ , அதனல் அவ் விருவரும் வாழ்நாள்: மட்டுமே அரிசன் வெற்றிகொண்டு, மு சாளுக்கிய மன்னனன இரண்டாம் புலே படுதோல்வியுற்றன். அதற்குப்பின் அவ6 வில்லை.
அரிசன் தன்னுடைய ஆட்சிக்காலத்தி பற்றுடையவனுய் ஒழுகினனேனும், இக் யடைந்து வந்ததென உவான் சாங்கு வி ளங் காண்டற்கும் அரிதாயிருந்த, பிற்! காலத்தில் வெளிப்பட்டுத் தோன்றுவவி (ப. 445), உடன் கட்டையேறல் (சதி) ே அடுத்தது) பண்பாட்டு வீழ்ச்சி தொடங் காலத்திற் போன்று சட்டமும் ஒழுங்குட் னில், இந்திய மக்கள் அமைதி விரும்புே

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 95
ன், அரிசனின் மைத்துனனுய கிரகவருமன் ணனுயிருந்த தேவகுத்தன் என்னும் அரச உறவினனுய மாதவ குத்தனென்பான் அரச கிரக மன்னன் அரிசனற் போரில் வெல்லப் ஞ் சிற்றரசனுக மாறினன்; அரிசன், தன் குத் திறையளித்த சிற்றரசருடைய ஆட்சிப் ம் ஓயாமற் பிரயாணஞ் செய்து, பரந்துபட்ட ாசரெல்லாம் தம் பேரரசனுக்குப் பணிவிடை ழித்துள்ளனராகக் காணப்படுகின்றனர். அரி மையாளர் எவருமின்றி இறந்தபோது, அவ வியப்பன்று.
பெருந் திறமைகளும் அளப்பிலா ஊக்கமு சந்திரகுத்தனை மெகாத்தெனிசு வருணித்த ரித்துள்ளான் அவன் தன்னுடைய ஏழைக் 5 சலிப்பின்றிப் பொறுமையுடன் கேட்டா டைய ஒலக்க மண்டபத்திலன்றி, ஊரூராய்ச் சிறு படாமாடங்களிலேயேயென்றும், உவான் பகட்டில் விருப்புடையனுயிருந்தான்; அவன் rம் பரிசனரும் அவையத்தாரும் அலுவலாள நம் பெருந்திரளாகப் பின்ருெடர்ந்து சென்ற ற்றுறுகியும் ஆர்வமுங் கொண்டிருந்தான். பின், அவன் தன்னுல் விரும்பப்பட்டோருக்கு ட்டானெனவுங் கூறலாம். மேலும் மெய்ப் அவன் ஈடுபாடுடையணுயிருந்தான் , அவன்
நாடகங்கள் கலைநயம் கனிந்தவையாயுள்ளன
இடமகன்றிருந்தது. நெடுந் தொலைவிலிருந்த அவன் அவைக்கு வந்திருந்தான். அவன் உண் ற்றரசனுயிராவிட்டாலும், அரிசனுக்குப் பெரி சன் ஆட்சி தொடங்கிய காலத்திற் சசாங்கனை நமன் அரிசனுக்குத் துணைநின்முணுதல் வேண் வரை நட்புப் பூண்டொழுகினர். தக்கணத்தில் ன்னேற முடியாதவனுனன். இங்கே அவன் கசி என்பவனை எதிர்த்துப் போர்தொடுத்துப் ன் ஒருபோதும் நருமதையைக் கடக்க முயல
ன் பிற்பகுதியிற் பெளத்த மதத்திற் பெரிதும் காலத்தில் அம் மதம் இந்தியாவில் வீழ்ச்சி ளக்குகின்ருர், குத்தர் காலத்திலே அடையா காலத்து இந்துமதக் கூறுபாடுகள் சில, இக் பாயின. தாந்திரிக வழிபாட்டு வளர்ச்சியும் போன்ற வழக்கங்களின் வளர்ச்சியும் (ப. 261, கிவிட்டதென்பதைக் காட்டாநிற்கும். குத்தர் ம் இப்போது நன்கு பேணப்படவில்லை. ஏனெ வாராயும், சட்டத்துக்கு அமைந்தொழுகுவோ

Page 122
96 வியத்த
சாயுமிருந்ததை வியந்து பாராட்டிய ப சாங்கு, அரிசனின் ஆட்சிப் பகுதியிலே பட்டாராதலினென்க. ஒருகால், அப்பே. காரர் அவரைப் பிடித்துக் கொற்றவைக் அறுள்ளனர்.
வட இந்தியாவி அடுத்து வரும் நூற்முண்டுகளிலே வட பட்டுப் பகைத்த அரசவமிசங்களுக்குள் கூறும் சுவையற்ற கதையாகவேயுளது. வெட்டுக்களும் செப்புப் பட்டயங்களு ஒரளவு விரிவாகத் தொடர்ந்து கூறுதல் வரலாற்ருராய்ச்சியிற் சிறப்பாக ஈடுபடு பயப்பனவாகாது சலிப்பையே அளிக்கும். அரிசன் இறந்தபின் அவன் அரசிற் ே என்னும் உரித்திலானெருவன் கன்னுேசி காலம் ஆண்டான். சீனப் பேரரசன் தாய் அவைக்குத் துTதமைச்சனுகச் சிறு படை இவ்வருணுசுவன் தாக்கினன்; ஆயின், உவ சென்று திபேத்து, நேபாளம், அசாம் ஆ தான். இப் படைகளோடு சென்று அவன் துக்குக் கொண்டு சென்ருனுக, அங்கே தாங்குப் பேரரசனுக்குப் பணிவிடை செ ஞன பாற்கர வருமன் மேற்குப் புறமாகத் நாட்டின் ஒரு பகுதியைத் தனதாக்கிக் குத்த வமிசம் தலையெடுத்தது ; 7 ஆம் நு குத்தன் என்பான் முதன்மை மிக்க முடி யுள்ள அசுவமேத வேள்வியை இறுதி மு ருள் இவனும் ஒருவணுவன். 8 ஆம் நூ, என்னும் தான்றேன்றித் தலைவனெருவன் ஞன். இது சில காலத்துக்கு வட இந்தி குட்படுத்தி வந்ததே யெனினும், விரைவி கைப்பட்டது. கங்கைச் சமவெளியின் அச மீர மன்னர் சிலருள் இலலிதாசித்தியனும் இரு பேரரசு வமிசங்கள் வட இந்தியாவின் ஆண்டுவந்தன ; அவை பீகார், வங்காளம் ,
கன்னுேசியை ஆட்சி செய்த கூர்ச்சசப் பி
இந்தியாவின் கிழக்குப் பகுதியில் அர ஏற்றமுற்றனர்; அன்னர் 9 ஆம் நூற்றன நாட்டின் மீதும் ஆதிக்கஞ் செலுத்தினர். றன் நீண்ட ஆட்சியே (ஏறத்தாழ 770-8. யிருந்த காலமாகும். அவன் இறந்த கால வமிசத்தார் இழந்துவிட்டனர். ஆயினும், . (ஏறத்தாழ 810-850) என்பானும் சிறப்புை இவன் சுமாத்திராவின் சைலேந்திர மன்ன பெளத்த மதத்தைப் புரந்தமைக்காகவே

இந்தியா
கியனின் அனுபவத்துக்கு மாமுக, உவான் யே இருமுறை கொள்ளைக்காரரால் தாக்கப் ரசின் அகத்திலேயே, ஆற்றுக் கொள்ளைக் ந (துர்க்காதேவிக்கு)ப் பலியிடவும் முயன்
லே நடுக்காலங்கள் இந்தியாவின் வாலாமுனது தம்முண் மாறு வழக்கமாய் நிகழ்ந்த போராட்டத்தைக் இக்காலப் பகுதிக்குரியவாய்ப் பற்பல கல் ங் கிடைத்திருப்பதனுல், இவ்வரலாற்ற்ை இயலும். ஆயின், அவ் விவரங்களெல்லாம் வார்க்கேயன்றி, மற்றையோர்க்குச் சுவை
பருங் குழப்பம் நிலவியது ; அருணுசுவன் நாட்டை முறையிலாது கைப்பற்றிச் சிறிது சுங்கு என்போனிடமிருந்து அரிசனுடைய யோடு வந்த உவான் சுவாந்திசி என்பவனை ான் தனது சிறு படையோடு தப்பியோடிச் கிய நாடுகளிலிருந்து படைத்துணை சேர்த் ர் அருணுசுவனைக் கைப்பற்றிச் சீனதேயத் அருணுசுவன் தன் வாழ்நாள் இறுதிவரை -ய்திருந்தான். இதற்குப்பின் அசாம் அரச தன் ஆட்சியை விரிவுறச் செய்து, மகத கொண்டான். இதற்கிடையில் இரண்டாம் ாற்ருண்டின் பிற் பாதியில் ஆதித்தியசேன யரசனுய் விளங்கினன். வேதங்களிற் கூறி மறையாகச் செய்த இந்தியப் பெருவேந்த ற்முண்டின் முற்பகுதியிலே யசோவருமன் கன்னுேசி நாட்டில் ஒரு பேரரசை நிறுவி யாவிற் பெரும் பகுதியைத் தன் ஆணைக் ற் காசுமீர மன்னனுன இலலிதாதித்தியன் சியலிலே சிறப்பாகப் பங்கு கொண்ட காசு ஒருவன். அடுத்த இரு நூற்முண்டுகளிலே தலைமைப் பதவியைத் தமக்குட் பகிர்ந்து, ஆகியவற்றை ஆட்சி செய்த பால வமிசமும், ாதிகார வமிசமுமாகும்.
சோச்சிய பால வமிசத்தாரே முதற்கண் ாடின் முற்பகுதியிலே, சின்னுட் கன்னேசி பெரு வேந்தனுய தருமபாலன் என்பான் 0) பால வமிசத்தாரின் அதிகாரம் ஓங்கி த்திற் கன்னேசியின் ஆதிக்கத்தைப் பால புவனுக்குப் பின் அரசெய்திய தேவபாலன் டய மன்னனுகவே இன்னும் திகழ்ந்தான்; ரோடு குழியற் முெடர்பு பூண்டிருந்தான்.
பால மன்னர் சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்

Page 123
வரலாறு : பண்டைக்கால
சிறீநகரம்
போரக் தேகலி
Jリ தோமரர்) பிரத்
at&su)33. ܣܛܘ
அசயமேருவ (கச்சபக்தர்
*? * ~ , 。
ሎ? 'قتل ? کہ نف
கோற்சவநகரம்
குகில்லர் சநே
அனகில்ல்புரம்
சாளுக்கியர் பரமாறf ~
O w
it Qf○L。 தாரா
: Այո Ֆ auf* 《། தேவகிரி
子? అశ్ని rassNama που μπε (காக
' at sfuG3a
ձ17:57 1 Ջ o
துவாரரசமுத் 5uis G7. So
தீஞ்சாவூ
L06/upSX
(
wann
படம் 8. கி. பி. 11 ஆம் நூற்றண்டின் ( பெயர்கள் அரசவமிசங்களைக் குறிப்பன ; இவை பின்னர் முதன்மைபெற்று விளங்கியவை)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 97
ترقGLITیہ^س
ெேபதது) 'asyir w ன்ஞேசி நேபாளம்காமரூபழ்
ଘର୍]] பிராேெயா திசய இT_ஐக்கிரி e
\-~a ujit Jegjis உறு-நாளநதர்
கலசூரியர் திரிபுரி
சேனர்
ாஞ்சி
அனுராதபுரம
பொலனறுவை சிங்களம் لیستی مجتبس كمب
ற்பகுதியில் இந்தியா (அடைப்புக்குள் இருக்கும் புக்காலத்தில் திறையளிக்குஞ் சிற்றரசுகளாயிருந்து

Page 124
98 வியத்தகு
தக்கவர். அம் மதமானது ஓரளவு அாய் ஆட்சிக் காலமாகிய் மூன்று நூற்றண்டுகள சிறப்புற்று விளங்கியது. பாலப் பேரரசிலி, பரவியது. ஆங்கு அந்நாட்டு மக்களின் நட இன்றுவரையும் நிலவிவருகின்றது.
ஒன்பதாம் பத்தாம் நூற்ருண்டுகளிற் கூ திற்குத் தலைமை பூண்டு விளங்கினர்; இ. வாாகலாம். இப்போது அவரே வட இந்திய ஏலவே, 712 இற் சிந்து நாட்டைக் கைப்ட காலத்துக்கு மேல், தமக்குக் கிழக்கில் அற தாக்கி வந்தனர். இவ்வாாபியரின் தாக் தடுத்து நிறுத்தினர். பிரதிகார மன்னரு மிகிர போசன் (எறத்தாழ 840-885), மகே இருவரும் பாலமன்னரைப் பின்வாங்கப்பண் வென்று கைப்பற்றினர் ; வங்காளத்தின் ( ஆயின், தக்கணத்தில் அரசு புரிந்த இராட் வந்தமையாற் பிரதிகாரரின் வலி குன்றுவ, னேசியைக் கைப்பற்றிச் சின்னுள் ஆண்டு ( விடாது தாக்குதல் நிகழ்ந்தமையாற் பி1 வளர்ந்துவந்த பகைமீது கருத்தான்ருது பகைச் சத்திகள் இந்தியாவிலிருந்த இந். விட்டன. இராட்டிரகூடர் கைப்பற்றிய தப டுக் கொண்டாரெனினும், அவர் தம் முன்னை கார மன்னர்க்குப் பணிந்து கிறை கொடுத் முழுவதிலும் படிப்படியாக வலுப்பெற்று, ! ஞல் அவர்க்குத் தலைவராய் விளங்கிய பு வருவாராயினர்.
அபுகானித்தானில் அரசுபுரிந்த ஒரு துரு மிடத்தில் வலிமை வாய்ந்த இராச்சிய டெ கொழிக்குஞ் சமவெளிகளிற் கண்வைக்கத் (அமீர்களில்) ஒருவனுய சபுத்தின்ே எ முதன்மை பெற்று விளங்கிய செயபாலன் முதன்முதற்ருக்கினன். அவன் இரண்டாம் பிடித்துக் கொண்டான். 997 இல் அவன் ம ஞன் இந்தியாவிலே ஒற்றுமை யற்றுப் பில் யங்களைத் திட்டமிட்டுத் தாக்கும் பூட்கைன அவன் செயபாலனை வென்று சிறைப்படுத் புரிந்து இறந்தான். செயபாலன் இறந்த பி படையெடுத்து வரும் மகமூதை எதிர்க்கு டிணைப்பொன்றை உருவாக்கினன். ஆயின் யற்றனவாயும் விரைந்து வினையாற்ற முடி போர் விாகுகள் சுளுகுகள் ஆகியவற்றிற்( தோடு, யானைப் படையின் மனவுறுதியிலு இந்த யானைப் படையோ உற்ற போரில் உறுதியாகக் கூறுதல் இயலாது. இவ்வா களுக்கு இருந்தன; ஆயின், முசிலிம் பை

இந்தியா
மயிழந்த வடிவத்திலே, பால மன்னரின் லும் அவர்தம் ஆட்சிப் பகுதிகளிலெல்லாம் 5ந்தே பெளத்த மதம் திபேத்திற் புகுந்து பிக்கைகள் பலவற்றேடு கலந்து அம்மதம்
ர்ச்சரப் பிரதிகாார் கன்னுேசி இராச்சியத் 1ர் ஒருகால் இராசத்தானிலே தோன்றிய ாவில் வலிமிக்க மன்னராய்த் திகழ்ந்தனர். ற்றியிருந்த அராபியர், ஒரு நூற்முண்டுக் சாண்டு வந்த அயல் வேந்தரை அடிக்கடி ததலைப் பிரதிகார மன்னர் வெற்றியுடன் ள் மிக்க வலிபடைத்தவராய்ப் பிறங்கிய திோபாலன் (ஏறத்தாழ 885-910) என்னும் ாணி, வட இந்தியாவின் பெரும் பாகத்தை ால்லைவரை அன்னர் ஆணை செலுத்தினர். டாகூடர் அடிக்கடி படையெடுத்துத் தாக்கி தாயிற்று , இராட்டிர கூடர் 916 இற் கன் வந்தனர்; இவ்வாறு தெற்கிலிருந்து இடை "திகார மன்னர் வட மேற்கிற் புதிதாக விட்டனராகலாம். ஆங்குத் திரண்டுவந்த துமன்னர் ஆட்சியை முடிவிற் கவிழ்த்து து தலைநகரைப் பிரதிகாரர் பின்னர் மீட் வலியைப் பெற்ருரல்லர். முன்னர்ப் பிரதி ந்து வந்த சிற்றரசர், பத்தாம் நூற்ருண்டு உரிமையை நாட்டத் தலைப்பட்டனர்; இத பிரதிகார மன்னர் இப்போது வலிகுன்றி
நக்கியச் சிற்றரச மரபினர், கசினி என்னு மான்றை அமைத்து, இந்தியாவின் வளங் தொடங்கினர். அவர்களின் தலைவர்களில் ன்பான் வடமேற்கு இந்தியாவில் மிக்க என்னும் அரசனுடைய நாட்டை 986 இல் முறை படையெடுத்துவந்து பெசாவரைப் கன் மகமூது அரசுரிமை பெற்முன் , அன் ாவுபட்டுக் கிடந்த செழிப்புமிக்க இராச்சி ய விரைவில் மேற்கொண்டான். 1001 இல் தினன்; ஆயின், செயபாலன் தற்கொலை ள் அவன் மகன் ஆனந்தபாலன், இவ்வாறு நோக்கத்தோடு இந்து இளவரசர் கூட்
இந்த இந்தியப் படைகள் ஒற்றுமை 1ாதனவாயு மிருந்தன ; அன்றியும் அவை }ப் பழைய விதிமுறைகளைப் பின்பற்றிய ம் பெரும் நம்பிக்கை வைத்திருந்தன; எவ்வாறு நடந்து கொள்ளும் என்பதை பல இடைஞ்சல்கள் இந்தியப் படை டயோ அளவிற் சிறியதாயினும் விரைந்

Page 125
வரலாறு : பண்டைக்கால
தியங்கிப் போர்புரியும் ஆற்றலுடையதாய் யிருந்தபோதும், சிறிய முசிலிம் படை புறங்கண்டது. இப்போது முசிலிம் டடை கிடந்தது. 1001 இற்கும் 1027 இற்கும் ! யெடுத்துச் சென்று இந்திய இராச்சியங்க இத் தாக்குதல்களின் விளைவாக இந்திய துருக்கரின் வலியை உணர்ந்தது. ஆங்: அன்னர் குறையாடித் திருவழித்தனர்; அடிமைகளையும் கொண்டு, பெருஞ் சாத் வாரிலே பேர்பெற்ற சோமநாதர் கோயி இராச்சியம் வரையும் துருக்கரின் கொள் வின் பெரு நகரங்களுட் கன்னுேசியும்
til JTL - 1i 11 -L -- 607.
எனினும், மகமூது இந்தியாவிற் றங்கி சமயத்தாரை இசுலாமுக்கு மாற்றி, இந் இசுலாத்தின் கட்டுப்பாட்டிற்குட் கொண தைப் பரப்பியவனென முசிலிம் வரன்முக யத்தைப் பரப்பியவனென முசிலிம் வர6 அவனுடைய படையெடுப்புக்கள் கொள் வென்றி கொள்ளும் நோக்கத்தோடு நி: வட மேற்கு எல்லை மாகாணத்தையும் பஞ் இணைத்துக் கொண்டான் , அவ்வாறே சிந் யும் இணைத்துக் கொண்டான் (சிந்து ந இந்தியாவின் எஞ்சிய பாகத்துக்கு இடர் டது; இப்போது அவற்ருல் இந்தியாவுக் நூற்ருண்டுக் காலமாக வலியொடுங்கிவந்த மியர் கன்னுேசி நகரத்தைக் கட்டழித்த சியை இறுதியாக ஆண்ட சிறப்புடைய னுக்கு அயலவனை சந்தல மன்னன் வி அரியணையினின்றும் நீக்கிவிட்டான். இ6 பிரதிகார மன்னர்க்குத் திறையளிக்கும் இப்போது இசுலாமியரால் முறியடிக் இராச்சியத்தை விரிவுறச் செய்வதற்கு, அ பயன்படுத்திக் கொண்டான். ஆயின், வி எதிர்நிற்க மாட்டாது, அவனுக்குத் திை ஏறக்குறைய ஒன்றரை நூற்முண்டாக 'போற்றிவந்தது. வாரணுசியிலும் கன்னே ஆளுங் குடியினர் தோன்றி வளமார்ந்த தானிலே சாகமானரின் வமிசம் வலிமை பிரதிகாரரின் வீழ்ச்சியோடு புண்டல்: தாயிற்று.
கூர்ச்சாத்திலே சாளுக்கியர் அல்லது சமண சமயச் செல்வாக்கைச் சாலவும் மாளவத்திலே போசமன்னன் ஆட்சியிற் கியது; இப் போச மன்னன் புகழ் புரா

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 99
பிருந்தது. இதனுல் இந்துப் படை பெரிதா
அதனைப் பெசாவருக்கணிமையில் எளிதிற் களுக்கு இந்தியாவடங்கலுமே வழி திறந்து இடையில் மகமூது பதினேழு முறை படை sளைத் தாக்கிப் பேரழிவு செய்து மீண்டான். பாவின் மேற்குப் பாகம் முழுவதுமே இத் கிருந்த அரண்மனைகளையும் கோயில்களையும் பெருவாரியான கொள்ளைப் பொருள்களையும் துக்களாகக் கசினிக்குச் சென்றனர். காதியா ல் வரையும், புண்டல் கண்டிலே சந்தலரின் ளைத் தாக்குதல்கள் நடைபெற்றன. இந்தியா
வட மதுரையும் அவர் கைப்பட்டுச் குறை
யிருந்தானல்லன் ; ஏனெனில், அவன் புறச் தியா முழுவதையும் உண்மைச் சமயமாகிய "ரும் பொருட்டுப் பற்றுறுதியோடு அச் சம றைக் குறிப்பாளர் கூறுகின்றரெனினும், அவ ன்முறைக் குறிப்பாளர் கூறுகின்றரெனினும், ளையிடும் நோக்கமாக நிகழ்ந்தனவேயன்றி, கழ்ந்திலவாதலின் என்க. ஆயினும், அவன் நசாப்பையும் தன்னுடைய இராச்சியத்தோடு து நாட்டிலிருந்த அராபிய இராச்சியங்களை ாட்டிலிருந்த இவ் வசாபிய இராச்சியங்கள் விளைத்த காலம் எப்போதோ கழிந்து விட் க்கு ஆபத்து ஒன்றும் இருந்ததில்லை). ஒரு த பிரதிகாரப் பேரரச வமிசமானது இசுலா பின் விரைவில் மறைந்து விட்டது. கன்னே மன்னனன இராச்சியபாலன் என்பானை அவ த்தியாதான் என்பான் அமரிற் புறங்கண்டு வ் வித்தியாதானது இராச்சியம் முன்னர்ப் சிற்றரசாக அமைந்திருந்தது ; பிரதிகாரர் கப்பட்டிருந்தனராக, வித்தியாதான் தன் புவர்தம் தோல்வியைத் தனக்கு வாய்ப்பாகப் த்தியாதான்ருனும் மகமூதின் பெருவலிக்கு றை கொடுத்துப் பணிய வேண்டியவனனன். வட இந்தியா தன் சுதந்திரத்தை விடாது }சியிலும் காகடவாளர் என்னும் புதியவோர் இராச்சிய மொன்றை நிறுவினர். இராசத் யாலும் தலைமையாலும் வளர்ந்தோங்கியது. கண்டுச் சந்தலரின் செல்வாக்கு ஓங்குவ
சோழங்கியர் என்பாரின் வமிசமொன்று பெற்றுச் சிறப்போடு அரசாண்டுவந்தது. (1018-1055) பரமார வமிசம் தழைத் தோங் "ணக் கதையிலே பேசப்படுகின்றது; இவன்

Page 126
100 வியத்த
புலமை நிறைந்தவன் ; நீர்ப்பாய்ச்சலுக்கா யும் கட்டுவித்தவன் (பக். 270, அடுத்த வமிசத்தார் ஆண்டுவந்தனர். வங்காளத்தி பதவியினின்றும் நீக்கிவிட்டுத் தாம் அவ் சேனர் வைதிக இந்து மதத்தில் மிக்க ப எதிர்ப்பியக்கம் போன்ற தொன்றையும் ெ இந்து மன்னரின் சுதந்திர ஆட்சி தன் இந்தியா இவ்வாறு சீர்குலைந்து பிளவுபட் தலையாய அரச வமிசங்களோடு எண்ணிறந் யளவில் இச் சிற்றரச மரபினர் பேரரச நில மன்னசாய் இருந்தாரெனினும், உண் களிற் சுதந்திரமுடையோராகவே விளங் எதிராய்க் கிளர்ச்சி செய்யவும் எப்போ இறுகப் பற்றிநின்ற இந்திய மன்னர் மக மேனுங் கற்ருரல்லர். அவரெல்லாம் தம்மு எதிர்ப்பதற்கு இன்னுமே ஒத்துழைக்க ( பெரும் படைகளும் விரைந்தியங்கமாட்டா வாயுமே இன்னும் இருந்தன. 12 ஆம் நூ, முதன்மைபெற்று விளங்கிய மன்னர் பிருது வாளன், பரமர்த்தீ தேவச் சந்தலன் என். பகைத் து ஒருவரோடொருவர் போர் தொ அபுகானித்தானிற் புதிய துருக்கிய ஆe மரபை ஒழித்து, ஆட்சிபுரியத் தொடங்கி, ஆண்ட கியாசுதீன் என்பான் கசினியைச் தான். அவனுடைய தம்பியும், முகமது கே யுடையவனுமாகிய சிகாபுதீன் என்பான் அரசர்க்குச் சொந்தமாயிருந்த ஆட்சிப் பட்டான். பின்னர் அவன் நாட்டம் இந்து யது. சிகாபுதீனின் படையெழுச்சியை 6 விராசன் ஆவான். இவன் ஏனை இந்து ம துச் சந்து செய்து கொண்டு, படை யெ முன்வந்தான். 1191 இல் இந்துப் படைகளு யின் என்னுமிடத்திற் கைகலந்தன. தசெய காலத்திலே தலைநகராய்த் திகழ்ந்த தானே படையெடுத்துவந்த பகைவர் புறங் கொ அவர் பெரும்படையோடு மீண்டனர்; இ வீரர்க்கு இந்துப் படை இளைத்துவிட் கொலையுண்டான். இன்றுவரையும் இராசட ஓர் எடுத்துக்காட்டாகப் பிருதுவிராசன னர். இவ் வீரனைத் தலைவனுகக் கொண்டு 6
துளளன.
இராச்சியங்களை வெற்றி கொள்ளும் வே டைத்து விட்டு மகமூது தாயகம் திரும் னய குற்புதீன் ஐபக்கு என்பான், சாகம!
கில்லி நகரைக் கைப்பற்றி, அதனைத் தன்

து இந்தியா
கப் பல அணைகளையும் செயற்கை ஏரிகளை து). மத்தியப் பிரதேசத்தைக் களச்சூரி லே சேனர் என்பார் பாலவமிசத்தாரைப் விடத்தைப் பிடித்துக் கொண்டனர். இச் ற்றுக் கொண்டவர் ; அதனுற் பெளத்தமத தாடக்கிவைத்தனர்.
அந்தியொளியை வீசிய காலத்தில், வட டுக் கிடந்தது. ஏலவே யாங் குறிப்பிட்ட த சிற்றரச மரபுகளும் இருந்தன. கொள்கை வமிசத்தார்க்குத் திறைகொடுக்குங் குறு மையில் அவரெல்லாம் தத்தம் ஆள்புலங்" கினர்; அன்றியும், அவர்தம் பேரரசர்க்கு துமே ஆயத்தமாயிருந்தனர். பழமையை மூதின் தாக்குதல்களிலிருந்து ஒரு பாட Dள் ஒன்றுபட்டு, ஒருமுகமாகப் பகையை முடியாதவராயிருந்தனர். அவருடைய மா தனவாயும் வினையாண்மைக்கு ஒவ்வாதன ற்முண்டின் இறுதியிலே வட இந்தியாவில் எவிராச சாகமானன், செயச்சந்திர காகட னும் மூவருமாவர்; இம் மூவரும் தம்முட் டுத்த வண்ணமே இருந்தனர். ஞங்குடியொன்று தலையெடுத்து, மகமூதின் ற்று. 1173 இற் கோர் என்னும் நாட்டை * கைப்பற்றித் தன் நாட்டோடு இணைத் ாரி எனப் பொதுவாக வழங்கும் பெயரை பஞ்சாப்பிலும் சிந்து நாட்டிலும் கசினிய பகுதிகளை வென்று கைப்பற்றத் தலைப் மன்னரின் இராச்சியங்கண்மீது திரும்பி ாதிர்க்க முதற்கண் முனைந்தவன் பிருதி ன்னரோடு கொண்ட பகைமையை விடுத் டுத்துவந்த முசிலிம் பகைவனை எதிர்க்க ரும் முகமது கோரியின் படைகளும் தரெ பின் என்பது அரிசப் பேரரசனுக்கு ஒரு சருக்கு அணித்தாகவுள்ளது. இப்போரிலே நித்தோடினர்; ஆயின் அடுத்த ஆண்டில் ம்முறை, குதிரையேறிய முசிலிம் வில் டது , போரிற்றேற்ற பிருதுவிராசனும் த்திரர் அருளாண்மைக்கும் துணிவுக்கும் நினைவில் வைத்துப் போற்றி வருகின்ற Tத்தனையோ நாடோடிப் பாடல்கள் எழுந்
லையைத் தன் படைத் தலைவரிடம் ஒப்ப பினன். இப்படைத்தலைவர்களுள் முதல்வ “ன இராச்சியத்திற் சிறப்புற்று விளங்கிய தலைமை நிலையமாக்கிக் கொண்டான். மற்

Page 127
I, I, E |نام=
ரோமநாதபுரப் போதிகைச் சிற்பம்.
 
 

مناHآ .H .1
கோபிலின் ஒருமூ.ே
ka: இ f. f. krFF"
காவற்றேய்வம் துவாரபாலர்), ஒய்சளேசுவரர் கோயில், அவயிது, மைசூர். கி.பி. 12 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் xv II||

Page 128
சீரங்கக் கோயிற் சுவரகத்தூண்.
ήήι ILit XVIII
 

J. R. Marr
கி. பி. 12 ஆம் நூற்றுண்டு.
J. R. surf
16 ஆம் நூற்றுண்டு.
皓.亡命。

Page 129
வரலாறு : பண்டைக்கான
ருெரு படைத்தலைவனுய முகமது இபின் போக்கு வழியே படையெடுத்துச் ெ அவன் பெளத்த சமயத் துறவிகள் பலன குப்பின் அவன் எளிதில் வங்காளத்தை லிருந்த சந்தலரின் இராச்சியம் 1203 இ யனுக்குப்பின் கோரின் அரசுரிமைப் டான். விடுதலை பெற்றவோர் அடிமையா வன் தில்லியின் முதற் சுலுத்தான் (முகி
இராசத்தானிலும் அதனைச் சூழ்ந்து 6 கள் இன்னும் நிலைபெற்றிருந்தன. இவ்வி குச் சிலவேளைகளில் திறைகொடுத்துட் சுதந்திரமுடையனவாகவே இருந்தன. ஆ என்பவைபோல் நன்கு வரையறுக்கப்ட தேசங்கள் தன்னுட்சியைக் கைவிடாது அவை சமவெளிகளில் அமைந்திருந்த பொதுவாக இந்தியா முழுவதையும் கரு யலில் விதந்து கூறத்தக்க விளைவொன்ை இவற்றின் அரசியலும் இந்திய அரசிய கூறலாம். இதுமுதல் 18 ஆம் நூற்ருரண் ஆட்சியே முனைந்து நின்றது; இந்துப் வுற்றது.
தென்னிந்தியாள
வட இந்தியாவிலே இந்துப் பண்பா ஓரளவு வீழ்ச்சியடைந்தனவாகத், தக்க இக் காலத்தளவில் ஆரியரின் செல்வாக் ஆரியருக்கும் திராவிடருக்கும் உண்டா பாட்டுக் கலப்பு உண்டாயது. இப் புதிய முழுவதிலுமே நனிபெருஞ் செல்வாக்கை
பொதுவாக அரசியலதிகாரம், மேற்கு சோழ மண்டலக் கரையில்) ஒன்றுமாக நடுக்காலத் தக்கணத்தின் அரசியல் வ அரசவமிசங்களுக்குள் நிகழ்ந்த போரா துளது. பல சிறிய இராச்சியங்களும் இ பேரிராச்சியங்களுக்குப் பகுதி கொ ஆயினும், அவை ஒரோவொருகால் வலி
ஏறத்தாழக் குத்தர் மறைந்த கால வாகாடகரும் மறைந்தனர். 6 ஆம் நூற் நடுப்பாகமும் மேற்குப் பாகமும் சாளுக் வரசர் ஐதாராபாத்திலுள்ள (இன்று ப புரிந்தனர். சாளுக்கியமன்னருள் பெருவி கேசியாவன் (ஏறத்தாழ 609-642). அ யோடு எதிர்த்து நிறுத்தியவன். ஆயின் லிருந்து (காஞ்சிபுரம்) அரசாண்ட பல் பட்டான். கி.பி. 4 ஆம் நூற்முண்டு முத

ல இடைக்காலப் பேரரசுகள் 103
ன் பாத்தியார் என்பான் கங்கையின் கீழ்ப் சன்று பீகாரைக் கைப்பற்றினன். இங்கே ரத் தன் வாளுக்கு இரையாக்கினன்; அதற் தயும் வெற்றி கொண்டான். புண்டல்கண்டி இல் இசுலாமியர் கைப்பட்டது. தன் தமை பெற்ற முகமது 1206 இற் கொலையுண் ன, அவன் படைத்தலைவன் குற்புதீன் என்ப சிலிம் அரசன்) ஆயினன். ாள மாவட்டங்களிலும் இந்து இராச்சியங் பிராச்சியங்கள் ஊக்கமிக்க முசிலிம் அரசர்க் பணிந்தொழுகினவேனும், பெரும்பாலும் ஆயின் காசிமீரம், அசாம், நேபாளம், ஒரிசா பட்ட இயற்கையெல்லைகளைக் கொண்ட பிர பேணிவந்தன. ஒரோவொருகால் மட்டுமே பேரரசுகளுக்குப் பணிந்து திறையளித்தன. துங்கால், இவ் விராச்சியங்கள் அதன் அரசி றயும் உண்டாக்கவில்லை யென்றும், அவ்வாறே பலால் அதிகந் தாக்கமுறவில்லை யென்றுங் ண்டு வரை வட இந்தியாவில் இசுலாமியர் பண்பாட்டின் பெருவாழ்வும் இதனேடு முடி
பிலே நடுக்காலங்கள்
ட்டு நியமங்கள் குத்தர் காலத்துக்குப்பின் ணத்திலே அவை செழித்தோங்கி வளர்ந்தன. குக் குடாநாடு முழுவதும் ஊடுருவிவிட்டது. ன தொடர்பால் உரங்கொண்டவொரு பண் கலப்புப் பண்பாடானது இந்திய நாகரிகம் சச் செலுத்தியுள்ளது. த் தக்கணத்தில் ஒன்றும், சோழ நாட்டில் இரு மையங்களிற் குவிந்து காணப்பட்டது. "லாமுனது இவ்விரு மையங்களையும் ஆண்ட ட்டங்களைக் கூறுவதாகவே பெரிதும் அமைந் இருந்தனவேனும், அவை பெரும்பாலும் இப் டுக்குஞ் சிற்றரசுகளாகவே அமைந்தன; யிலோங்கி விளங்கியதுமுண்டு. த்திலேயே வட தக்கணத்தில் அரசோச்சிய முண்டின் நடுப் பகுதியிலே குடா நாட்டின் கிய வமிசத்தாரின் ஆணைக்குட்பட்டன. இவ் ாதாமி எனப்படும்) வாதாபியிலிருந்து அரசு றல் பெற்று விளங்கியவன் இடண்டாம் புல வன் அரிசனின் படையெழுச்சியை வெற்றி , அவனது ஆட்சிக்கால முடிவிலே காஞ்சியி லவ மன்னன் நரசிங்கவர்மனுல் முறியடிக்கப் ல் அரசு புரிந்த பல்லவ மன்னர் பல கோயில்

Page 130
04 வியத்தகு
களைக் கட்டுவித்தவராவர்; அன்றியும், த்ெ பழக்க வழக்கங்களும் பல வேரூன்றிவ காணப்படுகின்றனர்.
7 ஆம் நூற்றண்டிலே சாளுக்கியர் கீை கியர் எனவும் இரு கிளையினராகப் பிரி கேடத்து (இப்போது இஃது ஐதராபாத்தி படுகின்றது) இராட்டிரகூடர் மேலைச் சாளு அவ்வாட்சியைக் கைப்பற்றிக் கொண்டனர் நாட்டரசர்க் கெதிராய்க் காட்டினர்; அe நடத்திச் சென்று பல முறை வட வாசை தலையெடுத்த சாளுக்கிய மரபொன்று கலி இல் இச் சாளுக்கிய மரபினர் இராட்டிர சு முண்டு முடியும் வரை தக்கணத்தை ஆண் அவர்தம் பேரரசை வட தக்கணத்திலே ( கிழக்கே தெலுங்கு பேசும் பகுதியிலே வ மைசூரிலே துவார்சமுத்திரத்திலிருந்து அ கொண்டனர்.
காஞ்சியில் அரசு புரிந்த பல்லவரின் செல் முண்டின் இறுதிவரையும் அன்னரின் ஆட் இறுதியிலே, தஞ்சையிலிருந்து அரசாண்ட முதற் பராந்தகன் (ஏறத்தாழ 906-953) புலங்களே வென்று தமது இராச்சியத்தோடு போற்றப்படும் முடியுடை வேந்தர் மூவரின் சியம் பல நூற்றண்டுகளாகப் பல்லவரின் போது அது மீண்டுந் தலையெடுத்து, ஏறக்கு கரையையும் (சோழ மண்டலக் கரை), கிழ ஆண்டுவந்தது; இவ் வாசு குடிகளுக்கு ந சமூகத் துறையிலும் பண்பாட்டுத் துறை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தது. சோழ வேந்தரு வாய்ந்தவர் முதல் இராசராசனும் (985-10 ஆவர்; சோழ வமிசத்தின் வலிமை இவ்வி யெய்திற்றெனலாம். இவருள் முன்னேன் னேன் தரைவழியாகக் கங்கையாற்றின் மு நிலை நாட்டிக், கங்கை கொண்ட சோழன் விடுத்த ஒரு பெருங் கடற்படை பேமாவி, ஆகியவற்றையும் வென்று கைப்பற்றியது தென்னிந்தியாவுக்கும் சீனத்துக்குமிடையி யிட்ட இந்தோனேசிய மன்னரின் கடற் செ ஒருகால் அனுப்பப்பட்டதாகலாம் ; எனினு நீண்ட காலம் நிலைத்ததாகத் தோன்றவில் யெழுச்சியானது இந்திய வரலாற்றிலேயே
சோழர் இலங்கையின் வட பாகத்தைக் அப்போது, முதல் விசயபாகு (1070-111. சோழரைத் துரத்திவிட்டு, இலங்கையின் சோழரின் வலி குன்றுவதாயிற்று , LD, ġbid 60)

இந்தியா
ன்னிந்தியாவிலே ஆரியரின் சட்டங்களும் ளர்வதற்கு உறுதுணையாயிருந்தவராகவுங்
மச் சாளுக்கியர் எனவும் மேலைச் சாளுக் தேனர்; அடுத்த நூற்றண்டிலே மானிய ல், மால்கேது என்னும் பெயருடன் காணப் ]க்கிய மரபினரை ஒழித்து விட்டுத், தாம் இராட்டிர கூடர் தம் போர்த்திறனை வட பர் நருமதை யாற்றுக் கப்பாலும் படை ாத் தாக்கி மீண்டனர். புத்துயிர் பெற்றுத் யாணியிலிருந்து அரசாண்டுவந்தது; 973 டரை வென்முெழித்துவிட்டு, 12 ஆம் நூற் ாடுவந்தனர்; அந்நூற்முண்டின் இறுதியில் தேவகிரியிலிருந்து அரசாண்ட யாதவரும், Tசங்கலிலிருந்து அரசுபுரிந்த காகதீயரும், ரசோச்சிய ஓய்சளரும் தமக்குட் பகிர்ந்து
வாக்கு ஒடுங்கி வந்தபோதும் 9 ஆம் நூற் சி நிலத்திருந்தது. 9 ஆம் நூற்ருண்டின் முதல் ஆதித்தன் (ஏறத்தாழ 870-906), என்னும் சோழமன்னர் பல்லவரின் ஆள் இணைக் துக் கொண்டனர். தமிழ் மரபிலே இராச்சியங்களில் ஒன்முய சோழர் இராச் ஆகிக்கத்துக்கு அடங்கிக் கிடந்தது. இப் குறைய 300 ஆண்டுகளாகக் கொரமாண்டற் }க்குத் தக்கணத்தின் பெரும் பாகத்தையும் ல்ல பாதுகாப்பை அளித்ததோடமையாது, பிலும் வளம் பொலியும் வாழ்க்கையையும் குள் விதந்தெடுத்துக் கூறத்தக்க பெருமை 14), முதல் இராசேந்திரனும் (1014-1042) ருவரின் ஆட்சிக் காலத்திலேயே உச்சநிலை இலங்கையை வெற்றி கொண்டான் ; பின் மகம்வரைக்குஞ் சென்று, தன் வெற்றியை என்னும் பெயரையும் பெற்றன். அவன் ற் சில பகுதிகளையும், மலாயா, சுமாத்திரா இக் கடற்படையானது அக்காலத்திலே ல் நடந்த செழிப்பான வாணிகத்திற் றலை ாள்ளைச் செயல்களை அடக்கும் பொருட்டே ம் தென்கீழாசியாவிற் சோழரின் ஆதிக்கம் ல; இராசேந்திரச் சோழனின் கடற்படை இணையற்றவோர் நிகழ்ச்சியாகும்.
கைப்பற்றி 1070 வரை ஆண்டுவந்தனர்; ) என்னுஞ் சிங்கள மன்னன் தோன்றிச் ஆட்சியைத் தனதாக்கினன். இது முதற் "யிலிருந்த பாண்டிய மன்னர் தமது சுதந்

Page 131
வரலாறு : பண்டைக்கால
திரத்தைப் பெற ஓயாது முயன்றுவந்தன மிகுதியாக நெருக்கிவந்தனர். இலங்கையி செழிப்பும் வாய்ந்த தொன்முய் விளங்கிய சாலவுஞ் சிறந்தோணுய முதற் பராக்கிர நிலை எய்திற்று (ஒளிப்படம் LX அ). அவ நகராகிய பொலனறுவையின் எச்சங்களி திலிருந்த அாசிருக்கையானது தமிழர் ட மாற்றப்பட்ட தென்பது ஈண்டு நினைவிற் மாருகச், சிறிது காலம் பராக்கிரமபாகு ஞன். தென்னகத்திலே சோழருக்கெதிரா பயன்படுத்திச் சிங்களப் படைகள் இந்தி மதுரையையுங் கைப்பற்றிச் சிறிது கால, சோழப் பேரரசரின் வலிகுன்றிய போ! நடுப்பாகத்தை-அதாவது காஞ்சி, தஞ்ை -ஆண்டுவந்தனர். சோழப் பேரரசி நிலவிய அரசியல் உறுதியும் பகையச் தோங்குவதற்கு வாய்ப்பளித்தன. இக்கா பட்ட, எண்ணற்ற கல்வெட்டுக்களும் ே செழிப்புடையதாயிருந்த தென்பதற்குச் பொறுத்தவரை, தன்னுட்சியுடைய த காரணமாகச் சோழப் பேரரசு பெரும் களும் மாவட்ட மன்றங்களும் மைய அ அவ்வரசின் அமைப்பிலே ஓரளவு குடிய உண்மையான குடியாட்சி முறையாக இ தொன்முயிருந்தது (ப. 148).
13 ஆம் நூற்முண்டிற் சோழர் வீழ் புலத்தை மைசூரில் அரசாண்ட ஓய்சளரு பாண்டியரும் பகிர்ந்து கொண்டனர். இப் நிலைநாட்டியிருந்த இசுலாமியரின் தா தில்லியில் ஆற்றல் வாய்ந்த அலாவுதீன் 5 இந்து சமயத்திலிருந்து இசுலாத்துக்கு என்னும் படைத்தலைவன் ஒன்றன்பின் சென்று திறமையொடு தாக்கி வந்ததன் தகர்ந்துபோயின. இதனுல், தென்கோடி மதுரையிலுமே முசிலிம் அரசொன்று சி ஆயினும், திராவிடர் முடிவில் இ மீலிக்காபூரின் தாக்குதல்கள் நிகழ்ந்து ! 1336 இல், துங்கபத்திரையாற்றங் கரை இராச்சியமொன்று நிறுவப்பட்டது. விக் புரிந்த பாமனிச் சுலுத்தான்களின் பை நிறுத்தியபின், கிருட்டினையாற்றுக்குத் ெ ஆட்சியை நிலைநாட்டினர். அவர் முசிலி வற்றை அறிந்து கொண்டு, 16 ஆம் நூ, தைப் போற்றிவந்தனர்; அதற்குப் பின் சுதந்திர மன்னராய் ஆட்சி செய்தனர். அ செல்வச் செழிப்பையும் அழகுப் பொலி
6-12935 (10/63)

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 105
ார்; அதனேடு சாளுக்கியரும் மற்ருெருபால் ல் விசயபாகுவின் ஆட்சிக்காலம் வெற்றியும் பது. இச் செழிப்பு நிலை சிங்கள மன்னருட் மபாகுவின் ஆட்சியினில் (1153-1186) உச்ச ன்றன் ஆட்சியின் மாட்சியை அழிவுற்ற தலை லிருந்து அறியலாம் ; முன்னர் அனுரதபுரத் படையெடுத்த காலத்திற் பொலனறுவைக்கு கோடற்பாற்று. தமிழர் படை யெடுத்ததற்கு தமிழர்மீது படையெடுத்துச் சென்று தாக்கி கப் பாண்டியர் கலகம் விளைத்த காலத்தைப் கியக் கரையைத் தாக்கியதோடு நில்லாமல், ம் வைத்திருந்தன.
தும், அவர் நீண்ட காலமாகத் தம் பேரரசின் ச ஆகியவற்றைச் சூழவுள்ள பிரதேசத்தை ன் திறமைமிக்க ஆட்சியிலே நாட்டில் சமின்மையும் தமிழ்ப் பண்பாடு தழைத் லப் பகுதியிற் கொடை குறித்து வரையப் செப்பேடுகளும் நாட்டின் பொருளாதாரம் சான்று பகரும். அரசியற் பாலனத்தைப் லதாபனங்கள் செலுத்திய செல்வாக்குக் புகழ் பெற்று விளங்குகின்றது. ஊர்மன்றங் ரசாங்கத்தின் மேற்பார்வையில் அமைந்து, ாட்சிப் பண்பைப் புகுத்தியுள்ளன-அஃது Nல்லாவிட்டாலும், மக்களால் நயக்கப்பட்ட
ச்சியுற்றராக, அப்போது அவர்தம் ஆள் ம், மதுரையிற் புத்துயிர் பெற்று விளங்கிய போது வட இந்தியாவிலே தம் தலைமையை க்கத்துக்குத் தக்கணமும் இலக்காயிற்று. எல்சி ஆட்சி புரிந்த காலத்தில் (1296-1815), மாறியவனும் அண்ணகனுமாய மலிக்காபூர் ஒன்முகப் பல முறை படையெடுத்துச் விளைவாகத், தக்கணத்தின் இராச்சியங்கள் உயிலுள்ள பாண்டிநாட்டின் தலைநகராகிய றிது காலத்துக்கு நிறுவப்பட்டிருந்தது.
சுலாமியரால் அடிப்படுத்தப்பட்டாரல்லர்; சில ஆண்டுகள் செல்வதற்குள், அஃதாவது பிலுள்ள விசயநகரத்திலே சுதந்திர இந்து சயநகர அரசர், வட தக்கணத்தில் அரசு டயெடுப்புக்களை அரும்பாடுபட்டுத் தடுத்து தன்பாலுள்ள குடாநாடு முழுவதிலும் தம் ம் பகைஞரிடமிருந்து போர்விாகுகள் சில ம்முண்டின் நடுப்பகுதிவரை தம் சுதந்திரத் புமே, ஓரளவு ஒடுங்கிய வடிவத்தில், அவர் அம்மன்னர் இருந்து அரசாண்ட தலைநகரின் வையும் பற்றி ஐரோப்பியர் கூறிய சான்று

Page 132
106 வியத்த
கள் எமக்குக் கிடைத்துள. 15 ஆம் நு போந்த நிக்கொலோ தி கொந்தி என்னு நூற்ருண்டுகளுக்குப்பின், போர்த்துக்கேய யிலிருந்து விசயநகர இராச்சியத்தோடு ே போர்த்துக்கேயப் பிரயாணிகள் இருவரு வரைந்துள்ளனர். இவரெல்லாம் தலைநகர் செழிப்பையுங் கண்டு வியப்படைந்துள்ள
விசயநகர மன்னருள் வீறு பெற்று வி: (1509-1529) (ஒளிப்படம் LXXI) ; அன்ஞ யானேல், அவன் முசிலிம் படைஞரைத் யோட்டியிருத்தல் கூடும். அவன் பெருை கள் குறிப்பிடத் தக்கன ; ஐரோப்பியப் ஞெருவனை வருணிப்பதற்கு அத்தகைய
"ஒராசற்கு எத்துணை உருவும் நிை அமையப்பெற்றவன் அவன்; அவனையே புன்னகை பூத்த முகத்தினன்; மகிழ்ச்! வர்க்கு மதிப்புக் கொடுத்துச் சிறப்புச் பிறங்க அரசு புரிபவன், நீதி வழங்கும் கொள்ளும் இயல்பினனுமாவன். தன்னு களாலும் அவன் யாவரிலும் மேம்பட்ட் படியாலு மெண்ணுங்கால், அவன் அத்துக் கின்ருனுதலின், அவனைப் போன்ற ஆற்றல் உடைமைகளோடு ஒப்பிடின், அவன் A
,,12
தோன்றும்.
கிருட்டின தேவ்ராயனின் ஆட்சியிலே வுப் பொருள்கள் மலிந்திருந்ததையும் பே தேவராயனுக்குப் பின் அரசெய்திய அச் துக்கு வந்த இரண்டாம் போர்த்துக்கேய துணை வியப்புக் கொண்டிலன்; அரசனுக் கொண்டவரென்றும் அவர் பொது மக்க குறிப்பிட்டுள்ளான். இதிலிருந்து, கிருட் பின்பு தொடர்ந்து நடைபெற்றிலதென்பது அரசுரிமை பெற்றேர் அவனளவு ஆற்றல் தம் முன்னுேன் ஈட்டித் தந்த பெருமை லிருந்த முசிலிம் அரசர் இழைத்த ( கொண்டனர். 1565 இல், வட தக்கணத்து யெடுத்து வந்து, விசயநகரத்தை உண் கோட்டை என்னுமிடத்தில் முறியடித்து ஈவிரக்கமின்றிக் கட்டழித்தனர். அதனுே
பழைய வகையைச் சேர்ந்த சிறப்புடை பானது. மேற்குத் தக்கணத்தில் 17 ஆம் ரின் இராச்சியம், 18 ஆம் நூற்றண்டின் கூருக அமைந்தபோதும், அது நாம் அப்பாலுளது.

த இந்தியா
ற்முண்டின் முற்பகுதியில் இந்தியாவுக்குப் ம் இத்தாலியரும், அதற்கு ஏறத்தாழ இரு ர் அண்மையிற் குடியேறி வதிந்த கோவை தாடர்புகொண்ட பேயசு, நூனிசு என்னும் 5ம் அவ்வாறு வரலாற்றுக் குறிப்புக்களை ன் பொலிவையும் அரசவையின் செல்வச் orii. ாங்கியவன் கிருட்டின தேவராயன் ஆவான் ரன் இன்னுஞ் சிலகாலம் உயிர் வாழ்ந்திருப் தக்கணத்திலிருந்து முற்ருகவே விரட்டி மயை எடுத்துக் கூறும் பேயசின் மொழி பிரயாணி யொருவன் கீழைத்தேய அரச புகழ்மொழிகளை ஆள்வது அரிதாகும். றவும் இருத்தல் கூடுமோ, அத்துணையும் அனைவரும் நனியஞ்சுகின்றனர்; அவன் உறையும் மனத்தினன்; அயல் நாட்ட செய்வதில் ஆர்வமுடையவன்; பெருமை நீர்மையன்; எனினும் திடீரெனச் சினங் டைய போர்ப் படைகளாலும், ஆள்புலங் தலைமை பெற்றுள்ளான் . எல்லாப் ண ஆண்மையும் நிறைவும் பெற்று விளங்கு ) படைத்த ஒாரசனுக்கு இருக்க வேண்டிய ன் உடைமைகளெல்லாம் அற்பமாகவே
குடிகள் செழிப்பொடு வாழ்ந்ததையும் 607 யசு குறிப்பிட்டுள்ளான். ஆயின், கிருட்டின சுதன் காலத்தில் (1529-42) விசய நகரத் |ப் பிரயாணியாகிய நூனிசு என்பான் அத் குக் கீழ் அலுவல் பார்த்தோர் செருக்குக் ளைப் பெரிதும் வருத்தினரென்றும் அவன் டின தேவனின் நல்லாட்சி அவன் இறந்த தெரியவருகின்றது. அப் பேரரசற்குப்பின் பெற்றவரல்லர் , அவர், பேராற்றல் படைத்த பில் நம்பிக்கை வைத்து, வட தக்கணத்தி சூழ்ச்சிகளில் வினுகவே வீழ்ந்து சிக்கிக் முசிலிம் அரசர் கூட்டாகச் சேர்ந்து படை மைப்படி ஆண்ட இராமசாயனத் தலைக் ப், பெருமை வாய்ந்த விசயநகரத்தையும் டு அப் பேரரசன் பெருமையும் முடிவுற்றது. ய இந்து இராச்சியங்களில் இதுவே இறுதி நூண்ருரண்டின் பிற்பகுதியிலெழுந்த மராட இந்திய அரசியலிலே, ஆற்றலுடையவோர் எடுத்துக் கொண்ட ஆராய்ச்சி எல்லைக்கு

Page 133
வரலாறு : பண்டைக்கால
தென்னிந்தியாவின் வரலாற்றிலே, இக் பண்பாடு என்னும் துறைகளிலேயே தோ மைசூரிலும் தென்னிந்தியாவின் பிற ப பாலும் ஆளும் அரசரின் ஆதரவைப் ே மாகவே விளங்கியது. ஆயின், தமிழகத்தி இறைஞ்சும் பத்திநெறியென்ப தொன்று ட லுள்ள வேதங்களையும் ஏனைப் பழைய தி யில் அமைந்த பாசுரங்களையே தாரகமா உணர்வூட்டம் அளித்தன. நடுக் காலத் அதுணைக் கண்டம் அடங்கலும் சென்று பி1 யால் இந்தியா முழுவதும் பெருவழக்காக திற்முேன்றிய இப் பத்திநெறியே நியம றிய திராவிடப் பெரியரான அருட்குரவரு ஆச்சாரியர் ஆகியோர்) ஆக்கிய நூல்கள் பிறிதோர் அத்தியாயத்திற் கூறுவாம்.
இதுகாறும் சுருக்கமாகக் கூறிய இந்து இங்கே அஞ்சா நெஞ்சுடைய போர் மீ: வெற்றிவீரரும் தோன்றியுள்ளனர் என்ப கைப்பற்றுவதிலும், கைப்பற்றியதை நழு தார் என்பதும், அதனுற் போர் செய்வ கருதினர் என்பதும் அடுத்த அத்தியாய ஆட்சிக்காலம் ஒழிந்த ஏனைக் காலப் பகு இந்தியாவில் இருந்ததில்லை. பண்டை நன்கு கட்டுப்படுத்திய பாலனமும் இரு அவற்ருேடொத்த கட்டொழுங்கான முை ஆட்சியறவே இயல்பாகக் காணப்பட்டது கொடுமையை ஓரளவு குறைத்து வைத்த தும் எல்லோராலும் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட சிடைத் தொடர்பும், பழைமை பேணும் ! அமைந்தன. இவ்வாற்றல் அடுத்தடுத்துப் நாடு இசையானது. இவ்வாறு படையெடு வந்த முருட்டுத் தன்மை கொண்ட தொ வேற்றுமையின்றிக் கலந்துவிட்டனர். ஆய கூடிய ஒரு சமயத்தைக் கடைப்பிடிப்பவர ஏற்றுக் கொள்ளும் இயல்புடைய இந்துப் ஏற்றுக் கொள்வது இயலாததாய் விட்ட "றைப் பின்பற்றிய மக்களின் வாழ்க்கை யொன்று தாக்கியுள்ளன வென்பது தெள இவ்விரு சமயங்களும் இணைந்து வாழும் நிலைபெற்றிலது (பக். 618), இந்தியா பல போது, பிரித்தானியர் ஆட்சியில் ஒன்ருயி பிரிய நேர்ந்தது வியப்பன்று. நடு நின்று இத் துணைக்கண்டம் மற்றுமொருமுறை மனக்கவலை கொள்ளாதிரார் ; பன்னூற்ரு இந்தியா, பாக்கித்தான் என்னும் இரு ெ மக்களின் நலத்தின் பொருட்டு ஒத்துழை

இடைக்காலப் பேரரசுகள் 107
காலப்பகுதியின் முடிவான சிறப்புச் சமயம், ன்றுகின்றது. சமண சமயம் ஒரு காலத்தில் குதிகளிலும் தலையெடுத்திருந்தது; பெரும் பற்று அஃது உண்மையில், அரசுச் சமய லே இக்காலத்தில் இறைவனைக் காதலித்து திதாகத் தோன்றியது; இது வட மொழியி ருநூல்களையும் விடுத்து, உண்ணுட்டு மொழி கக் கொண்டது-அப்பாசுரங்களே இதற்கு தின் பிற்பகுதியில், இங்கிருந்து இந்தியத் "சாசஞ் செய்த சமயக் கணக்கரின் முயற்சி 'ப் பரவியிருந்த சமயத்துக்குத் தென்னகத் வடிவாயமைந்தது. நடுக்காலத்திலே தோன் ம் மெய்யறிவாளரும் (ஆழ்வார், நாயன்மார், பற்றியும் அவர்தம் செல்வாக்குப் பற்றியும்
இந்தியாவின் அரசியல் வரலாற்றிலிருந்து, ளிகளும் ஆதிக்க மனப்பான்மை கொண்ட து தெளிவாகும். அன்னர் அதிகாரத்தைக் வவிடாது காப்பதிலும் தறுகணளராயிருந் தையே பொதுவான அரசியலுபாயமெனக் பத்திற் காட்டப்படும். மோரியப் பேரரசர் திகளில் அரசியல் ஒற்றுமையென்பதொன்று இந்திய அரசிலே நல்ல கட்டுக்கோப்பும், ந்தபோதிலும், அரசிடைத் தொடர்புகளில் ற யாதுங் காணப்படவில்லை; மற்று, ஆங்கு ; போாறம் போற்றும் மரபொன்றே அதன் தி. எனினும், இப்போரறந்தானும் எப்போ - தொன்றன்று. பகைமை வளர்க்கும் அர பண்புமே இந்து இந்தியாவின் பலவீனமாக படையெடுத்து வந்த பகைவர்க்கு இந்திய த்து வந்தோருள், மத்தியாசியாவிலிருந்து ல்குலத்தினர் விரைவில் நாட்டு மக்களோடு பின் முசிலிம் மக்களோ, கட்டுப்பாட்டோடு ாகையால், அவ்வாறு கலந்திலர் ; எதனையும் பண்பாட்டுக்குமே இம் முசிலிம் மதத்தை ஏ. எனினும், இவ்விரு சமயங்களும், அவற் முறைகளும் முறையே தம்முள் ஒன்றை வு ; குறைந்த பட்சம் ஒரு முறையேனும் வழி யொன்று தோன்றியது; ஆயின் அது ழையபடி தன் உரிமையைப் பெற முயன்ற ருந்த இராச்சியம் இரு வேறு நாடுகளாகப் நோக்கும் வரலாற்று மாணவர் எல்லாரும், தன் ஒற்றுமையை இழந்ததையெண்ணி ண்டுப் பகைமையால் வளர்ந்த காழ்ப்பினை பரு நாடுகளும் விரைவில் மறந்து, தத்தம் க்குமென எதிர்பார்ப்போமாக,

Page 134
I
அரசு அரசியல் வ
வரலாற்று
பிளேற்றே, அரித்தோத்தில் ஆகியோர் யாளர் அரசின் தோற்றம் யாது, இலட்சிய யாது என்பவை போன்ற வினுக்களுக்கு 6 செலுத்தி வந்தனர். அன்றியும், அரசியலாள கருத்தும் நெடுங்காலமாக வேரூன்றிவிட்ட ருஞ் சிந்தனை செய்தவரே யெனினும், மே றத்துவக் கோட்பாட்டு நியமங்கள் இந்திய சியற் றத்துவஞானியர் வழக்கமாக எடுத்தா நூல்களில் விடை கூறப்பட்டிருத்தலைக் கா: விரிவாக வாதித்து விளக்காது 'கொள்ளினு மொரு பான்மையில் அவற்றுக்கு விடை கூ னிட்டை நாட்டுதற்குப் பெரும்பாலும் ! காட்டுவதோடு மட்டும் அமைந்துவிடுவர் ; வது பிளேற்முே தங் கொள்கைகளை வலிய
கோடலைப் பெரிதும் ஒக்கும்.
முறையான அரசியற்றத்துவமென்பதொ அரசுபாயக்கலை நன்கு வளர்க்கப்பட்டது ; நூல்கள் பல இன்றுவரை அழியாதிருக்கின் நீதி என்பதையோ, அரசர் ஒழுகலாற்றைக் கொண்டால், அவை கண்டிப்பாகச் செய களாகவே) இருப்பதைக் காணலாம் ; இ அரசியல் ஆராய்ச்சித்துறையை மேலெழு வாயினும், அரசின் அமைப்புமுறை பற்றி பற்றியும் விரிவான அறிவுரை தருவனவா ருக்கு முந்திய காலத்து அரசியல் வாழ்வு, ஆங்காங்குச் சார்புவகையாற் கூறிச் செ6 சமயத் திருநூல்களிலிருந்து நாம் பல செய் அரசுபாயமென்பதொன்றே நுதலிய தலைசி சாத்திரம் எமக்குக் கிடைத்துள்ளது ; இத அமைச்சராய் விளங்கிய கெளடலியர் இய போய சான்றவர் சிலர் இந்நூல் முழுமைய பட்டதென இன்றுங் கூறிவருகின்றனராயி தடைகள் பலவுள. இந்நூலிற் குறிப்பிட (சிறப்பாகச் சீன தேயத்தை) கி. மு. 4 ஆ ரென நம்ப இடமில்லை. அசோகனுடைய நூல்களிலோ பயின்றுவரும் அரசகருமச் ( ஆண்டிலது. மற்று, இதன்கட் காணப்படும் பிற்பட்ட காலத்திலே பாவை வழக்கிற் பயி அர்த்த சாத்திரம் குத்தர் காலத்துக்கு மு

ாழ்வும் சிந்தனையும்
மூலங்கள்
தம் காலமுதலாய் ஐரோப்பியச் சிந்தனை ஆட்சிமுறை யாது, சட்டத்தின் அடிப்படை டை காணு நெறியிலே தமது கருத்தைச் ாது தத்துவ வியலின் ஒரு துறையென்னுங் து. மேற் போந்த வினுக்கள் பற்றி இந்திய னுட்டார் கொள்ளும் பொருளில் அரசியற் ாவிலே தோன்றியதில்லை. ஐரோப்பிய அர ராயும் பிரச்சினைகள் யாவற்றுக்கும் இந்திய ணலாம்; ஆயின் இந்திய நூல்கள் அவற்றை ங் கொள்ளுக, தள்ளினுந் தள்ளுக' என்னு றியுள்ளன. இந்திய நூலாசிரியர் ஒரு முன் புராணக் கதையொன்றை மேற்கோளாகக் இவர் புராணக் கதைகளைப் பயன்படுத்து 1றுத்துவதற்குப் பழங்கதைகளைத் தழுவிக்
ன்று இந்தியாவில் இருந்ததில்லையாயினும், இத்துறையில் எழுந்த முதன்மைவாய்ந்த ாறன. ஒறுத்தல் முறையைக் கூறும் தண்ட கூறும் இராசநீதி என்பதையோ எடுத்துக் ன்முறைக்குரிய நூல்களாகவே (சாத்திரங் ந் நூல்கள் உயர்ந்த தத்துவப்பாங்கான தேவாரியாகக் கூறுவதோடு நின்றுவிடுவன யும் அரசாங்க அலுவல்களை நடாத்துவது புள. பிற்பட்ட வேத இலக்கியங்கள் புத்த சிந்தனை ஆகியவை பற்றிய சில செய்திகளை }கின்றன. பாளி மொழியிலுள்ள பெளத்த திகளைத் திரட்டலாம் ; ஆயினும், சிறப்பாக றந்த பழைய நூலாகக் கெளடலிய அர்த்த னேச் சந்திாகுத்த மோரியனின் புகழ்பெற்ற ற்றினரென்ப (ப. 68). ஆராய்ச்சித் துறை ம் கெளடலியாாலே உண்மையில் இயற்றப் னும், அவ்வாறு கோடற்கு அரும் பெருந் ப்பட்டுள்ள சில நாடுகளையும் மக்களையும் ம் நூற்ருண்டிலே இந்தியர் அறிந்திருந்தா
கல்வெட்டுக்களிலோ, பாளிமொழித் திரு சாற்களை அர்த்த சாத்திரம் அத்துணையாக பல ஆட்சியியற் சொற்கள் மோரியருக்குப் ன்றனவென்பது வெள்ளிடை மலை. ஆயினும் ந்தியதென்பது உறுதி. மோரியர் காலத்திற்
8

Page 135
அரசு : அரசியல் வ
கெளடலியரால் இயற்றப்பட்டதெனக் கி அமைந்ததே இப்போதுள்ள அர்த்தசாத் யாதாயினுமாக இஃது அரசினைக் கட் ளாதாரத்தை ஒழுங்கு செய்தமைப்பது ப பற்றியும் மிக விரிவான முறையில் இந்தியர்தம் வாழ்வின் பல கூறுகளை அறி: விங்குகின்றது.
காலவரன்முறைப்படி அர்த்த சாத்திரத் மான மூலநூல் மகாபாரத மென்னும் பேரி, இதன் பன்னிரண்டாம் பிரிவு அரசுபாய ஒன்ருேடொன்று தொடர்பில்லாத பல பகு பகுதிகள் கிறித்து ஊழியின் தொடக்க விதிகாசத்திடைச் செருகப்பட்டவை. ஆ மகாபாரதத்திற் பிருண்டும், இரண்டா6 காணப்படுகின்றன. அறம் என்னும் பொ யென்னும் பொதுப் பெயரால் வழங்கப்படு இத்தொடர்பில் மிக்க முதன்மை பெற்று சிக்கு எடுத்துக்கொள்ளப்படும் (ப. 178, அ பவரால் இயற்றப்பட்டதென வழங்கும் نکے சாத்திரம்) ஏழாம் பிரிவு மிக்க சிறப்புடை முற்பகுதியில் இயற்றப்பட்டதாகலாம்.
குத்தர் காலத்திலும் நடுக்காலங்களிலு! குக் கிடைத்துள. அவற்றுட் காமந்தகரின் தேவ குரியின் நீதிவாக்கியாமிருதமும் (" யின் நீதி சாத்திரமும் ("அரசியல் நு காமந்தக நீதிசாரம் குத்தர் காலத்தெழுந் ஆசிரியரான சோமதேவ சூரியென்பார் 16 ாாவார். சுக்கிரநீதியென்பது பண்டைக் இயற்றப்பட்டதென வழங்கியபோதும், அ உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாம். இவை பெரு மீட்டுங் கூறுவனவாயுள்ளனவேனும் ஒரே கின்றன. அரசியல் வாழ்வு, சிந்தனை ஆ இவ்வரலாற்று மூலங்களைவிட, இருக்கு வே இலக்கியப் பரப்பு முழுதுமே எமக்கு ஏ மேலும் இத்தொடர்பிற், பல்வேறு வை
敦 -
ஆகியனவும் சாலப் பயன்படத்தக்கன.
அடியோடு அமைத்தற்கரிய இலட்சிய அவை கூறும் அறிவுரைகள் பெரும்பாலும் வனவாயிருப்பினும், பொதுவாகச் செயன்( எந்த அரசனுயினும் இந்நீதி நூல்கள் கொண்டு நடாத்தியிருக்கமாட்டான். இந், விடத்தும் அரசர் பின்பற்றினால்லர் என் அறம் ஆகிய பொருள் நுதலிய நூல்களி உலக வழக்கில் உள்ளவாறே உரையாமல், !
இல்லது இனியது நல்லதெனப் புலவரா

ாழ்வும் சிந்தனையும் 109
கருதத்தகும் மூல நூலொன்றன் விரிவாக திரமென்பது எங் கருத்து. இதன் காலம் ட்டியாள்வது பற்றியும், நாட்டுப் பொரு ற்றியும், போரினைத் திறம்பட நடாத்துவது விளக்கியுள்ளது. மேலும் இது பண்டை வதற்கு வாய்த்த பெறலரும் மூல நூலாகவும்
ந்துக்கு அடுத்ததாகக் கருதத்தக்க முக்கிய கிகாசமாகும். சாந்தி பருவம் எனப் பெயரிய 1ம், மக்கள் ஒழுகலாறு ஆகியன பற்றிய, குதிகளின் தொகுப்பாக அமைந்துளது; இப் த்தையடுத்த சில நூற்றண்டுகளிலே இவ் அாசுபாயம் முதலிய பிற பகுதிகள் இம் வது பேரிதிகாசமாய இராமாயணத்திலும் ருள் பற்றி அறிவுரை தருவனவும் மிருதி வெனவுமாகிய பெருந்தொகையான நூல்கள் விளங்குகின்றன; இவை பின்னர் ஆராய்ச் அடுத்தது). ஆதிமுதல் அறிவாாய மனுவென் அறநூலாகிய மனுமிருதியின் (மாணவ தரும டயது; இம் மிருதி நூல் கிறித்து ஊழியின்
ம் தோன்றிய அரசியல் நூல்கள் பல எமக் நீதிசாரமும் ("அரசியற் சாாம்”), சோம அரசியற்குத்திர வமிழ்தம்"), சுக்கிராச்சாரி ால் ') விதந்து கூறத்தக்கவை. இவற்றுட் த நூலாகலாம் ; நீதிவாக்கியா மிருதத்தின் ஆம் நூற்ருண்டில் வாழ்ந்த சமணப் புலவ காலத்து அறிவாான சுக்கிராச்சாரியரால் து நடுக்காலப் பிற்பகுதிக்கு உரியதென்பது ம்பாலும் முன்னங் கூறியவற்றையே மீட்டும் ாவழிப் புதிய கருத்துக்களையுமெடுத்துரைக் கியவற்றையே சிறப்பாக எடுத்துரைக்கும் தம் முதலாய்த் தோன்றிய பண்டை இந்திய ராளமான செய்திகளை நல்கவல்லதாயுளது.
கயினவான கல்வெட்டுக்கள் செப்பேடுகள்
அரசுகள் பற்றி இந்நூல்கள் நவிலவில்லை; > ஆசிரியரின் கல்விப் பெருமையைக் காட்டு முறைக்கொத்தனவாகவேயுள்ளன. எனினும், கூறிய நெறிப்படியே தன் அலுவல்களைக் நீதிநூலாசிரியர்தம் விதப்புரைகளை எல்லா பதற்குப் போதிய சான்றுண்டு. அாசுபாயம், ல், அவற்றின் ஆசிரியன்மார் பொருள்களை இவ்வாறிருத்தல் வேண்டுமென வுட்கொண்டு, “ல் நாட்டப்பட்ட புலனெறிவழக்குப்பற்றி

Page 136
110 வியத்தகு உரைப்பவரென்பதை வாசகர் உளங்கொள்ள யர் வழக்கிலுள்ளைதயே i. அடிப்படையாக பண்டைக்கால இந்தியாவில் எந்தவோர் இ முனும்-அரசின் செல்வாக்கு அர்த்தசாத்தி தாய் இருந்ததில்லையாகலாம். அவ்வாறே விதித்துள்ள அறக்கொடுந் தண்டனைகள் (! கடமையை அறிவுறுத்தத் துணியுஞ் கு கொதிக்குமெண்ணெய் வார்க்கப்படல் வேை பிடித்தவொருவன் கூறும் யோசனைகளேயாட பட்டனவோ வென்பது ஐயத்துக்கிடமான பினும் அஃது, அரிதாகவே இருக்கும். மேலு விப் பகட்டே ஊறிக்கிடக்கின்றது; அன்றியு ஓர் இயல்பாயமைந்துவிடுவதாய, பொருள கையையும் அந்நூல் காட்டி நிற்கின்றது. ஒ தாயுமிருப்பினும், செல்வச் செழிப்புடையத செழிப்பிலதாயினும் அடங்கியொழுகுவதாய போன்ற வினுக்களுக்கு வெவ்வேறு கோட் ஆராயும் அர்த்தசாத்திரத்தைப்பற்றி, ஆள் அரசர் அத்துணைக் கவலைகொண்டிருப்பாரெ வரலாற்ருசிரியர் பலர் இவ்வரசியல் நூல்கே கின்றனவென உண்மையாராய்ச்சியின்றி ஏ
துக்கள் பலவற்றைத் தம் நூல்களிற் கூறிப்
அாச
அசசபதத்தின் தோற்றம் பற்றிய மிகத் ெ தில்" உளது; இது பிற்பட்ட வேத இலக்கிய டிலோ, 7ஆம் நூற்றண்டிலோ இயற்றப்பட அசுரர்களும் போர்புரிந்தனரென்றும், அட் தோற்றுத் துன்புழந்தனசென்றும், அதன போரிற்றமக்குத் தலைமை தாங்கி நடாத் மென முடிவு செய்தாசென்றும், அவ்வாறே அ ரென்றும், அதற்குப் பின்பே தேவர்க்கு வெ: றது. இந்தியாவிலே தொல்பழங்காலத்தில் போர்க்கு இன்றியமையாமையையும் அடிப் கருதப்பட்டதென்பதூஉம், போர்மூண்டகா செல்வதே அரசனின்-முதற் கடமையெனக் அறியக் கிடக்கின்றன. சிறிது காலத்துக்குப் மீட்டுங் கூறுகின்றது ; ஆயின் கதையின் வட காணப்படுகின்றது. இக்கதையின்படி தோல் தெடுத்தாால்லர்; அவர் உயர்ந்த தேவனகிய னராகப், பிரசாபதி தன் மகனுகிய இந்திரன் இந்த நிலையிற், போரிற்றலைமையேற்று க.மையென்னுங்கருத்து இன்னும் நிலவிய

இந்தியா
"ல் வேண்டும். அர்த்தசாத்திரத்தின் ஆசிரி க்கொண்டு விதி வகுத்துள்ளாசாயினும், ாச்சியத்திலாயினும்-மோரியப் பேரரசிற் சத்திற் கூறப்பட்டாங்கு எங்கு நிறைந்த
சமயச்சார்பான குற்றங்களுக்கு மனு உதாரணமாக, “பார்ப்பனருக்கு அவர்தம் த்திரனுெருவன்றன் வாயிலும் 'காதிலும் ண்டும்', என்பதைக் கூறலாம்) குலவெறி b ; அவை நடைமுறையிற் கடைப்பிடிக்கப் து அவ்வாறு கடைப்பிடிக்கப்பட்டிருப் ம், அந்நூன் முழுமையும் ஆசிரியரின் கல் ம் இந்தியப் பண்டிதர்க்குப் பெரும்பாலும் ற்ற பாகுபாடுகளைப் பெருக்கும் வேட் ரு நாடு திருந்தாததாயும் கலகம் விளைப்ப ாயின் அதனைப் பெறுவது நன்ரு, அன்றிச் பின் அதனைப் பெறுவது நன்ற என்பன பாட்டு நியமத்தார் கூறும் கருத்துக்களை ாவினையும் தன்னம்பிக்கையும் மிகவுடைய ன்பது நம்ப முடியாததே. அவ்வாருகவும், ளெல்லாம் உள்ளதை உள்ளவாறே உரைக் ற்றுக்கொண்டமையால், வழுவான கருத்
போந்தனர்.
பதம்
தான்மையான கதை ஐதரேய பிரமாணத் பங்களில் ஒன்று ; கி. மு. 8 ஆம் நூற்ருண் ட்டதாகலாம். ஒருகாலத்தில் தேவர்களும் போரில் தேவர்கள் தம் பகைவர்க்குத் ல் அத் தேவரெல்லாம் ஒருங்கு கூடிப் எவதற்குத் தமக்கோர் அரசன் வேண்டு வர் இந்திரனைத் தம் அரசனுக நியமித்தன ற்றி கிடைத்ததென்றும் இக்கதை கூறுகின் அரசபதமானது மனிதத் தேவையையும் படையாகக் கொண்டே தோன்றியதெனக் லத் தன் குடிகளுக்குத் தலைமை தாங்கிச் கருதப்பட்டதென்பதூஉம் இக்கதையால் பின் தைத்திரீய உபநிடதம் இக்கதையை டவத்திற் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றமொன்று வியுற்ற தேவர் இந்திசனைத் தாமே தேர்ந் பிரச்ாபதியைக் குறித்து வேள்வி செய்த ாத் தேவர்க்கு அரசனுமாறு அனுப்பினன். நடாத்துவதே அரசனுக்குரிய தலையாய 1. “அரசனேயில்லார் அமர்புரியலாற்றர்”

Page 137
அரசு : அரசியல் வ
ଶିfରor அந்நூலே அறைகின்றது; ஆயின், g விட்டது : மண்ணுலகாளும் மன்னவர்க்கெ வர் கோன், யாவர்க்கும் மேலாம் இ.ை எய்தினன்.
புத்தருக்கு முற்பட்ட இப்பழைய கால வலியால், அரசன் சாதாரண மாந்தர் யா6 பட்டான். இராசசூயம் எனப்படும் மண் யான வடிவில், ஒராண்டுக்கு மேற்ருெ கொண்டதாய், அரசற்குத் தெய்வ வலி வேள்விசெய்வோனுயுமிருத்தலின்,”* வே: இந்திரனுகவும், உயர்ந்த கடவுளாகிய அவன் புலித்தோலில் மூவடியெடுத்து 6ை அளந்த விட்டுணுவோடு ஐக்கிய முற்றவ கிதன்) தேவர்களை விளித்து இவ்வாறு சு
"மங்கலஞ் செய்யப்பெற்ற மன்னவன் உங்குலந் தன்னி லிப்போ தொருவ இங்கிவன் றன்னை நீவிர் இனிதுகா: இத்துணைச் சடங்குகளும் நடந்தபின்,அர தோழனுய்த் திகழ்ந்தான். ・“
மண்ணுமங்கல விழாக்காலத்தில் அ அவனுடைய ஆட்சிக்காலத்தில் அவன் ே நல்கும் வாசபேயமும், பரிவேள்வியாகிய காலத்திற் செய்யப்பட்ட சடங்குகளாம்; தைக்கும் துணையாயிருந்ததோடு, அவனு சிறப்பதற்கும் வழிசெய்தன. அரசன் ெ கருத்தே இந்தப் பார்ப்பனச் சடங்குகள் ணுளில் இராசசூய வேள்விக்குப் பதிலாக கைக்கொள்ளப்பட்ட போதும், அச்சடங்கு வந்தது.
ஆயின், பார்ப்பனப் பண்பாடு கங்கை கொண்டு விளங்கியது. இப்பிரதேசத்திற் குருபாஞ்சலருக்குள், அரசன் தெய்வத்த: தென்றுரைக்கொணுதவொரு தெய்வத் ஏனையிடங்களில் அரசபதம் அத்துணையா "அரசபகத்தின் தோற்றம் பற்றிப் பெளத் வழங்குகின்றதாகலின் என்க. இக்கதையி விண்ணுலக வேந்தனுெருவன் கூறப்பட் ஒப்பந்தமொன்றைக் குறிப்பதாயுளது". ட கூறிஞர் என்ப. அது புத்தர் கூறியதா நூற்முண்டுகளில் இந்தியாவின் கிழக்குப் பற்றி யெழுந்த சிந்தனையை அஃது எட தாழ அதே காலத்தில், அதே பிரதே பெரிதும் இதனை யொப்பதொரு பழங்கன

ாழ்வும் சிந்தனையும் NII. ாலவே கோன்மை தெய்வ அனுமதி பெற்று ல்லாம் முன்மாதிரியாய் விளங்கும் விண்ண றவனுல் நியமிக்கப்பட்டே தன் பதவியை
த்திலுமே பெரிய அரசவேள்விகளின் மந்திர
பரினும் சாலவும் மேம்பட்டோனுக உயர்த்தப்
"ணுமங்கல விழாவானது, அதன் முழுமை
டர்ந்து செய்யப்படும் பல வேள்விகளைக்
யை அளித்தது : “அரசன் சத்திரியணுயும்
ள்விச் சடங்கு நடைபெற்றபோது அவன் பிரசாபதியாகவுமே பாவிக்கப்பட்டான்".
வத்து, மண்ணையும் விண்ணையும் மூவடியால்
னனன். அப்போது தலைமைக்குரு (புசோ
உறிஞன் : -
வலிமை மிக்கான்
னு மாகிவிட்டான்
த்தருளல் வேண்டும்'.
சன் தேவனேயாகாதுபோனுலும் தேவர் தந்
ரசனிடம் நிறைந்திருந்த மந்திர வலி, செய்த பிற சடங்குகளால் மீண்டும் அவனை அசுவ மேதமும் (ப. 58) அவ்வாறு ஆட்சிக் இவை அரசனுடைய பேராசைக்கும் அகந் டைய நாடு செழிப்பும் வளமும் பெற்றுச் தய்வத்தால் நியமிக்கப்பட்டவன் என்னுங் யாவற்றிலும் உள்ளுறுத்து நின்றது. பின் * சுருங்கிய நீராட்டு மங்கலம் (அபிடேகம்) த இம் மந்திரப் பண்பினை இன்னும் போற்றி
யமுனையாற்றிடை நிலத்தை மையமாகக் சிறப்புற்று விளங்கிய தொல்குலங்களாய ன்மையுள்ளவனக மதிக்கப்பட்டான் ; இன்ன திரு அரசனைச் சூழ்ந்திருந்தது ; ஆயின், க உயர்த்தப்பட்டிலது போலும். ஏனெனில் த மதத்தாரிடையே வேருெரு பழங்கதை லே மண்ணுலகத்தரசனுக்கு முன்மாதிரியாக டிலன்; மற்று .அக்கதை பழைய சமூக த்த பகவானே தம் வாயால் அக்கதையைக் க, அன்முக ; புத்தரின் மரணத்தையடுத்த பகுதியிலே அரசபதம் என்னும் பொருள் க்குக் காட்டுவதாயுளது; ஏனெனில் ஏறத் சக்திற் ருேன்றிய சமணமதத்தாரிடையே த வழங்கியுளதாகலின் என்க."

Page 138
112 வியத்த
இவ்வண்டகோளகை உண்டான ஆதிக ளல்லாதவொரு தளத்திலே வாழ்ந்து, விஞ் தில் நடனமாடித் திரிந்தனர். அங்கே அ தில்லை; தனிச் சொத்தோ, குடும்பமோ ஆங்கில்லை. பின்னர்ப் படிப்படியாக அண்ட தார் மண்ணுேக்கி இழிவாராயினர்; ம உணவும் உறையுளும் வேண்டியவாயின இழந்தபடியால் அவரிடையே வகுப்பு ( ஆகவே அவர் தம்முள் ஒருவரோடொரு தனிச்சொத்து, குடும்பம் ஆகிய இவ்வாறு செய்யவே, களவும் கொலையும் தோன்றுவவாயின. ஆகவே, மக்களெல்ல நிலைநாட்டத் தமக்குள் ஒருவனை நியமிப்ட தம்முடைய நிலங்களின் விளைபொருளி, கைம்மாமுகக் கொடுப்பதென்றும் முடிவு (மகாசம்மதன்) எனப்பட்டான் ; மக்களும் என்னும் பெயரைப் பெற்முன். அர (மகிழ்விக்கின்றன்) என்னும் வினையடியாக பிழையென்பது திண்ணம். ஆயின் அச்செ கொண்டனர்; பெளத்த மதச் சார்பற் காணப்படுகின்றது.
மகாசம்மதன் கதையானது பிளேற்ருே சு அஃது அரசு பற்றி அடங்கலும் பரந்து வழ முற்படக் கிளந்த கதைவடிவங்களில் ஒன் கொள்கையானது சிறப்பாக உலொக்கு, உ பூண்டுள்ளது. ஒழுங்கு நிலைநாட்டலே அ அரசாங்கத்தின் தலைவனுய அரசனே முத அவன் முடிவிற் குடிகளின் வாக்குரிமையிலே கொள்கையின் உள்ளுறை பொருளாம். ஆ பண்டை இந்தியர் செய்த சிந்தனையிலே ெ பற்றியதொன்றுமாக இரண்டு இழைகள் பாலும் இவை இரண்டும் பொருத்தமில்லா
பயிற்சியளவில் இல்லாதுபோயினும், சிந் மறைக் கொள்கையே பின்வந்த தலைமுை சாத்திரத்தின் ஆசிரியர் அரசனது மனித யெதுவுங் கொண்டவரல்லர் ; தெய்விக அவர்க்கு அவகாசம் கிடைத்திலது போலும் பழங்கதைகள் பிரசாரத்துக்கு வாய்த்தலை தில் ஆட்சியறவு நிலவியபோது, புராணக் மனு வைவசுவதன் என்பானையே மக்க என்னுங் கதையை அரசனுடைய முகவர் அவர் ஓரிடத்தில் அறிவுறுத்துகின்ருர்." கொள்கையை ஆதரிப்பவராகத் தோன்று அரசனனவன் (தேவர் கோணுகிய) இந்தி என்னும் இரு தேவர்களின் தொழில்களையு

Sib5urt
ாலத்திலே, மனிதகுலத்தார் சடப்பொரு சையருலகு போன்ற தொன்றிலே அந்தரத் வர்க்கு உணவோ, உடையோ வேண்டிய , ஆட்சியோ, சட்டமோ யாதொன்றும் ம் சிதைவுறத் தொடங்கியதும் மனிதகுலத் ண்ணின் தொடர்புகொண்ட மாந்தர்க்கு ; அவர் தம் பண்டை மாட்சியை வருண) வேற்றுமைகள் தோன்றலாயின; வர் ஓர் உடன்படிக்கை செய்துகொண்டு வழக்காறுகளை ஏற்றெழுகுவாராயினர். வியபிசாாமும் பிற குற்றங்களுமெல்லாம் ாம் ஒன்றுகூடிச், சமூகத்தில் ஒழுங்கு தென்றும், அதன்பொருட்டு அவனுக்குத் லும், மந்தைகளிலும் ஒரு பகுதியைக் செய்தனர். அவன் ' தெரி பெரியோன்” க்கு மகிழ்வளித்தமையின் அவன் அரசன் சன் என்னுஞ் சொல் “ சஞ்சயதி' ப் பிறந்ததென்னுஞ் சொற்பிறப்பாராய்ச்சி ாற் பிறப்புமுடிபைப் பல்லோரும் ஏற்றுக் 0 பிற வரலாற்று மூலங்களிலும் அது
கூறும் புனைகதை போன்ற சிறப்புடையது ; மங்கும் ஒப்பந்தக் கொள்கையை உலகிலே ருகும். ஐரோப்பாவிலே இவ்வொப்பந்தக் ரூசோ என்பார்தம் பெயரோடு தொடர்பு ாசாட்சியின் தலையாய நோக்கமென்பதும், ற் சமூக சேவகனென்பதும், அவ்வாற்ருல் தங்கியுள்ளானென்பதும் இவ்வொப்பந்தக் ;கவே, முடியாட்சியின் தோற்றம் பற்றிப் தய்விக மறைபற்றியதொன்றும், ஒப்பந்தம் வெளிப்பட்டுத் தோன்றுகின்றன; பெரும் வகையில் இணைக்கப்பட்டுமுள்ளன. தனையளவில் அரசபதம் பற்றிய தெய்விக றயாரின் கருத்தைக் கவர்ந்தது. அர்த்த இயற்கை பற்றிப் பொய்யான நம்பிக்கை மறைக் கொள்கைபற்றிச் சிந்திப்பதற்கு . ஆயின், அரசபதத்தின் தோற்றம் பற்றிய |யென அவர் கண்டார். ஊழித் தொடக்கத் கதைகளிற் கூறப்படும் முதல் அரசனகிய ள் அரசபதத்துக்குத் தேர்ந்தெடுத்தனர் நாடெங்கும் பறைசாற்றல் வேண்டுமென இவ்வாறுரைப்பதால் அவர் ஒப்பந்தக் கின்ருர். ஆயின் அதே பகுதியில் அவர் “ன், (தென்றிசைக் கடவுளாகிய) இயமன் ம் புவியில் நிறைவேற்றுகின்றவனுகையால்,

Page 139
அரசு : அரசியல் வ
அவனை அவமதிப்பவர் எல்லாரும் உலகிய தோடு தேவர்களாலும் தண்டிக்கப்படுவா வேண்டுமெனவும் கூறுகின்றர். போருக் நிகழ்த்தும்போது, அரசனனவன் தானும் செய்யுமோர் ஊழியனென அவர்க்குச் மேலும், வெள்ளேயுள்ளம் படைத்த குடி கலந்து பழகுகின்றனென நம்புதற் பெ தேவர்களைப்போல் மாறு வேடம் பூணுவி மென அவனுக்கு அறிவுரை தருகின்ருர் “தேவர்க்கினியான் ” எனப் பொருள்படு தமக்குச் குட்டிக்கொண்டனர். அவர் பூ கொண்டவராகத் தோன்றவில்லையானலும் கொண்ட உயர் பிறப்புக்களென்றே கருதி அாப்பாப் பண்பாட்டுக்குப்பின்னர் : பண்டை இந்தியாவில் இருந்தமைக்குச் பண்பாடு மறக்கப்பட்டுவிட்ட பிந்திய கொள்ளுமளவிற்குப் பரந்துபட்ட என்னுமுணர்வை இந்திய அரசர் பெற்றி வைப்பற்றியேனும், பாாசிகத்தைப்பற்றிே வுணர்வைப் பெற்றிருத்தல்கூடும். வெறுங் யர் ஆட்சிக் காலத்திலே உண்மையிற் ன விரைவில் மக்கள் நினைவிலிருந்து பெரு உலகப் பேரரசன் (சக்கரவர்த்தி) என்னு இம்மரபு முதலிற் பெளத்த மரபில் இட கருத்துக்களோடு கலந்து வைதிக இந்த தையும் மெய்யுணர்வுநெறியிலே உய்ப்ப காலத்துக்குக்காலம், நன்னிமித்தங்கள் ே தோன்றியருளுவதுபோன்றே, நாவலந் த வென்று, அறந்தழைக்கவும் வளம்பெரு உலகப் பேரரசர் தோன்றுவரென்பது டெ கருத்துச் சமணரிடையேயும் பயின்றுளது லாற்றுக் கதைகளின் தலைவராக வரும் எண்ணிறந்த அரசர் நாற்றிசையும் விெ போற்றப்பட்டுள்ளனர். உலகப் பேரரசனெ பாக ஒரிடமுடையோணுய்த் தெய்வ ஆணை வுத்தோடு ஒருபுடை ஒத்தவனக உயர்த். கொண்ட முடிமன்னர்க்குப் பேரூக்கமளி உலகப் பேரரசரேயென்று உரிமைகொண்ட கிரேக்கர், சகர், குசாணர் ஆகியோர்த ஆம் மேற்கிலுமிருந்து புதிய செல்வாக்கு களின் அரசர் கீழைத்தேயப் பண்பாட்ை தும், மத்தியகிழக்கு நாடுகளின் மற்றை திசாதார என்னும் ஓரளவு தெய்வத்தன்ன கொண்டனர்; இது கிரேக்க மொழியி சொல்லையொத்தது. அசோக மன்னர் குட

ாழ்வும் சிந்தனையும் 113
ற் சட்டத்தால் (அரசனுல்) தண்டிக்கப்படுவ ரென்பது மக்களுக்கு எடுத்துக்கூறப்படுதல் கு முன்னர்த் தன் படைஞருக்கு உரை அப்படைஞரைப் போன்றே கூலிக்கு வேலை சொல்லுமாறு அறிவுறுத்தப்படுகின்றன்". கள் தம்மாசன் தேவர்களோடு சமமாகக் ாருட்டு, அவன் தன் இரகசிய முகவரைத் த்து அவர்தம் கூட்டத்திற் பயிலல் வேண்டு " அசோகனும் ஏனை மோரிய மன்னரும் ம்ெ தேவானம்பிய என்னும் பட்டத்தைத் ரண தெய்வநிலைக்குத் தம்மை உயர்த்திக் , மக்கள் அவரை ஓரளவு தெய்வத்தன்மை னரென்பது தேற்றம். உண்மையிலே பெரிய இராச்சியமொன்று சான்று யாதுமின்முயினும், அவ்வாப்பாப் வேதகாலத்திலே, கடலையே எல்லையாகக் ஆட்சிமண்டலமொன்றை அமைத்தலியலும் ருந்தனர்; ஒருகால் அவர் பாபிலோனியா யனும் கேள்விப்பட்டதன்விளைவாக இவ் கருத்தளவிலிருந்த இவ்விலட்சியம் மோரி ககூடியது ; அம்மோரியப் பேரரசர்களுமே ம்பாலும் மறைந்துபோயினர்; எனினும் லுமோர் மரபினை நிலைநாட்டிச் சென்றனர். ம்பெற்றுப், பின்னர்ப் பிந்திய வேதகாலக் ரமதத்திலும் புகுந்துள்ளது. உயிர்களனைத் ான் வேண்டிப் பேரண்ட வட்டத்திலே தான்ற, நற்குறிகள் பொருந்திய புத்தர்கள் ண்பொழில் (சம்புத்தீவம்) முழுவதையும் ருகவும் ஒரு குடைக்கீழ் வைத்தாள்வதற்கு பளத்த மரபு. உலகப் பேரரசன் என்னுங் . மேலும் இதிகாசங்களிலே பழைய வர உதிட்டிரன், இராமன் என்பார்போன்ற பற்றிகொண்ட வீரரெனப் (திக்குவிசயர்) ான்பான் போண்டத் திட்டத்திலே சிறப் யால் தோன்றியவனுதலின், அவன் தெய் து மதிக்கப்பட்டான்; இம்மரபு பேராசை த்ததாகவே, நடுக்காலங்களிற் சிலர் தாம் டாடவுந் தலைப்பட்டனர். ம் படையெடுப்புக்களின் பயனுகக் கிழக்கி க்கள் இந்திய நாட்டிற் புகுந்தன. அவர் டத் தழுவிக்கொண்ட செலியூக்கிடர்களின மன்னர்களினதும் வழக்கைப் பின்பற்றித் மவாய்ந்த பட்டத்தைத் தமக்குச் சூட்டிக் καινοτοΤ σωτηρ (காப்பவர்) என்னுஞ் உய இராசா என்னும் தனிப்பட்டத்தோடு

Page 140
14 வியத்த
அவர்தம் மனம் நிறைவுபெற்றிலது
“பேரரசர்’ (மகாராசா), “அரசர்க் காச ளைத் தமக்குச் சூடிக்கொண்டனர். பேசா சீனதேயத்துச் செல்வாக்காற்போலும் (தேவபுத்திரன்) என்னும் மற்ருெரு பட் குத்தர்காலமுதல் முதன்மைவாய்ந்த மன்ன மேலான தலைவன்’ (மகாராசாதிாாச-ப பட்டத்தைச் குடிக்கொள்வது வழக்கமாய் னும் பட்டந்தானும் திறைகொடுக்கும் கு!
Lulo 9. Få
கிருட்டினையாற்றின் கீழ்ப்பாகத்திலே ச சித்திரத்தையொட்டி வரையப்பட்டது. ஏ! பக்கத்தில் உலகப் பேரரசைக் குறிக்கும் ஆண்டுள்ளாள் ; இடப்பக்கத்தில் முதன் பேரரசனுக்குரிய கரியும் பரியுமுள்ளன.
இவ்வாறு அயல்நாட்டுச் செல்வாக்குக்க தன்மையுள்ளவனென்னும் கொள்கை 6ெ முதல் இஃது இதிகாசங்களிலும் மனுமி சொன்ன நூல் அதனைப் பீடுற எடுத்துரை
மன்னவ னில்லா கிந்த மாநில பன்னரு மச்ச மெய்திப் பலதிகை அன்னவர் தம்மை யெல்லா மளித் இன்னருள் சுரந்து வேந்தை இன இந்திரன் வாயு தேவன் இயமனு சுந்தா வொளி வழங்கும் சூரியன் நிந்தையில் வருணன் சோமன் ந் வந்தாத் தவரின் பொன்ரு வணு
 

த இந்தியா
அதனுற் பாரசிக வழக்கத்தையொட்டிப் ர்’ (இராசாதிாாசா) என்னும் பட்டங்க சனை “வானுலக மகன்’ என வழங்கும் குசாணர் தமக்குத் "தேவர்க்கு மகன்” டத்தையும் குடிக்கொண்டனர். பின்னர்க் ori ஒவ்வொருவரும் ‘மாமன்னர் மன்னன், சம பட்டாரகன்) என்பதுபோன்ற ஒரு விட்டது ; அக்காலத்தில் மகாராசா என் றுநில மன்னர்க்கே வழங்கிவந்தது.
கரவர்த்தி
கய்யபேதத் தூபியிலுள்ள ஒரு புடைப்புச் மத்தாழக் கி. மு. 200-100. அவனது வலப் ஆழி (சக்கரம்) உளது; பட்டத்தரசியும் மந்திரியும் இளங்கோவுமுள்ளனர். அடியில்
ள் பரவியதன் பயணுக அரசன் தெய்வக் வளிப்படையாக விளம்பப்பட்டது. முதன் ருதி நூலிலும் காணப்படுகின்றது ; பிற் *க்கின்றது:
க்க ளெல்லாம்
F யிரிந்த போழ்தில்
தினி தாள வேண்டி றையவன் படைத்தான் மாதோ. (1) ம் கால தேவன்
அங்கித் தேவன் தியினுக் கிறைவ னென்றிவ் க்களா லவற் படைத்தான். (2)

Page 141
அரசு : அரசியல் வ
ஈங்கெடுத் துரைத்த தேவர் எல் பாங்குறப் படைக்கப் பட்டோன் விங்கொளி தன்னி லேனை யுயிர் ஓங்கிய சிறப்போ டிங்கே யொரு விண்ணகத் துறையு மேலாம் ଗଳ மண்ணகத் துறையு மக்கள் வடி: அண்ணலா மரசன் பிள்ளை யாயி எண்ணியிங் கவனை மக்கள் இக உலகப் பேரரசன் என்னும் இலட்சியத் வேள்விச் சடங்குகள் மீண்டும் வழக்கிற் கலந்துகொண்டது , அசுவமேத வேள்வி போய்ப் பின்னர்ச் சுங்க மன்னர் காலத் வடக்கிலும் தெற்கிலும் இருந்த அரசர் சிறிய இராச்சியங்களை ஆண்ட, வலியற்ற மேத வேள்வியைச் செய்து, அவ்வாற்ற2 ரின் உயர் நிலைக்குத் தம்மை உயர்த்தி இவ்வேள்விகள் அருகிவிட்டன. கடைசி . டிற் சோழப் பேரரசிலே " செய்யப்பட்டு அரசன் தெய்வத்தன்மையுள்ளவன் என்ஓ அரசர் தம்முடைய பட்டங்களிலும் மெய் குறிப்பிட்டுள்ளனர். அவர்தம் அவையத்த என்றே ஒழுங்காக விளித்துப் பேசினர். கள் கடவுளராகவே மதித்துக் கோவில்கள மோரியர் காலத்துக்கும் குத்தர் காலத் நிலவியதுண்டு. அக்காலத்திற் சட்டத்ை யடித்தலும், கற்பழித்தலும் சாலப்பெ( கொள்ளையடிக்குங் கூட்டத்தார் வடமே நாட்டகத்தே நெடுந்தொலைவரை நுழைந் ஊழிமுடிவு அணுகிவிட்டதென்றும் உலக தலைப்பட்டனர். அக்காலத்திற்முன் ஆட்சி அஃதாவது 'மீன் முறை ' ; மீன்களில் வ கம்) பெரும்பாலும் ஒரு நோய்போல வளர்ச்சியுற்றது. இராமாயணத்திற் பின் மன்னவ னில்லா மாநில மதனி மின்னல் மாலை மிலைந்து முழங்கு எழிலி பாருக் கின்னுறை பொழியா தாகிப் பொய்த்திடும் மன்னவ னில்லா மாநில மதனி தனையன் மதியான் தந்தையை மனைவியு மனையள் மணுளன் மா மன்னவ னில்லா மாநில மதனி மன்றங் கூடார் மக்கள் இன்காக் கோயில் இவை யமைக்

ாழ்வும் சிந்தனையும் (115
லவர் கூறு கொண்டும்.
பார்த்திப தை லாலே ளை யெல்லாம் விஞ்சி வனுய்த் திகழ்வன்முனே. (3) க்தகத் தேவன் ருனே கொண் டிருத்த லாலே னு மனித னென்றே முதல் தகாது மாதோ' (4) தோடு, அசுவமேதம்போன்) ப்ார்ப்பனர்தம் கொணரப்பட்டதால் உண்டான ஊக்கமுங் மோரியர் ஆட்சிக்காலத்தில் வழக்கற்றுப் ற்ெ புத்துயிர்ப்புப்பெற்றது ; பிற்காலத்தில் பலர் அவ்வேள்வியைச் செய்துள்ளனர். முடிமன்னர்தாமும் ஒருவகையான அசுவ பண்டைக் கதைகளிற் பயிலும் பேரரச க்கொண்டனர். குத்தரின் ஆட்சிக்குப்பின் அசுவமேத வேள்வி பதினேராம் நூற்முண் ள்ளதென நாம் அறிகின்ருேம். எனினும், வம் மரபு தொடர்ந்து நிலைபெற்றுவந்தது. 1க்கீர்த்திகளிலும் தமது தெய்வநிலையைக் 5ார் அவரைத் 'தேவ' என்றே, இறைவ சோழ மன்னசையும் வேறு சிலரையும் மக் ரில் வைத்து வழிபட்டனர். துக்குமிடையில் அடிக்கடி ஆட்சியறவு தமீறலும், கலகம் விளைத்தலும், கொள்ளை ருகி நாடெங்கணும் பரந்து நிகழ்ந்தன. ற்கிலிருந்து படையெடுத்துவந்து இந்திய துவிட்டனர். இதுகண்ட பார்ப்பனர் சிலர் ம் விரைவில் அழிந்துவிடுமென்றும் நம்பத் யற வச்சம் என்பது (மாற்சிய நியாயம்; லியவை மெலியவற்றை விழுங்குவது வழக் இந்தியச் சிந்தனையாளரின் உள்ளத்தில் வருமாறு கூறப்பட்டுள்ளது.
)
|ம்
வறந்தே. (1)
)
ட்டே (2)
4737 (3)

Page 142
116 வியத்த
மன்னவ னில்லா மாநில மதனி பொன்னுடைச் செல்வர் புரப்பி ஆயரு முழவரு மாங்கே வாயி லடைத்துத் துயிலுவ ரிற் மன்னவ னில்லா மாநில மதுதா நன்னி ரில்லா நதியும் பசிய புல்லில் லாத புறவமும் மேய்ப்ப னில்லா நிரையும் போன் இத்தகைய பகுதிகள் மேலும் இவை அரசனின் செல்வாக்கை வலியுறுத் றைக் கருத்திற்கொண்டே அரசபதத்தின் நாம் படித்தல் வேண்டும்.
ஆதிமுதன் மனிதனுகிய மனுவைப்பற்றி மனுவென்பான் எபிரேய இலக்கிய மாட் என்னுமிருவரின் இயலபுகளையுந் தன்மா பல மொழிபெயர்ப்புக்களிற் பல வ மகாபாரதத்திற் காணப்படும் கதை வ காலத்தின் இப்பகுதித் தொடக்கத்திலே, உறவுத் தொடர்புகள் குழப்பமுற்றபோத் ஞத் துன்பமிழைத்து வந்தனர். முற்கிள மற்றவரின் உயிரையும் உடைமையையும் ப வந்தனர்; ஆயினும் அவர் தாம் செய். வைத்தனரல்லர் ; ஆதலின் அன்னர் உயர் உதவிபுரியவேண்டினர். அப்போது பிரமே நியமித்தான் ; இவ்விடத்தில் மனு மக்க வணுகவே கருதப்பட்டுளான் என்பது தெ டிய பகுதியை எழுதியபோது, மனுநீதி ஒரு பழங்கதை நினைவுக்கு வந்திருத்தல்ே களில் மகாபாரதத்தின் ஏனைப் பகுதிகளி. சில கதைகளில் இம்முதலரசன் விட்டுணு படுகின்ருன் " ஆயினும், அவையெல்ல, பதையும், அரசபதவிக்கு அவன் கடவுள புறுத்துதற்காகப் பழைய கதைகளைத் : றியோரெனக் கூறிக்கொள்ளும் சில இரா. அரசர்களிற் பெரும்பாலானேரெல்லாம் ዳj! னர்; அன்னர் தாம் மனுவின் மகனுகி மகளாகிய இளையின் வழிவந்தோரென்ருே வின் வழிவந்தோர் சூரியகுலத்தாரெனவும் ரெனவுங் குறிக்கப்பட்டனர்.
பல நூற்முண்டுக் காலமாக அரசப் சர்தம் கோரிக்கைகளுக்கு எதிர்ப்பு இல்ல னது தெய்வத்தன்மை அரசுக்கு எள் வில்லை. பண்டை இந்தியாவிலே தெய்வத் கூடிய வாய்ப்பிருந்தது. ஓராற்றனுேக்கின் தெய்வமாகத் திகழ்ந்தனரெனலாம்; அவ

து இந்தியா
ா அழப்பர்
'க. (4)
'G' . 5)
பல நூல்களில் இருக்கக் காணலாம்; துவதற்கு மேலும் துணைசெய்தன; இவற்.
தோற்றம்பற்றிய பிற்காலக் கதைகளை
ய மிகப் பழைய கதையொன்றுளது; இம் ல் இடம்பெற்றுள்ள ஆதாம், நோவா ட்டுக் கொண்டவன் (ப. 418). இக்கதை உவங்களெடுத்துப் பயின்றுவருகின்றது. டிவம் வருமாறு ;"
பேராசையாலும் செற்றத்தாலும் மனித வ, மக்கள் ஒருவருக்கொருவர் சொல்லொ
பேரண்டத்துக்குரிய
ந்த பெளத்த மரபுக் கதையிற்போன்றே, திப்பதாக அவர் தம்முள் ஓர் முடிவுக்கு துகொண்ட ஒப்பந்தங்களில் நம்பிக்கை தேவனுகிய பிரமனை அடைந்து தமக்கு தவன் அவர்தம் முதல் அரசனக மனுவை ளுள் ஒருவனுகவன்றித் தேவருள் ஒரு 1ளிவு. நாம் மேலே மேற்கோளாகக் காட் நூலின் ஆசிரியர் மனத்திலும் இத்தகைய வண்டும். இக்கதை வேறு வேறு வடிவங் லும் பிற நூல்களிலும் காணப்படுகின்றது. பின் மகனுகிய விரசன் என்று சொல்லப் "ம் அரசன் தெய்வநிலையுடையவனென் ால் நியமிக்கப்பட்டவனென்பதையும் வற் ாழுவியுள்ளன. அக்கினியின்வழித் தோன் Fபுத்திரக் குடும்பத்தார் தவிர, நடுக்கால குலமுதல்வன் மனுவென்றே கொண்ட ப இட்சுவாகுவின் வழிவந்தோரென்றே, குலமுறை கிளந்துள்ளனர். இட்சுவாகு இளையின் வழிவந்தோர் சந்திரகுலத்தா
கட்டுக்கள் வளர்ந்துள்ளபோதிலும், அர ாமறிபோகவில்லை. நடைமுறையில் அரச வித முதன்மையேனு முடையதாயிருக்க ன்மையை எவரும் எளிதில் எய்திவிடக்
பார்ப்பனர் ஒவ்வொருவருமே ஒவ்வோர்
பூதேவர் எனப்பட்டனர். தூய்மைக்குப்

Page 143
அரசு : அரசியல் வா
பேர்போன துறவிகளும் அவ்வாறே தேவ. அம் அவற்றுக்குச் செலவுவிட்டும் பார் சடங்கு நடைபெற்றவரையிலாயினும்-கெ னர். மேலும், மரங் கல்லாகிய அஃறிணை டன்மையுடையனவாய் உயிர்பெற்று விள ழைக்குமியல்பினர்; பாவமுஞ் செய்யத் வொரு தெய்வமாக மதிக்கப்பட்டானெனி ருந்தன. ஆகவே, அவனுடைய தெய்வத்த புக்கொடுப்பதும் ஒருதலையன்று. பெள அரசனின் தெய்வத்தன்மையை மறுத்து புலவர் ஒருவரேனும் அரசனது தெய்வத் மறுக்கும் நெஞ்சுரம் பெற்றவராயிருந்தார் ரிக்கப்பட்ட பாணகவியே அவர் அரச யெல்லாம் இச்சகம் பேசிப் பிழைப்போரி மூடமன்னரின் மனத்தையே மயங்கச்செய வுடை மன்னரை அவர் ஏமாற்றினால்ல கள் அரசன் மாட்டு அச்சமும் நன்மதி கிறுக்குமிக்க உரோமானியப் பேரரசரு குடிகள் செய்த இழிவந்த அடிமை வழிட வழிபாடாற்றியிருப்பாரென்று நம்ப இடம் அரசன் அரசமைப்புச் சட்டங்களா நடாத்திவந்தானுயினும், அவனது இறை இருந்தன. அனைத்தாண்மைப் போக்கும் அசசனுடைய கட்டளைச் சட்டமானது மீதூர்ந்து செல்லலாமென்கின்றது; ஆயி கூற்றுக்கு உடன்பாடு தெரிவித்திருக்கட் கடமை சட்டமியற்றுதல் மட்டுமே என்று அலும் அரசன் கடமையே யாம். குடியோம் களிலிருந்து குடிகளைப் பாதுகாத்தலும், வது அறநூல்களில் (மிருதி நூல்களில்) யும் வயதினரையும் அவரவர்க்குரிய வ ப. 193) நிறுத்தலும் அடங்கும். அரச மீறி நடந்தால், அவன் பார்ப்பனரின் ணத்தாரின் பகைமைக்கும் அவன் பெரும் தர்ப்பத்தில் யாது நேரிடுமென்பது எச்ச அவனுக்குச் சுட்டிக்காட்டப்பட்டது. பு *அவற்றுள் மிகச் சாதாரணமாக வழங் அரசன் தன் தெய்வத்தன்மையைப் பெரி தன்னுெருவனுக்குச் செய்யப்பட்ட வேள் வேள்விகளையெல்லாம் தடுத்துவிட்டான். வழிவகுத்து அவற்றை வற்புறுத்திவந்த உண்டாக்கிவிட்டான். தெய்வத்தன்மைவா அவன் செயல் அடாதென இடித்துக் கூற றக்குச் செவிசாய்க்காது, தன் மனம்ே வந்தான். ஆற்ருது உள்ளம் புழுங்கிய மு அவனை வளைத்துக்கொண்டு திருப்புல்லா,

ாழ்வும் சிந்தனையும் 117
ராக விளங்கினர். வேள்விகளைச் செய்வித் ப்பனரை ஆதரித்த இல்லறத்தார்-அச் ாள்கையளவில் தேவராக உயர்த்தப்பட்ட ப் பொருள்கடாமும் உள்ளார்ந்த கடவுட் ங்கின. அன்றியும் இக்கடவுளர் தவறி தக்கவர். அரசன் மண்ணுலகத்துள்ள ல், அத்தகைய தெய்வங்கள் பல இங்கி ான்மைக்குக் குடிகள் எப்போதும் மதிப் த்தருஞ் சமணரும் வெளிப்படையாகவே வந்தனர்; குறைந்தபட்சம் அரசவைப் தன்மைபற்றிக் கூறிய பிதற்றலையெல்லாம் ; அரிசன் என்னும் பெருவேந்தனுல் ஆத ற்குத் தெய்வத்தன்மையேற்றிக் கூறியவை ன் செயலேயென்றும், அன்னர் வலியிலாத ப்தனரென்றும், மற்று வலிமைசான்ற அறி ரென்றும் பாணகவி கூறியுள்ளார்". குடி ப்புங்கொண்டிருந்தனர். ஆயின் உள்ளக் க்கோ, சீனப் பேரரசருக்கோ அவர்தம் ாடுபோன்று, இந்திய அரசர்க்குக் குடிகள்
మడి).
ற் கட்டுப்படுத்தப்படாது தனியாட்சி மைக்கு நடைமுறையிற் பல தடைகள் உலகியற் சார்புமுடைய அர்த்த சாத்திரம் ஏனைச் சட்டமூலங்கள் எல்லாவற்றையும் ன், அரசியற் கொள்கையாளர் பலர் இக் மாட்டாரென்பது கிண்ணம். அரசனின் கருதப்பட்டிலது , மற்றுக் குடியோம்புத பல் என்பதில், பகைவர் படையெடுப்புக் சமூகத்தில் ஒழுங்கு நாட்டலும், அஃதா விதிக்கப்பட்டாங்கு எல்லா வகுப்பினரை ாழ்க்கையறத்தில் (வருணுச்சிரம தருமம் ன் அறநூல் வழக்கை முரட்டுத்தனமாக பகைமைக்கு ஆளாவான் ; தாழ்ந்த வரு ம்பாலும் ஆளாதலுண்டு. அத்தகைய சந் ரிக்கை செய்யும் பல கதைகளின்வாயிலாக ராணப் பிரசித்திபெற்ற வேணன் கதையே கிவந்த கதையாகும். வேணன் என்னும் தாக எண்ணிச் செருக்குக் கொண்டதனல், rவிகளை மட்டுமே அனுமதித்து, மற்றை அன்றியும் வருணக் கலப்பு மணங்களுக்கு தனுற் சமூகத்திலே வருணமயக்கத்தையும் "ய்ந்த முனிவர் (இருடிகள்) வேணனுக்கு பினர்; ஆயினும் அவன் அம்முனிவர் கூற் பானவாறே மேலும் தொடர்ந்து நடந்து னிவரெல்லாம் இறுதியில் ஒருங்கு திரண்டு ற் (குசை) சாடிக் கொன்றனர்; முனிவர்

Page 144
8 வியத்த
கையிலே குசைப்புற்கள் வியத்தகு முறை நூல்களிற் கூறப்பட்டிருக்கும் இக்கதை, அறத்தை (சனதன தர்மத்தை) மீறவிரு ரிக்கையாக இருந்திருத்தல் வேண்டும். எ எவ்விதத் தண்டனையுமின்றியே அவ்வறக் னும், வேத வழக்கை மதியாத அரசனுக் தின் பாற்படுமென்பதை அறநூல்கள் ஏற் டைய தனியாட்சிக்கு எப்போதும் ஒரு டும். பெருமையொடு விளங்கிய அரசமரபு பயனுக வீழ்ச்சியெய்தியுள்ளன. நந்தர், G ளெல்லாம் அவ்வாறே அழிவுற்றவை. காத்தற் கடமையைச் செய்யத் தவறும் செய்வது அறமேயென மகாபாரதம் அை வன் அரசனேயல்லனென்றும், வெறிந: வேண்டுமென்றும் அந்நூல் கூறுகின்றது." பார்ப்பனராலும் அறத்தாலும் மட்டுே கருதுவது தவறு. அரசுபாயம் நுதலிய நூ அறிவுரைக்குச் செவிசாய்த்தல் வேண்டுே உரையாடும்போது அச்சமின்றியிருக்குமா. கூறும் அமைச்சரின் சூழ்ச்சியால் எத்தே னர். பொதுமக்கள் அபிப்பிராயமும் மற் வேதகால அரசனை மாசனமன்றங்களோ, களோ கட்டுப்படுத்திவந்தன. பிற்றைஞ வேனும், அரசரானேர் பொதுமக்களின் "ணமே இருத்தல் வேண்டுமென்றும், அன் போதுமே பகைத்துவிடலாகாதென்றும்
பெளத்த சாதகக் கதைகள் (ப. 374)
வல்லவனுயினும், கிறித்துவூழி தொடங்குவ யாவின் நிலைமைகள் எவ்வாறிருந்தனவெ6 மக்கள் செய்த கிளர்ச்சிய்ால் அரசர் ப தருகின்றன. மேலும், இராமன் கதையிலே ஓர் இலட்சிய அரசனுக எடுத்துக்காட் இராமன், தன் காதல் மனைவி எள்ளளeே அறிந்திருந்தானேனும், தன் குடிகள் அவ அவள் அரண்மனையிலிருப்பதால் நாட்டுக் கேள்விப்பட்டவுடன், அவளைக் காட் கொண்ட காலப்பகுதியின் இறுதியில் அ கிருட்டின தேவராயன் (பக். 106) treas யென்று அதனைக் குறைத்துவிட்டான்" : எளிதிலே உணர்ச்சிவயப்பட்டு அபாய கூடியது. ஆதலாற். பொதுமக்கள் அபிட் அரசனெருவன் தனக்குத்தானே கேடு
முயன்று பொதுமக்களை மனநிறைவுடைே நீதிநூல்களிற் பலவும் அழுத்திக் கூறுகின்

கு இந்தியா
யில் வேலாக மாறின! மீட்டும் மீட்டும் பல
உலகியல் நாட்டங்கொண்டு நான்மறை ம்பிய அரசர்க்கு எப்போதுமே ஓர் எச்ச னினும் தலைத்திமிர்கொண்ட அரசர் பலர் தை மீறியுள்ளனர் என்பது தெளிவு. ஆயி கெதிராக மக்கள் கிளர்ச்சிசெய்வது அறத் றுக்கொண்டமையால், அஃது அவ்வரசனு வகையில் தடையாகவிருந்திருத்தல் வேண் கள் பல, பார்ப்பன்ர் செய்த சூழ்ச்சியின் மாரியர், சுங்கர் என்னும் அரசர்தம் மரபுக குடியலைக்கும் வேந்தற்கெதிராகவோ, தன் வேந்தற்கெதிராகவோ மக்கள் கிளர்ச்சி றகின்றது ; அத்தகைய ஆட்சியாளன் ஒரு ாயைப்போன்றே அவன் கொல்லப்படுதல்
'ம அரசன் கட்டுப்படுத்தப்பட்டானெனக் ால்கள் யாவுமே அரசன் தன் அமைச்சரின் மென விதந்துரைக்கின்றன; அமைச்சரும் று அறிவுறுத்தப்படுகின்றனர். அறிவுரை னயோ அரசர் தம் பதவியை இழந்துள்ள ருெரு முக்கியமான தடையாகவிருந்தது. ஒரளவு மாசனச் சார்புடைய மன்றங் நான்று இம்மன்றங்கள் மறைந்துபோயின உணர்ச்சி நாடியில் விால்வைத்தவண் ானுரை மதியாது, முரட்டுத்தனமாக ஒரு ஓயாது அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளனர். உண்மையான வரலாற்றுப் பண்புடையன தற்கு மிக முந்திய காலத்திலே வட இந்தி ன்பதைக் காட்டுகின்றன ; அவை, பொது தவிதுறந்ததற்குப் பல உதாரணங்களைத் (ப. 543, அடு), பிற்கால இந்து மன்னர்க்கு ட்டப்படும் அதன் கதைத் தலைவனுகிய வனும் குற்றமில்லாதவளென்பதை நன்கு பள் கற்பில் ஐயங்கொண்டுள்ளனரென்றும், குக் கேடுவிளையுமென அஞ்சுகின்றனரென் டுக்கு அனுப்பிவிடுகிருன். நாம் எடுத்துக் ஆரசாண்ட விசயநகரப் பெருமன்னனுகிய பரியொன்று மக்களால் விரும்பப்படவில்லை இந்திய நகரங்களிலிருந்த மக்கட் கும்பல் கரமான அளவுக்கு வெற்றிகொள்ளவுங் பிராயத்தைக் கடுமையாக அவமதிக்கும் சூழ்ந்தவனுவான். அவன் பல்லாற்ருனும் 11 வாழவைத்தல்வேண்டுமென அரச றன.

Page 145
அரசு : அரசியல் வ
எனினும், எதிர்ப்பின்றி அடங்கியொழு வில் இருந்திருக்கின்றனர். நாம் மேலே அரசனுக்கெதிராகக் கிளர்ச்சி செய்வதை பிறவிடங்களில், அரசன் அடியோடு இல் அரசனிருத்தல் நன்றே என்று அது பகர் மனத்தை அத்துணையாக ஆட்டிவைத்த6 னைத் தானும் அவர்கள் எதிர்ப்பின்றி ஆெ மன்னனைத் தெரிந்த பின்னர் ம பின்னரே யொருவன் வேண்டும் இந்நிலங் காக்கும் வேந்தன் இ6 நன்னுதல் மனைவி யெங்கே நனி
அரசனுக்கு
அரசானது அதன் உறுப்புக்களைக் கட கருத்துத் தெளிவற்ற வடிவத்திற் காண தனையில் அத்துணை ஆழமாக வேரூன், கொள்கையாளர் ஆதரித்துவந்தவொரு கள் எண்ணப்பட்டுள்ளன. இவ்வேழு வுடலின் உறுப்புக்களோடு ஒப்பிடப்படுவ யாகவும், அமைச்சு (அமைச்சர்) கண் பொருள் (கூழ்)) முகமாகவும், படை (குடி) காலாகவும் மதிக்கப்படும். ஆயினு சியற் கொள்கையில் ஆன்ற விளைவுகள் : அஃதாவது தெய்வத்தால் வகுக்கப்பட்ட ஒப்புக்கொண்டுவரும் வாழ்க்கை நெறிதாய் அமைந்திருந்தது. அரசனுடைய ச் இலக்கை எய்துவதற்கு அரசனுக்குத் கருத்தின் ஒரு விரிவாக-அமைந்ததே
புறப்பகையால் உண்டாகும் தாக்கத் பகையால் உயிருக்கும் பொருளுக்கும் அ மற் காப்பதும் அரசனது கடமையாயி சாதியிலிருந்து தள்ளிவிடுவதன்மூலம் சாதித் தூய்மையையும் பாதுகாத்தான் விதிப்பதன்மூலமும், குடும்பச் சொத்து செய்வதன்மூலமும் அவன் குடும்ப மு அநாதர்களையும் தன் பொறுப்பில் ஏ கடிந்தடக்குதன்மூலம் செல்வரை வறிே பறித்தல், வருத்துதல் ஆகிய குற்றங்: யோரைச் செல்வரிடமிருந்து காத்தா6 கோயில்களுக்கும் பெருவாரியாக மான புரந்தான்; புறச்சமயத்தார்க்குமே
*அர்த்தசாத்திரம் இந்த ஏழோடு பகையென்
பாலது.

ாழ்வும் சிந்தனையும் 直鹫L
குதலை ஆதரித்தோரும் பண்டை இந்தியா கண்டாங்கு மகாபாரதமானது கொடிய ச் சில இடங்களில் அனுமதித்துள்ளது ; லாதிருப்பதைக் காட்டிலும் யாரேனுமோர் கின்றது. ஆட்சியறவு பற்றிய அச்சம் மக்கள் மயால், வலிமையில்லாத கொடுங்கோலாச ாவிட்டனர்.
னேவியைத் தெரிதல் சாலும் பெரும்பொரு வீட்டற் பாலன்; லையேல் இனிய ளாய பெருஞ் செல்வ மெங்கே"
குரிய கடமை ந்து நிற்பதோர் உயிர்ப்பொருள் என்னுங் ப்படினும், அது பண்டை இந்தியரின் சிந் றியிருந்ததாகத் தோன்றவில்லை. அரசியற் பாகுபாட்டின்படி ஏழு அரசியலுறுப்புக் உறுப்புக்களும் * ஒரோவொருகால் மனித துண்டு. அவற்றுள் அரசு (அரசன்) தலை ணுகவும், நட்பு (நட்டார்) செவியாகவும், மனமாகவும், அரண் கையாக்வும், நாடு ம் இத்தகைய வலியிலா ஒப்புமைகள் அர எவற்றையுமே உண்டாக்கவில்லை. சமூகம்தெனத் தொன்று தொட்டு இந்திய மக்கள் -அரசினைச் சாராததாய், அதனைக் கடந்த கடமை சமூகத்தைக் காப்பதேயாம். இந்த துணையாக-அரசன் என்னும் எண்ணக்
அரசு. த்திலிருந்து நாட்டைக் காப்பதோடு, உட் டிப்பட்ட வழக்காறுகளுக்கும் கேடுநேரா ருந்தது. சாதி வழக்கத்தை மீறியோரைச் அரசனனவன் வருணத் தூய்மையையும் வியபிசாரக் குற்றத்துக்குத் தண்டனை ர நேரிய முறையில் உரியாரை அடையச் றையைப் பாதுகாத்தான் ; விதவைகளையும் ற்று அன்னரைக் காத்தான்; களவினைக் பாரிடமிருந்து காத்தான்; வலிந்து பொருள் 5ளுக்குத் தண்டனை விதிப்பதன்மூலம் வறி ண் ; கற்றுத் துறைபோய பார்ப்பனர்க்கும் ரியங்கள் வழங்குதன் மூலம் சமயத்தைப் அடிக்கடி அவ்வாறு மானியங்கள் வழங்
பதை எட்டாவதாகச் சேர்த்துக் கூறுவது நோக்கற்

Page 146
120 வியத்த
கப்பட்டன. பாதுகாத்தற் கடமையானது பெரும்பாலுமிருந்ததாயினும், அது டெ நீர்ப்பாய்ச்சலை விருத்திசெய்தல், பஞ்சதி ஆட்சி மண்டலத்தின் பொருளாதார ஆகிய நேரிய கடமைகளும் அப்பாதுகா! ஊக்கங்குன்ருது குடிகளின் நன்மைக்க மாக எடுத்தோதப்பட்டுள்ளது. குடிகளெல் தன் தளரா வினையாண்மையைச் சொல்லி அசோகன் ஒருவனேவல்லன்; அதிகாரத் தற்கும் நேர்மையற்ற உபாயங்களையெ போதும், அரசனுக்குரிய கடமையை அஃ லே எடுத்தியம்புகின்றது. அரசனுக்கு பாடுடையது. அத்தகைய உயர்ந்த இலட் பெருமைபேசத்தக்க பண்டை நாகரிகங்க சனையும் துறவியையும் ஒப்பிட்டு அர்த்தசா "ஆள்வினை யுடைமை அரசற் க வேள்வி தன்கடன் செய்தலா கு “மன்னுயிர் மகிழ்வே மன்னவன் அன்னவர் நலனே ஆங்கவன் ந6 தன்மனக் கினிய தன்று தன்னி மன்னியோர்க் கினிய தியாது மன்னவற் கதுவே நன்மையா கு “ஆதலி னென்றும் ஆள்வினை யுன தீதறு செல்வஞ் செழித்திட வே முயலுதல் வேண்டும் அயர்வில முயற்சி திருவினை யாக்கும் முயற்றின்மை இன்மை புகுத்திடு பிறிதோரிடத்தில் அர்த்தசாத்திரம் அ! வணையொன்று வகுத்துளது ; அதன்படி நேரமே அனுமதிக்கப்பட்டுள்ளது ; உண்பது மணி நேரம் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளது; நாளி கருமங்களைச் செய்வதிற் கழித்தல் வேலி ங்கை அரசரெவரும் நடைமுறையிற் பின் இலட்சியமாக இருக்கவேண்டியது யாெ குத்த மோரியன் உடம்பு பிடிப்போர் ை தன் குடிகளின் முறைப்பாடுகளைக் கேட் கின்றர். இச்சந்திரகுத்தனின் போனன வல்கள் எந்த வேளையிலும்-தான் உவளக குக் கொண்டுவரப்படல் வேண்டுமெனக் நூல்களெல்லாம் அரசன் காலந்தாழ்த்த தன் குடிகளின் காட்சிக்கு என்றும் எளிய அறிவுரை பகருகின்றன. அாசனைச் சூழ்ந் ரும் கட்டியங்காரரும் ஏனை அலுவலாளரு

இந்தியா
நிகழ்வு நிலைமையைப் பேணுவதாகவே rறுப்புவாய்ந்த தொன்றென்பது உறுதி. தில் நலிந்தோர்க்கு நிவாரணமளித்தல், ாழ்வைப் பொதுவாகக் கண்காணித்தல் பிலடங்கின. ாக உழைப்பதே அரசனுக்குரிய இலட்சிய லாம் தன் மக்களேயெனப் பறைசாற்றியும், |ம் பெருமிதங் கொண்ட இந்திய வேந்தன் தைப் பெறுவதற்கும் அதனைப் பேணுவ ல்லாம் அர்த்தசாத்திரம் உரைக்கின்ற து எளிமையும் ஆற்றலும்வாய்ந்த மொழி அது கூறும் இலட்சியம் மிக்க அருமைப் சியங்கள் தம்மிடத்தும் இருந்தனவென்று ள் பிற இல்லையென்றே சொல்லலாம். அர த்திரம் பின்வருமாறு கூறுகின்றது : ருஞ்குள் ம்மே”
மகிழ்வாம் ஸ்னும் ;
ழல
ம்மே” டயணுய்த ந்தன் னயே,
இங்கே '*
"சனுடைய நாட்கடமைக்கு நோவட்ட அரசன் உறங்குவதற்கு நாலரை மணி 5ற்கும் பொழுது போக்குவதற்கும் மூன்று ன் எஞ்சிய பாகத்தை அரசன் அரசியற் ண்டும். இத்தகையவொரு நிகழ்ச்சியொழு பற்றியிருத்தலரிது. ஆயினும் அரசனுக்கு தன்பதை அது காட்டுகின்றது. சந்திர கயில் தன்னை ஒப்படைத்திருந்தபோதும் டானென மெகாத்தெனிசு என்பார் கூறு அசோகன், முக்கியமான அரசியல் அலு ந்திலிருந்த வேளையிலுமே-தன் பார்வைக் கட்டளையிட்டிருந்தான். அரசியல் நுதலிய ாது நீதிவழங்குதல் வேண்டுமென்றும், ணுயிருத்தல் வேண்டுமென்றும் அவனுக்கு கிருந்த பெருந்தொகையினரான காவல மெல்லாம் எப்போதும் கையூட்டு வாங்கி

Page 147
"ஐநப்ரிங் wiłł - gli olsı'ṣ "월년mm법한+firmajāsų, "qishııios, ¡¡¡nırırırls
Tsoj-Ins剧zș:(„træsorry, '&lidossaer. H. 'H'„...riss os "so
 
 

ஐடிபிடிங் ரபி : "யூ"மூ -qınağış çńhuos, qÎși uno sōsī£® işolpo, laersŵrıEs sistosowi
oņosnujo,
E
*5 IĘosīïssısĩ 71** LI șĶĒĢ Ķmỹąsų, suņošlo, siirtosīlmış Fıstır
"ET"國 "யூ"கடியா:விழி
*ரய்ந்தும
ιιιμι - ii, KIX
ஒள்

Page 148
பீரrt Ir
பொத்த கோயில், புத்தகாயா, பீகார். வி.பி. 5 ஆம்-6 ஆம் நூற்றுண்டு.
கந்தாரிய மகாதேவர் கோயில், கக ஒளிப்படம் XX
 
 

kfe8&raro. „Joof rsou ò Infrariri, Calcite
இலிங்கராசர் கோபில், புவனேசுவரம், ஒறிசா. கி.பி. 11 ஆம் நூற்ருண்டு. 3&ro. "nhrisfợn đi Hạ{Tortrio, Calcu#,
mais
ாகோ (வி.பி.). ஏறக்குறைய கி.பி. 1000,

Page 149
அரசு : அரசியல் வா
யிருத்தல்வேண்டும்;'அன்றேல், குடிகள் அ வேண்டும். எனினும் இந்திய அர்சரிற் சி காட்சியளிக்கும் ஒலக்கத்தை எப்போதுே கப் பயன்படுத்தியுள்ளனர்.
நாமெடுத்துக்கொண்ட இக்காலப்பகுதியி பிரயாணிகள் எல்லோருமே இந்திய அரச கண்டு இறும்பூதெய்தியுள்ளனர். அன் நாட்டு வரலாற்றுமூலங்கள் உறுதிப்படுத்து
அரசனுடைய எழிலார்ந்த அரண்மனைை தான். அவ்னுக்குக்கீழ் ஆண்களும் டெ தொகையினர் இருந்தனர். அரண்மனையி டியவற்றை அரசவைக் குருவும் (புரோகித பலரும் கவனித்துவந்தனர். இவரைவிடக் ஓவியரும் இசைபாடுநரும் கல்விவல்லுநரு புறத்தில் வாழ்ந்து, அரசனல் ஆதரிக்கப்பு மனையில் முதன்மைபெற்று விளங்கியவொ கல்வெட்டுக்களில் அவன் குறிப்பிடப்பட்டி aյւ6- கட்டியங்காாணுகவும் பாணனுகவும் ட குரிய தோழனுகவும் பழகிவந்தான்; மற்றேர் உறுப்பினன் விதுளடகன் ஆவான் பாக வடமொழி நாடகங்கள் வாயிலாக அ பாவில் அரசவையிலிருந்து நகை விருந்: ஒப்பானவன்.
அரசர் பலர் எப்போதும் அரண்மனை ரான பரிவாரங்கள், அவையத்தார், மனைவி புடைசூழ்ந்துவாத் தம் இராச்சியங்களைச் மாகக்கொண்டிருந்தனர். இத்தகைய 326 யோடு அரச கருமங்களையும் ஒருங்கிை ஒழுங்குசெய்தனர்; சிறப்புவாய்ந்த திருத்; ஹியும், திறை கொடுக்கத்தவறிய சிற்றரசன குடிகளின் முறைப்பாடுகளையும் விசாரித்த பற்றுள்ள அரசர் பலர் சமயச்சார்பா அத்தகைய சுற்றுலாக் காலங்களில் வரைய பல கல்வெட்டுக்களும் செப்பேடுகளும் பசு
கலை, இலக்கியம், கல்வி ஆகியவற்றுக்கு எதிர்பார்க்கப்பட்டது. உயர்குடி மக்களி கல்வியறிவு பெற்றுவிளங்கினர்; அவர் அவைக்களப்புலவர் பாடும் பாட்டுக்களைக் கிலர் தாமே தக்க புலமைவாய்ந்து திகழ் நூல்கள் இன்றும் எமக்குக் கிடைத்துள்ள இசைப்புலமையிற் புகழ்பெற்றுத் திகழ்ந்த சிலவற்றில், அவன் யாழ்மீட்டிக்கொண்டி (படம் 24 ஆ. பக், 506).

pவும் சிந்தனையும் 123
"சனை அண்டவிடாது தடைசெய்திருத்தல் றந்துவிளங்கியோர் பொதுமக்களுக்குக் ம ஆட்சிக்குரிய சிறந்தவொரு கருவியா
ல் இந்தியாவுக்கு வந்த வெளிநாட்டுப் சின் பகட்டையும் இன்பவாழ்வையுங் னர் வியந்து கூறிய செய்திகளை இந்திய கின்றன, . யக் கஞ்சுகியொருவன் பரிபாலித்துவந் 1ண்களுமாக அரண்மனையூழியர் பெருந் லுள்ளாரின் ஆன்மீக வாழ்வுக்குவேண் ரும்) அவருக்குக் கீழ்ப்பட்ட பார்ப்பனர் காலக்கணியரும் மருத்துவரும் 'புலவரும் ம் எண்ணிறந்தோர் அரண்மனைச் சுற்றுப் ட்டுவந்தனர். முற்காலத்திலே அரண் ருவ்ன் குதனவான்; ஆனற் பிற்காலக் லன். இவ்ன் அரசனுக்குத் தேர்ப்பாகனுக ணிபுரிந்து, நண்பனுகவும் நம்பிக்கைக் அரசனுடைய பரிவாரத்தில் இடம்பெற்ற . இவனைப்பற்றிய செய்திகளை நாம் சிறப் புறிகின்ருேம். இவன் நடுக்கால ஐர்ோப் தளித்த நகை வேழம்பருக்குப் பெரிதும்
யிலே இருக்காது, பெருந்தொகையின பியர், காமக்கிழத்தியர், எவலர் ஆகியோர் சுற்றிப் பார்வையிட்டு வருவதை வழக்க ாக் காலங்களில் அரசர் இன்பநுகர்ச்சி ணத்துக்கொண்டனர்- வேட்டையாடுதற்கு தலங்களுக்குச் சென்று வணங்கினர்; அன் τ ஒறுத்துப் பணிவித்தனர் உள்ளூர்க் னர். அசோகனது காலமுதல், சமயப் ன அறநிலையங்களுக்கும் அந்தணர்க்கும் பாது நன்கொடை வழங்கிய வண்மையைப் ருகின்றன.
gy Tafi ஆதரவளிக்கவேண்டுமென்பது ம் பெரும்பாலோரைப்போன்றே அரசரும் தம் ஓய்வு நேரங்களிற் பெரும்பகுதியை கேட்டுச் சுவைப்பதிற் கழித்தனர். அரசர் ந்தனர். அரசரால் இயற்றப்பட்ட பற்பல ன. சமுத்திரகுத்தன் என்னும் அரசன் வன்; அவ்வரசனுடைய நாணயங்கள்
ருக்கும் தோற்றம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது.

Page 150
124 வியத்தகு
அர்த்தசாத்திரம் விலக்கியபோதும், போக்கு முயற்சிகளிலும் அரசர் ஈடுபட்டுவ தலையாய இன்பப் பொழுதுபோக்குக்களில் கண் செய்யாமை என்னும் கோட்பாடு ே அரசரும் உயர்குடித் தலைமக்களும் இதற்கு ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டுவந்தது. மேலும், குதாடினரெனவும் அறிகின்ருேம். சிலவேை செய்திகளும் இலக்கியங்களிற் குறிப்பிட மட்டுமன்றி, மறைவிடமான உவளகத்தி ரோடும் அரசர் மதுவுண்டு களித்தாரென டங்களையெல்லாம் நிந்தித்து விலக்குகின்ற நூற் கருத்துக்களை மீண்டும் எடுத்துக்கூ ரியர் தமக்கு முன்பிருந்த நீதிநூலாசிரிய அவற்றின் கேடுபற்றிக் கூறிய கருத்துக்கை உவளகம் (அந்தப்புரம்) கஞ்சுகி என் இருந்தது; ஏனைப் பழைய நாகரிகங்கள் ! அந்தப்புரக் காவலனுக அமர்த்தப்பட்டா முதியோனகவே இருந்தான். இக்கஞ்சுகி ஆ போன்று நன்மை நாடுமோர் நண்பனுக ரிக்கப்பட்டுள்ளான். உவளக மகளிர், அர யாவரும் நன்கு நடத்தப்பட்டாரென்றே பற்றிக் கூறும் பல நாடகங்கள்வாயிலாகவு ஆயினும் அம்மகளிரும் அரசனும் பட்டத்த ஒழுகினர்; பட்டத்தாசி உவளகத்தில் மி அவள் ஏனைச் சிற்றரசியர்மாட்டும் காப சற்றுக் கடுமையாகவே பெரும்பாலும் செடி இலட்சியத்தளவில் அரச குடும்பம் சத்தி யிருந்தது; ஆயின் நடைமுறையிற் பெரு வமிசத்தாரும் காண்வரும் பார்ப்பனர் வ இந்திய அரச வமிசங்கள் பலவும் ւյtriւ அரிசன் குடும்பம் வைசியர் வகுப்பைச் ே நந்தவமிசத்தார் இழித்துரைக்கப்படும் ஒருகால் மோரியருமே இத்தகையராயிருக்க வோர் யாவராயினும் அவர் சத்திரியரே' டது. சில தலைமுறை கழிந்தபின், கீழ் வகு கள் மெல்ல மெல்லச் சத்திரியவகுப்பிற் க வழக்கமாக ஆண்மக்களே அரசபதவிக்கு காலங்களில் ஒறிசாவிலிருந்த சில சிறிய அ ஒழுங்காக அரசு கட்டிலேற அனுமதித்துள் நூற்ருண்டிற் காசிமீரத்தை அரசாண்ட தி, வருக்குப் பதிலாளியாகக் கடமையாற்றுபவ வையினராகுமுன் ஒருவர்பின் ஒருவராக அ ஆட்சிப் பொறுப்பைத் தன் கையில் வைத் காகதீய வமிசத்தில் வந்த உருத்திரம்மா எ குறைய 1259-1288), ஆண்பாற் பெயர்பட

இந்தியா
அறிவாராய்ச்சிகுறைந்த பிற பொழுது
ந்தனர். அரசர் வழக்கமாக மேற்கொண்ட வேட்டையாடலும் ஒன்று. உயிர்க்குறு வட்டையாடலைத் தடைசெய்தபோதும், 5 விலக்கானவர் என்பது உள்ளத்தளவில் அரசர் அடிக்கடி தம் அவையத்தாரோடு ாகளில் அவர் மதுவுண்டு மகிழ்ந்தாடிய ப்பட்டுள்ளன. அவையிலுள்ளாரோடு லுமே மனைவியரோடும் காமக்கிழத்திய அறிகின்முேம். நீதிநூல்கள் இக்களியாட் ன; அர்த்த சாத்திரம் பண்டைய நீதி றுகின்றது; அர்த்த சாத்திசத்தின் ஆசி ன்மார் இக்களியாட்டங்களை ஒப்பிட்டு ா விாகாகக்கொண்டு கூறியுள்ளார். ானுமோர் அலுவலாளனின் பொறுப்பில் பலவற்றில் வழக்கமாக ஓர் அண்ணகனே ன்; ஆயின், இந்தியாவிலோ அவன் ஓர் அரசனுக்கும் உரிமை மகளிர்க்கும் தந்தை விருந்தானென இலக்கியங்களிலே விவ சியராயினும் காமக் கிழத்தியசாயினும், அரண்மனை வாழ்க்கையின் இத்துறை ம் கதைகள் வாயிலாகவும் அறிகின்ருேம். நாசிக்கு (மகிசி) ஓரளவு அஞ்சியே க்ெக அதிகாரமுடையவளாக விளங்கினுள். மக்கிழத்தியர்மாட்டும் இவ்வதிகாரத்தைச் லுத்திவந்தாள்.
ரியர் (பொருநர்) வகுப்பைச் சேர்ந்ததா ம்பாலும் அவ்வாறு இருக்கவில்லை. சுங்க பகுப்பைச் சேர்ந்தவர். இவ்வாறே ஏனை ப்பனர் வகுப்பைச் சேர்ந்தனவாயுள்ளன. சர்ந்ததென உவான்சாங்கு கூறியுள்ளார். குத்திரர் வகுப்பிலிருந்து தோன்றியவர்; லாம். நடைமுறையிலே, “கோலோச்சு என்னும் குத்திரம் ஒப்புக்கொள்ளப்பட் ப்பிலிருந்து தோன்றிய அரச குடும்பங் லந்துவிட்டன.
உரியராயிருந்தனர்; ஆயினும் நடுக் ாசகுடும்பங்கள் பெண்மகள் ஒருத்தியை ளனவென்பது தெரியவருகிறது. 10 ஆம் க்தா என்னுங் கொடிய அரசி, தன் புதல் 1ள்போல் நடித்து, அப்புதல்வர் முற்றக /வரைக் கொன்று, அவ்வாற்றல் நாட்டின் கிருந்தாள். வாரங்கலிலிருந்து அரசாண்ட "ன்னும் தண்ணளிவாய்ந்த அரசி (ஏறக் த் தன் அரசாங்க ஆவணங்களை வரைந்து,

Page 151
அரசு : அரசியல் வா
ஓர் சட்டமாயத்தால் ஆட்சி செலுத்திவந்த (ப. 65) என்பாரைப்போன்று, தம் புத அரசியர் பதிலாண்மையேற்று நடாத்திய மகளிர் அரசிலே சாலவும் அதிகாரம்பெற். நாட்டையாண்ட கடைசி மெளக்கரிய மன் சியசிறீ என்பவள், தன் உடன்பிறந்தாளு அமர்ந்து, அரசியற் குழ்வுகளில் ஒழுங்க விலே நடுக்காலத்திருந்த இராச்சியங்களில் ரென அறிகின்ருேம். உதாரணமாக இரண் சாளுக்கிய மன்னனின் உடன்பிறந்தாலி ணத்தை ஆட்சிசெய்தாள் ; சோழப் பேர9 குந்தவையென்பாள் இராச்சியசிறீயைப்பே கத் தோன்றுகின்ருள். ஒரோவொருகால் அக்காதேவி தானே படையெடுத்துப் ே மேற்பார்வையிட்டும் வந்தாள். ஒய்சள (1173-1220) அரசியாகிய உமாதேவி என சிற்றரசருக்கெதிராக இருமுறை படைநட முற்றேன்றிய பிள்ளைக்கே அரசுரிமை 6 ஆயின் அரசிளங் குமரன் நோயுற்றவன: மிக்கவணுகவேனும் இருப்பின் அவன் . அரசகுமாரன் வழியாக ஆளும் மரபு தெ கின்றமையால், மூத்தபிள்ளைக்கே அரசுரின் கள் அடிக்கடி நேர்ந்திருத்தல்கூடும். ஆ பாண்டுகுமாார் அரசுரிமையைத் தமக்கு டிசனிடம் கேட்டது முறையற்றதன்று; தது. ஒழுக்கக்கேடு காரணமாகவும் ஆ விலக்கப்படலாம். “தனியொரு மகனே போதும் அரசுகட்டிலேறலாகாது’ என் அரசர் சிலவேளைகளில் தம் மூத்த புதல் குரிய உரிமையை மறுத்துத் தமக்குப் நியமித்துள்ளனர் ; உதாரணமாக முதற் பேரவையொன்றைக் கூட்டி, உரிமைகோ தனக்குப்பின் அரசுகட்டிலேறற் குரியா துறந்தான் ; இதுபோன்ற வேறு உதா! அரசுரிமையென்னும் கட்டுப்பாடான வி பூசல்கள் உண்டானதற்குக் காரணமாயிருந் யுடைந்ததற்கும் அதுவே காரணமாயிருந்த
அரசிளங்குமார் மிக்க கவனத்தோடு இளவரசன் (யுவராசா) பெரும்பாலும் அ யாக இருந்துவந்தான். இவ்வழக்கம் பெ படையெடுத்துவந்தோருக்குள்ளும், சோழ வலிமைபெற்றிருந்தது. சோழ இளவரசர் தமது சொந்தப் பெயரிற் பட்டயங்களை :ெ மாய்ச் செயலாற்றியும் வந்தனர். சகருட முற்பக்கத்தில் ஆளும் அரசனின் பெய!ை
யும் பெரும்பான்மையாகப் பொறித்துள்ள

ழ்வும் சிந்தனையும் 25
நாள். எனினும், தித்தா, பிரபாவதி குத்தா ல்வர் குற்றகவையினராயிருந்தகாலத்து, து உண்மையே. சில வேளைகளில் அரச று விளங்கினர். உதாரணமாகக் கன்னேசி னன் கிரகவருமனின் விதவையான இராச் னை அரசனுக்குப் பக்கத்தில் மாண்புற ாகக் கலந்துகொண்டாள். தென்னிந்தியா ) மகளிர்பலர் அரசியலில் ஈடுபட்டிருந்தா டாம் செயசிங்கன் (1015-1042) என்னும் ாாய அக்காதேவி என்பாள் ஒரு மாகா "சன் முதல் இராசராசனின் தமக்கையான பான்றே அரசியலிற் பங்குகொண்டவளா மகளிர் போர்முனைக்கும் சென்றுள்ளனர். போர்புரிந்ததோடமையாது முற்றுகைகளை அரசன் இரண்டாம் வீரபல்லாளனின் ள்பாள் பணிந்து திறை தெலுத்த மறுத்த ாத்திச் சென்ருள். வழிவழியாகச் செல்வது நியமமாயிருந்தது. கவேனும், உறுப்பறையாகவேனும், மெலிவு அரியணையேறலாகாதெனவும், அத்தகைய ாடர்ந்து வாலாகாதெனவும் அறநூல் விதிக் மையென்னும் விதிக்கு விலக்கான நிகழ்ச்சி கவே மகாபாரதக் கதையில் (பக். 539) க் தருமாறு கண்ணிலானுகிய திருதசாட் அவ்வாறு கேட்கும் உரிமை அவருக்கிருந் ஜரசிளங்கோவொருவன் உரிமையினின்றும் யாயினும் தீய மகனுயின் அவன் ஒரு ாறு அர்த்தசாத்திரம் அறைகின்றது. 22. ]வர் தீயவழிகளிற் சென்றகாலை, அவருக் பின் உரிமைபெறவேண்டியவரைத் தாமே சந்திாகுத்தன் முதுமையெய்தியகாலைப் ரிய பிறர்க்கு மாமுகச், சமுத்திரகுத்தனே னென நியமித்து, அதன்பின் அரசினைத் ாணங்களையும் காணலாம். மூத்தோனுக்கே கியொன்றில்லாமையே அரச வமிசங்களிற் $தது ; பேரரசுகள் வலிமைகுன்றித் தளர்ச்சி ததென்பது தேற்றம்.
பயிற்றப்பட்டனர்; முடிக்குரிமைபூண்ட |ரசியல் அலுவல்களில் தந்தைக்குத் துணை ரிதும் பரந்துகாணப்பட்டது; வடமேற்கிற் ஒருக்குள்ளும் சிறப்பாக இவ்வழக்கம் நன்கு ர் தம் தந்தையர் முடிதுறக்கு முன்னமே வளியிட்டும் தந்தையரைச் சாராது சுதந்திர ம் பாலவரும் தம்முடைய நாணயங்களின் ாயும் பிற்பக்கத்தில் இளவரசனின் பெயரை
�tr*

Page 152
3.26 வியத்தகு
இளவரசராற் பெற்ருேருக்குப் பேரிடர் காலமுதல் தந்தையைக் கொன்ற தனயர் : ஆட்சிசெய்தனரெனப் பெளத்த மரபுவால காரணமாகப் பொறிபுலன்களின் ஆற்றல் லாகிய புராதன வழக்கமொன்று இந்தச் பின்பற்றப்பட்டுவந்ததென்பது குறிப்பாற் லத்திற் பரந்து காணப்பட்டது; ஆயின், மையியல்பை மறந்துபோயினர். தம் மக் குழ்ச்சிகளில் அகப்படாதவாறு அரசர் குமாரர் நண்டுபோல் தம் பெற்ருேரை எச்சரிக்கைசெய்கின்றது". ஆதலால் அரசு கக் கட்டுப்படுத்தல் வேண்டும்; அவர் தப் மாட்ட்ார் என்பதைத் தெளிதற்பொருட்டு ஒற்றிக்கொளல் வேண்டும்.
தன் தந்தையின் அாசைப் பெறும்பொ இளவரசனெருவனின் வேட்கையை நிை பெரும்பாலும் தானே விரும்பி முடிதுறப் பும் ஒப்புக்கொண்டுள்ளன. இந்தியாவின் களிலும் இதற்கு உதாரணங்களைக் காணல சமய முறைப்படி தற்கொலை செய்துகொ6 அரசர் பலர் முடிதுறந்தபின் உண்ணுநோ6 தல் என்பர்) உயிர்துறந்தனரென அறிகின் பிடத்தக்கவன் சந்திரகுத்த மோரியனுவா: மூழ்கி நேரே துறக்கம் புக்கனர். இவ்வாறு சோமேசுவரன் (ஏறக்குறைய 1042-1068 றல் ஒடுங்கத்தொடங்கியபோது துங்கபத்தி மந்திரி பிரதானிகள் இரு கரையிலும் நிை நீரில் மூழ்கி உயிர்நீத்தான். நடுக்காலத்தில் அரசன் தற்கொலைசெய்துகொள்ளும் சடங் ருந்தது.
சில இடங்களிற் பிறவகையான மரபுரி மாக, உச்சயினியிலிருந்து அரசாண்ட சக டைய மகனுக்குச் செல்லாது, தம்பிக்கே இறந்தபின்பே அரசுரிமை அவருள் மூத உடன்பிறந்தாருள் ஒருவரிடமிருந்து ஒ( இந்தியாவின் ஏனைப் பகுதிகளிலும் ஒர இலங்கையிற் பெரும்பாலும் இம்முறையே சீனுவிற் சாங்கு வமிசம் ஆட்சிபுரிந்த க கி. மு. 1100) இந்த முறையே வழக்கிலி ரும் இதனையே பின்பற்றினர். இன்றும் படுகிறது.
மலபாரிற் சேரமன்னர் ஆட்சிசெய்த
கவே சென்றது (மக்கட்டாயம்). ஆயின் தாய்வழியுரிமை முறையொன்று (மருமக்க முறைப்படி அரசனுக்குப்பின் அவன் மக

இந்தியா
நேரினும் நேரும். அசாத சத்துருவின் ஐவர் ஒருவர்பின் ஒருவராக மகதநாட்டை Tமுென்று கூறுகின்றது. இதனுல், மூப்புக் பொன்றிவரும் . அரசனைக் கொன்றுவிடுத காலத்தில் இந்தியாவின் இப்பகுதியிற் பெறப்படுகின்றது. இவ்வழக்கம் ஆதிகா
பின்வந்த தலைமுறையினர் இதன் உண் களும் மனைவியருஞ் செய்யும் பொல்லாச் எச்சரிக்கைசெய்யப்பட்டுள்ளனர். ‘அர்ச உண்டுவிடுவர் ' என்று அர்த்தசாத்திசம் Fகுமாரரின் நடவடிக்கைகளைக் கண்டிப்பா ) தந்தையருக்கெதிராகக் கிளர்ச்சி செய்ய
அவர்தம் செயல்களை ஓயாது ஒற்றரால்
ருட்டுப் பொறுமையிழந்து விதுவிதுக்கும் றவேற்றுதற்காக மூப்பெய்திய அரசன் பதுண்டு. இவ்வழக்கத்தை நீதிநூலும் மா எல்லாப் பாகங்களிலும் எல்லாக் காலங் ாம். சிலவேளைகளில் முடிதுறந்த அரசன் ள்வதுமுண்டு. சமணமதச் செல்வாக்கில்ை ன்பை மேற்கொண்டு (இதனை வடக்கிருத் ாருேம். அத்தகையோரில் விதந்து குறிப் ன். வேறு சிலர் புண்ணிய நதியொன்றில் செய்தோரிற் சாளுக்கிய மன்னன் முதற் } குறிப்பிடத்தக்கவன். அவன் தன் ஆற் கிரையென்னும் புண்ணிய நதியில் இறங்கி, ரயாக நிற்க, சமயப் பண்ணுெலிமுழங்க } மலபாரிலிருந்த சிற்றரசுகள் சிலவற்றில் கு ஒழுங்கான ඖෂ நியமமாக நிலைபெற்றி
மை முறைகள் வழங்கிவந்தன. உதாரண 5மரபுச் சிற்றரசரின் அரசுரிமை அரசனு 5 சென்றது. உடன்பிறந்தார் எல்லாரும் த்தோனின் மூத்த மகனுக்குச் செல்லும். ருவருக்கு அரசுரிமை செல்லும் வழக்கம் ளவு இருந்ததெனக் கருத இடமுளது. ஒழுங்காகப் பின்பற்றப்பட்டுவந்தது. ாலத்தில் (ஏறக்குறைய கி. மு. 1500ருந்தது. மத்திய ஆசியத் தொல்குடியின கிழக்காபிரிக்காவில் இவ்வழக்கங் காணப்
பழங்காலத்தில் மரபுரிமை ஆண்வழியா , ஏறத்தாழ 12 ஆம் நூற்ருண்டளவில் 5ட்டாயம்) வழக்கில் வந்துவிட்டது. இம் ானுக்கு உரிமை செல்லாது, தமக்கையின்

Page 153
ಗ್ರಿ! il, "r t r"ı
சூரியன் தேராளி. சூரியன் கோயில், கோ
as Dept. of Archaeology, Goverintent of India
நகரவாயிற் கோபுரம், தாபோயி, பரோடா.
கி.பி. 11 ஆம் நூற்றுண்.ே
 
 

SSaELLLkLG LT LDLtTtLLtttS TTLGGGL k GTS TTTMTTkk
త్తల
1)ඒ &)
பணுரகம்'ஒறிசா. கி.பி. 13 ஆம் நூற்றுண்டு.
M. Herrliraterrari, "Indier", Atli. Yfia Ferlig, 2ízkrc:
நேமிநாதர் கோயிலின் தொழுமிடம், ஆபூமன், இராசத்தானாம். கி.பி. 13 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் XXI

Page 154
ஆநிநாதர் கோயில் மே
ஒளிப்படம் XXII
 

erfir terrar, *“Imeligra”, „Herritis Verlag, 2 rich
ற்றாம். ஆபுமலே,

Page 155
அரசு : அரசியல் வ
மகனுக்கே (மருமகன்) அது சென்றது. கொச்சிப்பகுதிகளில் அரசுரிமையும் சொத் மைக் காலம்வரை வழங்கிவந்தது. ஒரு தொட்டே இருந்து, இடையிற் சில காலம் மேல் வகுப்பினராற் கைவிடப்பட்டுச் சில யெடுத்ததுபோலும். தாய் வழியாக மாட் பண்டை இந்திய வரலாற்றிற் கண்டறிய களில் தாய்வழிப் பெயர்கள் பெருவழக் தறியலாம். ஆயின், சிறப்புடைய இரா: காகப் பின்பற்றப்பட்டதில்லை.
அரசன் தனக்குப்பின் அரசெய்து தற்கு டலத்திலுள்ள பெருமக்களே மிக்க அதிக விழுமியோரும் அமைச்சரும் சமயத் தலை கூட்டி அரசனைத் தெரிவுசெய்வர். இவ்வ புத்திரப்பேறின்றி இறந்தகாலை, அந்நாட மாறு அரிசனை அழைத்தனர். வங்காள வமிசத்தாரின் முதல்வனுகிய கோபாலன் கத் தெரிவுசெய்யப்பட்டவன். சிறுவனகி பல்லவ மன்னணுக அமைச்சரும் விழுமியே பட்டவன் ; இது மற்ருேர் உதாரணமாகுட உதாரணங்களையும் காணலாம்.
Luråbnru Ladt
மானியமுறை என்பதன் வரைவிலக்க வேற்றுமையுளது. ஒரு சாரார், அரசன் மு முழுச் சமூகத்துக்குமுரிய ஒப்பந்தத் தெ கால ஐரோப்பாவில் இருந்த முறையினைே மற்றையோர் இதனை இவ்வாறு வரைய. சியல் அதிகாரம் முக்கியமாக நிலக்கிழா குறிக்க அவர் இப்பதத்தை ஆள்வர். பி இதன் சுருங்கிய வரைவிலக்கணத்தையே பண்டை இந்தியாவிலே உண்மையான யென்றே சொல்லல் வேண்டும்; எனினு இராசபுத்திரரிடையே ஐரோப்பாவிலிருந் உருவாகியதுண்மையே. ஆயின் அது நா பாற்படுவது. எவ்வாருயினும், மேலாண்ை இருந்ததே. அஃது ஐரோப்பாவிற்போல் மானிய முறையாய் (பாளைய மானிய மு தாயிருந்தது.
பிந்திய வேதகாலத்திற் பெருந் தலை6 தோன்றியிருந்தனர். இந்நூல்களிற் பயி கள் பொதுவாகப் “பேரரசன் ' என்று மையில் அவை திறையளக்கும் சிற்றரசர் குறிப்பனவாகத் தோன்றுகின்றன. ஒருமு அமைக்கும் நோக்கத்தோடு மகதப் பேர

ழ்வும் சிந்தனையும் 129
இம் மருமக்கட்டாய முறை, திருவாங்கூர் துரிமையும் வழிவழிச் செல்வதற்கு அண் கால் இவ்வழக்கம் மலபாரில் ஆதிகாலந் பார்ப்பனரின் செல்வாக்குக் காரணமாக நூற்முண்டுகள் கழிந்தபின் மீண்டும் தலே ரிமை சென்றதற்குப் பிற உதாரணங்கள் லாம் ; குறிப்பாக, அரசனுடைய பட்டங் காகப் பயில்வதிலிருந்து இதனை உய்த் *சியங்கள் எவற்றிலும் இம்முறை ஒழுங்
ரியார் ஆருமின்றி இறந்தானேல், அம்மண் ாரம்பெற்று விளங்குவர். அவையத்தாரும் வரும் வணிகச் செல்வரும் சிலகால் அவை ாறே கன்னுேசி நாட்டரசன் கிரகவர்மன் ட்டின் விழுமியோர் அரசபதவியை ஏற்கு க்தையும் பீகாரையும் ஆட்சிசெய்த பால அந்நாட்டுப் பெருமக்களாலே அரசன ப நந்திவர்மன் ( 735-797) காஞ்சியின் பாருங் கூடிய ஓர் மன்றினல் நியமிக்கப் ம். காசிமீா வான்முறைக் குறிப்பில் வேறு
ானிய முறை
5ணம் பற்றி அறிஞர்க்கிடையே கருத்து மதல் அடிமையிமுக அனைவரையும் அடக்கிய ாடர்களின் சிக்கலான அமைப்பாய், இடைக் 'ய அது குறிக்குமென வரையறை செய்வர். றுக்காது பொதுவாக வழங்குவதால், அா ர் கையிலே இருக்கும் எந்த முறையையும் ரித்தானிய வரலாற்ருசிரியர் பெரும்பாலும் விரும்புவர். இதைக் கொண்டு பார்த்தால், மானியமுறை ஒருபோதும் இருந்ததில்லை ம் இசுலாமியர் படையெடுப்புக்களின் பின் ததைப் பெரிதும் ஒத்ததோர் மானிய முறை மெடுத்துக்கொண்ட காலப் பகுதிக்கு அப் ம முறையொன்று பண்டை இந்தியாவில்
முழுமையுற வளர்ச்சியடையாது, அரை மறை), மற்றேர் அடிப்படையில் அமைந்த
பர்க்குத் திறையளந்த சிறுதலைவர் ஏலவே ம் அதிசாசர், சம்மிராட்டு என்னும் பதங் மொழிபெயர்க்கப்பட்டு வருகின்றன; உண்
பலர்க்கு மேலாண்மை பூண்ட அரசனையே கப்படுத்திய மையவாட்சி மண்டிலமொன்றை
ாசர் முயன்றனர்; ஆயினும் மோரிய மன்

Page 156
130 வியத்த
னர் காலத்திலுமே, அவர்கடம் பேரரசின் சிற்றரசர் இருந்தனர். மோரியர் வீழ்ச்சிக் தகும் ஒரு பெரிய இராச்சியத்திலே GL}Jrg வணிருக்க, அப் பேராசற்குப் பல்வேறள னைச் சூழ்ந்திருந்தன. இச் சிற்றரசர் தா தலைவர்களைத் தங்கீழ் வைத்திருந்தனர், ! (இராசர்) என்று சொல்லிக்கொள்வர். மிருந்த தொடர்பு கொள்கையளவிலாயிe படையில் ஒழுங்காக அமையாமையால் இ பட்டதாயிற்று. பண்டை இந்தியாவிலே ஐ ற்ம் இருக்கவில்லை.
'போரில் முடிவாக முறியடிக்கப்பட்ட ge பணிந்து, அவனுக்குத் திறை கொடுத்து, விடாது பேணிவருதல் கூடும். இவ்வாறு s வதனலே திறையளக்கும் சிற்றசர் வழ அர்த்தசாத்திரம் மெலிய அரச்னுெருவன் அரசனைத் தன் விருப்பப்படியே பணிந்து இவ்வாறு செய்வதை இதிகாசங்களும் மி படையாகப் போர் செய்து வெற்றி கொ முறையான வெற்றி ' (தர்மவிசயம்) என பற்றுவதாகாது ; மற்று அதனைத் திறை முறையான வெற்றியாகும். சமுத்திர குத் வறநூல் விகியைப் புறக்கணித்துத் தாம் ள்ோடு இணைத்துள்ளனர்ாயினும், அத்தை 'பேரரசர் சிற்றரசர்மீது செலுத்திய பேரரசனுக்குச் சிற்றரசன் ஒழுங்காகத் போரிலே படையும் பொருளுந் தந்து து ம்ாகும். விழாக் காலங்களிற் சிற்றரசன் தம் பேரரசன்முன் தலைவணங்கிய சிற்றர ம்ணிகள் கடலலைபோல் ஒளிகான்றனவெ பாடாண் பாட்டுக்களெல்லாம் பகருகின்ற பெயருக்கு முன் தனக்கு மேலாண்மை ெ யும் குறிக்க வேண்டுமென்பது எதிர்பார்க் பிரதிநிதியொருவன் சிற்றரசனின் தலைநக சனுடைய புதல்வர் பேரரசனுடைய குமா வாறு கற்குங்கால் முன்னவர் பின்னவர்க அன்றியும் சிற்றரசனின் புதல்வியரைப் கேட்டலுங் கூடும். பெரும்பாலும் சிற்ற, பேரரசனுக்கு அமைச்சனுயிருப்பான் ; அ தீன் அன்புக்குப் பாத்திரமான வேருெரு னல் இடைக்காலத்தில் அமைச்சன் பதடு முள் மயங்கியவையாக இருந்தன. அச
k Ai y.
மாகாண ஆள்பதி யொருவன் திறையளக் ug: ஒரு தலைவனுகவோ வசமுயலுவான்.

கு இந்தியா
சேய்மைப் பிரதேசங்களில் திறையளக்கும் குப்பின்னர், எடுத்துக்காட்டாக அமையத் சனின் நேராட்சிக்குட்பட்ட ஆள்புலம் நடு புகளிற் கீழ்ப்பட்ட பல சிற்றரசுகள் அத முமே தமக்குத் திறையளக்கும் சிறறார்த் இச் சிற்றுார்த் தலைவருமே தம்மை அரசர் இந்தியாவிலே பேராசற்கும் சிற்றரசற்கு றும் பிறவகையிலாயினும் ஒப்பந்த அடிப் ஃது ஐரோப்பிய மானிய முறையின் வேறு
. . ܕܨܘ ܆
ஐரோப்பியப் பண்ணைக்கு ஒப்பான 'தெர்ன்
அரசனுெருவன் தன்னை வென்ற வேந்தனைப் அவ்வாற்ருல் தன் அரசுரிமையைக் கை ஒப்பந்தத்தினுலன்றி, வெற்றி கொள்ளப்படு க்கமாக அந்நிலைக்கு வந்தனர். ஆயினும், அவசியமேற்படின், அயலிலுள்ள வலிய வழிபடக் கடவுனென அறிவுறுத்துகின்றது. ருதி நூல்களும் ஆதரித்துள்ளன; வெளிப் ள்வதிை. அவ்ை மறைமுகமாகத் தடுத்தன. *பது தோற்ற அரசனின் நாட்டைக் கைப் கொடுக்கும் நிலைக்குப் பணியச் செய்வதே. தன் போன்ற பிற்பட்ட அரசர் பலர் இவ் வென்ற இராச்சியங்களைத் தம் பேரரசுக கய செயலை வழக்கானது கடிந்தது. ஆணை அளவிற் பெரிதும் வேறுபட்டது. திறை செலுத்த வேண்டு மென்பதும், 1ணைபுரிய வேண்டு மென்பதும் இலட்சிய பேரரசனின் அவையிற் சமுகமளித்தான். Fர் பலரின் சுடர் முடியில் அணிந்திருந்த ன்று இடைக்காலத்து அடல் வேந்தரின் ன. சிற்றரசன் தன் பட்டயங்களிலே தன் சய்யும் பேரரசன் பெயரையும் பட்டங்களை கப்பட்டது. சில வேளைகளிற் பேரரசனின் ரில் வதியுமாறு விடப்படுவதுண்டு. சிற்றர ாரோடு ஒருங்கு கல்வி கற்றல் கூடும்; அவ் கு ஏவலிளையாாகக் கடமை யாற்றுவர் ; பேரரசன் தன் உவளகத்திற்கு விடுமாறு "சனுெருவன் தனக்குத் தலைமை பூண்ட ன்றேல், பேரரசன் தன் அமைச்சனையோ, பனையோ சிற்றரசனுக அமர்த்துவான். இத ம் சிற்றரசன் ப்தமும் பெரும்பாலும் தம் Fன் விரும்பியாங்கு பதவியேற்றிருக்கும் கும் சிற்றரசனுகவோ, தன் உரிமை முறைப்

Page 157
அரசு : அரசியல் வ
மகாசாமந்தன் என்னும் விறுசான்ற ஞய் விளங்கினன்; அவன் தனக்கெனச் உட்ையனுயிருந்தான். அரசனுெருவனின் களுள் எதிர்க்கிளர்ச்சி செய்யும் சாமந்தன தக்கணத்தின் வரலாற்றிலே இதற்கு நல் ஆம் நூற்ருண்டுமுதற் சாளுக்கிய வமிசப் இல் தந்திதுர்க்க இராட்டிரகூடன் என்னு த்திவிட்டுத் தன்னுடைய வமிசத்தை நிறு சிற்றரசர் நிலைக்கு ஒடுக்கப்பட்டனர். ஆ இராட்டிரகூடர் வலி குன்றியிருந்த க! சாளுக்கியர் மீண்டும் தம் அதிகாரத்ை அதனைப் பேணி வந்தனர்; 12 ஆம் நூற் திறையளந்த சிற்றரசராகிய யாதவருட இராச்சியத்தைக் கைப்பற்றித் தமக்குட் உண்மையிற் பேரரசனுெருவன் வலிமி சிற்றரசர்மீது அத்துணைக் கண்டிப்பாக பொறுத்தவரையில் அவன் அதிகாரக் க. தான். அன்னரிடமிருந்து வழிபாடும் திை பேசுவதுண்டு; ஆயின் அத்தகைய பேச் முரவாரமேயாகும். உதாரணமாகச் சமு, வண்ணனையுமே தனக்குத் திறை கொ ஆனல், புண்ணிய தலமாகிய கயாவிற் ெ மதி வேண்டி வந்த சிங்களத் தூதுக் கு களை ஏற்றுக் கொண்டதாகிய ஒரு நிகழ் திாகுத்தன் இவ்வாறு பெருமை பேசின. மூலத்தாற் றெளிவாகின்றது.
இனிச், சிறு தலைவர் இராசா என்னுட போதும், இடைக் கால ஐரோப்பாவிற் பெற்றிருந்தவளவு அதிகாசத்தையே தென் பீகாரிலே தூதபாணி என்னுமிடத் பட்ட கல்வெட்டொன்று ஒரு சுவையான ஒருகால், உடன்பிறந்தாராய வணிகர் பொருள்களும் கொண்ட ஒரு சாத்தோ பெயர்ந்து அயோத்தியிலிருந்த தமது சால்மலி என்னுமொரு கிராமத்தில் இ போது ஆதிசிங்கன் என்னும் அவ்வூர் அ தான் ; அவனுக்குப் பின்னே பரிசனர் . படி தமக்கும் தம் விலங்குகட்கும் உல ஆயின் அக்கிராமத்தார் தற்காலிகமாக னர்; அதனல் அவர் அரசன் பணியாட்க அங்குத் தங்கியிருந்த வணிக மக்களிடம் கிசைந்து அவ்வணிகர் தம் கையிருப்பி டிய உணவுப் பொருள்களை வழங்கினர். நட்பினை நயந்த அரசன் அவனையும் அவ யுறுப்பினாாக்கி மகிழ்ந்தான். ஒருநாள் மீண்டுமொரு முறை சென்றபோது, அவ்

ாழ்வும் சிந்தனையும் 13.
சிற்றரசன் எப்போதுமே பெருவலியுடைய சொந்தமான ஆட்சி முறையும் படையும் பாதுகாப்பை அச்சுறுத்திய பல விடயங் சின் பகை அபாய மிக்க தொன்று. மேற்குத் ல உதாரணங்களைக் காணலாம். இங்கே 6 ஆட்சி செய்து வந்தது. ஏறக்குறைய 753 ம் சிற்றரசன் சாளுக்கியர் ஆட்சியை வீழ் வினன். இதனுற் சாளுக்கிய மரபினர் அற்ப யின் ஏறக்குறைய 200 ஆண்டுக்குப்பின்பு, லத்தில் அவ்வாய்ப்பினைப் பயன் படுத்திச் த நிலைநாட்டி, 12 ஆம் நூற்ருரண்டுவரை முண்டின் இறுதியில், அச் சாளுக்கியர்க்குத் ம் காகதீயரும் ஒய்சளரும் சாளுக்கியரின்
பகிர்ந்து கொண்டனர். க்கோரும் நெடுந் தொலைவிலுள்ளோருமான ஆணை செலுத்தினனல்லன்; அன்னரைப் டிவாளத்தைச் சாலவுந் தளரவே விட்டிருந் >றயும் பெற்றதாக அவன் பலகாற் பெருமை சுக்கள் பல உண்மையில் உள்ளிடில்லா வெற் த்திரகுத்தன், இலங்கையரசனுகிய சிறீமேக டுத்த சிற்றரசனெனக் கூறிக்கொண்டான். பளத்த மடமொன்றை அமைப்பதற்கு அனு ழுவினர் கொணர்ந்த காணிக்கைப் பொருள் ச்சியை மட்டும் வைத்துக் கொண்டே சமுத் ன் என்பது நம்பத்தக்க ஒரு சீனவரலாற்று
b பட்டத்தைத் தமக்குச் குட்டிக் கொண்ட பண்ணைப் பிரபுக்கள் ( பெருநிலக் கிழார்) உடையாாயிருந்தனர். இது சம்பந்தமாகத் திற் கி. பி. 8 ஆம் நூற்ருண்டிற் பொறிக்கப் கதையைக் கூறுகின்றது ; அது வருமாறு: மூவர் வாணிகப் பண்டங்களும் உணவுப் நி தாமிரலித்தித் துறைப்பட்டினத்திலிருந்து இல்லத்துக்குச் சென்றவர் வழியிலே பிரமா சாப்பொழுதைக் கழிக்கத் தங்கினர்; அப் ரசன் வேட்டை மேற்கொண்டு அவ்வழி வந் லர் தொடர்ந்து வந்தனர். வந்தவர் வழக்கப் ாவு தரும்படி கிராம மக்களைக் கேட்டனர். உணவுத் தட்டுப்பாட்டால் துயருழந்திருந்த் ள் கேட்டவற்றைக் கொடுக்க இயலாதவராய், சிலரை அனுப்பினர். அன்னர் வேண்டுகோட் லிருந்து அரசனுக்கும் பரிசனர்க்கும் வேண் அவ்வணிகருள் மூத்தோணுய உதய மானனின் ன் உடன் பிறந்தார் இருவரையும் தன் அவை உதயமானன் பிரமாசால்மலிக் கிராமத்துக்கு ஆர் மக்கள் முன்னம் அவன் செய்த உதவியை

Page 158
32 வியத்த
உள்ளி அவனையே தமக்கு அரசனுமாறு கிணங்கிய ஆதிசிங்கன் அவ்வாறே வா6 கிராமத்துக்கு அரசனுக்கினன். அவனுடை இரு கிராமங்களுக்கு அரசராக்கப்பட்டன
பாளைய மானியமுறை தோன்றியதற்கு இச் சிறு கதை விளக்குகின்றது. மோரி லாளர்க்கும் அன்பர்க்கும் படியைப் பண தொகுதியிலிருந்தோ வரும் இறைப் ெ அவர்க்கு வழங்கினர். இந்த உரிமை பெ கொண்டதாயிருந்தது. இவ்வுரிமை பெற்ே னுக்கும் இடைநின்று கருமமாற்றும் அ மாற்றத்துகுக்ம் உறுதிக்குலைவுக்கும் அர8
சில்லோராட்சிகளு
பண்டை இந்தியாவில் முடியாட்சியே ஆட்சி செய்துவந்த தொல்குல அரசுகளு * குடியரசு' என்னும் பெயர் பெரும்ப சிலர் இச் சொல்லாட்சியைக் கண்டித்துள் குலங்கள், இஞ்ஞான்றை இந்தியக் குடிய றெரிவு செய்யப்பட்டதோர் மன்றினல் ஆ விற் கொண்டால், அவற்றைக் குடியரசு பொருத்தமேயாம். உரோமக் குடியரசு ஒ குடியரசேயாம். அன்றியும், பண்டை இ றிலே பெருந் தொகையினரான மக்கள் ஒரளவுக்குக் கட்டுப்படுத்தியுள்ளனர் என்
மிகப் பழங் காலத்திலே அத்தகைய ெ பதை வேதநூல்கள் ஒாாற்ருற் குறிப்பிடு! பாக இமயமலை அடிவாரங்களிலும் வட மத நூல்கள் ஒப்புக் கொள்கின்றன. இ6ை உட்பட்டனவாய் அவற்றிற்குத் திறைய பொறுத்தவரையில் தன்னுண்மையுடைய6 பெற்றுத் திகழ்ந்த தொல் குலங்களுள் நேபாளத்தின் எல்லைப்புறங்களில் வாழ் தோன்றியவர். பிற்காலக் கதையிலே, புத் சிறப்பொடு விளங்கிய விறல் வேந்தனுக அவன் இல்வாழ்வார் பலர்கூடிய பெரு வொரு தொல்குல முதல்வனேயாவான், ! சியல் அலுவல்களைக் கலந்து பேசுதற் ெ மொழியில் சந்தாகார எனப்படும்) ஒழுங் இக் காலத்திலே முடியாட்சியில்லாத அ விருச்சியரின் கூட்டாட்சியாகும். இலிச்ச பெற்றிருந்தது. பெருவீரனுகிய அசாத நெடுங்காலமாக எதிர்த்துத் தடுத்து வந்த யுள்ளாரென ஐயத்துக் கிடமான பெளத் என்னும் பதம் தொல்குல மன்றத்திற் க

கு இந்தியா
வேண்டினர். அவ்வூரவர் வேண்டுகோளுக் ரிகளுகிய உதயமானனைப் பிரமாசால்மலிக் ய உடன்பிறந்தார் இருவரும் அயலிலிருந்த
分*
த் துணையாயிருந்த மற்ருெரு காரணத்தை பர் காலத்துக்குப்பின், அரசர் தம் அலுவ மாக வழங்காது, ஒர் ஊரிலிருந்தோ, ஊர்த் ாருளைப் பெற்றுக் கொள்ளும் உரிமையை ரும்பாலும் பிற சிறப்புரிமைகளையும் உடன் முர் வழக்கமாக வரியிறுப்போருக்கும் அரச திகாரிகளாக மாறினர். இம்முறை ஆட்சி டையாட்சியறவுக்கும் வழிவகுத்துவிட்டது.
நம் குடியரசுகளும் வழக்கமாயிருந்ததாயினும், சில்லோர் கூடி 5ம் ஆங்காங்கிருந்தன. இவ் வாசுகளுக்குக் லும் வழங்கப்பட்டுவருகின்றது. அறிஞர் ளாரெனினும், கணங்கள் எனப்பட்ட தொல் ாசைப் போன்று பொதுவாக்குரிமையாற் ;ட்சி செய்யப்பட்டனவல்ல என்பதை நினை என்னும் சொல்லாற் குறிப்பது சாலவும் ரு குடியாட்சி யன்று; ஆயினும் அஃதொரு ந்தியக் குடியரசுச் சமுதாயங்கள் சிலவற் அரசாட்சியிலே நேராகக் கலந்து அதனை பதற்குச் சான்றும் உண்டு. நால்குலங்கள் (கணங்கள்) இருந்தன வென் கின்றன. (பக். 44). பல குடியரசுகள், சிறப் பீகாரிலும் இருந்தனவென்பதைப் பெளத்த ப பெரும்பாலும் பெரிய இராச்சியங்களுக்கு ளந்து வந்தனவாயினும், உள்ளாட்சியைப் ாவாய் விளங்கின. அவ்வாறு தன்னுண்மை ஒன்று சாக்கியர் குலமாகும். இன்றுள்ள த இம்மக்களிடையே கெளதம புத்தர் தரின் தந்தையான சுத்தோதனன் பெருஞ் விவரிக்கப்பட்டுள்ளானுயினும், உண்மையில் மன்றமொன்றன் ஆதரவிலே தங்கியிருந்த வ் வில்வாழ்வார் தமது குலஞ்சார்ந்த அர பாருட்டு ஒரு மண்டபத்திலே (இது பாளி 5ாகக் கூடினர். ரசுகளுள் மிக்க வலிபடைத்து விளங்கியது பிக் குலமே இக் கூட்டாட்சியில் தலையிடம் சத்துருவின் தாக்குதலை இக் கூட்டாட்சி து. இலிச்சவியருள் 7707 அரசர் தோன்றி மரபொன்று கூறுகின்றது. ஈண்டு, அரசர் ந்து கொள்வதற்குத் தகுதி பெற்ற குடும்

Page 159
அரசு அரசியல் வா
பங்களின் தலைவர் அனைவரையுமே சுட்டு மல்லரும் நட்புறவு பூண்டிருந்த மற்றைக் போர் தொடுத்த காலத்து, அன்னரின் அ காகத் தொல்குலத் தலைவர் முப்பத்தறுவ தெனச் சமண வரலாற்று மூலங்கள் கூறு நிருவாகத் தலைவனுகத் தலைமையரசன் ஒ( போலவே இவனும் வாழ்நாள் முழுவதும் ப யாளனிடம் பதவியை ஒப்படைத்தானென
புத்த பிரானலே வகுக்கப்பட்டதென்று பானது, குடியரசு முறையைக் கைக்கெ அரசமைப்பைப் பார்த்தே வகுக்கப்பட்டெ இக்கருத்து நியாயமானதாகவே தோன்று பினைப் பின்பற்றியே புத்தபிரான் அதனை தின் அலுவல்களை யெல்லாம் குருமாரின் லமைந்த நடைமுறைகளையும் நிலைக்கட்ட வந்தது. அன்று அக்குருமாரின் கூட்டம் சங்கமொன்று தன் அலுவற் கூட்டமொ6 முறையிற் பெரிதும் வேறுபட்டதன்று. எ எல்லா முடிவுகளுக்கும் குழுமிய குருமா வேண்டியிருந்ததாதலின், அக் கூட்டம் இ பட்டது. தீர்க்கமுடியாத வேறுபாடுகள் : விடப்பட்டன.
புத்தருடைய காலத்திலே சுதந்திரமாய் வந்த சமூக, பொருளாதார நிலைமைகளி கிழக்கிந்தியாவிற் முேன்றிவந்த இராச்சிய கொடுக்க வேண்டியிருந்ததாற் பெரிதும் இ நிருவாண காலத்தையடுத்துச் சாக்கியருட ரென்பதையும் அவருட் சாக்கியர் மீண் ரென்பதையும் ஏலவே கண்டோம் (பக். 6 பராயிருந்தக்காலும், பழைய குடியரசை காணப்படுகின்றர். அவர் தாம் இறப்ப விளித்து, அன்னர் தம் மரபுகளைக் கைவிட கூடி எல்லாரும் சமுகமாயிருந்து அலுவ அன்னரின் பாதுகாப்புத் தங்கியுளதென பாராட்டத்தக்க பகுதியொன்று கூறுகின் தியா பேரரசின் தாக்கத்தை அத்துணை 2 குடியரசமைத்து வாழ்ந்த தொல்குலங்க லும் பன்னெடுங்காலம் நிலைத்திருந்தன. ஆ தப்பட்ட கிரேக்க வரலாறுகளில் இத்தகை னர். போவாக் கொண்ட அரசனுெருவன் கொள்ளற்குக் கையாளவேண்டிய வழிவ அர்த்தசாத்திரம் விரித்துரைக்கின்றதுமூட்டி, அதனுல் தொல்குல மன்றிலே செய்து, அத் தொல்குலத்திற் பிளவை கூறுகின்றது. அசாதசத்துருவின் குழ்ச் பான், விருச்சியர்மேற் படையெடுத்துச்

ழ்வும் சிந்தனையும் 133
கின்றதெனல் வேண்டும். இலிச்சவியரும் தொல்குலத்தினரும் அசாத சத்துருவோடு லுவல்களை ஒழுங்குபடுத்தி நடாத்துவதற் ர் அடங்கிய உள்ளவை யொன்றிருந்த கின்றன. இக் கூட்டிணைப்பு முழுவதற்கும் குவன் இருந்தான்; சாக்கியரின் அரசனைப் தவியிலிருந்து, தனக்குப் பின் தன் உரிமை
அறிகின்ருேம். சொல்லப்படுகின்ற பெளத்த சங்க அமைப் ாண்ட இத் தொல்குலங்களுள் ஒன்றன் தனச் சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளனர்; கிறது. ஒரு வேளை சாக்கியரின் அரசமைப் வகுத்துள்ளாராகலாம். பெளத்த சங்கத் பொதுக் கூட்டம் ஒழுங்கான நெறியி ளகளையும் துணையாகக் கொண்டு நடாத்தி பின்பற்றிய நெறிமுறையானது இன்றைய ள்றை நடாத்துங்காற் பின்பற்றும் நெறி "னினும், பெளத்த குருமார் கூட்டத்திலே ர் அனைவரினதும் ஒருமுகமான சம்மதம் ]ஞ்ஞான்றை நிருவாகக் குழுவினும் வேறு ர்ேப்புக்காக மூத்தோர் குழு வொன்றுக்கு
வாழ்ந்த தொல்குலங்கள் அகத்தே மாறி சினலுண்டான நெருக்கத்துக்கும், புறத்தே பங்களினலுண்டான நெருக்கத்துக்கும் ஈடு இன்னலுழந்தன. ஏறத்தாழப் புத்தருடைய ம் விருச்சியரும் வென்றடிப்படுத்தப்பட்டன டும் தலையெடுக்காது மாண்டு மறைந்தன 3). புத்தபிரானுமே, அரசர் பலர்க்கு நண் மப்பில் ஆழ்ந்த பற்றுக் கொண்டவராகக் தற்குச் சிறிது முன்பாக, விருச்சியரை -ாது காப்பாற்றுவதிலும், ஒழுங்காக மன்று பல்களை ஆராய்ந்து முடிவு செய்வதிலுமே எச்சரிக்கை செய்துள்ளாரென்று வியந்து றது. கிழக்கிந்தியாவைப் போல மேற்கிந் உறைப்பாக உணரவில்லை; ஆதலால் அங்கே ள் கிழக்கிந்தியாவிலிருந்தவற்றைக் காட்டி லுலெச்சாந்தரின் படையெழுச்சி பற்றியெழு sய பல தொல்குல மக்கள் கூறப்பட்டுள்ள் இத் தொல்குலங்களை அடிப்படுத்தித் திறை கைகளை ஓர் அத்தியாயம் முழுவதிலுமே தொல்குலத் தலைவர்க்கிடையிற் பகையை
ஒருமுகமான முடிவு ஏற்படாவண்ணம் உண்டாக்குவதே சிறந்த வழியென அது சிவல்ல அமைச்சனுகிய வருடகாரன் என்
செல்வதற்குமுன் அன்னரின் வலிகெடுப்ப

Page 160
134 வியத்த
தற்கு இந்த வழியைக் கையாண்டனென். றது. பெயர் சுட்டிய ஏழு தொல்குல வு. குட்டிக் கொண்டு பிழைக்கின்றனர்” என் கால் வஞ்சநவிற்சியாக இக்குடியரசுகளி குதவா மடமையையுமே குறிப்பிடுகின்றத மேற்கிந்தியாவிற் குடியரசு முறையிலை பாரதம் தெளிவாக ஒப்புக்கொள்கின்றது. வரை நீடித்திருந்தன வென்பதற்கு எண் வெட்டுக்களும் சான்று பகருகின்றன. ஒரு யெளதேயரது குடியரசே மேற்கிந்தியாவி இக்குடியரசு “யெளதேயக் குலம் வெல்: நாணயங்களை அச்சடித்துப் பரப்பியது. என்னும் பெருமித வாசகம் பொறிக்கப் யொன்று கண்டெடுக்கப்பட்டுளது ; அன் யொன்றுங் கிடைத்துளது. இஃது அக் ஆயின், அவனது பெயரை அறிய முடிய யுள்ளது. அவன் 'மகாராசா " என்னும் யிருந்தான்; ஆயினும் அவன் பெரும் பை பதி என்றும் கூறப்படுகின்றன் , “யெளே ளப்படுகின்றன்"
அலெச்சாந்தர் படையெடுத்த காலத்தி வரலாற்ருசிரியராற் கூறப்படும் மலோய் லாம். அவ்வாறயின், பல நூற்முண்டுக் கழ தவராதல் வேண்டும். ஏனெனில், மாளவ படுதலானும், அம் மக்களே நருமதைக்கு தேசத்துக்கு மாளவம் என்னும் பெயை னிலே நந்தசா என்னுமிடத்திற் காணப்ப கல்வெட்டுக்கள் சில மாளவ சிறீசோமன் அவன் 'முன்னேரின் அரச பாரத்தைத் மரபுரிமைப்படியே அப் பதவியைப் டெ மெனப் பிற்காலத்து வழங்கிய சகாத்தத் வத் தொல்குலம் வழிவழியாகக் கையளி யால், அதனை மாளவரே தொடக்கிவைத்த கி. பி. 4 ஆம் நூற்றண்டிலே சமுத்திரகு இம் மேற்குக் குடியரசுகளிற் பெரும்ப கொடுக்குஞ் சிற்றரசுகளாயின (பக். 86). அறும் கேள்விப்படுகின்றிலேம். ஒருகால் வாக அழிந்தொழிந்தனவாகலாம். அவற்றி @ဓါပဲဒိ%) ); ஒருகால் அது மானிய முறை சரி வனுக்குப் பெரும்பாலும் கீழ்ப்பட்டவர அச் சிறுதலேவரின் சம்மதப்படியே தனி, களின் உதவியின்றித் தனித்தலைவன் எக் தானெனவும் கொள்ளலாம். எவ்வாருயினு. கள் பண்டை இந்தியாவில் இருக்கவில் நாடத்தும் முறை இந்தியாவின் பண்டை கொள்வதில் இன்றைய இந்தியா பெருமித

கு. இந்தியா
று பெளத்த மரபுக் கதையொன்று கூறுகின் |ப்பினர் "இராசா வென்னும் பட்டத்தைச் று அர்த்தசாத்திரம் கூறுமிடத்து, அது ஒரு ன் போர்ச் செருக்கையும் நடைமுறைக் ாகலாம்".
மந்த தொல்குலங்கள் இருந்தமையை மகா அக் குடியரசுகள் கி. பி. 5 ஆம் நூற்ருண்டு ாணிறந்த நாணயங்களும் சில சிறிய கல் கால் இராசத்தானின் வட பகுதியிலிருந்த ற் பெருஞ் சிறப்போடு விளங்கியதாகலாம். 5' என்று பொறிக்கப்பட்ட எண்ணிறந்த “ வய மந்திரவலிபடைத்த யெளதேயாது” பட்ட யெளதேயரின் அரசாங்க இலச்சினை ாறியும் யெளதேயரின் கல்வெட்டுப் பகுதி குலத்தின் தலைவனைக் குறிப்பிடுகின்றது; ாதவாறு அக்கல் வானிலையால் அழிவெய்தி மாட்சிமையுள்ள பட்டத்தை யுடையவனு டத் தலைவனெனப் பொருள்படும் மகாசேன தய மக்களுக்கெல்லாம் தலைவனுகவும் கொள்
ற் பஞ்சாப்பில் வாழ்ந்தவரெனக் கிரேக்க என்பவரே மாளவத் தொல்குல மக்களாக விெல் அம்மக்கள் தெற்கு நோக்கிப் பெயர்ந் ரின் நாணயங்கள் இராசத்தானிற் காணப் வடக்கே உச்சயினியைச் சூழ்ந்துள்ள பிர ா வழங்கியுள்ளதணுலுமென்க. இராசத்தா ட்ட, 3 ஆம் நூற்முண்டுக்குரிய சுருக்கமான என்பவனைக் குறிப்பிடுகின்றன ; அவை தாங்கினன்' எனக் கூறுதலின், அவன் 1ற்றமை பெறப்படும்.* விக்கிரம சகாத்த தைப் பழைய கல்வெட்டுக்கள் பல “மாள ந்த சாகத்தம்” என்று குறிப்பிடுகின்றமை வராகலாம்.
3த்தன் ஈட்டிய பெரு வென்றிகளுக்குப்பின், லானவை குத்தருக்குப் பணிந்து திறை இதற்குப்பின் அவற்றைப் பற்றி யாம் ஒன் ஊணர்களின் படையெடுப்புக்களின் விளை ன் அமைப்புப் பற்றி யாம் அதிகம் அறிதற் ‘ர்ந்ததாயிருத்தல் கூடும். ஒரு தனித் தலை "கச் சிறு தலைவர் பலர் இருந்தாரெனவும், ந்தலைவன் பதவி வகித்தானெனவும், அவர் கருமத்தையும் செய்ய முடியாதவனுயிருந் ம், இன்று வழங்கும் பொருளிற் குடியாட்சி லையானுலும், கலந்துரையாடி அரசாட்சி நாகரிகம் கண்டதொன்றேயென்று கூறிக் மடையலாம்.

Page 161
அரசு : அரசியல் வ
அமைச்சரும் “ஒற்றையாழி உருளாது” என்று அ உவமையொன்றை எடுத்துக் காட்டி, “ நடை பெறும் ” என்றும், ( Ꮡ ஆதலால் அச ரின் அறிவுரைக்குச் செவிசாய்த்தல் வே6 அலுவல்கள் நடாத்தப்படும் தலைமையிடத் ஞர் சிலரின் குழுவொன்று இருந்தது; இ. செய்ய வேண்டுமென அறிவுறுத்தப்பட்டுள் சுற்றம் எனத் தமிழிலும் மந்திரி பரிசத்து பினரின் எண்ணிக்கை அளவில் வேறுபட் பத்தெழுவர் வரை இருந்தனரென ஆசிரி முறையில் இவ்வவை எத்தனை உறுப்பின வதற்கு எமக்குப் போதிய சான்று கிடை மேற்சொன்ன பேரெண்ணிலும் சிற்றெ கின்றது.
இவ்வவை இக்காலத்து மந்திரம் போல அறிவுரை கூறுங் குழுவாகவே அமைந்தி மறைவான தன் திட்டங்கள் வெளிப்பட ஒருவனுக்குமட்டுமே அவற்றைத் தெரிவி முன். அவையின் அடிப்படையான நோ செய்வதேயன்றி, ஆட்சி செய்வதன்று. எ வழிமொழியும் ஒரு குழுவன்று என்ன ? ஒளிப்பு மறைப்பின்றி, அஞ்சாது எடுத் அறிவுரையை அரசன் முற்முக உளங்கெ அறும் ஆசிரியன்மாசெல்லாம் அழுத்தந்திரு
உண்மையில் இவ் வமைச்சரவை மிக்க தது. அரசன் நாட்டில் இல்லாத காலங்க வந்தது. அரசனைக் கலந்து ஆலோசிக்கா தல் கூடுமென்பதற்கு அசோகனுடைய வமிசத்தைச் சேர்ந்த உருத்திாதாமன் எ யைத் திருத்தியமைப்பது பற்றித் தன் குடன்படாது மறுத்துப் பேசியதனல், அ யைச் செய்து முடிக்க வேண்டியவனுணுன் லிருந்து பொருள் செலவு செய்யாது, தன் க்ோமறை அவை (மந்திரச் சுற்றம்) அரசன் தனக்குப்பின் உரிமை பெறும்" இவ்வவை வீட்டியதற்கும் காசிமீச வ தந்துளது.
அரசனின் பகைவர் ஏவிய முகவர் உண் செய்தி சேகரிப்பதில் ஈடுபட்டிருந்தனர குழ்ந்த கருமங்கள் யாவும் மறையாகே கண்டிப்பர்ன முற்காப்பு நடவடிக்கைகஃ
கும் மனவுரன் இல்லாதவரெனச் சொ?

ாழ்வும் சிந்தனையும் 135
அலுவலாளரும் ܗܝ ர்த்தசாத்திசம் சற்றுப் பொருத்தமில்லாத ஆதலின் உதவி இருந்தவழியே அரசாட்சி -னுெருவன் அமைச்சரை நியமித்து, அன்ன ண்டும் ' என்றும் கூறுகின்றது." அரசாட்சி தில் அறிவனுபவங்களால் மூத்த அரசியலறி க்குழுவினரை அரசன் நன்கு நாடிக் தெரிவு ாளான். இக்கோ மறை யவை (இது மந்திரச் என வட் மொழியிலும் வழங்கியது) உறுப் டிருந்தது; உறுப்பினர் எழுவர் முதல் முப் பன்மார் தெரிவிக்கின்றனர். ஆயின், நடை ரைக் கொண்டதாயிருந்த தென்பதை அறி த்திலது. எனினும், உறுப்பினர் எண்ணிக்கை ண்ணையே அடுத்திருந்ததாகத் தோன்று
rது, கூட்டுக் கடமைகள் பல இல்ல்ாத வோர் ருந்தது. இதற் கொப்ப, அரசனுணவன் மிக Tதிருத்தற் பொருட்டு, அவையுறுப்பினருள் க்குமாறு ஓரிடத்தில் அறிவுறுத்தப்படுகின் க்கம் அரசனுக்கு அறிவுரை கூறித் துணை னினும், அஃது, அரசன் கருத்தையே 6{f6ז(Tfז அமைச்சர் தாம் மெய்யெனக் கண்டவ்ற்றை துரைத்தல் வேண்டுமென்றும், அவர் கூறும் ாண்டு சீர்தூக்கிப் பார்த்தல் வேண்டுமென் }த்தமாய்க் கூறுகின்ரு ராதலின்.
செல்வாக்கும் அதிகாரமும் உடையதாயிருந் 1ளில் அஃது ஆட்சிக் காரியங்களைச் செய்து மலே சிறு கருமங்களில் அது முடிவு செய் கல்வெட்டுக்கள் சான்று பகருகின்றன. சக "ன்னும் சத்திரபதி (ப. 85) சிருநார் அணை அமைச்சரை உசாவியபோது, அவர் அதற் வர்தம் அறிவுரைக்கு மாருகவே, அவ்வேலை . இதனுல் அவன் அரசாங்கப் பொது நிதியி சொந்த நிதியிலிருந்தே செலவு செய்தான். அரசனைப் பதவியினின்றும் நீக்கியதற்கும், ஆளை நியமித்தவிடத்து அந் நியமனத்தை ான்முறைக் குறிப்பு ஒவ்வோர் உதாரணந்
rணுட்டிலும் வெளி நாட்டிலும் எப்போதுமே ாதலின், கோமறை அவைக் கூட்டங்களிற் வ இருப்பதன் பொருட்டு, அவ்வவை மிகக் மேற்கொண்டது. மறை பிறரறியாது காக் }லப்படுதலால் மகளிசையும், கிள்ளை பூவை

Page 162
36 வியத்தகு
போன்ற பறவைகளின் பேசுமாற்றலைப் ப6 யால் அப்பறவைகளையுமே மந்தண மன் நூல்கள் அறிவுறுத்துகின்றன.
அரசன் தன் அமைச்சரை அன்னுர்தம் வேண்டுமென அர்த்தசாத்திரம் அறுவுறு கோமறை அவையுறுப்பினரிற் பெரும்பால யாளர் அனைவரும் மரபுரிமையாகவே த. கின்றனர். ஐந்து தலைமுறையைச் சேர்ந்த அரசர்க்கு வாழையடிவாழையாக ஊழியஞ் கள் தெரிவிக்கின்றன ; இத்தகைய உதார
சில வேளைகளில் இராச்சியத்தின் அதிக வசமாக்கிக் கொள்வது முண்டு. அவ்வழி இத்தகைய போக்கைப் பிற்காலத்து மரா லாம். இங்குச் சிவாசி மன்னனின் வழித் பரம்பரை அமைச்சர் முற்றகவே ஒதுக்கி திலும் இற்றைநாள்வரை இத்தகையதொ தியாவிற் பல சந்தர்ப்பங்களில் அரசுரிை யுள்ளனர். அன்றியும் வலியிலா அரசர்க்கு படி ஆளுவோராகவும் மாறியுள்ளனர். ஆட்சி செய்த இராமராயன் என்னும் கோட்டைப் போரிலே தோல்வியுற்று இர வுக்குக் காரணனயிருந்த இவ் விராமராய இவன் வலியிலாத சதாசிவராயன் என்னு அமைச்சனே ஆவன். சதாசிவராயனை இ கொன்ருெழித்துவிட்டானென்ப.
கோமறை அவையினரின் கடமைகள் இ யறை செய்யப்பட்டிலாமையால், சொல்ல வழக்கமாக அமைச்சர் குழாத்துக்குத் பெரும்பாலும் “போமைச்சன்" (மகாமர் மன்னர் அவையிலே புரோகிதன் எனப்ட என்றும் ஆசான் என்றும் தமிழ் நூல்கள் ருந்தான். ஒரு கருமத்தைப்பற்றி அரசனு புரோகிதனேடு மறைவிலே குழ்ந்து கொ6 றது." கருவூலநாயகனும் தண்டலாளர் தன் சன்னிதாதா என்றும் சமாகர்த்தா எ விளங்கினர்; இவரைப் போன்றே “அை (சாந்திவிக்கிரகிகன்) முதன்மை பெற்று பட்டப் பெயர் குத்தர் காலத்துக்குமுன் ஞான்றை அரசில் இடம்பெற்றுள்ள வெளி ஞயினும், திட்டவட்டமாக வகுக்கப்பட்ட அரசன் போர்மேற் செல்லும் போதெல்லா இடைக்கால இந்து இராச்சியங்களில் அ! அறிவுரையாளனுமாய் விளங்கிய பிராட்டு

இந்தியா
ண்டை இந்தியர் மிகைபட மதித்திருந்தமை றத்துக்கு அண்மையிலும் விடலாகாதென
தகுதியொன்றை மட்டுமே நோக்கி அமர்த்த பத்துகின்றதாயினும், பிற்றைக் காலத்திற் ாரும், இராச்சியத்தின் குடியியற் சேவை த்தம் பதவிகளை எய்தியவராகத் தோன்று அமைச்சர் ஏழு தலைமுறையைச் சேர்ந்த ந செய்தனரெனச் சாந்தலரின் கல்வெட்டுக் ணங்கள் இன்னும் பலவுள.
rாம் முழுவதையும் அமைச்சனுெருவன் தன்
அரசன் ஓர் கைப்பாவையாகி விடுவான். ட நாட்டின் வரலாற்றில் தெளிவாகக் காண தோன்றல்களைப் பேசவாக்கள் எனப்பட்ட ஒளிமழுங்கச் செய்து விட்டனர். நேபாளத் ரு நிலைமையே நிலவிவந்தது. பண்டை இந் மயை அமைச்சர் முறையிகந்து கைப்பற்றி த அமைச்சராயிருந்தோர் பலர் உண்மைப் உதாரணமாக விசயநகர இராச்சியத்தை முதியோனைக் கூறலாம். (ப. 106). தலைக் து இந்தியாவின் இறுதிப் பேரரசின் முடி ன் சட்ட முறையான அரசனல்லன் ; மற்று, ம் முறையான அரசனுக்கு வழிவழி வந்த இராமராயனின் உடன்பிறந்தான் பின்னர்க்
வையெனத் திட்டவட்டமாக வகுத்து வரை பழக்குப் பெரிதும் வேறுபட்டிருக்கின்றது. தலைவனுெருவன் இருந்தானகலாம்; அவன் திரி) எனக் குறிப்பிடப்பட்டான் ; வைதிக பட்ட இராசகுரு (இவனைக் கருமவினைஞன் குறிப்பிடும்) பெருஞ் செல்வாக்குப் பெற்றி னவன் இறுதியான முடிவுக்கு வருமுன் தன் iள வேண்டுமென்றுமே ஒரு நூல் கூறுகின் வனும் (அர்த்தசாத்திரம் இவரை முறையே ‘ன்றும் குறிப்பிடும்) முதன்மை பெற்று மதிக்கும் போருக்குமுரிய அமைச்சனும்” விளங்கினன்; சாந்திவிக்கிரகிகன் என்னும் வழக்கில் வந்திலது. இவ்வமைச்சன் இஞ் ரிநாட்டுச் செயலாளரைப் பெரிதும் ஒத்தவ பல படையியற் கடமைகளை உடையவன். ம் இவனும் பெரும்பாலும் உடன் செல்வான். ]க்களத் தந்தணர் தலைவனும் சட்டத்துறை விவாகன் என்பான் சிறப்பெய்தியிருந்தவனு

Page 163
அரசு : அரசியல் வா
தோன்றுகின்முன் ; இனிப் படைத்த குடையவனுயிருந்தான்; ஆவணக் காப்பா சபடலிகன் என்பான் கோமறை அவைக் ஞனென்பது தெளிவு.
கொள்கையளவில், அரசனுயினும் அவ நாம் கருதுவது போன்ற சட்டமியற்றுஞ் மாகப் பொது மக்களுக்குத் தெரிவிக்கப் உண்மையிற் புதிய சட்டங்களல்ல ; மற்று விடுக்கப்படும் கட்டளைகளேயாம். அறமும் ஞதவையென மதிக்கப்பட்டன , அரசன் யோகங்களேயன்றி வேறல்ல. ஆயினும், ை பிறப்பித்த கட்டளைகள் புதிய சட்டங்களில் மியற்றினுேருள் விதந்து குறிப்பிடத்தக்கள் அரசனுடைய ஆஞ்ஞைகளைப் பொதும எழுதுவினைஞர் என்னும் அலுவலாளரின் வலாளர் ஆற்றுங் கருமத்தில் வழுவொன். காப்பு முறைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன காலத்தில் அரசன் தன் கட்டளைகளை வ! சொல்லப்பட்ட மந்திரக்கணக்கர் அவற்ை பட்ட கட்டளைகளைத் திருமந்திரவோலைநா ஒப்பு நோக்கி அவற்றின் செம்மைக்குச் அனுப்பப்படுமுன் வரிப் பொத்தகத்திற் க போதும் இப்பதிவின் செம்மைக்குச் சாட் களிற் பதின்மூவர் தாமும் இவ்வாறு சரி புரிமைகளும் கொடையாக வழங்கப்பட்ட முறையில் நிறைவேற்றப்படுவதைக் கவனி அலுவலாளர் ஒருவர் பிரதியாளாகப் பெரு தற்செயல் வழு எதற்குமே இடமில்லா வ பேணப்பட்டன; அரசனுக்கு ஒலையெழுது சிறப்புடைய கருமவினைஞராகவே விளங்கி பழைய வரலாற்று மூலங்களில் அமைச் மாத்திரர் என்று அடிக்கடி குறிக்கப்பட்டு கோ அமைச்சர்” எனப் பொருள்படும் கு பின்னைய அடைமொழி மதிப்புக் குறியா6 ருக்கு உயர்தரச் சிறப்புத்தேர்ச்சி யொன் இற்றைநாள் மந்திர வமைச்சர் போன்றே னர். அவர் யாவரும், பார்ப்பன வகுப்ை தாமும், படையியற் கடமைகளை ஏற்றுச் வினைஞர் (மதிசசிவர் அல்லது தீசசிவர்) அறும் இரு திறத்தினராகப் பிரிக்கப்பட்டுள் வர் ; பிற்போந்தவர் இஞ்ஞான்று உயர் ஒருபுடை ஒத்தவராவர்.
மெகாத்தெனீசு இந்திய மக்கள் அனைவ பிரித்துள்ளார்; அவருள் இரு வகுப்பினர் வேழு வகுப்புக்களில் இறுதி வகுப்பில் ை
7-R. 12935 (10/63)

ாழ்வும் சிந்தனையும் 137
ஃலவன் (சேனபதி) என்றுமே செல்வாக்
ாளர் தலைவனும் செயலாளனுமான மகாட் கூட்டங்களில் உடனிருந்து கடமையாற்றி
னுடைய மந்திரச் சுற்றமாயினும் இன்று சபையாக அமைந்திருக்கவில்லை. வழக்க பட்ட அரச ஆஞ்ஞைகள் ( சாசனங்கள்) ப, அவை சிறப்பான தருணங்களுக்கேற்ப ஆன்றவழக்கும் பொதுவாக மீறவொண் விடுக்கும் பணிப்புக்கள் அறத்தின் பிர வைதிகால்லா அரசர், காலத்துக்குக் காலம் ன் தன்மை பெற்றிருந்தன. இவ்வாறு சட்ட வன் அசோக மன்னனுவன். க்களுக்கு அறிவிப்பதற்காகச் செயலாளர், அணியொன்று அமைந்திருந்தது. இவ்வலு றும் வராது தடுத்தற்கு வியக்கத்தக்க முற் . உதாரணமாகச் சோழ மன்னர் ஆட்சிக் ாயாற் சொல்லத் திருமந்திரவோலை என்று ற ஏட்டில் எழுதினர்; அவ்வாறு எழுதப் யகம் எனப்பட்ட தகுதிவாய்ந்த சாட்சிகள் சான்றுபகர்ந்தனர். அவை உரியாருக்கு வனமாகப் பெயர்த் தெழுதப்பட்டன; இப் சிகள் பலர் சான்று பகர்ந்தனர்; சில வேளை ான்று பகர்ந்துள்ளனர். நிலங்களும் சிறப் . காலை, அரசனுடைய ஆஞ்ஞைகள் உரிய ப்பதற்காக முதன்மை வாய்ந்த அறமன்ற ரும்பாலும் நியமிக்கப்பட்டார். இவ்வாருகத் கையிற் பதிவுகள் கண்ணுங் கருத்துமாகப் ம் மந்திரக்கணக்கர் தாமும் பெரும்பாலும்
3ծrթ՞,
சரும் உயரலுவலாளரும் பொதுவாக மகா ள்ளனர் , குத்தர் காலமுதல் அவர் “ இளங் நமாசாமாத்தியர் என்று குறிக்கப்பட்டனர். 7 ஒரு பட்டமாகத் தோன்றுகின்றது. இவ றும் இருந்ததில்லை ; அற்றைநாள் அமைச்சர் அடிக்கடி தம் பதவிகளை மாற்றிக் கொண்ட பச் சேர்ந்த அகவை முதிர்ந்த அமைச்சர் செய்தனர். சில நூல்களில் அவர், குழ்ச்சி என்றும் கருமவினைஞர் (கர்மசசிவர்) என் ளனர். இவருள் முற்போந்தவர் அமைச்சரா நிலையிலிருக்கும் குடியியற் சேவையாளரை
ரையும் தொழில் பற்றி எழுவகுப்பினராகப் அரசாங்கத்தோடு தொடர்புடையவர்: அவ் வக்கப்பட்ட “பொது அலுவல்கள் பற்றிச்

Page 164
38 வியத்தகு
குழ்வோர்’ அமைச்சரேயாதல் வேண்டும் , காணிகள் ', அர்த்தசாத்திரம் குறிப்பிடும் ராவர். யாம் மேலே குறித்த அலுவலாளரி மையாது, மேலும் பலர் அலுவலாளரை அ முடிக்குரிய காணி மேற்பார்வையாளர், கா மேற்பார்வையாளர், அரசாங்க ஆனிரை ே யாளர், கருவூல மேற்பார்வையாளர், சு தலைவன், அரசாங்கத் தானியக்களஞ்சியக் ளர், ஆயச் சுங்க மேற்பார்வையாளர், அ பார்வையாளர், உணவுவிலங்குக் கொலைக் மேற்பார்வையாளர், கப்பற் சாக்கு மேற். சர்லை மேற்பார்வையாளரும், பரிப்படை பார்வையாளரும், தேர்ப்படை மேற்பார்: யாளரும் அரசனுடைய படைக்கு வேண் தந்திரவினைஞராக (படையலுவலாளராக) இருந்தவராகத் தோன்றுகின்றனர்; பண் மிடையில் தெளிவான வரையறை இல்லைய யில் இவ்வாறே தோன்றுகின்றனர். மதுபt பார்வையாளரும் விலைமகளிர் மேற்பார்ை குறைந்த களியாட்டுக்களைக் கட்டுப்படுத (அறத்துறை அமைச்சர்) எனப்பட்ட மற் ஞன். சமயச் சார்பான எல்லாச் சபைகள் அலும் அலுவலாள செல்லாம் பேரரசின் செய்தலுமே அவர்தம் கடமையாகும். பி. அமைச்சர் வெவ்வேறு பட்டப் பெயரோடு சார்பான நிறுவகங்களுக்கு அரசர் வழங் உத்தியோகத்தரும் அவ்வாறே வெவ்வேறு
இவ்வாறு மோரியர் காலத்தில் தனியொ றையும் அரசாங்கம் மேற்பார்வை செய் படுத்தியும் வந்தது. பிந்திய அரசொன்று கட்டுப்பாட்டை அத்துணை விரிவாக வளி சாத்திரத்திற் கூறப்பட்ட இலட்சியம் அ நாட்டின் பொருளாதார வாழ்க்கையை முக்கிய பங்கை எடுத்துவந்தது. பண்டை துச் சலாபங்களையும் உப்பளங்களையும் உள் கள் எல்லாம் அரசாங்கத்துக்கே சொந்த யேனும் ஊழியர்களையேனும் பயன்படுத்தி தது ; இல்லாவிட்டால், அவற்றைக் கூட்டு கொடுத்து, அவர்கள் எடுத்த விளைவிற் கு; யாகப் பெற்றது. யானைமுதல் விறகீருயுள்ள சொந்தமானவை. அன்றியும் அரசுக்குச் ெ தன ; அரசாங்கம் நேரே தொழிலாளரை = படையிலோ அக்கமங்களிற் பயிர் செய்வித் களஞ்சியத்திற் சேர்த்து வைத்தது. அா தொழிற்சாலைகளில் ஏழைப் பெண்கள் ே சாலைகள், எலிசபெத்தரசியின் காலத்திலே

5 9gi5gô uLI T
ஈற்றயல் வகுப்பில் வைக்கப்பட்ட "கண் அத்தியட்சர் என்னும் மேற்பார்வையாள ற் பெரும்பாலானவரைக் குறிப்பிடுவதோட yர்த்த சாத்திரம் குறிப்பிடுகின்றது. அவர் ட்டு மேற்பார்வையாளர், காடுபடு பொருள் மற்பார்வையாளர், வறுநில மேற்பார்வை "ங்க மேற்பார்வையாளர், பொற்கொல்லர் கரணத்தியலவர், வாணிக மேற்பார்வையா ரசாங்க நூற்றல் நெசவு வேலைக்கள மேற் கள மேற்பார்வையாளர், கடவைச் சீட்டு பார்வையாளர் என்றிவராவர். படைக்கலச் மேற்பார்வையாளரும், கரிப்படை மேற் வையாளரும், காலாட்படை மேற்பார்வை டியவற்றைக் கவனித்தனர். இவ்வைவரும் இராது, குடியியற் கருமவினைஞராகவே டை இந்தியாவில் இவ்விரு பிரிவுகளுக்கு 1ாயினும், வரையறை செய்யக் கூடியவரை ான மேற்பார்வையாளரும் சூதாட்ட மேற் வயாளரும் பொது மக்களின் மதிப்புக் த்தினர். அசோகன் தர்ம மகாமாத்திரர் ருெரு வகை அலுவலாளரையும் அமர்த்தி ரின் அலுவல்களையும் மேர்பார்வை செய்த புதுப் பூட்கையைத் தவமுது பின்பற்றச் ந்திய பேரரசுகள் சிலவற்றில் அறத்துறை இருந்து கடமையாற்றியுள்ளனர். ԺւՃԱյժ: கிய பெரிய நன்கொடைகளை நிருவகித்த பெயர் பெற்றிருந்தனர். rருவன் வாழ்க்கைத் துறைகள் ஒவ்வொன் ததோடமையாது, இயன்றவரை கட்டுப் 1ம் மோரியப் பேரரசைப் போல் ஆட்சிக் "ர்த்துக் கொள்ளவில்லையானுலும், அர்த்த டியோடு மறைந்துவிடவில்லை. அரசாங்கம் ஒழுங்குபடுத்தியதோடு, அதிற்ருனும் ஓர் இந்தியாவிற் சுரங்கம் என்னும் பதம் முத் ாளடக்கியதாய் வழங்கியது; இச் சுரங்கங் மாயிருந்தன. அரசாங்கம் குற்றவாளிகளை நேரே இச்சுரங்கங்களில் வேலை செய்வித் வணிக முதல்வர்களுக்குக் குத்தகைக்குக் றித்தவொரு நூற்றுவீதத்தை இறையுரிமை காடுபடு பொருள்கள் எல்லாம் அரசுக்கே சாந்தமான பெரிய கமங்களும் பல இருந் அமர்த்தியோ, அன்றிப் பங்கு விளைவு அடிப் துப், பெற்ற விளைபொருளை அரச தானியக் சுக்குச் சொந்தமான நூற்றல் நெசவுத் வலை செய்து பிழைத்தனர். அத் தொழிற் வறியோர் சட்டத்தின் படி இங்கிலாந்தில்

Page 165
சாரணுத்து மோரியர் காலத்தூண்களின் தலேகள்
 
 

Dept. of drchaeology, soter treat of Irtdar
இராமபூர்வா, பீகார் (இப்போது புதுத்தில்லி பிலுள்ள தேசிய அரும்பொருட் சாலேபிலுளது)
அநாதபிண்டகன் என்றும் வணிகன் சேதவனப் பொழிலச் சதுர நாணயங்களால் மூடி, அதனே வாங்குதலும் (வலம்) பின் பொத்த சங்கத்
துக்கு அதனே வழங்குதலும் (இடம்).
"ருத்துத் தூபியின் அளியடைப்பிலுள்ள புடைப்புச் ந்திரப் பதக்கங்கள் (இப்போது கல்கத்தாவிலுள்ள ந்திய அரும்பொருட்சாலபில் உள்ளன).
ஒளிப்படம் XXIII

Page 166
Fil:Ferry i H
s
போர்மறவன், பாருத்து (இப்போது கல்கத்தாவி
gsifi'IL I Lin XXIIW
 

her kif i Hei fri. sorgar FF s'opyrgyff
லுள்ள இந்திய அரும்போருட்சாலேயில் உள்ளது.

Page 167
அரசு அரசியல் வ
அமைந்திருந்த கைத்தொழில் மனைகளை யாவும் அரசாங்கப் படைக்கலச்சாலையி கட்டுந் துறைகளிற் கப்பல்கள் கட்டப்பட குக் கொடுக்கப்பட்டன. தற்போக்குக் ெ உண்மையில் இருந்ததில்லை.
நல்ல கட்டுக்கோப்புடன் அமைந்திரு. கச்சு' எனப்படும் நிருவாக முறைமையிஞ பணம் அளவுக்கு மிஞ்சிக் கையாடப்படுவ தனியாளும் அளவுக்குமிஞ்சி அதிகாரத்ை சாங்கத் திணைக்களங்களில் ஒருவரின் ே அர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது." அலுவ6 தல் வேண்டுமென்றும், நெருக்கடி நிலை!ை தன் மேலதிகாரிக்குத் தெரிவியாமல் எவ்வ அந்நூல் மேலும் தொடர்ந்து கூறுகின்றது அரச அலுவலாளர் பலர்க்கும் காசாக அர்த்தசாத்திரம் கருதுகிறது. அதற்கபை பட்டியலைத் தந்துளது." இன்ன வகையா துக்குக் கொடுக்கப்பட வேண்டுமென்றும் மட்டுமே தந்திருப்பதால், இப்பட்டியல் நாணயம் பணமாகவும் காலம் ஒரு மாத வெள்ளியாலேனும் செம்பாலேனும் இயன் னுமாக , பண்டை இந்தியாவின் முடிக்கு குடியியற் சேவையாளனைப் போன்றே, த ஏனை அலுவலாளரிலும் நனியுயர்ந்த ந: சொன்ன பட்டியலால் தெற்றெனப் புலப்ட வரசன், பட்டத் தாசி, கோத்தாய், அரசு வேள்விக்குரு ஆகியோர் திங்கடோறும் அச்சம்பளத்திட்டத்தின் அடிப்படையிலே விளையரும் மெய்காப்பாளரும் 60 பணே வேலை செய்த தொழிலாளியொருவன் ஒன் பெற்றன்." இறுதியாகக் குறிப்பிட்ட தெ அர்த்தசாத்திரம் வெள்ளி நாணயத்தையே யேற், சோறடும் செப்புப் பானை யொன் ஆண்டுச் சம்பளத்திலும் மேற்பட்டிருக்கு இத்தரவுகள் மோரியர் காலத்துக்கு, ஏற்புடையன. பின்னர், அரசர் தம்முடை கோட்டத்தின் இறைவரியையே பெற்றுக் டது. இந்த நிலக்கொடை முறை முந்தி ஏலவே கண்டாங்கு, இடைக்கால இந்திய இதுவே துணைபுரிந்தது.
உள்ளூ
பண்டை இந்திய இராச்சியம் பல மா கப்பட்டிருந்தது; இம்மாகாணங்கள் மாவட்டங்களாகவும் (கோட்டங்களாகவு

ாழ்வும் சிந்தனையும் 4.
ஒருபுடை ஒத்தவை. போர்க் கருவிகள் ற் செய்யப்பட்டன; அரசுக்குரிய கப்பல் ட்டு வலைஞருக்கும் வணிகருக்கும் வாடகைக்
காள்கை என்பது பண்டை இந்தியாவில்
ந்த இப்பணிக்குழு வாட்சியானது “செங் னுற் பெரிதும் கட்டுண்டு கிடந்தது. பொதுப் வதைத் தவிர்த்தற் பொருட்டும், எந்தவோர் தைக் கைப்பற்ருதிருத்தற் பொருட்டும் அா மற்பட்ட தலைவர் இருத்தல் வேண்டுமென Iலாளர் அடிக்கடி இடமாற்றஞ் செய்யப்படு ம இருந்தாலன்றி, எவ்வாசாங்க ஊழியனும் வித முடிவையும் செய்ய விடலாகாதென்றும்
it.
வே சம்பளம் கொடுக்கப்பட வேண்டுமென 2ய அது நீண்டதோர் சம்பள இறுப்புப் ‘ன நாணய மென்றும், இத்துணைக் காலத் வரையறுத்துக் கூருமல், வாளா எண்களை விளக்கமற்றதாய் இருக்கின்றது. ஒருவேளை மாகவும் இருத்தல் கூடும். இந்நாணயங்கள் றவையாய் இருக்கலாம். அவை எவையாயி ரிய கருமவினைஞன், இன்றைய இந்தியாவின் ன்னுடன் பணிபுரிந்த நல்வாய்ப்புக் குன்றிய ல்வாழ்வைப் பெற்றிருந்தானென்பது மேற் ாடும். தலைமை அமைச்சன், புரோகிதன், இள Fனுடைய ஆசிரியன், அரண்மனைத் தலைமை 48,000 பணம் சம்பளமாகப் பெற்றனராக, ல இருந்த அரண்மனை வேலையாளரும் gal ம பெற்றனர். இனி, முடிக்குரிய காணியில் றே காற் பணமும் உணவுப் பண்டங்களுமே ாகை சாலச் சிறியதாயிருப்பதால், இங்கு குறித்ததென நாம் நம்ப வேண்டும்; இல்லை றன் விலை மட்டுமே அத் தொழிலாளியின் ம் !
அல்லது அதை யடுத்து வந்த காலத்துக்கு ய அலுவலாளரை ஓர் ஊரின், அல்லது ஒரு கொள்ளுமாறு விடுவது வழக்கமாய் விட் ய காலத்திலும் ஓரளவு இருந்ததே. நாம் ாவின் பாளைய மானிய முறை வளர்ச்சிக்கு
iர் ஆட்சி
ாகாணங்களாகப் (மண்டலங்களாகப்) பிரிக் பெரும்பிரிவுகளாகவும் (சுற்றங்களாகவும்) ம்) பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. இப் பிரிவுகளைக்

Page 168
142 வியத்த
குறிக்கும் பெயர்களெல்லாம் பொருள்வை கின. மோரியர் காலத்திலும் குத்தர் காலத அரசனுல் நேரே நியமிக்கப்பட்டனர்; சேர்ந்தவராயே இருந்தனர். பிற்காலத் வழியே வருவதாயிற்று; மாகாண ஆள் நிலையை எய்துவாராயினர். மேற்கு வங்கா களிற் குத்தப் பேரரசரின் ஆள்பதிகள் களிலிருந்து இதன் வளர்ச்சியை நாம் தொடர்ந்து வந்த ஆள்பதிகளைப்பற்றி இக் முதல்வனுய சிராததத்தன் என்பான் தான்; புதகுத்தனுடைய ஆட்சிக் காலத்தி னுக்குப் பின்வந்தோர் தம்மை மகாராசா கொள்வாராயினர்; அன்னர் பேரரசர் நி யெய்தித் தாமும் மன்னாாதற்குத் தலே வலிமையாலோங்கித் தந் தலைவர்க்கு அ எண்ணிறந்த தனியாசவமிசங்கள் தோற்ற மாவட்ட ஆள்பதிகள் வழக்கமாக மைய பதிகளாலே நியமிக்கப்பட்டனர். இஞ்ஞா மாவட்ட உத்தியோகத்தர் போன்றே, இப் மங்களையும் நிருவாக முறைக் கருமங்களை நிலையில், இந்தியாவின் சில பகுதிகளிலே இருந்ததாதல் வேண்டும் ; ஏனெனில், ! வெட்டுக்களால், மாவட்ட உத்தியோகத் சிலரைக் கொண்ட குழுவொன்றுடன் கூடி அறியக்கிடத்தலின் என்க. இக்குழுவில் நி வனும், கம்மியர் தலைவனும், ஒலையெழுது இவ்வவையுறுப்பினரெல்லாம் சாதிகளின் தேற்றம் ; ஒருகால் இவர் பரம்பரையுரிமை தியாவிலே, சிறப்பாகச் சோழர் ஆட்சியிே தன; அவை இன்னும் பரந்த அதிகாரங் யின் ஒருப்பாடு பெற்று உள்ளூர் வரிகளைத் வேற்றியும் வந்தன.
நகரங்களிலும் இத்தகைய அவைகள் இ பதின்மர் உறுப்பினரைக் கொண்ட ஒரு குழு ஆறு உட்குழுக்களாகப் பிரிக்கப்பட் முர் , இக் கூற்றுப் பிற சான்றுகளாற் ெ இதன் உண்மை பற்றிச் சிலர் ஐயங் கொன நாணயங்களைத் தாமே அச்சிட்டு வழங்கி சுயநிருவாக முடையனவாய் இருந்திருத்த களிற் சிறு நகரங்களிலும் பேரூர்களிலும் நாட்டிலிருந்த இவ்வகை அவைகள் சால பொதுவாக, நக்ர நிருவாகத்தில் மிக்க கன் என்றும் புரபாலன் என்றும் சொல்ல வரி தண்டலும் பாடிகாவலர், ஒற்றர், ப ஒழுங்கையும் பாதுகாத்தலுமே நகரபதியி

கு இந்தியா
ரயறையிலாது பெரிதும் வேறுபட்டு வழங் த்திலும் மாகாண ஆள்பதிகள் (மண்டலிகர்) வழக்கமாக அன்னர் அரசகுடும்பத்தைச் கில் அப்பதவி பெரும்பாலும் பரம்பரை "பதிகளும் திறை செலுத்தும் சிற்றரசர் ளத்திலே கி. பி. 5 ஆம் 6 ஆம் நூற்ருண்டு வெளியிட்ட ஒரு தொடரான கல்வெட்டுக் காணலாம்.* மூன்று தலைமுறைகளாகத் கல்வெட்டுக்களால் அறிகின்முேம்; அவருள் ஒரு பதிலரையனுகவே (உபரிகன்) இருந் ல்ெ மையவாட்சி நலிவுற்றதாக, சிராததத்த க்கள் (உபரிகமகாராசா) என்று சொல்லிக் யமித்தவாறன்றிப் பிறப்புரிமையாற் பதவி ப்பட்டு நின்றனர். மாகாண ஆள்பதிகள் டங்க மறுத்ததன் விளைவாக உண்மையில் பியுமுள்ளன. வாசினல் நியமிக்கப்படாது, மாகாண ஆள் ன்றை இந்தியக் குடியியற் சேவையிலுள்ள b மாவட்ட ஆள்பதிகளும் நிதிமுறைக் கரு ாயும் ஒருங்கே கவனித்து வந்தனர். இந்த }னும், ஆட்சிக்குத் துணையாக ஓர் அவை நாம் முன்னர்க் குறிப்பிட்ட குத்தர் கல் தேரின் முடிபுகள் மக்களிற்றலைவரானுேர் யாலோசித்த பின்பே செய்யப்பட்டனவென தியாளர் தலைவனும், வணிகர் கூட்டத் தலை வோர் தலைவனும் இடம் பெற்றிருந்தனர்; அல்லது குழுமங்களின் தலைவரென்பது மப்படி பதவி வகித்தனாாகலாம். தென்னிந் லே, இத்தகைய மாவட்ட அவைகள் இருந் பகளுடையனவாய், மையவரசின் பிரதிநிதி
* தண்டியும், நீதிமுறைக் கருமங்களை நிறை
Nருந்தன; பாடலிபுரத்தின் நிருவாகம் முப் குழுவால் நடாத்தப்பட்ட தென்றும், அக் டிருந்ததென்றும் மெகாத்தெனிசு கூறுகின் சம்மையாக உறுதிப்படுத்தப்படாமையால் ண்டுளர். ஆயின், சில நகரங்கள் தம் சொந்த கியமையால் அவை கணிசமான உள்ளூர்ச் ல் வேண்டும். இந்தியாவின் பல்வேறு பகுதி அவைகள் இருந்தன; சிறப்பாகச் சோழ வுந் திறம்படச் செயலாற்றி வந்துள்ளன.
முதன்மை பெற்று விளங்கியவன் (நாகர ப்பட்ட) அதன் ஆள்பதியேயாவான். இறை டைஞர் என்றின்னர் மூலம் சட்டத்தையும் ன் தலையான பொறுப்புக்கள் இப்படைஞர்

Page 169
அரசு : அரசியல் வா
பிரதான நகரங்களில் தண்டநாயகன் என பிற் பாளையமிட்டிருந்தனர்; இத்தண்ட இருத்தலுங் கூடும். காவற்காசர் அல்லது யும் குடிகளை ஒறுப்போராயும் இருந்தனர் கலம்) வண்மைப் பண்பு வாய்ந்த அரசர் புகாமையும் ஒன்று, இஃது அரும்பெறல்
அர்த்தசாத்திரம் வகுத்த ஆட்சிமுறையி களையும் முயற்சிகளையும் கோபர் எனப்ட காணித்தல் இடம்பெற்றுளது. இவ்வலுவ கவே இக்கண்காணிப்பினைச் செய்தனரா? தண்டுவதற்கும் தலைக்கு நாற்பது குடு பொறுப்பாளிகளாயிருந்தனர். இந்த ஆட் குடும்பங்களில் நிகழ்ந்த பிறப்பு, இறப்பு, மாகக் குறித்து வைத்ததோடமையாது, அ விருந்தினர்களைப் பற்றியும் அக்குடும்பங்க களைப் பற்றியுமே குறிப்பெழுதி வைத்திரு திகளெல்லாம் நகர அலுவலகத்துக்கு அனு பதிவு செய்யப்பட்டன : ஊர்களிலும் இத் சாத்திரம் எடுத்துரைக்கும் ஆட்சிமுறை பின்பற்றப்பட்டிருக்குமா வென்பதை நாம் பதிவேடுகள் பேணப்பட்டமைக்கும் வேற்பு மெகாத்தெனிசு சான்று பகர்கின்ருர் என கண்காணிக்கவும், மறுபுறம் அயர்விலா ஒ யர் ஆட்சியிற் பெரு நகரங்களில் நிலவிய (பொலிசரசு) காணப்படும் நிலைமைகளைே
நகர ஆள்பதிக்கு உண்மையாகச் செய் தன நகரத் தெருக்களைச் சுத்தமாக 6ை பதற்கும் அவனே பொறுப்பாளியாவான் கொள்ளை நோய் என்றின்னோன்ன இய, அவை வந்தக்கால் அவற்ருலுண்டாகும் பாளியாவான். கிருநார் அணைபற்றி எமக் குத்தன் ஆட்சிக்காலத்தில், கி. பி. 455 இ அந்நகர ஆள்பதியாகிய சக்காபாலிதன்
பருணதத் இச் சக்காபாலிதன் ; அணையைத் திருப்ப
கட்டினனென்றும் கூறுகிறது."
அவன் புகழை எடுத்துரைக்கும் தன்மைை பாட்டின் அமைதி பெற்றிருப்பது தெள அப்பாட்டில் வரும் சில பகுதிகள், அந்த மானவனென்பதையும் மக்களுடன் கெழுத யும் விளக்கிக் காட்டுவனவாயுள்ளன. எ உள்ளூர் ஆட்சியாளனுெருவன் எத்தகைய மென எதிர்பார்க்கப்படானென்பதை எம
சிறப்புடையன.

ழ்வும் சிந்தனையும் 148
ாப்பட்ட படைத்தலைவனுெருவன் பொறுப் நாயகன் அந்நகரத்தின் ஆள்பதியாகவே பாடிகாவலர் சிலவேளைகளிற் கொடியோரா பார்ப்பனர் ஊர்களுக்கு (சதுர்வேதி மங் வழங்கிய சிறப்புரிமைகளிற் பாடிகாவலர்
உரிமையாக மதிக்கப்பட்டது.
லே, நகர மாந்தர் எல்லார்தம் நடமாட்டங் பட்ட சிற்றலுவலாளரைக் கொண்டு கண் லாளர் பெரும்பாலும் பாதிநேர வேலையா கலாம் ; இவர் ஒவ்வொருவரும் இறைவரி ம்பங்களைக் கண்காணித்து வருவதற்கும் கள் தம்முடைய பொறுப்பில் விடப்பட்ட வரவு செலவு ஆகியவற்றையெல்லாம் கவன புக் குடும்பத்தர் தம்மில்லங்களில் வரவேற்ற ளில் நடைபெற்ற பிற சிறப்பான நிகழ்ச்சி நந்தனர். இவ்வாறு கோபர் திரட்டிய செய் ரப்பிவைக்கப்பட, அங்கே அவை நிலையாகப் தகைய பதிவுகள் செய்யப்பட்டன. அர்த்த எப்போதாயினும் முற்முக நடைமுறையிற் உறுதியாகக் கூறுதல் முடியாது. ஆயினும் றுாரார் நன்கு கண்காணிக்கப்பட்டமைக்கும் வே, ஒருபுறம் கோபர் வெளிப்படையாகக் ற்றர் மறைவாகக் கண்காணிக்கவும், மோரி நிலைமைகள் இக்காலக் காவலரசொன்றிற் ப பெரிதும் ஒத்திருந்தனவாதல் வேண்டும். ப வேண்டிய கடமைகள் வேறு பல இருந் பத்திருப்பதற்கும் தீவிபத்து நேராமற்றடுப் அன்றியும் பஞ்சம், வெள்ளப் பெருக்கு, ப்கைக் கேடுகள் வாராமற் றடுப்பதற்கும், துயரை ஆற்றுவதற்கும் அவனே பொறுப் குக் கிடைத்துள்ள இறுதியான பதிவு, கந்த ல், அவ்வணை எவ்வாறு உடைத்த தென்றும் என்பான் எவ்வாறு அதனைத் திரும்பவுங் ஏன் என்னும் மாகாண ஆள்பதியின் மகனே க் கட்டிய செயலைப் பாராட்டும் கல்வெட்டு ய நோக்க, அது முறையான ஒரு பாடாண் வாகும்; ஆயின், எதிர்பாராத வகையில் கர ஆள்பதி மக்கள் அன்புக்குப் பாத்திர கு நட்புரிமை பூண்டொழுகியவனென்பதை வ்வாருயினும், குத்தர் ஆட்சிக் காலத்தில் இலட்சியத்தைக் கடைப்பிடிக்க வேண்டு
க்குக் காட்டுகின்றமையால் இப்பாட்டுக்கள்

Page 170
144 வியத்தகு
* மன்னியந் நகர்வாழ் மக்கள் ய இன்னல் யாவதும் இழைத்தில ஞ தீயரை யொறுத்துத் திருத்தினன் மேய கலியுக மிதனிலு மக்கள் நம்பிக் கைக்கொரு நவையுஞ் ெ தன்னருஞ் சிரு அர் தாமெனக் கு அன்பொடு காத்தங் கல்லவை கடி பொன்னெடு சிறப்புப் புரிந்தினி புன்னகை தவழ இன்னுரை யாடி மக்களை யென்றும் மகிழ்ச்சியி ல தக்க முறைமை தழுவிநில் லாதே அன்னவ ருறையுளுக் கேகியு மவ தன்னுடை மனக்கே தகவுட ன6 நட்புற வாடி நயந்தவர் பெட்புறு மன்பைப் பெருக்கின 6
ஊர் .
எல்லாக் காலங்களிலும் ஆட்சியின் த தென்னிந்தியாவிலும், ஒரோவொருகால் வ கள்), அவற்றில் அடங்கியிருந்தவையென கொண்டே பாகுபாடு செய்யப்பட்டன : என்பவற்றை இங்கு உதாரணமாகக் காட்ட யெனக் கொள்ளப்பட்ட ஊர்களின் தொ.ை மலை. எனினும், எவ்வகையானதோர் குடியி பட்ட சிறு குடிசைகளின் தொகுதியாயினு தக்கதாயிருந்ததென்பதை நாம் நினைவிற் ஆயிரங் குடும்பங்களைக் கொண்டதாயும் இ வட்டமான எல்லை வரையறை இல்லையென்
மோரியர் காலத்துக்கு முன்னிருந்தே, தொகுதிப்படுத்தி, அவ்வத்தொகுதிகளுக்கு இனி, ஊர்களிலுமே இருவகை நிருவாக 2 பாடு என்னும் சங்கிலியின் இறுதி இணை ஊரவை (ஊர் மன்றம் எனவும் இது வழ உறுப்புக்களும் இன்றுவரை நிலைபெற்றுள்ள
தலைமைக்காரன் பதவி வழிவழியாக வரு பிரதிநிதியென்றே பெரும்பாலும் கருதப் மாற்றி வேருெருவனை அப்பதவியில் அமர்த் காரன் அவ்வூரிற் செல்வமும் செல்வாக்கு இருப்பான். இறையிலிநிலமோ, தானிய ( அவனுக்கு ஊதியமாகக் கிடைக்கும். பேரூ கருமவினைஞனுக. விளங்கினன்; அவனுக் காரன், ஆயக்காரன் என்பார் போன்ற அ. உத்தியோகங்களும் பெரும்பாலும் தந்தை வழியாக வந்தன. தலைமைக்காானைப் போ
at it.

இந்தியா
Tர்க்கும் )யின் ா , சிறுமை
Fய்திலன்; டிகளை ந்தான் ; தளித்தும் யும் ாழ்த்தினன் ,
ரைத்
ழைத்தும்
ரினிதே'
ஆட்சி
னிக்கூமுக அமைந்து விளங்கியது ஊரே. . இந்தியாவிலும், மாவட்டங்கள் (கோட்டங் எண்ணப்பட்ட ஊர்களின் தொகையைக் கங்கைவாடி 96,000, நிற்குந்திகே 12 டலாம். பெரிய மாவட்டங்களில் இருந்தவை க மிகைபடு கூற்றே யென்பது வெள்ளிடை ருப்பாயினும், காடுவெட்டி ஆங்குக் கட்டப் ம், அஃது ஊர் (கிராமம்) என்று சொல்லத் கொள்ளல் வேண்டும். ஆயினும், ஒரூர் ருக்கலாம் ; ஊருக்கும் நகரத்துக்கும் திட்ட றே கூறலாம்.
இறைவரி அறவிடுவதற்காக ஊர்களைத் ரிய தண்டலாளர் நியமிக்கப்பட்டுவந்தனர். -றுப்புக்கள் அமைந்து அரசாங்கக் கட்டுப் ாப்பாக இயங்கின : ஊர்த்தலைமைக்காரன், ங்கியது) என்னும் இவ்விருவகை நிருவாக
Tତ୪t.
வதே வழக்கம்; ஆயினும் அவன் அரசனின் பட்டான்; அரசன் விரும்பினல், அவனை தல் கூடும். வழக்கமாக ஓர் ஊர்த் தலைமைக் ம் பெற்றுவாழும் குடிகளுள் ஒருவனுகவே முதலிய பொருளோ, அன்றி இரண்டுமோ 5ர்களில் அவன் முதன்மை வாய்ந்தவொரு குக் கீழ்க் கணக்கியல் வினைஞன், காவற் லுவலாளர் சிலர் கடமை பார்த்தனர். இந்த குேப்பின் தனயன் என்ற முறையிலே வழி ன்றே இவ்வலுவலாளரும் ஊதியம் பெற்ற

Page 171
"ietari cl' fer la
இயக்கி, பாரூத்து (இப்ே இந்திய அரும்போருட்ரால
 

JEL: PL. Čira, Profi Copyright
பாது கங்கத்தாவிலுள்ள யில் வைக்கப்பட்டிருக்கிறது).
ஒளிப்படம் XXV

Page 172
ictoric kert Muerri. Crowfi (opyright
சாமரை பிடித்த இயக்கி, நீநார்கஞ்சம், பீகார். கி.மு. முதல் நூற்றண்டு. இப்போது பாடலிபுர அரும்போருட்சாலியிலுள்ளது).
ஒளிப்படம் XXVI
 

ஆ Ent gf Array, ஜெrrt f India
இலிங்கம், ருடிமங்லம், சென்
கி.மு. முதல் நூற்றுண்டு.

Page 173
அரசு : அரசியல் 6
பழைய வரலாற்று மூலங்கள் சிலவற்ற உள்ளூர்க் கொடுங்கோலணுகக் காட்சியளி புணர்த்தும் சாதகக் கதைகள் பலவற்றில் சிறு குற்றங்களுக்குத் தண்டம் விதித்து விட்டு வெளியேற்றியும், அம்மக்கண்மீது காண்கின்ருேமாதலின், அவன் தன்னூர் தோன்றியவொரு பெருமகனுகவோ விளங் தலைமைக்காரனிடமிருந்து தமக்குப் பா செய்தாரெனவும் அவ்வரலாற்று மூலத்தி னும், வழக்கமாகத் தலைமைக்காரன் ஊ மோர் ஆண்டகையாகவே காணப்படுகின் பாதுகாப்பது அவனுடைய பொறுப்பாகு தென்னுட்டில் இதுவே தலைமைக்காரனி இராச்சியங்களிலுள்ளவராலும் குன்றுகள களாலும் ஊர்மக்கள் தாக்கப்படக்கூடிய குன்றிய காலங்களிற் கொள்ளைக்காரர் ெ வந்தனர்; ஆநிரை கவர்தல் என்பது . தொட்டே இருந்துவந்ததொரு வழக்கமா போது ஊர்க்கலகங்கள் காரணமாகவும் நிகழ்வதுமுண்டு. "நிரைகாத்து உயிர்நீத பாலும் ஊர்த் தலைமைக்காரராகவே இரு கலும் காணப்படுகின்றன. இடைக்காலத் பெயரில் நீதிநூலொன்றெழுதிய ஆசிரியர் னின்றும் அரசன் அமர்த்திய கருமவி3 காரனே ஊரைக் காப்பவனுதலின், அவ்ஜ கூறியுள்ளார்." இக்காலத்தளவில் தலைமை பெரும்பாலும் இணைந்துவிட்டவணுகவே மானன் என்னும் வணிகன் (பக். 13 பெருமைப்படுத்தப்பட்டபோதும், உண்ை வேருனவனல்லன்.
ஊரவைகள் இந்தியாவடங்கலும் இரு கள் பலவற்றில் அவற்றைப்பற்றிய குறிட பாலான இராச்சியங்களில் ஊரவை அரசு பட்டிலது. ஒரு நீதிநூல் அதைப்பற்றிச் 4 அரசனிடமிருந்தே வருவதென்று கூறுகின் காணப்படுகின்றது. ஊரவையின் உரிமை தாவது தங்கியிருந்தனவென்பதற்கு எ6 அரசவமிசம் ஆண்டாலும், ஊரவை அ சார்பில்லாது தனித்தே இயங்கியது. எனி மதிப்பளித்துள்ளனரென அறிகின்முேம், முறையிலே அது சிறந்த பங்குபெற்று வி வட இந்தியாவில் இந்த ஊரவை எவ் சான்று ஒன்றும் கிடைத்திலது. பிந்திய காசனுட்பட, ஊரவரிற் சாலவு நன்கு கொண்டு அமைவதே மரபாயிருந்தது. ஆ

ாழ்வும் சிந்தனையும் 147
ல் தலைமைக்காரன், குடிகளை வருத்துமோர் க்கின்றன். பாளிமொழியிலுள்ள பழம்பிறப் வரும் காமபோசகன், ஊர் மக்கள் செய்யும் ம், பெருங்குற்றங்களுக்கு அவரை ஊரை பரந்த அளவில் அதிகாரம் செலுத்தியதைக் க்களின் பிரதிநிதியாகவோ, அவர்களிடைத் கினனல்லன். அன்றியும் ஊர் மக்கள் கொடிய துகாப்பளிக்குமாறு அரசனுக்கு முறையீடு லுள்ள பல பகுதிகளால் அறிகின்ருேம். ஆயி ாரின் உரிமைகளைப் பாதுகாத்து ஆதரிக்கு முன். பகைவர் தாக்குதலினின்றும் ஊரைப் ம், ஊரவை பெருமதிப்புப் பெற்று விளங்கிய ன் தலையாய கடமையாயிருந்தது. அயல் லும் காடுகளிலுமுறையும் கொடிய குறும்பர் நிலையிலே எப்போதும் இருந்தனர். அமைதி பருங்கூட்டமாகத் திரிந்து குடிகளைக் கலக்கி ஆரியரிடையும் திராவிடரிடையும் தொன்று கும். மைய வாசாங்கம் வலிகுன்றியிருக்கும் கிரைகவர்தல் காரணமாகவும் களப்போர்கள் தே' ஊர் மறவருக்கு (இம்மறவர் பெரும் ரப்பர்) நாட்டிய வீரக்கற்கள் தக்கணமடங் தின் பிற்பகுதியிற் சுக்கிான் என்னும் புனை , கள்வரினின்றும் அரசனுடைய பகைவரி னேஞரின் கொடுமைகளினின்றும் தலைமைக் பூசவர்க்குத் தாயும் தந்தையுமாவான் என்று க்காரன் பாளையமானிய அமைப்புமுறையிற் . தோன்றுகின்முன். உதாரணமாக, உதய 1,) இராசா என்னும் பட்டங்கொடுத்துப் மையில் ஒரு தலைமைக்காரனிற் பெரிதும்
தனவேயாயினும், பழைய வரலாற்றுமூலங் 1பு அரிதாகவே காணப்படுகின்றது. பெரும் ப்பொறியமைப்பின் ஒர் பகுதியாகக் கருதப் ருக்கமாகக் குறிப்பிட்டு" அதன் அதிகாரம் றது; ஆயின், இது தவமுன விளக்கமாகவே கள் அரசன் அதிகாரமளிப்பதிலே எப்போ வித சான்றுமில்லை. மாவட்டத்தை எந்த தணுற் பாதிக்கப்படாமல், அரசாங்கத்தின் னும், தென்னிந்திய அரசர் அதற்குக் கூடிய இக்காரணத்தாற் சோழப் பேரரசின் ஆட்சி ளங்கியது. வாறு அமைந்திருந்ததென்பதற்கு எமக்குச் காலங்களில், அங்கே அஃது ஊர்த்தலைமைக் மதிக்கப்பட்ட ஐவரை உறுப்பினராகக் பின், தென்னகத்தே உள்ளூர் வழக்கங்களுக்

Page 174
148 வியத்த
கமைய, ஊரவைகள் வேறுபட்ட அமை குத் தக்கணத்தின் ஊர்கள் சிலவற்றில் கூட்டங்களுக்கு ஏகினர். எனினும், இம் உள்ளவையாக அமைந்து கடமையாற்றி பாலும் குடவோலை முறையால் தெரிவு ஆட்சிசெய்யப்பட்டன. சோழ நாட்டிலே, (அக்கிரகாசம்) உத்தரமேரூரிற் பத்தாம் வெட்டுக்கள் உள்ளூர் அரசியல் பற்றி அதி குடும்புகளாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தது; யைத் தெரிவுசெய்து அவையுறுப்பினரா குடவோலை முறையால் தேர்ந்தெடுக்கப் களாக (உட்குழுக்களாக) அமைந்து ஊ மூன்று வாரியங்களும் முறையே தோட்ட பாய்ச்சல் என்பவற்றுக்கும், வழக்குக்களை வாயிருந்தன ; இறுதியிரண்டு வாரியங்களி தெரிந்திலது. உறுப்பினர் ஊதியம் பெருதே அன்னர் பதவியினின்றும் நீக்கப்படுதலுங் படுவதற்கு ஒருவர் ஒரு துண்டுக் காணியு அன்றியும் முப்பத்தைந்துக்கும் எழுபது வேண்டும். ஓராண்டுக்கு உறுப்பினராகக் க குள் மீண்டும் உறுப்பினராகத் தெரிவதற்கு உத்தர மேரூர் அமைப்புச்சட்டத்தில் இ டும் பிறவூர்களின் அமைப்புச்சட்டங்களி துள்ள பதிவுச்சான்றுகளால் அறிகின்முேம் ரையும் அவையினின்றும் விலக்கியுள்ளன வயதுச் சிற்றெல்லை நாற்பதாகவுமே இருத உறுப்பினர் மீண்டுந் தேர்ந்தெடுக்கப்படா நிகழாமைப் பொருட்டும் தனியாள் எவரு பொருட்டுமே இத்தடைகள் விதிக்கப்பட்ட உறுப்பினரொருவரின் நெருங்கிய உறவின வாறு தடைசெய்யப்பட்டுள்ளனர். மற்ெ பத்தாண்டுகளுக்கு மீண்டும் நியமிக்கப்பட தென்னிந்தியாவிலே இவ்வூர் மன்றங்க தீர்ப்பளித்தும், அரசாங்கத்தின் ஆட்சியெ கவனித்தும் வந்ததோடமையாது, இ:ை வேண்டிய கடமையை மதிப்பிடுதல், அ9 வேண்டிய இறைவரியை அரசனுடைய பி களுக்கும் அவையே பொறுப்பாகவிருந் உரிமை பெற்றுக், காரியத்தளவில் அவற்ை ஆட்சி செய்தன. நீர்ப்பாய்ச்சல், தெருவ6 களிலும் அவை மிக்க ஊக்கங் காட்டின. சிகளெல்லாம் ஊர்க்கோவில்களின் சுவர். மிக்கதொரு சமுதாய வாழ்க்கையைக் கா லின் சிறந்த பண்புகளை விளக்கும் நிலைய

கு இந்தியா
ப்புச்சட்டங்களையுடையவாயிருந்தன. மேற் இல்லத்தலைவர் எல்லாருமே ஊர்மன்றக் மக்கள் தெரிந்துவிட்ட தலைவர் சிலர் ஓர் பிருத்தல் கூடும். பிறவிடங்களிற் பெரும் செய்யப்பட்ட ஆளுங்கணத்தரால் ஊர்கள் பார்ப்பனர் வாழ்ந்த பெரியதோர் ஊராகிய நூற்ருண்டுமுதல் வரையப்பட்ட பல கல் க விளக்கந் தருகின்றன. அவ்வூர் முப்பது ஓவ்வொரு குடும்பும் ஒவ்வொரு பிரதிநிதி கவிட்டது , பிரதிநிதிகள் ஆண்டுதோறும், பட்டனர்; அவையானது ஐந்து வாரியங் ரலுவல்களைக் கவனித்து வந்தது. முதன் ங்கள் சோலைகளாகியவற்றுக்கும், ஏரி நீர்ப் க் தீர்த்துவைப்பதற்கும் பொறுப்புடையன ன் கடமைகள் எவையென்பது தெளிவாகத் 5 கடமையாற்றினர் , தகாத நடத்தைக்காக கூடும் உறுப்பினராகத் தெரிவு செய்யப் ம் விடும் உடையவராயிருத்தல் வேண்டும்; க்கும் இடைப்பட்ட வயதினராயுமிருத்தல் டமையாற்றியவர் அடுத்த மூன்ருண்டுகளுக் குத் தகுதியுடையவராகார். றுதியாகக் கூறப்பட்ட உறுப்புக்கள் இரண் லும் காணப்படுவதை எமக்குக் கிடைத் 1. எல்லா ஊர்களும் இளைஞரையும் முதியோ வாகவே தோன்றுகின்றன. சில ஊர்களில் $தது. பெரும்பாலான ஊர்கள் ஒய்வுபெற்ற தவாறு தடைகள் விதித்துள்ளன. ஊழல் நம் அளவுகடந்த செல்வாக்குப் பெருமைப் -னவென்பது தெளிவு. ஒரூரில் ஓய்வுபெற்ற ருமே ஐந்தாண்டுகளுக்கு உறுப்பினராகாத முன்றில் ஒய்வுபெற்ற உறுப்பினரொருவர் - முடியாதவராவார். ள் மக்களின் வழக்குக்களை விசாரித்துத் ல்லைக்கு அப்பாற்பட்ட சமூக அலுவல்களைக் ரவரி தண்டுதல், தனிப்பட்டவர் இறுக்க சனுக்கு அவ்வூரவர் கூட்டாகச் செலுத்த ரதிநிதியிடம் சேர்ப்பித்தல் ஆகிய கருமங் தன. ஊரிலுள்ள வறுநிலங்களை விற்கும் றத் தம்முடைமைகளாகவே இம்மன்றங்கள் மைத்தல் என்பவற்றிலும், பிற பொதுவேலை இவ்வூர் மன்றங்களின் பல்வகையான முயற் 5ளிலே பொறிக்கப்பட்டுள; அவை ஊக்க ட்டுவதோடு, பண்டைக்கால இந்திய அரசிய ன நினைவுச்சின்னமாகவுந் திகழ்கின்றன.

Page 175
அரசு : அரசியல் வா
அரசாங்
அன்சாங்கம் வெற்றியுடன் நடைபெறுத மென்பதை அரசியன்முறைபற்றி அாலெழு லாம் அழுத்திக் கூறுகின்றனர். மோரியர் : கான வரிவிதிப்பு முறையொன்று வகுக்க அடிப்படையான வரியாக இருந்துவந்தது வழங்கிய இவ்வரி விளைபொருளிற் குறித்த நூல்கள் இதனை ஆறிலொரு கூறென்று கு என்பவர் நாலிலொரு கூறெனக் குறித்து நாலிலொருகூமுே, மூன்றிலொருகூருே வ திரம் அறிவிக்கின்றது. தண்ணளிவாய்ந்த லொருகூறே அறவிடப்பட்டதென நம்புத வழக்கமாகத் தானியமாகவே இறுத்தன சேர்ப்பதற்காக அரச உத்தியோகத்தர் யத்தை அளந்த செய்திகளைச் சாதகக் கல் காலங்களில், சிறப்பாகத் தென்னிந்தியா தானியமாகக் கொடுக்காது, ஆண்டுதோ, (இது பொன்முதல் எனவும் வழங்கியது)
வரிவிலக்கும் வரிக்குறைப்பும் எண்ணி உதாரணமாகப் புதிதாக உழுது பயிரிட்ட தில் வரி முழுமையாக அறவிடப்பட்டில: வரி முற்முகவேனும் ஓரளவேனும் குறை மொன்றையோ, பொதுமக்கள் நலங்கருதி ஊர் மேற்கொண்டவழி அதற்கும் வரிக் மொத்த விளைவிலே வரி அறவிடப்பட்டது வடைக்காலம்வரை உண்பதற்கும் விதை ஒரு கழிவும் விடப்பட்டது. இடைக்கால வுக்கு மட்டுமே மதிப்பிடப்பட்டனவாகத்
அறநூற் கொள்கைப்படி பெண்டிர், ! துறவிகள் என்றின்னேருக்கு எவ்வித வரி கள் பல பார்ப்பனர்க்கும் கோவில்கட்கு யிற் சமயத் தாபனங்களுமே பெரும்பாடி றுக்கு விதிக்கப்பட்ட வரி விதம் சாதாரண தினுங் குறைவாகவேயிருந்தது. இஃதிவ் பொதுவாக வெறுத்தொதுக்கப்பட்ட வகு "வரிகள் செலுத்தவேண்டியவராயிருந்தன! யாவில் இருந்தது. தோற்றுன்னகாார் பே வகர் (பக். 408, அடுத்தவை)போன்ற புற தோருள் அடங்குவர்.
அடிப்படையான இந்நிலவரியேயன்றிப் களையும் இறுக்கவேண்டியவராயிருந்தனர் யான காசாயமும், அரசனுக்குச் சொந்த மிருந்து நீரைப் பயன்படுத்துவதற்கான கும் பிற பண்ணை விலங்குகளுக்கும் வரிவ
யான வேளாண்மை விளைபொருள்களுக்கு

ழ்வும் சிந்தனையும் 149
ரக நிதி
bகுக் கருவூலம் நிறைந்திருத்தல் வேண்டு ழகிய பண்டை இந்திய ஆசிரியன்மாரெல் காலத்துக்கு முந்தியே இந்தியாவில் ஒழுங் எப்பட்டிருந்தது. எக்காலத்தும் நிலவரியே ; பொதுவாகப் “பகுதி ” (பாகம்) என வொரு விகிதக் கூமுக அமைந்தது. மிருதி துறிப்பிடுகின்றன ; ஆயின், மெகாத்தெனிசு ள்ளார்; ஆயின் வளமான நிலங்களுக்கு ரியாக அறவிடப்படலாமென அர்த்தசாத் அசோகனுடைய நல்லாட்சியிலுமே நாலி ஏற்கு இடமுணடு. குடிகள் இவ்வரியை ர். அரசனுடைய தானியக்களஞ்சியத்திற் போரடிக்கும் களத்தில்வைத்தே தானி தைகள் குறிப்பிடுகின்றன. ஆயின், இடைக் விற் பல ஊர்கள் தமது நிலவரியைத் றும் ஒழுங்காக இறுக்கும் Fitti's
மாற்றிக்கொண்டன. றந்த குடிகளுக்கு வழங்கப்பட்டதுண்டு. நிலங்களுக்கு முதல் ஐந்தாண்டுக் காலத் து , மேலும், விளைவு குன்றிய காலங்களில் ]க்கப்பட்டது. கூட்டு நீர்ப்பாய்ச்சற்றிட்ட ப வேறு பிற முயற்சியொன்றையோ ஒர் க்குறைப்பு வழங்கப்பட்டது. பொதுவாக 1; ஆயினும் சிலவேளைகளில் அடுத்த அறு நப்பதற்கும் வேண்டிய தானியத்துக்கென இந்தியாவிலே சில வரிகள் தேறிய விளை தோன்றுகின்றன. சிமுர், மாணுக்கர், கற்றுவல்ல பார்ப்பனர், யும் விதிக்கப்படலாகாது; இறையிலி நிலங் ம் வழங்கப்பட்டனவாயினும் நடைமுறை லும் வரியிறுத்துவந்தன; எனினும் இவற் ா உழவனெருவனுக்கு விதிக்கப்பட்ட வீதத் வாறிருப்ப, மறு கோடியிலே சமூகத்தாற் ப்பினர் பெரும்பாலும் மேலதிகமான பல ர், இவ்வழக்கம் சிறப்பாகத் தென்னிந்தி ான்ற இழிதொழிலாரும் இசுலாமியர், ஆசீ ச்சமயத்தாரும் இவ்வாறு அதிக வரி இறுக்
பயிர்ச் செய்கைக்காரர் வேறு பல வரி ; ஆண்டுதோறும் கட்டவேண்டிய நிலை 5மான குளத்திலாயினும் கால்வாயிலாயினு நீர்வரியும் அத்தகையன. ஆடு மாடுகளுக் பிகிக்கப்பட்டது; அன்றியும் எல்லாவகை தம், பாற்பண்ணை விளைவுகளுக்கும் வரிகள்

Page 176
150 வியத்தி
அறவிடப்பட்டன. தென்னிந்தியாவில் உ வந்தனர்; மேலும் அங்கே கடைகளுக் வுத் தறி, வனசில்லு, செக்கு என்பனடே டன. இத்தகைய சிற்முயங்களிற் (சிறு
வரும்படிகளாக அமைந்து ஊர்த்தேவை ஊரூராய்த் திரியும் வணிகர் தெருவா ரென்றும், அவ்வாயங்களைக் “ கவர்வழிக் வலாளர் சேர்த்தனரென்றும், தெருக்க பாதுகாப்பளிப்பதற்கும் அன்னரே பெ. சாத்திரம் கூறுகின்றது. அர்த்தசாத்திரட வரிகள் ஒருவகையான காப்புறுதியாக தெருவிலே கள்வரால் வணிகருக்கு ஏது நட்டத்தை ஈடுசெய்யுங் கடப்பாடுடைய கள் அத்துணை நல்ல கட்டுக்கோப்புடன் முறை ஒழுங்காக மேற்கொள்ளப்பட்டதே இதுபோன்றதோர் முறை மோரியர் கால வந்த வணிகப் பொருள்களுக்கும் அவ தொகையான ஆயம் நகரவாயிலில்வைத் ணெய், வெல்லம், மட்கலம், மலிவான பு: பொருள்களுக்கு அவற்றின் பெறுமதிய பொருள்களுக்குப் பதினைந்திலொன்று மு தப்படியும் வரி விதிக்கப்படல் வேண்டு கின்றது. பல்வேறுவகையான அங்காடி மெகாத்தெனிசு பதிவுசெய்துள்ள பத்து லாற்று மூலங்களில் ஓரிடத்தேனுங் குறி கைப்பணியாளர் யாவரும் திங்கள்;ே அரசன் பொருட்டு வேலைசெய்யவேண்டுெ வரி அவர்தம் சராசரியான நாள்வீத உ வரியாகப் பெரும்பாலும் மாற்றி அறவிட டாய வேலே , வடமொழியில் விஷ்டி ( இருந்ததாயினும் அது பொதுமக்களுக்கு தாகத் தோன்றவில்லை. அரசனும் அவ காலத்தில் ஊர்மக்கள் அன்னர்க்கு உட ஆறும் உணவுப் பொருள்களைக் காணிக்ன பார்க்கப்பட்டனர். இதனுல் ஊர்களில் இடைஞ்சற்பட்டிருத்தல்கூடும் (ப. 131). பாடுகள் இந்திய அரசுகள் சிலவற்றில் மி இவ்வாறு சிக்கலானதோர் வரிவிதிப்பு கியற்றுறையும் இல்லாமல் நிலைநாட்டியிரு ளூர் உத்தியோகத்தரை "அளவைக் க குறிப்பிடுகின்றன; அசோகனுடைய கல்( 'ப்ட்ட அலுவலாளர் மேற்போந்த இரச்சுக அளக்கப்பட்டதென மெகாத்தெனீசு கூறு
யிட்டபின்னரே நிலவுரிமை புதியவர் ஒரு
༣༣

5கு இந்தியா
ழவர் பெரும்பாலும் வீட்டுவரியும் செலுத்தி கும், கைத்தொழில்களுக்கு வேண்டிய நெச ான்ற கருவிகளுக்கும் வரிகள் விதிக்கப்பட் வரிகளிற்) பல, உள்ளூர் அவைகளின் மேல் களின் பொருட்டுப் பயன்படுத்தப்பட்டன. யமாகச் சிறு தொகைகளைச் செலுத்தின காவலர்’ (அந்தபாலர்) எனப்பட்ட அலு ளைப் பேணுவதற்கும் வழிப்போக்கர்க்குப் ாறுப்பாளிகளாயிருந்தனரென்றும் அர்த்த ம் கூறுவதை உண்மையென நம்பினுல், இவ் அமைந்தனவெனல் வேண்டும் ; ஏனெனில், ம் நட்டம் ஏற்பட்டால், அந்தபாலனே அந் வணுயிருந்தாணுதலின் என்க. இராச்சியங் அமைந்திராத பிற்காலங்களில் இவ்வாய 5ாவென்பது ஐயத்துக்கிடமாயுளது ; ஆயின் த்தில் வழங்கியதாதல் வேண்டும். நகரத்துள் ற்றின் பெறுமான விகிதப்படி வெவ்வேறு து அறவிடப்பட்டன. தானியம், எண் டைவை என்பனபோன்ற இன்றியமையாத பின் இருபதிலொரு விகிதப்படியும், பிற தல் ஐந்திலொன்றுவரை வேறுபடும் விகி மென அர்த்தசாத்திரம் ஆலோசனை கூறு ஆயங்களும் அறவிடப்பட்டன; ஆயின், நூற்றுவித விற்பனை வரி, இந்திய வா ப்பிடப்படவில்லை.
தாறும் ஒரு நாளேனும், இரு நாளேனும் மன எதிர்பார்க்கப்பட்டனர்; ஆயின், இவ் ழைப்பில் இறுக்கும் ஒருவித வருமான ப்பட்டதாகலாம். வெட்டி (அதாவது கட் எனப்படும்) செய்யவேண்டிய கடப்பாடும் த எப்போதும் ஒரு கடமையாக இருந்த னுடைய அலுவலாளரும் ஊர்வலம் வருங் டலுழைப்பாற் சேவைசெய்ய வேண்டுமென் கயாகக் கொடுக்கவேண்டுமென்றும் எதிர் வாழ்ந்த சிறு சமுதாயத்தினர் பெரிதும் இத்தகைய வெட்டி, சேவையாகிய கடப் கவண்மைக் காலம்வரை வழக்கிலிருந்தன. முறையை நிலவளவைத் துறையும் கணக் 3த்தல் முடியாது. சாதகக் கதைகள் உள் பிறு பிடித்தோர் ” (இாச்சுகாகர் ) என்று வெட்டுக்களில் இரச்குகர் என்று குறிக்கப் ாககராக இருத்தல்கூடும். நிலம் செவ்வனே கின்ருர், உள்ளூர் நிலப்பதிவுகளைப் பார்வை வருக்கு மாற்றிக்கொடுக்கப்பட்டது. இச்

Page 177
அரசு : அரசியல் வ
செய்தியானது அந்நிலம் மாற்றிக்கொடுக் திய பதிவுக்காப்பாளர் பெயரோடு செப்டே பாலுங் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
Aట్టణ கட்டுக்கோப்பமைந்த இராச்சி வரை முற்ருன பதிவுகள் பேணிவரப்பட்ட கில நாட்டுக் கடை நாட் சுவடியை வாய்ந்த பொருள்களில் எழுதப்பட்டமை சிறப்பாக விளைவுகுன்றிய காலத்திலும் கோல் மன்னரின் ஆட்சியிலும் வரிச்சுபை தது. உள்ளூர்த் தண்டலாளர் கொடுமைே யைச் சாதகக் கதைகள் பன்முறை குறிப் லிருந்து தப்புவதற்காக உழவர் தம் 2 போன செய்கியும் பன்முறை குறிப்பிடப் பொறிப்புக்களிற் (சாசனங்களிற்) பிற் போன்றதொரு நிகழ்ச்சி குறிப்படப்பட் கத் தவறியமைக்காக ஓர் ஊரவையும் ரென்றும் அறிகின்முேம்,
ஓர் ஊரிலுள்ள மக்கள் வரியிறுக்கத் த ளர் அவ்வூரைக் கொள்ளையடித்தபோது, லாம் இராசராசன் என்னும் சோழப் பே சாசனத்திற் பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளது. இ கத்தர் செய்தது தக்கதென்றே தீர்ப்பளி கள் நிலத்திலிருந்து வெளியேற்றப்படுவத யான இடைஞ்சல் ஏற்பட்டிருந்தால் துக்கோ அத்தகையோருக்குத் தயவுகாட் அரசியன்முறைபற்றியெழுந்த நூல்க யால் ஏற்படக்கூடிய அபாயத்தை எப் தேனே வைத்துக்கொண்டு அதிற் சிறிதள இயலாது; எனவே உள்ளூர் உத்தியோ! கூடிய தொகையைக் கேட்டிருப்பர் என் மையாகவே குடிகளைக் கொடுமைப்படுத் பெருங் கேட்டையே வருவிப்பவராவர். களில் வரிவிதிப்புப்பற்றிய வியத்தகு பெ வரிப்பாடு வியாபாரத்துக்கும் கைத்தொ லாகாது ; பூவிற்கு ஊறுசெய்யாது தேன் களை வருத்தாது வரி அறவிடல்வேண்டும் கிடைக்கத்தக்க வகையிலே வரிகள் விதி ளுக்கு ஒருமுறைக்குமேல் வரிவிதித்தலா வரிகளைக் கூட்டுதலாகாது ; என்பன அை யில் இத்தத்துவங்களைப் போற்றிவர GP அரசன் அளிக்கும் பாதுகாப்புக்குக் ை பதே வரியாகும் என்று கொள்கையளவி பட்டுள்ளது. ஆதிமுதலரசனுகிய மனுவின் அவனை அரசனுக நியமித்தபோது, அவன பொறுப்பாளியாதல் வேண்டுமென அஞ்

ாழ்வும் சிந்தனையும் 151
க்கப்படத்தக்கது என்பதை உறுதிப்படுத் பட்டிற் பொறித்த உரித்துறுதிகளிற் பெரும்
யங்களில் நிலவுடைமைபற்றிய அற்றை டனவென்பது தெளிவு; இப்பதிவுகள் ஆங் ஒத்தவையாயினும், அழியுந் தன்மை யால் எப்போதோ மறைந்துவிட்டன.
, குடியொறுத்து இறைபறிக்கும் கொடுங் D குடிகளுக்குப் பொறுத்தற்கரியதாயிருந் செய்து குடிகளிடம் வரியறவிட்ட செய்தி ப்பிடுகின்றன; தாங்கமுடியாத வரிச்சுமையி ஊரைவிட்டுக் கூட்டாகவே குடிபெயர்ந்து பட்டுள்ளது. பிற்காலத் தென்னிந்தியப் றைஞான்று நிகழ்ந்த வாடகை நிறுத்தம் டிருத்தலைக் காண்கின்முேம் ; வரி கொடுக் றுப்பினர் அனைவருமே சிறையிடப்பட்டன
வறியதற்குத் தண்டனையாகத் தண்டலா அச்செயலைப் பொறுக்காத ஊர்மக்கள் முத ராசனிடம் செய்துகொண்ட முறையீடு ஓர் |வ்வழக்கில் அரசன் தன் உள்ளூர் உத்தியோ த்தான். வரிகொடுக்கத் தவறியவழிக் குடி ஏற்குரியவராயிருந்தனர்; எனினும் உண்மை ஓராண்டுக்கோ, அதனிலும் கூடிய காலத் ட்டப்படுதலும் கூடும். ளெல்லாம் அளவுக்கு மிஞ்சிய வரிச்சுமை போதுமே அழுத்திக் கூறியுள்ளன. நாவில் வேனும் சுவைக்காமல் ஒருவரும் இருத்தல் கத்தர் தமக்குச் சேரவேண்டிய வரியிலும் பது எதிர்பார்க்கத்தக்கதே. ஆயின், உண் கி வரிபறிக்கும் தண்டலாளர் அரசனுக்குப் எமக்குக் கிடைத்துள்ள வரலாற்றுமூலங் ாதுத்தத்துவங்கள் சில விதிக்கப்பட்டுள்ளன: ழிலுக்கும் ஒருபோதும் தடையாகவிருத்த சேர்க்கும் தேனியைப்போல அரசன் குடி ; வரியிறுப்போர்க்கு எப்போதும் இலாபம் க்கப்படல்வேண்டும்; வணிகப் பொருள்க காது ; போதிய எச்சரிக்கை கொடுக்காமல் வ. சிறந்த அரசர் தமது அரசிறைப் பூட்கை யன்றுள்ளனர் என்பதில் ஐயமில்லை. கம்மாருகக் குடிகள் அவனுக்குக் கொடுப் ல் வரிவிதிப்பு ஏற்புடையதெனக் காட்டப் * கதையிலே (ப. 112), பிரமா முதன் முதல் * மக்கள் செய்யும் பாவங்களுக்குத் தானே நசி, அப்பதவியை ஏற்றுக்கொள்ளத் தயங்

Page 178
152 வியத்த
கினுணுக, அரசாட்சி இல்லாமையாற் பெரி முடைய பாவங்கள் தந்தலைமேலவாகுடெ பாற்றினுல் அதற்குப் பதிலாகத் தம்முடை ஒரு பங்கை அவனுக்குக் கொடுக்கவும் மு லாசனைப்பற்றிய பெளத்த மரபுக் கதையு இதுபோன்றதோர் உறுதிமொழி உரைக் குடிகளுக்குப் பாதுகாப்பளித்தவழியே - விடுதற்கு உரிமையுடையவனவானென்று பார்ப்பனக் குடிகள்) செய்யும் புண்ணியங் னென்றும் பொதுவாக நூல்கள் கூறுகின்ற யின், அவன் வரி பெறுதற்கு உரிமையற் பாவங்களில் ஒரு பகுதியும் அவனைச்சாரு மற்ருெருவகையில், இராச்சியத்திலுள்ள உரிமைபூண்டவனென ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட ஞல், பயிர்களுக்கும் மண்ணின் பிற விை னது மக்கள் குடியிருப்பதற்கு விடப்பட் யாகுமென்பது மேற்போந்த கூற்றிலிருந்து கும் பாதுகாப்புக்குப் பதிலாகவே வரியற டைய இந்திய வழக்கத்துக்கு அடிப்படை உழவர்களை நிலத்தின் ஆட்சியினின்று வில லும், உரித்தாளரின்றி இறந்தோரின் சொத் கிக்கொண்டமையாலும், குடிமகனுெருவன் ளர்க்கு நிலத்தை மாற்றிக்கொடுக்குமுன் யொற்று' என்னும் குடியிறைக்கு ஒப்பா6 அரசன் பெற்றுக்கொண்டமையாலும், புல களும் அரசனுக்கே உரிய சொத்துக்களாயி அரசனே நிலத்தின் முழுமுதற்றலைவன் பொருளிலும் (புதையல்) படுபொருளிலும் உரித்துடையவன் என்றும் மனுநீதி நூg அர்த்த சாத்திரத்துக்கு உரை வரைந்த ப நீருக்குமே அதிபதியென்றும், மற்றைப் குரிய சொத்தென்றும் ஒளிவுமறைவின்றி மெகாத்தெனிசின் பதிவும் அவர் கூற்றை கள் பல, அரசர் தம் இராச்சியங்களைத் தம் இரவலர்க்கு ஈந்தனரென்ருே, ஈய முற்பட்ட எனினும், சில வரலாற்று மூலங்கள் அ என்னுங் கருத்தை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை வன் தன் இராச்சியம் தன் உடைமையன்மு திக்குத் தருதல் சாலாது என்கின்முன் பெளவனன் என்னுமோர் அரசன் குருட உருவுகொண்டு அவன் முன்தோன்றித் ணுக்கு எவ்வித உரிமையுமில்லையென அவன் கொண்டுபோலும் இடைக்கால உரையா வுடைமையாதலின், அரசன் அதனைப் பி 46 ஆம் நூற்முண்டிற் முேன்றிய நீலகண்ட

இந்தியா
ம்ெ அல்லலுழந்த மக்கள் அதுகண்டு தம் ன்று உறுதிகூறி, அவன் தம்மைக் காப் ய விளைபொருள்களிலும் ஆடு மாடுகளிலும் ன்வந்தனரென்று கூறப்பட்டுள்ளது. முத (ப. 112), ஒப்பந்தத்தின் ஒரு பகுதியாக ப்பட்டமையைக் குறிப்பிடுகின்றது. தன் ரசைெருவன் அவர்களிடமிருந்து வரியற , அவ்வரியோடு குடிகள் (சிறப்பாகப் களில் ஒரு பகுதியையும் அரசன் பெறுவா ன. அரசன் தனது கடமையிற்றவறினணு றவணுவான்; அன்றியும் குடிகள் செய்யும் ).
நிலம், நீர் அனைத்துக்கும் அரசனே - வரலாற்றுமூலங்கள் உரைக்கின்றன. இத பொருள்களுக்கும் விதிக்கப்படும் வரியா - நிலத்துக்குரிய ஒருவகை வாடகையே பெறப்படும். இக்கருத்தும், அரசன் அளிக் விடப்படுவது என்னுங்கோட்பாடுமே பண் யாயிருந்தன ; இது, வரியிறுக்கத் தவறிய க்கும் உரிமை அரசனுக்கு இருந்தமையா தை அரசன் மீண்டும் தன்னுடைமையாக் இறந்தவிடத்து அவனுடைய உரித்தா (நடுக்கால ஐரோப்பாவிலிருந்த 'எரி ன) குடிமையொன்றைச் சிலவேளைகளில் தையல் முதலிய இடுபொருள் படுபொருள் ருந்தமையாலும் தெற்றெனப் புலப்படும். " (அதிபதி) என்றும்" ஆதலால் இடு (கனிப் பொருள்) தன் பங்குக்கு அவன் லுடையார் கூறுகின்றர். இடைக்காலத்தே ட்டசுவாமி என்பார் அரசன் நிலத்துக்கும் பொருள்கள் தனித்தனியே குடிமக்களுக் க் கூறுகின்ருர்" வேறு பல நூல்களும் அரண்செய்வனவாயுள்ளன. புராணக் கதை உடைமைப்பொருளாக மதித்து அவற்றை னரென்றே கூறுகின்றன. ரசனே நிலத்தின் முடிவான உரித்தாளன் சாதகக் கதையொன்றிலே அரசனுெரு தலின், தான் அதைத் தன் காமக்கிழத் புராணக் கதையில்வரும் விசுவகர்மன் ாருக்கு நிலங்கொடுத்தபோது, நிலமகள் தன்னைப் பிறர்க்குக் கொடுப்பதற்கு அவ ா வைதனள். இக்கதையை ஆதாரமாகக் சிரியரொருவர் நிலம் யாவர்க்கும் பொது ர்க்கு அளிக்கலாகாதெனக் கூறுகின்றர்." ர் என்னும் நீதிநூலாசிரியர், நிலம் அதன்

Page 179
அரசு : அரசியல் வ
உண்டமைக்காரரின் சொத்தேயெனவும் . உரின்மயுடையவரெனவும் கூறுகின்ருர் ; ே ணையே கொடுத்தலன்று எனவும், நிலத்ை தலேயரம் எனவும் விளக்குகின்றர்."
ஆசிரியன்மார் சிலர் நிலம் அரசனது உ தியாவிற் பயின்றிலதென்று நிறுவமுயன்பூ நாகரிகமற்றதென்றும் நானுத்தகவுடைய செய்துகொண்டமையாலே அவர் அவ்வா. கற்பிதம் ஒருகால் ஏபேட்டு பென்சர் எ வத்திலிருந்து பெறப்பட்டதாகலாம். நிலட கருத்துப் பண்டை இந்தியாவிற் பயி ஆராய்ச்சிவல்லாரே, பண்டை இந்தியர் பினை மிகைபட வலியுறுத்தியவருமாவரெ டுப்பற்றுமிக்க கலைநிதி கே. பி. சாயசுவா: இந்தியா சுதந்திரமெய்துவதற்கு முன்ன குத் தன்னம்பிக்கையூட்டிப் பெருந்தொ நல்லதோர் நோக்கத்தை நிறைவேற்றியுள நாடாய் இலங்கும் இக்காலத்தில், அரசன் நீரும் தன் உடைமைப்பொருளென உரிபை வுவான் வேண்டி, உள்ளங்கை நெல்லிக்கன வலிந்து பொருள்கோடல் குற்றமேயாகும் விடயத்திலும் பண்டை இந்தியர் கருத்து இப்பொருள்பற்றிச் சிந்தனைசெய்த ஆசிரி னது உடைமை என்னுங் கோட்பாட்டைே துள்ள வரலாற்றுமூலங்களால் அறியக்கிட கொள்கை எதுவாயினுமாக ; நிலம் அர முறையிலே தமது வரியை ஒழுங்காகச் ெ கப் பாதிக்கவில்லையென்று நாம் கொள்ளல வரிசெலுத்தத் தவறுபவர்களையேயன்றித் திறம்பட உழுது பயிர்செய்யத் தவறும் உ வெளியேற்றிவிடல்வேண்டுமென ஆலோசை யுள்ளபோதும், அவ்வாலோசனை நடைமுை பதற்கு எமக்கு எவ்வித சான்றும் கிடைத் இதுகாறும் நாம் கூறிய வரிவிதிப்புமு சாதாரணமான அமைதிக்காலங்களில் இந் பின்பற்றப்பட்டுவந்தது. ஆயின், அவசரக விட்டு இருப்புமுட் கசையைக் கைக்கெ வருத்திக் கூடுதலான வரிகளைப் பெற்றிரு நேர்ந்தவிடத்து அரசனுெருவன் தன் அ வருத்தும் மிகக்கூடிய நடவடிக்கைகளை கொள்கையாளர் கருதுகின்றனர் : அரச கொண்டே போகலாம் ; செல்வர்களிடமி உபகார நிதியும் அறவிடலாம் , என்றென் வழங்கிய கொடைகளையும் வரிவிலக்குக்கன் திரட்டிவைத்திருக்கும் செல்வத்தைப்

ழ்வும் சிந்தனையும் 153 ஆரசர் அதற்கு வரி வாங்குதற்குமட்டுமே லும் அவர், நிலக்கொடையென்பது மண் தப் பயன்படுத்தும் உரிமையைக் கொடுத்
டைமையென்னுங் கருத்துப் பண்டை இந் புள்ளனர். அத்தகையதோர் எண்ணக் கரு தென்றும் உள்ளீடாக ஒரு முற்கற்பிதம் நிறுவமுயன்றனர். அவர் கொண்ட முற் ன்பாரின் தற்போக்கு நெறிச் சமூகதத்து அரசனது உடைமைப்பொருள் என்னுங் ன்றுளதென்பதை வன்மையாக மறுத்த வாழ்க்கையிற் கண்ட குடியாட்சிப் பண் ன்பது ஈண்டுக் குறிப்பிடத்தக்கது. நாட் 1) போன்ற இத்தகைய ஆராய்ச்சியறிஞர், ஈரே இவ்வாறு எழுதி, நாட்டு மக்களுக் ண்டாற்றியுள்ளாராதலால், நடைமுறையில் ாரெனலாம். ஆயின், இந்தியா சுதந்திர r தனது ஆகிக்கத்துக்குட்பட்ட நிலமும் பாராட்டிற்றிலன் என்னுந் தங்கோளை நிறு ரிபோற் பொருள் விளங்கும் பாடங்களுக்கு ம். வேறு பல விடங்களிற்போன்றே, இவ் ஏவேற்றுமையுடையாாயிருந்தனர்" ஆயின் யன்மாருட் பெரும்பாலானேர் நிலம் அரச யே ஆதரித்தனரென்பது எமக்குக் கிடைத் க்கின்றது. சனது உடைமையாயிருந்தபோதும் நடை சலுத்திவந்த குடிகளை அஃது அத்துணையா ாம். ஆயின், அர்த்த சாத்திரம் ஒழுங்காக தம் ஆட்சியில் இருக்கும் நிலங்களைத் ழவர்களையுமே அவர்தம் நிலங்களினின்று ன கூறுகின்றது. அஃது அவ்வாறு கூறி றையில் ஒழுங்காகப் பின்பற்றப்பட்டதென் திலது. றை, இசுலாமியர் ஆட்சி தொடங்குமுன், கியாவடங்கலும் பற்பல வேறுபாடுகளுடன் ாலங்களில் அரசன் வழக்கமான கசையை ாண்டிருத்தல்கூடும்; அதாவது, குடிகளை 3த்தல்கூடும். கடுமையான நிதி நெருக்கடி ரசினை இழப்பதைக் காட்டிலும் குடிகளை மேற்கொள்ளுதல் தகுமென அரசியற் ன் வரையறையின்றி வரிகளைக் கூட்டிக் ருந்து வலுக்கட்டாயமாகக் கடன் நிதியும் றும் உரியவாகுகவென உறுதிமொழிந்து ாயும் மீட்டுக்கொள்ளலாம்; பொற்கொல்லர் றிமுதல்செய்யலாம்; சமயத்தாபனங்களை

Page 180
154 வியத்த
யுமே (சிறப்பாகப் புறச்சமயத்தார்க்கு சிலவேளைகளில் அரசர் இத்தகைய வர! ளனரென்பதற்குக் காசிமீர வரன்முறை ளுண்டு. எனினும், அரசன் முட்டுற்றே மெனக்கொண்ட அரசியற் கொள்கையா டைய காரணங்களாக, அகப்பகை புறப் பஞ்சமே வெள்ளமே கொள்ளைநோயே எ
கொடுமையையும் கூறியுள்ளனர் என்பதை
இந்திய அரசரின் வருமானம்பற்றி நா தம் செலவுகள் பற்றி அத்துணை அறிந்திே பின்னதைப்பற்றி நாம் பெற்றுள்ள அ. பெரும்பகுதி கருவூலத்திற் சேர்த்துை பெருந்தொகையான செல்வத்தைத் திர டுப் பிரயாணிகள் சான்றுபகர்ந்துள்ளன வந்து கொள்ளையடித்துச் சென்ற செ அதற்குச் சான்று பகர்வனவாயுள்ளன வழங்கும் பிற்காலத்துக்குரிய அரசியல் வருமானம் மொத்தமாக 5000 இலட்சம் சிரியர் கருடம் (கர்ஷ :) என்று கூறுவது உரூபாயின் நிறைகொண்டதும் அதனினு முடையதுமான ஒரு வெள்ளி நாணயமா தில் ஆறிலொரு பங்கை அரசன் தன் சுக்கிரர் அறிவுறுத்துகின்ருர்". செல்வம் வலிமையாமென்பது எல்லார்க்கும் ஒட் இராச்சியமும் அத்தகையவோர் கருவூலட டாது. இத்தகையவொரு கோட்பாட்டின கவே முடிந்தது. தாங்கொன நெருக்க காலத்தில் எடுக்காமல் தொகுத்துவைத்த களுமெல்லாம் பொருளியன்முறையில் யா ல்ை அயலாரின் பேராசை வேட்டைக்கு யின. முற்படவந்த முசிலிம் பிரயாணிகள் பற்றிப் பறைசாற்றினர் ; இதனுல் இக்க தூண்டிய தலையாய காரணிகளாயமைந் இந்து இந்தியாவே அழிவுற்றது.
அரசன் தனது வருமானத்தில் ஆறிே பங்கை இஞ்ஞான்று பாதுகாப்பு எனவழ யைப் பாதுகாப்பெனக் கூறுவது உண்ை கின்பாற்படும்; இந்திய அரசரிற் பலர் யிருப்பர்) ஒதுக்கிவைக்கக் கடவனென்று யற்றேவைகளுக்கென இந்திய அரசுகளில் அரசுகள் பலவற்றோடு ஒப்பிட்டுப் பார்க்ை கும் பங்குகளோடு பெரும்பாலும் ஒத்திரு ரண்டிலொரு கூறு அரசனது சொந்தச் ாண்டின் கூறு (பெரும்பாலும் சமயச்சா
பன்னிரண்டின் கூறு குடியியற் சேவை

கு இந்தியா
ய தாபனங்களைக்) கொள்ளையடிக்கலாம். புமீறிய நடவடிக்கைகளை மேற்கொண்டுள் க் குறிப்பிலும் பிருண்டும் தக்க சான்றுக பாது குடிகளை வருத்தி வரியறவிடுதல் தகு ார், அவன் அவ்வாறு செய்தற்கு அமைவு 1கை ஆகியவற்றல் வரும் அபாயங்களையும், ன்றிவற்ருல் ஏழைகளுக்குண்டாகும் பசிக்
ஈண்டுச் சுட்டிக்காட்டல் அறமாகும். ம் அதிகம் அறிந்துள்ளோம்; ஆயின், அவர் லம் ; முன்னதனுேடு ஒப்பிட்டுப்பார்க்கையிற் றிவு அற்பமேயாம். அரசின் வருமானத்திற் வக்கப்பட்டது; சிறிய இராச்சியங்களுமே ட்டிவைத்திருந்தனவென்பதற்கு அயல்நாட் ர் , அன்றியும் இசுலாமியர் படையெடுத்து ல்வத்தைப்பற்றி எழுதிவைத்த ஏடுகளும் சுக்கிராச்சாரியரால் இயற்றப்பட்டதென நூலானது பேரரசனுெருவனது ஆண்டு கருடமாகுமென்று கூறுகின்றது; அந்நூலா எ, ஏறக்குறைய இஞ்ஞான்று வழங்கும் ஓர் ம் மிகவதிகமான கொள்வனைப் பெறுமான க விருந்திருத்தல்கூடும். இப்பெருவருமானத் கருவூலத்திற் சேர்த்துவைக்கக்கடவனென்று செறிந்த கருவூலமே அரசர்க்குச் சிறந்த பமுடிந்தவொரு கொள்கையாகும். எந்த மின்றிச் செம்மையாகச் செயலாற்றமாட் )ல் உண்டாய விளைவு உண்மையிற் கேடா டி நேர்ந்த அவசர காலத்திலன்றி ஏனைக் பெருங் குவையான பொன்னும் நன்மணி தொரு பயனுமின்றி வாளாகிடந்தன. இத இந்திய அரசரின் கருவூலங்கள் இலக்கா இந்திய அரசரிடமிருந்த கருவூலங்களைப் ருவூலங்கள் அயலார் படையெடுப்புக்களைத் தன ; இப்படையெடுப்புக்களால் முடிவில்
லான்றைச் சேமித்துவைத்தபின், அரைப் }ங்கும் படையாக்கத்துக்கு (போர்ப்படை மயை மறைத்துக் கூறுமோர் மங்கல வழக் இவ்வாறு வழங்குவதை இகழ்ந்தொதுக்கி சுக்கிசர் அறிவுரை வழங்குகின்ருர், போரி ஒதுக்கிவைக்கப்பட்ட இப்பங்கு, இக்கால கையில், அவை அத்தேவைகளுக்கு ஒதுக் ]க்கக் காணலாம். வருமானத்திற் பன்னி செலவின் பொருட்டும், மற்ருெரு பன்னி ர்பான) அறங்களின்பொருட்டும், மற்ருெரு பாளரின் சம்பளத்தின்பொருட்டும், இறுதி

Page 181
அரசு : அரசியல் 6
யான பன்னிரண்டின் கூறு பிரகிருதி எ பட்டன. பிரகிருதியென்னும் பதம் பலவி அஃது அமைச்சரையும் குறிக்கலாம் ༡ (་་་་་ ரைக் குறிக்கின்றதெனக் கொள்ளின், அ. பொருந்தி மயக்கம் விளைவிப்பதாகும்; ே யன வெட்டுதல்போன்ற பொதுநன்மைக் கொண்டுள்ளாராதலாலும், மேலே தந்த வகையான வேலைகள் இடம்பெழுவாத6 வேண்டுமென்னும் நோக்கத்தோடே சுக்கி
ரெனக்கொள்ளலாம்.
சட்டமுை
வேள்விபற்றிப் பிராமணங்களிற் ெ பொருட்டெளிவில்லாதுபோகவே, அ6 தொருவகையான நூல்கள் இயற்றப்பட சூத்திரம் என்ற சொல்லின் நேரிய பொ( குத்திரவடிவிலமைந்த அறிவுறுத்தல்: அமைந்தது. நூற்பெயர் முழுவதையும் " நூல்கள்' என மொழிபெயர்த்துக் கூறல தாரின் சமயச் சடங்குகளை விளக்குப் இறுதியாக மக்களின் ஒழுக்கம் நுதலிய பொருண் மேலும் வகைக்கொன்முகப் ப யெனச் சொல்லப்படும் மூன்று குத்திரங் வழங்கியது. தரும குத்திரங்களே இந்து கிடைத்துள்ள மிகமுந்திய மூலங்களாகு வசிட்டர், ஆபத்தம்பர் என்போரால் இ திரங்களே தலைசிறந்தவை. இவை பெ கி. மு. 2ஆம் நூற்முண்டுக்கும் இடைப்பு இவற்றிலே பிற்காலத்துக்குரிய இடைச்ே பழையகால இயல்புகளைக் காட்டுவன பெளத்த மதஞ்சார்ந்த பழைய நூல்க அப்பெளத்த நூல்கள் தோன்றிய இந்திய வாகத் தோன்றுகின்றன. ஆபத்தம்பம் 6
பின்னர், கிறித்து ஊழித் தொடக்கத்ள குக்கிடையாது மறைந்துபோன பல கு குத்திரங்கள் யாவும் விரிவாகச் செய்யு தருமசாத்திரங்கள் (“அறநூல் அறில் ஒரோவொருகால் தரும குத்திரங்களை இற்றைநாள் ஆராய்ச்சிவல்லாரிற் பெருப் டையிற்ருேன்றிய விரிந்த நூல்களைம தருமசாத்திரங்கள் பலவுள. அவற்றி தருமசாத்திரமாகும். அதன் இறுதிவடிவ நூற்ருண்டில் இயற்றப்பட்டதாகலாம். திரங்களுள் யாஞ்ஞவல்கியர், விட்டுணு, தவையாகும். இவை குத்தர்காலத்திலுப்

வாழ்வும் சிந்தனையும் 55
னப்படுவாரின் பொருட்டும் ஒதுக்கிவைக்கப் டங்களிற் கவர்பொருள் தந்து நிற்கின்றது; டிகளையும் குறிக்கலாம். அஃது அமைச்ச தற்கு முந்திய செலவுத்தலைப்போடு ஒரளவு தருவமைத்தல், வாய்க்கால் குளம் முதலி கான வேலைகளை இந்திய அரசர் பலர் மேற் பட்டியலில் வேறெந்தத் தலைப்பிலும் இவ் pாலும், இவற்றின் பொருட்டுப் பயன்பட சர் பிரகிருதி என்னுந் தலைப்பை அமைத்தா
ற இலக்கியம்
போந்த அறிவுறுத்தல்கள் காலப்போக்கிற் பற்றைத் தெளிவுபடுத்துமுகமாகப் புதிய லாயின. இவையே சிரெளத குத்திரங்கள்; ருள் 'நூல்' என்பதாகும். அது சுருங்கிய களைக்கொண்ட கைந்நூலுக்கு ஆகுபெயராய் சுருதிகளை (சமயநூல்களை) விளக்கும் கைந் ாம். சிறிது காலத்துக்குப்பின், இல்லறத் ம் கிருகிய குத்திரங்கள் இயற்றப்பட்டன. தரும குத்திரங்கள் தோன்றின. இம்முப் ழைய முனிவர் ஒருவரால் இயற்றப்பட்டவை களின் தொகுதியொன்று கற்ப குத்திரமென மதஞ்சார்ந்த சட்டங்களை அறிய எமக்குக் ம். இவற்றுள்ளே கெளதமர், போதாயனர், பற்றப்பட்டவையென வழங்கும் தருமகுத் ரும்பாலும் கி. மு. 6 ஆம் நூற்முண்டுக்கும் பட்ட காலத்தில் இயற்றப்பட்டவையாகலாம். செருகல்கள் காணப்பட்டாலும், இவை மிகப் வாயுள்ளன. இவற்றில் முதன் மூன்றும் ளோடு ஏறத்தாழ ஒத்தகாலத்தனவாயினும், பப் பகுதியிலும் இன்னும் மேற்கே எழுந்தன வடதக்கணத்தில் இயற்றப்பட்டதாகலாம். தை அடுத்த நூற்ருண்டுகளில், இன்று எமக் தத்திரங்கள் உட்பட, உரைநடையானியன்ற ணடையிற் புதுக்கி எழுதப்பட்டன. இவை புறுத்தல்கள்') எனப்பட்டன; இப்பெயர் க் குறிக்கவும் வழங்கப்பட்டுளது ; ஆயின் ம்பாலானேர், பிற்பட்ட காலத்திற் செய்யுண ட்டும் குறிக்கவே இப்பெயரை வழங்குவர். ம் காலத்தால் முற்பட்டது மனுவினுடைய பத்தில் அது கி. பி. 2ஆம் அல்லது 3 ஆம் மனுவுக்குப்பின் தோன்றிய பிற தருமசாத் நாாதர் ஆகியோருடைய நூல்கள் சிறந் இடைக்காலங்களிலும் எழுந்தவை. சிறப்

Page 182
156 வியத்த
புக் குன்றினவும் சிதைந்த வடிவிற் ப வேறு தருமசாத்திரங்களுமுள மனுவின் கத்தைப்பற்றியே பெரிதும் கூறுகின்றது. றியவை அாய சட்டநூலின் தன்மையை ே பழைய வேத இலக்கியம் சுருதி (“ே வேருன சூத்திரங்களும் சாத்திரங்களும் என வழங்கும். சுருதி அதன் ஆசிரியர்க்கு தென நம்பப்பட்டது , அதனுல் அது பி வாய்ந்ததென மதிக்கப்பட்டது. மாணவ இவ்வழக்குப்பற்றியே பெரும்பாலும் ம இதிகாசங்கள், புராணங்கள் ஆகியனவும் லும் சட்டமுறையறிவு சாலப் பொதிந்து 6 கணக்கான செய்யுள்கள் மகாபாரதத்திலு லிருந்தொன்று களவாடிற்றெனல் சாலா லிருந்தே அவற்றை உரிமைச் சொத்தாக
இடைக்கால நீதிநூலறிஞர் பலர் மிருதி னர். விஞ்ஞானேசுவரர் என்பார் இவர்க பேரரசனுகிய ஆரும் விக்கிரமாதித்தனின் களத்திலிருந்து உரையெழுதியவர். யாஞ்ளு திய மிதாட்சாா என்னும் உரை, இக்கால வாக்குவதற்குப் பெரிதும் துணைபுரிந்தது ஏனை நீதி நூலறிஞர் ஏமாத்திரி (ஏறக்கு (12ஆம் நூற்றுண்டு) ஆவர். தாயபாகம் எழுதிய நூல் தருமாத்தினம் எனப்பெயரி வுளது ; இக்கால இந்தியச் சட்டத்தில் இ யுளது.
மிருதி நூல்கள் முழுவதையும் பார்ப்பன எழுதியுள்ளனரென்று வரம்பிகந்து வற் நோக்கந் தழுவி எழுதப்பட்ட அர்த்த சா களினின்றும் வேறுபட்டுச் செல்கின்றது. போக்கில் மேலான பிரமாணமாக வலியுற் சியங்கள் பல அதனை ஒழுங்காகப் பின் களின் கூற்றுக்களை அர்த்தசாத்திரத்தே வெட்டுக்களிலும் அயல்நாட்டுப் பிரயான காணப்படும் குறிப்புக்களோடும் இயன்ற
வேண்டும்.
சட்டத்தின் இருக்கு வேத காலத்திலிருந்த சட்டமு " தெய்வம் வகுத்த போண்ட ஒழுங்கு” தென்பது தெளிவு. இருக்கு வேதத்தில் எ முறையே பின்னர்த் தோன்றிய தருமம் யாய் அமைந்ததாகலாம். பிற்கூறிய பத் மொழியிலுள்ள "வடிவம் ” (Form) எ

கு இந்தியா
"துகாக்கப்பட்டுள்ளனவுமாய எண்ணிறந்த நூல் இன்னும் பொதுவான மக்கள் ஒழுக் ஆயின், அவருக்குப் பின்வந்தோர் இயற் மன்மேலும் பெற்றுவந்துள்ளன. கட்கப்பட்டது”) என வழங்க, அதனின் ஒருங்கே மிருதி ( நினைவுகூரப்பட்ட்து") நேரே கடவுளால் வெளிப்படுத்தப்பட்ட ந்திய மிருதி நூல்களிலும் மிக்க திப்பியம் தரும சாத்திரம் என்னும் மனுநீதி நூல்' னு மிருதி என்று சொல்லப்படுகின்றது. மிருதியென்றே போற்றப்பட்டன. அவற்றி ாது. மனுமிருதியிற் காணப்படும் நூற்றுக் ங் காணப்படுகின்றன ; அவற்றை ஒன்றி து , இரு நூலும் ஒரு பொதுமூலத்தி எடுத்தாண்டனவாகலாம். கி நூல்களுக்கு விரிந்த உரைவரைந்துள்ள களிற் றலையாயவர்; அவர் சாளுக்கியப் ர் (ஏறக்குறைய 1075-1127) அவைக் நவல்கியருடைய நீதி நூலுக்கு அவர் எழு இந்தியாவின் குடியியற் சட்டத்தை உரு து. இடைக்காலத்துச் சிறந்து விளங்கிய றைய 1300) என்பாரும் சீமூதவாகனரும் என்னும் பொருள்பற்றிச் சீமூத வாகனர் ய பெருந்தொகை நூலின் ஒரு பகுதியாக துவும் பெருஞ் செல்வாக்கைச் செலுத்தி
‘ர் தமது சொந்த நோக்கத்துக்கமையவே புறுத்துதல் சாலாது. பெரிதும் உலகியல் த்திரமானது பல துறைகளில் மிருதி நூல்
மிருதி நூல்களின் அறிவுரையே காலப் றுவந்ததாயினும், பண்டை இந்திய இராச் பற்றவில்லையென்பது தெளிவு. மிருதிநூல் rடும், பொதுவகை இலக்கியத்திலும் கல் Eகள் எழுதியவற்றிலும் ஆங்காங்குக் வரை ஒப்புநோக்கிச் செவ்வைபார்த்தல்
அடிப்படை
றை பற்றி நாம் அதிகம் அறியேமாயினும், என்னுங் கருத்து அக்காலத்திலே இருந்த ரும் இருதம் என்னும் உலகியக்க ஒழுங்கு என்னும் எண்ணக் கருத்துக்கு முன்னுேடி ம் சொற்பிறப்பியலை நோக்குழி ஆங்கில ன்னும் சொற்கு இனமானதாய், மொழி

Page 183
அரசு : அரசியல் வ
பெயர்த்தற் கரியதாய்ப், பலபொருள் குறி களிலும், ஏனைப் பெளத்த வரலாற்று பரந்த பொதுப் பொருள் சுட்டி நிற்ப களில், வகுப்புக்கும் சாதிக்கும் தக வே. பட்டதுமான நல்லொழுக்க நியமம் எ சாலும். ஈண்டு யாம் அதனைத் "தெய்வச் மொழிபெயர்த்துள்ளோம்.*
அறம் ஒன்றுமே யன்றிச் சட்டத்தின் நுவல்கின்றன. ஒப்பந்தம், வழக்கம், அரச யச் சார்பான பழைய நீதி நூல்கள் அ. ஆயின், காலப் போக்கில் அவையும் முதல் LD1760rg) அதன் முழுமையான துரயவடி ஒப்புக்கொள்கின்றன ; ஆதலாற் குறைநீ வாயின. அறமே மற்றெல்லாச் சட்ட அ வான நம்பிக்கை. ஆயின், அர்த்தசாத்தி கட்டளைச் சட்டமே ஏனையவற்றை யெ கோட்பாடு மோரியரின் அனைத்தாண்மை இதனை நீதி நூலாசிரியரிற் பெரும்பாலா அறத்தைக் காப்பதே சிறப்பாக அரச தைக் காப்பவனதலின் அவன் அறத்தி னுடைய காலந்தொட்டு அரசர் சில வே தமக்குச் சூட்டிக்கொண்டனர். தென்புல களில் இதுவும் ஒன்று. தீயோரை யொறு, ணும் அரசனும் "தெய்வச்சட்ட மாகிய
வரலாற்று மூலங்கள் சிலவற்றில் ந6 தண்டம் என்பது , இச் சொல்லின் மூலக் ஏனைக் கருத்துக்கள் தோன்றிய வாற்ை களில் அதனைப் " போர்ப்படை' என்( பணம்’ என்றேனும், தனியே 'நீதி' கொள்ளலாம். மனித இயற்கை தீயது ; ( ஒழுக்கம் என்னும் பொருள்பற்றி நூலெ அறியாமை யிருள் சூழ்ந்த காலமென்றே ஒறுத்து அச்சுறுத்துவதால் மட்டுமே அ காற்றுப்படுத்தல் கூடுமென அவர் நம்பின் மாறு வற்புறுத்துகின்ருர் :
“கொடியரை யொறுத்தல் கெ மடியில யைவன், மற்றது செ கோலிற் கொளுவு மீனென. வலியர் மெலியரை வாட்டுவ
' குற்றமி லொருவன் குதிரைக் கொற்றவன் தண்டனைக் கஞ்சி அவனி முழுதும் அவன்வழிப்
*வடமொழியிலுள்ள தருமம் என்ற சொற்கு தமிழ் மொழிபெயர்ப்பில் இச்சொல்லே பெருட

ாழ்வும் சிந்தனையும் 157
'ப்பதாயுளது. அசோகனுடைய கல்வெட்டுக் மூலங்களிலும் அது “செம்மை' என்னும் நாய்த் தோன்றுகின்றது. ஆயின், நீதிநூல் றுபடுமியல்பினதும் தெய்வத்தால் விதிக்கப் ன்று அதற்கு வரைவிலக்கணம் வகுத்தல் சட்டம்' என்னும் பொருளில் அறம் என்று
அடிப்படைகள் பிறவுமுளவென நீதிநூல்கள் னது கட்டளைச் சட்டம் என்பன அவை. சம வற்றில் அதிகம் கருத்துச் செலுத்தவில்லை; ாமை பெற்றுள்ளன. காலக் கேட்டினல் அற வில் அறியப்பட்டிலது என்பதை நூல்கள் ரப்பும் துணைச்சட்ட மூலங்கள் வேண்டிய டிப்படைகளிலும் மேலானதென்பது பொது ரெமும் மற்ருெரு நீதி நூலும்" அரசனது ல்லாம் விஞ்சியது என்று கொள்ளும். இக் வாதத்தின் விளைவென்றே யாங் கோடும்; னேர் ஆதரித்திருக்கமாட்டார்.
னுடைய காவற்கடமையாம். அரசன் அறத் ன் உருவென்றே கருதப்பட்டான். அசோக லகளில் தருமாாசன் என்னும் பட்டத்தைத் த்தாரின் தெய்வமாய எமனுக்குரிய பெயர் த்து நல்லோருக்கு இதஞ்செய்யுமாற்ருல் எம
அறத்தைப் பேணியவராவர்.
ன்கு பயின்றுவரும் மற்முேர் எண்ணக்கரு கருத்து, “தடி' என்பதாகும்; அதிலிருந்து ற எளிதில் உய்த்தறியலாம். வெவ்வேறிடங் றேனும், 'ஒறுப்பு' என்றேனும், ' குற்றப் என்றேனும் இடநோக்கி மொழிபெயர்த்துக் குற்றமுடையது. பண்டை இந்தியாவில் நீதி, ழுதிய ஆசிரியன்மார் தாம் வாழ்ந்த காலம் நம்பினர்; அத்தகைய இருண்ட காலத்தில் றத்தைக் கடைப்பிடிக்குமாறு மக்களை ஒழுக் ார். மனுநீதி நூலுடையார் இதனைப் பின்வரு
ாற்றவன் கடனும் பானேற்
°ங்கே .
கொம் பாதலின்
படுமே.
நேரான தமிழ்ச் சொல் அறம் என்பது ; ஆதலால் பாலும் ஆளப்படும்-மொழிபெயர்ப்பாசிரியர்.

Page 184
158 வியத்த
“அல்லவை செய்யும் அறக்கடை ஒல்லையி னுெறுக்கும் உருகெழு நடக்கு நிலத்தில் நாமவே லாச நாடி முறைசெய் வானேல் வாடுத லறியார் மக்கள் தாமே" ஒறுத்தலால் அறத்தினை நிலைநாட்டும் அ எண்ணப்படவில்லை. நடுநின்று நீதிவழங்கு செய்வதனல் எய்தற்பாலதாய புண்ணியத்ை றவறும் அரசன் நிசயத்தில் வீழ்ந்து அழு கொண்டனர். நீதி வழங்குவதிற் காலந்த குள்ளாவானென்ற நம்பிக்கையும் இருந்தது முறைகேட்க வந்த இருவரைக் காத்திருக் அரசன் அடுத்த பிறப்பிற் பல்லியாய்ப் பிற னைப் பிடித்து அரசன் அவனுக்குத் தன் பொருள்களுக்குரிய முழுப் பெறுமானத்ை பாலனெனச் சில நீதிநூல்கள் மொழிந்துள் கொணரப்படாவிட்டால், அவர்தம் பாவங் அவற்றுக்குத்தக அடுத்த பிறப்பில் அவன் உலகியல் நோக்காகப் பார்க்குமிடத்தும் , சோர்ந்த அரசன் தன் அரசினையே இழக்
குற்ற
இந்தியர் வியக்கத்தக்கவாறு சட்டத்து அறும், குற்றங்கள் அங்கே மிக அருமைய தெனிசு கூறுகின்ருர் ; பாகியனும் இடைக் சான்று பகர்கின்முர். ஆயின் உவான்சாங்கு கூறுவது இந்தியருக்கு அத்துணைச் சிறப்பு யாத்திரிகர் கொண்ட கருத்துக்களெல்லாம் உறுதிப்படுத்தப்படவில்லை. அறநூல்கள் உயிருக்கும் உடைமைக்கும் ஏமமில்லையென்
0ஆது.
நாமெடுத்துக் கொண்ட காலத்தின் முற்சு பில், இன்று ஆபிரிக்காவின் சில பகுதிகளி ஒரு தொடரான மாற்றங்கள் நிகழ்ந்தன. ஆ மற்றவராயோ, ஒரளவு நாகரிகமுற்றவராே தாயக் கட்டுக்கோப்புக்களெல்லாம் தகர்ந் போன்ற அத்துணைப் பழங்காலத்திலேயே மான குடிகள் வாழ்ந்துவந்தனர்; இன்று நாட்டுப்புறங்களிலிருந்தும் குன்றுகளிலிரு அறுறைந்தனர்; அவ்வாறு சென்றவர் தம. வாழ்க்கை இடர்மிக்கதாயிருக்கக் கண்டனர் வுற்ற இம்மக்களிற் சிலர் திருந்தாக் குற்: வகுப்பினராய் அமைந்தனர்; பண்டை இ வகுப்பினர் இருந்தவராகவே தோன்றுகி தடுப்பதனிமித்தம், பகலவன் மறைந்தபின்

கு இந்தியா
of
தண்டம்
జీ
ரசனது பொறுப்பு எளிதான த்ொன்றென கும் வேந்தன் அச்செயலால் வேதவேள்வி தை எய்து வானென்றும், தனது கடமையிற் ந்துவானென்றும் பண்டை நீதிநூலாசிரியர் ாழ்த்தினும் அரசன் கொடிய தண்டனைக் ; ஓர் ஆவின் பொருட் டெழுந்த வழக்கில் க வைத்தமையால், நிருகன் என்னுமோர் Dந்தானென ஒர் பழங்கதை யுளது. திருட ண்டனை வழங்காதவிடத்துக் களவுபோன தயும் வழக்காளிக்கு அரசனே கொடுக்கற் ளன ; குற்றவாளிகள் நீதி விசாரணைக்குக் வ்கள் அரசனைச் சாருமென்றும், அதனல் அல்லலுழப்பானென்றும் மக்கள் நம்பினர். நீதி கோடிய, அல்லது நீதி வழங்குவதிற் கும் அவலநிலையில் இருந்தான்.
ம்
க்கமைந்தொழுகுந் தன்மையுடையவரென் ாகவே காணப்பட்டனவென்றும் மெகாத் கால அராபிய யாத்திரிகரும் இவ்வாறே சற்று மாமுன விவாந் தருகின்ருர்; அவர் த் தருவதாயில்லை. எனினும், வெளிநாட்டு இந்திய வரலாற்று மூலங்களால் முற்ருக பலவற்றின் அடிப்படையிலே, மக்களின் ற பெருங் கவலையொன்று காணப்படுகின்
-ற்றிலே, இந்திய மக்களின் சமூக அமைப் ல் நிகழ்ந்துவருவதை ஒரு புடையொத்த, பூரியப் பண்பாட்டுத் தாக்கத்தால், நாகரிக யோ இருந்த தொல்குல மக்களின் சமு து குலைவனவாயின; மோரியர் காலம் பெரும்பாலான ஊர்களில் அளவுக்கதிக போலவே அன்றும் ஏழை மக்கள் பலர் ந்தும் குடிபெயர்ந்து நகரங்களிற் சென் து பழைய குழலிலும் பார்க்க அங்கே . இடம் பெயர்ந்து நல்வாய்ப்பிலாது நலி மவாளிகளாய் மாறிச் சமூகத்தின் கடை இந்திய நகரங்கள் எல்லாவற்றிலும் இவ் ன்றனர். குற்றங்கள் தலையெடுக்காவாறு ஏறக்குறைய இரண்டரை மணி நேர

Page 185
அரசு : அரசியல் வா
முதல் விடிவதற்குமுன் இரண்டரை மணி தாவொன்று விதிக்கப்படல் வேண்டுமென பிந்திய வரலாற்று மூலங்கள் திருடுவதைே சைப் பற்றிக் குறிப்பிடுகின்றன ; அன்னர் க யெழுதப்பட்ட கைநூல்களைப் பயன்படுத்தி
நகரங்க்ளிற் போலவே நாட்டுப் புறங்களி இங்கே பெருங் கொள்ளைக் கூட்டங்கள் இரு நூல்கள் சான்று பகர்கின்றன. பரம்பரைய மிக முற்பட்ட செய்தியை உவான் சாங் கொள்ளைக் கூட்டத்தார், இந்தியாவிற் பிற் தங்கைப்பட்டோரின் பொருளைப் பறிப்பே அவர்களைக் கொலை செய்தும் வந்தனர். வ இயங்கின; அவ்வாறிருந்தும் ஆறலை கள்வ களை அடிக்கடி கொள்ளையடித்துச் சென் சிறந்து விளங்கியோர் குற்றங் கடிந்து ( வெளிநாட்டு யாத்திரிகர் கூறும் சான்ற இந்தியாவிற் குற்றங்களை எதிர்த்து ஒடு யாகவே யிருந்தது. உள்ளூர் உத்தியோக 5 - 3ċ) f) 63). மேற்கொண்டிருந்தனர் ; அவர் மாகப் பணியாளர் பலர் இருந்தனர்; அன்; வோராய்ப் பணியாற்றினர். நகரங்களிலு வதும் காவல் புரிந்தனர். இடைக்கால இ டத்தாரை அடியொற்றிச் சென்று அகப்ப சிறப்பான உத்தியோகத்தர் அமர்த்தப்பட
நீதி நி
பழைய தரும குத்திரங்கள் குறிப்பி நீதிக்கும் அரசனே ஊற்முக விளங்கியி கணட களவரைத தனது தணடினு, தானே உண்மையில் நிறைவேற்றியுமிருப் அறங்கூறவையம் போன்ற நீதிமன்றங்களு யானது மேன்முறையிடுகளுக்கும் அரசினு றங்களுக்குமே ஒதுக்கி வைக்கப்பட்டிருந் னுடைய தலைமைச் சட்ட ஆலோசகன: பட்ட அமைச்சனே நீதிநிருவாகத்து அவனே நீதிபதியாகவும் கடமை யாற்றியி
அறங்கூறவையங்களின் அமைப்பானது வேறுபட்டது. ஆயின் பண்டை இந்தியா சிலசடங்கிய ஒரு குழுவினையே விரும்பிற கின்றன. சாதகக் கதையொன்று ஐவர் நி குறிப்பிடுவதோடு, அவ்வைவரும் நேர்ை ஆயின், அர்த்தசாத்திரமோ மூவர் நியா மன்றம் பத்து ஊர்களுக்கு ஒன்ருக நிறு லும் மாகாணங்களிலும் உயர் மன்றங்கள்

ழ்வும் சிந்தனையும் 159
நோம் வரை கண்டிப்பான ஊரடங்கலுத்
அர்த்தசாத்திரம் அறிவுறுத்துகின்றது. யே தொழிலாகக் கொண்ட சில சாதியின ளவினை ஒரு கலையாக வளர்த்து அதுபற்றி
வந்தனர். -- லும் குற்றங்கள் பெருகிக் காணப்பட்டன : ]ந்தமைக்குப் புத்தர் காலமுதற் முேன்றிய பான கொள்ளைக் கூட்டத்தாசைப் பற்றிய கு என்பவர் எமக்குத் தந்துள்ளார். இக் காலத்திற் முேன்றிய கண்டகர் போன்று, தோடமையாது, ஒரு சமயக் கடமையாக 1ணிகச் சாத்துக்கள் பெருங் காவலுடனே ர் அவ்வணிகர் கொண்டு சென்ற பொருள் றனர். பண்டை இந்திய மன்னரில் தலை குடியோம்பும் ஆற்றல் பெற்றிருந்தனரென களினல் அறிகின்முேமாயினும், பண்டை க்குவது மிகவும் பெரியதோர் பிரச்சினை த்தரும் தண்டநாயகரும் குற்றங் கடியுங் க்குக் கீழ்ப் பாடிகாவலரும் போர்மறவரு றியும் மறையொற்றரும் பலரிருந்து உளவறி ம் ஊர்களிலும் காவற்காரர் இரவு முழு ராச்சியங்கள் சிலவற்றிற் கொள்ளைக் கூட் டுத்துமாறு துச்சாதன சாதனிகர் என்னும் ட்டிருந்தனர்.
ருவாகம்
Iடும் சிறிய இராச்சியங்களில் எல்லாவித ருப்பான்; அன்றியும் குற்றவாளிகளெனக் ற் சாடித், தான் வழங்கும் நீதியைத் பான். ஆயின், நீதி நிருவாகம் பொதுவாக 5க்குக் கையளிக்கப்பட்டிருந்தது , அரசவை வக் கெதிராக இழைத்த பாரதூரமான குற் தது. இடைக்கால இராச்சியங்களில் அரச கப் பணியாற்றிய பிராட்டுவிவாகன் எனப் க்குப் பொறுப்பாளியாயிருந்தவனுகலாம் ; ருத்தல் கூடும்.
1 காலம், இடம் என்னுமிரண்டற்குந் தக தனியொரு நீதிபதியிலும் நியாயாதிகாரிகள் )றென்பதை வரலாற்றுச் சான்றுகள் காட்டு யாயாதிகாரிகள் அடங்கிய குழுவொன்றைக் மயற்றவரா யிருந்தாரென்றுங் கூறுகின்றது. யாதிகாரிகள் அமர்ந்து முறைவழங்கும் 岛岛 பவப்படல் வேண்டுமென்றும், மாவட்டங்களி
நிறுவப்படல் வேண்டுமென்றும் அறிவுரை

Page 186
160 வியத்த
கூறுகின்றது. மனுநீதிநூல் பிராட்டுவிவ நீதிபதிகள் மூவருஞ் சேர்ந்து நீதிவிசார கின்றது. "மண்ணியல் சிறுதேர்” என்னுப் யொன்றுளது , இங்கே அதிகரணிகன் பெருமகனுெருவனும் (சிரேட்டி), ஏடெழு (காயத்தன்) நீதிமன்றத்துக்குத் தலைை வழங்கப்பட்ட அதிகரணிகன் என்னும் பொருள்படும் அதிகரணம் என்னுஞ் செ முறைக் கருமங்களோடு நிருவாக முை அலுவலாளனென அப்பெயர்க் குறிப்பால் மாந்தருட் சிறந்து விளங்கிய தலைவரெ சம்ாதான நீதியரசர் போன்றே, அன்
ரெனலாம்.
நீதிமுறை ஊழல் என்பது அடிக்கடி , பதிகளுக்கும் நியாயாதிகாரிகளுக்கும் 6 உயர்ந்தவையாயுள்ளன. அவர்கள் கல்வி கந் தழுவியவராயும் வெகுளியில்லாதவரா! நிலைமை மேற்கொள்ளுபவராயும் இருத்தல் தடுப்பதன் பொருட்டு, வழக்குத் தீர்க்கப்ப ஒருவரை யொருவர் தனிமையிற் கண்டு : ஆலோசனை தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. அன துக்குக் காலம் நீதிபதிகளின் நேர்மையை அர்த்தசாத்திரம் அறிவுறுத்துகின்றது. னெனவோ, அநீதி இழைத்தானெனவோ ச் மைகளை யெல்லாம் பறிமுதல் செய்து விட்டுணுமிருதி விதிக்கின்றது - அறநூற் எய்தற்பாலதாய அறக்கொடுந் தண்டனைய
பொய்க்கரி போதல் பொதுவாக மிக்க பொய்க்கரி போவோன் இம்மையில் அ! ஆளாவதோடு, மறுமையில் அல்லல் தரும் பாரதூரமான குற்ற வழக்கிற் பல்லாற்றது ளப்படும்; ஆயின் குடியியற் சட்டத்தை சான்று கூறத் தகுதியுடையவராவர். பொ. அரசாங்க ஊழியர், குற்றகவையோர், தொழுகுவோர், உறுப்புக் குறைபாடுடையே தற் குரியவராகார். உயர்ந்த சாதியினருக் கூறின், அது வலியுடையதாகாது. சா காண்பதற்குப் பல சோதனைகள் விதிக்கட் மிகத் திட்பமானவை.
குற்றஞ்சாட்டப்பட்ட ஒருவன் குற்றவு பெரிதும் ஐயத்துக்குரியவனுயிருக்குமிடத் தற்காக அவனைச் சித்திரவதைக்குள்ளாக்க சித்திரவதை முறைகள் எல்லாமே மிகக் வகையான கசையடிகள் இடம் பெற்றுள்ள

கு இந்தியா
கனும் அவனிற் குறைந்த பதவியிலுள்ள ணக் குழுவாக அமையற் பாலரெனக் கூறு நாடகத்தில் (பக். 576) நீதிமன்றக் காட்சி ானப்படும் தலைமை நீதிபதியும், வணிகப் தும் வகுப்பாரின் பிரதிநிதி யொருவனும் ம தாங்குகின்றனர். தலைமை நீதிபதிக்கு பெயர், “அரசாங்க அலுவலகம்' எனப் ால்லடியாகப் பிறந்ததாதலின், அவன் நீதி 0க் கருமங்களையும் ஒருங்கே செய்த ஓர் அறியலாம் ; ஏனை நடுவர் இருவரும் நகர ன்பது வெளிப்படை. அன்னர் இன்றுள றும் நீதிபதிகளாகக் கடமை யாற்றின
நூல்களிற் குறிப்பிடப்பட்டிருப்பினும், நீதி பகுக்கப்பட்ட ஒழுக்க வரம்புகளோ மிக கேள்விகளில் வல்லவராயும், சமய வொழுக் பும், மனிதவாற்றலுக்கு இயன்றவரை நடுவு ) வேண்டும். கையூட்டுப் பெறும் ஊழலைத் டும் வரை, நீதிபதிகளும் வழக்காடுவோரும் உரையாடுவதற்கு வாய்ப்பிருத்தலாகாதென ாறியும், ஏவன்முகவர் வாயிலாகக் காலத் ப் பரீட்சித்துப் பார்த்தலும் வேண்டுமென நீதிபதியொருவன் கையூட்டுப் பெற்ற காணப்பட்ட விடத்து, அவனுடைய உடை அவனை நாடுகடத்திவிடல் வேண்டுமென கருத்துப்படி இதுவே பார்ப்பானுெருவன் ாகும். இழிதகவுடைய செயலாகக் கருதப்பட்டது. சனளிக்கும் பல்வேறு தண்டனைகளுக்கு பிறவிகள் ஒருநூறெய்தியும் அழுந்துவான். வம் பெறப்படும் சான்றுகள் ஏற்றுக்கொள் எடுத்துக்கொண்டாற் குறிப்பிட்ட சிலரே துவாகப் பெண்டிர், கற்றறிந்த பார்ப்பனர், டன்பட்டோர், ஊசறியக் குற்றம் புரிந் ார் என்னும் இத்தகையோர் சான்று கூறு கெதிராகத் தாழ்ந்த சாதியினர் சான்று ட்சிகள் உண்மை கூறுகின்றன ராவென்று
பட்டுள்ளன ; அவற்றிற் சில உளவியற்படி
ாளியேயென்னுமளவுக்குத் தேறப்படாமற் து, அவனிடமிருந்து உண்மையை அறிவ லாம். இதன் பொருட்டுக் கூறப்பட்டுள்ள கொடுமையானவை யல்ல; அவற்றிற் பல ‘ன. பார்ப்பனர், பாலர், முதியோர், பிணி

Page 187
அரசு : அரசியல்
யுற்முேர், பித்தர், குல்கொண்ட மகளி வதைக்கு விலக்கானவர். பெண்டிர்க்கு பட்டுளது.
குற்றத்தைத் துணிவதற்குக் கையா யாகும் ; இது குடியியல் வழக்குக்கும் ( தப்பட்டது; இன்றும் இந்தியாவில் நீதி தீர்ப்பதற்குச் சிலவகைக் கடுஞ்சோதை கின்றன. பழைய நூல்களில் இக் கடு காணப்படவில்லை ; ஆயின், பிந்திய கால மிருதி நூலாசிரியன்மார் கடுஞ் சோதை ஞற் பெறப்படுகின்றது. அவர் இரு திற களுக்கு மட்டுமே அவற்றின் பிரயோக பல வகையான கடுஞ்சோதனைகள் கூற தலும் கொதிக்கும் எண்ணெயிற் கை ( இடைக்கால ஐரோப்பாவில் வழங்கியவ, காலத்திலே இருசாராருக்கும் பொதுவா வழக்கங்களேயெனக் கருத இடமுளது. ( குறிப்பிடத்தக்கது . இச்சோதனையிற் கு இரும்புக் கொழுவைத் தனது நாக்கினுல் தால் அவன் குற்றமற்றவனெனக் கொள்ள முடையதாயிருந்தால் உமிழ்நீர்ச் சுரப்பி நாக்குத் தீய்ந்து விடும்; ஆதலால் விளைவு பரீட்சிப்பதற்கு உளவியல் முறைப்படி
இந்தியரிடம் வழக்காடும் மனப்பாங் குறிப்பிட்டுள்ளார்; அவர் கூறியதில் உ இந்தியாவைப் பற்றி அவர் கூறியது மிக தாது. எவ்வாறெனினும், நீதிநூலறிந்த அவர் மன்முடுவதைத் தொழிலாகக் ( அமைந்திருந்தாரல்லர். நீதிபதிகளாகக் படுத்தி நீதிமன்றங்களுக்குப் புறம்பே 6 எனினும், நாம் எடுத்துக்கொண்ட கால பொருளில், நியாயவாதியர் என ஒரு வ சான்றுண்டு. ஏனெனில், பிந்திய நீதிநூ கப் பிரதிநிதிகளை நியமிக்க அனுமதிக் பட்ட பணத்தில் ஒரு பங்கு கைம்மாரு நூல் கல்வியறிவுள்ள பார்ப்பான் எவஞ ஒரு வழக்கில் தன் கருத்தைத் ெ கின்றது.*
த
குற்றவியற் றவறுகளுக்கு விதிக்கப்ட தண்டமும் சடங்கியற் றவறுகட்கு விதி பழைய இரு வழக்கங்களினின்று விரு வாக்கினைப் பிற்காலங்களிற் பின்பற்ற காணலாம்.

ாழ்வும் சிந்தனையும் 16.
ர் என்னுமிவர் கொள்கையளவிற் சித்திர மென்மையான சித்திரவதையே விதிக்கப்
Tப்பட்ட மற்ருெரு முறை கடுஞ்சோதனை நற்றவியல் வழக்குக்கும் ஒப்பப் பயன்படுத் மன்றத்துக்குப் போகாமற் பிணக்குக்களைத் ாகள் ஒரோவொருகால் மேற்கொள்ளப்படு ஞ்சோதனை பற்றிய குறிப்புக்கள் அதிகங் ங்களில் இது பெருவழக்குப் பெற்றுள்ளது. fகளில் நம்பிக்கை கொண்டிலரென்பது இத த்திலும் உறுதியான சான்றில்லா வழக்குக் ந்தை வரையறை செய்துள்ளனர். எனினும் ப்பட்டுள. காய்ச்சிய இரும்பைக் கையிலேந் தாய்த்தலும் அவற்றுள் அடங்கும்; இவை ப்ருேடு ஒத்தனவாயிருப்பதால், மிகப் பழங் ன இந்தோ வைரோப்பியரிடங் காணப்பட்ட இவற்றுள் ஏர்க்கொழுச் சோதனை சிறப்பாகக் ற்றஞ்சாட்டப்பட்டவன் பழுக்கக் காய்ச்சிய தீண்டுதல் வேண்டும்; நாக்குத் தீயாகிருந் ாப்படுவான். அவனுடைய மனச்சாட்சி குற்ற கள் செவ்வையாகத் தொழிற்படாது போக, | குறித்து அவன் கொள்ளும் மனவுறுதியைப் இஃதோர் திட்பமான சோதனையாகும். கு காணப்படவில்லையென மெகாத்தெனீசு .ண்மை இருத்தல் கூடுமாயினும், அன்றைய வண்மைக் காலத்து இந்தியாவுக்குப் பொருந் பார்ப்பனர் பலர் அன்று இருந்தாரேனும், கொண்டவோர் வகுப்பினராக ஒருபோதும் கடமை யாற்ருதவர் தமது அறிவைப் பயன் பழக்குக்களைத் தீர்த்திருப்பாரென நம்பலாம். ப்பகுதியின் முடிவில், இன்று நாம் கருதும் குப்பாசே தோன்றிவரலாயின ரென்பதற்குச் ல்கள் சில, வழக்காடுவோர் தமக்குப் பதிலா கின்றன ; பிரதிநிதிகளுக்கு வழக்கின் வயப் க் கொடுக்கப்படல் வேண்டும். மற்முெரு, நீதி யினும் நீதிமன்றத்தின் உறுப்பினனுயிருந்து ரிவிக்கும் உரிமையுடையான் என விதிக்
ண்டனை
ட்ட தண்டங்கள், ஆட்கொலைக்கு இறுக்குந் $கப்பட்ட சமயநெறிக் கழுவாயுமாகிய மிகப் *தியானவை. இவ்விரு வழக்கங்களின் செல் பட்ட தண்டனை முறையிலே தெளிவாகக்

Page 188
162 வியத்த
பழைய குத்திரங்கள் கொலைக்குற்றத்து களை விதித்துள்ளன : சத்திரியைெருவனை னுெருவனைக் கொன்ருல் 100 பசுக்களும் பெண்ணுெருத்தியையேனும் கொன்ருல் 1 வேண்டும். பார்ப்பானைக் கொன்ருல் அத தேடிக்கொள்ளல் இயலாது. இப்பசுக்கள் அவற்றைக் கொலையுண்டவனின் சுற்றத்த மிறுக்கப்படுங்காலை, அரசனுக்கு மேல்வரு கப்படும். இத்தண்டங்கள் கொலையுண்ட பழிவாங்காது விடுதற்பொருட்டே விதிக்க பிந்திய நீதிநூல்கள் குற்றத்துக்குக் கழுவி தானங்களே அப்பசுக்கள் என்று விதித் என்னும் பழைய வழக்கம் மறைந்தபோ யில் தண்டங்கள் நிலைபெற்றுள்ளன ; இ. சேர்ந்தோ, சேராமலோ பண்டை இந்திய சிறு செப்பு நாணய முதல் உடைமையெ6 பல்வேறு அளவினவான தண்டங்கள் விதி றல்லாத ஏனைக் குற்றங்களுக்கெல்லாம் அ; இத்தண்டங்கள் அரசுக்குக் கணிசமான மிருந்தன. ஓர் ஊரின் அல்லது மாவட்ட வழங்குவனவாயமைந்த இடைக்காலப் பட் தண்டங்களைப் (மன்றுபாடுகளைப்) பெறு டுள்ளன. தண்டம் விதிக்கப்பட்ட ஒருவ6 யிருந்தால், அவன் தனது உடலுழைப்ப அடிமையாக்கப்பட்டான்.
மிருகிநூலுடையார் சிறைவைத்தல் படி ஆயின் மற்றை வரலாற்று மூலங்களெல்ல தெரிவிக்கின்றன. அசோக மன்னன் தன் பு டத்தினின்று விடுதலை செய்யுமாறு தான் கொண்டான். அவனது பண்படாத இளடை பூணுமுன்) அவன் ஒரு சிறைக்கோட்டத்ை கொடிய சித்திரவதைகள் செய்யப்பட்டன அதிலிருந்து உயிரோடு வெளிவந்திலரென் கின்றது. அரிசனுடைய ஆட்சியிற் சிறைை யிருந்ததென உவான் சாங்கு குறிப்பிடுகி விட்த்தும் வெட்டிவேலை (கட்டாய உ6 அர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது. இவ்வாறு ( ஒருவகை மறியலாகவே அமைந்த தென்ப உறுப்புக் குறைத்தலும் சித்திரவதையும் டன; நீதிநூலாசிரியன்மார் எண்ணிறந்த அத்தகைய தண்டனைகள் குற்றத்துக்கு வைதிக நம்பிக்கை கொண்ட மிருதிநூல! பற்றிச் சிந்தித்த்போது, சமயச்சார்பான அவர் எண்ணத்தை விட்டு முற்முக அகல தண்டனை அனுபவிப்பதால் மறுமையில் அ
அறும் தப்புவான் என்பது பொதுவான நப்

இந்தியா
குரிய தண்டனையாகப் பல்வேறு தண்டங் க் கொன்ருல் 1000 பசுக்களும், வைசிய குத்திரனெருவனையேனும் எவ்வருணத்துப் பசுக்களும் தண்டமாக இறுக்கப்படுதல் குத் தண்ட மிறுப்பதன் மூலம் கழுவாய்
அரசனிடம் ஒப்படைக்கப்பட, அவன் ார்க்குக் கொடுப்பான், இவ்வாறு தண்ட மானமாக ஒரு காளையும் கூட்டிக் கொடுக் பனின் குடும்பத்தார் கொலைசெய்தவனைப் ப்பட்டன; இவ்வுண்மை இயல்பை மறந்த ாயாகப் பார்ப்பனருக்குக் கொடுக்கப்படும் துள்ளன. ஆயின் ஆட்கொலைத் தண்டம் தும் அதன் அடையாளமாகச் சட்டமுறை ந்தண்டங்கள் பிறவகைத் தண்டனையோடு நீதியின் சிறப்புக்கூருக அமைந்துள்ளன. லாமே பறிமுதல் செய்யப்படுவது வரைப் கிக்கப்பட்டன , அறக்கொடுங் குற்றமொன் ந்தண்டங்கள் கழுவாயாக அமைதல் கூடும். வருமானத்தை நல்கும் வாயிலாகவு -த்தின் வருவாயைப் பெறும் உரிமையை டயங்கள் பல, ஊர் மன்றில் விதிக்கப்படும் ம் உரிமையையும் சிறப்பாகக் குறிப்பிட் ண் தன் தண்டத்தை இறுக்கமுடியாதவணு ால் அத்தண்டத்துக்கு ஈடுசெய்யும் வரை
3றி அருமையாகவே குறிப்பிட்டுள்ளனர்; ாம் அது பெருவழக்காயிருந்த தென்றே ஆட்சிக் காலத்திற் பலரைச் சிறைக் கோட் கட்டளையிட்டமை குறித்துப் பெருமிதங் >க் காலத்தில் (அதாவது அவன் அருளறம் தப் பேணிவந்தானென்றும், அங்கே மிகக் வென்றும், சிறைவைக்கப்பட்டவர் எவரும் றும் பிற்கால மரபு வரலாமுென்று " கூறு வத்தலே வழக்கமான தண்டனை முறையா ன்முர். அரசுக்குரிய சுரங்கங்களிலும் பிற ழியம்) செய்தலை ஒரு தண்டனையாக வட்டி வேலை செய்வது மிகக் கடுமையான கில் ஐயமில்லை. பலவண்கக் குற்றங்களுக்கு பொதுவான தண்டனைத்ளாக விதிக்கப்பட் சித்திரவதை முறைகளை விரித்துள்ளனர். ய கழுவாய்களெனவே க்ருத்ப்பட்டன; சிரியன்மார் குற்றங்களுக்குரிய தண்டனை கழுவாய் செய்யுங்கருத்து ஒருபோதுமே றதில்லை. குற்றஞ் செய்தவன் இம்மையில் வன் அக்குற்றத்தின் தீய விளைவுகளினின் பிக்கையாயிருந்தது.

Page 189
அரசு : அரசியல் வ
பல்வேறு குற்றங்களுக்குப் பல்வேறு பட்டுளது. பழைய குத்திரங்களைப் போ கொலைக்கு விதிக்கின்றது; இருவர் செய்யு மாகவோ புண்பட்டவன் ஏழு நாட்களுக் கொலைத் தண்டனை உரியதாகும். பொய் வ ணுடைய யானை குதிசை யாகியவற்றைத் குத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டுளது. அரசனு இனுடைய அந்தப்புரத்தில் அடாதமுறையி குத் துணைசெய்வோர், படையிற் பிளவு உடன்பிறந்தான் துறவி என்னுமித்திறத் ஆகிய இவரெல்லாம் உயிரோடு தீயிலிட் செய்யுங் கொலைக்கும் ஆனிரை கவர்தலுக் என அர்த்தசாத்திரம் விதித்துள்ளது. வே. ஒருவன் அவ்வணையிலேயே அமிழ்த்திக் ெ மக்களையோ கருவியாற் கொல்லுதல், பி. தீவைத்தல் என்னுங் குற்றங்களைச் செய்யு கப்படுதற் குரியர். போர்ப் படைக்கு வழ கள் அம்பு தொடுத்துக் கொல்லப்படுதற்கு யான கொலைத் தண்டனைகளுள் இவை சிe துக்கு இந்நூல் அத்துணைக் கடுந்தண்டனை வியபிசாரம், வலுவந்தக் கலவியென்னுங் குமே பல்வேறு இன்னமுறைக் கொலைத வாய்ந்த அசோகனுமே, உயிர்க் கொலையை தண்டனையை ஒழித்தானல்லன் (ப. 73) டனை முறையாக இருந்து வந்தது; இது பிடப்படாவிட்டாலும், பொதுவகையான காண்கின்ருேம்.
எனினும், ஒருசார் ஆசிரியர் கொலைத் த கெதிராகத் தம் கருத்தை வெளியிட்டுள்ள திலே விதந்து குறிப்பிடத்தக்கவொரு பகு கூறும் நியாயங்களும் சீர்தூக்கி ஆராயப் கும், பொதுவாகக் கையிகந்த தண்டங்களு நாம் எதிர்பார்க்குமாறு, உயிர்க்குறுகண் ஆதாரமாகக் கொண்டிருக்கவில்லை; உ கொலைத் தண்டனையையேனும் போரைே முற்சொன்ன கொலைத் தண்ட மறுப்பு வா புரவாண்மையிலேயே முற்முகத் தங்கியுள் சிறை வைத்தல், கொல்லுதல் ஆகிய தண், பலவேளைகளிற் சொல்லொணுத் துன்பத வாளியின் மனைவியும் குடும்பத்தர்ரும் ! மறுப்பும் உடனே கூறப்பட்டுள்ளது : சமூ நிகழாமைப் பொருட்டும், மக்கள் அமைதி ம்ெ இக்கலியுகத்திலே குற்றஞ் செய்தாரே
முழக்க வேண்டியவராவர்.

ழ்வும் சிந்தனையும் 163
முறையான கொலைத் தண்டனை விதிக்கப் லல்லாது, அர்த்தசாத்திரம் அதனை ஆட் போர் காரணமாகவோ, சண்டை காரண குள் இறப்பானுயின், அக்குற்றத்துக்குமே தந்தி பரப்புதல், கன்னம் வைத்தல், அரச திருடுதல் என்னும் குற்றங்களுக்குத் துரக் வக் கெதிராகச் சூழ்ச்சி செய்வோர், அசசி ல் நுழைவோர், அவனுடைய பகைவர்க் ண்டாக்குவோர், தந்தை தாய் மைந்தன் தாரைக் கொல்வோர், திக்கொளுவுவோர் டு எரிக்கப்படுதற்குரியர். வேண்டுமென்றே கும் தண்டனை தலைவாங்கல் (சிரச்சேதம்) ண்டுமென்றே ஓர் அணையினை உடைக்கும் கால்லப்படுதற்குரியன். தங் கணவரையோ, 0ரை நஞ்சூட்டிக் கொல்லுதல், மனைக்குத் ம் பெண்டிர் கொல்லேற்ருற் குத்திக் கிழிக் ங்கப்படும் பொருள்களைத் திருடும் குடிமக் தரியர். அர்த்தசாத்திசம் கூறும் பலவகை லவாம். கலவி யொழுக்கம் பற்றிய குற்றத் ா விதித்திலது ; ஆயின், மனுநீதி நூலோ குற்றங்களிற் பெரும்பாலான வகைகளுக் ; தண்டனையை விதித்துளது. தண்ணளி பப் பெரிதும் வெறுத்தானுயினும், கொலைத் கழுவேற்றலே வழக்கமான கொலைத் தண் சட்ட நுதலிய நூல்களிற் பெரிதும் குறிப் இலக்கியங்களிற் பலகாலும் பயின்றுவரக்
ாண்டனையை ஒப்புக்கொள்ள மறுத்து அதற் ானரென்பது தெள்ளிடை மலை. மகாபாரதத் ததியில், இப்பொருள் பற்றி இருபக்கத்தார் பட்டுள்ளன." இங்கே கொலைத் தண்டனைக் ஒருக்கும் எதிராகக் கூறப்பட்டுள்ள நியாயம், ா செய்யாமை யென்னுங் கோட்பாட்டை யிர்க்குறுகண் செய்யாமைக் கோட்பாடு பனும் எவ்வகையிலுங் கடியவில்லை. மற்று, தமோ மன்னுயிர் நலங்கருத லென்னும் ஒப் "ளது. உறுப்புக் குறைத்தல், நீண்ட காலம் டனைகளால் எத்தனையோ குற்றமற்ற மக்கள் ந்துக்குள்ளாகின்றனர்; குறிப்பாகக் குற்ற இவ்வாறு துன்பமுழப்பர். இவ்வாதத்திற்கு கப் பாதுகாப்பின் பொருட்டும், ஆட்சியறவு கியாக அறத்தைக் கடைப்பிடித்தற் பொருட் ாடு குற்றஞ் செய்யாதாரும் ஒருங்கே துன்ப

Page 190
164 வியத்தகு
மன்னுயிர்நலக் கருத்துக்கள், ஒருகாற் ெ வழங்கிய கொடுந் தண்டனையின் கடுமை பயன்பட்டன. வட இந்தியாவிற் கொலைத் ஆயின், தண்டங்களே பெரும்பாலான ( கொடிய கலகத்துக்கு மட்டுமே ஒருகை ( அறும் பாகியன் என்பார் எழுதியுள்ளார். இச் கூடுமாயினும், அவர் தரும் சான்று கொன் றப்பட்டதென்பதைக் குறிப்பால் உணர்த்து உவான் சாங்கு என்பார் அரிசனது ஆட்சி பட்டிலசென்றும், இருட்டறைகளிற் கிடந்து கூறியிருக்கின்றர். பிற்காலங்களிற் கொன் போதிய சான்றுண்டு. குற்றவாளிகள் நாே ஆயின், இடைக்காலத்தில் விதிக்கப்பட்டை ஞான்றைத் தண்டனைகளோடு ஒப்பிட்டுப் வாய்ந்தனவாய்க் காணப்படுகின்றன. சோ, படை உத்தியோகத்தைெருவனைக் குத்தி ஒரு கோவிலில் நந்தா விளக்கு ஏற்றுதற் ( என்னுஞ் செய்தி பதிவுசெய்யப்பட்டுளது. தண்டனையாகத் தோன்றுகின்றது. கொலைக் சிறு தண்டங்களோடு விடப்பட்டனரென்ப உதாரணங்களைக் காட்டலாம். இங்குப் பழிக் பகை எவ்வாற்ருனும் ஒழிந்ததாகத் தோன் யுண்டவன்றன் குடும்பத்தாரின் பகையைத் கூடுமேல், நீதிமன்றம் அவனுக்கு மேலுந் , பாதுகாப்பின் பொருட்டுக் கொலை செய்வு வாறே பட்டினியைப் போக்குதற் பொருட திருடுவதும் ஏற்புடைத்து. V பிற்காலங்களிற் பல விலங்குகளின் உயிர் தாற் பாதுகாக்கப்பட்டது. ஆவின் கன்ருெ சொந்த மகனையே கொலைசெய்யுமாறு ஆணே யில் ஒரு கட்டுக்கதையே யாகும். அவ்வாே சத்துச் சமண மன்னணுகிய குமாரபாலன் ( செய்யா மைக் கோட்பாட்டை மிகக் கண்டி! கொன்றவர்க்குமே பெருந் தண்டம் விதித்த ஆயின், இக்கதைகள் இடைக்காலத்திலே இ யைக் காட்டுகின்றன. பிற்காலத்திலே கா மிகக்கொடிய குற்றங்களுள் ஒன்முகக் கருத
மிருதிநூல்கள் கண்ட சட்டமுறையான யுளது : அஃதாவது வருணங்களின் ஏற்றத் வேறுபடுவதாயுள்ளது : பார்ப்பானெருவன் அதற்கு அவன் ஐம்பது பணம் தண்டமிடி யனையோ, குத்திரனையோ பழிதூற்றினுல் தைந்து பணமும் பன்னிரண்டு பணமுமாகு நூல். இனி, கீழ் வருணத்தார் மேல் வருண
டங்கள் சாலவுங் கடுமை கூடியனவாயிருக்

இந்தியா
பளத்தமதத்தால் தூண்டப்பட்டு, முன்னர் யைத் தணிப்பதற்குக் குத்தர் காலத்திற் தண்டனை விதிக்கப்படவில்லை யென்றும், நற்றங்களுக்கு விதிக்கப்பட்டனவென்றும், குறைக்குந் தண்டனை விதிக்கப்பட்டதென் சீன யாத்திரிகர் மிகைபடக் கூறியிருத்தல் த் தண்டனை அருமையாகவே நிறைவேற் ]கின்றது. 200 ஆண்டுகளுக்குப் பின்வந்த யிலே சிறை வைக்கப்பட்டோர் கொல்லப் இடருழக்குமாறு விடப்பட்டனரென்றும் லத்தண்டம் நிறைவேற்றப்பட்டமைக்குப் மதம் என்னும் வேள்விக்குப் பலியாயினர். வயென நாமறியும் சில தண்டனைகள் இஞ் பார்க்கையில் வியக்கத்தக்கவாறு எளிமை ழர் காலக் கல்வெட்டொன்றிலே, போர்ப் க் கொன்றதற்குக் குற்றவாளியொருவன் பொருட்டு 96 செம்மறிகளைக் கொடுத்தான் இஃதொன்றே அவனுக்கு விதிக்கப்பட்ட குற்றவாளிகள் மேற்சொன்னது போன்ற தற்குத் தென்னிந்தியாவில் இன்னும் பல குப் பழிவாங்கக் குருதி சிந்தும் குடும்பப் ாறவில்லை. கொலையாளி யொருவன் கொலை தணித்தற்கு யாதுங் கழுவாய் செய்யக் தண்டனை விதிக்காமலே விட்டுவிடும். தற் பது சட்டப்படி ஏற்புடைத்தாகும்; அவ் ட்டுச் சிறு தொகை உணவுப் பொருளைத்
", சிறப்பாகப் பசுக்களின் உயிர், சட்டத் ன்றை அறியாமற் கொன்றதற்காகத் தன் யிட்ட சோழ மன்னன் வரலாறு உண்மை ற கூர்ச்சரத்தை ஆண்ட சாளுக்கிய வமி ஏறக்குறைய 1143-1172) உயிர்க்குறுகண் பாகக் கடைப்பிடித்தமையால் தெள்கைக் ான் என்னுங் கதையும் நம்பத்தக்கதன்று ந்தியாவில் உருவாகியிருந்த கருத்து நிலை ரணமின்றிப் பசுவொன்றைக் கொல்வது
ப்பட்டது.
ஒருகுலத்துக் கொருநீதி வழங்குவதா தாழ்வுக்குத் தகத் தண்டனையின் அளவு சத்திரியைெருவனைப் பழிதூற்றினல் த்தல் வேண்டும்; ஆயின், அவன் வைசி அதற்குரிய தண்டம் முறையே இருபத் ம். இவ்வாறு விதிவகுத்துள்ளது மனுநீதி க்தாசைப் பழிதாற்றின் அதற்குரிய தண் கும். இவ்வாறே குற்றவாளியின் வருணத்

Page 191
கிழக்ருவாயில் தோரணங்கள், சாஞ்சி, மத்திய பாரதம். கி.மு. முதல் நூற்றுண்டிறுதி.
 

p. of Alrefl realagar, [7ooooorr??nieri ! If I clic.
ஒளிப்படம் XXVII

Page 192
சாஞ்சி, வடக்குவாயில் தோரா மேல் அறுகோட்டியான பற்றிய சாதகக் கதை வி நடு : மாரனுடைய பூதகனங்கள் (மையத்தின் இட போதியின் கீழிருக்கும் வேறும் பீடிகை புத்தர்ன் 8 கீழ் வெசந்தரன்கதை, வலமிருந்து இடமாக விவர் (1) காட்டிலே ஒரு குடிசையில் வொந்திரணு (i) அவன்தன் புதல்வர் இருவரையும் தா (i) அவன் தன் மனவியைத் தானங் கொ 1W) அவன் தன் குடும்பத்தோடு மீளக் கூ
Trii'i llit XXVIII
 

Dept, of-trichagrilogy, (7olternement of Iridicr
ாைங்கள் (பிற்பக்கம்).
ாக்கம். ப்பக்கம்) புத்தரை மயக்குதல் இடப்புறத்தே
ன்னமாக விளங்குகிறது.
ரிக்கப்பட்டுள்ளது :- பம் அங்கினது தும்ேபமும் வாழ்தல் : னங் கோடுத்தல் ;
நீத்தங்
டுதல்.

Page 193
அரசு : அரசியல் வா
துக்குக்தக வெவ்வேறளவாக வரையறுக் களுக்கு விதிக்கப்பட்டுள்ளன. சட்டத்தின் னுங் கருத்துப் பண்டை இந்தியாவில் மற்று, இந்தியச் சிந்தனையாளரிற் பெரும்ப யுள்ளது. அசோகன் நீதிமுறை அலுவல் கொள்ள வேண்டுமென அறிவுறுத்திய சய படுமாயின், அஃது ஒப்புயர்வில்லாத் தனி அச்சொல் கொள்கைமாரு நிலையையே குறி தண்மையைக் குறிப்பதாயுமிருக்கலாம். யினும் பிற நாட்டிலாயினும் பண்டை நீ! டிருக்க மாட்டாத மிகத் தீவிரமான ஒ ணுக்குமே துணிவு பிறந்திருத்தலரிது.
பிந்திய வேத காலத்திற் பார்ப்பனர் சி. சென்று கூறத்தலைப்பட்டனர். அரசனது இன்னுனென உலகறிய எடுத்தியம்புகையி (புரோகிதன்) அங்குக் குழுமியிருந்த மக்க இவனே உங்கள் அரசன் , எம்மைப் பெ அரசன் ” என்று கூறினன். எக்காலத்து சிறப்புரிமைகளைப் பெற்று வந்துள்ளனர். ே கொலைத்தண்டம், சித்திரவதை, உடற்றண் னுங் கொள்கையுடையன. பார்ப்பனருக்கு டனை அவருடைய உச்சிக் குடுமியைக் க அவர்தம் உடைமைகளையும் பறித்து நாடு னரின் மிருதிநூலானது மகளிர் கருச்சிதை னைக் களவாடுதல் ஆகிய குற்றங்களுக்குப் விதிக்கலாமெனக் கூறுகின்றது. அர்த்த ச டம் விதிக்கப்படலாமென அனுமதிக்கின் பனரைச் சுடுவதையும் அனுமதிக்கின்றது கத்தில், அதன் கதைத்தலைவன் பார்ப்ப சுறுத்தப்படுவதோடமையாது கொலைத் த பனர் தாம் கோரிய சிறப்புரிமைகளை எல் வேறு பல சான்றுகளு முண்டு.
இந்துச் சட்ட முறையைச் சீர்தூக்கிப் எல்லாக் காலத்தும் செயற்படவில்லையெ பிடத் தக்கது. குத்திரனுெருவன் களவெடு அவன் களவாடிய பொருட் பெறுமானத்தி இறுத்தல் வேண்டுமென்றும், வைசியனும் செய்தால் முறையே பதினறு, முப்பத்: பொருள்களைத் தண்டமாக இறுத்தல் வே மேல் வருணத்தார் கீழ் வருணத்தாரினு பிடித்தல் வேண்டுமென எதிர்பார்க்கப்பட் றம் ஒப்பீட்டுவகையாற் பெரிதாகும்.
அரசனுடைய அறக்களங்களேயல்லாம சிறு குற்றங்களை விசாரித்து முறை வழ!
ஊர் மன்றங்களும் சாதிகள், குழுமங்கள்

ழ்வும் சிந்தனையும் 167
ப்ேபட்ட தண்டங்கள் பலவகைக் குற்றங் முன்னிலையில் எல்லாரும் சமமானவர் என் ஒருபோதுமே ஒப்புக்கொள்ளப்படவில்லை. ாலானவர் கருத்துக்கு அது முழுமாருகவே களில் தன்னுடைய அலுவலாளர் கைச் தா என்பது சமத்துவம் எனப் பொருள் ச்சிறப்புடைய ஒரு முறையாகும்." ஆயின், விக்கின்றதாகலாம் ; அல்லது ஒருகால் அது நீதிநிருவாகத் துறையிலே இந்தியாவிலா நூெலாசிரியர் பிறரெவருமே ஒப்புக்கொண் ரு மாற்றத்தைப் புகுத்துதற்கு அசோக
லர் தாம் சட்டத்தை முற்ருகவே கடந்தவ மண்ணுமங்கல விழாவின் முடிவில் அரசன் ல், கரும மாற்றிய தலைமைப் பார்ப்பான் ட் பரப்பைப் பார்த்து, "ஓ குருகுலத்தீரே, ாறுத்தவரையிற் சோம(தேவனே எங்கள் ம் புரோகித வகுப்பார் சட்டத்திலே பல }பரும்பாலான வைதிக நூல்கள் பார்ப்பனர் ாடனை ஆகியவற்றுக்கு விலக்கானவர் என் விதிக்கப்படத்தக்க மிகக் கொடிய தண் ளைந்து இளிவுபடுத்துவதோடு (பக். 224) கடத்தி விடுதலாகும். ஆயின், காத்தியாய 3த்தல், குலமகளைக் கொலை செய்தல், பொன்
பார்ப்பானுெருவனுக்குக் கொலைத்தண்டம் ாத்திரமோ அரசதுசோகத்துக்கு அத்தண் றது; அன்றியும் அது தீக்கோலாற் பார்ப் . "மண்ணியல் சிறுதேர்” என்னும் நாட ானுயிருந்தபோதும் சித்திரவதையால் அச் "ண்டனையும் விதிக்கப் பெறுகின்றன். பார்ப்
லாக் காலத்தும் பெற்றனரல்லர் என்பதற்கு
பார்ப்பின், அது பார்ப்பனருக்குச் சார்பாக ன்பது தெளிவாகும் ; இவ்வுண்மை குறிப் த்தால், அக்குற்றத்துக்குரிய தண்டனையாக ன் எண்மடங்கான பொருளைத் தண்டமாக சத்திரியனும் பார்ப்பானும் அக்குற்றத்தைச் கிரண்டு, அறுபத்துநான்கு மடங்குகளான 1ண்டுமென்றும் மனுநீதிநூல் விதிக்கின்றது. ம் உயர்ந்த ஒழுக்க நியமங்களைக் கடைப் டனர் ; ஆதலால் அவர் களவாடின் அக்குற்
வ், பிணக்குக்களைத் தீர்த்து வைத்தற்கும் கற்கும் பிற மன்றங்களும் பல இருந்தன. ஆகியவற்றுக்குரிய சபைகளும் அத்தகை

Page 194
168 வியத்த யன. இம்மன்றங்களும் சபைகளும் தத்த முடைய நீதிநிலையங்களே யென்பதை . இவை குற்றஞ் செய்தோருக்குத் தண்ட விலக்கி வைத்தும் முறை வழங்கின. பிற் கடுமையான தொன்ருகும். சமுதாயத்தில் கள் போன்றே இவ்வூர் மன்றம் முதலியன இவை எவ்வாறு இயங்கின என்பது பற்றி
ஒற்ற பண்டை இந்திய அரசியல் வாழ்வில் ஒ கூருக இருந்ததெனலாம். இவ்வொற்றர் சாத்திரத்தில் விரிவாக விவரிக்கப்பட்டுள கமைப்பினை இரண்டு அதிகாரங்களிற் ச பற்றிக் குறிப்பிட்டுள்ளார். அரண்மனை மு; ஊடுருவி உளவறியுமொரு நாட்டையே “ஒற்ருடல் நிலையங்கள் ” என்பவற்றின் பட்டது. அவ்வொற்றர் இந் நிலையங்களுக் சில வேளைகளில் இச் செய்திகள் இரகசிய கட்டளைகளை இந்நிலையங்களிலிருந்தே பெ முழுவதற்கும் இந் நிலையங்களே பொறு அமைச்சர் தம்மையே ஆராய்வதற்காக 6 உயர்தர அமைச்சனுெருவனுக்குக் கீழோ
எவ்வகைத் தொழில் புரிவாரிடையேயி கொள்ளப்படுதல் கூடும்; அவர் ஆண்பா6 கூடும். தாங் கற்ற கல்வியைக் கொண்டு 6 வறுமை நிலை எய்திய வணிகரும், மயிர்வி இளையரும், விலைமகளிரும், உழவருமென துக் கொள்ளப்படுதல் கூடும். இளமையில் பட்ட அநாதையாகிய சதிரு என்பான் ஏ வழக்கமாகத் துறவி போலவோ, நிமித்தி தான் , துறவிகள் மாட்டும் நிமித்திகர் பு கொண்டொழுகினராதலால், இவ்வடிவந் த முடியாத செய்திகளையும் அறியக் கூடி ஒற்றர் துணிவுமிக்க முரடராவர் ; இவர் மறவரிடையிருந்து ஒற்றர்படையிற் சே கொலைசெய்வதே இவ்வொற்றரின் முதன் கொல்லப்பட்டவழி அதற்குப் பலரறிய வி அக்கொலை விசாரிக்கப்படாமலே விடப்ட பொருட்டுப் பிற துணிகரச் செயல்களையுட னர்.
பண்டை இந்திய ஒற்றர் படை பற்றிட அறுட் சில கண்டனங்கள் முழுமையும் நிய வரசாங்கமாயினும், ஏதாவதொரு வகைய பொருட்டு நேர்மையான வேயரையேனும்
சொல்லலாம். பண்டை நாகரிகங்கள் ஒவ்ெ

கு இந்தியா ம் உறுப்பினர்க்கு முறைவழங்கும் அதிகார புறநூல்கள் முற்முக ஒப்புக்கொண்டுள்ளன. ம் விதித்தும், அவரைச் சமூகத்தினின்று கூறப்பட்ட தண்டனை உண்மையில் மிகவும் * வாழ்க்கைக்கு அரசனுடைய அறக்களங் வும் சிறந்த பணிபுரிந்தனவாகலாம். ஆயின்,
நாம் அறிந்துள்ளது சிறிதே.
* L_u629)L —
ற்முடல் முறையே மனத்துக்கு மிக இன்னுத படை வினைசெய்யுந் திறமெல்லாம் அர்த்த ; இதன் ஆசிரியர் ஒற்றர் படையின் ஒழுங் *றியதோடமையாது, நூலடங்கலுமே அது தல் அடிக்குடில் வரை அனைத்திடமும் ஒற்றர் இந்நூல் எம் உளக்கண்முன் கொணர்கிறது. மூலமே ஒற்றர் படை ஒழுங்குற அமைக்கப் கே செய்திகளைத் தொகுத்து அனுப்பினர்; மொழியில் அனுப்பப்பட்டன; ஒற்றரும் தம் ற்றனர். எனினும், ஒற்ருடல் ஒழுங்கமைப்பு ப்புடையனவாய் இருக்கவில்லை; ஏனெனில், விசேட ஒற்றர் நேரே அரசனுக்குக் கீழோ, அமர்த்தப்பட்டிருந்தாராதலின் என்க.
பிருந்தும் ஒற்றர் படைக்கு ஆட்சேர்த்துக் லசாயேனும் பெண்பாலராயேனும் இருத்தல் வாழ்க்கை நடாத்த முடியாத பார்ப்பனரும், வினைஞரும், காலக்கணியரும், குறுந்தொழில் இத்திறத்தாரெல்லாருமே ஒற்றராகச் சேர்த் லிருந்தே உளவறியுந் தொழிற்குப் பயிற்றப் ரு தனி வகுப்பைச் சேர்ந்த ஒற்றனவான் ; கன் போலவோ மாறுவேடம் பூண்டு திரிந் ாட்டும் பொதுமக்கள் சிறப்பான நம்பிக்கை ாங்கித் திரியும் ஒற்றன் மற்றையோர் அறிய பவனுயிருந்தான். மற்ருெரு வகுப்பினராய மல்லாடுவதையே தொழிலாகக் கொண்ட *க்கப்பட்டவர். அரசனுடைய பகைவரைக் rமையான கடமையாகும் ; அத்தகையோர் சாரணை வைப்பது அரசுபாயமாகாமையின் டும். மேலும் இவ்வொற்றர் தம் தலைவன் கொடுஞ்செயல்களையும் மறைவாகச் செய்த
பல கண்டனங்கள் எழுந்துள்ளன; அவற் யமானவையல்ல. எக்காலத்திலாயினும், எவ் னொான ஒற்றரை-குற்றங்களை ஒழிப்பதன் -ஆளாமல் இயங்கியிருக்கமாட்டாதென்றே வான்றிலுமே ஒற்றர் படைகள் இருந்தனவா

Page 195
அரசு : அரசியல் வ
யினும், அவையெல்லாம் அர்த்தசாத்திரத் முறையில் ஒழுங்குற அமைவுற்றிருக்கவி னத்தையும் அரசதுசோகத்தையும் அடக் சாமையாற் பண்டை இந்திய ஒற்றுமுறைய துள்ள இரகசிய அரசியற் பொலிசு மு,ை பண்டை இந்திய ஒற்றுமுறை, அதிகாரத் வெல்லி கையாண்டது போன்ற) ஒரு பொல் அரசாங்கப் பொறியென்னும் ஒரு முழுப் உண்மையில் ஒற்றருடைய தலையான க தைப் பாதுகாப்பதாகும். அவன் டெ மாளிகையிலாயினும் அரசதுரோகச் செய தான் ; உயரமைச்சர், படைத்தலைவர், நீதி சிப்பதற்கு அரசனுடைய எவன் முகவன சென்று மாற்றரின் (அவர் உண்மையான பகைவராக மாறக்கூடியவராயுமிருக்கலாம் யும் செய்தியை ஒற்றியறிந்ததோடமையா. யும் தூண்டிவிட்டான். பகையரசனையும் அ சூழ்ச்சிகளும் செய்தான் ; மேலும், அவன் ( யாற்றினன். இதன் பொருட்டு அவன் மது சூதாட்டுக் களங்களுக்கும் மாறுவேடம் Ա மயக்கத்திற் பேசிடும் பேச்சுக்களை உற்று. செழிப்புப் பெற்றுள்ளவராகத் தோன்றிய ஆயினும், அவன் விதிமுறையான பி. பொதுமக்கள் அரசனைப்பற்றியும் அவன் , டுள்ளனரென அறிந்து அரசனுக்கு அறிவி பயன்பட்டான். இராமன் கதையில் (பக். ஐயங்கொண்டுள்ளனரென்பதை ஒற்றனெ இதல்ை ஒற்றர் அரசனுக்கு அவன்றன் வைத்தனர்; அன்றியும் பொதுமக்கள் அ! செய்தனர். அரசனுக்கு வாய்ப்பான கதைக் புகழை எடுத்துச் சொல்லி ஆட்சியைக் குன் கடமைகளில் ஒன்ருகும். அரசனைப்பற்றிே மெல்லிய கண்டனம் தோன்றியபோது, . கொள்வதற்கு ஆதாரமொன்றுமில்லை. நீதி இந்திய ஒற்றர்படை சாலவுந் தீயதொரு மில்லை; ஆயின் நீதிதழுவிய மன்னவன் கருவியாக அமையாது, பயன்பாடுடைய
வந்தது.
இந்துப் பை
பண்டை இந்தியர் சிந்தனையிலே தனிய நிகழும் சமூக உறவிற் சட்டவாட்சியென் விளங்கிற்று; ஆயின் சருவதேச அலுவற்று உண்மையான எண்ணக்கரு இருந்திலது. இ எடுத்து நோக்கின், பெரும்பாலான காலெ
8—R. 12935 (10/63)

ாழ்வும் சிந்தனையும் 169
திற் கூறப்பட்டாங்கு அத்துணை நிறைவான வில்லையாகலாம். ஆட்சிக்கெதிரான கண்ட குவதொன்றையே கடமையாகக் கொண்டி 1ானது இஞ்ஞான்றை அரசுகள் சில அமைத் றயோடு முற்ருக ஒப்பிடப்படத்தக்கதன்று. ந்தைப் பிடித்து வைத்திருத்தற்கு (மக்கிய ஸ்லாச் சூழ்ச்சிக் கருவியெனக் கருதப்படாது, பொருளின் பகுதியெனவே கருதப்பட்டது. டமைகளில் ஒன்று அரசனுடைய அதிகாரத் பாதுமகளிர் மனையிலாயினும் இளவரசன் ல் யாதும் நிகழ்கின்றதாவென ஒற்றியறிந் பதிகள் ஆகியோரின் பற்றுறுதியைப் பரீட் )கக் கடமையாற்றினன் பகைப்புலத்திலே T பகைவராயுமிருக்கலாம் ; ஒரு காலத்திற் ) வலிபற்றியும் அவர்தம் திட்டங்கள் பற்றி து, அவ்விடத்து அரசதுரோகச் செயல்களை 6) 3D 60) – அமைச்சரையும் கொல்வதற்குச் குற்றத்தை ஒழிக்க ஓர் உளவனுகவும் கடமை ச் சாலைகட்கும், பொதுமகளிர் மனைகட்கும், ண்டு அடிக்கடி சென்று, அங்குள்ளார் மது க் கேட்டான் , அசாதாரணமாகச் செல்வச் வரையும் அவன் கூர்ந்து கவனித்தான். ற கடமைகளையும் உடையவனுயிருந்தான். ஆட்சி பற்றியும் என்ன கருத்துக் கொண் ப்பதற்கு அவன் சிறந்தவோர் வாயிலாகவும் 543 அடுத்தது), குடிகள் சீதையின் கற்பில் ருவனே அரசனுக்கு அறிவித்தவனவன். குடிகளோடு ஒரு தொடர்பை ஏற்படுத்தி ாசனை நயந்து புகழ்வதற்கும் அவர் துணை ளைப் பரப்பிப் பொதுமக்களிடையே அவன் றைகூறுவாருடன் வாதிப்பதும் ஒற்றருடைய யனும் அவனது ஆட்சியைப் பற்றியேனும் அது பொதுவாகத் தண்டிக்கப்பட்டதெனக் வழுவிய ஓர் அரசன் கையில், பண்டை கருவியாக மாறியிருக்கும் என்பதில் ஐய ஆட்சியில் அது வெறும் அடக்குமுறைக் பல விதிமுறைக் கடமைகளைச் செய்து
டயாண்மை
ாள், குடும்பம், வகுப்பென முத்திறத்தான் பது ஓர் அடிப்படைக் கூமுக அமைந்து றையிலே அச்சட்டவாட்சி இயலுமென்னும் இந்தியத் துணைக் கண்டத்தின் வரலாற்றை மல்லாம் அது போராட்டத்தால் நலிவுற்ற

Page 196
170 விய
செய்தியை நாம் காணலாம்; அறிவொள அறிந்திருந்தனாாயினும், அவர் கூறிய யிற்று. அயல் நாட்டின்மீது படையெ மாட்டுத் தொன்று தொட்டே இருந்துவ, பண்டை இந்திய மன்னன் அசோகன் வொலியைப் பெளத்தமத நூல்களில் வ கூடும்; அன்றியும் சாதாரண மக்கள் பல ரொலித்தனராதலும் வேண்டும்; ஆயினு கனேயெனலாம். எனினும் போரைப்பற் இலக்கியங்களிற் காண்டலரிது.
சாக்கியத் தொல்குலத்தினரும் அவர், ரும் தம்முள் மாறுபட்டுப் போராடியே தாரையும் போரை விட்டு இணங்குமாறு கின்றது. பெளத்தமதச் செய்யுட்களின் கிய நூலிற் பின்வரும் கருத்தினைக் காண் " தோற்றவர் துயரிற் றுயிலுவ பாற்படு வென்றி பகைதனை வி தேற்றிய வுள்ளத் தெளிவுடை வேற்றுமை கடந்தங் கமைதியி (வேற்றுமை = வெல்வி தோல்வியென்னு, ஓயாத போர் நிகழ்ச்சியாற் பெரு நட்ட லின், அவ் வகுப்பாரே பெளத்த மதத்ை கள் பற்றிப் பெளத்த நூல்களில் அங்:ெ படும் குறிப்புக்கள், தம்முடைய வணிக யருத இகலாட்டத்தை மென்மையாகக் தையே ஓரளவு காட்டுவனவாகலாம். எ6 தோர் வினையென்பது பொதுவாக ஏற்றுக் அதற்கு விலக்கானவரல்லர்.
இடைக்கால இந்தியாவில் மிக்க செல்வ மேல்வகுப்பாரிற் பெரும்பாலாரை LD1rdi குறுகண் செய்யாமைக் கோட்பாடான கொலைத் தண்டக்தையேனும் விலக்குவே காந்தி மகானே அதற்கு இப்புது விளக்கி பண்டை இந்தியாவிற் போராண்டை கண்டம் முழுவதிலும் நிலையான ஒரு பே, இவ்வாற்றல் இந்தியாவின் பண்டை வர பட்டுத் தோன்றுகின்றது; சீனத்திற் கி.( பேரரசே பொது விதியாகவும், பிரிவு புற மன்னர் ஒரு நூற்முண்டுக் காலத்துக்கு பதில் வெற்றி கண்டனர். குத்த மன்ன! இந்தியாவின் பெரும்பாகம் ஒரு குடை கள் போக, பண்பாட்டால் ஒருமையுடை பாாதவருடத்தை அரசியலால் ஒருமை பலர் விழைந்தாராயினும், அவ்வொரு தடையாயிருந்தன.

5கு இந்தியா
பெற்ற சிலர் இப் போரின் தீய விளைவுகளை றிவுரை செவிடன் காதிலூதிய சங்குபோலா த்துச் சென்று தாக்குவது இந்திய அரசர் த ஒரு மரபாகும்; இந்த மரபினைக் கைவிட்ட ஒருவனே போலும். அசோகனுடைய இதய நம் சில பகுதிகளில் ஒருகால் நாம் கேட்டல் அசோகனுடைய உள்ளத்துணர்ச்சிகளை எதி b முடிவாக அம்மாபை அறுத்தவன் அசோ மிய விதிமுறையான கண்டனங்களை இந்திய
ம் அயலவரான கோலியத் தொல்குல்த்தின பாது, புத்தர் தாமே தலையிட்டு, இருதிறத் வேண்டிக்கொண்டாரென ஒரு கதை கூறு பழந்தொகுப்பாகிய தம்மபதம் என்னும் அழ கின்ருேம் : ராதலின் ளர்க்கும்; யவனே ல் வாழ்வான்' ம் வேற்றுமை) -த்துக்குள்ளானவர் வணிக வகுப்பாரே யாத தச் சிறப்பாக ஆதரித்தனர்; போரின் தீமை கான்றும் இங்கொன்றுமாக அருகிக் காணப் முயற்சிகளுக்கு இடைஞ்சலாயிருந்த இடை கண்டித்த வைசிய வகுப்பாரின் கண்டனத் வ்வாறயினும், போர் அரசருக்கு இயல்பான $கொள்ளப்பட்டது; பெளத்த மன்னர்களுமே
ாக்குப் பெற்று விளங்கியதும், மதிப்புக்குரிய கறியுணவுண்ணத் தூண்டியதுமான உயிர்க் இப் பழங் காலத்திலே போரையேனும் தனக் கொள்ளப்படவில்லை. இற்றை நாளிற் த்தைத் தந்தவராவர்.
மிக்கிருந்ததாயினும், அஃது இத்துணைக் ரசை நிறுவுவதற்கு வழிவகுத்து விடவில்லை. )ாறு சீனத்தின் பழைய வரலாற்றேடு மாறு D, 3 ஆம் நூற்ருண்டு தொடக்கம் ஒற்றைப் ாடையாகவு மிருந்தன. இந்தியாவில் மோரிய ஒன்றுபட்ட பேரரசொன்றை நிறுவிக் காப் சிறந்தோங்கித் திகழ்ந்த காலத்திலும் வட கீழ் வைத்து ஆளப்பட்டது. இப் புறனடை யதெனப் பலராலும் ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட படுத்தப் போவாக் கொண்ட முடிமன்னர் மைப்பாட்டுக்கு எண்ணிறந்த காரணிகள்

Page 197
அரசு : அரசியல் வ!
இந்திய நிலத்தின் பருமனே இக்காரணா இவ்வகை இடர்ப்பாடுகளை வென்றுள்ளனர் தம் தோல்விக்கு இன்னுமொரு கார அறிவுரையை வழங்கியபோதும், வழிப்பே செயலாற்றவல்ல பணிக்குழுவொன்றை வள இல்லாமையே அது. சீனத்திலே சோதனை கோட்பாடுங் காரணமாக, ஆட்சியலுவற் ெ மைப் பற்றும் ஓரளவுடையராயிருந்தபோ, பண்பும் ஒருங்கமைந்த சான்றோாகவே இந்தியாவை ஒருமைப்படவிடாது தடுத்து பேரரசென்பதற்கு மோரியர்க்குப் பின் மேலைநாட்டவர் பழகியறிந்த கருத்திலும் மூவகை வெற்றியைக் குறிப்பிடுகின்றது : அசுர வெற்றியென்பன அவை.* முதற் வேந்தன் வென்றவனுக்குப் பணிந்து திை அவனே, அவனது குடும்பத்தாருள் ஒருவே நிலத்தை ஆளவிடப்படுவான். இரண்டாம் னிடமிருந்து கொண்டியாகப் பெருந்தொ புலத்திற் பெரும்பகுதியையும் தன் நாட்டே வெற்றியிலே, வென்ற மன்னன் தான் ெ அழித்து அதனைத் தன்னுடைய இராச்சிய இருவகை வெற்றியையும் அர்த்தசாத்திர ஒப்புக்கொள்கின்றில. மகாபாரதம் பின்வரு 'அறங் கொன்று மண்ணை வெளவ மு அறங் கொன்று வென்றி கொள்ளும் அறங் கொன்ற வென்றி நில்லா தழி அறங் கொன்ற வென்றி வான டடை “அற வெற்றி" அல்லது “அறத்தாற்ருன் வட இந்தியாவைக் கைப்பற்றியபின், அப் கெதிராக அவர் ஒன்றுபட்டு நின்ற திட் ரிடையே தோன்றி வளர்ந்ததாகலாம். அ படையாகக் கூறப்படாவிடினும், தெற்றென வந்த மகதநாட்டு மன்னர் அக்கருத்தைப் பு மனத்தயக்கம் எட்டுணையுமில்லாமலே அ சேர்த்துக்கொண்டனர். ஆயின், செல்வமும் நோக்கத்துக்காகவன்றிப் புகழும் வழிபா வேண்டுமென்னுங் கோட்பாடு மோரியரின் தாயிற்று. இடைக்காலத்திருந்த மானியழு கொண்டது. “அசுர வெற்றி ' யென்பது வண்ணமே யிருந்தது ; குறிப்பாகக் குத்தர் பட்டதுண்டு. ஆயினும், "அறவெற்றியே
இலட்சியமெனக் கொள்ளப்பட்டது; அா
*வடமொழியில் இவை முறையே தர்மவிசயம், உ தர்மவிசயம், (“அறவழியாம் வெற்றி") என்பதனை

ழ்வும் சிந்தனையும் 171
1களில் ஒன்முகும்; ஆயின், சீனப் பேரரசர் . இந்தியாவிற் பேரரசு நிறுவ முயன்முேர் ணமுண்டு : அர்த்தசாத்திரம் எவ்வளவு த்தும் வலிய தலைவனுெருவன் இல்லாமலே ர்க்குந் திறமை இந்திய மன்னர் எவருக்கும் முறையும் கொன்பூசியசின் ஒழுக்கவியற் பாறுப்பேற்றேர், கல்விச் செருக்கும் பழை தும், வழக்கமாக அறிவுத்திறனும் ஒழுக்கப் விளங்கினர். ஆணுற் படையியல் மரபே வைத்த முதற்காரணியாகும்.
வந்த இந்திய மன்னர் கொண்ட கருத்து முற்முக வேறுபட்டது. அர்த்தசாத்திரம் அறவழியாம் வெற்றி, பேராசை வெற்றி, கூறிய வகை வெற்றியிலே, வெல்லப்பட்ட றயளக்க வேண்டியவனுவான் ; அதன்பின் ணு திறையளக்குஞ் சிற்றரசனுயிருந்து அந் வகை வெற்றியிலே, வென்றவன் தோற்றவ கைப் பொருளை வெளவுவதோடு பகைப் .ாடு சேர்த்துக்கொள்வான். மூன்ரும் வகை }வற்றிகொண்ட இராச்சியத்தின் அரசினை த்தோடு இணைத்துக்கொள்வான். பிற்கூறிய மொழிந்த ஏனை அறநூல்கள் பொதுவாக குமாறு கூறுகின்றது :
பலற்க வரசனுனேன்;
அரசனைப் போற்றுவார் யார் ? ந்கிடு மொன்ருே மன்னற்(கு) டவதற் காரு காதே ”*
வரும் வெற்றி ' என்னுங் கருத்து, ஆரியர் பகுதியில் வாழ்ந்துவந்த கருநிற மக்களுக் பநிலையை வெளிப்படுத்துவதொன்முக அவ து பிந்திய வேத இலக்கியத்தில், வெளிப் த் தோன்றுகின்றது. பிம்பிசாான் முதலாக |றக்கணித்து, தாம் செய்வது தவறென்னும் பற் புலத்தை வென்று தம் நாட்டோடு அதிகாரமும் எய்துதல் போன்ற இழிந்த ம்ெ பெறுதற் பொருட்டுப் போர் செய்தல் வீழ்ச்சிக்குப்பின் முதன்மை பெற்றுவருவ மறை சார்ந்த ஆட்சியும் அதனை ஏற்றுக் 1ம் இன்னும் ஒரோவொருகால் நிகழ்ந்த காலத்தில் இத்தகைய வெற்றிகள் ஈட்டப் இன்னும் அரசர் பின்பற்ற வேண்டிய சரும் வழக்கமாக அதனைப் பின்பற்றின
y
லோபவிசயம், அசுரவிசயம் எனப்படும் ; அசோகன் முற்றும் வேறுபட்ட பொருளில் வழங்கியுள்ளான்.

Page 198
172 வியத்த
ரென்பது தெளிவு ; போர் அரசர்க்கு பெரும்பாலும் நனி பயன் நல்குவதாயிருந் இருந்தது; ஆடலிற் முேற்றவாசன் அ தற்கொலையே செய்தல் வேண்டும். போ அரசர்க்குரிய விளையாட்டெனவே கருத அடிமையாகாத, அஞ்சத்தக்க திராவிடட் தென்னிந்தியா இதனை விளையாட்டெனக் நாடு கொள்ளும் வெற்றியே பெருவழக்காய ரும் போர் செய்யாப் பொதுமக்களும் டெ தென்னகமுமே “அறவெற்றி' என்னும் இ
அரசியன்முறை நுதலிய நூல்கள் பலவ ணியம்) கூறப்பட்டிருப்பதைக் காண்கின் (போர்), இருத்தல் (பகைவர் முதற்கண் மேற் சேறல் (தாக்குதல்), பேணிக்கொளல் பகையுடன் சந்து செய்து மற்ருெரு பகை இப்பட்டியல் இந்திய அரசியல் நூலார்க்ெ பட்டுளது. அன்றியும் தமது கல்விப்பெரு படுத்துவதில் இந்தியக் கொள்கையாளர் மோர் எடுத்துக்காட்டாகும். ஆயினும் இ (அமைதி) என்பது ஆறு வகைகளுள் ஒ துறைகளின் கூறுபாடுகளாகவேயிருத்தல் முன்னை யாசிரியரொருவர் இவ்வறுவ6 பொருத்தல் பிரித்தலென்னும் இரு க கொண்டாரென்று, அவ்வாசிரியர் கூற்றை அக்கருத்தினை வன்மையாக மறுக்கின்றது. வெளிப்படையானவை. ஆயின் போர்நெறி தது. பகைவனைக் குறித்தற்குப் பொது என்பதற்குரிய நேரிய பொருள் "பிற" எ கோடலே எஞ்ஞான்றும் இந்திய மன்னரி மேற் சென்று தாக்கும் அடுபோரை ெ கைவிட்டானல்லன் (பக். 72). இந்நிலை விளங்கவைக்கின்றது : “மாற்ருனிலும் டெ வலிமைமிக்கோன் போர் செய்யக் கடவ வடிவத்தில் வேறு பல நூல்களிலும் காண களைத் தன்மாட்டுக்கொண்ட அர்த்தசா வருவோமாயின் இந்த நோக்கு வேறு இவற்றின் நோக்கு, மோரியர் காலத்துக் பாலும் நிலவிய ஆட்சியறவு நிலைமைகளு வேதகால நினைவுகளைப் பிரதிபலிப்பதாயுள்
முந்திய நூலைப்பொறுத்தவரையிற் பே பூட்கையைத் தொடர்ந்து நடாத்துவதேய செல்வமும் அதிகாரமும் பெறுவதே அத
*வட மொழியில் இவை முறையே சந்தி, விக் என வழங்கும். இப்பதங்களுக்கு ஓரளவு வேறு டுள்ளன.

கு இந்தியா
சிய விளையாட்டாயிற்று-இவ்விளையாட்டுப் ததாயினும், என்றுமே இடர்நிறைந்ததாயும் தனல் வரும் நாணத்தைத் துடைக்கத் ரின் இயல்பு இத்தகையதாயினும் அஃது ப்பட்டது. ஆரியச் செல்வாக்குக்கு முற்முக ப் போர்மறத்தை மரபுரிமையாகப் பெற்ற கருதாது வினையாகவே கருதியது; இங்கே பிருந்தது ; மேலும் போரிற் சிறைப்பட்டோ பருங் கொடுமைக்குள்ளாயினர்; இத்தகைய இலட்சியத்துக்கு இடங்கொடாதிருக்கவில்லை. பற்றில் “அறுவகைப் பூட்கை ” (F7-3ಣ ாருேம். பொருத்தல் (அமைதி), பிரித்தல் தாக்கும்வரை மேற்செல்லாது இருக்கை), ல் (நட்புறவு), "இரட்டைப் பூட்கை' (ஒரு யுடன் போர் தொடுத்தல்) என்பன அவை.* கல்லாம் ஒரு கையிருப்பு முதலாகப் பயன் நக்கைக் காட்டுமாறு பொருள்களைப் LITGש இன்பங்கண்டார் என்பதற்கு இது மற்று ப்பாகுபாடு பொருளுடைத்து பொருத்தல் }ன்றேயாயிருப்ப, ஏனையவெல்லாம் போர்த் கருதத்தக்கது. வாதவியாதி என்னும் கைப் பாகுபாட்டை ஒப்புக்கொள்ளாது, கூறுபாடுகளையே அரசுபாயமுடைத்தெனக் மேற்கோளாகக் காட்டி, அர்த்தசாத்திரம் 51 அமைதிநெறித் தொடர்புகள் நேரியவை; ேெயா சிக்கலானது; நன்கு விருத்தியடைந் வாக வழங்கும் பெயர்களுள் ஒன்ருய 'பா “ன்பது. இது பொருள் பொதிந்தது. வெற்றி ன் தலையாய வேட்கையாயிருந்தது. அயலார் வறுத்த அசோகனுமே வெற்றியாசையைக் யை அர்த்தசாத்திரம்" சுருங்கச்சொல்லி மலிந்த மன்னன் அமைதி காக்கக் கடவன்; ன் ' ; இதே குத்திரம் சிறிது வேறுபட்ட ப்படுகின்றது. ஆயின் மோரியர் கால நினைவு த்திரத்தை விட்டுப் பிந்திய நூல்களுக்கு படுவதை வெளிப்படையாகக் காணலாம் ; கும் குத்தர் காலத்துக்குமிடையே பெரும் க்குத் தகத் தழுவிக்கொள்ளப்பட்ட பிந்திய
Tளது. ாாாடல் “வேறு வழிகளால் அரசன் தன் ாகும். ' அதன் நோக்கம் புகழன்று; மற்றுச் ன் நோக்கமாகும். மூவகை வென்றிகளுக்கு
கிரகம், ஆசனம், யானம், சஞ்சிரயம், துவைதீபாவம் றுபட்ட விளக்கங்கள் வேறுவேறு நூல்களிற்றரப்பட் "

Page 199
sựssassoo wandas; “wriaeris, suosiss' + s(s+ofos 4
trīsstāsns) siɲɔpriøs frissaegs '...offs, T sp
43!!1!!, s
Mae gorwys unspołI Þtin &#}&s), I, |-=
'848 wojs
-ġIĘssīs Țl sĩ quïo z–I • Jios *III sūı "IļosīliņosĘIHF); 情的ngu田3 愛子크피 院忠武原昌之g 1ț¢ £ u. Ậs: o "sosiți 圆Fm递吕I司) §ılmışmış, sürısığıĘove
 
 

ஒளிப்படம் RXIX

Page 200
fl-ossssssss: ‘oorwoosi ss ,,,) sorry,玉
*****łu), fitoplos soños 'raq, ç,foss?) '&4&5&J's
sss!!! I so sườsrl.);
Ķīds)
‘’īsi,sors, Jr. (soos
Lio XXX
 
 

o t'Isful "llo; † 1Ęrısısıțoiul lae uesù
-5; lự&sīÏļĪıŤ lụroisz—I ‘IFI 's · Lissori "Nos:JĘiesī-8 sığını,355 Portolk, Igorii sƆŋkos

Page 201
அரசு : அரசியல் வ
வரைவிலக்கணங் கூறுவதாக யாம் மேே கோட்பாட்டுக்கு ஓராற்ருன் அமைதி க் அன்றேற் பிற்காலத்து இடைச்செருகலாக நூலின் பொதுவான போக்குக்கு முர மோரியர் வகுத்த முறையிற் பேரரசனு எழுதப்பட்டது; அத்தகையவொருவன் தொடுக்குமாறு அறிவுறுத்தப்பட்டிருக்க ட வழிகளுண்டு ; சதி, கொலை என்பன . இவற்றையே ஒராசன் விரும்பி மேற்ெ போரில் இறங்குதல் வேண்டும். அரசனுெரு வெற்றிகொண்ட வேந்தன் தன்பால் அருள் ஞகவிருந்து தன் அரசை ஆளவிடுவானெ தொழுகுதல் வேண்டும் , அவ்வாறு பணி நாட்டித் தன்னை முன்னம் வென்றடிப்பே போரில் நேர்மை கடைப்பிடித்தல் பற்றி ஆதலால் அசுர வகை வெற்றியே நனிபயன் கொள்ளத்தக்கதென்றும் அது கருதிற்ெ போக்குக்கு ஒவ்வாத முறையில், வெல்ல னக ஆளவிடுவது பற்றிய குறிப்பு ஓரிடத் நாடும் பேரரசு வாதக் குறிப்பினையே முடி தன் தன்னுல் வெல்லப்பட்ட மக்களைத் இயன்றவரை முயறல் வேண்டும் போர் கெட்டிருக்குமாயின், வரிகளைக் குறைத்து அமைச்சரைத் தன்வயப்படுத்திக் கூடிய நாட்டுதலும் வேண்டும். அவ்வரசன் தான் நாட்டு மக்களின் உடையை அணிந்தும் தல் வேண்டும். ஆகவே, செல்வத்தைப் ெ
போர் செய்வதன் தலையாய நோக்கமென
எனினும் வைதிகச் சார்பு மிக்க மற்6 னினும் வேறனது. இங்கே செல்வமன்றி கூறப்பட்டுளது. போரானது ஒரு முடிை பொருநருக்குரிய அறத்தின் பகுதியாகவுே பொருட்டே நன்றுமாகும். அரசைெருவன் ஆற்றுங்கால் அயலரசரைத் தாக்குதல் கடமைகளில் ஒன்முக அமைகின்றது. அ பட்டுள்ளன; ஆயின் அர்த்தசாத்திசத் போன்ற பிந்திய நூல்கள், இலட்சியத்தள மாபெரும் போட்டி விளையாட்டாகவே க( தரையில் நின்று பொருவோனுெருவனைத் டோடினும், புண்பட்டு நிற்பினும், புகல6 கலங்களை இழந்து வெறுங்கையோடு நிற்கு குட்டிய படைக்கலங்களையும் பயன்படுத்
வழிபாட்டைப் பெறுவதேயன்றி அவர்தட

ாழ்வும் சிந்தனையும் 475. ல காட்டிய பகுதி, மரபுவழக்கானவொரு உறுமுகமாக வைக்கப்பட்டதொன்முகலாம் ; லாமென்றே யாங் கோடும்; ஏனெனில் அது ணுகவிருப்பதனலென்க. அந்நூல் முழுதும க விழையும் அரசனெருவன் பொருட்டே
எண்ணித் துணியாது எளிதிற் போர் ாட்டான். அதிகாரம் பெறுவதற்கு வேறுபல அவற்றின்பாற்படும் ; போரைக் காட்டிலும் காள்ளல் வேண்டும்; இறுதி வழியாகவே |வன் முடிவாகப் போரில் முறியடிக்கப்படின், r சுரந்து, தன்னைத் திறையளக்குஞ் சிற்றரச "ன்னும் நம்பிக்கையால் அவனுக்குப் பணிந் ந்தொழுகி, முடிவில் தன் உரிமையை நிலை த்ெத வேந்தனைத் தான் வேறல் வேண்டும். அர்த்தசாத்திரம் யாதொன்றும் கூறவில்லை; * நல்கவல்லதென்றும் அதுவே அரசர் மேற் றன்பது பெறப்படும். நூலின் பொதுவான ப்பட்ட அரசனைத் திறையளக்குஞ் சிற்றரச திற் காணப்படினும், அந்நூல் மன்னுயிர்நல வாகக் கொண்டுளது. வெற்றி பெற்ற வேந்
தனக்கு இணங்கியொழுகச் செய்வதற்கு காரணமாக அவர்தம் பொருளாதாரம் சீர் 1விடுதல் வேண்டும் ; தோற்ற அரசனுடைய விசைவிற் சட்டத்தையும் ஒழுங்கையும் நில் * வென்ற நாட்டில் உறையும்போது, அந் அவர்தம் வழக்கங்களைப் பின்பற்றியும் ஒழுகு பறுவதும் பேரரசொன்றை அமைப்பதுமே
அர்த்தசாத்திரம் கருதிற்றென்பது தெளிவு.
றை நூல்கள் கொண்டுள்ள கருத்தோ இத ப் புகழே போரின் தலையாய நோக்கமாகக் வ அடையும் வழியாக மட்டும் இருக்காது, ம அமைந்துளது. அவ்வாற்றல் அஃது அதன் ா அரசுகட்டில் ஏறியதும், தன் கடமைகளை வேண்டும். போர் அவனுடைய இயல்பான றமுறைப் போருக்கான விதிகள் வகுக்கப் நில் அவை காணப்படுமாறில்லை. மனுநீதி வில், அமரைப் பல விதிகளுக்கமைந்தவொரு குதின தேரிலமர்ந்து போர்செய்யும் மறவன் தாக்கலாகாது ,பகை மறவன் புறமுதுகிட் )டயினும் அவனைக் கோறலாகாது ; படைக் 5ம் பகைவர் உயிரைப் போக்கலாகாது; நஞ் சலாகாது. வெற்றிக்குரிய பயன் பகைவரின்
நாட்டைக் கவர்வதன்று.

Page 202
176 வியத்த ஆயின், இந்திய மன்னர் எப்போதும் இ வீரர் இவற்றைப் பலகால் மீறியுள்ளனர் அவ்வாறு மீறுமாறு பணித்துள்ளான். அ தேவையென்றும் சிறப்புவிதிப் பிரயோக மும் அமைதியும் கூறப்பட்டுள. வெற்றி அல்லது தோல்வியுறுவதுறுதியென எண்g கண்டிப்பாகக் கடைப்பிடித்தல் கூடும். ம உறுதியாயில்லாமல், வெல்லலாமென்னும் பாதுகாப்புணர்ச்சியே தடுக்கமுடியாதவா நேரே ஈடுபட்டாரையும் அவ்வாறு ஈடுபட மையை ஒரளவு தணிப்பதற்குப் போரிய பயன்பட்டிருத்தல் வேண்டும்; இவ்வருள மரபினை அடிப்படையாகக் கொண்டவைய மோரியருக்குப் பிற்பட்ட காலத்தே இ போராண்மை மிக்க மக்களிடையே கே ஈரமளாவிய போரியல் இலட்சியங்களை ே திருந்ததாவென்பது ஐயத்துக்கிடமானதே இவ்விதிகளோடு பிந்திய நூல்கள் ம கருத்தையும் புகுத்தியுள்ளன; உள்ளதை திரத்திற் படைகளின் மனவுறுதியைப் ே 'வன்றி இக்கருத்துக் காணப்படுகின்றிலது நாணமாகும். புறங்காட்டியோடுங்காற் ( தலைவனின் குற்றத்தை ஏற்றுக்கொள்வே அயருழப்பான். ஆயின் இறுதிவரை அஞ் நேரே துறக்கம் புகுவான். இந்த இலட்சிய சாக்காட்டு வழக்கம் தோன்றியது ; இை இறுதிப் பெரும்பலிக்கு இரையாயினர் ; , புரிந்து ஆவி நீத்தனராக, அாணகத்தே பெண்டிரும் பிள்ளைகளுமெல்லாம் அறையி Lòfii* 6ðiðTIL 60TT.
இதிகாசங்களின் பாவிகம் இந்துக்களின் யால், அவர் புதிய நூல்களைப் போற்ருது பாராட்டினர். இந்தமட்டில், இறந்த சிங்க எண்ணம் அவருள்ளத்தில் இடம்பெருது அவர்அடியோடு மறந்தாரல்லர். இடைக் ஒவ்வொருவருமே தம்மையும் தங் குடும்பத் யெடுத்து வந்த முசிலிம் பகைவரைக் கடை அப்பகைவரைப் பொருட் கொடையால் : மிலேச்சரின் மேலாண்மைக்கு அமைந்து எ முளர். VA
இத்தகைய அரசியல் நிலையில் அரசிடை போன்ற) அறங்கருதாச் சூழ்ச்சிப் பண்பு மண்டலக் கோட்பாடு (வட்டக் கோட்ப அரசனுடன் கொண்ட தொடர்புகளைக் க தது. வேறு பல கருத்துக்களைப் போன்ே

கு இந்தியா
|வ்விதிகளைப் போற்றியவரல்லர். மகாபாரத ; அவர்க்கு அறிவுரை கூறிய கண்ணனே வ்வாறு மீறியவழியெல்லாம் உத்தியென்றும் நியாயங்கள் காட்டி அவற்றுக்கு விளக்க யய்துவதுறுதியென எண்ணும் வேந்தன், ணும் வேந்தன் மட்டுமே இப்போர்விதிகளைக் ற்று, வெற்றிபெறுவதும் தோல்வியுறுவதும் நம்பிக்கை ஒரளவு இருக்குமிடத்துத் தற் அறு தலைதூக்கி நிற்கும். ஆயின், போரில் ாதாரையும் ஒக்க வருத்தும் போரின் வெம் 1ல் அருளாண்மை (மறக்கருணை) விதிகள் ாண்மை விதிகள் ஒருகால் மிகப் பழைய ாகலாம் ; ஆயின் இன்றுள்ள வடிவில் அவை ந்தியாவின் மேற்குப் பகுதியில் வாழ்ந்த ாவை செய்யப்பட்டனவாகும். இத்தகைய
வறெந்தப் பண்டை நாகரிகமேனும் வகுத்
“னவீரம் (படைச்செருக்கு) என்பதொரு உள்ளவாறு கூறுமியல்புடைய அர்த்தசாத் பேணுவதற்கு வாய்த்தவொரு பிரசாரமாக 2. போரிற் புறங்காட்டுவதே நாணத்துள் கொல்லப்படுவானெரு போர்மறவன் தன் தாடு, அடுத்த பிறப்பிலும் அதற்குத்தகத் |சாது நின்று போர்செய்திறக்கும் மறவன் 1ங்களின் முடிவாக யெளகர் என்னும் வீரச் டக்கால இராசபுத்திர அரசர் பலர் இந்த ஆடவர் அரண்மதின்மேனின்று அருஞ்சமர்
அரசருடைய குடும்பமும் மெய்காவலரும் ல் தீவளர்த்து உயிரோடு அதிற் பாய்ந்து
வாழ்க்கையில் அத்துணைச் சுவறிவிட்டமை அப்பழைய இதிகாசங்களையே போற்றிப் த்தினும் உயிருள்ள நாய் சிறந்ததென்னும் போயிற்று. ஆயினும், அர்த்தசாத்திரத்தை 5ால இந்தியாவில் தோல்விகண்ட அரசர் தையும் பலிகொடுக்க விரும்பிற்றிலர். படை சிவரை எதிர்த்த காவலருமுளர்; அவ்வாறே பயப்படுத்த முயன்ருேரும், வெறுக்கப்பட்ட ல்லை சுருங்கிய இராச்சியங்களை ஆண்டோரு
த் தொடர்புகள் (மக்கிய வெல்லி வகுத்தது டையனவாய்க் காணப்பட்டது வியப்பன்று. -டு) எனப்பட்டதே ஓர் அரசன் மற்றேர் ட்டுப்படுத்திய அடிப்படைக் கருத்தாயிருந் ற இதனையும் அரசியன்முறைக் கொள்கை

Page 203
அரசு : அரசியல்
யாளர் தம் கல்விப்பெருமை தோன்ற விரி மன்னனுடைய நாட்டை மையமாகக் கெ கையன்’ (விசிகீசு) எனப்படுவன். அவ் அயல் நாட்டை ஆள்வோன் "பகை' (அ கால் அவனைத் தாக்குதல் வேண்டும்; உதவி சிறிதளவே இருக்கும்போது அ அவனுக்கு அல்லல் விளைத்து அவன் வ நாட்டுக்கு அப்பாலுள்ளது நட்பு (மித் வேட்கையனுக்கு இயற்கை நட்பாளன6 தெளிவும் பெற்று விளங்குகின்றது. ஆயி: விரித்துள்ளனர். நட்பு நாட்டுக்கு அப்ப னென்றும், அவற்கு அப்பால் நண்பற்கு கூறுவர். இனி, வெற்றிவிழைவோன் இ நட்பாகற் பாலாரும் பகையாகற்பாலாரு னர் : “ குதி வெளவி” (பார்சிணிகிாகன் நட்பாளனுய், அவனைப் பின்புறமிருந்து அல்லது பின்புற நண்பன் (ஆக்கிாந்தன் ான்), பின்புற நண்பற்கு நண்பன் (ஆக்கி சனெருவனுக்கு அயலரசன் இயற்கை பாலுள்ள அரசன் இயற்கை நட்பாளைெ கூறிய விவரத்தின் முதன்மைப் பொரு தமக்கிடைப்பட்ட இராச்சியங்களை வை புறவு செய்துகொண்ட வாற்ருல் இத்தத் யாவின் வரலாறு முழுமையுங் காணலாப் இத்தகைய நிலைமையிற் சூழியலுற தூதமைச்சரை நியமிக்கும் முறையொ ஓர் அரசவைக்கும் மற்றேர் அரசவைக்கு அத்தூதர் எடுத்த காரியத்தை முடிக்குட அரசனது அவையில் வைகினர். ஏனைப் உடலுக்கு எதஞ் செய்தலாகாது என்னு கொன்ற அரசன் தன் அவையினரோடு நம்பிக்கையிருந்தது.
அண்மையிற் பொருபடைகள் அமர்மன் யாக உழுவாரென மெகாத்தெனிசு கூறு கோட்பாட்டால் உந்தப்பட்டவொரு டெ குறைத்தற்குப் பயிரை அழித்தல் தகுபெ ஈடுபடாதாரின் உயிரைப் போற்றவே6 போதும், இந்த விதி எப்போதும் பே திற்கு மாருக நல்வாய்ப்புப் பெற்ற கா ரெனத் தாக்கும் கொள்ளைக்காரரின் அ யிருந்தாால்லர் ; மேலும் பண்டை இந்தி வழக்கன்ருயினும், நகரம் பகைவர் கை ஆகிய கொடுமைக்கு உள்ளாக நேருபெ முற்முக அகன்றிருத்தலரிது; ஆதலின் இந்து இந்தியாவின் நிலைமைகள் இ

வாழ்வும் சிந்தனையும் 177
த்து விளக்கியுள்ளனர். அம் மண்டலம் எந்த ாண்டுளதோ, அந்த மன்னன் 'வெற்றி வேட் வாறு வெற்றிநாடும் வேந்தனது நாட்டுக்கு ரி) எனப்படுவன்- அவன் தளர்ந்திருக்குங் அவனுக்கு உதவி இல்லாதபோது, அல்லது புவனக் கவிழ்த்துவிடலாம்; அல்லாக்கால், வியைக் குறைத்தல் வேண்டும்.”* ந்திர) நாடாகும். அந்நாட்டரசன் வெற்றி வான். இதுவரை மண்டலமுறை எளிமையும்
அப்பகை
ன் அரசியற் கொள்கையாளர் அதனை மேலும் ாற் பகைவற்கு நண்பன் (அரிமித்திரன்) உள நண்பன் (மித்திர மித்திரன்) உளனென்றுங் }ராச்சியத்தின் எதிரெல்லையிலும் இவ்வாறே ரும் இன்னுமொரு தொடராக அமைந்துள்ள ") என்பான் வெற்றிவிழைவோன் பகைவற்கு தாக்கக்கூடியவனவான்; "பாதுகாப்பாளன்' アル, குதிவெளவி நண்பன் (பார்சிணிகிரகாசா சொந்தாசாரன்) என்பார் ஏனையோராவர். அா ப் பகைவனென்பதூஉம், அயலாசற்கு அப் ான்பதூஉமே இவ்வாறு எண்வரிசைப்படுத்திக் ளென்பது தெளிவு. இரண்டு இராச்சியங்கள் ாந்து அழிப்பதற்காகத் தற்காலிகமாக நட் துவம் தொழிற்பட்ட முறையினை இந்து இந்தி
).
வுகள் செவ்வனே அமைந்தில; நிலையான ன்று இருந்தமைக்குச் சான்று யாதுமில்லை. குமிடையே தூதர் தொடர்பு பேணி வந்தனர்; மத்துணைக் காலத்துக்கு மட்டுமே தாம் சென்ற பல நாகரிகங்களிற் போலவே இங்கும் தாதர் 1ம் அறம் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது; அாதனைக் b மறுமையில் நிாயத்தில் வீழ்வான் என்னும்
2ந்த போதுமே உழவர் தம் வயல்களை அமைதி கின்ருர்; ஆயின் இது வரம்பிகந்த நன்மைக் ாதுக்கூற்முகலாம். பகைவனுடைய வலியைக் ன நீதிநூல்கள் ஒப்புக்கொள்கின்றன. போரில் ண்டுமெனும் உணர்வொன்று வலியுற்றிருந்த ாற்றப்பட்டதில்லை. எவ்வாருயினும், வழக்கத் லங்களிலும் இடங்களிலுமன்றி, உழவர் திடீ *சம் எட்டுணையுமின்றி ஒருபோதுமே ஏமமா யாவில் நகரங்களை அடியோடழித்தல் பொது ப்படின் கொள்ளை, வலிந்து பொருள்பறித்தல் ன்னும் அச்சம் நகாமாந்தர் நெஞ்சைவிட்டு
நகரமாந்தரும் எமமுற வாழ்ந்தாால்லர் டைக்கால ஐரோப்பாவின் திலேமைகளின்

Page 204
1.78 வியத்த
வேருனவையல்ல அங்கும் பரந்த அடி டொருமை காணப்பட்டபோதும், அர போராட்டம் நிகழ்ந்து வந்தது. ஆயினு ஒழுங்குபடுத்தியமைக்கப்பட்டிருந்த உே இந்த அவலச் சூழ்நிலையில் அமைதிநா இந்தியாவிலோ, அனைவரையுமணைக்கும்,
இந்து மதத்துக்கு இல்லாமையால், அஃது புகுத்தி, அரசிடை ஆட்சியறவுக்கு ஊக்க!
படையமைப்பும் பே
பண்டை இந்தியப் படையிற் பலதிறட் இப்படை ஒரோவொருகால் ஆறு வகைய படை, கூலிப்படை, நாட்டுப் படை, துண் பன அவை. அவற்றுள் மூலப்படையாவது படி வாழையென மன்னவற்குப் படைத்ே டது; மன்னவன் படைக்கு முதுகெலுட பொருளுதவிப் புரக்கப்படுவது; இஃது : படையாவது கூட்டுத்தாபனங்களால் (சிே களை இத்தாபனங்கள் திரட்டித்தருதலி துணைப்படையாவது நட்புரிமை பூண்ெ பகைப்படையாவது பகைவனுல் விலக்கப் வேறுபடுத்தி அவனிடத்தினின்றும் தன்வ படையாவது வன்மை மிகுதியால் தம் வி த்ெ தொல்குலத்தினரின் குழுவாம்; இ கெரில்லாப்போர் செய்வதற்குப் பயன் மூன்ருவது வகைப்படை இத்தகைத்தென் வணிகக் குழுக்கள் தம் சாத்துக்களையும் வைத்திருந்த சொந்தப் படையைக் குறிக் டிய போது இரவலாகக் கொடுத்துதவப்பட என்று வழங்கப்பட்ட மலையாள வணிகர் டிலே இந்தியாவிலிருந்த 'மதிப்புக்குரிய படையை உதவியதன் மூலம் இடைக்க முதன்மையானவொரு பாகத்தை நடித்த முடிவுசெய்யும் காரணியாகவுமிருந்தது. ே மிருந்த மறத்தன்மை மிக்க கூலிப்படைவி லூம் இலங்கையிலும் அரசுபுரிந்த மன்ன விரும்பி அமர்த்தப்பட்டனர். -
நாற் பெரு வருணத்தாருள்ளும் சத்தி தான். இதனுல் மூலப்படையினரிற் பெரு தவரெனவே கருதினர். ஆயினும் எல்லா யில் உயர்ந்த பதவி வகித்த பார்ப்பனரை வெட்டுக்களும் குறிப்பிடுகின்றன. பார்ப்ப கள் வெளிப்படையாகவே அனுமதித்துமு புரிந்தனர்-அவர் வழக்கமாகத் தலைமை ( கீழமைந்து பொருவோராகவோ கடமைய

கு இந்தியா
டப்படையிற் பலரொப்பியவோர் பண்பாட் சிடையாட்சியறவு நிலவியதால், ஓயாத பம் ஐரோப்பாவிலே, ஒருமுகப்பட நன்கு ராமன் கத்தோலிக்க திருச்சபையானது ட்டும் பணியை மேற்கொண்டது; மற்று நாட்டின வரம்புகடந்த அமைப்பொன்று அறத்திலே பல போராண்மை மரபுகளைப் மளித்தது.
ார்த் தொழினுட்பமும்
பட்ட போர்வீரர் இடம் பெற்றிருந்தனர்; ாகப் பாகுபாடு செய்யப்பட்டுள்ளது : மூலப் னப்படை, பகைப்படை, காட்டுப்படை என் து (இது தொல்படை எனவும்படும்) வாழை தொழிலாற்றும் முதுகுடி மறவரைக் கொண் ம்பு போல அமைவது; கூலிப்படையாவது உரிமைப்படை எனவும் வழங்கும்; நாட்டுப் ாேணி) உதவப்படுவது; நாட்டிலுள்ள வீரர் ன் இது நாட்டுப் படையெனப்பட்டது; டாழுகும் சிற்றரசரால் வழங்கப்படுவது; பட்டுத் தன்படையுட் புகுவதும் பகைவனை யமாக்கப்படுவதுமாய படையாம் ; காட்டுப் ருப்பப்படியொழுகும் வேடர் போன்ற முரட் ப்படை குன்றுகளிலும் காடுகளிலுமிருந்து படுத்தப்பட்டது. இப்பட்டியலிற் போந்த ாபது தெளிவிலஅது ; ஆயின் அஃது ஒருகால் வியாபாரத் தலங்களையும் காத்தற்பொருட்டு கின்றதாகலாம்; இப்படை அரசற்கு வேண் ட்டிருத்தல் கூடும். மணிக்கிராமம் (பக். 312) கூட்டுத்தாபனமொன்று, 18ஆம் நூற்ருண் கொம்பனியைப் ’ போன்று, தன் சொந்தப் ால இலங்கையின் அரசியல் நாடகத்தில் தோடு, பெரும்பாலும் வெற்றிதோல்வியை கோளம் கருநடம் என்னும் இரு நாடுகளிலு சீார் இடைக்காலம் முழுவதுமே இந்தியாவி ார் பலருடைய படைகளிற் சேவகத்துக்கு
ரியன் தலைசிறந்த போர்மறவனுய்த் திகழ்ந் ம்பாலோர் தாம் இவ் வருணத்தைச் சேர்ந் வருணத்தாருமே போரிலிடுபட்டனர். படை ப் பற்றி இதிகாசங்களும் இடைக்காலக் கல் னர் படைத் தொழில் புரிவதைச் சில நூல் ள்ளன ; கீழ்வருணத்தாரும் பொரு தொழில் பெருத் துணைவீரராகவோ மற்ருெருவர்க்குக் பாற்றினர். ஆயின் சுக்கிரர் பெயரால் வழங்

Page 205
அரசு : அரசியல்
கும் பிந்திய நீதிநூலானது படைத் தலைவ கெல்லாம் குத்திாரையேனும் சண்டாளன. தல் சாலுமென விதிக்கின்றது.*
பழைய வேதகாலத்திற் சுதந்திர மக்க சேவை புரியுங் கடப்பாடுடையவராயிரு கருத்து வலுப்பெற்று வந்த காலத்தில் களிலும் இல்லாது போயிற்று. மோரியர் பெரிய இராச்சியத்திலாயினும் பொதுமக் மைக்குச் சான்றேதுமில்லை. எனினும் வ திரட்டி உதவினவென்று அர்த்தசாத்திர பாளைய மானிய முறை நிலவிய இடைக ஆலும், இராசத்தானிலும், மேற்குத் தக்க தொல் குலத்தினரின் போரியற் பண்பு, மையிற் பற்பல மாற்றங்களும் நிகழ்ந்த வில்லை; அது தொன்றிருந்த பெற்றியே மக்களுக்குள்ளே ஆற்றல் வாய்ந்த ه6--اژ{یپ. �tit.
மரபு முறையான இந்தியப் படைப்பி, கும். சில நூல்கள் கடற்படை, ஒற்றர் ப யென வேறுஞ் சில உறுப்புக்களைக் கூட கூறும். அஞ்ஞான்றைக் கொள்கைப்படி, ணப்படுவதாகிய யானைப் படையே சாலி போருக்கெனப் பயிற்றப்பட்ட யானைக கள் குறிப்பிட்டுள்ளன. மகத நாட்டும யானைப்படை யொன்றை உடையவனுயிரு கள் மிக்க கருத்தோடு காத்துப் பயிற் பகைவரின் அணிவகுப்பை உடைத்து, இ காவற்றடைகளையும் (பக். 596, அடுத்தது இவ்வாற்றல் அவை இஞ்ஞான்றைப் ே படை போன்று தொழிற்பட்டன. அன், யுங் கடத்தற்கு ஆனைகளின் நிசையொன யானைகள் பெரும்பாலும் தோற் கவச கொம்பு நுனியில் உலோகத்தாலியன்ற நூற்முண்டின் முற்பகுதியில் ஊணர்களில் சீன யாதிகர் போர் யானைகளின் கையில் முல் அவை களத்தில் எதிர்ப்பட்ட வீர கூறுகின்றர். ஆயின் இவ்வழக்கம் பிற ந வழக்கமாக ஓர் யானை பாகனேடு வில், வீரர் இருவரையேனும் மூவரையேனும் வரைப் பொருவதற்கு ஒரு சிறு கால சென்றது.
இந்தியப் போர்விசகர் யானைப் படைய அவமாகவே முடிந்தது. தாக்கவரும் பழகியதன்முயின், அத்தகைய படையி( கத்தை உண்டாக்குதல் கூடுமாயினும்

ாழ்வும் சிந்தனையும் 179 ன் பதவி முதல் உயர்ந்த படைப் பதவிகளுக் ரயேனும் (சாதி விலக்கப்பட்டோர்) நியமித்"
எல்லாரும் தொல்குல வழக்கப்படி படைச் ந்தனரென்பது தெளிவு. ஆயின் வருணக் இக் கடப்பாடு இந்தியாவின் பல பாகங் காலந் தொட்டு இந்தியாவிலிருந்த எந்தப் கள் கட்டாயமாகப் படையிற் சேர்க்கப்பட்ட யிறுத்தற்குப் பதிலாகச் சில ஊர்கள் படை ம் கூறுகின்றது. இத்தகைய மறவர் ஊர்கள் காலங்களில் இருந்தன. வ. மே. இந்தியாவி ணத்தின் சில பகுதிகளிலும் வாழ்ந்து வந்த எண்ணிறந்த படையெடுப்புக்களும் மேலாண் போதும், அத்துணை மாறியதாகத் தோன்ற இன்றுவரை நிலைபெற்றுளது ; அத்தகைய ர் பெரும்பாலோர் போரிற் கலந்து கொண்ட
ரிவுகள் கரி, பரி, தேர், காலாளென நான்கா டை, முன்செல் படை, உணவு வழங்கு படை ட்டி மொத்தம் ஆறெனவோ, எட்டெனவோ இவ்வுறுப்புக்களுள் முதற்கண் வைத்தெண் ச் சிறந்தது.
ளைப் பற்றி முதன் முதற் பெளத்த மத நூல் ன்னன் பிம்பிசாரன் திறமை மிக்க பெரிய குந்தானென அந்நூல்கள் கூறும். அவ் யானை றப்பட்டன. அவை துளசிப்படையிற் சென்று இருப்பு முள் வேலிகளையும் கதவுகளையும் பிற ) தகர்த் தெறிந்து முன்னுேக்கிச் சென்றன ; பார்முறையிற் பயன்படுத்தப்படும் தாங்கிப் றியும் ஆழமில்லாத ஆறுகளையும் அருவிகளை ாறு ஓர் உயிர்ப் பாலமாக உதவியது. போர் ங்களாற் பாதுகாக்கப்பட்டன; அவற்றின் கிம்புரிகள் அணியப்பட்டன. கி.பி. 6 ஆம் ா இராச்சியத்துக்கு வந்த சுன்யூன் என்னும் வாள் கட்டிவிடப்பட்டன வென்றும் அவற் ஒரயெல்லாம் கொன்று குவித்தன வென்றும் Tற் சான்றுகளால் உறுதிப்படுத்தப்பட்டிலது. வுேல், ஈட்டி முதலிய படைக்கலந் தாங்கிய தன்மேல் ஏற்றி, முற்பட்டுத் தாக்கும் பகை பகுதி உடன்வர, முன்னேறிச் ܢܢܢܢܢܢܝܳܗ ற் பெரு நம்பிக்கை வைத்தது, செயலளவில் பகைவர்படை போர் யானைகளைக் கண்டு ல போர் யானைகள் முதலிற் பெருங் கலக் அவை எவ்வாற்ருனும் வெல்லற்கரியனவல்ல.

Page 206
180 வியத்த
பைரசு, அனிபல் என்னும் இருவருடைய விரர் வழிகண்டவாறே, கிரேக்கரும், து வரும் இந்தியப் போர் யானையை விர அதனல் அவர் அதற்கு அஞ்சிய அச்சத் பட்ட யானையுமே மிக வெளிதில் மனவு நெருப்பைக் கண்டால் அது வெருக்கெ! கொள்ளுமாயின், உடன் நிற்கும் மற்றை அதனல் முடிவில் ஒரு கரிப்படைப் பிரிவு முனைமுகத்தைவிட்டுத் திரும்பிப், பாக!ை வீரரையே காலால் மிதித்துக் கொன்றெழ இந்தியர் கொண்ட இரங்கத்தக்க இந்த கொண்ட முசிலிம் வீரர்க்கும் உண்டாயிற் வாழ்ந்தபின் இந்துக்களைப் போன்றே யா தலைப்பட்டனர். அவ்வாறு நம்பிக்கை ை
இவரும் யானையில்லாத படைகளால் முறி
படம் 10. போர்புரியும் அரசர் (உத்த சுடுமண் ஒவத்தகட்டைத் தழுவி வரை
பரிப்படையும் சிறப்புடைத்தேயாயினும் இத் துறையில் எய்தியிருந்த திறமை இந் படை அப் பிற நாட்டார்தம் பரிப்படைக லிருந்து படையெடுத்து வந்த பகைவர் 4 தற்கு இந்தியர்தம் குதிரைப் படையின் ே கி.மு. 326 இல் அலெச்சாந்தர் போாசு ப அவ்வாறே கி.பி. 1192 இல் கோர் முகம, அன்னுர்தம் விரைந்திடம்பெயரவல்ல, ! காரணமாயமைந்தன். பரியூர்ந்த வில்லா பெருங் கேட்டை விளைத்தனர்.
தேரை ஓர் போரூர்தியாகப் பயன்படு கத்தையடுத்து மறைந்து போயிற்று. :ே கருவியாகத் திகழ்ந்தது. இதிகாசக் கதை
 

கு இந்தியா
யானைகளையும் முறியடிக்க உரோமப் போர் ருக்கரும், படையெடுத்துவந்த பிற பகை ட்டி யோட்ட வழி கண்டு கொண்டனர்; தை விாைவில் விட்டனர். நன்கு பயிற்றப் அறுதி தளர்ந்து விடக் கூடியது-சிறப்பாக "ண்டுவிடும். ஒர் யானை அவ்வாறு வெருக் யானைகளுக்கும் அவ்வச்சம் தொற்றிவிடும்; முழுவதுமே அச்சத்தாற் பிளிறிக்கொண்டு, r வீழ்த்திவிட்டுத், தன்பக்கத்துள்ள படை Sக்கும். யானைகளின் போர் புரியும் பண்பில் நம்பிக்கை, பின்னர் இந்தியரை வெற்றி று; இவர் இந்திய மண்ணிற் சில தலைமுறை னைப் படையில் மிக்க நம்பிக்கை வைக்கத் வத்ததால் இந்துக்கள் தோல்வியுற்றவாறே யடிக்கப்பட்டனர்.
ரப்பிரதேசத்தில் அகிச்சத்திராவிற் கண்ட ந்தது; சுமார் கி.பி. 6 ஆம் நூற்றண்டு.
ஏனைப் பண்டை மக்கட்கூட்டத்தார் பலர் கியருக்கு இருக்கவில்லை. இந்தியரின் பரிப் 5ட்கு ஈடானதன்று. வட மேற்குத் திசையி நாக்கியபோது இந்தியப் படைகள் தோற்ற மெலிவு ஒரு முதன்மையான காரணமாகும். மன்னனை முடிவாக வெற்றிகொண்டதற்கும், து பிருதிவிராசனை வெற்றிகொண்டதற்கும் தலைசிறந்த குதிரைப்படைகளே பெரிதுங் "ளிகள் இந்தியப் படைகளுக்குத் தனிப்
த்திய வழக்கம் கிறித்து ஊழித் தொடக் வத காலத்தில் தேரே தலைசிறந்த போர்க் 5களிலும் அது முதன்மை பெற்று விளங்கு

Page 207
அரசு : அரசியல் வ
கின்றது. மோரியர் காலத்தில் அஃது இன் வந்ததென அர்த்தசாத்திரத்தாலும் பி. காலத்துச் சிற்பங்களும் போர்புரியுந் ே கின்றன. ஆயின் குத்தர் காலத்தளவில் . அமைந்துவிட்டது. வேதகாலத்திலே போ இருவர் மட்டுமே ஏறிச் செல்லத்தக்கதா சான தோானது பிற்காலத்திலே எளிதி வளர்ச்சியடைந்துவிட்டது. வேதத்துக்குட நூல்களில் நான்கு குதிரை பூட்டப்பட்ட யிலும் பிறவிடத்தும் அத்தகைய தேர்கள் யொவ்வொன்றும் நால்வரை ஏற்றிச் செ? நான்கு குதிசைகள் பூட்டப்பட்டனவாய்
போரின் பொருட்டுக் கப்பல்கள் பயன்ட ஆயின், இந்திய அரசர் கடலாண்மையி: பற்றியோ உண்மையான எண்ணக் கருத். சான்றில்லை. முக்கியமாக இந்தியப் பே செல்லற்குக் கப்பல்கள் பயன்பட்டன , ஆ பூண்ட சாளுக்கிய மன்னன் பூரியை (இ அளது ; பக். 654 கு) முற்றுகையிடுவத பேரரசருட் சிறந்து விளங்கிய முதல் (பக். 104) விதிமுறையான கடற்பூட்ை கடற் படையையும் உடையராயிருந்தனர் கிரமபாகு (பக். 104) கடல்வழியாகப் பன வைத்) தாக்கினனென்று கூறுப. இந்து பெருந் தொகையினரான கப்பற் கொள்ை கள் பயன்படுத்தப்பட்டன; இந்தியாவின் இக் கொள்ளைக் கப்பற் படைகளை ஒ அராபிய வரலாற்ருசிரியர் எழுதியுள்ளன. வேறு யாரிடத்திலேனும் இன்று நாம் இருந்ததென்பது ஐயத்துக்கிடமானதே. காலாட் படை பற்றிய குறிப்புக்கள் அதுவே எல்லாக் காலத்தும் படைக்கு திருந்ததாகல் வேண்டும். வேளைப்படை இராச்சியங்களிலும் இருந்தது; இஃது பாளர் படையை ஒருபுடை யொத்தது இவ் வேளைப்படைவீரர் உற்றவிடத்து பூண்டிருந்தனர்; அவருடைய பற். அரியணை ஏறியஞான்று அவருடனிருந் பெருமைப்படுத்தினன். அரசனேடிருந்து யால் இவ்வணுக்கப்படையினர் விழுமியே
என்பார் இவரை ‘
* மாண்புறு பாங்கர்’ போரிற் புண்பட்டோரைக் கவனிப்பத அர்த்தசாத்திரம் அறிவிக்கின்றது. இவ தமாயிருந்தனர். இத்தகைய படையொ யானை மருத்துவரும் படையின் ஒரு ப

ாழ்வும் சிந்தனையும் 181
னும் போரிற் பெரிதும் பயன்படுத்தப்பட்டு ) சான்றுகளாலும் அறிகின்முேம், பழங் தர்கள் சிலவற்றைச் சித்திரித்துக் காட்டு அஃதோர் போக்குவரத்துச் சாதனமாகவே ர்புரியுந் தலைவனும் ஒட்டும் வலவனுமாகிய ப்ச் சமைந்த, இரு குதிரை பூட்டிய, இலே வியங்க முடியாத பெரியதோர் ஊர்தியாக பிற்பட்ட சங்கத (செவ்விய வடமொழி) தேர்கள் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன; சாஞ்சி சித்திரித்துக் காட்டப்பட்டுள்ளன; அவை ல்வனவாய், ஒன்றுக்குப் பக்கத்தில் ஒன்முக
அமைந்திருக்கின்றன. படுத்தப்பட்டமைக்குப் பல குறிப்புக்களுள; ன் சிறப்புப் பற்றியோ, கடற் போர்முறை துக் கொண்டிருந்தனரென்பதற்குப் போதிய "ாறுகள் வழியே படைவீரரைக் கொண்டு பூயின், இரண்டாம் புலகேசி என்னும் பெயர் து இஞ்ஞான்றைப் பம்பாய்க்கு அண்மையி ற்கு ஒரு கடற்படையை ஏவினன். சோழப் இராசராசனும் முதல் இராசேந்திரனும் யொன்றை விருத்தி செய்து ஒழுங்கான *. சிங்கள வெற்றி விாணுகிய முதற் பராக் டயெடுத்துச் சென்று கடாரத்தைத் (பேமா சமுத்திரத்தில் இடர் விளைத்துத் திரிந்த ாக்காரரை அடக்குவதற்குப் போர்க் கப்பல் 7 மேலைக் கரையிலிருந்த குறுநில மன்னரே ஒழுங்குபடுத்தி விட்டனரென இடைக்கால ர்; ஆயின், சோழர் தவிர்ந்த இந்திய அரசர் அறிந்துளது போன்ற கடற்படையொன்று
நூல்களிற் பாக்கக் காணப்படாவிட்டாலும், ) உண்மையான முதுகெலும்பாக அமைந் யெனப்பட்ட அணுக்கப்படையொன்று பல உரோமப் பேரரசர் வைத்திருந்த மெய்காப் இடைக்காலத்தில் தென்னகத்தே இருந்த உயிர்வழங்கி அரசனுயிரைக் காக்க உறுதி வறுதியை வலியுறுத்துமுகமாக அரசன் ஏ சிறப்புமுறையில் விருந்துண்டு அவரைப் விருந்தருந்தும் சிறப்புரிமை பெற்றமை ாாாக மதிக்கப்பட்டனர். மாக்கோ போலோ எனக் குறிப்பிட்டுள்ளார். ற்கு மருத்துவர் படையொன்றுமிருந்ததென * கூழைப்படையில் மருந்துகளோடு ஆயத் ன்று இருந்தமையும், குதிரை மருத்துவரும் குதியாக அமைந்தமையும் பிற நூல்களாலும்

Page 208
182 வியத்த
வலியுறுகின்றன. மேலும் படை வீரர்க் படையிலே பெண்டிர் அமர்த்தப்பட்டன கின்றது.
பண்டை. இந்தியாவிற் போரியல் பற்றி பாலானேர் பத்தி (இது பதாதி எனவும் கூறெனக் கொண்டுள்ளனர்; யானையொன் ஐவர் கொண்ட ஒரு கலப்புப் படைக்கூ ஒரு சேனமுகம் எனப்பட்டது; சேனமு. பட்டது; இம்முறையே வளர்ந்த ஒரு 'நி யமைந்து, அக்குரோணி (வடமொழியில் லின் திட்பம் மிகைபடு கூற்றென்பது ெ பற்றி நூலெழுதிய பண்டை இந்தியர் பெ மிகைபடக் கூறலென்னுங் குற்றத்துக்குள் கும். பல்வகைப் படைக்கலங்களும் விரவ ஒழுங்காகப் பாகுபாடு செய்யப்பட்டிருந் வரலாற்று மூலங்கள் பப்பத்துக் கூறுகள கின்றன ; அர்த்தசாத்திரம் 45 தேரும், 45 கொண்ட படைக் கூறென்றைக் குறிப்பிடு சேர்ந்தது ஒரு முழுப் போாணி (சமவியூக மப் படைத் தொகுதியொன்றை ஒத்தது. யளவுக்கும் திரட்டக்கூடிய படைவளத்துக் பெரிதும் வேறுபடலாமென அர்த்தசாத்தி! இந்தியப் படை வழக்கமாக அளவிற் 6 என்னும் அரசனது படை 20,000 குதிசை யானையுங் கொண்டதாயமைந்திருந்ததென அப்படையிலிருந்த யானைகள் முறையே 3 அறும் வெவ்வேறு தொகைகள் தரப்பட்டுள வீரரோடு இந்தியாவை வென்றடிப்படுத்த முசிரியர் எழுதிவைத்துள்ளார். அரிசன் ஆ படையானது 5,000 யானையும், 20,000 குதி தென்றும் பின்னர் அவன் வலியால் ஓங்கி ( குதிரை 1,00,000 ஆகவும் பெருகிவிட்டனே நூற்ருண்டைச் சேர்ந்த அல் மகுதி என்னு னய மகேந்திரபாலனிடம் தனித்தனியே 8 படைகளிருந்தனவெனக் கூறுகின்ருர் ; ே 9,00,000 வீரர் கொண்ட ஒரு படையோ தாக்கினன் என்ப. இச் சான்றுகள் எல்ல காலப் படைகளின் அளவு பற்றிய மதிப்பீ( மதிப்பீடுகளிலும் விஞ்சியவாயிருப்பது குற உணர்த்துவதாகலாம். இடைக்காலப் பே பொாாப் படையுமுட்பட் நிறைவுறத் மொத்த எண்ணிக்கை பத்திலட்சத்திலும்
மோரியர் படை முப்பதின்மர் உறுப்பின குற அமைந்திருந்த தென்றும், அக்குழு முறையே காலாட்படை, பரிப்படை, தேர்

கு இந்தியா
உணவு சமைத்தற் பொருட்டுக் கூழை. ரென்பதையும் அர்த்தசாத்திரங் குறிப்பிடு
ப கொள்கைகளை வெளியிட்டோரிற் பெரும் டும்) என்பதே இந்தியப் படையின் மூலக் று, தேரொன்று, குதிரை மூன்று, காலாள் றே பத்தியாகும். பத்தி மூன்று சேர்ந்தது ம் மூன்று சேர்ந்தது ஒரு குலுமம் எனப் றை படை' 21870 பத்திகளைக் கொண்டதா அட்செளகிணி) எனப்பட்டது. இப்பட்டிய தளிவு , செயன் முறைக்குரிய விடயங்கள் ரும்பாலும் தம் கல்விப் பகட்டைக் காட்டி, ாானதற்கு இது மற்ருேர் எடுத்துக்காட்டா , இந்திய மன்னர்தம் படைகள் இவ்வாறு தன வென்பதற்கு நல்ல சான்றில்லை. பிற ாக ஏறும் படைப் பகுதிகள் பற்றிக் கூறு யானையும், 225 குதிசையும், 675 காலாளும் கின்றது; இத்தகைய படைவகுப்பு ஐந்து ம்) ஆகும். பருமனில் இது பண்டை உரோ அவ்வந் நிலைமைகளில் தேவைப்படும் படை குந்தக, இவ்வுறுப்புக்கள் எண்ணிக்கையிற் ாம் அனுமதிக்கின்றது. Fாலவும் பெரியதாகவே இருந்தது. நந்தன் யும் 2,000 தேரும் 2,00,000 காலாஞம் பல ச் செம்மொழி விவரங்கள் கூறுகின்றன; ,000 என்றும், 4,000 என்றும், 6,000 என் சத்திரகுத்த மோரியன் 6,00,000 ப்ோர் ானெனப் புளூட்டாக்கு என்னும் வரலாற் பூட்சி தொடங்கிய காலத்தில் அவனுடைய ரையும், 50,000 காலாளுமுடையதாயிருந்த விளங்கிய காலத்தில் யானை 60,000 ஆகவும் 'வன்றும் உவான்சாங்கு கூறுகிருரர். 9 ஆம் றும் அராபிய யாத்திரிகர் பிரதிகார மன்ன 00,000 போர் வீரரைக் கொண்ட நான்கு ாழப் பேரரசனுகிய முதல் இராசராசன் டு சென்று சாளுக்கிய இராச்சியத்தைத் ம் நம்பத்தக்கவையல்ல; ஆயின் இடைக் கள் முற்காலப் படைகளின் அளவுபற்றிய ப்பிடத்தக்கது, இஃது உண்மை நிலையை ராச்சிய மொன்றிலே, துணைப்படையும் ாட்டப்பட்ட போர்ப்படை யொன்றன் விஞ்சியதாயிருத்தல் அரிதன்று. ரைக் கொண்டவொரு குழுவின் கீழ் ஒழுங் வினர் துணைக் குழுக்களாகப் பிரிந்து
படை, கரிப்படை, கடற்படை, உணவுப்

Page 209
இந்தோகோறியப் போதிகை, சபாவ்கர்கி, பேசா
Leaf. of reiterilogy, so territer fairlfri
அறமுரைக்கும் புத்தர் காந்தாரம்.
 
 

Lew, of .rchaeology, souerriers of rid frt
வர். கி.பி. 1 ஆம்-2 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஜ் ortoriu di LZhrrť Afrier. Praze Jě (opyright
a
புத்தர்தலே, காந்தாரம். கி.பி. 4 ஆம்-5 ஆம் நூற்றுண்டு.
esti II LI Lm XXXI

Page 210
நகரதேவ 3த சார்ாத்தா, ெ
ஒளிப்படம் XXXII
 

Erik Aggurg ܩ.
கடற்றெdவங்கள்), காந்தாரச்சிற்ப மரபு.
Major serierarl H. L. Ha gifter
பசாவர். காந்தாரச்சிற்ப மரபு.

Page 211
அரசு : அரசியல் வ
படை என்னும் அறுவகை உறுப்புக் மெகாத்தெனிசு அறிவிக்கின்றர். இவ்வடை துள்ள பாடலிபுர நகராட்சி (பக். 142) கின்றது. ஆயின் இக்கூற்று வேருெரு பார்வையாளர் பலரின்கீழ்ப் படை அமை அறுக்கும் அதிகாரியாகப் படைத்தலைவன் அர்த்தசாத்திரம் விரிக்கின்றது. இடைக் தலைவர் பலர் இருந்தனர்; அவர்க்கெல்லா ( மகாசேனபதி ) ஒருவன் இருந்தான். இ போதும் பெருமதிப்பு இருந்தது ; அவன் வொருவனுகவே இருந்தான்; அவன் த நேரே பெற்றன். போர் நேர்ந்த காலத்து படைக்குத் தலைமை தாங்குதல் வழக்க நின்றே அமர்புரிந்தனர் ; ஆயின் அர்த்த: பின்னணியில் நின்று போராட்டத்தை பகருகின்றது. படைத் தலைவனுக்குக் கீ பலர் இருந்தனர்; இடைக் காலத்தில் { ஒத்த சிறப்புப் பெற்றிருந்தனர்; வெவ்ே என்னும் மூன்று படை வகுப்புக்கள் ( ளெல்லாம் பெரும்பாலும் உடலுறுப்புக்க வாழ்வுடையனவாய் அமைந்திருந்தன. ! அலுள்ள விசர், போரில் இறந்த தோழனெ நிதிக்கு ஒப்பப்பணம் உதவினரென அறிகி சார்பான கொடைகளுக்கும் ஒப்பப்பணம் பண்டை இந்தியர் பயன்படுத்திய ப மக்கள் பயன்படுத்தியவற்றிலும் பெரிதும் யும் பறக்கும் பொறிகளையும் பண்டை வல்லார் சிலர் நிறுவ முயன்றுள்ளனர்ால்லர். ஆயின் இஃது உண்மையாகாது. பொன்று சுக்கிா நீதியில் உளது; இந்நூல் முற் கூறிய குறிப்புள்ள பகுதி ஒருகால் தல் கூடும். ஒரு தாக்கில் நூற்றுவரைக் :ெ கான்று அழிவு செய்வனவுமாக இதிக வாய்ந்த மாயப் படைகள் புலவர்தம் கற் இந்தியரிடம் இருந்திருப்பின், கிரீசு, சீன யாவுக்கு வந்து போனேர் கட்டாயமாக பதிந்து வைத்திருப்பர் ; இன்னும் சிறப்பு வல்களிலும் பிருண்டும் கூறப்பட்டுள்ள வ பர். ஆயின் அத்தகைய பொறிகளைச் ெ இருந்ததில்லை.
கல்லுமிழ் பொறிகளும் (இவை மோரி தகர்ப் பொறிகளும் முற்றுகையிடற்குரிய பீரங்கிப்படைக் கருவிகள் யாவும் தீயுண்டை, கனற்கணை என்பவை போன் படைகளைப் புலவர் கற்பனை செய்யத் துர

ாழ்வும் சிந்தனையும் 185
களையும் கட்டுப்படுத்தி வந்தனரென்றும் >ப்பு முறையானது மெகாத்தெனிசு விவரித் முறையைப் பின்பற்றியதாகவே தோன்று சான்றலும் வலியுறவில்லை. இனி, மேற் ந்திருந்ததென்றும் படைய்லுவல்கள் யாவற் (சேனுபதி) ஒருவன் இருந்தானென்றும் காலப் படைகளிற் பெரும்பாலும் படைத் ம் வியவனுய்ப் “பெரும் படைத்தலைவன்’ இராச்சியத்திலே படைத் தலைவனுக்கு எப் பெரும்பாலும் அரசகுடும்பத்தைச் சேர்ந்த னக்குரிய கட்டளைகளை அரசனிடமிருந்து ", ஆண்டில் முதியணுயிருந்தாலும் அரசனே 5ம். அரசர் பெரும்பாலும் முன்னணியில் சாத்திரமோ அரசரை எச்சரிக்குமுகமாகப் நடத்திவைக்குமாறு அவர்க்கு அறிவுரை ழ்த் தளபதிகள் (நாயகர், தண்டநாயகர்) இவர் பெரும்பாலும் மானியத் தலைமக்களை வறு கொடிகளால் அணி, உண்டை, ஒட்டு வேறு பிரித்தறியப்பட்டன. இவ் வகுப்புக்க 1ள் போன்று ஒரு திட்டமான தொகுதி இடைக்காலத்தில் தென்னகத்தே ஓரணியி ருவனைச் சார்ந்து வாழ்ந்தவருக்குரியவொரு ன்ருேம்; அன்றியும் போாணி விார் சமயச்
உதவியமைக்குச் சான்றுண்டு.
டைக்கலங்கள் மற்றைப் பழைய நாகரிக வேறுபட்டவையல்ல. சுடுபடைக்கலங்களை இந்தியர் அறிந்திருந்தாரென ஆராய்ச்சி அவ்வாறு முயன்றவர் எல்லாரும் இந்திய சுடுபடைக்கலம் பற்றிய தெளிவான குறிப் இடைக்காலப் பிற் பகுதியிற் முேன்றியது ; முகலாயர் காலத்து இடைச்செருகலாயிருத் கால்வனவும், தம்மைச் குழ எங்கணும் கனல் ாசங்களிற் கூறப்பட்டுள்ள மந்திர சத்தி பனையில் உருவானவையேயாம். சுடுபடைகள் ம், அராபியா ஆகிய நாடுகளினின்றும் இந்தி அத்தகைய விந்தைகளை வரலாற்றேட்டிற் பாக இராமாயணத்திலும் பழந்தமிழ்ப் பணு ானூர்திகள் பற்றியும் அவர் குறிப்பிட்டிருப் சய்யுமாற்றல் அக்கால நாகரிகம் எதற்குமே
யர் காலத்துக்கு முன் அறியப்படாதவை) பிற பொறிகளுமாகப் பண்டையுலகு கண்ட உண்மையில் இந்தியரிடம் இருந்தனவே. ற தீயுமிழும் எறிபடைகளே பல அற்புதப்
ண்டியவையாகலாம். தீயுமிழும் எறிபடைகள்

Page 212
186 வியத்த
அறநெறிக்கு அடுக்காவென மிருதி நூ இந்தியப் படைக் கருவிகளில் ஒரு சிறந்த அமரிற் கையாளுவதன் பயனை அர்த்த பறவை குரங்கு ஆகிய அஃறிணை உயிர்க தீவைப்பதற்கும் ஆலோசனை கூறுகின்ற அமைப்பதற்கு அந்நூல் சுருங்கிய ( ஆராய்ந்து பார்க்குமிடத்து அப்பதார்த்த மோரியர் காலத்தில் இந்தியர் வழக்கம லால் இயன்று ஐந்து அல்லது ஆறு சமைந்த நீண்ட கணைகள் அதிலிருந்து உ கருவியெனவும் வில்லாளி அதன் ஒரு மு அதனை உறுதியாக அழுத்திக் கொண்ே செம்மொழி வரலாற்றுக் குறிப்புக்கள் உ6 களிற் காணப்படும் வில்லாளிகள் சிலர் வி கின்றனர். நஞ்சூட்டிய கணைகளை இந்திய படுத்தியுமுள்ளனர்; ஆயின் சமய நூல்க: கில் வில்லும் கையாளற்கு எளியதும் ( தொகுப்பு வில்லையும் ( சார்ங்கம் ) இந்திய பெருவழக்கிற் பயின்றது. வாளிற் பலவகை கையாலும் பிடித்து வெட்டிச் சரிக்கும் ஈட்டியும் வேலும் இந்தியப் போர்மறவர் இவற்ருேடு தோமசம் என்னும் சிறப்பா? கினர்; இது யானைமுதுகிலிருந்து பகைவ புத் தண்டு, மழு என்னும் படைகளையும் கண்ட எச்சப் பொருள்களுட் சுடுமண்ணு பிற்காலங்களிலும் கையாளப்பட்டது. ஆ யிருந்ததாகத் தோன்றவில்லை.
பண்டைத் சிற்பங்களிற் காணும் போர்ம குப் போதிய கவசம் அணிந்திருந்தாரல் யெடுத்துவந்த பகைவர் நாட்டிற் ட தோலாலோ இயன்ற கவசமணியும் வழக் லாயிற்று ; இடைக் காலத்தில் இருப்புக் குதிரை யானையாகியவற்றுக்கும் கவசங்க தோலையேனும் உலோகத் தகட்டையேனு ஒழுங்காகப் பயன்படுத்தப்பட்டன. சில ( குப் போர்வீரர் இப் பரிசையைப் பயன்ப கள் ஒழுங்காகச் சிற்பங்களிற் காட்டப்பட6 பாதுகாப்பதற்குத் தடித்த மடிப்புடைய போலும்.
படையியலில் அரணமைப்பு ஒரு முதன் லிம் படையெடுப்புக்கு முற்பட்ட இந்திய பின்னர்த் திருத்தியும் மாற்றியும் அமைக் தம் படைக் கட்டட அமைப்பினை உள்ளவ னன் பிம்பிசாானது தலைநகராய பண்டை
மட்டாக வெட்டிய கல்லாற் கட்டப்பட்டுள்

கு இந்தியா
லாசிரியராற் கடியப்பட்டபோதும், அவை கூருக அமைந்திருந்தன. அனற்படைகளை சாத்திரம் அழுத்திக் கூறுகின்றது. அது ளே ஏவிப் பகைவர் வீட்டுக் கூரைகளுக்குத் 2. எளிதிற்றிப்பற்றக்கூடிய பதார்த்தத்தை ருத்திரங்களையுந் தருகின்றது; அவற்றை ம் வெடிமருந்தன்றென்பது தெளிவாகும். ாகக் கையாண்ட வில் பெரும்பாலும் மூங்கி அடி நீளமுடையதாயிருந்தது ; பிரம்பினுற் ந்தப்பட்டன. அவ்வில் ஆற்றல் மிக்கவொரு னையை நிலத்தில் ஊன்றி ஒரு பாதத்தால் - நாண் பூட்டிக் கணைதொடுப்பானெனவும் ணர்த்துகின்றன. ஆயின் பண்டைச் சிற்பங் ல்லை நிலத்தினின்றும் உயர்த்திப் பிடித்திருக் பர் அறிந்திருந்ததோடு, அவற்றைப் பயன் ள் அவற்றைக் கடிகின்றன. முற்கூறிய மூங் பெரும்பாலும் கொம்பினுல் இயன்றதுமாய பர் அறிந்திருந்தனர். பிற்காலத்தில் அஃதே யிருந்தன. அவற்றுள் மிகக் கொடியது இரு நிட்டிரிஞ்சம் என்னும் நீண்ட வாளாகும். வழக்கமாகக் காவும் போர்க்கருவிகளாம்; ன நீண்ட ஈட்டியையும் அவர் பயன்படுத் சைக் குத்துவதற்குப் பயன்பட்டது. இரும் பயன்படுத்தினர். இந்து வெளி நகரங்களிற் ரலியன்ற கவண் கற்களுமிருந்தன ; கவண் பின் அது சிறந்தவொரு போர்க் கருவியா
றவர் (ஒளிப்படம் XXIV) தற்பாதுகாப்புக் pலர் ; ஆயின் வட மேற்கிலிருந்து படை குந்ததன் விளைவாக உலோகத்தாலோ, கம் இந்தியப் போர்மறவரிடைப் பெருகிவம
கவசங்கள் பெருவழக்காய் வந்ததோடு, ாள் பூட்டப்பட்டன. பிரம்பை வளைத்துத் ம் பொருத்திச் செய்யப்பட்ட பரிசைகள் வேளைகளில் உடல் முழுவதையுங் காப்பதற் டுத்தினர். இடைக்காலம் வரை தலைச் சீராக் வில்லை; இந்தியப் போர்வீரர் தம் தலையைப்
நம் தலைப்பாகையையே சிறப்பாக நம்பினர்
மைவாய்ந்த துறையாகவுளது. ஆயின் முசி
அரண்களிற் பெரும்பாலானவையெல்லாம் எப்பட்டபடியால், அவை பண்டை இந்தியர் ாறறியப் பயன்படா. ஆயின், மகத மன் இராசகிருகத்துக்குப் பாதுகாப்பாகப் பரு ள நீண்ட சுவர் இதற்கோர் புறனடையாக

Page 213
அரசு : அரசியல்
விளங்குகின்றது. இஃது ஒருகாற் புத்த கர் மற்றேர் உதாரணமாகும் , இங்கே ( ஒரு சிறு பகுதி அண்மைக் காலத்தில் ஒன்றன்மீது அழகிய வேலைப்பாடமை காட்சியளிக்கின்றது. அதனைச் சூழ ஒர்
முழுமுதலாணம் (துர்க்கம்) என்பது அகழிகள் மூன்று சூழ்ந்ததாய், அகத்தே மேல் எண்ணற்ற பதணங்களையும் (சது! நின்று அம்பு விடுதற்கான ஏப்புழை ஞ முப்பத்தாறடி உயர்ந்த மதிலொன்றும் ! டாடலிபுரத்தின் பாதுகாப்புறுப்புக்களை பிட்டுக் காண்பது நன்று : அந்நகரம் வ6 றும் அம்மதிற்கண் 570 கோபுரங்களும் மெகாத்தெனிசு கூறுகின்றர். ԼԸ TւDT6ծ75 கெடக்கூடியதாயுமிருத்தலின், அதனை , சாத்திரம் அறிவுறுத்துகின்றது. ஆயின்
படம் 11. ஒரு முற்றுகை ( சாஞ்சியிலுள்ள ஒரு கிறித்துவூழித் .ெ
குப் பயன்படுத்திய மாபெரும் வெட்டு ம பாடலிபுரத்துக்கு (பத்தின) அண்மை பொருளியல் மெகாத்தெனிசின் கூற்றைே (ணனது அளவிலும் வேலைப்பாட்டிலும் ( Lul tè XIII அ).
முசிலிம் வருகைக்கு முற்பட்ட மிகச் இன்று இது தெளலதாபாத்து எனப்படு வனுடைய படைகளாற் கைப்பற்றப்படு மன்னரின் தலைநகராய்த் திகழ்ந்தது ; முசிலிம் மன்னரால் மாற்றியும் விரிவாக் கரிய குன்றுச்சியில் அமைந்து விளங்கு களைக் குடைந்து இந்து மன்னர் செ கின்றது; உண்மையில் உச்சியை அடை இவ்விடைகழிகள் இடைக்கால இந்திய குறியாகவும் விளங்குகின்றன.
 

வாழ்வும் சிந்தனையும் 187
ர் காலத்ததாகலாம். ஒறிசாவிலுள்ள சிசுபால் முற்பட்ட காலத்தைச் சேர்ந்த நகர மதிலின் அகழ்ந்தறியப்பட்டுள்ளது. அது மண்ணாண் ய இட்டிகையாற் கட்டப்பட்ட மதிலாகக் அகழியிருந்ததாகலாம்.
அர்த்தசாத்திரம் விரித்துள்ளபடி, நனியகன்ற முட்புதர் மூடிய மண்ணாணென்றும் அதன் ாக் கோபுரங்களையும்) வில்லாளிகள் மறைந்து நாயில்களையும் (வேய்மாடிகளையும்) கொண்ட, உடையதாய் இயற்றப்பட்டதாகும். இதனேடு க் கூறும் மெகாத்தெனிசின் விவரத்தை ஒப் லியவொரு மசமதிலை யுடைத்தாயிருந்த தென் 64 வாயில்களும் அமைந்திருந்தனவென்றும் i தீயினலழிக்கப்படக்கூடியதாயும் சிதைந்து அசனுக்குப் பயன்படுத்தலாகாதென அர்த்த மோரியர் காலத்துப் பாடலிபுரத்தின் மதிற்
புடைப்புச் சித்திரத்தைப் பின்பற்றியது. ஏறத்தாழக் தாடக்கத்துக்குரியது ).
1ங்கள் சிலவற்றின் எச்சங்கள் இஞ்ஞான்றைப் யில் அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்டமையின், தொல் ய அரண்செய்வதாயுளது. சிசுபால்கரின் அச தனிலுங் குறைந்ததாயே இருந்தது (ஒளிப்
சிறந்த அரண் தேவகிரிக் கோட்டையாகும் ம்) ; இது 1312 இல் அலாவுதீன் கல்சி என்ப ) IGO it வடதக்கணத்தில் அரசாண்ட யாதவ இதன் புற மதில்கள் பெரும்பாலும் பிற்கால கியும் அமைக்கப்பட்டுள்ளன; ஆயின் எய்தற் ம் நகராண் (ஒளிப்படம் II இ) திண்பாறை ப்த இடைகழிகளை இன்னுங் கொண்டிருக் தற்குரிய தனிச் சாதனமாக அமைந்துள்ள ரின் பொறியியற் றிறமைக்கு ஓர் நினைவுக்

Page 214
188 வியத்தகு
முற்றுகையிடுங்கால் மேற்சென்று தாக்கு ருக்கும் பகைவரைப் பசிய்ாலும் தாகத் பகைவரைப் பணிய வைப்பதையே அவ ஆயின் அரணைக் கட்டழித்துக் கைப்பற். எஞ்ஞான்றும் மேற்கொள்ளப்பட்டது; வழியைக் குறிக்குஞ் சுரங்கம் என்னுஞ் மருவி வழங்கும்) கிரேக்க மொழியிலுள்: பிறந்தது ; அக்கிரேக்கச் சொற்கும் துணை யர் முற்றுகையிடுங் கலையை ஒரளவு கிே கற்றுள்ளாரென நாம் உய்த்துணரலாம்.
இந்தியப் படை மட்டுக்கு மிஞ்சிய பரும தது. நல்ல படையொன்று நாளொன்றுக்கு திறமையில்லாதபடை ஒரு யோசனை து அறைகின்றது. இந்தியர் வழங்கிய யோச ஆங்கிலேயர் வழங்கிய இலிக்கு என்பன குறித்ததன்று ; மற்று அது குறித்த ஆ வரை வேறுபட்டுச் சென்றது. ஆயின் அ ஐந்து மைல் அாரத்தையே ஒரு யோசனைெ களால் தெளிவாகின்றது. எனவே ஒழுங்கு நாளொன்றுக்குப் பத்து மைலுக்குமேல் படையின் சிக்கன்மிக்க பளுவான அமை
தாராது.
போர் குறித்துச் சென்ற படை மாடெ பாசறை உண்மையில் ஒரு தற்காலிக நகர 6) உவளகமகளிருக்கும் பாசறைப் ப. கும் ஆங்குக் தனித்தனி உறைவிடங்கள் ஆ போது அரசனும் அவனுடைய தலைமை கிழத்தியர் ஆகியோருள் வகைப்படச் சி குடும்பத்தாருட் பலரை உடன் கூட்டிச் கால் அவ்வாறே செய்தனர் போலும். இ வருடன் (817-877) பாசறையிலே பிறந்தவி தன் விந்தியப் பகுதியில் தொடர் போராட லிருந்த அன்னை அவனைக் கருவுயிர்த்தாள் பெருங் கூட்டத்தார் படையொழுக்காற்று அன்னர் படையின் நடை வேகத்தையும் பாசறையில் மகளிர் இடம் பெறலாகா துள்ளார்; ஆயின் அவருடைய அறிவுரை பின்பற்றியிருப்பின் அஃதோர் அரிய நிகழ் பாசறையிற் கண்டிப்பான ஒழுக்காத சாத்திரத்தின் கருத்தாகும்; பாசறை வேண்டும்; அவ்வாறே அங்கு ஒழுங்கு நீ வாரையும் வெளிச்செல்வாரையும் கண்டி
கட்டுப்படுத்தல் வேண்டும். ஆயின் இந்நூல்

து இந்தியா
நவோர் அரணை நெருங்கி வளைத்து, உள்ளி தாலும் ஒடுக்கிவிட முயல்வர்; இவ்வாறு * ஒரு சிறந்த விரகாக மதித்திருந்தனர். றுவதுமுண்டே சுருங்கை வழியமைத்தல் நிலத்துக்குக் கீழாகக் குடைந்தமைக்கும் சொல் (இது தமிழிற் சுருங்கை எனவும் σύριγξ என்னுஞ் சொல்லடியாகப் ப் பொருள் அதுவேயாகும். இதனுல் இந்தி ாக்கோ - பாத்திரிய அரசர்களிடமிருந்து
னும் மெல்லவியங்கும் இயல்பும் பெற்றிருந் இரண்டு யோசனை அாரம் நடக்குமென்றும் ாரமே நடக்குமென்றும் அர்த்தசாத்திசம் னே என்னும் நீட்டலளவை, இடைக்கால தைப் போலத் திருத்தமான ஒரளவைக் ாாம் நாலு மைல் முதற் பத்து மைல் ர்த்தசாத்திசத்தின் ஆசிரியர் ஏறக்குறைய யனக் கருதியுள்ளாரென்பது அகச் சான்று நறவமைந்த திறமைவாய்ந்த படைதானும் நடக்க முடியாததாயிருந்தது. இந்தியப் ப்பினை நோக்குவார்க்கு இது வியப்பைத்
பரும் பாசறையொன்றில் தங்கியது; அப் மாகவே விளங்கியது. அரசனுக்கும் அவனு ாங்கருக்கும் வணிகருக்கும் பாத்தையருக் அமைக்கப்பட்டிருந்தன. போர்மேற் சென்ற உத்தியோகத்தரும் தம் மனைவியர் காமக் லரைத் தெரிந்து, அன்னருள்ளிட்டுத் தம் சென்றனர்; கீழ் நிலைகளிலுள்ளாரும் ஒரு இராட்டிரகூட மன்னனய முதல் அமோக பனவன்; அவன் தந்தை மூன்ரும் கோவிந் ட்டத்தில் முனைந்திருந்தபோதே பாசறையி . போர்புரியாது படையொடு சென்ற இப் றுக்கு முற்முகக் கட்டுப்படாதவராதவின், திறமையையும் கெடுத்தாாாதல் வேண்டும். தெனக் கொள்கையாளரொருவர்" கடிந் யை அரசர் பின்பற்றினால்லர் , யாரேனும் pச்சியென்றே சொல்லலாம். வ இருத்தல் வேண்டுமென்பது அர்த்த செவ்வையாகக் காவல் செய்யப்படல் லை நாட்டப்படுதலும் வேண்டும்; உட்புகு ப்பானவொரு கடவுச் சீட்டு முறையாற் ) தெரிவிப்பது போல் அத்துணைச் செம்மை

Page 215
அரசு : அரசியல்
யாக உண்மையிற் பாசறை ஒழுங்கு அமை விரிவான ஒழுங்கமைப்பு முறையே இந்து மன்னர் இவ்விரகசியத்தை இழந்துவிட்டன பாசறையொழுங்கு நன்கனம் அமைந்தில யமைந்திருந்ததைப் பாணகவி தெளிவுற அதனைப் பார்க்குமிடத்துப் படை மறவர் ஒழுங்குபடுத்திக் கொடுக்கும் விடுதியதிகாரி தாகத் தோன்றவில்லை.
போருக்குரிய முன்னேற்பாடுகள் பற்றி ஆயின் உண்மையாகப் போரை நடாத்து இதற்கு நாம் இதிகாசங்களிலும் பிற நூல்க களையே நோக்கல் வேண்டும்.
சமர்புரிவது ஒரு பெருஞ் சமயச் சட செய்யத்தக்க தலைசிறந்த வேள்வி அது:ே ளின்றி அதனைத் தொடங்கலாகாது. இய தொடங்கும் நாளையும் நேரத்தையும் ந6 முதனுள் ஆராய்மைகருதிச் சில கருமங்கள் படை வீரர்க்குப் பார்ப்பனரும் அரசனு பாய்ச்சினர் ; பொருது வென்றவர் கொ6 கொடாது இறந்தவர் துறக்கம் புகுவாரென் மூட்டினர்.
படை வகுப்பிலே பெருங்கருவி தாங்கு தாங்கும் காலாட்படை, தேர்ப்படை, குதி நிறுத்துதல் வேண்டுமென அர்த்தசாத்தி பொதுவாக நடுவிலே நிறுத்தப்பட்டது; னர். போர் வருணனைகள் பொதுவாகப் ெ இயற்கையிகந்த புனைந்துரையும் பொதிந்த பாலும் எல்லாக் காலத்தும் சிறந்த வீரர் புரியுந் தனிப்போருக்கே பெருமதிப்பளிக்க லாந் திரண்டு கும்பலாகப் பொருவதே ே செய்தற்கு ஏதுவாயிருந்ததாகல் வேண்டுப யங்களில் அத்தகைய போருக்குச் சிறப்ட லுடைய ஊக்கமும் மனவுறுதியும் அவன் மிக்க விழுமிய வீரனே இறுதிவரை புற தலைவன் இறந்தவிடத்தும் புண்பட்டு வீழ் டோடிய துண்டெனப் பல விவரங்களால்
பகைவர் ஒவ்வொருவரின் தலைக்கும், ட இருபது பணமுதலாக உயர்ந்து செல்லும் சாத்திரம் ஆலோசனை கூறுகின்றது. இது தடுக்கவல்லது ; ஆயின் சிறைப்பட்டோ!ை அவ்வாறு கொலை செய்வதை மிருதி நூல்
பட்டோர் வமக்கமாக மீட்சிப்பணங் கொ

ாழ்வும் சிந்தனையும் 189
ந்திலது போலும் ; மோரியர் அறிந்திருந்த ாலில் நிழலாடுகின்றது; ஆயின் பிற்கால ர்; எனவே, குறிப்பாக இப் பிற்காலத்திற் தனலாம். அரிசனுடைய படை பாசறை விவரித்துள்ளார் (பக். 584, அடுத்தது) ; க்கு உறைவிடம் உணவு முதலியவற்றை யின் திணைக்களம் திறமை மிக்கதாயிருந்த
அர்த்தசாத்திரம் விரித்துரைக்கின்றது ; ம் முறைபற்றி அஃது அதிகங்கூறவில்லை. 1ளிலும் மிகைபடக் கூறப்பட்டுள்ள விவரங்
ங்காகவே கருதப்பட்டது; போர்மறவன் வ. ஆதலின் முறையான முன்னேற்பாடுக ன்றபோதெல்லாம் காலக் கணியர் போர் ன்கு ஆய்ந்து மொழிந்தனர் ; போருக்கு செய்யப்பட்டன. அமர் தொடங்குமுன் ம் நெடுமொழி புகன்று நெஞ்சில் உரம் ண்டியும் புகழும் பெறுவாரென்றும் புறங் ாறும் உறுதிகூறிப் போர் மறவர்க்கு ஊக்க
ம் காலாட்படையை நடுவிலும், சிறுகருவி சைப் படை ஆகியவற்றை இரு சிறையிலும் ாம் அறிவுறுத்துகின்றது. யானைப் படை வில்லாளிகள் வேல் வீரருக்குப் பின்னின்ற பருமித நடையுடையனவாய்க் கற்பனையும் னவாய்க் காணப்படுகின்றன. ஆயின் பெரும் இருவர் ஒருவரை யொருவர் எதிர்த்துப் ப்பட்டதென்பது தெளிவு. படை வீரசெல் பரும்பாலும் வெற்றி தோல்வியை முடிவு ாயினும், எமக்கு ஆதாரமாகவுள்ள இலக்கி ளிக்கப்படவில்லை. சாதாரணப் போர் விர தலைவனையே சார்ந்திருந்தன. பேராண்மை ங்கொடாது பொாவல்லவனென நம்பலாம். த விடத்தும் படை வீரர் வெருவி வெந்நிட் அறிகின்ருேம். டையிலே அவர் பெற்றுள்ள நிலைக்குத்தக, விலையொன்று குறித்தல் நன்றென அர்த்த பகைவர்க்குப் புகலளிப்பதைத் தூண்டாது ப் படுகொலை செய்வது பொது வழக்கன்று, கள் வன்மையாகக் கடிந்துள்ளன. சிறைப் த்ெது விடுதலை பெற்றனர்; பணங் கொடுக்க

Page 216
190 வியத்த
முடியாதவர் (சாதாரணப் படை விர அடங்குவர்) அடிமை கொள்ளப்பட்டனர் மாகத் தற்காலிகமாகவே இருந்தது; அவ ஈடு செய்தவழி விடுதலை பெற்றனர்.
இதுகாறுங் கூறியவற்றல் அரசிடைத் ( மெலிவுக் கூறுபாடுகளென்பது தெளிவாகு இராச்சியங்கள் பேரரசை அமைக்கவோ, தனவாய், விரைந்தியங்கமாட்டாத வாட ஒன்றேடொன்று ஓயாமற் போராடிய வ வீரரையும் தோற்றுவித்துள்ளனவே. ஆயி களாலோ, பண்டை மரபுகளாலோ பார
துருக்கரைத் தடுக்குமாற்றல் அவ்விந்திய

இந்தியா
நட் பெரும்பாலானேர் இத்தகையோரில்
ஆயின் அவர்தம் அடிமைவாழ்வு வழக்க தமது மீட்சிப் பணத்தை உடலுழைப்பால்
தாடர்பும் போருமே இந்திய அரசரீதியின் ம். இடைக்கால இந்தியாவிலெழுந்த இந்து உறுதியான நட்புறவை ஆக்கவோ இயலா பிகந்த பெரும்படைகளை உடையனவாய், ண்ணமாய் இருந்தனவேனும், பெருந்திறல் ன், கல்விப் பெருமை காட்டும் கொள்கை மேற்றப்படாத படையியலை யுடையவரான
பெருவீரர்க்குமே இல்லாது போயிற்று.

Page 217
புத்தபிரானுடைய ஒருவழிச் சே
ferrar. Frihet di F'rriher, for
உலக நோன்பியாகிய விசானக உடையில்
 
 

Erill EEEFF;
ாதரகுண நந்தவின் மதமாற்றம்.
a yel Academy Tristices at Central Museum, Lahore
,T:h துறவியோருவனே விரட்டியோட்டுதல்לה
ஒளிப்படம் XXXITI

Page 218
கணவன் மனவியர் தானங் கொடுத்தோரைக் காட்ர்
ச் சித்திரம், orkgrop
IIянLIII
of Li Lin XXXIW
 

legra, Johnston të Hafitriark, Qiricaela
வன), பெளத்தரின் காளிக் குகைக் கோயிலிலுள்ள |யக் கி.பி. 2 ஆம் நூற்ருண்டு.

Page 219
V
சமூகம்: வருணம், கு
வருணுச்சிய
பண்டை இந்திய நூல்களிற் பலவிட (வருணுச்சிரம தருமம்) என்னுந் தொடர் முேம் ; தொல்பழம் பொற்காலத்தில் இத் விளங்கியது ; மக்களும் இவ்வறத்தை L്ത്ര அது பொருட்டெளி விழந்து, தவருக விள பட்டுவிட்டது; இப்போது அந்தணர் இதற் ஒம்பி வற்புறுத்திவருவாசாயினர். அறமான இத் தொடரின் உள்ளுறையான பொருளா லும் ஒப்பக் கடைப்பிடிக்கப்படவேண்டி உளதே. ஆயின், அதனேடு கூட ஒவ்வொரு கையின் ஒவ்வொரு நிலைக்கும் (ஆச்சிரம உளது. உயர் பிறப்பாளர்க்குரிய அறம் தா மாணுக்கருக்குரிய அறம் முதியோர்க்கு அ; மக்கள் யாவரும் தம்மில் ஒத்தவரல்ல யொன்று உண்டெனவும், ஒவ்வொரு வருண பட்ட வாழ்க்கை நெறியும் உண்டெனவும் பண்டை இந்தியச் சமூகவியலின் முதன்ை குக் காலம் மேல்வருணத்தாரின் போலிப் புள்ளன; ஒரோவொருகால் மக்கள் யாவ{ மொழியப்பட்டுளது ; எனினும் முற் சொன் வேத இறுதிக் காலமுதல் இற்றை நாள்வ6
நாற் பெரு இருக்குவேத இறுதிக் காலத்தளவில் 4 யான தென்றும், தொல் பழைமை வாய் தென்றுங் கருதப்பட்டதெனக் கண்டோம் ணங்கள் மிகப் பழையதோர் ஆரிய வகுப் யாதல் வேண்டும். ஏனெனில், இந்தோ-ஐ வகை வகுப்புப் பாகுபாடு இருந்தமைய வருணத்துக்கு ஒப்பான நான்கு வகுப்புக் தமையாலும் என்க. இந்தியாவிலே வேத 4 வது போன்றதோர் நிலைமை தோன்றியே பொன்னிறத்தினரான சிறுபான்மையினர் ரோடு கலவாமல் தம் தூய்மையைக் அடக்கியாள்வதற்கும் முயன்றபோது, வ தொல் குடிகளிடையே வகுப்புப் பிரிவுகள் முதற் குடிகள் ஆரியச் சமூகவமைப்பின் பல இக்கட்டுக்களுக்குள்ளாகி ஊழியராய்
விலே இவ் வருணக் கருத்து இந்தியரின் உ

டும்பம், தனியாள்
ம தருமம் த்தும் "வகுப்பு வாழ்க்கைநிலை அறம்" பயின்று வருவதைப் பலகாலுங் காண்கின் தொடரின் பொருள் வெளிப்படையாக து போற்றியொழுகினர். ஆயின் இப்போது க்கந் தரப்பட்டுளதோடு ஓரளவு மறக்கவும் குப் பொருள் விளக்கந்தர, அரசர் இதனை து அனைவர்க்கும் ஒருபடித்தன்று என்பதே கும். எல்லார்க்கும் பொதுவாய் எல்லாரா ய ஒழுக்க நியமமொன்று உண்மையில் ந வருணத்துக்கும், தனியொருவன் வாழ்க் த்துக்கும்) சிறப்பாகவுரியதோர் அறமும் ழ்ந்த மக்களுக்கு அறமாகாது ; அவ்வாறே
DLI), trág Irgil.
ரெனவும், வருணப் படிமுறை வரிசை ாத்துக்கும் வெவ்வேறு கடமைகளும் வேறு கண்டிப்பாக ஒப்புக் கொள்ளப்பட்டமை மை மிக்க கூறுகளில் ஒன்ருகும். காலத்துக் பெருமை பற்றிய கண்டனங்கள் தோன்றி ரும் ஒத்தவர் என்னுங் கருத்தும் எடுத்து ான வருண வேற்றுமைக் கருத்தே இருக்கு சை நிலைத்து நின்றுளது.
வருணங்கள் ால்வகையான சமூகப் பிரிவு அடிப்படை ந்த தென்றும், கடவுளால் விதிக்கப்பட்ட (பக். 45). இந்தியாவின் நால்வகை வரு புப் பாகுபாட்டிலிருந்து வளர்ச்சியுற்றவை ரோப்பியச் சமுதாயங்கள் பலவற்றில் ஒரு ாலும், சிலவகையில் இந்தியாவின் நால் கள் (பிசுத்திர) பண்டை இரானில் இருந் ாலத்தில் இன்று தென்னுபிரிக்காவில் நிலவு பாது, அஃதாவது ஆட்சிபெற்று விளங்கிய கருநிறத்தினரான பெரும்பான்மையின காப்பதற்கும், அப்பெரும்பான்மையினரை குப்புப் பாகுபாடு வலுவுற்று இறுகியது. வலுப்பெற்றுவந்தபோது கருநிறத்தினரான yடித்தளத்திலே உரிமைகள் அதிகமில்லாது அமைந்து வாழ வேண்டியவராயினர். விரை iளத்தில் ஊன்றிப் பதிந்து விட்டமையால்,
193

Page 220
194 வியத்
முத்துப் போன்ற அரும் பண்டங்களையு! இனமாகப் பிரிக்குமிடத்தும் இச் சொல் விற் சிருர்களும் துறவிகளும் கைம்பெண் நால் வருணத்தில் ஒன்றைச் சேர்ந்தவ! டிரும் இந்த அமைப்பு முறைக்குப் புறம் வருணக் கொள்கை பிற்பட்ட காலத் புகுந்தது ; ஏனெனில், ஒன்றினென்று ஒ குலத் தொகுதிகளாகப் பிரிந்திருந்த ஒரு காணப்படுகின்றதாதலின் என்க. பின்வ படிப்படியாக வளர்ந்து காழ்ப்புக் கெ சடங்கு முறைகளைக் கடைப்பிடிப்பதில் கண்டிப்பானவராய் விட்டனர் , தீண்டத் மிக இழிந்த நிலையில் வைக்கப்பட்டுவிட்ட உயர் வருணத்தார் மூவர்க்கும் குத் யுண்டு. முன்னைய மூவரும் இருபிறப்பாள வயிற்றினின்றும் பிறந்தகாலை ஒரு பிறப்பு ஆரியச் சமூகத்தில் ஏற்றுக் கொள்ளப்ப பெய்கினர்* (பக். 225, அடு). குத்திரனுக் ஆரியனுகவே கருதப்பட்டிலன், கொள்கை றியதேயாகும். ஒவ்வொரு வருணத்தார்க்கு விதித்துளது. ஓதல், ஒதுவித்தல், வேட் ஆறும் அந்தணர்க்குரிய தொழில்களாம் ; திரியருக்குரிய தொழில்களாம் ; வேட்ட வையே; ஆயின் நிரை யோம்பலும் உழுது குப் பணங் கொடுத்தலும் வைசியருக்கு மூன்று வருணத்தார்க்கும் ஊழியஞ் செய் "ஒருவன் தனக்குரிய தொழிலைச் சீர்கேட திறம்படச் செய்தலினுஞ் சிறந்தது ' என் இப் பொருண்மொழி பகவற்கீதையில் அ, இந்தியர்தம் சமூகச் சிந்தனையிற் பெரு காணப்படுகின்றது. சமூகத்தில் ஒவ்வெ! வேண்டிய ஒரு தொழிலும், அதற்கெ இருந்தன.
இஃது இலட்சியமேயாம் ; ஆயின், இ விலட்சியத்தை அணவியிருத்தல் கூடுமாய தியதில்லை. நால்வருணத்தாரின் ஒழுகலா களின் கட்டளைகள் நடைமுறையில் முற்ரு பெரும்பாலும் மீறப்பட்டுள. நாம் ஏலவே அடுத்ததும்) பார்ப்பனரால், அவர்தம் பார்ப்பனரின் விருப்புக் கொத்த நிலைமை நூல்கள் புரோகித வகுப்பார்க்கு ஆற்றல அளவுகடந்து புகழ்ந்ததும் வியப்பல்ல.
*பிந்திய நூல்களில் “ இருபிறப்பாளர் ” என்னு
வழங்கப்பட்டுளது ; ஆயின் சத்திரியரும் வைசியரும் அப்பெயர் எற்புடைத்தேயாகும்.

கு இந்தியா
மரம்போன்ற பயனுடைப் பொருள்களையும் ழக்குப் பயன்படுவதாயிற்று. கொள்கையள ளுமல்லாத மற்றை ஆரியர் அனைவரும் இந் "வர்; சிருரர்களும் துறவிகளும் கைம்பெண் ssT65了@f TsTó 安 கருதபபடடனா. நிலேயே திராவிடருடைய தென்னகத்திற் கியதென்னும் உணர்ச்சியில்லாத பல தொல் சமூகமே மிகப் பழைய தமிழிலக்கியத்திற் ந்த நூற்ருண்டுகளில் வகுப்பு வேற்றுமை "ண்டுவிடவே, தென்னிந்தியப் பார்ப்புனர் வட இந்தியப் பார்ப்பனசைக் காட்டிலும் ஏகாதாரும் வட நாட்டிலும் பார்க்க இங்கே Orii.
திரனுக்கும் தெளிவானதோர் வேற்றுமை ர் (துவிசர்) எனப்பட்டனர்; அவர் அன்னை ம், பின்னர் உபநயனஞ் செய்து நூலணிந்து ட்டகாலை மற்ருெரு பிறப்புமாக இரு பிறப் கு உபநயனம் இல்லை; அவன் பெரும்பாலும் யளவில் நால்வகைப் பிரிவும் தொழில் பற் குமுரிய தொழில் இவையிவையென மனுநூல் டல், வேட்பித்தல், ஈதல், ஏற்றல் என்னும் குடி காத்தலும் வேட்டலும் ஒதலும் சத் லும் வேதமோதலும் வைசியருக்கும் உரிய பயிரிடலும் வாணிகஞ் செய்தலும் வட்டிக் ச் சிறப்பாகவுரிய தொழில்களாம் ; முதன் தலொன்றே குத்திரருக்குரிய தொழிலாகும். ாகச் செய்தல் மற்றவனுக்குரிய தொழிலைத் று மனுநூல் மற்முேரிடத்திற் கூறுகின்றது. மகுற விரித்து விளக்கப்பட்டுளது ; இதுவே ம்பாலும் தலையாய பொருளாக அமைந்து ருவர்க்கும் ஒவ்வோரிடமும், நிறைவேற்ற
னவுரிய கடமைகள் உரிமைகளாகியனவும்
டைக்காலங்களிற் சமூகம் ஒருகால் இவ் னும், எஞ்ஞான்றுமே இதனை முற்முக எய் ற்றுக்குரிய சட்டங்களை விதித்த அறநூல் க நிறை வேற்றப்படவில்லை; மாமுக அவை எடுத்துரைத்த நூல்களெல்லாம் (பக். 155, நாக்குக்கமைய எழுதப்பட்டவையாதலின், ளையே அவை காட்டுகின்றன. ஆகவே அந் ம் பெரிய மதிப்புக் கொடுத்ததும் அவரை
ம் பெயர் பெரும்பாலும் பார்ப்பனரைக் குறிக்கவே உபநயனஞ் செய்யப்பெற்றவராயின், அன்னர்க்கும்

Page 221
சமூகம் : வருணம், கு
மனிகவுருவிலுள்ள பெருந் தேவனுகவே யினும் அவனுடைய படைஞராயினும் அ அவரை அக்கணமே அழிக்கவல்ல ஆன்மவலி சட்டத்துறையிலே அவன் பெருஞ் சிறப்புரி னுந் தனக்கு முதன்மையும் மதிப்பும் வழி புறுத்தினன். பார்ப்பாருடைய எல்லைமீறிய போதும் பார்ப்பானிலும் சத்திரியனையே அப்பார்ப்பான் உண்மையொழுக்கமும்
பெருமையை மதிக்கின்றன.
இப் பெளத்த நூல்வாயிலாக இருவகைப் ஆரியருடைய சமயச் சடங்குகளை யெல் பெற்று வாழ்ந்த, கல்விவல்ல பார்ப்பனருட சொல்லியும் மாந்திரிகஞ் செய்தும் வாழ்க்ல தனர்; பின்னவர் முன்னவரிலுங் குறைந்த எத்துணை இறுக்கமானதாயிருந்த போதும், மையை இழந்துவிட்டனர்; ஆரியப் பண்ப களிடையிருந்த குலமுதல்வர் சத்திரிய வ அவ்வாறே அப் பழங் குடிகளிடையிருந்த வரிசையில் இடம் பெற்றுக் கொண்டனர் பட்டுள்ளது. இவ்வாறே அரப்பாப் பண்பா முடிவில் ஆரியர் மதத்தோடு கலந்து விட்ட
புரோகிதத் தொழிலை மேற்கொண்டோரி இருந்தனர். மிகப் பழைய காலத்தில் ே புராணக் கதைகளில் இடம்பெற்றவருமான பினரைப் பற்றி நூல் வாயிலாக அறிகின் குரிய சிறப்புக் கடன்களைச் செய்ய வல் வேண்டியிருந்தனர்-அவர் அகவலர் (ஒதா என்றும், வேள்விக் கிரியை செய்யும் மூவகைப்பட்டனர். பிராமணன் என்னுஞ் என்றே பொருள்பட்டது , பிரமன் என்பது நன்கு தெரிந்த மன என்னும் பொலினிசிய Ital மந்திரசத்தியாகும். பிராமணன் எ தையும் மேற்பார்வை செய்து, வேள்விச் சு விளைவைத் தனது மந்திரவலியால் உடனே புப் பயிற்சி பெற்ற புரோகிதனுக்கே வழ இறுதியில் அப்பெயர் புரோகித வகுப்ப பார்ப்பன வகுப்பினுள் வேறு பிரிவுகளுட பனர் புறமணக்கலப்புக் கொள்ளும் கே முறை மற்றை வருணத்தாராலும் ஓரளவு பெற்றுளது (பக். 214, அடுத்தவை). பின் தோன்றி, அகமணக்கலப்பாலும் பொது வ மொரு பிரிவு கிளை அல்லது சாகை என நூல்களிற் பிரமாணமாக ஏற்றுக் கொல் கொண்டே இப்பிரிவுகள் தோன்றின.

டும்பம், தனியாள் 95
பார்ப்பான்" மதிக்கப்பட்டான் ; அரசனு பன்றன் உரிமைகளை மீற முயல்வாாேல், அவனுக்குண்டென நூல்கள் அறைந்தன. மைகள் கோரினன் (பக். 167) ; எவ்வாற்ரு பாடும் வழங்கப்படல் வேண்டுமென வற் கோரிக்கைகளே ஒப்புக் கொள்ளாமல், எப் உயர்த்துக் கூறும் பெளத்த நூல்களுமே கடவுட் பற்றுமுடையவனுயின் அவன்
பார்ப்பார் இருந்தனரென அறிகின்முேம் லாம் ஒழுங்காகச் செய்து பெருமதிப்புப் > இருந்தனர்; பெரும்பாலுஞ் சோதிடஞ் }க நடாத்திய ஊர்ப் பார்ப்பனரும் இருந் 5 மதிப்பையே பெற்றனர். வருண முறை பார்ப்பனர் விரைவில் தமது இனத் தாய் ாடு விரிவடைந்த காலை நாட்டுப் பழங்குடி குப்பாரோடு கலந்து விட்டமை உறுதி
மாந்திரிகரும் மருத்துவரும் பார்ப்பனர் என்னும் ஒரு கருத்தும் எடுத்துக் கூறப் ட்டிற் காணப்பட்ட முந்தை இந்து மதம் டதாகலாம்.
ற் பல வகையினரும் பல வகுப்பினரும் 'வத பாசுரங்களைப் பாடியவரும் ஓரளவு ா முனிவர் (இருடிகள்) என்னும் வகுப் முேம் ; பின்னர் வேள்விச் சடங்குகளுக் ல புரோகிதர் (இருத்துவிக்குக்கள்) பலர் க்கள்) என்றும், ஒதுவார் (உற்காதாக்கள்) புரோகிதர் (அத்துவரியுக்கள்) என்றும் சொல் முதற்கண் "பிரமனை உடையோன்" இஞ்ஞான்றை மனிதவியலார்க் கெல்லாம் ச் சொல் குறிப்பதை யொத்தகோர் மறை ன்னும் பெயர் முதற்கண் வேள்வி முழுவ டங்கிற் சிறு தவறுகளினலுண்டாகுந் தீய தடை செய்ய ஆயத்தனய் நின்ற, சிறப் ங்கியது. ஆயின் இருக்கு வேத காலத்து ர் எல்லார்க்குமே வழங்கப்படுவதாயிற்று. இருந்தன ; பிந்திய வேத காலப் பார்ப் ாத்திரங்களாகப் பிரிந்திருந்தனர்; இந்த பின்பற்றப்பட்டு இற்றை நாள்வரை நிலை ானர்ப் பார்ப்பன வகுப்பிற் பல சாதிகள் ழக்கங்களாலும் பிணைவுற்றிருந்தன. இன்னு ப்பட்டது; வெவ்வேறு குடும்பங்கள் வேத ாட திருத்தப்படியை அடிப்படையாகக்

Page 222
96 வியத்
பார்ப்பார் பெரும்பாலும் அரசர், குறு, தனர்; அவர் பார்ப்பனருக்கு இறையிலி செய்து வைத்தனர். உழவர் அந்நிலங் கொடுக்க வேண்டிய வரிகளை அப்பார் கிழமை பூண்ட பார்ப்பனரும் இருந்தன தோட்டங்களிற் கூலித் தொழிலாளரை பயிரிடுவித்தனர். சமயத்துறை போன ட ருத்தல் கூடும். புரோகிதர்* அரசிலே டெ (பக். 136). மற்றைப் பார்ப்பனர் வேதத் ராகத் தொழில் புரிந்து வாழ்க்கை நடா
எல்லாக் காலத்தும் பார்ப்பனர் பலர் ளனர். காளிதாசர் தமது சகுந்தலை நா பார்ப்பனர் குடியிருப் பொன்றை அழகிய அப் பார்ப்பனர் காட்டிலே சிறு குடில்கள் ஆயின் அவர் கடுந்தவ வாழ்க்கையை முனிவரைக் கண்டு காட்டு மான்களுே அப் பார்ப்பனர் வளர்த்த முத்தீயின் ெ நறுமணங் கமழ்ந்தது. இவ்வாறு காடுகள களை அரசரும் குறுநில மன்னரும் அய6 ரித்து வந்தனர். மற்றைப் பார்ப்பனர் பெளத்தரின் சங்க அமைப்பினை ஒரளவு துறவியரும் மடங்களை நிறுவிக் கூட்டம
ஆயின் பண்டை இந்தியாவிற் பல்வே அவை பார்ப்பனரிற் சிலர்க்கன்றி மற மிருதி நூல்களில் “ இடரிற் செயற்பாலது கள் உண்டு. இப்பிரிவுகள், ஒருவன் தன் வாழ்க்கை நடாத்த முடியாதவனுயின் மென்பதை நன்கு வரையறுத்துள்ளன. வகை வாணிகத்தையும் உத்தியோகத்ை கியமான அரசாங்க பதவிகளில் அமர்த் கள் பார்ப்பன அடியாகவே தோன்றியுள் செய்வதை அறநூல்கள் ஒப்புக்கொள்ள களுக்கும் பூச்சி புழுக்களுக்கும் இன்ன மேலும், சில பொருள்களிற் பார்ப்பான் டுள்ளான் ; மாடுகள், பிற விலங்குகள், என்பன அவ்வாறு விலக்கப்பட்ட பொ( பணங் கொடுப்பதுங் கடியப்பட்ட தெ "தீயோருக்குக் " குறைந்த வட்டிக்குப் யுள்ளார். ' தீயோர்” என்னும்போது பு கருதுகின்றாாகலாம். ஆயின், பார்ப்பன கினும், அவர் மேற்கொள்வதற்கு எத்த உண்டு.
* புரோகிதன் என்னுஞ் சொல்லின் பொரு
யிற்று ; இவன் இந்து சமய முறைப்படி ஒரு கு உரிய பல சடங்குகளையும் கரணங்களையுஞ் ெ நிலைபெற்றுளது.

நகு இந்தியா
நில மன்னர் ஆகியோர்தம் ஆதரவிலே வாழ்ந் நிலங்களைக் கொடுத்து வாழ்க்கைக்கு வசதி களிற் பயிர் செய்து, தாம் அரசனுக்குக் ப்பனருக்கே கொடுத்தனர். ஆயின் நிலக் ர்; அன்னர் தமக்குச் சொந்தமான பெருந் க் கொண்டோ, ஊழியரைக் கொண்டோ ார்ப்பனர் அரசவையில் உயர் பதவி பெற்றி ற்றிருந்த சிறப்பு முன்னரே கூறப்பட்டுளது தையும் பிற கலைகளையும் கற்பிக்கும் ஆசிரிய த்தியிருப்பர். உண்மையான சமய வாழ்க்கை நடாத்தியுள் டகத்தில் இத்தகைய கடவுட் பற்றுடைய சொல்லோவியமாகத் தீட்டித் தந்துள்ளார். ரில் உறைந்து எளிய வாழ்க்கை நடத்தினர்; மேற்கொண்டிலர். அந்தண்மை பூண்ட இம் ம அஞ்சாது அவ்விடமெல்லாம் திரிந்தன; சழும் புகையால் அக்காட்டிலே எப்போதும் சிற் குடியேறி வாழ்ந்த பார்ப்பனக் குடும்பங் பிலுள்ள உழவரும் தங் கொடைகளால் ஆத துறவு பூண்டு தனி வாழ்க்கை நடாத்தினர். பின்பற்றி இடைக் காலங்களிற் பார்ப்பனத் ாக வாழ்ந்தனர். றுபட்ட சமய முயற்சிகள் இருந்தபோதும் ற்றையோர்க்குப் பிழைப்புக் காட்டவில்லை. எ” (ஆபத்தர்மம்) என்னுஞ் சிறப்புப் பிரிவு வருணத்துக்கு இயல்பாகவுரிய தொழிலால் அவன் சட்டமுறைப்படி யாது செய்யலா இவ்வேற்பாடுகளாற் பார்ப்பனர் எல்லா தயும் மேற்கொள்ளுதல் சாலும்; பலர் முக் தப்பட்டனர்; அன்றியும் பல அரசகுடும்பங் ளன. பொதுவாகப் பார்ப்பனர் வேளாண்மை வில்லை; ஏனெனில், அத்தொழில் விலங்கு செய்ய ஏதுவாயிருக்கின்றதாதலின் என்க. வாணிகஞ் செய்யலாகாதென விலக்கப்பட் அடிமைகள், படைக்கலங்கள், மதுவகைகள் நள்களின்பாற்படும். பார்ப்பனர் வட்டிக்குப் ான்று. ஆயினும் மனுநீதி நூலுடையார்" பார்ப்பனர் பணங் கொடுக்கலாமெனக் கூறி ஆரியச் சடங்குகளை ஒம்பாதாரைய்ே அவர் "ர் இவ் விதிகளை வழுவாது கடைப்பிடிக் னேயோ வாணிகங்களும் உத்தியோகங்களும்
விரிவடைந்து ஒரு குடும்பக் குருவைக் குறிப்பதா டும்பத்துக்கோ, ஒரு கூட்டமான குடும்பங்களுக்கோ ய்தவன். இப்பொருளில் இச்சொல் இன்றுவரை

Page 223
சமூகம் : வருணம்,
உலகியல் சார்ந்த தொழிலொன்றில் ஈடு துக்குரிய ஒழுக்கநெறி நிற்குமொருவன் ே வான என்பதிற் கருத்து வேறுபாடிருந்த கூறப்படவில்லை. மிருதி நூல்களுளெல்லாட மனுநீதிநூல் இவ்வினுவைப் பொறுத்தவ நூலின் வெவ்வேறு பகுதிகளில் ஒன்றற் பட்டுள* பொதுவாக இலக்கியங்களைக் ெ பித்தல், ஒதுவித்தல் என்னும் இருவகை பார்ப்பனர்க்கே சிறப்புரிமைகள் வழங்கப் ணியல் சிறுதேர்' (பக். 167) என்னும் என்னும் ஏழைப் பார்ப்பான் நீதிமன்ற அவன் செய்தொழிலாலன்றிப் பிறப்பால் வாறு நடத்தப்பட்டனன் போலும்.
பார்ப்பனர்க்கு இத்துணைப் பெருமை இ லூக்கு இலக்காகியுள்ளனர். இருக்கு வேத கத்தும் தவளைகளின் இரைச்சலுக்கு, ஒரே உவமை கூறப்பட்டுள்ளது ; ஆயின் இவ்வு ஆயின், பழைய சாந்தோக்கிய உபநிடதத் காட்சியை வருணிப்பதாகவுள்ள ஒரு ப( இயலாது; இங்கே, “ புகழ் பாடத் தொடங் ளெல்லாம் ஒன்றன் வாலை ஒன்று வாயாற் றன ; பின்னர் அவை ஒம் என்னும் திப்பி கொண்டு 'ஓம் ! நாம் உண்போமாக! ஒம் பதி, சவிகா ஆகிய தேவர் எமக்கு உண பார்ப்பனரின் மீதூண் விருப்புப் பற்றிய ணத்திலுள்ள* சுவையான பகுதியொன்ற மற்றை மூன்று வருணத்தாரையும் வருை * கொடையேற்போன்’ என்றும், “சோ போன்’ என்றும், " விரும்பியாங்கு விவரிக்கப்பட்டுள்ளான். வடமொழி நாட (பக். 123) எப்போதும் பார்ப்பானகவே தக்க நகைவேழம்பனுயினும் மீதூண் விரு பார்ப்பனர் கோட்பாட்டை ஏறத்தாழ பட்டுச் சென்ற பெளத்தருடைய நூல்கள் நேராகத் தாக்கிய இடங்கள் பல காண கள் சிலவேயுள. ஆயின், கி. பி. முதல் அ அசுவகோசர் இயற்றியதாகச் சொல்லப்பு சுருங்கிய தோர் பெளத்த நூலானது புே வன்மையான தருக்கவாதத் திறங்காட்டி முழுவதையுமே கண்டிக்கின்றது. உண்ை பாலும் பொருட்படுத்தப்படவில்லை; அ மிருக்கவில்லை.
ஆளும் வகுப்பே இரண்டாம் வருண இராசன்னியர் என்றும், பின்னர்ச் சத்
கைப்படி சத்திரியரின் கடமை “காத்த

குடும்பம், தனியாள் 197
பட்டுள்ள பார்ப்பானுெருவன், அவ்வருணத் பறும் பெருமதிப்புக்குத் தகுதியுடையவனு து. இதற்குத் தெளிவான முடிபு யாதும் தலையாய பிரமாணமாகக் கொள்ளப்படும் ாை உறுதியாக ஒன்றுங் கூறவில்லை; அந் கொன்று நேர்மாமுன கருத்துக்கள் தரப் ாண்டு பார்க்குமிடத்து, வழக்கமாக வேட் த் தொழிலாலும் வாழ்க்கை நடாத்திய ட்டனவென்பது தெரியவருகின்றது. "மண் ாடகத்திலே தலைவனுக வரும் சாருதத்தன் த்தாரால் இழிவாக நடத்தப்படுகின்றன் ; மட்டுமே பார்ப்பானுயிருந்தமையால் இவ்
ருந்த போதும் பெரும்பாலும் அவர் எள்ள த்திலுமே மழைக் காலத் தொடக்கத்திற் குரலாக வேத மோதும் புரோகிதரின் ஒலி வமையில் அங்கதமேதும் இல்லையாகலாம். திலே வக தால்பியர் என்னும் முனிவரின் குதிக்கு வேறெவ்வித விளக்கமும் தருதல் குமுன் புரோகிதர் செய்வது போல்’ நாய்க பற்றிக் கொண்டு வட்டமாகச் சுற்றிவருகின் ய மந்திரத்தை மீண்டும் மீண்டும் ஒலித்துக் நாம் பருகுவோமாக ஓம் வருணன், பிரசா வு கொணர்வாராக 1" என்று பாடுகின்றன. மற்ருெரு பழைய குறிப்பு ஐதரேய பிராம மிற் காணப்படுகின்றது ; சத்திரியனுெருவன் Eப்பதாகவுள்ள இப்பகுதியிலே பார்ப்பான் மங் குடிப்போன்' என்றும் "உணவுண் வெளியேற்றப்படவேண்டியவன்' என்றும் கங்களிற் கோமாளியாக வரும் விதூடகன் இருத்தலைக் காண்கின்ருேம்; இவன் நயக்கத் ப்பினனுகவே காணப்படுகின்றன்.
எதிர்க்கு மளவுக்குக் கொள்கையில் மாறு லுமே பார்ப்பனரின் போலிப் பெருமையை ப்படவில்லை; அத்தகைய நேர்த் தாக்குதல் ல்லது இரண்டாம் நூற்ருண்டுக்குரியவரான டும் “ வைர ஊசி' (வச்சிாகுசி) என்னும் ாகித வகுப்பாரின் போலிக் கோரிக்கைகளை த் தாக்கியதோடு, குறிப்பாக வருண முறை மயிற் பார்ப்பனரின் கோரிக்கைகள் பெரும் *றியும் அவை முற்ருக மறுக்கப்படாமலு
மாகும். இவ்வருணத்தார் வேத காலத்தில் )իայի என்றுஞ் சொல்லப்பட்டனர். கொள்
) ” ஆகும் ; போர்க்காலத்திற் பொருதலும்

Page 224
198 வியத்த
அமைதிக் காலத்தில் ஆளுதலும் காத்த6 காலத்திற் சத்திரியன் பார்ப்பானிலுந் தன பெருமை கோரினன். யாம் மேலே காட்டி கோரிக்கை உள்ளுறையாக விருப்பதைக் இப்பகுதி இடம் பெற்றதற்குக் காரணங் பினராயிருக்குங் காலத்திற் புத்தர் அவ்வ சத்திரியர் உயர் வகுப்பினராயிருக்குங் கா ரென்றும் பெளத்த மரபு கூறுகின்றது. வ முேன்றியவராதலின், அவரைப் பின்பற்றி ஐயங்கொண்டாரல்லர் என்பது வெளிப்ப பெயர்களும் ஒருங்கே கூறப்பட்டுள்ள இடம் கின்றது.
அாசர் கோரிய போலிப் பெருமைக்கு வலிபடைத்த அரசனுெருவன் பார்ப்பனர் ( ஒரு தடையாக இருந்தான். பார்ப்பனரை ரென மரபு வரலாறு கூறுகின்றது; பார் வகுப்பு முழுவதையுமே கருவறுத்த பரசு 9 திய காலத்தில் இவ்விரு வகுப்பாருக்கு மி உட்கொண்டதாதல் வேண்டும். மோரியர் க யளவான முதன்மைநிலை இந்தியாவின் விட்டது; ஆயின், சத்திரியர் இன்னும் ட வராகவோ விளங்கினர்.
பண்டை இந்தியாவிலே பேரரசர் முத திருந்த சத்திரிய வகுப்பார் எல்லா இனங்: சேர்க்கப்பட்டவராவர். பண்டு தொட்டு ( படையெடுத்து வந்த வேற்றின மக்களெல் இடம் பெற்றுள்ளனர். கிரேக்கர் (யவனர்) என்னுமிவர் உட்பட, ஆரிய நாகரிகத்தின் யுடைய மக்கட் கூட்டத்தாரை யெல்லாம் தைக் கடைப்பிடிக்காமையால் நிலையினி வாழ்க்கை நெறியை மேற்கொண்டு தம் தவ வாசேல் அவரை மீட்டும் ஆரிய இனத்திற் முர், வெற்றி கொள்ளும் மக்கள் எவரு பொருத்தமுடைத்தாகலாம். பிற்காலத்தில் இராசபுத்திரர் பெரும்பாலும் முற்கூறியார் தோன்றல்களே யென்பதில் ஐயமில்லை.
சத்திரியர் சில சிறப்புரிமைகளைக் கோர் கொவ்வாத பண்டை வழங்கங்களை அவர் 6 யாற் பார்ப்பன நீதிநூலாசிரியர் அவற்றுக் வராயினர். இவ்வாறே பெண்ணை வலிந்து தொருமித்த இருவர் கொடுப்பாரும் அடுட் காந்தர்வ மணமும்; மங்கை யொருத்தி த6 கூடிய அவையிலே தன் மனத்துக்குவந்த சுயம்வரமும் (பக். 239) சத்திரிய வருணத் ரைப் போன்று, சத்திரியரும் தமது இல

இந்தியா
ன்பாற்பட்டன (பக். 119, அடு). பழங் க்கே முதன்மையுண்டெனப் பெரும்பாலும் ஐதரேய பிராமணப் பகுதியில் இக் ாணலாம். பார்ப்பனரின் திருநூலொன்றில் -றுதல் எளிதன்று. பார்ப்பார் உயர் வகுப் தப்பிற் பிறக்கின்றனரென்றும், அவ்வாறே ஸ்த்தில் அவர் சத்திரியாாய்ப் பிறக்கின்றன ாலாறு கண்ட புத்தர் சத்திரிய வகுப்பிற் யோர் வகுப்பு முதன்மை பற்றி அதிகம் டை. பாளித் திருநூல்களில் நார்வருணப் களிற் சத்திரிய வருணமே முதற்கண் வரு'
பார்ப்பனர் தடையாக இருந்தவாறே, காரிய போலிப் பெருமைக்கு எப்போதும்
எதிர்த்த அரசர் பலர் கெட்டொழிந்தன பனரை அவமதித்தமைக்காகச் சத்திரிய ாமன் கதை (பக். 419), புத்தருக்கு முந் டையே நிகழ்ந்த கடும் பூசலின் நினைவை ாலத்துக்குப்பின் பார்ப்பனரின் கொள்கை பெரும்பாக மெங்கணு நிலைநாட்டப்பட்டு ார்ப்பனருக்கு ஒத்தவராகவோ, உயர்ந்த
ற் சிற்றரசரீருகப் பல நிலையின ராயமைந் களினின்றும் எல்லா வகுப்புக்களினின்றும் முசிலிம்களின் வருகைவரை இந்தியாவிற் லாம் இவ்வாறே இச் சமூக அமைப்பில்
சித்தியர் (சகர்), பார்த்தியர் (பாலவர்) எல்லைப்புறங்களில் வாழ்ந்த போராண்மை மனு சத்திரியரென்றும், அன்னர் அறத் ழிந்தவராயினரென்றும், அவர் வைதிக ற்றுக்குத் தக்க கழுவாய் வேள்விகள் செய் சேர்த்துக் கொள்ளலாமென்றும் கூறுகின் க்காயினும் பெரும்பாலும் இவ்வேற்பாடு
ஒப்புயர்வற்ற சத்திரியராக விளங்கிய குப் படையெடுத்து வந்தோரின் வழித்
யதோடு பெற்றுமுள்ளனர். வைதிகத்துக் கவிடாது தொடர்ந்து கடைப்பிடித்தமை நஞ் சட்ட முறை நிலை வழங்க வேண்டிய கோடலாகிய இராக்கத மணமும், கருத் பாருமின்றித் தாமே கூடுங் கூட்டமாகிய னை மணக்க விரும்பி வந்த ஆடவர் பலர் மணவாளன மாலையிட்டு வரித்தலாகிய தார்க்கு அனுமதிக்கப்பட்டன. பார்ப்பன சியக் கடமையை நிறைவேற்றியே எப்

Page 225
சமூகம் : வருணம், (
போதும் வ்ாழ்க்கை நடாத்தினால்லர். ‘இ கள் இவர்க்கும் ஏற்புடையவாயின; சத்தி வணிகராயும் கைப்பணியாளராயும் வாழ பலவுள.
வைசியர் எனப்பட்ட வணிக வகுப்பா களைப் பெறுவதற்கும் உபநயனஞ் செய்து ரேனும், பார்ப்பனர்க்கும் சத்திரியர்க்கும் டனர். முன்னர்க் குறிப்பிட்ட ஐதரேய பிற வர்க்குத் திறையளப்போன்’ என்றும், “ப டியான்' என்றும், ' விரும்பியவாறு வருத் டுள்ளான். பண்டைப் பிராமண இலக்கியங்: அவன் ஏழ்மைக்கும் கொடுமைக்கும் ஆளா இருந்தானென்பதும், மேலுள்ள இரு வ( பயனென்றனையே கருதினான்றி மற்றெவ் கொண்டிலரென்பதும் புலனுகும்.
நிரையோம்பலே வைசியனுக்குச் சிற காலத்தே அவை அவன் பொறுப்பில் விட இவ்வருணம் இருக்கு வேதத்திற் காணப்ப ரிடத்தே தோன்றிய தென்பது வெளிப்பல் அறநூல் (மனு மிருதி என்றும் மாணவ தர் இயற்றப்படுதற்கு நெடுங் காலத்துக்கு முன் சிகளும் உரியவாயின. நால் வருணத்தாரு காலத்தளவில் வேளாண்மையை மேற் தொழில் என்னும் இரண்டேயன்றி வேறு வென மனு உடம்படுகின்றர். சிறந்த ை நூல், வாசனைச் சரக்கு, நறுமணப் பொரு வியாபாரப் பொருள்கள் பற்றியும் தேர்ந் உண்மையில் அவனே பண்டை இந்திய வ6 பிராமண நூல்கள் வைசியனுக்குக் கு,ை கின்ற போதிலும், அவற்றிலும் காலத்தி அவை தோன்றிய இடத்திற்கு இன்னுங் சமணச் சமய நூல்கள் நடைமுறையில் ன னெனத் தெரிவிக்கின்றன. செல்வம்படைத் ஆற்றல் வாய்ந்த குழுமங்களாக அை கின்றன. இந்நூல்களிலே சிறந்த வைசிய கக் காணப்படாது, எண்பது கோடி பணமு கின்முன், செல்வம் படைத்த வைசியரை ஆதரவளித்து அவரைத் தம் நம்பிக்கை துக்கு மாருக வளர்ந்து வந்த பெளத்தம் யரைக் காட்டிலும் வைசியரே சிறப்பாக கோசலம் என்னுமிரு பிரதேசங்களிலாயி: பினராய் அமைந்திருந்தாராதல் வேண்டு! யினும் மிக்க முதன்மை பெற்று விள! எண்ணற்ற கல்வெட்டுக்கள், வைசிய வண
(சிறப்பாகப் பெளத்த மதத்துக்கு) வழங்

குடும்பம், தனியாள் 99
ட்ர் அறம்' (ஆபத்தர்மம்) என்னும் விதி ரிய வருணத்தைச் சேர்ந்த ஆடவர் பலர்
மக்கை நடாத்தியமைக்குச் சான்றுகள்
வேதகாலத்திலே புரோகிதரின் சேவை நூலணிவதற்கும் உரிமை பெற்றிருந்தா தாழ்ந்த மூன்ரும் நிலையிலே வைக்கப்பட் ாமணப் பகுதியிலே வைசியன் " மற்முெரு ற்றொருவராற் பயன் கொள்ளப்பட வேண் தப்பட வேண்டியவன் ' என்றும் கூறப்பட் களில் வரும் பிற பகுதிகளை நோக்குங்கால், ன வேளாளனுகவோ, சிறு வணிகனகவோ ருணத்தாரும் அவன்பாற் பெறற்பாலதாய வகையிலேனும் அவன் மீது அக்கறை
ப்பாகவுரிய தொழிலென்றும் படைப்புக் டப்பட்டன வென்றும் மனு" கூறுகின்ருர், டும் சாதாரண உழுதொழிற் முெல்குடியின டை. ஆயின் மனுவின் பெயரால் வழங்கும் மசாத்திரம் என்றும் இது வழங்குகின்றது) ன்னரே இவ்வகுப்பார்க்கு வேறு பல முயற் ள்ளும் மிகத் தாழ்ந்தவரான குத்திரர் இக் கொண்டுவிட்டனர். நிரையோம்பல் உழு ] பல தொழில்களும் வைசியருக்கு உரிய வசியனுெருவன் மணி, உலோகம், ஆடை, 5ள் என்பவை பற்றியும் எல்லா வகையான த அறிவு பெற்ற நிபுணய்ை விளங்குவன் ; ணரிகளுவன். றந்த உரிமையும் தாழ்ந்த நிலையுமே வழங்கு ாற் சில நூற்றண்டுகள் பிற்பட்டவையும், கிழக்கே தோன்றியவையுமான பெளத்த வசியன் எப்போதும் வருத்தப்பட்டானல்ல 历 வணிகர் பலர் வளங் கொழிக்க வாழ்ந்து, மந்து விளங்கினரென அவை குறிப்பிடு ன் வரியிறுக்கும் தாழ்ந்த நிரையோம்பியா bடையோனக (அசீதி கோடிவிபவ) விளங்கு அரசன் மதித்ததோடமையாது, அவர்க்கு க்குரியவராகவும் கொண்டனர். வைதிகத் சமணம் என்னுமிரு மதங்களையும் சத்திரி ஆதரித்தவராவர். இக்காலத்தளவில் மகதம் றும் அவர் உண்மையானவோர் இடை வகுப் } , அன்னர் தெர்கையிற் குறைந்திருந்தாரா கினர். சுங்க காலமுதலாகக் காணப்படும் கரும் கைவல் வினைஞரும் சமயச் சார்பாக
கிய பெருங் கொடைகளைப் பதிவு செய்துள்ள

Page 226
200 வியத்தகு தன் மூலம் அன்னர் செல்வச் செழிப்பும் தெரிவிக்கின்றன. ஐதரேய பிராமணங் வருத்தப்பட வேண்டியவனுயின், குத்திான தாகவுளது. அவன் “மற்ருெருவனுடைய றப்பட வேண்டியவன் ; விரும்பியவாறு கெ சித் தொடருக்கு நேர் பொருள் கொள்ள டியவன்' எனப் பொருள் கொள்ளலாம். இ கதப் பண்புடையதாகவே தோன்றுகின்றது குத்திரர் "இருபிறப்பாளர் ” அல்லர்; அவர்க்கில்லை. அடிமை என்னும் பொருள் அவரை ஆரியரென்றே கிளந்தோதுகின்றே ஒழுங்காகக் கருதப்பட்டாரல்லர். உண்மைய புறத்தில் வாழ்ந்த இரண்டாந்தரக் குடிகே பிறப்பு வரலாறு ஐயத்துக்கிடமாகவுளது ; சொல் வருகின்றது. ஒருகால், தொடக்க படுத்தப்பட்ட அநாரியத் தொல்குடி யெ இவ்வாறே குத்திர வருணம் தோன்றியதெ வருணத்திற் பிற இனக் கூறுகளும் சேர்ந். ரின் சமயாசார முறைகள் காழ்ப்பேறிவந்த கொள்ள மறுத்த, அல்லது மதிப்பிழந்த ப மக்கட் கூட்டத்தார் குத்திரர் நிலைக்கு இழி சொல்லிக் கொள்ளும் சாதியினர் சிலர் உள பத் தகாதவையாக மாறிவிட்ட, புலாலு போன்ற வழக்கங்களைப் பற்றிநின்றவராதலி கூறினர். சட்டமுறையாக மணஞ் செய்ய கெடாத உயர் வருணத்தவரே யாயினும், ! டனர்.”
குத்திரரில் "தூய" அல்லது “நீக்கப்பட " நீக்கப்பட்ட' (நிாவசித) குத்திரர் என்று யோர் இந்து சமூகத்துக்குச் சாலவும் புற பிற்காலத்திற் சொல்லப்பட்ட பெருந் தொ தறிய முடியாதவராகவே சமூகத்தில் வாழ் பின்பற்றிய வழக்கங்கள், தொழில்கள் எ வேறுபாடு ஏற்பட்டது. குத்திரரின் Lo ஏவல் செய்வதேயெனப் பார்ப்பனருடைய தலைவன் உண்டுவிட்ட மிச்சிலையே உண்ண உடைகளையே உடுத்தல் வேண்டும்; தலைவ களையே பயன்படுத்தல் வேண்டும். "பணந்( துயர் விளைப்பான் " ஆதலாற் பொருளீட் வாறு செய்தலாகாது. சூத்திரனுக்கு உரிபை இனுடைய உயிருக்கு அற்ப மதிப்பே இருந்த, கொலைக்கு ஒரு பூனையையோ, நாயையோ ெ செய்தான். குத்திரன் வேதத்தைக் கேட் லன். ஒரு நாட்டிற் குத்திரர் மிகுதியாக
காகும்.

இந்தியா
செல்வாக்கும் பெற்றுத் திகழ்ந்தனரெனத் கூறுகின்றபடி வைசியன் விரும்பியவாறு ாது நிலையோ அதனினும் வருந்தத் தக்க வேலையாள் ; விரும்பியவாறு வெளியேற் ால்லப்பட வேண்டியவன் '-ஆயின் கடை ாது, " விரும்பியவாறு அடிக்கப்படவேண் இம் முழுப் பகுதியினதும் உள்ளுறை அங்
.
முழு ஆரிய நிலை அளிக்கும் உபநயனம் பற்றிய அதிகாரங்களில் அர்த்தசாத்திரம் போதும், " அவர் அவ்வாறு எப்போதும் பிற் குத்திரர் ஆரியச் சமூகத்தின் சுற்றுப் ளேயாவர். குத்திரன் என்னுஞ் சொல்லின் இருக்கு வேதத்தில் ඉG முறையே இச் த்தே, அச்சொல் ஆரியரால் வென்றடிப் ான்றிற்குரிய பெயராக விருந்ததாகலாம். னக் காரணங் கூறலாம் ; எனினும், இவ் துள்ளனவென்பது உண்மையே. பார்ப்பன 5 காலத்தில் வைதிக வழக்கத்தை ஏற்றுக் ழைய வழக்கங்களை இறுகப் பற்றி நின்ற ந்தனர். இன்று தம்மைச் சத்திரியர் என்று ர்; ஆயின், அன்னர் நெடுங்காலமாக விரும் பண்ணலும் கைம்பெண்டிர் மறுமணமும் ன்ெ, பார்ப்பனர் அவரைச் சூத்திரரென்றே ாத பெற்றேர்க்குப் பிறந்தவர், தூய்மை பட்டாங்கிற் குத்திராாகவே கொள்ளப்பட்
டாத ’ (அனிசவசித ) குத்திரர் என்றும் வம் இரு வகையினர் இருந்தனர். பிற் கூறி ம்பானவர்; அவர் தீண்டத்தகாதாரெனப் கையினரான மக்களினின்றும் வேறுபிரித் கின்றனர். அவ்வச் குத்திரக் கூட்டத்தார் ன்னுமிவற்றின் அடிப்படையிலேயே இவ் மை மற்றைய மூன்று வருணத்தார்க்கும் நூல்கள் கூறும். குத்திரனுெருவன் தன் ல் வேண்டும் தலைவன் உடுத்துக் கழித்த பன் பயன்படுத்திய பழைய தளவாடங் தேடுஞ் சூத்திரன் பார்ப்பனர்க்குப் பெருந் டத் தக்க வாய்ப்பிருந்தாலும் அவன் அவ் கள் அதிகமிருக்கவில்லை; சட்டத்தில் அவ து. குத்திரனைக் கொன்ற பார்ப்பான்’ அக் கான்றக்காற் செய்த அதே கழுவாயினையே கவேனும் ஒதவேனும் அனுமதிக்கப்பட்டி வாழ்ந்தால் அந்நாடு பேரிடருக்கு இலக்

Page 227
சமூகம் : வருணம்,
இவ்வர்றே இன்னல் வாழ்க்கை நடாத் நூல்கள் அற்ப நம்பிக்கையே அளிக்கின்ற களில் மேல் வருணத்தார்க்குத் தொண்டு லாது. மறுபிறப்பில் உயர்ந்த சமூக வகு பிக்கையே அவர்க்கு இருந்தது. ஆயின், அ னல் மிக்க இழிந்த வாழ்க்கையையே அவ போதிய சான்றுண்டு. குத்திரர் உற்பத்தி ருந்தனரென நூல்வாயிலாக அறிகின்றே! கட்டற்ற உழவராக வாழ்ந்தனர். இந்து இடம் இருந்ததேயெனினும் அஃது இழி பழக்கங்களையே பின்பற்றுமாறு தூண்டட விலக்கப்பட்டபோதும், அவன் இதிகாசங்க யொன்றுமில்லை. மோரியர் கால முதலாக முடிவில் முந்திய மதக் கொள்கை முறை: கத்திற் குத்திரர்க்கும் ஒரு பங்குண்டு, llo அன்பு செலுத்தும் குத்திார்க்கு முழு வி கூறுகின்றன். இடைக்காலத்துச் சமயக் சாதியும் உடலைப் பற்றியவையேயன்றி உ குடையவாயிருந்தன. திராவிடருடைய ப பிற்காலத்திற் ருேன்றிய சமய இலக்கியங் ஒத்தவரேயென்னுங் கருத்தை வெளியிடு கையளவிற் பெளத்தமும் சமணமும் சம அறுமை பாராட்டவில்லை. குத்திர அரசரு கண்டோம் ; ஆகவே அறநூல்கள் விலக்கி பொடு வாழ்ந்தனராதல் வேண்டும்.
தீண்டத்
குத்திர வருணத்தார்க்குக் கீழே, தீண்ட யார், ஒதுக்கப்பட்ட சாதியார் என்றெல்ல. களின் ஆகிப் பிரதிநிதிகள் இருந்தனர். ருக்குச் செய்தவரும், ஆரியச் சமூக வே வருமான பல மக்கட் கூட்டத்தார் கிறித்து இருந்தாசெனப் பெளத்த நூல்களும் பண் றன. சில வேளைகளில் இவர் “ஐந்தாம் வ பட்டனர்; ஆயின் இவர் ஆரியரின் சமூக ரென்பதை வலியுறுத்துவார் போன்று பதத்தை ஒப்புக்கொள்ளாது தள்ளிவிட்ட இம் மக்களில் எண்ணற்ற கூட்டத்தா பெயர்கள் ஆரியமல்லாத வேற்று மொழி றன. இவை ஒருகால், வென்று முன்னே தொல் குலங்களின் பெயராகவிருத்தல் கூ தவர் சண்டாளர் ஆவர்; இப்பதம் பின் தீண்டாச் சாதியாரைக் குறிக்க வழங்கு திலோ, கிராமத்திலோ வாழ அனுமதிக் வேமுக அமைந்த குடிமனைகளிலே அவர்
9--R 12935 (10/63)

குடும்பம், தனியாள் 201
திய குத்திரர் இன்பமெய்துவதற்கு அற ன. அவர் அருவருக்கத்தக்க அடிமை வேலை செய்வதன்றி, வேறு யாதுஞ் செய்தல் இய ப்பொன்றிற் பிறக்கலாமென்னும் ஒரு நம் |றநூலில் அவர்க்கு விதிக்கப்பட்டுள்ள இன் * எப்போதும் நடாத்தினுசல்லர் ; இதற்குப் த் தொழிலிலும் வர்த்தகத்திலும் ஈடுபட்டி 2. மோரியர் காலத்தளவிற் குத்திரர்பலர் சமூகத்திற் குத்திரனுக்கு ஒரு வகையான வானதொன்றே. அவன் மேல் வகுப்பாரின் பட்டான். வேதங்களைக் கேட்கலாகாதென ளேயும் புராணங்களையும் கற்பதற்குத் தடை மக்களிடையே மேன்மேலும் பரவிவந்து, களைச் சிறப்புக்குன்றச் செய்த பத்தி மார்க் கவற் கீதையிலே கண்ணபிரான்" தன்பால் நிபேற்றையும் தானே அருளுவதாக உறுதி கட்சிகள் பெரும்பாலானவை வருணமும் யிரைப் பற்றியவையல்ல வென்னும் நோக் த்திப் பனுவல்களிலும் நாட்டு மொழிகளிற் 1களிலும் மக்கள் யாவரும் அடிப்படையில் ம் செய்யுள்கள் காணப்படுகின்றன. கொள் யஞ் சார்ந்த அலுவல்களில் வகுப்பு வேற் நம் இருந்தனரென்பதை நாம் முன்னர்க் யபோதும் குத்திரர் பலர் செல்வச் செழிப்
தகாதார்
-த்தகாதார், புறச்சாதியார், தாழ்ந்த சாதி Tம் பிற்றைக் காலத்திற் சொல்லப்பட்ட மக் அருவருப்பான இழிந்த வேலைகளை ஆரிய லிக்கு அப்பாற்பட்டவரெனக் கருதப்பட்ட வுெக்குப் பல நூற்ருரண்டுகளுக்கு முன்னரே டைத் தரும குத்திரங்களும் தெரிவிக்கின் ருணத்தார் " (பஞ்சமர்) என்று சொல்லப் ஒழுங்கமைப்புக்கு முற்ருகவே புறம்பானவ அறநூலாசிரியரிற் பெரும்பாலானேர் அப்
Tit.
பெயர்சுட்டிக் கூறப்பட்டுள்ளனர்; இப் யடியாகப் பிறந்தவையாகத் தோற்றுகின் றிய ஆரியரின் ஆணைக்குட்பட்ட நாட்டுத் ம்ெ. இக் கூட்டத்தாருள் முதன்மை வாய்ந் னர் வரையறையின்றிப் பல்வகையினரான வதாயிற்று. சண்டாளர் ஆரியரின் நகரத் ப்பட்டிலர்; அவ்வெல்லைகளுக்கு வெளியே
வாழவேண்டியவராயினர். சண்டாளர் சிலர்

Page 228
202 வியத்த
வாழ்க்கைக்குப் பிற வழிகளைப் பின்பற்ற காவிச் சென்று "சுடுவதே அவருடைய பிர குற்றவாளிகளைத் தூக்கிலிடுந் தொழிலையு
சண்டாளர் தாம் சுடும் பிணங்களின் உடைந்த கலங்களிலே தம் உணவை உ பூண்களையே அணிதல் வேண்டுமென்றும் பூ எவரும் சண்டாளருடன் மிக எட்டிய :ெ வைத்துக் கொள்ளலாகாது ; அவ்வாறு கி சாரத் தூய்மையை இழப்பதோடு சண்ட டியவராவர். குத்தர் காலத்தளவிற் சண்ட துணைக் காழ்ப்பேறிவிட்டமையால், இடை போன்றே, இவரும் நகருட் புகும்போது யொன்றை அடித்துக்கொண்டு வருமாறு 6 ஆரியர் தீட்டுப்படாதிருத்தற் பொருட்டு . கப்பட வேண்டியதாயிற்று.
தீண்டத்தகாதார் அல்லது புறச்சாதிய பார், உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை (அகிஞ் விளைவாகவே இழிந்தநிலை அடைந்தவ தொழிலை மேற்கொண்ட நிசாதரும் மீன் தரும், தோல் வேலை செய்தோரான கா! ராவர். பெளத்த நூல்களில் தோட்டிவேன் கள்ளட்டு விற்றவராதலின் நிலையினிழிந் ரும் தேர் செய்வோராகிய இரதகாாரும் விளக்கங் கூறுதல் எளிதன்று. பழைய வே பட்ட கம்மியணுக விளங்கினன் ; ஆயின் னுடைய நிலைக்கோ, தீண்டத்தகாதானுை
கிறித்துவூழித் தொடக்கத்தளவிற் புறச் முறையை வகுத்துக் கொண்டு, தாமும் புற வைத்தனர். மனு " சண்டாளனுக்கும் நி என்னுமொரு கலப்புச் சாதியானைக் கு இகழ்ந் தொதுக்கினர். பிற்றை நாளில் கூட்டத்தாரும் மற்ருெரு கூட்டத்தாசை தலைப்பட்டனர். எனவே இச் சாதிப் பாகு தென்பது தேற்றம்.
தீண்டாச் சாதியாருமே முற்முக நம்பி புகு முரிமையும் வைதிக சமயத்தின் நல அலும், புத்த குருமார் அவர்க்கு, அருளற கைவந்த துறவியரும் (பரிவிசாசகர்) அவ பெண்டிர், பாலர் என்றிவரைக் காத்தவழி ரின் கொள்கைப்படி) துறக்கம் புக்கனர். குவதால் வரும் கேடுபற்றி வைதிக நூல் சண்டாளரும் ஒரோவொருகாற் செல்வாக் பெறப்படுகின்றது.
*புக்குச என்பது பாளி வடிவம் ; பெளல்கச என

கு இந்தியா
ணுரேனும், கொள்கையளவிற் பிணங்களைக் தான தொழிலாக விருந்தது; மேலும் அவர் b செய்துவந்தனர்.
உடைகளையே உடுத்தல் வேண்டுமென்றும், ட்கொள்ளல் வேண்டுமென்றும், இரும்புப் அறநூல்கள் விதித்துள்ளன. உயர் வகுப்பார் 5ாடர்பேயன்றிக் கிட்டிய தொடர்பெதுவும் ட்டிய தொடர்பு கொள்வோர் தமது மதா ளர் நிலைக்கே தாமும் இழிந்துவிட வேண் ாளர் தீண்டத்தகாதாரென்ற கொள்கை அத் டக்கால ஐரோப்பாவில் தொழுநோயாளர் தம் வருகையை அறிவித்தற்கு மரப் பறை வற்புறுத்தப்பட்டனர்; இவர் அணுகுவதால் அவருக்கு ஓர் எச்சரிப்பாகவே பறை அடிக்
ார் எனப்பட்ட இம் மக்களுட் சில வகுப் சை) என்னும் உணர்ச்சி வளர்ச்சியுற்றதன் ராகத் தோன்றுகின்றனர் ; வேட்டைத் பிடித்தற்ருெழிலை மேற்கொண்ட கைவர்த் ாாவாரும் அவ்வாறு இழிநிலை யடைந்தவ ல செய்வோராகத் தோன்றும் புக்குசர்* தாராகலாம். கூடைமுடைவோராய வேண தாழ்ந்த வகுப்பாாானமைக்குத் தகுந்த தகாலத்தில் இரதகாரன் சாலவும் மதிக்கப் விரைவில் அவன் அாய்மையற்ற குத்திர டய நிலைக்கோ இழிந்துவிட்டான்.
சாதியார் தமக்குட்டாமே ஒரு சாதிப் படி ச் சாதியாரெனச் சில வகுப்பாரைத் தள்ளி சாத மாதுக்கும் பிறந்த அந்தியாவசாயி றிப்பிடுகின்ருர். இவனைச் சண்டாளருமே இந்தியாவிலே ஒவ்வொரு தீண்டத்தகாக் த் தம்மினுந் தாழ்ந்தவரென எண்ணத் பாடு மிகப் பழங்காலத்திலேயே தொடங்கிய
க்கையற்ற நிலையில் இருக்கவில்லை. கோயில் வாய்ப்பும் அவர்க்கு மறுக்கப்பட்ட போதி ம் போதித்தனர்; அன்றியும் மெய்யறிவு ர்க்கு அறிவுரை நல்கினர். பார்ப்பார், பசு, உயிர்நீத்த தீண்டாச் சாதியார் (வைதிக குத்திரரும் புறச்சாதியாரும் வலியிலோங் கள் பலகாலும் எச்சரிக்கின்றன ; இதனுற் குடையராதல் கூடுமென்பது குறிப்பாகப்
பதே சங்கதச் சொல்.

Page 229
சமூகம் : வருணம்,
தீண்ட்த்தகாதாருள் மற்ருெரு வகுப்பா தாராயினும் எந்நிறத்தாராயினும் புறத் பொல்லா மாக்கள் எல்லாரையுஞ் சுட்டு படை யெடுத்து வந்தமையால் இந்தியர் புகுந்து இந்தியரின் பழக்க வழக்கங்களை வர் வெருவரு நீர்மையர் என்னும் மன குறைந்துவிட, அவருடைய நிலை சமூகத்தி யால் (பிறப்பால்) ஒரு கூட்டத்தார் தீண் வாருயினர். பொதுவாகத் தனியொருவன் வாய்ப்பிருக்கவில்லை; ஆயின் ஒரு கூட்டத் முறையாக வைதிக வழக்கங்களை மேன்( களைக் கடைப்பிடிப்பதாலும் ஒரு கூட்டக் கொள்ளலாம். இவ்வாறே இந்தியரின் வரு பிற்ருரயே இருந்தது.
வருணி
சத்திரிய வருணத்தைச்சேர்ந்த விசுவாட சாரத்தாலும் பார்ப்பனனனதோடமையா பழைய புராணக்கதையொன்று கூறுகிறது வன் தனது நிலையை உயர்த்துதல் மேன் தொன்றேயாகிவிட்டது. எனினும் சிலவே கதைகள், தாழ்ந்த நிலையினரான அரசரு யில் வரும் சத்திரியரைத் தம் மூதாதைய சையிலே தம் நிலையை உயர்த்துவதற்கு சையிலே தனியொருவன் மேலேறுவது ட இழிவது மேன்மேலும் எளிதாயிற்று. ஒ பலவகையான சட்டப்பிரமாணங்களை மீறு தோடு, சாதியிலிருந்து நிரந்தரமாகவே ஆளானன். இவ்வாறு தவறி வீழ்ந்தோன் 61 iTt L16) நோன்புகளை அற நூல்கள் ଗର୍ଲା களாகவுள்ளன. இந் நோன்புகள், நீரா போன்ற சிறு நோன்பு முதல், நோன்பிக் கடுமை வாய்ந்த அருநோன்புவரை, பல்ே நூல் விதித்த தூய்மை விதிகளை மீறி, அ. விட்ட உயர் வருணத்தாசைப் பற்றிய பல கூறுகின்றன. உலகியலறிவு மிகப் பெற்ற பொறுப்புக்களில் உறுதியான நம்பிக்கை
' வருண மயக்கம்’ (வர்ணசங்கரம்) : மென அரசனுக்கு ஓயாது கட்டளையிடப் பட்டுவிடுமென்ற அச்சம் வைதிகப் பார்ப் கொண்டிருந்ததென்பது புலனுகும். பொ உறுதியாகவிருந்தன; ஆயின் புராணக் (பக். 117) ஏனைப் பல குற்றங்களை இன மளித்துவிட்டான் ; இத் தொடக்கத்திலி பட்டது; இது விரைவில் முடியப்போகு

குடும்பம், தனியாள் 203
ர் மிலேச்சர் ஆவார். இச்சொல், எவ்வினத் தேயிருந்து இந்திய நாட்டினுட் புகுந்த வதற்குப் பொதுவாக வழங்கப்பட்டுளது.
அவரை வெறுத்தனர்; ஆயின் நாட்டிற் ஒரளவு பயின்றபின், அவர்-வேற்று நாட்ட ாப்பான்மை மக்கள் மனத்தில் ஒசாற்ருற் கிற் சீர்பெறுதல் கூடும். உண்மையிற் குருதி டத்தகாதாரானதில்லை; ஒழுக்கத்தாலே அவ் ா சமூகப் படிவரிசையில் மேலேறுவதற்கு தார் உயர்வதற்கு வழியிருந்தது; பல தலை மேலும் பற்றுவதாலும், மிருதி நூல் விதி தார் சமூகத்திற் றமது நிலையை உயர்த்திக் ணமுறை எப்போதும் ஓரளவு நெகிழுமியல்
ர மயக்கம்’
மித்திரன் என்பான் தன் தவத்தாலும் Η Ε. ΙδιΗ Ι. து, முனிவனுமானன் (பிரமவிருடி) என்று து ; ஆயின் காலப்போக்கில், இவ்வாறு ஒரு மேலும் கடினமாகி, இறுதியில் இயலாத ளைகளில் வசதியாகக் கட்டிவிட்ட கட்டுக் நம் சிற்றரசரும் பண்டைப் புராணக் கதை பரெனக் காட்டி, அதனல் வருணப் படிவரி வாய்ப்பளித்துள்ளன. இவ்வருணப் படிவரி மிகக் கடினமாயிருக்க, அவன் கீழ் நிலைக்கு ருவன் தன் வருணத்துக்கு விதிக்கப்பட்ட வம் ஒவ்வொரு தடவையும் அவன் மாசுறுவ ா, தற்காலிகமாகவோ நீக்கப்படுவதற்கும் பழைய நிலை யெய்துவதற்குச் செயற்பால தித்துள்ளன ; அவை 'மிக நீண்ட பட்டியல் டல் அல்லது கங்கை நீரைத் தொடுதல் கு வழக்கமாக மரணத்தை விளைத்து விடும் வேறு தாத்தன வாயுள்ளன. எனினும் அற த்தவற்றுக்காக நோன்பெதுவுமே செய்யாது கதைகளை உலகியல் இலக்கியங்கள் எடுத்துக் நகர மாந்தர் பெரும்பாலும் தம் வருணப் கொண்டிலரென்பது உண்மையே.
உண்டாகாமற் காத்துக் கொள்ளல் வேண்டு பட்டுள்ளமையால், இத்தகைய மயக்கம் ஏற் பனரின் உள்ளத்தை எப்போதும் உறுத்திக் ற் காலத்திலே வருணங்கள் நிலைகுலையாது கதையில் வரும் வேணன் என்னும் அரசன் ழைத்ததோடு, வருணக் கலப்புக்கும் ஊக்க ருந்து வருண மயக்கம் பெருகிவரத் தலைப் ம் இவ்வூழியின் இறுதிப் பகுதியான ցքի

Page 230
204 வியத்த
கெட்ட கலியுகத்தின் சிறப்பியல்பாகும். . பேணுதற்கு ஒல்லும்வாயெல்லாம் ஒவாது செய்த முயற்சிகளைக் குறித்துப் பல அரச
இடைக்காலங்களிலே சமூக முறை இ. கவே நிகழ்ந்துளது ; சில் வகை வருண மதிக்கப்பட்டுமுள்ளன. உயர் வகுப்பாகுெ கக் கொள்ளும் மணவகை (இதனை மனி: வாற்ருனுங் கடியப்பட்டதில்லை; இதற்கு னிற்முழ்ந்த ஆடவனெருவனேக் கணவனு பட்டது. முன்னது 'மயிரின் அமைவை ஒப்புரவானது , இயற்கையானது. பின் “ எதிர்ப்பக்கம் மயிரைச் சீவுதல் போன் பாடு பிற சமூகங்களிலுங் காணக்கூடியெ யின் ஆட்சிக்காலத்தில் ஆங்கில நாட்டிே ருத்தி பெரும் ஏளனத்துக்கும் சமூகப் பு யொருத்தியை மணந்த பெருமகன் அத்
பழைய சட்டநூல்கள், ஒத்த வருணத் வியாகக் கொண்டவொருவனுக்கு மேற்கல ளன. பொதுவாகப் பார்ப்பனர் குத்திரப் ஆயின் ஒரு சட்ட நூல் இதனையும்" அg கிய பாணகவி பார்ப்பன வருணத்தைச் ருத்தி வயிற்றிற் பிறந்த ஒருவழிச்சோத களின் விளைவாகவே பல்வேறு கலப்பு வரு பிற்காலச் சாதிகளுக்கு முன்மாதிரிகைக எவ்வாற்ருனுந் தூய்மையற்றேரெனக் க( பெற்முேர்க்கும் இடைப்பட்டதோர் நிலை (அனுலோம) மணங்களின் வழியாகத் கூட்டத்தாருள் நிசாதரே ஆாய்மையற்றவ நிசாதன், பார்ப்பனத் தந்தைக்கும் குத்தி
இனி, கீழ்க்கலப்பு ( பிரதிலோம) ம6 இருவரின் நிலையினும் இழிந்தோராகக் க பட்டோர், குத்திரர்க்கும் பார்ப்பனப் ெ தோன்றியவரென நம்பப்பட்டனர். தே தருமே இவ்விதிக்கு விலக்காயுள்ளனர். இ பன மகளிர்க்கு முண்டாய கீழ்க்கலப் மாகத வகுப்பார் வைசியர்க்கும் சத்திரி தின்வழித் தோன்றியவரெனவும் கருதப்ட நன்மதிப்புப் பெற்று விளங்கினர். பிற்கா நிலைக்களமாயிருந்ததும், சமூகப் படியபை களையடக்கியதுமான சிக்கலான அமைப்பு விளைவேயாகுமெனப் பலரும் நம்பினர். ஏற்றுக் கொண்டனர்; ஆயின் இது மு
காண்போம்.

5கு இந்தியா
ஆதலால் நல்லரசன் வருணத் தூய்மையைப் முயறல் வேண்டும். இத்துறையில் தாம் மாபுகள் தனிப் பெருமிதங் கொண்டுள்ளன.
றுகியதற்கு முன்னர் வருண மயக்கம் பெரு க்கலப்பு மணங்கள் வெளிப்படையாக அனு ருைவன் தன்னிற்றழ்ந்த மாதினை மனைவியா தவியலார் மேற்கலப்பு மணம் என்பர்) எவ் மாருக, உயர் வகுப்பு மாதொருத்தி தன் கக் கொள்ளும் கீழ்க்கலப்பு மணம் கடியப் யொட்டியது” ( அனுலோமம் ), அஃதாவது னது 'மயிரின் அமைவுக்கு எதிரானது ” ாறது" (பிரதிலோமம்). இத்தகைய வேறு தான்று. உதாரணமாக விற்றேரியா இராணி லே, தன் பணியாளே மணந்த பெருமகளொ றக்கழிப்புக்கும் ஆளானள் ஆயின் நடிகை தகைய பழிப்புக்கு ஆளான தரிது.
துப் பெண்ணுெருத்தியைத் தன் முதன் மனை մւ| (அனுலோம) மணத்தை அனுமதித்துள் பெண்டிரை மணக்க அனுமதிக்கப்பட்டிலர். னுமதித்துளது. ஏழாம் நூற்றண்டில் விளங் சேர்ந்தவர் ; அவருக்குச் குத்திரத் தாயொ 5ானுெருவன் இருந்தான். இவ்வகை மணங் ருணங்கள் தோன்றினவென்ப; இவற்றிற் பல ளாக விருந்தன. அக் கலப்பு வருணத்தார் ருதப்பட்டிலர் ஆயின் அவர் இரு வருணப் யில் வைத்தெண்ணப்பட்டனர். மேற்கலப்பு தோன்றியவரெனக் கருதப்பட்ட பல்வேறு செனக் கருதப்பட்டனர் ; கொள்கையளவில்
கிரத் தாய்க்கும் பிறந்தவனுவன்.
ணத்தின் வழியாகப் பிறந்தோர், பெற்றேர் ருதப்பட்டனர். இவ்வாறே சண்டாளரெனப் பண்டிர்க்கு முண்டாய மணக் கலப்புவழித் ர்வலவராய குதரும் துதிபாடுநராய மாக வருட் சூத வகுப்பார் சத்திரியர்க்கும் பார்ப் பு மணத்தின்வழித் தோன்றியவரெனவும், மகளிர்க்கு முண்டாய கீழ்க்கலப்பு மணத் பட்டனர். இவ்விரு வகுப்பாரும் சமூகத்தில் லத்து இந்தியச் சாதி முறை வளர்வதற்கு மப்பிலே தாழ்நிலையிலிருந்த பல உள்வகுப்புக் முறை, முற்றிலும், “வருண மயக்கத்தின்” பழைய இந்தியவியலாரும் இந்த மரபினை மற்ருக ஆதாரமற்றதென்பதைப் பின்னர்க்

Page 231
சமூகம் : வருணம்
Fi
பிற்றைக்கால இந்து மதத்திலே வருண முள்ள தொடர்புகள் அகமண விதி(அவ்வ ேெம சட்டமுறையானது என்பது), உட குழுவினரிடமிருந்தே உணவைப் பெற ணலும் வேண்டும் என்பது), தொழிற்பு வுக்குரிய தொழிலைச் செய்தே வாழ்க்கை தொழிலை மேற்கொள்ளலாகாது என்பது தன. அகமணம், தொழிற்புறம்பு ஆகிய பினர் இந்தியாவிலிருந்தனரென மெகாத் உழவர், ஆயர், வினவலர்-வணிகர், போர் என்பாரே அவர். மெகாத்தெனிசு கூறி மோரியர் காலத்திலே வகுப்புப் பிரிவுகள் சான்று பகர்கின்றர். எனினுங் குத்தர் க டப்பிரமாணங்கள் இறுகி உறுதிபெற்றுவி ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டது ; தொழிற்புறம்பு விடப்பட்டது; அல்லதூஉம் இடரறம் (பு தப்புதற்கு வாய்ப்பாயமைந்துள்ள வாச வெல்லப்பட்டது. பார்ப்பான் ஆரியன் எ பழைய அறநூல்கள் விதித்துள்ளன ; இ பும் மற்றை வகுப்பாரோடு உடனிருந்து ஒவ்வாத செயல்களென்பது முடிவாக ஒ கைம்பெண் மறுமணம்போன்ற வேறுப டன. அஃதாவது, ஒருகாலத்து அனுமதி அறநெறியைக் கடைப்பிடித்தொழுகாத வேண்டிய வழக்கங்கள் என்பதாம். /
இவ்வத்தியாயம் முழுவதிலும், இந்து தொடர்புடையதாகப் பெரும்பாலானேரி அரிதாகவே ஆண்டுள்ளோம். 16 ஆம் , வந்தபோது, இந்து சமுதாயம் புறம்ப கண்டு, அவற்றைக் 'குடி’, ‘குலம்', 'குடும் என்னுஞ் சொல்லால் அன்னர் குறிப்பிட் கக் குழுவைக் குறிக்கும் வழக்கமான ( முண்டுகளில் இந்தியாவிற் சாதிகள் விய குக் காரணங்கூற முற்பட்ட ஆசிரியன்! மூவாயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட சாதிகளெ னின்றே கலப்புமணமுறையானும் உட்பி வழக்கான கொள்கையை ஆராய்வின்ற என்னுஞ் சொல்லும் வருணம் எனப்படு கும் வரையறையின்றிப் பொதுவாய் வ பிழையானது. சாதிகள் சமூகப்படியொழு சாதிகள் மறைந்துபோகப் புதிய சாதிக வருணங்களும் நிலையானவை; அவை ஒ ததுமில்லை. ஈராயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட யொழுங்கு மாறிவிடவுமில்லை. பண்டை

, குடும்பம், தனியாள் 205
தி
ாங்களுக்கும் மற்றைச் சமூகக் குழுக்களுக்கு பக் குழுக்களுக்குட் செய்யப்படும் மணம் மட் னிருந்துண்ணல் விதி (ஒத்த அல்லது உயர்ந்த வதலும், அத்தகையோருடனிருந்தே உண் றம்பு விதி (ஒவ்வொருவருந் தத்தங் குழு நடாத்துவதல்லாது, மற்ருெரு குழுவுக்குரிய } என்னுமிவற்ருலே கட்டுப்படுத்தப்பட்டுவந் இரு வழக்கங்களையுந் தழுவிய ஏழு வகுப் தெனீசு குறிப்பிட்டுள்ளார் : மெய்யறிவாளர், ர்மறவர், அரசாங்க அலுவலாளர், அமைச்சர் ய ஏழ்வகைப் பிரிவு பிழையேயாயினும், காழ்ப்பேறிவாலாயின என்பதற்கு அவர் ாலத்திலுமே சமூகப் பாகுபாடுபற்றிய சட் பிடவில்லை. மேற்கலப்பு ( அனுலோம) மணம் விதியும் பெரும்பாலும் பொருட்படுத்தாது ஆபத்தர்மம்) (பக். 196) என்னும் பெயரால் ங்களைத் துணைக்கொண்டு விரகாக அவ்விதி வனிடமிருந்தாயினும் உணவு பெறலாமெனப் இடைக்காலப் பிற்கூற்றிலே, புறமணக் கலப் உணவருந்தலும் மதிப்புக்குரிய மக்களுக்கு ப்புக்கொள்ளப்பட்டது. இவ்வழக்கங்களும், ல வழக்கங்களும் கலிவருச்சியம் எனப்பட் க்கப்பட்டபோதும், மக்கள் இயற்கையாகவே
இந்த இருண்ட கலிகாலத்தில் விலக்கப்பட
ர சமூக அமைப்பொழுங்கோடு நெருங்கிய ன் உள்ளத்தில் வேரூன்றியுள்ள சொல்லை நூற்றண்டிற் போத்துக்கீசர் இந்தியாவிற்கு ான பல குழுக்களாகப் பிரிந்திருப்பதைக் பம்’ எனப் பொருள்படும் CASTAS (சாதி) டனர். இப்பெயர் வழக்கூன்றி, இந்து சமூ சொல்லாய்விட்டது. 18 ஆம் 19 ஆம் நூற் க்கத்தக்கவாறு பல்கிப் பெருகியிருந்தமைக் மார், இக்கால இந்தியாவிற் காணப்படும் ால்லாம் ஆதியிலிருந்த நால் வருணங்களி ரிவுமுறையானும் கிளைத்தனவென்னும் மரபு ஏற்றுக்கொண்டனர்; CASTE (சாதி) ம் வகுப்பிற்கும் சாதி எனப்படும் பிரிவிற் ழங்கப்படுவதாயிற்று. இச்சொல் வழக்குப் டிங்கில் ஏறியும் இழிந்தும் வருவன ; பழைய ாள் தோன்றுகின்றன. ஆயின், நாற் பெரு ருபோதும் நாலிற் கூடியதுமில்லை ; குறைந் - ஆண்டுகளாக அவற்றின் முதன்மை இந்திய நூல்களெல்லாழ் இவ்விரு சொற்

Page 232
206 வியத்த
களுக்குந் தெளிவான வேற்றுமை கண்டுள் ஆறுளது ; ஆயின் சாதி என்பதோ அருகி அச்சொல் ஆளப்பட்டுள்ள விடங்களிலும் அமைந்து காழ்ப்புக்கொண்ட சமூகக் கு சாதி என்பதற்கு, முற்சொன்ன வகுப் உடனிருந்துண்ணல், தொழிற்புறம்பு குழுக்களின் தொகுதியென வரைவிலக்கல் பழங்காலத்தில் இருந்ததென்பதற்கு எ மிகப் பிற்பட்ட காலத்திலேயே அவ்வடை சாதி என்பது, தனியொரு பண்பாட்டு, இனக் குழுக்களும் பிறவகைக் குழுக்களு டுக் காலத்தில் வளர்ச்சியடைந்ததொன்மு யிட்டுக் கூறல் இயலாது. பண்டை நூல்கள் மையால், யாம் அதன் வளர்ச்சியை ஒரள விளக்கவல்லேமல்லேம். ஆயின் சாதி ஆ யென்பது தேற்றம். அஃது அவ்வருண தொன்று ; ஆயின் அதன் பிந்திய தோற். களினின்றே தோன்றியதென்பதை நிறுவி வருணத்திலுமே உட்பிரிவுகள் இருந்தன; வாய்ந்தனவான பார்ப்பனக் கோத்திரங்க? கள் புறமணக் கலப்புடையவையாதலானு காணப்படுகின்றமையானும் என்க.
பிந்திய வேத இலக்கியத்திலே, வெவ்ே வேறு வேறு இனங்களைச் சேர்ந்தவராகக் யில் தொழில்களெல்லாம் கவனமாக அட் சாதிக் கொள்கையின் முதல் அடைய தோன்றுகின்றதுபோலும், பல்வேறு தொ வாழ்ந்துவந்தாரெனப் பாளிமொழியிலுள்ள பனர், குயவர், வேடர், கள்வர் என்னுமி பற்றிக் கேள்விப்படுகின்ருேம் , நகரங்களி வேமுன இருப்புக்களில் வாழ்ந்தாரென அ வேறு வாணிகங்களை மேற்கொண்ட மக்க தனர்; இக்குழுமங்களினின்றே தொழில்ப சிலர் கருதுவாராயினர். ஆயின், இத்தொ சாதிகளெனக் கொள்ளல் சாலாது. மந்தே டொன்ருல்," நருமதையாற்றின் கீழ்ப்பே டட்டு நெசவாளர் குழுமமொன்று கூட்ட றைந்ததெனவும், அங்கே அம்மக்கள் பே பல பணிகளையும் தொழில்களையும் மேற் செய்தபோதும் அவர் தமது குழுமவுணர்ச் அறிகின்ருேம். இக்குழுவினர் அகமணக்க கட்டுப்பட்டொழுகியவரென்பதற்கு எமக் அவர் தொழிற்புறம்புக் கொள்கை (பிறே செய்யுங்கொள்கை) உடையவரல்லர் என்
தாரின் உறுதியான கூட்டுணர்ச்சியான.

கு இந்திய
rளன. வருணம் என்பது பெரிதும் பயின் யே வழங்கப்பட்டுள்ளது. இலக்கியங்களில் , அது பிற்காலத்திற் புறம்பு புறம்பாய் ழக்களையே எப்போதுங் குறிப்பதாகவில்லை. பினுள்ளே பொதுவாக அகமணக் கலப்பு, என்னும் விதிகளுக்கு அமைந்தொழுகுங் ணங் கூறின், அத்தகைய அமைப்பொன்று மக்கு உண்மையான சான்று யாதுமில்லை; >ப்புமுறை காணப்படுகின்றது.
த் தொகுதியினுள்ளே வேறுபட்ட, பலவாய ம் ஈண்டிய கூட்டுறவாற் பல்லாயிரவாண் கும். அதன் தோற்றம் இன்னதென அறுதி ரில் அஃது அருகியே குறிப்பிடப்பட்டுள்ள வு தொடர்புறக் காட்டுவதல்லாது, விரிவாக கி நால்வருணத்தினின்றும் தோன்றவில்லை "ங்களுக்குப் பிற்பட்டே வளர்ச்சியடைந்த மத்தைக்கொண்டு அஃது அந்நால் வருணங் விடல் முடியாது. மிகப் பழங்காலத்தில் நால் ஆயின், வேதகாலத்தோடொத்த பழைமை ஸ் சாதிகளல்ல; ஏனெனில், அக்கோத்திரங் ம் ஒரு கோத்திரத்தவரே பல சாதிகளிற்
வறு தொழில்களை மேற்கொண்ட மக்கள் கருதப்பட்டாரெனக்கொள்ளத்தக்க வகை .டவணை செய்யப்பட்டுள்ளன; ஒருகாற் பாளம் இவ்வட்டவணையிலே மங்கலாகத் ழில்களுக்குரிய மக்கள் புறம்பு புறம்பாய் ா திருநூல்கள் விவரித்துள்ளன ; பார்ப் ம் மக்கள் வாழ்ந்த தனித்தனி ஊர்களைப் லும் வெவ்வேறு தொழில்புரிந்தோர் வேறு ந்நூல்களின் வாயிலாக அறிகின்ருேம். பல் ள் தனித்தனி குழுமங்களாக அமைந்திருந் ற்றிய சாகிகள் தோன்றினவென ஆசிரியர் ழிற் குழுமங்களை முழுவளர்ச்சியுமடைந்த சாரிற் கண்ட 5 ஆம் நூற்றண்டுக் கல்வெட் க்குப் பிரதேசமாய இலாட நாட்டிலிருந்து மாய்க் குடிபெயர்ந்து மந்தசோரிற் போயு "ர்ச்சேவகம் முதற் சோதிடம்வரை வேறு கொண்டு வாழ்ந்தனரெனவும், அவ்வாறு சியைக் கைவிடாது பேணிவந்தனரெனவும் லப்பு, உடனுண்ணல் ஆகிய விதிகளுக்குக் கொரு சான்றுங் கிடைத்திலது ; ஆயின் தாழில் விலக்கித் தந்தொழிலொன்றையே பது வெள்ளிடைமலை. ஆயின் அக்குழுமத் ஏ உருவாகிவருமொரு சாதியின் உணர்ச்

Page 233
சமூகம் : வருணம்,
சியை ஒத்துளது. 7 ஆம் நூற்றண்டிலே கள் இருந்ததை நன்கறிந்துள்ளதோடு, ளார்; இக்கலப்பு வருணங்கள் யாவும் நா6 காரணமாகவே தோன்றியவையென்னும் அவரும் ஒப்புக்கொண்டுள்ளாரென்பது ெ விலே அன்றும் சாதியிருந்ததை அவர் வைத்த குறிப்புக்களில் தெளிவான சான்
இற்றைவரை, சமூகத்தின் கீழ்ப்படிகள தைக் காட்டிலும் சாதியே சாலவுந் தாக் திரனுகவோ இருப்பதன்று முக்கியமான சோனுராகவோ இருப்பதே முக்கியமா? தொழில், மதம் என்னுமிவற்றுள் யாதா? இச்சாதிக் குழுவினையே நிலைக்களமாகக் டுணர்ச்சி மந்தசோர்ப் பட்டுநெசவாளர்ச் பட்டவொருகாலத்தில் இருந்தமைக்குரி லாம். இந்திய சமூகமானது ೨೧To! லிருந்தும், ஓரளவு தொழில்சார்ந்த கூட் லானவொரு சமூகவமைப்பினை வளர்த்து புதிய இனக்கூட்டங்கள் வந்து புகுந்தடை தமையாலும் தொடர்ச்சியாக விரிவுற்றுவி காலங்களிலே பெரும்பாலும் இறுகி உறு: இன்று நாம் கொள்ளும் பொருளில், ஒ யிற்று. பேராசிரியர் சே. எச். அட்டன் 6 களில் ஒன்றே சாதிப்பகுப்பு முறைய இதற்கு விளக்கந்தந்துள்ளார் : அவர் க( னின், ஒரளவு தனிமையாயுள்ள ஒரூரில் யான விலக்குக்களைக் கடைப்பிடித்துத் த கலக்காது ஒதுங்கியிருத்தலாம். இஞ்ஞான் குடிகளின் சமூகவமைப்பிலே சாதிக்கூறுக பேராசிரியர் கண்டுள்ளார். பலப்பல சிறு மிக்க பொருளாதார சமூகவமைப்பு முை பட்டபோது, அன்னர் இயற்கையாக வ முறையாகலாம். அஃது ஆரியரின் நால்வி றன்று; இவ்விரு சமூகவமைப்பு முறைகளு "ஏற்பட்டதில்லை.
நாம் எடுத்துக்கொண்ட காலப்பகுதியி கள் பல ஏலவே நிலைபெற்றுக் காணப்பட் இனம் என்னுமிவற்றின் அடிப்படையில் கப் பிரிந்து, வேறுபட்ட பல வழக்கங்கை புத்திரர் பல குலங்களாகப் பிரிந்திருந்த ஒழுங்காகக் கடைப்பிடிக்காவிட்டாலும் வைசியரும் குத்திரரும் தீண்டத்தகாதா( கொண்டனர். இச்சாதிகளெல்லாம் மூத்ே

குடும்பம், தனியாள் 207
உவான் சாங்கு என்பவர் நான்கு வருணங் பல கலப்பு வருணங்களையும் குறிப்பிட்டுள் (வருணங்களுக்குள் நிகழ்ந்த கலப்பு மணங் அக்காலத்து வைதிகக் கொள்கையினையே தளிவு. ஆயின் இன்றுள்ளதுபோன்ற வடி அறிந்துள்ளாரென்பதற்கு அவர் எழுதி று யாதுமில்லை. ரிலிருந்த மக்களின் வாழ்க்கையை வருணத் கியுள்ளது ஒருவன் வைசியணுகவோ, குத் து , மற்று அகீராகவோ, காயத்தணுகவோ, ணது. கூட்டுணர்ச்சியானது நிலம், இனம், லுமொன்றன் அடிப்படையில் தோன்றிய கொண்டுளது. இத்தகைய உறுதியான கூட் குள்ளும் இருந்தது ; அஃது இன்னும் முற் ப சான்றினைப் பல நூல்களிலிருந்து பெற தொல்குலஞ்சார்ந்த உறவுத்தொடர்புகளி டுறவுகளிலிருந்தும் தோன்றிய மிகச் சிக்க எள்ளது ; இவ்வமைப்பு சமுதாயத்தினுட் மயாலும் புதிய தொழில்கள் விருத்தியடைந் பந்தது. இச்சமூகவமைப்பு முறை, இடைக் கிபெற்றுவிட்டது; விடவே சமூகக் குழுவும் ரு சாதியாக இக்காலங்களில் அமைவதா ான்பார் மிகவும் பழைய சமூக உறவுமுறை 1ாகக் காலப்போக்கில் மாறியுள்ளதென்று ருதிய அப்பழைய சமூக உறவுமுறையாதெ வாழ்ந்த சிறு குலமொன்று ஒரு தொகுதி எனக்கு அயலேயுள்ள மற்றைக் குலங்களோடு அறு இந்தியாவில் வாழும் சில காட்டுத் தொல் 5ள் விருத்தியெய்தாத நிலையிலிருப்பதை அப் கூட்டங்களாக வாழ்ந்த ஆகிமக்கள், சிக்கன் றயொன்ருேடு இணங்கி வாழுமாறு வலிக்கப் குத்துக்கொண்ட ஏற்பாடே சாதியமைப்பு ருணங்களினின்று வளர்ச்சியடைந்ததொன் ருக்கும் ஒரு காலத்தும் பூரணமான இசைவு
ன் இறுதியளவில் இன்றுள்ள சாதிப்பிரிவு டன. பார்ப்பன வருணத்தாருமே இடம், அகமண வழக்கமுடைய பல உட்பிரிவுகளா ாக் கைக்கொண்டொழுகுவாராயினர். இராச off ); இக்குலங்கள் அகமண வழக்கத்தை ஒருவகையிற் சாதிகளாகவே இருந்தன. நம் நூற்றுக்கணக்கான சாதிகளே வகுத்துக் தார் கூடிய உள்ளூர்க் குழுக்களின் ஆட்சிக்

Page 234
208 வியத்த
குக் கட்டுப்பட்டிருந்தன; இக்குழுவினர் எய்தினர்; சாதிவிதிகள்ை ஒழுங்குபடுத்து விலக்குவதற்கும் இக்குழுவினர்க்கு அ! அர்த்தசாத்திரக் காலமுதலாய்ச் சட்டத்தி பெருங் கூட்டுக்குடும்பத்துக்குப் பின்ன உதவிபுரிந்தும், கைம்பெண்டிர்க்கும் கன் வேண்டிய ஏற்பாடுசெய்துகொடுத்தும் ச{ லிருந்து விலக்கப்பட்டவுடன், அச்சமூகப் குடும்பமும் அவனுக்குத் துணையாகச் செ பத்திலிருந்தும் விலக்கப்பட்டவனுவான். பாதுகாப்பு இல்லை ; இழிந்தோருள் இழி தல்கூடும் , அன்னேன் முன்னிட்டிய செல் மாயினும், மற்முேரால் ஒதுக்கப்பட்டுத் யற்ற மரமாய்விடுவான். சாக்காடு, தீரா யாக, ஒருவனுக்கு வரக்கூடிய கேடுகளுட் பழந்தமிழ் இலக்கியத்திற் சாதிபற்றிய ஆரியச் செல்வாக்குப் பெருகியமையாலுட சியல் பொருளாதார அமைப்பு விருத்திய முறை உண்டாகிச் சில வழிகளில் வ காணப்பட்டது. சோழர் காலத்திலே தெ வொரு கூறு தோன்றி, இற்றைநாள்வரை அரசுசெய்த குலங்கள் தவிரச், சத்திச் பாராட்டிய குலங்கள் சிலவே இருந்தன. காணப்பட்டனர். ஏறத்தாழ முழுக்குடித்ே தகாதார் என்னும் முப்பிரிவினரைக் கெ பெருந்தொகையானுேரைக் கொண்டிருந்த என்னும் இரு பெரும் பிரிவுகளாகப் பி பிரிவுகளுக்குமிடைக் காணப்படும் பெரும் வாண்டுக்காலமாக இருந்துவருகின்றனவெ யினரும், சாலியர் சேணியர்போன்ற சி ரும், குயவரும், வண்ணுரும், அம்பட்ட ஆகியவற்றை மேற்கொண்ட பல சாதிய நெய்தொழிலாளர் (கைக்கோளர்), தோ வேறு கைவினைச் சாதியினரும், இடைய குவர். சமூகத்தை இவ்வாறு இரண்டாக வாறு தோன்றியதென்பதை யறிய எமக்ே மேற்கலப்பு (அனுலோம) மணம் முற்ரு வழித் தாயமுறை (மருமக்கட்டாயமுறை மலபாரிலே, பெருமைவாய்ந்த நம்பூதிரிப் யில் ஓங்கிவிளங்கிய நாயர்சாதிப் பெண்க வங்காளத்திலே, இராடீ என்னும் பார்ப்ப பெற்று விளங்கும் கணக்கர் (காயத்தர்) வகைச் சாதியினரும் மேற்கலப்பு மணஞ் துள்ளனர். இப்பிரிவுமுறை 'குலீனம்” ( உயர்ந்த உட்சாதியார்க்குரிய பெயராகிய

கு இந்தியா
வழக்கமாக வழி வழியாகவே தம் பதவியை வதற்கும் உறுப்பினரைச் சாதியினின்றும் கொாமுண்டு. இவர் செய்த முடிபுகள்
ன் வலிபெற்று விளங்கின. ர்ச் சாதியே இலம்பாடுற்ற உறுப்பினர்க்கு "கணில்லாச் சிறுவர்க்கும் வாழ்க்கைக்கு முகப் பாதுகாப்பளித்தது. ஒருவன் சாதியி புறக்கழிப்பு நிலையில் அவனுடைய முழுக் ன்முலன்றி, அவன் இயல்பாகவே தன் குடும் அவ்வாறு விலக்கப்பட்டவனுக்குச் சமூகப் ந்தோருடனே அவன் தோழமைகொள்ளு வத்தில் ஒரு பகுதியை வைத்திருத்தல் கூடு தனிப்பட வாழவேண்டியவனதலின் அடி ப் பெருநோய் என்பவற்றுக்கு அடுத்தபடி பெருங்கேடு நிலையான சாதியிழப்பேயாம். சான்முென்றுங் காணப்படவில்லை. ஆயின் ம், முன்னிருந்ததிலும் சிக்கலானதோர் அர ானமையாலும் இங்கேயொரு சாதிப்பகுப்பு டநாட்டு முறையிலும் காழ்ப்புமிக்கதாய்க் ன்னிந்தியச் சாதியமைப்பில் முக்கியமான நிலைபெற்றுவிட்டது. திராவிட நாட்டிலே ரிய வகுப்பைச் சேர்ந்தவையென உரிமை அவ்வாறே வைசிய வகுப்பாரும் அருகியே தொகையும் பார்ப்பார், குத்திசர், தீண்டத் 5ாண்டதாகவே இருந்தது. பொதுமக்களிற் 5 சூத்திரச் சாதிகள் வலங்கை இடங்கை ரிக்கப்பட்டிருந்தன. இன்றுவரை இவ்விரு பகையும் இகலும் குறைந்தபட்சம் ஆயிர னலாம். வலங்கைப் பிரிவில் வணிகச் சாதி ல நெய்தொழிற் சாதியினரும், இசைவாண ரூம், உழுதொழில் உடலுழைப்புத்தொழில் பினரும் அடங்குவர் ; இடங்கைப் பிரிவில் ற்றெழிலாளர் (சக்கிலியர்) போன்ற பல் ரும், சில உழுதொழிற் சாதியினரும் அடங் ப் பிரித்த இப்புதுமையான பிரிவினை எவ் கொரு சான்றுங் கிடைத்திலது. *க ஒருபோதுமே மறைந்துவிடவில்லை. தாய் ) ஏறத்தாழ இக்காலம்வரை வழங்கிவந்த பார்ப்பனச்சாதி ஆடவர் உலகியற்றுறை ளை ஒழுங்காக மணம்புரிந்துவந்துள்ளனர். னச் சாதியினரும், முதன்மையும் மதிப்பும் மருத்துவர் (வைத்தியர்) என்னும் இரு செய்யும் பல உட்சாதிகளாகப் பிரிந்தமைந் ான வழங்குகின்றது ; இது பார்ப்பனருள் குலீனர் என்பதனடியாகப் பிறந்த பெயரா

Page 235
சமூகம் : வருணம்,
கும். இம்முறை 12 ஆம் நூற்ருண்டில் என்பவனல் வலிந்து புகுத்தப்பட்டதென் துக்கு மிகமுன்னரே தோன்றி அழியாதி சமூகப் புறக்கழிப்பை மிகக் கடுந்தண் லாதே அமைந்த இச்சாதிக் கட்டுப்பாடா கோர் சிறந்த ஏதுவாக விளங்கிற்று. தன் முறையால் தன்மேற்றிணிக்கப்பட்டதுமா இந்துவானவன் சாதியின்மூலமே தன் பாதுகாத்துவந்தான். ஏனை நாடுகளில் - கள் தம் பற்றுறுதியைக்காட்டினராக, இந் தம் பற்றுறுதியைக் காட்டினர். இச் தொன்முயிருந்தமையால், அண்மைக்கால முயற்சிகளெல்லாம் தோல்வியேயடைந்த6 வக்கோட்பாட்டை எடுத்துக்கூறிய பசவர் திருத்தவாதிகள் தம்மைப் பின்பற்றியோ ஆயின் அவர் நிறுவிய சமயப் பிரிவுகள் பெற்றுவிட்டன. ஒசோவழி அப்பிரிவுகள் கொண்டன. சீக்கியரின் குருமார் சாதி தமது உள்ளுணர்ச்சியை வெளிவெளியா சாதிபற்றியுண்டாகும் தவருண விருப்பு ( பொதுவில் உண்ணல்போன்ற சமயநெறிச் வகுத்துள்ளனர்; அப்படியிருந்தபோதும் ால்லர், சமத்துவத்தை வற்புறுத்தும் சப ருமே சாதிப் பிரிவுகளை வகுத்துள்ளனர் கண் பல பிரிவுகளாகப் பிரிந்தனராக, அ விட்டன. 16 ஆம் நூற்ருண்டில் உரோமன் யாவிலே சமயமாற்றஞ்செய்யத் தொடங்கி தாம் முன்னர்க் கொண்டிருந்த சாதியுண சமயத்திற் புகுந்தபோதும் மேற்சாதியார்
வைத்துக்கொள்வாராயினர்.
கடந்த ஐம்பதாண்டுக் காலத்திலேயே யான அறிகுறிகள் தோன்றியுள்ளன. வன் ஒரு சமூகத்திற் பயன்படுத்தற்கெனச் செ தாக்கப் பொருள்களும், நாடெங்கணும் ட நாட்டுப்பற்றும், நல்லறிவு படைத்த தல்ை கிய இவையே இச்சாதிக் கட்டுப்கோப்ை முறை இன்னும் முற்றுப்பெறவில்லை. சாதி அறும் முற்முக அகல்வதற்கு இன்னும் பல்? கையைப் பொறுத்தவரையிற் பல்லாற்ரு கள், தம்மைப் பின்பற்றிய மக்களை நே தாந்தாமே பெருக்குதல் வேண்டுமென்று. தஞ்செய்தல் வேண்டுமென்றும் வற்புறுத்தி களாக நிலவிய அன்னியரின் ஆதிக்கத்தி யிருந்தபோதும், இந்தியச் சமூகத்தின் பழைய இந்து சமூகவொழுங்கின் அழிை

குடும்பம், தனியாள் 209
வங்காளத்தை அரசாண்ட வல்லாளசேனன் பது மரபு வழக்காயினும், இஃது அக்காலத் ருந்ததொன்றென்பதில் ஐயமில்லை. டனையாகக்கொண்டு, அரசாங்கச் சார்பில் “னது இந்துமதம் இறவாது நிலைபெற்றதற் மதவொழுக்கத்துக்கு மாமுனதும் அதிகார ன ஒர் அரசியலாணைக்கு அடங்கி வாழ்ந்த பண்பாட்டுத் தனித்தன்மையைப் பெரிதும் அரசனுக்கும் நாட்டுக்கும் நகருக்குமே மக் தியாவிலோ சாதிக்கே பெரும்பாலும் மக்கள் ச்சாதியமைப்பு அத்துணை வலிபடைத்த ஸ்ம்வரை இதனை அழிக்க முற்பட்டவரின் ன. இடைக்காலப் பிற்பகுதியிலே சமத்து , இராமாநந்தர், கபீர் போன்ற சமயச் சீர் ருக்கிடையே சாதியை ஒழிக்க முயன்றனர்; விரைவிலே புதிய சாதிகளின் இயல்பைப் தமக்குள்ளேயும் பல சாதிகளை வகுத்துக் வேற்றுமையை ஒழித்தல்வேண்டுமென்னுந் கவே எடுத்து விளம்பியுள்ளனர்; மேலும் வெறுப்புக்களைத் தகர்க்கும் நோக்கத்தோடு சடங்குகளை வேண்டுமென்றே அன்னர் சீக்கியர் தம் சாதியுணர்ச்சியை வென்றன மயத்தைக் கைக்கொண்டவரான இசுலாமிய . மலபாரிலுள்ள சீரியக் கிறித்தவர் முதற் ப்பிரிவுகள் பின்னர்ச் சாதித்தன்மை பெற்று கத்தோலிக்கச் சமயவூழியர் தென்னிந்தி கியபோது, அச்சமயத்திற் புகுந்த இந்தியர் ர்ச்சிகளைக் கைவிட்டாரல்லர். ஆகவே புதிய கீழ்ச்சாதியாரினின்றும் எட்டவே தம்மை
சாதியமைப்புமுறை தகர்ந்துவிடும் உண்மை ரையறையான வகுப்புக்களாகப் பிரிந்துள்ள Fய்யப்படாத பலவகையான மேனுட்டுப் புத் பரவிய மேனுட்டுக் கல்வியும், வளர்ந்துவரும் ஸ்வர் அல்லும் பகலும் செய்த பிரசாரமுமா பத் தகர்க்கத் துணைசெய்தன ; இச்செயன் தியுணர்ச்சியெல்லாம் மக்கள் மனத்தினின் லாண்டுகள் செல்லும். ஆயின், சமூகக்கொள் னும் பழைமை பேணுபவராகிய காந்தியடி ாக்கி, அவரவர் தத்தம் சொந்த வீடுகளைத் ம், தத்தம் மலகூடங்களைத் தாந்தாமே சுத் கிக் கேட்டுக்கொண்டபோது, பல நூற்ருண்டு கிலே, தான் எத்தனை குறைகளையுடையதா தனிப்பண்பைப் பாதுகாத்துவந்ததாய வையே அவர் பன்றசாற்றியவரானர்.

Page 236
210 வியத்த
அடிமை
இந்தியாவில் அடிமைகள் இல்லையென்று அவர் உண்மையில் தவறிவிட்டார். ஆய இந்திய அடிமைநிலை ஓரளவு இதமானது களின் தொகை மேனுட்டு நாகரிகங்களிலி சிறியதாயுங் காணப்பட்டது. ஆதலின் தா அறிந்திருக்கவில்லையாகலாம். அடிமைச் ச (இச்சொல் தாழ்ந்த நிலையினனை குத்தி கின்றது) இயல்பில் அடிமையொழுக்கம் ( தாயினும், குறித்த சில சூழ்நிலைகளில் எவ்: லாம் ; எனினும் பெரும்பாலான அடிை ஐயமில்லை.
ஆரியர் முதன்முறை இந்தியாவினுட் பணி றடிப்படுத்தப்பட்ட மக்கட் கூட்டத்தாரு முதலிற் குறித்தது. போரிற் சிறைபிடிக்கப் மையால், அச்சொல் பின்னர் அடிமையென தியாவில் அடிமைநிலை ஒருகால் இவ்வாறே வர் வென்றவர்க்குத் தொழும்புசெய்தல் ே பாரதம் விளம்புகின்றது. இவ்வாறு சிை முதலிய முறையாற் சிறைமீட்புப் பெறும்6 தொழும்பு செய்வது வழக்கமாயிருந்தது. அடிமைகளும் இருந்தனர். அடிமைகளுக்கு ரின் எசமானர்க்கு அடிமைகளாயினர். அடி தலும் ஒற்றிவைத்தலுங்கூடும். தாங்கொ தன்னையும் தன் குடும்பத்தாரையும் அடிை குற்றங் காரணமாகவேனும், கடன்காரணட லாம். ஆயின் இத்தகைய அடிமைகளுக்கு கவே இருக்கலாம். மிருதிநூல்களிலும் பிரு புக்கொள்ளப்பட்டுள்ளன.
அடிமைகளை வைத்தாண்ட பிறநாகரிகங் வன் முதன்மைபெற்று விளங்குதல் கூடும். அமைச்சராகப் பணியாற்றினரென்ற குறி றன. சிலவேளைகளில் வேளாண்மை, முதன்மைவாய்ந்த வேலைகளையும் அடிடை பெரும்பாலும் விட்டு வேலைக்காரராகவும் G யில் அடிமை, தன் தலைவன் குடும்பத்திற் தான். அவனைப் பேணுவது தலைவன் டெ பேறின்றி இறந்தானுயின், அவனுடைய வனே தீக்கடன் நீர்க்கடன் ஆகியவற்றை சொத்து முடிவில் அவன் தலைவனுக்கே உரி கொள்ளலும் விற்றலும் இரவல்கொடுத்தலு பெரும்பாலான அறநூல்கள் கூறுகின்றன; மீது உரிமைகொண்டிருந்தாரல்லர் ; ஏனைப் ாாைேர். தம் அடிமைகளை அவர்தம் முது

கு இந்தியா
நிலை
மெகாத்தெனிசு விளம்பியுள்ளார் ; இதில் பின் அவர் கண்டறிந்த அடிமைநிலையிலும் ; அன்றியும் இந்தியாவிலிருந்த அடிமை ருந்த அடிமைகளின் தொகையிலும் மிகச் சன் எனப்பட்டவனை அவர் அடிமையென ாதியென வொன்றிருந்ததில்லை. ஆரியனது ானையும் வெளிப்படையாகவே தழுவிநிற் இல்லையென அர்த்தசாத்திரம் அறைகின்ற வருணத்தானுயினு மொருவன் அடிமையாக மகள் தாழ்ந்த சாதியினரே யென்பதில்
டையெடுத்துவந்தபோது அன்னரால் வென் ள் ஒருவனையே தாசன் என்னுஞ் சொல் பட்ட தாசர் பலர் அடிமைகளாக்கப்பட்ட ண்னும் பொருளைப் பெறுவதாயிற்று. இந் தோன்றியதாகலாம். போரிலே தோற்ற வண்டுமென்பது போரறம்" என்று மகா றப்பட்டவன் பொருட்கொடை, ஊழியம் வரை தன்னைச் சிறைப்படுத்தியோனுக்குத் ஆயின் பிற்காலங்களில் வேறுவகையான துப் பிறந்த பிள்ளைகள் அவர்தம் பெற்ருே டமைகளை விலைக்குக் கொள்ளலும் கொடுத் ணு வறுமைவந்தாற் கட்டற்றவொருவன் மைகளாக விற்றுக்கொள்ளலாம். மேலும், மாகவேனும் ஒருவன் அடிமையாக்கப்பட அவர்தம் தொழும்பு தற்காலிகமானதா ண்டும் இவ்வடிமை வகைகளெல்லாம் ஒப்
களிற் போன்றே இங்கும் அடிமை யொரு
அடிமைகள் அரசர்க்கு அறிவுரைகூறும் ப்ெபுக்களுமே கதைகளிற் காணப்படுகின் சுரங்கமறுத்தல்போன்ற பொருளாதார மகள் செய்தனராகலாம். ஆயின் அவர் ஏவற்சிலதராகவுமே இருந்தனர். உண்மை கீழமைந்தவோர் உறுப்பினனுகவே இருந் ாறுப்பாகவிருந்தது. அடிமை புதல்வற் உயிர் நற்கதியடைதற் பொருட்டுத் தலை ச் செய்தல்வேண்டும். ஓர் அடிமையின் யதாகுமென்றும், அடிமையை விலைக்குக் ம் கையளித்தலும் செய்யத்தகுமென்றும் ஆயின் தலைவர் தம் அடிமைகளின் உயிர் பழைய நாகரிகங்கள் பலவற்றில் தலைவ மையிற் கைவிட்டனராக, இந்தியாவிலோ

Page 237
ܠܐ . FrII"4!" z.rr4r:r! f Mift-K &{:! 4?FI, Ml:frclr"ô3
புத்தர் மாலரிே என்றும் மதயானயை அடக்குதல், இடப்பக்கத்தில் மாலகிரி மதங்கொண்டு திரின்ேறது. வலப்பக்கத்தில் அது பகவான் பாதத்திற் பணின்ேறது"
(sozernyri8Flf M488 fro, Mezdrí18
புத்தரின் கடின்ஆயைச் சிந்தர் விண்ணுலகத்திற்குக் கொண்டு ரேல்ார்,
அமராவதியிற் கானப்படும் பதக்கவடிவப் புடைப்பு
 
 

Af'ssrs, Father & Father, Royal Alcallery
Triuser, fo Fría la ser
கெளதமர் அரண்மனேயே விட்டுக்காட்
நீக்குப் புறப்படுதல்.
சி சித்திரங்கள். கி. பி. 2 ஆம் 3 ஆம் நூற்றுண்டு.
yıflü LILü. XXXW

Page 238
!
門『불
wapt,T“as,sử triffs issos鹿
...
frr:softslae H sở && !ass},,
ssss!!!?!!?? NI
학력
**PưI so straethwraelssy
'fisiers, F. Jo 'sifoss
Α. ΧΧVI
ஒளிப்படம்
 
 

'{suissĩ gisugule issurile, isho inġą;$ 11:1pısīņsusțirąsą: Isırısığ sĒ} qiņouse jossF - sission -ins „sąsh白肋唱咀oq, Lae || ??? -ĦĠēısır susț¢h qiĝis ĝųjųuile

Page 239
சமூகம் : வருணம்,
அவர் அவ்வாறு செய்ய அனுமதிக்கட் ஒறுத்து வாழலாம்; அல்லது தன் மனை காது இவறலாம் ; ஆயின் தனக்குத் ெ வேண்டியதை ஒருபோதுஞ் சுருக்குதல தன் அடிமைக்கு உடற்றண்டனையளிக்கு “மனைவியேனும் மகனேனும் அடிமைே பிழையிழைத்தவழி அவரை ஒரு கசை அவ்வாறடிக்குமிடத்து அவர் முதுகின் போதும் அடித்தலாகாது. ஒருவன் பிறவ போலத் தண்டிக்கப்படல்வேண்டும். ”* . யச் செயலெனப் புகழ்ந்துரைக்கின்றன; அடிமையாக்கப்பட்டவனுெருவன் தன் கட்டற்றவனுயினன்.
மதச்சார்பான அறநூல்களைக் காட்டி தழுவிய அர்த்தசாத்திரம், நாம் மேலே மான பிரமாணங்களையே விதிக்கின்றது: பிள்ளைகளை அடிமைகளாக விற்றல் ;ெ சொத்தினை ஆள்வதற்கும், அதனைத் தா களிற் கட்டின்றி உழைத்துப் பணஞ் சே! கப்பட்டுளது ; மேல்வருணத்தைச் சேர் செய்யுமாறு கட்டாயப்படுத்தல் முடியாத கப்பட்டுளது தன் அடிமைப்பெண்ணுெ விடுதலைசெய்வதோடு அவளுக்கு நட்ட இணக்கத்தைப்பெற்றே அவளைக் கூடுவா குழந்தை பிறக்குமாயின், தாயும் பிள்ளைய யேற்படும்போது ஒருவன் தன்னையும் தன் தாகச் செய்யுமொரு வாக்குறுதி அவனை வேற்றலாம்; அன்றி நிறைவேற்ருதும் வி அர்த்தசாத்திரத்திற் காணப்படும் தண் மற்றெந்தப் பண்டை நாகரிகத்தின் பதி யனவாகலாம் ; இவை மோரியர் காலச் போலும். ஆதலின், மெகாத்தெனிசு இந்: யாகக் கூறியது எமக்கு வியப்பைத்தரு நாகரிகங்கள்போல் இந்தியா தன் பொரு விருக்கவில்லை. தொழிலாளி, பண்ணையா6 சாதாரணமாகக் கட்டில்லா மக்களாகே மிருந்தவைபோன்ற பெரும்பண்ணைகளும் களில் அடிமைச் சந்தைகள் பற்றிய குறி பனைக்கு ஏற்பாடுசெய்யப்பட்டுள்ளபோது வாணிகப்பொருளாக இருந்தவராகத் தொடக்கத்தையடுத்த நூற்றுண்டுகளில் யில் அடிமைப்பெண் வாணிகம் இருவயினு நகரப் பேரரசில் அடிமைச் சந்தைகள் இரு

குடும்பம், தனியாள் 213
பட்டாால்லர். “ஒருவன் தன்னைத்தான் வி மக்களுக்கு வேண்டியவற்றைக் கொடுக் தாழும்புசெய்யும் அடிமைக்குக்" கொடுக்க காது. " சில அறநூல்கள் தலைவைெருவன் ம் உரிமையையுமே கட்டுப்படுத்துகின்றன. யனும் வேலைக்காரனேனும் தம்பியேனும் பினுல் அல்லது பிரம்பினுல் அடிக்கலாம் ; மட்டும் அடிக்கலாமன்றித் தலையில் ஒரு ாறு அடிப்பானேல், அவன் ஒரு கள்வனைப் அடிமை விடுதலையை நூல்கள் ஓர் புண்ணி அஃதெவ்வாருயினுமாக , கடன் பொருட்டு உடலுழைப்பால் அக்கடனைத் தீர்த்தபின்
ஆலும் பல்லாற்ருனுந் தாராளக் கொள்கை சுருக்கித்தந்துள்ள பிரமாணங்களிலும் இத பொறுத்தற்கரிய இக்கட்டு நிலையிலன்றிப் தளிவாகவே விலக்கப்பட்டுளது ; அன்றியும் யமுறையாற் பெறுவதற்கும், ஓய்வு நேரங் ர்ப்பதற்கும் அடிமைகளுக்கு உரிமை வழங் ந்த அடிமைகளை இளிவந்த கருமங்களைச் 1. அடிமைப் பெண்களின் கற்புப் பாதுகாக் ருத்தியைக் கற்பழிக்கும் தலைவன் அவளே வீடு கட்டுதலும்வேண்டும். தலைவன் அவள் னயினும், அவனல் அவள் வயிற்றில் ஒரு பும் விடுதலைபெறுவர். இடருறுத்தும் தேவை ா குடும்பத்தாரையும் அடிமைகளாக விற்ப க் கட்டுவதாகாது ; அவன் அதனை நிறை டலாம். ாணளி தழுவிய இப்பிரமாணங்கள் ஒருகால் வுகளிலும் காணப்படாத தனிச்சிறப்புடை சட்டங்களில் அழியாது எஞ்சியுள்ளவை கியாவில் அடிமைநிலை இல்லையென்று உறுதி நவதொன்றன்று. பெரும்பாலான பண்டை ருளாதாரத்துக்கு அடிமையுழைப்பிற் றங்கி ர், கைவினைஞன் ஆகிய முத்திறத்தாரும் வே வாழ்ந்தனர்; உரோமப் பெருமக்களிட இந்தியாவில் இருக்கவில்லை. பண்டை நூல் ப்புக்கள் காணப்படுமாறில்லை; அடிமை விற் ம், ஆதியில் இவ்வடிமைகள் ஒழுங்கான தோன்றவில்லை. எனினும், கிறித்துவூழித் இந்தியாவுக்கும் உரோமப் பேரரசுக்குமிடை ம் நடைபெற்றது. 16 ஆம் நூற்முண்டு விசய நந்தனவென அறிகின்ருேம்.

Page 240
214 வியத்த
அடிமைகளை அவர் தந் தலைவர் கொடு களில் எண்ணிறந்த குறிப்புக்கள் உண்டு அளப்புத் துயர்நிறைந்த தொன்முகவேயி பல பாகங்களிலும்பார்க்க இந்தியாவில் லாம். உண்மையிற் பலவிடங்களிலே தாச பணிமகன் என்னும் பொருளையே குறிப் என்னும் பொருளைக் குறிப்பதாகத் தோ:
கோத்திாழு
இந்து சமூக ஒழுங்கமைப்பானது, சாதியோடேனும் தொடர்பில்லாதனவாய் யாக அவற்றேடு இசைவிக்கப்பட்ட பிற கோத்திரம், பிரவசம் என்னும் வழக்கங்கே தமைக்குச் சான்றுண்டு; ஒருகால் அத கூடும்; இன்றுவரை வைதிகப் பார்ப்பனர் கங்களாகப் போற்றிவருகின்றனர்.
கோத்திரம் என்னுஞ் சொல் முதற்கண் இறும் பொருள்களையே குறித்தது. அதர் "குலம்’ என்னும் பொருளைக் குறித்து பொருளே ஒரு தனிக் கருத்துக் குறிப்பே போன்ற பண்டை இந்தோவைரோப்பிய முடைய குலங்களும், பொதுவாக அகம களும் காணப்பட்டன. ஒருகாற் கோத்திர டைத் தோன்றி, இந்தியாவுக்கு வந்த ஆ சிறப்பான இயல்புகளை வளர்த்துள்ளதாகவு
வரலாற்றுக் காலத்திலே பயின்ற கோத் வழக்கமாகவேயிருந்தது; இருபிறப்புடை தோடே ஏற்றுக்கொண்டனர்; ஆயின் ஞல் எட்டுணையும் பாதிக்கப்பட்டாரல்லர். ரில் ஒரோவொருவர் வழியில் தோன்றி ஏற்படவே அவ்வம் முனிவர் பெயராற் ( புடைய நூல்கள் பொதுவாக ஏழு அல்ல பிடுகின்றன: காசிபர் கோத்திரம், வசிட்ட மர் கோத்திரம், பாத்துவாசர் கோத்திரப் கோத்திசம் என்னும் ஏழனேடு அகத்திய ணப்படுகின்றது. இவ்வெட்டாங் கோத்தி பாற் கொண்டுசென்றவரென நம்பப்படுபவ கொள்ளப்படுபவருமான அகத்தியமுனிவ யாக ஆரியச் செல்வாக்குக்குள்ளாகிவந்த ரோடு அகத்தியருடைய பெயரும் சேர்க்க பண்டை முனிவர் பெயர்களும் சேர்த்துக் கள் பல்கிப் பெருகுவவாயின.

கு இந்தியா
மையாக நடத்தினரென்பதற்கு இலக்கியங் பெரும்பாலும் ஓர் அடிமைக்கு அளந்த குந்தது. ஆயின், அவன் பண்டை யுலகின் ஒரளவு நல்ல வாழ்க்கையே வாழ்ந்தானுக ள் என்னுஞ் சொல் ஒர் ஊழியன் அல்லது தாகத் தோன்றுகின்றதன்றி மாட்டடிமை ாறவில்லை.
ம் பிரவசமும்
தொடக்கத்திலே வருணத்தோடேனும் தோன்றிப் பின்னர் ஒருவாறு பரும்படி கூறுபாடுகளாற் சிக்கலுற்றது. இவையே ாாம் ; பிந்திய வேதகாலத்தில் இவை இருந் ற்கு முன்னருமே இவை இருந்திருத்தல் இவற்றைச் சாலவுஞ் சிறப்புவாய்ந்த வழக்
'மாட்டுத்தொழுவம்', 'ஆனிரை ' என் வ வேதத்தில் " இச்சொல் முதன்முதற் நிற்கின்றது. பின்னர் இச்சொற்கு இப் ாடு வழக்கில் நிலைத்துவிட்டது. உரோமர் மக்கள் சிலரிடைப் புறமணக்கலப்பு வழக்க ணக்கலப்பு வழக்கமேயுடைய தொல்குடி முறையும் இந்தோவைரோப்பிய மக்களி ரியர்களிடை நிலைபெற்று, இந்தியாவுக்கே )ாம்.
கிரம் சிறப்பாகப் பார்ப்பனருடைய ஒரு ப ஏனை வருணத்தார் இதனை அரைமனத் சூத்திரர் முதலிய கீழ்க் குலத்தார் இத பார்ப்பனர் எல்லாருமே பண்டை முனிவ பவரென்ற நம்பிக்கை ஏற்படுவதாயிற்று; காத்திரங்கள் வழங்கலாயின. சமயச்சார் து எட்டுத் தொல் கோத்திரங்களைக் குறிப் * கோத்திரம், பிருகு கோத்திரம், கெளத , அத்திரி கோத்திரம், விசுவாமித்திரர் ர் கோத்திரமென்பது எட்டாவதாக எண் ம், வைதிக மதத்தை விந்தமலைக்கு அப் ரும் திராவிடரால் ஒரு குல குரவராகக் rாற் பெயர்பெற்றது. தென்னடு படிப்படி காலத்தில், முதலிருந்த ஏழு முனிவர் பெய ப்பட்டதாகலாம். பிற்காலத்தில் வேறுபல காள்ளப்பட்டதால் இத்தொல் கோத்திரங்

Page 241
சமூகம் : வருணம்,
இக்கோத்திரங்கள் ஆரியத் தொல்குலத் சமூகக் கூறுகளிலிருந்தே ஒருகால் வளர்ச் தில் அவையெல்லாம் தமது தொல்குல இ ல்ை இந்தியாவின் சேய்மைப் பகுதிகளில் களைச் சேர்ந்தவருமான பார்ப்பனர் ஒே யிற்று. இக்கோத்திரத்தின் தனி முதன்டை அஃதாவது ஒத்த கோத்திரத்தவர் தம்மு கப்பட்டுள்ளனர் என்பது.
இந்நிலைமை பிாவரம் என்னும் மற்ெ பார்ப்பனைெருவன் தன் அன்ருட வழிபா ரைச் சொல்லி வணங்கியதோடு, தன் குடு தோன்றிய மூதாதையரென நம்பப்பட்ட சொல்லி வணங்கினன். இந்த வாய்பாடு ெ களைக்கொண்டதாயிருந்தது; இது மணக ஏனெனில், வேறு கோத்திரங்களைச் சேர்ந் பெயர்களே பயின்றுவருதல் கூடுமாதலினெ ஆண் பெண் இருவர் இருவேறு கோத்திய சொன்று அவர்க்குப் பொதுவாயிருப்பின் புச் செய்தல் இயலாது. வேறு சில கோத், விருந்த வழியே கலப்புமணத்தை வில: கான எல்லை பெரிதும் வரையறுக்கப்பட்ட மணக்கலப்புச் சாதிமுறை நன்கு நிலைபெ
பார்ப்பனருக்குச் சமூகத்திலிருந்த மற்றை வருணத்தாரும் ஒருவகைக் கே இவ்வாற்றற் சத்திரியரும் வைசியரும் பா தாமும் வைத்துக்கொண்டனர்; ஆயினு பண்டை முனிவர் ஒருவரின் வழித்தோன் மாகக்கொண்டவையல்ல ; மற்று, அவை யாக நடாத்திவந்த பார்ப்பனக் குடும் கொண்டவை. இவ்வாறு பார்ப்பனரல்லா சுமத்தப்பட்ட இக்கோத்திர முறையான பாகவேயிருந்தது ; பார்ப்பனரல்லாதார் த பிரவரங்களையே ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டு இவ்விதியை அவர் அத்துணையாகப் பொ ஆகியோரின் உண்மையான கோத்திரங்க இவை புராணங்களிற் கூறப்பட்டவரும் மான மூதாதையரால் தோற்றுவிக்கப்பட களே அறநூல்கள் அதிகம் பொருட்படுத்த படும் கணக்கற்ற குறிப்புக்கள், கோத ‘குலம் மற்றை வருணத்தார்க்குரிய கோத்திரங் பட்டியல் ஒன்றிலுமே இடம்பெருதனவ கின்றன.
என்னும் பொருளில் வழங்கப்

குடும்பம், தனியாள் S. 215
தொகுதிக்குள்ளே, அவ்வவ்விடத்திருந்த *சியடைந்தனவாயினும், வரலாற்றுக் காலத் இயல்பைப் பெரிதும் இழந்துவிட்டன. இத வாழ்ந்தவரும் வெவ்வேறு சாதித் தொகுதி ரே கோத்திரத்தவராயிருத்தல் இயல்வதா ம மணக் கலப்பு விடயத்திற் புலப்பட்டது; ள் மணக்கலப்புச் செய்தலாகாதென விலக்
(უ^Gტ. வழக்கத்தால் மேலுஞ் சிக்கலானது. "ட்டிலே தன் கோத்திர முதல்வன் பெய ம்பத்திற் பல தலைமுறைகளுக்கு முன்னே - முனிவர் வேறு சிலரின் பெயர்களையுஞ் பொதுவாக மூன்று அல்லது ஐந்து பெயர் க்கலப்புக்கு மேலும் தடைவிதித்துள்ளது ; த குடும்பங்களின் பிாவரங்களிலும் இப் என்க. சில கோத்திரங்களின் வழக்கப்படி, "த்தைச் சேர்ந்தவராயினும் பிரவாப் பெய அன்னர் ஒருவரோடொருவர் மணக்கலப் திரங்கள் இரு பிரவாப் பெயர் பொதுவாக க்கிவைத்தன. இவ்வாறே மணத் தெரிவுக் -து ; சிறப்பாக இடைக்காலங்களில் அக ற்றபின் இந்நிலைமை ஏற்பட்டது.
பெருமதிப்புக் காரணமாக மதிப்புக்குரிய 5ாத்திர முறையை மேற்கொள்வாராயினர். ார்ப்பனருடைய கோத்திரப் பெயர்களையே றும் அவர்தம் கோத்திரங்கள், அன்னர் றியவர் என்னும் கோரிக்கையை ஆதார் அவர்தம் குடும்பச் சடங்குகளை வழிவழி பத்தின் கோத்திரத்தையே ஆதாரமாகக் த பிறவருணத்தார்தம் குடும்பங்கண்மீது து சாலவும் செயற்கையானதோர் அமைப் நமது குடும்பக் குருமாரின் (புரோகிதரின்) மெனவும் எதிர்பார்க்கப்பட்டனர். ஆயின் ருட்படுத்தினால்லர். சத்திரியர், வைசியர் 1ள் உலகியல் (இலௌகிகம்) சார்ந்தவை , தம் பெயரைத் தங்குலத்துக்குத் தந்தவரு ட்டவை. இவ்வுலகியல் சார்ந்த கோத்திரங் வில்லை. ஆயின், கல்வெட்டுக்களிற் காணப் ந்திரம் என்னும் இப்பதம் 'குடி' அல்லது பட்டுள்ளதென்பதையும், பார்ப்பனரல்லாத கள் பல, அறநூல்கள் தரும் கோத்திரப் ாய் இருந்தனவென்புதையுங் காட்டிநிற்

Page 242
216 வியத்த
பழைய நீதிநூலாசிரியர் கோத்திாப் பி தாராள நோக்குடனே கருதினர் ஒத்த ே வன் அக்குற்றத்துக்குச் சாந்திராயணம்" நோற்றல் வேண்டும். (இது பூரணை தொ வைக் குறைத்தும், அமாவாசி தொடங்கி கூட்டியும் நாளுக்கு ஒருமுறை உணவு அவன் அம்மனைவியை உடன்பிறந்தாளொ டும்; அத்தகையதொரு மணத்தாற் பிறக் ஆளாவதில்லை. ஆயின் பின்வந்த நீதிநூல இவ்விதி ஒத்த கோத்திரத்தார் அறியாது புடைத்தாகுமென்றும், கோத்திரவுறவு பாவம் முறையல் கலவிப் பாவத்தோடு ஒ
குடு
இந்தியக் குடும்பம் கூட்டுமுறையிலமை வழக்கமாக அவ்வாறே இருந்துவருகின்றது யப்பன் சிற்றப்பன் மாமன்மாரும், இவ்ை முறையாரெல்லாம் தமக்குள் நெருங்கிய ஒரு தொகுதியாயமைந்த பல வில்லங்களிே யாச் சொத்தைப் பொதுவுடைமையாகக்ெ வரும் முறையாம். ஐரோப்பியர் செமித்தி போன்றே இந்தியக் குடும்பமும் தந்தைய யிருந்தது. தந்தையே குடும்பத்துக்குத் பாலித்துவந்தான். இக்குடும்பத் தலைமை வந்தது ; ஆயின் மலையாளநாடு மட்டு (பக். 245, அடு).
பண்டை இந்தியக் குடும்பமானது பெற். யப்பன் சிற்றப்பன் மாமனுகியோர், அவர் வந்த பல்வேறு கிளையுறவினர் என்றின் வளர்ப்புப் பிள்ளைகளும் இக்குடும்பத்தில் ( மன்முயின், பல்வேறு தொகையினராகிய ( நர் ஆகியோரையுமே உடையதாயிருந்திரு சொல்லப்பட்டவரோடு மாணுக்கர் பலருக் வன்பால் வேதமுதலிய கலைகளிற் பயிற்சிெ உடனுறைந்த இம் மாணுக்கர் அக்குடும் னர். இவ்வாற்றல், சிறப்பாகப் பன்மனை6 இளமைக் காலத்தே மணஞ்செய்து கொ தொரு சமூகத்தில், குடும்பம் மிகப் பெரி பட்டது.
தனியாளன்றிக் குடும்பமே இச்சமூக அ தப்பட்டது. இதனுல், குறித்தவொரு பிரே களின் எண்ணிக்கையாக மதிப்பிடப்படா பிடப்பட்டது. குடும்பப் பிணைப்பு அத்து அத்தொகுதியினுட்பட்ட உறுப்பினரின் உ ந்துபோயின. உதாரணமாக, மகனுெருவல்

கு இந்தியா
ரமாணங்களை மீறுங் குற்றங்களை ஒரளவு 'காத்திரத்தாளொருத்தியை மணந்தானுெரு எனப்படும் கடுநோன்பை ஒரு திங்களுக்கு டங்கி அமாவாசிவரை ஒவ்வொரு பிடியுண ப் பூரணைவரை ஒவ்வொரு பிடியுணவைக் கொள்ளும் விரதமாகும்) ; அதன்பின்னர் ருத்தியைப் பேணுமாறு பேணுதல் வேண் கும் ஒரு பிள்ளை எத்தகைய பழிப்புக்கும் "சிரியரோ கண்ணுேட்டஞ் சிறிதுமில்லாது, செய்துகொள்ளும் மணக்கலப்புக்கே @4
அறியப்பட்ட வழி அதனலுண்டாகும் க்குமென்றும் அறைவர்.
ம்பம்
ந்த தொன்முகவே இருந்தது , இன்றும் 1. அஃதாவது அண்ணன் தம்பியரும், பெரி வந்திறத்தார்தம் புதல்வருமாகிய உறவின் பிணைப்புடையராய், ஒரில்லத்திலேனும் லேனும் உறைந்து, அம்மாபில் வரும் அசை காண்டு அனைவரும் கூட்டாக அனுபவித்து க்கினத்தவர் ஆகியோர்தம் குடும்பத்தினைப் ாட்சியும் தந்தைவழியுரிமையும் உடையதா தலைமைபூண்டு கூட்டுச் சொத்தைப் பரி ஆண்மக்கள் வழியிலேயே மரபுமுறையாக ம்ெ இவ்விதிக்கு விலக்காக இருந்தது
ருேர், பிள்ளைகள், பேரப்பிள்ளைகள், பெரி நம் வழித்தோன்றல்கள், மற்றும் ஆண்வழி னேரைத் தன்பாற்கொண்டதாயிருந்தது ; இடம்பெற்றிருக்கலாம். அது வறிய குடும்ப வேலைக்காரர், மனையூழியர், சார்ந்து வாழு க்கலாம். ஒரு பார்ப்பனக் குடும்பம் மேற் கும் இடமளித்திருக்கலாம் ; குடும்பத் தலை பறுவான் வேண்டி நெடிதுநாள் அவனேடு பத்தின் உறுப்பினராகவே நடத்தப்பட்ட வியர்மண வழக்கத்தோடு மகளிரை மிக்க டுக்கும் வழக்கத்தையு முடையதாயிருந்த யதொரு தொகுதியாக அமைந்து காணப்
|மைப்புமுறையில் ஒரு தனிக்கூமுகக் கரு தசத்தின் குடித்தொகையானது தனியாட் து, பொதுவாகக் குடும்பங்களாகவே மதிப் ணை நெருங்கிய தொன்முயிருந்தமையால், அறுவுமுறைகள் பெரும்பாலும் மங்கி மறை ண் தன் தந்தையின் மனைவியர் அனைவரை

Page 243
சமூகம் : வருணம்,
யுமே வேற்றுமையின்றிப் பொதுவாகத் த லுக்கும் பெரியப்பன் அல்லது சிற்றப்ட இருக்கவில்லை; இன்னும் இவ்விருவரையு வருகின்றது.
இறந்த மூதாதையர் நினைவைக் கொன என்னுமொரு கருமம் இக்குடும்பத்தை காலத்தில் அம்மூதாதையர்க்குப் பிண்டட கப்பட்டன (பக். 247), இறந்தவருடைய கள் ஆகிய முத்தலைமுறையினரும் ஒருங் ஞல் இறந்த மூதாதையரில் முத்தலேமுை பது நம்பப்பட்டது. இவ்வாறே இச்சிரா வாழ்ந்தவரும் இணைக்கப்பட்டனர். சீனரு இச்சடங்கும் குடும்பத்தை உறுதியாகப் பு சத்தியாக விளங்கியது. இச்சிராத்தம் ( மத்தில் கலந்துகொள்ளும் உரிமையுடை (சபிண்டர்) எனப்பட்டனர் இற்றை ந1 மம் வேதகாலத்திற் ருெடங்கிய தொன்ை மக்கள் உளத்தில் ஊன்றிப் பதிந்துள்ள எதிர்பார்க்கத்தக்கவாறே, இனச்சலுகை களுக்கும் வழிவகுத்துவிட்டது , அதனல் தலைமுறையினர்க்கு ஒரு பளுவாக இருக பினர்க்கு ஓரளவு சமூகப் பாதுகாப்ப காலத்தில் ஒருவன் தன் குடும்ப உறவின லாம். எனினும், விருத்தியற்றவொரு தி சிற்றப்பன் மகன்) ஒன்றுக்கு முதவாத சிற்றப்பன்) குடும்பச் செல்வத்தைப் பெரு லது அடியோடு முயற்சி செய்யாதே) குடு மாக வாழ்தலுமுண்டு ; இத்தகைய ப
எங்குங் காணப்படுமாறே ஒருகாற் பண்ை
குடும்பத்தலைவன் ஆற்றலும் உட்கும் ெ வழக்கமாகத் தன்னெண்ணப்படி நடந்த அதிகாரத்தைப் போன்றே அவனுடைய என்னுமிரண்டாலும் ஓரளவு கட்டுப்ப அவன் எத்துணை உரிமையுடையான் 6 கருத்தைத் தெரிவித்துள்ளனர். இக்கால கோட்பாட்டு மரபுகள் வழக்கிலுள்ளன மிதாட்சரம், தாயபாகம் (பக். 156) என். வருகின்றன. வங்காளத்திலும் அசா தாயபாக விதிகளைப் பின்பற்றுவனவா மிதாட்சாமே பொதுவாகப் பின்பற்றப் மரபின்படி, குடும்பத் தலைவன் இறப்பத பச் சொத்தில் உரிமையுடையவராவர் ;
அச்சொத்தைப் பரிபாலிக்கும் ஓர் பொறுப்பாளிபோன்றுமே இருந்துவருவ யெய்துமாறு அச்சொத்தைப் பிறருக்களி

குடும்பம், தனியாள் 217
ாயரெனக் குறிப்பிட்டான். உடன்பிறந்தா ன் மகனுக்கும் தெளிவான வேற்றுமை ங் குறிக்க ஒரு சொல்லே வழங்கப்பட்டு
ண்டாடுமுகமாகச் செய்யப்பட்ட சிராத்தம் ஒருங்கு பிணித்துவைத்தது ; சிசாத்த b எனப்பட்ட சோற்றுண்டைகள் அளிக் புதல்வர், போப்பிள்ளைகள், பீட்டப்பிள்ளை குகூடி இச்சிராத்தத்தைச் செய்தனர்; இத றயினர் இச்சடங்கின் பலனை எய்தினர் என் த்த வினைமுறையால் இறந்தவரும் உயிர் குடைய மூதாதை வழிபாட்டைப்போன்றே பிணித்து வைப்பதற்கு ஆற்றல்வாய்ந்த ஒரு குடும்பத்தை வரையறைசெய்தது ; இக்கரு யோரே ஒரு குடும்பத்தின் உறுப்பினர் ாள்வரை வழக்கில் இருந்துவரும் இக்கரு மவாய்ந்தது.
ா இக்குடும்பவுறுதி யுணர்ச்சியானது, நாம் க்கும் பல்வகையான பிற தீய வழக்கங் இன்று இக்கூட்டுக் குடும்பமுறை இளந் க்கின்றது. ஆயின் இது அக்குடும்ப உறுப் ளித்ததும் உண்மையே. இடுக்கண் நேர்ந்த ாரை (சபிண்டரை) உதவிக்கு நம்பியிருக்க ாயாதியோ (பெரியப்பன் மகன், அல்லது ஒரு சோம்பேறியோ (பெரியப்பன் அல்லது குக்குதற்கு அதிகம் முயற்சிசெய்யாதே (அல் ம்பத்தின் ஒரு மூலையிற் சும்மா இருந்து சுக டியுடையார் இன்று பெரும்பான்மையாக
ட இந்தியாவிலும் காணப்பட்டாராகலாம்.
பாருந்திய ஒருவனுயிருந்தானுயினும், அவன் வொரு தறுகண்ணனல்லன். அரசனுடைய அதிகாரமும் அறம் (தருமம்), வழக்கம் த்ெதப்பட்டது. குடும்பச் சொத்தின்மீது ான்பதுபற்றி நீதிநூலாசிரியர் வேறுபட்ட த்தே குடும்பச் சட்டம்பற்றிய இரு பெருங் அவை தாம் ஆதாரமாகக்கொண்ட னுமிரு சட்ட நூல்களின் பெயராலே வழங்கி மிலுமுள்ள பெரும்பாலான குடும்பங்கள் பிருக்க, இந்தியாவின் ஏனைப் பாகங்களில் பட்டுவருகின்றது. பிற்கூறிய கோட்பாட்டு ற்கு முன்னரே புதல்வரும் பேரரும் குடும் குடும்பத் தலைவன் குடும்பத்தின் சார்பில் முகாமைக்காரன் போன்றும் நம்பிக்கைப் ான் ; தன்னைச் சார்ந்திருப்போர் வறுமை க்கும் உரிமை அவனுக்கில்லை. இனி, தாய

Page 244
218 வியத்த
பாகக் கோட்பாட்டு, மசபானது தந்தை இ உரிமையுடையவராவரெனக் கொள்ளும் ; , தலைவன் சொத்து முழுவதற்கும் உரிமையு வழித்தோன்றல்கள் பொருட்டு அதனைப் யாவான் என்பதையும் ஒப்புக்கொள்கின் காலங்களில் வழக்கிலிருந்தன; நெடுங்கால கோவைகளாகத் தொகுக்கப்பட்ட முயற்சி மிகமுந்தியவொரு காலத்தில் தந்தைமா e) u Tir uu இருந்தாராகலாம் ; மக்களிடைப் காலக் கதைகள் எமக்கு ஆபிரகாம், ஈசாக் எபிரேயப் பழங்கதைகளை நினைவூட்டுகின், தது சுனச்சேபன் கதையாகும்.
அயோத்தி மன்னனுகிய அரிச்சந்திரன் வருந்தி, "எனக்கோர் புதல்வன் பிறந்தால் யிடுவேன் ’ எனச் குளுரைத்திருந்தான் ; 6 தது ; அக்குழந்தைக்கு உரோகிதன் எனப் கவே அரிச்சந்திரனுக்குத் தன் குளுரைை ற்று. அதற்குத் தண்டனையாக வருணன் ஆ தான். சில ஆண்டுகளுக்குப்பின் அரசன் ஆயின் உரோகிதனே இப்போது கட்டி உடனலத்துக்காக அவன் தன்னுயிரைக் ெ ஆருண்டுக்காலம் உறைந்தான்.
ஒருநாள் உரோகிதன் அசீகர்த்தன் என அவனுக்கு நூஅறு ஆக்களைக் கொடுத்துத் அவனுடைய இரண்டாம் புதல்வனுகிய குப் பதிலாகச் சுனச்சேபனைப் பலியிடுவத னர் வேள்வியிற் பலியிடுவதற்கு ஆயத்த அரிச்சந்திரனுடைய அவைக்கு அனுப்பி ஆறு ஆக்களைப் பெற்றுக்கொண்டு யூபத்தி இசைந்தான். வேள்வி ஆயத்தமானதும் ச கொணரப்பட்டான். அப்போது அச்சிறுவன் தொடங்கினுன் , அவனது பத்தியைக் கண் அரிச்சந்திரனுடைய பிணியைத் தீர்த்துவிட வாழ்ந்து பெரும்புகழ் நிறுவிய முனிவனுய் இதேபோக்கிலுள்ள மற்முெரு பிரசித்தி யாடலிற் கலந்துகொண்டவனுய நசிகேதன் வாசசிரவசன் என்னும் பார்ப்பாைெருவ பிறர்க்குக் கொடுத்துவிடுவதாக உறுதியுரைத் செய்த புரோகிதருக்குத் தன் செல்வமெல்ல மகனுகிய நசிகேதன் தன் தந்தையிடம் கண்டு அவனை நேர்க்கி, ‘அருமைத் தந்ை என்று கேட்டான். தந்தையோ அதற்கு வி மூன்மும்முறை அவ்வினுவைக் கேட்டபோது எமனுக்குக் கொடுப்பேன்!” என்று கூறின6

கு இந்தியா
திறந்தபின் புதல்வர் மட்டுமே சொத்துக்கு ஆயின் இக்கோட்பாட்டு மரபுமே குடும்பத் டையவனல்லன் என்பதையும், அவன் தன் பராமரிக்குமொரு மேற்பார்வையாளனே றது. இவ்விரு கோட்பாடுகளும் இடைக் ந்துக்கு முன்னரிருந்த வழக்குக்கள் சட்டக் களே இவை.
* தம் மக்கண்மீது தனியுரிமை யுடைய பெரிதும் பயின்றுள்ள சில பண்டைக் கு, செபதாவின் மகள் ஆகியோர்பற்றிய மன. இக்கதைகளுள் மிகவும் புகழ்வாய்ந்
என்பான் மகப்பேறின்மையால் மனம் ) யான் அவனை வருணதேவனுக்குப் பலி விரைவில் அவனுக்கு ஒர் ஆண்மகவு பிறந் பெயருமிடப்பட்டது. ஆயின், இயல்பா ய நிறைவேற்ற விருப்பமில்லாது போயி அவ்வரசற்கு உடல்விக்க நோயை வருவித் உரோகிதனைப் பலியிடத் துணிந்தான் ; ளங் காளையாகவிருந்தான்; தந்தையின் காடுக்க மறுத்துக் காட்டுக்கோடி அங்கே
ன்னும் பார்ப்பானுெருவனைத் தலைப்பட்டு, தனக்குப் பதிலாகக் கொல்லப்படுதற்கு சுனச்சேபனை வாங்கினன். உரோகிதனுக் 1ற்கு வருணனும் உடன்பட்டான் ; பின் ஞ் செய்யுமாறு அப்பார்ப்பனச் சிறுவன வைத்தான். அசீகர்த்தன் மேலும் இரு ல் தன் மகனைக் கட்டி, வெட்டிக் கொல்ல *னச்சேபன் பலியிடப்படுதற்காக அங்கே தேவர்களைப் பரவிப் பாசுரங்கள் பாடத் ட வருணன் அவன்பாற் கருணைகொண்டு, ட்டான் , சுனச்சேபணும் நெடுநாள் உயிர்
விளங்கினன். பெற்ற கதை கடோபநிடதத்தின் உரை ாப்பற்றியது. ன் தன் உடைமைகளெல்லாவற்றையும் ந்து, அதன்படியே தன்பொருட்டு வேள்வி pாவற்றையும் கொடுத்தான். அவனுடைய இன்னுமோர் உடைமை இருப்பதைக் தயே, என்னை யாருக்குக் கொடுப்பீர்?? டைபகராதிருந்தான் ; ஆனல் நசிகேதன் ர அவன் சினக்கொண்டு, “நான் உன்னை
št.

Page 245
சூபியதேவன். தூண் போ
ξύ Γιεμι. α + Γκή ιερίαμμ, ίδιαμεrη η ειλε α) η είίοι இ
Lair II: Tri இசைவல்லுநரும்,
ri, Ilo, Talu T. விட்டுறு
யேடுத்து நீே
குத்தர் காலச் சிற்பம்,
 
 

if drchaeology, ίδαμενη πεπί οι Ιηdια
நிகை, பாவயா, ருவாவியர்,
H. B. Farself Hiruz.
பன்றியுருவேடுத்துப் பேரண்டப் பெருகடனிலிருந்து புளியை விநிறுத்தல், மாபெரும் பாறைக் விற்பம், உதயகிரி, பிங்ரா, ம.பா
inful in XXXVII

Page 246
Poria d !
போதிசத்துவர் ஒருவருடைய உடற்குறை, gorfiúLILLio XXXVIII
 

lërë Museur, Group Copyright
சாஞ்சி. கி.பி. கி.ஆம் நூற்றண்டு.

Page 247
சமூகம் : வருணம்,
நசிகேதன் பணிவோடு எமனுடைய அ வேளை அரண்மனையில் இருக்கவில்லை. ந8 பின்பே எமன் அரண்மனைக்குத் திருப் நீண்டகாலம் காத்திருக்கவைத்த தவற்று மூன்று வரங்கொடுக்க முன்வந்தான். மு பெற்றதோடு தந்தையின் சினத்தையும் த வேள்வியின் மறைபொருளே அறிந்தான் ; உயிரின் நிலை என்னும் இரகசியத்தை இறுதியாகச் சொன்ன அறிவாராய்ச்சியே
பழைய அறநூல்கள் சில தந்தைக்குத் விற்பதற்கோ, கைவிடுவதற்கோ உரிடை கள் அவ்வாறு நிகழ்ந்துள்ளதென்பதை
நூல்கள் * அத்தகைய செயலை ஐயத்துக்கி யினது உயிர்மேல் தந்தைக்கு உரிமைய ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டிலது ; ஆயின் மகன் களுள் ஒன்றென அர்த்தசாத்திரங் கருது காகத் தந்தையைக் கோறலுமே அனுமதி இயல்பாகவே விட்டாற் கூட்டுக் குடு காத அளவுக்குப் பெருத்துவிடும் ; ஆதல பாடுசெய்துளது. பெரியதொரு கூட்டுக் ரித்தனர்; ஏனெனில், அவ்வாறு பிரிவத லும் தேவர்களும் மிகுதியாகப் பூசனைபெ சாதலாலும் என்க. பொதுவாகக் குடும்ப தது; அவ்வழிக் குடும்பச் சொத்து ஆ6 பண்டை இந்தியாவில் மரணமுறி எழு வில்லே , மூத்தமகன் ஒரோவொருகால் ஒ கூடுதலாகப் பெற்ருனன்றிச் சிறப்புரிபை குடும்பச் சொத்துப் பிரிவினை ஒருதலை பட்டதன்று. அவன் தவமேற்கொண்டு 2 பெற்றது. மிதாட்சா முறைப்படி, தந்ை யேனும் தீரா நோயுற்றவழியேனும், ணத்தாற் குடும்ப அலுவல்களே நட பாடின்றியே, மக்கள் தமக்குள் மனெ கொள்ளலாம். மேலும் விவிலிய வேதத் மக்களுள் ஒரோவொருவர் தம் பங்குகஃ விட்டு வெளியேறினு மேறுவர். ஆயி: தன்று ; தாயபாக முறையிலோ இது
தஆ.
பிரிவினை விடயத்திலே, மக்கள் இல்ல பங்குகள்பற்றிய நுணுக்கமான விதிகள் வேறு அறநூலாசிரியரைப் பொறுத்த பெரும்பாலான அறநூலாசிரியர் மகளி ஆயின், ஆசிரியர் பாஞ்ஞவல்கியர்*
*வெசந்தரன் என்பவனைப் பற்றிய பெளத்தப்

குடும்பம், தனியாள் 221
சண்மனைக்கு ஏகினன்; ஆயின் எமன் அவ் சிகேதன் மூன்றிரா அங்குத் தங்கியிருந்த bபினன். விருந்தினனுெருவனை அத்துணை றுக்காக வருந்திய எமன் நசிகேதனுக்கு தல் வாத்தால் அச்சிறுவன்" மீட்டும் உயிர் தணிவித்தான் ; இரண்டாம் வாத்தால் எரி மூன்ரும் வாத்தால் மரணத்துக்குப்பின் எமன்பாற் கேட்டு முற்றும் அறிந்தான் ; அவ்வுபநிடதப் பாடலாக அமைந்துளது. தன் மகனைப் பிறர்க்குக் கொடுப்பதற்கோ, மயளிக்கின்றன." மேற்போந்த பழங்கதை வலியுறுத்தும். * ஆயின் ஏனைப் பழைய கிடமில்லாமலே விலக்கியுள்ளன. தன் பிள்ளே புண்டென்பது யாண்டும் வெளிப்படையாக னக் கோறல் அறக்கொடுங் கொலைப்பாதகங் ரகின்றது ; அதற்கு மாமுகத், தற்காப்புக் கிக்கற்பாலதாகும். ம்பமானது வரவர வளர்ந்து, கட்டுக்கடங் )ால் அறநூல் அக்குடும்பம் பிரிவதற்கு ஏற் குடும்பம் பிரிவதைச் சட்டவாதிகள் ஆத ாற் குடும்பச் சடங்குகள் பெருகுமாதலா பற்று நாட்டுக்கு எளிதில் அருள்பாலிப்பா த் தலைவன் இறந்தபின்பே பிரிவினை நிகழ்ந் ண்மக்களுக்குட் பகிர்ந்துகொள்ளப்பட்டது. திவைப்பதற்கு எவ்வித ஏற்பாடும் இருக்க ருபங்கின் இருபதிலொரு கூற்றை மட்டுமே மயாக யாதொன்றும் பெற்றிலன். யாகத் தந்தை இறக்கும்வரை பின்போடப் உலகைத் துறந்தவழி அது ஒழுங்காக நடை தயானவன் மூத்துத் தளர்ச்சியெய்தியவழி தீநெறியொழுகியவழியேனும், வேறு கார த்தமாட்டாணுயவழியேனும் அவன் உடன் மாத்துக் குடும்பச் சொத்தைப் பிரித்துக் திற் கூறப்படும் ஊதாரி மகன் செய்தாங்கே, ாக் கேட்டுப் பெற்றுக்கொண்டு குடும்பத்தை னும் இது முற்ருக ஒப்புக்கொள்ளப்பட்ட செயலளவில் இயலாததொன்முகவேயிருந்
Tதவழி மற்றை உறவினர் பெறற் பாலவாய ர் வகுக்கப்பட்டுள்ளன. இவ்விதிகள் வெவ் நவரை ஓரளவு வேறுபட்டுச் செல்கின்றன. சிர்க்குச் சொத்துரிமையை பAறுத்துள்ளனர் , அனைவராலும் பிரமாணமாக ஏற்றுக்கொள்
பழங்கதையையும் ஒப்பிடுக (பக்கம் 399).

Page 248
222 வியத்
ளப்படுமாறு வகுத்துள்ள சொத்துரிை லொன்றிலே ஆண்மக்களையடுத்து மனை யும் வைத்துள்ளார். ஆண்மக்கள் ஒருவ ரிமை பெறுவதை மிதாட்சரகாசர்தம் மத வல்கியத்தையே ஆதாரமாகக்கொண்டு C குடும்ப உறுப்பினர்தம் தனிப்பட்ட சேர்ந்தவையாகக் கருதப்படவில்லை. உ பொருள் முதலியன அவற்றை உழைத்த6 பட்சம் இடைக்கால முதலாகவேனும் டெ காலத்தாற் பிந்தியவொரு கருத்தே யா அடிமை ஆகியோருடைய சொத்துக் குடு கின்ரு ராகலின். மனுவேயன்றி வேறுபல கூறியுள்ளனர். ஆயின், காலப்போக்கிலே யத் தொடங்கினபோலும்.
நால்வகை வி
இந்தியக் கொள்கையாளர் சமூகம் என வளர்த்துள்ளனரெனக் கண்டோம்; அவற் பதாகும்; மற்றையது வாழ்க்கை நிலை அ நிலைக் கருத்து வகுப்புக் கருத்திலும் கால கைப் பண்பு மிக்கதாயுமுள்ளது. ஆரியச் பட்டவாறே ஆரியனெருவனது வாழ்க்கை அவன் தன் பிள்ளைப் பருவங் கழித்துப் பூ அந்நிலையில் அவன் மாதரை மருவா விர; இல்லத்திற் றங்கி, ஒதலும் விரதங் காத் அவ்வாறு மாணுக்களுயிருந்து வேதங்கள் தியையேனும் கசடறக் கற்றுத் தேறியபின் சொற்படி பெண்ணுெருத்தியை மணந்து வாழ்க்கையின் நடுக் கூற்றைப் பெரும்பா, அவ்வாற்றல் தன் கால்வழியை நிலைநாட்டி தவஞ்செய்யு மொழுக்கத்தான் (வானப்பி னத்தாலும் தவத்தாலும் உலகப் பற்றுக் முடிவில் முதுமைப்பருவத்தே தன் தவச் வன் (சன்னியாசி) ஆனன். அந்நிலையிலே றவனுய் அவன் உறைவிட மொன்றின்றி
இவ்வாழ்க்கைத் திட்டம் உண்மை நிலை வுளது. இளைஞர் பலர், விதிப்படி வாழ்க் நிலைகளுக்கு ஒருபோதுமே சென்றிலர் ; சென்றனர். பண்டை இந்தியாவில் வாழ்ந் முதியோரல்லர் என்பது வெளிப்படை, இருந்திருப்பர்; அன்றேல் இல்வாழ்க்ை துறவு பூண்டிருப்பர். இந்த நால்வகை யுண்மைகளை இலட்சியமாக வகுத்துக்ெ
டொன்று முரண்பட்ட குறிக்கோள்களாய

கு இந்தியா
பெறுவார் முதன்மை வரிசைப் பட்டிய வியையும் மனைவிக்குப்பின் பெண்மக்களை கும் உயிரோடில்லாதவழி மனைவி சொத்து ம் ஒப்புக்கொள்கின்றது; இம் மதம் யாஞ்ஞ தான்றியது.
உடைமைகள் கூட்டுக் குடும்ப்ச் சொத்திற் றுப்பினர்தம் சொந்த உழைப்பு, பரிசிற் ர்க்கே உரியவை என்ற கருத்துக் குறைந்த ாதுவாக நிலவிவந்துளது. ஆயினும் இது ல்வேண்டும் ; ஏனெனில், மகன், மனைவி, ம்பத் தலைவனுக்கே உரியதென மனு கூறு பழைய நீதிநூலாசிரியரும் இதே விதியைக் குடும்பத் தலைவனுடைய உரிமைகள் குறை
ாழ்க்கை நிலை
ாபது பற்றி இருவகை எண்ணக் கருக்களை அறுள் ஒன்று வகுப்பு அல்லது வருணம் என் |ல்லது ஆச்சிரமம் என்பதாகும். வாழ்க்கை த்தாற் பிற்பட்டது; அன்றியும் அது செயற் சமூகம் நான்கு வகுப்புக்களாகப் பிரிக்கப் யும் நான்கு நிலைகளாகப் பிரிக்கப்பட்டது. பூனூல் அணிந்தகாலைப் பிரமச்சாரி ஆனன். தம் பூண்டு, மாணுக்களுகத் தன் ஆசாரியன் தலுமாய ஒழுக்கத்தை மேற்கொண்டான். முழுவதையேனும் அவற்றில் ஒரு பகு எனர்ப் பெற்ருர் இல்லத்துக்கு மீண்டு, அவர் இல்வாழ்வான் (கிருகத்தன்) ஆன்ை. அவன் லுந் தாண்டிப், பேரப்பிள்ளைகளையுங் கண்டு, -யபின் இல்லத்தை விட்டுக் காட்டுக் கேகித் rத்தன்) ஆனன். அந்நிலையில் அவன் தியா நளினின்றும் தன் ஆன்மாவினை விடுவித்து, சாலையையும் விட்டு முற்றத் துறந்த முனி உலகப் பற்றுக்களெல்லாம் ஒருங்கறப் பெற் ஊர்தோறும் உழிதந்தான்.
யை யன்றி, இலட்சியத்தையே குறிப்பதாக கையின் முதல் நிலையைக் கடந்து அடுத்த ஒரு சிலரே இரண்டாம் நிலைக்கு அப்பாற் தவத்தோர் துறவோர் ஆகியோருட் பலர் அன்னர் இல்லற நிலையிற் சிறிது காலமே யை மேற்கொள்ளாது இளமையிலேயே வாழ்க்கைநிலைத் தொடரானது வாழ்க்கை ாண்டதோர் அமைப்பென்பதும், ஒன்றே கல்வி, இல்லறம், துறவறம் என்னும் மூன்

Page 249
சமூகம் : வருணம்,
றுக்கும் ஒரு வாழ்க்கைக் காலத்திலேயே முயற்சியென்பதும் வெளிப்படை இல்வாழ் யிலே துறவு பூணுமாறு இளைஞரைத் து புறச் சமயங்களுக்கு மறுப்பாகவே ஆச்சி) வாக்கப்பட்டதாகலாம் ; அப்புறச்சமயங்க கத்தை வைதிகர் முதலில் ஏற்றுக்கொள் கைய வழக்கத்துக்கும் வைதிக நூல்கள் இ நிலைகள் செயற்கை யமைப்புக்களேயாயினு ஓர் இலட்சியமாகக் கொண்டு கடைப்பிடிக் மாற் கருதத்தக்கன. அன்றியும் தனியொரு தற்கு அவை ஓர் சட்டகமாகவும் உதவுவன்
இந்நால்வகை நிலைத் திட்டத்தின்படி, வி பிறப்போடு தொடங்காது, இரண்டாம் பிற நயனத்தோடு) தொடங்கியது. ஆகவே பி சமுதாயத்தில் முழு உறுப்பினனுக இடம் யைச் சூழ்ந்து எத்தனையோ சமயச் சட அவன் பிறப்பதற்கு முன்னரே தொடங்கி வாழ்க்கையின் தொடக்கம் முதல் முடிவுை யும் விதித்து, அவ்வாழ்க்கை நெறியை வன கள் செய்திருத்தலரிது. பொதுவாக ஒப் குறைய நாற்பது சமயச் சடங்குகள் (ச) சடங்குகள் கருவாதல் முதல் இறத்தல்வ அகப்படுத்தியவையாக அமைந்தன. இவற் லால் ஆரியருள் மதிப்புக்குரியா ரெல்லாம்
as:
சமயவழி யொழுகிய இந்து ஒருவனுடை கருமங்களில் முதன் மூன்றும் பிறப்பதற்கு ச்ெ செய்யப்பட்ட கருப்பாதானமும், ஆன புஞ்சவனமும், அன்னையின் கருப்பையிற் பட்ட சீமந்தோன்னயனமும் ஆகும். சாத தற்குமுன் செய்யப்பட்டது; அப்போது அதன் நாவில் தேனையும் நெய்யையுங் கை ஆப்பட்டது. இப்பெயர் பிள்ளையின் உபந மாக வைத்திருக்கப்படல் வேண்டும். பின் ரும் தீட்டுடையவராயினர்; ஆதலால், அ சடங்குகளிற் கலந்து கொள்ளற்குத் தகு பிள்ளைக்குப் பொது வழக்குப் பெய நாமதேயம்). இச் சடங்கோடு புனிற்று வ (கர்ண வேதனம்), வீட்டுக்கு வெளியே முதற் காட்டுதல் (நிட்கிரமணம்) என் பட்ட பிற சிறு சடங்குகளாம்; சமயாச
வாக எல்லாக் காலத்துங் கருதப்பட்டில.

குடும்பம், தனியாள் 223
இடமளித்தற்குச் செய்துகொண்டதோர் க்கையை முற்முகவே விலக்கிவிட்டு இளமை "ண்டிய பெளத்தமும் சமணமும் போன்ற "ம முறையானது ஓரளவு வைதிகரால் உரு ள் வலியுறுத்திய இளமைத் துறவு வழக் ளாது போயினும், பிற்காலங்களில் அத்த டமளித்துள்ளன. இந் நால்வகை வாழ்க்கை ம், பண்டை இந்தியாவிற் பலர் இவற்றை கே முயன்றுள்ளனர்; ஆதலால் அவை எம் நவரின் வாழ்க்கையை அமைத்துக் காண்ப
Яг.
ாழ்க்கையானது அன்னை வயிற்றிற் பிறந்த றப்பாகிய பூனூலணியுஞ் சடங்கோடே (உப |ள்ளேப் பருவத்திலுள்ள ஒருவன் ஆரியச் பெற்றிலன்; ஆயினும் அவன் வாழ்க்கை ங்குகள் அமைந்திருந்தன; இச்சடங்குகள் விட்டன. இந்து சமயம் தன் உறுப்பினரது ர எத்தனையோ சடங்குகளையும் கருமங்களை ரையறை செய்திருப்பதுபோல் வேறு சமயங் புக்கொள்ளப்படுமோர் கணிப்பின்படி ஏறக் முக்காரங்கள்) விதிக்கப்பட்டிருந்தன; இச் சை ஒருவனுடைய முழு வாழ்க்கைகையும் bறிற் சில சாலவுஞ் சிறப்பு வாய்ந்தவையாத
அவற்றைத் தவருது செய்து வந்தனர்.
ன்ளை
டய வாழ்க்கையிற் செய்யப்பட்ட பல்வகைக் முன் நிகழ்ந்தன. அவை கருவுறுதற் பொருட் ண்மகப் பேற்றின் பொருட்டுச் செய்யப்பட்ட பிள்ளை ஏமமாயிருத்தற் பொருட்டுச் செய்யப் கருமம் என்பது கொப்பூழ்க் கொடி அறுப்ப குழந்தையின் காதுகளில் மந்திர மோதி, மந்து தடவி, அதற்கொரு பெயருங் கொடுக் யனச் சடங்குவரை பெற்றேரால் இரகசிய ாளை பிறந்தபோது அப்பிள்ளையும் பெற்ருே புக்காலத்தில் அவர் சாதாரணமான சமயச் கியற்றவராயினர். பத்து நாட்களுக்குப் பின் ர் இடப்பட்டது (நாமகரணம் அல்லது ாலாமையும் (தீட்டு) தீர்ந்தது. காதுகுத்தல் பிள்ளையைக் கொணர்ந்து கதிரவனை முதன் னுமிரண்டும் பிள்ளைப் பருவத்திற் செய்யப் "ர முறைப்படி இவை தனிச் சிறப்புடையன

Page 250
224 வியத்
பிள்ளைக்கு முதலுணவு தீற்றுதல் (அ: காகக் கொண்டாடப்பட்ட்து. இது ஆரு வோர் எரிவளர்த்து நெய்யாவுதி சொரிந் ஒரு கவளம் இறைச்சியேனும், மீனேனுப் ருேடு கலந்து தீற்றப்புட்டது , பிற்கால வாறு தீற்றப்பட்டது. மூன்ரும் ஆண்டி நடைபெற்றது; இது ஆண்பிள்ளைகட்கு ப களுடன் பிள்ளையின் தலையை மழித்து மாறு விடப்பட்டது. சமயாசார முறைப் மியைத் தன் வாழ்நாள் முழுவதுமே கை முதன் முதலாக எழுத்துக் கற்கத் தொ றது; ஆயின் இஃது அத்துணை முதன்டை
இச்சடங்குகளிற் பல இஞ்ஞான்று மு செய்யப்படினும் அவை அருகியே வந்துவ பெண்பிள்ளைகளைப் பொறுத்தவரை, உய தாரும் இவற்றை ஒழுங்காகச் செய்தனே சடங்குகளின் எண்ணிக்கையை நோக் களுக்கு எத்துணை முதன்மையிருந்ததென் பழைய பாசுரங்கள் இயற்றப்பட்ட காலபெறலரும் பேருகக் கருதப்படலாயிற்று. வாற்ருல் அவன் இடையூறிலாது மறுமை வன் ஒருவனுயினும் இருத்தல் இன்றியை புதல்வரையொத்த சிறப்புடையவராகக் க களில் விரும்பிய பலனை அன்னர் ஈட்டி யிருந்தது. ஆதலாற் சமயச் சார்பான ஏ புதல்வர் இல்லையானுற் கால்வழி அற்றுவி வரைப் பெறுதல் வேண்டுமென்னும் விழை மேலும் மிகுவிப்பதாயிற்று.
இனி, பெண்பிள்ளைகள் பெற்ருேருக்கு அவர் திருமணஞ் செய்தபின், வைதிக வ களுக்கே உரியராய் விடுதலின் பெற்ருே வல்லாால்லர். அன்றியும் திருமணக் கால யாலும் பெற்றேர் பெண்மக்கட் பேற்றை பிள்ளைகள் விரும்பப்படாமைக்கு நடைமு லாற்ருனும் ஆண்பாலர்க்கே சார்பாக அன புறத்தே கைவிட்டமைக்கோ, கொலை செய் பூட்டுவதாயுளது. பிற்காலத்தே இராசபுத் பாலும் கொலை செய்யப்பட்டமை தெளிவு காலங்களிலும் இவ்வாறே செய்திருத்தலு, பெண்மகவுகள் புறத்தே கைவிடப்பட்ட தெளிவான குறிப்பு யாதுங் காணப்படவில் மகவுகள் பிறந்தகாலைப் பெற்றேர் எ போலவே அவரையும் ஆதரித்துப் போற்

|கு இந்தியா
ானப் பிராசனம்) சிறப்பு மிக்கதோர் சடங் ந் திங்களில் நடைபெற்றது. வேள்வி செய் து வேத மந்திரங்களை ஒலிக்கப், பிள்ளைக்கு , சோறேனும் தயிர், தேன், நெய் என்பவற் 7களில் வழக்கமாகச் சோறு மட்டுமே இவ் ற் குடுமிவைத்தற் சடங்கு (குடாகருமம்) ட்டுமே உரியது. பல்வகை வேள்விச் சடங்கு டச்சியில் ஒரு சிறு குடுமிமட்டுமே இருக்கு படி யொழுகும் பார்ப்பான் இவ்வுச்சிக் குடு ாயமாட்டான். இதற்குப் பின்னர்ப் பிள்ளை டங்கியபோது மற்ருெரு சடங்கு நடைபெற்
வாய்ந்த தொன்முகக் கருதப்படவில்லை.
மறையாகச் செய்யப்படுவதில்லை; அவ்வாறு ாளன. பண்டைக் காலத்திலும், குறிப்பாகப் ர் வருணங்களிலுமே, ஒவ்வொரு குடும்பத் சா வென்பது ஐயுறற்பாலது. ஆயினும் இச் கப், பெற்றேரின் வாழ்க்கையிலே பிள்ளை ாபது புலனுகும். இருக்கு வேதத்தின் மிகப் முதலாகவே புதல்வர்ப் பேறு பெற்றேர்க்குப் தந்தையின் இறுதிக் கடன் கழித்து, அவ் புலகிற் புகுவதை உறுதிசெய்வதற்குப் புதல் மயாத தாயிற்று. சுவீகாரபுத்திரர் சொந்தப் ருதப்பட்டிலர்; அன்றியும் சிராத்தச் சடங்கு த்தருவாரோ என்பதும் ஐயத்துக்குரியதா துக்கள் புதல்வர்ப் பேற்றை வற்புறுத்தின. டுமென இந்துக்கள் கருதினாாதலின், புதல் 2வை இந்துக்களின் குடும்பப் பற்றுணர்ச்சி
மறுமை யுலகில் துணைசெய்ய வல்லாால்லர் ; ழக்கப்படி தத்தம் கணவருடைய குடும்பங் ரின் கால்வழியை நிலைபெறச் செய்யவும் க்திற் சீதனங் கொடுக்கவேண்டியிருந்தமை அத்துணை விரும்பினால்லர். எனவே பெண் றையிற் பல காரணங்கள் இருந்தன. பல் மந்தவொரு நாகரிகத்திற் பெண்மகவுகளைப் தமைக்கோ சான்று காணப்படாமை வியப் திர குடும்பங்களிற் பெண்மகவுகள் பெரும் மிக்க வறுமையுற்ற பெற்றேர் எல்லாக் வ் கூடும். ஆயின், பழைய அறநூல்களிலே மைக்கோ, கொலை செய்யப்பட்டமைக்கோ லை. சிறந்த இந்தியக் குடும்பங்களிற் பெண் ருந்தியிருப்பாரேனும், ஆண்பிள்ளைகளைப்
வளர்த்தனர்.

Page 251
சமூகம் : வருணம்,
இலக்கியங்களைப் பார்க்கும்போது பண் இன்பமானதொன்முக இருந்ததென்னுங் கி டாகின்றது. “அடியாத பிள்ளை படியாது தில் இல்லையென்றே சொல்லலாம். பொது டிப் பாராட்டிச் செல்வங்காட்டி, அவைக ளவு சுதந்திரமுங் கொடுத்தே வளர்த்துவ பியச் சிமுர் பலர் இக்காலம் வரை பெற்றி லக்கியங்களில் அன்புகனிய வருணிக்கப்ட ரெல்லாம் பெரும்பாலும் பெற்முேரின் கா, னல் துடுக்குத்தனம் வளாப்பெற்றவரா வருணனையொன்று வருமாறு :
“ காரண மின்றிக் கனிவாய் ம எருறச் சிரிக்கையில் ஓரள வ அரும்பித் தோன்றும் அழகிய விரும்பிப் பேச முயல்கையில் ( குழவினைப் பழித்த மழலைமென் மடிமீ தமா வரூஉந்தம் மக்கள் உடலுறு புழுதி படிதலிற் றம்ே அழுக்குறப் பெறுவோ ரம்ம விழுப்பயன் பெற்றர் வாழ்வினி இச் செய்யுள் பேரரசன் ஒருவனது கூ யின்றிப் புழுதியில் விளையாடினரென்பது மகிழ்ந்தனரென்பதும் இதனுல் அறியக்கி ஆயின் சிறுபிள்ளையின் கட்டுப்பாடில்ல பிள்ளையாயின், நடக்கத் தொடங்கியவுடன் விட்டுப் பிள்ளையாயின் கல்வி கற்கத் தொ தனது நான்காம் அல்லது ஐந்தாம் ஆண் செல்வர் மனைகளிலே குடும்பத்திலுள்ள தற்கு ஆசிரியர் அமர்த்தப்பட்டனர்; ஆ சேர்ந்த ஊர்ப்பள்ளிகளிற் கல்வி யளிக்கட் யாததென ஒருபோதுமே கருதப்பட்டதி னும் புறக்கணிக்கப்பட்டாால்லர். நன்கு யறிவு வாய்ந்தவராகவே விளங்கினர்.
ஒரு பிள்ளையின் தொடக்கநிலைக் கல்வி கணிதமும் எப்போதும் இடம் பெற்றிரு பிள்ளைப் பருவத்தில் அவன் ஆரியச் சமு கொள்ளப்பட்டிலன்; ஆதலின் அவனது பூனூல் அணிந்தபோதே அவன் வேத தொழிலை மேற்கொள்ளற் கேற்றவாறு நெறியைத் தொடங்குதற்கும் உரிய பக்கு
பூனூல் இளஞ் சிறுவஞெருவனுக்கு இரண்டா ணத்திலும் சமூகத்திலும் முழு உறுப்
உரிமை யளித்ததுமான உபநயனம் என்!

குடும்பம், தனியாள் 225
டை இந்தியாவில் பிள்ளைகளின் வாழ்க்கை ருத்தே பொதுவாக எம் முள்ளத்தில் உண் ’ என்பது போன்ற மூதுரைகள் அக்காலத் வாகப் பெற்றர் தங் குழந்தைகளைச் சீராட் விருப்பங்களைத் திருத்திப்படுத்தி, ஒர ந்தனர்; இத்தகைய சிறப்புக்களை ஐரோப் ருக்கவில்லை. பிள்ளைகளைப் பற்றிச் செய்யுளி பட்டிருக்கும் வருணனைகளை நோக்க, அவ தற் செல்வங்களாகவும் அளவுகடந்த அன்பி கவும் காணப்படுகின்றனர். காளிதாசரின்
லர்த்தி ாங்கே பல்லொடும் வெளிவரும்
மொ ழியொடும்
மய்
66°C ''
ற்ருகவுளது ; அரசரர்தம் மகாருமே ஆடை ம் மூத்தோர் அவரை அன்புடன் அணைத்து டக்கின்றன.
Tத வாழ்க்கை விரைவிற் கழிந்தது. ஏழைப் அவன் வேலை செய்தல் வேண்டும் , செல்வர் டங்கல் வேண்டும். வழக்கமாக ஒரு சிறுவன் டில் நெடுங்கணக்குக் கற்கத் தொடங்கினன். சிறர்களுக்குப் பாடஞ் சொல்லிக் கொடுத் யின், இடைக் காலங்களிலே கோயில்களைச் பட்டது. பெண்களுக்குக் கல்வி இன்றியமை ல்லையாயினும், பெண்பிள்ளைகள் எவ்வாற்ற
வளர்க்கப்பட்ட மகளிர் வழக்கமாகக் கல்வி
க்குரிய பாடவிதானத்தில் வாசிப்பும் எண் தனவாகவே தோன்றுகின்றன. ஆயின், இப் தாயத்தில் முழு உறுப்பினனுகச் சேர்த்துக் முறையான கல்வி இன்னுந் தொடங்கவில்லை. சங்களை ஒதுதற்கும், தன் மூதாதையரின் விரிவான முறையிலமைந்தவொரு பயிற்சி வநிலை எய்தினன்.
தரித்தல்.
b பிறப்பை வழங்கியதும், அவன் தன் வரு பினகைக் கலந்துகொள்வதற்கு அவனுக்கு வம் பெருஞ் சடங்கு பார்ப்பனர், சத்திரியர்,

Page 252
226 வியத்த
வைசியரென்னும் மூன்று வருணத்தார்க் மற்றைக் கீழ்க்குலத்தாரும் அதனைச் செ. மிக்க சமயநூல்களைக் கேட்பதற்கேனும் உரிமையளிக்கப்பட்டதில்லை. உபநயனச் துக்கு வருணம் வேறுபட்டது. பார்ப்பாலு குப் பதினுெராம் அகவையிலும் வைசியg நயனஞ் செய்யத்தக்கது.
இஃது, ஆரிய மக்கள் இந்தியக் கிளையின் ததற்கு முற்பட்ட தொல்பழங் காலந்ே சடங்காகும். ஏனெனிற் பண்டைக் கால திரிய மதத்தாரிடமும் இத்தகையதொரு சடங்கை இற்றைக்காலத்துப் பார்சிமக்கள் னர். பூனூல் தரித்தலே இச்சடங்கின் முத ஒரு துறவியின் உடையணிந்து கையிலே வலத்தோளின் மேலாகவும் இடக்கையில் பூனூல் (யஞ்ஞோபவிதம்) அணிவிக்கப்ப சிறுவன் பின்னர்க் களையாது எப்போதுடே களை ஒன்று சேர்த்து முறுக்கிய நூல் மூ: முப்புரி நூல் எனப்படும்). பார்ப்பனர், க ணத்தார்க்குமுரிய பூனூல் முறையே பரு மயிராலும் செய்யப்பட்டவையாகும். பூணு போற்றப்பட்டது; வைதிகர் இன்னும் அத னைக் களைந்தவழி, அல்லது மாசுபடுத்திய6 காளானதோடு ஒழுக்கத்தூய்மையும் இழ மட்டுமே அம்மாசினைக் கழுவுதல் முடியும். இச்சடங்கிலே, புரோகிதன் இளைஞனுை உபதேசித்தான். காயத்திரி யென்பது இரு பாட்டாகும் " இது சவித்திரு என்னும் பாடப்பட்டுளது. இந்துக்களுடைய சமய தான இருக்கு வேதத்தில் இதுவே சாலவு றப்பட்டு வருகின்றது. எல்லாச் சமயச் தாகிய இம்மந்திரமானது, கிறித்து சமய, போன்ற இடத்தை இந்துமதத்திற் பெற். வர் எல்லார்க்கும் உரியதாயிருக்கக், காய தாரான் மட்டுமே ஒதப்படுதற் குரியதாயுடு
*தத் சவிதுர் வரேணியம்
பர்க்கோ தேவசிய தீமகி தியோ யோ ந: பிரச்சோத “செங்கதிர்த் தேவன்* சேண்வி சிந்தையில் வைக்குது மன்ஞ் உந்தியெம் முளத்தை ஊக்கு
செங்கதிர்த்தேவன் என்றது சவித்திருவைக்

ரு இந்தியா
மட்டுமே உரியதாயிருந்தது. குத்திரரும் ய அனுமதிக்கப்பட்டிலர் ; மேலும் சிறப்பு கற்பதற்கேனும் அவர்க்கு ஒருபோதுமே சடங்கு செய்வதற்குரிய வயது வருணத் க்கு எட்டாம் அகவையிலும் சத்திரியனுக்
/க்குப் பன்னிரண்டாம் அகவையிலும் உப
ராகவும் இரானியக் கிளையினராகவும் பிரிந் தாட்டே அவரிடைப் பயின்றுவந்ததோர் த்துப் பாரசிகத்தில் வாழ்ந்த சொரோத் சடங்கு பயின்றுள்ளதாதலின் என்க. இச் ஒரு முறையில் இன்றும் செய்து வருகின்ற ன்மைவாய்ந்த கருமமாயிருந்தது. சிறுவன் தண்டொன்றைப் பிடித்து நிற்க, அவனது 7 கீழாகவும் பொருந்தித் தொங்குமாறு ட்டது. அவ்வாறு அணிவித்த பூணுாலை அச் D தரித்திருத்தல் வேண்டும். ஒன்பது இழை ன்று சேர்ந்தது இப்பூனூல் (இதனுல் இது :த்திரியர், வைசியர் என்னும் மூன்று வரு நத்திப் பஞ்சினுலும் சணலினுலும் கம்பளி ால் சிறப்பு மிக்கதோர் சமயச் சின்னமாகப் னை அவ்வாறே போற்றி வருகின்றனர். அத வழி அதற்குரியவன் பெரும் அவமானத்துக் ழந்தவனுணுன்; அருந்தவஞ் செய்வதனல்
டய செவியிற் காயத்திரி மந்திரத்தையும் க்கு வேதப் பாசுர மொன்றில் வரும் ஒரு பழைய ஞாயிற்றுக் கடவுளே விளித்துப் நூல்களுள் ஈடுமெடுப்புமில்லாப் பீடுடைய திப்பியமான பகுதியென இன்னும் போற் Fடங்குகளிலும் கிரியைகளிலும் ஒதப்படுவ த்திலே ' கருத்தரின் செபம் பெற்றுள்ளது 1ளது. ஆயின், கருத்தரின் செபம் கிறித்த ந்திரி மந்திரமோ முதன் மூன்று வருணத் @·
9y
ாத் ாங் கவிரொளி ୋt
தற் பொருட்டே. ر*
குறிக்கும்.

Page 253
சமூகம் : வருணம்,
"இரு பிறப்பாளர் ” என்னும் பெயர் : குமே ஏற்புடைத்தாயினும், அது கால பெயரெனவே பெரும்பாலும் கொள்ளப்ட முன்னரே சத்திரிய வைசிய வருணத்தாரி கைவிட்டனராகலாம். ஆயினும் பார்ப்ப நாள்வரை பேணிவருகின்றனர் ; வைதிக னுஞ் செய்யப்பட்டுவருகின்றது. வேதகா கால் உபநயனஞ் செய்யப்பட்டதாயினும் பிள்ளைகளுக்கு மட்டுமே செய்யப்படுவதா இச்சடங்கிலே கலவிசார்ந்த வெளிப்பை லலாம். மிகப் பழைய மக்கட் கூட்டத்தார் சடங்குகளும் போன்று, இளைஞனைக் கல தொரு சடங்காக இஃது ஒருபோதும் கரு இளைஞன் இன்னும் குற்றவையினனுகவே நிலையை அடைந்தவனனன். எதிர்காலத்தி குத் தன்னைக் தகுதியுடையவனுக்கிக் கொ கசடறக் கற்றலே இனி அவன் மேற்கொள் காக்கும் மாணுக்களுக (பிரமச்சாரியாக)
விழைச்சின்றி இருத்தல் வேண்டும்.
வேதநூல் வகுத்துள்ள இலட்சியப்படி பார்ப்பன ஆசான் (குரு) இல்லத்திலே ஆசான் ஒரு வறிய துறவியே யென்று பன அனுக்கு உணவு இரந்து வருவது மாணுக் பட்டது; ஆயின், இவ்விதி ஒழுங்காகக் வில்லை. எனினும் மாணுக்கணுனவன் தன் வழிபட்டு, அவற்கு வேண்டிய உதவிகை எதிர்கூருது பணிந்தொழுகுதல் வேண்டுெ மானுக்கன் பயின்ற முதற் பாடங்க வந்தனம்) ஆகும்; அஃதாவது காலை, ந6 யும் வழிபாடென்க. இவ்வழிபாட்டிலே க நீரைச் சிறிதளவு உட்கொண்டு தெளித்த நீர் இறுத்தலும் (தருப்பணஞ் செய்தலு கடவுளாகக் கொள்ளப்படாமல் வழிபடு ணுெவின் அல்லது சிவனின் அடையா யாவும் இருபிறப்பாளர் யாவராலுஞ் செ இன்னுஞ் செய்யப்பட்டு வருகின்றன.
வேதப் பயிற்சியே கல்வியில் முதலிடப் தற்காக மானுக்கர் நெடும் பொழுது அப் தில் அமர்ந்து, தன்னைச் சூழ்ந்திருந்த வேதப் பாடல்களைச் சொல்ல, அம்மாணக் களை ஒன்றன்பின் ஒன்முக நெட்டுருச் செ றின் மேற்பட்ட வேதங்களையோ முற்ரு

குடும்பம், தனியாள் 227
உபநயனஞ் செய்து கொண்டவர் எல்லாருக் ஸ்ப்போக்கிற் பார்ப்பனருக்குரிய மற்ருெரு பட்டமையால், ஒருகாற் கிறித்து ஊழிக்கு ற் பலர் இச்சடங்கை முறைப்படி செய்யாது னால்லாதார் சிலர் இச்சடங்கை இற்றை ப் பார்ப்பனக் குடும்பங்களில் இஃது இன் லத்திற் பெண்பிள்ளைகளுக்கும் ஒரோவொரு 2, பின்னர் இச்சடங்கு வழக்கமாக ஆண்
டயான குறியீடு யாதுமில்லையென்றே சொல் சிடைப் பயின்ற சுன்னத்தும் பிற உபதேசச் வியொழுக்க வாழ்க்கையிற் பொருத்திவிடுவ தப்பட்டிலது. உபநயனஞ் செய்து கொண்ட யிருந்தான் ; ஆயினும் அவன் ஆரியனுடைய ல் இல்லறத்தை ஏற்று இனிது நடாத்துதற் ள்ளும் பொருட்டுச் சமய நூல்களை யெல்லாம் ாளவேண்டிய கடமையாக விருந்தது. விரதங் இன்னும் பல ஆண்டுகளுக்கு அவன் இணை
கல்வி
பிரமச்சாரி யொருவனது கல்விப்பயிற்சி நடைபெற்றது. இவ்வாறு கல்வி பயிற்றிய ழைய நூல்கள் சில பகருகின்றன; தன் ஆசா கனுடைய கடமைகளுள் ஒன்முகக் கருதப் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட தொன்முகத் தோன்ற ஆசானைத் தெய்வம்போல் மதித்து வணங்கி ளயெல்லாஞ் செய்து, அவன் ஏவல்களுக்கு
மன எதிர்பார்க்கப்பட்டான். ளுள் ஒன்று அந்தி வழிபாடு (சந்தியா ண்பகல், மாலை என்னும் முக்காலத்தும் செய் ாயத்திரி மந்திர மோதலும், மூச்சடக்கலும், லும் (ஆசமனஞ் செய்தலும்), கதிரோனுக்கு ம்) இடம் பெற்றன ; கதிரவன், ஞாயிற்றுக் நிவோனுடைய சிறப்புத் தெய்வமான விட் ளமாகவே கருதப்பட்டான். இச்சடங்குகள்
ப்யற்பாலன ; இவை வெவ்வேறு வடிவத்தில்
> பெற்றிருந்தது; வேதத்தைக் கரைகாண்ப பயிற்சியில் ஈடுபடுவாராயினர். ஆசான் நிலத் சிலராய மாணுக்கருக்கு வாய்ப்பாடமாக கர் நாடோறும் பல மணி நேரம் அப்பாடல் ய்தனர். இவ்வாறே ஒரு வேதத்தையோ ஒன்
க மனப்பாடஞ் செய்யும்வுரை, பாடல்களை

Page 254
228 வியத்த
மீட்டும் மீட்டும் ஒகிவந்தனர். சிலவேளைக செய்யப்படுதற் பொருட்டு, அவை பல சொற்களைத் தொடுத்தும், பின்னர் அவ பாடம்), பின்னர்ச் சொற்களில் ஒன்றை என்ற ஒழுங்கில் இவ்விரண்டாக இணைத் முறைகளில் ஒழுங்குபடுத்தியும் பாடமோ வகுத்துக்கொண்ட இவ்வியத்தகு ஞாபக வந்த ஆசிரியர் மாணுக்கர் ஆகியோர்தம் லும் வேதங்கள் கிறித்துவுக்கு ஏறத்தாழ வத்திலே பிற் சந்ததியார்க்குப் போற்றி : ஆசான் இல்லத்திற் கல்வி பயின்ற மா( செலுத்தினால்லர் , அவர் கற்கவேண்டிய வேதத்தைச் செவ்வையாக விளங்கிக் கொ (வேதாங்கம்) ஆறும் சிறப்பாகக் குறிப் நிருத்தம், வியாகரணம், சோதிடம் என் வேள்வி இயற்றும் முறையைத் தெரிவிப் யியலை, அஃதாவது வேதப் பாடல்களை ஒ6 யைத் தெரிவிப்பது ; சந்தசென்பது வேதத் யாப்பமைதியையும் தெரிவிப்பது; நிருத் வேதத்திலுள்ள திரிசொற்களுக்குரிய விள பது வேதத்தின் எழுத்துச்சொல் பொருள் பது ; சோதிட மென்பது வானவியலை, அ கருமங்களைச் செய்தற்குரிய காலங்களை நி யும், வேதத்துக்குப் பிற்பட்ட காலங்களில் திறங்களையும், அல்லது தாஞ் சிறப்பாக மதி மாணுக்கர்க்கு அறிவுறுத்தினர். அறநூல் 6 துரைத்தனர்; மற்றையோர் வானவியல், க களைக் கற்பித்தனர்.
மேல் வருணத்தைச் சேர்ந்த இளைஞரெ வேண்டுமென்பது மிருதி நூலாசிரியன்மார் வாறு பயிற்சி பெற்றால்லர் - உண்மையி மேற்பட்டோர் எப்போதாயினும் இவ் ( தொடங்கி முடித்திருப்பாரோவென்பது ஏனைத் தலைவர், பெருமக்கள் ஆகியோர்த ஆட்சிக்கு வேண்டிய பல்வகைக் கலைத்துை வகுப்புக்களைச் சேர்ந்த இளைஞர் பெரும்பா யர்பாற் கற்றனராகலாம். ஆயினும் ஒரு வ தெனப் பெளத்த மத நூல்கள் தெரிவிக்கி சிக்குரிய விதிகளை வகுத்துள்ளன.
சில நகரங்கள் ஆண்டுறைந்த அறிவுசா காலத்தே ஐரோப்பாவில் விளங்கிய பல்கன் லாம் இசை போக்கித் திகழ்ந்தன. அவற். வாய்ந்தவை; இவை புத்தருடைய காலத்தி னர்க் கிறித்துவூழித் தொடக்கத்துக்கு மு அத்தகைய புகழெய்தி விளங்கியது. அக்க

கு இந்தியா
ளிற் பாசுரங்கள் திருத்தமாக மனப்பாடஞ் வழிகளிற் பாடமோதப்பட்டன. முதற்கண் ற்றைத் தனித்தனியாய்ப் பிரித்தும் (பத விட்டு ஒன்றைக் கூட்டி அஆ, ஆஇ, இF வம் (கிரம பாடம்), இன்னுஞ் சிக்கலான தினர். பாடத்தைச் செவ்வை பார்த்தற்கு முறையாலும், தன்லமுறை தலைமுறையாக பொறுமையாலும், ஒள்ளிய நினைவாற்றலா ஓராயிரவாண்டுகளுக்கு முன்னிருந்த வடி பழங்கப்பட்டுள்ளன. ணுக்கர் வேத நூல்களில் மட்டுமே கவனஞ் பிற கலைத்துறைகளுமிருந்தன. அவற்றுள் ள்வதற்கு வேண்டிய "வேதவுறுப்புக்கள்” பிடத்தக்கவை, கற்பம், சிட்சை, சந்தசு, பவை அவை. அவற்றுட் கற்பமென்பது பது ; சிட்சை யென்பது வேதத்தின் ஒலி சை வேறுபாட்டோடு உச்சரிக்கும் முறை திலுள்ள செய்யுள் வகைகளையும் அவற்றின் தமென்பது சொற்பிறப்பியலை, அஃதாவது க்கத்தைத் தெரிவிப்பது ; வியாகரணமென் ாாகியவற்றின் இலக்கணத்தைத் தெரிவிப் |ஃதாவது வேதங்களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள ச்சயிக்கும் கலையைத் தெரிவிப்பது. அன்றி ஆசிரியர் அறுவகைச் சமயக் கணக்கர்தந் தித்த தனியொரு சமயத் திறத்தையும் தம் பல்லார் அதனைத் தம் மாணக்கர்க்கு விரித் ணிதம், இலக்கியம் போன்ற உலகியற் கலை
ல்லாம் இத்தகைய பயிற்சியைப் பெறுதல் கொள்கை. ஆயின், இளைஞரெல்லாம் இவ் ல் இளைஞரில் ஒரு சிறு தொகையினர்க்கு வேதக் கல்விப் பயிற்சியை முறையாகத் ஐயத்துக்கிடமானது. அரசிளங் குமாரும் ம் புதல்வரும் படைக்கலப் பயிற்சியோடு றகளிலும் பயிற்சி பெற்றனர். இனிக் கீழ் லுந் தத்தங் குலத் தொழில்களைத் தந்தை கையான தொழிற் பயிற்சி முறை இருந்த rறன ; சட்ட நூல்கள் இத்தொழிற் பயிற்
*ற ஆசிரியர்களாற் சிறப்பெய்தி, இடைக் ஸ்க் கழக நகரங்கள் போன்று, திசையெல் 1ள் வாரணுசியும் தட்சசீலமும் முதன்மை }லே பெரும் புகழ்பெற்று விளங்கின. பின் ன்பின்னுகத் தென்னகத்தே காஞ்சிமாநகர் லத்தே காசியெனப் பொதுவாக வழங்கப்

Page 255
சமூகம் : வருணம்,
ཅང་ மேற்குக் கோடியில் வயங்கிய தட்சசீல முதன்மை யளித்தது. இந்தியாவின் நாகரி ஞர் இந்நகரத்துக்கு வந்து கல்வி கற்றனே கின்றன. இவ்வழியே இரானிய மெசப்பொ யாவினுட் புகுந்தது. தட்சசீலத்தோடு திெ வரிசையிலே, கி.மு. 4 ஆம் நூற்முண்டில் வ (பக். 514), சந்திரகுத்த மோரியனுக்கு
கலையில் தலைசிறந்த புலவரென மரபுமு:
பட்ட வாாணுசி சிறப்பாகச் சமயநூல் ஆ
வகுப்பைச் சேர்ந்தவருமான கெளடிலிய புலமை பெற்று விளங்கிய இருவருள் தகுந்தோராவர்.
ஒரு சிறு தொகையினரான மானுக்கரே மிருதிநூல்களின் இலட்சியமாயினும், இ யான கல்லூரிகளே இருந்தனவாகத் ே ஐந்நூற்றுவர் மாணுக்கரையும் ஆசிரியர் இருந்ததெனவும் அம்மானுக்கரும் ஆசி பட்டனரெனவும் அறிகின்ருேம். கல்வி ஈயு மற்ருேர் இலட்சியமாகக் கொள்ளப்பட்டது குக் கடன் கழிக்கு முகமாக மானுக்கர் கல்விப் பயிற்சி முடிந்தபின்னரே அவர் கொடுத்தனர்; காணிக்கையாக ஓர் ஆன பெற்று வேதங் கற்பிக்க விழைந்த பொ சென மனு தெளிவாகக் கூறுகின்முர்" தட் மாணுக்கரைத் தனக்கு நாண்முழுதும் ெ மாணுக்கரைத் தன் சொந்தப் பிள்ளைகளே யொன்று கூறுகின்றது. தட்சசீலத்தில் ட தளர்த்தப்பட்டிருந்தன; அங்கே மணமா6 தம் ஆசிரியர் இல்லத்தில் வாழாது தஞ் களுக்கு மட்டுமே ஆசிரியரிடஞ் சென்ற.ெ பெளத்தம் சமணம் ஆகிய இரு மதங்கே விக்கு மையமாக அமையாது மடமே டை தோர்க்கு ஒவ்வொரு மடமும் பயிற்சியளி வரலாற்றில் மிகப் பழங்காலத்தே குறித் தனிப் புகழ்பெற்று விளங்கின. இடைக் கா ஆலைக்கழகங்களாக வளர்ச்சி யெய்திப் பெ விளங்கியது பீகாரிலிருந்த நாலந்தா என் தில் நிறுவப்பட்ட இம்மடம் இந்தியாவி பாழாக்கப்படும்வரை, இடைக்காலப் பெள இருந்துவந்தது. உவான் சாங்கு என்னுஞ் வரலாற்றுக் குறிப்புக்களிலிருந்தே நாம் ந பற்றிப் பெரும்பாலும் அறிகின்முேம் 7 முயற்சியிற் பொலிந்து விளங்கியதென அ வரும் அருட்குணம் படைத்தவருமான சீல வாகத்தில், நாலந்தா புத்த சங்கத்திற் .ே

குடும்பம், தனியாள் 229
ஆசிரியர்க்குப் பெயர்போனது. ஆயின், வட ம் உலகியல் சார்ந்த கலைத்துறைகளுக்கு கமுற்ற பகுதிகள் அனைத்திலுமிருந்து இளே ரெனப் பெளத்த சாதகக் கதைகள் தெரிவிக் த்தேமியச் செல்வாக்கும் ஒரு சிறிது இந்தி 5ாடர்பு கொண்ட புகழ்படைத்த பேரறிஞர் ாழ்ந்த இலக்கண ஆசிரியரான பாணினியும் அமைச்சராக விளங்கியவரும் அரசுபாயக் றையாகப் போற்றப்படுபவரும் பார்ப்பன ரும், இந்திய மருத்துவக் கலையிற் பெரும் ஒருவரான சாகரும் விதந்து குறிப்பிடத்
ஒராசிரியன்பாற் கற்றல் வேண்டுமென்பது ப் “பல்கலைக்கழக நகரங்களில் ' உண்மை தான்றுகின்றன. இவ்வாறே வாரணுசியில் பலரையுங் கொண்டவொரு கல்வி நிலையம் சியரும் அறக்கொடைகளினுல் தாபரிக்கப் ம் ஆசிரியர் சம்பளங் கேட்கலாகாதென்பது து ; தமக்கு அறிவு கொளுத்திய ஆசிரியருக் அவரை வழிபட்டுத் தொண்டு செய்தனர்; தம் ஆசிரியருக்குக் காணிக்கையொன்று வக் கொடுப்பதே மரபு. ஆயினும் பணம் ருளாசை கொண்ட ஆசிரியரும் இருந்தன சசீலத்து ஆசிரியனுெருவன் தன் சாதாரண தாண்டுசெய்யவிட்டுச் சம்பளங் கொடுத்த ாப்போல் நடத்திெைனனச் சாதகக் கதை மற்ருெரு வகையிலும் மிருதிநூல் விதிகள் ன மாணுக்கரும் கற்றனரென்றும், அன்னர் சொந்த மனையிற் றங்கியிருந்து விரிவுரை சன்றும் யாமறிகின்முேம்.
ளயும் பொறுத்தவரை ஆசிரியர் இல்லம் கல் மயமாக விளங்கியது. சங்கத்திற் சேர வந் த்திருக்கும். ஆயினும் இவ்விரு மதங்களின் த சில தாபனங்கள் கல்வி மையங்களாகத் லங்களில் இவற்றிற் சில உண்மையான பல் ாலிந்தன. இவற்றிற் சாலவும் புகழ்வாய்ந்து ானும் பெளத்த மடமாகும். குத்தர் காலத் ற்குட் படையெடுத்துவந்த இசுலாமியராற் ாத்த மதத்தின் தலைசிறந்த கல்விமையமாக ந சீன யாத்திரிகர் எழுதிவைத்துப்போன ாலந்தாக் கல்லூரியின் அன்ருட வாழ்க்கை ஆம் நூற்றண்டில் இம்மடம் புலத்துறை ன்னர் அறிவிக்கின்றர். ஆண்டில் முதிர்ந்த பத்திரர் என்னும் அம்மடத் தலைவரது நிரு சர்க்கும் பொருட்டுப் புது மாணுக்கர்க்குப்

Page 256
230 வியத்த
பயிற்சியளிப்பதோடு மட்டும் நின்றுவிட அளவையியல், இலக்கணம், மருத்துவம் ஆ லூரியிற் பயின்ற மாணுக்கர் யாவருமே புத் தற்கில்லை; மற்றை மதங்களைச் சேர்ந்தோ றில் தேறியக்கால் அங்கு மாணுக்கராகச்
நாலந்தா மடமானது ஒருநூறு ஊர்க வளாகமொன்றன் வருமானத்தாலும், பே ருடைய கொடைகளாலும் தாபரிக்கப்ப மேலும் 10,000 இற்குக் குறையாத மாணு தென்றும் அம்மாளுக்கருக்குக் குற்றேவ6 யாட்கள் இருந்தனரென்றும் அவர் கூறு உவான்சாங்கு கூறியவற்றைப் பொய்ப்பிக் மாக வமைந்த பெருந்தொகையான கட யாத்திரிகர் விவரித்துள்ளது போன்ற வச இடமளித்திருத்தல் அரிது.
நாடடங்கலுமிருந்த வேறு பல பெளத்த சமண மடங்களும், இடைக்காலத்தில் ஐ போன்று, கல்வி மையங்களாகப் பணிபுரிந் யும் துறவோர் கூட்டமாக வாழுமோர் அை
வியர்தம் மடங்களும் கல்வி மையங்களாக
A 6.
மாணுக்கன் ஒரு வேதத்தைக் கற்றுத்தே லாமாயினும், அவன் பன்னீரியாண்டு ஆசிரி மென்பதே இலட்சியமாகக் கொள்ளப்பட்ட கர் சிலர் நைட்டிகப் பிரமச்சரிய விரதம் பூ திருந்து சமயநூல்களைக் கற்றுவந்தனர். . பாற் கல்வி கற்ற விளைஞன், இருபதாண்டு வைப் பருவத்தில், தன் வருணத்துக்குரிய பெற்ருேர் இல்லத்துக்கு மீள்வான். அவன் வாய்க்குத் தகத் தன்னுசிரியனுக்குக் காண இதுமுதல் அவன் நாதகன் (“நீராடியவன் ரியன்பால் விடைபெற்று வந்தபின் அவன் தன் வருணத்தார் வழக்கமாக உண்ணும் எ ஆடையணிகளை அணியலாம் ; இத்தகைய (சமாவர்த்தனம்) என்னும் விசேட கொன
நீராடியோன் ஒருவன் இயன்றவரை றென்பது பொதுவாக யாவராலும் ஒப் நைட்டிகப் பிரமச்சரிய விரதம் பூண்டிரு தல் அவனது கடமையென அறநூல்கள் குத் தலையாய நோக்கங்கள் மூன்றுள : வொழுக்கம் தழைக்குமென்ட தொன்று ப தோடு, தந்தையும் அவன் மூதாதையரு வெய்துவரென்பது மற்முென்று; இனிக் கா

த இந்தியா
ாது, வேதங்கள், இந்துமத மெய்யியல், கிய பிற கலைகளையும் கற்பித்தது. அக்கல் த சங்கத்தைச் சேர்ந்தவர் என்று சொல்வ கும் கடுமையான வாய்முறைத் தேர்வொன் சேர்த்துக் கொள்ளப்பட்டனர்.
ளைத் தன்னகத்துக் கொண்ட மாபெரும் ரசனை அரிசன் உள்ளிட்ட புரவலர் பல ட்டதென உவான் சாங்கு கூறுகின்றர் ; க்கருக்கு அஃது இலவசப் பயிற்சியளித்த செய்யப் பெருந்தொகையினரான பணி வர். ஆயினும் நாலந்தாவின் எச்சங்கள் கின்றன (ஒளிப்படம் XT). இம்மடம் கூட்ட டடங்களைக் கொண்டதாயினும், இச்சீன தியுடன் அஃது ஓராயிசம் துறவிகளுக்கே
மடங்களும், மேற்கிலும் தெற்கிலு மிருந்த *ரோப்பாவிலிருந்த கிறித்தவ மடங்களைப் தன. இடைக் காலங்களில் இந்துக்களிடை மப்புத் தோன்றுவதாயிற்று ; இந்துத் துற நீ திகழ்ந்தன.
or ub
றியபின் தன் கல்வியை முடித்துக் கொள்ள ரியன் இல்லத்தில் இருந்து கற்றல் வேண்டு து. கல்வியிற் பேரார்வங் கொண்ட மாணுக் ண்டு வாழ்நாள் முழுவதும் மணஞ் செய்யா ஆயினும் வழக்கமாக இவ்வாறு ஆசிரியன் முதல் இருபத்தைந்தாண்டுவரையான அக வாழ்க்கையை மீட்டும் தொடங்குவதற்குப் விதிப்படி நீராடித் தன் குடும்பத்தின் வரு க்கை (தட்சிணை) யொன்று கொடுப்பான். ') எனப்படுவான் ; இவ்வாறு நீராடி ஆசி வழக்கமான உலக இன்பங்களை நுகரலாம் ; வ்வகை உணவையும் அருந்தலாம்; அழகிய ஆடையணிகளை அவன் வீட்டுக்கு மீளல் ? ாடாட்டத்திலே அணிந்தான். விரைவிலே மணஞ்செய்து கொள்ளல் நன் |க்கொள்ளப்பட்டது; ஏனெனில், அவன் தாலன்றி, மணம் புரிந்து மக்களைப் பெறு விதித்துள்ளனவாதலின். மணஞ்செய்வதற் மனையற வேள்விகளைச் செய்வதாற் சமய க்களைப் பெறுவதாற் கால்வழி நிலைபெறுவ ம் மறுமையில் ஒருதலையாக இன்பவாழ் மவின்பம் (இாதி) நுகவர்து மொன்று.

Page 257
பூதகனம் இசைமுழக்கச் சிவன் தாபதவேடத்து su. GL ST. LCT. I
Meggrs, Ferbar ef Frrher, Fay I! -1':'rcle)
ஆ
மங்கையோருத்தியின் தல, உசுகுர், காசுமீ
 
 

Britis, il-fisser.Eri.
|டன் நடம்புரிதல். மரத்திற் செதுக்கிய விற்பம். டைக்கால முற்பகுதி.
k SEEEELkL T LLLT LTTLLSLEEk0S CTTHLSE
ரம். ஏறத்தாழக் கி.பி. 6 ஆம் நூற்ருண்டு.
ஒளிப்படம் XXXIX

Page 258
56 fůLILIIb XL
 

Tepë, ai i rekcialory, Gaitarramarë afridja
சு ஐகோா ஐதராபாத்து.

Page 259
சமூகம் : வருணம்,
சமயமுறைப்படி நடைபெற்ற வழக்கமா நன்கு கலந்து பேசி, நன்னிமித்தம், சாத சீர்தூக்கி ஆராய்ந்த பின்னர் அவரால் ஒ( வாறே ஒழுங்கு செய்யப்பட்டு வருகின் வழக்கமாக அவர் வருணம் சாதி என்னு வரம் என்னுமிரண்டிலும் வேறுபட்டவரா மணக்கலப்புக்கு விலக்கான உறவுமுறை ட வாயிருந்தன; இங்கே கோத்திரத்தைப் டெ பெண்ணுமாகிய இருவர்க்குத் தந்தை வ தாய் வழியில் ஐந்து தலைமுறைகளுக்குள் வாாயிருப்பின் அவ்விருவரும் மணஞ்செய், இவ்விதி கண்டிப்பாகப் போற்றப்பட்டிலது பிறந்தார் இருவருடைய மக்கள் மண கள் உண்டு.
பழங்காலத்திற் பெண்கள் பூரண வளி வழக்கமாயிருந்தபோதும், மிருதிநூல்கள் ! வையானகவேனும் இருத்தல் வேண்டுமெ முன்னரே மணஞ்செய்து கொடுக்கப்பட6 வைதிக இந்துக்களின் கான்முளைக் காத தன் மகளின் தலைப்பூப்புக்கு முன்னர் அவர் தந்தையானவன், அப்பெண் கன்னியாயிரு கருவைச் சிதைத்த பழிக்கு (இது பல் மாபெரும் பாதகமாகக் கருதப்பட்டது) ஆ யிற்று.* மனைவியின் வயது கணவன் வயதி யப்படும் மணமே இலட்சிய மணமென்பது வாற்ருல் இருபத்துநான்காட்டைப் பிராய துச் சிறுமியொருத்தியை மணஞ்செய்தல் ஆண்பிள்ளைகள் பருவமடைவதற்கு யடுத்தோ மணஞ்செய்தல் வேண்டுமென்ப அவர் மணஞ் செய்வதற்குமுன் மாணுக்கப் மென்னும் இலட்சியம் எப்போதும் போற்ற பங்களிலே பொதுவழக்கிற் காணப்பட்ட, ! பண்டை அறநூல்க்ளில் ஆதாரம் யாண் மணஞ்செய்து கொடுக்கும் வழக்கம் இன காணப்பட்டதோ வென்பதும் மிகவும் ஐ புனகதைகளிலும் வருந் தலைவியர் யாவரு தியவராகவே தோன்றுகின்றனர்; பண்ை படுத்துவனவாய எண்ணற்ற கல்வெட்டுக் யைச் சுட்டவில்லை. பண்டை இந்திய மரு வயதுடைய தாய்மாரே சிறந்த பிள்ளைகே அன்னர் பிள்ளை மண வழக்கம் ஒரோவழி யினும் அதனைக் கடிந்து தள்ளுகின்றனர்* பிள்ளை மண வழக்கம் தோன்றியதற்கா யாகக் கூறல் முடியாது. சிலர், கொள்ளைய காரணத்தாற் பெற்றேர் தம் புதல்வியன்
10—R. 12935 (1063)

குடும்பம், தனியாள் 233
ன மணம், மணமக்கடம் பெற்றேர் தம்முள் கம், உறுப்பிலக்கணம் ஆகியவற்றை நன்கு ழங்கு செய்யப்பட்டதாகும்; இன்றும் இவ் றது. மணமக்கள் உயர்வருணத்தாராயின், மிரண்டிலும் ஒத்தவசாயும், கோத்திரம் பிர பும் இருப்பர். குறிப்பாக வடஇந்தியாவில் பற்றிய விதிகள் மிகவும் கடுமை வாய்ந்தன பாருட்படுத்தாத ஒரு சாதியிலுமே, ஆணும் ழியில் ஏழு தலைமுறைகளுக்குள்ளாயினும் ளாயினும் மூதாதையொருவர் பொதுவான து கொள்ளலாகாது. ஆயின், தக்கணத்தில் 1; அங்கே அரச குடும்பங்களிலுமே உடன் க்கலப்புச் செய்துள்ளமைக்குச் சான்று
ார்ச்சி யெய்தியபின்னரே மணஞ்செய்வது மணமகன் குறைந்த பட்சம் இருபதாண்டக னவும், பெண்ணுனவள் பூப்பெய்துவதற்கு ல் வேண்டுமெனவும் எடுத்துரைக்கின்றன. ால் அத்துணை வலுப்பெற்றிருந்தமையால், 2ள யொருவற்கு மணஞ்செய்து கொடுக்காத நந்து பூப்பெய்தும் ஒவ்வொருகாலும் ஒரு லவகைக் கொலைப்பாவங்களிலும் கொடிய, ஆளாவான் என்றுமே அறநூல் அறைவதா 67 மூன்றிலொரு கூருயிருக்குமாறு செய் பொதுவான கருத்தாக விருந்தது-இவ் ாத்தான் ஒருவன் எட்டாட்டைப் பிராயத் வேண்டும்.*
முன்னரோ, பருவமடைந்த காலத்தை து யாண்டுங் குறிப்பிடப்பட்டிலது. ஆயின், பருவத்திற் கடும் விரதங் காத்தல் வேண்டு ரப்பட்டுளது. பிற்காலத்திற் செல்வக் குடும் இருபாலார்க்குமுரிய பிள்ளை மணத்துக்குப் டுமில்லை. பெண்களைப் பிள்ளைப்பருவத்தில் ]டக்காலப் பிற்பகுதிவரைப் பொதுவாகக் பத்துக்கிடமாகவேயுளது. செய்யுள்களிலும் ம் மணஞ் செய்யுங்கால் முழுவளர்ச்சி யெய் டைக்காலப் பழக்க வழக்கங்களைப் புலப் களும் பிள்ளை மண வழக்கம் இருந்தமை த்துவநூல் வல்லாச் பதினறின் மேற்பட்ட ளப் பெற்றெடுப்பாரென்று கூறுகின்றனர்;
க்ெ காணப்படுவதை ஒப்புக்கொள்கின்ருரா
ன காரணங்கள் எவை யென்பதை உறுதி
படித்துத் திரிந்த இசுலாமியர்க்கு அஞ்சிய ரைப் பிள்ளைப் பருவத்தில் மணஞ்செய்து

Page 260
234 வியத்த
கொடுத்தனரென்றும் மனைவியரை இற்செ தெரித்துள்ளனர்; ஆயின் இவ்விரு வழக் இங்கிருந்தன; எனவே இவ்வழக்கத்துக் பேறு இன்றியமையாது வேண்டப்படுவ வந்தமை இவ்வழக்கம் தோன்றுவதற்கு : இவ்வற்புறுத்தல் எல்லாக் காலங்களிலுே களின் காமவுணர்ச்சியும் இவ்வழக்கந் ே திருக்கலாம். பெண்கள் இயல்பாகவே கா மணஞ்செய்யாத இளம் பெண்ணுெருத்தி துணைக் கட்டுக் காவலில் வைத்திருந்தாலு அவ்வாறு முற்பட்டு ஒருமுறை அவள் தீ பின் அவளை மணஞ்செய்து கொடுத்தல் ணின் பெற்றேர் இந்த இழிவை ஏற்றுக் யறையின்றித் தம்முடன் வைத்துப் பே இாந்துண்டு பிழைக்குமாருே விலைமகளாய யேற்றிவிடுதல் வேண்டும்; இவ்வாறு பெரிய இழிவுக்கு ஆளாவர். பெற்முேசைப் பொருளாதாரப் பொறுப்பாகவே இருந் தூண்டுதல் அளித்திருக்கலாம்.
சமயமுறைப்படியான மணம் மிகவுஞ் டது; இச் செலவுகளைப் பெண் வீட்டாரே சேர்ந்து பெண்ணின் தந்தைக்கும் ( யிருந்தன.
இன்றுவரை இந்துப் பெற்றேர் தம் ( காகப் பெரும்பாலுந் தலைநிமிர்த்த முடி னர். மணச்சடங்குபற்றி வெவ்வேறு நூல் விவரங்களிலே தம்முள் வேறுபடுகின்றன முறையிலிருந்தோ, இருக்கு வேதத்து ட ருக்கவில்லை. மணமகன் சிறந்த ஆடை ய6 பலர் உடன்வர மணமகள் இல்லத்துக்கு தயிருந் தேனும் அளாவிய மதுபர்க்க கொடுத்து மணமகனை வரவேற்பான். வ இதற்கெனத் தற்காலிகமாக அமைக்கப் பெறும். மணமகளும் மணமகனும் வேறு திரைக்கு இரு மருங்கினும் இருப்பர். ம6 மந்திரங்களை ஒத, இத்திரை நீக்கப்படும் ; காணுவர் ; பெரும்பாலும் அவர் முதன்( காண்பவராவர். அப்போது பெண்ணின் மகனுக்குக் கொடுப்பான் மணமகன் வா யாகக் கொள்ளப்பட்டுவரும் அறம், பொ( தான் அவளுக்குப் பொய்யாதொழுகுவத தீயில் நெய்யும் அரிசியும் ஆவுதியாகப் ( ணின் கையைப் பிடிக்க அவள் தீயிலே நடத்திக்கொண்டு அத்தீயை வலம் வருவ மாக அவர்களின் ஆடைத்தலைப்புக்கள் ே

கு இந்தியா
மிப்புச் செய்து காத்தனரென்றும் கருத்துத் ங்களும் இசுலாமியர் வருகைக்கு முன்னரே @ இஃதொன்றே காரணமாகாது. மக்கட் தொன்றெனச் சமயம் வற்புறுத்திக் கூறி ரளவு காரணமாகலாம் ; ஆயின் சமயத்தின் வலிமைபெற்றிருந்தது. இனி, இந்திய மக் தான்றுவதற்கு ஓரளவு காரணமாக விருந் மவேட்கை மிக்கவரெனக் கருதப்பட்டனர்;
பூப்பெய்தியபின், பெற்றேர் அவளை எத் ம், காதலன் ஒருவனைத் தேட முற்படுவுாள். ான் கன்னிமையை இழந்து விடுவாளாயின், இயலாததாகும்; இவ்வாருஞல் அப்பெண் கொண்டு மணமாகாத மகளைக் காலவரை ணிவருதல் வேண்டும்; இல்லையேல் அவள் வாழுமாருே அவளை வீட்டினின்றும் வெளி செய்வதாற் பெற்றேர் முற்சொன்னதிலும் பொறுத்தவரை பெண் மக்கள் ஒரு பெரும் தனர்; இது பிள்ளைமண வழக்கத்துக்குத்
| சிக்கலான சடங்குகளுடன் செய்யப்பட் பொறுத்தனர்; இச் செலவுகளும் சீதனமும் குடும்பத்தார்க்கும் பெருஞ் சுமையாகவே
பெண்பிள்ளைகளை மணஞ்செய்து கொடுத்தற் பாதவாறு கடன்பட்டுச் செலவு செய்கின்ற }களில் விதிக்கப்பட்டுள்ள விதிகள் நுணுக்க ாவாயினும், மணச்சடங்கானது இன்றுள்ள மணச்சடங்கிலிருந்தோ அதிகம் வேறுபட்டி 2ணிகளை அணிந்து, நண்பரும் உறவினருமாய ச் செல்வான்; அங்கே பெண்ணின் தந்தை ம் என்னும் மங்கல பானத்தை அருந்தக் ழக்கமாக மணச்சடங்கு விட்டு முற்றத்தில் பட்ட பகட்டானவொரு பந்தரிலே நடை வேருக இப்பந்தருக்குள் வந்து ஒரு சிறு னச்சடங்கை நடாத்தும் பார்ப்பான் தெய்வ அப்போது மணமக்கள் ஒருவரை யொருவர் மறையாக இப்போதே ஒருவரை யொருவர் தந்தை முன்வந்து அவளை முறைப்படி மண ம்க்கையின் குறிக்கோள்களென மரபு முறை 5ள், இன்பம் என்னும் மூன்றன் திறத்திலும் ாக உறுதி கூறுவான். அதன் பின்னர் ஒமத் பய்யப்படும். அப்போது மணமகன் பெண் தானியம் சொரிவாள். பின் அவன் அவளை ான் ; இவ்வாறு தீவலம் செய்கையில் வழக்க Fர்த்து முடியப்பட்டிருக்கும்; பின்னர் மண

Page 261
சமூகம் : வருணம்
மகள் அம்மி மிதிப்பாள். அதன்பின் மன வைப்பர் ; இவ்வாறு அடியெடுத்து வைக்: சிறிய அரிசிக் குவியலிற் கால்வைத்து ந தெளிக்கப்படும்; இதனேடு சடங்கின் மு: மேலே விவரித்துள்ளதை நோக்க இச் ஆயின் பல மந்திரங்களை ஒதுவதனுல் இ யுடையனவென்றும் ஆன்மிக நலம் பய பாட்டுக்களும் வேறு பாட்டுக்களுமே இம் சடங்கு முற்முக முடிவுறவில்லை. பெண்வி மணமகன் இல்லத்துக்குச் செல்வர் , இங்ே படும் , மாலையில் மணமக்கள் கற்புடை அருந்ததி மீனை (துருவ நட்சத்திரம்) ( வுக்கு அவர் மெய்யுறுபுணர்ச்சியின்றி இரு கிடையில் தண்டொன்றை வைத்துக்கொ கின்றன; ஆயின் வேறு நூல்கள் அவ்வி துறங்குதல் வேண்டுமென அறிவுறுத்துகி தற்கான சடங்கொன்றைச் செய்வான் ; அ இச்சடங்கு நெடும் பொழுதாகவும் ப மணத்தைப் பண்டை இந்திய நீதிநூலாசி மையும் வாய்ந்ததொன்முகக் கருதினரென் யாம் மேலே விவரித்த மணமுறையே ம காகப் பயின்றுவருகின்றதாயினும், பண்ை வகை மணங்களும் காணப்பட்டன. சமய மானது கணவன் மனைவியர் இருவரைய பட்டதாகலாம். அறநூல்கள் எண்வகை ம லாம் பல்வேறு கடவுளர் பெயராலும் தே (1) பிரமம் என்பது, கன்னி யொருத்; வருணத்தா னுெருவனுக்கு மேற் சொ கொடுப்பது.
(2) தெய்வம் என்பது, இல்வாழ்வா ே அவ்வேள்வித்தீமுன் வைத்துத் தக்கிணைய (3) ஆரிடம் என்பது, பெண்ணின் மணமகனிடமிருந்து பரிசமாக ஓர் கொடுப்பது.
* (4) பிரசாபத்தியம் என்பது, மகட்( யொருவன் சீதனங் கொடாமலும் பரிசங்
(5) காந்தர்வம் என்பது இருவர் கருத் மாகும்; ஒருவர்க் கொருவர் வாக்குறுதி படும்; இவ்வகை மணம் பெரும்பாலும் க (6) ஆசுரம் என்பது அருஞ்செயல்புரிந் அவள் தந்தையிடமிருந்து கொள்வது.
*காமசூத்திரம் என்னும் உலகியல் நூல் : பின்போடல் வேண்டுமென்றும் அறிவுறுத்துகிறது

குடும்பம், தனியாள் 235
மக்கள் இருவரும் சேர்ந்து ஏழடி எடுத்து கயில் மணமகள் ஒவ்வொரு முறையும் ஒரு டப்பாள். பின்னர் மணமக்களுக்குத் அளநீர் கிய பாகம் முடிவெய்தும்.
சடங்கு எளிதானதொன்முகத் தோன்றும் , சடங்கு சிக்கலாக்கப்படுகின்றது; மாயவலி ப்பனவென்றும் நம்பப்படுவனவான வேதப் மந்திரங்களாகும். இக்கட்டத்திலுமே மணச் ட்டிலிருந்து புதுமணத் தம்பதிகள் பின்னர் க வீட்டுத்தீக்கு வேருெரு வேள்வி செய்யப் மைக்கோர் அடையாளமாகக் கருதப்படும் நோக்குதல் வேண்டும். முதன் மூன்று இர ஏத்தல் வேண்டும். சில நூல்கள் அவர் தமக் ண்டு ஒருங்கே படுத்துறங்கலாமெனக் கூறு ருவரும் புறம்பு புறம்பாய் நிலத்திற் படுத் ன்றன. நாலாம் இரவு கணவன் கருத்தங்கு தன்பின்பே அவர் மெய்யுற்றுப் புணருவர்.* யபத்தியோடும் செய்யப்படுவதை நோக்க, ரியர் எத்துணை முதன்மையும் தெய்வத்தன் ாபதை நாம் ஓரளவு அறிந்துகொள்ளலாம். திப்புக்குரிய இந்துக்களிடை இன்று ஒழுங் ட இந்தியாவில் இஃதொன்றே யன்றிப் பிற பச் சடங்கு செய்யப்படாவிட்டாலும் மண பும் கட்டுப்படுத்தி வைத்ததெனக் கருதப் ணத்தை எடுத்தோதுகின்றன ; அவையெல் வர் பெயராலும் வழங்கிவந்தன : தியை முறைப்படி சீதனங் கொடுத்து ஒத்த ன்ன சடங்கு முறையினல் மணஞ்செய்து
னருவன் வேள்வியாசிரியற்குத் தன் மகளை ாகக் கொடுப்பது.
ந்தை சீதனங் கொடுப்பதற்குப் பதிலாக, ஆவும் ஆனேறும் பெற்றுப் பெண்ணைக்
கோடற்குரிய கோத்திாத்தாற்குத் தந்தை கேட்காமலும் தன் மகளைக் கொடுப்பது. தொத்தார் தம்முள் இயைந்து கூடும் கூட்ட கொடுக்குமளவானே மணம் நிறைவேற்றப் ளவொழுக்கமாகவே இருந்தது. தோ, அரும்பொருள் கொடுத்தோ பெண்ணை
இம்மெய்யுறு புணர்ச்சியைப் பத்து நாட்களுக்குப்

Page 262
236 வியத்த
(?) இராக்கதம் என்பது பெண்ணை கொள்வது.
(8) பைசாசம் என்பது துயின்ருளையே கள்ளுண்டு களித்தாளையேனும் வஞ்சித்து தற்கே தகுதியற்றது. '
இவ்வெண்வகை மணங்களுள் முதல் ந. கொள்ளப்பட்டவை ; அவை பார்ப்பன முறைப்படி செய்யப்பட்ட இம்மணங்கள் ஏனை நான்கு வகை மணங்களையும் சான் னர். எனினும், பெரும்பாலும் களவுக் காத மணம் வியக்கத்தக்கவாறு மதிப்புப் பெற வதோ என்பதுபற்றிச் சிறிது ஐயமிருந்த றைக் கீழ் வகுப்பார்க்கும் அனுமதிக்க கொண்டு காதற் கதைகள் பல தோன்றி புலவர்களும் பொதுவாக எடுத்து வருணி யும் இது தோற்றுவித்துளது : குறியிடத்தி காக இரவிலே தந்தையின் இல்லத்தினின் அபிசாரிகை.
பெண்ணை அவடன் தந்தையிடமிருந்து அர்த்த சாத்திரம் கண்டிக்காது அனும வெறுத்தே ஒதுக்குகின்றன. பொருள் கெ கம், பொருளோடு பெண்ணைக் கொள்ளும் களிலுமே இருந்ததென்பதற்குச் சான்று 6 வழக்கமன்று ; மனிதனுடைய தீய மன தற் பொருட்டே அஃது அனுமதிக்கப்ட இராக்கத மணம் சிறப்பாகப் போர்மறவரி மரபுப்படி, வட இந்தியாவில் இறுதியாக விராச சாகமாணன், கன்னுேசி நாட்டரச துடனே கைப்பற்றிச் சென்றது இதற்குச் டுக்களும் வரலாற்று மரபுகளும் வேறு ப பைசாச மணம் யாவராலுமே கடியப்பட் பெயர்கள் அசுர கணங்களின் பெயரடியா சாே மிகவும் இழிந்தவரும் வெறுக்கத்த வகை மணம் பொருந்துவதன்றென்பது அவர் கீழ்க்குலத்தவராய் விடுவர் ; இவ்வ புக்கொள்வாரெனினே அவர்க்கு இவ்வகை ஆராய்ச்சியறிஞர் சிலர் மதிப்புக்குன்ற விளக்கவும், அவை வழக்கிற் பயிலவி வென்ருே நிறுவவும் முயன்றுள்ளனர். பு தோடு வெறுத்தொதுக்கிய இம்மண சமூக வழக்கமென்னும் திடமான பு இவற்றின் உண்மையை ஒப்புக்கொண்டிரு
வண்ணம் உள்ளதை உள்ளவாறே காணு

கு இந்தியா
அவடன்னினும் தமரினும் பெருது வலிதிற்
னும், சித்தப் பிரமை கொண்டாளையேனும், க் கூடுதலாம் - இது மணமென்று சொல்வ
ன்கும் பொதுவாகச் சான்ருேராால் ஏற்றுக்
மேற்கொள்வதற்குத் தக்கவை சமய குலைக்கமுடியாதவையெனக் கருதப்பட்டன. முேர் வெவ்வேறளவில் வெறுத்துத் 5Gಾಗಿ லளவாகவே இருந்துவிடக் கூடிய காந்தர்வ அறுளது. இது பார்ப்பனருக்குப் பொருந்து தாயினும், சத்திரிய வருணத்தார்க்கும் மற் ப்பட்டே யுளது. இதனை ஆதாரமாகக் புள்ளன ; பிற்காலக் கவிமரபிலே எல்லாப் க்கும் அபிசாரிகை என்னும் பாத்திரத்தை கில் தன் காதலனைத் தலைப்பட்டுக் கூடுவதற் றும் மறைவாக வெளிச்செல்லும் மங்கையே
விலைக்குக் கொள்வதாய ஆசுர மணத்தை கிக்கின்றதாயினும், அறநூல்கள் எல்லாம் ாடுத்துப் பெண்ணைக் கொள்ளும் மணவழக் > வைதிக மணவழக்கம்போல் வேதகாலங் ண்டு. ஆயின் அஃது உண்மையான ஆரிய ப்போக்குக்களை ஒருவாறு அமைதிப்படுத் பட்டது. பெண்ணை வலிதிற் கைப்பற்றும் டைக் காணப்பட்டது. பிற்கால வரலாற்று அரசாண்ட இந்துப் பெருவேந்தனய பிருது யை சயச்சந்திரன் மகளே அவள் இணக்கத் சால்வுஞ் சிறந்த உதாரணமாகும். கல்வெட் ᏡᎧ உதாரணங்களையும் பதிவு செய்துள்ளன. டதொன்று. இறுதி மூவகை மணங்களின் கப் பிறந்தவை; இக் கணங்களுட் பைசா க்கவருமாவர். உயர்வருணத்தார்க்கு இவ் அறநூற் கொள்கை ; அவ்வாறு செய்யின் பூழி குலத்தினின்றும் இழிவதை அவர் ஒப் மணம் அனுமதிக்கப்படும்.
ய இம் மணவகைகளுக்கு அமைதி கூறி ல்லையென்றே, அருகியே காணப்பட்டன யின் நீதிநூலாசிரியர், தாம் முழு மனத் கைகளுக் கெல்லாம் மறுக்க முடியாத தாரத்தைக் காணவில்லையானல், அவர் க்கமாட்டார். அவ்வாசிரியர் வியக்கத்தக்க
பெற்றியில், உலக வழக்கிற் கண்ட பல

Page 263
Ραμη liraer or, Erro
விண்ணினின்று இழிதரும் கங்கை, மாபெரும் பார்
 
 

ligere Grieť, Pri ris
3றச் விற்பம், மாமல்லபுரம், 7 ஆம் நூற்றுண்டு.
rri Tri i arrity
இழிதரும் கங்கை" ான்றும் விற்பத்தின் விவரத்தைக்
நாட்டும் ஒரு பருநி.
நாசுகன்னியோருத்தி அத்தேய்வ நதியில் நிந்துகின்றுள், வலப் பக்கத்தில் சிறு தேய் வங்கள் கானப்படுகின்றனா ; ாளிகளேத் தன்பால் ஈர்க்கும் நோக்கோடு நவஞ்செய்யும் உருத்திராட்சப் பூனேயும் கானப்படுகின்றது.
ஒளிப்படம் XLI

Page 264
= ľJopiť. ť:f Arrhr:
துர்க்க மகிடாசுரனே அழித்தல். மா 526rfūLI Lŭo XLII
 
 

rrrrrierit as sir
Εκκλαμη, fτα,
ன்னே
தே
7ஆம் நூற்ருண்
ருவரும். மாமங்ாபுரம்,
FIFF: uso
r.
முண்டு.
நூற
மங்புரம், கி.பி. 7 ஆம்

Page 265
சமூகம் : வருணம்,
திறப்பட்ட ஆண் பெண் உறவுகளையெல்லா ருற் காதலன் உறுதிமொழியால் ஏமாந்து கொள்ளைக் கூட்டத்தாராற் கைப்பற்றிக் தமக்கு மனைவியர் நிலையையும் தம் பில் நியாய முறைப்படி கோருவதற்கு வாய் நிகழ்ந்த பெரும்பாலான மணங்கள் முதல் மின்அறு. மற்றை வகையான மணங்களில் ய களுடன் முற்றுவிக்கப்படுதலுங் கூடும் , அ காந்தர்வ மணத்தில் ஒரு விசேட வகை தாகும். பெண்ணுெருத்தி பூப்பெய்தியவுட செய்து கொடுக்காவிட்டால், அவள் தாே மென அறநூல்கள் விதித்துள்ளன. என6ே கணவனைத் தெரிவு செய்யும் முறையால் ம காசங்கள் சுயம்வரம் பல வகையில் நட விக்கின்றன. சாவித்திரியென்னும் இளவரசி பிடித்தற்காகத் தன் தேரிலேறி நாடு முழு யொருவன் மகனுகிய சத்தியவானைத் தெர் மணக்க விரும்பி வந்த ஆடவர் பலர் குழு துச் சென்று, இறுதியில் தன் மனதுக்கினி இராமன் அரும்பெரும் வில்லாண்மை காட ருெரு வகையான சுயம்வரமாகும். இச் ச விலுமே நடாத்தப்பட்டமைக்குரிய கு சாளுக்கியப் பெரு வேந்தனுகிய ஆரும் விக யாலே பெற்ருனென்ப. சுயம்வரத்தின் முடி மணம் நடைபெற்றது. பிற்காலத்து அறரு லாயினும் சமயச்சடங்கு செய்யப்படாவிட தெனக் கொள்வர்.
இந் நீண்ட மணச்சடங்கு முடிவுற்றபின் றையும் எய்தும் முயற்சியில் ஈடுபடுவான்; திலும் பொதுவகை இலக்கியத்திலும் ஒப் மாறு : அறம் (தருமம்), அஃதாவது மனு லாலும் விலக்கியன ஒழிதலாலும் புண்ணி அஃதாவது செவ்விய வழியாற் செல்வத்ை வது எல்லா வகையான இன்பங்களையும் நு மூன்றும் இறங்கு வரிசையில் அமைந்துள்ள களோடு முரண்படுமாயின், உயர்ந்ததற்ே நூலோர் கொண்டனர். பொருள், இன் வேண்டா. உயர் வருணத்து இந்திய னெ. கடமைகளை விதிப்பதாக அமைந்துளது : யன பற்றிய சடங்குகளையும் பிற சடங்கு எனப்படும் "ஐம்பெரும் வேள்விகளை'
- ill-60's
இவ்வேள்விகள் அவற்றின் செலவு காான யேனும் பெருமை யெய்தாது, முதன்மை க அவை நாடோறும் செய்யற் பாலன அவ.

குடும்பம், தனியாள் 239
ம் ஒப்புக்கொண்டனர் போலும் ; இவ்வாற் தன் கற்பைப் பறிகொடுத்தாள் ஒருத்தியும், கொண்டு செல்லப்பட்டாள் ஒருத்தியும் ளேகளுக்கு ஓரளவு சட்டத்தகுதியையும் ப்புப் பெற்றனர். உயர் விருணத்தாரிடை 0 வகையைச் சேர்ந்தவை யென்பதில் ஐய ாதானு மொன்று பின்னர்ச் சமயச் சடங்கு |வ்வழி அஃது உயர்ந்த நிலை யெய்தும்.
“ தன் வரைவு” அல்லது சுயம்வரம் என்ப -ன் பெற்ருேர் அவளே ஒருவற்கு மணஞ் னே தன் கணவனைத் தெரிந்துகொள்ளலா வ சில வேளைகளில் மணமகள் தானே தன் ணம் நிகழ்ந்துள்ளமை வெளிப்படை. இதி ாத்தப்பட்டுள்ளதென்பதை எமக்குத் தெரி } தனக்குத் தக்க தலைவைெருவனைக் கண்டு ழவதும் சுற்றிவந்து, ஈற்றில் விறகுவெட்டி சிவு செய்தாள். தமயந்தியென்பாள் தன்னை மிய பேரவையிலே ஒவ்வொருவராகப் பார்த் ப மணுளணுக நளனை வரித்துக்கொண்டாள். ட்டிச் சீதையை மனைவியாக எய்தியது மற் சுயம்வரங்கள் கி.பி. 11 ஆம் நூற்றண்டள றிப்புக்கள் எமக்குக் கிடைத்துள்ளன; க்கிரமாதித்தன் தன் மனைவியரை இம்முறை டவில் வழக்கமாகச் சமயச் சடங்கோடு கடி ால் உரையாசிரியன்மார், சுருங்கிய அளவி ட்டால் எவ்வகை மணமும் நிறைவு பெரு
னர் இல்வாழ்வான் உறுதிப் பொருள் மூன் இம் மூவகைப் பாகுபாடு சமய இலக்கியத் பக் காணப்படுகின்றது. அம்மூன்றும் வரு முதலிய அறநூல்களில் விதித்தன செய்த யத்தை ஈட்டலாம் ; பொருள் (அருத்தம்), த ஈட்டலாம்; இன்பம் (காமம்), அஃதா கர்தலாம். முதன்மை நோக்குமிடத்து இம் ான. ஒன்றன் நலங்கள் மற்முென்றன் நலங் க முதன்மை கொடுத்தல் வேண்டுமென "பம் என்னும் இரண்டற்கும் விளக்கம் ருவனுக்கு முதலாவது எண்ணற்ற சமயக் சிறப்பாகப் பிறப்பு, மணம், இறப்பு ஆகி }களையும் செய்தலும், பஞ்ச மகா யஞ்ஞம் ஒழுங்காக ஆற்றுதலும் அறத்தின்பாற்
னமாயேனும் சிக்கலான தன்மை காரணமா ாரணமாகவே பெருமை யெய்தி விளங்கின; ற்றின் பெயர் வருமாறு : .

Page 266
240 வியத்
(1) பிசமயஞ்ஞம், அஃதாவது வேத வழிபடுவதாம்.
(2) பிதிர்யஞ்ஞம், அஃதாவது நீர்க்க தஞ் செய்வதாலும் இறந்த மூதாதையை
(3) தேவயஞ்ஞம், அஃதாவது வேெ படுவதாம்.
(4) பூதயஞ்ளும், அஃதாவது விலங் வாயிற்படியிலே தானியந் தூவி எல்லா 6
(5) புருடயஞ்ளும், அஃதாவது விரு வதாம்.
இலட்சியப்படி இவ்வைம்பெரும் வேலி நண்பகல் எற்பாடு என்னும் மூன்று அந் வேண்டும்.
ஆண்பெண்
மிருதி நூல்களை இயற்றி இந்தியப் ெ வரான கல்விவல்ல பார்ப்பனர், பல்லாற் காமவின்பத்தை இழித்தொதுக்கினால்லர் தான இன்பம் ஏனை இரண்டினுஞ் சிறப்பு யின் பாற்பட்டதே ; ஆதலின் வாழ்க்கை வேண்டியதாயிற்று. காமம் என்னுஞ் செ வேட்கைகளையும் அவற்றின் நிறைவையுங் “ விழைவு” (passion) என்னும் ஆங்கி என்னுஞ் சொல் வழக்கமாகக் கலவிபற்ற தொடுபட்ட இன்பங்கள் அனைத்திலும் கா,
இந்து இந்தியா தோற்றுவித்துள்ள சம இலக்கியங்களில் எல்லாம் கலவிபற்றிய யான காமச்சுவைப் பகுதிகளும் பெ0 பொருள்களிற் புலவர் முதலாயினுேர்தம் பட்டது; அப்போது அண்டப் படைப்புழு கூட்டமாக உருவகித்துரைக்கப்பட்டது; ே பெண் உருவங்கள் (மைதுனம்) செதுக் முறையாகப் புணரும் புணர்ச்சியையுமே பேற்றுக்குச் சிறந்த துணையாகவுங் கொ பிற்பகுதியிலே மிகைபட்டுத் தோன்றிய க ரின் சமூக வாழ்க்கையில் எப்போதுங் காமவேட்கையின் வெளிப்பாடே யாகும் சமயக்கடனுகவே கருதப்பட்டது-மனை6 யும் அப்பூப்பு முடிவுமுதல் எட்டு நாட்களு
பாகுபாடு செய்வதில் இந்தியர்க்குப் டே சோதனைமுறை விஞ்ஞானத்தைத் தோற். உறவுள்ளிட்டுப் பலதிறப்பட்ட மனிதத் (

கு இந்தியா
வ்களை ஒதிப் பரமான்மாவாகிய பிரமத்தை
டன் இறுப்பதாலும் காலந்தோறுஞ் சிசாத்
வழிபடுவதாம். வித் தீயில் நெய் சொரிந்து தேவரை வழி
குகள், புட்கள், ஆவிகள் ஆகியவற்றுக்கு |யிர்களையும் வழிபடுவதாம்.
ந்தோம்பு முறையால் மனிதரை வழிபடு
rவிகளும் நாடோறும் மும்முறை, விடியல் கி வழிபாட்டு நேரங்களிலும் செய்யப்படுதல்
ா உறவுகள்
பாதுமக்களுக்கு ஒழுக்க விதிகளை வகுத்த முனுந் தூநெறியே பற்றி நிற்பவராயினும், . உறுதிப்பொருள் மூன்றுணுள் இறுதிக்கண க்குன்றியதாயினும், நீதி முறையான முயற்சி த்திட்டத்தில் அதற்கும் ஏற்பாடு செய்தல் Fால் பரந்த பொருளில் எல்லா வகையான குறிக்கும்; ஆயின் “வேட்கை" (desire), ல மொழிச் சொற்களைப் போன்று, காமம் நிய கருத்தையே குறித்து நின்றது. அறத் மவின்பமே மேலானது. m பம் சார்ந்தனவும் உலகியல் சார்ந்தனவுமாய குறிப்புக்களும் குறியீடுகளும் வெளிப்படை துளியிருப்பதைக் காணலாம். இத்தகைய மனம் இடைக்காலங்களிலே மிகுதியாக ஈடு >றையானது இறைவனும் இறைவியுங் கூடிய கோயிற் சுவர்களிலும் இறுகத் தழுவிய ஆண் எப்பட்டன. சில சமயப் பிரிவுகள் சடங்கு தம் வழிபாட்டின் ஒரு பகுதியாகவும் விடு ண்டு புகுத்தியுள்ளன. ஆயின் இடைக்காலப் லவி சார்ந்த சமயவொழுக்கமானது இந்திய காணப்படக்கூடியதாயிருந்த வீறுகொண்ட உண்மையிற் புணர்ச்சி விதிமுறையான க்குப் பூப்புத்தோன்றும் ஒவ்வொருமுறை க்குட் கணவன் அவளைப் புணருதல் வேண்டு
சார்வம் இருந்ததாயினும், அவ்வார்வம் பரி வவித்திலது ; மற்று, அதனல் ஆண்பெண் தாழிற்பாடுபற்றி வெறுங் கல்விப்பெருமை

Page 267
சமூகம் : வருணம்,
காட்டும் மதங்களே பல்கின. ஆண் பெண் பண்டை இந்திய நூல்கள் பல இன்று ( றன. அவற்றுட் சாலச்சிறந்ததும் காலத்த முனிவரால் எழுதப்பட்டதென வழங்கும் தொடக்கத்தை யடுத்துவந்த நூற்ருண்டு காலத்தில் எழுதப்பட்டதாயினுமாகலாம். கலை பற்றி விரிவாக அறிவுறுத்துவதோட மருந்துப் பாகமுறைகள் மந்திரங்கள் ஆகிய பற்றிய மிக முக்கியமான செய்திகளையும் மேல்வகுப்பு மக்களின் கலவியொழுக்கம்
ஆணும் பெண்ணுமாகப் பால் வேறுப காம வேட்கையைத் தணிப்பதற்கு மட்டு பட்டிலது ; ஆயின் அஃது ஆண் பென இருவயினுெத்த விருப்பொடு கூடும் பண், நாகரிகமுற்ற நகர்வாழ்வார்பொருட் ெ மகனனவன் தன் வேட்கையைத் தணி தணிப்பதையும் கருத்திற்கொள்ளல் ஏனெனில், அவளும் அவனையொத்த வே கலவியில் ஆணிலும் பெண்ணே அதிக இ காதல் விளையாட்டுக்கள் பலதிறப்பட்டன செய்யப்பட்டுள்ளன . உதாரணமாகக் கா, இலக்கணம் கூறுகின்றது. காதலர் இருவர் கினராயினும் முடிவிற் பெரும்பாலும் மிக ஆணும் பெண்ணுமாய இருபாற் காதலரும் யினுமாக, தம் வேட்கையின் அடையாள முறையே தம் பாங்கனுக்கும் தோழிக்கு பெரிதும் விரும்பிப் போற்றப்பட்டதோர் காமவின்பம் பண்டை இந்தியர்தம் க அவர் படைத்த கவின்கலையிலும் இலக்கிய கின்றது. பெண்மை அழகு பற்றிப் பண் கிரேக்கர் கொண்ட இலட்சியமாகிய தாய் பெரிதும் வேருனது; அவ்வாறே அஃது இலட்சியமாகக் கொள்ளப்பட்டுவரும் பெ வகையினின்றும் வேருனது. பருத்த து.ை பணைத்த முலையும் உடைய பெண்ணை இந் புணர்ச்சியின் பத்தின் பொருட்டே யென்ட யாவரும் தம் கரவியத்தலைவியரை ஒளி புனைந்துரை வகையால் வருணிப்பதிற் சில புலனெறி வழக்கக் கட்டுப்பாடுகளுக் விக்கு முன்னிகழும் காதற் செயல்கள் ெ னிகழ்ந்தவற்றை அமைதியான வேளைய மொழியால் அமைந்துளது. ஆயின் கலவி அவ்வாறு வருணிக்கப்பட்டிருப்பினும் அ

குடும்பம், தனியாள் 241
உறவு என்னும் பொருள்பற்றி எழுதப்பட்ட எமக்குக் கிடைக்கக்கூடியனவாக இருக்கின் ால் முற்பட்டதும் வாற்சியாயனர் என்னும் காமசூத்திரம் ஆகும். இது கிறித்து வூழித் களில் எழுதப்பட்டது; ஒருவேளே குத்தர் விதந்து குறிப்பிடத்தக்க இந்நூல் காமக் டமையாது, காம வேட்கையைத் தூண்டும் பவற்றையும், பண்டை இந்தியரின் வாழ்க்கை தருகின்றது. இதுபோன்ற நூல்களிலிருந்து பற்றிய பல செய்திகளை நாமறியலாம். ட்டிருக்குந் தன்மையானது ஆண்பாலாரின் மே யமைந்த ஒரு வாய்ப்பென்று கருதப் ண் இருபாலாரும் மனநிறைவெய்துவதற்கு பட்டதோர் உறவாகவே கொள்ளப்பட்டது. டழுத்தப்பட்ட காமசூத்திசத்திலே, ஆண் ப்பதோடு தன் தலைவியின் வேட்கையைத் வேண்டுமென அறிவுறுத்தப்படுகின்றன் ; ட்கையுடையவளாதலின். இனி ஒருசாரார் |ன்பம் பெறுகின்ருளென்றும் கூறியுள்ளனர். வ; அவையாவும் முழுமையுறப் பாகுபாடு மசூத்திரம் பதினறு வகை முத்தங்களுக்கு மிக்க கனிவுடன் காதல் செய்யத் தொடங் க் கடுமையாகவே கட்டித் தழுவிக் கூடினர், ம் மணஞ் செய்தவராயினுமாக, தனித்தவரா மரகத் தாம் பெற்ற நகக்குறி பற்குறிகளை ம் காட்டுவதாக வருணித்தல் புலவர்களாற்
புலனெறி வழக்கமாயிருந்தது.
ருத்தைப் பெரிதுங் கவர்ந்திருந்ததென்பது த்திலும் தெற்றெனப் புலப்பட்டுத் தோன்று ாடை இந்தியர் கொண்டிருந்த இலட்சியம் மைப் பண்புவாய்ந்த பெண்வகையினின்றும் அமெரிக்காவிலும் ஐரோப்பாவிலும் இன்று bல்லிய, ஆண்பிள்ளைத்தன்மை மிக்க பெண் டயும் பரந்த அல்குலும் ஒடுங்கிய இடையும் தியர் இலட்சியமாகத் தெரிந்து கொண்டது து வெளிப்படையாய்த் தோன்றும். புலவர் ப்ெபு மறைப்பின்றி ஒவ்வோர் உறுப்பாகப் பெரு மகிழ்ச்சியெய்தினர். ஆயினும் அவர் கு அமைந்தே அவ்வாறு வருணித்தனர். ፊb6) பருணிக்கப்பட்டுள்ளன. இவ்வருணனை முன் பில் நினைவுகூர்வதுபோன்றே பொதுவகை ச் செயல் விரிவாக வருணிக்கப்படுவதில்லை; ஃது அரிதாகவேயிருக்கும்; ஆயின் மிகப்

Page 268
242 வியத்
பிற்பட்ட காலத்திற் புலவர் கலவிச் செ விட்டனர். நாட்டு மொழி இலக்கியத்தில் கின்றன; ஆயின் இந்தியாவுக்குப் பெரும் யாயினும் வெளிப்படையாகக் கூருதுவிட இந்தியரின் கலவிவாழ்க்கையை நயம் காட்டாகக் காமசூத்திரத்திலிருந்து ஒரு
“மணம் முடிந்த பின்னர் முதன் மூ நிகழ்த்தாது தரைமேற் படுத்துறங்குதல் இன்னிசை முழங்க நன்னீராடிக், கோல விழாவிற்கு வந்து சிறப்புச்செய்த உற செலுத்தல் வேண்டும். பத்தாநாள் மாலை யூட்டுமுகமாக . . . . அவளோடு கனிவாகப் மெல்லியல்புடையவராதலின் அன்னர் டெ வர் ; ஆதலால் ஆடவனுெருவன் தன் கைக்கு ஆளாகும் வரை அவளோடு கலவி ளல் வேண்டுமென வாற்சியாயனர் விதர் யாத ஆடவனுெருவனல் முரட்டுத்தனமா. தம் செய்யப்படுவாளாயின், அவள் கலவி வெறுப்பினும் வெறுப்பாள். . . . அல்லாவி வெறுக்கத் தலைப்பட்டுப் பின்னர் வேருே இதற்குப்பின் வாற்சியாயனர் புதுமை செய்யும் முறைக்கு விரிவானதோர் உதா லறிஞரிற் பெரும்பாலானேர் இதனைத் தக் பண்டை இந்தியரின் இன்ப வாழ்க்கை சேர்ந்ததாகவே இருந்தது. ஆண்பா6 வேண்டாது தம்பாலாரையே அவாவுவ: அறியப்படாத தொன்றன்று. அறநூல்க காமசூத்திரம் அதனைப்பற்றி மேலெழுந்த இலக்கியம் அதனைப் புறக்கணித்துளது. இ பண்பாடுகள் பலவற்றினுஞ் சாலச் சிறந் நாகரிகங்களின் வேருெரு வெறுக்கத்தக்க கும் வழக்கமாகும் ; இதுவும் இந்தியாவில் முற்றகவே அறியப்படாததொரு வழக்க யேனும் நலமடிப்பதை அறநூல்கள் ஒப் களும் ஆயுதந் தாங்கிய அரிவையருமே ெ
அறக்கொள்கைப்படி, கணவன் மனைவி என்னும் ஏழடி எடுத்துவைத்தற் சடங்!ை உறுதிபெற்றதாயிற்று. இதன்பின் மெய் மணவுறவு தள்ளப்படத்தக்கதாகாது ; ஆ தாயிற்று. தவறிழைத்த மனைவியொருத் இழந்தாளாயினும், அவள் தன் உயிர்வாழ் இன்றியமையாத் தேவைகளைக் கேட்ட

நகு இந்தியா
யலையுமே விரிவாக வருணிக்கத் தலைப்பட்டு விரிவான கலவி வருணனைகள் காணப்படு மை ஈட்டித்தந்த பெரும் புலவர், சிலவற்றை வே விரும்பினர். பட விளக்கும் வருணனைக்கோர் எடுத்துக் பகுதியைத் தருவாம் : ன்று நாளும் கணவனும் மனைவியும் கலவி வேண்டும். . . . அடுத்த ஏழு நாளும் அன்னர் சூ செய்து, உணவொருங்குண்டு, தமது மண வினருக்கும் மற்றையோர்க்கும் மரியாதை யிற் கணவன் தன் மனைவிக்கு நம்பிக்கை பேசுதல் வேண்டும். மகளிர் இயற்கையிலே ன்மையாக வயப்படுத்தப்படுதலையே விரும்பு மனைவியை வயப்படுத்தி, அவடன் நம்பிக் நிகழ்த்தாமல் வேட்கையை அடக்கிக்கொள் துரைக்கின்ருர், பெண்ணுெருத்தி முன்னறி க அவன் இச்சைக்கு இணங்குமாறு வலுவந் யையே யன்றி ஆண்பாலார் அனைவரையுமே 'ட்டால் அவள் குறிப்பாகத் தன் கணவனை
y 83
>ர் ஆடவனை நாடுவாள். னப் பெண்மாட்டு அவள் கணவன் காதல் "சணந் தருகின்ருர் , இஞ்ஞான்றை உளவிய கதென ஒப்புக்கொள்வர்.
பொதுவாக இருபாற்புணர்ச்சிப் பகுதியைச் லாரும் பெண்பாலாரும் எதிர்ப்பாலாரை தாய ஒருபாற்புணர்ச்சியொழுக்கம் முற்முக ளில் அது சுருக்கமாகக் கடியப்பட்டுளது ; வாரியாக, ஆர்வமில்லாமற் சில கூறுகின்றது. வ்வாற்ருற் பண்டை இந்தியா ஏனைப் பழைய த நன்னிலையில் இருந்ததெனலாம். பண்டை கூறு, ஆண்களை நலமடித்து அண்ணகராக் அரிதாகவே காணப்பட்டது. ஆயினும் இது மன்று. ஆண் மக்களையேனும் விலங்குகளை புக்கொள்ளவில்லை ; ஆண்டு முதிர்ந்த ஆண்
பாதுவாக உவளகங்களைக் காவல் செய்தனர்.
வு நீக்கம்
யர் இருவரும் கடிமணம் புரிந்து, சத்தபதி 5ச் செய்தபின் அவர்தம் மணவுறவு அழியாத புறு புணர்ச்சி நிகழாத வழியும் அவர்தம் ஆகவே மணவுறவு நீக்கம் என்பது இயலா கி தன் உரிமைகளிற் பெரும்பாலானவற்றை ஒக்கைக்கு வேண்டிய உணவு உடை முதலிய "ளாயின், அவற்றைக் கொடுத்து அவளைப்

Page 269
சமூகம் : வருணம்
பராமரிக்கும் பொறுப்பு இன்னும் அவள் மறுமணம் செய்ய உரிமையற்றவளாயின் அறநூல்கள் வேறு வேறு கருத்துடைய தன் விருப்பப்படியே தாழ்ந்த சாதியாெ கொணு இன்னல்களுக்கு இலக்கானுள் ; அத்தகைய மனையாளை நாய்களைக்கொன வேண்டுமென்றுமே விதித்துள்ளன. ஆயி யொழுகிய வியபிசாரியோ முற்கூறப்பட் அவள் அடுத்த முறை பூப்பெய்தும் வ0ை உடம்போடு உயிர் நிலைத்திருப்பதற்கு வே தல் வேண்டுமெனப் பெரும்பாலான அற அவள் தன் கணவனுேடு ஒரு கட்டிலிற் ட யென்னும் நிலையை மீட்டும் எய்து தற்கும்
சமயச் சார்புடைய அறநூல்கள் மண அது பண்டைக்காலத்திற் கரணத்தொடு யினும் இயல்வதாயிருந்ததென்பது அ இவ்வழி, இயைபின்மை என்னுங் காரண கணவன் மனைவியர்க்கு மணவுறவு நீக்கம் மனைவியர் ஆகிய இருவரிலும் ஒருவர் மற்: யாகவே அஞ்சினல், மற்றவரின் உடன்பாட் கூடும். சமய முறைப்படி செய்யப்பட்ட கணவனுற் கைவிடப்படுவாளாயின், அவ பெற அனுமதியளிக்கின்றது; இவ்வழி காத்திருப்பதற்கு அந்நூல் ஓராண்டு மு எல்லைகளே விதித்துளது ; இக்கால எல் வேறுபடுவனஃ ஆயினும் இவ்வேற்பாடுக குத்தர் காலத்தளவில் இவை மறக்கப் வருணத்தாசைப் பொறுத்தவரை, மணவி தொன்முய்விட்டது. ஆயினும் பல கீழ்ச்ச இன்னும் அனுமதிக்கப்பட்டு வருகிறது ; தாகல் வேண்டும்.
பன்மனைவி
உலகின் ஏனைப்பகுதிகள் எங்கணும் இந்தியாவில் வாழ்ந்த சாதாரண மக்களு "வழக்கமுடையவராயிருந்தனர்; ஆயினும் மணம் அறியப்படாததொன்முய் இருக்க எப்போதுமே மனைவியர் பலரை மணக்கு பார்ப்பனரிற் பலரும் கீழ்வகுப்பாரிற் மணந்து வாழ்ந்தனர்.
சாதாரண நிலைமைகளிற் பழைய அற. ஊக்குவிக்கவில்லை. ஒருவனுடைய முதன் குப் புதல்வரைப் பெற்றுக்கொடுத்தவள யொருத்தியை மணத்தலாகாதென ஒரு

குடும்பம், தனியாள் 243
கணவனுக்கே உரியதாயிருந்தது ; அவளும் ாள். ஒழுக்கந் தவறிய மனைவியைப்பற்றி னவாகக் காணப்படுகின்றன; பொதுவாகத் ருைவனேடு கலவி நிகழ்த்திய மனைவி தாங்
மனுநீதிநூலும்* வேறு சில நூல்களும் ண்டு துண்டந் துண்டமாகக் கிழிப்பித்தல் ன் உயர்ந்த சாதியானுெருவனுேடு வழுக்கி டவளிலும் நல்வாய்ப்புடையவளாயிருந்தாள். அழுக்குடை அணிந்து, தசைமேற் படுத்து ண்டிய அளவான உணவு மட்டுமே உண்டிருத் நூலாசிரியர் விதித்துள்ளனர். அதன் பின்னர் டுத்தற்கும் முன் பெற்றிருந்த இல்லத்தலைவி உரிமை பெறுதல் கூடும். வுறவு நீக்கத்துக்கு இடமளித்திலவாயினும், புணராத மணங்களைப் பொறுத்தவரையிலா அர்த்தசாத்திரத்தால் * தெரியவருகின்றது. ாத்தால் இருவயின் ஒத்த உடன்பாட்டோடு அனுமதிக்கப்பட்டது; அன்றியும் கணவன் றவாால் உடலுக்கு ஊறு நேருமென உண்மை டில்லாமலே அவர் மணவுறவு நீக்கம் பெறுதல் மணத்தின் பின்னரும் ஒரு மனைவி தன் ளூக்கும் அர்த்தசாத்திரம் மணவுறவு நீக்கம் அம்மனைவி பிரிந்த கணவன் பொருட்டுக் மதற் பன்னிராண்டுவரை வேறுபட்ட கால லைகள் சூழ்நிலைக்கும் வருணத்துக்குந் தக ள் பிற்கால அறநூல்களிற் காணப்படவில்லை. ப்ட்டுவிட்டனவாகலாம்; அப்போது உயர் |றவு நீக்கமென்பது உண்மையில் இயலாத ாதியினருக்குள் மணவுறவு நீக்கம் வழக்கால் இந்நிலைமை பண்டைக்காலத்திலும் இருந்த
பியர் மணம்
வாழ்ந்த சாதாரண மக்களைப் போன்றே நம் பொதுவாக ஒரு மனைவியை மணக்கும் இருக்கு வேத காலத்திலுமே பன்மனைவியர் வில்லை. அரசரும் தலைமக்களும் பொதுவாக ம் வழக்கமுடையவராயிருந்தனர்; இவ்வாறே செல்வம் படைத்தோரும் பன்மனைவியரை
நூல்கள் பன்மனைவியர் மணத்தை ஆதரித்து மனைவி நல்லியல்பு வாய்ந்தவளாயும் அவற் யும் இருப்பின், அவன் இரண்டாம் மனைவி தரும சூத்திரம்39 தெளிவாக விலக்கியுளது.

Page 270
244 வியத்த
பிற்காலத்துக்குரிய மற்ருெரு நூல் மனை மன்றத்திற் சான்று பகர்தற்குத் தகு சாத்திரம்" ஆண்கள் தம் மனம்போன கொள்வதைத் தடுக்குமுகமாகப் பல விதிக ஈடு கொடுப்பதும் அவற்றில் ஒன்முகும். இந் எடுத்துக்காட்டத் கக்கவர் இராமனும் அ6 யாகிய சீதையும் ஆவர்; இத்தலைவன் றலை மாற்ருள் ஒருத்தியின் பகைமையால் : ஆயினும் பன்மனைவியர் மணங்கள் அடி அவை சமுதாயத்திற் போதிய வருவாயுை 6) Tab நிகழ்ந்தனவென நாம் கொள்ளலாம்.
கணவனுனவன் தன் மனைவியர் எல்லான மென அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளான். ஆயின் இயலாது. உளவியற்படியும் பொதுவாக கணவன் வீட்டிலே கட்டுப்பட்டுக் கிடந்த மு கண்டு பெரும்பாலும் மனம் புழுங்கினுள் :
"இரும்பொரு ளெல்லாம் இழந்தோன் அரும்பெறல் மகன்பட அழுங்குவோ இன்னுயிர்த் தலைவனை இழந்தோள் மன்னனுற் சிறைகொளப் பட்டோன் குழவி யிலாமையாற் குழைவோள் து உழுவை புறத்ததா உணர்வோன் துய மற்ருெரு மாதை மணந்த கணவம் குற்ற மனையாள் உறுதுய ரதுவும் அறக்களத் துரைத்த மறுக்கருஞ் ச குற்றத் தீர்ப்புப் பெற்முேன் துயருெ றித்தனை துயரும் ஒத்தன வாமே." வேத்தியல் நாடகங்களிற் பல, அரசனு காதலுக்கு அண்மையில் இலக்கான இளைய பொருளாகக் கொண்டுள்ளன; ஆயின் அ இளையாளை ஏற்றுக்கொள்வதோடு இன்பம պ60ւսմ குடும்பங்கள் கட்டாயமாக மகிழ்ச்8 முதன் மனைவி ஆண்மக்களைப் பெற்றவளாயி மனைவியென்றும், குடும்பத்தின் தலைவியென் கணவனுக்குப் பக்கத்தில் முதலிடம் பெறு மனத்தை ஆற்றிக்கொள்ளல் கூடும்.
பன்மனைவியர் மணம் பொதுவாகக் காe யான பல்கணவர் மணம், இந்தியாவின் பெ குரிய வகுப்பைச் சேர்ந்த சாதாரண மக்களு அறியப்படாததொன்றன்று. “பிற தேயங்க ஆடவர் அனைவர்க்குமே மணஞ்செய்து கொ உடன்பிறந்தார் தம்முள் ஒருவர் மனைவியை மாகும்” என்று அறநூலொன்று அறைகின் மணத்துக்கு நல்லதோர் எடுத்துக்காட்டாக யில் வரும் தலைவராய பாண்டவர் ஐவரும்

கு இந்தியா
வியர் பலரை மணந்தோனுெருவன் நீதி கியற்றவனெனக் கூறுகின்றது." அர்த்த வாறு மனைவியர் பலரை மணஞ்செய்து èr வகுத்துள்ளது; முதன் மனைவிக்கு நட்ட து மணத்துக்கு இலட்சிய மாதிரிகைகளாக வனுடைய கற்பொழுக்கம் வாய்ந்த மனைவி வியருடைய இருவயினெத்த காதலன்புக்கு ஒருபோதுமே இடையூறு நேர்ந்ததில்லை. க்கடி குறிப்பிடப்பட்டிருப்பதை நோக்க, டய எல்லாப் பிரிவினருக்குள்ளுமே பொது
ரையும் ஒரே விதமாக நடத்துதல் வேண்டு இவ்விதியைச் சட்டத்தினுல் வலியுறுத்தல் இஃது ஒருவனுக்கு இயல்வதன்று. தன் மதன் மனைவி மாற்ருளின் மனமகிழ்ச்சியைக்
துயரும்
ன் துயரும்
துயரும்
துயரும்
எயரும
பரும்
ான்முற் மன்
2
டைய மூத்த மனைவி தன் கணவன்றன் பாள் மாட்டுப் பொருமை கொள்வதையே வை எப்போதும் மூத்த அரசி முடிவில் ாக முடிவனவாயுள்ளன. பன்மனைவியரை சியற்றனவாய் இருக்கவேண்டுமென்பதில்லை. ருப்பின், அவள் தானே முதன்மைவாய்ந்த றும், குடும்பக் கருமங்கள் எல்லாவற்றிலும் முரிமை தனக்கே உண்டென்றும் எண்ணி
ணப்பட்டதொன்முயின், அதற்கு மறுதலை ரும்பாலான பகுதிகளில் வாழ்ந்த மதிப்புக் ருக்கு இயலாததொன்றேயாயினும், முற்முக ளில் ஒரு பெண்ணை ஒரு குடும்பத்திலுள்ள டுக்கும் வழக்கம் அறியப்படுகின்றபோதும், ப மற்முெருவர் கொள்வது பெரும் பாவ றது.* பண்டை இந்தியாவிலே பல்கணவர் இருப்பது மகாபாரதம் ஆகும்; இக்கதை துரோபதை என்பாளைத் தமக்குட் பொது

Page 271
சமூகம் : வருணம்,
மனைவியாகக் கொண்டிருந்தனர். அசாதா குச் சட்டவியலறிஞர் பெரிதும் இடர்ப் மங்கோலிய மலைவாழ்நருக்குள் இன்ற தக்கணத்திலும் தாழ்ந்த சாதியார் சில இந்திய இலக்கியப் பாப்பிலே இப்பல்கண6 மாக வேறு சில குறிப்புக்களும் காணப்ப
அண்மைக்காலம் வரை மலபாரிலே இருந்து வந்தது; இது தொல் பழங் க ஐயமில்லை. இஃது இமயமலைத் தொல்குடி வேருனதாயும் உள்ளூரிலுள்ள தாய்வழிய யதாயும் உளது. இவ்வழக்கப்படி ஒரு டெ ஒாாற்ருன் ஒத்துப்போகுமாறு) ஒருவ: ஆனல் அவனே இதற்கெனக் கூலிக்கு نے அலுறவு கொண்டு மணத்தை நிறைவு செய் குப் பின் அப்பெண் தன் கணவனை ஒருே அவள் தன் குடும்பத்துக்குரிய வீட்டி:ே மணஞ்செய்த செய்தி பலரறிய வெளியிட துள்ள தகுதிவாய்ந்த ஆடவர் அவளிடங் அவள் கணவனுக வரித்துக்கொள்வாள் ; வனே இவ்வாறு தெரியப்படுவான். எவ்வி: ஏற்றுக்கொள்வாள். இவ்விருவர்தம் கூ! பெயரையே தரித்துக் கொள்வர். அக்குடு! வனுகக் கடமையாற்றினலும், தாய்வழிய! யின் குடும்பத்தைப் பொறுத்தவரை, ! அதஞல், அவன் தன் பிள்ளைகளில், அவர், அக்கறை கொள்பவனுதலுங் கூடும். அவனு வேருெரு காதலனைக் கணவனுய்க் கொள் விலாது ஆடவர் பலரைக் கூடியொழுகுவன் இம் மருமக்கட்டாயமுறை மணவுறவுத் ே லும் அதிகமான வகைகள் இருந்தனவென்
ஒரு மகனைப் பெற்றெடுத்தல் வேண்டும் மனைவி மலடியாயிருப்பின், தன் ஒழுக்க மனைவியொருத்தின்ய மணந்துகொள்ளல. மனைவியர் பலரை மணக்கலாம். உண்மை மணம் ஒரு சமயக்கடமையாகவே கருதப் வனுகவோ இருப்பின் அவன் வேறு ந இறுதி நடவடிக்கையாக அவன் தன் நெ தான்) ஒருவனைத் தன் சார்பில் தன் ம சிறப்பான தெய்விகத்தன்மை வாய்ந்த ( குப் பெரும்பாலும் விரும்பப்பட்டனரெ6 வரும் பல கதைகளால் தெரிகிறது. இ ஒரோவொருகால் நடைபெற்றுவருகின்ற6
இவ்வாறே ஆண்மகப் பேறின்றிக் கe உடன்பிறந்தான் கருப்பதானஞ் செய்யல கடமையாற்ற நியமிப்பதாய இவ்வழக்க

குடும்பம், தனியாள் 245
rணமான் இம் மணவழக்கத்தை விளக்குதற் பட்டுள்ளனர்; ஆயின் இம்மண வழக்கம் ளவும் இருப்பது நன்கறிந்ததொன்றே , ருக்குள் இவ்வழக்கம் காணப்படுகின்றது. வர் மணத்துக்கு இங்கொன்றும் அங்கொன்று டுகின்றன.
நாயர் வகுப்பாருக்குள் ஒருமண வழக்கம் ாலந்தொட்டே நிலவிவந்ததொன்றென்பதில் -களிடைக் காணப்படும் கூட்ட மணத்தின் புரிமைக் குடும்பமுறையோடு தொடர்புடை ண் ஒப்பாசாரமாக (ஆரிய வழக்காற்றுக்கு ணுக்கு மணஞ்செய்து கொடுக்கப்படுவாள் ; புமர்த்தப்படுபவனுகையால், அவளோடு உட யாது விட்டகல்வான்; ஆதலால் மணத்துக் போதுமே காணமுடியாது போதலுங் கூடும். ல தங்கியிருப்பாள்; அவ்வாறிருப்ப அவள் டப்படும் ; இச்செய்தி பரவுதலும் அயலிடத் காதல்புரிய வருவர்; அவ்வாடவரில் ஒருவனை பெரும்பாலும் நம்பூதிரிப் பார்ப்பான் ஒரு தமான சடங்கும் இல்லாமலே அவள் அவனை ட்டத்தாற் பிறக்கும் பிள்ளைகள் தாயின் ம்பத்தில் மூத்த ஆடவனே வீட்டுக்குத் தலை ாகவே சொத்துரிமை செல்லும். தன் மனைவி கணவனுக்கு எவ்வித உரிமையுமே இல்லை. தம் தாய்மாமன் கொள்வதிலுங் குறைவாகவே டைய பிள்ளைகளின் தாய் அவனைக் கைவிட்டு ளினுங் கொள்வாள் ; ஆயினும் அவள் வரை தைச் சமுதாயம் கடிகின்றது. மலபாரிலிருந்த தொடர்பிலே அறநூல்கள் அனுமதித்தவற்றி ாபதைக் காட்டுகின்றது.
என்னும் ஆர்வத்தால் ஒருவன் தன் முதன் :த்துக்கு இழுக்கு நேராமலே, இரண்டாம் ாம் ; இவ்வாறே அவன் வரையறையிலாது பில் இத்தகைய சூழ்நிலையிலே பன்மனைவியர் பட்டது. கணவன் மலடனுகவோ, வீரியமற்ற டவடிக்கைகளை மேற்கொள்ளல் வேண்டும்; ருங்கிய உறவினன் (வழக்கமாக உடன்பிறந் னைவியிடம் மகவுண்டாக்குமாறு நியமிப்பன். முனிவர் இவ்வாறு கருப்பதானஞ் செய்வதற் ன்பது இதிகாசங்களிலும் பிற நூல்களிலும் ற்றை ஞான்றுமே இத்தகைய வழக்கங்கள் ா என்ப.
1ணவன் இறந்தவழி, அவன் சார்பில் அவன் ாம். இறந்த கணவன் சார்பிற் கொழுந்தனைக்
ம் நியோகம் எனப்பட்டது; இவ்வழக்கம்

Page 272
246 வியத்தகு
பண்டைச் சமூகங்கள் பலவற்றிற் பயின்ற இவ்வழக்கம் பல்காலுங் குறிப்பிடப்பட்டுவ துக்கு முன்னரே இது கடியப்படுவதாயி கவிகாலத்துக்கு ஏலாதவையென இப்போ, இடைக்கால நூலாசிரியர் இதனைக் கூறுவ
மூப்பும் 4
அறநூற் கூற்றின்படி, இல்லறத்தான் ஒ( புதல்வர்தம் புதல்வரைக் காணும்போது வரி யைத் தன் மக்களின் பொறுப்பில் விட்ே காட்டுக்குப் போதல் வேண்டும். ஆங்கு அவ இடும் ஐயத்தைக்கொண்டேனும் காட்டிற் 8 வாழ்ந்து, உலகப்பொருள்களினின்றும் தன் ஒழுங்காக வேள்விச் சடங்குகள் செய்து அவன் வேண்டுமென்றே தன் உடலை ஒறு வான். “ கோடையில் அவன் ஐந்தீயின் ெ வேண்டும்; மழைக்காலத்தில் அவன் வானே காலத்தில் ஈர ஆடைகளை அணிதல் வேை தன் துன்பங்களைப் பெருக்கிக்கொள்ளல். :ே புரியும் வானப்பிசத்த நிலையாம்.
இறப்பதற்குமுன் அவன் கடக்கவேண் பொருண்மேலான கடைசிப் பற்றுக்களெல்ல வரை ஒதுங்கியிருந்த காட்டுக்குடிலை நீத்து டுக், கையிலோர் தண்டும் கடிஞையும் கந்ை துறந்த சன்னியாசியாக மற்றவையெல்லாட
te மாளவு நினையான் மண்ணிடை
வாழவும் விழையான் வகுத்தநா *தாளுறு கூலி தனையெதிர் பார் ஊழிய னென்ன ஒர்ந்திருப் பாே
来 率 * மொய்சினத் தொருவன் முனியி: வெய்துற வொட்டான் வெகுளியு வையினு மவன வாழ்த்துவ ன பொய்யுரை நாவாற் புகறலு மில
хk 来源 உயிர்சார் பொருளில் உளமகிழ்ந்து உள்ளத் தமைந்தும் பொறிவழி மயர்சேர் இன்பம் அவை மறுத்து மண்ணில் எதற்குங் கவலாது துயர்சேர் உலகிற் றனக்குற்ற
துணைவே றின்றித் தானேயா, பெயரா வின்பம் பெறுநோக்காற்
பெரியோன் உலகில் வாழ்வாே
*தாளுறுகூலி - முயற்சிக்குப் பொருந்திய கூலி

கு இந்தியா
வந்தது; பழைய இந்திய அறநூல்களில் ாது. ஆயின் கிறித்து வூழித் தொடக்கத் ற்று; முற்காலத்தில் அனுமதிக்கப்பட்டுக் து விலக்கப்பட்ட வழக்கங்களுள் ஒன்முக
சாக்காடும்
ருவன் தன் மயிர் நரைக்கப்பெற்றுத் தன் “னப்பிரத்த நிலையை மேற்கொண்டு, மனைவி டேனும் தன்னேடு கூட்டிக்கொண்டேனும் ன் ஒர் சிறு குடிலில் உறைந்து, ஊர்மக்கள் கிடைக்கும் உணவைக்கொண்டேனும் உயிர் உயிரை உயர்த்தும் பொருட்டு எரியோம்பி, து, உபநிடதங்களைப் புயிலல் வேண்டும். ந்துத் துன்பத்தை மேலும் கூட்டிக்கொள் வப்பந் தாக்குமாறு வெளியில் இருத்தல் மே குடையாக வாழ்தல் வேண்டும்; குளிர் ண்டும்; இவ்வாறே அவன் படிப்படியாகத்
ఓ4
வண்டும். இதுவே காட்டுக்கேகித் தவம்
டிய நிலை இன்னுமொன்றுண்டு. உலகப் லாம் ஒழிந்தவுடன், அத்துறவி தான் அது ச், செய்கருமங்கள் யாவற்றையுங் கைவிட் தத் துணிகள் சிலவுமே கொண்டு, முற்றத் ம் விடுத்து வீடில்லாமல் உழலுவான் : மேலும் ள் வரையும் ககும 'ன.
米
னு முள்ளம் ங் கொள்ளான் ருளோன் pGદ્વor
率
ம் நியாம் th
b
t
a.
; தாள் - முயற்சி.

Page 273
சமூகம் : வருணம்,
வீடுபேறெய்துதற்காய இக்கடுமையான பின்பற்றினரென நாம் கற்பனை செய்தலா செய்தனராதல் வேண்டும். சாதாரண மன் துறக்கத்திலே நீண்டகாலம் நிபந்தனைக்குள் பிறந்து இனியவாழ்வு எய்தலாமென்ற நம் இவ்வின்பமே ஆரியனுக்குரிய சடங்குகன் பேணும் இல்லறத்தானுக்கு வகுக்கப்பட்ட கொண்ட முதியோர் தொகை கணிசமான மணமான மக்களும் குடும்பச் சொத்தை விழைவு அறவுபூணுமாறு பெற்முேரைத் முதியோன் ஒருவன் பண்டை முனிவர் 6 நாட்களைத் துறவறத்திற் கழிப்பது புதுவ தவச்சாலை தன் குடும்ப வளவிலமைந்த தனது பழமனையிலே ஒதுக்காயுள்ளதொரு
ஒருவன் பிறந்தபோது மாசுண்டானது டானது. ஏறத்தாழப் பண்டைக்கால மக்க மென்னும் அச்சமுடையவராயிருந்தனர். முறையான தீட்டுக்கருத்து மிகப் பழங்க நம்பிக்கையே இடமாகத் தோன்றியதென் செவ்விய நாகரிகமெய்தித் திகழ்ந்த கால, போது அதன் அடிப்படை செவ்விதின் அ. டுப் புலம்புவோர் வெளியாரைத் தீட் எத்தகைய நெருங்கிய தொடர்பும் 6 கொள்கை , அன்னர் உண்டியைச் சாலவுங் தாையிற் படுத்துத் துயிலல் வேண்டும் ; ஆ களையும் வணங்கலாகாது. பிணத்தையெடு கோலஞ்செய்து சுடுகாட்டுக்குக் கொண்டு எல்லாப் படைப்புக்களிலும் இழிந்தோெ பட்டனர்.
ஒருவனுடைய வாழ்க்கைக் காலத்திற் ெ களிற் பிணச்சடங்குகளே (அந்தியேட்டி) வழக்கம் வருமாறு : ஒருவர் இறந்தபின், குக் காவிச்செல்லப்பட்டது ; பிணத்தைத் னர்; அவருள் மூத்தோன் முன்னடக்க மற் நூல்களிலிருந்து மந்திரங்களை ஒதிய வ புலம்புவோர், மங்கலவேளைக்குரியதான முறையாக ஈமத்தைச் சுற்றி வந்தனர்; ஆ ஆற்றிலேனும் குளத்திலேனும் ஏரியிலே, இப்போது இளையோனை முன்னிட்டுச் :ெ நாள் இறந்தவரின் எரிந்து கருகிய எலும் இவ்வாறு எலும்புகளை இடுவதற்குக் இவ்வாறு எரித்தபின் இறந்தவர் பொருட் சோற்றுண்டைகளும் (பிண்டம்) பாலும் அவருடைய உயிர் பிதிருலகத்துக்குப் ே எடுக்கமுடியாமலும், உயிரோடிருக்கும்

குடும்பம், தனியாள் 247
வழிகளை முதியோருட் பெரும்பாலானேர் காது; ஒரு சிறு தொகையினரே அவ்வாறு ரிதனுக்கு இல்லற நிலையே போதுமானது. iளான இன்பம் நுகர்ந்து, மீண்டும் புவியிற் பிக்கையால் அவன் மனநிறைவு பெற்றன். ளயும் அறவொழுக்கங்களையும் நிறைவுறப் விதியாகும். ஆயினும் துறவறத்தை மேற் தாகவே இருந்தது; வயது வந்த மக்களும் ஆட்சிசெய்ய விழைந்தனர்; மக்களின் இவ் தூண்டியதென்பதில் ஐயமில்லை. இன்றும் வகுத்த வழியைப் பின்பற்றித் தன் இறுதி தன்று ; ஆனல் இஞ்ஞான்று அவனுடைய ஒரு குடிசையாகவிருக்கலாம் அல்லது தனி அறையாகவிருக்கலாம். போன்றே அவன் இறந்தபோதும் மாசுண் 5ள் எல்லாருமே பிணத்தால் தீட்டுண்டாகு இந்தியாவும் இதற்கு விலக்கன்று. சடங்கு ாலத்தில் மக்கள் பேய்பூதங்களிற் கொண்ட பதில் ஐயமில்லை. ஆயின் அஃது இந்தியா த்திலுமே அழியாது நிலைத்திருந்தது ; அப் றியப்படாதுபோயிற்று. இறந்தவர் பொருட் டுப்படுத்திவிடாதிருப்பதற்காக, அவரோடு வைத்துக்கொள்ளலாகாதென்பது அறநூற் கட்டுப்படுத்தி உடலை ஒறுத்தல் வேண்டும் ; அவர்தம் மயிரை மழித்தலாகாது; தெய்வங் த்துக் குளிப்பாட்டிப் புடைவையால் மூடிக் போகுங் கடமைபூண்டவராய சண்டாளர்
ானவும் கீழோரிற் கீழோரெனவும் கருதப்
சயற்பாலனவென வகுக்கப்பட்ட சமுக்காரங் இறுதியானவை. ஆரியர் சாலவும் போற்றிய இயன்றவரை விரைந்து, பிணம் சுடலைக் தொடர்ந்து புலம்புவோர் பின்னே சென்ற றையோர் அவன் பின்னடந்தனர்; புண்ணிய பண்ணமே அவர் பிணத்தைச் சுட்டனர்; வலஞ்சுழி முறையாகவன்றி, இடஞ்சுழி அதன்பின்னர் அவர் அண்மையிலுள்ளதோர் னும் நீராடிவிட்டு வீட்டுக்கு மீண்டனர்; சன்றனர்; பிணத்தைச் சுட்டபின், மூன்ரு புகளைப் பொறுக்கி ஒர் ஆற்றில் இட்டனர்; கங்கையாற்றையே பெரிதும் விரும்பினர். டுப் பத்து நாட்களுக்கு நீர்க்கடனிறுத்துச் படைக்கப்பட்டன. ஒருவர் இறந்தபோது பாக முடியாமலும், புதுப் பிறவியொன்றை உறவினர்க்கு ஊறு செய்யக்கூடியதோர்

Page 274
248 வியத்த
இழிந்த ஆவியாக மாறி இடருற்றுழன்ற, கடன் செய்யப்பட்டதும், அந்த ஆவி ட செய்வதற்கு ஏற்றதோர் (சூக்குமசரீரம்) தேகி மறுமையுலகில் வாழ்வைத் தொடங் அது மண்ணுலகில் தன் மக்கள் காலந்தே பிண்டங்களை உண்டு மகிழ்ந்திருந்தது. பத் தமது இயல்பான வாழ்க்கையை மீண்டும்
பண்டை இந்தியாவில் மேல் வருணத் ஈண்டு விவரிக்கப்பட்டது. இஃது இஞ்ஞ வேமுனதன்று. ஆயினும், வேறு பிற பிண நகரில் வாழ்ந்த மக்கள் இறந்தோர் ஆரியர் எரிந்தெஞ்சிய என்புகளை ஆற்றில் புடைப் பெருமக்களாயின், அவ்வென்புகன் மேட்டினை எழுப்பினர். சிறு பிள்ளைகளின் அத்துணைத் தீட்டுள்ளனவல்ல வாதலாலு உறுப்பினால்லாாதலானும் அவருடைய கப்பட்டே வருகின்றன. தென்னிந்தியாவி இறந்தவழி, அவர்தம் பிணங்கள் புதைக் மிகப் பழங்காலந்தொட்டே இருந்துவந்த வற்றிலே சுடுகாடானது (மயானம்) பிண கள் நிறைந்ததும் நாய்களும் கழுகுக வருணிக்கப்பட்டுளது. இத்தகைய வருண வர் உடலங்களைச் சுடாது, பாசசிகத்துச் களுக்கு இசையாகுமாறு அவற்றை வெளி கின்றன. இவ்வழக்கந் தோன்றுவதற்குப் மாயிருந்ததென்பது தேற்றம் , சிறப்பாக, அரிதாகவிருந்த பகுதிகளில் இவ்வழக்கம் இந்தியர் சிறிய சிதையொன்றை அடுக்கிப் வேண்டியவராயிருக்கின்றனர்; இவ்வாறு முற்முக எரிவதில்லை.
LHð
சட்டத்தளவில் ஒரு பெண் எஞ்ஞான் பாலான நீதிநூலாசிரியர் கொண்டனர். பிலும், வளர்ந்தபின் கணவனின் பாதுக புதல்வரின் பாதுகாப்பிலும் இருந்தாள். தவப்பெண்ணுெருத்தி சமயத்துறையில் 6 அவள் சங்கத்திற் புதியராய்ச் சேர்ந்த யுள்ளோனுக்குமே எப்போதும் கீழ்ப்பட்ட கள், ஒரு பெண் எவ்வருணத்தைச் சேர்ந் யாக இறுக்கவேண்டிய பணம் குத்திரெ சமமாகுமென மதிப்பிடுகின்றன.
ஒரு பெண் ஆடையணிகலன்களாக ஒ வைத்திருக்கலாமெனப் பெரும்பாலான அ னர். அர்த்தசாத்திரம் அவள் 2000 வெள்ளி

கு இந்தியா
ஏ. பத்தா நாள் இறுதியான அந்தியேட்டிக் திருலகில் தன் பயணத்தைத் தொடர்ந்து நுண்ணுடல் பெற்றுத் தன் வழியே விரைந் கியது ; அவ்வாறு பிதிருலகில் வாழ்கையில் அறும் செய்த சிாாத்தக் கருமங்களில் அளித்த தாநாளோடு புலம்புவோர் தொடக்கினிங்கித்
மேற்கொண்டனர்.
தார் பின்பற்றிய பிணச்சடங்கு முறையே “ன்றை இந்துக்கள் பின்பற்றும் முறையின் ச்சடங்கு வழக்கங்களும் இருந்தன. அாப்புர உடலங்களைப் புதைத்தனர், ஆதிகாலத்து எறியாது புதைத்தனர்; இறந்தவர் சிறப் ளப் புதைத்த இடத்திற் பெரியதோர் பிண உடலங்கள் மூத்தோர் உடலங்களைப்போல் ம், சிறுவர் ஆரியச் சமுதாயத்தில் முழு பிணங்கள் இன்னும் பெரும்பாலாகப் புதைக் லே துறவிகளும் தாழ்ந்த சாதியார் சிலரும் எப்படுவது வழக்கமாயுளது. இவ்வழக்கங்கள் நனவாகலாம். இலக்கியக் குறிப்புக்கள் பல ஞ்சுடுமிடமாகவன்றி, அழுகி நாறும் பிணங் ளும் நடமாடுவதுமான ஓர் இடமாகவே ானைகள் பண்டை இந்தியரிற் பலர் இறந்த சொரோத்திரியர் போன்று காட்டு விலங்கு ரியிலே எறிந்துவிட்டனரென்பதைக் காட்டு பொருளாதார நிலையும் ஒரு முக்கிய காரண பிணத்தைச் சுடுவதற்கு வேண்டிய விறகு ஏற்பட்டிருத்தல் வேண்டும். இன்றும் வறிய பிணத்தைச் சுடுவதோடு மனநிறைவு பெற செய்வதால் அப்பிணங்க்ள் பெரும்பாலும்
ாறுமோர் குற்றகவையினளெனவே பெரும் இளமையில் அவள் பெற்றேரின் பாதுகாப் ாப்பிலும், கைம்மைநிலை யெய்தியவிடத்துப் பெளத்தமதத்தின் தாராள விதிகளிலுமே, ாத்துணை முன்னேறியவளாயிருந்தபோதும், ஆண்பாலாருள் ஆண்டில் மிக இளையணு வளாகக் கருதப்பட்டாள். பழைய அறநூல் தவளாயினும் அவள் குற்றத்துக்குக் கழுவா ருைவன் இறுக்க வேண்டிய பணத்துக்குச்
ரளவு சொத்தை (சிறீதனம்) தன் பேரில் 1றநூற் கோட்பாட்டாளர் அனுமதித்துள்ள
ரிப்பணம்வரை காசும் வைத்திருக்கலாமென

Page 275
சமூகம் : வருணம்,
அனுமதித்துளது ; அதற்கு மேற்பட்ட 6 கணவன் நம்பிக்கைச் சொத்தாக வைத் சொத்திற் கணவற்குச் சில உரிமைகள் உன கணவன் அதை விற்கலாம் ; மனைவி பொறுபு பிறர்க்குக் கொடுப்பதையும் அவன் தடுக்க அவளுடையதேயாம்; அவள் இறந்தவழி வர்க்கேனும் போகாது, புதல்வியர்க்கே பே கள் வரையறைப்பட்டனவேயெனினும் ே வற்றிலும் விஞ்சியனவாகவேயிருந்தன. சிறீதன விதிகளால் வழக்கமாக அனுமதி வைத்திருந்தனர். சிராவத்தி நகரைச் சேர் கொண்டதோர் வனைதற்முெழிற்சாலைக்கு வரலாமுென்று கூறுகின்றது. அவள் எத பட்டிலது. ஒருகால் அவள் ஒரு கை ஏனெனில், ஆண் மக்கள் இல்லாதவழிக் சொத்துக்கு உரியளாவதை அறநூற் ே ரென்பதை நாம் கண்டுள்ளேமாதலின்.
மகளிர் புரோகிதராகக் கருமமாற்ற மு. அவர் சமய வாழ்க்கையை மேற்கொள்ளக் சில, மெய்யறிவு கைவரப்பெற்ற மெல்லியா யாயுள்ள பெளத்த சமய நூல்களிலே ஒரு பெளத்த சங்கத்தைச் சேர்ந்த தவப்பெ செய்யுள்களிற் பல, சிறந்த இலக்கிய பிருகதாசனியக உபநிடதம் 9 கார்க்கி பெருமாட்டியொருத்தியைப் பற்றிக் கூற நிகழ்த்திய உரையாடல்களைக் கேட்கப் பே தாமான பல வினுக்களைக் கடாவினுளா! வகையறியிாது சிறிது போழ்து திணறி, விஞ்சி வினுக்களைக் கடாவுவையாயின், உ மட்டுமே அவளுக்கு விடைபகரக்கூடியவி ஒரோவொருகாற் குரவரை அணுகி விரி பகுதிகளையேனும் அவர் கற்றுத் தேறின. அறும் இங்கொன்றுமாகக் காணப்படுகின்றன அஃதாவது கிறித்துவூழித் தொடக்கத்து குத் தகாதென மறுக்கப்பட்டுவிட்டது; சமயத்தார் இன்னும் மகளிர்க்கு மெய், இடைக்காலங்களிலே, பெண்பாற் றெய்வா குத் தமது வழிபாட்டு முறையில் முதன் குரிய ஆச்சிரம நியமங்களையும் வகுத்துவி எனினும் பொதுவாக மகளிர் சமயவ மேற்கொள்ளுமாறு தூண்டப்பட்டாரல்ல மக்களையும் பேணுவதே அவர்க்கு உண்மை வாழ்வு தழுவிநின்ற உயர் வருணத்தைச் காணப்படுகின்றனர்; சங்கத மொழியிலே செய்யுனுரல் நாடகநூல்கள் பல இருந்த

குடும்பம், தனியாள் 249
ாத்தொகையையும் அவள் சார்பில் அவள் ந்துக் காத்துவரக் கடவன்" மனைவியின் ண்டு; இக்கட்டான அவசரநிலை ஏற்பட்டாற் ப்பற்ற முறையில் மனம்போனவாறு அதைப் லாம் ; ஆயின், நடைமுறையளவில் அஃது அச்சொத்து அவள் கணவற்கேனும் புதல் ாகும். இவ்வாற்றல் மகளிரின் சொத்துரிமை வறு பல பழைய நாகரிகங்களில் இருந்த உண்மையிற் பெண்கள் சிலவேளைகளிற் கிக்கப்பட்டதிலும் அதிகமாகவே சொத்து “ந்த குயமகள் ஒருத்தி நூறு சக்கரங்களைக் உரியவளாயிருந்தாளெனச் சமண மரபு $நிலையினளென்பது யாண்டுங் குறிப்பிடப் ம்பெண்ணென்று கருதப்பட்டவளாகலாம்; க் கைம்பெண்ணுெருத்தி தன் கணவனது காட்பாட்டாளர் சிலர் அனுமதித்துள்ளன
டியாதவராயிருந்தபோதும், எக்காலத்துமே கூடியவராயிருந்தனர். வேதப் பாசுரங்களிற் ாற் பாடப்பட்டனவென்ப; பெருந் தொகை செய்யுட் கோவை முழுவதையும் பண்டைப் ண்டிசே பாடித் தொகுத்தனரென்ப; இச் நலம் வாய்ந்து திகழ்கின்றன (பக். 456). வாசனவி என்னும் புலத்திறம் முற்றிய மகின்றது ; அவள் யாஞ்ஞவல்கிய முனிவர் ாய்த் தன் நுண்மானுழைபுலத்தால் ஆணித் 5, அம்முனிவர் அவற்றுக்கு விடையிறுக்க அவளே நோக்கி, ' கார்க்கீ, நீ அளவுக்கு ன் தலை வீழ்ந்துவிடும் ' என்று பகடியாக ரானுர், பிற்பட்ட நூல்களிலே பெண்கள் வுரை கேட்டனரென்றும் வேதங்களிற் சில சென்றும் சில பல குறிப்புக்கள் அங்கொன் 7. ஆயின், மிருதிநூல்கள் எழுந்த காலத்தில், க்கு முன்பின்னக, வேதநூற் கல்வி மகளிர்க் ஆயினும் வைதிகத்துக்கு மாமுன மற்றைச் ந்நூற் கல்வியை மருது வழங்கிவந்தனர். ங்களை வணங்கிய தந்திர மதத்தார் மகளிர்க் மையளித்ததோடமையாது, தவப்பெண்டிர்க்
ட்டனர்.
ாழ்க்கையையோ துறவு வாழ்க்கையையோ ர். மணம் செய்து தங் கணவன்மாரையும் யில் உரிய கடனுகவமைந்தது. ஆயின், உலக சேர்ந்த மகளிர் கல்வியறிவுடையவராகவே நல்லிசைப் புலமை மெல்லியலார் இயற்றிய எனவென்பதற்கு எத்தனையோ குறிப்புக்கள்

Page 276
250 வியத்த
உண்டு; ஆயின் அந்நூல்களிற் சிற்சில ளன. தமிழ் மொழியிலே ஒளவையார் எ சிறந்த செய்யுள்களைப் பாடிவைத்துப் ே போரில் எய்திய பெருவென்றியைக் கூ ளொன்று பெயரறியாத குயவனுெருவன் றப்பட்டதாக வழங்குகின்றது." சங்கத வரும் மகளிர் பெரும்பாலும் படித்தல், எழு ஈடுபட்டிருப்பவராக வருணிக்கப்பட்டுள் திருந்த கலைகளில் தக்க பயிற்சிபெற்றிரு காலந் தொட்டு மிக்க அண்மைக்காலம் 6 குலமகளிர்க்கு இழுக்கைத்தருமென இழி ாாலும் பொது மகளிராலுமே பயிலப்பட இந்நிலை இருந்ததன்று. அஞ்ஞான்று செல் ஆடற்கலையையும் ஓவியந்தீட்டல், பூத்தொ கலைகளையும் பயிற்றுவித்தனர்.
இசுலாமியர் ஆட்சிக்காலத்தில் வட இ வழக்கத்தை மேற்கொண்டனர்; பெண்கள் வரை, அவர்தம் கணவன்மாரும் நெருங்கி களிற் படாதவாறு திரையிட்டு மறைக் பண்டை இந்தியாவில் இருந்ததில்லையேயா, காணப்பட்ட மிக வெறுக்கத்தக்க கூறுக இடம்பெற்றிருக்கவில்லையெனக் காட்ட வி காலத்தில் மணமான மகளிர்க்கு வழங்கப்பு படவே கூறியுள்ளனர். இருக்குவேதம் கா பழகினரெனக் காட்டுவது மெய்யே , அன்ற ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டனர் என்பதற்கும் அ ஆயின் இந்நூல் குறிப்பிடுங் காலமோ இ துக்கு மிக முற்பட்டதொன்று. எவ்வாருயி காகவே வைத்திருந்தனரென்பது தெளிவு. வான அறிவுறுத்தல்களை நோக்க, அரசரி: செய்யப்பட்டிருந்ததென்பதும், அங்கிருந்த அனுமதிக்கப்பட்டிலரென்பதும் தெளிவாகத் முசிலிம் சமுதாயங்களிற்போல் அத்துணை யென்பது உண்மையே. ஏனெனில், பண்டை களிலே அரசியர் பெரும்பாலும் முகத்தின் பிட்டுள்ளமையாலென்க. அரச மகளிர் மறைக்கப்பட்டும் நன்கு கண்காணிக்கப்பட போல அவர் முற்முகக் காட்சிக்கரியராயிரு மேல் வருணங்களைச் சேர்ந்த மகளிர் எ எட்டவே வைக்கப்பட்டனர். சமயச்சார்பு முனும் தாராளப் பண்பு தழுவிய அர்த்தச தற்குச் சாலவுங் கடுமையான விதிகளை வகு ஒரு பெண் இறுமாப்புடன் விளையாட்டுச் வருந்துவாளாயினும் அவளுக்கு மூன்று ப அவனது அனுமதியின்றி அவள் மற்ருெரு

கு இந்தியா
குதிகள் மட்டுமே இப்போது கிடைத்துள் ன்னும் பண்டைக்காலப் பெண்பாற் புலவர் பாயினர் ; சோழன் கரிகாலன் வெண்ணிப் பம் அழகிய அரசவாகைத்துறைச் செய்யு னைவியால் (வெண்ணிக் குயத்தியார்) இயற் மாழியிலுள்ள வேத்தியல் இலக்கியங்களில் pதுதல், பாட்டியற்றல் முதலிய செயல்களில் ானர்; அன்றியும் அம்மகளிர் அக்காலத் நந்தவராகவும் தோன்றுகின்றனர். இடைக் ாை, இசையும் நடனமுமாகிய இன்கலைகள் வாகக் கருதப்பட்டுத், தாழ்ந்த சாதி மகளி டுவந்தனவாயினும், பண்டைக் காலத்தில் வர் தம் பெண்களுக்குப் பாடற்கலையையும் டுத்தல் முதலிய மெல்லியலார்க்கடுத்த பிற
ந்ெதியாவில் இந்து மகளிர் முட்டாக்கிடும் , பூப்பெய்திய காலமுதல் முதுமைக் காலம் ய உறவினருமல்லாத ஏனை ஆடவர் கண் கப்பட்டனர். இத்தகையதொரு வழக்கம் லுைம், பிற்காலத்து இந்துமத வழக்கத்திற் ள் இந்தியாவின் பண்டைப் பண்பாட்டில் ழைந்த ஆராய்ச்சியறிஞர் பலர் பண்டைக் பட்ட சுதந்திரத்தைப் பெரும்பாலும் மிகை ளேயரும் கன்னியருங் கட்டின்றிக் கலந்து றியும் மணமான மகளிர் எவ்வகையிலேனும் |ஃது எவ்வித சான்றுங் காட்டுகின்றலது. ந்துப் பண்பாடு சிறந்து விளங்கிய காலத் னும் அரசர் தம் உரிமை மகளிரை ஒதுக் அர்த்தசாத்திரத்திற் கூறப்பட்டுள்ள விரி ன் உவளகம் (அந்தப்புரம்) நன்கு காவல் மகளிர் தாம் விரும்பியவாறு வெளிச்செல்ல தெரிகின்றன. ஆயினும் அது பிற்காலத்து க் கடுமையாக ஒதுக்கிவைக்கப்பட்டதில்லை அராபிய யாத்திரிகர் இந்து மன்னர் அவை ாயின்றியே காணப்பட்டனரெனக் குறிப் பொதுமக்களின் கண்ணிற் படாதவாறு டும் இருந்தாராயினும், முசிலிம் முறையிற் க்கவில்லை.
திர்ப்பாலாரை அணுகிப் பழகா வண்ணம் 3) Lll அறநூல்களைக் காட்டிலும் பல்லாற் ாத்திரம் நாணிலா மனைவியரைத் தண்டித் த்துளது. கணவன் விருப்பத்துக்கு மாருக களிற் கலந்து கொள்வாளாயினும், மது ணம் தண்டம் விதிக்கப்படுதல் வேண்டும் ; பெண்ணைக் காண்பதற்கு வீட்டைவிட்டுச்

Page 277
சமூகம் : வருணம்,
செல்வாளாயின், அவளுக்கு ஆறு பணம் : ஆடவன் ஒருவனைக் காணப்போவாளாயின் இரவில் இவ்வாறு செல்வாளாயின் தண்ட லும் மதுமயக்கத்திலிருக்கையிலேனும் அ குப் பன்னிரு பணம் தண்டம் விதிக்கப்ட ஞெருவ்னும் ஒருவருக்கொருவர் கலவி அல்லது மறைவிலே குறும்பாகப் பேசி ப நான்கு பணமும் ஆடவனுக்கு அதன் வேண்டும். அவருடைய உரையாடல் ஐயும் பணத்துக்குப் பதிலாகக் கசையடி விதிக் னுெருவன் அப்பெண்ணின் உடலின் கொடுக்கக் கடவன். ’ இவ்வாறே கணவன் கட்டுப்படுத்துவதில் ஏறத்தாழ எல்லையற்ற மோரியர் காலத்திலுமே மேல் வருண கணிசமான அளவு கட்டுப்படுத்தப்பட்ட பிறிதோரிடத்தில் வேருெரு வகையான ச தொழில் மேற்பார்வையாளனுக்கு அறி நெசவு நூற்றல் நிலையங்களில் வேலைக்கமர் இருத்தல் வேண்டுமென்று சொல்லப்பட்டி முடவர், அநாதர், இரந்துண்ணும் பெண் தொழில் செய்யுமாறு கட்டாயப்படுத்தப்ட பெண்டிர் என்றித்திறத்தாருள்ளிட்டுப் பு அமர்த்தப்பட்டனர். இவரெல்லாம் தாழ் ஆடவர் கண்காணிப்பிலே இவர் வேலைசெ ஒரோவொருகால் மேல்வகுப்பைச் சே இன்னலுற்று இவ்வாறு தொழில் செய்து அத்தகைய பெண் வேறு வகையிற் கல பெண்ணுெருத்தியை வைத்துப் பேணக்க நெசவுச்சாலையிலிருந்து வேண்டிய நூலைட மீட்டும் அச்சாலைக்கு எடுத்துச் செல்வாலி சாலைக்குப் போய் நூலெடுத்துவந்து ஆ யிருப்பின், அவள் நாணத்துக்கு எவ்வாற். முற்காப்புக்கள் விதிக்கப்பட்டிருந்தன. நெசவுச்சாலைக்குப் போதல் வேண்டும் ; மாட்டார். அவள் நெய்து கொடுக்கும் . பாட்டைப் பார்வையிடுவதற்கு மட்டுமே மற்று, அவன் அவள் முகத்தைப் பார் வேறுவகையில் அவளோடு பேச்சு நிக என்னும் தண்டம் இறுக்க வேண்டியவரு முதல் தொண்ணுறு பணம்வரை வே நோக்க, மேல்வகுப்பைச் சேர்ந்த மகளிர் பொதுவாகத் தம் கணவன்மாரோடல்லா
ால்லர் என்பது தெளிவாகின்றது.

குடும்பம், தனியாள் 25
தண்டம் விதிக்கப்படுதல் வேண்டும்; அவள் அத்தண்டம் பன்னிரு பணமாகும். அவள் ம் இருமடியாகும். கணவன் துயிலுகையிலே வள் இல்லிறந்து செல்வாளாயின் அவளுக் டல் வேண்டும். பெண்ணெருத்தியும் ஆடவ கண்ணிய காமக்குறிப்புச் செய்வாராயின், கிழ்வாராயின், அப்பெண்ணுக்கு இருபத்து இருமடங்கும் தண்டமாக விதிக்கப்படல் வதற்குரிய வோரிடத்தில் நடைபெறுமாயின் கப்படலாம்; “ஊர் மன்றத்திலே சண்டாள இருமருங்கிலும் ஐவைந்து கசையடிகள் ஒருவன் தன் மனைவியின் நடமாட்டங்களைக்
உரிமைகளைப் பெற்றிருந்தான். த்துப் பெண்களின் சுதந்திரம் வழக்கினுற் தென்பதைக் காட்டுதற்கு அர்த்தசாத்திரம் ான்று தருகின்றது. அரசனுடைய நெசவுத் வுறுத்தல் கொடுக்குமிடத்து, அரசுக்குரிய த்தப்படும் பணியாளர் வறிய மகளிராகவே ருப்பதைக் காண்கின்ருேம் ; கைம்பெண்டிர், ாடிர், தண்டமிறுக்கத் தவறி அதற்கீடாகத் பட்ட பெண்டிர், உடனலங் குன்றிய பொருட் பல்வகையினரான பெண்டிர் இத்தொழிற்கு 2ந்த வகுப்பைச் செர்ந்த பெண்டிராவர் ; ப்தனர். 18
சர்ந்த பெண்ணுெருத்தி தீவினை வயத்தால் பிழைக்கவேண்டியவளாதலுங் கூடும். ஆயின் பனிக்கப்பட்டாள். அவள் இன்னும் பணிப் உடியவளாயிருப்பின், அப் பணிப்பெண்ணே ப் பெற்றுக் கொணர்ந்து, நெய்த ஆடையை ர். அவ்வாறன்றி, அப்பெண் தானே நெசவுச் டை நெய்து கொண்டுபோக வேண்டியவளா முனும் இழுக்கு நேராவண்ணம் கண்டிப்பான அவள் வைகறையின் மங்கிய ஒளியிலே அப்போது மற்றவர் அவளை எளிதற் காண ஆடையை ஏற்கும் அதிகாரி அதன் வேலைப் விளக்கொன்றைப் பயன்படுத்தல் வேண்டும் ; த்தாலும், அவளுடைய வேலைபற்றியல்லாது ழ்த்தினுலும் அவன் “முதல் அபசாதம் " வைான் ; இத்தண்டம் நாற்பத்தெட்டுப் பண றுபட்டுச் சென்றது. இவ்வறிவுறுத்தல்களே முட்டாக்கிட்டு முகத்தை மூடாவிட்டாலும், து தனித்து வெளியிற் போந்து நடமாடின

Page 278
252 வியத்தகு
ஆயினும் வழக்கம் இடத்துக்கிடம் பெரி பைச் சேர்ந்தவரும் மணப்பருவம் எய்திய காவலரோ இல்லாமற் கோயில்களுக்குப் கொண்டனரென்றும் கதையில் வருணிக்கப் தைக் காட்டிலும் மக்கணயக்கும் பண்ட இலக்கியத்திலே காளையருங் கன்னியருங் க குறிப்புக்கள் உள்ளன. பழைய சிற்பங்கை முளத்திற் படுகின்றது. பாரூத்திலும் சாஞ் ஆடையெதுவுமணியாது மேன்மாடங்களின னர்; குறையாடை அணிந்த மகளிர் ஆடவே லிருந்தே புத்தர் மெய்யறிவு விளக்கம் பெ பெண்ணின் சுதந்திரம் பொதுவாகப் பெ. அது முற்முகப் பறிக்கப்படவில்லை யென்னு எனினும் தானுக முனைந்து எதனையும் யென்றே சொல்லலாம். கணவற்குப் பணிவி அவனுக்குக் குற்றேவல் செய்வதும், அவன் வதும், அவன் உண்டபின் உண்பதும், அவ முன் துயிலெழுவதும் ஆகிய இவையெல்லாப
“ தன்னுடை இல்லி லேனும்
தன்வயத் தொன்றுஞ் துெ முன்னுறத் தந்தை காப்பன் முதிர்வினிற் கணவன் கா இன்னுயிர்க் கணவன் முன்ே இறந்திடிற் புதல்வர் காப் அன்னளால் தன் வயத்தாள் அல்லளெஞ் ஞான்றும் டெ "புன்னகை பூத்த முகத்தொடு தன்னுற கடமை சதுர்பட மின்னுற ஏனம் மினுக்குவள் நன்னுதல் வருவாய் நன்க " காணமொ டேய்ந்த கடிமண மருவிய கணவன் மனையவட் தருணமு மல்லாக் காலையுந் திருமையு மின்பந் தருபவ கு "அழகில னின்ப நுகர்ச்சியி ல துழலு மனத்தன் உயர்வில ( பழுதலு கற்பின் பைந்தொடி முெழுதிடல் வேண்டும் தே6ெ இன்னுேசன்ன பகுதிகள் சமய இலக்கியங் இலக்கியங்களிலும் அடிக்கடி காணப்படுவ கற்புக் கடம் பூண்டொழுகிய மனைவியரைட் பெண்மைக்குச் சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக ஆவர்; இவருட் சீதை தன் கணவனுகிய இ களையுஞ் சோதனைகளையுந் தாங்கிப் பொறுை

இந்தியா
தும் வேறுபட்டே யிருந்தது. நல்ல வகுப் வருமான மங்கையர் செவிலியரோ, பாது போயினரென்றும் விழாக்களிற் கலந்து பட்டுளர், வடவாரியரின் பழைய இலக்கியத் ற் சிறந்து விளங்குவதாய பழந்தமிழ் ட்டில்லாது கலந்து பழகினமைக்குப் பல ாப் பார்க்கும்போதும் இக்கருத்தே எம் சியிலும் செல்வ நங்கையர் அாைவரையும் ன்று ஊர்வலங்களை எட்டிப்பார்க்கின்ற ாாடு கூடிப் போதிமரத்தை (இதன் நிழலி ற்றவர்) வணங்குகின்றனர். எனவே, ஒரு துங் கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருந்ததாயினும் ம் முடிபுக்கு நாம் வரலாம். செய்யும் உரிமை ஒரு மனைவிக்கு இல்லை டை செய்வதே அவளது தலையாய கடன் : சோர்வுற்றிருக்கையில் அவன் அடிவருடு ன் உறங்கியபின் உறங்குவதும், அவனுக்கு
> மனைவிக்குரிய கடமைகளாம்.
ய்யாள் ;
ப்பன் ;
ன
Lții ;
1ண்ணே.
பொலிவாள்
டச் செய்வாள்
என்றும்
றிந் தழிப்பாள்.
முறையின் கென்றும்
5L'aufr
குமே.
)&HØ) I DI HIT
னேனும்
கணவற்
பனக் கொண்டே.”*
களிலும் ஓரளவு சமயச் சார்புடைய பிற 1ணவாயுள்ளன. கணவருக்குப் பணிந்து பற்றிய கதைகளும் பலவுள. இந்தியப் த் திகழ்பவர் சீதையும் சாவித்திரியும் ராமன் காட்டுக் கேகிய பெருந் துன்பங் ம பேணியவள் (பக். 543, அடுத்ததும்);

Page 279
சமூகம் : வருணம்
சாவித்திரியோ கிரேக்க இலக்கியத்தில் தன் கணவனுகிய சத்தியவான எமன் முெடர்ந்து சென்று, தன் பதிபத்தியின6 கணவனை மீட்டுக் கொணர்ந்தவள். பதிட மிக்க உதாரணமொன்று ஓர் இடைக்கால மாரிக்காலத்திலே கணவனுெருவனும் ட விட்டெரிந்த தீமுன்னிருந்து குளிர்காய், மனைவியானவள் அவன் தலையைத் தன் குழந்தை தீயண்டை தவழ்ந்து சென்ற, துயில் குழம்பிவிடுமென்று அஞ்சிய அப்ெ முயன்றிலள். குழந்தை மேலும் தீயினுள் யாதொரு தீங்கும் நேராவண்ணம் அக்கி பதிபத்தியைக் கண்டு வியந்த அத்தெய்வ துயின்றவன் எழும்வரை அக்குழந்தை சிரித்த வண்ணம் இருந்தது."
பண்டை இந்தியர் மிகைபடக்கூறும் பதிபத்தியின் அவசியத்தை அளவுகட, பெண்ணின் நிலை முற்முக மதிப்புக்குன்றி "ஆடவனிற் பாதி அவன்மனைவி நாடிலவன் நட்டாருள் நட்புண் அறமுதலா மூன்றற்கும் அவ்வி குறுதுணைக்கும் மூலம் அவள் * மனைவி துணையாக மண்ணுலகி வினைசெய்ய வல்லனும் மாந்த அருகிருக்க ஊக்கம் அடையு பொருவரிய ஏமப் புகல். " துன்பக் கனலுயிரைச் சுட்டிட கின்பப் பகையாய் இடர்செயி மனையா விடங்காண்பன் மண் சுனையாடி எய்துஞ் சுகம். “துன்று சினவயத்த னேனுந் , கன்று மொழிகழருன் கண்ணு காதற் களியின்பங் கற்பறமா ஆதல் அவளாலென் முேர்ந்து ' உயிராம் பயிருலகில் உண்டா,
வயலாக உள்ளாளாற் பெண் '
பெண்டிருக்கு மதிப்பும் பெருமையுங் ( அடிமை வாழ்வை வற்புறுத்தும் பகு பெண்ணை அன்போடு பேணுதல் வே6 மளித்து நன்கு புறந்தருதல் வேண்டுெ அவளுக்கு அணிகலன்களும் இன்பநுகர் மென்றும் யாண்டுங் கூறப்பட்டிருப்பன கணவன் செய்யும் வேள்வியைத் தேவர்
தன் மனைவியை அளவுகடந்து கண்டித்

குடும்பம், தனியாள் 253
வரும் அல்செத்திசு என்பாளைப் போன்று, ா கொண்டு சென்றகாலை அவனைப் பின் 9 அக்கடவுளின் உள்ளத்தை நெகிழ்வித்துக் பத்தியை விளக்குதற்கு இவற்றினும் உருக்க )க் கதையிற் காணப்படுகிறது. மனைவியும் அவர்தம் குழந்தையும் கொழுந்து ந்தனர்; அப்போது கணவன் துயின்ருனுக, மடிமேல் வைத்திருந்தாள். திடீரென அக் து ; ஆயின், தான் அசைந்தாற் கணவனது பண் தீயிலிருந்து குழந்தையைக் காப்பாற்ற தவழ்ந்து சென்றபோது, அப்பெண் அதற்கு னிக் கடவுளை இறைஞ்சினுள். அப்பெண்ணின் ம் அவட்கு அவள் கேட்ட வரத்தை ஈந்தது ; தீயின் நடுவிலே எவ்விதத் தீங்குமின்றிச்
மனப்பான்மையுடையவராயிருந்தமையாற் ந்து வற்புறுத்தியுள்ளாராகலாம்; ஆயினும் ய தொன்ருய் இருக்கவில்லை.
அன்னுளே
டையாள்-கேடில்
புலக வாழ்விற்
ல் மாண்ட ன்-மனைவி
மவளே
டனும் நோயொருவற் னும்-அன்பின் டுவெயிற் பட்டோன்
துணைவிமனங்
ளன்--குன்ருத மிவ்வெல்லாம்
நற் கென்றும்
5.
கொடுக்கும் இத்தகைய பகுதிகளும், அவர்தம் கெள் போன்றே எண்ணிறந்தனவாயுள்ளன. ண்டுமென்றும், அவளுக்கு உண்டியும் பிறவு bன்றும், கணவன் தனது வருவாய்க்குத் தக ச்சிப் பொளுள்களும் தேடித்தருதல் வேண்டு தக் காண்கின்ருேம். மனைவியை அடிக்கும் ஏற்றுக்கொள்ளாராதலின், ஆடவனெருவன் தலாகாது. உண்மையிற் பெண்ணைப் பற்றிப்

Page 280
254 வியத்;
பண்டை இந்தியர் ஒன்றினென்று மாறுட காணப்படுகின்றனர். அவள் ஒரே நேர ளாட்டியாகவும் பொருள் விலையாட்டியா பெண்ணின் இயல்பிலே பிற்சொன்ன இலக்கியங்களும் நீதி மொழி இலக்கியங், ளிர் மட்டற்ற காமவேட்கையுடையவர்
“எத்தனை விறகிட்டாலும் எரிநி எத்தனை நதிவீழ்ந்தாலும் இமி எத்தனை உயிருண்டாலும் எம6 எத்தனை கணவராலும் எழில் கழிகாமத்தா ளொருத்தியின் வேட்கையி னல்லன்; அவளை எப்போதும் கண்ணுங் எதிர்ப்பட்ட ஆடவர் எல்லாரோடுங் கூ முடவன் என்றித்தகையாரையுமே அவள் கூடுதற்கு வாய்ப்புக் கிட்டாவிட்டால், வின்பம் நுகரமுற்படுவாள். அவளது கா மும் அளப்பிலத; அவள் மனமும் ஒருவ அதை மாற்றுவதற்கு மருந்தே இல்லை.
மேலும், மகளிர் கலாம் விளைப்பவராயுப் தம்முள் ஒருவரோடொருவர் கலாம் விை கலாம் விளைப்பர். பெண்வழிச் சென்ற க போன்று (பக். 598, அடுத்ததும்), பண்ை னர். இடைக்காலத்துத் தொகைநூல்களி என்னும் உணர்ச்சியைச் சித்திரித்துக் சொல் வெகுளியே செருக்கழிவே அழுக் கலப்பினை யுணர்த்துவதாய், வேற்றுமெ பழந்தமிழ் இலக்கியத்திலே, மருதம் என் லாம், தன் பாத்தைமை காரணமாகத் த6 துவதற்குத் தலைவன் செய்த முயற்சிகை தலைவியாகிய சீதை எப்போதும் தன் வணக்கமும் உடையவளாயிருந்தாளெனி பதையோ தவறு கண்டவழித் தன் கண யிருந்தாள். விற்போரும் வாட்போரும் வ: காப்பாளராய் விளங்கினர். படையெடு வாழ்ந்த தொல்குலத்தினர் எதிர்த்துப் சேர்ந்த பெண்டிர் தம் ஆடவர்க்குத் து.ை கரை வியக்க வைத்தது. பிற்காலங்கள் ஈடுபட்டுள்ளனர் (பக். 125) ; இவ்வழக்க மரபினருக்குள் தொடர்ந்திருந்து வந்தது விதவையர் தங்கணவருடைய பகைவன் தெரிவிக்கும் பதிவுகள் பலவுள; இத்த படுபவள் சான்சி இராணி ; இந்தியப் பை விாத்துக்காக, இக்கால இந்தியாவிலே கொண்டாடப்பட்டு வருகின்ருள்.

கு இந்தியா ட்ட இருதலைக் கருத்துக் கொண்டவராகவே தில் தெய்வமாகவும் அடிமையாகவும், அரு வும் காட்சியளித்தாள். பண்பினைச் சமயச் சார்புடைய உலகியல்
ளும் அடிக்கடி எடுத்துக் கூறுகின்றன. மக
றை வெய்தலில்லை; ம்கடல் நிறைத வில்லை;
நிறை வெய்தமாட்டான் ; பிழி நிறைவெய் தாளே.”*
னை எந்தவோர் ஆடவனும் தணிக்கவல்லா
கருத்துமாய்க் காவல் செய்தாலன்றி, அவள் டி இன்ப நுகர்வாள் - கூணன், குறளன்,
கூடியின்புறுவாள் (பக். 379). ஆடவரைக் அவள் தன்பாலாரைக் தழுவியேனும் காம மத்தைப் போன்றே அவள் செய்யுங் கபட
ழி நில்லாது ஓயாது மாறுமியல்புடையது;
எரிச்சல் கொள்பவராயு முள்ளனர்; அவர் ாப்பர் ; பெற்ருரோடும் கணவன்மாரோடுங் ணவர், யாம் பிறிதோரிடத்துக் காட்டுவது ட இந்தியாவில் நன்கு அறியப்பட்டிருந்த லே பல செய்யுள்கள் மானம் (ஊடல்) காட்டுவனவாயுள்ளன ; மானம் என்னுஞ் காறே யென்னும் மூவகை உணர்ச்சிகளின் ாழியிற் பெயர்த்தற்கரிய தொன்ருயுளது. ானும் ஒரு திணைக்குரிய செய்யுள்கள் எல் ண்பால் ஊடல் கொண்ட தலைவியை உணர்த் ாக் கூறுவனவாக உள்ளன. இராமாயணத் தலைவன் முன்னிலையிற் பணிவும் இணக்க ன், மகாபாரதத் தலைவியாகிய துரோ வர் ஐவரையும் இடித்துரைக்க வல்லவளா ல விராங்கனையர் மோரிய அரசர்க்கு மெய் துவந்த அலெச்சாந்தரைப் பஞ்சாப்பில் போராடியபோது, சில தொல்குலங்களைச் ாயாக நின்று காட்டிய தறுகண்மை கிரேக் ற் பெண்டிர் ஒரோவொருகாற் போரில் அண்மைக் காலம் வரை இராசபுத்திர வினையாற்றுந் திறனும் வீரமும் படைத்த
ச எதிர்த்துப் போராடிய செய்திகளைத் கயோருள் இறுதியாக வைத்து எண்ணப் டக் கிளர்ச்சியில் ஈடுபட்டு இவள் காட்டிய இவளோர் தேசிய வீராங்கனையாகக்

Page 281
சமூகம் : வருணம், (
வாைவின்
குலமகள் ஒருத்தியின் தற்கிழமையை வ ஆகியவற்ருற் கட்டுப்படாத மகளிர் ஒரு வ இவர் வரைவின் மகளிர் எனப்பட்டனர் | அறும், விலை மகளிர் என்றும், பொருட் பெண் வடமொழி வழக்கிலே வேசியர் என்றும், வறுமையில் வாடிய எளிய விலைமகளிர் உ இவர் இறுதிக் காலத்தில் இாந்தேனும், ! னும் உயிர்வாழ்ந்திருப்பர். ஆயின் இலக்கி யாயும் அருங்கலைப் பயிற்சி கைவந்தவளாயு படுகின்ருள் , அன்றியும் பண்டைக் கிரேக்க னும் கணிகையர்க்கு இருந்தது போன்ற, அவளுக்கு இருந்தது.
கிரேக்க நாட்டிற் போலவே இந்தியாவி கல்வியறிவுடையவளாய் விளங்கினள். அ கலையோடு ' ஆய கலைகள் அறுபத்து நா6 மெனக் காமநூலார் கூறுவர். மரபுமுறைய இவ் வறுபத்து நான்கு கலைகளில் இசையு நடித்தல், ஆசு முதலிய கவி புனைதல், ம செய்தல், உணவுசமைத்தல், உடை தைத்த சாலம், நொடி நாக்குப்புரட்டி முதலிய ட வில்வித்தை, உடற் பயிற்சி, சிற்ப சாத்தி தோட்டம் வைத்தல், போர்ச் சேவல், கெ: தற்குப் பயிற்றல், கிள்ளை பூவையாகியவ மொழியில் எழுதுதல், பன்மொழிப் பயிற் உருவஞ் செய்தல் ஆகியனவும் அடங்கும். விந்தையான இந்தப் பட்டியலிலுள்ள யாகவே கற்றிருத்தல் முடியாது ; ஆயின் கப்பட்டன வென்பதை இது காட்டுகின்ற, மான கலைகளைக் கற்றுத் தேறிய ஒரு வின் தது. ‘இனிய இயல்பும் அழகும் கவர்ச்சி யெல்லாம் துறைபோகக் கற்றவளாயின், குரிய ஓர் இருக்கை பெறுதற்கு உரியவள் செய்வான்; கற்றறிந்தோர் புகழ்ந்து ப பெற விழைந்து அவளை நாகரிகமாக நட கியம் முற்முக மெய்ப்பிக்கின்றது.
இத்தகைய கலைத்தேர்ச்சி பெற்ற கணி பாலி என்பவள் சிறப்பாக எடுத்துக்கூ, இவள் புகழ் பேசப்பட்டுள்ளது. இவளை கட்டுக்கதையேயானுலும் அது பண்டை ரின் நிலையைக் குறிப்பாகச் சுட்டிக்காட் வம் படைத்தவள் ; நுண்ணறிவு வாய்ந்த களுள் ஒன்முக அவள் விளங்கினுள் , அர புத்தபிரான் இறுதியாக மலைக்கு யாத்தி சென்ரு ராக, அப்போது அவர்க்கு ஒரு

குடும்பம், தனியாள் 255
மகளிர்
ரையறை செய்த விதிகள், கட்டுப்பாடுகள் குப்பார் பண்டை இந்தியாவில் இருந்தனர். இவர் தமிழ் வழக்கிலே பரத்தையர் என் rடிர் என்றும் பிறவாறும் சுட்டப்பட்டனர்; கணிகையர் என்றும் சுட்டப்பட்டனர்). ண்மையிற் பலர் சமூகத்தில் இருந்தனர்; கூலிவேலை போன்ற இழிதொழில் செய்தே யத்திலே பேசப்படும் விலைமகளோ அழகி ம் பொருள்வளம் படைத்தவளாயும் காணப் நாகரிகத்திலே அசுப்பாசியா, பிரீனி என் மதிப்பும் புகழும் வாய்ந்ததோர் சமூகநிலை
லும் உயர் வகுப்பைச் சேர்ந்த கணிகை வள் தன் தொழிலுக்கு இன்றியமையாத ன்கிலும்’ தேர்ச்சி பெற்றிருத்தல் வேண்டு ாக ஆசிரியன்மாரால் எடுத்துக் கூறப்படும் ம் ஆடல் பாடல் ஆகியனவுமே அல்லாமல், லசாய்ந்து தொடுத்தல், சுந்தரச் சுண்ணஞ் ால், மந்திர வித்தை, இந்திரசால மகேந்திர புதிர்களைச் செய்தல், வாள் வீச்சு-சிலம்பம், சம், தருக்கம், இரசாயனம், உலோகவியல், ளதாரி, ஆட்டுக்கடா ஆகியவற்றைப் பொரு பற்றுக்குப் பேச்சுப் பழக்குதல், இரகசிய சி, செயற்கை மலர் செய்தல், களிமண்ணுல்
கலைகளை யெல்லாம் விலைமகளிர் உண்மை அவரிடமிருந்து எவையெல்லாம் எதிர்பார்க் து. தன் தொழிலுக்குச் சாலவும் பொருத்த ஸ்மகளுக்குச் சிறந்த எதிர்காலங் காத்திருந் யு முடையாள் ஒரு விலைமகள் இக்கலைகளை - - - O அவள் ஆண்பாலாரிடையே மதிப்புக் ாாவள். அவளை அரசன் மதித்துச் சிறப்புச் ராட்டுவர் ; எல்லாரும் அவள் அன்பினைப் த்துவர்.”* இக்கூற்றினை இடைக்கால இலக்
கையருள் வைசாலி நகரைச் சேர்ந்த அம்ப pத் தக்கவள் , பெளத்தமரபுக் கதையிலே ப்பற்றிக் கூறப்பட்டிருப்பது பெரும்பாலும் இந்தியாவில் நாரிகம் படைத்த விலைமகளி வெதாயுளது. அம்பபாலி அளப்பருஞ் செல் வள்; அந்நகரத்தின் அரும்பெறற் செல்வங் Fகுமாாரோடு தோழமை பூண்டொழுகினுள். சை செய்த காலத்து வைசாலியினூடாகச் நகர வரவேற்பளிக்க. விரும்பி அந்நகரக்

Page 282
256 வியத்தகு குரிசிலர் விடுத்த அழைப்பினை ஏற்றுக்கெ அப்பெருமான் ஏற்று அவள்பால் விருந்து பெளத்தப் பிக்குணியானுள் என்று கூறு பாட்டுக்களில் ஒன்று அவளாற் பாடப்பட் அரசாங்கம் பொதுமகளிரைக் காத்து மகளிரை மேற்பார்வை செய்வதற்கு அ, மென்றும், அரண்மனைப் பரத்தையரைச் விலைமாதர் விடுதிகளைப் பரிசோதனை செ வொருவரிடமிருந்தும் இரு நாளை உழைப் வதும் அவ்வதிகாரியின் பொறுப்பாகுெ விலைமகளிருக்குப் பயிற்சியளிப்போரையும் யும் அரசானது ஊக்குவித்தல் வேண்டும். இங்கும் சட்டத்தின் எல்லைக்கு அப்ட வசாயோ இருந்த ஒழுக்கக் கேடராய ང་ வித்தைக்காரர், பல்வேறு வகையினரான 6 வட்டமிட்டுத்திரிந்தனர். இக்காரணத்தால் வைத்தல் வேண்டு மென்றும், விலைமகளிை வேண்டுமென்றும் அரசுபாய நுதலிய நூல் என்பாரும் இதனைக் கவனித்துள்ளார் ; வி வேலையிற் பெரும் பகுதியைச் செய்துமுடி ‘மண்ணியல் சிறுதேர்” என்னும் நாடக மணஞ்செய்து ஒழுங்கான வாழ்க்கையை வருகின்றது : இந்நாடகத்திலே தலைவியாக படைத்த கணிகை இறுதியில், தலைவனுக வ இரண்டாம் மனைவியாகின்முள்.
கணிகையின் நிலை காமக்கிழத்தியின் மன்னரும் குறுநில மன்னரும் தம் அரண்ம தனர்; இம்மகளிர் சம்பளம் பெற்ற சிலதி போன்ற பிற கடமைகளையும் இவர் பெரு நிலை ஓரளவு தெளிவற்றதாகவேயுளது. வேண்டிய போதெல்லாம் பயன்படுத்தினுன் புக்கு இலக்கான உழையர்க்கும் இன்பந்து மகளிர் அரசனது உவளகத்திருந்த உரிமை இத்தகைய பொதுமகளிர் அரசன் சென அவன் போருக்குச் சென்றபோதுமே பின் மற்ருெரு வகையினரான கணிகையர் ெ வந்தனர். இவர் உருத்திர கணிகையர் என னர். இடைக்காலத்திலே, கோயிலில் உழை போலவே மக்களாற் பாவிக்கப்பட்டான். அமைச்சரும் ஏவலிளையோரும் பணிவிடை குரிய ஏனைப் பரிவாரங்களெல்லாம் இருந்த பிள்ளைகள் திருக்கோயில் வளவிலே குடியி டொழுகிய தாயர்க்கு அக் கோயிலிலே பிற ஆயின் அவர் சாதாரண குடிமக்களின் LH பணிக்காகப் பத்தியுடன் கோயிலுக்கு அ

{3jibğ5QuLd fT .
7ள்ளாது, அம்பபாலியின் அழைப்பினையே ண்ண இசைந்தார். இறுதியில் அம்பபாலி ப; பாளித் திருமுறையிலுள்ள அழகிய -தென வழங்குகின்றது (பக். 591).
மேற்பார்வை செய்து வந்தது. பொது நிகாரியொருவர் நியமிக்கப்படல் வேண்டு கவனித்து மேற்பார்வை செய்வதும், ப்வதும், மாதந்தோறும் விலைமகளிர் ஒவ் பினை அரசாங்கத்துக்கு வரியாகத் தண்டு bன்றும் அர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது.* அவர்க்குக் கல்வி கற்பிக்கும் ஆசிரியரை ஏனை எல்லாச் சமூகங்களிலும் போன்றே, ாற்பட்டவராயோ, சட்டவெல்லையிலுள்ள ஆடவர்-திருடர், கள்வர், போலி மந்திர ாத்தர் என்றித் திறத்தோர்-விலைமகளிரை விலைமகளிர் விடுதிகளுக்கு விசேட காவல் ர ஒற்றர் சேவையிற் சேர்த்துக்கொள்ளல் கள் விதந்துரைக்கின்றன. மெகாத்தெனிசு லைமகளிரின் துணைகொண்டே ஒற்றர் தம் புத்தனரென அன்னர் குறிப்பிட்டுள்ளனர். த்தின் உதாரணத்தால் விலைமகளொருத்தி மேற்கொள்ளுதலுங் கூடுமென்பது தெரிய வரும் வசந்தசேனை என்னும் உயர்குணம் பரும் சாருதத்தன் என்னும் பார்ப்பானுக்கு
நிலையோடு மயங்குவதாயிற்று. பெருநில னைகளிலே விலைமகளிர் பலரை வைத்திருந் யராவர்; அரசற்குப் பணிவிடை புரிதல் ம்பாலுஞ் செய்துவந்தனர். இம் மகளிரது இவரை அரசன் தன் காமநுகர்ச்சிக்கு ; அன்றியும் தற்காலிகமாகத் தன் அன் ப்க்குமாறு வழங்கினன். இவ்வாற்ருல் இம் மகளிரிற் முழ்ந்த நிலையிலே இருந்தனர். ாறவிடமெல்லாம் அவனேடு சென்றனர்; னணியில் அவனுக்காகக் காத்துநின்றனர். தய்விகச் சூழலில் தம் தொழிலை நடத்தி வும் தேவ தாசியர் எனவும் பெயர் பெற்ற ந்த இறைவன் மண்ணுண்ட மன்னனைப் எனவே அவ்விறைவனுக்கு மனைவியரும் புரியும் கணிகையர் உட்பட அரசவைக் னர். பெரும்பாலும் இக் கோயிற் பினப் ருந்து கணிகைத் தொழிலை மேற்கொண் ந்து வளர்ந்த பிள்ளைகளாகவே இருந்தனர். ல்வியராய், இளமையிலே தெய்வத் திருப் ர்ப்பணிக்கப்பட்டவராயிருத்தலுங் கூடும்.

Page 283
A. I. Busiri I.
#Trtf, IrಳೆÌ$Ûsuf பிற்பப்பாளி, இகருமுனியா, அனுராத புரம், இலங்கை ஏறக்குறைய கி.பி.7 ஆம் நூற்றுண்டு.
鸟 -, "guerritl, “Gl
இவ-நிரிமூர்த்தி. மாபேரும் பாறைச் சிற்பம் பம்ப இ.பி. 9 ஆம்-14 ஆ
 
 

سمپچيني =
உசாத்துணை
இராவணன் எகலமtலயை அரைத்தல். ால்வோரா. கி.பி. 8 ஆம் நூற்றுண்டு. ories of Hindustri", Methree cle ('o., Lonel
ாய்க்கு அண்மையிலுள்ள எலிபந்நாத் தீவு. ம் நூற்றுண்.ே
ஒளிப்படம் XLIII

Page 284
துர்க்கையின்
வடிவமான சண் L
ஒரு
b XLIW
ஒளிப்பட
 

Priľčaľ lfiuseum
வ. இந்தியா. இடைக்காலம்,

Page 285
சமூகம் : வருணம்,
இப் பெண்கள் கோவிலிலே யிருந்து இன அவன் முன்னிலையில் ஆடியும் பாடியும் . னுெருவனுடைய சிலதியர் போலவே அவ விறைவனை வழிபட வந்த ஆடவர்க்குஅய்த்த ஆடவர் அவர்க்குரிய பணத்தைக் ஏனைப் பண்டை நாகரிகங்களிலே கே! யெனினும் இவ் வழக்கம் மிகப் பழங் க எமக்கோர் சான்றும் கிடைத்திலது. வ! வெளி நகரங்களில் இவ்வழக்கம் இருந்தெ ரேனும் இதற்கு உறுதியான சான்றில்லைெ சமயச்சார்பான கணிகைத் தொழில் பற்ற குறைய நூற்றறுபது மைல் தெற்கே, மிடத்திலுள்ள ஒரு குகையிலே காண மொழியிலமைந்த இரு கல்வெட்டுக்கள் அவற்றின் வரிவடிவை நோக்க அவை அ அல்ல வென்பது புலனுகின்றது. அவ்வி
உளது :
* காதலர்க் கொருநெறி காட்டுங் காம மிக்க கழிபடர் நெஞ்சிற் கேம மாய இன்பஞ் சேர்ப்பர் ; பணிந்தெழுந் தாடும் பலகை ! எள்ளல் பழிப்புக் கிலக்கா யிரு உள்ளங் கொள்ளா உறுபெருங் யாங்கனங் கொண்டாள் ஈங்கி
அதன்பின் உரைநடையில் வருகின்றது :
" உயர்நலம் வாய்ந்த இளைஞன் ஒவியன் சுதனுகா என்னுந் ே மையலுற்ற சுதனுகா, பிற்காலத்திற் ே தேவதாசி என்னுஞ் சொல்லாற் சுட்டப் ஒருத்தியே யென்பது தெளிவு. ஆயினும் யைப் பற்றிய தெளிவான குறிப்புக்கள் காலத்துக்கு முன்பு தேவதாசியர் அருகி வேண்டும். தென்னிந்தியாவிலே கோயிற் அண்மைக் காலம்வரை இவ்வழக்கம் அ தமிழரின் பண்பாடற்ற வள வழிபாட்( யைந்த கூத்துக்கள் இடம்பெற்றிருந்தன பாத்தையொழுக்கம் பெருவழக்காயிருந் முற் சமயச் சார்பான பரத்தைமை தி யிற்று. இடைக்காலத் தென்னிந்தியாவிே குறித்து வரையப்பட்ட பல கல்வெட்டுக் யரைக் குறிப்பிடுகின்றன. உதாரணமாக பூண்ட சாளுக்கிய மன்னனுடைய ப
இறந்த தாயாரின் நினைவுக்காக ஒரு கே

குடும்பம், தனியாள் 259
றவன் திருமேனிக்குத் தொண்டு செய்தும் அவனை மகிழ்வித்தனர்; மண்ணுளும் அரச ன் அன்புக்குரிய உழையர்க்கு-இங்கே அவ் தம் உடலை ஈந்தனர்; அவர்பால் இன்பந்
கோயிலுக்குக் கொடுத்தனர்.
"யிற் கணிகையர் இருந்தமை உண்மையே ாலத்தில் இந்தியாவில் இருந்ததென்பதற்கு "லாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்திலே இந்து தன ஒருசாரார் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளா 'யன்றே யாங் கருதுகின்றேம் (பக். 25). ய மிகப் பழைய பதிவு, வாரணுசிக்கு ஏறக் விந்தமலைச் சாரலிலே, இராமகார் என்னு "ப்படுகின்றது. இக்குகையிலே பிராகிருத இவ் வழக்கத்தைக் குறிப்பனவாயுள்ளன. சோகன் காலத்துக்கு அதிகம் பிற்பட்டவை ாண்டனுள் முதலாவது, செய்யுள் வடிவில்
கவிஞர்
பமர்ந்தோள்
ஏப்போள்
காதல்
வ் வாறே ’
தேவதின்னன் என்னும் தவதாசியைக் காதலித்தான் ”* 5ாயிற் கணிகையைக் குறிப்பதற்கு வழங்கிய பட்டுள்ளாள் ; எனவே அவளும் அத்தகைய பழைய வரலாற்று மூலங்களிலே தேவதாசி வேறு காணப்படவில்லை; ஆதலால் இடைக் யே காணப்பட்டனரென நாம் கொள்ளுதல் பரத்தைமை மிகப் பெருவழக்காயிருந்தது ; 1ங்கே அழியாதிருந்து வந்தது. பண்டைத் முறைகளிலே காமக் களியாட்டத்தோடி ; பழந்தமிழ் இலக்கியம் அம் மக்களிடத்தே த தென்பதைக் காட்டுகின்றது; இவ்வாற் ாாவிட மக்களுக்கு இயல்பாகவே வருவதா ) கோயில்களுக்கு, வழங்கிய நன்கொடைகள் களும் பட்டயங்களும் சிறப்பாகத் தேவதாசி ஆரும் விக்கிரமாதித்தன் என்னும் பெயர் டைத்தலைவன் மகாதேவன் என்பான் தன்
யில் எடுத்து, அந்நாட்டிலே அழகிற் சிறந்த

Page 286
260 வியத்த
தேவதாசியர் உறைவதற்கு அக்கோயிலிே என்னும் செய்தி ஒரு கல்வெட்டிலே பெ காலத்திருந்த மற்றையோர்க்கேனும் இத்த ததில் எவ்வித முரண்பாடும் இருப்பதாகத் பலவிடங்களிற் பரத்தைமை மதித்துப் சிரியரால் அது பெரிதும் கடியப்பட்டது. ரிக்கும் பகுதிகள் பல மிருதி நூல்களில் மொழி நூலில் வரும் பகுதிகளை ஒத்துக் சில நூல்களும் கணிகையையும் சூதாடின பறிப்போரோடும் ஒருங்குவைத் தெண்ணு போதும் விலைமகளிரோடு உறவுகொள்ளலா அக்குற்றத்துக்குக் கழுவாயாக அருந்தவரு கின்றன. விலைமகளொருத்தியைக் கொலை.ெ ஆளாகானென்றும், ஆதலால் அவனுக்குச் டியதில்லையென்றும் ஒரு நூல் கூறுகின்றது எடுத்துக் காட்டியாங்கு உலகியல் நோக்கு வேறுபடுவதாயிருந்தது ; ஈண்டும் உலகியல் கொள்கையை எடுத்துரைத்த பார்ப்பனர் கணக்கான தேவதாசியர் பணிசெய்த பிழைத்திருப்பர்.
கைம்டெ
பொதுவாகக் கைம்பெண் ஒருத்தி lf) (2 இடைக்காலத்தளவில் உயர் வருணத்தார கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வந்தமையால், தங் (மணவுறவு முற்றுப்பெருத) சிறுமியருமே யெய்தியிருந்தனர். பிள்ளையில்லாத கைம்டெ பிறந்தானைக் கூடிப் புதல்வைெருவனைப் ெ ஒனும் வழக்கந்தானும் (பக். 245) கிறித்து முண்டுகளில் வழக்கற்றுப் போய்விட்டது.
ஆயினும் முந்திய காலத்திற் கைம்பெண் யிருந்த தென்பதை எமக்குக் கிடைத்துள் அர்த்தசாத்திரம் அவ்வாறு மறுமணஞ்செ றது. நள தமயந்தியர் பற்றிய புகழ்வாய்த் தன்னை நெடுங்காலமாகப் பிரிந்திருந்த சூழ்ச்சியாகத் தன்னைப் பிரிந்து சென்ற எண்ணுவதாகவும் அதனுல் இரண்டாஞ் சு வும் பறைசாற்றி, அவ்வாற்ருல் தன் கை காணுமற் போய்விட்டாலும், இறந்துவிட்ட யிழந்துவிட்டாலும், சாதியை இழந்துவிட் கொள்ளலாமெனச்.சிறு சான்ருளர் ஒருவரி வந்த உரையாசிரியர் இந்த இசைவுபிறழ் (கலிகாலத்துக் கொவ்வாதது) (பக். 205) எளிதில் விளக்கங் கூறிவிட்டு, மனுவின் க றனர்: “மதிப்புக்குரிய குலமகளொருத்திக்

இந்தியா
ல விடுதிகளும் அமைத்துக் கொடுத்தான் றிக்கப்பட்டுளது." அவனுக்கேனும் அவன் கையதோர் நினைவுச் சின்னத்தை அமைத்
தோன்றவில்லை. போற்றப்பட்டிருந்தபோதும், மிருதி நூலா பரத்தைமையால் வரும் கேடுபற்றி எச்ச இடம்பெற்றுள்ளன ; அவை யூதரின் பழ காணப்படுகின்றன. மனுமிருதியும் வேறு பயும் திருடரோடும் அச்சுறுத்திப் பணம் கின்றன. மேலும், அவை பார்ப்பனர் ஒரு காதென்றும், அவ்வாறு உறவுகொள்வோர் செய்யவேண்டியவராவாரென்றும் அறை Fய்வோன் அதனுல் எத்தகைய பழிக்கும் சட்ட முறைப்படி தண்டனையளிக்கவேண் 1." ஆயின், வேறு பல இடங்களில் யாம் ச் சமய இலட்சியத்தினின்றும் பெரிதும் நோக்கே மேம்பட்டு வழங்கியது. அறக் தாமே இடைக்காலத்தளவில் நூற்றுக் கோயில்களிற் புரோகிதராய்ச் சேர்ந்து
1ண்டிர்
மணம் செய்ய முடியாதவளாயிருந்தாள். ால் இவ்விதி அத்துணைக் கண்டிப்பாகக் கணவரோடு உடலுறவு கொண்டறியாத பச்சிளம் பருவத்திற் கைம்மை நிலை 1ண்ணெருத்தி தன் கணவனுடைய உடன் பறுதற்கு வாய்ப்பளித்த நியோகம் என் வூழித் தொடக்கத்தையடுத்த சில நூற்
டிர் மறுமணஞ் செய்வது பொதுவழக்கா ள சான்றுகள் எல்லாம் காட்டுகின்றன. 'தல் இயலுமென்பதை ஒப்புக்கொள்கின் த பழங் கதையிலே, தமயந்தியானவள் தலைவனைத் தன்பால் வரவழைத்தற்குச் கணவன் இறந்துவிட்டானெனத் தான் 1ம்வரம் நடாத்தத் திட்டமிட்டிருப்பதாக வனை மீட்டுங் கூடப்பெற்ருள். கணவன் "லும், துறவுபூண்டுவிட்டாலும், ஆண்மை டாலும் ஒரு பெண் மறுமணஞ் செய்து நவர் அனுமதிக்கின்றனர்"; ஆயின், பின் வான குறிப்புக்களுக்குக் கலிவருச்சியம் என்னும் போலி நியாயத்தைக் காட்டி த்தையே எல்லோரும் ஏற்றுக்கொள்கின் த இரண்டாங் கணவன் யாண்டும் அனு

Page 287
சமூகம் : வருணம்,
மதிக்கப்பட்டிலன்” என்பதே மனுவின் ( மண வழக்கமும் வேறுபல நல்ல பழைய படிப்படியாக மறைந்து போயின.
சட்டத்தின் சொற்பொருளை அப்படியே பெண்ணுெருத்தியின் வாழ்க்கை ஆற்றவும் யாலும் அவள் ஒரு துறவியாகவே வாழே படுத்தல் வேண்டும் ; தேன், ஊன், மது, எளிய உணவை நாடோறும் ஒரு வேளை றும் அணியலாகாது , வண்ணப் புடை6ை களைப் பயன்படுத்தலாகாது. இடைக்கால களைதல் வேண்டுமெனவும் எதிர்பார்க்கப் வனை மறுமையில் மீண்டும் மணந்து வாழ முடியும் வரை இத்தகைய நோன்பினை ( தன் காலம் முழுவதையும் அவன் பொ சடங்குகள் செய்வதிலுமே கழித்தல் வே6 அறும் வழுவினல் மறுமையில் இன்னுத பி. வள்; அத்தோடு இறந்த கணவனது ஆவி இறந்தவன் மண்ணில் வாழுந் தன் மறு மறுமை வாழ்வில் துன்பமுழத்தல் கூடும் மேலும் கைம்பெண்ணுெருத்தி தன் பி மங்கலமற்ற ஒரு பொருளாகவேயிருந்த ளோர் யாவர்மீதும் ஓர் இருள் கவியுமாபூ காண்பதால் மற்றையோர்க்குத் தீது ே இந்துக்களின் வாழ்க்கையிலே சாலச் சி அவள் ஒருபோதுமே கலந்துகொள்ள ( தன் கணவன் குடும்பத்து உறுப்பினள குடும்பத்துக்கு மீண்டுபோதல் முடியாத, முறித்து அவ்வாற்ருல் இறந்த கணவன்ற பொருட்டுக் கணவனுடைய பெற்றேராg பட்டாளாதலானும், விழித்தற்கு ஆகாதல் கப்பட்டாளாதலானும் அவளது கைம்.ை துயர்நிறைந்ததாகவே இருந்திருத்தல் 6ே இத்தகைய சூழ்நிலையிலே கைம்பெண்டி கட்டையேறியது வியப்பன்று; இந்தியா வழக்கத்தை மிக்க வெறுப்போடு குறிப்பி ஒழிக்கப்பட்டது. சதி என்னும் சொல்லு: அவ்வாறிருப்பவும், அஞ்ஞான்றை அரசா கற்புடையாளொருத்தி தன் கணவனுடன் மாய்த்த செயலைக் குறிப்பதற்குச் சதியெ உடன்கட்டையேறும் வழக்கத்தின் வர காலத்துப் பண்பாடுகளுக்கு எம்மை இ பலர், ஒருவன் இவ்வுலகிலே காதலித்துத் கள் யாவற்றையும் மறுமையில் எய்துத யும் குதிரைகளையும் அவன் காதலித்த ஒருங்கு வைத்துப் புதைத்தேனும் சுட்ே

குடும்பம், தனியாள் 261
கொள்கை." இவ்வாறே கைம்பெண்டிர் மறு
ப வழக்கங்களும் மேல் வருணத்தாரிடைப்
இறுகப்பற்றி நின்ற குடும்பங்களிலே கைம் இன்னுததாகவே இருந்தது. எல்லாப் படி வண்டியவளாயிருந்தாள் அவள் தரையிலே உப்பு என்னும் இவையொன்றுங் கலவாத மட்டுமே உண்ணல் வேண்டும் , நகையொன் வகளை உடுத்தலாகாது; நறுமணப் பொருள் த்திலே கைம்பெண்டிர் தமது தலைமயிரைக் பட்டனர். கைம்பெண்ணுனவள் தன் கண pலாம் என்னும் நம்பிக்கையோடு வாழ்நாள் வழுவாது காத்துவருதல் வேண்டும். அவள் ருட்டு வழிபாடாற்றுவதிலும் பிற சமயச் ண்டும். அவள் தன் நோன்பொழுக்கத்தினின் றவியெடுத்து இன்னலுழக்க வேண்டியவளா யின் நலத்துக்குங் கேடு விளைப்பவளாவள் ; பாதியான மனைவியின் தவறு காரணமாக
1ள்ளைகள் தவிர்ந்த மற்றையோர்க்கெல்லாம் ாள். அவள் சென்றவிடமெல்லாம் குழவுள் று செய்தாள். மங்கலமற்றவளாகிய அவளைக் நர்ந்துவிடுமென்ற நம்பிக்கை நிலவியதால், 1றப்புற்று விளங்கிய குடும்ப விழாக்களில் முடியாதவளாயிருந்தாள். அவள் இன்னுந் ாகவே இருந்தாளாதலின், தன் பெற்ருேர் தாயிருந்தது. அவள் கைம்மை நோன்பினை ன் உயிரின் நலத்துக்கு ஊறு செய்யாமைப் லும் உற்றேராலும் ஓயாது கண்காணிக்கப் ளென வேலைக்காரராலுமே வெறுத்தொதுக் ம வாழ்க்கை பெரும்பாலும் தாங்கொணுத் வண்டும்.
டிர் பெரும்பாலுந் தங் கணவரோடு உடன் வுக்கு வந்த ஐரோப்பிய யாத்திரிகர் இவ் ட்டுள்ளனர்; கடந்த நூற்ருண்டிலே இஃது க்குக் “கற்புடையாள் ” என்பதே பொருள்; ங்க அலுவலாளரும் கிறித்து சமயவூழியரும் ச் சுட்ட ஈமத்தீயிற் பாய்ந்து தன்னுயிரை ன்னும் சொல்லைத் தவருக வழங்கியுள்ளனர். லாற்றை ஆராய்ந்தால், அது மிக முற்பட்ட ட்டுச் செல்லும். பண்டை மக்களினத்தார் தனக்குத் தேவையெனக் கொண்ட பொருள் ற்பொருட்டு, அவனுடைய கைம்பெண்டிரை பிற உடைமைகளையும் அவன் பிணத்தோடு -னும் வந்தனர். ஊர்நகர மன்னரும், பண்

Page 288
262 வியத்
டைச் சீன மக்களும், ஆதிக் காலத்து இ தகைய வழக்கங்களைப் பின்பற்றியவ!ெ வரும் பிணவினைப் பாசுரங்களில் ஒன் முறையை எமக்கு அறியத்தருகின்றது. டைய கைம்பெண் படுத்துக் கிடந்தா6ெ வைக்கப்பட்ட தென்றும், பின்னர் அவ் கிற்கு மீளுமாறு அப்பெண் அழைக்கப்ப ருேம்." இவ்வழக்கம், இப்பாசுரம் இய மனைவி உண்மையாகவே கணவனுடலோ சுட்டிக் காட்டுகின்றதாதல் வேண்டும்.
கற்புடையாளொருத்தி (சதி) கணவ( காலங்குறிக்கத்தக்க மிகப் பழைய குறிட வரலாற்றிலே காணப்படுகின்றது. இரண் பிடப்பட்டுள்ளனவாயினும், அவை அருகி காலத்தில் இவ்வழக்கம் அரிதாகவே இரு நூல்கள் இதனை அனுமதிக்கின்றனவாயி வற்புறுத்தவில்லை. கணவனேடு ஒருங் முதன்முறையாக நாட்டப்பட்ட நினை சோகூருக்கு அண்மையிலுள்ள எான் கி. பி. 510 இல் ஒரு தூணிலே வரையட் னெருவனும் அவன் மனைவியு மெய்திய அ எளிமை வாய்ந்த சிறு செய்யுள்களிற் பதி தொகை நூலிலுள்ள கல்வெட்டுப் பாக்க3 "மண்ணில் வலிமைக் கொருவன மாண்பார் மன்னன் மறவிர6 அண்ணல் ஆண்மைக் கருச்சுன அனையான் பானு குத்தனிவ நண்ணி வந்தான் ஈங்கவனை
நண்பன் தன்னைத் தொடர் நண்ப னென்னத் தொடர்ந்திட்
நம்பி கோப ராசனுமே. அரும்போர் மலைந்து புகழ்நாட் அகல்வா னத்துத் தேவர்க் விருந்தாச் சென்முன் வேந்தர்க் விருர் தெய்வ மெனத்திகழ் அருங்கற் புடையாள் அன்புடை அழகார் காதற் றுணவிய6 பெருந்தீப் புகுந்திங் கவன்பின் பிரியா வன்பிற் முெடர்ந்த மத்திய ஆசியாவிலிருந்த நாடோடி ம. து நாமறிந்த தொன்று ; அன்னர் ப ரளவு தூண்டுதல் பெற்றிருக்கலாம். எவ் ாக எங்கும் பரவுவதாயிற்று. போரிலே டன் மாய்ந்த பெண்டிர் பொருட்டு ந
ந்தியாவடங்கலும் காணக்கிடக்கின்றன.

கு இந்தியா
ந்தோவைரோப்பிய இனத்தார் சிலரும் இக் ன்பதை யாமறிவேம். இருக்கு வேதத்தில் று மிகப் பழையதானவோர் ஈமச்சடங்கு இறந்த கணவனுக்குப் பக்கத்தே அவனு ன்றும், அவனுடைய வில் அவன் கையிலே வில்லை யெடுத்துவிட்டு உயிர்வாழ்வார் உல ட்டாளென்றும் அப்பாசுரத்தால் யாமறிகின் ற்றப்படுதற்கு நெடுங்காலத்துக்கு முன்னர் டு வைத்துச் சுடப்பட்ட ஒரு காலத்தைச்
ஞடு உடன்கட்டையேறியது பற்றியதான, "பு அலெச்சாந்தாது படையெடுப்புப்பற்றிய டொரு நிகழ்ச்சிகள் இதிகாசங்களிற் குறிப் யே வருதலால் இந்நூல்கள் இயற்றப்பட்ட ந்ததென்பது புலனுகின்றது. பழைய மிருதி னும், பொதுவாக அவை இதனை அழுத்தி குடன்மாய்ந்த கற்புடையாளொருத்திக்கு வுச் சின்னம் மத்தியப் பிரதேசத்திலே என்னுமிடத்திற் காணப்பட்டது; இங்குக் பட்ட சுருக்கமான கல்வெட்டொன்று விர வலச் சாவினை இந்தியப் பண்புக்கே மாமுன வு செய்துளது; இச் செய்யுள்கள் கிரேக்கத் ள ஒத்திருக்கின்றன : வன்
ன்
னே
கள் இவ்வழக்கத்தைப் பின்பற்றியவரென் டையெடுப்புக்களால் இந்தியாவில் இஃது 1ாருயினும், இக்காலமுதலாய் இது பொது கொலையுண்ட தங்கணவன்மாரோடு ஒருங்
ட்டப்பட்ட எண்ணற்ற நினைவுக் கற்கள்

Page 289
போதிசத்துவர்
Dept. of Archaeology, oiterrarient of India إليق=
மனசா என்னும் நாகதேவதை
நாலந்தாவிலுள்ள
 
 

... L. R.E.E.F.
அறமுரைத்தல்
Popiť. of Alarcheology, (Foyer y1 a fas III fr:
ஒரு மங்கையின் தலே.
இடைக்காலச் சிற்பங்கள்.
ஒளிப்படம் XIW

Page 290
Prifyrrig y prif ffurfili
காதவர் (மைதுனம்), டாராகோ, விந்தயப்
ஒளிப்படம் XLWI
 

cr. “Hiriarfi Mfer?¿r:1York Sculpture'”, La Pra finago, Pari»
பிரதேசம். கி.பி. 10 ஆம் 11 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 291
சமூகம் : வருணம்,
இவ்வழக்கத்துக்குக் கண்டனங்களுந் ( கருணையுள்ளம் படைத்த கவிஞராகிய : தந்திர வழிபாட்டுக்காரரும் இதனைக் க ஈமத்தியில் விழுந்திறந்த ஒரு பெண் ே அறைந்துள்ளனர். ஆயின் இடைக்கால நூ கணவனுேடு உடன்கட்டை யேறுவதால் னுடைய பாவங்களையும் ஒருங்கே துடைக் திலே 350 இலட்ச வாண்டுக்காலம் இணை திட்டவட்டமாகக் கூறுகின்றனர்.
கற்புடை மனைவியொருத்தி உயிரோடு போதும் அவள் விருப்பப்படியே நடைெ பினக் கொண்டு மதிப்பிடுவதாயின், உயர் மறக்குல (சத்திரிய) மகளிர்க்கு-சமூ இஃதொரு கடமையாகவே அமைந்துவிட்ட ாான நிக்கொலோ தி கொந்தி என்பார் கிழத்தியராகியோர் மூவாயிரவர் தங் க யேறுவதாக உறுதியளித்திருந்தனரென உ நாம் மேலே கண்டாங்குக் கைம்பெண்ெ லானவொரு சுமையாக இருந்தாள் அவ தவறினும் இறந்தவன் உயிருக்குப் பெரு ருள்ள ஒரு குடும்பத்திலே கைம்பெண்டிர் இன்னும் பெருகியே யிருக்கும். இதனுல், 8 கள் இல்லாவிட்டால், உயிரோடிருந்து பசி தடிமைத் தொழிலுக்கும் ஆளாகித் துயரா யில் தன் கணவனைக் கூடலாமென்னும் , சாவையுமே தானுக விரும்பி மேற்கொள் சமூகத்திலே தங்கணவரோடு உடன்கட்ை யிருந்தமை வியப்பன்று.
*தென்னிந்திய மன்னர் இறந்தபோது பெரும்ப அரண்மனை ஊழியரும் கூடவே உயிர் விட்டனர். வேத்தியல் உத்தியோகத்தர் தம்முயிரை ஒரு த்ெ பதிவு செய்யப்பட்டுள.
11-R 12935 (10/63)

குடும்பம், தனியாள் 265
தான்ருமல் இல்லை. 7 ஆம் நூற்றண்டிலே ாணர் என்பவர் இதனைக் கடிந்துள்ளார்; டிந்துள்ளனர்; அன்னர், தன் கணவனது நராக நிரயத்திற்கே சென்ருள் என்றுமே லாசிரியர் சிலர் கற்புடையாளொருத்தி தன் தன்னுடைய்ப்ாவங்களையுந் தன் கணவ கின்ருள் என்றும், அவ்விருவரும் துறக்கத் பிரியாதிருந்து இன்பந் துய்ப்பர் என்றும்
தீப்பாய்ந்திறத்தல் கொள்கையளவில் எப் பற்ற தொன்ருகும். ஆயின், பிற்கால ஒப் சாதிக் கைம்பெண்டிர் சிலர்க்கு-சிறப்பாக 5 நெருக்காலும் குடும்ப நெருக்காலும் -தெனலாம். 15 ஆம் நூற்றண்டு யாத்திரிக விசயநகர மன்னரின் மனைவியர் காமக் ணவன் இறக்கும் போது உடன் கட்டை ரைக்கின்ருர்,*
ணுருத்தி கணவன் குடும்பத்துக்குக் கெடுத ள் தன் கைம்மை நோன்பினின்று சிறிது ந்தீங்கு விளைத்து விடுவாள். பன்மனைவிய க்கு விதிக்கப்பட்ட தடைகள் அதற்கொப்ப ஒரு கைம் பெண் தனக்கு இளங் குழந்தை க்கொடுமைக்கும் பிறர் பழிப்புக்கும் அகத் ர்ந்த வாழ்க்கை நடாத்துவதிலும், மறுமை நம்பிக்கையால் இணரெரிதோயும் இன்னச் ரூதல் கூடும். எனவே, இடைக்கால இந்து டயேறிய மகளிர் பெருந் தொகையினரா
ாலும் அவருடைய மனைவியரேயன்றி அமைச்சரும் அரசனதும் அவன் நாட்டினதும் செழிப்புக்காக ய்வத்துக்குப் பலியிட்ட எத்தனையோ செய்திகளும்

Page 292
அன்ருட வாழ்க்கை : நகர
நடைபெற்ற
பண்டை இந்தியாவின் குடித்தொகை பதிவுசெய்து வைக்கப்பட்டிருந்த இட போனமையால், இன்று எமக்கு உறுதிய காலத்தில் இந்தியத் துணைக்கண்டத்தின் 14 கோடிக்கும் இடைப்பட்டதாயிருந்த டுள்ளார். இம்மதிப்பீட்டுக்கு அவர் .ெ னும் இத்தொகை நியாயமானதாகத் ே திலும் இடைக்காலத்திலும் இந்தியாவி
படம் 12. ஒர் ஊர் (அமராவதியிலு படியெடுக்கப்பட்டது. ஏறக்கு
அது பெரும்பாலும் ஊருக்குரியதா: இந்தியாவின் முழுக்குடித்தொகையில் நு கின்றனர் என்ப; ஆதலால் முற்காலத்தி கூடியதாகவே இருந்திருக்குமென நாம் சாதாரண மனிதன் நாட்டுப்புறத்தானுக
தில்லியிலிருந்து கல்கத்தாவுக்குப் புன கங்கைப் பெருஞ் சமவெளியின் மாற் போகாது. பெரும்பாலும் ஒன்ருேடொன் கள் ஆறுகளாலும் கால்வாய்களாலுமே புறக்கரைகளில் மரங்கள் சில காணப்ட
 

VI
ந்திலும் ஊரிலும் நாடோறும்
தொழில்கள்
ஊர்
யை மதிப்பிடுதற்குப், பல இராச்சியங்களிற் ாப்புக்களெல்லாம் எப்போதோ மறைந்து ான சாதனங்கள் ஒன்றும் இல்லை. இன்டக் T மொத்தக் குடித்தொகை 10 கோடிக்கும் தென ஆசிரியரொருவர் கருத்து வெளியிட் காண்ட ஆதாரம் போதிய தொன்றன்முயி தான்றுகின்றது. ஆயின், பண்டைக்காலத் ன் குடித்தொகை யாதாயிருந்தபோதும்,
ள்ள ஒரு புடைப்புச் சித்திரத்திலிருந்து றைய கி. பி. 2 ஆம் நூற்றண்டு).
வே இருததென்பது தேற்றம், இன்று ாற்றுக்கு 85 வீதமானேர் ஊர்களிலே வாழ் ல் இவ்விகிதம் குறைந்ததாகாமல் இன்னுங் துணிந்து கூறலாம். பண்டை இந்தியாவிற் வே யிருந்தான். கவண்டிமூலம் பயணஞ்செய்யும் எவருக்கும் Dமில்லாத் தோற்றம் மனத்திற் பதியாமற் று நெருங்கியுள்ள அலங்கோலமான சிற்றுார் இடையறவுபட்டுத் தோன்றும். அவற்றின் டும் , இங்குமங்குங் காணப்படுஞ் சில சிறு
266

Page 293
அன்றட வாழ்க்ை
தோப்புக்கள் ஒரு சிற்றூரை மற்முென்றி புக்களும், ஒடுங்கிய ஒற்றையடிப் பாதை தெருக்களாலும் பிரிக்கப்பட்டுத் தோன்று யிற் பார்ப்பதற்கு வேறென்றுமில்லை. ஆ ருக்கவில்லை.
இந்நாட்டில் முதன்முதல் அடியெடுத் பம்பாயிலும் கல்கத்தாவிலும் தம் வியாட டுப் புறத்தில் மரங்கள் இப்போதிருப்ப முற்பட்ட காலத்தில் இந்தியாவிலே காடு யாவைப்பற்றி உவான் சாங்கு எழுதிவை, நூற்றண்டிற் கங்கையின் இரு மருங்கிலு தொடர்ந்து காணப்பட்டதென்பது தெ காட்டிலும் அன்று காட்டுத்தன்மை மி டங்களிலன்றி ஏனையிடங்களில் அருகிவி கலும் நடமாடித் திரிந்தது. இன்று ெ சிங்கம், அன்று மேற்குப் பகுதியிற் பெ காணப்படாத பிரதேசங்களிலே, அன் பாதுகாக்கப்பட்டுவந்த காட்டுயானைக் விந்திய மலை, மேற்கு மலைத் தொடர், கிழ வாரங்களிலே பலவிடங்களிற் பல நூற்கு பல தலைமுறைகளாக வெள்ளாடுகள் க பெருமாங்கள் இல்லாதொழிந்தபோதும் காடுகள் செழித்து வளர்ந்திருந்தன. உ வந்த இந்திய வேளாண்மை முறைகளால் முக இழந்துவிடவில்லை; இந்திய உழவர்க முக வெட்டியழித்துவிடவில்லை; ஆயினு (தென் பீகார்) தமிழகத்தின் சில பகுதி அறுப்பெற்றிராவிட்டாலும், இடைக்காலத் பண்டை இந்திய ஊரானது இன்றுள் ஆயின், வடஇந்தியாவில் இஞ்ஞான்றுள்ள அரண்களின்றித் திறந்துகிடக்கப், பழங் 1_16) பகுதிகளில் உள்ளவைபோன்றே, வ கட்டை வேலியடைத்து அரண்செய்யப் ஒரு கிணற்றையோ, குளத்தையோ (ஊ மான பல குடிசைகளின் கூட்டமே ஊர் ஒரு சிறு வெளியிருந்தது; அந்த வெளி காலத்தில் இவ்வூர்களிற் பெரும்பாலுங் டன; இவை வழிப்போக்கர்க்கு இளைப் வும்) சமூக வாழ்வுக்குரிய மையங்களாக இடத்தை ஊர்க் கோயில்கள் பிடித்துக் அந்த ஊருக்குரியவர் என்னும் தன்னுண பெரும்பாலும் ஊக்கத்தோடும் உள்ளக் வந்தனர். ஈண்டுச் சாதகக் கதையெ
காட்டுவாம்:

5 : நகரிலும் ஊரிலும் 267
னின்றும் பிரித்து வைக்கின்றன. இத்தோப் களாலும் ஒரோவொருகாற் கரடுமுரடான பஞ் சிறு வயல்களுமன்றி அவ்வூர்களுக்கிடை பின், தொல்காலத்திலோ நிலைமை இவ்வாறி
துவைத்த ஆங்கில மக்கள் சென்னையிலும் ார நிலையங்களை நிறுவிய காலத்திலும் நாட் வற்றிலும் அதிகமாக இருந்தன. அதற்கும் இன்னும் நன்முக அடர்ந்திருந்தது. இந்தி த்த வரலாற்றுக் குறிப்பை நோக்கின், 7 ஆம் 1ம் அடர்ந்த காடு பல மைல் தூரத்துக்குத் ரியவரும். நாட்டுப்புறம் இன்றிருப்பதைக் க்குக் காணப்பட்டது. இன்று, சில மாவட் 'ட்ட புலி, அன்று இந்திய நிலப்பரப்படங் பரும்பாலும் ஒழிந்துபோகும் நிலையிலுள்ள rதுவாகக் காணப்பட்டது. இன்று யானைகள் ஆறு அரசர்களாற் கண்ணுங் கருத்துமாகப் கூட்டங்கள் பெருந் தொகையாக உலாவின. முக்குமலைத் தொடர் ஆகிய இவற்றின் அடி முண்டுகளாக மரம் வெட்டிவந்தமையாலும், றித்துவந்தமையாலும் இன்று பெரும்பாலும் , அன்று இம்மலையடிவாரங்களிலெல்லாம் ண்மையிற் பண்டுதொட்டுக் கையாளப்பட்டு மண்ணுனது இன்னும் தன் வளத்தை முற் 5ளும் இந்நாட்டின் காடுகளை இன்னும் முற் ம் சிலவிடங்களில், குறிப்பாக மகதத்திலும் களிலும், இச்செயன்முறை முன்னரே முற் திற் பெரும்பாலும் முற்றுப்பெற்றுவிட்டது. ௗதனிலும் பெரிதும் வேறுபட்டிருக்கவில்லை ; ா ஊர்கள் பெரும்பாலும் பாதுகாப்புக்கான காலத்திலோ அவை, இன்றும் தக்கணத்தின் ழக்கமாக மதில் சூழ்ந்தனவாகவோ, கழுக் பட்டனவாகவோ இருந்தன. பெரும்பாலும் Iருணி) சுற்றியமைந்த, பெரியவும் சிறியவு எனப்பட்டது; இந்த ஊருணியையடுத்து ரியிற் சில மரங்களும் நின்றன. பண்டைக் களரியறைகள் (மன்றங்கள்) காணப்பட் பாறும் விடுதிகளாகவும் (அம்பலங்களாக வும் விளங்கின ; பின்னர் இம்மன்றங்களின் கொண்டன. ஊர்மக்கள் அனைவரும் தாம் ார்வுகொண்ட ஒரு சமுதாயமாக அமைந்து, ளர்ச்சியோடும் சமுதாய வாழ்வு நடாத்தி ான்றிலிருந்து ஒரு பகுதியை எடுத்துக்

Page 294
268 - வியத்த
“ஒருநாள் அவர்கள் ஊர் அலுவல்கை நின்றனர்; நின்று நன்முயற்சிகள் செய்ய தோடு எழுந்து கத்தி, கோடரி, கடப்ப சென்றனர், கடப்பாரைகளால் நாற் டெ அப்புறப்படுத்தினர்; அவர்கள் தங்கள் 6 களை வ்ெட்டி வீழ்த்தினர் ; (தெருக்களின் அணையினைக் கட்டிக் குளங்களையும் வெட்டி தனர்; அறப்பணிபுரிந்து (புத்தரின் ) கட்
இத்தகைய ஊக்கமிக்க கூட்டுறவு வ நடைபெற்றுவந்தது. தமிழகத்திருந்த ஊ தில் ஊக்கமான அக்கறை காட்டிவந்த புதுப்பித்தும் வந்தனவென்றும், கால்வாய களைத் திருத்திச் செம்மையாக்கினவென்று வென்றும் தமிழ்க் கல்வெட்டுக்கள் தெரிவி நிலைபெற்றுவிளங்கியமைக்கு முக்கிய ஏது வாய்ந்த சமுதாயவுணர்ச்சியும் ஒன்ருகும்
ஊர்மக்களிற் பெரும்பாலானேர் கட்டி வாாயிருந்தனர். அவர்கள் பயிரிட்ட நி உரிமைகோரினுையினும் (பக். 152, அடுத் வர்க்கே சொந்தமாகவிருந்தது. வறுமை வாழ்க்கையிற் காணப்பட்டதுபோன்று, காலத்தில் இருந்ததில்லையாகலாம் ; வேள1 பட்ட கடன் சுமையும் உண்மையிற் குறை வாழ்க்கை இடருடையதாகவே இருந்தது னவை பரப்பளவிற் சிறியவாயிருந்தன; உடையானும் அவன்றன் குடும்பத்தாருடே துண்போராவர்) ; இவற்றைவிடச் சில ே இவற்றையுடையோர் தம் நிலங்களிற் ச (இவர் உழுவித் துண்போராவர்). அரசரு தன; இவற்றில் அன்னர் ஊழியர்களை பயிர்செய்வித்தனர்; இவ்வாறு அரசர்க்கு மோரியர் காலத்திற் பராமரிப்போடு மா * மற்றை நிலங்களை அள குத்தகையாகக் கொடுத்து விளைவிற்
மாகப் பெற்றனர்.
இத்தகைய நிலமற்ற தொழிலாளர் மே களில் இருந்தனராதல்வேண்டும்; ஒருகால் தாராகலாம். அத்தொழிலாளர் நிலையோ இகழப்பட்டது. நோயாலேனும், பஞ்சத்த ணத்தாலேனும் சிலவேளைகளில் உழவனெ நெருக்கடிக்குள்ளாவான்; அல்லாவிட்டா தன் நிலத்தினின்றும் விலக்கப்படுவான். தொழிலாளியாக வேலைசெய்து நாணத் வான். ஆயின்'பெருநிலக்கிழார் சிலரிடம் யிருந்த இந்த முறைக்கு, இந்தியக் கூட் ரிடையாயிருந்தது. குடும்பத் தலைவன் (

து இந்தியா
ாச் செய்தற்பொருட்டு ஊரின் நாப்பண் ர் (துணிந்தனர்) ; ஆகவே அவர்கள் நேரத் ாரை முதலிய கருவிகளைக் கைக்கொண்டு ருவீதிகளிலுமிருந்த கற்களைப் பெயர்த்து 1ண்டிகளின் அச்சுக்களைத் தகைத்த மரங் ] மேடுபள்ளங்களைச் சமப்படுத்தினர் ; ஓர் னர் ; ஒர் ஊர் மண்டபத்தைக் கட்டி முடித்
y 2
டளைகளைக் கடைப்பிடித்தனர். ாழ்க்கை இடைக்காலத்திலுந் தொடர்ந்து ர் மன்றங்கள் (பக். 148) சமுதாய நலத் ானவென்றும், நீர்நிலைகளைத் தோண்டியிம் களை வெட்டியமைத்தனவென்றும், தெருக் ம், ஊர்க் கோயில்களைக் கவனித்துவந்தன க்கின்றன. இந்துப் பண்பாடு இறவாது க்களாயிருந்தவற்றுள் இத்தகைய வலிமை
உல்லாத உழுதுரண் வாழ்க்கையையுடைய லம் முடிவில் தனக்கே யுரியதென அாசன் ததும்), எல்லாப் படியாலும் அஃது அவ்வுழ oப் பிணியானது பிற்காலத்தே உழவர் தம் அத்துணைக் கொடியதாய் ஒருகால் அக் ாண்மைப் பொருட்டு அக்காலத்தில் உழவர் ரவாகவேயிருந்தது; ஆயினும் உழவர்தம் . உழவருடைய நிலங்களிற் பெரும்பாலா
அத்தகைய நிலங்கள் ஒவ்வொன்றையும் ம உழுது பயிரிட்டு வந்தனர் (இவர் உழு பெரும் பண்ணை நிலங்களும் இருந்தன; கூலியாட்களைக்கொண்டு பயிர்செய்வித்தனர் க்கும் பெரிய தனியுரிமை நிலங்கள் இருந் ாக் கொண்டும் கூலியாட்களைக் கொண்டும் சிய நிலங்களில் வேலைசெய்த தொழிலாளர் தமொன்றுக்கு ஒன்றேகாற் பணம் ஊதிய பற்றின் சொந்தக்காரர் வாரக்குடிகளுக்குக் பாதியைத் தம் பங்காய்ப் பெற்றனர். ாரியர் காலந்தொட்டாயினும் இந்திய ஊர் அக்காலத்துக்கு முன்னருமே அவர் இருந் மகிழ்ச்சியற்றது; மற்றையோரால் எள்ளி ாலேனும், சோம்பலாலேனும், வேறு கார ருவன் தனது நிலத்தை விற்கவேண்டிய ல், வரியிறுக்கத் தவறியமைக்காக அவன் இந்நிலை ஏற்பட்டால் அவன் ஓர் அமயத் 5ாலும் நல்குரவாலும் நலியவேண்டியவன மட்டுமே நிலங்கள் தொகுவதற்கு ஏதுவா டுக் குடும்பமுறையானது பெரிதும் எதி றந்தவழி அக்குடும்பத்துக்குரிய நிலங்கள்

Page 295
யாவும் வழக்கமாகப் பாகம்பிரிக்கப்பட்ட சில தலைமுறைகளிற் பல துண்டுகளாகட் கிழார் (பெருங்கமக்காரர்) வகுப்பொன்ற றியதில்லை.
வரிச்சுமை, வலிந்த உழைப்பு, அரசனு தல் ஆகிய இன்னல்களோடு, காலத்து சேர்ந்து, உழவனை வாட்டி வருத்தி வறுை இல்லையென மெகாத்தெனிசு கட்டுரைத் பெற்ற அறிவோடே இவ்விவரத்தை எழு யும் அதைத் தொடர்ந்து வந்த கொே பண்டை இந்திய இலக்கியங்களிற் பொது மையில் மெகாத்தெனீசு இந்தியாவை விட்
படம் 13. நாட்டுப்புறக் காட்சி (அலகபாத்து கண்ட ஒரு சுடுமண் ஒவத்தகட்டிலிருந்து படிே
குத்த மோரியனது ஆட்சியிறுதியில் ஒரு வினையும் கடமையுணர்வும் மிக்க அரசர்
கால் அதனுற் பாதிக்கப்பட்டோரின் துய பெல்லாம் செய்தனர். பட்டினியால் வாடு னுெருவன், செல்வந் தொகுத்துவைத்திரு முதல்செய்வதுதானும் நியாயமென்று அ களில் அரசாங்க தானியக்களஞ்சியங்கள் தனிப்பட்டோரும் செய்த அறமும் ஒர6 ஆயின், போக்குவரத்துச் சாதனங்கள் அ சம், இக்காலத்துப் பஞ்சத்தினும் கொ அக்காலத்தில் மழைவீழ்ச்சி அதிகமாயிரு குடித்தொகை கூடிய இக்காலத்திற் பி
 

269
ன ; இவ்வாற்ருற் பெருங் காணியொன்று பிரிக்கப்பட்டுவிடும். உண்மையான நிலக்
இந்து இந்தியாவில் ஒருபோதும் தோன்
ம் அவன் அதிகாரிகளும் பார்வையிடவரு க்குக் காலம் நேர்ந்த கருப்பும் பஞ்சமும் மயில் ஆழ்த்தின. இந்தியாவிற் பஞ்சமே தாரெனினும், அவர் அரைகுறையாகப் தியுள்ளார் என்பது தேற்றம். பஞ்சத்தை ந்ெ துயர்களையும்பற்றிய பல குறிப்புக்கள் வாகக் காணப்படுகின்றன (பக். 443). உண்
டுச் சென்றபின் சிறிது காலத்தால், சந்திர
s
S.
ԱՀ
க்கு அண்மையிலுள்ள பீதா என்னுமிடத்திற் யடுக்கப்பட்டது. ? கி. மு. முதல் நூற்றண்டு ).
பெரும் பஞ்சம் உண்டானதென்ப. ஆள் பஞ்சத்தைத் தடுப்பதற்கும், அது வந்தக் 1ரைத் தணிப்பதற்கும் தம்மாலானவற்றை வோர்க்கு உணவளித்தற்பொருட்டு அரச க்கும் குடிகளிடமிருந்து அதனைப் பறி ர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது. அவசரகாலங் திறந்துவிடப்படும் , சமயத் தாபனங்களும் rவு உதவியாயிருந்ததென்பதில் ஐயமில்லை. ருகியிருந்த அக்காலத்தில் உண்டான பஞ் டியதாயிருந்தது. அண்மைக் காலத்தினும் ந்ததென நம்புதற்கு இடமுண்டு; மேலும், ழைப்புக்குரிய வழிகளில் ஏற்பட்டிருக்கும்

Page 296
270 வியத்த
பெரும் நெருக்கடிபோன்று அக்காலத்தில் இக்காலத்தில் உண்டாவதுபோல் அடிக்க எனினும் அவை உண்டாயபோது இக்க சேதத்தையும் விளைத்தன.
நாம் எடுத்துக்கொண்ட காலப்பகுதி (l பெருகி நிலத்தின் பயனை மிகுதியாகக் செய்கை படிப்படியாக விரிவடைவதாயி வெட்டித் திருத்துதற்கும் புதிய ஊர்கே யான பூட்கையொன்றை அர்த்தசாத்திரம் ஊர்களிலிருந்து உடல்வலிபடைத்த உழவு வெட்டிப் புதுக்குடியிருப்புக்களை அமைத்த தெரிவிக்கின்றன ; மேலும், வருத்திப் கண்ணிற்கெட்டாது தப்புவதற்காகச் சில ங்கே குடிபெயர்ந்து காடுகளிற் போயுறை மட்டமான சமவெளிகளில் நிலத்தைப் டே கள் ஊடறுத்துச் சென்றன ; அன்றியு அமைக்கப்பட்டிருந்தன. (இவை பொதுவ கள் ” எனக் குறிக்கப்படும்) ; சிற்றறுகளை வழியை அடைத்து அவற்றைப் பெருப்பி தன. இயற்கையாகவேனும் செயற்கையாக உழவர் "துலாக்களினல்" நீரை அள்ளி வாய்க்கால் வழியோடி வயல்களுக்குப் “ பாரசிகச் சக்கரம்' பயன்படுத்தப்பட் லாற்றுமூலங்களில் யாண்டும் தெளிவாகக்
மக்கணலங் கருதிய மன்னர் பெரும்பா ஒரு சமய சமூகக் கடமையாகக் கருதி நீர்நிலையே இத்தகைய நீர்ப்பாய்ச்சற் ச கியது; அவ்விடத்திற் கண்ட இரு கல்ெ எமக்குக் கிடைத்துளது (பக். 85, 143) , புக்கொண்ட அதன் பெருங்கரை இறுதி! எமக்குத் தெரியவில்லை. போபாலுக்கு அ6 ஒருகால் நீர்ப்பாய்ச்சற்றுறையில் இந்திய மைக்காலம்வரை, ஓர் எடுத்துக்காட்டாக முண்டின் நடுப்பகுதியிலே தாராபுரத்தில் பவனற் கட்டப்பட்டது; இதுவும் மறைந் முண்டிற் படையெடுத்துவந்த இசுலாமிய ஒருபோதுமே புதுப்பிக்கப்படவில்லை. நோக்கும்போது, இவ்வேரி முன்னர் 250 யிருந்ததென்பது தெற்றெனப்புலப்படும். க்கை அரசாண்ட அவந்திவர்மன் (கி. பி. விருந்த பெரும் பொறியியலறிஞனுன சுய் கின்முேம். அவன், பாம்பாட்டியொருவன் சீலம் என்னும் இரு நதிகளின் அருவிக தவன். எமது காலப்பகுதியின் இறுதி
மிகப்பெரியதோர் ஏரி கட்டப்பட்டதைப்

கு இந்தியா
இருந்திராது. ஆதலாற் கருப்பும் பஞ்சமும் ட அக்காலத்தில் உண்டாகவில்லையாகலாம். ாலத்தினுங் கூடிய இடுக்கணையும் உயிர்ச்
மழுவதும் குடிகள் வரவாத் தொகையிற் கொள்ள முயன்றதன் விளைவாகப் பயிர்ச் ற்று. குடியேற்றத்துக்கும் பாழ்நிலத்தை ள விருத்திசெய்வதற்குமான ஆக்கமுறை * குறிப்பிடுகின்றது ; குடி நெருக்கம் மிக்க ர் கூட்டங் கூட்டமாகச் சென்று, காட்டை செய்தியைச் சாதகக் கதைகள் எமக்குத் பொருள்பறிக்கும் வரித்தண்டலாளர்தம் ஊர்களில் வாழ்ந்த மக்கள் யாவரும் ஒரு ந்தனரென்றும் அக்கதைகள் கூறுகின்றன. ராறுகளினின்றும் வெட்டப்பட்ட கால்வாய் ம் ஆங்காங்குச் செயற்கை நீர்நிலைகளும் ாக ஆங்கிலோ-இந்திய வழக்கிற் 'குளங் த் தடுத்து அணைகட்டியும் ஏரிகளின் வெளி த்தும் இந்நீர்நிலைகள் அமைக்கப்பட்டிருந் வேனும் அமைந்த இந்நீர்நிலைகளிலிருந்து ச் சிறு வாய்க்கால்களில் இறைக்க, அந்நீர் பாய்ந்தது. எருது பூட்டி இயக்கப்பட்ட -டிருக்கலாமாயினும், அது பழைய வர
குறிப்பிடப்பட்டிலது. லும் மிகப் பெரிய நீர்ப்பாய்ச்சல் வேலைகளை நிறைவேற்றியுள்ளனர். கிருநாரில் இருந்த ாதனங்களிலெல்லாம் சாலச் சிறந்துவிளங் வட்டுக்களின் வாயிலாக இதன் வரலாறு அடிப்பாகத்தே 10 அடிக்குமேலான தடிப் பாக எப்போது உடைந்துபோனதென்பது ண்மையிலே போசபுரத்திலுள்ள பேரேரியே ர் ஆற்றிய அரும்பெருஞ்செயலுக்கு, அண் 5 விளங்கியதாகலாம்; இது 11 ஆம் நூற் லிருந்து அரசாண்ட கோசபரமாரன் என் துவிட்டது. இதன் கரையை 15 ஆம் நூற் ர் உடைத்துவிட்டனர்; அதன்பின் இஃது இன்று எஞ்சியிருக்கும் இதன் சுவடுகளை சதுர மைலிற் குறையாத பரப்பினை அடக்கி இந்தியாவின் வடகோடியிலே, காசுமீர 9 ஆம் நூற்றண்டு) என்பவனது சேவையி யன் என்பவனைப்பற்றி நூல்வாயிலாக அறி தன் பாம்புகளை ஆட்டுவதுபோல் இந்து, ளத் தான் விரும்பியவண்ணம் பாயச்செய் பிலே தென்னிந்தியாவில் விசயநகரத்தில்
பேயசு என்பார் கண்டார்; அவ்வேரியின்

Page 297
அன்ருட வாழ்க்கை
கசை ஒரு வளைவிற் கணைபாயுந் தூரத்துக் இதனைக் கட்டுவதற்குச் செய்த முயற்சிக் கிருட்டின தேவராயன் தேவர்களை மகிழ்வி சைக் கொன்று பெரியதொரு நாமேதயாக பின்னர் 20,000 தொழிலாளரை அமர்த்தி
இந்துமன்னர் ஆட்சிக்காலத்தில் இந்திய சற் சாதனங்களிற் பெரும்பாலானவை இப்ே யிலே பண்டைக் காலத்திற் கட்டப்பட்ட படம் II அ) ; ஆயினும் அவ்வாவிகளிலிரு கால்வாய்த் தொகுதிகள் பெரும்பாலும் அ மீளப் புதுப்பிக்கப்பட்டுவருகின்றன. பல விடப்பட்டபின், அண்மைக் காலத்திலே ( மும் இந்நீர்ப்பாய்ச்சன் முறைகளை மீண் இவை இல்லாவிட்டால் அயனமண்டலத் டாது; இவை பண்டைக்காலத்து அரச
றிய கருமங்களில் இடம்பெற்றிருந்தன.
வேளாண்மையும் வேளா6
இன்று இந்தியாவிற் செய்கைபண்ணப் களே பண்டை இந்தியாவிலும் முதன்ை பாகத்திலும் பிருண்டும் கோதுமை வாற் பயிராகச் செய்கை பண்ணப்பட்டன , நீ நெல்வளரமுடியாத தக்கணமேடு நிலத்தி நிலங்களில் தினையும் செய்கைபண்ணப்பட் வின் பல பகுதிகளிலும் செய்கைபண்ை ஏற்றுமதிசெய்யப்பட்டது , கீரைவகைக எல்லாவிடங்களிலும் பயிரிடப்பட்டன; ( ணெய்ப் பொருட்டு மதிப்புப் பெற்றுவிளம் பலவகையான பயற்றினங்களும் அவை பயிரிடப்பட்டன. தென்னிந்தியாவிலே, சி ஏலம், இஞ்சி, கறுவா முதலிய பல்வகை இவை இந்தியாவட்ங்கலும் எடுத்துச் செ மதிசெய்யப்பட்டன. இமயமலையின் அ உண்டாக்கப்பட்டது. எல்லாக் காலத்தும் ! இருந்தது.
பழங்களில் மாவே முதலிடம்பெற்று வி வளர்க்கப்பட்டன; மாம்பழங்கள் நல்ல ப களில் வாழை பயிர்செய்யப்பட்டது. தெ காலத்திலே இந்தியாவிற் புகுத்தப்பட்டத அது குறிப்பிடப்படவில்லை; எனினும் இன் ருந்தனர். கரையோசப் பகுதிகளிற் பனை பட்டன; இவையே இந்தியாவில் எழுது உதவின; மேலும் கள்ளென்றும் சாராயெ
மதுவகைகளையும் இவை நல்கின. மற்ெ

நகரிலும் ஊரிலும் 271
கு அகன்றிருந்ததென அவர் கூறுகின்றர்; 5ள் முதற்கண் வெற்றிபெருது போகவே, த்தற் பொருட்டுச் சிறையிலிருந்தோர் பல ம் செய்யுமாறு கட்டளையிட்டான் ; அதன் அவன் அவ்வேலையை முற்றுவித்தான்.
1ாவில் அமைக்கப்பட்ட பெரிய நீர்ப்பாய்ச் போது மறைந்துபோயின; ஆயின் இலங்கை மாபெரும் வாவிகள் இன்றுமுள (ஒளிப் குந்து நீரை வயல்களுக்குக் கொண்டுசென்ற அழிந்துவிட்டன; இக்காலத்திற்முன் அவை } நூற்முண்டுகளாய்க் கவனியாது அழிய இந்திய அரசாங்கமும் இலங்கை அரசாங்க டும் விருத்திசெய்யத் தொடங்கியுள்ளன : தில் வேளாண்மை செழித்தோங்கமாட் ர் முதன்மை வாய்ந்தனவெனக் கருத்தூன்
ண்மைவிலங்கு வளர்ப்பும்
படும் முதன்மைவாய்ந்த தானியப் பயிர் மபெற்று விளங்கின: குளிர்ச்சியான 6մtகோதுமை என்னுமிரண்டும் மாரிக்காலப் ர்பாய்ச்சப்பட்ட சமவெளிகளில் நெல்லும், நின் சில பகுதிகள்போன்ற, வறட்சிமிக்க டன. ஏனைப் பயிர்களிற் கரும்பு இந்தியா னப்பட்டதோடு, சீனியும் ஐரோப்பாவுக்கு ளும் பல்வகைச் சுரைகளும் ஏறத்தாழ இவ்வாறே, உணவுக்குப் பயன்படும் எண் வ்கிய எள்ளும் எங்கணும் பயிரிடப்பட்டது. ரயினங்களும் துவரையினங்களும் எங்கும் றப்பாகக் கோளத்திலே (மலபார்) மிளகு, வாசனைச் சரக்குக்கள் விளைவிக்கப்பட்டன; ல்லப்பட்டதோடு ஐரோப்பாவுக்கும் ஏற்று டிவாரங்களில் விலைமதிப்புள்ள குங்குமம் பருத்தியே முதன்மையான நெசவுப் பயிராக
ளங்கியது; மாமரங்கள் தோட்டங்களிலே திப்புடைவாயிருந்தன. நீர்வளமிக்க பகுதி என்னை தென்கீழாசியாவிலிருந்து பிற்பட்ட ாகையாற் பழைய வரலாற்று மூலங்களில் டைக்காலத்தில் இந்தியர் இதனை அறிந்தி , தளப்பம் ஆகிய தாலமசங்கள் வளர்க்கப் வதற்குச் சிறப்பாகப் பயன்பட்ட ஒலேயை மன்றும் இன்று பொதுவாக வழங்கப்படும்
றரு பெறுமதியுள்ள மரம் கமுகு ஆகும்,

Page 298
272 வியத்த
பர்க்கு எனப்படும் இம்மாத்தின் வித்து வாய்ந்ததாயுமிருக்கும்; பாக்கினைச் சீவி. கலந்து, வெற்றிலையுள் வைத்து மடித்து பூலம் தரிக்கும் வழக்கம் தென்னகத்திரு வடநாட்டிற் சென்று பரவியது; அன்றுமு னேர் தம் உணவுக்குப்பின் பெரிதும் வி இத்தாம்பூலம் இருந்துவருகின்றது. மேற். மரங்கள் வளர்க்கப்பட்டன; ஆயின் இ அதிகங் காணப்படுமாறில்லை. புளியம்பழ பயன்படுத்தப்பட்டது. வாதுமை, முட் ருந்து புகுத்தப்பட்ட திராட்சை இமாலி ணப்பட்டது. சந்தனமும் அதனையொத்த மணக் குறடுகளை நல்கின; g) LiðLD TIL வளர்ந்தன.
இந்திய மண்ணின் வளத்தையும் உழ கண்டு கிரேக்க யாதிகர் இறும்பூதெய்தியு தில் இதற்கு நேர்மாமுன உணர்வே உண் மையை அளந்து மதிப்பிடுவதற்குக் கொ வற்றிலுந் தாழ்ந்தவை; அன்றியும் அன் வளத்தினை இழந்துவிடவுமில்லை. இந்தியர் கிரேக்கருக்குப் பெரும் வியப்பினை விளை யிருந்த பகுதிகளில் இவ்விருபோகப் பயி கூடியனவாயிருந்தன; சமவெளிகளிலே காற்றுக் காலத்திற் செய்கைபண்ணப்பட் மூலம் மறுபோகம் விளைவிக்கப்பட்டது.
பண்டை இந்தியர் பசளையிடுவதை அற பரிபாலிப்பதற்கு அர்த்தசாத்திரம் பற்பல வேளாண்மைத் தொழில் அஞ்ஞான்று ந6 கின்றது. இஞ்ஞான்றை இந்திய உழவ பழைமைபேணுபவராயிருக்கின்றமையால், டைக்காலத்துச் சாதாரண மக்களும் ஆ த்தை உழுதும், அரிவாளால் அறுவடை தும், காற்றிலே தானியத்தைச் சொரிந். ரென நாம் கொள்ளலாம். ஆயினும், இ குறிப்புக்களிருக்கின்றமையால், அவற்றை தனரென்பது உறுதி.
உழவருக்கு ஆதாரமாயிருந்த விலங்கு பொருள்களைக் கொண்டுசெல்வதற்கும், உ மாடுகளை மேய்ப்பதற்குச் சமுதாயத்துக் யில் அமர்த்தினர். இவன் மாடுகளின் செ அறிதற்பொருட்டு அவற்றுக்குக் குறிசுட் நிலத்துக்கு நாடோறுங் காலையில் அ6 அவற்றை மீட்டுக்கொண்டு வந்தான். காலத்து மாடுகள் நல்கும் பயனேடு பன பிட்டுப்பார்ப்பதற்கு எமக்கோர் gebaj51T TTG2

கு இந்தியா
வைரமாயும் சற்றே தியக்கமூட்டுந் தன்மை * சுண்ணும்போடும் பிற கூட்டுக்களோடுங் $ தாம்பூலமென மக்கள் அருந்தினர். தாம் து கிறித்துவூழித் தொடக்கக் காலத்திலே தல் இன்றுவரை இந்தியரிற் பெரும்பாலா ரும்பித் தரிக்குமோர் போகப் பொருளாக கிலுள்ள வறண்ட பிரதேசங்களிற் பேரிந்து லக்கியங்களில் இவற்றைப்பற்றிய குறிப்பு ம் கறிக்குச் சுவையூட்டுவதற்குப் பெரிதும் டிவாதுமை என்பவற்றேடு பாரசிகத்திலி யத்தின் மேற்குப் பகுதியிற் செய்கைபண் பிற மரங்களும் மிக்க விலைமதிப்புள்ள நறு வ்கள் பெரும்பாலுந் தென்னிந்தியாவிலே
வர்தம் ஊக்கம், திறமையாகியவற்றையுங் ள்ளனர், இஞ்ஞான்றை யாதிகரின் உள்ளத் டாகும்; ஆயின் கிரேக்கர் இந்திய வேளாண் ண்ட அளவை நியமங்களோ எம்முடைய றிருந்த மண் இன்றிருக்குமளவுக்குத் தன்
ஓராண்டிலே இரு போக விளைவுபெற்றமை 'ப்பதாயிருந்தது. மழை வீழ்ச்சி மிகுதியா விரும் நீர்ப்பாய்ச்சல் இல்லாமலே வளரக்
நெல்லானது கோடைப்பயிராகப் பருவக் டது; வறட்சிக் காலத்தில் நீர்ப்பாய்ச்சன்
பிந்திருந்தனர். அரசனுடைய பண்ணைகளைப் ) விதிகளை வகுத்துளது ; இவற்றை நோக்க, ன்கு விருத்தியடைந்திருந்ததென்பது புலனு ர் தாம் கையாளும் முறைகளில் மிகவும்
பெரும்பாலும் இவரைப்போன்றே பண் ழமற்ற மரக்கலப்பையில் மாடுபூட்டி நில செய்தும், எருதுகளைக்கொண்டு குடுமிதித் து தூற்றியும் பயிர்த்தொழிலைச் செய்தன லக்கியங்களில் இரும்புக் கொழுவைப்பற்றிய யும் அந்நாளில் இந்திய உழவர் அறிந்திருந்
கள் மாடுகளேயாம்; இவை உழவுக்கும், ணவுக்கும் பயன்பட்டன. ஊர்மக்கள் தம் குப் பொதுவாக இடையனுெருவன வேலை ாந்தக்காரர் அவற்றை அடையாளங்கண்டு நி, உழுத வயல்களுக்கு அப்பாலுள்ள தரிசு பற்றை ஒட்டிச்சென்று, அந்திப்பொழுதில்
என்புந் தோலுமாய் ஒட்டியுலர்ந்த இக் ாடைக்காலத்து மாடுகள் நல்கிய பயனை ஒப் மமில்லை; ஆயின் அக்காலத்தில் மேய்ச்சனில்

Page 299
அன்றட வாழ்க்கை
மும் தரிசு நிலமும் இக்காலத்திலும் அதி கள் அதிக பால் நல்கியிருக்கலாம். பாலு டங்களாகவிருந்தன; நெய்யும் (கிருதம்) தது; உருக்கிய வெண்ணெயிலே, திரவமய டிக் கொழுப்பாக எடுக்கப்படுவதே இந்நெ படாமல் நெடுங்காலத்துக்கு இருக்கவல்ல ஆவினுக்கூறுசெய்யலாகாது என்னுங் ெ துளது. வேதகாலத்திலுமே ஆவினைக் கே. இருந்ததாகத் தோன்றினும், அசோக ட எவ்வாருயினும் எருதுகள் அசோகனுக்கு கொல்லப்பட்டிருக்கின்றன. ஆயின், முதிர் யெய்தினவுமான மாட்டு மந்தைகள் இரு கிது," ஆதலாற் கிறித்துவூழிக்கு முன்னர் கள் முதிர்ந்து இயல்பாகவே இறக்குமா றது. அதே நூல் மாடு கொல்வோரைக் ஆயின் இது கூறப்பட்டிருக்கும் இடத்தை களவாடிய மாடுகளைக் கொல்லுவோர்க்ே தெளிவாகப் புலனுகின்றது.
பயிர்த்தொழில் செய்த உழவர் சொந்தட மேய்ப்பதையே தொழிலாகக்கொண்டு மு வாழ்க்கை நடாத்திய இடையர்களிடமும் தகைய மக்களில் முதன்மைவாய்ந்து வி ஆவர்; அன்னர் தென்னிராசத்தானம், மா பட்ட பகுதிகளிற் கிறித்துவூழித் தொ தனர்; கண்ணனை முல்லைநிலத் தெய்வம. தற்கு ஒருகால் இவரே காரணராயிருந்த6 வுற்றபின் வடமேற்குத் தக்கணத்தில் ஆபி இராச்சியத்தை நிறுவியாண்டுவந்தனர்.
ஏனை மனைவிலங்குகளில் எருதுக்கு அடு பட்ட விலங்கு எருமையாகும்; இது கெ பயன்படுத்தப்பட்டது. இக்கொற்றவை ( மக்களிடை நன்கு பரவிக் காணப்பட்டது கள் வளர்க்கப்பட்டன; அவ்வாறே குளி தொகையாக வளர்க்கப்பட்டன. காசுமீ மயிர்ப் புடைவை வட இந்தியா அடங்க மக்களாற் பயன்படுத்தப்பட்டும் வந்தது. முற் செய்யப்பட்ட தடித்த போர்வைகள் லிருந்து வடசமவெளிகளுக்கு ஏற்றும இரவுகள் வழக்கமாக மிகவுங் குளிரா சொகுசு மக்களுக்கு இன்பமளிப்பதாயிரு யும் மக்கள் அறிந்திருந்தனர்; ஆயினும் யான இடம்பெற்றிருக்கவில்லை.
குதிரைகள் முக்கியமாகச் சிந்துதே. வளர்க்கப்பட்டன; தக்கணத்தில் அவை
வாதலின் சிந்து, பாரசிகம், அராபியா ஆ

: நகரிலும் ஊரிலும் 273
கமாக இருந்தமையால் அக்காலத்து மாடு /ந் தயிரும் முதன்மையான உணவுப் பண் அவ்வாறே சிறந்த உணவுப்பொருளாயிருந் மான வெண்ணெயை மட்டும் விட்டுக், கட் ய்யாகும்; இது வெப்பக்காலநிலையிற் பழுது
列。
காள்கை படிப்படியாகவே வளர்ச்சியடைந் ாறல் பழியாகுமென்னும் உணர்ச்சி ஒரளவு மன்னர் மாட்டுக் கொலையை விலக்கவில்லை; ப் பிற்பட்ட காலத்திலுமே உணவுக்காகக் ந்தனவும் நோயுற்றனவும் மலட்டுத்தன்மை ந்தனவென அர்த்தசாத்திரம் குறிப்பிடுகின் இந்தியாவின் சில பகுதிகளிலாயினும் மாடு அறு விடப்பட்டனவென்பது தெரியவருகின் கோறல் வேண்டுமெனவுங் கூறுகின்றது ; நோக்க, அரசனுடைய மந்தைகளிலிருந்து 'க இவ்விதிப்பு ஏற்புடையதாகுமென்பது
மாக வைத்திருந்த மாடுகளேயன்றி, மந்தை ல்லைநிலப் பகுதிகளில் ஒரளவு நாடோடி பெரிய மாட்டு மந்தைகள் இருந்தன. இத் ளங்கிய ஒரு தொல்குலத்தினர் ஆபீார் ளவம், சிந்து ஆகிய தேயங்களிலே பரந்து டக்கத்தையடுத்த காலத்தில் வாழ்ந்துவந் ாகக் கொள்ளும் வழிபாட்டுமுறை வளர்வ வராகலாம். சாதவாகனரின் ஆட்சி (1Բւգ
சீசக்குல முதல்வர் சிறிது காலத்துக்கு ஓர்
த்ெதபடியாகப் பொதிசுமப்பதற்குப் பயன் ாற்றவைக்குப் பலியிடுவதற்கும் பெரிதும் துர்க்கை) வழிபாடு இடைக்காலங்களிலே நாட்டின் பல பாகங்களிலும் வெள்ளாடு ர்ச்சியான பகுதிகளிற் செம்மறியாடுகளும் ரத்தில் நெய்யப்பட்ட நுண்ணிய ஆட்டு லும் நன்கறியப்பட்டதாயிருந்ததோடு, அம் செம்மறிமயிர் வரையாட்டுமயிர் ஆகியவற் சிறு தொகைகளாகக் குன்றுப் பகுதிகளி கிசெய்யப்பட்டன; இங்கே மாரிகாலத்து பிருப்பதால் இம்மயிர்ப் போர்வைகளின் க்கும். அக்காலத்தில் வீட்டுப்பன்றிகளை அவை ஊர்ப்பொருளாதாரத்தில் முதன்மை
சத்திலும் வடமேற்குப் பிரதேசத்திலும் நன்கு இனப்பெருக்கம் செய்யமாட்டா இடங்களிலிருந்து கடல்வழியாக அவை

Page 300
274 வியத்
இந்தியாவின் மேற்குக் கரைத் துறைக குதிரை எப்போதும் பெருவாழ்வுக்குப்
ஆதலாற் சத்திரிய வகுப்பாசே குதி!ை எருதுக்ளே வண்டியிழுத்தற்குரிய சிறந்த எருதுகள் கணிசமான வேகத்தில் வ6 தன. விசயநகர மன்னர் ஒற்றையெருது வண்டிகள் சவாரியோடுவதைக் கண்டுகள
புத்தருடைய காலத்தளவில் யானை பழ துச் சிறைப்படுத்திய யானை இனப்பெரு டையாடி உயிரோடு பிடிக்கவேண்டியது யானை வேட்டைக்குரியவையென நியமிக் வேலைக்கமர்த்தப்பட்ட சுவடுகாண்போரு உறைந்து, அரசனுக்கு வேண்டிய யாே
பொதுவாக யானைகள் அரசர், தலைவர் ஆ
யாயிருந்தன. இவ்விலங்குகள் அடிக்கடி யிருக்கு நிலங்களிலுள்ள பயிரை உண்ணு லிலே காடுதிருத்திப் பயிரிட்டு வாழ்ந் உள்ளங்கொதித்து வைதிருப்பர்.
ஒட்டகம் பலகாற் குறிப்பிடப்படவில் களில் மக்கள் இதனை அறிந்திருந்தே இடைக்காலங்களில் இவ்விலங்குகள் தக் திருந்த சில அரசவமிசத்தார் ஒட்டகங்! றைவிடப் பொதிசுமப்பதற்குப் பொதுவ கழுதையும் கழுதையும் ஆகும்.
ஓரளவு காட்டுத்தன்மைகொண்ட பை தியாவிலும் பொதுவாக எங்குங் காணப் பயன்படுத்தப்பட்டன . குன்றுப்பகுதி பெரிய நாய்கள் (இவை ஒருகால் இஞ் நாயை ஒத்தவையாகலாம்) இந்திய எல் பாரசிகப் பேரரசனுன முதலாம் ஆர்த்த னிய ஊர்கள் நான்கில் வாழ்ந்த மக்க தேவையான இந்திய நாய்களை வளர்த்து விலக்கு வழங்கியிருந்தானென எரொடே ஆண்ட காலத்தில் எகித்திலும் இந்நாய் தியாவில் நாயானது அன்புபாராட்டி வ தில் ஒருமுறையே அது அன்போடும் ம கான குறிப்பு மகாபாரதத்திற் காணப்ப மனைவியான துரோபதையும் இறுதியா காலைத் தமது நாயையும் உடனழைத்துக் டிரன் துறக்கவாயிலை யடைந்தபோது அ வந்த நாய்க்கு அனுமதி மறுக்கப்பட்டத திரியர் (பண்டைப் பாரசிகர்) நாயினை லின், மகாபாரதத்தில் வரும் இக்கிளைக் க கின்றதென ஒருசாரார் கருத்துத் தெ குறிப்பு அரிதாகவேயுளது.

5கு இந்தியா
ரில் ஒழுங்காக இறக்குமதிசெய்யப்பட்டன. பொருந்தியதோர் விலங்காகவே இருந்தது ; களைப் பயன்படுத்தினர். பொதுமக்களுக்கு சாதனங்களாகப் பயன்பட்டன; சிலவகை ண்டிகளை இழுத்துச் செல்லவல்லனவாயிருந் ம் ஒற்றைக் குதிசையும் பூட்டிய பளுவற்ற ரித்தனர்.
}க்கப்பட்டுவிட்டமை தேற்றம். மக்கள் பிடித் க்கஞ்செய்வது அரிதாதலின் அதனை வேட் அவசிமாயிற்று. விசேட காட்டுநிலங்கள் கப்பட்டிருந்தன ; இக்காடுகளில் அரசனுல் ம் வேட்டைக்காரரும் யானை பழக்குவோரும் னகளைப் பிடித்துப் பழக்கிக் கொடுத்தனர். ஆகிய இருதிறத்தார்க்கு மட்டுமே உரியவை காட்டைவிட்டு வெளியேவந்து மக்கள் குடி றுவதுண்டாதலால், யானைக்காடுகளுக்கு அய த உழவர் இவை செய்த அழிவைக்கண்டு
லையாயினும், நாட்டின் வறட்சிமிக்க பகுதி தாடு பொதிவிலங்காகவும் பயன்படுத்தினர். கணத்திலுங் காணப்பட்டன , இடைக்காலத் களைப் போருக்கும் பயன்படுத்தினர்; இவற்
ாகப் பயன்பட்ட பிறவிலங்குகள் கோவேறு
றநாய் இன்றுள்ளதுபோலவே பண்டை இந் பட்டது; நாய்கள் வேட்டையாடுவதற்கும் களில் விசேடமான ஓரினத்தைச் சேர்ந்த ஞான்று திபேத்திலுள்ள பெரும் வேட்டை >லைக்கு அப்பாலும் புகழ்போக்கி விளங்கின. ட்சேட்சீசு (கி. மு. 465-424) பாபிலோ ள் தனக்குப் போருக்கும் வேட்டைக்கும் 1க்கொடுத்ததற்குப் பதிலாக அவர்க்கு வரி . ாட்டசு கூறுகின்றர். தொலமி வமிசத்தார் 5ளின் புகழ் பரவியிருந்தது. பண்டை இந் ளர்க்கப்பட்டது அரிது ; இந்திய இலக்கியத் திப்போடும் பேசப்பட்டுளது. இவ்விதிவிலக் டுகின்றது: பாண்டவர் ஐவரும் அவர்தம் கத் துறக்க யாத்திரையை மேற்கொண்ட சென்றனர் ; ஐவருள் மூத்தோணுய உதிட் புத்துணையும் தன்னை அன்போடு தொடர்ந்து ால் தானும் துறக்கம் மறுத்தான். சொரோத் க் திப்பியமான விலங்கெனக்கொண்டவராத தையில் இரானியச் செல்வாக்குக் காணப்படு ரிவித்துள்ளனர். வீட்டுப்பூனையைப் பற்றிய

Page 301
Reyr. Firl firflie.
கசுராகோ, கி.பி. 1
| sr
 

1. "Hiriłł Merliegał Scepture", I Palae, FብሄFIኛ
:
3 مئی
0 ஆம்-11 ஆம் நூற்றுண்.ே
5? InîůLILin XLWIl

Page 302
Raynaoli Farader,
விட்ணுே. கசுராகோ, கி.பி. 10 ஆம் 5g6millŭ LILŭo XLIIWIIT
 

*“Hiric llifyidierať Sculptura”, Lr .JPrrrלא?נ ,Frürהאי
-11 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 303
அன்றட வாழ்க்கை
சிறுத்தை (சித்திரகம்) என்னும் வேட் விலங்காகவே குறிப்பிடப்பட்டுளது ; மு: பட்டிருக்கவில்லை; அவ்வாறே இராச்ாளியு இராசாளியைக் கொண்டும் சிறுத்தையை அரசவகுப்பாரிடை 11 ஆம் நூற்முண்டு இந்திய மன்னர் இவ்வழக்கத்தைக் கற்றுக் கோழியைப் பண்டை இந்தியர் அ முட்டை அற்ப அளவே இடம்பெற்றிருந்: காகப் பயன்படுத்தப்பட்டமை தெளிவு, : கொள்வதற்குமுன், மயிலே அவனுக்குச் தது." பல ஊர்களில் வாழ்ந்த மக்கள் யா கொண்டு, மன்னர்க்கும் செல்வர்க்கும், பின்னர்ச் சிறப்பாக ஒப்பனைக்காகவும் நூல்வாயிலாக அறிகின்ருேம். வேறுபல ஒ புட்கள், செல்வர்தம் பூங்காக்களில் வைத் களும் சிறப்பாக மகளிராற் பிள்ளைபோல் அறுக்குப் பேச்சுப் பழக்குதற்பொருட்டு அ ரென இலக்கியங்கள் குறிப்பிடுகின்றன.
பட்டுப்புழுக்கள் சிறப்பாக வங்காளத்தி காலத்திலுமே பட்டு அறியப்பட்டிருந்தெ பட்டுப்பூச்சிகள் இந்தியாவிலே தோன்றிய முதற் சீனத்திலிருந்தே பேமா வழியாகச் யில் இந்தியாவிற்குக் கொண்டுவரப்பட்ட தெளிவான குறிப்புக்கள் பெளத்தத் காணப்படுகின்றன , இங்கே அது சீனப்ப டுளது. கி. மு. 2 ஆம் நூற்ருண்டிலே, ச பட்டு இந்தியாவழியாகப் பாத்திரியாவில் இதனுல் இக்காலத்தினுமே இந்தியர் நூல் யிருக்கவில்லையென்பது பெறப்படுகின்றது தேர்ச்சிபெற்று விளங்கியமை தேற்றம். ந்த மற்ருெரு பூச்சி அரக்குப் பூச்சியாகு (இந்தியாவில் அதினேடு அணிகலன்கள்
யும் 'அரக்குச் சாயம்' எனப்படும் சாய
காட்டுத் :ெ
இமயமலைச் சாரல்களிலும் விந்தியம் : எட்டாத பகுதிகளிலும் காட்டுத் தொல் இவர்களிற் பெரும்பாலார் இஞ்ஞான்று : பழக்க வழக்கங்களைத் தழுவியும் வாழ்கின் களால் நன்கு பிணைக்கப்பட்டு, ஒற்றுமை யங்களாக வாழ்ந்துவருகின்றனர்; இ6 விருப்பினும், இவரிடைத் தொன்று தெர் பழக்க வழக்கங்களின் சுவடுகள் இன்று தில் வாழும் கோண்டு மாக்கள் சென்று

: நகரிலும் ஊரிலும் 277.
டைப்புலி இடைக்காலம்வரை ஒரு காட்டு ம்காலத்தில் அது வேட்டைக்குப் பழக்கப் ம் அக்காலத்திற் பழக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. பக் கொண்டும் வேட்டையாடும் வழக்கம் வரை பயிலவில்லை, இசுலாமியரிடமிருந்தே கொண்டாராகலாம்.
றிந்திருந்தாராயினும் அவர்தம் உணவில் தது. பழங்காலத்தில் மயில்கள் உணவுக் அசோகப் பேராசன் மரக்கறியுணவை மேற் சாலவும் விருப்பமான உணவாக்விருந் வரும் மயில் வளர்ப்பதையே தொழிலாகக் முதற்கண் பெரும்பாலும் உணவுக்காகவும் அப்பறவைகளை வழங்கிவந்தனரென நாம் yப்பனைப் புட்கள், சிறப்பாகச் சக்காவாகப் து வளர்க்கப்பட்டன; கிள்ளைகளும் பூவை ஆதாத்தொடு வளர்க்கப்பட்டன; இவற் ம்மகளிர் இவற்றேடு நெடுநேரங் கழித்தன
லுெம் அசாமிலும் வளர்க்கப்பட்டன. வேத தனச் சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளனர்; 1வையென்பது உறுதி; ஆயின் பட்டு முதன் 5 கி. மு. முதல் ஆயிரவாண்டின் பிற்பாதி தாகலாம். பட்டினைப்பற்றிய மிகப் பழைய திருமுறைகளிலும் அர்த்தசாத்திசத்திலுங் ட்டம் (சீனச் சிலை) என்று குறிப்பிடப்பட் :ாங்கியென் என்னும் சீன யாதிகர் சீனப் ) இறக்குமதிசெய்யப்பட்டதைக் கண்டார். ண்பட்டு நெய்யுங் கலையிற் கைதேர்ந்தவரா ; ஆயின் பிற்காலத்தில் அவர் இக்கலையில் பட்டுப்புழுவைவிட, வாணிகச் சிறப்புவாய் ம் ; இப்பூச்சிகள் அவலாக்குச் செய்வதற்கு செய்வதற்கும்) வேண்டிய குங்கிலியத்தை த்தையும் உதவுகின்றன.
தால்குலங்கள்
நக்கணம் என்னும் மலைகளிலும் நாகரிகம் குலத்தோர் இன்றுங் காணப்படுகின்றனர். ஒரளவு நாகரிகமெய்தியும் இந்துக்களுடைய *றனர்; ஆயின் சிலர் தொல்குல வழக்கங் பும் தற்சார்பும் தன்னிறைவுமுள்ள சமுதா வர் தம்மளவில் மகிழ்ச்சியான மாக்களாக ாட்டுப் பயின்றுவந்த கொடிய, மிலேச்சப் ங் காணப்படுகின்றன. கிழக்குத் தக்கணத் நூற்முண்டுவர்ை தம் வளச் சடங்குகளில்

Page 304
278 வியத்த
ஆட்பலியிடும் வழக்கமுடையவராயிருந்த நாகரிகங்கூடிய குடியிருப்புக்களிலிருந்து வரே பெரும்பாலும் இப்பலிக்கு இசைய தலைவேட்டையாடும் வழக்கம் இன்னுமே ( ஒருகாலத்தில் இந்திய்ாவடங்கலுமே பண்டைக் காலத்திலும் இடைக் காலத்தி பன்மடங்கு பெரிதாயிருந்தது ; அன்று இ6 தாயிருந்தது. இத்தொல்குல மாக்கள் மி முன்னேறிவந்த ஆரியப் பண்பாட்டை ( உறைந்த நிலப்பகுதிகளுக்கு அண்மையில் காலத்துமே அவர் இடர்விளைத்து வந்தன கொண்ட பூட்கையை வெளிப்படுத்திய அ யால், (பக். 71, அடுத்ததும்) அவனுக்கு கடைப்பிடித்த கண்ணுேட்டமற்ற பூட்கை கள் பலர் அழித்தொழிக்கப்பட்டனர் , { போது இன்னும் பலர் தம் தனிப்பண்பினை வெற்றிகொண்ட நாகரிகப் பெருமன்னரின் முறை தலைமுறையாகவந்த தம் நிலங்கே கைய மாக்கள் போர்க்காலங்களிற் பயன் இத்தொல்குலத்தினரிற் பலர் காலப்போக் அதிகமாகத் தழுவிக்கொள்வாராயினர் ; இ திரிந்த பார்ப்பனர் ஒருவாறு இந்துமதத் வாறு ஆரிய வழக்கங்களைத் தழுவிய தெ இந்து சமூகத்தின் தாழ்ந்த சாதிகள் ப ஆகிக்குடிகள் ஆரியரிடமிருந்து போதியவ அதனல் வலிமைபெற்று விளங்கியிருத்தg பெற்று விளங்கிய அரசவமிசங்களிற் பல மான கருத்தொன்றும் நிலவுகின்றது.
எனினும், எல்லாக் காலத்தும், நாகரிக லுக்கு நெடுந் தொலைவிலிருந்த காட்டு நி னர்; ஒரோவொருகால் அவர் தம் மேலாக கலாம். இந்து இந்தியாவின் இறுதிப் பே சாண்டவனுமாய கிருட்டின தேவராயன் தான் எழுதிய ஆமுத்தமால்யதா என்னு களைக் குறிப்பிட்டுள்ளான். இராச்சியத்தி அரசனுக்கும் குடிமக்களுக்கும் அளப்பில யுள்ளான்; ஆயின் அசோக மன்னனைப் யோடும் நேர்மையோடும் முறைவழங்கட் 'அரசன் அவர்ப்ாற் சீற்றங்கொள்வானுயி மாட்டுவானல்லன் ; ஆயின் அவர்பால் அரு அவர் அவன்பொருட்டுப் பகைவன் நாட்டி குறையாடி அவ்வாசற்கு நன்மை செய்வர் எல்லாக் காலங்களிலும் நாட்டின் எல் திய ஊர்மக்களுக்குக் காட்டுத் தொல்குல மொழியிலும் திராவிட மொழிகளிலும்

கு இந்தியா
னர் ; இக்காட்டுக் குடிகளிலும்பார்க்க கடத்திச் செல்லப்பட்ட நல்லூழில்லா ஊர ாகினர். அசாமில் வாழும் நாகரிடமுள்ள முற்முக ஒழிக்கப்படவில்லை. இத்தகைய மாக்கள் உறைந்து வந்தனர்; லும் இவர்தம் தொகை இன்றுள்ளதனிலும் வர் உறைந்த இடப்பரப்பும் அவ்வாறே பரந்த கப்பழைய படையெழுச்சிக் காலந்தொட்டு எதிர்த்துத் தோல்வியே எய்தினர். அவர் ருெந்த நாகரிகப் புறத்தானங்களுக்கு எக் ர். காட்டுத் தொல்குடிகள் பால் தான் கைக் சோக மன்னனது சுருங்கிய கூற்றினுதவி த முன்னிருந்த மன்னர் அம்மாக்கள்பாற் எமக்கு நன்கு புலனுகின்றது : ஆதி மாக் இந்து நாகரிகம் வளர்ச்சியடைந்து வந்த இழந்துவிட்டனர்; ஆயின் சிலர் தம்மை மேலாண்மையை ஒப்புக்கொண்டு, தலை ளத் தாமே வைத்துக்கொண்டனர். இத்த படுவரென அர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது. கில் ஆரியர்தம் வழிகளே மேலும் மேலும் வர்தம் வழிபாட்டு முறைகளை ஊரூராய்த் தில் ஒன்றுமாறு செய்துவிட்டனர்; இவ் ால்குலங்களின் வழயாகவே பிற்காலத்தில் ல தோன்றினவென்பதில் ஐயமின்று. சில 1ளவு நாகரிக முறைகளே அறிந்துகொண்டு லும் கூடும் , இடைக்காலத்தில் முதன்மை இவ்வாறே தோன்றினவென்னும் நியாய
மற்ற தொல்குல மாக்கள் நாகரிகச் குழ லப்பகுதிகளிற் சுதந்திரமாக வாழ்ந்துவந்த Fனுடைய பிரதிநிதிக்குத் திறையளித்திருக் ரரசனுய் விளங்கியவனும் விசயநகரில் அT ஆட்சிமுறை பற்றித் தெலுங்கு மொழியில் வம் சுருங்கிய நூலில் இத்தொல்குல மாக் ம் கானக மாக்கள் பெருகியபோது அவர் r அல்லல் இழைத்தனரென அவன் எழுதி போன்றே இவனும் அக்கானவர்க்கு நீதி படுதல் வேண்டுமென எடுத்துரைத்தான். பின், அவன் அவரை அடியோடு அழிக்க நள்காட்டி அவர் அன்பைப் பெறுவானேல், டற் படையெடுத்துச்சென்று அரண்களைச்
s
லைப் பகுதிகளிற் சீராக வாழ்க்கை நடாத் மாக்கள் இடர்விளைத்தே வந்தனர். வட இடைக்காலத்தெழுந்த இலக்கியங்களிலே,

Page 305
அன்ருட வாழ்க்கை
இத்தகைய காட்டுக்குறும்பர் நாட்டிற் பு ப்ொருள்களையும் கொள்ளையடித்தமைக்கும் மைக்கும் பல குறிப்புக்கள் காணப்படுகின் எல்லே விரிவுற்றதாக, இக்கொடியோர் சுருங்கிவந்தது; மேலும் ஆதிக்குடிகள் அதிக அளவில் இணைந்து ஒன்றியமைய இவ்வாற்றல் அவர் தறுகண்மையும் குறை தற்கு எடுத்துக்கொண்ட காலப்பகுதி மு. களில் அச்சம் விளைத்துவந்தனர்; அவர் ஆ மார் அவர்களைச் சொல்லியே அடங்காப் தனர். இந்தியப் பழங்கதைகளிலே பேய் கதரென்றும் பலவாறு கூறப்படும் கொடி மிருந்தே பெறப்பட்டவையென்பது வெள்
ፆDረ
புத்தரின் காலத்திலே வட இந்தியா வ அவற்றுட் காசி (வாரணுசி), கெளசாம்பி பழைமை வாய்ந்து விளங்கின; ஆயின் இருந்தன. புத்தர் “பரிநிருவாணம் சீடன், தன் தலைவர் குசிநகரம் போன்ற நேர்ந்ததற்காக வருந்தினுனென்றும், சி! (இது பின்னர்ப் பொதுவாக அயோத்தி என்னும் ஆறு நகரங்களுமே புத்தர் இற யென அவன் கருதினுனென்றும் பண்டை கின்றது. இதனுற் கி. மு. 5 ஆம் நூற்ருர6 நகரங்களாயிருந்தன வென்பது பெறப்படு முற்முக அகழ்ந்தாராயப்படவில்லை. அவ. வற்றின் பருமனை மதிப்பிடுவதற்குத் தக் வில்லை. இராசகிருக நகரின் சுவர்கள் இன்
’ எய்
தரைப்பரப்பு 25 மைல் சுற்றளவினதிெ கட்டிடம் அமைந்திருக்கவில்லை; ஆயின் அமைந்திருந்தது ; அஃதாவது நாப்பண் களும் அவற்றைச் குழப் பரந்த பொழில்
மோரியர் காலத்திருந்த பாடலிபுத்திரட நீண்டு, உண்ணுட்டில் ஒன்றரை மைல் து "நீணகராகக் காட்சியளித்ததென மெகா போலல்லாது இஃது அடங்கலுங் கட்டிட னிலும் பாப்பாற் பெரியதாயினும் அதன் இருந்ததாகல் வேண்டும். எமது காலப் விசயநகரம் உரோமாபுரியிலும் பெரியதா ததென்றும், அதன் கண் 1,00,000 வீடுகள் இக்கூற்றிலிருந்து விசயநகரத்தின் குடி வேனும் இருந்ததென நாம் அனுமானிக் லாம்.

நகரிலும் ஊரிலும் 279
குந்து வீடுகளையும் ஆனிரைகளையும்
பலியிடுதற்காக ஆட்களைக் கைப்பற்றிய *றன. நாட்டை ஆண்ட அரசரின் காவல் இயங்கிய நிலப்பரப்புப் படிப்படியாகச் இந்துநாகரிகக் கட்டுக்கோப்பில் வாவா ாற் படிப்படியாகப் பண்பட்டு வந்தனர்; வதாயிற்று. ஆயின் இந்நூலில் ஆராய்வ ழவதிலும் அவர் இந்தியாவின் பல பகுதி அத்துணை அச்சம் விளைத்தமையால் அன்னை பிள்ளைகளுக்குப் பூச்சாண்டி காட்டிவந்த பூதங்களென்றும், இயக்கர், நாகர், இராக் யோரின் இயல்புகளிற் பல, இக்கானவரிட ளிடைமலை (பக். 435, அடுத்தது).
கரம்
படங்கலும் பல சிறு நகரங்கள் இருந்தன; போன்ற சில நகரங்கள் பல நூற்ருண்டுப் இக்காலத்திலும் பெரு நகரங்கள் சிலவே கியபோது ஆனந்தன் என்னும் அவருடைய அத்துணைச் சிறியதொரு நகரிலே இறக்க Tாவத்தி, சம்பா, இராசகிருகம், சாகேதம் யென்றே வழங்கியது), கெளசாம்பி, காசி ப்பதற்குத் தகுந்த முதன்மை வாய்ந்தவை டப் பெளத்த வரலாற்று மாபொன்று கூறு ண்டில் மேற்சொன்ன ஆறுமே மிகப் பெரிய ம்ெ. ஆயின் அவை இருந்த இடம் இன்னும் ற்றுள் இராசகிருகம் ஒன்று தவிர, ஏனைய க ஆதாரங்களொன்றும் எமக்குக் கிடைக்க அறும் உள்ளன ; அவை அரண் செய்யப்பட்ட எனக் காட்டிநிற்கின்றன. முழுப்பரப்பிலும் இராசகிருகம் ஒர் உய்யான நகரமாகவே ா இராசமாளிகையும் நகர்ப்புறத்தே மனை களும் வயல்களும் அமைந்திருந்தன. ம் கங்கைக் கரையிலே ஒன்பது மைல் ஆாரம் ாரத்துக்கு மட்டுமே அகன்று, ஓர் ஒடுங்கிய த்தெனிசு கூறுகின்ருர், இராசகிருகத்தைப் முடையதாக விருந்தது : இராசகிருகம் இத குடித்தொகை இதனினுங் குறைந்ததாகவே பகுதியின் இறுதியிற் சிறப்புற்று விளங்கிய யும் கூடிய குடித்தொகையுடையதாயு மிருந் ர் இருந்தனவென்றும் பேயசு கூறுகின்ருர் , த்தொகை குறைந்தபட்சம் ஐந்திலட்சமாக 5லாம் ; ஒருகால் அஃது இன்னும் கூடியதாக

Page 306
280. வியத்
- இந்நூல். எழுதப்பட்டுக் கொண்டிருக்ை ங்களின் நிலையங்களிற் சிறிய அளவிற் ட ஆயின் அத்தகைய நிலையங்களில் ஒன்றே வுக்கு நன்கு அகழப்பட்டுளது அஃதும் , டாக இல்லை. தட்சசீலம் (தட்சசிலா) எ பிடிக்கப்பட்டுள அவற்றுளொன்று பாரதி அக்குரியது, மற்றது கிரேக்க-பாத்திரிய ஓர் அகன்ற பெருந்தெருவின் இருமரு? பெருமனைகளெல்லாம் நடுவே முற்றமுடை பண்பாட்டுக் கால முதலாய் இந்தியாவி அமைந்துள்ளன ஆயின் பிற வகைகளில் ருந்தன. பீர் மேடு எனத் தொல்பொருள மைப்புத் திட்டத்துக்குரிய சுவடொன்று நெளிந்து வளைந்து ஒழுங்கற்றிருக்க, அ;
படம் 14. பண்டைக்கால இந்திய நகரமொன்று (அக்காலத்துச் சிற்பத்தை ஆதாரமாகக்கொண்டு இந்தியக் கட்டிடச் சிற்பம், பெளத்த இந்துக்காலம் இந்நூல் பம்பாயிலுள்ள தரப்பொரவெலா மக்கள்
முறையில் வீடமைத்தோர் பலரின் மனம் போலக் கிளைத்துச் சென்றுள்ளன. சிர்க்கா தின் பெருந் தெரு ஏறக்குறைய இருபதடி காகச் சென்றது ; சிறு தெருக்கள் அதற்கு டில் அமைந்திருந்தன; எனவே இந்நகரம் ெ பட்டதென்பது தெளிவு.
சிர்க்காப்பு நகரின் ஒழுங்கான தளக்கே கிரேக்கரே முற்றுங் காரணமானவரெனக் அடி வைப்பதற்கு ஈராயிரமாண்டுகட்கு ஆகிய நகரங்கள் இவ்வாறே ஒழுங்கான ே
 

இந்தியா
யில் இந்தியாவின் பல்வேறு பழைய நகர
அகழ்வாராய்ச்சிகள் செய்யப்பட்டுள்ளன. நகரத்தின் அமைப்புத்திட்டம் புலப்படுமள காமைப்புப் பொதுமுறைக்கு எடுத்துக்காட் பதே அது ; அங்கே இருநகரங்கள் கண்டு கத்தை ஆண்ட ஆக்கிமெனிய அரசர் காலத் காலத்துக்குரியது. இவ்விரு நகரங்களும் கும் அமைந்துள்ளன ; இரு நகரங்களின் னவாகக் கட்டப்பட்டுள; அவை அாப்பாப் இருந்துவந்த ஒரு மரபு முறைப்படியே இவ்விரு நகரங்களும் பெரிதும் வேறுபட்டி 'யலார் குறிப்பிடும் முதல் நகரத்தில் நகர ம காணப்படவில்லை ; அதன் பெருந் தெரு லிருந்து முடுக்குவழிகள் பல தனிப்பட்ட
, ஏறத்தாழக் கி. மு. 2 ஆம் 1 ஆம் நூற்றண்டு வரையப்பட்டது ). ( பேர்சி பிரவுண் எழுதிய
’ என்னும் நூலிலிருந்து படியெடுக்கப்பட்டது
வரைவுள கம்பெனியால் வெளியிடப்பட்டது).
போனவாறு எல்லாப்பக்கங்களிலும் வலை 'ப்பு மேடு எனப்படும் இரண்டாம் நகரத் அகலமுடையதாய் நேரே வடக்குத் தெற் ச் செங்கோணமாக ஒழுங்கான இடையீட் சவ்விய முறையில் திட்டமிட்டு அமைக்கப்
ாலத்துக்கு ஒழுங்குபேணு மியல்பினரான கூறுதல் சாலாது. அன்னர் இந்தியாவில்
முன்பே மொகஞ்சதாரோ, அரப்பா நர்கோட்டு முறையிலமைந்த தளக்கோல

Page 307
அன்ருட வாழ்க்கை
த்தை உடையனவாயிருந்தன; மற்றை
மைக்கப்பட்டன வென்பதில் ஐயமில்லை அலும் புதியதொரு தலைநகரை அமைத்து தொன்றன்று; இது நகரமைப்பாளனுக்கு அத்தகைய புதிய நகரை அமைப்பதற்கு அறிவுறுத்துகின்றது. அது, வடக்குத் ,ெ காகச் செல்வன மூன்றுமாக, ஆறு பெருந் ளாகவோ வகுக்கப்படும் சதுரமான இருட வுரை கூறுகின்றது. முக்கியமான கோவில் டும். சமுதாயத்தின் வெவ்வேறு வகுப்பினர் கப்படுதல் வேண்டும். அரணமைந்த சிசு மைல் நீளமும் ஒருமைல் அகலமுமுள்ள படம் X அ.) ; ஆயின் அதன் தெருவன் திட்டத்துக் கமையவுள்ளதோ வெனத் சாயப்படவில்லை" வடக்கே, உத்தரப் பி நகரம் ஏறத்தாழ இத்திட்டத்தை யொட் உறுதியாக முடிவு கூறுவதற்கு அதன் அ ஒரு நகரத்துக்கு அரண்மனையும் ே பண்டை இந்திய அரண்மனைச் சிற்பம் ட மிகப்பிந்திய காலத்துக்குரிய சான்றுகளை மனைச் சிற்பத்தின் எச்சங்களாக எமக்குக் மோரியர் அரண்மனையைச் சேர்ந்த, ந6 பகுதிகளும், தட்சசீலத்துப் பெருங் க கட்டிடம் ஒசரண்மனையாக இருந்ததாக கொண்டு நோக்க, அரண்மனை வழக்கம யடுத்தோ இருந்ததாகத் தோன்றுகிறது ஒருவகையான நகரரண் போலப் புரி தோன்றுகிறது.
அரண்மனைகளைக் காட்டிலும் நன்னிலை குத்தருக்கு முற்பட்ட காலத்து இந்துக் கோவிலிலே மக்களின் சமயப் பற்றுக்கே றின. சாதாரண இந்துக்களின் இதயங்க (இன்றும் செய்துவ்ருகின்ற) பகட்டான ( புறப்பட்டன. இடைக் காலத்திற் கோயிே தது-சிறப்பாகப் புண்ணிய நகரங்களில் லாயின் இது சாலவும் பொருந்தும் (ப செல்வம் படைத்ததாய் விளங்கியது ; அ களிலிருந்தும் அங்குவந்த யாத்திரிகரா: மொரு வாயிலாயும் விளங்கியது. அத்த பெருந்தொகையான நிலங்களிருந்தன.
"இப்புண்ணிய நகரங்கள் ஏழென்பது மரபு : இது உத்தரப்பிரதேசத்தின் வடபாற் கங்கைநதி (காஞ்சிபுரம்), உச்சயினி (உச்சினி), துவாரவதி ஆயின் மற்றவைகளும் எறத்தாழ இவற்றை யெ (பிரயாகை : அலகபாத்து), தென்மதுரை, பூரி (ஒ

: நகரிலும் ஊரிலும் 28
இந்திய நகரங்களும் நன்கு திட்டமிட்டே ஆற்றல் படைத்த அரசனுெருவன் முற்றி க்கொள்வது எவ்வாற்ருனும் புதுமையான 5 நல்ல வாய்ப்பினை அளிப்பதாயிருந்தது. ]ரிய விரிவான விதிகளை அர்த்தசாத்திரம்" தற்காகச் செல்வன் மூன்றும் கிழக்கு மேற் தெருக்களால் வட்டாரங்க்ளாகவோ, பகுதிக புவலைத் திட்டமே விரும்பத்தக்கதென அறி கள் நகரின் நாப்பண் அமைக்கப்படல் வேண் வேறு வேறு வட்டாரங்களிற் பிரித்து வைக் பால்கர் என்னும் நகரம் ஏறக்குறைய ஒரு சதுரமாகவே அமைக்கப்பட்டுளது (ஒளிப் மைப்பு அர்த்தசாத்திரத்திற் சொல்லப்பட்ட துணிதற்கு அது போதியவளவு அகழ்ந்தா ாதேசத்திலிருந்த அகிச்சத்திரம் என்னும் டியே அமைக்கப்பட்டது; ஆயின் இங்கும் கழ்ந்த பகுதிகள் போதியனவாக இல்லை.
'காவிலுமென இருமையங்கள் இருந்தன; 1ற்றி நாம் அற்ப அளவே அறிந்துள்ளோம். விட்டெண்ணிற்ை, பண்டைக்கால அரண் கிடைத்துள்ளவை யெல்லாம் பாடலிபுரத்து ன்கனம் ஒப்பமிடப்பட்ட தூண்களின் சில ட்டிடம் ஒன்றுமேயாம் ; பிற் கூறப்பட்ட லாம். இச்சான்றினையும் பிற சான்றினையுங் ாக நகரத்தின் மையத்திலோ, மையத்தை ; அதற்குப் பாதுகாப்பாகப் பெரும்பாலும் சைகள் கட்டப்பட்டிருந்தன வென்பதும்
பிற் கோவில்கள் எஞ்சிநிற்கின்றன; ஆயின் கோவிலொன்றும் எமக்குக் கிடைக்கவில்லை. ளெல்லாம் பெரும்பாலாகக் குவிந்து தோன் ளிற் பேரானந்த வெள்ளம் பெருகச் செய்த பெருஞ் சமய ஊர்வலங்கள் கோவிலிலிருந்து ல ஒரு சிறு நகராக அமைந்து காட்சியளித் * ஒன்றிலுள்ள புகழ்வாய்ந்த பெருங்கோயி டம் 15). இத்தகைய கோவில் அளப்பருஞ் ன்றியும் வழிபாடாற்ற நாட்டின் பல பகுதி ல் நகரத்துக்குமே செல்வத்தை வருவிக்கு கையதொரு கோவிலுக்குச் சொந்தமாகப் மேலும் புரோகிதர், வாத்தியக்காரர், பரி
அயோத்தி, வட மதுன்ர, மாயா (அரித்துவாரம் : சமவெளியை அடையுமிடத்தில் உளது), காஞ்சி (காதியாவாரிலுள்ள துவாரகை), காசி (வாரணுசி) , 1ாத்த திப்பியம் வாய்ந்தவை ; அவற்றுட் பிரவாகம் ரிசா) என்பவை குறிப்பிடத்தக்கவை.

Page 308
282 வியத்த
சாரகர், நடன மாதர், ஏடெழுதுவார், கை திறத்தார் பலர் அங்கே "வேலையில் அமர், பாலும் கல்வி பயில்வோர்க்குப் பள்ளி விலங்குகளுக்கும் புகலிடங்களையும் வை: செய்தது; வற்கடம் முதலிய இடுக்கண் மளித்தது. இடைக் காலத்தில் ஐரோப்பா குரிய பணிகளைச் செய்தோர்க்கு நிலங்க வழங்கியது. பெருங் கோவில், சிறப்பாக போல அமைந்து, சாதாரணக் குடிமக்கள் தைக் காட்டிலும் கூடிய அக்கறை காட்டி: யோர்தம் பெரு மடங்களும் பொதுவாக திருந்த போதும், அவ்வப் பகுதிகளிற் டெ
GREAT WAISHNAVA TEMPLE Air SRRANGAM, near "r"RICH1NOPOLY 鸭
Sir Tro BTH, CEFAp_-*
படம் 15. சீரங்கக் கோவில். கி. பி. 13 ஆம்-1 *இந்தியக் கட்டடச் சிற்பம், பெளத்த இந்துக் கா
இலக்கியம், கட்டடச்சிற்பம், ஓவியம் ஆ வருடைய செழுமனைகள் எவ்வாறிருந்தன அவை அரசரின் அரண்மனைகளினின்றும் வேறுபட்டவையாகத் தோன்றவில்லை. நக பெரிய விடு பல மாடிகளையுடையதாக வி வாக நகரங்களில் எங்குங் காணப்பட்ட னெரு நிலை மாடங்களும் இருந்தனவென இவற்றிற் பிற்கூறியது உண்மையில் இரு காலம்வரை, அரண்மனை தொடக்கம் சிறு ளெல்லாம் உருளைவடிவான வில்வளைவுக் கூ வேலைப்பாடமைந்த கூரைச் சிகரங்களையு (படம் 14). கூரைகள் ஓலையால் வேயப்ப உயர்ந்த உருளைவடிவான வில்வளைவுக் கூ லாக வெளிப்புறங் கவிந்த தாழ்வாரங்கே
 

கு இந்தியா
ணக்காளர், கம்மியர், கூலியாட்கள் என்றித் த்தப்பட்டிருந்தனர்; இக் கோவில் பெரும் க் கூடங்களையும் பிணியுற்ற மக்களுக்கும் ந்து நடாத்திவந்தது; ஆதுலர்க்கு அறஞ் வந்தகாலை வறிய குடிகளுக்கு நிவாரண விலிருந்த மடங்கள் போன்று, அது தனக் களையும் சிறப்புரிமைகளையும் 5ITT T6T. Dit 45 த் தக்கணத்திலே, ஒரு கூட்டுத்தாபனம் ரின் வாழ்க்கையிற் குடியியற் பரிபாலனத் வந்தது. இவ்வாறே பெளத்தர், சமணர் ஆகி ப் பெருநகரங்களுக்குப் புறம்பே அமீைந்
பருஞ் செல்வாக்குப் பெற்று விளங்கின.
8 ஆம் நூற்றண்டு. ( பேர்சி பிரவுண் எழுதிய லம்’ என்னும் நூலிலிருந்து படியெடுக்கப்பட்டது).
கியவை தரும் சான்றுகளைக் கொண்டு செல் வென நாம் ஓரளவு அறிந்து கொள்ளலாம். பருமனிலன்றிப் பிறவாற்ருற் பெரிதும் ாத்துக்குரிய மாதிரியாகக் கொள்ளத்தக்க ளங்கியது ; மூன்றடுக்கு மாடங்கள் பொது -னவாகலாம்; எழுநிலை மாடங்களும், பதி இலக்கியங்கள் குறிப்பிடுகின்றன; ஆயின் ந்ததென்பது நம்பத்தக்கதாயில்லை. குத்தர் / குடிசைகளிமுகப் பெரும்பாலான விடுக ரைகளையும், மஞ்சடைப்புக்களையும், சித்திர முடையனவாகக் கட்டப்பட்டு வந்தன ட்டும் ஒடு போடப்பட்டுமிருந்தன. பின்னர் ரைகள் கழிந்துப்ோக, அவற்றுக்குப் பதி ளாடு கூடிய மட்டக் கூரைகள் இடம்பெற்

Page 309
எழுதும் ஏந்திழையாள், கசுராகோ, ... 1
இந்திய அரும்பே
 

SELLLL E LLLLLL LtLLLLLLLLS LLLLLLaHL TGLL G
ஆம் நூற்றுண்டு (இப்போது கல்கத்தாவிலுள்ள ாருட்ர 1 பிலுளது)
55 ILILI XLIX

Page 310
t?'ಛೆ, ಕ್ಷೌf --Hirschreifafrgy, saterriarrert fr
பேண்ணுரு நோக்காசு, உ.பி. 10 -ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் T
 

- British Metry
:ت
드--
சரசுவதி, தாரா. ம. பா. கி.பி. 1034,

Page 311
அன்றட வாழ்க்கை
றன. பிற்காலத்துப் பெருமனைகள் வழக்க கூரைகளையோ உடையனவாக இருந்தன; இத்தகைய நிலாமுற்றத்தில் துயின்றனர். 6 நகரங்களிலிருந்த வீடுகள் போன்று வெ நோக்கிய பலகணிகளையும் உப்பரிகைகன் தில் இவ்வுப்பரிகைகள் பெரும்பாலும் கிரா இதனுல் மனையுறை மகளிர் இவ்வுப்பர் மறைவாக நின்று, தெருக் காட்சிகளைட பாரூத்திலும் சாஞ்சியிலுமுள்ள சித்திரா களுக்கு இத்தகைய மறைப்புக்கள் ஒன்று இன்று போலவே அன்றும் சுவர்கள் வ: சித்திர வேலைப்பாடுகளாலும் கோலஞ் செ யிற் சதுரமான ஒரு முற்றமும் அதனைச் ( யும் அறை முதலியனவும் அமைந்திருந் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளன ; ஒரோவொருகா வென்றும் அறிகின்ருேம் ; ஒருகால் அ6 நீரோடை திருப்பிவிடப்பட்டதாகலாம்.
பண்டை இந்தியர் மலர்களையும் மரங்க மோரியன் அரண்மனையைச் சூழவிருந்த பொடு விவரிக்கின்ருர் , செல்வம் படைத் தோட்டங்கள் வைத்திருந்தனசென்றும், ே மாடங்களோடு கூடிய பெரிய பூங்காக் பெரும்பகுதியை அப்படமாடங்களிற் கழி களில் வரும் பல குறிப்புக்கள் எமக்குத் றம் (கிரீடாசைலம்) பற்றிய குறிப்புக்க யொத்த இயற்கைக் காட்சி மலர்வனங்க ருந்தன வென்பது குறிப்பாகப் பெறப்ப வெப்பக் காலநிலையுள்ள நாடுகள் எல் தோட்டத்துக்கு நீர்நிலையொன்று இன்றி பூங்காக்களிற் செயற்கை வாவிகளும் ம குளிப்பதற்கு இறங்கும் படிக்கட்டோடும் காற்றினைக் குளிர்வித்தற்கு “நீர்ப் பொ, காளிதாசர்" கூறும் வருணனையிலிருந்து தெளித்தற்குப் பயன்படுத்தப்படும் கரு யாக அமைந்திருந்ததென்பது புலப்படுகி *கள் இந்த நீராடும் மடுக்களிலிறங்கித் தட ரும் தம் மனைவியர் காமக்கிழத்தியர் ஆகி ரென இலக்கியங்களில் வரும் பல குறிப் களின் ஒரந்தத்தில் நிலவறைகள் இரு புறத்துமிருந்த நீரால் அவை குளிர்ச்சிய தோர் தங்கி ஆறினரென்றும் நாம் இல பூம்பொழிலுக்கு இயன்றியமையாததெ6 ஆடவரும் பெண்டிரும் அதிலமர்ந்து ஆ கும் மலர்ப் பாத்திகளுக்கும் பொய்கை பாய்ந்தது.

: நகரிலும் ஊரிலும் 285
மாக உயர்ந்த நிலாமுற்றங்களையோ மட்டக் வீட்டிலுள்ளோர் வெப்பமான காலங்களில் வரலாற்றுக் காலத்திலே வீடுகள், இந்துவெளி 1றுஞ் சுவர்களால் மூடப்படாது, தெருவை ாயும் உடையவாயிருந்தன. இடைக் காலத் 'தியடைப் புடையனவாகக் காணப்பட்டன : ரிகைகளில் தம்மைப் பிறர் காணுதவாறு ப் பார்க்கக் கூடியவராயிருந்தனர். ஆயின் வ்களிற் காணப்படும் வீடுகளின் உப்பரிகை றுமில்லை. சுவர்கள் வெள்ளையடிக்கப்பட்டன; ண்ண ஒவியங்களாலும் சுண்ணச் சாந்துச் சய்யப்பட்டன. வழக்கமான ஒரு பெரு மனை சூழத் திண்ணையும் அதற்குப்பின் மக்களுறை தன. இலக்கியங்களில் நீராடும் அறைகள் ல் அவை ஓடும் நீரையுடையவாயிருந்தன ண்மையிலிருந்த ஒர் அருவியிலிருந்து இந்
களையும் பெரிதும் விரும்பினர்; சந்திரகுத்த அழகிய பூங்காக்களை மெகாத்தெனிசு வியப் த நகர மாந்தர் தம் மனைகளையடுத்து மலர்த் பெரும்பாலும் நகர்ப்புறங்களில் அன்னர் பட களை அமைத்துத் தமது ஓய்வு நேரத்திற் த்ெதுவந்தனரென்றும் வடமொழி இலக்கியங் தெரிவிக்கின்றன. செய்யுட்களிற் செய்குன் ளும் உள ; இவற்றல் யப்பானிய வகையை ளும் ஒரோவழி மக்களால் அமைக்கப்பட்டி டுகின்றது.
லாவற்றிலும் போலவே இந்தியாவிலும் பூந் யமையாத உறுப்பாயிருந்தது , செல்வர்தம் டுக்களும் பெரும்பாலும் நீரூற்றுக்களோடும், அமைக்கப்பட்டிருந்தன. வேனிற் காலத்திற் றி ' (வாரியந்திரம்) பயன்படுத்தப்பட்டது; 1, இஃது இஞ்ஞான்று புற்றரைகளுக்கு நீர் வியைப் போன்றதொரு சுழலும் நீர்ச்சிவிறி கின்றது. வெப்பமான க்ர்லங்களில் நகர மக் ம் உடலைக் குளிரச் செய்தனர்; அரசரும் வீர யோருடன் நீர்விளையர்ட்டயர்ந்து மகிழ்ந்தன புக்கள் தெரிவிக்கின்றன. அத்தகைய நீராவி ந்தன வென்றும் *, அவற்றைச் சூழ நாற் ாயிருந்தன வென்றும், அங்கே நீராடி இளைத் க்கியங்களிற் படித்தறிகின்முேம். இவ்வின்பப் னக் கருதப்பட்ட மற்ருென்று ஊசலாகும் , யூடிக்களித்தனர் ; பொழிலிலுள்ள மரங்களுக் கயிலிருந்து யாத்த நீர்க்கால் வழியாக நீர்

Page 312
286 வியத்த பூமரங்களையே மக்கள் சிறப்பாக விரு அடிக்கடி கூறப்பட்டிருப்பதைக் காணலா சிறந்தது ; இது செந்நிறமான அல்லது ெ மலர்களைக் காடாகப் பூத்துப் பொலியும் ருத்தி காலால் உதைத்தாலே இம்மரம் பூக் பான பூவினையுடைய உயர்ந்த வாகையு. மஞ்சணிறப் பூவினையுடைய கடம்பும் பூவினையுடைய பலாசமும் (கிஞ்சுகம் : மற்றைப் பூமரங்களாகும்; வாழையை ( வளர்த்தனர். இம் மரங்களை யன்றிச் செடி அவற்றுட் பலவின மல்லிகையும் மாதவி சிறப்பு வாய்ந்தவை , நறுமணங் கமழு (Michelia champaca), GSF Giva'! Ti GM54 மரங்களாகும். பூவிற் கருங்கல மெனப் பாட்டிலும் குறியீட்டுவழக்கிலும் சிறப் இதிற் பலவினங்களுண்டு; இவ் வழகிய ம போதுமே சலிப்பெய்தினரல்லர் , அன்ன பெயர்களையும் அடைகளையும் கொடுத்து வி பொதுவாகக் காணப்படும் உரோசாச் செ முசிலிம் மக்களே இதனை இந்தியாவிற் tյ« செல்வர் தனிப்பட்ட முறையில் வைத்தி யன்றிப் பொதுத் தோட்டங்களும் பொது களிற் குறிப்பிடப்படுகின்றன. பெரும்பா கள் இருந்தன ; இவை நகர மாந்தர்க்கு விளங்கின. மக்களும் விலங்குகளும் மகிழ் களை அமைத்ததையிட்டு அசோகன் பெ யைப் பின்பற்றி வேறு சிலர் அரசரும் செய்திகள் பதிவுசெய்யப்பட்டுள.
நகரில் வாழ்ந்த ஏழை மக்களின் வாழ்க் யங்கள் எமக்கொன்றும் கூறவில்லை; ஆயில் கொன்றுமாகக் காட்டப்பட்டுள்ள குடிசை வக் கூரையுடையனவாய், ஓரறையுடன் போலவே, அன்றும் மரத்தாலேனும், நா6 லேனுங் கட்டி வைக்கோலால் வேயப்பட் நாங்கொள்ளலாம். பலர் விடில்லாமல், ந. சில மூட்டை முடிச்சுக்களை வைத்துக் மில்லை.
வறிய மக்களுக்குச் சில பல இன்ப ஊக்கமிக்க நகராட்சி மன்றங்கள் முயற்சி களுக்கும் ஒரு பொதுக் கிணறு அமைத்து சாத்திரம் கூறுகின்றது. அதே நூல் தெ. தண்டித்தற்கு ஒரு நிலையான குற்ற விறு தீயினுல் அழிவுண்டாகாமற் றடுப்பதற்குக்
எடுக்கப்பட வேண்டுமென்றும் விதப்புரை

கு இந்தியா
ம்பி வளர்த்தனர்; இலக்கியங்களில் அவை ம்; அவற்றுள் அசோகு (Saraca indica) சம்மஞ்சணிறமான கண்ணுக்கினிய வண்ண ஒரு சிறு மரமாகும், அழகிய பெண்ணுெ குமென்பது புலவர் வழக்கு இனி, வெளுப் b (6ìf_th: Albizzia spp.), 506u J Q+L} (Anthocephalus cadamba), GsFjöff;pL'j Butea frondosa) Lídia, Gir Gí?QU5th? Lu கதவி) வனப்புக்காகவும் பழத்துக்காகவும் கொடிகளையும் மக்கள் பேணிவளர்த்தனர்; uyuh ( 9y@Qypriatsiib : Hiptage madablota) ம் மஞ்சணிற மலர் கொண்ட சம்பகமும் பும் (சபா) மக்கள் நயந்த பிற மலர் போற்றப்பட்டதும் பல்வகைச் சமய வழி பிடம் பெற்றதுமான பூ தாமரையாகும் ; லரை வருணிப்பதில் இந்தியப் புலவர் ஒரு ர் இம்மலருக்கு எத்தனை யெத்தனையோ வரித்துள்ளனர். வட இந்தியாவிலே இன்று டி அக்காலத்தில் அறியப்பட்டிருக்கவில்லை குத்தியவராகலாம். ருந்த இத்தோட்டங்களும் பூங்காக்களுமே |ப் பூங்காக்களும் இருந்தன ; இவை கதை லான நகரங்களுக்கு அண்மையிற் சோலை வாய்ப்பான பொழுது போக்கிடங்களாக ந்து நடமாடுவதற்காக அத்தகைய சோஃ ருமிதமடைந்தான் ; அவன் காட்டிய வழி அவ்வாறு சோலைகள் அமைத்தாரென்னும்
கை பற்றியும் இல்லங்கள் பற்றியும் இலக்கி ா பழைய சிற்பங்களில் இங்கொன்றும் அங் கள், பெருமனைகளைப் போலவே உருளைவடி காணப்படுகின்றன. ஏழை மக்கள் இன்று னற்றண்டுகளாலேனும், மட் செங்கற்களினு ட குடிசைகளிலே வாழ்ந்து வந்தனரென காத்தின் மூலை முடுக்குக்களில் தமக்குரிய கொண்டு துயின்றுவந்தனரென்பதில் ou
பாய்ப்புக்களை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பதற்கு செய்தன. ஒவ்வொரு பத்துக் குடும்பங் 1க் கொடுக்கப்பட வேண்டுமென்று அர்த்த ருக்களிற் குப்பை கூளங்களை இடுவாரைத் ப்புப் பட்டியல் இருக்க வேண்டுமென்றும், கண்டிப்பான பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகள் கூறுகின்றது.

Page 313
அன்ருட வாழ்க்கை
ஒவ்வொரு விட்டிலும் எளிய தீயணைக் மாயிருத்தல் வேண்டும் ; ஓரிடத்தில் தீப் ! வாய்ந்த மக்கள் யாவரும் அத்தீயினை அனை லாம் ; மேற்பரப்பு நீர் ஓடுவதற்கு நகரா கொடுத்தல் வேண்டும்; வடிகால்களை அ வேண்டும்" இவ் விதப்புரைகள் எவ்வ பட்டன வென்பது எமக்குத் தெரியாது ஆதாரமுமில்லாதவையெனக் கூறுவதுஞ்
பண்டை இந்திய நகசொன்று பற்றிய களில் ஒன்முகிய மதுரைக் காஞ்சியில் உ சாலவுஞ் சிறந்த தென்பது ஒருதலை. இது பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன் என்பான்டே இஃது ஒரு நூற்றண்டோ, இரண்டு நூற வாசனுடைய புகழைப் பலவாறு விரித்து சியத்தின் பல்வேறு பிரதேசங்களை வ மதுரையைச் சொல்லோவியமாகத் தீட் இது மிக நீண்டதாயிருப்பதால், இவ் பகுதியையேனும் ஈண்டுச் சுருக்கித்தருத இப்பாட்டின் தன்மைநவிற்சிக்கு ஒப்பா காண்பதரிது.
திருமகளுருவஞ் செதுக்கப்பட்ட நெடிய ஏமத்தையும் செழிப்பையும் தருதற் ெ நெய்யினுற் கரிந்த கதவினையுமுடைய ெ புகுகின்றர். அஃது ஒரு விழா நாள் ; நக றன ; சில கொடிகள் வீரச் செயல் குறி தலைவர் இல்லங்களின்மீது பறக்கின்றன கள்ளு விற்குங் கடைகளில் நுடங்குகிே வோரும் விற்போரும், பாணர் வாசிக்கு பல்வேறு சாதி மாக்கள் இடையருது 6 போற் காட்சியளிக்கின்றன.
முரசொலி கேட்கின்றது ; அரசனுடை அணியணியாகச் செல்கின்றன. சங்கொலி கின்றது ; அப்போது மதங்கொண்ட கொன்று, கனை கடல் நடுவண் கடுங்காற். இறுதியில் அடக்கப்பட்டு விடுகின்றது , ! யும், சாரிபயின்று செல்லுங் குதிரைப் பk படையும் தெருவழியே செல்கின்றன.
இனி, அங்காடி வைத்திருப்போர் ப6 நறுஞ் சுண்ணத்தையும் வெற்றிலைச் சுரு றனர் , நரைமுது பெண்டிர் விடுவிடாய் மலர்களையும் பிறவகை நுகர்பொருள்க கண்ணை மயக்கும் ஒண் பூங்கலிங்கம் உ
பொலியத் தொங்கவிட்டு, மார்பிலே ம

; நகரிலும் ஊரிலும் 287
குஞ் சாதனமொன்று எப்போதும் ஆயத்த பற்றிவிட்டதெனின், அயலிலுள்ள உடலுரம் ாத்தற்கு உதவி செய்யுமாறு அழைக்கப்பட ட்சி மன்றங்கள் வடிகால்களை அமைத்துக் டைப்போருக்குக் குற்றம் விதிக்கப்படல் ளவுக்கு நடைமுறையிற் கடைப்பிடிக்கப் ; ஆயின் அவை உண்மையில் எவ்வித சாலாது.
வியத்தகு விவரம் பழந்தமிழ்ப் பாட்டுக் ளது ; இத்தகைய விவரங்களுள் இதுவே கி. பி. இரண்டாம் நூற்றண்டில் வாழ்ந்த மற் பாடப்பட்ட பனுவல் என்ப; ஆயின் முண்டோ பிந்தியதாயிருத்தல் கூடும். அவ் துரைத்தபின், புலவர் அவனுடைய இராச் ருணித்து இறுதியில் அவன் தலைநகராகிய டியுள்ளார். மேற்கோளாகக் காட்டுவதற்கு வழகிய பாட்டில் நகரவருணனையாகவுள்ள ல் வேண்டும். உள்ளதை உள்ளவாறு கூறும்
ன தொன்றை வட நாட்டிலக்கியங்களிற்
நிலையினையும், தான் காக்கும் நகரத்துக்கு பாருட்டு ஆவுதியாகப் பலகாலுமிடப்பட்ட பருவாயில் வழியாகப் புலவர் நகரத்தினுட் செங்கும் கொடிகள் பறந்து அணி செய்கின் த்து அரசனுல் வழங்கப்பட்டவை, தண்டத்
வேறு சில கொடிகள் களிமகிழ்வூட்டுங் ன்றன. அங்காடியிற் பண்டங்களைக் கொள் ம் இசைக்குத்தகப் பாடி மகிழ்வோருமாய வழங்குதலால் தெருக்கள் அகன்ற யாறுகள்
ய நால்வகைப் படைகளும் அத்தெருவால் ஆர்ப்ப யானைப்படை தலையிடத்துச் செல்
யானையொன்று குத்துக்கோற்காரரைக் றிலகப்பட்ட கப்பல்போற் சுழன்று திரிந்து பானைப் படையைத் தொடர்ந்து தேர்ப்படை டையும், வெருவருந் தோற்றமுடைய காலாட்
லவகைப் பணியாரங்களையும் பூமாலைகளையும் ள்களையும் விற்றுத் தந்தொழிலைச் செய்கின் ச் சென்று அங்குள்ள மகளிர்க்கு நறுமண ளையும் விற்கின்றனர். செல்வர் அரையிலே த்ெதி, அதன்மீது பொன்னிட்ட உடைவாள் லர் மாலை யணிந்து, தேரேறித் தெருவிலே

Page 314
288 வியத்த
உலாவி வருகின்றனர். நிரைநிலை மாடத்து விரை பூசிய மகளிர்தம் பல்வகையான இ கின்றன.
அப்போது கோவில்களில் அந்திக் காப் யாவரும் அங்குத் திரண்டு தெய்வப் படி தோடொத்த சிறப்புடைய முனிவரை வ வளை கடைவாரும், பொற்கொல்லரும், பு வாரும், பூவிற்பாரும், சாந்து விற்பாரும் மென இத்திறத்துக் கம்மியர் யாவரும் தத் னர். உணவுக்கடைகள் கீரை, பலாப்பழ சமைத்த ஊன் துண்டம் ஆகிய பண்டங் மாலைக்காலத்தில் நகரப் பரத்தையர் த தம் ஆடல் பாடல்களால் மகிழ்விக்கின்றன கும் நடுவே அவற்றிற் கேற்ப ஆடல் பாட கம் கேட்கின்றது. விழாக் கொண்டாடுப் கொண்டு தெருக்களில் ஆடித்திரிகின்றனர் சுற்றத்தாரோடும் மாலை வழிபாட்டுக்காக வேண்டும் பல பொருள்களை யெடுத்துக்ெ அம்மகளிர் கோவில் மன்றுகளில் நின்று. c: உரையுமெல்லாம் விரவுதலினல் அங்குப் ெ இறுதியில் நகரம் உறக்கத்தில் ஆழ்ந்து அணங்குகள், கழுதுகளாகியனவும் கன்ன றையோரெல்லாங் கண்ணுறங்குகின்றனர்; வாள், உளி, கயிற்றேணி முதலிய களவுக்கு, அஞ்சா நெஞ்சம் படைத்த நகர்காவலர் ஆ வருகின்றனர்; அதனுல் இரவு அமைதியாக அந்தணர் அருமறை பாட அற்றைப் ே பாடத் தொடங்குகின்றனர்; பண்டங்களை றனர்; காலையில் விடாயோடு வரும் வழிப் சொல்கின்றனர்; கள்ளுண்டு களித்தோர் களிற் பாடியாரவாசஞ் செய்கின்றனர். மொலி கேட்கின்றது; மகளிர் தம் விட்டு கணிந்த வாடற் பூக்களைப் பெருக்கிப் பே வாாநிறைந்த அன்ருட வாழ்க்கை மீண்டும் பண்டை இந்திய நகரம் அதன்கண் 6 ஊட்டுவதாயிருந்தது. இத்தகைய பெருமி வொன்று 5 ஆம் நூற்ருண்டில் மந்தசோர் மம் பொறித்துவைத்த கல்வெட்டிற் க! தொரு சார்பிலே ஏலவே குறிப்பிடப்பட்டு சூரியனுக்கு எழில்மிக்க தொரு கோயிலெடு தியைக் கொண்டாடுவதாகவுள்ளது. இந் , வற்சபட்டி என்னு மொருவர் “பெரிதுங் சிற்குப் பாடும் ஓர் உள்ளூர்ப் பாவலராயிரு

இந்தியா
நிலா முற்றங்களில் நின்று விழாக்காணும் ழகளெல்லாம் வெயிலொளியிலே பளிச்சிடு
விழாவிற்கு வாச்சியங்கள் ஒலிப்ப மக்கள் மங்களுக்குமுன் மலர் தூவியும் தெய்வத் ணங்கியும் வழிபாடாற்றுகின்றனர். சங்கு டைவை விற்பாரும், செம்பு வேலை செய் கண்ணுள்வினைஞரும், ஆடை நெய்வாரு தங் கடைகளிலிருந்து தொழில் செய்கின்ற , மாம்பழம், கண்ட சருக்கரை, சோறு, களைச் சுருசுருப்பாக விற்கின்றன. ம்மை நயந்து வரும் இளஞ் செல்வரைத் ர், அன்னர் முழவொலிக்கும் யாழிசைக் ல் புரிவதனுல் தெருவெங்கும் இசை முழக் ஊர் மக்கள் கள்ளுண்டு களிமயக்கங் ; குடிப்பிறந்த மகளிர் தம் மக்களோடும் ஒண்சுடர் விளக்கம் முதலாகப் பூசைக்கு காண்டு கோவில்களுக்குப் போகின்றனர். ஆடுகின்றனர்; அவர்தம் ஆட்டும் பாட்டும் பரும் ஆரவாரம் எழுகின்றது.
விடுகின்றது; இரவிலே திரியும் பேய்கள், ாக்கோல் வைக்குங் கள்வருந் தவிர மற் இக்கள்வர் கருஞ்சட்டையணிந்து கத்தி, தவுங் கருவிகளுடன் வெளிப்படுவர். ஆயின் எஞ்சாக் கண்ணராய்த் தெருக்களிற் சுற்றி க் கழிகின்றது. பாழுது புலர்கின்றது ; பாணர் மீண்டும் விற்போர் தம் கடைகளைப் பரப்புகின் போக்கர்க்குக் கள்ளோர் கள்ளிற்கு விலை தள்ளாடி நடந்து, மறுபடியும் தெருக் கரமெங்கும் இல்லங்களிற் கதவந்திறக்கு முற்றங்களில் விழுந்து கிடக்கும் விழாவுக் கடுகின்றனர். இவ்வாறே அந்நகரின் ஆர தொடங்குகின்றது." ாழ்ந்த மக்களுக்குப் பெருமிதவுணர்வை வுணர்வைக் காட்டும் அருமையான பதி என்னுமிடத்திலே பட்டு நெசவாளர் குழு ணப்படுகின்றது ; இக்கல்வெட்டுப் பிறி ாது (பக். 206). இப்பதிவு, அக்குழுமம் ந்துப் பின் அதனைப் பழுது பார்த்த செய் கழ்ச்சியைப் பதிவுசெய்துள்ள பாட்டை ருத்தூன்றிப் ” பாடியுள்ளார். இவர் ந்து, இதனைப் பாடுமாறு அக்குழுமத்தாற்

Page 315
அன்ருட வாழ்க்ை
பணிக்கப் பட்ட்வாாதல் கூடும். என்று ம இப்பாட்டு ஒரு கல்லிற் பொறிக்கப்பட்டு கருத்தையே இதில் வெளிப்படுத்துகின்ருர் அவர் நலந்திகழப் புகழ்ந்து பாடுகின்றர்.
" அல்லியின் பொறையாற் முழ்ந்: வில்லுறப் பொலியுங் காற்று வீசி கல்கிய வன்னங் கூட்டில் அடை மெல்லலே மோத வாம்பல் மெத்ெ “ தண்டலை மரங்க ளெல்லாந் த கண்டவர் மனத்தை யீர்க்குங் க வண்டினம் மதுவை யுண்டு மரத் பெண்டிரும் பாடி யென்றும் டெ “ வெண்முகிற் குன்று மின்னற் ெ நுண்டுகிற் கொடிகள் காற்றில் அ வெண்சுதை தீற்றிச் செய்த விை கண்கவ செழிலார் மாதர் களிப் “ வெள்ளியங் கிரியை மானும் ே கள்ளவிழ் கதலிக் கொல்லை கவி டெள்ளரும் படமாடஞ் சேர்ந் தி தெள்ளிய இசை முழங்குஞ் சித் இவ்வாறு உயர்வு நவிற்சி வகையாற் புலவ றன் நற்பண்பினையும் அக்குழுமத்தின் 6 பொலிவையு மெல்லாம் புனைந்துரைத்து இ 'நீலநீள் விசும்பு தன்னை நிலாவ மாலைதாழ் விண்டு மார்பை* மன சாலமேம் பட்ட நங்கள் தனிப்ெ
கோலமார் துங்கக் கோவில் அை
நகா
இலக்கிய வாயில்ாகவும் தொல்பொருள லாகவும் நாம் கிரீசிலும் உரோமிலும் பல பற்றி நன்கு தெரிந்து கொள்ளலாம் ; , இந்திய இலக்கியம் அதனிலும் தன்மை யைப் போன்ற தொரு பட்டினமும் இந்தி எனினும் இந்திய இளஞ் செல்வரின் வாழ் குப் போதிய ஆதாரம் உலகியல் இலச் கிடைத்துள்ள தலைசிறந்த ஆதார நூல்க னும் இன்பவியல் நுதலிய நூலாகும்; இே இன்பப் பொழுதுபோக்குக்களில் ஒன்ருய கின்றது.
*கெளத்துபம் என்னும் இம்மணி மந்திர6 ஒன்று.

nக : நகரிலும் ஊரிலும் 289
ழியாத நினைவுக்குறியாயிருத்தற் பொருட்டு ாது; வற்சபட்டியார் தம் புரவலர் உள்ளக்
என்பது தெளிவு, அந்நகரின் சிறப்புக்களை
த அம்புயம் வாவிநீரில் ய தாது போர்த்தங் பட்ட வென்னத் தோன்றும் தன வாடு மாங்கே. ாங்கரு மளவிற் பூத்துக் வினெடு கவிந்து தோன்றும் தொறும் முரன்று மொய்க்கும் ட்புறத் திரிவ ராங்கே. கொடியொடு விளங்குமா போல் எடங்கிட வயங்குந் தூய ண்பொரு மாடந் தோறுங் பொடு வாழ்வ சாங்கே. வறுள மாளி கைதாம் ன்செய நீண்முகட்டோ லெங்கிடு மவற்றிலெல்லாம் கிரந் திகழு மாங்கே. பர் அந்நகரின் அழகினையும் அவ்வூர் அரசன் வண்மையையும் புதிய கோயிலின எழிற் இறுதியிற் பின்வருமாறு முடிக்கின்றர்: பணி செய்தல் போலும் ணியணி செய்தல் போலும் பரு நகரந் தன்னைக்
メタ 15
னி செய்து குலவு மன்றே.
நம்பியர்
ாராய்ச்சியாற் கிடைத்த எச்சங்களின் வாயி ண்டை நாள் வாழ்ந்த இடை வகுப்பாசைப் ஆயின் அவ்விலக்கியத்தோடு ஒப்பிடத்தக்க நவிற்சி குன்றியதாகவே யுளது ; பொம்பி பாவின் அகழ்வாராய்ச்சியில் அகப்படவில்லை. க்கையை ஓராற்ருன் அமைத்துக் காண்பதற் க்கியங்களிலுண்டு; இத்துறையில் எமக்குக் ளில் ஒன்று காம சூத்திசம் (பக். 241) என் ஃது அவ்விளைஞர்க்குரிய முதன்மை வாய்ந்த காமநுகர்ச்சி பற்றி அவர்க்கு அறிவுறுத்து
வலியுடையது. இது . திருமாலின் இலச்சினைகளுள்

Page 316
290 வியத்த
இத்தகைய நம்பி யொருவனது அறை சித்திரவேலைப்பாடமைந்த விதானமொ6 இனிய படுக்கை யொன்று, தலைமாட்டிெ பட்ட இருதலையணையோடு கூடியதாய் இ விக்கின்றது." மேலும் அங்கே ஒரு மஞ்சு பாகத்திலே நறுவிசைச் சாந்தும் மலரும் தில் வைக்கப்பட்டிருத்தல் வேண்டும்; ெ எச்சிலை உமிழ்வதற்கு அண்மையில் நிலத் ருத்தல் வேண்டும். ஆடை யணிகலன்களை தல் வேண்டும்; சுவரிலே விணையொன்று யில் இழுத்து விரிக்கும் மேசையொன்றுட் யொன்றும், வல்லப் பலகை யொன்றும் இ பறவைக் கூடொன்றும், ஊசல் கட்டிய பூ பால் வரும் விருந்தினரோடு நிழலில் வீழ் இருத்தல் வேண்டும்.
நகர நம்பி காலையிலெழுந்து நீராடிப், பொருள்களை உடலிற் பூசிக், கண்ணுக்கு ழுக்குச் சாயமூட்டி, ஆடியிற் பார்த்துத் த நாவில் நறுமணம் கமழ்தற் பொருட்டுத் ܒܶ நாளும் குளிப்பான் ; ஒன்றைவிட்டொரு கொள்வான்; நான்கு நாளுக்கொருமுறை நாளுக்கொருமுறையேனும் பத்து நாளு முள்ள மயிரைச் சிரைத்து விடுவான்; அவ வான் , நடையுடை பாவனைகளில் நாகரி பிறருடன் பேசிமகிழ்வதிலும் அவன் தன. கழிப்பான் ; கிளிகளுக்கும் பூவைகளுக்கும் கடா ஆகியவற்றைத் தம்முட் பொரவிட பொழுதுபோக்குவான் , தன்னை யண்டிப் வெப்பமான நாட்களில் அவன் பிற்பகலிற்
இத்தகையனுயினும் அவன் அறிவுத்து ஈடுபட்டிருந்தான். கலைகளை நயக்கும் ஓர் 8 தானுமே ஓர் ஆக்கக் கலைஞனுகத் திகழ், ஊக்க மளித்துவந்தது. அவன் அறுபத்து தல் வேண்டும் (பக். 255). தன்னளவில் அ போது கிடைத்துள்ள வடமொழிக் கவிை கொண்ட புலவர்களின் படைப்புக்களல்ல. விலே கவிதைகளைப் படித்துச் சுவை நுக இதே நோக்கத்துக்காகச் சிறு கூட்டத்தா திலேனும் நாடகக்கணிகை யொருத்தியின் வர்க்குரிய தலையாய இன்பங்களில் இத்த பெறுமெனக் காமகுத்திரங் குறிப்பிடுகின் பினர் ஒழுங்காகத் தம்முட் குழுமிச் சமூ வக் காலையிற் போன்றே அல்லற் காலையிலு குழாத்துட் சோவரும் புதுவோரை வ பண்டை இந்திய மகன், தன் இன்றைய

இந்தியா
பில் தூய வெண்டுகில் விரிக்கப்பெற்றதும் ாறுடையதுமான மெத்தென வமைந்த ஸ்ான்றுங் கான்மாட்டிலொன்றுமாக இடப் ருத்தல் வேண்டுமென அந்நூல் எமக் கறி மும் இருத்தல் வேண்டும்; அதன் தலைப் அஞ்சனக் கிண்ணங்களும் ஒரு சிறு பீடத் வற்றிலை மெல்வதால் உண்டாகும் செந்நிற திலே ஒரு தம்பலப் படிகம் வைக்கப்பட்டி வைப்பதற்கு அங்கோர் பெட்டகமு மிருத் தொங்குதல் வேண்டும் ; மேலும் அவ்வறை , ஏட்டுச் சுவடிகள் சிலவும், வட்ட மணை நத்தல் வேண்டும் ; இல்லத்தோடு இணைந்து தோட்ட மொன்றும், இல்லுடையான் தன் றிருப்பதற்கேற்ற புன்மேடை யொன்றும்
பல் துலக்கிக், களப முதலிய நறுமணப் மையெழுதிச், செம்பஞ்சிக் குழம்பால் இத ான்னை அழகு செய்து கொள்வான். பின்னர் ாம்பூலந் தரித்துக் கொள்வான். ஒவ்வொரு
நாள் உடலில் எண்ணெய் தேய்த்துக் முகச் சவாஞ் செய்து கொள்வான் , ஐந்து க்கொருமுறையேனும் உடல் முழுவதிலு ன் நாடோறும் மூன்று முறை உணவருந்து கத்தைக் கடைப்பிடிப்பதிலும் நயம்படப் து நேரத்திற் பெரும் பகுதியை வறிதே பேச்சுப் பயிற்றியேனும், சேவல், காடை, ட்டுப் பார்த்தேனும் அவன் இன்பமாகப் பிழைக்கும் பாங்கரோடு உரையாடுவான்;
சிறிது போழ்து உறங்குவான்.
1றை சார்ந்த இன்பங்கள் பலவற்றிலும் லைப் புரவலனுக மட்டும் இருக்காது, அவன் ந்தான் , சமூகம் அவனுக்கு இத்துறையில் நான்கு கலைகளையும் ஓரளவு அறிந்திருத் வன் ஓர் புலவனுகவும் இருத்தல் கூடும்; இப் நகளிற் சில கவிபாடுவதையே தொழிலாகக் அரசர்கள் செல்வர்கள் ஆகியோரின் ஆதர *வதற்காகப் பேரவைகள் அடிக்கடி கூடின; ரும் அடிக்கடி தம்முள் ஒருவரின் இல்லத் வீட்டிலேனும் கூடினர். கல்வி கற்ற ஆட கைய இலக்கியப் புணர்கூட்டுக்களும் இடம் றது. இவ்வாறன இலக்கியச் குழல் உறுப் 5க் களரிகளை உருவாக்கினர்; அவர் “செல் ம் பிரியாது ஒருமித்து நின்று, . தங் ரவேற்று விருந்தோம்புதல் வேண்டும்" வழித்தோன்றலைப் போலவே பொதுவாகப்

Page 317
அன்ருட வாழ்க்கை
புற நோக்கினனுய்த் தன் கூட்டாளிகளோ பாற் கெழுதகை நேயங் கொள்பவனுயுட தலைச் சாலவும் வற்புறுத்திக் கூறியுள்ளை சமய மதிப்புக் கொடுத்ததோடு, அதனைத்
ஒரோவொருகால் இவ் விலக்கிய அவைக களிலும் பொழில்களிலும் கூடின. அங்கே விளையாட்டு ஆகிய கேளிக்கைகளும் சேர், கற்ற ஆடவன் ஓவியணுகவும் இருத்தல் சு டைய அறையிலே ஓர் ஓவியப் பலகையுட மட் சிற்பம் போன்ற கலைகளுக்கு அவ6 மென்றுங் காம சூத்திரங் கூறுகின்றது.
கேளிக்
பண்டை இந்திய நகர மாந்தரின் ே வாய்ந்தனவாகவோ, அறிவுக்கின்பம் பய களின் ஓராண்டில் எத்தனையோ விழாக்க ரும் வேறுபாடின்றிக் கலந்து கொண்ட ஊர்வலங்களும் சிறப்பான கூறுபாடுகளா பொருட்டு எடுக்கப்பட்ட வேனில் விழா6ே விரும்பிக் கொண்டாடப்பட்ட விழாவாகும் சிறப்பான இடமெதுவும் பெற்றிராவிட்டா ஒரு தெய்வமென்பது தேற்றம். இவ்விழாக் தம் சாதிக் கட்டுப்பாடுகளை மறந்து, அய நீர் சிவிறியும் பல்வகையான பகடிவிளைய திரிந்தனர் . இவ்விழா ஒலிப் பண்டிகை ( பட்டு வருகின்றதாயினும் இதிற் காமன் யாட்டயர்ந்து ஆதி மக்கள் கொண்டாடி போக்கில் இவ்வாறு காமன் விழாவாக ம காமன் விழாவின் மிகப் பழைய தோ! குறித்து நின்ற செஞ்சுண்ணத்தின் பொரு விட்டதாகத் தோன்றுகின்றது; இந்துக்க மீறி இன்ப விளையாட்டில் ஈடுபடும் ஒரு
மிருதி நூல்களைச் செய்த பார்ப்பன போதும் சூதாட்டம், சமய வொழுக்கத்ை ஏனைய எல்லா வகுப்பினரிடையும் எல்லாக வெளி நகரங்களில் அறுமுகக் கவறுகள் 5 வரும் 'சூதன் இசங்கல்' பண்டை ஆரி மைக்குச் சான்று பகர்கின்றது (பக். 532,
சூதாட்டத்திற் பயிலும் அக்கம் (aksa) என்று மொழிபெயர்க்கப்படுகின்றது ; ஆ குப் பயன் படுத்தப்பட்டவை கவறுகளல் வன்மை வாய்ந்த சிறு கொட்டைகளே கு டுவோர் ஒரு குவளையிலிருந்து இக் கொட் அத்தொகை நாலின் பெருக்கமாக இருக்
வர். பின்னர் வெற்றியெண்ணும் பக்கங்கள்

: நகரிலும் ஊரிலும் 291.
டு கூடிக் குலாவி மகிழ்பவனுயும் நண்பர் b இருந்தான். அறநூல்கள் விருந்தோம்பு Dயால், அக்காலச் சமூகச் சார்வுக்கு அவை ஆாணடியும வநதன. ள் திறந்த வெளியிலே நகரப் பூந்தோட்டங் இலக்கிய விருந்தோடு சேவற் போர், நீர் ந்து இன்பநுகர்ச்சியை மிகுவித்தன. கல்வி உடும் , நாம் முன்னர்க் கண்டாங்கு அவனு ம் இருந்தது ; கற்சிற்பம், மரச்சிற்பம், களி ணுக்கு ஒரு தனியறை இருத்தல் வேண்டு
கைகள்
களிக்கைகள் எல்லாமே ஆக்கக் கலைநலம் |ப்பனவாகவோ இருந்தனவல்ல. இந்துக் ர் இடம் பெற்றிருந்தன ; செல்வரும் வறிய இவ்விழாக்களில் இன்பக் கேளிக்கைகளும் க விருந்தன. காதற் கடவுளாகிய காமன் வ பண்டைக் காலத்தில் மக்களாற் சாலவும் ம். காமன் சமயக் கணக்கர்தம் சிந்தனையிற் லும், மக்களாற் பெரிதும் நயக்கப்பட்ட காலத்தில் மதிப்புக்குரிய நகர மக்களுமே லவர்மீது செஞ்சுண்ணம் வீசியும் வண்ண ாட்டுக்கள் புரிந்தும் தெருக்களில் உலாவித் என்னும் பெயரில் இன்றுங் கொண்டாடப் இடம் பெறுவதில்லை. குருதி சிந்தி, வெறி ய ஒரு பண்டை வளச் சடங்கே காலப் ாறியுள்ள தென்பது தெளிவு ; ஆயின் இக் ற்றத்திலுமே, குருதி வெறியாட்டத்தைக் குண்மை மக்கள் மனத்தினின்றும் அகன்று ள் எல்லாரும் எல்லாக் கட்டுப்பாடுகளையும் காமக்களியாட்டமாக இவ்விழா இருந்தது. ஆசிரியன்மாராற் சாலவுங் கடியப்பட்ட தை வழுவாது கடைப் பிடித்தோர் தவிர, காலத்தும் பெருவழக்காயிருந்தது. இந்து கண்டெடுக்கப்பட்டுள; இருக்கு வேதத்தில் பரிடத்திற் சூதாடும் பழக்கம் பரவியிருந்த
அடுத்தவை)
என்னுஞ் சொல் பொதுவாகக் “ கவறு’ பின் மிகப் பழங் காலத்திற் சூதாட்டத்துக் ல; ஆயின் தான்றி மரத்தின் (விபீதகம்) காட்டத்திற் பயன் படுத்தப்பட்டன. Gjዶቓሇ டைகளில் ஒரு பிடியை எடுத்து எண்ணி, கக் கண்டால் ஆட்டத்தில் வெற்றி யீட்டு நான்கினைக் கொண்ட நீள்சதுரக் கருவி

Page 318
292 வியத்த
கள் இதற்குப் பயன் படுத்தப்பட்டன , ஐ ரும் கவ்றெறியும்" எறிகளுக்குச் சிறப்ப (நான்கு), திாேதம் (மூன்று), துவாபரம் இந்தியர் தம் பொருள் வகுப்பு முறையி றிருந்தமையால் ஊழிக் காலத்தின் பகுதி நான்கு பெயர்களையும் இட்டு வழங்கி வ மங்கலச் சடங்கிலே குதாட்டத்துக்கு ஒ சிறு கூறேயாயினும் பொருண்மை வாய்ந் தில் அரசனது அரண்மனையின் ஒரு பகுதி மந்திரச் சிறப்போ, சமயச் சிறப்போ உல பொருண்மை நன்கு தெளிவாக இல்லை. நடைபெற்ற ஒரு சிறப்புச் சடங்கில் அவ படுத்திய அம்மண்டலத்தைச் சேர்ந்த சி! வாபன் என்போனும் ஒருவனுயிருந்தான் ; பெயர் பூண்டோன் உண்மையில் அரசவை யென்பது வெளிப்படை, மகாபாரதக் கன கொண்டது , இச் சூதாட்டத்தில் உதிட்டி யோதனன் என்னுங் கொடியோனுக்குத் அதே இதிகாசம் நளோபாக்கியானம் எ கதையினையுங் கூறுகின்றது.
குது கண்டிப்பாகக் கட்டுப்படுத்தப்ப் எடுத்துரைக்கின்றது ; அதன்படி அரசா மட்டுமே குது ஆடப்படும் ; அக்கழகங்கள் பணயங்களில் நூற்றுக்கு ஐந்து வீதம் வோர்க்குக் கவறுகளை வாடகைக்குக் கொ படும்; குதாடுவோர் தம் சொந்தக் ó@dョ வர். சூதாட்டத்தில் ஏமாற்றுவோர்க்குக் ! கவற்ருேடு இக்காலச் சிருரர் ஆடும் உஆ சிலவற்றையும் பண்டை இந்தியர் ஆடினர் அதிட்டமும் திறமையும் ஒருங்கே வேண்டி யடுத்துள்ள நூற்ருண்டுகளில் இத்தகைய வாய்ந்த ஆட்டமாக வளர்ச்சியடைந்திரு மைந்த பலகை யொன்றில் (அட்டபாதம்) காயும், பண்டை இந்தியப் படையின் நா யான பிறகாய்களும்- அரசன் ஒன்றும் 4 லது கப்பல் ஒன்றும் காலாள் நான்குமாக பெற்றன. ஆதியிலே இவ் வெட்டுக் காய் நால்வர் எதிரெதிராக உட்கார்ந்து, பாய் தகக் காய்களை நடாத்தி ஆடினர். அரச வைத்து ஆடியமையாலும், இதன் விசகு குறித்தமையாலும் இது சதுரங்கம் (நா. நூற்றண்டிற் பாரசிகர் இவ்வாட்டத்தைக் ககதை வென்று கைப்பற்றிய காலத்தில் விரைந்து பரவியது ; சதுரங்கம் என்னும் திரஞ்சு என்று திரித்து வழங்கினர். பிற்:

இந்தியா
ரோப்பியச் சூதர் போலவே இந்தியச் சூத ன குழுஉக்குறிகளை வழங்கினர். கிருதம் (இரண்டு), கலி (ஒன்று) என்பன அவை, ல குதாட்டம் அத்துணை முதன்மை பெற் 1ளாய நான்கு உகங்களுக்கும் முற்சொன்ன லாயினர் (பக். 437). அரசர்தம் மண்ணு இடமிருந்தது ; அது அச்சடங்கின் ஒரு தொன்முயிருந்தது. பிந்திய வேத காலத் பாக வமைந்த சூதாடு மண்டபம் ஒருவகை டயதாகக் கருதப்பட்டது; ஆயின் அதன் bன்னனுக்கு மணிமுடி சூட்டும் விழாவில்ே றுக்குத் தம் உண்மைப் பற்றினை உறுதிப் }ப்புடைப் பெருமக்களில் (பக். 58). அக்க கவறெறிவோன்' என்னும் இக் காரணப் யிற் குதாட்டங்களை ஒழுங்கு செய்தவனே த ஒரு பெருஞ் குதுபோரைக் கருவாகக் ான் தன் பெரிய தந்தையின் மகனுன துரி தன் இராச்சியத்தைப் பறிகொடுத்தான்; ன்னும் பகுதியில் இதுபோன்ற மற்றெரு
டுதல் வேண்டுமென அர்த்தசாத்திரம்" ங்கத்தால் நிருவகிக்கப்படும் கழகங்களில் ரின் நிருவாகத்துக்கு வேண்டிய பொருள், விதிக்கப்படும் ඉෂ வரியினலும், குதாடு டுத்து அறவிடும் கட்டணத்தாலும் பெறப் றுகளைப் பயன்படுத்தாதவாறு தடுக்கப்படு கடுந் தண்டங்கள் விதிக்கப்பட்டுள்ளன.
ாடோ ' போன்ற பலகை விளையாட்டுக்கள் . இவ்வாட்டங்களில் வெற்றி பெறுவதற்கு டயிருந்தன. கிறித்துவூழித் தொடக்கத்தை பலகையாட்டங்களில் ஒன்று ஓரளவு சிக்கல் தது ; அறுபத்து நான்கு சதுர அறைய இது ஆடப்பட்டது , அரசன் என்ற ஒரு ன்கு உறுப்புக்களோடுமொத்த நால்வகை ான ஒன்றும் குதிரை ஒன்றும் தேர் அல் எட்டுக் காய்கள்-இவ்வாட்டத்தில் இடம் ளையும் வைத்துக் கொண்டு ஆட்டக்காரர் சிகையை உருட்டி, விழும் ஆயத்துக்குத் னுடைய படைகளைக் குறிக்குங் காய்களை அமராடும் படைகள் கையாளும் விரகினைக் >படை) எனப் பெயர் பெற்றது. ஆமும் கற்றுக் கொண்டனர்; அராபியர் பாாசி இது மத்திய கிழக்கு நாடுகளிலெல்லாம் வட மொழிச் சொல்லைப் பாரசிகர் சத் ாலத்திற் பாய்ச்சிகை உருட்டுவதை நீக்கி

Page 319
அன்ருட வாழ்க்கை
விட்டு இருவரே தம் மதிநுட்பத்தாற் காய் போது ஒவ்வொருவரிடமும் இரு “ படைக “அரசன்’ மற்றைப் படையின் ‘அமைச் ற்று. இவ்வளர்ச்சி இந்தியாவில் உண்டான பது உறுதியாகத் தெரியவில்லை ; பெரும்ப
{GPff't f).
இசுலாமியரிடமிருந்து இவ்வாட்டத்தைச் இதன்பின் இது விரைவில் ஐரோப்பா வெ யில் இது பெரும்பாலும் இப்போதுள்ள ச (CHESS) என்று வழங்குவதாயிற்று ; இட் தில் இடம்பெற்ற “தண்டத்தலைவன்’ எ இவ்வாறே உலகின் தலைசிறந்த அறிவின்ப களால் உருவாக்கப்பட்டது; இதன் திருந் வொன்றும் ஒவ்வோரளவில் உதவியுள்ளன. ஒழுங்காயமைந்த மனப்புற விளையாட மன்றி மற்றையோரிடத்துப் பெரும்பாலா மொழிக் காப்பியத்திற் கூறப்பட்டுள்ள நே ரும் ஒரோவொருகாற் பந்தாடி மகிழ்ந்தன ஆசியாவிலிருந்து புகுத்தப்பட்ட ஒருவகை திலே வயவர்களிடைப் பெருவழக்காய்ப் ட கம் குறிப்பிடப்படவில்லை; இவையேயன்றி ஆடப்பட்டுவந்தது. ஆயின், பொதுவாகப் உலகத்தாசைப் போன்று உடற்பயிற்சி 6 ஆான்றியவர் அல்லர். மிகப் பழைய இருக குறிப்பிடப்பட்டுளது ; இடைக்காலப் பிற். வழக்காயிருந்தது. குத்துச் சண்டையும் ட னவே யெனினும் பொதுவாக மதிப்புக்குரி வினையாக விரும்பி மேற்கொண்டிலர் ; இழி விளையாட்டுக்களைப் பயின்று, அரங்குகளி தனர். ஆயின் வில்லாண்மைப் போட்டி வ யாக விருந்தது; இதிகாசங்களில் இப்போ கிரேக்க, இலத்தின் மொழிகளில் எழுத குத்த மோரியன் அவைக்களத்திற் சிலம்ட பிடுகின்றன ; இடைக் காலத்திலே தக்கண குந்தது. விசயநகரப் பெருமக்கள் இருவர். அரசனுக்கும் அவையினருக்கும் முன்னி நூனிசு என்னும் போத்துக்கேய யாத்திரி பகுதி முழுவதிலும் உயிர்க்குறுகண் செய் லும் விலங்குப் போர்களே எப்போதும் வல்ல சிறு பறவையாகிய காடையும் (இ6 தகைய விலங்குப் போர்களில் ஒன்ருே காளைப்போர், எருமைப்போர், யானைப்பே
வாயிலாக அறிகின்முேம் (ஒளிப்படம் LX

நகரிலும் ஊரிலும் 2.93.
களை நடாத்தி இதனை ஆடிவந்தனர். இப் 5ள்' இருந்தன ; அதனுல் ஒரு படையின் "சன்' அல்லது “தண்டத்தலைவன்' ஆயி எதோ, பாரசிகத்தில் உண்டானதோ என்
ாலும் இது பாசசிகத்திலே உண்டாயிருக்க
சிலுவை வீரர்கள் கற்றுக் கொண்டனர் : 1ங்கும் பரவியது. இடைக்காலப் பிற்பகுதி துரங்கத்தின் வடிவைப் பெற்றுச் ‘செசு ” புதிய வடிவத்தில் இசுலாமியரின் ஆட்டத் ன்னுங் காய் “அரசியாக ’ மாறிவிட்டது. ஆட்டமாகிய சதுரங்கம் மூவேறு பண்பாடு
திய வடிவத்துக்கு அப்பண்பாடுகள் ஒவ்
ட்டுக்கள் சிமுரிடத்தும் இளமகளிரிடத்து கப் பயிலவில்லை. ஒடிசி என்னும் கிரேக்க ாசிக்காவைப் போன்று, இந்திய இளமகளி ாரென இலக்கியங்கள் இயம்புகின்றன. நடு ச் செண்டாட்டம் (POLO) இடைக் காலத் பரவியிருந்ததாயினும் இலக்கியங்களில் அதி ஒரு வகைக் கோற்பந்தும் (HOCKRY) பண்டை இந்தியர் மத்திய தரைக்கடல் விளையாட்டுக்களில் அத்துணையாகக் கருத் க்கு வேதத்திலே தேர்ப் பந்தயவோட்டம் கூற்றில் எருத்துப் பந்தயவோட்டம் பெரு மற்போரும் அடிக்கடி குறிப்பிடப்பட்டுள்ள ய இளைஞர் இவற்றைப் பொழுது போக்கு ந்ெத சாதிக் குத்துச் சண்டை வீரரே இவ் ல் ஆடிக்காட்டி அவையோரை மகிழ்வித் யவர் பெரிதும் விரும்பிய ஒரு கேளிக்கை ட்டிகள் விளக்கமாக விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. தப்பட்டுள்ள வரலாற்று மூலங்கள் சந்திர பப் போட்டிகள் நடைபெற்றவெனக் குறிப் ாத்தில் இருவர் பொருவது பெருவழக்காயி க்கிடையிற் பகைமை நேர்ந்தால் அவர் தம் லயில் இறக்கும் வரை போரிடுவர் என்று கர் எழுதி வைத்துள்ளார்." எமது காலப் யாமைக் கொள்கை வளர்ந்து வந்தபோதி மக்கள் விரும்பி ஆதரித்துள்ளனர். போர் லாவகம்) சேவலும். ஆட்டுக்கடாவுமே இத் ஒடொன்று பொரவிடப்பட்டன; மேலும் ார் என்பனவற்றைப் பற்றியும் நாம் நூல் XVII, LXXVIII 2). m

Page 320
294 வியத்
திராவிடர்தம் தென்னகத்திலே காண தழுவலாகும்; "பழந் தமிழ்ப் பாட்டொ மொன்று எமக்குக் கிடைத்துளது ; இ போரின் வேருனது ; அப்போரிலே காளை செய்யப்படும் , இப்போரிலே காளைக்கே ஆயர்களிடையே பெருவழக்கில் அஞ்ஞ லேற்றை அடக்கி வெல்லற் பொருட்டு ெ தாவிப் பிடித்துத் " தழுவினர் ”. இஃது துள் இடையர் புகுந்து மாடுகளை வசப்ட கொல்ல முயன்றிலர் ; மன்றில் விடுவத ஆயின் இவ் வேறு தழுவல் பெரிதும் இ வெள்ளிடைமலை முற்கூறிய பாட்டு ( முயன்று தோல்வி கண்டோரின் குடரை தென இக்குருதியாட்டத்தை விவரிக்கின் கொண்டிருந்தனரெனவும் அதில் வெற்றி ராகத் தெரிந்தனரெனவும் (இது தமிழரின் கூறப்பட்டிருப்பதால், இவ்விளையாட்டு இ ஒரு தேர்வாகக் கருதப்பட்டதெனலாம். யெனினும், இவ்வேறு தழுவுதல் ஒருவகை தோடு தொடர்பு கொண்ட தென்பதும் பண்டைக் கிரித்து மக்களிடையும் ஒரு 6 பயின்று வந்தது ; வேறு பல உண்மைகளை உலகத்தின் மிகப்பழைய நாகரிகங்களோ றது. இளங்காளைகளோடு போரிடுவது இன்றும் ஓரின்பப் பொழுதுபோக்காக இ பண்டை இந்தியாவிலே மற்முேர்க் கொண்ட வகுப்பினர் வாழ்ந்து, பலவ6 வழங்கிவந்தனர். நாடகம், இசை, நடன களைப் பயின்ருேரே யல்லாமல், அத்தை நயக்க வகையறியாத பொதுமக்களுக் மகிழ்ச்சியூட்டியோரும் இருந்தனர். இ6 செப்பிடுவித்தைக்காரர், மாயவித்தைக்கா நாம் இலக்கியங்களிற் படிக்கின்ருேம் ; ( மக்களால் நன்கு நயக்கப்பட்டனர். நாட பொதுவியல் நாடகமும் (நாட்டுக் கூத்து பட்டுளது ; இஃது இதிகாச புராணங்களி களோடு நடித்துக்காட்டியது; இதனிலி யடைந்தது.
ஆடைகளும் द வேதகாலமுதல் இந்தியாவில் அணியட் உடைகளினின்றும் முற்முக வேறுபட்டை பெரும்பாலான பண்டை மக்களைப் போ களே உடலைச்சுற்றியும் தோளின் மேலும்
ணம் இடைக்கச்சொன்றையும் ஊசிகளையு

|கு இந்தியா
ப்பட்ட ஒருவகை விலங்குப் போட்டி ஏறு ன்றில் " இது பற்றிய விளக்கமான விவர வ்வேறு தழுவல் இசுப்பானியரின் காளைப் வெல்லாதவாறு அதற்குப் பல இடைஞ்சல் 1ாய்ப்பு மிகுதியாக இருந்தது. இப்போர்கள் “ன்று பயின்று வந்தன ; அன்னர் கொல் வறுங்கையோடு மன்றிற் பாய்ந்து அதனைத் அமெரிக்காவிலே குறிசுடும் மாட்டுக் குழாத் டுத்துவது போன்றது. ஆயவிசர் ஏற்றினைக் ற்குமுன் அதற்குச் சினமூட்டினருமல்லர். டர் நிறைந்ததொரு விளையாட்டென்ங்து வற்றிபெற்ற ஏருென்று தன்னைத் தழுவ க் கொம்பிலே மாலைபோற் கொண்டு நின்ற றது. ஏறுதழுவுதலை இளமகளிர் பார்த்துக் கண்ட இளைஞரையே அம்மகளிர் தங்கணவ டைப் பயின்ற ஒருவகைச் சுயம்வரம் ஆகும்) ளைஞரின் ஆண்மையைச் சோதிப்பதற்குரிய தமிழிலக்கியத்தில் இதற்குச் சான்றில்லை ச் சடங்காக விருந்ததென்பதும் பயிர்வளத் உறுதி. இதுபோன்றதொரு விளையாட்டுப் பகைச் சமயக் கொண்டாட்டத்தின் கூருகப் "ப் போன்றே, இதுவும் மத்தியத்தரைக்கடல் டு தமிழரைத் தொடர்புபடுத்திக் காட்டுகின் இந்தியாவிலே சில முல்லைநில மாக்களிடம் ருந்துவருகின்றது. கு மகிழ்ச்சியளிப்பதையே தொழிலாகக் கைக் கேளிக்கை விருந்துகளை மக்களுக்கு ம் போன்ற நன்கு வளர்ச்சியெய்திய கலை கய நாகரிகக் கலைகளின் நுணுக்கங்களே கு நகரந்தோறும் ஊர்த்ோறும் சென்று சைவாணர், பாணர், கூத்தர், வேழம்பர், ார், பாம்பாட்டிகள் போன்முேரைப் பற்றி இவர்கள் இன்றுபோலவே அன்றும் பொது கத்துறையில் வேத்தியல் நாடகம் போன்றே ) இலக்கியங்களில் ஒரோவழிக் குறிப்பிடப் லுள்ள காட்சிகளை ஆடல் பாடல் அவிநயங் ருந்தே வடமொழி நாடகமும் வளர்ச்சி
அணிகலன்களும்
பட்டுவந்த உடைகள் இக்கால இந்தியரின் பயல்ல. வெப்பமான காலநிலைகளில் வாழ்ந்த ன்றே இந்தியரும் நீண்ட ஆடைத் துண்டு வழக்கமாக அணிந்து, அவை நழுவாவண் ம் பயன்படுத்தினர். கீழுடை (பரிதானம்,

Page 321
அன்ருட வாழ்க்கை
வசனம்) வழக்கமாக இத்தகையதோர் ஆ யணிந்த இவ்வாடையை ஒரு வடத்தா இாசனை) இறுக்கிவைத்தனர். இதுபோன், (உத்தரீயம்) அமைந்தது; இது தோள்க டது. வீட்டிலிருந்த போதும் வெயில் பாலும் கைவிட்டனர்; குறிப்பாகத் தா வந்தது. பிசாவாரம் என்னும் மற்றேர் உ
யாக அணியப்பட்டது.
இஃது இன்று போலவே அன்றும் ! இருந்தது ; ஆடைகளின் அளவிலும் அ விதத்திலுமே வேறுபாடிருந்தது. சிலவேை வெறுங் கச்சையாகவே இருந்தது (ஒளி கீழுடைகள் பெரும்பாலும் அடிவரை இக்கீழுடை நுணுக்கமான பல மடிய நீண்டதோர் இடைக்கச்சில்ை இறுக்கமாய் இடைக்கச்சின் தலைப்புக்கள் உடையின் மு கின (ஒளிப்படம் XXVI அ) சில சிற்பங்க வாறு இடைக் கச்சாகவும் அமைந்து கான சேலை (சாரி) அணிவது போலத் தோளுக் சில வேளைகளில் இவ்வாடையின் தலைப்பு வேட்டி (தோத்தி) அணிவது போலப் பிற் தலையும் காண்கின்ருேம்.
இவ்வுடைகளெல்லாந் தைக்கப்படாதை இந்தியர் அறியாதிருந்தாரல்லர் , மகளிர் ( (சோளகம், கஞ்சுகம்) அணிந்தவராகச் Lju..i LXXXI). BG ஆசியாவிலிருந்து 8 வந்ததோடு காற்சட்டைகளும் இந்தியாவி, லாயினும் ஆளும் வகுப்பாரால் அணியப்ட அரசர்கள் பெரும்பாலும் காற்சட்டையண காட்டுகின்றனவாதலின் என்க (படம் 24.ட வேலைப்பாடமைந்த நீண்ட மேற்சட்டை சிறப்பாகவுரிய அடிபுதையரணங்களையும் யங்களும் தலையில்லாத கனிட்கனின் விய XXX ஆ, LXXXIII உ) இவ்வுடைகள், அணிந்த, தடித்த ஐரோப்பிய உடைகளே SRG5 வெப்பநிலையிலே உடனலத்துக்கு ஏ மேற்சட்டைகளும் காற்சட்டைகளும் அை வடமேற்குப் பகுதியிலும் பெருவழக்கா காலத்திலே தென்னிந்தியாவிற் பெண்ட பாலும் உடலோடொட்டும் மெல்லிய க
உடையை அணிந்தவராக உருப்படிவங்கள
இந்த உடைகளுக்குப் பயன்படுத்திய மாரிக்காலத்தில் மக்களனிந்த உடைகள் தோர்தம் உடலுறுப்புக்களை உள்ளவாறே களும் நூண்டுகில்களும் பயன்படுத்தப்ப

; நகரிலும் ஊரிலும் w 295
டையாகவே இருந்தது ; அரையைச் சுற்றி ல் அல்லது ஒட்டியாணத்தால் (மேகலை, ற மற்முேர் ஆடைத்துண்டு மேலுடையாக ளின்மீது சால்வை போன்று அணியப்பட் 5ாட்களிலும் இம் மேலுடையைப் பெரும் ழ்ந்த சாதியாரிடம் இவ்வழக்கம் இருந்து டையும் கூதிர்ப் பருவத்தில் ஓர் மேலங்கி
இருபாலார்க்கும் பொதுவான உடையாக மைப்பு மாதிரியிலும் அவற்றை அணிந்த ாகளிற் கீழுடை அளவில் மிகச் சிறியதாய் ப்ெபடம் LXXV) ; ஆயின் செல்வர்களின்
நீண்டிருந்தன. பழைய சிற்பங்களில் ப்புக்களை முற்புறத்தே யுடையதாகவும் ப்க் கட்டப்பட்டதாயுங் காட்டப்பட்டுளது ; மற்புறத்தே இருகாலுக்கு மிடையில் தொங் ளில் உடுத்த ஆடையின் ஒரு தலைப்பே இவ் னப்படுகின்றது; இத் தலைப்பு இக்காலத்திற் க்கு மேலாக எடுத்தும் அணியப்பட்டுளது ; இரு காலுக்கு மிடையே எடுத்து இக்கால புறத்தே கொண்டுபோய்க் கட்டப்பட்டிருத்
ாவேயாயினும், தையற்கலையை அக்கால பெரும்பாலும் இறவுக்கை அல்லது சட்டை சித்திரித்துக் காட்டப்பட்டுள்ளனர் (ஒளிப் கர், குசாணர் என்போர் படையெடுத்து ற் புகுந்தன ; இவை குத்தர் காலம் வரையி பட்டனவாதல் வேண்டும்; ஏனெனிற் குத்த சிந்திருந்தாரெனவே அவர்தம் நாயணங்கள் க்.506). குசாண மன்னர் மெத்தைத் தையல் காற்சட்டைகளையும் நடு ஆசியாவுக்கே அணிந்திருந்தாரென்பதை அவர்தம் நாண த்தகு சிலையும் காட்டுகின்றன (ஒளிப்படம் கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் முன்னுேடிகள் ப் போன்று, நூறு பாகைக்கு மேற்பட்ட ஒவ்வாதனவாய் இருந்திருத்தல் வேண்டும். னிவது இடைக்காலத்திற் காசுமீரத்திலும் யிருந்ததாகத் தோன்றுகின்றது. இடைக் ாற் றெய்வங்களும் அரசியரும் பெரும் ாற்சட்டைபோலத் தோன்றும் ඉගුඛrබාය ரிற் காட்டப்பட்டுள்ளனர்.
துணிகளும் பல்வேறு வகையின வடக்கே கம்பளித் துணிகளாலானவை; இனி, உடுத் காட்டவல்ல கண்ணுடி போன்ற பட்டுக்
ட்டுள்ளன. இவ்வாடைகள் பெரும்பாலும்

Page 322
296 வியத்த
சாயந் தோய்க்கப்பட்டவையாகவோ, துல சித்திரவேலைப்பாட்மைந்தவையாகவோ இ முள்ள ஒவியங்களாற்; புலனுகின்றது.
இந்தியாவின் பல பாகங்களிலும் கோ6 யைச் சுடாதவண்ணம் பாதுகாப்பதற்கா ஆயின், இமாலயத்திலே, நடு ஆசிய மக்கள் அடிபுதையரணங்கள் அணியப்பட்டன.
தலையிலே ஆடவர் வழக்கமாகத் த% வகையான அலங்கார அமைப்புடையதாயி காலத்திற், குறிப்பாக விழா நாட்களில், தலைக்கோலங்களை அணிந்தனர்; இவை பேர் படுமாறில்லை. ஆயின் குத்தர் காலத்திலே காடிட்ட தலையினராகவேனும், எளிய முடி வேனும் வழக்கமாகச் சித்திரித்துக் காட்ட குடுமியொன்று தவிரத் தலை முழுவதையுட குடுமி ஒருபோதுங் களையப்பட்டிலது ஏ வாகத் தமது தலைமயிரை நீளமாக வளரவி ஒரு பந்துபோலக் கூந்தலை முடிந்துவிடுவன பெரும்பாலும் அவர் இம்முடியை ஒருபட் கட்டி அழகு செய்தனர் (ஒளிப்படம் LX1 பம்ெ பின்னல், அரப்பாப் பண்பாட்டிலே குறிப்பிடப்பட்டிருப்பினும், இடைக்காலத் களிற் காணப்படவில்லை.
பண்டைக்கால இந்திய மகளிர் அணிந்த வேற்றுமையுளது. நாம் எடுத்துக் கொன ஒவியங்களிலும் சிற்பங்களிலும் அரைவன யுடனே காணப்படுகின்றனர். மறுபால், இக் கும் பெருநானுடையரென்பது உலகறிந்த கருத்தூன்றி ஆராய்ந்தவருள் ஒருவசாய இந்தியாவை வெற்றிகொள்வதற்குமுன், இ முலைகளை மூடாது பலருங் காண விட் ஆயினும் இம்முடிபு மறுக்கப்பட்டுள்ளது.
கிரேக்கர் உரோமர் என்பாரைப் போன் உருவத்தை, உண்மையான வாழ்க்கையில் மாகக் காட்டும் ஒரு கலைமரபினைப் பின்பற் கின்றது. எனினும் இம் மறுப்பு வலியுடை களையுமன்றி, உண்மை வாழ்க்கையை உருவ உரோமக் கலைஞர் தம் மகளிரை வழக்கமாக இந்தியாவிலோ, பாரூத்திலும் சாஞ்சியிலு யினும் மார்பகத்தை மறைத்தவளாகக் கா இயற்கையிலுள்ளவாறே காட்டும் புடைப் காணப்படும் மகளிருமே அவ்வாறு மார் இலக்கியங்களிலே மகளிர்தம் உட்சட்டை
காணப்படுகின்றன ; ஒரோவழி ஒவியங்கள

இந்தியா
கமான வரிகளும் கோடுகளும் பொருந்திய குந்தனவென்பது அசந்தாவிலும் பாக்கிலு
ட வெப்பத்தாற் குடெய்தும் நிலம் அடி வே செருப்புவகைகள் அணியப்பட்டன.
அணிந்த மாதிரியான கம்பளத்தாலியன்ற
ப்பாகை அணிந்திருந்தனர்; இது பல தந்தது (ஒளிப்படம் XXIII அ). பண்டைக் மகளிர் சிக்கலான அமைப்புடைய ன்ற தலைக்கோலங்கள் இஞ்ஞான்று காணப் மகளிர் வெறுந் தலையினராகவேனும், முக் போன்ற தலைக்கோலத்தை யணிந்தவராக டப்பட்டுளர், வைதிகப் பார்ப்பனர் உச்சிக் மொட்டையாக மழித்தனர்; இவ்வுச்சிக் னே வகுப்பார்களில் இருபாலாரும் பொது ட்டனர். மகளிர் தலையை வாரிப் பிடரியில் தயே பெருவழக்காகக் கொண்டிருந்தனர். நிநாடாவினலேனும் மணிமாலையினலேனுங் உ). இஞ்ஞான்று ப்ொதுவாகக் காணப் ) காணப்படுவதோடு, இலக்கியங்களிலுங் துக்கு முன்னே பொதுவாகச் சிற்பங்
ஆடையின் இயல்புபற்றி ஓரளவு கருத்து ண்ட காலப்பகுதி முழுவதிலும், மகளிர் ரக்கும் உடலை மூடாது வெறும் மேனி 5ால இந்து மகளிர் தம்முடலை மூடி மறைக் உண்மை. பண்டை இந்தியச் சிற்பங்களைக் சேமிசு பேகுசன் என்பார், இசுலாமியர் ந்து மகளிர் நாணஞ் சிறிதுமின்றித் தம் டிருந்தனரென* உறுதியாய்க் கூறினர் ;
'ற இந்திய ஓவியரும் சிற்பியரும் மகளிர் அவ்வாறில்லாதபோதும், அரை நிருவாண நிவந்தனரென்பது வலியுறுத்திக் கூறப்படு யதன்று. பழங்கதைகளையும் எழிலுருவங் ாக்கிக் காட்டியபோது பண்டைக் கிரேக்க ஆடையாற் போர்த்தே காட்டினர். ஆனல் 2ள்ள பழைய சிற்பங்களில் ஒரு பெண்ணு எப்படவில்லை ; இந்திய நகரவாழ்க்கையை ச் சித்திரங்களில், மக்கட் கூட்டங்களிற் கத்தை மறைக்காது தோன்றுகின்றனர். நச்சு) பற்றிய குறிப்புக்கள் எண்ணிறந்து லும் சிற்பங்களிலும் கச்சணிந்த மாதருங்

Page 323
அன்ருட வாழ்க்கை
காட்சியளிக்கின்றனர். ஆயின் வட சமவெ ஆண்டிற் பல மாதங்களுக்குக் காலநிலை மி: மகளிர் கச்சணிந்தமைக்கு நாணமன்றிக் கரி டைப் பழக்க வழக்கங்கள் பல, நீண்டகா6 டிலே நாயர் சாதிப் பெண்கள் அரை வை வெளியில் உலாவுவது மிக அண்மைக்காலம் தொடக்கத்திலே இந்துப் பண்பாட்டினை பொருந்தும். சில இலக்கியங்களில் மணமா6 கள் உள்ளன ; ஆயின் இவை அணிந்தோரின் தனவென்பதற்கு யாதொரு சான்றும் இல்ஃ இலக்கியத்திலே, உளம்பற்றிய நாணத்தி வேண்டப்படுவதொன்று என்னுங் கருத். பண்டை இந்தியாவில் மகளிர் தம் முயற்! அமைந்தொழுகவேண்டியவராயிருந்தனர்; பண்பு நனியுடையராய் விளங்கவேண்டுமெ6 தது). ஆயின் ஆடையின் தகுதி பற்றி அன் வழித்தோன்றல்கள் கொண்டுள்ள கருத்து. வெள்ளிடை மலை.
ஆடைகள் சிலவாகவும் எளிமை வாய் பலவாகவும் சிக்கலான அமைப்புவாய்ந்தன வதற்கு மக்கள் பொன்னையும் வெள்ளிை மணிக் கற்களையும் விரும்பியமையால் அவற மகளிர் தம் நெற்றியிலும் மயிர் வகிரிலும் இருபாலாருங் காதணிகளை அணிந்தனர்; இ கள் செய்வது போன்றே, கனத்த பெரிய அ நீண்டுவடியச் செய்தனர். வேலைப்பாடமைந் வைத்துச் செய்து முத்துவடங்கள் தொங் (மேகலை, கடிகுத்திரம், ஒட்டியாணம்) பூ6 அரப்பாப் பண்பாட்டுக் காலமுதலாகவே ெ சதங்கை வைத்திழைத்த கிண்கிணிகளும், குழாய்வடிவிற் செய்த சிலம்புகளும் போன் பெருவழக்கிலிருந்தன. பழைய தலைமுறை இல்லாவிட்டால், அதனை மானக்கேடெனக் களில் மூக்கணிகள் யாண்டுங் கூறப்படவி அன்வ காணப்படவில்லை ; இசுலாமியர் இ மூக்கணிகள் இந்திய மகளிரிடம் பெருவழ எஞ்சியிருக்குஞ் சில அணிவகைகளும், சிற் அணிகலன்களும் பண்டைக்காலத்தில் இந்தி தேர்ச்சிபெற்று விளங்கினர் என்பதைக் கா பண்டைக்கால இந்தியர், இக்கால இந்திய6 கும் வேண்டிய அணிகலன்களிற் பெரும்ப அதனையே சேமவைப்பாகக் கருதிவந்தனர் இயலாத ஏழைமக்களுமே தம் உடல் நிறைய
12-R 12935 (10163)

; நகரிலும் ஊரிலும் 297
ளிகளிலும் மலைப்பாங்கான தக்கணத்திலும் 5வுங் குளிர்ச்சியானதாயிருக்கின்றமையால், ாலநிலையே காரணமாயிருந்ததாகலாம். பண் லத்துக்கு நிலைபெற்றிருந்த மலையாள நாட் ரக்கும் ஆடையின்றி வெறும் மேனியோடு வரை இயல்பாகவிருந்தது. கிறித்து ஆழித்
ஏற்றுக்கொண்ட பாலித்தீவுக்கும் இது ன மகளிர் முக்காடிடுவது பற்றிய குறிப்புக் ன் தலையை யன்றி உடலையுமே மூடி மறைத் ல. இடைக்காலத்தின் பிற்பகுதியில் எழுந்த 'ଙt வேருக உடல் பற்றிய நாணமும் துத் தெளிவாக வெளியிடப்பட்டுள்ளது. சிகளிற் பலவகையான கட்டுப்பாடுகளுக்கு உயர் வருணத்து மகளிர் நாணமென்னும் ன எதிர்பார்க்கப்பட்டனர் (பக். 250 அடுத் ஞர் கொண்டிருந்த கருத்துக்கள் அவர்தம் க்களிற் பெரிதும் வேறுபட்டவையென்பது
ந்தனவாகவுமிருந்தாலும், அணிவகைகள் ாவாகவுமிருந்தன ; உடலை ஒப்பனை செய் பயும் கிடைக்கக்கூடிய எல்லாவகையான *றுக்கு எப்போதும் நல்ல மதிப்பிருந்தது. மணியிழைத்த அணிகளை அணிந்தனர்; Nன்றும் தமிழ் நாட்டுப் பகுதிகளிற் பெண் அணிகளைப் பூண்டு அன்னர் தங் காதுகளே த கழுத்தணிகளையும் பொன்னுல் இணைப்பு கவிடப்பட்ட அகன்ற இடுப்பணிகளையும் ண்டனர். கைவளைகளும் தோள்வளைகளும் பருவழக்காய்ப் பயின்றன; ஒலிக்குஞ் சிறு கிலுகிலுக்கும் பால்களை உள்ளே இட்டுக் ாற காலணிகள் இன்றுபோலவே அன்றும் பினரான இந்தியப் பெண்கள் மூக்கணி கருதினர்; ஆயின் பண்டை இலக்கியங் ல்லை ; சிற்பம் ஒவியம் போன்றவற்றிலும் ந்தியாவை வெற்றிகொண்டதன் பின்பே 2க்கில் வந்திருத்தல் கூடும். இஞ்ஞான்று பங்களிலும் ஓவியங்களிலுங் காணப்படும் கியப் பணித்தட்டார் தங் கலையில் மிக்க ட்டாநிற்கும் (ஒளிப்படம் LXXXI ஆ). ரைப் போன்றே தம் மனைவியர்க்கும் தமக் ாலுந் தம் பணத்தை முதலீடு செய்து, போலும். பொன்னும் மணியும் வாங்க வெள்ளியாலும் பித்தளையாலும் கண்ணுடி

Page 324
298 s வியத்த
யாஅலும் வண்ணம் பூசிய மட்கலங்களா வகுப்பாரும் இந்தியாவில் ஏராளமாகக்
மயிர் காது கழுத்து ஆகிய உறுப்புக்களை
இருபாலாரும் வண்ணப்பூச்சுக்களைப்
அரைத்துப் பெறப்பட்ட சாந்தே இவ அரக்கினலேனும் பிற சாயப்பொருள்கள இக்குழம்பினை உடல் முழுவதும் பூசினர் ; , களை எழு னர். இது வேனிற் காலத்தி என்ற நம்பிக்கை அவரிடம் இருந்தது.
விரும்பியணியப்பட்டது; இது வழக்கமாக ஒருவகைக் கருந்தாதைப் பொடியாக அ6 அழகுக்கு மேலும் கவர்ச்சியளித்ததோடு நம்பப்பட்டது. சாதிலிங்கமும் (சிந்துராம், என்னும் ஒரு மஞ்சணிறப் பொருளும் நெற் பட்டன; இத்திலகம் பெரும்பாலும் டெ இடப்பட்டது, இவ்வழக்கம் இந்திய மகளி களுக்கும், கை கால்களிலுள்ள விரல்கள உள்ளங்கால்களுக்கும் பெரும்பாலும் செ பிலே ஆடையால் மறைக்கப்படாத ப இஞ்ஞான்று இந்தியாவின் பல பகுதி குத்தும் வழக்கம் அஞ்ஞான்றிருந்ததென்
உணவும்
ஐந்தாநூற்ருண்டின் முற்பகுதியிலே ப மதிப்புக்குரிய மக்கள் யாரும் ஊனுணவு அவ்வுணவை உண்டனரெனவும் அவர் அ. கூறியிருக்கலாமாயினும், இக்காலத்தளவி களிற் பலர் மரக்கறியுணவினராக இருந்த பாடானது (புலாலுண்ணுமை) பாகியன் உயிர்க்குறுகண் செய்யாமைக் கோட்பாட் கொள்கை உபநிடத காலத்தில் நடை சமணம் என்னும் இரு சமயங்களும் இ; I FØR விலங்குகளைக் கொன்றும் உண்டும் யாவுமே படிப்படியாக மறைந்து போவத விருந்தன. அசோக மன்னன் தானே மர களைக் கொலை செய்வதை முற்முகவே தடு ஆட்சி மரக்கறியுணவுக் கொள்கையின் குறிப்பதாகவுளது. ஆயின் அர்த்தசாத்தி மாக ஏற்றுக்கொள்வதுடன், கொல்களங்க ஊனைத் தூய்மையாகப் பேணி வைத்திரு பெளத்தம், புதிய இந்து மதம் என்னுமிவ யுணவுக் கோட்பாடு நாடெங்கும் பரவிய சேர்ந்தோர் வேட்டையாடலையும் ஊனுண் திலே தந்திர மதம் வேள்விகளையும் 26733) வழக்கிற் கொணர்ந்தது. பிந்திய ஒரு

கு இந்தியா
மியன்ற நகைகளைப் பூண்டனர்; எல்லா ாணப்படும் வண்ண மலர்களால் தந் தலை அழகுபடுத்தினர்.
பயன்படுத்தினர். சந்தனக் கட்டையை ற்றுள் முதன்மை பெற்று விளங்கியது ; லேனும் பெரும்பாலும் இதற்கு நிறமூட்டி அல்லது இக்குழம்பால் உடலில் வரிக்கோலங் தோலைக் குளிர்ச்சியாக வைத்திருக்கும் அஞ்சனம் என்னும் கண்மை யாவராலும் ச் செளவிராஞ்சனம் (அந்திமனி) என்னும் சைத்துச் செய்யப்பட்டது; இது கண்ணின் , கண்ணழற்சியைத் தடுக்கவல்லதெனவும் , செவ்வரக்கும் (இலாட்சை), கோரோசனை றியில் திலகம் வைப்பதற்குப் பயன்படுத்தப் ரிதாகவும் அலங்காரமாகவும் நெற்றியிலே ரிடம் இன்றும் பயின்றுவருகின்றது. இதழ் ரின் நுனிகளுக்கும், உள்ளங்கைகளுக்கும், ம்பஞ்சிக் குழம்பு ஊட்டப்பட்டது. உடம் குதிகளில் தொய்யிலெழுதப்பட்டபோதும், 5ளிற் பெருவழக்காயிருந்துவரும் பச்சை பதற்குத் தெளிவான சான்று யாதுமில்லை.
பானமும்
ாகியன் இந்தியாவிற்கு வந்தபோது அங்கு கொண்டிலரெனவும் தாழ்ந்த சாதியினரே றிவித்துள்ளார். ஒருகால் அவர் மிகைபடக் ல் உயர் வருணங்களைச் சேர்ந்த இந்துக் னரென்பது உறுதி. மரக்கறியுணவுக் கோட் காலத்திலே பழைமைப் பண்பெய்திவிட்ட டுடன் இணைந்தே வளர்ந்து வந்துளது. இக் -முறையிலிருந்திருக்கின்றது , பெளத்தம், னை விரிவுபடுத்தியுள்ளன ; பெருந்தொகை ஆரியர் புரிந்த பெரிய வேத வேள்விகள் ற்கு இச்சமயங்களே பெரும்பாலும் ஏதுவாக க்கறியுணவை மேற்கொண்டும், பல விலங்கு 'த்தும் ஊக்கமளித்துள்ளாணுதலின், அவன் வளர்ச்சியிலே ஒரு சிறந்த திருப்பத்தைக் ரம் ஊனுண்டலை இயல்பான ஒரு வழக்க ள முறையாகக் கொண்டு நடாத்துவதற்கும் ப்பதற்கும் விதிவகுத்துளது. " மகாயான ற்றின் வளர்ச்சியுடனே உறுதியான மரக்கறி து. அக்காலத்திலும் சத்திரிய வகுப்பைச் டலையுங் கைவிடாதிருந்தனர். இடைக்காலத் ண்டலையும் புதியதொரு வடிவிலே மீண்டும் காலப்பகுதிக்குரியனவா யிருந்தபோதும்,

Page 325
அன்ருட வாழ்க்கை
மருத்துவ நூல்கள் ஊனையும் மதுவையும் பு னவாயுள்ளன ; அன்றியும் மாட்டிறைச்சி வின் பல பகுதிகளில் உயர்சாதி இந்துக் அன்றுங் கடைப்பிடித்துள்ளனர்; இன்று? இந்தியாவின் எப்பகுதியிலேனும் எப்போ வுக் கொள்கையை முற்முக ஏற்முெழுகினெ விலக்கியதோடு சில சமய நூல்கள் உள்: விலக்கியுள்ளன ; பிற்கூறிய உணவுத்தை வுள்ளன ; மற்று, இத்தடைக்கு உண்மைய வில்லை. ஆயின் சமயவொழுக்கம் வழுவாத யோரின் உணவுமுறையில் இத்தடை, மிக விளைவினை உண்டாக்கியுளதாவென்பது ஐய
சமையற்கலை (குபசாத்திரம்) பற்றிய றன ; அரசருமே இதனை இழிவாகக் கருத பற்றிய பண்டைக்கால நூலொன்றும் இன் களில் இக்கலை பற்றி வரும் பகுதிகளை நே1 துச் சமையற் கலையிலும் அதிகம் வேறுபட் காய் முதலியனவும் கறிகளாகச் சமைக்கட் முேடு உண்ணப்பட்டன , கறிசோறு ஆகிய அப்பவகைகளையும் (இக்காலத்துச் சப்பா, யேனும் தயிரையேனும் பருகினர். சமைப்பு துணைப்பொருள் நெய்யாகும்; மக்கள் ዶst யாது, அதனைத் தாராளமாகக் கறி மு: மக்கள் நெய்க்குப் பதிலாக நல்லெண்ணெ6 படுத்தினர். பழங்களும் பல்வகை இனிப்பு மக்களாற் பெரிதும் விரும்பி உட்கொள்ள படும் சிலேபி போன்ற இந்திய இனிப்புப் புகுத்தப்பட்டவையாகும்.
இக்கால இந்துமதத்தில் மதுவருந்துவது அறுத் தோன்றுகின்றது; ஒழுங்காக மதுe பழக்கவழக்கங்களே மிகுதியாகத் தழுவி உள்ளனர். மதுவருந்துவது ஒழுக்கத்துக்கு காலந்தொட்டே இருந்து வருகின்றது ; ஆ ரிடை மிக நீண்டகாலத்துக்குப் பின்பே பீது கூடாதென்னுங் கருத்தை வற்புறு: அவனுடைய கட்டளைகள் யாதுங் கூறவில் வதை ஐம்பெருங் குற்றங்களுள் ஒன்முக அசோகன் அதனை ஒழுக்கக்கேடாகக் கொ டலைப் பொறுத்தவரையிற் பெளத்த ம கண்டிப்பாக இருக்கவில்லையென்பது ெ கடிந்தொதுக்குவதாயிற்று. அறநூல்கள் பாகியன் மதிப்புக்குரிய இந்தியர் மதுவ கள்ளுண்டலும் களிமயக்கும் இலக்கியங்க?

நகரிலும் ஊரிலும் 299
ட்டாக உண்பது நல்லதென விதந்துரைப்ப புண்பதை அவை விலக்கவுமில்லை. இந்தியா கள் பலர் மரக்கறியுணவுக் கொள்கையை 7 கடைப்பிடித்து வருகின்றனர்; ஆயினும், தேனும் எல்லா மக்களும் இம்மாக்கறியுண ான்பது ஐயத்துக்கிடமானதே. ஊனுண்டலை ரி, வெங்காயம் என்பவற்றை உண்டலையும் டக்குரிய காரணங்கள் வெளிப்படையாக ான சமய ஆதாரம் ஒருபோதுமே இருக்க பார்ப்பாரின் உணவுமுறையிலன்றி, மற்றை ப் பிற்பட்ட காலம் வரை, யாதும் பெரிய த்துக்கிடமானது.
குறிப்புக்கள் பல இலக்கியங்களில் வருகின் ாது பயின்றுள்ளனர். ஆயின் சமையற்கலை ாறு எமக்குக் கிடைக்கவில்லை. இலக்கியங் ாக்க, அக்காலத்துச் சமையற்கலை இக்காலத் டதாகத் தோன்றவில்லை. இறைச்சியும் இலை பட்டு, அவித்த அல்லது பொரித்த சோற் வற்றுடன் மாவினல் தட்டையாகச் செய்த த்தி) மக்கள் அருந்தி, நீரையேனும் பாலை பதற்குப் பெரிதும் பயன்படுத்தப்பட்ட ஒரு ம் உணவை நெய்யிற் பொரித்ததோடமை தலியவற்றிலும் ஊற்றி உண்டனர். ஏழை யையேனும் கடுகெண்ணெயையேனும் பயன் ப் பண்டங்களும் இன்று போலவே அன்றும் ப்ப்ட்டன; ஆயின் இக்காலத்தில் உண்ணப்
பண்ணியங்கள் பல இசுலாமியரால் இங்குப்
இழுக்காகும் என்னுங் கொள்கை வலியுற் வருந்துவோர் பெரும்பாலும் ஐசோப்பியப் யவராகவோ, தாழ்ந்த சாதியாராகவோ மாமுனதென்னுங் கருத்து மிகப் பழைய பூயின், பார்ப்பனரல்லாத மற்றை வகுப்பா இத்தடை பரவியது. அசோகன் புலாலுண் ந்தினுணுயினும், மதுவருந்துவதைப் புற்றி லே. ஆதலின், பெளத்த மதம் மதுவருத்து வைத்து எண்ணுகின்றபோதும் (பக். 398), ண்டிலன் என்பது வெளிப்படை , மதுவுண் 5ம் அசோகனது காலத்தில் அத்துணைக் 5ளிவு ; பிற்காலத்திலே அஃது இதனைக் மதுவருந்துவதைக் கடிந்தன ; அதனற் ருந்தினரல்லர் என்று கூறினர் ; ஆயின் ரிலே-சிறப்பாகத் தமிழ் இலக்கியங்களிலே

Page 326
300 வியத்த
-அடிக்கடி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளமையால், காகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்வில்லை யென்பது தேசத்தையாண்ட குமார பாலன் என்னு வதிலும் குடிவகை உற்பத்திக்கும் விற்பனை மதுபானம் அரசாங்க வடிசாலைகளிலும் படுதல் வேண்டுமென அர்த்தசாத்திரம் に சுருக்கமான பல பாகமுறைகளையுந் தருகி பல மதுபான வகைகள் இருந்தனவென்படி பொது வழக்கில் இல்லாது போய்விட்டன கள் சில வருமாறு : மேதகம்-இது நெல்ல இது மாவாற் சமைத்து வாசனைச் சாக்கிட ஆசவம்-இது விளம்பழச் சாற்றற் செய் கரை, ஆடுகின்னுப்பாளை (மேடசிருங்கம்) வற்றைக்கொண்டு சமைத்த ஒரு பானம் , மேற்குப் பகுதியிலே திராட்சைப் பழங்களி பகுதிகளுக்குச் சிறிய அளவில் ஏற்றும தென்னை, பனை என்னும் மரங்களிலிருந்திற வான மதுபானமாக அக்காலத்தில் உண்ை திலே இதுபற்றிய குறிப்புக்கள் பாக்கவுள்ள மோரியர்கால நிலைமைகளைக் காட்டுவதா களின் விற்பனையையும் நுகர்வையுங் கட்டு ஒழுங்குற நடாத்துவதற்கும் “மதுபான யொருவர் நியமிக்கப்படல் வேண்டுமெனக் களையும் மதுக்கடைகளையும் சாலவுங் கண் வும் அந்நூல் அறிவுறுத்துகின்றது. மதுக் களைப் போதிய தளவாடங்களுடன் வசதிய வோர் அளவு கடந்து மதுவருந்துவதைத் டும். மதுவருந்துவோர் வெறிமயக்கில் யா 5rt IT- அவர்க்கு நட்ட ஈடு செய்வதோடு வேண்டுமென்றுமே அந்நூல் யோசனை கூறு வியாபாரிகள் செய்வதுபோல மதுக்கடை ை கொன்று அண்மையிற் கட்டவிடலாகாது இவ்வாற்ருல் மக்கள் " மதுக்கடைகளிற் றவ " மதுக் கடைக்கு வெளியே ’ மக்கள் ம வேண்டுமென்றும் அந்நூல் கூறுகின்றது ; பாலுங் கூடுவதுண்டாதலால் அவற்றை நன் ஒற்றர் அறிவுறுத்தப்பட்டுள்ளனர். எனவே தையும், அதனை முற்முக விலக்குதல் இயல பாகக் கட்டுப்படுத்தவேண்டுமென்பதையு தென்பது புலனுகின்றது.
பொருளியல் ܚܝܝ பண்டை இந்திய சமூகம் ஈட்டுமார்வமுள்
கூறப்பட்டுளது. ஒழுக்கத்துறையிலும் ஆ கூறிக்கொண்ட பார்ப்பனர் தமக்கு உயர்ந்

இந்தியா
இவ்விடயத்திற் சமயநூல் விதிப்பு ஒழுங் தெளிவு. 12ஆம் நூற்ருண்டிலே கூர்ச்சர ம் சமண மன்னன் தன் இராச்சியம் முழு க்கும் தடைவிதித்ததைக் காண்கின்முேம். கள்ளடுமாலைகளிலும் உற்பத்தி செய்யப் *றிவுறுத்துவதோடு, எளிதிற் புலப்படாத ன்றது ;* அவற்றை நோக்க அக்காலத்திற் புலப்படும்; அவற்றுட் சில இஞ்ஞான்று ; அர்த்தசாத்திரங் குறிப்பிடும் மதுவகை rற் சமைத்த ஒருவகைக் கள் ; பிரசன்னு-டுச் சுவையூட்டப்பட்ட ஒருவகைக் கள் ; ஒருவகை மது ; மைாேயம்-இது சருக் என்னும் செடியின் பட்டை, மிளகு ஆகிய சககாரசுரா-இது மாம்பழ மட்டு. வட லிருந்து மது வடித்து இந்தியாவின் ஏனைப் தி செய்யப்பட்டது. தென்னிந்தியாவிலே க்கிய நொதித்த சாருகிய கள்ளே பொது எப்பட்டுவந்தது ; பழந் தமிழ் இலக்கியத் Tଘot.
6த் தோன்றும் அர்த்தசாத்திரம், குடிவகை ப்படுத்துவதோடு அவற்றின் உற்பத்தியை மேற்பார்வையாளர்' என்னும் அதிகாரி கூறுகின்றது. தனிப்பட்டோரின் வடிசாலை ாடிப்பாகக் கட்டுப்படுத்தல் வேண்டுமென கடை வைத்திருப்போர் தங்கள் தாபனங் ாக வைத்திருக்குமாறும், மதுவருந்த வரு தடுக்குமாறும் அறிவுறுத்தப்படுதல் வேண் தும் நட்டத்துக்கு ஆளாவராயின், கடைக் மட்டுமன்றி, ஒரு தண்டமும் இறுத்தல் கின்றது. பெரும்பாலான பிற கீழைத்தேய வத்திருப்போர் தங்கள் கடைகளை ஒன்றுக் என்றும் அர்த்தசாத்திரம் கூறுகின்றது ; ழ்தல்' பெரும்பாலுந் தடுக்கப்படுவதாகும். ஏபானம் அருந்துவதை முற்முகத் தடுக்க மதுக்கடைகளிற் குற்றவாளிகள் பெரும் கு கண்காணித்து வருமாறு அரசனுடைய மதுவருந்துதல் ஒரு தீய பழக்கம் என்ப ாதென்பதையும், ஆனல் அதனைக் கண்டிப் ம் அர்த்தசாத்திரம் ஒப்புக்கொள்கின்ற
வாழ்க்கை
ளதொன்றன்று என்னுங் கருத்து அடிக்கடி ன்மிகத்துறையிலும் தாமே தலைவரெனக் த தவவொழுக்க இலட்சியங்களை வகுத்து

Page 327
அன்ருட வாழ்க்கை
வைத்தது உண்மையே யாயினும், செயன் கடைப்பிடிக்கப்பட்டனவல்ல. வேள்விகளை செய்யவல்லான் என்று பார்ப்பானெருவன ணுணுல் அவன் பெருந்தொகையான செல்வ ஆதரிக்கப்பட்டானுயின் உண்மையிலே பார்ப்பனர் அரசரால் தமக்கு முற்றாட்ட வருவாயைக்கொண்டு கூட்டாக வாழ்ந்தன காரம் எனப்பட்டது) ; பார்ப்பன நிலக்கி களும் உண்டு. வேதம் கற்பிக்கவோ, வே: வேறு பார்ப்பனர் அரசாங்க சேவையில் வாணிகஞ் செய்துமே செல்வராயினர். அற வதே வாழ்க்கையின் பயனென்னுங் கோட் பாட்டு முறையிலே செல்வத்துக்கு நிலை கண்டோம் (பக். 239).
பண்டை இந்திய இலக்கியங்கள் பலவ நோக்கப்பட்டிருப்பதைக் காண்கின்முேம். கருத்துப் பன்முறை கூறப்பட்டுளது ; ( நாயின் வாழ்வேயாகுமென்றும் அவ்வாழ் பட்டுள்ளன. செல்வம் வேண்டித் தேவரை திலே உள; இருக்குவேத கால முதலாக6ே விழைவது அறத்தின் பாற்பட்டதொன்றே நிறைவான நாகரிக வாழ்வு வாழ்வதற்கு தும் இருந்து வருகின்றன. துறவோர் தாமாகவே விரும்பித் தம் செல்வத்தையெல் செயலுக்காக அவர் மற்றையோராற் சால துறவினுல் தம் உயிர்க்கு உறுதி தேடிக்ெ நான்காம் உறுதிப்பொருளுமாய வீடுபேற்று வசாயிருந்தபோதும், துறவோர்தம் வா வேருனதே கொள்கை முறையான நால்வி அடுத்ததும்) இரண்டாம் நிலையிலே இல் வாய்ப்பளித்தது ; இல்வாழ்வோன் தன் கு மாறும், அதன் ஒரு பகுதியை ஐம்புலனு. மாறும் ஊக்கப்பட்டான். எனவே பண்டை மார்வமுள்ள மேலைநாட்டவர்தம் இலட் பொருளீட்டலை எவ்வாற்ருனும் விலக்கிவி விலே போகம்விரும்பிய, இன்பநாடிய ெ இருந்தனர் ; அவரோடு பொருள் வேட் செழிப்புடைய கம்மிய வகுப்பாரும் இரு என்னும் முதலிருவகுப்பாரினுங் குறைவு தக்க மதிப்புப் பெற்றே வாழ்ந்தனர்.
பண்டை இந்தியக் கைத்தொழிலானது னது பணியையே அடிப்படையாகக்கொண் குடும்பத்தவரே அவனுக்குத் துணை ெ கூலித் தொழிலாளரை வேலைக்கமர்த்திய
காலத்தில் இல்லாமற் போகவில்லை. மோ

நகரிலும் ஊரிலும் 30
முறையில் இவ்விலட்சியங்கள் எப்போதுங் யும் வீட்டுச் சடங்குகளையும் திறம்படச் உள்ளூரில் நல்ல பெயர் எடுத்துவிட்டா த்தை ஈட்டுதல் கூடும்; அவன் அரசராலும் பெருஞ் செல்வனுய்விடுவான். இத்தகைய ாக அளிக்கப்பட்ட பெரிய விளைநிலங்களின் ர் (இவ்வாறு அவர் வாழ்ந்த இடம் அக்கிர மார் பெருஞ் செல்வராக வாழ்ந்த வரலாறு ள்வி செய்யவோ போதிய பயிற்சி பெருத உயர் பதவிகளைப் பெற்றனர்; அன்றேல் ம் பொருளின்பமென்னும் மூன்றையுமெய்து பாட்டின்படி, இந்துக்களின் பொருட் பாகு யான ஒரிடமிருப்பதை நாம் முன்னர்க்
ற்றில் உலகம் செல்வரின் நிலையிலிருந்தே வறியோன் நடைப்பிணமேயாவன் என்னுங் சேவித்து உயிர்வாழவேண்டுமெனின் அது வு ஆரியருக்கு அடுக்காது என்றும் கூறப் இரந்த பாசுரங்கள் பல இருக்கு வேதத் வ சாதாரண மக்கள் பொருட் செல்வத்தை
என்னுங் கருத்தும், இவ்வுலகில் முழு அஃது இன்றியமையாததே என்னுங் கருத் பெளத்தராயினுமாக, சமணராயினுமாக, }லாம் துறந்தவராதலின் அத்தகைய அருஞ் வும் மதிக்கப்படுதற்குரியராயினர். அன்னர் கொண்டு, வாழ்க்கையின் முடிந்த பயனும் (மோட்ச) நெறியிலே நன்கு முன்னேறிய ழ்க்கை பொது மக்கள் வாழ்க்கையின் 1கை வாழ்க்கை நிலைப் பாகுபாடு (பக். 222 வாழ்வோனுக்குப் பொருளிட்டப் போதிய குடும்பச் செல்வத்தைப் பெருக்கிக்கொள்ளு லும் நுகரும் இன்பங்களிற் செலவு செய்யு - இந்தியர்தம் இலட்சியங்கள், பொருளிட்டு சியங்களை ஒருகால் ஒவ்வாதுபோனலும், டவில்லையென்பது புலனுகின்றது. இந்தியா பாழுதுபோக்குக் கலைஞர் ஒரு வகுப்பார் கையுள்ள வணிக வகுப்பாரும் செல்வச் ந்தனர்; அன்னர் பார்ப்பனர் சத்திரியர் ாக எண்ணப்பட்டபோதும், சமூகத்திலே
எல்லாக் காலத்தும் தனிப்பட்ட கம்மிய rடு அமைந்திருந்தது ; இப்பணியில் அவுன் ய்தனர்; அவ்வாறயினும், முக்கியமாகக் பெரிய உற்பத்தித் தொழிற்சாலைகளும் அக் சியர் அரசு, நூற்றல்-நெசவு வேலைக்களங்

Page 328
302 வியத்தி
களையேயன்றி (பக். 251 அடுத்ததும்),
பிற பொருள்களையும் ஆக்கிய வேலைக்கள வேலைக்களங்களிற் சம்பளம் பெற்ற கட பெரிய சுரங்கங்களும் அரசுக்கே சொந்த செய்வித்துவந்தது. ஆயின் மோரியர் க. குறைய ஓர் அரசாங்கச் சமூகவுடை!ை உற்பத்தியாளர், பாப்புநர் ஆகியோர்க்கு சிறிய அளவில் மனையிலிருந்து பணிசெய முன்னேறிப், பெரிய அளவிலே சாலப்பா செய்த தனிப்பட்ட உற்பத்தியாளர்களேட் படிக்கின்முேம். இவ்வாறே சத்தாலபுத்த6 வன் 500 குயத்தொழிற்சாலைகளையும் பல அறும், அவனுடைய கலங்களை அத்தோணிச் சென்று பரப்பினவென்றும் பழைய சமன விற் சத்தாலபுத்தன் போன்ற கைத்த்ெ போதும், பெரிய அளவிற் பரந்தவொரு ச கள் உற்பத்திசெய்யப்பட்டனவென்பது ே
கின்றது.
தனிப்பட்ட கம்மியனது அளவிலும் ப தொழில் நிறுவகமொன்றும் அக்காலத்தில் வுக் குழும்பாகும் ; தொழிலாளர் பலரை வகத்தைக் காட்டிலும் இதுவே பெரும்பா இஃது ஒருகால் இரசியாவிலே புரட்சிக் (ஆட்டெல்) ஒத்தது போலும். இத்தகைய போன்ற பெரு முயற்சிகளில் ஈடுபட்டிரு, கதைகளிலும் பிருண்டுங் குறிப்பிடப்பட்டு தோன்றுவதற்குத் துணைசெய்தன. இதன ருெருவன் அதற்கு இறக்கைகளைப் பொருத பொருத்தினன். இத்தகைய தொழிலாளர் ரேனும் ஒப்பந்தத்தை மீறுமிடத்து, இவ்: நூல்கள் விதிவகுத்துள்ளன.
கம்மியர் ஆக்கிய பொருள்களிற் பெரு வாயிலில் வைத்து நேராகவே கொள்வோரு வகைப் பணியேனுந் தொழிலேனுஞ் செய அங்காடிகளிற் செறிந்திருந்தனர்; அக்க மெல்லாம் அச்சேரியிலே அமைந்திருந்த6 அலுவலரால் ஒழுங்குசெய்யப்பட்டனவெe சாத்திரத்தால் வலியுறுத்தப்படுகின்றது. விலையைப் பேணுவதற்கு மேலுமோர் முய வாகவும் ஏராளமாகவும் இருக்கும்போது சந்தையிலே விலைக்கு வாங்கிப், பின்னர் ஆ சாலைகளிலிருந்து அதனை வெளிவிடல் ே இவ்வாறு செய்வதால் விலை இறக்கப்படும் கிடைக்கும். இக்கருத்துரை எப்போதே எமக்குத் தெளிவான சான்று யாதுமில்

5 9.5Surf
ஆயுதங்களையும் போர்ப்படைக்கு வேண்டிய ங்களையும் உடையதாய்த் திகழ்ந்தது ; அவ் மியர் வேலைக்கு அமர்த்தப்பட்டிருந்தனர். ாயிருந்தன ; அரசாங்கமே அவற்றில் Gఐడి லத்திலே பொருளாதார வொழுங்கு ஏறக் போன்றதாயிருந்தபோதும், தனிப்பட்ட ம் அது போதிய வாய்ப்பினை அளித்தது. த கம்மியரின் நிலையைக் கடந்து, பலபடி த ஒரு சந்தைக்குப் பொருள்களை உற்பத்தி பற்றி நாம் ஒரோவொருகால் நூல்களிற் ா என்னும் செல்வம்படைத்த குயவன்ெரு, தோணிகளையும் உடையவனுயிருந்தானென் ள் கங்கைப் பள்ளத்தாக்கெங்கும் கொண்டு ா நூலொன்று பகர்கின்றது"; ஒப்பீட்டள ாழில் முதலாளிகள் அரியராகவேயிருந்த ந்தைக்குப் பண்டை இந்தியாவிற் பொருள் வறுசில குறிப்புக்களாலும் வலியுறுத்தப்படு
ார்க்கப் பெரியதோர் அளவிலமைந்த கைத் இருந்தது ; இதுவே தொழிலாளர் கூட்டுற வேலைக்கமர்த்திய முயற்சித்தலைவனது நிறு ன்மையாக எங்குங் காணப்பட்டதாகலாம் ; கு முன்னிருந்த தொழிலாளர் சங்கத்தை குழும்புகள் கோவில் கட்டல், வீடு கட்டல் ந்தனவெனப் பாளிமொழியிலுள்ள சாதகக் ள்ளன. இக்குழும்புகள் தொழிற் பாகுபாடு ல், ஒருவன் அம்புத்தண்டைச் செய்ய, மற் தே, வேருெருவன் அதன் முனையைச் செய்து கூட்டுறவுக் குழும்புகளேனும் தனியுறுப்பின வாறு தண்டிக்கப்படுதல் வேண்டுமென அற
ம்பாலானவை அவர்தம் வேலைக்களங்களின் iக்கு விற்கப்பட்டன. வழக்கமாக ஒவ்வொரு தோர் தனித்தனித் தெருக்களில் அல்லது மியரின் வேலைக்களமும் கடையும் மனையு 1. மோரியர் காலத்தில் விலைகள் அங்காடி ா மெகாத்தெனிசு கூறிய சான்று அர்த்த ற்கூறிய நூல், பொருள்களின் நியாயமான ற்சியாக, முக்கியமான சாக்கு யாதும் மலி அரசாங்க அலுவலர் அதனைப் பகிரங்கச் ச்சாக்கு அருகிய காலை அரசாங்கப் பண்ட 1ண்டுமென்று ஆலோசனை கூறுகின்றது"; தோடு அரசனுக்கும் அதில் ஓர் இலாபங் லும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டதோ என்பதற்கு
ல; ஆயின், இஞ்ஞான்று உலகெங்கணும்

Page 329
ே 曹 Jታrች፻፹፭፻,
பாணி, கூர்ச்சரம், 11 ஆம்-12 ஆம் நூற்றுண்டு.
 

f'riserra.
- IJг Н. (fort, Briroda ЛГневил.
சமணக் கோயிலிற் சிற்பப்படல் மேசானு,
ரோடா, 11 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் II

Page 330
-혼
சிற்றரசன் ஒருவனுக்கு நாட்டிய நிலா ஒளிப்படம் III
 
 

Door F. Gaietz, Bahraibaiari Alftafeturn};
ரோடா, 12 ஆம் நூற்றண்டு.
Mr H. Goetz, Brod: Museum.
*
அச்சிலே, துயது. பரே டா. கி.பி. 1298.

Page 331
அன்ருட வாழ்க்கை
முக்கிய வியாபாரச் சரக்குக்களுக்கு நிலை வதற்கு ஐக்கிய நாட்டு உணவு விவசாய ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே பண்டை இந் கூறியமை வியக்கத்தக்கதே.
குழு அரசேயன்றி மற்முேர் அமைப்பும் பொ களையுங் கட்டுப்படுத்துவதற்குப் பெரிதும் எனப்பட்ட, ஒருவகையான கைத்தொழில் திலும் இடைக்காலத்திலும் நாகரிகமுற்று ஆக்கத்துக்கு இவ்வமைப்பு எத்துணைப் ப8 அது பண்டை இந்தியாவின் பொருளாதா களிலே ஒருவகையான குழுவமைப்புப் ஆனல் அவை தெளிவற்றனவாயும் உறு, பெளத்தத் திருமுறைகள் தோன்றிய கா விளங்கிய ஒவ்வொரு நகரத்திலும் குழும மங்கள் ஏறக்குறைய எல்லா வாணிகங்களை -கள்வரின் குழுமங்களைப்பற்றியுமே நாம் இக்குழுமம் கம்மியரின் கூட்டுறவுக் குழு பிழைத்த தனிப்பட்ட வேலையாளரையும் மாக விளங்கிற்று. அது வேலைபற்றியும் வே. பினர் ஆக்கிய பண்ணியங்களின் தரங்களைய தது ; அது வகுத்த பிரமாணங்கள் சட்ட அரசாங்கமும் அவற்றை ஆதரித்துப் பே வழங்கும் உரிமை பெற்றிருந்தது; இவ்வு சாதியவைபோன்றே குழும மன்றும் கட் கூடும் ; இத்தண்டனை பெற்றவொருவன் த முடியாது, இரந்தே உயிர்வாழ வேண்டிய உறுப்பினர்க்கும் அவர்தம் மனைவியர்க்குழு வைத்தனவென நாம் பெளத்த நூல்கள் விதிகள், மணமான பெண்ணுெருத்தி தன் உடன்பாடுபெருதவழிப் பிக்குணியாகச் தெனக் கூறுகின்றன. இதனுற் குழுமம் , கையை மட்டுமன்றிச் சமூக வாழ்க்கையை தமை புலனுகும். அது தன் உறுப்பினருை களுக்கும் பாதுகாப்பளித்தது ; உறுப்பினர் அளித்தது. இவ்வகையில், அதன் அதிக காலத்திருந்த சாதியவைகளின் அதிகா ஒத்திருந்தன ; இத்துறையில் ஆராய்ச்சி ( ஏற்றுக்கொள்ள மறுப்பாரெனினும் இக்கு வதற்குப் பெரிதும் துணைசெய்துள்ளன யிருக்கின்றது. ܡ
"மூப்பன்' (சியேட்டகன்; பாளியில் பட்ட முதல்வைெருவன் இக்குழுமத்துக்கு யாக மூத்த உறுப்பினர் சிலரைக்கொண்ட

நகரிலும் ஊரிலும் 305
தளம்பாத விலைகளை வரையறுத்துப் பேணு அமையம் வெளியிட்ட திட்டங்களை 2000 திய அரசியற் கொள்கையாளர் அறிந்து
மங்கள்
ருள்களின் விலைகளையும் வேலைகளின் தாங் உதவிபுரிந்தது. இதுவே குழுமம் (சிாேணி) வாணிப அமைப்பாகும். பண்டைக்காலத் விளங்கிய பிறநாடுகளின் பொருளாதார 2ணிபுரிந்ததோ, அத்துணைப் பெரும்பணியை ாத்துக்கும் புரிந்துள்ளது. வேத இலக்கியங் பற்றிய குறிப்புக்கள் காணப்படுகின்றன; கியாக நம்பமுடியாதனவாயுமுள. ஆயின், லத்தில், இந்தியாவில் முதன்மை பெற்று ங்கள் இருந்தனவென்பது உறுதி; இக்குழு "யும் கைத்தொழில்களையும் தழுவியிருந்தன கேள்விப்படுகின்ருேம். ம்புகளையும் குறித்தவொரு தொழில் செய்து ஒருங்கிணைத்து ஒரு தனிக் கூட்டுத்தாபன தனம் பற்றியும் விதிகளை வகுத்தது ; உறுப் பும் அவற்றுக்குரிய விலைகளையும் வரையறுத் டத்தின் வலிபெற்று விளங்கின; அரசனும் ாற்றினர். அது தன் உறுப்பினர்க்கு நீதி ரிமை அரசினல் ஒத்துக்கொள்ளப்பட்டது. நிக்கடங்காத உறுப்பினரை விலக்கிவிடுதல் ன் மூதாதையர் செய்த தொழிலைச் செய்ய வனவான். இத்தகைய குழும மன்றுகள் மண்டான சண்டை சச்சரவுகளைத் தீர்த்து வாமிலாக அறிகின்முேம், பெளத்த சங்க கணவனதும் அவன்றன் குழுமத்தினதும் சங்கத்திற் சேர்த்துக்கொள்ளப்படலாகா தன் உறுப்பினரின் பொருளாதார வாழ்க் 1யும் கட்டுப்படுத்தும் அதிகாரம் பெற்றிருந் டய கைம்பெண்டிர்க்கும் ஆதரவற்ற பிள்ளை நோயுற்றபோது அவர்க்குக் காப்புறுதியும் ாரங்களும் கடமைகளும் மிக வண்மைக் ங்கள் கடமைகளாகியவற்றைப் பெரிதும் செய்த ஆசிரியன்மார் சிலர் எமது முடிபை ழமங்கள் தொழிற் சாதிகள் தோன்றி வளர் என்னும் முடிபுக்கே யாம் வரல் வேண்டி
சேட்டகன்) என வழக்கமாக அழைக்கப் த் தலைமைதாங்கினன்; அவனுக்குத் துணை ஒரு சிற்றவை கடமையாற்றிவந்தது. தலே

Page 332
306 வியத்
மைப் பதவி வாழையடி வாழையென ம குழுமத்திற் செல்வம் மிக்க உறுபினருள் ஒ பெற்றன். பாளித் திருமுறைகளில் இம் புள்ளோனுகவும் பெரும்பாலும் அரண்ப அரசனுக்குமே அறிவுரை பகர்வோனுகவு யமைந்த இக்குழுமங்கள் தமக்கென ஓர் : அதற்கடையாளமாக, இடைக்கால ஐே மக்களுக்குரிய கொடி, சாமரம் * என்னும் இவையும் இவைபோன்ற பிற சின்னங்களு தால் இக்குழுமங்களுக்கு வழங்கப்பட்டன பெற்ற சமயச் சார்பான ஊர்வலங்களின் இடைக்கால ஐரோப்பியக் குழுமங்கள் யுடையவாயுமிருந்தன. இப்படைகள் உ துணையாக நின்று போர் செய்தன (பக்.
பல்வகையான சமயப் பணிகளுக்கும் இ செய்துள்ள கல்வெட்டுக்களை இந்தியாவட களுள் நாம் ஏலவே குறிப்பிட்ட மந்தே வெட்டே சாலவும் புகழ்வாய்ந்தது. இவ் இக்குழுமங்கள் கணிசமான பொருள்வள உறுப்பினரிடமிருந்து இவை ஒழுங்காக து இவ்வொப்பப்பணத்தோடு குழுமச்சட்ட குற்றப்பணமும் சேர்ந்து குழும நிதியைப் யாளரைப்போன்றும் நம்பிக்கைப் பொறு மங்கள் வைப்புப்பணங்களை ஏற்றமைக்குட குப் பணங்கொடுத்தமைக்கும் சட்டமு,ை கின்றன. அவை பெரும்பாலும் சமயச் ச பொறுப்பாளர்போலவும் கடமையாற்றின லுக்கு நந்தா விளக்கு ஏற்றவேண்டுமென் துறவியர்க்கு ஆண்டுதோறும் புதிய சீவ தன செய்து ஒரு தொகைப் பணத்தை இத்தகைய நன்கொடைகளைப் பதிவு செய் வுள. குழுமங்கள் இவ்வுடன்படிக்கைகளிe தோடு, இவற்ருல் இலாபமும் பெற்றனெ
குழுமம் ஒருமைப்பாட்டுணர்ச்சியோடு கம்மியரிலும் வணிகரிலும் சிறந்த வினை, பெற்று விளங்கினர்; அன்னர் குழுமச்சார் மாட்டார். வெவ்வேறு குழுமங்களும் வண கலாமும் விளைத்தனவென்பதைப் பல இடைக்காலத்தில் தக்கணத்திலே இத்தை மங்களின் கடமைகளும் சாதிகளின் கட பாலும் ஒத்தனவாகவே இருந்தன ; ே இடங்கைச் சாதிகளெனவும் ஒரு புதுமு
"சாமரம் என்பது வடமொழி ; இந்தியில் மயிராற் செய்யப்படும் இவ்விருது அட்டமங்க யோரால் வீசப்படுவது.

கு இந்தியா
புவழி வருவதே வழக்கமாயிருந்தது ; அக்
ருவனே வழக்கமாகத் தலைமைப் பதவியைப் மப்பன் எப்போதும் மிக்க செல்வச் செழிப் னையிற் பெருஞ் செல்வாக்குள்ளோனுகவும் > விவரிக்கப்பட்டுள்ளான். கூட்டுத்தாபனமா டலும் உயிரும் உள்ளவைபோல் இயங்கின; ாப்பாவிற்போலவே, இக்குழுமங்கள் தலை விருதுகளைத் தாமும் உடையவாயிருந்தன. ரும் சில வேளைகளில் வேந்தனது பட்டயத் ; குழுமத்தார் இவற்றை உள்ளூரில் நடை } எடுத்துச் சென்றனர். சில குழுமங்கள், போலவே, தமக்கெனக் குடிப்படைகளை ற்றவிடத்து அரசனுடைய படைகளுக்குத் 178).
க்குழுமங்கள் வழங்கிய கொடைகளைப் பதிவு ங்கலுங் காணலாம். இத்தகைய கல்வெட்டுக் சார்ப் பட்டுநெசவாளர் பொறிப்பித்த கல் வாறு பெருங் கொடைகளை வழங்குவதற்கு முடையனவாய் இருந்திருத்தல் வேண்டும். yப்பப்பணம் பெற்றன என்பதில் ஐயமில்லை ; க்தை மீறியோரிடமிருந்து அறவிடப்பட்ட பெருக்கியது. சில வேளைகளில் அவை வங்கி ப்பாளரைப்போன்றுஞ் செயலாற்றின. குழு ம், வணிகருக்கும் மற்றையோர்க்கும் வட்டிக் றயான நூல்களிற் குறிப்புக்கள் காணப்படு ார்பான தருமசானங்களுக்கு நம்பிக்கைப் . இனிச் சமயப்பற்றுமிக்கோர் ஒரு கோவி றேனும், ஒரு பெளத்த மடத்தைச் சேர்ந்த ரம் வழங்கவேண்டுமென்றேனும் ஒரு நிபந் 5 ஒரு குழுமத்துக்குக் கொடுப்பதுமுண்டு. துள்ள கல்வெட்டுக்கள் எண்ணிலடங்காதன தமது பங்கினை முறையாக நிறைவேற்றிய பன்பது தெளிவு.
செயலாற்றிவந்தமையால் அதனைச் சேர்ந்த ந்திறனுடையோர் ஓரளவு தன்மானவுணர்வு பில்லாது பிறவகையில் இதனைப் பெற்றிருக்க கக் குழும்புகளும் தம்முள் இகலிப் பூசலும் பதிவுகள் புலப்படுத்துகின்றன. குறிப்பாக, கய பூசல்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. அங்கே குழு. மைகளும் வேறுவேருக அமையாது பெரும் லும் சாதிகள், வலங்கைச்சாதிகளெனவும்
றையிற் பிரிக்கப்பட்டுமிருந்தன; இப்பிரிவும்
இது செளரி என வழங்குகின்றது ; கவரிமான் ங்களுள் ஒன்ருகும் ; இது தலைமக்களுக்கு அடி

Page 333
அன்ருட வாழ்க்கை
பல பூசல்களுக்கு ஏதுவாயிருந்தது (பக். அறுக்கு மேற்பட்ட குழுமங்கள் இருந்தன:ெ
மையாற், குழுமங்கள் சிலவேளைகளிற் முண்டாகிறது.
தொழினு
இந்தியக் கம்மியர் கையாண்ட கருவி வாய்ந்தனவாயிருந்தபோதும், எஞ்ஞான் நேர்த்திக்கும் திறமைக்கும் பாராட்ட பண்டை இந்தியர் ஆற்றிய அருஞ்செய இந்தியக் காருகர் (நூற்றற்ருெழிலும் நெ விடும் நூசைமுகந்தன்ன மெல்லிய பட்ட கூடியவராயிருந்தனர்; அத்தகைய ஆடை டுள்ளன (ஒளிப்படம் XXXVI ஆ), அல இருந்தது. பண்டைக் கிரேக்கரையும் இன மையான வனதற் கலையை வளர்த்திலர் , ! மிடத்து, வரலாற்றுக்காலத்துக்கு முன்ே யாக நல்ல வடிவமைப்போடு வனையப்பட்
மொன்றும் வரலாற்றுக்காலத்தில் வனைய
படம் 16. ஒரு தூணை வண்டியிலேற்றிச் செல் இரைச்சூர் அரணின் மதிலிலுள்ள பொறிப்பு ( இந்திய அரசாங்கத்துத் தொல்பொருளியற் றி பட்டுளது ).
* வட நாட்டுக் கருமெருகிட்ட கலம் ' 6 யின் துலக்கமுங் கெட்டியும் வாய்ந்த ெ தொரு தொழினுட்ப வெற்றியே யாகுட இந்தியரின் திறமைக்கு மோரியர் கால சான்று பகரும். இவற்றிற் பல அசோக: கின்றன; ஆனல் அவற்றை அசோகனே கூறல் முடியாது ; அசோகன் காலத்துக்கு அவையெல்லாம் வரணுசிக்குத் தென் மேற குழியிலிருந்து பெறப்பட்ட மணற்கல்லா சாஞ்சியிலிருந்து வடக்கே நேபாளத் த குறைய முப்பது தூண்கள் காணப்படுகி போதிகைகள் சிறந்த கலைப்பொலிவுடன் யரின் தொழினுட்ப வென்றிக்குச் சான்ற சிறப்புடையவாகத் தோன்றுகின்றன. ஐ
 

: நகரிலும் ஊரிலும் V 307
208). ஒரு தொழிலுக்கு ஓரிடத்திலே ஒன் வன்பது ஒசோவழிப் புதிவுசெய்யப்பட்டுள்ள பிளவுபட்டுப் பிரிந்தனவென்று நம்ப இட
ட்ப வென்றி
கள் எத்துணைப் பழைமையும் எளிமையும் றுமே அவர் செய்த வேலைகள் அவற்றின் ப்பட்டுள்ளன ; தொழினுட்பத் துறையிற் ல் பல்லாற்ருனும் போற்றத்தக்கதேயாகும். சவுத்தொழிலும் செய்யுநர்) ஓரளவு ஒளிபுக டாடைகளையும் நுண்டுகில்களையும் நெய்யக் -கள் சிற்பங்களில் தெளிவாகக் காட்டப்பட் பற்றுக்கு உரோமப் பேரரசிற் பெருமதிப்பு டக்காலச் சீனரையும் போல இந்தியர் உண் உண்மையில் அழகியற் கண்கொண்டு நோக்கு ன, வடமேற்குப் பகுதியில், எளிய மாதிரி ட மட்கலங்களுக்கு (படம் 4) ஒப்பான கல பப்படவில்லையென்றே சொல்லலாம் ; ஆயின்
శ్లేష్ یہ جھنڈا లexts స్టాగో స్టీన్గ్వే 1. K* 2ફૂ{{Bkિ. SYS
லுதல் (ஐதராபாத்திலே, இடைக்காலத் தெழுந்த ச் சித்திரமொன்றிலிருந்து படியெடுக்கப்பட்டது). ணைக்களத்தாரின் அனுமதியோடு மீள வெளியிடப்
ான வழக்கமாகக் கூறப்படும் மட்கல வகை மெருகுப் பூச்சு உண்மையில் வியக்கத்தக்க ம். பெரிய அளவிற் கல்லில் வேலை செய்த த்துக்குரிய மாபெரும் ஒற்றைக்கற்றுரண்கள் னுடைய கல்வெட்டுக்களை யுடையனவாயிருக் செய்வித்து நிறுவினனென்று உறுதியாகக் கு முன்பே சில தூண்கள் இருந்திருக்கலாம். ற்கே 25 மைல் தொலைவிலுள்ள சுனர்ப் பார்க் ால் ஆனவை. வட இந்தியாவிலே, தெற்க்ே ராயீவரையிலுள்ள பல பகுதிகளில் ஏறக் கின்றன. இவற்றின் சிற்பவேலைப்பாடமைந்த திகழ்கின்றனவேயாயினும், பண்டை இந்தி க விளங்குவதால், இத்தூண்கள் அவற்றினுஞ் ம்பது தொன் நிறையும் நாற்பதடி நீளமுங்

Page 334
308 வியத்த
கொண்ட இத்தூண்கள் தனிப் பாறைத் பட்டு, வியத்தகு முறையில் அழுத்தமும் 4 பட்டுள்ளன ; அன்றியும் அவை இப்போ மைல் துராங் கொண்டுசெல்லப்பட்டுமுள் மினுக்கிய முறையும் கொண்டுசென்ற மு வில்லை. மோரியர் காலத்துக்குப் பின், சு( பினர் மறைந்துபோக, அவர் மறைவோ விட்டாராதல் வேண்டும். பிற்காலத்துக்கு கிடைத்துள்ளபோதும், அவற்றிற் சில சிறந்த கலைநலம் வாய்ந்து திகழ்கின்ற6 கையாளுவதில் இந்தியர் மோரியர் காலத்தி வராய் மீண்டெக்காலத்திலேனும் விளங்கி
தில்லிக்கு அண்மையில் மெகரோலியிரு குன்றியதாயும் மோரியர்காலத் தூண்களே துணைத் தோற்றப்பொலிவு இல்லாததாயுமி குரியது. அது சந்திரன் என்னுமோர் அர வாசன் ஒருகால் இரண்டாம் சந்திரகுத்தகு இது முதலில் அம்பாலாவுக்கு அண்மையி இப்போது இந்தியாவில் இசுலாமியர் க. களில் ஒன்முய குதுப்பு மினுருக்கு அண்ை மேல் உயர்ந்து தோன்றும் இத்தூண் ஒ( இத்துணைப் பருமனும் நிறையுங்கொண்ட களுக்கு முன்னர் ஐரோப்பிய இரும்புத்:ெ யிருத்தல் முடியாது. மோரியர்காலத்துக் செய்யப்பட்டதென அறிதற்கு எமக்குத் இதற்கு அளப்பருங் கவனமும் உழப்புந் காய்ச்சிப் பதப்படுத்துவதற்கு மிக்க தொ மென்பது கிண்ணம். சோனுமாரியாகப் ெ இத்தூண் 1500 ஆண்டுகளுக்கு மேல் நின் காதிருப்பது பண்டை இந்தியரின் உலோக பண்டை இந்தியர் ஒருவகைத் துருவேரு மையாலே இத்தூணை இவ்வாறு செய்தன. இத்துரண் இரசாயன முறைப்படி தாய இ ஒட்சியேற்ற முறைக்கு ஒர் ஊக்கி வேண் யிருத்தலாலே இத்தூண் இத்துணைக் கால பத் திறமைக்கு இன்னுமோர் நினைவுச்சின்
வாணிகமும்
புத்தருடைய கால முதலாகவே பணப் வந்துளது ; அதற்குமுன் அத்தகைய நாணய வழக்கம் மேற்கிலிருந்தே இந்திய நிறுவுதல் இயலாது. ஆயின், இந்தியாவிே தெளிவான குறிப்புக்கள், பாரசிகத்தில் ஆ பகுதியில் தோன்றிய நூல்களிலே காணட முத்திசையுடன் முதன் முதல் நாணயத்ை

கு இந்தியா
துண்டங்களிலிருந்தே செதுக்கி யெடுக்கப் 1லக்கமுங் கொண்டு விளங்குமாறு மினுக்கப் து காணப்படும் இடங்களுக்குப் பன்னூறு ான. இத்தூண்களை உருவாக்கிய முறையும் றையும் இன்றுவரை முற்முக விளக்கப்பட னுர் மணற்கல்லில் வேலைசெய்த கம்மிய மர தி இக்கலையிரகசியத்தை இந்தியர் இழந்து குரிய அழகிய பல கல்வேலைகள் எமக்குக் மோரியர்காலக் கற்றுாண்களிலும் சாலச் ாவேயாயினும், மாபெருங் கற்பாறைகலூேக் கிற் போல அத்துணை வினைத்திறமை முற்றிய னரோவென்பது ஐயத்துக்கிடமானதே. லுள்ள இரும்புத்தூண், கலைப் பெறுமானங் ாாடு அடுத்துவைத்து நோக்கும்போது அத் ருப்பினும், அவற்றினும் விதந்து குறிப்பிடற் சனின் நினைவுக்காக நாட்டப்பட்டது; இவ் கை (ஏறத்தாழ 376-415) இருத்தல் கூடும் ; லுள்ள ஒரு குன்றில் நிறுவப்பட்டதாயினும், ட்டியெழுப்பிய மாபெரும் நினைவுச்சின்னங் மையில் நிற்கின்றது. இருபத்து மூன்றடிக்கு ரு தனி யிரும்புத் துண்டால் அமைந்தது ; தோர் இரும்புத்தூணை ஒரு நூறு ஆண்டு தாழிலாளருட் சிறந்தோர்தாமும் உருவாக்கி கற்றுாண்களைப் போலவே இதுவும் எவ்வாறு தெளிவான சான்று ஒன்றுமில்லை; ஆயின் தேவைப்பட்டிருப்பதோடு, உலோகத்தைக் ழினுட்பத் தேர்ச்சியும் தேவைப்பட்டிருக்கு பய்யும் இந்தியப் பருவக்காற்று மழையிலே றபோதும் இது சிறிதளவேனுந் துருப்பிடிக் வேலைத் திறமைக்கு மற்றுமோர் சான்ருகும். வெஃகுக் கலப்புலோகத்தைக் கண்டுபிடித்த என்று சொல்லுவது சாலாது ; ஏனெனில், இரும்பினுலே அமைந்துள்ளதாதலின் என்க. ாடும் , உலோகம் மிக்க தூய்மையுடையதா மும் பழுதுபடாது, இந்தியரின் தொழினுட் னமாக இலங்குகின்றது.
செல்வநிலையும்
பொருளாதார மென்பது இந்தியாவில் நிலவி பொருளாதாரம் இந்தியாவில் இருந்திலது. “விற் புகுந்ததென்பதை ஐயத்துக்கிடமின்றி ல நாணயப் பணம் பற்றிய மிக முற்பட்ட பூக்கிமெனியப் பேரரசு நிறுவப்பட்ட காலப் படுகின்றன; ஆக்கிமெனியப் பேரரசு அரச த அச்சிட்ட பெரிய இராச்சியமாகும்; இப்

Page 335
அன்ருட வாழ்க்கை
பேரரசு சிறிது காலம் பஞ்சாப்பையுந் னியரும் அசீரியரும் முத்திரை பொறிக்க களை வழங்கினர்; ஆயின் ஆக்கிமெனியப் டியாவிலிருந்தும் கிரேக்க நகரங்களிலிரு தழுவிக் கொண்டனர்; பிற்கூறிய இலி இரண்டொரு நூற்ருண்டாக முத்திசை இந்தியர் பாரசிகரிடமிருந்து நாணய முன் அதனைக் கண்டு பிடித்தவராதல் வேண் தகும் ஒற்றுமையை நோக்க, இந்தியர் ந. ரென்பது நம்பற்கரிதாகத் தோன்றுகின்ற மிகப் பழைய இந்திய நாணயங்கள் மியன்ற தட்டையான துண்டுகளாக இ வேனும் எடையிற் பெரும்பாலும் செம்6 துப் பொறிப்புக்கள் இல்லை; ஆயின் ப குறிகள் எப்பொருள் குறித்தன வென்ப ஆயின் இவற்றில் இந் நாணயங்களை அ ளூர் அதிகாரிகள், வணிகர் ஆகியோரின் கூடும். எழுத்துப் பொறித்த நாணயங்க இந்தியாவில் ஒழுங்காக அச்சிடப்பட6 நாணயங்கள் இருந்திருத்தல் கூடுமென் கின்றதாயினும், மிக அரிய நாணய வகை துள்ள மிகப் பழைய பொன் நாணயங்க விம கட்பைசிசு என்னும் அரசனுடைய உலோகங்களோடு, கிரேக்க-பாத்திரிய அ பயன்படுத்தியுள்ளனர்; தக்கணத்திலே பாலும் ஈயத்தாற் செய்தனர்; மேலும் . படுத்தியுள்ளனர். சிறு கொள்வனவுகளுக் காசாகக் கொடுக்கப்பட்டன; இவை பாகங்களில் ஏழை மக்களின் பிரதான
இந்துக்களின் ஆட்சியில், இந்தியாவிே போதும் வேரூன்றியதாகத் தோன்றவில் அச்சிட்ட இராச்சியங்களின் எல்லைகளுக் வங்காளத்தை ஆண்ட பால மரபினர் ே நாணயங்களை அச்சிடாது வேற்றரசுகள் நாணயங்கள் இன்று சுற்றுவதுபோல் வி நூற்ருண்டுகளுக்கு அவை வழக்கில் இரு டின் இறுதியில் எழுதப்பட்ட “பெரிப்பு எனுங் கிரேக்க நூல், அது தோன்றுவத சாப்பிலிருந்து அரசாண்ட மெனந்தர் னது இராச்சியத்திலிருந்து 500 மைல் நருமதையாற்று முகத்திலுள்ள இத்துை கிறது ) என்னுந் துறைப்பட்டினத்தில் நாட்டு நாணயங்கள் கட்டின்றி எங்கும்
*நாணயம் பற்றி மேலும் அறியவேண்டின் பிe

: நகரிலும் ஊரிலும் 309
தன் ஆட்சிக்குட்படுத்தியிருந்தது. பாபிலோ ாத (செக்கெல் என்னும்) வெள்ளி நாணயங் பேரரசர் ஆசியா மைனரைச் சேர்ந்த இலி ந்தும் முத்திரை பொறித்த நாணயங்களைத் டியாவும் கிரேக்க நகரங்களும் ஏற்கெனவே பொறித்த நாணயங்களை வழங்கியுள்ளன. றையைக் கற்றிராவிட்டால், அவர் தாமாகவே டும்; ஆயின் இவ்வுடனிகழ்ச்சிகளின் வியத் ாணய முறையைத் தாமாகவே கண்டறிந்தன
து. * வெள்ளியாலேனும் வெண்கலத்தாலேனு ருந்தன ; அவை ஒழுங்கற்ற வடிவத்தன மையாய்க் காணப்பட்டன. அவற்றில் எழுத் ல சின்னங்கள் குறிக்கப்பட்டிருந்தன; இக் து இன்னும் முடிவாகத் துணியப்பட்டிலது ; ச்சிட்ட அரசர்களின் இலச்சினைகளும், உள் கட்டுப்பாட்டுக் குறிகளும் அடங்கியிருத்தல் 5ள் கி. மு. 2 ஆம் நூற்ருண்டுகக்கு முன் வில்லை. அக்காலத்துக்கு முன்னும் பொன் பது இலக்கியச் சான்றுகளாற் பெறப்படு கள் இரண்டொன்று தவிர, எமக்குக் கிடைத் களெல்லாம் கி. பி. முதல் நூற்றண்டினனை வைகளாகவே யுள்ளன. வழக்கமான மூன்று ரசர் சிலர் நாணய மடித்தற்கு நிக்கலையும் Fாதவாகனர் தங்கள் நாணயங்களைப் பெரும் அவர் பல்வேறு கலப்புலோகங்களையும் பயன் கு வழக்கமாகப் பலகறைகளே (வாாடகம்) அண்மைக் காலம்வரை இந்தியாவின் பல நாணயமாக இருந்துவந்தன. ல சட்டமுறை நாணயம் என்ற கருத்து ஒரு ல்லை. பெரும்பாலும் நாணயங்கள் அவற்றை கப்பால் நெடுந்தொலைவிலுமே வழங்கிவந்தன. பான்ற சில சிறந்த அரசமரபினர் ஒழுங்காக வெளியிட்ட நாணயங்களை நம்பியிருந்தனர். ரைவாக அகன்று சுற்றினவல்ல ; மேலும் பல ந்திருத்தலும் கூடும். கி. பி. முதல் நூற்ருரண் og ” (Periplus of The Erythrean Sea) 5ற்கு இரு நூறமுண்டுகளுக்கு முன்னே பஞ் என்னும் அரசனுடைய நாணயங்கள், அவ தொலைவிலிருந்த பரிகசா (பிருகுகச்சம்; றப்பட்டினம் இன்று புரோச்சு என வழங்கு வழங்கின வென்று குறிப்பிடுகின்றது. வெளி புழங்கின. வட மேற்கிலே, அலெச்சாந்தரின்
ன்னிணைப்பைப் பார்க்த, பக். 647,

Page 336
310 வியத்தி
படையெழுச்சிக்கு முன்னர், அதீனியரு றைப் போல் உள்ளூரில் அச்சிட்ட போலி ஆக்கிமெனியர், செலியூக்கியர், பார்த்திய யோர் வெளியிட்ட நாணயங்களும் வெ வந்தன. தென்னிந்தியாவிலே உரோமப் கண்டெடுக்கப்பட்டுள்ளன.
காசோலைகளும் உடனுண்டியல்களும் ! அமிசங்களோடு பணநிருவாகம் செவ்வி தென்பதற்குச் சான்று யாதும் இல்லையாய இந்தியாவிற் பரந்து காணப்பட்டது , வ கிறித்து மதத்திலும் இசுலாம் மதத்திலு போன்று, இந்து மத ஒழுக்க நூலார் கடி, அடுக்காதென விலக்கப்பட்டுளது. கடன் புக்களிருப்பதைக் காண்கின்முேம் (பக். விதங்களோடு கடன், ஈடு ஆகியவற்றுக் நியாயமான வட்டி வீதம் பொதுவாக ட ஆண்டுக்கு 15 நூற்று வீதம் என்று கெ இஃது உறுதிப்படுத்திய கடன்களுக்கே முறையில் வட்டி வீதங்கள் இதனிலும் மி பிற நீதி நூலாசிரியர் சிலரும் பாதுகாப் வருணத்துக்குத்தக வேறுபட்டுச் செல்லு துள்ளனர்; பார்ப்பனர்க்கு அஃது ஆண்டு 36 நூற்று வீதமாகவும், வைசியர்க்கு 48 பூ விதமாகவும் விதிக்கப்பட்டுளது. அர்த்த தோடு’ வேறு மூன்று வட்டி விதங்களை யறுத்துச் சொல்லப்படாவிட்டாலும், வ வாணிக வீதம் மாதத்துக்கு 5 நூற்று வாணிக வீதம் மாதத்துக்கு 5 நூற்று வணிகருக்கு (தரை வழியாகச் சாத்துட 10 நூற்று வீத மாகும் , கடலிற் செல்லும் விதமாகும். ஆண்டுக்கு முறையே 60, 120 யான வட்டி வீதங்கள் பண்டை இந்திய 6 கும் அளவுகோலாக இருக்கின்றன.
கடன் படுதல் பற்றிக் கண்ணுேட்டமு5 பிற அற நூல்கள் சிலவற்றிலும் விதிக்க தொகையின் மொத்தம் முதலுக்குச் சமம படல் வேண்டும். கடன் கொடுப்போன் , விலங்குகள் போன்ற பிணை பெற்றுக் கடல் தலாகாது. மனைவியர் படுங் கடன்களுக் ஆயின் கணவருடைய கடன்களுக்கு ம வந்த நீதி நூல்கள் இப் பிரமாணங்களினி களை ஏற்பாடு செய்துள்ளன ; சில வேளை தள்ளியும் விடுகின்றன. கடன் கொடுத்ே கலாம் ; அல்லாவிட்டால் அன்னர் வேலை அடிமை கொள்ளலாம். கடன் கொடுத்தே

இந்தியா
டைய திரமங்களும் (Drachms) அவற் நாணயங்களும் வழக்கிலிருந்தன, மேலும் உரோமர், சசானியர், இசுலாமியர் ஆகி வேறு காலப்பகுதிகளில் அங்கே வழங்கி
'பராசருடைய நாணயங்கள் ஏராளமாகக்
ாணயக் கடிதங்களுமென்று இன்னுேசன்ன ப முறையில் ஒழுங்குற அமைந்திருந்த னும், கடுவட்டிவாங்கும் வழக்கம் பண்டை டிக்குப் பணங் கொடுத்தலை இடைக்காலக் ஒழுக்க நூலாசிரியன்மார் கடிந்துள்ளது தாரல்லர் ; பார்ப்பனர்க்கு மட்டுமே அஃது ாடு பற்றி இருக்கு வேதத்திலுமே குறிப் 333); பழைய தரும குத்திரங்கள் வட்டி குரிய பிரமாணங்களையும் விதித்துள்ளன ; ாதத்துக்கு 14 நூற்று வீதம், அல்லது ாடுக்கப்பட்டுளது. பிற்கால உரையாசிரியர் ஏற்புடைத்தென விளக்குகின்றனர்; நடை கக் கூடியனவாகவே இருந்தன. மனுவும்" பில்லாக் கடன்களுக்கு, கடன் படுவோரின் ம் ஒரு வட்டி விதத் திட்டத்தை வகுத் க்கு 24 நூற்று விதமாகவும், சத்திரியர்க்கு நூற்று விதமாகவும், குத்திார்க்கு 60 நூற்று சாத்திரம் “ இந்த “நியாயமான விதத் புந் தருகின்றது ; அவை திட்டமாக வரை "ணிக முயற்சிகளுக்கு வேண்டிய குறுங் விதமாகும்; காடுகளுக்கூடாகச் செல்லும் விதமாகும் ; காடுகளுக்கூடாகச் செல்லும் ன் செல்லும் வணிகர்) அது மாதத்துக்கு வணிகருக்கு அது மாதத்துக்கு 20 நூற்று , 240 நூற்று விதமாகவுள்ள, இக் கடுமை பாணிகத்தின் இலாபத்துக்கும் அபாயத்துக்
rள பிரமாணங்கள் அர்த்தசாத்திரத்திலும் பட்டுள்ளன. வட்டியாகக் கொடுக்கப்படும் "க வந்ததும், வட்டி கொடுத்தல் நிறுத்தப் ானது நயத்துக்குப் பயன்படுத்தும் சுமை கொடுக்குமிடத்து, அதற்கு வட்டி வாங்கு கு அவர்தங் கணவர் பொறுபாளராவர்; னவியர் பொறுப்பாளராகார். ஆயின் பின் ாறுந் தப்பிக் கொள்வதற்குப் பல வாசகங் ளில் அவை முந்திய விதிகளை முற்முகவே ார் கடன்பட்டோரைச் சிறையில் வைக் சய்து தங்கடனைத் தீர்க்கும்வரை அவரை rர் கடனளிகளை அவர் சென்ற விடமெல்

Page 337
அன்றட வாழ்க்கை
லாம் பின்ருெடர்ந்து சென்றனரென்றும், தற்கொலே செய்து கொண்டனரென்றும் மதத்திற் குடும்பச் சடங்குகளுக்கு உண்ட தோறும் ஏற்படுங் கருப்பினுலும், பெண் இன்னுேசன்ன பிற காரணங்களாலும் செ அறுங் கடன்பட்டுழல வேண்டியவராயிருந்த இன்று போலவே அன்றும் வன்கண்ணாா வணிகக் குழுமங்கள், வைப்பு நிதிகளே போன்று செயலாற்றின வென்பதை மு உழவர்க்கு உதவி செய்தற் பொருட்டும், த யும் நீர்ப்பாய்ச்சன் முறையை விருத்தி ே னேனும் அவனுடைய உள்ளூர் அதிகாரிே சில வேளைகளிற் பெரிய கோவில்களும் இ தென்னகத்தில் ஊர்மன்றங்கள் ஒரோ6ெ வின. ஆயினும் பண்டை இந்தியாவில் கொடுப்பதையுமே தொழிலாகக் கொண்ட -சிசேட்டின் ; பாளி-செட்டி) இருந்தனர். செட்டி யென்பான் வங்கியாளனுகவோ மட்டும் இருக்காது வழக்கமாக ஒரு வா? க்குமுன், எல்லாக்காலத்தும் இந்தியாவில் விளைவாகவே நடைபெற்றுவந்தது , பெரு கொடுப்பதோடு வேறு வகையான வரு குழுமவுறுப்பினருள் தலைமை வாய்ந்தோ, படைத்தோராயுங் காணப்படுகின்றனர். ச பயன்படுத்துவோர்க்கு நேராக விற்றனார் பாலும் இடை வியாபாரிகள் கைக்கே பே ஆகியோர்தம் வகுப்பின் வேருகப் பெரு லாகவேனும் இருந்து வந்தது. செட்டிகe வாங்கியது பற்றியும், கம்மியர் ஆக்கிய ெ கியது பற்றியும் நாம் சாதகக் கதைகளிற் இக் கம்மியர்க்கு வேலை கொடுப்போராயி சொல், செல்வமுஞ் செல்வாக்கும் படைக் மதிப்புப் பட்டத்தைக் குறித்ததாகவும் எட்டி என வழங்கியது). மன்னரால் ம விளங்கிய தலைமைச் செட்டிகளைப் பற்றிப் தைக் காண்கின்ருேம். குத்தர் ஆட்சியில் ஆய்வுரைச் சபையின் உறுப்பினனுகவும் களை ஒழுங்காகக் கொண்டு நடாத்துவத தொன்ருகும் (பக். 142).
பழைய இலக்கியங்களிலும் கல்வெட்டு சிறப்பாக உற்பத்தியாளரின் நிறுவகங்க குழுமங்களும் இருந்தன. இத்தகைய வன தக்கணத்திற் சிறப்புற்று விளங்கின; பல
*இச்சொல் * முதல்வன்’ என்னும் நேர்ே என்றும் திராவிட மொழியிற் செட்டி என்றும் இல்

: நகரிலும் ஊரிலும் 3
இறுதியில் ஆற்றமையால் அக்கடனளிகள் நாம் நூல்வாயிலாக அறிகின்ருேம். இந்து ாகும் மிகப் பெருஞ் செலவுகளாலும், காலந் மகளிர்க்குக் கொடுக்குஞ் சீதனத்தாலும், ல்வப் பேறில்லாதார் இன்று போலவே அன் தனர்; இந்தியாவிற் கடன் கொடுப்போரும் யிருந்தாராகல் வேண்டும்.
ா ஏற்றும் கடன் கொடுத்தும் வங்கிகள் Dன்னர்க் கண்டோம். கருப்புக் காலத்தில் நரிசு நிலங்களைப் பண்படுத்திப் பயிரிடுவதை செய்வதையும் ஊக்குதற் பொருட்டும் அரச பனும் உழவர்க்குக் கடன் கொடுத்தல் கூடும். இவ்வாறு வங்கிகள் போன்று செயலாற்றின. வாருகால் உழவர்க்குக் கடன் கொடுத்துத வங்கித் தொழிலேயும் வட்டிக்குப் பணங் செட்டி என்னும் வகுப்பாரும் (வடமொழி 冰
", வட்டிக்குப் பணங் கொடுப்போனுகவோ ணிகளுகவுமிருந்தான். ஐரோப்பியர் வருகை வங்கித் தொழில் வாணிகத்தின் ஒரு பக்க ரும்பாலான செட்டிகள் வட்டிக்குப் பணங் வாயினையும் உடையவராயிருந்தனர். அவர் ராயும், பெரும்பாலும் அளப்பருஞ் செல்வம் ம்மியர் பொதுவாகத் தம் பண்ணியங்களைப் ாயினும், உழவரின் மிகை விளைவுகள் பெரும் ாயின. சிறு வியாபாரிகள், திரிந்து விற்போர் வண்ணிகர் வகுப்பொன்றும் புத்தர் கால முத ள் சந்தையிலுள்ள தானியம் முழுவதையும் பாருள்களைத் தாங் கூறிய விலைக்கே வாங்கி ம் படிக்கின்ருேம்; உண்மையிற் செட்டிகளே ருந்தனர். சிலவேளைகளிற் செட்டி என்னுஞ் த வாணிகர்க்கு அரசன் வழங்கிய ஒரு நன் தோன்றுகின்றது (தமிழ்மொழியில் இஃது திக்கப்பட்டு, வேத்தவையில் இடம் பெற்று பெளத்தத் திருமுறைகள் குறிப்பிட்டிருப்ப தலைமைச் செட்டி சில வேளைகளில் உள்ளூர் விளங்கின்ை; இச்சபை உள்ளூர் அலுவல் ற்கு மாவட்ட அதிகாரிக்குத் துணைசெய்த
க்களிலும் சிரேணி எனப்பட்ட குழுமங்கள் ாாகவே தோன்றுகின்றபோதும், வணிகரின் னிகர் கூட்டுத்தாபன்ங்கள் இடைக்காலத்துத் ) நகரங்களில் அவற்றுக்குக் கிளேகள் இருந்
பொருளேயுடையது; இது வட இந்தியாவிற் சேத் ன்றும் வழங்கிவருகின்றது.

Page 338
12 வியத்த
தன. அவற்றுள் ஒன்று வீரவலஞ்சிகர் எ மக்கள் கூட்டுநிலையம்' என்று இதனைட தென்னகத்தே முதன்மை பெற்று விளங் உறுப்பினர் இருந்தனர்; ஐதராபாத்தின் திருந்த தலைமைச்சபையே இதன் அலுவ என்னும் மற்ருெரு கூட்டுநிலையம் தென் செயலாற்றியது ; இலங்கையில் இக்குழுட மன்னர்க்குக் கூலிக்குக் கொடுத்துதவின. இந்தியாவிலே பொருள்களை உற்பத்தி செய கள் நன்கு மேற்கொள்ளப்பட்டு வந்தபே காலிகமான சங்கங்களே அத்தகைய முய, இத்தகைய வணிகர் கூட்டுநிலையங்கள், எ தொகுதிக் கம்பனியை ஒத்தவையல்ல. அ வொருகாற் கூட்டுத்தாபன முயற்சிகளை ெ கஞ் செய்வது அந் நிலையங்களின் இயல்ப முயற்சிகளைப் பாதுகாத்து, முன்னேற்றி, கடமையாகும். தரை வழியாகச் சென்ற குரிய பண்டிகளையும் பொதி விலங்குகளையு ாாயினும், வணிகர் கூட்டுநிலையத்தைச் சே ஒழுங்கு செய்து கட்டுப்படுத்தி வந்தனர் படைவீரர் அச்சாத்துக்களுக்குப் பாதுகா இக் கூட்டுநிலையங்கள் இவ்வாறே உதவி பு களைப் பாதுகாப்பாகச் சேமித்து வைத்த “தொழிற்சாலைகளையும்' வைத்திருந்தனவ குச் சென்ற உறுப்பினர் உள்ளுர்க் கிளை நீ தரின் உதவியைப் பெற்றனர். கம்மியர் கு யங்களும் இன்னலுற்ற உறுப்பினரைக் ை மேலும் அவை வாணிகத்திற் கீழ்த்தாப் டெ தீய பழக்கங்கள் புகாமற்றடுத்தும், அரச6 நிதியாக இருந்து கடமையாற்றியும் வந்த6
சாத்துக்களும் வ
புத்தர் காலத்தளவில் வட இந்தியாவின் வழிகள் அமைந்திருந்தன; மோரியர் கா வழிகள் இருந்தன. இவற்றுள் முதன்மை கல்கத்தாவுக்கு அண்மையிலே கங்கையாற். என்னுந் துறைப்பட்டினத்திலிருந்து அவ்வ வாய்ந்த சம்பா நகரத்துக்குச் சென்று, அ பவற்றுக் கூடாகக் கோசாம்பிக்குச் சென்! விதிசா, உச்சயினி என்பவற்றைத் தாண்டி கச்சம் என்னுந் துறைப்பட்டினத்தை அடை லிருந்து யமுனை யாற்றின் தென்கரை வழி கிருந்து ஒரு கிளை வழி இஞ்ஞான்றுள்ள இ. யும் தாண்டி, இந்துநதி முகத்துக்கு அரு அடைந்தது. பிரதான வழி, இன்றுள்ள தி

கு இந்தியா
ன்னும் பெயருடையது : “ வாணிக மேன் ப் பொதுவகையால் மொழிபெயர்க்கலாம். கிய நகரங்கள் ஒவ்வொன்றிலும் இதற்கு தென்பாலுள்ள ஐகோள் என்னுமிடத் ல்களை நிருவகித்து வந்தது. மணிக்கிராமம் னிந்தியாவில் மட்டுமன்றி இலங்கையிலுஞ் மம் தன் விலைப் படைவீரரைச் சிங்கள து. இந்து மன்னர் ஆட்சிக் காலத்தில் ப்வதிலும் பரப்புவதிலுங் கூட்டுறவு முயற்சி ாதும், கம்மியர், வணிகர் ஆகியோரின் தற் ற்சிகளை வழக்கமாக நிறைவேற்றி வந்தனி; ாவ்வாற்ருனும் இக்காலக் கூட்டுப் பங்குத் |க் கூட்டுநிலையங்களின் உறுப்பினர் ஒரோ மேற்கொண்டிருத்தல் கூடுமாயினும், வாணி ான கடமையன்று ; மற்று, உறுப்பினர்தம் ஒழுங்கு படுத்துவதே அவற்றின் தலையாய
சாத்துக்களில் தனித்தனி வணிகர் தமக் ம் நடத்திக் கொண்டு கூட்டமாகச் சென்று ர்ந்த அலுவலரே அத்தகைய சாத்துக்களை ; மேலும் கூட்டுநிலையத்துக்குரிய விலைப் "ப்பும் அளித்தனர். கடல் வணிகத்துக்கும் ரிந்தன ; உறுப்பினர் தம்முடைய சரக்குக் ற் பொருட்டு அவை பண்டசாலைகளையும் ாகலாம். முன்சென்றிராத புது நகரங்களுக் லையங்களிற் கடமையாற்றிய உத்தியோகத் குழுமங்கள் போன்றே வணிகர் கூட்டுநிலை கதூக்கி விட்டன வென்பதில் ஐயமில்லை; பாருள்களைக் கலத்தல், கீழறுத்தல் முதலிய னது அவையிலே உறுப்பினர்க்குரிய பிரதி
ზF.
ாணிக வழிகளும்
பெரும்பாக மெங்கும் நிலையான வாணிக லத்தளவில் தென்னகத்திலும் இத்தகைய பெற்று விளங்கிய ஒரு வழி, இன்றுள்ள று முகத்தில் அமைந்திருந்த தாமிரலித்தி ாற்று வழியே மேற் பக்கமாகப் பழைமை ங்கிருந்து பாடலிபுத்திரம், வாரணுசி என் றது ; கோசாம்பியிலிருந்து ஒரு கிளைவழி , நருமதை யாற்று முகத்திருந்த பிருகு டந்தது. மூலப் பெருந் தெரு கோசாம்பியி யாக வட மதுரைக்குச் சென்றது ; அங் ராசத்தானத்தையும் தார்ப் பாலைநிலத்தை ]கிலிருந்த பதலம் என்னும் துறையை கில்லிக் கருகாகச் சென்று, சாகலத்தின்

Page 339
அன்ருட வாழ்க்கை
{சியால் கோட்டின் ?) வழியாகப் பஞ்சா மேற்கிலுள்ள தட்சசீலம் என்னும் நகள் தாக்கு வழியாக நடு ஆசியாவுக்குச் சென் கும் வடபாலிருந்த பெரு நகரங்களை நாெ யோடு இணைத்து வைத்தன ; பல நூற்ரு தப்பட்டுவந்த இப் பெருவழியின் போக் இதுவே எஞ்ஞான்றும் வட இந்தியாவின் மோரியப் பேரரசர் இப் பெருவழியில் ை கள் சாவடிகள் ஆகியவற்றை ஒழுங்காக பேணி வந்தனர்.
தென்முகமாகச் சென்ற பிரதான வழி தக்கணத்திலே கிறித்துவூழித் தொடக்கத் சின் தலைநகராய் விழங்கிய பிரதிட்டால் மேட்டுநிலத்தைக் கடந்து, கிருட்டினை ய னிந்தியாவிற் சிறப்புற்று விளங்கிய க பெரு நகரங்களுக் கேகியது. கிறித்துவூழ பழைய வழியிலிருந்து வலைப் பின்னல் தென்னகத்தே சிறப்புற்றுத் திகழ்ந்த ந வடக்குக்கும் தெற்குக்கும் கிழக்கு வ நெருங்கியதாகவோ, அடிக்கடி நிகழ்ந்த ெ ஆயின் பாடலிபுத்திரத்திலிருந்து ஒரிசாலி துக்கு முன்னரே இருந்திருத்தல் வேண்( குழப்பம் மிக்கிருந்த காலங்களில், நடு இ வாழ்ந்த கொடுங் காடுகள் அவ்வழிப் டே தன. இதனுற் குத்தர் காலம் வரையேனு விளங்கிற்று.
இத் தெருக்கள் சென்ற வழியிற் குறு பாலங்கள் இருக்கவில்லை; இந்தியரின் எ வளர்ச்சியடைந்திருந்தத”யினும், பெரிய யில் அவர் ஒருபோதும் (தர்ச்சி பெற்றி மிக முக்கியமான ஆற்றுக் கடவை யொ? இருந்தது; மோரியர் காலத்தில் அரசே வந்தது.
17 ஆம் நூற்றண்டில் முகலாயப் பேர! இந்தியத் தெருக்களின் சீர்கெட்ட நில்ை ஐரோப்பியத் தெருக்களே இழிந்த நிலை யுமே இல் விந்தியத் தெருக்கள் ஆற்றவுஞ் அமைப்பதில் இந்தியர் ஒருபோதுமே ஆயினும் அசோகனுடைய கல்வெட்டுக் காணப்படுங் குறிப்புக்கள், ஊக்கமிக்க பேணப்பட்டன்வெனக் காட்டாநிற்கின்ற களே முந்திய காலத்திலு மிருந்தனெ காலத்தே அரசுபாயம் நுதலியெழுந்த சு நாற்பத்தைந்தடி அகல முடையனவாயு முடையனவாயும் இருமருங்கும் வடிகாடி ஒழுங்காகப் பாற்கல்லிட்டுப் பழுது பார்

: நகரிலும் ஊரிலும் 313
ப்பிலுள்ள ஐந்து நதிகளையுங் கடந்து, at }ரயடைந்து, அங்கிருந்து காபுற் பள்ளத் rறது. கங்கை யாற்றுக்கும் யமுனையாற்றுக் டாப்பிய கிளைப் பாதைகள் மூலப் பெருவழி ண்டுக் காலமாக வாணிகராற் பயன் படுத் குச் சற்றே மாற்ற மடைந்துளதாயினும், பிரதான நாடி நரம்பாக இருந்து வந்தது. மற் கற்களை நாட்டியும், ஆங்காங்கே கிணறு அமைத்தும் மிக்க கவனமெடுத்து இதனைப்
உச்சயினி நகரத்திலிருந்து, வடமேற்குத் துக்கு முன்பின்னுகச் சாதவாகனப் பேரா ாத்துக்குச் சென்று, அங்கிருந்து தக்கண 1ாற்றின் கீழ்ப்பாகத்தை யடைந்து, தென் ாஞ்சி (காஞ்சிபுரம்), மதுரை யென்னும் இத் தொடக்கத்தை யடுத்த காலத்தில் இப் போலப் பற்பல விதிகள் விருத்தியாகித் கரங்களை யெல்லாம் இணைத்து வைத்தன. மித் தொடர்பு தொடக்கத்தே அத்துணை தான்முகவோ இருந்ததாகத் தோன்றவில்லை. புக்குச் சென்ற பாதைகள் மோரியர் காலத் டும். மோரியர்க்குப் பின், அமைதி குன்றிக் இந்தியாவிலே நாகரிகமற்ற முரட்டு மாக்கள் பாக்குவரவு நிகழ்வதற்குத் தடையாகவிருந் ம் மேற்கு வழியே மிக்க முதன்மை பெற்று
க்காகக் கிடந்த பெரிய ஆறுகளுக்கு மேற் ந்திரவியலறிவு பல வகையில் வியக்கத்தக்க தோர் ஆற்றுக்குமேற் பர்லமமைக்கும் கலை ருக்கவில்லை என்றே சொல்லலாம். ஆயினும் வ்வொன்றிலும் ஒழுங்கான பாதைச் சேவை
இப்பாதைச் சேவைகளை ஒழுங்கு படுத்தி
"சைப் பார்வையிடுதற்கு வந்த ஐரோப்பியர் யைக் கண்டு திகிலுற்றனர்; அக்காலத்து பில் இருந்தன ; அவற்றேடு ஒப்பிட்ட வழி சீர் கெட்ட நிலையில் இருந்தன. தெருக்களை உரோமருக்கு ஈடானவராக இருக்கவில்லை; களிலும் அர்த்தசாத்திரத்திலும் பிருரண்டுங் அரசனின் ஆட்சியிலே தெருக்கள் நன்கு ன. ஆதலால் முகலாயர் காலத்து நிலைமை வனக் கொள்வது பொருந்தாது. இடைக் க்கிரநீதி என்னும் நூல், பெருந் தெருக்கள் ம் ஆமை முதுகுபோல் நடுமிதந்த தோற்ற அடையனவாயும் இருந்தனவென்றும், அவை க்கப்பட்டன வென்றுங் கூறுகின்றது."

Page 340
34 வியத்த
கார் காலத்திலே (இது பருமட்டாக தெருக்கள் கடத்தற்கரியனவாயிருந்தன களும் கடத்தற்கரியனவாயிருந்தன. இத நின்றுவிடும்; இந்தியா வடங்கலும் ஒவ்ெ தாமும் மழைக்காலம் முடியும்வரை, கே புரவலரின் புறமனையிலேனும், ஊருக்கருகி. மற்றைக் காலங்களில், சிறப்பாகக் குளிர்ச் வட இந்தியாவின் வானிலை இங்கிலாந்திே கூற்றை ஒத்து விளங்கும்) கடகடவென ( யும், எருது, கழுதை, கோவேறுகழுதை விலங்குகளையுங் கொண்ட நெடுஞ் சாத்து யாகப் போக்குவரவு செய்தன.
வணிகச் சாத்துக்களுக்கு இத் தெருக்க மையங்களை இணைத்த வாணிக வழிகளி கொடிய தொல்குல மாக்கள் உறைந்த குன் ஆறலைப்பதையே தொழிலாகக் கொண்ட6 துச் குறையாடுவதற்கு வழிமேல் விழி ன தனியூர்களும் பல இருந்தன. புலிகள், யா? களாலும் இடர்கள் நேர்ந்தன. இவற்றுட் எடுத்துக் கூறத்தக்கது. இனி நாட்டிலே ஆ வழிப்போக்கரை வருத்துங் கொடிய பேய பெற்றிருந்தன. இத்தகைய இடர் நிறைந் வதை விரும்பாது கூட்டமாகச் செல்வை துணைப் பெரிய தொரு சாத்தாகச் சென்ற முேம், சாத்துக்களுக்குத் துணைப் போவ.ை களைப் பற்றிப் பாளி இலக்கியங்கள் பகருகி குத் துணையாகச் சென்று சாத்துக்களுக்கு சாத்துக்கள் சென்ற விடத் தெல்லாம் இத் காப்பு வழங்கியுள்ளனர் போலும் , அல் தாபனங்கள் தங்கள் சொந்தக் காவலரை காவலர் வழித் துணையாய்ச் சென்றிருத்தல் அந்தபாலர் (பக். 150) என்பாரின் கட6 அறிவுரைகளில் ஏதாயினும் உண்மையிருக் பாதுகாப்பதற்குப் பெரிதும் முயன்றுள்ள வேறு பல அரச மரபுகளுக்கும் இஃதொக் கள்வரால் இடையூறு நேர்ந்ததென்பதற்கு அன்றியும் நெடுந்தொலை வாணிக முயற்சிக் அர்த்தசாத்திரம் மிகக் கடுமையான வ வுண்மை வலியுறுகின்றது.
சாத்துத் தலைவன் (சார்த்தவாகன்) வ வாய்ந்து விளங்கிய ஒருவனவன். ஓரிடத்தி தலைவன் மாவட்டி மன்றத்திற் சிறந்தவோ வங்காளத்திற் கிடைத்த குத்த மன்னரின் கின்றது. சாத்து வாணிகத்தோடு தொடர் (பாளி தலநியாமகன்) ஆவன்; அத்தன

த இந்தியா
ஐரோப்பியக் கோடையை ஒத்தது) இத் அவ்வாறே வெள்ளப் பெருக்கால் ஆறு }ல் எல்லப் போக்குவரவும் இப்பருவத்தில் பாரு கோயிலாகச் சுற்றி வந்த துறவியர் ாயிற் சுற்றெல்லைகளிலேனும், அவருடைய yள்ள குகையிலேனும் தங்கிவிடுவர். ஆயின் சியும் ஒளியுங் குலவும் மாரியில் (இப்போது 0 மழையில்லாத ஒரு மே மாதத்தின் பிற். மழக்கமிட்டுச் செல்லும் மாட்டு வண்டிகளை ஒட்டகம் முதலிய எண்ணற்ற பொதி $கள் புழுதி நிறைந்த இத்தெருக்கள் வழி
இடர் நிறைந்தன வாயிருந்தன. நாகரிக ற் பல, அடர்ந்த காடுகளுக் கூடாகவும், அறுகளுக்கு மேலாகவுஞ் சென்றன. மேலும், பரும் எக்காலத்தும் வணிகரை வழிமறித் வத்திருப்பவருமான கள்வர்கள் வாழ்ந்த னகள், பாம்புகள் போன்ற காட்டு விலங்கு பாம்புகளால் உண்டான தீங்கு சிறப்பாக ள்வழக்கம் அருகிய தொலைவான பகுதிகள் ப் பிசாசுகளின் உறைவிட மெனப் பெயர் த வழிகளிலே வணிகர் தனித்துச் செல் தயே விரும்பினர் : 500 பேர் கூடி அத் னர் என்றுமே நாம் நூல்களிற் காண்கின் தயே தொழிலாகவுடைய காவலர் கூட்டங் கின்றன ; இக் காவலர் குறித்த ஒரு வழிக் ப் பாதுகாப்பளித்தனர்; வாணிகங் கருதிச் தகைய வழித்துணைவர் ஒழுங்காகப் பாது 1வாறில்லாவிட்டாலும் வணிகர் கூட்டுத்
ஏற்பாடு செய்யாவிடத்திலாயினும் இக்
வேண்டும். மைகள் பற்றி அர்த்தசாத்திரம் கூறியுள்ள குமாயின், மோரிய மன்னர் தெருக்களைப் எரென்பது பெறப்படும் ; சிறப்பு வாய்ந்த கும். ஆயினும் வணிகச் சாத்துக்களுக்குக் ப் பல கதைகள் சான்று பகர்கின்றன; ளுக்காகக் கொடுக்கப்படும் கடன்களுக்கு
ட்டிவீதத்தை அனுமதிப்பதனுலும் இவ்
Eகச் சமுதாயத்திற் சாலவுஞ் சிறப்பு முதன்மை வாய்ந்து விளங்கிய சாத்துத் 'டம் பெற்றிருத்தலுமுண்டு என்பது வட செப்பேடுகளால் (பக். 142) தெரியவரு புபட்ட மற்ருெரு தோன்றல் நிலவலவன் 6யான் ஒருவன் இருந்தானென்பதற்குப்

Page 341
அன்ருட வாழ்க்கை
பாளி இலக்கியங்கள் சான்று பகர்கின்ற6 கூடாகவும் பாழ்நிலங்கட் கூடாகவும் வி3 சென்முன்.
பெரியவுஞ் சிறியவுமான மரக்கலங்க கொண்டு செல்வதற்குப் பெரு நதிகள் பய யின் நாடியாய் விளங்கிய கங்கையே இத்த யன்றி இந்துநதியும் தக்கணத்தின் நதிகளு தரை வழிகளைப் போன்றே இந்நதி வ ஆற்றுக் கொள்ளைக்காரர் ஏராளமாக இ களும் வேறு சிலவற்றில் அமிழ்ந்திய ட பெருங் கேடு விளைத்தன.
போகப் பொருள்களே நெடுந்தொலை
அமைந்தன ; தென்னகத்திலிருந்து வாசஃ ஆகியனவும் வங்காளம், வாரணுசி யென்ஓ னவும் குன்றுகளிலிருந்து கத்துரி, குங்கு நெடுங்தொலை வாணிகத்தில் இடம் பெற்ற பொருள்கள் இவை மட்டுமே யல்ல; புல செய்ய வேண்டியிருந்தன. இந்தியாவில் இ பீகாசேயாகும். பழங் காலத்திலே மகதந இராஞ்சியைச் சூழ இரும்பு விளைந்த ப யைக் கட்டுப்படுத்தியமையும் சிறந்தவோ தக்கணத்தின் பல பகுதிகளிலும் இராசத் மறுத்தெடுத்து உருக்கப்பட்டது. வெப்பக் மையாது வேண்டப்படும் உப்பு, கடற்கள் உப்பு மலைத் தொடரிற் போன்று இந்துப் தும் இறக்குமதி செய்யப்பட்டது. சில உ கத்துக்குரிய சரக்குக்களா யிருந்தன. க தேசங்களுக்கும் வறண்ட பிரதேசங்களுக் வடமேற்கிற் சில பகுதிகளில் அரிசி ஒரு ே
கடல் வாணிகமும் கட
இருக்குவேத கால ஆரியர் கடலை அ தளவில் உடல்வலி படைத்த கடலோடிகc யாகச் சுற்றி வந்துள்ளாராதல் வேண்டுப வோடும் இந்தோனேசியத் தீவுகளோடுட ப்டுத்தியுள்ளாரெனவுங் கருத இடமுண்டு நூற்றண்டுகளிற் கடல் வாணிகம், சிறட விளங்கியது ; மேற்கிலே உரோமப் பேரா பெருந் தொகையாக வேண்டிநின்றது. நாட்டு வாணிகம் ஓரளவு குன்றுவதாயிற். தனர்; இடைக்காலத்தில் ஐரோப்பியரி தவே, மறுபடியும் இவ்வாணிகம் படிப்ப காலத்துக்கு முன்னே தென்னிந்தியாவுக் ஏற்பட்டிருந்தது ; மேற்கு நாட்டோடு ( சீனத்தோடு செப்த வாணிகம் வளர்வதா

; நகரிலும் ஊரிலும் 35
ா , இவன் சாத்துக்களைப் பாலை நிலங்கட் ண்மீன்களின் துணை கொண்டு வழிகாட்டிச்
ளிற் பண்டங்களையும் பிரயாணிகளையுங் ன்பட்டன. வட இந்தியப் பெருஞ் சமவெளி கைய நதிகளுட் சிறப்புமிக்கது ; கங்கையே ம் சிறந்த வாணிக வழிகளாகத் திகழ்ந்தன. ழிகளும் இடர் நிறைந்தனவாயிருந்தன; நந்தனர்; சில ஆறுகளில் மணன் மேடை ாறைகளு மிருந்து கப்பலோட்டிகளுக்குப்
வாணிகத்திற்குரிய முக்கியமான சரக்காக ாச் சரக்குக்கள், சந்தனமரம், பொன், மணி வமிடங்களிலிருந்து பட்டு, நூண்டுகில் ஆகிய குமப்பூ, கவரி மயிர் ஆகியனவும் இவ்வாறு ன. சாத்துக்கள் கொண்டு சென்ற வாணிகப் பிரதேசங்கள் உலோகங்களை இறக்குமதி ரும்பு சிறப்பாகப் பெறப்பட்ட பகுதி தென் ாடு ஆதிக்கம் பெற்ருேங்கியதற்கு, இக்கால குதிகளிலிருந்து கங்கைக்குச் சென்ற வழி ர் ஏதுவாக இருந்திருத்தல் கூடும். செம்பு, தானிலும் மேற்கு இமாலயத்திலும் சுரங்க காலநிலையுடைய ஒரு நாட்டுக்கு இன்றிய ரைப் பகுதிகளிலிருந்தும் பஞ்சாப்பிலுள்ள புப் படிவுகளுள்ள பல்வேறு பகுதிகளிலிருந் ணவுப் பொருள்களும் நெடுந்தொலை வாணி ரும்பு வளர முடியாத குளிர்ச்சி மிக்க பிர க்கும் வெல்லம் கொண்டு செல்லப்பட்டது;
பாக உணவாக இறக்குமதி செய்யப்பட்டது.
ல் கடந்த தொடர்புகளும்
றிந்திருந்தாரோ, இல்லையோ, புத்தர் காலத் 7 இந்தியத் துணைக்கண்டத்தைக் கடல்வழி ; அன்றியும் அவர் பேமாவோடும் மலாயா
முதன்முறையாகத் தொடர்புகளை ஏற் கிறித்துவூழித் தொடக்கத்தையடுத்துள்ள பாக மேற்கு நாடுகளோடு, செழிப்புற்று சு கிழககு நாட்டுப் போகப் பொருள்களைப் ரோமப் பேரரசின் வீழ்ச்சியோடு மேற்கு று ; ஆயினும் அராபியர் அதனைப் பேணி வந் * பொருளியல் வர்ழ்க்கைநிலை உயர்வெய் டயாக வளர்ச்சி யெய்துவதாயிற்று. குத்தர் கும் சினத்துக்கும் கடல் வழித் தொடர்பு சய்துவந்த வாணிகம் விழ்ச்சியடைதலும் பிற்று. சீனர் இந்திய வாசனைச் சரக்குக்களை

Page 342
36 வியத்த
யும் அணிகலன்களையும் நறுமணப் பொ பொருள்களையும் விரும்பி இறக்குமதி தொடர்ந்து நடைபெற்று வந்துளது.
அளவு கடந்த ஆர்வத்தால் இந்திய கடலோடிகள் ஆற்றிய அருஞ் செயல்களை கலாம். ஆயின் இந்தியர் இத்துறையில் ஈ சார் நாடுகளில் வாழ்ந்த வேறு சில பண் இந்தியாவிலிருந்து ஏற்றுமதி செய்யப்ப லானவை வேற்று நாடார்தங் கலங்களிே பிரயாணிகளைக் கொண்டு சென்ற கப்பல்க கின்றனவேனும் இஃதொரு மிகைக் கூற்மு. வாணிகத்தைப் பற்றித் திருத்தமான சில என்பார் அறிந்த மிகப் பெரிய இந்தியக் தைந்து தொன் எடையுடையதாகவே யி என்பார் இலங்கையிலிருந்து சாவகத்துக்கு 200 பேரை ஏற்றிச் சென்றதென அவர் மையை மறைத்துப் பொய் சொல்ல வேை அக்கால இந்தியக்கப்பலைப் பற்றிக் கூறியு படி 200 பேரே அக்கால இந்தியக் கப்பலெ மிகள் ஆகியோரின் மிகக் கூடிய தொகை சில கப்பற் படங்கள் எமக்குக் கிடைத்து அத்துணைப் பருமனுடையவாயிருந்தன ெ ஒவியத்திற் காணப்படுங் கப்பலொன்று கின்றது (படம் 17) ; சாவகத்திற் பாராபுது கோவிலின் போதிகைச் சிற்பங்களில் உண் திரித்துக் காட்டப்பட்டிருக்குங் கப்பல்கெ இவற்றில் மிகப் பெரிய கப்பல் பதினைவர் பு கப்பல்களெல்லாம், இஞ்ஞான்று தென்னிந் மீன்பிடிவள்ளங்கள் போன்று, சமநிலைகா பெருந் துடுப்புக்களாற் செலுத்தப்பட்டன காலப்பகுதியிற் சுக்கான் வழங்கவில்லை.
பண்டை இந்தியக் கப்பல்களின் மரங்க தப்படாமல் வழக்கமாகக் கயிற்றினுல் வர் கப்பல்கள் காந்தப் பாறைகளிற் போய் யான ஓர் அச்சமிருந்தமையாலே பண்டை மரங்களை ஆணியறைந்து பொருத்தும் ( தெரிந்திருந்த தென்பது தெளிவு. உண்.ை வரிந்து கட்டப்பட்ட மரங்கள் ஆணியை வாய்ந்தன வாதலின், அவை பருவக்காற்ற இந்து சமுத்திரத்திலுள்ள பல முருகைக் வல்லனவாயிருந்தன வெனலாம்.
பழைய சாதகக் கதையொன்று" பிருகு (இது பாபிலோனுகவே இருத்தல் வேண் சென்றனவெனக் கூறுகின்றது. பாளி ெ

கு இந்தியா
ருள்களையும் இன்னோன்ன பிற போகப் செய்தனர்; இவ்வாணிகம் இன்றுவரை
ஆராய்ச்சியறிஞர் சிலர் பண்டை இந்தியக் ஒருகால் வரம்பிகந்து பாராட்டியுள்ளாரா ட்டிய வெற்றிகள், வைக்கிங்குகளோ, கடல் டை மக்களோ ஈட்டிய வெற்றிக்கு ஈடாகா. ட்ட வாணிகப் பொருள்களிற் பெரும்பா லே கொண்டு செல்லப்பட்டன; ஒராயிரம் ளப் பற்றி இந்திய இலக்கியங்கள் குறிப்பிடு 5வே தோன்றுகின்றது. இந்து சமுத்திரத்து செய்திகளைப் பெற்றிருந்தவரான பிளினி கப்பல் 3,000 அம்பொரே அல்லது எழுபத் ருந்தது. 5 ஆம் நூற்றண்டிற் பாகியன் க் கப்பலிற் சென்ருர் , அவர் சென்ற கப்பல் கூறியுள்ளார்; இவ்விடயத்தில் அவர் உண் ாடிய காரணம் யாது மின்மையால் அவர் ள்ள சான்று நம்பத்தக்கதே. இச்சான்றின் ான்று கொண்டுசென்ற பிரயாணிகள் மாலு யென நம்பலாம். இக்காலப் பகுதிக்குரிய 1ள்ளன ; அவற்றை நோக்க, அக்கப்பல்கள் வன்பது தோன்றவில்லை ; ஆயின் அசந்தா மூன்று பாய்மரங்களை யுடையதாக விருக் ார் என்னுமிடத்திலுள்ள பெரிய பெளத்தக் மையியல்பு விளங்குமாறு வீறு பெறச் சித் ளல்லாம் உருவிற் சிறியனவாகவேயுள்ளன : ஆட்களை மட்டுமே கொண்டதாகவுளது. இக் தியாவிலும் இலங்கையிலும் காணப்படும் க்கும் புறச் சட்டங்களை யுடையனவாயும்,
வாயுந் தோன்றுகின்றன ; நாம் ஆராயும்
ள் ஆணியறைந்தோ, தறைந்தோ பொருத் 7ந்தே கட்டப்பட்டன , ஆணியறைந்தாற் மோதிவிடும் என்னுங் கற்பனைமரத்திரை
இந்தியர் இவ்வாறு செய்தனர் , கப்பலின் முறை இடைக்காலத்தில் இந்தியருக்குத் மயிற் கயிற்றினுற் றைக்கப்பட்ட அல்லது றந்தவற்றினும் மிக்க அதைப்புச் சத்தி 1க் காலத்திலுண்டாகுங் கடும் புயலுக்கும்
கற்பார்களுக்கும் நன்கனம் ஈடுகொடுக்க
}கச்சம் என்னுந் துறையிலிருந்து பவேரு டும்) என்னுமோரிடத்துக்குக் கப்பல்கள்
மாழியிலுள்ள 'மிலிந்தன் வினுக்கள்”

Page 343
அன்ருட வாழ்க்கை
(மிலிந்த பிரச்சினை) என்னும் நூல் (இது வாணிகனுெருவன் அலச்சாந்திரியாவுக்கே சீனத்துக்கேனும் கப்பலிற் செல்லலாம் ( 7 ஆம் நூற்ருரண்டுக்குரிய கதையொன்று வாழ் தீவுக்குக்’ கடல்வழியாகச் சென்ரு பிட்ட தீவு மடகாசுக்காராக, அல்லது திண்ணம். இப்பதிவுகள் யாவும் இந்திய காட்டாநிற்கின்றன.
பண்டை இந்தியாவிற் சிறப்புற்று விள குக் கரையிலே இருந்தன. அவற்றுட் பி பட்டுள்ளது ; சுபாசம் என்னுந்துறை இ திருந்தது; புதலம் என்பது இந்து நதிக் ந்து கி. பி. முதல் நூற்ருண்டுவரை கப் கும் இலங்கைக்கும், மேற்கே பாரசிக வை
தன ; கி. பி. முதல் நூற்றண்டிலே கடே
படம் 17. ஒரு கப்பல், ஏறத்தாழக் கி.பி. 6 ஆ ருந்து படியெடுக்கப்பட்டது. (ஒட்சுபோட்டுப் பல்கலை
இந்து சமுத்திரத்தை நேர் குறுக்காகக் சென்றனர். கிழக்கே கங்கை வடிநிலத்து உறுத் துறைப்பட்டினம் பயன்பட்டது , அ குச் சென்று, பின் கரைவழியாகத் தென்
மோரியர் காலத்தில் ஆரியப் பண்பாடு வித்தியே கங்கை வடிநிலத்தின் பிரதா சம்பா தன் முதன்மையை இழந்து தா! மட்டுமே யன்றிக், கிறித்துவூழித் தொட வுக்கும் இந்தோனேசியாவுக்கும் சென்ற உரோமப் பேரரசுக்குட்பட்டிருந்த எ! இந்தியாவை நன்கறிந்திருந்தனர். கி. ட பெயரறியாத ஆசிரியரொருவராற் கிரே
 

: நகரிலும் ஊரிலும் 37
கி. பி. முதல் நூற்ருண்டுக் குரியதாகலாம்)
னும், பேமாவுக்கேனும், மலாயாவுக்கேனும், என்று குறிப்பிடுகின்றது. 6 ஆம், அல்லது வணிக மகனுெருவன் “கருநிற யவனர்" ன் எனக் கூறுகின்றது ; இக்கதையிற் குறிப் சான்சிபாராக இருத்தல் வேண்டுமென்பது க் கப்பல்களின் போக்குவரவு எல்லைகளைக்
"ங்கிய துறைப் பட்டினங்கள் எல்லாம் மேற் ருகுகச்சம் என்பது முன்னரே குறிப்பிடப் }க்காலப் பம்பாய்க்கு அண்மையில் அமைந் கழிமுகத்தில் இருந்தது. இத்துறைகளிலிரு பல்கள் கரையோரமாகத் தென்னிந்தியாவுக் ளகுடாவுக்கும் செங்கடலுக்கும் சென்று வந் லாடிகள் பருவக்காற்றுக்களைப் பயன்படுத்தி
5
E. 瀏 浣然 *タ
பூம் நூற்றண்டு. அசந்தாவிலுள்ள 2 ஆம் குகையிலி க்கழகப் பதிப்பகத்தின் அனுமதியோடு தரப்பட்டுளது.)
க் கடந்து தென்னிந்தியத் துறைகளுக்குச் ப் போக்கு வரவுக்குச் சம்பா என்னும் ஆற் அங்கிருந்து கப்பல்கள் கங்கையின் முகத்துக் ானிந்தியாவுக்கும் இலங்கைக்கும் சென்றன. கிழக்கு நோக்கி விரிவடைந்த போது, தாமிர ன கடற்றுறையாக விளங்கியது. இதனுற் மிசலித்தியிலிருந்து கப்பல்கள் இலங்கைக்கு க்கத்துக்கு முன்னிருந்தே, தென் கீழாசியா
57.
கித்து நாட்டின் வணிகரும் கடலோடிகளும்
பி. முதல் நூற்றண்டின் இறுதிப் பகுதியிற் க்க மொழயிற் காடலோடிகளுக்கோர் வழி

Page 344
318 வியத்த
காட்டியாகத் தொகுக்கப்பட்ட பெரிப்பு தகு நூலொன்று எமக்குக் கிடைத்துளத் டிலே தோன்றிய தொலமியின் புவியியல் குரியவான பழந் தமிழ்ப் பனுவல்களிலிரு பல செய்திகளை அறிகின்முேம், செழிப்ட இந்நூல்களிற் குறிக்கப்பட்டுள்ளன ; அ முசிறி, கொற்கை, காவிரிப்பூம் பட்டின கிரேக்கர் வழங்கிய முசிறி சேர நாட்ை கொற்கை இன்றுள்ள தூத்துக்குடிக்கு சிறந்த துறையாகத் திகழ்ந்த காவிரிப்பூ மிடத்தில் இருந்தது.
தமிழரசர் தம்முடைய துறைமுகங்கன் கத்தை ஊக்குவித்தற்கும் அரும்பாடுபட் கங்களும் கப்பற்றுறைகளும் இருந்தன மாணன் கலம் ' பண்டங்களை இறக்கின பார்வையிட்டு, அரசனது இலச்சினையைப் வைத்தனரென்றும் நாம் அறிகின்ருேம். ஆார்ந்து போய்ப் பாழடைந்துவரும் ஒரு குங் காவிரிப்பட்டினம் அக்காலத்தில் ஒரு ருந்தது ; கரிகாற் பெருவளத்தான் என்னு கையிற் படையெடுத்துச் சென்று, சிறைப் கட்டுவித்தான் என்று பிந்திய சிங்கள வ5 இக்காலத்திற் சொக்கோத்திரத் தீவிற் காணப்பட்டது. இத்தீவின் பெயரும் இந்: இந்திய வணிகரை அலச்சாந்திரியாவில் தி பெரியார் சந்தித்திருக்கின்றர். அத்தகைய போகும் வழியிலே, செங்கடலுக்கும் நை கடக்கையில், இரெதசியே என்னுமிடத்துவ கல்லிற் பொறித்து வைத்துப் போயுள்ளா ணம் இனிது நிறைவேறும் பொருட்டு * சோபன் ” என்பது சுபானி என்பது பே ஆனிரைகளுக்கும் ஆட்டு மந்தைகளுக்கும் காட்சிதரும் பான் என்னுங் கிரேக்கத் தெ கண்ணன் (கிருட்டினன்) என்னும் இந்திய கருதியுள்ளான் என்பது தெளிவு. இக் கல் கத்தை நன்கறிந்தவனென்பது இதனுற் பு வணிகரே யல்லாமல் இந்திய நிமித்திக உரோமாபுரியில் வாழ்ந்தனரென நாம் மேற்கு நாட்டுக்கு அனுப்பப்பட்ட யானை னர். சீசர் என்னும் பட்டத்தோடு உரோட திய மன்னர் பல அாதுக்குழுக்களை அனுப் யப்படுகின்றது. அத்தகைய அாதுக்குழுக் டிய மன்னன் ஒருவனுல் அனுப்பப்பட்ட ே
*சுகதர துவீபம்-“ இன்ப மிகு தீவு ' ; இந்து வழியிலே முதலிறங்குங் கரையாக அமைந்தது

கு இந்தியா
குசு ("The Periplus") என்னும் வியத் பெரிப்புளூசிலிருந்தும் அடுத்த நூற்ருண் என்னும் நூலிலிருந்தும் இக்காலப் பகுதிக் ந்தும் தமிழ் நாட்டு வாணிகத்தைப் பற்றிய ற்றுந் திகழ்ந்த பல துறைப்பட்டினங்கள் வற்றில் முதன்மை பெற்று விளங்கியவை ம் என்னும் மூன்றுமாம். முசிரிசு என்று. டச் சேர்ந்த, பாண்டி நாட்டைச் சேர்ந்த அணித்தாக இருந்தது ; சோழ நாட்டின் ம் பட்டினம் காவிரியாறு கடலொடு கலக்கு
ா விருத்தி செய்வதற்கும் கடல் வாணி டனர். துறைமுகங்களிற் கலங்கரை விளக் வென்றும், அங்கே “யவினர்தந்த வினை வென்றும், அவற்றைச் சுங்கக் காவலர் பொறித்துப் பண்டசாலைகளிற் சேமித்து ஆறு கொணர்ந்த சேற்றுப் படிவினுல் செம்படவர் குப்பமாக இன்று காட்சியளிக் செயற்கைத் துறைமுகத்தை யுடைத்தாயி லும் புகழ் வாய்ந்த சோழ மன்னன் இலங் பிடித்து வந்த வீரரைக் கொண்டு இதனைக் “லாற்று மூலமொன்று கூறுகின்றன. 32 கணிசமான இந்தியக் குடியேற்ற மொன்று கிய மொழியடியாகத் தோன்றியதாகலாம்.* யோன் கிறிசோத்தம் என்னும் கிறித்தவப் வணிகனுெருவன் அலச்சாந்திரியாவுக்குப் ல் நதிக்குமிடைப்பட்ட பாலை நிலத்தைக் ப்ள ஒரு கோவிலில் ஒரு சிறு குறிப்பினைக் ன். “சோபன் என்னும் இந்தியன் தன் பய ப் பானுக்கு வழிபாடு செய்கின்றன்”* ான்ற ஓர் இந்தியப் பெயராக விருக்கலாம்; தெய்வமாய்க் குழலூதுங் கோலத்துடன் ய்வமும் அத்தகைய இயல்புகளோடு கூடிய த் தெய்வமும் ஒன்றெனவே அவ்வாணிகன் வெட்டைப் பொறித்தவன் கிரேக்க நாகரி லணுகின்றது. ரும் மாயவித்தைவல்லாரும் பரத்தையரும் நூல் வாயிலாக அறிகின்முேம் ; மேலும், ளோடு அவற்றின் பாகரும் உடன் சென்ற ப் பேரரசை யாண்ட மன்னர்களிடம் இந் பியுள்ளனர் என்பது பல பதிவுகளால் அறி ளிற் காலத்தால் மிக முற்பட்டது பாண் தன்றும், அதனை கி. மு. 20 ஆம் ஆண்டள
சமுத்திரத்தைக் கடந்து செல்லுங் கப்பல்களுக்கு

Page 345
அன்ருட வாழ்க்கை :
வில் ஒகத்தசுசீசர் அதென்சு நகரத்திற் என்பார் கூறுகின்முர். இத் தூதுக் குழுவிற் சார்ய) என்னுந் துறவியொருவரும் இடம் யில் வெறுப்புற்று அதென்சு நகரத்திலே முனிவர் (சென் போல்) " உள்ளத்தில் அற லிட்டு எரிப்பேனுயினும் அதனுல் எனக்கு எழுதிய போது, அவர் தமக்கு அறுபது அ இந்நிகழ்ச்சியை அதென்சு நகரத்தில் வாழ் மையால், இதனை உளத்திற் கொண்டிருந் விசித்திசமான ஒரு கொள்கையே யானுலு றெனத் தள்ளிவிடுதல் சாலாது. பின்னர்க சான், அந்தோனியசு, பையசு, பாசண்ட6 குத் தூதுக்குழுக்கள் அனுப்பப்பட்டுள்ளன ளது. பிற்சொன்ன கொன்சுதாந்தினுேபிட் தன் அட்டிலில் வேலைக்கு அமர்த்தியிருந்த வாசனைச் சரக்குக்கள், நறுமணப் பொ வகைகள் ஆகிய இன்பநுகர்ச்சிப் பொரு தேவைப்பட்டன; ஆயினும் வெல்லம், அரி வெறும் யானை மருப்பும் யானைமருப்பினுற் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன. யானை மருப் பட்ட ஒரு தெய்வ மாதின் (அல்லது இய: ஏக்குலேனிய நகரத்தின் எச்சங்களிடை LXXXVI ஆ), தூய்மைக்கும் திண் புக்கும் மேற்கு நாடுகளில் நல்ல மதி அவுரி போன்ற சாயமூட்டும் பொருள் பட்டன. இனி, உயிருள்ள விலங்குக் நாடுகளுத்குத் தேவைப்பட்டன : உே களும் ஏற்படுத்திய வனவிலங்குக் கா சிங்கம், புலி, எருமை ஆகிய விலங் செய்யப்பட்டன; ஆயின் இப் பெரு னும் பாலைநில வாணிக நகருக்கூடாகத் மயில் என்பன போன்ற சிறு விலங்குகளுட களிலுங் கூடிய தொகையில் உரோமாபுரி ந்த செல்வச் சீமாட்டியர் இவற்றை அ6 இவை அத்துணைப் பெருந்தொகையாக கூறப்படும் பீனிட்சு என்னும் அற்புதப் யசு என்னும் பேரரசன் இந்தியாவிலிருந் பீனிட்சு என்று குறிப்பிட்ட பறவை, கே களில் ஒன்றுகிய பொன்னிற வீசனப்புள்
கூடும்.
இவ்வாறு இந்தியா ஏற்றுமதி செய்த { வேறு பொருள்களைப் பெரும்பாலும் டெ கலங்களும் கண்ணுடிக் கலங்களும் இந்: தொழிற்சாலைகளிற் பெருந் தொகையாக தாலி நாட்டின் பெயர்பெற்ற அரிசோ ந

நகரிலும் ஊரிலும் 319
சந்தித்தார் என்றும் திரபோ (Strabo) சர்மனேசேகசு (வடமொழியில் சிரமணுச் பெற்றுள்ளார்; அன்னர் உலக வாழ்க்கை தீயிற் பாய்ந்து தம்முயிர் நீத்தார். போல் ப்பண்பை வளர்க்காது, என்னுடலைத் தீயி ாதாவதோர் ஊதியம் யாதுமில்லை' என்று அல்லது எழுபது ஆண்டுகட்கு முன்னடந்த ந்த தம் நண்பர் வாய்க் கேட்டறிந்திருந்த தார் என்று சிலர் கருதுகின்றனர். இது ம், இதனை முற்ருகவே பொருந்தாததொன் * குளோடியசு (இலங்கையிலிருந்து), திர ன் யூலியன், யசுத்தினியன் ஆகிய அரசர்க் மை வரலாற்றேடுகளிற் பதிவு செய்யப்பட்டு பேராசன் ஓர் இந்தியச் சமையற்காரனைத் தான்.
ருள்கள், அணிகலன்கள், நுண்ணிய ஆடை ள்களே மேற்கு நாடுகளுக்குச் சிறப்பாகத் சி, நெய் போன்ற உணவுப் பொருள்களும், செய்யப்பட்ட அலங்காரப் பொருள்களும் பினல் நேர்த்தியாகக் கடைந்து செய்யப் க்கமாதின்) பதுமை யொன்று பாழடைந்த டக் கண்டெடுக்கப்பட்டுளது (ஒளிப்படம் மைக்கும் பேர்போன இந்திய இரும் கிப்பு இருந்தது ; அவ்வாறே அரக்கு, ள்களும் விரும்பி இறக்குமதி செய்யப் 5ள் பறவைகள் ஆகியனவும் மேற்கு ராமப் பேரரசரும் மாகாண ஆள்பதி "ட்சிகளுக்கு இந்தியாவிலிருந்து யானை, குகள் பெருந் தொகையாக ஏற்றுமதி விலங்குகள் பெரும்பாலும் பன்மைரா என் தரைவழியாகவே சென்றன. குரங்கு, கிளி, ம் பறவைகளும் முற் சொன்ன பெருவிலங்கு க்குச் சென்றன ; உரோம் நகரத்தில் வாழ் ன்பு பாராட்டி வளர்த்து வந்தனராதலின், ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன. பழங்கதையிற் பறவைக்கு ஒப்பான கொன்றைக் குளோடி. து அரிதின் முயன்று பெற்றனன்; அவன் ண்கவர் வனப்பு வாய்ந்த இந்தியப் பறவை
(காட்டுவான்கோழி) என்பதாக இருத்தல்
பொருள்களுக்கு மாற்ருகப் பொன்னையன்றி ற்றதில்லை. எனினும், மேற்கிலிருந்து மட் கியாவுக்கு வந்துள்ளன ; மேற்கு நாட்டுத் உற்பத்தி செய்யப்பட்ட அரிட்டைன் (இத் கரத்துக் குயவர் வனைந்து தம் முத்திரை

Page 346
320 வியத்த
பொறித்து விற்ற) மட் கலங்களின் உடை களும் புதுச்சேரிக்கு அண்மையிற் பண் விளங்கிய அரிக்கமேடு" என்னுமிடத்தி தொகையாகக் கிடைத்துள்ளன. மேற்கு மதுவையும் இந்தியா ஒரளவு விரும்பி 6 ஈயம், பவளம் என்பவற்றேடு அடிமைப் வாணிகத்தால் மேற்கு நாடுகளுக்குப் வாக உரோமப் பேரரசிலிருந்து பெருந் ே தது. பிளினி என்பார் இந்நிலையை உண கெட்ட பழக்க வழக்கங்களைக் கண்டித்து செசுற்றேக (வெள்ளி நாணயம்) கிழ: கிட்டுக் கூறியுள்ளார்; ' எம்முடைய போ இத்துணைப் பெருந்தொகையைச் செலவு ே உரோமப் பேரரசிலே நீரோவின் ஆட்சிக் உரோமப் பொன் இவ்வாறு கிழக்கு நா முதன்மையான ஏதுவாகும். பொன் மட்( இந்தியாவுக்கு ஏற்றுமதி செய்யப்பட்டன பகுதிகளில் உரோமநாணயங்கள் ஏராளப
ஒழுங்கான காசாக வழங்கினவாதல் வேை
உண்மையான உரோமர் அல்லாவிட்டா விற் சென்றுறைந்தனர் என்பதற்குப் ே என்னும் பேரரசனுக்கு ஒரு கோவில் கட் ளது. பழந் தமிழ் இலக்கியத்தில் யவனை சர் யவனரை மெய்காப்பாளராகத் தம் ே முற்றுகையிடுங் கலையிலும் போர்ப் பொறி அறிவு காரணமாக அவரை மதித்துப் தனர். யவனர் என்னுஞ் சொல் பொருள்வ கண் அச்சொல் கிரேக்கரைக் குறிப்பதாயி க்கும் பொதுவாக வழங்கப்படுவதாயிற்று ருட் பலர் உரோமப் படையிலிருந்து தப்ட
இந்தியாவுக்கும் மேற்குநாடுகட்கும் இரு முளது. சில எபிரேய மொழிச் சொற்களு யென்று சிலர் நம்புகின்றனர்; இவற்றுட் என்னுஞ் சொல்லும் (வடமொழி-கபி), என்னுஞ் சொல்லும் (தமிழ்-தோகை) இயல்' என்னும் எபிரேயத் திருநூலிற் முறைப்படி திருத்தமானவையாக இல்ல சொலமன் என்னும் அரசனுக்குப் பொன் குரங்குகளையும் மயில்களையும் கொணர்ந்து மிகப் பழங் காலத்திலே இந்தியாவிலிரு. பதைக் காட்டாநிற்கின்றது. தயர் நாட்ட ஒபீர் நாட்டிலிருந்து பொன்னும் விலையுயர் களுங் கொணர்ந்து கொடுத்தான் என்னுங் பம்பாய்க்கு அண்மையிற் பண்டைக் கால
யாம் என்று சிலர் கருத்துத் தெரிவித்து

கு இந்தியா
ந்த ஓடுகளும், வேறுவகைக் கலங்களின் ஒடு டைக் காலத்தில், ஒரு வாணிக நிலையமாக 9 அகழ்ந்து கண்ட எச்சங்களிற் பெருந் நாடுகளிலிருந்து உவைன் என்னுந் திராட்ச ாங்கியது ; மேனுட்டு வணிகர் வெள்ளியம், பெண்களையும் கொணர்ந்தனர். ஆயின் இவ் பெருநட்டமே ஏற்பட்டது; இதன் விளை தாகைப் பொன் இந்தியாவில் வந்து குவிந் *ந்து, தங்காலத்து உரோம மக்களின் சீர் 1ரைக்கையில் ஆண்டு தோறும் 10 கோடி குே நாட்டுக்குப் போகின்றதெனக் கணக் கப் பொருள்களுக்கும் மகளிர்க்குமாக நாம் சய்கின்ருேமே” என்று அவர் இரங்கினர்". கால முதல் நிதி நெருக்கடி ஏற்பட்டதற்கு ட்டுக்கு இறைக்கப்பட்டுப் போனமை ஒரு மென்றி, எல்லாவகையான நாணயங்களுமே ; தென்னிந்தியாவிலும் இலங்கையிலும் பல ாகக் காணப்பட்டமையால், அவை அங்கே ண்டும்.
லும், உரோமப் பேரரசின் குடிகள் இந்தியா பாதிய சான்றுண்டு. முசிறியிலே ஒகத்தசு டப்பட்டிருந்த தென்பது குறிப்பிடப்பட்டு ரப் பற்றிய குறிப்புக்கள் பலவுள; தமிழர சவையில் அமர்த்தியிருந்தனர்; அன்றியும் 'களை அமைக்குங் கலையிலும் அவர்க்கிருந்த பொறியமைப்பாளராகவும் அமர்த்தியிருந் ரையறையிலாது வழங்கப்பட்டுளது ; முதற் ருந்து, பின்னர் அது மேனுட்டவர் யாவர் ; எனினும் தென்னிந்தியாவிலிருந்த யவன சியோடியவராக இருத்தலுங் கூடும். ]ந்த தொடர்புகளுக்கு மொழியியற்சான்று மே இந்திய மொழியடியாகப் பிறந்தவை குரங்கினைக் குறிக்கும் 'கொப்' (koph) மயிலினைக் குறிக்கும் 'துக்கி ' (tukki) சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை. அரசர் கூறப்பட்டிருக்கும் விவரங்கள் வரலாற்று திருக்கலாமாயினும், தார்சிசின் கப்பல்கள் னயும் வெள்ளியையும் யானை மருப்பையும் கொடுத்தன" என்னுங் கூற்று எபிரேயர் துே பொருள்களைப் பெற்றுள்ளனர் என் ரசனுய இரம் என்பான் சொலமனுக்கு" ந்த மணிகளும் “அல்மக்கு' என்னும் மரங் கூற்றிலே குறிப்பிடப்படும் ஒபீர் என்பது த்திருந்த துறைப்பட்டினமாகிய சுபாரமே rளனர். இக்கருத்து, பழைய ஏற்பாட்டின்

Page 347
அன்றட வாழ்க்கை
கிரேக்க மொழிபெயர்ப்பாகிய 'செத்து சொப்பார (2யதிapa) என்று காணப்ட என்னும் மரங்கள் சந்தனமாக இரு சொல்லானது சந்தனத்தைக் குறிக்குட வல்குகம் என்பதனடியாகப் பிறந்ததா மொழியிலும் புகுந்த இந்திய மெf வாணிகப் பொருள்களின் பெயராகே (duapay60s)-* பச்சை ’ (வடமொழி -'வைடூரியம்’ (வடமொழி-வைதூர் சிக்கிபெரீசு (yyu8epts) = “ இஞ்சிவே (ாeாep) = " மிளகு ’ (வடமொழி-பி குக்களும் ; சக்கரொன் (Oakxopou)- ஒருசா (opu(a) = (தமிழ்-அரிசி) என் கார்ப்பாசொசு (Kapாaoos) = “ பருத் போன்ற வேறு பல பொருள்களுமாம். என்னுஞ் சொல், வடமொழியில் யானை லோடு செமித்திக்கு மொழியில் தெரி முன்னெட்டுச் சேர்ந்து தோன்றிய தெ6
I n T60731.
கிரேக்க மொழியிலிருந்து வடமெ வானியல் என்னுங் கலைகளோடு ெ அவற்றிற் சில பொதுவழக்கில் உள் புகுந்து வழங்குகின்றன ; அவை 6 மொழி-ஓரா>தமிழ்-ஒரை = " ஒரு வ-கேந்திரம் >த-கேந்திரம் = “ ை கோணம் >த-கோணம் ; இரு நாணய ளன : திரம்மம் >திராக்மே (SpaXum) தெணுரியசு (denarius) என்பது கிரேக் புகுந்தது) ; போர்க்கலையோடு தொடர் * கீழறை”(பார்க்க, பக். 188), கம்பனம் = கிரேக்க மொழிவழியாக வடமொழியிற் வழங்குகின்றது) ; எழுத்துக் கலையோடு குறிக்கும் மேலா (மெலான்-ueMay) எ (காலாமொசு-KaAquos) என்பதும் கட ஆயினும் இவ் விரு பொருள்களையுங் சொற்களுமுள. நூலினைக் குறிக்கும் கிரேக்க மொழியிலுள்ள பூக்சினுெசு தென்னுங் கொள்கையை இஞ்ஞான்று ஆதரிக்கின்றனரல்லர்.
இந்தியாவிலிருந்து மேற்கு நாட்டார் இ இடைக் காலத்திற் சீனரும் விரும்பிப் ெ கக் கொடுப்பதற்குச் சீனரிடம் பல பொரு டுக்களையும் நுண்டுகில்களையும் தாமே நெ
"இவ்விரு சொற்களும் கிரேக்க, இலத்தின் மெ நடுக் கிழக்கு நாட்டில் வழங்கிய மூல மொழியிலி

: நகரிலும் ஊரிலும் 32
வாசிந்து ' என்னும் நூலில் அச் சொல் டுவதால் வலியுறுகின்றது. “ அல்மக்கு ” ருக்கலாம் ; இவ் வெபிரேய மொழிச் ம் வட மொழிச் சொற்களுள் ஒன்றய கலாம். கிரேக்க மொழியிலும் இலத்தின் ாழிச் சொற்களெல்லாம் பெரும்பாலும் வே யுள்ளன : அவை சிமராக்டொசு -மரகதம்)*, பேருல்லோசு (8mpuXXos) யம்) என்பன போன்ற மணிக்கற்களும் ; ர் ’ (வடமொழி-சிருங்கவேரம்), பெப்பெரீ ப்பலி) என்பன போன்ற வாசனைச் சரக். -“ வெல்லம்’ (வடமொழி-சர்க்கரா), பன போன்ற உணவுப் பொருள்களும் ; தி ’ (வடமொழி-கார்ப்பாசம்) என்பது யானையைக் குறிக்கும் எலிபாசு (eXebas) ாயைக் குறிக்கும் இபம் என்னுஞ் சொல் நிலை சுட்டும் அல் அல்லது எல் என்னும் ன்னும் சொற்பிறப்புவரலாறு ஐயத்துக்கிட
ாழியிற் புகுந்த சொற்களிற் கணிதம், தாடர்புடைய பல சொற்கள் அடங்கும் ; ளன ; இந்திய நாட்டு மொழிகளிலும் வருமாறு : கிரேக்கம்-ஒரா (opo) >வட மணி '; கி.-கெந்திரொன் (Keyாpou) > "மயம் ”; கி.-கோனியா (youta) >வ.- பங்களின் பெயர்களும் இவ்வாறு வந்துள் தீனுரம் (இலத்தின் மொழிச் சொல்லாகிய கமொழி வழியாக வந்து வடமொழியிற் புள்ள இரு சொற்களுள சுரங்கம் = = “பாசறை” (இலத்தின் மொழியிலிருந்து புகுந்த இவ்வருஞ் சொல் காசிமீரத்தில் } தொடர்புடைய சொற்களில் மையினைக், ன்பதும், எழுதுகோலைக் குறிக்கும் கலமம் ன்வாங்கிய சொற்களென்பது திண்ணம் ; குறிப்பதற்குத் தூய இந்திய மொழிச் புத்தகம் (pustaka) என்னும் வட்சொல் (ாuguvos) என்பதனடியாகப் பிறந்த தகுதிவாய்ந்த மொழியாராய்ச்சியறிஞர்
இறக்குமதி செய்த பண்டங்களிற் பலவற்றை, பறுவாராயினர்; ஆயின் அவற்றுக்கு மாற்ற நள்கள் இருந்தன. இந்தியர் பகட்டான பட் ய்தனராயினும் சீனருடைய பட்டு முதலிய
ாழிகளுக்கும் வடமொழிக்கும் பொதுத் தாயகமான ருந்து கடனெடுக்கப்பட்டவையாதலாம்.

Page 348
322 வியத்த
வற்றையும் அவர் ஆவலோடு வாங்கினர். கள் போன்றே, சீனப் பீங்கான்வகைகளு விலைப்பட்டன. இஞ்ஞான்று அகழ்வாராய் கலவோடுகள் இதற்குச் சான்று பகர்கின் கடல் வாணிகம் ஒரு போதுமே ஒய்ந் பெரும்பாலும் பிறநாட்டு வணிகர்கைக்கே கடல் முற்முகக் கைவிட்டாரல்லர் ; ஆயி உயர் வகுப்பு வாணிகர் வேற்று நாடுகளுக் நேர்ந்து விடும் என்னும் நம்பிக்கையொன். சிரியன்மார் சிலர் இவ்விழுக்குக்கு ஒரு ே கடற் செலவுக்கு இவ்வாறு ஏற்பட்ட சமய பற்றி மக்கள் உள்ளத்திற் பெருகிய அச்ச இவ்வச்சமும் வெறுப்பும் எல்லாக் கால மாலுமிகள் வினையாற்றுந்திறனும் நெஞ்சுர8 கடலோடுவது வெறுக்கத்தக்க தொன்றெ எப்போதும் இலக்கியங்கள் இயம்புகின்றன கப்பல்கட்டுங் கலையில் இந்தியரினும் மேம்ட தம் பண்டங்களைத் தாமே வெளி நாடுகளுக் நாட்டு இடை வியாபாரிகளுக்கு இருந்த யிருந்தது. இனி, முசிலிம் படையெடுப்புக்க தாயிற்று. இக் காரணங்களால் ஒரு காலத் வரைத் தங் குடியேற்றங்களை நாட்டிய ஒரு விட்ட சட்டவனுமதியோடு, கடலையுங் கப் னத்தராய் விட்டனர்.

த இந்தியா
முசிலிம் உலகம் உற்பத்தி செய்த மட்கலங் ம் தென்னிந்தியாவிலும் இலங்கையிலும் ச்சியாற் கண்டு பிடிக்கப்பட்ட எண்ணற்ற ) 6T.
நதில்லை யாயினும், அது காலப் போக்கிற் மாறுவதாயிற்று. இந்தியர் ஒருபோதுமே * முசிலிம் படையெடுப்புக் காலத்தளவில் தப் போவதால் அவர்க்குப் பெரும் இழுக்கு று இக்காலத்தில் நிலவியது; ஒழுக்க நூலா பாதுமே கழுவாயில்லையென அறைந்தனர்" சார்பான தடையானது, கடலிற் போவது தையும் வெறுப்பையுங் காட்டுவதாயுளது ; த்துமே ஓரளவு இருந்துள்ளன. இந்திய லும் வாய்க்கப் பெற்றவராயிருந்த போதும், ன்றும் பேரிடர் நிறைந்ததொன்றென்றும் . இடைக்காலத்தில் அராபியருஞ் சீனரும் பட்டு விளங்கினர்; இதனுல் வாணிகருக்குத் குக் கொண்டு சென்று விற்பதிலும் வேற்று விடத்தில் அவற்றை விற்பது இலாபகரமா ளால் வேற்றவர் வெறுப்பு மேலும் வளர்வ திற் சொக்கோத்திரம் முதற் போணியோ நாட்டு மக்கள் பின்னர், சமயம் வகுத்து
பலையும் பற்றியே யறியாத வொரு நாட்டி

Page 349
சமயம் : வழிபாட்டு மு ஆன்மதத்து5
(1) வேதங்களிற்
இருக்குவேதக் கடவுளர்
இந்தியாவில் மிகப் பழங்காலத்தில் ந மொன்றையும் தலையிற் கொம்புடைய வ மரங்களையும் விலங்குகளையும் அவர் தெய் னர்; அவருடைய சமய வாழ்க்கையிற் றிருந்த தென்பதும் தெளிவு. இச்செய் பற்றி எவ்வளவோ பேசப்பட்டும் எழுத துச் சான்றுகள் இல்லாதவிடத்து அதனை லெல்லாம் வெறும் ஊகமாத்திரையாகவே கூறுகளெல்லாம் மிகப் பிந்தியவொரு கா யுள்ளன வாதலின், அச்சமயம் ஒருபே நிலையினரான மக்கள் அதனை அமைதிய வாறு அவர் ஒழுகி வந்த காலத்தில் மற்: களோடுங் கொண்ட தொடர்பினுல் அது தியாவை ஆண்ட ஆரிய வரசரின் பழை மறைக்கும் பெற்றியில் மீண்டுந் தலையெடு உலகிலுள்ள சமய நூல்களுளெல்லாம் வத்திருமறையெனப் போற்றப்பட்டு வரு இடைப்பட்ட காலத்தில் இயற்றப்பட்டி கணுள்ள 1028 பாசுரங்களினின்றும் ஆதி அறியக் கூடியவராயிருக்கின்ருேம். இருக யரின் வழிபாட்டு முறையில் இடம்பெ; பாசுரங்களின் தொகுதியாகும். இதற்குப் னும் மூன்று வேதங்களும் ஓரளவு வேறு இருக்கு வேதத்திலிருந்தெடுத்து ஒழுங்கு சாமவேதம் ஆகும்; ஆதலின் அது : தன்று. இருக்கு வேதத்துக்கு ஒரு நூற்ரு பின்போ தொகுக்கப்பட்டதான எசுர் ே அமைந்த வேள்வி மந்திரங்களைக் கொன யும் அத்துவரியு என்னும் புரோகிதனல் தைகளாகப் பயின்றுவந்துளது , இச்சங் சுக்கில எசுர்வேதம் என்றும் இருவகைப் ரங்களை அவற்றுக்குரிய கிரியை நெறின சுக்கில எசுர்வேதம் அம்மந்திரங்களோ வுறுத்தல்களைப் பிராமணம் எனப்படும் தருகின்றது. அதர்வ வேதம் செய்யுண
களையும் பெரும்பான்மையாகக் கொண்

VIII
pறைகள், கோட்பாடுகள்,
வ ஆராய்ச்சிகள்
ர் கூறப்படும் சமயம்
ாகரிகமடைந்திருந்த மக்கள் தாய்த் தெய்வ ளத்தெய்வ மொன்றையும் வணங்கிவந்தனர். வத்தன்மை யுடையவையென மதித்தும் வந்த Fடங்குமுறையான நீராடல் சிறப்பிடம் பெற். திகளுக்குமேல் அரப்பா மக்களின் சமயம் ப்பட்டும் உள ; ஆயின் விளங்கத்தக்க எழுத் மேலும் வரையறுத்துக் கூற முயலுஞ் செய இருக்கும். அரப்பாச் சமயத்தின் சிறப்புக் லத்திற் புதிய வடிவோடு மீண்டுந் தோன்றி ாதும் அழிந்துவிடவில்லையென்றும், தாழ்ந்த பாகக் கைக்கொண்டொழுகினரென்றும், அவ் றைக் கோட்பாடுகளோடும் வழிபாட்டு முறை படிப்படியாக வளர்ந்து வலிமை பெற்று, இந் ய சமயக்கொள்கையைப் பெரும்பாலும் மூடி த்ெததென்றும் நாம் கொள்ளல் வேண்டும். சாலப் பழைமை வாய்ந்ததும், இன்றும் தெய் ருவதும், கி. மு. 1500 இற்கும் 900 இற்கும் ருக்கக் கூடியதுமான இருக்கு வேதத்தின் கிக் கால ஆரியரின் சமயம் பற்றி நாம் நன்கு குே வேதம் என்பது உயர்குடிப் பிறந்த ஆரி ற்ற வேள்விகளில் ஒதுவதற்குப் பயன்பட்ட பின் தோன்றிய சாமம், எசுர், அதர்வம் என் பட்ட இயல்பின. தெய்வங்களேப் பரவுதற்கு செய்யப்பட்ட சில பாடல்களின் தொகுதியே வரலாற்ருசிரியர்க்கு அத்துணைப் பயன்படுவ 7ண்டுக்குப் பின்போ, இரு நூற்றண்டுகட்குப் வதம் செய்யுணடையிலும் உரை நடையிலும் எடுளது. இவை வேள்விக் கிரியைகளைச் செய் ஒதற்குரியவை. இவ்வேதம் பல்வேறு சங்கி கிதைகள் கிருட்டிண எசுர் வேதம் என்றும் படும். கிருட்டிண எசுர்வேதம் வேள்வி மந்தி ய அறிவுறுத்தும் விதிகளோடு தருகின்றது ; கிரியை முற்ைகள் பற்றிய விரிவான அறி நீண்டதோர் பின்னிணைப்பாகச் சேர்த்துத் டையிலியன்ற வசிய மந்திரங்களையும் செபங் டுளது. அஃது இருக்கு, எசுர் என்னுமிரு
323

Page 350
324 வியத்த
வேதங்கட்கும் பின்னரே தொகுக்கப்பட்ட தாருடைய பண்பாட்டுக் கூறுகள் பலவற் கள் தழுவிய சமய நெறியின் இயல்புகளை இருக்கு வேதத்திற் காணப்படுவதினுந் த உயிர்மை வாதமும் வசிய மந்திரவாதமு ளோடு அவற்றுக்குரிய பிற்சேர்க்கைகளா மணங்களும், அப்பிராமணங்களுக்குரிய தும் ஆரணியகங்கள், உபநிடதங்கள் ஆகிய என வழங்கும் இலக்கியப் பரப்பாக அை பொருள் பெரும்பான்மையும் கி.மு. 800 இ குரியதாயுளது. மிகப் பழைய உபநிடதங் காலத்தனவாயினும், சில உபநிடதங்கள் ! தேற்றம். இவ்விலக்கியத்தை இயற்றிய மக மன்று , அதனை இந்து மதத்தினின்று பி மண மதம் அல்லது வேத மதம் என்று ( கிற்குமுள்ள தொடர்பு, பலியிடும் வழக்க யூத மதத்துக்கும் செபாலய வழிபாட்டே தொடர்பு போன்றது. .
இருக்கு வேதத்திற் பெரும் பகுதி அன ருக்கின்றது; இதற்கு மிகப் பழைய விள வரையில் இயற்றப்பட்டிருக்கக்கூடியதுமா6 என்னும் நூல் மிகப் பழைய காலத்திலே உண்மைப் பொருளை மறந்துவிட்டனர் இருக்குவேத மதத்தின் பரும்படியான இ ஆரியராற் சிறப்பாக வழிபடப்பட்டோர் தின் மொழியிலுள்ள தீயசு (deus) என்ப; அடியாகவிருந்த திவ் என்னும் உரிச்சொல் வது , எனவே தேவர் என்பார் " ஒளியுடை கடவுளர், கிரேக்கருடைய கடவுளரைப் ே யவராயும் பெரும்பான்மையும் ஆண் பாலசா இருக்கு வேதத்தில் இடம் பெற்றுள்ளன ; , நிலத்தின் உருவகமாகக் கருதப்பட்ட இத் யில் அரிதாகவே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளாள் ; புதத் தெய்வமாது தேவரை யீன்ற பெரு (உசா) : விடியற்காலத் தெய்வமாகிய இவ பட்டுள்ளன ; இராத்திரி : கங்குற்றெப்வமா! துளது (பக். 531 அரணியானி காட்டு இவள் முதன்மையில்லாததோர் இயற்கைத் பாசுரத்திற் போற்றப்பட்டுள்ளாள் (பக். 5 ஒன்றேனும் ஆரியரின் வழிபாட்டு முறையி தொன்மைக் காலத்தில் ஆரியர், இரானி வியர், கெலித்தர் ஆகியோர்தம் மூதாதை அலும் ஒன்றற்கொன்று ஒப்பான மதங்களை ஆரியர் இந்தியாவிற் புகுந்த பின்னர் அவ பியர்தம் மதத்திலும் வேருன தொன்று

கு இந்தியா
தென்பது தேற்றம். ஆயினும், ஆரியரல்லா றைக் கொண்டுள்ளதும், ஆரியப் பொதுமக் விளக்குவதாயுள்ளதுமான இவ்வேதத்தில் ழ்ந்ததொரு பண்பாட்டு நிலைக்குரிய எளிய காணப்படுகின்றன. இந்நான்கு வேதங்க 5க் கருதப்படும் பெருந்தொகையான பிரா பிற்சேர்க்கைகளான மறைபொருளுணர்த் னவும் சேர்ந்து பொதுவாக "வேத நூல்' கின்றன. பிராமணங்களிற் கூறப்பட்டுள்ள ற்கும் 600 இற்கும் இடைப்பட்ட காலத்துக் கள் மிகப்பிந்திய ஆரணியங்களோடு ஒத்தீ கெப் பிற்பட்ட காலத்துக்குரியனவென்பது களது சமயம் பிற்கால இந்தியாவின் சமய சித்தறிதற்கு அறிஞர் பலர் அதனைப் பிசா குறிப்பிடுகின்றனர்; அதற்கும் இந்து மதத் மும் கோயில் வழிபாடுங் கொண்ட பழைய
-ாடு கூடிய பிந்திய யூதமதத்துக்குமுள்ள
ர குறையாகவே விளங்கிக்கொள்ளப்பட்டி க்கவுரையாயுள்ளதும், ஒருகாற் கி.மு. 500 ன யாசுகரின் நிருத்தம் (சொற்பிறப்பியல்) பார்ப்பனர் வழக்கிறந்த பல சொற்களின் என்பதைக் காட்டாநிற்கின்றது. ஆயின் யல்புகள் தெளிவாகவுள்ளன. அக்காலத்து தேவர் எனப்பட்டனர்; இச்சொல் இலத் நற்கு இனமானது; இச்சொல் பிறப்பதற்கு ஒளி, சுடர் என்னும் பொருண்மை சுட்டு டயோர்’ ஆவார். ஆரியர் வழிபட்ட ஆதிக் பான்றே, சிறப்பாக வானேடு தொடர்புடை புமிருந்தனர். சில பெண்பாற் றெய்வங்களும் அத்தெய்வங்களிற் சில வருமாறு : பிருதிவி தெய்வமகள் (நிலமகள்) தெளிவற்ற முறை அதிதி : மென்மைப் பண்பு மேவிய இவ்வற் ]ந்தாயெனக் குறிக்கப்படுகின்ருள் ; உழை ட்குப் பல இன்சுவைப் பாசுரங்கள் பாடப் கிய இவட்கு அழகியதொரு பாசுரம் அமைந் ச் செல்வி, அல்லது வன தேவதையாகிய தெய்வமாகும்; இவள் மிகப் பிந்தியவொரு 31, அடுத்தது); ஆயின் இத்தெய்வங்களில் ல் முக்கியமான இடம் பெற்றிருக்கவில்லை. ர், கிரேக்கர், உரோமர், சேர்மனியர், சிலா பர் ஒரே மதத்தையே தழுவியிராவிட்டா உடையவராய்க் காணப்பட்டனர்; ஆயின் நடைய சமயம் பழைய இந்தோ வைரோப் வளர்ச்சியடைந்து விட்டது. இந்தோ

Page 351
Fryrish Ilja
பிருகற்பதி என்றும் வியாழபகவான், 5 12 ஆம் நூற்முண்டு (பிரித்த அரும்போருட்ா
 

ஆடல்புரியும் சிவன், ஒறிசா. 12 ஆம் நூற்முண்டு. (பிரித்தானிய அரும்பொருட்சா:).
Rrëfish kfryguri بيئة
5InflúILJLún LIII

Page 352
Tirffurfir rhir - Fair yr Ilk,
நீரரமகள், புவனேசுவரம், ஒரிசா, (விற்றேரியா, அல்பேட்டு அரும்பொருட் ஒளிப்படம் LIV
 

Γ148εξέτι, ζ και η αγοψrέμή.
கி.பி. 12 ஆம் நூற்றுண்டு. ராலே, பதிப்புரிமை முடிக்குரியது).

Page 353
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
வ்ைரோப்பியர் வழிபட்ட பீடுமிக்க தந்ை என்றும் இலத்தின் மொழியில் யூப்பிற்றர் ஆரியர் தியெளசு என்று அழைத்தனர். வ பட்டது; ஆயின் இக்கடவுளுடைய சிறப்பு மற்றைத் தேவர்களுக்குத் தந்தையென அவர்மீது மிகச் சில பாசுரங்களே பாடப்ப கத்தாற் பிதா ஒளி மழுங்கியவரானுர்,
ஆரியப் போர்வீரர்தம் நோக்கில் இந் னன் , இவன் போர்த் தெய்வமாகவும் வா களை நிறைவேற்றினன். இவனது பெயர் 6ே வத்துக்கும் சேர்மனியரின் தோர் என்னும் வற்றை யுடையவனுயிருந்தான். இடியேற்று முன்னணியிற் சென்று தாசரின் அரணங்க? நீரைத் தடுத்து வைத்திருந்த விருத்திரன் வறண்ட நிலத்துக்கு மழையை வழங்கினன் யோடும் இந்திரன் தொடர்புடையவனுயிரு களையும் போன்றே அவன் கையில் குடியே பகைவரை அழித்தான். அவன் உண்டாட்டி காமுகத் தெய்வமாகக் காட்சியளிக்கின்ரு கூறப்படும் உரைவிளக்கத்தின்படி, மதுவு: இந்திரனை எமக்குக் காட்டுகின்றது ; ஆ சோமபானத்தை அருந்தித் திளைத்த வழி உணர்த்துவதாகலாம் :
குடித்த பானம் கொடியவெங் கா எடுத்து மேலே ஏந்திய தென்ஃ மடுத்தனென் கொல்லோ மகி தடந்தேர் ஈர்த்துத் தாவிடும் ப கடுங்கட் பானம் காவிய தென்ே மடுத்தனென் கொல்லோ மகி கன்றுளிக் கடுகும் கறவையிற் துன்றியென் உளத்தில் துவன்றி மடுத்தனென் கொல்லோ மகி வையத் தவிசினை வளைக்குந் த ஐயவிவ் வெறியென் அகமுற வ
மடுத்தனென் கொல்லோ மகி
நண்ணல சைங்குல நவைசெயு கண்ணுறு துரும்பெனக் கருதவு
மடுத்தனென் கொல்லோ மகி
ஒதிய உம்பர் உலகெலா மென்ன பாதி நிகர்க்கும் பான்மையு மிலே
மடுத்தனென் கொல்லோ மகி விண்ணையும் பரந்த மண்ணையு நண்ணிய புகழால் நான் கடந்
மடுத்தனென் கொல்லோ மகி

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 327
தைக் கடவுள் கிரேக்க மொழியிற் சீயசு என்றும் வழங்கப்படுகின்முர் , இக்கடவுளே ானகமே இவ்வாறு கடவுளாக உருவகிக்கப் ஏலவே குன்றிவிட்டது; இவ்வானத் தந்தை அடிக்கடி குறிப்பிடப்பட்டுள்ளார் ; ஆனல் ட்டுள்ளன ; பிள்ளைகளின் பெருமைப் பிறக்
கிரனே தலைசிறந்த கடவுளாகத் தோன்றி னிலைத் தெய்வமாகவும் இருபெருங் கடமை பருஞலும் இவன் கிரேக்கரின் சீயசுத் தெய் தெய்வத்துக்குமுரிய சிறப்பியல்புகள் பல த் தெய்வமாக இந்திரன் ஆரியப் படையின் ள அழித்தான் , மழைத் தெய்வமாக அவன், என்னுங் கொடிய பாம்பினைக் கொன்று, ". (பக். 529 ; அடுத்தவை). புயலோடும் இடி ந்தான் ; சீயசு, தோர் என்னுமிரு தெய்வங் ற்றை (வச்சிரப்படை) ஏந்தி, அதனுற் றன் அலும் களியாட்டிலும் திளைத்த, ஒழுக்கமற்ற ன். ஒரு பாசுரம், அதற்கு வழக்கமாகக் ண்டு வெறிமயக்கினுல் தற்புகழ்ச்சி பேசும் பினும், அஃது இந்திரனுக்குப் படைத்த
ாட்டாளன் ஒருவனுடைய உணர்ச்சிகளையே
லென
; Tס ழ்தரு சோமம் ? ரியெனக் னே ; ழ்தரு சோமம் ? கள்வெறி ய தம்ம ; ழ்தரு சோமம் ?
*சென ளைப்பேன்; ழ்தரு சோமம் ?
மவரையென்
மாட்டேன்; ழ்தரு சோமம் ? 7,ö
όλι , ழ்தரு சோமம் ? மொருங்கே தேனே, ழ்தரு சோமம் 2

Page 354
328 வியத்த இப்புவி தன்னை என்கையி லெ இப்புறத் தன்றிமற் றப்புறத் தீ மடுத்தனென் கொல்லோ மிகிழ் வானிலே குறுக்காகச் செல்லும் இந்தி தேர்மிசை யிவர்ந்து சென்றனர்; அன்ஞ் லெல்லாம் அவற்குத் துணைசெய்து மறங்கி புயலுக்கு அதிதேவதைகளான சிறு தெய் பக்கத்தில் நின்று சாடும் ஆரியப் படை துணைநிற்பவராகக் கற்பனை செய்யப்பட்டு டெழுந்த பல பழங்கதைகள் ஆரியரிடம் ஆயின் இப்பாசுரங்களில் வரும் தெளிவற். ஒன்றையேனும் விரிவாக அமைத்துக் கா இரு பண்புகள் அவனை இந்தோவைரோ படுத்துவனவாயுள்ளன ; ஏனெனில், அப்ப கடவுளர்க்கும் வீரர்களுக்கும் ஏற்றிக் கூ! பறவை நாகத்தைக் கொன்றவன் என்று கூறப்பட்டுள்ளான். இவற்றில் முற்கூறிய ட பழங் காலத்திலே பெற்றுக்கொள்ளப்பட்ட
ஞாயிற்றேடு பல தெய்வங்கள் தொடர்பு யில் ஞாயிற்றைக் குறிக்கும் பொதுவான தெய்வத்தைப் போன்று, எரியுமிழுந் தே முன். உயிர்களைத் தூண்டுபவனுய சவித்தி வைன் ; இவன்மீது பாடப்பட்ட ஓர் அழகி வற்றிலும் மிக்க திருவுடையதெனக் கரு வனும் ஓரளவு ஞாயிற்றுத் தொடர்புடைய வீதியில் உலாவிவரும் இத்தேவனது தலைய கட்டாக்காலிகளையும் காப்பதாகும். ஒர்ப விட்டுணுவும் ஞாயிற்றின் இயல்புகளை யு. தாவியளந்தவனெனக் கூறப்பட்டுள்ளான் , சிறப்புப் பெருகியுளது ; ஆண்டும் புவியள ஆதித்தியர் எனப்படும் இஞ்ஞாயிற்றுத் ே மகளாய குரியா தேவி இடம் பெற்றிருந்த ளாகத் தோன்றவில்லை ; ஆயின் இவள் (“குதிரைவிரர் ' ; நாசத்தியர் என்றும் படுத்தப் பயன்பட்டுள்ளாள். அசுவினி தே வராக வருணிக்கப்பட்டுள்ளனர்; ஆயின் ே றப்பாடுகளோடு தொடர்புபடுத்திக் காட்ட லால் இவர் கிரேக்கருடைய தியசுகுரி என் காலத்துப் போற்றிக்கு நாட்டாரின் புர ரோடுந் தொடர்புடையவரென்பது பெறப் குத் துணைபுரிவோராகவே தோன்றுகின்ற கடலோடிகளைக் காப்பாற்றியும், காலற்ற தும், முது கன்னியர்க்குக் கணவரைத் ே
செயல்களைச் செய்தனரெனப் பாடப்பட்டு

த இந்தியா
த்தே டுவேன்; தரு சோமம் ?*
னேடு வயங்கும் மருத்தர் திரளாகத் தம் ர் அப்போர்க் கடவுள் புரிந்த போர்களி ாரும் போர்ப் பாடல்களைப் பாடினர். அவர் வங்களாவர்; அமர் மலையும் தலைவனுக்குப் சீசர் போல இம் மருத்தர் இந்திரனுக்குத் ள்ளனர்; இந்திரனைத் தலைவனுகக் கொண் பழங்கிவந்தன வென்பது புலப்படுகின்றது; குறிப்புக்களைக் கொண்டு அக்கதைகளில் ணல் இயலாது ; இந்திரனுக்குக் கூறப்படும் ப்பிய புராணக் கதைகளுடன் தொடர்பு ண்புகள் பண்டை ஐரோப்பாவிலே பல்வேறு ப்பட்டுள்ளமையின் என்க-இந்திரன் ஒரு ம் புயலை ஊர்தியாகவுடையவன் என்றும் 1ண்பு மெசப்பொத்தேமியரிடமிருந்து மிகப் தாகலாம்.
பட்டனவாயிருந்தன ; சூரியன் (வட மொழி சொல்) கிரேக்கருடைய ஈலியசு என்னும் ரூர்ந்து வானத்துக்குக் குறுக்காகச் சென் ரு என்பான் மற்குெரு ஞாயிற்றுத் தேவ "ய பாட்டு வேதத்திலுள்ள பாடல்களெல்லா 3தப்பட்டது. (பக். 226) , பூடன் என்ப ஒரு தேவனே யாவன் ; நாடோறும் வான 'lli i 35 - 68) i r) தெருக்களையும் இடையரையும் ால் வேள்வியோடு தொடர்பு கொண்டுள டையவனே ; இவன் புவியினை மூவடியால் பிற்கால இந்து மதத்தில் இத்தேவனின் ந்த இப்பண்பு புகழ்ந்து பேசப்படுகின்றது. தவர் குழாத்தின் புறவோரத்திலே சூரியன் ாள் ; இவள் ஒருபோதும் வழிபடப்பட்டவ தன் இரு கணவராய அசுவினி தேவரை இவர் கூறப்படுவர்) ஞாயிற்றேடு தொடர்பு வர் மூவாழித் தேரில் வானவிதியிற் செல்ப வத பாசுரங்கள் இவரை இயற்கைத் தோற் வில்லை. இவர் இரட்டையரெனக் கூறப்படுத னுந் தேவரோடும், கிறித்துவுக்கு முற்பட்ட ணக் கதையில் வரும் இரட்டைத் தேவ படும். அசுவினி தேவர் சிறப்பாக மக்களுக் ார்; அவர் கடலிற் கலமுடைந்து கலங்கிய முடவர்க்குச் செயற்கைக்கால் செய்தளித் டிக் கொடுத்தும் மக்களுக்குப் பற்பல நற்
ாளனர்.

Page 355
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
தீக்கடவுளாகிய அக்கினி (இச்சொல் மொழிச் சொல்லாகிய இக்னிசு என்பதற்கு வாதத்துக்கும் மெய்யியலாாாய்ச்சிக்கும் ணுக்குரிய கடவுளாதலின் அவனைப் புரோ! அடுப்பிலும் அவன் உறைந்தாணுதலின், அ. வேள்வியிலிடும் அவியுணவை யுண்டு அதை அவன் தேவர்க்கும் மக்கட்கும் இடைநின் விண்ணகத்து விரிநீரில் அவன் மின்னல் வ பல்வேறு வடிவில் உறைந்துவந்தான். வே: தீக்கடை கோல்களில் அவன் கரந்துறை முேரெனப் பேசப்பட்டன. உண்மையில் அ முளன். அக்கினி ஒருவன்முன் உளன ? அன் தில் அக்கினி எங்கினம் ஒருவனுகவும் பல. வினுக்கள் இருக்கு வேதத்திற் கேட்கப்பட்( போக்கினை எடுத்துக் காட்டி நின்ற இவ்
களிலே வளர்ச்சி முற்றிக் கனியாகக் காட்
சோமன் என்பவன் சிறப்பான இயல்புை சொல் முதற்கண் ஒரு பூண்டினைக் குறித்த கண்டறியப்படாத இப்பூண்டிலிருந்து ஆ டது , வேள்விகளில் மட்டுமே பருகப்பட்ட மாட்டு உண்டாக்கிய தென்பதை மேற் க திற் பண்டைக் காலத்திருந்த சொரோத்தி தைப் பருகினர் , அதனை அவர் அயோமம் லின் இரானிய மொழி வடிவமே அது. இஞ் யாளங் கண்டுகூறுஞ் செடி கசப்பான ஒரு வெறிக்கும் இயல்பு இல்லையாதலின், வேத இருத்தல் இயலாது. வேள்வி செய்கையில் டைக் கற்களின் இடையிலிட்டு நெரித்துச் வடித்து அன்றைக்கே அருந்தினராதலின் லரிது. நொதிப்பினை உண்டாக்கும் வெல்ல கப்பட்டில; அதனை வடித்தற்கும் குடித்த அளவு மதுசாரம் அதனிடத்து உண்டாவ யாது. தெளிவான உருவெளிக் காட்சியோ யையும் பருகியோர் மாட்டுண்டாக்கும் G #ါဒ္ဓိ) போன்ற உணர்வு மயக்கும் மருந்துக் கின்றன. சோமம் என்பது இந்தியாவின் னிரசியாவிலும் தானுகவே வளரும் சணற் யர் இச்செடியிலிருந்து பங்கா என் 8 செய்கின்றனர்.
பண்டை மக்கள் பலரைப் போன்றே இ ளோடு தொடர்புபடுத்திக் கண்டனர்; இத மும் திங்களும் ஒன்றெனவே கொள்ளப்பட் பாசிரியர் இச் சோமத் தெய்வம் அத்து அன்னர் இத் தெய்வங் குறித்தெழுந்த ட
3—R. 12935 (10/63)

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 329.
* தீ’ என்றே பொருள்படும்; இலத்தின் இனமானது) மிகப் பழைய இறையனுபவ பொருளாக அமைந்துள்ளான் ; புரோகித தன் தீ வேள்வியில் வழிபட்டான் ; வீட்டு கினி மனைத் தெய்வமாகவும் விளங்கினன் : னத் தேவர்களுக்குக் காவிச்சென்றமையின் ற வோர் வாயிலாகவும் கருதப்பட்டான். டிவில் வாழ்ந்துவந்தான் , மண்ணகத்திலும் ர்வித்தீயை மூட்டுவதற்குப் பயன்படுத்திய தமையால் அக்கோல்கள் அவற்குப் பெற் க்கினி இங்குமுளன் ; அங்குமுளன்; எங்கு றி, அக்கினிதேவர் பலருளாா ? ஒரே நேரத் ராகவும் இருத்தல் கூடும் ? இவை போன்ற நிள மிகப் பழங்காலத்திலே ஒருமைவாதப் வாராய்ச்சி யரும்புகள் பின்னர் உபநிடதங்
சியளிக்கின்றன.
டய ஒரு தெய்வமாவன் ; சோமம் என்னுஞ் து ; இன்னதென உறுதியாக அடையாளங் ற்றல்வாய்ந்த ஒருவகைக் கள் ஆக்கப்பட் இப்பானம் மிக்க ஊக்கத்தைப் பருகியோர் ாட்டிய பாசுரத்திற் கண்டோம். பாரசிகத் ரிய மதத்தாரும் இத்தகைய தொரு பானத் என்று வழங்கினர் ; சோமம் என்ற சொல் ஞான்றைப் பாரசிகர் அயோமமென அடை வகைப் பூண்டாகும் ; இதற்குச் சிறப்பான ஏத்திற் சொல்லப்பட்ட சோமம் இதுவாக விரிவான வினைமுறைப்படி சோமப்பூண் சாறெடுத்து, அதனுடன் பாலைக் கலந்து, சோமபாணம் மதுசாரமுடையதாயிருத்த மும் தேனும் வழக்கமாக அதனேடு கலக் ற்குமிடையிற் கழிந்த நேரம், கணிசமான தற்கு ஏற்றவாறு நீண்டதாயிருத்தல் முடி டு மாபெரும் பருமனுக்கு விரியுமுணர்ச்சி சாமபானத்தின் விளைவுகள், கஞ்சாப்புகை ளுக்குக் கூறப்படுவனவற்றையே ஒத்திருக் ல பாகங்களிலும் நடு ஆசியாவிலும் தென் செடியாக இருத்தல் கூடும் , இக்கால இந்தி
Dlth மயக்கும் குடிவகை யொன்றைச்
ந்தியரும் செடிகளின் வளர்ச்சியைத் திங்க ணுற் பின்னர்ச் செடிகளுக்கா சாகிய சோம் டன. இருக்கு வேதத்தின் பண்டைப் பதிப் ணச் சிறப்புடையதெனக் கருதியமையால், ாசுரங்களையெல்லாம் ஒருங்கு திரட்டி ஒரு

Page 356
330 வியத்த
கனி மண்டலத்தில் வைத்துள்ளனர்; அ அள்ள இருக்கு வேதத்தில் இப்பாசுரங்கள் எனபது.
இந்திரனுக்கு அடுத்தாற்போலச் சிறப்பு ரினும் வேருய ஒரு வன்கயைச் சேர்ந்தவ6 முன் , இப்பெயர் சில சிறு தெய்வ பிற்கால இந்துமதத்தில் இப்பெயர் தேவரு குறிப்பதாயிற்று. ஆயின், பாரசிகத்தில் சம் பெயரை, அவ்விடத்தில் அது வழங்கிய 6 வில்), அகுர மசுதா என்னும் பெரிய ஒளி அறுக்கொண்டார். இந்தோ வைரோப்பியட் பிரிந்து போவதற்குமுன் தியெளசு என்னு ளாகத் திகழ்ந்தாங்கு, இந்தோவி: , ஆரியக் முறையே வடமேற்கு இந்தியாவிலும் ப. கொள்வதற்கு முன் வருணன் அவர்தம் ஆராய்ச்சியறிஞர் சிலர் வருணன் என்னும் ணகத் தேவனக் குறிக்கும் உரானசு என்ட பாடல்கள் இயற்றப்பட்ட காலத்தில் வரு வருவதாயிற்று ; ஆயினும் அவன் பல அரA விளங்கினன்.
வருணன்றன் இயல்புகளை நோக்க, அவன் கின்முன்-அவன் இந்திரனைப்போல் வீம் போர்த்தலைவனல்லன் , மற்று, விண்ணுலகி பாலுந் தன்னைச் சேர்ந்த தேவர் கூட்டம் பேரரசனுகவே அவன் விளங்கினன். அவனை மித்திரன் ஆவான்) ; இவன் ஞாயிற்றின் போதும் சிறப்பாகச் சூளுரைகள், ஒப்பந்த தான். சொரோத்திரியத் தேவர் குழாத்திலு ரசு என்னும் அவனது கிரேக்க-இரானியப் நூற்ருண்டுகளில் உரோமப் பேரரசின் ப வருணனைச் சூழ அவன்றன் சாரணர் அல் உலகடங்கலும் பறந்து சென்று மக்களின் குரைத்தனர்.
இருதம் எனப்பட்ட அண்ட வியக்க மு கினன்; இருதம் என்னும் இவ்வெண்ணக் சிந்தனையுலகிற் சென்றெப்திய உயரெல்லைை காக இயங்குவதும், இரவும் பகலும் மாறி ஒன்முக வருவதுமெல்லாம் இருதமென்னும் யாவரும் இந்த முறைமைப்படியே வாழ யன்மை' எனப்பொருள்படும் அநிருதம் Այլեյ குறிக்குமொரு பொதுவழக்குச் சொ ணனே ஆதாரமாயிருந்தானதலின், அவே வழிப் பேசப்பட்டான் ; இவ்வாற்றல் அ6 கருதப்பட்டான்.

இந்தியா
தாவது பத்து மண்டலங்களாக அமைந்
ஒன்பதாம் மண்டலத்தில் வைக்கப்பட்டுள
ற்று விளங்கிய வருணன் மற்றைத் தேவ 7. இவன் ஓர்அசுரன் எனப் பேசப்படுகின் ங்களுக்கும் இட்டு வழங்கப்பட்டுளது ; க்குப் பகையான ஒரு தீய வகுப்பாரைக் துளத்திரர் என்னும் சீர்திருத்தக்காரர் அப் டிவில் (அஃதாவது அகுர என்னும் வடி க்கடவுளின் பெயரின் ஒரு பகுதியாக ਫb
பெருங்குழுவினர் பல்வேறினங்களாய்ப் ந் தெளிவற்ற தேவன் அவர்தம் உயர்கடவு கூட்டத்தார் இரு பிரிவினராகப் பிரிந்து ரசிக உயர் நிலங்களிலும் குடியிருப்புக்
உயர் கடவுளாய்த் திகழ்ந்தானுகலாம். பெயரைக் கிரேக்கரின் தெளிவற்ற விண் தனேடு தொடர்புபடுத்தியுள்ளனர். வேதப் ணனின் சீர்த்தி இந்திரனதன் முன் மங்கி bருண்டுகளாக ஓரளவு முதன்மை பெற்றே
முதற்கண் ஒர் அரசனுகவே காட்சியளிக் பு பேசி ஆரவாரிக்கும் ஓர் தொல்குலப் லே பெரியதோர் அரண்மனையிலே, பெரும் புடை-குழ வீற்றிருக்குமோர் விறலுடைப் rச் குழவிருந்த தேவருட் சிறப்பு மிக்கவன் இயல்புகள் சிலவற்றை யுடையவனுயிருந்த 5ங்கள் என்பவற்ருேடே தொடர்புபட்டிருந் /ம் மித்திரன் இடம்பெற்றிருந்தான். மித்தி பெயரில் அவன் கிறித்துவூழித் தொடக்க ாகங்களிலும் மக்களால் வணங்கப்படான். லது ஒற்றர் (பசர்) விற்றிருந்தனர்; இவர் ஒழுக்கங்களை அறிந்துவந்து வருணனுக்
றைமைக்கு வருணனே காவலனுக விளங் கருவே இருக்கு வேதம் பாடிய இருடிகள் பக் குறித்து நிற்பதாகலாம். உலகம் ஒழுங் மாறி வருவதும், பருவங்கள் ஒன்றன்பின் முறைமையினலே யாம்; ஆதலால் மக்கள் தல் வேண்டும் ; பிற்காலத்தில் “முறை என்னுஞ் சொல் பொய்யையும் பாவத்தை ல்லாய்விட்டது. இந்த முறைமைக்கு வரு ன அதைப் படைத்தவனென்றும் ஒரோ
{6ზე?" ஒருவகைப படைபபுக கடவுளாகவும

Page 357
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
ஆரியருடைய கடவுளர் அனைவரினுட யாவான் ; அவன் உலகில் மக்கள் செய்த யிருந்தான்; கடவுளர் பலர் என்னும் கரு கருத்தில் அவன் யாண்டும் நீக்கமற நி,ை னும், உலகின் அந்தங்களிலேனும் இரு இயலாது , வருணன் என்னும் மூன்ரும் பாடாற்றிய மக்கள் ஏனைத் தேவரை வ வருணனை அணுகினர்; ஏனைத் தேவரி மகிழ்ச்சியுமுடைய தோழராகவே இருந்த யுணவளித்தவழி மக்கள் அவரை அஞ்ச கையனல்லன் ; அவன் அத்துணைத் துர யால், வெறும் வேள்விகளைச் செய்வதால் முடியாது ; அவன் பாவத்தை, அஃதாவது தாததை வெறுத்தான். பாவம் என்பதிற் குக்களை மீறுங் குற்றங்களும் அடங்கின ணு,லும் வெறுக்கப்பட்ட பொய்யுரைத்தலு இவையேயன்றி வெகுளியாலும் மதுவின தூண்டப்படும் தீவினைகளும் பாவத்தின்ப வருத்தி ஒறுத்தானதலின், மனக்களிப் பாடியபோது தவக்கோலம் பூண்டு தன் நடுக்கத்தோடுமே அவன் தன் தெய்வத் யொருவனுடைய பாவங்களின் பொருட் ஏற்பாட்டிலுள்ள ஏகோவாவைப் போன் பொருட்டும் அவனை ஒறுத்தான் ; வரு பாவஞ்செய்தோன் அவனுக்குத் தப்பிப்ே நினுற் பற்றிப் பிணித்தாகை, அவர் நோ நோயால் வருந்தினர் , இறந்தபோது தனர்; இது நிலவுலகிற்குக்கீழுள்ள தே என்பதும் ஆரியரின் துறக்கமாய "தென் வுலகத்தினின்றும் பெரிதும் வேமுனதென்
வழிபட்டோன், வருணன் முன்னிலையி பாட்டையும் உணர்ந்து தன்னைச் சால6 பாடப்பட்ட பாசுரங்களை நாம் படிக்குப் இரங்கிப் பாடியனவாயுள்ள தோத்திாப்ட னது குணவியல்பிற் பெரும்பகுதி செமை யுள்ளதென்னும் ஒரு கருத்தும் எடுத்துை வாக்கன்று என்பது தேற்றம் ; ஏனெனில் குப் பன்னெடுங் காலத்துக்குப் பின்பே ! பாடப்பட்டமையாலென்க. யாமறிந்தவன் ஒருபோதும் தொடர்பு கொண்டிலர் ; ஆ வாக்காயிருக்கலாம்; அன்னர் பெரும்பா மனப்பான்மையோடே தம் கடவுளரை வ னுக்குரிய பாசுரமொன்றை ஈண்டுத் த( கோள் ஈதென்பது வெள்ளிடை மலை :

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 33
ஒழுக்கத்தால் உயர்ந்தவன் வருணனே செயல்களையெல்லாம் என்றும் அறிந்தவஞ) த்துக்கு மாருய்க் கடவுள் ஒருவன் என்னுங் மந்திருந்தான். மிக மறைவான இடங்களிலே வர் தனித்திருந்து எத்திட்டமும் வகுத்தல்
ஆள் ஆண்டு எப்போதுமே யுளன். வழி ழுத்திய முறையானன்றிப் பயபத்தியோடே பெரும்பான்மையோர் உள்ளக்கிளர்ச்சியும் னர்; இதனல் அத்தேவர்க்கு ஒழுங்காக அவி வேண்டியதில்லை. ஆயின் வருணனே அத்த ய்மையும் திருவுமுடையணுய்த் திகழ்ந்தமை மட்டும் மக்கள் அவன் அருளைப் பெற்றுவிடல் இருதம் என்னும் முறைமைக்குப் பொருந் சடங்குமுறை சார்ந்த பல தவறுகளும் விலக் ; ஆயின், சிறப்பாக வருணனுலும் மித்திர /ம் பாவத்தின்பாற் பட்டதென்பது தெளிவு; அலும் குதினுலும் தீயோர் சேர்க்கையினுலும் ாற் பட்டன. பாவஞ் செய்தோரை வருணன் புக்கொண்ட வேதப் புலவன் வருணனைப் பாவத்துக்கு இசங்கினன் , அச்சத்தோடும் தைப் பரவி வழிபட்டான். வருணன் தனி G அவனை ஒறுத்ததோடமையாது, பழைய ற, அவன் முன்னேர் செய்த பாவங்களின் ருணன் எங்கும் நிறைந்திருந்தானகையாற் பாதல் இல்லை. பாவிகளை அவன் தன் பாசத் யால், குறிப்பாக மகோதரம் என்னும் வீக்க அவர் "மண்ணியல் இல்லத்துக்கு' இழிந் ார் இருள்சேர்ந்த இன்னுவுலகம் ( நிரயம்) ாபுலம்' ( பிகிரர் உலகம் ) என்னும் இன்ப ாபதும் தெளிவு.
ல் தன் மெலிவையும் குற்றத்தையும் குறை புந் தாழ்த்தி நின்ருனுதலின் வருணன்மேற் போது பழைய ஏற்பாட்டிலே பாவத்துக்கு ாக்கள் நம் நினைவிற்கு வருகின்றன. வருண ற்றின மக்களின் செல்வாக்கைக் காட்டுவதா ாக்கப்பட்டுளது . ஆயின் அது யூதரின் செல் , வருணன்மேற் பாடப்பட்ட பாசுரங்களுக் ழைய ஏற்பாட்டின் இசங்கற் ருேத்திரங்கள் செயிற் பண்டை எபிரேயரும் ஆரியருடன் பின் ஒருகால் அது பாபிலோனியரின் செல் லும் இவ்வாறு தம் பாவத்துக்கு இரங்கும் ழிபட்டுவந்தனர். எடுத்துக்காட்டாக வருண நவாம் ; விக்கநோயுற்ற ஒருவனது வேண்டு

Page 358
332 வியத்
“ வருணனே மாண்டபின் யா6 கருணைகூர் கடவுளே யென் பி பொருமிய தோற்பை போலத் பெருகிய கருணைத் தேவா பின் “தூயனே ஞான மில்லேன் ே ஆயவென் பிழை பொறுப்பாய் தோயமே குழ்ந் திருந்தும் திெ ஏயநற் கருணைத் தேவா என்பின் "மண்ணிடைப் பிறந்து மாயும் பண்ணவர் வெறுக்கு மாறு பா கண்ணிய மடமையாலுன் கட்ட அண்ணலந் தேவா சீறி அழித்தி இயமன் என்போன் இறந்தோரின் த்ெ முதன்மனிதனை ஒத்தவன் , முதன்முதல் குக் (பிதிரர் உலகத்துக்குக்) காவற் திெ யர்க்கு விதிக்கப்பட்ட சடங்குகளைத் தவ றென்றும் இன்பமே நுகர்ந்திருப்பர்.
உருத்திரன் ( ஒருகால் இச்சொல் " லாம் ) என்போன் வருணனைப் போன்று ஃனப்போல் ஒழுக்கத்தைப் போற்றியோன தன் கணைகளால் நோயை விளைவித்தான் ; அப்பொலோவை ஒத்திருந்தான் ; இந்திர புடையவனுயிருந்தான் ; ஆயின் இந்திரனு பட்ட இயல்பு இவனுக்கு இருக்கவில்லை. மலைகளிலுறைந்த ஒரு தேவனுவன் , மக்க டோராய்க், கொள்ளை நோயையும் கேட்ை தாக்காவண்ணந் தடுப்பதற்காகவே இவ இயல்பொன்றும் இவனுக்கு இருந்தது ; ட விளங்கியதால் இவன் தன்னுல் விரும்பப் மென மக்கள் நம்பினர்.
இவரேயன்றி வேறு தேவர் பலரும் ே வல்கன் என்னுந் தேவனுக் கொப்ப வே மணம் ஆகியற்றைக் காக்கும் அரியமானு வேறு தேவராவர்; இவரெல்லாம் சிறப்பு குரியாரல்லர். இனிப் பல வகையினரான மாறு விசுவேதேவர் என்போர் இனத்து தெய்வ கணத்தராவர் ; மருத்தர் என்போ ராவர்; இருபுக்கள் என்போர் உலோக ே வர் என்போர் தெய்வ யாழோராவர் ; மு ஒருவனே பின்னர்ப் பலராகக் கருதப்பட் ஆரணங்காவர் ; கிரேக்கரின் நீரரமகளிை
களுக்கும் காமக்கிழத்தியராயிருந்தனர்.

கு இந்தியா
மண்மனைக் கேகே ஞக ;
ழைபொறுத் தருளு கண்டாய் ; தளர்ந்த யான் போகும்போது ழபொறுத் தருளு வாயே. ாமிழைத் துனை மறுத்தேன் அருளுடை அண்ண லேயோ, ாழும்பனேன் நா வறண்டேன்; ழ பொறுப்பாய் நீயே. மக்கள் யாம் மருட்கை யாலே வமே செய்த போதும் ளை மீறி னேமேல் டேல் எம்மை நீயே. ”* ய்வமாவான் ; ஒசாற்ருல் ஆதாம் என்னும் இறந்த மனிதனுகிய இவன் தென்புலத்துக் ய்வமாயினுன் , இத் தென்புலத்திலே, ஆரி முது செய்தோராகிய புண்ணியவாளர் என்
குரைப்போன்' எனப் பொருள்படுவதாக ஒருபால் தெறுமியல்புடையவனுயினும், அவ எல்லன் ; கையில் வில்லேந்திய இத்தேவன் இவ்வாற்றல் இவன் கிரேக்கரின் கடவுளாய னைப்போன்று இவனும் புயலோடு தொடர் ரக்குரிய மகிழ்ச்சியான, மக்களால் நயக்கப் இவன் மக்களா லெய்தற்கரிய தொலைவிலே ள் பொதுவாக இவன்பால் அச்சங் கொண் டயும் விளைத்த இவன் கணைகள் தம்மைத் ன வழிபட்டனர். எனினும் நலஞ்செய்யும் ருத்துப் பூண்டுகளைக் காக்குந் தெய்வமாய் பட்டோர்க்கு உடனலத்தை யளித்தல் கூடு
பதங்களிற் கூறப்பட்டுள்ளனர் : உரோமரின் தத்திலுள்ள துவட்டாவும், ஒப்பந்தம் திரு ம், காற்றுத் தேவனுய வாயுவும் அத்தகைய டயரே யெனினும் ஈண்டெடுத்து விரித்தற் உபதேவருமிருந்தனர்; அவருட் சிலர் வரு 2ணயரெனத் தெளிவாக அறியப்படாத ஒரு ஏற்கெனவே குறிப்பிடப்பட்ட புயற் றேவ லே செய்த ஒருவகை இயக்கராவர்; கந்தரு நற்கண் கந்தருவன் ஒருவனே யிருந்தான் ; டனன் , இனி, அப்சரசு என்போர் அழகிய நிகர்த்த இத்தேவ மாதர் தேவர்க்கும் மக்

Page 359
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, !
இத்தேவர் யாவர்க்கும் கிட்டமான
ஒமரையோ எசியத்தையோ போன்றேர் ஒ இத்தேவரின் உறவு முறைகள் வழக்கமாக குள் முன்னடைவு முறையொன்றும் செவ்வ வர்க்கும் சிறப்பான அடியாரும் புரோகித தொல்குடியினரிடம் பயின்ற நம்பிக்கைக யாக ஒன்றியதன் விளேவாக உருவானே காலத்தாற் பிற்பட்டவற்றிலே கடவுளர் ஒருவரோடொருவர் இணைக்கப்பட்டும் இ யார் உண்மையிற் பெரியோன் என்னும் 용 ஒவ்வொரு பாட்டின் இறுதியிலும் 9هOtb Lال) டுளது : “ எத்தேவுக் கவிசொரிந்திங் கே யியல் வாதியர் இதனைக் கண்டு சாலவு கடவுள் ஒருவன் இருந்தானென்றும் அவ: முடிவு செய்தனர்.
வேள்வி
ஆரிய வழிபாட்டு முறை வேள்வியைே மனையடுப்பு வழிபாட்டுமுறை பழைய இந் றிற் பரந்து காணப்பட்டது. இல்லத்தலைவ இந்துமதத்தில் முதன்மை பெற்றிருந்தாங் பெற்றிருந்தனவாதல் வேண்டும்; ஆயின் காலத்தாற் சாலவும் பிற்பட்டவையான இருக்கு வேதமோ ஆரியத் தலைவர்களும் களும் பொருள் கொடுத்துச் செய்வித்த ெ அவ்வேள்விகள் ஏற்கவே சிக்கலான சடn பற்பல ஆயத்தங்கள் செய்யப்பட வேண்ட யிடப்பட்டன; நன்கு பயிற்சிபெற்ற புே வெவ்வேறு கருமங்களைச் செய்தனர்.
தேவர்களிடமிருந்து வரம் பெறுதற்ெ வேள்வியின் தலையாய நோக்கமாகும். ே பைப் புல்லில் (பாகி ) இறங்கித், தம்ை டயர்ந்து, கைம்மாமுக அவர்க்குப் போரி சைப் பெருக்கமும், நீண்ட வாழ்வும் அ6 கியை விளைத்த வருணனும், இன்னது ெ உருத்திரனும் வேதத் தேவர் குழாத்திலே தேவரிற் பெரும்பான்மையோர் இனிய ( ரேயர் தங் கடவுளுக்குக் காணிக்கையாய் யுணர்வுப் பலிகளும் போன்றவை வேதத்
எனினும் இச்சடங்கு அச்சம், மருட்கை தாகல் வேண்டும். சோமக் கள்ளைப் பருகி வக் காட்சிகளைக் கண்டனர்; புதிய ஆற்ற விண்ணைத் தொட்டனர்; இறவாநிலை யெ வேள்விக்கு வரவழைக்கும் மந்திரச் சட தன ராதலின், அன்னர் பெரியதோர் மை

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 333
ஒரு குலமுறை வரலாறு வகுப்பதற்கு ஒருவர் இந்தியாவில் முன்வந்திலர் , எனவே த் தெளிவின்றியே யுள்ளன ; இனி இவர்க் விகின் அமைந்திலது. இத்தேவர் ஒவ்வொரு ரும் இருந்தனராதல் வேண்டும். பல்வேறு ளும் வழிபாட்டு முறைகளும் அரைகுறை த இருக்கு வேதம் ; வேதப்பாசுரங்களிற் ஒருவருக் கொருவர் சமன் செய்யப்பட்டும் ருப்பதைக் காண்கின்ருேம் ; இத்தேவருள் யங்களும் எழுந்துள்ளன. ஒரு பாசுரத்தில் ல்லவியாக இம் முக்கிய வினுக் கேட்கப்பட் த்துவோம் யாமினியே ?! பின்வந்த இறை ம் மலைத்தமையால் க ( யார் ? ) என்னுங்
ன்மேலே அப்பாசுரம் பாடப்பட்டதென்றும்
யே மையமாகக்கொண்டு அமைந்திருந்தது. தோ வைரோப்பியச் சமுதாயங்கள் பலவற் ன் வேட்ட சிறிய மனை வேள்விகள் பிற்கால ப்கே, இருக்குவேத காலத்திலும் முதன்மை அவற்றை விவரிக்கும் மிகப் பழைய நூல்கள்
கிருகிய குத்திரங்களேயாம் (பக். 155 ) செல்வம் படைத்த தொல்குடித் தோன்றல் பரிய வேள்விகளைப் பற்றியே பேசுகின்றது. வ்குகளாக வளர்ந்துவிட்டன; அவற்றுக்குப் டியிருந்தன ; எண்ணற்ற விலங்குகளும் பலி 'சாகிதர் பலரும் அவ்வேள்விகளிற் கலந்து
பாருட்டு அவர்களை மகிழ்வுறச் செய்வதே தவர்கள் வேள்விக்களத்திலிடப்பட்ட தருப் ம வழிபட்ட மக்களோடு கூடி உண்டாட் ல் வென்றியும், சந்ததி விருத்தியும், ஆனி ளித்தனர். வழிபட்டோர் மனத்திற் பயபத் Iசய்வான் என்றுரைக்கலாகாத உட்குடைய வேறுபட்ட இயல்பினராயிருந்தனர். ஏனைத் இயல்புடையவராயிருந்தனர். பண்டை எபி பக் கொடுத்த பாவநீக்கப் பலிகளும் நன்றி த்திற் காணப்படுமாறில்லை.
ஆகிய கூறுபாடுகளையும் உடையதாயிருந்த வெறியுற்ற வழிபாட்டாளர் வியத்தகு தெய் லுணர்ச்சியை அறிந்தனர்; வானுற வளர்ந்து 1ய்தினர் ; தாமே தேவராயினர். தேவர்களே ங்குகளைப் புரோகிதர் மட்டுமே அறிந்திருந் ற கைவந்த விபுதராய் விளங்கினர். வேதப்

Page 360
334 வியத்த
பாசுரங்களில் வெளிப்படையாகக் கூறப்ட குன்றிய வேறு கருத்துக்களுங் காணப்ட கொள்ள முடியாத பிரமன் என்னும் ஒரு கின்றுேம். சில இடங்களிற் பிரமன் என் குறிக்கின்றது; ஆயின் அது பெரும்பாலா தினைக் குறிப்பதாகவுளது ; இயற்கை கடந் றது ; ஆதிமக்களின் சமய வழிபாட்டினை வட மொழியில், ஒரு சொல்லினடியாக ம முறையின்படி, பிரமனை யுடையோன் பி. தொல்குடித் தேவராளனும் மாந்திரிகனுே வேத காலத்திற் பிரமனுக்கும் பேச்சுக்குமு பட்டு வந்தமையாற் பிராமணனது மந்தி! யுளதென்னுங் கருத்து நிலைபெற்றுவிட்ட அசைகளும் வகுத்தாராயப்பட்டன; வேத் இருந்தபோதிலும், நெடுங்கணக்கு எழுத்து அவையெல்லாம் அழிவில்லாத் தெய்வங்க:ெ பயன்படுத்தப்பட்ட யாப்புக்களும் தெய்வ. அசைகள் சிறப்பாகத் தெய்வத்தன்மை வ ஓம் என்னும் பிரணவம் குறிப்பிடத் தக்கது டதாயும் சாலச்சிறந்த மறை பொருளையு. விளங்குகின்றது.
இருக்கு வேதத்தின் பல பாசுரங்களிற் கு சேர்க்கப்பட்ட பகுதியில் முனைந்து தோ ஆகிச்சமய வழிபாடுகளிற் பரந்து காணப்ட படும் உயிர், பலியிடுவோன் ஆகிய இம்மூவ ஐக்கியப்பட்டு நிற்பதாகப் பாவனை செய் பழைய இருக்கு வேதப் பாடல்களின் கா காட்டிலும் பின்னர் அதிக முதன்மை பெற காலத்தின் இறுதியளவில் இவ்வுலகே தொ தோன்றியது என்னும் நம்பிக்கை பரந்து வருணன் ஒரோவொருகாற் படைப்புக் னும், அதே கடமையை இந்திரனே நிை காணப்படுகின்றன வாயினும் (பக். 529 ) தெளிவாக வரையறுக்கப்பட்ட ஒரு படை இருக்கு வேத காலத்தின் இறுதியளவில் அ ணரின் சிந்தனை யாராய்ச்சியின் பயனுகே ணுகவோ, தோன்றியுள்ளது. இதற்குப் * உயிர்களின் தலைவன் ' என்பது இப் பெய பிரமா என வழங்கப்படுவதாயிற்று ; பிரப பெயரின் ஆண்பால் வடிவமாகும். பிரசாப
பிருந்த ஆதிமுதன் மனிதன் (புருடன் ) எ
*வட மொழியிற் பிராமண என்னுஞ் சொல் வகையையுங் குறிக்கும் ; தமிழில் பிராமணன் வேறுபாடு விகுதியால் உணர்த்தப்படும்.

கு இந்தியா
பட்டுள்ள இக் கருத்துக்களோடு விளக்கங் படுகின்றன. இருக்கு வேதத்தில் விளங்கிக் பொருள் பேசப்படுவதை அடிக்கடி காண் பது மறைமொழியின் மந்திர சத்தியைக் ான இடங்களில் இன்னும் விரிவான கருத் த ஒருவகை மின்சத்தியை அது குறிக்கின் ஆராய்வார் இதனை மன என்று வழங்குவர். ற்ருெரு சொற் பிறக்கும் பொதுவான ஒரு ராமணன் * என வழங்கப்படுவானுயினன். ம இவ்வாறு அழைக்கப்பட்டனன். பிந்திய 2ள்ள தொடர்பு மேன்மேலும் வலியுறுத்தப் 7 சத்தி அவன் கிளந்த மறைமொழியிலே து. விடவே, வேதத்திலுள்ள சொற்களும் 5 நூல் இன்னும் எழுதாக் கிளவியாகவே க்கள் இவையென வரையறை செயப்பட்டு, ளனப் பாவனை செய்யப்பட்டன. வேதத்திற் ங்களாகவே கருதப்பட்டன. பின்னர்ச் சில ாய்ந்தன வென நம்பப்பட்டன , அவற்றுள் ; இது வேதங்களின் சாரத்தை யுட்கொண் ம் மந்திரவலியையும் கருக்கொண்டதாயும்
நறிப்பாய் உணர்த்தப்பட்டுள்ளதும், பிந்திச் “ன்றுவதுமான மற்றேர் எண்ணக்கருவும் படுகின்றது : அஃதாவது கடவுள், பலியிடப் ரும் தம்முள் வேற்றுமையின்றி ஒருவராக தலாகும். இக்கருத்துக்களிலிருந்து, மிகப் லத்தில் வேள்வியானது பெற்றிருந்ததைக் bறு வளர்ந்துள்ளதென்பது புலனுகும். அக் “ல் பழங்காலத்தில் ஒரு வேள்வியிலிருந்து
கTண்டபடடது.
கடவுளாகக் கருதப்பட்டிருக்கலா மாயி 2றவேற்றியுள்ளான் என்ற குறிப்புக்களும் இருக்கு வேதத்தின் பிரதான பகுதியில் ப்புக் கடவுள் காணப்படவில்லை. ஆயினும் த்தகைய ஒரு தெய்வம், முற்முகவே பிராம 'வா, ஆரியரல்லாதாரின் கூட்டுறவின் பய பிரசாபதி என்று பெயரிடப்பட்டுள்ளது ; ரின் பொருளாகும். இத் தெய்வம் பின்னர்ப் ா என்பது பிரமன் என்னும் அஃறிணைப் தி என்போன் உலகு தோன்றுதற்கு முன் “னக் கருதப்பட்டான். அப்புருடன், அவன்
பிரமனையுடையோனையும் மறைநூல்களில் ஒரு என்றும் பிராமணம் என்றும் இப்பொருள்

Page 361
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
றன் மக்களாகிய தேவர்களால் அவனு வாய்ந்த இப்புருடனது உடலிலிருந்து வேள்வி விவரிக்கப்பட்டுள்ளதான புகழ்வு கருகலான பல பகுதிகளையுடையது ; ஆ பது நன்கு புலப்படுகிறது :
“ இன்னிள வேனில் இழுதா ( துன்னிய கோடை துகடீர் வி கூகிர் அவியாக் கொண்டு தே ஆதி மகன் றனை யட்டு முழுநிறை வேள்வி முடித்தனர் யாவு மடக்கிய தாவிலவ் வேள் அளைசே ரிழுகினை ஆங்கவன் f வளிவாழ் விலங்கும் வனம் வாழ ஊர்வாழ் விலங்கு மென்றிவை நேரிதிற் படைத்து நிறுத்தினன் முழுதுற வேட்டவப் பழுதமுறு இருக்கும் சாமமும் எழுந்தன பெருக்குஞ் சந்தம் பிறந்தன; உருக்கிளர் எசுரும் உதித்தன 6 இவுளியு மிருநிசை எயிறுள ய அவியுறு வேள்வியிற் முேன்றின் செம்மறி வெள்ளா டென்பவும் அம்முறை யதன்பாற் ருேன்றிய அத்தகு மகன்றன அரிந்தவக் எத்தனை கூறுசெய் கிட்டனர் ஒது மவன்வாய் யாதா யிற்ே தோளு மவன தொடையும் தாளு மெப்பெயர் பெற்றன தா அந்தணன் அவன்றன் வாயின் மைந்துறு தோளின் மன்னன் தொட்ையின் வைசியன் தோன் அடியிற் பிறந்தனன் குத்திர ஞ திங்கட் செல்வன் திருந்துளத் வெங்கதிர்ச் செல்வன் விழியிற் ஏற்றெழு வேந்தனும் எரியும் முேற்றினர் மன்ற ; உயிர்ப்பிற் காற்றெனுங் கடவுள் கதித்தெழு
* ஐசுலாந்தரின் பழைய பாடற்ருெகையாகிய மந்திரவலி பெறும் பொருட்டுத் தன்னையே படுகிறது.
f இங்கு “ ஆதிமகன்’ எனப்படும் பிரசாப அழியாது பிழைத்திருந்தான் எனக் கொள்ளம்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 335
க்கே பலியிடப்பட்டான்.* தெய்வத்தன்மை இவ்வுலகு உண்டாயது. ஆதிமுதல் அண்ட பாய்ந்த “ HG5t- குத்தம் ' என்னும் பாசுரம் யினும் அது நுதலிய பொருள் இன்னதென்
வென்றுாழ் றகாக்
հաii
முன்னே.
ாவியில்
எடுத்து pவிலங்கும்
நெறியே
வேள்வியில் ; இன்னிசை
பாங்கே.
பாவும்
ஆவும் ; זל
வாமே.
காலை கொல்லோ ?
უz 2
மே ?
வந்தான் ; பிறந்தான்; றினன்; }ங்கே. தெழுந்தான் ; பிறந்தான் ; வாயிற்
pந் தானே.
எட்ட என்பதில் உவோடன் என்னும் தேவன், தனக்குப் பலியிட்டான் என்னுங் கருத்துக் காணப்
தியே உறுப்புறுப்பாக வெட்டிப் பலியிடப்பட்டபின்பும் ) வேண்டும் போலும்.

Page 362
336 வியத்தகு
விண்ணிலந் திசையொடு வளியிை சென்னியுந் தாளுஞ் செவியு மு, என்றிவை யிடமாத் தோன்றின, துன்றிய வுலகெலாந் தோற்றுவித் வேள்வியின் விண்ணுேர் வேள்வி நீளறம் தமின்முதல் நின்றவை ! தொன்முது தேவ ருறையும் விண்ணகத் தெய்தினர் விறலின ரி
[ விளக்கக் குறிப்புக்கள் :
1. இளவேனிற் காலத்தை நெய்யாகவும் காலத்தை ஒமமாகவும் கொண்டு தேவர் வேள்வியைச் செய்தன ரென்க. என்றுாழ் = ஆகிமகன் - புருடன்.
2. அளே சேர் இழுது = தயிரோடு கல. திரட்டி யெடுத்து மூவகை விலங்குகளையும் 3. இருக்கு = வேதப் பாசுரங்கள் , சா தம் = வேதத்தில் வரும் யாப்புவகைகள் ; எசுர் = உருவேற்றிச் செபிக்கப்படுதலின் ( 4. இவுளி = குதிரை ; எயிறு = பல் , அ செய்யப்படும் வேள்வி. குதிரைகளும் ளாடும் செம்மறியும் அவ் வேள்வியின் 5. மகன் - புருடன் , அவன - அவனுடை 6. அந்தணன்- பிராமணன் ; பார்ப்பான். ரும் தோளினின்று சத்திரியரும் தெ
குத்திரரும் தோன்றினரென்க. நால் பிடப்பட்டிருத்தலை நோக்குக.
2
திங்கட் செல்வன் = சந்திரன் ; வெங்க இந்திரன் ; தேவருளெல்லாம் வீறுற்ே எனப்பட்டான் ; ஏற்றெழுதல் - 6 புருடனுடைய மனத்திலிருந்து சந்தி லிருந்து இந்திரன் அக்கினி என் தோன்றினரென்க. மன்ற - தேற்றங் 8. புருடனுடைய தலையிலிருந்து வானும் திசைகளும் உந்திலிருந்து வளியும் 2 துன்றிய - நெருங்கிய, தோற்றுவித் 9. வேள்வியின் வேள்விக்கு வேட்டல்
கின்றமையின், அவனை அவனுக்குப் வாறு கூறப்பட்டது. நீளறம்=உயர் இவை முதலானவையென்க. விறலின்
வாறு உருவகிக்கப்பட்டனவாகலாம்.)
*இங்குக் குறிக்கப்பட்ட விறலினர் யாவரென்பது தெளிவு ; இவ்விறுதிச் செய்யுள் பின்னர்ச் சேர்க்க

இந்தியா
வ முறையே தியும்
இங்கின்
தாரே
க்கு வேட்டனர்; இவையால்;
வரே. *115
கோடைக் காலத்தை விறகாகவும் சரற் புருடனைப் பலியிட்டு முழுமையான ஒரு வெயில் , அவி = வேள்வியிலிடும் உணவு,
ந்த நெய், வேள்வியினின்றும் இழுதினத்
படைத்தானென்க. மம் = பண்ணுெடுபாடும் பாடல்கள் ; சந் எசுர் = வேள்வி மந்திரங்கள். உருக்கிளர் இவ்வாறு கூறப்பட்டது. வியுறு வேள்ளி = ஓமத்தைச் சொரிந்து இரு நிசைப் பல்லுள்ளன யாவும் வெள் ரிடத்துத் தோன்றின வென்க. டய தாள் - அடி.
அப்புருடன்றன் வாயினின்று பிராமண ாடையினின்று வைசியரும் அடியினின்று வருணத் தோற்றம் இப்பாட்டிற் குறிப்
கதிர்ச் செல்வன் = குரியன் ; வேந்தன் = ருேங்கி விளங்குதலின் ஏற்றெழு வேந்தன் சிறுற்றெழுதல். எரி - அக்கினிதேவன். சனும் கண்ணிலிருந்து சூரியனும் வாயி னும் இருவரும் மூச்சிலிருந்து வாயுவும்
குறிப்பதோர் அசைச்சொல்.
தாளிலிருந்து நிலனும் செவியிலிருந்து -ண்டாயின வென்க. இங்கன்-இவ்வாறு. தோர் தேவரென்க. புருடன் இங்கு வேள்வியாகத் தோற்று பலியிட்டுத் தேவர் செய்த வேள்வி இவ் த ஒளியுடைய அறங்கள் , அறங்களுள் rர்-வேள்வியிலுறையும் ஆற்றல்கள் இவ்
புலப்படவில்லை ; அவர் தேவரல்லர் என்பது ப்பட்டதாகலாம்.

Page 363
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
இக்காலத்தளவில் வேள்வியைப் பற்றிய அஃதொரு திப்பிய மறையாய்விட்டது. புரோகிதர் மறைமுறையாக மீண்டும் மீ மீண்டும் மீண்டும் புதிதாகத் தோன்றி விட்டால் அண்டங்களின் இயக்கமெல்லா எனவே, முடிவாக யாவற்றையும் பகுத்த வாற்ருனும் தேவரைப் பொறுத்ததாயிரா கக் காணலாம் ; பார்ப்பனர் தாஞ்செய்ய ரைப் பேணுவதோடு அவரை ஏவல் கொன ளும் வேந்தரினும் விண்ணுளும் தேவ விளங்கினன். வேள்வியைச் செவ்வனே ெ பேணிவந்தான்; ஆதலின் அவன் யா6 திகழ்ந்தான். வினைமுறையைச் சிறிதளவு விக்கும் புரவலருக்கு மாமுக அவ்வேள்வி கூடும்; ஆதலின் அவன் பகைவருளெல்ல இதுவே பிராமணங்கள் என்னும் நூல்: வட இந்தியாவில் கி. மு. 900 தொட்டு ஆ நிலவிவந்தது. இதன் விளைவாகவே பிற்க உயர்த்துப் பேசப்பட்டனர். இக்காலத்தி பலர் தம் பெருமையை இழந்து, ஒப்பீட்ட வேறு தேவர் பெருமையும் மதிப்பும் பெ, விட்டுனுவும் உருத்திரனும் குறிப்பிடத்த: என்னும் பெயரால் அழைக்கப்பட்டுள்ளன என்று பொருள்படுமாயினும், தொடக்க மோர் மங்கல வழக்காகவே தோன்றியது
புதிய கோட்பாட்டு வளர்ச்சிகள்
ஆரியப் பண்பாடு கங்கைப் பள்ளத்தாக போது மறுமை வாழ்வு பற்றிய புதுக் க( தழுவிக் கொண்டது. இருக்கு வேதத்திலே வாகக் தீர்மானிக்கப்பட்டதாகத் தோன். எனப்பட்ட தென்புலத்துக்கோ, "மண்ணி சென்று அங்கே எல்லையில் காலந் தங்கின நீரிற் கலந்துவிடல் கூடும், அல்லது தாவ குறிப்புக் கருகலான மொழியில் தெரிவி நம்பிய, திருந்தாத நிலையிலுள்ள பல்லுட காணப்படுகின்றது , இறந்தோரின் உயிர்க் ஓர் விலங்கிலேனும் செடியிலேனும் இயற் பதே இக்கோட்பாடாகும். இருக்கு வேத இழந்துவிட்ட பிராமண இலக்கியம் துற கொள்கின்றது.
மறுபிறப்புக் கோட்பாட்டின் முதல் காணப்படுகின்றது. தியாகவாழ்வும் அறவ கள், சில இருண்ட இடங்களிற் சுற்றித் செல்லும் , அங்குச் சில காலம் இன்பம் நூ

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 337
புதிய நோக்கொன்று வளர்ச்சியுற்றது;
அதனுல் அவ்வாதிமுதல் வேள்வியைப் ண்டுஞ் செய்தனர்; அவ்வாற்ருல் உலகமும் வியது. வேள்விகளை ஒழுங்காகச் செய்யா ம் நின்றுவிட, மறித்தும் பாழே தோன்றும். ாாாயுமிடத்து, இயற்கை ஒழுங்கானது எவ் து, பார்ப்பனரைப் பொறுத்ததாகவே இருக் பும் வேள்வியின் மந்திர வலியால் அத்தேவ ண்டும் உலகை நடாத்தினர். இதனுல் மண்ணு பரினும் பார்ப்பான் ஆற்றல் மிக்கவணுய் சய்வதால் அவன் எல்லாப் பொருள்களையும் வரினும் மேலான சமூகத் தொண்டனுயுந்
வேறுபடுத்துவதால் அவன் வேள்வி செய் பியைத் திருப்பி, அன்னுரை அழித்துவிடல் ாம் சாலவும் அஞ்சத்தக்க பகைவனுயினன், களின் அடிப்படைக் கோட்பாடாகும்; இது பூரிய சமுதாயங்கள் பலவற்றில் நெடுங்காலம் 5ால இந்து மதத்திற் பார்ப்பனர் ஆற்றவும் ல் இருக்கு வேதத்தின் பழைய கடவுளரிற் ளவில் முதன்மை குன்றியவராயினர் ; இனி, ற்று வருவராயினர்; அத்தகைய கடவுளரில் க்கவர்; அவருள் உருத்திரன் ஏற்கவே சிவன் ான் ; சிவன் ' என்பது இதம் செய்பவன்
த்தில் அது தீயனை நல்லனெனச் சொல்லு
க்கின் கீழ்ப்பாகமாக மேலும் பரந்து சென்ற ருத்துக்களை ஆண்டுறைந்த மக்களிடமிருந்து ல, மக்கள் இறந்தபோது அவர்தம் விதி முடி றுகின்றது; இறந்தோர் “ பிதிரர் உலகம்’ சியல் மனை' எனப்பட்ட கீழ்ப்புலத்துக்கோ ார். ஆயின் பிந்திய பாசுரமொன்றில், அவர் ரங்களில் தங்கியிருத்தல் கூடும் என்ற ஒரு க்கப்பட்டுளது. இஃது ஆதி மக்கள் பலர் ம்புக் கோட்பாட்டினைக் குறிக்கின்றதுபோற் கள் மீண்டும் மக்களுடல் எடுப்பதற்குமுன், கைப் பொருளிலேனும் சென்று தங்குமென் த்திற் காணப்படும் நன்மைக் கோட்பாட்டை
க்கத்திலுமே இறப்பு நிகழ்தல் கூடுமெனக்
உருவம் பிருகதாாணியக உபநிடதத்திற்" ாழ்வும் தவ வாழ்வும் வாழ்ந்தோர்தம் உயிர் திரிந்தபின் எமனுலகாய தென்புலத்துக்குச் எகர்ந்த பின் அவை திங்கண் மண்டிலத்துக்

Page 364
338 வியத்த
குச் செல்லும் , திங்கண் மண்டிலத்திலிரு அங்கிருந்து வளிக்குச் சென்று, பின் ம6 அவை “உணவாகி . பெண்ணென்னுந்
ணும் வேள்வித் தீக்குக் கொடுக்கப்படும்; ஆ புள்ளாகவேனும் பூச்சியாகவேனும் பிறப் காந்த உயிரைக் கொண்டுள்ள ஒரு கை தஞலே கருவளர்ச்சி உண்டாகின்ற தென் ஆதாரமாகக் கொண்டதாகத் தோன்றும்
ஒன்றுகும். இவ்வுபநிடதம் இயற்றப்பட்ட ஒப்புக்கொள்ளப்பட்டிருக்கவில்லை. புத்தரு ருக்கும் நம்பிக்கையிருந்ததென்று கூறுதற் முண்டுகளில் மறுபிறப்பு நம்பிக்கை நன்கு எனவே வியத்தகு தருக்கமுறையில் இந்தி (சஞ்சாரம்) ஊழ்வினைக் கோட்பாடும் (கர் போன்ற ஓர் எளிய உயிர்க் கொள்கையி கின்றது; இவற்றுள் ஊழ்வினைக் கோட்ட வினைகளின் பயன் அவ்வுயிர் எடுக்கும் மற்: கொள்வதாம் ; மேற் சொன்ன கோட்பாடுக கிலுமே ஒழுக்கக் கருத்துத் தழுவியவைய மறுபிறப்புக் கோட்பாடு எவ்வாறு வளர் தியமாகவோ, அளப்பரிய நெடுங்காலத்துக் களை எடுக்குமென்ற நம்பிக்கையை உட்ெ யான உயிரினங்களையும் ஓர் ஒழுங்குமுை இறந்து, வேறு தேவர் பிறப்பதற்கு இ இந்திரன் இறக்க மற்ருெருவன் பிறந்த இன்பம் நுகர்ந்திருப்பினும், என்றைக்கோ திண்ணம். விலங்குகளும் பூச்சிகளும், சில தாமும் இவ்விதிக்கு அமைந்தே வாழ்ந்த மென்னும் இவையுமே எண்ணரிய நுண்ணு றுக்கும் உயிருண்டென்றும், அவ்வுயிர்கள். ஒத்தவையேயென்றும் வியத்தகு கற்பனை கூறியுள்ளனர். இவ்வாறே ஓர் உயிர் அத மாற்றங்களுக் குள்ளாயிற்று. • • இம்மாற்றங்கள் ஒழுக்கத்தாலே பிக்கையாகும்; ஆயினும் எல்லாருமே
ஒருவர் எவ்வாறு ஒழுகினரோ அதற்குத் பையோ, இழிந்த பிறப்பையோ அடைந்து வார். இவ் வூழ்வினைக் கோட்பாடு (வட ே பொருள்படும்) விரைவிலே இந்தியச் ச படைத் தத்துவமாக அமைந்து விட்டது செல்வர் பலர்க்குத் தீராக் கவலை தந்த சினைக்கு அது திருத்தியான ஒரு விளக்க தாயத்தில் வெளிப்படையாகக் தோன்று யென்றுங் காட்டியது. ܢ ܥ

ந இந்தியா,
தந்து அவை வெறு வெளிக்குச் சென்று, ழையோடு நிலத்துக்கு இறங்கும். அங்கே தீயில் மீண்டும் பிறப்பதற்காக ஆணென் புறத்தாற்றில் வாழாதோர் புழுவாகவேனும் பர். பெற்றேரில் ஒருவர் கான்முளையின் ரியையேனுந் காய்கறியையேனும் உண்ப "னும் ஆகிமக்களின் நம்பிக்கையொன்றை இக் கோட்பாடு அரியதும் புதியதுமான காலத்தில் இக்கோட்பாடு அனைவராலும் டைய காலத்திலுமே மறுபிறப்பில் எல்லா கில்லை. ஆயின் கி. மு. 7 ஆம் 6 ஆம் நூற் கு வேரூன்றி விட்டதாகத் தோன்றுகிறது. பர் விரித்துள்ள மறுபிறப்புக் கோட்பாடும். மம்) மிகப் பழைய மக்களிடம் பயின்றது லிருந்தே தோன்றியவையென்பது புலன ாடாவது ஒருயிர் ஒரு பிறப்பிற் செய்த றைப் பிறப்பிலும் அதனைத் தொடருமெனக் 1ள் உபநிடதந் தோன்றிய அப் பழங்காலத் ாய் ஒரளவு விரிவடைந்து காணப்பட்டன. ச்சியுற்றதாயினும், அஃது உயிரானது நித் கோ ஒன்று மாறி ஒன்முகப் பல பிறப்புக் காண்டதாயிருந்தது. அஃது எல்லா வகை றையில் இணைத்துள்ளது. தேவர் தாமும் டங் கொடுக்க வேண்டியவரேயாவர். ஓர் ான். இறந்தோரின் உயிர்கள் இப்போது ஒருநாள் புதிய உலகங்களுக்குப் போவது மதத்தினரின் கொள்கைப்படி, தாவரங்கள் ன. முனிவர் சிலர், நீரும் தூசியும் வளியு பயிர்களைக் கொண்டுள்ளனவென்றும், அவற் அடிப்படையான தன்மையில் மக்களுயிரை வளந்துறுமிய அகக்காட்சியாற் கண்டு
ன் வாழ்க்கை முழுவதிலும் எண்ணரிய
னிக்கப்பட்டன என்பது பொதுவான நம் இவ்வாறு எண்ணினால்லர். இம்மையில், தகவே மறுமையில் அவர் உயர்ந்த பிறப் ஏ இன்பத்தையோ, துன்பத்தையோ நுகர் மொழியிற் கர்மம் என்பது 'வினை' என்று மயக் கொள்கைகள் பலவற்றுக்கு அடிப் உலக மெங்கணும் தோன்றிய சிந்தனைக் துயருழப்பு என்னும் விளங்கற்கரிய பிரச் த்தைத் தந்தது; அத்துடன் ஆரியச் சமு ம் சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகள்.நீதியானவை.

Page 365
s
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
பொதுமக்களுக்கு இத்தகையதொரு ே யாகலாம். அது விரைவிலே ஏறத்தாழ 6 நோக்கப் பண்டை இந்தியாவின் ஆன்ப லும் நிறைவு செய்ததென்பது தெரிகின்ற பெறுவதற்கு உயிருக்கு எல்லையில்லா 6 ழிந்த பிறப்பெடுத்த உயிருக்கும் தீமைய நம்பிக்கையளிப்பதாகவுமுள்ள இம் ம முறையாக நம்பிவரும் மாற்றமில்லாத மிக்கதாகத் தோன்றலாம். ஆயின் அக்க் வர்க்கு மறுபிறப்பென்னும் எண்ணம் ம! அம் இன்னத தொன்முகவே இருந்தது ; வேண்டியிருப்பதால் அது பெருந் துன் இல்லாத வழியுமே உயிர்வாழ்க்கை சு யால், ஓயாது பிறத்தல் ஒழிவில்லா உ கோட்பாடு வளர்ச்சியுற்ற அதே காலத்தி வளர்ந்துவந்தன. துறக்கத்திற் பிறந்து நிறைவை அளிக்கவில்லை; பிறப்பிறப்பெ வதற்கு ஒரு வழி காணல் வேண்டியி யாளர் திருத்திப்படும் வகையில் அவ்வ தற் பாலதாய மெய்யுணர்வே யெனக் க
தவம்
இருக்கு வேதத்திலுள்ள பிந்திய முனிவர் என்னுமொரு வகுப்பாசைப் ப கிய சான்றேர் " ஆவர்; காற்றினைக் கச் காற்றின் மேலிவர்ந்து, உபதேவரும் பற முனிவர் சாதாரண மக்களுக்கு நஞ்சாக உணவைப் பருகியவராதலின் மக்கள் எ அதர்வ வேதத்திற் பலகாலுங் குறிப்பிட ஆவார். இச் சொல் பிற்காலத்து விரிந்: அறும் இழிந்து, வேதங்களை மதிக்காத ஆ
ற் காணும் விசாத்தியன் வேதச் சார்! ஆவான்; அவ் வழிபாட்டில் வினைமுை அப் பூசகன் பெண்ணுெருத்தியையும் கொண்டு ஒரு வண்டியிலே ஊரூராகத் பயன்படுத்தினுன் , இசையாளன் அப்பூ தான். விராத்தியரின் சமூக நிலையும் இ வில்லை; ஆயின் அவரை ஆரியக் கொள் அவருக்கு இடமளித்தற்கும் பெரு முய ஆரியருடைய புதிய கோட்பாடுகளும் துணைக் காரணமாயிருந்தவருள் இவ்விர
உபநிடதங்கள் தோன்றிய காலத்தள வைதிக வேள்வி புரிந்த புரோகிதரால புதிய கோட்பாடுகள் வளர்ந்து பரவின கத்தே தனித்துறைந்து, பசியாலும் ,

, கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 339
கோட்பாடு வெறுப்பானதாகத் தோன்றவில்லை ால்லோராலும் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டமையை கெத் தேவைகளை யெல்லாம் அது பெரும்பா 2து. உண்மையிற், புதிய புதிய நுகர்ச்சிகளைப் வாய்ப்புக்களை வழங்குவதாக்வும், இறப்பவுமி பிற்றலைநின்ற உயிருக்கும் ஈடேற்றமுண்டென அறுபிறப்புக் கோட்பாடு, மேனுட்டார் மரபு துறக்க நிரயக் கோட்பாட்டிலுங் கவர்ச்சி காலத்துத் தோன்றிய சீரிய சிந்தனைச் செல் கிழ்ச்சியளித்திலது. இறப்பென்பது எஞ்ஞான் எனவே எண்ணரிய பிறப்பெடுத்து இறக்க பமாகவே தோன்றியது. பெருந் துயரங்கள் வையற்றதாயும் நிறைவற்றதாயு மிருந்தமை உழப்பாகவே தோன்றியது. இம்மறுபிறப்புக் ல் தீமைக்கோட்பாடு பற்றிய கருத்துக்களும் இன்ப நுகர்வதும் அச்சிந்தனையாளர்க்கு மன ன்னும் பெருஞ் சுழலினின்று முற்முகத் தப்பு ருந்தது. அக்காலத்திருந்த சிறந்த சிந்தனை N நெடுந் தியானத்தாலும் தவத்தாலும் எய்
ாணப்பட்டது.
பாசுரமொன்றிலே பார்ப்பனரின் வேருன ற்றி அறிகின்ருேம்; அவர் “ஆன்றவிந்தடங் சாக அணிபவர்; தம் மோனத்திற் றிளைத்துக் வைகளுந் திரியும் வழிகளிற் பறப்பவர். இம் வுள்ள, உருத்திரனது மந்திரசத்தி வாய்ந்த ல்லோர்தம் எண்ணங்களையும் அறியவல்லவர். டப்பட்டுள்ள மற்முெரு வகுப்பார் விசாத்தியர் த பொருளில், ஆரியருடைய ஒழுக்கத்தினின் ஆரியரைக் குறித்தது; ஆயின் அதர்வவேதத் பில்லாத ஒருவகை வளவழிபாட்டுப் பூசகன் றயான கூத்தும் கசையடியும் இடம்பெற்றன. இசையாளனுெருவனையும் தன்னெடு கூட்டிக் திரிந்தான் ; பெண்ணை அவன் விலைமகளாகப் பூசகன் புரிந்த சடங்குகளில் இசை வாசித் யல்பும் இன்னும் நன்கு தெளிவாகத் தெரிய கைக்கு மாற்றுவதற்கும் வைதிக வழிபாட்டில் 1ற்சிகள் செய்யப்பட்டனவென்பது தெளிவு. வழக்கங்களும் தோன்றுவதற்கு முக்கிய ாத்தியரும் இடம் பெற்றிருத்தல் கூடும்.
வில் தவவொழுக்கம் நன்கு பாந்துவிட்டது; ன்றித் தவவொழுக்கம் பூண்ட துறவியராலே T. இத்துறவியருட் சிலர் பித்தராய்க் காட்ட நீர்வேட்கையாலும் வெயிலாலும் குளிராலும்

Page 366
340 வியத்தகு
மழையாலும் உண்டான துன்பங்களையெல்ல வந்தனர். மற்றையோர் நக்ர்ப் புறங்களிே காலத்தில் அத்துணைப் பெரும் புகழெய்தாது வெயிலிலே சுடர்விட்டெரியுஞ் செழுந்தீக்கு முளேயாலும் அமைந்த கட்டிலிற் படுத்தல் தொங்குதல், கைகள் ஊட்டமின்றிச் கு அசைக்காமல் தலையின் மேல் உயர்த்திப் பி தவங்களாற் றம்மை வருத்திவந்தனர்.
ஆயினும் மெய்யியலாராய்ச்சியில் உண்ட வர் மேற்சொன்னவாறு கடுந்தவம் புரிந்த ணும் நீளநினைத்தலால் மனத்துக்கும் உயி யான வழக்கமாகக் கொண்ட துறவியரிட துறவியரிற் சிலர் நகர்ப் புறங்களிலும் உ வேறு சிலர் கூட்டமாகக் குடில்களமைத்து னர்; மற்றையோர் பெரும்பாலும் பெருங் றுண்டு, தங் கோட்பாடுகளைக் கேட்க விரு கூறியும் எதிராளிகளோடு இகலாடி அவர் முற்றகவே ஆடையணியாதிருந்தனர்; στι யணிந்திருந்தனர்.
மந்திர சித்தி பெறுவதே தொடக்கத்தில் ஏற்கவே பார்ப்பனர் தம் பிறப்பாலும் பய னக் கோரினர்; ஆயின் பிற வழிகளால் வல்லமைகளுமிருந்தன. உபநிடதங்கள் :ே றத்தை அடிப்படையாகக் கொண்ட ே குள்ளுமே நம்பிக்கை குன்றிவரத் தொடங் பொருள்வாதம் உடனடியாக மறைந்துவிட நிலைபெறச் செய்யுமொரு வழியெனக் கரு அறக்கத்திற் பிறத்தலுமாகிய நற்பேறுக மறுபடியுங் கருதப்படுவதாயிற்று. உண்ை படைத்த புரவலர் இப்பேறுகளையடைவை கருதினராகலாம். பார்ப்பன மதம் கங்கை கிற் போல அத்துணை ஆழமாக வேரூன்ற நம்பிக்கைகளே அங்கு ஆதிக்கம் பெற்று அடிப்படையிலமைந்த இராச்சியங்கள் வலி நாகரிகம் விரைந்து பாவி வந்தமையாலு இங்கு வாழ்ந்த மக்களின் தேவைகளுக்குப் செய்த தவம் சாலவுங் கடிய தொன்முயிஸ் எய்திய பெருமையினும் மேம்பட்டு விளங்கி அவன் வெற்றி கண்டுவிட்டானேற் பின்ன வாம். இனி, அம் முனிவனிற்முழ்ந்த நிலை பொருள் உலகிலுமே பல நன்மைகளை எய் மக்களுள் ஒருவனுயிருந்து ஒருபோது வணக்கத்தையும் அவன் துறவினுற் ( கையிலுண்டாகும் கவலைகள் அச்சங்கள் விடுதலையும் பெற்றிருந்தான். ஒருவன் துறப்பதால் தன் தோளிலிருந்து பெருஞ்

இந்தியா
}ாம் பொறுத்து, தம்மைத் தாமே ஒஅறுத்து 'ல ' தவச் சூழல்களில்' உறைந்து, பிற் து வாழ்ந்த தாபதர் சிலர் போல, நண்பகல் த அருகிலிருத்தல், முள்ளாலும் இருப்பு , மரக்கிளைகளிலே தலைகீழாக நெடுநேரந் ம்பிப்போம்வரை அவற்றை ஆட்டாமல் டிெத்தல் என்பன போன்ற விசித்திரமான
ான புதிய வளர்ச்சிகளைத் தோற்றுவித்த நோன்பியரல்லர் , மற்றுத் தியான மென் ருக்கும் பயிற்சியளிப்பதையே முதன்மை மிருந்தே அவை தோன்றின. இத்தகைய ஊர்ப் புறங்களிலும் தனித்துறைந்தனர்; முது துறவியொருவர் தலைமையில் வாழ்ந்த கூட்டமாக ஊர்தொறுந் திரிந்து, ஐயமேற் நம்பிய யாவர்க்கும் அவற்றை யெடுத்துக் கோட்பாடுகளை மறுத்தும் வந்தனர். சிலர் னேயோர் மரவுரி போன்ற எளிய உடை
) இந்தியத் துறவின் நோக்கமாயிருந்தது. பிற்சியாலும் இவ் வல்லமை தமக்குண்டெ ஸ் எய்தற்பாலனவாய வேறு வகையான தான்றிய காலத்தளவில் அண்டத் தோற் வள்வியின் மறையிற் பார்ப்பனர் தமக் ஸ்கிவிட்டதாகலாம். வேள்வி பற்றிய மறை வில்லையாயினும், அச்சடங்கு அண்டத்தை தப்படாது, செழிப்பும் நீண்ட வாழ்வும் ளே யடைதற்குரியதொரு வழியெனவே மையில் வேள்வி இயற்றுவித்த செல்வம் தயே தலையாய நோக்கமாக எப்போதுங் வடிநிலத்தின் கிழக்குப் பகுதிகளில், மேற் வில்லை; ஆரியரல்லாத மக்களின் பழைய விளங்கின. இப்பகுதிகளில் உறுதியான ைெமயிலோங்கி வந்தமையாலும், உலகியல் ம் ஆரியரின் வேள்வி வழிபாட்டுமுறை போதியதாக இருக்கவில்லை. தவமுனிவன் னும், அவன் வேள்வி வேட்ட புரோகிதன் ஞன். உற்ற நோய் நோன்றலில் ஒருமுறை ர் அவனெய்தும் இன்பங்களோ அளப்பில யிலிருந்த ஒருவகைத் துறவி, இச் சடப் தும் வாய்ப்பினைப் பெற்றிருந்தான்-பொது ஏமே பெறமுடியாத பெருமதிப்பையும் பெற்ருன் , அன்றியும் உலக வாழ்க்
ஆகியவற்றினின்றும் அவன் முற்ருக தன் குடும்பத்தையும் உடைமைகளையும் சுமையொன்று நீங்கியதுபோல உணரும்

Page 367
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
இவ் விடுதலையுணர்வு, இந்தியரின் சமய வெளிப்படுத்துவனவாகவுள்ள பல பகுதி துறவுக்குத் தூண்டுதற் காரணங்களாயிரு சிறந்த காரணங்களும் இருந்தன. தன் நின்ற தவத்தோன் ஏனைப் பொது மக்கள் இறப்பே நிகழ்வே எதிர்வே யென்னும் ( கேறினன் , அங்கே வானவர் அவையில் மேலும் தெய்வங்கள் மண்ணுலகில் இறங்கி கண்டன. அவன் தவத்தால் எய்திய மந் யிருந்தான் , அவன் மலைகளை நொறுக்கிக் மூட்டினுல் அவன் தன் பகைவசைத் தன் தன் பகைவரது நாடு முழுவதிலுமே பயி அவனை மக்கள் மதித்து வழிபட்டாராயின் சைக் காத்து, அதன் செல்வத்தைப் பெரு தடுத்துவிடுவான். உண்மையில், முன்னர் ே றல் இப்போது தவத்துக்கு ஏற்றிக் கூற உலகம்யாவும் உளவாக்கப்பட்டதும் நிலை என்னுங் கருத்து மெல்ல நழுவிப் பின்ன6 இப்போது, எவராலும் எய்தற்கரிய இமய! திருக்கும் மாதேவனகிய சிவன் செய்யும் ஓடைய அடியார் இடையமுது செய்து அறுள்ளன என்னுங் கருத்து நிலை பெறுவத ஆன்ம ஆராய்ச்சியிலே அதிக நாட்டமி தெனின், சமயத் துறையிலே உண்மை உந்தப்பட்டு, உடலை யொறுக்குங் கடிய அத்துறவு ஆற்றவும் பெருங் கவர்ச்சியள கொண்ட நோன்பு காரணமாக அவனுை அவன் சொற்களால் விளக்குதற்கரிய அ யாக அண்டத்தின் இரகசியத்தை யெல்ல யோடும் ஒய்யாரத்தோடும் பெருந் தேவ அப்பாற் சென்று துருவியது ; அப்பான் வாழ்வெல்லாம் வெற்முரவாரமாகவே அவ ணுந் திணிந்த இருளுக்குப்’ போய், அ6 பரமாகசியத்தை அறிந்து கொண்டான் அவன் முற்ற முடிய விளங்கிக்கொண்ட அவன் பிறப்பிறப்புக்களுக்கும், இன்ப அப்பாற் பட்டதும் மெய்ம்மையும் இன்ப இத்தகைய புலங்கடந்த மெய்யுணர்வோ( என்ற உணர்வையும் பெற்ருரன். அவன் வெற்றியை எய்தி விட்டான். இவ்வாறு துறவியானவன் வெற்றிவீரர்க்குள் வீரஞ
லுக்கு மிக்கோர் ஒருவருமிலர்.
துறவியானவன் தவங்கிடந்து அகக் க
விளக்கம் மதந் தோறும் வேறுபட்ட தா
அது மேனுட்டிலே கிரேக்க மதத்தை

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 34l
இலக்கியத்திலே அமைதியான மகிழ்ச்சியை களிற் றெள்ளிதிற் புலனுகின்றது. ஆயின் jந்தவை இவை மட்டு மல்ல; இவற்றினுஞ் னுயிர் தானறப் பெறும் பயிற்சியில் தலை ாால் எய்தற்கரிய ஆற்றல்தளை எய்தினன் ; முக்காலவுணர்வையும் பெற்முன் ; விண்ணுவ அன்பளாவிய வரவேற்பைப் பெற்றன் ; , அவனது தவக் குடிலிற் சென்று அவனைக் கிரவலியால் அற்புதங்கள் செய்ய வல்லவனு கடலில் இட வல்லவன் ; அவனுக்குச் சின பார்வையினுலே எரித்துவிடுவான் , அல்லது ர் விளையாதவாறு சபித்து விடுவான். மற்று ா அவன் தனது தவவலியால் அவர்தம் நக க்கிப் பகை பிணி பஞ்சமென்னுமிவற்றையுந் வேள்விக்கு ஏற்றிக் கூறப்பட்ட மந்திர வாற் ப்படுவதாயிற்று. அடுத்து வந்த காலத்தில், நிறுத்தப் பட்டதும் வேள்வியினலேயாம் 2ணிக்குப் போய்விட்டது; அதன் இடத்திலே மலை யாணிலே என்றென்றுந் தியானத்தமர்ந் தவத்தாலும், மண்ணுலகிலே அப்பெருமா வருந் தவங்களாலும் உலகெலாம் நிலைபெற் ாயிற்று.
ல்லாதாசையுமே துறவு வாழ்க்கை கவர்ந்த காணவேண்டுமென்ற ஒரே நோக்கத்தால் வாழ்க்கையை மேற்கொண்ட உரவோர்க்கு, ரித்தது வியப்பன்று. துறவியானவன் மேற் உய உளவாற்றல் வளர்ச்சியடைந்தமையால், கக் காட்சி பெற்று விளங்கினுன் ; படிப்படி - ாம் அளந்து கண்ட அவனது ஆன்மா, ஒளி ர் குழாம் உறைந்த உம்பருலகங்களுக்கும் . * யுலகங்களோடு ஒப்பிட்டவழி உம்பருலக னுக்குத் தோன்றின. 'இருளிலிருந்து இன் பன் இரகசியங்களுக்கெல்லாம் அப்பாலுள்ள
உலகின் இயல்பையும் தன் இயல்பையும் , -ான்; அவ்வாறு பெற்ற மெய்யுணர்வினுல் துன்பங்களுக்கும், நன்மை தீமைகளுக்கும் மும் மேவியதுமான ஒருலகத்தை எய்தினன். தி அவன் தான் முற்முகவே கட்டற்றவன் முடிவான பேற்றினை, உயிரின் இறுதியான தன் ஆராய்ச்சியின் குறிக்கோளை அடைந்த }க விளங்கினன். இவ்வுலக முழுவதும் அவ
ாட்சியாற் பெறும் அறிவு பற்றிய மெய்யியல் பினும், அடிப்படையான அனுபவம் ஒன்றே. யேனும், யூத மதத்தையேனும், கிறித்து

Page 368
342 வியத்த மதத்தையேனும், இசுலாம் மதத்தையே செல்வரும் பெற்ற அனுபவத்திற் பெரிது! எடுத்துக்காட்டப்பட்டுள்ளது. ஆயின் ஆன விரிவாக வகுத்துள்ள நெறிகளாலும், அப் படையாகக் கொண்டு விரித்துள்ள சிக்கe ளாலும்) இந்திய அனுபூதிநெறி இணையற களில் அனுபூதிநெறி வெவ்வேறளவில் முத களுக்கோ அஃது அடிப்படையான தொ6 துறவுநெறி, அனுபூதிநெறி என்னுமிரண் செல்வாக்குப் பெற்றுவந்தகாலை, உலகியற் பொருட்படுத்தாது விடல் முடியவில்லை. தனித்திருந்து தவஞ் செய்வார்க்கும் ஊர்ெ துறவோருக்கும் இடமளிக்கப்பட்டது; இ; (பக். 214 அடுத்ததும்) என்னும் வகுப்பு யாகத் தரும குத்திரங்களிற் காண உடடு அனுதிபூச் செல்வர் சிலருனி உய உரையா வான்முறை விவரங்கள் தொகுக்கப்பட் தங்கள் என்றும் அவை பிராமணங்க அக்குப் பின்னர் அனுபூதி நெறி தழுவிய றப்பட்டன; அவையும் உபநிடதங்களென சேர்க்கப்பட்டன. அதற்கும் பிற்பட்ட ("புணர்ப்பு') என வழங்கும் அனுபூதிப் அடுத்தனவும்) இந்துக்களின் வைதிக த பட்டது. இப்போது இந்தியச் சமய வளர்ச் துறவுக் கோட்பாடும் அனுபூதிக் கோட்ட ளாத பெளத்தம், சமணம் என்னும் பு சத்திரிய வகுப்பார் போலிப் பெருமை ( புரிந்த, பயன் விளைக்காத வேள்வி வழிப எதிர்ப்பியக்கத்தைக் குறிப்பதாகுமென்னும் ணும் இதுவே முழு உண்மையுமன்று. பெள முறையே தோற்றுவித்தவரான புத்தரும் இருவரும் வேள்வியாற் பயன் யாதுமில்லை முள்ளனர்; பெளத்த சமய நூல்களிலுள் ாானவையெனப் பொருள்விளக்கஞ் செய்ய எடுத்து மொழிந்த ஆசிரியருட் பலர் தாபே மிக்க அனுபூதிச் செல்வர்களின் எண்ணக்க முனும் வேள்வி வழிபாட்டை எதிர்க்கவில் யுடையதென்பதை அவை ஒப்புக்கொள்கின் பனரைப் பழிக்கும் பகுதிகள் போலவே காணப்படுகின்றன.
பார்ப்பனருடைய போலிப் பெருமைக்கு வெறுப்பும் இருந்தது உண்மையே; ஆ தீமைக்கோட்பாடு, துறவுக் கோட்பாடு, அ சிக்கும் அடியிலே ஆழ்ந்ததோர் உளக் கல பகுதியிற் பெரும் சமூக மாற்றங்கள் நிகழ்

இந்தியா னும் சேர்ந்த அருட்குரவரும் அனுபூதிச் ) வேறுபட்டதன்றென்பது பன் முறையும் ந்தக் களிப்பைத் தூண்டுவதற்கு இந்தியர் பேரின்ப நுகர்ச்சியின் விளக்கங்களை அடிப் ான தத்துவ முறைகளாலும் (தரிசனங்க றதாக விளங்குகின்றது. மற்றைச் சமயங் ன்மை பெறுவதாயிருக்க, இந்தியச் சமயங் ாருக இருக்கின்றது. டும் நன்கு வளர்ந்து மக்களிடைப் பெருஞ் Fார்பு மிக்கதான பார்ப்பன மதம் அதனைப் எனவே ஆரியருடைய சமூகவமைப்பிலே தாறுந் திரிந்து உறுதிப் பொருளுரைக்கும் நன்பொருட்டே நால்வகை வாழ்க்கை நிலை முறை தோன்றியது; இது முதன்முறை கின்றது. வைதிகச் சார்பு மிக்க பழைய ட்டுக்கள், கற்பனைகள் ஆகியவை பற்றிய டு ஆரணியகங்கள் என்றும் உபநிட ளிற் சேர்க்கப்பட்டன. சிறிது காலத் சிறு நூல்கள் செய்யுள் வடிவில் இயற் வே பிராமணங்களிற் பின்னிணைப்பாகச் காலத்திலே, பொதுவாக யோகம் பயிற்சி முறையொன்று தோன்றி (பக். 442 ரிசனங்களுள் ஒன்முக ஏற்றுக்கொள்ளப் சியில் ஒரு புதிய திருப்பம் ஏற்பட்டது. 1ாடும் குறிப்பாக வேதத்தை ஒப்புக்கொள் றச் சமயங்களில் வளர்ச்சியுற்றிருப்பது, பேசிய பார்ப்பன வகுப்பாரையும் அவர் ாட்டையும் மறுத்துத் தோற்றுவித்த ஓர் கருத்துத் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது. ஆயி த்தம், சமணமென்னும் இரு மதங்களையும் மகாவீரரும் சத்திரிய மரபினரே ஆவர்; யென்பதை விளக்கமாக எடுத்துக் கூறியு ள பல பகுதிகள் பார்ப்பனருக்கு எதி ப்படலாம். ஆயின் புதிய கோட்பாடுகளை பார்ப்பனராயிருந்தனர். வைதிகச் சார்பு ருவூலமாகவுள்ள உபநிடதங்கள் எவ்வாற் ல; ஆயின் அஃது ஓர் வரம்புபட்ட வலி றன. பெளத்த சமய நூல்களிலே பார்ப் அவரைப் போற்றும் பகுதிகளும் பல
ஒரளவு எதிர்ப்பும் வேள்வி வழிபாட்டில் பின் இவ்வெதிர்ப்புக்கும் வெறுப்புக்கும் றுபூதிக் கோட்பாடு ஆகியவற்றின் வளர்ச் க்கம் இருந்தது. நாம் பேசும் இக் காலப் துள்ளன : இக்காலத்திலே பழைய தொல்

Page 369
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
குலஞ் சார்ந்த ஆட்சியமைப்புக்கள் த. அமைப்புக்கள் அவ்வத் தொகுதியைச் ே யுணர்ச்சி இல்லாமற் போயது ; உற்றவிட நம்பிக்கையின்றி மக்கள் தனித்தனியே 2 சர் வீழ்த்தப்பட்டனர்; அவருடைய அ பெரிய இராச்சியங்களின் பகுதிகளாயி பெரிய இராச்சியங்களின் குலங்களோ வொழுங்கு உருவாகி வந்தது. “ (பெரு
இழக்க வேண்டியவராயினர் , (உபதேவ கண்டுள்ளோம் ; போாழிகள் வற்றிவிட் மீனும் துளங்கிவிட்டது, ஞாலம் தாழ் நீரற்ற கிணற்றிலுள்ள தவளை போலிரு ைெருவன் இவ்வாறு கூறுகின்முன், அக்க யுற்றிருந்தபோதும் மண்ணுலகில் யாது பலர் மனம் மாழ்கினர். கி.மு. முதல் ஆ பாடும் துறவுநெறியும் வளர்ந்தமைக்கு,
மாக எழுந்த இப் போச்சமே முக்கிய ஏ
மெய்ப்பொருளாராய்ச்சியும் மெய்யறிவும்
துறவொழுக்கமென்பது இன்னுத, னின்றும் தப்புவதற்கு ஒரு வழியாக மட பயன் விளேக்கும் ஓரியல்புடையதாயுமிரு வேதங்களும் நல்கமுடியாத ஞானத்தை ட்ப்பட்டது; எனவே, துறவற வளர்ச்சி றிய ஐயத்துக்கு மட்டுமன்றி, அறிவு விே இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை, அதன் ட என்று இழிவாகக் குறிப்பிடுவது (ყsდp6თ
கி. மு. முதல் ஆயிரவாண்டுக் காலம் புச் சிந்தனையாளர் அண்டம் பற்றிய ம6 கூறுவதற்கு முயன்றுள்ளனர். இருக்கு பட்ட காலத்திற் புலவர்கள் படைப்புப் தில் வழங்கிய புராணக் கதைகள் அதனை கண்டாங்கு ஆதிமுதற் காலத்திற் செய படைக்கப்பட்டதெனச் சிலர் கருதினர். காரணமென்றுஞ் சிலர் கருத்துத் தெரி * பொற்கரு” (இரணிய கருப்பம்) ஒ பட்டுளது " இதுவே பிற்காலத்து இந்து முட்டை என்பதன் (பக். 626) மூலத் ே வெம்மையிலிருந்து (தபசு, இச்சொல் பி. துச் செய்யும் நோன்பினையே “வ்ழக்கம் தென்னுங் கருத்தை வெளிப்படுத்திய ட கிடமானதென்பதையும் வருத்தத்தோடு பதிக்குமே ஒருகால் அவ்வுண்மை தெரிய
இவ் வியத்த்கு “படைப்புப் ப்ர்சுரப் சார்ந்த ஐயத்தைத் தெரிவிக்கும் மிகப் தொன்முகும் ; இது கருத்தப் பொருள் l

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 343
கர்ந்து போகத் தலைப்பட்டன; தொல்குல சர்ந்த மக்களுக்கு அளித்து வந்த ஒற்றுமை -த்தில் உறவினரிடம் புகலடையலாம் என்ற உலக வாழ்வை எதிரேற்று நின்றனர். சிற்றர வைகள் கலைவுற்றன ; அவதாண்ட நிலங்கள் ன ; தொல்குல மக்களும் அவ்வாறே இப் டு விாவுவாராயினர். புதியதோர் சமூக வீரரும் விறல் வேந்தரும்) தம் மாண்பினை ரும் அவுணரும்) இறப்பெய்தியதை யாம் டன , மலைகள் நொறுங்கிவிட்டன , துருவ கின்றது; வானவர் மாள்கின்றனர்; நானே நக்கின்றேன்". உபநிடதமொன்றில்" அரச ாலத்தில் உலகியல் நாகரிகம் நன்கு வளர்ச்சி நேருமோ வென்னும் அச்சத்தால் மக்கள் யிரவாண்டின் நடுப்பகுதியில் தீமைக் கோட் மக்களின் உள்ளத்திலே ஏமமின்மை காரண
ாதுவென யாம் கொள்ளல் வேண்டும்.
உள்ளத்துக்கு நிறைவளிக்காத இவ்வுலகி ட்டும் இருக்கவில்லை; மற்று, விதிமுறையாய்ப் iந்தது. அஃது ஒரளவுக்கு அறிவை-நான்கு -ஈட்டவேண்டுமென்னும் விழைவினுல் துரண்
அக்காலத்து மக்களின் உள்ளத்தைக் கவற் பட்கைக்குமே ஓர் அளவு கருவியாகவுளது.
A.
பண்டை ஞானம் “ வாழ்க்கையை மறுப்பது ”
மயும் நியாயமாகாது.
முழுவதிலும் அறிவுத் திறன் வாய்ந்த இந்தி றையினே அறிவுக்கொத்த வகையில் விளக்கிக் வேதத்தின் மிகப் பிந்திய பகுதி இயற்றப் பற்றி வியப்புறத் தொடங்கினர்; அக்காலத் ச் செவ்வனம் விளக்கவில்லை. யாம் முன்னர்க் ப்ததோர் வேள்வியின் விளைவாகவே உலகம் இனி, 5(5 வகையான புணர்ச்சியே அதற்குக் சிவித்துள்ளனர்" பிறிதோரிடத்தில் உலகம் ன்றிலிருந்து தோன்றியதென்று சொல்லப் Ingly புராணக் கதையிற் பேசப்படும் அண்ட தோற்றமாகும். ஒரு பாசுரத்திலே இவ்வுலகம் ன்னர் விரத முதலியவற்ருன் உடலை யொறுத் ாகக் குறிப்பதாயிற்று, தவம்); தோன்றிய புலவர், பின்னர் அக் கருதுகோள் ஐயத்துக் ஒப்புக் கொண்டு, உயர்ந்த தேவனுய பிரசா பாதாகலாம் என்று கூறி அமைகின்றுர். ம்? உலக வரலாற்றிலே'மெய்யியலார்ாய்ச்சி பழைய பதிவுகளில் இறவாது எஞ்சியிருப்ப பற்றிய் சிந்தண்யில் உயர்நீதிகட்டமொன்ற்ன்

Page 370
344 வியத்தகு
வளர்ச்சியைக் குறித்து நிற்கின்றது ; தலை யுள்ளார்; அவர் “படைப்புக்கு முன்னிருந் ஆழத்திலே செயற்பட்ட சொற்பதங் கடந்த உவில்லியம் பிளேக்கு என்னும் ஆங்கிலப் காட்சிகளை எமக்கு நினைவூட்டுகின்றது.
'இல்பொருள் தானும் இல்லையக் 3 உள்பொருள் இல்லை; உலவும் வளி வளியின் மேலா வயங்கும் வானி: யாது மறைத்தது மூதலை ? யாங்( யாவர் காப்பில் மேவிய ததுதான் அளப்பரு மாழத் தளக்கர் வளப்பெரு நீர்கொல் வந்தது மு: இறப்பிலை அப்போ திறவா நிலையி திறப்பட இராப்பகல் தெரிக்கும் ஊதை யின்றி உள்ளுறு வலியால் ஒதிய வொன்றங் குயிர்த்தது மன் ஒன்றென விளங்கிய ஒருமுதல் அன்றி மற்முென் முங்கிலை யன்றே இருளினை யிருள்கவிந் திருந்தது இருளெனு மிவ்வெலாம் இலக்கமில் உருவொடு தோன்றிய ஒருபொரு வெறுமையுட் கிடந்தது , வெம்பை உறுவலி யதனல் உருத்தெழுந் த முன்ன ரதன்பால் முகிழ்த்தது க அன்ன துளத்தின் முன்னுறு வித் பழுதறு காட்சியிற் முெழுதகு புலி உள்ளுற நாடி யுணர்ந்தனர் உள்ளதன் தோற்றம் இல்லதன் வ பாழி னுரடவர் புலக்கதிர் பரப்பிக் கீழும் மேலுங் கிடந்தவை யறிந்த ஆண்மை தழிஇய ஆற்றல்க ளாங் மாணமர் வலிதமை வளமுறுத் தி கீழது வல்லமை ; கிளப்பின் மேலது தூண்டும் மிகுவலி யாமே (புலவோர் தமது புலக்கதிர் விரிந்த அலகில் இருளை அளாவிய தாயினு கிளந்த ஒருபொருள் கீழதோ ? ே வளந்திகழ் ஆண் பெண் வலிகள0 ஆக்க வாற்றல் கீழா ஊக்க வாற்றல் உற்றது மேலே.f)
ബ -
“பொருள் தெளிவாகப் புலப்படாத இப்பாட்டில் செல்வதன்று.
பேராசிரியர்-மகதொனல் அவர்களின் ஆங்கில மெ

இந்தியா
சிறந்த புலவர் ஒருவரே இதனைப் பாடி த பாழினையும், ஆதிமுதல் வெறுமையின் வலிய சத்திகளையும் விளித்துக் சிடறுவது புலவரின் அண்டஞ் சார்ந்த உருவெளிக்
ன்னே ? (1)
. (2)
துவே, (3)
யினே. (4)
tri
கு
னவால் ,
率 (5)
மலதோ ? கிருந்த ;
மொழிபெயர்ப்பு மூலத்தை அடியொற்றிச்
ழிபெயர்ப்பைத் தழுவிச் செய்த தமிழாக்கம்.

Page 371
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
யாங்கிருந் துருத்தது? யாங்கு ஈங்கிப் படைப்பிதை எவரே ய உண்மை யிதென உரைப்பவர் பண்ணவர் தாமும் படைப்பிற் அற்றெனின் உலகின தாக்கம் தெற்றென வறியும் பெற்றியர் ய எங்கிருந் துலகம் தோன்றிய ெ இங்கிதை யறிதல் அருங்குரைத் இயற்றின னகமற் றியற்றில ஞ மேக்குயர் வானின் மேவியனைத் நோக்கு மொருவ னுளன லவே அறிவான்; ஒருக்கால் அவனுடே அறியான் கொல்லோ ? ஆாறி வ (குறிப்பு: 1 : மூதல்-முதற் காரணம் பெயர் ; மூதலித்தல் என்னும் வினைக்கு அ லாட்சி நம்பியகவல் என்னும் செந்தமிழ்ட நீரே ஏனையவெல்லாம் தோன்றுவதற்கு இ
L-L-gi.
2
திறப்பட-வகைப்பட, அஃதா? தோன்ற வென்பதாம். ஊதைஇது ஏகம் எனப்படும் ; உயி குறிப்பதோர் அசைச் சொல். 3 : இலக்கம்-விளக்கம், வெம்மை-( தெழுந்தது-உருவுடன் தோன் முளைத்தல், வெளிப்படல் என்னு
4.
முகிழ்த்தது-தோன்றியது ; கா புலவோர்-ஞானிகள் ; வேதத் லிருந்து உள்ளது தோன்றியதெ தனரென்க. 5 : புலக்கதிர்-அறிவுக் கதிர் ; மூலத்
கும்; புலவோர் தம் சிந்தனைக் (அல்லது மேலதற்கும் கீழதற் என்று விளக்கங் கூறலாம். அ6 னுாடு (இருளினூடு) பரப்பி உ6 தோற்றத்துக் கேதுவான ஆண் முங் கூறப்படுகின்றன; ஆண் இருந்தன வென்க. இச் செய்யுளி ஆண்மைவலுக் கீழுள்ள பெண் குறிப்பும் தோன்றுகின்றது. 6 உருத்தது-உண்டானது; யாங்குவாறு உருவாயது ? பண்ணவர்
தோன்றியவர் என்க.

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 345
ன் டாயது ?
Sainti ?
iftəlif ?
பின்னேர்;
TGց ջ (6) தன்னும்
திதனை
க; தும்
୪T
)7( گلاً دو ? ?)n முதல் என்னும் வினையடியாகப் பிறந்த டியாக விருப்பதும் இதுவே. இச் சொல் பனுவலிற் காணப்படும். முதலில் வந்த டமாயிருந்ததாதலின் வளப்பெரு நீரெனப்
வது பகலும் இரவும் வேறு பட்டுத் -காற்று, ஒதிய ஒன்று-வேதப் பாடலில் ர்த்தது-மூச்சுவிட்டது. மன்ற-தேற்றங்
மூலநூலில் இது தவம் எனப்படும். உருத் றியது : உருத்தல் என்பது தோன்றுதல், றும் பொருள் படுவது காண்க
"மம்-வேட்கை , காட்சி-மெப்யுணர்வு ; கில் இவர் கவி எனப்படுவர். இல்லதி ன்பதை அவர் அகக் காட்சியால் அறிந்
நிலுள்ள சொல் நாண் என்பதையும் குறிக் 5யிற்றை நீட்டி உள்ளதற்கும் இல்லதற்கும் கும்) உள்ள ஆாரத்தை அளந்தறிந்தனர் *றி, அவர் தம் அறிவுக்கதிரை அப்பாழி ண்மை கண்டனரெனவுங் கூறலாம். உலகத் "மைத் தத்துவமும் பெண்மைத் தத்துவ மைவலு மேலும் பெண்மைவலுக் கீழும் ன் பொருள் தெளிவாக இல்லை. மேலுள்ள ாமைவலுவை வளப்படுத்திய தென்னுங்
-எவ்வாறு எங்கிருந்து உருவாயது? எவ் தேவரி. தேவரும் படைப்பிற்குப் பின்னே

Page 372
346 வியத்த
அருங்குரைத்து-அரியது. (பு படைத்தனனுக ; அன்றிப் பை நோக்குமவனே அறிவான் ; என்க. மேக்குயர்-மேலுயர்ந்த இருக்கு வேதம் இயற்றப்பட்ட காலத் யியலாராய்ச்சி பெரும்பாலும் வேள்வியின் ‘விடியலே வேள்விக் குதிரையின் தலை , மூச்சு , தீயே அதன் வாய் ; ஆண்டே அ6 அதன் முதுகு ; வானே அதன் வயிறு, ! அதன் மருங்குகள் . பருவங்களே ஆ களுமே அதன் மூட்டுக்கள் , இராப் பகல் என்புகள் ; வான மண்டலமே அதன் தன் உணவு, ஆறுகளே அதன் குடர்கள், மல் செடிகளே அதன் மயிர். ஞாயிறு தோன்பூ ஞாயிறு மறையுங் காலம் அதன் பிற்பாகழு போது மின்னல் மின்னுகிறது; அது உன சிறு நீர் விடும்போது மழைபெய்கின்றது.
வேள்விக் குறியீடு இந்த மட்டில் நின்று துள்ளது. வேள்விக் கிரியை சார்பான ஒவ் தின் ஒவ்வோர் பகுதியோடும் ஒன்றுபடுத் (பிரதீகம்) காண்பதில் எவ்வளவோ அறிவு பெரும்பாலும் அது பயனற்ற வறு முயற்சி கிற் ' காணப்பட்ட ஆராய்ச்சி வேட்கை 6 ஆம் நூற்முண்டிலே அஃதோர் சிந்தனைட் வாழ்க்கை முழுவதையுமே திசை திருப்பி கி. மு. 7 ஆம் அல்லது 6 ஆம் நூற்றண் களையும் பெளத்த சமணச் சமய நூல்கல்ை பட்ட காலத்திலே இறுதியாக நூல்வடிவம் தோற்றம் பற்றியும், உயிர் இயல்பு பற்றிய யும் ஒன்றினென்று மாறுபட்ட எத்தனைே களும் இருந்தனவென்பது புலப்படும். அ6 வொரு சாரார் ஏற்று, வைதிகக் கோட்ப புறச் சமயங்கள் (வைதிகத்துக்குப் புறப் அப்புறச் சமயங்களுள் இரண்டே இற்றை எப்போதோ மறைந்தொழிந்து போயின; கிடை காணப்படுங் குறிப்புக்களிலிருந்தே ருேம்.
வைதிகச் சார்புமிக்க கோட்பாடுகளுள்ே மகனது தன்னுணர்வே படைப்பிற்கு ஏ ருேம்; அப்புருடன் தன் தனிமை கண் அவன் இரு கூமுகப் பிரிந்து, தனக்கொரு இவ்விருவரும் விலங்குகளாகவும் மக்களா படைத்தனர்." அண்டச் சார்புடைய ஒரு குக் காரணம் என்னுமிக்கருத்துப் பிந்தி பெற்றிருந்தது. பிந்திய வேத நூல்களில்

இந்தியா
}. 5). இயற்றுதல்-படைத்தல் அவன் த்திலனுக ; மிகவுயர்ந்த வானத்திலிருந்து ருகால் அவனுமே அறியான் போலும் J த அடுத்து வந்த நூற்முண்டுகளில் மெய் குறியீடு பற்றியதாகவே இருந்தது. ” கதிரவனே அதன் கண் ; காற்றே அதன் வேள்விக் குதிரையின் உடல் ; விண்ணே ண்ணே அதன் மார்பு, நாற்றிசைகளுமே தன் உறுப்புக்கள் ; மாதங்களும் шdiak, களே அதன் அடிகள் ; உடுக்களே அதன் ச, மணலே அரை குறையாகச் செரித்த களே அதன் ஈரலும் நுரையீரலும் ; மாஞ் பங் காலம் அக்குதிரையின் முற் பாகமும், மாம். அக்குதிரை தன் உடலைக் குலுக்கும் தக்கும் போது இடி இடிக்கின்றது ; அது ஒலியே அதன் கனைப்பு' விடவில்லை; அது இன்னும் விரிவாக வளர்ந் வொரு சொல்லும் செயலும் இவ் வண்டத் திக் கூறப்பட்டன. இவ்வாறு குறியீடுகள் த்திறன் கழிந்திருத்தல் வேண்டும்; ஆயின் சியே யாம். எனினும் “படைப்புப் பாசுரத் அடியோடு மறைந்து விடவில்லை. கி. மு. பேரலையாகத் தோன்றி இந்தியரின் சமய விட்டது. ாடில் எழுந்தவையான பழைய உபநிடதங் ாயும் (இவற்றுட் பின்னையவை மிகப் பிற் பெற்றவை) நோக்க, அக்காலத்தில் உலகத் ம், இன்னோன்ன பிற விடயங்கள் பற்றி பா வகையான ஆராய்ச்சிகளும் கொள்கை ற்றுட் சிலவற்றைப் பார்ப்பனருள் ஒரோ "ட்டிற் சேர்த்துக் கொண்டனர். மற்றவை பானவை) தோன்றுவதற்கு வித்தாயின; @」を完5) 互「 நிலைத்துள்ளன; ஏனைய வெல்லாம் எதிர்ச் சமயத்தாரின் நூல்களில் இடைக் அவற்றைப்பற்றி யாம் இன்று அறிகின்
η, புருடன் (பிரசாபதி) எனப்படும் ஆதி வெனக் கூறப்பட்டிருப்பதைக் காண்கின் அஞ்சித் துணை வேண்டினன் ; ஆகவே மனைவியை ஆக்கிக் கொண்டான். பின்னர் 5வும் உருவெடுத்து, உலக முழுவதையும் வகைப் புணர்ச்சியே உலகத் தோற்றத்துக் சமயச் சிந்தனையிற் பெரிதும் ஆகிக்கம் க்கருத்து வெவ்வேறு வடிவங்களில் மீண்

Page 373
காதலர் (மைதுனம்) கோனுரகம், !
 

Lept. of Archaeology, Goyarrivent coffrt-dir
நறிசா கி.பி. 13 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் 1W

Page 374
தண்ணுமை முழக்கும் பேண். கோனுரகம்,
ஒளிப்படம் 1.WT
 

ஐ. of threlag, ferre f r:
கி.பி. 13 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 375
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, !
டும் மீண்டும் வரக் காண்கின்ருேம். அவற். ஆற்றலாகிய தவம் (தபசு) படைப்புத் :ெ கூறப்பட்டுளது. இஃது ஆதி முதல் வேள் ணும் பழைய கொள்கையை விட்டு, மற்ருெ யைக் காட்டாநிற்கின்றது.
புறச் சமயச் சார்புமிக்க ஆசிரியன்மார் வாதக் கொள்கைகளையும் இறையில் வா வெளியிட்டனர். சிலர் உலகம் நீரிலிருந்து உலகத் தோற்றத்துக்கு அடிப்படையான வானென்றும் (ஆகாசம், பக். 638) கூறினர் உருவுள்ளவொரு தெய்வமோ, உருவில்ல காலம், ஊழ் (நியதி), இயல்பு (சுபாவம் களுள் ஒன்றே முதற் காரணம் என்றும் ளாலோ, சத்திகளாலோ உண்டாக்கப்பட் மலரும் கூர்ப்பு (பரிணும) முறையால் : புத்தர் போன்ற ஆசிரியர் சிலர் உலகத் தே லீடுபடுதல் வீண் முயற்சியே என்றுரை முனுமே பெறமுடியாதென உறுதியாக அவ்வாறே உயிரினதும் பிற கருதலளவை உலகாயதரும் இருந்தனர்; இனி, உலகம் தையும் ஒருசார் ஆசிரியன்மார் எடுத்துை நூற்ருண்டுகளில் இந்தியாவின் அறிவியல் கலித்துத் தழைக்கும் காடுபோன்று, வீறு
இக்கோட்பாடுகளைத் தோற்றுவித்த ஆ காயதம் ஐயவாதம் என்பவற்றின் ஆசி துறவியராகவே இருந்தனர்; எனினும் அ பலரும் இப்புதிய கருத்துக்களில் மிக்க அத்தகைய அரச ஞானியருள் விதேக நா அசாத சத்துருவும் சிறந்து விளங்கினர்; வாழ்ந்தவராகலாம். காடுறை தவத்தோர் ( பரிவிசாசகர் ) போன்று வைதிக நெறி வராகத் தோன்றவில்லை; நாடு சுற்றிய பு தொலை சென்று, முரண்பட்ட எத்தனைே வந்தனர். உபநிடத இலக்கியம் சிறப்பா வளர்ச்சியுற்றது.
*உபநிடதம் என்பது சொல்லளவில், ம ஓர் ஆசிரியனின் அடியிலிருந்து கேட்டல் உபநிடதங்கள் உண்டென்ப. ஆயின் அவற் சார்பில் இயற்றப்பட்ட நூல்களாதலின், மிக்க பிருகதாாணியகம், சாந்தோக்கிய நடையிலுள்ளன ; அவை புதிய கோட்பா வினவிடை வடிவிற் சுருக்கமாக விளக்கு பாக அமைந்துள்ளன. அவற்றினுஞ் சற் சுவேதாசுவதரம் போன்ற உபநிடதங்கள்
பொருட் கட்டுக்கோப்புடையனவாகப் ெ

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 349.
றுட் சிலவற்றிலே நோன்பினுற் பெறப்படும் தாழிலிற்கு இன்றியமையாத தொன்றெனக் வி யொன்றே இவ்வுலகுக்கு ஆதாரம் என் ஒரு புதுக்கொள்கை வலியுறுத்தப்பட்டமை
பிறர் உலகத் தோற்றம் பற்றி இயற்கை தக் (நிரிச்சுர வாதக்) கொள்கைகளையும் தோன்றியதென நம்பினர் ; ஏனையோர் முதற்காரணம் தீயென்றும், காற்றென்றும், . வேறு சிலர் உலகத்துக்கு முதற் காரணம் ாதவொரு பொருளோ அன்று என்றும், ), இசைவு (சங்கதி) என்னுந் தத்துவங் கூறினர். உலகம் புறத்தேயுள்ள ஒரு கடவு டதன்று என்றும், அஃது அகத்திருந்தே உளதாயதென்றும் ஒரு சாரார் கருதினர். 5ாற்றத்துக்குரிய முதற்காரண ஆராய்ச்சியி த்தனர். ஒருதலையான அறிவை ஒருவாற் நம்பிய ஐயவாதியரும் ஆங்கிருந்தனர்
பொருள்களினதும் உண்மையை மறுத்த அழிவற்ற அணுக்களாலாயதென்னுங் கருத் ரைத்தனர். எனவே, கி.மு. 7 ஆம் 6 ஆம் ல் வாழ்வு, கார்காலத்து மழைக்குப் பின் பெற்று விளங்கியது.
சிரியர்களிற் பெரும் பான்மையோர்-உல ரியர் தாமும்-தவவாழ்வு மேற்கொண்ட க்காலத் தெழுந்த இலக்கியங்கள் அரசர் ஆர்வங்காட்டினரென்று குறிப்பிடுகின்றன. ட்டரசனன சனகனும் வாரணுசியரசனுன இவ்விருவரும் கி.மு. 7 ஆம் நூற்ருண்டில் (வானப் பிரத்தர்), நாடு சுற்றிய துறவியர் யினின்று பெரிதும் மாறுபட்டுச் சென்ற துறவியர் வைதிக நெறியை விட்டு நெடுந் யா கோட்பாடுகளை எடுத்து மொழிந்து க, முற்கூறிய காடுறை தவத்தோரிடையே
றைபொருட் கோட்பாடுகளை அறிவுறுத்தும் எனப் பொருள் படும். எல்லாமாக 108 1றுட் பல பிற்காலத்தில் வெவ்வேறு சமயச் அத்துணைச் சிறப்புடையன வல்ல. சிறப்பு ம் போன்ற பழைய உபநிடதங்கள் உரை டுகளின் சில கூறுபாடுகளைப் பெரும்பாலும் ம் உரைப் பகுதிகள் பலவற்றின் தொகுப் றுப் பிந்திய காலத்திற் முேன்றிய கடம்,
செய்யுள் வடிவிலே, நன்கு ய்ாப்புறுத்த பாலிகின்றன. உப்நிடதங்களின் ஆராய்ச்சி

Page 376
350 வியத்த
கிள் ஒன்றினென்று பெரிதும் வேறுபடுகி. பொருள் ஒன்றே. அஃதாவது பிரமன்' காலம், இடம் என்னும் இரண்டிலும் நீ! வேதத்திலே மறை மொழியின் மந்திர என்னுஞ் சொல்லே (புக். 333) உபநிடத. தோன்றுகின்றது. எல்லா வடிவங்களுக்குப் முதலும் முடிவுமாகவுள்ள ஆதாரமாகும் ; வானேர் தாமும் இதிலிருந்தே வந்தனர்.
மக்களின் ஈடேற்றத்துக்கு உபநிடதங்க பிரமத்தின் உண்மையை அறிவதோடு மட தினை இடையமுது உணரும் உணர்வே உயிரிலே பிரமம் உறைகின்றது ; உண்ை பிரமமே ஆன்மா ; ஆதலின் என்க. இவ்வுை அவன் பிறப்பினின்றும் விடு பெறுகின்முன் டறக் கலந்துவிடுகின்றது; அந்நிலையில் புக்களேயுங் கடந்தவனுகின்ருரன். துயிலும்ே ஒரு புள்ளாகவேனும் புத்தேளாகவேனும் அஃதோர் அரசனுமாகும்; அந்தணனுப சுழுத்தி நிலையாகும்; இந்த ஆழ்துயில் நி: வென இயம்புதற்கரியன ; இதற்கு மப்பால் கூறிய நிலைகளெல்லாங் கடந்து பிரமத்தை உரையுணர்விறந்த தொன்றை உரையின களிலே பல்வேறு வகையான உவமைகளை அவர் உயிரைப் பற்றிக் கொண்ட கருத் யுடையதாயிருக்கின்றது; நெஞ்சிலுறையும் அதனை விளக்கியுள்ளனர்; ஒரோவழி அ மருமமான ஓர் திரவமெனவும் கூறப்பட்டுள அளக்கலாகா அருவப் பொருளாகக் கருத 'ஆலம் பழமொன்று கொண “ஈதோ ஒன்றுளது, ஐய' “அதனைப் போழ்க’ " போழ்ந்துவிட்டேன், ஐய' “யாது காண்கின்றன?” "மிக நுண்ணிய வித்துக்கள், 'ஒன்றனப் பிளக்க ” * பிளந்துவிட்டேன், ஐய' "இப்போது யாது காண்கின் "யாதுமில்லை, ஐய” “ மைந்த, உன் கட்புலனுக்கு ளாவ ஓங்கி வளரும் ஆலமரம் அக் கருவி உயிர் அக்கருவினுள்ளே உளதென உறுதிய பொருள்; அஃதே ஆன்மா. சுவேதகேது !
*தமிழ் நூல் வழக்கில் பிரமம் என அஃறிணை வ

இந்தியா
றனவாயினும் அவை கூறும் அடிப்படைப் என்று குறிப்பிடப்படும் ஒரு பொருளே கமற நிறைந்துளது என்பதாம் ; இருக்கு பலியைக் குறிப்பதற்கு வழங்கிய பிரமன் 1களில் இவ்வாறு புது விளக்கம் பெற்றுத் எல்லாத் தோற்றப்பாடுகளுக்கும் இதுவே இதிலிருந்தே உலகெலாம் வெளிப்பட்டன;
நல்குவதாகச் சொல்லப்படும் மெய்யறிவு டும் அமைந்துவிடாது; மற்று அப்பிரமிக் அம் மெய்யறிவாகும். என்ன ? மக்களின் மயிற் பிரமம் மக்களுயிராகவே உளது; ாமையை ஒருவன் முற்முக உணரும்போது . அவனுடைய உயிர் பிரமத்தோடு இரண் அவன் இன்பதுன்பங்களையும் பிறப்பிறப் பாது ஒருவனது உயிர் விடுதலை பெற்று, உலகெங்கணும் உலாவிவரும் ; மேலும் ாகும். கனவு நிலைக்கு அப்பாலுள்ளது லயிலே உயிரின் அனுபவங்கள் இத்தகைய 0 மீண்டும் பிரமமே யுளது. ஒருவன் முற்
அடையும்போது வீடு பெறுகின்றன். ல் விளக்க முயன்ற முனிவர் உபநிடதங் ாக் கையாண்டுள்ளனர். ஒரோவொருகால் துத் தொடக்க காலத்துக்குரிய எளிமை மிகச் சிறிய ஒரு குறளனுக அன்னர் ஃது உயிர்ப்பெனவும், நரம்புகளில் ஒடும் 'ஆதி ; ஆயின் வேறு சில விடங்களில் அஃது ப்பட்டுள்ளது.
*க *
Jyj)
ஐய
192? ''
படாத அதுவே கருப்பொருள் ; வான வள் உளது. உள்பொருள் அனைத்தினதும் க நம்புவாய், மைந்த, அஃதே உண்மைப் நீயே அந்த ஆன்மா."
"ய்பாட்டாற் குறிக்கப்படும்,

Page 377
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, !
இங்கே உள்பொருளின் உள்ளகமே உயி.ெ பொருளாகாது; எனினும் உயிருக்கு மு பதார்த்தம்-உயிர்ப் பொருள்-உண்டென் பாகச் சமணரிடையே இக்கருத்து நிலவி " தான்' என்னுமிசண்டையும் வேற்றுை நூல்களிலுள்ள பல பகுதிகள் ஓரளவு ஈர உபநிடதங்கள் முழுவதிலும் சீவான்மாவி மீட்டும் மீட்டும் வலியுறுத்தப்பட்டுள்ளது ; லும், இரண்டன்மை (அத்துவிதம்) என்ப மான்மாவின் இயல்பு பற்றிய விளக்கங்களி படுகின்றன. யாம் மேலே எடுத்துக் காட்டி குக் கூறுவனவாக வரும் தத்துவ மசி = என்னுஞ் சொற்கள் ஒரு குத்திரமாக அணி களின் தலையாய பொருளாக விளங்கு யில்லதும், நன்மை தீமைகளைக் கடந்த துயிலுக்கும் (சுழுத்தி) அப்பாற்பட்டதே விழிப்பு நிலையில் வாழ்ந்து கொண்டே இ லாம் நீக்கமற நிறைந்துள்ளதேயானுலும், றது; இந்த மருமமான உண்மை தருக்க அனுபவத்தால் நிறுவப்பட்டதொன்று. அ. விலாததென்றும் கருதப்படுகின்றது ; பி. சொல்லேயாகும். இவ்வாற்ருல் இவ்வுலகின் தொடர்பின்மையுமெல்லாம் விளக்கப்பட்டு தோன்றும் தோற்றங்கள் யாவும் முடிவில் ஒடுங்கிவிடுகின்றன.
"இவ்வுப்பை நீரிலிட்டு, நாளைக் காலை தந்தை சொன்னவாறே மைந்தன் சொன்னர், மைந்தன் அதைத் தே விட்டமையால் அவன் அதனைக் கண் மேலுள்ள நீரைச் சுவைத்துப்ப அதன் சுவை எவ்வாறுளது ?’ என்று
உவர்ப்பாயுளது, என்று விடைய6 * நடுவிலுள்ள நீரைச் சுவைத்துப்ப
உவர்ப்பாயுளது ' என்று விடைய6 அடியிலுள்ள நீரைச் சுவைத்துப்பு உவர்ப்பாயுளது, என்று விடைய அப்போது தந்தை, "மகனே, உனது
(சத்து) உளதென்பதை நீ காணுகின் இருக்கின்றது. உள்பொருள் ஒவ்வெ லிருந்தே தோன்றுகின்றன. அதுவே நீயும் அதுவே" என்று சொன்னர்."

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 35
சனப்படுவது ; அஃது எவ்வாற்ருனும் சடப் தற் காரணமான ஒரு வகை நுண்ணிய னுங் கருத்தும் நிலைபெற்று வந்தது; குறிப் யது. ஆன்மா என்னுஞ் சொல் “உயிர்', மயின்றி உணர்த்துவதால், இந்து சமய டியியல்புள்ளனவாக விருக்கின்றன. பும் பரமான்மாவும் ஒன்றே என்ற கருத்து ஆயின் இக்கருத்தை வற்புறுத்தும் அளவி தற்குக் கூறப்படும் விளக்கங்களிலும், பர லும் உபநிடதங்கள் ஒன்றினென்று வேறு ய உபநிடதப் பகுதியிலே தந்தை மகனுக் "நீயே (சீவான்மா) அது (பரமான்மா) " மைந்துள்ளன ; இச் சூத்திரமே உபநிடதங் கின்றது. என்றுமுள்ளதும், வேற்றுமை துமான அந்த ஒரு பொருளானது ஆழ் ார் உணர்வு நிலையிலுள்ளதாயினும் அது ]ருக்கின்றது. அஃது அண்ட வெளியிலெல் மக்களின் உள்ளத்தின் உள்ளே உறைகின் 5 நெறிக்கு முரணுனதாகத் தோன்றினும் து பொதுவாக ஒருசீரானதென்றும் உரு ாமம் என்பதும் அஃறிணை ஒன்றன்பாற் பல்வேறுபட்ட தோற்றங்களும் அவற்றின் ள்ளன ; பலவாக விரிந்து தொடர்பற்றுத் ) ஒரு பொருளிலே (ஆவது பிரமத்திலே)
என்னிடம் வருக.” செய்தான். 'உப்பினை எடு' என்று தந்தை டினன்; ஆயின் உப்பு நீரிற் காைந்து டிலன். ார், என்று சொன்ன தந்தை, பின்னர்,
று கேட்டார்.
ரித்தான் மைந்தன். ார். அதன் சுவை எவ்வாறுளது ?" ரித்தான் மைந்தன்
ார். அதன் சுவை எவ்வாறுளது?’ ளித்தான் மைந்தன்.
உடலின்கண்' அந்த உண்மைப் பொருள் ეწ%) ; ஆயினும் அஃது உண்மையில் அங்கே பான்றும் அந்த நுட்பமான உண்மையி உண்மை ! அதுவே உயிர் 1 சுவேத கேது,

Page 378
352 வியத்தகு
எங்கு நிறைந்துள அம்மெய்ப்பொருளு வாய்ப்பாட்டால் வரைவிலக்கணம் கூறப்பு தன்று ' என்னு முறையான் மட்டுமே வி: கரியது, . அழிவில்லாதது, . சார்பற் ”* யாஞ்ஞவல்கிய முனி பகுதியில் உண்மைப்பொருள் எதிர்மறை வாறு எதிர்மறுத்துரைத்த போதும் அம்மு ஆண்மையையும் வழங்கியுள்ளார்; ஓரிடத் முதற் கடவுளாகவே கூறியுள்ளார்.
v » O N I KO பொய்யாதது.
* பிறவாததும் அறிவு மயமானதும் பெ அகத்து வெளியாக உளது. எல்லாப் பொ ஆண்டவனுகவும் உள்ளவன் எவனே, அவன் பெருத்தலுமிலன்; தீச் செயல்களாற் சிறு வனும், யாவற்றுக்கும் அரசனும், யாவற்று. செய்யுணடையில் இயன்ற உபநிடதங்களி அடிப்படையானதோர் உண்மையாக விவ பட்டுளது.
“யாவையுஞ் சூழ்வோன் யாக்கை
ஒவற விமைக்கும் ஒளிகிள ரொரு தீயவை தீண்டாத் திருவினன்; G யாவையுங் காண்போன்; யாவு ம தாவற யாண்டுந் தங்கியோன் ; ே தான யிருப்போன்; ஆன முதல்6 ஊழி யூழி யுலகம் வாழ யாவும் வகுத்தனன் நன்றே. செய்யுணடையிலமைந்த உபநிடதமொன்றி இது. இவ்வுபநிடதத்தில் ஞாலப் பேருயிர் பட்டுளது. கட உபநிடதம் இப்பேருயிரை கின்றது; இப்பெயர் உலகத் தோற்றத்துக்( பட்ட தெய்வ மகனை நினைவூட்டுவதாயுளது. மும் உட்குந் தோன்றக் குறிப்பிடப்பட்டுவ கொண்ட உட்கினை எமக்கு நினைவூட்டுகின்ற “உலகெலாந் தோன்றி யொடுங்குத யுளபொரு ளதுவே ஒருமுத லாத அன்னத னுயிர்ப்பில் அனைத்துந் மன்னுயி ரியக்கும் இயவுள் மற்ற வெருவருந் தகையது வேந்த னெ உருமே றனைய துயர்வொப் பில்ல. மயலி னிங்கி மற்றதன் இயல்பிங் கறிவார் இறப்பறி யாே (குறிப்பு : உலகெலாந் - - - உளபொருள் - பி படுதல் மரபு. இயவுள்=கடவுள், உலகை வேந்தன்-இந்திரன் ; இந்திரன் ஓங்கிய வச்

95Surr
த (பரமான்மா) ஒரோவழி எதிர்மறை ட்டுளது. ஆன்மாவை "இஃதன்று, இஃ ரித்தல் கூடும். அது விளங்கிக்கொள்ளற் ,தளையற்றது, . துன்புருதது ۔ • • • • • ر 7ھ ( வர் இயற்றியதெனச் சொல்லப்படும் இப் வாய்பாட்டாற் கூறப் படுகின்றது; இவ் ரிவர் அவ்வுண்மைப் பொருளுக்கு ஓரளவு ல் அவர் அவ்வுண்மைப் பொருளை முழு
குமை வாய்ந்ததுமான அவ்வான்மா .. குள்களுக்கும் அரசனுகவும் தலைவனுகவும் அதில் உளன். நற் செயல்களினல் அவன் தலுமிலன்; ஆயின் யாவற்றுக்கும் தன்ல கும் காவலனும் அவனே."
ல் ஞாலப் பேருயிரானது அண்டத்துக்கு
ரிக்கப்படாமல் ஒரு கடவுளாகக் கூறப்
பிலாதோன் ; வன் ; நோயிலன்; றிவோன்; மவித்
வன்;
y20
லுள்ள ஒரு செய்யுளின் மொழிபெயர்ப்பு ஈசன் (=தலைவன்) எனக் குறிப்பிடப் ப் புருடன் (=ஆண்) எனக் குறிப்பிடு கு ஏதுவாய ஆதி வேள்வியிற் பலியிடப் ஓரிடத்தில் இஞ்ஞாலப் பேருயிர் அச்ச து ; அது முன்னர் வருணன் மாட்டுக் 匈,
ம் கிடமா
லின்
துளங்கும் ;
1
த்ெத
7,
"மம்; இப்பொருள் அதுவெனச் சுட்டப் இயக்குதலின் இயவுள் எனப்பட்டது : ாப் படை போன்றதென்க.

Page 379
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
"பிரம மென்னும் பெருவலிக் கஞ் எரியுஞ் செந்தீ, எல்லொளி கா ஆற்றலின் வான டாளும் வேந் காற்றெனுங் கடவுளுங் காலனு எஞ்ச லில்லார் விரைகுவர் அஞ்சித் தங்கடன் ஆற்றுதற் ெ (குறிப்பு பெருவலி = பெருவலியுடைய டெ எரியும், எல் ஒளிகாலும் என்க, எல் = ஞ
முற் கூறப்பட்டவற்றிலுங் காலத்தாற் ஞாலப் பேருயிரை முற்றிலும் இறைை வருணிக்கின்றது. அஃது உருவில்லதோ செய்யுங் கடவுளாக மாறிவிட்டது-உண் னும் பெயரால் அது குறிப்பிடப்படுகின் தாலுமேயன்றி அன்பு செய்து வழிபடுவத " கண்ணி தாங்கிய அண்ணலங் க தன்னுடை யாற்றலிற் றனியா மன்னிய வுலகெல்லாம் மதுகை மற்றவை யெல்லாந் தோன்றி ட பெற்றி சிறிதுந் திரியாது நிற்ப னென்றும் நீர்மையி னிஃ “அருவிற லதனல் அனைத்துல க ஒருவ னிங்குளன் உருத்திர ன மன்னுயிர்க் கெல்லாம் பின்னர் பார்முதல் யாவும் படைத்தோ: நீர்மையிற் காப்போன் ; காப்ப ஊழியிற் சுருட்டி ஒடுக்குமா ல “இறைவன் எங்கும் நிறைபவன்
முறைமையின் கால மூன்றினு மன்னுயி ரனைத்தின் முகத்திலு சென்னியி லுள்ளோன் கழுத்தி எஞ்சா தெல்லா வுயிர்க்கும் நெஞ்சகத் துள்ளே நிலைத்துள6 இஃது, இந்தியாவிலெழுந்த சமய இ அழகியதுமான பகவற் கீதையிற் காணப் ಆ# செல்கின்றது ; பகவற் கீதை முழு போதிக்கின்றது ; அவ்வாற்ருல் அது பன மற் பிற்கால இந்து மதத்தைச் சேர்ந்தெ வற்புறுத்திய பார்ப்பன மதம் படிப்படிய
உபநிடதங்களிற் காணு
உபநிடதங்கள் எல்லாம் பொதுவாக பேறடைவதையே எடுத்துக் கூறுகின்றன செயல் நெறியாலோ (கரும மார்க்கம்) வி அவை கூறும் ஒழுக்கங்கள் அடிப்ப

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 353
நசி
லூம் ,
தனும்
மாங்கே
பாருட்டே*’ பாருண் மேல் நின்றது, ஆகுபெயர் ; செந்தீ நாயிறு.)
பிற்பட்டதான சுவேதாசுவதர உபநிடதம் மக் கோட்பாட்டுக்குரிய வாய்பாட்டாலே ர் உண்மையாயிராது, படைத்தற்முெழில் மையில் உருத்திரன் அல்லது சிவன் என் றது. உருத்திரனைத் தியானத்தாலும் தவத் லுைம் அடையலாமென அது கூறுகின்றது. 5L-616ir
சாள்வோன்,
பிற் புரப்போன்,
மாயினும்
2த்தே. . ாளும் வனே . நிற்பவன் ; ன் படைத்தவை
S) as
வனே.
இயவுள் முள்ளோன்
முள்ளோன் லு முள்ளோன்
ன் சிவனே.’ 22
லக்கியங்களிலெல்லாஞ் சாலச் சிறந்ததும் படும் சமயச் சூழ்நிலைக்கு எம்மை அழைத் வளர்ச்சியடைந்த இறைமை வாதத்தைப் ழய பார்ப்பன மதத்தைச் சார்ந்ததாயிரா தாரு நூலாகவேயுளது ; வேள்வி செய்வதை ாகப் பத்தி நெறியாக மாறியுளது.
ம் ஒழுக்கக் கருத்துக்கள்
அறிவினுல் அல்லது மெய்யுணர்வினல் வீடு r , அன்பு நெறியாலோ (பத்தி மார்க்கம்), ‘டு பேறடைவதை அவை வலியுறுத்தவில்லை. டையிற் செய்முறைக்கு ஒத்தவையாகவே

Page 380
354 வியத்த
யுள்ளன. நன்மையும் தீமையும் முடிவிலே லால், அவை சார்புப் பதங்களேயாம். உண் மத்தை உணர்வதற்கு வழிகாட்டுவது நன் வும் படும். எனவே தியான வாழ்க்கைக்கு யாகும் ; இத்தகைய தடைகளுளெல்லாம் ஆதியில் ஞாலப் பேருயிரின்மாட்டுத் ே உலகம் உண்டானதென்னுங் கருத்துப் பேரின்பமடைவதற்குத் துறவியொருவன் தோற்றுவித்தல் வேண்டும். தன்னலமறு அறும் இவ்வுலகிலே வழக்கமாகப் போற்றப்பு மேலும் உயர்த்திச் செல்வதாலே நல்லன. 'அறத்திலே மூன்று நெறிகள் உள. :ே முதல் நெறியாகும் , தவம் இரண்டாம் நெ சரிய விரதங் காத்து வாழ்தல் . மூன்ரு யும் பின்பற்றுவதால் ஒருவன் வானவர் 2 தில் நிலைத்து நிற்கும் ஒருவன் இறவா நிலை ' பண்டைக் காலத்து ஞானிகள் மகப் யும் விட்டுலகத்தையும் பெற்றுள்ளபோது யாது?’ என்று கேட்டனர் அவர். அன்னர் புத்தேளிர் உலகங்களின் மீதும் உளதாகும் திரிந்தனர் . [ பிரமத்தைப் பற்றிய மை மும் மனநிறைவும் பொறுமையும் உள்ள (பாம) ஆன்மாவில் தன்னக் காண்கின்றன கின்முன் . தீமை அவனை வெல்வதில்லை தீமையே, சிதைவே, வெறுப்பே, வே அவன் (உண்மையான) பிராமணன் ஆகின் விழைவுகள் எவையாயினும் அவையெ மாமுனவை என்னுங் கருத்து ஒசோவழி பட்ட உபநிடதங்களில் இக் கருத்துக் கா “அகத்தினைப் பற்றிய அவாவெல! இகத்தினிற் பிரமம் எய்தலா டெ இறக்கு நீர்மையன் இந்நிலை யெ இறப்பும் பிறப்பும் இலணு குவே ' உயிரின யுலகொடு செயிருறப் பு பற்றெலா மொருவன் முற்றத் து பிறப் பிறப் பில்லாப் பெருவாழ் முறைப்படக் கொளுத்துரை மு வீடு பேற்றுக்குத் துறவு வாழ்க்கையே க. அரசருமே பிரமத்தை அறிந்து மெய்ஞ் படுகின்றனர். ஆயின் கடைத்தேறு மறிவு உலகியற் கவலைகளிலும் அவாக்களிலும் பெறுவது அரிதினுமரிது. ஆதலால் உலக „ï£}ff`ፊቿ5፬ ̇ .

இந்தியா
எங்கு நிறைந்த பிரமத்திலே ஒடுங்கிவிடுத மை காண முயல்வோன்றன் நோக்கிலே பிர மையாகவும், அதற்கு மாமுனது தீமையாக க் தடையானதெதுவும் முடிவிற் நீமையே தன்னல வேட்கைகளே சாலவுந் தீயவை. நான்றியதொரு வேட்கை காரணமாகவே பலவிடங்களிற் கூறப்பட்டுளது. ஆகவே படைப்புக்கு முன்னிருந்த நிலையை மீளத் பென்றும், தண்ணளியென்றும், தவமென் டும் பெறுமானங்கள் யாவும் உயிரை மேன் பாகின்றன. பள்வி (தியாகம்), கல்வி, ஈகை ஆகியவை றியாகும்; ஆசிரியனது இல்லத்திற் பிரமச் 7ம் நெறியாகும். இந் நெறிகள் யாவற்றை லகங்களையே அடைவான்; ஆயின் பிரமத்
யெய்துகின்ருன்*’. பேற்றை விரும்பவில்லை. ‘நாம் பிரமத்தை மக்களால் நமக்கு உள்ளதாகும் பயன் புதல்வர் மாட்டும், செல்வத்தின் கண்ணும் பற்றினை வென்று இரவலர்போல எங்குந் றயை) அறிந்தவன் அமைதியும் புலனடக்க த்துறுதியும் உடையவனுகின்றன் ; அவன் * ; எப்பொருளையும் ஆன்மாவாகவே காண் ஆயின் தீமையை அவன் வெல்கின்முன் ட்கையேயென்னுமிவற்றினின்று விடுபட்டு ,«* irيوه பல்லாம் வீடு பேற்றுக்குரிய அறிவுக்கு க் காணப்படுகின்றது-குறிப்பாகப் பிற் ணப்படுகின்றது.
மகலின் ான்ருே ;
Ot.
ணிக்கும் 1றப்பின்
வெய்தும் , டியுமற் றிதுவே*". ட்டாயம் வேண்டுமென்பதில்லை-பாராண்ட ஞானியராய் வாழ்ந்தாரெனச் சொல்லப் அரிதிற் பெறப்படுவதொன்று அற்றயின் அழுந்திக் கிடக்குமொருவன் அதனைப்
இன்பங்கள் யாவும் உண்மையில் இன்ப

Page 381
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
“நன்றும் வேறு நறியதும் வேறே என்றும் இருவே றியல்பின, இ6 உலகிடை மாந்தன் உளத்தினை நன்றினைத் தேர்வோன் நலம்பெ நறியது தேர்வோன் குறியிழப் உபநிடதங்கள் பெரும்பான்மையும் வாயிருப்பினும், அவை ஒழுக்கத்துக்கு ட ஒப்புக்கொள்ளாதவையாகவோ இருக்கவி ஒருபோதும் பிரமத்தை எய்தமாட்டான். தற்கு மீண்டும் மீண்டும் எடுத்துக் கூறப் உயர்ந்த ஒழுக்கக் கருத்தினைக் கொண்ட ட காணப்படுகின்றன. உதாரணமாக நேர்ை
" சபாலையின் மகன் சத்தியகாமன் தன் விரும்புகின்றேன். என்னுடைய குடிப்பிற
“அதற்கு அன்னை 'கண்மணி, உன் குடி இளமைக் காலத்தில் ஒரு வேலைக்காரியா உன்னைப் பெற்றெடுத்தேன். எவ்வாறு பெ சபாலே , உன் பெயர் சத்தியகாமன்; எனே காமன் சாபாலன் * என்று சொல்' என்ரு “அவன் அரித்துருமதன்மகன் கெளத அடியேன் உங்கள் மாணவனுக இருக்க வி என்று கேட்டான். ' அதற்கு அவன், ' கேட்டான். ‘ஐயனே, என் குடிப்பிறப்பு நான் கேட்டபோது, அவள் தன் இளை ராகச் சுற்றித்திரிந்த வேளையில் என்னைப் தன் பெயர் சபாலை யாதலினுலும் என் ெ ரைக் கேட்போர்க்குச் சத்தியகாமன் சாப விடையிறுத்தான்.
"இதைக் கேட்ட ஆசிரியன், உண்ண யாரும் இவ்வாறு நேர்மையுடையவனுயி போய் எனக்கு விறகு பொறுக்கிவா ; உன்னை யான் மாணவனுக ஏற்றுக் கொள்
பிருகதாரணியக உபநிடதத்திலே ஒழு அழகிய பகுதி ஒரு பழங்கதை வடிவில் ெ றிய ஒரு பாடலில் இதுபற்றி வருங் குறிப் மலைப்பினை யுண்டாக்கியிருத்தல் கூடுமா! பெயர்த்துத் தருவாம்'.
பிரசாபதியின் வழித்தோன்றலாாய தே தாரும் ஒருகால் தம் தந்தையின் அடியி: பயிற்சி முடிவுற்றபோது, தேவர் தம் ஆ
* இஃது ஒரு தந்தைவழிப் பெயராய் அமைந்து, பிறந்த மகன் என்னும் எண்ணத்தைத் தோற்று

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 355
வைதாம் பாளும் ; அறும் , என்றும்
Tror * ”.
உலகியல்வாழ்வை மறுக்கும் இயல்பின மாமுனவையாகவோ, ஒழுக்கச் சட்டத்தை ல்லை. தீய ஒழுக்கத்தைக் கைவிடாதவன் உபநிடதங்களில் மறை பொருளை விளக்கு படும் உவமைகளிலும் நீதிக் கதைகளிலும் பகுதிகள் இங்கொன்றும் அங்கொன்றுமாகக் ம சாலவும் உயர்த்திக் கூறப்பட்டுள்ளது. தாயிடம், 'அம்மா, நான் ஒரு மாணவனுக ப்பு யாது ?' என்று கேட்டான். ப்பிறப்பு எனக்குத் தெரியாது. நான் என் க ஊரூராகச் சுற்றித் திருந்த வேளையில் ற்றேன் என்பது தெரியாது 1 என் பெயர் வே நீ உன்பெயரைக் கேட்பார்க்குச் சத்திய 7ள். மன் என்பானுழைச் சென்று, “ஐயனே, விரும்புகின்றேன். ஏற்றுக் கொள்வீர்களா ? நண்ப, உன் குடிப்பிறப்பு யாது?’ என்று எனக்குத் தெரியாது. என் அன்னையிடம் மக் காலத்தில் ஒரு வேலைக்காரியாக ஊரூ. பெற்றெடுத்ததாகச் சொன்னுள் . அவள், பயர் சத்தியகாமன் ஆதலினுலும் என்பெய ாலன் என்று கூறுமாறு சொன்னுள், ' என்று
மயான பிராமணன் ஒருவனன்றி, வேறு ருத்தல் இயலாது . நண்ப, இப்போது நீ உண்மையினின்றும் திறம்பாதபடியால் வேன்,' என்ருன்"'
க்கவியற் கருத்துக் கொண்ட மற்றுமோர் ருகின்றது. ரீ. எசு. எலியற்று என்பாரியற். பொன்று அப்பாடலைப் படித்தோர் பலருக்கு லின் ஈண்டு யாம் அப்பகுதியை ஓரளவு
வர், மக்கள், அவுணர் என்னும் முத்திறத் ) அமர்ந்து கல்வி கற்றுவந்தனர். அவர்தம் ரியனை நோக்கி, ‘ஐயனே, (எம் உயிருக்கு,
கேட்போர் மனத்திற் சாபாலன் என்னுமொருவற்குப் விக்கும்.

Page 382
356 − வியத்த
நன்மைபயக்கும்) யாதேனு மொன்றை எ அப்போது அவன் த என்னும் எழுத் கொண்டனராவெனக் கேட்டான்.
* நாம் விளங்கிக் கொண்டோம். நீங் சொல்லியருளினீர்கள்,' என்றனர் தேவ கொண்டீர்கள் !' என்முன் அவன்.
" பின்னர் மக்கள் அவனிடம் கேட்டன. தையே ஒலித்து, அவர் அதனை விளங்கி விளங்கிக் கொண்டோம் ; நீங்கள் தத்த
கள்,' என்று அவர் விடையளித்தனர். ‘பு டீர்கள் !' என்ருன் அவன்.
" பின்னர் அவுணரும் அவ்வாறே அவள் என்னும் எழுத்தையே ஒலித்து, அதனை டான். ‘நாம் விளங்கிக் கொண்டோம் ; எமக்குச் சொல்லியருளினீர்கள், ' என்று நீங்கள் விளங்கிக் கொண்டீர்கள் !' என்ரு "வானிலிருந்து வரும் தெய்விக இடியும் ளாள்க-என்றே ஒலிக்கின்றது. ஆதலால் இம் மூன்றும் என்றும் அறிவுறுத்தப்படல் யாஞ்ஞவல்கியர் துறவு பூணுவதற்குமுை சொல்லப்படும் அறிவுரைகளிலே உபநிட: துக் காணப்படுகின்றதாகலாம். ஆன்மா எ என்றும் இருபொருளுணர்த்துமாற்றைக் இருவகையிற் பொருள் விளக்கங் கூறலாட யிரே ( பரமான்மா ) கருதப்பட்டதென் பேருயிரை-எல்லாப் பொருள்களிலும் ஆன்ம ஒருமையிலே அப்பொருள்களெல்ல தால் அவர் அவற்றில் அன்பு செலுத்துகி தலின் அதனை முற்முகக் காட்டாது, மி ஈண்டுத் தருவாம்.
'யாஞ்ஞவல்கியருக்கு மைத்திரேயி, க இருந்தனர். அவருள் மைத்திரேயி ஞாலப் ஆயின் காத்தியாயணி சாதாரணமாக மற் அறிவே பெற்றிருந்தாள். யாஞ்ஞவல்கிய விரும்பியபோது, அவர் மைத்திரேயியை படுகின்றேன் ; உனக்கும் காத்தியாயனிக் வைத்துப் போகின்றேன்' என்று கூறினர். " அதற்கு மைத்திரேயி, ‘எம்பெருமான் செல்வத்தையுமெல்லாம் என் உடைமைய வேஞ?' என்று கேட்டாள்.
" யாஞ்ஞவல்தியர், ' இல்லை; உன் வா இருக்கும் ; செல்வத்திலிருந்து கொண்டு விடை பகர்ந்தார்.
இடியொலியைக் குறிப்பதற்கு மரபுமுறையாக 6

கு இந்தியா
மக்குச் சொல்லியருள்க, என்று கேட்டனர்.
தை உச்சரித்து அதனை அவர் விளங்கிக்
ள் தம்யத (அடங்குக) என்று எமக்குச் . "ஆம், உண்மையில் நீங்கள் விளங்கிக்
; அவன் அவர்களுக்கும் த என்னும் எழுத் க் கொண்டனராவெனக் கேட்டான். ‘நாம் (ஈக) என்று எமக்குச் சொல்லியருளினீர் ஆம், உண்மையில் நீங்கள் விளங்கிக் கொண்
சிடம் கேட்டனர் . அவன் அவர்க்கும் த அவர் விளங்கிக் கொண்டனராவெனக் கேட் நீங்கள் தயத்துவம் (அருளாள்க) என்று விடையிறுத்தனர் அவர். "ஆம், உண்மையில் ரன் அவன். } என்றும் தக த*-அடங்குக, ஈக, அரு தன்னடக்கம், ஈகை, தண்ணளி என்னும் , ත්‍රෝණය - → → * தம் காதல் மனைவிக்குக் கூறியனவெனச் தங்களின் மிகவுயர்ந்த ஒழுக்கவியற் கருத் ான்னுஞ் சொல் 'தான்’ என்றும் ' உயிர் ” கருத்திற் கொண்டு நோக்கின், அப்பகுதிக்கு ம். ஆயின் அதன் சார்பினை நோக்கப் பேரு "பது புலப்படும். இப்பேருயிரை-ஞாலப் காண்கின்முர் அவ்வனுபூதிச் செல்வர். ாம் தம்மோடு ஒரு சேரக் கலந்து கொள்வ கின்றர். அவ்வறிவுரை மிக நீண்டு செல்லு 5 முக்கியமான பகுதிகளின் பொழிப்பினை
ாத்தியாயணி என்னும் இருவர் மனைவியர்
பேருயிர் பற்றி ஓரளவு அறிந்திருந்தாள் ; றைப் பெண்கள் பெற்றிருக்கும் அத்துணை * வாழ்க்கையின் மற்ருெரு நிலையிற் புக விளித்து, 'யான் இல்லத்தை விட்டுப் புறப் கும் வாழ்க்கைக்கு ஓர் ஏற்பாடு செய்து
, இம் மண்ணுலகம் முழுவதையும் அதன் கப் பெற்ருல், நான் இறவாநிலை எய்து
க்கை செல்வர்தம் வாழ்க்கை போலவே இறவா நிலை எய்துதல் இயலாது, ' என்று
ழங்கும் ஒலிக்குறிப்புச் சொல்.

Page 383
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
" அப்போது மைத்திரேயி அவரைப் பு பொருள்களால் யாது பயனுளது? ஆதலா குத் தந்தருளுக, ’ என்று சொன்னுள்.
'இதைக் கேட்ட யாஞ்ஞவல்கியர், 'பெே இப்போது நீ மேலும் இனியையாக வுள் வேன்; கருத்தாய்க் கேள்!' என்று கூறிஞ “ கணவன்பாற் கொண்ட காதலினல் ஒ லன்-ஆன்மாவிற் கொண்ட அன்பினுலே வாறே மனைவியும் மக்களும் செல்வமும் பு களும், வானேரும் வேதங்களுமாகிய இவ ால்லர்-ஆயின் ஆன்மாவின் பாற்கொண் யுடையவராகின்றனர்.
மைத்திரேயி, உண்மையில் நீ ஆன்மா6 அவ்வாறு கண்டும் கேட்டும் உணர்ந்து பொருள்களின் உண்மையும் அறிவாய்.
'ஆன்மாவென்றும் ஆன்மாவல்லாததெ ஒருவன் ஆன்மாவின் வேருக ஒன்றைக் அறும் உணர்ந்தும் அறிகின்முன். ஆயின் எல் மாவின் வேருனதொன்று உளதென்னும் ! யான் உனக்கு மெய்யறிவு கொளுத்திவி
“இவ்வாறு கூறியபின் யாஞ்ஞவல்கியர்
(III) G.
புத்தர் உபநிடதக் கோட்பாடுகள் பார்ப்பனரும் அவ்வைதிக நெறிக்கு இணங்காத பிற ே வந்தன ; புறச்சமயிகள் அவற்றை ஆதரி; கோட்பாடுகளை எடுத்துரைத்த ஆசிரிய நூற்முண்டின் இறுதியிலும் ஐந்தாம் நு மஞ்சளுடையணியும் துறவியர் சங்கமெ புத்தர் (மெய்யறிவுபெற்றவர், அல்லது 6 மான ஒரு பெரியாராவர். அன்னர் மறை6 பாாகமெங்கணும் பரந்து மன்பதைமாட் கருத்திற்கொண்டு நோக்கினும் அவரே இ ஈடுமெடுப்புமில்லாப் பீடுடையர் என்பது
பண்டைக் காலத்தில் வாழ்ந்த சமயகு பாலார் தம் வாழ்க்கை வரலாறுகளைப்ே வழங்கும் வரலாறும் புனைந்துரை பொதி அறிஞர் எடுத்துக்காட்டியுளர். புத்தருடை வரலாறு, பெளத்தமத நூல்களுட் காலத் கின்றது. பெளத்தத் திருமுறையிற் புத்த யிலே தருவனவாகத் தோன்றும் பகுதி குறிப்புக்களுமே எவ்வாற்ருனும் நம்பத்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 357
பார்த்து, ' எனக்கு இறவா நிலை தாராத
ால் எம்பெருமான், உங்கள் அறிவை எனக்
ண்ணே, உண்மையில் நீ எனக்கு இனியை ; ளாய். நீ விரும்பின் உனக்கு அறிவுறுத்து அர்.
ருத்திக்குக் கணவன் அருமையுடையவனல் கணவன் அருமையுடையவனுகின்றன். அவ் ாடும் புரோகிதரும் போர் வீரரும் உலகங் ரெல்லாம் தத்தம்மளவில் அருமையுடையவ ாட அன்பினுலே இவரெல்லாம் அருமை
வைக் கண்டு கேட்டு உணர்ந்து அறியலாம். ம் ஆன்மாவை அறிந்தபின் நீ எல்லாப்
ன்றும் இரண்டாகத் தோன்றும் வழியே கண்டும் கேட்டும் உண்டும் உயிர்த்தும் உஜ் }லாம் ஆன்மாவாகவே இருப்பின், அவ்வான் உணர்வே இல்லையாகும் . மைத்திரேயி, ட்டேன்-இதுவே இறவாப் பெருவாழ்வு !
وو 30 =
இல்லத்தைவிட்டுப் போய்விட்டார்.
பளத்தம்
டைய வைதிகமதத்தில் இடம்பெற்றனவாக, காட்பாடுகள் அதற்குப் புறம்பாக இருந்து த்து வளர்த்தனர். இத்தகைய புறச்சமயக் ர்களுள் முதன்மையானவர் கி. மு. ஆரும் ாற்ருண்டின் தொடக்கத்திலும் வாழ்ந்து, ான்றை நிறுவியவரும், அச்சங்கத்தாராற் விழிப்புற்றவர்) என அழைக்கப்பட்டவரு வுக்குப்பின் அவர் அருளிய அறவுரை இப் டு உண்டாக்கியுள்ள விளைவுகளை மட்டுமே ]ந்தியாவிற் முேன்றிய சான்றேருளெல்லாம் பெறப்படும்.
5ரவர், வீரத்தலைவர் ஆகியோருட் பெரும் பாலவே, புத்தரைப்பற்றி மரபுமுறையாக கிந்துள்ளதென அதனை நுணுகி ஆராய்ந்த டய பிறப்பும் இளமை வாழ்க்கையும்பற்றிய தாற் பிற்பட்டவற்றில் மட்டுமே காணப்படு 5ருடைய அறவுரைகளை அவர் வாய்மொழி கிகளில் அவரைப்பற்றியனவாயுள்ள சில தகுந்தனவல்ல. புத்தர் மெய்யறிவு பெற்ற

Page 384
358 வியத்
பின்னர் முதன் முதலாக நிகழ்த்தியெ வினர் எல்லார்க்கும் அடிப்படையா6 யுருட்டற் செவியறிவுறூஉக் ' தானும் டதோ என்பது ஐயத்துக்கிடமாயுளது. அது பெளத்தத் திருமுறையின் முந்: பெளத்தமதக் கோட்பாடுகளின் வேருக, கான கோட்பாடுகள் எவையென்பதுபற தலைசிறந்த ஆராய்ச்சியறிஞரொருவர் அ களினின்றும் அதிகம் வேறுபட்டவைய இனி மற்முேராசிரியர் புத்தர் மறுபிறப்பு ளியவரென்றும், ஒவ்வொரு தலைமுறையி வினைகளினுற் முக்கப்படுகின்றனரென்னும் உலகுக்கெடுத்துரைத்தாரென்றுங் கூறுவ புத்தரின் வாழ்க்கையும் அவர் புகன்ற அ பற்றியோர் பிற்காலத்தில் அவருடைய பதையும் பெளத்தமதம் யாது புகட்டிற்று புத்தரின் வாழ்க்கையைப்பற்றிய சில ளத்தக்கவையாயுள. அவர் இமயமலை அ ஒரு சிறு குலத்தாரை ஆண்ட குறுநில றியவர். அவர் துறவியாகிப் புதியதொரு புதுக் கோட்பாட்டை ஏற்றுக்கொண்டு கோசலம், மகதம் என்னும் இராச்சியங்க குலத் தலைவர்தம் குறுநிலங்களிலும் பல் துரைத்தபின் அவர் தமது எண்பதாம் அ இடைப்பட்ட ஒரு காலத்தில் இவ்வுலகவரி சொன்ன ஆண்டிலும் முற்சொன்ன ஆ புத்தரைப் பின்பற்றியோர் கூறியதாக வ குக் கூறப்பட்ட சுவையற்ற வெறும் வ விரிவானதாயும் விளக்கமானதாயும் சுவை கானித்தானுக்குக் கிழக்கேயுள்ள ஆசியா கணக்கான மக்களின் வாழ்க்கையை வய சிறப்புவாய்ந்த தொன்முய்த் திகழ்கின்றது சாக்கியர்களுக்கு அரசனை சுத்தோத பாள் ஓரிரவு ஒரு கணுக்கண்டாள். இமயட வாவிக்குத் தான் எடுத்துச்செல்லப்பட்ட தன்னை நீராட்டியதாகவும், அப்போது ஒரு தாமரை மலரை ஏந்திக்கொண்டு த வயிற்றினுட் புகுந்துகொண்டதாகவும் (ஒ மறுநாட் காலை அறிஞரை அழைத்து அக் அரசி வியத்தகும் ஆண்மகவொன்றைக் க காலத்தில் உலகப் பேரரசனுகவேனும்
*பொதுவாக இந்நூல் அடங்கலும், சிறப்பா பெளத்த மதச் சார்பான பெயர்கள் பதங்கள் ஆ ஆண்டுள்ளோம். பெளத்த மதம் பற்றி விரிவ பாளி மொழி வடிவத்திலே அவற்றைக் காண்டல்

கு இந்தியா
என்று சொல்லப்படுவதும், புத்தமதப் பிரி போதனையாகவுள்ளதுமான "அறவாழி ண்மையிற் புத்தரால் அருளிச்செய்யப்பட் இன்று எமக்குக் கிடைத்துள்ள வடிவத்தில் ய பகுதிகளிலும் வைக்கப்பட்டிருக்கவில்லை. உண்மையாக வாழ்ந்த புத்தரின் பட்டாங் றி இன்று பெரிதும் ஐயம் நிலவுகின்றது. வை உபநிடத முனிவருாைத்த கோட்பாடு }ல என்று கருத்துத் தெரிவித்துள்ளார்* க் கோட்பாட்டை ஏற்றுக்கொள்ளாது தள் னரும் முற்போந்த தன்லமுறையினர் செய்த வெளிப்படையான உண்மையையே அவர் ர்” எவ்வாறயினும் யாமிங்கு ஆராய்வன றவுரையுமல்ல ; மற்றுப், புத்தசைப் பின் வாழ்க்கையைப்பற்றி யாது நம்பினர் என் என்பதையுமே யாம் இங்கு ஆராய்வாம். செய்திகள் உண்மையேயென ஏற்றுக்கொள் புடிவாரத்தில் வாழ்ந்த சாக்கியர் என்னும் மன்னன் ஒருவற்குப் புதல்வராகத் தோன் கோட்பாட்டை எடுத்துரைத்தார் ; இப் எண்ணிறந்தோர் அவருக்குச் சீடராயினர். ளிலும் கங்கைக்கு வடக்கேயிருந்த தொல் லாண்டுகளாகத் தம் கொள்கையை எடுத் கவையில், கி. மு. 486 இற்கும் 473 இற்கும் ழ்வை நீத்தார். அவர் இறந்த காலம் பிற் ண்டினையே அடுத்திருந்ததாகலாம். இனிப், ழங்கும் அவரது வாழ்க்கை வரலாறு, இங் "ழ்க்கைக் குறிப்பைக்காட்டிலும் சாலவுச் துறுமியதாயும் உளது. அவ்வரலாறு அபு கண்டம் அடங்கலும் எண்ணற்ற கோடிக் ப்படுத்தியுள்ளதாதலின், அஃது ஆற்றவும்
எனுடைய பட்டத்தரசி மகாமாயா * என் லையிலுள்ள அனவதத்தம் என்னுந் திப்பிய தாகவும், அங்கே நாற்றிசைப் பாலகரும் பெரியதொரு வெள்ளான தும்பிக்கையில் ன்னை அணுகிவந்து ஒரு பக்கமாகத் தன் ரிப்படம் XXII இ) அவள் கணுக்கண்டாள். னவுக்குப் பலனுரைக்குமாறு கேட்க, அவர் ருக்கொண்டுள்ளாள் என்றும் அம்மகவு பிற் (பக். 113), உலகப் பேராசானகவேனும்
இப்பிரிவு முழுவதிலும் ஒருமைப்பாடு கருதிப் யவற்றுக்கு அவற்றின் வடமொழி வடிவங்களையே ஆராய்வோர், தேரவாத பெளத்தர் வழங்கும் கூடும்.

Page 385
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
விளங்கும் என்றும் கூறினர். அவ்வாே பொருட்டுப் பெற்றேர் இல்லத்துக்குப் ( வத்து என்னுஞ் சாக்கியரின் தலைநகருச் என்னும் சாலமரச் சோலையிற்றங்கியபே பிறந்தவுடன் எழுந்து நின்று, ஏழடி நட இனி எனக்குப் பிறப்பு எதுவுமில்லை” என் பிள்ளை பிறந்த ஐந்தாம் நாள் பெற்றேர் சித்தார்த்தர் என்று பெயர் குட்டினர். அe மொழியில் கோதமர்) என்பது , பெளத் சாலே குறிப்பிடப்படுகின்றர். குழந்தை நிமித்திகர் கூறினர்; ஆயின் அந்நிமித்திக கையில் நான்கு குறிகளைக் கண்டு, 2 கொண்டு, உலகுய்ய வழிகாட்டும் பேராசா இந்நிமித்திகனது கூற்று மெய்யாகாவண் தோதன மன்னன் , ஆகவே சித்தார்த்த படாதபடி காத்துவந்தான். அழகிய அரண் வரண்மனைகளைச் சேர்ந்த மலர்வனங்களிற் குறிகள் ஒன்றுமே இல்லாதவாறு அகற்ற வேண்டிய கலைகளையெல்லாம் அவர் கற்று மாமன் மகளாய யசோதரை என்னும் ம போட்டியிலே வென்று மணஞ்செய்தார் தேவதத்தன் என்னும் உறவினன் உள்ளிட் யோரெல்லாம் நாணித் தலைகுனியுமாறு, காட்டி அரும்பெரும் வீரச் செயல் பல புரி சித்தார்த்தர் எல்லாவகையான வளங்க அகத்தில் மகிழ்ச்சியில்லாதவராகவே ! முயன்று காத்தபோதும், முன்னர் நிமித் வாழ்க்கைப் போக்கையே மாற்றியமைத்த கண்டேவிட்டார்; அவரது விதி இன்னெ அவ்விண்ணவரே அக்குறிகளை அவர் கண் தம் அன்பிற்குரிய தேர்ப்பாகனகிய சன்ன பூங்காவைச் சுற்றிவருகையில், நரை தின ந்து, தடியூன்றித் தள்ளாடி, இருமிக்ெ கண்டார்-உண்மையிற் சித்தார்த்தர் புத்த வாறு காந்த உருவில் தோன்றினன். அ6 த்து அவ்வாறு இன்னுத தோற்றமளித்தவ ரும் முதுமையெய்தவேண்டியவரே என்ப தர் முன்னரிலும் பார்க்க மிக்க மனக் சொன்ன முதற் குறியாகும். இரண்டாங் காய்ச்சலால் நடுங்கிக்கொண்டிருந்த ஒ றிய முறையிலே, சற்றுப் பின்னர்த் தோ6 காட்டிலும் இன்னததாயிருந்தது-உற்ருர் இறந்தவன் ஒருவனது பிணம் சுடுகாட்டு அது. ஆயின் நாலாம் குறி சித்தார்த்தரு கியது-அமைதியும் அடக்கமு முடையாளு

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 359
ற அரசி வயிறுவாய்த்து, மகப்பேற்றின் போகப் புறப்பட்டவள், வழியிலே கபில கு அணித்தாகவிருந்த உலும்பினிவனம் ாது கருவுயிர்த்தாள். குழந்தையானது டந்து, 'இதுவே எனது இறிதிப் பிறப்பு ; அறு மொழிந்தது.
பெரியதொரு விழாவெடுத்து அதற்குச் வரது கோத்திரப் பெயர் கெளதமர் (பாளி த நூல்களில் அவர் பொதுவாக இப்பெய ஓர் உலகப் பேரரசனுக விளங்குமென ருள் ஒருவன் அக்குழந்தை வளர்ந்துவரு உலகவாழ்க்கை துன்பமானதென உறுதி ணுக விளங்குமென உறுதியாய்க் கூறினன். ணம் தடுப்பதற்கு உறுதிபூண்டான் சுத் கண்ணில் உலகத்துன்பங்கள் ஒன்றுமே rமனைகளில் அவர் வளர்ந்துவந்தார் , அவ் சாக்காடு, நோய், துன்பமென்பவற்றின் ப்பட்டன. அரசிளங்குமானுெருவன் கற்க அவற்றில் மேம்பட்டு விளங்கினர். பின்னர் ங்கை நல்லாளை ஒரு பெரும் படைக்கலப் ; தம்பால் அழுக்காறு கொண்டொழுகிய டு அப்போட்டியிற் கலந்துகொண்ட ஏனை சித்தார்த்தர் தம் வலிமையுந் திறமையுங் ரிந்தே அம்மங்கையை வென்முர். ளும் வெற்றிகளும் பெற்றிருந்தாராயினும் இருந்தார்; தந்தையார் எவ்வளவுதான் திகன் சொன்னவையும் பின்னர் அவரது வையுமான அந்நான்கு குறிகளையும் அவர் தன விண்ணுேர் அறிந்திருந்தனராதலின் ணிற்படுமாறு செய்தனர். ஒருநாள் அவர் ான் என்பவன் தேர்செலுத்த அரண்மனைப் ச மூப்புக்களுக்கு ஆளாகிக், கூனிக் குனி காண்டுவந்த தொண்டு கிழவனுெருவனைக் ாாதற் பொருட்டுத் தேவன் ஒருவனே அவ் பனைக் கண்ட சித்தார்த்தர் சன்னனை விளி ன் பாவனெனக் கேட்டார். மக்கள் எல்லா தைச் சன்னன் கூறக் கேட்டதும் சித்தார்த் கலக்கம் எய்தினர். இதுவே நிமித்திகன் குறி, உடலெல்லாங் கொப்புளம் நிறைந்து ரு நோயாளியின் வடிவத்தில், முன்தோன் *றியது. மூன்றங் குறி இவை இரண்டைக் உறவினர் புலம்பிக்கொண்டு பின்னே வர, க்குச் சுமந்து செல்லப்பட்ட காட்சியே க்கு நம்பிக்கையையும் தேற்றத்தையும் நல் அய், அகத்திலே இன்பந்தேக்கி, ஆடம்பா

Page 386
360 வியத்த
மற்ற காவியுடையணிந்து, அவ்வழி வழி தோன்றியது. அத்துறவியைக் கண்ட சித் தெளிந்து தாமும் துறவியாதல் வேண்டுே இதனைப்பற்றிக் கேள்விப்பட்ட சுத்தே பாதுகாப்பு நடவடிக்கைகளை இருமடங்கு பங்களும் போகப் பொருள்களும் தம்ை இப்போது அரண்மனை வாழ்வு சிறைக்கே டைய உள்ளத்தில் அமைதி இல்லை; மனத்தைவிட்டு அகலவுமில்லை. ஒருநாட் ஈன்றெடுத்தாள் என்னுஞ் செய்தியைச் அச்செய்தியும் அவர்க்கு இன்பத்தை பெரிய விழாவொன்று கொண்டாடப்பட்ட துயிலில் ஆழ்ந்திருக்கையில் அவர் சன்ன டைய தமது குதிரைக்குச் சேணம் பூட்டு புறப்பட்டுச் சென்ருர் , அப்போது ஆன கள் அவரைச் சூழ்ந்து, அவர் புறப்பட் பொருட்டுக் குதிசையின் குளம்பு படுமிட தன (பக். 453, ஒளிப்படம் XXXV இ).
நகரை நீங்கி நெடுந்தொலை சென்றபின், லாங் கழற்றிவிட்டு, அருகிருந்த தெய்வெ அணிந்தார். தமது நீண்ட தலைமயிசை உ6 யணிகளோடு தந்தையிடஞ் சேர்க்கும0 தன் தலைவரைப் பிரிய நேர்ந்த துயரத்தி முடைந்து அவ்விடத்திலே விழுந்து இற ணவர் உலகங்களுள் ஒன்றிற் சென்று அரண்மனையைவிட்டுப் புறப்பட்டார் ; இ மணம்) எனப்படும்; அவர் தாமணிந்த க! களேயெல்லாம் நீத்துத் துறவியாகி ஊர்,ெ முதற்கண் அவர் மனதொறுஞ் சென்பூ அலையும் வாழ்க்கையை அவர் விரைவிற் வாழ்க்கையை மேற்கொண்டார். ஆலாச த் தியானஞ்செய்யும் முறையையும் உபநிட கொண்டார்4 தன்னடக்கத்தாலும் அறிவ பெறலாமென்பதிற் சித்தார்த்தருக்கு நம் காலாமரை விட்டு நீங்கித், தவத்தால் விை இன்பத்தை எய்தலாம் என நம்பி உட பியர் ஐவரோடு சேர்ந்து சித்தார்த்தர் த சித்தார்த்தர் செய்த தவம் அத்துணைக் ஐவரும் அவரைத் தம் தலைவராக விரை கள் அவர் தம் உடலை வருத்திக் கடுந்தவ எலும்புக்கூடாகக் காட்சியளித்தார். ஒரு மெலிந்த சித்தார்த்தர் மயங்கி விழுந்துவி கள் அவர் இறந்துவிட்டாரென்றே எண்

கு இந்தியா
த ஒரு துறவியின் வடிவத்திலே அக்குறி தார்த்தர் தமக்கும் அதுவே வழியென்று மன உறுதிபூண்டார்.
தன மன்னன் தான் முன்பு மேற்கொண்ட பலப்படுத்தினன். எல்லாவகையான இன் மச் சூழவிருந்தபோதும், சித்தார்த்தருக்கு ாட்ட வாழ்வாகவே தோன்றியது ; அவரு அவர் கண்ட நான்கு காட்சிகளும் அவர் காலையில் யசோதரை ஆண்மகவொன்றை சிலர் அவருக்கெடுத்துரைத்தனர் ஆயின் அளிக்கவில்லை. அன்றிரவு அரண்மனையிற் -து ; ஆயின் விழா முடிவில் எல்லோரும் இன எழுப்பிக் கண்டகன் என்னும் பெயரு விெத்து, அதன்மீதமர்ந்து அவ்விாவிடைப் ந்தக் களிகொண்ட மண்ணுலகத் தெய்வங் டுப் போவதை ஒருவரும் அறியாதிருத்தற் ந்தோறும் மெத்தையிட்டு ஒலியை அவித்
பு அவர் தம் ஆடை அணிகலன்களையெல் மான்று அளித்த துறவியின் காவியுடையை டைவாளினல் அரிந்து, அதனைத் தம் ஆடை "ற சன்னன் கையிற் கொடுத்தனுப்பினர். னுற் கண்டகன் என்னுங் குதிரை உள்ள ந்தது; இறந்த குதிரை மறுமையில் விண் பிறவியெடுத்தது. இவ்வாறே சித்தார்த்தர் து "பெரும் புறப்பாடு" (மகாபிநிட்கி rவியுடையொன்று தவிர மற்றை உடைம்ைT நாறுந் திரிவாராயினர். று ஐயமேற்றுண்டார் ; ஆயின் இவ்வாறு கைவிட்டுக் காட்டிலிருந்து தவஞ்செய்யும் 5ாலாமர் என்னும் முனிவரிடமிருந்து அவர் தங்கள் கூறும் பிரமஞானத்தையும் கற்றுக் ாலும் ஒருவன் துன்பத்திலிருந்து விடுதலை பிக்கை பிறக்கவில்லை; ஆதலால் ஆலார னயைத் தேய்த்து அதன் வழியே முடிவில் ம்பினை ஒறுத்துக் கடுந்தவமாற்றிய நோன் ாமும் தவஞ்செய்தார்.
கடுமைவாய்ந்ததாயிருந்தமையால் மற்றை தேற்றுக்கொண்டனர். இவ்வாறு ஆருண்டு நசெய்தார் ; இதனுல் உடல் வற்றி வெறும் நாள், தவத்தாலும் பசியாலும் இளைத்து ட்டார் ; இதைக்கண்ட அவருடைய சீடர்
ணினர். ஆயின் சற்று நேரங்கழிந்தபின்

Page 387
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
அவர் மயக்கந் தெளிந்து எழுந்து, தாம் பயனற்றவையென்பதை உணர்ந்தார். ட தொடங்கினர்; நாளடைவில் அவர் உடலு கைவிட்டு உணவுண்ணத் தலைப்பட்டமைய விட்டு நீங்கினர்.
சித்தார்த்தருக்கு இப்போது முப்பத்தை மகதநாட்டரசன் பிம்பிசாரன் என்பவனது தின் புறத்தே, ஓங்கி வளர்ந்துநின்ற ஒரு தார். அயலில் வாழ்ந்த உழவன் ஒருவனுை தோர் ஏனத்திற் பாற்சோறு சமைத்துக் ( அவ்வுணவிற் சிறிதளவை உண்டபின் அவர் வாசமாத்தின்கீழ் இருந்து, “ என்னுடலி அலும், குருதி வற்றிப்போவதானுலும் துய. வரை நான் என் இருக்கையைவிட்டு இட குள் செய்துகொண்டார்.
அவ்வாறே நாற்பத்தொன்பது நாள் ஆ முதலில் தெய்வங்களும் ஆவிகளும் கூட் மெய்யுணர்வுபெறும் நல்ல முழுத்தத்தை விழைவுகளை உண்டாக்கும் தீய தேவனகிய அவ்விடத்தினின்றும் விரைந்தோடிவிட்ட போரை வென்று, மயக்கவலையிற் சிக்காதி LXXV). பின்னர் மாான் ஓர் தூதுவன தீயோனுமாகிய தேவதத்தன் கிளர்ச்சிசெய் யசோதரையையுங் கவர்ந்துகொண்டான் கெளதமர் சிறிதேனும் மனங்கலங்கினால்ல களே வரவழைத்துச் குறைக்காற்றும் புயது மாறு செய்து மீட்டுங் கடுமையாகப் போர் தடியிலே அஞ்சாது பதுமாசனத்தில் அமர் விளித்து, அவரிடம் நல்லியல்பும் அருட்ப6 காட்டுமாறு கேட்டான்; அப்போது அவர் உடனே நிலமானது “நானே அவற்றுக்குச்
தது. V
மாான் பின்னர்ப் பணிவான முறைகளைக் யைக் குலைக்க முயன்முன். அவன் விழைவி தன் புதல்வியர் மூவரையும் அழைத்து அ6 மூவரும் அவர் முன்னிலையிற் சென்று அவரை மயக்க முயன்றனர். ஆனல் அம்மம் மாற்ற வலியற்றனவாயின; தோல்வியடை ருக்குத் தருவதாகக் கூறினர்; ஆயின் கெல ஈற்றிலே பூதப்படைகள் போர்தொடுக்க: கெளதமர் சமாதியில் ஆழ்ந்தார். நாற்பத்ெ உண்மையை அறிந்துகொண்டார் , துயரம் பல்வகையான துன்பங்களும் கவலைகளும் ணம் யாதென்பதனையும் அவற்றை வெல்வதி
14-R 12335 (10163)

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 36
மேற்கொண்ட விரதங்களும் தவங்களும் மறுபடியும் அவர் ஐயமேற்று உண்ணத் ம் வலுப்பெற்றுவிட்டது. அவர் தவத்தைக் பால் வெறுப்புற்ற சீடர் ஐவரும் அவரை
தந்து வயதாகிவிட்டது; ஒரு நாள் அவர் ஆட்சிக்குட்பட்ட கயா என்னும் நகரத் பெரிய அரசமரத்தின்கீழ் அமர்ந்திருந் டைய மகளாய சு சாதை என்பவள் பெரிய கொண்டுவந்து அவருக்குக் கொடுத்தாள். நீராடினர்; அன்று மாலை மறுபடியும் அவ் லுள்ள எலும்புகள் தேய்ந்து போவதான ரமென்னும் புதிருக்கு ஒரு விடைகாணும் டம் பெயர்வதில்லை’ என்று அரியதொரு
அவர் அம்மாத்தின்கீழ் அமர்ந்திருந்தார். டங் கூட்டமாக அவரைச் சூழ்ந்து, அவர் எதிர்பார்த்து நின்றன; ஆயின் காம மாரன் அங்கு அணுகுதலும் அவைகள் ன. பல நாட்களாக மாரன் தொடுத்த ருந்தார் கெளதமர் ( ஒளிப்படம் XXVIII, }க உருமாறிக், கெளதமரின் உறவினனுந் து, சுத்தோதன மன்னனைச் சிறையிலிட்டு, என்று செய்தி கொணர்ந்தான்; ஆயின் 1. தோல்விகண்ட மாரன் தன் பூதப் படை லும் வெள்ளமும் புவிநடுக்கமும் உண்டாகு தொடுத்தான்; ஆயின் கெளதமர் அம்மரத் *ந்திருந்தார். பின்னர் மாான் கெளதமரை ண்பும் உண்டானல் அவற்றுக்குச் சான்று தமது கையால் நிலத்தைத் தொட்டார்; சான்று' என்று இடிக்குரலில் உரைத்
க் கையாண்டு கெளதமரின் உள்ளத்துறுதி பு, இன்பம், காமம் என்னும் அழகுமிக்க வரை மயக்குமாறு ஏவினன் அம்மங்கை று ஆடியும் பாடியும் தம்மாலானமட்டும் வ்கையர் செய்த மாயங்கள் அவர் மனத்தை ந்த மங்கையர் உலகப் பேரரசையே அவ ாதமரோ நிலையிற்றிரியாதிருந்தார். லாற்ருது இரிந்தோடின; தனியே இருந்த தான்பதாம் நாள் விடியற்காலையில் அவர் என்னும் மறையினைக் கண்டுகொண்டார் ; இவ்வுலகில் நிறைந்திருப்பதற்குக் கார ஏற்கு மக்கள் யாது செய்தல் வேண்டுமென்

Page 388
362 வியத்த பதனையும் அவர் முடிவாக விளங்கிக்கொ6
விட்டார். மேலும் ஏழு வாரங்கள் அவர் கண்ட பேருண்மைகளைத் தியானித்தார்.
தாம் பெற்ற மெய்யறிவு ஏனையோர்க் துரைப்பதற்கு அரியதாயும் இருந்தமைய என்று சிலகாலம் அவர் ஐயுற்றர் ; ஆயின் அவரை உலகுக்கு அறமுரைக்குமாறு 6ே விட்டு வாரணுசிக்கு அண்மையிலுள்ள மான் சோலைக்குப் புறப்பட்டார்; புத்தரு தவஞ்செய்துவந்தமையால் முதலில் அவரு இந்நோன்பியர் ஐவருக்கும் புத்தர் ( நூல் வழக்கில் இஃது “ அறவாழி யுருட்ட படும். ஐவரும் இப்புதிய கோட்பாட்டை வின், அவர் தாம் மேற்கொண்ட தவவொ சீடராயினர். சில நாட்களின் பின்னர் அறங்கேட்கும் கூட்டமாக அமைந்தனர் அவர் அவ்வறுபதின்மரையும் அனுப்பின அணும் அவருடைய புகழ் பரவியது. அக் தரையும் அவர் தம் மாணுக்கர்களையும் டைய துறவியர் சங்கமொன்றை அமைத் எனப்படுவர் ; இச்சொல் “இாந்துண்டே தைச் சேர்ந்தவர் எல்லாரும் பொதுவான ணிற அங்கியை-அணிந்தனர்; எல்லாரு பிடித்தனர்; புத்தரே இவ்வொழுக்க 6 பெளத்த மரபு ; இவ்வாறு பொதுவான உ யும் பிக்குக்கள் ஏற்றுக்கொண்டதனுல் அ யதாக அமைந்தது. பல்லாண்டுகளாகப் பல கதைகள் சொல்லப்பட்டுள்ளன. அ முடைய தந்தை, மனைவி, மகன் இராகும் வேறுபலருக்கும், தம்பால் அழுக்காறு ெ அறமுரைத்து, அவரையெல்லாந் தமது வளர்ப்புத் தாயும் அத்தையுமாகிய கிருச வேண்டினமையால், தமக்கு நம்பிக்கையி நிறுவுவதற்கு அவர் இணங்கினர். தே6 கொண்டாணுதலின், ஒருமுறை அவர் 6 விழ்த்துவிட ஏற்பாடுசெய்து, அவ்வா செய்தான்; ஆயின் மதயானை அவருடை கண்டு மதமடங்கி, அப்பெருமான் அடியி XXXV அ). ஒரு முறை சாக்கியரும் பூ துப் படைதிரட்டிப் போர்செய்ய முனைந் கும் இடையிற் சென்று, குருதிசொரியப் யும் கேடே விளையுமென்பதையும் அவர் அங்குலிமாலன் என்னுங் கொடிய கொள் தனியே சென்று, அங்கே அவனுக்கும் . நல்வழிப்படுத்தினர். -

த இந்தியா
டார்; அவர் முற்றறிவு பெற்ற புத்தராகி அப்போதிமா நீழலிலே தங்கியிருந்து, தாம்
த எளிதில் விளங்காததொன்ருயும் எடுத் ல், அதனை உலகுக்கு வெளிப்படுத்தலாமா பிரமதேவனே விண்ணுலகிலிருந்து வந்து ண்டினன். அதனுல் அவர் போதிமரத்தை (இப்போது சாரநாத்து என வழங்கும்) டைய முந்திய சீடர் ஐவரும் அங்கிருந்து க்கு அறிவுறுத்தவே அங்குப் போனர். பதற்கண் அறமுாைத்தருளினர் , பெளத்த ல்' (தர்மசக்கரப் பிரவர்த்தனம்) எனப் க் கேட்டு நெஞ்சம் நெகிழ்ந்து நின்முராத ழக்கங்களைக் கைவிட்டு மீண்டும் அவருக்கே இள நோன்பியர் அறுபதின்மர் அவரிடம் புத்த அறத்தை நாற்றிசையும் பரப்ப }ர். விரைவிலே கங்கைச் சமவெளியெங்க காலத்திருந்த பெருமன்னர் எல்லாம் புத் போற்றி மதித்தனர். புத்தர் கட்டுப்பாடு துக்கொண்டார். (இத்துறவியர் பிக்குக்கள் ார்’ என்னும் பொருளுடையது); சங்கத் ஓர் உடையை-சீவாம் எனப்படும் மஞ்ச ம் பொதுவான ஒழுக்க விதிகளைக் கடைப் விதிகளை விரிவாக வகுத்தனர் என்பது -டையையும் பொதுவான ஒழுக்க விதிகளை வருடைய சங்கம் நல்ல கட்டொழுங்குடை புத்தர் அறமுரைத்த செய்தியை விளக்கப் வர் கபிலவத்து நகருக்கு மீண்டு வந்து தம்” }ன் ஆகியோருக்கும், அரசவையுறுப்பினர் காண்டிருந்த உறவினன் தேவதத்தனுக்கும் கொள்கைக்கு மாற்றினர். அவருடைய கெளதமி என்பாள் பன்முறையும் பரிந்து ல்லாதபோதும், பிக்குணிச் சங்கமொன்றை தத்தன் புத்தர்மீது சாலவும் அழுக்காறு ரும்வழியில் மதயானையொன்றைக் கட்ட முல் அவரைக் கொன்றுவிடவுமே முயற்சி ப அருட்கோலத்தையும் அஞ்சாமையையுங் ற் றலைதாழ்த்தி வணங்கிற்று (ஒளிப்படம் வர்தம் அயலவரான கோளியரும் பகைத் நபோது, புத்தர் இருதிறத்தார் படைகளுக் பொருவதனுற் பயனென்றுமிலையென்பதை க்கு அறிவுறுத்தி அப்போரைத் தடுத்தார். ாக்காரனுெருவன் உறைந்த பாழிக்கு அவர் வன் துணைவர்க்கும் அறமுரைத்து அவரை

Page 389
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
புத்தர் வாழ்க்கையில் வியத்தகு நிக வாழ்க்கைக் கதை கூறுகின்றதாயினும், செய்தனவாக மிகச் சில அற்புதங்களே கு வாதியர் அவரை வாதுக்கழைத்தமையா புதங்கள் பல செய்து காட்டினரென்பது அவர் தமது சங்கத்தைச் சேர்ந்த பிக்கு தெனக் கண்டிப்பாக விலக்கியுள்ளார். பிணிநீக்கினரென்பதற்கும் சான்றில்லை. இ ஏசுநாதர் செய்த அற்புதங்கள்பற்றிக் சு பெரிதும் மாறுபடுவதால் எமது கருத், யன்றித் தனக்கு வேறு மக்கள் இல்லாத முெணுத் துயருழந்து, அணிமையிற் பு யுற்று, அவர் தன் இறந்த மகனை உயிர்; அவன் உடலை எடுத்துக்கொண்டு அவரிட லுள்ள நகருக்கேகி ஆரொருவரையுஞ் ச கடுகு பெற்றுவருமாறு பணித்தார். அவ் கேட்டாள்; ஆயின் புத்தர் சொன்ன அத் லள் ; கடைசியில் அவள் சாக்காடும் துய விளங்கப் பெற்றுப் பிக்குணியாயினள்.
ஆண்டில் எட்டு மாதங்களுக்குப் புத்த ந்து எதிர்ப்படுவோர்க்கெல்லாம் அறமுை காலத்தை ஒருபுடை ஒத்ததாகிய) கார் பெளத்த சங்கத்துக்குச் செல்வம்படை துதவிய சோலைகளுள் ஒன்றிலே தங்கி, குடில்களில் உறைந்தனர்-பிற்காலத் ெ முதலில் இக்குடில் வடிவிலே தோன்றின் >ருடைய புகழ் வளர்ந்தோங்கியது ; ச2 னர்; அதனுற் சங்கத்தின் செல்வாக்கும் வதற்குச் செய்த சதியொன்று தவிர, ே லும் இழைக்கப்பட்டிலது. ஆயினும், அவ துன்புறுத்தப்பட்டனர். அவர் நீண்ட அமைதியாகவும் அடக்கமாகவும் அருளா சமயலுழியம் ஏசுநாதரின் சமயவூழியத்தி
镜 புத்தர் தமது எண்பதாம் அகவை வாழ்க்கையிற் கடைசிக் கார்காலத்தை மழைக்காலம் முடிந்ததும் தமது இள நாட்டுக்குப் போக விரும்பிச் சீடர்கே வழியிலே, தாம் நிருவாணமடையப் ே களைத் திடப்படுத்தினர். அவர் தமது உட ஒரு தேய்ந்த சாகாடு போலாகிவிட்டத்ெ வெளிப்படையாக அறிவுறுத்துவதென் தாம் எவ்வித வேறுபாடுஞ் செய்யாது,

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 363
ழ்ச்சிகள் பல நிகழ்ந்துள்ளனவென அவர் மிகப்பழைய வரலாற்று மரபுகளிற் புத்தர் தறிப்பிடப்பட்டுள்ளன. ஒருமுறை மறு சமய ல் அவர் அந்தாத்தெழுதல் முதலிய அற் து உண்மையிற் கூறப்பட்டுளதே, ஆயின், குக்கள் அற்புதச் செயல்களைச் செய்தலாகா அவர் பிணியாளரைத் திப்பிய ஆற்றலாம் இச்சார்பிலே உருக்கமான ஒரு கதை உளது; டறும் விவிலிய வேதக் கதைகளோடு அது தினை ஈர்ப்பதாகவுளது: தனியொரு மகனே ாள் ஒரு தாய், அம்மகன் இறந்தானக ஆற் த்தர் எழுந்தருளியிருக்கின்றரெனக் கேள்வி த்தெழச் செய்வாரென்னும் நம்பிக்கையால், டம் சென்ருள். புத்தர் அப்பெண்ணை அருகி ாவக்கொடுக்காத ஒரு குடும்பத்தில் ஒரு பிடி வாறே அவள் மனதொறுஞ் சென்று கடுகு தகைய குடும்பம் ஒன்றையும் அவள் கண்டி
ரும் தடுக்கமுடியாதவை என்னும் உண்மை
கரும் அவர்தம் சீடர்களும் ஊரூராகத் திரி சத்து வந்தனர்.(ஆங்கில நாட்டுக் கோடைக் காலத்து நான்கு மாதங்களிலும் அவர்கள் த்த உலகநோன்பியர் (உபாசகர்) கொடுத் மூங்கிலாலும் நாணற் புல்லாலும் அமைத்த தழுந்த பெரும் பெளத்த மடங்களெல்லாம் 7. நாற்பதாண்டுகளுக்கு மேலாகப் புத்த வ்கத்திலும் பெருந்தொகையானேர் சேர்ந்த பெருகியது. தேவதத்தன் புத்தரைக் கொல் 'வறு எவ்வித இன்னலும் அவருக்கு எவசா ருடைய சீடரிற் சிலர் மறுசமய வாதியரால் காலமாகச் சங்கத்துக்குத் தலைமைதாங்கி ட்சிசெய்தார்; இவ்வகையில் அவருடைய கினும் மிகவும் வேறுபட்டதாகவுளது.
யில் நிருவாணமடைந்தார். அவர் தமது வைசாலி நகருக்கு அண்மையிற் கழித்தார். மைக் காலத்தைக் கழித்த இடமாகிய மலை ளோடு வடக்கு நோக்கிப் பயணஞ்செய்தார். பாவதைச் சீடர்களுக்குச் சொல்லி அவர் டல் தளர்ந்து, மூட்டுத்தோறுங் கடகடக்கும் நன்று அவர்களுக்குச் சொன்னர். மேலும், றும் மறையாக அறிவுறுத்துவதென்றும் தமது கோட்பாடு முழுவதையும் எஞ்சாது

Page 390
364 வியத்தகு
அவர்களுக்கு அறிவுறுத்திவிட்டாரெனவுங் அவர்கள் தங்களுக்குப் புதிய தலைவரொ( தாமுரைத்த அறமே (தர்மமே) அவர்களை மீதே நம்பிக்கை வைத்தல் வேண்டுமென். ருத்தல் வேண்டுமென்றும், தங்களுக்குப் அறும் அவர் சீடர்களுக்கு அறிவுரை வழங்கி பாவா என்னும் நகரில், புத்தரிடம் அ6 மான் அவரைத் தன் இல்லத்தில் உணவுெ கலந்த உணவை அளித்தான். f அவ்வுண நோய் உண்டாயிற்று ; ஆயினும் அவர் அ. மொழியில் இது குசிநாரா எனப்படும்) இங்கே, அந்த நகரின் புற எல்லையிலே, ஒ உலக வாழ்க்கையை ஒருவினர். அவர் "பூதங்களின் சேர்க்கையாலான எல்லாப் கத்தோடும் உறுதியோடும் முயலுங்கள்! " தலைவர் பிரிவால் துயருற்ற சீடர்கள் ! எரிந்து எஞ்சிய சாம்பலை (இது தாது தொல்குலத் தலைவர்களும் அசாதசத்துரு
பெளத்த சமய வளர்ச்சி
புத்தர் பரிநிருவாண மடைந்த சில நாட ராய இராசகிருகத்திற் பெருந்தொகையின னர் என்று மரபுமுறை வரலாறு கூறுகின் மாணுக்கருள் ஒருவராய உபாலி என்பார் கேட்டவாறே நினைவுகூர்ந்து ஒதினரென்ட களேக் கூறுவது. புத்தரின் தலைமாணுக்கரு அருட்குரவர் யோவான் பெற்றுள்ளதுபோ திற் பெற்றுள்ளவருமான ஆனந்தர் என்ப ஒதினரென்ப. இப்பிடகம் சமயக் கோட்ப ளிய செவியறிவுறுத்தல்களைக் கொண்டுள் பேரவையொன்று கூடியிருக்கலாமாயினும் யான வரலாறன்றென்பது உறுதி; ஏனென் மாக-ஒருகாற் பல நூற்ருண்டுக்காலமா ற்றை நோக்குவார்க்கு வெள்ளிடைமலையா
*புத்தருடைய நிருவாணம் பற்றிய வரலாற்று உள்ளவாறே கொண்டுள்ள தென்பது நம்புத காணப்படும்* இப்பகுதி ஓர் இடைச் செருக அறிவுறுத்திய அறிவுரைகள் தம்பாலுளவெனக் இடையிற் செருகப்பட்டதாகலாம்.
fஇக்காலப் பெளத்தரிற் பெரும்பாலானேர் ட வென்றே கூறுவர் ; சூகர மத்தவ (“ பன்றிகளி உண்மையிற் கவர் பொருளுடையதே*. ஆயின் சுவையான துண்டம்” என்றே அத்தொடருக்குப் ெ

த இந்தியா
கட்டுரைத்தார்.* தாம் மறைந்த பின்பு ருவரைத் தேட வேண்டியதில்லையென்றும், வழிநடாத்துமென்றும், அவர்கள் தங்கண் றும், தங்களுக்குத் தாங்களே விளக்காயி புறம்பே வேறு புகல் தேடவேண்டாவென் ஞர். ண்புபூண்டொழுகிய சுந்தன் என்னுங் கரு காள்ளுமாறு அழைத்துப் பன்றியிறைச்சி ாவுக்குப்பின் அவருக்கு வயிற்றுக்கடுப்பு ண்மையிலிருந்த குசிநகரத்துக்குப் (பாளி போதல் வேண்டுமெனப் புறப்பட்டார். ரு சாலமர நீழலிற் படுத்தவர் அன்றிரவே இறுதியாகக் கூறிய மொழிகள் வருமாறு: பொருள்களும் அழிவது திண்ணம்; ஊக் இதுவே புத்தரின் பரிநிருவாணம் ஆகும். பின்னர் அவரது உடலைத் தீப்படுத்தனர்; எனப்படும்) அக்காலத்திருந்த பல்வேறு
மன்னனும் பங்கிட்டுக்கொண்டனர்.
ட்களுக்குப் பின்பு, மகதநாட்டின் தலைநக "ரான பெளத்தத் துறவியர் ஒருங்கு கூடி றது. இப்பேரவையிலே புத்தருடைய தலை வினய பிடகத்தைத் தாம் புத்தர்வாய்க் 1. இப்பிடகம் பெளத்த சங்கத்தின் விதி 5ள் மற்றெருவரும், கிறித்து சமயத்திலே ன்ற ஓர் உயர் நிலையைப் பெளத்த சமயத்? ார் அவ்வாறே சுத்த (குத்திர) பிடகத்தை rடுபற்றியும் ஒழுக்கம்பற்றியும் புத்தர் அரு ள ஒரு பெருந்திரட்டாகும். துறவியர் , இம்மரபு வரலாற்றுக் கதை உண்மை ரிற் பெளத்தத் திருமுறைகள் நெடுங்கால க-வளர்ந்து பெருகியவையென்பது அவ
கலான் என்க.
விவரம் அப்பெருமானுடைய வாய்மொழிகளை ற்கில்லை. பாளி மொழியிலமைந்த வரலாற்றிற் ல் போலத் தோன்றுகின்றது-புத்தர் மறையாக கூறும் மகாயான வாதியரை மறுக்குமுகமாக இது
த்தர் இறுதியாக உண்டது நிலக்காளான் உண ன் இனிமை") என்னும் பாளி மொழித் தொடர் பழைய உரையாசிரியன்மார் "பன்றியிறைச்சியிற் பாருள் கண்டனர்*35,

Page 391
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
புத்தரின் பரிநிருவாணத்துக்கு நூருை வது போவை கூடிற்றென்ப. இப்போை கங்களிற் கருத்து வேற்றுமை உண்டான றிற்று. சங்கம் இரு பிரிவுகளாகப் பிரிந்த பின்பற்றுவோராய்த் தேரவாத பெளத்த வைப்போர் ') எனப்பட்டனர். மற்றைப் துறுப்பினர் ') எனப்பட்டனர். இரண் முதற் போவைபற்றிய கதைபோன்றே பழங்காலத்திலே மதப் பிளவு ஏற்பட்டெ கள் பற்றிய சிறு நுணுக்கங் காரணமாக மான கோட்பாட்டு வேற்றுமைகளையும் ே அசோகமன்னனது ஆதரவிற் பாடலி இத்தகைய எண்ணிறந்த வேற்றுமைகள் பட்ட கொள்கையுடையோர் பலர் சங்க வாத மதமே மரபுவழுவாத பெளத்த பு பாளிமொழியிலுள்ள பெளத்தத் திருரு அபிதம்ம பிடகத்தின் கதாவத்து) சேர்க் மதத்துவவியல் ஆகியவைபற்றிக் கூறுவ, இப்பகுதியைச் சேர்ந்த நூல்களிற் பல போவை நிகழ்ச்சிபற்றிய விவரங்களுட இப்பதிவு அசோகனது காலத்திலே பெ வேற்றுமைகள் வளர்ந்திருந்தனவென்பை இதற்கிடையிற் பெளத்த சமயத்தின் , ஏற்படலாயின. புத்தர் புதியதொரு சட தமது கோட்பாட்டை அக்காலத்தில் மக் களினின்றும் வேருனதொன்றென அவர் அவற்றையெல்லாங் கடந்து நிற்கும் ஒ( பின்பற்றுவோர் வீட்டுநெறியில் மேற்.ெ லது உபநிடத ஞானத்தினும் நன்கு அதனைக் கருதினரென்றும் இஞ்ஞான்றை இவ்வாறு கொள்வது மிகவும் ஐயத்துக் முேம். அப்பழங்காலத்திலே பெளத்தரும் வரையொருவர் எதிர்த்தனரென்பதற்கு சான்று தராவிட்டாலும், பெளத்தருக்கு *சமயத்தாருக்கும் மிக்க பகைமை இருந்த கோட்பாட்டு நுணுக்கங்கள்பற்றி மட்டுே தத்தங் கொள்கைகளைப் பரப்பி அவர்கc மூச்சாகப் பிரசாரமுஞ் செய்துவந்தனர். சேர்ந்த பிக்குக்கள் தம் தலைவருடைய ஆதரவு திரட்ட முயன்றுள்ளார்களென கோட்பாட்டை ஆதரித்த மக்கள் அவெ கக் கொள்ளாது போனுலும், அவருக்கே தனையோ செல்வர் சங்கத்துக்கு ஏராளம

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 365
ண்டுகளுக்குப் பின் வைசாலியில் இரண்டா வயிற் சங்க நியமங்கள்பற்றிய சிறு நுணுக் தன் விளைவாகச் சங்கத்திற் பிளவு தோன் அது ஒரு பிரிவினர் பழைய கோட்பாட்டைப் 5ர் ("மூத்தோர் கோட்பாட்டில் நம்பிக்கை பிரிவினர் மகாசங்கிகர் (“பெருங்கூட்டத் டாம் பேரவைபற்றிய இம்மரபு வரலாறும் ஐயத்துக்கிடமானது; ஆயின் அது மிகப் தன்பதைக் குறிப்பிடுகின்றது. சங்க நியமங் உண்டான இப்பிளவு, பின்னர் மிகமுக்கிய தோற்றுவித்தது. புத்திரத்திற் கூடிய மூன்ரும் பேரவையில் தோன்றின; அவற்றின் விளைவாக மாறு த்திலிருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர்; தோ தமென நிறுவப்பட்டது. இப்பேரவையிலே முறைகளின் இறுதிப் பகுதி (அஃதாவது கப்பட்டதென்ப. இப்பகுதி உளவியல், ஆன் து. உண்மையிற் பெளத்தத் திருமுறையின் ) பிற்காலத்திலே இயற்றப்பட்டவை ; அப் ம் ஐயத்துக்குரியனவாகவேயுள. ஆயினும் ளத்த சங்கத்தினுள் மிகப் பரந்த அளவில் தக் காட்டுகின்றது. அடிப்படையமைப்பிலே பெரும் மாற்றங்கள் மயத்தை நிறுவ எண்ணினால்லர் என்றும், களிடைப் பயின்ற வழிபாட்டுக் கொள்கை ஒருபோதுங் கருதினால்லர் என்றும், மற்று, ருவகை உயர் கோட்பாடென்றும், தம்மைப் சல்வதற்குப் பார்ப்பனர் மதத்தினும் அல் துணைசெய்யவல்ல தொன்றென்றுமே அவர் ஆராய்ச்சி வல்லார் சிலர் நம்புகின்றனர். கிடமான தொன்றெனவே யாம் கருதுகின் பார்ப்பனரும் தம்முட் பகைத்து நேரே ஒரு ப் பெளத்த வரலாற்று மரபுகள் அதிகம் ம் சைனர், ஆசீவகர்போன்ற ஏனைப் புறச் தமை தேற்றம். இச்சமயப் பிரிவினரெல்லாம் ம வாதிட்டனரல்லர் ; பொதுமக்களிடையே வின் ஆதரவைப் பெறுதற்பொருட்டு முழு புத்தருடைய காலத்திலுமே சங்கத்தைச் கோட்பாட்டுக்குப் பொதுமக்களிடையே யாம் நம்புகின்ருேம்; அவ்வாறு புத்தர் ாாருவரையே தங்கள் வழிபாட்டுக்குரியவரா முதன்மையாக வழிபாடாற்றியிருப்பர். எத்
ான கொடைகளை வழங்கினர் என்று கூறப்

Page 392
366 வியத்த
பட்டிருப்பது மிகைபடு கூற்றென்பது ே பொய்யாகாது ; ஒரளவேனும் உண்மையா குத் தாராளமாக ஆதரவளித்த வணிகப் சகர் (இல்லறம் நடாத்தும் பெளத்தர்) எ புத்தருடைய வாழ்க்கைக் காலத்திற் டெ டுகளுக்குப் பின்னர் அது ஒரு தனிச் சமய பேரரசில் வழங்கிய சமயங்களையெல்லாம் (பெளத்த) சங்கத்தார், பார்ப்பனர், ஆசீவ டர், சைனர், சமணர் என்னும் பல்வேறு ெ கின்றனர்), “ பிற சமயத்தார்’ என்பதே பெளத்தருக்கே சிறப்பாத ஆதரவளித்தடே மதித்து மரியாதை செய்வதாகவுங் கூறித், கேட்டுக்கொள்கின்றன்."
அசோகனுடைய காலத்தளவில் இந்திய கட்டப்பட்டிருந்தன ; இவை புத்தபிசானே உறையும் மடங்களாகவும் விளங்கின. பெள அஃது அக்காலத்து மக்களிடம் பயின்ற யும் தழுவியும் அமைத்துக்கொண்டது. அத தழுவிய பார்ப்பன மதத்தை அடிப்படை சைத்தியம் எனப்படும் ‘திருத் தல வழ தோன்றியது. இச்சேதியங்கள் (அல்லது 6 களிலமைந்த சிறிய மாக்காக்களாகவோ, கவோ இருந்தன; அன்றியும் அரசர்போ6 செய்தவிடங்களிற் கட்டியெழுப்பப்பட்ட6ை களாகக் கருதப்பட்டிருத்தல்கூடும். இச்ே பூதங்களுக்கும் உறைவிடமாயிருந்தன ; ! தேவர்களைக் காட்டிலும் இத்தகைய தெய் வும் செலவுச் சுருக்கமாகவும் இருந்தது. முடைய உறைவிடங்களைப் பெரும்பாலும் கிலேN அமைத்து வாழ்ந்தனரென்பது றது. லழிபட வருவோரிடமிருந்து ஐயம் : செய்தனரென்பது தெளிவு. ஊர்தொறும் புத்தர் தாம் மதித்ததோடமையாது, த அவற்றுக்கு வணக்கஞ் செலுத்துமாறு துர புத்தர் பரிநிருவாணமடைந்த பின் பிக்கு மற்றைக் காலமெல்லாம் ஊரூராகத் திரியுட லும் ஊர்ப்புறங்களிலும் பெரும்பாலும் நிலையாக இருப்புக்கொண்டன. துறவியர் காலப்போக்கிற் பெருத்துச் சிறப்புற்று வி சேதிய வழிபாட்டையே பெளத்தமதப் கொண்டது. புத்தருடைய சாம்பரிற் பங்கு துத் தூபிகள் (ஈமக் கோட்டங்கள்) கட்டி வந்த நூற்ருண்டுகளில், இந்தியாவடங்கலுட ஆங்காங்கு மக்கள் வழிபாட்டைப் பெற்று

த இந்தியா
தற்றம். ஆயினும் இம்மரபு முற்முகவே விருத்தல் கூடும். இப்புதிய கோட்பாட்டுக் பெருமக்களுட் சிலராயினும் தம்மை உபா ன்று கருதினராதல் வேண்டும்.
ளத்தத்தின் நிலை எதுவாயினும், 200 ஆண் மாக விளங்கிற்று. அசோகமன்னன் தனது ஐந்து வகையாகப் பாகுபடுத்தியுள்ளான். கர், நிர்க்கிரந்தர் (இவர் நிக்கந்தர், நிகண் பயர்களால் தமிழ் நூல்களிற் குறிக்கப்படு அப்பாகுபாடு. மேலும் அம்மன்னன் ಹTಷ್ಟ" ாதும், மற்றைச் சமயத்தாரை யெல்லாம்.
தன் குடிகளையும் அவ்வாறே செய்யுமாறு
ாவடங்கலும் எண்ணிறந்த விகாரங்கள் வழிபடுங் கோவில்களாகவும் பிக்குக்கள் ாத்தம் ஒரு சமயமாக வளர்ச்சியுற்றகாலை, நம்பிக்கைகளிற் பலவற்றைக் கடன்வாங்கி ன் எளிமைவாய்ந்த சடங்குமுறை வேள்வி பாகக்கொண்டு தோன்றியதன்று ; மற்றுச் Nபாட்டை ஆதாரமாகக்கொண்டே அஅது சைத்தியங்கள்) பெரும்பாலும் ஊர்ப்புறங் தெய்வத்தன்மையுடைய தனி மரங்களா ன்ற முதல்வர்களின் சாம்பலை அடக்கஞ் வபோன்ற ஈமக் கோட்டங்களும் சேதியங் சதியங்கள் புவிவாழ் தெய்வங்களுக்கும் பாமர மக்களுக்கு ஆரியருடைய பெருந் வங்களுக்கு வழிபாடாற்றுவது எளிதாக புறச்சமயங்களைச் சேர்ந்த துறவியர் தம் இச்சேதியங்களிலோ, அவற்றுக்கு அரு சமணத் திருமுறைகளால் தெரியவருகின் ஏற்பதற்கு வாய்ப்பாகவே அவர் அவ்வாறு அமைந்திருந்த இவ்வழிபாட்டிடங்களைப் ம்மைப் பின்பற்றிய இல்வாழ்வாசையும் ண்டினரென்ப. ]க் குழாங்கள் பல, மழைக்கால மல்லாத வழக்கத்தைக் கைவிட்டு, நகர்ப்புறங்களி ஆங்காங்குள்ள சேதியங்களுக்கு அருகில் குழாங்கள் உறைந்த இச்சிறு மடங்கள் ாங்கின.
தனக்குரிய வழிபாட்டு முறையாக்கிக் பெற்றவர் எல்லோரும் அவற்றை வைத் ஞரெனப் பெளத்த மரபு கூறும். அடுத்து வேறு பல அாபிகளும் தோன்றின ; அவை விளங்கிய பிக்குக்கள், வேற்று மதத் துறவி

Page 393
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
யர் ஆகியோர்தம் எச்சங்களை வைத்துச் புத்தருடைய சாம்பற் கூறுகள் புதைக் அகழ்ந் தெடுத்து, மேலும் பல கூறுகளக இந்தியாவடங்கலும் பல தூபிகள் கட்டு பாட்டிலே இடம்பெற்ற திரு மாக்கா அல் விட்டது; இதனுல் இத்தூபிகளுக்கு அரு கருமுகமாக அரசமரமொன்று நாட்டட் மரத்தை மக்கள் வணங்கி வழிபட்டுவந்த அாசமாத்தின் கீழிருந்து மெய்யறிவு ெ திரிகர் வந்து வழிபடுஞ் சிறப்பினைப்பெ போன்ற தொலைவிடங்களுக்குங் கொண்டு விருந்து இப்போது மறைந்துபோன ஓர் ஆண்குறி அடையாளத்தையேனும் பெரு பட்ட ஒரு பழைய வழக்கத்தைக் குறிப் பலவற்றில் அத்தகைய தூண்கள் நாட்டட எத்தகைய இடம்பெற்றிருந்தன வென்பது தொடக்கத்துக்குமுன் பெளத்தரின் வழி பாட்டறைகளோ கட்டப்பட்டிருந்தனவா கத்திலே புத்தருக்குச் சிலையமைத்து வழி புத்தரைப் பின்பற்றிய பாமரமக்கள் பூ ஒரு தெய்வமாக மதித்து வழிபாடு செய் வாணமடைந்தபின்பு, அவரைத் தூபி, மக்கள் வழிபடுவாராயினர்; இவற்றுள் போதி மெய்யுணர்வுபெற்றதையும் நினைவி விழுந்து வணங்குதல், மலரிடுதல் என் பிக்குக்களில் நுண்ணறிவு படைத்தோர் கூடுமாயினும், சாதாரண பத்தர்கள் அவ மென்றே நம்பினர். இன்றுவரை இந்திய கருதும் ஒருவர் மாட்டுப் போன்புபூண்டு வராயிருத்தலின், புத்தரை அக்காலத்து வியப்புத்தருவதொன்றன்று. ஆயின், பு கற்பிக்கும் ஓர் இறையியல், அவர் பரிநிரு வளர்ச்சியடைந் త్రిల్ வியப்புக்குரியதாகு அசோகன் அளித்த ஆதரவோடு ெ கையிலும் பரவியது. அசோகனது காலத் வளர்ச்சியடைந்திருந்தது என்பதுபற்றி பாடுகளையுள்ளடக்கிய, முழுவளர்ச்சியன தில் இருந்திருத்தல் வேண்டும்; ஒருகா கிருந்ததாகலாம். புத்தர் பிறந்த இடமா அவர் மெய்யறிவுபெற்ற இடமான கயா? அறமுரைத்த இடமான வாரணுசிக்கன் வாணமடைந்த இடமான குசிநகரத்துக் யாத்திரைசெய்யும் பெருந் திருப்பதிகள திருப்பதிகளுக்கு யாத்திசை செய்துவந்:

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 367
* கட்டப்பட்டவையாகும். அசோகமன்னன் கப்பட்டிருந்த இடங்களிலிருந்து அவற்றை ப் பிரித்து, அவை ஒவ்வொன்றுக்கும் ஒன்முக விெத்தான். பாமர மக்களின் பழைய வழி லது திருமரம் இப்போது ப்ோதிமரமாக மாறி குகிலே, புத்தர் மெய்யறிவுபெற்றதை நினைவு ப்பட்டது இவ்வாறு நாட்டப்பட்ட அரச னர். இனிக், கயாவிலே புத்தர் ஆதியில் எந்த பற்ருரோ, அந்த அரசமரம் இப்பொது யாத் ற்று விளங்கியது. அதன் கிளைகள் இலங்கை போய் நடப்பட்டன. பெளத்த மத வழிபாட்டி சிறப்புக் கூறு தூண்நாட்டலாகும் ; இஃது குங் கற்சின்னத்தையேனும் அமைத்து வழி பதாகலாம். பண்டைப் பெளத்தப் பள்ளிகள் ப்பட்டிருந்தன; ஆயினும் வழிபாட்டில் அவை து தெளிவாகப் புலப்படவில்லை. கிறித்துவூழித் பாட்டுக்கு முறையான கோவில்களோ, வழி "கத் தோன்றவில்லை. கிறித்துவூழித் தொடக்
படும் வழக்கம் உண்டானது. அவருடைய வாழ்க்கைக் காலத்திலே அவரை பயத் தலைப்பட்டுவிட்டனர்; அவர் பரிநிரு போதி என்னும் அடையாளங்களில் வைத்து ", அாபி அவர் பரிநிருவாணமடைந்ததையும புறுத்தின. வலம்வருதல், நெடுங்கிடையாய் பனவே வழிபாட்டு முறையாக அமைந்தன. அவரது உண்மை நிலையை உணர்ந்திருத்தல் சைத் தேவர்களுளெல்லாம் மேலான தெய்வ ர், தாம் தெய்வத்தன்மையுடையவரெனக் , அவரை இறைஞ்சி வழிபடும் இயல்புடைய மக்கள் இவ்வாறு தெய்வமாக உயர்த்தியது க்தருக்கு இத்தெய்வத்தன்மைகளையெல்லாங் நவாணமடைந்து 500 ஆண்டுகள் கழிந்தபின் ம். பளத்த சமயம் இந்தியாவடங்கலும், இலங் த்திற் பெளத்த சமயக் கோட்பாடு எத்துணை ஒரளவு ஐயம் உளது; ஆயின் மூலக்கோட் டயாத ஒரு திருமுறையேனும் அக்காலத் ல் அஃது இன்னும் ஏட்டில் எழுதப்படா ன கபிலவத்துவிலுள்ள உலும்பினி வனமும், விலுள்ள போதிமரமும், அவர் முதன் முதல் ண்மையிலுள்ள மான் காவும், அவர் பரிநிரு கண்மையிலுள்ள சாலவனமும் பெளத்தர் யின; அசோகன் உள்ளிட்டுப் பற்பலர் இத்
தனர்.

Page 394
368 வியத்தகு
புசியமித்திர சுங்கன் தனது ஆட்சிக்கா யாக உடற்றினன் என்று கூறும் மாபொன் வளர்ச்சியடைந்து வந்தது. கி. மு. 200 இ காலத்துக்குரியனவாக இதுவரை இந்தியா னங்கள் எல்லாவற்றுள்ளும் பெளத்த மத இந்துமதம், சைனமதம் ஆகிய எல்லாவற். யிற் சாலவும் விஞ்சியுள்ளன. பழைய துர மைந்த அளியடைப்புக்கள், மேடைகள், ே படுத்தியும் அமைக்கப்பட்டன. அரசரும், ! மெனச் சமுதாயத்திலுள்ள பல வகுப்பாரு இத்தகைய கொடைகள் எண்ணிறந்த தனிப்பட்ட பிக்குக்கள் கடிஞை, துவரா தேவைப்படும் சில பொருள்களையன்றித் த தலாகாது என்பதும், பொன்னையேனும் ே தும்போன்ற நியமங்களுக்குக் கட்டுப்பட்ட யப்பற்றுள்ள பொதுமக்கள் வழங்கிய டெ விளங்கின. பத்தியுள்ள அரசர் முழு ஊர். வழங்கினர்; தனிப்பட்ட பிக்குக்களும் பொருட்படுத்தாது விடத் தலைப்பட்டனர்; களே அச்சங்கத்துக்குக் கொடைகளை வழ செய்யப்பட்டிருத்தலான் என்க.
சங்கத்தினுட் கட்சிப்பிரிவு காரணமாகக் அதிகம் சான்றில்லையாயினும், உட்பிரிவு பெளத்தத் திருமறைகள் பலவேறு வை பெளத்தரின் பாளித் திருமுறை, இன்று சியிலிருந்த பெரிய மடத்தில் உருவாக்கப் பகுதிகள் இஞ்ஞான்று சாஞ்சி என வழங் லுச்சியிற் காணப்படுகின்றன ; பண்டைப் வூட்டுஞ் சிறந்த சின்னங்களுள் இவையும்
மிக்க சிறப்புவாய்ந்த மற்ருெரு பிரிவு ச மதுரைப் பிரதேசத்திலும் காசிமீரத்திலும் திற் போற்றப்பட்ட ஒரு மரபு, பிக்குக்க மன்னனது ஆதரவில் (கி. பி. 1 ஆம்-2 . மீரத்திற் கூடிற்றென்றும், ஆங்கே சருவ வகையில் மகாவிபாடை என்னும் நூலாக றது. பெளத்த சமயம் பின்னர்ப் “பேரூ (ஈனயானம்) என்றும் பிரிவதற்கு அடிப் வாதியரிடையே சிறப்பாக வளர்ந்துவந்: சங்கிகரிடையும் அத்தகைய கருத்துக்கள் பனரும் அவருடைய கொள்கையை ஆ களைப் பலியிட்டு வழிபாடாற்றிவந்த பை வேறு தேவர்களை உள்ளன்போடு வணங், இந்தியாவிற் கிரேக்கரும் சகரும் குசாண ஆட்சிபுரிந்துவந்தமையால், மேல்புலக் வழி திறந்துவிட்டனர். இதனுற் பாாசிக

இந்தியா
லத்திற் பெளத்த சமயத்தாரைக் கடுமை அறுளதாயினும், பெளத்த மதம் தொடர்ந்து இற்கும் கி. பி. 200 இற்கும் இடைப்பட்ட விற் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ள சமயச் சின் ச் சின்னங்களே ஏனைய பார்ப்பணமதம், றுக்குமுரிய சின்னங்களிலும் எண்ணிக்கை பிகள் பெருப்பித்தும் சித்திரவேலைப்பாட தாரணவாயில்கள் முதலியவற்றல் அழகு இளங்கோக்களும், வணிகரும், கம்மியரு ம் சங்கத்துக்குக் கொடைகளை வழங்கினர்; கல்வெட்டுக்களிற் பதிவுசெய்யப்பட்டுள. டைபோன்று தமக்கு இன்றியமையாது மக்கென்று வேமுென்றையும் வைத்திருத் வெள்ளியையேனும் தீண்டலாகாது என்ப டவர்களாயிருந்தபோதும், மடங்கள் சம பாருட் கொடைகளாற் செல்வம்படைத்து களையே அம்மடங்களுக்கு முற்றுாட்டாக
சொத்துடைமைபற்றிய நியமங்களைப் ஏனெனிற் சங்கத்தைச் சேர்ந்த பிக்குக் ங்கியுள்ளமை, பல கல்வெட்டுக்களிற் பதிவு
காழ்த்த பகைமை இருந்ததென்பதற்கு கள் உண்மையில் இருந்தனவே. இதனுற் கையாகத் தொகுக்கப்பட்டன. தேரவாத எமக்குக் கிடைத்துள்ள வடிவிலே, சாஞ் பட்டிருத்தல்கூடும்; இம்மடத்தின் எஞ்சிய கும் ஊருக்கு அயலிலுள்ள ஒரு குன்றி பெளத்த மதத்தின் விழுப்பத்தை நினை இடம்பெறும். Fருவாத்திவாதம் என்பதாகும்; இது வட ஆதிக்கம்பெற்று விளங்கியது. சீனதேசத் ளின் நாலாம் பேரவையொன்று கனிட்க ஆம் நூற்ருண்டு, பக். 85 அடுத்தது) காசி ாத்திவாதியரின் கோட்பாடுகள் பொழிப்பு த் தொகுக்கப்பட்டனவென்றும் கூறுகின் ர்தி ' (மகாயானம்) என்றும் “சிற்றூர்தி ” படையாகவிருந்த கருத்துக்கள் சருவாத்தி தன; ஆயின் பழைய பிரிவினரான மகா வளர்ந்துள்ளன. இக்காலத்தளவிற் பார்ப் தரித்த பொதுமக்களும் முன்னர் விலங்கு ழய தேவர்களைப் பெரும்பாலும் கைவிட்டு, கி வழிபட்டு வருவாராயினர். வடமேற்கு "ரும் ஒருவர்பின் ஒருவராகத் தொடர்ந்து கருத்துக்கள் இந்தியாவினுள் வருவதற்கு த்திலிருந்தும் அதற்கப்பாலிருந்தும் கருத்

Page 395
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
அக்கள் முன்னரிலும் வேகமாக இந்திய கிறித்துவூழித் தொடக்கத்தையடுத்த பூ பெளத்தமதத்துக்கு ஒரு புத்தம்புதிய ே களே வீட்டுலகத்துக்குக் கொண்டுசெல்ல கண்டுள்ளாரெனவும், தேரவாதியரிடமுட இருப்பது ஓர் சிற்றுார்கியே 'யென்றும் மனநிலைக்கும் பாமர மக்களின் தேவை பேரூர்தியே சாலப் பொருத்தமானதாய ஆதரவை இழந்து வரப், பின்னதே இந்தி தது. ஆயினும் இலங்கையிற் சிற்றூர்தி ! எதிர்த்து வெற்றிகண்டது; அங்கிருந்து தென்கீழாசியாவின் பிறபகுதிகளுக்கும் டுச் சமயமாக அமைந்துளது.
மறுபாற் பேரூர்தியிலுமே பல்வேறு பிக்குக்கள் பலர் அடுத்தடுத்து அதனை பினர்; அங்கிருந்து அது யப்பானுக்கு இந்தியாவிற் சிறந்தோங்கி விளங்கிற்று; வந்த உவான் சாங்கு என்டார், இந்தியா இடங்களிலெல்லாம் சிற்றுார்தி நெறி அ( இந்துமதம் வளரத்தொடங்கிய அக்கால துப் பிணிக்கும் கவர்ச்சி சிற்றுார்தி நெறி புலனுகும். பொதுவாக இக்காலத்தளவிற் வீழ்ச்சியடையத் தொடங்கிவிட்டன. பாழடைந்து கிடந்தன; பெளத்தத் தி ஆயினும் பெளத்த மதத்தின் சிறப்பு மு: ரக்கணக்கான பிக்குக்கள் இருந்தனர்; இருந்தன. அவ்வாறு திகழ்ந்த மடங்களு 229, அடுத்ததும்) ; பாலர் மரபைச்சேர்ந்: அவ்வரசர் அளித்த ஆதரவினல் அது மு வழிபாட்டிற்கும் பெளத்த சமயக் கல்6 தது. நாலந்தாவிலிருந்து 8 ஆம் நூற்முை வர் திபேத்து தேயத்துக்குச் சென்று அ ஞர். தூய பெளத்தக் கோட்பாட்டைக் நேடுந்தொலைவிலுள்ள நாடுகளிலிருந்துே னர்.
இக்காலத்தில் வட இந்தியாவின் பண்ட வந்தன. குத்தர் கால இறுதி முதல் இந் வாதம் என்னும் ஆதிச் சமயவொழுக்கா புகுந்து விரவிவருவனவாயின. இத்தசை தும் தாக்கப்பட்டது. இதனற் கிழக்கிந்: (வச்சிாயானம்) என்னும் மூன்றுவது உ
ஆகிய இடங்களில் வளர்ந்து பரவிவந்த

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 369 rவினுட் புகுந்தன. இந்தச் சூழ்நிலையிலே, ாற்ருண்டுகளில் தோன்றிய ஆசிரியன்மார் தாற்றத்தை யளித்தனர். அவர், பல உயிர் த்தக்க புதியதோர் பேரூர்தியைத் தாம் அவருக்கினமான பிற பிரிவினரிடமும் பெருமை ப்ேசினி. அக்காலத்து மக்களின் களுக்கும் சிற்றூர்தியைக் காட்டிலும் இப் ருந்தமையால், முன்னது மக்களிடையே யாவின் பல பாகங்களிலும் விரைந்து பரந் புதிய பிரிவினர்தம் தாக்குதல்களையெல்லாம்
அது பேமா, சயம் ஆகிய நாடுகளுக்கும் பரவியது; இவ்விடங்களில் அதுவே நாட்
உட்பிரிவுகள் தோன்றுவவாயின. இந்தியப் யெடுத்துச் சென்று சீன தேசத்திற் பாப் ச் சென்றது. குத்தர் காலத்தளவில் அஃது கி. பி. 7 ஆம் நூற்முண்டில் இந்தியாவுக்கு வின் மேற்கிலே சில பகுதிகளொழிய, ஏனைய ருகி மறைந்துபோனதைக் கண்டார். புதிய த்தில், இந்திய மக்களின் உள்ளத்தை ஈர்த் விக்கு இல்லாமற் போயிற்றென்பது இதனுற் பெளத்த சமயத்தின் எல்லாப் பிரிவுகளுமே பெரிய பெளத்த மடங்கள் பலவிடங்களிற் ருப்பதிகள் நாடுவாாற்றுக் காணப்பட்டன. bருகக் குன்றிவிடவில்லை. இப்போதும் ஆயி செல்வச் செழிப்புடைய மடங்களும் பல ள் நாலந்தா முன்னணியில் நின்றது (பக். த அரசர் அதற்குப் புரவலராய் விளங்கினர்; சிலிம் படையெடுப்புக்காலம்வரை, பெளத்த விக்குமுரிய ஒரு பெருநிலையமாகத் திகழ்ந் எடிற் பதுமசம்பவர் என்னும் துறவியொரு வ்குள்ள மக்களைப் புத்தசமயத்துக்கு மாற்றி ஏற்பதற்குச் சீனம், தென்கீழாசியா போன்ற ம யாத்திரிகர் நாலந்தா மடத்துக்கு வந்த
ாட்டு நிலைகள் பொதுவாக வீழ்ச்சியடைந்து கியச் சமயத்தில் மந்திரவாதம், கலவிமறை களைச் சார்ந்த கருத்துக்கள் மிகுதியாகப் வளர்ச்சிகளாற் பெளத்த சமயம் பெரி யாவில் 8 ஆம் நூற்றண்டில் "இடியூர்தி' Iர்தியொன்று தோன்றி, வங்காளம் பீகார்
1. உள்ளூரிலே ஆகிமக்கள் பின்பற்றிய வழி

Page 396
370 வியத்தகு
பாட்டு முறைகளாலும் வழக்கங்களாலும் சிசயான பெள்த்தமே இறுதியாகப் பதிெ றது; பீகாரில் விக்கிரமசிலர் நிறுவிய அனுப்பப்பட்ட சமயஜழியரே இதனை அங்
பெளத்தரை உடற்றும் எதிர்ப்பியக்கட் சொல்வதற்கில்லை. 6 ஆம் நூற்றண்டில் மி3 மடங்களை அழித்துப் பெளத்தத் துற6 பிடித்த சசாங்கன் என்னும் வங்காள மன் கன்னேசியைத் தாக்கியபோது கயாவிலு குச் சென்ருன். பெளத்தரை உடற்றிய செ ஆயின் அவை அத்துணை நம்பத்தக்கவைய சமயம் மறைவதற்கு இவ்வுடற்றல் முதன் சீர்திருந்திய இந்துமதம் புத்துயிர்பெற்று குரிய ஒரு முதன்மையான காரணமாகும் லிருந்து கி. பி. 9 ஆம் நூற்றண்டு முதல் 9 ஆம் நூற்ருரண்டில் தென்னுட்டில் தோன் யியல்வாதி இந்தியாவடங்கலுஞ் சென்று அவர் சென்ற இடமெல்லாம் தமது வேலை நிறுவிக் கட்டொழுங்குடைய இந்துத் துற இப்புதிய இந்துமதம் சாதாரண மக்களின் மேலும் இந்துசமயம் எப்போதுமே மற்ை சமயத்தை அகப்படுத்திக்கொள்ளும் ! பெளத்தசமயம் இந்துமதத்தோடு இந்தும குத்தர் ஆட்சிசெய்த அப்பழங்காலத்தி ஊர்வலங்களிற் கலந்துகொண்டனர். உள் பாக ஆதரவுதந்த பெளத்தக் குடும்பத்த பிறப்பு, திருமணம், இறப்பு ஆகிய கரும4 லாக் காலத்திலும் எதிர்பார்த்திருந்தனர். லாப்படியாலும் ஒரு தனிச் சமயமாகச் மக்கள் அக்கண்கொண்டு நோக்கவில்லை. ஆ வழிபாட்டு முறைகளுள் அதுவும் ஒன்முக எல்லாம் எவ்வாற்றணும் ஒன்றையொன்ற மற்று, அவையெல்லாம் வீடுபேற்றுக்குரிய யெல்லாம் மதித்துப் போற்றப்பட வேண் இதனல், இடைக்காலத்தில் வடஇந்தியா கடவுளின் பத்து அவதாரங்களுள் ஒன் (பக். 422). பெளத்தசமயமும் படிப்படி வைதிகத்துள் அடங்காத ஒரு விசேட அமைந்தது; ஏனைப் பல இந்துமதப் பிரி முது மறைந்துபோயது. தனிப்பட்ட ட சடங்குகளையுமே தன் வலிமைக்கு முக்கி மதம் முசிலிம் படையெடுப்பினுல் தளர்வு அளவுக்கு வலிகுன்றிவிடவில்லை. ஆயின் வாக்கிழந்துவந்த பெளத்தசமயம் இக் லேயே நிலைபெற்றிருந்ததாகலின், நாட்

இந்தியா
ஓரளவு மாற்றியமைக்கப்பட்டதான வச் ]ராம் நூற்ருண்டில் திபேத்தில் நிலைபெற் பயர்பெற்ற வச்சிாயான மடத்திலிருந்து கு நிறுவினரென்க.
இக்காலத்தில் முற்முக இல்லையென்று ரகுலன் என்னும் ஊணமன்னன் பெளத்த யரையும் கொலைசெய்தான். சைவவெறி னன் 7 ஆம் நூற்றண்டுத் தொடக்கத்திலே irள போதிமசத்தை அழித்துவிடுமளவுக் ய்திகளைக் கூறும் வேறு வரலாறுகளுமுள ; ல்ல. ஆயின் இந்தியாவிலிருந்து பெளத்த ாமையான காரணமன்றென்பது தேற்றம். வளர்ந்தது, பெளத்தசமயம் மறைந்ததற்
இவ்விந்துமதக் கிளர்ச்சி தமிழ் நாட்டி வடக்குநோக்கிப் பரவத் தொடங்கியது ; றிய சங்கரர் என்னும் புகழ்வாய்ந்த இறை
பெளத்தர்களோடு வாதமிட்டுவந்தார் ; யைத் தொடர்ந்து செய்வதற்கு மடங்கள் வியரை விட்டுவந்தார். பத்திநெறி தழுவிய உள்ளத்தைக் காந்தம்போற் கவர்ந்தது ; றச் சமயத்தைத் தாக்குவதை விட்டு, அச் இயல்புடையதாயிருந்தது ; இதனு அலும்
தமாய்க் கலந்துவிட்டது.
லே புத்த பிக்குக்கள் அடிக்கடி இந்துமத ளூரிலிருந்த பெளத்த மடத்துக்குச் சிறப் ாரும் தம்முடைய குடும்பத்தில் நிகழ்ந்த ரகளுக்குப் பார்ப்பனரின் சேவையை எல் பெளத்தமதம் வேதங்களே மறுத்து, எல் சில காலம் காணப்பட்டதாயினும், பொது அவர்களுக்கு, நாட்டில் வழங்கிய பல சமய வே தோன்றியது ; அச்சமய வழிபாடுகள் விலக்கியனவாக அவர்கள் கருதவில்லை; வழிகளேயெனவும், அவ்வாற்ருல் அவை டியனவேயெனவும் அவர்கள் நம்பினுர்கள். விலே புத்தர், திருமால் என்னும் பெருங் பதாம் அவதாாமெனக் கருதப்படலானுர் யாகத் தன் தனித்தன்மையை இழந்து, வகையைச்சேர்ந்த இந்துமதப் பிரிவாக வுகள்போன்றே இதுவும் நிலைத்துதிற்கலாற் ார்ப்பனரையும் துறவியரையும், குடும்பச் ய ஆதாரமாகக்கொண்டு வளர்ந்த இந்து ற்றது; ஆயினும் அஃது அழிந்துவிடத்தக்க பொதுமக்களிடையே விரைவாகச் செல் ாலத்தில் முக்கியமாகப் பெரும் மடங்களி லேற்பட்ட இம்மாற்றத்தை எதிர்த்துநிற்

Page 397
யானே. கோருரகம், !
 

Lept, Archeola, nterner farlie
ஒளிப்படம் TWII

Page 398
,வுனருெரு வண் மிதிக்கும் குதிரை الملكي.
ஒளிப்படம் LWPI
 

Dept. of Archaeology, Goiterarize at of Iridic
கோனுரகம். கி.பி. 13 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 399
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
கும் ஆற்றல் அதற்கு இல்லையாயிற்று. பன றிச் சென்ற முசிலிம் பகைவர் முதன்மு.ை வையும் ஏனைப் பெரிய பெளத்த மடங்கன் அங்கிருந்த நூல்நிலையங்களைத் தீக்கிரை கினர். உயிர் பிழைத்த துறவியர் நேபா: ஒளித்துக்கொண்டனர்; இந்நிகழ்ச்சிகள தொழிந்தது.
சிற்றுார்தி (ஈனயானம்)
தேரவாத பெளத்தருக்குரிய பாளித் (கி. மு. 89-77) என்னும் அரசனது ஆ வொரு பேரவையிலே முடிவாக நிலைநாட்ட கொள்ளப்பட்டதெனச் சிங்கள மரபு கூறு திருமுறை இராசகிருகம், வைசாலி, பாட கூடிய பேரவைகளில் ஏற்கவே ஆய்ந்து எழுதாக்கிளவியாய் ஏறக்குறைய நானூறு வந்ததென்றும், அவ்வாறு வாய்வழி மரபா வைதிக மரபினரிடையே வழங்கிவந்தது ே இருந்திலதென்றும் கொள்ளல் வேண்டும். வடிவிலமைந்த திரு நூல்களைக் காண்டல் சின யாத்திரிகர் வினய பிடகத்தின் படி அலைந்து இடர்ப்பட்டார். இத்திருமுறை { பின்புமே அதன் வளர்ச்சி நின்றுவிடவில் கல் என்னும் முறையால் அது மேலும் வ6 திருமுறை ஏட்டில் எழுதப்பட்ட அதே பழைய உரைகளும் எழுதப்பட்டன. கி. ட பெளத்த நூலாராய்ச்சி செய்த பேரறிஞர மொழிபெயர்த்தார்; அவ்வாறு செய்கையி மாற்றியும் விரித்தும் வரைந்திருப்பார் எ யிலமைந்த மூல உரைகள் முற்முகவே ம6 தனவோ என்பதிற் சிலருக்கு ஐயம் தே பதிவு செய்யப்படாத பல பழைய உாைம வென்பது தேற்றம்.
சமயத் திருநூல்கள், உரைகள், திருமுை அனைத்துமுட்பட, இன்று பாளி மொழியி தொகுதியானது பெரியதொரு புத்தகப் முறைத் தொகுதி பிடகம் எனப்படும் மு பதற்குப் “பெட்டி ஏடுகள் பெட்டிகளுக்குள் வைத்துப் C பெற்றன. இம்மூன்றும் முறையே வினய ("அறவுரைகள் "), அபிதம்ம பிடகம் (
’ என்பது பொருள்; இ
*சுத்த என்பது பாளி வடிவம் ; சூத்திர 6 பெளத்தர் பாளி மொழியையே ஒழுங்காக வழங் பெயர்களும் பதங்களும் பாளி வடிவத்திலே வடிவங்களிலும் பயிற்சி மிகுந்துள்ளனவாயின், ஆளப்பட்டுள்ளன.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 373
டையெடுத்துக் கங்கை நதிவழியே முன்னே ற தாக்கியபோதே பீகாரிலிருந்த நாலந்தா ாயுங் கொள்ளையடித்தனர்; அக்கொடியோர் யாக்கினர்; துறவியரை வாளுக்கிரையாக் ளத்துக்கும் திபேத்துக்கும் ஒடி மலைகளில் ால் இந்தியாவிற் பெளத்தமதம் இல்லா
திருமுறை இலங்கையிலே வட்டகாமணி ட்சிக்காலத்திற் சிங்களப் பிக்குக்கள் கூடிய ப்பட்ட பின்பு எழுத்துவடிவில் அமைத்துக் கின்றது. மரபினை நாம் நம்புவதாயின், இத் லிபுத்திரம் என்னும் மூன்று நகரங்களிலும் தொகுக்கப்பட்டிருந்ததென்றும், அஃது று ஆண்டுவரை வாய்வழி மரபாக நடந்து க அதனைப் போற்றிவந்த ஆசிரியன்மாரிடம் பான்ற கண்டிப்பான ஞாபகச் குத்திரமுறை கி. பி. 5 ஆம் நூற்முண்டு வரை எழுத்து அரிதாகவேயிருந்தது ; பாகியன் என்னுஞ் டியொன்றைப் பெறுவதற்காக எவ்வளவோ இலங்கையில் இறுதியாகத் தொகுக்கப்பட்ட லைப் போலும் , பிற்சேர்க்கை, இடைச்செரு ார்ச்சியடைந்துவந்ததாகலாம்.
காலத்திற் சிங்கள பாகத மொழியிலியன்ற பி. 5 ஆம் நூற்முண்டில் இலங்கைக்கு வந்து ான புத்தகோசர் அவ்வுரைகளைப் பாளியில் பில் அவர் அவற்றைக் கணிசமான அளவில் “ன்பதில் ஐயமில்லை. சிங்கள பாகத மொழி றைந்துபோயின; உண்மையில் அவை இருந் ான்றியுளது ; ஆயினும், வேறெவ்விடத்தும் சபுகள் புத்தகோசருக்குக் கிடைத்திருந்தன
றைச் சார்பு ஓரளவுள்ள பிற நூல்கள் ஆகிய ற் காணப்படும் தேரவாதியரின் திருமுறைத் பேழையை நிரப்பவல்லதாயுளது. இத்திரு ப்பெரும் பிரிவுகளையுடையது பிடகம் என் ந்ெ நூல்கள் முதற்கண் எழுதப்பட்ட நீண்ட பணப்பட்டுவந்தமையின் இவை இப்பெயர் ப பிடகம் (“ஒடுக்கம்”), சுத்த* பிடகம்
“ஆன்மதத்துவவியல்') என வழங்கும்.
ான்பதே அதன் வடமொழி வடிவம். தேரவாத கிவந்துள்ளனராகையால், இப்பிரிவிற் பொதுவாகப் ஆளப்பட்டுள்ளன ; வடமொழி வடிவங்கள் பாளி அத்தகைய இடங்களில் அவ்வடமொழி வடிவங்களே

Page 400
374 வியத்தகு
வினயபிடகம் என்பது "சங்கத்தாரின் ஒ கூறுவது; இவ்விதிகள் புத்தரால் அருளிச் ெ விதியோடும் புத்தர் அதனை வகுக்கவேண்டி விளக்கப்பட்டுள்ளன ; இவ்வாற்றல் வினய வற்றைக் கொண்டு விளங்குகின்றது.
திரிபிடகங்களுட் சாலப் பெரியதும் சிறந தொகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது; இத படும் :
(1) தீக நிகாயம் (நெடுந்தொகுதி) !
சொல்லப்படும் நீண்ட அறிவுறு அவற்றை அருளிச் செய்த சந்த (2) மச்சிம நிகாயம் (நடுநிலைத் தெ இடை நிகரான அளவுடைய அ; (3) சம்யுத்த நிகாயம் (தொடர்புறு ெ பல பொருள்பற்றிக் கூறும் சுரு (4) அங்குத்தர நிகாயம் (படிப்படியா பட்ட குத்திரங்களைக் கொண்ட கூறுவன, இருபொருள் பற்றிக் பொருள்களின் எண்ணிக்கைக்கு களாக) எண்வரிசையில் ஒழு இரண்டாம் நிபாதம் ஒருவன் தவி கூறுகின்றது; மூன்றும் நிபாதம் பொறி பற்றிக் கூறுகின்றது ; பிற (5) குத்தக நிகாயம் (குறுந் தொகுதி பலவிதமான சிறு நூல்களின் தெ! பழைமைவாய்ந்தவை; ஆயினும் இத்தொகுதி திருமுறையிற் ே நிகாயத்திலடங்கிய நூல்களுட் சி தோகாதை (“ தவமுதியோர் ப பாடல் '), சாதகம் (“பழம் பிற என்னுமிருநூல்களும் இந்தியாவி வற்றைக் கொண்டுள்ளன. சாதக கதைகளையும் சுருக்கமாகக் கூறு தொகுப்பர்கவுளது ; இவை முதற் களிற் கூறுவதற்கு ஏற்றவகையில் நடையில் அமைந்த ஓர் உரையில் இவ்வுரை புத்தகோசரால் இயற்ற பாட்டுக்களுடன் சேர்த்தே வெ6 கதைகள் உலகியல் சார்ந்தனவா செய்தியுரைப்பனவாகவுமில்லை. போதிசத்துவராக இருந்த பழ

இந்தியா
ழக்க நியமங்கள் பற்றிய பல விதிகளைக் சய்யப்பட்டவை என்பது மரபு. ஒவ்வொரு நேர்ந்த காலம், இடம், காரணம் முதலியன
பிடகம் பழைய மரபுச் செய்திகள் பல
ததும் சுத்த பிடகம் ஆகும்; இது ஐந்து தொகுதி ஒவ்வொன்றும் நிகாயம் எனப்
புத்தரால் அருளிச் செய்யப்பட்டனவாகச் த்தல்களின் தொகுதியாகவுள்ளது ; புத்தர் ர்ப்பங்களும் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. "குதி) நெடுமையும் குறுமையுமில்லாத, றிவுறுத்தல்களின் தொகுதி. தாகுதி) ஒன்றற்கொன்று இனமான பற் க்கமான கருத்துரைகளின் தொகுதி. யேறும் தொகுதி) 200 இற்கும் மேற் தொகுதி ; இவை ஒரு பொருள் பற்றிக் கூறுவன, என்றிவ்வாறே கூறப்படும் த்தகப் பதினெரு பகுதிகளாக (நிபாதங் 1ங்குபடுத்தப்பட்டுள்ளன. உதாரணம்ாக, பிர்க்கவேண்டிய இரு பொருள்களைப்பற்றிக் எண்ணம், மொழி, செயல் என்னும் முப் }வு மன்ன.
) : இது பாட்டானும் உரையானுமியன்ற ாகுதியாகும் ; இவற்றிற் சில நூல்கள் மிக்க ஏனை நான்கு நிகாயங்களிற்குப் பிந்தியே Fர்க்கப்பட்டதென்பது தெளிவு. குத்தக ல வருமாறு தம்ம பதம் (“ அற நெறி'), ாடல் "), தேரிகாதை (“தவமூதாட்டியர் ப்புக்கதைகள்'). தேரகாதை தேரிகாதை ன் தலைசிறந்த சமயப் பாடல்கள் சில ம் என்பது நாடோடிக் கதைகளையும் பிற ti i 500 இற்கு மேற்பட்ட பாட்டுக்களின் கண் கதை கூறுவோனுெருவன் தன் சொற் அமைந்திருந்தன ; அக்கதைகள் வசன முழுமையுற விரித்துக் கூறப்பட்டுள்ளன; }ப்பட்டதென்ப; இஃது எப்போதும் அப் ரியிடப்பட்டுவருகின்றது. பெரும்பாலான கவேயுள்ளன ; அவை எல்லாம் விழுமிய ஆயின் அவையெல்லாம் புத்தர் தாம் f பிறப்புக்களின் நிகழ்ச்சிகளை நினைவு

Page 401
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
கூர்ந்து கூறியவையெனச் சொல் யெனப் போற்றப்படுகின்றன போதிசத்துவர் எனப்படுவர். எ இக்கதைகள் இலக்கியச் சிறட ரிடத்தில் அச்சிறப்பை விரிப்ட வரலாற்றுக்கு இவை சிறந்த மூன்ருவது பிடகம் அபிதம்மம் எனப்பெ வியல் என்னும் பொருள்பற்றிக் கூறும் வெறுங் கல்விப் பெருமையைக் காட்டு: பட்டுள்ளன ; பெளத்த மத ஆராய்ச்சி அத்துணை ஆர்வமூட்டுவதொன்றன்று. ஏ தென்பது தேற்றம்.
இத் திருமுறைகளையும் அவற்றுக்கு எ( ஓரளவு திருமுறைச்சார்புள்ள வேறு பல எனப் பொருள்படும் மிலிந்த பஞ்ஞா (மிலி களுட் சிறந்தது ; மெனந்தர் (மிலிந்தன் -பாத்திரிய அரசன் நாகசேனர் என்னும் யாடல்களின் விவாங்களைக் கூறும் இந்நூ திறமைகாட்டி எழுதப்பட்டுள்ளது; இப்ட வைப் பற்றி ஓரளவு அறிந்தவராதல் வே துள்ளனர்; ஆயின் அதற்குப் போதிய சா வரலாற்றைக் கூறும் செய்யுள் நடையிலிய வேருண இயல்பின ; அவை பெளத்தசமய அரசியல், சமூகவியல் பற்றிய வரலாற்று காலத்தால் முற்பட்ட தீபவமிசம் (“தீவு டுக்குரியது; இதில் இலக்கிய நயம் ய எழுந்த மகாவமிசம் ("பெரு வான்முை யான பகுதிகளையுடையது (பக். 596 அடு நூல் சூளவமிசம் (" சிறு வரன்முறை தொடர்ந்து வந்த பிக்குக்கள் பலர் இவ் நூற்ருண்டின் தொடக்கத்திலே கண்டி எழுதியுள்ளனர். >
இப் பெருந்தொகையிலுள்ள நூல்கள் உளவியல் சார்ந்தனவேயன்றி, ஆன்ம தத் சொல்லாற் குறிக்கப்படுகின்ற துயரமும் . இன்னுமைகளுமெல்லாம் பொதுவகையா6 *வேட்கையை ” விடுவதனுல் மட்டுமே ஒ( யைக் குறிக்கும் தண்கா என்னும் பாளிெ மொழிபெயர்க்கப்பட்டுளது ; ஆசையும் அகப்பற்றுக்களும் அதில் அடங்கும். ெ " வேட்கை ’ தோன்றுவதற்குத் தான் பொருளிலும் உள்ளிடாக ஆன்மாவென்பூ பொருள் உண்டென்னும்) தவமுன நம்பி எல்லாப் பெளத்தமதப் பிரிவினரும் இக் இஞ்ஞான்றை ஆராய்ச்சியாளர் சிலர் இ.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 375
}லப்படுவதால் தெய்வத்தன்மை வாய்ந்தவை புத்தராக வரும் ஊழுடைய ஒருவரே பிளக்கமும் விறுவிறுப்பான ஓட்டமுமுடைய புவாய்ந்து விளங்குவனவாதலின், வேருே ாம் (ப. 588 அடுத்து வருவனவும்). சமூக மூலமாக உதவுவன. ம் ; இது பெளத்த உளவியல், ஆன்மதத்துவ பல நூல்களைக் கொண்டது; இந்நூல்கள் பனவாய்ச் சுவையற்ற முறையில் எழுதப் யாளர்க்கன்றி, ஏனையோர்க்கு இப்பிடகம் னை இரு பிடகங்களிற்கும் இது பிந்திய
ழதப்பட்டுள்ள பலவாய உரைகளையும் விட, நூல்களும் உள. “மெனுந்தர் வினக்கள்' ந்ெதன் பிரச்சினை) என்பது அத்தகைய நூல் என்பது இந்திய வழக்கு) என்னும் கிரேக்க பெளத்தத் துறவியோடு நிகழ்த்திய உரை ல் இலக்கியச் சுவை துறுமத் தருக்கவாதத் பண்புகளினுல் இதன் ஆசிரியர் பிளேற்றே 1ண்டுமென ஒரு சாரார் கருத்துத் தெரிவித் ன்றில்லை. இனி, இலங்கையிற் பெளத்த சமய பன்ற வரன்முறைக் குறிப்புக்கள் இதனினும் ப வரலாற்றைக் கூறுவதோடு இலங்கையின் ச் செய்திகளையும் தருகின்றன. இவற்றுட் வரன்முறை ') கி. 19. நான்காம் நூற்ருண் ாதுமில்லை; ஆயின் அடுத்த நூற்முண்டில் 0') வனப்பும் வளமும் வாய்ந்த பல சுவை த்ெததும்). அதன் தொடர்ச்சியாக அமைந்த ') எனப்படும் ; ஒருவர் பின்னுெருவராகத் வரலாற்றைத் தொடர்ந்து பத்தொன்பதாம் அரசு பிரித்தானியர் கைப்பட்டதுவரை
எடுத்துக்கூறும் அடிப்படைப் பொருள்கள் துவவியல் சார்ந்தனவல்ல. துக்கம் என்னுஞ் துன்பமும் மனக்குறையும் மற்றைப் பலவாய ண வாழ்க்கையில் இயல்பாகவே உள்ளன ; ருவன் அவற்றினின்றும் நீங்கலாம் ; வேட்கை மாழிச் சொல் "அவா” எனப் பெரும்பாலும் விழைவும் விருப்பும் மற்றெல்லாவகையான பளத்தமத நியமக் கோட்பாட்டின்படி இவ் ’ என்னும் (அஃதாவது ஒவ்வோர் உயிர்ப் றும் உயிரென்றும் கூறப்படுவதொரு தனிப் க்கையே ஏதுவாகும். மிகப் பழங் காலத்தில் கோட்பாட்டை ஒப்புக்கொண்டவராயிருக்க,
து புத்தர் அறிவுறுத்திய ‘கோட்பாடன்றென்

Page 402
376 வியத்த
அறும், புத்தர் வாள்ா மக்கள் ஒவ்வொருவ தான உலகியல் வாழ்க்கையில் 'நான் எ மென்றே அறிவுறுத்தினரென்றும், அழிவி ஒப்புக்கொண்டவரேயென்றுங் கூறுகின்ற யான சில முரண்பாடுகள் இருந்தபோதி! றில்லை. புத்தரின் வாழ்க்கை பற்றிய மர நாம் நம்புதல் ஒல்லுமாயின், அவர் போ வருங் கண்டிராத புதுமைவாய்ந்ததொன் முனிவர்கள் தொகுத்து வைத்த பழைய புதிதாக்கிக் காட்டியதாகாது.
புத்தருடைய மூலக் கோட்பாடு யாதாய யான அறிவுறுத்தல் பற்றி ஐயங்கொள்வ "அறவாழியுருட்டற் செவியறிவுறூஉ' (த சக்கர பிரவர்த்தன குத்திரம்) என்பதன் தம் முதல் மாணுக்கர் கூட்டத்துக்கு அறி வகை வாய்மையும்” “பழித்திடாப் பரு பெளத்தசமயப் பிரிவினர் எல்லோராலு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டவை. இவ்வறிவுறுத் “இவ்வாறு யான் கேள்வியுற்றேன். ஒருக எனப்படும் மான்காவில் தங்கியிருந்தார். நோக்கி இவ்வாறு உரைத்தருளினர் :
αι பிக்கு ஒருவனுல் தவிர்க்கற்பாலன6 இரண்டும் tl in 606 : விழைவுகளையும் அவ்வி எய்த முயலுதல் ஒன்று; அம்முயற்சி இழ தானது ; கீழானது ; பலனற்றது. நோன முென்று அம்முயற்சி இன்னதது ; இழிவா இவை இரண்டையும் விலக்குவது , அஃது நல்குவது , மெய்யுணர்வுக்குத் துணை செய் றறிவுக்கும் நிருவாணத்துக்கும் வழிகாட்( அதுவே “பழித்திடாப் பழுதில் வாழ்க்கை நற்காட்சி, நல்லூற்றம், நல்வாய்மை, நற கடைப்பிடி, நல்லுளத்தோர் தலைப்பாடு எ6
"துன்பம் என்னும் விழுமிய வாய்மை பிணி துன்பம்; இறப்பு துன்பம்; அன்பி பிரிவு துன்பம்; விரும்பியதைப் பெருடை பற்றும் துன்பமேயாம்.
' ' துன்பத் தோற்றம் என்னும் விழுமிய "வேட்கையிலிருந்து (தோன்றுவது அது இதுவே மகிழ்வையும் காமத்தையும் தரும் காலும் இன்பத்தை நாடுவது. சிற்றின்ப ே
இதுவேயாம்.
**ததாகதர் என்பது புத்தருக்குரிய பெயர்களுள்
இதன்பொருள்:*
 

|கு இந்தியா
ரும் அன்ருடம் வாழும் தாழ்ந்த நிலையின ன்னும் அகப்பற்றை அகற்றிவிடல் வேண்டு ல்லாத உயிரொன்று உண்டென்பதை அவர் னர். பாளித் திருநூல்களில் வெளிப்படை லும், இக்கூற்றை யாம் ஏற்றுக்கொள்ளுமா புக்கதையில் யாதேனும் உண்மையுண்டென தி நீழலிலிருந்து பெற்ற அறிவு முன்னுெரு றென்பதைக் காண்பேம் , அஃது உபநிடத
அறிவுக்குவையையே ஒருசிறிது மாற்றிப்
பினுமாக , பெளத்த சமயத்தின் அடிப்படை தற்கு இடமேயில்லே ; அவ்வடிப்படை அறம் நம்மச்சக்க பவத்தன சுத்தம் அல்லது தர்ம கண் உளது; இது புத்தர்ால் வாரணுசியில் வுறுத்தப்பட்டது என்ப. இதன்கண் “நால் ழதில் வாழ்க்கை எட்டும்” கூறப்பட்டுள. ம் இவை அடிப்படைத் தத்துவங்களென தலை ஈண்டு ஓரளவு சுருக்கித் தருவாம் :
5ாற் பகவான் வாரணுசியிலுள்ள இசிபதனம்
அங்கே பகவான் பிக்குக்கள் ஐவரையும்
வாய குறிக்கோள்கள் இரண்டுள; அவை பிழைவுகளினின்று பிறக்கும் இன்பத்தையும் வொனது; பொதுவானது ; பிறப்புக்கு வித் வயும் இன்னலையும் எய்த முயலுதல் மற் “னது பலனற்றது. ததாகதரின் * நடு நெறி அறிவொளியுடையது ; தெளிவான காட்சி 1வது ; அமைதிக்கும் அகக்காட்சிக்கும் முற் டுவது. இந் நடுநெறிதான் யாது ? . . . . . எட்டு ' எனப்படும் எண்வகை நெறியாம் : *செய்கை, நல்வாழ்க்கை, நன்முயற்சி, நற் ன்பன அவை. இதுவே நடு நெறி. . . . . . . .
இதுவே பிறவி துன்பம் , மூப்பு துன்பம் ; லாரோடு தொடர்பு துன்பம் , அன்புளாரிற் D துன்பம்; சுருங்கச் சொல்வின் ஐம்புலப்
வாய்மை இதுவே :
து); இவ்வேட்கையே பிறப்பீனும் வித்து ; வது ; இதுவே இங்கொருகாலும் அங்கொரு வட்கையும் உயிர்வாழ் வேட்கையும் அதிகார
ஒன்று : “ அவ்வாறு கடைத்தேறியவர்” என்பது

Page 403
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
“துன்ப நீக்கம் என்னும் விழுமிய வ எஞ்சாதவாறு வேட்கையை விட்டு, அத விடுதலை பெற்று, அதற்கு இடங்கொடாமல்
i
துன்ப நீக்க நெறி என்னும் விழுமி நெறியே அது ; அஃதாவது நற்காட்சி,
வாழ்க்கை, நன்முயற்சி, நற்கடைப்பிடி, ந
வகையான வாழ்க்கை நெறியாம். '”*
இச்சிறிய அறிவுறுத்தலின் நுணுக்கங்க பாடுகள் இருக்கின்றனவேயெனினும், இது பது உள்ளங்கை நெல்லிக்கனி-துன்பம் ( என்பது பொதுவான மக்கள் வாழ்க்கைக் வன் தனது மன நிறைவுக்காகவேண்டி : வினல் அல்லது பற்றினல் உண்டாவது ; ஞல்-மட்டுமே அதனை அறுக்கலாம் ; கட் னும் இருவகை எல்லைக்குஞ் செல்லாமல், பற்றுவதாலும், ஒழுக்கத்தின் வழுவாத ஒ வதாலும் மட்டுமே ஒருவன் பற்றறுத்து வி
மிக்க எளிமைவாய்ந்த இக்கோட்பாட் பலவாருக விரித்துத் தமது கல்விப் பரட் விரித்தவற்றுள் மிக்க முதன்மைவாய்ந்து ? (படிச்ச சமுப்பாதம்) என்பதாகும் ; இதி முறைமையிற் சொல்லப்பட்டுள; இவை பா6 திரும்ப வருகின்றன ; பண்டை ஆசிரியன்ம மீண்டும் மீண்டும் விளக்கவுரை எழுதியு அவற்றை முற்முக விளங்கினவால்லாாகல செய்கை (சங்காரம்) தோன்றும் , செ, தோன்றும் ; உணர்ச்சியிலிருந்து அருவுரு ( ஆறுவாயில்கள் f (சடாயதனம் அல்லது லிருந்து ஊறு (பரிசம்) தோன்றும் ; ஊற். நுகர்ச்சியிலிருந்து வேட்கை (தண்கா) ,ே
* பேதைமை சார்வாச்
செய்கை சார்வா வுன உணர்ச்சி சார்வா வழு அருவுருச் சார்வா வ வாயில் சார்வா வூரு ஊறு சார்ந்து நுகர்ச் நுகர்ச்சி சார்ந்து வே வேட்கை சார்ந்து பற் பற்றிற் றேன்றுங் க கருமத் தொகுதி கா வருமே யேனை வழி( தோற்றஞ் சார்பின் { டவல மாற்றுக் கவை தவலி றுன்பந் தலை ஊழின்மண் டிலமா,
fவாயில்கள் ஆறவன மெய், வாய், கண், மூக்கு

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 377
rய்மை இதுவே : காமம் ஒரு சிறிதேனும் ன் பிணிப்பை விடுவித்து, அதனினின்றும்
அதனை முற்முக அறுப்பதே அது.
வாய்மை இதுவே விழுமிய எண்வகை நல்லூற்றம், நல்வாய்மை, நற்செய்கை, நல் ல்லுளத்தோர் தலைப்பாடு என்னும் எட்டு
ஒருக்கு விளக்கங் கொடுப்பதிற் பல இடர்ப் முக்கியமாகக் கூறும் செய்தி இன்னதென் பாளி மொழியில் இது துக்கம் எனப்படும்) கு இயல்பாகவே யுளது ; அது தனியொரு உலகப் பொருள்கண்மீது வைக்கும் அவா அவாவை அறுப்பதனுல்-பற்றினை விடுவத டில்லாப் புலனுகர்ச்சியுங் கடுந் தவமுமென் இடைப்பட்டதான ஒரு வழியைப் பின் ஒழுங்குபட்ட நல் வாழ்க்கையை நடாத்து டுபெறுவான். டினைப் பின்வந்த பெளத்த ஆசிரியன்மார் பைக் காட்ட முயன்றுள்ளனர். இவ்வாறு விளங்குவது “ சார்வுத் தோற்றத் தொடர்’ ற்ெ பன்னிரு தத்துவங்கள் காரிய காரண ரித் திருநூல்களிலே பலவிடத்தும் திரும்பத் ாரும் இக்கால ஆசிரியன்மாரும் இவற்றுக்கு ள்ளனர். ஆயினும் அவருள் ஒருவரேனும் ாம். * பேதைமை (அவிச்சை) யிலிருந்து ய்ன்கையிலிருந்து உணர்ச்சி (விஞ்ஞானம்) 'நாமரூபம்) தோன்றும் , அருவுருவிலிருந்து சலாயதனம்) தோன்றும் , அவ்வாயில்களி றிலிருந்து நுகர்ச்சி (வேதனை) தோன்றும் ; தான்றும்; வேட்கையிலிருந்து பற்று (உபா
செய்கை யாகும் ார்ச்சி யாகும் நவுரு வாகும் ாயி லாகும்
கும்மே
சி யாகும் ட்கை யாகும் ரு கும்மே ருமத் தொகுதி
մaծծI է Of I 88 pறைத் தோற்றம் முப்புப் பிணி சாக்கா வ கை யாறெனத் வரு மென்ப # சூழுமிந் நுகர்ச்சி’.
(மணிமேகலை, உ0; வரி 104-18).
, செவி, மனம் என்பனவாம்.

Page 404
378 வியத்த
தானம்) தோன்றும் ; பற்றிலிருந்து வினை தொகுதியிலிருந்து வழிமுறைப் பிறப்பு ( மூப்புச் சாக்காடு முதலாய பல்வகைத் து இக்கோட்பாட்டின் நுட்பவியல் உண்மை புத்தர் அருளிய முதல் "அறவுரையின்படி, யான வேட்கையானது முடிவிற் பேதைடை காட்டுகின்றது-இஃது அண்டச் சார்புடை என்றுணரும் மருளுணர்ச்சியைத் தோற்று படையான இயல்போடு தொடர்புடைய யுடையது-அது துன்ப நிறைந்தது (துக் சம்) ; உயிரில்லாதது (அணுத்துமம் : அனத் உலகு துன்ப நிறைந்தது. இவ்வுலகில் இ ால்லர் ; ஆயின் வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு தவிர்க்கமுடியாதவாறு கலந்துள்ளது. “கட் யுள்ளது போல எனது கோட்பாட்டுக்கும் ஒரு சுவையே உளது ' என்று புத்தர் மெ வாழ்வில் ஒருவன் துன்பத்தின் தாக்குதவி லTது.
உலகு நிலையில்லாதது. நிலையான ஒரு .ெ பொறுத்தவரை பெளத்த மதத்துக்கும் எ ஒற்றுமையுண்டு. உயிருள் பொருள் உயிரில் உறுதிப்பாடும் ஓரினவியல்பும் உடையவாக, நிலையில்லாதனவும் தொகையமைப்புள்ளன தான் ஒரு தனியுயிரென்றும் தன்னைக் கரு, வினையே குறிப்பே எண்ணமே அறிவேயெ யாவான். இவ்வைந்துங் கணங்கடோறும் யானதோர் அடிப்படை இல்லை. இன்றுள்ள னிருந்த கைக்குழந்தையின் வேருனவன் ஒரு கணத்துக்கு முன்னிருந்தோனின் லே மாய்ந்து மாய்ந்து மறைய, முன்னிருந்தே ஞகத் தோன்றுகின்றன். உள்பொருள் எ6 தில்லை; கந்தங்களின் சேர்க்கையால் உயி கொள்கின்றது. எல்லாப் பொருள்களும் க வழிமுறைத் தோற்றங்களேயாம் *. உலகு யாக மாற்றத்துக்குள்ளாகிய வண்ணமே எண்ணும் எண்ணமெல்லாம் துன்பத் தோடி பாற்படும்.
இவ்வாற்ருல் அழிவில்லாத உயிரென்ட உயிரில்லாததாகின்றது. மறு பிறப்பு என்னு விட்டு மற்றேர் உடலைப் பெறுகின்றதெனக் லிருந்து மற்ருெரு பிறப்புக்குச் செல்வெ உள்ளடக்கிய நிகழ்ச்சித் தொடரின் பகுதி
"இவை தன்மங்கள் (தர்மங்கள்) எனப்படும் ;
பட்டுளது.

கு இந்தியா
த்தொகுதி (பவம்) தோன்றும் ; வினைத் சாதி) தோன்றும் , பிறப்பிலிருந்து பிணி ன்பங்களும் தோன்றும். பில் தெளிவாகப் புலப்படுமாறில்லையாயினும், மக்கள் உறுந் துன்பத்துக்கு அடிப்படை D காரணமாகவே உண்டாகின்றதென்பதைக் டய ஒருவகை அவித்தை ; இதுவே ஆன்மா விக்கின்றது. இப் பேதைமை உலகின் அடிப் து; இவ்வுலகோ மூன்று இலக்கணங்களை கம்); நிலையில்லாதது (அனித்தியம் : அணிக் ந்தம்). இன்பமே இல்லையென்று பெளத்தர் கூறுவா கூற்றிலும் யாதேனுமொருவகையில் துன்பம் -லுக்கு உவர்ப்புச் சுவைய்ாகிய ஒரே சுவை (துன்பத்திலிருந்து) விடுதலை பெறுவதாகிய ாழிந்தருளினர் என்ப.* பொதுவான உலக லிருந்து நீண்டகாலம் தப்பியிருத்தல் இய
பாருள் யாண்டுமில்லை. இக்கோட்பாட்டைப் ராக்கிளித்தசின் கோட்பாட்டுக்கும் பெரிதும் பொருள் ஆகிய ஒவ்வொன்றும் எவ்வளவு த் தோன்றினும், உண்மையில் அவை யாவும் ாவுமேயாம். தனக்கு அழிவில்லையென்றும் கிக்கொள்ளும் மகன் உண்மையில் உருவமே ன்னும் ஐவகைக் கந்தங்களின் கூட்டமே மாறி மாறி வருபவை; அவற்றுக்கு நிலை முதியோன் எழுபது யாண்டுகளுக்கு முன் என்பது வெளிப்படை, அவ்வாறே அவன் பருனவன். கணந்தோறும் அம் முதியோன் ான் காரணமாகப் பின்னுெருவன் புதியோ ன்பதொன்றைப் புத்தமதம் ஒப்புக்கொள்வ ர்கள் ஆவதையே (பவம்) அஃது ஒப்புக் ணந்தோறும் ஒருங்குகூடும் நிகழ்ச்சிகளின் என்றும் ஒருபடித்தாயிராது தொடர்ச்சி யிருக்கின்றது; அது நிலையானது என்று bறத்துக்கு மூலகாரணமான பேதைமையின்
தொன்று இல்லையாம். ஆகவே உலகும் ம்போது ஆன்மா என்பதொன்று ஓர் உடலை கொள்ளலாகாது; அவ்வாறு ஒரு பிறப்பி தான்றில்லை; பழைய உயிர் வாழ்க்கையை பாகப் புதிய உயிர்வாழ்க்கை தோன்றுவதே
இப்பதம் இங்கு ஒரு சிறப்புக் குறியீடாக ஆளப்

Page 405
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
மறுபிறப்பெனப்படுவது. தேவர்களுக்குமே பேசும் ஞாலப் பேருயிர் வெறும் பொய்த்ே திப் பெளத்தம் (ஈனயான பெளத்தம்) கட மாகும். தேவர் இல்லையென அடியோடு ம வில்லை ; ஆயின் அத்தேவர் பெருகிய ! E: மற்றெல்வாற்ருனும் மக்களின் வேருனவா சாகவோ கருதப்பட்டிலர். வீடுபேற்றை வனுக்கு அத்தேவர் பெருந்துணை செய்யே லின், அன்னன் அவரைப் பொருட்படுத்துவ ஒழுகுவானுயின், அத்தேவர் அவனுக்குத் செய்தே விடுவர்.
இவ்வெடுத்துரைகளைக் கொண்டு மறுபிற விளக்குவது கடினமானது , பெளத்தர் அ வந்த நம்பிக்கைகளிலிருந்தே இக் கோட் பிறப்பிலிருந்து மற்முெரு பிறப்புக்குச் செ தாகப் பிறந்த உயிரோடு எவ்வாற்ருனும் கள் பின்னதன் வாழ்க்கையைக் கட்டுப்பு அற்ருயினும், புதிய உயிர் பழையதன் வி கூறுவர். பெளத்த சமயத்தை மறுப்போர் ஆயின் விளக்குச் சுடர் ஒப்புமையைக் யிறுத்துள்ளனர் : ஒரு விளக்கின் சுடர் பின் தான் அவிந்துவிடல் கூடும் என்பது வுறுத்துதற்கு இவ்வுவமை போதியதன்மு மேலும் விளக்கியுள்ளனர் : முதியோன் வாளே யல்லனுயினும், தான் இளமையில் மையில் நோயுழக்கின்முன் , அவ்வாறே, ஒருவனது பிறவித்தொடரிலே, முந்திய இந்தப் பிறப்பில் துயருழக்கின்றன். ' தனி ஒரு தொடராக அமைந்து முடிவின்றிக் ெ நிகழ்ச்சிகளுக்கு வசதியாக இட்டு வழங்கு மரத்துண்டுகளும் உலோகத் துண்டுகளும் வழி அத்தொகைக்கு வசதியாகத் “தேர்'
வென்க.
தேரவாத பெளத்தத்தில் நிலையான ெ எனப்படும்) ஒன்றேயாகும் புத்தர்களும் யும் பேரின்ப நிலையே அது. நிருவாணமெ6 வினர்க்கு விளங்குந் தன்மையதன்று. மு. அழிவைக் குறித்ததென நம்பினர்; “இற யான் சொல்லியதில்லை ; அவன் இலன் என் . . . . . இவ்வறிவு சிறந்த ஒழுக்கத்துக்கே
urs696ör. ’“
புத்தர் அருளியதெனப்படு:
மாகாது அழிவுமாகாதுள்ள ஒரு நிலைெ தருவதாயுளது. இந்தியச் சிந்தனையாள விலக்குவிதியை ஒருபோதும் கண்டிப்பா இலது என்னும் இரண்டையுங் கடந்த மூ

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 379
உயிரில்லை. பரமான்மா என உபநிடதங்கள் தாற்றமேயன்றி வேறில்லை. ஆகவே சிற்றுார் டவுளும் உயிரும் இல்லையென்னும் ஒரு சமய றுக்கப் பெளத்த ஆசிரியர் எவரும் துணிய கிழ்ச்சியும் ஆற்றலுமுடையரென்பதல்லால், ாகவோ, இயற்கை கடந்த ஆற்றலுடையவ நாடிநிற்கும் உண்மைப் பெளத்தனுெரு 'வா, இடையூறு விளேக்கவோ மாட்டாராத பானல்லன் , அவன் நடு நெறியின் வழுவாது தம்மாலியன்ற உதவியை எவ்வாறேனும்
ப்புக் கோட்பாடு தொழிற்படுமுறைமையை க்காலத்து மக்களிடைப் பொதுவாக நிலவி ட்பாட்டை எடுத்துக்கொண்டவராவர். ஒரு ல்வதொன்றில்லையாயின், இறந்த உயிர் புதி தொடர்புடையதென்றும், முன்னதன் வினை டுத்துவன வென்றும் கருதுதல் ஒல்லாது. பினைப்பயனை நுகருகின்றதெனப் பெளத்தர் இத்தடையை அடிக்கடி எழுப்பியுள்ளனர்; காட்டி அதற்குப் பெளத்தவாதியர் விடை மற்ருெரு விளக்கிற் சுடரைக் கொளுத்திய =罗g... எடுத்துக்கொண்ட பொருளைத் தெளி பின், முதியோனில் வைத்து அதனை அவர் தான் இளமைப்பருவத்தினனுயிருந்த அவ் வரம்பிகந்து ஒழுகியதன் விளைவாக, முது காரண காரிய முறைமையிலமைந்துள்ள பிறப்பிற் செய்த தீவினைப் பயணுக அவன் யாள்' 'ஆள்' என்பன போன்ற பதங்கள், தாடர்ந்து வரும் தனித்தனியான கணநிலை தம் குறியீடுகளேயாம்; எதுபோலவெனின், ஒருவகை ஒழுங்கிலே ஒன்று சேர்க்கப்பட்ட
y
என்னுங் குறியீட்டை வழங்குதல் போல
பாருள் நிருவாணம் (பாளியில் நிப்பானம் 'பக்குவ உயிர்களான அருகர்களும் அடை ன்பது அதனை நுகர்ந்தறியாத தாழ்ந்த நிலை ந்திய மேனுட்டு அறிஞர் சிலர் அது முழு ரப்புக்குப் பின்னர் அருகன் உளன் என்று றும் யான் சொல்லியதில்லை. . . . . ஏனெனில் ா, சீரிய மெய்யுணர்வுக்கோ துணையாவதில்லை ம் இக்கூற்று, நிருவாணமென்பது இருப்பு பனவே நம்பப்பட்டதென்னுங் கருத்தைத் ர் அரித்தோத்திலார் வகுத்த நடுப்பதம் கப் பின்பற்றியுவரல்லர். எனவே உளது மன்முவதொரு நிலையைக் கருதிக்கொள்வது

Page 406
380 வியத்தகு
இந்தியத் தத்துவ் வியலார்க்கு முடியாதெ பிராது ஓயாமல் மாற்றத்துக்குள்ளாகுமெ6 யெனக் கூறின், அதுவும் அவர்க்குக் கட நிருவாணம் உலகத்துக்குப் புறம்பானதென அக்கு அடிப்படையாய் அமைந்ததெனினும் கொள்கை.
இத்தகையதோர் எண்ணக்கருத்து உப னுங் கருத்தினின்றும் அதிகம் வேறுபட்டத கருதப்படுவதற்கு மாமுகக் கவின் மிகு ெ “அது மாசு மறுவற்ற, தூய, வெளிய, மூ6 குடிகொண்ட, மகிழ்ச்சிமிக்க, மாண்புடைய யறையானதோர் இடமில்லை; ஆயின் ஒரு எவ்விடத்திலாயினும் எக்காலத்திலாயினும் அதனை இழப்பதில்லை; அவன் இறக்கும்ே அறும் அதிலே நிலைத்திருப்பான். இதுவே அt யான வினையொழிவு. ”
இதுகாறும் யாம் கூறியவை சிற்றுார்தி ஒரு பிரிவினர்தங் கோட்பாடுகளாகும்; இஃதொன்றே இன்றுவரை நிலைபெற்று நீ இலங்கை, பேமா, சயம், கம்போடியா, இ ளது. சிற்றுார்தி நெறியைச் சார்ந்த ஏனை தன; எனினும் அவை இந்தியாவில் தேர6 நிலைத்திருந்தன. அவ்வாறு மறைந்த மற் சர்வாத்தி வாதியர் ஆவர் (“ எல்லாம் உண் ஒரு திருமுறையுளது. இவர் தோற்றப்ப பொழுது மட்டுமே நிலைத்துநிற்பன என்! அருவமாய் என்றுமிருப்பனவெனக் கூறிய சிறப்புவாய்ந்த மற்ருெரு பிரிவினர் செள வுலகைப் பற்றிய எமது அறிவு கருதல கொண்டவர் ; பேரூர்தி நெறியைச் சார்ந்த துந் தழுவிநின்றவர். சம்மிதீயர் என்ற நால மறுக்குமளவுக்கு மற்றைப் பிரிவினரினின் உயிரை ஒப்புக் கொண்டனர்; அவ்வுயிர் செல்லுமென்பது அவர் கோட்பாடு. பெளத் பூகி நெறியாராய்ச்சியின் வேருய் இந்திய ( துணைபுரிந்தனவாகலாம்.
உலகத்தின் தோற்றம் பற்றியும் முடின் புத்தர் அறிவுறுத்திவந்தாசென்று சொல் சார்ந்த பெளத்தர் அண்டவியல் பற்றிய இத்திட்டம் அக்காலத்துப் பயின்றுவந்த ஆதாரமாகக் கொண்டது; இது படைத்த தாமாற்றை விளக்குகின்றது.

ரு இந்தியா
தான்றன்று. உலக முழுவதும் ஒருபடித்தா னக் கூறிவிட்டு, நிருவாணம் ஓர் ஓய்வுநிலை த்தற்கரியதோர் முரணுகாது; ஏனெனில் அவர் கொண்டாராதலின்; அஃது உலகத்
அதன் ஒரு பகுதியன்றென்பது பெளத்தர்
நிடதங்கள் கூறும் ஞாலப் பேருயிர் என் என்று நிருவாணம் ஓர் அழிவு நிலையென்று மாழியால் எழிலுற வருணிக்கப்பட்டுளது : வாத, சாவாத, ஏமம் பொருந்திய, அமைதி ப ஒரு நகரம்'" நிருவாணத்துக்கு வரை வன் உடலோடிருக்கும் பொழுதே அதனை எய்தலாம் ; அதனை அடைந்தவன் பின்னர் பாது இந்த நிலைக்குச் சென்று என்றென் வனது பரிநிருவாணம்; அஃதாவது இறுதி
நெறியைச் சார்ந்த தேரவாதியர் என்னும் இந்நெறியைச் சார்ந்த பல பிரிவுகளில் ற்கின்றது , இன்று தேரவாத பெளத்தம் லாவோசு ஆகிய நாடுகளில் ஆட்சிபெற்று 'ப் பிரிவுகள் எப்போதோ மறைந்தொழிந் வாத மதத்தைக் காட்டிலும் நீண்ட காலம் றைப் பிரிவினருள் முதன்மைவாய்ந்தவர் ாடு” என்போர்); இவர்க்கு வடமொழியில் ாடுகளின் (தன்மங்கள்) கூறுகள் கணப் பதை முற்ருக ஒப்புக்கொள்ளாது, அவை நால் தேரவாதியரினின்றும் வேறுபட்டனர். த்திராந்திகர் எனப்பட்டனர்; அவர் L{}מ ளவையாற் பெறப்படுமத்துணையதேயெனக் சில மதத்தாரின் கருத்துவாதத்தைப் பெரி ாம் பிரிவினர் உயிரின்மைக் கோட்பாட்டை அறும் மாறுபட்டுப் புற்கலன் என்னும் ஓர் ஒரு பிறப்பிலிருந்து மற்முெரு பிறப்புக்குச் $த சமயத்தின் இப்பழைய பிரிவுகள், அனு மெய்யியலாராய்ச்சி வளர்வதற்குப் பெரிதும்
பற்றியும் ஆராய்வது பயனற்றதென்று லப்பட்டபோதும், சிற்றூர்தி நெறியைச் திட்டமொன்றை வகுத்துக்கொண்டனர்; இந்தியக் கருத்துக்களையே பெரும்பாலும் ற் கடவுள் ஒருவர் இல்லாமலே உலகம் உள

Page 407
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
ஏனை இந்திய அண்டவியல்களிற் பேசட் கால்போற் சுழன்று வரும் இயல்பினதாக காலப்பகுதியில் அது தோன்றி மலர்ந்து அ தோன்றி மலரத் தொடங்குகின்றது. இக்கா யம்) வகுக்கப்பட்டுளது. முதல் ஊழியில் ப யுயர்ந்த விண்ணுலகொன்று தவிர, ஏனைய இவ்விண்ணுலகுக்குச் செல்லத், தீவினையா குச் செல்கின்றனர்; அந்தவேளையில் அவ்வு நிலைகளிலிருக்கும். இரண்டாம் ஊழி ஓர் மீட்டும் உயிர்கள் தோன்றி மலர்கின்றன துறையும் உயிர்களின் நல்வினைப்பயன் குன் என்பதொன்று தோன்றுகின்றது, இஃது யுயர்ந்த விண்ணிலுந் தாழ்ந்த நிலையி பேருயிர் ஒன்று இறந்து உருவப் பிரமவு றது. அவ்வுலகத்தில் உயிர்வாழ்வோன் அ6 இருக்கின்றன். ஆயின் அருவப் பிரமவுலகத் பிறக்கின்றன. பிரமதேவனே உருவப் பிரப ஞதலாலும் அவன் விருப்புக்கமையவே ம லாலும் அவன் தானே அத்தேவரையும் ! கொள்கின்றன் ; ஆயின் உண்மையில் உள இதற்கிடையில் இம்மண்ணுலகமும் வேறு முதன் மக்கள் தேவரை யொத்த உயிர்களா மண்ணுலகத்துக்கு இழிகின்றனர் (பக். 11: யாகவே யுளது ; இக்காலப் பகுதியில் முன் காக நிகழ்வதால், முற் சொன்ன பெருங் பல ஒரு தொடராக அமைந்து காணப்ட முறை மீட்டும் மீட்டும் என்றுாழிகாலமும் வட்டத்தை முழுதும் ஒத்ததாக அடுத்த * புத்த வட்டங்களும் ' உள; “வெறு வட ஓர் “ புத்த வட்டத்தில் ” வாழ்கின்ருேம் ; முனி, காசியபர், சாக்கியமுனி * என்னும்
னர் ; மைத்திரேயர் என்னும் ஐந்தாமவர்
பேரூர்தி நெறியின் (மகாயானத்தின்) வளி
பாளித் திருநூல்களிற் புத்தர் இயற்கை போதும் சொல்லப்பட்டிலர். அவர் பல்வே. முயற்சியின் பயனுகவே இறுதியில் மேலா ருடைய பிறப்பும் மெய்யுணர்வுப்பேறும் இ வாய்ந்த அண்ட நிகழ்ச்சிகளேயாம் ; அவ யால் வலிபடைத்த பிரமனும் சக்கிரனும் ! வழங்கும் பெயர்) ஆகிய பெருந்தேவரும் சிறுதேவ கணத்தாரும் அவரை வணங்கி
* சாக்கியர் குலத்தில் தோன்றிய முனிவர் இதுவுமொன்று. •

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 38.
படுவது போலவே இங்கும் உலகு சகடக் வுளது. மகாகற்பம் எனப்படும் மாபெருங் |ழிவுறுகின்றது ; பின்னர் மறுபடியும் அது லவட்டம் நான்கு ஊழிகளரக (அசங்கியே க்கள் வீழ்ச்சியுறுகின்றனர்; முடிவில் அதி யாவும் அழிவுறுகின்றன ; நல்வினையாளர் ளர் வேறு உலகங்களிலுள்ள நிசயங்களுக் லகங்கள் சகட வோட்டத்தின் வெவ்வேறு அமைதிக்காலமாகும். மூன்ரும் ஊழியில் . இப்போது அதியுயர்ந்த விண்ணுலகத் rறத் தொடங்கவே “உருவப் பிரமவுலகம் ” “அருவப் பிரமவுலகம்” என்னும் அதி லுள்ளது. அருவப் பிரமவுலகத்திலுள்ள லகத்திற் பிரமதேவனுகப் பிறப்பெடுக்கின் பனுெருவனேயாகையால் அவன் தனியனுக திலிருந்து வேறு பல உயிர்கள் அங்குவந்து வுலகத்தில் முதன்முதற் பிறவி எடுத்தோ ற்றைத் தேவர் அங்குப் பிறக்கின்றனராத உலகமுழுதையும் படைப்பவனுகக் கருதிக் கம் அண்ட விதியினலே உளதாகின்றது. மண்ணுலகங்களும் தோன்றி வளர்கின்றன. "வர்; ஆயின் படிப்படியாக அவர் சீரழிந்து 2). நான்காம் ஊழி முன்னதன் தொடர்ச்சி னேற்றமும் வீழ்ச்சியும் மாறி மாறி ஒழுங் காலவட்டத்தினுட் சிறிய காலவட்டங்கள் டும். இவ்வாறு உலகம் தோன்றி அழியும் தொடர்ந்து நிகழும் ; ஆயின் ஒரு பெரு பெருவட்டம் அமைவதில்லை. அவற்றுட் ட்டங்களும்' உள. எமது நல்லூழால் நாம் இக்கால வட்டத்திற் கிரகுச்சந்தர், கனக நால்வர் புத்தர் தோன்றி அறமுரைத்துள்ள இனித் தோன்றவிருக்கின்றர்.
ார்ச்சி
கடந்த ஆற்றல் படைத்தவரென்று ஒரு று பிறப்புக்களிற் பன்னெடுங்காலம் முயன்ற ன அகக்காட்சியைப் பெற்ருர், ஆயின் அவ }றப்புமாகிய வெல்லாம் அளப்பருஞ் சிறப்பு ர் அத்துணைப் பெருமையுற்று விளங்கியமை இது பெளத்தர் இந்திரனுக்குப் பொதுவாக மண்ணிலும் விண்ணிலும் வாழும் மற்றைச்
வழிபட்டனர். அவர் தம்பால் நம்பிக்கையும்
, கெளதம புத்தருக்கு வழங்கும் பெயர்களுள்

Page 408
382 வியத் அன்பும் வைப்போர் மறுமையில் விண் யுள்ளாரென்ப; துணுகியுணாற் பாலதா6 பேற்றினைக் காட்டிலும், விண்ணுலகிற் ே மக்களுக்கு நன்கு விளங்கத்தக்கதாயும் கனுடைய கல்வெட்டுக்களால் 6TLDdig55
நியமக் கொள்கையின்படி புத்தர் இறந், விட்டது. அவர் மெய்யுணர்வு பெற்ற ஞா எய்தினர்; அதனேடு அவர் ' தனியொருவ அஃதாவது, அவர் இனி எவ்வாற்ருனும் இல்லையாகப் பெற்ருரென்பது. அவர் இற தமது கோட்பாட்டையே தங்களுக்கு வ களுக்கு அறிவுறுத்தியுள்ளார். ஆயின் இற யார்கள் “மும்மணி ' என்பதை வகுத்து தாரக மந்திரமாகும்; இன்றுவரை பெள தோரும் இதனை ஒதிவருகின்றனர் : “ பு மத்தை அடைக்கலம் அடைகின்றேன் , ! இம் மும்மணிகளுள் முதலாவதற்குப் டெ முற்படுவாராயினும், “ புத்தரை அடைக்க விளக்கத்தைக் கருதுங்கால், புத்தபிரான், துணையாயிருந்து தம் அன்பர்களை வழி பொதிந்திருப்பதைக் காணலாம்.
நெடுங்காலம் இடையிட்டு ஒருவர்பின் ஒ யில் தாமே இறுதியாக வந்தவரென ஒரு அறிவுறுத்தியிருக்கலாம். வரலாற்றிலிடம்ெ இம் முன்னைப் புத்தர்கள் வணங்கப்பட்டு மோரியர் காலத்தில் இப்புத்தர்களின் வழி வழிபாட்டை ஆதரித்துள்ளான். முடிவிே பெளத்தர் புத்தரில் இருபத்தைம்பதின்பு புத்தர் மிகப் பலர் தோன்றியுள்ளனரென்ற புத்தர் என்போர் பிறர் துணையின்றித் த அதனை உலகுக்கு எடுத்துரையாதவராவர்.
கி. மு. 2ஆம், 1 ஆம் நூற்முண்டுகளிற் தூபிகளிலே செதுக்கப்பட்டுள்ள சிற்பங்க ரின் அடையாளங்களை வணங்கி வழிபடுவ துக்குப் பின் சிற்பிகள் புத்தரின் உருவச் தலைமுறைகள் கழிவதற்குள்ளாகவே பெள வழிபாட்டை மேற்கொள்வாராயினர். க. வளர்ந்து வந்தது; இடைக்காலத்தளவிற் புத்தர், இந்துமதக் கடவுளைப் போன்றே ஆழ்ந்த பத்தியோடு அன்பர்களால் வழிப கீழைத்தேயத்திலும் மேலைத்தேயத்திலு களால் வளமுறுத்திய சொரோத்திர மத சவோசியந்து (SaOSyant) என்னும் கொண்ட மறப்படைகளை அழித்தற் பெ.

கு இந்தியா
னுலகிற் பிறப்பது ” திண்ணமெனக் கூறி , சொற்பதங் கடந்த நிருவாணம் என்னும் பாய்ப் பிறப்பதாகிய இவ்வாய்ப்புப் பொது விரும்பத்தக்கதாயுமிருந்ததென்பது அசோ தரியவருகின்றது. ܚ ܀
போது அவரது வாழ்க்கைத் தொடர் அற்று ன்று உணர்ந்த நிருவாணத்தை இறுதியில் ன்' என்னுந் தன்மை யொழியப் பெற்ருர்இவ்வுலகத்தை உறுத்தி இயக்கும் இயல்பு ப்பதற்கு முன்னர்த் தம்முடைய சீடர்கள் Nகாட்டியாக நம்புதல் வேண்டுமென அவர் ந்த சிறிது காலத்துக்குள் அவருடைய அடி க்கொண்டனர்; பெளத்தர்களுக்கு இதுவே த்தரிற் பிக்குக்களாயுள்ளோரும் இல்லறத் தரை அடைக்கலம் அடைகின்றேன் ; தன் சங்கத்தை அடைக்கலம் அடைகின்றேன்'. ளத்த மதக் கொள்கையாளர் அமைதிகூற ல மடைதல்” என்பதன் வெளிப்படையான தாமுாைத்த அறத்தின் வேருகத், தோன்றத் ப்படுத்தினர் என்னுங் கருத்து அதனுட்
ருவராகத் தோன்றிய புத்தர்களின் வரிசை நகாற் கெளதம புத்தர் தம் மாணுக்கர்க்கு பற்ற புத்தரின் வாழ்க்கைக் காலத்திலுமே வந்தனரென மரபு வரலாறு கூறுகின்றது. பாடு நன்கு பரந்திருந்தது ; அசோகன் இவ் ல நியமக் கோட்பாட்டாளரான தேரவாத ர் தோன்றியுள்ளனரென்றும் பிரத்தியேக 1ங் கணக்கிட்டுக் கூறினர் இப் பிரத்தியேக
ாமாகவே உண்மையைக் கண்டவராயினும்,
பாரூத்திலும் சாஞ்சியிலும் நிறுவப்பட்ட ள், பெருந்திரளான மெய்யன்பர்கள் புத்த தைக் காட்டாநிற்கின்றன. சிறிது காலத் சிலைகளையே செதுக்கத் தொடங்கினர். சில ந்த மதப் பிரிவினர். எல்லாரும் உருவச்சிலை லப்போக்கை யொட்டிப் பெளத்தமதமும் சிற்றுார்தி நெறியினர்தம் சேதியங்களிலுமே பூத்துளவி, நறும்புகையும் விளக்குங் காட்டி, டப்பட்டார்.
முள்ள பிற சமயங்களைத் தன் கருத்துக் தின் கோட்பாடுகளுள்ளே, உலக முடிவிற் ஆண்டவர் கின்மையும் இருளுங் குடி ருட்டு நன்மையும் ஒளியுங் குடிகொண்ட்

Page 409
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
அறப்படைகளை நடத்திச் செல்வர் என்ப மேற்கு இந்தியாவைக் கைப்பற்றிய ே சொசோத்திர மதத்தோடு தொடர்புகொண் காலத்திலும் புத்தர் தோன்றுவர் என்னுங் இடம்பெற்றதாகலாம். கெளதமருக்கு முன் அவருக்குப் பின்பும் அவ்வாறே புத்தர் ப? தக்கது. கிறித்துவூழித் தொடக்கத்தில் "ப என்னும் நூல் எழுந்த காலத்தில் மைத்தி நம்பிக்கை பெளத்தமதப் பிரிவினர் எல்லா புத்தர் இறுதியாகச் சாக்கியமுனியாய்ட் சத்துவராகப் பிறந்து பற்பல அருட் செயல் ஆயின் மைத்திரேய புத்தரும் பெயர் குறி! பிறக்கவிருக்கின்றாாதலின், இப்போது உள உயிர்களின் நன்மைப் பொருட்டும் ஓயாது வர் மக்களாகவேனும் விலங்குகளாகவேனு களால் தெரியவருகின்றது. ஆயின் ஆற்ற முதிர்ந்த போதிசத்துவர் விண்ணுலக வேண்டும். இத்தகைய தெய்வப் போதிசத். மல்லராயினும், தம்மை வழிபடுவார்க்கு அ வித ஐயப்பாடுமின்றி மக்களால் வழிபடத் கொள்கையிலிருந்து தருக்கமுறையாக 6 பாடானது, நன்மை செய்யுந் தெய்வங்கள மதத்துக்கு ஒரு புதிய புராணவியலையும் வ பேரூர்தி நெறியின் சிறப்புக் கூருகும்.
பேரூர்தி நெறி
பழைய கோட்பாட்டின்படி போதிசத்து தற் பொருட்டுப் பல பிறப்புக்களில் அறிே வர் , சமய நம்பிக்கையுள்ள பொதுமக்கள் கூடிய விரைவில் நிருவாணமடைதல் வே. கின்றது. ஆயினும் போதிசத்துவர் அளப் லின், பிறவிப் பெருங்கடலில் ஒருயிர் கிட யின்றித் தவிக்கவிட்டுத் தாம்மட்டும் நிருவ புகின், பின்னர் அவர் உலகுக்கு எவ்வா ஆகவே, தருக்க முறைப்படி, பேரூர்தி ே விரைவிலே புத்தாாகும் பேறுடைய ஒருயி வீடுபேற்றை யடையும்வரை, நிருவாணம கருதுவாராயினர். மீண்டும் பிறப்பெடுக்க ணும் "தகுதியாளனது ” இலட்சியம் கருகினர். ஆகவே மக்கள் அருகராகவர யத்தால் எல்லா வுயிரும் ஈடேறத் துணை வேண்டும்.
புண்ணியம் ஒருவரிடமிருந்து மற்முெரு துப் பேரூர்தி நெறிக் கோட்பாட்டிலே ஒரு படி ஒருவன் தனது ஒழுக்கத்தாலும் அறி

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் − 383
தான்றுமுளது. படையெடுத்துவந்து வட வற்றரசர்தம் ஆட்சியிற் பெளத்தமதம் டது. இத்தொடர்பு காரணமாகவே எதிர் கருத்து நியம பெளத்தக் கொள்கையில் பும் புத்தர் பலர் தோன்றியுள்ளாரெனின், >ர் தோன்றுவர் என்பது ஒப்புக்கொள்ளத் லிந்த பிரச்சினை ’ (மெனுந்தர் விஞக்கள்) ரேயர் என்னும் எதிர்காலப் புத்தர் பற்றிய ரிடையும் பரவியிருந்தது.
பிறத்தற்குமுன் பல பிறவிகளிற் போதி கள் புரிந்தாரென்பது பழைய கருத்தாகும். ப்பிடப்படாத வேறு புத்தர் பலரும் இனிப் கிற் போதிசத்துவர் பலர் வாழ்ந்து எல்லா முயல்கின்ருராதல் வேண்டும். போதிசத்து ம் பிறவியெடுக்கலாமென்பது சாதகக்கதை வும் பெரிய நன்மை செய்யவல்ல பக்குவ ங்களிலே தேவராக வாழ்கின்றனராதல் துவர் எல்லாமறிபவரும் எல்லாம் வல்லவரு ருள்செய்யுங் கடப்பாடுடையராதலின், எவ் தக்கவராவர். இவ்வாறே பழைய பெளத்தக் வளர்ச்சியடைந்த போதிசத்துவக் கோட் ால் விண்ணுலகங்களை நிறைத்துப் பெளத்த
ழங்கியது. இதுவே மகாயானம் எனப்படும்
எவரென்பவர் இறுதியிற் புத்தராகப் பிறத் 'வாடும் அன்போடும் அயராது முயல்பவரா போதிசத்துவரை உதாரணமாகக் கொண்டு ண்டுமெனப் பெளத்த சமயம் அறிவுறுத்து பரும் அன்பும் அருளும் ஈகையுமுடையராத -ந்து உழலும்போது, அவ்வுயிரைத் துணை ாணம் புகுவாால்லர்; அவ்வாறு நிருவாணம் ற்ருனும் தொண்டுசெய்ய மாட்டுவாரல்லர். நறிக் கோட்பாட்டாளர் போதிசத்துவரை ரெனக் கொள்ளாது, சின்னஞ்சிறு பூச்சியும் டையாமற் காத்திருக்கும் கருணையாளராகக் தவாறு நிருவாண மடையும் அருகன் என் ான்னயங்கருதுவதாகுமென இந்நெறியாளர் முயல்வதை விட்டுத், தாம் ஈட்டும் புண்ணி புரியும் போதிசத்துவராக வரவே முயறல்
வர்க்கு மாற்றப்படக்கூடியதென்னுங் கருத் சிறப்புக் கூருகவுளது. சிற்றூர்தி நெறியின் வுரையாலும் மற்றெருவன் விட்டு நெறியிற்

Page 410
384 வியத்த
செலுத்தத் துணைபுரிதல் மட்டுமே கூடும். விளக்காகவிருந்து, தத்தம் ஈடேற்றத்துக் யினும் புண்ணியம் மாற்றப்படக்கூடியதெ வேளைகளிற் சிற்றூர்திநெறிப் பிரிவினரிை தியா வடங்கலும் பெளத்த சமயத்தார் 6 வுள்ள எண்ணிறந்த கல்வெட்டுக்களில், யாதும் மற்றெல்லா உயிர்களினதும், “ந சொற்ருெடர் அடிக்கடி பயின்றுவாக் கான மேலும், போதிசத்துவர் அருளாளராக த்ெ துன்ப முழப்பவராகவுங் கருதப்பட்ட அல்லது பூட்கை கூறப்பட்டுளது ; இது 8 அருண்மொழியை ஒத்துளது :
“எல்லா உயிர்களின் வினைகளையும், நிரய அனுபவிக்கும் மண்டலங்களிலும் வாழ்வோ ஏற்றுக்கொள்கின்றேன். . . . . அவர்தம் துன் அதை யான் தாங்குகின்றேன் ; அதைக் கண்டு யான் நடுங்கவில்லை . . . அதற்கு Ամl பிறப்பு, மூப்பு, பிணி, சாக்காடு, மறு பிறப் உயிர்களையும் ஏமமாக அழைத்துக் கொண் எல்லா உயிர்களின் சுமையையும் யான் த. யான் எண்ணவில்லை ; மற்று, மேலான மெ நல்குதற்பொருட்டே யான் முயல்கின்றேன். லாம் யான் ஏற்றுக்கொள்கின்றேன். உலகி. அறும் எல்லா வேதனைகளையும் யான் தாங்க அன்புறுவதைக் காட்டிலும் யானுெருவன் ஏனை உயிர்களுக்கு மாற்முக என்னையே ( ஊனுர்ந்த கருப்பையினின்றும் இறப்பு மன றேன். எல்லா உயிர்களுக்கும் ஈடாக, எல்ல படுகின்றேன். உண்மையில் யான் அவ்வுயிர்ச் வாழ்வன எல்லாவற்றுக்குமாக, உலகைக் கர் யான் உறுதிபூண்டுள்ளேனதலின். ”*
மன்னுயிர்க்காகத் துயருழக்கும் ஆண்ட நாடுகளிற் கிறித்துமதந் தோன்றுவதற்கு ( திருக்கலாம். ஆயின் இது போன்ற கருத் முன்னர்ப் பெளத்தமதத்திற் காணப்பட்ட துன்புறும் போதிசத்துவர், பாவத்தினின் வழங்குபவரெனக் கிறித்து மதத்தவர் கொள் இக் கோட்பாட்டைப் பெளத்தமதம் கிறித்து பதை யாம் தள்ளுதற்கில்லை; கி. பி. 3ஆம் திற் சிறந்தோங்கி விளங்கியது. •−
பேரூர்தி நெறியினர்தம் உலகிற் போதிச ருள், மண்ணுலகைப் பொறுத்தவரை, ("கீழ் கிதேசுவாரே சிறந்தோராவர்; அவருக்குப் னும் பெயருமுண்டு (ஒளிப்படம் LXXII).

து இந்தியா
ஆயின் ஒவ்வொருவரும் தமக்குத் தாமே குத் தாந்தாமே முயறல் வேண்டும். அற்ற ன்னும் நம்பிக்கை நன்கு பரவியது ; சில டயுமே இந்நம்பிக்கை காணப்பட்டது. இந் பழங்கிய கொடைகளைக் குறிப்பிடுவனவாக இது (கொடையாளியின்] தாய் தந்தை ன்மைக்குமாக ', என்பது போன்றதோர் ாலாம்.
மட்டுமே யன்றிப் பிற உயிர்களின் பொருட் ார். பலவிடங்களிற் போதிசத்துவரின் குள் லவேளைகளிற் பெரும்பாலுங் கிறித்துவின்
வ்களிலும் மற்றை உலகங்களிலும் தண்டனை ரின் வினைகளையுமே . யான் என்பால் ாபத்தை யான் ஏற்றுக்கொள்கின்றேன். . .
கண்டு நான் பின்வாங்கவில்லை; அதைக் ான் அஞ்சவில்லை . . . . மனந் தளாவில்லை . . . பு என்னும் பெருங் காட்டினூடாக எல்லா நிவந்து, காக்க உறுதிபூண்டுள்ளேனதலின், ாங்குதல் வேண்டும். எனது ஈடேற்றத்தை ய்யறிவாகிய அரசை எல்லாவுயிர்களுக்கும் ஆதலால் மன்பதையின் துன்பங்களையெல் லுள்ள ஒவ்வொரு நிசயத்திலும் உயிர்களு உறுதி பூண்கின்றேன். உயிர்த் தொகுதி மட்டுமே துன்புறுதல் மேலானது. யான் கொடுக்கின்றேன். நிரயக் காட்டினின்றும், ண்டலத்தினின்றும் யான் உலகை மீட்கின் ா உயிர்களுக்குமாக யான் துன்புற ஒருப் களைக் கைவிடமாட்டேன். ஏனெனில், உயிர் ாப்பதற்காக, மேலான மெய்யறிவைப் பெற
வனைப் பற்றிய கருத்து மத்திய கிழக்கு முன்னரே யாதேனுமொருவகையில் இருந் துக்கள் கிறித்துவூழித் தொடக்கத்துக்கு மைக்குச் சான்றில்லை. மன்னுயிர்க்காகத் று பலரை மீட்பதற்காகத் தம்முயிாை "ளுங் கடவுளைப் பெரிதும் ஒத்திருத்தலால், எமதத்திலிருந்து எடுத்திருத்தல் கூடுமென் நூற்றண்டுமுதல் கிறித்துமதம் பாாசிகத்
த்துவர் எண்ணிறந்தோர் உள்ளனர்; அவ் p நோக்கும் பெருமான்” ஆகிய) அவலோ பதுமபாணி (“தாமரைக் கையன்’) என்
இாக்கமுடைமையே அவருடைய சிறப்புப்

Page 411
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
பண்பாகும்; அவருடைய அருட்கையான துக்குமே நீண்டு, அங்குள்ளாரையும் அ போதிசத்துவர் மஞ்சுசிறி எனப்படுவர் ; , அவருக்குரிய சிறப்பான தொழிலாகும் பொருட்டு அவர் ஒருகையில் உருவிய வ பொருட்டு மற்றைக் கையில் நூலொன்ை பன விடுபேருகிய கரையை அடைதற்கு பட்ட சிறந்த அறங்களாகும் *. பாவத்து என்னும் போதிசத்துவர் கண்டிப்பான இய இடியைப் படையாகப் பிடித்திருக்கிருர், எதிர்காலப் புத்தரும் போதிசத்துவராகே புரியும் கிதிகர்ப்பர் என்பவரும் ஈண்டுக் வருத்துங் கொடுமைமிக்க ஒருவராகக் க சிறைக்கோட்டக் காவலராகவே ஆ லிருக்கும் நாகர் அதிக இன்னலின்றி 6) J லாஞ் செய்வதோடு, அந்நாகர் தமது தன செய்கின்ருர், உலகம் துன்ப நிறைந்த கொள்கையளவில் ஒப்புக்கொள்பவரேனு! மைக் கோட்பாட்டாளரே யாவர். உல அதிகமுண்டு; உதவி கேட்போருக்கெல்ல வுள்ள எல்லா உயிர்களும் ஓராற்றல் ே னில், எல்லா உயிர்களும் முடிவில் நிருவ நெறியைச் சார்ந்த கோட்பாட்டாளரிற் குறிப்பாகவோ ஒப்புக்கொள்ளும் உண்ை பேரூர்திநெறி இத்தகைய உயர்குணம் தெய்வத்தொகுதியைப் படைத்ததோடு வெறும் மனிதரல்லரென்றும், மாபெரும் அவரென்றும் ஒரு கருத்து எழுந்தது ; (பக். 365) புறநெறியிலிருந்து இக்கரு அறத்திருமேனியும் (தர்மகாயம்), இன்பத் Jie - திருமேனியும் (நிர்மாணகாயம்) 6 அறுள் இறுதியிற் சொல்லப்பட்ட திருமே6 அறத்திருமேனி என்றென்றும் உலகை 2 படும்; அதுவே முடிவான புத்தரின் ே அம்மூல வடிவத்தினின்றும் வெளிப்பட யிரண்டும் உண்மையல்லாதனவென்றே ே களில் இருப்பது ; எல்லாப் பொருள்களு வரை அது நிலைத்திருக்கும். படைக்கப்ப அறும் வெளிப்பட்ட ஒரு வெறுந் தோ
*ஈகை (தானம்), நல்லொழுக்கம் (சீலம்), (தியானம்), உணர்ச்சி (பிரஞ்ஞை), சூழ்ச்சித் துணையாக) " என்ன வழிவகைகளைக் கையாள கெளசலியம்), ஒர்ப்பு (பிரணிதானம்), வலி சிலபட்டியல்களில் முதலாறுமே தரப்பட்டுள சிறப்பாக வச்சிரயானக் கோட்பாட்டிலே, அனுபூ

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 385
து அவிசி என்னும் ஆழ்ந்த கொடிய நிரயத் ணத்துக்கொள்ளவல்லது. மற்ருெரு சிறந்த க்களின் அறிவுவிளக்கத்தைத் தூண்டுவதே பொய்யையும் வழுவையும் போக்குதற் ளையும் பத்துப் பாரமிதைகளை விளக்குதற் Dயும் வைத்திருக்கின்ருர், பாரமிதைகளென் 'யவையெனப் போதிசத்துவரால் வளர்க்கப் க்கும் தீமைக்கும் பகைவரான வச்சிரபாணி ல்பினர்; இந்திரனைப் போல அவரும் கையில் அந்தண்மைவாய்ந்த மைத்திரேயர் என்னும் வ தொழப்படுகின்றர். நிசயங்களைக் காவல் குறிப்பிடத்தக்கவர்; தீவினையாளரை உடற்றி ருதப்படாமல், நல்ல மாதிரியாக அமைந்த yவர் கருதப்படுகின்ருர், அவர் தமது காப்பி ாழ்வதற்குத் தம்மாலான நன்மைகளையெல் rடனை குறைக்கப்பெறுவதற்குத் துணையுஞ் தெனச் சிற்றார்கி நெறியார் கூறுவதைக் ம், பேரூர்தி நெறியார் அடிப்படையில் நன் கத்தில் தீமையைப் போலவே நன்மையும் 0ாம் அது கிடைக்கும். சிறு புழுமுதலாக நாக்குங்காற் போதிசத்துவசேயாம் ; ஏனெ ாணமடைந்து புத்தராகுமென்பது பேரூர்தி பெரும்பாலானேர் வெளிப்படையாகவோ, மயாகலான் என்க.
படைத்த, நலம் புரியும் போதிசத்துவத் அமைந்துவிடவில்லை ; கெளதம புத்தர் தெய்வமொன்றன் மண்ணுலகத் தோற்றமே ஒருகாற் பழைய மகாசங்கிக மதத்தாரின் த்து வளர்ந்ததாகலாம். அத்தெய்வத்துக்கு திருமேனியும் (சம்போக காயம்), படைக்கப் ான மூவகைத் திருமேனிகள் உண்டு; இவற் ரியே மண்ணுலகிற் காணப்படும் இயல்பிற்று. ஊடுருவியும் உலகெங்கும் நிறைந்தும் காணப் 5ாற்றமாகும் ; மற்றை இரு திருமேனிகளும் ட தோற்றங்களேயாம் ; ஆதலின் அவை சால்லலாம். இன்பத்திருமேனி விண்ணுலகங் நம் முடிவில் அறத்திருமேனியுள் அடங்கும் ட்ட திருமேனி இவ்வின்பத் திருமேனியினின் ற்றமேயாகும். இது கிறித்துசமயத்திலுள்ள
பொறை (சாந்தி), துணிவு (வீரியம்), நீணினைவு திறன், அஃதாவது (உயிர்கள் வீடு பெறுதற்குத் ல் வேண்டுமென்பதை அறியுந் தன்மை ” (உபாய பலம்), அறிவு (ஞானம்) என்பன அப்பத்துமாம். பிரஞ்ஞாபாரமிதை என்னுங் கருத்துப்பற்றி வொதம் நனி மிக வளர்ந்துளது.

Page 412
386 வியத்த
( கிறித்து பெருமானுக்கு மானிடயாக்.ை எமக்கு நினைவூட்டுவதாயுளது. தொசீற்று யும் பெளத்தரின் இம் முத்திருமேனிக் கே கோட்பாட்டிலிருந்து கருத்துக்களைப் பெரி சிலர் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளனர்.
புத்தரின் இன்பத்திருமேனியே மகாயா ளும் விண்ணுலகிற்கு அதிதேவதையாக (“இன்பவுலகம்') என்பது பெயர் ; இா அழகியதொரு வாவியில் முளைத்தெழும் த போய்ப் பிறக்கின்றன. இத் தெய்வப் பு என்றும், அமிதாயு (அளப்பருமகவையர்) முடிவிலா இன்பமுடையவராயினும் பொது விண்ணிலும் அக்கறை கொண்டுள்ளாராத அருளறம் பூண்டவராயுள்ளார். அவர் தீண்ட புண்ணிய உயிர்கள் பிறவியெடுத்தற்பொ( அவ்வாறு பிறந்தோர் அவருடைய அரு5 பெற்று வளருவர். எவ்வித பாவஞ் செய்ே பெயர் சொல்லி அழைக்கின்ருனே, அவன் திண்ணமெனச் சில சீன, யப்பானிய மக உண்மையில் விண்ணுலகிலுள்ள ஒரு த கெளதம புத்தரும், போதிசத்துவரான பூ வுடையோராய், மற்றைப் புத்தர், போதிசத் பெளத்தத்திலே சாலவும் முதன்மை பெ; மூவருமே உலகின் இந்நிலப்பகுதியோடும் தொடர்புகொண்டுள்ளனராதலினென்க; ஆ களுக்கும் தலைவராய விண்ணுறை புத்தர் ே ஆதிமுதலான அறத்திருமேனியிலிருந்து ெ மேனியானது உபநிடதங்கள் பிரமம் என்! லின் புதிய தோற்றமேயன்றி வேறன்று. பிந் யைச் சில வேளைகளில் ஆதி புத்தர் (முதற் யும் அவை அதனைப் பாழ் (சூனியம்) என் (போதி) என்றும், கரையடைவார்தம் கருப் துள்ளன. மேலும் அது நிருவாணமுமாம். விளக்குதற்கு அரிதாகத் தோன்றிய இறுதி பெரும்பாலான பிரிவினரைப் பொறுத்தவ பிரமத்தோடு இரண்டறக்கலத்தலாகிய அத சக்கரம் ஒரு வட்டம் சுழன்று வந்துவிட் வாதத்தை)ப் பழைய பெளத்தசமயம் வ பெளத்தத்தில் இடம்பெற்றுவிட்டது; பெய இருவகை ஊர்தி நெறிகளையுஞ் சேர்ந்த எல்லாம் பிடக நூல்களைத் தத்தமக்கு ஒ தோவாதியரின் பாளிப் பிடகங்கள் தவிர, குக் கிடைக்கவில்லை. பேரூர்தி நெறியைச் சிடைப் பிடகநூல்களுக்குப் பதிலாகப் பிற்க இந்நூல்கள் பெரும்பாலும் கிறித்துவூழித்

இந்தியா
இல்லையென்னும் ) தொசீற்றுவாதத்தை ாதம் என்னுங் கிறித்து சமயப் புறநெறி ாட்பாடும் ஒரு பொதுவான அறிவுநெறிக் துங் கடன்வாங்கியுள்ளனவெனவும் அறிஞர்
ா பெளத்தர் மிகச் சிறந்ததெனக் கொள் வுளது; இவ்விண்ணுலகுக்குச் சுகாவதி கே புத்தரின் அரியணைக்கு முன்னுள்ள “மரை மொட்டுக்களிற் புண்ணிய உயிர்கள் தர் அமிதாபர் (அளப்பருமொளியினர்) என்றும் வழக்கமாகக் கூறப்படுவர். அவர் வாகத் தமது உலகிலும், சிறப்பாகத் தமது லின், அவரும் போதிசத்துவர் போன்றே டய அளவானே தம்மகத்தே பொதிந்துள்ள குட்டுத் தாமரை மொட்டுக்கள் விரியும். ண்மொழியாகிய உணவையுண்டு, ஊட்டம் தானெனினும் எவனெருவன் அவருடைய அவருடைய விண்ணிற் போய்ப் பிறப்பது ாயானப் பிரிவினர் கொள்வர். அமிதாபர் ந்தையாவர். அவரும், வரலாற்றுக்காலச் ஆவலோகிதேசுவாரும் நெருங்கிய கூட்டச துவர் ஆகியோரைக் காட்டிலும் மகாயான ற்று விளங்குகின்றனர்; ஏனெனில் இம் , கற்பத்தின் இக்காலப் பகுதியோடும் பின் பிற விண்ணகங்களுக்கும் பிற உலகு வேறு பலரும் உளர். இப்புத்தர் எல்லாரும் வெளிப்பட்டோரேயாவர்; அவ் வறத்திரு வம் பரமான்மா என்றும் கூறும் முழுமுத திய பெளத்த நூல்கள் இவ்வறத்திருமேனி புத்தர்) என்று குறிப்பிடுகின்றன; அன்றி றம், மெய் (தத்துவம்) என்றும், அறிவு பை (ததாகத கருப்பம்) என்றும் வருணித் தேரவாத பெளத்தருக்குச் சொற்களால் நிலையானது, பேரூர்தி நெறியைச் சேர்ந்த சை, உண்மையில் உபநிடதங்கள் கூறும் துவித முத்தியின் வேருக இருக்கவில்லை. -து; எந்த ஒருமைவாதத்தை (ஏகான்ம *மையாக மறுத்ததோ, அது பிற்காலப் * மட்டுமே வேறுபட்டுளது.
பரும்பாலான பெளத்த சமயப் பிரிவினர் தவாறு பாடங்கொண்டுள்ளனர். ஆயின், ஒற்றையவை முழுமையான வடிவில் எமக் சேர்ந்த பெரும்பாலான சமயப்பிரிவின ால நூல்களே பெரிதும் பயில்வனவாயின; தொடக்கத்தையடுத்த சில நூற்ருண்டு

Page 413
* சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
களிலே இயற்றப்பட்டவையாகும். இவை ச விற் பேரூர்தி நெறியினர் இதனையே ஆட்சி வின் எனப்பகுதிகளில் அவ்வவ்விடத்து ே வாயின. இந் நூல்களிற் பல, புத்தரின் அற கின்றன; ஆயின் இவற்றிலுள்ள அறவு.ை நீண்டவை ; ஆதலின் அவை வைபுல்ய குத் பெயர் பெற்றன.
மகாயானத்துக்குரிய மிகப் பழைய நூல் இது புத்தரின் வாழ்க்கை வரலாற்றை வ6 வற்றிலும் மிகுதியாக இயற்கைகடந்த வி றன. சேர் எட்வின் ஆணுேல் என்பவர் தட யுளை இயற்றுவதற்கு இதனைப் பயன்படுத் இந்த நீண்ட செய்யுள் சென்ற நூற்ருண் விளங்கியது ; அதனுடைய நடை சிறிது அது படித்துச் சுவைக்கத்தக்கதாகவேயுள பிற திருநூல்கள் வருமாறு சத்தர்ம புண் ஒரு நெடுந் தொடராயமைந்த பல உரைய தக்க இலக்கியச் சுவையுடையதாகவும் வில் வெட்டி ' ) என்பது சிறந்த ஆன்மதத்து வியூகம் என்னும் நூல் அமிதாபரின் சிற சிறப்புக்களையும் விவரிக்கின்றது ; காண் புகழ்கூறுவது; அட்டசகத்திரிகபிரஞ்ஞா துணரும் நிறையாற்றல்களை விரித்துரைக் கூறிய பொருள் நுதலிய நூல்கள் மிகுதி பேரூர்தி நெறியினர் சமயச்சார்பான பல பெருந்தொகையான மெய்யியல் நூல்களையு
இலக்கிய நலம் உடையன.
தேரவாத உரையாசிரியன்மார் ஒரோவெ வல்லவராய்க் காணப்பட்டபோதும், நெறி ால்லர், ஒருகால் அவர் தேவையற்ற மெய் புத்தரின் கட்டளையால் தடுக்கப்பட்டாரா களை இயற்றியுள்ளனர். பேரூர்தி நெறி மெய்யியல்வாதியர் இருசாரார் சிறப்புற்று
மாத்தியமிகர் (“இடைப்படு கொள்கை வாதியரின் மெய்ம்மைவாதத்துக்கும், யே பட்டவொரு கொள்கையைப் பின்பற்றின் இந்திய நாட்டில் தோன்றிய தலைசிறந்த சுனரைத் தமக்குத் தலைவராகக் கொண்ட காலத்தவரென்பது மரபு வரலாருகும் காரிகையே இவர்களுக்கு ஆதார நூலாகவி பிரிவுகளிலும் உலகென்பது கணந்தொறும் வாயுமுள்ள எண்ணற்ற நிகழ்ச்சிகளின் ( நம்பப்பட்டதென்பதை யாம் முன்னர்க் அண்டவியக்கம் பொய்யேயாமென்றும், அதனை அறிவதுமான உணர்வும் அவ்வா

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 387
ங்கத மொழியில் அமைந்துள்ளன ; இந்தியா மொழியாகக் கொண்டனராயினும், ஆசியா மாழிகளே நூல் வழக்கில் ஆட்சிபெறுவன வுரைகளைக் கொண்டுளவெனப் போற்றப்படு "கள் சுத்த பிடகத்திலுள்ளவற்றிலும் மிக திரங்கள் ("விரிந்த அறவுரைகள்') எனப்
களுள் இலலிதவித்தரம் என்பதுமொன்று; Tப்புற நுவல்வது ; பாளி வரலாற்றிலுள்ள பத்தகு நிகழ்ச்சிகள் இதிற் காணப்படுகின் 2து ஆசிய சோதி என்னும் ஆங்கிலச் செய் தியுள்ளார்; புத்தரின் வாழ்க்கை நுதலிய டினிறுதியிலே மிக்க செல்வாக்குப் பெற்று பழைமை யெய்திவிட்டபோதும் இன்றும் து. மகாயானத்தைச் சார்ந்த, சிறப்புடைய எடரீகம் ( 'நல்லறத் தாமரை ') என்பது ாடல்களைக் கொண்டிருப்பதோடு கணிக்கத் ாங்குகின்றது; வச்சிரச் சேதிகம் ('வயிரம் வ ஆராய்ச்சியைக் கொண்டது , சுகாவதீ ரப்புக்களையும் அவருறையும் விண்ணுலகின் டவியூகம் என்பது அவலோகிதேசுவரரின் பாரமிதை என்பது போதிசத்துவரின் முழு குமொரு நூலாகும். (ப. 385, குறிப்பு). பிற் யாகவுள்ளன. இத்திருநூல்களே யல்லாமற் பாட்டுக்களையும், தம் சமயத்திறஞ்சார்ந்த ம் ஆக்கியுள்ளனர்; அவற்றுட் சில உயர்ந்த
ாருகாற் சிறந்த தருக்க முறையில் வாதிக்க ப்படவமைந்த மெய்யியல் நூல் பல செய்தா பயியலாராய்ச்சியில் ஈடுபடவேண்டாவெனும் 5லாம். ஆயின் பேரூர்தி நெறியார் பல நூல் யிலே மாத்தியமிகர், யோகாசாார் என
விளங்கினர். பர்') சற்றும் விட்டுக்கொடுக்காத சர்வாத்தி காசாாரின் கருத்துவாதத்துக்கும் இடைப் ாமையின் அப்பெயர் பெற்றனர்; அன்னர் மெய்யியல்வாதியருள் ஒருவரான நாகார்ச் வர் ; இந்த நாகார்ச்சுனர் கனிட்க மன்னன் ; நாகார்ச்சுனர் இயற்றிய மாத்தியமிக |ளது. பெரும்பாலும் எல்லாப் பெளத்தமதப் மாய்வனவாயும் ஒன்றையொன்று சார்ந்தன தன்மங்களின்) தொடர்ந்த இயக்கமெனவே கண்டோம். முடிவான பகுப்பாராய்ச்சியில் அவ்வியக்கத்தின் பகுதியாயமைந்ததும்
றே பொய்யாமென்றும் நாகார்ச்சுனர் மிக

Page 414
388 வியத்த
நுட்பமான தருக்க வாதங்களால் நிறுவின சாாம் என்பதும் 'உண்மையில் உளதன்று. அதன் மறுதலையான நிருவாணமும் பொ வாணத்துக்கும் வேற்றுமை யில்லை; அை யாம். உண்மையில் எல்லாப் பொருள்களு பாராய்ச்சியில், அவையெல்லாம் ஒன்றேய தனிப் பொருள்பற்றி ஒன்றுமே கூறவொ “ வெறுமை " அல்லது “ பாழ் ” (குனியத இச்குனியவாதம் நாகார்ச்சுனரையும் ஐயவாதத்துக்கோ, அறியொணுமைவாதத் தொன்றேயன்றி, மற்றெவையும் முற்ருக அதனுள் அடங்கிய யாவும்-அமிதாபர் மு பொருள்களும்-நடைமுறைக் கொத்த, யுடையனவாகவே கொள்ளப்பட்டன; 6 பெரும் பாழ் உண்மையில் அறத்திருமேனி புத்தர் ; அதுவே நிருவாணம். முடிவான அறியவல்லார் எல்லார்க்கும் ஈண்டே, இ கிலாது, அப்பாலுளதொன்றன்று ; மற்று வருக்கு அவர் நெஞ்சத்திலும் அணுக்கமர் கையே நிருவாணம். உண்மையில் இல்லை' என்று கூறுவர் மாத்தியமிகர்."
யோகாசாார் ("புணர்ப்பு நெறியோர் சிற்றுார்திநெறியார் கொண்ட மெய்ம்!ை பூரணமான கருத்துவாதத்தைக் கைக்ெ யறைப்பட்ட மெய்ம்மையையுமே ஒப்புக்ெ தோற்றமாய்ப் புறத்தே காணப்படுவதாகி யாம். “அவ்வாருந்தன்மை " (ததாதா) எ தருமதாது ("தோற்றப்பாடுகளின் முத படும் , அது நாகார்ச்சுனர் கூறும் பாழ் 6 தியமிகளினும் செல்வாக்குக் குன்றியவராயி யரும் அளவையியல்வாதியரும் பலர் அ ருள் முன்னணியில் நிற்பவர் அசங்கர் ஆ நூற்ருண்டிற் பெச்ாவாரிற் முேன்றிய பெ சாலங்காரம் என்பதே யோகாசாாருக்கு இளவலாகிய வசுபந்து என்பவரும் புகழ் கர், தருமர்ேத்தி என்போரும் அசங்கரை ஞராவர். யோகாசாாரின் தலைசிறந்த நூ மொன்று ; இது மிக்க நுட்பம்வாய்ந்த ஒ(
இடியூர்தி நெறி (வச்சிாயானம்)
பேரூர்தி நெறியின் வரலாற்றில் மிகப் வத் தொகுதியிற் பெண் தெய்வங்களும் இ ளுணர்ச்சியைக் குறிக்கும் பிரஞ்ஞாபாாமி களுள் ஒன்ருகும். போதிசத்துவரின் பண்ட

கு இந்தியா
ர். ஆகவே ‘பிறவிப் பெருங்கடலாகிய சஞ் மாறுமியல்பினதான உலகம் பொய்யெனின், யேயாம். ஆதலால் சஞ்சாாத்துக்கும் நிரு வ இரண்டும் இல்பொருளாதலின் ஒன்றே நம் பொய்யேயாமாயின், முடிவான பகுப் ாம். உண்மையில் உளதாகிய அந்த ஒரு ண்ணுது. ஆதலால் நாகார்ச்சுனர் அதனை T ) என்றனர்.
அவரைப் பின்பற்றிய மாத்தியமிகரையும் துக்கோ இட்டுச்செல்லவில்லை. பாழ் என்ப மெய்யானவையல்லவெனினும், உலகமும் தலாக இறங்குவரிசையிலுள்ள அனைத்துப்
ால்லா வுலகுக்கும் அடிப்படையான அப் யேயன்றி வேறன்று ; அதுவே ஆதிமுதற் அளப்பிலாப் பேரின்பமென்பது அதனை ப்போதே கிட்டுவது ; அஃது ஆர்வமூட்ட அதுவே உயிர்மூச்சாகவுளது ; அஃது ஒரு னது ; மெய்ம்மையானது. “உலக வாழ்க் அவற்றுக்குள் எவ்வித வேற்றுமையுமே
') அல்லது விஞ்ஞானவாதியர் என்பார் ம வாதத்தை முற்முகவே தள்ளிவிட்டுப் காண்டவர் ; மாத்தியமிகர் கூறும் வரை காள்ளாதவர். அகத்து நிகழும் அறிவின் ய உலகம் கனவுபோற் பொய்ப்பொருளே ான்பதொன்றே மெய்ப்பொருளாகும்; அது ற்காரணப்பொருள் ') என்றுஞ் சொல்லப் ான்பதற்கு ஒப்பானது. யோகாசாார் மாத் ருந்தாராயினும், சிறந்த மெய்யியல் வாதி வருட் டோன்றியுள்ளனர். அத்தகையோ வர்; அவர் கி. பி. 4 ஆம், அல்லது 5 ஆம் ளத்தத்துறவியாவர்; அவரியற்றிய ஆத்தி ய மிகப்பழைய நூலாகும்; அசங்கரின் வாய்ந்த அளவையியல்வாதியரான தின்னு போலவே புகழ்வாய்ந்து விளங்கிய அறி 0களில் இலங்காவதார சூத்திரம் என்பது 5 பெருநூலாகும்.
பழங் காலத்திலே அச்சமயத்தாரின் தெய் டம்பெற்றுவிட்டன. செம்மையான உள் தை என்பது அத்தகைய பெண் தெய்வங் களையெல்லாம் ஒரு பெண்ணுக உருவகித்த

Page 415
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, !
வழித் தோன்றிய தெய்வமே அது. பின் ரும் போதிசத்துவரும், இந்துமதக் கட கக் கருதப்படலாயினர்; இம்மனைவியர் த og தைக் கடந்து அப்பால் நிற்பவன் என்
*வல்லமை ' ( சத்தி ) ஆகிய செயற்
இயக்குபவள் என்றும் கருதப்பட்டனர். தேவியே சிறந்த வாயிலாக அமைந்தாள். கலவியாகக் கருதப்பட்டது. இக்கருத்து மிக்க பழைமை வாய்ந்ததொன்ருகும். இ! பெளத்தம் என்னும் இரு சமயங்களையும் ஆண் பெண் பாற்குறிகளும் காணமுறைய இக்கருத்துக்களோடு ஒரு புதிய மந்திர கத்தாலும் தியானத்தாலும் தான் என் வழியே விடுபேறு கிட்டுமெனச் சிற்றூர்தி வீட்டின்பத்தை அடைவதற்கு விண்ணு5 ரின் அருளும் துணையும் உதவியாகுமென பற்றினுேர் மந்திரவலியைப் பெறுவதனல் னர். அன்னர் இம் மந்திர வலியை வச்சிர ணுலே பெளத்த மதத்தின் இப்புதிய பிரிவு னும் பெயர் வழங்குவதாயிற்று.
தேரவாதியருமே பற்றறுத்துப் புலனை யொருவற்குச் சில சித்திகள் கைகூடினெ தத் துறவியர் எல்லாக் காலங்களிலும் இ மங்களுக்குக் கட்டுப்பட்டு ஒழுங்காகப் ெ கடியப்பட்டவையெனப்படும் குனியம், செய்ய முயன்றனர். வச்சிாயானம் என். ஒருகால் இத்தகைய கட்டுப்பாடற்ற து, பின்னர் வங்காளத்தையும் பீகாரையும் னர்களின் ஆதரவிற் கோவைப்படுத்தப்ட பையும் பெற்றன. 7 ஆம் நூற்றண்டிலுபே திரவித்தைகள் நிறைந்த இடமாக விருந்த இப்புதிய மதப்பிரிவினர், புத்தர் டே “அருட்சத்திகளையே ’ (தாரைகள்) சி. இத்தாரைகளைவிடச் சிறு தேவியர் பலமை யரிற் பலர் “ சண்டாள மகளிர் ' (மாதங் சிகள்) என்றும், “குனியக்காரிகள்" (யே னிகள்) என்றும் பேய்களின் பெயரால் வராகியோரும் அவர்தம் மனைவியராய தா வங்களுக்கு ஒப்பானவரெனக் கருதப்ப வெருவருந் தோற்றத்தோடும் சித்திரித்து பிராமணங்கள் தோன்றிய காலத்திற்ே பரிந்து கேட்பதைக்காட்டிலும் வலிந்து கருதினர். இவ்வாறு செய்வதற்குரிய வழி தந்திரங்கள் எனப்பட்டன; இதனுல் இப் பெரும்பாலும் வழங்குவதாயிற்று. உரிய

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 389
ானர், ஆண்பாலாாகக் கருதப்பட்ட புத்த புளர்போன்றே, மனைவியரை யுடையவரா
பண்பைக் குறிப்பவராவர். தேவன் உலகத் றும், தேவியே உலகத்திலிருந்து அதனை இதனல் தேவனை அணுகுவதற்குத் தெய்வத்தின் படைக்குந் தொழிற்பாடு 7 இருக்கு வேதத்திற் காணப்படுதலின் கருத்துக்கள் பரவியதன்விளைவாக இந்து, சேர்ந்த சில பிரிவினரின் கோட்பாடுகளில் ான கலவிதானும் இடம்பெற்றுள்ளன.
வாதமும் இணைந்துகொண்டது. புலனடக் "னும் அகப்பற்றுப் படிப்படியாக அற்ற நெறி கூறிற்று. பேரூர்தி நெறியோ அவ் றையும் புத்தர், போதிசத்திவர் ஆகியோ க் கூறிற்று. புதிய கோட்பாட்டைப் பின் இலகுவில் விடுபேறு கைகூடுமெனக் கூறி ம் (இடி அல்லது வயிரம்) என்றனர்; அத க்கு வச்சிசயானம் (இடியூர்தி நெறி) என்
படக்கும் பயிற்சியில் வெற்றிபெற்ற துறவி வன்று கூறினர். கட்டுப்பாடற்ற பெளத் ருந்துவந்தனர்; அன்னர் சங்கத்தின் நிய பளத்தப் பள்ளிகளில் வாழாது, புத்தசாற் கண்கட்டுவித்தை ஆகிய சித்திகளைச் னும் இப்புதிய நெறிபற்றிய கருத்துக்கள் றவியரிடை வளர்ந்தனவாகலாம் ; அவை அரசாண்ட பால மரபைச் சார்ந்த மன் ட்டு ஒரு மதக்கோட்பாடென்னும் மதிப் சில பெளத்தப் பள்ளிகள் இத்தகைய மந் நதை உவான் சாங்கு என்பவர் கண்டார். பாதிசத்துவர் ஆகியோரின் தேவியராகிய மப்புடைத் தெய்வங்களாக வழிபட்டனர். யும் வழிபட்டனர்; அத்தகைய சிறு தேவி கிகள்) என்றும், “பெண்பேய்கள் " (பிசா ாகினிகள்) என்றும், 'கூளிகள்' (இடாகி அழைக்கப்பட்டனர். புத்தர், போதிசத்து சைகளும் இந்து மதத்திலுள்ள சிறு தெய் ட்டுப், பெரும்பாலும் பல கைகளோடும் க் காட்டப்பட்டுள்ளனர். பாலவே, இத்தேவதைகளிடம் வரத்தினைப் பெறுவதே தக்கதென் இவ்வழிபாட்டாளர் வகையை (சாதனத்தை) நூவலும் நூல்கள் புதிய வழிபாட்டுமுறை தந்திரநெறியெனப் மந்திரத்தை உரிய முறையில் உச்சரிப்பத

Page 416
390 வியத்
னலேனும், உரிய யந்திரத்தை (அஃதாவ வழிபடுவோனுக்கு மந்திர வலிமை அரு செல்லுமாறு தெய்வங்களை ஒருவன் க பெளத்தரிடை வழங்கும் பல்வகை மந்தி ' ஆறெழுத்தருமறை ’ (சடாட்சரம்) தன் இம்மந்திரத்தை நாடோறும் ஆயிரக்கண வருகின்றனர். ஒ ஆந்த மணி உண்ை படும் இம்மந்திரச் சொற்றெடர் கலவி ச அணுறையும் புத்தர் பிரஞ்ஞாபாரமிதைை தாரையைப் புணர்வதையும் அனுபூதிமுை டும் உணர்வதைக் குறிப்பதாகலாம்.
இந்தியாவிலுள்ள முக்கியமான சமய அமைந்துள்ள மனப்பயிற்சி முறையைத் அதனை அது வேறு திசையில் திருப்பியு மையான நோக்கம் இயற்கை கடந்த வச்சிரயான பெளத்தரின் தியானங்கள் ே யாகவேயுள்ளன. இந்த முறையைப் பயி னின்று பிறந்து, தன் தந்தையாகிய புத் தான் எடுப்பதாகக் கற்பனைசெய்யுமளவு தில் ஆழ்த்திக்கொள்வான். இத்தகைய 6 ணுேடு கலவி நிகழ்த்துகையில் அவனும் ஆ மாறுவர்; அன்றேல் அவன் தானே தா!ை கலவிக்கரணங்களில் எவ்வகையான தை அவர்களுக்கு அனுமதிக்கப்பட்டுளது ; மொரு செயல் சமயதீட்சை பெற்முேரு ஊனுண்ணுதல், உயிர்க் கொலைபுரிதல் பாவச் செயல்களும்-சிலவேளைகளில் மக டத்தில் நடைபெற்றுவந்தன. அவ்வாருயி கமையப், புண்ணியச் சடங்குகளிலே, சம் யப்பட்டன. பிற்காலத்தில் வங்காளத்தில் யான மதத்தோரும் சாதாரண வாழ்க்ை இருந்திருப்பர்; ஒரோவொருகாற் சமயச்
யும் அவர் விளங்கிக்கொண்டவாறு நல் அவர்க்கு உறுதுணையாகவு மிருந்தது.
பெளத்த சங்கம்
பெளத்த சங்கத்தில் உறுப்பினராகச் ஆயின் அடிமைகளும் போர்மறவரும் மைப்பட்டோரும் பிறர் பாதுகாப்பில் இ அனுமதியின்றிச் சங்கத்திற் சேர்தல் இய சங்கத்தில் அனுமதிக்கப்படுவர் ; ஆயின் பயின்ற பின்னர்க் குறைந்தபட்சம் இரு முழு உறுப்புரிமை பெறுவதற்குத் தகுதிய
குகள் எளிமையானவை, சங்கத்தைச் ே

த இந்தியா
து மந்திர சக்கரத்தை) வரைவதனலேனும் அவனைப் பேரின்பத்துக்கு அழைத்துச் டாயப்படுத்தலாம் . தந்திரநெறி தழுவிய ங்களுள் ஒம் மணி பத்மே ஊம் என்னும் ச் சிறப்புவாய்ந்தது; திபேத்தில் இன்றும் க்கான முறை எழுதி நாத்தழும்பேற ஓதி யில் முளரியிலேயுளது! s எனப் பொருள் ர்ந்த சிறப்புப் பொருளுடையதாய், விண் பப் புணர்வதையும் அவலோகிதேசுவரர் றயால் அகத்து நிகழ்ச்சியாக மீட்டும் மீட்
ங்கள் எல்லாவற்றிலும் ஒரு பகுதியாக தாந்திரிக பெளத்தம் கைவிட்டிலதாயினும் rளது. மனப் பயிற்சி முறைகளின் முதன் ஆற்றலாகிய சித்தியைப் பெறுவதேயாகும். பரும்பாலும் உளப்பிறழ்வியல் சார்ந்தவை வ்வோன் தான் ஒரு தாரையின் வயிற்றி தரைக் கொன்று, தந்தையின் இடத்தைத் குேத் தன்னை ஒருவகைப் போலியுறக்கத் வழிபாட்டிற் கலந்துகொள்ளும் ஒரு பெண் ஆவளும் முறையே புத்தரும் தாரையுமாக "யாக மாறுவான். தாந்திரிக பெளத்தரின் டகளும் இல்லை. முறையல் கலவிதானும் ஏனெனில் அறிவிலிகளுக்குப் பாவமாகு க்கு அறமாகுமாதலின். மதுவருந்துதல், முதலாக எண்ணத்தக்க எல்லாவகையான கேட் கொலைதானும்-இத்தாந்திரிகர் கூட் னும் இவ்வினைகள், மிக்க கட்டுப்பாட்டுக் யதீட்சை பெற்றவர்களால் மட்டுமே செய் வாழ்ந்த தாந்திரிகரைப்போலவே, வச்சிர கயில் இயல்பான மக்களின் வேறுபடாது சார்பாக அவர் நடாத்திய காமக்களியாட் ற்கு ஒரு வாயிலாக அமைந்தது ; அன்றி வாழ்வு வாழ்வதற்கு உண்மையில் அஃது
சேர்வதற்குச் சாதித்தடை இருக்கவில்லை; டன்பட்டோரும் மற்றையோர்க்குக் கட ருப்போரும் தமக்குத் தலைவராயுள்ளோர் லாது. புதுமானக்கர் எட்டு வயதுமுதற்
அன்னர் நீண்டகாலம் சமய நூல்களைப் து வயதை அடைந்தபோதே சங்கத்தில் டையவராவர். சங்கத்திற் சேர்க்கும் சடங்
Fாந்து துறவுபூண்போர் முத்துவராடை

Page 417
A, WWFrr;
ற் சேதுக்கிய, சம சிரவா பென்குளம், நமது
பெரும் பாறைமீ
ԼյII
 

Frid tre Air Fr", srFs Feť. Pr&88, of-dori
ா அருட்குரவர் Č:LIDL3u Jli firi). சூர். கி.பி. 10 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் LX

Page 418
ஏடு பிடித்திருக்கும் முதியோன் ஒரு
பாறைச் சிற்பம், பொலனறுவை, !
புத்தரின் பரிநிருவாணம், மாபெரும் பாறைச்சிற்ப
ஒளிப்படம் LX
 
 

Archaeological Sirrte y of Ceylor.
ள் (முதற் பராக்கிரமபாகுவாக இருக்கலாம்). இலங்கை. கி.பி. 12 ஆம் நூற்றண்டு.
1 . 8ேr
Iம், பொலிாறுவை, இலங்கை. 12 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 419
"சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
அணிந்து, தலைமுழுவதையும் மழித்து, மு கங்களையும்” (தசசீலம்) ஒதுவர். இப்பத்து துக் கற்பனைகள் " என்று சொல்லத்தகும்.
(1) ‘உயிர்க்குறுகண் செய்யாமையாகிய (2) "கள்ளாமையாகிய ஒழுக்கத்தை ே (3) “காமமின்மையாகிய ஒழுக்கத்தை (4) “பொய்யாமையாகிய ஒழுக்கத்தை (5) "மயக்கத்தைத்தரும் சுரை முதலிய கத்தை மேற்கொள்ளுகின்றேன். (6) 'உண்ணத் தகாத வேளையில் (அ கொள்ளாமையாகிய ஒழுக்கத்தை ே (7) “ஆடல், பாடல், இசை, நாடகமென் கத்தை மேற்கொள்ளுகின்றேன். (8) ‘மாலை, விரை, சாந்தம், அணியாகி கத்தை மேற்கொள்ளுகின்றேன். (9) “உயர்ந்த கட்டிலிலேனும் அகன்ற
கத்தை மேற்கொள்ளுகின்றேன். (10) “பொன் வெள்ளிகளை ஏற்காமை
கின்றேன்." இவ்வொழுக்கங்கள் ஆர்வத்தோடு செய்த தும் கடைப்பிடிக்கப்பட்ட விரதங்களல்ல. அறும் ஒதினர்; துறவியொருவன் இவற்ை கண்டால் அவன் தடையில்லாது சங்கத்ே செய்யுமொருவன் பொதுமக்களின் வெறுப் பாலும் குறித்த ஒரு கால வெல்லைக்கு மட் வில் இன்றும் இவ்வழக்கம் பயின்றுவருகி தும் இளைஞர் முதிர்ந்த வாழ்க்கைக்கு பு மடத்திற் சில மாதங்களைக் கழிப்பது ெ சங்கம் கிறித்தவரின் துறவாச்சிரமத்துக்கு இப்பத்து விரதங்களிலும் முதற்கண் ெ tዚjዘ`gñ மாக்கறியுணவுக்கொள்கையை வலியு தாயங்களில் அஃது அதனையே புகுத்திவி கெனக் கொல்லப்படாவிட்டால் துறவியொ வது விரதம் துறவி நயிட்டிகப் பிரமச்சரி வது. ஐந்தாவதற்குப் பொதுவாக எல்லாவி குதல் வேண்டுமெனப் பொருள்கொள்ளப் நண்பகலுக்குப்பின் கட்டியுணவெதுவும் . இது வெப்பமான காலநிலையுள்ளவொரு லாமல், வேண்டியபோதெல்லாம் இன்சு6ை குத் தாங்கருங் கடுமையான தொன்றன்று யுள்ள இடங்களில் துறவியர் பெரும்பாலு னர்; அதனை அவர் மருந்தெனக் கருதுவ, டும் பிற சமயத் தேவைகளின் பொருட் 15-R 12935 (i.0168)

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 393
ம்மணிகளையும் (பக். 382) "பத்து ஒழுக் ர ஒழுக்கங்களும் பெளத்தருக்குரிய “ பத்
ஒழுக்கத்தை மேற்கொள்ளுகின்றேன். மற்கொள்ளுகின்றேன். மேற்கொள்ளுகின்றேன். மேற்கொள்ளுகின்றேன்.
மதுவகைகளை உண்ணுமையாகிய ஒழுக்
|தாவது நண்பகலுக்குப் பின்) உணவு மற்கொள்ளுகின்றேன். ானும் கலைகளை விரும்பாமையாகிய ஒழுக்
பவற்றைப் பயன்படுத்தாமையாகிய ஒழுக்
கட்டிலிலேனும் உறங்காமையாகிய ஒழுக்
யாகிய ஒழுக்கத்தை மேற்கொள்ளு
3 தீர்மானங்களேயன்றி, வாழ்நாள் முழு பெளத்தத்துறவிகள் இவற்றை நாடோ ற நெஞ்சாரப் பேணுதல் முடியாதெனக் தை விட்டு விலகலாம் ; ஆயின் அவ்வாறு புக்கு ஆளாவான். இவ்விரதங்கள் பெரும் டும் மேற்கொள்ளப்பட்டுவந்தன; பேமா ன்றது; அங்கே பள்ளிப் படிப்பு முடிந்த ஆயத்தஞ் செய்யுமுகமாக யாதானுமொரு பருவழக்காயுளது. இவ்வகையிற் பெளத்த ப் பெரிதும் மாறுபட்டுத் தோன்றுகிறது. Fால்லப்பட்டது தொடக்கத்தில் முழுமை வத்தவில்லையாயினும், பல பெளத்த சமு ட்டது. ஒரு விலங்கு சிறப்பாகத் தனக் ருவன் அதன் ஊன உண்ணலாம். மூன்ரு பங் காத்தல் வேண்டுமெனப் பொருள்படு கையான மயக்கும் பொருள்களையும் நீக் பட்டது. 'ஆருவதனல் துறவியொருவன் அருந்தலாகாதெனத் தடுக்கப்பட்டுளான்; ாட்டிலே, கடுமையான உடலுழைப்பில் நீர்வகைகளைப் பருகியிருக்கும் ஒருவற் திபேத்துப்போன்ற் குளிர்ந்த காலநிலை ம் மாலையிலும் ஓர் உணவு அருந்துகின்ற . ஏழாவது விதி வழிபாட்டின் பொருட் டும் பாடுவதையும் இசைவாசிப்பதையும்

Page 420
3294 வியத்த
அடக்கியதாகக் கொள்ளப்படவில்லை. பத் தாராள நோக்கோடு பொருள் விளக்கஞ் அரைக்கச்சை, கடிஞை, சவரக்கத்தி, ஊ பாதுகாத்தற்பொருட்டு அந்நீரினை வடிகட் நியமையாத தேவைப் பொருள்களாகிய டிப்பாக உரியவை; ஆயின் உண்மையிே ளேத் தன் உடைமையாக வைத்திருந்தா சங்கத்துக்கே சொந்தமானவையென்றும் பெற்றுள்ளானென்றும் ஒரு போலிநியா நியாயம் சில கிறித்தவ சமயச் சமுதாய துறவியானவன் ஒவ்வொரு நாளும் கா நண்பகலில் உண்பதற்காக அதனைத் த6 டும். ஆயின், மடங்கள் செல்வச் செழிப் மெடுப்பது வெறும் ஒப்பாசாரமாக மாற பட்டது.
பிரமச்சரிய ஒழுக்கங்காத்தல், வறுடை விரதங்களாலும் பெளத்தத்துறவி கிறி, அவன் கீழ்ப்படிதலாகிய விரதத்தை ே வொருவனுக்கும் குரு ஒருவர் இருந்தார் புப்பூண்டு ஒழுகுதல் வேண்டுமென்பது துறவியானவன் கட்டில்லாதவொரு மக்க என்பது முக்கியமாகக் கருதத்தக்கது. துவதற்கும் ஒருசீரான நியமத்தை வலி இல்லாமையால், அவையொவ்வொன்றும் , இயங்கத் தலைப்பட்டன. புத்தருடைய விளங்கின ; அக்கட்டளைகடாமும் ஒரு வொரு மடத்தினரும் தாந்தாம் பெற்றுக் அக்கட்டளைகளைக் கடைப்பிடித்து ஒழுகு பாட்சிக் கூறுகள் காணப்பட்டன. to it ால்லர் , அப்பதவியில் முன்னிருந்தவரா? மடப்பற்றிலுள்ள எல்லாத் துறவியரும் :
நடாத்தியது ; சங்கத்தில் உறுப்பினரைச் பினரை வெளியேற்றுதல்போன்ற முக்கி குழுவுக்கே இருந்தது; மடத்தலைவருக்கு முழுத் துறவியரும் சங்கமாகக் கூடிய தாராயப்பட்டன. (பக். 133).
இரு வாரத்துக்கொருமுறை இருவகை துறவியர் உபவசதம் (பாளியில் இஃது உ துக்காகக் கூடினர். தாம் செய்த குற்றங் வாறு பொதுவிற் கூடினர். அப்போது துக்கூறும் பகுதியான பிராதி மோட்சம் வாசிக்கப்பட்டது , துறவியர் ஒவ்வொ செய்த குற்றங்களை ஒப்புக்கொண்டு கழு குற்றமாயிருந்தவழி, அவன் முதியோர்

கு இந்தியா
நாவது விதிக்குப் பல பெளத்த மடங்களில் செய்யப்பட்டுளது. மூன்று துவராடைகள், சி, பருகு நீரில் இருக்கும் நுண்ணுயிர்களைப் -டுதற்கு வேண்டிய துணி என்னும் “இன் இவ்வெட்டுமே துறவியொருவற்குக் கண் ஒரு துறவி இவற்றினும் பல பொருள்க ன் ; அதற்குத் தன் உடைமைகள் யாவும் நான் அவற்றைச் சங்கத்திலிருந்து கடனுகப் பத்தை வசதியாகக் கூறினன். இப்போலி ங்களிலும் பயில்கின்றது. 等 லையில் மனதோறுஞ் சென்று உணவேற்று, ன் மடத்துக்கு எடுத்துச் செல்லுதல் வேண் புடையனவான காலத்தில் இவ்வாறு ஐய விட்டது; அல்லது முற்முகவே கைவிடப்
ம் வாழ்க்கை மேற்கொள்ளல் என்னும் இரு த்தவத் துறவியை ஒத்திருந்தானுயினும், மற்கொண்டானல்லன். இளந் துறவியொவ் ; அவ்விளந் துறவி தன் குருவிடம் மதிப் சங்கத்து நியதியாகும். ஆயின் பெளத்தத் ட் சமுதாயத்தின் கட்டில்லா உறுப்பினன் பல்வேறு மடங்களையெல்லாம் ஒழுங்குபடுத் யுறுத்துவதற்கும் ஒரு மையவதிகாரபீடம் தமக்குத் தாமே சட்டம் வகுத்துக்கொண்டு கட்டளைகளே அவற்றுக்கு வழிகாட்டியாக நியம வடிவில் அமைந்திருக்கவில்லை ; ஒவ் கொண்டவாறும், பொருள்கொண்டவாறுமே வாராயினர். பெளத்த மட அமைப்பிற் குடி தலைவர் மேலதிகாரிகளால் அமர்த்தப்பட்டா லும் நியமிக்கப்பட்டாரல்லர் , மற்று, அம் வாக்களித்தே அவரை அப்பதவிக்குத் தெரி வொன்று மடத்தின் அன்ருட அலுவல்களை சேர்த்தல் அல்லது சங்கத்திலிருந்து உறுப் யமான முடிவுகளைச் செய்யுமுரிமை அக் அவ்வுரிமை இல்லை. மடத்தைச் சேர்ந்த கூட்டங்களிலே முக்கிய அலுவல்கள் கலந்
யுவாநாளிலும் மாலை நேரத்திற் பெளத்தத் போசதம் எனப்படும்) என்னுமொரு கருமத் களை ஒப்புக்கொள்வதற்காகவே அவர் இவ் பினயபிடகத்திலே மடத்து விதிகளை "விரித் 'பாளியில் இது பாதிமோக்கம் எனப்படும்) ருவரும் கழிந்த இருவாசத்தில் தாந்தாம் வாய் தேடினர்; ஒருவன் செய்தது கடுங் குழுவொன்றனிடம் ஒப்புவிக்கப்பட்டான்.

Page 421
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
அக்குழு அவனுக்கு ஒன்றில் ஒரு நோன் திலிருந்து வெளியேற்றியது. உபவசதமெ ஒதப்பட்டன , அயலில் வதிந்த உபாசகர் துறவியொருவனது அன்முட வாழ்க்:ை சிகளைச் செய்வதிலுமே பெரும்பாலுங் கழ பங்கை அவன் செய்தல் வேண்டும். தன. தையும் மடத்துக் கட்டிடங்களையும் அல களாம். மூத்த துறவியர் புதியவராகச் C. நேரத்திற் பெரும் பாகத்தைச் செலவி கொண்ட பயிற்சிகளுளெல்லாம் நால்வகை மிகமேலானவை. இப்பயிற்சி செய்கையி சனத்திலிருந்து, அன்பு (மைத்திரி), இ நிலை (உபேட்சை) யெனப் பெளத்தசமய தன் உள்ளத்தில் தேக்கி, அவ்வுள்ளத்ே முன். ஐந்தாவது பாவனை வாலாமை (அ யானவன் உலகம், யாக்கை ஆகியவற்றின் தித்தான். இனித் துறவொழுக்கத்தால் உ றினும் உயர்ந்த தியானங்களுண்டு. அவற் அணுகிதின்முன்.
துறவி தன் மனத்தை அடக்குவதற் கூறத்தக்கது, அட்டாங்க மார்க்கம் என் வாழ்க்கை எட்டனுள் ' (பக். 376) ஏழா எந்நேரமும் தன்னைத் தானே அவதானித யும் ஓயாது விழிப்பாயிருந்து உணர்வத: மெனக் கற்பிக்கப்பட்டான். அவன் ஒவ்ெ தல் வேண்டும் , தடுமாற்றம், அயர்வு, க பெருங்குற்றங்களாகும். துறவி உணவரு நோக்கத்தையும், தன்னுல் ஊட்டிவளர் உணரும் உணர்வுடையவனுயிருத்தல் வே செய்யும் ஒவ்வொரு செயலையும் உணர்ே தால் மனப்பயிற்சி நன்கு கைவந்த து
ஒவாது காத்தல் இயலர் இன்று பெளத்த சமயத்தில் துறவொ புனும், ஒரு காலத்தில் இந்தியாவிலே எ தன ; இன்றும் திபேத்தில் பெளத்த பி. துறவியரைப்போலவே துவசாடையணிற ஒழுக்க நியமங்களும் பெரும்பாலும் ஒத் களினதும் மதிப்பைக் காப்பதற்குக்
y
கடைப்பிடியை’
போதும், பெரும்பாலும் ஒன்றற்கொன் இவ்விருபாலாருக்குள்ளும் ஒழுக்கக்கேடுக வொருகாற் குற்றமுஞ் சாட்டியுள்ளனர்; ரமுமிருந்திருக்கலாம். ஆயின் தாந்திரிக பிரிவினரின் சடங்கு முறைப்படி நிகழ்த்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 395
பை விதித்தது; அன்றேல் அவனைச் சங்கத் ன்னும் இச்சடங்கின் முடிவில் அறவுரைகள் அவற்றை ஆர்வத்தோடு செவிமடுத்தனர்.
க சமயநூல்களைக் கற்பதிலும் சமயப் பயிற் ழிந்தது ; ஆயின் மடத்து வேலைகளில் தனது து அறையைத் துப்புரவாக்குதலும், முற்றத் கிடுதலும் அவன் செய்யவேண்டிய கடமை சர்ந்த இளையோர்க்குக் கற்பித்தலிலே தமது ட்டனர். ஆன்மநலங்கருதித் துறவி மேற் கப் பாவனைகளே (பிாமவிகார பாவனைகள்) ல் அவன் அமைதியான ஓரிடத்திற் பதுமா ாக்கம் (கருணை), மகிழ்வு (முதிதம்), நடு த்திற் சொல்லப்பட்ட நாற்போறங்களையும் தோடு அனைத்துயிர்களையும் நோக்க முயன் சுபம்) பற்றியது, அசுபபாவனையிலே துறவி தீமைகளையும் இளிவுகளையும் பற்றிச் சிந் -ள்ளத் தூய்மை மிகப் பெற்றேருக்கு இவற் றைப் பயின்ற துறவி நிருவாணத்தை நன்கு
கு மேற்கொண்ட பயிற்சிகளுள் விதந்து ாறு சொல்லப்படும் “பழித்திடாப் பழுதில் வதான ‘நற்கடைப்பிடி’ என்பதாம். துறவி ந்துத், தான் செய்யும் எல்லாச் செயல்களே ற்குத் தன்னைப் பயிற்றிக் கொள்ளல்வேண்டு வொரு செயலையும் நன்கு உணர்பவனுயிருத் ண்ணுேட்டமின்மை என்னும் இம்மூன்றும் குந்துங்கால், அச்செயலின் தன்மையையும், க்கப்படும் யாக்கையின் நிலையாமையையும் ண்டும்; அவ்வாறே நாண்முழுதும் அவன் வாடே செய்தல் வேண்டும். இவ்வாறிருப்ப றவியர்க்கன்றி, மற்றையோர்க்கு இந் “நம் rதுபோயிற்றென்பது தெளிவ. ழுக்கம் ஆண்பாலா ருக்கே உரியதாக இருப் "ண்ணிறந்த தவப் பெண்டிர் மடங்களிருந் க்குணிகள் உள்ளனர். இத்தவப் பெண்டிர் து தலையை மழித்தனர்; அவர்க்குரிய கிருந்தன. பெளத்த சங்கத்தின் இரு கிளை கண்டிப்பான விதிகள் வகுக்கப்பட்டிருந்த று அயலாகவமைந்த மடங்களில் வாழ்ந்த 1ள் நிகழ்ந்தனவென மறுசமயத்தார் ஒரோ இக்குற்றச்சாட்டுக்களுக்கு ஓரளவு ஆதா பெளத்தரின் கல்வியொழுக்கம், அம்மதப் தப்பட்டவழி, ஒழுக்கக் கேடாதலில்லை.

Page 422
e
396 வியத்தகு
பெளத்த அறமும் ஒழுக்கமும்
பெளத்த சமயம் ஒர் உயர்ந்த அறவிய நிருவாணத்தை அடைவதற்கு வழியாக யெட்டும்” வெறும் நம்பிக்கையளவிலோ, கலாருகவும் விளங்கக் காண்கின்ருேம் ; ெ (பக். 395) உபநிடதங்கள் கூறும் கொல் நோன்புகளைக் காட்டிலும் உறுதியானவை. இந்நாற்போறங்களுள் முதல்வைத்தெண் மேத்தா எனவும் வடமொழியில் மைத்திரி இதற்கொப்பாகவுள்ள அறத்திலும் ஓரள காணப்படுகின்றது. மைத்திரி என்னுஞ் ( மித்திர என்னுஞ் சொல்லடியாகப் பிறந்த றேனும், “நல்லெண்ணம்' என்றேனும் " லாம். ஆயினும் மேத்தா என்னும் அறத்ன பகுதிகள் பெளத்தமத நூல்களுட் காணப் ஈகையின் சிறப்பை எடுத்துக்கூறிய போ சொற்கள் எம் நினைவுக்கு வருகின்றன.
“எல்லா உயிர்களும், வலியவாயினும் ( வாயினும், கண்ணிற்படுவனவாயினும் பட மையவாயினும், பிறந்துளவாயினும் இன் வுயிர்களும் மகிழ்ச்சி நிறைந்திருப்பனவாக "எவனுயினும் மற்ருெருவனை ஏமாற்ருதி னைப்பற்றித் தீய எண்ணங்கொள்ளாதிருப்பு யினலோ மற்ருெருவனுக்குக் கேடு குழாதி “ள்வ்வாறு தனியொரு பிள்ளையே பெற்ற பிள்ளையின் நலத்திலே கருத்துள்ளவளாயி உயிர்களிடத்தும் எஞ்சவில்லா அன்புகொள் “மேலும் கீழும் குறுக்கிலுமுள்ள எல்ல மின்றிப் பகைமை பாராட்டாது எல்லையில் யிலும் நடக்கையிலும் இருக்கையிலும் ட யில் அயராது விழிப்பாயிருத்தல் வேண்டு பாவனை என்று சொல்வாராகலின் என்க." இத்தொடர்பிலே, ஏசுபெருமான் நிகழ்த் செய்யுளொன்றை நினைவூட்டுகின்றமையின் தக்கது.
'எனக்குத் தேவை யேற்படுங்காலத்தி ஆளாக நேருங் காலத்திலேனும், என் பெt கடன்பட வேண்டிவருங் காலத்திலேனும், னும், தீவினைப் பயுன் நுகர நேருங்காலத் எண்ணி ஒருவன் தன் பணத்தை ஆழ கின்றன்.

இந்தியா
ல் வாழ்வை வற்புறுத்துகின்றது. ஒருவன் வுள்ள “ பழித்திடாப் பழுதில் வாழ்க்கை
அறிவளவிலோ அமைந்துவிடாது, ஒழு பளத்த சமயம் கூறும் நாற்போறங்களும் லாமை, ஐம்புலவின்ப நுகராமை ஆகிய
rணப்படுவதாகிய அன்பு (பாளியில் இது எனவும் வழங்கும்), கிறித்து மதத்தில் வு குறைவாகவே உணர்ச்சியளைந்ததாய்க் சொல் “நண்பன் ” எனப்பொருள்படும் து; அதனை “நட்புமணப்பான்மை” என் தண்ணளி’ என்றேனும் மொழிபெயர்க்க த ஆர்வப் பெருக்கோடு விவரிக்கும் பல படுகின்றன ; அவற்றைப் பார்க்கும்போது ல் முனிவரின்(St. Paul) புகழ்வாய்ந்த
மெலியவாயினும், பெரியவாயினும் சிறிய rதனவாயினும், அண்மையவாயினும் சேய் னும் பிறவியெடுக்காதனவாயினும்-எல்லா
ருப்பானுக ; அல்லது எவ்வாற்ருனும் அவ பானுக; அல்லது சினத்தினலோ, பகைமை ருப்பானுக.
தாய், தான் உயிரோடிருக்கும்வரை, தன் ருக்கின்ருளோ, அவ்வாறே ஒருவன் எல்லா ாளுதல் வேண்டும். r உலகங்களிலும் அவன் எவ்வித தடையு லா அன்புகொள்ளுதல் வேண்டும். நிற்கை டுக்கையிலும். அவன் அன்புடைமை ம். ஏனெனில் இதனையே மக்கள் விழுமிய
44.
திய மலைப்பிரசங்கத்தில் வரும் பேர்போன மேல்வரும் மேற்கோள் ஈண்டுக் கருதத்
லேனும், நான் அரசனது வெறுப்புக்கு ருள் களவுபோகுங் காலத்திலேனும், நான் உணவுக்கு அருந்தலேற்படுங் காலத்திலே கிலேனும் இஃது எனக்கு உதவும் ' என்று க் குழிதோண்டி அதிற் புதைத்துவைக்

Page 423
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
“ஆயின், அவன் தான் பணத்தைப் புலி மாதலாலும், பூதங்கள் அதனைத் திருடல உறவினர்தாமோ அவன் சோர்வு பார்த் இப்பணமெல்லாம் உடையானுக்குப் பயன் “ஆயின் ஈகையே, நன்மையே, நிறை ளால் ஆணும் பெண்ணுமாய இரு பால செல்வத்தைத் தொகுத்தல் கூடும்-இச் தொன்று , * கள்வரால் இது கவாவும் ட செய்தல் வேண்டும்; அச்செல்வமே அவை மேலே காட்டப்பட்ட பகுதிகள் இன்ன தல் இயலாதாயினும், அவை கிறித்துவு ணம்; ஆதலின் அவற்றிலே கிறித்துமதச் ( யாம் ஏற்கவே எடுத்துக்காட்டிய போ பேரூர்தி நெறியார் போற்றிய அறக்கொ தனக்கென வாழாப் பிறர்க்குரியாளராம் வது பேரூர்திநெறி. இத்தகைய அறத்தை இலக்கியத்தில் காண்டல் அரிதே.
மேத்தா எனப்படும் பெளத்த அறமான கோலாயிருப்பதைக்காட்டிலும், பெரும்பா தெனினும், செயலோடு சேராதவழிச் ச என்ற கருத்துச் சிலவேளை தெரிவிக்கப் என்னுங் கதையில் இக்கருத்துச் சிறப் பிரான் மடத்தின் அறைகளில் உறைந்த வயிற்றுளேவு நோயுற்ற துறவியொருவர் மலமூத்திரங்களுக்குட் கிடக்கக் கண்டார் ஞலே தலையிலிருந்து அடிவரை கழுவி, சங்கத்துக்குப் புதிய விதியொன்றை வகுத் * சோதரர்களே, உங்களை ஒம்புதற்கு 2 உங்களில் ஒருவரையொருவர் ஒம்பாவிட்ட ரரே, எவனுெருவன் என்னை ஒம்புகின்( வேண்டும்.”*
இக்கற்பனை முதன்மையாகத் துறவியர் தகைய அறிவுறுத்தல்களின் விளைவாகே நிறுவினன் என்பதும், பெளத்தத் துறவி களைப் பயின்று சங்கத்தாருக்கும் பொது தும் தெளிவு.
பெளத்தச் சமயநூல்கள் முக்கியமாகச் பெண்டிருக்குமாக, அவரை விளித்தே ( பகுதிகள் பொதுமக்களுக்குச் சிறப்பா6 துள்ளன. தசசீலம் எனப்படும் 'பத்து
பெளத்தரிற் பொதுமக்களுக்குரிய ஒழுக்க
*இது தேரவாத பெளத்தரின் கோட்பாடாகும். மற்றெருவர்க்கு மாற்றப்படலாகும் (பக். 384).

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 397
தைத்துவைத்த இடத்தை மறந்து போகலா ாமாதலாலும், அவனுடைய பகைவரோ, து அதனை எடுத்துக்கொள்ளலாமாதலாலும் படாது போகினும் போகும். யே, தன்னடக்கமே என்னும் இப்பண்புக ாரும் நன்கு மறைத்துவைக்கப்படுவதொரு செல்வம் மற்றவர்க்குக் கொடுக்கலாகாத படாதது. அறிவுடையொருவன் நன்மையே 沉 விட்டகலாதிருக்கவல்லது.” 45.
காலத்தனவெனத் திட்டவட்டமாகக் கூறு க்கு முற்பட்ட காலத்தனவென்பது திண் செல்வாக்குக்கு இடமில்லை. திசத்துவரின் பூட்கையானது (பக். 384) ள்கைகளை நன்கு புலப்படுத்துவதாயுளது. அறத்தைப் பேரார்வத்தோடு வற்புறுத்து க் கிறித்துமதமல்லாத ஏனைமதத்தினர் தம்
து தண்ணளிதழுவிய செயலுக்குத் தூண்டு லும் ஒரு மனநிலையாகவே தோன்றுகின்ற மயநம்பிக்கை செத்த கோட்பாடேயாகும் பட்டுளது ; புத்தரும் நோயுற்ற துறவியும் பாகப் புலப்படுகின்றது. ஒருமுறை புத்த 2 துறவியரைப் பார்வையிட்டு வந்தபோது, தன் படுக்கையினின்று கீழே விழுந்து தன் புத்தர் அந்நோயாளியைத் தங் கைகளி *அவனது படுக்கையிற் சுகமாக வளர்த்திச் ந்தருளினர் : டங்களுக்குத் தாயோ, தந்தையோ இல்லை. டால், வேறுயார் அப்படிச் செய்வர்? சோத றுனே, அவன் நோயுற்றவரையும் ஓம்புதல்
சங்கத்துக்கே பொருந்துவதெனினும், இத் வ அசோகன் இலவச மருத்துவமனைகளை யர் எல்லாக் காலத்தும் மருத்துவ நூல் ஏமக்களுக்குஞ் சிகிச்சை செய்தனர் என்ப
சங்கத்தைச்சேர்ந்த துறவியருக்கும் தவப் எழுதப்பட்டவை; ஆயின் அவற்றிற் பல ன அறிவுறுத்தல்களைக் கூறுவனவாயமைந் க் கற்பனைகளில் " (பக். 393) முதலைந்தும் 5 விதிகளாகும். இவற்றுள் முதலாவது கற்
பேரூர்தி நெறியிலே புண்ணியம் ஒருவரிடமிருந்து

Page 424
398 வியத்தகு
பனயின்படி பெளத்த சமயத்தானுெருவி கவோ வாழ்க்கை நடத்தல்ாகாது. கொ போரையோ, குற்றவாளிகளுக்குக் கொ தெனப் பொதுவாகப் பொருள்கொள்ளப் ஊன்விலைஞர் தரின், அவ்வூனைப் பெளத்தர் ஆயின் பெளத்தம் முறைசெய்தலில் தன் உண்பதையும் ஊக்குவித்தது ; அன்றியும் பாலான பகுதிகளில் நிலவிய படையாண் 6 வுறச் செய்தது (பக். 170), கொடாததை கள்ளாமை மட்டுமன்றித் தொழிலில் எத்த பொதுமக்களைப் பொறுத்தவரை மூன்ரு வற்புறுத்தாது, முறையான மணவாழ்க்கை கைக்குமாமுன காமவொழுக்கத்திலும் ம இறங்குவதை அது விலக்குகின்றதென்றே கஞ் செய்யப்பட்டது. மணம், மணநீக்கம் வட்டமான விதிகளை வகுத்திலது, இஞ்ஞா கள் உள்ளூர் வழக்கத்தையொட்டியே நாலாம் கற்பனை பொய்சொல்லல், பொய்க்க யும் அடக்கியதாகக் கொள்ளப்பட்டுளது விலக்கியுளது. இக்காலப் பெளத்தர் இவ்: விளக்கஞ் செய்துள்ளனர்; பண்டைக் கால ஏனெனில், புத்தர் கூறியதெனச் சொல்லப் பாவங்களையுமே செயலிற்முேன்றும் தீவி ளாராதலாலும், கள்ளுண்ணலை அவர் அதி விழுங்கும் வாயில்கள் ” ஆறனுட் சேர்த் பட்ட அறுவகைக் குற்றங்களுள் ஏனையை திரிதல், விழாக்களுக்கு அடிக்கடி போதல், சோம்பியிருத்தல் என்பனவாம்.
இவ்வறவுரை சிகால வாத சுத்தம் (சிரு அமைந்துளது ;" இல்லறத்தாருக்குரிய ஒரு நூல் இதுவேயாம். இதிலே இளம் உப லுள்ள மற்றையோருடன் நடந்துகொள்ள( கும் பிள்ளைகளுக்குமுரிய ஒழுக்கம் பற்றி ஒழுக்கம் பற்றியும், கணவர்க்கும் மனைவி கள் ஒருவரிடத்திலொருவர் நடந்துகொ6 அறிவுறுத்தியுள்ளார். நேயம், தோழமை எ பாக விளங்குகின்றது; இவ்வுணர்வு விழுமி மற்று, அன்ருட வாழ்க்கைக்கு ஒத்த வ தொன்ருகையால் அதனை முழுமையாக பகுதிகளை மட்டுமே சுருக்கித் தருவாம்.
கணவன்மார் தம் மனைவியரை மதிப்டே கோள்களுக்கு இணங்கியொழுகுதல் வேை மாதரை மருவுதலாகாது. அவர் இல்லப்டெ ஒப்படைத்துவிடுதல் வேண்டும் , தம் வ
ஆடையணிகலன்களை வாங்கிக் கொடுத்தலு

இந்தியா
பனும் வேட்டுவனுகவோ, ஊன்விலைஞன ல்லாமையாகிய விரதம், அறமுறையான லைத்தண்டம் விதிப்பதையோ விலக்குவ பட்டிலது ; அன்றியும் பெளத்தால்லாத உண்ணுவதையும் அவ்விதி விலக்கவில்லை. ண்மை தழுவுவதையும், மரக்கறியுணவை , பண்டை இந்திய வரலாற்றிற் பெரும் மை வாதத்தையும் அஃது ஒரளவு தணி
எடாமையாகிய இரண்டாம் கற்பனையிலே. ாமையும் அடங்கியுளது. 7ங் கற்பனை நயிட்டிகப் பிரமச்சரியத்தை யை அனுமதித்தது. இல்லறத்தார் இயற் ணவரம்புகடந்த கலவியொழுக்கத்திலும் அதற்குப் பொதுவாகப் பொருள்விளக் ஆகியவைபற்றிப் பெளத்தமதம் திட்ட ான்று பெளத்த நாடுகளில் மணச்சட்டங் உருவாகியுள்ளன. பொய்யாமையென்னும் 5ரிபோதல், புறங்கூறல் என்னும் மூன்றை ; ஐந்தாங் கற்பனை மதுபானவகைகளை விதிக்குத் தாராள நோக்குடன் பொருள் 2த்திலும் இவ்வாறே செய்திருத்தல்கூடும்; படும் அறவுரையொன்றிலே முதல் நான்கு னே' என்ற வகுப்பில் அவர் சேர்த்துள் $துணையாகக் கடியப்படாத " செல்வத்தை துள்ளாராதலாலும் என்க; பிற்சொல்லப் வை: காலமல்லாக் காலத்தில் தெருக்களில் கவருடல், தீயவரோடு நட்புக்கொள்ளல்,
நகால வாத குத்திரம்) என்னும் நூலாக ழக்கங்களைக் கூறும் நனி சிறந்த பெளத்த ாசகைெருவனுக்கு அவன் தன் சமூகத்தி வேண்டிய ஒழுக்கம் பற்றியும், பெற்றேர்க் யுெம், ஆசிரியர்க்கும் மாணுக்கர்க்குமுரிய யர்க்குமுரிய ஒழுக்கம் பற்றியும், நண்பர் ள்ளவேண்டிய ஒழுக்கம் பற்றியும் புத்தர் ன்னும் உணர்வே இவ்வறவுரையின் உயிர்ப் யெ ஆன்மிக நிலைக்கு உயர்த்தப்படவில்லை. கையிலுள்ளது. அவ்வறவுரை மிக நீண்ட இங்குத் தருதல் இயலாது ; அதன் சில
ாடு நடத்தி, இயன்றவரை அவர் வேண்டு ண்டும். அவர் தம் மனைவியரல்லாத பிற பாறுப்பு முழுவதையும் தம் மனைவியரிடம் ருவாய்க்குத் தக மனைவியர்க்குச் சிறந்த ம் வேண்டும். இனி, மனைவியர் தம் கட~ை

Page 425
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
களை வழுவாது செம்மையாகச் செய்த டும் அன்போடும் பண்போடும் நடந்துெ சாயும் வரவறிந்து செலவு செய்பவராவு! திறமையோடும் ஆர்வத்தோடும் நடத்திக் ஒருவன் தன் நண்பரிடத்தில் வண்ை களைப்பற்றி அன்பாகப் பேசுதல்வேண்டு கானவற்றைச் செய்தல்வேண்டும்; அவ6 வேண்டும் ; அவருக்குத் தான் சொன் அவர் அவன் நலன்களையும் பொருளையுட வுற்றவழி” (வெறியில், அல்லது மயக்க செயல் எதிலும் இறங்கக்கூடிய பிறநிலையி துக்கொள்ளல்வேண்டும் ; அவனுக்கு இட கின்று உதவுதல்வேண்டும்; அவனுடைய ம்ெ.
எசமானர் தம்முடைய ஏவலிளையரைய தல்வேண்டும்; அவர்களுடைய ஆற்றலுச் கொடுத்தலாகாது ; அவர்களுக்குத் தக்க டும் ; நோயுற்ற காலத்திலும் தள்ளா6 வேண்டும்; அவர்களுக்கு ஒழுங்காக விடு காலங்களில் மிகையூதியங்களையும் கொடு காலம்பெற எழுந்தும், எசமானன் துங்கி வேண்டும் ; தமக்குக் கிடைக்கும் நி கொள்ளுதல்வேண்டும் , யாதொரு குை வேண்டும் , தம்முடைய எசமானனது த ஏனைச் சமயக் கோட்பாடுகளில் உள்ளு கள், வேறெங்கும் இத்துணைத் தெளிவா டில, மனைவியர்க்குக் கணவன்மார் ஆற்: எசமானர் ஆற்றவேண்டிய கடமைகளும் இவை மாதர், தொழிலாளர் என்போர்த டுக் கருத்துக்களை முன்னரே அறிந்து .ெ பெளத்த அறவியற் கோட்பாடுகளை எ சாதகக் கதைகள் விதந்து கூறத்தக்கை படையிலே தோன்றியவை ; இவற்றுட் போன்று, அன்ருட வாழ்க்கையில் அடி யும் வற்புறுத்துகின்றன (உ-ம். 590-91, டுள்ள கதை) ; ஏனையவை வண்மை, தன் மிகுத்துரைக்கின்றன. பசியால் வாடிய மீட்பதற்குத் தன் தொடையிலிருந்து த மன்னனின் கதை இதற்கு உதாரணமா கின்றது). விசுவாந்தரன் (பாளியில், வெ. தியரால் நன்கு நயக்கப்படுவதொன்முயி பூட்டுவதாகவே இருக்கல்கூடும். இவ்விள வாரி வழங்கியமையால், தந்தையாகிய டன் நான்கு குதிரை பூட்டிய ஒரு தேர் விட்டுப் போகையில், அவன் தன்னிடம்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 399
ல்வேண்டும்; குடும்பத்திலுள்ள யாவர்மாட் காள்ளல்வேண்டும்; கற்பொழுக்கங் காப்பவ ம் இருத்தல்வேண்டும்; வீட்டு வேலைகளைத் கொண்டு போதல்வேண்டும்.
மயுடன் நடந்துகொள்ளல்வேண்டும்; அவர் ம் ; ஒல்லும் வாயெல்லாம் அவர் நன்மைக் சைத் தனக்கு ஒப்பானவரென நடத்துதல் ன சொல்லேக் காத்தலும்வேண்டும் இனி, ம் பாதுகாத்தல்வேண்டும்; அவன் “சோர் த்தில், அல்லது முன்பின்பாராது மோட்டுச் ல் இருக்கும்போது) அவர் அவனைக் கவனித் .ர் நேரிடும்போது அவர் அவனுக்குத் துணை குடும்பத்தாரையும் மதித்தொழுதல் வேண்
ம் வேலையாட்களையும் நாகரிகமாக நடத்து கு அப்பாற்பட்ட வேலையை அவர்களுக்குக் உணவையும் கூலியையும் கொடுத்தல்வேண் மைவந்த காலத்திலும் அவர்களே ஓம்புதல் முறை நாட்களையும், செல்வப் பெருக்குள்ள த்தல் வேண்டும். இனி, வேலைக்காரரானேர் யபின் துரங்கச் சென்றும் சேவை செய்தல் பாயமான கூலியைப் பெற்று மனநிறைவு றைவுமின்றிச் செம்மையாக வேலைசெய்தல் கைசான்ற சொல்லைக் காத்தலும்வேண்டும். றையாக விருக்கும் இவைபோன்ற கற்பனை க, ஐயத்துக்கிடமின்றி எடுத்துரைக்கப்பட் Dவேண்டிய கடமைகளும், வேலைக்காரர்க்கு இங்குச் சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை; 5ம் உரிமைகள்பற்றிய இருபதாம் நூற்ருண் சான்னவைபோன்றிருப்பது வியக்கற்பாலது. ாடுத்துரைக்கும் மிகச் சிறந்த கருவிகளுட் வ. இவை பெரும்பாலும் உலகியல் அடிப்
பல கதைகள், ஈசொப்பின் கதைகள் றிவுக்கூர்மையையும், பொச்சாப்பின்மையை ஆம் பக்கங்களில் முழுமையாகத் தரப்பட் எனலமறுப்பு ஆகிய பண்புகளை வரம்பிகந்து பருந்தொன்றினிடமிருந்து ஒரு புருவை சையை அறுத்துக் கொடுத்த சிபி என்னும் கும் (இக்கதை இந்து மதத்திலும் வழங்கு சந்தரன்) என்னும் அரசகுமரன் கதை இந் னும், ஐரோப்பிய வாசகர் பலர்க்கு வெறுப் வாசன் தன் தந்தையின் செல்வத்தை வாரி அரசன் அவனை அவன்றன் மனைவிமக்களு சில் ஏற்றி, நாடுகடத்திவிட்டான். நாட்டை இாந்தவர்க்குத் தேரையும் குதிரைகளையுங்

Page 426
400 வியத்தகு
கொடுத்துவிட்டுக் காட்டிலே தன் குடும்ட வானுயினன். அங்கே துறவியொருவன் வ வேண்டி இரந்தபோது, அவன் தன் மக்க யில் இவ்வாறே தன் மனைவியையும் இாவல னுடைய வண்மையைச் சோதிப்பதற்கு இ அரும்பெறல் உடைமைகளைக் கேட்டவராத் ஈற்றில் அவன் தன் குடும்பத்தோடு கூடித் ( ஒளிப்படம் XXVIII). ஆயின், இப்பை அறப்பண்பு வாய்ந்தனவாகவுள. தன்னுய னையே கங்கையாற்றில் ஒர் உயிர்ப்பாலமா மிருந்து தன் கிளைகளைக் காப்பாற்றிய கு பொருட்டுத் தன்னிரு சிறகுகளாலும் அணைக்க முயன்றகாலை அதனல் உயிர்துற, யும் அவற்றுக்குத் தக்க உதாரணங்களாகு
(III) சமணமும் மற்6
சமணம் (சைனமதம்)
புத்தரோடு ஒத்த காலத்தவரான புறச் என்பவரும் ஒருவராவர்; அவரைப் பின் ! லோன் ') என்றழைத்தனர். அவர் கண்ட றவர் (சினர்) மதம்” என்பது இதன் டெ பெளத்த சமயத்தின் வரலாற்றிலும் பார் நன்கு நிலைபெற்றுச், சில இடங்களில் மி ஆயின் அஃது ஒருபோதும் இந்தியாவிற் தில் உண்டானவை போன்று சமணமதக் களும் வளர்ச்சிகளும் உண்டாகவில்லை. சம வரலாறு போல் அத்துணைச் சுவையும் சிற தோன்றிய நாட்டில் இன்றும் நிலைபெற்று குறைய இருபதிலட்சம் மக்கள் இம்மதத் பாலும் செல்வச் சிறப்புடைய வணிகராக(
வர்த்தமான மகாவீரரைப் பற்றிய புர களைப் போல் அத்துணைக் கவர்ச்சியுடையன யெழுதப் பட்டுள்ளவையாதலின், நம்பத் நூல்கள் புத்தரின் முக்கிய எதிரிகளுள் ஒ யால், அவரது வரலாற்றுண்மை ஐயத்து குலத்தவனுய சித்தார்த்தன் என்பவனு அளவிற் முேன்றினர். இங்குச் சொன்ன இலிச்சவி குலத்தவரோடு நட்புறவு பூண் திரிசலை என்பவள் இலிச்சவி குலத்தலைவ தாளாவள். இவ்வாற்ருல் மகாவீரரும், பு போராண்மையிற் சிறந்து விளங்கிய சில் தோன்றியவராவர். அவர் இளமையில் இ
"தமிழில் இது சமணம் என்றே வழங்கிவருகி என்னும் வடசொல் " சமணர் ” எனத் தமிழில்

த இந்தியா
த்தோடு ஒரு குடிசையில் உறைந்துவரு ந்து தன்பொருட்டு ஐயமேற்பதற்கு ஆள் ஃள அத்துறவிக்குக் கொடுத்தான். இறுதி }ர்க்கு ஈந்தான். ஆனல், தேவர்களே அவ இவ்வாறு உருக்காந்து வந்து அவனுடைய நலின், எல்லாம் இன்பமாகவே முடிந்தன; தந்தையின் அரசுரிமையையும் பெற்றன் ழய பெளத்தக் கதைகளிற் பல, உயர்ந்த பிர்க்குக் கேடுவருமெனக் கருதாது, தன் க அமைத்து, அரசனுடைய வில்லாளரிட ாங்கின் கதையும், தன் நட்புச் சுற்றத்தின் நீர்த்துளிகளை விதிர்த்துக் காட்டுத்தீயை ந்த பெருந்தன்மைவாய்ந்த கிளியின் கதை
.
றைப் புறச் சமயங்களும்
சமய ஆசிரியன்மார் பலருள் வர்த்தமானர் பற்றியோர் அவரை மகாவீரர் (' பெருவிற மதம் சைனம்* எனப்படும் : “ புலனை வென் ாருளாகும் , fifs சமயத்தின் வரலாறு க்கப் பெரிதும் வேறுபட்டதொன்று. அது க்க செல்வாக்குப் பெற்றுந் திகழ்ந்தது ; கு அப்பாற் பரவியதில்லை. பெளத்த மதத் கோட்பாட்டில் அடிப்படையான மாற்றங் ண மதத்தின் வரலாறு பெளத்த மதத்தின் ப்பு முடையதன்முயினும், அம் மதம் தான் நிற்கின்றது , இன்று இந்தியாவில் ஏறக் தைச் சேர்ந்தவராயுள்ளனர்; இவர் பெரும் வே காணப்படுகின்றனர்.
ாணக் கதைகள் புத்தரைப் பற்றிய கதை வல்ல ; மேலும் அவை புராணமுறை தழுவி ந்தகுந்தனவாகவுமில்லை. ஆயின், பெளத்த ஒருவராக மகாவீரரைக் குறிப்பிடுகின்றமை க்கிடமானதொன்றன்று. அவர் ஞாத்திரிக க்குப் புதல்வராக, ஏறத்தாழ கி. மு. 540 ஞாத்திரிக குலத்தவர் வைசாலியிலிருந்த டிருந்தவராவர். மகாவீரரின் அன்னையான ஞன சேடகன் என்பவனின் உடன் பிறந் த்தரைப் போன்றே, அக்கால அரசியலிற் லோராட்சிக் குலங்கள் இரண்டன் வழித் ளவரசனுெருவனுக்குரிய கல்விப் பயிற்சி
s
எனப் பொருள்படும் சிரமணர்
* சமணமாயிற்று.
ன்றது. “ துறவிகள் வழங்குவதாற் “ சமணர் மதம்

Page 427
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
யைப் பெற்று, மணம்புரிந்து, மகளொ( ஈடேற்றத்தில் அவர் நாட்டம் அழுந்தியி முப்பதாம் ஆண்டில் அவர் மனையை நீ முதலில் அவர் நிகண்டர் (நிர்க்கிரந்தர் எ இதன் பொருள்) எனப்பட்ட ஒரு துறவி தவவொழுக்கங்களைப் பின்பற்றினர். நிக தாழ 200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னிருந்தவி பட்ட ஒரு மதமாகும். நிகண்ட ச் என்னு தார்க்கு வழங்கிவருவதாயிற்று. சமண துரைத்த பெரியார்களான தீர்த்தங்கரர் இப் பார்சுவநாதர் இருபத்து மூன்ருப பன்னிரண்டு ஆண்டுகளுக்கு மேலாக மேற்றுண்டும், தியானஞ் செய்தும், சமய தமது உடம்பை வாட்டியும் வந்தார். முத அதனை அவர் ஒருபோதும் மாற்றினால்ல அந்தத் தடையையும் அவர் நீக்கிவிட்ட அம்மணாாகவே கழித்தார். ஏறத்தாழ ஆ னும் பெயருடைய மற்ருெரு துறவி அவரே முடிவில் இருவரும் பகைத்துக் கொண்டன ஆசீவகமென்னும் வேருெரு மதத்தை நி
அதுறவு பூண்ட பதின்மூன்மும் ஆண்டி பெற்று நிருவாணத்தையுங் கண்டார்; “வென்றவர் ” (சினர்) ஆயினர்; “கரை, டைய புகழ் விரைவில் நாடெங்கும் பாவி களைக் கேட்டனர். முப்பதாண்டுகளாக அ கோட்பாட்டைப் பரப்பி வந்தார்; புத் புரந்தனர். அவர் தம் முக்கிய எதிரியான தார் ; ஒருகால் அவர் புத்தருக்குப் பின்பு திரண்டாம் ஆண்டில் அவர் மகதநாட்டின் யிலுள்ள பாவாபுரி என்னும் சிறிய நகர அவர் இறந்த ஆண்டு பற்றிக் குறிப்பிடும் ப கருத்துக்களைத் தெரிவிக்கின்றன ; அவர் ஆக இருத்தல் கூடும்.
ஏறத்தாழ இரண்டு நூற்முண்டுகள் வ6 யும் கொண்ட ஒரு சிறு சமுதாயமாக6ே கொள்கையுடையவரான ஆசீவகமதத்தா பட்டனர். சந்திாகுத்தமோரியன் அரசு துறவியானுன் என்ற ஒரு மரபுக் கொள்ே கின்றது. மோரியர் காலத்திற் சமண சப யாகவே தோன்றுகின்றது. சந்திரகுத்தன வற்கடம் காரணமாகக் கங்கைப் பிரதே ணத் துறவியர் தெற்கண்போந்து, தக்க
தங்கோட்பாட்டைப் பரப்புவாராயினர்.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 40.
நத்திக்குத் தந்தையானாாயினும், ஆன்ம ருந்தது. தம் பெற்முேர் இறந்தபின், தமது ந்துத் தவ வாழ்க்கையை மேற்கொண்டார். ன்பது வடமொழி : “ கட்டற்றவர்’ என்பது க் கூட்டத்தினரைச் சேர்ந்து அவர்களின் ண்ட மதம் என்பது மகாவீரருக்கு ஏறத் ரான பார்சுவநாதர் என்பவரால் நாட்டப் ம் பதம் பின்னர் மகாவீரர் நிறுவிய சங்கத் சமயக் கொள்கையை அவ்வப்போது எடுத் * கரை கண்டவர் ') இருபத்து நால்வருள் வராக வைத்துப் போற்றப்படுவாராயினர். வர்த்தமானர் ஊர்தொறும் திரிந்து ஐய வாதம் புரிந்தும், பல்வகைத் தவங்களாலும் லில் அவர் ஒற்றையாடை அணிந்திருந்தார்; ர்; ஆயின் பதின்மூன்று திங்களுக்குப் பின் "ர்; எஞ்சிய வாழ்நாளை அவர் ஆடையின்றி பூமுண்டுவரை, கோசால மற்கரிபுத்திரர் என் ாடு கூடவிருந்து தவமியற்றி வந்தார்; ஆயின் ர், வர்த்தமானரை விட்டுப் பிரிந்த கோசாலர் றுவினர். ல் வர்த்தமானர் பூரண ஞானம் கைவரப் அவர் 'தக்கவர்’ (அருகர்) ஆயினர்; கண்டவர்” (தீர்த்தங்கார்) ஆயினர். அவரு பியது ; பலர் திரண்டுவந்து அவர் அறவுரை வர் கங்கைக் கரை இராச்சியங்களில் தமது தரைப் புரந்த அரசர்களே மகாவீரரையும் கோசாலர் இறந்தபின்பும் உயிர் வாழ்ந்திருந் ம் உயிர் வாழ்ந்தவராகலாம். தமது எழுபத் தலைநகரான இராச கிருகத்துக்கு அண்மை! த்தில் உண்ணு நோன்பிருந்து உயிர் நீத்தார். >ரபு வரலாறுகள் ஒன்றினென்று முரண்பட்ட இறந்த ஆண்டு பெரும்பாலும் கி. மு. 468
ாை, சமணர் துறவியரையும் இல்வாழ்வாரை ப இருந்தனர். அவர், தம்மோடு மாறுபட்ட சினும் சிறப்புக் குன்றியவராயும் காணப்
துறந்தபின் சமண மதத்தைச் சார்ந்து கை சமணரிடை வலுப் பெற்றுக் காணப்படு யம் தழைத்தோங்கிய தென்பது உண்மை து ஆட்சி முடிவில் உண்டான ஒரு கொடிய ஈத்திலிருந்து பெருந் தொகையினரான சம ணத்திலே பல சமய நிலையங்களை நிறுவித்

Page 428
402 வியத்தகு
இவ்விடப் பெயர்ச்சியின் விளைவாகத் தோன்றிய ஒரு கருத்து வேறுபாட்டை பெரும் பிரிவு உண்டானது. தெற்கு நோ தலைமை தாங்கியவரும், சமண சமுதாயத் மகாவீரரால் நாட்டப்பட்ட அம்மண விதி தங்கியிருந்த துறவியர்களுக்குத் தலைமை னல் ஏற்பட்ட இன்னல்களினலும் குழப்ட வெள்ளாடை அணிவதை அனுமதித்தார். அணிந்தவர்' = அம்மணர்), சுவேதாம்பசர் இரு பெரும் பிரிவினரும் தோன்றினர். இ முடிவான நிலை எய்தவில்லை ; உண்மையில் யான கோட்பாட்டு வேற்றுமைகள் ஒருே யரிற் பெரும் பாலானேர் பின்னர் வெளியா கொள்வாராயினர்; ஆயினும், இப் பிரிவு இ மகாவீரர் காலந் தொட்டு வாய்வழித் வழங்கிவந்ததென்றும் கடைசியாக அதனை பாகுவே யென்றும் சமணர் மரபு வரலாறு பத்திரர் பாடலிபுத்திரத்திலே பேரவை யெ முறை பன்னிரு பகுதிகள் (அங்கம்) கொ6 வில், வகுத்தமைத்துக் கொள்ளப்பட்டது. நூல்கள்" (பூருவம்) பதினன்குக்கும் பதில் சுவேதாம்பாரே இத்திருமுறையை ஒப்புக் முறை கிடைக்கமுடியாதவாறு இழக்கப்ப சமய நூல்களை வகுத்துக்கொள்ள முற்பட்ட சேருதிருக்கின்றன. சுவேதாம்பரரின் திரு கி. பி. 5 ஆம் நூற்முண்டிற் காதியாவாரிe பேரவையிலே முடிவு செய்யப்பட்டு, எட்டி முறைப் பாடங்கள் பெரிதும் சிதைந்தும் ஒன்று முற்முகவே மறைந்து போய்விட்ட கள்) எனவும், பல்வேறு சிறு நூல்கள் என முறையிற் சேர்த்துக் கொள்ளப்பட்டன. என்னுமிரு மொழிகளிலும் பெருந் தொன மெய்யியல் வல்ல துறவியர் பலர் தோன் சமணத் துறவியர் சிலர் உலகியல் சார்ந்த இ கருத்துச் செலுத்தினர். அவ்வாறு செய் இழந்தாரல்லர். சங்கத மொழியிற் காவியஞ் ஒருவரும், 14 ஆம் நூற்முண்டினருமான துறவியேயாவர். காளிதாசரின் காவியங் மல்லிநாதரும் ஒரு சமணரே. சமணத் து பெரிதும் கடமைப்பட்டிருக்கின்முேம். உல ஏட்டைப் படியெடுத்தல் பெரும் புண்ணிய வாறே மேலை இந்தியாவிலிருந்த பழைய ச படாத பல அரிய நூல்களைப் பாதுகாத்து திருக்கின்றன ; பல நூல்கள் சமணரல்லாதா

இந்தியா
துறவொழுக்க நியமமொன்று பற்றித் இடமாகக் கொண்டு சமண சமயத்திற் க்கிப் போந்த துறவியர் கூட்டத்துக்குத் ல் மூத்தவருமான பத்திரபாகு என்பவர், யை வற்புறுத்தினர். ஆயின், வடக்கிலே தாங்கியவரான தூலபத்திசர், வற்கடத்தி ங்களினலும் தம்மைச் சார்ந்த துறவியர் இவ்வாருகத் திகம்பார் ("திசையாடை (' வெள்ளாடை அணிந்தவர் ') என்னும் பிரிவு கி. பி. முதலாம் நூற்ருண்டுவரை இவ்விரு பிரிவினர்க்குள்ளும் அடிப்படை பாதும் இருக்கவில்லை. அம்மணத் துறவி ங்கில் ஆடையணியும் வழக்கத்தைக் கைக் ன்றுவரை நிலைத்துள்ளது.
திருமறையொன்று எழுதாக்கிளவியாக ஐயந்திரிபறக் கேட்டறிந்தவர் பத்திர கள் கூறும். பத்திரபாகு இறந்தபின் அால ான்று கூட்டினர்; அதிலே சமணத் திரு ண்டதாக, இயன்றவரை திருத்தமான வடி இத்திருமுறை ஆகியில் வழங்கிய "முந்து ாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது. ஆயின் கொண்டனர்; திகம்பாரோ பழைய திரு. ட்டுவிட்டதெனக் கூறித், தமக்குப் புதிய னர்; அவற்றில் பல நூல்கள் இன்னும் அச் முறையிலடங்கிய நூல்கள் இறுதியாகக் லுள்ள வலபி என்னுமிடத்திற் கூடிய ஒரு ல் எழுதப்பட்டன. இக்காலத்தளவில் திரு. திரிந்துங் காணப்பட்டன , அங்கங்களில் து. பன்னிரண்டு உபாங்கங்கள் (உட்பிரிவு னவும் புதிய பகுதிகள் முன்னிருந்த திரு இடைக் காலங்களிற் பாகதம், சங்கதம் கயான உரை நூல்கள் எழுதப்பட்டன. ச்ெ சமய நூல்களை விளக்கியுரைத்தனர். Iலக்கியங்களிலும் பிற கலைத்துறைகளிலும் போதும் அவர் தமது சமயப் பற்றை ந செய்த கடைசிப் பெருங் கவிஞர்களுள் நயச்சந்திரர் (பக். 563-4) ஒரு சமணத் களுக்குச் செவ்விய உரைகண்டவரான 1றவியரின் இலக்கிய ஆர்வத்துக்கு நாம். கியல் சார்ந்த தொன்றேயாயினும், ஓர் செயலாமெனச் சமணர் கருதினர். இவ் மண மடங்கள், வேறு வழியால் அறியப் வின; இவற்றிற் சில இன்னும் அச்சேரு
ராற் செய்யப்பட்டவை.

Page 429
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, மோரியர் ஆட்சிக்கும் குத்தர் ஆட்சிக்கு கிழக்கே ஒரிசாவிலிருந்து மேற்கே வட லாம். பிற்காலத்தில் அது சிறப்பாக இரு காதியாவார். கூர்ச்சரம், இராசத்தானின் தேசத்திற் சுவேதாம்பரர் சிறந்து விளங் கால மைசூர், தென் ஐதராபாத்து ஆகிய சிறந்து விளங்கினர். சமண சமயம் முத காக்கில் அதன் செல்வாக்குக் காணப்பட மேலே இந்தியாவில் வாழ்ந்த குறுநில வளித்து வந்தனர்; 12 ஆம் நூற்முண்டிற் குமாரபாலன் என்னுஞ் சாளுக்கிய மன் பெருந் தலைமை யெய்தி விளங்கினர். ஏமக் காட்டக், குமாரபாலன் சமண சமயத்தி என்ப; ஆயின் அவன் இறந்தபின், இச் இழந்துவிட்டது , அஃது இன்னும் நிலவிய நிலையை அஃது ஒரு போதும் மீளப் பெற் சமயத்தார் இடைக்கால முற்பகுதியில் மு ஆதரவினுற் செல்வாக்கோடு திகழ்ந்தன வைணவமும் வளர்ந்து வரச், சமணத்தின் சமணர் சிலவேளைகளிற் கொடுமையாக கூறுகின்றன. சிலர் அவற்றை ஐயுறுகின் எழுந்தவையென்றே யாம் நம்புகின்றேம். ஒருபோதும் மறைந்து போகவில்லை.
சமண ஆகமங்களை மற்றவற்ருேடு ஒ காலத்திலே இறுதியான வடிவெய்தின:ெ இரு பெரும் பிரிவுகளுக்கும் அடிப் படை மையால், அவ்விரு பிரிவுகளின் அடிப்பை ந்தனவாகவே தோன்றுகின்றன ; அவை வேறல்லவெனக் கொள்ளலாம். பெளத்தத் கடவுளில்லா மதமாகும். அது தேவர்களி: திட்டத்தில் அத்தேவர்க்கு எவ்வித முத உலகம் கடவுளொருவராற் படைக்கப்பட் கப்படுவதுமன்று, அழிக்கப்படுவதுமன்பூ இயங்கும் இயல்பிற்று.
உலகு என்றுமுளது. அதன் இருப்பு 6 ளெது ; ஒவ்வொரு வட்டத்திலும் சீருறுக வுறுகாலப் பகுதியொன்றும் (அவசர்ப்பி வாற்ருனும் முன்னதைப் போன்றேயிருக் வரும், உலகப் பேரரசர் (சக்கரவர்த்தி மரும், வாசுதேவர் ஒன்பதின்மரும், பிர, (சாலாக புருடர்) அறுபத்து மூவர் ஒழு) கிய காலப்பகுதியில் மக்கள் மாபெரும் யிருப்பர். அப்போது அவர்க்குச் சட் வேண்டா ; ஏனெனில், அவர் வேண்டிய
மாகலின். இப்போது உலகம் விரைவாக

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 403
ம் இடைப்பட்ட காலத்திற் சமண சமயம் மதுரை வரை பரவியிருந்தமையைக் காண பிரதேசங்களிற் செறிந்து காணப்பட்டதுசில பகுதிகள் ஆகியவற்றை அடக்கிய பிர னெர் ; தென்னிந்தியாவின் நடுப்பகுதி இக் வற்றை அடக்கிய பிரதேசத்தில் திகம்பரர் விற் முேன்றிய இடமான கங்கைப் பள்ளத் வில்லை. மன்னர் சுவேதாம்பாருக்கு அதிக ஆதர கூர்ச்சாத்தையும் காதியாவாரையும் ஆண்ட னது ஆட்சிக் காலத்தில் இச் சமயத்தார் சந்திரர் என்னும் சமணப் பேரறிஞர் நெறி ல்ெ ஒரு சீர்திருத்தத்தை ஏற்படுத்தினுன் சமயம் தன் செல்வாக்கைப் பெரும்பாலும் தேயாயினும், முன் பெற்றிருந்த முதன்மை றிலது. அவ்வாறே தென்னுட்டிலும் திகம்பா தன்மை பெற்று விளங்கிய அரசர் அளித்த ார். ஆயின் பத்திநெறி தழுவிய சைவமும் செல்வாக்குப் படிப்படியாகக் குன்றியது. உடற்றப்பட்டாரென மரபு வரலாறுகள் முராயினும் அவை உண்மையடிப்படையில் சமண சமயம் குன்றியதேயாயினும், அஃது
ப்பிட்டுப் பார்க்கையில், அவை பிற்பட்ட வன்பது புலனுகும்; ஆயினும் சமணத்தின் க் கொள்கையில் அதிக வேற்றுமை இல்லா டக் கோட்பாடுகளும் மிக்க பழைமை வாய் மகாவீரர் கண்ட கோட்பாடுகளேயன்றி தைப் போலவே சமணமும் அடிப்படையிற் ன் உண்மையை மறுக்காவிட்டாலும், உலகத் நன்மையும் அளிக்கவில்லை, சமணர் கூறும் டதன்று ; அவ்வாறே அது கடவுளாற் காக் வ; மற்று, அஃது ஊழ்முறையிற்பட்டே
rண்ணற்ற காலவட்டங்களாகப் பிரிக்கப்பட் ாலப் பகுதியொன்றும் (உற்சர்ப்பிணி) சிதை ணி) உள. ஒவ்வொரு காலவட்டமும் எவ் கும்; அதில் தீர்த்தங்கார் இருபத்து நால் கள்) பன்னிருவரும், பலதேவர் ஒன்பதின் நிவாசுதேவர் ஒன்பதின்மருமாகப் பெரியார் கான கால இடையிட்டில் வாழ்வர். சீரோங் பருமனும் மிகநீண்ட வாழ்வும் உடையாா உங்களும் வேண்டா, பொருட் செல்வமும் வற்றையெல்லாங் கற்பகமசங்கள் கொடுக்கு வீழ்ச்சியடைந்து வருகின்றது. இந்த ஊழிக்

Page 430
4.04 வியத்தகு
குரிய கடைசித் தீர்த்தங்கரர் முடிவான சமயம் படிப்படியாகக் குன்றி, இல்லாது ( வீரர் தம் அடியார்களுக்கு இவ்வூழியில் பெயரையும் முகவரியையுமே கூறியுள்ளா தொடர்ந்து நிகழும் , ஆப்போது மக்கள் வாழ்வே யுடையவராயிருப்பர். அவர்கள் பயன்பாட்டையுமே அறியாதவராய்க் குல மாறவே மக்கள் மறுபடியும் சீர்திருந்தத் யடைவர் ; இவ்வாறே உயர்ச்சியும் வீழ்ச் பெளத்தரும் இந்துக்களும் கூறும் அண்ட வியல் உலகெலாம் ஒருங்குடன் மாயும் தில்லை.
உயிர்களும் (சிவன்) ஐவகையான உயிர யொன்று தாக்குவதனுல் உலகம் தொழிற் மாறு : விண் (ஆகாயம்) -இஃது எல்லா மாத்திகாயம் (தர்மம்)-இது பொருள் (அதர்மம்)--இது பொருள்களை நிலைபெற கணிகம் முதற் கற்ப மீருகச் சிறுத்தும் (புற்கலம்)-இது நுண்ணிய அணுப் பொ மியல்பினது. உயிரெனப்படுபவை விலங்கு மற்றைச் சமயத்தவர் உயிருடையனவென போன்ற இயற்கைப் பொருள்கள் பலவற்றி இந்த முற்கூற்றுக்களை ஒப்புக் கொண்ட வினையை நீக்கி, மீட்டும் வினை வந்தனுகா, னின்றும் தப்பலாகுமென்பது பெறப்படும். றன்று ; பல உயிர்கள் பிறப்பறுக்கமாட்டா வும் சமணர் நம்புகின்றனர். வினைகளை முற் (நிர்ச்சரை) என்பர் ; இது தவத்தினவே ஊற்று (ஆசிரவம்) என்பர் , அவ்வினை (பந்தம்) என்பர் , இனி, அவ்வினை சுரக் வதைச் செறிப்பு (சம்வரம்) என்பர். ந செறிப்புக் கைகூடும் ; இவ்வாறு ஒழுக்கத்தி வான அளவிற் பெருகாது, விரைவில் உ முற்முக விடுபட்ட உயிரானது எல்லா உ6 லகத்தை யடைந்து, எவ்விதச் செய காட்சி, கடையிலா இன்பம் என்பவற்ை
இதுவே சமணருக்கு நிருவாணமாகும்.
*பெளத்தரைப் போலவே சமணரும் நன்கு ட பொருள்களைத் தந்து, அவற்றைக் கலைச் சொற்கள விரிவுாக ஆராய்வது இந்நூலின் எல்லைக்கு துணிை வெளியாகும் ; மீன்கள் நீந்துவதற்கு நீர் இடமாகின்றது ; அதர்மம் என்பது மூன்ருவது ( கொள்வதற்கு உதவுகின்றது.
tஇந்த நான்கு சங்கதப் பதங்களும் சிவன் உயிரில்லாப்பொருள்கள்), மோட்சம்(வீடு) என்னும் யமைதலின் இவற்றை ஈண்டுக் காட்டினும்,

து இந்தியா
நிருவாணத்தை எய்திவிட்டார் ; உண்மைச் போய்விடும். எல்லாமறிய வல்லவராய மகா இறுதியாய்த் தோன்றிய சினதேவரின் ார். இவ்வீழ்ச்சி 40,000 ஆண்டுகளுக்குத்
தோற்றத்திற் குறளராய் இருபதாண்டு பண்பாட்டை யெல்லாம் மறந்து, தீயின் கைகளில் வாழ்வர். பின்பு காலம் மாறும் ; தொடங்குவர் ; முடிவில் மீண்டும் வீழ்ச்சி சியும் ஊழியூழிகாலம் மாறிமாறி நிகழும்: டவியல் போலாது, சமணர் கூறும் அண்ட
ஊழிக்கால மென்பதொன்றை உடன்படுவ
ல்லாதனவும் (அசீவன்) தம்முள் ஒன்றை படுகின்றது. உயிரல்லாதன ஐந்தும் வரு "ப் பொருட்கும் இடந்தந்து நிற்பது ; தன் களே நடத்துவது; அதன்மாத்திகாயம் ற்று நிற்குமாறு செய்வது* காலம்-இது பெருத்தும் தோன்றுவது; சடப்பொருள் ருளாயும் பெரிய பருப் பொருளாயும் மாறு மரஞ் செடி யாகியவற்றில் மட்டுமன்றி, க் கொள்ளாத கல்லும் பாறையும் ஓடுநீரும் லுெம் நிறைந்து நிற்பனவாம். -வழி, உயிர் தன்னில் ஏற்கவே ஒட்டியுள்ள தவாறு காப்பதனல் மட்டுமே பிறவிச் சுழலி இவ் விடுபேறு -எளிதிற் கைகூடுவதொன் "மல், என்றென்றும் பிறந்திறந்துழலும் என ருகக் களைந்து விடுவதைச் சமணர் உதிர்ப்பு 0 கைகூடும்; வினை உயிர்களிற் சுரப்பதை உயிருடன் ஒன்றிக் கலப்பதைக் கட்டு கும் ஊற்றினது வழியை அடைத்து விடு ன்கு கட்டுப்படுத்திய ஒழுக்கத்தினலே இச் கில் நிற்பதால் இருவினையும் பிறப்புக்கு ஏது பிரினின்றும் நீங்கிவிடும். வினைகளினின்றும் லகங்களுக்கும் மேலான, எய்தற்கரிய விட்டு லுமின்றிக், கடையிலாவறிவு, கடையிலாக் ற எய்தி என்றென்றும் ஆங்கே இருக்கும்.
பழக்கமான இச் சொற்களுக்குத் தனிச் சிறப்புள்ள ாக ஆண்டுள்ளனர்; இவை சுட்டும் பொருண்மையை அப்பாற்பட்டதாகும். தர்மம் என்பது ஒருவகையான இடமாவதுபோல, உயிர்கள் இயங்குவதற்கு இஃது வகையான ஒரு வெளியாகும் ; அது உயிர்கள் ஒய்வு
(உயிர்), அசீவன் (முற்சொன்ன ஐவகையான } மூன்றும் சேர்ந்து, சமணத்தின் எழு தத்துவங்களாக

Page 431
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
சமண மெய்யியல்வாதியர் தங்கோட்ப யற் கொள்கை யொன்றை வகுத்துள்ளன பனைகள் அன்று போலவே இன்றுவரை ரும் இந்து மதத் தெய்வங்களும் போல தீர்த்தங்கரரும் மக்களால் வணங்கப்படல வாதத்தை ஒருபோதும் விட்டுக் கொடு என்னும் பேரூர்தி நெறி தோன்றியது தோன்றவுமில்லை. இத்தவவொழுக்கக் க, 2000 ஆண்டுகட்குமேல் நிலைபெற்று நின்
இல்லறத்தார் (இவர் சாவகர் எனப்படு யிற் பெளத்த சமயம், இந்து சமயம் ஆ கின்றது; முற்சொன்ன இரு சமயங்களு மென்பதை உடன்படுகின்றன. நிருவான ஆடையுள்ளிட்டு, எல்லா வகையான த காலம் நோன்பாற்றுதல், உடலை யொறு: ஆகிய துறவொழுக்கங்களை மேற்கொள்வதி மிகக் கடுமையான புலனடக்கம் முதலிய புதிய வினை தன் உயிரை அணுகாதவாறு குத் துறவற வாழ்க்கை இன்றியமையா சமணத் துறவியர் பலர் ஆடையணியா இன்று திகம்பரப் பிரிவினருக்குள்ளுமே இலர் எனலாம். ஆயின் வீடுபேற்றுக்கு ணரில் இரு பிரிவினரும் ஒப்புக் கொள் வீழ்ச்சியுற்று வருகின்றது; இப்போது எம்மறிவுக் கெட்டிய எதிர்காலத்திலும் நம்பிக்கையுமில்லை. ஆதலால் இச் சீரழிவு மாட்டாத மக்கள் ஆடையுடுக்கின்றனர்.
சமணத் துறவியின் ஒழுக்க நியமம் தது , இன்றும் அவ்வாறே இருக்கின்றது பெறும்போது, தலைமயிர் கத்தியால் மழி களையப்படும். இந்து மதத் துறவியர் சில களைச் சமண சமயம் உடன்படவில்லேய நின்று தியானித்தல், நெடும்போது உ போன்ற கடுநோன்புகளால் தன் உடலை இடைக் கிடை பல முறை உண்ணு நே காட்டிய நெறியைப் பின்பற்றி, உண்ணு
சமணத் துறவி ஐந்து மாவிரதங்களை லாமை, கள்ளாமை, பொய்யாமை, கல6 மாம். இவ் விரதங்களுக்கு மிகவுங் கண் தேனும், அறியாமலேனும் ஒருவன் இன் செய்யுமேல், அவை வினையூற்றுக்கு வ6 பாகத் தவிர்க்கப்படுதல் வேண்டும். பு இல்லறத்தார்க்கும் கடியப்பட்டுளது. பூ பட்டன. பெளத்தத் துறவியரைப் போ யிர்களைக் காத்தற் பொருட்டு அதனை வ

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 405
டுகளை வளர்த்து, நனி நுட்பமான அறிவி ரேனும் (பக். 644-5 ), இவ்வடிப்படைக் கற் மாற்றமின்றி இருந்து வருகின்றன. புத்த வே, மகாவீரரும் மற்றை இருபத்து மூவர் ாயினர். ஆயினும் சமணமதம் கடவுளின்மை கவில்லே , பெளத்த மதத்தில் மகாயானம் போலச், சமணத்தில் அஃதொப்பதொன்று >பனைகளின் அடிப்படையிலே சமணமதம்
றளது.
வர்) வீடு பெறுதல் இயலாது. இக்கொள்கை கிய இரண்டினும் சமண சமயம் வேறுபடு ம் ஒசோவழி இல்லறத்தாரும் விடுபெறலா ண மடைவதற்கு ஒருவன் உடுத்திருக்கும் ளேகளையும் உதறிவிடுதல் வேண்டும். நீண்ட ந்துத் தவஞ் செய்தல், கற்றல், தியானித்தல் எனலே ஒருவன் வினையினின்றும் நீங்குவான் ; ஒழுக்கங்களைக் கடைப்பிடிப்பதனலே அவன் காத்தல் முடியும். எனவே விடு பேற்றுக் தது. ஆயினும் மிகப் பழங் காலத்திலே மை என்னும் விதியைக் கைவிட்டனர்; இவ்விதியை ஒழுங்காகக் கடைப்பிடிப்பவர் அஃது இன்றியமையாத தென்பதைச் சம ாகின்றனர். உலகு இப்போது விரைவாக உயிர்கள் ஒன்றும் நிருவாணமடைவதில்லை; உயிர்கள் வீடுபெறலாமென்பதற்கு எவ்வித க் காலத்தில் நன்னெறியில் உறுதியாய் நிற்க
கடுமையின் எல்லையைக் கடந்ததாயே இருந் ஏ. அவன் துறவு பூண்பதற்கு முன் தீட்சை க்கப்படாது, கையினுல் வேரோடு பிடுங்கியே ர் மேற்கொண்ட காட்சிக்கின்னத கடுந்தவங் "னுலும், சமணத் துறவி கோடை வெயிலில் டலுக்கு வருத்தந் தரும் நிலையில் நிற்றல் வாட்டினன். சுருங்கிய உண்டியனுகிய துறவி ான்பிருந்தான் , துறவியர் பலர் மகாவீரர் நோன்பிருந்து உயிர் நீத்தனர்.
க் காத்தல் வேண்டும். அவையாவன: கொல் விழையாமை, அவாவின்மை என்னுமைந்து ாடிப்பாக விளக்கந் தரப்பட்டுள்ளது. அறிந் ச்ை செயல், கொலைச் செயல் ஆகியவற்றைச் லிய ஏதுக்களாகும். ஆதலால் அவை, சிறப் ாலுண்ணல் துற்வறத்தார்க்குப் ப்ோலவே *சி புழுக்களின் உயிருமே போற்றிக் காக்கப் ண்றே சமணரும் பருகு நீரிலிருக்கும் நுண்ணு டிகட்டிப் பயன்படுத்தினர். சமணத் துறவியர்

Page 432
406 வியத்தகு
நடக்கும் போது வழியிலுள்ள எறும்பு பூச் பட்டு இறந்து போகாமலிருப்பதற்காக மயி செல்வர் ; மேலும், வளி மண்டலத்துள்ள பு பட்டுக் கொல்லப்படாமைப் பொருட்டு, மூ: மூடிக் கொள்வர். சாவகரெவரும் உழவுத் ெ இத்தொழிலிற் செடிகளின் உயிர் அழிக்க பூச்சிபுழுக்களின் உயிரும் அழிக்கப் படுகின் அல்லது உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை என் இந்திய மதங்கள் எவையுஞ் செல்லாத எல்
பெளத்த மதம் இந்தியாவில் அழிந்து பெற்றிருப்பதற்குக் காரணம் யாதென காட்டிலும் பின்னது இல்லறத்தாசைப் ெ கூறுவர். சமணத் துறவியர், பெளத்தத் து பொறுத்த வரையிற் கூடிய அக்கறை செலு திலே இல்லறத்தார் சங்கத்தின் உறுப்பின காலம் ஒதுங்கியிருந்து, குறித்த கால வெ போலவே வாழுமாறு அாண்டப்பட்டனர். வாணிகர்க்குரிய அறங்களாகிய நேர்மைை தது. அதனுல் பழங் காலத்திலே சாவகர் ஒ மலையிலும் சிரவண பெள்குளத்திலும் சிற இடைக் காலத்திலே இச் சமுதாயத்தினர் பத்தியும் பெற்று விளங்கினர் என்பதற்குச்
சமணத்திற்குச் சிறப்பான சமூகக் கே. சாக்காடு என்னுமிவை போன்ற சாவக இந்துக்களுக்குரியவையே. பெளத்தத்தைப் தூபிவழிபாட்டைப் பேணிவந்தது ; ஆயின் தொடக்க காலத்திலே தீர்த்தங்கரரைச் சின் வழிபட்டு வந்தனர். இடைக்காலதத்தில் இ பாட்டுமுறையைப் பெரிதும் ஒத்திருந்ததுவிளக்கிடல் போன்ற வழக்கங்களெல்லாம் பெளத்த சமயத்திற் போலவே, இந்துச் யாவும் சமணக் கோயில்களிலும் தீர்த்தங்க! கப்படலாயின. கடவுளுண்மை வாதத்தை இம்மதத்தார் இந்து மதச் சமூகவமைப்பில் களாக அமைந்துள்ளனர்.
சமண ஆகமங்கள் பொதுவாகச் சுவைய செருக்கைக் காட்டுவனவாயுள்ளன. அவற். கள், நேர்மை, அருள் என்னும் நற்ட விலக்குமுறை தழுவியனவாகவே அமைந்: யில் தன்னலங் கருதியனவாயுமுள்ளன; (அகிஞ்சை) யறத்திற் பெரும்பாலும் அன்ட உணவும் (ஆருகத உணவு), சிற்றுயிர்களை வேண்டிய முற்காப்புமே அவ்வறத்தால் வலி

இந்தியா
சி முதலிய சிற்றுயிர்கள் தங்காலில் அகப் ற் பீலியால் அவற்றை அப்புறப் படுத்திச் எண்ணுயிர்கள் உயிர்ப்பினுல் உள்ளிழுக்கப் கையும் வாயையும் அவர் மென்றுணியால் நாழிலை மேற்கொள்ளலாகாது ; ஏனெனில், ப்படுவதோடு, மண்ணிலுள்ள எண்ணற்ற rறதாதலின் என்க. இவ்வாறே அகிஞ்சை னும் அறத்தை வற்புறுத்துவதில், ஏனை லைக்குச் சமணம் சென்றுள்ளது.
போகச், சமண மதம் அழியாது நிலை ஆராய்ந்த அறிஞர் சிலர், முன்னதைக் பரிதுங் கவனமெடுத்ததே காரணமெனக் 1றவியரைக் காட்டிலும் இல்லறத்தாரைப் ரத்தியவராகலாம்; இனிக், சமண சமயத் ாகவே யிருந்தனர்; அவர் காலத்துக்குக் ல்லைக்கு, இயன்றவரை துறவறத்தாசைப் பெளத்தத்தைப் போலவே சமணமும் யயும் சிக்கனத்தையும் வற்புறுத்தி வந் ரு வணிகச் சமுதாயமாக மாறினர். ஆபூ ப்பொடு பொலியும் சமணக் கோயில்கள் எத்தகைய செல்வச் செழிப்பும் சமய
சான்று பகரும்.
ாட்பாடுகள் இல்லை. பிறப்பு, திருமணம், ருக்குரிய குடும்பச் சடங்குகளெல்லாம்
போலவே சமணமும் ஒரு காலத்தில் அது நிலைத்துவிடவில்லை. கிறித்துவூழித் வடிவாகக் கோயில்களில் வைத்து மக்கள் }வ்வழிபாட்டு முறை இந்துக்களின் வழி -தெய்வத்துக்குப் பூவிடல், புகையிடல், சமணர் வழிபாட்டிலும் காணப்பட்டன. களில் முதன்மைவாய்ந்த, தெய்வங்கள் ருக்குக் கீழான நிலையில் வைத்து வணங் இம்மதம் ஒத்துக்கொள்ளாத போதும், எளிதிலே இயைந்து, தனிப்பட்ட சாதி
ற்றவை ; பெரும் பாலும் அவை கல்விச் மிற் பொதிந்துள்ள அறவியற் கருத்துக் ண்புகளை வற்புறுத்துகின்றனவாயினும், ரள்ளன ; அன்றியும் அவை அடிப்படை
சமண சமயங் கூறும் கொல்லாமை ப்பண்பு அளாவியிருத்தலரிதே; மரக்கறி த் தற்செயலாகக் கொல்லாதிருத்தற்கு யுறுத்தப்பட்டன. அவ்வாறயினும் சமண

Page 433
* சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
ஆகமங்களில், ஆர்வமும் பரிவும் தோய்ந்த யென்னுங் கோட்பாட்டைக் கூறுமிடத்து நூல் பின்வருமாறு கூறுகின்றது :
"அறிவாளி யொருவன் எவ்வுயிர்களில் வேண்டுமாதலின், அவன் உவத்தலுங் கா வயல் மனைகளையுடையவரும், சாயந் தே! குண்டலங்களைப் பெறுபவருமாய் அவற்றி அருமையுடையதாகும் . ஐந்தவித்ே விழைதல் செய்யார் ; ஆதலின், பிறப்பைய நெறியிற் செல்லக் கடவாய்.
* கூற்றுவன் கைக்கு எட்டாத தொன்ற காதலிக்கின்றன ; அவை இன்பத்தை விரு வினைத் தள்ளிவிட்டு வாழ்வினத் தழுவிக்ெ எல்லாப் பொருள்களுக்கும் உயிர் அருபை
சமணரின் ஒழுக்கக் கற்பனைகளுக்குப் காட்டாகவுள்ளன ; இவை, மகாவீரர் தம்
கூறியவை என்ப( இவர் கெளதம புத்தரின்
* முதிரிலை காலம் முற்றலு மாத்தி உதிர்ந்து நிலத்தில் வீழு முலகில் மாந்தர் வாழ்வும் அற்றென வறி ஏதமில் காட்சியி னென்றும்
கோதம, விழிப்பொடு குறிக்கொ “புன்னுணித் தூங்கும் புதுப்பனி மன்னி நொடியில் மாயுமா லுலகி மாந்தர் வாழ்வும் அற்றென வறி ஏதமில் காட்சியி னென்றும்
கோதம, விழிப்பொடு குறிக்கொ " அயர்வெனு மருளாற் றுயருறு இருவினைக் டோ யிரும்பே ருலகி சுழன்று பல்வகைப் பிறப்பெடுத் ஆதலி னென்றும் அயராது
கோதம, விழிப்பொடு குறிக்கொ “நரைதிரை யிவற்றெடு நவைத( உரையுணர் வெல்லா மொடுங்க வ சோர்வும் பிணியுந் தோன்றி யுட ஊனும் வற்றி உணங்கு மாதலின் எதமில் காட்சியி னென்றுங்
கோதம, விழிப்பொடு குறிக்கொ " ஆதலி னுலகப் பற்றெலா மறு: கோதில் முளரியுங் கூதிர் காலக் குளத்து நீரும் போல வுளத்திற் நூய்மை யெய்தித் துலங்குவை; பற்று மில்லாப் பான்மையை யா ஏதமில் காட்சியி னென்றுங்
கோதம, விழிப்பொடு குறிக்கொ

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 40
அழகிய பகுதிகளும் உள. கொல்லாமை ஆசாராங்க சூத்திசம் என்னும் பழைய
ன் இன்பத்தையும் உணர்ந்து எண்ணல் ய்தலுமின்றி இருக்கக் கடவன். ாய்த்த வண்ணப் புடைவைகளோடு மணி ற் பற்றுவைத்தொழுகும் பலருக்கு உயிர் தொழுகும் அறவோரே இப் பொருள்களை பும் இறப்பையும் அறிந்து, நீ உறுதியோடு
வில்லை ; எல்லா உயிர்களும் தம்மைத் தாம்
கும்பித் துன்பத்தை வெறுக்கின்றன ; அழி காள்கின்றன. அவை வாழ விரும்புகின்றன.
மயுடையது ”*
பின்வரும் செய்யுள்கள் சிறந்த எடுத்துக்
மாணுக்கருள் ஒருவராய கெளதமருக்குக்
ன் வேருனவர்).
ଜିଉଁr
தி;
ள் வாயே
த் திவலை
ல் தி;
ள் வாயே!
முயிர்தன் ற் அழஅம்:
ள் வாயே!
ரு முதுமை பருங்காற் -ற்றும் ;
f
ள் வாயே!
த்துக்
யெவ்வகைப்
-G
ள் வாயே!

Page 434
408 வியத்த
திகம்பார் உரைத்த அறங்களுக்கு எடுத்து சியபாதர் என்னுந் துறவியின் செய்யுள்க: சுருங்கச் சொல்லல் என்னும் அழகு வாய், உடலும் விடும் உறுபெருஞ் செல்: மடவரல் மனையும் மக்களும் நண் பகைவரு மெனுமிவ் வகையின ெ உயிரின் வேறஃ துணாா மடவோ னிவர்தன் னுடைமை ே * பலதிசைப் புள்ளும் பகல்படு G சிலமா நாடிச் சேக்கு மொருங்கே பகல்வர மீண்டும் பறந்தவை அகலுந் திசைதொறு மம்மா நீத்ே “இறப்பெனக் கில்லை; ஏங்குவ ெ பிணியெனக் கில்லை; பேதுற லெ பிள்ளையு மிளைஞனு முதியனு மல்ே பிள்ளைமை முதலா வெல்லாம் எள்ளல் யாக்கைக் கியைபுள நிலை "பொல்லா மருளின் புணர்ப்பாற் எல்லா உடம்பும் எடுத்துக் கழித்ே மெய்யுணர் விதுபோ தெய்தினென் பொய்யினை யெவன்கொல் புரிகுவெ ' உயிரும் வேறுயி ரல்லதும் வே!ே செயிாறு காட்சியிற் றெளிந்தமெய் மற்றெது கூறினு மதனை வெற்றென விரிக்கும் விரிவெனல் த
ஆசீவகர்
பெளத்தம் சமணம் ஆகிய இரு மதா மற்ருெரு புறச் சமயம் ஆசீவகர் மதமாகு போலவே ஆடையொன்றும் அணியாது, டொழுகிய துறவியராவர். இம் மதத்தைக் திரர், மகாவீரரோடு ஒத்த காலத்தவராயு மிருந்தவர் ; கோசாலரின் கோட்பாடுகள் ெ ஒற்றுமையுடையனவாகக் காணப்படுகின் தமக்கு முன்னிருந்த ஆசிரியன்மார், து, எடுத்துப் புதுக்கியமைத்து வளர்த்தவர். . சமண மரபுகள் கூறும் , அவர் கி. மு. 484 ஒாாண்டுக்குச் சிறிது முன் பின்னக இறந் யில் மகாவீரரோடு கடும் வாதமொன்று பு முரண்வாதியான பூரண காசியபரும் அ போன்ற ஏனையாசிரியன்மாரைப் பின்பற்றி
மதத்தை உண்டாக்கினராகலாம். மோரியர்

இந்தியா
க்காட்டாக, 4 ஆம் நூற்ருண்டினரான பூச் ரிற் சிலவற்றை ஈண்டுத் தருவாம்; இவை து விளங்குகின்றன.
தவன்கொல் ?
வன்கொல் ?
லன் ;
Вии”.
பலகால்
தன் ;
னினியே ? ?,
P,
யிதுவே ,
குமே
வ்களோ டொத்த காலத்தில் தோன்றிய ம் , ஆசீவகர் எனப்படுவோர் சமணரைப் கடுமையான நோன்பினை மேற்கொண் கண்ட முதல்வரான கோசால மற்கரிபுத் ம் அவருடைய முன்னைநாள் நண்பராயு பாதுவாக மகாவீரரின் கோட்பாடுகளோடு ]ன. மகாவீரரைப் போலவே அவரும் றவியர் ஆகியோரின் கோட்பாடுகளையே அவர் தாழ்ந்த பிறப்பினரெனப் பெளத்த ஆம் ஆண்டளவிலே, புத்தர் இறப்பதற்கு தவர். இறப்பதற்கு முன் அவர் சிாாவத்தி ரிந்தவர். அவரைப் பின்பற்றியோர், விதி ணுவாதியான பகுத காத்தியாயனரும் யோரோடு இணைந்தே ஆசீவகம் என்னும் காலத்தில் ஆசீவகர் சிறப்புற்று விளங்கி

Page 435
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
னர்; அசோகனும் அவனுக்குப் பின் அ கள் அமைத்துக் கொடுத்தனர்; மோரி வீழ்ச்சியடைந்து, மைகுரின் கிழக்குப் யும் அடக்கிய ஒரு சிறு பிரதேசத்தில் கிற்று; இப் பிரதேசத்தில் அது கி. பி. அதன்பின்னர் இங்கும் அது மறைந்து ெ ஆசீவகரின் சமய நூல்களொன்றும் இ தரும் சமணரும் எழுதிய சமயவாத அ பற்றி யாம் ஒரு சிறிது அறியக் கூடிய மையை மறுப்பவரே யாவர் ; கண்டிப்ட சிறப்புக் கூருகும். ஒருவனது இம்மை வினைகளினலே தீர்மானிக்கப்படுமாயினு! புக்களிலும் நல்லொழுக்க நெறியைக் வெல்லலாமென்று வழக்கமான ஊழ்விை மறுத்தனர். உலகிலே மிகச் சிறிய தே எல்லாம் ஊழ் (நியதி) என்னும் ஆள்குறி கட்டுப்படுத்தப்பட்டும், தீர்மானிக்கப்ப பிறப்பெடுப்பதை எவ்வாற்ருனும் மாற்ற: " உயிர்ப்புள்ளவை யெல்லாம், பிறந்த ஆற்றலோ, வலியோ, அறப்பண்போ உன செயலாலும், இயற்கையாலும் வளர்ச்சிெ . 84,00,000 ே அறிவுடையார் என்னும் இரு திறத்தாரு களே எடுத்துத் துன்பத்துக்கு முடிவு க! தொழுகு வதாலோ, நோன் பாற்றுவதாே கத்தாலோ முதிராத வினையின் பயனை வ6 யின் பயனை நுகராது விடுதலும் முடியா, இன்பம், துன்பம், வரைந்த எல்லை என்னு
பங்களை நுகர்கின்றன
காலால் அளப்பதுபோல, ஒவ்வொருவர் குறைத்தலும் இயலாது; கூட்டுதலும் இய நூற்பந்தொன்றை வீசியெறிந்தவழி, அ வது போலப், பேதையார் அறிவுடைய வகுத்து விடப்பட்ட நெறியிற் சென்று, ,
镇 ஒருவன் யாது செய்யினும், அஃது எவ் றென்னுங் கொள்கையுடையவராயினும், ஊழின் வலி அவரை அவ்வாறு செய்ய தவம் மேற்கொண்டவராயினும், அவருை ரென்றும் கூடாவொழுக்கத்தாரென்றுங் ( திராவிட ஆசீவகர் வளர்த்த கோட்ப ஒத்துள்ளன. மகாயான பெளத்தத்திற் பட்டாரோ, அவ்வாறே கோசாலரும் கொள்ளப்பட்டார். ஊழ்வினைக் கோட்ட
வகையில் வளர்ச்சியடைந்தது-எல்லா

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 4.09
Tசெய்திய தசரதனும் ஆசீவகர்க்குப் பாழி tit காலத்துக்குப்பின் இம்மதம் விரைவாக குதியையும் சென்னையின் அயற் பகுதிகளை மட்டுமே ஓரளவு முதன்மை பெற்று விளங் 14 ஆம் நூற்முண்டுவரை நிலைத்திருந்தது; பாயிற்று.
ப்போது எமக்குக் கிடைக்கவில்லை, பெளத் ால்களிலிருந்தே ஆசீவகரின் சமய நூல்கள் வாாயிருக்கின்ருேம். ஆசீவகரும் கடவுளுண் ான தீர்மான வாதமே அவர்தம் மதத்தின் வாழ்வு அவன் முற்பிறப்புக்களிற் செய்த , அவன் இப்பிறப்பிலும் இனிவரும் பிறப் கடைப்பிடிப்பதால், தன் விதியை ஓரளவு ாக் கோட்பாடு கூறியது , ஆசீவகர் இதனை ‘ற்றப்பாடுகள், நிகழ்ச்சிகள் முதலாகவுள்ள யொத அண்டஞ்சார்ந்த ஒரு தத்துவத்தினற் ட்டுமுள்ளனவென்றும், உயிர்கள் பல்வேறு ஸ் முடியாதென்றும் அவர் கூறினர். வை யெல்லாம், உயிருள்ளவை யெல்லாம். >டயவனல்ல; ஆயின் அவை ஊழாலும், தற் யய்தி, அறுவகைப் பிறவியிலும் இன்பதுன் பரூழிகள் (மகாகற்பங்கள்) உள. பேதையார் ம் இக்காலப் பரப்பிலே தத்தமக்குரிய பிறவி ாணல் வேண்டும். அறத்தைக் கடைப்பிடித் லா, தவஞ் செய்வதாலோ, நிறைதவரு ஒழுக் பிந்து நுகர்தலும் முடியாது , முதிர்ந்த வினை து. அவ்வாறு செய்தல் எவர்க்கும் இயலாது. றுமிவற்றேடு சேர, உலக வாழ்வானது மாக், க்கும் அளந்து விடப்பட்டுளது. அதனைக் 1லாது ; அதில் மிகையுமில்லை; குறையுமில்லை. ர குலைந்து முழு நீளத்துக்கும் போய் முடி ார் என்னும் இருதிறத்தாரும் தத்தமக்கு 5ம் துன்பத்துக்கு முடிவு காண்பர்” வாற்ருனும் அவன் விதியை மாற்றவல்லதன் ஆசீவகர் கடுந்தவஞ் செய்தனர்; ஏனெனில், தூண்டியதாதலின் என்க. ஆசீவகர் கடுந் டய சமய எதிரிகள் அவரைக் கழிகாமுக ற்றங் கூறினர். டுகள் ஓராற்ருன் மகாயான பெளத்தத்தை புத்தர் எவ்வாறு தெய்வமாகக் கொள்ளப் வரம்பிலா அறிவுடைய மற்கலிதேவனுகக் ாடும் பாமினடிசின் கொள்கையை ஒக்கும் ாற்றமும், இயக்கமும் கண்மயக்கேயாமென்

Page 436
40 வியத்த
பதும், உலகம் உண்மையில் என்றென்று பதுமே அக்கொள்கை. இது நாகார்ச்
ஒரளவு ஒத்திருக்கின்றது.
ஐயவாதமும் உலகாயதமும்
புத்தரும் மகாவீரரும் கோசாலரும் மற் பலரும் தேவர்களைப் பொருட்படுத்தாது முற்முகக் கடவுளில்லையென வாதித்த ந. யறைப்பட்ட ஆற்றல் வாய்ந்த தெய்வங்: கொண்டனர்; அவ்வாறே 'மறுபிறப்புண் பாட்டையும் அவரெல்லாம் ஏற்றுக் கொ வெவ்வெறு வகையில் விளக்கினர். ஆயினுட லாம் பொய்யேயாமெனக் கூறிய சிந்தனைய காலத்தெழுந்த சமயநூல்களிற் காணப்ப யாளரின் செல்வாக்குப் பரந்ததாயிருத்த நூலாகிய கட உபநிடதத்தில் நசிகேதன் எ வருமாறு கேட்கின்முன். 'ஒருவன் இறந்த அவன் உளன் என்கின்றனர்; சிலர் அவன் " இது பற்றித் தேவருமே முன்னர் ஐயங்ெ தன்று ” என விடையிறுக்கின்முன். ஆகே பாந்திருந்ததாதல் வேண்டும்.
நாமறிந்த வரையிற், புத்தரோடொத்த ச (மயிர்ப் போர்வை யணிந்த அசிதர்-அவ( யினலே அவர் அப்பெயர் பெற்ருரென்பது முதல் உலகுக் கெடுத்துரைத்த ஆசிரியரா “நான்கு பூதங்களின் கலப்பால் மனித மண்ணின் கூறு மண்ணுேடும், நீரின் கூறு , கூறு வளியோடும் கலந்துவிடும்; அவனுை இறந்த பிணத்தை நால்வர் பாடைமேல் 6 வரை (இறந்தவனைப் பற்றி) அவர் தம் சுடலையிலே அவன் எலும்புகள் புருவிற வேள்விகள் சாம்பராய் முடிகின்றன. அறகு அறிவிலரே யாவர் ; (கட்புலனுகாப் பதார்த் விணன பொய்யுரையேயன்றி வேறல்ல. உ டையாருமான இருதிறத்தாரும் இறந்தொ றிருத்தலில்லை."
பெளத்தத் திருமறைகள் கூறுவது உண் கத்தை நிறுவினுரென நம்பலாம். இத் இல்லையெனப் புத்தர் அவரைக் கண்டித்தா, தென்பது யாண்டுந் தெளிவாகக் கூறப்பட் சங்கத்தாரெனக் கூறுவது அத்துணைப் பெ யர் என்னும் இன்பவாதியர் போல, அவர் ( மித்து வாழ்க்கையின் இன்பத்துறைகளை வ யாவர். எனினும் இக்கால முதலாக இந்திய உலகாயதக் கருத்து ஓரளவு ஊறியிருப்பை

கு இந்தியா
b அசைவின்றி ஓய்வு நிலையிலே யுளதென் ஈனரின் ' குணியவாதக் " கோட்பாட்டை.
அறும் அவர்காலத்து வாழ்ந்த ஆசிரியன்மார் விட்டனர்; அன்னராயினும் அவரெல்லாம் ாத்திகருமல்லர் ; உலகாயதருமல்லர். வரை 5ள் உண்டென்பதை அவரெல்லாம் ஒப்புக் மை யென்னும் அடிப்படையான கோக் ண்டனர்; ஆயின் அதன் விரிவுகளை அவர் ம், கட்புலனுற் காணப்படாத பதார்த்தமெல் ாளர் சிலரும் அக்காலத்தில் இருந்தனர். அக் டுவதைக் காட்டிலும் அத்தகைய சிந்தனை ல் கூடும். சாலப் பழைமை வாய்ந்ததொரு ன்னும் இளைஞன் (பக். 218) இயமனப் பின் நபின் எய்தும் நிலைபற்றி ஐயமுளது-சிலர் இலன் என்கின்றனர். ' அதற்கு இயமன் காண்டிருந்தனர்; அதனை விளங்குதல் எளி வ அக்காலத்தில் நம்பிக்கையின்மை நன்கு
காலத்தவராய அசித கேசகம்பளி என்பாரே ருடைய மதக் கூட்டத்தார் அணிந்த ஆடை தேற்றம்) முழு உலகாயதத்தை முதன் வர். அவர் கூறியது வருமாறு :
ன் உண்டானவன். அவன் இறக்கும்போது நீரோடும், தீயின் கூறு தீயோடும், வளியின் டைய புலன்கள் வெளியில் மறைந்துவிடும். எடுத்துச் செல்வர் ; சுடுகாட்டை அணுகும் வாய்க்கு வந்தவற்றை யெல்லாம் பேசுவர். கின் நிறமெய்துகின்றன ; அவன் செய்த சூசெய்ய வேண்டுமென்று அறிவுறுத்துபவர் தங்கள்) உளவென்பார் பேசுவனவெல்லாம் டம்பு அழியுங்கால் அறிவிலாதாரும் அறிவு ழிவர். இறந்தபின் அவர் உயிர் நிலைபெற்
மையாயின், அசிதரும் ஒரு துறவியர் சங் துறவுக் கூட்டத்தாருக்கு நல்ல நோக்கம் ர். அவருடைய தவவொழுக்கம் எத்தகைய டிலது. அவரை உண்மையில் ஒரு துறவுச் ாருந்தாது; மேனுட்டிலிருந்த எப்பிக்கியூரி பொதுவான குறிக்கோளுடையவராய், ஒரு 1ளம்படுத்திக் கொண்ட ஒரு கூட்டத்தாரே ரின் சிந்தனை விருத்தியின் அடிப்படையில் தக் காணலாம். இந்துமதம், பெளத்தமதம்,

Page 437
கிறித்தவருடைய திருமுழுக்குத் தொட்டி, கர்
 

": மீ. மீ. ஜ ரே ஆf Uரr
துருத்தி, திருவாங்கூர் (இடைக் காலத்தது).
ஒளிப்படம் LXI

Page 438
kife gwerraf Faber der Faber, Royra Acadigmy '''risť8 F : Pl Prrra Museum
அலங்காரத் தலயணி யணிந்த ஆரணங்கு.
LITLollrik. Sup. 2D0.
禹F Lept, of Archaeology, Gozeria refit of Iridi
விவன், அகிச்சத்திரா, ருத்தர் காலம்.
ஒளிப்படம் LXIT சுடுமட்சிற்பங்கள்
 
 

Pepť. of Archr:5oľogy, Čaverrimrevzťaf ľriafia
தம்பநிகள், அகிச்சத்திரா, உத்தரப் பிரதேசம். ஏறக்குறைய கி.மு. முதல் நூற்றுண்டு. Prt, r Archarர, ரெழerrg Tri
பார்வதி, அச்ேசத்திரா.

Page 439
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
சமணமதம் என்னும் இம்மும்மதங்களையுஞ் அல்லது உலகாயதர் எனப்பட்ட உலகிய வாக மறுத்துள்ளன. நாமெடுத்துக் கொன கர் வெறுப்போடும் இகழ்வோடுமே குறிப் பற்றுள்ள நூலாசிரியர் உலகாயதரைக் க ர்ை அடிப்பட்ட சமயக் கொள்கையென் வுலகாயதர் உண்மையில் ஆட்டியசைத்து தோன்றுகின்றனர். இந்த அச்சம் அவர்த அர்த்தசாத்திரம், காமசூத்திரம் என்னுட களில் உலகாயதக் கொள்கையும் நாத்திக சமய ஆசாரங்களும் ஒழுக்க முறைகளு பான்மையே பொதுவாக உலகாயதரிட கூறுவர். ஒருவன் இம்மைக்கண் உயிருள் இன்பங்களையெல்லாம் முற்ருகப் பெற மு மாறு கூறும் பெளத்தர் சமணர் ஆகியே! உடம்பினி லுயிர் பொருந்தி யுள் கடன் புகுந் தேனு நெய்தோய் 5 உடம்பது வெந்து காட்டிற் சாப வுடம்பினி லுயிர்வந் தொன்றல் துன்பந் தொடரு மென்றஞ்சி ஒருவன் முள்ளேயும் நெல்லுடன் உமியையும் ஏற். எய்தும் இன்பத்தின் பொருட்டு ஒரோவெ தேற்றுக் கொள்ளல் வேண்டும். 'தன்னெ வானேல், அன்னவன் விலங்கே யாவான் , உலகாயதரைப் பழிப்போர், அவர் இழி வர்; அவர் ஒழுக்கக் கோட்பாடுகளை யுன சான்றில்லை. ஆயினும் அவர்க்குரியதென பற்றும் நட்பு நாரும் இல்லாதவரல்லர் எ ' பேணியு வுடலைப் பிரிந்திவ குெ சேணுல குண்மையிற் சேர்குவ தன்னரு தமர்பாற் றுன்னிய வ நாரா லீர்க்கப் பட்டவன் வாாான் கொல்லோ மறித்து மீர்
சமய தத்துவ நூல்களில் உலகாயதர் றந்த மேற்கோள்களைவிட, உலகாயதரின் துளது. தத்துவோபப்பிளவசிங்கம் (“சம என்பது அதன் பெயர். கி. பி. 8 ஆம் நூ, வரே அதன் ஆசிரியர். அவர் உறுதியான னுங் கொள்கையுடைய ஓர் ஐயவாதியால் களின் அடிப்படைக் கொள்கைகளையெல்
சாடித் தகர்த்துத் தம்முள்ளத்தளவிலேனு

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 413
சார்ந்த சமய தத்துவ நூல்கள் சார்வாகர் ல்வாதியரின் தீய கோட்பாடுகளை மிக விரி ாட காலப்பகுதி முழுவதிலும் இந்த நாத்தி பிடப்பட்டுள்ளனர்; சில வேளைகளிற் சமயப் ண்டித்துக் கூறியிருப்பவற்றை நோக்க, அன் றும் கோட்டையின் அடிப்படையையே இவ் விடுதல் கூடுமென அச்சங் கொண்டவராகத் ம் கண்டனங்களில் தொனிக்கின்றது. இனி, ைெவபோன்ற உலகியல் ச#ர்ந்த சில நூல் வாதமும் நிழலாடக் காண்கின்ருேம். ந மெல்லாம் பயனற்றவை யென்னும் மனப் ங் காணப்படுவதென அவர்தம் எதிரிகள் ாளபோதே உண்டுடுத்து, வாழ்க்கை தரும் யறல்வேண்டும். உலகவின்பங்களைக் கைவிடு rரின் அறங்கள் தள்ளத்தக்கன. ளபோ தொருவ னிங்குக் கருனைச்சோ முர்தல் வேண்டும் bபரா யொழிந்தாற் பின்னவ் ஒரு போது மில்லை யானே' w இன்பத்தை நீக்கிவிடலாகாது. மீனுடன் றுக் கொள்வது போல, இவ்வுலகில் அவன் ாருகால் வருந் துன்பத்தையும் அவன் உவந் திர் இன்பங் கண்டுந் தயக்கத்தால் விலங்கு அறிவிலாப் பேதை தானே.”* ந்ெத இலட்சியங்களை யுடையவரென்று கூறு டயவராயிருந்தனரென்பதற்குத் தெளிவான வழங்கும் ஒரு செய்யுள், அன்னர் குடும்பப் ான்பதை விளக்குவதாயுளது. ணுருவன் னுயின் பன்பெனு
Gळ ? ” °°
கருத்துக்களெனக் காட்டப்பட்டுள எண்ணி தத்துவ நூலொன்றும் எமக்குக் கிடைத் ய வுண்மைகளை யெல்லாஞ் சாடுஞ் சிங்கம்') ற்றுண்டில் வாழ்ந்த செயராசி என்னுமொரு அறிவை ஒரு போதும் பெற முடியாதென் பர்; தமது காலத்திருந்த தலையாய சமயங் pலாம் அவர் தம் தருக்கவாத ஆற்றலாற் Iம் அமைதி யெய்தியுள்ளார். V

Page 440
4l4 வியத்த
( IV ) , வளர்ச்சியும் இலக்கியமும்
பிராமணர்களின் சீரிய மதமும் பெளத் வணக்கத்தையும் சைத்தியம் எனுந் திரு வணக்கத்தையும் குறிப்பிடுகின்றன. மிக என்னுங் கடவுளைச் சிறப்பாக மேற்கிந்திய நாம் ஏலவே குறிப்பிட்டுள்ள பெசுநகர் டதே. ஏலவே குறிப்பிட்டுள்ள கல்வெட்டி யளவில் ஆட்சியாளரும் மேலை நாட்டுட் கத்தை ஆதரித்தனர் எனத் தெரிகின்றது. தேவனும் ஒருவரேயெனக் கொள்ளப்பட் டுள்ள நாராயணன் என்னுங் கடவுளும் நன்கு அறியப்படவில்லை) விட்டுணுவும் து வில், விட்டுணுவின் பெயரும் மாபெருங் போர் மரபைச் சேர்ந்த வீரர்களுள் ஒரு ---t-gd.
நூற்ருண்டுகள் கடந்தேற, விட்டுணுவி குலதெய்வங்கள் யாதேனுமொரு வழியி: ளிடையே இன்னும் விலங்கு வணக்கம் நி3 பன்றிவடிவான ஒரு தெய்வத்தை வழிபடு பன்றி வடிவக் கடவுளின் வழிபாடு விட்டுg பெரிதும் வணங்கப்பட்ட குழலூதும் தெய் மெனக் கருதப்பட்ட மாபாரதத்து விரணு மண வீசனன பரசுராமனும் இவ்வாறே ஒ காலத்தில், இராமயணத்தின் காவியத்தலை ஒன்ருனுன்.
அதே காலத்தில், அரப்பாப்பண்பாட்டு டையே நிலைபெற்று வந்திருக்கக் கூடிய ஒ பெறத் தலைப்பட்டது. இதுவே சிவ வழிட கொண்டு, பெரும்பாலும் இலிங்கவடிவிற் 8 முகக் கணேசன் ஆகிய குலதெய்வங்கள் ! பட்டன. குத்தர் கால இறுதியில், பெெ முறைகளும், மத சம்பந்தமான காமக் கெ பலியும் ஆகியவெல்லாம் முதன்மை பெற முதன்மை வளரத் தொடங்கியது.
இன்று இந்துமதம் பெற்றுள்ள இறுதி திராவிடரே. ஆரியச் செல்வாக்கினல் வ6 படையில், தீவிர பத்தி நெறியைச் சிறப்பி கைகள் தோன்றின; இடைக்காலத்தில் ந மாரும் நாயன்மார்களும் வளர்த்த இந்து தைப் பெரிதும் உருவாக்கியது.
இக்காலத்தில், திருமுறை இலக்கியம் பான இந்தியத் திருமுறை இலக்கியம் ய கொள்கையளவிற் போற்றப்பட்டு வந்த

கு இந்தியா
ந்து சமயம்
5 சமணத் திருமுறைகளும் இயக்கர் நாகர் த்தலங்களில் உறையும் பிற சிறு கடவுளர் முற்பட்ட காலந்தொடக்கம் வீர்க்தேவன் மக்களும் பிறரும் வணங்கி வந்துள்ளனர். நிலைக்கால் இக்கடவுளுக்கென நிறுவப்பட் விருந்து, கி.மு. 2 ஆம் நூற்றண்டின் இறுதி படையெடுப்பாளரும் வாசுதேவ வணக் இதையடுத்து வேதகால விட்டுணுவும் வாசு டனர். பிராமண இலக்கியத்தில் குறிப்பிட் (இக்கடவுள் எவ்வாறு தோன்றினரென }ன்றெனக் கருதப்படலாயினர். இக்காலமள காப்பியமான மாபாரதத்தை உருவாக்கிய
|வனுன கண்ணனுடன் தொடர்பு படுத்தப்
ன் இயல்பும் வளர்ச்சியடைந்து, மக்களின் ஸ் விட்டுணுவுடன் ஒன்ருகின. கீழ் மக்க விெயது ; சிறப்பாகக் கிழக்கு மாளவத்திலே தல் நிலவிற்று. குத்தர் கால மளவில் இப் ணு வழிபாடாய் மாறியது. இடையரிடையே வம், அக்காலத்தில் விட்டுணுவின் அவதார ன கண்ணனெனக் கொள்ளப்பட்டது. பிரா ர் அவதாரமாகக் கருதப்பட்டான். இடைக்
வனுன இராமனும் வைணவ தெய்வங்களுள்
க்கால முதலாய்ப் பிராமணர் அல்லாதாரி ரு வளத்தெய்வத்தின் வழிபாடு முதன்மை ாடு வேதகால உருத்திரனேடு ஒன்றெனக் சிவனை மக்கள் வழிபட்டனர். கந்தன், ஆன சிற்காலத்திற் சிவனெடு தொடர்பு படுத்தப் ண் தெய்வங்களும் அவற்றுடன் மாந்திரீக ‘ள்கைகளும், புதிய வடிவு பெற்ற விலங்குப் லாயின; இடைக்கால முழுதும் இவற்றின்
வடிவுக்குக் காலாயிருந்தோர் தென்னுட்டுத் "ப்பமடைந்த மக்கள் வழிபாட்டின் அடிப் பல்பாகக் கொண்ட கடவுளுண்மைக் கொள் டு நாடாய்த் திரிந்து போதித்த ஆசிரியன் 1 பேரன்பு மதமே, இன்றுள்ள இந்துமதத்
பருமளவிலே தோன்றியது. மதத்தொடர் வற்றிலும் உயர் இலக்கியமென இதுவரை வதங்களும், பிராமணங்களும், உபநிடதன்

Page 441
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
களும், உபநயனஞ் செய்தோரால் மட்டும் யம் என்னும் நிலையை அடையலாயின. பிர தோன்றுங் கோட்பாடுகளுக்கமைய விள வேறுபட்ட இந்து மதத்தின் உண்மையான ஆனேருமுட்பட யாவரும் பெறக்கூடியன புராணங்கள், அறநூல்கள் ஆகியனவும் எ6 களுமாம். கற்றேர்க்கு மாபெரும் உரை பொருள் விளக்கம் ஆகியவை பற்றிய பற்ப இரு பெருங் காப்பியங்களும் முதலில் உ றின் இலக்கியப் பண்பைப் பின்னர்க் கூறு கிறித்து காலத்துக்கும் முன்பே மதத்தொ. சோ, விரைவில் அது திருநூலாகக் கருதட மிகத் தூயது புகழ்போன பகவற் கீதை ய பெறப்பட்ட ஒரு தொகுப்பே ; இப்பாட வோம். அறநூல்களும் மதந்தொடர்பான ட இஃது இன்றுள்ள வடிவில் தொடக்க கா மாய்த் திகழ்கின்றது. கண்ணபிரானின் அரிவமிசம் மகாபாரதத்தின் முதன்மையா காவியமான இராமாயணமும் தொடக்கத் ஆனல் பிற்காலத்தில்-ஒருகால் குத்தர் காண்டமும் இறுதிக் காண்டமும் பிற இன ஒரு தூய மறைநூலாக்கின.
புராணங்கள் ( பழங்கதைகள் ) கட்டுக் தொகுப்புக்களாம். தலையாய பதினெண் பவிட்டிய பாகவத புராணங்கள் மிக முத வில் அவை மிகப் பழையனவல்ல ; இவற பட்டதன்று. அன்றியும், எல்லாவற்றிலும் றின் கதைப் பொருள் யாவும் மிகப் பழைய பிற்கால மதப்பாடல்கள் இலக்கியச் சிறப தற்குரியனவாயும் கருதப்பட்டில. எனினும் தூய்மையானவையெனக் கருதுகின்றன - வங்கக்கவி சயதேவன் பாடிய கீத கோவி இடைக்காலத் தோத்திரங்கள் அல்லது து சாரியர் சங்கரர் என்பாருடையவெனக் ( யவை ; பெரிதும் போற்றப்படுபவை.
நீாமெடுத்துக் கொண்ட காலப்பகுதியில் நாட்டு மொழிகளிலே தோன்றின. இவற்று பிய இலக்கிய மெனவும் கருதப்படுகின்றன குறள் வெண்பாவில் ஒழுக்க முறைகளை திருக்குறள் கி.பி. 4 அல்லது 5 ஆம் நூற்மு: இக்காலத்துக்கும் முற்பட்டதெனக் கருது: முதல் 10 ஆம் நூற்ருண்டு வரையிலே தி பதினெரு திருமுறைகள் தொகுக்கப்பட்ட6 பாடல்களைக் கொண்டவை. இப்பதினுெரு

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 45
கற்கப்பட்டுப் பிராமணருக்குரிய இலக்கி ாமணரும் அவ்விலக்கியத்தைப் புதிதாய்த் க்குவாராயினர். பிராமணங்களினின்றும் திருமறைகள் தாழ் இனத்தவர், பெண்கள் வாயிருந்தன. இவையே இதிகாசங்கள், ண்ணற்ற திருப்பாசுரங்களும் மதப்பாடல் யிலக்கியமும், சமயசித்தாந்தம், மெய்ப் ல தனிநூல்களுமிருந்தன.
லகியற் சார்புடையனவாயிருந்தன ; அவற் வாம் (ப. 539). மிக முன்னரே, ஒருகால் டர்பான இடைச்செருகல் மகாபாரதத்திற் ப்படலாயிற்று. இவ்விடைச் செருகல்களுள் ாம் ; இதுவும் பல்வேறு மூலங்களினின்றும் த்திற் பெரும்பாலும் இதனைக் குறிப்பிடு பழங்கதைகளும் இதனுட் புகுந்தமையால், ல இந்துமதத்திற்கு ஓர் கலைக் களஞ்சிய கதையைத் திருந்திய வடிவிற் கூறும் ன ஒரு பின்னிணைப்பாகும். இரண்டாவது தில் உலகியற் சார்புடையதாயிருந்தது , காலத்துக்குப் பின்னர் போலும்-முதற் டைச் செருகல்களுடன் சேர்ந்து, இந்நூலை
கதைகளும் மதப் போதனைகளு மடங்கிய புராணங்களில் வாயு, விட்டுணு, அக்கினி, ன்மையானவை எனலாம். இன்றுள்ள வடி }றுள் எதுவும் குத்தர் காலத்துக்கு முற் இடைச் செருகல்கள் இருப்பினும், அவற் 1வை என்பது உறுதி. ப்பு நணி குறைந்தவை. அன்றியும் போற்று தற்கால மதப் பிரிவுகள் சில பாடல்களைத் சிறப்பாக 12 ஆம் நூற்றண்டில் வாழ்ந்த ந்தம் (ப. 560) அத்தகையவற்றுள் ஒன்று. கிப்பாடல்கள் சில - குறிப்பாகச் சமயா
கொள்ளப்படுபவை-இலக்கியப் பண்புடை
, தென்னுட்டிலே திவ்விய பாடல்கள் பல ட் சில போற்றத்தக்கவை. அன்றியும் திப்
க் கற்பிக்கும் அழகியதோர் தமிழ் நூலான ண்டுக்குரியது. ஆனல் அறிஞர் சிலர் அதனை வர். இதற்குப் பின்னர், 7 ஆம் நூற்முண்டு மிழ்ச் சைவர்களின் துதிப்பாடல்களாகிய 7. இவை அறுபத்து மூன்று நாயன்மாரின் திருமுறைகளுள்ே தலையரயவை அப்பர்,

Page 442
46 வியத்த
ஞானசம்பந்தர், சுந்தார் ஆகிய நாயன் பாடிய திருவாசகமுமாம். இக்காலமளவிே தம்' தோன்றியது. ஆழ்வார் பன்னிரு போன்ற பத்திப் பாடல்கள், நாமெடுத்து கிலும் பாடப்பெற்றன. பிற்காலத்தில் ஆரி றின. 13 ஆம் நூற்முண்டின் முடிவில் வ நாமதேவரும் பிறர் சிலரும் பாடிய தோத் யெடுப்புக் காலத்துக்கு முன்பெழுந்த பா
இந்துக்களின் மத-மெய்ஞ்ஞானப்பனுை வணைப்படுத்தல் சாலாது; இவற்றுட் சி குறிப்பிடுவோம்.
விட் டுணு
அண்டசராசரங்களுக் கெல்லாம் (P(? ( கொள்கை. அண்டங்கள் பற்றி இந்துக்க படி, ஆயிரந்தலை ஆதிசேடன்மீது பெரும் துயில்கையில் அவர்தம் கொப்பூழினின்று உலகைப் படைக்கும் பிரமன் * தோன்று டுனு துயிலெழுந்து வைகுண்டத்திலிருந் யுடைய சாய், நாற்கைகளிலும் சங்கு சக்க தரித்து, அரியணையமர்ந்து, கழுத்தில் கெல (சிறீவற்சம்) சுருள் மயிற்கற்றையுடையா ணிக்கப்படுகின்றது. பொதுவாகப் பாதி ம னத்தையுடையவர் ; இவ்வாகனம் பழைய இருக்கின்றது. அன்றியும், எலியோடோர டிய காலத்திலேயே, விட்டுணுவின் முத கருடன் தொடர்புறுத்தப்பட்டான். விட்ே யான ஒரு தெய்வமாகக் கொள்ளப்பட்டா விட்டுணு முழுமுதற் கடவுள் என்பதும் லது மூர்த்தங்களே என்பதும் பகவற்கீ,ை
“அருந்திறற் கோவே யச்சோ பொருந்துவிட் செல்லப் புணர்ப்ட சிறந்தன வற்றுட் சிலச்சில சிறந்தன வெடுத்துச் செப்புவெ எவ்வியலுயிர்க்கு மிருக்கையாகி யவ்வுயிர் தோறு மகம்புகுந் துள் வவ்வுயிர் தான்யா னவற்றுக் கெ மெழுவா யிடைமையொ டேனை யிறுவா யெல்லாம் யானெனக் (
* உபநிடதத்தில் வரும் (ப. 350) நிர்க்குண பி0

5கு இந்தியா
மார் பாடிய தேவாரமும் மாணிக்கவாசகர் லே தமிழ் வைணவரின் “நாலாயிரப் பிரபந் வர் இவற்றை யாத்தனர் என்பர். இவை ள்ள கால முடிவில் கன்னடத்திலும் தெலுங் ய மொழிகளிலும் பத்திப்பனுவல்கள் தோன் ாழ்ந்தவரெனக் கருதப்படும் ஞானேசுவரும், திரப் பாடல்களைத் தவிர, முகமதியர் படை டல்கள் எவையேனும் நிலைத்தில.
வல்கள் யாவற்றையும் இங்கு நாம் அட்ட லவற்றை அடுத்துவரும் பக்கங்களில் நீரம்
முதற் கடவுள் விட்டுணு என்பது வைணவர் ள் கொண்டுள்ள பழம் பெரும் புனைகதைப் பாற் கடலில் விட்டுணு துயில்கின்ருர், அவர் ம் தாமரை வளர்கின்றது. அத்தாமரையில் கின்றன். உலகை அவன் படைத்ததும், விட் து ஆட்சி செலுத்துகிருர், கருநீல மேனி சமும், கணையமும், தாமரையு மேந்தி, முடி ாத்தூபம் என்னும் மணி அணிந்து, மார்பில் ாய் விளங்குவர் என அவர் தோற்றம் வரு னித முகத்துடன் காணப்படும் கருட வாக இயற்கை வணக்கத்தை நினைவூட்டுவதாய் சு என்பார் பெசுநகரிலே நிலைக்கால் நாட் ற்ருேற்றங்களில் ஒன்முகிய வாசுதேவனேடு ணுவின் துணைவி இலக்குமியும் முதன்மை ள்.
பிற கடவுளர் அவரின் தோற்றங்கள் அல் த காலத்திலேயே நிலவிய கருத்துக்களாம். வென்பாற்
1ள விலகாண்
கொண்மே.
மமும் பிரமாவும் வேறென்றறிக.

Page 443
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
படைப்புடை முதலிடை கடைப்பு யடுக்கிய கல்வியு ளகவுயிர்ப் புல6 தொகுத்துரை வல்லுநர் சொற்களு யெழுத்தினு ளஃகான் யானுகின்ே னிட்டத் திரட்டை யான கின்றேன் பொன்றிய செய்த லல்லது பொன் தொன்றியல் பொழுதும் யானே னெவ்வழி யானும் யானே தலைவன் படிற்றுள மாக்கள் படிற்றுச் சூ, மொளிப்பெரு மக்க ளொண்மையும் யூற்றஞ் சான்றவர்க் குளவெனக் மூக்கந் துணிவு வென்றியிம் மூன் நோக்கின் யானென நுவலப் படுே அடக்கி யாளு மன்னே சல்லா நடத்து செங்கோ ணுனென வுள்6ே வென்றி வேண்டு மேலோர் மாட் நின்ற செம்மை நினையின் யானே யாய்வார் போற்று மற்றந் தம்முள் வாய்வா ளாமை யானென வதிவே மெய்யுணர் வெய்திய மேதகு புலவ பொய்யகன் ருெளிர்தரு புலமையு தோற்று மெல்லாந் தோன்றுதல் நாற்று வித்து நானெனக் கொள்க இயங்குவ நிற்குவ வெனைத்து மெ6 யின்றி யமையா வாக வியலுமென் னன்றி யுணரி னனே துன்றித் தோன்றுந் தொகை மு
சிவன் கோபமூர்த்தியாய்த் துன்பந்த
N
முற்றும் நன்மை பயப்பவராய்க் கருதப்ப( கின்ருர், இதன் பொருட்டுக் காலத்துக்கு கோட்பாடு முதலில் பகவற்கீதையில் தே
மழியாத் தன் கடவுட் பிறவியை வெளிப்ப
" தோற்றமுந் துஞ்சலுந் தொடர் தோற்றுறு முயிர்க்கெலாந் தோன் வமையா நிற்பே கைவு மெனது மருள்வழி மேனின் றருள்சிறந் ,ெ தெருளோடு தோன்றுதல் செய்கு வெருளுறு மருள்யான் வேண்டிய இச்செய னிலமிசை யெவ்வெப் ே னற்செய னலிவுற வற்செய லெழு லவ்வப் போழ்தத் தருள்பிறர் துவ்வ வென்னையான் முேன்றுவிப்
56 (நம்பியகவல், கடவுட்செல்வக் காட்சிப்புணர்ட்
57 (நம்பியகவல், புலவயிற் புணர்ப்பு ச, ரு).

ாட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 4.
டை யானே
மையுந்
நம் யானே
2ழுதும்மே yy 56 ருபவராய்த் தோற்றமளிக்க, விட்டுணு கிெமுர். உலக நன்மைக்கே அவர் பாடுபடு காலம் அவர் பிறப்பெடுக்கின்ருர் ; இக் “ன்றுகின்றது; இங்கு, கண்ணன், என்று டுத்துகின்றன்.
லெ ஞகித்
றல் யானென
ஏழவே வென் ங் குறவே. ாழ்தி
கொ
○」○gor ""
பு, கக, கஉ, கE).

Page 444
418 வியத்த
விட்டுணுவுக்குப் பொதுவாகப் பத்துத் இப்பத்துத் தோற்றத்துக் கடவுளரையும் வர் ஏற்றுக் கொண்டனர். எனினும், 11 ஆ வுறுத்தப்பட்டன. அவதாரம் பற்றிய இவ் பற்றி முன்பே நிலவிய புத்த, சமணக் புத்த சமணக் கோட்பாடுகள் ബTബ துணிபு. ஓர் அவதாரம் பூரணமானதாக:ே ஏனெனில் “ புகழும் அழகும் வலிவும் உ6 உண்டானவை " ஆதலின்-இக்கருத்துப்ப அவதாரங்கள் எனக் கொள்ளப்பட்டனர். களும் மற்றையவற்றினும் சிறப்புடையை தைத் தடுப்பதற்கென மானுட வடிவைக் க அத்தோற்றங்களாவன - N
(1) மீன் (மற்சம்) உலக முழுதும் 1 மீன் வடிவெடுத்து எதிர் நோக்கு மின குணர்த்தித் தன் கொம்பிற் பொருத்திய தினரையும் ஏழு இருடிகளையுங் கொண்டு கிலழியாது காத்தனர். பிராமணங்களில்
நோவாவின் நாவாயை ஒத்துள்ள இக்க மீன் அவதாரம் மக்கள் அனைவராலும் வண (2) ஆமை (கூர்மம்) தேவர்கள் உண்டு படப் பல தெய்வீகப் பொருள்கள் வெள்ள யாகத் தோன்றி அண்டப் பெருங்கடலிற் சு மந்தாமலையை வைத்து வாசுகி என்னும் கடைந்தனர். அவ்வாறு கடையுங்கால், மேலெழுந்தன; இவற்றுள் ஒன்று இலக்குட பழங்கதையிலொன்று போலும் ; ஆனல் 6 கொள்கை காலத்தாற் பிற்பட்டது. அன்; கூறப்படினும் இவ்வவதாரம் முதன்மையா (3) பன்றி (வராகம்) இரணியாக்கன் உலகை மீண்டும் ஆழ்த்தினன். மிகப் பெரிய அவ்வசுரனைக் கொன்று தம் கொம்பினுல் 2 இக்கதை பிராமணங்களில் உள்ளதெனக் முற்பட்டவொரு பன்றி வழிபாட்டு முை காலத்தில் இந்தியாவிற் சில பாகங்களில் ட (4) நாசிங்கம் : இரணியகசிபு என்னும் மக்கள் தேவர் விலங்குகளினுலோ, தான் தைப் பிரமாவினிடமிருந்து பெற்றிருந்த தேவர்களும் மக்களும், கடவுட் பற்றுடைய ரையும் வருத்தலானன். பிரகலாதன் விட் இரவுமல்லாத அந்திப் பொழுதில், பாதி ட வடிவோடு, அவ்வசுரனது மாளிகைத் தான னர். ஒரு சிறு பிரிவினர் நரசிங்கத்தைத் வணங்கி வந்தனர். அன்றியும் நரசிங்கம் சி

து இந்தியா
தோற்றங்கள் (அவதாரம்) உண்டு என்பர். விாரையும் வெவ்வேறு காலங்களில் வைண பூம் நூற்றண்டளவில் அவை யாவும் இணை வைணவக் கோட்பாடு புத்தர், தீர்த்தங்கரர் கோட்பாடுகளைத் தழுவியெழுந்ததாகலாம். கோட்பாட்டுக்கு முந்தியவை என்பது பா சற்றுக் குறைந்ததாகவோ இருக்கலாம். டையவை அனைத்தும் என் ஒளியினின்றும் டி சான்ருேரும் பெரியோரும் விட்டுணுவின் எனினும் தலையாய இப்பத்து அவதாரங் வ; ஏனெனில் இவ்வுலகு முற்ருய் அழிவ
டவுள் எடுத்து உலகைக் காத்தனர் என்பர்.
பிரளயத்தில் ஆழ்ந்திருந்தகாலை, விட்டுணு டயூற்றை, ஆதாமுக்கொப்பான மனுவுக் கலனென்றில் மனுவையும், அவர் குடும்பத் சென்றகற்றினர். வேதங்களையும் வெள்ளத் மீன் பற்றிய இக்கதை காணப்படுகிறது ; தை செமித்தியச் சார்பு உடையதாகலாம். ாங்கப்படவில்லை.
தம் இளமையைக் காக்கும் அமிர்தம் உட் த்தில் ஆழ்ந்து விட்டன. விட்டுணு ஆமை *ழியோடினர். அவர்தம் முதுகில் தேவர்கள் பாம்பினை நாணுகக்கொண்டு அக்கடலைக் அமிர்தமும் பிற அரும் பொருள்களும்  ெதேவியுமாம். இக்கதை நாட்டு மக்களின் பிட்டுணு ஆமை வடிவெடுத்தனர் என்னும் றியும் இலக்கியப் பனுவல்களில் இக்கதை ன தொன்றன்று.
என்னும் அசுரன் அண்டப்பெருங்கடலில் வொரு பன்றி வடிவாய் விட்டுணு தோன்றி லகை மீட்டனர். (ஒளிப்படம் XXXVII), ருதப்படினும், ஆரியருடையதல்லாததான றயினின்றும் வளர்ந்திருக்கலாம். குத்தர் ன்றி அவதாரம் சிறப்புற்று விளங்கியது.
மற்ருேர் அசுரன், பகலிலோ இரவிலோ, கொல்லப்படலாகாது என்னுமோர் வரத் ான். இத்தகைய வரத்தைப் பெற்றதும் தன் மகன் பிரகலாதனும் உட்பட யாவ ணுவை வேண்டிக்கொள்ள அவர் பகலும் னிதவுருவும் பாதி சிங்கவுருவுங் கொண்ட 'ன்று தோன்றி, இரணியகசிபைக் கொன்ற நம் குலதெய்வமாய் (இட்டதேவதையாய்) பங்களிற் பெரும்பாலும் காணப்படுகிறது.

Page 445
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
(5) குள்ளன் (வாமணன்) மாபலி என் வந்தனன் , கடுந்தவம் புரிந்து அதன் வல்ல பட்டான். விட்டுணு, வாமன வடிவெடுத்து வேண்டுகோளுக்கு மாபலி இணங்க, விட்டு ணையும் விண்ணையும் இடைவெளியையும் அ யது. இம்மூன்று அடிகள் பற்றிய கதை இ னும், இக்கதையுடன் பொதுமக்களின் பல
(6) பாசுராமன் (மழுவேந்திய இராமன் ணுய் விட்டுணு மானிடவடிவெடுத்தனர். கா னன் சமதக்கினியிடங் களவாட, பாசுராம யன் மக்கள் பழிக்குப் பழியாகச் சமதக்கி மன் இருபத்தொரு தலேமுறையாய்ச் சத்தி வந்தனன். இலக்கியங்களிற் பரசுராமன் 5 பாட்டுக்குரிய தெய்வமாக அவன் கருதப்ப (7) இராமன் : இராமாயணத் தலைவன் ணன் என்னும் அரக்கன் உலகைத் துன் இராமனுக அவதரித்தார். ஐரோப்பியர்கள் சன்றி மதத் தொடர்புடையதாகக் கொள் இதைக் கூறுவாம் : கி.மு. 7 ஆம் 8 ஆம் ஆ மன் இருக்கலாம்; ஆதிக் கதையில் அவன் கண்ணன் அவதாரத்தினும் இராமன் அவ: ணன் வழிபாட்டுக்குப் பின்னரே இசாப நாமெடுத்துள்ள கால முடிவிலன்றி, அதற் றிலது. நீல மேனியுடன் அம்பும் வில்லும் 6 கின்றன் இராமன். கற்பே உருவெடுத்தாற் பரதன், சத்துருக்கன் ஆகிய அன்புத் தம் வான ரத் தலைவன் அனுமானும் இராமனுேே கணவனுயும் இடருற்றகாலைத் தயங்காத் , மன்னனயும் இராமனை அவன் அடியார் ே படையெடுப்புக்குப் பின்னரே உண்மையி (8) விட்டுணுவின் அவதாரங்களுட் க பதில் ஐயமில்லை. அவன் கதை, இன்றுள்6 இங்கு அதன் சுருக்கத்தைத் தருவாம்.
யாதவர் குலத்தில் மதுரையிற் கண்ணன் கஞ்சமன்னனின் சிற்றன்னையாகிய தேவ: பிள்ளை, கஞ்சனைக் கொல்லுமென வருவது பிள்ளைகள் யாவரையும் கொல்லத் துணிந் தான் பலராமனயும் இடையர் குலத்து காத்து, அவர்களைத் தம் பிள்ளைகளாக வளி னின்றுந் தப்பியதையறிந்த கஞ்சன், தன் கொன்ருெழிக்குமாறு கட்டளையிட்டனன். மதுரைக்குச் சிறு தொலைவிலுள்ள விாசம் துக்கும் களவிற் கொண்டு சென்றனன் ; வளர்ந்த புனித விடங்களாகப் போற்றப்ட

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 419
"னுமோர் அசுரன் உலகை அடக்கியாண்டு மையினல் தேவர்களையுந் துன்புறுத்த முற். அவனிடம் மூன்றடி மண் வேண்டினர். அவ் ணு விசுவரூபமெடுத்து மூன்றடியில் மண் ளக்க, அவ்வசுரனுக்குப் பாதாளமே எஞ்சி ருக்கு வேத கால மளவு தொன்மையதெனி
கதைகளும் சேர்ந்துள. ா) சமதக்கினியெனும் பிராமணனின் மக *ர்த்தவீரியன் என்னுங் கொடுங்கோல் மன் ன் அம்மன்னனைக் கொன்றன். கார்த்தவீரி னிேயைக் கொல்ல, சினங்கொண்ட பரசுரா ரிய குலத்து ஆண்கள் யாவரையும் அழித்து ஒரோவொருகாற் குறிப்பிடப்படினும், வழி ட்டிலன். ; அயோத்தி அரசிளங் குமரன். இராவ ாபுறுத்துவதை நீக்குவதற்கென விட்டுணு ர் இக்கதையை இலக்கியமாகக் கொள்வா ளார் ; பின்னேர் அதிகாரத்தில் (ப. 543) ாற்றண்டில் வாழ்ந்த ஒரு தலைவனுய் இரா தெய்வீக இயல்பைப் பெற்றிருக்கவில்லை. தாரம் முற்பட்டதென நம்பப்படினும், கண் >ன் வழிபாடு தொடங்கியது; அன்றியும் கு முன்னர் அவ்வழிபாடு முதன்மை பெற் சந்தியவனுய்ப் பெரும்பாலும் தோற்றமளிக் போன்ற மனைவி சீதையும், இலக்குமணன், பியர் மூவரும், நண்பனும் துணைவனுமாகிய உடனிருப்பர். அன்பும் அருளும் நிறைந்த துணிவுடைத் தலைவனயும் தண்ணளி மிக்க போற்றுவர். இராமன் வழிபாடு முகமதியர் ம் பரவிய தென்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ண்ணன் அவதாரமே முதன்மையான தென் T இறுதி வடிவில் மிக நெடியதாகையால்
பிறந்தான். அவன் தந்தை வாசுதேவன் ; கி அவன் தாய். தேவகியின் எட்டாவது ரைக்கப்பட்டமையால், கஞ்சன் தேவகியின் தனன். கண்ணனையும் அவன் உடன் பிறந்
நந்தனும் அவன் மனைவி யசோதையும் ர்த்து வந்தனர். இப்பிள்ளைகள் தன் பிடியி ான ரசிலுள்ள ஆண்பிள்ளைகள் யாவரையுங் ஆனல் நந்தன் அக்குழந்தைகளை முதலில், என்னும் ஊருக்கும் பின்னர் பிருந்தாவனத் இவ்வூர்கள் இரண்டும் இன்றும் கண்ணன்
டுகின்றன.

Page 446
420 வியத்த
கடவுளின் அவதாரமாகிய கண்ணன், இ தன் விரலொன்றிற் கோவர்த்தன மலையைக் புயலொன்றினின்றும் காத்தும், பல அற்பு ணெயைத் திருடுவது போன்ற பல குறும்பு தம் மனைவியரோடும் புதல்வியரோடும் கா குழலூதி மகிழ்ந்தனன். இராதையெனும் utøyair.
அவன் இளமைப்பருவம் விரைவில் முt பிடித்து மீண்டும் அவனைக் கொல்ல முய6 கையை விடுத்துக் கொடியோனை கஞ்ச கொன்று மதுரையைக் கைப்பற்றினுன் , மன்னனுமான சராசந்தனும் வட மேற்கி னுெருவனும் கண்ணனைத் தாக்க, அவன் வாரிலே துவாரகையிற் புதிய ஒரு தலைந நாட்டு (தற்கால பேருர்) மன்னன் மகள் உ 16,000 மனைவியருடன் வாழ்ந்து 18,000 ஆ யின் இக்கட்டத்தில் இந்தியா எங்கணுமிரு யும் கொல்லுவதில் ஈடுபட்டான். மகாபார நண்பனும் ஆலோசகனுமாக அவன் காண பொருளான போருக்குமுன்னர், பகவற்கீ அருச்சுனனுக்கு அருளிச் செய்தான்.
பாண்டவர் குருசேத்திரத்துக்கு மீண்ட இங்கு யாதவத் தலைவர் தமக்கிடையே பேர் நோக்கி நின்றது. இவ்விடையூற்றைத் தடு தடுத்தான்; ஆனல் ஒரு விழாப் போது அ வர் தமக்கிடையே பிணங்க, நாடு முழுதும் கண்ணனிருந்தும், மக்களனைவரிடையேயும் திருந்தான். அவன் மகனுன பிரத்தியுன்னணி அவன் உடன்பிறந்தாணுகிய பலராமன் ச குலத் தலைவர் அனைவரும் கொல்லப்பட்டன கண்மையிலிருந்த காட்டில் அலைந்து திரிந் நினைந்து துயருற்றிருக்கையில் வேடைெரு எய்தனன். அகிலிசின் குதிக்கால்போல் 2 ஊடுருவிச் செல்லக் கண்ணன் மாண்டான். இக்கதையை உருவாக்குவதற்குத் துணை ணுய்த் தோன்றும் கதைப் பகுதியே தெ யிற்று. உபநிடதகாலமளவில்° தேவகி ை துவங்களைக் கற்கலானுன் எனக் கூறப்படு Litat கதைக்கு ஒரளவு வரலாற்றுண்பை மில்லை; ஆனல், இந்தியாவின் பற்பல ப. கண்ணன் கதையுடன் பல் காலமாகக் க சில, பழிப்புக்குரியவொரு செயலான, பு றவை ; வெற்றிவீசனுகிய கண்ணனின் இய

த இந்தியா
ாம்பிராயத்திலே அரக்கர்களைக் கொன்றும், குடையாகத் தாங்கி இடையர்களைக் கடும் தங்கள் செய்தான். யசோதையின் வெண் களையும் செய்தனன் , இளைஞனனதும் ஆயர் தல் புரிந்து, அவர்கள் நடனமாடத் தான் அழகியே அவன் விருப்புக்குரிய காதலி
டவடைந்தது. கஞ்சன் கண்ணனைக் கண்டு *றனன். கண்ணன் தன் இடையர் வாழ்க் னை அழிப்பதில் ஈடுபட்டான். கஞ்சனைக் ஆனல் கஞ்சனுக்கு மாமனும் மகத நாட்டு லிருந்து வந்த பெயரறியா யவன மன்ன அவ்விராச்சியத்தைக் கைவிட்டுக் காதியா கரை நிறுவ நேர்ந்தது. இங்கு, விதர்ப்ப ருக்குமணியைத் தன் முதன் மனைவியாக்கி, ண் மக்களைப் பெற்றெடுத்தான். வாழ்க்கை ந்த கொடுங்கோல் மன்னரையும் அரக்கரை தக் கதையெங்கணும் பாண்டவர் ஐவரின் "ப்படுகிருன் , இக்காவியக் கதையின் கருப் தை என்னும் அரும்பெரும் போதனையை
தும் கண்ணன் துவாரகைக்கு மீண்டான். "சாடியமையால் நாட்டை இடையூறு எதிர் க்கும் வகையில் கண்ணன் குடிவகையைத் த் தடுப்பைத் தளர்த்தினன். யாதவத் தலை கொந்தளித்தது. கடவுளின் தோற்றமாய்க் பரவியிருந்த இப்பூசலை அடக்க முடியா ா அவன் கண்முன்னே கொல்லப்பட்டான் ; ாயப்பட்டிறந்தான் ; ஏறக்குறைய யாதவ ‘ர். மனமுடைந்தவனுயக் கண்ணன் நகருக் தான் ; நண்பர்களையும் குடும்பத்தினரையும் வன் அவனை ஒரு மானென எண்ணி அம்பு யிர்நிலையமாயிருந்த குதிக்காலை அவ்வம்பு
துவாரகையைக் கடல் கொண்டது.
பாயமைந்த பல கூறுகளில், கண்ணன் வீர ‘ன்று தொட்டு வைதிக மரபு வழி வரலா மந்தனுன கண்ணன் என்பான் ஆன்மதத் கிறது ; அன்றியும் வீரக் கடவுள் தொடர் யான அடிப்படை உண்டென்பதற்கு ஐய கங்களினின்றும் பலவீரர்களின் கதைகள் ஸ்ந்துளவென்பது வெளிப்படை. இவற்றுட் துரையினின்றும் பின்வாங்கியமை போன்
ஸ்புக்கு ஒவ்வாதவை. யாதவர் அழிவும் கண்

Page 447
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
ணனின் இறப்பும் போன்ற பிற துன்பவி னவை. குடிவெறிச் சண்டையினுற் பொதுவி யூடு அம்பு சென்று கொல்லல், பெருநகர் காவியங்களில் விாவி வருபவை; ஆனல் வேதங்களிற்றணும் குறிப்பிடப்படாதவை. காலத்தே அண்மைக் கிழக்கு நாடுகளில் களில் யாண்டும் அதனைக் காண முடியாது மாகிய கஞ்சனின் இயல்பு எரத்தையும் ே யும் நினைவுறுத்துவதாய் உளது. இக்கதையி தியாவுக்கு வரு முன்னரே பழைய கதைக திருக்கலாம்; சில பகுதிகள் இந்திய நாட இன்னும் சில, மேலை நாட்டுக் கதைகளின் யாகலாம்.
காதல் விளையாட்டில் ஈடுபடும் ஆயர்கு கண்ணன் கதையினின்றும் வேறுபட்ட?ை லின் கருத்து கறுப்பன்' என்பதாம் ; கண் படுகின்றன். முல்லை நில மக்களின் கட குறிப்பு தமிழ்த் தொகைநூல்களிலேயே 4 இடைச்சியருடன் குழலூதி விளையாடுகின் தமிழ் நாட்டில் வளத் தெய்வமாய் இவ நாடோடி இடையர் தெற்கிலிருந்து வட யும் அங்குப் பரவியிருக்கலாம். மாளவுத் ஆபீரர் என்னும் பழங்குடி மரபினர் கிரு பரப்பினர் என்பர். (ஆயர்குலத் தலைவ: அடைமொழி அதுவே.)
இளங் கண்ணனின் காதற் களியாட்டங்! தற்கு ஏதுவாக அமைந்துள; இவற்றில் மீது கடவுள் கொள்ளும் அன்பு, ஆன்மா யாளமாகுமெனக் கருத்துக் கூறப்பட்டது. கணவன்மாரை விட்டகன்று நிலவில் ந விடுத்துப் போன்பை நாடுமாறு மனிதனை ஆ வர்களும் தம் பாடல்கள் சிலவற்றிற்கு மதங்களிலும் அனுபூதிச் செல்வர் பலர் த யுள்ளார். காதற் களியாட்டம் மலிந்திருந்: பெருஞ் சமயபாடல்களைத் தோற்றுவித்த படுத்தியும் உள்ளது.
கண்ணன் கதையின் மூன்றுவது அமிச ண ன் வழிபாட்டொடு தொடர்புபடுத்தப்ட தெளிவு , எவ்வாறு இக்கதை உண்டாயது காலத் தொடக்கத்தில் இந்தியாவின் மே நெசுத்தோரிய சமயதூதர் கொணர்ந்த க
*கோவிந்த என்பது பாகதச் சொல்லாகும்: மு. வுேண்டும். ஆகவுே நேரான சங்கதச் சொல் தென வைதீக முறைப்படி கொள்ளின் அதன் க

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 421
பலான கூறுகள் இந்திய மரபுக்கு மாரு ாக யாவரும் மாளல், உயிர்நிலையமான குதி கடலில் மூழ்கல் போன்றவை ஐரோப்பிய இந்திய இலக்கியத்திற் காணப்படாதவை. கடவுளர் இறத்தலாகிய கிொள்கை, தொல் மிகப் பரவியிருந்தும் இந்தியப் புனைகதை கண்ணனின் மைத்துனனும் கொடியோனு /சியசின் கொடிய பாட்டன் அக்கிரிசியசை ன் சில பகுதிகளை ஆரியப் போர்வீரர் இந் ளினின்றும் அறிந்திருந்து, பின்னர் வளர்த் டு மக்களிடைத் தோன்றியவையாகலாம் ;
திரிந்த வடிவிலிருந்து ஊக்கம் பெற்றவை
0க் கண்ணன் கதைகள் வீரத் தலைவனன 1. கிருட்டினன் என்னும் சங்கதச் சொல் "ணனும் கரிய நிறமுடையவனுய்க் காட்டப் வுளாகிய கண்ணன் பற்றிய மிக முந்திய காணப்படுகின்றது. மாயோன் ( கரியவன்) முன் என இங்குக் குறிப்பிடப்படுகின்றது. ன் முன்னர் இருந்திருக்கலாம் ; பின்னர் நாட்டுக்குச் சென்றகாலைக் கண்ணன் கதை திலும் மேலைத்தக்கணத்திலும் தோன்றிய குட்டினகோவிந்த வணக்கத்தைப் பெரிதும் ன் * கண்ணனுக்குப் பொதுவாயுள்ள ஓர்
5ள் பல காதற் பனுவல்களைத் தோற்றுவிப்ப மதச்சார்பும் சிறிதே உண்டு. இடைச்சியர் மீது கடவுள் கொள்ளும் அன்பிற்கு அடை
கண்ணன் குழலூதிப் பெண்களை அவர்தம் டனமாட அழைத்தல், உலகியற் பற்றை ழைத்தற்கு ஒப்பாகும். யூதர்களும் கிறித்த அவ்வாறே கருத்துரைத்துள்ளார் ; எல்லா த்தம் தெய்வானுபவங்களை அவ்வாறே கூறி எம் அத்தெய்வீக இடையனின் கதை அரும் தொடு, ஆழ்ந்த பத்திமான்களைப் பரவசப்
ம் குழந்தைக் கண்ணன் வடிவாகும். கண் ட்டவைகளில் இது மிகப் பிந்தியதென்பது என்பது இன்னுந் தெரியவில்லை. இடைக் ற்குக் கரையில் கிறித்தவ வணிகர் அல்லது தைகளைத் தழுவி எழுந்திருக்கலாமோ? அறி
$தியிருந்த வடிவிலேயே சங்கதத்திற் புகுந்திருத்தல்
கோபேந்திரன். கோவிந்த என்பதே நேரான தத்து "பசுதேடுவிோன்” ஆகும்.

Page 448
422 வியத்த
ஞர் பலர் இதனை மறுக்கலாம் ; ஆல்ை ஒதுக்கிவிட முடியாது. எவ்வாருயினும், பி படும் கொழு கொழுப்பான தவழும் குழந் பற்றவோர் முழுமையைக் கொடுக்கின்றது தெய்வத் தந்தையாகவும் ஐயனுகவும் வழ னக் காதலனுய்த் தொழுதனர்; குழந்தை தைக் கண்ணன் வழிபாடு இந்தியத் தாயுள் வல்லமை மிக்கனுயிருந்தும் இன்பக் குறும் பெண்மணிகள் வணங்கும்போது தம்மைக் கிறித்து காலத்துக்கு முற்பட்ட நூற்ரு வணங்கி வந்த வாசுதேவனும் முன்னரே வாசுதேவன் என்னும் பெயர் தந்தை வழி மையாலே, கண்ணனின் தந்தை வசுதே ஆகியிலே தனித்தனியாக விருந்த கடவுள லுடன் தொடர்பு படுத்தப்பட்டனர். அ6 மூத்தோனை பலராமனும் சங்கரிடணனு! என்னும் பெயரையும் பலராமன் பெற்றிருந் பலராமன் கமத்தொழிலுக்குரிய தெய்வமா இயல்புடையான் அவன் என மரபு கூறு கள் சிலவற்றைப் பெற்றிருந்தான். ஒருகால் தப் பலராமனின் சிறப்புக் குன்றலாயிற்று. அனிருத்தன், நண்பனும் பாண்டவ விரனு எஞ்ஞான்றும் முதன்மை பெற்றதில்லை. க பாலாருள் இளமைப்பருவத்தே அவன் கா இடைக்காலத்தில் கண்ணனெடு அவளும் மனைவியான உருக்குமணியும் ஓரளவு வழிட (9) புத்தர் : விட்டுணு எடுத்த அவதா சித்தாந்திகள் கொள்கைப்படி விட்டுணு, செய்து, அவ்வழி அவர்களை நரகத்திலே த. விட்டுணுவின் அவதாரங்கள் யாவற்றையும் ரின் கீதகோவிந்தம் விட்டுணு விலங்குகள் வழக்கை ஒழிப்பதற்கெனப் புத்தராய் அ ஓர் அவதாரமே யெனுங் கொள்கை எவ்வ! முல் ஓரளவு புலப்படும். வைணவ மதத்துவ தற்கே அவரும் பிற தெய்வங்களோடு அ மைக் காலம்வரை புத்தகயாவிலுள்ள கே. தது ; புத்தரை இந்துக்கள் ஓர் இந்துக்கட பொதுவில், புத்த அவதாரம், பிறவற்றைப்
(10) கல்கி என்னும் அவதாரம் இனிே கிணு வெண்புரவி மீதமர்ந்து கையில் ஒளி வர். தீயாரைத் கடிந்து, நல்லோரைக் கா நாட்டுவர். பழைய வைணவக் கதைகளெ
இலக்கியப் பனுவல்களிலோ உருவ வரல

கு இந்தியா
இது நிகழக்கூடிய தொன்றென்பதை நாம் ற்காலச் சிற்பங்களிற் பெரும்பாலுங் காணப் தை வடிவம், கண்ணன் வழிபாட்டிற்கு ஒப் வீரத்தலைவனன கண்ணனை அடியார் தம் பட்டனர்; இடைக்குமான் வடிவிலே அவ க் கண்ணனை மகஞய்த் துதித்தனர் ; குழந் "ளத்தைப் பெரிதுங் கவர்ந்தது. அளப்பரும் பு செய்யும் குழந்தைக் கண்ணனை இந்தியப்
' கடவுளின் தாயார்’ எனவே மதிப்பர். ண்டுகளில், மேற்கிந்தியாவிற் பொதுமக்கள் கண்ணனெடு ஒன்றெனக் கருதப்பட்டான். ப் பெயர் எனத் தவறுதலாகக் கருதப்பட்ட வன் என்னும் மரபு தோன்றியிருக்கலாம். rர் பலர் யாதானு மொரு வழியிற் கண்ண ானுருள் முதன்மையானவர் கண்ணனுக்கு மாவர். அலாயுதன் (கலப்பை ஏந்தியவன்) தான். மரக்கலப்பையைத் தோளிற்முங்கும் ய் இருந்திருத்தல் வேண்டும். மதுமாந்தும் ம்; இவ்வழி அவன் சைலினசின் குணங் 2த்தில் கண்ணன் வணக்கம் முதன்மையெய் கண்ணன் மகன் பிரத்தியுன்னன், பேரன் மாகிய அருச்சுனன் ஆகியோரின் வழிபாடு ண்ணனேடு தொடர்புபடுத்தப்படும் பெண் தலியாயிருந்த இராதை முக்கியமானவள்
வணங்கப்பட்டாள். கண்ணனுக்கு மூத்த பாட்டுக்கு உரியளாயினள். சங்களுள் இதுவே ஈற்றது என்பர். சமய தீயவரை மயக்கி, வேதங்களை மறுக்கச் ள்ளுவதற்கெனப் புத்தராய்த் தோன்றினர். முதன்முதலாக நிரைப்படுத்திய சயதேவ மீது கருணைகூர்ந்து அவற்றைப் பலியிடும் வதரித்தார் எனக் கூறுகின்றது. புத்தரும் அறு உருவெடுத்ததென்பது மேற்கூறியவாற் முரணுன கொள்கைகளையும் அமைவுறுத் ந்நிரையில் வைக்கப்பட்டார் : மிக அண் "யில் இந்துக்களின் ஆட்சியிலேயே இருந் வுளெனவே வழிபட்டு வந்தனர்; எனினும் போன்று அத்துணை போற்றப்பட்டிலது. மல் வரவுள்ளது. இக்கலியுக முடிவில் விட் ரும் வாளேந்தி மனிதவடிவிலே தோன்று ந்து, தருமயுகத்தை மீண்டும் அவர் நிலை டு இது பிற்காலத்திற் சேர்க்கப்பட்டது; ற்று நூல்களிலோ இது முதன்மையான

Page 449
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
தொன்ருய் அமையவில்லை; எனினும், பை வின் இரண்டாவது வருகையைக் காத்திரு தாரத்திலே நம்பிக்கைகொண்டு, அவ்வவத. றனர். இக்கதைக்குக் கிறித்துவ நூல்களி யீட்டு நூலிற் கூறப்படும் பரிமேலவனைக் கா விப்பதற்கு மிக முன்னரே மைத்திரேய ட மதமே, கல்கி அவதாரத்துக்குக் காலாயி களும் இக்கதையை உருவாக்குவதற்குத் து
சிவன்
விட்டுணுவின் பல்வேறு வடிவங்களை மக்க யும் போற்றினர். வேதகாலத்து வெருவார் பைச் சேராத வளத் தெய்வமொன்றின் வளர்ச்சியடைந்துள்ள சைவ மதப் பிரிவ பொருந்திய விண்ணமர் பெருமான் என சிவன் இருதன்மையுடையவன். போர்க்கள இடங்களில்-இவை ஐரோப்பாவிற் போன் கருதப்பட்டன-சிவன் மறைந்திருப்பான் பேய்கள் கணங்கள் சூழ விற்றிருப்பான் அவனே.
ஆனுல் அவனேர் பெருந்துறவியுமாவன் அவனே. மாபெரும் யோகியாகிய சிவன் சாரலில் புலித்தோல்மீதமர்ந்து தியானத் தால் உலகையே காக்கின்றன். வார் சை திங்கள் நிலைபெற்றிலங்க, அதிணின்றும் கங் மக்கட்கு நல்குந் தோற்றமாகும். ஞானத் றிக் கண்ணென்றுடையான் அவன் , கண் கடைந்தகாலே, இறுதியாகத் தோன்றிய அதனை உண்டதனுல் இக்கறை தோன்றிய தையும் புயத்தையும் அவை சுற்றியுள. கணுந் திருநீறணிந்துள்ளான். அவன் ட னருகே எழிலார் மனைவி பார்வதியும் ஊர்
இத்தோற்றத்தில் அவன் தியானத்தில் ல்ை தன்னியல்பை மாற்றவும் வல்லான். லண்ணலுமாவான் (நடராசா) (ஒளிப்ப ராசர் வடிவிற் பெரும்பாலும் வணங்குவர் பழைய தமிழ் மரபுகளில் ஒன்ரும். கை கைலாசத்தோடு ஒன்றெனக் கொள்ளப்படு லது தில்லையில் ( பாண்டிச்சேரிக்குத் ,ெ சிவன் நடனமாடுகின்றன். 108 வகைக் னன் - இவற்றுட் சில அமைதியும் மென் யும் வெறியாட்டுக்களுமாம். பிற்கூறியவ: னம். ஊழிக் காலமுடிவிற் கணங்கள் குழச் அவன் அழிக்கின்றன்.

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 423
ழமையில் ஊறிய கிறித்தவர் சிலர் கிறித்து ப்பதுபோல், சில இந்துக்களும் கல்கி அவ ாம் நிகழுங்காலம் நோக்கிக் காத்திருக்கின் ல் ஒப்புமையுள ; சிறப்பாக அருள் வெளி ண்க. வைணவர் கல்கி கதையைத் தோற்று த்தரின் வருகையைக் கூறியுள்ள பெளத்த ருந்திருக்கலாம். சொரோத்தர்க் கொள்கை ணை புரிந்திருக்கலாம்.
ள் போற்றியவாறே, சிவனின் வடிவங்களை ந்த கடவுளாகிய உருத்திரனேடு ஆரிய மர அமிசங்களும் ஒன்றிச் சிவனுக மலர்ந்தன. 1கள் சில, தங் கடவுள் அளியும் அறனும் க் கருதினும், விட்டுணுவைப் போலன்றிச் ம், சுடுகாடு, சந்திகள் போன்ற அச்சந்தரும் அறு இந்தியாவிலும் மங்கள மற்றவையெனக் மண்டை யோடுகளை மாலையாயணிந்து, 1. யாவற்றையும் அழிக்கும் மகாகாலனும்
; அன்றியுந் துறவியர் துணைத் தெய்வமும் இமயமலையின் உச்சியாகிய கைலாசமலைச் கில் ஆழ்ந்துள்ளான். அத்தகைய தியானத் டயை உச்சிமேன் முடிந்து, அதிற் பிறைத் 1கை பாய வீற்றிருக்குந் தோற்றமே அவன் துக்கும் ஆற்றலுக்கும் அடையாளமாய் நெற் ாடத்திற் கறையுண்டு ; திருப்பாற் கடலைக் நஞ்சு பிறரை அழிக்காவண்ணந் தானே து. பாம்புகளுக்குத் தலைவனுகையால், கழுத் துறவு பூண்டவர் செய்வதுபோல் உடலெங் டையாகிய திரிகுலம் பக்கத்திருக்க, அவ கி நந்தியும் இருப்பர்.
ஆழ்ந்திருப்பவனுயினும், தெய்வீக ஆற்றலி அவன் மோனக் கடவுள் மட்டுமல்லன் , ஆட டம் LXV1). தமிழ் நாட்டிற் சிவனை நட - இங்கு மதத்தொடர்பான நடனம் மிகப் லாசமலையிலே தன் மாளிகையில், அல்லது ம் தென்னுட்டுத் தலமாகிய சிதம்பரம் அல் தற்கே 50 மைல் தொலைவிலுள்ளது இது ) குக் குறையாத நடனங்களைப் புரிந்துள்ள மையும் வாய்ந்தவை; பிற வெருவார்ந்தவை றுள் மிகப் புகழ்போனது தாண்டவ நட
கோபமூர்த்தியாய்க் காண்டவமாடி உலகை

Page 450
424 வியத்த
தட்சணமூர்த்தி (தெற்கு நோக்குபவர் ( ஒளிப்படம் LXVII). இவ்வடிவில் ஒரு வூட்டும் பாங்காயமைய அமைதியான தே கின்றன். சிவனின் இவ்வடிவு பெளத்த ச ஞான்று போல் இற்றைஞான்றும் பெரும்ப றனர். (ஒளிப்படம் XXVI ஆ). இவ்வழிபா பாப்பொருள்களுள் இலிங்க வடிவுச் சின்: சடங்குகளுக்கு நிலைக்கால் நடுவது பற்றி வுச் சின்னங்களாயிருந்திருக்கலாம். ஆரிய பின்பற்றப்பட்ட இலிங்க வணக்கம் கிறித் தொடு இணைந்தது; ஆனல் முதலில் இ. இருக்கு வேத காலமளவிலேயே மலைக்க களோடு தொடர்புடையவனுயினன். மெn கொம்புடன் தோன்றும் இலிங்கவடிவக் இனப்பெருக்கத்துக்குத் தெய்வமான சிவே வடிவில் அவன் பசுபதி (பசுக்களின் த விலே பசுபதியின் வடிவு நாற்கைகளோடு போலும் மற்றது வசந்தருவது போலும் தின் விரல்களினின்றும் சிறுமானென்று ! பட்டுள்ளது. (ஒளிப்படம் LXVI ஆ),
சைவசமயப் பிரிவுகள் சில, சிவனும் பல கின்றன ; ஆனல் இவை விட்டுணுவின் அவ. றியும் சைவ சமயத்தில் இவை முதன்.ை யாரின் பத்தி வைராக்கியத்தைச் சோதித்த ம்ெ, காலத்துக்குக் காலம் உலகிலே உருக் தாரங்கள் எடுத்துள்ளான். சிவன் பற்றி ஐ உவப்பிலாதவை. இமவானின் மகளாகிய ஒன்று.
தாரகன் என்னுமோர் அசுரன் தேவர் இமவான் மகளுக்கும் பிறக்கும் பிள்ளேயே துரைக்கப்பட்டது. ஆயின் சிவனே திய பேறு இயலாததொன்றெனத் தேவர்களுக் பொற்பாவையான பார்வதியை அவர்கள் சென்றனள். சிவனைத் தன்பாற் கவச அவள் வில்லை. பார்வதிக்குப் பெரிதும் துணைபுரிந் னின்றும் எழுந்த தீப்பொறியினல் எரிந்து போலத் துறவு பூண முடிவு செய்தன6 தெறிந்து, தவ வடிவு பூண்டவளாய், அண் னள். இக்கோலத்திற் சிவன் அவளைக் கண் யாவரும் கூடியிருந்த அவையிற் சிவன் போர்க்கடவுளாகிய கந்தனை ஈன்முள். கந்
மதுரைப் பாண்டிமன்னன் மகள் மீ மணம் பற்றி இதேபோன்ற கதையொன தென்னிந்தியாவிலே மிகப் புகழ் போன சியை நினைவூட்டுமுகமாக விழாவெடுக்கப்

து இந்தியா
) வடிவிலும் சிவன் வணங்கப்படுகின்முன் 5ால் நீட்டி, மறுகால் மடித்து ஒருகை அறி ாற்றத்தில் உலக ஆசிரியனுய்க் காணப்படு மயச்சார்புடையதாகலாம். சிவனை முந்தை ாலும் இலிங்க வடிவில் மக்கள் வணங்குகின் டு இந்திய நாகரிகத்திலும் முந்தியது. அாப் Tங்கள் உள. பழைய தமிழ் இலக்கியத்திற் * குறிப்பிடப்பட்டுளது. இவை இலிங்கவடி ால்லாதவரான சில மக்களால் எக்காலமும் துவ காலத் தொடக்கத்தில் இந்து சமயத் து முதன்மையான தொன்முயிருக்கவில்ல். டவுளாகிய உருத்திரன் பயிர்கள் விலங்கு கஞ்சதாரோவில் விலங்குகள் புடைசூழக் கடவுள் மக்கள், விலங்குகள், மரங்களின் னக் குறிக்கும் தோற்றமாயிருக்கலாம். இவ் லவன்) எனப்படுகின்றன். தென்னிந்தியா அமைந்துள்ளது ; ஒருகை வாழ்த்துவது மூன்முவது மழு வேந்தியதாயும் நான்காவ பாய்வதுபோலவும் அவ்வடிவம் வருணிக்கப்
அவதாரங்களை எடுத்துள்ளானெனக் கூறு தாரங்களைப் பாவனை செய்வனவாகும்; அன் மயான நிலையடையவில்லை. எனினும், அடி கற் பொருட்டும் அசுரரை அழித்தற்பொருட் காந்து தோன்றியுள்ளான் , அன்றேல் அவ ஐதிகக் கதைகள் பல உள அவற்றுட் சில
பார்வதியின் திருமணம் இக்கதைகளுள்
ளைத் துன்புறுத்தி வந்தான் , சிவனுக்கும் அவ்வசுரனைக் கொல்ல வல்லதென வருவ ானத்தில் ஆழ்ந்திருந்தமையால், பிள்ளைப் க்குத் தோன்றியது. எனினும், மலையரசன் வேண்ட, அவளும் சிவனுக்குப் பணிபுரியச் எத்துணை முயன்றும், அம்முயற்சி கைகூட த காமனும் சிவபிரானது நெற்றிக் கண்ணி சாம்பரானன். ஈற்றிற் பார்வதியும் சிவன் 7. தன் அணிகலன் யாவற்றையுங் களைந் மையிலிருந்த குன்முென்றில் தவஞ் செய்த டு காதல் கொண்டனன். பின்னர் தேவர்கள் பார்வதியைத் திருமணஞ்செய்தான். அவள் தன் வளர்ந்து தாரகனக் கொன்முன். றட்சிக்கும் சிவபிரானுக்கும் நடந்த திரு "று தென்னிந்தியாவிலும் வழங்குகின்றது. தும் சிறந்ததுமான கோயிலில் இந்நிகழ்ச் படுகின்றது.

Page 451
f சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
விட்டுணுவுக்கும் சிவனுக்குமுள்ள தொடர்
கிறித்துவூழிக்கு முன் பின்னன காலந்ெ
ராயோ சைவராயோ இருந்து வந்துள்ளார்
னைத் தம் முழுமுதற் கடவுளாயும் பிற தெ புத் தோற்றங்கள் எனவும் அவர்கள் கொ மையை மறுப்பதில்லை; ஆனல் சிவனும் விட பிரமனின் படைப்புக்களில் ஒருவனே என விட்டுணு சிவனின் படைப் பெனக் கொள் இரு சாராரிடையேயும் பிணக்கும் பகைை விரு பெருமதப்பிரிவுகளும் தத்தம் வழிப் l றில் இரு சாசாரும் நாடிச் செல்லும் இை லாகும். இந்து மதம் பொறையுடைய ஒரு ஒதுக்குவதில்லை. ஆகவே புலமைசால் வை தனிக் கடவுளின் வெவ்வேறு சார்புகளே எ முழு முதற் கடவுளோ பல பட்டைகளைக் ெ லும் விட்டுணுவும் இவ்வைரமணியின் இரு யாவும் பிற தெய்வங்களாகும். சில பட்டை வாய், நன்கு மினுக்கப்பெற்றவாயிருக்கின்ற வைச் சேர்ந்தோனகினும் அவன் தொழுவி உண்மையில் நிறைவுள்ளது. பேரன்பு நில யாமையில் ஆழ்ந்தவராயினும் வணங்குவது கண்ணன் கூறுகின்றன்.
“ எவ்வெவ செற்றினு மிடையா டெவ்வமி லன் பி னெவ்வெப் பிழ! செவ்வனஞ் சிறப்புச் செய்வான் லவ்வண மவ்வப் பிழம்புகொ
டவ்வவர்க் களிப்ப லவாவி யாங்ே
இந்துமதம் இத்தகைய பொறையுடைை யால் வைணவத்தையும் சைவத்தையும் வியப்பன்று. குத்தர் காலமளவிலேயே ப கடவுளாகிய விட்டுணுவும் அழித்தற் கட திகள் என்னும் நிலையினைப் பெறலாயினர். போற்றப்பட்டது. காளிதாசர் குமார சம்! - “வணக்கம் வணக்கம் பேர்த்தும்
படைப்பின் முற்படப் பகாது மும்மைப் பண்பிற் பின்னை எழ முப்பிழம் பாகி முகிழ்த்துப் பிற்பட வேற்றுமை பிறவுமா யவ ஞாலப் பிறப்பகம் பிறப்பிடம் இ ஞால மிறுங்களம் இறுங்கள மி ஞால முதனி முதலுளை அலைநீ ஞாலத் திறைநீ இறையிலே நீயே
+ நம்பியகவல், புலவயிற் புணர்ப்பு. கள், 16-R 12935 (10/63)

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 425
I
தாட்டு, கல்வி கற்ற இந்துக்கள் வைணவ - அதாவது விட்டுணுவை அல்லது சிவ ப்வங்கள் அம் முழு முதற் கடவுளின் FTi ண்டனர். இவ்வாருக, வைணவர் சிவனுண் ட்டுணுவின் அல்லது படைத்தற் கடவுளான ாக்கொள்வர். அஃதே போற் சைவர்களும் வர். இத்தகைய கருத்து வேற்றுமையால், மயும் விளைந்துள. ஆணுற் பொதுவில், இவ் பிணக்கின்றிச் செல்கின்றன. ஏனெனில் ஈற் றவன் ஒருவனே என்னும் மெய்யுணர்வினு மதம் , எவற்றையுந் தன்பால் ஏற்பதன்றி ணவரும் சைவரும் தத்தம் கடவுளர் ஒரு ான்பதை மிக முன்னராகவே உணர்ந்தனர். கொண்ட ஒரு வைர மணி போன்றவர். சிவ பெரும் பட்டைகள் ; மற்றைப் பட்டைகள் கள் பிறவற்றினும் பெரியவாய், ஒளியுடைய ]ன. ஆனல் அடியாைெருவன் எம்மதப் பிரி பது முழு வைரமணியையேயாம் ; அதுவே றைந்த அடியார்கள் எழுத்தறிவின்றி அறி து இறைவன் ஒருவனையே. பகவற்கீதையிற்
வூக்கமொ ம்பிடைச்
விழைபகொ
64# « و3 மயைச் சிறப்பியல்பாகப் பெற்றிருந்தமை இணைந்தொழுகச் செய்தற்கு முயன்றமை டைத்தற் கடவுளாகிய பிரமனும், காத்தற் வுளாகிய சிவனும் இந்துமதத்து மும்மூர்த் திரிமூர்த்திக் கோட்பாடு சிலராற் பெரிதும் பவத்திற் பின்வருமாறு கூறுகின்றனர்.
வணக்கம்
நின்றதான்
Հ) ՀՀ YG5ift

Page 452
426 வியத்த
நின்னுறு பொழுதளவு நினக்கிா, நின்னுடைத் துயில்விழிப் பியா அன்னவை மன்னுயிர் அடக்கமா புலப்படு பொருடொறும் நெகிழ் தடிப்பொடு நுட்பம் நொய்ப்பெ வெளிப்பினெடு ஒளிப்பும் இன்ன பிறவு மாயினையால் பெரியை f வேட்போன் முனும் வேட்கப் படு உண்போன் முனும் உண்ணப் ப0 உணர்வோன் முனும் உணரப் படு எண்ணுவோன் முனும் எண்ணப் ஒன்றென உயர்வற உயர்ந்து நின்று நிலவு நீயா யினையே " இந்துமதத்தை முதலிற் கற்ற மேலைநா திக் கோட்பாட்டுக்கும் கிறித்து மதத் தி வியந்தனர். உண்மையில் இவ் வொற்று!ை இந்துக்களின் திரிமூர்த்தி வணக்கம் கிறி பாம்பவில்லை. மும்மூர்த்திகளை வணங்கும் ஒருவரையே முதன்மைப்படுத்தி வணங்! பாசுரத்திற் பிரமதேவனே முழுமுதற் க மூர்த்தி வணக்கம் இடையிட்டெழுந்ததே செல்வாக்குப் பெற்றதும் இல்லை.
சம்சர்க்கத்தின்வழித்தோன்றிய வடிவங் (அரி-விட்டுனு , அரன்--சிவன்). இரு கட மைத்து, அரிகானை அக்கால் வணங்கினர். . புற்றுத் தக்கணத்திற் பரவி, விசயநகர மன்
அம்மன் வழிபாடு
இந்தியாவில் எக்காலத்திலும் மக்கள் அாப்பாப் பண்பாட்டுக் காலத்துக்கும் கு தில் அம்மன் வழிபாடு அறிஞரையும் ே திற் பெண்தெய்வங்களைக் கடவுளரின் தொடங்கிய பொழுதே, சிறப்புக் குன்றி முதன்மையான நிலையை எய்தின.
பெண் தெய்வம் ஆண்தெய்வத்தின் ஆ லற்றவரும் அறிவுக்கு அப்பாற்பட்டவரும வதாய், உள்ளுறைவதாய் உளதெனக் பெண் தெய்வங்களுக்குச் சிறப்பான கோ டுத் தொடக்கத்தில் மேற்கிந்தியக் கல்ெ வன் பற்றிக் கூறுவதாவது -

கு இந்தியா
ப் பகலே
6|ft
க் கம்மே
ச்சியொடு இறுக்கம் ாடு திட்பம்
யே
a/gl/TB.lb
வதுTஉம் வதுTஉம்
படுவது உம்
ட்டு ஆசிரியன்மார் இந்துமதத் திரிமூர்த் சித்துவத்துக்கு மிடையே ஒற்றுமை கண்டு மயில் அதிக வேற்றுமையுண்டு; ஏனெனில் த்துவ திரித்துவம் போன்று மக்களிடைப்
இந்துக்கள் யாவரும் அம்மூர்த்திகளுள் கினர். மேலே கூறியுள்ள காளிதாசனது டவுளாகப் போற்றப்படுகின்றன். இத்திரி ; அன்றியும் அது மக்களிடையே மிகுந்த
களுள் அரிகா வடிவும் குறிப்பிடத்தக்கது டவுளரின் தோற்றவியல்புகளையும் ஒருருவில அரிகா வழிபாடு இடைக்காலத்தில் வளர்ச்சி ானரின் ஆதரவால் இன்றும் நிலைத்துள்ளது.
அம்மனை வணங்கி வந்துள்ளனர்; ஆனல் த்தர் காலத்துக்கும் இடைப்பட்ட காலத் லோரையும் கவர்ந்திலது. மத்திய காலத் துணைவியராக மேல்வகுப்பினர் வழிபடத் யிருந்த பெண்தெய்வங்கள் உண்மையில்
றல் அல்லது சத்தி ஆகும். கடவுள் செய ாயிருக்க, அவர்தம் பெண் கூறு செயலாற்று கொள்ளப்பட்டது; குத்தர் காலமளவில் பில்கள் எடுக்கப்பட்டன. 5 ஆம் நூற்றண்
பட்டொன்று மயூராட்சகன் என்னுமொரு

Page 453
MEŞr Firbër
西
புத்தரின் வெண்கலப் பெருஞ்விலே,
 

Frrber, Royer leaderry Trtršiggy errel Fairfirirrty litretri - frr (Irillery
சுல்தான்கஞ்சு, பீகார். குத்தர் காலம்.
ஒளிப்படம் LXII

Page 454
LTrrLu LLLLLL tT LLLSLLLtttLS L LLL ckLGLLLLL SLGLGGL LLTT cSL
- 颉
GT F'LILL. LXIV LIITTIñi
 
 

Fifi 1884 r.
அவலோகிதேசுவரர், நாலந்தா.
அவலோகிதேசுவரர்-பது பாணி, பீடார்.
கனபநிபும் அம்மன்
தேய்வங்களும் குபேரனும்,
Iriss, lers errt
வெண்கலச் சீவகள்

Page 455
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
அரசனின் அமைச்சன் நற்பேற6 கோயிலொன் றமைத்தனன்; அடர்ந்த இருளில் அலறித் திரிய அம்மையர்க்கு இது வேண்டற்ப அவர்தம் மந்திரத்தால் எழுங் அவ்விருளிற் முமரைகளை அசை இக்கால முதல் அம்மன் வணக்கம் மு சித் தொடக்கத்திலே பேரன்பு நெறியான அவ்வழிபாட்டைத் தடைசெய்தது. எனி இவ்வழிபாடு வலுப்பெற்றிருப்பதோடு இ. ளது. சிவன்றன் தேவியாகவே அம்மை வடிவங்கள் பார்வதி (மலைமகள்), மகாதே கெளரி ("வெண்மையானவள் "), அல என்பனவாம். கொடுந்தோற்றத்தில் அவ (கரியவள்), சண்டி (கொடியவள்) என கூத்தாடி அவரூன் உண்பவளும் தமிழர்: அம்மனும் மிக முன்னரே ஒரே தெய்வமெ வழிபாடு ஆகியிலே அம்மை வழிபாட்டில மூர்க்கவடிவில் அவள் பெரும்பாலும் யாய்ப் படைக்கலந் தாங்கிய பல கைக னின்று தொங்கும் செந்நாவும் மண்டை றந் தருகிருள். அவள் ஊர்தி சிங்கம். வுடைய ஒரு பெண்ணுய் எருமைத்தலையு சித்திரிக்கப்படுகிருள் (ஒளிப் படம் XLII சிவன் மருங்கில் நயத்தகு நங்கையாய் அ வடிவொன்று அர்த்தநாரீசுவர வடிவமா யிணைந்திருப்பதைக் காட்டு முகமாகப் தோற்றமிது.
சிவனை ஆண்குறி அல்லது இலிங்க வடி அல்குல் அல்லது யோனி வடிவில் வ படி, பார்வதி, சிவனின் தேவியாய் அவத மகள் சதியாய்ப் பிறந்து, அப்பிறப்பிலும் கனும் தந்தை தக்கனும் சண்டையிடுவ6 லுட் பாய்ந்தனள்; அவடன் யோனிச் ச றிட, அவ்விடங்கள் யாவும் அம்மன் வழ பீடங்களாய் அமைந்தன.
சிறு தெய்வங்கள்
விட்டுணு, சிவன், துர்க்கை ஆகிய தெ வணங்கினர் ; வேதங்களிற் கூறப்பட்ட க தெய்வங்கள் இயற்கைத் தோற்றங்களாய பட்ட வேதகாலத்துக் கடவுளாகிய பிரச யாக அருகுவதாயிற்று. முற்பட்ட பெள,

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 429
3) lil அரக்கியர்
|ம்
Fலது ;
கடுங்காற்று
சப்பனவாம்.
தன்மை பெற்றிருக்கையில், முகமதிய ஆட் வைணவம் வட இந்தியாவெங்கணும் பரவி னும் வங்காளத்திலும் அசாமிலும் இன்னும் ந்தியாவிற் பிற பாகங்களிலும் நிலைபெற்றுள் பெரிதும் பூசிக்கப்படுவள். அவளின் அருள் வி (" போன்னை '), சதி ("பண்புள்ளவள்’), *னபூரணி (“உணவளிப்பவள் ”), மாதா ள் துர்க்கை (அணுக வியலாதவள்), காளி ப்படுவாள். போர்க்களத்துப் பட்டாரிடைக் நம் போர்த் தெய்வமுமாகிய கொற்றவையும் னக் கருதப்பட்டனர். எனினும் கொற்றவை ன் சார்பின்றியே தோற்றியது. ம் அருவருக்கத்தக்க வடிவுடைய குரூபி ளும், ஊனுண்ணுங் கோரப் பல்லும், வாயி யோட்டு மாலையும் உடையவளாய்த் தோற் சிற்சில வேளைகளில் அஞ்சத்தகும் எழிலுரு 5Ċ) L - அசுசனெருவனைக் கொல்பவள் போற் ஆ). அம்மனது அருள் வடிவம், நாயகனுகிய மைந்திருப்பதாம். உருவக்கலையில் நயப்புறு கும். கடவுளும் அவர்தம் சத்தியும் ஒன்ரு பாதி சிவனும் பாதி உமையுமாகக் காட்டுந்
வில் வணங்குவதுபோன்று துர்க்கையையும் ணங்குகின்றனர். பழைய கதையொன்றின் ரிக்குமுன்னர் தக்கன் என்னும் முனிவனின் சிவனை மணந்தாள். அவடன் தெய்வநாய தைக் கண்டு, தாங்கொணுது வேள்வித்தீயி ாம்பர் இந்தியாவிற் பல விடங்களிலும் சித Nபாட்டுக்குரிய திருத்தலங்களாய் அல்லது
ய்வங்களோடு பிற தெய்வங்களையும் மக்கள் டவுளர் போலன்றி இந்து மதத்துப் புதிய மையாது மனித வடிவம் பெறலாயின. பிற் ாபதி எனும் பிரமனின் வழிபாடு படிப்படி த்த நூல்களில் அவனும் இந்திரனும் கடவு

Page 456
430'. வியத்த
ளரிற் பெரியவராய்க் கருதப்பட்டனர். மக தான் ; மத்திய காலச் சிற்பங்களில் நா தர்காலத்துக்குப் பின்னர் மிகச் சிலரே அ கண்மையிலுள்ள புட்காழ் என்னும் ஏரிக் கென அமைந்துளது.
வேதகாலத்துப் பல்வேறு சூரிய தெய் (ஞாயிறு) (ஒளிப்படம் XXXVI அ) தர் மதஞ் செல்வாக்குப் பெற்றிருந்த மே திய காலத்திலும் ஞாயிற்றுக்குரிய கோ பட்டு வந்தோரிற் சிலர் அவனையே முழுமு முேன்றுகின்றது :
“ வாழ்வுநாடி வானவர் குழாம் வ நலனுடி அருளுடைப் பெரியார் எ புலனடக்கி நீள்நினைவிலுள்ள அரு விடுநாடி வணங்குவர் ; உலகத் ே ஒடுக்கத்துக்குக் காரணமான அ பிழம்பு நின்னைக் காப்பாற்றுவதா மெய்யறிவுடை முனிவர் அவனை ( மூவுலகும் அவன் கிரணங்கள் செ6 தேவர் ஆரணங்கர் மக்கள் ஒன்றுகூடி அவன் எழுச்சிகண்டு வழுத்துவர்; அடியார்க்கு அரு ஞாயிற்றுக்கு வணக்கம்" ஆண்பாற் றெய்வமாகிய சந்திரனை ( அவன் சிவபிரானது சின்னமாகக் கருதப் கைப் போற்றப்பட்டதில்லை. சந்திரனுக் இருந்ததில்லை; ஆனல் ஒன்பது கோள் (ப. 631). மத்திய காலத்திற் போதிடவ: கோள்களும் பற்பல வடிவு பெறலாயின.
இந்திரன்-வேகங்களிற் போர்க்கடவுள பெரிதும் மாண்பிழந்தனன்; எனினும் புதி வதம் என்னும் யானைமீதமர்ந்து, அண்ட யென்னும் உம்பருலகில் அவன் ஆட்சி செ தில் சக்கிரன் எனும் மறுபெயரில் பிரமனு னன் , சக்கிரன் என்னும் பெயர் முன்னர் மத்திய காலமளவில் மிகச் சில கோயில் டோரும் மிகச் சிலரே.
வருணன்-வேதங்களில் யாவுமுணர் இழிந்து, நீருக்குத் தெய்வமாகினன்; எனி யிருந்தான். வருணன் வழிபாடு முந்தியே னில மக்கள் வருணன் என்னுங் கடற வணங்கி வந்தனர். ஆரியப் பெயரைப் ெ என்பது துணிவு.

த இந்தியா
ாபாரதத்தில் பிரமன் சிறப்புப் பெற்றிருந் ன்முகனுய் உருவகிக்கப்பட்டிருந்தும், குத் வன வணங்கி வந்தனர். இக்கால அசுமருக் கருகில் உள்ள ஒரே கோயிலே பிரமனுக்
வங்கள் பின்னர் இந்து மதத்திற் குரியன் என்னும் ஒரே தெய்வமாகின. சொரோத் லை இந்தியாவிற் குத்தர் காலத்திலும் மத் பில்கள் பல இருந்தன. ஞாயிற்றை வழி: 2தற் கடவுளாய் வணங்கி வந்தனர் போற்
ணங்கும்; 1ணங்குவா , கும்பெருந் து றவியர் தாற்ற
வ்வொளிப்
丁石。
முற்றிலும் ஓரார்; ன்று உயிர்ப்பூட்டும்
ரூம்.
சோமனை ) ஞாயிற்ருெடு ஒப்பிடும்போது, பட்டதேயல்லால், தெய்விகச் சிறப்புடைய கென்று தனியான வழிபாட்டு முறையும் களிலொன்முய் அவன் வணங்கப்பட்டான்
ளர்ச்சியுடன் கோள்வணக்கமும் பரவியது ;
"ாய்க் திகழ்ந்த இந்திரன் பிற்காலத்திற் கியபிற இயல்புகளை அவன் பெற்றன். ஐரா த்தின் கீழ்த்திசைக் காவலனுய், அமராவதி ய்தான். தொடக்க காலப் பெளத்த மதத் க்கடுத்த முதன்மையான கடவுளாயிருந்த பிறிதொரு கடவுளைக் குறிப்பிட்டிருக்கலாம். களே அவனுக்கிருந்தன ; அவனை வழிபட்
கடவுளாய், பின்னர் உம்பருலகினின்றும் னும் அண்டங்களின் மேற்றிசைக் காவலனு
மறைந்தது ; ஆனல், தமிழ் நாட்டு நெய்த றெய்வத்தை “ சுறவின்கொம்பு' வடிவில் பற்ற ஒரு தமிழ்த் தெய்வமே இவ்வருணன்

Page 457
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
இயமன்-தென்றிசைக் காவலனுகிய இ யிருந்தனன். இற்றைஞான்றும் மக்கள் அவனை வழிபட்டதில்லை. இயமனது விண்ணுலகில் வாழும் மாண்புடைக் கடவு குத் தீர்ப்பளிக்கும் அறக்கடவுளாய், ெ புழலும் நாகலோகத்தை ஆள்வோனுய் பண்டைக் கோட்பாடும் தெய்வத்தீர்ப்பு கொன்று முரணுனவை. மேனுட்டவர் வழ அங்கிருந்து அது பெறப்பட்டிருக்கலாம். இயமனுனவன் தோதுவன் எனும் எகித் சமன்தூக்கி நிறுப்பவனுகவும் ஒரே வழி
குபோன்-வடபாலை ஆண்டு வந்தனன் முதலிய செல்வங்கள் யாவற்றுக்குந் தை வணன் என்னும் பெயரால் ஆங்காங்கு = சமண இலக்கியங்களில் அவன் திட்டம அளகாபுரி என்னும் எழிலார் நகரில் கு முன். பருத்த வயிறும் குறுத்த உருவுமுே கின்றன். வழிபாட்டுக்குரிய ஒரு கடவுள மையான தொன்றன்று.
இயமன், இந்திரன், வருணன், குபோ குப்பாலகராய் விளங்கினர். பிற்கால நு திசை நான்கிற்குமாய்ச் சேர்க்கப்பட்ட னும், வடமேற்றிசைக்கு வாயுவும், தெ சைக்குச் சூரியனுமாவர். இவருள் அக்கி பெற்றிருந்தான் ; வாயுவோ மத்துவரின் ஏனைக்காலங்களில் மங்கலான ஒரு தெய் குமாரன் கார்த்திகேயன் எனவும் த்ெ கப்படும் போர்க்கடவுளாகிய கந்தன் ஆதி தெய்வம்போலும். தாரகன் என்னும் அக பார்வதிக்கும் மகனுய் இவன் பிறந்தானெ கந்தன் வழிபாடு வட இந்தியா எங்கணு தில் ஒரளவு குன்றியது. தென்னட்டில் தது. அங்கு கந்தன் நாமத்தையும் இ ளாகிய முருகன் மேலேற்றி அவனை வழ கன் என்னும் பெயர் தமிழ் நாட்டில் குறிஞ்சி நில மக்கள் தெய்வமாய், வெ. டான். இவ்விழாவின்போது வேலேந், பாவித்து வழிபட்டனர். அவன் இள சியை உண்டுபண்ணினன் , முருகன் வெளிப்படை. தமிழ் நாட்டு முருகன் கொற்றவையொடு போர்க்களத்திற் பிணி ஆரியக் கடவுளாகிய கந்தனெடு அவனை

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 43
இயமன், வேதத்தில் இறப்புக்குரிய கடவுளா அவனை மறந்திலசெனினும் எஞ்ஞான்றும் தொழில் ஒருவாறு மாற்றமடைந்துளது ; |ள் அவன் எனுங் கருத்துமாறி, இறந்தோர்க் காடியோர் மறுபிறவியெடுக்கும்வரை துன் க் கருதப்பட்டான். வினைப்பயன் என்னும் என்னும் இப்புதிய கொள்கையும் ஒன்றுக் மிபாடுகளில் இக்கொள்கை காணப்படுவதால் இனி சித்ரகுத்தன் என்னும் துணைவனுடன் திய கடவுளைப்போல் இறந்தோர் வினையைச் புனைந்துரைக்கப்படுவது உண்டு.
", இவன் மணி, பொன், வெள்ளி, ஆபரணம் லவன். பிற்கால வேதப் பனுவல்கள் வைசிச அவனைக் குறிப்பிடுகின்றன. ஆயின் பெளத்த ான இடம் பெற்றிருந்தான். கைலைக்கருகில் றளியரும் இயக்கரும் புடைசூழ வாழ்கின் டையணுய், பொதுவில் அவன் தோற்றமளிக் ாயிருந்தனன் எனினும், அவ்வழிபாடு முதன்
ன் ஆகிய இந்நான்கு தெய்வங்களும் திக் ால்களில் மேலும் நான்கு காவலர் இடைத் னர்-அவரே வடகீழ்த்திசைக்குச் சோம ன்கீழ்த்திசைக்கு அக்கினியும் தென்மேற்றி னி மட்டும் காவியகாலத்திலும் சிறப்பிடம் கொள்கை நிலே பெற்ற பிற்காலந் தவிர்ந்த வமாயிருந்தான். நன்னட்டிற் சுப்பிரமணியன் எனவும் வழங் கியில் ஆரியரல்லாதாரிடையே வழங்கிய ஒரு சனைக் கொன்ருெழித்தற்காய்ச் சிவனுக்கும் ான்பது வைதிக மரபு. கிறித்துவ காலமுதல் வம் பரவியிருந்தது ; ஆனல் மத்திய காலத் இவன் வழிபாடு மேலும் முதன்மையடைந் பல்புகளையும் தமிழர் தம் தலையாய கடவு பெடுவாராயினர். இன்றும் கந்தனுக்கு முரு வழங்குகின்றது. முந்தை வடிவில் முருகன் றியாட்டு விழாக்களின்போது வணங்கப்பட் கிய தேவராளன் ஒருவனை முருகனுகப் ங்கையரிலும் பெண்களிலும் காமக்கிளர்ச் கூத்துக்கள் வெறியாட்டங்களே என்பது வேலேந்தியவனுய் அவன் அன்னையாகிய rங்களையுண்பதிற் பங்குபற்றினன்; அதனுல் ஒன்றுபடுத்தியதில் வியப்பில்லை. எனினும்

Page 458
432 வியத்த
வளத் தெய்வமாகிய அவன்றன் முந்தை அழகிய ஓர் இளைஞனய், ஆறு முகங்களு வார்க்குத் தோற்றமளிக்கின்றன்.
கணேசன் அல்லது கணபதி ( ஒளிப்ட வன்." சிவனுக்கும் பார்வதிக்குந் தோன் நன்று அறிந்துள்ள இந்தியத் தெய்வங் உடைந்த வேழ முகமும், பேழை வயிறும், பதி. இந்துத் தெய்வங்களுள் இவனே கா முண்டுக்கு முன்பு அவன் வழிபாடு நில துக்கு முன்னர் அவன் சிறப்பெய்தவில்லை. யானைக் கடவுளே தொடர்ந்து கணபதி படை ; ஆனல் இந்து மதத்தில் இக்கடவு னுக்கு விக்கினேசுவரன் ( ' துன்பங்களுக் முயற்சியைத் தொடங்கினும் அம்முயற்சி மக்கள் முதலில் வணங்குவர். கல்வி கேள் வல்லார்க்குப் பேருத்துணையாவன். சிறீக என்னும் வாழ்த்துசையுடன் பெரும்பாலு நற் பேறளிக்கும் அருள் வடிவினனன வைணவர் சைவர் என்ற பாகுபாடின்றி ! மத்திய காலத்தெழுந்த ஒரு சிறு பிரிவினர் பட்டாரெனினும், அம்மதம் பரவி நிலைபெ அனுமான் ஆகிய வானாத் தெய்வம், ! தொண்டனுமாவன். இந்துத் தெய்வங்களு னரே அனுமந்தனை மக்கள் வழிபட்டு வ மனிதவுடலும் கொண்ட தோற்றத்தில், அவனை முதன்மையான ஒரு கடவுளாய் காவற்றொய்வம் அவன் , அவன் சார்பாகப் காமன் இந்தியக் காதற் கடவுள் ; இ ஐரோப்பியர்தம் காதற் கடவுள்போல, அ ஞய்ை இவன் காட்சி தருகின்றன்; ஆன வில்லையும் மலர்க்கணைகளையும் தாங்கியவ அவர்களுள் ஒருத்தி அவன்றன் மீனக்கொ ரத்திலும்’ (ப. 344) வேதங்களிற் சில முதலிற்முேன்றியவன் காமனே எனக் கூ துக்களின் காதற் கடவுள் அல்லன் என் மான இச்சையின் உருவமே அந்த பழைய குறிப்புக்களால், இந்து மதச் ! ஞய் ஊழித் தொடக்கத்திலே தன்னிய அவன்றன் மலர்க்கணைகள் ஒருங்கே மக் முறை மட்டும் அவை வலியழிந்தன மு இச்சையைக் கிளர்த்த முயன்றகாலை, பட்ட தீயில் அவன் சாம்பாாயினன்.
வேண்ட அவன் மீண்டும் உயிர் பெற்றெ

த இந்தியா
இயல்பு இன்னும் நிலைத்துள்ளது. கந்தன் டன், எழில் மயில்வாகனத்தமர்ந்து தொழு
l lb LXIV 9) ) “ கணங்களுக்குத் தலை மிய இரண்டாவது புதல்வன். மேனுட்டவர் களில் இவனும் ஒருவன். ஒரு கொம்பு பெருச்சாளி வாகனமும் உடையான் கண லத்தாற் பிந்தியவன்; கி.பி. 5 ஆம் நூற் வியமைக்குச் சான்றில்லை; மத்திய காலத் ஆரியருக்கு முன்னிருந்த தொல்குடிகளின் யாய் நிலைபெற்றுள்ளானென்பது வெளிப் ள் பண்பும் மாண்பும் பெற்றுள்ளான். அவ கதிபதி') எனும் பெயரும் உண்டு. எம் முட்டின்றிக் கைகூடும்பொருட்டு அவனை விகளிற் சிறந்த கடவுளாகிய கணபதி நூல் ணேசாயநம ( ' கணபதிக்கு வணக்கம் ' ) ம் தம் நூல்களைத் தொடங்குவர் பாவலர். யானைமுகவனை அன்று போல் இன்றும், இத்துக்கள் யாவரும் போற்றி வணங்குவர். இவனைத் தம் முழு முதற் கடவுளாய் வழி ற்றதில்லை. வாயுவின் மகனும் இசாமனுக்கு நண்பனும் ஞள் ஒருவனுக வைத்தெண்ணப்படு முன் ந்தனர் என்பது துணிபு. குரங்கு முகமும் பல கோயில்களில் இன்றும் கிராம மக்கள் வணங்கி வருகின்றனர்; நன்மை பயக்குங் பிற குரங்குகளையும் மக்கள் போற்றுவர். வனுக்கு வேறு பல பெயர்களும் உண்டு. ம்பும் வில்லும் ஏந்தி எழில் ததும்பும் இளை }ல் இவன் தேன்வண்டு மொய்க்குங் கரும்பு ன். இவனை ஆாணங்குகள் குழ்ந்து நிற்பர். டியைப் பிடித்து நிற்பள். “படைப்புப் பாசு விடத்தும் ஆகி முதற் பாழ் நிலேயினின்றும் றப்படுகின்றது ; எனினும் இக்காமன் இந் பது உறுதி; அண்டப் பிறப்புக்கு ஆதார ஆதிக்காமனுக இருக்கலாம். இன்னுேரன்ன ந்தனையாளர் பலர் காமன் பெற்ருோற்றவ ல்பாகவே தோன்றியவன் எனக் கருதினர். களையும் கடவுளரையும் தாக்க வல்லன. ஒரு ழுமுதற் கடவுளாகிய சிவபெருமானிடத்தே அவர்தம் நெற்றிக்கண்ணினின்றும் வெளிப் எனினும் அவன்றேவி இரதி சிவபிரானை ழுந்தான் என்பர். இலக்கியங்களிலே அவன்

Page 459
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
பல்காலும் எடுத்துரைக்கப்படுகிமுன். இ ஆண்டு தோறும் அவன் பொருட்டு பெளத்த நூல்களிற் காணும் "மாானும் சில வேளைகளிற் கருதப்பட்டது உண்டு. சாத்தன்போற் சம்சாரபந்தங்களையும் அவன். புத்தரைத் தீ நெறிக்கண் உய்க்க பிரபலமானது.
எல்லாத் தேவர்கட்கும் அவர் தம் ( ஆனல் அவர்கள் தம் தலைவரைச் சார்ந் தெய்வங்களின் பெயர்களொடு பெண் (உ-ம். இந்திராணி, பிரமாணி), இவ படாது கோட்டிகளாய் வணங்கப்பட் எழுவரைக் கொண்ட கோட்டியொடு க னர். இப்பெண் தெய்வங்களின் ( மாத்தி சிற்பங்களில் அதிகமாய்க் காணப்பட்டன யாய மூன்று தெய்வமகளிருள் ஒருத்தி சிறப்புடையரே.
இலக்குமி (" திருமகள் ') விட்டுணுவ டாள் ; நற்பேற்றுக்கும் இம்மையிற் செ விட்டுணுவோடு ஒருங்கே உறைபவள் திருப்பாற் கடலைக் கடைந்தபோது முழு றது (ப. 418). இரு யானைகள் அருகி லமர்ந்து, தாமரைமலரைக் கையிலேந்தி கக் காட்சியளிக்கின்றுள் அவள். சி எனினும், அவள் சிற்பங்கள் பலவுள ; , பெரிதும் வணங்கப்பட்டனள். விட்டுணு வின் மனைவியாய் அவளும் அவதரிப்பவ6 தேவி சீதையாகவும், கண்ணன் தேவி இராதையாகவும் அவளே வணங்கினர்.
சரசுவதி (ஒளிப்படம் L ஆ) பிரமனு: குத் தலைவியாய்த் தனிச் சிறப்புடைய ெ ஒரு தெய்வ நதியாகப் போற்றப்பட்டு, (பேச்சு) எனச் சிறிதுகாலம் விளங்கிய பட்டனள். அவள் அன்னமருகிருக்க, நன் கிடக்க, பன்னற் கரிய செந்நிற நங்கை மொழியையும் தேவநாகரி எழுத்தையும் வரும், எழுத்தாளரும், இசைவல்லாரும் அவள் வழிபாடு இன்றுமுளது.
தேவதைகளும் ஆவிகளும்
இப்பெருங் கடவுளசொடு சிறு தெய்வங் திலும் அவ்வத்தலங்களுக்குரிய தெய்வ டன. பெரும்பாலும் இவை செப்பமில்ல னங்களாகவோ புனித மரமொன்றன் கீழ்
தேவதைகள் காலகதியில் மாற்றமடைந்,

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 433
தபாலாரும் விரும்பிய ஒரு தெய்வம் அவன் ; விழாவெடுத்துக்கொண்டாடினர் (ப. 291). ’ (தாக்குபவன்) காமனும் ஒருவரேயெனச் ஆனல் மாரனிடத்தே தீயவியல்புகள் உள; இச்சைகளையும் தீநெறியையுங் குறிப்பவன்
முயன்ற அவன் கதை பெளத்தகதைகளிற்
தவியாாய்ப் பெண் தெய்வங்களும் உண்டு. து நிற்பவரே. அவர் தம் பெயர்களும் ஆண் 1ால் விகுதிகளைச் சேர்க்கப்பட்டனவாயுள ர்கள் பெரும்பாலும் தனித்தனி வணங்கப் -னர். வழக்கமாகப் பெண்பாற்றெப்வங்கள் ார்த்திகேயனும் கணேசனும் சேர்க்கப்பட்ட கை, அம்பிகை) உருவங்கள் மத்திய காலச் (படம் LXIV இ ). இந்து மதத்தின் தலை கியான துர்க்கை போலப் பிற தேவியரும்
பின் தேவி; “சிறீ" எனவும் அழைக்கப்பட் ல்வத்துக்கும் அதிதேவதை. சில கதைகளில் எனக் கூறப்படினும், பிறகதைகளில் அவள் அழகுடனுந் தோன்றியவள் எனப் படுகின் ல் நின்று அருவி நீர் தெளிக்க, தாமரையி , முதிர்ந்த எழில் மிகு வழுவில் நங்கையா றப்பானவொரு வழிபாட்டிற்குரியவளல்லள் அன்றியும் ஒரு துணைத் தெய்வமாய் அவள் அவதாரமெடுக்கும் போதெல்லாம் விட்டுணு ள் என மக்கள் நம்பினர் ; ஆகவே, இராமன்
உருக்குமணியாகவும், கண்ணனின் காதலி
க்கு மனைவி. கலை, இசை, கல்வி, கேள்விகளுக் தய்வமாய் விளங்குபவள். இருக்கு வேதத்தில் பிற்கால வேதப் பனுவல்களில் “வாக்கு” ஒரு பெண் தெய்வம் இவளேயெனக் கருதப் ானூல் ஒரு கையேந்த, மன்னுவிணை மறுகை யாய், நயப்புற நல்குவாள் காட்சி. சங்கத
அவளே தந்தனள் என்பது மரபு. மாண அவளை எக்காலமும் வணங்கி வந்துள்ளார்.
களும் பல இருந்தின. ஒவ்வொரு கிராமத் ங்கள் ( கிராமதேவதைகள் ) வணங்கப்பட் "ச் சிலைகளாகவோ வணக்கத்துக்குரிய சின் வைக்கப்பெற்றிருந்தன. இத்தகைய வளத்
து பலராலும் வணங்கப்படும் நிலையெய்தின.

Page 460
434, வியத்த
ஊர்த் தெய்வ டிகளிர் துர்க்கையொடு னும், அவர் புராணக் கதிைகளிற் செவ்வ தம் கணவராக ஆண் தெய்வங்களும் இரு கெண்ணப்படாது, தனியாக அவை நிலை ளம் (குளிர்) எனப்படுந் தெய்வம் , தமி தெய்வமும் இத்தெய்வத்தையே குறிக்கும் வாவொட்டாது தடுப்பதற்கும், வந்தகாலை மார் தம் சேய்களுக்காக மாரியம்மையை மான மனசாதேவி (ஒளிப்படம் XLV காப்பாற்றுப்வளெனக் கருதப்பட்டது. த வணங்கி வந்த இத்தகைய ஒர் ஆண்தெய் போற்றப்பட்ட ஒரு காவற் றெய்வம் அது கருதினர். கிரேக்க உலகிற்போல் பண்டை தன ; இத்தெய்வங்கள் தெய்வக்குழுவிற் வற்றுக்குரிய தலங்களிலேயே முதன்மை கள் தவிர, நன்மையுந் தீமையும் பயக்கும் நாகர் (ஒளிப்படம் XLI ஆ) பாதி மன படவராய் மிகப் பழைய காலமுதல் வணங்: லகில் வாழ்ந்து, அருஞ் செல்வங்களுக்கு செல்வத்துட் சிலவற்றைத் தாம் விரும்பி மனித வடிவும் எடுக்க வல்லவர்; பண்ை நாகினிக்கும் பிறந்தவரின் வழித்தோன்ற விற் பரவிய காலை அங்கிருந்த கரிய பழ சாய்க் கருதப்பட்டிருக்கலாம். ஏனெனில் குடிமக்கள் அசாமில் உளர் ; ஆணுல் நாக மையால் நாட்டு முதற் குடிகளின் நாக பட்டுள்ளனர் என்பது துணிபு.
இயக்கர் சிறப்பாகக் குபேரனேடு தொட தைகளாக அவர்களை வணங்கினர். கிறித் எங்கணும் பாவியிருந்ததெனினும், இந்து விற் பரவ, இயக்கர் வழிபாடு சிறப்புக் Gg நட்பானவர் எனக் கருதப்பட்டனர். ஆ களிலே தீக்குணமுடையாாய் இளஞ்சிமுை கந்தருவர் யாவரும் ஆண்பாலாரே. அ ணுலக இசையாளராயும் இருந்தனர். அ ஒரு பிரிவினருமாயிருந்தோர் கின்னார் யாளரே ; மனிதத் தலையும் குதிரையின் காணப்படுகின்ற பரிமுகவரை அவர்கள் : கந்தருவர் யாவரும் ஆண்பாலாரே. அ பட்டனர். வேதகாலத்தில் இவர்கள் நீ! தோராயினர். இவ்ர்கள் அழகிய சாயலு: துறவியர் தம் தவ நிலையைக் கலைப்பதிற் விசுவாமித்திரரின் தவத்தைக் கெடுத்து, கத்துத் தலைவியாயமைந்த சகுந்தலையை

கு இந்தியா
தொடர்புறுத்தி வணங்கப்பட்டனவெனி னே இடம் பெறவில்லை; அன்றியும் அவர் ருந்ததில்லை. வைதிகத் தெய்வமரபில் வைத் பெற்றிருந்தன. இவற்றுட் டலையாயது சீத ழ் நாட்டில் வழங்கும் மாரியம்மை எனுந் அம்மைநோய்க்குரியவளென அந்நோயை க் குணப்படுத்துவதற்கும், சிறப்பாகத் தாய் வணங்கினர். அவ்வாறே பாம்புத் தெய்வ ஆ) பாம்பு தீண்டுவதனின்றும் மக்களைக் மிழ்நாட்டிற் பண்டை நாள்முதல் மக்கள் வம் ஐயனர் என்பது. உழவரினுல் பெரிதும் 1. ஐயனுரைச் சிவன் சேய் எனவும் மக்கள் இந்திய நகர்களிலும் காவற்றெப்வங்களிருந் சிறப்பிடம் பெற்றிருந்தபோதிலும், அவ்வ பெற்றிருந்தன. இத்தகைய ஊர்த்தெய்வங் பிற தேவதைகளும் ஆவிகளும் இருந்தன. ரித வடிவையும் பாம்பின் வாலையும் கொண் கப்பட்டு வந்தனர். போகவதி என்னுங் கீழு க் காவல் புரிந்தனர்; இடையிடையே இச் விய மக்கட்கு நல்கினர். இவர்கள் முற்ருக ட இந்திய மரபினர் பலர் மனிதனுக்கும் ல் தாமெனக் கோரினர். ஆரியர் இந்தியா pங்குடி மக்களே அந்நாகரின் முந்தையோ இற்றைஞான்றும் நாகர் எனப்படும் தொல் வழிபாடு இந்தியா எங்கனும் பரவியுள்ள வழிபாட்டுக்கு நாகரும் பெரிதும் கடமைப்
டர்புள்ளவர்; நாட்டுப்புற மக்கள் தம் தேவ து காலத்துக்கு முன்னர் இயக்கர் வழிபாடு துமதப் பெருந்தெய்வ வணக்கம் பெருமள iன்றியது. பொதுவில் இவர்கள் மனிதருக்கு யினும் அவர்தம் பெண்பாலார் சிலகாலங் சை உண்பவரெனக் கருதப்பட்டனர். வர்தம் பெண்பாலார் ‘அச்சாசுகள்' எனப் வருடன் தொடர்புடையவரும் அவர்களில் என்பவர்; இவர்களும் விண்ணுலக இசை உடலும் பெற்று, கிரேக்க காவியங்களிற் ஒத்திருந்தனர்.
வர்தம் பெண்பாலார் *
அச்சாசுகள் ' எனப் rரமகளிராயிருந்து, பின்னர் விண்ணுலகத் டையர் ; ஆனல் காமவேட்கையுடையராய்த் போவாக் கொண்டனர். மேனகை என்பாள் பின்னர்க் காளிதாசரின் புகழ்போன நாட ப ஈன்றெடுத்தாள் (ப. 568). கதைகளிற்

Page 461
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
பெரும்பாலுந் தோன்றும் மற்றேர் அம் தாசர் எழுதிய வேருேர் நாடகத்தின் த மீது அவள் கொண்ட காதற் கதை இரு காலங்களில் இவ்வரமகளிர் போர்க்களத்( மீட்டுச் சென்று அவரைத் தம் காதலரா வித்தியாதரர் எனப்படும் விண்ணுலக சேர்ந்தவரே. இவர்கள் இமயமலையில் மாய பட்ட முனிகள் போல் (ப. 339) க வடிவை மாற்றியுங் கொள்வர். பொதுவில் இருடிகள் : வேதப் பாசுரங்களை யா வரும் மெய்யறிவாளரும் இவ்வகுப்பினில் விண்ணுேர்க்கொப்பான நிலையுமெய்தியுள் தைச் சேர்ந்த எழுவர் தனிச்சிறப்புடை சன், புலத்தியன், புலகன், கிரது, வசிட்ட காசிபனும் தக்கனுமாவர் ; சில கதைகளி யர் எனக் கருதப்படுகின்றனர். வீணையை ணுகக் கருதப்பட்டான். விசுவாமித்திரன் பேரன்பினுலும் தவ வலியினுலும் பிரா களில் இவனைப் பற்றிக் கேள்விப்படுகின் கற்பதி வேதகாலத்திற் கடவுளாயிருந்து வியாழன் என்னுங் கோளும் இவனேயெ6 உலகாயத நெறியையும் அரசியற் கலையை தியன் தென்னுட்டவர்க்குச் சமயமும் ஒரளவு நிலை குறைந்த சித்தர் என்னும் இடம்பெற்றனர்.
தீய ஆவிகளுளே தலையாயவர் அசுரர் என்னுஞ் சொல் சில தெய்வங்களைக் கு தில் எஞ்ஞான்றுந் தேவர்களுடன் போ, குறிக்கும். இவர்கள் தேவர் தம் வலியை காலமும் வென்றதில்லை. மக்களுக்கு இன் பினர். இராமன் வென்றழித்த இலங்கை களுட் புகழ் போனவன். இராவணனுக்கு தனர்; எனினும் யாவரும் தீங்கு விளைப்ட இடங்களில் இராப்பொழுதில் வெருவார் உண்ண அல்லது அவர்களைத் துன்புறுத்த கதர் போன்று அத்துணை தீங்கிழைப்பல் செப்பமற்ற திசைமொழியொன்றைப் ே மிலேச்ச குலமொன்றைச் சேர்ந்தவராக களம், சுடுகாடு, துன்மாணம் நிகழ்ந்த வி தனர். வேதாளம் என்னும் பேய் பிணங்க இன்னும் துன்மரணமுற்முேர் சிராத்தம் நடமாடின. இத்தகைய துன்புழக்கும் ஆ6 அவர்தம் உறவினர்க்கு-இடர் விளைத்தன இந்துக்கள் கடவுளரையும் தேவதைகச் முழுவதுமே யாதானு மொரு வழியில்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 435
மகள் ஊர்வசி என்பாள். இவளும் காளி லைவி. புரூரவசு என்னும் மானிட மன்னன் க்கு வேதமளவு பழைமை வாய்ந்தது. சில தே இறந்து பட்ட வீரரை விண்ணுலகிற்கு க்கினர் எனவுங் கருதப்படுகின்றது.
விஞ்சையரும் இத்தெய்வக் குழாத்தைச் நகர்களில் வாழ்ந்தனர். வேதங்களிற் கூறப் ாற்றினிற் பறந்தும் விருப்புற்றவாறு தம்
மக்களுக்கு அவர் நன்மை பயப்பர். த்தவர்களும் பண்டைக்கால ஐதிகங்களில் அடங்குவர். இவர்கள் விண்ணுலகு எய்தி ளனர். இவர்களுட் சத்த விருடி மண்டலத் டயவர். அவர்தாம் மரீசி, அத்திரி, ஆங்கீர ன் என்போர். இருடிகளுட் சிறந்தோர் பிறர் ல் இவர்களே தேவர், மக்களுக்கு மூதாதை த் தந்த நாரதன் இசைக்குரிய பெரு முனிவ T என்னும் சத்திரிய குலத்தவன் தனது மண நிலை யெய்தியுள்ளான். பற்பல கதை ருேம் ; தேவர், அசுரர்களின் குருவான பிரு பின்னர் இருடி நிலைக்கு வீழ்ச்சியுற்முன். 7க் கருதுவர் (ஒளிப்படம் LI ஆ). இவன் பும் நிறுவினன் எனக் கூறப்படுகிறது. அகத் பண்பாடும் கற்பித்தனன். இருடிகளினும் ஞானிகள் தம் பேரன்பினுல் விண்ணுலகில்
எனப்படுவோர். இருக்கு வேதத்தில் அசுரர் குறித்தது (ப. 380). ஆனல் இந்து மதத் ர் புரியும் விண்ணுலக வாசிகளை அச்சொல் ச் சில காலஞ் சிதைப்பினும் அவர்களே எக் னல் விளைப்பவர் இசாக்கதர் என்னும் வகுப் மன்னனுன பத்துத் தலை யிராவணன் இவர் ள்ள ஆற்றலை இராக்கதர் சிலரே பெற்றிருந் வரும் கோரவடிவினருமாவர்; இருளடர்ந்த ந்த தோற்றத்தோடு மக்களைக் கொன்று ாக் காத்திருப்பர். பிசாசர் என்போர் இராக் 1ர் அல்லர். இவர்கள் பாகதச் சார்புடைய பசினர் எனப்படுதலால், நாகரைப் போல் bாம். இவ்வீர் அசுர வகுப்பினரும் போர்க் -ம் போன்ற அஞ்சத்தகுமிடங்களில் உறைந் ளேயே தன் இருப்பிடமாய்க் கொண்டுள்ளது. பெருதவர் ஆகியோரின் ஆவிகள் இரவில் விகள் மக்கட்கு - சிறப்பாக உயிருடனுள்ள
f
ளயும் மட்டும் வணங்கினால்லர் , இயற்கை அன்னுர்க்குத் த்ெய்வத் தன்மை பெற்றிருந்

Page 462
436 வியத்தகு
தது. பேரன்புடைய பெருமக்கள் உயிருடg றப்பட்டனர்; ஏனெனில் அவர்களும் ஒ( என்க. இவ்வாருகச் சைவ நாயன்மார் அ னிருவரும் தெய்வத்துக்கு ஒப்பானவர் எ களும் அவரை வழிபட்டோரால் இன்றும்
மனிதர் மட்டுமன்றி விலங்குகளும் தாவ. பிடத்தக்கது பசு, புராணக்கதையொன்றி பாற்கடலைக் கடைந்தகாலைத் தோன்றியவ வின் ஐம்பயன்களான (பஞ்சகவ்வியம்) ட பாக இவற்றின் கலவை - மக்களைத் அ வைப் புனிதமான ஒரு விலங்கெனக் கொள் தில்லை. வேண்டுவார்க்கு வேண்டுவன ஈயுட கோயில்கள் இருந்தில. பசுவானது போ போதும், அதன் தெய்வத்தன்மை கருதி போற்றப்பட்டது. ஆயின் காளே சிவனது டது. சிவதலங்களிலே நந்திக்குப் பெரும்ட பூசனையும் உண்டு.
பசுவுக்கு அடுத்து, பண்டை இந்தியாவி கக் கதைகளில் வருஞ் சேடன் (ப. 41 துக்குச் சிறப்பு அளித்தன. எனினும் அச மெங்கணும், நாகரிகமற்ற மக்கள் இறப் மாகும் பாம்பென அதனை வணங்கி வந்துவ புக்குப் படைத்தல் வழக்கமான இந்து ம கள் பாம்பின் உறைவிடமெனப் போற்றப் களோடு தொடர்புற்றிருந்தனவெனினும், இந்தியாவிற் பல பாகங்களிலே எளிய முன்னுள்ள இந்து மத நூல்களிலே அவை உலகெங்கணும் பண்டை மக்களிடையே விலும் நிலவிற்று. இந்தியாவில் ஒவ்வோ மொன்றே மரக்காவோ இருந்தது. அசு6 கிவ்விய விருட்சமாகும். பெளத்த மதத்ே னர்; ஆலமரமும் சிறப்பான தொன்று மண்ணுேக்கிச் செல்லும் விழுதுகள் சில அமைந்தன. வேறு பல மரங்களும் வை குறிப்பிடத்தக்கது (ப. 386). பெண்கள் விட்டுணுவுக்குரியதான துளசிச் செடியை வளர்க்கின்றனர். வேத காலமுதல் குசை, றிருந்தன. வேதங்களிற் குறிப்பிடப்படுகி சிறப்புக் குன்றியது.
இந்து மதத்தில் மலைகளும் குன்றுகளு கருதப்பட்டன. உலகின் நடுவணுள்ள பே தகைய பர்வதங்களுட் சிறந்தது. மேருளை தேவர்கள் வாழ்ந்தனர். விட்டுணுவின் உ6 இன்னுந் தெரியவில்லை. ஆனல், சிவனுறைய

கு இந்தியா
ணுள்ள போதும் இறந்த பின்னரும், போற் ருவாறு தெய்வத்தன்மை பெற்றிருந்தனர் அறுபத்து மூவரும் வைணவ ஆழ்வார் பன் ତ୪T& கருதப்பட்டனர். பிற சமய அடியார்
போற்றப்படுகின்றனர்.
சங்களும் புனிதமானவை. இவற்றுட் குறிப் ல், பசுக்கள் யாவற்றுக்குந் தாயான சுரபி 1ற்றுள் ஒன்றெனக் கூறப்படுகின்றது. பசு ால், தயிர், நெய், சிறுநீர், சாணம் - சிறப் பாய்மையாக்கும் ஆற்றல் உடையவை. பசு "ளினும், பசுத் தெய்வம் என்று ஒன்றிருந்த ம் சுரபிக்கும் பிற வாந்தரு பசுக்களுக்கும் ற்றுதற்குரிய விலங்காகக் கொள்ளப்பட்ட பன்றி, அதன் பயன் கருதியே அவ்வாறு ஊர்தியாதலின், பெரிதும் போற்றப்பட் பாலும் இடம் உண்டு. ஒரொவழி அதற்குப்
பிற் பாம்பும் சாலப் போற்றப்பட்டது. ஐதி 6), வாசுகிபோன்ற பாம்புகள் பாம்பினத் வவழிபாடு மிகப் பழைய தொன்று. உலக புக்கும் வளத்துக்குஞ் சிறப்பான சின்ன iளனர். மழைக்காலத் தொடக்கத்திற் பாம் த இல்லச் சடங்காகும். எறும்புப் புற்றுக் பட்ட்ன. பிற விலங்குகள் பற்பல தெய்வங் இந்துமத வழிபாட்டுக்குரியனவாகவில்லை. மக்கள் குரங்குகளைச் சாலப் போற்றினும்
புனித விலங்குகளாகக் கூறப்பட்டில.
காணப்படும் விருட்ச வழிபாடு இந்தியா ர் ஊரிலும் வழிபாட்டுக்குரிய புனித மர வத்தம் எனப்படும் வெள்ளரசு இத்தகைய தோரும் இதனைத் தூயதொன்முய்க் கருதி று; இதன் கிளையினின்றும் வேரெடுத்து சமயத் தத்துவங்களுக்கு அடிப்படையாய் னங்கப்பட்டன; இவற்றுள் அசோக மரம் மகப் பேற்றுக்காக இதனை வணங்கினர். இந்துக்கள் இன்னும் இல்லங்களிற் பேணி தருப்பை என்னும் புற்களும் திருநிலை பெற் ன்ற சோமம் என்னுஞ் செடி காலகதியிற்
கும் ஒரளவு தெய்வத்தன்மையுடையவாய்க் மருமலையின் அடிவாரமாகிய இமயமலை இத் பச் சூழ்ந்துள்ள விண்ணளாவிய மலைகளிலே றைவிடமாகிய வைகுண்டம் யாங்குளதென
பும் மலையாகிய கைலாசம் மத்திய இமயமலை

Page 463
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
யிலுள்ளவோர் குன்றமெனவும், மக்கள் இ அறிகின்முேம். இந்தியாவிற் பல பாகங்கள் தத்தன்மைக்குப் பேர்போனவையாய் இ செங்குத்தாய், இலிங்கவடிவாய் அமைந்தி என்னும் ஒருவகைக் கல்லுருவக் கிளிஞ்சி கருதப்பட்டுளது.
ஆறுகளும் புனிதத்தன்மை பெற்றிருந் அறுள் முதன்மை பெற்று விளங்கியது. றெடுத்து, மந்தாகினியாய் விண்ணிற் பா ணில் வீழ்கின்றது. கங்கையும் அதன் கிஃ வங்களாக உருவகிக்கப்பட்டுள்ளன. புண் களிற் சரசுவதியுமொன்று ; இது கீழுலகி கங்கையும் யமுனையுங் கூடுமிடத்திற் கங்ை கோதாவரி, கிருட்டிணை, காவேரி ஆகியன கில் இமயமலையில் மானசம் என்னும் வ ஏரியும் அாயவை எனக் கருதப்பட்டன.
கியவை யெனப் போற்றப்பட்டன (ப.28.
அண்டவுற்பத்தி
இந்துமத அண்ட வியலானது பையே களின் அண்டக் கொள்கைக்குப் பின்னே லாம். இந்துக் கொள்கைப்படி, இவ்வண்ட களுக்கூடாகச் செல்வது. அவற்றுள் மிக பிரமதேவனுக்கு ஒரு நாளாகும். அது களுக்கு ஒப்பானது. பிரமனின் இராப்ெ 360 அல்லும் பகலும் பிரமனுக்கு ஓராண் ஆயுளுடையவன்.* ஆகவே, இவ்வண்ட 31,10,40,000 கோடி யாண்டுகளுக்கு நிை தோன்றும் வரை பரமான்மாவுள் ஒடுங்கி
ஒவ்வொரு கற்பத்திலும் கடவுள் இப்பி கின்றர். அண்டத்தின் இராப்பொழுதில் அ யாவும் அவருள் ஒடுங்கிக் கருவுருவாயன மன்வந்தாங்களுண்டு. ஒவ்வொரு மன்வந் டது; இம்மன்வந்தாங்களுக்கிடையில் நீ உலகம் மீண்டும் படைக்கப்பட்டு மானிட தோன்றுவன். கற்பத்தில் ஏழாவது மன்வி த்ர மனுவின் பெயர் மனு வைவசுவதன் ( ஒவ்வொரு மன்வந்தரத்திலும் 71 மகா கற்பம். ஒவ்வொரு மகா யுகமும் 4 யு! கிருத யுகம், திரேதா யுகம், துவாபர யுக! முறையே 4,800, 3,600, 2,400, 1,200
*பிரமன் இப்போது தனது ஐம்பத்தோராவது
tபொதுவாக * பிரமனின் நாள் ” பிரமனின் ஒடுக்குபவர் விட்டுணுவேயென வைணவரும், சி படைக்குந் தொழிலைச் செய்யும் போதே பிரமன்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 437
ங்கு யாத்திரை சென்று வந்தனர் எனவும் ரிலே பிற பல மலைகளுங் குன்றுகளும் புனி நந்தன. பாறைகளும் - சிறப்பாக அவை ருப்பின்-வணங்கப்பட்டன. சாளக்கிராமம்
ல் விட்டுணுவின் சின்னங்களில் ஒன்றெனக்
தன ; புண்ணிய நதியாகிய கங்கை அவற் இது விட்டுணுவின் அடிகளின்றும் ஊற் ப்ந்து, சிவனின் சடைமுடியினின்றும் மண் ாயான யமுனையும் தனிச்சிறப்புடைத் தெய் ணிய நதியாகப் போற்றப்படும் பிற ஆறு ற் பாய்ந்து பிரயாகையிற் (அலகபாத்து ) கயுடன் சங்கமமாகின்றதென்பர். நருமதை, “வும் புண்ணிய நதிகளே. கைலாசத்துக்கரு ரவியும் அசுமருக்கருகே புட்கரம் என்னும் நகர்கள் தாமும் தெய்வத்தன்மை பொருந் t).
வ வளர்ச்சியடைந்தது. பெளத்தர், சமணர் ா அது தன் இறுதி வடிவைப் பெற்றதாக ம் முடிவிலாது எண்ணிறந்த காலச் சக்கரங் க் குறுகியது கற்பம் என்பது. ஒரு கற்பம் மண்ணுலகத்தவரின் 432 கோடி ஆண்டு பாழுதும் அத்துணை நெடியது. இத்தகைய "டாகும். பிரமன் இவ்வாறன நூறு ஆண்டு -ந் தோன்றி, ஆகக்கூடிய காலமாகிய லபெற்று, மீண்டுமோர் படைப்புக் கடவுள் நிற்கும்.f ரபஞ்சத்தைப் படைத்துப் பின்னர் ஒடுக்கு அவர் துயிலுகின்ருர் ; அக்காலை அண்டங்கள் மந்திருக்கும். ஒவ்வொரு கற்பத்திலும் 14 தரமும் 30,67,20,000 ஆண்டுகளைக் கொண் "ண்ட இடைக்காலமுண்டு. இக்காலங்களில் இனத்தின் மூதாதையாய புதிய மனுவுந் ந்தாத்தில் இப்போதுள்ளேம்; இம் மன்வந் Tனபது. புகங்கள் உண்டு; ஆயிரம் மகாயுகங்கள் ஒரு 1ங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுளது-அவையாவன, ம், கலியுகம் என்பன (ப. 292). இவ்வுகங்கள் தேவ ஆண்டு' களைக் கொண்டவை ; ஒவ்
ஆண்டை அடைந்துள்ளான் எனக் கூறப்படுகிறது. ஆண்டு ; எனக் கூறினும் அண்டங்களைத் தம்முள் வன் எனச் சைவருங் கருதுவர்; முழுமுதற்கடவுள் என்னும் படைப்புக் கடவுளாவர்.

Page 464
4.38 வியத்தகு
வொரு தேவவாண்டும் 360 மானுட ஆண் லும் அன்பு, அறம் ஆற்றல், மாண்பு, ஆ குறைவுறும். இப்பொழுது நாம் கலியுகத் போர் தொடங்கிய ஆண்டெனப்படும் கி. பிறந்ததென்பர்.
கலியுக முடிவில் வகுப்புக்களிடையே تع வீழ்ச்சியுறல், சமயச் சடங்குகள் நிறுத்த மன்னரின் ஆட்சியேற்படல், ஆகியன நிக இந்நிலைமையேற்பட்டதன் பின்னர் இவ்வ உண்மையில் இந்தியாவின் பெரும் பகுதிய நெறிகளான பெளத்தம் சமணத்தினுல் ம துவ காலத் தொடக்க மளவிலுள்ள நூல்க கின்றன. மகாபாரதப் போர் கி. மு. 900 முன்னர்க் கூறப்பட்டது. இதன்படி கலியுக அன்றி மனிதர் ஆண்டெனக் கொள்ளின் இ வேண்டும். பத்தி நிறைந்த இந்துக்கள் சி லுள்ளதென நினைந்துள்ளார் என்பது பொருட்டே பிற்காலத்தில் தேவவாண்டுக: காலம் போதியவளவு தள்ளிப் போடப்பட்ட ஈற்றிலேயே அண்டங்கள் முடிவடைகின்ற யுகம் விரைவாகவும் அமைதியாகவும் பிற உலகை அழித்தற்கண்றி மீண்டுந் தோற்று னுங் கொள்கையை இந்த யுக முறைமையுட பற்றிய இந்துக்களின் சித்தாந்தம் ஒன். கொண்ட செப்பமற்ற ஒரு தொகுப்பாகும் கிற் செவ்வையாக அமையவில்லை. இவை ! வழித் தோன்றியுள்ளன.
இந் நான்கு யுகங்களும் பண்டைக் கிரே, கின்றன. இந்திய யுகங்களும் ஒசோவழி : இரும்புகளின்-பெயராற் குறிக்கப்படுவது நான்கு ஊழி பற்றிய கோட்பாடு நிலவி மூலத்தினின்றும் பெறப்பட்டவையாகலாம்
படைப்புப் பற்றிய கோட்பாடும் பலவ. மதப் பிரிவுகளும் மூலப்பகுதி (பிரகிருதி) படைக்கப்பட்டதென்று கூறின; ஆனல் ருந்த வேதாந்த மதம் சராசரங்கள் னின்றுந் தோன்றின எனச் சாற்றியது ; மாவின் ‘இலீலை' (திருவிளையாடல்) என ஒருவனின் உள்ளத்தினின்றும் மேவியெழு தோற்றமும் என அன்னர் கூறினர்.
ஆன்மா, ஊம் வினை. சன்சாரம்
, ஊழ 6
உபநிடத காலங்களில் விரித்துரைக்க கொள்ளப்பட்ட ஊழ்வினைக் கோட்பாடு,
கொள்கைப்படி, பழவினைகளெல்லாம் யா
ト

த இந்தியா
டுகளுக்கு ஒப்பானது. ஒவ்வொரு யுகத்தி பூயுள், இன்பம் முதலியன படிப்படியாகக் துள்ளோம். இந்து மரபுப்படி மகாபாரதப்
மு. 3102 ஆம் ஆண்டில் இக் கலியுகம்
கலாம் விளைதல், நிலையான மரபமைதிகள் ப்படல், அன்னிய நாட்டுக் கொடுங்கோன் ழம் எனப் பல காவியங்கள் கூறுகின்றன. புலகம் நீரினுலும் தீயினலும் அழிவுறும். பில் வேற்று நாட்டவர் ஆட்சியெய்தி, புற சபமைதிகள் தளர்வுற்ற காலமான கிறித் ளே இக்கொள்கையை வலியுறுத்தி விளம்பு ஆண்டிற்கு முன் பின்னக நிகழ்ந்ததென :த்து 1,200 ஆண்டுகளும் “தேவவாண்டு ' }ப்பொழுது நாம் கலியுகமுடிவில் இருத்தல் லர் அண்டமொடுங்குங் கலம் அண்மையி தெளிவு. இவ்வச்சத்தினின்றும் விலகற் ளே உண்டுபடுத்தி, அவ்வழி உலக முடிவுக் -து. மத்திய கால நூல்கள் பல, கற்பத்தின் ன வென்றும், ஒரு யுகத்தினின்றும் மறு க்கின்றதெனவுச் கூறுகின்றன ; அன்றேல் வித்தற்கே கல்கி அவதாரம் உரியது என் -ன் இயைவுபடுத்தல் இயலாது. உலக ஊழி றுக்கு மேற்பட்ட தனிக்கோட்பாடுகளைக் ; சிறப்பாக, மன்வந்தாங்கள் இவ்வொழுங்
மகாயுகக் கொள்கைக்குப் புறம்பாய்ப் பிற
க்கர்களின் நான்கு ஊழிகளை நினைவுறுத்து உலோகங்களின்-பொன், வெள்ளி, செம்பு, உண்டு. பண்டைப் பாரசீகத்திலும் யது. இம்மூன்று கோட்பாடுகளும் ஒரே
ஈருயிருந்தது. சாங்கிய மதமும் பிறகிறு என்னும் முதற் பொருளிலிருந்தே உலகம் மத்திய காலத்திற் சாலச் செல்வாக்குற்றி யாவுமுட்பட இவ்வுலகனைத்தும் கடவுளி அன்றியும் படைப்பின் நோக்கம் பரமான் ாவும் வேதாந்திகள் விளக்கினர் ; ஒவியன் ம் கலைப்படைப்புப் போன்றதே அண்டத்
ப்பட்டு, பெளத்தர் சமணரால் ஏற்றுக் இந்து மதத்துக்குரிய தொன்று. இந்துக் "ம் அறியாவண்ணம் தாமாக முதிர்ச்சி

Page 465
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, (
படைவதே கன்மம் (வினை, செயல்) என்ப ¥s) தனிப் பெருநிலை பெருவிடினும், விை கழியும் என எண்ணப்பட்டது. ஊழ்வினை தேவர், மனிதர், விலங்குகள், அல்லது பட்டது. மனிதனின் இயல்பு, செல்வம், ச வினையிலே தங்கியிருந்தன. நற்செயல் ஈந்தன; தீயவை துன்பந் தந்தன. இந்து அவரவர் செய்யும் பாவ புண்ணியங்களை பயனைக் கணித்தலும் முடியும்.
ஊழ்வினைக் கொள்கை ஊழ்வலியச்சத் இந்துக் கொள்கையில் ஊழ்வலியச்சம் து பலர் அதனை ஏற்கவில்லை. முற்பிறவிகளில் எய்தியிருக்கும் நிலைக்குக் காரணமாகும். வாறு தவிர்க்க முடியாதோ, அவ்வாறே எனினும், மதியினுல் விதியினையும் நல்லாத
தது.
மறுபிறப்புக் கொள்கைக்குப் பலவாருக வானது குக்குமப் பொருளாலாய சில கே தென்பது இந்துமதக் கோட்பாடுகள் ய யாகும். இனி முற்பிறப்பிலிட்டிய நல் தன்மையும் அமையும். கோசங்களின் கின்றது. பிறப்பெடுக்கும் குக்கும சரீரம மனமும் அற்றது. ஆகவே ஆன்மாக்கள் மு எடுக்கும் வரை நிகழ்வனவற்றையோ அ; பெற்ற ஆன்மாக்கள் சிலகாலங்களில் முற் பிரிவினர் சிலர் இவ்வாறு முற்பிறவிகளை 2 துள்ளனர். ஆன்மாக்கள் ஒவ்வொரு கற். கின்றனவெனினும், பிரமனின் ஆயுள் கா6 கின்றன. பிரமனுக்கு நூற்ருண்டுகள் முடி யும்போது, ஆன்மாக்கள் யாவும் வினைக: வில் ஒடுங்கி விடுகின்றன.
என்றுஞ் சுழன்றுகொண்டே செல்லும் யெடுத்தலாகிய இச்சன்சார வாழ்க்கை மி வாழ்க்கையினின்றும் விடுதலே பெறுதல் முடிந்த குறிக்கோளாய் அமைந்துளது. அதனே அடையும் வழியும் வெவ்வேருயிரு
வீடு பேறடையும் ஆறு வழிகள்
கிறித்துவ காலத் தொடக்கத்திற்கு மு பட்டவை கருத்தளவில் வகைப்படுத்த தில் “ஆறு தரிசனங்கள்' அல்லது தரிசனங்களின் தோற்றமும் நோக்கமும் வழிகளாய் அவை அமைந்தமையால்
இவ்விரண்டு தரிசனங்களை -- ஒன்று 1

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 439
தாம். ஆருகதத்திற் போல் இந்து மதத்தில் னகள் யாவும் ஒன்ருய்த்திரண்டு பலவாய்க் பின் பயனுகவே உயிர்கள் மறு பிறவியிலே நரகரின் உடலைப் பெறும் எனக் கருதப் மூக வகுப்பு, இன்ப துன்பம் யாவும் முன் யாவும் முன்னரோ பின்னரோ இன்பம் மத மெய்யறிவாளர் சிலரின் கருத்துப்படி ஒப்பு நோக்கி அன்னர்க்குரிய ஊழ்வினைப்
தை ஒரு தலையாய்த் தருவதொன்றன்று. ரோவழி விரவிநின்றதெனினும், ஆசிரியர் ஈட்டிய வினையின் பயனே இப்பிறவியில்
புவியீர்ப்பையும் காலப்போக்கையும் எவ் வினையின் பயனையுந் தவிர்க்க முடியாது ; >றுப் படுத்தலாம் எனும் நம்பிக்கை இருந்
விளக்கங் கூறப்பட்டிருப்பினும், ஆன்மா ாசங்களை உடையதாகவே பிறப்பெடுக்கின்ற பாவற்றுக்கும் ஏற்புடைத்தான கொள்கை வினை தீவினைக்கமையவே கோசங்களின் தன்மைக்கேற்ப அடுத்த பிறவி நிகழ் ானது ஐம்புலன்களோடு ஆரும் புலணுகிய மற்பிறவியையோ ஒருடலினின்று மறுவுடல் றியும் சத்தி அற்றவை. எனினும் பக்குவம் பிறவிகளை உணர்தலும் உண்டு. இந்துமதப் உணர்வதற்குச் சிறப்புச் சாதனைகளை வகுத் ப முடிவிலும் பிரமனின் உடலில் ஒடுங்கு முழுதும் அவை பற்பல பிறவிகளை எடுக் -ந்து அவனுடன் இவ்வண்டமும் முடிவடை ளினின்றும் விடுவிக்கப்பெற்று, பரமான்மா
சில்லுக்கொப்பாகப் பிறந்திறந்து பல்பிறவி கத் தொல்லையானது. எனவே, இச்சன்சார இந்தியச் சிந்தனையாளர் யாவர்க்கும் ஒப்ப
இவ்விடுதலையின் (முத்தியின்) இயல்பும் நந்தன.
ன்பின்னுக, வைதீக மதங்கள் எனக் கருதப் தப் பெற்றன ; இதனுல் இந்து மதத் கோட்பாடுகள் நிலைபெறலாயின. இவ்வாறு வேறுபட்டிருந்தும், முத்திக்கு உறுதியான இவ்வகைப்பாட்டுக்குள் அமைந்தன. இவை 2ற்றையதொடு தொடர்புள்ளதாயும் அதனை

Page 466
440 வியத்த
நிறைவு படுத்துவதாயுமிருந்தது-கொண்ட அவையாவன : நையாயிகமும் வைசேடிக யும் வேதாந்தமுமாம்.
நையாயிகம்-நையாயிகம் என்பது இ தருக்கத்திலும் அறிவாராய்ச்சியிலுமே rge { பாத கெளதமன் என்பான். இவன் யாத், அல்லது நூற்பாக்கள் கிறித்துவ காலத்து யறிவும் தருக்கமுமே பேரின்பமடைவதற்கு பேற்றுக்கு வழி தருக்கமெனவே இச் சாம
பொன்றுக்கு இவ்வாறு சமயச் சார்பு கொ
வைசேடிகம்-இத்தரிசனம் நையாயிக அன்றியும் இது நையாயிகத்தைச் சார்ந்து காலத்தில் இவ்விரு மதங்களும் ஒன்றுபட் கத்தையே சிறப்பாகக் கொள்ள, வைசேடி ஆராய்ச்சியையே நாடியது. வைசேடிக மு பாம்பரை கூறும். இந் நூலுக்குப் பலர் 6 ருளே தலை சிறந்தவன் 5 ஆம் நூற்றண் வைசேடிகர், சமணரைப் போலவும் சில ெ கையானது அணுவாயுள்ளதென்பதை அ அணுக்கள் ஆன்மாவினின்றும் வேருன6ை புள. ஒவ்வொரு பூதமும் தனித்தன்மை (ெ வெளி, ஆன்மா, மனம் என்னும் திரவியங்க நித்தியமாயுள்ளவை; ஆனல் பிரமனின் ஆ போது அவை தனித்தனி பிரிக்கப்பட, அ றிப் பழைய அணுக்களைக் கொண்டு உல வைசேடிகம் உயிரும் பொருளும் இரு அணுப் பொருள்களின் சிறப்பியல்பு ெ இவற்றின் வேருகிய உயிரின் இயல் விளம்பியது.*
சாங்கியம்-இந்த ஆறு தரிசனங்களில் இ பில் இது கூறப்பட்டுள்ளது , உபநிடதங்கல கிய மதத்தை நிறுவியவன் கபில முனிவ காரிகை என்னும் நூல் ஒன்றே இம்மதப் இந்நூல் எழுதியவன் ஈசுவர கிருட்டினன் வன் எனலாம். நிரீச்சுரவாதத்தை அடிட் பொருட் கொள்கையை வலியுறுத்துவதாழ இம் மதம் இருபத்தைந்து தத்துவங்கள் பிரகிருதி (மூலப்பகுதி) எனவுங் கூறு ஒருவன் காரணமாகான் எனவும் பிரகிருதி தென்றுங் கூறும். (1) பிரகிருதியினின்று னின்றும் (3) அகங்காாந் தோன்றும். செ
“வைசேடிக அணுவாதம் பற்றிய பிற விவரங்களு

கு இந்தியா
- மூன்று தொகுதிகளாய் பிரிக்கப்பட்டன. மும் , சாங்கியமும் யோகமும் , மீமாஞ்சை
றையியல் பற்றி ஆராயாது பொதுவாகத் பெட்டுள்ளது. நையாயிக ஆசிரியன் அக்க தவையெனக் கொள்ளப்படும் குத்திரங்கள், க்கு முற்பட்டவையல்லவாகலாம். உண்மை த இன்றியமையா வழிகள் எனக் கூறி, வீடு ார் வற்புறுத்தினர். தலையான கருக்கமுறை டுக்கப்பட்டது (ப. 648).
த்துக்குச் சிறிது முற்பட்டதுபோலும் ; நின்று அதற்கு வலியுறுத்தியது. மத்திய டு ஒரே தரிசனமாகின. நையாயிகம் தருக் கம் இறையியலைக் காட்டிலும் பெளதிகவியல் தனூல் செய்தவன் உலூக கணுதன் எனப் விளக்கமும் உரையும் எழுதியுள்ளனர்; இவ டில் வாழ்ந்த பிரசத்த பாதன் என்பான். பளத்த மதப் பிரிவினரைப் போலவும் இயற். டிப்படைக் கொள்கையாய்க் கொண்டனர். வ; ஆனல் அவை ஆன்மாவின் கருவிகளா பிசேடம்) உடையது ; இப்பூதங்கள், காலம், 5ளினின்றும் வேருனவை என்ப. அணுக்கள் ஆயுட்கால வெல்லையில் இவ்வுலகம் ஒடுங்கும் னைத்தும் அழிவுறும். புதிய பிரமன் தோன் கை மீண்டும் படைக்கின்றன். இவ்வாருக தன்மையவை யென வற்புறுத்தி, உலகின் பாதுவியல்பு, வேற்றியல்புகளை உணர்ந்து, பை முற்முக உணர்வதே முத்தியென
இதுவே முந்தையது போலும், பகவற்கீதை ரில் மூலவடிவிலே காணப்படுகின்றது. சாங் ன் எனப் புராணங்கள் கூறினும், சாங்கிய > பறறியுள்ள நூல்களில் மிக முந்தையது. . இவன் கி. பி. 4 ஆம் நூற்றண்டிலிருந்த படையாகக் கொண்டுள்ளமையாலும் இரு லும் சாங்கியம் ஆருகதத்தை ஒத்துள்ளது.
உளவெனவும் அவற்றுள் முதலாயுள்ளது கின்றது. உலகத்தோற்றத்துக்குக் கடவுள் ேெய எல்லாப் பொருட்குங் காரணமாயுள்ள ம் (2) புத்தி தத்துவந் தோன்றும் ; அதி யலுடைத் தெய்வமாகப் பிரகிருதி மலர்ந்து
ருக்கு 638 ஆம் பக்கம் பார்க்க.

Page 467
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை
விட்டது. அகங்காரத்தினின்றும் ஐந்து வெளி (ஆகாசம்) (5) வளி (6) ஒளி, (? களினின்றும் மகாபூதங்கள் தோன்றும் அகங்காரமானது (14) ஒசை, (15) ஊ ஆகிய ஞானேந்திரியமெனும் ஐம்புலப் (21) பாதம் (22) பாயுரு (23) வாக்கு பொறிகளையும் தோற்றுவிக்கும். ஒவ்வொ இடமாகக் கொண்டுள்ளது. ஈற்றில் அ தத்துவமாகிய மனம் தோன்றும். இது ஆ கள் பத்தையும் வெளியுலகையும் ஒருங் தோற்றம் பற்றிய விசித்திரமான இவ்வி பொருள்கள் யாவும் அடிப்படைத் தத் யவை என்கின்றது.
இருபத்தைந்தாவது தத்துவமும் ஒன் ஆன்மா. ஆருகத மதம் கூறுவதுபோல், யனவாய், அறிவதும் செய்வதுமின்றி வேமுனது இவையிரண்டும் ஒன்றுக்ெ வின்றி இயல்பாகவே தோன்றவல்லது ; சித்தம், உயிர்களின் பகுதியாகா. எனினு கின்றது. பிரகிருதியையும் புருடனுகிய எனப்படும்.
சாங்கிய மதத்தில் முதன்மையாய்க் (அறத்துக்குரியது) இராசதம் (வேட்ை பிரகிருதி மாயையில் இம்மூன்று குண தோன்றும்போது வெவ்வேறு பொருள்க வேறு நிலையிற் முேன்றும். உலகப் பொரு விகிதமே காரணமாம். வாய்மை, அறி பொருள்கள் யாவற்றிலும் சத்துவகுணப் ஆற்றல் ஆகியன கூடியுள்ள பொருள்கள் ளாய் மந்தமாய் உன்மத்தமாய் அவலம இந்திய வாழ்க்கையையும் சிந்தனைப் டே பாதித்தது. சாங்கிய மதத்திற்கே இப்ட ஆதிக்கம் பிறபல மதங்களுக்கும் பரவிய ஆன்மாவும் பிரகிருதியும் பற்றிச் சாங் அதற்கு அடிப்படையான நிரீச்சுரவாத வாதம் ஈச்சுரவாதம் எனுமிவற்றின் சார் " மனிதன்” “ஆவி' எனப் பொருள்படு சிறப்பாகத் தாந்திரிகரும், பிறரும், பிர! தில் வியப்பில்லை. முன்னர் செயலற்றதா ஆற்றலுடையதாகியது. உயிர்ப்பிலதாய் மதம் பின்னர்த் திருத்தமடைந்து பிற்க வானதொன்முய் விளங்கியது.
யோகமதம்-விடு பேற்றுக்குரிய நான்
நாட்டவரும் நன்கு அறிவர் ; அன்றியுட னேடு தொடர்புள்ளது. " உள்ளக் கட்டு

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 441
தன் மாத்திரைகள் தோன்றும்; இவை (4) ) நீர், (8) மண் என்பன. இத்தன்மாத்திரை (9-13) இவற்றை ஆதாரமாகக் கொண்டு று, (16) ஒளி, (17) சுவை, (18) நாற்றம் பொறிகளையும் (19) உபத்தம் (20) பாணி ஆகிய கன்மேந்திரியமெனும் ஐந்தொழிற் ரு பொறியும் முறையே ஒவ்வொரு பூதத்தை புகங்காரத்தினின்றும் இருபத்து நான்காந் ஆமுவது புலனுய்த் தொழிற்பட்டு, இந்திரியங் கே இணைக்கும் கருவியாகின்றது. அண்டத் யத்தகு கோட்பாடு இவ்வண்டமும் அதன் துவமாகிய அகங்காரத்தினின்றும் தோன்றி
றுண்டு. அதுவே புருட தத்துவம் அல்லது உயிர்கள், பலவாய் நித்தமாய் ஒரே தன்மை நிற்கும். புருடன் பிரகிருதியினின்றும் கான்று சார்பில்லாதவை-உலகம் ஆன்மா ஏனெனில் நாமறியும் புத்தி, அகங்காரம், வம் ஆன்மா பிரகிருதியோடு கட்டுண்டு நிற் ஆன்மாவையும் பகுத்துணர்தலே முத்தி
கூறப்படுவன முக்குணங்களான சத்துவம் கை) தாமதம் (மயக்கந்தருவது) என்பன. ாங்களும் சமமாயிருக்கும்; ஆனல் உலகந் 1ளிலும் உயிர்களிலும் இக்குணங்கள் வெவ் 1ள்களின் வெவ்வேருன நிலைக்கும் இவற்றின் வு, அழகு, அருள் ஆகியன மேவிநிற்கும் விரவியிருக்கும். தறுகண்மை, மறப்பண்பு, ரிலே இராசதமே மேலோங்கி நிற்கும். இரு ாய் இருப்பவற்றிலே தாமதம் காணப்படும். ாக்கையும் இம்முக்குணப்பாகுபாடு சாலவும் ாகுபாடு சிறப்பாக உரியதெனினும், அதன் ஆதி.
கிய மதங் கொண்ட இருமைக் கோட்பாடும், மும் மத்திய காலத்தில் நிலவிய ஒருமை பினுல் மாறுதலடைந்தன. புருடன் என்பது, ம், பிரகிருதி பெண்பாலுக்குரியது. எனவே, கிருதி, புருடனின் துணைவியென உருவகித்த யிருந்த புருடன் பின்னர் செயற் படுத்தும் அரிதுணர் பொருளாய் இருந்த சாங்கிய ால இந்திய மதங்கள் யாவற்றுக்கும் பொது
காவது நெறி யோகம் , இச்சொல்லை மேலே ஆங்கிலச் சொல்லாகிய ' யோக்கு ’ இத ப்பாடு' என இச்சொல்லை மொழிபெயர்க்க

Page 468
442 வியத்த
லாம். இந்திய மதங்கள் எடுத்துரைக்கின் னுெறுப்புச் செயல்களையும் குறிக்க இச்செ அத்தகைய பயிற்சிகளைக் கைக்கொள்பவன் தில் எல்லா இந்து மதங்களும் யோக நெ சிறப்பான மதமும் யோகம் என்றே அழை உள்ளப்பயிற்சியே முதன்மையான தென ( பதஞ்சலியாத்த யோக குத்திரமாகும். எனக் கொள்ளப்படும் புகழ் பெற்ற இ6 நூலாசிரியனும் ஒருவரேயென மரபு கருதி பல நூற்ருண்டு பிந்தியே தோன்றியவை யோக மதத்தினரின் பெளதிக வதிகக் கொள்கையுடன் நெருங்கிய தொடர்புற்றி உண்மையை ஏற்றமையால், சாங்கியத்தின (ஈசுவரன்) படைப்புக் கடவுளல்லன். ஒரு அறுணர்வுடையணுய்த் தனித்து நிற்கும் ப இறைவன் சிற்றுார்தி நெறி கூறும் பு போன்று தன் அடியாரை அடுத்து நில்ல! அமைத்தான். அவன் ஓம் என்னும் அை பரிசுத்த தன்மையை உணர்த்துவதும் தி வெனக் கொண்டு அதனை யோகமதத்தின மதக் கடவுட் கொள்கை வளரலாயிற்று. 6 பிற மதக் கடவுளருக்கும் வேற்றுமைமிக அங்கங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. இை நினைவூட்டினும், அத்துணை சாதனைக் கே, (1) தன்னடக்கம் (இயமம்) அறவி கள்ளாமை, கற்பு, அவா வறுத் (2) ஒழுக்கம் (நியமம்) மேற்கூறிய கடைப்பிடித்து ஒழுகல். (3) அமர்வு (ஆசனம்) ; சிற்சில தே வகை அமர்தல் கடினம் , எனி தவையெனக் கருதப்பட்டன. இதன்படி ஈரடிகளும் எதிர்த் முனிவரும் இந்நிலையில் வைத்ே (4) மூச்சடக்கல் (பிராணுயாமம்) :
இாேக பூரக கும்பகஞ் செய்த பெரிதும் நலம் பயக்கும் என் (5) புலனடக்கம் (பிரத்தியாகாரம்) :
செல்லவிடாது தடுக்கப்படும். (6) சிந்தையடக்கம் (தாாணே) மூக் போன்றவற்றுள் ஒன்றில் உள்6 (?) நீள்நினைவு (தியானம்) : சிந்தனை
நிற்றல்.

கு இந்தியா
ற சமய சம்பந்தமான பயிற்சிகளையும் தன் ால் இன்று பொதுவாகப் பயன்படுகின்றது. 1 யோகி எனப்படுவன். இந்த விரிந்த கருத் றியைப் போதித்தன. ஆயினும், தனியொரு 2க்கப்படும் , இம்மதத்தினர் விடு பேற்றுக்கு வற்புறுத்தினர். இம்மதத்திற்கு ஆதார நூல், கி. மு. 2 ஆம் நூற்முண்டில் வாழ்ந்தவன் லக்கண நூலாசிரியனை பதஞ்சலியும் இந் னும் இச் சூத்திரங்கள் இன்றுள்ள வடிவிற் யாய் இருக்கலாம். கருத்துக்கள் தொடக்கத்திற் சாங்கிய மதக் ருந்தன; ஆனல் யோக மதம் இறைவன் பின்றும் வேறுபட்டது. யோகமத இறைவன் போதும் மலங்களினற் கட்டுப்படாது முற் ாமான்மா அவன். இவ்வாறக, யோக மத த்தனையும் சைனமதத் தீர்த்தங்கரசையும் ாது, போற்றுதற்குரிய உதாரண புருடனுய் சயில் உருவகிக்கப்பட்டனன். ஆன்மாவின் கியானத்திற்குத் துணைச் செய்வதும் அது ர் பெரிதும் போற்றினர். விரைவில் யோக ானினும் பிற்கால யோகமதக் கடவுளுக்கும் வில்லை. யோகப் பயிற்சி நெறி எண்வகை வ பெளத்த மதத்து எண் வகைநெறிகளை ற்றவை யாகாவெனலாம் : திகளான இன்னு செய்யாமை, வாய்மை, ந்தல் ஐந்தையும் பயிலுதல்.
ஐந்து விதிகளையும் முற்ருய் ஒழுங்காய்க்
சாரணையில் அமர்தல்; பயிற்சியின்றி இவ் னும் தியானத்திற்கு இவை இன்றியமையா இவற்றுட் புகழ் போனது பதுமாசனம். தொடைகளில் வைக்கப்படும் : கடவுளரும் 'த சித்திரிக்கப்படுவர்.
இதனுல் மூச்சையடக்கிக் கட்டுப்படுத்தி ல். இம்முறை உடலுக்கும் உள்ளத்திற்கும்
恋。
இதன்படி, ஐம்புலன்களும் பொறிவழிச்
கு நுனி, நாபி, உருவச்சிலை, திருச்சின்னம் ாத்தைப் பதித்தல். க்குரிய பொருளே சிந்தையில் வியாபித்து

Page 469
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
(8) நினைவொழிதல் (சமாதி) இந் மத்திய காலத்திற் சிறப்பாகத் தாந்தி விசேடமாகவும் ஐயுறவான முறைகளிலு இராசயோகம் எனப்பட்டது , பிற யோ மந்திரயோகமாவது, தன்னுணர்வு அறுத் உச்சரித்தலாம். அடயோகமானது, உட ஆசனங்களும் போன்ற உடற்பயிற்சிகளே புணர்ச்சியும் விடு பேற்றுக்கு வழியாமெ யோகமும் அடயோகமும் ஒன்றெனப் பண்டை இந்தியாவில் வழங்கிய உடற்கூ யாகக் கொண்டுள்ளது; அன்றியும் மேக் இத் தத்துவங்களைப் பெரிதும் பயன்படு
சுழிமுனை என்னும் தலையாய நா அம்முள்ளந் தண்டில் வெவ்வேறிடங்களி: ளச் சத்தி செறிந்துள்ள நிலையங்கள் உள ணுள், சகசிசாரம் (ஆயிரமிதழ்த்தாமரை, படும் இந்நிலையம் உள்ளச் சத்தியின் சில்லினகத்தே, பிறப்புறுப்புக்களுக்குட் குண்டலினி உளது; இது பெரும்பாலும் யினுல் குண்டலினி எழுச்சியுற்று சுழிமு " சில்லு' களையுங் கடந்து சென்று, நூ6 குண்டலினியை எழுப்புவதனல் யோகி சிசாரத்துடன் இணைப்பதனுல் முத்தியன
எழுச்சியுற்ற குண்டலினியானது யே அறிவையுங் கொடுக்கின்றது. வீடு பேற தற்கு மட்டுமே யோகப் பயிற்சி செய்ய பயிற்சியிலே தேர்ந்தவர்கள், மேனுட்டு ப பெற்றுள்ளனர்; ஆனல் அடயோகம் உடற்கூற்றுக் கொள்கை பொய்யென்பது என்பனவெல்லாம் வெறுங் கற்பனையே. உடற்கூற்றுமுறையை மேலுமாராய்தல் ( தொழிலாகவுடையார் மேற்கொள்ளுதலி கோடாது ஏற்கவல்ல உயிர் நூல் வல்லா யோகிகளின் உண்மையான இரகசியங்க ஆற்றல் பற்றி நாம் யாது கருதினும், யே மிக நெடுங் காலத்துக்கு இடTெதுவு துடிப்பைக் கட்டுப்படுத்துவன் , அறக் தாங்குவன் ; பட்டினி கிடந்தும் உடனல மேற்கொண்டிருந்தும் தன் புலனறிவுகள் யான் அவன் என்பதில் ஐயமில்லை.
மீமாஞ்சை ( “ஆராய்ச்சி") இம்மத யாகக் கொள்ளாது விளக்கந் தருவதில்
முதலில் வேறுபட்டது. அதன் முதல்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 443
நிலையில் தன்னியல்பே ஒடுங்கிவிடும். கிரிக மதத்தினரும் பிறரும் யோகநெறியை லும் வளர்த்தனர். மேலே கூறியுள்ள நெறி க நெறிகளும் வளர்ச்சியுற்றன ; அவற்றுள் தற்காக மந்திர வார்த்தைகளே இடையருது லைவாட்டும் பயிற்சிகளும் கடினமான பல முதன்மையானவையெனவும், ஆண் பெண் னவும் ஒரோவழி வற்புறுத்துகின்றது. இலய பெரும்பாலும் கொள்ளப்படும். இம்முறை ற்றுத் தத்துவங்கள் சிலவற்றை அடிப்படை நாட்டவர் கற்பிக்கும் சில யோக நெறிகள் த்துகின்றன.
டி முள்ளந்தண்டுக் கூடாகச் செல்கின்றது. ல் ஆறு சில்லுகள் ( சக்கரம் ) அல்லது உள் 7. சுழிமுனையின் நுனியில், மண்டையோட்டி உளது ; தாமரையென உருவகித்துக் கூறப் சிறப்பான மையமெனப்படும். அடியிலுள்ள பின்புறமாக, அரவச்சத்தி என்னும் உறக்க நிலையில் உள்ளது. யோகப் பயிற்சி னை நாடிக் கூடாய் உள்ளச் சத்தியில் ஆறு னியிலுள்ள சகசிராரத்துடன் சேருகின்றது. ஆன்மபலம் பெறுகின்முன் , அதனைச் சக டகின்றன்.
ாகிக்கு மனித எல்லை கடந்த சித்திகளையும் >றுக்கன்றி இத்தகைய சித்திகளைப் பெறுவ |ம் யோகியரும் உளர். இத்தகைய யோகப் மருத்துவவியலார் விளக்கவியலாச் சித்தி பல இலயயோகங்களுக்கு அடிப்படையாயுள்ள ஏறுதி; குண்டலினி, சுழிமுனை, சகசிாாரம் பண்டை இந்தியாவின் யோக நெறிக்குரிய வேண்டும். இதனை இந்திய ஆராய்ச்சியையே னும், புத்தம் புதிய கொள்கைகளை ஒருபாற் ரும் மேற் கொள்ளல் வேண்டும்-இவர்களே ளை வெளிப்படுத்துவர். யோகியின் ஆன்மிக பாகப்பயிற்சியில் முதிர்ச்சியடைந்த ஒருவன், மின்றி உயிர்ப்படக்குவன்; தன்னிருதயத் கொடிய வெப்பத்தையோ தட்பத்தையோ ம் பேணுவன்; கண்டிப்பான துறவு வாழ்வை பங்கப்படாது நெடுநாள் வாழும் பெற்றி
ம் வீடு பேற்றுக்கு வழிவகுத்தலை முதன்மை ஈடுபட்டமையாலே பிற மதங்களினின்றும் நோக்கம் வேதங்கள் நுதலிய பொருளைக்

Page 470
444 வியத்த
கூறல், மேலும் இம் மதம் பிராமண மதத் தின் முதனூல் சைமினி முனிவனுற் செய் இந்நூல், வேதங்கள் ஒருவராலும் யாக் வென்றும், அவையே பிரமாணங்களென்று நிறுத்தமுற்பட்டது. இதனல் தருக்கமும் வளர்ச்சியடைந்தன. சாபா முனிவன் (? மீமாஞ்சைவாதி அந்நூற்கு வியாக்கியான முண்டுகளிலேயே இம்மதத்தினர் விடு ( இதன்படி வேதங்களேயே பிரமாணமாகக் வீடு பேற்றின் முதற்படியாம். குமாரில் மீமாஞ்சை வேதாந்தத்தோடு கலப்புற்றது
வேதாந்தம் ("வேதங்களின் இறுதி' இவ்வறு வகை மதங்களிலும் இதுவே மிக தோன்றிய பற்பல மதப்பிரிவுகளிலே தற்க காணலாம். இம்மதத்தின் அடிப்படை நூல கத்தில் எழுதப்பெற்ற வாதராயணரின் பி. வேறு காலங்களில் வாழ்ந்த ஆசிரியன்மார் னர். வேதாந்த மதம் இறவாது இன்றும் கோசர் போன்ற மதாசிரியரும் அனுபூதிச் போன்ற தத்துவஞானிகளும் வேதாந்திகே அடிப்படையாகக் கொண்டு, ஆண்டுக் கூ யும் தருக்க முறையிலே திருத்தமாய் அன தத்துஞானி சங்கரருடையது ( ? 788-82 இவர் தம் குறுகிய வாழ்க்கைக் காலத்தி( உபநிடதங்களுக்கும் விரிவான வியாக்கியா தம் கோட்பாட்டைப் போதித்து, இந்துத்
சங்கரர் ஒரு வைதீகப் பிராமணர் ; :ே வும் உண்மைப் பொருளெனவும் அறவே ந ஞல் தோற்றுவிக்கப்பட்டது , சாங்கிய முறைப்படி தோன்றுகின்றது. இம்மதத்தி சங்கரரும் பயன்படுத்தினர். ஆனல் உய யாவும்-கடவுளரும் உட்பட-உண்மையா அதாவது பொய்த்தோற்றமாய், கணுப்டே பொய்யானவை. ஈற்றிற் பிரமம் ஒன்றே வும் இதுவே ; தனி உயிர்கள் யாவும் இ கூறுவதுபோல், பரமான்மாவும் சீவான்மா விடு. சங்கரர் கூறும் பிரமம் மகாயான ெ நிருவாணத்தினின்றும் உண்மையில் வேறு மாருனேர் அவரை மறைவான பெளத்தெ
சங்கரரின் பெருமை அவர் தம் ஒப்பற் வாதமுறையையுந் திருத்தமாக, திறமைய சொற்ருெடர்களுக்கு உவம உருவகப் பொ கூற்றுக்களை முரண்பாடின்றிக் கருத்தொ

இந்தியா
தின் தொடர்ச்சியாய் இருந்தது. இம்மதத் பப்பட்டது (கி. மு. 2ஆம் நூற்றண்டு?). ப்படாது அநாதியாய் சுயம்புவாயுள்ளன ங் கூறி, பிற மதம் மறுத்து தன் மதம் நியாயமும் சொற்பொருளியலும் ஓரளவு 6 ஆம் நூற்றண்டு) என்னும் தலைசிறந்த ஞ் செய்துள்ளான். 7 ஆம் 8 ஆம் நூற் பேற்றுக்குரிய தத்துவத்தை வகுத்தனர்; கொண்டு அவற்றின் விதி வழி ஒழுகலே ர் (8 ஆம் நூற்றண்டு) கால #@rခါဍ
) உத்தரமீமாஞ்சை எனவும் பட்டது. முதன்மையானது ; மேலும் அதினின்றுந் ால இந்துமதத்துக்குரிய சிறப்பியல்புகளைக் ாய் விளங்குவது கிறித்துவ காலத்தொடக் ாம்ம சூத்திரம் என்பது , இன்றுவரை, பல் பலர் இதற்கு வியாக்கியானம் எதிழுயுள்ள நிலைத்துளது. விவேகானந்தர், அரவிந்த செல்வரும், சேர். எசு. இராதாகிருட்டினன் ள. வேதாந்தக் கோட்பாடு உபநிடதங்களை றப்பட்டுள்ள மறைபொருள்கள் யாவற்றை மைத்துத் தந்தது. தொல்லரும் வேதாந்தம் ) : தென்னிந்தியச் சைவப்பிராமணராகிய லேயே, பிரம்ம சூத்திரத்துக்கும் தலையாய னம் யாத்து, இந்தியாவெங்கணும் சென்று துறவுக்குழுவொன்றையுந் நிறுவினர். வதங்கள் தெய்வத்தன்மையுடையவையென ம்பியவர். நாடோறுமியங்கும் உலகம் பிரம மதத்தினர் கூறும் பிரபஞ்சத் தோற்ற னரிடமிருந்து முக்குணக் கோட்பாட்டைச் ார்நிலை நின்று நோக்கின், பிரபஞ்சங்கள் னவையல்ல. இவை யாவும் மாயையேபால், பேய்த்தேர் போல், கற்பனைபோற் உண்மை ; உபநிடதம் கூறும் பரமான்மா தனின்றுந் தோன்றியவை. உபநிடதங்கள் வும் ஒன்றெனத் தியானமூலம் உணர்வதே பளத்த மதங் கூறும் பட்டதன்று ; இதையுணர்ந்தே சங்கரர்க்கு சனக் கூறினர்.
4.
குனியம்” அல்லது
ற வாத முறையிலே தங்கியுளது. தருக்க ாகக் கையாண்டு, உபநிடதத்திலுள்ள சில ருளாய்க் கருத்துக் கூறி, முரண்பாடுடைக் ருமையுடையனவாய் ஆக்கியளித்துள்ளார்

Page 471
தெய்வமகள் (தாரா). ஆட்பருமனுள்ள ே
 

riffs lifier
வண்கலச்சி. இலங்கை. 6-7 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்பட TXV

Page 472
ஆடல்புபும் சிவன் நடரான்). சோழர்கால !
ஒளிப்படம் TXT
 

fictorido 4 ller la ser. Co: Ουμμ Ρίγή:
வெண்கலச்சிலே. சு. பதினுேராம் நூற்றுண்டு.

Page 473
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, ே
அவர். இம்முறையைச் சிலர் எதிர்ப்பினும் இந்துமதத்தின் நியமத் தத்துவமாயுள் (இரண்டற்றது; ஒருமையானது) அல்லது
இறைவாதமும் கடவுட் பத்தியும்
வாசுதேவனை வணங்கும் பாகவதர்மதம் முதன்மை பெற்றிருத்தல் வேண்டும் ; ஒருவரே யென்ப. பாகவதம் தோன்றிச் சில வணங்கும் பாசுபத மதந் தோன்றியது. அறிகிலேமெனினும், கடவுளுண்டு என்னு: உள்ளவரென்பதும், வேள்வியினும் வழிபா உறுதி. மத்திய காலத்தில் இவர் தம் கோ ஒரு நெறியாயது.
பாஞ்ச சாத்திரம் (ஐந்து இரவு-இதன் ருடைத்தாய், மிக்க செல்வாக்குற்றிருந்த கண்ணன் கதையை அண்டத் தோற்றத்தெ குடும்பத்தினரும் உலகங்களைப் படைத்த பற்றிய இவர் கொள்கை வைதிக மதங்கள ஒப்பாயிருந்தது ; இந்த ஆறு மதங்களுக் பற்றிய கோட்பாட்டை நாம் ஏலவே எடுத் ளாகிய வாசுதேவனினின்றும் (இவனும் வி தொடக்கத்தில் சங்கரிடணன் (கண்ணனு தோன்றினன். இவனின் தோற்றமும் பிாகி( பிாத்தியுன்னனை (கண்ணன் மகனை) தோ ஒன்ரும். பின்னர் அகங்காரமாகிய அநிருத அதன் பின்னரே முக்குணங்களுந் தோன்ற ஓந் தோன்றினன். பஞ்சராத்திரிகர் மதப்பு தன் ஆகியோர் முழு முதற் கடவுளினின் ஆதியிலே பாகவதர் கருதியதுபோல் அவ வாருக, இக்கடவுளர் ஒரேகாலத்தில் ஒ6 கோட்பாட்டிற்போன்று வெவ்வேறு உண் முரண்பாடிருந்தது. ஆன்மாவுங் கடவுளு உடையது. முற்முய் விடுதலை பெற்ற ஆன்ம பேரின்பத்தை நுகருமளவிற்குத் தனி இ மூர்த்தக் கோட்பாடு (வியூகம்) காசு ஏனெனில் இம்மதத்தினரின் முதனூல்கள் படுகிறது; ஆயின் தமிழ் நாட்டில் இக்:ெ தோன்றி வளர்ந்தது : ஆங்கு அதே கால வதாயிற்று.
பகவற்கீதை எடுத்துக் காட்டுவதுபோ அமைதியும் அடக்கமும் உடைத்தாய் இரு ஒருவனுக்கு இறைவன் உள்ளத்தெக்க

காட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 447
, இதுவே இற்றை ஞான்றும் கற்றவர்தம் “ளது. சங்கரர் மதம் அத்துவைதம்
கேவலாத்துவைதம் எனப்படும்.
கிறித்துவுக்கு ஒரு நூற்றண்டு முன்பாக வாசுதேவனும் கண்ணனும் விட்டுணுவும் ) காலஞ் சென்றபின் பசுபதியாகிய சிவனை இப்பிரிவினரின் முந்தை வரலாற்றை நாம் ங் கொள்கையில் அன்னர் நன்னம்பிக்கை டே சிறந்ததென வற்புறுத்தினரென்பதும் ட்பாடு சிறப்பான தத்துவங்களைக்கொண்ட
உட்பொருள் தெளிவாயில்லை) எனப் பெய இவ்வைணவ மதமானது வாசுதேவன்ாடு இயைபுபடுத்தியது. கண்ணனும் அவன் ம் பொருட்டுத் தோன்றினர்; படைப்புப் rகிய ஆறுமதங்களுங் கூறுங் கொள்கைக்கு கும் பொதுவாய், சாங்கியரின் படைப்புப் துக் காட்டாய்த் தந்துள்ளேம். பாம்பொரு ட்டுணுவும் ஒருவரேயெனப்பட்டது) காலத் றுக்கு உடன் பிறந்தாணுகிய பலராமன்) நதியின் தோற்றமும் ஒன்று. இருவருமாய்ப் ற்றுவித்தனர்; இவனும் மனத் தத்துவமும் தன் (கண்ணனின் போன்) தோன்றினன். அவற்றுடன் படைப்புக் கடவுளாகிய பிரம படி சங்கரிடணன், பிரத்தியுன்னன், அநிருத் ாறுந் தோன்றிய மூர்த்திகள் மட்டுமல்லர். ார் தம் இயல்பானே கடவுளருமாவர். இவ் ன்றுமாய்ப் பலவுமாயிருந்தனர். சங்கரரின் மை நிலைகள் இங்கில்லை; ஆனல் நித்திய மொன்று ; ஆனல் ஆன்மா தனி இயல்பும் ாதானும் முழு முதற் கடவுளொடு கலந்தும் யல்புடன் கூடியுள்ளது. பஞ்சசாத்திரிகளின் மீரத்திலே தோன்றி வளர்ந்திருக்கலாம்; அங்கேயே எழுதப் பெற்றனவென நம்பப் காள்கையை நிறைவுபடுத்துமோர் இயக்கம் த்திற் பத்தி நெறி பெரிதும் வளர்ச்சியடை
ன்று, ஆதிப் பாகவதருடைய பத்தி நெறி ந்தது. ஆன்மிக வளர்ச்சி குறைந்த அடியான் ாலமும் உறைபவனுகாது, நெடுந்தொலைக்

Page 474
448 வியத்
கப்பாலுள்ள ஒரு வல்லரசனய், தொஃ அமைந்தான். பிறிதோரிடத்தில் (ப. 4 காலப் பாசுரம் இத்தகைய உணர்ச்சியை கீதை தானும் இத்தன்மையதே. கண்ண திப் பேரொளிப் பிழம்பாய்த் தன் விசு யைக் காணத் தாங்கொணுது நடுக்குற்று ணன், தான் உயிர்களினுள்ளத்துள்ளாெ யாரை விடுவிப்பானென்றும், அவர்பா எனினும் அவன் இன்னும் புலன் கடந்த அருச்சுனன், தனக்கும் கண்ணனுக்குமு தந்தை தனையர்க்கிடையும் காதலன் காத கின்றன். ஆனல் கண்ணன் முழுமுதற் க பயபத்தியும் பரவசமுமே அவனுள்ளத்தி “இயங்கு திணையொடு நிலைத்திணை யி மயங்கு ஞாலம் பயந்த தந்தையை தொழுதக வாளனை தொல்லா சிரிய முழுவது மெண்ணின் முனைவ நிற்கு நிகர்நீ யல்லது நிகர்யார் வேறு நிகர்நீத் தன்று நெடியோய் பகர்பாக் கொல்லா நின் பழம்பெருஞ அன்ன வாய்மையி னின்னை யிறைஞ் கென்மெய் தந்தே னென்மிகை பொ நீயருள் வழங்கியர் யானிது மொழி முேய்தாத் தழுவுந் தூயநற் றந்தை சேய்நவை காணிற் செறினுஞ் செரு னட்பு வேண்டுவார் நட்டா ரிழுக்கி பெட்புப் பெருகும் பெற்றிமை நோ யென்றன யாட்கொள விங்கு
நின்றன நின்னெடென் னிலையு மது
அன்னை யன்னுய் நின்ன காட்சியின் முன்னேக் கண்டில முன்னைக் காண்ட னச்சம் வியப்பு மகிழ்ச்சி யாங்கவை யொன்ருெடொன் ருெவ்வா தொன்றி மின்றென துள்ள மியைந்துள காணு யழலருட் கோல மமையும் பண்டுபே னிழலருட் கோல நேர்க
தொழிலருட் டுறைபுகு தோழ னேற
இவ்வாருகத் தொடக்கத்தில், இறைவ6 பெருமதிப்புணர்வினல் உந்தப்பட்டதே. பாய்க் கடமையாற்றும் ஒரு வல்லரசுக் மானிடராய்ப் பிறந்தோர்க்கு மனத்தாலும்
நம்பி அகவல், பதினென்ருவது பால் 40-42.

கு இந்தியா
விலிருந்து வணங்கப் பெறவேண்டியவனுய் 0). கூறப்பட்ட ஞாயிறுபோற்றும் குத்தர் யே பிரதிபலிக்கின்றது. பொதுவில், பகவற் ண் தானே பரம்பொருள் என வெளிப் படுத் வரூபத்தைக் காட்ட அவ்வியத்தகு காட்சி மண்ணில் அருச்சுனன் வீழ்கின்ருன். கண் னன்றும், பிறவித் துன்பத்தினின்றும் அடி d அன்புடையானென்றுங் கூறுகின்றன் ; yரியானே, எங்கும் நிறைந்த எளியனல்லன். ள்ள உறவினை நண்பர் இருவர்க்கிடையும் விக்கிடையும் நிலவுகின்ற உறவிற்கு ஒப்பிடு டவுளாய் அவனுக்குக் காட்சி தந்தபொழுது,
மேலிடுகின்றன :
ட்ட
இன
5
த சிறப்பே. நசற் அறுத்து வேன்
தன்
அ
க்கா
'u I மூன்று
05 ابو)
ாமீதுள்ள பத்தியானது அன்பினுலன்றிப் புருள் பாலிக்கும் அவ்விறைவன் கண்டிப் கொப்பானவன். அவ்விறைவனது மாட்சி
சிந்தித்தற்கு அரியது.

Page 475
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை, !
மத்தியகாலத்துப் பிறந்த புதிய அன்பு றிருக்கலாம் ; எவ்வாறெனின், அன்பொடு கள் யாவற்றுக்கும் அருள்பாலிக்கும் போ இந்து மதக் கொள்கை யாகினுக்கும் நாட்டிலேயே இப்புதிய பேரன்பு மதம் மு முற்பட்டதாய “ பத்துப் பாட்டின் ' ஒரு ட தருகின்றது. இப்பாடல் திருமுருகாற்று முந்தைத் தெய்வமாகிய முருகனின் உை மாறு அடியானுெருவன் ஆற்றுப்படுத்தப் முருகன் தன் முந்தை இயல்புகளையும் வ யும் பெற்றவனுய்க் காணப்படுகிமுன் ( நேர்முகமாய்க் காணுகின்முன் ,
“முந்து நீ கண்டுழி முகனமர்ந் தேத்தி கைதொழுஉப் பரவிக் காலுற வண.
வந்தோன் பெருமநின் வண்புகழ் ந. வினியவு நல்லவு நனிபல வேத்தித் தெய்வஞ் சான்ற திறல்விளங் குருவி வான்றேய் நிவப்பிற் முன்வந் தெய், யணங்குசா லுயர்நிலை தழீஇப் பண் மணங்கமழ் தெய்வத் திளநலங் கா. யஞ்ச லோம்புமதி யறிவனின் வரெ மனிதர் பாற் கனிந்த அன்புடைக் கடவு அளித்தலுமாகிய புதியவோர் இறைமை முயலுவதை இங்கு நாம் தெளிவாகக் க இந்தியா நல்கும் ஒல்காப் பெரும்புகழ்ப் அடியார் (நாயன்மாரும் ஆழ்வாரும்) த முதன் முற்ருய்த் தோன்றுகிறது.
தமிழ் அடியார்தம் பேரன்பு, புலன்களு யன்றி, எங்கும் நிறைந்துள்ள இறைவன் அன்றியும் மெய்யன்பனின் கடவுட் காதல் மாறுகின்றது. தமிழ்ச் சொல்லாகிய அன்ட ஒரளவு ஒத்துளது ; சங்கதத்தில் இதற்கு அடியார் இறைவனின் அருளேப் பெற தாமெனவும் பலகாற் கூறி வணங்கினர். சம்யப் பனுவல்களிற் காண்டலரிது. வரு புணர்ச்சியை ஓரளவு காணலாம்.
" அப்பன் நீ அம்மை நீ ஐயனும் நீ
அன்புடைய மாமனும் மாமியும் , ஒப்புடைய மாதரும் ஒண்பொருளும்
ஒரு குலமுஞ் சுற்றமும் ஒரூரும் துய்ப்பனவும் உய்ப்பனவுந் தோற்று துணையா யென் நெஞ், த் துறப்பி இப்பொன் நீ இம்மணிநீ இம்முத்து இறைவன் f ஏறுார்ந்த செல்வன்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 449
நெறி பெளத்த மதச் செல்வாக்கைப் பெற் கருணையொடும் அமர்ந்து நோக்கி, உயிர் திசத்துவர் கோட்பாடு, தனக்கு ஒப்பான முந்தியது என்பதனலாம். ஆயின் தமிழ் தலிற் முேன்றியது. 7 ஆம் நூற்முண்டுக்கு ாடலில், இப்பேரன்பு நெறி முதலிற் காட்சி ப்படை என்பது; இங்கு, தமிழர் தம் றவிடங்கட்கு முறையே சென்று போற்று படுகின்ருன். இப்பாட்டின் பெரும்பகுதியில் -நாட்டுக் கந்தனின் பண்புகள் சிலவற்றை ப. 431), ஈற்றில் தொண்டன் அவனை
எடைத்தன்
ւ գ
616 yy ளும் அதே யன்பை அடியான் அவற்கு மீள பற்றிய கொள்கை தன்னை வெளிப்படுத்த ாண்கிருேம். உலகச் சமய இலக்கியத்துக்கு பனுவல்களுள் வைத்தெண்ணத்தக்க, தமிழ் ம் திருப்பாடல்களில் இக்கொள்கை முதன்
க்கப்பாற்பட்ட தெய்வத்துக்குரிய பயபத்தி ாபால் உய்க்கும் உவகை மிக்க அன்பாம். அவர்தம் அடியார்க்குக் காட்டுமன்பாகவும் கிறித்தவர் கூறும் அன்டென்னும் பண்பை ஒப்பான சொல்லேயில்லை. மேலும் தமிழ் த் தகுதியற்றவர் தாமெனவும் பாவிகள் இத்தகைய பண்பை, ஒத்த கால ஆரிய ணனுக்குரிய வேதப் பாடல்களில் இத்தகை
A, வாய் நீ ப்பாய் நீ
^ ነፆ ζόμι 67

Page 476
450 sílud
"நம்பனே எங்கள் கோவே நாதனே பங்கனே ப்ரமயோகி என்றென்றே செம்பொனே பவளக்குன்றே திகழ் அன்பனே அலந்துபோனேன் அ பத்திமையு மடிமையையுங் கைவி பொத்தினநோ யதுவினைப் பொரு முத்தினமா மணிதன்னை வயிரத்ை எத்தனைநாட் பிரிந்திருக்கே னெ6 “தேவர் கோ அறியாத தேவ தேவ செழும் பொழில்கள் பயந்து கா மூவர் கோனப் நின்ற முதல்வன்
மூதாதை மாதாளும் பாகத் த்ெ யாவர் கோன் என்னையும் வந்தான் யாமார்க்குங் குடியல்லோம் யா, மேவினுேம் அவன் அடியார் அடிய மேன்மேலுங் குடைந்தாடி யாே புன் புலால் யாக்கை புரைபுரை கe பொன்னெடுங் கோயிலாப் புகுந் என்பெலாம் உருக்கி எளியையாய்
ஈசனே மாசிலா மணியே துன்பமே பிறப்பே இறப்பொடு மய தொடக்கெலாம் அறுத்த நற் சே இன்பமே உன்னைச் சிக்கெனப் பிடி
எங்கெழுந்தருளுவ தினியே '" இத்தகைய ஆர்வமிக்க பேரன்பு தம் மாற்றலாயிற்று. அறிவின் வழி விடு பேறன யாய்ப் பேணிய மாபெருஞ் சங்கரர்தாமு களைச் சங்கதத்தில் இயற்றியுள்ளார். இ நிடதங்களுக்கமைவாய்ப் புதிய வடி6ெ தோன்றிய திராவிட சமயாசாரியர் பலர்
புண்ணியதலமான சீரங்கத்திற் போதித் தலையாயவர். இவர் 1017 முதல் 1137 வ வாண்டு காலம் பிந்தியே தோன்றியவ பகவற் கீதை, உபநிடதம் ஆகியவற்றுக் கோட்பாடுகளை நிறுவினர். இக்கோட்ப வையே எனக் கூறிய இராமாநுசர், சங்க! போதித்து வந்தார். இராமாநுசர் முறை கொண்டிருந்தும், அவர் வற்புறுத்திய :ெ கள் பயன்பயப்பவை என அவர் நவின்ற கொண்டனர்; மேலும் அறிவின் வழ கொள்கையை ஏற்றனர் எனினும், அத் பேரின்ப நிலையினும் குறைந்த நிலையே எ சிறந்தவழி பத்தி; சிறந்த யோகம் பத் பத்தியினுல் அடியானுெருவன் தான் க

தகு இந்தியா
ஆதி மூர்த்தி
பரவிநாளும்
மலர்ப் பாதங் காண்பான்
}கை விரட்டானீரே. *
நிவான் பாவியேன்
ாறிந்தேன் போய்த்தொழுவேன்
த மூர்க்கனேன்
ானரூ ரிறைவனையே"
ன்
த்தழிக்கு மற்றை
மூர்த்தி
ந்தை
ாடு கொண்டான்
தும் அஞ்சோம்
ாரோடு
வோமே ??
aரியப்
தென்
ஆண்ட
க்காந் Fாதி த்தேன்
ழ்ெநாட்டு மதப்போக்கையே படிப்படியாக டைவதாகிய உபநிடதக்கோட்பாட்டை உறுதி ம் பத்திப்பரவசமான மெத்த இனிய பாடல் த்தகைய புதிய வழிபாட்டு முறைமை உட படுத்தல் இயல்பே. சங்கரரை அடுத்துத் பலவாருக இப்பணியை ஆற்றினர்.
த பிராமணரான இராமாநுசர் இவர்களுளே சை வாழ்ந்தனர் எனக் கூறப்படினும், சில சாகலாம். இராமாநுசர் பிரம குத்திரம், கு நீண்ட உரையெழுது முகத்தால், தமது டுகள் முன்னுள்ள மூலங்களின் வழிவந்த ரைப்போல் இந்தியாவிற் பல பாகங்களிலும் 30) Η Ευ பாஞ்சராத்திரத்தை அடிப்படையாகக் ாள்கைகள் வேருயிருந்தன. சமயச் சடங்கு பாதும் அவற்றிற்கும் ஓர் எல்லையுண்டெனக் யே முத்திபெறலாமென்னுஞ் சங்கரரின் தகைய முத்தி பெற்றவர் முதன்மையான ப்துவர் எனக் கூறினர். முத்திப்பேற்றுக்குச் கியோகம்; விட்டுணுவின் பாலுள்ள தீவிர வுளின் ஓர் அணுவேயென்றும் முற்றிலும்

Page 477
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
அவரைச் சார்ந்துள்ளவனென்றும் உண பிசபத்தி, அல்லது தன்வயமிழத்தல்; அ அவர் விருப்பே புகலிடமாய், அவர்தம் அ
இராமாநுசர் கண்ட இறைவன் தன் உம் பண்புடையவன் ; தாம் செய்த பாவங்களை தன்பால் ஈர்க்கும் பொருட்டுக் கன்ம விதி தன் விளையாட்டாகக் (இலிலை) கொண்டுள் இராமாநுசர் கண்ட கடவுள் தன்னை ம மனிதனையும் நாடுகின்றவன். இக்கருத்தை மென் கொள்கை ’ எனுங் கண்ணன் கூற். போலவே கடவுளும் மனிதனின்றி வாழL தியம்பினர். கடவுளின் அமிசமாகத் தோ அடைந்து அவனுடன் ஒன்ருகிவாழினும், வான்மா கடவுள் போல் யாதுமுணர்ந்து அணுகாது; ஆனல் யான் என்னும் உணர்வி தோன்றியத்ாகையினுல் அது என்றும் நித்தியமாய் நிலைபெறவியலாது என்க. ஆ பது. இவ்வழி இராமாநுசர் மதம் விசிட்ட அரசர் சங்கரரைப்போல் அத்துணை சிறந்த மதங்கள் சங்கரரினும் இவருக்கே பெரி: இறந்த பின்னர், இவர்தங் கொள்கை இ மதங்கள் பலவற்றுக்கு மூலமாயமைந்தது
இராமாநுசர் போதனைகளைப் பிற்கால தமிழ்நாட்டில் இக்கோட்பாடு இரு பெரும் உயிர்களை ஆட்கொண்டு விடுதலையளிக்கு என்றனர். அதாவது குரங்குக்குட்டி த அதனைப் பாதுகாப்பான இடத்துக்கு கடவுளில் நம்பிக்கை யுள்ளவரும் அவை கலையார் விடு பேற்று முறைமை “பூனை தன் குட்டியை வாயிற் கவ்விச் செல்வ களுக்கு வீடுபேறளிப்பன் என்பதாம். இ ∆ကြွဓါ)ဒိ%). \,
இராமாநுசர் கோட்பாட்டை வியத்த 13 ஆம் நூற்ருண்டு வாழ்ந்த மத்துவர் . வாசாரியர் ஆன்மாவும் கடவுளும் ஒன் முற்றிலும் வேறுபட்டு, இருமை வாதம் பாப்பினர். வேதங்களில் ஒருமையைக் யென அவர் விளக்கி, விட்டுணுவும் ஆன் தனித்தனியாயுள்ளவை என எடுத்துரை விட்டுணு சர்வ வல்லமையுமுடையவர்; கின்ருர் , அறத்தின் வழிநின்று தூய வ னர். தீய உயிர்கள் நரகத்தில் வீழ்கின்ற யற்றதொலைவிலுள்ளது. மத்திமநிலையிலு பெடுக்கும்.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 45l.
வான். வீடு பேற்றுக்குப் பிறிதொரு வழி தாவது தன் உயிரைக் கடவுளுக்கு நல்கி, (ಗ್ರ&T என்றுங் காத்திருத்தலாம்.
பிர்களிடத்து அன்புமருளும் நிறைந்த தனிப் நினைந்து வருந்தும் பாவிகளை மன்னித்துத் யைத் தானும் மீற வல்லவன். மாய உலகைத் ாள, சங்கரரின் பரமான்மாவைப் போலன்றி, னிதன் எவ்வாறு நாடுகின்ருனே அவ்வாறே 5 வைத்து றும் மனிதன் கடவுளின்றி வாழமாட்டாமை
(
புலவன் யானெனல் பொருந்து
2ாட்டானென்னுங் கருத்துடைத்தென எடுத் ன்றும் ஆன்மாவானது மீண்டும் இறைவனை தனது தனித்தன்மை கெடாதே நிற்கும். அவ் பாவற்றையும் நுகர்ந்திருக்கும்; மலம் அதனை | பெற்றிருக்கும்; ஏனெனில் கடவுளினின்றுந் நித்தியமானது, தன்னுணர்வின்றேல் அது ன்மா கடவுளொடு ஒன்ருயும் வேருயும் இருப் ாத்துவைதம் எனப் பெயர்பெற்றது. இராமா ந ஆன்மவியல் ஞானியல்லர் ; ஆனல் இந்திய தும் கடமைப்பட்டுள்ளன வெனலாம். இவர்
ந்தியா வெங்கணும் பாவிப் பிற்காலப் பத்தி
மதாசிரியன்மார் மேலும் விருத்தி செய்தனர்.
பிரிவாகப் பிரிந்தது. வடகலையார், இறைவன் ம் முறைமை “குரங்கு வழக்கை ஒத்தது' ன் தாயை இறுகப்பற்றிக் கொள்ள, தாய்
6 Ꮡ
க் கொண்டு செல்கின்றது-அதே போல் னச் சிக்கெனப் பிடித்தல் வேண்டும். தென்
வழக்கை " ஒத்திருந்தது என்றனர். பூனை, துபோல் கடவுளும் தான் விரும்பிய உயிர் ங்கு உயிர்கள் எத்துணையும் முயல வேண்டிய
கு முறையில் விருத்தி செய்த ஒர் ஆசிரியர் ஆவர் ; கன்னட நாட்டைச் சேர்ந்த இச் சம ாறெனும் உபநிடதக் கோட்பாட்டினின்றும் அல்லது துவைதம் என்னுங் கொள்கையைப் கூறும் பகுதிகளெல்லாம் உருவகமானவை மாவும் பிரகிருதியும் எக்காலமும் முற்முய்த் த்தார். ஆன்மாக்கள் மீதும் பிரகிருதி மீதும் தம்மருளினுல் ஆன்மாக்களைக் காப்பாற்று ழ்க்கை வாழ்பவரே இவ்வருளுக்காளாகின்ற ன. இந்நாகமானது கடவுளினின்றும் எல்லை
ள்ள உயிர்களோ அளப்பருங் காலம் பிறப்

Page 478
452 வியத்
மத்துவர் கோட்பாட்டில், விட்டுணுவில் பிரதிநிதியாய்ச் சிறப்பிடம் பெற்றுள்ள சமயத்துப் பரிசுத்த ஆவியின் இயல்புகை ரின் கொள்கைக்கும் கிறித்துவ மதத்துக் கிறித்துவச் செல்வாக்கை அது பெற்றிரு லிருந்து சிரியக் கிறித்துவர் வாயிலாக வேறு ஆன்மா வேறு என்னுங் கொள்கை வாயு பெற்றுள்ள சிறப்பு நிலையிலும் இ6 மத்துவர் பற்றிய கதைகளும் அன்னரின் இவை கிறித்துவ சுவிசேடங்களினின்றே துவர் சிறு பையனுய் இருந்த போதே மு; சென்றும், அவர் துறவு மேற்கொண்ட டெ ஒரு கவளம் உணவைக் கொண்டு பல்ல ரென்றும், நீரின் மீது நடந்தனரென்றும், ே யினுல் அமைதிப்படுத்தினர் என்றும் பா நாயன்மாரின் பத்திப் பாடல்களுக்கை தோற்றுவித்தது. பாசுபதரும் பிற சைவம ஆகமங்களைத் தமிழிற் முேன்றிய நூல்கள் மேம்பட்டவையாயு மமைந்தன. 14 ஆம் ஆ சைவ சித்தாந்தத்தின் வேதமாயுள்ளன : அளப்பரும் செல்வாக்குப் பெற்று விளங்கு தமிழ்நாட்டுச் சைவமதம் கடவுள் (பதி முப்பொருள் பற்றிய தத்துவத்தைப் போ கடவுளுடன் ஐக்கியப்படினும் அவருடன் நுசரின் விசிட்டாத்துவைதத்தினும் கூடி பாட்டைச் சைவசித்தாந்தம் தழுவுகின்ற கூறப்படும் வெவ்விய கரேமான இயல்புகள் கத்தக்கது. கர்மத்தைச் செயற்படுத்தும் உருவானவன். உயிர்களிடத்துள்ள அருள் 6 எளியணுய், அவ்வடியார் எவ்வடிவில் அவ களுக்குக் காட்சியளிக்கின்முன்.
“உருவருள்; குணங்களோடும் உணர்? கருமமும் அருள்; அான்றன் கர தருமருள் ; உபாங்கம் எல்லாம் தா அருளுரு உயிருக்கென்றே ஆக்கின6 “நிக்கிரகங்கள் தானும் நேசத்தால் அக்கிரமத்தால் குற்றம் அடித்துத் இக்கிரமத்தினலே ஈண்டறம் இயற்ற எக்கிரமத்தினுலும் இறை செயல் அ ஒழுக்கம், அன்(பு) அருள், ஆசார்! வழுக்கிலாத்தவம், தானங்கள், வந்தி அழுக்கிலாத் துற(வு), அடக்கம், அ இழுக்கிலா அறங்களானல் இரங்கு

கு இந்தியா
மகனுகிய வாயு, உலகிலே தன்தந்தையின் மை கூர்ந்து நோக்கத்தக்கது. கிறித்துவ சிலவற்றை வாயு பெற்றுள்ளான். மத்துவ கும் வியத்தகு ஒற்றுமை காணப்படுவதால் க்கலாமென்பது துணிபு. ஒருகால், மலபாரி இச்செல்வாக்குப் பரவியிருக்கலாம். கடவுள் பிலும், மீளாநாகாக்கினைக் கோட்பாட்டிலும், வொற்றுமைகளைத் தெளிவாகக் காணலாம். திருவிளையாடல் சிலவற்றைக் கூறுகின்றன. பெறப்பட்டவையென்பதில் ஐயமில்லை. மீத் கிய பிராமணருடன் வாதஞ் செய்து வென்ரு ாழுது அசரீரி அவரை வாழ்த்திற்றென்றும், யிரக்கணக்கான மக்களுக்கு உணவளித்தா `காந்தளிக்கும் பெருங் கிடலைத் தன் பார்வை ம்பரைக் கதைகள் கூறும், மவாய்ச் சைவமும் ஒரு சித்தாந்தத்தைத் தப் பிரிவினரும் தம் முதனூலாகக் கொண்ட நிறைவுபடுத்தியதுடன், அவற்றினின்றும் எற்றுண்டிலெழுந்த அத்தகைய 14 நூல்கள் இவை தென்னிந்தியச் சமய இலக்கியத்தில் கின்றன. கி), ஆன்மா (பசு), கட்டு (பாசம்) எனும் திக்கின்றது. ஆன்மா விடுபேறடையுங்காலை, ஒன்முவதில்லை. வைணவப் பெரியார் இராமா ப அளவிற்குத் துவைத (இருமை) கோட் }து. முந்தைச் சிவனின் தன்மை யெனக் யாவும் இங்கு மறைந்துவிட்டமை கவனிக் கருத்தா என்ற வகையில் அவன் நீதியே பழியது சிவனது நீதிமுறைமை. அடியார்க்கு னை வழிபடுகின்றனரோ அவ்வடிவில் அவர்
ருள் ; உருவில் தோன்றும் சானதி சாங்கம்
ாருள்; தனக்கொன்றின்றி
அசிந்தன் அன்றே
சன் செய்வ(து)
73
ர்ேத்தச் சம்பண்ணி டென்பன் ; ருளே என்றும். , உபசாரம், உறவு, சீலம் த்தல், வணங்கல், வாய்மை மிவொடர்ச்சித்தலாதி
2 y y 74 l fᎱ ᎧᎼᎢ பணயறங்கள

Page 479
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
இந்து மதப் பிரிவுகள் யாவற்றினும் ை கொள்கையைச் செவ்வனே தழுவியுள்ளது "யாதொரு தெய்வங் கொண்டீர், அது மாதொரு பாக ஞர்தாம் வருவர் ; வேதனைப்படும் , இறக்கும் , பிறக்கு ஆதலான் இவையிலாதான் அறிந்த “இங்கு நாம் சிலர்க்குப் பூசை இய: அங்குவான் தருவார் ? அன்றேல் அ எங்கும் வாழ் தெய்வ மெல்லாம் இ அங்கு நாம் செய்யுஞ் செய்திக் கார் “காண்பவன் சிவனேயானுல் அவன மாண்பறம் , அரன்றன் பாதம் மற, விண்செயல் , இறைவன் சொன்ன பூண்டனன் வேண்டல் செய்யும் பூசி காசுமீரத்திலே திரிகம் என்னுமோர் மூன்று சமயநூல்களை இம்மதம் பிரமாண பெயர் பெற்றது. சைவசித்தாந்தத்தைப்ே யது; இவ்வுலகம் பொய், இவ்வுலகின் யினலேயே அது பொய்யாதது போற் க பாட்டைத் திரிகமதமும் ஏற்றது. திரிகம மெய்ஞானம் பெறுவதனல் வீடு பேறு சைவத்திலே துறைபோயவர் அவினவகு சித்தாந்தத்திலும் யாப்பிலக்கணத்திலும்
முதன்மையான மூன்ருவது சைவமத படும். கி. பி. 1156 இற் கலியாணிச் சா பிச்சலகலசூரி மன்னனின் அமைச்சரான இம்மதம் அடிப்படையில் விசிட்டாத்து ஆயின் இதன் வழிபாட்டு முறைமையும் வாசவர் விக்கிரக வழிபாட்டை எதிர்த்த மாம் ; சிறு இலிங்கமொன்றை இம்மதத் னர். வாசவர் வேதங்களையும் பிராமன் புதியவோர் குருக்குழாத்தைத் தாபித்த *னர். யாத்திசைகளும் வேள்விகளும் பய6 சமவுரிமை விளங்கச் செய்தார். மேலும் இழந்த பெண்டிர்க்கு மறுமணஞ் செயும் இறந்தோரை எரிக்கும் முறையை வாச6 மதத்தோர் இன்றும் வழக்கமாய்க் கெ மாற்றங்கள் சிலவற்றிற் காணலாம். இலி தொழுகுவரெனினும், தனிப்பண்புடைய மைசூர் ஆகிய இடங்களில் இடம் பெற பாலும் கன்னடத்திலுந் தெலுங்கிலும் 2

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 453
)சவசித்தாந்தமே கடவுள் ஒருவன் என்னுங்
应。
ந்தெய்வமாகி ஆங்கே மற்றத் தெய்வங்கள் ம் ; மேல்வினையுஞ் செய்யும்
5
ருள் செய்வ னன்றே ற்றினுல் இவர்களோ வந்(து) புத்தெய்வம் அத்த னைக்காண் ! }றைவணு ணையினல் நிற்ப(து) 2ணவைப் பாலளிப்பன் ’
டிக் கன்புசெய்கை ந்துசெய் யறங்க ளெல்லாம்
விதியறம் ; விருப்பொன் றில்லான் Fனை புரிந்து கொள்ளே ""
சைவமதம் தோன்றலாயிற்று தலையாய "மாகக் கொண்டமையால், இது திரிகம் எனப் பாலன்றி, இம்மதம் ஒருமைக் கோட்பாடுடை உண்மைத் தன்மையை ஆன்மா உண சாமை ாணப்படுகின்றது என்னுஞ் சங்கரரின் கோட் தத்தினர் மெய்யுணர்வினுல் அல்லது திடீரென கைவரப் பெறும் எனக் கருதினர். காசுமீரச் த்தர் ( 10 ஆம் நூற்முண்டு ) என்பார் ; சமய
வல்லுநர் இவர். ம் இலிங்காயதம் அல்லது வீரசைவம் எனப் ளுக்கியரிடமிருந்து ஆட்சியைக் கைப்பற்றிய ா வாசவர் என்பார் இம்மதத்தை நிறுவினர். வைத மதத்தையே பெரிதும் தழுவியுள்ளது. b சமூகக் கோட்பாடுமே விழுமியவையாகும். தனர்; இவர் தம் திருவடிச் சின்னம் சிவலிங்க கினர் ஒவ்வொருவரும் தம்மீது அணிந்திருந்த ணவகுப்பினர்தம் அதிகாரத்தையும் மறுத்து, ானர்-இக் குழாத்தினர் சங்கமர் எனப்பட்ட Eலவெனக் கூறிய வாசவர், தம் அடியாரிடைச் பெண்களுக்கும் சமவுரிமை நல்கி, கணவரை உரிமையும் அளித்தனர். ஆரிய வழக்குக்களுள் வர் ஏற்றிலர். இறந்தபின் புதைத்தலையே அவர் ாண்டுளர். இசுலாம் மதத்தின் சார்பை இம் 'ங்காயதர் வைதீக மத்த்துடன் ஒரளவு இசைந் ஒரு பிரிவினராய் அன்னர் ஐதராபாத்து, bறுள்ளனர். இவர் தம் மதவிலக்கியம் பெரும்
-Tெது.

Page 480
454 வியத்த
இந்துமதக் கிரியைகளும் சடங்குகளும்
வேதகாலச் சமயம் வேள்வியையே மு மதத்திலே தொழுகை (பூசை) முதன்ை வடிவிலேயே வணங்கப்படுவன். இச்சிலை பிரதிட்டை செய்யப்படும். அவ்வழி இறை6 என்பது கொள்கை. பெரும்பாலும், அடிய பினும், பூசை யென்பது வரமிருக்குந் தொ முரிய செயலாம். பெருந்தகையொருவரை நீர் வழங்கிப் பின்னர் மலரும் வெற்றிலைய மீட்டும் மணியொலித்தும் சங்கியம்பியும் அவற்கு நீராட்டி, ஈரந்துவட்டி, உடையன புகை யூட்டி, விளக்கேற்றிச் சிறப்புச் செய உணவாயளிக்க, அவன் நுண்ணுணவை ய வறியார்க்களிக்கவோ விடுவன். பல ே படுக்கை யறைக்குத் தன் மனைவியுட6 கொண்டு செல்லப்படுவன். பெருங் கோயி இந்திய மன்னர்க்குப் போல் நடனமாதர் மிகு தேரில் ஊர்வலஞ் செல்வன் ; அக்கா தத்தந் தேரிற் பின்செல்ல, இசை வல்லார் 4 ஆலவட்டமுந் தாங்குவோர் புடைசூழ, ந ஆகியிற் கோயிலானது வழிபாட்டுக்குரிய இருந்தது. குத்தர் காலமளவில் இன்றுபோ இந்தியா திகழ்ந்தது. கோயிலுக்கு இதயத தருளியிருக்கும் மூலத்தானமாகும். கோயி யாயினும், அருகிலுள்ள ஆற்றுக்குச் செல் சமய ஆசாரங்களுக்கு நீராடல் மிக முதன் சடங்குகளுக்கும் இன்றியமையாததொன்ரு கள், வேதங்களல்லாப் பிற திருப்பனுவல் இருந்தன; பெரும்பாலும் யாத்திரிகர் த மக்கட்குதவும் சிறு அலுவலகங்களுங் கட் கிறித்துவ மதத்திலும் இசுலாம் மதத்தி இந்து மதத்தில் இடம்பெற்றிலது. எனினு முறைமை தோன்றியது. கோயிலுக்கு வழி குடும்பத்தோடோ சென்று தன் காணிக்ை வன். பெருங் கோயில்களில், அடியார் கூட திரளும் மக்கள் அதனை நோக்கும் அவை வேத கால விலங்குப்பலி படிப்படிய தொல்குடிமக்களினின்றும் பெறப்பட்டதெ முறை இடைக்காலத்திற் பரக்கத் தோன்ற மதத்தினர் அரிதாகவே ஆற்றினர். சைவ இதனைச் செய்தனர். பலவகையான கிரியை திருவுருவமுன்னர் அவ்வுருவத்தின் மீது ! தலை கொய்யப்பட்டன. அவ்வாறு கொலை

கு இந்தியா
தற் கிரியையாகக் கொண்டிருக்க, இந்து ம பெற்றுளது. பொதுவில் இறைவன் சிலை
சிறப்பான சில அபிடேக முறையாற் ன் அச்சிலையின் கண்ணே இடங்கொள்வான் ார் கடவுளின் திருவடி வணங்கி வரமிருப் ழுகையன்றி வணங்குதற்கும் வரவேற்றற்கு உபசரிப்பது போல், கடவுட்கும் அடிகழுவ |ம் நல்கப் படும். விடியற் காலையில் இசை, இறைவன் துயிலெழுப்பப்படுவன். பின்னர் ரிவித்து, மலர்தூவி, மாலை புனைந்து, நறும் பயப்படுகின்றது. அமுதும் பழமும் அவற்கு ருந்திப் பருவுணவை அடியார் உண்ணவோ காயில்களில் இறைவன் இராப்பொழுதிற் *-அல்லது மனைவியருடன்-துயிலுமாறு ல்களிற் பரிசார் சாமரை விச, பண்டை களிப்பூட்டுவர். விழாக் காலங்களில் எழில் லை அடியார் தேரிழுக்க, சிறு தெய்வங்கள் தனிந்திசைக்க, சாமரையும் வெண்குடையும்
டனமாடுவோருடன் பவனி வருவன்.
1 ஒரு சிறு சிலையைக்கொண்ட சிறுகுடிலாய் “லக் கோயில்களுக்குப் புகழ்போன நாடாக ானம் போன்றது தலையாய கடவுள் எழுந் லுக் கருகிற் பெரும்பாலும் ஒரு ‘கேணி ' pலும் ஒரு படிவரிசையாயினும் இருந்தது. மையானதொன்முயிருந்து, பின்னர் எல்லாச் 2யது. கோயில்களிற் காவியங்கள், புராணங் கள் ஆகியன படித்தற்கு மண்டபங்களும் ங்குவதற்கு மடங்களும், இவற்றையடுத்து டிடங்களும் இருந்தன.
லும் வழங்குகின்ற கூட்டு வணக்கம் முந்தை ம் இடைக்கால மதங்கள் சிலவற்றில் இம் படச் செல்லுமொருவன் தனியாகவோ தன் கயைச் செலுத்திய பின்னா விடு திரும்பு டங்கள் வழிபாடு செய்யும்போது ஆங்குத்
'யாான்றி வழிபடுவோராகார்.
ய் மறைவுற்ற தெனினும், ஆரியரல்லாத் எக் கருதப்படும் புதியவொரு குருதிப் பலி 'யது. அத்தகைய பலி முறையை வைணவ * சிலரும் துர்க்கையை வழிபட்டோருமே முறைகளொடு விலங்குகளைக் கொல்லாது, ஆறு துளிக் குருதி விழுமாறு விலங்குகளின் |ண்ட உயிர் நேரே வானுலகெய்துகின்றது

Page 481
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
என்னுங் கோட்பாட்டினல் இப்பலிக்கு g வுடை மாந்தர் இப்பலிமுறையை ஏற்றில இன்னும் நிகழ்தல் இந்துமக்கள் பலரை ெ எருது, வெள்ளாடு, செம்மறியாடு, சே6 வழங்கப்பட்டன. நரபலி முறையும் ஒரே வாளியைத் தூக்கிவிடலும் பலியாகும். இவ் மெனக் கொள்ளப்பட்டது. இவ்வாருக g களே நர பலிக்காளாகினரெனினும், முன பலிக்காளாகினர். இரகசியமான கிரியை களவிற் கடத்திச் செல்லப்பட்டவாற்றைய பலி நாடோறும் நிகழ்வது பற்றியும் நா விரும்பித் தம்மைப் பலியிடுதலும் அல்லது தலும் இடைக்காலத்திற் சிறப்பாகத் தக்க பத்திமான்கள் நேர்கடன் நிறைவேற்றுமுக் உறுதிப்படுத்துமுகத்தால் ஊன்றுகாலினி மிடற்றை வெட்டியும் அல்லது புண்ணியந பல கல்வெட்டுக்கள் சான்று பகருகின்றன, மனிதபலியேயாம்.
பெண்தெய்வங்களை வணங்கிய மதத்தின் கினைக் கையாண்டனர். இம்மதம் பொதுவ கொண்டது), சத்திமதம் (சத்தி வழிபாட்6 “ வாமம்' (சத்தி தன் பதியின் வாமபாக டது) எனப்பட்டது. இம்மதத்தினர் இந்து பயன்றருபவேயாயினும், சத்தியை வழிபடு யெனக் கொண்டனர்; ஆனல் இம்மதக் கி தோர் ' வச்சிாயான பெளத்தர் (ப. 38 களைத் திறம்படப் பயின்றனர். இந்துமத வி கொள்ள முயன்றனர். இம்மத ஆசாரிகள் ( விட்டிலோ இரவிற் கூடினர் , சுடுகாட்டில் கூடுவதும் வழக்கமாய் இருந்தது. மண்ணில் மண்டலம்) சுற்றி அக் கூட்டத்தினர் வ. லமர்ந்தோர் பிராமணராயும் இருக்கலாம். யாவரும் சமம்; இழிகுலத்தோர் தொடர் பேய்களை வணங்கிப் பிற சடங்குகள் ஆ. இவர்கள் பஞ்சமகாரத் தொழில்களில் ஈடு மாமிசம் (இறைச்சி), மற்சம் (மீன்), மு, நாடகங்களிலுமுள்ள குறிப்படையாளக் (கலவி) என்பனவாம். இவ்வைந்து ப ஒத்திருக்கும் ஐம்பூதங்களையும் வணங்கு பெறும். தாந்திரிகக் கூட்டத்தினர் சிலர் புணர்தலைக் கைக்கொண்டனர். வேறு சிலர் கொண்டு வந்தனர். இன்னும் சிலர் வைதீ
படையாளமுறையால் மட்டும் ஆற்றினர்.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 455.
மைதி கூறினர். ஆனல் அக்காலத்து அறி வங்காளத்திலும் பிருண்டும் இப்பலிகள் வட்கத்தில் ஆழ்த்துகின்றது.
1ல் முதலியனவே பெரும்பாலும் பலியாக வழி இருந்தது. கொள்கையளவில், குற்ற வழி அவன் உயிர் குற்ற விமோசனம் பெறு லகியற் சட்டத்துக்குட்பட்ட குற்றவாளி றகேடான பிற வழிகளிலும் மனிதர் இப் களிற் பலியிடும் பொருட்டுப் பெண்கள் ம், துர்க்கையின் கோயிலொன்றில் மனித ம் கேள்விப்பட்டுள்ளோம். மக்கள் தாமாக பத்திவைசாக்கியத்தினலே தற்கொலை செய் . ணத்திலே பாக்க நிகழ்ந்தன. இங்குப் பல ாத்தால் அல்லது தம் மன்னன் வெற்றியை ன்றும் பாய்ந்து கழுத்தை முறித்தும், தியில் மூழ்கியும் உயிர் மாய்ந்தனர் எனப் சதி என்னும் இறுதிச் சடங்கும் ஒருவசை
7ர் பிறிதொரு வகையான சமயச் சடங் ாகத் தாந்திரிகம் (தந்திரத்தை வேதமாய்க் டை முதன்மையாய்க் கொண்டது), அல்லது 3த்தில் அமர்வதைக் காரணமாகக் கொண் துமதச் சடங்குகளும் கிரியைகளும் ஓரளவு ம்ெ சாதாரண மக்கட்கே அவை உகந்தவை ரியைகளை நன்கு பயின்று அதிற் கைதேர்ந் 8) போன்று, ஆற்றல் மிக்க சில கிரியை லக்குக்கள் யாவற்றையும் தாந்திரிகர் மேற் பெரும்பாலுங் கோயிலொன்றிலோ அல்லது இறந்தோர் எலும்புகட்கிடையே அவர்கள் வரைந்த மந்திர வடிவத்தை (இயந்திரம், ட்டவடிவமாய் அமர்ந்தனர். இவ்வட்டத்தி
இழிகுலத்தோராயும் இருக்கலாம்-இங்கு பாற் சமயச்சடங்கு தூய்மையிழப்பதில்லை. ற்றி மாலைக்கால வழிபாட்டுக்குப் பின்னர்
பட்டனர். அவையாவன மது (குடிவகை), ந்திரை (பிற இந்திய மதங்களிலும் நடன கைச்சைகைகள், (ப. 510) மைதுனம் காாங்களொடு யாதோ ஒரு வகையில் வதொடு அவர்களின் வழிபாடு முற்றுப் ஐந்தாம் மகாசச் செயலாகக் களவிற் தம் மனைவியரைக் கிரியைக் களத்திற்குக் த்துக்கு ஒவ்வாத இச்சடங்குகளைக் குறிப்

Page 482
456 வியத்த
பெளத்தமதத்திலும் இந்துமதத்திலும் தகு “மாந்திரிகவித்தை 'இடைக்காலப் யது இன்றும் இம்முறைமை மறைவில் ஒ பகுத்தறிவாண்மையும் வளர்ந்துவரும் (
விட்டன.
இந்து ஒழுக்கவியல்
இந்துமத ஒழுக்க நூல்கள் வாழ்க்கை பெரும்பாலும் அடிப்படையாய்க் கொண்டி தினரும் வெவ்வேறு கடமைகளையும் ஒழு செவ்வனே அறிவுறுத்தின. துறவியொருவ வொட்டாது தடுத்து வாழவேண்டியவன இம்மையின்பம் என்பவற்றை நன்முறையி தன்மையதான இந்து அறம்பற்றி நாம் மீண்டுங் கூருது ஒழிவேம்.
இந்துமத அறங்களைச் செவ்வனே உண மாற்றங்களுக்கு முற்பட்ட அறமுறைகள் 4 விரவியுள்ளனவாய்த் தோன்றும். II ஆம் கூறப்படும் மானசோல்லாசம் என்னும் களியாட்டங்களையுங் கூறுவது அந் நூர் இந்துக்களின் அறநோக்கைத் தெள்ளிதின் “மன்னனுெருவன் (1) பொய்மை, (2) உண்ணத்தகாதன உண்ணல் என்பனவற்ை இழிகுலத்தொடர்பு தவிர்த்தல் வேண்டும் , (9) அந்தணரையும் புரத்தல் வேண்டும் , தினரை ஓம்பியும் (12) ஆசாற்பணிந்தும், தல் வேண்டும் ; (15) வறியார் (16) அநா தார் (19) ஏவலாளர் ஆகியோர்க்கு ந தாரைக் காத்தலும் வேண்டும். இவ்விருட விருந்தோம்பல், ஈகை, வாய்மை ஆகி இப்பகுதியினின்றும் அறியக்கிடக்கின்ற, யாத்திரை, ஆவிற்கு அளி செய்தல், அந்த களும் ஒத்த சிறப்புப் பெற்றிருந்தன. இ உண்ணல் (ஊன் மட்டுமன்றி இழிகுலத்தவ அடங்கும்) வாய்மையினின்றும் அடக்கமு படவில்லை. எனினும் புறவாசாரங்கள் அக, என்பதை மெய்யறிவுடைய ஆசிரியன்ப கெளதமர் யாத்த அறநூல், ஆரியர்க்குரிய வருமாறு கூறுகின்றது :
" உயிர்க்குறுதி பயக்கும் அறங்கள் எட ஊக்கம், நல்லெண்ணம், அவாவின்மை, . அறங்களைப் பெற்றிலாவொருவன் அாய அவனுலகையோ அடைகின்றனில்லை. ஆன களையும் வாய்க்கப்பெற்முேன் பிரமனை அ

து இந்தியா
கைக்கொள்ளப்பட்ட தாந்திரிகரின் வியத் பிற்கூற்றிலே கீழிந்தியாவிற் பெரிதும் பரவி ரளவு கையாளப்படினும், அாய்மைவாதமும் ந்நாளிலே தாந்திரிகர் கூட்டங்கள் அருகி
பின் உறுபயன்கள் மூன்றையுமே (ப. 239) ருந்ததோடு, வெவ்வேறு வகுப்பினரும் வய க்க நியமங்களையும் உடையர் என்பதையும் ன் உலக பந்தங்களிலே மனத்தைச் செல்ல க, இல்வாழ்வானே தன் மதம், தொழில், ல் இணைத்து வாழும் கடப்பாடுடையன். இத் ஏலவே கூறியுள்ளேம்; ஆகையால் இங்கு
ாத மேலைநாட்டவர்க்கு, சிறப்பாக இக்கால ாவும் விதியும் விலக்கும் வியத்தகுமுறையில் சோமேசுவரச் சாளுக்கியன் யாத்ததெனக் நூலானது வேந்தர்தம் கடமைகளையுங் லினின்றும் தரப்பட்டுள்ள பகுதியொன்று உணர்த்துகின்றது.
வஞ்சனை, (3) பிறர்மனை விழைதல், (4) ற விலக்கல் வேண்டும் ; (5) அழுக்காறு (6) (7) கடவுளரை வணங்கி (8) பசுக்களையும் (10) பிதிரரை வணங்கியும் (11) விருந் (13) நோன்பு நோற்றும் (14) தீர்த்தமாடு தர், விதவை, (17) துன்புற்ருர் (18) சுற்றத் ல்லுணவூட்டியும் (20) தன்னை வந்தடைந் தும் நல்லாட்சிக்கு இயல்பு." ய அறங்கள் விதந்துரைக்கப்பட்டனவென து ; ஆயினும், கடவுள் வணக்கம், தல ாணர்க்காத்தல் போன்ற புண்ணியச் செயல் ழிகுலத்தார் தொடர்பு நீக்கல், விலக்கியன ர் தீண்டியனவும், மிச்சில் உணவும் இவற்றுள் டைமையினின்றும் தெளிவாக வேறுபடுத்தப் *அாய்மைபோல் மிக நலன் பயப்பவையாகா ார் எஞ்ஞான்றும் எடுத்துரைத்துள்ளார். நாற்பது ஆசாரங்களை நவின்றதன் பின்னர்,
டுள: அருள், பொறை, நிறைவு, அாய்மை, புழுக்காருமை என்பன அவை. இவ்வெட்டு
ஆசாரங்களை ஆற்றினும் பிரமனையோ ல் ஒரேயொரு ஆசாரத்தை ஆற்றி எட்டறங்
டைகின்முன் ??

Page 483
Fou to : வழிபாட்டுமுறை, G
இவ்வாறு பல நூல்கள் அறங்கள் பலவ மக்களிடையே தண்ணளியையும் பொறை செய்யாமைக் கோட்பாடு இந்து மக்கள் வா விலங்குகளைக் கொல்லாமை எனுமளவில் முள்ளது. எல்லா இந்துப் பனுவல்களும் இ. வலியுறுத்துகின்றன. ஆனல் ஐயமிடும் நெறி யான செந்தண்மை முனைத்திருக்கக் கா: அறங்களுள் ஒன்முக ஆங்கு வைத்தெண்ண கியம் பலவற்றில் அன்பும் பொறையுடைடை குச் சான்முய், பண்டை நூலாகிய திருக்கு காட்டுவாம்.
* அன்பிலாரெல்லாந் தமக்குரிய சன்பு
ரென்பு முரியர் பிறர்க்கு” “செய்யாமற் செய்த வுதவிக்கு வைய
வானகமு மாற்ற லரிது’ “ஒறுத்தார்க் கொருநாளை யின்பம் டெ
பொன்றுந் துணையும் புகழ்' " உண்ணுது நோற்பார் பெரியர் பிறர்
மின்னச் சொனேற்பாரிற் பின்' “அறிவினு ளெல்லாந் தலையென்ப தீய
9
செறுவார்க்குஞ் செய்யா விடல்
திருக்குறளுக்குக் காலத்தால் ஓரளவு நாலடியார் என்னும் நூலிற் சிறப்பாகவும் பத்திப் பாக்களிலும், ஏனைத் தமிழ்ப் பனு அறப்பண்பு மிளிர்தலைக் காணலாம். அe இலக்கியத்தில் மட்டுமன்றிப் பிறவிடத்தும் “பிறர்க்கு நன்னயஞ் செய்வான்,
பயனில் சொல்லான், தூற்முன், பொ பிறனில் விழையான் பிறர் செல்வங் யாரையும் பகையான் எவற்றுக்குந் தீங்கிழையான், கொல் கடவுள் பிராமணர் ஆசிரியர்க்கு அயராது தொண்டு ஆற்றுவான் மன்னுயிர் யாவுந் தன்னுயிர்போல், நன்மையே நாடுவான் எவனே
அவனே விட்டுணு அருள் பெறுவ அருளுடைமை, பொறையுடைமை 6 முதன்மை பெற்றிருந்தபோதும், பொதுவி இருந்திலது : பல்வேறு தொழிலாற்றும் வ தேவைக்கேற்பவே அதன் பொது நோக்குப் ருடன் ஒருவன் கொள்ளுமுறவு அவன் பிலும் வேறுபடுதல் இயல்பே. இன்னும், ஒ சமூக நிலைக்கேற்ப வேறுபடும். பிராமண
17-R. 12935 (10/63)

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 457
ற்றை எடுத்தோதுகின்றன. இவை யாவும் யையும் ஊக்குமாறமைந்துள்ளன. இன்னு ழ்க்கையிலே சாலவூன்றி ஆழப்பதிந்துளது. அமையாது அதுவோர் ஆழ்ந்த நெறியாயு ாககம, அருளுடைமை, நட4 எனபவறறை றி தவிர்த்து ஏனைய அறங்களிலே உண்மை ண்கிலேம். எனினும், “மன்னுயிரோம்பல் ' Fப்பட்டது உண்டே, அறங்கூறுந் தமிழிலக் மயும் நேர்நிலை அறமாய் அமைந்துள. இதற் றளினின்றும் குறட்பாக்கள் சில எடுத்துக்
Diff
கமும்
பாறுத்தார்க்குப்
சொல்லு
பிற்பட்ட அறப் பாக்கள் பல கொண்ட , நாம் பிருண்டு எடுத்துக் காட்டியுள்ள வல்கள் பலவற்றிலும் இத்தகைய விழுமிய ன்புடைமையும் அருளுடைமையும் தமிழ்
எடுத்தோதப்பட்டுள :
ய்பேசான்
கரவான்
லான்
மகவுபோல்
۶5 می
ானும் அறப்பண்புகள் இந்துமதத்தில் ல் அம்மதம் சமத்துவ நோக்குடையதாய் குப்புக்களாய்ப் பிரிந்திருந்த சமூகத்தின் b அமைந்திருந்தது. எனவே இழிகுலத்தவ உயர்குலத்தவருடன் கொள்ளும் தொடர் ருவனுடைய ஒழுக்க நியமங்களும் அவன் ானுக்கு அறம் வேதமோதுதல், குத்திர

Page 484
458 வியத்த
லுக்கோ அது ஒவ்வாது. ஆனல் மதுவரு ஆயின் பிராமணருக்கு அது விலக்காகும். வார் துறவியர் ஆகியோர்க்கு அவ்வவர்க் பரந்த தத்துவங்கள் யாவர்க்கும் பொதுவ யாவரையும் கட்டுப்படுத்துவனவாய் அை கெனப் பாக்க வேறுபடும் ஒழுக்கவிதிகளை இத்தகைய சூழ்நிலை இருந்தவாற்றை உ சாலப் புகழ்போன ஒழுக்கவியற் பனு வேண்டும். இந்நூல் கடவுட்கோட்பாட்டி உட்கிடை ஒழுக்கவியலேயாம். அதன் பே கோப்பினுட் பொதிந்துள்ளது. போர்மீளிய பொருட்டுத் தேரில் அமர்ந்துள்ளான். ப.ை அன்பொடு பழகிய முந்தை நண்பர், உ, எதிரூன்றி நிற்கின்றனர். போர் நோக்கம் ( தும், அவன் உள்ளந் தளர்ச்சியுறுகின்றது சாலாது என உணர்கின்றன். இந்நிலைய கண்ணனை நாடி அறிவுரை வேண்டி நிற்கி உயிர் அழிவதில்லை என விளக்கி, உடலழி பகர்கின்றன்.
"இவ்வுயிர் கொல்லு மிவ்வுயிர் சுெ மென்னுமிவ் விருவிரு மென்னு ( கொல்லுத லேனைக் கொலைப்பட வில்லையா லிாண்டு மிவ்வுயிர் தன “எப்பொழு தானு மிறப்பொடு பி செப்புத லுயிர்க்குச் செல்லா த6 மிருந்து பின்னில்லை யென்பதுஉ பிறந்தில தழியாப் பெற்றித் திது வைகலு மன்னு மாணத் தொல்: பருவுடல் கொல்லப் படுவுமி வெருவுறக் கொலையுணன் மேவல "சிதவலாடை சீத்துப் பிறிதொரு
புதுவ தாடை புனைபவாங்கே வருந்திய மூதுடல் வாங்குபு விருத்துடல் கொள்ளுமால் வினை ' இற்றெலு முயிரை யெற்றினு டெ வெட்டகில் லாதால் வெவ்விய ெ மெரிக்ககில் லாதா வீர்ம்புன லது நனைக்ககில் லாதா னண்ணி யுணக்ககில் லாதா லூலவையு ம “ ஈரப் படவு மெரிக்கப் படவுந்
தோயப் படவுஞ் சுவற்றப் படவ மொல்வ தன்றுயி ருலவா தெங்க புல்குவ துான்றுகால் புசைவ தொல்கல தென்று முளதா வது

இந்தியா
தல் போன்றவற்றைச் செய்தல் அமைவே. அவ்வாறே, இளஞ்சிமுர் மாணவர் இல்வாழ் ஒத்த நெறிகளும் நிலைகளும் உண்டு. சில ய் அமையினும், விரிவான ஒழுக்க விதிகள் மந்தில. ஒவ்வொரு குழுவினருந் தத்தமக்
பெற்றிருந்தனர்.
ளத்திற் கொண்டே பண்டை இந்தியாவின் லான பகவற்கீதையை நாம் படித்தல் ன ஒருபுடை கொண்டிருப்பினும், அதன் தனையும் ஒழுக்கவியற் பிரச்சினை என்னும் ான அருச்சுனன் போரைத் தொடங்குவான் வர் நிரையிலே தன் வாழ்க்கை முழுவதும் ]வினர், ஆசிரியர் என்னும் இத்திறத்தார் மறையானதென அவன் உறுதிகொண்டிருந் தன் அன்புக்குரியவரொடு போர் புரிதல் லே தன் தேர்ப்பாகஞய் அமர்ந்துள்ள ன்முன். கண்ணன் இவ்வுடல் அழியுங்காலை வுக்காக வருந்துதல் பொருந்தாது எனப்
ாலப்படு
முணாார்
க்கே.
றப்புச் ன்றியு
மில்லைப் தான் 0ஆதி
திதுவே. . . . . . .
புடல் கொளியே ஃகம்
5ருப்பு
}
rGઢor

Page 485
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
"பிறந்ததி யாதும் பெரும் பிறி பெரும்பிறி தாயது பிறத்தலு மொருதலை யென்ப துணர்தி மருந்தில் செயற்கு மாழ்கி வருந்தற் குரிய வழக்கினை யல் அன்றியுங் கேட்டியில் வறப்டெ நன்றியென் றியற்றலை நண்ணு, பொன்றலிஃ றன்னறம் புகழெ கொன்றனை யாகுங் கொடுங்கே பின்னர், வினை மேற்கொள்ளல் மக் கின்றன். தியானத்தில் ஆழ்ந்துள்ள முன யாகாது ; ஏனெனில் வினையாற்றலை 92C மாகும். இறைவன் என்றும் வினைமேற்ெ தகும்; ஆனல் இயன்றவரை பற்றற்றுத் மாற்றல் தக்கது. சமூகத்திலே தன்னிலை: மேற்கொண்டு முடித்தலே அறமாம்.
"அன்ப வெற்காண்டி யடுக்கிய ழிம்பரென் றெண்ணு மிம்மூ 6 யான்செயற் பாலதி யாது மி யான்பெறு கிலவும் யாவோ யான் குறை வினைவழி யாப்பு “யான்மடி மடியா வெஞ்ஞான்
மேன்முறைத் தொழிலொடு ே னவ்வழி மாந்த ரணைகுவ செவ்வழி யானு மென்பது கெ
* வினைசெய் யேனெனின் மெய்ெ மினைய மக்க ளெல்லாங் கெடு: நலந்தீங் கிடையில கலந்தே ( வலந்தரு மைந்த 1 மக்களை யுலந்தறக் கொன்ற வொருவெ “ புலவ ரல்லார் பூணும் வினையை குலவு மார்வங் கொடுசெய் த புலவரு மார்வம் பொய்த்து நிலநலப் பொருட்டு நிகழ்த்து 'தன்னிய லுணர்வா னின்வினை மென்வினை யெனுஅ வென்பா வேட்கையும் பற்றும் விந்தனை வெப்பு நீத்து மெலிவின்
றப்பு வெம்போ ராற்றுதி ம6
நம்பியகவல், இரண்டாவதுபால் 19-33.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 459.
நாதலும் மிரண்டு
லையே. . . . . .
பரும் போரை
தி யாயிற்
η (5)
ாட் படுதியே”*
க்கள் கடனெனக் கண்ணன் கூறப் чсъ
சிவன் போன்று செயலற்றிருத்தல் நன்னெறி
குபுற மொதுக்கல் பயனற்றதும் நயமற்றது
காள்ளலால், மனிதனும் அவ்வாறு ஆற்றலே தன்னலங் கருதாது போவாவின்றிக் கரும
க் கேற்ற தொழிலைக் கடவுட் பணியாகத்தலை
மேல்கீ வுலகினும் ன்றே ,
றச் செல்கே
முனு. மவா தொழியி
ாளலே
கொண் டியலு வர்
குைவல்
ஞ குவெனே
பக்
ாங்கே
ாதல் கடனே. . . . . . . . . .
யெல்லா ர் படுத்து
r யாகி
ன்னே. . . . . . . . .

Page 486
460 வியத்த
யாவருந் தத்த மியல்பிற் கேல மீவரு வினைநலன் மிகநன் காற் னிழிந்ததன் னற்செய லேற்றம ஞ்ெசினு நன்றே தோழ ! வஞ்சிய தகுமா லயல்வினை நல பகவற்கீதையின் போதனையானது “ உன்க என்னும் மூதுரையில் அடங்கும். நன்கe சிறப்பாக ஆற்றவேண்டிய கடமைகள் உ பொருத்தமான செயலுண்டு-கீதை யாத் வகுத்த அறவிதியானும், குடிகுல மரபுவ பற்றுங் கருதாது சூழ்நிலைக்கேற்பச் செந்ெ மனிதன் இறைத்தொண்டு புரிகின்முன் ; கின்முன்.
சீர் திருத்த வாதிகள், கடவுளுண்மையை நெறியைக் காக்குமுகமாய்க் கீதையின் தென்பது தெளிவு. அந்தணர்க்கு அழகு அ வணிகர்க்கு அழகு தாளாண்மை ; குத்திர ணத்தினனுயினுந் தன் தொழிலினின்றும் கருதாது பணியாற்றுவானுயின் அவன் உணர்த்தவே கீதையாசிரியர் எண்ணினா சுருக்கிக் கூறும்போது கீதை சாரமற்றது ஆயினும், அற்றைநாட் சமூக சமய வி! கீதையின் போதனைகளில் இலங்குதல் கான வரை மக்கள் பகவற்கீதையை அகமகிழ் காணலாம். இந்துக்களின் மேதக்க திருமுை ரும் ஒருங்கே போற்றுவர். பண்டை இந்தி வருண பேதம் எனுமிவற்றை-இவற்றை ஓ பெற்றது-மகாத்துமா காந்தி சால எதி தன்னலங் கருதாப் பணியென்னுங் கோ
பட்டுள்ளார் என்பதை அன்னர்போல் வே.
(V) Qigu& FLD
மிகப் பழைய மரபுக்கதை யொன்றை நாதர் சிலுவையிலறையப்பட்ட பின்னர், சென்று மக்களே அங்கு முதன் முதலிற் கிற பேணிசு மன்னன் புதியவொரு நகரங் கட் சிரியாவினின்றும் வரவழைப்பதற்குத் தூ. சென் தோமசும் அவருடன் வந்தனர். ஒன்றுண்டென அவர் மன்னனுக்குக் கூறி மாற்றினர். அவர் இந்தியாவிற் பிற பகுதி என்னும் மன்னன் கையிலே தியாகியாய் உ யோசு மன்னன் யாவனெனத் தெரியவில்? உண்மையுண்டென்பதில் ஐயமில்லை; அம்
நம்பியகவல் மூன்றவதுபால் 21-33.

இந்தியா
pas
மிதன்கட்
心° − -ன் பணிசெய்தல் ; அதன் பயன் கருதற்க” மந்தவோர் சமூகத்தில் ஒவ்வொருவனும் ண்டு. ஒவ்வோர் குழலிலும் அவரவர்க்குப் தவர் கருத்துப்படி, இக்கடமைகள் ஆரியர் மியானும் விதிக்கப்பட்டவை. தன்னலனும் நறி நிற்றல் ஒருவற்குக் கடன். இவ்வாறே இவ்வுயர் வழிச் சேற இறையடி யணுகு
நம்பாதார் ஆகியோரை எதிர்த்து முந்தை 5ண்டிப்பான ஒழுக்கமுறை அமைந்துள்ள றிவுடைமை ; அரசர்க்கு அழகு ஆண்மை ; ர்க்கு -9|tքG5 தொண்டு; ஒருவன் எவ்வரு வழுவாது கடவுட் பற்றுடன் தன்னலங் விடுதலே பெறுவான். இவ்வுண்மையை ாகலாம். நாமிவ்வாறு அதன் பொருளைச் ம் உயிர்ப்பற்றதும் போற்முேன்றுகின்றது. கிகளின் வரம்பினைக் கடந்த விறுணர்ச்சி 1ணலாம். எனவே குத்தர் காலமுதல் இன்று ந்த்ேற்றலை இந்தியா வெங்கணும் பாக்கக் >றயான இந்நூலைக் கிறித்துவரும் முகமதிய பச் சமுதாய இயல்புகளான போராண்மை, }ரளவு பேணுமுகத்தானும் கீதை யெழுதப் ர்த்தாராயினுங் கீதை யோதும் அயராத் ட்பாட்டுக்குத் தாம் எத்துணை கடமைப் று யாவரும் விதந்து கூறியதில்லை.
பங்கள் அல்லாதவை
.ண்மையெனக் கொள்வோமாயின், கிறித்து அவர் தம் சீடரான தோமசு இந்தியா த்ெதுவ மதத்துக்கு மாற்றினர். கொண்டோ டுதற்பொருட்டுச் சீரிய சிற்பியொருவனைச் து அனுப்பினன். அத்துTதன் மீண்டபோது, கைகளினல் அமைக்கப்பெரு நன்னகர் அவனையும் அரசவையினர் பலரையும் மத களிலும் போதித்துப் பின்னர் மிசுதியோசு யிர் நீத்தார். கிறித்துவ மரபு கூறும் மிசுதி ). கொண்டோபேணிசு பற்றிய வரலாற்றில் bன்னன் பற்றிய அரபுக் கதையும் ஓரளவு

Page 487
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
உண்மையானதே. ஏனெனில் அம்மன்னன் நெருங்கிய தொடர்பு இருந்தது; மதாபிமா இந்தியாவுக்கு எளிதில் வந்தாராகலாம். ெ பூரிலுள்ள பெருங் கிறித்துவ கோயிலிற் செ உரோமன் கத்தோலிக்கர் நம்புகின்றனர்; என்பதற்குரிய சான்றுகள் வரலாற்றுசிரி குழாங்கள் சில வந்தமை பற்றிப் பிற நம்ட கிடைத்துள்ளன. ஆனல் அலெச்சாந்திரிய லிற்றசு என்பார், எழுதிய “கிறித்தவர் இந்தியாவிற் கிறித்தவரின் முயற்சிகள் முேன்றுகின்றன. பாரசீகக் குருக்கள் தலை துவ கோயில்கள் இருந்தனவெனவும் தற் யானுவிலுள்ள பாரசீக விசுப்பாண்டவர் இ நூலிற் கூறப்பட்டுள்ளது. பாரசீகத்தில் . புறநெறியை இந்தியர் தழுவினர் என்பது ஆர்வமுடையவர் நெசுத்தோரியர் , அவர்: ஆசியப் பாலைநிலத்தையுந் தாண்டிச் சென் சென். தோமசு பற்றிய கதையின் உண்பை இக் குழுக்கள் பாரசீக வணிகரைத் தொட துவச் சமுதாயத்தை நிறுவுவதிற் சிறப்பு மில்லை. சில காலத்துக்குப் பின்னர், பாரசீக மதத்தையும் இசுலாமிய மதம் நசுக்கிய ே அள்ள மதத்தலைவரைத் தம் முதல்வராக புள்ளவராயிருக்கின்றனர்.
ஐரோப்பிய யாத்திரிகர் மீண்டும் இற கிறித்துவ கோயில்களைக் கண்டனர். 13 ஆ சென். தோமசு என்பாரின் கல்லறையை விளங்குகின்றதெனவுங் குறிப்பிட்டுள்ளார் தது. இந்தியத் கிறித்துவர் மறுபிறப்புக் என்பதற்குச் சான்றில்லை; எனினும், இந்: னர்; அன்றியும் மலபாரிலிருந்த கிறித்துe முரணுன ஓர் இந்துமதப் பிரிவாயமையும் கெடாவண்ணம் 16 ஆம் 17 ஆம் நூற்ருர6 பாப்புக்குழுக்கள் தடுத்தன. சிரியத் அதிகாரத்தை ஏற்றனர்; மறுசாரார், அ தம்மைச் சீர்திருத்தியுந் தூய்மைப்படுத்தி இந்நிலையிலேயே ஆங்கிலேயன் ஒருவ: கேள்விப் படுகிருேம். கி. பி. 884 ஆம் ஆ யொன்றை நிறைவேற்றுமுகத்தாற் செ6 யுயர்ந்த வெகுமதிகளுடன் அாதர்களை இ சாட்சன் வரன்முறைக் குறிப்புக் கூறுகின் அவன் இடையூறின்றி மீண்டான் எனவுட் சேர்ந்த புளோரென்சு என்பார் எழுதியு உவில்லியம் என்பார் அத்தூதன் பெயர் வி மீண்டபோது அங்கிருந்த இந்திய மன்

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 461
காலத்தில் இந்தியாவுக்கும் மேனுட்டுக்குந் ான மிக்க மதகுரு ஒருவர் பலத்தீனிலிருந்து சன்னபட்டணத்து நகர்ப்புறமான மைலாப் -ன். தோமசு என்பாரின் கல்லறையுண்டென எனினும் இப்பெரியார் அங்கு உயிர்நீத்தார் யனுக்கு ஏற்புடையவாகா, மதம் பாப்புங் பத்தகாத குறிப்புக்கள் திருச்சபை மரபுவழி மதகுரு ஒருவர், கொசுமசு இந்திக்கோபி இடவிவரம்” என்னும் பிரயாண நூலில் பற்றிய உறுதியான சான்றுகள் முதலிற் மையில் மலபாரிலும் இலங்கையிலும் கிறித் காலக் கொச்சின் எனக் கருதப்படும் கல்லி }வற்றை மேற்பார்வை செய்தாரெனவும் இந் அக்காலத்திற் பரவியிருந்த நெசுத்தோரியப் வெளிப்படை, மதம் பரப்புவதிலே தீவிர களுள் அச்சமற்ற சில மதகுருமார் மத்திய அறு சீனத்திலும் தங் கோயில்களை நிறுவினர். மப்பாடு எத்தகையதாயினும், மதம் பரப்பும் டர்ந்து இந்தியா சென்று, அங்கு ஒரு கிறித் பான பொறுபேற்றிருந்தன என்பதில் ஐய 6த்தில் சொரோத்தர் மதத்தையுங் கிறித்தவ போது, இந்தியக் கிறித்துவர் அந்தியோக்கி நாடி, இன்றுவரை சிரியாவுடன் தொடர்
ந்தியாவுக்குச் சென்றபோது தென்னுட்டுக் ம் நூற்ருண்டிறுதியில் மார்க்கோ போலோ க் கண்டு, அது ஒரு யாத்திரைத்தலமாய் . ஆனல் சிரியத் திருச்சபை சீர்கெட்டிருந் கொள்கையை அக்காலமேனும் ஏற்றனர் துமத வழக்குப் பலவற்றைக் கைக்கொண்ட வர், முன்னிருந்த பெளத்தர், சமணர்போல் நிலையில் இருந்தனர். இந்நிலை மேலுஞ் சீர் ண்டில் இயேசு சபையைச் சார்ந்த மதம் கிருச்சபையின் ஒரு சாரார் உரோமின் ந்தியோக்கிலே பற்றுறுதி கொண்டவராய், யுங் கொண்டனர். ன் இந்தியாவிற்கு வந்தமை பற்றி நாம் ;ண்டில், அல்பிரெட்டு மன்னன் தன்னுறுதி ன். தோமசின் கல்லறைக்குப் பல விலை ந்தியாவுக்கு அனுப்பினன் என அங்கிலோ rறது. அத்தூதன் பெயர் சுவிதெம் எனவும், b, 200 ஆண்டுகட்குப் பின்னர் உசுற்றரைச் ள்ளார். ஆனல் மாமிசுபெரியைச் சேர்ந்த சுெப்பாண்டவர் சிசெலின்சு எனவும் அவன்
னனிடமிருந்து விலையுயர்ந்த அணிகளையும்

Page 488
462 வியத்த
வாசனைத் திரவியங்களையும் அன்பளிப்ப கின்ருர், இக்கதையுண்மையாயின், அவ்5 ஆதித்தியணுகவோ அவன் பிரதானிகளு ஆங்கிலோ சாட்சன் வரன்முறைக் குறி 9 ஆம் நூற்முண்டில் ஐரோப்பியர்க்கு “ தாங் கேள்வியுற்றிருந்த பல பகுதிகளையு! யும் அத்தூதன் மயிலாப்பூரிலிருந்த கெ சென்று கண்டனனே அக்கல்லறை அக்கா நிச்சயமாகக் கூற முடியாது. பிற்கால தூதன் பெயர் பற்றி மாறுபடுவதனல், இ பது அறியக்கிடக்கின்றது; இதுவும் எம்
இனி, கிறித்துவ யாத்திரிகர் பலர் திரு நிறைந்த பல யாத்திரைகள் செய்து கிறித்தவரைக் கடுமையாக எதிர்க்கவில்லை கடந்து சென்றனராகலாம் ; அதன் பின் சென்று தென்னிந்தியாவை அடைந்தனம வர்-அவர் எப்பெயர் உடையாாயினும்பாளர் துணையொடு சோழமன்னன் அவை நடத்திய போர்ச் செயல்களை ஆர்வத்துட6 அத்தூதர் இந்தியாவின் விந்தைகளை எடுத் மன்னனையும் அவர் தமிழ்நாட்டு வாசனை அகக் கண்ணுற் காண்டல் இறும்பூது அ6 விசுப்பாண்டவர் சிசெலினசு பற்றிய கை கிறித்தவருடன் யூதர் சமூகமும் மலப இரவிவர்மன் என்பான் யோசேப்பு இரப் நிலமும் சில உரிமைகளும் வழங்கியதை இச்சமூகத்தினர் பற்றி உறுதியாய்க் கூறுட நூற்முண்டில், கொச்சினிலே தம்மவர் ட கொள்ளும் மரபு. எவ்வாறயினும் ஆயிரம மொன்று இந்தியாவில் இருந்து வருகிற, நெருங்கிக் கலந்துள்ளமையால் அவர் இலட்சணங்களையும் பெற்றுள்ளனர் ; மறு செமிற்றியர்போல் இன்றுமுள்ளனர்.
இந்தியாவுக்குரியதல்லாத பிறிதொரு
மதத்தினர்; இப்பொழுது இவர்கள் பாசி யான் ஆகிய வமிசப் பேரரசரின் கீழ் வட கியதென்பது உறுதி. அன்றியும் அது இந். குஞ் செலுத்தியுள்ளது; ஆனல் சொே தெரியவில்லை. சொரோத்திரிய வணிகர் ப குக் கரையில் முந்தை ஞான்று குடியேறி கொள்ளுமுன்னர் அவர்கள் அங்கிருந்த வெற்றிக்குப் பின்னர் சொரோத்திரிய அ னர். பாசியரின் மரபுப்படி, 8 ஆம் நூற்ருை முதலில் காதியாவாரில் தியூ என்னுமிடத் விலுங் குடியேறிற்று.

கு இந்தியா
ாய்க் கொண்டு வந்தனன் எனவுங் கூறு பிந்திய மன்னன், சோழமன்னன் முதலாம் 5ள் ஒருவனுகவோ இருத்தல் வேண்டும். ப்புப் பொதுவில் நம்பத்தக்கது; அன்றியும் இந்தியா' என்பது ஆசியா ஆபிரிக்காவில் ம் அடக்குமோர் சொல்லாயிருந்தது; அன்றி -ன். தோமசின் கல்லறையை உண்மையிற் லத்தில் இருந்தது தானே என்பவற்றை நாம் வான்முறைக்குறிப்பாளார் இருவரும் அத் க்கதை நன்கு நிலைபெற்றிருக்க வில்லை யென் ஐயத்தை வலியுறுத்துகின்றது. த்தலங்களைச் சென்று காண்பதற்காக இடர் வந்தனர். அக்காலத்தில் இசுலாமிய மதம் ; யாத்திரிகரும் எகித்தை இடையூறின்றிக் னர் அராபிய வணிகர் கடல்வழித் தாமும் ாகலாம். துணிவுடை ஆங்கிலக் குருவொரு -அராபிய, தமிழ் பேச்சு மொழி பெயர்ப் யிலே, அல்பிரெட்டு மன்னன் தேனியருடன் ன் கூறுவதையும், பல்லாண்டுகட்குப் பின்னர் தியம்ப அது கேட்டதிசயிக்கும் அல்பிரெட்டு பொருள்களை உண்டு மகிழ்வதையும் நாம் ரிப்பதே. எத்துணை ஐயப்பாடிருந்தபோதும் த உண்மையான தெனக் கொள்வோமாக ! ாரிற் குடியேறியது. சேர மன்னன் பாற்கர பான் என்னும் பெயரிய யூதன் ஒருவனுக்கு க் கூறும் 10 ஆம் நூற்றண்டுப் பட்டயமே ம் முதற்குறிப்பாகும்; எனினும், கி. பி. 1ஆம் 16ծի குடியேறினர் என்பது மலபார் யூதர் ாண்டுகளுக்கு மேலாக சிறிய யூத சமுதாய து. ஒரு கிளையினர் மலையாளக் குடிகளுடன் கள் இன்று இந்தியத் தோற்றத்தையும் பகுதியினர் தம் சாதித் தூய்மைகெடாதுள்ள
மத சமூகத்தைச் சேர்ந்தவர் சொரோத்தர் யர் எனப்படுவர். ஆக்கிமெனித்து, சாசானி மேற்கிந்தியாவில் செரரோத்தர் மதம் வழங் து பெளத்த மதங்கள் மீது ஒரளவு செல்வாக் ாத்தர் சமூகம் அங்கு நிலைத்துள்ளதாகத் ரசீகத்தினின்றும் வந்து இந்தியாவின் மேற் பிருப்பினும், பாரசீகத்தை அராபியர் வெற்றி து பற்றிய குறிப்பு யாதுமில்லை; அராபிய 6திகள் பெருந்திரளாக இந்தியாவுக்கு வந்த ாடுத் தொடக்கத்தில் அகதிக் கூட்டமொன்று கிலும் பின்னர் பம்பாய்க் கண்மையில் தாணு

Page 489
sựf}} uffiċsøg tsiɑrɑ *ưsnafn JH 14āṇIF so tokuojos M.A해주
 
 

ஒளிப்படம் LXVII

Page 490
நட்விருமூர்த்தியாய் அமர்ந்துள்ள சிவ
ஒளிப்படம் TXWI
 

Victoria do Albert Mfu 8e u Pja, Crower Copyright
ன். சோழர்கால வேண்கல்ச் சிங்.

Page 491
சமயம் : வழிபாட்டுமுறை,
இன்னுெரு மத சமூகம் முசிலிம் சமூக முன்னரே அராபியர் இந்தியாவுக்கு வந்து நாட்டுக் கரையோரப் பட்டினங்கள் பலவறி குச் சான்றுள. இந்தியாவில் முசிலிம் ப6 அங்கிருந்த முசிலிம் குடியேறிகள், மதட 'மாப்பிள்ளைமார் ' என்பதில் ஐயமில்லை. கைப்பற்றுமுன்னர், இசுலாமிய மதம் இந்து யமைக்குத் தெளிவான சான்றில்லை.
இவ்வாருக இந்தியா தன்னகத்துப் பிற மேலே நாட்டிலிருந்து புகுந்தவற்றையும் சென். தோமசின் தியாகத்தை நாம் தவிர்; வல்லாத இம்மதப் பிரிவுகள் எவற்றையும் தக்க சான்று யாதும் இல்லை. இம்மதத்தில் தைப் பயின்றும் பேணியும் வந்தனர். இ கரையோரப் பட்டினச் சமய வாழ்க்கை பான்மையினரான இந்துக்களோ இத்தகை அறிந்தகாலையும் அவருடன் பகையாது, ே பொறையுடைமைத் திறனே இந்துமதத் காத்து என்றும் நிலைபெறச் செய்துளஅ.

கோட்பாடு, ஆன்மதத்துவம் 465
5ம் ஆகும். முகமதின் காலத்துக்கு வெகு எள்ளனர். 8ஆம் நூற்முண்டு முதல், குடா றில் முசிலிம் மக்கள் இருந்தனர் என்பதற் டையெடுப்பு நிகழ்வதற்கு மிக முன்னராக ாறிகளின் வழிவந்தோரே மலபாரிலுள்ள எனினும் முசிலிம் மக்கள் இந்தியாவைக் எமதத்தில் எவ்வித செல்வாக்குஞ் செலுத்தி
ந்த மதங்களைப் போற்றி வந்தபோதிலும், வரவேற்றது. உறுதியற்ற மரபுக்கதையான த்து நோக்குவோமாயின், இந்தியாவுக்குரிய b இந்தியர் துன்புறுத்தினர் என்பதற்குத் னர் யாவரும் அமைதியாய்த் தத்தம் மதத் வர்கள் சிறுபான்மையினராயிருந்தபோதும் யில் முதன்மைநிலை யெய்தினர்; பெரும் 5ய புறநெறிகளிருப்பதைத் தானுமறியாது, கண்மையுற வாழ்ந்து வந்தனர். இத்தகைய தைப் பிறமதங்களின் தாக்குதலினின்றும்

Page 492
V
கலைகள் : கட்டிடக்கலை, சிற்ப
இந்தியக் கை
பண்டை இந்தியாவின் கலைசார்ந்த எ சமயச்சார்புடையன; அன்றேல் சமய ே பட்டனவாகும். உலகியற்கலை நிச்சயமாக லும் சிற்பவடிவங்களாலும் வனப்பெய்திய வாழ்ந்தனர் என இலக்கியவாயிலாக அ யாவும் இன்று மறைந்துவிட்டன. ஏறத்தா நூற்றண்டில் நிலைத்திருந்த கலைச்சுவை புதிய அழகு நுகர்ச்சிக்கு ஆசியாவையு யதும், இந்தியக் கலைபற்றிப் பலவாற்ருன் தொடக்கம் இந்தியரும் ஐரோப்பியரும் பலர், இந்தியக் கலையின் சமய இயல்டை வற்புறுத்தியுள்ளார். ஆதிச்சிற்பவடிவங்கள் பையும் ஏற்கையில், எமது காலப்பகு வேதாந்தத்தின் அல்லது பெளத்தத்தின் கின்றனர். அன்றியும் இவை ஆழ்ந்த அறும், எல்லாப் பொருள்களையும் உள்ளட யைக் கற்கள்மூலம் மக்களுக்குக் கற்பி காண்கின்றனர்.
இவ்வாறன பொருள் காண்டலை மறுக் கக் கலையிலேயே அரிதான ஆழ்ந்த சப கள் உளவெனினும், பண்டைக்காலக் கச் அவ்வக்காலத்துக்குரிய நிறைவான ஊக் பாரூத்து, சாஞ்சி, அமராவதி ஆகியவிட வும், பின்னர் அசந்தாவிலுள்ளனவற்றி, கொடும், ஈற்றில் இடையூழிக்குரிய பல பல தெய்வ வடிவங்களிலும் மக்கள் வடி இத்தகைய எல்லாக் கட்டிடங்களிலும், டும் ஒரு பாழ்ந்தோற்றமஞ்சற்குறிப்பும் றன; மேலும் அவை ஆரவாரமிக்க இந்தி யக் காடுகளையும் எமக்கு நினைவூட்டுகின்ற கொதிக்கரின் கட்டிடங்களும் சிற்பங்க வளைவுகளும் மேனேக்கியுள்ளன ; இத்தை யடையும்போது, தூபிகள் இன்னும் உயர் இடையூழி ஐரோப்பாவின் கிறித்து, அடி உடற்கூற்றமைப்புக்கு முரணுய் உயர்ந்து வரை அணிந்துள்ள ஆடைகள் அவ்வுயர் றின் தோற்றத்தில் பொதுவில் அமைதியு
ஐரோப்பியக்கலை உண்மையில் சமயச்சா

TII
பம், ஓவியம், இசை, ஆடல்
லயின் உயிர்ப்பு
ச்சப்பொருள்களில் ஏறக்குறைய யாவுமே நாக்கங்களுக்காக வேனும் அவை இயற்றப் அங்குண்டு; என்ன? சுவர் ஒவியங்களின எழில்மிகு மாடமாளிகைகளில் அரசர்கள் றியக் கிடப்பதனுலென்க. ஆயினும் அவை ழ நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் 19ஆம் வரம்புகளில் ஐயங்கொண்ட ஐரோப்பியர், |ம் ஆபிரிக்காவையும் நோக்கத்தொடங்கி எழுதப்பட்டுங் கூறப்பட்டுமுளது. அன்று உட்பட இவ்விடயத்திலே துறைபோயவர் பயும் மறைபொருள் இயல்பையும் ஒருங்கே ரின் உண்மை இயல்பையும், உலகியற் சார் கியிற் காணப்படும் கலையின் எச்சங்களில், மெய்ப்பொருளை ஆய்வாளர் பலர் காண் சமயத்தெளிவின் வெளித்தோற்றங்களென் க்கி ஒன்முய் நிற்கும் பிரமத்தின் உண்மை பிப்பவையென்றும் இவற்றிற்குப் பொருள்
கும் ஆராய்ச்சியாளரும் ஒருவர் உளர். உல யவுணர்ச்சி தோய்ந்திருக்கும் சில எச்சங் லயில் முதன்மையாக வெளித்தோன்றுவது கம் மிகுந்த வாழ்க்கையேயாகும் , முதலில் வ்களில் உள்ளனவற்றிற் போல நேரடியாக ற்போல் மென்மையான இலட்சிய நோக் கோயில்களிலே செதுக்கப்பட்டுள்ள மிகப் வங்களிலும் இவ்வியல்பு தோன்றுகின்றது. மறுவுலகத்தையன்றி இவ்வுலகை நினைவூட் ஒரு தீவிரமான உயிர்ப்பும் காணப்படுகின் கிய நகர்களையும் அடர்ந்து தழைத்த இந்தி
O6.
ளும் செங்குத்தானவை; தூபிகளும் வில் கய சிற்பப் பாணியானது மேலும் வளர்ச்சி ந்தும், வளைவுகள் கூராகவும் அமைகின்றன. யார், தேவதூதர் ஆகியோரின் வடிவங்கள் 1ள்ளன ; அன்றியும் அவைகள் கணக்கால் வை அதிகரித்துக் காண்பிக்கின்றன. அவற் ண்டாயினும், நகை முகமில்லை. இடைக்கால ர்புடையது. அக்கலைமரபுகள் வழிபடுவோ
466

Page 493
ரின் உள்ளத்தைச் சிற்றின்ப உலகிலிருந் கத் திட்டமிட்டு அமைக்கப்பட்டனவா பாலானவை கடவுட் பற்றுடைய துறவி தொழிலில் ஈடுபட்டுள்ளவர்களின் பணிய இந்தியக் கலையின் போக்கானது இன மாமுகவுள்ளது. கோயிற்கோபுரங்கள் உ நிறுவப்பட்டவை. அவற்றுள் மிகச் சிற னின்றும் மிகாது ஓரளவு குறியவாயும் தி சிறுதெய்வ வடிவங்களும் ஒருங்கே இல் யும் உள. அவைகளின் உடலங்கள் உருண் பிய இலக்கணப்படி நோக்கின், அவற்6 கருதல் சாலும். சிற்சில நேரங்களில், அ தோற்றத்துடன் காட்சியளிக்கின்றன. ஆ காணப்படுகின்றன ; அவலச் சுவைக்காட் மொழிந்த ஏனை உருவங்கள் தரையில் அ நிலத்தில் ஊன்றினவாய் அமைந்துள. தத்தம் கோயிற் கட்டிடக்கலையிற் பெல படுத் தயுள்ளனர் ; பெரும்பாலும் அவை திய அழகுக்கலை இலக்கணங்களுக்கு அ6 துறவும், தன்னலமறுப்பும் இந்திய இ ளனவெனினும், சிற்பத்தில் வரையப்பட் கக் கொழுமையானவையாயும், மகிழ்ச் ாணமாக மைசூரைச் சேர்ந்த சிரவல் பட்டுள்ளதும் இடையூழிக்குரியதுமான, கொள்ளலாம். அவர் காயோற்சர்க்கம் எ யில் உறுதியாய் ஊன்றி நீட்டி நிமிர்ந்து பட்டுள்ளவாயினும் உடலைத் தொடவில்ை கிறது. சித்துப்பொருளாகிய ஆன்மாவா விக்கப்பட்டு, அண்டங்களுக்கு மேலிரு இலும் நிலையை ஒவியன் உருவகிக்க முயல் தெனினும், கோமதேசுவரர் அக்காலத் அவரிடம் ததும்புகின்றது. இவ்வடியா ரெனப் படுதலின், அசைவற்ற அவர்த ளன ; இவ்வாறு சிற்பத்திற் காட்சியளி உருவகப்படுத்துவதாய்க் கருதப்பட்டிரு என்றும், நிலம் தன்பால் அவரை ஈர்க்கி பிப்பதாகும்.
பண்டை இந்தியாவின் சமயக்கலையா தெளிவாக வேறுபட்டதாகும். பின்னது மணர், மடத்தலைவர், துறவிகள் ஆகியே பற்ற கம்மியரின் கைத்திறனுகும். இ மேலும் கடினமாகிவந்த உருவவமைப் நினரெனினும், தாமறிந்த உலகிற் டெ வாழ்ந்த உலகில் அவர்க்கிருந்த தீவிர சார்புடைய அவ்வுருவங்களில் வடித்துக

0கள் 467
து பேரின்ப உலகிற்கு ஈர்க்கும் நோக்கமா த் தோன்றுகின்றன. அவற்றுட் பெரும் 1ளின் கைத்திறனுகவோ சமயச்சார்புடைய ாகவோ இருத்தல் வேண்டும். டக்கால ஐரோப்பியக் கலையியலுக்கு நேர் யர்ந்தனவேயாயினும் நிலத்திலே திட்பமுற ந்தனவெனக் கருதப்படுபவை இயற்கையி ண்ணியவாயும் உள. தெய்வ வடிவங்களும் மைமிளிர்வனவும் அழகு ததும்புவனவுமா டு திரண்டு நல்லூட்டம் பெற்றுள. ஐரோப் றை ஓரளவு பெண்மை வாய்ந்தவையெனக் வை கொடுந்தோற்றத்துடன் அல்லது கடுக் யின் பொதுவில் அவை நகைமுகத்துடன் .சி ஆற்றவும் அரிது. நடமாடும் சிவனுருவ மர்ந்தனவாய் அன்றேல் ஈரடிகளையும் நன்கு இந்துக்கள், பெளத்தர், சமணர் ஆகியோர் ன் வடிவங்களே ஓவியக்கோலமாய்ப் பயன் ஆடை சிறிதளவே அணிந்தனவாயும், இந் மைவனவாயும் தோற்றமளிக்கின்றன. }லக்கியத்திற் பலவாற்றற் போற்றப்பட்டுள் டுள்ள துறவிகளின் கோலங்கள் பொதுவா சியுடையனவாயும் தோன்றுகின்றன. உதா ணபெள்குளத்திற் கற்பாறையிற் செதுக்கப் கோமதேசுவரரின் மாபெரும் உருவத்தைக் ன்னும் தியான பாணியில், அடிகளைத் தரை நிற்கின்ருர் ; கைகள் கீழே தொங்கவிடப் ல. அரும்பும் புன்னகை முகத்திற் முேன்று னது சடப்பொருளின் தளைகளிலிருந்து விடு க்கும் பேரின்பத்தை என்றும் நுகரச் செல் முணுகலாம். ஒவியனது கற்பனை எத்தகைய ஓர் இளைஞர்; அமைதியான உயிர்க்களை ர் நெடுங்காலமாகத் தியானத்தில் நின்மு கால்களைச் சுற்றிக் கொடிகள் வளர்ந்துள் கும் நிலை அவர்தம் திருநிலைத் தூய்மையை ப்பினும், அஃது இவர் நிலத்துக்குரியவர் 1றதென்றும் அழுத்தம் திருத்தமாகக் காண்
னது இந்தியச் சமய இலக்கியத்தினின்றும் எழுதுவதையே தொழிலாகக்கொண்ட பிரா ாரின் படைப்பாகும். முன்னது சமயச்சார் பர்கள் புரோகிதரின் ஆணைகளுக்கும் மேன் விதிகளுக்கும் கட்டுப்பட்டுத் தொழிலாற் ருங் காதலுடையராயும் இருந்தனர். தாம் அன்பை அவர்கள் தாம் இயற்றிய சமயச் காட்டியுள்ளனர். எங்கள் கருத்துப்படி இந்

Page 494
468 வியத்த
தியக் கலைக்கு உயிரூட்டுவது யாதெனி நிற்கும் அந்த நில்யன்றி,-கலைஞன் தான் பொறிகளுக்கு அளிக்கும் நுகர்வும், இப் சிக்கும் ஒழுங்குக்கும் ஒப்பாய் வளர்வு யமேயென்க.
ஆதிக்
பண்டைக்கால இந்தியாவிலும், இடை நுகர்வுக்குரிய கலைகளிலே பெரும்பான்ன சிறுபான்மையாக வண்ண ஒவியமும் நி வடிவங்களிற் பெரும்பாலானவை கட்டிட வாதலின், பின்னதையே முன்னர்க் கூறுவ அரப்பாப்பண்பாட்டுக்குரிய செங்கற் தவை--உறுதியாயும் நிலைபெறும் தகுதிய சுவை பொருந்திய சிற்பவனப்புப் பெ இராசகிருகத்துச் சுவர்களைத் தவிர, (இ பாக் காலத்துக்கும் மெளரிய காலத்துக் குரிய குறிப்பிடத்தக்க எச்சங்கள் எை காரணம் யாதெனின், அஞ்ஞான்று கற். மாயின் அவை மிகச் சிலவேயென்க.
மெகாத்தெனிசு என்பார், சந்திரகுத்த மிகப் பெரிதாயும் இன்பநுகர்ச்சிக்குரியத முலாம் பூசப்பட்ட மரத்தினலேயே கட் நிலைத்திருக்கும் கற்கட்டிடங்கள் முன்னர் துக்காட்டாகக் கொண்டு அமைக்கப்பெற் னும் கிடைக்கப்பெருமையால், மெளரிய இந்தியக் கட்டிடங்கள், இழிவானவை கொள்ளல் சாலாது. மெளரியர் காலத்து பெற்றிருந்தனர் என்பதற்கு அக்காலத்தி கள் சான்று பகரும். மெளரியர் காலத்து டிருப்பின், கங்கைச் சமவெளியில் கற்கள் மாங்கள் அருகியுள்ளவிடங்களில் அவை அதற்குக் காரணமாகும். மத்திய காலத் அமைக்கப்பட்டகாலை, பண்பாட்டில் மு: அறுவதாயிற்று. வேற்றுநாட்டுத் தொட! பயன்படுத்தும் முறை ஓரளவு கையாளட் செறிவுள்ள நாகரிகமான பிரதேசங்களிலி மறைந்தொழிந்தமையும் இதற்குக் காரண
நுட்பமுறச் செதுக்கப்பட்டுள்ள பே வியத்தகு தூண்கள் சிற்பக்கலைக்கேயுரியன றுள் இன்று எஞ்சியுள்ளவை கட்டிடம் அ வாறு சிதைந்து காணப்படுந் தூண்கள் யிருந்தனவாய்த் தெரிகின்றன. இவ்வ0 அடையாளங் கண்டுபிடிக்கப்பட்டுள்ளது

கு இந்தியா
ர், முழுமுதற்பொருளே இடையமுது நாடி காணும் உலகிற் கொள்ளும் இன்பமும், ஐம் வியில் உயிருள்ளன யாவுக்குமுரிய வளர்ச் அறுவதும் இயங்குவதுமான ஓர் உணர்ச்சி
கட்டிடக்கலை
கோல இந்தியாவிலும் நிலவிய, கட்பொறி மயாகக் கட்டிடக் கலையும் சிற்பக்கலையும் லைபெற்றுள்ளன. இன்று எஞ்சியுள்ள சிற்க க்கலைக்குத் துணையாய் அமைக்கப் பெற்ற 1ாம். V−
கட்டிடங்கள்-இவை பயனுேக்கி எழுந் டனும் அமைக்கப்பெற்றிருப்பினும், கலைச் ற்றில. அவற்றை இங்குக் கூருதுபோவம், இவற்றிற்ருனும் கலைப் பொலிவில்லை) அரப் குமிடையிட்ட காலத்திற் கட்டிடக் கலைக் வயேனும் கிடைக்கப்பெற்றிலம். இதற்குக்
களாற் கட்டிடங்கள் அமைக்கப்பட்டிருக்கு
மெளரியன் என்பானின் மாளிகையானது, ாயுமிருந்தபோதும், செதுக்கப்பட்டுப் பொன் டப்பட்டிருந்ததெனக் கூறுகின்ருர் , இன்று மரத்தினுற் கட்டப்பட்டவற்றையே எடுத் றவை. பருப்பொருள் எச்சங்கள் எவையே ர் காலத்தும் அதற்கு முன்னரும் இருந்த
அல்லது நாகரிகங் குறைந்தவையெனக் துக் கம்மியர் கற்பணியிலே நன்கு தேர்ச்சி ல் ஒரே கல்லிற் செதுக்கப்பட்டுள்ள தூண் க் கட்டிடங்கள் மரங்களால் அமைக்கப்பட் குறைவாகக் காணப்பட்டமையும் இன்று ஏராளமாய் அக்காலத்திலிருந்தமையுமே கிற் கட்டிடங்கள் பொதுவாகக் கற்களால் ன்னேற்றம் நிகழாது, வீழ்ச்சியே தோன் *பினலேயே கட்டிடங்களுக்குக் கற்களைப் பட்டது. அன்றியும், இந்தியாவில் மக்கட் ருந்து வெட்டுமரக் காடுகள் படிப்படியாக
rமாகும்.
rதிகைகளுடன் கூடிய மெளரியர் காலத்து "வன்றிக் கட்டிடக்கலைக்குரியனவாகா. அவற் புமைதற்கானவையல்ல. பாடலிபுரத்தில் இவ் ஓர் அரண்மனையின் கூரையைத் தாங்கி "ண்மனை அசோகனுடையதென ஒருவாறு
பாடலிபுரத்திலுள்ள மண்டபத்தூண்

Page 495
க3
கள் வெகுவாய்ச் சிதைந்துள்ளமையால் நுட்பமாய் மீண்டும் அமைக்கவியலாதி தொன்முயிருந்திருத்தல் வேண்டுமென்ப டிடங்கள் இன்னும் அரிதாகவேயிருந்தன காலத்துக் கொற்றர்களின் பிற ஆக்கப்ே என்னுமிடத்துள்ள ஒரே கற்குழியிலிரு வகையான கலைத்திறனைக் காண்பிப்பலை நாட்டிலிருந்தும் கற்றுத் தேர்ந்த கம்மி தம் படைப்புக்களில் இந்தியாவுக்கே
ளனர். அவர்களின் வேலைக்களங்கள்
போலும் ; மெளரிய வமிசம் அற்றுப்பே மீண்டும் தொடங்கவேண்டிய ஒரு கலையா
ilی இறந்தவர்களுக்கு நினைவுச் சின்னமா தூபிகளின் தொடக்கங்களாகும். இம்ே வந்தன ; அன்றியும் தூபிகள் அமைக்கு டனரென்றும், புத்தரைப் போற்றுமுக! களை நிறுவினன் என்றும் நாம் அறிந்து தூபியே நேபாளத்தில் இன்று நிலைத்துள ஆராய்ந்ததன்வழி முன்னுள்ளவற்றின் அரைவட்டக் குமிழ்வடிவினவாய் இருத பட்ட சிறு பேழைகளிற் புத்தரின் சின் மட்டங்களின் நடுவண் உள்ள மண்டபத் சுடாச் செங்கற்களினுலும், வெளிப்புறம் தடிப்பாய்ச் சாந்து பூசப்பட்டுள்ளன. ஞலோ அமைக்கப்பட்ட குடையொன் குச் செலுத்தும் தலையாய வணக்கமுை லால், இவ்வாறு வலம் வருதற்காக (பிச, மாவேலியும் உள. *
மெளரியர் காலத்துக்கும குத்தர் கா கட்டிடக்கலை வளர்ச்சிக்காகப் பெருந்தெ டன; பழைய தாபிகள் பெருப்பித்து அ! சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை: 3/6 பூாரூத்திலும் பழைய போப்பால் அரை னைப் பள்ளத்தாக்கைச் சேர்ந்த அமரா நூற்குண்டின் நடுப்பகுதிக்குரிய lute,
"தூபியானது பிற்கால இந்தியக் கோயிலைப் ே தெனச் சிலரால் கூறப்படுகிறது. இத்தகைய சான்றுகள் உள்ளன. வேதகாலந் தொட்டு கோயில்கள் தொடர்பாகவேனும் இத்தகைய ஆனல் துறைபோயவர் பலர் எம்மை மறுப்பாே இந்தியச் சிற்பியின் உள்ளத்தில் அண்டத்தின் அ தனவென நாம் நம்பவில்லையென்பதாகும்.

0கள் 469
அக்கட்டிடத்தின் அமைப்புப் படத்தை ருக்கின்றது; எனினும் அது மிகப் பெரிய 7 அணிபு. ஆயினும் இக்காலத்தில் கற்கட் , மெளரியர் காலத்தூண்கள் யாவும், அக் பாருள்களும் காசிக்கண்ம்ையிலுள்ள சுனர் ந்து பெறப்பட்டவை. இவை யாவும் ஒரே . இவைகள், பாரசீகத்திலிருந்தும் கிரேக்க யரின் கைத்திறன் எனினும், அக்கம்மியர் தனிச்சிறப்பாயுள்ள பண்புகளைப் பெய்துள் மெளரிய அரசர்களாற் பேணப்பட்டவை ாக அவையும் அழிந்தொழிந்தன. கற்பணி யிற்று.
yନ
கக் கட்டப்படும் புதைகுழி மேடைகளே மடைகள் பொதுமக்களாற் போற்றப்பட்டு ம் வழக்கைப் பெளத்தர்கள் தழுவிக்கொண் மாக அசோகன் இந்தியா முழுதும் தூபி எளம். அம்மாமன்னன் அமைத்தாங்கு ஒரு து ; ஆனல் இன்றுள்ள அாபிகளை அகழ்ந்து பாங்கு வெளிப்படுகின்றது. அவை பெரும் $தன ; பளிங்கில் அழகொழுகச் செதுக்கப் ானங்கள் வைக்கப்பெற்று, அவை அக்கும் தில் வைக்கப்பட்டன. அரபிகள் உட்புறம் சுட்ட செங்கற்களினுலும் கட்டப்பெற்றுத் ஆள்பியின் உச்சியில் மரத்தினலோ கல்லி றுண்டு. தூபிக்குள்ளிருக்கும் சின்னத்துக் 1ற அத்துளயியைச் சுற்றி வலம் வருதலாக தட்சணை) ஒருவழியும் அதைச் சுற்றி ஒரு
லத்துக்குமிடைப்பட்ட காலத்தில் பெளத்த ாகைப் பணமும் ஆற்றலும் செலவிடப்பட் ஐகுற அமைக்கப்பட்டன. இவற்றுள் மூன்று வையாவன மத்திய பாரதத்தைச் சேர்ந்த சச் சேர்ந்த சாஞ்சியிலும் கீழ்க் கிருட்டி வதியிலுமுள்ள அரபிகளாம். கி. மு. 2ஆம் க்துத் தாபியின் அமைப்பானது சிற்பத்
. . Y.
பான்று அண்டத்தின் சிறு பிழம்பாய்க் கருதப்பட்ட ாம்பிக்கைக்கு ஆதாரமாய் மெசப்பொத்தேமியாவிற் 1ண்டத்தை ஒரு பிழம்பாய்க் குறிக்கும் வேட்கை, ஓர் ஒப்புமை தோன்றுவதற்கு எதுவாயிருந்தது. ரனினும், நாம் கூறுவது என்னவெனின் பண்ட்ை டையாளத்தோற்றமாகக் காட்டும் எண்ணங்கள் இருந்

Page 496
470 வியத்த
திற்கே சிறப்பாகக் கொள்ளத்தக்கது. . விட்டது. மற்றுச் சாஞ்சியிலுள்ள அாபிே டிடக்கலையை விளக்கும் எச்சங்களில் ஒன் கி. மு. இரண்டாம் நூற்முண்டிலே ப6 அளவிலும் இருமடங்காகப் பெருப்பித்து வட்ட வடிவமாக அமைக்கப்பட்டது. அ; கட்டுவேலைப்பாடுகள் ஒருசீர்பெற அமை வழியோடு, நிலத்திலிருந்து 16 9ņ d.lu பட்டது. பழைய மரவளிக்குப் பதிலாக, கவவுக்கல்லளிகள் 9 அடி உயரத்துக்குக் முதலாம் நூற்றண்டின் முடிவில் நாற்றின நான்கு கட்டப்பட்டன. இப்பெருந் அரபி பள்ளிகளும் இருந்தன (படம் 18).
படம் 18, சாஞ்சியிலுள்ள தூபி
சாஞ்சியிலுள்ள தோரண வாயில்கள் வேலைப்பாட்டிலும் அவற்றிற் செதுக்கட் குறிப்பிடத்தக்கவையெனலாம். அவை உடையன. அத்தூண்களின் மேல் வில தாங்கப்படும் மூன்று வளைந்த குறுக்குள் நில மட்டத்திலிருந்து 34 அடி உயTமுே அமைப்பைத் தொழினுட்பக் கண்கொண் என்பது புலப்படும். மேலும் மிகப் பழைய அடைக்கும் மூங்கிலாலான அல்லது மாத் தகைய அமைப்பு நினைவூட்டுவதாகக் க டுள்ள சித்திரங்கள், இந்தியச் சிற்பியின் மலர்ச்சியும் கிளர்ச்சியும் உடையனவாய்த்
 

கு இந்தியா
அத்தூபிதானும் இன்று மறைந்தொழிந்து யா பண்டை இந்தியாவின் ஒப்பற்ற கட் முகத் திகழ்கின்றது. (ஒளிப்படம் XI ஆ). ழைய சாஞ்சித் தூபியானது முன்னிருந்த 120 அடி விட்டங்கொண்ட ஓர் அரை தன் முகப்பில், நன்கு வெட்டப்பட்ட கற் க்கப்பட்டன; நில மட்டத்திலுள்ள கீழ் சத்திற் பிறிதோர் படிவழியும் அமைக்கப் மரவேலையைக் கல்லிற் செய்ததுபோன்று கட்டியெழுப்பப்பட்டன. ஈற்றில் கி. மு. சகளிலும் எழில்மிக்க தோரணவாயில்கள் யைச் சுற்றிச் சிறு தூபிகளும் துறவியர்
ቅ፳.''
巴]
S
களும் துறவோர் பள்ளிகளும்.
(ஒளிப்படம் XXVII) அவைதம் கட்டிட பட்டுள்ள அலங்கார வேலைப்பாட்டுக்கே ஒவ்வொன்றும் இரு சதுரத் தூண்களை |ங்குகளினலோ குறுத்தாட்பூதங்களாலோ பிட்டங்கள் இருக்கின்றன. இவை யாவும் ள்ளன. இத்தோாணவாயில்களின் கட்டிட "டு நோக்கின், அவை பழைமையானவை ப இந்திய ஊரின் கோட்டை வாயில்களை தாலான பெரிய கதவுச் சட்டங்களை இக் கூறப்பட்டுள்ளது. ஆங்குச் செதுக்கப்பட் படைப்புக்கள் யாவற்றுள்ளும் மிகுந்த கிகழ்கின்றன (ஒளிப்படம் XXVII),

Page 497
ä
சாஞ்சியிலுள்ள தூபியைக் காட்டிலு! யத் தூபிகள் மிகச் சிலவே. ஆயினும் இே பருமன் உடையவை. ஆதியில் இலங்ை புரியிலுள்ள அபயகிரி தாகபை 327 அடி திய கூம்பகங்கள் (பிரமிட்டுக்கள்) சி கப்பட்டதன் பயணுக, கி. பி. 2ஆம் ந மடைந்தது.
இந்தியாவிலே தூபிக்கலையானது கால மேன்மேலும் தழுவத் தலைப்பட்டது. கி யான வடிவைப் பெற்ற அமராவதித் அதன் இரு சுற்றுப் பிரகாசங்களும் பெ புச் சிற்பங்களால் (இவைகளுட் சில அணி செய்யப்பட்டுள்ளன. இதற்கிடையி தளத்துக்கு ஒப்ப அமையாது, அளவிற, கள் சதுர மேடைகளிற் கட்டப்பட்டை
தகைய ஆாபிகள் படிகளைக்கொண்ட க றன. இவற்றுள் மிகப் பெரியது கி. பி. பொரோபதுார்த் தூபியென்க. இவற்றின் கிய விடங்களில் இன்றுள்ள கோயில்க லாயின.
பிற்றைக் கால இந்தியத் தூபிகளி நாளந்தாவிலும் உள்ளவையே. புத்தர் காசிக்கண்மையிலுள்ள சாரணுத்துத் வார்ப்புள்ள செங்கல் வேலைப்பாடுடைய லிருந்தது; நீளுருளே வடிவுள்ள அதன் ஒரு கீழ்க்குமிழின்மீது எழுப்பப்பட் முக்கோண முனைகளில் புத்தரின் பெl
 

ussiT 47ኳ
* அளவிற் பெரிய அமைப்புள பிற இந்தி 2ங்கைத் தூபிகள் இவற்றையெலாம் விஞ்சிய க மன்னரின் தலைநகரமாயிருந்த அனுரத விட்டமுடையது. அன்றியும் அஃது எகித் லவற்றிலும் பெரியது. பல்காலும் பெருப்பிக் ாற்றண்டளவில் அஃது இன்றுள்ள பெருப்ப
ஞ் செலச் செல அலங்கார நுணுக்கங்களே பி. 200 ஆம் ஆண்டளவிலே தன் இறுதி தாபி சாஞ்சியதனினும் பெரிதாயிருந்தது. ளத்த சாதகக் கதைகளை விளக்கும் புடைப் பிரித்தானிய அரும்பொருட் சாலையிலுள) ல் வட இந்தியத் தாபிகள் அவற்றின் அடித் ந்து உயர்வனவாயின. பெரும்பாலும் இவை
வ. பேமாவிலும் இந்தோனேசியாவிலும் இத்
CHATYWA SAD
AMARAWAT
AMVARAWAT
ராவதியிலுள்ள தூபி.
-ம்பகங்களாய் (பிரமிட்டுக்களாய்) வளர்வுற் 8 ஆம் நூற்றண்டில் யாவாவிற் கட்டப்பட்ட சிகரங்கள் உயர்ந்தோங்கிப் பேமா, சீயமா
ளிற்போன்று கூர்நுனி வடிவாய் அமைய
ல் மிகப் புகழ்வாய்ந்தவை சாரணுத்திலும் முதற் கண் அறிவுரை நிகழ்த்திய இடமாகிய, தூபியானது (ஒளிப்படம் XI அ) அழகிய
கண்கொள்ளாக் காட்சியாய் ஒரு காலத்தி மேற் குமிழானது, அரைவட்ட வடிவுள்ள டுள்ளது ; அன்றியும்' நாற்றிசையிலுமுள்ள ய உருவச்சிலைகள் வைக்கப்பட்டுள. அதன்

Page 498
472 வியத்தகு
இறுதித்தோற்றம் குத்தர் காலத்திலிருந்து (ஒளிப்படம் XI ஆ) அடுத்தடுத்து ஏழுமு அறுள்ள சிதைவு நிலையிலே மேல் முற்றம்வ: பகத்தை (பிரமிட்டை) ஒத்துளது. முதலி கப்பட்ட உயர்ந்த ஒரு அரபியாயும், ஒள் களே உடையதாயுமிருந்தது; ஆனல், குத் அாபி பற்பல மாற்றங்களுக்குட்பட்டதனல் இத்துறையிற் பயிற்சி பெற்ருர்க்கே இயல்: பெருந்தாபிகளைச் சூழ்ந்து பத்திக்கும் சாம்பரைப் பெரும்பாலுங்கொண்ட சிறு களும் ஆலயங்களும் போதனை மண்டபங் களும் இன்னுேசன்ன பலதிறக் கட்டிடங்: போன்ற பெளத்த நிலையங்களிலே துறவி பாலும் கடிமதில்களாற் குழப்பெற்றிருந்த நிலையில் இப்பெரிய தூபிகள் நோக்குவே மைய, சுண்ணும்பு பூசப்பெற்ற அல்லது நாளில் அயனமண்டல ஞாயிற்முெளியில் இன்று முறிந்து காணப்படும் அதன் பொன்னுலாய ஈட்டிபோல நிமிர்ந்து நின் மனத்தில் எத்தனை வேறு எண்ணங்களைத் தப்பட்டுப் பழைமைபோற் பெளத்தர்கள் தகபை, அனுரதபுரியிலே வெறுவெளியில் ஒரு பெருமதத்தின் ஏற்றமானதோர் 8 காட்டும்.
குகைக் ே
குத்தர் காலத்துக்கு முற்பட்ட நூற்மு: யுள்ள வாயில்கள், அளிகள் ஆகியவை மதநோக்கங்களுக்காகக் கற்பாறைகளிற் லிற் பெற்ற சான்றுகள் மரவேலைப்பாட்ை தைக் காட்டுவதனல், கல்லாற் கட்டிடம் அ நிலையில் இருந்ததென்பது முடிவாய்ப் ெ ஆசீவகத்துறவிகளுக்கென அளித்த, காய அமைந்துள்ள இரு குகைக்கோயில்கள் டப வடிவில் உள்ளன. அம்மண்டபத்தி: வெளியே தொங்கும் தாழ்வாரத்தையுமுடை பான கூட்டங்கள் கூடுதற்கென முற்றமொ வட்டவடிவக் குடி சைக்கொப்பாக இக்கு வேண்டும். அன்றியும் அவற்றை அமைத்ே குடிசைபோன்ற அமைப்பு முறையைக் கட் பெற்றிலர்போலும். இவ்வாருக, பழைய அமைக்கும் முறை குத்தர் காலம்வரை நீடி பாபர்க் குகைகளும் நாகார்ச்சுனிக் கு யப்படவில்லை; பராயர்க் கண்மையில் ந. விதிவிலக்காய் உளது. மெளரியர் காலத்திே

இந்தியா
தொடங்குகிறது. நாளந்தாவிலுள்ள தூபி மறை பெருப்பிக்கப்பட்டுளது. அஃது இன் ரை படிவரிசைகளுள்ள ஒரு செங்கற் கூம் ல், அது உயரமான மேடையில் அமைக் வொரு மூலையிலும் ஒவ்வொரு சிறு துTபி தர் காலத்திலும் பாலர் காலத்திலும் இத் அதன் ஆதி வடிவத்தை ஓர்ந்துணர்தல் வதொன்ரும்.
புலமைக்கும் புகழ்போன துறவிகளின் துரபிகளும், இன்னும், துறவியர் பள்ளி, களும் யாத்திரிகர் தங்குதற்கான மடங் 5ளும் இருந்தன (படம் 18). நாளந்தா பர்க்குரிய கட்டிடத் தொகுதிகள் பெரும் ன. இன்றுள்ள அரைகுறையான சிதைவு ார்க்கு ஓரளவு அச்சம் விளேக்கும் பான் சாந்து தீற்றப்பெற்ற தூபியானது அந் வெள்ளொளி கான்று விளங்கியிருக்கும். சிகரம் கல்லாலாய கொற்றக் குடைமேற் றிருக்கும். அந்நாளில் அது காண்போர் தூண்டியிருக்கும். அண்மையிலே திருக் ர் வழிபட்டு வருவதான உருவான்வெலி வெண்ணிறமொடு திகழும் தோற்றம் சின்னமாய் அத்தாபியைச் சிறப்பித்துக்
காயில்கள்
ண்டுகளிலே தூபிகள், அவற்றைச் சுற்றி தவிர்ந்த புதைபொருள் எச்சங்களாவன குடையப்பட்ட கோயில்களாகும். முத டை மாற்றமின்றிப் பாவனை செய்திருப்ப மைக்குங் கலையானது அந்நாளில் முதிரா பறப்படுகின்றது. இவ்வாருக அசோகன் ாவுக்கண்மையிலுள்ள பராபர்க் குன்றில் வெறுமையான நீள்சதுர வெளிப்புற மண் ன் ஒரு கோடியில், வளைந்த சுவரையும் டய ஒர் உள்ளறை உளது. சமயத் தொடர் ன்றில் அமைக்கப்பட்டு,ஓலையால் வேய்ந்த கைக்கோயில்கள் குடையப்பட்டிருத்தல் தார் தமக்குத் தெரிந்துள்ள வழமையான டந்து பிறிதொன்றை அமைக்கும் ஆற்றல் மரவேலைப்பாடுகளைத் தழுவியே கட்டிடம் த்து நிற்பதைக் காணலாம்.
ன்றுக் குகைகளும் சிறப்பாக அணிசெய் ாகார்சுனிக் குகைகளுளொன்று இதற்கு லோ அதற்குச் சற்றுப் பின்னரோ எளிய

Page 499
கஃ
வேலைப்பாடமைந்த முகப்பு வாயில் உ களின் உட்புறங்களும் எழிலுற ஒப்ப காலத்துத் தூண்களைக் கவினுற ஒப்ப தற்கு ஐயமில்லை.
இந்தியாவிற் பலபாகங்களிலும் பிற்கா களும் காணப்படுகின்றன. ஆனல் மிகப் வாகனப் பேராசிலும் அதற்குப் பின் கணத்தில் குடையப்பட்டவையாகும். பூ
பமைய தக்கணக் ககைக்கோயிலான
ழய தக @ ஆதி
50 A.C.,
படம் 20. ஆதிச
வளைந்த மண்டபமாகும். எண்கோணவ கில் உள. இவை மரக்கட்டிடமொன்றின் தாங்குவனவாகும். இம்மண்டபத்தின் ஒ யப்பட்ட ஒரு சிறு தூபியுண்டு. குகையி ஒரு மஞ்சுக்கட்டுபோலச் செதுக்கப்பட்டு அலங்கார மஞ்சுகள் அமைக்கப்பட்டுள. கமைந்த ஒரு மண்டபமாகப் பயன்பட்ட யும் உளது. இது கற்பாறையில் மிக அ யர் உறைதற்கான ஐந்து அறைகளையும்
 
 

0கள் 473
அதிற் சேர்க்கப்பட்டுளது. எல்லாக் குகை ஞ்செய்யப்பட்டுள்ளன. இஃது அசோகன் மிட்ட தொழிலாளரின் கைத்திறனேயென்ப
லக் குகைக் கோயில்களும் துறவியர் பள்ளி பெரிய தலையாய குகைக் கோயில்கள் சாத ஆட்சியெய்திய அரசுகளிலும் மேலைத் தக் னவுக் கண்மையிலே பாசாவிலுள்ள மிகப் திண்ணிய பாறையிற் குடையப்பட்ட ஒரு
ARY CAPTAS
s ASOKA PILLAR
c. 250 b.c.
VAZ-25 Vie
TIOAWA D. 1450Ab
CARVEd BANDON ABACUS, ASOKAN plar cir 250 BC ALLA HABAP
ாலப் போதிகைகள்.
டிவுடைய வெறுந் அரண்கள் அதன் சுவாரு பீப்பா வளைவுக் கொப்பான வளைவுகளைத் @ கோடியில், திண்ணிய பாறையிற் குடை ன் வெளிமருங்கில் ஒரு முகப்பு உண்டு. இது ளது. அதன் இரு பக்கங்களிலும் இரு சிறு பெளத்த துறவியரும் பாமரரும் கூடுவதற் . இக்குகையை அடுத்துப் பிறிதோர் குகை கலமாய்க் குட்ையப்பட்டுப் பெளத்த துறவி
உடையது. e

Page 500
474 வியத்த
இவ்வாருகத் தொடங்கிய குகைக் கோ யடையலாயின. காளியிலுள்ள (ஒளிப்ப ஒப்புயர்வற்ற ஓர் எடுத்துக்காட்டாகும். குடையப்பட்டதாகலாம். இது 124 அடி ளெது ; பாசாவிலும் மேலைத் தக்கண பொதுத் தோற்றத்தை இது கொண்டுள வளர்ச்சிபெற்றுள்ளது. தூண்கள், முன் யாது, காலப்போக்கிலே திருத்தமடைந்த யப்பட்டனவாய் அமையலாயின. ஒவ்வெ தில் வைக்கப்பட்டுள்ளது. அதன் அடிப்ப புறத்தையும் விளிம்பையும் காண்பிப்பது குமிழுரு பண்டைய மரவேலைப்பாட்டின் சி முன்னுளில் எண்கோண வடிவ மரத் அரிக்காது காத்தற்பொருட்டு, அவை மட கப்பட்டன. ஒவ்வொரு தூணிலும் குதிை யொன்றுண்டு. இவ்விலங்குகள்மீது விற்றி பாவனைசெய்து செதுக்கப்பட்டுள்ள கூன் ஒரு கோடியில் அமைந்துள்ள சைத்தியம் படுவனவற்றைக் காட்டிலும் பெரியதாய்
முன்னுள்ள குகைக்கோயில்களின் எ டைய முன்றில்களாய் மாறின. இம்முன், தாய சாளரம் வைக்கப்பட்டு மண்டபத் பட்டது (ஒளிப்படம் XIV அ). காளியி கள் மூன்று உண்டு. அவை, புடைத்த க செதுக்கப்பட்ட சிறிய மஞ்சுக் கட்டையும்
சைத்திய மண்டபங்கள் கிருத்தமடை றைக் குடைவுகளாந் துறவியர் பள்ளிகளு அலும் வனப்பிலும் வளர்ச்சியடையலாயின கள் உறைதற்குப் புதிய குகைகள் குை நாற்முண்டுகளாகக் குகைக் கோட்டங்க தொகுதிகளிலே தலையாயவை, ஐதராபாத் அலுள்ளவை. ஆங்கு வடபுலத்திலிருந்து குச் சிறிது தொலைவிலே, ஓர் இலாடவடி குறையாத குகைகள் அகழப்பட்டுள (ஒ மருங்கிலே 100 அடி ஆழத்துக்குச் செல்ட கி. பி. 2ஆம் நூற்ருண்டில் அமைக்கப்பட் பிற்பட்டவை. அவைகளை அணிசெய்யும் களும், அவற்றை இந்தியாவின் கடந்தகா வாய்த் திகழச் செய்கின்றன.
அசந்தாவிற்கு ஏறக்குறைய 30 மைல் யில் உள்ள பிற்காலத்து எல்லோராக் கு வுடையன எனலாம். கி. பி. 5 ஆம் நூற்ரு பல்வேறு காலங்களில் அமைக்கப்பட்ட கள் இங்குள. இவற்றுட் பெரும்பாலானை னவை சமண பெளத்தமதங்களைச் சேர்ந்

கு இந்தியா
யில்கள் அளவிலும் வனப்பிலும் வளர்ச்சி டம் XI) சைத்திய மண்டபம் இதற்கு கிறித்துவ ஊழியின் ஆரம்பத்திலே இது ட ஆழமாகக் கற்பாறையிற் குடையப்பட் த்திலுமுள்ள பிற குடைவுகளைப் போன்ற து; ஆனல் அளவிலும் வனப்பிலும் மிக னர்ப்போல் வறிதே அழகிலவாய் அமை ஒரு முறைப்படி, தாலமாய், அணி செய் ாரு ஆானும் படிகளையுடைய சதுரப்பீடத் ாகம் குமிழ்வடிவாய், ஒரு குடத்தின் அடிப் போற் செதுக்கப்பட்டுள்ளது. இத்தகைய் றப்பியல்பொன்றைத் தழுவியே எழுந்தது : தூண்களைச் செல்லும் பிற சந்துக்களும் ட்குடங்களினுள் உறுதியாய் நிறுத்திவைக் ரகளும் யானைகளும் விரவியுள்ள தொகுதி ருப்பவர், பீப்பா வளைவின் கைமரங்களைப் ாையைத் தாங்குகின்றனர். மண்டபத்தின் அல்லது விமானம் பிறகுகைகளிற் காணப் அமைந்துளது.
ளிய முகப்புக்கள் விரிவான வேலைப்பாடு றிலின் கண்ணே மஞ்சுக் கட்டின் அளவின துள் வெளிச்சம்புக ஒருவாயிலாய்ப் பயன் லுள்ள குகைக்கோயிலில் அழகிய வாயில் வர்ச் சிற்பங்களையும், அவற்றுக்கு மேலே,
) 260). Let.
யவே, அவற்றேடு தொடர்புள்ள கற்பா ரூம் (அல்லது சங்காராமங்களும்) அளவி ா. துறவியர் எண்ணிக்கை பெருக, அவர் டயவேண்டியதாயிற்று. இவ்வாருய்ப் பல ள் பெருகலாயின. இத்தகைய குகைத் தின் வடமேற்கு மூலையிலுள்ள அசந்தாவி தக்கணஞ் செல்லும் வர்த்தகப் பெருவழிக் டவக் குன்றுச்சரிவிலே, இருபத்தேழுக்குக் ளிப்படம் XIV). இவற்றுட் சில, பாறை பவை. இவற்றுள் மிகப் பழைய குகைகள் டவை. பிற, கி. பி. 7 ஆம் நூற்றண்டளவு எழில்மிகு சிற்பங்களும் கண்கவர் ஓவியங் ல நினைவுச் சின்னங்களில் ஒப்புயர்வற்றன
தொலைவில், ஒளரங்காபாத்துக் கண்மை கைகள் இன்னுங் கூடிய தோற்றப் பொலி 7ண்டு தொடக்கம் 8 ஆம் நூற்றண்டுவரை முப்பத்துநான்குக்குக் குறையாத குகை வ இந்து மதத்துக்குரியவை; சிறுபாலா தவை. எல்லோராக் கலைப்படைப்புக்களில்

Page 501
&്
தலைசிறந்தது புகழ்பெற்ற கைலாசநாத பேரரசன் முதலாம் கிருட்டிணன் (கி. பி கப்ப்பட்டது. குகைக்கோயில் அமைக்கு அடைவதைக் கைலாசநாதர் கோயிலிற் வறிதே ஒரு குகையை அமைப்பதோடு யின் முகப்பு முற்முக வெட்டப்பட்டு, கோயிலொன்று குன்றுச் சரிவிலே ஒரு பட்டது. இதில் விமானம், மண்டபம், விமானங்கள் துறவியர் மடங்கள் ஆகியன கலைத்துறையிலேயே மீண்டும் காண்டற். பெரியவும் சிறியவுமான கடவுளுருவங் பட்டுள்ளன (ஒளிப்படம் XV). கைலாச யப் பாதினனைப்போன்ற ஒரே அளவினது மளவினது. எனினும், அதற்கொப்பான ஊழியத்தினும் குறைந்த அளவே அதை ஏனெனில் போக்குவரத்துப் பற்றிய இ குன்றின் உச்சியிலிருந்து படிப்படியாகக் அமைப்பு முறையினுல், சாரங்கட்டும் அ கைய எக்காருத்தும் கைலாசநாதர் கோ! இந்தியாவில் நிறைவேற்றப்பட்ட ஒ யாகும்'. 4
கற்பாறையிற் குடையப்பட்ட கோயில் மிக முற்பட்டதெனக் கொள்ளலாகாது. தொலேவிற் கடற்கரையோரமாய் மாமல் பதினேழு கோயில்களும்--இவை அளவி டுப் பல்லவ அரசர்கள் பேராதாவிலே, செதுக்கப்பட்டவை. இவற்றுள் மிகப் பழைய மரவேலைப்பாட்டின் சாயல் புல யான பாணியில் அமைக்கப்பட்டவை எழுந்தவைபோலும்.
பிற்காலக் குகைக் கோயில்களுட் சிற தீவாகிய எலிபந்தாவிற் காணப்படுகின் போன்று அமைக்க்ப்பட்ட இக்கோயில்க பாகச் சிவனின் திரிமூர்த்திவடிவைக் கு பான குகைக்கோயில் எதுவும் அகழப்பட காலமாய் அறிந்திருந்தனர். கற்பணி விே சதுக்கப்பட்ட கைலாசநாதர் கோயில், விருப்பக்குறைவைக் காட்டுகின்றது. ம காலம் அத்துடன் தொடங்கிற்றெனலாம்
கோ
சமயத் தொடர்பாயெழுந்த தனிநிலைய பூருக்கண்மையிலே பைசாத்திலுள்ள ஒ அதன் சுவடுகள் சிலவே காணப்படுகின் தூபி யிருந்திருத்தல் வேண்டும். கி. பி.

0கள் 475
5ர் கோயிலாகும். அது இாாட்டிரகூடப் வி. 756-773) கட்டளைப்படி குடைந்தமைக் குங் கலையானது தன்னேரில்லா உயர்நிலை காணலாம். ஆங்கு, பாறையைக் குடைந்து அம்மன்னன் திருத்தியடைத்திலன். பாறை உன்னதமான தோற்றத்துடன் விளங்கும் சிலையைச் செதுக்குமாபோற் செதுக்கப் முகப்பு வாயில், கடவுட் கந்துகள், சிறு ா அடங்கியுள்ளன. இவை யாவும், இந்தியக் கரிய சாயலும் வீறும்கொண்டு விளங்கும் களாலும் காட்சிகளாலும் அணிசெய்யப் நாதர் கோயிலின் தளவமைப்பு ஏறக்குறை து ; அதன் உயரம் பாதினனின் அரைப்பாக கற்கோயிலொன்றைக் கட்டுதற்குவேண்டும் க் கட்டி முடித்தற்குத் தேவைப்பட்டதாம். இடர்ப்பாடு அங்கு இருந்திலது. அன்றியும் கீழ் நோக்கிச் செதுக்கிக் கொண்டுவரும் yவசியமும் ஏற்படவில்லை. எனினும் இத்த பிலின் புகழுக்கு இழுக்காகாது. " அஃது ப்புயர்வற்ற ஒரு மாபெருங் கலைப்பணி
களிற் கைலாசநாதர் கோயிலே காலத்தால் சென்னைக்குத் தெற்கே ஒரு முப்பது மைல் லபுரத்திற் பிறகோயில்கள் உள. இங்குள்ள ல் மிகப் பெரியனவல்ல-7 ஆம் நூற்ருண் வெளித்தள்ளியுள்ள கருங்கற் குன்றுகளிற்
புகழ்போன "ஏழு பகோடாக்களிலே " ப்படுகின்றது. அன்றியும் இவை ஒரு தனி திராவிட முன் மாதிரிகளைத் தழுவி இவை
ப்பானவை, பம்பாய்க்கருகிலுள்ள அழகிய றன. எல்லோராக் குகைக் கோயில்களைப் ளூம் சிற்பக்கலைக்கே புகழ்போனவை; சிறப் றிப்பிடலாம். இவைகளுக்குப் பின்னர் சிறப் டவில்லை. கற்பணிவேலைகளை இந்தியர் நெடுங் பலேயை இம்மியும் வழுவாது பாவனைசெய்து பழைய குகையமைப்பு முறையிலேற்பட்ட ாபெருங் கோயில்களைக் கவினுறக் கட்டுங்
யில்கள்
1ான கட்டிடங்களில் மிக முற்பட்டது சயப் ஒரு வட்டவடிவமான மண்டபமே. இன்று
ாறன. ஆதியில் அதன் கீழ் ஒரு பெளத்த 3 ஆம் நூற்றண்டுக்குரியதான இக்கட்டிடம்

Page 502
476 வியத்த
செங்கல்லினுலும் மரத்தினுலும் அமைக் தவிரப் பிற பாகங்கள் பெரும்பாலும் . காலத்தில் அதன் அமைப்புமுறை பயன்ட கோயிற்றிருப்பணியிற் புதியவோர் கட்ட -அஃது அமைந்துள்ள இக்கால இடப் ே கோயிலாகும்; தட்ச சீல நகரத்தை மூ அது வெளித் தோன்றியது. இக் கிரேக்க ஒன்ருன இக்கோயிலில் ஒரு சதுர வடி முன்றிலுமிருந்ததோடு, அதன் வெளிப் பழைய அயோனிய வைதீகமுறையில் அ தன. சண்டியால் கோயில் சொரோத்தர் நேரடியாக வழிவந்த கட்டிடங்கள் எவையு கட்டிடக்கலையின் செல்வாக்கு மிகத் தெள காலம் முழுவதும் எலெனிய வகைத்தூண். களையும் அவற்றின்மேற் கவிந்த கூம்புரு துரண்கள் தாங்கி நின்றன. இவ்வழி, காசு பெற்றது. காசுமீரத்திற் பண்டுள்ள கோயில் முண்டுக்குரியதும் மார்த்தாண்டிலுள்ளது காலத்துக்கு முற்பட்ட, தனி நிலையான இ னும் இன்றில. ஆனல் இக்காலமளவில் அ6 கல்லினுலும் கட்டப்பட்டிருத்தல் வேண்டு கோயில்களுக்கு உதாரணமாய் அமைந்த யாவும் ஒரே 6).j@ծ)ձ5 அமைப்புடையன. பெ வன. தாண்கள் பொதுவாக மணியுருப் பே குருவங்களை ஒவியக் கோலமாகவும் கொண் தன; அவற்றின் வாயில்களிற் புராணக் கி கப்பட்டிருந்தன. குத்தர் காலத்துக் கோ தட்டுக் கூரைகளையுடையன. சாந்தின்றி அளவிற் சிறிதாயிருந்த அக் கட்டிடங்களு தாயிருந்தது. அவற்றைக் கட்டியோர் த கைதேர்ந்திலர் என்பதும் அவர்கள் இன் கொண்டிருந்தார் என்பதும் வெளிப்படை மிக அழகிய குத்தர் கோயில்- இது 6 ஆ பெரும் முன்னேற்றத்தைக் குறிக்கின்றது. ( ஆசிடைகள் பயன்படுத்தப்பட்டன; அன்ற கோபுரம் எழுப்பப்பட்டது. முன்றிலானது பயன்படும் பொருட்டாய்த் தொடர்ந்தபை 6 ஆம் நூற்முண்டு தொடக்கம் இன்றுவன வான அமைப்பு முறை, புண்டைக் கிரேக கோயிலின் இதயதானம் போன்றது யாதிெ டுள்ள கர்ப்பக்கிருகமெனும் ஒரு சிறிய இ ஒரு கூடம் (மண்டபம்) இதற்கு முன்னுள் மாக ஓர் இடைகழியால் (அந்தராளம்) இ டைவதற்கு ஒரு முகப்புண்டு (அர்த்தமண் மும் கட்டிடத்தின் பிறபாகங்களின் மேற் 8

து இந்தியா
ப்பட்டது; எனவே, அதன் அத்திவாரந் ழிந்தொழிந்து விட்டன. அன்றியும் பிற் டுத்தப்படவில்லை. த்தைக் குறிப்பது சண்டியால் கோயிலென பயரின்வழி- பொதுவாக அழைக்கப்படும் டியிருந்த மேடொன்றை 'அகழ்ந்த காலை நகரின் முதன்மை வாய்ந்த கட்டிடங்களில் |ள்ள மூலத்தானமும், மண்டபமொன்றும் 1ற உட்புற வாயில்களின் இருபுறத்தும் மைந்த இவ்விரண்டு பெருந்தூணும் 3C5/i, குரியது போலும், அதைத் தொடர்ந்து மில்லை; ஆனற் காசுமீரத்தில் மேலைநாட்டுக் வாகப் புலப்படுகின்றது; இங்கே மத்திய 5ள் கட்டப்பட்டன. இன்னும், கூரிய மஞ்சு வக் கூரைகளையும் வில்வளைவுகளையும் இத் மீரப் பாணியானது கொதிக்குச் சாயலைப் களில் மிகப் புகழ் வாய்ந்தது, 8 ஆம் நூற் மான ஞாயிற்றுக் கோயிலாம். குத்தர் ந்துக் கோயில்களின் எச்சங்கள் எவையே வை மாத்தினுலும் களிமண்ணினுலும் செங் ம். எனினும், குத்தர் காலத்தைச் சேர்ந்த சில இன்று நிலைபெற்றுள்ளன ; அவை ரும்பாலும் மேலை இந்தியாவிற் காணப்படு பாதிகைகளையும், அவற்றிற்கு மேல் விலங் ாடு பெரும்பாலும் அணி செய்யப்பட்டிருந் ாதைக் காட்சிகளும் உருவங்களும் செதுக் யில்கள் யாவும் சிறியன ; அவற்றுட் பல இணைக்கப்பட்டிருந்த அவற்றின் கற்கட்டு க்கு ஒவ்வாத பருமனும் தடிப்பும் உடைய ம் தொழிற்றுறையில் இன்னும் முற்முய்க் னும் குகைக் கோயில்களையே நினைவிற் சாஞ்சிக் கண்மையில் தியோகாரிலுள்ள பூம் நூற்முண்டுக்குரியது போலும்-ஒரு இங்குக் கற்கட்டினை ஒன்முயிணைக்க இரும்பு 'யும், மூலத்தானத்துக்கு மேலே ஒரு சிறு கட்டிடத்தைச் சுற்றி ஒரு நடைவழியாகப் க்கப்பட்டது. ா நிலைத்துள்ள இந்துக் கோயிலின் பொது க முறையை அடிப்படையில் ஒத்துளது. னின், தலையாய திருவுருவத்தைக் கொண் குண்ட கருவறையே. வழிபடுவோருக்கான ளது. ஆனல் இது கருவறையுடன் வழக்க ணைக்கப்பட்டுள்ளது. கூடத்தைச் சென்ற -பம்). கருவறைக்கு மேலே ஒரு கோபுர அறுச்சிறு கோபுரங்களும் இருந்தன. இவை

Page 503
கலே
யாவும் ஒரு செவ்வக முற்றத்திலே அமை! விமானங்களும் இடம் பெறும். இத்தகை கட்டுவதே வழக்காய் இருந்தது.
இந்தியாவிலே மத்திய காலமானது, ஐ சிறந்து விளங்கிய ஒரு காலமாகும். 8 தோன்றப் பழைய மரக்கட்டிடங்களுக் கீ தன. அன்றியும் மன்னரும் பெருமக்களு ராயினர். சிற்ப நூல்களிலே (சிற்பசாத்தி கடைப்பிடிக்க வேண்டிய நியதிகள் விதி முள. இக்காலத்திற் கட்டிடக்கலையிலே மு நுட்பமான கலேயாக வளர்ந்துவிடவில்லை. வில்வளைவுகள் காணப்பட்டனவெனினும், லுருக் கூரைகளையும் சிறப்புற அமைக் எனினும் பளுத்தாங்கும் விற்கட்டு-அதா செங்கற்களால் அல்லது கற்களால் கட்ட பட்டதுமன்றி எழின்மிகு வேலைப்பாட்டி அறியப்பட்டிருந்தும், அரிதாகவே அது வின்றி, கும்மட்டமின்றி, கட்டிடம் அடை ஆதலின்.
இந்துக் கோயில்கள் அலங்காரமாக ஒட் மங்கலான ஒளியையன்றிப் பிறவழி ஒளிெ இவ்வாறு அணி செய்யப்பட்டது. இத்தை பாறை குடைந்து பணியாற்றும் பழங்கலை சமைத்த கோயிலின் திண்மை கண்டு டெ மேற்சுவாலங்காரம், குறுகிப் பருத்த உ அடித்தளம், ஆகிய யாவும் இந்துக் கோ றிலே திண்மையும் உறுதிப்பாடும் மிளிரச் இத்தகைய திண்ணிய அமைப்பிற்கு ஈட மான சுவர்ச்சிற்பங்களும், மற்றுப் புடை
படுகின்றன.
இந்திய நாட்டின் பருமனை நோக்குமிட வியத்தகு ஒருமைப்பாடு இருத்தல் கவனி தலையாய இரு ப்ாணிகளையும் பற்பல மர இந்திய அல்லது இந்து ஆரியப்பாணிே சற்று வளைவான வெளியுருவத்தையும் திராவிடப் பாணியோ நுனி மட்டஞ் ெ தைப் பொதுவாக விரும்பா நிற்கின்றது நிலைகள் தெளிவாயிருப்ப, வட இந்தியக் அமைந்திலது. வட இந்தியப் பண்டைக் பாளர்களால் அழிக்கப்பட்டமை அதற்கு தென்னிந்திய மரபையே முதலில் ஆராய்
ஆரும் நூற்முண்டு முதல் எட்டாம் நூ ரின் பேராதாவிலே கோயிற்றிருப்பணி கட்டிய முந்தைக் கோயில்களுட் சிறப் உள. இவற்றுள் மாமல்லபுரத்துக் கோயில்

}கள் 477
க்கப்பட்டிருக்கும்; இம்முற்றத்திற் பிற சிறு கய கோயில்களை ஒர் உயர்ந்த மேடையிற்
ரோப்பிய இடையூழி போன்று, பத்திநெறி ஏற்கட்டு வேலையிலே புதிய நன்முறைகள் டாகப் புதுக் கோயில்கள் எங்கணும் எழுந் ம் கோயிற்றிருப்பணி செய்தற்கு முந்துவா செம்) கட்டிடக்கலையிலும் சிற்பக்கலையிலும் க்கப்பட்டன; இந்நூல்களுட் சில இன்று மன்னேற்றம் ஏற்பட்டதெனினும் அது ஒர்
குகைக் கோயில்களிலும் காசுமீரத்திலும்
உண்மையான வின் மாடங்களையும், வில் கும் கலை கையாளப்பட்டிலது எனலாம். வது, ஒன்றின் மேலொன்று படிந்திருக்கும் டப்படும் வில்வளைவு-பெரிதுங் கையாளப் டற்கு ஏதுவும் ஆயது. சாந்தின் பயன்
பயன்படுத்தப்பட்டது; ஏனெனில் வளை மக்கும் பாணிக்கு அது தேவைப்பட்டிலது
பனை செய்யப்பட்டிருந்தன. நெய்விளக்கின் பருது இருண்டு கிடக்கும் மூலத்தானமுமே கைய நுணுக்கமான ஒப்பனைகள் இருந்தும், யிற் பயிற்சி பெற்ற கட்டிடக்கலைஞன் தான் ருமிதம் அடைந்தான் போலும், அாலமான றுதியான தூண்கள், சிகரத்தின் அகன்ற பில்களின் சிறப்பியல்பாய் அமைந்து அவற் செய்தன. எனினும், இந்துக் கோயில்களின் -ாக அவற்றிலே காணப்படுகின்ற நுணுக்க டப்புச் சித்திரங்களும் அமைவாகக் காணப்
த்து, இந்தியக் கோயில்களின் அமைப்பிலே க்கத் தக்கது. ஆயின் துறைபோயவர் சிலர் புகளையும் அவற்றிலே காண்கின்றனர். வட பா கோபுரங்களில் வட்டித்த உச்சியையும் நாடா நிற்க, தென்னிந்திய அல்லது செய்த கூம்பின் நீள்சதுரவடிவக் கோபுரத் தென்னிந்தியக் கலைமாபின் பல்வேறு படி கலைமரபின் வளர்ச்சி அத்துணை தெளிவாக கோயில்களுட் பல முகமதிய படையெடுப் தக் காரணமாகலாம். ஆகையால் நாங்கள் வோம். ற்ருண்டுவரையும் பல்லவ, சாளுக்கிய மன்ன ஆக்கமும் ஊக்கமும் பெற்றது. பல்லவர் பானவை மாமல்லபுரத்திலும் காஞ்சியிலும் wகள் பற்றி முன்பு குறிப்பிட்டோம். சாளுக்

Page 504
478 வியத்த
கியர் ஐதராபாத்திலே, தமது தலைநகராகி ஐகோளிலும் கோயில்கள் கட்டினர்-அவழி வேலை முறைகளையும் குகைக்கோயிலமைட் வதை இவ்விரு பாணிகளிலும் காணலாம். கப்பட்ட மாமல்லபுரத்துக் கடற்கரைக் கே யிலுள்ள கைலாசநாதர் “கோயிலிலும் பல் ளது. பின்னது, ஈரடுக்குப் பீப்பாவளைவுக நினைவூட்டும் திண்ணிய கவிகையையும் கோபுரத்தை உடையது. t
சோழ வமிசத்தின் ஆட்சியிலே (10 ஆட யானது மேலும் வளர்ச்சியடைந்தது. இ மாமன்னன் இராசராச சோழன் (985-1 அவற்பின் அரசெய்திய முதலாம் இராசே, யிலே தனது புதிய தலை நகராங் கங்கை ( மாம். முன்னதே அக்காலம்வரை கட்டப்ெ பல்லவ பாணியின் அடக்கமான கோபுரத் பெற்றது. இக்கூம்பகம் நிறுதிட்டமான ெ அணிசெய்த குமிழுருவில் முடிவுற்றது. இ குறைய 200 அடி உயரமாயிருந்தது. இதுே முன்மாதிரியாய் அமைந்து, அன்று தொ கோயில்களிலும் விரிவான வேலைப்பாடுள் அலங்கார வேலைகளுள் உள.
கிராவிடக் கட்டிடமுறையின் அடுத்த மீது கோபுரம் கட்டுவதிற் கவனஞ் செல்ல வாயிலை அமைக்கும் முறையிற் கவனஞ் எழுப்பும் வழக்கம் தென்னகத்திற் பயின்று னம். படையெடுப்பாளரும் பகைச் சமயத் அழித்துளர் என்பது உண்மையே - அதற் காரணமாகாது. மன்னர் தம் மாளிகைகளை தமையால், அவற்றைத் தழுவியே கோயி போலும், 12 ஆம் நூற்ருண்டு முதல், கே. மூன்று சதுரச் சுவர்கள் கட்டி, நாற்புறமு செய்தல் வழக்காய் இருந்தது. 12 ஆம் நூ; கோபுரங்கள் அல்லது வாயின் மனைகள் ச கர்ப்பக் கிருகத்தின் அடக்கமான சிகரத்தி கோபுரங்களாய்ப் பின்னர் வளர்ச்சி ய.ை செவ்வகக் கூம்புருவில் அமைந்திருக்க, அ; தரமாய் அமைந்திருந்தது (ஒளிப்படம் X பர் பாணியென-தமிழகத்திற் சோழ பெயரால் அழைக்கப்படுகிறது ; அன்றியும் கோயில்களைச் சுற்றி மதில்களும் வாயிற் யிருந்தனர். இப்பாணியின் வழி மிகவி மதிற்கால்களிலும் துரண்களிலும் பாயும் அமைக்கும் முறை தோன்றி வளர்ந்தது. கலையானது ஒரு தனிப்பண்பைப் பெறுவது

இந்தியா
ய வாதாமியிலும், அதற்கண்மையிலுள்ள றின் சிதைவுகளை இன்றும் காணலாம். மர புக்களையும் படிப்படியாகச் சிற்பி கைவிடு ஆம் நூற்முண்டின் முற்பகுதியில் அமைக் ாயிலிலும் (ஒளிப்படம் XVI அ) காஞ்சி லவபாணி அதன் உச்சநிலையை எய்தியுள் ளயும் அதற்கு மேலே, பெளத்த துTபியை கொண்டமைக்கப்பட்ட ஒரு கூம்புருக்
-12 ஆம் நூற்ருண்டுகள்) பல்லவ பாணி க்காலத்து மிகச் சிறந்த படைப்புக்கள் 14) கட்டிய தஞ்சைச் சிவன்கோயிலும், $திர சோழன் கும்பகோணத்துக் கண்மை கொண்ட சோழபுரத்திற் கட்டிய கோயிலு பற்ற கோயில்களில் மிகப் பெரிதெனலாம். துக் கீடாகப் பெரியவோர் கூம்பகம் இடம் நடியவோர் அடித்தளத்திலிருந்து கிளம்பி, வ்வாறு ஆய கூம்பகம் முழுவதும் ஏறக் வே திராவிடக் கோயில்களின் சிகரத்துக்கு ட்டு இன்றுவரை நிலைத்துளது. இவ்விரு ள கற்றுாண் மண்டபங்களும் எழில்மிகு
கட்டத்தில், தலையாய கர்ப்பக்கிருகத்தின் து கோயிற் சுற்றுமதிலிலேயுள்ள முகப்பு சென்றது. கோயில்களுக்குச் சுற்றுமதில் வருதற்கு நேரிய காரணங் காண்டல் கடி தோரும் ஒரோவொரு காற் கோயில்களை குச் சான்றும் உள. ஆயின், அதுவே தக்க ப் பலவாற்ருனும் கோயில்கள் ஒத்திருந் ல்களுக்கும் சுற்றுமதில் அமைத்தனர் ாயில்களைச் சுற்றி ஒன்றையடுத் தொன்முக ம் அவற்றுக்கு வாயில் வைத்து, அரண் ப்ருண்டு முதல், வாயில்களை மூடிக், காவற் ட்டப்பட்டன: இவைகளே நடுவணுள்ள னும் பொதுவாக உயர்ந்து, வானளாவும் டந்தன. வாயிற்கோபுரம் பெரும்பாலும் ான் மிகவகன்ற பாகம் சுவருக்குச் சமாந் Xஅ). இப்புதிய அமைப்புமுறை பாண்டி ரை வென்றடிப்படுத்திய பாண்டியரின் இப்பாண்டிய மன்னர்களே பல பழைய கோபுரங்களும் கட்டுதற்குக் காரணரா வான அணிவேலைப்பாடுகள் புகுந்தன: ரிகளும் யாளிகளும் போன்ற விலங்குரு இவ்வாருக, பிற்காலத்திராவிடக் கட்டிடக் ாயிற்று.

Page 505
கை
மதுரையிலும் திருவாங்கத்திலும் பி களிலே பாண்டியத் திருப்பணி முறை உ வில் 17 ஆம் நூற்ருண்டுக்குரியவையாகை அப்பாற்பட்டவை. இவற்றுள் மதுரைப் மிகுபுகழும் பேரழகும் வாய்ந்தது. ஆயில் இவை யாவற்றுள்ளும் மிகப் பெரியது 2880 அடி நீளமும் உடைய வெளிச்சுவை களையும் கொண்டுளது. இச்சுவர்கள் யா லையே சுற்றியுள்ளன. பிற்காலத்திற் கட்ட அடங்கிலும் பொறிக்கப்பட்டன.
தமிழகத்தில் கோயிற்றிருப்பணி இவ்வ கூடர், கொய்சளர் ஆகியோரின் ஆட்சியிே மிக முந்திய சாளுக்கியக் கோயில்கள் கு ளன. எட்டாம் நூற்முண்டளவில் இக்கே தோன்றுவவாயின-இவ்வழி, வெளிக்கவி, திய தக்கணத்து இடைக்காலக் கோயி சாளுக்கியரும் கொய்சளரும் (11 ஆம்பாணியை உருவாக்கி வளர்த்தனர். அவ கட்டப்படுவதொழிந்து, பல்கோண வடி அதே வடிவத்தைக் கொண்ட உயர்ந்த தி மேடைகளிலும் சுவர்களிலும் யானைகள் புராணக்கதைக் காட்சிகள் ஆகியவற்றைக் பொறிக்கப்பட்டுள (ஒளிப்படம் XVII), முகவலங்காரம் * இக்காலத்திற் பாக் செதுக்கப்பெற்ற தாண்களும் பெரிதும் ட சளர் தம் தலைநகரான தோாசமுத்திரபே பட்ட மிகப் பெரிய பிரபலமான கோயி கோபுரமில்லை; அதனல், அவை கட்டிமு காலத்துச் சிறு கோயில்கள் சிலவற்றிற் ( கோயில் (ஒளிப்படம் XVI ஆ) இங்குக் கள் மூன்று உள. அவற்றிற் சமாந்தரம அவை பொலிவு பெற்றுள்ளன. பளுவான பவலங்காரமும் இப்பாணியிலே இடம் ( நிரை நிசையாய்த் தூண்களும், எங்கும் கற் சித்திரங்களும் வாய்ந்தமையாலே அ அமைப்பினையும் அழகினையும் நினைவூட்டு
விசயநகரப் பேரரசிற் செழித்தோங்கி, கட்டிடக்கலை மரபிலே பாண்டியர், கொ காணலாம். கொய்சளரின் பகட்டான விருத்தி செய்யப்பட்டன; கோயிலமை
*கீர்த்திமுகம் தென்னிந்தியக்கலை மரபுகளில் ஒ காணப்படுகின்றது ; மகர தோரணமென்பது ஒரு பெருங் கீர்த்திமுகக் கவிப்புளது; அது வாயிற் அல்லது கடற் பூதங்களோடு இலை வேலைப்பாடுள் Q&5达上 நோக்குருக்கள் தென் கிழக்காசியாவுக்
(
கம்போடியா ஆகியவற்றின் கட்டிடக்கலையின் நி:

}கள் 479
0 விடங்களிலுமுள்ள மாபெருங் கோயில் *சநிலை அடைந்தது. இவை இன்றுள்ள வடி பால், நாம் எடுத்துக் கொண்ட காலத்துக்கு பெருங்கோயிலே (ஒளிப்படம் XIXஆ) ா திருவரங்கத்திலுள்ள வைணவ கோயிலே (படம் 15,) அது 2475 அடி அகலமும் ாயும் கோபுரம் கட்டப்பெற்ற ஆறு உட்சுவர் பும் ஓர் அடக்கமான பருமனுடைக் கோயி ப்பட்ட இக்கோபுரங்களிற் சிற்ப உருவங்கள்
ாமுக வளர்ச்சியுற, சாளுக்கியர் இராட்டிர ல தக்கணத்திற் பிற பாணிகள் வளர்வுற்றன. த்தர் கோயில்களை நனியொத்து அமைந்துள் ாயில்களிற் சிறப்பியல்பான அமைப்புக்கள் ந்த அகலமான தாழ்வாசம் அமைத்தல், மத் ல்களின் சிறப்பியல்பாயது. பிற்காலத்துச் 14 ஆம் நூற்ருண்டுகள்) இன்னும் விரிவான ர் தங் கோயில்கள் செவ்வக வொழுங்கிற் விலும் விண் மீன் வடிவிலும் அமைந்து, கிட்பமான மேடைமீது கட்டப்பட்டன. இம் , குதிரை வீரர், அன்னங்கள், யாளிகள், * சித்திரிக்கும் சுவர்ச்சிற்பங்கள் அடங்கலும் கொடுந்தோற்றமுடைய கீர்த்தி முகமெனும் க வழங்கியது. அலங்காரச் சிற்பங்கள் பயன்படுத்தப்பட்டன. அலேபீதிலும் (கொய் இது) பேலூரிலுமே இப்பாணியிற் கட்டப் ல்கள் காணப்படுகின்றன. இக்கோயில்களிற் டியாத நிலையில் உளவெனக் கருதுவர். இக் கோபுரமுண்டு. சோமநாதபுரத்துக் கண்கவர் குறிப்பிடத்தக்கது. இதிற் பதிவான சிகாங் ான சித்திர வேலைப்பாடுகள் உள்ளமையால் 7 கற்கட்டு வேலைகளும் அழகொளிருஞ் சிற் பெறுமேனும், அதில் இடைவெளிகளில்லாது வளைவுகளும், பார்த்த இடமெல்லாஞ் செதுக் து திருமணக் கேக் கொன்றின் நுட்பமான
).
16 ஆம் நூற்ருண்டில் உச்சநிலை யடைந்த ய்சளருடைய பாணியின் சிறப்பியல்புகளைக் ற்ப வேலைப்பாடுகள் இன்னும் பொலிவாக ப்பிலே புதுப்புது அமிசங்களும் புகுந்தன.
ர் அழகுக்கோலமாய், சிறப்பாக மகர தோரணத்தில் முகப்பு வாயில் ; இவ்வாயிலின் விட்டத்தில் ஒரு கதவு நிலைகளின் அடியிலுள்ள இரு மகரங்கள் ள அமைப்புக்களால் இணைக்கப்பட்டுள்ளது. இத்த கெடுத்துச் செல்லப்பட்டு, அங்கு இந்தோனேசியா லயான உறுப்புக்களாயம்ைந்தன.

Page 506
480 வியத்
தென்னுட்டுப் பெருங் கோயில்களிலே, யன்றி, இறைவன்றேவியான ‘அம்மனுக்கு அன்றியும் விழாக்காலங்களிலே இறை6 கொண்டாடும் பொருட்டு ஒரு கலியா விசயநகரப் பாணியின் வேருெரு சிறப்பி அணி செய்கின்ற, தெளிவும் நுட்பமு அங்குள்ள நிலைக்கால்கள் அத்துணை கவி அவையும் உயர்ந்த சிற்பப்படைப்புக்க வீறுமார்ந்த பாயுங் குதிரைகளும், யாளி களினின்றும் குதிப்பனபோற் சித்தரிக்க நகரச் சிற்ப வலங்காரத்திற் காணப்படுங் ஒப்புயர்வு இல்லை. பழைய விசயநகரமா பாணியில் அமைந்த மிகச் சிறந்த படை
GREAT (LINGARA) TEMPLE AT BHUBANESWAR, ORSSA (CR. 10QO A. D. t4 bl I2 é 0 sc At.g, 4)M7 x2 r T 2 LSLTSMTSAeqTSLeLLeLLLLLLeLeSeeeLLLLSSSSSSSS
SECTION AND PAN OF THE \
za z ž
G AMANDIA
படம் 21, இலிங்கராசக்கோ
வட இந்தியாவின் தலையாய நகரங்களி அடையாளங்கள் யாவும் பெரும்பாலும் ம யிற்ருனும் புகழ்மிக்க பெருங் கோயில்க வையே. எனினும் காயாவிலுள்ள ஒரு ே விலக்காகும் (ஒளிப்படம் XX அ). அத6 குரியதாகலாம். உயர்ந்த ஒரு மேடைமீது கூம்பகமாகும் அது. சமாந்தரமாயுள்ள அஃது அணி செய்யப்பட்டுளது ; முதலில் மாக அமைக்கப்பட்ட ஒரு கொடுமுடியை கோபுரங்கள் பிற பெளத்த மடாலயங்களி நாளிலேயே அழிந்தொழிந்துவிட்டன. கா வகையைச் சாராது தென்னிந்தியப் பாண காலத்துப் பிற கோயில்களிற் பெரும்பா. பினும் அவை வளைவான சிறுச் சிறு கோ பிற்கால வடவிந்தியச் சிகரங்களுக்கு முன்
 
 
 

கு இந்தியா
கோயில் கொண்டிருக்கும் இறைவனுக்கே > கோயில் அமைக்கும் வழக்கம் ஏற்பட்டது. னுக்கும் இறைவிக்குந் திருமண விழாக் ண மண்டபமும் அமைக்கப்படுவதாயிற்று. பல்பு யாதெனில், ஊன்றுகால் மண்டபங்களே ம் வாய்ந்த செதுக் கோவியங்களாகும்; னுெழுக அணி செய்யப்பட்டுள்ளவாதலின், ளாய்க் கொள்ளத் தக்கன. வலிமையும் 5ளும் பிற விசித்திர விலங்குகளும் கற்றுாண் ப்பட்டுள. (ஒளிப்படம் XVI இ). விசய கற்பனை வளத்திற்கு, இந்து இந்தியாவிலே ன அம்பியிலுள்ள விட்டலக்கோயிலே இப் ப்பாகும்-இதில் ஐயமில்லை.
PAN OF SIKARA
* FROMA BELOW: AsoW
யில், புவனேசுவரம், ஒரிசா,
ல் இந்துக்கள் காலத்துக் கட்டிடங்களின் றைந்து விட்டன. புண்ணிய தலமான காசி ள் யாவும் அண்மைக் காலத்தில் எழுந்த பளத்த கோயில் மாத்திரம் இதற்கு விதி பிரதான கோபுரம் 6 ஆம் நூற்முண்டுக் 7 செங்கல்லாற் கட்டப்பட்ட ஒரு பெரிய “சைத்தியச் சாளர” அமைப்புக்களால் ஒரு சிறிய தூபியாயிருந்து பின்னர் சிகர அது உச்சியிற் கொண்டுள்ளது. இத்தகைய ல் முன்பு இருந்தன; ஆனல் அவை ஆதி யாக் கோபுரமானது வட இந்தியச் சிகர சியையே ஓரளவு சார்ந்துளது. ஆனல் அக் லும் கோபுரங்களில்லை; ஒரோவழி இருப் புரங்களாகக் காணப்படுகின்றன. இவையே
மாதிரியாய் அமைந்தனவென்பது கண்கூடு.

Page 507
stųț¢sos oussia ofiss sträti, 13đồs}sựsi.rsssföğ ilisissae) otsussassijos suɔŋsso q, r, ŕ, A
 

'w력도 불ma불Eu長ng:3
saeuos fillos
·ıyısı, ısısı soğụfī sī£ iş; sığrısı, kırı
- *
'{sĦıự lụissues ogsĒ Ģsi IIIA),
rī sınırıņųưŠ) Tiers-, sēņu sự sự sẻ rượun
ஒளிப்படம் TXIX

Page 508
Ford
பேயுருவிற் காளி. சோழர்கால
ஒளிப்படம் LXX
 

fr : Afer's Feu FFI. Čror Copyrigh
வெண்கலச் சிஃப்,

Page 509
க3
மத்தியகால வட இந்தியக் கட்டிடக் விளக்கப்பட்டுள்ளது. அவையாவன ஒரிச தான் எனுமிவற்றுக்குரியவை. உண்ணுட் துள்ள ஒரு தனிப்பாணியான காசுமீர ம மூன்று மரபுகளுமே மிக முதன்மை வ வையே நன்கு பேணப்பட்டுமுள.
ஒரிசா மரபு 10 ஆம் நூற்றண்டு முத யது. புவனேசுவரம், பூரி ஆகிய இரு நக படியமைந்த சீரிய சின்னங்கள் உள. வி காட்டுவதாய்ப் புவனேசுவரத்தில் அமை, ஒரிசாக் கோயிலாகும். இச்சிகரம் அத6 உண்ணுேக்கி வளையத் தொடங்குகின்ற எனும் வட்டக் கல்லேயும், இறுதியில் 8 வளைந்து செல்லும் அதன் கோபுரத்தின் அதனை மேலும் அழகுறச் செய்கின்றன. யான அமைப்பும் பார்ப்போர் கண்ணு
கோயில் பிற ஒரிசாக் கோயில்களைப் ே
படம் 22. சூரியதேவன்
மண்டபங்களைக் கொண்டதாய்க் கட்டப் ஆடன் மண்டபம், முகமண்டபம், கரு கோபுரமுளது ; ஆயின் கருவறைக்கு ( சிறுகோபுரங்கள் கட்டப்பட்டுள. இ6ை துக்கு ஈர்த்துச் செல்லும் வகையிே கோயிலின் பிராகாரத்துள் அக் கோயி தளிகள் பலவுள.
*இவை போகமந்திர், நடமந்திர், சகன்பே பெரும்பாலும் குறிப்பிடப்படும்.
 

0கள் 483
லையானது மூன்று கலை மரபுகளால் நன்கு ா, புண்டல்கண்டு, கூர்ச்சரம், தென்னிராசத் ப்ெ பிற முறைகளும், நாம் ஏலவே கவனித் ாபும் ஆங்குள. ஆனல் முன்னர்க் கூறிய இம் ய்ந்தன ; அம்மரபு முறைப்படி தோன்றிய
ல் 13 ஆம் நூற்முண்டுவரை தழைத்தோங்கி ர்களிலும் அவற்றைச் சுற்றியும் இம்முறைப் ட இந்தியச் சிகரத்தின் இறுதி வடிவைக் துேள்ள இலிங்கராசக் கோயிலே கவின் மிகு * உயரத்தின் மூன்றிலோர் அளவிலிருந்து ; அதன் உச்சி வட்டவடிவாய் ஆமலகம் ஒரு கலசத்தையுங் கொண்டுளது. அழகாக மருங்கிலே சிறுச் சிறு மாடங்கள் அமைந்து இனி, அதன் கிண்ணிய தோற்றமும் உறுதி க்குத் தவருது புலப்படும். இலிங்கராசக் பான்று, ஒரே நிசையில் அமைந்த நான்கு
கோயில், கோனுரகம், ஒரிசா.
பட்டுள்ளது. அவையாவன, பூசை மண்ட்பம், வறை என்பன.* கருவறைக்கு மேற் பெரிய மன்னுள்ள மண்டபங்கள் மீதும் இத்தகைய பார்ப்போர் நோக்கைத் தலையாய சிகாத் ல ஒழுங்காய் அமைந்துள. இலிங்கராசக்
ல மாதிரியாகக் கொண்டு கட்டப்பட்ட சிறு
ாகன், தியுல் என முறையே நாட்டுப் பெயர்களாற்

Page 510
484 வியத்
ஒரிசாமரபைச் சேர்ந்த கட்டிடக் கலை யாது தங் கைவண்ணங் காட்டியுளர். 9یب வேலைகளைத் தோற்றுவித்தனர். پg} uکئے , 637 7گ யப்படவில்லை. பெரிய கோயில்களிலே தன மதிற்கால்களால் தாங்கப்பட்டுள்ளன ; , பொதுவாக ஆங்கு இருந்திலது. கூரைகளை பாலும் பயன் படுத்தப்பட்டமை ஒரு புதி ஒரிசாக் கோயில்களுள் மிகச் சிறந்த விட்டுணு சகநாதர் கோயில்-இது இன்று யது கோனுரகத்திலே 13 ஆம் நூற்றண்டி இவற்றுள், குரியதேவன் எழுந்தருளியி கோயில்களிலும் பெரியதாய், மாபெரிய முய் ஒரு காலத்திலே திகழ்ந்தது (படம் இதன் கோபுரம் சிதைந்து நெடுங்காலமா நிலைத்துள்ளது. இப்பிரதேசத்திலுள்ள பி லுள்ளதில் மூலக்கோயிலிலிருந்து வேரு அன்றியும் முகமண்டபமும் கோபுரமும் ! ளன. இம்மேடையைச் சுற்றி 10 அடி விட் ஆழிகள் உள. (ஒளிப்படம் XXI அ). மருங்கிலும் பாயுங் குதிரைகளைக் கொண் இவை யாவும் ஞாயிற்றுக் கடவுள் வா தேரைக் காட்டுவனபோல் அமைந்துள. டைய, தனித்து நிற்கும் சிற்பங்களால் . Ll-fäis6r : LVII, LVIII) GETS) +ég வெளிப்படையான காமச் சுவைக் காட பெயரைக் கொடுத்துள. இருவர் கட்டித் திருக்கும் நிலையிலுள்ள மைதுன உருவங்க யங்களாகப் பொதுவிற் காணப்படினும் உயிர்ப்புடையனவாகக் காணப்படுகின்றன யம் பற்றிப் பல்வேறு கருத்துக்கள் நில (தேவதாசிகளின்) கவர்ச்சி நலன்களை என்பர் சிலர். அணியலங்காரங்களின்றி விடயங்களைக் குறிக்க, இவ்வெளிப்புற உ( என்பார் சிலர். இடைக்கால இந்திய சட பெண் தொடர்புகளின் மறை பொருட்ட சிற்பி அவற்றைக் கைபுனைந்திருத்தல் :ே ஒரு நிலையமாய்க் கோனாகக் கோயில் வி
புண்டல்கண்டைச் சேர்ந்த சந்தேல அ முண்டுகளில், ஒரு பெருங் கட்டிடக் கலைட குரிய சிறந்த சில கோயில்களைச் சான்சி லுள்ள கசு சாகோவிற் காணலாம். இக்கோ வேமுன முறையிற் கட்டப்பட்டுள; அன்: அறுள், அழகிற் சிறந்த சிவாலயமான கந்த ஆண்டளவிற் கட்டப்பட்டது; 100 அடி கோக்கோயில்கள் பொதுவாக ஒரு திருநி

|கு இந்தியா
நர் வெளிப்புற அலங்கார வேலையிலே வரை ந்நாட்டுச் சிற்பிகளும் அரும் பெரும் சிற்ப வர்தம் கோயில்களின் உட்புறம் அணி செய் ாடியக் கட்டுடைய கூரைகள் நான்கு பெரிய ஆயின், துரண்களைப் பயன்படுத்தும் வழக்கம் த் தாங்குதற்கு எஃகுத் தீராந்திகள் பெரும் }ய மாற்றமென்பது கவனிக்கத்தக்கது. வை இரண் ெஉள; ஒன்று பூரியிலுள்ள 1ங் குன்முப் புகழோடு விளங்குவது. மற்றை ற் கட்டப்பட்ட “கரும்பகோடா' என்பது. ருக்கும் பின்னைக் கோயில், புவனேசுவரக் மாண்புமிக்க இந்தியக் கோயில்களுள் ஒன் 22). 200 அடிக்கு மேலான உயரமுடைய பிற்று, ஆனல் அதன் பெரும் முகமண்டபம் ற கோயில்களைப் போலன்றி, கோனரகத்தி ன வெளிப்புறமண்டபங்கள் இரண்டு உள. உன்னதமான ஒரு மேடைமீது அமைந்துள் டமுள்ள, அணி செய்யப்பட்ட பன்னிரண்டு இதன் வாயிலைச் சென்றடைவதற்கு இரு ட அகன்ற படி வரிசையொன்று உளது. ன்வழிச் செல்கையில் இவர்ந்து செல்லுந் இக்கோயில் முன்றில், விருர்ந்த, வனப்பு அணி செய்யப்பட்டு விளங்குகிறது (ஒளிப் துச் சிற்பங்கள் பலவற்றிலே காணப்படும் ட்சிகள் “ கரும்பகோடாவுக்கு” இழிவான தழுவும் அல்லது உண்மையாகவே புணர்ந் ள் பல இந்தியக் கோயில்களின் புனையோவி , கோனரகத்திலுள்ளவை விதிவிலக்காய் . இவ்வுருவங்களின் உண்மையான தாற்பரி வுகின்றன. கோயிலிலாடும் விலை மகளிரின் வெளிப்படுத்தும் குறிப்புடையன அவை வறிதேயிருக்கும் கோயிலுட்புறம் ஆன்மிக ருவங்கள் சிற்றின்ப உலகினைச் சித்திரிப்பன யக் கருத்திலே சிறப்பிடம் வகித்த ஆண் ள்மையை உள்ளத்திற் கொண்டு, அக்காலச் பண்டும். தாந்திரிக நெறி வளர்ந்தோங்கிய ளங்கிய தென்பதில் ஐயமில்லை. ரசரின் ஆட்சியில், 10 ஆம் 11 ஆம் நூற் ரபு சிறப்புற்று விளங்கியது. அக்கலைமரபுக் க்குத் தென்கிழக்கே 100 மைல் தொலையி பில்கள் ஒரிசாவிலுள்ளவற்றினின்றும் சற்று யுெம் அவை அளவிற் பெரியனவல்ல. அவற் ாரிய-மகாதேவர் கோயில் கி. பி. 1000 ஆம் க்கு மேற்படாத உயரமுடையது. கசுரா லயறையையும் ஒரு முக மண்டபத்தையும்.

Page 511
&
முகப்புவாயிலையுங் கொண்டவை. ஒரிசாக் யால் இணைக்கப்பட்ட தனித்தனி உருப்ட கள் இவை யாவற்றையும் ஒரே கட்டிடப் தனித்தனி கூரையமைப்புடையதாயினும், அமையவில்லை. வட இந்தியக் கோயில்கள் சுற்றுவளைவுகளாலானது ; (ஒளிப்படம் X றும் வேருனது. அச்சிகரம் அடி முதல் நடுக்கோபுரத்திலிருந்து தோன்றும் பிறகி. ந்து நிற்பதுபோலத் தோற்றமளிக்கின்ற கைகள் இம் மேனுேக்கத்தைத் தடுத்து இ லும் உள்ளவன் என்பதைப் பார்ப்போருக சீர் உடையவாய் அமைந்திருப்பினும், ஒன் பாக வளர்ந்து நிற்பனபோற் காணப்படுகி வதுமே புவியினின்றும் வேறுபட்ட அடை A5 முளைத்தெழுந்த இயற்கையமைப்பாக் பெரிய எறும்புப்புற்றையோ, குன்றுகள் பார்ப்போர்க்கு நினைவூட்டும். கந்தாரிய ம5 கப்பெற்றதெனினும் இந்தியக் கலையின் டெ துக் காட்டுவதாகும்-அஃதே இயற்கையே
கசுராகோக் கோயில்களின் மண்டபங் சிறுச் சிறு கோபுரங்களையுடையன; இவை கைத் தலையாய கோபுரத்துக்கு ஈர்த்துச் கோயிலுக்கு அளிப்பனவாம். ஒரிசாக்கே வாயிருக்க, கசுராகோச் சிற்பிகள் ஒரு த வதற்காகத் தண்டியக்கட்டினைப் பயன்படு அாண்களையுடைய பலகணிவாயில்கள் , அவை ஒரே சிற்பமயமாய்ப் பார்ப்போர் தவிர்க்கப்பட்டுளது. இப்பாணியின் பிறி வெனின் முகமண்டபத்திற்கு இருபுற மா! ஒரு கொதிக்கு ஆலயத்தின் தளவமைப்ை
பிற கட்டிட மரபு யாவற்றையும் போன் பொளிவுக் கலையை நன்கு பயன்படுத்தியது உட்புறமும் வெளிப்புறமும் சிற்பங்களால் லுறச் செதுக்கப்பட்ட கவிந்த மேற்றளத் பங்களிற் காணும் வீறும் திட்பமும் கசு! விடினும், அவற்றின் வியத்தகு சுவர்ச்சிற் களைக் கொண்டுள; இவை ஒரிசாக் கோ உள்ளத்துக்கு இன்பமளிப்பவை (ஒளிப்பட
இராசத்தானிலும் கூர்ச்சாத்திலும் மத் அறுட் சில, கட்டிடத்திறனுக்கு எடுத்துக் மிகச் சிறந்ததான கூர்ச்சாமரபையே இn கிய அல்லது சோளாங்கி மன்னரின் பேரா நூற்ருண்டு வரை செழித்தோங்கிய மர

&g算。
கோயில்களில் இம்மண்டபங்கள் இடைகழி டிகளாய்க் கருதப்பட, கசுசாகோச் சிற்பி மாய்க் கணித்தனர்; ஒவ்வொரு பகுதியும் ஒவ்வொன்றும் தனித்தனி கட்டிடமாய் பலவற்றிற் போன்று கசுசாகோச் சிகரமும் KX இ) ஆனல் ஒரிசாக் கலை மரபினின் நுனிவரை வளைந்து செல்வது. அன்றியும் று சிகரங்கள் காரணமாக அது நெடிதுயர் து. இச்சிகாங்களின் உச்சியிலுள்ள வட்ட றைவன் வானுலகத்திலன்றி மண்ணுலகத்தி குே நினைவூட்டுகின்றன. இவையாவும் சமச் ாறுக்கொன்று இசைவாய் அமைந்து இயல் ன்றன. கோபுரமும் மற்றுக் கோயில் முழு மப்பாகத் தோற்ருது, அதினின்றும் இயல் கத் தோன்றுகின்றன--இவ்வழி அவை மா பல சூழ்ந்த உயர்ந்த மலையுச்சியையோ 5ாதேவர் கோயில் நூதனமுறையில் அமைக் பாதுவியல் பொன்றினைத் தெளிவுபட எடுத் பாடு ஒன்றியதோர் உணர்வாகும். களும் முகப்புவாயில்களும் முடிபோன்ற படிப்படியாய் உயர்ந்து பார்ப்போர் நோக் சென்று, ஒரு மலைத்தொடரின் சாயலைக் 5ாயிற் கூரைகள் கூம்பக வடிவுடையன ட்டையான குமிழ் வடிவை உண்டுபண்ணு த்தினர். இக்கட்டிடங்களிலே, இருபுறத்துந் ஆங்காங்கு அமைந்திருத்தல் do5 folio 600T E)fodi, கண்ணுக்குச் சலிப் பூட்டுதல் ஒருவாறு தோர் தெளிவான சிறப்பியல்பு என்ன டங்கள் அமைக்கப்பட்டிருத்தலே; இவ்வழி ப இக்கட்டிடங்கள் காட்டுகின்றன. று, கசுராகோக் கோயிலமைப்பு மரபும் கற் 1. ஒரிசாவிற் போலன்றி, இங்கே கோயிலின் அணிசெய்யப்பட்டன; மண்டபங்கள் எழி தை உடையன. ஒரிசாவிலுள்ள சிறந்த சிற் "ாகோப்பாணிச் சிற்பங்களிற் காணப்படா பங்கள் எழிலார்ந்த உயிர்ப்புடைய உருவங் பில்களிலுள்ளவற்றிலும் கவர்ச்சியானவை;
isor XLVI-VIII). கிய காலக் கோயில்கள் பல உண்டு; இவற் காட்டானவை. இம்மேற்கிந்திய மரபுகளில் குக் குறிப்பிடுவோம். அந்நாட்டுச் சாளுக் தரவிலே 11 ஆம் நூற்முண்டு முதல் 13 ஆம் பாகும் அது. இவ்விராச்சியம் அராபியர்,

Page 512
486 வியத்த பாரசீகர் ஆகியோருடன் கடல்வழி நடாத் பெற்றிருந்தது ; அரசர், அமைச்சர், வணிக அழகிய சமண் கோயில்களும் இந்துக் கே இம் மரபு முறையின் மிகப் புகழ் வாய்ந் கோயில்களாகும்; இப்பாணி கசுராகோட் உயர்ந்த மேடைகளிற் கட்டப்பெற்ற அக்ே யையும் மண்டபமொன்றையும் பொதுவாக போல் இங்கும் மூலக் கோயிலின் சிகாமா? யப்பட்டுளது ; மேற்றளங்கள் தண்டியக் முகமதியர்தம் கட்டிடப் பாணியின் சார் வாய்த் தோன்றுமாறு செதுக்கப்பட்டனே படிகள் சிற்பியினுல் திறமையாக மறைக் தூண்களாற் முங்கப்பட்டுள; நடுவணுகச் களை அலங்கரிக்கின்றன. இத்தகைய வே: வளைவு போன்று அமைந்துளது. இப்பாணி நுண்ணிய கவர்ச்சியான அலங்கார வேலை குளிர்ந்த வெண்ணிறச் சலவைக்கல்லாற் நுண்ணிதிற் செதுக்கிய எழிற் கோலங்களை னும் இவை விறற்றனவாயும் ஒரே மாதிரி ாகம், கசுராகோ ஆகியவற்றுடன் ஒப்பிடு அலங்கார வேலைகள் உயிர்ப்பிலாதனவாய்க்
முகமதியருக்கு முந்திய காலத்தைச்
மிகச் சிலவே. இடைக்காலத்தில் மன்னரும் னும், இவற்றுள் விசயநகர் அரியணையறை டங்களுமே இன்று எஞ்சியுள. மத்திய கா: லுமுள்ள பல மூதூர்கள் அழகுற நுணுக் களைக் கொண்டுள. (ஒளிப்படம் XXI ஆ கலை அஞ்ஞான்று உயர்வுற வளர்ச்சி யடை கற்பணியாளர்களும் கோயில் கட்டுவதிே செலுத்தினர். கட்டுப்பாடான மரபு முை முறைகளுக்கமைவாயும், தம் புத்தாக்கப்
மிக எளிய தொழிற் கருவிகளால், சொல்ெ பினர். வெட்ட வெளிகளிலே தொழிலா எழுப்பி, அவற்றின் உச்சியிலே, மட்குவை திய கூம்பகத்தின் மேனிலம் போன்று அ யரும் கம்மியரும் தாங் கட்டியெழுப்பிய அறிந்தாராயினும் அல்லாாயினும், முற்க வேள்வி கருதப்பட்டவாங்கு கோயிலும்
பட்டது. சிற்பவடிவிலும், மற்று ஓவிய வ சித்திரிக்கப்பட்டனர்; அவற்றில் மனித வ களிற் சித்திரிக்கப்பட்டுள. இந்துப் பை ஒருங்கே இன்பம் பயப்பனவாயும் கண்டி
கத்தை நோக்கி நின்றன.

இந்தியா
திய வியாபாரத்தின் பயனுய், நன்கு வளம் ՈՒ ஆகியோரின் செல்வத்திற் பெரும் பகுதி ாயில்களும் கட்டுவதிற் செலவிடப்பட்டது.
த கட்டிடங்கள் ஆபூ மலையிலுள்ள சமணக் பாணியினை அடிப்படையில் ஒத்துளது. காயில்கள் வாயின் முகப்பின்றி, கருவறை க் கொண்டிருந்தன. கசுராகோவிலுள்ளன னது பல சிறு கோபுரங்களால் அணி செய் குமிழ் வடிவில் அமையப் பெற்றிருந்தன. பினுலே இம் மேற்றளங்கள் குமிழ் வடி பாலும் , அன்றியும் ஆங்குள்ள தண்டியப் கப்பட்டுள. தட்டையான குறுக்குவளைகள் சந்திக்கும் அணைக்கைகள் இக்குறுக்குவளை லப்பாடுகளால் மேற்றளமானது ஒரு வில் பின் தலைசிறந்த இயல்பு என்னவெனின் மிக ப்பாடே (ஒளிப்படங்கள் XXI இ, XXII). கட்டப்பெற்ற ஆபூ மலைக் கோயில்கள், "ச் சிறப்பாக உட்புறத்தே உடையன. எனி பாயும் அமைந்துள. புவனேசுவரம், கோணு ைெகயில், ஆபூமலையிலுள்ள செழுமையான
காணப்படுகின்றன.
சேர்ந்த, சமயச் சார்பற்ற கட்டிடங்கள் தலைவரும் கன்மாடங்களைக் கட்டினரெனி பின் அடிவாரமும் இலங்கையிற் சில கட்டி ஸ்ந்தொட்டு, இராசத்தானிலும் கூர்ச்சரத்தி க்கமாய்ச் செதுக்கப்பட்ட முகப்பு வாயில் 1. எனினும் உலகியற் சார்பான கட்டிடக் -ந்திருந்ததெனினும், இந்தியச் சிற்பிகளும் லயே தம் விழுமிய ஆற்றலைப் பெரிதும் றகளினின்றும் வழாது, தலையாய கட்டளை புலமையையும் திறமையையும் புகுத்தியும், லாணு அழகுள்ள சீரிய சின்னங்களை எழுப் ளர் மிக்க பொறுமையோடு சிகரங்களை
மீதாக மேலேற்றிய கற்பாளங்களை எகித் மையுமாறு கவியச் செய்தனர். அச்சிற்பி வை எதனை உருவகிக்கின்றன என்பதை லங்களிலே, திறந்த வெளிகளில் ஆற்றிய உலகத்தின் பிழம்பாய்ச் சிலராற் கருதப் டவிலேயும் எல்லாக் கடவுளரும் சுவர்களிற் ாழ்க்கையும் உம்பருலகும் பற்பல கோணங் Tபாடு போன்றே இந்துக் கோயில்களும் தமாயும் மண்ணகத்து வேரூன்றி வான

Page 513
கலை
சிற்
அாப்பாச் செங்கல் மனைகளுக்கும் இற கட்டிடக்கலை வழியான தொடர்பு யாது மமைக்கும் கலை மெளரியர் காலந்தொட்ே இனி, வரலாற்றுக் காலத்தைச் சேர்ந்த ப எடுத்துக் கூறிய அரப்பாவிற் கண்ட மரே படுகின்றது (ப. 24). இந்து நதி ந: எழுச்சி வரை, ஆயிரம் யாண்டுகளுக்கு தில், நிலைபெற்றுள்ள கலைப்பணியாதும் இ அழிவுறும் பொருள்களாலாய வேலைப்பா தது என்பதில் ஐயமில்லை. மெளரிய மன்ன வாக்கின் நுழைவு, பொருட் பெருக்கம் ஆ காறும் நிலைபெற்றுள்ள கல்லுருவங்கள் பு: பதற்கு வழி கோலின. அசோகன் கால இந்து நதிப் பள்ளத்தாக்குச் சிற்பங்களை மைவாய்ந்த சிற்பங்களாம்; அவன் ஆட்சி டிருக்கலாம். உண்ணுட்டமைதிகள் பலவ சிற்பங்களின் சிறப்பியல்புகள் அவற்றிற்! போன சிங்கப் போதிகையும், எழில் மிக (ஒளிப்படம் XXIII அ) இரானிய, எல பெற்றனவாயினும், உள்ளதை உள்ளவாறு மேலை நாட்டுச் செல்வாக்கு இருந்திருத்த அத்தூண்களிலுள்ள விலங்குச் சிற்பங்கள் களின் வழி வந்த மரபிற்குரியவையென பட்ட பழையவோர் நாகரிகத்தில் இத்தன பெருவியப்பே. போதிகை வரிச்சுக்கள், ! வாய் இந்தியக் கலைப்பண்பினைக் காட்டு துள்ள விலங்குருச் சிற்பங்கள்; புத்தபக யுங் குறிக்கும் ஆழிகள் : பூக்களையும் மேனுட்டுச் செல்வாக்கை உணர்த்தும் க வரிச்சுக்களில் இடம் பெற்றுள. இத்தன ஒப்பஞ் செய்து நன்கு பூர்த்திசெய்யப் எச்சங்கள் சிலவேயுள. 'தீதார்கஞ்சு இ எழில் மிகு உருவம் இக்கலை மரபின் வேலையை உடையது; ஆனல் இவ்வுருவத் அது மெளரியர்க்குப் பிற்பட்டதாகலாமெ யைக் காத்தில் ஏந்தியுள்ளாள். கவரியெ தற்குப் பயன்படுத்தப்படும் கவரிமாவின் வுருவம் இன்று மறைந்துபோன வேருெ ஊழியஞ் செய்யும் ஒருத்தியைக் காட்டுe
கிறித்துவுக்கு முந்திய சில நூற்றண்டு பங்கள் சில உள. அவையே சற்றுப் பருட யானவை; கிண்ணிய கழுத்துடையவை திறன் அற்றவையாயினும் பிற்காலச் சிற்

கள் 487
ւսւհ
து இந்தியக் கற்கோயில்களுக்குமிடையே ம் காணப்படவில்லை. கற்களாற் கட்டிட ட பயின்று வந்துளதுபோற்முேன்றுகிறது. க முந்திய சிற்பக் கலையிலே ஏலவே நாம் பாடொத்த ஒரு பொதுத் தன்மை காணப் 5ரங்களின் முடிவு தொடங்கி மெளரியர் மேலிடையிட்டுள்ளன ; இவ்விடைக்காலத் ல்லை. வடவிந்தியாவில் எங்கோ ஓரிடத்தில், நிகள் மூலம் சிற்பக்கலை உயிர் தரித்திருந் ார்களின் பேராதரவு, மேலை நாட்டுச் செல் ஆகியன அதற்குப் புத்துயிசளித்து, இன்று டைப்புச் சிற்பங்கள் ஆகியவற்றைப் படைப் ந்துத் தூண்களிற் காணும் போதிகைகளே யடுத்துத் தோன்றிய மிகப் பழைய முதன் க்கு முன்னரே இவற்றுட் சில புனையப்பட் ற்றை அவை பெற்றிருப்பினும், இந்தியச் கில்லை. சாாணுத்துத் தூணிலுள்ள புகழ் $க இராம்பூர்வா எருத்துப் போதிகையும் னிய கலை மரபுகளின் சார்பினை ஒரளவு புனையும் சிற்பிகளின் படைப்புக்களாகும். ல் கூடுமென்பதை நாம் அறிந்திலோமாயின், 7 இந்துநதி இலச்சினைகளைப் பொறித்தவர் நாம் கூற முற்படுவோம். காலத்தால் முற் கய உயிர்ப்புடைய சிற்பங்கள் தோன்றியது உச்சியிலுள்ள உருவங்களிலும் மிகத் தெளி வன எனலாம். இயங்குவனபோல் அமைந் வானையும் மெளரியப் பேரரசன் அசோகன இலைகளையுங் கொண்ட சித்திர வேலைகள் ; ாட்டுருக்கள்-இவை யாவும் அப்போதிகை கய தூண்கள் தவிர, உயர்ந்த முறையில் பட்ட, மெளரியர் கலைத்திறனுக்குரிய பிற யக்கி ' (ஒளிப்படம் XXVIஅ) என்னும் சிறப்பியல்பாயுள்ள துலக்கமான மெருகு தின் அமைப்பு முறையை நோக்குமிடத்து னத் தோன்றுகின்றது. இந்த இயக்கி கவரி ன்பது அரசர்க்கும் கடவுளர்க்கும் இரட்டு வால் மயிர்க்கற்றையென்க. இதனுல் அவ் நவர்க்கு அல்லது வழிபாட்டுக் கடவுளுக்கு தாய் அமைக்கப்பட்ட தென்பது பெற்ரும். 5ளிலே தோன்றிய முக்கியமான தனிச் சிற் ஞன இயக்கர் உருவங்களாம். அவை உறுதி பாரமானவை; அன்றியும் செவ்விய கலைத்
பங்களில் அரிதாகவே காணப்படும் திட்பம்

Page 514
488 வியத்த
வாய்ந்தவை. இவ்வுருவங்களின் பெருவயி குறையின் பெருவயிற்றை ஓரளவு ஒத்துள லும் இம்மரபு நிலைத்திருந்த தென்பதற்கு மெளரியர்க்குப் பிற்பட்ட காலத்துக்கு பாரூத்து, காயா, சாஞ்சி ஆகிய பெரும் முகப்பு வாயில்களிலும் காணப்படுஞ் ெ காலங்களைத் திட்டமாய் வரையறுத்தல் சாஞ்சியிலுமுள்ள சிற்பங்களினும் குறைந் துள்ளது ; இது காலத்தால் மிக முந்திய பாட்டுடனும் செதுக்கப்பட்ட சாஞ்சி மு லாம். பாரூத்து-காயா-சாஞ்சி எனும் இ ஒரளவு உறுதிப்படுத்தப்பட்டுளது. நாம் தென்றும், சாஞ்சியை கி. மு. முதலாம் நூ இவ்விரண்டுக்குமிடைப்பட்டதென்றும் கெ நியாயங்கள் தீர்க்கமானவையாகா. ஏனென மடைந்திருந்த மரபுகளும் ஏறக்குறைய ஒ பாரூத்துத் தூபியின் (ஒளிப்படம் y இயக்கர், இயக்கியரின் உருவங்கள் செதுக் கள் போன்று இவையும் நேர்த்தியாகப் பூர் அள. ஆயினும், அவற்றிற் புதுமையையும் அவற்றின் வேலைப்பட்டை நோக்குமிடத்து பயிற்சி பெற்றவர் என்பதும், தந்திறனைப் பாடு பட்டுப் பயின்றனர் என்பதும் LHع கதைகளிலுள்ள காட்சிகளைச் சித்திரிக்கின் இ-உ) இத்தகைய பண்டைக்கால வழக்கின் காயாவிலுள்ள அளிவரிசையானது ஆதிT! யுணர்வு பெற்றபின் நீள்நினைவில் நடந்து ெ அது பாரூத்திலும் முன்னேற்றமுடையதா கள் ஆழப் பதிந்து, கூடிய உயிர்ப்பும் உரு மளவில் அச்சிற்பிகள் தங்கள் தொழில் மு: தேற்றம். உருவங்கள் கல்லிலே தட்டையா அளவு நிலைகளிலே தோற்றமளிக்கத் தொட குறிப்பிடத் தக்கவை மக்கள் தலைகளைக் ெ அத்துணை இயற்கைத் தோற்றம் பெற்றிரு சிற்பங்களே அவை எனக் கொள்ளிலுங் ெ ஆதி வட இந்தியச் சிற்பக்கலை சாஞ்சியி மில்லை. இங்குள்ள சிறு துரபியொன்று (துர பட்ட சிற்பங்களைக் கொண்டுளது. ப வையெனத் துறைபோய அறிஞர் சிலர் கூ அணிசெய்யப்படாதவை. ஆனல் இதற்குப திரளான உருவங்களும் புடைப்புச் சி, பெரிய சதுரச் செங்குத்துக்கற்களில், ே மூன்று குறுக்கு விட்டங்களிலும் அக்கால

கு இந்தியா
அமைந்திருக்கும் முறை, அரப்பா உடற் து. இவ்வழி, இடையிட்ட நெடுங் காலத்தி இது சான்முகவுளது. ரிய முதன்மை வாய்ந்த சிற்ப எச்சங்கள் பெளத்த நிலையங்களிலுள்ள அளிகளிலும் சதுக்கோவியங்களாம். இவ்வெச்சங்களின் அரிது. பாரூத்துச் சிற்பம் காயாவிலும் த வளர்ச்சியுள்ள பாணியிலேயே அமைந் எ போலும், கலைத்தேர்ச்சியுடனும் உறுதிப் கப்பு வாயில் இம்மூன்றினும் பிந்தியதாக வ்வரன்முறை கல்வெட்டுச் சான்றுகளால் பாரூத்தை கி. மு. 150 ஆம் ஆண்டுக்குரிய ாற்றண்டின் இறுதிக்குரியதென்றும், காயா ாள்ளலாம். இவ்வாறு கொள்ளுதற்குரிய ரில் பிற்போக்கான மரபுகளும் முன்னேற்ற த்த காலத்தனவாய் இருத்தலுங் கூடும். XXIII- LV) செங்குத்தான கம்பங்களில் கப்பட்டுள. பிற சிறந்த இந்தியச் சிற்பங் த்தி செய்யப்பட்டு, அலங்காரமாய் அமைந் கலைத்தேர்ச்சியையும் காணல் முடியாது. 7 அவ்வோவியர் யானைக்கொம்பு வேலையிற் பிறிதொரு பொருளிற் செயற்படுத்த அரும் லணுகும். பெரும்பாலும் புத்தர் பிறப்புக் ற பதக்க அமைப்புகள் (ஒளிப்படம் XXII
சுவை பயப்பவை.
பியொன்றைச் சுற்றியிராது, புத்தர் மெய் சன்ற அாய வழியைச் சுற்றியமைந்துளது. 5க் காணப்படுகின்றது. அங்குள்ள உருவங் ட்சியுமுடையனவாயுள; இத்தால், இக்கால றையிலே தேர்ச்சிபெற்றுவிட்டனர் என்பது ய்ப் பொழியப் படுவதொழிந்து, முக்கால் டங்குகின்றன. காயாவிலுள்ள சிற்பங்களிற் 5ாண்ட பதக்க அமைப்புக்களாகும். அவை ப்பதால் அக்கால மக்கள் சிலரின் உருவச் 5 TGATGTG) TLD.
லேயே உச்ச நிலை எய்திற்றென்பதில் ஐய பி i) பழையவோர் பாணியிலே செதுக்கப் ாரூத்துச் சிற்பங்களிலும் பழமையான றுவர். பிரதான தூபியின் அளிகள் சற்றும் ாருக, பெரிய முகப்புவாயில்களிற் பெருந் பங்களும் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. மிகப் லிருந்து கீழும், எல்லாப் புறங்களிலும், வாழ்க்கை உயிர்ப்பெய்தித் தோன்றுகின்

Page 515
க
றது. ஒயிலான நிலைகளிற் * சாய்ந்து நில அல்லது, திண்ணிய யானைகளாலும் உவ களாலுந் தாங்கப்பட்டுள்ள குறுக்குவிட னர் (ஒளிப்படம் XXVI ஆ). செங்குத் புத்தரின் வாழ்க்கையையும் சாதகக் கதை பல சிற்பங்கள் பொலிந்து விளங்குகின் பட்ட நகரங்கள், யானை குதிரைகளில் { திருவுருவங்களை வணங்கும் ஆடவர் பெல மயில், இயக்கியர், நாகர், புனைகதைவில ஆங்காங்கு பொலிந்து திகழ்கின்றன. இ தேமிய அல்லது பாரசீகச் சார்புடையவர் நுணுக்கவேலைப் பாட்டானும், இயற்கைே செழிப்பானும் இந்தியாவுக்கே சிறப்பாக
சாஞ்சி வாயில்களிலுள்ள செதுக் கோ படி அமைக்கப்பெற்றவையல்ல. அச்சிற்பி துபிகளை எழிலுறச் செய்வதனுல் நற்பே அவர்களைப் பணித்தனர். அச்சிற்பிகளும் , தோன்றிய சிறந்த முறையிற் செதுக்கின் நோக்கில் ஓர் ஒற்றுமை வாய்க்கப் பெற்ற கடந்தவோர் ஒற்றுமையை எய்தியுள்ளன பற்றும், தாமறிந்து வாழ்ந்த உலகின் இ பண்பாட்டொற்றுமையாம். கார்காலத்து நிற்கும் ஒரு யாதிகன் உளத்தில், பாழடை நடக்கும்போதும், அறியாத் தாரத்திற் ப போதும், அவ்வேலைப்பாட்டோடு தாமும் களின் வினைத்திறன் இதுவென்றும் ஓர் எ6
தொழின்முறைப்படி அச்செதுக்கோவிய அஞ்ஞான்று தங்கள் சிற்பத்துக்குரிய ெ அவர் தம் வேலைப்பாடு 19 ஆம் நூற்ற6 பெருவிடினும், பாரூத்துமரபிற் காணும் 3 விரிந்து, உயிர்ப்புடையதாயிற்று. சாஞ்சிச் தருவன; தான் பொறிக்க வேண்டியது Ա մf: றியும் அதனை எவ்வாறு அமைப்பதென்ப
பாரூத்து, காயா, சாஞ்சி ஆகியவிட சிற்பங்கள் யாவற்றிலும், புத்தரின் ܧ -Q ஆரியணை, அடிச்சுவடு அல்லது அரச மர களால் அவரைக் குறிப்பிடுதல் வழக்கா கிற்கு வெளிப்படையான காரணம் யாெ யால் அவர் தம் திருவுருவைச் சிலையில் வ கால மக்கள் கருதியமையே. ஆனல் இக்ெ
*திரிபங்கம் என்பது ஆடலிலும் நாடகத்திலும் இடைக்குமேல் உடல் சற்று வளைந்தும் காணப்படுப் ஒரு நிலையாகும் அது. கிரேக்க கலையைத் தவி நிலைக்கு முற்றும் மா(mய் இஃதுள்ளது; அன்றி அளிப்பதாகும்.
18 R 12935 (10/63)

366it 489
ாறு இயக்கியர் புன்முறுவல் செய்கின்றனர். கையோடு முறுவலிக்குங் குறுந்தாட் பூதங் டங்களின் அணைக்கைகளாய் அமைகின்ற துக் கால்களிலும் குறுக்கு விட்டங்களிலும், களில் வரும் காட்சிகளையுஞ் சித்திரிக்கின்ற றன (ஒளிப்படம் XXVIII). முற்றுகைப் இவர்ந்து அணியணியாகச் செல்லும் விார் ; ண்டிர் ; காட்டில் உலவும் யானைகள், சிங்கம், 'குகள், பூவலங்காரங்கள் ஆகிய வெல்லாம் வற்றுட் சில நோக்குருக்கள் மெசப்பொத் யினும், அவை யாவும் பல்வகைத்தான தம் பாடிசைந்து கிளர்ச்சியூட்டும் பொலிவானும், உரியவை. வியங்கள் ஏலவே வகுத்த ஒரு திட்டத்தின் கள் மடங்களினுல் அமர்த்தப்பட்டவரல்லர் ; றடையக் கருதிய தனிப்பட்டபெருமக்களே அப்பெரு மக்கள் பணித்தவற்றைத் தமக்குத் னர். அவர் தம் படைப்புக்கள் வெளிப்புற நிலவெனினும், விதிகளையோ முறைகளையோ . அதாவது, கோயில் வழிபாட்டில் ஆழ்ந்த }ன்ப நுகர்வும் பெற்ற ஒரு செழுமையான வெய்யிற் பொழுதிலே சாஞ்சிக் குன்றில் டந்த கட்டிடங்களிடையே காட்டு மயில்கள் ாந்துகிடக்கும் வெறுவெளி மங்கியொளிரும் ஒன்றுபட்டு இன்பிலே திளைத்த ஒரு மக் ண்ணம் மேலிட்டு நிற்கும். பங்கள் உயர்நலம் வாய்ந்தவை. சிற்பிகள் பாருள்களில் நன்கு கைதேர்ந்துவிட்டனர். ண்டுக் கருத்துப் படியான இயற்கை நலம் ட்டுப்பாடான ஒருங்கு முறையைக் கடந்து சிற்பங்கள் எங்கணும் துணிவுணர்ச்சியைத் தென்பதை ஒவியன் அறிந்திருந்தான். அன் தையும் அகக்கண்ணுற் கண்டான். 1களிலும், மற்று அக்காலத்துப் பெளத்த குவம் காட்டப்படுவதில்லை : ஆனல் ஆழி, ம் (ஒளிப்படம் XXVIII) போன்ற சின்னங் பிருந்தது. இத்தகைய விந்தையான வழக் ரனில், அவர் அத்துணை போற்றப்பட்டமை உத்தல் பழிப்பின் பாற்பட்டதாகுமென அக் காள்கையை வலியுறுத்துவதற்கு இலக்கியச்
வரும் ஒரு நிலையென்க். அதில் ஒருகால் மடிந்தும்
ஆதிகாலந்தொட்டுச் சிற்பிகளால் விரும்பப்பட்ட ரப் பிற பழங்காலத்துக் கலைகளிலுள்ள புரோகித பும் இந்நிலை சிற்பங்களுக்கு உயிர்ப்பும் ஆற்றலும்

Page 516
490 வியத்த
சான்ருே பிற சரன்ருே கிடைக்கப் பெற கடந்து நின்றமையால் அவரை மனித உ கையே அவ்வழக்கிற்குக் காரணமாகலாப் பயின்ற புத்த படிவங்கள் பழம் பெளத் காணப்படவில்லை. கந்தார நாட்டுக் கலை காபுல் பள்ளத்தாக்கும் இந்து நதிமேற்ப முதல் உருவத்தைத் தோற்றுவித்த பெரு வல்லுநர் பலர் வடமதுரையிலேயே புத்த னர் ; முன்னுளில் ஐரோப்பிய அறிஞர் ட கொள்கையை ஆதரித்தனர் எனினும், இ கொண்டுளர்.
வட மதுரைக் கலைமரபு கி. மு. முதலா லாம். எனினும் ஆராய்ச்சியாளர் சிலர் அ னர். வடமதுரைக்கலை மாபானது ஆங்கு மணற் கல்லிற் பல நூற்ருண்டுகளாய்ப் ட புக்களைத் தோற்றுவித்ததுமன்றி, பிற்கால யது. இக்கலைமரபு சமண மரபின் சார்பை கம்மியர் தொடக்கத்திலேயே தியான கோலத்தைக் கால்களை மாறி மடித்திருந் புக்களிலே வடித்தனர். இவ்வுருவம், பெள் உருவகிப்பதற்குத் தூண்டியிருத்தல் கூடு பிடத்தக்க எச்சங்கள், சமண மதத்துக்கு களிலுள்ள இயக்கியராம் (ஒளிப்படம் பெண்மணிகள் நுணங்கிடைகளும் மிகைப இந்துவெளி ஆடன்மகளிரை நினைவூட்( VI ஆ). கடவுட் பற்றுந் துறவுவாழ்க் லில், இன்ப ஆகர்வையும் உவகைச் சுவை பங்கள் இடம் பெற்றமை, பண்டை இந் ஒரு வகை முரண்பாட்டை விளங்க வை முரண்பாடெதையும் அவர்கள் கண்டிலர்.
வட மதுரைச் கலைவரம்பிற்குப் புறப் குசாண அரசர் சிலைகளாம். இவற்றுட் டெ மூரிற் கண்டெடுக்கப்பட்டவை. இவ்வூரில், நினைவைப் போற்றுதற்கமைந்த ஒரு கோ திருந்தனர் என்பதற்கையமில்லை. அடுத் சிதைக்கப்பட்டுள. இவ்வுருவங்களிற் சிற யாகும். ஆயின் அதன் சிரசோ காணப் ஆசிய உடையான நீண்ட அங்கியணிந்து ஏந்தி, கால்களே அகல வைத்து, அதிகா இவ்ருவுவச் சிலை இருபரிமாணமே உடை றெல்லாங் கலை. நுணுக்கக் குறைகாணலா துறையில் ஈடுபட்டிருந்தான் என்பது வெ யில் அமைந்த எகித்திய அரச சிலைகளை நீ வடிப்பதில் வெற்றி கண்டான்.

கு இந்தியா
றிலம். புத்தர் இவ்வுலகியல்பை முற்ருகக் ருவிற் காட்டல் தவருகும் என்னுங் கொள் எவ்வாறயினும், பிற்காலத்தே பெரிதும் த நிலையங்களாகிய இம்மூன்றன் கண்ணும் மரபும் (பெசாவாரைச் சுற்றியுள்ள கீழ்க் ாகமும்) வடமதுரைக் கலைமரபும் புத்தரின் மைக்கு இகல்கின்றன. இந்திய ஆராய்ச்சி உருவம் முதற்முேன்றியதென நம்புகின்ற லர் கந்தாரக் கலைக்குரியது அது வெனுங் க்கால வல்லுநர் சிலர் இது பற்றி ஐயுறவூ
ம் நூற்முண்டினிறுதியிலே தொடங்கியதாக புது இன்னும் பிற்பட்டதெனக் கருதுகின்ற க் காணப்படும் வெண்புள்ளியுடைய செம் பயின்று, எத்திசையும் பரவிய பல படைப் }ச் சிற்பங்களிலும் செல்வாக்குச் செலுத்தி யும் ஓரளவு பெற்றது ; அன்றியும் மதுரைக் நிலையிலுள்ள தீர்த்தங்கரரின் அம்மணக் தவாறு, வழிபாட்டுக்குரிய வட்டிகைப்பதிப் த்தரையும் தங்கள் ஆசிரியரை அந்நிலையில் ம், வடமதுரைக்கலைமரபின் மிகக் குறிப் ரியதெனக் கருதப்படும் ஒரு அரபியின் அளி XXIX அ). அணிகலம் பல பூண்ட இப் டவ் மைந்த அகன்ற அல்குலும் உடையசாய், நிம் ஒயிலான நிலையிலுளர் (ஒளிப்படம் க்கையும் முதன்மைபெற்றிருந்த ஒரு சூழ 1யையும் உணர்த்தாநின்ற இத்தகைய சிற் திய வாழ்க்கைப் போக்கிற் காணப்பட்ட
ப்பதாகும். இத்தகைய முரணிய நிலைகளில்
பான சில சிற்பங்களும் உள. அவையே ரும்பாலானவை அடுத்துள்ள மாட்டென்னு அரசர்கள் தமக்கு முன்னிருந்த மன்னரின் பிலொடு கூடிய மாரிப்பருவ மனைகளை வைத் து வந்த ஆட்சியாளரினல் இவ்வுருவங்கள் $தது மாமன்னன் கனிட்கனின் உருவச்சிலை பட்டிலது (ஒளிப்படம் XXX அ). மத்திய ஒருகையில் வாளும் மற்றதில் வாளுறையும் சத் தோற்றத்தோடு அரசன் நிற்கின்றன். பது ; ஆழமாகச் செதுக்கப்பட்டிலது, என் ம். சிற்பி தான் பயிற்சிபெறும் புதிய ஒரு ளிப்படை, ஆயினும், அவன் புரோகித நிலை கர்வதாய், வீறுபெற்றிலங்கும் ஒரு சிலையை

Page 517
கலை
வடமதுரைக் கலைமரபைச் சேர்ந்த, சிலைகள் உவகையுணர்ச்சியும் கொழுமை மாட்டில்லை. ஆயின், பிற்காலத்தில் எழிலு றன (ஒளிப்படம் XXXVI ஆ). வடமதுை களுக்குப் பெரிதும் கடமைப்பட்டுள்ள அது கடன்பெற்று, கிரேக்க-உரோமன் ே மதுரைப் பாணிமூலம் குத்த பாணியென வளர்ச்சியடைந்து, சமயச் சார்பான மிக தோற்றுவித்தது.
கந்தாரக் கலைமரபு உரோமப் பேரரசி தெளிவு, அன்றியும் அதன் கம்மியர் ே பெளத்த கலை மரபெனப் பெரும்பாலும் போது, பத்திரியாவிலும் வடமேற்கிந்தி மறைந்து நெடுங்காலமாயிற்று. இவ்விர6 வந்த கிரேக்க-பத்திரிய மரபினராலே தே பெருகிக்கொண்டிருந்த செல்வச் செழிப் நோக்கிச் சென்றமையாலும் துTண்டப்ே அதன் தோற்றத்திற்குக் காரணமாகியது பொருள்களையும் அழகிய நாணயங்களையும் னர். இவை மேலை நாட்டிலிருந்து ெ அவன் பின் ஆட்சியெய்தியோரும் செல்வ கந்தாரக் கலைமரபு செழித்தோங்குவதற்கு னர். அன்பு வழிப்பட்ட புதுப் பெளத்த ம கொண்டது. புத்தர் போதிசத்துவர்களின் புத்தர் வாழ்க்கையிலும் சாதகக் கதைகளி களும் செய்யப்பட்டன (ஒளிப்படம் XX
வடமதுரைச் சிற்பிகள், ஒருபுறம் மு பருத்த இயக்கர் வடிவங்களினின்றும், ம தங்கரரினின்றும் தங்கள் புத்தர் வடிவ பெற்றனர். கந்தாரச் சிற்பிகள் கிரேக்க உ வேண்டும் மாதிரிகளாகக் கொண்டனர். . னின்றே ஊற்றம் பெற்றது (ஒளிப்படம் வல்லார் சிலர் சிரியாவிலிருந்தோ அலெ வரே என்பதைத் தோாதொழிதல் கடின கலைகள் யாவும் தொல்சீர் அளவைக இயற்கை நலமும் பொலிந்துள்ள வேலைப்!
கலைமரபு இந்தியக் கலைகளுள் மிகச் பொழுது, கந்தாரச் சிற்பக்கலையானது வீழ்ச்சியுறும் ஒரு பெருங்கலையின் த படுகின்றது. இவ்விரு முடிபுகளும் முறை பாணி ஒரு புடை சுவையற்றதெனினு! பொருந்தாது. கந்தார மரபுக்குரிய புத் காணும் ஆன்மிகப் பண்பு அற்றவையே. அவற்றிற் காணலாம். அம்மரபுக்குரிய வ
உடையவை. குசாணப் பெருமன்னர்களுக்

0கள் 491 புத்தர் போகிசத்துவர்களுடைய p-coolid யும் உடையன. ஆன்மிகவுணர்ச்சி அவை ம் சமய உணர்வுந் தருவனவாய் வளர்வுற் )ாக் கலைமரபானது முற்பட்ட இந்திய மரபு தெனினும், வடமேற்கு நாடுகளிலிருந்தும் நாக்குருக்களையும் தழுவிக்கொண்டது. வட 'ப் பொதுவில் வழங்கும் ஒரு புதிய பாணி ச் சிறந்த இந்தியச் சிற்பங்கள் சிலவற்றைத்
iன் கலைமரபுச் சார்பைப் பெற்றதென்பது மஃகாட்டாராயிருத்தல் கூடும். கிரேக்கப் வழங்கப்பட்ட தெனினும், இது தோன்றிய யொவிலுமிருந்த கிரேக்க இராச்சியங்கள் வியற்கலை மரபு அலெச்சாந்தருக்குப் பின் ாற்றுவிக்கப்பட்டதன்று ; எனின், உரோமிற் பினுலும் அந்நாட்டுப் படைகள் கிழக்கு பெற்ற மேலைநாட்டு வாணிகத் தொழிலே 1. கிரேக்கர் எழிலார்ந்த சில வெள்ளிப் ம் பிற சில பொருள்களையும் விட்டுச் சென்ற காண்டுவரப்பட்டனவாகலாம். கனிட்கனும், பப் பெருக்குள்ள அவன்றன் குடிமக்களுமே த வேண்டிய ஊக்கமும் துணையும் அளித்த தம் திருவுருவ வழிபாட்டின் மேல் நாட்டங் வடிவங்கள் அதிகமாக ஆக்கப்பட்டதோடு, லும் வருங் காட்சிகள் பொறித்த வட்டிகை XIII). Pந்தை நூற்ருண்டுகளில் அமைக்கப்பட்ட றுபுறம், தியான நிலையிலுள்ள சமண தீர்த் மைப்புக்கு வேண்டும் ஊக்கப் பாட்டைப் ரோமருலகக் கடவுளர் சிலைகளையே தமக்கு அவர் தம் மரபு பெரும்பாலும் மேலைநாட்டி XXXI). அன்றியும் கந்தாரச் சிற்பநூல் க்சாந்திரியாவிலிருந்தோ வந்த பிறநாட்ட ாம். பிற்காலத்தில் இம்மரபு மங்கிவிட்டது. ளால் மதிப்பிடப்பட்டபோழ்து, அழகும் பாடுகளை, அன்ருெருகால் தோற்றுவித்த இக் சிறந்ததொன்றெனக் கருதப்பட்டது. இப் போலியைத் தழுவிய ஒரு போலியெனவும் ழுவலேயெனவும் சில பொழுது சாற்றப் யாகா. இந்தியக் கலைமரபுகளில், கந்தாரப் ம், புத்தாக்கத்திறன் அதில் இல்லையெனல் தர் சிலைகள் குத்தர் காலத்துச் சிலைகளிற் ஆயினும், தண்மையும் எழிலும் அருளும் பட்டிகைச் சிற்பங்கள் உயிர்ப்பும் ஆற்றலும் குப் பின்னரும் இம்மரபு தொடர்ந்திருந்து,

Page 518
492 வியத்தகு
செல்வ வளங்குன்றிய காலத்திற் கற்பணி சுதையிலும் சாந்திலும் பலவேலைப்பாடுகை இந்திய எல்லைகளுக்கு அப்பாலும் சென்று வட இந்தியாவில் இக்கலை மரபுகள் வள, கள் தோன்றலாயின. ஆங்கு ஒரிசாவிலு (ப. 473) மிகப் பழைய சிற்பவேலைகள் சிற்பங்களுக்குப் பிந்தியவையல்ல எனலாப குகைக்கோயில்கள் மிகச் சிறந்த பல சி சிறந்தவை பெரும்பாலும் குகைச் சுவர்கள பட்டுள்ள, நன்கொடையாளர் தம் வடிவ பாலும் தம்பதிகளைச் சித்திரிப்பன. இத் கைவைத்தவண்ணம் நிற்கின்றனர். புத்த ளின் படிமங்களாய் இவை காணப்படுகின் காட்டும் இத்தகைய படிமங்கள்-சுட்ட கண்டெடுக்கப்பட்டுள (ஒளிப்படம் LXII களைக் கோயில்களில் வைப்பதனுல் இம்பை பெறுவர் என நம்பினர் போலும். இவர் கோயில்களிற் காணப்படும் மைதுனச் ெ லாம் (ப. 484), ஆனல், இத்தக்கணத்து மைதுனச் சோடிகளுக்குமிடையே நிலை உண்டு. அக்கால வடிவங்கள் காமச் சு:ை வழக்கமாகத் தன் மனைவியைப் பாராது, கின்றன். அப்பெண்ணும் கீழ்க்கண் நோக் நிற்கும் வடநாட்டு இயக்கியர் போலாது போல் நாணிக் கோணி நிற்கின்றள். என குறிக்கோள்களை இவ்வுருவங்கள் உணர்த். பல ஆங்கிலக் கோயில்களிலே குடும்ப ஞ களைச் சின்னங்களிலும் இவை காமரசம் மி கிருட்டிணை கோதாவரி ஆகிய நதிகளின் பிரதேசத்தில், கி.மு. 2 ஆம் நூற்முண்ட விளங்கியது. ஆாபியின் பக்கங்களை அணி சிற்பங்கள் பல அங்குக் காணப்படுகின்றன சிறப்பியல்பான நெடுந்தோற்றம் ஏற்கவே வாகனர் காலத்தில் (கி.பி. 2 بي 3- مضاوي யானது புத்தர் வாழ்க்கைக் காட்சிகளை சிற்பங்களாலும், அயலே தனித்தனி நிற் பட்டிருந்தது. இந்தியக் கலையின் மிகச் பதக்க அமைப்புக்களும் அடங்குமென்பதி வட்ட வடிவச் சட்டகத்துள் அழகுற விரைந்தியங்குவனபோன்ற உணர்ச்சிை படைத்த பெளத்த மதத்தை விளக்க மு பெற்றமை வியப்பே. நெடிய கால்களும் வங்கள் தீவிரமாக இயங்கும் நிலையில் உள் போன்றும் சித்திரிக்கப்பட்டுள. உதாரண உம்பருலகிற்கு இட்டுச் செல்லுந் தேவகன்

த இந்தியா
ரிகளை அருகியே தோற்றுவித்ததெனினும், ளத் தோற்றுவித்தது. இதன் செல்வாக்கு
சீனம்வரை பரவிக்காணப்பட்டது. ர்ந்து வர, தென்னிந்தியாவிலும் பிற மரபு 1ள்ள உதயகிரியிலும் பாசாக்குகையிலும் காணக்கிடக்கின்றன. இவை பாரூத்துச் ம், மேலைத் தக்கணத்துப் பெரும் பெளத்த ற்பங்களைக் கொண்டுள. இவற்றுள் மிகச் ரில் உயர்புடைப்புச் சிற்பமாகச் செதுக்கப் ங்கள் எனலாம். இவ்வடிவங்கள் பெரும் தம்பதிகள் ஒருவர் தோள் மேல் ஒருவர் குகைக் கோயில்களை ஆதரித்த பெருமக்க றன (ஒளிப்படம் XXXIV). தம்பதிகளைக் களிமண்ணுல் ஆயவுை-இதற்கு முன்பும் ஆ). இனி, அப்பெருமக்கள், தம்முருவங் க்கும் மறுமைக்குமுரிய பயன்களைத் தாம் தம் சோடி வடிவங்களே மத்திய காலக் சோடிகளுக்கு முன்னேடிகளாயிருந்திருக்க துச் சோடியுருவங்களுக்கும் மத்திய கால பிலும் தோற்றத்திலும் வேற்றுமை மிக வயை வெளிக்காட்டுவனவாகா. ஆண்மகன் வெளிப்புறமாய், மண்டபத்தை நோக்கு குடையள். இன்னும், அச்சமில்லா நிலையில் , இப்பெண் பிறர்பார்வைக்கு அஞ்சினள் வே, பண்டை இந்திய மணவாழ்க்கையின் துபவை எனத் தேருகின்ருேம். அன்றியும் நாபகார்த்தமாக நிறுவப்பட்டிருக்கும் பிக் க்கன அல்லவே.
கீழ்ப்பள்ளத்தாக்குகளுக்கு இடைப்பட்ட உளவிற் பெளத்த மதம் முதன்மைபெற்று செய்யும் மிகப் பழைய குறைபுடைப்புச் 7. முதிர்ச்சியுடைய அமராவதிப் பாணியின் இங்கு காணப்படுகின்றது. பிற்பட்ட சாத ஆம் நூற்ருண்டு) அமராவதிப் பெருந்தூபி ச் சித்திரிக்கின்ற சுண்ணக்கற் புடைப்புச் கும் புத்த உருவங்களாலும் அணிசெய்யப் சிறந்த வேலைப்பாடுகளுள் இப்புடைப்புப் கில் ஐயமில்லை. இப்புடைப்புச் சித்திரங்கள் நேர் பெற்றமைந்து, மிக்க உயிர்ப்பையும் யயும் தருகின்றன. ஆழ்ந்த அமைதி ற்படும் இச்சிற்பங்கள் அம்மதத்தில் இடம் மெல்லிய தோற்றமும் படைத்த மனிதவுரு ாளனபோன்றும், ஆவேசவுணர்ச்சியுடையன மாக, புத்த பகவானின் பிட்சாபாத்திரத்தை னங்களைக் காட்டுவதான பதக்கவுரு ஒன்று

Page 519
கலை
உளது. அமராவதிக் கலைமரபு பெருஞ் .ெ புக்கள் இலங்கைக்கும் தென் கிழக்காசிய வூருக்குரிய பாணிகளில் நன்கு புலனுகும் அன்றியும் பிற்காலத்தென்னிந்தியச் சிற் என்பதும் தெளிவாகின்றது.
இதற்கிடையில், வடபுலத்தில், சாககு யினர் பின்வாங்கிச் சென்றனர். ஒருபகுதி தனர். இவ்வாற்றல், குத்தப் பேரரசு ( யைப் பொறுத்தவரை, குத்தர் காலம் 4 வரையுமுள்ள காலத்தையும், 7 ஆம் நு தெனப் பொதுவாகக் கருதப்படுகின்றது. எஞ்சியுள்ளவை மிகச் சிலவேயெனினும், போதும். பாரூத்து, சாஞ்சி, வடமதுரை யும் உலகியற் போக்கும் வாய்ந்தனவாய் கிளர்ச்சியும் படைத்ததாய் இருப்ப, கு ஏமாப்பும் உறுதியும் ததும்புவனவாயுள. சமயச்சார்புள்ள கலைப்படைப்புக்களை, புத்தர் படிமங்களைத் தோற்றுவித்தது. உருட்டும்' (அல்லது முதல் அறவுரையை (ஒளிப்படம் XXXVI அ). அது வேறெந் மதத்தின் உண்மைப் பொருளை உணர்த்து பட்ட பரிவட்டமொன்று சுற்றியிருப்ப, பிரான் பெருமிதத் தோற்றத்துடன் தசையமைப்பு விளக்கங்கள் எவ்வாற்ருg எளிமை தோன்ற அமைக்கப்பட்டு உட்க கள், அவர் தம் நெறியைப் போதிக்கின் சக்கர முத்திரையைக் காட்டுவனவாய் அ மெத்தென வடிக்கப் பெற்றவாயிதழ்களுட பாதி மூடிய கண்களும், அரும்பும் புன்ன சுவையற்ற பெளத்த பனுவல்களைக் காட் கின்றன. அன்றியும், உலகமானது துன்ட அப்போதனையின் முற் கூற்றை வலியுறு துயரும் உள்ளத்தை இனியொருகாலு அமைதிசான்ற உளமகிழ்ச்சியாய் மாறுெ யும் ஒருதலையாகக் கூறுகின்றன.
எனினும், இத்தலைசிறந்த வேலைப்பா விளக்குவதாகும். குவாலியர், சான்சிப் சிறந்த மரபு முறையொன்று நிலைத்திரு கதைக் காட்சிகளையும் ஓவியப் படுத்தும் மத்திய காலப் பாணியின் தொடக்கவில் கதிரவன்றன் எழின்மிகு வடிவம் (ஒளி பிறிதோர் அமிசத்தை விளக்குவதாகும். வலக்கை அருள் செய்ய உயர்த்தியத அமர்ந்து நோக்குவான்போலுள்ளான். கதிரவன். இவ்வாறே குத்தர் காலத்து இ

var 493
சல்வாக்குப் பெற்றிருந்தது. அதன் படைப் ாவுக்கும் எடுத்துச் செல்லப்பட்டு, அவ்வவ் வகையிலே தம் செல்வாக்கைச் செலுத்தின. பங்களும் அவற்றின் சார்பைப் பெற்றன
சாணப் படையெடுப்பாளருள் ஒரு பகுதி கியினர் அவ்வந் நாட்டுக் குடிகளுடன் கலந் தோன்றுதற்கு வழிகோலினர். கலைவளர்ச்சி ஆம் நூற்முண்டு முதல் 7 ஆம் நூற்முண்டு ாற்ருண்டின் முற்கூற்றையும் உள்ளடக்கிய குத்தர் காலத்துச் சுதை வேலைகளில் இன்று அக்காலச் சாதனைகளை அறிதற்கு அவையே எனுமிவற்றின் கலைமரபுகள் இன்பச் சுவை இருப்பன, அமராவதி மரபு உயிர்த்துடிப்பும் த்தர்காலச் சிற்பங்கள் ஆன்ற அமைதியும் இக்காலத்திலேயே இந்தியா உண்மையான சிறப்பாகச் சாரணுத்திலுள்ள அழகான
இவற்றுட் புகழ்மிக்கது ‘அறவாழியை நிகழ்த்தும்) புத்தர் தம் திருவுருவமாகும், த இந்தியச் சிற்பத்தினும் மேலாகப் புத்த 3வது போலுள்ளது. அழகாக அணிசெய்யப் தேவ கணத்தவரிருவர் புடைசூழ, புத்த மெல்லிய உருட்சியான உடலுடையராய் றும் வெளித்தோன்ற வகையில் ஒப்புரவாய் ார்ந்த கோலமாயுளர். அவர் தம் மென்விசல் றனர் என்பதைக் குறிக்குமுகமாகத் தர்ம மைந்துள்ளன. வழக்கம்போல் அவர் முகம் -ன், ஓர் இளைஞனின் முகம் போன்றுள்ளது. னகையும் அவர் அடிப்படைப் போதனையை, ட்டினும் தெளிவாயும் அழகாயும் உணர்த்து பமும் இறப்பும் அழிவும் நிறைந்ததென்னும் வத்தாது, இவ்விடர்களைக் கடந்து, மூப்புந் ம் நலியாது, உலகியலின்பங்கள் யாவும், மாரு நிலையைப் பெறுதல் கூடும் என்பதை
டு குத்தர் கலையின் ஓர் அமிசத்தையே பிரதேசத்தில் இந்துச் சிற்பிகளின் மிகச் ந்தது; இந்து சமயக் கடவுளரையும் பழங் தியோகார்க் கோயிற் செதுக்கோவியங்கள், பல்பைக் காட்டுகின்றன. குவாலியரிலுள்ள ப்படம் XXXVI அ) அக்கால நோக்கின் அகன்று, பருத்து, மகிழ் நகை முகத்துடன், ாய், அக்கடவுள் தன்னை வழிபடுவோரை நற்பண்புள்ள இன்புறு மக்களின் கடவுள் பல்பை எடுத்துக்காட்டும் பிறிதொரு சிற்பம்,

Page 520
494 வியத்த
குவாலியருக்கண்மையிற் பாவயாவிற் XXXVI ஆ). பாடினியர்புடைசூழ நிற் படைப்புச் சித்திரம் அது. புகழ் பெற்ற குறையாம் *’ நுண்ணிதாயும் உறுதியாயுட சத்துவரின் உடலைக் குறிப்பது. மனிதவி இயற்கையாக இச்சிற்பங் காட்டுகின்றது. மணி குயிற்றிய அதன் கழுத்துப் பட்டிை போர்த்துள்ள மான்ருேலும் அதன் அ காட்டுகின்றன (ஒளிப்படம் XXXVII),
குத்தர்காலச் சிற்பங்கள் யாவற்றிலும் ! கிரிக்குகையின் வாயிலிற் புடைப்புச் சி (ஒளிப்படம் XXXVI இ). பெரும் புரை, வெடுத்த திருமாலின் தோற்றமானது, குழ எதிராய் அறத்தைக் காக்கக் கனன்றெ உணர்த்துவதாய் அமைந்திருக்கின்றது. ஏமாப்பும் உறுதியும் பயப்பதுபோற் கான தொங்கிக்கொண்டிருக்கும் புவிமடந்தை பெருமையும் அவன் சிருட்டியின் சிறுமை கள் யாவற்றுள்ளும் உண்மையான சமய, போதிக்கின்ற, விலங்குருவில் அமைந்த ெ மத்திய காலச்சிற்பங்கள் அளவிறந்த எடுத்தாளவியலாது. அக்காலமளவில், விச் யறை செய்யப்பட்டன. ஒவ்வொரு க பெற்று, அவர் தம் உருவச் சிலைகளில் உடலும் அவயவங்களும் பிற அங்க வி வேண்டுமென வரையறுக்கப்பட்டுக் கட் ணும், இப்பொழுது ஏறக்குறையப் பா கலையில், வியத்தகு வேறுபாடுகளைத் தோ தான்.
பீகாரிலும் வங்காளத்திலும் ஆட்சி செ -12 ஆம் நூற்ருண்டு) பெளத்தர்களும் சிறப்பாக, உண்ணுட்டிற் கிடைத்த கருங் சிறப்பியல்பு அதன் அழகிய முடிவு வே கள் அழகாய் அணி செய்யப்பட்டு, நன்( தினற் செய்தவை போன்று பெரும்பாலு ஒரிசாச் சிற்பங்கள் பாலர் சிற்பத்திலு ாகத்திலுங் காணப்படுஞ் செதுக்குச் சிற வடிவத்தை அக்காலச் சிற்பிகள் எத்து அன்றியும், அங்கவிலட்சணங்களை மிக இ ஒரு தனியழகு உடையவாய்த் திகழ்கின் றிற் சிற்பங்களே ஒரிசாச் சிற்பங்களுள் மிக்க குதிரைகளும் (ஒளிப்படம் LVI கையால் நொறுக்கும் வலிய யானையும்
* ஒப்புயர்வற்ற பாலர் சிற்பம் அதுவென்பர் சில

த இந்தியா
கண்டெடுக்கப்பட்டுளது (ஒளிப்படம் தம் ஓர் ஆடன் மகளைக் காட்டும் அழகான பிறிதொரு குத்தர் சிற்பம் } வடிக்கப்பட்டுள்ள இச்சிற்பம் ஒரு போதி டலின் வளைவு நெளிவுகளையெல்லாம் மிக இன்னும், நுண்ணிதாய்ச் செதுக்கப்பட்டு,
44
சாஞ்சி உடற்
கயும் அசைக்கச்சமும் இடத்தோளின் மீது ங்கலிலட்சணைங்களை மேலும் எடுப்பாகக்
கம்பீரமானது, பீல்சாவுக்கண்மையில், ೭.ಹಲ್ಲ! ற்பமாய் அமைந்துள்ள வாாகம் எனலாம் க் கடலிலிருந்து புவியை மீட்கப் பன்றியுரு ஒப்பமே அழிவேயென்னுந் தீயசக்திகளுக்கு ழந்த ஒரு மாபெருஞ் சத்தியை எமக்கு அவ்வாற்றல் அது எமக்கு நம்பிக்கையும், ாப்படுகின்றது. அவ்வராகத்தின் கொம்பிலே யின் சிற்றுருவை நோக்க, இறைவன் யும் புலனுகின்றன. உலகக் கலைப்படைப்புக் தத்துவமொன்றைத் தற்கால மனிதனுக்குப் தய்வச் சிலை இதுவொன்றேயெனலாம்.
னவாகையால், அவற்றை விரிவாக இங்கு கிரக அமைப்புப் பற்றிய நியமங்கள் வரை டவுளும் தத்தமக்குரிய சிறப்பியல்புகளைப் அவ்வியல்புகள் ஒழுங்காக இடம் பெற்றன. லட்சணங்களும் எவ்வெவ்வளவில் அமைய டுப்பாடாகக் கைக்கொள்ளப்பட்டன. ஆயி ர்ப்பனக் கலையாகிவிட்ட இந்தியச் சிற்பக் ற்றுவிப்பதில் இந்தியச் சிற்பி வெற்றியடைந்
ப்த பால, சேன அரசரின் ஆதரவில் (8 ஆம் இந்துக்களும் எழில் மிகுதிருவுருவங்களைகல்லில்-அமைத்தனர். பால மன்னர் கலையின் லப்பாடாகும்; அக்கலைக்குரிய உருவச் சிலை கு மெருகிடப்பட்டு, கல்லினலன்றி உலோகத் ம் தோற்றமளிப்பவை (ஒளிப்படம் XLV).
|ம் பெரியவை. புவனேசுவரத்திலும் கோன பங்கள் (ஒளிப்படங்கள் LIVVIII) மனித ணை இரசித்தனர் என்பதைக் காட்டுவன; }யற்கையாக எடுத்துக் காட்டுவதால் அவை றன. கோனாகக் கதிரவன் கோயிலின் முன் மிக நேர்த்தியானவை. அங்குள்ள ஆற்றல் 1), கொடியோன் ஒருவனைத் தன் புழைக் ஒளிப்படம் LVI) தேர்ந்த கைத்திறனையும்
it.

Page 521
க3
விலங்குருவில் அக்காலச் சிற்பிகள் கொ இன்னும், சீனத்திலே தாங்கு வமிசம் ஆட சிற்பங்களையும் மட்பாண்டவகைகளையும்
கசுராகோக் கோயில்களிலே தெய்வ உ பொருந்திய காதற்சோடிகளும் ஆங்க XLVI.VII), அன்றியும் வட இந்தியாவி படைப்புக்கள் நிலைபெற்றுள்ளன வென ஒப்பிடத் தக்கவை.
தக்கணத்திலே தனிப்பட்ட பல சிற்ப யிலுமுள்ள கோயில்களில், 5 ஆம் நூ தோன்றியுள்ள (ஒளிப்படம் XL). இவை தோடு, அமராவதி மரபினின்று பெற்றிரு வன. காஞ்சிப் பல்லவ அரசர்களாற் ருெகுதிகளை அணி செய்யும் மாமல்லபுரச் மிகக் கவர்ச்சியானது, 80 அடிக்கு மேல முள்ள பாறை முகப்பை அணிசெய்கின் மாகிய புடைப்புச் சிற்பமாகும் (ஒளிப்ட தற்கு அப்பாறையில் இயற்கையினன் பட்டுள்ளது. சிவபெருமானின் சடை மு யில் இருமருங்கிலும் தேவர்களும் ஆாண செய்ய, ஆற்று நீரிலே நெளிந்து செல்: வரும்பெரும் புடைப்புச் சிற்பத்தை வடி: உடையர்போலும். அன்னர், எலிகளை ஏட திராக்கப் பூனைக்கும் சிற்பத்தில் இடம யான பிற புடைப்புச் சிற்பங்களும் உண் விக்கிரமவர்மனயும் அவன் தேவியரைய மும், தனித்தனி நிற்கும் விலங்குகளின் ( உறுதியும் படைத்தவை.
பல்லவ சிற்ப மரபின் செல்வாக்கு இல தக்கணத்திலும் பரவியது. அங்கு அ செதுக்கோவியங்கள் சிறந்தவையே எனி யங்களோடு ஒப்பு நோக்கின் அவை சிற, சாக்குகைகளிலுள்ள செதுக்குச் சிற்ப லுள்ளவை-இந்தியாவின் மிகச்சிறந்த தனித்து நிற்கும் சிற்பங்கள் போன்ற சிற்பங்களாகவும், பழங்கதைக் காட்சிகன் அமைக்கப்பெற்றுள்ளன (ஒளிப்படம் X கள் யாவும் ஒன்றற்கொன்று இசையும் வ பட்டு, அமராவதிச் சிற்பங்களிற் காண திகழ்வன. இரண்டொரு நூற்றண்டு சிற்பங்களும் இம்மரபுக்குரியவே. அங்கு நேர்த்தியான குறைபுடைப்புச் சிற்பங்க சிறந்து விளங்குஞ் சிற்பம் ஆங்குள்ள இந்தியச் சிற்பங்கள் யாவற்றுள்ளும் அ. படம் XLII இ). முத்தலைச் சிவனை ெ

லகள் 495
"ண்டிருந்த ஈடுபாட்டையுங் காட்டுகின்றன. ட்சி செய்தபோது அமைக்கப்பட்ட விலங்குச் அவை நினைவூட்டுகின்றன.
-ருவங்களும், வியத்தகு நுட்பமும் எழிலும் ாங்கு காணக்கிடக்கின்றன (ஒளிப்படம் ற் பிற பகுதிகள் பலவற்றிற் கவினுெழுகும் ரினும் ஒரிசாவிலுள்ளவற்றேடு ஒருசிலவே
மரபுகள் தோன்றின. ஐகோளிலும் வாதாமி ற்ருண்டு தொட்டு, அரிய வேலைப்பாடுகள் குத்தர் பாணியின் செல்வாக்கைக் காட்டுவ க்கக்கூடிய நெடுமைத்தன்மையையுங் காட்டு கட்டப்பெற்ற வியத்தகு பாறைக் கோயிற் சிற்பங்கள் நனிசிறந்தவை. இச்சிற்பங்களில் ான நீளமும் ஏறக்குறைய 30 அடி உயரமு ாற, கங்காதேவி வானின்றிறங்கும் தோற்ற படம் XL1). இப்புண்ணிய நதியைக் காட்டு மைந்துள்ள ஒரு பிளவு பயன்படுத்தப் டியிலிருந்து இவ்வாறு அந்நதி இறங்குகை ங்குகளும் முனிவர்களும் யானைகளும் காவல் லும் பாம்புகள் (நாகர்) நீந்துகின்றன. இவ் த்த ஓவியர்கள் உறைப்பான நகைச்சுவையும் மாற்றிக் கொல்லற்கு நோன்பு நோற்ற உருத் ளித்துள்ளார்கள். மாமல்லபுரத்தில் நேர்த்தி டு. பல துறையினும் ஆற்றல் மிக்க மகேந்திர பும் சித்திரித்துக் காட்டுகின்ற படிமச்சிற்ப வடிவங்களும் உள. இவை யாவும் எளிமையும்
ங்கையிலும் (ஒளிப்படம் XLII அ) மேலைத் சந்தாக் குகைகளிற் காணப்படும் பெளத்த னும், அங்குக் காணும் வியத்தகு சுவர் ஓவி ப்புக் குறைந்ததே. மற்று, பிற்கால எல்லோ ங்கள்-சிறப்பாகக் கைலாயநாதர் கோயிலி சிற்பங்களுள் வைத்தெண்ணத் தக்கவை. தோற்றத்தையுடைய எடுப்பான புடைப்புச் ா விளக்குவனவாகவும் அவை பெரும்பாலும் LI ஆ). அப்புடைப்புச் சிற்பத் தொகுதி கையிலே சீரான ஒரு திட்டப்படி அமைக்கப் ப்படுஞ் சாயலொடு கூடிய ஆற்றல் பெற்றுத் பிற்பட்டுத் தோன்றிய எலிபந்தாக் குகைச் ப் பாறையில் அமைந்துள்ள சிவன்கோயிலில் ள் பற்பல உண்டு. இவை யாவற்றிலும் தலை பிரமாண்டமான திரிமூர்த்தியே. பண்டை துவே மிகப் பிரபலமானது எனலாம் (ஒளிப் நஞ்சு வரை காட்டும் அவ்வடிவம் அந்தமில்

Page 522
496 வியத்த
அமைதியாம் ஆன்ற அமைதியுடையதாய் மூட்டும் மாண்புடைத்தள்தலின், அதுப இந்துக்களின் கடவுட் கொள்கையை உ மைதிசால் கடவுளின் வடிவம் எனலாம்.
மாமல்லபுரம், எல்லோரா, எலிபந்தா , நாட்டிற் கல்லாலாய பல சிற்பங்கள் தோ னும், முந்தைக் கலைமரபுகளின் ஆழமும் ( திலும் அவர்க்குப் பின் ஆட்சிக்கு வந்தோ கலச் சிலைகள் வடிக்கப்பட்டன. இடைக்
சமைத்த சிறப்பான படைப்புக்கள் அவை
சுடுமண்ணுலிய
கல்லால், உலோகத்தால் அல்லது யானை உவக்க, வறிஞர் சுட்ட களிமண்ணுலியன், களிலும் உளநிறைவு பெற்றனர். இவை ஆ ருந்தன வென்பதற்கு ஐயமில்லை. அசப்பா புதைபொருள் நிலையங்கள் யாவும் இத்த இவற்றுட் பல, சமயச் சார்புடையவை. : வடிவங்கள் பல கண்டெடுக்கப்பட்டுள. இ னர் வழிபட்டு வந்த துர்க்கையின் முந் காணப்பட்ட அம்மன் பதுமைகளை ஒரள களிலுஞ் சற்றுத் திருந்திய வடிவையுடை சில உண்டே. ஆயின் அவை சமயச்சார்ட அவை மந்திரத் தகடுகளாய் அல்லது கூடும். சிற்பங்களிலே பெரும்பாலும் காண பிள்ளைப் பேறற்ற பெண்டிராற் காணிக்ை ஆண் பெண் வடிவங்கள் பல ஒருங்கு கி
இவை குகைக் கோயிற் சிற்பங்களிற் அடக்கமான தோற்றத்தோடு நிற்பவை. யோர் அவற்றை அமைத்திருக்கலாம், ! யெனினும், மிகச் சிறந்த வேலைப்பாடும் சில முகங்கள் உறுப்பமைதி மிக உடை அமைக்கப்பட்டுள (ஒளிப்படம் LXI இ. கவர்ச்சியுள்ளவை.
இதுவரை பெற்றுள்ள சுடுமண் வடிவ காலம் வரையுள்ளவை. எனினும் சுடுமன னரே யிருந்திருத்தல் வேண்டும். அன்றிய பது துணிபு. ஏனெனில் பீகார்ப் பெளத்த காலத்து வழிபாட்டுக்குரிய வட்டிகைகே
உலோகச் சிற்பமும் ܫ
உலோகங்களில் வார்க்கப்பெற்ற, எலன
கள் பல கிறித்து ஊழியின் முதல் நூ, காணப்பட்டுள்ளன. இவற்றுட் சில இந்தி

கு இந்தியா
ப், காண்போர் கருத்திற் பதிந்து பரவச ற்றி யாம் மேலும் கூறுதற்கொன்றில்லை. ருவங்கொடுத்து விளங்க வைப்பது அவ்வ
ஆகியவற்றுக்குப் பின்னர், இந்தியக் குடா ன்றின. அவை யாவும் நலம் மிக்கவையெனி எழிலும் அமையப்பெற்றில. சோழர் காலத் ரின் காலத்திலும், உன்னதமான பல வெண் காலப் பிற்கூற்றிலே திராவிடச் சிற்பிகள்
lf.
ான்ற படிமங்கள்
க் கொம்பாற் செய்த உருவங்களைச் செல்வர் so சிற்றுருவங்களிலும் வட்டிகைப் பதிப்புக் பூதியில் ஒள்ளிய வண்ணங்கள் தீட்டப்பட்டி நிலையந் தொடக்கம் பிற்காலத்து இந்தியப் கைய சுடுமட் பொருள்களைத் தந்துள்ளன. களிமண்ணுலாய செப்பமற்ற பெண் தெய்வ Nவ்வடிவங்கள் அந்நாளில் இழிந்த வகுப்பி தை வடிவுகளாகலாம். இவை அரப்பாவிற் வு நிகர்த்தவை. ஆயின், அசப்பாப் பதுமை யவை. களிமண்ணுலாய பிறபொருள்களுஞ் டையவாய்க் காணப்படுகின்றில. எனினும், வழிபாட்டுக் காணிக்கைகளாய் இருத்தல் Tப்படாத தாயுஞ் சேயுங் கூடிய உருவங்கள் கையாய் அளிக்கப்பட்டனவாதல் வேண்டும். 5ாணப்படுகின்றன (ஒளிப்படம் LXI ஆ). காணும் வள்ளல்களை நினைவூட்டுவனவாய், இன்பமான இல்லற வாழ்க்கையை வேண்டி பல சுடுமண் வடிவங்கள் திருத்தமுருதவை உண்மை எழிலும் படைத்தனவும் உண்டே. பன. தெய்வங்களின் தலைகள் சில அழகுற
ஈ). சுடுமண் வட்டிகைகளும் பெரும்பாலுங்
ங்களில் பல மெளரியர்கால முதல் குத்தர் ண்ணினல் உருவமைக்குங்கலே அதற்கு முன் |ம் அது பின்னருந் தொடர்ந்திருந்த தென் நிலையங்கள் கலைப்பண்பு குறைந்த இடைக் ாத் தந்திருக்கின்றன. ஆதலின்.
பொறித்தற் கலையும்
ய பாணியை மிக ஒத்த கலை வேலைப்பாடு ற்றண்டுகளிலிருந்து வட மேற்கிந்தியாவிற் யாவுக்குரியனவல்ல ; பிற நாடுகளினின்றுங்

Page 523
கை
கொண்டுவரப்பட்டிருக்கலாம். அன்றேல் இருக்கலாம் : விமாறன் தாதுப்பேழை இ LXXXVI அ). மேலுஞ் சிறு தூரத்துக் வட அபுகானித்தானிலும் வெள்ளிக் கிண் எலனியச் சார்பையும் தொழின் முறைை ளால் அணி செய்யப்பட்டுள. ஆயின் அ காட்டுகின்றன (ஒளிப்படங்கள் LXXXV யாவின் ஆக்கங்கள் எனவும், கி.மு. 3 ஆ அறுத் தொல் பொருளியல் ஆராய்ச்சியாள ஊழியின் தொடக்க காலத்துக் கந்தார புடையனவல்ல. காசுமீர எல்லையிலுள்ள முற்றிலும் இந்திய பாணியில் அமைந்தது வெளிப்புறத்தே குதூகலமான ஓர் ஊர்வ
குத்தர் காலம் முதலாக, வெண்கலத்த துள்ளன. இவை யாவற்றுள்ளும் கருத் ராகும்' (ஒளிப்படம் LXI). இப்பொ
படம் 23 : குலுவிற் கண்ெ
வைக்கப்பட்டுள்ள இவ்வுருவம் 7% அ போர்வையணிந்த எழிலார்ந்த வடிவம் றைப் போல் அது உயிர்க்களே ததும்புட விலட்சணங்களை உறுப்பமைதி தோன்ற மற்று, சற்றே ஒருச்சாய்ந்துள்ள உட மேலங்கியின் ஒரத்தை மெல்லெனப் பிடி தாக அமைக்கப்பெற்ற முகத்திற் காணு
வெண்கலப் படிமங்களை வழிபாட்டிற் சிறப்பாக வழங்கிற்று போலும். பெளத் சுல்தான்கஞ்சுப் புத்தர் சிலை கண்டெடுக் பேராதரவில், இடைக்கால உலோகச் சி,
 

லகள் 497
வேற்று நாட்டுக் கம்மியரின் ஆக்கங்களாய் வற்றுக்கு எடுத்துக்காட்டாகும் (ஒளிப்படம் கப்பால், சோவியற்று மத்திய ஆசியாவிலும் ணமும் பிறவும் கண்டெடுக்கப்பட்டுள. இவை யயும் பெரும்பாலுங் காட்டும் நோக்குருக்க 1வை இந்தியத் தொடர்பையுந் தெளிவாய்க் -VI). இவை கிரேக்க இராச்சியமான பத்திரி ம் 2 ஆம் நூற்ருண்டின எனவும், சோவியற் ர் தேருகின்றனர். இவ்வாருக இவை கிறித்து "ச் சிற்பங்களோடு எவ்வாற்ருனும் தொடர் குலுவிற் பெறப்பட்ட செப்புப் பூங்குடம் து ; குத்தருக்கு முற்பட்ட காலத்தது. அதன் பலம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது (படம் 23).
ாலும் செம்பாலுமாய படிமங்கள் பல நிலைத் ாதைக் கவர்வது “ சுல்தான் கஞ்சுப் புத்த ாழுது பேமிங்காம் அரும் பொருட்சாலையில்
டெடுக்கப்பட்ட செப்புக்கலசம்.
டி உயரமுள்ளது ; துல்லியமான மெல்லிய அது. அக்காலத்துப் படைப்புக்கள் பலவற் ம் தோற்றமுடையது. எவ்வாறெனின், அங்க உள்ளவாறு எடுத்துக் காட்டுவதால் அன்று. விற் காணப்படும் இயக்கப் பண்பினுலும், -க்கும் நொய்தான விரல்களினுலும் நுண்ணி ங் காந்தியினுலும் என்க.
பயன்படுத்தும் முறை பெளத்தர்களிடையே தேமதத்தின் பெருநிலையமாகிய பீகாரிலேயே க்கப்பட்டது. மேலும் ஆங்குப் பால மன்னர் ற்ப மரபு இரண்டனுள் ஒன்று தோன்றியது.

Page 524
498 வியத்தகு
பால மன்னர் காலத்து வெண்கலப் படிம பெருவாரியாக ஆக்கப்பட்டன என்பதற்ை கொண்டு செல்லப்பட்டு, இன்றும் அங் திபேத்துக்குங் கொண்டு செல்லப்பட்ட ப மரபுகள் தோன்றுதற்கு முன்மாதிரியாய்ட நுணுக்கமான அலங்கார வேலைப்பாடுக ஆயின், ஆழ்ந்த சமவுணர்வை அவற்றின் LXIV). காலத்தால் மிக முற்பட்ட நேபா அமைப்பிலவாயினும், பொன்முலாம் பூ வாதலின், பளபளப்பும் அழுத்தமும் உை இந்தியாவின் பிற பகுதிகளிலும் உலோக இன்று நிலைத்துள்ளவை கலை மதிப்பு அற்: மனைவயின் வழிபாட்டுக்கும் கற்சிலைகளைய விரும்புகின்றனர். அன்றியும், தென்னிந்தி லேயே உலோகத்தாலாய மிகச் சிறந்த க ஆக்கியோர் வெண்கலச் சிலைகளை வடிப்பதி வர். அன்னர் கலைமாபை விஞ்சிய தொன்ை தென்னிந்திய வெண்கல விக்கிரகங்கள் ப னும், அவற்றுட் சிறந்தவை பருமனிறை: செல்வதற்காய் அவற்றின் அடிப்பாகக் தென்னிந்திய உலோக வேலைப்பாடுகளுள் உடையவை. அவற்றில் அலங்கார வேலைப் கள் பிறவற்றைப் போன்று, திறந்த மேனிய பண்பு சிறிதுங் குறைந்திலது. அவற்றில் அ வற்றின் வளைவு நெளிவுகளும் எளிமைய விதிக்கப்பட்ட கலைவரம்புக்கேற்ப அங்கவல் பட்டுள. அன்றியும் ஒவ்வொரு தெய்வத்தி: வழக்கிற்கேற்பச் சித்திரிக்கப்பட்டுளது. இ தமிழ்நாட்டுக் கம்மியர் இத்துணைப் போ களை ஆக்குவதில் வெற்றியடைந்தமை உண் வங்களை விக்கிரக வடிவில் அமைத்ததோ கும், செங்கோல் செலுத்திய அரசர் அர எடுத்தனர். அடியார்களும் மன்னரும் தெ கருதப்பட்டாராதலின், சிறு தெய்வங்களின்
Gol 600 lil 45 li fil 60.
பிற்கூறிய வகையைச் சேர்ந்த மிகச் கோயிலொன்றிலே இன்று காணப்படுகின், யும் அவன் மாதேவியர் இருவரையும் 2 16 ஆம் நூற்ருண்டைச் சேர்ந்தவை ( எழில் மிக்கவையெனினும், வழக்கமான ஆயின் அப் பேரரசனுடைய முகமோ உ டும் நோக்கொடு அமைக்கப்பட்ட தென்! தெய்வங்களை இறைஞ்சும் பாவனையி:ே கண்ணுெடும் பீடுற நிற்கும் நிலையினை ே
சணங்களாக இந்து தர்மங் கருதும் பண்

இந்தியா
ங்கள் மிகப் பல காணப்படுதலால், அவை கயமில்லை. அவை தென்கிழக்காசியாவுக்குக் கு காணப்படுகின்றன. நேபாளத்துக்கும் டிமங்கள் அவ்வந் நாட்டிலே புதிய சிற்ப பயன்பட்டன. நுட்பமான அமைப்பும் ளும் இப்படிமங்களைச் சிறப்பிக்கின்றன. அமைப்பிலே காணுமாறில்லை (ஒளிப்படம் ள வெண்கலப் படிமங்கள் அலங்காரமான சப்பெற்று, மணிக்கற்கள் பதிக்கப்பட்ட டயபோற் காணப்படுகின்றன.
விக்கிரகங்கள் வடிக்கப்பட்டன. அவற்றுள் ரவையே. தமிழர் கோயில் வழிபாட்டுக்கும் பன்றி, உலோகவிக்கிரகங்களையே இன்றும் பாவில், சிறப்பாகச் சேர்ழ இராச்சியத்தி லைப்படைப்புக்கள் தோன்றின. அவற்றை ற் கைதேர்ந்த ஒரு பரம்பரையில் உதித்த ற உலகில் வேறெங்கணுங் காண்டல் அரிது. ருமனில் விரிந்த வேறுபாடு உடையவெனி களிற் பெரியவை. ஊர்வலமாகக் கொண்டு திற் காவு தண்டுகள் பூட்டப்பட்டுள. மிகச் சிறந்தவை , எழிலும் எளிமையும் பாடு மிக்குள தெனினும், இந்தியச் சிற்பங் புள்ள பாகங்களும் உளவாதலின், எளிமைப் |ங்க விலட்சணங்களும், முகம் அவயவமாகிய ாக்கப்பட்டுள. விக்கிரகவிவரண நூல்களில் ாவுகள் மிகக்கட்டுப்பாடாய்க் கடைப்பிக்கப் ன் திருக்கோலமும் தொன்றுதொட்டு வரும் }த்தகைய கட்டுப்பாடான விதிகளிருந்தும், ழகும் தனிச்சிறப்பும் வாய்ந்த படைப்புக் ாமையில் வியக்கத்தக்கதே. இவ்வாறு தெய் டு, பத்தி நெறியில் உயர்ந்த அடியார்களுக் சியர்க்கும் தமிழ்க் கம்மியர் விக்கிரகங்கள் ப்வத்தன்மையுடையரே என அஞ்ஞான்றும் டையே அவர்தம் உருவச்சிலைகளும் வைத்து
சிறந்த உருவச்சிலைகள் மூன்று, திருமலைக் றன. அவை கிருட்டின தேவராய மன்னனை உருவகிப்பவை, ஆட்பருமன் உடையவை; ஒளிப்படம் LXXI). அரசியர் வதனங்கள்
பழைய பாணியிலேயே அமைந்துள்ளன. ள்ளபடியான தோற்றத்தை ஒருவாறு காட் பது பெரும்பாலும் உறுதி. அவ்வுருவங்கள் ல கூப்பிய கையொடும், பாதி மூடிய நாக்கும்போது, செங்கோலாட்சிக்கு இலட் புகளுட் சிறந்தன யாவற்றையும் எடுத்துக்

Page 525
இருவரு it ?Smli
தேவராயரும் அரசியர்
శీజెLLT
 

IJዶኾነf. ሳf A!ዖrÑሳêLLጋ፱፱, ሶችû1ኄ ዖዖif]j3rlያ ዳr Wriቶጸዱ
ாகச் சிகன், தே. இந்தியா, கி.பி. 16 ஆம் நூற்றுண்டு
ஒளிப்படம் IXXI

Page 526
|F"mუუ
அவலோகிதேசுவரர்-பதுமபாணி, குகைே
ஒளிப்படம் TXXII
— —=== _
 

lfelser fik af lrt, HIFParis Initersity
莲
பாவியம், அசந்தா, குத்தர் காலம்.

Page 527
கலை
காட்டுவன போற் காட்சியளிக்கின்றன. . அாதர்களின் உள்ளத்தை அம்மன்னன் ெ வாகும் (ப. 105).
வெண்கல வார்ப்புக் கலையிலே பண்டை களுள் மாண்பு மிக்கவை நடம்புரிகின்ற ஐயமில்லை. 11 ஆம் நூற்முண்டு முதலாய் காணக்கிடக்கின்றன (ஒளிப்படம் LXVI இக்கடவுளே உருவகிப்பதிலேயே தமிழ் ந1 னர்-அங்கையில் அனற்பிழம்பு ஒளிவி யிருப்ப, முயலகனை ஒருகாலால் மிதித்தவ தாக்கி, நாற்கரமும் பாங்காகத் தாக்கிப் நடராசன் தோற்றமளிக்கின்றன். இவ்வா ஞய், அருட்சோதி வடிவினனுய், நித்த கின்றன். முழுமுதற் கடவுளின் இயல்பு இதுவன்று. ஆனல் இந்துக்களின் சமய, சிவனின் திருவுருவச் சிலைகளிலே அடங் தச் சொரூபியாகிய அக்கடவுளின் கோ வதையும் ஐரோப்பியருமே உணர்ந்து ெ கலைமரபொன்றிருந்தது; தென்னிந்தியட தோற்றுவித்தது. இலங்கையிற் காணும் பெண் கடவுளின் நயத்தகு பெரு வடிவ வடிவமெனக் கருதப்படினும், சிவசத்தி இருத்தல் கூடும் (ஒளிப்படம் LXV). பிரி பட்டுள்ள அழகான இவ்வுருவச் சிலை மிகச் சிறந்தவற்றேடு வைத்தெண்ணத்த: இந்திய வெண்கலவுருவங்கள் பெரும்ட பட்டவை. முதலில் மெழுகால் உருவம் . அப்பி மூடுவர். களிமண்ணுல் மூடிய ( களிமண் அச்சுமட்டும் எஞ்சி நிற்கும். அ கப்படும். ஏறக்குறைய ஒரு தொன் என பெரிய நிலை யுருவங்கள் இரு கூறுபட வ
纪
g
பண்டை இந்தியாவில் ஓவியமானது றென்பதைப் பனுவற் சான்றுகள் தெள களும் மாளிகைகளும் எழின் மிக்க 6 அன்றியும் பக்குவப் படுத்திய பலகைகள் ஒவியத்தையே வாழ்க்கைப் பணியாகக் வகுப்பாருட் பல ஆடவரும் பெண்டிருட இவையாவும் இப்பொழுது இழிநிலை ஒவியங்களுள் இன்று நிலைத்துள்ளவை, காட்டப் போதியவை. அவை பெரும்ப ளாகவேயுள. பல கோயில்களில் எவ்வை
கையமில்லை; இந்துக் கோயில்களிலே, (

0கள் 501
அவற்றை உற்று நோக்கின், போத்துக்கேய பெரிதுங் கவர்ந்தமைக்குங் காரணம் தெளி
-த் தமிழர் ஈட்டிய அரும்பெருஞ் சாதனை சிவபிரானின் திருவுருவங்களே யென்பதில் இத்தகைய நடராச விக்கிரகங்கள் பற்பல 1). "ஆடற்றலைவனுய்' (நடராசா ப. 423) ாட்டுக் கலை வல்லுநர் சிறப்பாகக் களிகூர்ந்த ச, அனல்வடிவான பரிவேடம் அளாவி ாறு, மறுகாலைப் பரதநாட்டியப் பாணியிலே பிடித்து, சுந்தரமான வாலிபக்கோலத்தொடு ருக, அக்கடவுள் அந்தமில் இளமையுடைய லும் நடம்புரிகின்ற தேவனுய்த் தோன்று பற்றி ஐரோப்பியர் கொண்டுள்ள கருத்து ப் பின்னணியை விளங்கியதும், கூத்தாடுஞ் கியுள்ள சமயவுணர்ச்சியையும், சச்சிதானந் லத்தை அவை திறம்பட எடுத்துக் காட்டு காள்வர். இலங்கையில் வெண்கல வார்ப்புக் ப் பாணியோடு ஒத்த வேலைப்பாடுகளைத் உலோகப் படைப்பில் மிகச் சிறந்தது ஒரு மே ; பொதுவாக ஒரு பெளத்த தாரையின் யாகிய பார்வதியின் திருவுருவமாய் அது த்தானிய அரும்பொருட் சாலையில் வைக்கப் தென்னிந்திய வெண்கல வேலைப்பாடுகளுள் க்கது.
பாலும் 'மெழுகுமறை முறையில்' ஆக்கப் அமைத்துப் பின்னர் அதனைக் களிமண்ணுல் இவ்வுருவத்தைச் குடாக்க மெழுகு உருகிக் ப்பால் உருக்கிய உலோகம் அவ்வச்சுள் வார்க் டையுள்ள சுல்தான் கஞ்சுப் புத்தர் போன்ற ார்த்துப் பின்னர் ஒன்முய் இணைக்கப்பட்டன.
வியம்
மிக வளர்ச்சியுற்ற ஒரு கலையாக விளங்கிற் ரிவாய்க் காட்டுகின்றன. செல்வர் தம் மனை ஈவரோவியங்களால் அணி செய்யப்பட்டன. சிலே சிறுச்சிறு ஓவியங்கள் வரையப்பட்டன. கொண்ட ஓவியர் மட்டுமன்றி கல்வி கற்ற ம் துரிகையை இனிது கையாண்டனர். யடைந்துள்ள வெனினும், பண்டை இந்திய ஒவியக்கலை எய்தியிருந்த உயர் நிலையைக் ாலும் குகைக் கோயில்களிற் சுவரோவியங்க கயிலாவது ஓவியம் வரையப்பட்ட தென்பதற் இன்றுபோல அந்நாளிலும், சிற்பப் பொருள்

Page 528
502 வியத்தகு கள் ஒள்ளிய நிறம் பூசப்பெற்றன; ஆங்கா சுவரோவியங்கள் தீட்டப்பட்டன. வெளி துணைச் சிறப்பில்லாத சில வரைப் படங் வரையப்பட்டுள. ஆராய்ச்சியாளர் பலர் இ யெனத் தேருகின்றனர். எனினும் சமய ே குகைகளிலே, நல்வளர்ச்சி பெற்ற ஓவியக் கள் பல காணக்கிடக்கின்றன. பண்டை நிலைத்துள்ள சிறந்தவற்றுள் அசந்தாச் யாரும் மறுக்கத் துணியார்.
அசந்தாக் குகையோவியத்தைப் (ஒளிட் கோலமெனச் சிலர் கருதுவர். ஆனல் இப் ஈரமாயிருக்கும்போதே சுவர்க் கோலந் தீ யமோ காரை நன்கு உலர்ந்த பின்னரே கற்றையோ விரவிய களிமண்ணை அல்லது வெண்களிக்கல்லினல் அச்சுவர் நேர்த்திய யிருந்தும் சுவரின் மேற்பரப்பு நன்னிலையி காரை உதிர்ந்து விழுந்துளது. அன்றியும் யெடுக்கப்பட்டபின்னர் மேலும் அவை இ வண்ணப் பசைகள் இன்றும் புதுமை ெ அவற்றின் முந்தை நிலையில் மிகுந்த ஒட் அவற்றின் நிறங்கள் இன்றும் தெளிவாயும் இருண்ட குகைகளிலே, வெளிப்புறத்து ை யொளியின் துணைகொண்டு, ஒவியன் பணிே
குகை X இற் காணப்படும் ஒவியங்கள் யென்பது ஓரளவு நிச்சயமாகத் தெரிகிற, முள்ளவை ஆறு நூற்றண்டுகள் வரை முந்தை ஒவியங்களின் புறக்கோலம் மி பட்டவை, இயற்கையோடிசைய மிகக் க காலத்துச் சிற்பங்களிலே காணப்படுகின்ற படியாக வளர்ந்து வருஞ் சிறப்பான ஒ காணல் முடியாது. இதற்குக் காரணம், தீட்டலை மேற்பார்வை செய்த கம்மியர் : கையாண்டமையேயாகலாம். புத்தர் தம் 6 காட்சிகள் சுவரோவியங்களாய்த் தீட்ட வருகின்றனவேயன்றித் தனித்தனியாய் eெ ஒவ்வொரு காட்சியிலும் நடுவணுகவுள்ள ( கண்ணை ஈர்த்துச் செல்லத்தக்கவாறு சிற் பட அமைந்துள்ளன. தொலைக்காட்சி ஒ யிலுள்ள உருவங்களை முன்னணியிலுள்ளவ ஒவியங்கள் பார்ப்போர் கண்ணுக்கு ஒருவி வழி, தொலைகாட்டிப் படப்பெட்டி கொண் வோவியங்கள் தோற்றத்தில் ஒத்துள்ளன. போந்து, காண்போரை நோக்கி வருவனே

இந்தியா
குெ மிக விரிவான முறையிலே அலங்காரச் ப்புறங்களிலுள்ள சில குகைகளில் அத் களுள; இவை மிகப் பழைய பாணியில் வை வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்தவை நாக்கங்களுக்காக நல்கப்பட்ட சில செய் கலைமரபுகளை எடுத்துக் காட்டும் ஒவியங் நாகரிகத்துக்குரிய ஓவியங்களுள் இன்று சுவரோவியங்களும் அடங்குமென்பதை
படம் LXXII-IX) பெரும்பாலும் சுவர்க் தம் ஒவ்வாது , ஏனெனில், சுவர்க் காரை ட்டப்படும்; ஆனல் அசந்தாச் சுவரோவி வரையப்பட்டது. உலர் புல்லோ மயிர்க் சாணத்தைச் சுவரில் முதற் பூசி, பின்னர் ாகத் தீற்றப்பட்டது. காலநிலை எவ்வாறு ல் உள்ளது. எனினும், சிற்சில விடத்துக் கடந்த நூற்றண்டில், அவை முதலிற் படி ழிநிலையடைந்துள்ளன. இனி, அவற்றின் நடாது துலக்கமாயுள. இவ்வோவியங்கள், பமுடையனவாயிருந்திருத்தல் வேண்டும். வண்ண வேறுபாடு காட்டுவனவாயும் உள. வத்த உலோக ஆடிகள் கொடுக்குந் தெறி செய்தான். கிறித்து ஊழிக்குச் சிறிது முற்பட்டவை து. ஆனல், குகை 1 இனும் XVI இனு பிற்பட்டவையாய் இருத்தல் வேண்டும். கத் தெளிவாக வரையப்பட்டுளது. பிற் வனமாகத் திட்டப்பட்டுள. ஆயின், அக் படிப்படியான வளர்ச்சியையோ படிப் ரு பாணியையோ இவ்வோவியங்களிலே குறித்த குறித்த குகைகளிலே ஒவியந் ாத்தமக்கேயுரிய தனித்தனிப் பாணிகளைக் 1ாழ்க்கையும் சாதகக் கதைகளும் பற்றிய ப்பெற்றுள. காட்சிகள் யாவும் கலந்து பவ்வேருய் அமைக்கப்படவில்லை. ஆயினும் மக்கியமான உருவங்களுக்குப் பார்ப்போர் றுருவங்களும் பொதுத்தோற்றமும் திறம் வியம் அங்கில்லை; ஆயினும், பின்னணி ற்றுக்குச் சற்று உயரமாகத் தீட்டுவதால், த ஆழவுணர்ச்சியைத் தருகின்றன. இவ் பிடிக்கப்பட்ட ஒரு நிழற்படத்தை இவ் அதனுல், அவை சுவரினின்றும் வெளிப் பாலத் தோன்றுகின்றன.

Page 529
கலை
அசந்தாச் சுவரோவியங்கள் சமயச் ச. போக்கிலும் உலகியற் போக்கையே அவற் யிலும் மிகத் தெளிவாகப் பண்டை இ ஒவியமாய்க் காண்கிருேம். மாளிகைகளில் மகளிர் ; தோளிற் சுமைதாங்கும் கூலியாட இந்திய விலங்குகள் பறவைகள் பூக்கள் வாழ்க்கை முழுவதுமே-பல கம்மியர் களின் சுவர்களில் அழகுறச் சித்திரிக்கப் அழகாக மிகுந்த திறமையொடு தீட்டப்ே
அசந்தாவிலுள்ள கைதேர்ந்த படைப் உருவம் இங்குக் குறிப்பிடத்தக்கது. இந்தி புந் திரிபங்க நிலையிலே அவனுடல் சற். வலக் கையில் வெண்டாமரையுடனும் அ6 அவன்றன் அங்கவிலட்சணங்கள் மென் அவனுக்குக் கீழே மிகத் தொலைவிலுள் இரக்கத்தோடு கீழ்முகமாய் நோக்குகின், சூழ்ந்து அசமகளிரும் கந்தருவரும் கான லும் உருவிற் சிறியர். போதிசத்துவா உருவமே இவ்விளைஞனுகும் (ப. 384). ( மகிழ்வூட்டும் இன்பக் காட்சிகளுக்கிடை வேலைப்பாடொன்று காணப்படுகிறது. இ பச்சிளமை உடையாாயிருந்தும், உலக அவர்தம் அருளொழுகு கண்கள் எண்ண அவர்தம் மெல்லுதடுகள் துயரில் மூழ்கி கூறியுள்ளன. இப்போதிசத்துவரை வை உணர்த்துவதில் வெற்றிகண்டான்-இப்பி யும் போராட்டத்தையும் கவனித்தவண்ணி
வேருேர் வகையான சமயவுணர்வு பே படுகின்றது. அவர் தம் அன்றன்றை உண மும் இாப்பதாய்க் காட்டுவது அவ்வுருவி மனைவி யசோதசையும் மகன் இராகுலன் சிறு வடிவங்களின் நயத்தகு தோற்றம் ட மறைந்து விடுகின்றது. அவர் தம் அை போர்த்த மெய்யும், சாரணுத்துப் புத் அமைதியைக் காட்டுவன (ஒளிப்படம்
வேறு சில ஒவியங்கள் பிறவிடங்களி நூறு மைல் வடக்கே. பாக்கைச் சேர்ந்த ஊர்வலமொன்று தீட்டப்பெற்றுள்ளது அமைப்பு அசந்தாவிலுள்ள ஒவியங்கள் கூத்தன் ஒருவனையும் பாடினியர் சிலரை அங்குண்டு (முகப்புப்படம்). தக்கணத் யிலும் எல்லோராவிலும், அசந்தாப் பாை படுகின்றன. மேலுந் தெற்கே, தமிழகத்தி துள்ள சமணர் குகையொன்றிலே மிகச்
யிற் காணக்கிடக்கின்றது.

0கள் 503
ார்பில் வரையப்பட்டவையெனினும், சமயப் றில் மிகுதியாய்க் காணலாம். இங்கு சாஞ்சி ந்தியாவின் முழு வாழ்க்கையையும் பரந்த 0 வாழும் இளவரசர் ; மாடங்களில் உலவும் ட்கள் ; இரவலர், உழவர், துறவியர் இன்னும் ஆகியவெல்லாம்-சுருங்கக் கூறின், அக்கால தம் அன்புக்கரங்களாலே, இருண்ட குகை பட்டு இன்றும் நிலைபெற்றுள. இவை யாவும் பெற்று, நுண்ணிகின் உருவமைக்கப்பட்டுள. புக்களில் எழில் மிக்க இளைஞன் ஒருவனது தியச் சிற்பிகளும் ஓவியரும் பெரிதும் விரும் று வளைந்தும், தலையில் மணிமுடி தரித்தும் வ்விளைஞன் அமைந்திருக்கிருன் ஒப்புரவான றுயரை வெளிப்படுத்துகின்றன , கண்கள் ள யாதொன்றையோ நோக்குவன போல் றன (ஒளிப்படங்கள் LXXIII), அவனைச் னப்படுகின்றனர்-இவர்கள் யாவரும் அவனி ாகிய அவலோகிதேசுவரர் பதுமபாணியின் இங்கேயும் அன்றன்றை வாழ்க்கையின் களி டயே, ஆழ்ந்த சமயவுணர்வைப் பயக்கும் ப்போதிசத்துவர் ஆபரணம் பல அணிந்து, வாழ்க்கையின் துயர்களை நுகர்ந்துள்ளார். ாற்ற ஊழிகளாய்த் துன்பத்தைக் கண்டுள; ய எண்ணில் பலர்க்குத் தேறுதல் மொழி ாந்தோன் அவர்தம் போதனையை எமக்கு ரபஞ்சமானது அதன் உயிர்களின் துயரை ண்மாய் உளது என்பதாம். >ன்மையெய்திய புத்தர் ஒவியத்திற் காணப் வை ஒரு பெண்ணிடமும் ஒரு குழந்தையிட பம் (அப்பெண்ணும் குழந்தையும் அவர்தம் னயும் முறையே குறிக்குமென்பர்). அவ்விரு |த்த பெருமானின் மாணெழிற் கோலத்திலே மதி சான்ற அங்கவிலட்சணங்களும் காவி தரைப் போன்று, தன்முனைப்பை வென்ற LXXV). ற் காணப்படுகின்றன. அசந்தாவுக்கு ஒரு 5 குகையொன்றின் முகப்புச் சுவரில் யானை ( ஒளிப்படம் LXXX) ; அதன் உருவ யாவற்றிலும் கவர்ச்சி மிக்கது. இன்னும், "யும் சித்திரிக்கின்ற சிறந்த ஒரு காட்சியும் துப் பிற குகைகளிலே குறிப்பாக வாதாமி ரியிலியன்ற ஓவியச் சிதைவுகள் சில காணப் கிற் சித்தன்னவாசல் என வழங்கப்படுமிடத் சிறந்த சுவரோவியமொன்று அழிந்த நிலை

Page 530
504 வியத்தகு
இக்கலை மரபுக்குரிய ஓவியங்கள் சில, ந காணப்படுகின்றன. இத்தீவின் நடுவண் “சி பெரிய குன்று பரந்த ஒரு வெளியினிடைே இங்கு தந்தையைக் கொன்ற அரசனை மு யில் ஒரு மாளிகையையும் கோட்டையையு யப்பன் தான் தெய்வத்தன்மையுடையான் கோட்டையை வானுலகோடு ஒருங்குவைத் வெறுஞ் சுவர்களில் ஆரணங்குகளையும் ெ னன். இவ்வழி அவன் தன் குடி மக்களுக் எனக் காண்பிக்க முயன்முன். இவ்வோவிய தினுலும் விசியடிக்கும் பருவ மழையினலு பாறை முகப்பிலே அரைவாசியுயரத்தில், அர மகளிர் இருபத்தொருவரின் உருவங்க? குக் கீழே அவர் தம் உடலத்தை முகிற் கூ ஒசிந்து நின்று மலர்களோடு விளையாடும் இ புதுமலர்ச்சியுடன் பொலிவுறப் பேணப்பட்ட 1500 ஆண்டுகட்கு முன்னர் தீட்டப்பெற்றன
தஞ்சை, விசயநகரம், பொலநறுவை ஆ கால இந்து ஓவியங்கள் சில அழிந்த நிலை கும் போது 8 ஆம் நூற்முண்டுக்குப் பின் கின்றது. அவற்றின் புறக்கோலம் தெளிவ ஒவியங்களிற் காணப்படும் நுட்பமான றிலது. எனினும் இந்த மத்திய காலத்தி கண்டது. மீண்டும் அக்கால ஓவியங்கள் டெ காணக்கிடக்கின்றவாதலின், அவற்றைச் சுெ பில்லை. ஆயினும் எஞ்சிய சிலவற்றிலிருந்: சுவரோவிய மரபு தொடர்ந்திருந்ததென்பது
இசுலாமிய செல்வாக்குப் பரவியதும், இ ளாற் பெரிதும் தூண்டப்பெற்று, பெரு சித்திரங்களிலும் கவனம் செலுத்தினன். வரையும் முறை நிலவியிருந்ததென்பதற்கு வங்காளம், நேபாளம் ஆகியவிடங்களிலே, சில சிற்ருேவியங்கள் இன்று அழியாது கிை சிற்முேவியங்கள் நுண்மையும் திறனுங் க இயற்கைப் பண்பு இவற்றுக்கில்லை. அன்றி! மில்லை. அவையெல்லாம், அன்றன்றை வ வறணிலையடைந்திருந்த பெளத்த மத சுவரோவியங்கள் போலாது, இவை மதச்
துறவியர் தம் ஆக்கப்பாடுகளாயிருத்தல் :ே
*காசியப்பனின் தேவியரையும் காதற்கிழத்தியன அண்மைக் காலம் வரை நிலவியது ; சில முகங்கள் போல் அமைந்துளவேனும், அறிஞர் சிலர் இக் கரு தீட்டப்பட்ட காலவரலாற்றை நோக்கும்போது இந் ஐயமின்றிப் புலனகும்.

இந்தியா
ன்கு பேணப்பட்ட நிலையிலே இலங்கையிற் ங்கவரை” அல்லது சீகிரியா என்னுமொரு 'ய 600 அடி உயரமாய் ஓங்கி நிற்கின்றது. தற் காசியப்பன் 5 ஆம் நூற்றண்டினிறுதி ம் கட்டினன். தற்புகழ்ச்சி விரும்புங் காசி என முற்முய் நம்பி தனது குன்றக் தெண்ண முயன்று, சீகிரியாப் பாறையின் ானுலகத்தோரையும் ஓவியமாய்த் தீட்டி கெல்லாம் எத்துணை மேம்பட்டவன் தான் ங்களிற் பெரும்பாலானவை கடும் வெப்பத் ந் தாக்குண்டு அழிந்துவிட்டன. ஆயினும், பாதுகாப்பான ஒரு பாறையொதுக்கிலே ர் அழகுறத் தீட்டப்பட்பட்டுள. இடுப்பிற் ட்டங்கள் மூடிமறைத்துள* உடல் துவள க்கவர்ச்சிபண்ணும் நங்கையர் இத்துணைப் டிருத்தலை நோக்கின், அவர்தம் உருவங்கள் வையென்பதை நம்புதல் அரிது. பூகியவிடங்களிலும் பிறவிடத்தும் மத்திய யிற் காணப்படுகின்றன. அவற்றை நோக் 7ர் ஓவியக்கலை சற்று நலிவுற்றமை புலனு ாக வரையப்பட்டுளது. ஆயின், முந்தை உருவவமைப்பு அவற்றிற் காணப்படுகின் லும் ஓவியக்கலை பெருஞ் சாதனைகளைக் பரும்பாலும் அழிந்த நிலையிலேயே இன்று Fவ்வையாகப் படியெடுத்து ஆராய வாய்ப் து, முகமதிய படையெடுப்புக்காலம்வரை
தெளிவாகின்றது. ந்திய ஓவியன், பாரசீகத்து மாதிரியுருக்க ம்பாலும் சிற்ருேவியங்களிலும் புத்தகச் முகமதியர் வரு முன்னரே சிற்ருேவியம் கு இலக்கியச் சான்றுகள் உள. பீகார், 11 உம் 12 ஆம் நூற்முண்டுகளுக்குரிய டத்துள (ஒளிப்படம் LXXXI அ). இச் ாட்டுவனவாயினும், அசந்தாவிற் காணும் பும் உருவவமைப்புக்கள் நன்கு வாய்க்கவு "ழ்க்கையோடு தொடர்பின்றி விறிழந்து ந்தின் படைப்புக்களாகும். அசந்தாச் சார்பற்ற கம்மியரின் செயற்பாடாகாது,
வண்டும்.
ரயுமே இவ்வுருங்கள் குறிக்குமெனுங் கருத்து குறித்த சில மாதரின் சிறப்பியல்புகளைக் காட்டுவன த்தை இன்னும் ஆதரிப்பரேனும், இவ்வுருவங்கள் நூலிற்றந்த விளக்கமே அமைவுடைத்தென்பது

Page 531
கஃ
மத்திய ஆசியாவின் மணற்பிரதேசத்தி கள் இந்தியச் சார்புமிக்குடையன. இவ: பாமியானிலுள்ள பாறையில் வெட்டப்பட் (ஒளிப்படம் LXXXI). இவை அசந்தா இ துருக்கித்தானிற் சில விடத்தும், மத்திய பல சுவரோவியங்களும் பலகைகளில் வ சிறிது பிற்பட்டவை. இந்தியக் காட் பட்டவையெனினும், இந்திய ஓவியக் வென்பது தெளிவு. இந்தியாவுக்கும் சீன பெரிதும் நிகழ்ந்த ஒரு காலத்தைச் சேர் தனித்தன்மை வாய்ந்ததாயினும், இந்திய தென்பதற்கு அவை சான்ருகும்.
சிறு
தட்ச சீலத்திலும் வடமேற்கிந்தியப் அகழ்ந்தபோது, இன்றைய இந்திய நகை சரிகை இழைப்பில் மணிக்கற்கள் பதி (ஒளிப்படம் LXXXI ஆ), விமாறன் பொன்னுலும் வெள்ளியாலுமியன்ற பிற உடையன; அவ்வாறே, இந்தியாவிற் பு காணக்கிடக்கும் பளிங்காலாய தாதுப்ே யன. வட மேற்கு அகழ்விடங்களிற் பெற கற்கள் பொதுவாய்க் கலைச்சிறப்பு மி பெரும்பாலும் மேலைநாட்டு மாதிரிகளைத் நாடுகளிலிருந்து கொண்டுவரப்பட்டவைய
எழில்மிக்க பல வேலைப்பாடுகள் யாஃ அறுள் மிகச் சிலவே இப்பொழுது கிடைத் செய்யும் கம்மியர் குழாங்கள் கல்வெட்டு தொழில் நன்கு ஆதரிக்கப்பட்டதென்ட பழைய யானை மருப்பு வேலைப்பாடுகளில் தது ஏக்குலானியத்திற் கண்டெடுக்கப்ட கும் (ஒளிப்படம் LXXXVI ஆ), வ களுடனும் எகித்து வழியாக இதுவும் யானைக்கொம்பிலமைக்கப்பெற்ற வட்டி தவை. இவை முதலில், காபூலுக்கு ஐம் பேகிராமென்னு மிடத்திலே பெட்டிகளி பெற்றுக் காணப்பட்டன. மேலை நாட்டு சங்களிலேயே கண்டெடுக்கப்பட்டவைெ மரபிலேயே விளைந்தவை. அவை இந்தி வேண்டும்; அன்றேல் இத்தொழிலிற் ை தொழிலைக் கற்றுத் துறைபோய கம்மிய படம் LXXXVI இ). இவ்வுருவங்க உருவவமைப்பு மென்மையாகவே கைய அவற்றில் வியக்கத்தக்கவாறுள்ளது. அ இந்தியக் கலைப்படைப்பு யாதேனும் விரு

கள் 505
லே காணப்படுகின்ற சில பழைய ஓவியங் >றுள் மிக முந்தியவை, அபுகானித்தானிற் ட மிகப் பெரிய புத்தரைச் குழ்ந்துள்ளன வியங்கள் பலவற்றிலும் முந்தியவை. சீனத் ஆசியாவிற் பிறவிடத்தும் காணப்படுகின்ற ரையப்பட்ட பிற ஓவியங்களும் காலத்தாற் -டுருக்களினின்றும் அவை பெரிதும் வேறு லைக்குப் பெரிதும் கடமைப் பட்டுள்ளன த்துக்குமிடையே தரைவழியாக வர்த்தகம் ந்தவை இவ்வோவியங்கள். சீனக் கலை மரபு க் கலைமாபை அது எத்துணை தழுவியுள்ள
கலைகள்
புதைபொருட்களங்கள் பிறவற்றிலும் களைப் பெரும்பாலும் ஒத்தனவாய்ப் பொற் க்கப்பெற்ற சிறந்த நன்ககள் தோற்றின பேழையும் (ஒளிப்படம் LXXXVI அ) சில பொருள்களும் நுட்பமான வேலைப்பாடு பல விடங்களிலே பெளத்த நிலையங்களிற் பேழைகளும் நுட்பமான அமைப்பு உடை }ப்பட்ட, சித்திரவேலைப்பாடுடைய மணிக் க்கவையல்ல. இச்சிறு கலைப் பொருள்கள் தழுவியமைந்துள்ளன. இவற்றுட் சில பிற பாயும் இருக்கலாம். ாக் கொம்பிற் செய்யப்பட்டிருந்தன-இவற் துள்ளன. யானைக்கொம்பிற் செதுக்குவேலை க்களிற் குறிப்பிடப்பட்டுள. அதனல் அத் தும் போற்றப்பட்டதென்பதும் தெளிவு. இன்று கிடைத்துள்ளவற்றுள் மிகச் சிறந் ட்ட பெண் தெய்வமொன்றின் பதுமையா ாசனைச் சரக்குகளுடனும் சிறந்த துணி கொண்டுவரப்பட்டதென்பதற் கையமில்லை. கைப்பதிப்புக்கள் இவற்றினும் கவின்மிக் பது மைல் மேற்கே குசாணர் நிலையமாகிய ன் மூடிகளிலும் பக்கங்களிலும் பதிக்கப் செல்வாக்கு மிகுதியாகப் புகுந்த பிரதே பனினும், அவை முற்றிலும் இந்தியக் கலை பாவினின்றுங் கொண்டுவரப்பட்டனவாதல் கதேர்ந்த இந்திய ஆசிரியரிடமிருந்து தந் Kனல் ஆக்கப்பட்டிருத்தல்வேண்டும் (ஒளிப் ள் ஆழமாக வரையப்பட்டுள. அன்றியும் rளப்பட்டுளதெனினும் ஆழத் தோற்றம் பற்றின் துட்பத்தையும் எழிலேயும் பண்டை தசியதில்லை. யானைக்கொம்பிற் செதுக்குங்

Page 532
506 வியத்த
கலை இந்தியாவிலும் இலங்கையிலும் இ LXXXVIII). ஆயினும் மேற்கூறியவற்ை காலத்தில் எஞ்ஞான்றுந் தோன்றியதில்ஃ
இந்தியர் நுணுக்கமான வேலைப்பாட்டி நேர்த்தியாய் ஆக்குவதில் மிக்க கவனஞ் தமது நாணயங்களை அழகுற அமையாத கள் பெரும்பாலும் செப்பமற்று அழகி லேயே அவை கலையாக்கங்கள் என்னும்
படம் 24. குத்தர்
முதற் சந்திரகுத்தனும் அவனரசி குமாரே யாழ் மீட்டும் சமுத்திரகுத்தன். சிங்கத்தைக் கொல்லும் இரண்டாம் சந்திர காண்டாமிருகத்தைக் கொல்லும் முதலாம் யானையிலூரும் முதற் குமாரகுத்தன். . முதற் குமாரகுத்தனின் அசுவயாகத்தை ந
i
 

கு இந்தியா
ன்றுவரை நிலைபெற்றுள்ளது (ஒளிப்படம் றையொத்த நயமான வேலைப்பாடுகள் பிற்
.
ல் இன்பங்கண்டும், தமது படைப்புக்களை | செலுத்தியும் வந்தனரெனினும், அன்னர் து வியப்பே. பண்டை இந்திய நாணயங் லாதிருந்தன. குத்தப் பேரரசர் காலத்தி நிலையை அணுகின. இனி, குத்தர் காலத்
பொற்காணங்கள்.
தவியும்.
குத்தன்.
குமாரகுத்தன்.
னைப்பூட்டுங் காணம்,

Page 533
6
அப் பொன்னணயங்களும் முதற்றரமான யில. எனினும் அவை புதுமைச் சிறப்பு முதற் சந்திர குத்தன் தனது பட்டத்தர கின்முன் , அரசு கட்டிலில் அமர்ந்து சமு டாம் சந்திரகுத்தன் காண்டாமிருகத்ை மாணெழில்மிக்க யானையின்மீது ஊர்கி: நாணய அமைப்புமுறை விரைவில் இழிநி மியரையும் ஆதரித்த மத்தியகால மன்ன களை வெளியிடுவதோடு திருத்தியடைந்தன
பத்திரியக் கிரேக்க மன்னர்களால் வெ கள் அவற்றுக்குப் புறனடையாய் உள்ளன வங்கள் அவற்றிற் பொறிக்கப்பட்டுள ( யங்கள் முற்றும் எலனியச் சார்பு உடைய அமைக்கப்பெற்றவை யென்பதற்கு ஐயமி வென்டது பொருந்தாது ; கிரேக்க மன்ன யங்களையே பொதுவாக வழங்கினர் (ஒளி குசாணரும் இப்பாணியைப் பின்பற்றினர்
ஆரியர் ஏழிசை வரிசையை அறிந்திரு அன்றியும் சாம வேத பாசுரங்களை முை வேதகாலத்து வணக்கப் பாடல் முறைய தனை முறையை ஒரளவிற்கு ஒத்திருந் முறைமை பார்ப்பனரால் இன்றுவரை செ கும் கிறித்து ஊழியின் முதல் நூற வளர்ச்சிபற்றி நாமதிகம் அறிந்திலம். . பெயர் தெரியாத ஆசிரியரொருவர் நாட! ன்று யாத்து, அக்கால வழக்குக்கமைய சென்றனர். அந்நூல் இன்றுவரை நிலைத் கின்ற மிக முந்திய இந்திய நூல் இப்பா காலமளவில் இந்தியாவில் நன்கு வளர் அஃது இக்கால இந்தியத் 'தொல்சீர்' தென்பதும் அந்நூல் வாயிலாக அறியக்கி நல்லிசைவாணன் விணையில் இசை மீட் முன்னர் இசைமீட்பதைக் கேட்பதற்கு கலைநுட்பம் மிக்குடையது என்பதனுலும் ஆராய்வம்.
அதன் அடிப்படை ஏழிசை வரிசை ஐரோப்பியப் பேரிசை வரிசைக்கொப்பா லது காலோசையாலும் (சுருதி) விரிவுப(
பத்திரண்டு காலோசைகள் உள. அவை பி
"இவை முறையே சட்சம், ரிஷபம், காந்தாரம், படும். சுருக்கமாக அவுை ச ரி, க, ம, ப, த, நி 6

}கள் 507
கலையாக்கங்களாகக் கருதற்கேற்ற தகுதி
ம் கவர்ச்சியும் உடையவை. இவ்வாருக, சி குமார தேவியை அன்பொழுக நோக்கு த்திர குத்தன் யாழ் மீட்டுகின்றன் ; இரண் தக் கொல்லுகின்முன் , குமார குத்தன் ன்முன் (படம் 24 ஈ). இதற்குப் பின்னர், லையடைந்தது. சிறந்த கலைஞரையும் கம் ார், திருத்தமுரு வகையிலுள்ள நாணயங்
STr.
ளியிடப்பட்ட நயத்தகு வெள்ளி நாணயங் ா. உலகிலேயே மிகச் சிறந்த நாணய உரு ஒளிப்படம் LXXXIV அ-இ). இந்நாண பன. அன்றியும் கிரேக்க கம்மியரால் அவை ல்லை. இவை இந்தியாவிற் பரக்க வழங்கின ர் இங்கு செப்பமில்லாத, இருமொழி நாண 'ப்படம் LXXXIV ஈ). பிற்காலச் சாகரும்
(ஒளிப்படம் LXXXIV உ).
இசை
ந்தனர் என்பதற்குச் சில சான்றுகளுள. றயாக ஒதுவதற்கமைந்த விதிகளிலிருந்து, பானது மத்திய காலத்து எளிய பிரார்த் ததென்பது புலனுகின்றது. மேலும் அம் வ்விதாய்ப் பேணப்பட்டுளது. இக்காலத்துக் முண்டுகளுக்குமிடையில், இந்திய இசை ஆயினும் கிறித்து ஊழித் தொடக்கத்தில், கம், இசை, ஆடல் எனுமிவைபற்றி நூலொ அதைப் பண்டைப் பரத முனி இயற்றின துேள்ளது. இம்மூன்று கலைகளையும் நுதலு "ாத நாட்டிய சாத்திரமே ; அன்றியும் இக் ச்சிபெற்ற இசைமுறை நிலவியதென்பதும் இசையினின்றும் பெரிதும் வேறுபட்ட டக்கின்றன. இற்றைக்காலத் தென்னிந்திய பதைக் கேட்டல், ஆயிரம்யாண்டுகளுக்கு ஒப்பாகும். இப்பொருட்டாலும் இத்துறை பண்டை இந்திய இசையை நாம் சுருக்கி
Fயைக்கொண்டது * அவ்வேழிசைகளும் னவை. அவை அரை யோசையாலும் அல் நித்தல் கூடும். எண்ணிசை வரிசையில் இரு பின்வரும் ஒழுங்கில் அமையும்.
மத்தியமம், பஞ்சமம், தைவதம், நிசாதம் எனப் Tணப்படும்.

Page 534
508 வியத்த
r ff{ ö lfق م
千ー -Tー -千ー -千ー
இப்படத்தினின்று, ச ம ப (ஐரோ மூவகை இசைநிலைகளைப் பெறுமெனத் ே கூறுகளை முதன்மையாக ஆளத்தியில், ஆனல் தனிப்பிசையிலும் அவைகள் ஓரள மேலைநாட்டவர் இவ்விசையைக் கேட்கும் வல்லான் ஓசை பிறழ்கின்முனென நினைத் ஐரோப்பியப் பேரிசை வரிசைக்கு ஒட வதுபோலப் பிற ஏழு இசைகளில் பிற கோயில் இசை நடையை ஒக்கும்.
* வரிசை ”யென நாம் மொழிபெயர்த்து பாடுகள் பிறவுமுள ; இவற்றுளே தலையாய அதற்கு மேற்பட்ட இசைகளில் ஒரு த6 பாாத நாட்டிய நூலில் முப்பது இராக! இப்பொழுது நூற்றுக் கணக்காகப் பெரு படை இராகங்கள் ஆருகும். பிற ஆண்ப கப்பட்ட பெண்பால் இராகங்களாம் (இார
பலவாறு தரப்பட்டுள. மிகப் பழைய
அறுள்ளன :
பித்த பைரவம் ; 巴F f ԼԸ
சாதாரண சுத்த ை கெளசிகம் ; ச க Lמ ,B5
அந்தர பிரதிம சதுசுருதி இந்தோளம் : ச க மி த
சுத்த அந்தர பிரதி சது தீபகம் ; ச ரி. க LO
சுத்த அந்தர பிரதி சிறீராகம் ; ég fl Ls)
சதுசுருதி சுத்த 伊。 மேகம் ; ぶ ff) Ls)
இராகங்கள் பகலிரவு வேளைகளுக்கேற் முக, மேற்கூறிய எடுத்துக்காட்டுக்களிலே தது ; மேகம் காலையிலும், தீபகமும் சிறீ தோளமும் இரவிலும் பாடுவதற்குரியவை முேடும், கெளசிகம் உவகை நகையென்றிவி எனு மூன்றும் காதற் சுவையோடும், பே முறையே தொடர்புள்ளவை. ஐரோப்பி புமையுள்ள இராகமான பஞ்சமம் இந்தி தொடர்புபடுத்தப்பட்டுள்ளமை குறிப்பிட,

கு இந்தியா
ப த நி ச ー -Tー Tー -Tー
ப்பிய தோ வா சோ) எனுஞ் சுரங்கள் தரிகிறது. இந்திய இசையில் காலோசைக் குறிப்பிடத்தக்க விளைவுடன் காணலாம்; வு காணப்படும். இதன்கண் பயிற்சி பெருத போது பாடகன், அல்லது வாத்திய இசை தல்கூடும். பாய் ச இலே இசை வரிசை தொடங்கு வரிசைகளும் அமையும்; இவை கிறித்துவ
எள்ள திட்டத்தை (கிராமம்) விடப் பாகு பது இராகம் எனப்படும். ஐந்து அல்லது Eப்பிசை அமையப்பெற்றது இராகமாகும். வ்களுக்கு மேற்கூறப்பட்டுள; இத்தொகை கிவிட்டது. வைதீகக் கொள்கைப்படி அடிப் ால் இராகங்களின் மனைவியராய் உருவகிக் கிணிகள்). முன்னுள்ள ஆறு இராகங்களும்
வரிசையான பாதவரிசையில் பின்வருமா
சுத்த காகலி
5 நி ஸ்
)கசிதி நி (ତ)
காகலி நி ஸ்
சுருதி காகலி த நி ஸ்
சுத்த காகலி
点 நி 6s)
துசுருதி 鸟 G.)
பப் பாகுபடுத்திக் கூறப்பட்டுள. இவ்வா பைரவம் விடியற்காலையில் பாடுவதற்குகந் ராகமும் நண்பகலிலும், கெளசிகமும் இந்
பைரவம் மருட்கை அச்சம் என்றிவற் 1ற்ருேடும், இந்தோளம் தீபகம் சிறிாாகம் கம் அமைதி சாந்தம் எனும் இவற்றேடும் ப பேரிசைவரிசையோடு நெருங்கிய ஒப் ய முறையிற் காதலுடனும் இரவுடனும் த்தக்கது.

Page 535
கலை
இந்திய இசையில் ஒத்திசையில்லை; இ6 மணையில் அடுத்தடுத்துள்ள இசைகள்) ஒத்திசை யடிப்படையுண்டென்னுங் க( யாய்த் தாழிசையும் ( சுருதி ) மத்தளங் ணிய பலவகைப்பட்ட தாளச் செய்கைக ஒருவனின் காதுக்கு அதன் எதிர் நிலைக இந்தியரும் வழக்கமற்ற காலவகைகளான னர். இன்றுங் காண்கின்றனர். தாளச் செ கடுத்த முக்கியமான இடத்தைப் பெறும் குறிப்பிட்டுள்ளான். பின்னர் இன்னும் எளிய காலமும் (ஆதிதாளம்), ஜ் 4 மிகக் குறிப்பிடத்தக்க 9 காலமுள்ள ச அல்லது பதினன்கு தட்டுக்களையுடைய உ வரையுள. இவ்வாறு இரண்டுக்கு மேற்பட லான ஓசைகளாலும் தாளச் செய்கைகள் விளைவு, நான்கு பேர் பாடுவதற்கமைந்த வனுற் பிரித்தறிய முடியாதோ அதேடே மையான ஒரு தாளச் செய்கையாம்.
இந்தியப் பாணன் அவ்வந்நேரங்களுக் எளிய இசையானது எழுத்துக்களாற் ப இசைக்குறியீட்டை அமைத்துக் கொள் இசை முற்முக மறைந்துவிட்டது. இற்ை மையில் ஒரு புத்தாக்கமாகும். இசைப் தேர்ந்தெடுத்து, நன்கு தெரிந்துள்ள இன பல வேறுபாடுகளால் விரிவுபடுத்தி, மி இசை அளாவலாக அமைப்பன்.
அந்நாளில் விணையே முதன்மையான எனவும் கூறப்பட்டது. இப்பதம் ஆதியிே வில்வடிவ யாழைக் குறித்தது. பண்டை பண்டை நாகரிகங்களிலும் வழங்கிய யா டுள்ளது (ஒளிப்படம் XXXVI ஆ). கு யாய் வழக்கொழிந்தது. பின்னர் வி வாசிக்கப்படுவதும் சுரைக்காய் வடிவுள் ட்து. இதுவும் 8 ஆம் நூற்ருண்டில் மழை ட்னும், பெரும்பாலும் உலர்ந்த சுரைக்க யது. விற்கோலுள்ள இசைக்கருவிகளை முகமதியர் வருகைக்கு முன்னர், GFfu வில்லைபோலும். பல வகைப்பட்ட வேய் இருந்தன; ஆயின் எக்காளம் போன்ற வாறு உபயோகிக்கப்படவில்லை. இத்தை படுவது சங்காகும். இது போருக்கு வும், பொதுவிலே சிறப்பான நிகழ்ச்சிக

ர்கள் 509
டையிடுவிட்டுச் செல்லும் (அதாவது இசை தனிப்பிசை, ஐரோப்பிய இன்னிசைபோல் ருத்தைத் தருவதில்லை. இராகத்துக்குதவி கொட்டலுமுள. இந்திய இசையில் நுண் ள் இயைப்போசைபோலுள பயிற்சிபெற்ற ள் தெளிவாகும். பண்டைக் கிரேக்கர்போல் போன்றவைகளில் இன்பங் கண்ட Fய்கைகள் இந்திய இசையிலே இராகத்துக் பரதன் இருபத்திரண்டு தாளவகைகளைக் பல புகுத்தப்பட்டுள்ளன. தாளங்கள் மிச 5ாலமும் (உரூபகம் /சச்/ சச்சச/) முதல், ம்பை தாளமும் /சச/சசச /சச /ச/சச/ அடதாளமும் /சச/சசச/சச/சசச/சச/சச/ ட்ட தொகுதியான தாளச் செயல்கள், ஒயி 7ாலும் வேறு படுத்தப்படும்போது, இதன் உருப்படியொன்று எவ்வாறு இந்தியன் ஒரு பால் ஐரோப்பியனுக்குப் பிரித்தறியக் கடு
குத் தகுந்தவாறு இசையமைப்பவன். ஓர் தியப்படினும், இந்தியா ஒர் உண்மையான ாளவில்லை ; இவ்வழி பண்டைக் கலைஞர்தம் றைக் காலத்தில் ஒவ்வோர் ஆக்கமும் உண் பவன், தனது பண்ணையும் தாளத்தையும் சயிற் ருெடங்கி, தனது மேற்கோளைப் பற் க விரைவான பல வேறுபாடுகள் நிறைந்த
இசைக்கருவியாய் வழங்கிற்று. அது “யாழ்' லே பெரும்பாலும் பத்து நரம்புகளையுடைய எகித்திலும் மத்திய கிழக்கிலே தோன்றிய rழுடன் இது நெருங்கிய தொடர்பு கொண் }த்தர் கால இறுதியில், இக்கருவி படிப்படி ரல்களினுல் அல்லது கொம்புக் கோலினல் ளதுமான ஒருவகை யாழ் கையாளப்பட் றய, இக்காலத்து விணை நீண்ட விரற்கோடு 5ாயினுற் செய்த குடத்துடனும் தோன்றி அக்காலத்தவர் அறிந்திருக்கலாம். ஆனல் மக்களிடையே இவை பொதுவாக வழங்க ங்குழலும் புல்லாங்குழலும் பெருவழக்கில் வை அறிவித்தல் கொடுப்பதற்கன்றிப் பிற கய கருவிகளுள் மிகுதியாகக் குறிப்பிடப் முன்னர்த் தெய்வத்தை வழிபடு முகமாக ளின் போதும் ஊதப்பட்டது. இதன் ஒசை

Page 536
510 வியத்த
நலம்பயப்பதாய்க் கருதப்பட்டது. சிறிய யின அக்கால் இருந்தன. சிறு முழவுகள் விரல்களினுற் கொட்டப்பட்டன. எத்த யாதவாய் அவை கருதப்பட்டன. பெரு ளின்போது பயன்படுத்தப்பட்டன. அ மணிகள் ஆகியவற்றுட் பலவகைப்பட்ட பரத நூல் காட்டும் சான்றுகட்படி, யன், இன்று போலவே, தொண்டையி: விரும்பினுன்போலும். இஃது ஐரோப்பிய கையாய் அமைவது. இசைக் கருவிக்கெ டது. பாடகன் ஓர் எளிய தனிப்பிசையிற் வழிபடுமுகத்தால் ஒரு சொற்முெடரை அளாவி இசைப்பன்.
மத்திய காலத்துப் பிற்கூற்றில், இசை வாணரால் இன்னிசை பெரிதும் பேணப் வரிடையே இவர்க்குப் பெருமதிப்பு இ தாழ்ந்த வகுப்பினைச் சேர்ந்தவராயிருந்த திருந்த காலத்தில், இவ்வாறின்றிப் பெரு தொன்முய்க் கருதப்பட்டது. ‘இலக்கியப் உணராதான் வாலுங் கொம்புமில்லாத வி பழமொழியொன்று கூறுதல் காண்க.
ஆ இந்திய இன்னிசைபோன்று, இந்திய ளில் மாற்றம் யாதேனும் அடைந்ததில்லை தலைசிறந்து விளங்கும் உதய சங்கரும், பாரத நாட்டிய நூல் கூறும் விதிகளுக்கை நாடகத்தோடு (நாட்டியம்) நெருங்கிய ஆகிய இரு சொற்களும் ஒரடிப் பிறற் அன்றியும் இவை தனியொரு கலையான (இரசம்) எட்டனையும் காண்பிப்பவைய அங்கவசைவுகளும் முதலிடம் பெற, ஆ முதலிடம் பெறும். பிற நாகரிகங்கள் ப யும் சமயச் சடங்கு சார்ந்த ஆடல் பா தற்கு ஐயமில்லை.
இந்திய ஆடற்கலை கால்கைகளின் அ6 உள்ளடக்குவதொன்றகும். சிறு விரலின் அசைவிற்கும் அர்த்தம் உண்டு. ஆதலின், டுப்படுத்தல் வேண்டும். தோற்றங்களும் காலமளவு முன்னரே விரிவாய்ப் பாகுட பதின்மூன்று நிலைகளும், கண்களுக்கு கைக்கு முப்பத்தேழும், உடலுக்குப் பக். களிலே இன்னும் பல தோற்றங்களும் இவற்றில் ஒவ்வொன்றும் ஒரு சிறந்த

கு இந்தியா
கொட்டிசைக் கருவிகள் பல்வேறு வகை இப்பொழுதுபோற் சோடிகளாய் வைத்து கைய இசை நிகழ்ச்சிக்கும் இன்றியமை முரசங்கள் அரசின் பாற்பட்ட நிகழ்ச்சிக ன்றியும் கைத்தாளம், சேகண்டி, வெண்கல வை யிருந்தன. ஈராயிரமாண்டுகட்குமுன் வாழ்ந்த இந்தி குரலெடுத்து மூக்கினுற் பாடுவதையே ர் பாராட்டும் இசையினும் பார்க்க இயற் "ப்பாகவே பாடகனது குரலும் கருதப்ப்ட் ருெடங்கி, பெரும்பாலும் ஒரு தெய்வத்தை மட்டும் பலவாறு அந்நேரத்துக்கேற்ப
யினையே தந்தொழிலாகக்கொண்ட இசை பட்டது. இவர்களைப் பணிக்கமர்த்திய செல் }ருந்ததெனினும், இவர்கள் பெரும்பாலும் 5னர். ஆனல் இந்தியா உன்னததிலையடைந் நமக்களுக்கு இசையறிவு இன்றியமையாத , இன்னிசை, ஓவியம் எனுமிவை சிறிதும்
லங்கேயாவன்' எனப் பண்டை இந்தியப்
டல்
ஆடற்கலையும் கடந்தேறிய நூற்ருண்டுக . இக்காலத்தில் இந்திய ஆடற்கலையிலே
இராம்கோபாலும் போன்முேர் இன்னும் மயவே ஆடுகின்றனர். ஆடல் (நிருத்தியம்) தொடர்புடையது. நிருத்தியம் நாட்டியம் தவை. பின்னையது பாகத வடிவமாகும். அபிநயத்தின் பல கூறுகளாய், மெய்ப்பாடு ாம் (ப. 548). நாடகத்திற் சொற்களும் டலில் இன்னிசையும் அங்கவசைவுகளும் லவற்றிற் போன்று, இந்திய நாடகக் கலை டல் கூத்துக்களிலிருந்து வளர்ந்ததென்ப
சைவோடு நில்லாது உடல் முழுவதையும் அல்லது கண்ணிமையின் ஒவ்வொரு சிறு அவற்றை அளவறிந்து செவ்வனே கட் கைக்குறிப்புக்களும் பாரதநாட்டிய நூற் டுத்தப்பட்டுள்ளன. அவ்வழி, தலைக்குப் முப்பத்தாறும், கழுத்துக்கு ஒன்பதும், தும் குறிப்பிடப்படுகின்றன. பிற்கால நூல்
கைக்குறிப்புக்களும் கூறப்படுகின்றன;
மெய்ப்பாட்டையும் நோக்கத்தையும் காட்

Page 537
கலை
ம்ெ. இத்தகைய பல சேர்க்கைகளின் ! இரசிகன் ஒருவன் எளிதின் விளங்கும் கதையையே ஆடிக் காட்டலாம்.
இந்திய ஆட்டக்கலையில் மிக வியக் (முத்திரைகளே) என்பதில் ஐயமில்லை. . களின் மூலமாகப் பலவகைப்பட்ட மெய் ளர், மக்கள், விலங்குகள், இயற்கைக் கா காட்டலாம். பிற்கால நாட்டிய நூல்களில் அரைக்கப்பட்டுள. இவை ஆடலில் மட்டு வழிபாட்டிலும் தெய்வச் சிலை அமைக்குழு
திருந்திய வளர்ச்சிபெற்ற இந்த ஆட ஆண்டுகள்வேண்டும். அரசிளங் குமரரும் ஆடினரென இலக்கியங்கள் கூறினும், இச் நடனமாடல் வழக்காய் இருந்தது. பி கீழின மக்களே முற்பட்டனர். ஆயின், ப மக்களும் பயின்று வந்தனர். குலத்தொழி யிருந்தனராகலாம்.

கள் 51
தவிகொண்டு, மரபு முறைகளை அறிந்த முறையில், ஆடல்வல்லானுெருவன் ஒரு
கத்தக்க அமிசம் கைக் குறிப்புக்களே அழகும் நுட்பமும் வாய்ந்த இம்முத்திசை ப்பாடுகளை வெளிக்காட்டுவதோடு, கடவு ட்சிகள், செயல்கள் ஆகிய இவற்றையும் நூற்றுக்கணக்கான முத்திரைகள் வகுத் மன்றி, நாம் ஏலவே கண்டாங்கு, தெய்வ மறையிலும் கடைப்பிடிக்கப்பட்டன.
ற் கலையைச் செவ்வையாய்க் கற்கப் பல , அவர் தம் நங்கையரும் அரண்மனையில் கலேயைத் தந்தொழிலாகக் கொண்டோரே ற்காலங்களில், மன்றங்களில் ஆடுதற்குக் ண்டைக் காலத்தில் இக்கலையை உயர்குல ல்ெ புரியும் பார்ப்பனரே இதற்கு விலக்கா

Page 538
சங்கதம்
சங்கத மொழியானது, பினிசு, எசுத்ே மொழிகள் தவிர்ந்த ஏனை ஐரோப்பிய ே வாக ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. கி. மு. 2000 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் தென் குடிகள் பேசிய கிளை மொழித் தொகுதியொ யாகக் கொண்டுள. மேலைநாட்டு மொழ பல வெளிப்படையான ஒற்றுமைகளாலே - தந்தை , மாத்ரு-தாய் போன்றன 6ெ வெளிப்படையற்ற பிற ஒற்றுமைகளாலும் காட்டாக ‘நாய்' எனப் பொருள்படுஞ் குவான், இலத்தீன் கனிசு, சேர்மன் உ ஒற்றுமையுள்ளது ; சேர்மானிய எச் மு சங்கதத்து சக்ா என்ற சொல் அதே க என்பதொடு தொடர்புள்ளது. இவையிரண்( பட்ட ஒரு சொல்லின் அடியாகப் பிறந்த என்னுஞ் சொல்லுக்கும், உவில் என்னுஞ் சொல்லான உவேடொல் என்பதற்கும் மூதா ஒற்றுமைகள் உடனடியாய்ப் புலப்படாத நாட்டப்பட்டுள.
இலத்தீனில் அல்லது கிரேக்க மொழியில் அம்மொழிகளின் வினையியல் முறைகளுக் இயைபை எளிதிற் கண்டறிவன். சங்கத வி நிகழ்காலம் ஒருமையிலும் பன்மையிலுங் கி
அஸ்மி " இருக்கிறேன்” ஸ்மஸ் அஸி * இருக்கிருய்' ஸ்த அஸ்தி ' இருக்கிருன்’ சந்தி வேதகாலச் சங்கதம் வேறெந்த இந்துயோடு பலவாற்றலும் நெருங்கிய தொடர் ந்ததன் பயணுகவே, கடந்த நூற்முண்டின் என்போரும் பிற அறிஞரும் இந்து-ஐரே! தெளிவான தொடர்பை நிலைநிறுத்தவும் முடிந்தது. ۔۔۔۔۔۔
இன்று நிலைத்துள்ள சங்கதத்துத் தொன் ஓமரின் கிரேக்கம் எவ்வாறு தொல்லருங் அவ்வாறன தொடர்பையே பழைய சங்க
கட்டத்திலும் சங்கதம் உருபுகள் பலவற்ை
512

லக்கியமும்
ாழி
ானியன், அங்கேரியன், துருக்கி, பாசுகு மாழிகளுக்கு இனமானதென்பது பொது மற்றை ஐரோப்பிய மொழிகள் யாவும் னிாசியப் புல்வெளிகளில் வாழ்ந்த தொல் ன்றைத் தமக்குப் பொதுவான முன்மொழி கெளோடு சங்கதத்துக்குள்ள தொடர்பு
தெளிவாகின்றது. உதாரணமாக, பித்ரு பளிப்படையான ஒற்றுமைகள். அத்துணை அத்தொடர்பு தெளிவாகின்றது. எடுத்துக் சங்கதச் சொல்லாகிய சுவன்' கிரேக்க ந்த், ஆங்கில ஒளண்ட் ஆகியவற்றுடன் ன்னிருந்த க் இற்குப் பதிலாயுள்ளது. ருத்துள்ள ஆங்கிலச் சொல்லான உவீல் டும் குவேகுலோ என்பது போல் ஒலிக்கப் வை , இச்சொல்லே கிரேக்க குக்குலோசு சொல்லுக்கு மூலமான பழைய ஆங்கிலச் "தையாம். இத்தகைய நூற்றுக்கணக்கான வை பெரும்பாலும் திண்ணமாக நிலை
) ஒரு சிறிது பயிற்சியுள்ள மாணவனும், குஞ் சங்கதத்தின் முறைகளுக்குமுள்ள னச்சொல்லாகிய அஸ் ( இரு') என்பதன் ழே தரப்பட்டுள்ளது :
“ இருக்கிமுேம்”
" இருக்கிறீர்”
“ இருக்கிருரர்கள்” -ஐரோப்பிய மொழியினும் தாய்மொழி |ள்ளது. அன்றியும் சங்கதத்தை ஆராய்
முற்கூற்றிலிருந்த பொப்பு, இருசுக்கு ப்பிய மொழித் தொகுதிகளிடையே ஒரு
ஒப்புமை மொழியியலை வளர்க்கவும்
மை வடிவமான இருக்கு வேத மொழி, கிரேக்கத்தோடு தொடர்புடையதோ, மொழியுடன் கொண்டுள்ளது. எல்லாக்
யுடைய ஒரு மொழியாம் ; வேகங்களில்

Page 539
மொழியும்
எண்ணற்ற வடிவகளிருந்தும் அவை பின் வியத்தகு வினைவடிவங்கள் பலவற்றை பல சிக்கற் பகுதிகள் சேர்ந்ததாகும் , கப்பட்டன. வேதகாலப் பெயர்ச்சொல் வேற்றுமைகளையுடையது ; அன்றியும் வின் யெண்களையுமுடையன.
வேத காலத்துச் சங்கதத்தின் பிறிதெ ஒவ்வொரு முதன்மையான சொல்லும் அழுத்தமாகச் சொல்லப்படாவிடினும் ே வசைமீது குரல் துள்ளலாக ஒலிக்கப்படுப் களின் சிறப்பான விதிகளினலேற்பட்ட வி அடிச்சொற்பிறந்த கிரேக்கச் சொல்லிற் (
சங்கதமும், அதனினின்றுந் தோன்றி யெழுத்துக்களைச் சிறப்பாய்ப் பெற்றுள. ளாது ஒலிக்கும் க ஆனது கம் என்னும் கடுமையான மூச்செடுப்பொடு ஒலிக்கும் யாகும். ஐரோப்பியனுக்கு இவ்வேறுப ஐரோப்பியர் காலத்துக்குரியது. தொல் ஹகர ஒலி சேர்ந்த எழுத்துக்களான முன்னரே தந் முந்தை ஒலிப்பு முறையை பிறிதோர் ஒலி இயல்பு, வளைநா மெய்கள இன்று வரையும் நிலைத்துள்ளன. இந் t, .th. . . . . . ஆகியவற்றினும் முற்: ருக்குப் பயிற்சியின்றி இவற்றை வேறுட் -ஐரோப்பிய மொழிகளுக்குரியவையல்: இந்திய நாட்டுக் குடிகளாகிய முந்ை ரிடமிருந்தோ இரவல் வாங்கப்பட்டை அதன் உயிரெழுத்துக்களான அ, ஆ, காலச் சங்கதம் ஒரு சிறந்த மொழி; மியது. 652 ஆம் பக்கத்தில் வேதப் மூலத்திலுள்ளவாறே தந்துள்ளோம்; இட லிருந்து மாணவர் உணர்க.
இருக்கு வேகம் யாக்கப்பட்டதன் பி6 கி. மு. பத்தாம் நூற்ருண்டின் முற்கூற்ற கணமும் ஓரளவு எளிமையாக்கப்பட்ட இருந்தது. ஆரிய மொழியல்லாத பிற சொற்கள் புகுத்தப்பட்டன; பழைய ெ ணுள்ள கருத்தையிழந்து போயின. இத் களை உச்சரிக்கும் முறை பற்றியும், அ6 எனினும் இவை ஆற்றவும் திருத்தமாய் வலியிழந்து, ஒதுவோருக்குக் கேடு ப வேதங்களின் தூய்மையைப் பேணும் ெ இந்தியா வளர்த்தது. வழக்கொழிந்த யாசுகர் யாத்த நிருத்தம் என்னும் மிக முண்டுக்குரியது. அது மொழித்துறையி:

இலக்கியமும் 513
ானர் வழக்கொழிந்தன. வினைச்சொல்லாது உடையதாய், கிரேக்க மொழியோடொத்த இவை பிற்காலத்தில் மிகுதியாய் எளிதாக் பிற்காலச் சங்கதத்திலுள்ளவாங்கு எட்டு னச்சொல்லும் பெயர்ச் சொல்லும் இருமை
ாரு சிறப்பியல்பு அதன் ஒலியழுத்தமாகும். ஒலியழுத்தமுள்ள அசையுடையது; இது தொல்லருங்காலக் கிரேக்கத்திற்போல் இவ் 2. சங்கதச் சொல்லின் ஒலியழுத்தம், மொழி விதிவிலக்குக்கள் நீங்கலாக, பொதுவான ஓர் போலுள்ளது. ய மொழிகள் பலவும் பெருக்கொலி மெய் இவ்வாருக, மூச்சை அதிகம் புறந்தள் ம் ஆங்கிலச் சொல்லின் முதலோசைபோல் கல் (kh) இனும் மிக வேறுபட்ட ஒசை ாடு தோன்முது. இவ்வேறுபாடு இந்துலருங் கிரேக்கத்திலுண்டாகியது ; எனினும் 6, ற் X ஆகியன கிறித்து ஊழிக்கு இழந்துவிட்டன. வேதகாலச் சங்கதத்தின் TGOT ți, țh, çd, m என்பனவாம் ; இவை ந்தியருக்கு, இவை பல்லின மெய்களான றினும் வேருனவையெனினும், ஐரோப்பிய படுத்த முடியாது. வளைநா மெய்கள் இந்து ல. இவை மிக முற்பட்ட காலத்திலிருந்த த அவுத்திரேலியரிடமிருந்தோ திராவிட வ’ சங்கத்தின் மேலுமொரு சிறப்பியல்பு மிகைபடப்பயன்படுத்தப்படுதலாகும். வேத அதன் சொற்றிட்பம் உயிர்ப்புள்ளது; விழு பாடல்களான இரு செய்யுள்களை ( அவை ) ம்மொழியின் ஒலிச் சிறப்பை அப்பாடல்களி
ள்னர் சங்கதம் நன்கு வளர்ச்சியடைந்தது. மிலே பழைய உருபுகள் மறைந்தன ; இலக் து ; எனினும் அது சிக்கல் மிக்கதாகவே மொழிகளினின்றும் இரவல் வாங்கிப் புதிய சாற்கள் வழக்கொழிந்தன ; அல்லது முன் தகைய சூழ்நிலையில், பழைய வேத பாசுரங் 1ற்றின்பொருள் பற்றியும் ஐய மெழுந்தது ; ஒதப்பட்டாலொழிய இவை தம் மந்திர யக்குமெனப் பொதுவாகக் கருதப்பட்டது. பாருட்டு, ஒலியியலையும் இலக்கண நூலையும்
வேத காலச் சொற்களை விளக்குவதாய், ப் பழைய மொழி நூல், கி.மு. 5 ஆம் நூற் ) முந்து நூல்களைப் பின்பற்றியது. பாணினி

Page 540
514 வியத்த
யின் பெரிய இலக்கண நூலாகிய அட் நான்காம் நூற்ருண்டின் இறுதிக் காலத் காலத்துக்குப்பின் இம்மொழி தன் சீரிய மொழியின் சொல்வளம் பெருகியதேய6 யடைந்திலது.
இக்காலமளவிற் சங்கத ஒலிகள் செ கைய செப்பமான பாகுபாட்டை 19 ஆம் யாண்டுங் காண்டல் அரிது. பண்டை இ ஒன்று, அதன் வியத்தகு நெடுங்கணக்ெ மெய்யெழுத்துக்களுமாக முறையாய் வ( கள் யாவும் தத்தம் பிறப்பியல்பின்படி வி மேலே நாடுகளிற் சங்கத மொழிபற்றிய பியல் எனும் புதுத்துறை தோன்றியதெ6
சங்கத மொழியைச் செவ்வனே நிலை லிருந்து, அதற்கு முன்னரும் சில இ6 வாறு அறியக் கிடக்கின்றது. ஒரு செ1 கூருகுமென்பதை அந்நூல்கள் கண்டறிந் களை வகைப்படுத்திக் கூறி, இவற்றேடு த புகளேயும் சேர்த்துக் கொள்வதால், பெ மெலுங் கருத்தையுந் தெரித்தன. அந்த கொள்கை அடிப்படையளவில் அமைவு: பட்டும், தவமுன முடிபுகள் கொண்டும், களில் எதிர்பாரா விளைவுகளை உண்டாக்கி (L. II2).
பாணியின் இலக்கணம், சிறப்பான சிறு புகழ் குறிதெனினும், எந்த நாகரிகமும் வியற் சாதனை அதுவென்பதும், அதுே நூல் 19 ஆம் நூற்முண்டுக்கு முன்னர் மறுக்க வொண்ணு உண்மை. இந்நூல் 4 ஒருவகைச் சுருக்கமுறையிற் கூறுகின்ற: காலமாதிய மொழிவிகற்பங்களைக் குறி கையாளப்பட்டுளது. பாணினி கையாண் தலின், தக்கவோர் உரையின்றியும் ஏற். கொள்ளல் மெத்தக் கடினம். பிற்கால இ யின் நூலிற்கெழுந்த விரிவுரைகளே. இe (கி. மு. 2 ஆம் நூற்ருண்டு) மாபாடியமும் நூற்ருரண்டு) யாத்த காசிகாவிருத்தியுமாப் பிற்கால இலக்கண நூலாசிரியர் பாண வேறுபட்டனர். ஆனல் அந்நூல் எங்கும் பார்ப்பனர் வட்டாரங்களிலோ சங்கத மீறத் துணிந்திலர். பாணினி எழுதிய இ படுத்தப்பட்டது. அவ்வழி பாணினி விதி, வளரவேண்டியதாயிற்று. பாணினியின் க. பேதி, திருந்தியது, செம்மையானது) 6 பாக வளர்ந்த பயின்ற பிற, பாகதங்கள்

கு இந்தியா
-ாத்தியாயி (எட்டத்தியாயங்கள்) கி. மு. கில் இயற்றப்பட்டதாகலாம். பாணினியின் வடிவை எய்தியது; அதன் பின்னர் அம் லாது, பிறவாற்றல் அது பெருவளர்ச்சி
bமையாய்ப் பாகுபடுத்தப்பட்டன. இத்த நூற்ருண்டுவரை மொழியாராய்ச்சியிலே ந்தியாவின் அரும் பெருஞ் சாதனைகளுள் க. முதலில் உயிரெழுத்துக்களும் அடுத்து }கின்ற இந்நெடுங்கணக்கிலுள்ள எழுத்துக் ஞ்ஞானமுறையாய்ப் பாகுபடுத்தப்பட்டுள. ஆராய்ச்சி பரவியபின்பே ஆங்கு ஒலிப் ITᎧᎧfᎢtᎪX .
ாட்டிய பாணினியின் பேரிலக்கண நூலி }க்கண நூல்கள் இருந்தன வென்பது ஒரு "ல்லுக்கு அதன்மூலமே அடிப்படையான ததோடு எறத்தாழ 2,000 ஓரசை மூலங் ாக்க முன்னீடுகளையும் பின்னிடுகளையும் உரு ாழியிலுள்ள சொல்லனைத்தும் பெறப்படு ாளைச் சொல்லிலக்கணவியலார் கொண்ட டைத்தாயினும், அன்னர் பலவாறு வழுப் இந்தியச் சிந்தனைப் போக்கிலே பல துறை ய ஒரு புதுமாபைத் துவக்கி வைத்தனர்.
2 துறையை எடுத்தாள்வதாதலின், அதன் பெருமைப்படக்கூடிய அரும் பெரும் அறி பான்ற விரிந்த முறைமையான இலக்கண யாண்டுமே தோன்றியதில்லையென்பதும் 000 இற்கு மேற்பட்ட இலக்கண விதிகளை 9. இம்முறையின்படி வேற்றுமை, இடம், த்தற்கு ஒரேழுத்தேனும் ஒரசையேனும் ட இம்முறை திட்ட்நுட்பஞ் செறிந்ததா 2முன்னுராய்வின்றியும் அந்நூலை விளங்கிக் லக்கண நூல்கள் பெரும்பாலும் பாணினி பற்றுள் முதன்மையானவை பதஞ்சலியின் சயாதிக்கியரும் வாமனரும் (கி. பி. 7 ஆம்
னியினின்றுஞ் சிற்சில சிறுவிடயங்களில் ஏற்கப்பட்டிருந்தமையால் அரசவையிலோ "ழுத்தாளரேனும் பேச்சாளரேனும் அதை ஸ்க்கணத்தோடு சங்கதமொழி ஒரு நிலைப் த இலக்கண வரம்புகளுக் கமையவே அது ல முதலாகவே இம்மொழி சங்கதம் (அதா ன வழங்கலாயிற்று. மக்களிடையே இயல் (கிருந்தாதவை) என வழங்கலாயின.

Page 541
மொழியும்
பாணினியின் சங்ககம் வேத காலச் ச லும் சிக்கல் மிக்கதாகவே இருந்தது. விே காணப்பட்ட சந்திகள்பற்றிப் பாணினி 6 வர்க்குப் பெரும் இடர்ப்பாடாகும். ஒரு அதன் அயற் சொற்களாற் பாதிக்கப்பே வில்லை) என்பது நாவதத் ஆகின்றது; ஆ பது நோவாச ஆகின்றது; ராமஸ்-உவ உவாச ஆக, சாமஸ் அவதத் என்பது ராே -அவதத் ("அரி கூறினன் ' ) என்பது தகைய விதிகள் பலவுள. இவை இருக்கு ஆனல் நேரிய யாப்பைக் காண்பதற்கு பாலும் பிரித்தறிதல் வேண்டும்.
பாணினி சங்கதத்துக்கு இலக்கணம் கிந்தியாவில் பேசப்பட்ட இம்மொழியை ஏலவே பார்ப்பனர் வகுப்பினரின் பொது யாக ஆட்சி வகுப்பினரின் மொழியுமாய. இந்திய வமிசத்தோரும் தத்தம் அரசறிக் படுத்தினர். உச்சயினிச் சாகமன்னரே மு திய பெரு மரபினராவர். கிர்நாரிலே உரு கல்வெட்டே, சங்கதத்திலியன்ற மிகப் முற்பட்ட சில கல்வெட்டுக்கள் கிடைத் சிறப்புமில.
பேச்சு வழக்கிலும் எழுத்து வழக்கிலு யுண்டு. அவ்வளர்ச்சி பொதுவாக எளி வகுத்த இலக்கண வரம்பு காரணமாகச் வியலாதிருந்தது. இறந்த காலத்தைக் கா விதிகள் சில பிற்காலத்தில் மெதுவாகப் வகைகளை வேறுபாடின்றிக் கையாளத் ( பற்றிப் பாணினி வகுத்த விதிகள் பேண பின்றிச் சங்கதம் வளர்ச்சியடைய வேண் வுச் சொற்ருெடர்களுக்கீடாகக் கூட்டுப் யொரு வழியாக இருந்தது.
வேத கால இலக்கியங்களிலும் காப்பிய காணப்படுகின்றவேனும், அவை ‘படகு போல் இரண்டு அல்லது மூன்று உறுப்பு ஆங்ககத்திலோ இருபது அல்லது முப்ப லாம். காளிதாசன் போன்ற செம்மை சா லது ஆறு உறுப்புக்களையுடைய கூட்டு: னும், அன்னுர் அளவறிந்தே அத்தை ஆயின் அரசர்தம் மெய்க்கீர்தி கூறுஞ் ச டுச் சொற்களைக் கொண்டுள. எடுத்துக்க தனியொரு சொல்லால் மாவேந்தன் சமு கின்றது. " மகஉேக் கொடையும், தங்கள் நாடுகளி
கருட இலச்சினை பொறித்த அவனது பட
தனது வல்லமையாலும் (பிற

இலக்கியமும் 55
:ங்கதத்திலும் எளிதான தெனினும், இன் த காலந் தொடங்கிச் சங்கதமொழியிலே வகுத்த விதிகளைக் கற்றுத் தெளிதல் மாண வாக்கியத்திலுள்ள ஒவ்வொரு சொல்லும் ம்ெ. இவ்வாருக ந-அவதத் (அவன் கூற னல் அதே கருத்துடைய ந-உவாச என் ாச ("இராமன் கூறினன்') என்பது ராம. மா’வதத் ஆக மாறுகின்றது; ஆனல் அரிஸ் அரிச் அவதத் என மாறுகின்றது. இத் வேதத்திலும் வலிந்து திணிக்கப்பட்டுள. மாணவன் முந்தைச் சொல்லைப் பெரும்
இயம்பி வரையறை செய்தகாலை, வடமேற் யே அடிப்படையாகக் கொண்டார்போலும். மொழியாய் இருந்த இம்மொழி படிப்படி து. மெளரியரும், குத்தர் காலம்வரை பிற கைகளை வெளியிடப் பாகதத்தையே பயன் மதன் முதலாகச் சங்கதத்தைப் பயன்படுத் த்திர தாமன் என்பானது கீர்த்தி கூறும் பழைய எழுத்துச்சாதனமாகும். இதற்கு துள வேனும், அவை மிகச் சுருங்கியன ;
மிருக்கும்வரை, ஒரு மொழிக்கு வளர்ச்சி மையை நாடுவதாய் இருக்கும். பாணினி சங்கதம் கட்டுப்பாடின்றி இவ்வாறு வளர ாட்டும் முறைபற்றிப் பாணினி கூறிய சிறு புறக்கணிக்கப்பட்டன: எழுத்தாளர் கால தொடங்கினர். ஆயின், வேற்றுமையுருபுகள் "ப்படல் வேண்டியவாயின. வேற்றுமை யுரு ாடுமாயின், ஒரு வாக்கியத்தில் வருந் தழு பெயர்ச்சொற்களைக் கையாளுவதே ஒரே
பங்களிலும் கூட்டுப் பெயர்ச் சொற்கள் பல வீடு” “ கரிக்குருவி” போன்ற சொற்கள் க்களையே கொண்டவை. மற்று, தொல்லருஞ் து உறுப்புக்களையும் அவை கொண்டிருக்க ன்ற புலவர் தம் பாடல்களிலே ஐந்து அல் ச் சொற்களைப் பொதுவாக வழங்கினராயி கய சொற்களைப் பயன்படுத்தியுள்ளார்கள். ங்கத வாக்கியங்கள் சில, மிக நீண்ட கூட் ாட்டாக, இருபது உறுப்புக்களைக்கொண்ட மத்திரகுத்தனின் புகழ் வருமாறு கூறப்படு 2 அரசரிடமிருந்து) அவர் தம் வழிபாடும், ன் உடைமையை உறுதிப்படுத்துவதற்குக் ட்டயத்தை நாடி நிற்றலும் போன்ற சேவை

Page 542
516 வியத்த
களைப் (பெறுவதனலும்) உலக முழுவை நீண்ட கூட்டுச் சொற்களைப் பயன்படுத்து யின் சார்பினுல் இம்மொழிக்கண் ஏற்பட் உருபுகளின்றிச் சொற்களைத் தொடரடுக் பயன்படுத்தும் வழக்காறு இருந்ததாதலி செம்பியன் ஆட்சிக்காலம்' என்பன பே தனித் தனியாகக் கொள்வதுபோன்று, யும் தனித்தனிச் சொற்களாய்க் கருதி காணும் இப்புதிய சொல்லமைப்பு முறைய நீண்ட கூட்டுச் சொற்களின் வளர்ச்சிே வழங்கத் தொடங்கின. 7 ஆம் நூற்முண் உரைநடை நூல்களிலும், அவர் தம் இலக களிலும் வரையிகந்து நீண்ட வசனங்கள் கள் பல பக்கங்களையே நிரப்பும் அளவில் களோடு வினைச்சொற்களைக் கையாள்வதி தாளர் புகுத்தினுராதலின், சங்கத இலக் நடையின் வயப்படுவதாயிற்று.
அறப்பழைய காலந்தொட்டு இந்திய காலத்திலுங் குன்றது நின்றது. இக்கால பலவுள. இவை அகரவரிசையாக அமைந்த யனவல்ல; ஆனல் உசோசே என்பாரின் தி துடைய, அல்லது ஒத்த சார்பிற் பயன் ளெ சொற்களுக்குச் சுருக்கமான விவ. தும் செய்யுள் வடிவில் அமைந்தன. நிக என்பாரே. பழைய ஆசிரியன்மாருள் அவ ளது. இவர் காளிதாசன் காலத்தவரென் ளோடு ஒப்பிடத்தக்க பிறிதோர் அகராதி ஒரு சொல்வகைகளை வகுத்துக் கூறுவது மொழிமேல் இந்தியர் கொண்ட ஆர்8 மீதுஞ் சென்றது. ஒரு சொல்லுக்கும் அஆ பற்றிப் பலவாறன ஆராய்ச்சிகள் நிகழ் பிற்பட்ட வேதகாலத்திற் சொற்கள் பற் புதுப்பித்து, ஒவ்வொரு சொல்லும் எ சாயல் என்றும், அதன் கருத்து என்று ப உள்ளார்ந்து இருப்பதென்றும் வாதித்தன நியாயதர்க்க மரபினர், ஒரு சொல்லுக்கு மரபின் வழியது என்னுங் கொள்கையை ஐரோப்பாவில் மெய்ம்மை வாதிகளுக்கு எழுந்த இகலாட்டை இது ஒத்திருந்தது. தொல்லருங்காலச் சங்கதம் பொதுமக தில்லையாகலாம். எனினும் முற்றும் வழி மில்லை. அரசவையிலும் ஆலயத்திலும்
உயரின மக்களால் எழுதப்பட்டும் பேச
* Atma-nivedana-kany'-opayana-dana-ga ady-upaya-seva-krta-bahu-virya-prasara-dha

து இந்தியா
தயும் ஒன்ருய் இணைப்பவன்' என்பதாம்.* ம் இவ்வியத்தகு வழக்கு, திராவிட மொழி -ருக்கலாம். ஏனெனில் முந்தைத் தமிழில் காகப் பொருட்டெளிவு இல்லாவகையிலே 'ன். “ தாங்கு எயில் எறிதொடித் தோட் ன்ற சொற்ருெடர்களிலேவரும் பதங்களைத் Fங்கதக் கூட்டுச் சொல்லின் உறுப்புக்களை ா, தொல்லருங் காலச் சங்கத நடையிற் |ம் விளங்கக் கூடியதாகும். 1ாடு, சங்கதத்திலே நீண்ட வாக்கியங்களும் டிற் பாணர், சுபந்து ஆகியோர் எழுதிய் கிய மரபைச் சேர்ந்த பிறர் எழுதிய நூல் பரக்கக் காணப்படுகின்றன. சில வசனங் ாவாய் நீண்டுள. இத்தகைய இடர்ப்பாடு லே பற்பல உத்திகளையும் அக்கால எழுத் கியம் இயற்கைப் பண்பிழந்து, அலங்கார
rவிலே நிலவிய மொழியார்வம் மத்திய க் தெழுந்த அருமையான "நிகண்டுகள்' மேனுட்டு அகராதிகளோடு ஒப்பிடக் கூடி ேெசாரசு போன்றவை. இவை ஒரே கருத் படுத்தப்படுஞ் சொல்வரிசைகளைக் கொண் ரணங்களையும் ஒரோவழி தருவன; முழுவ ண்டு நூலாருட் புகழ்மிக்கவர் அமரசிங்கர் ரியற்றிய நிகண்டே இன்றும் அழியாதுள் ாபது பரம்பரை. இற்றைநாள் அகாரதிக வகையும் இருந்தது. பல்பொருள் குறித்த அதி.
பம் மெய்யியல் எனுந் தத்துவத் துறை 7 குறிக்கும் பொருளுக்கு முள்ள தொடர்பு ந்தன. மீமாஞ்சை மரபினரோ (ப. 443) றி நிலவிய மறைபொருட் கொள்கையைப் ன்றுமழியாத ஒரு முந்தைப்பொருளின் ழியாததென்றும், அக்கருத்துச் சொல்லிலே ‘ர். இவ்வாதத்துக்கு மாறனேர், சிறப்பாக ம் பொருளுக்குமுள்ள தொடர்பு முற்றிலும் ஆதரித்தனர். இவ்வாறக, மத்திய கால பெயர்மாத்திரை வாதிகளுக்குமிடையே
களிடை எக்காலத்திலுமே பேசப்பட்ட க்கொழிந்த மொழியாய் அது இருக்கவு ஆட்சி மொழியாய் இருந்தமையாலே அது பட்டும் வந்தது. கீழின மக்களும் ஓரள
utmad-ahka-sva-visaya-bhukti-sasana-yacan'- ani-bandhasya.

Page 543
மொழியும்
வுக்கு அதை விளங்கினராகலாம். இந்திய யாய் அன்று விளங்கிற்று. இன்றும் நாட் களில் வந்து கூடும் பார்ப்பனர், சங்கத
எளிதாக உரையாடுவர்.
பாகதங்களும் பாளியும்
இருக்கு வேதபாசுரங்கள் யாக்கப்பட்ட ஒரளவு வழக்கருகியதாகிவிட்டது. சாதா லருங்காலச் சங்கதத்தோடு நெருங்கிய உ வேதங்களிற்ருனும் பற்பல வேறுபாடு றன. புத்தர் காலமளவிலே, சங்கதத்திலு 2_6)J uit 19.637if. இவைகளே பாகதங்கள்
உறுதியாய் அறியப்பட்டுள.
பண்டை இந்தியாவிலே நாடோறும் லாப் பிற சமயவாயிலாகவே இன்றுவரை திரு முறைகள் மக்கள் வழங்கிய பொது பட்டுள. குத்தர்க்கு முற்பட்ட காலத்தை அசோகன் காலத்துச் சாசனங்கள் சங்கத நாடகங்களின் பெண்டிரும் உபந தாய சீரான பாகத்திற் பேசினர். உலகி லியற்றப்பட்டுள. இவ்வாருக, பொதுமக் லேயும் உய்த்தறிதற்குப் பல சான்றுகள்
ஒலியும் இலக்கணமுமாகிய இருவகை இரட்டைப் புள்ளி மெய்களும் நாசிவ கட்டுச் சொற்களும் போன்ற எளிதில் : கலாக பிற மெய்யெழுத்துக் கூட்டங்கள் களின் ஈற்று மெய்கள் மறைந்தன. கிளே ணுள்ள தனியொற்றுக்களும் கைவிடப்ப ஐ, ஒள மறைந்தன. பழைய உயிரெழு இவற்றை உச்சரிக்கவேண்டிய திருந்திய மாகதி மொழியில், r என்னும் எழுத். ராசா என்பது லாசா ஆகியது. புணர்க டன. இருமையெண் மறைந்தது. பெயர் பெரிதும் குறைக்கப்பட்டன.
காலத்தால் முற்பட்டதும் தனிச் சி மொழியே. அது தேரவாத பெளத்தர்க: தியிற் போதித்தார் போலும். ஆனல் அ6 பரவியபோது அவ்வவ்வூருக்குரிய மொ, கள் தேர்ந்தெடுத்த மொழி மேற்கிந்திய உச்சயினியிலும் வழங்கியதுபோலும். காசியா ஆகிய நாடுகளிலே சமய மொ சங்கதத்தினும் வேதகாலச் சங்கதத்தை லாம். மெளரியர் அரசவையில் மாகதி ஆ னங்களும் அம்மொழியிலேயே யாக்கப்ப

இலக்கியமும் 517
ா முழுவதுக்கும் அஃதொரு பொதுமொழி டினிரு கோடியிலிருந்தும் புண்ணிய தலங் ப்பயிற்சி மிக்கோசாயின், அம்மொழியிலே
. காலை, ஆண்டு கையாளப்பட்ட மொழி ாணமான ஆரியத் தொல்குடிகள் தொல் றவுடைய ஒரு எளிய மொழியிற் பேசினர். 5ளுள்ள கிளைமொழிகள் காணக்கிடக்கின் ம் எளிமையான மொழிகளிற் பொதுமக்கள் எனப்படும். இவற்றிற் பல்வேறு வகைகள்
பேசப்பட்ட பொதுமொழிகள் வைதீகமல் பேணப்பட்டுள. இச்சமயங்களின் ஆதித் மொழிகளிலேயே பெரும்பாலும் எழுதப் ாச் சேர்ந்த பல கல்வெட்டுக்கள், குறிப்பாக பாகதத்திலேயே இயன்றுள. அன்றியும், டிகரும் பற்பல கிளைமொழிகளின் வழிய நியல் சார்ந்த பனுவல்கள் சில, பாகதத்தி கள் பேசிய மொழிகளின் வடிவையும் சாய
Փ-6Ւ,
யிலும் பாகதங்கள் சங்கத்திலும் எளியன. ழிப்பிறக்கும் எழுத்தை முதலிற்கொண்ட உச்சரிக்கக்கூடிய சிற்சில இணைப்புக்கள் நீங் ஆற்றவும் எளிமையாக்கப்பட்டன. சொற் மொழிகள் சிலவற்றிலே சொற்களின் நடுவ ட்டன. சங்கதத்திலுள்ள உயிரிணைகளாகிய த்துக்களான , t அவ்வாறே மறைந்தன; முறையும் மிக முன்னரே மறக்கப்பட்டது. து ஒழுங்காய் ஆக மாறியது. இவ்வழி *சி முடிபுகள் பெரிதும் புறக்கணிக்கப்பட் *சொல்லுருபுகளும் வினைச்சொல்லுருபுகளும்
றப்புடையதுமான பாளியும் ஒரு பாகத ரின் மொழியாய் அமைந்தது. புத்தர் மாக பர் தம் கோட்பாடுகள் இந்தியா வெங்கணும் Nகளிற் போதிக்கப்படுவவாயின. தேரவாதி மொழியொன்ருகும். அது சாஞ்சியிலும் இன்றும் இலங்கை, பர்மா, தென் கிழக் ழியாக விளங்கும் பாளி, தொல்லருங்காலச் யே முன்மாதிரியாகக் கொண்டுளது என பூட்சிமொழியாயிருந்தது. அசோகன் சாச ட்டன. எனினும், இந்தியாவிற் பிற இடங்

Page 544
518 வியத்
களிலே அவற்றைப் பொறிக்கப் பயன்பட பாதிக்கப்பட்டுள்ளதென்பது வெளிப்பன் சார்பைப் பெற்றதும் காலத்தாற் பி மாகதி) எனப் பொதுவில் வழங்கிய பெ மொழியிலே சிறந்த இலக்கியங்களும் உ பிற முக்கியமான பாகதங்கள், உத்த யில் வழங்கிய செளரசேனியும், வடமே டிரியுமாம். செளரசேனி, நாடகத்திற் ெ உயர்ந்தோர் பேசுதற்கும் சிறப்பாகக் இலக்கிய மொழி. அது சிறப்பாகப் பை பெரிதும் பயன்பட்டது. சிறப்புக் குை குத்தர்காலமளவிற் பாகதமொழிகள் ஒ( உண்ணுட்டியல்புகளை இழந்தன. அவ் ஏலவே வளர்ச்சியடைந்திருந்தன. ச1 தமை போன்று பிறர் பாகதங்களுக்கு பேச்சு வழக்கிலிருந்த மொழிகளுக்குமில் சிரியர் மரபுமுறைப்படி பல்வேறு பாக னர் சங்கதத்திலே சிந்தித்துப் பின்னர், அறும் பிறமொழிக்குப் பெயர்ப்பதற்கென கங்களைத் தோற்றுவித்தனர்.
இந்து-ஆரிய மொழிகளின் வளர்ச்சி (வழுவியது) என்பது குறிக்கும். இது இடைக்காலத்தில் இலக்கியத் தோற்றட இராசத்தானிலும் வாழ்ந்த சமண எழு மையான இயல்பு உருபுகளை மேலுங் கு இன்றுள்ள இந்திய நாட்டு மொழிகளிற் சீர்குறைந்த ஒருவகைப் பாகதத்தை வங் டனர். இதுவே இக்கால வங்கமொழியின் அடுத்த கட்டத்திலே, வட இந்தியாவி ளின் வளர்ச்சியைக் காண்கிருேம். அஃது டது. எனினும் நாட்டுமொழியிற் முேன், துக்கொண்ட கால முடிவுக்குச் சிறிதளே மொழியொன்று இக்காலமளவிலே தொக தது-அதுவே சிங்களம். கி. மு. 2 ஆம் படியாக வளர்ந்தவாற்றைக் கல்வெட் தாய் இருக்கின்றது. இலங்கையில் ஆதி மொழி, அதன் முன் மொழியாகிய சங்க தாகிவிட்டது. உண்ணுட்டுப் பேச்சுமொ, தப் பெற்றுச் சிங்களம் விரைவாய்த் த மொழிகள் பலவற்றிற் சிறப்பாகக் காண மறக்கப்பட்டன , உயிரெழுத்துக்கள் கு! வற்றில் இல்லாத எ, ஒ ஆகிய குறுகிய னுஞ் சொல்லிலுள்ள ஒலி போன்ற ல் எ

கு இந்தியா
ட மொழி அவ்வவ்வூருக்குரிய மொழிகளாற். ட. இனி மேற்கு நாட்டுப் பாகதத்தின் >பட்டதுமாகிய அர்த்த-மாகதி (பாதிாழி, சமணரது சமய மொழியாகியது. அம். ருவாகின. ப்பிரதேசத்து மேற்குப் பாகத்திலே ஆதி குத் தக்கணத்திற் பேசப்பட்ட மாகாராட் பண்கள் உரையாடுதற்கும் கீழினமக்களுள் கையாளப்பட்டு வந்தது. மகாராட்டிரி ஓர் ாணுேடு பாடும் பாடல்களை அமைத்தற்குப் றந்த பாகதங்கள் வேறுபலவும் இருந்தன. த நிலைப்படுத்தப்பட்டமையால், அவை தம் வப் பிரதேசமொழிகள் பாகதங்களை மீறி வ்கதத்துக்குப் பாணினி இலக்கணம் வகுத் இலக்கணம் அமைத்தனர். பாகதங்களுக்கும் டையே வேற்றுமை பெரிதாயிற்று. நாடகா தமொழிகளைப் பயன்படுத்தும்போது, முன் இலக்கண நூல்வல்லார் ஒரு மொழியினின் வகுத்த விதிகளுக்கமையப் பாகத வாச
யிற் பிறிதொரு கட்டத்தை அவபிரஞ்சம் மேற்கிந்தியாவில் வழங்கிய ஒரு மொழி. ம் பெற்ற இம்மொழியிலே குசராத்திலும் த்தாளர் செய்யுளியற்றினர். இதன் முதன் றைத்து, அவற்றிற்கீடாக இறுதி நிலைகளை, போல் ஓரளவு இயைத்தமையே. இத்தகைய காளத்திலே பிற்காலப் பெளத்தர் கையாண்
தாய்மொழியாகும். - விற் பேசப்படும் இக்கால நாட்டு மொழிக இந்நூலின் காலவெல்லைக்கு அப்பாற்பட் மிய மிக முற்பட்ட பனுவல்கள் நாம் எடுத் வே பிற்பட்டவை. ஆயினும், இந்து-ஆரிய ாமையான வரலாற்றை உடையதாய் இருந் நூற்றண்டு முதல் இன்றுவரை அது படிப் க்ெகளிலும் பனுவல்களிலும் அறியக்கூடிய பிற் குடியேறியோர் பேசிய பாகதக் கிளை தத்திலிருந்து ஏலவே பெரிதும் வேறுபட்ட Nயினதும், தமிழினதும் செல்வாக்கால் உந் ரி மொழியாய் வளர்வுற்றது. இந்து-ஆரிய ப்படுகின்ற வல்லிசை மெய்கள் முன்னரே க்கப்பட்டன; இந்து-ஆரியமொழிகள் பல உயிரெழுத்துக்களும், ஆங்கில Hat 6T6ör ன்னும் அறப்புதிய உயிரெழுத்தும் தோன்

Page 545
அவலோதேசுவரரின் த
 

Mfitses Guiff, Paris
நலே (ஒளிப்படம் LXXII).
ஒளிப்படம் LXXIII

Page 546
posso omnyyssos osmaemorritorio
s)
"osrsff.rs)
op sĩņ sissa
s}
LXXIW
ப்பட
 

ostius II's sissssssss·ısısı Irs'ın sımsaess"sựırınıfı 's-Finni sitosh

Page 547
ஐயமேற்கும் பு
ஒளிப்படம் IXXV I-E 1035.18
 

Frigësh kluge errë.
T.
ந்தர், அது

Page 548
522 வியத்த
றின. நாட்டுப் பழங்குடிகளிடமிருந்தும் லாய்ப் பெறப்பட்டன. கிறித்துவ ஊழி. மொழியெனும் நிலை தவிர்ந்து தனிப்ப சிங்களப் பனுவல்கள் சில கி. பி. 9 في ஆனல் இதற்கு மிக முற்பட்ட நூல்கள் விட்டனவென்பதும் உறுதி.
திராவிட மொழிகள்
சிங்களம் தவிர்ந்த இக்கால இந்து-ஆ புக்காலத்தில் இலக்கியங்கள் தோன்முதிரு களாக, முன்பே செழித்தோங்கியிருந்தன. இவற்றுள் தமிழ், கன்னடம், தெலுங்கு தனிப்பட்ட வரிவடிவுகளையும் எழுத்திலி மொழிகளிலே தென்குமரி முதல் சென்னை லூம் ஐதராபாத்தின் சில பகுதிகளிலும் எல்லைவரை தெலுங்கும், மலபாரில் மை இம்மொழிகளில் மிக முந்தையது என்பது நூற்றண்டுத் தொடக்கத்துக்குரியது.
பினிசு, அங்கேரியன்" மொழிகளை உ குழாத்தொடு திராவிட மொழிகள் தூ தேருகின்றனர். இக்கொள்கை உண்மைய மக்களினங்கள் எவ்வாறு புலம்பெயர்ந்தன கள் தோன்றுதற்கு இடமுண்டு. ஆனல் திராவிடம் உண்மையிலே தனிச் சிறட் கூட்டமே. அதன் ஒலிப்பு முறை வளை மொறு மொறுப்பான ஓர் ஒலிநயத்,ை காணப்படும் பலவேறு உயிரெழுத்துக்கள் களும் இதில் அடங்கும்) அ, ஆ எனுமின் இதைத் தனியாகப் பிரிக்கின்றன. சங்கத கள் இம்மொழியிலுமுள. இந்து-ஆரிய ( காணப்படா-தமிழுக்குச் சிறப்பான (நிலம்,) தமிழில் பூமியாகத் திரிகின்றது சங்கதத்தைப்போல் தமிழ் ஒரு சிதை அலுக்கும் அதன் அயற் சொல்லுக்குமுள்ள வற்றையும் காட்டுதற்கு, பின்னுறுப்புக்க பயன்படுத்தப்படும். சங்கதம் இம்மொழி யது; இடைக்காலமளவிலே இத்தகைய ஒப்புமைப் படுத்திப் பெயர்ச்சொல் வினை முேர் கருதுவாராயினர். எனினும், மிகட் கள் அரிதாகவே பயன்படுத்தப்பட்டுள. கிடையேயுள்ள உறவைக் குறிக்காமலே, எடுத்தாளல் அக்கால வழக்காய் இருந்த டுச் சொல்முறையினை நனி யொத்துளது டர் விளைக்கும் ஒரு முறையுமாகும் இது

கு இந்தியா
தமிழரிடமிருந்தும் சொற்கள் பல இாவ $ தொடக்கமளவிற் சிங்களம் ஒரு பாகத ட்ட நாட்டுமொழியாகியது. மிகப் பழைய 5 நூற்ருண்டிலிருந்து தொடங்குகின்றன. பல இருந்தனவென்பதும் அவை அழிந்து
ரிய மொழிகளில் முகமதியப் படையெடுப் ]க்க, திராவிட மொழிகள் பன்னூற்முண்டு
5, மலையாளம் ஆகிய நான்கு மொழிகளும் பன்ற இலக்கியங்களேயும் உடையன. இம் ଘjତ୪}} g୮ தென்னிந்தியாவிற் றமிழும், மைசூரி கன்னடமும், சென்னைக்கு வடக்காய் ஒரிசா vயாளமும் பேச்சுமொழிகளாயுள. தமிழே ர துணிபு; இதன் இலக்கியம் கி. பி. முதல்
ள்ளடக்கிய பினே-ஊக்கிரியன் மொழிக் ர உறவுடையவென மொழிநூல் வல்லார் ாயின், வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட காலத்தில் ாவென்பது பற்றிப் புதுமையான கருத்துக் இக்கொள்கை முற்றும் உறுதியானதன்று. ப்பியல்புடைய ஒரு தனிப்பட்ட மொழிக் நா மெய்களால் வளம்பெற்றுளது. அவை த அம்மொழிக்கு அளித்துள்ளன. அதிற் (சங்கதத்திலில்லாத எ, ஒ உயிரெழுத்துக் வை மிகைத்துள்ள வட மொழிகளினின்றும் த்தைப் போற் சிக்கலான புணர்ச்சி முடிபு மொழிகளிலுள்ள வல்லிசை மெய்கள் இங்கு ஒலிப்பியல் முடிபுப்படி சங்கத Bhumi
பியல் மொழியன்று. ஆயினும், ஒரு சொல் உறவையும், எண், இடம், காலம் முதலிய ள் ஒன்றையடுத் தொன்முய் வரைவின்றிப் 'யை மிக முன்னரே தாக்கத் தொடங்கி பின்னுறுப்புக்களைச் சங்கத உருபுகளோடு ச்சொற்களின் இறுதிகள் இவையெனக் கற் பழைய பனுவல்களில், இப்பின்னுறுப்புக் இன்னும், தொடர்ந்து வருஞ் சொற்களுக் அவற்றை (அச்சொற்களை) அடுக்கடுக்காய் து-இம்முறை சங்கதத்தில் வழங்கிய கூட் அறிஞர்க்கன்றிப் பிறர் யாவர்க்கும் பேரி

Page 549
மொழியும்
மிகப் பழைய தமிழ் நூல்களில் அரித றன. அவ்வாறு காணப்படுஞ் சிலவும் தமி பட்டுள. ஆரியச் செல்வாக்குப் படிப்படிய மேலும் பல சங்கதச் சொற்கள்-பெரும் வாங்கப்ப்ட்டன. இன்னும் வடபாற் பேச தின் செல்வாக்கால் மேலுங் கடுமையாகப் முண்டினிறுதியில் முதன் முதலாய்க் கல் வரை நிலைத்துள்ள அதன் முற்பட்ட இல நூற்முண்டளவிலேயே தெலுங்கு ஓர் ! விசயநகரப் பேரரசிலேயே உண்மையில் மொழியுமாய் விளங்கிற்று. தமிழோடு )ெ ஆாற்ருண்டில் ஒரு தனி மொழியாய் அன
எழுத்து
அரப்பாப் பண்பாட்டு மக்கள் புரிய மு னர் என்பதை நாம் கண்டோம். அரப் 1550 ஆம் ஆண்டளவு போலும்-கி. மு. திய எழுத்துச் சான்றுகள் யாவேனும் i முறைகளிலும் குத்திர இலக்கியங்களி ஆணுல் அதுபற்றி வேதங்களிலோ பிரா வான குறிப்பு யாதுமில்லை. எனினும் இ முடிவான தொன்றன்று. வணிகர்களால் பட்டிருக்கலாம். இந்தியாவின் மிகப் பல ளான அசோகன் கல்வெட்டுக்கள், இந் கேற்ற எழுத்துக்களிற் பொறிக்கப்பட்டு வாண்டுகளாக-பல நூற்முண்டுகளாக-இ
மெனப் பொதுவாக நம்பப்படுகின்றது.
அசோகன் கல்வெட்டுக்களில் இருவகை மேற்கிந்தியா நீங்கலாகப் பிறவிடமெங்கலு முறை பிராமி எனப்படும். இதன் தோற்ற அரப்பா எழுத்து முறையினின்றும் இது ளர் பலர் இப்பொழுது வலியுறுத்துவர். 8 செமிற்றிக்கு வரிவடிவினின்றும் அது அலெட்சாந்தர் கன்னிங்காமினற் சங்ே மொழிப் பேராசிரியர் எசு. இலாந்தன்" கொள்கை இடர்ப்பாடுகள் பலவற்றைத் 270 குறிகளையும் உச்சரிக்கு மாற்றை ந துள்ள பன்னிரு பிராமி வரிவடிவெழுத்து யெனக் கொள்வது சாலாது. அரப்பாக்கு, வும் பிராமியெழுத்துக்களும் ஒற்றுமையு ஆயின் 22 எழுத்துக்களையே கொண்டுள்ள பிராமியெழுத்துக்களுக்குமிடையே காண கூடியதன்று கூர்ந்து கவனிக்கற் பாலது. ஒரு முடிவு காண்டற்கு உறுதியான சா குரியது இப்பிரச்சினை.

இலக்கியமும் 523
ாகவே சங்கதச் சொற்கள் காணப்படுகின் ழின் ஒலி முறையைத் தழுவியே சேர்க்கப் 1st Ell பெருகியமையால், மத்திய காலத்தில் ம்பாலும் நேரான சங்கத வடிவில்-கடன் ப்படும் தெலுங்கும் கன்னடமும் சங்கதத் பாதிக்கப்பட்டன. கன்னடம் 6 ஆம் நூற் வெட்டுக்களிற் காணப்படுகின்றது; இன்று க்கியம் 9 ஆம் நூற்ருண்டுக்குரியது. 12ஆம் இலக்கிய மொழியாக வளர்ச்சி பெற்றது. அது முதன்மையடைந்து ஆங்கு அரசவை நருங்கிய தொடர்புள்ள மலையாளம் 11 ஆம் )மந்தது.
மடியாத ஒரு வரிவடிவைக் கொண்டிருந்த பாப் பண்பாட்டு வீழ்ச்சி முதல்-கி. மு. 3 ஆம் நூற்முண்டின் நடுக்காலம்வரை இந் நிலைபெற்றில. பெளத்தர்களின் பாளித் கிரு லும் எழுத்துப்பற்றிய குறிப்புக்கள் உள. மணங்களிலோ உபநிடதங்களிலோ தெளி த்தகைய எதிர்மறைச் சான்று முற்றிலும்
ஒருவகை எழுத்துமுறை பயன்படுத்தப் ழைய முதன்மையான எழுத்துச் சான்றுக திய ஒலிகளைத் கிருத்தமாய்த் தெரிப்பதற் ள. அசோகன் காலத்துக்கு முன்னர், பல வ்வெழுத்து முறை வளர்ந்திருக்க வேண்டு
5 வரிவடிவுகள் பயன்படுத்தப்பட்டுள. 6llலும் வழங்கிய மிகமுதன்மையான எழுத்து ம்பற்றி இரு கொள்கைகள் வழங்குகின்றன. தோன்றிய தென இந்திய ஆராய்ச்சியா ஐரோப்பியர் பலரும் இந்தியர் சிலரும் ஒரு தோன்றிய தெனத் தேருகின்றனர். சேர் கதமாக எடுத்துரைக்கப்பட்டு, அசிரிய என்பவரால் விரிவுபடுத்தப்பட்ட முதற் தருவதாகும். அரப்பாவிற் காணக்கிடக்கும் ாம் அறியும்வரை, அவற்றை ஓரளவு ஒத் 1க்களும் அவற்றினின்றும் பெறப்பட்டவை றிகள் மிகப் பலவாதலின், அவற்றுட் சில டையவாய் இருக்கக் காண்டல் இயல்பே. * பழைய வட செமிற்றிக்கு வரிவடிவிற்கும் ப்படும் ஒற்றுமையோ, எளிதாகத் தள்ளக் எனினும் இவ்வொற்றுமையும் தீர்க்கமான ன்முகாது. எனவே, தொடர்ந்து ஆராய்தற்

Page 550
வியத்
524
q \ p.ng a von P.o.B PY:t q n 2^? Y TỰ TR P.R.HR. PTŶ v Po + n * 59PA R&yn:PR Y.P7많子民主, Py3+3·4ctge Terrk A g \, p q, q Ton mo n Ty są TT por \, R T ??? Tv R T \, s^^ov k TYR +8.0 Tv KY T-8 T & 0 ? napą Y (!) Y & 0 Y 3 L p ĝ Ĥ R.Q "T: R Tri(2A97%}** P文主文字-1 %)子9.4m; II J.T.f4

தகு இந்தியா
·gogoșuș, gore gegợafio oggrigiumgybī£) goro igog@afræ : grīlim offroafro : (37s+ 49égda, e@匈é c%學மேம·ųosopa)geog@ro osobilgisi-ilogo Novos @swoĝasio ogog)Ųnowote qi@ąstozną) uogo uos@jong)? 'saeuo ugones@so igo 19 mụcs)????asgợđì) gif@rmo-ioso -itoo@ a9aes) qishm@figo so `qī£)uoroqisnųooő–looajagog@ro sąjį nere gif@u-Tougs qi@owo splitoog un1995 sajro gif@asąjungqmafio odgo@snaecogo Nobelo golyno · sosyo ngoNomogif@mringages@qi qif@rmnţiongeqisố lợige staf)??TTS, Q) \ge@ ‘qisĩająjung)ŋooooajło LLLYSLLL LL LLSYLLLL LLLLL Y LLLLLLL LLLLLYYLLL SLS000LKKK LLL LL0L0firmaeorgestos@frosses) 19esiogūgso Igaeg logoa) uoợri@số sự sợ94s-igs qigosoņiqī£ēloņoqi : soroljoresīvo 1go 1991god.1991 gif@surng-looftogo un(o)(Ig) so gif@u ngày@phuggio 199ụoogte sog)
-z+z ự ươnio ocsi) og op uolgo sąjos u mụfogoố fqilgo quo qi@risitopouso qiųøgelsīgi sotsi) rmToor@solog)kao
•łobinsyris guú,51—sz qızırı
- Y YAZ TR-0 TT,4,"MTAR:CT q o TR-O T 0-0 TR. Q m.:TAgara፲] Y ጻ ? ጸ Y•kዋ ጺዒ
... * *影

Page 551
மொழியும்
பிராமி எழுத்துக்கள் (படம் 25) இட போல் வாசிக்கப்படுதல் வழக்கு. ஆனல் வாசிக்கப்படுவன. ஆந்திராவிலே எற்ற( படும் அசோகன் கல்வெட்டுக்களும், மிக தியப் பிரதேசத்தில் ஏரானிற்கிடைத்த இடமாக வாசித்தற்குரியவை. இவ்வாே கப்பட்டதாகலாம். செமிற்றிக்குச் சா கைக்கு இதுவும் தக்க சான்முகாது-அ. புறமாக வாசிக்கப்பட்டதென நம்பப்படு பிராமியின் ஆதித் தோற்றம் எவ்வ. முறைக்கேற்பப் பிராமி நன்கமைந்திரு யாலும் ஓரளவிற்கு ஊக்கம் பெற்றிருத்த வடிவிற்கு வேதங்களின் ஒலியியலை காரணராய் இருத்தல் வேண்டும். எனி: களின் வடிவங்களாலோ அரப்பா வரிவடி கத்துக்குரிய ஒரு நெடுங்கணக்காய்த் காலத்தளவிலே, அது முற்றிய செம்மை மைந்த, சீரான ஒரு வரிவடிவாய் வளர்
செமிற்றிக்கு மொழிகளின் சொற்கள் களையும் அவற்றுக்கிடையே வரும் உயி கிய வேர்ச்சொற்களை அடிப்படையாக தவிர்ப்பதற்கு உயிரெழுத்து அடையாள யின. அன்றியும் மிக்க அண்மைக் காலம் உயிரெழுத்துக்கள் குறிக்கப்பட்டன. பில் வாங்கியபோது புதிய குறியீடுகளைப் பு அமைத்துக் கொண்டனர். மற்று இந்திய கொண்டுள்ளதெனத் தாம் கருதிய அ மூலம் தங்கள் உயிரெழுத்துக்களை அமைத்துக்கெ என்பதாம். இவ்வெழுத்திற்கீழோ மேலோ கீறுக% இவ்வாருக கா கி கீ கு கூ கெ ெ ஒன்ருய் வருமிடத்து, ஒன்று மேலும் ஒன்று கீழு சேர்ந்து i க்ய ஆகின. பாகதத்தில் எந்தச் சொல் ம் என்பதும் கம் என்பதுபோல் ஒரு குற்றின. தும்போது, சொற்றெடரின் ஈற்றில் அல்லது டா கீருென்றற் குறிக்கப்பட்டது; இவ்வாருக க் 6 பொதுவாகப் பிரித்தெழுதப்படவில்லை : ஒரு ே துடன் இணைக்கப்பட்டிருக்கும்; இம்மு யெனினும், சிற்சில மாற்றங்களுடன் இ ளது. சங்கத மொழியைக் கற்கத் தொட இது அமைந்துளது.
அசோகன் காலத்திலும் பிராமி 6 டைந்து வழங்கக் காண்கிமுேம், அக்கா வேறுபாடுகள் மேன்மேலும் பெருக, வெ தன. கிறித்துவ காலத் தொடக்கத்துச் பொறிப்பவர், எழுதுவினைஞரின் வழக் கீறுகளையும் சேர்த்து, அலங்காரம் பலவ டுகள் செல்லச் செல்ல, அலங்காரப்போக்

இலக்கியமும் 525
மிருந்து வலமாக ஐரோப்பிய வரிவடிவுகள் செமிற்றிக்கு வரிவடிவுகளோ வலமிடமாக குடியில் மிகப் பழுதுற்ற நிலையிற் காணப் ப் பழைய ஒரு சிங்களக் கல்வெட்டும், மத் பழைய நாணயமொன்றும் வல மிருந்து ற பிராமியும் வலமிடமாக ஆதியில் வாசிக் “பிலே பிராமிதோன்றிய தெனுங் கொள் ாப்பா வரிவடிவும் வலப்புறமிருந்து இடப் கின்றதாதலின். ாறிருப்பினும், இந்திய மொழிகளின் ஒலி ப்பதனல், அதன் வளர்ச்சி மனித முயற்சி ல்வேண்டும். அம்மொழி இன்று எய்தியுள்ள ஒரளவறிந்திருந்த புலவரோ பார்ப்பனரோ லும், ஆதியில் அது செமிற்றிக்கு எழுத்துக் டவின் சார்பினுலோ தூண்டப்பட்டு, வணி தொடங்கியிருக்கலாம். ஆனல் அசோகன் யடையாவிடினும், திட்டமான, முறையின ந்துவிட்டது. , பெரும்பாலும் மூன்று மெய்யெழுத்துக் ரெழுத்து மாற்றங்களையும்கொண்டு உருவா க் கொண்டவை. பொருள் மயக்கத்தைத் ங்கள் சிலவே அம்மொழிகளில் அவசியமா வரை சொற்களின் தொடக்கத்தில் மட்டும் aசிய நெடுங்கணக்கைக் கிரேக்கர் இரவல் குத்து அ தவிர்ந்த பிற உயிரெழுத்துக்களை ரோ குறுகிய அ ஒலியை இயற்கையாகவே டிப்படையெழுத்தைச் சிறிது மாற்றுவதன் ாண்டனர். இவ்வாருக * ஆனது க் அன்று; அது க ாச் சேர்த்துப் பிற உயிரெழுத்துக்கள் குறிப்பிடப்பட்டன. |கா என்பவுை பெறப்பட்டன. இரு மெய்கள் ழமாய் எழுதப்பட்டன; இவ்வாறக + க ஷம் ய வும் லலும் ம் தவிர்ந்த பிற மெய்யெழுத்தில் முடிவதில்லை. ற் குறிப்பிடப்பட்டது-பிற்காலத்தில், சங்கதம் எழு வின் ஒரடியிற்றில் வரும் மெய்யானது சாய்வான ாழுதப்பட்டது. ஒரு வாக்கியத்தில் வருஞ் சொற்கள் சொல்லின் ஈற்றெழுத்து மற்றையதன் முதலெழுதி றையை நாட்டு மொழிகள் கையாளவில்லை து சங்கதத்தில் இன்றும் வழங்குவதாயுள் டங்குவாருக்கு மேலுமொரு இடர்ப்பாடாய்
வரிவடிவானது இடத்துக்கிடம் வேறுபாட லத்தையடுத்த சில நூற்ருண்டுகளில் இவ் வ்வேருன தனிப்பட்ட வரிவடிவுகள் மலர்ந் கு முன்னர், வடநாட்டிற் கல்வெட்டுக்கள் கைப் பின்பற்றி, எழுத்துக்களுக்குச் சிறு ற்றைப் புகுத்தத் தொடங்கினர். நூற்ருண் கு மிகுந்து, மத்திய காலப் பிற்கூற்றிலே,

Page 552
526 வியத்த
எழுத்துக்களுக்கு மேலுள்ள கீறுகள் தெ கதம், பாகதம், இந்தி, மராத்தி ஆகிய ே வடிவு உருவாகியது. (நாகரி-' நகர்” எ அனும் பொருளில் தேவ நாகரி எனவும் 6 வேறுபாடுகளினுல், பஞ்சாப்பு, வங்காளம் பிறவிடங்களிலும் தனிப்பட்ட வரிவடிவுகை இதற்கிடையில், தக்கணத்தில், இவ, வரிவடிவுகள் வளர்ந்திருந்தன. 5 ஆம், 6 வடிவுகளிற் காணுங் கீறுகளுக்கீடாய்ச் வரிவடிவு மத்திய இந்தியாவில் மலர்வுற்ற பலவற்றையும் புகுத்தியது. தென் தக்க மேன்மேலும் வட்ட வடிவினவாய் அமைய விலே அவை இன்றுள்ள வடிவத்தை எய், பெயருடைய கோண வரிவடிவொன்றினைத் கதத்தை எழுதுவதற்கு இன்றும் இவ்வ றது. இவ்வரிவடிவிலிருந்தே இக்காலத் த வாருக நாமெடுத்துக்கொண்ட காலத்தின் கள் யாவும் இன்றுள்ள தத்தம் நிலையை
இந்தியாவிலிருந்தே, சிறப்பாகத் தென் கள் எழுத்துக் கலையைப் பயின்றனர், தென்கிழக்காசியக் கல்வெட்டுக்கள் பெரு தைப் பல்லவர்களின் வரிவடிவையொத்த 5 ஆம் நூற்முண்டுக்குரியவையாய்ப் பே கின்றன. தென்கிழக்காசிய வரிவடிவுகள் கொண்டிருப்பினும் பிராமி வழிவந்தன மலாய் மொழி தழுவிக்கொண்ட அராபிய வரிவடிவங்கள் தூர கிழக்கிலே பிலிப்பை கரோட்டி (கழுதை உதடு எனப் பொரு பெயரோடு அசோகன் காலத்தே வழங்கிய பாடு யாதேனுமில்லை. ஆக்கிமினிட்டுப் பா கிந்தியாவிலே சிறுபான்மையும் வழங்கிய பெறப்பட்டதென்பது உறுதி. கரோட்டி களைச் சாலவும் ஒத்துள்ளன. அன்றியும் வலமிருந்து இடமாக வாசிக்கப்படுபவை. எழுத்துக்களைப் புகுத்தியும், உயிரெழுத் இந்திய மொழிகளின் ஒலிகளுக்கேற்பக் மியின் சார்பிலேயே அரமைக்கைத் த பொதுவாகக் கருதப்படுகிறது. ஆனல் ( பதை முற்றிலும் உறுதியாய்க் கூறவியல் னர் இந்தியாவிலே கரோட்டி அரிதாக:ே சில நூற்ருண்டுகளாக மத்திய ஆசிய கரோட்டி வரிவடிவில் எழுதப்பட்ட பாக, பிற்காலத்தில் மத்திய ஆசியாவிலே க கணக்கொன்று கையாளப்பட்டது. இதி:
பெறப்பட்டதென்க.

து இந்தியா
ாடர்ச்சியான ஒரே கோடாயிணைந்து, சங் மாழிகள் இன்று எழுதப்படும் நாகரி வரி ழுத்து ; ' தேவர்தம் நகர் எழுத்து' என் பழங்கப்படும்). இடத்துக்கிடம் எற்பட்ட ஒரிசா, குசராத்து ஆகிய இடங்களிலும் தோன்றி வளர்ந்தன. ற்றினும் மிக்க அலங்காரவமைப்புக்களோடு ஆம் நூற்ருண்டுகளில், Gòl L – இந்திய வரி சதுரப் பெட்டிகளைப் பயன்படுத்தும் ஒரு து. அன்றியும் அது அலங்காவிரிவுகள் ணத்திலும் இலங்கையிலும் வரிவடிவுகள் பலாயின. அவ்வாருக, மத்திய காலத்தள கின. மற்றுத் தமிழரோ கிரந்தம் என்னும் தோற்றுவித்தனர். தமிழ்நாட்டிற் சங் ரிவடிவு ஒசோவழி பயன்படுத்தப்படுகின் மிழ் நெடுங்கணக்குப் பெறப்பட்டது. இவ் இறுதியளவில், இந்திய நெடுங் கணக்குக் எய்திவிட்டன எனலாம். னட்டிலிருந்தே, தென்-கிழக்காசிய மக் இன்று காணக்கிடக்கின்ற மிகப் பழைய ம்பாலும் திருத்தமான சங்கதத்திலே முந் ஒரு வரிவடிவில் இயன்றுள. இவை 4ஆம் ாணியோவிலும் மலாயாவிலுங் காணப்படு யாவும், மேலீடான வேறுபாடுகளை மிகக் வே-இதற்கு விதிவிலக்காய் இருப்பவை உரோமானிய வரிவடிவுகளாகும். இந்திய ன் தீவுவரை எட்டியுள.
தள்படும் புதுமையான சொல் இது) எனும் மற்றை வரிவடிவின் தோற்றம்பற்றி ஐயப் ரசீகத்திலே பெரும்பான்மையும், வடமேற் அசமைக்கு நெடுங்கணக்கிலிருந்து قيم/9ےh[ யெழுத்துக்கள் பல, அரமைக்கு எழுத்துக் அரமைக்குப் போல இவ்வெழுத்துக்களும் அரமைக்கு நெடுங்கணக்கிற்கில்லாத புதிய துக்களுக்குரிய குறிகளைப் பயன்படுத்தியும் கரோட்டி மாற்றியமைக்கப்பட்டது. பிரா ழுவிக் கரோட்டி அமைக்கப்பட்டதெனப் இவை இரண்டிலும், எது முற்பட்டதென் ாது. கி. பி. 3 ஆம் நூற்முண்டுக்குப் பின் பயன்படுத்தப்பட்டது ஆயினும், மேலும் ாவிலே இது நிலைத்திருந்தது : இங்கே ரச் சாதனங்கள் பல கண்டெடுக்கப்பட்டுள. ரோட்டிக்குப் பதிலாகக் குத்தர் நெடுங் ருெந்தே இக்காலத் திபெத்தின் வரிவடிவு

Page 553
·@logo ugosafi) 'sı : ‘ qigogozī£ ‘qilgoovo -ī-Trīsioo@19 Nogūgū)ụ9-577īmg)ụo ug Ro(g)
·hs bıreyns bijuŋoo 9z–gı-ırı
ÉŽ V svobo, rzą4,54 styl Jolzeň42444% * %ミシとミミいgミKミ**う*ュ** Éć44. stos, 83,40.42%-z4,44444444442.4 6044044 Ŝoko
%0,84 % f. Ja, Z1, 4 J ^0%/4:44, 4 J, staĝo 444 44444&&4n4 4 ( k , cx//vv4®), H4 • 443 24 c xít. Jo 443 4444 4,42 % est sé
மொழியும் இலக்கியமும்

SL0TLTTY LLLL YLLLK SL0000 00LLLL000 YYK00Y LLLLLSY 0000L0Y LTLLSLYS000JLSLLL00LL LTMLLLK L0TLLLLLL LLLLLLL 0LLKS0LLS00LLS YYTT 000L LLLLL LLYYLS00K LLS K0L0SLLL L0LL0L K0L0L sąjung)LLLLLLL YTLL 0YSL0YYLLLLL LLLLLLLL 0LLLK LLLLLLL LLL LLLL LLLLLLLLL0 LLLLLLLL L0LLSLL
omgae's non og Noạjos@ąjung) qismogoro um ugoyoshL0TLYYSLLLLLL LL000K 0L YLLLLL LLLLLLL LLLLLL 0000 SLLYYLLLLYL
LLTLLLLS SLLLL0 YLL0K LLLLK LLL0YYLLLLL LZYSLLLL LLS LSLLLLK LLLLLLLLSL0 L0 YYKS 0L0L0L0 YsTLL 19egosurești (??H) o gospor'a 109 utni@myg ŷn gif@surbī£) poogiljoorouse) gif@ogi199fnygo oặNo ~1,9 ugữ gì?- gI q. ožurn sijos, ogøẳ) 9g. I g) 1999 urømf:-

Page 554
528 வியத்த
எழுதுவதற்குப் பொதுவாகத் தளப்பத் உலர்த்தி, அழுத்தி, பசைபூசப்பட்டுத் து தொகுப்பதாயின், இவ்வேடுகள் யாவற்ை அணுள்ள துளை வழியாகக் கயிறு கோத்து, ளாயின் ஏடுகளின் இருமுனைகளிலும் துே டும். இந்நூல்கள், அரக்குப் பூசி, அலங்க அலும் வலுப் படுத்தப்பட்டன (ஒளிப்பட புறங்களில் இன்றும் ஒலையில் எழுதும் இமயமலைப் பிரதேசங்களிலே ஓலைகளைப் என்னும் மரத்தின் உட்பட்டையைச் சீவி வதற்குப் பயன்படுத்தினர். இவையன்றி! துணியும், மாத்திலோ மூங்கிலிலோ சீவிெ வதற்குப் பயன்படுத்தப்பட்டன; G பொறிக்கப்பட்டன (ஒளிப்படம் LXXX கூற்றிலே சீனத்தில் முதன் முதலாய்க் க படினும், வட இந்தியர் அதன் உபயோக னும், மத்திய ஆசியாவிற் பலவிடங்கள் துணிபு."
இந்தியாவிற் பல பாகங்களிலும், புகைக் மையும் நாணற் புல்லுங் கொண்டு எழு எனினும், தெற்கே, பனையோலையில் எழுத் புகைக்கரியை அதன்மீது பூசுதல் வழக் எழுத்துக்களுக்குக் கூரான புறவடிவைக் வாகவும் எழுதப்பட்டன. இம்முறையே, த சியடைவதற்கு ஏதுவாக இருந்திருக்கலாப்
II. a வேத இலக்கியம்
ஏலவே நாம் நான்கு வேதங்கள், பிசா பல சார்புகளிற் கையாண்டு, அவற்றினின் (ப 328-36). இத்திருமுறைகளுட் பல, இ முற் சிறப்புடையவை பாசுரங்கள் சிலவும் இவற்றுட் பல இலக்கியவளமற்றவையாயு றன. அன்றேல் கற்பனையை நன்கு செலுத் கத் தக்கவையாய் அமைகின்றன.
இருக்கு வேதத்திலுள்ள 1028 பாசுர றவை ; அன்றியும் அவற்றின் நடையும் றன. ஐந்து நூற்முண்டுக் காலமாக, விரிந், பட்டிருப்பினும், அவற்றுள் மிக முந்திய கிணங்கவும்* உறுதிப்பட்ட இலக்கிய வ
கால மரபிற் முேன்றிய ஒரு விளைவாகத்
"மிக முந்திய இந்தியச் செய்யுள்களின் யாப்பிலக்க

இந்தியா
57 ஒலைகளே பயன்படுத்தப்பட்டன. இவை ண்டுகளாய் வெட்டப்பட்டன. ஒரு நூலைத் றயும் ஒன்ருயிணைத்து, அவற்றின் நடுவ தளர்ச்சியாகக் கட்டுவர். பெரிய நூல்க ாயிட்டு கயிறு கோத்துக் கட்டுதல் வேண் "ாஞ் செய்த மரவட்டையினுற் பெரும்பா ம் LXXXI அ), தென்னிந்திய நாட்டுப் வழக்கம் சிலவிடத்துக் காணப்படுகிறது. பெறுதல் அரிதாயிருந்தமையால், பேச்சு க் தகடுகளாய் எடுத்து அழுத்தி, எழுது பசை பூசிய பஞ்சுத் துணியும் பட்டுத் படுக்கப்பட்ட மெல்லிய தகடுகளும் எழுது க்கியமான ஆவணங்கள் செப்பேடுகளிற் IX ). கி. பி. 2 ஆம் நூற்முண்டின் முற் டதாசி கண்டுபிடிக்கப்பட்டதெனக் கருதப் த்தை அறிந்திருந்தாராகலாம். எவ்வாருயி லே அது பயன்படுத்தப்பட்டதென்பது
கரியாலோ அல்லது மரக்கரியாலோ செய்த pதுவதே அக்கால வழக்காய் இருந்தது. தாணியால் எழுதி, நன்கு பொடியாக்கிய கமாய் இருந்தது. இவ்வெழுத்து முறை, கொடுத்ததனுல், எழுத்துக்கள் மிகச் சிறிய மிழ் எழுத்துக்கள் கோண வடிவில் வளர்ச்
).
}க்கியம்
மணங்கள், உபநிடதங்கள் ஆகியவற்றைப் றும் எடுத்துக் காட்டுக்களையுந் தந்துள்ளம் இலக்கிய நயம் மிக்குடையவை இவ்வாற் முன்னை உபநிடதங்களிற் சிலவுமாம். இனி, ம் சலிப்புத்தருபவையாயுங் காணப்படுகின் தி, முயன்று கற்ற பின்னரே அவை விளங்
களும் பல ஆசிரியன்மாராற் பாடப்பெற் றனும் பல வேறுபாடுகளைக் காண்பிக்கின் ஒரு காலப்பகுதியிலே அவை தொகுக்கப் ாடல்தானும் கண்டிப்பான யாப்பு முறைக் மக்காற்றுப்படியும் இயற்றப்பட்டு, நீண்ட கழ்கின்றது.
னம் பற்றிய குறிப்புக்களைப் பின்னிணைப்பிற் காண்க

Page 555
மொழியும்
இத்தொகுப்பு பத்து மண்டலங்கள்
அவற்றுள் i - Vi வரையான நூல்க முந்திய பாடல்களைக் கொண்டுள; நூல் X இன் பிற்பகுதிகளும், காலத்தாற் பிற் களிலிருந்து சோமன் என்னுங் கடவுளுக் பதாம் நூலாகத் தொகுக்கப்பட்டன. இ பெரும்பாலானவை ஒரே தன்மைத்தான பழைய மொழியிலே எழுதப்பட்டுள்ளமை தொடர்புகள் அறியப்படாமையாலும் அ நேரான மொழிபெயர்ப்பாகப் பிறவிட இருக்கு வேதத்தின் நடைபற்றி ஒரளவு பன். சிறப்பான இலக்கிய நயம் படைத் வற்றை இங்கு தந்துள்ளோம்.
எமது முதன் மொழிபெயர்ப்பு, விரு விளைத்த போரை வருணிப்பதாகும். இப் பின்னர் மறைந்து போன ஒரு பழங் கை பழங்கதையும் உலகத்தோற்றம் பற்றி ே கதையொன்றின் வேறுபாடாயிருக்கலா மார்துக்கு என்னுங் கடவுள் படைப்புக்கு கொன்று அண்டத்தைப் படைக்கின்ற6 தொழிலும் அதேபோற் முேன்றுகின்ற, மூலக்கதையிலிருந்து வேறுபட்டு உருமா, எனவும் ஓரிடத்திற் குறிப்பிடப்படுகின்ற செய்தான் என்பது அறியக் கிடக்கின்றது என்பது தெளிவு.
வச்சிரப் படை யோனது வன்ெ அச்சமின்றி அறைகுவன் நன்கு நச்சராக் கொன்றுவெற் புக்குை எச்சமின்றி இருஞ்சிறை நீக்கி கு துவட்டா செய் துறக்கத்து வச் குவடு வெற்புறை பாம்பை உலப் அத்துணைப் பொழுதார்ந்து வின் தத்தியேகித் தகைக் கடல் புக்
ஏமுறு முவ்வெழிற் கிண்ண மே சோம பானம் முனைந்து பருகின p5 TLD வச்சிரம் நண்ணிய வள்ளல் ஆமாாக் கொன்றகங் களித்தா 6
இந்திர நீருமுன் எழுமராக் கொன் மந்திர வல்லார் மாயை யழித் வந்தொளிர் ஞாயிறு வானுளவா இந்த முறையில் எதிருநர்க் கண்

இலக்கியமும் 529
அல்லது நூல்களாய்ப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது. ள், வருவதுரைக்கும் அறிவுடையோர் தம் i. Viii, x ஆகிய யாவும் சிறப்பாக தூல் பட்டவை. இருக்கு வேதத்தின் பிற பாகங் குரிய பாடல்கள் பிரித்தெடுக்கப்பட்டு ஒன் ப்பாடல்கள் கூறியது கூறுமியல்புடையன ; 7 பொது நோக்குடையவை. அவை அறப் யாலும், அவற்றிற் குறிப்பிடப்படுங் கதைத் வற்றிற் பல பகுதிகளை விளங்குதல் கடினம். க்து நாம் தந்துள்ள பகுதிகளிலிருந்து, கருத்தை மாணவன் இவ்வளவிற் பெற்றிருப்
த பாசுரங்களின் மொழிபெயர்ப்புக்கள் சில
நத்திரன் என்னும் அசுரனெடு இந்திரன் பாசுரம் ஒரு காலத்தில் மக்களிடை நிலவிப் தயைத் தழுவியுள்ளதென்பது தெளிவு. இப் மெசப்பொத்தேமியாவிலே வழங்கிய கட்டுக் ம் , இம்மெசப்பொத்தேமியக் கதையில்
முந்திய பாழ்நிலைப் பூதமான தியமத்தைக் ன். இங்கே மழையுண்டாக்கும் இந்திரன் து. மெசப்பொத்தேமியாவிலிருந்தே அது றிவிட்டது. இந்திரன் அச்சங் கொண்டான் தாதலின், விருத்திரன் சளைக்காது போர் . கடைசிப் பாடல் பிறரொருவரின் செருகல்
”aw
சயல் கு யான் டந்து நீர் ன்ை.
சிரம்
பிப்ப ாைந்து நீர் கதே.
]ன்
) முன்
எரோ
க்கினை ty-3).

Page 556
530
வியத்தகு
விண்ணவர் கோமான் விருத்திர துண்ணென வச்சிர மோச்சித் ( திண்ணென யாக்கைகள் மழுத்த மண்ணிற் கிடந்த மரத்துண்ட சீற்றமுறு கோழைநிகர் தீயரவ தேற்றமுறு மீளியை இகழ்ந்தறை ஆற்றலுறு இந்திரன் அறைந்திட மாற்றவனும் விழுந்துமழை வான் வச்சிாத்தாற் புடைத்து உயிர் 1 கைச்சார பொருதன்று ó)石 万互丁á மெச்சுகாளை யொடெருதெதிர் வு எச்ச வித்திரன் என்பு சிதர்ந்த:ே மாந்தர் நன்மைக்காகு பெரு :ெ போந்த தாங்கவன் பொன்றிய ய, வீந்த நாணற்புற் போன்று விருத ஒய்ந்து தன் சிறை நீர்க்கீழ் ஒடு விருத்த சற்றது தாயு முலைந்திட மருத்துக் கோனவள் வாட்படை எருத்துக் கன்ருெ டிணைந்தநல் ல வெருத்தொழில் மகன்மேற் முயுங் V [மருத்துக்கோன்மாற்றவன் பிணம் மாய்ந்து கிட ஆற்று வெள்ளம் அவன் மிசைத் பாற்றலாப் பெரும் பாயிருள் புல ஆற்றலான் பிணம் ஆங்கட் கிட (பாற்றலா-நீக்க( தாசர் ஆட்சியிற் றண்ணராக் க துளசில் பாணித் தொழுவத்து மாே ஏசி நின்ற விருத்திரற் கொன்றவ விசு வெள்ளம் சிறைவிடுத் தானே ஈட்டியாற் குத்து மெல்வையில் இ வேட்ட வெம்பரிவாலென* மேயிஃ மாட்டொடும் வென்றை சோமந் ஊட்டு மாறுமேழ் ஒடவிடுத்தனை (எல்வை-பொழு, இடியு மின்னலு மன்றி இவர்ந்து படியு மாலியும் மாசும் பயனில கடியுமிந்திரன் பாம்புயிர் கட்டன மடியில் வள்ளல் மாண்புற வெல்
* பரிவால் ” என்பது முகிற்கற்றையைக் கருதுல

த இந்தியா
ன் வியஞ்சனை தொலைத்தனன் டிந்திட்டன மாயின.
மெதிர்ந் கூஉய்த்தாக்க டவு மந்தோ சிதற மாய்ந்தான்.
மாய் வரை
ற்றது
வள்ளம்
ாக்கைமேல் திரன் ங்கினன்.
வாங்கினன்
ாவென
கிடந்தாள் -இந்திரன்)
க்கவே தாயிற்றே தைந்து ந்ததே. முடியாத/
ாவலில்
டென
ன்
PTr
ான்
கவே.
பது போலும்.

Page 557
மொழியும்
இந்திரநீ யாவ மடித் தேங்கிை எந்த வோர்பழி வாங்கியை ஏற வந்தன தொண்ணுற்முென் பா அந்த அஞ்சிக் கருடன் விண் இயங்குவ நிற்பவற் றிறைவன் வயங்கு வெம்மைக்கு மன்வச் 8 ԼԸս 1|հյՁայ மாந்தர்க்கு மன்னுங் தயங்குருள் ஆரொடு தைத்தை
(உருள்-சில்லு] பல பாடல்கள் இயற்கைக் காட்சிகளி அறுள் மிகச் சிறந்தது விடியற்காலைத் ெ ஓம் இரவினை உருவகித்து இராத்திரிே அழகின் மிக்கது எனலாம். ’’
கங்குல் எனுமணங்கு எங்கும் எங்குமணனுகி யிருக்குமால் பொங்குமணிபல பொற்புறவணி ஆரணங் கல்கல் ஆழமொ டுய! நோகல் வெளியெலாம் நிறைந் ஏறுடை அவளொளி இருளைப் (அல்கல்--இரவு) நங்கை அல்லணங்கு தங்கை உ எங்கணு மின்றித் துரத்தினள் தங்கிய இருளும் சென்று மாய்,
(அல்-இரவு) இரவெனு மேழாய் இனிதுநீ 6 பாவெமர் எம்மகம் பயின்ருர் Lf) 1T_Bb760) yA குடம்பையின் வரு? (குடம்பை-கூ குலங்கடாமும் மனைவயிற் கூடி விலங்கும் புள்ளுமன்ன அலங்கின்ா விழையுங் கருடனுட (அலங்கு-இய! " அல்லணங் கியாமிவ் வல்லினி ஒல்லென ஆண்பெண் ஒநாய் கல்லெனுங் கள்வரிற் காக்க எ 'பாயிருள் கறையொடு பாங்க ஆயிழை ஒளிருழாய் அம்ம ! போயிறச் செய்கவென் கடனைட் வானுயர் மகவே ! வான்புகழ் இ ஆனெனப் பாடல் அளிப்பணிற யான் இகல் வல்லர்க்கென ஏற்:
அவ்வாறே, அரணியானி எனும் வ6 இயற்கையின் வனப்புக்களை உணர்ச்சியே

இலக்கியமும் 531
ணுறும் வாவின ா பாய்ந்த ( ன்) ன. தன்னிய சிரத்தினன்
கTவலன்
வட்டைபோல்'
ல் ஆழ்ந்த ஈடுபாட்டைக் காட்டுவன. அவற் தய்வமாகிய உசாமேற் பாடப்பட்டது. எனி
மற் பாடப்பட்ட ஒரு பாசுரம் அவற்றினும்
நோக்குமாம்
ந்தே.
tli தாள்
போக்குமே
ழையை
ந்தன்றே
வருதலும்
ஊம் புள்ளெனவே. டு
3.
மற்றே. ங்கும்)
துய்ப்ப
ாம்மே
5ர் போந்தது
போலவே.
இரவே !
ό35
கநீ உவந்தே 雳 8
னதேவதைமேற் பாடப்பட்ட ஒரு பாசுரம், பாடு எடுத்துக் காட்டுவதாய் அமைந்துளது."

Page 558
532 வியத்த
கானியல் மடந்தாய் கானியல் ஈனவர் நோக்கின் இருண்சேண் ஏன்எம ரூர்வந் தெய்தாய் ஆனவாண் மக்களை அஞ்சினை டே * மாடுசேண் அழைப்ப மாறெதிர் கூடுகொள் வெட்டுக் கிளியின் ( ஆடுறு மணியெதிர் அதிர்ப்பக் காடமர் செல்வி களிகூர்ந் திடுே
(அதிர்ப்ப-ஒகை
*சிலமுறை தோன்றுமத் தெரிை புலனுழைப் புல்மேய் பெற்றமுட இல்லமும் போல்வாள் ஏற்படு ம பல்பொருளுய்க்கும் ஒழுகையின் ஒல்லெனக் கறங்கும் ஒலிகேட்டு "g,52GI யழைத்தற் றவள்ளுரல் வார்கோ டுடைய மரம்வீழ்ந் தற் மாலையிற் காடுயராம் வழங்கிற் சாலவும் அவள் அழுஉம் குரல்சே “கெய்வர்ச் செகுத்த லன்றிப் பி எவ்வஞ் செய்யாள் காடுகிழாள் ( கான்கெழு தீங்கனி யருந்தி தான்கவரி டமெலாந் தங்குவண் * பீடுகொள் புழுகின நறுவினை ஆடுதல் விழையுங் காடு கிழவோ வழுத்தினேன் மற்றவள் புலத்திச் கொழுத்தவள் கனியுமுட் கொள் விழுத்தகு கான்பொருள் முழுத் வேத பாசுரங்களிற் சில, இக்காலக் கரு புடையவை. இவற்றுட் “ கவருடி புலம் குதாட்டத்தில் வெற்றி பெறுவதற்குரியலெ தும் வகையில் அமைந்திருந்ததுபோலும் ரால் எச்சரிக்கைப் பாடலாய் மாற்றப்ப திருத்த முயல்வதாய்க் குறிப்பிடப்படுவத பெற்றது.
"மல்லன் மாத்தின் ஞாலும் வ வல்லம சாடலினுருளவுண் மகிழு இனிய விபீதக மின்ப மீனுமா? கனிதரு மூசவந்திடை நனிமகிழ் சோம நறவு போன்றே (வல்லு-குதாடு

கு இந்தியா
மடந்தாய்
Laboøoறகுவாய்
ான்மே !
விடுக்கும் குரலை
Fசெய்ய}
வயின் தோற்றம் ம் போலுமால் ாலையில்
துமே
அல்லஅா2 ம்
அறு
ண் தருமே
றரை
என்பாள்
மற்றே.
பிறவொடு
ளை - ன உழாள்
"வாள்
துக்குந் தாயே"
த்துப்படி பெரும்பான்மையும் உலகியற் சார்
yy
பல்
புகழ் மிக்கது. ஆதியில் இப்பாடல்
வாரு மந்திரமாய் விபீதகக் காய்களை வாழ்த்
பின்னர், பெயர் குறியாத புலவரொருவ ட்டு - சவித்திருக் கடவுள் கவருடியைத் 5ால் - இருக்கு வேதத்தில் இஃது இடம்
ன்காய்

Page 559
மொழியும்
சீற்றமு மில்லை அாற்றவு மில்லை மாற்றமி லன்பு வைத்தனள் என் என்னுடைத் தோழர் எவரினும் வல்லுக் காய்வலம் வாய்த்த வல்லுநர் பொருட்டு மனதுறந்
இல்லின்முளுமென்னை வெறுப்ப இல்லாடானும் எள்ளி விலக்க அல்லல் துடைப்போர் யாரு மிe உழைத் திளைத் தோய்ந்த மாவெ கவற்முெடு படியெனக் கைவிட்ட கவறுபிறர் வெல்பொருள் கைக்ெ அவர் கவருடியின் மனைவிதோ ள உள்ள தாய்தந்தை உடன் பிறட் செற்றனர் இவனெடு தொடர்பு பெற்றிலம் இவனைப் பெறுக ஆெ
கவர டுநரைக் கலத்தலுங் கில்ே அவர்செல் வுழியும் அவர் பிற் செ என்றுநேர்ந் திருப்பேன் எழுந்து மன்றி ைக் கவற்றிசை மடுப்ப
கன்று காதலன்பின் காதலி என
கவற்றி சென்றனன் கழகத்து ம உவப்ப வெல்வலோ வெனவயிர்த் கருத்தொடு முரணிக் காய்புரண் வருத்தமும் மிக்கிட மாற்றர் உருத்ததோ ராக்கம் உடையாா கவற்றுக் காயோ கொளுக்கியு மு படிற்றுக் கொள்கையும் வெதுப்ட எடுக்கு மழலை இளமகார் போல கொடுத்தலுங் கொடுக்குங் கொள் வென்றேர்க் கடிதலு முடைத்த என்ருலு மினி தென மயக்கும் மும்மடங்கு ஐம்பான் மாந்தர் செம்மை முறையிற் றீர்விலர் சவி என்னவாடுவர் எம்மனேர் செறி! நன்ன ராகாது தம்முன் மன்னர் தாமும் வணங்குவர் தீ ஒல்லெனக் கீழுருண்டு உம்பர். L} வல்லுக் காய்தான் வாளுங் கெ மாண்புற வெதிர்க்குமால் வாளே வான்கரி மாாடரிற் குளிரினும் தான்கனற் றிடுமாற் சாலநெஞ்

இலக்கியமும் 533
Jiró)
அன்னள்
தேனே,
ஸ்லேன்
ாப்ப
னரே.
காள் ஞதலொடு rனைவர்
பாளர்
ளனவே.
லன்
ல்லேன்
1 செல்வேன்
வே.
ன்றிடை
து விதிர்த்தனன்
டுருண்டது
மாறே
மடையது லோ டெரிவும் iš
rorலுங் கொள்ளும் ால்
மே.
பிதா னும்
காள்ளா
ந் தினரை
சம்மே

Page 560
534 வியத்த
துறந்த முனையும் துயாங் கொள் சிறந்த தாயும் ச்ெல்ல லெய்த வெருவொடுங் கடனெடுந் திரித பொருளினை நோக்கிப் புகுமே இருளினிற் பிறருடை இல்லந் ே கணவனெ டிருக்கும் மணமலர்ச் அறுணைவியைக் காண்டொறுந் து காலையிற் கவற்றுக் காயொடு பெ மாலையில் இரப்போன் மனைவயி மாலையுற் றடுக்களை மருங்குவிழு
(மாலை-மயக்கம் " கவருடு நின்படைக் காவலன் ! வரா மாந்தரைக் காக்குமவர்க்கு விரல் பத்தனையும் விரித்துக் கூ நிரல்பட யாவையும் நேர்குவன் குரல்கொடு கூறுவிற் கூறுவாய் 6 “ வல்லா டற்க வன்புல முழுக எல்லாப் பொருளிலு மின்ப மெய் பல்லாற் முனும் பாங்குறப் போA நல்லாக் காக்க இல்லாட் புரக்க வல்லாடி யெனு மென்னை எல்லாய் சவிதா வென்னுநல் ல6 * எம்மொடு நடுக ஈர மீனுக நம்முறு புணர்ப்பால் எம்மை உவர்ப்பும் சிவப்பும் ஒவா தொழி கவர்ப்புறு மாநிறக் காய்களின்
உவப்புறு பொறியிடை அகப்பட
பிற்காலத்து வேதவிலக்கியம் பற்றி இ பெரும்பாலும் ஒரே தன்மையவான பல ப பாராட்டத்தக்க பாடல்கள் சிலவேயுள. உ6 திய யசுர்வேத பாசுரங்கள் பலவும், தொ? வேறுபட்ட எளிமையான நேரிய நடையில் கியப் பண்பு குறைந்தவையே. இங்கு மங்கு நடையிலே பழங்கதைகள் பல சொல்லப்ப அந்நடை ஓரளவு வன்மைபெற்று விளங் வாழ்க்கை நடாத்திய கதையை இங்குக் க கூறப்பட்டுளது ; யாக வேள்வி வாயிலாகக் துக் கூறுவதாகும் அக்கதை. அது இருக்கு ஏனெனில் அஃதிலுள்ள ஒரு பாசுரம் ஒரு காதலிக்குமிடையே நிகழ்ந்த உரையாட்ை பாடல்கள் இப்பாசுரத்தை மூலமாகக் )6(ي இப்புனைகதை நன்கு பாராட்டப்பட்டது வைத்து நாடகமொன்று எழுதினன்.

னங்கே,
வெல்லற்க
35
ற் கவ்வே ”*
இங்கு நாம் அதிகங் கூறவேண்டியதில்லை. ந்திரங்களைக் கொண்ட அதர்வ வேதத்தில் ரைநடையிலியன்ற பிராமணங்களும், திருத் ல்லருங்காலச் சங்கத நடையினின்றும் மிக p எழுதப்பட்டிருப்பினும், பொதுவில் இலக் தமாக, சொற்சுருக்கமுள்ள ஒருவகை உரை டுகின்றன. இச்சொற் சிக்கனங்காரணமாக குகிறது. ஊர்வசியும் புரூரவ சும் காதல் டறுவோம் ; இக்கதை சதபதபிராமணத்திற் கந்தர்வ நிலையை அடையுமாற்றை எடுத் வேத காலத்திலேயும் அறியப்பட்டிருந்தது. மண்ணுலகக் காதலனுக்கும் விண்ணுலகக் டக் கூறுவது. சதபத பிராமணத்தில் வரும் காண்டே யாக்கப்பட்டவை. பிற்காலத்தில் அன்றியும் காளிதாசன் இக்கதையை

Page 561
மொழியும்
"இளையின் மகனன புரூரவசு என்பவனை அவனை மணந்தபோது அவள் கூறியதாவ தல் வேண்டும்; ஆனல் நான் விழையாது நானுன்னை அம்மணக் கோலத்தில் என்று ஆடவர் நடந்துகொள்ளும் நன்முறையாம் 'நெடுங்காலமாய் அவனுடன் வாழ்ந்து, ளாயினள். பின்னர் கந்தர்வர் தமக்குள் வாழ்ந்து வருகின்றனள். மீண்டும் அவ வேண்டும் ” எனக் கூறினர்.
தன் படுக்கையருகிலே மறியாடு ஒன்றை தாள்; அவற்றில் ஒரு குட்டியைக் கந்தர் 6 ஆண்மகனே இல்லையா ? என் சேய் அக பினுள். பின்னர் அவர்கள் இரண்டாம் ( மீண்டும் அசற்றினள். அப்போது அவன் தனே அற்றதாகும்” ? என எண்ணினன் யால், அம்மணக்கோலத்திலிருந்த அவன் * அக்காலை கந்தர்வர் மின்னல் தோற்றும் போலத் தெளிவாகக் கண்டாள் - கண்ட அழுது புலம்பி அவன் குருசேத்திரமொ தப்பிலட்சம் என்னுந் தாமரைத் தடா நடந்து செல்கையில் அன்ன வடிவிலே வி ருந்தனர்.
அங்கு அவள் அவனைக் கண்டு, “நான் என்றனள். அவர்களும் “எம் மெய்ன் ‘நன்று ' என அவள் கூற, அவர்கள் தப் னர். அவன் அவளை அடையாளங் கண்டு ப “நின்னுளங் கொடியை என்மனை நில்நில் கிளக்குதும் நெஞ்சொன் நம்முடை யற்றம் வெளிப்படா ெ அம்ம இனிவரு நாளில் இன்ப மென்ப தில்லையால் எமக்ே
அப்போது அவள் விடைபகர்ந்தாள் :
* உன்னெடு கிளப்பி என்னை பய துன்னுறு விடிய லிற்றுண்ணென புரூரவ ! நின்மனை பெயர்க
வெருவரு வளியென விள்ளுவன்
துயருடன் புரூரவசு கூறினன்.
“இன்றுன் காதலன் மாய்குவன் சென்று சேணின்றும் என்றும்ப துயரின் மடியிற் றுயில்வன்'
மயர் இவற்றின்னும் வன்கண் ஒ

இலக்கியமும் 535
ஊர்வசியென்னும் அணங்கு காதலித்தாள். து “நாடோறும் மும்முறை என் தோளணை ஏ என் மருங்கே உறங்கலாகாது. மேலும் ம் காண்டலாகாது; இதுவே பெண்டிருடன்
என்பதாகும். ع அக்காலை அவனுக்கு மகப்பேறும் உடைய “இவ்வூர்வசி மனிதரிடை நெடுங்காலமாய்
芝2
ளே இங்கு கொணர்வதற்கு வழிவகுத்தல்
யும் இரு குட்டிகளையும் அவள் கட்டி யிருந் வர் கவர்ந்தேகினர். “இவ்விடத்தில் விரனே ற்றிச் செல்கின்றனரே " என அவள் புலம் குட்டியையும் கவர்ந்து சென்றனர்; அவள் “யானிருக்குமிடம் எவ்வாறு விசனே மணி 7. ஆடையணிந்திட நேரம் நீடிக்குமாகை அவ்வாறே அவர் பின்னர் பாய்ந்தனன். விக்க, அவள் அவனைப் பகலிற் காண்பது தும் மறைந்தாள். ங்கும் அலைந்து திரிந்தான். அங்கு அன்னிய கமொன்றுண்டு. அதன் கரையில் அவன் ண்ணுலகணங்கினர் அதில் நீந்திக்கொண்டி
கூடி வாழ்ந்த மனிதன் அங்குள்ளான்! " வடிவைக் காண்பிப்போமாக ' என்றனர். > உண்மை வடிவில் அவன் முன்பு தோற்றி Dன்ருடின்ை :
யாட்டி
றியைந்து தாழியின்
கே.
ன்கொலோ
மறைகு
யானே ?
இனியான் ്ങrേr.
* ** 〉
நாயே

Page 562
536 வியத்
அதற்கு அவள் விடையளித்தா? 6. பூரூாவ் ! மாயல் ! போகல் வி மருவரும் ஒநாய்நின்னை மாதே நங்கையர் தம்மொடு நட்ட லரி, நன்கண் முழுதும் நவிலா புன்கண் நரியே பொரூஉ முள (பொரூஉம்
மீண்டுமவள் கூறினுள்:- “மாந்தர் தம்முலகில் வாழ்ந்துL போந்து பனிப்பருவம் நான்கு நாளும் உண்டேன் நறுநெய் கோளுமின் றெமக்குப் போதுப ஆணுல் அவள் உள்ளம் நனியுரு “இவ்வாண்டின் ஈற்றுமாலையன்பூ உன்மகன் பிறந்ததும், என் மரு ஓரிரவு துயில்வாயாக’ எனக் ஆண்டின் ஈற்றிரலில் அவனங்கு வந் தோன்றியது. அவனை அவர்கள் உட்செல்டு தனர். r,
ť
அவள் “நாளை கந்தவர் உனக்கொரு வ கொள்க’ என்ருள். “ என்பொருட்டு நீ லொருவனுய் நாணுதல் வேண்டும் ' எனக் கந்தர்வர் அவனுக்கு வரம் ஈந்தனர். அவ. டும்' என வேண்டினன்.
“வேள்வி செய்து எங்களில் ஒருவதை ரிடமில்லை’ என்றனர். ஆகவே கலமொன், றின் எம்மில் ஒருவகுைவை ' எனக் கூற கொண்டு வீடு நோக்கிப் புறப்பட்டான். விட்டு, மகனுடன் ஊரொன்றிற்குச் சென் மறைந்து போனது. அத்தி இருந்த விட திலே தொட்டாற் சுருங்கிச் செடியொன் கந்தர்வரிடஞ் சென்ருரன்.
அவர்கள் " (நாடோறும் ) ஓராண் போதுமான சோருக்கல் வேண்டும். ( சை மூன்று வெள்ளரசு மரக்குற்றிகளை நெ ( ஆண்டினிறுதியில்) அவ்வாறு பெறப்ப “ஆனல் அது ஒரு
“ஆகையால் மேலே வைக்குந் தீக்கட்டை
தீயாம்' என்றனர்.
தொட்டாற் சுருங்கிச் செடியினதாகவுமிரு (உன்னை எம்மில் ஒருவனுக்கும்) தீயாம் ” மானது ' எனக் கூறி மேலும் “ஆகையா கட்டையும் வெள்ளரச மரத்தினின்று மெ
தீயே நீ வேண்டுந் தீயாகும்’ எனக் கூறி

கு இந்தியா
ழுங்கல்
1
ால்
தோரே - போலும் )
πρό அறுருக்கொடு
செல ஒரோகால்
த்துணையே .
நகி,
று வருக ;
ங்கே
கூறினுள். தான் , அங்கு பொன் மாளிகையொன்று லுமாறு கூறி, அவளை அவன் முன் கொணர்ந்
Tமளிப்பர். வேண்டும் வாத்தை நீர் தேர்ந்து தேர்வாயாக ' என்ருன். அவள் “ உங்களி கூறு என விடைபகர்ந்தாள். மறுநாட்காலை
னும் 'உங்களில் ஒருவனுய் நானதல் வேண்
ற்கு வேண்டிய அத்துணை புனிதத் தி மனித லே தியிட்டு " இது கொண்டு வேள்வியாற் பினர். ' அதனையும் தன் மகனையும் தூக்கிக் வழியில் அத்தீயைக் கானகத்தில் வைத்து “றனன். மீண்டுவந்து பார்த்தபோது அத்தீ த்திலே ஒரு வெள்ளரசும் கலமிருந்த விடக் றுங் காணப்பட்டன. ஆகவே மீண்டுமவன்
டுக் காலத்திற்கு நான்கு பேருக்குப் மக்கும்) ஒவ்வொரு முறையும் நெய்தடவிய ருப்பில் வைத்தல் வேண்டும். ம்ெ தீயே (உன்னை எம்மில் ஒருவனுக்குந் ) வாறு கடினமானது' என மேலுங் கூறி,
வெள்ளரச மரத்தினதாகவும், கீழ்க்கட்டை 3த்தல் வேண்டும். அவ்வாறு மூண்ட தீயே என்றனர். ஆனல் அதுவும் ஓரளவு “கடின ல் தீக்கு வேண்டிய மேற்கட்டையும் கீழ்க் த்ெதல் வேண்டும்; அவற்றினின்றும் பெறுந்
Tt.

Page 563
ở.rsssss strựssoț¢;sIsryw, fissorio:; -wŷs, - so ssq ssos,
 

"qisusuo įsĒĶĒĶĒ, "Lissaels
qimss umoyo, ou,
ylios opsūlıņğrılsi
JLJLIn LXXWI
ஒளி

Page 564
లై 团
r BSG TEEG
பொருகின்ற யாளகள், துகையோவியம்
TfL'IL LÈ LXXWII
 

story by J. Griffiths, Contraortialealth. Relation since
 ேஅசந்தா குத்தர் கார்,

Page 565
மொழியுட
அவ்வாறே அவன் வெள்ளரச மதி கட்டையும் பெற்றன் ; அவற்றினின்g ஒருவனுக்கவல்ல) தீயாகியது. அது ெ ஆனன்.” 2
உபநிடதங்கள் இலக்கியச் சிறப்பு மி மிக்க சிறப்புப் பெறுகின்றன. அச்சார்பி பிற விடத்துக் கூறியுள்ளம்.
காப்பிய
உலகியல் வாழ்க்கையை அடிப்படைய வல்கள் மகாபாரதமும் இராமாயணமும் களாம். அவை மதகுரவர் பலர் கைப்பட் கத்திலே, போருக்குரிய கட்டுக்கதைகள் காட்டுகின்றன. அவற்றின் சமயச் சிற கிரியைகளிலே தங்கியிருந்தது. கடந்தக கிரியைகளின் ஒாமிசமாய் இருந்தது. இ6 பட, அன்னர் அக்காவியங்களை ஒதுங்கா மிவை பற்றிய நெடிய உரைப்பகுதிகளை இரு காப்பியங்களிலும் மகாபாரதே முப்பத்திரண்டு அசைகளையுடைய 90,0 பனுவல்களிலேயே மிக நீண்ட ஒரு தன ஆசிரியர் வியாசமுனிவர் என்பது மரபு. பாயனருக்குக் கற்பித்தனரெனக் கூறப்ப அருச்சுனன் என்பானின் பேரன் சனடே தியகாலை, வைசம்பாயனர் இப்பாட்டை னர் என்பது மரபுக் கதை. இப் பாடலி களையும் களைந்தால், அக்காலத்திற் குரு சேர்ந்த பிரதேசத்தில் குருகுலத்தவர் போரை அது கூறுவதாகும்.
அத்தினபுரத்தைத் தலைநகராகக் கொ6 அணுக்கு உரிமையாகியது. ஆனல் அவன் ஆட்சி செலுத்தத் தகுதியற்றவனனன் பான் அரசனனன். விரைவில், பாண்டு, திருதசாட்டிரனையே நாடாள விடுத்து,
TiT. பாண்டு இறந்தபோது, அவன் பு: நகுலன், சகாதேவன் ஆகிய ஐவரும் இ அவர்கள் திருதராட்டிரனுடைய bjIADl lமீண்டுங் கொண்டு செல்லப் பட்டனர். : சாகப் பட்டஞ் சூடினன். திருதராட்டி தம்பிமாரும் அழுக்காறு கொண்டன லும், அவனது ஆட்சி இடைப்பட்ட டப்படி அரசுரிமையற்றவராயிருந்தும், களுக்கெதிராய்ச் சூழ்ச்சி செய்தனர். தட களினின்றும் தப்பிய ஐவரும், நாட்டை பாஞ்சால நாட்டு மன்னனது அவையிே

இலக்கியமும் 539 த்தினின்றும் மேற்றிக்கட்டையுங் கீழ்த்தீக் ம் பெற்ற தீயே (அவனை அவர்களுள் ாண்டு அவன் வேள்வியாற்றிக் கந்தர்வன்
$கவை. ஆயினும், சமய நூலாகவே அவை லே, தக்க மேற்கோள்களோடு அவை பற்றிப்
இலக்கியம் ாகக் கொண்ட, மிக முந்திய இந்தியப் பனு ஆகும். அவையிரண்டும் பெருங் காப்பியங் ,ெ மாற்றம் பல அடைந்தவாயினும், தொடக் ாாய் இருந்தன வென்பதைத் தெளிவாய்க் ப்பு, ஆதியில், வேந்தர் ஆற்றும் வேள்விக் ால வீரருடைய கதைகளைக் கூறுவதும் இக் வவழி இவ்விர காவியங்கள் புரோகிதர் கைப் ல், மதவியல், ஒழுக்கம், அரசுபாயம் எனு
இடையிற் புகுத்தினர். V ம சிறப்பு மிக்கது. அது பெரும்பாலும் 70 பாக்களைக் கொண்டது. ஆகவே உலகப் ரிப்பாடல் இதுவே போலும். இப்பாடலின் அவர், இப்பாடலைத் தம் மாணுக்கச் வைசம் டுகின்றது. இக்கதையின் வீரருள் ஒருவனன Dசய மன்னன் பெரு வேள்வியொன்று நடத் முதன் முதலாய் மக்கள் முன்னிலையில் ஒதி லுள்ள இடைச் செருகல்களையும் புனைகதை சேத்திர மெனப்பட்ட இக்காலத் தில்லியைச் இராச்சியத்திலே நிகழ்ந்த உண்ணுட்டுப்
ண்ட குருகுலத்தோர் அரியணை திருதராட்டிர குருடனயிருந்தபடியால், மரபுவழக்குப்படி எனவே அவன் இளையோன் பாண்டு என் ஒரு சாபக் கேட்டினல் அரியணை துறந்து, தன்னிரு மனைவிமாருடனும் இமயமலையடைந ால்வராகிய உதிட்டிரன், வீமன், அருச்சுனன், ன்னும் இளஞ்சிமுராய் இருந்தனர். ஆகவே தல்வருடன் கல்வி பயில அத்தினபுரத்துக்கு திட்டிான் தக்க பிராயமடைந்ததும் இளவர ‘ன் மைந்தராகிய துரியோதனனும் அவன் ர். திருதாாட்டிரன் குருடனயிருந்ததன கால வாட்சியாதலினுலும், அவர்கள் சட் அன்னர் பாண்டவரை வெறுத்து, அவர் முயிர்க்கு இடையூறு விளைக்கும் பல குழ்ச்சி விட்டேகி அரசவை தோறும் சென்றனர்.
நடந்த சுயம்வரத்தில் அருச்சுனன் திரெள

Page 566
540 வியத்த
பதியின் காம்பற்றினன். அவர்களுட் பின கும் மனைவியாயினள். இங்கேயே, அன்னு யாதவர் தலைவன் கிருட்டினனின் கே6 திருதசாட்டிரன் அவர்களை மீண்டுமழை தன் மக்களுக்கும் நாட்டைப் பிரித்து அண்மையிலேயே இந்திரப் பிரத்தமென் ஐவரும் அரசு புரிந்தனர்.
இவ்விணக்கம் திருதசாட்டிரன் மைந்தர் டிசனை ஒரு பெரும் சூதாட்டத்திற்கு அ மாமன் சகுனியின் துணையொடு துரியோ உடன்பிறந்தாரும் மனைவியுமுட்பட இரா. ஒரிணக்கம் ஒப்பேற்றப்பட்டது. அதன்ப களுக்கு நாடு விட்டேகிக் கடைசியாண்டி தம் இராச்சியத்தைப் பெறுவதற்கு இண பதின்மூன்முண்டுகளுங் கடந்தபின்னர், தனன் கொடுத்த வாக்குப்படி தம் நாட்ை விடைபகர்ந்தானில்லை. ஆகவே ஐவரும் .ே ரிடையே பல நண்பரைப் பெற்றிருந்த திரட்டினர். இதற்கிடையில் கெளரவருட தாரும்) தம் படை திரட்டுவாராயினர். இ கிரேக்க பத்திரியர், சீனர் தாமும்-இப்ெ இருதிறத்து மாபெரும் படைகளும் குருே பதினெட்டு நாட்களாய்ப் போர் நடைெ டினனும் தவிர்ந்த ஏனைத் தலைவர் யாவருட பெற்றுப் பல்லாண்டு காலமாய் அவனும் அரசோச்சினர். ஈற்றில் உதிட்டிரன் அ பரீட்சித்தை அரியணையேற்றினன். தம்ம மலைக்குச் சென்று மேருமலைக்கேறித் தேவ மகாபாரதத்திலே இடைச் செருகல்கள் களிலே வழக்கமாகக் காணப்படும் வரு களும் அதில் உண்டு. ஆயினும், அதன் மிக்கது. கதையில் வரும் தலைமக்கள் மிக எனினும் அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் தமக் ராய், இந்தியர் உள்ளத்தில் நிலையான இட டிரன் நெஞ்சுறுதியற்றவன் ; நன்னெறி பிறர் தூண்டுதலினலே தீ நெறிக்கட் செ சன் அன்பும் அருளும் பொறையு முள்ளா அவனிடத்தில்லை. அருச்சுனன் விழுமிய ட ஆண்டகை, விமனே ஒரளவு முரட்டிய6 பரும் வலிமையுடையான் ; எனினும் பூ வஞ்சனையற்முேன். பாண்டவர் மனைவி ! ஏற்றகாலையிற் றன் ஐந்து கணவரையும் க துரியோதனனும் அவன் தோழர்களும் . அவர் மாட்டும் விழுமிய வீரப்பண்புகள் சீ

கு இந்தியா
க்கு நிகழா வண்ணம் திரெளபதி ஐவருக் தம் பெரு நண்பனும் துணைவனுமாகிய ண்மையைப் பெற்றனர். இதன் பின்னர், த்து, தான் அரசு துறந்து ஐவர்க்கும் வழங்கினன். இக்காலத் தில்லிக்குச் சற்று லும் புதிய தலைநகரை நிறுவி அங்கிருந்து
க்கு ஏற்பிலதாயிற்று. துரியோதனன் உதிட் ழைத்தான். கவருடுதலிற் கைதேர்ந்த ಹಳ್ಳr தனன் உதிட்டிானிடமிருந்து அவன் றன் ச்சியம் முழுவதையும் வென்முன். அப்பால் ட ஐவரும் திரெளபதியும் பதின்மூன்முண்டு ல் அஞ்சாத வாசஞ் செய்த பின்னர், அவர் rங்கினர்.
அவர்கள் தம்மை வெளிப்படுத்தி துரியோ டக் கோரித் தூதனுப்பினர். ஆனல் அவன் பார்க்கொழுங்கு செய்தனர். இந்திய மன்ன நனல், பெரும் படையொன்றை அவர்கள் ம் (துரியோதனனும் அவன் உடன்பிறந் 'ந்தியா எங்கணுமுள்ள அரசரெல்லாரும்பரும் போரிலே பங்குபற்றத் துணிந்தனர். சத்திர வெளியிலே அணிவகுத்து நின்றன. பற்றது. ஈற்றில் பாண்டவர் ஐவரும் கிருட் ம் மாண்டனர். உதிட்டிரன் முடி குட்டப் தம்பிமாரும் அமைதியுடனும் புகழுடனும் rசு துறந்து, அருச்சுனனின் போனகிய னேவியுடன் ஐவரும் கால்நடையாக இமய ருலகு புக்கனர். பல உண்டு. இன்னும், காப்பிய இலக்கியங் 1ணனைகளும் வாசகங்களும் அடைமொழி நடை நேரியது; தெளிவானது ; ஆற்றல் எளிய வடிவிற் சித்திரிக்கப்பட்டுள்ளனர். கே சிறப்பான குணநலங்கள் படைத்தோ ம் பெற்றுள்ளனர். குருடனுகிய திருதாாட் கட்செல்லும் விருப்புடையவன்; ஆயின் ன்றவன். ஐவருள் மூத்தோணுகிய யுதிட்டி ன் ; ஆயின் அரசர்க்குரிய சில பண்புகள் ண்பும் வள்ளன்மையும் வீரமுமுடைய ஓர் புடையான் , பெருந்தீனிக்காரன், அளப் 1ண்ணறிவிற் குறைந்தோன்; அன்றியும் ரெளபதி மானவுணர்ச்சி மிக்குடையாள். ண்டிக்கத் தயங்காதவள். வஞ்சனை நிறைந்த புறக்கொடியோராய்ச் சித்திரிக்கப்பட்டிலர்.
ல உண்டே.

Page 567
மொழியும்
இடைச் செருகலான கிளைக் கதைகள் கியப் பண்பற்றவை. இவற்றுள் மிக நீண் னை வீட்டுமன், மாபோருக்குப் பின்னர் லிருந்தபோது அரசவுபாயம், ஒழுக்கவியல் யாகுமிது (ப. 109). வேறேரிடத்தில் இது சிறப்பு உடையதன்று. போர் நிகழு உரைத்த அறிவுரையாகிய பகவற்கீதை ப மதவியல், ஒழுக்கவியல் தொடர்பான பல திற் பலவுள. பிற்கூறப்பட்டவற்றுட் சி: இராமர் சீதை (ப. 543) சகுந்தலை (ப. 56 கதைகள் உட்படப் பிற கதைகள் உலகி தப்பட்டிருந்த காலை கவருடலால் விளையு பட்ட நளன் தமயந்தி கதையே, அவற்று தமயந்தியை ஒரு சுயம்வரத்திலே தன் ப சன் முதலிய தேவர்களையன்றி அவனைே குதாட்டத்தில் நளன் தன்னிராச்சியத்ை னல்களுக் காளாகி, ஈற்றில், மனைவியை நீண்ட கதையும் பாரதக் கதைபோன்று பாக்களாற் கறப்பட்டுள்ளது. மகாபார நாம் தமயந்தியின் சுயம்வர வரலாற்றை வர்களில், தமயந்தி நளனையே தெரிய மு நால்வர், அவள் அறியாது தம்மைத் ଜ, வந்துள்ளனர்.
" பேரழகு சோர்கின்ற தென்னட நீரரும்பத் தன்பேதை நின்ற குலவேந்தன் சிந்தித்தான் கே மலர்வேய்ந்து கொள்ளு மணப் “மங்கை சுயம்வரநா ளேழென்
எங்கு மறைகென் றியம்பினுன் கூந்தன்மேற் கங்கைக் கொழு வேந்தர்மேற் றுாதோட விட்டு “செந்தடையும் வண்டுறைதார்ச் கந்தடையும் வேழக் கடைத்த பூவேந்தர் தங்கள் கிளை பொன் கோவேந்தன் மாதைக் குறித் * புள்ளுறையுஞ் சோலைகளும் பூ உள்ளும் புறமு மினிதுறைந்த பூமகளைப் பொன்னைப் பொருே கோமகளைத் தம்மனத்தே கொ 'முரசெறிந்த நாளேழு முற்றிய வரை செறிந்த தோண்மன்னர் மாலை துவள முடிதயங்க வால் காலை முரசுங் கலந்து ".

இலக்கியமும் 541
சில நற்சிறப்புடையவை. பிற சில, இலக் டது சாந்திபருவம்; குருகுலத்து மூதறிஞ அம்புக் குவியன்மேல் இறக்குந் தறுவாயி எனுமிவை பற்றி நிகழ்த்திய ஒரு போதனை பற்றிக் கூறியுள்ளோம் ; இஃது இலக்கியச் முன்னர் அருச்சுனனுக்குக் கிருட்டினன் ற்றி ஏலவே குறிப்பிட்டுள்ளோம். (ப. 416). } பகுதிகளும், கிளைக்கதைகளும் மாபாரதத் ல கடவுளர் கதைகளைக் கூறுவன. மற்று, 8) சாவித்திரி (ப. 253) போன்ற புகழ்பெற்ற பற் சார்புடையவை. உதிட்டிசன் நாடுகடத் ந் தீங்குகளை உணர்த்துமுகமாக உரைக்கப் ள் மிக நீண்ட கதையாகும். நளமகாராசன் மனையாளாகப் பெற்றன். அன்னுளும் இந்தி ய கணவனுகத் தேர்ந்தெடுத்தாள். பின்னர் தயும் மனைவியையும் இழந்து, பற்பல இன் யும் நாட்டையும் மீண்டும் பெற்றன். இந் மிக முந்தியதுபோலும். இக்கதை மிக எளிய த நடைக்கு ஓரெடுத்துக்காட்டாக இங்கு க் தருகின்முேம், சுயம்வரத்துக்கு வந்துள்ள ழடிவு செய்துள்ளாளென அறிந்த கடவுளர் தரிவாளென்ற நம்பிக்கையுடன் நளனுருவில்
ப் பிறைநுதன்மேல் ளேப்-பாராக் ாவேந்தர் தம்மை
yy
று வார்முரசம் -பைங்கமுகின் ந்தோடு நன்னுடன்
செய்யாள் வளர்மார்பன் லைவாய்-வந்தடைந்த னகரி லிண்டிற்றே து '.
ங்கமல வாவிகளும் ார்-தெள்ளரிக்கட் வேல் விதர்ப்பன்றன் ாண்டு ’.
பபின் கொற்ற
வந்தார்-விாைசெறிநத )வளையுங்

Page 568
542. வியத்த
“நித்திலித்திற் பொற்றேடு நீலம மைத்தடங்கண் செல்ல வயவே மருங்கே வரவண்டின் பந்தர்க்கி அருங்கேள் மணிப்பூ ணணங்கு * பேதை மடமயிலைச் சூழும் பினை கோதை மடமானக் கொண்டை மருங்கின் வெளிவழியே மன்ன6 நெருங்கினவே மேன்மே னிறை, “மன்னர் விழித்தா மாைபூத்த ம பொன்னின் மடப்பாவை போய் செய்யதாள் வெள்ளைச் சிறையன் பொய்கைவாய்ப் போவதே போ “மன்னர் குலமும் பெயரும் வளர் மின்ன பரிசென் றியலணங்கு-மு தார்வேந்தன் பெற்ற தனிக்கொ தேர்வேந்தர் தம்மைத் தெரிந்து “காவலாைத் தன்சேடி காட்டக்க தேவர் நளனுருவாச் சென்றிருந் மாசிலாப் பூங்குழலாள் மற்றவ்: றுரசலா ற்ெற ளுளம். * மின்னுந்தார் விமன்றன் மெய்ம்ப கன்னியா னுகிற் கடிமாலை-அன்ன சொன்னவனைச் குட்ட அருளென மன்னவனத் தன்மனத்தே வை: 'கண்ணிமைத்த லாலடிகள் காசின் வண்ண மலர்மாலை வாடுகலால்-6 நறுந்தா மரைவிரும்பு நனுைதே அறிந்தாள் நளன்றன்னை யாங்கு * விண்ணரச ரெல்லாரும் வெள்கி கண்ணகல் ஞாலங் களிகூர-மண் வன்மாலை தம்மனத்தே குட வய பொன்மாலை குட்டினுள் பொன்' இரண்டாவது காவியமாகிய இராமர்யண னின்றும் ஒரளவு வேறுபட்டது; அளவிலு! டங்களிலே முதலதும் ஈற்றதும் பிற்சேர்க் போன்று இக்காப்பியத்திலும் இடைச் செ யனவாயும் பெரும்பாலும் அறநெறி போதி ஓரளவு தழுவித் தனியொரு புலவரே இதன் ஆயினும், செவ்விய சங்கதப் பாடல்களோ கின்றது.
மகா பாரதத்தைப் போன்று இராமாயண யெனினும், இவ்விருகாவியங்களிலும் இரா தோன்றினும், மகாபாரதத்தின் இறுதிப்
一寸 இவை புகழேந்திப் புலவரின் நளவெண்பாவினி

இந்தியா
னித் தோடாக தர்-சித்தம் ழ் வந்தாள்
மான்போற்
Tந்த-மாதர் ர் கண்புக்கு
து’.
ண்டபத்தே ப்புக்காள்-மின்னிறத்துச் “னஞ் செங்கமலப் ன்று '.
ாடு
ன்னின்று
டிக்குக் காட்டினுள்
ண் டீரிருவர் தார்-பூவரைந்த ரைக் காணுநின்
மரபிற் செம்மைச்சேர்
ாந்தான்
*ருள் குழ்விதியின்
ந்து ’.
Eயிற் முேய்தலால்
rண்ணி
ல யன்னுள்
மனஞ்சுளிக்கக்
30T Jari
வேந்தைப்
18: ம் நடையிலும் பொருளிலும் மாபாரதத்தி b மிகச் சிறியது. அஃதிலுள்ள ஏழு காண் கைகள் என்பது தெளிவு. மகாபாரதத்திற் ருகல்கள் பலவுளவெனினும், அவை குறுகி ப்பனவாயுமுள. பாரத காவிய நடையை ன இயற்றினர் போலத் தோன்றுகின்றது. ஓரளவு ஒற்றுமையையும் அது காட்டு
த்திற் பழமையான பல இயல்புகள் இல்லை மாயணமே பிந்தியதெனப் பொதுவாகத் பதிப்பாசிரியர் இராமாயணத்தை அறிந்
ன்றும் எடுத்துக் காட்டப்பட்டவை.

Page 569
மொழியும்
திருந்தனரெனக் கூறுவதற்கேற்ற 6) Η βό) ξ5ι குறிப்பிடப்படுகின்றது. மகாபாரதம் இன் யதுபோலும். ஆனல் அதன் முதன்மைய இராமாயணத்தின் ஆசிரியர் வால்மீகி காலத்திருந்தவர். முதற் காண்டத்தையுட இன்றுள்ள பாவடிவிற் கிறித்துவ காலத் லாம். இராமாயண காதைக்கு நிலைக்களஞ தலைநகராகிய அயோத்தியாகும். அன்றியு குக் கிழக்கிலேயே இராமாயணக் கதை
கோசலநாட்டரசன் தசரதனுக்கு அவ ஈன்றனர், இராமன், பரதன், இலக்கும6 விதேகநாட்டரசனுன சனகன் அரசவைச் வில்வித்தைப் போட்டியில் இராமன் சன பாளாகப் பெற்றன். இராமன் சீதையை இன்புற்று வாழ்ந்தனன். (இராமாயணத் மிடத்தில், இராமர் லிட்டுணுவின் திருவவ கதை பிற்காலத்தில் மாற்றப்பட்டுப் பிற்ே தெளிவாகின்றது).
தசரதன் மூப்படைந்ததும் இராமன் ஆனல் அவனுக்கு இரண்டாம் மனைவியா கால் அளித்திருந்த வாக்குறுகியொன்ை இராமனை நாடு கடத்தித் தன் மகன் பா மெனக் கோரினுள். தசரதனும் பரதனு இராமன், தந்தையளித்த வாக்கை தானகவே சீதையுடனும் தம்பி இலக் இறந்த போத், நாடு கடத்தப்பட்ட இ! அரசுரிமை ஏற்றனன்.
இதற்கிடையில் தண்டகம் என்னும் கா யோர் துறவிகளாய் வாழ்ந்தனர். அங்கு, பல இராக்கதரை இராமன் கொன்முெழி யறிந்த கொடுங்கோணுகிய இலங்கை மன்சு துறவி வேடத்தில் அவர்தம் குடிசை புகு யில் (விமானத்தில்) இலங்கைக்குக் கெt உளங்கவன்று சீதையை அகலிடமெல்லா ரீவனையும், விசத்திலும் பத்தியிலும் தலை னர். அனுமான் சீதையைத் தேடித் தெற் ஈற்றில் இராவணன் மாளிகையிற் சீன மடங்கிய ஒரு பெரும் படையின் துணை நீரிடைப் பாதையொன்றைக் கல்லும் மே குப் பின்னர் இராமனும் இலக்குமணனு
கொன்று சீதையை மீட்டனர்.

இலக்கியமும் 543
பில் மகாபாரதத்தில் இராமாயணக் கதை மிருக்கும் வடிவில் இராமாயணத்தினும் பிந்தி “ன காதைப் பகுதிகள் முந்தியவையே.
முனிவர் என்பது மரபு. அவர் இராமர் ம் இறுதிக்காண்டத்தையும் தவிர இக்கதை நிற்குச் சிறிது முன்னர் இயற்றப்பட்டிருக்க யுைள்ளது, பழைய கோசல இராச்சியத்தின் 'ம், மாபாரதக் கதை உருவாகிய இடத்துக் வளர்ந்ததென்பது வெளிப்படை,
ன் மனைவியர் மூவரும் நான்கு புதல்வரை ணன், சத்துருக்கன் என்பன அவர் பெயர். கு இந் நால்வருஞ் சென்றனர். அங்கு ஒரு ாகனின் புதல்வியான சீதையைத் தன்மனை மணந்து, தசரதன். அவையிற் சிலகாலமாக தின் முதற் காண்டத்தில் இப்பகுதி வரு தாாமெனக் கூறப்படுகின்றது. இங்கு மூலக்
சேர்க்கைகள் பலவற்றைப் பெற்ற தென்டது
ஈப் பட்டத்துக்குரியவனுய்த் தேர்ந்தான். கிய கைகேயி, அரசன் தனக்கு முன்னுெரு ற நினைவூட்டி, அதை நிறைவேற்றுமுகமாக தனைப் பட்டத்துக்குரியவனுக்குதல் வேண்டு ம் அதற்கு இணங்க மறுத்தனர். ஆனல் நிறைவேற்ற வேண்டுமென வற்புறுத்தித் குமணனுடனும் கானகமேகினன். தசரதன்
ராமனுக்குப் பகிலரையனுக மட்டும் பாதன்
னத்தில் இராமன், சீதை, இலக்குமணன் ஆகி துறவியரையும் ஊரவரையுந் துன்புறுத்திய த்ெதான். தன் உறவினர் கொல்லப்பட்டதை ணன் இராவணன் பழிவாங்கத் தீர்மானித்துத் ந்து, சீதையைப் பிடித்துத் தன் வானவூர்த்தி rண்டு சென்றன். இராமனும் இலக்குவனும் ந் தேடிப் பின்னர் வானசத் தலைவனுன சுக்கி சிறந்த அனுமானையுந் துணைவராகப் பெற்ற கே சென்று கடல் தாவி இலங்கையடைந்து தயைக் கண்டான். வானரவீரரும் பிறரு ஈகொண்டு இராமன் இல்ங்கை செல்வதற்கு லயுங் கொண்டு கட்டினன். கொடும் போருக் ம் இராவணனையும் அவன் குழுவினரையுங்

Page 570
544 வியத்த
சீதையை இராவணன் கண்ணியமாக மிரட்டல்களுக்கெல்லாம் அவள் இணங்கிரு திலே அவள் வாழ்ந்தாளாகையால், அறரு தான். அவளும் தன் மாசிலாக் கற்ை அக்கினித் தெய்வம் அவள் கற்பினுக்கு அ மாசிலாத் தன்மையும் உலகோர்க்குப் பு அயோதிக்கு மீண்டான். அங்கு பரதன் பெற்று நெடுங்காலமாய் நீதிவழுவாது அ
இராமயணத்தின் இறுதிக்காண்டம் GPC, வர் பற்றி அதில் வருங் கதையும் தேை காவலிற் சிறையிருந்த சீதையின் தகைை இக்கதைக்கு எதுவாய் இருக்கலாம். : கொண்ட உறுதிக்கு மாருக வாழ நேர்ந்த6 தீயிற் புகுந்து கற்பை நிறுவியபின்னரும் நீங்கிலது. சீதையின் மாசிலாக் கற்புப் படி இன்புறச் செய்வதையே ' தன் முதற் க நாடு கடத்தவேண்டியவனுனன். அவளும் புகுந்து, குசன், இலவன் எனுமிரட்டையன பின்னர் சீதையை இராமன் தேடிக் கண் சீதையும் தன் தாய்மையை இறுதியாக பூமிதேவியைத்* தன்னை விழுங்கும்படி ே அவள் வீழ்ந்து மறைந்தாள். f இதற்குப் விட்டுணுவாய்த் தன் வடிவை மீண்டும் போன்று கரடுமுரடான நடையுடையதன்பூ வழுக்குகளும் சிற்சிலவுள. முன்னதில் இ புடைய நூலெனினும், மிக்க விறுடைய உணர்ச்சி ஆாண்டும் பல பகுதிகளும், எழி உள. இரு காவியங்களிலும் போர் பற்றிக் இராவணன் வதைப்படலத்தினின்றும் இர பாக்களை இங்குத் தந்துள்ளோம்.
" நார ணன்றிரு வுந்தியி னுன்முக பார வெம்படை வாங்கியிப் பா மாரி னெய்வனென் றெண்ணி வ ஆரி யன்னவ ணுயி யகற்றுவான்
"சீதா என்பது உழவு சாலைக் கருதும். இக்கா6 குணங்கள் சிலவற்றைப் பெற்றிருந்தாள். சீதை உழும்போது கலப்பையினின்றும் தோன்றியவள் எ தம் குடிகள் வேலை செய்யும்போது அவருக்குத் த குறிக்கின்றதென்பது தெளிவு.
fஇத்தகைய வெருவார்ந்த ஒரு முடிவை மெல்ே நாடகமான பவபூதியின் உத்தர ராமச் சரிதை, !
முடிகின்றது.

கு இந்தியா
வ நடத்தினன். அன்றியும் அவனுடைய ளுமல்லள். எனினும் பிறனுெருவன் இல்லத் ல் விதிப்படி, இராமன் அவளே ஏற்க மறுத் நிறுவத் துணிந்து தீயிற் குதித்தாள். சூசி அவிந்தது. இவ்வாறு சீதையின் கற்பும் 0ணுயின. இராமனும் அவளே உவந்தேற்று அரியணை துறக்க, இராமன் முடிசூட்டப் FfT 6ðITL IT GJIT.
பிற்சேர்க்கையென்பதில் ஐயமில்லை. குசுல யற்றதே. அசோக வனத்தில் இராவணன் மபற்றி மக்களிடைச் சந்தேகம் பரவியதே ாங்கள் அரசி மணமுடித்தகாலை செய்து மெயாலே மக்கள் குறைகூறினர். அன்றியும் அவளுடைய அாய்மை பற்றிய ஐயப்பாடு றி இராமன் நன்கறிந்திருந்தும், "மக்களை டமையாகக் கொண்டவனுகையால், அவளை வான்மீகியின் ஆச்சிரமத்தில் அடைக்கலம் ரைப் பெற்றெடுத்தாள். பல்லாண்டுகளுக்குப் டு தன் மக்களையும் ஏற்றுக் கொண்டான். மெய்ப்பிப்பதற்குத் தனது அன்னையாகிய வண்டி நின்முள். நிலம் பிளக்க, அதனுள் பின்னர் இராமனும் விண்ணுலகடைந்து பெற்றனன். இராமாயணம் மகாபாரதம் று. பின்னதில் இலக்கண வழுக்களும் யாப்பு இவை அரிதே. இராமாயணம் கலைச்சிறப் நன்று; ஆனல் மகாபாரதத்தில் காணுத ல் மிக்க வருணனைகளும் இராமாயணத்தில் கையாளும் முறைக்கு எடுத்துக்காட்டாக,
ாவணன் உயிரிழத்தல் பற்றிக் கூறும் சில
யத்தின் தலைவியும் மருத நிலத் தெய்வத்தின் னகனுக்குப் பிறந்தவளல்லள் ; அவன் வயலில் *பது கதை. இக்கதையானது, பழங்குடித்தலைவர் ாமும் உதவிபுரியக் காத்திருந்த ஒரு காலத்தைக்
யலார் சிலர் விரும்பவில்லை. 8 ஆம் நூற்றண்டு ராமர் சீதையுடன் முற்றக இணக்கமடைவதாக

Page 571
மொழியும்
"முந்தி வந்துல கீன்ற முதற்டெ அந்த ணன்படை வாங்கி யரு சுந்த ரன்சிலை நாணிற் ருெடுப் மந்த ரம்புரை தோளுற வாங். "புரஞ் சுடப்பண் டமைத்தது ( மாந்து ளைத்தது வாலியை மா அரஞ் சுடச்சுடர் நெஞ்ச னாக உரஞ்சுடச் சுடரோன் மகனுந்
" காலும் வெங்கன லுங்கடை க மாலுங் கொண்ட வடிக்கணை ! நாலுங் கொண்டு நடந்த நான் மூல மந்திரந் தன்னெடு மூட்ட " அக்கணத் தினயன் படை யா சக்கரப் படையொடுந் தழீஇ புக்க தக்கொடி யோனுரம் பூப திக்க னைத்தும் விசும்புந் திரிந்
"முக்கோடி வாணுளு முயன்றுை
முதல்வன் முன்னுள் எக்கோடி யாராலும் வெலப்பட
வாமு மேனைத் திக்கோடு முலகனைத்துஞ் செரு வலியுந் தின்று மார்பிற் புக்கோடி யுயிர்பருகிப் புறம்ே
றன் புனிதவாளி'. “கார் நின்ற மழை நின்றுமுரு
தோட் காட்டினின்றும் தார் நின்ற மலை நின்றும் பணிக்
முந் தகர்ந்து சிந்தப், போர் நின்ற விழிநின்றும் டெ யோடுங் குருதி பொங் தேர் நின்று நெடு நிலத்துச் 8
படவிழுந்தான் சிகரம் * வெம்ம டங்கல் வெகுண்டனைய
வினையம் வியத், தெம்மடங்கப் பொருதடக்கை
டங்கவாற்ற றேயத், தம்மடங்கு முனிவரையுந் தலைய யடங்கச் சாய்த்தநாளி மும்மடங்கு பொலிந்தனவம் மு னுயிர் துறந்த முகங்க காவிய நடையும் அதன் யாப்பும் எல் களுக்கும் பொதுவாகின. இத்திறத்தவா
* இவை கம்பராமாயணத்திலிருந்து எடுத்துக்

இலக்கியமும் 545
tաii
*சியாச்
ւI('? கினுன் ". பொற்பணை ய்த்துளது கர்கோன் தினன்'.
ாண்கிலா மாமுகம் முகன் டலால் '.
ண்டகை ச் சென்று யுெம்
y
தவே டைய பெருந்தவமு
டாயெனக் கொடுத்த
நக்கடந்த புய
பாயிற் றிசாகவன்
முதிர்வ வெனத்திணி
குலமு மணிக்குல
ாறிநின்று புகை 55,
சமுகங் கீழ்ப் போல்வான்'.
சினமடங்க மனமடங்க
* செயலடங்க மயல
டங்கா நிலை ன்,
Dறை துறந்தா
Til pt." * 2ாவகையான அறநூல்களுக்கும் இலக்கியங் ன புராணங்களும், தரும சாத்திரங்களும்
ாட்டப்பட்டவை.

Page 572
546 வியத்த
பிற நூல்களும் வேறிடத்திற் குறிப்பிடப் களை அவை உடையவெனினும், அவற்றை அரசவையிலக்கியங்களையே இனிக் கருது
தொல்லருங்காலச் சங்கதக் கவிதை
செவ்விய நடையிலியன்ற, மிக முற்பட துள்ளவை, பெளத்த கவிஞணுகிய அசுவே முதலாம் நூற்றண்டில் வாழ்ந்தவன் எ வாழ்க்கையை (புத்தசரிதம்) எளிய செவ் ஆண்டிலே உருத்திரதாமனின் ஆட்சியிற் மிக முற்பட்ட அரசவைச் சங்கத உரைந அரசவைச் சங்கத நடையின் வளர்ச்சி துக்குரியதாகும். எனினும் நாம் குறிப்பு தோன்றி நெடுங்காலமாக மலர்ச்சியடைந்
பொதுப்பட நோக்கின், மேலைநாட்டோர் நன்கு போற்றவில்லை. காளிதாசனின் இ6 மகிழ்வித்தனவெனினும், பொதுவாகச் சங் அலங்கார நடையும் மிக்குடையன வாகக் இலக்கியத்திறமை தவருன வழியில் விரய வும் கூறப்பட்டுள்ளது. இந்தியர் தாமும் வாருக, இக்கால அறிஞர் ஒருவர் கூறுவ இணங்வே கவிஞன் இயங்கவேண்டியவன இயல்பாய் எழுங்கற்பனை வளந் தடைப்ப சூழலுக்கேற்ப ஒழுகலுமே ஆங்கு முதன்ை தன்னிச்சையாகத் தொழிற்படுதற்கு வாய் கவிதை செயற்கைத்தன்மை மிக்கதாய் இ( றித் தழுவியதாய் அமைந்தும்விட்டது. வர் உண்மைக் கவிதையின் வண்ணம் அறிய
y 5
மகிழ்வாராயினர் ”.
இக்கருத்து ஓரளவு பொருத்தமானதே. கலைச்சுவை வரம்புகளால் எவ்வாறு பாதிக் எடுத்துக்காட்டாகும். அத்தகைய கலைக் கை சங்கதவிலக்கியத்திற் பெரும் பகுதி இய அரசவையில் நடிக்கவும் ஒதவும், இலக்கண லாட்சியையே மேலாகப் பாராட்டுபவருமா தப்பட்டவை. இத்தகைய ஒரு சூழ்நிலையி யையோ வேட்சுவோது போன்முரின் சங்கதவிலக்கியங்களில் எதிர்பார்த்தல் வி( சமூகத்தில் அக்காலக் கவிஞர் வாழ்ந்தனர் மான ஒரு சமூக வழக்கு அவர்தம் வா சமூகவமைப்பினை அவர்கள் எக்காலமும் ஒருவரையோ சுவின்பேணையோ காண்ட வாழ்ந்த புலவர்களால், இக்கால இலக்கிய பிரச்சினை யாதேனுமின்றி இத்தகைய இல

இந்தியா
ட்டுள. இலக்கியப் பண்புடைய பல பகுதி ஈண்டு கருதாது, பெருந்தொகையாயுள்ள ம்.
ட சங்கதப் பாடல்களுள் இன்று நிலைத் காசனல் இயற்றப்பட்டவை. இவன் கி. பி. ன்ப. அவன் செய்யுள் வடிவில் புத்தர் விய நடையில் யாத்தனன். கி. பி. 150 ஆம் பொறிக்கப் பட்ட கிர்நார் கல்வெட்டுக்கள்ே டைக்கு எடுத்துக்காட்டாகும். இவ்வாருக, இந்கிய இலக்கியத்திலே பிற்பட்ட காலத் ட்ட காலத்துக்கு மிக முன்னரே இது திருத்தல் வேண்டும்.
தொல்லருங்காலச் சங்கத இலக்கியங்களை க்கியப் படைப்புக்கள் கேதே என்பாரை Eத இலக்கியங்கள் செயற்கைத் தன்மையும் கருதப்பட்டதுமன்றி, சங்கத வாசிரியரின் மாயினதற்கு ஓர் எடுத்துக்காட்டாகுமென இவற்றை முற்முகப் போற்றியதில்லை. இவ் தாவது “அரசவைக் கட்டுப்பாடுகளுக்கு )ய் இருந்தமையால், அவன் உள்ளத்தில் பாண்டித்தியமும் அரசவைச் .............. انگیے ہےம பெற்றமையால், கவிஞனது மனேதர்மம் ப்ப்பு இருந்திலது.இவ்வழி சங்கதக் குந்ததோடு, பழைய மரபையே மாற்றமின் .சங்கத மொழியின் அழகில் மயங்கிய புல ாது யாப்பிலும் ஒசைநயத்திலும் ஈடுபட்டு
மேலும் இக்கால இந்தியர் ஐரோப்பிய கப்பட்டுள்ளனர் என்பதற்கும் இஃது ஒர் ண் கொண்டு நோக்கின், தொல்லருங் காலச் ற்கைப்பண்பு இலதென்பது உண்மையே. முடிபுகளைக் கற்றுத் தேர்ந்தவரும் சொல் ன இலக்கியம் வல்லார்க்குமே அவை எழு லே கிளேயர் போன்முரின் கானக இசை
இயற்கையனுபவத்தையோ பழைய ண. வளர்ச்சியின்றித் தேங்கி நின்ற ஒரு பழையதும் சமயத்தின் இயைவுபெற்றது க்கையை எப்புறமுங் கட்டுப்படுத்தியது. எதிர்த்ததில்லை. ஆகவே இந்திய செல்லி ரிது. அக்காலச் சமூகத்தில் ஒன்றித்து வல்லுநர் காணும் சிக்கலான உளவியற் கியம் எழுதப்பட்டது. ஆகவே கூப்பரின்

Page 573
மொழியும்
ஆன்மிக வேதனையுணர்ச்சியோ உடொன் எலியற்றின் நூல்களிற் காணும் சமூகவிச் தில்லை, மேலைநாடுகளில் இந்திய இலக்கி கருதப்படினும் இந்துக் கொள்கைகளு படையையே உடையவை அன்றியும் முடிவுடைய ஒரு கதையோ இங்கு விரு
இந்தியக் கவிஞன் தன் பாடல்களிற் கா கதைசொல்லல் ஆகியவற்றையே பொரு ஐதிகக் கதைகள் இலக்கியங்களிற் பாக்க ஆழ்ந்த சமயவுணர்ச்சியைக் காண்டல் பூ ஆழ்ந்த பத்தியோடு ஒசோவழி எழு பாடல்கள் புராணக் கதைகளையும் கடவுள ருந்தனவெனினும், அவை பெரும்பாலுப் வருங் கடவுளர் மனித வடிவிற் பெருவள
காதலென்பது உடற்கவர்ச்சியை அ பட்டது. இந்தியக் கவிஞன் காதலைக் கை யுள்ளோம் (ப. 240). பழைய காலத்திலு பிய இலக்கியங்கள் பெரும்பாலானவற்றிற் இயற்கை பொதுவாக எடுத்தாளப்பட்ட அது எடுத்தாளப்படவில்லை. பருவகால மலர்கள் ஆகிய யாவும் மனித வுணர் காட்டப்படுகின்றன. அன்றேல், கவிஞன் வாய் உருவகிக்கப்படுகின்றன. எனினும் தாசன் கவிதைகளிலே-இயற்கைமாட்டு இக்காரணம் பற்றியே, பழைய இந்தியக் நாட்டோர் பெரிதும் போற்றுகின்றனர் போற்றும் இலக்கியங்கள் பல உள. ப இவையே மூலப் பொருள்களாயமைகின்ற குறிப்பாகக் கருத்துச் செலுத்தப்பட்டுள் நுட்பமான ஒழுக்கக் கருத்துக்களை ஒரே ய்ை இருந்தான். இத்தகைய வழக்கு சங் முறையான அணியாகக் (அலங்காரமாக நலனற்ற, உலகானுபவத்தை அடிப்படை அக்காலத்திற் பொதுவாக விரும்பப்பட்ட கவிதையின் யாப்பு முறை நன்கு ஆ களிலே வகுத்துக் கூறப்பட்டன. கவிதை எனக் கூறப்பட்டுள்ளது. அவ்வுணர்ச்சி . அச்சத்தின் பாற்பட்டதன்று. அஃதோர் பது துயராகவோ, அன்பு என்பது அன் நிலையாகும் அது. வரைவிலக்கணம் ஒன் யுஞ் சாராததாய், எடுத்துரைக்க முடிய அதன் உறுப்பாகிய அசத்துப் பொருள்

இலக்கியமும் 54
என்பாரின் உள்ளச் சோதனையோ தி. எசு. சாரமோ பெரும்பாலும் இங்கு காணப்படுவ யம் துன்பவியலுக்குப் புகழ்போனதெனக் iம் இலக்கியமும் இன்பவியலான அடிப் b துன்பவியல் நாடகமோ இன்பமற்ற ம்பப்படவில்லை.
தல், இயற்கை, கீர்த்தி அறன் வலியுறுத்தல், ளாகக் கொண்டனன். தெய்வங்கள் பற்றிய க் காணப்படினும், அரசவை இலக்கியத்தில் அரிது. பர்த்திருகரி போன்ற சில புலவர்கள் கினரெனினும் தொல்லருங்காலச் சங்கதப் * வாழ்த்துக்களையும் பொதுவாகக் கொண்டி b உலகியற் சார்புடையனவே. கதைகளில் பி பெற்றேராகவே உருவகிக்கப்பட்டுளர். டிப்படையாய்க் கொண்டதெனக் கருதப் யாளும் முறைபற்றிப் பிறிதோரிடத்திற் கூறி ம் இடைக்காலத்திலும் தோன்றிய ஐரோப் போலவே, மனிதனேடு தொடர்புபடுத்தியே து. எனின், அதற்கேயுரிய சிறப்பியல்புபற்றி ங்கள், பகலிரவு, பறவைகள், விலங்குகள் ச்சிகளைப் பிரதிபலிப்பனவாகவே எடுத்துக் எடுத்தாளுங் கதாபாத்திரங்களொடு ஒத்தன இவ்விலக்கியங்களிலே-சிறப்பாகக் காளி ள ஆழ்ந்த ஈடுபாடு ஊடுருவி நிற்கின்றது. கவிஞர் யாவருள்ளும் காளிதாசனை மேலை மன்னரையும் அவர்தம் முன்னேசையும் ழங்கால வரலாற்றை ஒருவாறு அறிதற்கு ன. கவிஞர் பலரின் நூல்களில் ஒழுக்கத்திலே 1ளது. காளிதாசன் தன் பாக்களிலே திட்ப ாவொருகால் எடுத்துரைக்கும் விருப்புடைய ரகதப் பாட்டுக்களில் எடுத்தாளத் தக்க ஒரு க்) கருதப்பட்டது. பெரும்பாலும் இலக்கிய டயாகக் கொண்ட, நகைச்சுவைப்பாடல்கள்
ه"{2-
ராயப்பட்டு, கிட்டமான விதிகள் பல நூல் யின் நோக்கம் உணர்ச்சியைத் தூண்டுவதே அரித்தோத்தலர் கூறும் இரங்கலின் அல்லது
அமைதியான அனுபவமாகும். துயர் என் பாகவோ உணரப்படாத அதீதமான இன்ப அறு கூறுவதாவது - எந்தவொரு பொருளை ாத ஓர் இன்பநுகர்ச்சி அது. அஃதிலிருந்து ர் யாவும் அழிவுறுகின்றன '" இத்தகைய

Page 574
○48 வியத்
இன்ப நுகர்வுக்கு ஏதுவாகவிருக்கவேண் கள்” பொதுவாக எட்டென வகுக்கப்பட உவகை, அச்சம், இழிவர்ல், மருட்கை எ கவிதையும் இச்சுவைகளுள் ஒன்றையோ சங்கதக் கவிதையிற் காணும் முக்கி ஆகும்-சொற்களையும் சொற்ருெடர்களை களுக்குப் பொருட்பண்பு சொற்பண்பு எனவும் Y வேறுபாடுகள் உண்டு. பிற்க வேண்டும். கவிஞன் தன் சொற்களை ஏற்ற வெறுங்கருத்தையன்றிப் பற் பல பொருே பல உணர்ச்சிகளைத் தோற்றுவிக்க வல்ல: லார் இத்துறையில் முன்னேறிக் கவிை கொள்கைகளைத் தோற்றுவித்தனர். இ6ை
தக்கன.*
கவிஞனின் மிக முதன்மையான கரு இஃதில் உவமை, உருவகம், பொதுப்படக் யன அடங்கும். இத்தகைய உத்திகளைக் ெ தனர். இனி அலங்காரங்களை வரைவின்றி தோன்றின. ஒரு பொருட் பல சொற்கரு வகையும் பலப்பல சங்கதத்தில் உள்ளை களைப் புலவர் அளவிறந்து கையாண்டன தன்மை மிக்கவாயின. இத்தகைய அடை கடலுக்கு “மணிச் சுரங்கம்’ (இரத்தினுக் பறவைக்கு "வானிற் செல்வது” (ககம்), கவிதைக்கு அடிப்படைக் கூறு பா என டைய ஒரு கூருகும். மகா காவியங்கள் ப தொகுதிகளாகவோ இருக்கும்-அப்பாக்க யிருக்கும். அலங்காசம் மிக்க அரசவையில உறுதியற்றவையே. சம நிலை அவற்றிலில்லை இக்குறைகள் இல்லை. எடுத்துக்காட்டாக ஆசிரியர் சொற் சுருக்கத்துடனும் தகைவு பெரும்பாலும் அலங்காரம் பலவுள கா6 வருணனைகளைச் சூழ்நிலைக்கேற்றவாறு எனினும் நீண்ட சங்கதப் பாடல்கள் ! மற்றவையென்பதையும் ஏற்றுக்கொள்ளல்
இனி, தனிப்பாடல்கள் கட்டுக்கோப்பு உருபாயியை அல்லது யப்பானியர் தங்க யாகவோ, நாடகங்களிலும் உரைநடை
*இலக்கியக் கொள்கையாளருட் சிறப்புடையே நூற்றண்டு) பாமகர் (காவியாலங்காரம், 7 ஆம் பூ
9 ஆம் நூற்றண்டு), மம்மதர் (காவியப்பிரகாசம் (சாகித்தியதர்ப்பணம், 14 ஆம் நூற்றண்டு) ஆகியே

கு இந்தியா
ய அடிப்படை இரசங்கள் அல்லது " சுவை டுள-நகை, பெருமிதம், அழுகை, வெகுளி, ன்பன அவை. கொள்கையளவில் ஒவ்வொரு பலவற்றையோ பெற்றிருத்தல் வேண்டும்.
மான ஓர் அமிசம் தொனி (ஒசைநயம்) ம் ஒசைநயத்தொடு ஒதுதலாகும். சொற் எனவும், முதன்மைக்கருத்து பிற கருத்து றப்பட்டவற்றையே கவிஞன் எடுத்தாள முறையிலே தேர்ந்தெடுப்பதனுல் அவற்றின் ாத் தரச் செய்வதோடு, ஒரு சிறு பாவினுற் பணுவான். இந்திய இலக்கியத் தத்துவ விய த நயங்காண்டல் பற்றிப் பல உளவியற் இக்கால மேலைநாட்டுப் புலவரும் ஏற்கத்
வி அலங்காரம் அல்லது அணியெனலாம். கூறல், சிலேடை, பலவகை மோனை முதலி காள்கையாளரும் மிக விரிவு படுத்தியமைத் வழங்கியதனுற் பகட்டணி மிக்க பாக்களே ஒரும் பல பொருள் குறிக்கும் ஒரு சொல் மயாலும், பொதுவான சில அடைமொழி மயாலும், சங்கதப்பாடல்கள் அலங்காரத் மொழிகளுக்கு உதாரணங்கள் வருமாறு: 5ாம்), மலைக்கு 'அசைவற்றது' (அசலம்), பெண்ணுக்கு ' மெல்லியலாள்" (அபலை). ப்படும். இலக்கணமுறைப்படி அது நிறைவு ாமாலைகளாகவோ பல பாக்களைக் கொண்ட ளேக் கதைத்தொடர்பொன்றே இணைப்பதா க்கியத்திலே கதை நிகழ்ச்சியும் அமைப்பும் முழுவதுங் கதையாகவுள்ள கவிதைகளில் என்னும் நூலில் இதன் டனுங் கதைகளைக் கூறுகின்ருர் (ப. 562).
* கதைக்கடல்
பியத்திலேயும் தெளிவான, விறுவிறுப்பான கவிஞன் எடுத்தாள்வதைக் காணலாம். ைெகபடக் கூறுவனவென்பதையும் வடிவ வேண்டும்.
ந் திட்பமும் உடையவை. பாரசீகத்து reaf நினைவூட்டுந் தனிப்பாடல்கள் தனி நூல்களிலும் புகுத்தப்பட்டோ மக்களாற்
ர் தண்டி (ப. 879 ) (காவியாதர்சம், 6-7 ாற்றண்டு) ஆனந்தவர்த்தனர் (துவனியாலோகம், 12 ஆம் நூற்றண்டின் முற்பகுதி) விசுவநாதர்
ர் என்க.

Page 575
மொழியும்
பெரிதும் விரும்பப்பட்டன. இவற்றுட் பின்னரும் இவை பண்புகுறையாது ே தொகை நூல்களாகத் திரட்டப்பட்டிருந், இவ்வாருக, அழகான தனிப்பாடல்கள் ட
யாப்பிலக்கணப்படி சங்கதப் பாக்களின் பட்டிருந்தன. பொதுவாக ஒரு செய்யுளி எட்டு முதல் இருபத்தொன்றீமுன அசை வையும் எதுகை யற்றவையுமாம். அடியெ கங்களே பெரும்பாலும் காவியங்களிற் !ை வேறுபாடு தோன்றுதற்கு இடமுண்டு. ஆ வையும், மாற்றத்துக்கிடமில்லாதவையுமா லக்கண நூல்களில் இத்தகைய பாவின பத்துப் பன்னிரண்டு பாவினங்களே :ை துக்கு இடந்தாவில்லை; அவற்றின் அசை வெனினும், அவை பெரும்பாலும் மிகுந்த சங்கத மொழியின் அமைப்புக் காரண நேராகப் பிற மொழிகளில் மொழிபெய செய்யுளின் இலக்கியச் சுவையை நாம் ே இங்கு மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ள சில கு யான கட்டுக்கோப்பான அமைப்பையும், மிகத் தெளிவின்றியே உணர்த்துகின்ற இவை கையாளப்படும்போது உலகிலுள்ள பினை இவ்வமைப்பு முறை பெறுகின்றது இந்திய இசையும் ஓவியக் கலையும் போல், யுற்றது. அதன் சுவை வரம்புகள் மேலை னும், சங்கதக் கவிதை தன்னியல்பான சி சங்கதப் புலவர்களுட் காளிதாசசே த இந்தியரும் ஒப்புக்கொள்கின்றனர். II , (375-455) ஆகிய பேரரசர் ஆண்ட கால இந்திய அரசவைப் பண்பாடு உச்ச நிலைய ருப்பர். அவர் தம் நூல்கள் அசந்தாச் பாட்டை முற்முகவும் தெளிவாகவும் பளி மரபிலே, நன்கு தோய்ந்திருந்தவரெனிலு அவர்தம் ஆளுமை இங்குமங்கும் துல அவர் வரலாறு பற்றிய சில கட்டுக்கதை பண்பும் பற்றி உண்மையான தகவல் ய அவர் உளக்களிப்பும் கனிவும் உடைய பெண்டிர் பிள்ளைகள் தங் குணங்களை புட்கள் ஆகியவற்றின் மீது அன்பும் அரச ராயும் காணப்படுகின்றனர். மூன்று நாட (குமாரசம்பவம்) இரகு வமிசம் ஆகிய இருதுசங்காரம் ஆகிய இரு சிறு பாட6
Tf.
*சங்கத யாப்பிலக்கணம் பற்றிய குறிப்புக்களுக்

இலக்கியமும் 549
பலமிக அழகுடையவை ; மொழிபெயர்த்த மலை நாட்டவரைக் கவருகின்றன. இவை தன; இவற்றுட் சில இன்றும் நிலைத்துள; ல அழியாது காக்கப்பட்டுள.
பருமனளவுகள் திட்டமாக வரையறுக்கப் ரில் நான்கடிகள் உள ; ஒவ்வோர் அடியும் களையுடையது; பொதுவில் அவை சமமான ான்றுக்கு எட்டு அசைகளையுடைய år Godt கயாளப்பட்டன. இத்தகைய சுலோகங்களில் ணுல் செம்மொழிப் புலவர் மிகச் சிக்கலான ன பாவினங்களையே விரும்பினர். யாப்பி ங்கள் பல குறிப்பிடப்படினும் அவற்றுட் கயாளப்பட்டன. இப்பாவினங்கள் மாற்றத் கள் மிகச் சிக்கலான முறையில் அமைந்தன
அழகுள்ளனவாயிருந்தன.* ாமாக, இந்தியச் செம்மொழிப் பாடல்களை ர்க்க இயலாதிருக்கின்றது. ஒரு சங்கதச் 'வற்றுமொழியில் உணர்த்த முடியாதுள்ளம். 1றுகிய பகுதிகள் அம்மூலங்களின் செம்மை அம்மொழியின் வியத்தகு ஓசை நயத்தையும் ன ; யாப்பியலோடும் அலங்காரத்தோடும் எந்த மொழியுமெய்தாத அத்துணை மாண் . இந்தியச் செம்மொழிக் கவிதையானது தனக்கே யுரித்தான ஒருமுறையில் வளர்ச்சி நாட்டிலுள்ளவை போன்றவையல்ல; ஆயி 'றப்பும் கவினும் படைத்தது. லை சிறந்தவரென மேலை நாட்டு அறிஞரும் ஆம் சத்திரகுத்தன், முதற் குமாரகுத்தன் க்தில் அவர் வாழ்ந்திருக்கலாம் ; இவ்வாருக டைந்திருந்ததை அவர் அக்காலத்திற் கண்டி சுவரோவியத்தை ஒப்ப அக்காலப் பண் ங்குபோல எடுத்துக்காட்டுகின்றன. பழைய றும், அதனை எளிதாகவே பயன்படுத்தினர்; க்கமாக வெளிப்படுகின்றது. பிற்காலத்தில் கள் உளவெனினும், அவர் தம் வாழ்க்கையும் ாதேனுமில்லை. அவர் தம் நூல்களிலிருந்து, ராயும் பிறர் துயர்கண்டிரங்குபவராயும், ஆழ்ந்தறிபவராயும், மலர், மரம், மாக்கள், =வை யாடம்பரங்கள் மீது விருப்பும் உடைய கங்களையும் (ப. 568), “முருகன்ருேற்றம்' இரு பெரும் பாடல்களையும், மேகதூதம் களையும் பிற சில நூல்களையும் இயற்றியுள்
குப் பின்னிணைப்பு XI-ஐப் பார்க்க.

Page 576
550 வியத்த
மேகதூதம் ஏறக்குறைய 100 செய்யு மிகவும் போற்றப்படுவனவற்றுள் இதுவு மொழிகளிலும் இதனைத் தழுவிப் ட/ல ஆT பாடல்களிற் பெரும்பாலுங் காண்டற்கரிய காணப்படுகின்றன. பிற நூல்களில் அரித நூலிற் காணப்படுகின்றது. அதன் சிற்றெ சொல்லோவியங்களும் பொலிந்துள்ளமை பாட்டின் தனிப் பிழிவைக் கொண்டிருப்ட யென்னுந் தேவருலகில் வாழ்ந்த ஓர் இய அவன், தன்றலேவகிைய குபேரனுக்குத் தி தேசத்திலுள்ள இராமகிரி என்னுங் குன். யாளாகிய தன் மனைவியை அளகையில் வி பெருந்துயர் விளைத்தது. அதனுல், மழை செல்லும் முகிலொன்றைக் கண்டு தன் தோற்றுவாயாகவுள்ள இரண்டொரு செய் விளித்துக் கூறப்பட்டவையாகும். முதலி: யைக் கூறுகின்றன். இங்கு அம்முகில் கட் ஆகியவற்றைக் காளிதாசர் கவினுெழுக மருங்கிலுள்ள காடுகளையுங் விரித்துரைக் யுள்ளாம். முதற் செய்யுளிற் காணும் 2 தோன்றும் காட்சி கவினுறக் கூறப்பட்டுள் “ வனசர மகளிராடும் வல்லி மண் இனன்கதிரளையும் வெற்பிற் சில கனமறப் பொழிந்த பின்னர்க் புனைவரிக் கோலவேழம் போலுற “ பாதியே விரிந்த தாலே பசுமை கோதுலாக் கடம்பை நோக்கிக் தாதவிழ் கதலிப்பூண்டின் முத மேதினி யுதிர்த்த கந்தமுயிர்க்கு பின்னர் மேற்குநோக்கித் திரும்பி உச்சயி முகிலுக்குக் கூறுகின்றன். அப்பால், சி கையாள முற்பட்ட காளிதாசர் இந்நகரி துத் துரண்டுகின்ருர்,
α போதவிழ் கமல வாசம் புணர்ந் சீதளங் காலமேனி சிலிர்த்திடுஞ் ஒதிமம் உவகைபொங்கி யொல்ே காதல ருரைபோ லின்பங் கலந்
"இச்செய்யுளின் மூலப்பாவின் இரண்டாம் அடியி கதுமெனச் சென்று காண்பாய் ') த என்னும் : தான மோனை பெற்றுள ; இது மெல்ல நடக் தருகின்றது ; அன்றியும் மழைத்துளியின் சட சட ? Sthitva tasmin vanacara-vaddhu-bhukta-k)
tatparam vartma tirnah, Revam draks, bhakti-cchedair iva viracitam bhutim ang

கு இந்தியா
ாக் கொண்டுளது. சங்கதப் பாடல்களுள் மான்ரும். சங்கதத்திலும் மற்றை இந்திய துக் கவிகள் இயற்றப்பட்டுள. பிற இந்தியப் ஒருமைப்பாடும் நிறைவும் மேகதூதத்திற் கவே காணப்படும் பூரணத்தன்மையும் இந் ஸ்லேக்குள் எழின் மிக்க பல உருவகங்களும் 1ால், அப்பாடல் ஒரு முழுமையான பண் து போலுள்ளது. இமய மலையில் அளகாபுரி க்கனின் கதையை இப்பாடல் கூறுகின்றது. ங்கிழைத்ததனுல், இக்காலத்து மத்திய பிர் வக்குத் துரத்தப்பட்டான். அழகுமிக்குடை ட்டுப் பிரிந்தமையே அவன் வாழ்க்கையிற் க்காலந் தொடங்கியதும் வடக்கு நோக்கிச் னுள்ளத்தை அதற்கு வெளியிடுகின்றன். யுள் தவிர, எஞ்சியவை ய்ாவும் மேகத்தை p, மலையை அடைவதற்குச் செல்லும் வழி -ந்து செல்ல வேண்டிய நிலம், ஆறு, நகர் வரைகின்ருர், நருமதையாற்றையும் அதன் குமிரு பாக்களை இங்கு எடுத்துக் காட்டி வமையில், விண்ணின்று நோக்கும்போது rளது. டபங்கள் நோக்கி பொழுதிருந்து தண்மைக் நதுமெனச் சென்று காண்பாய் என் மதையுங் குன்றும்*
யுங் கபிலமுஞ்சேர்
குறுகிடும் வண்டினிட்டம் ற்றளிாருந்தும் மான்கள்
நின்னெறியில் வேழம்'
aரியென்னும் வளமிகு நகரைக் காணுமாறு ருங்கார இரசத்தை (காமச் சுவையை) ன் வளங்கூறுமுகத்தால் அதனை எம்மிடத்
ரசிப் பிராவின் றென்றல்
சிவந்த தாளின்
லன ஒலிக்கும்; அன்புக் தவர் களைப்பு நீக்கும்".
லுயுள்ள சொற்கள் (“ கனமறப் பொழிந்த பின்னர் யிர்மெய்யெழுத்தை முதலுடையனவாய் நுண்ணி 5ம் பாவினத்துக்கு ஓரளவு விரைவுணர்ச்சியைத் ன்னும் ஒசையையும் ஒலிக்கச் செய்கின்றது :
nje muhurtam, toyot sarga-drutatara-gatis
usy upala-visame vindhya-pade visirnam, gajasya”.

Page 577
மொழியும்
* வாளயில் நயனமாதர் வார்குழ சாளர வழியிற் செல்லுந் தண் காளமா மேனியுற்றுக் களைப்பி தாளது தூக்கித் தாந்தோந் த " மதிநில வெறிக்கும் மேனிமங்ை பதிதரு சுவடும் வாசப் பன்ம விதிதரு மாடந்தோறும் வித்த கதிதரு வருத்தந் தீர்ப்பாய் க பின்னர் முகிலானது இமயமலைக் கணித் கின்றது.
“வண்டுகில் சோரக் காந்தன் ம தெண்டிரைக் கங்கைசோரச் 8 விண்டொடு மாடமாதர் விரிகு தண்டுளி பயிலும் மேகந் தார் பின்னர் தன் மனையையும், துயரினலு யாளேயும் அவன் வருணிக்கிருரன். அவ: தென்றும், மீண்டும் இருவருங் கூடுங் கா அாது சொல்லி விடுகின்றன்.
மருள்விழி மானிற் கண்டேன் புருவங்கள் திரையிற் கண்டே திருவளர் சாயல் கண்டேன்!
உருவெலா மொருங்கு காண
“முருகன் முேற்றம்” (குமாரசம்பவம் கருதத் தக்கது. ஆயின், அதன்கண் கடவுளருமேயெனினும் அதன் செய்தி அமைந்திருக்கின்றன. இமயமலையை அழ அச்செய்யுள்களிற் சிலவற்றை இங்கு கா யாளரின் கோலுக்கு ஒப்பிட்டமை, க களுக்கு ஏற்றவோர் எடுத்துக்காட்டாகு வரைக்கெலாம் மன்னனுய் வட தெய்வமால் வரை இமயம் கீழ்க்கடலிருந்து மேற் கடல்வி நிலனளக்குங் கோல் போலுள் * உச்சியின் கீழ்ச் சுற்றுவளையம் வானின் நிழலில் ஆரணங்கு மழை பொழிந்து குழப்பினல் ஞாயிற் ருெளி கிளரும் உச்சிக் " துளையுடைக் கழைக் கோலுட்
புகுந்து வருங் காற்றிசை வான் வாழ் பாணர் பாட்டுக்
இசைநிலை ஒலிப்பதுபோன்றி
* இவை நவாலியூர் சோ. நடராசன் மொழிபெய

இலக்கியமும் 551
ழல் நீவியூட்டச்
rணகிற் புகையின் வாசங் னை யொழிக்கும்; மஞ்ஞை நமியென நடனஞ் செய்யும்'. கையர் தாளிற் பஞ்சி லர்த் ததைவுங் கொண்ட ரகர் வினைகள் நோக்கிக்
ாதலர்க்கினிய கொண்டால் ”*
தாய் வந்ததும் எழிலார்ந்த நகரைக் காண்
டித்துயில் வனிதை போலத் சிலைத்துயில் அளகை காண்பாய் ழ லாரம்போலத்
ங்கிடுமறிகி நன்றே '" ம் பிரிவாற்ருமையினலும் வாடிய தன் மன ள்மீது தனக்குள்ள காதல் என்றுமழிவற்ற லம் அணுகியுள்ளதென்றும் அவன் முகிலிடக்
; வாண்முகம் மதியிற் கண்டேன் ! ன் 1 புனைகுழல் மயிலிற் கண்டேன் திகழ்கொடி யதனில், அந்தோ வொருபொருள் கண்டிலேனே ’** ) எனும் செய்யுணுால் சமயவிலக்கியமாகக் வருங் கதாபாத்திரங்கள் சிவபிரானும் பிற யெல்லாம் பொதுவாக உலகியற்கொப்பவே 555 வருணிப்பதோடு அது தொடங்குகிறது. ட்டியுள்ளாம். மலைத்தொடர்களை நில அளவை ாளிதாசர் கையாளும் இயற்கை வருணனை
jLD.
-பாலுள்ளது
பசைகிடந்து
I 6Tծմ. . . . . . . . . . . .
போற் படியும் கள் விற்றிருப்பர்
கேகுவர்.
கு ருக்கும்.
பர்த்த மேகதூதத்திலிருந்து எடுத்துக் காட்டப்பட்டவை.

Page 578
552 வியத்த
“ஒளிவிடு கொடி இரவெலாம்
குகிையினுள் குறிஞ்சிநிலமகளி காதற் களவொழுக்கத்தை அம்பலப் படுத்தும். தேவதாரு மரத்தை என்று ம6 கங்கை நங்கையின் திவலைகளைக் மயிலிறகணிந்த மலைவேட்டுவன அவன் அயர்ச்சி நீக்கி உணர்ச் இந்நெடும் பாட்டு, சிவனும் பார்வதி வாற்றையும் அவர்தம் புதல்வனும் போர் கூறும். முருகன் வளர்ந்து செவ்வியடைந்த படுகின்றன். உலகமனைத்தையும் துன்புறு தேவர் துணையுடன் போர் மெற் சென்ருர6 தனது படையைத் திரட்டி அவர்களை ଘs] பல துர்ச்சகுனங்கள் காணப்படுகின்றன. கள் அச்சமும் மலைப்புந் தருவனவாயுள! “ அவுணர் படைஞர் உடலை அரு வெருவரும் தீய பறவைக் கூட்ட கடவுளர் கூட்டமிசைப் பறந்து கதிரவன் ஒளியை மறைத்ததுே “ அவர்தங் குடைகளையும் கொடிக் கண்களில் சுழல் துகள் கொட்டி நடுக்குறக் குதிரைகளையும் யாஃ தேர்களையுங் காணவொட்டாது "கடிதின் பொடியாக்கிய புகைக்க உயர்த்திய தலையினின்றும் நஞ்சு கோர வடிவில் படைசெல்வழித் ' கொடும் பேரரவங்கள் பின்னிப் கோரப் போர்வையைக் கதிரவ தன் பகைவன் அவுணன் மாண் களி கூர்ந்தான் போலுமே “ஞாயிறு தன் பரிவட்ட முன்னர்
நரிகள் கடுமூளையிட்டன போரில் வீழ்ந்த அவுணர் குருதியையுறிஞ்ச அவாவின ே யாங்கண் ஒளிரும் சுடரொடு வானின் இருகோடியும் ஒளிர உள்ளுறுத்தும் வெருவரு மொ6 விண்ணின்று வெள்ளிடி வீழ்ந்த வானின்று அனல் கொழுத்துஞ் மாந்தர் எலும்புங்குருதியு மதி ஒளி மிகு வானில் புகை நிறை/ கழுதையின் கழுத்தன்ன நிறம்

இந்தியா
சக்குங்காற்று
கொண்டுசென்று த் தீண்டி
யூட்டும்.”* பும் காதல் கொண்டு திருமணஞ் செய்த $ கடவுளுமாகிய முருகனது பிறப்பையுங் தும், வானவர் படைத்தலைவனுய் நியமிக்கப் த்திய தாரகாசுரனுக்கெதிராய் முருகவேள் 7. அவர்கள் வருகையை அறிந்த தாரகன் கிர்நோக்கிச் சென்ருன் செல்லும் போது இவ்விடத்திலே காளிதாசர் தரும் வருணனை
திக் களிக்க
al
ளையும் காற்றசைத்தும் டயும் னகளையும் பெருந்
தடுத்ததே ரியன்ன கரும் பேர் அரவம் +தெளிப்பதாய் தோன்றியதே
பிணைந்த
ன் கொண்டான்
டானகக்
ாலுமே
պւ-6ծr
துவே
சாம்பர் வீழ்ந்தது
கலந்திருந்தன
கிட
பெற்றதே

Page 579
மொழியும்
" கூற்றுவனின் அச்சமிகு இடிக்கு
பேரிடி செவிதுளைத்ததுவே மலையுச்சி தகர்ந்திடு பேரிடியது
வான் பாப்பெங்கும் நிரம்பியது
"தெவ்வர் திரள் ஒருங்கு நெருங் மால்யானைகள் நடுங்கின : குதிை பணியாளர் ஒருவரையொருவர்
நிலமதிர்ந்து வரைகளசையக்
' கடவுளர் தெவ்வர் கூட்ட முன்ே ஞாயிறுநோக்க நாய்கள் வாய்மூ செவிதுளைக்கும் ஓசையுடன் அ6 பின்னர் இழிவாய்ப்பதுங்கி மன
முருகனெடு பொருத தனிப்போரிலே, த கின்றது.
காளிதாசரின் சிறந்த பிறபாடல்களை யெ "இரகு வமிசம்' என்னும் நூல் இராமன் பல பகுதிகளைக் கொண்டுளது. ஆனல் இ “இருதுசங்காரம்' என்னும் நூல், “சிரு தாய் இந்து வருடத்திலுள்ள ஆறு பரு கவர்வதெனினும் காளிதாசரின் பிற நூல்க
காளிதாசருக்குப் பின்னர் பலர் மகா அவரளவு திறமையுடன் எழுதவில்லை. கும மரபைத் தழுவியுள்ளது. அருச்சுனனுக்குட மானுக்கும் நிகழ்ந்த போரைக் கூறும் கிர பட்டது. அது அலங்காரம் மிக்கது. 7 ஆ
"இங்கு கூறப்பட்டுள்ள இறுதி மூன்று செய்யு ஆற்றல் பெற்று விளங்குவதால், சங்கதந் தெ சந்தமும் மோனையும் தக்கவாறு பயன்படுத்திக் துள்ளார் புலவர். இம்முறையை வேறெந்த இலக் Nirghata-ghoso giri-srifiga-sat ghano ’mbarāsā-kuharodaram babhūva bhūmnā strui-bheda prakopi-kal-arjita-garji-tarjar Skhalan-mahebham prapatat. parasparaslista-janam saman praksubhy d-ambhodhi-vibhi balam div so” bhudi avaniprak
Urdhvikrtasaya ravi-datta d
sametya sarve sura - vidvisah
svanah svarema sravananta-s
mitho rudantah karunena ni
20-R 12935 (10/63)

இலக்கியமும் 553
ாலன்ன
கினது
ரகள் வீழ்ந்தன பற்றினர் கடல் எழுந்தபோதே
}rii
டிகளகற்றின வை ஊளையிட்டுப் றந்தனவே ”*
ாரகன் இறந்ததுடன் இப்பாடல் முடிவடை
1ல்லாம் இங்கு ஆராய இடமில்லை. சிறப்பாக கதையைச் சுருங்கக் கூறுவதோடு அழகிய ந்நூல் முற்றுப் பெற்றதாய்த் தெரியவில்லை. ங்காரம்' என்னும் உவகைச் சுவையுடைய வங்களையும் கூறுகின்றது. இஃது உள்ளங் ளிற் காணும் மாட்சி இதற்கில்லை.
காவியங்கள் எழுதினரெனினும், ஒருவரும் ாரதாசரின் “ சானகோணம்’ காளிதாசன் ம் கிராதனுய் மாறுவேடம் பூண்ட சிவபெரு ாதார்ச்சுனியம் பாரவி என்பானுல் எழுதப்
ஆம் நூற்ருண்டில் வாழ்ந்த பட்டி என்பார்
ள்களிலே காளிதாசனது சொல்லாட்சி வியத்தகும் ரியாத வாசகரையுமே அவை ஈர்க்க வல்லவை. கருத்தையும் ஒலியையும் ஒன்றெனப் பிணைத் கியத்திலும் காண்டலரிது.
O bharih nah hah
turangamam tatah nna-bhudharad ampat.
rstayah
purah atima ryayuh

Page 580
554 வியத்த
இராமன் கதையைக் கூறும் " பட்டி க முடிபுகளை விள்க்குமுகத்தால் இதில் உ பட்டுள. 7 ஆம் நூற்றண்டுப் புலவரான கண்ணன் வாழ்க்கையின் ஒரு நிகழ்ச் யுள்ளார். இந்நூலில் எழில் மிகு செய்யுள் படாமையால், ஆங்கு w ஒருமைப்பாட்டின் னுக்கும் நிகழ்ந்த போரைக் கூறப்புகுந்த உத்திகள் பலவற்றைக் கையாண்டு தம் ெ மெய்யெழுத்தைச் செய்யுள் முழுதும் பய எடுத்துக்காட்டு இங்கு தந்துள்ளாம்.
Dädado duddadädädo dudal-d'I dud-dadum dad dad'-adada-dad
இச்செய்யுளானது வழக்கொழிந்த அரிய தொகை நிலைகளையும் பலவாறு பயன்படு, பெயர்க்கலாம் :
“கொடை நல்குவோன்; தன் பகைவ வோரை அழிக்கும் புயங்களையுடையவனு வன்; ஈவோர்க்கும் ஈயாதார்க்கும் ஒருங்( வர்க் கெதிராய்ப் படையுயர்த்தினன்”*
இரண்டு உயிர்மெய்யெழுத்துக்களை ம வருமாறு :
Krūrāri-kārI ko Kãrakah kārikā, korakakara-kare KarIrah karakro
“கொடிய தெவ்வரை அழிப்பவன் ; உ மொட்டுப் போன்ற கைகளால் கொடியவ போன் ; போர் வல்லான் ; கதிரவன் ஒளிே
அடுத்த செய்யுள் “ சர்வதோபத்திரம் ” பின் படித்தாலும் பின்னிருந்து முன் படித் முதலடியின் நான்கசைகளும் ஒவ்வோா ஒழுங்கிலுமுள இரண்டாம் அடியின் மு இரண்டாம் அசையும் ஒத்தவை; இவ்வா செறிந்த இச்செய்யுள் வாசிப்போரைத் தி படிக்கும்போது வெவ்வேறு பல ஒலிகளைய
sakāra-nāin āra kaya-sada-da-si ras 'ahava vaha nädaväda-da. v

த இந்தியா
வியம்’ என்பதை இயற்றினர். இலக்கண ண்மை அழகுடைய பல பாக்கள் யாக்கப் மாகர் என்பார் இன்னும் ஆற்றல் மிக்கார். யான “சிசுபாலவதத்தை" அவர் பாடி பல இருப்பினும் இக்கதை நன்குரைக்கப் Fாயல்தானுமில்லை. கண்ணனுக்கும் சிசுபால புலவர், 19 ஆம் காண்டத்திலே வியத்தகும் ாழித் திறனைக் காட்டியுள்ளார். ஒரே உயிர் * படுத்தும் ஓரெழுத்துச் செய்யுளுக்கு ஓர்
ud-dad I da-doh ade dudde
da dah
பல சொற்களைப் பயன்படுத்துவதோடு, ந்துகின்றது. இதைப் பின்வருமாறு மொழி
ர்க்குத் துயர் நல்குவோன்; துயர் நல்கு கிய தூய்மையாளன் ; அவுணரை மாய்ப்ப கே கொடை வழங்குவன்; அன்னன் பகை
ட்டுங் கொண்ட ஈரெழுத்துச் செய்யுள்
: eka
karah kah 'rka-ruk
லகைப் படைக்கும் ஒருவன் தாமரை ர்க்குத் துன்பந் தருவோன் , யானை மாய்ப்
பால் விளங்கினன்.""
எனப்படும். ஒவ்வோாடியும் முன்னிருந்து தாலும் ஒரேயசைகளையுடையதாயிருக்கும் ; டயின் முதலசையும் ஒத்தனவாயும் அதே தல் நான்கு அசைகளும் ஒவ்வோசடியின் முகவே பிற அடிதளுமுள. திட்ப நூட்பஞ் கைக்க வைக்கும். இதன் மூலச் செய்யுளைப் டைய ஒரு செய்யுள் போற்றேன்றும்.
kāsa7aka
saradană

Page 581
Ε. μ.μ. 'A'
t
பொருன்ேற
 

kkkkk LLLL S LLLLLLTLTLLLCS CSLLLLLLLLkLLLLLL LTTTT LLLLLLLCC LLL kASAkAH HL
காளகள், அசந்தா
ஒளிப் ILLE. LXXW III

Page 582
அமர்ந்திருக்கும் மங்கை. குகையோ
ஒளிப்படம் LXXIX
 

Musee Guime!, Paris
வியம், அசந்நா. குத்தர் காலம்.

Page 583
மொழியும்
“அவன் படை போரை அவாவியது ; அப் வேறு படையிலுள்ளோர் உடலை யழித்த6 களினதும் யானைகளினதும் ஒலியுடன் இ ஈற்றில் 'கதப்பிரத்தியாகதம்' என்னு படித்தாலும் பின்னிருந்து முன் படித் அதற்கு எடுத்துக்காட்டு வருமாறு :
Tam sriyā, ghan rucā sārata yā t: yataya tarasa ci stanaya 'naghay “ என்றுமழிவற்ற வனப்பையும் எழில் வளான தூய்மை அணங்கு இலக்குமியி
பட்டோன் ”*
மாகருக்குப் பின்னர், நீண்ட பாடல் முயற்சிகளாயின. கதைப்போக்கின் சிற நடையே முதன்மை பெற்றது. எனினும் இ சொற்களினதும் சொற்ருெடர்களினதும் பயன்படுத்துவதனல் இரு கதைகளை ஒரு களுடன் இப்போக்கு உச்சநிலையடைந் எடுத்துக்காட்டாயுள்ளது 12 ஆம் நூற் புலவர் பாடிய இராமசரிதம் என்னும் பூ னுடைய கதையாகவோ, இப்புலவரின் வங்காளத்து இராமபாலன் என்னும் வாலி லாம். இத்தகைய சாதனைகளை இழித்துக் அலும் இயலாது.
இடைக்காலப் பாடல்களுள் மிகச் சிற ஒருவராலோ பலராலோ ஒன்முய்த் :ெ விளங்குபவர் 7 ஆம் நூற்முண்டில் வாழ்ந்: இவர் நெடிய பாட்டுக்கள் எழுதவில்லை. . பாக்களை முறையே உலக ஞானம், அன் சுருங்கக் கூறி விளங்க வைப்பதில் இவ பாடல்கள் போலாது, இவர் பாடல்களிே கின்றன. பொருட்செறிவுள்ள நகைச்சுன கின்ருேம்.
முதலையின் வாயினின்றும் மான புரள் அலைகடல் நீந்தலாம் சிறுமாவை மாலையாக முடியில ஆனல் கொண்டது விடாமூர்க் * இறுகப் பிழிந்தால் மண்ணினு! தாகமெனின் கானல் நீர் தானு இன்னுஞ் சென்ருல் முயற்கோ ஆனல் கொண்டதுவிடா மூர்க்

இலக்கியமும் 557
படையின் அம்புகள் விரப்பகைவர்தம் வெவ் ன ; போர் முரசொலி மிகச் சிறந்த குதிரை கலிற்று.* y y
ஞ் செய்யுளுண்டு. அஃது முன்னிருந்து பின்
தாலும் ஒரே செய்யுளாய்க் காணப்படும்
ayā nasta
iya
ärԱ
āsritam.
முலைகளையும் எல்லா நயங்களையும் பெற்ற னல் ஆவலுடனும் இறுகவும் தழுவப்
}கள் வறிதே சொல்லாட்சியைக் காட்டும் }ப்புப் படிப்படியாய்க் குன்ற, அலங்கார Nப்போக்கிற்குப் பல விதிவிலக்குகளிருந்தன. இருபொருள் மயக்கத்தை வேண்டுமென்றே ந நேரத்திற் கூறும் துவியாசிரய காவியங் தது. இத்தகைய பாணிக்கு நன்கறிந்த றண்டில் வாழ்ந்த சந்தியாகாரர் என்னும் நூலாம். இதை அயோத்தியிலிருந்த இராம காலத்தவனும் அவரை ஆதரித்தவனுமான ாற்று மன்னனைக் கூறுவதாகவோ கொள்ள கூறலாகாது; இவற்றை மொழிபெயர்த்த
ந்தவை தனிச் செய்யுள்கள். இவற்றுட் பல தாகுக்கப்பட்டுள. இப்பாணியில் ஒப்பற்று தவரெனக் கருதப்படும் பத்திருகரி என்பார். ஆயின், தனித்தனிச் செய்யுளாய் முந்நூறு பு, துறவு ஆகியன பற்றி இயற்றியுள்ளார். ர் தலைசிறந்தவர். அன்றியும் பிற சங்கதப் 'ல புலவரின் குணவியல்புகளும் வெளிப்படு வயான இரு செய்யுள்களை இங்கு காட்டு
னிக்கம் பெறலாம்
னியலாம்
கனத் திருத்திப் பண்ணலாகாது ம் நெய் பெறலாம்
1ம் பருகலாம்
நிங் காணலாம்
கனத் திருத்திப் பண்ணலாகாது

Page 584
558 வியத்த
உவகைச் சுவ்ைப்பாடல்களில், காதலா தம்மைத்தாமே கிருத்திப்படுத்தும் உள் தம் காதல் வாழ்வின் நடுவண், போன்பு நுட்பமான ஒரு செய்யுளில் இவ்வுணர்ை வெளிப்படையான கருத்து :
“நன்கு வார்ந்த கூந்தலும், காதளே பற்களையுடைய வாயும் முத்தாரம் அணி.ெ உன்னுடல் அமைதியாயிருப்பினும் என்னை இதனைச் சிலேடையாகப் பின்வருமா. தன்னலந்துறந்தது ; வேதங்களை உன் கன பெற்ற பிராமணர் உன்வாயில் உள்ளார்; அழகாயுள்ளன; ஆயிழாய் ! உன்னுடல் 4 கின்றதே ”*
சங்கதப் பாடல்களின் குறை நிறை ஆய் வெறுக்கின்றனர். எனினும் இச்சிலேடைச் லாம். சமயக் கருத்துள்ள சொற்களை எ தையே வெளிக்காட்டியுள்ளார். நாம் எ( இன்னுஞ் செவ்வையாகக் காட்டப்பட்டுள் யர் வாழ்க்கையைக் குறிக்கும்.
'விண்பேச்சினல் என்ன பயன் .ெ மனிதர்க்கு வேண்டியவை இருெ புத்தின்பமளிக்கவல்ல நிறைமுலை
இளமையும், கானகமுமே ”*
ஈற்றிற் பத்திருகரி பெண்கள் மேற் காத
போலும். ' கடவுள்' என இங்கு நாம் ெ
மத்தைக் குறிப்பதாம் (ப. 350).
" காம நள்ளிருளில் அறியாமையி ஞாலமே பெண்ணுலாயதென நம் பேரறிவின் ஒளியினல் என்கண் யாங்கணும் கடவுள் நிறைந்துள்
பத்தி வைசாக்கியம் மிக்க பத்திருகரி பாடலொன்று பாடுகின்றர்.
நிலமெனும் அன்னையே வளியெனு தீயெனும் நண்பனே, நீர் எனும் வான் எனும் என்னையனே, கைகுவித்து நும்முன் தலை இறை நூந்துணை கொண்டு நற்பணியாற் மாயை கடந்து வெற்றியுடன் டே பத்திருகரியிற் காணப்படும் ஐயப்பாெ யற்றிய ஒரு புலவர் அமரு என்பாராவர். போலும், காதல் பற்றிய அவர் பாக்கள்
எனினும் அவை நகைச்சுவையுடையனவ

கு இந்தியா
னது வீணே நேரங் கழிப்பதாகாது எனத் ஒருணர்ச்சியைப் பத்திருகரி காட்டுகின்றர். வாழ்வுக்கான உணர்வைப் பெறுகின்(?ர். வச் சிலேடையாகக் காட்டுகின்ருர், அதன்
வாடிய விழியும் வெண்முத்துப் போன்ற சய்யும் எழில் முலைகளுமுடைய ஆயிழாய்!
வருத்துகின்றதே".
று மொழிபெயர்க்கலாம் : "உன் கூந்தல் ன்கள் உணர்ந்தவை; இயற்கைத் தூய்மை சீவன் முத்தர் தொடர்பால் உன் முலைகள் 5ாமம் ஒழிந்த தெனினும் என்னை வருத்து
வோர் இத்தகைய முறையையே குறிப்பாக குேப் பத்திருகரி காரணங் காட்டி விளக்க டுத்தாளுவதனுற் கவர் பட்ட தம்முள்ளத் நித்துக் காட்டும் பிறிதொரு பாவில் இது ளது. இஃதில் " கானகம்" என்பது துறவி
கால் பாருளே f
மாதர் தம்
லேக் கடவுட் காதலுக்காகக் கைவிட்டனர்
மாழிபெயர்க்குஞ் சொல் அருவமான பிரம்
ல்ெ மூழ்கியிருந்தகாலை பினேன்.
அாய்மையடைந்தன ளதையே யான் இப்போது
80
காண்கின்றேன்
ஐம்பூதங்களையும் விளித்து அருமையான
1ம் தந்தையே
உறவே
ரஞ்சினேன்
றி நல்லுணர் வெய்தினேன்
பரன்பிற் கலந்தேன்'"
டதுவுமின்றி உவகைச் சுவைப் பாடல்களி இவரும் 7 ஆம் நூற்றண்டைச் சேர்ந்தவர் பெரும்பாலும் சிற்றின்ப ஈடுபாடுள்ளவை
ாயும் பெண்கள் உளப்பான்மையை நன்கு

Page 585
மொழியும்
எடுத்துக்காட்டுவனவாயுமுள. காதலரிருவி நிகழ்ச்சியை அமரு ஒரே செய்யுளிற் கூ நிலையடையும். அதன்பின்னர் வருவன யா " என்ன நேரிடும் பார்ப்போம்” என ( னேன். கடும் வெகுளியுடையவளாய் “இ எண்ணினுள். ஒருவரை யொருவர் நோக் அவள் கண்ணிர் என் முடிவைக் குலைக்க
" உன் உறுப்புக்கள் மெலிந்தவாறெ நீ நடுக்குறுவதேனே ? என் அன் கன்னம் வெளிறியதேனே' என தலைவன் அவளைக் கேட்டான் ; மெல்லியலும் " என்னியல்பு அது எனக் கூறிப் புறங்காட்டிப் பெருமூச் செறிந்தனள், கண்ணி றதும்பி நின்ற நீரை உகுத்தனள் " பேதை நான், என்னுயிர்த்தலே தோளணையாது விடுத்ததேனே அவன் முத்தந்தர வந்தபோது காணுததேனே? பேசாததேனே காதலரும்பும்போது, தன் நாண நினைத்துப் பேதைப்பருவத்தாள் இடைக்காலத்தைச் சேர்ந்த குறுகிய இடமில்லை; அவை அழகும் ஆற்றலும் பாணர் என்பாரின் “அரிசன் சரிதம்” ( யுள்களை மட்டும் இங்குக் கூறுவாம்; இச்ெ காலையிலே துயிலெழுப்புமுகத்தாற் பாட இத்தகைய செய்யுள்களே இந்திய இல கருத்து. இது, பேராண்குதிரை யொன். கின்றது ; ஆனல் வேதகாலத்தில் அண் படுவதைப் புலவர் இங்கு நினைவு கூர்ந் பொருளொன்றை உரிப்பொருள்வாயிலாக எடுத்துக்கொண்ட விடயத்தை நன்கு ஆ பொருளேதுமற்ற சொற்களால் அக்குதிை நுட்பமான மோனைகளையும் திட்பமான ஒரு சிறு துகளைக் குறிப்பிட்டு அதன் சி குறிப்பால் உணர்த்தி, அன்னர், குதிை வெளிப்படுத்துவதில் வெற்றியெய்தியுள்ள * பிற்காலை நீட்டி, முதுகுவளைத்து கழுத்து வளைத்து, மார்பில் முக உணவு நாடி இடையருது அ:ை துயில் விட்டெழுந்து மெல்லென குளம்பினுல் மண்ணைக் கிளறிய

இலக்கியமும் 559
பரிடையே நிகழுந் தனியோர் உருக்கமான A9 விரும்புவர் ; அச்செய்யுளிற் கதை உச்ச "வும் கற்பனைக்குரியனவாய் விடப்படும்.
வெண்ணி உள்ளத்தை அவள்பாற் கல்லாக்கி ப்போக்கிரி ஏன் பேசாதுள்ளான் ' என கெதிர் நோக்க மறுத்து நின்ருேம். ஈற்றில் நானும் உள்ளந்தாங்காது முறுவலித்தேன்."
ரன்னேயோ
பே, உன்
என் முகந்திருப்பினதேனே ?
? என்று
த்தை
கவலுவாள் ”* பாக்கள் பலவற்றையும் பற்றி இங்குக் கூற மிக்கவை. 7 ஆம் நூற்றண்டுப் புலவரான என்னும் உரைநடை நூலிலுள்ள இரு செய் சய்யுள்கள் பாணன் தன் தோழரை விடியற் ப்பெற்றவை. இவ்வாறு புறக்கணிக்கப்பட்ட க்கியத்தில் மிகச் சிறந்தவையென்பது என் று துயில் விடுத்தெழுவதைப் புனைந்துரைக் டமானது குதிரையாக உருவகப் படுத்தப் தார் போலும் (ப. 346). அன்றியும் பருப் விளக்கமுயன்ருர் போலும். பாணர், தாம் பூய்ந்தறிந்துள்ளார் 3rಳrg தெளிவு. மறை ፬ ̆6õ)t፬ ] உறுப்புறுப்பாய் விரித்துரைக்கின்ருர்
யாப்பினையுங் கையாண்டு, ஈற்றடியில் 1றுமையையும் குதிசையின் பெருமையையுங் ா பற்றித் தாம் கொண்ட பேருவகையை
Τη. h". . உடலைமேல் நீட்டி" மூடியைவைத்துப் பிடர் மயிர் சிலுப்பியது ; Fயும் வாயலகுடையது ;
க் கனத்துக்
西·

Page 586
560 வியத்தகு
"முதுகு வளைத்துக் கழுத்தை யொ அதன் முகம் பிற்புறந்தொடும்வை பின்னர் அக்குதிரை, காதளவிற் ச துயிலினுற் கண்ணரிக்க, கட்கடை பனிபடிந்து அசைந்து தொங்கும் நடுங்கும் கண்ணிமையில் ஒருசிறு இத்தகைய பாணியிலுள்ள பாடல்களை வி நூற்ருண்டிற் காசுமீரத்தில் வாழ்ந்த புல அன்னர் இயற்றியுள்ள சோசபஞ்சாசிகை செய்யுள்' எனும் நூல் வீட்டில் திருடிய திக்குமேற்பட்ட களவொழுக்கத்தைக் கூறு யின்றிக் காதலுணர்ச்சி வயப்பட்ட உள்ள வொன்றும் “இன்றும் ' என்பதுடன் தொட
“ இன்றும் அவளைக் காண்கின்றேன்
கைகள் என் கழுத்தைக் கவ்வியுள் என் மார்பு அவளிரு கொங்கைகஃ இறுகத் தழுவுகின்றது; உவகையில் அவள் மருள் விழிகள் எழில் முகம் முத்தந்தந்து என்னை “இன்றும், மான் விழியன்ன விழியு என் அன்பினுளை, பால்நிறக் கொங் இற்றை மாலையினுங் காண்பேனுயி அரசுந்துறப்பேன், விண்ணும் நாே வங்காளத்தில் 12 ஆம் நூற்முண்டிற் சய யொரு வகையானது. கண்னன் இராதை
காதலைக் கூறுவனவாயமைந்த இப்பாட
"இச்செய்யுள்களின் கருத்துக்கு நனி பொருத் ஒசைநயத்தை மாணவர் ஒரளவு உணருவர் என்னு களைத் தந்துள்ளோம்.
Pascadanghrim prasarya, tr
dräghayitvängam u'ccair Asajyabhugna-kantho mukh
dhūmarā vidhūya, ghāsa-grāsābhilāsād anarvar
turango, mandamı sabdayamâno, vilik
ksmām hkhurena
urvann abhugna-prstho nukł
kandharām ā tirascim lolenäanyamänam tuhina-ka,. nidrã-kaņdū-kasāyam kasati
-suktis, turangas tvangat-paksmagra-lagna-pr: koņam aksņah khureņa

இந்தியா
ருபுறம் கிரும்பும்
f,
டை தொங்க
யைத் தன் குளம்பினல் தேய்க்கும்;
பிடர்மயிர் கண்ணுட் பட
நுண்துகள் தங்கியது ”*
டுத்துச் செல்லுமுன்னர், 11 ஆம் 12 ஆம்
வராகிய வில்கணரைக் கூறல் வேண்டும்.
அல்லது “ கள்வன் பற்றிய ஐம்பது கள்வைெருவனுக்கும் இளவரசியொருத்
வதாகும். அச்செய்யுள்கள், உள அமை
ாத்திலே தோன்றியவை. அவை யொவ்
டங்கும்.
அவள் மென்
*ளன.
ாயும்
அசையளவுமூடியுள ;
'ப் பருகுகின்றதுவே '.
டையாளே
கைகளுடையாளை
6Ꮘr
'டன், விடும் வேண்டேன் ”.*
தேவர் எழுதிய “கீத கோவிந்தம்’ தனி மேலும் இடைச்சியர் மேலுங் கொண்ட
டல்கள் இசையோடு பாடுதற்குரியன
தமாய், அவற்றிற் காணக் கிடக்கும் வியத்தகு பம் நம்பிக்கையுடன், இங்கு அச்சங்கதச் செய்யுள்
tka-nati-vittam,
am ruasi, sāta dhuli
ta-calcat-protha-tundas
hati sayanād luttitah
La-nikata-katih
na-mucā caficatā kesareņa , nividita-srotra- l
tanu-busa-kanam

Page 587
மொழியும்
(ப.419). இன்றும் வங்காளத்தில் வைண திருமாலின் அவதாரங்கள் பத்திற்கும் தொடங்குகின்றன. செவ்விய சங்கதப் ப தேவரின் இசைப்பாக்கள் எதுகையுடைய களுக்கு முன்னுேடியாயும் அவை அமைகி யாப்பிற் பாயிரச் செய்யுளுடன் தொடங் பெயர் தோன்றும். இங்கு நாம் மொழி விட்டுப் பிரிந்த கண்ணனது பிரிவாற்றை என்பன கண்ணனின் பெயர்களாகும்.
“இங்குள்ளேன் நான். இராதை! துளது செல்க. கொணர்க அவளைய மதுதெவ்வன் நண்பரை இவ்வா அன்னவருஞ்சென்று இராதைக்கு தென்வரையினின்றும் தென்றல்வி காமனையுமுடன் கொணர, மலர்
வன் துயர் காதலர் பிரிவு, உள்ள கானக மலர்மாலையான் கவலுகின் திங்கள் தன்சுடரும் அவளை எரி, மாய்ந்தனன் போலுள்ளான் மன்மதன் அம்பு தாக்கிட கவலுகின்றன் வெகுவாய் கானக மலர்மாலையான் கவலுகின்
மொய்வண்டொலிக்கக் காது பெ பிரிவால் அவன் உளம் கல்லாகிய( உடலம் நடுங்கக் கங்குல் கழிப்ப கானக மலர்மாலையான் கவலுகின் நன்மனதுறந்து கானிடைவாழ்கி மண்மீது புரளுகின்முன் நின் பெயர் என்றும் முணுமுணு கானக மலர்மாலையான் கவலுகின்
* பிரிந்த காதலர் துயர் அன்புடன் இவ்வாறு சயதேவன் இசைபாடி அன்பினர் உள்ளம் அரி புகுவா6
கானகமலர் மாலையான் கவலுகின்
*ஒவ்வோர் இசைப்பாவிலும் எதுகைமுறை இரண்டாவது அடியிலும் நான்காவது அடியிலு பாட்டு முழுவதிலும் முதலடியும் மூன்றமடியும் முள்ள காதல் கடவுளுக்கும் ஆன்மாவுக்குமுள்ள மாணவன் ஓரளவு உணருமாறு இங்கு இறுதிச்
Bhaņati kavi-J virahi-villasiten manasi rakhasa Harir udayatu Tava virahe va

இலக்கியமும் 56.
வர் தம் விழாக்களில் இவற்றைப் பாடுவர். வணக்கஞ் செலுத்துவதுடன் இவை ாடல்கள் பெரும்பாலன போன்றிராது, சய பவை. அன்றியும் நாட்டு இலக்கியப் பாக் ன்றன. ஒவ்வொன்றும் வழமையான சங்கத கும்; அதன் இறுதிச் செய்யுளில் சயதேவர் ஜிபெயர்த்துள்ள செய்யுள்கள் இராதையை
அரி s
மயைக் கூறுவன. “மதுபகைவன் ’ ‘
பாற் செல்க
பிங்கே?
று பணிப்ப தப் பின்வருமாறு கூறினர் :
?இ
அலச
ாம் பிளக்க ாருன் நிற்பிரிந்தே.
க்க
ாருன் நிற்பிரிந்தே. ாத்துவன்
s
ாருன் நிற்பிரிந்தே, ன்ெமுன்
|க்கின்றன் ாருன் நிற்பிரிந்தே ா கூறி
سبسا۔
முன் நிற்பிரிந்தே**
மாறுபடுகின்றது. கீழ்த்தரப்பட்டுள்ள செய்யுளில், முள்ள ஈற்று ஈரசைகள் எதுகையுடையனவாயுள. எ இல் முடிகின்றன. கண்ணணுக்கும் இராதைக்கு r காதலையொத்தது. மூலச் செய்யுளின் இனிமையை
செய்யுளைத் தந்துள்ளோம்.
ayadeve
-vibhave
sukrtena
namalIsakhi SIdati

Page 588
562 வியத்த
கதைப்பாடல்கள்
'ஆயிரத்தோர் இராக்கதைகள்' போன் கதை ( பெருங்கதை ) என்னும் பெருவழ பல பதிப்புக்களாயும், வெவ்வேருன சிறு போனவை சோம தேவரின் கதாசரித சா 11 ஆம் நூற்முண்டிலே செப்பமான எளிய கள் எளிமையோடும் தெளிவோடும் நகை கூறப்படுகின்றன. "கள்வனும் வணிகன் பகுதிகளைத் தருகின்ருேம், இரத்தினதத்; ரில்லை. இரத்தினவதியென்னுமொரு மக6ே இரத்தினவதி, பெற்றேர் எத்துணை மன்மு! இதற்கிடையில் கள்வன் ஒருவன் அரசன விதிவழியே கொண்டு செல்லப்படுகின்முன்
'முரசொடு கொலைக்களம் கள்வற்
நிரைநிலை மாடத்து நிலாமுற்றத் இரத்தினவதி யெனும் எட்டியின் பூமி யாடிய புண்ணுறு மெய்யுடை ஏழைக் கள்வற் கண்டனற், அவ6 கொண்டனள் காதல், கொள்ளலு கண்டனள் தந்தை இரத்தின தத் * கொலைக்களம் பிணித்துக் கொடு நிலைக்களம் கொண்டான் நெஞ்சக அவனை யின்றி அமையேன் ஆை அவனுயிர் காக்க அசையன இT ' குழந்தாய் ! என்னை கூறுவது மு அழகிற் காமன் அன்னுேர் யாதை விழையலை விடுத்தாய் விளங்கிழா கள்வற் றேர்ந்து காதல் கூர்ந்தன் எண்ணற் பாற்றிஃ திறும்பூதாடெ தந்தைதான் கடியத் தணியா ள இறைவன் முன்னுற்று ' என்மகள் கள்வனைக் கொல்லலை காத்தியேல் பொருள் முழுதீவல்' என்று பே மறுத்தனன் மன்னன் ஒறுத்தலி கோடி பொற்காணம் கொடுப்பினு நாடியிப் பட்டினம் நலியக் கள6 கேடியைக் கழுநுனிக் கடத்திக் ஆற்ருத் துயரொடு தந்தையும் ஆ போற்ரு துயிரும் போவினில் அ யானுடன் போவல் எனவுளங் ெ தம்ம்ோர் தடுப்ப முயலினுந் தா அம்மா ! தண்புனல் ஆடினள் ெ பல்லக் கேறிப் படுகள மருங்கு தந்தை தாயர் தமர்பலர் குழ

கு இந்தியா
0 தொடர் நெடுங்கதைகளையுடைய பிருகற் க்கான பல கதைத் தொடர்கள் திருத்திய தொகைகளாயுமுள. இவற்றுள் மிகப் புகழ் காம் (கதைக்கடல்) ஆகும் ; இக்கதைகள் செய்யுள் வடிவில் எழுதப்பட்டன. இவை கச்சுவையும் இரங்கற் சுவையும் ததும்பக் மகளும் ' என்னுங் கதையினின்றும் சில தன் என்னுந் தன வணிகனுக்குப் புதல்வு ா உண்டு. தந்தையின் அன்புக்குரியளாகிய டியும் யாசையும் மணக்க விரும்பினுளல்லள். ற் பிடிக்கப்பட்டு, கழுவேற்றப்படுவதற்காக r !
கொணர்ந்தனர்
திருந்த
புதல்வி
ன்பாற்
ஞ் சென்று
ந்தனை
போமவனென்
5ந் தன்னை
கயால்
ந்தென
முந்தை
rպւD
ாய் இன்முேர்
ன r
மனத்
ாகலும்
பொருட்டால்
) என்னுடைப்
ாற்றவும்
ன் பொருட்டுக்
வம் ஒல்லேன்
வாடினன்
கொல்கெனவே
அகமேக
வனேடு
காண்டனள்
ங்காள்
சன்முள்

Page 589
மொழியும்
கள்வனக் கொலைஞர் கழுவிலேற் உள்ளுறும் உயிரும் உடலுறு மிட தமசோடு அவளும் சார்வது கண் உற்றவை யாவும் உரைப்பக் கேட் தெற்றென அழுதனன், தேறிப் பி புன்னகை பூப்பப் போக்கினன் ! கழுவிற் கொணர்க கவினுடல் ' ஒழுகிய குருதி யுடலொடு சுடுதீ முழுகினள் வணிகன் தழுவிய ம பழைய காலத்துத் துன்பவியற் கதைக ஐரோப்பியர் கருதுவர். ஆனல் இடைக்க முடிவாகாது. ஆகவே இதிற் கடவுள்செய யும் மாருவுறுதியையும் கண்ட சிவபெரு செய்தார் என்றவாருய்க் கதை முடிகின் சேனபதியாகி, இருவரும் மணமுடித்து கின்றது.
கதைப் பாடல்களிலே கல்கணரின் “இ இதிகாசத்தையும் இலக்கியச் சிறப்புக்குள் தல் வேண்டும். கதைப் பாடல்களுக்கும் சில இலக்கியங்களும் உள. அவை ஓரள வும், ஓரளவு தனிவரலாருகவுமுள்ள வர6 போனது அணிநலம் வாய்ந்ததும் செ எழுதப்பட்டதுமான அரிச சரிதமாம் ; ப VI ஆம் விக்கிரமாதித்தன் (1075-1125 வாழ்க்கையும் வரலாறுங் கூறும் வில்க இலக்கிய நயம் பெற்றது. ஏலவே நாம் சு யத்துக்கு ஓர் எடுத்துக் காட்டாகும். இ சமணத்துறவி ஒருவனின் நூலாகிய அம்ப இலக்கியங்களுள் மிக்க சிறப்பு வாய்ந்தது பாடல் சாகமாண வமிசத்தின் இறுதி கூறுவதாகும். இரத்தின தம்பபுரம் (நாட இவனது தலைநகரை நெடுங்காலமாக சுல்தான் அலா உத்தின் கல்சி என்பான் முன், அம்மீசனும் அவன் தோரும் ெ வழக்கிற்கு மாமுகப் புலவன் முடிக்க ே படி இன்பமான முடிபொன்றை ஒாளே தோழரும் துறக்கத்தையடைந்தனர் எ ளான். இப்பாடலிற் பெரும்பகுதி கவினு மற்றதாய்க் காணப்படுகிறது. ஆயினும் நேரிய நடையிலே திறமையாகப் பாடிய
*இத்தகைய கதைகள் சமூக வரலாற்ருசி" எவ்வாறேனும் வாழ்க்கையைக் கட்டுப்படுத்துவன நற்குடிப் பிறந்த ஒரு நங்கைக்குப் பெற்றேர் இத் புறச்சாதியினஞெருவனை அவள் மணக்க பாடின்றியிருந்த ஒரு மிகப் பழைய காலத்தை இ

இலக்கியமும் 563
றிட
த்து
டனன்
ட்டனன்
சின்னர்
2_u୩୦ଟିrt
எனப்பெற்று
Car ' is
ளுக்கு ஏற்ற ஒரு முடிவென இதனே இக்கால 5ால இந்தியவுள்ளத்துக்கு இது ஏற்றவோர் லேப் புகுத்தி, இப்பெண்ணின் ஆராக்காதலை தமான், இறந்த காதலனை உயிர்பெற்றெழச் மது. அக்கள்வன் நல்வழிப்பட்டு, அரசனின்
இன்பமாய் வாழ்ந்தனர் எனக் கூறப்படு
ராசதாங்கணி’ (ப. 60) என்னும் காசுமீா றைந்த பல இடைக்கால நூல்களையும் சேர்த் அரசவைக் காவியங்களுக்கு மிடைப்பட்ட வு புனைவுரையாகவும், ஒரளவு புகழுரையாக லாற்று நூல்களாகும். இவற்றுள் மிகப் புகழ் ப்யுள் போன்ற உரைநடையிற் பாணரால்
584 இல் இதுபற்றி ஆராய்ந்துள்ளோம். கி. பி) என்னும் சாளுக்கிய மாமன்னனின் ணரின் விக்கிரமாங்கதேவ சரிதம் ஒரளவு டறியுள்ள இராம சரிதமும் இவ்வகை இலக்கி ன்னுமொரு நூல் நயச்சந்திச குரி என்னும் ரே மகாகாவியமாகும். இது பிற்காலச் சங்கத 3. பிரபலமற்றதாயினும் அழகு வாய்ந்த இப் மன்னனன அம்மீரனின் வாழ்க்கையைக் ட்டு மொழியில் இரந்தம்பூர்) எனப் பெயரிய முற்றுகையிட்ட, தில்லியைச் சேர்ந்த 1801 இல் இவனைத் தோற்கடித்துக் கொன் கால்லப்பட்டமையால், கதையைப் பழைய வண்டியவனுயினன். எனினும் மரபு முறைப் வேனும் தருவதற்காக, அம்மீசனும் அவன் னக் கூறிப் புலவன் தன்னூலை முடித்துள் றக் கூறப்பட்டிருப்பினும், கதைக்கு அவசிய மன்னனின் இறுதிக்காலத்தைப் புலவன்
|ள்ளான்.
ரியனைத் திகைக்கச் செய்கின்றன. நீதி நூல்கள் னவாயிருந்தால், இவ்வாறு, 11 ஆம் நூற்றண்டில், தகைய கட்டுப்பாடின்மை காட்டுவதும், வெறுக்கப்பட்ட நினைப்பதும் நம்பக்கூடியனவல்ல. சமூகக் கட்டுப் இக்கதை பின்னேக்குவதுபோலும்.

Page 590
564 வியத்தகு
இப்பாடலின் முடிவில், வியப்பூட்டும் கின்றன். அழகிய ஆடன் மகளொருத்தி அ வீழ்ச்சிக்கு அறிகுறியாகப் புலவன் குறிப் எனினும் அம்மீரன் இறக்கு முன்னர் வரு அமைந்தமை, படிப்போர்க்கு வியப்பூட் வொன்று நடக்கின்றது. அங்கு அம்மீரe இராதாதேவி மன்னனுக்கும் அவையோர்க் செல்தூரத்துக்கப்பால், அகழியின் மறுபுற ருக்கின்முன் சுலுத்தான். இப்பாடலில் படுகின்முன் , வடமேற்கிலிருந்து வந்த 1 குறிப்பிடப்பட்டனர். நாமிங்கு எடுத்துக் மிக்கது. அன்றியும் மொழிபெயர்க்கவியல உச்சநிலையுடையும்போது அதன் நடை அமைகின்றது.
“தண்ணுமை வல்லோர் தண்ணுடை பண்ணமை கருவிப் பாணர் யாழி இன்றிங் குழலோர் இனிது குழலி மன்ருய்ந்துவப்ப வன்மிடற்றிசை மின்றேய் வேற்கை வேந்தனுகிய அம்மீசன்றன் அழகிய கொற்றம் பொருளாய்த் தொடுத்துப் புகழ் காமுறு மாடவர் ஏமுறச் செய்யு வஞ்சியன்ன வனப்பியல் மேனிய விஞ்சியிருக்கும் வேத்தவை களி அரையளவு கவிந்த அயர்வுப் பா இராதா வென்னும் இளம்பொற் ஆடலுமழகுப் பாடலுமொருங்:ே ஈடிலாளாதலை நாட்ட வந்தனளே அன்னள் அனுங்கி ஆடா நிற்புழி மின்னர் கைவிசல் வேட்கை மீச் கொடித் தளிர் ஒப்பக் குழைந்த
விரல் நுனிகதுவி மெல்லது வளை வட்டித் திருப்ப வளமென் சாய எழிற்கும் ஏனை ஏழைய ரெல்ல பொழிற்படு மடிமை புக்கென வி செவியிற்ருங்கும் செம்பொன் வி அவிரொளித் திங்கள் கவினி ' ( என்னோனையை யாதலின் முனி நின்னுேராக மருட்டுதி” யென்ற அன்னவள் அங்ங்னம் ஆடுந் தெ துன்னியோர் உள்ளம் கர்ப்புரத் பொன்னுெளிர் மடந்தைதன் பெ துன்னிவந்து கிடந்தன; ஆங்கவ தன்னுடல் அசையத் தாங்குமு: மின்னென வொளிரும் பொன்ன

இந்தியா
ஒரு சம்பவத்தை நயச்சந்திரன் புகுத்து வமே இறப்பதை அரசவைப் பண்பாண்டின் பிட்டான் எனத் திட்டமாகக் கூறவியலாது. வதுணர்த்தும் ஒரு நிகழ்ச்சிபோல் இஃது டுவதாகும். போர்க்களத்தில் இசைவிழா ரின் அபிமானத்துக்குரிய ஆடல் நங்கை கும் முன்னர் நாட்டியமாடுகின்முள். ஒசம்பு த்தில், இந்த ஆடலை இாசித்துக் கொண்டி அவன் சகர் தலைவன் எனக் குறிப்பிடப் படையெடுப்பாளர் யாவரும் இப்பதத்தாற் 5ாட்டும் பகுதியின் முற்பகுதி அலங்காரம் ாத சிலேடைகளுமுள. ஆணுல் இக்கதை எளிமையும் சொற்சுருக்கமுமுடையதாய்
y யதிர்ப்பப் சைப்ப 'சைப்ப
யோர்
ந்து பாடக் ம்
ଟୀt
ப்ப
“ர்வையள்
Lift GOGP
கூருேLDiti சைந்தனவே
இ
ᎣᎩ
՞ւb
ருந்தனர்
ளையமாம்
முகமே
வரும்
_列,
ாறுந்தொறும் துகள்போல்
ாலனடிக்கீழே
'6Ո`
ல முகட்டின்
சி மாலை

Page 591
மொழியும்
அன்னப் புள்வாய் அமையுந் தா என்னத் துயல்வரா எழில்பிறங் கொடுமாம் போலுடல் கோடக் கொடுமர நாணிற் குதிக்கால் தீ6 சீர்வகைக் கேற்பச் செவ்விதி (GE எர்தரு முதுகுதன் எதிர்ப்புற ம ஈகமன்னன் உள்ளம் தழவெனக்
பகழி தொட்டுப் பைந்தொடி ! கொல்ல வல்ல வில்லி யுளன்கொ என்னலும் அன்ன்ை இளவல் எ உளன் காண் முன்னர் உன் பணிய சிறைசெயப் பட்டுச் செல்ல லு உட்டான சிங்கன் ஒருவனே என் இம்மென மன்னன் சிறைமீட் ட செவ்விதின் உடீஇச் சேர்தனை பு அன்பொடு தன்முன் அணைவித் அன்னவன் முனும் ஆமென விை மற்றவர்க் கரிய விற்படை யெடு பெய்வளை தன்னைப் பிணைமான் : வேட்டுவன் போல மாட்டினன் ( அம்பு பாய்தலும் அகழியில்
மின்கொடியென்ன வீழ்ந்தனள்,
நாடகம்
இந்திய நாடகம் எவ்வாறு தோன்றிய னும், வேதகாலத்திலுமே ஒருவகை நாட துணிபு. மதச்சார்பான கதைகள் விழா பட்டனவென்பதற்குப் பழைய சான்றுக் கிரேக்கர் தம் செவ்விய நாடகங்களுக்குமி எழுத்தாளர் சிலர் கருதுவர். மேடைக்குட் இந்தியாவிற் கிரேக்கரைக் குறிக்க வழ இது. "மண்ணியல்சிறுதேர்" (ப. 577) சேர்ந்த கிரேக்க இன்பவியல் நாடகத்ை கிறது. வடமேற்கிந்தியாவிலே கிரேக்கபத் கிரேக்க இன்பவியல் நாடகங்களே இந்தி அரசவைக்கலேயொன்முக வளர்க்கத் தூண கத் தள்ளிவிட முடியாது.
இன்று நிலைத்துள்ள சங்கத நாடகங். கொண்ட குறுகிய நாடகந் தொடக்க நாடகம் வரை அவை பற்பல வகையிலுள நாடகக் குழுவினரே பெரும்பாலும் அவ. ளும் நடிக்கும் வழக்கம் அக்காலத்திலும் தொழிலாகக் கொள்ளாத பிறரும் ஒரே
இவ்வுவமை மிகைக் கூற்றன்று. எனெனில் அவை கதிரவன் ஒளியின் மின்னல் போல் மிளிர்ந்

இலக்கியமும் 568
: Ճ35) Մ՞
கிற்றே ,
கூந்தல்
ண்டும்.
டுவாள்
ாகவே
கனன்று
இவளைக்
ல் ' ழுந்தே ாலே
pTP luô
ான வன்றனேச் பறுத்தே தானுல் ; செந்து த்தப்
rԱյսյւD
கொடியோன்
துடித்தே. 米87
தென்பது இன்னுந் தெளிவாகவில்லை. எனி .க நிகழ்ச்சிகள் வழக்கிலிருந்தன வென்பது க்காலங்களிலே ஆடியும் நடித்துங் காட்டப் 5ள் சில உள. இந்திய நாடகங்களுக்கும் ைெடயே ஒற்றுமை சில இருப்பதாக இந்திய பின்னுள்ள திரை யவனிகா எனப்பட்டது. ங்கிய யவனர் எனும் பெயரின் குறுக்கமே
என்னும் ஒரு நாடகம் மினந்தர் மரபைச் தை ஓரளவு ஒத்திருப்பது போற் முேன்று திரிய மன்னர் முன்னிலையில் நடிக்கப்பெற்ற நியப் புலவர்களை இந்திய நாடக வியலையும்
ண்டின என்னுங் கொள்கையை நாம் முற்மு
கள் பல வகைப்பட்டவை. ஒரங்கத்தையே ம் பத்து அங்கங்களையுடைய மிக நீண்ட r. நாடகத்தையே தந்தொழிலாகக் கொண்ட ற்றிற் பங்குபற்றினர். ஆண்களோடு பெண்க b இருந்தது. எனினும் இதனை வாழ்க்கைத் "வழி பங்குபற்றினர். அரச மாளிகையில்,
ஆடல் நங்கை அணிகலன் பலவணிந்திருந்ததனல் தன. , " " y

Page 592
ጛ66 வியத்த
அரசரும் அந்தப்புர மகளிரும் நாடகங்க பல உண்டு. இாாம்காரிலுள்ள (ப. 259) காகப் பயன்பட்டிருத்தல் கூடுமெனக் க நாடகமேடை இருந்ததில்லை. நாடகங்கள் தனிப்பட்டோரின் பயன் கருதியே பெரு களிலே கோயின் முற்றங்களிற் பொதுமக் மேடைக்கும் ( அரங்கம் ) பின் மேை (யவனிகா ) ஒன்றிருந்தது. பின் மேடை கும் மண்டபத்துக்குமிடையே திரையில் வாடங்களோடே நாடகங்கள் நடிக்கப்பட் அக்கால் வளர்ச்சியுற்றிருந்த அபிநயமுை முன்பு கூறியுள்ளம் (ப. 510 ). உடலின் உதவிற்று. இவ்வாறன அங்கவசைவுகளெ6 மக்களும் அவற்றின் பொருளை விளங்கக் தேர்மீது ஊருகின்றன் என்பதனையோ, கின்ருளென்றே அறிந்துகொள்வர். நடிகர் குக்கமைவாயிருந்தன. அதனல் தலைவன், முதலியோரைத் தெரிந்துகொள்வது மக்க கடவுள் வணக்கத்துடன் நாடகம் தொ பிரதம நடிகரும் மேடைப் பொறுப்பாள நாடகம் நடிப்பதற்குரிய நோக்கங்களையு சுவை ததும்ப உரையாடுவர்.* நாடகத்தின் யிட்ட உரை நடையிலிருந்தது. இப்பாட் ஆணுல் அவை வழக்கமாகச் சொற்பொ, எடுத்துரைக்கப்பட்டன. இக்கால இந்திய ணுெடு கூடிய பல இசைப்பாக்களை நாடா இவற்றினின்றும் வேறுபட்டிருந்தன. ! பாடில்லை. ஒரு காட்சிக்கும் மற்றதுக்கு ப தொலையும் இடைப்படும்; ஆனல் அக்காட் யும் பேணப்பட்டன. இவ்வழி, இந்திய நாட னின்றும் வேறுபட்டதெனினும், கொரேம பதில் அவை யிரண்டும் ஒத்திருந்தன. 6 புறக்கணிக்கப்பட்டுமுள. ஒவ்வொரு காட் கம்) ஒன்றுண்டு. இதில் இரண்டொரு நடி முன்னிகழ்ந்தவற்றையும் கூறுவர்.
பொதுவாக இலக்கியத்துறையிற் போன் மரபிற்கு ஏற்பிலவாயின. அழுகைச் சுவை இருந்தனவெனினும், நாடகங்கள் இன்ப முடிவை நரடிநின்றமையே கதைகள் இய குக் காரணமாயிற்றென ஐரோப்பியர் கரு, கள் வெறுத்தனரெனினும், அவர்கள் உ6 சுவையையும் விழைந்தனர். இந்தியப் புல6
"இந்திய நாடகமேடையின் இம்மரபுமுறையை ே நாடகத்தின் மொழிபெயர்ப்பினின்றும் கேதே எ பெளசுது நாடகத்தின் தோற்றுவாயிற் கையுான்
* _ . ***,`ነW ( ኴ....y W

கு இந்தியா
ளில் நடித்தமை பற்றிக் கூறுஞ் சான்றுகள் குகைகளிலொன்று நாடக நிகழ்ச்சிகளுக் ருதப்படினும், அந்நாளில் ஒழுங்கான ஒரு அரசமாளிகையிலும் செல்வர் விடுகளிலும், கும்பாலும் நடிக்கப்பட்டன. விழாக்காலங் கள் முன்னிலையிலும் நடிக்கப்பட்டன. டக்கும் ( நேபத்தியம் ) இடையே திரை யிலிருந்தே நடிகர் தோன்றினர். மேடைக் லே. திரையோவியங்களின்றி, சிற்சில தள டன. இவ்விரு குறைகளையும் ஈடுசெய்தற்கு >ற பெரிதும் பயன்பட்டது. அது பற்றி ஒவ்வோர் அங்கமும் கதையை உணர்த்த ல்லாம் மரபுக்கமைய இருந்தனவாதலாலும், கூடியவராய் இருந்த்மையாலும் அரசன் தலைவி காதற்குரிய தன் மானைத் தழுவு அணியும் விசேட ஆடைகளும் மரபு வழக் தலைவி, கடவுள், அவுணர், கொடியோர் ளுக்கு எளிதாய் இருந்தது. டங்குவது வழக்காய் இருந்தது. பின்னர் ருமான குத்திாதாரி தம் மனையாளுடன் ம் அந்நாடகத்தின் இயல்பினையும் நகைச் * முதன்மையான உரையாடல் பாட்டிடை டுக்கள் பண்ணுெடு இசைக்கப்படவில்லை; ழிவு போல் அல்லது இசைப்பாப்போல் நாடகங்களோ திரைப்படங்களோ பண் நிற்ப, பழைய கால இந்திய நாடகங்கள் இந்நாடகங்களிற் செவ்விய ஒற்றுமைப் ைெடயிற் பல்லாண்டுக்காலமும் பல மைல் சியுட் காலவொற்றுமையும் இடவொற்றுமை க மாபு ஐரோப்பியச் செவ்விய நாடகங்களி ான காட்சிகளை மேடையினின்றும் தவிர்ப் எனினும் சிற்சில வேளைகளில் இவ்விதிகள் சிக்கு முன்னர் தோற்றுவாய் ( பிரவேச கர் காட்சியைத் தொடக்கி வைப்பதொடு,
றே நாடகத்திலும் துன்பமான முடிவுகள் பும் அவலச் சுவையும் நிறைந்த காட்சிகள் மாகவே பொதுவாய் முடிந்தன. இன்ப ற்கைக் கொவ்வாத முடிவுகளைப் பெறுதற் துகின்றனர். துன்பவியல் நாடகங்களை மக் ணர்ச்சி மிகுந்த நாடகங்களையும் அவலச் வன். தூய உணர்ச்சியைத் தூண்டுவதையே
சர் உலில்லியம் யோன்சு என்பாரின் சகுந்தலா
ன்பார் அறிந்து, அம்முறையைத் தாம் எழுதிய ாடர்ை .

Page 593
மொழியும்
கொள்கையாகக் கொண்டிருந்தனனெனி உருக்கமான சோக நிகழ்ச்சிகள் பல இ கண்ணீர் உகுத்தச் செய்திருத்தல் வேண் மிய வீரர் கொலைக்களம் கொண்டு செல்ல தம் துயருறுமனைவியர்க்கும் மக்களுக்கும் வாறேனும் கழுவினின்றுங் காக்கப்படுத் களில் இடம்பெறும் உருக்கமான சம்பவங் வணுல் இல்லத்தினின்றும் துரத்தப்படுத களும் பெற்றேரும் இறுதியிற் கூடி மகிழ் றன. பரதன் முதலாய நாடகவியலாரது கங்கள் உயிர்த்துடிப்பும் உணர்ச்சியும் உ6 கிரேக்க, எலிசபெத்திய நாடகாசிரிய மூலக்கதைகளினின்றும் தத்தம் கருப்பெ றியும் புதுக்கியும் நாடகம் அமைத்தனர். பற்றிய கட்டுக் கதைகள் கருப்பொருளுக் பிற நாடகங்கள், உலகியற் போக்குடைய வாலாற்றில் வரும் பழைய அரசரின் வாழ் வுபாய நாடகங்களும் இருந்தன. அன்றியு சிகளைப் பொருளாகக் கொண்ட வேடிக்ை கத்தில், நாடகத்தலைவனுன அரசன் நாட வேடத்திலுள்ள அரசிளம் நங்கை) ம6 வாற்ருனுந் தடுக்க முயலும் தன் மகாரா காண்பான். அறப்பண்புகளையும் மறப்பண் அறம் போதிக்கும் உருவக நாடகங்களும் காலத்தில் இருந்தன. நாடகங்கள் அவற்றி களாக நாடக நூலாரினல் வகுக்கப்பட்டன பலவகைப்பட்ட நாடகங்களிலும் தலை யோன் (பிரதிநாயகன்) ஆகியோர் இன் என்பான் நகைப்பூட்டும் ஒரு நயத்தகு ட ஒரு நண்பனுயும் அவலட்சணமான தோ: ஆயின், கேலிக்குரிய ஒரு பாத்திரமாகே நாடகங்களிற் காணப்படுபவனும் நாடக பாத்திரம் விடன் எனப்படுவன். இவன் ஓ பட்ட ஓர் உலகியன் மனிதன் ; தலைவனின் கங்களிற் காணப்படும் ஒட்டியை ஒரளவு * அறப்பழைய நாடக நூல்களுள் இன்று நாடகங்களின் சில பகுதிகளே (ப. 546 கையெழுத்துப் பிரதிகளாய்க் கண்டெடுக் கங்களில் மிக முந்தியவை பாசர் எழு போலும். இவை காளிதாசரின் நாடகங்க இவ்விடயம் பற்றி அறிஞரிடையே கருத்ே களுள் இன்று நிலைத்துள்ளவை மூன்றே கவை சொப்பனவாசவதத்தையும் பிற கதைகளைத் தழுவிய பல சிறு நாடகங்க எழுதியுள்ளார். சங்கதநாடகவிலக்கியங்

இலக்கியமும் - 567
னும் (ப. 548), சங்கத நாடகங்களில் டம்பெற்றமையால், அவை, சபையோரைக் "டும். தாமிழையாக் குற்றங்களுக்காக விழு ப்படுதல், அவர்கள் தங் குற்றமின்மையைத் கலுழ்ந்துரைத்தல்; இறுதி நேரத்தில் எவ் ரல் - இவையெல்லாம் அக்கால நாடகங் கள். துயருறும் மனைவி அநியாயமாகக் கண ல் , நெடுங்காலமாய்ப் பிரிந்திருந்த பிள்ளை தல் - இவையும் நாடகங்களில் இடம்பெற் நோக்கம் எதுவாயிருப்பினும், இந்திய நாட
Otti 60) ar,
போல் இந்திய எழுத்தாளரும் பழைய ாருள்களை எடுத்துத் தமக்கேற்றவாறு மாற்
கடவுளர், பழைய கால வீரர் ஆகியோர், கோர் குன்முக் களஞ்சியமாய் அமைந்தன. பிற கதைகளை வைத்து இயற்றப்பட்டன. pக்கையை யொட்டி எழுதப்பட்ட பல அரச ம் அந்தப்புர மகளிரிடையே நிகழுஞ் சூழ்ச் கயான நாடகங்களுமுள ; இத்தகைய நாட டகத் தலைவியான பணிப்பெண்ணே ( மாறு ன்னனின் மனைவியும் அரசியுமாவதை எவ் "ணியின் சீற்றத்தைத் தணிப்பதில் வெற்றி புகளையுங் கதாபாத்திரங்களாக உருவகித்து, இருந்தன; சில கேலிக்கூத்துக்களும் அக் ன் பாணிக்கும் நீளத்துக்குமேற்பப் t 1ᎧᎧᎧ1ᎧᏡᏜ5 7・。 வன் (நாயகன்), தலைவி (நாயகி,), கொடி றியமையாப் பாத்திரங்களாவர். விதூசடன் ாத்திரமாவன்; இவன் தலைவன் வழிப்பட்ட ற்றமுடைய ஒரு பிராமணனுயும் இருப்பான். வ பெரும்பாலும் அமைவன். இரண்டொரு நூலார் குறிப்பிட்டுள்ளவனுமான ஒரு நாடக ஒரளவு பண்பாடுடையவனுயினும் சிறுமைப் நட்பை நாடுவன் ; கிரேக்க செவ்விய நாட ஒத்திருப்பான்.
நிலைத்துள்ளவை அசுவகோசர் எழுதிய ). இவை மத்திய ஆசியப் பாலைநிலங்களிற் கப்பட்டுள. முழுமையாகக் கிடைத்த நாட முதியனவாகக் கருதப்படுஞ் சில நூல்கள் ளுக்கு முந்தியவை போற் காணப்படினும், தாருமிப்பு இல்லை. பாசர் எழுதிய நாடகங் - அவற்றுட் சிறப்பாகக் குறிப்பிடத்தக் திஞ்ஞாயெளகந்தாாயணமுமாம். காவியக் ளே எளிய விறுவிறுப்பான நடையிற் பாசர் கற்கும் மாணவர் இன்று அன்னருட்ைய

Page 594
568 வியத்தகு
நாடகங்களையே முதலிற் கற்பர். வீரவுண மிக்கார் யாருமிலர். தம் நாடக பாத்திரங் உடையாாக்கும்பெற்றி அவர்க்கு உண்டு. பி வழி அவர் வல்லந்தச் செயல்களை மேடைய ஆங்கில இலக்கியத்திற் போற் சங்கதத்தி யணுகவுமுள்ளான். காளிதாசரின் மூன்று காக்கினிமித்திரம்' என்பது. இது சுங் அந்தப் புரச் சூழ்ச்சிகள் நிறைந்த ஓர் கிரமோர்வசி '. இது ஊர்வசிக்கும் புரூரவ "யைக் கூறுவது (ப. 535). “அபிஞானசகு கூறியதே காளிதாசரின் தலைசிறந்த படைப் பாலது. தெய்வங்கள் இப்பூவுலகத்தாரோடு கக்காலமே இக்கதை நிகழுங் காலமாக அணி அங்கத்தை முழுதாக மொழிபெயர்த்தும், 6 கின்முேம்,* துசியந்தமன்னன் ஒரு க மானென்றைத் துரத்துவதோடு இந்நாடக கண்ணுவ முனிவருக்குத் தன் வணக்கத்ை அறும் அவன் இறங்குகின்றன். கண்ணுவ வளர்ப்பு மகளாகிய சகுந்தலையை எதிர்ப்ப கைக்கு முறை தவறிப் பிறந்த மகளாவள்.
புறுத்தப்பட்டவளாய் மேடைக்கு ஓடிவ( டோச்சி அவள் மருங்கணைகின்றனன். இயற் றனன். அன்னளும் தனக்கேற்பட்ட காதல் டாங் கட்டத்திலே, காதல் வயப்பட்டாணுய் தலையை வளர்த்த தந்தை அங்கில்லாமைய படுத்த வியலாதவனுகின்றன் ; ஆகவே அப். கரினின்றும் காப்பதன் பொருட்டு அதற்க கட்டத்திற் சகுந்தலை காதலினுற்றுயர்கின்ற னிரு தோழியர்க்கும் தன் காதலைத் தெரிவிக் கடிதம் எழுதுமாறு அவளைத் துரண்டுகின் அண்மையிலுள்ள மரச்செறிவினின்றும் ந அவர்கள் முன்னர்க் தோன்றுகின்றன். தே னர். சகுந்தலைக்கு ஒரு கணையாழியைத் தன யாழோர் மன்றல் ( காந்தருவ) முறைப்படி நான்காம் கட்டத்தில், நாட்டின் அலு அழைக்கப்படுகின்முன். சகுந்தலையை விடு இன்னுந் திரும்பி வரவில்லை. இதற்கிடையி வாசமுனிவர் அக்குடிலுக்கு வருகின்றனர். ஒம்பவில்லையென வெண்ணிய அம்முனிவன் எனவும், நினைவுகூர்தற்கு அடையாளமா காண்டலும் அவ்வசவு நீங்கும் எனவும் : கண்ணுவமுனிவர் மீள்கின்றனர். நடந்த.ை கருவுற்றிருந்த சகுந்தலையை கணவன்
இம்மொழிபெயர்ப்பு மறைமலையடிகளின் சாகுந்த

ந இந்தியா
ர்ச்சியை வடித்துக் காட்டுவதில் அவரின் ரகளைச் சிறப்பியல்பான குணவியல்புகளை ற்கால நாடக விதிகளுக்கு மாருய், ஒரோ பிற் புகுத்தியுமுளர். லும் சிறந்த கவிஞனே சிறந்த நாடகாசிரி நாடகங்கள் நிலைத்துள ஒன்று " மாளவி க வமிசகாலத்தைக் களமாகக்கொண்ட, இன்பவியல் நாடகம். மற்றது "விக் சுக்குமிடையே உண்டாய காதலின் கன்த ந்தலம்’ என்பது மூன்றுவதாகும். ஈற்றிற் பாகும் - ஆகவே அது கூர்ந்து ஆராயற் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்த ஐதி மைந்துளது. இந்நாடகக்கதையின் ஐந்தாம் ாஞ்சிய பகுதியைச் சுருக்கியும் இங்கு தரு ாட்டிலே துறவியர் பள்ளிக்கண்மையில் ம் தொடங்குகின்றது. முனி சிரேட்டரான தச் செலுத்துவதற்காகத் தன் தேரினின் முனிவர் விட்டிவில்லை; ஆனல் அவர்தம் டுகின்றன்; சகுந்தலை அசமகளாகிய மேன இந்நாடகத்தில், வண்டொன்றினலே துன் ருகின்ருள் சகுந்தலை, துசியந்தனும் வண் கையாகவே அவள்மேற் காதல் கொள்கின் புலனுக நாணத்துடன் நிற்கின்முள். இரண் க் துசியந்தன் காட்சி பளிக்கின்றன். சகுந் 1ாலே, தன் மணக்கோரிக்கையை வெளிப் பள்ளியைக் கானக யானையினின்றும் அரக் கண்மையிலேயே தங்குகின்றன். மூன்ருங் னள். அனசூயை, பிரியம்வதை ஆகிய தன் கின்ருள். அவர்களும் அரசற்கு ஒரு காதற் றனர்; அவ்வாறே அவள் எழுதுகையில், டந்தவை யாவற்றையும் கேட்ட மன்னன் ாழியரிருவரும் அவ்விடம் விட்டகல்கின்ற ள் வாக்குறுதிக்கடையாளமாய்க் கொடுத்து
(ப. 235) அவளை மணக்கின்றன். வல்களுக்காகத் துசியந்தன் தலைநகர்க்கு த்ெதுச் செல்கின்றன். கண்ணுவமுனிவர் ல் மிக எளிதிற் சீற்றங் கொள்ளும் துரு சகுந்தலை விருந்தினரை ஏற்றவாறு அரசன் சகுந்தலையை நினையாதொழிவன் "ய் அவன் கொடுத்த கணையாழியைக் நீ மொழி கூறியேகினன். இதற்கிடையில் வ யாவற்றையும் ஏலவே அறிந்துள்ளார் ; பாலனுப்பத் தீர்மானிக்கின்றர். அவலச்
நல நாடகத்தினின்றும் எடுக்கப்பட்டது.

Page 595
மொழியும்
சுவை ததும்பும் ஒரு காட்சியில் சகுந்த தோழியரிடமிருந்தும் விடைபெற்று, து முது துறவிமகளோடும் மன்னன் தலைந அரசியந்தனின் அரசவையாகும். முக்காடி தலை அரசவையிலே தோன்றுகின்ருள். . னன் உள்ளத்தினின்றும் அவளது நினைவு னறியாது நிற்கின்றன்.
கெளதமி, குழந்தாய், சிறிதுநேரம் eெ விடு. அதன்பின் உன் கணவர் உ செய்கின்முள்). அரசன் : ( சகுந்தலையைப் பார்த்துத் த6
வடுவறு பேரெழில் வயங்கவில் கொடிபுரை யுருவினுள் தன்னக் கடிமணம் அயர்ந்ததாக் கருதல விடியலிற் பணியகத் துள்ளமென் படிதரா துழிதரும் பைஞ்சிறை தொடுதலும் விடுதலுந் துணிய8
வாயில் காவலன்: {அப்புறமாய்) இம் எவ்வளவு உயர்ந்ததாயிருக்கின் கிட்ட வருவதைக் கண்டும் வே.
சார்ங்காவன்; (துறவியருள் ஒருவன்
இருக்கின்றீர்?
அரசன் ஓ துறவிகாள்: நான் எவ்வள மையை நான் மணம் புரிந்தத் கருக்கொண்ட குறிகள் நன்முய் வாறு ஏற்றுக்கொள்ளலாம்.
சகுந்தலை: (அப்புறமாய்) மணம் புரி ஐயம் நிகழ்ந்துவிட்டது; இ போகின்றது.
அசார்ங்கரவன் : அவளே நீர் ஏற்கமாட்
ஏற்றுக்கொண்டதற்காக அம் தமேதான் : திருடப்பட்ட பெ தலால் அம்முனிவர் உம்மைத் சாாத்துவதன் (மற்றைத் துறவி) ச1
சகுந்தலை நாங்கள் சொல்ல ே வாறு சொல்லுகிமுர். அவரை சொல்.
சகுந்தலை: (தனக்குள்) அத்தகைய
மைக்கு வந்துவிட்டபோது, இ துன்பத்திற்கு ஆளாக வேண்டு (புறத்தே) எம்பெருமான் ! ( இ யிருப்பினும் இவ்வாறு என்: அவ்வாறெல்லாம் உடம்படு மெ.

இலக்கியமும், 569
லே தன் வளர்ப்புத் தந்தையிட மிருந்தும் றவியர் இருவரோடும் கெளதமி யென்னும் கர்க்குப் புறப்படுகின்ருள். ஐந்தாங் கட்டம் ட்டவளாய் தன் வழித் துணைவரொடு சகுந் ஆனல் துருவாச முனிவனின் சாபம், மன் வ அழித்துவிட்டது. அதனல் அவளே அவ
பட்கந் துறந்து உன் முக்காட்டை எடுத்து ன்னைத் தெரிந்துகொள்வர் (சொல்லியபடியே
எக்குள்) வயின்வரும்
கூடிநான்
f760) titut_f FT G)
மல்லிகை
வண்டெனத் கில் லேனே.
(எண்ணிக் கொண்டிருக்கிருன்)
மன்னன் அறநெறியில் வைத்திருக்குங் குறி றது; அழகிற் சிறந்த இவ்வுரு எளிதிலே று யார் இங்ஙனந் தாழ்ப்பார்கள்?
) ஒ அரசனே நீர் ஏன் இங்ங்ணம் வாளா
வுதான் நினைத்துப் பார்த்தாலும் இந்த அம் நாத நினைவு வாவில்லையே. அவ்வாறிருக்க, பத் தோன்றும் இம்மாதை. நான் எவ்
ந்து கொண்டதைப் பற்றியே இப்போது னி என் ஆவல் எங்ஙனம் நிறைவேறப்
உரா? உம்மாற் புணரப்பட்ட தம் மகளை முனிவரை நீர் இழிவுபடுத்தியது பொருத் ாருளைத் திருடினவனுக்கே திருப்பிக்கொடுத் திருடனைப்போலவே செய்துவிட்டார்: ‘ர்ங்காவா, இனி நீ பேசுவதை நிறுத்து. வண்டுவதைச் சொல்லினுேம், அரசனே இவ் மெய்ப்பிக்கத் தகுந்ததான ஒரு விடை
காதற் கிழமையே இந்த மாறுதல் நிலை னி நினைப்பூட்டுதலாற் பயன் என்ன? நான் மென்பது இங்கே தீர்க்கப்பட்டிருக்கின்றது து பாதி சொல்லி) மணம் புரிந்ததே ஐயமா னத் தள்ளிவிடலாகாது. துறவுப்பள்ளியில் ழிகள் சொல்லிக் கள்ளம் அறியாத என்னை

Page 596
570 வியத்தகு
ஏமாற்றிவிட்டு இப்போது இச்செ குத் தகுதியாமா? அரசன் (காதின்மேற் கைகளை வைத்து செல்கின்ற ஆருரனது தனது தெ6 அலுள்ள மரங்கள்ையும் வேரோடும் 6 வாக்கி என் குலத்திற்கும் வடுவுண் சகுந்தலை நல்லது, என்னைப் பிறைெருவன் தால், தெரிதற்குரிய இவ்வடையா றேன். அரசன்: அது நல்ல ஏற்பாடே. சகுந்தலை : (மோதிரமிருந்த விரலைத்தடவி
தைக் காணுேமே. (கெளதமியை கெளதமி, நீ நீராடுகையில் அம்மோதிரம் அாசன்: (புன்சிரிப்போடு) மகளிரது இ
தோன்றுமென்பது இதுதான். சகுந்தலை: இங்கு ஊழ் எனக் கெதிராய
யைச் சொல்லுகின்றேன். அசசன்: நன்று: நான் கேட்கின்றேன்; சகுந்தலை: நீர் ஒருநாட் புதுமல்லிகைப்
இலையாற் செய்த கலத்திலே தண் வில்லையா?
அரசன் நல்லது, உன்னிப்பாய்க் கேட்கின் சகுந்தலை : அந்நேரத்தில், என் எடுப்புப் மான்கன்முனது வந்தது. நீர் 'அ லித் தண்ணிசைக் காட்டி அதனை திற் பழகாததனுல் உமது கைய வருந் தம் இனத்தாரிடத்திலேயே இவ்வகையில் இருவீருங் கானகக் நகையாடினிால்லிசோ? அரசன் பொய் நிறைந்தனவான இவைே
முடித்துக்கொள்ளும் பெண்களாற் கெளதமி, பெரியீர்! அங்ஙனஞ் சொல்லா
இப்பெண் கள்ளமே அறியாள். அரசன் மூதாட்டீ ! கற்றுக்கொடாமலே ெ தாழ்ந்த விலங்குகளிற் பெண் இன வுடைய மக்களிடத்தில் அஃதெவ்வ தல் வேண்டும்; தங்குஞ்சுகள் வான கள் அவை தம்மை வேறு பறவைக யன்ருே? சகுந்தலே (கோபத்தோடு) கீழ் மகனே ! உ கின்முய். அறக்கடமை என்னுஞ் ச புற்களால் மூடப்பெற்றுக் கீழே ம6 னேப் போல் வேறுயார் தாம் நடப்பு

இந்தியா
ாற்களைச் சொல்லித் தள்ளிவிடுவது உமக்
) தீவினை விலகக் கடவது : கரைபுரண்டு ரிவான நீரைக் கலங்கச் செய்து கரைமே விழப்பண்ணுதல்போல, என்னையும் இழி ாடு பண்ண ஏன் முயல்கின்றன?
மனைவியாக ஐயுற்று நீர் இப்படிச் செய் ளத்தால் உமது ஐயப்பாட்டை ஒழிக்கின்
?) g : ஐயோ ; என விரலில் மோதிரத் நடுக்கத்தொடு பார்க்கின்முள்).
நழுவி விழுந்துவிட்டதுபோலும். யற்கையில் நேரத்திற்குத்தக்க சூழ்ச்சி
புள்ளது. நான் இன்னுமொரு நிகழ்ச்சி
பந்தரின்கீழ் உமது கையில் தாமரை ாணிர் முகந்து வைத்துக்கொண்டிருக்க
ஈருேம்.
பிள்ளையான தீர்க்காபாங்கன் என்னும் து முதலிற் குடிக்கட்டுமென்று சொல் அருகிழுக்க முயன்றீர். அஃது உம்மிடத் ருகில் வரவில்லை. அப்போது ஒவ்வொரு ப நம்பிக்கையுடையராயிருக்கின்றனர்;
குழந்தைகளன்றே என்று சொல்லி நீர்
பான்ற தேன் மொழிகளால் தங்கருத்தை காமிகளே மயக்குறுகின்றனர்.
தீர். துறவுப் பள்ளியில் வளர்க்கப்பட்ட
பண்பாலுக்கு உரிய இத்தகைய திறமை, த்திலுங் காணப்படுவதாயின் பகுத்தறி ளவு இன்னும் மிகுதியாய்க் காணப்படு ரின்கட் பறக்கும்வரையிற் குயிற் பெடை ளைக் கொண்டு வளர்த்து வால் உண்மை
ன் மனநிலைக் கொப்பப் பிறரையுங் கருது ட்டையைப் போர்த்துக்கொண்டு, மேலே றைந்திருக்குங் கிணற்றை யொத்த உன்
? חJ-

Page 597
மொழியும்
அரசன் : (தனக்குள்) இவளது சினங் இஃது என் மனத்தில் ஐயத்தை மறைவிற் செறிந்த காதற் குறையும் நினைவாற் கொ பிறைபோற் புருவம்முரிய சினம் முறையே மிகுதல் (உசக்க ) நன் மாத அறியப்பட் கூரக் கூடல்
சகுந்தலை புருவமிசத்திற் பிறந்தவ.ெ தேனும் அகத்தில் நஞ்சும் வை: பட்டதுபற்றி யான் வேசியாக்க தால் முகத்தை மூடிக்கொண்டு சார்ங்காவன்; தானகவே பதைத்துச்
அயரத்தைத் தரும் ; ஆதலால், தறிந்த பின்னரே தான் செயற்ப ரொடு கொண்ட நட்புப் பகைய அரசன்: ஐய, இம்மாதரிடத்தில் வைத் களைச் சொல்லி எம்மை நீர் என சார்ங்காவன் : (ஏளனமாய்) ஒன்றுக் கேட்டுவிட்டீர். பிறந்தது முத ஒருவருடைய சொல் பொய்தா யாகக் கற்கின்றவர்கள் உண்பை அரசன்: உண்மை பேசுகின்ற ஐயா!
கட்டும். ஆனல் இந்த அம்மைை என்னை? சார்ங்கரவன்: நிரயத்தில் விழுவதுதான்
அரசன்: புருவமிசத்திற் பிறந்தோர் நி
பத்தகாததொன்ருகும். சாரத்துவதன் சார்ங்காவா மேன்மே
டளைப்படி செய்துவிட்டோம். நோக்கி) இதோ நும்மனைவியிரு னுங் கொள்க, தள்ளிவிடினும் யான தலைமை செலுத்தினும் அ புறப்படுங்கள் (அவர்கள் புறப் சகுந்தலை: எப்படி? இக்கொடியவன்ரு என்னை விட்டுப் போகின்றீர் கின்முள்). கெளதமி, சார்ங்கரவா! இதோ குழந் நமக்குப் பின்னே வருகின்ரு:ே பெருங் கொடுமை செய்தால் எ சார்ங்கரவன் : (சினத்துடன் திரும்பி
பார்க்கின்றையோ ? (சகுந்தலை

இலக்கியமும் 57
காவடம் இல்லாததாய்த் தோன்றுதலால், உண்டு பண்ணுகின்றது. } பெருங்கிழமை மனக்கொளாது டுமனம் வல்லென்ற எனக்குறித்துப் ப் பெருவிழிகள் சிவக்கச் மதன்வில் லிரண்டாய் முறிதிட்டதே. ராய் ! துஷ்யந்தனுடைய செய்கை யாண்டும் நிள்ளது; இன்னும் இதனை யான் நினைவு வில்லையே.
ான்கின்ற நம்பிக்கையால், யான் நாவில் த்திருக்கின்ற இவர் கைக்கு, எளிதாக அகப் ப்பட்டது தக்கதேதான் ; (முன்முனை ஒசத் அழுகின்ருள்) செய்த ஒரு செய்கையானது இப்படித்தான் மறைந்த சேர்க்கையானது நன்கு ஆராய்ந் ாலது. மனவியற்கை நன்கு தேறப்படாதா ாய் முடிகிறது. த நம்பிக்கையினலேயே குற்றமுள்ள சொற் ள் புண்படுத்துகின்றீர்? க்கொன்று கீழது மேலதான செய்தியைக் ல் கள்ளமின்ன தென்றே கற்கப் படாத ன்! பகைவரை ஏமாற்றுதலையே ஒரு கல்வி பேசுதற்குத் தகுதியானவர்கள் தாம்: அது நம்மால் ஒப்புக்கொண்டதாகவேயிருக் ஸ்ய ஏமாற்றுதலால் நமக்கு வரும் ஊதியம்
7,
ாயத்தில் விழ விரும்புகின்றனரென்பது நம்
ற் பேசுவதிற் பயன் என்ன ? குருவின் கட் இனி நாம் திரும்பிப்போவோம் (அரசனை }க்கின்முள் ; நீர் அவளை ஏற்றுக் கொள்ளி விடுக. தன் மனைவியினிடத்து எவ்வகை து பொருந்துவதேயாம். அம்மே கெளதமீ படுகின்றனர்).
*ன் என்னை ஏமாற்றிவிட்டான் ; நீங்களுமா 5ள்? (அவர்களுக்குப் பின்னே புறப்படு
தை சகுந்தலை பரிவுறும்படி அழுதுகொண்டு ா. தன் கணவனே தன்னைத் தள்ளிவிட்டுப் ன் மகள் என்ன செய்வாள்?
துார்த்தே ! தன்னெடுத்த மூப்பாயிருக்கப் அஞ்சி நடுங்குகின்முள்).

Page 598
572 வியத்த
சார்ங்காவன்: சகுந்தலே! அரசன் செ தந்தையார் தமது குடியினின்று கூடும்? அவ்வாறின்றி நின் ஒழுக் கணவன் வீட்டில் அடிமையாக கும். நில் நாங்கள் போகிருேம். அாசன்: ஓ முனிவரே, நீர் ஏன் இந்த கள் அல்லிப் பூவினையே அலாச் பூவினையே மலரச் செய்கின்றது யிருப்பவர்களின் மனமானது பி மாட்டாது : சார்ங்கரவன்; மற்றை நிகழ்ச்சிகளில் அழு போயிருக்கும் நீர் எவ்வாறு பழி அரசன்: (தலைமைப்புரோகிதருக்கு) * இ தாழ்ந்தது? என்று தங்களைத் தா திருந்தாலுமிருக்கலாம், அல்லது லாம். இவ்வையப்பாட்டில், மனைய லது பிறன்மனையாளாயின் அவளை புரோகிதர் (ஆழ நினைந்து) அப்படியா, அரசன்: நல்லது தெரிவியுங்கள். புரோகிதர்; பிள்ளைப்பேறு வரையில் இ, டும் , நான் இதனை ஏன் சொல்லு மன்னணுயிருக்கும் ஒரு புதல்வஃ ளென்று முன்னுெருகால் முனிவர்ச முனிவர் மகளார் வயிற்றிற் பிறக் ளங்கள் உடையணுயிருந்தால், கொண்டு உவளகத்தில் வைக்கலா வீட்டுக்குப் போய்விடுதலே அவள் அரசன்: குரவர் விரும்புகிறபடியே செய்க புரோகிதர்: மகளே! என்பின்னே வா. சகுந்தலை: ஒ பெருமைதங்கிய பூதேவி (அழுதுகொண்டு புரோகிதரொடு கின்றனர். அரசனுந் தன் நினைவு பற்றி ஆழ்ந்தெண்ணிக்கொண்டிரு விாைவிற் புரோகிதர் திரும்பி வருகின்ற அழைத்துச் செல்கையில் விண்ணிலே கொண்டு சென்றது. அவ்வுரு அவள் மாதே. சகுந்தலையின் பெற்றரின் இல் அழைத்துச் சென்ருள். ஆரும் அங்கத்தில் இரு பாடிகாவலரும் னர். அம்மீன்பிடிகாரன் மீனென்றின் வ கணையாழியொன்றைக் கண்டெடுத்தான்.
* இம்மேடைப்பணிப்பு எம்மாற் சேர்க்கப்பட்டது இவ்வாறு முற்றன மேடைப் பணிப்புக்களையுடைய னின்றும் மிகவும் வேறுபட்டன.

இந்தியா
“ல்லுகிறபடியே நீ இருந்தாயானுல் நின்
வழுவிய உனக்கு யாதுதான் செய்யக் ந் தூயதென்றே நீ அறிந்தாயானல் நின் ாயினும் இருத்தலே உனக்குத் தக்கதா
அம்மையை ஏமாற்றுகின்றீர்? வெண்டிங் செய்கின்றது , செஞ்ஞாயிருே தாமரைப் ; ஐம்பொறிகளையும் தம் வயப்படுத்தி றன் மனையாளைத் தழுவுதற்கு ஒருப்பட
ந்தியிருத்தலான் முன் நடந்ததை மறந்து க்கு அஞ்சுவீர்? வ்விரண்டில் இங்கே எல்துயர்ந்தது? எது ன் கேட்டுக்கொள்ளுகின்றேன். நான் மறந் இம்மாதரே பொய் கூறியிருந்தாலுமிருக்க ாளாயின் அவளை நீக்குவது நன்ருே, அல் ச் சேர்ந்து குற்றம் அடைதல் நன்ருே? ல்ை, தாங்கள் இவ்வாறு செய்யுங்கள்.
ந்த அம்மையார் என் விட்டில் இருக்கட் கிறேன் என்று கேட்பீர்களானல், மன்னர் ன முதன் முதல் தாங்கள் பெறுவீர்க 5ளால் வாழ்த்தப்பட்டிருக்கின்றீர்கள். இம் கும் அம்மகன் அத்தகைய அரசடையா இம்மங்கையாரைத் தாங்கள் ஏற்றுக் ம். அப்படி நேராவிட்டால், தம் தந்தை
செய்தற்பாலதொரு முறையாகும்.
! நீ வெடித்து என்னை ஏற்றுக்கொள். போகின்முள். துறவிகளும் போய் விடு சாபத்தால் மறைவுண்டு சகுந்தலையைப்
க்கின்றன்) *.
ர். சகுந்தலையை அவர் தம்மில்லத்துக்கு ஓர் ஒளியுருத்தோன்றி அவளைத் தூக்கிக் தாயாகிய மேனகையென்னும் அரம்பை
லத்துக்குப் பிள்ளைப் பேற்றுக்காக அவளை
செம்படவனுெருவனும் தோன்றுகின்ற ற்றினின்றும் விலையுயர்ந்த மணிபதித்த அவன் அதைக் களவாடியிருப்பான் என்
மற்றவை யாவும் காளிதாசருடையவையே. *ங்கத நாடகங்கள், பழைய கிரேக்க நாடகங்களி

Page 599
உலாவரும் யாரே
 

British falsetti
பும் பாகதும் பாது
ஒளிப்ப Lino LXXX

Page 600
*}+va sonusns) on JŲ
 

ஒளிப்படம் TXXXI

Page 601
ஒவியந் தீட்டிய ஓவச் சுவடித்த:
LLLLLDEEES LLTLS SS cLLE LLaLTT SLLkLkL SLTkuLLLLL
போன்றலும் மணியாலுமியன்ற கழுத்தணி, ே
ஒளிப்படம் LXXXII
 
 

arr, Jr t Harann, aெlcula
ட, நேபாளம், 13 ஆம் நூற்ரண்டு.
LCCL cTLCLL T ELELLLL SLLLGG LLLLTLTTLLkeS LLLT TATT
*ர்காப்பு (தட்சசீலம்). சு. கி. பி. முதலாம் நூற்றுண்டு.

Page 602
576 வியத்த
ணும் ஐயப்பாட்டால் அரசன் முன் கொ யாழியைக் கண்டதும், அது தான் சகுந் முன். அன்றியும் முன்னிகழ்ச்சிகளை நி மறைந்து போயினள். ஒருகால் அவன் ெ யாளையுமிழந்தான். விரைவில் அவன் கும் நடக்கும் நெடும்போரில் அவன் துக் பாகனன மாதலியென்பான் அவனுக்குத்
கடைசியங்கம் பல்லாண்டுகளுக்குப் பிஎ என்னும் அருந்தவ முனிவரின் துறவுப் பெற்று மீளும் துசியந்தன், அழகிய சிறுவ குட்டியொன்றை இழுத்துப் பொருது விளை விாத்தையும் வலிமையையும் கண்டு விய கின்றன். அச்சிறுவன் சகுந்தலையின் ம மீண்டும் கூடுகின்றனர்; யாவும் இன்பமா “ சாகுந்தலம் ' பலவகையிற் செகப்பி இன்பவியல் நாடகங்களோடு ஒப்பிடத் தி பிரியர் கூறும் “ஆடன் கானகத்தினின்று தின் கருப்பொருளும் செகப்பிரியர் தம் , செயல் நிகழ்ச்சிகளிலும் தெய்வீகச் செயல் களை நாடகங்களிற் புகுத்துவது காளி தொன்ரும். நாடக பாத்திரங்கள் - உ குனங்களையுடையோராய்ச் சித்திரிக்கப் ப தியில் நாடகத்தில் வேறெங்கும் தோன்மு களின் வழி வேறுபடுத்தப்பட்டுள்ளனர்; யான். உயர்ந்தோர் முன்னிலையிலும் வஞ்ச ஆனல் அறநெறியிற் கடினமும் கண்டிப் உறுதியற்றவனென்பது அவன் “பேச்சிலிரு கட்டான நிலையினின்றும் எவ்வாறேனுந் த சரின் நாடகங்களில் வரும் உரையாட்டு: விடினும் அவை புத்துயிர்ப்பும் வீறுமுடை றில் வரும் உரையாடல்கள் பெரும்பாலு வழி நாட்டு மொழியிற் காணும் மரபு வழ லாம். சங்கத நாடகங்கள் போலன்றி, களிடையே நிகழும் மோதல்களையே பெரு இந்திய நாடகப் பிரியர்கள் அத்தகைய அத்தகைய முரண்பாடுகளைத் திறமையு கிருந்தது. அவர் தம் ஆற்றலும் எழிலு அவர் தம் நூல்களைச் சங்கதத்திலேயே ப சமுந் தீட்டுவதில் உலகிலேயே தலைசிறந்த மாட்டார்.
நாடகாசிரியர் பிறர் இருந்தனரெனினு பிடலாம். காளிதாசருக்கு ஓரளவு ஒத் "மண்ணியல்சிறுதேர்' (மிருச்சகடிகம்) 6 ளான். இந்திய நாடகங்களில் இயற்கைப் கம் சாருதத்தன் என்னுமொரு வறிய

த இந்தியா
ண்டுவரப்படுகின்முன், துசியந்தன் அக்கணை லைக் களித்த கணையாழியெனத் தேர்கின் னவு கூர்கின்றன். ஆனல் சகுந்தலையோ பருந்துயரிலாழ்கின்றன். அவன் தன் மனை துயர் மறைகின்றது. தேவர்க்கும் அரசர்க் ணயும் நாடப்படுவதாக இந்திரன் தேர்ப் ாது கொண்டுவந்தான். ானர் விண்ணுலகின் கீழ்ச்சாரலில் மாரீசர் பள்ளியில் நிகழ்கின்றது. போரில் வெற்றி 1ன் ஒருவன் அஞ்சாநெஞ்சினனுய்ச் சிங்கக் யாடுவதைக் காண்கின்றன். அச்சிறுவனது ப்படைந்து தன் தேரை அங்கே நிறுத்து 5ன் பரதன் என அறிகின்றன். காதலர்
முடிகின்றன. w ரியர் எழுதிய நாட்டுப்புற ஓவியங்களான ாக்கது. கண்ணுவ முனிவர் குடில், செகப் ம்' பெரிதும் வேறுபட்டதன்று. நாடகத் நாடகங்களின் கருப்பொருள் போலத் தற் }களிலும் தங்கியுள்ளது. தெய்வீகச் செயல் தாசர் காலத்து மக்களுக்கு ஏற்புடைய பபாத்திரங்களுமுட்பட- சிறப்பியல்பான ட்டுளர். மேலே எடுத்துக்காட்டியுள்ள பகு த இரு துறவிகளும் தத்தங் குணவியல்பு சார்ங்கரவன் விாமும் நேர்மையுமுடைய கச் செயலை இழித்துக்கூற அஞ்சாதவன் : புமுடையோன், சாரத்துவதன் நெறியில் ந்து தெற்றென வெளிப்படுகின்றது ; இக் ாப்ப முயலுபவன் அவன். இனி, காளிதா க்கள் இயல்பானவையாய்க் காணப்படா டயவை. சங்கத நாடகங்களுட் சிறந்தவற் ம் நாட்டுமொழியிலேயே இயன்றுள. இவ் க்குக்களை அவற்றில் மிகுதியாய்க் காண ஐரோப்பிய நாடகங்கள் மனிதவுணர்ச்சி >பாலும் எடுத்துக் கூறுபவை. எனினும் முரண்பாட்டை நாடினால்லர். ஆனல் -ன் சித்திரிக்கும் ஆற்றல் காளிதாசர்க் மொழிபெயர்ப்பினுற் கறைபடுகின்றன; டக்கவல்லார் காளிதாசர் கவிதையும் நாட
வாகளுள ஒருவராவா எனபதை மறுகக
அவர்களுட் சிலரையே இங்குக் குறிப் 5 காலத்தவனை குத்திரகன் என்பான் ன்னும் ஒரு நாடகத்தையே யெழுதியுள் பண்பு மிக்கது இதுவொன்றே. இந்நாட அந்தணனுக்கும், நற்பண்புடைய ஆடல்

Page 603
மொழியும்
நங்கை வசந்தசேனைக்குமுள்ள சிக்கலா அவலச்சுவையுந் ததும்ப விறுவிறுப்பான யற் சூழ்ச்சிகளோடு பின்னிப் பிணைந்தத வடைகின்றது. இந்நாடகத்தில் மிக விற அதன்பின்னர் நாடகத் தலைவன் கடை காக்கப்படுகின்முன். இந்நாடகத்தில், அக் காட்டப்பட்டுள்ளது ; அன்றியும் சிறுச் பான குளுதிசயங்களையுடையராய்த் தி மேடையில் இதன் மொழிபெயர்ப்புப் ப வர் இலகுவிற் பாராட்டக்கூடிய சிறந்த
விசாகதத்தன் (?6 ஆம் நூற்முண்டு) ஆ கங்களுள் முழுமையாக இன்று கிடைத் கும். இது வஞ்சகனுன சாணக்கியன் னின் அமைச்சனுன இராட்சசனின் மெளரியனை உறுதியாக அரியணையேற்! இதன் கருப்பொருள் மிகவும் சிக்கலான ளப்பட்டுளது. 'மண்ணியல் சிறுதேர்' நிறைந்த ஒரு காட்சியில் நாடகத் தன் தோடு அழகாய் முடிவடைகின்றது. 2 。 றைக் கூறுவதாகச் சொல்லப்படுந் ,ே விசாக தத்தனே எழுதினன். அதிற் சில மாமன்னன் அரிசனுல் எழுதப்பட்டன களுள. இவை அவனுடைய பெயரிற் பி. தினுவலி, பிரியதருசிகா, நாகானந்தம் அழைக்கப்படும் முன்னையவை இரண்டும் தகு இன்பியல் நாடகங்களாம். பின்னைய கொடுப்பதைத் தடுப்பதற்காகத் தன்னு னும் அரசிளங்குமரனின் கதையைக் க மும் (ப. 416).
அரிசன் காலத்தவனன பல்லவ மன் ஒற்றை யங்கமுடைய மத்தவிலாசம் என் குடிகாானன சைவத் துறவியொருவ யோட்டை இழந்து, புத்த துறவியொ சாட்டுகின்றன். ஒழுக்கங் கெட்ட துறவி படுத்தும் பலவசையுரைகளுக்குப் பின்ன புலனுகின்றது. இக்கேலி நாடகம் மிக நகைச்சுவை ததும்ப எடுத்துக்காட்டுகின் ஆய்வாளர் கருத்துப்படி காளிதாசனு காசிரியன் பவபூதி என்பான். இவன் 8 நாட்டில் வாழ்ந்தவன். இவன் எழுதிய வனும், மகாவீரசரிதம், உத்தராாமசரி: கூறப்பட்டது இயற்கைப் போலியான கு நாடகத் தலைவி பன்முறை சாவினின்றும் மான நிகழ்ச்சிகள் நிறைந்துள. மற்றை கூறுவன. மேனுட்டு மரபின்படி நோக்கி

இலக்கியமும் 577
af ඕෂ காதற் கதையை நகைச்சுவையும் நடையிற் கூறுகின்றது. இக்கதை அரசி ாய், பாலக மன்னனின் வீழ்ச்சியோடு முடி விறுப்பான ஒரு வழக்குரை காட்சியுண்டு. சிவேளையில் கழுவேற்றப்படுவதினின்றுங் கால நகரவாழ்க்கை உள்ளவாறு எடுத்துக் சிறு கதாபாத்திரங்களுமே தமக்கே இயல் நம்படச் சித்திரிக்கப்பட்டுளர். ஐரோப்பிய லமுறை நடிக்கப்பெற்றுள்ளது ; மேனுட்ட இந்திய நாடகம் இதுவென்பதில் ஐயமில்லை. அரசியல் நாடகாசிரியன். இவனுடைய நாட துள்ளது “முத்திாாராட்சசம்' என்பதா ப. 68) நந்தவமிசத்துக் கடைசி மன்ன சூழ்ச்சிகளை முறியடித்து, சந்திரகுத்த 0 முயலுந் திட்டங்களைக் கொண்டுள்ளது. தொன்றெனினும் மிக நுட்பமாய்க் கையா போன்று இந்நாடகமும் ஈற்றிலே துயர் 'வன் கழுவேறுவதினின்றும் காக்கப்படுவ ஆம் சந்திரகுத்தன் அரசாட்சியெய்தியவாற் தவீசந்திரகுத்தன் எனும் நாடகத்தையும்
பகுதிகளே கிடைத்துள. வையெனக் கருதப்படும் மூன்று நாடகங் றரால் எழுதப்பட்டிருக்கலாம். அவை இரத் என்பவை. நாடகத் தலைவியரின் பெயரால் அந்தப்புர நிகழ்ச்சிகளைக் கொண்ட நயத் து கருட பகவானுக்குப் பாம்புகளைப் பலி வடலேயே கொடுத்த சீமூதவாகனன் என் டறுவது ; இது சமய நோக்குடையதொன்
னன் மகேந்திர விக்கிரமவர்மன் என்பான் ானும் நாடகத்தை இயற்றியுள்ளான். இதில் ன் தனது ஐயக்கடிஞை ஆகிய மண்டை குவன் அதைக் களவாடினனெனக் குற்றஞ் பியர் பலரையும் (இருபாலாருமுட்பட) உட் ர், அவ்வோட்டை ஒரு நாய் களவாடியமை * சிறியதெனினும் அக்கால வாழ்க்கையை
7றது.
க்கு அடுத்தபடியாகக் கொள்ளத்தக்க நாட ஆம் நூற்றண்டுத் தொடக்கத்திற் கன்னேசி மூன்று நாடகங்களாகிய மாலதியும் மாத 5ம் ஆகியன இன்று நிலைத்துள. முதலிற் ழ்நிலையில் நிகழும் ஒரு காதற்கதை. இதில், தப்பும் பல உணர்ச்சி மிக்க அல்லது கோர இரு நாடகங்களும் இராமன் கதையைக் ன், முன்னர்க் கூறிய நாடகாசிரியர்களிலும்

Page 604
578 வியத்த
பவபூதி தாங்குறைந்தவனே. அவன் எ அமைந்துள. கதாபாத்திரங்களும் தனி வுணர்ச்சி அவனுக்கு உண்டு - இதுவே யும் கோரக் காட்சியையும் எடுத்தாளு புள்ளான்.
பவபூகிக்குப் பின்னர் சங்கத நாடகங்க ளவு திறனுடைய நாடகாசிரியர்களான முசாரி (9 ஆம் நூற்முண்டுத் தொடக்கம், கள்) கிருட்டிணமிசிசன் (11 ஆம் நூற்ரு: எழுதினரெனினும், அவர்தம் நாடகங்க? வாய் அமையலாயின. அன்றியும் அவை பட்டவை யென்பது பெரும்பாலுந் :ெ காலம் வரை சங்கத நாடகங்கள் நடிக்க அதற்குப் பின்னர் சங்கத நாடக மரபு காலத்துக்குரிய தொன்முகியது.
சங்கதமொழியில் உரைநடை இலக்கியம்
பிராமணங்களிலுள்ள சிறு கட்டுரைகளு மொழியிலுள்ள சாதகக் கதைகளுமே இ6 நடைக் கதைகளாகும். எனினும் குத்த உரைநடைப் பாணி வளர்ந்தது. பாளிக்க இது மிகவும் வேறுபட்டு, காவியம் என்னு கையாண்ட முதன்மையான எழுத்தாள இவர்கள் யாவரும் 6 ஆம் நூற்றுண்டுப் பாதியிலும் வாழ்ந்தோராவர்.
தண்டி இயற்றிய தசகுமாரசரிதம் உண யாகும். இக்கதைகள் ஒன்ருேடொன்று ளன. அவற்றின் உரைநடை மிகவும் எளி வெனினும், பாணரின் அளவெஞ்சி நீண்ட கியற் சார்புடையவையாய்ப் பெரும்பாலுட களிற் காதற் சுவையுடனும் தோன்றுகின் திரிக்கப்பட்டுள்ளனர். தசகுமாரசரிதத்தி பண்பாகும். ஏனெனில் இப்பத்து அரசி வணிகர், கள்வர், இளவரசிகள், பரத்தைய ருடனும் தொடர்பு கொள்கின்றனர். இந்தி கீழ் மக்கள் வாழ்க்கையைப் பற்றிக் கூறு
தண்டியின் பாணியை விளக்குவதற்கு சிறு கதைகளை இங்கு தருகின்ருேம். பெe பண்புகளுக்கு அவை எடுத்துக்காட்டாயன் அக்கதைகளுக்கேற்ப ஒன்றுக்கொன்று 6ே களாலே தூமினியின் வெருவார்ந்த கை fig7. ஆயின், கோமினியின் நாட்டுப்புற நயக்கத்கக்கனவாய் அமைக்கின்ருர் ; கவ
சரப்படாது ஆறுதலாகப் புனைந்துரைக்கிே

து இந்தியா
டுத்தாளுங் கதைகள் கட்டுக்கோப்பின்றி 'ப்பண்பில்லாதவரே. துயர்பற்றி ஆழ்ந்த அவன் பெருமையாகும். அவலச்சுவையை
5வதில் அவன் காளிதாசரையும் விஞ்சி
எளின் சிறப்புக் குன்றத்தொடங்கியது. ஒர பட்ட நாராயணன் (?8ஆம் நூற்முண்டு) இராசசேகரன் (9-10 ஆம் நூற்முண்டு ண்டு) ஆகியோர் தொடர்ந்து நாடகங்கள் ள் மேலும் மேலும் இலக்கியத்துக்குரிய நடிப்பதற்கன்றிப் படிப்பதற்கே எழுதபீ நளிவாகியது. முகமதிய படையெடுப்புக் பெற்றன வென்பதற்குச் சான்றுகளுள. முற்முக அழிந்தொழியாவிடினும், கடந்த
ம் அவற்றையடுத்துத் தோன்றிய பாளி ண்று நிலைத்துள்ள மிக முன்னுள்ள உரை ர் காலத்தில் அலங்காரம் நிறைந்த ஓர் கதைகளின் மிக எளிய பாணியினின்றும் ம் வகுப்பின் பாற்பட்டது. இப்பாணியைக் ர் தண்டி, சுபந்து, பாணர் ஆகியோர் ; பிற்பாதியிலும் 7 ஆம் நூற்றுண்டின் முற்
ார்ச்சிமிக்க திறமையான கதைக் கோவை நுட்பமாய் இணைத்துப் பின்னப்பட்டுள் கானது. நீண்ட சொற்ருெடர்கள் பலவுள வாக்கியங்கள் இதிலில்லை. கதைகள் உல ம் நகைச்சுவை ததும்பியும் சிற்சில வேளை றன. கதாபாத்திரங்கள் செவ்வனே சித் ன் நயம் இயற்கையோடியைந்த அதன் ளங்குமாரும் தம் பிரயாணத்தின்போது ர், உழவர், குறவர் ஆகிய பலதரப்பட்டோ ய இலக்கியத்தில் மிகச் சிலவே இவ்வாறு கின்றன.
ப் பெருங்கதைக் கோப்பிலடங்கிய இரு ண்பாலாரிடையே காணப்படும் மாறுபட்ட மகின்றன. இரு கதைகளின் பாணிகளும் பறுபட்டனவாயுள. சிறுச் சிறு வாக்கியங் 5 சுருங்கக் கூறி விளங்கவைக்கப்படுகின் வாழ்க்கையிலே தண்டி தம் சொற்களை ர்ச்சியான நாட்டுப்புறக் காட்சிகளை அவ rருரர்.

Page 605
மொழியும்
திரிகர்த்தம் என்னுமொரு நாட்டிற் பெரு மூவர் வாழ்ந்து வந்தனர். அம்மூவரும் 2 முறையே தனகன், தானியகன், தனியக களாய் இந்திரன் மழைபெய்வித்தானில்லை அழிந்தன ; மரங்கள் காய்க்காதொழிந்த6 அறைகள் வற்றின ; குளங்கள் சேறுடை கிழங்குகள் வேர்கள் பழங்கள் அருகின. , யாட்டங்கள் யாவும் மறைந்தன. கள்வர் யொருவர் உண்டனர். மக்கள் தம் மண்ை மாய் நிலத்தில் உருண்டன. நீர்த்தாகத் பறந்தன. ஊர்கள் நகர்கள் நாடுகள் யாவு இந்த இல்வாழ்வார் மூவரும் தாம் சே லில் உண்டனர். பின்னர் தம் வெள்ளாடு, ஆண்பணியாளர், தம் பிள்ளைகள், மூத் என்றிவரையெல்லாம் முறையே உண்டனா யாகிய தூமினயை உண்ண முடிவு செய்த விரும்பாத தனயகன் அன்றிசவே அவளுட களைப்பால் அவள் சோர்வடையும்போே னன். ஈற்றில் ஒரு காட்டையடைந்தனர் செல்கையில் கை, கால், காது, மூக்கு ஆ வேதனையால் நிலத்திற்புரளும் ஒருவனைக் சுமந்து சென்று, பின்னர் கிழங்கும், கணி யொன்றில் சிறு குடில் ஒன்றை இலைகு,ை ாாயினர். அம்மனிதனின் காயங்களுக்கு 6 னர், தன் உணவு முழுவதையும் அவனுக் அம்மனிதன் நன்கு உடனலமடைந்த டச் சென்றிருந்த காலை, தூமினி அவனை வேண்டினள். அவன் அவளைக் கண்டிக் அவனும் இணங்கினன். அவள் கணவன் படி கேட்க, அவளும் "நீயே கிணற்றி வருந்துகிறேன்,” எனக் கூறி அவனிட அவனும் கிணற்றில் நீர் இழுத்துக் கொ6 மாய் நின்று அவனைத் தள்ளிக் கிணற்றுள்
அம்முடவனைத் தன் தோளிற் சுமந்து அப்பொழுது அவளை ஒரு நன்மனையா6ெ அவந்தி நாட்டிற் றங்க, அந்நாட்டு மன் சிறப்புமாய் வாழ்ந்தனள். இவ்வாறிருக்ை ஞல் நீர் தேடித்திரிந்த வணிகர் கூட்ட அவந்தி நாட்டிற் பிச்சையெடுத்து அை உடனே அவள் அரசனிடஞ்சென்று, த6 ஒன்றுமறியா அவ்வரசனிடம் கூற, அ செய்து கொல்லுமாறு தீர்ப்பளித்தனன். தனியகன் கொலைக்களம் செல்கையில், யென அவனறிந்து, தன் அதிகாரியை (
எனக் கூறப்படுபவன், யானே இக் கொெ

இலக்கியமும் 579
ஞ் செல்வம் திரட்டியிருந்த இல்வாழ்வார் டன்பிறந்தோராவர். அவர் தம் பெயர் ன் என்பன. அக்காலத்திற் பன்னிராண்டு o ஆகவே தானியம் உலர்ந்தன ; செடிகள் 7 ; முகில்கள் பயனற்றவையாயின, நீர்த் ப்பள்ளமாகின, ஆறுகள் பாயமறுத்தன; நாட்டுப்பாடல்கள் வழக்கொழிந்தன; களி கூட்டம் பெருகியது; மக்கள் ஒருவரை டயோடுகள் கொக்குப்போல் வெண்ணிற தினுல் காகக் கூட்டங்கள் இங்கு மங்கும் ம் மக்களின்றி வெறுமையடைந்தன. Fகரித்து வைத்திருந்த தானியத்தை முத செம்மறி, எருது, பசு, பெண் பணியாளர், தவன் மனைவி, அதற்கடுத்தவன் மனைவி . ஈற்றில், அடுத்தநாள் இளையவன் மனைவி னர்; ஆயின் தன் காதன்மனைவியை உண்ண -ன் காந்து சென்றனன்.
தெல்லாம் அவளே அவன் அளக்கிச் சென்ற . . . . . . . . . அதனூடாக அவர்கள் நடந்து கிய உறுப்புக்கள் யாவும் சிதைக்கப்பட்டு, கண்டனர். இம்மனிதனையும் தன் தோளிற் யும், விலங்கும் மலியவிருந்த காட்டு மூலை ழகளாலமைத்து அங்கு மூவரும் வாழ்வா எண்ணெய் தடவி அவற்றை மாற்றிய பின் கு ஊட்டினன். பின்னர், தனியகன் ஒருநாள் வேட்டையா அணுகித் தன் தோள் அணையுமாறு அவனை கவும் இணங்காளாய் அவனை வற்புறுத்த மீண்டு வந்து, அவளை நீர் கொண்டுவரும் லிருந்து மொள்வை ; நானே தலைவலியால் ம் கயிற்றையும் வாளியையும் வீசினள். ண்டிருக்கையில், அவள், அவன் பிற்புற
நாடு நாடாக அவள் அலைந்து திரிந்தனள். ான மக்கள் கருகிப் பாராட்டினர். ஈற்றில் னனின் வள்ளன்மையால் அவள் சீருஞ் கயில், ஒருநாள் தன் கணவன், தாகத்தி த்தினுல் கிணற்றினின்றும் மீட்கப்பட்டு, }கின்ரு:னெனத் தூமினி கேள்விப்பட்டாள். ா கணவனை முடவனுக்கியவன் அவனென
வனும் தேசானகி, அவனைச் சித்திரவதை
குறிப்பிட்ட நேரம் இன்னும் அணுகவில்லை நாக்கி ' என்னுல் முடவனுக்கப்பட்டோன் மை செய்தேன்" எனக் கூறுவானுகில், தண்

Page 606
580 வியத்த
டனையை நான் உவந்தேற்பேன்’ எனக் உண்மையோவென ஆராய்வதனுற் கேடு வனை அங்கு அழைத்தான். அம்முடவ6 அவன் கண்களில் நீர் பெருகிற்று. அந்நல் னர், நன்றியுடையவனுகையினுல், தனிய யையும் வெளிப்படுத்தினன். இதைக் கேட் (pas உறுப்புக்களைச் சிதைத்து, அவளைத் பெண்ணுக அமர்த்தக் கட்டளையிட்டுத் த “பெண்கள் வன்னெஞ்சுடையோரெனக் க 'திராவிட நாட்டிற் காஞ்சியென்னுமோ குமாரன் என்பான் அங்கு வாழ்ந்தான். ஆ னெண்ணுட்டைப் பிராயமடைந்ததும் " ட டனே வாழ்வதிற் பயனில்லை. ஆகவே உ கண்டறிவேன்' என எண்ணினன். பிறர் ணுடன் இல்லறம் இன்பமாய் நடாத்துதல் ஒரு சேர் நெல் பொதிந்து, ஊர் ஊராய் மகளிரைப் பெற்றேரும், இவன் குறிசொல் னுக்குக் காட்டினர். தன் குலத்துப் பென குறிகள் எவ்வாறிருப்பினும், அவளிடம் " எனக்கு நல்ல ஊண் சமைப்பாயா ' என நகைக்க, அதற்கு வருந்தி வீடு வீடாய் அ ஒருநாள் சிபியர்தம் நாட்டில் காவிரியர் தியை அவளுடைய செவிலித்தாய் காட் அவள் அணிந்திருந்தாள். ஏனெனில் அ6 பிற பொருள்கள் யாவற்றையும் அவள் தா ளைக் கண்டமாத்திரத்தே “ இப்பெண்ணி கவின் பெற்றுள்ளன. ஓர் உறுப்பேனும் ட தாகவோ இல்லை. கைவிரல்கள் செந்நிறமா களாகிய வாற்கோதுமை, கயல், தாமை கெண்டைக்கால் உறுப்பாய் அமைந்துள் வெளித்தோன்ருதுள்ளன ; தொடைகள் தி திலது ; ஏனெனில் வட்டவடிவாயுள்ள தெ டம் அழகாகக் குழிவிழுந்து தேர்ச்சில்லு தாய், தட்டையாய் ஆழமாயுள்ளது. வயிற் முலைமுகடுகள் மார்பை மறைக்கும் முே கைகளிலுள்ள குறிகள், தானியம், செல்: கின்றன , நகங்கள் பழபழப்பாய் வைரம் குவிந்து சிவந்துள்ளன ; தோளினின்றும் இணைந்துள்ளன. நொய்தான கழுத்து உருளையாய்ப் பவளம் போலுள்ளன ; அ கொழுகொழுப்பாய்க் திட்பமாய் நிறைவாயு தொடுக்காது வளைந்து கருமையாய் ஒழுங் போல் அவள் மூக்கு உளது. அகன்ற பெரி யும் வெள்ளொளியும் செவ்வொளியும் விக
யாயுள்ளது. நீலக்கற் சுரங்கம்போல் மயிர்

கு இந்தியா
கூறினன். அவ்வதிகாரியும், இவன் கூற்று யாதும் விளையாதென எண்ணி, அம்முட ா அங்கு வந்து தனியகனைக் கண்டதும் லானின் அடிகளில் வீழ்ந்து புலம்பிப் பின் கனின் அன்பையும், தூமினியின் வஞ்சனை -ட அரசன் சீற்றமுற்று அக்கொடியவளின் தன் நாய்களுக்கு உணவு சமைக்கும் பணிப் னியகனை அன்புடன் ஆதரித்தனன். ஆகவே டறுகின்றேன்.” ர் நகருண்டு. ஒரு வணிகன் மகஞன சத்தி yவன் மிக்க செல்வமுடையான். அவன் பதி னையாள் இன்றியோ, பண்பற்ற மனையாளு ண்மையில் நல்லாள் ஒருத்தியை எவ்வாறு கூற்றுப்படி தெரிந்தெடுக்கும் ஒரு பெண் சாலாது எனத் துணிந்து, தன் உடையில் க் குறிசொல்வோனுய் அலைந்து திரிந்தான். வோனெனத் துணிந்து, தம் மகளிரை அவ ண்ணுெருத்தியை அவன் கண்டதும் அவள் நங்காய் ! இந்த ஒரு சேர் நெல் கொண்டு க் கேட்பான். அவர்களும் அவனை எள்ளி புலைந்து திரிந்தனன். ாற்றங்கரையிலுள்ள நகரில், பெண்ணுெருத் டக் கண்டனன். அணிகலன் அரிதாகவே வளிருந்த பாழடைந்த மனையைத் தவிரப் "ய் தந்தையர் விரயமாக்கி விட்டனர். அவ ன் உறுப்புக்கள் யாவும் மழமழப்பாய்க் ருத்தோ மெலிந்தோ, குறிதாகவோ நெடி ப் இருக்கின்றன ; கைகளில் மங்களக் குறி ", கிண்ணம் ஆகியன தோன்றுகின்றன; ளது ; அடிகள் கொழுகொழுத்து நரம்பு ாண்டு வளைந்துள்ளன ; முழங்கால் முனைத் ாடைகளுள் அவை மறைந்துள்ளன ; பிட் ப்போல் வட்டவடிவாயுள்ளது , நாபி சிறி றை மூன்று வரைகள் அணி செய்கின்றன; களினின்றும் முனைப்பாயுள்ளன ; உள்ளங் பம், புத்திரப்பேறு எனுமிவற்றைக் குறிக் போல் ஒளிர்கின்றன ; விரல்கள் நேராய்க் புயங்கள் அழகொழுக வளைந்து, நன்கு பலம்புரிபோல் வளைந்துள்ளது; உதடுகள் மகிய மோவாய் அகன்றிலது ; அலகுகள் ள்ளன. புருவங்கள் மூக்கின் மேல் நேராய்த் ாயுள்ளன ; பாதி அரும்பிய எள்ளின் பூப் ப விழிகள் அருளுடையனவாய், காரொளி கின்றன. நெற்றி, பிறைபோல வெண்மை
சுருள்கள் நயக்கத்தக்கனவாயுள. நீண்ட

Page 607
மொழியும்
காதுகளிலே தொங்கும் அணிகலனும் த அடர்ந்த கூந்தல் நுனியிற்ருனும் நரை நீ யுடையதாயுளது. இத்தகைய தோற்றத். தல் வேண்டும் , என்னுள்ளமும் அவள்மே தறிந்த பின்னர் வரிப்பேன் ; ஏனெனில் ( னென்முய் வருந்துன்பத்தினுல் வருந்து அவளை அன்புடன் நோக்கி, “நங்காய் ! எனக்குணவு சமைத்து இடுவாயோ' என அப்பொழுது அப்பெண் தன் பணியா கையிலிருந்து பெற்று, தூய்மையாகக் கூட அமரச் செய்து, அவன் அடிகளின் வெப்ப கிடையில் அப்பெண் அந்நெல்லைக் கயக்கி பலமுறை பெயர்த்து, பின்னர் அந்நெல் அதனைத் தட்டை நிலத்திற் குவித்து உ தாள். பின்னர் தன் செவிலித்தாய்க்கு “ கொல்லர் இவ்வுமியைப் பயன்படுத்துவர். அப்பணத்தைக் கொண்டு நனி பச்சையா பானையும், இரு மட்சட்டிகளும் வாங்கிக்ெ இவ்வாறு செய்தபின்னர், அவ்வரிசியை வடிவான உரலில் இட்டு, இரும்பு வளையம் ஒயிலாகவும் திறமையாகவும் குற்றினள், கிளம்பியது. அவற்றைப் பலமுறை புரட்டி அரிசியினின்றும் தவிட்டை வேறுபடுத்த னர் அதனைப் பலமுறை கழுவி, அடுப்ை போட்டாள். அரிசி நொய்தாகிப் பொரு தள்ளிச் சோற்றுப்பானையை மூடிக் கஞ்சி அடியினின்றும் சிலவற்றை யெடுத்துப் ட கண்டதும், அப்பானையை வாய்ப்பக்கம் னள். அடுத்து, விறகில் நீரூற்றி, நெருப்ை செய்வதற்குக் கொடுத்து “இவற்றை விற் நெய், தயிர், எண்ணெய், புளி ஆகியன எனக் கூறினள். இவ்வாறு செய்தபின்ன களைக் கொடுத்தாள். பின்னர், ஈரமண் ஊற்றி, அதனை ஒலை விசிறியினல் ஆற்றின னள் ; தாமரை மலர்போல் நறுமணம் ஆாளாக்கினள். பின்னர் செவிலித்தாய்
அவன் நீராடியதும் தானும் நீராடிப் பி தைலமும் கொடுத்தாள்.
*வெண்ணிறமேனி வட இந்தியாவில் நன்கு நிறம் அழகற்றதென்றும் மங்களமற்றதென்று
tஇங்குக் கூறப்பட்டுள்ள கொள்ளல் விற்றல் ( குற்றியெடுக்கப்பெற்ற உமிக்கு விலையிருப்பினும் வாங்கலாம் என்பது பொருத்தமாகத் தோன்றவி ஏதுமிருப்பின் அது, சாதாரண காலங்களில் 6 மிருந்தன என்னும் பிற சான்றுகளை வலியுறு.

இலக்கியமும் 58
ாமரையும் அவற்றை அணி செய்கின்றன; றமின்றி* நீண்டு, பழபழப்பாய் நல்வாசனை துக்கேற்ற பண்புடையளாகவே அவளிருத் ற் பதிந்துள்ளது ; ஆகவே அவளை ஆராய்ந் முன்னெச்சரிக்கையில்லாதோர் ஒன்றன் பின் வர் ' என எண்ணினன். ஆகவே அவன் இதிலுள்ள ஒரு சேர் நெல்லைக் கொண்டு னக் கேட்டான்.
ாளை நோக்க, அவளும் அந்நெல்லை அவன் ட்டி, நீர் தெளித்திருந்த திண்ணையில் அவனை ம் நீக்குவதற்கு நீருங் கொடுத்தனள். அதற் வெய்யிலிற் சிறிது சிறிதாகக் காயவைத்து லினின்றும் உமி தூளாகாமல் எடுப்பதற்கு ள்ளிடில்லாப் பிரம்பினுல் மெதுவாக அடித் அம்மா! நகைகளை மினுக்குவதற்குப் பொற் ஆகவே இவ்வுமியை அவர்களுக்கு விற்று, கவோ உலர்ந்தோ இராத விறகும், ஒரு சிறு காணர்க " என்றனள். f
ப, அகன்ற வாயுடைய ஆழமில்லாத வட்ட நுனியில் அடித்த பாரமான உலக்கையினல் அக்காலை உாலினின்றும் அரிசி துள்ளிக் ட மெதுவாகக் கையினுல் உள்ளே தள்ளினள். ற்கு அதனை முறத்திலிட்டுக் கொழித்த பின் ப வணங்கி, ஐந்து முறை கொதித்த நீரிற் வ்கி அவிந்ததும், விறகுத்தணலை வெளியே சி வடித்தாள். சோற்றைப் பன்முறை தட்டி, தம்பார்த்தாள். சோறு அவிந்துள்ளதெனக் கீழே கவிந்திருக்க ஒரு புறத்தே வைத்த பத் தணித்து, கரியாக்கி அவற்றை விற்பனை றுப் பெறும் பணத்துக்குக் காய்கறிவகைகள் வாங்கக் கூடிய அளவுக்கு வாங்கி வருக" னர் அவனுக்குச் சில சுவையான பண்டங் ணில் அமிழ்த்தி ஏனமொன்றிற் கஞ்சியை ாள் ; அதற்கு உப்புஞ் சேர்த்துச் சுவையூட்டி வீசும் வரை, அவள் கடுக்காயை நன்கு வாயிலாக அவனே நீராட அழைத்தாள்.
ன்னர் அவனுக்கு எண்ணெயும் கடுக்காய்த்
விரும்பப்பட்டதெனினும், மயிரிற்றேன்றும் நரை ம் கருதப்பட்டது.
முறையை விளக்குவது’கடினம். கவனமாக நன்கு இங்கு கூறப்பட்டுள்ள பொருள்களை அது கொண்டு ல்லை. இக்கூற்றில் வரலாறு சம்பந்தமான உண்மை ாழ்க்கைப் பொருள்கள் அதிகமாகவும் மலிவாகவு த்துகின்றன.

Page 608
582 வியத்த
நீராடிய பின்னர் அவன் நன்கு பெரு பதித்த முற்றத்திலே வாங்கிலொன்றில் அட களில் ஊற்றி, முற்றத்து வாழையில் 6ெ அவன் முன் வைத்தாள். அவன் அதனை அடுத்து, இரண்டு அகப்பை சோறும், நெ மிகுதிச் சோற்றைத் தயிருடனும் கறுவா 3 மலர்ச்சி கொடுக்கும் மோருடனும் குழம் கவளம் வரை அவ்வுணவை உண்டு மகிழ்ந்: குடிக்க நீர் கேட்டபோது, புதிய குவளை ஊற்றினள்-அந்நீரும் வாசனைத் திரவிய அலர்ந்த தாமரையும் வீசுகின்ற வாசனை அவன் தன் உதடுகளில் வைத்ததும், கண் 6 ஒளிவீசின; நீர் ஒழுகும் ஓசை செவிக்கு தொட்ட உதடுகள் சிலிர்த்தன. அதன் நறு மிக விரைவாய்ப் பருகுகையில் நாவும் அத அவன் தலையசைக்கப் பிறிதொரு கிண்ணத பெண்ணும் எஞ்சிய உணவை எடுத்துச் ெ யில் தன் கந்தலுட்ையுடன் படுத்துறங்கிஞ இப்பெண்ணை முற்றிலும் விரும்பி அவை துச் சென்ருன். சில காலத்துக்குப் பின்: காமக் கிழத்தியொருத்தியுடன் வாழ்ந்தாலி அன்பிற்குரியவளாகவே மதித்தாள். தெய்வ தளராது தொழுது, இல்லறக் கடமைகளின் டைய பணியாளரும் அவள்மீது அன்புடை அன்பிற் கட்டுண்ட கணவன், முழு இல்ல. தன் உயிருக்கும் உடைமைக்கும் அவளையே பம் என்னும் வாழ்க்கைப் பயன் மூன்றை உரைநடை எழுத்தாளரில் அடுத்தவரான ஒரு நூலேயே இயற்றியுள்ளார். இந்நூலின் கப்படுகின்றது. கந்தர்ப்பகேது என்னும் பூ காதல் நிலைகளை இந்நூல் கூறுகின்றது. தை கூறும் ஆற்றலோ கதாபாத்திரங்களைச் சி கள் பலவற்றைக் கொண்ட புனைந்துரைக்கு போனவர்; அவர் தம் நூலில் வருணனைக் ஒருவாறு இணைப்பது நூலின் கதைத்ெ ரையும் இரண்டு அல்லது மூன்று பக்கங்க வாக்கியத்தால் இயன்றுளது. அந்நூலிற் மோனைகளும் நிறைந்துள கெளட நடை எடுத்துக்காட்டாகும். இதற்கு மாமுகவுள் தாசரும் தண்டியும் பயன்படுத்தினர். விளங்க வைக்கும் நடை இது. அந்நடை6 அதன் சிறப்பு அந்நூற் கோப்பிலேயே டெ இலிலியின் இயூபியசும் மறுமலர்ச்சிக்கால தடைக்கும் போக்குக்கும் மிக அணித்தாயு

து இந்தியா
க்கி நீர் தெளிக்கப் பெற்றிருந்த, கல்லுப் மர்ந்தான். கஞ்சியை அவள் இரண்டு ஏனங் வட்டிய வெண்பச்சை இலைகள் இரண்டில் யுண்டு களை நீங்கி மகிழ்ச்சியடைந்தான். ய்யும் சுவைப்பொருள்களும் பரிமாறினுள். 5ராம்பு ஏலக்காயுடனும் வாசனையுள்ள புது புடனும் பரிமாறினள். அவனும் கடைசிக் தான்.
ாயொன்றின் மூக்கினல் அருவிபோல் நீரை மும் புதிதாய்ப் பூத்த மலரும் முற்முக ாயைப் பெற்றிருந்தது. நீர்க்கிண்ணத்த்ை aரிமைகளிற் பணிபோற் குளிர்ந்த துளிகள் இன்பமளித்தது , இன்பமான அந்நீரைத் மணத்தை நுகர மூக்கு விரிந்தது; நீரை னைச் சுவைத்து இன்பங் கண்டது. பின்னர் த்தில் வாய் அலச நீர் கொடுத்தாள். பணிப் சல்ல, புதிய சாணத்தால் மெழுகிய தரை றன். ா முறைப்படி வரித்து, தன்னகம் அழைத் னர் அவளைச் சிறு காலம் புறக்கணித்துக் 7. ஆனல் அவன் மனைவி, அவளேயும் தன் த்தை வழிபடுவதுபோல் தன் கணவனையும் ரின்றும் வழுவாது ஒழுகிவந்தாள் ; அவளு டயாாயிருந்தனர். ஈற்றில் அவளின் அயரா ப் பொறுப்பையும் அவளிடம் ஒப்புவித்து, தனித் தலைவியாக்கி, அறம், பொருள் இன் யும் அடையலானன்.”*
சுபந்து என்பார் வாசவதத்தை என்னும் தலைவியின் பெயராலேயே இஃது அழைக் அரசிளங்குமரன்பால் வாசவதத்தைக்குள்ள ண்டியைப் போலன்றி, சுபந்துவிற்குக் கதை றப்பாக வரையும் ஆற்றலோ இல்லை. அணி ம், சொல்லாட்சித் திறனுக்கும் அவர் புகழ் கட்டுரைகள் மலிந்துள. அவற்றையெல்லாம் காடர்பே. ஒவ்வொரு வருணனைக் கட்டு ள நிரப்பக் கூடியதாய் நீண்டு, தனியொரு
பலவகைப்பட்ட அணிகளும் எதுகை - (வங்காள) இலக்கியத்துக்கு இது ஓர் ள வைதர்ப்ப நடையை ( பீசார் ) காளி சுருக்கமாக வாக்கியங்களைக் கையாண்டு யை மொழிபெயர்ப்பில் இரசிக்க முடியாது. ாதிந்துள்ளது. ஐரோப்பிய இலக்கியத்தில், உரைநடை இலக்கியங்கள் சிலவும் இந்
ଗt.

Page 609
மொழியும்
பாணரின் நடை சுபந்துவின் நடைை மேனுட்டார்க்கும் ஏற்புடையதாகும். அ6 அவதானத்தையும் ஆழ்ந்த அனுபவத் அரிசசரிதம், காதம்பரி எனுமிரு நூல்கள் கின்றது. முன்னை நூலிலே, சங்கத இல வகையிலே தமது வாழ்க்கை வரலாறு பற் மிக்க ஒரு பிராமண குடும்பத்திற் பான திலேயே தாயாரை இழந்துவிட்டார் , பதி விட்டார். சிறிதுகாலந் துயருற்றிருந்த பி பட்டுப் பயனற்ற வாழ்க்கையில் ஈடுபட காலத்தே உற்ற நண்பராயிருந்தோரை நாடு நாடாய்ப் பல அறிஞர் குழாத்தெ கோட்டியில் வைதீகரும் பிறரும் உட்ப இலக்கியம்வல்லாரும் நடிகரும் பாணரும் குல மக்களும் இடம்பெற்றிருந்தனர். உய களைக் குறிப்பிடுவதை நோக்க, கற்றறிந் பாராட்டினால்லர் என்பது தெளிவாகின் யெல்லாம் விளக்கமாகக் கூருவிடினும், அ அழைத்தான் என்பதும் பின்னர் அம்மன் என்பதும் புலனுகின்றன. அதன் பின் த வாழ்க்கையை மேற்கொண்டனர். ஆனல் தன்னவைக்கு அழைத்து முதலில் ெ ரித்தான். -
பாணர் சமயநோக்குடையராயினும், வழமையான ஆசாரங்களை இளமையிற் க யிலும் ஓரளவு விரிந்த மனப்பான்மைே வளித்த அரசனுக்குமே விரும்பத் தகாத க ணுரல்லர் - எடுத்துக்காட்டாக அரசர் ே வெற்றுபசாரமே எனக் கண்டித்தார். ெ சாணக்கியம் முறைகேடானதெனவும் வறியோர் மாட்டும் எளியோர் மாட்டும் ஒரோவொரு காற் காணப்படுகின்றன - கரிய புத்துணர்ச்சி அது. நுணுக்கமாய்க் மிலர். பாணர் கையாண்ட நடையில் அ திய எழுத்தாளர் யாவரினும் இவருடை இலக்கியப் போக்கொடு மிகுந்த ஒற்றுை அவர் எழுதிய இரு நூல்களுள் அரி பீடத்தை அடைந்தவாற்றைப் பொதுவ, சில நிகழ்ச்சிகள் மிகைபடவும் கூறப்ப வேண்டிய பல விவரங்கள் அங்கு விரிவ ஒரு நூல் எனக் கருதற்கு இடமுண்டு. எ இறுதியில் யாதாயிற்றென்பது தெளிவா காதம்பரி, சுபந்துவின் வாசவதத்தை6 முயற்சிபோலும். இது ஒரு காதற்கதை

இலக்கியமும் 583
ய ஒத்ததாயினும், உயிர்ப்புடையதாதலின், வர் தரும் விரிவான வருணனைகள் கூர்ந்த தையுங் காட்டுகின்றன. அவர் எழுதிய லும் அவரின் ஆளுமை ஆற்றவும் புலப்படு க்கியங்கள் பிறவற்றிற் காணக்கிடைக்காத றியும் ஒசோவழிக் குறிப்பிடுகின்றர். செல்வ 7ர் பிறந்தார்; அவர் குழந்தைப் பருவத் னன்கு வயதிலே தந்தையாசையும் இழந்து ன்னர், இளமைக் காலத்து மடமையின்பாற் லானர். ஒழுக்கக் கேடான தம் இளமைக் அன்புடன் குறிப்பிடுகிருரர். இக்காலத்தில் ாடும் அவர் சுற்றித் திரிந்தார். அவர் தம் டப் பல்வேறு சமயங்களைச் சேர்ந்தோரும் களியாட்டரும் மருத்துவரும் மற்று இழி 1ர்வு தாழ்வு கருதாது பாணர் தம் நண்பர் தார் அந்நாளிற் சாதிபேதத்தை அத்துணை றது. பாணர் தம் வாழ்க்கையனுபவங்களை புரிச மன்னன் அவரைத் தனது அவைக்கு ானனுக்கு யாதோ அவர் குற்றமிழைத்தார் மது நாடு திரும்பி, அமைதியான பிராமண விரைவில் அரிசமன்னன் அவரை மீண்டும் வறுப்புக்காட்டினணுயினும் பின்னர் ஆத
வைதீக வரம்பை மீறும் பெற்றியராய் டக்கத் துணிந்தவாறே, பிற்கால வாழ்க்கை யோடு விளங்கினரெனலாம். தமக்கு ஆதா ருத்துக்களை இடித்துரைக்கவும் அவர் தயங்கி தெய்வத்தன்மையுடையார் எனுங் கொள்கை களடிலியர் பெயரால் வழங்கும் அரசியற் மனிதத்தன்மையற்றதெனவும் கண்டித்தார். பரிவு காட்டும் பகுதிகள் அவர் நூலிலே பழைய இந்திய இலக்கியங்களிற் காண்டற் கூர்ந்தாராய்வதில் அவரின் மிக்கார் எவரு லங்காரம் மிக்குளதெனினும் பண்டை இந் ப நூல்களின் போக்கே 20 ஆம் நூற்றண்டு மயுடையதெனலாம். ச சரிதமானது அரிச மன்னன் அதிகாச ாக நம்பத்தக்கவகையிற் கூறுகிறதெனினும், டுகின்றன. அன்றியும் வரலாற்ருசிரியனுக்கு ாகக் கூறப்பட்டில. அந்நூல் பூர்த்தியாகாத னெனில் அந்நூல் முடிவில், தலைவனின் கதி க் கூறப்படவில்லை. யைத் திருத்தி யமைக்கும் ஒரு வெற்றியான
பாகும். இதிற் பல சம்பவங்கள் ஒன்ருய்ச்

Page 610
584 வியத்த
சேர்ந்து சிக்கலான ஒரு கருப்பொருளாய் தனே பின்னர் அதனைப் பூர்த்தி செய்த யென்பது இவன் எழுதிய பகுதியிலிருந்து பாணரின் நடைக்கு எடுத்துக்காட்டா செல்லுமுன்னர்ப் பாசறையிறங்கியவாற்ை காண்போம். இங்கு அவர் கூறியதன் சுரு வருணனை முழுவதும் ஒரே சொற்ருெட அவையில் தலைவர் குழுமியிருந்தனர் yy தது. இங்குள்ள ஒவ்வொரு வசனமும் மூ அமைந்திருந்தது.
" செல்லும் நேரம் அணுகியது. முரசிய குழலிசைத்தன ; வெண்சங்கொலித்தன; வையோரை அதிகாரிகள் எழுப்பினர். ( பிளந்து சென்றது. மக்கள் மூட்டிய ஆ ளகன்றது. காவல் செய்த பெண்டிரின் யானைப்படைத் தலைவரின் கூச்சலினுல் t யானைப்பாகர் துயில் விடுத்தெழுந்தனர்.
குதிரைப்படைகளும் துயிலெழுந்து பிட வெட்டியினுற் குடையும் ஒலியும், யானைகை கையில் அவற்றின் சங்கிலிகளின் ஒலிப்ட பாகர் அவற்றை அவிழ்க்க அவற்றின் சங் கோலினுல் நன்கு தேய்த்த யானைகளின் கிறபடக்கூடிய அளவுக்குப் பொருள்கள் டன. பாசறை யமைப்பதற்குதவிய இரட்( களிற் பணியாளர் அடைத்தனர். பண்டக றையும் ஒன்ருய்ச் சேர்க்க, யானைப்பாகர் இருப்பிடங்களிற் கிண்ணங்களும் மடைப் கையில் அவை கணகணவென்ருெலித்தன. கையில் அவர் காலினுலும் கையினுலும் உ தனர். யானைச்சேணங்களின் சுற்றுப்பட் கட்டுப்படுவதனல், அவ்வலிய யானைகள் ஏற்றுகையில் விருப்பற்ற ஒட்டகங்கள் க உயர்குல ஆடவரின் மனைவியர் வண்டி அவர்களிடம் அாது சென்றனர். செல்லும் வர் தம் பணியாளரைத் தேடினர். அரச களே, அரச நன்கொடையினுற் செழிப்புற எழில் மிக்க படைக்கூட்டத்தினர் கற்பூர அணிசெய்தனர். தளபதியின் குதிரைகளின் பைகளும் மணிகளும் ஊதிகளும் தொங் பாகர் நேர்ப்படுத்த, அக்குதிரைக் கூட்ட ரைப்பாகர் பூஞ்சக் காளான் பிடித்த கான் னர். புல்வெட்டிகளின் கூக்குரல் ஒலித்த குழப்பத்தில் இளங்குதிரைகள் கழுத்தை பியபோதும் குதிரைக் கொட்டில்களில் குதிரைகளில் ஏறியவர்களின் அழைப்ை

கு இந்தியா
அமைகின்றன. இந்நூலாசிரியரின் மைந் ன். முதிர்ந்த அனுபவம் இவனிடத்தில்லை தெளிவாகின்றது.
க, அரிசனுடைய சேனை பகைவர் மேற் ற அன்னர் எவ்வாறு வருணிக்கிருரெனக் க்கமே தரப்பட்டுளது. இதன் மூல நூலில் "ாய், இப்பகுதியின் முடிவிலுள்ள 'அரச என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்
ல நூலில் ஒரு தனித் தொகைமொழியாய்
ம்பின ; பேரிகை முழங்கின; கொம்பூதின் பாசறை ஆர்ப்பரிப்பும் வளர்ந்தது ; அரச குணில்களால் முரசறையு மொலி வானைப் பிரக்கணக்கான தீப்பந்த ஒளியினல் இரு அடியோசையினுற் காதலர் விழித்தனர்.
பானைகள் தம் கொட்டகைகளை விட்டகல,
ர் மயிர் உலுப்பின. கூடார முளைகளை மண் கட்டப்பட்டிருந்த முளைகள் பிடுங்கப்படு |ம் பாசறையில் எதிரொலித்தன. யானைப் கிலிகளின் ஒலி எங்கும் நிறைந்தது. வைக் அாசு படிந்த முதுகில், எந்நேரமும் மூடி நிறைந்த தோற்பெட்டிகள் வைக்கப்பட் நிக்களையும் பிற பொருள்களையும் தோற்பை சாலைப் பொறுப்பாளர் பொருள்கள் யாவற் அவற்றை யானைமீதேற்றினர். பணியாளர் பொருள்களும் யானைகள் மீது ஏற்றப்படு கொழுத்த பாத்தையரை இழுத்துச் செல் தைப்பதைக் கண்டு படையினர் குதூகலித் டிகளை இறுக்க, அவற்றின் உறுப்புக்கள் பலவும் பிளிறின. மூட்டைகளை முதுகில் னைத்தன. யிற் செல்ல, அரசிளங்குமாரின் தூதுவர் நேரம் அணுகியதை மறந்த யானைத்தலை ரின் விருப்புக்குரிய திறமையான குதிரை றிருந்த பணியாளர் நடத்திச் சென்றனர். வாசனையுடைய தைலங்களாற் றம் உடலை ர் சேணத்தில் உப்புச் சேர்ந்த நிலக்கடலைப் கின. குதிரைக் கடிவாளங்களைக் குதிரைப் வ்களுக்கிடையே குரங்குகள் நின்றன. குதி யுணவைச் சாக்குக்களில் இழுத்துச் சென்ற hl. அணிவகுத்துச் செல்லத் தொடங்கும் நீட்டியும் பின்வாங்கியும் பின்பக்கம் திரும் ஆர்ப்பொலி கிளம்பியது. சேணமணிந்த பக் கேட்டு, முகப்பூச்சுத் தைலங்களுடன்

Page 611
மொழியும்
மகளிர் விரைந்தனர். யானைகளும் குதிை வரும் குவித்திருந்த தானியங்களில் விட மூட்டைகளைச் சுமந்து கழுதைகள் மெது சில்லுகளையுடைய வண்டிகள் மிதிக்கப்பட் நேரந்தானும் விழக்கூடிய கருவிச் சுமை: துகள் வீதியோரத்தில் வளர்ந்த புல்லையுள் முதன்மையான பணியாளர் களத்திற் சென்றன. கொடிகளைத் தாங்குவோர் நிை குடில்களை விட்டு வெளியே வருகையில் னர். வீதியோரத்திருந்த சிறு குடில்கல்ை யானைப் பாகர்மேல் மண் கட்டிகளை வீசி தற்கு வழிப்போக்கரைக் கூவி யழைத்தன அறும் ஏழைகள் வெளியேறினர். வணிகரின் இக்குழாத்திலிருந்து விரைந்தோடின. கொண்டு சென்று வழிகாட்டிய முன்னுேடி அலும் யானைகளுக்கு வழிவிட்டனர். குதிை ரைப்பாகர் துரத்தினர். குதிரைகள் பற்றி களைப் புகழ்ந்தனர்; ஏனெனில் அவை வி செல்லல் இன்பமாயிருந்தது. அத்துணை போன தம் கோவேறு கழுதைகளைக் கண் நாற்றிசையினின்றும் பெண்யானைகளில் அவற்றின் பாகர் பொன்-இலை வரிகள் அ அம்பாரியினுள்ளிருந்த அவர் தம் பணி அடைப்பக்காரர் சாமரைவீசினர். பின்னி களை வைத்திருந்தனர். பற்களையுடைய யானைச்சேணத்தில் மிளிர்ந்தன. தலைவர் கொண்ட பட்டாடையும், கால்களிற் சேறு ளாடையிலிருந்த பல நிற அணிகள் உட6 நெருங்கிய முத்துக்கள் அணி செய்யும் ம ளிய மேற்பட்டையுமணிந்திருந்தனர். வெ செய்யும் முடிகளுமணிந்த போர்வீரர் பு கணக்கான காம்போசத்துப் பாய்குதிை கலன்களின் கிண்கிணியோசை வானள யடிக்குமொலி செவிகளைத் துளைத்தது. ெ னர். மேனுேக்கிய முகங்களுடன், அணி நின்றனர் காலாட்படையினர்.”*
பாணருக்குப் பின்னர் இவைகளையொ, பட்டன; அத்துடன் செய்யுளும் உரைந: கதைகள் எழுதப்பட்டன. எனினும் இை அவற்றுட் பெரும்பாலனவை பிற க,ை
DIT Gg5b.
உரைநடை இலக்கியத்திற் பிறிதொரு கள் போன்ற நீதிக்கதைகளாகும். பெரு கும் இச்சிறு கட்டுக்கதைகளுக்கும் பழை மிகுந்த ஒற்றுமையுண்டு. இவ்வொற்றுமை
21-R, 12935 (10/63)

இலக்கியமும் 585
ரகளும் புறப்பட அயலூர் வறியோர் அனை ப்பட்ட மிகுதியைக் களவாட ஓடினர். துணி வாய்ச் சென்றன. கிறிச் என்று ஒலிக்கும்: ட விதிகளிற் சென்றன. எருதுகள் மீது, எந் கள் ஏற்றப்பட்டன. முன்னர்ச் சென்ற எரு ண்பதற்காகப் பின் தயங்கின. சமைப்பதற்கு வேண்டிய பொருள்கள், முற் ாநிரையாக முற்சென்றனர். வீரர் தம் சிறு அவர்களை வழியனுப்பப் பல நண்பர் கூடி ா யானைகள் மிதிக்க, அங்கு வாழ்ந்தோர் னர்; அப்பாகர் இச்சண்டையைப் பார்ப்ப ார். இடிந்து பாழ்பட்ட தம் குடில்களினின் * பொருள்களைச் சுமந்து வந்த எருதுகள் மக்கள் கூட்டத்தினூடாகத் தீப்பந்தங் டகள், அந்தப்புர மகளிரைக் கொண்டு செல் ரைகளைப் பின் தொடர்ந்த நாய்களைக் குதி நன்கு அறிந்தோர் உயர்ந்த தங் குதிரை விரைவாய்ச் செல்கையில் அவை மீதூர்ந்து மகிழ்ச்சியற்ற தென்னுட்டவர் வீழ்ந்து "டித்தனர். எங்கணும் தூசு படிந்திருந்தது. வந்த தலைவர்கள் அரசவையிற் கூடினர் ; |ணிசெய்யும் அம்புகளைத் தாங்கி வந்தனர். ரியாளர் வாள்களைக் கொண்டு வந்தனர். ருந்த படைவீரர் அம்பருத்தூணிக் கட்டுக் வாள்களும் பொன்போன்ற விற்களும் களின் தொடையளவில் நோக்குருக்களைக் வடடிந்த ஆடைகளுமிருந்தன. உள் வில் மினுங்கின. சீன நாட்டு உடற்கவசமும் ார்புச்சட்டையும் கிளி இறகு போன்ற ஒள் ற்றிக்கேடயமும் பன்னிற இறகுகள் அணி வி எங்கணும் நிறைந்திருந்தனர். நூற்றுக் ரகளின் கடிவாளங்களிற் ருெங்கும் அணி ாாவியது. நூற்றுக்கணக்கான முரசுகளை பயர்ப்பட்டிப்படி யாவரும் அழைக்கப்பட்ட வகுத்துச் செல்லும் கட்டளையைக் காத்து
த்த விரக்கதைகள் பெரும்பாலும் எழுதப் டையும் விாவிய (சம்பூ) நடையிலும் பல வ யாவும் இலக்கியச் சிறப்பு அற்றவையே. தகளைத் தழுவியவையும் சுவையற்றவையு
கிளை, பாளிமொழியிலுள்ள சாதகக் கதை ம்பாலும் விலங்குகளே மக்கள்போல நடிக் }ய கிரேக்க நாட்டுக் கட்டுக்கதைகளுக்கும் பற்றிப் பல ஆராய்ச்சிகள் நடைபெறுகின்

Page 612
586 வியத்த
றன. ஒரு நாடு "மற்றதினிடமிருந்து நே0 பொருத்தமன்று ; ஆனல் பழைய மத்தி கதைகளை இவ்விரு நாடுகளும் பெற்றிருச் றிருப்பினும் இந்திய நாட்டுக் கதைகள் L {giii ஒருதலே. ஏனெனில் இந்தியாவின் தந்திரம் 6 ஆம் நூற்முண்டிற் பகலவி 6 பெயர்க்கப்பட்டது. அங்கிருந்து சிரிய ெ நூற்குண்டில் அராபிய மொழியிலும் அது இலத்தின் ஆகிய மொழிகளிற் பலவாருகத் அது பரவியது. ஆங்கிலத்தில் முதலிற்ே நோது என்பவரால் ' தோனியின் அறநூல் யென்பார் இத்தாலிய மொழியில் எழுதிய எழுதினராதலின், தமது நூலுக்கும் அ 1570 ஆம் ஆண்டு தோன்றியது. ஆங்கில இதுவே (பின் வந்த மொழிபெயர்ப்புக்கள் பொந்தேன் அவர்களின் நீதிக் கை கொண்டவை-இக்கதைகளை முதற் புனை பதி என்பாரின் பெயர் ஐரோப்பாவிற் பொந்தேன் எழுதிய கதைகளும், கேதே ! ஐரோப்பா வெங்கணும் நாட்டுக் கதைய பற்றிய கதைகளும் வித்தியா பகியின் க பிருகற்கதை (ப. 562) யிலிருந்து எடு கதைகளும் மேனடுகளுக்குச் சென்றுள. ' காணப்படுங் கதைகள் சில, இந்திய மூ பாத்துக்கண்ட அதிசயங்கள் பற்றிய கதை பஞ்சதந்திரம் பெயரளவில் ஒரு நீதி நூ அரசர்க்கும் அரசறிஞர்க்கும் பயன்படுமா புதல்வர் கல்வியறிவு சிறிதுமில்லாத மூட ஒரு முனிவரிடம் ஒப்படைக்க, அன்னர் ஆறு மாதங்களில் நீதி புகட்டினர் என்னு இந்நூல் பற்பல வடிவிலும் பலவேறு திற: மான செய்யுள் விரவிய உரைநடையிலுள்ள காளத்தில், நாராயணன் என்பவரால் எழு புகழ்போனது. சங்கதம் பயிலும் மாணவ! இயற்றப்பட்டு, இன்றுவரையும் அவ்வாறு முறையிலே இதினுந் திருந்திய நூலொன், அக்கால இலக்கியத்திற் புகுந்திருந்த ெ விடுத்து, சொன்னயத்துடன், மறத்தற்க யிடை சேர்த்து இந்நூலாசிரியர் எழுதியுள் பொருந்தாது. ஏனெனில் அக்கதைகள் எ னலத்தையும் ஊக்குவிக்கின்றன. இங்கு ஒன்றையொன்று தொடர்ந்துள்ளன.
'துர்ச்சனனைத் தன்போல் உண்மை பே பறிகொடுத்த பிராமணன் போல் வஞ்சி “அஃது எவ்வாறு நிகழ்ந்தது ' என்று

கு இந்தியா
டியாகக் கடன் வாங்கியிருக்கலாமென்பது ய கிழக்கு நாடுகளினின்றும் சில கட்டுக் கலாம். இக்கதைகளின் மூலங்கள் எவ்வா மேனுட்டு இலக்கியத்தோடு கலந்தன என் கெப் புகழ்பெற்ற நீதிக் கதையான பஞ்ச ானும் மத்திய பாரசீக மொழியில் மொழி மாழியிலும், அதிலிருந்து பின்னர் 8 ஆம் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. ஈபுரு, கிரேக்கம், தோன்றிப் பின்னர் ஐரோப்பாவெங்கணும் முன்றிய மொழி பெயர்ப்பு சேர் தோடிசு ’ என்னும் பெயரால் வெளிவந்தது. தோனி நூலைத் தழுவியே நோது தமது நூலை புன்னரின் பெயரைக் கொடுத்தார். இது த்தில் வெளிவந்த முதல் இந்திய நூலும் பலவாருக அதை மாற்றிவிட்டன). இலா தகள் “பில்பேயை’ அடிப்படையாகக் து கூறிய இந்திய முனியாகிய வித்தியா “பில்பேய் ' என வழங்கியது. இலா யென்பாராற் சீராய் எழுதி முடிக்கப்பட்டு, பாக வழங்கிய இரெயினடு என்னும் நரி தைகளுக்குப் பெரிதும் கடமைப்பட்டுள. க்கப்பட்ட கதைகள் உட்படப் பல பிற 'அராபிய இரவுகள்" கதைத் தொகுப்பிற் மலங்களிலிருந்தே பெறப்பட்டவை-சிந்து நகள் சில இவற்றுட் குறிப்பிடத் தக்கவை. ல் அல்லது அறநூலாகும். அது சிறப்பாக அறு எழுதப்பட்டது. மன்னனுெருவன் தன் ராயிருப்பதைக் கண்டு வருந்தி அவர்களை அப்பிள்ளைகட்குச் சிறுகதைகள் வாயிலாக தும் தொடர்பில் இக்கதைகள் அமைந்துள. த்திலும், பெரும்பாலும் இரத்தினச் சுருக்க ாது. இவற்றுள் 12 ஆம் நூற்ருண்டில், வங் தப் பெற்ற இதோபதேசம் என்னும் நூலே ர்க்கு ஒரு பாடநூலாய் அமையுமாறு அது பயன்பட்டு வருகின்றது. பாடநூலென்ற று இதுகாறும் எழுதப்படவில்லையெனலாம். Fயற்கை அலங்காரஞ் செறிந்த நடையை ரிய மணிச்சுருக்கமான பாக்களை இடை "ளார். அறநூல் என இந்நூலைக் கொள்ளல் ச்சரிக்கையையும் பொது நலமன்றித் தன் நாம் எடுத்துக் காட்டும் இரு கதைகளும்
சுபவனுக எண்ணுவோன், வெள்ளாட்டைப் க்கப் படுவான்' எனக் கூறப்படுகின்றது.
அரசன் கேட்டான். மேகவர்ணன் சொல்லு

Page 613
மொழியும்
கின்றன் கெளதமம் என்னுங் கானகத் ஒருவனிருந்தான். ஒருநாள் அவன் ஓர் : ளாட்டை வாங்கி, அதனைத் தோளிற் சுட் அவனைக் கண்டனர். “யாதாயினும் ஒரு
கவால்வேண்டும்” என அம்மூவரும் என குரோசத்துக்கப்பால் மூன்று கள்வரும் இருந்தார்கள். முன்னே நின்ற கள்வன் ட நீ தோளிலே நாயொன்றை வைத்துச்
கேட்டான். பிராமணனும் " இது நாயன் ப்ெ போனுன். பின்னர் அப்பால் நின் டான். பிராமணன் வெள்ளாட்டைத் தை பார்த்துப் பின்னுந் தோளிலே தூக்கி ன கையில் அவனுள்ளம் ஊசலாடியது ; ஏ லோருடைய உள்ளந் தடுமாறுகின்றது.
போல் இறப்பான். “அக்கதை என்ன சொல்லுகின்றன் : “ ஒரு காட்டிலே மே ஒன்று காகம், புலி, நரி ஆகிய மூன்றுந் மூன்றும் ஒரு நாள் வெளியே செல்கை வாறு அங்கே வந்ததென வினவின. அவ்ே னைச் சிங்கத்தினிடம் அழைத்துச் சென் சித்திரகர்ணன் என்னும் பெயருஞ்குட் நாள் சிங்கத்தின் உடனலங் குறைந்தி உணவு கிடைக்கப் பெருது காகம், நரி, அவை " சித்திரகர்ணனைக் கொல்லும்படி எங்களுக்குப் பயன் யாது ' என எண் புகலிடமளித்துத் தன்னேவலில் வைத்திரு எனப் புலி கேட்டது. அதற்குக் காகம், குன்றியிருத்தலால், அவர் பாவத்துக் க மொரு பெண் தன் பிள்ளையைக் கைவிடுவ களை உண்ணும் , பசிக்கொடுமையினுல்
மெலிந்தோர் எக்காலமும் இரக்கமற்றே! தன், நோயாளி, சீற்றமுள்ளான், பசியுள் வுடையவன், அல்லது காதல் வயப்பட்ட லார்’ என்றது. இவ்வாறு திட்டமிட்டு, சிங்கம் அவைகளை நோக்கி ' உணவின் ெ வினவிற்று. அவையும் " நாம் வெகுவாக றன. "அவ்வாருயின் இப்பொழுது நாம் : அதற்குக் காகம் ரும் மாள்வோம்” என்றது. " எம்வயமிரு.
“எம் வயமிருக்கும் உை
காகம் " சித்திரகர்ணன், ' என்று சிங்க கம் கையை நிலத்திலே அடித்துக் கான வென உறுதியளித்திருக்கையில், இது 6 தவறல் ஆகாது. ஏனெனில் புவிக்கொன கொடை என்னுங் கொடைகள் பெருங்
தலே பெருங் கொடை ‘ என்பர்.

இலக்கியமும் 587
தில் வேள்விகள் பல ஆற்றிய பிராமணன் ஊருக்குச் சென்று வேள்விக்காக ஒரு வெள் மந்து கொண்டு செல்கையில் மூன்று கள்வர் பாயத்தால் இந்த வெள்ளாட்டை நாங்கள் ண்ணி, அவன் போகும் வழியில், ஒவ்வொரு மூன்றிடத்திலே ஒவ்வொரு மரத்தடியில் பிராமணன் வருதலைக் கண்டு, “அந்தணனே, சுமந்து கொண்டு போவதென்ன ? என்று "று; வேள்விக்குரிய ஆடு' எனக் கூறிவிட் D இரண்டாங் கள்வனும் அவ்வாறே கேட் சையில் வைத்துவிட்டுத் திரும்பத் திரும்பப் வத்துக்கொண்டு போனன். அவ்வாறு செல் னெனில் தீயவர்களுடைய பேச்சினுல் நல் அவர்களை நம்பினுல் அவன் சித்திரகர்ணன் ?’ என்று அரசன் கேட்க மேகவர்ணன் தோற்கடன் என்னும் பெயருடைய சிங்கம் தனக்கு ஏவல் செய்ய விற்றிருந்தது. இம் யில் ஒட்டகமொன்றைக் கண்டு, அஃதெவ் வொட்டகமும் தன் கதையைச் சொல்ல அத *றன. சிங்கம் அதற்குப் புகலிடமளித்துச் டி தன்னே வலிலே வைத்தது. பின்னுெரு ருக்கையில், மழை காற்றுக் காரணமாய் புலி ஆகிய மூன்றும் தவித்தன. ஆகவே செய்வோம்; இந்த முள்ளுத் தின்னியினல் ୪୪ମିତot. சித்திர கர்ணனுக்கு எங்கள் சுவாமி குக்கையில் இச்செயல் எவ்வாறு கைகூடும்?' "இவ்வேளையில் எங்கள் சுவாமி உடனலங் ஞ்சமாட்டார்; எனெனிற் பசியினல் வாடு ாள் ; பசியினுற் றுன்புறும் பாம்பு தன் முட் பீடிக்கப்பட்டவன் பழியெதையு மஞ்சான். ாாவர். மேலும், வெறியன், அார்த்தன், பித் ாளான், உலுத்தன், அச்சமுள்ளான், விரை ான் என்னும் இத்திறத்தோர் அறவழி நில் அவை சிங்கத்திடம் சென்றன. அப்போது பாருட்டு யாதாயினுங் கிடைத்ததா?’ என முயன்றும் சிறிதுங் கிடைக்கவில்லை' என் வாழும் வழி யாது?’ எனச் சிங்கம் வினவ, னவைப் பயன்படுத்தினுலன்றி நாம் எல்லோ க்கும் உணவு யாது?’ எனச் சிங்கம் கேட்கக் த்தின் செவியிற் சொல்லிற்று. உடனே சிங் தப் பொத்தி, ‘நான் அதற்கு அஞ்சற்க rவ்வாறு முடியும் ? நான் சொன்ன சொல் ட, பொற்கொடை, ஆக்கொடை, உண்டிக்
பெருங்கொடைகளாகா , பாதுகாப்பளித்

Page 614
588 வியத்த
மேலும்,
அடைக்கலம் புகுந்தோனக் காப்பவன் றது. அப்போது காகம் " சுவாமி, அதஃ அது தானே வந்து தன்னுடலைக் கொடு தது. பின்னர் தக்க ஒரு நேரத்தில் காகப் தது. பின்னர் அது சிங்கத்தை நோக்கி யாதேனும் கிடைக்கப்பெற்றிலேம். பல ந குன்றியுள்ளீர்கள். ஆகையினுல் என்னைக் யாவரும் தந்தலைவனை அடுத்து வாழ்பவர். கும். அன்றியும் மன்னன் வலிமையுடைய தரும் ' என்றது. அதற்குச் சிங்கம் 'அவ்' இழப்பேன்’ என்றது. பின்னர் நரியும் மறுத்துவிட்டது. அதன்பின் புலி எழுந் வாழ்க’ என, “அது அறமாகாது ' என் நன்கு நம்பிய சித்திரகர்ணன் அவ்வாறே சிங்கம் அதன் வயிற்றைக் கிழித்துக் கொ லாற்முன், தீயவருடைய பேச்சினலே நல் றேன்"
அதன்பின்னர் அப்பிராமணன் மூன்ருங் வாறே கூறினன். இப்பொழுது அவன் ஐய தன வென்றெண்ணி, ஆட்டைக் கீழே விட வர் வெள்ளாட்டைக் கொண்டு கின்றனர்.
" துர்ச்சனனைத் தன்போல் உண்மை பே பறிகொடுத்த பிராமணன் போல் வஞ்சிக்க
பாளி இலக்கியம்
சங்கதத்தினும் பாளிமொழியே மக்கள் தது : அன்றியும் அதன் நடை பொதுவாய் இலக்கியப் பகுதிகள் இருப்பினும், பாளி, கூறும் இயல்புடையவை. ஒரே வகையான ம்ெ மீண்டும் இலக்கியச் சுவையின்றித் தன்மையை அகற்றுவதற்கு அவற்றைச் திருமுறைகளிலுள்ள கதைப் பகுதிகள் ே இங்கே " புத்தரின் பெரும் புறச்செலவு” எ சுருக்கமாகத் தருதும் :
"தெய்வ நங்கையர் போல் அணிகலன் நன்கு தேர்ச்சி பெற்றவருமான அழகிய ஆணுல் ஆடலை வெறுத்தார் போதிசத்து பொருட்டு நாம் ஆடிப்பாடினுேமோ அவ யாம் ஏன் இன்னும் நம்மை வருத்தல் வே இசைக் கருவிகளைக் கீழே வைத்துத் தாமு துகொண்டிருந்தன.

கு இந்தியா
அசுவமேதப் பலனை அடைகின்ருன் என் னத் தாங்கள் கொல்லல் தகாது. ஆயினும் த்தாலோ’ என்னச் சிங்கம் வாளாவிருந் , யாவரையும் சிங்கத்தின் முன் கொணர்ந் * சுவாமி எவ்வாறு நாம் முயன்றும் உணவு ாள் உண்ணுதிருந்து சுவாமியும் உடனலங் கொன்று உண்க; ஏனெனிற் குடிமக்கள் நன்கு வேரூன்றிய மரங்களே காய் காய்க் பானுயின் மக்கள் தம் முயற்சியும் பலன் வாறு செய்வதினும் என் உயிரையே யான் தன்னுடலைக் கொடுக்கச் சிங்கம் ஏற்க து "சுவாமி, என் உடலை யேற்று உயிர் அறு சிங்கம் மறுத்தது. ஈற்றில், சிங்கத்தை தன்னுடலைக் கொடுத்தது. அதற்கிணங்கிச் ல்ல அவை யாவும் அதனை உண்டன. ஆத ஸ்லோரும் உள்ளந் தடுமாறுகின்றனர் என்
கள்வனையுங் கண்டபோது, அவனும் அவ் 1ம் நீங்கித் தன் புலன்கள் தன்னை வஞ்சித் ட்டு, நீராடிப் பின்னர் வீடு சென்ருன். கள்
சுபவனுக எண்ணுவோன், வெள்ளாட்டைப்
ப்ெபடுவான்’ என்கின்றேன். '"
மொழியோடு நெருங்கிய தொடர்புற்றிருந் எளிதானது. பாளி இலக்கியத்தில் அரிய பல க் திருமுறைகள் சுவையற்றவை; கூறியது சொற்முெடர்களும் புனைந்துரைகளும் மீண்
தோன்றுகின்றன. இத்தகைய சலிப்புத் சுருக்குவதே ஒரு வழி. எனினும் பாளித் பெரும்பாலும் இலக்கிய நயம்படைத்தவை. ன்னும் உணர்ச்சிமிக்க ஒரு பகுதியை ஓரளவு
பற்பல அணிந்தவரும், ஆடல் பாடலில் நங்கையர் ஆடவும் பாடவுந் தொடங்கினர். வர் ; உறக்கம் அவரை நாடியது. “யார் ர் இப்போது உறங்குகின்ருர்-ஆகையால் ண்டும் ' என அம்மங்கையர் எண்ணித் தம்
ம் உறங்கினர். நறு நெய் விளக்குகள் எரிந்

Page 615
மொழியும்
போதிசத்துவர் எழுந்து கால்களைக் கு இசைக் கருவிகளைப் புறத்தே வைத்து சிலர் வாயினின்றும் உமிழ்நீர் வடிந்தது; திற் சிலர் பற்களை நறநறவெனக் கடித் ஆடைகள் குலைந்திருக்க அருவருக்கத் த. கிடந்தனர். சீர் குலைந்த இந்நிலையில் அ6 இவ்வுலகியல் வாழ்க்கையை அவர் வெறு செய்யப்பட்டிருந்த அப்பேரில்லம் பிணங்: மளித்தது. தீப்பற்றிய வீடுபோல் வாழ்க் இவை யாவும் எத்துணை இழிந்தவை ! எத பினர்; அவருள்ளம் துறவை மேலுங் புறச்செலவைத் தொடங்கல் வேண்டும்' கதவண்டை சென்ருர்,
* வாயிற் படியில் தலைவைத்தவனுய்ச் ச இன்றே இன்னே தொடங்குவல் , ஆகவே னிடம் கூறினர் . இவ்வாறு அ நோக்குவேன்' என எண்ணி இராகுலன கதவு திறந்தார். அங்கே நறுநெய் விளக்ெ யாலணைத்தவாறு மலர் துளவிய மஞ்சத்தில் யில் ஒருகால் முன் வைத்து அவர்களைப் யின் கையை அகற்றி என் மைந்தனைத் கண்விழித்திடின் என் புறச் செலவுக்கு வந்து என் மகனைக் காண்பேன் என எண்
பாளி உரைநடை இலக்கியத்துக்கு எ( இங்குக் தருகின்ருேம். பெண்களின் சபல தொடர்புடையதன்று , அன்றியும் அதன் துணிபு. ஆனல் இத்தகைய உலகியல் வி வாறு பயன் படுத்தப்பட்டுள்ளவென்பதை தருகின்முேம், இத்தகைய கதைத் தொ( செறிந்த நடைக்கும், இன்றுபோல் அன் களுக்கும் இக்கதை ஓர் எடுத்துக்காட்டா தையும் அச்செய்யுள்களின் உரைபோல் இ அறிக.
சேதன் பூங்காவில் அக்கால் இருந்த பக துறவி தொடர்பாய் இக்கதையைக் கூறின மீண்டும் உலகியல் வாழ்க்கையில் ஈடுபட கேட்டார். அத்துறவி அதற்கு “பெண்டி பெண்டிரின் வஞ்சனையினின்றுந் தப்பு சுபர்ண * உலகில் வாழ்ந்தும் மகளிர் வ திருந்தனர்” என்ருரர். அத்துறவி வற்பு கூறினர்.
"கதைகளிற்றேன்றும் ஒருவகைப் பெரும்பற:ை

இலக்கியமும் 589
அறுக்காய் மடித்துக் கட்டிலில் அமர்ந்தனர்; விட்டுத் துயிலும் நங்கையரைக் கண்டார். சிலருடலில் வியர்வை பெருகியது ; உற்க்கத் தனர்; சிலர் குறட்டைவிட்டனர்; சிலரின் க்கவாறு தம் உள்ளுறுப்புக்கள் வெளிப்படக் வர்களைக் கண்டதும் முன்னையிலும் மேலாய் த்தார். இந்திரன் மாளிகை போற் கோலஞ் 5ள் சிதறிக் கிடக்கும் சுடலைபோலத் தோற்ற கையின் நிலையாமை மேலுந் தெளிவானது. துணை துன்பந் தருபவை ! என அவர் புலம் கடிது நாடியது. “இன்றே நான் பெரும் என எண்ணித் தம் படுக்கை விட்டெழுந்து
ன்னன் படுத்திருந்தான். என்புறச் செலவை என் குதிரையைத் தயார் செய்' என அவ வனே அனுப்பியதும், ' என் மகவை ஒருகால் ரின் அன்னையின் சயனவறைக்குச் சென்று கான்று சுடர் விட்டெரிந்தது. மகவைக் கை இராகுலன் அன்னை துயின்முள். வாயிற்படி போகிசத்துவர் உற்று நோக்கினர். இராணி தாக்கிப் பார்ப்போமா ? இல்லை , குழந்தை இடையூருகும். நான் புத்தராகிய பின்னர் ாணினர். பின்னர் மாளிகை விட்டேகினர்.”* நித்துக்காட்டாய்ச் சாதகக் கதையொன்றை புத்தியை விளக்கிக் காட்டுமிக்கதை சமயத் ா மூலம் உலகியற் சார்பானது என்பதுந் டயங்களுமே சமயநோக்கங்களுக்காக எவ் த் காட்ட அதன் கதைக் கோப்பை இங்குத் குகிகளிற் கையாளப்பட்டுள்ள வறட்சியான rறும் இந்தியர் விழைந்த அற்புதக் கதை கும். அதன் மூலம் செய்யுள் வடிவினதென்ப
}க்கதை புனையப்பட்டிருப்பதையும் மாணவர்
வான் மீண்டும் பாவக் குழியில் வீழ்ந்த ஒரு ர். சங்கத்திற் சேர்ந்ததற்காகக் கவலைப்பட்டு விழைகின்ருனேவென அவனைப் பகவான் ரின் வஞ்சனையே காரணம் என, பகவானும், வது இயலாது. முற்காலத்திலே அறிஞர் ஞ்சனையினின்றும் தப்பிப்பிழைக்க முடியா
றுத்திக் கேட்கப் பகவான் அக்கதையைக்
ப. இவற்றுக்குத் தல்ைவன் கருடன் (ப. 416).

Page 616
590 வியத்தகு
“முன்னுெரு காலத்தில் வாரணுசியைத் த அவனுடைய முதல்மனைவி சுசொந்தி என்ப சத்துவர் அக்காலத்தில் ஒரு சுபர்ணனுகப் என்னும் நாகதீவொன்றிருந்தது. அத்தீவிர றில் வாழ்ந்தார். w
ஒருநாள் அவர் மனித வேடத்திற் காசிக் அவர் தம் எழில் வடிவைக் கண்ட ஏவலா6 சிறந்தவொருவர் மன்னனுடன் சூதாடுகின் காண விருப்புற்ருளாய், ஒருநாள் அவள் சூதாடுமண்டப மடைந்து தன் சேடியரு அவ்வரசியை நோக்க, இருவரும் ஒருவர்ே மன்னர் மந்திரத்தால் நகரிற் கடும் புயலெ னும் அச்சத்தால் யாவரும் வெளியே விரை இருளை உண்டாக்கி, அரசியைக் கவர்ந்து ெ சுசொந்தி எங்கு சென்ருள் என யாருமறி கூடி இன்பந் துய்த்த பின்னர் மீண்டும் னே வலிற் சக்கன் என்னும் பாணனுெருவல் யாத மன்னன் பாணனை அழைத்து ' காடுப் குள்ளாள் என அறிந்து வருக ’ எனப் பல வுக்கு வேண்டிய பணத்துடன் பக்கத்திலுள் கச்சா என்னுமிடத்தை வந்தடைந்தான். அ சிலர் சுவர்ண தேசத்திற்கு (பர்மா ?) மர அவர்களிடஞ் சென்று என் கட்டணத்தைத் செல்விசானல், உங்களுக்கு இன்னிசை விரு ளும் அதற்கு உடன்பட்டு மரக்கலத்தில் அவ மரக்கலம் நடுக்கடலை அடைந்ததும் அவர் மாறு கேட்டனர். " உங்களுக்கு முழுமனது அவ்வாறு செய்வேனுயின் நீரினின்றும் மீ6 எனக் கூறினன். “சாதாரண மனிதன் ஒரு வதுமுண்டோ ? அதனுல் இசை தொடங்கு நிகழ்ந்தாலும் என்மீது குறைகூறற்க " எ யாழும் குரலும் ஒன்றி இயைய இசைவிரு. துள்ளிக் குதித்தன. அப்பொழுது மகாபெ வீழ்ந்து அதனைப் பொடிப்பொடியாக்கிற்று. கொண்டு நாக தீவுக்கொதுக்கப்பட்டு, சுபர் லுள்ள ஓர் ஆலமரத்தடியில் ஒதுக்கப்பட்ட " அப்போது சுபர்ண மன்னர் சூதாட சுசொந்தி, அரண்மனை விட்டு அப்பாணன் தாய் ?’ எனக் கேட்டாள். அவனும் தன் வ என ஆதரவு கூறி அவனைத் தன் கைக சென்று கட்டிலிற் கிடத்தினள். அவன் களை யான உணவூட்டி, நறுமணம் விசும் நீரில் குட்டி, மீண்டும் மென்படுக்கையிற் படுக்க ை யில், சுபர்ண மன்னன் வரும்பொழுதெல்லா
சுப்ர்ண மன்னர் சென்றதும் அவனேடு ஆர

த இந்தியா
ம்பன் என்னும் மன்னன் ஆண்டுவந்தான். வள்; அவள் பேரழகு வாய்ந்தவள். போதி பிறந்திருந்தார். அக்காலத்தில் செரும தீவு
ர் போதிசத்துவர் சுபர்ண மாளிகையொன்
குச் சென்று தம்ப மன்னனுேடு சூதாடினர். ார் சிலர் சுசொந்தியிடஞ் சென்று அழகிற் ாருர் எனக் கூறினர். அரசியும் அவரைக் தன் அணிகலன்கள் யாவையும் அணிந்து டன் அவரை நோக்கி நின்முள். அவரும் மல் ஒருவர் காதல் கொண்டனர். சுபர்ன ழுப்ப, அரண்மனையீே விழுந்துவிடும் என் ந்தோடினர். தமது மந்திர வலியால் அவர் காண்டு நாக தீவுக்குப் பறந்து சென்முர். பிந்திலர் ; ஆனல் சுபர்ண மன்னர் அவளைக் அரசனுடன் சூதாடச் சென்றனர். அரச Eருந்தான். அரசிக்கு யாதுற்றதென அறி > நாடும் கடலும் கடந்தாயினும் அரசி எங் Eத்தான். ஆகவே அப்பாணன் தன் செல ள ஊர்கள் எல்லாம் கேடிப் பின்னர் பிருகு ந்நேரத்தில் பிருகுகச்சத்திலுள்ள வணிகர் க்கலத்திற் புறப்பட்டனர். உடனே அவன் தந்து என்னையும் உங்களோடு அழைத்துச் ருந்தளிப்பேன் ' எனக் கேட்டான். அவர்க பனை ஏற்றிச் சென்றனர். கள் அவனை அழைத்து இசைவிருந்தளிக்கு டன் நான் இசைவிருந்தளிப்பேன்; ஆனல் ன்கள் குதித்துக் கப்பலை நொருக்கிவிடும் 2》 வனின் இசைகேட்டு, மீன்கள் தூண்டப்படு நக’ என்றனர். ' அவனும் பின்னர் யாது ானக் கூறித் தன் யாழுக்கு இசை கூட்டி ந்தளித்தான். மீன்கள் இவ்விசை கேட்டுத் ான்று கடலினின்றும் பாய்ந்து கப்பலில் சக்கன் மரத்துண்டொன்றைப் புணையாகக் *ண மன்னரின் அரண்மனைக்கு அண்மையி
Fair.
டச் சென்றிருந்தார் ; ஆகையால் அரசி சக்கனைக் கண்டு, “ இங்கு எவ்வாறு வந் ரலாற்றைக் கூறினன். அவனை “அஞ்சற்க" ளால் அணைத்து அரண்மனைக்கழைத்துச் நீங்கி எழுந்ததும் அவனுக்கு இன் சுவை நீராட்டி, பட்டாடை உடுத்தி, அழகிய பூச் வைத்தாள். இவ்வாறு அவனை ஓம்பி வருகை ம் அவனை மறைத்து வைத்தாள். பின்னர் ாவின்பம் துய்த்தாள்.

Page 617
மொழியுப
ஒன்றரைத் திங்கள் கழிய, வாரணுசியி ஆலமரத்தடியில், விறகும் நீருந் தேடி வ, மேறி வாரணுசிக்குச் சென்று அரசன் கு மீட்டுப் பின்வரும் பாட்டைப் பாடினன்.
* தீமீாம் நறுமணம் விசாநிற் தியகடல் அலை விசா நிற்கும் சுசொந்தி யுளள் நனிதொலை தம்ப ; காதல் எற்ருக்குதல் உ இதைக் கேட்ட சுபர்ணன் இரண்டாம் பா
'கடல் கடந்த தெவ்வாருே கண்டது செருமா எவ்வாருே விடலைச் சக்க ; அவளை நீ விழைந் தெதிர்ப் பட்ட தெவ்8 பின்னர் சக்கன் மூன்று பாக்களைப் பாடி பிருகுகச்சம் விட்டுப் பொருள் போந்து செல்லும் வணிகரொ துருவிப் போகும் தொல் கட6 சுமுவான் மரக்கலமுடைந் திெ மருவித் துண்டு மரம் பற்றி வாணுள் பிழைத்து வாழ் வுற் “ சாந்தம் மணக்கும் தன் மடிய தழுவி எடுத்து வைத் தென்ன் போந்ததாய்போல் இனிதென் புரந்து பார்த்து மகிழ்வுற்ருள் தம்ப இது நீ அறிகுதியால் சார்ந்த எற்குத் தனி யுணவும் நம்பு வினிய உடையொடு நசைசால் அணையும் அளித்தன் இவ்வாறு பாணன் பாடுகையில் சுபர் 6 மாடத்திலிருந்தும் அவளைக் காவா தெ தென்ன என எண்ணி அவளை மீண்டும் ஒ காலும் அவன் மீண்டதில்லை.
இக்கதையைக் கூறிமுடித்ததும் பகவா சிதையில் வந்தோரின் பிறப்புக்களையும் :ெ ஆவன் , சுபர்ண மன்னர் நானே ’ என்ரு பாளிச் செய்யுள்களுக்கு எடுத்துக்காட் தைத் தொகுதியிலிருந்து சில தருதும். ெ புத்தர் தம் பெருஞ்சீடர் இப்பாடல்களை அரசவைச் சங்கத இலக்கியத்தின் ந.ை வுளது. அன்றியும் நாட்டுப் பாடல்களின் இவற்றுள்ளே தோர் பாடல் என்பது ை அழகிய ஆடன் மகள் பெளத்ததுறவியான

இலக்கியமும் 59.
னின்றும் வந்த வணிகர் சிலர் அத்தீவில் ஓர் ந்திறங்கினர். அவனும் அவர்களோடு மரக்கல தாடும்போது அவனைக் கண்டு, தன் யாழை
கும்
வழியிடத்து அறுமே , '
ட்டைப் பாடினன்.
வாருே ” ணுன் ;
தேடப் G
இல்
ாழிய
றேன்
பில்
ாளால் '
2ணன் மிகத் துயருற்ருன், அவன் ' சுபர்ண ாழிந்தேன். அப்பொதுமகளால் எனக்காவ
ஒப்படைத்துவிட்டுச் சென்றனன். பின்னுேரு
ன் நாற்பெருவாய்மைகளைக் கூறி, (ப. 376) 5ரிவித்தார் : “ வாரணுசி மன்னன் ஆனந்தன் 方。43
டாக ' தேரதேரியர் பாடல் ', என்னும் கவி பளத்த சங்கம் நிறுவிய தொடக்க காலத்தே, ாழுதினர் என்பது பிழையான கருத்தாகும். டயிலும் இப்பாடல்களின் நடை எளிதாக செல்வாக்கும் இவற்றிற் காணப்படுகின்றது. வசாலியிலிவிருந்த அம்பபாலியென்னும் ஓர் பின்னர் எழுதிய தெனக் கூறப்படுகின்றது

Page 618
நீரரமகளும் தோழியும். சியரிே. இ
 

Η Γκήrrεοιμητισιτι SμrΙται η Oεμιση
லங்கை. .ே பி. 5 ஆம் நூற்றுண்டு.
ஒளிப்படம் XXXI

Page 619
i
பத்திரிய, வடமேற்
பூத்திடிமசு. வெள்ளி. கி. மு. 3 ஆம் நூற்று யான முகத்தலச்சீரா அணிந்த நிமித்திய மசிடோனியத்தலேச்சிரா அணிந்த அந்திமாக்
மிலிந்தன். துேள்ளி, இருமோழி, 蛇- yo : கனிட்கன். போன். மறுபுறத்திற் புத்தரும்:
 

Eritis FLIs EIra
கீந்திய நாணயங்கள்.
சண்டின் இறுதி. ாது. கி.மு. 2 ஆம் நூற்றுண்டின் தொடக்கம். கா, வெள்ளி. வி.மு 2ஆம் நூற்றுண்டின் தொடக்கம்.
ஆம் நூற்றுண்டு. கிரேக்க வாசகமும், கி.பி. முதனூற்றண்டின் இறுதி.
ஒளிப்படம் LXXXIV

Page 620
பொருகின்ற
இரானியத் தேய்வ
ஒளிப்படம் LXXXW
 
 

Hermitere lftseuri, Leningrad
TIr.
Herrrifrige. Il-FEfrat, Leftrigyrr
படிர்,

Page 621
மொழியும்
" வண்டு போற் கரியதாய் நெ என்கூந்தல் சுருள் சுருளாயிரு இம் முதுமைப் பருவத்திலோ போல் உள்ளது. மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ பூக்கள் கூடிய என் கூந்தல் ந இம் முதுமைப் பருவத்திலோ முயற்றேல் போல்தீநாற்றம் வி மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ ஒருகால் என் கட்புருவம் ஒளி நயத்தக்கனவாயிருந்தன; இம்முதுமைப் பருவத்திலோ மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ என் குரலோ மரமடர்ந்த கா குயிலின் ஓசைபோல் இனிதா இம்முதுமைப் பருவத்தில் அ! மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ ஒரு காலத்தில் என் கைகள் பொன்னிழைகளால் பொலிவு இம் முதுமைப் பருவத்தில் அ முறுகித் தோன்றுகின்றன. மெய்கண்டாருடைய'வாய்மெ ஒருகால் என்னுடல் மினுக்கிய எழில் பெற்றிருந்தது. இம்முதுமைப் பருவத்திலோ நிறைந்துள்ளது ; மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ ஒரு காலத்தில் என் இரண்டு கொண்டனபோல் மெத்தென இம்முதுமைப் பருவத்தில் அ6 உலர்ந்து மிருந்தன. மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ ஒரு காலத்தில் என்னுடல் இ ஆனல் இப்போது இளைத்துத் பல நோயக்கு நிலைக்களனய் உதிரும் வீடுபோலுள்ளது மெய்கண்டாருடைய வாய்மெ கி. பி. 5 ஆம் நூற்முண்டில் வாழ்ந்த துற கூறுப. இப்பாக்கள் இயற்கையில் ஆழ்த இத்தகைய பாக்களைப் பழைய இந்திய
வானில் முரசதிர பறவை செல் வழிகளை மழை குன்றுகளில் அமரும் துறவிய
அயரா இன்பம் நுகர்வர்.

இலக்கியமும் 595
ய்ப்புடைத்தாய்
iந்தது ;
அது சணல் நார்
ழி பொய்யாதன்ருே றுமணப் பேழை போலிருந்தது :
உரித்த
ரீசுகின்றது;
ாழி பொய்யாதன்ருே
யர் வரைந்தது போல்
அவை சுருக்கிட்டுத் தொங்குகின்றன. ாழி பொய்யாதன்றே
ட்டிற் பறக்கும்
பிருந்தது.
து கரகரக்கின்றது. ாழி பொய்யாதன்முே நொய்யவாய் மெல்வியவாய் பெற்றிருந்தன;
|வை வேர் போல்
ாழி பொய்யாகன்ருே
டொன்போல்
சிற்சிறு சுருக்கங்களால்
ாழி பொய்யாதன்முே
அடிகளும் மெல் இறகுகளைக்
விருந்தன; வை வெடித்தும்
ழி பொய்யாதன்முே வ்வாறிருந்தது.
தள்ளாடுகிறது. காரை படைபடையாய்
ழி பொய்யாதன்ருே”* விகள் சிலர் இப்பாடல்களை இயற்றினர் எனக் த ஈடுபாட்டைக் காட்டுகின்றன ; இவ்வழி, இலக்கியத்திற் காண்டல் அரிது :
மறைக்க
th

Page 622
596 விவத்தகு
பூ நிறைந்த ஆறுகள் பலநிறப் பூண்டுகளால் அணி செய்து பா நல்ல துறவியர் கரைகளினின்று இதனிற் பிறிதின்பம் காணுரென மழை சோவென இாவிற் பொழி தொலையிலுள்ள காட்டுயானைகள் குன்றுகளில் துறவிக ளிருந்து இதனினும் இனிய இன்பம் பிறி இருள் வானங் கண்டஞ்சி வெள் இறக்கைக் கொக்கு பறந் புகலிடந் தேடிக் காணு நிற்க அசகரணி யாறு எமக்கு இன்பட மாபெருங் குகையின் இரு மருங் செவ் வப்பிள் கண்டு நயவா தா நாரைக் குழாம் பறந்து செல்ல அச்சந்தீர்ந்த தவளைகள் மெல்லெ குன்றும் யாறும் விட்டுச் செல்ல அசகரணியாறு நயவது; இனிது
பாளியிலுள்ள வருணனைக் கவிதைக்கு நூலாகிய மகாவமிசத்திலிருந்து சிங்கள தே (கி.மு. 161-137) கந்துலன் என்னும் யானை லாளனது தலேநகரான விசித நகரை முற பகுதியை இங்குத் தருதும் :
நகரைச் சுற்று மூன்று அகழியு உயர் மதிலும் காவல் செய்தன. இருப்புக் கதவால் வாயில் மூடட் பகைவர் தகர்த்தல் ஆகாததாயி யானை முழந்தாளிட்டு கல்லே, களி கல்லே கொம்பாற் குத்தி வாயில் இருப்புக் கதவைத் தாக் காவற் கோபுரத் திருந்த தமிழர் எறி படைகள் பல வீசினர் காய்ச்சிய இரும்புருளைகளை எறி உருக்கிய கீலும் ஊற்றினர். கந்துலனின் முதுகில் புகை வீசு தாங்கொணு வலியுடன் பாய்ந்து அது நீரில் மூழ்கியது. *நீராடல் இது வன்று சென்று வாயிலைத் தகர்த்தெறி” எனக் கொடம்பசன் அதனைத் து யான்ைகளுட் டலையாய அவ் யானை உள்ளம் வெதும்பிப் பிளிறிற்று நீரினின்று வெளியே வந்து கரை மருங்கே எதிர்த்து நின்றது

இந்தியா
பாநிற்க
நின்றனர்
19aiflap
து கண்டிலர்
ġbi
ம் பயவா நிற்கும். கினும் ரும் உளரோ?
bனக் கத்தும் க் காலம் இதுவன்று
罗笼.48
நல்லதுவே
எடுத்துக்காட்டாய் இலங்கை வரலாற்று நசீய விரன் துட்ட கைமுனு என்பான் பின் துணைகொண்டு தமிழ்த் தலைவன் எல் *றுகையிட்டதைக் கூறும் உணர்ச்சிமிக்க
பெற்று ருந்தது.
லவையை, செங்
கிற்று.
ம் கீல் வீழ்ந்தது:
சென்று
சத்தினன்.

Page 623
மொழியும், !
Այո2or மருத்துவர் கீல் துடைத யானை மீது அரசன் ஏறி அவ6 அதன் நெற்றியைத் தைவந்தா “கந்துலா ! என் அன்பே ; இல ஆக்கு வேன் உன்னை ; என்று கூறி யானையைத் தேற்: நல்லுணவு ஊட்டினன் ஆடையால் அதனை மூடி போர்க்கவசமும் போர்த்தனன் ஏழ்மடிப்பு எருத்துத் தோல் கவசமாய் முதுகிற் போட்டன: கவசத்தின் மீது நெய் தோய்த் தோல் போடப்பட்டது. ” உடனே அது இடிபோற் பிளிற இடாஞ்சாது எதிர்க் தேகினது
கொம்பினுற் கதவைக் குத்தி வாயிற் படியை அடி யாற்ருக்க வாயிற் கதவும் நிலையும் நிலத்தில் நொருங்கி வீழ்ந்தன
பாகத இலக்கியம்
சமணர்தம் பாகதத் கிருமுறைகள் பற்ற அவற்றுட் சிலவற்றை ஏலவே உதாரண பொதுவாக இவை இலக்கியச் சிறப்பு வா அந்நூல்களும் வறட்சியானவை. பாளி. சொற்ருெடர்களையும் வருணனைகளையும் மி நினைவுக்குறிப்புக்கள் போலும் ஆனல்-8 கூடும். தீர்த்தங்கரர், பத்தியிற்சிறந்த படைத்த வாணிபர், வளம் மிகு நகரங்க திருமுறை நூல் முழுவதிலும் மீண்டும் மீ6 கப்பட்டு உயிர்ப்பற்ற வறட்சித் தன்ன பாளிக் திருமுறைகளிற் காணும் நடையி வாற்றல் அரசவைச் சங்கதத்தை ஒரளவு
சமணர்களின் கவிதைகள் கட்டுரையிலு லேயே நகைச்சுவை மிக்க தனிச் சிறப்பு சமணத்திருமுறையிலொன்முகிய குத்திா படுகின்றது. அறநெறி வழுவும் துறவியெ காட்டுவது போல் அப்பாடல் அமைந்துள் ஒரு சார்பைக் காட்டுவதாயுமுள்ளது. .
“ சால்புள்ள துறவி யொருவ6 இன்பந்தேடி அலையினும் தன் எற்றுக்கெனின் துறவிகள் ஆதி இன்பங்கள் சில இவையே ெ

இலக்கியமும் 597
து நெய் பூசினா r கையால்
ன்.
ங்கை மன்னன்
நிச் சுருக்கமாகவே இங்குக் குறிப்பிடுவோம். ணமாகத் தந்துள்ளோம் (ப. 406, 407). ப்ந்தவையல்ல. சமண மதத்தைப் போன்றே நூல்களைப் போல், அவை ஒரே வகையான "ண்டும் எடுத்தாளுகின்றன. ஒருகால் அவை இக்கால மாணவர்க்கு அவை எரிச்சலுட்டக் துறவிகள், மாண்புமிக்க அரசர், செல்வம் ள் முதலியன பற்றி நீண்ட் புனைந்துரைகள் ண்டும் ஒரே வகையான சொற்களால் உரைக் மையை அந்நூல்களுக்குக் கொடுக்கின்றன. னும் பாகத நடை அணிகள் மிக்கது. இவ்
ஞ் சிறந்தவை. ஈண்டு, இந்திய இலக்கியத்தி வாய்ந்த ஒரு பாடலை நாம் தந்துளம். இது கிருதாங்கம் என்னும் துறவு நூலிற் காணப் ாருவனக் காத்திருக்குங் கதி இதுவெனக் rளது. அன்றியும் இந்திய இல்லற முறையின்
ா காதல் கொள்ள்லாகாது, னத்தான் ஒறுத்தல் வேண்டும் ப்க்கும்
16õ፬ ̆ፊb.

Page 624
598
வியத்தகு
துறவியொருவன் தன் வாய்மை பெண்மீது காதல் கொளின் அவள் அவனைத்தாற்றிக் காலால் தலையில் உதைத்திடுவள். “ஒ துறவியே நீ என்னேடு கண மனைவி யென வாழா விடின் என் கூந்தல் மழித்து யானுந் து எற்கெனின் நானின்றி நீ வாழல் "ஆணுல் அவன் அவள் கைப்பிடி குற்றேவலும் குறுமனத் தொழி! இக் காய் பிளக்கக் கத்தி கொன புதிய பழங்கள் சில கொணர்க'
s
காய்கறி அடுதற்கு விறகு வே6 மாலைக் காலத்து நெருப்புக்கும் வி இப்பொழுது என் அடிகளுக்குக் என் முதுகை நன்கு தேய்க்க” “என் உதட்டுமை கொணர்க , ' என் குடை, செருப்புக் கொணர்க இக் கயிற்றை அறுக்க எனக்குக் என் உடைக்கு நீல நிறம் தோய் மயிர் பிடுங்கியும் சீப்பும் கொணர் என் கூந்தல் முடிப்பதற்கு நாடா முகம் பார்க்கும் கண்ணுடியைத் என் பற் குச்சியைக் கொண்டுவரு பானை முரசு துணிப்பந்து எங்கள் பையன் விளையாடக் கொ ஓ துறவி மழைக் காலம் நெருங்( வீட்டுக் கூரையை வேய்ந்து பண் “ கயிற்றல் வரிந்த என நாறகால உலவச் செல்வதற்கு மராடியைக் ெ இவ்வாறு குன்மகளிர் தம் கணவன தம் அகத்தடிமைகள் போல் ஏவுகி “ தம் தொழிலுக்குக் கைம்மாருய் குழந்தையைத் தந்தை வைத்திரு ஒட்டகம் சுமை தூக்கித் தள்ளாடுவ புதல்வரைத் தூக்கும் தந்தையரும் *செவிலித் தாயர் போல் இரவில் அசற்றும் குழந்தையைத் தாலாட்டு வண்ணுர் போல் அழுக் குடைகன் வெட்கமும் பொருட்படுத்தாது க( “ஆகவே துறவி ; பெண்டிர் குழ்ச்சி அவர் தம் நட்பையும் உறவையும் வி அவரிடம் பெறும் சிற்றின்பம் துன்பத்துள் உன்னை ஆழ்த்தும்'

இந்தியா
கடைப்பிடியாது
வன்
ாறவியாவேன்
ஆகா அது ; y
பில் அகப்பட்டானுயின் லுமே செய்வான்.
பார்க
என்பாள் ”
ண்டும்
பிறகு வேண்டும் குழம்பு பூசுக
s கத்திவேண்டும் ந்துக் கொணர்க ’
s
எடுத்துவருக தருக
க்.
னர்க ;
குகின்றது
டங்களை உற்று நோக்குக.
பி தூக்கிக் கொணர்க
காணர்க
ன்றனர்?
க் குழந்தை பிறந்ததும்
க்குமாறு செய்வாள்
து போல் தள்ளாடுவர் ” விழித்திருந்து
வர்
r
ழவுவர் களே எதிர்க்க லக்குக

Page 625
மொழியும்
உலகியற் சார்புடைய பல இடைக்கா அவற்றுள் முதன்மையானது சேதுபந்த6 மீது படையெடுத்ததைக் கூறுகின்றது. தவமுகக் கருதப்படுகின்றது. கெளடவத சான வாக்பதி என்பாரால் இயற்றப்பட் கன்னேசி (ப. 96) மன்னனுகிய யசே உரைக்கின்றது. 10 ஆம் நூற்ருண்டு நாட மஞ்சரி என்னும் நாடகம் அதன் தலைவி இந்நூல்கள் சிற்சில சிறப்புடையவையா பற்றி இங்கு நாம் விரித்துரைக்காது 6 பாகதத்தில் முதன்மை பெற்றுள்ள இ சதகம் அல்லது “ எழுநூறு ’ என்னும் நு பெற்ற, கவர்ச்சியும் அழகும் வாய்ந்த கி. பி. முதல் நூற்றண்டில் தக்கணத்தை ணுல் இந்நூல் இயற்றப்பட்டது என்பது பாலானவை பிற்காலத்துக்கே யுரியவை தெனவே கொள்ளல் வேண்டும். அவற்றி அமருவைப் போல், இவற்றின் ஆசிரியன் கதையையே கூறிவிடுகின்றனர். இவ்வா, லும் எழுதப்பட்டிருப்பதை நோக்கின், டன போலத் தோற்றுகின்றன. எனினும் யான புனைந்துரைகளுமுள ; உழவர் கீழ் காணப்படுவதால், அவை பொதுவழக்கின் நூலில் இடம்பெற்றுள்ள நாட்டு மக்களில் தை நினைவூட்டுகின்றன. ஆலன் என்பா பாடல்களையும் அறிந்திருந்தான் போலும் " நேற்றிரவில் அவ்வழிப் டே புறக்கணித்துப் படுப்பதற்கு அப்பெண் கொடுத்து வைத் இன்று காலை அழுதுகொண்டு . சேர்க்கின்ருள். " நண்ப, விடியற் காலையில் ஒ( பாடக் கேட்டேன். அவன் பாடல் என் காதலின காதற் கடவுள் என் உள்ளம் ே ஆறிய புண்கள் மீட்டும் கிள " உன்னைக் காத்திருக்கையில் ஒரு நொடிப் பொழுதாய்க் க! பின்னரை யாமமும் ஒரு யுக ஏனெனின் துயரிலாழ்ந்திருந் உயர் முகில்களுடன்* மாரிக் இளமைபோற் கழிந் தொழி முதற் ருேன்றும் தனிக் காச நாைமயிர் போல் நிலத்தில் ே
*பயோதாம் என்னுஞ் சொல் சிலேடையாயுள்

இலக்கியமும் 599
ல நூல்கள் பாகதத்தில் எழுதப் பெற்றன ; ாம் என்னும் நூல். இஃது இராமன் இலங்கை இந்நூல் காளிதாசனுல் இயற்றப்பட்டதெனத் h என்னும் ஆளல் 8 ஆம் நூற்ருண்டுப் புலவ ட நீண்ட மெய்க்கீர்த்திப் பாடலாகும். இது ாவர்மனுடைய விரச் செயல்களை விரிவாக காசிரியன் இராசசேகரன் இயற்றிய கர்ப்பூர பான கர்ப்பூரமஞ்சரி யென்பாளைப் பற்றியது. யினும் வேறுபட்டவையல்ல. ஆகவே அவை விடுத்தாம்.
லக்கிய நூல் ஆலன் என்பான் எழுதிய சத்த ாலாகும். இது. ஆரிய யாப்பில் (பசா) எழுதப் தனித்தனிப் பாட்டுக்களின் தொகுதியாகும். ஆண்ட ஆலன் என்னும் சாதவாகன மன்ன மரபாகினும் அதன் செய்யுள்களுட் பெரும் அவற்றை இயற்றியவர் யாரெனத் தெரியா ற் காணுஞ் சிறந்த பண்பு சுருக்கமுடைமை. மாரும் நான்கு குறுகிய அடிகளில் ஒரு முழுக் று சொற்சுருக்கத்துடனும் பொருணயத்துட அவை அறிவிற் சிறந்தோர்க்கே எழுதப்பட் , அவற்றில் எளிய நடையிலமைந்த இயற்கை மக்கள் ஆகியோரைப் பற்றிய குறிப்புக்களும் ள் செல்வாக்கினையும் பெற்றவையாகலாம். அந் ன் காதற் கதைகள் பழைய தமிழ் இலக்கியத் ன் பரந்துபட்டிருந்த தென்னிந்திய நாட்டுப்
ாக்கனைப்
வைக்கோல்
நாள்.
அதனைச்
நவன்
ய நினைவூட்டியது நாக்கி எய்து ர்ந்தன.
இரு யாமமும் ந்ெதன.
மாகியது தேன் ஆதலின். காலம்
மலர்
நான்றும்
ாது ; அது முகிலை அல்லது முலையைக் கருதலாம்.

Page 626
600 வியத்த
நன்றியற்ற என் காதலியே; ஊ படிந்திருக்கும் சேற்றை இன்னு மழை பெய்யும் போதும் இரவில் உன் பொருட்டு வருவேன், நா
தமிழ் இலக்கியம் & W.
தமிழ் இலக்கியத்துள் மிகப் பழையை அவற்றின் காலத்தை இன்னும் தீர்க்கமாக டிலே தமிழ் நாட்டிற் காஞ்சிப் பல்லவரின் தோன்றினவென்பது துணிபு; பல்லவர் க னர் இவை தோன்றியிருத்தலுங் கூடும்.
மூன்று இலக்கியக் கழங்கள் (முச்சங்கE பமிழ் மரபு. முதற் சங்கத்திற் கடவுளரு யாவும் அழிந்தொழிந்து போயின. இடைச் தொல்காப்பியம் ஒன்றே இன்றுளது. கடை கியத்துக்குச் சிறப்பான ஒரு நினைவுச் சின் தொகை நூலையும் பிற நூல்களையும் இயற். பற்றி ஐயுறுகின்றனர். இடைச்சங்க இலக்க பியம் கடைச் சங்க நூல்கள் பலவற்றுக்கும் தென்னுட்டிலே உறுதியாக நம்பப்படினும் யTதும் குறிப்பிடப்பட்டிலது. மன்னரும் ட நாடெங்கணும் திரிந்த தமிழ்ப் புலவர் ! காலத்துக்குக் காலம் மதுரையிற் கூடினர் பாடல்கள் அக்காலங்களிற் பாடப்பட்ட6ை “எட்டுத்தொகை ' யிலுள்ள பாடல்கள் எனலாம். அவை பாடப்பட்ட மொழியும் மி வர் தாமும் தக்க ஆராய்வின்றி அவற்றை வி கும் இக்காலத் தமிழ் நடைக்குமுள்ள தொ னும் நூலுக்கும் இக்கால ஆங்கில நூல்களு கொள்ளலாம். இந்நூல்களை இயற்றிய காலத் துக்கு முன்னரே வளர்வுற்றிருத்தல் வேண்( கப்பட்ட பா மரபுகள், எட்டுத் தொகையிலு பெற்ற வடிவிலுள. சங்கத அரசவை இலக் மக்களின் நாட்டு இலக்கிய நடைக்கு அன நாட்டுப்புறக் காட்சி, நகர வாழ்க்கை, பேl வாயிலாகக் கண்டறியப் பட்டனபோல் இய எட்டுத்தொகை * நூல்களும் மிகப்பெ புலவாககு அதிகமானேர் பாடியவெனக் கொண்டுள. இவற்றேடு, இதே நடையில் *நற்றிணை: 9 அடி முதல் 12 அடி வரையுள்ள 4 4 அடி முதல் 8 அடி வரையுள்ள 400 அகத்தி2 சுவைப் பாடல்கள் : பதிற்றுப்பத்து : ஒவ்வொன்றுப் கொண்ட (முன்னர் பத்து இருந்தன) ஒரு சிறு ( புகழ்ந்து பாடப்பெற்றது. பரிபாடல் : (முன்னர் 70 24 பாடல்கள். கலித்தொகை : 150 அகத்திணை 400 ஆகத்திணைப்பூாக்கள்; புறநானூறு:அரசரைப்

கு இந்தியா
ர்த்தெருவிற் ங் காண்கின்றேன்.
இதனை மிதித்து ணமற்முேளே’.
ப கிறித்துகாலத் தொடக்கத்துக்குரியவை. க் கூற முடியாவிடினும், 6 ஆம் நூற்ருண் ா ஆட்சி உச்சநிலையடையுமுன்னர், அவை ாலத்துக்குச் சில நூற்ருண்டுகளுக்கு முன்
கள்) மதுரையிற் கூடியிருந்தன என்பது ம் முனிவர்களும் கூடினர்; அச்சங்கநூல் சங்க நூல்களில் தமிழ் இலக்கண நூலாகிய ச்சங்கப் புலவர்கள், பண்டைத் தமிழ் இலக் னமாக விளங்கும் எட்டுத்தொகை என்னும் றியுள்ளனர். அறிஞர் சிலர் சங்க வரலாறு ண நூல் எனக் கொள்ளப்படும் தொல்காப் பிந்தியதாகலாம். முச்சங்கம் பற்றிய மரபு அதற்கு ஒப்பாக வட நாட்டுக் கதைகளில் மக்களும் ஒருங்கே யளித்த பேராதரவில், இயல், இசை விழாக்களின் பொருட்டுக் போலும் ; இத்தொகை நூல்களிலுள்ள வயாய் இருக்கலாம்.
தென்னுட்டுக்கு அப்பால் அறியப்பட்டில கப் பழையதாகையால், கல்வி கற்ற மாண பிளங்குதல்" கடினம். சங்க இலக்கிய நடைக் டர்பு, ஆங்கிலத்தில் பியசு புளோமன் என் க்குமுள்ள தொடர்பை ஓரளவு ஒத்ததெனக் துள்ள தமிழ்ப் பாமாபு மிக நீண்ட காலத் ம்ெ ; ஏனெனில், தொல்காப்பியத்தில் விதிக் 1ள்ள மிக முந்திய பாக்களிலேயே முற்றுப் கியம் போலன்றி, அவற்றின் நடை பொது ரித்தாயுள்ளது. பொதுமக்கள் வாழ்க்கை, ‘ர்க் கொடுமை ஆகியன நேரான அனுபவ ற்கையாக எடுத்துரைக்கப்படுகின்றன. ரிய ஒரு செய்யுள் இலக்கியமாய் 200 கொள்ளப்படும் 2,000 பாக்கள் வரை உள்ளனவும் காலத்தால் ஓரளவு பிற்
00 சிறு அகத்திணைப் பாடல்கள். குறுந்தொகை : னப் பாடல்கள். ஐங்குறுநூறு : 500 சிறு காமச் பத்துச் செய்யுள்களையுடைய எட்டுப் பாடல்களைக் தாகை நூல். சேர நாட்டு (மலபார்) மன்னனைப் பாக்கள்.இருந்தன) கடவுளரைப் புகழ்ந்து பாடும் பாடல்கள் ; அகநானூறு : பற்பல நீளமுள்ள புகழும் 400 புறத்திணைப் பாக்கள்.

Page 627
மொழியும் இ
பட்டவையுமான பத்துப் பாட்டையுஞ் ே இறுதிவரை தமிழரும் உட்பட யாவரும் ஐம்பது ஆண்டுக்குள்ளாகவே இவற்றின் பெற்று உலகுக்கு அளிக்கப்பட்டன. இவ, வில்லை. சங்க இலக்கியத்தை முற்முகக் கற். ஆராய்தல் பெரும் பயன் அளிக்கும் ஒரு பண்டை இந்தியக் கல்வித்துறையிலே முறையைத் தமிழர் ஆதிகாலந்தொட்டே இரு பெருந்தொகுதியாகப் பிரிக்கப்பட்டது கூறுவனவாயிருந்தன. இன்னும் தமிழ் நாட கூறுகின்றதோ, எப்பகுதிக்கு அப்பாட்டுப் நிலங்கள் பிரிக்கப்பட்டன. மரபுப்படி : (குறிஞ்சி), பாழ்நிலம் (பாலை), காடு (முல் தல்) என்பன. ஒவ்வொரு திணையும் சிறப்ட யோடோ தொடர்புற்றிருந்தது; குறிஞ்சி கும் இடனய் இருந்தது. பாலை நிலம் காத அழித்தலுக்குமிடமாகியது ; காட்டுநிலம் யது ; மருதநிலத்தில் கற்பும் பாத்தையர்ப் தல் நிலத்தில், செம்படவர் மனைவியர் தம் , நிகழும். திணைகள் ஒவ்வொன்றுக்கும் அவ் களும் விலங்குகளும் கொடுக்கப்பட்டிருந் வொரு பாட்டும் இவ்வைந்திணையிலொன் பல பாட்டுக்கள் இப்பாகுபாட்டுக்குக் கட் தமிழ்ச் செய்யுள்களிலே காணப்படுந் த வோர் அடியிலும் இறுதியிலன்றி முதலிலே தமிழ் இலக்கியத்தில் இம்முறை காணப்ட ஒழுங்காகக் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது. இவ் அமைதல் வேண்டும். இவ்வாருக :
இசையா தெனினும் இயற்றியே அசையாது நிற்பதாம் ஆண்மை கண்டற் றிசையலைக்கும் கானல பெண்டிரும் வாழாரோ மற்று. இதன் பொருள்: V.
தாழையை அலைகள் சிதைக்கின் சோலையுடைய குளிர்ந்த துறை மேற்கொண்ட முயற்சியானது வராதாயினும் தளராமல் நின் ஆடவர்க்குரிய ஆண்மைப் பண் ஊழ் கூட்டுதலால் ஒன்று எளிதி வருமாயின், பெண்மக்களும் அத பெருமையடையாரோ?" இவ்வாறு, நான்கு அடிகளில் அல்லது அ அமைதல், சங்கத மொழிகள் எவற்றிலேg உள்ள எந்த மொழியிற்ருனும் தோன்றி தோன்றும் இவ்வியல்பு படிப்போருக்கு வி

இலக்கியமும் 60.
சர்த்தல் வேண்டும். சென்ற நூற்முண்டின் இப்பாடல்களை மறந்திருந்தனர். சென்ற அரிய கையெழுத்துப் பிரதிகள் அச்சிடப் ற்றுட் பல இன்றும் மொழிபெயர்க்கப்பட று, வரலாற்று நோக்கொடு நடுநிலை நின்று பணியாகும்.
பலவகைகளிற் காணப்படும் பாகுபாட்டு கைக்கொண்டிருந்தனர். கவிதையிலக்கியம் ; அகம் காதலையும் புறம் அரசர் புகழையும் ட்டின் எந்த நிலப் பகுதியை ஒரு பாட்டுக் பொருத்தமாயுள்ளதோ அதன் படி மேலும் ஐந்து திணைகளிருந்தன. அவை குன்று லை), பழனம் (மருதம்), கடற்கரை (நெய் ான ஒரு காதல் நிலையோடோ போர் நிலை களவொழுக்கத்துக்கும் ஆ நிரை கவர்தற் லரின் சேணிடைப் பிரிவுக்கும் ஊர்ப்புறம் இருத்தலுக்கும் படையெடுப்புக்குமுரி பிரிவும் முற்றுகையும் நிகழ்ந்தன; நெய் தலைவரினின்று பிரிந்து இரங்கலும் போரும் வவற்றிற்குரிய கருப்பொருள்களாகிய பூக் தன. “ எட்டுத் தொகை” யிலுள்ள ஒவ் றுக்குரியதாய் அமைந்திருந்தது ; ஆனல் டுப்படாமலும் எழுதப்பட்டன. னிப்பட்ட ஓர் இயல்பு யாதெனின், ஒவ் லயே எதுகை வருதலாகும். மிகப் பழைய டாவிடினும், சங்க கால இறுதியில் அது வழி ஈரடிகளின் முதற் சீரில் எதுகைகள்
ராற்ருல் -இசையுங்கால் *ந் தண்சேர்ப்ப
ாற கடற்கரைச் வனே, எளிதிற் கூடி வமுயல்வதே "பாகும். மற்று, ற் கூடி னே முடித்துப்
தற்கு மேலாகவும் முதற்சீர் எதுகையுடன் றும் காணப்பட்டதில்லை. இன்னும், உலகில் பதில்லை. முதலில் ஒரளவு புதுமையாகத் ரைவில் இன்பம் பயக்கின்றது. ஐரோப்பி

Page 628
602 வியத்தகு
யர், தம் செய்யுள்களின் அடியினிறுதியில் கின்றனரோ அங்ங்னம் தமிழரும் இதனைச் யிலக்கியத்தினின்றும் குறுகிய சிறு பாக்க3 யும் இங்குத் தருதும் "
போர்க்குச் சென்றிருக்கும் மகனைப் பற்றி " சிற்றினற் றூண் பற்றி நின்ம யாண்டுளனேவென வினவுதி யெ யாண்டுளனயினு மறியே னேரு புலி சேர்ந்து போகிய கல்லளைே ஈன்ற வயிருே விதுவே தோன்றுவன் மாதோ போர்க்க
பின்னர் வரும் மூன்று பாடல்களும் ஒளவை "யாழொடுங் கொள்ளா பொழுே பொருளறி வாரா வாயினுந் தந்ை கருள் வந்தன வாற் புதல்வர் தம் என் வாய்ச் சொல்லு மன்ன வெ கடிமதி லாண் பல கடந்த நெடுமா னஞ்சி நீயருளன் மாே “ ஊர்க்குறு மாக்கள் வெண்கே நீர்த்துறை படியும் பெருங்களிறு இனியை பெரும் வெமக்கே மற்: துன்னருங் கடா அம்போல இன்னுய் பெருமநின் னென்ன ே இப்பாட்டிலே தொண்டை (காஞ்சி) நாட தமது விர மன்னனது செல்வத்தையும் ஒள6 இவ்வே, பீலியணிந்து மாலை குட் கண்டிாணுேன்காழ் திருத்தி நெய் கடி யுடை வியனக ரவ்வே யவ் பகைவர்க் குத்திக் கோடு நுதி சி. கொற்றுறைக் குற்றில மாதோ ெ உண்டாயிற் பதங் கொடுத் தில்லாயி னுடனுண்ணும் இல்லோ சொக்கற் றஃலவன் அண்ணலெங் கோமான் வைந்து 'கொங்கு தேர் வாழ்க்கை யஞ்: காமஞ் செப்பாது கண்டது மொழி பயிலியது கெழிஇய நட்பின் மயி செறியெயிற் றரிவை கூந்தலின் நறியவு முளவோ நீ யறியும்பூே "நோ மென்னெஞ்சே நோ மென் இமைதீய்ப் பன்ன கண்ணிர் தாங் அமைதற் கமைந்த நங் காதலர் அமைவில சாகுத னேமென் னெ

இந்தியா
தோன்றும் எதுகையை எங்ஙனம் சுவைக் சுவைக்கின்றனர். இவ்வியத்தகுங் கவிதை ளயும், பெரும் பாடல்களின் சில பகுதிகளை
த் தாய் கூறுகின்முள் : கன்
பன்மகன்
ம்
போல
ளத்தானே ?*
யாராற் பாடப்பெற்றவை. தொடும் புணரா தை யர்க்
மழலை
ான்னர்
1) P
ாடு கழாஅலின்
போல மதன்
3தார்க்கே"
ட்டு மன்னனது செல்வச் செழிப்பையும் வையார் ஒப்பிடுகின்ருர்,
டிக்
டயணிந்து
సో
gol
தைந்து
வன்றும்
திவேலே " சிறைத் தும்பி ழிமோ வியற்
58
னெஞ்சே இ
ாஞ்சே ”*

Page 629
மொழியும்
“நள்ளென் றன்றே யாமஞ் ெ தினி தடங்கினரே மாக்கண் மு நனந்தலை யுலகமுந் துஞ்சும் ஓர்யான் மன்ற துஞ்சாதேனே தன் காதலனேடு உடன்போய தலைவி கண்டு வினவ, அன்னவரும் தலைவி செய்த மாறு தேற்றுகின்றனர்.
"பலவுறு நறுஞ் சாந்தம் படு மலையுளே பிறப்பினு மலைக்கவை நினையுங்கா னும்மக னக்குமா தலைவி தோழிக்குக் கூறுகிருள்.
* சுடர்த் தொடீஇ கேளாய் தெ மணற் சிற்றில் காலிற் சிதைய கோதை பரிந்து வரிப்பந்து கிெ நோதக்க செய்யுஞ் சிறுபட்டி, ளன்னையும் யானுமிருந்தேமா 6 யுண்ணுநீர் வேட்டேனென வ யடர்பொற் சிரகத்தால் வாக்கி யுண்ணு நீரூட்டிவா வென்மு தன்னை யறியாது சென்றேன் ம வளைமுன்கை பற்றி நலியத் தெ டன்னு யிவனுெருவன் செய்த வன்னை யலறிப் படர்தரத் தன் னுண்ணுநீர் விக்கினுனென்றேகு தன்னைப் புறம்பழித்து நீவ ம கடைக் கணுற் கொல்வான் பே செய்தானக் கள்வன்மகன்'" புதுமணஞ் செய்துகொண்ட தலைவி தலைவ6 “முளி தயிர் பிசைந்த காந்த கழுவுறு கலிங்கங் கழாஅ துடீ குவளை யுண்கண் குய்ப்புகை க. தான்றுழந் தட்ட தீம்புளிப் பா இனிதெனக் கணவ னுண்டலி நுண்ணிதின் மகிழ்ந்தன் ருெள் இரளவு சலிப்புத் தரும் புகழ் மொழிக3 வருணனைகள் அப்பாட்டை மிளிரச் செய் “பாஅல் புளிப்பினும் பகலிரு நாஅல்வேத நெறிதிரியினும் திரியாச் சுற்றமொடு முழுதுே நடுக்கின்றி நிலியரோ வத்தை சிறுதலை நவ்விப் பெருங்கண் அந்தி யந்தணர் அருங்கடனி முத்தீ விளக்கிற் றுஞ்சும் பொற்கோட் டிமயமும் பொதி

இலக்கியமும் 603
சால்லவிந் னிவின்று
is .
பின் சென்ற செவிலி, துறவியொருவரைக் து அறமெனக் கூறிச் செவிலியைப் பின்வரு
ப்பவர்க் கல்லதை தா மென் செய்யு ங் கனேயளே”*
ருவினு மாடு ா வடைச்சிய ாண்டோடி மேலோர்நா பில்லிரே ந்தாற் கன்னை ச் சுடரிழா ளென யானுந் ற்றென்னை ரு மந்திட் து காணென் றேனு %oT u JT  ைவன்னையுந் ற்றென்னைக் ானுேக்கி நகைக்கூட்டஞ்
ன் உவக்கும்படி அட்டு உண்பிக்கின்முள்.
ண் மெல்விால் இக்
மழத்
கர்
ன் ண்ணுதன் முகனே ளிடை விரவிவரும் கவர்ச்சியான இயற்கை
3
கின்றன.
ளினும்
'சண் விளங்கி அடுக்கத்துச் மாப்பிணை றுக்கும்
யமும் போன்றே ea

Page 630
604
வியத்
“மருந்தில் கூற்றத் தருந் தொழ கருங்கை யொள்வாட் பெரும்டெ நிலம் பெயரினும் நின் சொற் ெ பொலங் கழற்காற் புலர் சாந்தி விலங்ககன்ற வியன் மார்ப
ஊரில்ல உயவரிய நீரில்ல நீளிடைய பார்வலிருக்கைக் கவிகண் னே. செந்தொடை பிழையா வன்க சூ அம்புவிட வீழ்ந்தோர் வம்பப் ட திருந்து சிறை வளைவாய்ப் பரு
பிரிவுத் துன்பத்தால் வாடிய தலைவியைத்
அத்த இருப்பைப் பூவின் அன்ன துய்த்தலை இறவொடு தொகைமீ வரிவலைப் பரதவர் கருவினைச் சி மரன்மேற் கொண்டு மான்கணந் வெந்திறல் இளையவர் வேட்டெழு திமில்மேற் கொண்டு திரைச்சுர வாள்வாய்ச் சுறவொடு வயமின் நிணம்பெய் தோணியர் இகுமண பெருங்கழிப் பாக்கங் கல்லென வருமே தோழி கொண்கன் தேே
காதலியின் சமையலைக் காதலன் மெச்சுத
தடமருப் பெருமை மடநடைக்
அாண்டொறும் யாத்த காண்டகு கொடுங்குழை பெய்த செழுஞ்ெ சிறு தாழ் செறித்த மெல்விால் ே வாழை ஈர்ந்தடி வல்லிகின் வை புகையுண் டமர்த்த கண்ணள் த பிறைநுதல் பொறித்த சிறுநுண் அந்துகிற் றலையிற் றுடையினள் அட்டி லோளே அம்மா அரிவை எமக்கே வருகதில் சிவப்பாளன். சிறிய முள் எயிறு தோன்ற
முறுவல் கொண்ட முகங்காண்
ஊர் விழா வொன்று :
' நெல்லரியு மிருந் தொழுவர் செஞ்ஞாயிற்று வெயின் முனையின் தெண் கடற்றிசை மிசைப் பாயு திண்டிமில் வன் பரதவர் வெப்புடைய மட்டுண்டு தண் குரவைச் ցո- அாங்குந்து தாவற் கலித்த தேம் பாய்புன்ன மெல்லிணர்க் கண்ணி மிலேந்த ை எல்வளை மகளிர் தலேக்கை தரூஉ

தகு இந்தியா
மில் சாயாக் பயர் வழுதி பயால்
s
க்கிற் ணுடவர்
பதுககைத ந்திருந்துயவும் ”*
தோழி தேற்றுகின்ருள்;
fr ன் பெறிஇயர் முர்
தகைமார் }ந் தாங்குத் ம் நீந்தி கெண்டி ால் இழிதரும்
5 நல்லில் Fuil பேதை சப்ப கஇப்
கைபெறப் பல்வியர் நப்புலந்து
t!
கம்மே?
ந்து

Page 631
மொழியும்
வண்டு படமலர்ந்த தண்ணறுங் முண்டகக் கோதை யொண் டெ இரும்பனையின் குரும்பை நீரும் பூங் கரும்பின் நீஞ் சாறும் ஓங்குமணற் குவவுத் தாழைத், தீ நீரோடுடன் விராஅய் முந்நீருண்டு முந்நீர்ப்பாயும்'"
வறுமைத் துன்பத்தால் வருந்துங் காட்சி "ஆடுநனி மறந்த கோடுய ரடுப் ஆம்பி பூப்பத் தேம்புபசி யுழவா பாஆ வின்மையிற் ருேலொடு தி இல்லி தூர்ந்த பொல்லா வறுமே சுவைத் தொறு மழுஉந்தன் மக நீரொடு நிறைந்த வீரிதழ் மழை
தமிழ் இலக்கியத்தில் அடுத்த கட்டத்து காணப்படுகின்றது. எட்டுத் தொகையில் துக்களும் வழக்குக்களும், இப்பொழுது த துடன் சமணரின் செல்வாக்கும் நன்கு நூல்கள் கிட்ப நுட்பமான செய்யுள்கள திருக்குறளும் நாலடியாரும் முதன்மைய படும் திருக்குறள் வாழ்க்கையின் பல சா றுட் சிலவற்றை ஏலவே கூறியுள்ளேம் இங்கே தருகின்ருேம்.
"ஆங்கமை வெய்தியக் கண்ணு வேந்தமை வில்லாத நாடு ' * உழவினர் கைம்மடங்கி னில்லை விட்டேமென் பார்க்கு நிலை” "இலமென் றசைஇ யிருப்பா!ை னிலமென்னு நல்லா ணகும்' " தெண்ணி ரடுபுற்கை யாயினுற துண்ணலி னுரங்கினிய தில்’ * இன்பங் கடன்மற்றுக் ፬`{ {) ዚ£ அறுன்ப மதனிற் பெரிது ” ' உள்ளினுந் தீராப் பெருமகிழ் கள்ளினுங் காம மினிது ”
* ஊடுதல் காமத்திற் கின்ப மதி கூடி முயங்கப் பெறின் 68 நாலடியார் ஒழுங்கான யாப்பும் இலக்கி பாரில் அறவொழுக்கங் கூறும் விழுமிய

இலக்கியமும் 605
கானல்
ஈடிமகளிர்
பின்
ப்
T is
NᎧ த்து முகநோக்கி க்கண் '"
ர நூல்களில் ஆரியச் செல்வாக்குப் பெரிதுங் ஒரளவு புகுந்திருந்த ஆரிய சமயக் கருத் தமிழ்ப்பண்பாட்டில் நன்கு வேரூன்றின. அத் புலப்படுகின்றது. " பதினெண்கீழ்க்கணக்கு” ால் அறமுரைக்கும் தன்மையின. இவற்றுள் ானவை. “ தமிழ்மறை ' யென அழைக்கப் ர்புகளைக் குறள் வெண்பாவாற் கூறும்; அவற் (ப. 457) உலகியற் சார்புடைய சிலவற்றை
ம் ப்யமின்றே
விழைவதூஉம்
ாக் காணி
தாடந்த
ஃதடுங்காற்
செய்தலாற்
ற்கின்பங்
நடையும் பெற்றுள்ளது ; அன்றியும் நாலடி
செய்யுள்கள் பல உள :

Page 632
606 வியத்த
" தெளிவிலார் நட்பிற் பகைநன் விளியா வருநேர்யின் நன்ருல்இகழ்தலின் கோறல் இனிதேமற் புகழ்தலின் வைதலே நன்று. "நட்டார்க்கும் நள்ளா தவர்க்கு அட்டது பாத்துண்டல் அட்டுண் தடைத்திருந் துண்டொழுகும் ஆ கடைக்குமாம் ஆண்டைக் கதவு. “பொற்கலத் துTட்டிப் புறந்தரினு எச்சிற் கிமையாது பார்த்திருக்கு பெருமை யுடைத்தாக் கொளினுட கருமங்கள் வேறு படும்.
A.
மலைநலம் உள்ளும் குறவன் ப விளைநிலம் உள்ளும் உழவன் ; சிற செய்தநன் றுள்ளுவர் சான்றேர் வைததை உள்ளி விடும். “உள்ளத் துணர்வுடையான் ஒதி வள்ளன்மை பூண்டான்கண் ஒண் ஆண்மகன் கையில் அயில்வா ள் நானுடையாள் பெற்ற நலம். “கம் அமர் காதலர் தார்குழ் அ6 விம்ம முயங்குந் துணையில்லார்க்பெய்ய எழிலி முழங்குந் திசை ே நெய்தல் அறைந்தன்ன நீர்த்து ' 6 ஆம் நூற்ருண்டிறுதியில் தமிழ்நா திருந்தது. தமிழ்நாட்டு மன்னர் இந்து, ச யும், அம்மதங்களை ஆதரித்தும் வந்தனர். நாட்டுச் செய்யுள்முறை விரைவாக மாறி சங்கதப் பெயருடைய பாடல்களை எழுத முதன்மையானதும் சிலப்பதிகாரம் ஆகும் வேறுபட்டது. எத்தகைய வழுவுமற்ற இல நூல் எழுதப்பட்டிருப்பினும், மக்கள் வாழ் குழலிற் சிக்கிய சாதாரண மக்களிருவரி: வாய்க் கூறும் இந்நூல் அரசவைச் சா உண்மையான துன்பவியல் முடிவொன்றை கி. பி. முதல் அல்லது இரண்டாம் நூற் பேரணுகிய இளங்கோவடிகள் இந்நூலை யா யானதன்று , இந்நூல் பல நூற்ருண்டு யாவராயிருப்பினும்) ஒரு பெரும் புலவ கில்லை. அவர் கூறப் புகுந்த கதை அக்கா6 முக்கியமான கதைப் பகுதிகளைக் குறுக்கிய பிறவிடயங்களை ஒரோவொருகால் விரித்து ளார். காலத்தால் முற்பட்ட தமிழ்ப் புலவ

ம் உளவரையால் உல்-அட்ட
வகில் மாக்கட்
ம் நாய் பிறர் ம்-அச்சீர் கீெழ் செய்யுங்
பந்த ந்தொருவர்
கயம்தன்னை
ப நூலற்ருரல் பொருள்-தெள்ளிய னத்தரோ
Eயகலம்
-கிம்மெனப்
யெல்லாம்
டு முழுவதும் ஆரியர் செல்வாக்குப் பரந் மண, பெளத்த மதக் கடவுளரை வணங்கி சங்கத மொழியின் செல்வாக்கால் தமிழ் வந்தது. தமிழ்ப் புலவர் காவியம் என்னும் முற்பட்டனர். இவற்றுள் மிக முந்தியதும் ; இது சங்கதப் பாடல்களினின்றும் மிக க்கிய நடையில், கல்வி கற்ருேருக்கே இந் pக்கையோடு ஒன்றியுள்ளது ; துயர் நிறை ன் வாழ்க்கையை இயற்கையோடு அமை கதக் காவியங்களினின்றும் வேறுபட்டு. க் கொண்டுள்ளது. V
முண்டில் வாழ்ந்த கரிகாற் சோழமன்னன் த்தனர் என்பது மரபு. இம்மரபு உண்மை பிந்தியதாகலாம். இந்நூலாசிரியர் (அவர் சனினும், கதை கூறும் ஆற்றல் அவர்க்
மக்களிடை வழங்கியதொன்றே. அதனுல். ம் கதையோடு நெருங்கிய தொடர்பில்லாத ம் புனைந்துரைகளை நயந்து நீட்டித்து முள் எடுத்தாண்ட கலைத்துறைகள் பலவற்றை

Page 633
மொழியும்
ஒன்முய்த் திரட்டி, கோவலன் கண்ணகி அவற்றைப் பொதிந்துள்ளார். கம்ப இ தமிழ் மக்கள் தம் பெருங் காவியமாகப் ே யும், இந்திய இலக்கியம் பிறவற்றிற் கா: கின்ற மதுரைக் கண்டத்தின் ஒரு சிறு பண்டைத் தமிழர் வீரமும் நடுநிலை.ை காணலாம். அன்றியும் பண்டைத் தமிழர் தெள்ளிதாய்ப் புலப்படுகின்றது.
புகார் எனுங் காவிரிப் பூம் பட்டினத்தி கிய கோவலன் அம்மரபிலுள்ள வணிக தான். சிறிது காலமாக இன்பமாய் இல்ல வொன்றில் மாதவி என்னும் நாடகக் க: காதல் கொண்டனன். தன்பாலுள்ள ப கொடுத்து அவளொடு மருவி மகிழ்ந்து வ யும் அவன் அறவே மறந்திருந்தான். படி படக் தன் பொருள் யாவற்றையும் அவன் மின்றி வறுமையுற்முனய் அயரா அன்புட சென்றன். அப்பொழுது கண்ணகி தன் விருப்புடன் அவனுக்களிக்தாள். அச்சில சென்று வியாபாரஞ் செய்து, தானிழந்த
கெண்ணினன் கோவலன்.
இருவரும் மதுரையடைந்து சிறு குடிே கண்ணகியின் சிலம்பொன்றை விற்று : பொழுது பாண்டியமன்னன் நெடுங்செழி சவைப் பொற்கொல்லன் ஒருவன் களவ சிலம்பைக் கோவலன் பாற் கண்டு அதனை வித்தான். அரசனும் தேராணுகிக் காவல வாளால் வெட்டி வீழ்த்தினன். இச்செய்தி மயங்கி வீழ்ந்தாள். பின்னர் எழுந்து கன என்று தெளிவித்தற் பொருட்டுத் தன்னி சென்ருள். W
“நிறையுடைப் பத்தினிப் பெண் பட்டேன் படாத துயரம் படுகா யுற்றே னுருத துறுவனே யீதெ
மல்லன் மதுரையா ரெல்லாருந் களையாத துன்பமிக் காரிகைக்கு வளையாத செங்கோல் வளைந்த தி
மன்னவர் மன்னன் மதிக்குடை றென்னவன் கொற்றஞ் சிதைந்த
செம்பொற் சிலம்பொன்று கைே வம்பப் பெருந் தெய்வம் வந்த

இலக்கியமும் 607
எனுமிவரின் துயரார்ந்த கதைக் கோப்பில் இராமாயணத்தையும் சிலப்பதிகாரத்தையும் போற்றல் முறையே. அக்கதைச் சுருக்கத்தை ண்டற் கரிய மாண்பும் வீறும் பெற்றிலங்கு
பகுதியையும் இங்குச் சுருக்கித் தருதும். மபோற்றும் பண்பும் அவற்றிலே மிளிரக் ர் இறைமாட்சி பற்றிக் கொண்ட கருத்தும்
ருந்த பெருங்குடி வணிகன் ஒருவற்கு மகன ன் ஒருவனின் மகள் கண்ணகியை மணந் லறம் நடாத்தி வருகையில், அரசவை விழா னிகையைக் கோவலன் கண்டு அவள் பாற் ல வகைப் பொருள்களையும் அவளுக்குக் ருங்காலையில், கண்ணகியையும் தன் மனையை ப்படியாய்க் கண்ணகியின் அணிகலன் உட் வாரி இறைத்தனன். ஈற்றில் பொருள் யாது னிருந்த தன் மனைவியிடம் நாணத்துடன் னிடம் எஞ்சியிருந்த இரு சிலம்புகளையும் ம்புகளை முதலாகக் கொண்டு மதுரைக்குச் பொருள் யாவற்றையும் மீண்டுந் தேடுதற்
லொன்றிற் கண்ணகியை விடுத்து, கோவலன் வருவதற்குக் கடைவீதி சென்றனன். அப் யன் மனைவியின் ஒரு காற் சிலம்பை அர ாடியிருந்தான். அக்கொல்லன் கண்ணகியின் அவனிடமிருந்து பெற்று, அரசனுக்கு அறி ரை அனுப்ப, அவருள் ஒருவன் கோவலனை கி கண்ணகியை எட்டியதும் அவள் உடனே ண்கள் அனல் கக்க, கோவலன் கள்வனல்லன்
டமிருந்த மற்றைச் சிலம்புடன் நகர்ப்புறம்
டிர்கா வீதொன்று ઢ)
ான்று.
தாமயங்கிக்
|க் காட்டி நிதுவென்கொல்
வாள் வேந்தன்
திதுவென்கொல்.
யந்தி நம்பொருட்டால் திதுவென்கொல்

Page 634
608
வியத்த ஐயரி யுண்க ணழுதேங்கி யாற்று டெய்வமுற்ருள்போலுந் தகைய லென்பன சொல்லி யினந்தேங்கி வன்பழி தூற்றுங் குடியதே மாம கம்பலை மாக்கள் கணவனைத் தாங் செம்பொற் கொடியனையாள் கண், மல்லன்மா ஞால மிருளுட்டி மாப செவ்வென் கதிர்சுருங்கிச் செங்கதி புல்லென் மருண்மாலைப் பூங்கொடி வொல்லென் ஞெலி படைத்த தூர் வண்டா ரிருங்குஞ்சி மாலைதன் வ. கொண்டா டழிஇக் கொழுநன்பா புண்டாழ் குருதி புறஞ்சோர மான் கண்டாளவன் றன்னைக் காணுக் க பெண்டிரு முண்டுகொல் பெண்டி கொண்ட கொழுந ருறுகுறை தா!
பெண்டிரு முண்டுகொல் பெண்டிரு
சான்ருேரு முண்டுகொல் சான்ருே லின்ற குழவி யெடுத்து வளர்க்குடி சான்ருேரு முண்டுகொல் சான்றே தெய்வமு முண்டுகொ றெய்வமு மு வைவாளிற் றப்பிய மன்னவன் கூட றெப்வமு முண்டுகொ றெய்வமு மு என்றிவை சொல்லி பழுவாள் கண பொன்றுஞ்சு மார்பம் பொருந்தத் நின்ருனெழுந்து நிறைமதி வாண் கன்றிய தென்றவள் கண்ணீர் கை அழுதேங்கி நிலத்தின் வீழ்ந் தாயின் முெழுதகைய திருந்தடியைத் துணை பழுதொழிந் தெழுந்திருந்தான் பல் னெழுதெழின் மலருண்க ணCருந்ை மாயங்கொன் மற்றென்கொன் மரு போயெங்கு நாடுகேன் பொருளுை காய்சினந் தணிந்தன்றிக் கணவனை றிவேந்தன் றனக்கண்டித் திறங்ே என்ரு ளெழுந்தா ளிடருற்ற தீக்க நின்மு னினைந்தா ணெடுங்கயற்க நின்மு னினைந்தா ணெடுங்கயற்க சென்மு ளாசன் செழுங்கோயில் வ

கு இந்தியா
i &չj}}`
ளிதுவென்கொ யாற்றவும்
அதுரைக்
7 காட்டச்
டாளேத் தான் காணுன் மலைமேற்
நிரோன் சென்ருெளிப்பப்
- it fit air பூசலிட
ார்குழன்மேற் ம் காலைவாய்ப்
லவாய்க் ந்ெதுயரம்.
ரு முண்டுகொல் ங்குறூஉம் 5 முண்டுகொல்
ரு முண்டுகொ
2Tஉஞ் ரு முண்டுகொல்
ண்டுகொல்
-விற்
1ண்டுகொல்
வன்றன்
தழீஇக் கொள்ள முகங்
பான் மாற்ற
}ழயா டன்கணவன் வளைக்கை யாற்பற்றப் லமார் குழாத்துளா தக்க வெனப் போனுன் டியதோர் தெய்வங்கொல் யோ விதுவன்று க் கைகூடேன்
5ட்பல் யானென்முள்
)
f†Gog-r
ரீர்துடையாச்
யின்முன்

Page 635
பூவலங்கார வே:
கிரேக்க-பத்திரிய வெள்ளிக் கிண்ண
 

Hermarge Musett, L'hirtyrki
ரைனால் வானரங்கள்.
Η ενηλεια με Mτι δεμήμ, ΕριένιgrΊει
1ப்பாடுடைய கிண்ணம்.
ங்கள். கி.மு. 3 ஆம்-2 ஆம்நூற்றண்டு.
InflúLILL. LXXXVI

Page 636
பொத்த தாதுப்பேழை. பொன்னுலும் மானிக்கத்த Iեն, լն. Հ գլք ,
l{:1841 fr) of Polygii -
di Herritarfirðir
தந்தித்தாவியன்ற இந்தியப் பதுமை, தந்தத்தாவிய ஏக்குவிாவியத்திற் கண்டேடுக்கப்பட்டது. கி.பி. 1 ஆம் நூற்றுண்டு.
525ıMüLILui), LXXXVIII
 
 

Ers lkser
ாலும் இயன்றது-விமாறன், அபுகானித்தான். நூற்றுண்டு.
lJér:Eg s'arrizet, Perris
3ாற வட்டிகைப்பதிப்பு பேக்கிராம், அபுகானித்தான்.
கி.பி. 2 ஆம் நூற்றுண்டு.

Page 637
மொழியும்
செங்கோலும் வெண்குடையுஞ்
அரசன்
செறிநிலத்து மறிந்து வீழ்தரு நங்கோன்றன் கொற்றவாயின் மணிநடுங்க நடுங்குமுள்ள மிசவுவில்லிடும் பகன்மீன் விழு
மிருநான்கு திசையுமதிர்ந்திடு வருவதோர் துன்பமுண்டு
மன்னவற்கியா முரைத்துமென
ஆயமுங் காவலுஞ் சென் *றடியிடு பாசியேத்தக் கோப்பெருந் தேவி சென்றுதன்
தீக்களுத் திறமுரைப்ப
வரிமானேந்திய வமளிமிசை யி( றிருவிழ் மார்பிற் றென்னவர்கே வாயிலோயே வாயிலோயே யறிவறை போகிய பொறியறு ே திறை முறை பிழைத்தோன் வ
யிணையரிச் சிலம்பொன் றேந்திய
கணவனை யிழந்தாள் கடையகக்
றறிவிப்பாயே யறிவிப்பாயே, ெ
வாயிலோன், வாழியெங் கொற்ை அடர்த் தெழு குருதி யடங்காட் பிடர்த்தலைப் பீட மேறிய மடக் வெற்றிவேற் றடக்கைக் கொற்ற
செற்றனள் போலுஞ் செயிர்த்த பொற்ருெழிற் சிலம்பொன் றேர் கணவனை யிழந்தாள் கடையகத கணவனை யிழந்தாள் கடையகத்
முன்னிலிையில் கண்ணகி கொண்
தோா மன்ன செப்புவ துடைே வாழ்தல் வேண்டி யூழ்வினை து குழ்கழன் மன்னு நின்னகர்ப் பு கென்காற் சிலம்பு பகர்தல் வே. கொலைக்களப் பட்ட கோவலன் கண்ணகி யென்ப தென்பெயரே கள்வனைக் கோறல் கடுங்கோல6
வெள்வேற் கொற்றங் காணென
கண்ணகி தன் சிலம்பை அரசனுக்குக்
புடன் அதனை ஒப்பிடுகையில் அரசன் என்பதை அறிந்தான்.

இலக்கியமும் 611
ருந்தனன் ாவே , இப்பால்
நஞ்சத் Fயிலோயே
கையள் தாளென்
է 1607
கை வேந்தே வாழி
பசுந்துணிப் கொடி
வை LலலTெ. . . . . . . . .
னள் போலும் திய கையள்
தாளே தாளே, யென்’
டுவரப்பட்டாள்.
யன்
"ப்பச்
குந்திங்
ண்டி நின்பாற்
மனைவி
யெனப் , " பெண்ணணங்கே ’
ாறு
காட்டினள், அரசியிடமிருந்த மற்றச் சிலம்
தன் தவறுணர்ந் கோவலன் கள்வனல்லன்
卢 நிது

Page 638
612 வியத்
மணிகண்டு
தாழ்ந்த குடையன் றளர்ந்த ெ பொன்செய் கொல்லன் றன்செ யானே வாசன் யானே கள்வன் மன்பதை காக்குந் தென்புலங் லென்முதற் பிழைத்தது கெடுக (மன்வன் மயங்கி வீழ்ந்தனனே பின்னர்க் கண்ணகி அரசியை நோக்கிட் “பட்டாங் கியானுமோர் பத்தி: லொட்டே னாசோ டொழிப்டே பட்டிமையுங் காண்குறுவாய் நீ pBIT6ðir LD1TL di Sh.L.35r மகளிரு 6ð) Lu வானக் கடவுளரு மாதவருங் ே யானமர் காதலன் றன்னைத் தவ கோநகர் சிறினேன் குற்றமிலே6 றிடமுலை கையாற் றிருகி மதுை வலமுறை மும்முறை வாரா வ6 மட்டார் மறுகின் மணிமுலையை விட்டா ளெறிந்தாள் விளங்கிழை எவற் றெய்வத் தெரிமுகந் திறந் காவற் றெய்வங் கடைமுக மடை ஆசான் பெருங்கணி யறக்களத் காவிதி மந்திரக் கணக்கர் தம்டெ கோயின் மாக்களுங் குறுந்தொடி மோவியச் சுற்றத் துரையவிந் தி காழோர் வாதுவர் கடுந்தே ரூரு வாய்வாள் மறவர் மயங்கினர் ம6 கோமகன் கோயிற் கொற்ற வாய் றிமுகங் கண்டு . கூல மறுகுங் கொடித்தேர் வீதிய பால்வேறு தெரிந்த நால்வேறு ே காவெரி யூட்டிய நாள்போற் கல தண்ணுமை முழவந் தாழ்தரு தி பண்ணுக்கிளை பயிரும் பண்ணிய நாடக மடந்தைய ராடாங் கிழ கெந்நாட் டாள்கொல் யார்மகள் விந்நாட் டிவ்வூ ரிறைவனை யிழற தோா மன்னனைச் சிலம்பின் வெ வூர்தீ யூட்டிய வொருமக ளென்: ஈற்றில் மதுறை மா தெய்வம் கண்ணகி கண்ணகியும் தன் சாபத்தை நீக்கத் தீயுட யிழந்து மெலிவுற்ருளாய் நகர்ப்புறத்துக் நாட்களுக்குப் பின்னர் அங்கு இறந்து

கு இந்தியா
ங்கோலன்
* கேட்ட
ff6)
வன் ஞயுளென
பின்வருமாறு கூறினள் : சியே யாமாகி ன் மதுரையுமென் யன்னு விட்டகலா ந்தரும் ாட்டீமின் றிழைத்த 1 யானென்
T மந்து வட்டித்து
Q Illall. . . . . . . . . . . .
தது -த்தன. தந்தணர் மாடு - மகளிரு
ருப்பக்
தருவுங்
üаѣ
ங்குழல்
ழ்ப் பாணியொடு
தாங்
கொல்லோ
列
ன்றிவ்
முன்ருேன்றித் தீயை நீக்குமாறு வேண்ட, தணிந்தது. ஒரு முலை திருகியதாற் குருதி குன்முென்றில் ஏறிச் சென்றிருந்து, சில
கோவலனுடன் வானுலகையடைந்தாள்.

Page 639
மொழியும்
இதற்கிடையில் அவள் இறந்த செய்தி அவளைத் தெய்வமாகக் கொண்டு கோயில்க கும் கற்புக்கும் தெய்வமாக அவளை வண: 'சிலப்பதிகாரத்துக்குச் சிறிது கால, மணிமேகலை மதுரைச் சாத்தனரால் இயற் முந்தியதென மரபு கொள்ளினும், சான்று யுள; ஏனெனில் சிலப்பதிகாரத்துக்கு இ இதைப் படிப்போர் ஏலவே சிலப்பதிகார கின்றது. சிலப்பதிகாரத்தில் மதமும் ஒழு லும், ஒரு கதையைச் சுவைபட உரைப் மேகலையிலோ மெய்விளக்க வாதங்களை வ கதையானது அமைந்துள்ளது. சங்கத அ நோக்கு மணிமேகலையிலும் ஒருபுடை க மணிமேகலை சிலப்பதிகாரத்திலே தோன்று தன் காதலனுகிய கோவலன் கொலையுண்ட அவள் மகளாகிய மணிமேகலைபால் உதய கற்பைப் பேணுதற்குக் கையாளும் முை இறுதியில் தன் தாய் போலப் பெளத்த தழுவிய மணிமேகலை பிறமதவாசிரியன்மா வென்றவாற்றையும் மணிமேகலை விரித்து 6 மூன்ருவது * காவியமாகிய சீவகசிந்தா விந்தைகளைக் கூறுகின்றது. விந்தை மனி வமிருகச் சகல கலைகளினும் சிறந்து விள் வொரு பெண்னை மணமகளாகப் பெறும் னர்ச் சமணத்துறவியாகின்றனன். சமண நூலின் ஆசிரியர். இந்நூல் உலகியல் வ அலங்காசம் மிக்குடையதாய் அரசவைச் கின்றது. இது மற்றை இரு “காவியங்களு இக்காலமளவிலே தமிழ்ப்பாவலர் பண் லாது, வடநூல்களைத் தழுவியும் மொழிடெ சிறந்தது 9 ஆம் நூற்ருண்டிற் கம்பன் இன்னுந் தமிழ்நாடு முழுவதும் போற்றட் மொழிபெயர்ப்பாகாது. கம்பன் மூலக் கை மாற்றியமைத்து ஒரோவொருகாற் சிற்சி இலக்கியத்தை ஆக்கியுள்ளான். கம்பரா புண்புகள் பொருந்திய ஒரு வீசனுகவும், மனிதவியல்புகளும் படைத்த ஒரு பாத்தி கது. இவ்வழி ஆங்கிலக்கவி மிலிற்றனைக் தக்கது.
இடைக்காலத் தமிழ் இலக்கியத்தின் வைணவ ஆழ்வாரும் பாடி வைத்த பத் உலகத்துச் சிறந்த சமய இலக்கியங்களுள் நாம் பிறிதோர் இடத்திலே தக்க மேற்ே இவற்றைத் தவிரப் பிற்காலத் தமிழ் இ சிலவே தோன்றின. சைவத் திருமுறைக

இலக்கியமும் 613
தமிழ் நாடெங்கணும் பரவியது. மக்கள் ட்டி விழாவெடுத்தனர். பெண்ணின் உறுதிக் சகி வந்தனர். த்துக்குப் பின்னர் அதன் தொடர்ச்சியாக றப்பெற்றது. இவ்விரு நூல்களினும் இதுவே கள் யாவும் இக்கொள்கைக்கு மாருகவே |ஃதொரு பின் தொடர்ச்சியாயிருப்பதோடு, த்தை யறிந்திருப்பர் என இந்நூல் கருது க்கமும் பற்றிய பல போதனைகள் இருப்பி பதே அதன் முதனேக்கம். ஆயின், மணி குத்துக் கூறுதற்கேற்ற ஒரு கோப்பாகவே ாசவைக் காவியங்களிற் காணும் மறுவுலக ாணப்படுகின்றது. கதையின் தலைவியாகிய ம் கோவலனுக்கும் மாதவிக்கும் பிறந்தவள். து கேட்டு மாதவி பெளத்த துறவியாகினள். குமாரன் கொண்ட காதலையும், அவள் தன் றகளையும் இக்கதை கூறுகின்றது. இவளும் துறவியாகின்றனள். பெளத்த மதத்தைத் ரொடு வாதம் புரிந்தவாற்றையும் வாதத்தில் ரைக்கின்றது. மணி கதைத்தலைவனுகிய சீவகன் புரிந்த தணுகிய சீவகன் வில்வித்தை முதல் மருத்து ங்கினன். ஒவ்வோர் அருஞ்செயலுக்கும் ஒவ் இவன் ஈற்றிற் பல வெற்றிகளுக்குப் பின் மதத்தவரான திருத்தக்க தேவரே இந் ழக்கோடு ஒட்டியதன்று ; அதன் நடையும் சங்கத நடையின் செல்வாக்கைக் காட்டு ருக்கும்’ பிற்பட்டது. டைத் தமிழ் மரபைப் பேணுவதோடு நில் பயர்த்தும் எழுதத் தொடங்கினர். இவற்றுட் எழுதிய இராமாயணம் என்பது. இந்நூல் படுகின்றது. கம்பராமாயணம் வறிதே ஒரு தையைத் தமிழ்ப் பண்பாட்டிற்கு ஏற்றவாறு றுே கதைகளையும் புகுத்திச் சிறந்தவோர் மாயணத்தில் அரக்கனன இராவணன் நற் இராமன் தெய்வத்தன்மையுடையானுயினும், ரமாகவும் சித்திரிக்கப்படுதல் கவனிக்கத்தக் கம்பன் ஒத்திருத்தல் கூர்ந்து நோக்கத்
உண்மைச் சிறப்பு சைவ நாயன்மாரும் திப்பாடல்களிலேயே பெரிதும் தங்கியுளது. இவை வைத்தெண்ணத்தக்கவை. இவற்றை காள்களோடு ஆராய்ந்துள்ளோம் (ப 449). லக்கியத்தில் முதற்றரமான நூல்கள் மிகச்
ளிலே நயம்மிக்க- பாடல்கள் பல உண்டே

Page 640
614 வியத்த (ப. 452). ஆயின் வடமொழிப் புராண பண்டைத் தமிழிலக்கியத்துக்கெழுந்த 2. அவற்றை இங்கு நாம் ஆராயவேண்டியதி
நாம் எடுத்துக்கொண்ட காலப் பகுதி யாளம் ஆகிய மொழிகளில் இலக்கிய நு தமிழ் இலக்கியத்தினும் சிறப்புக்குறை, வேண்டியதில்லை. ஆரியச் செல்வாக்குத் தில் அவை தோன்றின. அவற்றிற் பல கி கவிதைகளிற் காணும் ஒப்பற்ற தனிப் ப8 முதன்மையை அவை என்றும் மெறமாட்ட இடையறவின்றித் தொடர்ந்து இலக்கிய தது தமிழ்மொழி.
நாட்டுப்பாடல்கள் f
இதுவரை நாம் ஆயாய்ந்த இலக்கிய? நெடுங்காலமரபிற்கும் கட்டுப்பட்ட இல தொல்லருங் காலச் சங்கத இலக்கியம் பே களும் இலைமறைகாய் போல இருந்தனவெ கியத் தொகை நூல்களிலும், சத்த சதக் பாடல்களை ஒசோவழிக் காணலாம். இை பேச்சு வழக்கிலே நிலவிய சிற்றிலக்கியங் யாமறிந்தவரையில், நாட்டுப்பாடல்களை எ னும் முன்வரவில்லை. இக்காலத்து உயர்த குறைவற இருத்தலைக் காணும்போது, அச் தொகையும் மிக்கனவாய் இருந்திருத்தல் ( மொழி பெயர்ப்பு வாயிலாக இன்று எமக்கு முன்னிருந்த உண்மையான நாட்டுப்பாட6
சம்யுத்த நிகாயம் (ப. 376) என்னும் லிற் சீனத்தில் கி. பி. 440 இல் மொழிபெய யில் இதன் கையெழுத்துப் பிரதியொன்ை யிலே, இன்றுள்ள பாளி நூலிற் காணப்பட லுடைய கையெழுத்துப் பிரதியில் இருந்:
*பிற்காலத்துப் புலவர்களில் மிகப் புகழ்போ கொன்தன்சியோ பெசுகி என்பாருக்கு இது ஒரு இத்தாலியர். தமிழ் நாட்டில் முப்பத்தாறு ஆண் சமயப் பரப்பாளர்போல் இவரும் இந்திய வழக்கங் இலக்கிய மரபுகளையும் நன்கு கற்றுத் தேர்ந்தவி இந்திய மொழியொன்றைக் கற்றுத் தேர்ந்ததில் பாடலான தேம்பாவணியிலே புதிய எற்பாடு, பை அணிகளுடன் கூறப்படுகின்றன. அவருடைய நன அமைவாயிருந்தன. ஆனல் அவரின் நூல்களில்
tஇப்பகுதிக்கு வேண்டிய பொருளையும் சீனப்பா வர் கலாநிதி ஆதர் வேலி என்பார். முதன் பெருமைப்படுத்தியதற்கு நாம் அவருக்குப் பெரிது

கு இந்தியா
வ்களைத் தழுவி எழுத்த தமிழ் நூல்களும் ரைகளும் ஓரளவு சிறப்பானவையெனினும், ზაზე).*
முடியுமுன்பே கன்னடம், தெலுங்கு, மலை “ல்கள் தோன்றிவிட்டனவெனினும், அவை தவை. அவற்றை நாம் இங்கு ஆராய தன்னுட்டிலே நன்முக வேரூன்றிய காலத் 'றப்புக்கள் இருப்பினும் பண்டைத் தமிழ்க் ண்பு அவற்றுக்கில்லை. ஆகவே தமிழுக்குள்ள -ா. உலகத்தில் இன்று நிலவும் மொழிகளுள் மரபும் தொன்மைப் பெருமையும் படைத்
ர்கள் வரையறைப்பட்ட வழக்காற்றுக்கும் க்கிய கர்த்தாக்களால் எழுதப்பட்டவை, “ன்று, கட்டுப்பாட்டுக்கமையாத சில பாடல் ன்பது வெளிப்படை சிறப்புாகத் தமிழிலக் 5ம் என்னும் பாகத நூலிலும் இத்தகைய வயெல்லாம் நாட்டுப்பாடலின் சாயலையும், 1களின் சார்பையுங் காட்டுவன. எனினும், ழுதி வைத்தற்கு எந்த இந்திய எழுத்தாள ந்த இலக்கியத்தோடு நாட்டுப்பாடல்களுங் க்காலத்தும் அத்தகைய பாடல்கள் பண்புந் வேண்டும். சிற்சில நாட்டுப் பாடல்கள் சீன }க் கிடைத்துள. இவை குத்தர் காலத்துக்கு
ல்களாயிருக்கலாம்.
பெளத்த திருமுறையினெரு பகுதி முத ர்க்கப்பட்டது. பாகியன் என்பார் இலங்கை ற 441 இற் பெற்ருர், இந்நூலின் இறுதி -ாத ஒரு பகுதியுள்ளது; இப்பகுதி பாகிய ருெத்தல் வேண்டும். இங்கு நாம் எடுத்துக்
னவர் வீரமாமுனிவர் என்பார் : (1680-1747) பட்டப்பெயராகும். இவர் இயேசுசபையைத் சேர்ந்த 1டுகளாகப் போதித்தார். முன்பு வந்த கிறித்துவ களை முற்றிலும் கையாண்டு, தமிழ் மொழியையும் ர். எந்த ஐரோப்பியன் தானும் இவரைப்போல் லயெனவே கூறல் வேண்டும். பெசுகியின் நீண்ட pய ஏற்பாட்டிலிருந்து கதைகள் அழகிய தமிழில் டயும் கதை கூறும் ஆற்றலும் தமிழ் மாபுக்கு ாசோவின் செல்வாக்கும் தென்படுகின்றது. க்களின் ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பையும் தந்துதவிய முதலாக இவற்ற்ை வெளியிடத் தந்து எம்மைப் b கடமைப்பட்டுள்ளோம்.

Page 641
மொழியும் !
காட்டும் சில பாக்கள் பாளித் திருமுறை நூற்ருண்டுக்கும் (ப. 373) கி. பி. 5 ஆப் வாயிருக்கலாம்.
நாம் எடுத்துள்ள கவிதைப் பகுதியில், படுவதைக் கேட்ட துறவியொருவன் அவ. வாறு மாற்றியமைக்கின்றன். இவ்வாறு, அத்துறவி தான் நிர்வாணமடைவதற்குக் தலைப்பை யுடையது. தன் மாமன் மாமியாருடன் இன்புற்று வா கங்கை நங்காய் ' கடல்பாய்ந் ெ பொங்கு நன்னீருடன் புகுவான் இடையரு தென்ன ஏசா நிற்கும் மடமைசால் மாமன் மாமியொடு கடவதன்ரு கெனக் கை தொழா
வெள்ளரிக் கள்வன் பாட்டு :
" மேலெழா தொழிக, மேலெழா ( வெள்வான் திங்காள் மேலெழா ெ கள்வான் போந்த வெள்ளரிக் கா மெல்லக் கொடுபோய் மேவுங்காறு அங்ங்ணம் அமைந்தாங்கு அமைச் போயபிற் போதின் போதுக பே மாயினும் மாய்க நின்மனம் விை
வறியோன் பாட்டு : w
“ எற்கு இவ்வுலகின் இதுவே சா. ஏனமொன்றும் இன்கள் அழுத பானையொன்றும் அப்பானையினின் முகந்து பெய்கோயும் அக்கோய் வைக்கு மோராளும் வாய்க்கு ெ காதலனையடையவருங் காதலி மழைபொழ புலம்புகிருள்.
என் கரிய கூந்தல் புரியவிழ்ந்து என் கழுத்தணியும் இகந்தளறு கைவிால் ஆழியும் கவின் கைக் கி ஒய்யென உடைதல் உற்றவே அ காதலன் அணிய யான் கையில் யாது கொல் கொடுப்பது யானி (அளg காதற் கிழத்தியோடு களியாடுங் காதலன் " உள்ளக் காதல் ஓங்கி மரநிழல் கொள்ள வின்பம் குலாவி யுலாவி தெள் யாறினிது தீம்புனலொழுகு இழுமெனும் ஒசையொடு யாழிை நய மிகப் பயக்குமால் நலந்தரு தென்றலொடு புகுந்தித் தெய்வ மன்றல் மகிழ்வினும் வருங்களி

இலக்கியமும் 615
தொகுக்கப்பட்ட காலமாகிய கி. மு. முதல் ம் நூற்ருண்டுக்குமிடையிற் பாடப்பெற்றன
உலகியற் சார்புடைய பல பாக்கள் பாடப் ற்றைப் புத்தமத நோக்கங்களுக்காகச் சில இங்கு எடுத்துக் காட்டும் முதற் செய்யுள் கங்கையொடு புகல் வேண்டுமென அவாவும்
ழவியலாத ஒரு பெண்ணின் பாட்டு : தாழுகுநின்
விழைகுவல் ,
)
வாழ்தல்
நின்றே.
தொழிக தாழிக
go)ff
வம் 5 இனியான்
ாதாது ழந்தாங்கே. y
லுமால்
*அறும் முகந்தெடுத்து மனினே ’.
Nயும் இராப்பொழுதிற் சேற்றில் வீழ்தலும்
1 இகுத்ததே வீழ்ந்ததே ாப்பும் ந்தோ
னி மற்றே ”
--சேறு)
r பாட்டு :
புதும்
தம்
ச இயைந்து வேனிலும்
பாதே’

Page 642
616 விய
புருவுக்கு அறிவுரை :
“ என்னரும் புருவே என்னருட நின்னுழைக் கூறுவல் நீயோ ே எள்ளும் சோளமும் அரிசியும் உள்ளும் குன்றத்து உச்சியிற் மானிடைக் கூடு வனைந்தக் கூ ஒருங்குடன் தொகுத்து வைத் மாரி பெய் காலத்து வாய்க்குட
நீரும் உணவும் உறையுளும் நி

த்தகு இந்தியா
ம் புருவே கேண்மதி
பிறவும் கொடுபோய் ட்டினுள் தோம்புக ஒம்பின் மால்
னக்கே. ”

Page 643
பின்னுரை: இ
மேனுட்டு
இந்தியாவின் பண்டைப்பண்பாடு, பார தாக்குதலால், அழிந்தொழியவில்லை. மத்தி ரின் ஆட்சியில், முகமதியரல்லாதாரை உ கோயில்கள் தரைமட்டமாக்கப்பட்டதையு கடைப்பிடித்ததற்காகப் பிராமணர் கொள் ளேம். எனினும், பொதுவில் முகமதியர் ஒ: றரசர் பலர் இந்தியாவின் வெவ்வேறு பா திறை செலுத்தித் தொடர்ந்து ஆட்சி செ ஆட்சியாளரின் பலவந்தங் காரணமாகப் ெ லும், இசுலாமிய மதத்துக்குத் தாமாக மா மதியரும் அருகருகே வாழ்ந்து வந்தனர் களில் வாழ்ந்த இந்துக்கள், அத்தகைய ஒ பாலும் ஏற்றுக்கொண்டனர். இவ்வாறன செல்வாக்கைப் பெறுதல் இயல்பேயாம். பாரசீக மொழியை இந்துக்கள் கற்க சொற்கள் இந்திய நாட்டு மொழிகளுட் முறையைச் செல்வம் படைத்த இந்துக் கொண்டனர். இவ்வாருக மக்கள் முன்னின் கிடத் தொடங்கினர். அக்காலத்தில் ஆட் ந்து புதிய படை நுட்பங்களைக் கற்றனர்; பழகினர்; பாசமான போர்க்கவசங்களையு படுத்தத் தொடங்கினர். இடைக்கால கொண்ட ஒர் ஏழைக்குடும்பத்திலே, வார வானவர் யாவர்க்குந் தந்தை கடவுளே ( ரும் சகோதரரே யென்றும் போதித்து, 6 களையும் எதிர்த்து, கடவுள் கோயிலிலும் முர் என எடுத்துரைப்பாராயினர். அதற்கு (1469-1533) என்னும் சமயாசாரியர் அே போதித்து, சீக்கிய மதம் என்னுமொரு ! *மதத்திலும் இசுலாமிய மதத்திலுங் கான
சேர்க்குமுகமாக நிறுவப்பட்டது.
எவ்வாருயினும், முகமதியர் படையெடு மாக ஏற்பட்ட தொடர்பும், எதிர்பார்த் படுத்தவில்லை. கோரி முகமதுவின் துை போதே, இந்துமதம் பழமைபேணும் ட முற்போக்குக் கொள்கையுடைய ஆசிரிய பாரதமாகிய புனித பூமியிலே திரண்டு கெட்டாக் காலந்தொடக்கம் நிலவிவரும்
22-R 12935 (10163)

/ a.
திய மரபுரிமை
த் தாக்கல்
சீகத்தில் நிகழ்ந்தது போல முகமதியரின் ய காலத்துத் தில்லிச் சுலுத்தான்மார் சில டற்றும் வழக்கம் இருந்தது உண்மையே. ம், தத்தம் மதாசாரங்களைப் பகிரங்கமாகக் லப் பட்டதையும் பற்றி நாம் படித்துள் "ளவு பொறையுடையவரே. இந்து மதச் சிற் 5ங்களிலே தந் தலைவரான முகமதியருக்குத் ய்து வந்தனர். சிற்சில பிரதேசங்களிலேயே பருவாரியான மதமாற்றம் நிகழ்ந்தது. எனி றியவர் தொகை சிறிதே. இந்துக்களும் முக முகமதியர் ஆதிக்கஞ் செலுத்திய பகுதி ரு நிலைமை வழக்கமான தெனவே பெரும் ஒரு சூழ்நிலையில், ஓரினம் மற்றையதன் முகமதிய ஆட்சியாளரின் மொழியாகிய முற்பட்டனர். இவ்வழி பாரசீக ச் புகுந்தன. முகமதியரின் “முட்டாக்கு" குடும்பங்களைச் சேர்ந்த பெண்கள் கைக் லயிற் பெண்கள் தம் முகங்களுக்கு முட்டாக் சி செய்த இந்து மன்னர் முகமதியரிடமிரு குதிரைப் படையைத் திறம்பட நடாத்தப் ம் புதிய படைக்கலவகைகளையும் பயன் இந்தியாவிலே, நெசவுத் தொழிலை மேற் ணுசியிற் பிறந்த கபீர்தாசர் எனும் மதகுரு யென்றும், அவ்வழி இந்துக்களும் முகமதிய விக்கிரக வணக்கத்தையும் சாதி வேற்றுமை பள்ளி வாசலிலும் நீக்கமறக் காணப்படுகின் iப் பின்னர், பஞ்சாப்பிற்முேன்றிய நானக்கு த கோட்பாட்டை மேலும் வன்மையாகப் திய மதத்தை நிறுவினர். இம்மதம், இந்து ாப்படும் சிறப்புக்கள் யாவற்றையும் ஒன்று
பும் புதிய கருத்துக்களோடு வலுக்கட்டாய த அளவிற்கு இந்துப்பண்பாட்டை வளம் ாயாளர் கங்கையாற்றைக் கடந்து வந்த ண்புடையதாகிவிட்டது. இடைக்காலத்தில், ர் ஒருவர் தோன்றின், அவருக்கெதிராய்ப்
வரும் மிலேச்சபை எதிர்த்து, நினைவுக் ஆரிய தர்மத்தைப் பேணுவோர் தாமென
17

Page 644
618 வியத்
எண்ணும் நூற்றுக்கணக்கான வைதீகப் தாலே இந்து மதத்தவர் தமது வாழ்க்ை மேலுங் கடினமாகியதுடன், அவை தீவிர 16 ஆம் 17 ஆம் நூற்ருண்டுகளிலே மு. யும் தக்கணத்திற் பெரும் பகுதியையும் அத்தகைய ஒரு பேர்ரசு குத்தர் காலத்து பட்டதில்லை. முகலாயர் காலம் இந்திய எ இசுலாமிய, இந்துக் காட்டுருக்கள் கவிகுெ இக்காலத்தின் நினைவுச் சின்னங்களாயை லுள்ள தாச்சுமகால் அக்காலப் பெருமை சின்னமாய் விளங்குகிறது. முதல் எலிசடெ பேரரசர் நால்வரில் முதலானவருமான பொறையுடைமை யென்னும் அடிப்படைய நன்கு உணர்ந்தார். இசுலாமியரல்லாதார் தலைவரி உட்படப் பல கட்டுப்பாடுகளும் புத்திச இளவரசரும் பிற இந்துக்களும் உயர் பதவிகள் பெற்றனர். இந்துக்களும் வேண்டிய ஆதரவு அளிக்கப்பட்டது. இத, இந்தியாவை ஆண்ட முகமதிய ஆட்சியா பூட்கை அவருக்குப் பின் வந்தோராலும் திய வரலாறு வேருகியிருக்கும்.
அக்பரின் பூட்டனை அவுரங்கசீப்பு என் கையைக் கைவிட்டான். இந்து மதச் சடங் தல் தடுக்கப்பட்டது ; அரசவை உயர் பத டன; மேலும், முகமதியர் அல்லாதார் மீதி குறைய ஒரு நூற்றண்டுவரை ஒத்த உ சிறப்பாக, முன்னுண்ட முகமதிய அரசர்க்கு கள், இப்புதிய பூட்கையினை வெகுண்டு எதி எதிர்ப்பு வந்தது. இங்கே, மராத்தியர் தலை ஒரு புதிய இந்துப் பேரரசுக்கு அடிகோலி பூட்கையினலும் தந்தலைவர் உடற்றப்பட் சிக்கியர் தம் மதத்தைச் சீர்கிருத்தி விர மையை நிலைநாட்டினர். வயது முதிர்ந்த பேரரசும் முடிவெய்தியது.
18 ஆம் நூற்ருண்டில் இந்துக்களிடையே லாம். சிவாசிக்குப் பின் வந்த மராத்திய பெரும் பேரரசை நிறுவவில்லையெனினும், கணுஞ் சென்று திரிந்து இந்து முசிலிஞ் சி யினர். இந்த நூற்ருரண்டின் இறுதியிலே ப சியமொன்றை நிறுவினர். எங்கணும் மு நிலைமை ஏற்பட்டது. எனினும் இந்து ம துயிர்ப்பு அக்காலுந் தோன்றவில்லை. சில மன்னன் , அரசியலுபாயத்தில் ஆற்றவுந் ( யான். அக்காலத்தவர் அவனைப் புதியன பு எனக் கொண்டனர். முகமதியரிடமிருந்து

கு இந்தியா
ராமணர் இருந்தனர். அவர் தம் ஆதிக்கத் யிற் கடைப்பிடிக்கும் சிக்கலான விதிகள் ாகவுந் தழுவப்படலாயின. லாயப் பேரரசர் வட இந்தியா முழுவதை ஒன்றுபடுத்திப் பேரரசொன்றை நிறுவினர். க்குப் பின்னர் பிறசெவராலும் உருவாக்கப் ரலாற்றில் உன்னதமான ஒரு காலமாகும்; ழுக விாவித் தோன்றும் பல கட்டிடங்கள் உந்துள. முகலாயர் தலைநகரான அக்கிராவி குச் சான்முய் மிகப் புகழ்போன நினைவுச் த்து இராண்யின் காலத்தவரும், முகலாயப் அக்பர் (1555-1606) என்பார் பூரணமான லேயே பேராசு நிலைத்திருக்கு மென்பதை மீது விதிக்கப்பட்டிருந்த தாங்கொணுத் குறைபாடுகளும் ஒழிக்கப்பட்டன. இராச இசுலாமிய மதத்தைத் தழுவாமலே பல இசுலாமியரும் கலப்புமணஞ் செய்தற்கு bகு முன் மாதிரியாக அக்பரே விளங்கினர். ளர் யாவருள்ளுந் தலைசிறந்த அக்பரின் கடைப்பிடிக்கப்பட்டிருப்பின், இன்று இந்
பான் (1659-1707) பொறையுடைமைப் பூட் குகளைக் கட்டுப்பாட்டின்றிக் கடைப்பிடித் விகள் வைதீக முகமதியர்க்கே வழங்கப்பட் ருந்த வரி மீண்டும் விதிக்கப்பட்டது. ஏறக் ரிமையுடையராயிருந்து வந்த இந்துக்கள், ரு உறுதியுடன் தொண்டாற்றி வந்த தலைவர் ர்த்தனர். மேலைத் தக்கணத்திருந்தே முதல் வரான சிவாசி(1627-1680) பூணுவைச் சுற்றி னர். ஏறக்குறைய அதே காலத்தில் இப் -தனுலும் வெகுண்டெழுந்த பஞ்சாப்புச் - சகோதரர்களாய்த் தம்மிடையே ஒற்று அவுரங்கசீப்பு இறந்தபோது முகலாயப்
ஓர் அரசியற் புத்துயிர்ப்பு ஏற்பட்டதென நீ தலைவர்கள் கட்டுக் கோப்பமைந்த ஒரு மராத்தியக் குதிாைவீரர் இந்தியாவெங் ற்றரசரை வென்றடக்கித் திறைபெறுவாரா சூசாப்பிற் சீக்கியர் பலம் வாய்ந்த இராச் கமதியர் தற்காத்துக்கொள்ள வேண்டிய த்திலே உண்மையான பண்பாட்டுப் புத்  ெ ஒப்பற்ற ஒரு தலைவன் , செங்கோன் தர்ந்தவன்; ஆயின் வைதீகப் போக்குடை குத்தாது பழையன போற்றிய ஒருவனே அரசு பாயம் படைக்கலை இரண்டிலும் பல

Page 645
பின்னுரை: இ
கற்று, மாற்றரின் மதத்துக்கு மதிப்புக்
லாங் கடந்த ஒரு பேரரசை நிறுவும் இலட த்தில் இருந்திலது. இந்து சமுதாயத்தி ஊக்கியதில்லை. முகமதியர் படையெடுப்பு அறுடையதாக 18 ஆம் நூற்ருண்டு இந்திய
ஐரோப்பியர் வருகையே இந்தியாவிற்
16 ஆம் நூற்றண்டின் தொடக்கத்தில் ே யங்களும் குடியேற்றங்களும் முதன் முத லாந்தர், பிரித்தானியர், தேனியர், பிரான் முண்டு முழுவதும் ஐரோப்பியர் “தொழி தொடங்கின. 18 ஆம் நூற்முண்டில் முக அரசியலில் ஐரோப்பியர் கூடிய அக்கறை த்ெ தொடக்கத்தில் பிரித்தானிய கிழக்கி தோசைப் புறங்கண்டு, இந்தியத் துணை செலுத்தத் தொடங்கிற்று. இத்துணை எ நிறுவியதற்குக் காரணம் இந்திய அரசிய குலைந்திருந்தமையாம். 19 ஆம் நூற்ருண் பிரித்தானியரால் நேரடியாகவோ, ஒரள மாகவோ ஆளப்பட்டது. இவ்வாருக, இந் களைப் பொறுத்தவரை முகமதியரைக்
பண்புடையதாய், தொழினுட்பத் துறையி
முகமதியாாட்சியினை எத்தகைய மனப் அத்தகைய மனப்பான்மையே பிரித்தான னிடைக் காணப்பட்டது. எனினும் பண்ை னுந் தீவிரமாக அது அடங்கி யொடுங்கிய கிய அடிப்படையான மாற்றத்தை அச்சீ கம் பெற்றுவிட்ட பிரித்தானிய ஆட்சிய ஒருவகுப்பினரே எனுங் கருத்து வைதீக புறம்பான பழக்க வழக்கங்களை அவ்வகுப் தலாகாது எனுங் கருத்தும் நிலையூன்றிய ஏற்றுக்கொண்டு 18 ஆம் நூற்முண்டுக்கு தொடர்பு கொள்ள முயவில்லை. காலஞ் யனுக்கும் உண்மை நட்புறவு ஏற்படுதல் தன்னை அறியாமலே, தானுண்ட இந்தி கொண்டு, தன்னினத்தவர் இந்திய இனத் தியருடன் எவ்வித நெருங்கிய தொடர்புட இத்தகைய உளப்பாங்கு 1857 ஆம் ஆண் மேலும் வலுப்பெற்றது.
எனினும் ஐரோப்பியர் தொடர்பால் 6 நூற்றண்டில், தென்னிந்தியாவிற் சில பகு பும் முயற்சி குறிப்பிடத்தக்க அளவில் ந6 தொடக்கத்திலோ பிரித்தானிய சமய ஆர் எண்ணி, பெரிய நகரங்களிற் சமயக் குழு கிடையில், ஆங்கிலத்திலே தேர்ச்சிபெற்ற ரும் கம்பனிக்குத் தேவைப்பட்டனர். மு

இந்திய மரபுரிமை 619
கொடுத்தனனெனினும், மதவேற்றுமையெல் ட்சியம், அகுபருக்கு இருந்தபோல், அவனுள ல் எவ்வித திருத்தங்களையும் மராத்தியர் க் காலத்திருந்ததினும் கூடிய வைதீகப் பற் ா இருந்ததெனலாம்.
புத்துயிர்ப்புத் தோன்றுதற்கு ஏதுவாயது. பாத்துக்கேயர் ஐரோப்பிய வர்த்தக நிலை ல் நிறுவினர். அவர்களைத் தொடர்ந்து ஒல் சியர் ஆகியோரும் அங்கு வர, 17 ஆம் நூற் ற்ெசாலைகள்' (களஞ்சியசாலைகள்) பெருகத் லாயப் பேரரசு சிதைவுற்றதும், உண்ணுட்டு காட்டத்தொடங்கினர். 19 ஆம் நூற்ருண் ந்தியக் கம்பனி தனக்குப் போட்டியாயிருந் க்கண்டத்தின் பெரும்பகுதியில் ஆதிக்கஞ் ளிதாகப் பிரித்தானியர் தம் ஆதிக்கத்தை பல் நிலைமை அக்காலத்தில் அத்துணைச் சீர் டின் நடுக்கூற்றளவில் இந்தியா முழுவதும் வு சுயவாட்சி பெற்றிருந்த சிற்றரசர் மூல திய மக்களே ஆளவந்த புதியவினம், இந்துக் காட்டிலும் அன்னியமானதாய் விருர்ந்த லே சாலவும் மேம்பட்டதாய் இருந்தது.
பான்மையோடு இந்து சமுதாயம் ஏற்றதோ, ரியரின் ஆட்சிக்குத் தொடக்கத்திலே அத ட மரபு எனுந் தனது போர்வைக்குள் இன் து. பழையன கழிந்து புதியன குபுதலா முதாயம் உணரத்தவறியது. அரசியல் ஆதிக் ாளர் சாதி வரிசையிலே கீழ்ப்படியிலுள்ள
இந்துக்களிடைப் பரவியது. ஆரியருக்குப் பினர் உடையாாதலின், அவற்றை அனுசரித் து. இத்தகைய நிலையைப் பிரித்தானியரும் குப் பின்னர், இந்துக்களோடு சமுதாயத் செல்லச் செல்ல, ஆங்கிலேயனுக்கும் இந்தி கடினமாகியது-உண்மையில் ஆங்கிலேயனும் யனின் சமுதாயப் பாகுபாட்டைக் கைக் தவரினும் மேம்பட்டவரெனக் கொண்டு, இந் ம் வைத்தலாகாது எனக் கொள்ளலாயினன்.
ாடு நிகழ்ந்த படைக்கிளர்ச்சி காரணமாக
விளைவு பல ஏற்பட்டது இயல்பே. 18 ஆம் குதிகளிலே தவிரப் பிறவிடத்தே மதம் பாப் டைபெறவில்லை. ஆனல் 19 ஆம் நூற்ருண்டுத் வலர் இந்தியாவிலே தம் சமயத்தைப் பரப்ப க்களையும் பள்ளிகளையும் தாபித்தனர். இதற்
சிறு உத்தியோகத்தர்களும் எழுதுவினைஞ மகமதியர் காலத்தில், அரசாங்க உத்தியோ

Page 646
620 வியத்த
கம் நாடிய இந்துக்கள் பாரசீக மொழிை இப்போது அவர்கள் ஆங்கிலேய மொழி வகுப்பைச் சேர்ந்த இந்துக்கள் சமயாச பொருட்படுத்தாது, தம்பிள்ளைகளை ஐரே இவ்வாருக, கல்வியுஞ் செல்வமும் படை ஒரளவு தழுவத் தொடங்கினர்.
போத்துக்கேயரோ தமது ஆட்சிக்குட்ட மேனுட்டுச் சார்புடையோர் ஆக்குவதில் துக்கேயக் குடும்பங்கள் சிலவற்றில் இந்தி சுக்காகச் சேவை செய்த இந்தியர் சிலர் பாட்டை உணரவும் போற்றவுந் தொடங் வரிசையிலே தலைநிமிர்ந்து நிற்கற்கூடிய கற்றுந் தமது பண்பாட்டிற்கு அன்பும் மதி பெந்தமின் நண்பரான வங்கத்தலைவர் இற பிறந்து 1833 இல் இறந்த இராம் மோக கூடியயாவற்றையும் நாம் வரவேற்க வேண் ரிட்மிருந்து ஊக்கமும் ஆக்கமும் பெற்ற வகைகளில் இந்து சமயத்தினும் கிறித்து கொண்டிருந்தது. இவ்வியக்கத்தைச் சே செல்வாக்குப் பெரிதே. w இராம்மோகன் இராய் காலந் தொடக்க պմ, இந்திய இளைஞர் இங்கிலாந்துக்குக் க படி கல்வி கற்ற சிறு குழுவினரான இந் இந்கியாவின் பல பகுதிகளிலும், தம் வழி பாட்டை ஒதுக்க முற்பட்டனர்; தம் ந உணர்ந்திருந்தனர்; பலர் தம் இந்தும அடிப்படையிற் பிற்போக்குத் தன்மைய சார்புபெற்ற இவ்வறிஞர்குழாம் ஆதரித் 1857 இல் நிறுவப்பட்ட கல்கத்தா, பம்பா பண்டை இந்தியப் பண்பாட்டைப் பொ மேனுட்டுக் கல்வியையே பெரிதும் போதித் எனினும், 19 ஆம் நூற்முண்டின் இறுதி பாடு பொன்ருத சிறப்பும் பயனும் உை மூடித்தனமாகப் பின்பற்றுவதால் இந்திய தென்பதையும் புதியதோர் இந்தியச் சந் டன் புதிய தாபனங்களும் இயக்கங்களுட துப் புகுந்த சீர்கேடுகளைக் களைந்து வேத இந்து சமயத்தைச் சீர்திருத்தக் கோரிய வெற்றி கண்டது. 1885 இல் நிறுவப் ெ பொதுமக்களின் குரலாயமைந்தது. ஆங் தாள்கள் பெருகின.
நுண்ணறிவுள்ள இந்துக்கள், இந்துப் கண்டனர்; புத்துணர்ச்சியும் புதுவலியும் யத் தொடங்கியது. கற்றறிந்த சில ஐரே சமயக் கருத்துக்களின் விழுவிய தன்மை

கு இந்தியா
யக் கற்றல் அவசியமாய் இருந்ததுப்ோல், யைக் கற்க வேண்டியவராயினர். மத்திய ாங்களுக்கு இழுக்கு நேரிடினும், அதனைப் ாப்பியப் பள்ளிகளுக்கு அனுப்பலாயினர். த்த இந்தியர் மேனுட்டுக் கொள்கைகளை
பட்ட இந்திய, சிங்களக் குடிகளிற் பலரை வெற்றிகண்டனர். இன்றும் பழைய போத் ப இரத்தங்கலந்திருப்பது கண்கூடு. பிரான் தம்மை மீக்கொண்ட பிரான்சியரின் பண் கினர். ஆனல் ஐரோப்பியச் சிந்தனையாளர் அளவுக்கு மேனுட்டிற் கற்க வேண்டியன ப்ெபும் செலுத்திய முதல் இந்தியர், சொமி ாம் மோகன் இராய் என்பாரே. 1772 இற் ன் இராய் ஐரோப்பா நமக்குக் கற்பிக்கக் ாடும் என்னுங் கொள்கையுடையார். அன்ன பிரம சமாசம் என்னும் மதவியக்கம் பல துவ சமயத்தோடே நெருங்கிய ஒற்றுமை ர்ந்தோர் சிலரேயெனினும், அவர்க்கிருந்த
ம் முதலிற் சிற்சிலராயும் பின்னர் பற்பலரா ல்வி கற்கச் சென்றனர். மேனுட்டு முறைப் துக்கள், முதலில் வங்காளத்திலும் பின்னர் மிவந்தோரினும் மேலாகத் தமக்குரிய பண் ாட்டிற் குழ்ந்திருந்த சீர்கேட்டைப் பலர் தச் சூழ்நிலை கண்டு வெட்கமடைந்தனர். வினதான படைக்கிளர்ச்சியை மேனுட்டுச் திலது. அக்கிளர்ச்சி நிகழ்ந்த காலத்தில் ய், சென்னைப் பல்கலைக் கழகங்கள் முதலிற் ருட்படுத்தாது, மேனுட்டு ஆசிரியர் மூலம் தன.
யிலே இந்நிலைமை மாறியது. இந்துப் பண் டய தென்பதையும், மேனுட்டவரைக் கண் பப் பிரச்சினைகளுக்குத் தீர்வு காணமுடியா ததியார் உணரலாயினர். இந்த உளப்பாங்கு 5 தோன்றின. இந்து சமயத்திற் பிற்காலத் ங்களைப் பயில்வதில் ஆர்வத்தை உண்டாக்கி, ஆரிய சமாசம் தன் முயற்சியிலே பெரு பற்ற இந்திய தேசீயக் காங்கிரசு இந்தியப் கிலத்திலும் நாட்டுமொழிகளிலும் புதினத்
பண்பாடு புதுச்சீர்பெற்று அமைந்ததைக் பெற்ற இந்து மதம் எதிர்ப்பிரசாரமும் செய் "ப்பியரும் அமெரிக்கரும் பண்டை இந்தியச் யை அறிந்திருந்தனர்.

Page 647
பின்னுரை : இர்
பிரமஞானசங்கத்தின் வாயிலாகவும் (6 நற்பண்புகளைக் கடைந்தெடுத்துக் காட்டு அருப் பெற்ற இந்துமதத்தையே அது பே வாயிலாகவும் இந்து மதத்தின் குரல் மேஞ யும், தேககாந்தியும், சிறந்த நாவன்மையும் 1902) ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் டுச் செல்வாக்கை வேரொடுங்களையும் வெ இந்துமதக் கோட்பாடுகளையுமே பேண மு காணப்பட்டனர். ஆனல் இத்தகைய பிற் ரும் புத்துருவும் பெற்ற இந்துமதம் பழை இராம் மோகன் இாாய் இப்புதிய கே இணைத்துரைத்தார் ; விவேகானந்தர், பே சமூக சேவையே யெனக் கூறியபொழுது கொடுத்தார். மகாத்மா காந்தியும் பிற இந் தெய்வத்தொண்டு எனுங் கொள்கையை 6 இக்கொள்கையையே கடைப்பிடிப்பாசாயிe மகாத்மா காந்தி இந்து மரபிற்கு ஓர் எ ஐரோப்பியருமுட்படப் பலர் கொண்டுள்ள னது. ஏனெனில் மேனுட்டுக் கொள்கைகளு தின. தமது பண்டைப் பண்பாட்டின் அசையாத நம்பிக்கையிருந்தது; ஆயினுட கழிபேரன்பும் சாதி வேற்றுமையை அவர் யாவுக்குப் புதியனவன்றெனினும், தெர்ன் களே மீறியவையாய், 19 ஆம் நூற்முை கொள்கைகளில் ஊற்றம் பெற்றவையே. இ பிக்கை இந்து மதத்துக்கே உரியதொ6 புரட்சிக் கொடியுயர்த்திய மராத்தியப் பி. துணைவரும் தீவிரவாதியுமான சுபாசு சந்: தோர் எனலாம். காந்தியின் சாத்துவிக யினின்றும் தொல்சுதோயின் போதனையி உரிமைக்காகப் போராடியமையும் மேடை தில் அவர் பழைமை போக்கிப் புதியன கட்டுப்பாடான ச்மூகச் சீர்திருத்த முயற என அவர் தம் நண்பர் சிலர் கருதின ஊடுருவி நின்ற உயர்வு தாழ்வு மனப்ப ஒழிந்த ஒரு சமத்துவ சமுதாயத்துக்கு ஆம் நூற்ருண்டிலே தோன்றித் தொண் சுவட்டைப் பின்பற்றிக் காந்தியும் இந்திய களாய்த் தேங்கி நின்ற இந்தியப் பண் திருப்பத்தை உண்டாக்கினர்.
இஞ்ஞான்றை இந்தியருள்-அவர்கள் பண்பாடு பற்றிப் பெருமிதங் கொள்ளாத ந்து முன்னேறுவதற்குத் தடையாயுள்ள விரும்பாத படித்த இந்தியர் சிலரும் உ பல இடையூறுகள் இந்தியாவை எதிர்த் எத்தகையதென்பதை எவருந் துணிவுட

திய மரபுரிமை 621.
ல்லாச் சமயங்களிலும் காணப் படுகின்ற து இச்சங்கம் எனக் கூறப்படினும், Ч5 ாதிப்பதாகும்) இராமகிருட்டின நிலையம் ட்டில் ஒலித்தது. தீவிரமான ஆன்ம சக்தி படைத்த சுவாமி விவேகானந்தர் (1862இந்து மதத்தைப் போதித்தார். மேனுட் றிகொண்டோராய், காலத்துக் கொவ்வாத ற்பட்ட இந்தியரும் இலைமறைகாய் போலக் போக்காளரின் முயற்சிகளை மீறிப் புத்துயி தினும் மிக வேறுபட்டதாய் அமைந்தது. ாட்பாட்டைச் சமூக சீர்திருத்தத்தோடு ன்னைக்குச் செய்யும் மிகச் சிறந்த சேவை ர, அதே கோட்பாட்டுக்குத் தேசீயவடிவு கியப் பெரியாரும் சமூக சேவையே பெருந் 1ளர்த்தனர்; காந்திக்குப் பின் வந்தோரும்
57 ff. டுத்துக்காட்டானவர் என்பது இந்தியரும் " கருத்தாகும். ஆனல் இக்கருத்துத் தவரு ம் அவர்மீது ஆழ்ந்த செல்வாக்குச் செலுத் அடிப்படைத் தத்துவங்களிலே காந்திக்கு ம், தாழ்ந்தோரிடத்து அவர் கொண்டிருந்த * அறவே வெறுத்தவாறும் பண்டை இந்தி று தொட்டு வந்த பரம்பரைக் கொள்கை ண்டில் ஐரோப்பாவில் நிலவிய தாராளக் இன்ன செய்யாமையில் அவர் கொண்ட நம் ன்றன்று-இவ்வகையில் அவர்க்கு முன்பே ார்மணரான கங்காதர திலகரும் காந்தியின் கிரபோசும் வைதீகக் கட்டுப்பாட்டுக் கமைந் க் கோட்பாடு இயேசுவின் மலைப்போதனை னின்றும் பிறந்த தொன்முகும். பெண்கள் டுத் தொடர்பினுல் எழுந்ததே. சமுதாயத் புகுத்தியவராவர். அவர் தொடக்கி வைத்த சி வேண்டியாங்கு விரைவாக இயங்கவில்லை ரெனினும், இந்தியர் சிந்தனைப் போக்கிலே *ன்மையை மாற்றி, சாதிவர்க்க பேதங்கள் டி கோலுவதில் அவர் வெற்றி கண்டார். 19 டாற்றிய சீர்திருத்த வாதிகளின் அடிச் தேசீய மாசபைத் தலைவர்களும் பல்லாண்டு பாட்டுக்குப் புத்துயிரளித்துப் புதியவொரு
எம்மதத்தைச் சேர்ந்தவராயினும்- தம் வர் மிகச் சிலரே இந்தியா வளர்ச்சியடை
பயனற்ற சில அமிசங்களையுமே விலக்க ார். அரசியலிலும் பொருளியற்றுறையிலும் து நிற்கின்றன ; இந்தியாவின் எதிர்காலம் 订 கூறிடமுடியர்து. ஆனல் அவ்வருங்காலம்

Page 648
622 விய
எத்தகையதாய் அமையினும், வருங்கா பெருமையுடைய ஐரோப்பியப் போலி கொண்டு உயர்ந்தோராயும் தம் பண்ப தோராயுமிருப்பர் என்பதற்கையமில்லை. ஒருபுறம் தமது நாட்டைத் தாமே ! நாட்டின் பண்பர்ட்டில் அளவெஞ்சிய போக்கும் மறைந்து வருகின்றன. இந்: பாட்டைக் கிரகித்துத் தன்மயமாக்கும் ளது. பண்டைக் காலத்தில் அது இந்துயர், கிரேக்கர், உரோமர், சிதியர், துருக் வேறு பண்பாடுகளினின்றும் பல நல்: ஒவ்வொரு புதிய பண்பாட்டின் சேர்க் மடைந்தது. இப்பொழுது மேலைநாட்டுப் அதிTெTெது.
இந்து நாரிகம் இடையருது தொடர்ந் யாள் வீரரைப் பகவற்கீதையும் சிந்தனை ஊக்காநிற்கும் என்பதற்கையமில்லை. இ தொழிற்சிக்கன முறைகளால் எத்துணை பாவி நிற்கும் கவர்ச்சியும் இனிமையும் லும் இராமாயணத்திலும் விதந்துரைக்க, தன்-சகுந்தலை, பூருசவசு-ஊர்வசி ஆகிே இன்புறுவர். கொடுமையும் வறுமையும் ( வாழ்க்கையிற் பரவிநின்ற அமைதியும் இ ஆரவாரத்தன்மையினல் அழிவுருவென்பதி பண்டை இந்தியப் பண்பாட்டிலிருந்த ழிந்துவிட்டன. வேதகாலத்தில் மிக்க ஆட மிலேச்சத் தனமான வழக்கம் பலகால தெனினும், சில மதப் பிரிவினரிடையே வி நிலவுகிறது. கைம்பெண்டிர் தம் கணவே காலத்துக்கு முன்னரே ஒழிந்துவிட்டது மணப்பது சட்டப்படி தடைசெய்யப்பட்டு லும் பிராமணர் இழிகுலத்தவரோடு ஒக்க கின்றனர்; அவ்வாறு தீண்டுதல் தம் புன போது கருதுவதில்லை. கோயில்களும் சட் கட்டுப்பாடு மறைகின்றது. சாதிக் கட்டுட் தொடங்கியதெனினும் இன்று அது மிக காணப்படும் பெருங் கேடுகள் பல, த பழைய குடும்ப முறைமை இக்காலச் சூழ் யில் இந்தியாவின் முழுத் தோற்றமும் மரபோ தொடர்ந்துள்ளது ; அதற்கு எக்
இந்தியாவுக்கு இந்தியா பிறபண்பாடுகளுக்கு எத்துணை கூறினுேம் ; ஆனல் கடன்பெற்றவளவோ கொடுத்துள்ளதென்பதைத் தெளிவாகக் தியாவுக்கு எவ்வாறு கடமைப்பட்டுள்ள

தகு இந்தியா
இந்தியச் சந்ததியார் தம்மையுணராத தற் ளாய் அமையாது, தமது பழமரபிற் கால் ட்டின் இடையமுத் தொடர்ச்சியை அறிந் விடுதலை பெற்ற ஏழு ஆண்டுகட்கிடையில், ழிவுபடுத்தும் மனப்பான்மையும், மறுபுறம் அபிமானங் கொண்டு வெறிபிடித்தலையும் 7 நாகரிகம் அன்னியமான பிறிதொரு பண் அரும்பெருஞ் சாதனையில் இன்று ஈடுபட்டு ஐரோப்பியர், மெசப்பொத்தேமியர், இரானி கியர், பாரசீகர், அராபியர் ஆகியோரின் பல் யல்புகளைத் தழுவி ஏற்றுக் கிரகித்துளது. கையாலும் இந்து நாகரிகம் ஒரளவு மாற்ற பண்பாட்டையும் ஏற்று ஒழுகுவதில் முனைந்
தியங்கு மென்பதே எமது நம்பிக்கை. வினை ச் செல்வரை உபநிடதங்களும் என்றென்றும் ந்திய வாழ்க்கை முறையானது மேனுட்டுத் பாதிக்கப்படினும், அவ்வாழ்க்கை முறையிலே பங்கமடையப் போவதில்லை. மகாபாரதத்தி ப்படுகின்ற வீரர் தம் கதைகளையும், துசியந் யோரின் காதற் கதைகளையும் மக்கள்கேட்டு நோயும் விஞ்சாவிடத்து இந்திய மக்களின் இன்பமும் மேனுட்டு வாழ்க்கை முறையின் நில் ஐயமும் உண்டோ ?
பயனற்ற பல கூறுகள் ஏலவே அழிந்தொ டம்பரத்துடன் பகிரங்கமாய்ப் பலிகொடுக்கும் ங்களுக்கு முன்னராகவே மறைந்துவிட்ட லங்குகளைப் பலிகொடுக்கும் முறை இன்னும் ராடு உடன்கட்டையேறும் வழக்கம் நெடுங் பெண்பிள்ளைகள் குழந்தைப் பருவத்தில் ள்ளது. வசு வண்டிகளிலும் புகை வண்டிகளி விருந்தும் தீண்டியவாறும் பிரயாணஞ் செய் தத் தன்மைக்கு இழுக்கென அவர்கள் இப் டப்படி யாவருக்கும் திறக்கப்பட்டுள. சாதிக் பாட்டை ஒழிக்கும் முயற்சி மிக முன்னரே விரைவாக நிகழ்வதனுல் சாதிவேற்றுமையிற் ருதலைமுறைக்குள் மறைந்துவிடல் கூடும். நிலைக்கேற்ப மாறுதலடைகின்றது. உண்மை மாறுகின்றது; ஆனல் அதன் பண்பாட்டு 5ாலமும் அழிவில்லை.
உலகின் கடப்பாடு
கடமைப்பட்டுள்ளதென்பது பற்றி அதிகம் அதற்கு மேலாகவோ அது நாடுகளுக்கும் காண்பித்தல் வேண்டும். உலகம் இந் தன்பதைச் சுருக்கமாய் நோக்குவாம்.

Page 649
பின்னுரை: இந்
தென்-கிழக்காசியா முழுவதும் இந்திய பகுதியைப் பெற்றது. கி. மு. 5 ஆம் நூற்ரு குப் பகுதியிலிருந்து இலங்கையிற் குடியே மதத்துக்கு மாற்றப்பட்டனர். இக்காலமள திரா, தென் கிழக்கு ஆசியாவின் பிற பாக படிப்படியாய் அவர்கள் அங்கே நிலையாக மணஞ் செய்தனர் என்பதற்கு ஐயமில்லை.
பிராமணரும் புத்த துறவிகளும் இவர் நாடுகளின் பண்பாடு இந்திய பண்பாட்டுச் நூற்ருண்டளவில் அங்கெல்லாம் சங்கதம் கடல் சார்ந்த பெரிய பேரரசுகளை அமை கோன்றலாயின; அவை, தம் பெருமைக் பொதுTர் புத்த தூபியும் கம்போடியாவி போன்ற வியத்தகு நினைவுச் சின்னங்கை தினின்றும் இசுலாமிய நாடுகளினின்றும் யாவுட் புகுந்தனவெனினும், நாகரிக வள கோல் இந்கியாவிலிருந்தே வந்தது.
தம் நாட்டுப் பண்டை வரலாற்றிற் பெ சிலர் இப்பிரதேசம் பற்றிக் கூறிடும்போது றங்கள் ' எனும் பதங்களே எடுத்தாள்வது “ குடியேற்றம்’ எனும் பதம் இங்குப் ெ யன் கைப்பற்றினன் எனக் கட்டுக் கதைக கப்பால் இந்தியாவினுல் நாடு யாதேனுட உண்மையான சான்றுகள் இல்லை. இந்திய பெற்றவை ; இந்திய மயமாக்கப்பெற்ற பிறந்த தலைவரேயாவர்; அவர்கள் இந்திய, றையும் கற்றவராவர்.
வடக்கே, மத்திய ஆசியா வழியாகச் 8 மெளரியர் காலத்திலோ ஒருகால் அதற்கு மிடையே மிக நொய்தான தொடர்பு இரு முன்னரே ஆன் பேரரசு தன் எல்லைகளைக் போதே இந்தியாவும் சீனமும் ஒன்றையெ போலன்றி, இந்தியப் பண்பாட்டின் ஒவ்ே வில்லையெனினும், தூரகிழக்கு நாடுகள் யா குக் கடமைப்பட்டுள; ஏனெனில் பெளத் திபேத்து ஆகிய நாடுகளிற் ருேன்றிய சி தந்ததாதலின்.
ஆசியாவுக்கு அளித்த விசேட கொடை இந்தியா நல்கியுள்ளது. இவற்றுட் சிறப்பு கரும்பு, வாசனைத் திரவியம், வீட்டுக்கோ வற்றுக்கும் மேலாய், கிறித்துவூழித் தொ! வல்லான் ஒருவன் கண்டுபிடித்த தசமமு மேலே நாடுகளின் ஆன்மிகத் துறையில் இ தியதென்பது இன்னும் வாதத்துக்கிடமா மதப் பிரிவானது பெளத்தமதத்திற் காண

திய மரபுரிமை 623
ாவிலிருந்தே தன் பண்பாட்டிற் பெரும் 7ண்டுத் தொடக்கத்தில் இந்தியாவின் மேற் பறிய மக்கள் அசோகன் காலத்திற் புத்த வில் சில இந்திய வணிகர் மலாயா, சுமாத் ங்கள் ஆகியவற்றுக்குச் சென்றனராகலாம்.
க் குடியேறி அவ்வந் நாட்டுப் பெண்களை
களைப் பின் தொடர்ந்தனர். குறித்த அந் சார்பினுல் மாற்றமடைந்து கி. பி. 4 ஆம்
அரசாங்க மொழியாயமைந்தது. மேலும், க்க வல்ல மாபெரும் நாகரிகங்கள் அங்கு
கேற்ற சான்முய் என்றுந் திகழும் பொர ல் அங்கோரிலுள்ள சைவக்கோயில்களும் ா அமைக்கவும் வல்லவாயிருந்தன. சீனத் பிற பண்பாட்டு வகைகள் தென் கிழக்காசி
ர்ச்சியை ஊக்கிய முதன்மையான தூண்டு
ருமிதங் கொண்ட இந்திய வரலாற்ருசிரியர் “பெரும் இந்தியா' இந்தியக் 'குடியேற் எண்டு. எனினும் இக்காலக் கருத்துப் படி பாருந்தாது. இலங்கையை ஆரியனன விச 1ள் கூறுவதைத் தவிர, இந்திய எல்லைகளுக் ம் நிலையாக வெற்றிகொள்ளப்பட்டமைக்கு “ குடியேற்றங்கள் ’ அமைதியாக நிறுவப் அப்பிரதேசங்களின் அரசர் அந்நாட்டிற்
ாவினின்றும் தாம் கற்கக் கூடியவை யாவற்
சீனத்துக்கு இந்தியப் பண்பாடு பரவியது. 5 முன்னரோ இந்தியாவுக்கும் சீனத்துக்கு ]ந்ததுபோலும். ஆனல் 2,000 ஆண்டுகட்கு க் கசுப்பியன் கடல்வரை அகற்றிச் சென்ற ான்று சந்தித்தன. தென்கிழக்காசியாவைப் வார் அமிசத்தையும் சீனம் ஏற்றுகொள்ள “வும் இந்தியா அளித்த பெளத்த மதத்துக் த்த மதமே சீனம், கொரியா, யப்பான், சிறப்பு வாய்ந்த நாகரிகத்தை உருவாக்கித்
போல் உலகத்துக்குமே பல நற்பேறுகளை பாகக் குறிப்பிடத்தக்கவை அரிசி, பருத்தி, ழி, சதுரங்க ஆட்டம் என்பனவும், எல்லா டக்க காலத்திலே பெயரறியாக் கணக்கியல் றையுமாம் (ப. 637), பண்டைக் காலத்து ந்தியா எத்துணைச் செல்வாக்கைச் செலுத் புள்ளது. யூதர்களிடையே வழங்கிய எசின் fப்படுந் துறவு முறைகளைத் தழுவிற்றென்

Page 650
624 வியத்
அறும் கூறுப. இன்னும் புதிய ஏற்பாட்டி பகுதிகளைக் காணலாம். பைதகரசு தொ ஞானிகளும் அனுபூதிச் செல்வரும் எடுத் தக் கருத்துக்களுக்குமிடையே ஒற்றுை னும், தொல்லருங்காலத்தில் மேனுட்டி( மதங்கள் பற்றி ஆழ்ந்த அறிவு பெற்றிரு அறுமைகளும் மிக நெருங்கியனவாகத் தே கிப்படுத்தவியலாதிருக்கின்றது. கிரேக்க தொடர்பு இருந்து வந்ததென மட்டும் பேரரசு மூலமாகவும், பின்னர் செவியூகி மானியரின் ஆட்சியிலே இந்து சமுத்திரத் கர் வாயிலாகவும் இத்தொடர்பு நின்று காலத்திற் கிறித்துவ மதமும் பரவத் ெ வொருகால் மேலைநாட்டுக்குச் சென்றதை 'லர் குடியேறியிருந்ததையும் பற்றி நாம் கிறித்தவமும் இந்தியச் சார்பு பெற்றிருந் (մ)ւգ-Ամմֆ1.
பண்டைக்கால மேனுட்டுச் சிந்தனைப்பே வாக்குப்பற்றி ஆசிரியன்மார் பலர் ஐயப் முண்டுகளாக ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்க முகமாகவுஞ் செலுத்தி வருஞ் செல்வ எனினும் இதுபற்றி வேண்டியாங்கு c6 6. வாக்கு புதிய இந்துமதத் தாபனங்களின் ஆண்டுக் காலத்திலே பிரமஞானச் சங்கமு பட்டன. இன்னும், வங்காள நாட்டிலே 19 இராமக்கிருட்டின பரமகஞ்சரும் அவர்தம் போதித்த இலட்சியங்களைப் பசப்பும் நோ: சங்கங்கள் பல நிறுவப்பட்டன. இந்திய ே மேலைநாடுகளிற் சிறியனவும் பெரியனவுமா வினர். இவற்றுட் சில. விழுமிய நோக்கமு யவை ; பிறகில பற்றி இவ்வாறு கருதற்கு மொழியை ஒசோவழி கற்றும், இந்தியாவி வேதாந்தத்தை அல்லது யோகநெறியை தகையோரை நாம் இழித்துக் கூறல் (1Ք துறையிலும் அறிவியற்றுறையிலும் சிறந் பரப்ப முயலும் மேனுட்டறிஞர் எத்தகை நாகரிகம் பெரும் பயன் பெற்றதெனக் கெ மேலாக மகாத்மா காந்தி அவர்கள் தம் ே மாயும் மேனுட்டிலே தமது செல்வாக்கை நேர்மையும் அயரா ஊக்கமும் மேனுட்டு ந விகமான எதிர்ப்பு மூலம் இந்திய விடுதலை தினர். இவ்வாறெல்லாம் பிறநாடுகள் இந்தி றிருப்பினும், இவற்றினும் மேலாய்க் கருத சமயவிலக்கியம் தத்துவஞானவாயிலாக பே

கு இந்தியா
2ம் பாளித் திருமுறைகளிலும் ஒத்த சில டுப் புளோதினசுவரை மேட்ைடுத் தத்துவ துரைத்த போதனைகளுக்கும் மற்று உபநிட பல பலகாலுங் காணப்படுகின்றன. எனி ல வாழ்ந்த ஆசிரியரெவரேனும் இந்திய ந்தார் என்பதற்குச் சான்றில்லை. இவ்வொற் ான்றவில்லை-ஆகையால், இக்கருத்தை உறு
உலகுக்கும் இந்தியாவுக்கும் ஓரளவு நாம் கூறலாம் ; ஆதியில் ஆக்கிமெனிதுப் த்துப் பேரரசு மூலமாகவும் ஈற்றில் உரோ கிற் கப்பலோட்டி வாணிகஞ் செய்த வர்த்த நிலவிற்று. இத்தொடர்பு நெருங்கியிருந்த தாடங்கியது. இந்தியத் துறவிகள் ஒரோ பும் அலெச்சாந்திரியாவில் இந்திய வாணிகர் அறிவோம். நவபிளேற்முேனியமும் ஆதிக் தனவென்பதை நாம் எளிதாகத் தள்ளிவிட
ாக்கிலே இந்தியச் சிந்தனை வளத்தின் செல் படலாமெனினும், சென்ற ஒன்றரை நூற் ாவிலும் இந்தியா நேர்முகமாகவும் மறை ாக்குப்பற்றி ஐயப்பாட்டுக்கே இடமில்லை. ாஞ் செலுத்தப்படவில்லை. இத்தகைய செல் முயற்சியால் ஏற்பட்டதன்று. கடந்த 80 ம் பற்பல பெளத்த சங்கங்களும் தாபிக்கப் ஆம் நூற்ருண்டில் வாழ்ந்த மெய்ஞ்ஞானி ஞானச்சீடரான சுவாமி விவேகானந்தரும் க்கொடு ஐரோப்பாவிலும் அமெரிக்காவிலும் மெய்ஞ்ஞானிகள பிறரும் அவர்தம் சீடரும் ன பல தாபனங்களையும் குழுக்களையும் நிறு ம் ஆன்மிக வளர்ச்சியில் ஆர்வமும் உடை இடமேயில்லை. மேனுட்டோர் சிலர் சங்கத பிலே தாமே பெற்ற அனுபவங் கொண்டும் மேலைநாட்டிலே பரப்ப முயன்றுளர். அத் றையாகாது. அன்னுருட் பலர் ஆன்மிகத் தோராவர். இந்திய மெய்ஞ்ஞானத்தைப் யசாயினும், அவர்தம் முயற்சியால் எமது ாள்ள முடியாது. இவற்றினும் பன்மடங்கு மேனுட்டு நண்பர் மூலம் நுட்பமாயும் ஆழ ச் செலுத்தியுள்ளார். அவரிடந் துலங்கும் ாண்பரைக் கவர்ந்ததோடு, ஈற்றில், சாத்து யை அவர் பெற்றமை கண்டு வியப்பும் எய் }யாவினின்றும் ஊக்கமும் ஆக்கமும் பெற். த்தக்கது ஒன்றுளது. பண்டை இந்தியச் மனடுகளிற் செலுத்திய செல்வாக்கே அது.

Page 651
பின்னுரை :
வங்கத்து ஆசிய சங்கத்தை நிறுவிய பின்பற்றினர். கேதே என்பாரும் 19 ஆ தாளர் பலரும் இந்திய இலக்கிய மொழி ( தாம் எழுதிய “பெளசுது " (ப. 566) திய நாடகக் கலையிற் காணும் உத்தியோ நூலின் இரண்டாம் பகுதியின் ஈற்றிலேே இந்திய ஒருமைப்பாட்டுக் கொள்கையின் வல்லார் யாவர் ? கேதே காலந்தொட்டுச் அதுவ ஞானத்தையும் ஓரளவுக்கு அறிந்: துறைபோயவரான சோபனுவர் என்பார் ஒப்புக்கொள்கின்றனர். அன்றியும் அவர் யமைந்தவையே. அங்குவெற்றில் கியூபா திராவிடின், பைற்று, ஏகல் என்பவர்கள் வடிவை அடைந்திருக்க மாட்டா. ஆங்கில இந்தியாவின் செல்வாக்கு நன்கு வேரூ யோரும் புதிய இங்கிலாந்துப் பிற எழு புக்களை ஆர்வமோடு கற்று, தங் காலத் தங் கருத்துக்களைப் பரப்பினர்-இத்தன உவிற்றுமன் என்பாரே. சேர்மனிய தத் அறிஞர் வாயிலாக இங்கிலாந்திலும் தப் வாறே அமெரிக்கரும் 19 ஆம் நூற்ருண் எட்டுவேட்டு காப்பெந்தர் முதலியோர் வ
நிலவச் செய்தனர்.
சென்ற நூற்றுண்டிலே முதன்மை பெ வாதமுமாகிய தத் துவக் கொள்கைகள், ( வமாபிற் சிறப்பிடம் பெருவிடினும் அ6ை பண்டை இந்தியத் தத்துவஞானத்தின் கிறித்துவுக்கு அறுநூறு ஆண்டுகட்கு கங்கை நதி பாயும் காடுகளிலே தியான
அறும் நின்று எம்மை ஊக்குகின்றது.
இன்று ஐரோப்பிய நாகரிகம் என்றும் தல் காலத்துக்க்ொவ்வாக் கருத்தெனச் சி பாட்டு வகைகள் தெளிவாய்த் தனித்த இந்தியாவுக்கும் இங்கிலாந்துக்குமுள்ள மாய்க் குறுகிவிட்ட இந்நாளிலே பண்ப மைக் குடியாட்சிமுறையும் பொதுவுடை 'த்து அவ்வழி, மனித நாகரிகம் நிலைபெ யொரு பண்பாடே இடங்காலங்களுக்கே உலகப் பண்பாடு எனும் அருஞ்செல்வத் கவே நல்கியுள்ளது. விடுதலை பெற்றுள்ள வா, அக்கொடையை மேலுந் தொடர்ந்: க்குமாற்றலையும் பெறுமென்பது துணிபு தோல்விகளை அமைவுறக் கற்று ஆராய் அப்பண்பாடு இனிமேல் இந்தியாவுக்கு
யாவருக்கும் உடைமை.

இந்திய மரபுரிமை 625
தலைவரை ஆர்வம் மிக்க ஐரோப்பியர் சிலர் ம் நூற்ருண்டுத் தொடக்கத்திருந்த எழுத் பயர்ப்புக்களைப் படித்தனர். கேதே என்பார்
எனும் நாடக நூற் பீடிகையிலே இந் ன்றைக் கையாண்டுள்ளார். அன்றியும், அந் தான்றும் கூட்டிசையைக் கேதே தாமறிந்த அாண்டுதலால் எழுதினர் என்பதை மறுக்க சேர்மனிய தத்துவஞானிகள் இந்தியத் தத் நிருந்தனர். இலக்கியத்திலும் உளவியலிலும் வெளிப்படையாகத் தம் கடமைப்பாட்டை கருத்தெல்லாம் பெளத்த மதத்தைக் தழுவி ன் என்பார் உபநிடதங்களை மொழி பெயர்த் ரின் ஒருமைக் கொள்கைகள் இன்றுள்ள ம்ே வழங்கும் உலகினில், அமெரிக்காவிலேயே ன்றியது. அங்கே, எமேசன், தோரோ ஆகி த்தாளரும் இந்திய இலக்கிய மொழிபெயர்ப் தும் பிற்காலத்தும் வாழ்ந்த அறிஞரிடையே கையோருட் குறிப்பிடத் தக்கவர் உவாற்று துவஞானிகள் காளையில் போன்ற ஆங்கில கருத்துக்களைப் பாவச் செய்தனர்; அவ் ாடு எழுத்தாளரான இரிச்சாட்டு செபீரிசு, 1ாயிலாக இங்கிலாந்திலே தம் கருத்துக்களே
ற்று விளங்கிய ஒருமை வாதமும் இலட்சிய இற்றை ஞான்று மேனுட்டிலே நிலவும் தத்து வ செலுத்திய செல்வாக்குப் பெரிதே. அவை
சாரம் பெற்றவை என்பதும் உண்மையே. முன்னரோ அன்றி அதற்கும் முன்னரோ த்திருந்த ஞானிகளின் சிந்தனைச் சத்தி இன்
இந்திய நாகரிகம் என்றும் வேற்றுமைப்படுத் லர் கொள்வர். அண்மைக் காலம் வரை பண் னியாய் வரையறைப்பட்டிருந்தன. ஆனல் இடைத் தொலைவு முப்பது மணிப் பயண ாட்டுப் பிரிவுகளும் மறைகின்றன. தாராண் மை முறையும் ஒக்க வாழ்வதற்கு வழிவகு ற வழியுண்டாயின், வருங்கால உலகில் தனி ற்ற பேதங்களோடு நிலவும் என நம்பலாம் திற்கு அளப்பருங் கொடையை இந்தியா ஏற் ா இந்தியாவின் பீடுஞ் செல்வாக்கும் பெருகி து நல்குவதோடு அமையாது அதனைப் பெரு 1. நாம் இந்தியப் பண்பாட்டின் வெற்றி தற்கு அக்காரணமொன்றே போதியதாகும்.
மட்டும் உரியதன்று. அஃது உலக மக்கள்

Page 652
பின்னி
அண்டவிய.
உலகுபற்றி வேதங்கள் கொண்ட கருதி வடிவில் மண்ணுலகு உண்டு. மேலே வா. களும் இயங்கின; இவ்விரண்டுக்குமிடை பறவைகள் முகிற் கூட்டங்கள் விண்ணவ சமயக்கொள்கைகள், உலகு பற்றிய இக் பிரபஞ்சத்தின் தோற்றமும் மலர்ச்சி தொடர்புடையதேயன்றி விஞ்ஞானத்தின் ளோம் (ப. 437) , எனினும் அண்டவியல் மதங்களுக்கும் பொதுவாயமைந்திருந்தன அடிப்படைத் தத்துவமாய், மேனுட்டவர் உதவிய செமிற்றிய கொள்கைகளுக்கு ஆற்றவும் பழையது ; அதன் தோற்றமும் ழும்; அது அளப்பரும் பருப்பமுடையது பிற பிரபஞ்சங்களும் dest.
பிரபஞ்சம் முட்டை வடிவானதென r, & மாண்டம் அல்லது பிரமனது அண்டம் 6 லங்களாய் (உலகங்களாய்) பிரிக்கப்பட்டு ஏழாவது உலகமாகும். மண்ணுலகுக்கு கருத்துப் போல் இவை கோள்களைக் குறி பம் படிப்படியாய் அதிகரித்துச் செல்லுப் கள் ஏழு இருந்தன. அங்கு நாகர்களும் இக்கீழுலகுகள் எவ்வகையிலும் துன்பம் துக்குக் கீழே நரகம் உண்டு. இதுவும் இவை துன்பம் நிறைந்தவை. தீவினைப் தில் வீழ்ந்து துன்பம் அனுபவிக்கும். இ மானது, வெறுவெளியிலே, பிறபிரபஞ்சங்க பெளத்தர் சமணர்களின் பிரபஞ்சத்தே விவரங்களில் வேறுபட்டிருப்பினும், அடி புவி தட்டையானதென்பது யாவர்க்குஞ் தது. ஆயின் கிறித்துவ காலத்தொடக்கத் தவமுனதென உணர்ந்தனர். மத சம்பந் யான தென்னுங் கொள்கை நிலைபெற்றதெ பதைக் கற்றறிந்தோர் உணர்ந்தனர். கி கொள்கை தோற்றியிருக்கலாம். புவியின் புவியின் பரிதி 5,000 யோசனைகளாகும் எ நூற்முண்டு) கணக்கிட்டார். அவர் கணக் பட்டது. பிரமகுத்தரின் "யோசனையை' கணிப்பு அதிகந் தவமுகாது ; அன்றியும் கணிப்பொடு இது பொருந்துவதாய் உள்ள
6.

னப்பு-1
ம் புவியியலும்
து மிக எளியது-கீழே தட்டையாய் வட்ட அலகு, அதில் ஞாயிறுந் திங்களும் வெள்ளி ல் வளியுலகு (அந்தரீட்சம்) உண்டு; இது ஆகியோரின் இருப்பிடமாகும். பிற்காலச் ருத்தை மிகச் சிக்கலாக்கின. ம் பற்றிய இந்தியக் கோட்பாடு, மதத் பாற்படாது. இதனை முன்னர்க் கூறியுள் பற்றிய சில கொள்கைகள் எல்லா இந்திய ; இவை இந்தியச் சிந்தனைப் போக்கிற்கு கருத்துக்களை நெடுங்காலமாக உருவாக்க மாமுய் அமைந்துள - இப்பிரபஞ்சமோ ஒடுக்கமும் மாறி மாறி முடிவின்றி நிக ; நாம் வாழும் பிரபஞ்சத்துக்கப்பாலே
ந்துக்கள் நம்பினர்-எனவே அது பிர ானப்பட்டது. அது இருபத்தொரு மண்ட |ளது. அவற்றுள் மண்ணுலகு மேனின்று மேல் ஆறு உலகங்கள் உண்டு (கிரேக்கர் ப்பனவல்ல). ஒவ்வோருலகிலும் நுகருமின் . மண்ணுலகுக்குக் கீழே பாதாள உலகங் மக்களல்லாப் பிறவுயிர்களும் வாழ்ந்தனர். பயப்பனவாய்க் கருதப்பட்டில. பாதாளத் ஏழு உலகங்களாய்ப் பிரிக்கப்பட்டுள்ளது ; பயனை நுகரும் ஆன்மாக்கள் நாகலோகத் வை யாவற்றையும் உள்ளடக்கிய பிரபஞ்ச ரின் தொடர்பின்றித் தொங்குவது. "ற்றக் கோட்பாடு இதினின்றும் பற்பல ப்ப்டையொற்றுமை அவற்றிடை உண்டு. சம்மதமான ஆதிக்கொள்கையாய் இருந் கில் இந்திய வான நூலார் இக்கொள்கை மான நோக்கங்களுக்கு நிலம் தட்டை Eனும், இவ்வுலகு கோள வடிவானதென் ரேக்க வானநூற் சார்பினலே இப்புதுக் பருமன் பலவாருக மதிப்பிடப்பட்டது. ாப் பிரமகுத்தர் என்பார் (கி. பி. 7 ஆம் க அக்காலத்திற் பல்லோராலும் ஏற்கப் 442 மைல் எனக் கொண்டால், அவர் பண்டைக்கால வானநூலார் தந்துள்ள 1.

Page 653
݂ ݂
தந்தத்தாளிபான்ற சிப்புக்கள். இலங்கையும் தெ
 
 
 
 
 
 

EFF JFE JFF,
நன்னிந்தியாவும். சு. 17 ஆம் நூற்ருகண்டு.
- 251îúLuLiří LXXXVIII

Page 654
sistor so swoiwtiae,osis, F. No Nowowy, sarī
sae;
|-
sae ()
s. sae
■
) |×
Noso歴
|-sae|-
ஒளிப்படம் LXXXIX
 

"世: "Lim "gsaei,11511, IIII] sūsŴiro“Hilsoft's sosisitions isoj, sąsiae ins-III isolerigon su Hispirosh

Page 655
பின்னி
எனினும், உலகு கோளவடிவினதென சித்தாந்திகளுக்கு அமைவாகத் தோன்ற6 களுமே உலகம் பென்னம்பெரிய ஒரு வட கிருேம். அத்தட்டையுலகின் மத்தியில் பே திங்கள், வெள்ளிகள் யாவுஞ் சுழன்றன. துவீபம்) இருந்தன. இக்கண்டங்களுக் திரங்களிருந்தன. ஒவ்வொரு கண்டமும் மிகப் பெரிய மரத்தின் பெயரால் அழை கண்டம் சம்பு மாத்தைத் தன் சிறப்பு ம! டம் சம்புத்துவீபம் எனப்பட்டது. இமய தென்பாகம் பாரத வருடம் (பரதனின் பாரத வருடத்தின் குறுக்களவு மட்டும் தும் 33,000 யோசனைகள் ; அல்லது வே.
யாகலாம்.
புவியியல் பற்றி அக்கால் வழங்கிய வி ணங்களிலே சம்புத்துவீபமானது மேரு' தெனவும், அடுத்த கண்டமான பிலட்ச சமுத்திரம் உண்டு எனவும் கூறப்பட்டுள்ள அமைந்துள்ளது பிலட்சதுவிபம். இவ்c ஒன்முய்க் கங்கணங்கள்போல அமைந்து பிரித்து நிற்கின்றன. அவைதாம் சம்புத் மும், மற்றுத் தேன், மது, நெய், பால், தய் பிறவுமாம்.
உலகம் பற்றிப் பண்டை இந்துக்கள் ெ (மக்கோலேப்பிரபு ஏளனஞ் செய்தமை முக நம்பினர். வானநூலார் தாமும் இ. சாகி, அதனைத் தங் கருத்தொடு புணர்; கின் அச்சு என்றும், கண்டங்கள் உ கொண்டனர்.
நெய்க்கடலும் தேன் கடலும் என்றவ பற்றிய மெய்யறிவு வளர்தல் பெரிதுந் த பாப்பிலுள்ள எப்பகுதியுடனும் தெ எனினும் இக்கால ஆராய்ச்சியாளர் சில டங்கள் இருக்குமென ஒற்றுமை காண அனுபவங்களைத் திரட்டி ஒப்பு நோக்கி, தற்கு முயற்சியாதும் செய்யப்பட்டதா முதன்மை பெற்ற இடங்கள் எவ்வெந் ெ பற்றி ஒரளவு திட்டமாக வானநூலார் கத்தில் அலெட்சாந்திரியாவை இந்து உரோமகர் நகரம் பற்றிய தெளிவற்ற தோரின் புவியியல் அறிவோ ஆற்றவும் துள்ள இடங்களின் அாரந் திசைகள் பற்

ணப்பு- 629
வானியலார் கொண்ட கொள்கை சமய வில்லை. எனவே பிற்காலச் சமயப் பனுவல் டத்தகடு போலுள்ளதெனக் கூறல் காண் ருமலை உண்டு. அதனைச் சுற்றி ஞாயிறு, மேருவைச் சுற்றி நான்கு கண்டங்கள் கும் மேருமலையுச்சிக்குமிடையே சமுத் மேரு மலையின் எதிர்க்கரையில் நின்ற க்கப்பட்டது. மானிடர் வாழ்ந்த தென் மாகப் பெற்றிருந்தது. அதனல் அக்கண் மலையினுற் பிரிக்கப்பட்ட இக்கண்டத்தின் மக்களின் நாடு) அல்லது இந்தியாவாகும். 9,000 யோசனைகள் ; சம்புத் துவீபம் முழு று சிலர் கூறுவதுபோல் 100,000 யோசனை
சித்திரக் கொள்கை பிறவும் உண்டு. புரா மலையை ஒரு வளையம்போற் சுற்றியுள்ள துவிபத்திற்கும் இதற்குமிடையே உப்புச் து. சம்புத்துவீபத்தைச் சுற்றி வளையமாக பாறே ஏழு கண்டங்கள் ஒன்றையடுத்து 1ள இக்கண்டங்களை ஏழு சமுத்திரங்கள் துவிபத்தைச் சுற்றியுள்ள உப்புச்சமுத்திர பிர், நறுநீர் எனுமிவற்றை முறையேகொண்ட
காண்டிருந்த இந்த "அற்புதக் கற்பனையை' ஒருபுறமாக) பிற்காலச் சமயாசாரியர் முற் க்கற்பனைக் கொள்கைக்குக் கட்டுப்பட்டோ த்தி, மேருமலையானது கோளவடிவான உல
லகப்பரப்பிலுள்ள மண்டலங்கள் என்றுங்
ாருக வழங்கிய இக்கொள்கைகளால், ւյ6ն டைப்பட்டது. ஏழு கண்டங்களும் உலகப் ாடர்புடையனவாயிருந்திருக்க முடியாது ; 'ர் ஆசியாவின் சில பகுதிகளாய் இக்கண் முயலுகின்றனர். இனி, அக்கால யாதிகரின் அவ்வழி புவி பற்றிய மெய்யறிவை வளர்த் க இதுவரை தெரியவில்லை. இந்தியாவின் நடுங்கோட்டில் அமைந்துள்ளன என்பது கூறியுள்ளனர். கிறித்துவ காலத் தொடக் *கள் அறிந்திருந்தனர்; வான நூல்களில் குறிப்புக்கள் சில உள. ஆயினும், கற்றறிந் தெளிவற்றதாய் இருந்தது. இந்தியாவகத் றி நூல்கள் தரும் விவரங்களுமே வழுப்

Page 656
630, வியத் புட்டுந் தெளிவற்றுமுள போருக்காக டி
*ट நடாத்திப் போர் மேற்சென்ற வெற்றி வி மறுகோடிவரை தம் பண்டங்களை விலைட் குமரிவரை புண்ணிய தலங்களைத் தொ லமைப்பைச் செவ்விதின் அறிந்தவராய்
கன்றன் வரை திரைகடலோடிய மாலுமி தாய் இருந்திருக்கும். ஆனல் அக்கால இ
லையுமே காண்கிலம்.
பின்னி
அறிவுக்குவையாம் வேதங்களின் துை சாத்திரமும் ஒன்ருகும். சோதிடமென்பது யும் நோத்தையுங் குறிப்பிடுவதையே மு: லாகும். இன்றுள்ள சோதிட நூல்கள் பி வின் வானியல் அறிவு எத்தகையதாயிரு வில்லை; எனினும் அக்காலத்தவர் தமக்கு, திருந்தனர் என்பதை வேதங்களின் சில கின்றது. அந்த ஆதிகாலத்திலேயும் மெச வானியற் கருத்துக்களில் விரவியிருக்கல குத் தக்க சான்றில்லை. எனினும், கிரேக் தொடக்கத்திலோ அன்றி அதற்கு மு: உறுதி. -
வடமொழியிலும் பிற்கால இந்திய நாட் கிரேக்கர் சொற்கள் புகுந்துள (ப. 321) களும் கிரேக்கச் சொற்களினடியாகப் பிற முண்டில் வாழ்ந்த வானியலறிஞரான வர தாந்தங்கள் ஐந்திலே, ஒன்று உரோமக சித்தாந்தம் என்றும் வழங்கப்பட்டன. தொல்காலத்திலே அலெட்சாந்திரியாவில் பெயர் வழித்தோன்றிற்றென விளக்கங் க
புதிய வானியல் முறை வருவதுரைத்த களைக் குறிப்பதற்கு மிக எளிய அவதானி சந்திர பஞ்சாங்கம் போதுமாயிருந்தது. தியரும் வருவதுரைப்பதில் ஆர்வங் கொ பாதம்) முதலியவற்றுக்கு விளக்கங் கூறு உணர்த்துபவையெனக் கருதப்பட்ட முக அமைப்பளவுகள் போன்ற குறிகளைக் கெ வதுரைக்கும் பழைய முறைகளை இந்திய கச் சோதிடத்துக்கே அன்னர் முதன்ை ஏறக்குறைய எல்லா இந்தியரும் சோதிட புளர்.

கு இந்தியா
பிரக்கணக்கான மைல்களுக்குப் படைகளை rரும், இந்தியாவின் ஒரு கோடியினின்று டுத்தச் சென்ற வணிகரும், இமய முதற் ச் சென்ற யாதிகரும் இந்தியப் புவியிய இருந்திருப்பர். சொக்கொத்திராவிலிருந்து ளின் புவியியல் அறிவு இன்னும் விரிந்த லக்கியங்களிலே இத்தகைய அறிவின் சாய
ணப்பு-11
னியல்
னநூல்களாய வேதாந்தங்களுட் சோதிட வேள்வி நிகழ்த்துவதற்கேற்ற தேதியை என்மையாகக்கொண்ட பண்டை வானிய ற்காலத்தவை; வேதகாலத்தில் இந்தியா $ததென்பதைத் தெளிவாக இவை காட்ட த் தேவையான அளவுக்கு இதனை அறிந்
பகுதிகளினின்றும் அறியத்தக்கதாயிருக் ப்பொத்தேமியரின் வானியலறிவு இந்திய ாம். ஆனல் இதனை உறுதியாக நிறுவுதற் க வானியற் சார்பைக் கிறித்துவ காலத் ன்னரோ இந்தியர் பெற்றனர் என்பது
டுமொழிகளிலும் வானியல் மூலம் பல ; நன்கறியப்படாத சில கலைச் சொற் ந்தவை என்பதில் ஐயமில்லை. 6ஆம் நூற் ாக மிகிரர் அறிந்திருந்த வானியற் சித் }த்தாந்தம் என்றும் மற்றென்று பெளலிச இவற்றுட் பெளலிச சித்தாந்த மென்பது வாழ்ந்த பவுல் என்னும் வானியலாரின் றல் பொருத்தமே.
பொருட்டுக் கையாளப்பட்டது; தேதி ப்பு முறையினுற் கணிக்கப்பட்ட குரிய1ண்டை மக்கள் பிறர்போல் அக்கால இந் ண்டிருந்தனரெனினும், கணு, சகுனம் (உற் முகத்தானும், ஒருவனது வருங்காலத்தை க்குறி, பிறப்படையாளம், உறுப்புக்களின் ண்டுமே வருவதுரைக்க விரும்பினர். வரு மறந்திலாாயினும், குத்தர் கால முதலா மயளித்தனர். அன்றுமுதல் இன்றுவரை த்தில் அசையாத நம்பிக்கை யுடையாா

Page 657
பின்னி
இத்தகைய வானியலறிவு வளர்ச்சியன கள், அல்லது சந்திரனின் வீடுகள் உள கள் இருக்கு வேத காலத்திலும் அறியப் சத்திரங்களை முறையே சுற்றி வர 27 எடுக்கின்றது ; அதனுல் வானம் 27 பகுதி சந்திரன் சுற்றிவரும்போது குரியனின் நட்சத்திரக் கூட்டத்தை அணுகிச் செ பெயரால் அந்த 27 பகுதிகளும் முறைே கொண்டு அளவிடும் மாதம் 27 நாட்களு இத்தவற்றைச் செம்மைப்படுத்தற்குப் கிரத்தை இடையிற் புகுத்தினர்.
மேலைநாட்டு வானியல் இந்தியாவுக்கு நேரம் ஆகியவற்றையும் பிறபல கருத பட்டு விளங்கிய இந்திய வானியலார் இ அறிவை மேலும் விருத்திசெய்து அதனை பியர் வாயிலாக மீண்டும் ஐரோப்பியர்க் செவரசு செபோத்து (ப. Wii) என்னும் வானியல், கணிதவியல்களின் சிறப்பை பாக்கள் இந்திய வானியலாரை வேலைக் உயர்நிலையைக் குறிக்கும் இடைக்கால ஐ லும் பதம் அராபியர்மூலங் கடன்வாங்கி பதின் திரிபே என்பதற்கையமில்லை.
பண்டை வானியல் முறைகள் யாவற்ை அறியப்படாமையால் இந்திய வானியல் லும் அவர் தம் அவதானிப்பு முறைகள் பமாக அளவீடு செய்தலும் அவர்க்கு இ கள் அறிந்திருந்தாராதலின், கணித்தலு காலத்து வானுராய்ச்சி நிலையம் யாே ஆயின், தவறுகளை இயன்றவரை குறை பட்ட செம்மையான கருவிகளைக் கெ 17 ஆம் 18 ஆம் நூற்றுண்டிலிருந்த வாஞ திலும் இருந்திருக்கலாம்.
கண்கூடாகக் காண்டல் ஒன்றினையே த இந்தியர் ஏழு கிரகங்களையே அறிந்திருந் திங்கள் (சந்திரன், சோமன்) புதன், :ெ வியாழன் (பிருகற்பதி) சனி என்பன.
*பாற்கடலைக் கடைந்தபோது (ப. 418 ) இராகு விட்டுணு அவன் உடலை அழித்தனர்; ஆன அவன் அழிவில்லாதவனஞன். ஆகவே அவ6 என்றுமுள ; கிரகங்களை விழுங்க முயலுவதால் கின்றது. வானியலார் இப்புனைகதையை நம்பி மறுக்கின்றன.

հծծոնւ-II 63.
டயும்வரை, வானத்தில் 27 நட்சத்திரங் எனக் கணக்கிடப்பட்டது; இந்நட்சத்திரங் பட்டிருந்தன. சந்திரனுனது நிலையான நட்
சந்திர நாட்களும் 7% மணி நேரமும் யாகப் பிரிக்கப்பட்டது. ஒவ்வொரு நாளும்
வெளித்தோற்றப் பாதையிலுள்ள எந்த ல்கின்றதோ, அந்நட்சத்திரக் கூட்டத்தின் அழைக்கப்பட்டன. இந்நட்சத்திரங்களைக் ரும் எட்டு மணி நேரமுமாயிருந்தமையால் பிற்கால வானியலார் பிறிதொரு நட்சத்
இராசி மண்டலம், ஏழுநாட்கிழமை, மணி துக்களையும் தந்தது. கணிதத்தில் மேம் |வ்வாறு கிரேக்கரிடமிருந்து தாம் பெற்ற த் தம் கணித அறிவோடு சேர்த்து அரா கு நல்கினர். 7 ஆம் நூற்றண்டளவிலேயே
சிரிய நாட்டு வானியல் வல்லார் இந்திய நன்கு அறிந்திருந்தார். பகுதாத்துக் கலி க்கமர்த்தினர். கிரக நெறியின் ஆகக் கூடிய ரோப்பிய வானியற் சொல்லான ஒக்சு என் ய வடமொழிச் சொல்லாகிய உச்சம் என்
றையும் போன்று, தொலை நோக்கி அக்கால் வளர்ச்சியும் பெரிதுந் தடைப்பட்டது. எனி மிகச் செவ்வையாய் இருந்தமையால், செப் பல்வதாயிற்று. இனி, தசமமுறையை அவர் ம் அன்னர்க்கு எளிதாயிற்று. இந்துக்கள் தனும் எஞ்சியுள்ளதாய் நாம் அறிகிலேம் ப்பதற்காய் மிகப் பெரியனவாக அமைக்கப் ாண்டனவாய்ச் சயப்பூரிலும், தில்லியிலும் ]ராய்ச்சி நிலையங்களை ஒத்தவை முற்காலத்
மது அவதான முறையாகக் கொண்டிருந்த தனர். அவை ஞாயிறு (சூரியன், இரவி) வள்ளி (சுக்கிரன்) செவ்வாய் (மங்கலன்), இக்கிரகங்களுடன் இராகு, கேது* எனும்
என்னும் அசுரன் அமிழ்தத்தைக் களவாடினன். ல் அத் தெய்வீக உணவை அருந்தியமையால் ா தலையும் வாலும் வானில் இராகு, கேதுவாய் அவன் தலை கிரகங்களிற் கிரகணத்தை ஏற்படுத்து னரல்லர் ; சில நூல்கள் இதனை வெளிப்படையாய்

Page 658
632 வியத்த
இரு கிரகங்களுஞ் சேர்க்கப்பட்டன. எல்லாக் கிரகங்களும் ஒரே நிரையில் மென்றும், அவ்வூழிக்கால முடிவில் அ ஒவ்வொரு கிாகமும் பின்னர் ஒழுங்கற்ற பெரும் பரிதிமீது மற்றவை சுழல்வதே போல் அமைதிகூறினர். கிரேக்கரைப் ே மான, உண்மையான இயக்கமுண்டு என் கோணவியக்கத்தையுடையனவாய்த் தே வேறு தொலைவிலிருப்பதனலாகு மென்ற6 கிரகங்கள் இப்புவியை மையமாகக் ெ கொள்ளப்பட்டது; எனினும் 5 ஆம் நூ னது ஞாயிற்றைச் சுற்றிவருவதெனவும், வெளியிட்டார்; இக்கொள்கையைப் பி எனினும் வானியல் வழக்கை இக்கொள்ள வன் கடக்குங் காலத்தையறிந்து, அதனை யலார் கணித்தனர். அன்றியும், ஓராண் கைய காலவளவைகளையும் அன்னர் தி பொதுவில் நம்பத்தக்கவையாயிருந்தன; உரோமன் கணிப்பு முறையினும் செம்ை மாக எதிர்வு கூற அவர்கள் அறிந்திருந்த அறிந்திருந்தனர்.
பின்னின்
பஞ்ச
தேதிகள், குரியனுக்குரிய நாட்களையன் கணிக்கப்பட்டன. ஏறக்குறைய முப்பது குரிய நாட்களாம். ஒவ்வொரு மாதமும் களாகப் பிரிக்கப்பட்டது , பெளர்ணமியுட வொரு பட்சமும் தொடங்கும். அமாவா6 சம் எனப்படும்; மற்றையது கிருட்டின ட திற் பெரும்பாகத்திலும் வழங்கிய முறை கிப் பெளர்ணமியிலேயே முடியும்; ஆய வாசையிலே மாதந் தொடங்கியது. இந்து இந்தியா எங்கணும் இன்றும் பயன்படுத்த
குரிய நாளின் எந்நேரத்தினும் திதி த்ெ எத்திதியுள்ளதோ அத்திகியே அன்று டது , அன்றியும் பட்சத்தில் அதற்குரிய சூரியன் உதயமாகிய பின்னர் ஒரு திதி ( னர் அது முடிவடைந்தால் அத்திகி நீக்க முறை தடைப்படும். ஒராண்டிற் பொதுவி

கு இந்தியா
ஒவ்வோர் ஊழிக்காலத் தொடக்கத்திலும் கின்று தம் சுழற்சி முறையைத் தொடங்கு ந்நிலைக்கே மீளுமென்றும் நம்பப்பட்டது. நெறியிற் செல்லுதற்குக் காரணம் ஒரு எனக் கிரேக்க, இடைக்கால வானியலார் பாலன்றி இந்தியர், கோள்களுக்குச் சம *றனர்; அன்றியும் அவை வெவ்வேறன ான்றுதல், அவை புவியினின்றும் வெவ் Tiř.
காண்டவையெனக் கணிப்பு முறைகட்காகக் ற்றண்டில் ஆரிய பட்டர் என்பார் புவியா தன் அச்சிற் சுழல்வதெனவும் தங் கருத்தை ற்கால வானியலாரும் அறிந்திருந்தனர். கைகள் மாற்றியதில்லை. நடுவரையைக் கதிர ஒரளவு செம்மையாக இடைக்கால வானி டில் காலவளவு, சந்திரமாதம் என்றித்த ருத்தமாய்க் கணித்தனர். இக்கணிப்புக்கள் அன்றியும் இவை பெரும்பாலும் கிரேக்க மயாயிருந்தன. கிரகணங்களையும் திருத்த னர். அவற்றின் உண்மைக் காரணத்தையும்
Tul-III
றித் திதிகளை அடிப்படையாகக் கொண்டே திதிகள் சந்திரமாதமாகும்; இது 29% பதினைந்து திதிகளைக்கொண்ட இருபட்சங் டனும் அமாவாசையுடனும் முறையே ஒவ் சையுடன் தொடங்கும் பட்சம் சுக்கில பட் ட்சம் என்ப. வடஇந்தியாவிலும் தக்கணத் ப்படி மாதங்கள் பெளர்ணமியிலே தொடங் பின், தமிழ் நாட்டிலே பொதுவாக அமா ப் பஞ்சாங்கமே சமய நோக்கங்களுக்காக ரப்படுகிறது. ாடங்கலாம். சூரியன் உதயமாகும்பொழுது முழுவதும் இருக்குமெனக் கொள்ளப்பட் எண்ணையும் அந்நாளுக்குக் கொடுத்தது. தொடங்கி குரியன் மறுநாள் தோன்றுமுன் ப்படும்; அதனுல் நாட்களின் எண்வரிசை ற் பன்னிரு சந்திர மாதங்கள் உள:

Page 659
சித்திரை (மாச்சு-ஏப்பிரில்), வைக, ஆடி (யூன்-யூலை), ஆவணி (யூலை-ஒ! ஐப்பசி (செற்றம்பர்-ஒற்ருேபர்), கார் (நவம்பர்-திசம்பர்), தை (திசம்பர்பங்குனி (பெப்பிரவரி-மாச்சு)f. வழை தொடங்குமெனக் கணிக்கப்பட்டிருப்பினு மாதத்திலோ தொடங்கலாமெனவுங் கொ
இருமாதங்கள் ஒரு பருவம் (இருது) . வன-வசந்தம் (இளவேனில் மாச்சுவருசம் (மழைக்காலம் யூலை-செற்றம்பர் நவம்பர்), ஏமந்தம் (மாரி, நவம்பர்மார்ச்சு) என்பன.
பன்னிரு சந்திர மாதங்களில் 354 ந கும் சந்திர ஆண்டுக்குமுள்ள முரண்பா( பத்திரண்டு சந்திர மாதங்கள் ஏறக்கு.ை ஆகையினல், பபிலோனியாவிற் போன்று வாண்டில் ஒரு மாதம் மேலதிகமாகச் சே வாக ஆடி அல்லது ஆவணி மாதத்துக்கு ஆடி அல்லது இரண்டாம் ஆவணி என மூவாண்டுக் கொருமுறை பதின்மூன்று இருபத்தொன்பது நாட்கள் அதிற் கூடுத
இந்துப் பஞ்சாங்கம் மிகத் திறமையா லானது. குரிய பஞ்சாங்கத்தினின்றும் = லான கணிப்பும் நீண்டவாய்பாடுமின்ற வகைத் தேதியைக் காணல் முடியாது. வருகிறதென்பதை உறுதியாக ஒரே பார்
இந்தியத் தேதிகள் மாதம், பட்சம், தி ஒரு மாதத்தில் வரும் சுக்கிலபட்சத் முறையே சுதி, வதி என்னுங் குறுக்க சித்திரை சுதி 7 என்பது சித்திரை மா எனப் பொருள்படும்.
மேலைநாட்டு வானியலார் தந்த குரிய கம் இந்தியர் அறிந்திருந்தனரெனினும், குரிய பஞ்சாங்கத்தையே அவர்கள் கூறி, குறித்த அத்தேதியில் வரும் p பொருட்டுச் சூரிய தேதிகளும் பழை பட்டுள.
குரிய பஞ்சாங்கத்திலே மாதங்கள் பு றன. இவை பெரும்பாலும் கிரேக்க மூல புக்களே மேடம் (ஏரிசு), இடபம் (தே
fமுற்காலத்தில் மாதங்களின் பெயர் பின்வ இச, ஊர்சு, சகசு, சகசிய, தபசு, தபசிய, வேத சிலவேளைகளிற் காணப்படுகின்றன.

TL-ITI 633
rசி (ஏப்பிரில்-மே), ஆனி (மே-யூன்), ாத்து), புரட்டாதி (ஒகத்து-செற்றம்பர்), த்திகை (ஒற்ருேபர்-நவம்பர்), மார்கழி -சனவரி), மாசி (சனவரி-பெப்பிரவரி), மயாக, ஒராண்டு சித்திரை மாதத்திலேயே ம், ஒசோவழி கார்த்திகையிலோ வேருெரு ள்ளப்பட்டது.
ஆகும். இந்திய ஆண்டின் ஆறு பருவங்களா மே), கிரீட்மம் (முதுவேனில் மே-யூலை), ), சாத்து (இலையுதிர்காலம், செற்றம்பர்சனவரி), சிசிரம் (கூதிர்காலம், சனவரி
ாட்களே உண்டு. இவ்வழி குரிய ஆண்டுக் டு, மிக முன்னரே தீர்க்கப்பட்டது , அறு றய அறுபது சூரிய மாதங்களுக்குச் சமம். முப்பது மாதங்களுக்குப் பின்னர் அவ் Fர்க்கப்பட்டது. இம்மேலதிக மாதம் பொது ப் பின்னர்ச் சேர்க்கப்பட்டு இரண்டாம் ப்பட்டது. இவ்வாருக ஈராண்டு அல்லது மாதங்கள் வரும் ; மற்றை ஆண்டுகளிலும் ரலாயிருக்கும். "க யாக்கப்பட்டதெனினும், ஒரளவு சிக்க அது பெரிதும் வேறுபடுவதாகையால், சிக்க ஒருவகைத் தேதியினின்றும் மற்றைய இந்துத் தேதியொன்று எந்த மாதத்தில் வையிற் கண்டறிவதுமே மிகக் கடினம். தி யென்ற வரிசைக்கிரமத்திலே தரப்படும். தையும் கிருட்டின பட்சத்தையுங் காட்ட ங்கள் பயன்படுத்தப்படும்; உதாரணமாக,
தத்து அமாவாசையிலிருந்து ஏழாம் நாள்
பஞ்சாங்கத்தைக் குத்தர் காலந்தொடக் அண்மைக் காலம்வரை பழைய சந்திரபயன்படுத்தினர். சந்திர-குரியதேதியைக் ட்சத்திரமுங் கூறிய பின்னர், தெளிவின் ய சில ஏடுகளில் ஒருங்கே குறிப்பிடப்
பாவும் இராசிகளின் பெயரைப் பெறுகின் ச் சொற்களின் நேரடியான மொழிபெயர்ப் ாசு), மிதுனம் (செமினி), கர்க்கடகம் (கன்
குமாறு : மது, மாதவ, சுக்கிர, சுசி, நபசு, நபசிய, களிலுள்ள மாதப் பெயர்கள் பிற்காலப் பாக்களிலே

Page 660
634 வியத்
சர்), சிங்கம் (இலியோ), கன்னி (வேகே பியோ), தனு (சசிற்றேரியசு), மகாம் மீனம் (பிசெசு). குரிய பஞ்சாங்கத்தே கிரேக்க-உரோமன் வழக்குப்போல், ஒ கத்தின் பெயரைப் பெற்றது : இரவி வா. கட்கிழமை), மங்களவாாம் (செவ்வாய்க் கற்பதிவாரம் (வியாழக்கிழமை), சுக் (சனிக்கிழமை).
சகா
பண்டைநாளில் வழங்கிய உரோமாட் தொட்டு இற்றைவரை வழங்கும் கிறித் சகாத்தத்தில் ஒரு நிகழ்ச்சியின் ஆண்டு தியாவில் கி. மு. 1ஆம் நூற்றண்டுக்கு றில்லை. முந்தைக் கல்வெட்டுக்களில் ே காலத்து அரசனின் ஆட்சியாண்டையே நெடுங்காலத்துக்குத் தேதி குறிப்பிடும் ரினல் இந்தியாவிற் புகுத்தப்பட்டதென்ட வாறு தேதியிட்ட மிகப்பழைய கல்வெட்( ளார். இந்தியசோ, அவப்பேருக, ஒரு வில்லை; அக்கால முதலாக, தேதி குறிப் ளெ; அவற்றுளே தலையாயவற்றை அவ கின்ருேம்.
விக்கிரம சகாத்தம் (கி. மு. 58) விக் யினியிலிருந்து சகர்களைத் துரத்தி, அவ்ே தத்தைத் தொடக்கி வைத்தான் என்பது டத்துடன் சகர்களை உச்சயினியிலிருந்து திாகுத்தனே. இவன் விக்கிரமசகாத்தந் வாழ்ந்தவனுகையினுல் இம்மரபுக்கதை : சகாத்தத்தைக் குறிப்பிடும் பழைய கல்:ெ பெற்றது) அல்லது " மாளவக்குடிகள் வி வெட்டுக்கள் யாவும் மேற்கிந்தியாவிலேே ஆகியோரின் கல்வெட்டுக்கள் பல இச்சு ளின் முந்தை அரசன் ஒருவனுன அசி எனவும் துறைபோயவர் சிலர் நம்புகின்ற யாது. இச்சகாத்தம் மேற்கிந்தியாவிற் ெ ஆண்டு கார்த்திகையிலே தொடங்கியது வடக்கே சித்திரை மாதச் சுக்கில பட்சத்தி டின பட்சத்திலும் தொடங்கியது. சக சகாத்தம் (கி. பி. 78) விக்கிரமாதி உச்சனியைக் கைப்பற்றிய சக மன்னஞ
சகாத்தம் கனிட்க மன்னனல் நிறுவப்

கு இந்தியா
r), துலாம் (இலிபிரா), விருச்சிகம் (சுகோ கப்பிரிகோணசு), கும்பம் (அகுவேரியசு), டு ஏழுநாட் கிழமையும் புகுத்தப்பட்டது; வ்வொரு நாளும் அன்றைய தலைமைக் கிர ம் (ஞாயிற்றுக்கிழமை), சோமவாரம் (திங் ழமை), புதன்வாரம் (புதன்கிழமை), பிரு ரவாரம் (வெள்ளிக்கிழமை), சனிவாரம்
த்தங்கள்
ரிச் சகாத்தம், அல்லது மத்திய காலந் துவ சகாத்தம் போன்ற திட்டமான ஒரு டைக் குறிப்பிடும் ஒழுங்கானமுறை இந் முன்னர் இருந்ததென்பதற்குத் தக்க சான் நதிகள் குறிப்பிட்டிருந்தால் அவை அக் குறிப்பிட்டன. நிலையான ஓராண்டிலிருந்து முறைமை வடமேற்குப் படையெடுப்பாள து பெரும்பாலும் உறுதி ; இவர்கள் இவ் நிக்களை இந்தியாவில் விடுத்துச் சென்று சீரான சகாத்தமுறையை மேற்கொள்ள பிடும் முறைகள் பற்பல பயன்படுத்தப்பட் பற்றின் முதன்மைக் கேற்பக் கீழே தரு,
க்கிரமாதித்தியன் என்னும் மன்னன் உச்ச வெற்றியைக் கொண்டாடுவதற்கு இச்சகாத் மரபு. விக்கிரமாதித்தியன் என்னும் பட் துரத்திய ஒரே யொருமன்னன் 11 ஆம் சந் தொடங்கி 400 ஆண்டுகட்குப் பின்னர் உண்மையானதன்று என்பது உறுதி. இச் வட்டுக்கள் யாவும் இதனைக் கிருத (நிறுவப் ழிவந்தது” எனக் கூறுகின்றன; இக்கல் யயுள. வடமேற்கிந்தியாவிற் சகர், பகலர் காத்தத்துக்குரியவை யென்றும், இவர்க 7 என்பான் இச்சகாத்தத்தை நிறுவினன் னர். ஆனல் இதனை உறுதியாகக் கூறமுடி பரிதும் வழங்கிற்று. முதலில் இச்சகாத்த இடைக்காலத்தில் விக்கிரம ஆண்டு லும், குடாநாட்டில் அதேமாதத்துக் கிருட்
த்தியனுக்கு 137 ஆண்டுகட்குப் பின்னர் ல் நிறுவப்பெற்றது என்பது மரபு. இச்
பெற்றதாகலாம். மாளவம், காதியாவார்,

Page 661
கூர்ச்சரம் ஆகியவற்றை ஆண்ட “மேற்கு கி. பி. 2ஆம் நூற்ருண்டுத் தொடக்கத் தென்பது உறுதி. ஆகவே இச்சகாத்தம் : கிழக்கு ஆசியாவுக்குங் கொண்டு செல்லப் குத்தர் சகாத்தம் (கி. பி. 320) 1 ஆம் ச குததப் பேரரசின் வீழ்ச்சிக்குப் பின்னரு மரபினர் தொடர்ந்து இதனைப் பயன்படுத் அரிச சகாத்தம் (கி. பி. 606). கன்யா றது ; அவனிறந்த பின்னரும் இரண்டெ நிலைபெற்று வந்தது. கலசூரிசகாத்தம் (கி. பி. 248) திரைகூட யால் நிறுவப்பெற்றது போலும். முகமதிய வில் இது நிலவி வந்தது.
குறித்த சில இடங்களிலோ குறித்த சி: சகாத்தங்களாவன: வங்காளத்து இலட்சு இலட்சுமணசேன மன்னனுல் நிறுவப்பெ றது. சத்தரிசி அல்லது இலெளகிய சகா தில் வழங்கியது ; கிறித்துவ நூற்றண்டுக் தொடங்கி நூறு நூறு ஆண்டுகளாகக் நெவார் சகாத்தமும் நேபாளத்தில் வழங்கி சகாத்தம் நிலவியது (கி. பி. 825), V ஆம் சிலகாலம் வழங்கியது (கி. பி. 1075). க 39 ஆம் பக்கம் பார்க்க) சமயத் தொடர்ப களுக்குப் பயன்படுத்தப்படவில்லை. கி. சகாத்தம் இலங்கையில் வழங்கிற்று. இ. உறுதியாகக் கூற முடியாது ; ஆனல் கி. கணிப்புக்குப் பதிலாக இச்சகாத்தம் ஏற்ப லிருந்து கணிக்கப்பட்ட மகாவீர சகாத்த கூறப்பட்ட இரு சகாத்தங்களும் விக்கிபி களுக்கு இன்றும் பயன்படுத்தப்படுகின்ற இந்திய சகாத்தத்து ஆண்டுகளைக் கி, போது இந்திய ஆண்டுகள் பெரும்பாலும் பதையும், அச்சித்திரைமாதம் மாச்சுமா மென்பதையும் நினைவிற் கொள்ளல் வேை களும் தை மாதத்தின் பின்னரைப் பாதிய னரே இந்து ஆண்டு தொடங்கும். ஆண் களிலேயே தரப்படும். இவ்வாறு தரும்டே வழக்கம் அக்கால் இருந்தது. (எடுத்துச் பட்டு 493 ஆண்டுகள் கடந்தபின்னர் "). பிறவாறு கருதச் சிறப்பான காரணமிருந் கொள்ளல் சிறந்தது.
இந்து ஆண்டுகளைக் கிறித்துவ சகாத்த
அட்டவணை பயன்படும்.

or L-III 635
குப்புலச் சத்திரபதிகள்” என்பவர்களால் தில் இச்சகாத்தம் பயன்படுத்தப்பட்ட தக்கணத்தினும் பயன்படுத்தப்பட்டு, தென் .[نئے-L-tلL
ந்திர குத்தனல் நிறுவப்பெற்றதுபோலும் ; ம் சில நூற்ருண்டுகளாக மைத்திரக அரச தினர்.
குச்சத்து அரிசவர்த்தனனல் நிறுவப்பெற் ாரு நூற்முண்டுகளாக வட இந்தியாவில்
க வமிசம் என்னும் சிறு அரசபரம்பரை பர் படையெடுப்புவரை மத்திய இந்தியா
ல காலங்களிலோ முதன்மை பெற்றிருந்த மண சகாத்தம் (கி. பி. 1119): இது ற்றதெனத் தவறுதலாகக் கருதப்படுகின் த்தம் இது இடைக்காலத்தில் காசுமீரத் கு எழுபத்தாறு ஆண்டுகளுக்குப் பின்னர் கணிக்கப்பட்டது. இலிச்சவி சகாத்தமும் ன (கி. பி. 110,878); மலபாரிற் கொல்லம் விக்கிரமாதித்திய சாளுக்கிய சகாத்தமும் லியுக சகாத்தம் என்பது (கி. மு. 3102, ான தேதிகளுக்கன்றி அரசியல் நோக்கங் பி. 544 ஆம் ஆண்டு தொடங்கும் புத்த து எப்பொழுது தொடங்கிய தென்பதை மு. 483 ஆம் ஆண்டிலிருந்த பிறிதொரு பட்டது போலும். கி. பி. 528 ஆம் ஆண்டி நத்தைச் சமணர் பயன்படுத்தினர். ஈற்றில் "ம, சக சகாத்தங்களும் சமய நோக்கங் ன. மற்றவை வழக்கொழிந்துவிட்டன.
றித்துவ சகாத்தத்துக்குக் கொண்டுவரும் சித்திரை மாதத்திலேயே தொடங்குமென் 5 நடுப்பகுதியிற் பொதுவாக ஆரம்பிக்கு ண்டும். இவ்வாறக, மாசி பங்குனி மாதங் |ம் கிறித்துவ ஆண்டிலே தொடங்கிய பின் ாடுகள் பொதுவாக முடிவடைந்த ஆண்டு பாது அதனை வெளிப்படையாகக் கூறும் காட்டாய், “மாளவத்தொல்குடி நிறுவப் மத்தியகால ஆண்டைக் கணிக்கும்போது, தாலொழிய, கடந்த ஆண்டுக் கணக்கையே
5 முறையில் கணக்கிடுவதற்குக் கீழ்வரும்

Page 662
636. வியத்த
எறக்குறைய முதல் 94 மா, * யில் ஆண்டு தொடங்குவத விக்கிரம சகாத்தம் . . நடப்பாண்டு 58 ஐக் கழிக் முடிந்த ஆண்டு 57 ஐக் க்
சக்க சகாத்தம் . நடப்பாண்டு 77 ஐக் கூட்டு
முடிந்த ஆண்டு 78 ஐக் கலசூரி சகாத்தம் . . நடப்பாண்டு 247 ஐக் கூட்
முடிந்த ஆண்டு 248 ஐக் குத்த சகாத்தம் . . நடப்பாண்டு 319 ஐக் கூட்
முடிந்த ஆண்டு 320 ஐக் அரிச சகாத்தம் . . நடப்பாண்டு 605 ஐக் கூட்
முடிந்த ஆண்டு 606 ஐக்
பின்னினை
கணித
பரந்த வெளியில் வேள்வி நிகழ்த்துவ
யிருந்ததனுல், இந்தியர் எளிமையான ஒ லேயே அமைத்துக் கொண்டனர். அறிவு, வியலுக்குப் பெரிதுங் கடமைப்பட்டுள்ள பெற்ற வேறெந்நாட்டிலும் அடைந்திரா விட்டது. இந்தியக் கணிதவியலாரின் 6ெ களின் எண் கணியத்துக்கும் இடைப்பா தெளிவான கருத்தைப் பெற்றிருந்தமையே கேத்திர கணிதம் ஆகியவற்றைப் பெரும் இக்கருத்துக்களை இந்தியர் மிக முன்னமே எளிய எண் குறியீட்டு முறையின் உதவி ஏற்படுத்தினர்; இவ்வட்சர கணிதம் கிே களைச் செய்ய உதவியதுடன் எண்ணை
டியது.
இந்தியாவின் முந்தைக் கல்வெட்டுக்களி தற்கு வழங்கிய குறியீடு உரோமர், கிரே குறியீட்டை ஒத்திருந்தது; உதாரணமாக தனி குறியீடுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. யுங் கொண்டு, பத்துக்களுக்கும் நூறுகளு தேதி குறிப்பிடுவதாகிய முறையைக்கொன லுண்டு ; அதில் கி. பி. 595* எனத் தேதி யடுத்து, சிரியர் இப்புகிய முறைமைை
*எபிகிராபியா இந்தியா i, 20.
fமுன்னிருந்த_துறைபோயவர் சிலர், இந்தியான குறியீடொன்றிருந்ததென்பதற்குத் தெளிவான எனக் கூறினர். ஆனல் ஆரியபட்டர் நூலிலிரு அன்றிபும் பூச்சியத்தின் குறியீடும் இடக்குறியீடு குறியீடுகள் ? ஒன்பதுக்கு மேற்பட்ட கணியங்களைக்

கு இந்தியா
தங்களும் (சித்திரை தை மாதத்திற் பிற்பாதியும்
ாகக் கொண்டு) மாசி, பங்குனி முழுவதும்
a 57 5ழிக்க .. 56 s a 78
கூட்டுக 79
(Bis m e. 248 கூட்டுக 249 Cas 320
கூட்டுக a 32. டுக . . 606
கூட்டுக «» «» 607
STÚJ - IV
வியல்
தற்கான நிலையங்களை அமைக்க வேண்டி ரு கேத்திர கணிதமுறையை ஆதி நாளி த் துறையில் இவ்வுலகு இந்தியக் கணித து; இக்கணிதவியலானது பண்டைப் புகழ் நிலையைக் குத்தர்காலத்திலேயே எய்தி பற்றிக்குக் காரணம் அவர்கள் பொருள் ப்பிற்கும் புறம்ப்ான வெற்றெண் பற்றிய 1. கிரேக்க கணிதவியலறிவானது அளவியல், ம்பாலும் அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்க, r அறிந்து, அவற்றிற்குமப்பாற் சென்று, யொடு தொடக்கநிலை அட்சர கணிதத்தை சக்கரால் இயலாத சிக்கலான கணிப்புக் எண்ணின் பொருட்டே கற்கவுந் தூண்
ல், தேதிகளையும் பிற எண்களையும் தருவ க்கர், எபிரேயர் ஆகியோர் பயன்படுத்திய s, பத்துக்களுக்கும் அாறுகளுக்கும் தனித்
ஒன்பது இலக்கங்களையும் பூச்சியத்தை நக்கும் இடக்குறியீட்டைப் பயன்படுத்தித் ண்ட மிகப் பழைய கல்வெட்டு குசராத்தி கிகுறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. எனினும் இதனை ய அறிந்தனர் (ப. Vi). இம்முறை f
வுக்குரியதை எற்கவிரும்பாதவராய், பூச்சியத்துக்குக் சான்றுகளை இவற்றில் எவையேனுந் தரவில்லை ந்து இது அறியப்பட்டுள்ளதெனத் தெரிகின்றது ; மில்லாவிடின் செவரசு செபோற்றின் “ ஒன்பது,
கூறுவதற்குப் பயன்படா.

Page 663
பின்னி
இந்தோ சீன வரை பாக்கப் பயன்படு களிற் பயன்படுத்துவதற்குச் சில நூ, பயன்படுத்தியுள்ளனர் என்பது தெளிவு களைப் பதிவு செய்யும் முறையில் மாறுத விற் சிக்கலான உரோமன் முறைமை எண்களை எளிதான முறையில் எழுது வல்லானின் பெயரை நாம் அறியேம்; ஆ வையான “ பட்சாலி கையெழுத்துப் பி1 டில் எழுதப்பட்ட ஒரு நூலின் பிரதி) பெற்றுத் திட்ட அட்பமாய் அமைந்துள் முறையை மேற்கொண்டுள்ளன.
எண்களைத் தசம முறையாக எழுது அராபியரென நெடுங்காலமாக நம்பப்ப பியரே கணிதவியலே “இந்தியக்கலை ' (இ யீட்டு முறையையும் பிற கணித அறி6ை கஞ் செய்த வர்த்தகர் வாயிலாகவோ சி அராபியர் வாயிலாகவோ இசுலாமிய உல
ஐயமில்லை.
இவ்வகையில், மேலைநாடு இந்தியாவுக் நாம் எவ்வாறு மதிப்பிடினும் அது மி:ை மடைவதற்குக் காரணமாயுள்ள விஞ்ஞ வளர்ச்சியுற்ற கணிதவியல் முறையின்றி கையாள முடியாத உரோமன் எண்களில் வியலும் ஒருபோதும் வளர்ச்சியடைந்தி வகுத்த பெயரறியாப் பெருமகன் இந்தி ருக்கடுத்தபடியாகப் போற்றத்தக்கவன் சாதன இன்று சாமானியமாகக் கருதப் தனச் சத்தியின் பெறுபேருகும். இதுவ
குரியவனவன்.
பிரமகுத்தன் (7ஆம் நூற்றண்டு) ட (12ஆம் நூற்றண்டு) போன்ற இடைக் தவியலிற் பலவற்றைப் புதிதாகக் க. மறுமலர்ச்சிக்காலத்துக்குப் பின்னரே ஆகியவற்றின் பொருளே அன்னர் ந. ஆகியவற்றைக் காண்டற்குச் செம்மைய பாடு, சிலவகையான தேராச்சமன்பாடு னர். 1ா என்பதற்கு ஆரியபட்டர் த 3.1416 என்பதனைத் தந்து அதனை யிட்டனர். கிரேக்கர் கொடுத்த பெறும திருந்த T இன் இப்பெறுமானத்தைப் ஒன்பது தசம தானங்களுக்குத் திருத்தி கேத்திரகணிதம், நுண்கணிதம் ஆகிய பாய்ச் சில ஆராய்ச்சிகள் செய்யப்பட்ட6

ணைப்பு-IV 637
த்தப்பட்டது. இம்முறையைக் கல்வெட்டுக் ற்ருண்டுகளுக்கு முன்னரே கணிதவியலார் கல்வெட்டுக்களைப் பொறித்தோர் தேதி ல்களை விரும்பவில்லை; தற்கால ஐரோப்பா இன்றும் பயன்படுத்தப்படுதலையுங் காண்க. ம் வகையைக் கண்டுபிடித்த கணக்கியல் ஞல் கணித வியல் நூல்களில் மிக முந்திய தியும்’ (இந்நூல் கி. பி. 4ஆம் நூற்முண்
கி. பி. 499 இல் ஆரியபட்டரால் எழுதப் ள ஆரியபட்டியம் என்னும் நூலும் இம்
1ம்வகையை முதன்முதற் கண்டறிந்தோர் ட்டது. ஆனல் உண்மை அதுவன்று. அரா இந்திசத்து) என அழைத்தனர். தசமக் குறி வயும் மேற்கிந்தியக் கரைப் புலத்தில் வாணி ந்துவை கி. பி. 712 இல் வெற்றி கொண்ட ஸ்கினர் கற்றனர் என்பதற்கு இப்பொழுது
கு எத்துணை கடமைப்பட்டுள்ளதென்பதை கயாகாது. ஐரோப்பா இன்று பெருமித நானப் புதுமைகளும் விந்தைகளும் மிக த் தோன்றியிருக்கமாட்டா. இனி, எளிதிற் ) ஐரோப்பியர் சிக்குண்டிருந்தாற் கணித ருக்க மாட்டாது. இப்புகிய எண் முறையை யாவிலே தோன்றிய பெருமக்களுட் புத்த எனலாம். அவன் செய்த அரும்பெரும் படினும் நூனித்தாயுந்திறன் படைத்த சிந் பரை பெற்ற மதிப்பினும் மேலாய மதிப்புக்
மகாவீரன் (9ஆம் நூற்றண்டு) பாற்கரன் கால இந்தியக் கணிதவியல் வல்லார் கணி ண்டுபிடித்தனர்: ஐரோப்பியர் இவற்றை அறிந்தனர். நேர்க்கணியம் எதிர்க்கணியம் ன்குணர்ந்தனர். வர்க்கமுலம் கனமூலம் ான முறை வகுத்தனர் : இருபடிச் சமன் டு ஆகியவற்றைத் தீர்க்கத் தெரிந்திருந்த தற்கால அண்ணளவுப் பெறுமானமான ஃ என்னும் பின்னமாகவும் வெளி ானத்தினும் மிகச் செம்மையாக அமைந் பிற்கால இந்தியக் கணிதவியல் வல்லார் நியமைத்தனர். திரிகோண கணிதம், கோள வற்றில் முதன்மையாக வானியல் தொடர் ன. பூச்சியம் (சூனியம்), முடிவிலி ஆகிய

Page 664
638, வியத்த வற்றின் கணிதச் சார்பான சிக்கல்களேக் லாதிருக்க, இடைக்கால இந்தியக் கணித ରதளிவாக விளங்கிக்கொண்டனர். மு
பித்திருக்க பாற்கரன் அக்கோவை (ԼՔԼԳ. முடிவிலியானது எவ்வாறுபிரிக்கப்படினு, கட்கேனும் முன்னராக இந்தியச் சமயசி
வியல் முறைப்படி நிறுவி அதனே 2 == c
பின்னினை
பெளதிகவியலும் பண்டை இந்தியப் பெளதிகவியற் கரு தத்தோடும் நெருங்கிய தொடர்புற்றிருந்த ளவு வேறுபட்டன. புத்தரின் காலத்தளவி
களின் சேர்க்கையெனக் கருதப்பட்டது.
ஒப்புக்கொண்டனர்; அவை நிலம், வளி அமணரும் இவற்ருெடு ஆகாயத்தையும் பாந்திலதென்பதையுணர்ந்தனர். பாழ்நில் வெளியொன்றை ஏற்க மறுத்தது. இவ்ன யுள்ளன எனக் கருதப்பட்டது. நிலம் வா யும், தீ காட்சிக்கிடமாயும் நீர் சுவையறிe மிருந்தன. பெளத்தர்களும் ஆசீவகர்களு கொள்ளவில்லை. ஆனல் ஆசீவகர் உயிரை டன்மையினவாகக் கருதி அவற்றையும் பூ பூதங்களாக்கினர்.
ஆகாயம் தவிர்ந்த பிற பூதங்கள் அணுக் கருதினர். அணுக்கள் பற்றிய இந்தியக் கெ றித் தோன்றியதென்பது துணிபு. ஏனெனி தியாயனர் என்பவர் அணுக்கொள்கையை தவசாகையினல் தெமொகிறிற்றசுக்கு முந்: ஒரே தனமையனவென்றும், பூதங்களின் ெ வணுக்களின் சேர்க்கை விதமென்றும் உளவோ அத்தனை வகையான அணுக்களு பொதுவில் அணுக்கள் நித்தியமானவை தர்களிற் சிலர் ஆகச் சிறிய பொருள் ட துக்கே நிலைப்பதெனவுங் கொண்டனர்; கணமே அழிந்தும், அதனின்றும் பிறிதெ என்பதாம். அணுக்கள் கண்ணுக்குப் புலஞ லூம் பருமனற்றதெனவும் ஒரு புள்ளியாய் தனியோர் அணுவுக்கு குணமில்லை-ஆகு டொன்று சேரும்போதே இவ்வாற்றல் தெ சிறப்பாக விரித்துரைத்த வைசேடிகர், அ

து இந்தியா கிரேக்க வறிஞர் தெளிவாக உணரவிய வியல் வல்லாரோ அவற்றை முற்றிலும் ந்தைக் கணிதவியலார் =丝
எனக் கற் விலியென நிறுவினர். மேலும் அவர் ம்முடிவில்லாததாகுமென ஆயிரமாண்டு த்தாந்தத்தில் உணரப்பட்டதைக் கணித 0 என்னுஞ் சமன்பாட்டாற் குறிப்பிட்டார்
STL-V
இரசாயன வியலும்
}த்துக்கள் சமயத்தோடும் சமய சித்தாத் ன ; இவை ஒவ்வொரு மதத்தினும் 'ஓர். லோ அதற்கு முன்னரோ இவ்வுலகு பூதங் எல்லா மதத்தினரும் நான்கு பூதங்களை , தீ, நீர் என்பன. வைதீக இந்துக்களும்
சேர்த்தனர். வளியானது. முடிவின்றிப் ைெய வெறுக்கும் இந்தியவுள்ளம் வ்ெறு வைந்து பூதங்களும் ஐம்புலன்களுக்கிடமா சனைக்கிடமாயும், காற்று உணர்ச்சிக்கிடமா வுக் கிடமாயும், ஆகாசம் ஒலிப்பினிடமாயு நம் ஆகாயத்தைப் பூதங்களிலொன்முகக் பும் இன்பதுன்பங்களையும் சடப்பொருட் தங்களோடு பிற்காலத்திற் சேர்த்து ஏழு
களால் ஆயவை எனப் பல மதத்தினர் ாள்கை கிரேக்க கொள்கைகளின் சார்பின் ல் புத்தருக்கு மூத்தவரான பகுதகாத் க் கற்பித்துள்ளார்; இவர் புத்தர் காலத் கியவராவர். சமணர், எல்லா அணுக்களும் வெவ்வேறன இயல்புக்குக் காரணம் அவ் நம்பினர். எனினும் எத்தனை பூதங்கள் முள எனப் பல மதங்கள் கூறின. எனக் கொள்ளப்பட்டது; ஆனற் பெளத் ட்டுமன்றி ஆகக் குறைந்தவளவு நோக் அதாவது அணுவானது தோன்றிய ான்று தோன்றியு மழிந்துஞ். செல்லும் றகாதவை. வைசேடிகர், ஓர் அணு முற்றி
மட்டுமுள்ளதெனவும் கூறினர். அல் ஆற்றலுண்டு. இவ்வணுக்கள் ஒன்ருே ாழிற்படுகின்றது. அணுக் கொள்கையைச் 1ணுக்கள் பருப்பொருளாய்க் காரியப்படு

Page 665
பின்னி
முன்னர் அவை இரட்டையணுவாயும் மு பர். மூலக் கூறுகள் பற்றிய இக்.ே ரும் வேருெருவகையிற் கையாண்டனர் என்று ஒன்றில்லை யெனவும் அணுக்கள் கும் (சங்காடம், கலாபம்) எனவுங் கூறி அணுவில் ஒவ்வொன்றையேனும் கொண்டி ருந்ததோ அவ்வணுவின் தன்மையை ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட பூதத்தின் இயல்பு மாயமைந்தது. இவ்வாருக மெழுகு உருகு தெனின் அதற்குக் காரணம் மெழுகின் மூ வகையணுக்களையும் கொண்டிருந்தமையே டொன்று சேர்வதற்குக் காரணம் அவற். பெளத்தர் கூறுவர்.
இந்திய அணுக்கொள்கைகள் பரிசோத உள்ளுணர்வின் வழியும் தருக்கத்தின் வழி வாக எல்லோரும் ஏற்கவில்லை. மாபெரும் கொள்கையை ஏற்காது அதற்குமாருக வ வமைப்பை விளக்க எழுந்த இப்பண்டை பனைச் சத்தியில் உதித்தவை. இக்காலப் ( முள்ள ஒற்றுமை தற்செயலானதே யென தனையாளரின் நுண்மதிக்கும் கற்பனை காட்டாயுள.
இதற்கு அப்பால் இந்தியப் பெளதிக கனத்தையும் நிலைப்படுத்திவைக்கின்ற திருந்தவரை, பிற பெளதிகமுறைகள் ( தொடர்ந்து வளர்தலின்றிப் பின் தங்கிவி பூதங்கள் வீழ்ச்சியுறுந் தன்மையினவென் அறும் பாய்பொருளும் திண்மப் பொருளுகு அறும் பண்டை இந்தியப் பெளதிகவியலா களைப் பரிசோதனை வாயிலாக ஆய்வதற்கு ய்ல் பற்றிப் பரிசோதனை முறையாக ஆ வெளியிட்டனர்; வேதபாசுரங்களை ஒசைவ செவியானது பற்பல தொனிகளை மிக கிறித்துவ சகாத்தத்துக்கு முன்னரே எ களை அல்லது ஒசையளவுகளையுடையதா றின் வேறுபாடுகள் மிகச் செவ்விதாய் அ ஒவ்வொரு வாத்தியத்தோடும் வேறுபடு தென உணர்ந்தனர். இந்திய உலோகத் ெ கத்தைப் பிரித்தெடுக்கும் முறையையும் ருந்தனர் எனத் தில்லியிலுள்ள இரும்புத் கொண்டு அறிகிருேம். இவர்களுடைய ெ கிழக்கு நாடுகளும் அறிந்திருந்ததுடன் ணும் அவர் தம் அறிவு தற்போக்குடை ஆகவே மிக்க வளர்ச்சி பெற்ற உலோக, வும் இருந்ததில்லை. பண்டை இந்தியாவி முறைகட்கு உதவியாயமையாது, மருத்து

so Til-V 639
ம்மையணுவாயும் தம்மிற் சேர்ந்தனவென் ாட்பாட்டைப் பெளத்தர்களும் ஆசீவக அவர்கள் சாதாரணமாகத் தனி அணு பலவகையாய்ச் சேர்ந்து மூலக்கூறுகளா Ti. ஒவ்வொரு மூலக்கூறும் நான்குவகை ருந்தது; அதில் எப்பூத அணு மேம்பட்டி அம்மூலக்கூறு பெறும். ஒரு பொருளில் தோன்றுவதற்கு இக்கோட்பாடு ஆதார 1ந் தன்மையும் எரியுந் தன்மையுமுடைய }லக் கூறுகள் நீரணு, தீயணு எனும் இரு மூலக்கூறுகளிலுள்ள அணுக்கள் ஒன்றே வில் நீரணுக்களும் இருப்பதனுல் எனப்
னை முறையை ஆதாரமாகக் கொள்ளாது நியுமே தோன்றியவை. இவற்றைப் பொது மதாசாரியரான சங்கரர் (ப. 444) அணுக் ாதித்தனர். எனினும், உலகத்தின் பெளதிக இந்திய அணுக்கொள்கைகள் சிறந்த கற் பெளதிக வியலுக்கும் இக்கொள்கைகளுக்கு க் கொள்ளினும் முந்தை இந்தியச் சிந் க் திறனுக்கும் இவை தக்க எடுத்துக்
வியல் வளர்ச்சி மிக அடையவில்லை. உல ஈர்ப்புச் சத்தி பற்றிய விதியை அறியா போன்று இந்தியப் பெளதிக வியலும் பிட்டது. பொதுவில், நிலமும் நீருமாகிய றும் தீயானது மேலெழுந்தன்மையதென் த குடாக்கப்படும்போது விரிவடையுமென் * நம்பினர். ஆனல் அத்தகைய இயல்பு கு அவர்கள் முயன்றிலர். எனினும் ஒலியி rாய்ந்து புத்தம் புதிய பல உண்மைகளை ழுவாது செவ்விதாய் ஒதுவதற்குப் பயின்ற ரணுக்கமாய் வேறுபடுத்தியறியக் கற்றது. ட்டாமிசையானது இருபத்திரண்டு சுருதி ப்ப் பிரிக்கப்பட்டது (ப. 507); அவற் |ளவிடப்பட்டன. தொனிகளின் வேறுபாடு ம் மேலிசையினுல் உண்டாக்கப்படுகின்ற தாழிலாளர் உலோகத்தாதினின்றும் உலோ உலோக வார்ப்புக் கலையையும் அறிந்தி தூணையும் (ப. 308) பிற சான்றுகளையுங் பாருள்களை உசேர்மப் பேரரசும், மத்திய அவற்றிற்கு நன்மதிப்பும் அளித்தன. எனி பதாய் இருந்தது போற்முேன்றுகின்றது ; தொழிற்கலையில் அதற்கு ஒப்பாக எது ல் இரசாயன வியலானது தொழினுட்ப பக் கலைக்கே உதவியாய் அமைந்தது. இழி

Page 666
ó40 வியத்த
வான உலோகத்தைப் பொன்னக மாற்று: சாக, இந்திய இாசயனவல்லார் அத்துறை கள், நீண்ட வாழ்வும் தாதுவிருத்தியுந் : கள், அவற்றுக்கு மாற்று மருந்துகள் ஆகி தைப் பெரும்பாலுஞ் செலுத்தினர் போ எளிய நீற்றல் முறைய்ானும் காய்ச்சி வட காரங்கள், அமிலங்கள், உலோகவுப்புக்கள் கண்டனர். அவர்கள் ஒருவகையான திருந்தனர் எனத் தக்க ஆதாரமின்றிக் க
மத்தியகாலத்தில் இந்திய இரசாயன லும் ஐரோப்பாவிலும் அக்கால் வாழ்ந்த ஆராய்ச்சியில் ஈடுபட்டனர் - அராபியர் போலும். இரசவாதிகள் ஒருசாரார் தோ: திற் பல ஆராய்ச்சிகள் செய்து எல்லா ே அறும் இளமையோடு இருத்தற்கும் இதுவே உறுதியான வழியெனவுந் தீர்மானித்தனர் திய இரசாயனவியல் வளர்ச்சி தடைப்ட னர், அதன்வழி புதிய பல கருத்துக்கள் கால ஐரோப்பியரிடை அவற்றைப் பரப்பி
பின்னினை
உடற்முெழிலியது
மருத்துவமும் உடற்முெழியலியலும் பற் படுகின்றன. அவை வளர்ச்சி மிகக் குறை, இந்திய மருத்துவக் கலையின் அடிப்படை நூற்ருண்டு) சுசுருதரும் (கி. 9. 4 ஆம் e வனே வளர்ச்சியடைந்த ஒரு முறையின் றிசு, கேலின் ஆகியோரின் முறைகளைச் சி முளது. இடைப்பட்ட காலத்துமருத்துவ, அறிவு வளர்ச்சியை இரு காரணங்கள் ஊ நெறியின் வழியும் அனுபூதி நெறியின் வ வம் ஒரு காரணம்; மற்றைய காரணம் ே கிறித்துவ மதகுருமார் போல் அக்காலப் பெறும் பொதுமக்களுக்கு மருத்துவராகச் தையும் தந்துணைவரான பிற மதகுருமார் அவர்பாலதாயிற்று. அன்றியும் அவர் தம் வித்தையான மருத்துவத்தையும் புறக்கண லும் மருத்துவக் கலை வளர்ச்சியடைந்தது கிரேக்க மருத்துவமுறைக்குமுள்ள ஒற்று ளுக்குமிடையே கொள்ளலுங் கொடுத்தலு ணுகின்றது. சுசுருதருக்குப்பின்னர், இரச முறைகளையும், அராபியர் புகுத்திய அபின் பதையுந் தவிர்த்து இந்திய மருத்துவக் க

து இந்தியா
பதில் இடைக்கால ஐரோப்பியர் ஈடுபட்டா யில் நாட்டங்கொண்டிலர். ஆனல் மருந்து ாருதற்கான அவுடதங்கள், பல்வகை நஞ்சு பவற்றைச் செய்வதில் அன்னர் தங் கவனத் லும். இந்த மருத்துவ இரசாயன வறிஞர் டக்கும் முறையானும் முக்கியமான சில ஆகியவற்றை உண்டாக்குவதில் வெற்றி எப்பாக்கி வெடிமருந்தையுங் கண்டுபிடித் றப்படுகின்றது.
அறிஞர் சீனத்திலும் முகமதிய நாடுகளி இரசாயனவறிஞர் போன்று, தாமும் இச்ச தொடர்பினுல் இவ்விடுபாடு ஏற்பட்டது ன்றி இரசமெனும் இவ்வியத்தகு உலோகத் நாய்களுக்கும் இதுவே மருந்தெனவும் என் ஏற்றதெனவும் விடு பேற்றுக்கும் இதுவே . இரசத்திற் கொண்ட மோகத்தினுல் இந் ட்டது. ஆனல் இவ்வாறு வீழ்ச்சியுறுமுன் அராபியரிடஞ் செல்ல, அவர்கள் மத்திய
னர்.
DIT 'IL-VI
லும் மருத்துவமும்
றிய சில பகுதிகள் வேதங்களிற் காணப் ந்த ஒரு நிலையினைக் காட்டுகின்றன. ஆனல் நூல்கள்-சாகரும் (கி. பி. 1 ஆம் 2 ஆம் நூற்ருண்டு) யாத்தமைத்த நூல்கள்-செவ் விளைவாகும்; இம்முறை, இப்போக்கிறேற் லவகையில் ஒத்தும், பிறவகையில் விஞ்சியு நூல்கள் இப்போதில்லை; ஆனல் மருத்துவ க்குவித்தன என்பதில் ஐயமில்லை. யோக ழியும் உடற்ருெழிலியலிலே ஏற்பட்ட ஆர் பளத்த மதவளர்ச்சியாகும். பிற்காலத்துக் பெளத்த மதத்துறவிகளும் தாம் ஐயம் சேவை செய்தனர். மேலும் தம் உடனலக் ன் உடனலத்தையும் பேணுங் கடப்பாடும் மதம் பகுத்தறிவை நாடியதுடன் மாய ரித்தது. எலனிய வைத்தியர் தொடர்பின போலும். இந்திய மருத்துவமுறைக்கும் மைகளை நோக்கும்போது, இரு முறைக ம் நிகழ்ந்திருத்தல் வேண்டுமென்பது புல மருந்துப் பொருள்களைப் பயன்படுத்தும் , நன்னுரி போன்ற சிலவற்றை உபயோகிப் ல வளர்ச்சியடையவில்லை.

Page 667
பின்னி25
இநதியாவில் இன்றைய ஆயுர்வேத ை முறையையே பெரும்பாலும் அடிப்படைய
ஐரோப்பாவிற் பண்டைக்காலத்திலும் இந்தியாவிலும் மருத்துவ வியலானது ப: கொண்டிருந்தது. உயிர்வாழ்க்கைக்கு பு சிலேத்துமம் எனும் மூன்றும் சமநிலையில் துறைவல்லார் பலர் கருதினர்; இம்மூன் உடனிராகச் சேர்த்தனர். தலையாய இட சாத்துவிகம், இராசதம், தாமசம் ஆகி பட்டன.
罗入
உடலின் தொழிற்பாடு ஐந்து “வாயு டையினின்றும் பிறந்து, பேச்சுக்கு ஏ, தோன்றி மூச்சு விடுதற்கும் உணவை வி இசைப்பையகத்தே கணலே மூட்டி உண6ை கவும் சமியாகக் கூமுகவும் பிரித்தது. அப தற்கும் சிசுவுற்பத்திக்குங் காரணமாயிருந் தோட்டத்தையும் உடம்பின் அசைவுகளையு செய்யப்பட்ட உணவு குடற்பாலாகி இதய அங்கு அதன் சாரம் இரத்தமாய் மாறிய மாறிப் பின்னர் கொழுப்பும் எலும்பும் எ. தொடர்ந்து நிகழும். சுக்கிலம் வெளிச்செ அது இதயத்துக்கு மீண்டு, அங்கிருந்து 2 யெறிகை முறை முப்பது நாட்களில் நிக பண்டை இந்திய வைத்தியர் மூளையி பண்டை மக்கள் பிறர்போல அவர்களும் னர். எனினும் முண்ணுணின் முதன்மைை றியும் நரம்புத்தொகுதி உண்டென்பதை விளங்கிக் கொள்ளவில்லை. பிணங்களைத் ருெழிலியல், உயிரியல் எனுந் துறைகளில் வெட்டிச் சோதித்தலும் உடலமைப்பைக் இப்பயிற்சிகளை முற்றிலும் அவர்கள் அறிய உடற்முெழிலறிவு மிகச் செவ்விதாயிரா றிக் கொண்டிருந்த அறிவுக்கு இது எவ்வ யர் அனுபவவாயிலாக வளர்ந்த சத்திர ன ரிய சத்திரமுறையை அவர்கள் அறிந்திரு தேர்ச்சி அடைந்திருந்தனர். இழையம் வ காலத்தில் வேறெங்கணும் அறிந்திராவன தது. போரிலிழந்த அல்லது காயப்பட்ட மூக்கு, காது, உதடுகளை மீண்டுமமைத்து வைத்தியர் வல்லுநராயிருந்தனர். இத்துை நூற்றண்டுவரை ஐரோப்பிய முறையினும் முண்டிலே கிழக்கிந்தியக் கம்பனியின் ச சிறப்பான சத்திர வைத்திய முறையை வி

581ủL-VI 64.
வத்தியர் கையாளும் முறைகள் முந்தை பாகக் கொண்டுள.
மத்திய காலத்திலும் நிலவியது போன்று, ல்வேறு தோசங்களையே அடிப்படையாகக் ஆதாரமான நீர்களாகிய வாயு, பித்தம், இருத்தல் உடனலத்துக்கு அவசியமெனத் ாறுடன் சிலர் குருதியையும் நான்காவது ம்மூன்று உடனீர்களும் முக்குணங்களான கியவற்ருேடு முறையே தொடர்புபடுத்தப்
'க்களால் நிகழ்ந்தது. உதானன் தொண் துவாயது. பிசாண்ன் இதயத்தினின்று ந் ழுங்குவதற்குங் காலாயிருந்தது , சமானன் வச் சமிக்கச் செய்து, அதனைச் சமித்த கூரு ானன் வயிற்றிற்முேன்றி, மலத்தைக் கழித் *தது. உடலிற் பரந்துள்ள வியானன் இரத் ம் உண்டாக்கியது. சமானனுற் செரிமானஞ் பத்துக்கும் பின்னர் கல்லீரலுக்குஞ் செல்ல, து. இரத்தத்தின் ஒருபகுதி தசையாய் லும்புமச்சையும் சுக்கிலமுமாக இம்முறை. ல்லாவிடின் சத்தியை (ஒசசு) உண்டாக்க, -டல் முழுதும் பரவியது. இந்தச் சேர்க்கை ழ்வதாய் நம்பப்பட்டது. ன் தொழிலைத் தெளிவாய் அறியவில்லை; அறிவின் இருப்பிடம் இதயம் என நம்பி }ய அவர்கள் உணர்ந்தனர் (ப. 443). அன் அறிந்திருந்தாராயினும் அதனை நன்கு
தொடலாகாதென்னுந் தடையினுல் உடற் வளர்ச்சி தடைப்பட்டது. இதனுல் உடலை கற்றலும் புறக்கணிக்கப்பட்டன. எனினும் பாதிருக்கவில்லை. விடினும் (பிற பண்டை மக்கள் இதுபற். கையிலும் தாழ்ந்ததாயிருக்கவில்லை) இந்தி வைத்தியமுறையைக் கையாண்டனர். சிசே நந்தனர்; எலும்பு பொருத்தலில் நல்ல 1ளர்க்கும் சத்திரவைத்திய முறையோ அக் கயில் இந்தியாவில் விருத்தி யெய்தியிருந் அல்லது சட்டமுறையான் வெட்டப்பட்ட ந் திருத்துவதிற் பண்டை இந்தியச் சத்திர றயிலே இந்திய சத்திர வைத்தியம் 18 ஆம் மேம்பட்டதாய் விளங்கிற்று. 18 ஆம் நூற் த்திர வைத்தியர் இந்தியரிடமிருந்து இச் ரும்பிக் கற்றனர்.

Page 668
642 வியத்த இந்தியர் மிக முன்னரே நுண்ணுயிர்க நோய்களை உண்டாக்குபவை என்பதை உ தடை, தொற்றுநோய்த்தடை ஆகியவற்றி தாம் அறிந்தவரை தூய்மையை வழுவாது காற்றும் வெளிச்சமும் நோய்களைத் தீர்க்
கணிப்பொருள் எனுமிவற்றின் வழியான மருந்துச் சாக்குகள் பலவற்றை அறிந்தி முன்னரே இந்திய ம்ருத்துவர் பயன்படுத் பாகக் குறிப்பிடத்தக்கது செளல்முக்கி3 ரோகத்துக்கு மருந்தாய்க் கொடுக்கப்படு மருந்துகளுக்கு அடிப்படையாயுள்ளது.
சமூகமோ வைத்தியனை நன்கு மதித்த உய்ர்ந்த நிலையில் உள்ளவனவன். மருத்து ஒழுக்காற்று விதிகள், இப்போக்கிறேற்றி அவ்விதிகள் மனச்சான்றுக்குக் கட்டுப்பட் எக்காலத்தும் ஏற்புடையவை. வைத்தியு முடிந்தகாலே நிகழ்த்தும் முறையான போதிக்க வேண்டிய அறிவுரை இவையெe போதனையின் ஒரு பகுதியை ஈண்டு எடுத் 'உன் தொழிலில் வெற்றிகாண வேண்டு மாயின், இறந்த பின்னர் விண்ணுலகைய விடுத்தெழும்போதும் துயிலச் செல்கையி: முட்பட எல்லாவுயிர்களின் நலங்கோரி நோயுற்றர் உடனலமடையுமாறு முழும இழக்க நேரிடினும் நோயாளியைக் கை: செய்தலோ தீயவர் உறவோ ஆகாது. . செய்தும்.எக்காலமும் அறிவை வள1 குச் செல்கையில், உன் பேச்சும் உள்ளமும் லாது ேநாயாளியையும் அன்னருக்கு வேை றில் வேண்டும். நோயாளி வீட்டில் நட நோயாளியின் நிலைமையை அறிவதால் கூடியவர்க்கு அந்நோயாளியின் நிலைமைை
அருளுட்ை அரசரின் ஆதரவாலும், யோர்க்கு இலவச மருந்து உதவி யளி மருத்துவ உதவி அளித்ததையிட்டு அகே முண்டுத் தொடக்கத்தில் இந்தியா வந்த க்ள் வழங்கிய நன்கொடையாற் பேணப்ப குறிப்பிட்டுள்ளார். அவப்பேருய், அத்தன் கள் இன்று காணப்பட்டில.
விலங்கு மிகுத்துவமும் அந்நாளிற் பயி காரணமாய் விலங்குகளுக்குப் புகலிடங்! விலங்குகளுக்குக்ண்களும் அளிக்கப்பட்ட
*சரகர் சங்கிதை, i, 8, 7

த இந்தியா
ணர்ந்திலர். - ன் உண்மை இயல்பை அறிந்திர்ால்
பேணும் பெற்றியராய் இருந்தன Lu
நந்தன்மையன என்பதையும் உணர்ந்தனர். மிக விரிந்தது. அதில் விலங்கு, தாவரம்
ருந்துகள் பல இடம்பெற்றிருந்தன. ஆசிய நந்ததுடன், ஐரோப்பியர் அவற்றை அறிபு கியும் வந்தனர். இம்மருந்துகளுட் சிறப் மசவெண்ணெய் ; இவ்வெண்ணெய் குட்ட ம்; இன்றும் அதுவே இந்நோய் தீர்க்கும்
சாதிப்படியில் வைத்தியன் இன்றும் வ நூல்கள் மருத்துவர்க்கென வகுத்துள்ள சின் பொன்மொழிகளை நினைவூட்டுகின்றன. ட எந்த வைத்தியனுக்கும் எவ்விடத்தும் த்தொழில் பயிலும் மாணவரின் பயிற்சி சமயவிழாப் பொழுது அம்மாணவர்க்குப் னச் சாகர் ஒரு வைத்தியனுக்குக் கூறும் *துக் காட்டுதும்.
மாயின், பொருளும் புகழும் ஈட்
டைய வேண்டுமாயின் நாட்ோறும் துயில் லும் சிறப்பாகப் பசுக்களும் பிராமணகு இறைவனைத் தொழல் வேண்டும்; மேலும் னதுடன் முயலுதல் வேண்டும். உன்னுயிர்
விடலாகாது. மதுவருந்தலோ தீவினை ..இனியவை கூறியும்.ஆழ்ந்தாய்வு
*க்க முயலல் வேண்டும். நோயாளி வீட்டிற் அறிவும் புலன்களும் வேறெங்கணுஞ் செல் ன்டிய வைத்திய முறையையும் நோக்கி நிற் பதைப் பிறர்க்குக் கூறலாகாது; மேலும் அன்னருக்கோ பிறருக்கோ தீங்கிழைக்கக் யக் கூறலாகாது”.* Fமயநிறுவனங்களின் முயநீசியாலும் வறி க்கப்பட்டது. மக்கட்கும் விலங்குகட்கும் ாகன் பெருமிதமடைந்தான்; 5 ஆம் நூற் ாகியன் என்பார், கடவுட் பற்றுடைய மக் ம் மருத்துவ நிலையங்களைச் சிறப்பாகக் . கய நிலையங்கள் பற்றிய விரிவான விவாங்
: '.' '
ன்று வந்தது. கொல்லாமைக் கோட்பாடு ரூம் வயது முதிர்ந்த அல்லது நோயுற்ற ன. இன்றும் இந்தியாவி
ற் பல நகர்களில்

Page 669
பின்னிஃ
தியர், . . . . ள உயர் தொழிலாளர் atar,
ம் தேவைப்பட்டது. வில: நாட்டு இன்றுவரை நிலைத்துள.
பின்னிணை
தருக்கவியலும் பெளதிகவதிதப் பிரச்சினைகளிலே அளட உரையாடலிலுந் தொன்றுதொட்டு ஈடுபா ஒரு தருக்க முறை தோன்றி வளர்ந்தது அடிப்படை நூல் கெளதமர் யாத்த நியா காலத் தொடக்கத்தில் இயற்றப்பட்டது ே கள் பலவுள். இப்பாக்களுக்குப் பிற்கால யுள்ளனர். வைதிக சமயங்களில் ஒன்முகி வாகும் (ப. 440). எனினும் தருக்கம் இ றன்று. இந்துக்கள், சமணர், பெளத்தர் படுத்தியும் வந்தனர்.
− இத்துறையில் மிக முதன்மையான தெ யது. பிரமாணம் அல்லது அளவை என் அடையும் வழி? எனக் கூறலாம். பிற்கா6 உண்டு. அவை காண்டல் (பிரத்தியட்சட் மானம்), உரை (சப்தம்) என்பன. இவை (அருத்தாபத்தி), காட்சியின்மை (அனுப துக் கொண்டனர்; அனுபலப்தி என்னுமள இந்த அறுவகைப் "பிரமாணங்களும் ஒன்ை பெளத்தர்கள் பொதுவிற் றம் வாதமனத்ை சமணர், காண்டல், அனுமானம், உரை கொண்டனர். உலோகாயதர் காட்சியை ம களின் எதிர்வாதிகள், அனுமானம் பிரமா6 அனுமான முகத்தால் வாதித்து இவர்களேத் - அனுமானப் பிரமாணத்ைதக் கையாளும் கள் தோன்றினபோலும். பெளதிக வதிக வாதங்களைப் பகுத்தறிந்து வகையிடவே தருக்கவியலார் போவிகள் பலவற்றையு பொருந்தா முடிபு (அர்த்தபிரசங்கம்), м ங் கூறியது கூறல் (அனவத்தை), மை நியாயப்போலி (ஆத்மாசிசயம்)
w மானித்தற்குக் j60) dositifs (பஞ்சாவபவம்) எனப் சற்றுக் கடினமானது இவ்வைந்துறுப்புக்க துக்காட்டு (உதாரணம்), ஏற்றல் (உபநய
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ital-VII 643 சை, யானைகளுக்கு மருந்து செய்யும் வைத் க் கருதப்பட்டனர்; அரசவையில் அவர்கள் வ்கு மருத்துவம் பற்றிய நூல்கள் இடைக்
fil-VII
அறிவியலும் ப்பரும். ஆர்வமும், விவாதஞ் செய்வதிலும் டுங் கொண்ட இந்தியரிடையே சிறப்பான வியப்பன்று. இந்தியத் தருக்கமுறைக்கு ய குத்திசம் என்பது. இந்நூல் கிறித்துவ போலும் ; இதனில் சுருக்கமான. நூற்பாக் எழுத்தாளர் பலர் பற்பலவுரைகள் எழுதி ய நியாய மதத்தின் முதனூலும் இது }வ்வொருமதத்துக்கு மட்டும் உரியதொன் ஆகியோரும் இதனைப் பயின்றும் பயன்
ான்ருய் இந்திய ஆராய்ச்சியாளர் கருதி பதே யாம்-இதனை "உண்மை அறிவை ல நியாயமதப்படி நான்கு பிரமாணங்கள் ம்), கருதல் (அனுமானம்), ஒப்பு (உப களுடன் வேதாந்த மதத்தினர் பொருள் லப்தி) என இரு அளவைகளைச் சேர்த் rவை தேவையற்ற ஒரு புலமை நுட்பமே, றயொன்று ஓரளவிற்குத் தழுவி நிற்பன. தையும் இரு பிரமாணங்களுள் அடக்கினர். ஆகிய மூன்றையும் தம் பிரமாணமாகக் ட்டுந் தம் பிரமாணமாக ஏற்றனர். இவர் 1ணமாகாது என்று இவர்கள் கூறுவதையே
தோற்கடித்து விடுவர். ४ : * * * '
வகையிலே உண்மையான தருக்க மசபு விடயங்கள்பற்றி ஆராயும்போது தவமுன ண்டிய அவசியமேற்பட்டது இவ்வழி, ணர்ந்தனர்; அவற்றுளே தலையாயவை சுற்றியுரையாடல் (சக்கிரம்), மீண்டும் இருதலைக்கோள் (அன்யோன்யாசிசயம்)
ளப்பட்ட நியாயத் தொடை ஐந்துறுப்பு முறை அரித்தோத்திலின் முறையினுஞ் ளும் எடுப்பு (பிரதிஞ்ஞை), ஏது; எடுத் ம் ) முடிவு ( நிகமனம்) என்பனவாம்.

Page 670
644. வியத்த அனுமானிக்கும் முறையைப் பின்வரும் (1) இம்மலை நெருப்புடைத்து (2) புகையுடைமையான் (3) எங்கு புகையுண்டோ அங்கு நெரு (4) மலேயும் அதுப்ோன்றதே. (5) ஆதலின் அதில் நெருப்புண்டு. இந்திய நியாயத் தொடையிலே மூன்முள திலின் சாத்திய வெடுகூற்றையும், இரண் வெடுகூற்றையும், முதலாவதான எடுப்பு , வாருக இந்திய நியாயத்தொடை கிரேக்க திருந்தது. அதாவது முதல், இரண்டாம் பொதுவிதியாலும் எடுத்துக்காட்டினுலும் வசனத்தையும் உண்மையில் மீண்டும் சு காட்டு’ (மேற்கூறிய நியாயத் தொடை இன்றியமையாததொன்றெனக் கருதப்பட் உதவியது. இத்தகைய மிக விரிவான தாற் பெற்ற அனுபவம் வாயிலாகத் தோ அறுப்பு நியாயத் தொடையை ஏற்று, நான் குற்றமுடையவையென அவற்றை விலக்கிe ஒவ்வோர் அனுமானத்துக்கும் அடி! ("புகையுண்டேல் நெருப்புண்டு ' என்பது தன்மையதெனக் கொள்ளப்பட்டது. இத் வனே ஆராயப்பட்டமை காரணமாக நி3 தன ; அவற்றை ஈண்டுக் கூறல் பொருந்த சமணர் தம் வியப்பான அறிவியற் கொ6 தியக் கருத்தாராய்ச்சி நிறைவுருது. சைன விலக்கிய நடுப்பதவிதி எனக் கூறப்படும் த யுள்ளார். சமணரின் பொருளியல்பானது : யதன்றி எழுவகையதாகும். இவ்வாருய், க யுண்டு; ஆனல் அது கத்தியாயிருப்பதன்றி ஒருவகையில் உண்டு. மறுவகையில் இல்லை லொணுதது ; அது உளதுமிலது மாதலால் காம் நேர்தகவை முன்னர்க் கூறிய மூன்று றன (5) உண்டு ஆனல் சொல்லொணுதது, உண்டுமாம் இல்லையுமாம் ; ஆணுற் சொல்ெ வாதம் (கூடும் என்னுங் கோட்பாடு) ஆ எனப்படும்.
சியாத்தவாதமொடு சமணர் நயவாத முறையையும் பெற்றிருந்தனர். நயவாதயெ ஒரு பொருளை அணுகும் வழி. இவற்றுள்
"இவ்வெழுவகைகளும் சங்கதத்தில் (1) ஸ்யா (4) ஸ்யாதவக்தவ்ய (5) ஸ்யாதஸ்த்யவக்கதவ்ய (
வக்தவ்ய எனப்படும்.

கு இந்தியா
உதாரணத்தினுற் காட்டுதும் :
ப்புண்டு, அடுக்களை போல.
து பதமாகிய எடுத்துக்காட்டு அரித்தோத் டாவதான ஏது அரித்தோத்திலின் பக்க அன்னரின் முடிபையும் ஒத்திருந்தன. இவ் தருக்க ஒழுங்குக்கு மறுதலையாய் அமைந் வசனங்களில் வாதங்கூறி, மூன்ருவதில் நிலைநாட்டி ஈற்றில் முன்னர்க் கூறிய இரு Lறி முடிவு செய்யப்பட்டது. “ எடுத்துக் யில் - அடுக்களை) தருக்க வாதத்துக்கு டதுடன், அந்நியாயத்தை வலியுறுத்தவும் நியாயத்தொடைமுறை, விவாதஞ் செய்வ ன்றியதென்பது உறுதி. பெளத்தர் மூன்று 5ாம் ஐந்தாம் உறுப்புக்கள் கூறியது கூறும் orff.
ப்படையாயமைந்துள்ள பொதுமைப்பாடு போல) நிறை உடனிகழ்ச்சித் (வியாத்தி) தன்மையின் இயல்புந் தோற்றமும் செவ் ற்ைகொள்கை, குறைகொள்கை பல எழுந் Tது.
ள்கையைக் குறிப்பாகக் கூமுது விடின், இந் சிந்தனையாளரும் பிற புறநெறி ஆசிரியரும், ருக்க முறையை வெளிப்படையாய் ஒதுக்கி உள்ளமை இல்லாமை யென்னுமிரு தன்மை த்தி யென்னுமொரு பொருள் (1) கத்தியா க் (2) கோடரியாயில்லை. அதனல் அது (3) மேலுமொரு வகையால் (4) அது சொல் அதனை முடிவாகக் கூறவியலாது. இந்நான் டன் சேர்க்க மேலும் மூன்று பக்கமெழுகின் (6) இல்லை; ஆனற் சொல்லொணுதது , (7) லானதது. இவ்வெழுவகை வாதம் சியாத்த |ல்லது சத்தபங்கி* (ஏழு பிரிவுடையது)
மென்னும் எழுவகையாற் பயனிலைகூறும் ன்பது காட்சிக்குரிய அல்லது ஆய்வுக்குரிய முதன் மூன்றும் அப்பொருளையே சார்ந்துள்
தஸ்தி (2) ஸ்யான்னுஸ்தி (3) ஸ்யாதஸ்தினுஸ்தி ) ஸ்யான்னஸ்த்யவத்தவ்ய (7) ஸ்யாதஸ்தினுஸ்த்ய

Page 671
tளவை (திரவியார்த்திகம்) ; பின் நான்கும்
விரித்துரைக்கும் சொற்களையும் பற்றியளை ஒரே காலத்தில் பருமனும் வடிவுமுள்ள ே இனத்தைச் சார்ந்ததொன்முகவும் கருதப் களை நோக்காது “உலகத்து " மாமாங்களு? கொள்கைக்கு அமைவாயுள்ளதெனவும் கரு பியல்பை நோக்காது தனியணுக மட்டுங் துள்ளவாறு கருதப்படலாம் ; அதாவது அ தையோ வருங்காலத்தில் அது விறகாவ,ை தரும் மரமாயுள்ள நிலையை யெண்ணல் (5) பொருளுக்குள்ள பிற சொற்களையும் அவ வொருபொருட் பல சொற்களை நுண்ணித அச்சொற்களின் வேறுபாடுகளையும் கருத்து (7) ஒரு பொருளே அப்பொருட்கு இடப்பு லாம் ; இவ்வாருக விரனுெருவனைச் * சிங்க ராத அவன் குணங்களையெல்லாம் நாம் பிரி வனுகவே அவனைக் கருதுகின்ருேம்.* சம மூன்றும் அறிவியலை ஒட்டியிராது சொ முன்னர்க்கூறிய நான்கொடும் இயைவு படல உள்பொருளியல் ஆராய்ச்சிக்கும் அறிவிய முறைமைகளைத் தற்காலத் தருக்கவியலறிஞ இவ்வுலகோ மனுதீத கோசரமாய் நுட்பம கத் தோன்று மொரு பொருள் மறுபுடை ( ിങ്ങ്ഗ്ര மெய்யுணர்வும் விரிந்த நோக்கும்
பின்னிணை
நிறுவைகளும்
நிறுவை அ பண்டை இந்தியாவில் குஞ்சமரச் செவ்வி படை நிறுவையளவையாகக் கொள்ளப்பட் நிறையுடையதாகக் கணக்கிடப்பட்டது. இ வெனினும் ஒன்ருேடொன்று இசைவாயில் இட்த்துக்கேற்ப வேறுபட்டன எனத் ெ வகுத்துள்ள அளவைத் திட்டம் பொதுவி
அதாவது :
*எழு நயங்களின் சங்கதப்பதங்களாவன : (1 (4) இருசு சூத்திரம், (5) சப்தம், (6) சமபிரூதம்,

Ti-VTII 645
அஃதின் சிறுமாற்றங்களையும் அப்பொருளை ப (பரியாயார்த்தகம்). (1) மாமரமொன்று வொரு தனியணுகவும், “மாமரம்' என்னும் படலாம் ; (2) அதன் தனிப்பட்ட குணங் r ஒன்றெனவும் மாமரம் என்னும் பொதுக் நதப்படலாம் ; அல்லது (3) அதன் சிறப் கொள்ளலாம். மேலும் (4) அது தற்போ புது கடந்த காலத்தில் இளங்கன்முயிருந்த தயோ கருதாது தற்போது, கனிந்த பழந் | κε என்னும் பெயர்முகத்தானும், அப் bறின் கருத்துக்களையும் எண்ணலாம். இவ் ாய் வேறு படுத்தியறியலாம், மேலும் (6)
gif ?
க் குறிப்புக்களையு மாராயலாம். இறுதியாய் படும் அடைமொழியோடு சேர்த்து ஆராய ம்’ எனக் கூறுகையில் சிங்கத்தை ஒத்தி த்தெடுத்து வலிமையும் வீரமுமுடைய ஒரு ண சமயத்திற் சிலசாரார் பின்னர்க்கூறிய ற்பொருளியலைச் சார்ந்திருக்கின்றமையால் வில்லையென அவற்றை விலக்கியுள்ளார்.
பலுக்குமுள்ள தொடர்பை உணர்த்தும் இம் நர் விரைவில் வெற்றி கொள்ளலாம்; ஆனல் ாயுடையதென்பதையும் ஒருபுடை மெய்யா பொய்யாகத் தோன்றக்கூடியதென்பதையும் இவற்றின் அடிப்படையில் உள.
- VIII
அளவைகளும்
புளவைகள்
தையான இரத்திகமே (குன்றிமணி) அடிப் டது. இவ்விதை 183 கிரெயின் (118 கிராம்) கிலிருந்து பல நிறுவைகள் எழுந்துள்ளன ல ; இதினின்றும் அவை காலத்துக்கேற்ப தெரிகின்றது. பொற்கெர்ல்லர்க்கென மனு
ல் எங்கும் உபயோகிக்கப்பட்டதுபோலும்;
நைகமம், (2) சங்கிரகம், (3) வியவகாரம், (1) எவம்பூதம் என்பன.

Page 672
646 வியத்த
5 இசத்திகம் 1 piraf 16 Lidir SF iš atsait - 1 கருச 4 கருசம் 1 பலம் 10 பலங்கள் 1 தாண
பலத்தின் நிறை ஏறக்குறைய 1 அவு. அ களில், பிரத்தம் என்பது முதன்மையான துரோணம் என்பது 16 பிரத்தங்களைக் ( 21 அவுன்சும், துரோணம் 21% இருத்த
நீட்ட நுட்பமான அளவைகள் தவிர்ந்த பொ
8 யவம் (வாற்கோதுமை) 12 அங்குலம் 2 விதத்தி
2,000 தனு
4 அத்தம்
4 குரோசம் ஒரு குரோசம் (தற்கால இந்திய மொழி எனப் பலவிடங்களிற் கூறப்பட்டிருப்பினு எனவே தரப்பட்டுள்ளது ; ஆகவே பண்ன யோசனை 4% மைலாக மட்டுமுள்ளது. ஆ வேண்டுமென்பது வெளிப்படை , நூல்கள யன்று. இதிலிருந்து, சிறப்பாக, முந்தியக யிற் பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்பட்டத்ெ
assrog பண்டை இந்திய அறிஞர் மிகச்சிறிய ச இவ்வளவைகள் அன்ருட வாழ்க்கைக்கு ே ளின் கற்பனைத்திறனென்றே அவற்றைக் க
தப்பட்ட கால அளவைகள் பின்வருமாறு
18 நிமிடம் (நொடி) 1 கா 30 காட்டாம் 1 கை 15 கலை 1 நா 30 கலை அல்லது 2 நாழிகை 1 மு: 30 முகூர்த்தம் 1 அே
இம்முறையில் இடம் பெருத பிறிதொரு அதுவே யாமம் என்பது. இது ஒரு பகல் அ மூன்று மணி நேரமாம். சிலவிடங்களில் ஒ பகலினதும் இரவினதும் பத்திலொரு ப (ஒாை) குத்தர் காலத்தில் மேலைநாட்டினின் படுத்தப்பட்டது; ஆனல் அன்முட வாழ்
நீண்ட கால அளவுகளுக்கு 632 ஆம் பக்

கு இந்தியா
Ä
ம், தோலகம் அல்லது சுவர்ணம்
i ல்லது 3776 கிராமாகும். பாரமான நிறை து. இது பொதுவாக 16 பலமெனப்படும் காண்டது. ஆகவே பிரத்தம் ஏறக்குறைய லுமாகும்.
6T66)
ஒவாய்பாடு பின்வருமாறு :
1 அங்குலம் (விாலகலம், % அங்குலம்) 1 விதத்தி (சாண், 9 அங்) 1 அத்தம் அல்லது அாத்தினி (முழம்
18 அங்) 1 தண்டம் அல்லது தனு (வில்லு, 6 அடி) 1 குரோசம் (கத்துதல்) அல்லது கோரு.
தம் (ஆவினலறல், 24 மைல்) 1 யோசனை (ஏறக்குறைய 9 மைல்) களில் கொசு எனப்படும்) 2000 தண்டங்கள் ம், அர்த்தசாத்திரத்தில் 1,000 தண்டங்கள் ட இந்தியாவின் நெடுந் தொலை அளவான கவே இரண்டு யோசனை தானுமிருந்திருக்க ரிற் கூறப்படும் நீளங்கள் நம்பத்தக்கவை' ாலத்தில் குறுகிய யோசனையே நடைமுறை நன்று தெரிகின்றது.
புளவை
ால அளவுக்கும் பெயர்கொடுத்திருந்தனர்; 'வண்டியவையல்ல; ஆகவே அக்கால மக்க ருதல் வேண்டும். பொதுவாகப் பயன்படுத்.
ட்டாம் (3 1/5 செக்)
ல (1 நிமிடம்) டிகை அல்லது நாழிகை (24 நிமி) கூர்த்தம் அல்லது சணம் (48 நிமி) 'காராத்திரம் (பகலுமிரவும், 24 மணி நேரம்) காலவளவையும் வழக்காற்றில் இருந்தது ; ல்லது இாவின் எட்டிலொரு பங்கு அல்லது ரு யாமம் மூன்று முகூர்த்தம் அல்லது ஒரு "கமெனக் கூறப்படுகின்றது. மணி நேரம் rறும் புகுத்தப்பட்டுச் சோதிடத்திற் பயன் ைேகயில் பெரும்பாலும் பயன்படுத்தப்பட
ம் பார்க்க.

Page 673
பின்னி
பின்னிஃ
நாண கி.மு. 6 ஆம் நூற்முண்டு முதல், எழுத் கள் பல நூற்ருண்டுகளாய் வழங்கி வந்தன வளேந்த சட்ட வடிவிலுள; இவற்றுள் மி 180 கிரெயின் எடையுள்ளது. அரை, கால் பொதுவில் வழங்கி வந்த துளையிடப் அல்லது பணம் என்பது. இதன் எடை 57. இதனின் பதினறிலொன்று அல்லது 3.6 யுள்ள நிறைகளைக் கொண்ட பல நாண வெள்ளி நாணயங்களும் சிறிய அரை மா தெரிகின்றது.
துளேயிடப்பட்ட செப்பு நாணயங்களுக் எடையுடைய ஒரு மாசமும் 144 கிரெ செப்பில், கால் மாசம் அல்லது காகின திருக்கின்றன ; அன்றியும் 20, 30, 45 செட துளையிடப்பட்ட ஒரேயொரு பொன்ன6 தொடக்கத்துக்கு முன்னர் பொன்னில் ந எனக் கொள்ளல் வேண்டும்.
இந்து - கிரே முந்தைக் கிரேக்க மன்னர் அற்றிக்கு நி 67.2 கிரெயின் எடையுள்ள திராம், 11 ஒபொல் ஆகியவற்றை அடிப்படையாகக் நாணயங்கள் அரை ஒபோல் தொடக்கம் யுள, அமந்தாசு எனப் பெயர் படைத்த ம காலத்தில் இவை அபுகானித்தானிற் கண் கிச் சென்றபின்னர் தம் நாணயங்களின் எடையுள்ள வெள்ளி நாணயங்களை வெளி கிரேக்க மன்னர் பல செப்பு நாணயங் தெளிவாகத் தெரியவில்லை. பொன்னுணயா அரசு கவர்ந்த பத்திரிய மன்னன் இயுகிரதி புெரியவொரு தங்கநாணயமுண்டு, பிற ப நிறை குறைந்த இந்து - கிரேக்க நி
சக, பகலவ நாணயங்களுள.
குசாண இவை பொன்னிலும் செம்பிலும் ெ தீனுரங்கள் அல்லது சுவர்ணங்கள் உரோட நிறை 124 கிரெயின், இரட்டைத் தீனாங் செப்பு நாணயங்கள் பெரிதாய் 26-28 ம வாயிருந்தன.

ணப்பு-TX 647 -ر
STÚIL - IX
LG66035
வப் பொறிக்கப்படாத துளையிட்ட நாணயங் . மிகப் பழைய வெள்ளி நாணயங்கள் சிறிய கப் பெரியதாகிய சதமானம் எனப்படுவது , அரைக்காற் சதமானங்களும் வழங்கியுள. பட்ட வெள்ளி நாணயம் காருசா பணம் கிரெயின். மாசம் அல்லது மாசிக நாணயம் கிரெயின் நிறையுள்ளது. இவற்றுக்கிடையே யங்களும் 30, 20 மாசங்களைக் கொண்ட
ச நாணயங்களும் இருந்து வந்தனவெனத்
கு வேருன நியம மிருந்தது-9 கிரெயின் யின் எடையுடைய காருசா பணமுமாம். ரி (2.25 கிரெயின்) நாணயங்கள் இருந் ப்பு மாசப் பெருநாணயங்களும் வழங்கியுள. ணயமட்டும் இருந்துளது. கிறித்துவ காலத்
ாணயங்கள் அரிதாகவே அச்சிடப்பட்டன
க்க நாணயங்கள் யமப்படி நாணயங்களை அச்சிட்டனர்; அவை 2 கிரெயின் (1/6 திராம்) எடையுள்ள கொண்டிருந்தன. இவைபோன்ற வெள்ளி மிகப் பெரிய இரட்டை தெக்கதிராம் வரை ன்னன் இவற்றை அச்சிட்டான். அண்மைக் டெடுக்கப்பட்டுள. கிரேக்கர் தெற்கு நோக் நிறையைக் குறைத்து 152, 38 கிரெயின் பிட்டனர். களை வழங்கினராயினும், அவற்றின் நின்ற 1கள் அரிதாகவே இருந்துள. உரிமையின்றி சு என்பானின் 20 கிராம் நிறையுள்ள மிகப் ன்னரின் சில தங்க நாணயங்களுமுள.
/ம வெள்ளி, செப்பு நாணயங்களைப் போல்
ாணயங்கள்
ாறிக்கப்பெற்றன. கங்க நாணயங்களான ன் நாணயங்கள் போலிருந்தன ; அவற்றின் 5ளும் கால் தீனுரங்களும் வழக்கிலிருந்தன. சம் அல்லது 240-260 கிரெயின் எடையுள

Page 674
648 வியத்த
குத்தர் காலத்துக்கு முந்திய நாணய
கிறித்துவ காலத் தொடக்கத்துக்கு மு: பழங்குடி மக்கள் சிலரும், சிற்சில நகரங்க வேறு நாணயங்களை வெள்ளியிலும் செம்பி சாதவாகன மரபினர் ஈயத்திலும் வெள்ளி ராத்துச் சகர்களும், மாளவம், மேலைத்
தோரும் வெள்ளியில் தனிப்பட்ட நாணய
குத்தர்களின் தங்க நாணயங்கள் (தீனா, திருந்தனவெனினும் 5 ஆம் நூற்றண்டின் காருசாபணம் போல் 144 கிரெயின் நி:ை தர்களின் வெள்ளி நாணயம் (உரூபகம்) போல் 32-36 கிரெயின் எடையுடையதாயி நிறை எவ்வாறிருந்ததென்று தெளிவாயில்? நிறையுடைய நாணயங்கள் இருந்திருக்கின்
இடைக்கால
தங்க நாணயங்கள் (சுவர்ணம், தங்கம்) பினராலேயே அச்சிடப்பட்டன. இவற்றின் பாய் 67 கிரெயினுகும். வெள்ளி நாணய துக்கு அமைவாய்ப் பொறிக்கப்பட்டன : . இருந்துள்ளன. பலவகைபட்ட செப்பு நா பட்டன. தக்கணத்து இடைக்கால அரசம பட்டவையா யிருந்தன. அவற்றின் நிறை
பின்னினை
நெடுங்கணக்கும் அ
பண்டை இந்திய ஒலியியலார் வகுத் என இந்தியப் பெருமொழிகள் பயன் மாறு :
i. உயிர்
அ (தனியானவை) மிடற்றினம் அண்ணவினம் உதட்டினம் வளைநாவினம் பல்லினம் .
“இவ்வுயிரெழுத்துப் பண்டிதராற் புகுத்தப்பட்டது னும் அடிச்சொல்லிலும் அதிணின்றும் பிறந்த வருகின்றது.

கு இந்தியா
பங்களும் குத்தர்கால நாணயங்களும்
ன்பின்னுக, வட இந்திய மன்னர் சிலரும், ளும் பற்பல நிறையுந் தன்மையுமுள்ள பல் லும் வெளியிட்டு வழங்கினர். தக்கணத்துச் யிலும், நாணயங்கள் வெளியிட்டனர். குச தக்கணம் ஆகிய பிரதேசங்களில் வாழ்ந்: ங்கள் பொறித்தனர். ம்) குசான நியமத்தை அண்ணளவாக ஒத் நடுப்பகுதியில் இந்திய நியமப்படி செம்புக் றயுடையனவாய்ப் பொறிக்கப்பட்டன. குத் உச்சயினியிலிருந்த சகரின் நாணயங்கள் ருந்தது. குத்தர்தம் செப்பு நாணயங்களின் ஸ், 3.3 கிரெயின் முதல் 101 கிரெயின் வரை
ாறன.
நாணயங்கள்
11 ஆம் நூற்ருண்டில் ஒரு சில அரசமா நிறை கிரேக்க திராம் நியமத்துக் கொப் பங்களும் (திசம்மம், தங்கம்) இந்நியமத். அன்றியும் %, 4, 4 திசம்ம நாணயங்கள் ணயங்கள் பற்பல நிறைகளில் வெளியிடப். ரபினர் வழங்கிய நாணயங்கள் பல திறப் பற்றிய ஆராய்ச்சி முற்றுப் பெற்றிலது.
STů -X
தன் ஒலிப்பு முறையும்
ததும், இன்று, உருதுமொழி தவிர்ந்த ன்படுத்துவதுமான நெடுங்கணக்கு வரு,
எழுத்துக்கள்
குறில் நெடில் (1) α (2) di (3) i (4) (5) u. (6)码 (7) r (8) f (9) l (10) *
.ெ வழக்கில் அது காணப்படுவதில்லை. kற 6767 வற்றிலும் மட்டும் ! என்னுங் குறிலெழுத்து

Page 675
பின்னி
ஆ. இணையுயிர்கள்
அண்ணவி
உதட்டின!
(அ) விசர்க்கம்
(15)h
இ. வல்லின மெய்கள்
வல்லோசை வல்லோசை
ஒலிபெருக்கு
மிடற்றினம் (17) k (18) kh அண்ணவினம் (22) c (23) ch வளைநாவினம் (27) f (28) th பல்லினம் (32) t (33) th உதட்டினம் (37) p (38) ph
ஈ. இட்ையெழுத்துக்கள்
அண்ணவினம் வளைநாவினம் பல்லினம் உதட்டினம்
உ. ஸ் முதலிய எழுத்துக்கள்
அண்ணவினம் வளைநாவினம் பல்லினம்
ஊ. .”. என்ற ஒலியெழுத்து
இவ்வெழுத்துக்களோடு, திராவிட ஆகிய எழுத்துக்கள் சேர்க்கப்பட்டுள்ளன கும் க் இற்குமிடைப்பட்டவை) என்னு ஈற்றிலே தமிழில் ள், ழ், ற், ன் என றன ; இவ்வெழுத்துக்கள் சொல்லுக்கு கில் பெருக்கொலி மெய்களும், பிற ள்முத்துக்களே மெல்லோசை எழுத்ெ இந்நூலில், தமிழ்ச் சொற்களையும் பே முறையில், இச்சிறப்புத் தன்மை காட்
இந்நெடுங்கணக்கு ஒழுங்காய் விஞ்ஞ தெளிவு. எழுத்துக்கள், உயிரெழுத் டுள ; இவ்வுயிரெழுத்தும் மெய்யெழு மேலும் பிரிக்கப்பட்டுள ; மிடற்றினங்க தனற் பிறக்கின்றன ; அண்ணவினம், பிறக்கின்றன ; வளைநாவினம், நா6ை
23—R 12935 (10/63)

12-T-X 649
னம் (11) e
(12) αι.
(13) o (14) αμ
மெய்யெழுத்துக்கள்
(ஆ) அனுசுவாரம்
(16)ή
மெல் மெல்லோசை மூக்கினம் லோசை ஒலிபெருக்கு
(19) g (20) gh (21) ň (24) j (25) jh (26) i (29) d (30) dlh (31) r (34) d (35) dh (36) m. (39) b (40) bh. (41) m
(42) y
(43) r
(44) l
(45) v
(46) &
(47) ş
(48) is
(49) h
மொழிகளிலும் சிங்களத்திலும் ,ே 6 எ. சிங்களத்தில் மேலும், d, d (a இற் னுமெழுத்துக்கள் உள. நெடுங்கணக்கின் iனு மெழுத்துக்கள் சேர்க்கப்பட்டிருக்கின் கு முதலில் வாரா. தமிழ் நெடுங்கணக் பல எழுத்துக்களும் இல்லை ; வல்லோசை தாலிகளுக்கும் பயன் படுத்தப்படுகின்றன. மற்கோள்களையும் உருப்பெயர்த்து எழுதும் டப்படவில்லை. .
நான முறைப்படி அமைந்துள்ளதென்பது தும் மெய்யெழுத்துமெனப் பிரிக்கப்பட் த்தும் அவை தம் பிறப்பு முறை பற்றி ள், நாவினடியில் மிடற்றிலிருந்து ஒலிப்ப அண்ணத்தில் நாவை அழுத்துவதனற் வ ” வளைத்து, உர்ப்பான, அண்ணத்தைத்

Page 676
650 வியத்
தொடுவதனற் பிறக்கின்றன ; பல்லில் பிறக்கின்றன ; “உதட்டினம் உதடுகளை பிறக்கின்றன.
d, i, ε, α, ε, αι, ο, οι ஆகிய உயி மொழிகளிலுள்ள எழுத்துக்கள் போலே ஆகிய எழுத்துக்கள் சேர்மானிய been போன்றே ஒலிக்கின்றன; குறுகிய a சொல்லில் வரும் மந்தமான ஒசையை r ஆகிய எழுத்துக்கள் cater, bottle ( அமெரிக்கர் உச்சரிப்பதொத்து ஒலிக்க முன்னர் அவை r, rம் போல் ஒலித்த 66)é66) hat, hair GT6ög9)JG5 G)gfnsbá ஒலிக்கப்படுகின்றன. ஒலியியல் மரபுப்படி கப்படுகின்றன ; சங்கதத்தில் இவை ெ ஈரெழுத்துக்களிலே சொற்களின் அ என்னும், மெய்யெழுத்து கடுமையாக மூ அல்லது r ஆகிய எழுத்துக்களுக்குப் ப மூச்சுப் புறந்தள்ளப்படுவதோடு பெரும்! வாகத் தொடர்ந்து ஒலிக்கப்படும். அ களில் ஒரு புள்ளியாக மட்டும் ஒலிக் குறுக்கமாம் ; வல்லின மெய்யுக்கு மு GJITQImpas samdhi 6TGÖTug sandhi GTGOT ஒலிக்கப்படும்.
இடையெழுத்து, ஷ வகை எழுத்துக் னர், இவ்வெழுத்து மெல்லினமாய் ஒலி பிரான்சிய மொழியின் um chou எ6 இந்நிலையிலுள்ள m ஆனது ஆங்கிலச் போல் தற்காலத்தவர் பலரால் ஒலிக்கப் பெருக்கொலி மெய் அல்லது ஹக களுக்குமுள்ள ஒலி வேறுபாட்டை உடன் னும், இந்தியர் தெளிவாய் அறிந்து மூச்சை உரத்து வெளிவிடாது ஒலிக் சொல்லான come என்பதன் C போல் என்பது ஆங்கிலச் சொல்லன church யெழுத்தொலிபோல் எறக்குறைய ஒலிக் முதலோசைபோல் அதாவது உரத்து 8 எழுத்துப்போல் ஒலிக்கப்படும். வளே நா கும் தெளிவான வேறுபாடுண்டெனினு பாட்டைத் தெளிவாக உணரமாட்டார். இந்தியப் பல்லின எழுத்துக்களான , எழுத்துக்களான t, d எழுத்துக்களோடு தற்கால இந்தியர் ச், S ஆகிய பொதுவாகப் பொருட்படுத்துவதில்லை ; முன்னரே தெளிவின்றி ஒலிக்கப்பட்டன

கு இந்தியா
ம் மேல்வாய்ப்பற்களை நாவினலே தீண்டப் ஒன்றேடொன்று சேர்த்தொலிக்கும்போது
ரழுத்துக்கள் சேர்மன் அல்லது இத்தாலிய வ பெரும்பான்மையும் ஒலிக்கின்றன ; e,0 botem ஆகிய சொற்களில் ஒலிக்கப்படுவது ஆனது ஆங்கிலத்தில் shut என்னும் ஒத்துள்ளது. மிகப் பழைய காலத்தில் ன்னுஞ் சொற்களில் வரும் ஈற்றசைகளை பட்டன; ஆனல் கிறித்துவ காலத்துக்கு ன. சிங்கள எழுத்துக்களான d, d ஆங் ளின் உயிரெழுத்தொலிபோல் முறையே e, 0 ஆகியன இணையுயிர்களாக வகுக் ட்டுயிர்களாம். w
ல்லது அசைகளின் ஈற்றில் வரும் h ச்சுவிட்டொலிக்கப்படும் ; முன்னிருந்த 8 திலாக இது வந்திருக்கலாம். தெளிவாய் பாலும் முன்னுள்ள உயிரெழுத்தும் மெது லுசுவாரம் அல்லது m இந்திய மொழி |கப்படும் ; ஒருவகையில் அது வெறுங் பன்னர் மெல்லினமாய் ஒலிக்கும். இவ் வும், ahga என்பது arga எனவும்
கள் அல்லது b என்பனவற்றுக்கு முன் க்கப்படும். உதாரணமாக am8u என்பது ன்பது போல் ஏறக்குறைய ஒலிக்கும். சொல்லன 8amg என்பதிலுள்ள mg படுகின்றது. ார மெய்களுக்கும் ஹகாரமற்ற மெய் Tடியாக ஐரோப்பியர் உணரமாட்டாரெனி கொள்வர். உதாரணமாக, k என்பது கப்படுகின்றது. h என்பது ஆங்கிலச் உரத்த மூச்சுடன் ஒலிக்கப்படுகின்றது. c என்பதிலுள்ள இரண்டாவது மெய் கப்படும் ; ch என்பது அதே சொல்லின் மச்சை விட்டு ஒலிக்கப்படும். ர் ஆங்கில னெ மெய்களுக்கும் பல்லின மெய்களுக் ம், பயிற்சி பெரு ஆங்கிலர் அவ்வேறு ஆங்கிலத்திலுள்ள t, d எழுத்துக்கள் ர் எழுத்துக்களோடன்றி, வளை நாவின
ஒரளவு ஒப்புமையுடையவை. எழுத்துக்களுக்குள்ள வேறுபாட்டைப் இவ்வீர் எழுத்துக்களின் ஒலிகளும் மிக வென்பதைக் கல்வெட்டுக்களினின்றும்

Page 677
பின்னி
அறிகின்ருேம். ஆங்கிலச் சொல்லான ஒத்துள. S என்பது வளைநாவினவெழுத் தீண்டுவதால் ஒலிக்கப்பட்டது.
தமிழுக்குச் சிறப்பாகவுள்ள எழுத்து பின்னே மடித்து ஒலிக்கும் எழு தமிழ் பேசும் பலர் இவ்வெழுத்தை 8 போல ஒலிக்கின்றனர். ! என்னும் சிலவற்றிலுங் காணப்படுவது), நாவை தட்டுவதனல் ஒலிக்கப்படுகின்றது ; எழுத்து t போல் பெரும்பாலும் ஒலி கிடையில் ஏறக்குறைய dr என்பதன் என்னும் ஒலியையும் பெறுகின்றது. என்பதற்கும் m என்பதற்குமிடையில் பேச்சில் அவ்வேற்றுமை தோன்றுவதி கிரேக்க மொழிபோல் வேதகாலச் றிருந்ததென்பதை நாம் கண்டோம் ; தம் மறைந்து, ஐரோப்பிய மொழிக யாப்புமுறைப்படியான கடைசி நெடிலை அல்லது இருமெய்களுடன் வரும் கு வழுத்தம் தோன்றும்; ஆனல் ஒரு சொ நெடிலசையில்லா ஒரு சொல்லின் ggs ITT6007th : Sabhai, Himalaya, gaki வழுத்தம் நன்கு புலப்படுவதில்லை.
பின்னி
f
கிரேக்க-உரோமானியச் செய்யுளில: நீண்ட அல்லது குறுகிய அசைகளைக் கிலத்தைப் போல் அழுத்தத்தையுை களிற் போன்று, ஒரசையானது ஒரு தோடு கூடிய இரு மெய்களையோ கொ பட்டது. எக்காலத்திலும் நான்கடிக யளவிலுடைய செய்யுளே பெரிதும் டசை முதல் இருபதசையை யுடை இடை நிறுத்தத்துடனிருக்கும். காவி இலக்கண விதிகளுக்கமைந்தனவாயு அடியிலும் இடை நிறுத்தம் ஒன்6 இருந்தன. எனினும் வேத பாசுரங்க யுடையனவாயிருந்தன.
வேதப் பாடல்கள் பெரும்பாலும் வற்றில் மூன்று அல்லது ஐந்து பி காயத்திரியே பொதுவாகக் கையாள விளங்குகின்ற பாசுரத்தை 226 ஆ

swTúLI-XI 65.
kut என்பதிலுள்ள sh ஒலியை இரண்டும் துக்கள் போன்று, நுனிநா அண்ணத்தைத்
க்களில் என்பது நாவை இயன்றளவு ந்தொலியைப் போன்றது. தற்காலத்தில் ஆங்கில measure என்னுஞ் சொல்லின் மெய்யெழுத்து (வேதங்களிலும் பாகதம் மேலண்ணத்தில் வைத்து முற்புறமாய்த் ஓரசையின் ஈற்றில் வரும் r என்னும் மிக்கப்படுகின்றது ; ஈருயிரெழுத் துக்களுக் ா ஒலியையும், இரட்டிக்கும் போது tr r என்பது, ndr போல் ஒலிக்கின்றது. டி வேற்றுமையிருந்த தெனினும், தற்காலப்
சங்கத மொழியும் தொனியழுத்தம் பெற் ஆனல் பேச்சுமொழியில் இத்தொனியழுத் ளிற் போல் ஒலியழுத்தம் தோன்றியது. சயில்(நெடிலசையாவது நெட்டுயிரெழுத்தை ற்றுயிரெழுத்தைக் கொண்டதாகும்) இவ் ல்லின் ஈற்றசையில் அழுத்தம் தோன்றது. முதலசையில் அந்த அழுத்தமிருக்கும். ntala, dpaga00. ஆங்கிலத்திற் போல் இவ்
boxriĊIl-XI
ruւկ $கியத்திற்போன்று இந்தியச் செய்யுட் சீரும் கொண்டதாய், அளவுக்குரியதன்றி, ஆங் -யதன்று. ஐரோப்பியத் தொன் மொழி நெட்டுயிரெழுத்தையோ, குற்றுயிரெழுத் ண்டிருந்தால் அது நெட்டசையாகக் கருதப் ள அல்லது பாதங்களைப் பொதுவில் ஒரே விரும்பப்பட்டது ; ஒவ்வோர் அடியும் எட் பதாய், இரண்டாம் மூன்றமடிக்கிடிையில் பச் செய்யுள்கள். பல்வும் திட்ட வட்டமான ), அடிகளாகப் பிரிக்கப்படாதும், ஒவ்வோர் ஒறயோ இரண்டையோ கொண்டனவாயும் ளும் சுலோகங்களும் பற்பல வேறுபாடுகளை
நான்கடிகளை உன்டயனவாயிருந்தும், சில் வுகளிருந்தன. முன்னர்க் கூறியவகையில் ப்பட்டது. இதற்குச் சிறந்த உதாரணமாக ம் பக்கத்தில் எடுத்துக் காட்டியுள்ளோம்.

Page 678
652 வியத்
ஆதில் எட்டு அசைகளைக் கிொண்ட மூ களுக்கும் சந்தமில்லை; பின் நான்கு யவை. வேதச் செய்யுள்களில் தி ஒவ்வொன்றும் பதினேர் அசைகளை அடியின், நான்காம் அல்லது ஐந்தாம் பொதுவிலுண்டு ; அதன் சீரில் குறி: அடியிலும்,பின் நான்கசையும் - \ - உத்ாரணம் :
Índrasya nu víriề yâni cakâra pr Āhann. Áhim, ana pra vaksänä abhi
சகதி யென்பதும் இதைப் போன்றதே : -> -\s) என்னும் சந்தத்தையுமுை
y \, , ,
w
பிற்கால இருக்கு வேத பாசுரங்களில் ளான அனுஷ்டுப் பாக்கள் பெரும்பாலுங் சேர்க்கப்பட்டுப் பெரும்பாலும் காயத்திரி சந்கம் பலவகையில் வேஅறுபட்டது. உத Sahāsra-šīrsā Pūr sahasrâksâh, şahâ Sá bhümim visvá äty atisthaddasā: வேதங்களிற் காணப்படும் அனுஷ்டுப் பாக்கள் தோன்றின. இதில் எட்டசைச லடியும் மூன்றமடியும் பொதுவில் \ - - யும் நான்க்ாமடியும் \ - ப -s) என்னு சில மாறுபாடுகள் இதில் ஏற்கப்பட்ட தில் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ள, த செய்யுளை இங்கே எடுத்துக் காட்டுவம்.
Atha kāle śubhe
tithau puņye ki
ājuhāva mahīpālā
Bhimo raja sva
பற்பல வகையான பாக்களுக்கும், சி கதைவடிவப் பாக்களுக்கும் சுலோகப் அரசவைப் புலவர்கள் மிகச் சிக்கலா இடைநிறுத்தங்களொடும் ஒரேயளவாயு இவ்வகையான நூற்றுக்கு மேற்பட்ட இவற்றுக்குப் பல விசித்திரமான ெ அல்லது முப்பது பாக்களே பெரிதும் பாலும் பயன்படுத்தப்பட்ட சிலவற்றை இ இந்திரவச்சிரம் (“இந்திரனின் வச்சிரா
* இந்திரனைவுழுத்தும் பாசுரத்தின் முதற்பாடல்

கு. இந்தியா
ன்று பிரிவுகளுள ; முதனன்கு அசை جیLH6OLازات (60 زن را FIb و GT66160JLh می ۹ تا مهم : ஷ்டுப் பெரும்பாலுமுள்ளது ; இதில்
கொண்ட நான்கு அடிகளுள. ஓர் அசைக்குப் பின்னர் ஒர் இடைநிறுத்தம் டன் நெடில் அடுத்துள்ளது. ஒவ்வோர் -\ என்னுஞ் சந்தத்தோடு வருவன.
ni prá vocam
thamäni vajrí
apás tatarda,
at párvatánam.
ஆனல் ஒரடியில் பன்னிரு அசைகளையும்
பது. w ... ',
எட்டசைகளைக் கொண்ட நான்கடிச் செய்யு
காணப்பட்டன. நான்காம் அடியொன்நு
ப்பாவைப் போலிருந்தும், இதன் ஈற்றுச்
ாரணம் :
1şah,
srapăt.
to virtvā
ngulám
பாவினின்றும் காவியத்துச் சுலோகப்
ஃளயுடைய நான்கடிகளிருந்தன ; முத
- vப என்னுஞ் சந்தத்திலும், இரண்டாமடி
ஞ் சந்தத்திலும் முடிந்தன. குறிப்பிட்ட
ன. உதாரணமாக 541 ஆம் பக்கத்
மயந்தியின் சுயம்வரம் பற்றிய மூலச்
râpte,
ane tathã,
ramvare. ]ப்பாக, அறம்போதிக்கும் பாக்களுக்கும் ாமுறை பயன்படுத்தப்பட்டது. எனினும் ன சந்தமுறைகளொடும் ஒரு சீரான ாள நீண்ட பாமுறைகளை விரும்பினர். பாமுறைகள் நூல்களிற் கூறப்பட்டுள; |யர்கள் உண்டு ; இவற்றுள் இருபது விரும்பப்பட்டன. இவற்றுளும் பெரும் கு எடுத்துக்காட்டுகின்ருேம்.
رہــر جـر رہا. -- -- .بر -----;Lh”) 4X11 5ی
329 ஆம் பக்கத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுளது.

Page 679
பின்னிை
Bhagirathi-nirjha vodhā muhuh k yad, vâyur anvIşta i äsevyate bhinn. உபேந்திரவச்சிரம் (சிறு இந்திரவச்சிரப் தினின்றும் சிறிது வேறுபட்டது :
بر - ر - ر رہی ---- ر --- برم : X11 4 இந்திரவச்சிரமும் உபேந்திரவச்சிரமும் சாதி எனப்பட்டன. வம்சத்தம் :
فرما --- ما سے رارہ -- س- ر -- ربا : 12 4x இத்திரவமிசம் : வம்சத்தைப்போல், ஆ را ربا - رمبیا - را ربا -- - - ر -- - - : 12 >لا 4 வம்சத்தமும் இந்திரவமிசமும் விரவி : கூறியுள்ள காளிதாசரின் பாக்கள் இத வசந்ததிலகம் (* இளவேனில் அணி”
را - اره را ب- رسانا را را -- را -- - - : 14)-لا 4
Adyāpi tām praņayinm m) plytisa-varna-kuca-kumbha pa$yämy aham yadi punar svargaipavarga-vara-rajya மாலினி (‘மாலை யணிந்தவள் ') :
- - - ر -- / - - را را را را اما اما : ID × 4 Kim iha bahubhir uktair yı
Dvayam api purusāņām abhinava-mada-lila-lalasan stana-bhara-parikhinnan
பிருதுவி (நிலம்) :
4 x 17 : ت س س س س - س س ن – سب –
Labheta silkatäsu tailam ap pibec camrgatrsnikasus kadācid api paryațañ chaśɛ na tu pratinivișța mūrkh
மந்தாகிராந்தம் (“ மென்னடையாள்") 4x17 : - - - .س س ف ب س / س - I - 550 ஆம் பக்கத்தில் இப்பாவுக்கு எடுத்து
*வில்கணர், சோரபஞ்சசீகம், 45, 560 ஆம் பக்
tயர்த்திருகரி, சிருங்காரசதகம் 53, 558 ஆம் ப்க் பர்த்திருகரி, நீதிசதகம், 5, 557 ஆம் பக்கத்தி:

ணப்பு-X 653
ca-sikaranam. campita-devadaruh amrgaih kirätair a-Śikhandi-barhah.
2) முதல் அசை குறிலாய், மேற்கூறிய
விரவிவந்துள. அத்தகைய பாக்கள் உய
ல்ை முதலசை நெடில் :
உபசாதிப்பாவாகின: 552 ஆம் பக்கத்திற் ற்கு எடுத்துக்காட்டாகும்.
):
ليب – gaśävakaksim -yugam vahantīm
divasavasäne 3-sukhuanqın tyajämi*
* لي؟ , سس فلية -
ukti-śūnyaih pralāpair ? sarvadā sevanīyam
sundarīņam .yauvanam vā vanam vā
لمح السحا سے جسے V i yatnatah pidayan atilam pipāsārditah - visāņam āsādayen, a-jana-cittamaradhayet..
// ~—~ - . V/ ~-~ ど。 1க்காட்டு தரப்பட்டுள்ளது.
த்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. த்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது.
) மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது:

Page 680
654. வியத்த
சிகரிணி (“சிறந்தபெண்”) :
Ru Vu Vu Vu Vu «pe Y/ —~— اس ص۔ -- ربا. : 4X17 Yad” &sid aji&naqlı smara-ti tadä drştam näri-mayam ida Idänīm asmākam patutara-v samībhūtā drstis tribhuva
அரிணி (“ பெண்மான் ”) :
س۔ رب /۔ـ س- -۔ ن- / -- رباربرما رہا. : 4X17 Apara-jaladher Laksminya mada-gaja-ghațākārair nā jalada-patalänikäkirmam na jalanidhiriva vyoma vyo சார்தூல விக்கிரீடிதம் ("புலிவிளையாட்டு || - برف را ری - ر - رم را -- - - - : 19)لا 4 Keśāh samyaminah, śruter a cäntarvaktram api svabhä muktānārņ satatādhivāsa-ru i cettharitanvivapuh pra
சிரக்தரா (" மாலையுடையவள் *):
س س س س س/ – - ر --- - - - - ; 4X21 s' a ஆம் பக்கத்தில் கூறப்பட்டுள்ள யைச் சேர்ந்தவை. சில பாக்களின் மு டாம், நான்காம் அடியினின்றும் நீள என்னும் பா இவ்வாறு பெரும்பாலுமு: 2 X (12 -- 13) : VTV Vu Vv Vu Vv VV - V - V “Aham iha nivasāmi anunaya madvacar Iti madhuripuņā sakh svayam idam etya pu இத்தகைய பாவினங்களோடு, ஒவ்வோ உள எனக் கணக்கிடும் பாவினங்களுமு னும் பாவினம். நான்கு மாத்திரைகளைக் குறிலசை ஒரு மாத்திரையாகவும் நெடி را را - برف و برف را -- و -- - - و انقلITo ژوئیطی) LIBLib
*பர்த்திருகரி, வைராக்கியசதகம், 82, 558 ஆம்பக
* சிவனை யொத்த ஒளியுடன், மேலைக்கடற் நூற்றுக்கணக்கான கப்பல்களொடு முற்றுகையிட்ட கடல் போற்றேன்ற கடலும் மேகம் போற்றேன்றி கூறப்படும் i ஆம் புலிகேசி சாளுக்கியனின் என்பவரால். கி. பி. 634 ஆம் ஆண்டெனத் தேதி
பர்த்திருகரி, சிருங்கார சதகம் 12, 568 ஆம் பக்க
இசயதேவரின் தேகோவிந்தம் என்பதன் முதற் பட்டுள்ளது. -

5 buar
را را اما مس سmira-samskira-janitam him aśeṣam jagad api ivekӑfijana jugäm nam api Brahma manute'
Smin Purīm Purabhit-prabhe vām šatairavamrdinati rotpala-mecakam nnah samo'bhavad ambudhihit
'):
- - VV ,,- -- VV VV
pi param pāramgate locane, V iva-sucibhib kīrņaņ dvijānārņgaņaib ciram vakgoja-kumbhadvayam śāntam api tekšobham karoty eva nahị
-- س ----- بہت س- I --- م ா பாணரின் செய்யுள்கள் இப்பா வகை தல் அடியும் மூன்றம் அடியும் இரண் த்தால் வேறுபடுகின்றன. புட்பிதாக்ரா ஸ்ளது : بر -- ر - ر -- رٹر -- رٹ مٹ مٹر / ری - ر
Yāhi Rādhām” lena c” ānayethāh ” Iniyuktā, nar jagāda Radhām.S ரு அடியிலும் எத்தனை மாத்திரைகள் ள. இத்தகையவொன்று ஆரியா என் கொண்ட சீர்களாய் இது பிரிக்கப்படும் ; லசை இரு மாத்திரையாகவும் எண்ணப் / -, அல்லது UUU V. ஆரியாபாவினத்
கத்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. செல்வமாகிய புரியை, மத ய்ானைகள் போன்ற ான். அடர்ந்த முகில்கள் செறிந்த கருநீல மேகம், து”. ஐதராபத்தில், ஐகோளிலுள்ள கல்வெட்டிற்
புகழ்மொழி - இது பாடப்பட்டது இரவி "கீர்த்தி யிடப்பட்டுள்ளது. -
த்தில் மொழிபெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. செய்யுள், 561 ஆம் பக்கத்தில் மொழிபெயர்க்கப்

Page 681
தின் முதலடியில் இத்தகைய மூன்று gfff சீர்களும்; மூன்றவதில் மூன்றும் ; நா மடிக்குப் பின்னர் மேலதிகமான ஒரு ஆலரின் சத்தசதகம் எழுதப்பட்டுள்ளது
Bhandantia tanair sot tum diņņāi jāi Tāi ccea palhãe
ajjä, äaddhai rué கீத கோவிந்தத்தில் சயதேவர் பயன்ப{ எனினும் பிற்காலப் புலவர்கள் அதனைப் பாட்டுக்களினின்றும் அதனைப் பெற்றனர் எடுத்துக்காட்டப்பட்டுள்ள பாடக்கூடிய் ஒன்பது, பத்து அசைகளைக் கொண்ட நாள் மூன்றம் அடிகளில் ஈற்றிலுள்ள எதுகை ஈற்றயலசைகளையுந் தவிர மற்றை அசைகe தமிழ்ச் செய்யுள்களின் யாப்பு சங்கதய அடிப்படை அளவு அசையாகும். இது இாண்டு, மூன்று அல்லது நான்கு அசை ஒாடியின் அசைகள், சீர்கள் மிகச் சிக்கலா அவற்றை இங்கு நாம் ஆராயவியலாது.
பின்னிணை
நாடோடி
இந்தியா உலகுக்களித்துள்ள அரும்பெரு நாம் சேர்த்தல் வேண்டும். ஆடல் பாட6 மக்கள், கடந்த ஐந்து நூற்முண்டுக் காலத் புத்துணர்வும் பொலிவும் அளித்து வந்து:
ஐரோப்பிய நாடோடிக் குறவர் தா. அறியார் ; தாம் எகித்தியரெனப்பொதுவ குறவரோ, மோசேசு என்பார் செங்கடன் செல்லும்போது நீரில் மூழ்கி இறவாது த தம் முன்னேராவர் எனவுங் கூறிக்கொள்வ ய்ச்சியில் ஈடுபட்டிருந்த சுதீபன் வல்யி 6 பல்கலைக்கழகத்திலே தான் சந்தித்த இந் அங்கேரி நாட்டு வெளிகளில் வாழ்ந்த குற பைச் சுட்டிக் காட்டி, ஒரு கட்டுரை வெ றிக் கூறும் பரம்பரைக் கதை பலகாலம
*சத்த சதகம் 379, 599 ஆம் பக்கத்தில் மெ

ůL-XII 655
ளுள ; இரண்டாவது அடியில் நாலாைக் ன்காவதில் மூன்றரையுமுள ; இரண்டா குறிலசையுண்டு. இப்பாமுறையிலேயே
உதாரணம் :
pahiassa
ntī* w
த்ெதும் யாப்பு முறை ւյք நடையானது பாவனை செய்துள்ளனர். பொதுமக்களின் என்பதில் ஐயமில்லை . ஆம் பக்கத்தில் செய்யுள்கள் முறையே ஒன்பது, எட்டு, ாகடிகளையுடையவை; இவற்றுள் முதலாம், அசைகளையும், இரண்டாம் நான்காமடியின் ர் யாவும் குறிலசைகளே.
ாப்பினின்றும் மிக வேறுபட்டது. தமிழின் நிரையசை அல்லது நோசையாயிருக்கும். கள் சேர்ந்தது ஒரு சீர். ஒரு செய்யுளின் ன விதிகளாற் கட்டுப்படுத்தப்படுகின்றன;
IL-XII
க் குறவர் ங் கொடைகளுள் நாடோடிக் குறவரையும் ஸ்களிற் சிறந்து விளங்கும் இப் பழங்குடி துக்கு மேலாக ஐரோப்பிய வாழ்க்கைக்குப்
rr. ம் இந்தியாவினின்றும் வந்தவரென்பதை ாக நம்புவர். இரசிய நாட்டு நாடோடிக் 0க் கடந்து இசுரவேல் மக்களைக் கூட்டிச் ப்பிய ஒரு மடமாஅம் ஒரு பெருவீரனுமே ர். 1763 இல் புரட்டசுத்தாந்தச் சமயவாரா ன்பான், அங்கேரி நாட்டவன், இலெய்தன் கிய மாணவர் மூவர் பேசிய மொழிக்கும் வரின் மொழிக்குமுள்ள நெருங்கிய தொடர் ரியிடும்வரை இக்குறவர் தம்முன்னேர் பற் க நம்பப்பட்டு வந்தது. இக்கூற்றின் உண்
மிபெயர்க்கப்பட்டுள்ள்து.

Page 682
656 வியத் மைக் கருத்தை உணரப்பலகாலஞ் சென் ரின் மொழி அல்லது உரோமனிமொழி, ஆகையால் நாடோடிக் குறவர் இந்தியா இவ்வுண்மைக்குக் காரணமென்றும் இப்
மொழிகளிற் பயிற்சியில்லாதவர்தாமுட மொழிக்குமுள்ள ஒற்றுமையைத் தெ6 பொதுவாக வழங்குஞ் சொற்பள் பல, ! இவ்வாருக :
உரோமனி இந்து-ஆரியம்
Ek; சங்கதம் eka இ dui சங்கதம் ஸ்ய இ trim, Ffäl. tri இ śtar gŠJ. Catvar இ райст дFE). райса, இ śo FÈSI. Şaş - efta (கிரேக்கம், erro) ohto (கிரேக்கம், okrb) ineа (கிரேக்கம், eyea) deś gFil. daša
biś இந்தி 678
śel 3FŠ). šata
ፃmaገ0uŠ gFiš. manga
bal Fš. bāla f kат, FfĚŠI. karna இர таk இந்தி mdb
yake gFBI. akşa
kalo FĒ. kāla
COCO 3Fil. satya இ!
நாடோடிக் குறவர் கங்கையாற்றுப் ப6 வும், அசோகன் காலத்துக்கு (கி. மு. 3 விட்டுச் சென்று வடமேற்கிந்தியப் பகுதிக் யிருந்தனர் எனவும் உரோமனி மொழி மொழிகளையும் ஒப்பிட்டாய்ந்த மொழிநூ அவர்கள் நாடோடிகளாய், தம் ஆடல் ப னர் போலும். இந்தியாவில் இக்காலத்தில் இவர்கள் இடைக்காலத் தொடக்க காலமு இச் சொல்லும், நாடோடிக் குறவர் தம் என்னுஞ் சொல்லும் தொடர்புடையனவ. இச்சொல் தெளம் என வழங்குகிறது; இ நனியொத்துளது.
*உருமேனிய உரோமனி யென்னும் மொழி சொற்ருெகுதியும் என்னும் நூலிலிருந்து ( உருப்பெயர்த்து எழுதும் முறை வழமையான (

கு இந்தியா
து. ஆனல் இப்பொழுது நாடோடிக் குறவ இந்து-ஆரிய மொழியிலொன்றே யென்றும் பினின்றும் வந்திருத்தல் வேண்டுமென்பதே பாழுது யாவராலும் நம்பப்படுகிறது. M வட இந்திய மொழிகளுக்கும் உரோமனி 'வாயறியலாம் ; ஏனெனில் உரோமனியிற் ந்தியச் சொற்களைப் பெரிதும் நிகர்த்துள.
தமிழ் ந்தி ek ஒன்று ந்தி do இரண்டு 55 tin மூன்று 55) cār நான்கு b5. panc ஐந்து
을)
6J(ԿԲ
οτι (δ
ஒன்பது
பத்து
இருபது
մbՈԱ)]
மனிதன் 55) bā மயிர் 55) kām காது
மூக்கு
கண்
கருமை தி 800 உண்மை . . . . . . . .
முதலியன . . . . . . ாளத் தாக்கில் முதலிற் முேன்றியவர் என ஆம் நூற்ருண்டு) முன்னரே அவ்விடத்தை ளிற் குடியேறி அங்கு பல நூற்றண்டுகளா யோடு பாகதத்தையும் தற்கால இந்திய ) வல்லவர் கூறியுள்ளனர். அக்காலத்திலும் "டல்களினல் மக்கட்குக் களிப்பூட்டி வந்த தொம் என்னுமோர் கீழின மக்கள் உளர் ; தல் இருந்து வந்துள்ளார் ; தொம் எனும் மைக் குறிப்பிடப் பயன்படுத்தும் உரொம் பிருத்தல் வேண்டும். சிரிய உரோமனியில் து இந்தியச் சொலாகிய தொம் என்பதை
பற்றிச் சேர்பொயியனு எழுதிய இலக்கணமும் சொற்கள் எடுக்கப்பட்டுள. அன்னர் சொற்களை $து-ஆரியமுறைப்படி திருத்தி யெழுதப்பட்டுள்ளது.

Page 683
பின்னிணை
முசிலிங்கள் குடியேறுதற்கு முற்பட்ட ப களையும் மரபுக் கதைகளையும் சேகரித்த 1 பிர்தூசி என்பார் தாம் எழுதிய 'மன்னர்
நூற்முண்டுச் சாசானிய மன்னன் பஃராப்
c
ஆடல் பாடல் யாவும் செல்வந்தர்க்கேயுரி அவனுக்கு முறையிட்டிருந்தமையால், ட இராச்சியத்திற்கு வரவழைத்து அவர்கள் . குக் களிப்பூட்டுமாறு அப்பாடகர்க்கு ஆடு னன் எனக் கூறுகின்ருர். ஆனல் அப்பாண நல்கிய அவ்வாடு மாடுகளையும் தானியங்க நாய்கள் போல் அந்நாட்டில் அலைந்து திரி,
பிர்தாசியின் கதை முற்றிலும் உண்மைய க்கு நாட்டினர் இந்திய இழிகுலப்பாணமை கின்றது. 8 ஆம் நூற்முண்டுத் தொடக்க: கொண்டதுடன் மேலும் பல இந்தியப் பா ஆபிரிக்காவுக்கும் ஐரோப்பாவுக்கும் செ கொன்சுதாந்திநோப்பிளில் அதிங்கனுேய் சான்றுகள் கூறுகின்றன ; பின்னர், இந்த அ தவர் மந்திர தந்திரங்களிற் கைதேர்ந்தவர் கூறுகின்றன. இவர்களே மத்திய காலப் பி ஐரோப்பாவிலும் தோன்றிய சிகனி கு போல்கன் நாடுகள் தவிர்ந்த ஐரோப்பா குறவரைப் பற்றிய மிகப் பழைய பதிவுச் நகரில் உள , இங்கு 1407 இல் ஒரு குழு5 ரெனக் குறிப்பிடப் படுகின்றது. யான் ஓர் கல் எனச் சாற்றித் திரிந்த ஒரு தலைவன் நாடோடிக் கூட்டம் 1422 இல் சென்றுள்ள முழுவதும் இக்கூட்டத்தினர் பாவினர். மு: சந்ததியாரின் இயல்புகள் யாவற்றையும் ெ வது இவர்கள் கவனமற்றவர்கள் ; சோப் மகிழ்ச்சியுடையார் : உலோக வேலையிலும் விற் கைதேர்ந்தவர். பன்னிற ஆடைகளு குதிரை கொள்ளல் விற்றலில் ஆண்கள் த இருபாலாரும் நாடோடிக் குறவர் அல்ல காலப் போக்கிலே இந் நாடோடி மக்க வாருய்த் துன்புறுத்தப்பட்டனர். அண்ை களில் அநேகர் நச்சு வாயுக் கூடங்களிலே
உரோமனியின் பற்பல திரிபு மொழிகள றும் அவர்கள் நிலம் பெயர்ந்து சென்றவா ஐரோப்பாவிலும் மேற்கு ஐரோப்பாவிலு கிரேக்கச் சொற்களும் தென் சிலாவுச் ெ நாட்டு நாடோடிக் குறவரின் முன்னேர் வாழ்ந்தனர் என்பது அறியக் கிடக்கின்ற

riu-XII - 657
ாரசீகத்தைப் பற்றிப் பற்பல கட்டுக்கதை 1 ஆம் நூற்ருண்டுப் பாரசீகப் புலவரான நூல்' (சா-நாமா) என்னும் நூலில் 5 ஆம் ம் கூர் என்பான் தன் வறிய குடிமக்கள் யனவாய் ஒதுக்கப்பட்டிருக்கின்றன என தினுயிரம் இந்தியப் பாணரைத் தன் அங்கு குடியேறித் தன் ஏழைக் குடிகளுக் மாடும், தானியமும் கழுதைகளும் வழங்கி ார் அங்கு குடியேற மறுத்தனர்; அரசன் ளேயும் உண்டு ஓநாய்கள் அல்லது காட்டு ந்தனர் என்ப. ܀- ாயிராவிடினும் மிக முன்னரே மத்திய கிழ் அறிந்திருந்தனர் என்பதை அது காட்டு த்தில் அராபியர் சிந்து நாட்டை வெற்றி ணர் மேற்குப் பக்கமாகச் சென்று பின்னர் ன்றுள்ளனர். கி. பி. 810 ஆம் ஆண்டில் என்னும் மக்களினம் இருந்ததாய் பதிவுச் அதிங்கனுேய் அல்லது அரசிங்கனுேய் இனத் எனப் பைசாந்தியப் பதிவுச் சான்றுகள் ற்பகுதியில் மத்திய ஐரோப்பாவிலும் மேலை ழுவினரின் மூதாதையராய் இருக்கலாம். வின் மற்றைய நாடுகளிலும் நாடோடிக் சான்றுகள் இல்தசிம் என்னும் சேர்மானிய வினர் அந்நாட்டைத் தாண்டிச் சென்றன எகித்திய இளவரசன், என் பெயர் மைக் வழிப்படுத்த, வசல் நகரூடாக ஒரு பெரும் து. சில ஆண்டுகளுக் கிடையில் ஐரோப்பா ந்தைச் சான்றுகள் இவர்கள் தம் பிற்காலச் பெற்றிருந்தனர் எனக் கூறுகின்றன ; அதா bபலுடையவர், அாய்மையற்றவர் ; ஆணுல் தகர வேலையிலும் வல்லுநர் , ஆடல் பாட ம் அணிகலன்களும் அணியும் பெற்றியர்; ந்திரம் மிக்கவர். பெண்கள் குறிசொல்வர்; Tதாரிடமிருந்து திருடத் தயங்கமாட்டார். கள் ஐரோப்பாவிற் பலவிடங்களிலே பல மக் காலத்தில் நாற்சி சேர்மனியிலே இவர்
மடிந்தனர். ரிற் காணப்படும் இாவற் சொற்களினின் ற்றை ஓரளவிற்கு ஆய்ந்தறியலாம். மத்திய லுமுள்ள உரோமனித் திரிபு மொழிகளில் சாற்களும் பல உள. இதினின்றும், மேலே பல காலங்களாக போல்கன் நாடுகளில்
து. இசுப்பானிய குறவர் இரு திக்கினின்றும்

Page 684
658 வியத்
தம் புதிய தாயுகத்துக்கு (இசுப்பெயினுக் முதற் குடிவரவு எகித்தூடாகவும் ஆபி தது; தென் இசுப்பானியாவை முகமதிய தில் ஐயமில்லை; பிற்றைக் காலத்தில் இர தது. v.
இந்நாடோடிக் குறவரை அவர்கள் த. தம் மொழியன்றி வேறு யாதுமில்லை; ஐரோப்பாவின் எல்லா மொழிகளினின் கடன்வாங்கிய சொற்களை நிறையப் பெ தம்மினத்தவரிடையே மணமுடித்தனரென அலைந்ததன் காரணமாக அவ்வந் நாட்( ளார். இப்பொழுது வெண்ணிற நாடோடி மான உடையணிவாராயின் தற்கால வ அவர் தம் இசையை ஆராய்ந்தால், அது காணலாம். அத்தேயம் அங்கேரி உருமேன னும் அவ்வத்தேயத்துக்குரிய நாட்டுப்பா அவர் தம் இசை கொண்டிருந்தது. ஆங்கி மரபுக் கலையை மறந்துள்ளார்; எனினும் களையும் இசைமண்டபக் கீதங்களையுமே ப அயலாந்து நாட்டுப் பாடல்களையே பாடுவ தமக்கேயுரித்தான ஒரு தனிப்பண்பைத் காலிசை அளவையில் இசையளாவல் செ தலும், தம் பண்ணிசையில் விரிவான மு ஒரு சுரத்தினின்று மற்ருெரு சுரத்துக்கு பாட்டில் ஆர்வமும் ஆகியவெல்லாம் மு றுங் கொண்டு சென்ற இந்திய இசை ம ரின் நாட்டுக் கதைகள் சில இந்தியக் கை எந்த நாட்டுக் கதையும் இத்தன்மையதிெ வழக்குக்களும் நம்பிக்கைகளும் உண்மை! உடனலமுறைகளைப் பேணும் மக்களல்லர் மான கொள்கையுடையவர் , இறப்புப் பிடி தீட்டுக்கள் இந்துமத வழக்கை நினைவூட்டு பெண் தாய்மையற்றவளாகக் கருதப்பட்ட விடுதியை அழுக்குறச் செய்யாது அக் கூ தல் வேண்டும். இவர்களின் மருத்துவிச் கருதப்பட்டனர். இந்தியக் கிராமங்களிலு வாாயிருப்பது போல் இவர்களும் நன் ! மாட்டார். பிணங்களும் அாய்மையற்றை ாத்துள் இறப்பின் அவ்விடத்தைத் கூடாரத்துக்கப்பால், திறந்த வெளியில் கொல்லலாகாதென்னும் நாடோடிக் குற ஆனல் இவை யாவும் இந்திய வழக்கொடு மிருக்கலாம்.

கு இந்தியா
கு) வந்துள்ளனர் போலத் தோன்றுகின்றது; க்காவின் வடகரை வாயிலாகவும் நிகழ்ந் கைப்பற்றியபோது இது நிகழ்ந்ததென்ப ண்டாங் குடிவரவு பிரனிசுக் கூடாக நிகழ்ந்
யகத்தோடு தொடர்புபடுத்துவதற்கு அவர் அவர்கள் பேச்சுத்தானும் பெரும்பாலும் றும் ஆசியாவின் பல மொழிகளினின்றும் றுளது. நாடோடிக் குறவர் எப்பொழுதும் சினும், பல நூற்முண்டுகளாக நாடு நாட்ாய் மக்களின் இலட்சணங்களையும் பெற்றுள் க் குறவர் பலர் உளர்; ஆயினும் பொருத்த - இந்திய நகரமாந்தர் போற்முேன்றுவர். அவர் வாழும் தேயத்துக்குரியதாயிருத்தல் ரியா இசுப்பெயின் எனுமிவற்றுள் எதுவாயி டல்களையும் ஆடல்களையுமே அடிப்படையாக ல நாடோடிக்குறவரோ, அவப்பேருய்த் தம் அவர்கள் பாடும்பொழுது நாட்டுப் பாடல் ாடினர்; அயலாந்தில் தகாவேலை செய்வோர் பர். எனினும் அவர்கள் எங்கு சென்றிடினும் தம் இசைக்கு வழங்கினர். சிறப்பாகக் ய்யும் விரும்பும், சிற்றிசை வரிசையை நாடு மழு ஒசையளவையைப் புகுத்துமுகத்தான் கு மாறுமியல்பும், சிக்கலான தாள வேலைப் ந்தை உரோமனியர் தந்தாய் நாட்டினின் ாபின் எச்சங்கள்போலும், நாடோடிக்குறவ தைகளை யொத்துள; ஆனல் ஐரோப்பாவின் எனவே கூறலாம். நாடோடிக் குறவரின் சில பான இந்திய வழக்குக்களாகலாம். இவர்கள் ; எனினும் ஆசாரமுறைகள் பற்றித் திட்ட ரப்புச் சம்பந்தமாக அவர்கள் கொண்டாடுந் கிென்றன. பிள்ளைப் பேற்றுக் காலத்தில் ஒரு .ாள். ஆகவே அவள் தன் கூடாரம் அல்லது -ாரத்துக்கு வெளியிற் குழந்தையைப் பெறு சிமார் எக்காலமும் தாய்மையற்றவராகவே 1ள்ள மருத்துவிச்சியர் சமூக விலக்குடைய திப்புக்குரிய நாடோடிக் குறவரை அணுக ப; இறக்குந் தறுவாயிலுள்ளவர்கள், கூடா தூய்மையற்றதாக்குவர் என்னுமச்சத்தால், இறக்குமாறு விடப்பட்டுளர். குதிரைகளைக் வர் வழக்கு, இந்திய வழக்காயிருக்கலாம். ஒத்திருப்பனவாய்த் தோன்றினும் பிறவாறு

Page 685
sts?
உண்மையில் நாடோடிக் குறவர் தம் ( தம் தாய்நாட்டு மரபை ஒருவகையிற் மேற்பத் தம் பழக்க வழக்கங்களை மாற்ற ஓரளவு மாறியுள்ளாரெனினும், இன்றும் ஒழுக்க விதிகளுக்குங் கட்டுப்பட்டே வாழ் ஒசோவழி இன்னல் பல விளைத்தும் பி அன்னர் தமது தனித்தன்மையை உறு நாட்டு எல்லைக்கோ அப்பாற்பட்டு, தமக்ே பொதுவான வாழ்க்கை வழிகளானும் ஒ தனியினமாய் அவர்கள் இன்றும் விளங்கு இவர்களுக்கு ஒப்பாயுள்ள தொம் என்னு போல் இவர்களும் ஓரினத்தவரே. இருப, அவர்தம் இனக்கட்டைக் குலைத்தில.

oTI-XII 659
மன்னேர் யாரென்பதை அறியார். எனினுந் பேணியுள்ளார். காலத்துக்கும் இடத்துக்கு மியும், பற்பல புதிய முறைகளைத் தழுவியும்
அவர்கள் தமக்கேயுரிய சட்டங்களுக்கும் }கின்றனர். பிற சாகியத்தோர் இவர்களுக்கு றவழி நெருங்கியுறவாடியும் வந்தபோதும், தியொடு காத்துளர்-பிரதேச எல்லேக்கோ கயுரிய சிறப்பான பழக்க வழக்கங்களானும் ாேயிரத்தத்தானும் பிணிக்கப்பட்டுள்ள ஒரு தவர். இவ்வகையில் அவர்கள் இந்தியராவர். ம் இந்தியர் ஓரினத்துக்குரியவராயிருப்பது தாம் நூற்முண்டுப் புதுமாற்றங்கள் தாமும்

Page 686
நூற்பட்டியலு ம் மாட்
விரிவாகப் பயில விரும்பும் சங்கதமொழி அறியாதவர்க்குப் பய எழுதப்பட்டது. எனவே சங்கத மொழி பாலும் குறிப்பிடப்படாது, ஒல்லுமிடத்ே யமைந்த நூல்களே குறிப்பிடப்பட்டுள மாணவரிற் பெரும்பாலோர் ஐரோப்பி கூடுமாதலின், ஐரோப்பிய ஆசிரியன்ம மொழிபெயர்ப்புக்கள் உளவிடத்து அ பட்டுள.
அதிகாரம் 1
நூற்பட்டி புவியியல் முதலியன L. DUDLEY STAMP Asia, 8th ed., Lond SIR HI. MACKINDER. OHIII i, ch. i. SnR A. CUNNINGHAM, ed S. MAJUMD.
Culcutta. 1924.
B. S. GUHA. Outline of the Racial
பண்டை இந்தியாவைத் தெரிந்து கொள் A. J. ARBERY. Asiatic Jones. London,
SIR. J. CuMMING and others. Revealing. R. SCHWAB. La Renaissance Orientale.
பண்டை இந்தியப் பண்பாட்டைக் கூறும் G. T. GARRATT and othes. The Legacy P. MAssoN-OURSELand others. Ancien
1934. A. A. MAODONELL. India's Past. Ox L. D. BARNETT. Antiquities of India. L R. C. MAJUMDAR. Ancient India. Bana -and others. History and Culture of London, 1950; vol. ii, The Age of
to follow. L. RENOU. La Civilisation de l’Inde A. –and others. L'Inde Classiqui
6

டேற்றுக் குறிப்புக்களும்
மாணவர்க்கு ஒரு குறிப்புரை
ன்படும் பொருட்டே இந்நூல் குறிப்பாக யிெலியன்ற மூல நூல்கள் இங்குப் பெரும் தெல்லாம், அவற்றின் மொழிபெயர்ப்பா . இந்நூலைப் பயில முற்படும் இந்திய மொழிகளே அறியாதவராய் இருத்தல் ாரால் எழுதப்பட்ட நூல்களுக்கு ஆங்கில ம்மொழிபெயர்ப்பு நூல்கள் குறிப்பிடப்
- தோற்றுவாய்
usi
on, 950.
As. The Ancient Geography of India
History of India. Calcutta, 1937.
rளல்
946.
india's Past. London, 1939 Paris, 1950.
பொது நூல்கள் f India. Oxford, 1937.
India and Indian Civilization. London,
ord, 1927.
ndon, 1913.
as, 1952. he Indian People. vol. i., The Vedic Age imperial unity. Bombay, 195l. 8 vols.
сіетте. Рагis 1950.
vol. i Paris 1947. 2 vols. to follow.
O

Page 687
நூற்பட்டியலும் மாட்
அதிகாரம் 11: வரலா
நூற்ப
பொது நூல்கள் S. PIGGOTT. Prehistoric India. Harmo E. MACKAY. Early Indus Civilizations N. P. CHAKRAVARTI and others. Arch( SIR. R. MoRTIMER WHEELER. The Ir
Cambridge. 1953 W. GoRDON CHILDE New Light om the .
-The Aryans. London, 1926. L. DE LA WALLETE, POUSSIN. Indo-Eu 1936. A. A. MACDoNELL and A. B. KEITH.
தொல் பொருளாராய்ச்சி அறிக்கைகள் SIR. J. MARSHALL and others. Mohenji
London, 1931. E. MACKAY and others. Further Eacea --Chamihu Daro Eaccavatioms. New E M. S. WATs and others, Eaccavations a SIR R. E. M. WHEELER. Harappa, 19
மூலங்கள் : For trsanslations of Wedic literatures
மாட்டேற்று
எண்
D. H. GoRDoN. The Early Use of M
JIRAI, Lxxx pp.55ff. 2. Prehistoric India. p. 155 3. G. DIE HEVESY. Bulletim, de L
- 7-8 933
* 4. F. O. SCHRADER. ZDMG. 1934, 5. W. KoPPERs. Geographica Helve 6. C. VoN FURER HALMENDORF. I
pp. 24 ff. 7. M. A. MuRRAY. The Splendourth 8. RV. viii, 46, 32 9. RV, x, 97, 6 10. Job. 39. 19-25 l1. RV. iv, 38,5-6 . . 12. Gordon (n. l above). p. 67.

டேற்றுக் குறிப்புக்களும் 66,
ற்றுக்கு முற்பட்ட காலம்
ட்டியல்
ndsworth 1950.
2nd ed., London, 1948. teology in India. Delhi, 1950. dus Civilization (Supplement to CHI).
Most Ancient East 4th ed., London, 1952.
ropeans et Indo-Iraniens. 2nd ed., Paris
A Vedic Indea. 2 vols., London, 1912.
o Daro and the Indus Civilisation. 3 vols.
vations at Mohenjo Daro, Delhi, 1938. Haven, Conn., 1943. ! Harappa, 2 vols., Delhi, 1940. 46 . . . AI, 3 1947, p. 58 ff
ee Bibliography to Chapter VII.
றுக் குறிப்புக்கள்
பக்கம் 2tals in India and Pakistan.
14 ‘‘ . سر
" " | 9 a Société Prehistorique Francaise.
24 pp. 185 ff. 27 bica, 1946. volii, pp. 165 ff. 28 lustrated London News, 1.7.1950
« « 32 م م م. at was Egypt. London. 1949, p.318 33
0. e 42 44
46
49

Page 688
662 வியத்த
எண்
13. B. B. LAL, Illustrated London. Nea
14. PHAI, pp. 27ff 15. Satapatha Br. i, 4 I
அதிகாரம் 1
நூற்பட்
இந்திய வரலாறு பற்றிய பொது நூல்க
R. C. MAJUMADAR and others. Advance
W. H. MoRELAND and A. C. Ch.ATTERJI
H. G. RAWLINSON. India, A Short Cult
WARIOUs AUTHORs. The Cambridge H
published). Cambridge, 1922.
R. C. MAJUMDAR and others. History
p. 517).
முகமதியர் காலத்துக்கு முற்பட்ட வரலர் H. C. RAYCHAUDHURI. Political History E. J. RAPsON. Ancient India. Cambridg W. A. SMITH. Early History of India. 4t K. A. NILAKANTA SASTRI. History of Ir L. DE LA VALLEE PoUssIIN. L’ Inde atua
—Dynasties et Histoire de l'Inde Pari.
சிறப்புத்துறை வரலாற்று நூல்கள் T. W. RHYs DAVIDs. Buddhist India. I W. A. SMITH. Asoka. 3rd. ed., Oxford, 1 K. A NILAIKANTA SASTRI and others.
Banaras, 1952 SLR. W. W. TARN. The Greeks in Bactri SIR. J. MARSHALL and others. Taacila. 3 J. E. VAN LOHUIZEN DE LEEUw. The “K R. GHIRSHMAN. Begram, Recherches
Kouchans. Cairo, 1946. R. C. MAJUMDAR and others, The Gupta -History of Bengal. vol. ii, Dacca, 19 R. K. MookERJI. The Gupta Empire. B
-Harsha, London, 1926. R. S. TRIPATHI, History of Kanauj, Ber H. C. RAY. Dynastic History of Norther P. T. S. IYENGAR. History of the Tamils K. N. SIVARA.TAPILLAI. Chronology of t.

கு இந்தியா
பக்கம் s. 4.10. I952, pp. 551 f: 5
8 53 53
[III: வரலாறு
qш6i)
History of India. 2nd ed., London 1950 A Short History of India. London, 1939
ural History .London, 1937 istory of India. 6 vols. (vol. ii not yet
and Culture of the Indian People (see
று பற்றிய பொது நூல்கள் of Ancient India. 6thed., Calcutta, 1953. çe, 1916.
hed., Oxford, 1924. dia Part I, Madras, 1950. c Temps des Mauryas. Paris, 1930. s, 935.
ondon, 1903. 920. The Age of the Nandas and Mauryas.
a and India, 2nd ed, Cambridge, 1951. vols., Cambridge, 1951.
Scythian' Period. . . . Leiden, 1949. Archeologiques et Historiques sur less
- Vakataka Age. Lahore, 1946. 43. ombay, 1947.
Lares, 1937.
India. 2 vols., Calcutta, 1931-36. to 600 A.D. Madras, 1929. he Early Tamils, Madras, 1932.

Page 689
நூற்பட்டியலும் மாட்
R. GoPALAN. History of the Pallavas a K. A. NILAKANTA SASTRI. The Colas. R. SEWELL, A. Forgotten Empire (Vija B. A. SALETORE. Social and Political
Madras, 1934. G. C. MENDIs. The Early History of Ce H. W. CoDRINGTON. A Short History a H. PARKER. Ancient Ceylon. London,
மூலங்கள்-(அ) சாசனங்கள் Corpus Inscriptionum Indicarum.
E. HULTscH (ed.) I. Inscriptions of S. KoNow (ed.) III. Kharosthi Imscrii J. F. FLEET (ed.). III. Inscriptions VARIOUS EDITORs. Epigraphia Indica
progress). L. RICE (ed.). Epigraphia Carnatica. 1: WARIOUS EDITORs. South Indian I
progress), -Annual Report of South Indian replaced by: Annual Report of . 1952-(in progress). D. DIE Z. WICKREMASINGIHE and S. PA
4 vols., London, 1904-43. J. BLoOH. Les Inscriptions d'Asoku. P D. C. SIRCAR. Select Inscriptions Bea
Vol. i. Calcutta, l942.
(ஆ) இலக்கிய மூலங்கள் : F. E. PARGITER. The Purana Teact of th J. PRZYLUSKI (tr.). La Legende de l' SIR. M. A. STEIN (tr.). Kalhana's Ch
Westminster, 1900.
E. B. Cow BELL and F. W. THOMAS (tr. | W. GEIGER (tr.). Mahavamsa. 2nd im
Colombo, 1950. —(tr.). Culavamsa. 2 vols., London
(இ) இந்தியா பற்றிய தொல்லருங்கா
J. W. Mc GRINDLE (tr.). The Invasio
2nd ed., Westminster, 1896. -Ancient India as Described by Me -Ancient India as Described in Cl —Ancient India as Described by Ptc
1927.
W. H. ScHoFF (tr.). The Periplus oft

பற்றுக் குறிப்புக்களும் 663
Kanchi. Madras, 1928. . . . vols. in 3, Madras, 1935-37 anagar). London, 1900. ife in the Vijayanagar Empire. 2, vol. lon, 9th impression, Calcutta, 1948. Ceylon. Revised ed., London, 1939.
909
Asoka. London, 1925. otions. London, 1929. of the Early Gupta Kings. London, 1888. 27 vols., Calcutta and Delhi, 1892-(in
vols., Bangalore, 1886-1904. . nscriptions. 13 vols. Madras, 1890-(in
, Epigraphy. Madras, 1888-1953, now Indian Epigraphy. 2 vols., New Delhi.
RANAVITANA (ed.). Epigraphia Zeylanica.
aris, 1950. ring on Indian History and Civilization.
e Dynasties of the Kali Age. London, 1931. Emperur Asoka . . . . Paris, 1923. ronicle of the Kings of Kashmir. 2 vols.,
The Harsacarita of Bana, London, 1897. pression with addendum by G. C. Mendis,
1929-30.
லக் குறிப்புரைகள்
of India by Alearander the Great. . . . .
tasthenes and Arrian. Calcutta, 1877. ssical Literature. Westminster, 1901.
emy. 2nd ed., S. N. MAJUMDAR, Calcutta,
e Erythrean Sea. London, 1912.

Page 690
664 வியத்
(ஈ) சீன யாதிகர் S. BEAL (tr.). Si Yu Ki. Buddhist Rec
883. -Life of Hiuen-Tsiang by the Shama
London, 1911. T. WATTERs. On Yuan Chuang's Tra மாட்டேற்று
எண்
1. De la Vallee Poussin, L’Inde aux 2. 13th R. E., Bloch. Les Inscripti Bloch’s translation of na ca ha is incorrect. The verb is certai 4th R. E. Bloch. p. 93, de la Vallee PHAI, pp. 354 ff. རྩ་ Przyluski La Legende de l'Emper H. Kern quoted de lavallee Pouss EI, xx. p. 57 w van Lohuizen de Leeuw, the “Scy Pattuppattu, Maduraikkanji. ed,
1918, p. 212 . . . (). P. L. Gupta, A. S. Altekar and
1950 . l1. R. Ghirshman, Les Chionites-He1
ally, ch. v. 12. Tr. F. Sewell, A Forgotten Етрtre
அதிகாரம்
நூற்பட் பாடநூல்களும் பிறவும் A. S. ALTEKAR. State and Government BENIPRASAD. The State in Ancient In -Theory of Government in Ancient Ind K. V. R. AIYANGAR. Rajadharma. Ad; J. A. ANJARIA. The Nature and Grou,
State. London, 1935. R. C. MAJUMDAR. Corporate Life in A A. S. АлтЕкAR. Иillage Coттитities i UN. GHOSHAL. Contributions to the
Calcutta, 1929. —The Agrarian Systeт іп, Атcieтi Iтdй -History of Hindu Political Theories. -History of Hindu Public Life. Calcu

கு இந்தியா
rds of the Western World. 2 vols., London,
is Hurui Li and Yen Tsung. 2nd ed.,
„еis in India. 2 vols., London, 1904-05. க் குறிப்புச்கள்
பக்கம் • ܚ Tamps des Mauryas, pp. 58-59 68°
oms do Asoka, p. 125. Professor nneyasu as “et cessent de tuer ' –
nly passive .. ... 71 Poussin, pp. 109 ff. . . 73 o a o ་ ༤--་་77 ur Acoka, 0p. 296 ff. ... 77 in, p. 115 . . . ... 77
... , 78 thian " Period. pp. 352 ff. ... 83 J.V. Saminatha Aiyar, Madras,
s a ... 85 A. K. Narain, JINSI, xii, pt. III,
− 0. ... 87 phthallites, Cario, 1948. Especi, o . . 90 p. 247 e ... 106
IV: Seyði
டியல்
in Ancient India. Banaras, 1949 dia. Allahabad, 1928.
a. Allahabad.
rar, 1941. ds of Political Obligation in the Hindu
ncient India. 2nd ed., Poona, 1922.
Western India. Oxford, 1929. sistory of the Hindu Revenue System.
Calcutta, 1930. nd ed., Oxford, 1927. ta, 1945.

Page 691
நூற்பட்டியலும் மாட்ே
B.C.L.Aw. Some Kshatriya Tribes of . -Ancient Mid-Indian Kshatriya Tribes –Tribes in Ancient India. Poona, 194 N. N. LAW Aspects of Ancient Indian -Inter-state Relations in Ancient India, P. V. KANE. History of Dharmasastra. Ј. Јошу. Hindu Law and Custom. tr. :
title Recht and Sitte' . . . Strassburg, N.C. SEN-GUIPTA. Evolution of Ancien W. R. R. DIKSHITAR. War in Ancient G. T. DATE. The Art of War in Ancier B. BREILOER. Kautilya Studien. 3 vo)
மூலங்கள் R. SHAMASASTRY (tri). Kautiliya's Artha J. J. MEYER (tr.). Das altindische Buc
925. B. K. SARKAR (tr.). Sukra Nitisara. 2. G. BUHLER (tr.). The Laws of Manu. -Sacred Laws of the Aryas. (The
Vasistha and Baudhayana). S. B.E. J. JoLLY (tr.). The Institutes of Vishnu. -The Minor Law-books (Narada and B
மாட்டேற்றுச்
ண்
Mamu, viii, 27 l . . Aitareya. Br., i, 14 Taittiriya Up., i, 5 Sathapatha, Br., v, 4, 3, 4 Ibid., v, 2, II, 24 Ibid., v, 2, 2, 15 .
7. DIN. vol. iii, pp. 92-3, Cf., Mahav 8. Beni Prasad, Theory of Governmer 9. Arthasastra, i, 13
10. Ibid., x, 3
ll. Ibid., xiii, 1 * 12. Мати, viі, 3-5, 8 w 13. K. A. N. Sastri, The Colas, vol. ii, 14. Катау ата, iі, 57 15. Mbh., xii, 67 16. Ibid., xii, 59, 14 A 17. Bana, Kadambari (tr. C. M. Riddi

டற்றுக் குறிப்புக்களும் 665
Ancient India. Calcutta, 1924.
Calcutta, 1924.
3.
Policy. Oxford, 1921.
Calcutta, 1920. 5 vols., Poona, 1930, in Progress.
B. K. Ghosh. Calcutta, 1928. (Original
1896).
it Indian Law. Calcutta, 1953.
India. 2nd ed., Madras, 1948.
it India. London, 1929.
s., Bonn, 1927-34.
Sastra. 3rd ed., Mysore, 1929. h von Welt and Staatsleben. Hanover,
nd ed., Allahabad 1923. S. B. E. XXv Oxford, 1886. Dharmasutras of Apastamba Gautama,
ii. xiv, Oxford, 1879-82.
S. B. E. vii, Oxford, 1880. rhaspati). S. BE xxxiii, Oxford, 1889.
5 குறிப்புக்கள்
பக்கம்
110
110
110
0 111 11
s 0 a 111 astu, i, 347-8 . . 111 t in Ancient India, pp. 220 f. 111 112
113
113
* 15 p. 220 15 116
116
o 116 • ܀ ing, London, 1896, p. 83 17

Page 692
666
18.
19.
20.
21.
22.
23. 24.
25.
26.
27.
28.
29.
30. 31.
32.
33.
34.
35.
36.
38.
39. 40.
41.
42.
:
47.
48.
49.
50.
5.
52.
53.
54.
வியத்
Mbh.(Kumbakonam ed.) xiii, 9t ARSIE, no 387 of 1904 Mbh. xii, 57, 4l . . Arthasastra, i, 16 Ibid., i, 17 Tbid EI, ii, no 27, p. 343 f Arthasastra, xi, l CII, iii, p. 252 EI, xxvii, p. 265 Arthasastra, i, 7 . . Yajnavalkya, i, 312 Arthasastra, ii, 9 Ibid., v 3 Ibid., ii 24 EI, xv, pp. 130 f. CII, iii. pp. 58 ff. Sukra, ii, 172 (tr. Sarkar, ii, 343 Yajnavalkya, ii, 30 Mamu, viii, 39 to Arthasastra, ii, 24 Sabarasvamin to Purvamimamsa Wyayaharamayukha, Svatvayaga
Govermтетt, p. 200, n. 4 The conclusion o' Dr. U. N. G. Historiography and Other Essa Sukra, i, 316-17 (tr. Sarkar, i difiers from ours and would a treasury). Cf., Sukra, iv, 3, 27 Arthasastra, lv, I, Narada, i, 10 Mamu, vii, 39 Kane, History of Dharmasastra, Przyluski, La Legende de l 'Emp Mbh., xii, 259 4th P. E., Bloch, p. 164 Dhaттapada, 20I Mbh., xii, 97, 1-2 Arthasastra, vii, l Ibid., xiil Ibid., vi, 2 Sukra, ii, l38-40 (tr. Sarkar, ii, Kamandaka, xiii, 69, cf., xvi, 29

தகு. இந்தியா
பக்கம்
, 34-f ' é 's 118
A 4 18
19
120
25
26
132
34
134
134
135
136
141
141
141
142
a 143 ) 147 147
152
152 v, Sutras, v 1,7, 3 152. ma, quoted. Alterkar, Stue and
- 153 hoshal (The Beginnings of Indian ys. Calcutta, 1944, p. 166). 153. , 631-5,), Sarkar’s interpretation low half the annual income to the
f, 154
157
158. vol. iii, pp. 288 ff. 161 ereиr Aсоka, pp. 120 162
163.
167
170.
17
172
172
O e 177 276–80) 179 - 188.

Page 693
நூற்பட்டியலும் மாட்(
அதிகாரம்
நூற்ப பாடநூல்களும் பிறவும் P. V. KANE. History of Dharmasastr Ј. Јошу. Hindu Law and Custom (p -History of the Hindu Law of Partitic E. SENART, tr. Sir E. Denison Ross, C
ed., Les Castes dans l'Inde. Paris, J. H. HuTTON. Caste in India. Can J. BROUGH. The Early Brahmanical
1953. K. M. KAPADLA. Hindu Kinship. E R. K. MooKERJI. Ancient Indian Ed J. J. MEYER. Seacual Life in Ancient. ed., Das Weib im altindischen Epos. A. S. ALTEKAR. The Position of Wom R. FIOT, tr. S. K. MAITRA, Social Orga Time. Calcutta, 1920. (Original P. H. VALVALKAR. Hindu Social Ins B. K. GHOSH. The Hindu Idea of Li.
மூலங்கள் : K. R. Iyengar (tr.) The Kamasutra.
மாட்டேற்று 6T6T
l. Manu, i, 88 ff 2. Ibid., x, 97 3. Ibid., ix, 317 4. Ibid., x, 107 5. Ibid, iv, 192; ix, 319 6. RᏤ, Vii, 108 7. Chandogya Up., i, 12 8. Alitareya Br., vii, 29 , 9. Мати, х, 44 10. Ibid., ix, 326 ff. . . lll. Arthasastra, iii, l3 12. Мати., х, 41 l3. Ibid., x, l29 l4. Ibid., xi, 132 15. Arthasastra, ii, l .. . 16. BhG. ix, 36
7. Manu, x, 39 18. Parasara, i, 4, ll
9.
CII, iii, pp. 46 ff.

டற்றுக் குறிப்புக்களும் 667
V: சமூகம்
Lцqш6îð
, (p. 522 above).
. 522 above).
m. Calcutta, 1885 aste in India. London, 1930. (Original L896).
bridge, 1946. System of Gotra and Pravara. Cambridge,
ombay, 1947. ucation. London, 1947. India. 2nd ed., London, 1952. (Original
Leipzig, 1915) en in Hindu Civilization. Banaras, 1938 nization in North East India in Buddha's 2d., Die soziale Gliederung. . . Kiel, 1897). titutions. 2nd ed., Baroda, 1942. fe, Calcutta, 1947.
Lahore, 1921.
க் குறிப்புக்கள்
பக்கம்
194
94
195
196
197
- 197
s 197 97
198
199 200
200
200
200
201
20
202
204
206

Page 694
668, வி
எண் ar 20. Mbh., iii, 256, 11 21. Apastamba, ii, 4, 9, ll 22. Mamu, viii, 299 f. 23. Atharva Veda, V, 21, 3 24. Baudhayana, Srauta Sutra, Pra, 25. Jolly, Hindu law of Partition. . 31 f. Gautama, xxvilii, 33 26. - E.g. A pastamba, ii, 6, 13, 10 27. Үајтаvalkya iі, 135 28. Mamu, vii, 416 29. Sakumtala, vii, 17 * 30. RV, iii, 62, 10 31. Мати, іі, 140 f. . 32. Ваиdhayaтa, iv, 1, 12 33. Матли, іх, 94 . . . 34. Susruta Samhita, iii, 10, 54, f. 35. Kaimasutra, iii, 2 36. Mamu, viii, 37l 37. Arthasastra, iii, 3 38. Ibid., iii, 4** . . . 39. Apastamba ili, 5, llif, 40. Narada, i, 190 4l. Arthasastra, iii, 2 42. Mbh. (Bombay ed.), ii, 68, 81 ff. rejects the fifth and sixth lines ( 43. Brihaspati, quoted Smriticandrika
1941, p. 495 44. Mamau, vi. 23 45. Ibid., vi, 45 ff. 46. Bradaranayaka Up., iii, 6 ; iii, 8 47. Рuraтатиrи, 66 . . 48. Arthasastra, ii, 23 49. Mam/au, V. ]47 ff. . . 50. Bhojaprabandha (ed. Vidyasagar 51. Mbh. (Bombay ed.), i, 74, 40
arranged in the Poona, ed. (i., 68 52. Mbh., v, 30, 6 53. Ката9иtra, i, 3 54. Arthasastra, ii, 27 55. ASIAR, 1903-04, p. 122 56. E.I., xiii, 36 57. Gашtaтa,-ххіі, 27 58. Narada, xi, 97 ; Parasara, iv, 30 59. Mam,ʻu, v 162 60. RV, x, 18, 8 61. CII, iii, p. 92

பத்தகு இந்தியா
பக்கம்
20
23 213
8 e. e. 214 varadhyaya, 54 . . 26 ., p. 81. Vasistha, xv, 2; xvii,
221 221
221
222
225
226 229 233 233 233
242 243
243
- 243
243 244
s 244 The Poona ed. (ii.61, 73 ff.) of our translation .. 244 , i, 10. Ed. Aiyangar, Baroa,
a 244
- 246 o's : 946
* •ॐ 249
250
25
» Ab 252 a, p. 90) 253 f. The verses are somewhat re, 40 ff.) 8 253
254
255
256
259
260
0. 260 ; Agni Purana, cliv, 51 260
26
262
262

Page 695
நூற்பட்டியலும் மாட்ே
அதிகாரம் VI:
நூற்ப Pran Nath: A Study in the Economic C A. Bose. Social and Rural Economy
1942-45. A. Appadorai. Economic Conditions i B. A. Saletore. The Wild Tribes in In B. A. Lal. Sistupalgarh, 1948. AI, vi, R. N. Saletore. Life in the Gupta. Age H. Luders. Das Wurfelspiel im alten G. S. GHIURYE. Iʼmdiam, Costume. Bo. H. G. RAWLINSON. Intercourse bet
Cambridge, 1916 E. H. WARMINGTON. Commerce betwe
Cambridge, 1928. J. KENNEDY. Early Commerce of Bab R. K. MooKERJI. History of Indian A. L. BASHAM. Notes om Seafaring in Sir W. W. TARN. The Greeks in Bact, G. N. BANERJEE. Hellenism in Ancie Sir R. E. M. WHEELER and others.
Statiom. AT, iii, 1946.
மாட்டேற்றுக்
எண்
1. PranNath (above), p. 122 2. J no. 31 3. Arthasastra, ii, 24. 4. Ibid., ii, Il 5. IA, Xvii, pp. 350 ff. 6. Arthasastra ii, 29 . 7. 1st R. E. Bloch, p. 92 8. Saletore, The Wild Tribes, pp. 1 9. | Arthasasastra, li, 29 . 10. AI, v, pp. 62 ff. l1. Malavikagnimitra, ii, l2 12. Raghuvamsa, xix, 9 13. Arthasastra, ii, 36 14. Pattupatitu, Maduraikkanji 15. CII, iii, pp. 81 ff., line 22 l6. Kamasutra, i, 4
7. Ibid. . . . . .. 18. Arthasastra, iii, 20

டற்றுக் குறிப்புக்களும் 669.
அன்றட வாழ்க்கை
ட்டியல்
ondition of Ancient India. London, 1929. of Northern India.....2 vols., Calcutta,
n South India. 2 vols., Madras, 1936. dian History. Lahore, 1935.
1949, pp. 62 ff.
Bombay, 1943. Indiem. Berlin, 1907. mbay, 195l. ween India and the Western World.
'en the Roman Empire and India.
ylon and India. JRAS, 1898. pp. 24lff. Shipping. London, 1912. Ancient India. A L, xxiii, pp. 60ff., 1949. ria, and India (above, p. 519), ch. ix. nt India. Calcutta, 1920.
Arikanedu, ; An Indo-Roman Trading
குறிப்புக்கள்
பக்கம்
266
268
268
270
270
273
- 277
0母。 a 278
281
281
285
285
287
288
289
290 290
292

Page 696
670 வியத்
எண்
19. Sewell, A Forgotten Empire, 9. 20. Kaliittogai, iv, 3 21. J. Fergusson, Tree and Serpent 22. Altekar, The Position of Wome 23. Arthasastra, ii, 26 24. Ibid., ii, 25 25. Uvassga Das (Ed. Hoernle, Cal 26. Arthasastra, ii, 6 27. Mamu, viii, 14l ff. e. 28. Arthasastra, iii, ll 29. Sukra, i, 260 ff. (tr. Sarkar, i, 5 30. J, no. 339 31. Dasakumaracarita i, tr. Ryder, 32. Rajavaliya (Codrington, Short II 33. E. Hultzsch, JRAS, 1904, p. 3 34. AI, ii, 1946, pp. 17 ff. 35. Pliny, xii, 18 36. I Kings, x, 22
37. Ibid., x, ll 38. Hemadri's Oaturvarga-cintaman
p. 667
அதிகாரம்
நூற்ட
பாடநூல்களும் பிறவும்-(அ) பொதுவ L. RENou. Religions of Ancient Ir S. KONow and P. TUXEN. The R Sir C. ELIOT. Hinduism and Budd S. N. DAs GUPTA. History of In
1923-49 Sir S. RADHAKRISHNAN. Indian Phi
History of Philosophy, Eastern and
(ஆ) வேதகாலச் சமயம்
A. B. KEITH The Religion and P.
Cambridge Mass., 1925.
M. BLOOMFIELD. The Religion of the V
A. A. MACDONELL. Vedic Mythology. S
(இ) பெளத்தம் T. W. RHYs DAVIDs, Buddhism, its
1926. E. J. THOMAs. The Life of the Buddha -History of Buddhist Thought. Londo)

தகு இந்தியா
பக்கம்
383 293
294 Worship, London, 1873, pp.102-3 296 , in Hindu Civilization, pp.334, ff. 296 O 298
s so 300 utta, 1889), vol. i., p. 105 302
e a o a 302 310
A h 310 19f) 313
d 316 p. 14 4 ao 317 listory of Ceylon, p. 23) 318 9 318 320 320 320
up O 320 i (Culcutta, 1895), vol. iii, pt. 2
v 322
VII: 3dub
பட்டியல்
T666
dia. London, 1953 2ligions of India. Copenhagen, 1949. hism. 3 vols., London, 1922. dian Philosophy. 4 vols. Cambridge,
osophy. 2 vols., London, 1923-27-(ed.) Western. 2 vols., London, 1952-53
vilosophy of the Vedas and Upanisads,
eda. New York, 1908. trassburg, 1897.
Iistory and Literature. 2nd ed., London,
R
as Legend and History. London, 1927. , 1933.

Page 697
நூற்பட்டியலும் மா
G. P. MALALA sE KERA. Dictionary oj
937-38. L. DE LA VALLEE PoUSSIN. Le Bouddl A. B. KEITH. Buddhist Philosophy in W. M. McGovERN. Manual of Buddhi, E. CONZE. Buddhism, its Essence and u
(ஈ) சமணம்
Mrs. S. STEVENsoN. The Heart of Jain H. VoN GLASENAPP. Der Jainismus. F W. SCHUBRING. Die Lehre der Jaina8. A. GUERINOT. La Religion Djaina. Pa, A. L. BASHAM. History and Doctrines
(உ) இந்துசமயம் J. N. FARQUHAR. A Primer of Hindui L. D. BARNETT. The Heart of India. I J. Dowson. A Classical Dictionary of
London, 950. E. WASHIBURN HoPKINS. Epic Mythol J. E. CARPENTER. Theism in Medieva, H. C. RAYCHAUDHURI. Early History
1926. SIR. R. G. BHANDARKAR. Vaishnavi.
Strassburg, 1913. H. W. SCHOMERUS. Der Cava, Siddha ARTUR AVALON. Shakti and Shakta. M J. N. BANERJEA. Development of Hin T. A. GoPINATH RAo. Elements of Ind
(ஊ) கிறித்தவம் ". A. E. MEDLYCOTT, India and the Apo G. MILNE RAY. The Syrian Church in
மொழிபெயர்ப்புக்கள் LIN YUTANG and others. The Wisdo both religious and secular literature,
(அ) வேதம் N.MACNICOL and others. Hindu Scrip R. T. H. GRIFFITH (tr.). The Rig Ved F. MAX. Mu LLER and H. OLDENBERG
xlvi, Oxford, 1891-7. F. GELDNER (tr.). Der Rig-veda. 3 vo

ட்டேற்றுக் குறிப்புக்களும் d7.
Pali Proper Names. 2 vols., London,
isme. 3rd ed., Paris, 1925. India and Ceylon. Oxford, 1923. t Philosophy. London, 1923. Development. 2nd ed., Oxford, 1953.
ism. Oxford, 1915. Berlin, 1926. Gottingen, 1926.
ris, 1926. of the Ajivikas. London, 1951.
sm. London, 1912. ondon, 1908. Hindu Mythology and Religion. 7th ed.,
logy. Strassburg, 1915. India. London, 1921. of the Vaisnava Sect. 2nd ed., Calcutta,
ѕт, Saivisт атd Minor Religious Sects.
nta. Leipzig, 1912.
Madras, 1929. lu Iconography. Culcutta, 1946. lian Iconography. 2 vols., Madras, 1914.
stle Thomas. London, 1905. , India. Edinburgh, l892.
n of India. London, 1949 (translations of by various hands).
tures. London (Everyman), 1938. a. 2nd ed., 2 vols., Benares, 1896-7.
(tr.). Vedic Hymns. 2 vols., SB Exxxii,
ls. Cambridge, Mass., 1951.

Page 698
672 வியத்தகு
W. D. WHITNEY (tr.). The Atharva Veda J. EGGELING (tr.). The Satapatha Brahn
xliv, Oxford, 1882-1900. F. MAX. MullLER (tr.) The Upanisads. 2 R. A. HUME (tr.). Thirteen Principal Up
(ஆ) பெளத்தம்
Pali Scriptures Published by the Pali
E. B. Cow BLT, and others (tr.). The Jo
T. W. RHY's DAVIDs (tr.). The Questions
Oxford, 1890-94.
பெளத்த திருமுறை பற்றிய சில நூல்கள் F. L. WooDWARD (tr.). Some Sayings of
1938. E. J. THOMAS (tr.). Early Buddhist Scrip. H. C. WARREN (tr.) Buddhism in Transla
மகாயான நூல்கள் E. B. CowELL and others (tr.). Buddhist
1894. H. KERN (tr.). Saddharma-pundarika SB. C. BENDALL and W. H. D. Rouse (tr.) S by Santideva, chiefly from earlier Maha D. T. SUZUKI (tr.). The Lankavatara Sutr
(இ) சமணம்
H. JACOBI (tr.). Jaina Sutras. 2 vols. SB. L. D. BARNETT (tr.). Antagada Dasao. Lo
(ஈ) இந்துசமயம்
மிருதி நூல்களின் மொழிபெயர்ப்புப்பற்
காப்பியங்கள் :
R. C. ROY (tr.). The Mahabharata. 2nd. e
R. T. H. GRIFFITH (tr.). The Ramayana.
R. C. DUTT (tr.). The Mahabarata and Re
(Everyman), 1917.
SIR. E. ARNOLD (tr.). Indian Idylls. (Epi
1883.
பகவற் கீதை L. D. BARNETT (in Macnicols Hindu Scri W.T). P. HILL (Oxford, 1928). F. EEGERTON 2 vols. Cambridge, Mass., SIR EDWIN ARNOLD. The Song Celestial.

இந்தியா
Cambridge, Mass., 1905. ana. 5 vols., SBE xii, xxvi, xli, xliii,
rols., SBE i, xv, Oxford, 1879-82. inishads. Oxford, 1921.
ext Society, London. taka. 6 vols., Cambridge, 1895-1907. f King Milinda. 2 vols., SBE xxxv-vi
he Buddha. Oxford (World's Classics),
ures. London, 1935. tions. Cambridge, Mass., 1915.
Mahayana Sutras. SBE xlix, Oxford,
Exxi, Oxford, 1884. iksha-sатиссауа . . . . Сотрiled
yana Sutras. London, 1922. a. London, 1932.
5. xxii, xlv. Oxford, 1884-95. ndon, 1907.
றிப் பக்கம் . . . . . . இற் காண்க.
d., ll vols., Calcutta, 1919-35. Benares, 1915. "mayana (abridged versions). London
Bodes of the Mahabharata). London,
tures, London, 1938).
946.

Page 699
நூற்பட்டியலும் மா
பிற்றைக்காலச் சமய இலக்கியம் H. H. WILsoN (tr.). The Vismu, Puran E. BURNOUF and others (tr.). Bhagava G. THIBAUT (tr.). The Vedanta-Sutra
2 vols., SBE xxxiv, xxxvilii, 1890-9 -The Vedanta-Sutras with Ramanuj
Oxford, 1904. F. KINGSBURY and G. E. PHILLIPs. (t
Calcutta, 192l. J. S. M. HoOPER (tr.). Hymns of the A J. M. NALLAswAMI PILLAI (tr.). Sivajn G. MATTHIEws (tr.). Sivanama Bodham,
மாட்டேற்றுச்
6
ண்
RV, x, 119, 2-9 Atharva. Veda, iv, 16, 2 RV, vii 89
Ibid. x, 21
Ibid., x, 90
Ibid., x, l6 e Brhadaranyaka, Up., vi, 2, 16 . RV, x, 136
Atharva Veda, xv 10. Maitrayani Up., i, I 11. RV, x, 129, 4-5 12. Ibid., x, 12
13. Tbid., x, 129 14. Brhadaranyaka Up., i, I 15. Ibid., i, 4 16. Chandogya Up., vi, 13 17. Ibid', cf. Brhadaranyaka Up., ii, 18. Brhadaranyaka Up., iv., 4, 22
9. Ibid. 20. Isa Up., 8 2l. Katha Up., ii, 6, 2-3 22. Svetasvatara Up., iii, 2-ll 23. Chandogya Up., ii, 23 24. Brhadaranyaka Up., iv, 4, 26ff 25. Katha Up., ii, 6, 14f. 26. Ibid., i, 2, 1 27. Chandogya Up., vi., 4, 28. T. S. Eliot, The Waste Land, 395 29. Brhadaranyaka Up., v, 2 30. Ibid., iv, 5. 5 ; c“. ii, 4

ட்டேற்றுக் குறிப்புக்களும் 673.
a. 5 vols., London, 1864-70. sta Purana. 5 vols., Paris, 1840-98. s with the Commentary of Sankaracarya. 6. - a's Commentary Sribhasya, SBE. xlviii.
r.) Hymns of the Tamil Saivite Saints,
Llvars. Calcutta, 1929. ana Siddhiyar of Arunandi. Madras, 1913
of Meykanda, Oxford, 1948.
க் குறிப்புக்கள்
பக்கம்
is 328
A 4 331
332
333
336
337
337
339
349
343
343
343
w 345
• y gy 346
356
350 4, 12 35. 352
352.
352
353
353
354
354
354
355
a • a 355 f ee 355 356
357

Page 700
674
எண்
3.
32.
སྒྱུ་
s
R
69. 70. 7.
வியத்த
Mrs. C. A. E. Rhys Davids, Out 1934), ch. iii ; What was the Or (London, 1938), ch. xiii and pas J. G. Jennings, The Vedantic Bu
- 1947), p. xxxvi f. DN,ii ,, 99 d A. Waley, Melanges Chinois et Bo E. J. Thomas, IO, xv, 1948-49, p 12th R. E., Bloch, p. 121ff. Samgyutta, Nikaya, v, 42l-23 Vomaya Pitaka, i, 239 Majjhima Nikaya, i, 431 Milinda Panha, v, 6 . . ར Majjihima Nikaya, i, l42 ; cf. DIN Иајradivaja Sutra quoted Sant.
Bendall and Rouse, p. 256f. Маgаијита, Madhуатika Karika, Sutta Nipata, 143ff. Khuddlaka Patha, viii Vinaya Pitaka, Mahavagga, viii, 2 DNiii, 18lff. . . s Acaranga Sutra, i, 2, 3, 1-4 Uttaradhyayana Sutra, 10 listopadesa (ed. C. R. Jain, Hardo DN. i., 53-4 a Ibid., i, 55 o o ISarva-darsama-samgraha (Poona, Ibid., p. 4 s Ibid., p. 14 BhG., x, 20—4l Ibid. iv, 6-8 Chandogya Up., iii, 17, 6. Gita Govinda, i, l, 13 Revelation, xix, 11-13
BhG., vii, 21-2 . .
Китarasатbhavа, іі, 4ff. CII, iii, p.72 ff. Ibid., iii, p. 79 ff. BhG., xi, 43-5 . . Pattuppattu, Tirumurugarrupada Apparsvami, Kingsbury and Phil Apparsvami, ibid p. 62 Sundarar, ibid., p. 74 e Manikka Wasagar, ibid., pp. 93-4 Manikka Wasagar, ibid., p. 124 ,

நகு இந்தியா
ines of Buddhism (London, iginal Gospel in Buddћівт sim, 8 40 358 ddhism of the Buddha (Oxford,
358
s 364 udhigues. voli, 1931-32 p.343f 364 ,1任、 * * 364
366. sts 377
ço a 378
● ● 379
‘i,140f . . 382. ideva's Siksasamuccaya, tr.
xxv, 19-20 . . . 388.
396.
26 - 397.
398
407 始 w 407 i, 1925), 8, 9, 29, 30 and 50 408 a. 8 409.
a s a 40 L924), p. 14 .. 413.
s & 8 413 413 417 4l? 420 422, 423, 425. 426
多 兹 429. s . . 430
a . x 448 285-90 449. ps, p. 48 8 449、
● 450 450 450
450

Page 701
நூற்பட்டியலும் மாட்ே
எண்
72. BhG. vii, 18 8 73. . Sivananasiddhiyar, i, 4.7 74. Ibid., ii, 15, 23 . . 75. Ibid., ii, 25 , 76. Ibid., ii, 26-7 . . 77. Manasolasa, i, 14 ff. & 78. Gautama, viii, 24 8
80. Visnu Purana iii, 821 ff. 81. BhG., ii, 19-33 . . 82. Ibid., iii, 22-35 . .
அதிகாரம் VI
நூற் ப
W. A. SMITH, History of Fine Art in Indi
B. Codrington. Oxford, 1930. A. K. CooMARASWAMI, History of India? B. RowLAND, The Art and Architecture ( SIBLEIGHASHTON and others. The Art J. AUBoyER. Arts et Styles de I Inde. J. FERG-Usson, History of Indian and E.
1910. P. BRowN. Indian Architecture, Buddh S. KRAMRIsCH. The Hindu Temple. 2 SIR. J. MARSHALL. Taavila (above p. 51 SIR. J. MARSHALL and A. FoUCHER. M
1940. P. K. ACHARYA. Indian Architecture. A -A Dictionary of Hindu Architecture, S. KRAMarso. Indian Sculpture. Cal ... BACEHOFER. Early Indian Sculpture A. FoucHKB. L'Art Greco-bouddhique
CKAB. Classical Indian Sculpture. I -Indian Metal Scilpture. London, 1 S. KRAMRIsoH. A Survey of Painting in N. MCHTA. Studies in Indian Painting. G.YAZDANI Ajanta, 3 vols., London,
--History of the Deccam vol. i part viii Bombay 1953. Sna J. MARSHALL and others. The Bagi B. Row LAND. The Wall Paintings of I,
Mass., 1938. E. CEMENTs. Introduction to the Study A. H. Fox STRANGwAYs. The Music oj

பற்றுக் குறிப்புக்களும் 675
பக்கம்
45L、 452 452
453 453
456
456
457′ 457 459 460
11: கலைகள்
ட்டியல்
a and Ceylon. 2nd ed., revised by K. de
and Indonesian Art. London, 1927. of India. London, 1953. ; of India and Pakistan. London, 1950.
Paris, 1951. . . astern Architecture. 2nd ed., London.
istand Hindu, 2nd ed. Bombay, 1940.
vols. Calcutta, 1946.
9). . . . . . . . . . . Ionuments of Sanchi. 3 vols., Calcutta,
ccording to Manasara.
London, 1927. cutta, 1933. . 2 vols., Paris, 1929. du Gandhara. 2 vols., Paris, 1905-18.
ondon, 1950.
952。
the Deccan. London, 1937.
Bombay, 1926. 1930.
: Fine Arts. o. U. P. (Indian Branch).
h Caves. London, 1927. . . ndia, Central Asia and Ceylon. Boston,
of Indian Music. London, 1913. F Hindostan. Oxford, 1914.

Page 702
676 வியத்
C. MARCRL-DUBoIS. Les Instrument,
194. w A. CooMARASWAMY. The Mirror of G vara’s Abhinaya-darpana). 2nd ed. LAMERI. The Gesture of the Hindul BERYL DEZOETE. The Other Mind. A
1953. P. BANERJI. Dance in India. 2nd et
மாட்டேற்
எண்
l. CooMARAswAMY, Indian, and Indi 2. KRAMRLSCH, The Hindu Temples, 3. BROWN, Indian Architecture p. 3 4. Ibid., p. 90. 5. The chief is the medieval Man
Architecture according to Manasa Brown. op. cit.p 123f. and pllxxv The unpublished view of my colle: KRAMRISCH, op. cit., pp. 346-7. BROWN, op. cit, p. 127 .. Rowt,AND, The Art and Architectu.
அதிகாரம் IX: மொ
பாடநூல்களும் பிறவும். நூற்பட்டியல் W. D. WHITNEY. A Sanskrit Gramma A. A. MACDoNELL. A. Vedic Grammar W. S. ATLEN. Phonetics in Ancient In S. K. BELVALKAR. Systems of Sanskri W. GEIGER, tr. B. K. GHOSH. Pali La (Original ed. Pali Literature and Sprc R. CAtDWELL. A Comparative Gramm.
London, 1875. VINSON. Manuel de la Langue Tam . BUHILER. Indian Palaeography. . S. OJHA. Bharatiya Lipimala (in E C. BURNELL. Elements of South Ina . B. PANDEY. Indian, Palaeography. A. MACDONELL. History of Sanskr . WINTERNITZ, tr. S. Ketkar History 1927-33. (Original ed. Geschichte de 1909–20). A. B. KEITH, History of Sanskrit Litere
Asanskrit Drama. Oxford, 1924.
s

இந்திய்ா
le Musique de l'Inde Antique. Paris,
ure (annotated translation of NandikesNew York, 1936.
mce. New York, 194l. Study of Dance in South India. London,
, Allahabad, l947.
றுக் குறிப்புக்கள்
பக்கம் lesian Art, pp.90-1 466 passim 469 nd pl. j. . . . . 470 475 sara. W. Acharya, Indian ra. (Oxford 1921) 477 484 lgue, Mr. P. Rawson 484 484 484 re of India, p.ʻ l55 494
ழியும் இலக்கியமும்
r. Leipzig and London, 1879.
Oxford., 1916.
dia. London, 1953.
; Grammar. Poona, 1915.
erature and Language. Calcutta, 1943
che. Strassburg, 1916). . . . .
r of the Dravidian Languages. 2nd ed.,
ule. Paris, 1903.
bmbay, 1904.
ndi). Ajmer, 1918.
an, Epigraphy. 2nd ed. London, 1878. vol. i., Banaras, 1952. Literature. London, 1900. Indian Literature. 2 vols., Calcutta ndischen Litteratur. 3 vols. Leipzig,
vre. Oxford, 1928.

Page 703
நூற்பட்டியலும் மாட்(
S. N. DAS GUPTA and S. K. DE.
Calcutta, 1947.
S. K. De. Studies in the History of Sa E. WASHBURN HOPKINS. The Grea S. LEVI. Le Theatre Indien. Paris, M. S. PURNALINGAM PILLAI. Tamil P. T. S. IYENGAR. History of the Ta V. R. R. DIKSHITAR. Studies in Tam
மொழி பெயர்ப்புக்கள்
LIN YUTANG. Wisdom of India. J. BROUGH (tr). Selections from Clas H. H. WILSON (tr). Select Specimen,
2 vols., London, 1835. A.R.YDER (tr). Shakuntala, and Other
man), 1912.
The Little Clay Cart. (Sudral
1905. —. The Ten Princes (Dandin’s Da E. B. CowELL, and F. W. THOMAs (tu
1897. C. M. RIDDING (tr.). Kadambari (of DIxoN SCOTT (tr.). “Bhartrihari Says SIR. E. ARNOLD (tr.). The Chaurapa G. KEYT (tr.). Shri Jayadeva’s Gita C. H. TAWNEY (ts.). Ed. N. PENz Kathasaritsagara). 10 vols., Londo A. WILLIAMS (tr.). Tales from the Pa J. W. CHELLLAH (tr.) Ten Tamil Idy W. R. R. DIKSHITAR (tr.). The Lay a
1939. K. AIYANGAR (tr.) Manimekalai in i G. U. PoPE (tr.). Naladiyar. Oxfor -. The Sacred Kural. London, I
மாட்டேற்
எண்
1
CII, iii, p. 8 . . 2. Caldwell, Comparative Grammar
64ff. : T. Burrow, Dravidiam S 3. In Marshall, Mohenjo Daro and
423f. o Buhler, Indische Palaographie, p. 5. Pandey, Indian Palaeography, pp inscription of Asoka at Yerrag
4.

டேற்றுக் குறிப்புக்களும் 67.7
History of Sanskrit Literature. vol. i.,
nskrit Poetics. 2 vols., London, 1923. Epic of India. New York, 1901. 1890. هـ.م
Literature. Tinnevelly, 1929. imils . . . . (above, p. 519). il Literature and History. London, 1930,
sical Samskrit Literature. London, 195. s of the Theatre of the Hindus. 2nd ed.
Writings of Kalidasa. London (Every.
ka's Mircchakatika). Cambridge, Mass.,
Sakumaracarita). Chicago, 1927. ".). The Harsacarita of Bana, London,
Bana). London, 1896.
. London, 1940. nchasika of Bilhana). London, 1896.
Govinda. Bombay, 1947. ER, The Ocean, of Story (Somadeva’s n, 1925-8.
mchatantra. Oxford, 1930 lls (Pattuppattu). Colombo, 1947. f the Anklet (Silappadigaram). Oxford,
s Historical Setting. London, 1928. rd, 1893. 886.
றுக் குறிப்புக்கள்
பக்கம்
515 of the Dravidian Languages, p. Studies IV, BSOAS, xi, p. 328f. 522
the Indus Civilization vol. ii, p.
w 523 Off. 523 . 46-7. For the boutstrophedon udi, LHQ, vii, p. -817ff. ,525

Page 704
விய
Pandey, op. cit., p. 70 RᏤ., i, 82 . "
Ibid., x, 127
Ibid., x 146
Ibid., x 34
Ibid., x 95 th Satapatha Br.. xi. 5, l Mbh., iii, 54 Катауата, vi, 108 S. N. DAS GUPTA, History of Sc S. K. DE in the above, p. 37 Meghaduta, 19, 21 Ibid., 3-12
Ibid., 66
Ibid., 101. Kumarasambhalava, i, I, 5, 8, 10, Ibid., xv, l4-24 . . Sisupala-vadha, xix, ll4 Ibid., xix, 104
Ibid., xix, 27
Ibid., xix, 88
Nitisataka, 4-5 Sringarasataka, 12. .
Ibid., 53 Vairagyasataka, 82
Ibid., 85 Amaroustaka, (ed. R. Simon, Kiel Harsacarita, iii . . Caurapancasika, 27, 45 Gita Govinda, v Kathasaritsagara, xii, 88, 33-44
. Hamʻmiramahakavgya (ed.N. J.Kj
Saknumtala, v Dasakumaracarita, xi Harsacarita, vii Hitopadesa, iv, 9-10 Nidanakatha, the introduction to
i, pp. 61-62 J, 360 vm Therigatha, 252-70 Theragatha 522-4 Theragatha, 308-10 Mahaoyamsa, xxv, 28-38 Sutrakrtanga, i, 4, 2 Saptasataka (ed. Weber, Leipzig Naladiyar, 194

த்தகு இந்தியா
பக்கம்
vmskrit Literature, p. xx
15
, 1893), 22, 45, 51.
rtane,Bombay, 1879) xiii, 13-32
the Jatakas. Ed. Fausboll, vol.
1881), 379,381,385, 445484,
528 53
531
532
534
534
539
542
545
546 547 550
55. 551
551
552
553
554
554
557
557
557
558 658
558
558
559 560 560
561
563
565 572 582
585 588
589
591
595
596
596
597 598
600
60

Page 705
நூற்பட்டியலும் மாட்ே
51. History of the Tamils to 600 A.D.
52. Puranamuru, 86 . .
53. Ibid., 92
54. Ibid., 94
55. Ibid., 95
56. Kurитtogai, 2
57. Ibid., 4 a
58. Ibid., 6 o
59. Kalittogai, Palaikkali, 9, 12-17
60. Ibid., 51
61. Kurumitogai, 167
62. Puramamuru, 2
63. Ibid., 3
64. Narrinai, 111
65. Ibid., 120
66. Puramamuru, 24 . . O
67. Ibid., 164
{68. Tirukkural., 740, 1036, 1040, 106:
69. Naladiyar, 219, 271, 345, 356, 386
70. Silappadigaram, cento from canto: much to the literal prose version (above, p. 535). .
அதிகாரம்
நூற்ப
பிற்றைக்கால இந்தியாவின் வரலாறு ச குரிய நூற்பட்டியலிற் காண்க. இந்தியப் பண்பாடு பரவியமை
H. G. QUARITCH. WALEs. The Makin,
R. LE MAY. The Culture of South Eas
G. C. CODES. Les Btats Hindouises d'
R. C. MLAJUMDAR. Ancient Indiam, Co. Lahore, Dacca and Madras, 1927.4
இக்கால ஐரோப்பாமீது இந்திய்ாவின் (
R. SCHWAB. La Remaissance Orientale
மாட்டேற்றுக்
எண்
1. Interesting and stimulating, but India in Primitive Christianity (; A. J. Edmunds, Buddhist and Chr

டற்றுக் குறிப்புக்களும் 679
பக்கம் , Madras, 1929, passim 602 w a 602 602 602 602 602 602 603 603
8 e, 603
o s 603 603 604 604 604 605
• 605 5, 1166, 120l., 1330 605 5,392 606 3 xvii-xxii, The translation owes of Professor W.R.R. Dikshitar
612
X: (Մ)ւգւ
ட்டியல்
உறும் நூல்கள் பற்றி அதிகாரம் 111 இற்
y of Greater India. London, 1951. it Asia. London, 1954. • Indochime et do Indonesie. Paris, 1948. lonies in the Far East. 2 vols, in 4 parts, 4.
செல்வாக்கு
Paris, 1950.
குறிப்புக்கள்
பக்கம் often fantastic, is A. Lillie, end ed., London 1909): also A. istian Gospels (Tokyo, 1905) 624

Page 706
680 வியத்த
பின்னிணை
1. அண்டவியலும் புவியியலும்
L. D. BARNETT. Antiquities of India. L L. RENOU. L'Inde Classique vol. i, Pari
11. வானியல்
L. D. lARNETT. Op. cit., ch. vi.
G. THIBAUT. Indische Astronomie, As
1899.
I. பஞ்சாங்கம்
L. D. BARNETT. Op. cit., ch. vi and Pp. R. SwiLL and S. B. DIKSHIT. The India L. D. SWAMIKANNU PILLAI. Indian Chr. SIB A. CUNNINGHAM. A Book of Indiат,
IV. கணிதவியல் B. B. DATTA and A. N. SINGH. Histor
935. G. R. KAYE. Indian Mathematics. Calcu D. E. SMITH and L. C. KARPINSKI. 1911. ་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་ ་2 - “....,་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་་ ༦... -
V. பெளதிகவியலும் இரசாயனவியலும் A.B. KEITH. Indian Logic and Atomis, H.U.I. The Vaisesika Philosophy. Lon P. C. RAY. A History of Hindu Chemis,
WITI
உடற்றெழிலியலும் மருத்துவமும் L. D. BARNETT. Op. cit., ch. viii. J. Jotллү, Indian, Medicine. Poona, 1
Strassburg, 1901). J. FILLIOZAT. La Doctrine Classique de l H. R. ZIMMER. Hindu Medicine. Baltim
WIT தருக்கவியலும் அறிவியலும் A. B. KEITH. Op. cit. above.
VIII. நிறுவைகளும் அளவைகளும் L. D. BARNETT. Op. cit., ch. vii. A. Bos E. Op. cit, above, p. 526, vol. ii,
IX. நாணயவகை
E. J. RAPSON. Indian Coins. Strassburg SIR. A. CuNNINGHAM. Coins of Ancient 1 C. J. BRowN. The Coins of India. Calcu

இந்தியா
புக்கள்
Indon, 1913, ch. vi. , 1947, pp. 332ff., 546ff.
rologie, und Mathematik. Strassburg,
94-5. in Calendar. London, 1896. nology. Madras, 1911. Eras. Calcutta, 1883.
of Hindu Mathematics. Wol I, Lahore,
tta. 1915. The Hindu-Arabic Numerals. Boston
n. Oxford, 1921, ch. viii. don, 1917. ry. 2 vols., 2nd ed., Calcutta, 1907-25.
951. (Original ed. Indische Medizin.
a Medicine Indiетте. Paris, 1949. ore, 1948.
ch. iii.
g, 1897 ndia. London, 1891. itta, 1922.

Page 707
நூற்பட்டியலும் மாட்
பிரித்தானிய அரும்பொருட்சாலையிலுள்: J. ALLAN. Ancient India. London, 193 P. GARDNER. Greek and Scythic Kings E. J. RAHUsoN. Andhras, Westerm, Ksa J. ALLAN. Gupta Dynasties. London, W. A. SMITH. Catalogue of Coins in the Foreign Dynasties and the Guptas. O R. B. WHITE HEAD. Catalogue of Coin
Imdo-Greek: Coimis. Oxford, 1914.
X. நெடுங்கணக்கு V
அதிகாரம் IX இற்குரிய நூற்பட்டியலை
XI. umůL
A. B. KEITH. History of Sanskrit Lite W. S. APTE. Sanskrit-English Dictiona J. VINSON. Manuel de la Langue Tam
XII. நாடோடிக்குறவர் D. MACRITCHIE. Accounts of the Gyps, SIR. R. S. TURNER. The Position of R. C. J.P. SERBOIANUE. Les Tsiganes. M. BLOCK. Zigenner. Leipzig, 1936. L. BLOCH. Les Tsiganes. Paris, 1935.
(10/68) 12935 R-سي-24

டேற்றுக் குறிப்புக்களும் 68.
ா இந்தியநாணயங்களின் பட்டியல்.
6.
London, 1886. trapas, etc. London, 1908
L914.
Hindian Museum, Calcutta. Pt. I, Early xford, 1906. s in the Panjab Museum. Lahore, Vol. i.,
}க்காண்க
rature. Oxford, 1928, p. 417ff. vry. 2nd ed., Bombay, 1912. App. I. voule. Paris, 1903, p. 225ff.
es in India. London, 1886. omani in Indo-Aryan. London, 1927. Paris, 1930.

Page 708


Page 709
அகர
அக்கபாதம், 440
அக்காதேவி, 125
அக்கிரகாரம், 148, 149
அக்கினி, 53, 253, 329, 431
அக்கினிமித்திரன், ம., 78
அக்பர், 618
அகத்தியர், 214, 435
அகமணம், 205
அகராதி-பூஞ வடமொழி, 11
அகிச்சத்திரம், 281
அகிம்சை, 72, 164, 170, 898, 407, 457
அகீர், 207
அகுர மசுதா, 330
அங்கநாடு, 54, 62
அங்கிலோசாட்சன் வரன்முறைக் குறிப்பு, 461
அங்குத்தர நிகாயம், 374
அங்கோர், 623
அசங்கர், 388
அசந்தா, 318, 466, 474, 495, 502-4
அசாதசத்துரு, ம., 63-64, 133, 364
அசாம், 2, 95, 277, 278
அசிசு, 634
அசிதகேச கம்பளி, 412
அசுரங், 330, 435
அசுவகோசர், 197, 546, 567
அசுவமேதம், 58, 77, 90, 96, 111, 115
அசுவினி, 328
அசோகன், 71-77, 120, 162, 163, 167, 170 273, 277, 278, 299, 307, 313, 365, 366. 367, 469, 642
அசோகனின் கல்வெட்டுக்கள், 71-2, 135, 150 157, 523 ஐகோள், 654 , தூதுபாணி, 131 கிருதார், 143, 270 ; மந்தசோர், 206, 288 இராமகார், 259 8۔
அசோகு, 286, 436
அட்டன், சே. எச்., 207
அடிமை, 210-14
அடியார், 449
'அண்டத் தோற்றம், 441, 444, 447
அண்டமுட்டை, 343, 626
அண்டவியல், 380-81, 404, 437-38,
626
அண்ணகன், 242
அணிவகைகள், 297-98
அணுக்கள், 349, 440, 638
அத்தியட்சர், 138
அத்தினபுரம், 51, 53, 58, 539
அத்துவரியு, 323
அத்துவைதம், 447

வரிசை
அதர்வவேதம், 214, 323, 339, 534
அதிதி, 324
அதிராசர், 129
அதென்சு, 319
அந்தப்புரம், 124, 250
அந்தபாலர், 150, 314
அந்தியல்சிடாசு, 18
அந்தியேட்டி, 246-48
அந்தியோக்கசு, 189; 1171-2; Iர் 19
அந்தியோக்கு, 461
அநிருத்தன், 422, 447
அப்சரசு, 332, 432, 434
அபயகிரி தாகபை, 471
அபிடேகம், 111
அபிதம்ம பிடகம், 365, 373
அபுகானித்தான், 100, 497, 505
அம்பபாலி, 255, 591
அம்பலா, 308
அம்பி, 480
அம்மணர், 401 ; ஆடை அணியாமை எனும்
விதி, 405
அம்மீர, 563
அம்மீர மகாகாவியம், 568
அம்மைநோய், 434
அமரசிங்கர், 516
அமராவதி, 466, 469, 471, 492-93, 495
அமரு, 538-60
. அமிதாபர், 386
அமிர்தம், 418, 631
அமிற்றன் அலெச்சாந்தர், 8
அமைச்சர், 118, 135-41
அமோகவருடன், 188
அயோத்தி, 279, 543
அர்த்தசாத்திரம், 68, 108, 110, 112, 120, 124, 126, 130, 134, 135, 138-41, 143, 149-50, J57, 159, 162-63, 168-69, 171, 172-75, 81-82, 185, 186, 187, 188-89, 210-13, 243, 248, 250, 251, 256, 269, 273, 281, 286, 292, 300, 310, 314
அர்த்தநாரீசுவரர், 429
அர்த்த-மாகதி, 518
அரக்கு, 277, 298
அரச தெய்வத்தன்மை, 114-17
அரசபரிவாரம், 123 ; மன்று அரச, 44; நீதி
மன்று, 159-60 ; குழுமங்கள், 168
அரசராறு, இராசதாங்கிணி, 60, 135, 563
அரசாங்க நிதி, 149-154
அரசி, 124
அரசியல், 108, 5 ஆம் அத்தியாயம்
அரசிளங்குமரர், 125, 228
683

Page 710
684. s21
அரன், 19, 186-87
அரண்மனைகள், 69, 123, 281, 465, 486
அரப்பா, 8, 280; பண்பாடு 17-36, 248, 4.24
468, 487, 488, 496, 523
அரமைக்கு, 526
அராபியர், 98, 250, 292, 322, 462, 526, 63,
637, 640, 657
அரிக்கமேடு, 320
அரிகான், 426
அரிசன், 92-96, 129, 230 ; நாடகம், 577;
சகாத்தம், 635
அரிசன் சரிதம், 559, 563, 583-85
அரிச்சந்திரன், 218
அரிசி, 32 : நெல், 58, 27
அரினி, 654
அரித்தோத்தில், 643
அரியமான், 332
அரிவாள், 26
அருகர், 383
அருச்சுனன், 420, 422, 448, 458, 539-41
அருளுசுவன், 96
அருந்ததி மீன், 235
அல்பிரெட்டு, 461
அல்பைன், 31
அல்மக்கு மரம், 321 مما
அல்லது உம் இடரறம், 205 : இடர் அறம், 198;
“ இடரிற் செயற்பாலது ", 196
அலங்காரம், 547-49
அலச்சாந்திரியா, 317, 318, 491, 824
அலாவுதீன் கல்வி, 105, 187, 563-64
அலுவலர், 138-141
அலெச்சாந்தர், 65-67, 79, 180
அலேபீது, 479
அவதாரம், 418-24
அவந்தி நாடு, 62, 64
அவந்திவர்மன், 270
அவயிரஞ்சம், 518
அவலோகிதேசுவரர், 384, 386, 505
அவினவ குத்தர், 453
அவுரங்கசீப்பு, 618
அவை-கோமறை, 135-38 ; மாவட்ட, 142;
ஊரவை, 105, 144-48
அவையத்தார், 58, 123
அாேகாபுரி, 431, 550
அறங்கூறவையம், 69 ; ஒலக்கம், 123;
பேரவை, 126
அறத்துறை அலுவலர், 73; அமைச்சர், 138
அறுநூல், 456
அறம், 109 ; தருமம், 125, 130, 137,
156-158, 163, 217, 228, 260, 417, 460
அறவழியாம் வெற்றி, 171
அறவாழியுருட்டற் "செவியறிவுறுஉ, 350, 362,
376, 493
அறிவியற் கொள்கை, 644
சிறுவகைப்பூட்கை, 175

ட்டவணை
அன்சுதலின், 5
அன்பு, பெளத்த மதத்தில், 396 ; தமிழத திருப்பாடல்களில், 449; இந்துமதத்தில், 456一?
அனுசுடுப்பா, 652
அணித்தியம், 378
அனுபூதி நெறி, 342
அனுமான், 419, 432, 543
அனுராதபுரம், 105, 471, 472
ஆக்கிய பொருள்கள், 302
ஆங்கித்தீல் ஆாப்பெரோன், 6, 625
ஆங்கிலம், 619-20
ஆச்சிரமம், 222-23, 342
ஆசாராங்க சூத்திரம், 407
ஆசிய ஆராய்ச்சிகள், 6
“ ஆசிய சோதி ", 387
ஆசியா, மத்திய, 80, 262, 295, 497, 505, 526, 528, 623; தென்கிழக்கு, 317, 369, 370, 497, 526, 623
ஆசீவகர், 74, 149, 866, 403, 408-10, 472,
638
ஆசுரமனம், 235-239
ஆஞ்ஞைகள், 137
ஆட்சியறவு, 115-16, 19
ஆடைகள், 294-98
ஆண்குறி அடையாளம், வழிபாடு, 31 ; இலிங்க
வடிவம், 414 ; இலிங்கத்தையும் tuitiis
ஆண்பிள்ளை, 223-4
ஆண்பெண் உறவு, 227, 240-42
ஆணுேல், சேர் எட்வின், 387
ஆதிசேடன், 416
ஆதித்தன், அ., 104
ஆதித்தியசேனன், 96
ஆதிமுதன் மனிதனைப்பற்றிய புருடசூத்தம்
எனும் பாசுரம், 334.6
ஆநிரை, 147; மாடுகள், 46, 27ஐ
ஆபத்தர்மம், 196, 199, 205
ஆபிரக்குலம், 273, 421
ஆபூமலை, 406, 486
ஆமுத்தமால்யதா, 278
ஆமை (கூர்மம்), 418
ஆயம், 150
ஆர்த்தட்சேட்சிசு, 274
ஆரணியகங்கள், 324, 342
ஆரணியானி, 324, 531-32
ஆரிய, 599, 654-55
ஆரிய சமாசம், 620
ஆரியபட்டர், 632, 636, 637
ஆரியர், 22, 31, 36-52, 85, 172, 200, 227,
248,278, 323
ஆரியாவர்த்தம், 2

Page 711
ஆலமரம், 436
ஆலன், 599
ஆள்பதி, 142
ஆழ்வார், 416, 436
ஆறு வழிகள், 439-41
ஆறெழுத்தருமறை, 390
ஆன்மா, 350, 351, 356
ஆன்மா-உப நிடதத்தில், 349-53 : பெளத்தம்,
375, 378 சமனம், 404 ; இந்துமதம், 438, 439, 441
ஆனந்தபாலன், 98
ஆனந்தர், 279, 364, 591
g இசுலாம், 453, 461, 462, 817-18 இசுலாமியர், முசுலிம்கள், 149, 180, 209, 233, 250, 270, 293, 322, 373, 465, 504, 617-18, 637
இசை, 50, 250, 435, 507-10, 639, 658 இசைக்கருவி, 509 இட்சுவாகு, 118 இடியேறு (வச்சிரப்படை), 327, 388-90 * இடியொலி’, 356 இடுகாடு, 31, 34 இடையன், கண்ணன் பாட்டு, 415 இதிகாச காலம், 52 இதிகாசங்கள், காப்பியம், 52, 176, 239, 245, 262, 415, 539-46, 548, 550-7, 563-65, 606-13 இதோபதேசம், 586-88 இந்தியத் தொல்பொருள் ஆய்வு, 8 இந்திய துணைக்கண்டம், 1-4 இந்திய தேசீயக் காங்கிரசு, 820 இந்தியாவில் ஆங்கிலேயர், 461-62 இந்திரவமிசம், 653 இந்து, 1, 65, 270, 317 இந்து ஆண்டுகள், 635-36 இந்து சமுத்திரம், 318-22 இந்துசு, 64 இந்துமதம், 369, 370, 410, 460 வளர்ச்சி, 414 ; இலக்கியம், 414-16 தெய்வங்கள், 416-39 : அண்டவுற்பத்தி, 437-38 ; வீடு, 439-47 ; இறைவாதம், 447-54 ; கிரிகை களும் சடங்குகளும், 454-56 : ஒழுக்கவியல், 456-60 ; பிற்கால வளர்ச்சி, 618-22 இந்திரப்பிரத்தம், 540 இந்திரவச்சிரம், 652 இந்திரன், 42, 110, 327, 381, 430, 434, 529 இந்தோ ஐரோப்பிய மக்கள், 36, 214, 262; மொழி, 43, 512, 513 சமயம், 324, 327, 330 இந்தோவிராணியர், 330 இந்தோனேசியா, 315, 317, 471 இமாலயம், 1, 271, 277, 424, 436, 551 629,

வன 685
இயக்கர், 434, 550
இயக்கி, 487, 489
இயற்கை, இலக்கியத்தில், 546, 595-96
இயுதமசு, 68
இயூக்கிறத்திடீசு, 79
இயூதிடீமசு, 79
இயேசு சபையோர், 461
இரகுவமிசம், 553
இரசங்கள், எட்டு, 510, 548, 650
இரசம், 640
இரசம், சுவைகள், 548, 550
இரசாயனவியல், 639
இரணியகசிபு, 418
இரணியாக்கன், 418
இரத்தினதம்பபுரம், 583
இரத்தினினர், இரத்தினச்சுற்றம், 57
இரம், 320
இராகம், 508
இராகுலன், 362, 503
இராகுவும் கேதுவும், 831
இராச்சிய சிறீ, 92, 125
இராச்சியபாலன், 99
இராச்சியவருத்தனன், 92
இராசகிருகம், 63, 279 நகரின் சுவர்கள், 186,
279 ; போரவை, 384
இராசசூயம், 111, 292
இராசசேகரன், 578, 599
இராசத்தான், 91, 134, 485
இராசநீதி, 108
இராசபுதனர், 91 ; இராசபுத்திரர், 100, 116, 129,
176, 198, 207, 254, 618
இராசா, அரசன், 43, 57, 112; தோற்றம் பற்றிய கதை, 110-13 ; தெய்வத்தன்மை, 113-15 ; தனியாட்சி தடைகள், 117-18; கடமை, 119-25, 158; மரபுரிமை, 126-29 ; பதவிதுறத்தல், 129 ; தேர்வு, 129 ; வரி உரிமை, 149-52 ; நில உரிமை, 152
இராசேந்திரன், முதலாம், 104, 181, 418
இராஞ்சி (இடம்), 32, 315
இராட்டிரசுடர், 98, 104, 331, 188, 475
இராதாக்கிருட்டினன், சேர் எசு., 444
இராதை, 420, 422, 433, 560
இராம்பூர்வா, 487
இராம்மோகன் இராய், 620, 621
இராமக்கிருட்டின நிலையம், 82)
இராமக்கிருட்டின பரமகஞ்சர், 824
இராமகர், 259 ; இராம்கார், 566
இராமகுத்தன், 87
இராமசரிதம், 557
இராமபாலன், 557
இராமன், 53, 118, 169, 239, 244, 252, 414,
419, 433, 542-546, 554, 57.7
இராமாநந்தர், 209

Page 712
686 அட்ட
இராமாநுசர், 450–51
இராமாயணம், 53, 115-6, 419, 544-46, 607,
63
இராவணன், 435, 544-45, 613
இராவி ஆறு, 18, 45 ,
இரான், 35, 229, 274
இரான குந்தாய், 17, 18, 22, 33
இருதம், இருக்குவேதத்தில், உலகியக்க ஒழுங்கு
முறை, 156, 330
இருதுசங்காரம், 553
இருப்புக்கள், 332
இரும்பு, 14, 50, 58, 308, 315, 319, 639
இரும்புத்தூண், 307, 639
இருமைவாதம், 453, இருமைக் கோட்பாடு, 441,
இருபொருட் கொள்கை, 440
இருவர்பொருதல், 293 இரெதசியே, 318
இல்வாழ்வான் (கிருகத்தன்), 222, 239
இலக்கணம், 512-14, 522
இலக்கியக் கழகங்கள், 600
இலக்குமணன், 419, 543, சகாத்தம், 635
இலக்குமி, 418, 433
இலங்கை, 2, 60, 74, 86, 126, 131, 271, 312, 316, 317, 318, 322, 367, 368, 373, 375, 435, 463, 471, 486, 495, 501, 504, 518, 596, 623
இலச்சினை, 23
இலலிதவித்தரம், 387
இலலிதாதித்தியன், 96
இலாந்தன், எசு. 523
இலாபொந்தேன், 586
இலிங்கம், 424, 453
இலிங்கராசக் கோயில், 483
இலிங்காயதம், 453
இலிச்சலிக் குடியினர், 54, 63, 86, 132; 400
இலீலை, 438, 451
இளங்கோவடிகள், 606
இற்றைற்று, 36, 51
இறப்பு, 247
இறைமுறை, 44; அறவிடுதல், 58, 136
ா, இன் பெறுமானம், 637
ஈசனுபனிடதம், 352 ஈசுவர கிருட்டினன், 440 Fil, 186 ஈத்தர் தீவு, 23 ஈனயானம், 368, 373-381
g» lğFrf, 324 உடல்வீக்க நோய், 218 உடற்றெழிலியல், 443, 640-641

வணை
உடனிகழ்ச்சித்தன்மை, 644 உடனிர், 641 உடனிருந்துண்ணல் விதி, 205 உண்ணுநோன்பு, 405 உண்மை, 354 உத்தரமேரூர், 148 உதயமான், 131, 147 go.uʼil, 315 உபசாதி, 653 உபநயனம், 194, 225-27 உபநிடதம், 51, 246, 325, 342, 349-57 உபரிகள், 142 உபாலி, 364 உபேந்திரவச்சிரம், 653 ” உமாதேவி, 125 உயர்புடைப்புச் சிற்பம், 492 உருக்குமணி, 420, 422, 433 உருத்திரதாமன், 85, 135, 515, 546 உருத்திரம்மா, 124 w உருத்திரன், தேவன், 332, 333, 337, 339,
353, 423 உருவங்கள், தெய்வச்சிலை, 467 ; பெளத்த, 382;
சமண, 406 , இந்து, 454 உருவான்வெலிதாகபை, 472 உரோமக சித்தாந்தம், 630 உரோமகர், 629 உரோமானிமொழி, 656 . உலக இன்பங்கள், உபநிடதத்தில், 354
உலகப் பேரரசன், 113, 359, 403 βο-6υές ια, 629 உலகாயதம், 410 உலும்பினி, 359, 367 உலோகத் தொழிற்கலை, 639 உலோகம், 16, 50, 496-506 உவளகம் 130, 250 உவான் சாங்கு, 91, 92 95, 164, 207, 229,
267, 389 உவான் சுவாந்திசி, 96 உவில்கின்சு சாள்சு, 5 உவில்சன், 6 உவில்லியம், 461 உவிற்றுமன், 625 உவீலர், மோட்டிமர், 8, 18, 31, 35 உழவர், 268, 272 உழவு, 272 உறுதிப்பொருள் மூன்று, 239, 456 உறுப்புக் குறைத்தல், 162
see . .
ഉണ്ണഞ്ഞti്. 92, 184, 119 ஊர், 266-71 ; வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட, 11-18, ஆட்சி, 144-49 VM ஊர்வசி, 435, 534 ஊரடங்கலுத்தரவு, 159

Page 713
261b, 411 ஊழ்வலி, 4, 439 ஊழல், 160 ஊனுணவு, 298
6丁
எஃகுத் தீராந்திகள், 484
எகித்து, 33, 317, 505
எசின்மதம், 623
எசுர்வேதம், 323
எண்கள், தசமமுறை, 623, 636-7
எத்தலைற்று (வெள்ளை ஊணர்) 90
எதுகை, 561
எபிரேய மொழி, 320
எபிரேயர், 331
எமன், இயமன், 221, 253, 332, 430
எமேசன், 625
எராசு எச், 32
எல்லோரா, 474, 495, 503
எலனிய மன்னர், 72, 74
எலாரா, 86, 596
எலெனிய கலைகள், 476, 497
எலிபந்தா, 475, 496
எலியற்று, ரீ. எசு., 355
எலியோதரசு, 78, 80
எழுத்து, 523-28 ; அரப்பா, 17, 23 ; வேதகால 48, 59 : எழுதப் பயன்பட்டவை, 271, 219 ; தொடர்பு, 320 ; வகைகள், 433
“ எழுநூறு ” (சத்தசதகம்), 599, 614
எற்றகுடி, 625
ஏ
எக்குலேனியம், 319, 505 arsdo, 625 எசிங்கு, 5 எசுநாதர், 383 வாமியசு, 83
ஏரோதோத்தசு, 65, 274 எவன் முகவர், 189 எழு பகோடாக்கள், 475 ஏழை மக்களின் வாழ்க்கை, 286 ஏற்றுமதி, 319
ஐகோள், 312, 478, 495, 654 ஐதரேய பிராமணம், 199, 200 ஐயம், மெய்யியலாராய்ச்சி சார்ந்த, 343 ஐயவாதம், 410-13 2 * ஐயவாதியர், 349, 413 ஐயனர், 434 ஐரோப்பிய வர்த்தக நிலையம், 819

வணை 687
se ஒகத்தசு, 319, 320 ஒட்டகம், 274 ஒப்பந்தக் கொள்கை, 112 ஒபீர், 320 a ஒரிசா, ஆட்சி, 84, 103; கட்டடக்கலை, 480-85 ;
சிற்பம், 494
· මග இறைவன் வணக்கம், 425, 458 ஒருமைக் கொள்கை, 825 ஒழுக்கக் கருத்துக்கள், 353-57, 396-400, 406-7, 456-60 . . . .
ஒழுக்கங்கள், 393-4 ; கற்பனை, 397 ஒலிப்பியல், 513, 514, 525, 650-51 ஒலிப்புமுறை, 650-651 ஒலியழுத்தம், 513, 651 ஒலியியல், 639 ஒற்றர்படை, 168-89
ge ஓம், 197, 334, 442 ஒம்பிசு, 65, 66 ஒய்சளர், 104, 105, 125, 479 ஒலிப் பண்டிகை, 291 ஒவியங்கள், 291, 501-5
96Tr
ஒளவையார், 250, 606
கங்குல், 531 கங்கை, 1, 2, 42, 439 ; சமவெளி, 266 ;
பள்ளத்தாக்கு 13, 302 ; வடிநிலம், 317 கங்கைகொண்ட சோழபுரம், 478 கசினி, 99, 100 கசுராகோக் கோயில், 485, 495 கசைற்றர், 35 கஞ்சன், 419-20 கஞ்சுகி, 123 கடதாசி, 528 கடபைசு, 83
கடல், கடைதல், 418, 433, 436, 631 கு கடல் வணிகம், 315-22 கடவுளர், 425, 447-53, 459 கடற்கொள்ளைச் செயல், 104, 181 கடன், 51, 310 கடுஞ்சோதனை, 161 கட்டிடக்க்லை, 468-86, 618 கட்டிடவேலை, 476 கடோபநிடதம், 218, 352, 410 கண்ணகி, 807-613 air

Page 714
688 મt
கண்ணபிரான், *கிருட்டினன், 57, 20l., 414, 417,419-22,447, 540,554; முல்லைநிலத்தில், 273, 318, 423, 561 ; குழந்தை, 423 ; பகவற்கீதை, 458
கண்ணுவமுனிவர், 567-8
கண்டகி, 53 w
கண்டி, 375
கண்மை, 298
கனங்கள், 57, 423, 432
கணுதன், 440
கணிதவியல், 636
கணேசன், 414, 432
கதாசரிதசாகரம், 562-63
கதைக்கடல், 548 : சோமதேவரின், 662
கந்தகுத்தன், 90
கந்தங்களின் கூட்டம், 378
கந்தருவர், 332, 434, 535-36
கந்தன், 414, 424, 431
கந்தாரிய மகாதேவர் கோயில், 484
கப்பல், 22, 181, 315-18, 322
கபிலவத்து, 359
கபீர், 209, 617
கம்மியன், 58-59, 301, 307.8
கயா, 131, 361, 422, 488 ; கோவில், 480
கர்மம், 338, 439, 451 ; சமணம், 404
கரிகாலன், 250, 318, 606
கரு, 343
கருடன், 416, 589
கருத்துவாதம், 382
கரும்பகோடா, 484
கரும்பு, 271
கருமங்கள், 223-48 ; சடங்குகள், 454-55
கருவூலம், 149, 154
கரோட்டி, 526
கல்கனர், 91, 563
கல்கி, 422, 438
கல்வி, 227-30, 249-50, 619.20
கல் வேலைப்பாடு, 307
கலவி, 390
கலிங்கம், 65
கலியாணமண்டபம், 480
கலியுகம், 437
கலிவருச்சம், 205, 260
கலைகள், 255, 290, 466-67
伍au守th,丑86
கவருடல், சூதாடல், 50, 124, 291-92, 532-34
கவறு, 50, 291, 532-33, 540
கவிதை, 456-88, 606, 613
கள், 300 a
"கள்வன் பற்றிய ஐம்பது செய்யுள் ', 560
களச்சூரி, 100 ; சகாத்தம், 636
களஞ்சிய அறை, அரப்பா, 21
கழுவாய், 162; நோன்பு, 203

Laser
கற்கருவிகள், 14
கற்பசூத்திரம், 155
கற்பம், 439
கறைகள், 309 கன்னடம், 453, 522, 523, 614 கன்னிங்கம், சேர் அலெக்சாந்தர், 8, 523 கன்னேசி, 91, 92, 96, 99 கனிட்கன், 83, 295, 368, 491, 634
ΒΠ
காகடவாளர், 99, 100
காகதீயர், 104, 124
காசி, 53, 62, 228, 279, 590
காசியப்பன், 504 w
காசுமீசம், 91, 96, 270, 368, 447, 453 ; 6).16öf முறைக்குறிப்பு, 60, 135, 563 கட்டிடக் கலை, 476
காஞ்சி, 103, 228, 477
காடு, 267
காண்வ அரசர், 84
காதணிகள், 297
காத்தியாயர், 167
காதம்பரி, 583
காதியாவார், 403
காந்தர்வம், 235
காந்தார, 82, 64, 84, 490, 491
காந்தி, 170, 209, 460, 621, 824
காப்பெந்தர், எட்டுவேட்டு, 625
காமசூத்திரம், 235, 241-2, 289-90
காமந்தகர், 109
காமநூலார், நூல், 241, 255
காமம், 239
காமன், 291, 424, 432
காயத்தன், 207
காயத்திரி, 226, 227
கார்க்கி வாசனவி, 249
கார்த்த வீரியன், 419
காரவேலன், 84
காலநிலை, இந்திய, 3, 14-16
காலவட்டம், பெளத்தமதம், 381 &Finaoatia,
403-4 ; சைவம், 437-38
காலாட்படை, 182, 189
கலோசைக்கூறுகள், 508, 658
காவிரிப்பூம்பட்டினம், 318, 607
காளிதாசர், 89, 196, 225, 288, 425, 434, 515, 434, 546, 547, 549-53, 568-76, 578
g off, 474
st 27, 17, 436
காளைப்போர், 293
Estitud), 625
கானியல் டிடந்தாய், 532

Page 715
கிதிகர்ப்பர், 3
கியாசுதீன், 100
கிரகவருமன், 92
கிரந்தம், 526
69an Losoof, 44
Sunlop, 46, 144
கிரினர், கிருநார், 85, 135, 143, 270, 515
கிரீத்து மக்கள், 294
கிருகத்தன், 222
கிறிகிய குத்திரம், 155, 333
கிருட்டின தேவராயன், 106, 118, 271, 278
498
கிருட்டினன், முதலாம், 474
கிரேக்கசொற்கள், இந்தியமொழிகள், கடன்வா
கியவை, 321, 512
கிரேக்க பாத்திரிய அரசர், 80-83, 309, 491
567
இரேக்கர், 67, 79.83, 198, 272, 280, 307, 476
491, 565, 631
கில் காமேசு, 28
இள்ளை, 277
Gømt fré-69, 118
கிழமை நாட்கள், 634
கிறித்துவமதம், இந்தியாவில், 209, 384, 386
397, 422, 423, 426, 452, 460-62, 623
இன்னரர், 434
கீத கோவிந்தம், 415, 422, 560-61, 655 கீர்த்தி முகம், 479 கீழ்க்கலப்பு மணம், 204
கு குச்சரம், 91, 405, 485, 635 குகை, 472-75 குசாண, 83, 295, 491 குசிநகரம், 279, 364, 367 குகுல கட்பைசு, 83 குடிசைகள், 20 குடித்தொகை, 266 குடியரசுகள், 132-34 குடியாட்சி, 132, 134 குடியோம்புதல்; 117, 119, 120, 152 ; காவற்
கடமை, 157 குடும்பத்தலைவன், உரிமைகள், 217-18 குடும்பம், 46, 216-22 குண்டலினி, 443 குணங்கள், 441, 444 குத்தக நிகாயம், 374 குத்தர், 86-91, 134, 142, 143, 164, 29 311, 370, 472 : கட்டிடங்கள், 475-76 ; சிற்ப 493 ; சகாத்தம், 635 குத்துச்சண்டை, 293
25-R 12935

டவணை 689
குதிரை, பரி, 22, 33, 35, 46-49, 273, 559 குந்தவை, 125
குபேரன், 431, 550 , குமாரகுத்தன், 90, 506, 549 குமாரசம்பவம், 549, 551-58 குமாரதாசர், 353
குமாரபாலன், 164, 300, 403 குமாராமாத்தியர், 137
குமாரிலர், 444 குரங்கு, 436 : “ வழக்கு ” 451 குரு, 44-45, 53, 227, 535 குருசேத்திரம், 52, 539 குருதிசிந்தும் குடும்பப் பகை, 164 குல்லிப்பண்பாடு 17, 34
குலீனம், 208
குலு, 497
குவாலியர், 493
குள்ளன் அவதாரம், 419 குளிக்குமிடம், 20-21
குளோடியசு, 319
குழுமங்கள், 305, 312 குற்புதீன் ஜயக்கு, 100 குற்றம், 158 ; தண்டனை, 161-68 : ஒழிப்பு, 189 குற்றம் ஒப்புக்கொள்ளல், 394 குறிப்புக்கள், 511
சர்ச்சரர், 91, 98 கூட்டுப்பெயர்ச்சொற்கள், சங்கத்தில், 515-17 கூடோ, 6
கரைகள், 282, 484
கே
கேத்திரகணிதம், 636 கேது, 631 கேதே, 546, 566,586, 625 கேடுகாண் நீர்மை, 57 ; தீமைக்கோட்பாடு, 339,
342-43 கேர்சன்துரைமகன், 8 கேரளம், 85 கேளிக்கைகள், 291-94
st
கைம்பெண்டிர், 260-65 கைலாசநாதர் கோயில், 475, 495 ; காஞ்சி, 477 கைலாசம், 423, 437
கொ
கொச்சின், 46 கொசுமசு இந்திக்கோபிலிற்றசு, 461 கொட்டிசைக் கருவி, 510 கொண்டே பேணிசு, 83, 460 கொதிக்கரின் கட்டிடங்கள், 466-67 கொல்லம் சகாத்தம், 685

Page 716
°C90 أساليف
கொலை, 162, 164கொலைத்தண்டனை, 163-64
கொற்கை, 318
கொற்றவை, 431, 432
கோ
Gasasoo), 65 கோசலம், 53, 82, 83, 546 GBastrefiff, 444 கோசாம்பி, கெளசாம்பி, 57, 279 கோசாலர், 401 ; 408, 410 கோட்டை, அரண், 19 Y கோடரி, தண்டுந்துளையுங்கொண்ட, 26, 33, 34,
36
கோண்டு, 277 கோத்திரங்கள், 195, 206, 214-16, 233 (snr. iii, 143 கோபாலன், 123 கோபுரம், 478 கோமதேசுவரர், 467 GBesitif?, 100 கோவிந்தா, 421 கோவில்கள், 281-2, 288-9, 454, 475-86, பெளத்தம், 367 ; குகைக்கோவில்கள், 472-5 492
கோவை, 106 கோள்கள், 430 ; கிரகம், 631 GBasmaolu, 362 கோழி, 33, 277 கோனரகம், 484, 494
கெள
கெளடவதம், 599 கெளடிலியன், 68, 109, 583 கெளதம, 369 கெளதமீபுத்திர சாதகருணி, 84
W
சக்கரபாலிதன், 143
சக்கரம், 448
சக்கரவர்த்தி, உலகப் பேரரசன், 113, 359, 403
சக்திவழிபாடு, 17, 26, 426, 433
சகசிராரம், மண்டையோட்டிலுள்ள, 443
சகதி, 652
சகராத குலம், 84
சகாத்தங்கள், 634-31
*Iffණ්ඨිඛ, 196, 434, 568-76
சகுனி, 540
சங்கங்கள், 600
சங்கதம், 5, 612-17 ; வடமொழியிற் புகுந்த சொற்கள், 321 ; வேதகாலத்திற்குரிய, 43, 512-13; இலக்கியம் 278-79, 250, 528-88.
சங்கமர், 453
Fšlastíř, 370, 4:15, 444, 450, 639
சங்கரிடணன், 447

வணை
சங்கு, 22, 509 சங்குதாரோ, 34 சசாங்கன், 92, 370 சட்டம், 137 சட்டம்-இலக்கியம், 155-6 ; அடிப்படை, 156-8;
ஆட்சி, 169 ; குடும்பம், 217 சண்டாளர், 202, 247 சண்டியால்கோயில், 476 சனல், 329 சத்தசதகம், ஆலனின், 599, 614, 855 சத்தரிசி, சகாத்தம், 635 சத்தி, 389, 426, 455 சத்தியகாமன், 355 சத்தியவான், 239, 252 W。 சத்திரபதிகள், 85 ; சிற்றரசன், 126, 515, 635 சத்திரியர், 46, 178, 198 சத்திரவைத்தியம், 841-2 சதபத பிரமாணம், 534-39 சதாசிவன், 136 சந்தனக்குறடு, 272 : சந்தனக் கட்டை, 298 சந்தல வாரிசு, 99, 136, 484 சந்தி, 515 சந்தியா, 227, 240 - சந்திர குத்த, மோரிய, 67-9, 120, 126, 182,
269, 403, 468 w சந்திரகுத்தன், முதல், 86, 125, 506-7, 685 }
இரண்டாவது, 90, 308, 507, 549, 634 சந்திரமாதங்கள், 633 ; சூரிய மாதங்கள், 633 சந்திரன், 430, 630 சபுத்தின்ே, 98 சபை, சமிதி, 44 சம்பளம், 141 grubut, 62, 279, 317 சம்புத்துவீபம், 629 ghlssort (B, CIUTF 637, 129 சம்யுத்த நிகாயம், 374 சமண சமயம், 107, 342, 366, 400-408, 518 ; வரலாறு, 400-404 ; ஆகமங்கள், 403, 406-7, 597-60; அண்டவியல் துறவியர், 401-2; ஒழுக்கம், 405 ; இல்லறத்தார்,'496 சமதக்கினி, 419 soulb 27–28, osutub vii சமுத்திரகுத்தன், 86-87, 125, 131, 507,
515-16 t சமுத்திரங்கள், எழு அற்புதக்கற்பனை, 1829 சமூகக் களரி, 290 r - . சமையற்கலை, 299 சயதேவன், 415,560-61,655 ցաւb, 369 சயாதித்தியர், 514 சர்மனேசேகசு, 319 ef gasir, 229, 640, 642 - சரசுவதி, 41, 45, 433, 437 49 . מg60)u+.

Page 717
சருவாத்திவாதம், 368, 380, 387 சவாரியோடுதல், 274 ; பந்தயவோட்டம், 293 சவித்திரு, 226, 328, 532, 534 சன்னியாசி, 222, 248
சனகன், 54, 349
சனமேசயன், 53, 639
啟實
Fnrif;&ŷuff, 63, 132, 133, 170, 358, 362
FtTsonrøOT, 100, 563
சாகீத்தும்பு, 33
சாகேதம், 279
rmiāāiëëu u, 438, 440-1, 444
smisQuoi, 277
mrj mrefu, 84, 462, 657
சாஞ்சி, 285, 296, 368, 382, 486, 469-70
488-89, 517
சாத்தஞர், 613
சாத்துக்கள், 312, 314
சாதகக் கதைகள், 147, 149, 152, 229, 287,
270, 311, 316, 374, 399, 589-91.
சாதகருமம், 223
சாதவாகனர், 84, 309, 313, 473, 599
சாதி, 46, 69, 205-9, 305, 306, 583, 619
சாந்திபருவம், 109, 541
சாந்திவிக்கிரகிகன், 136
சாந்தோக்கிய உபநிடதம், 197, 349
சாபரமுனிவர், 444
ቇffuogub, ፰@ዘሰፃ, 806, 48ሽ
சாமவேதம், 323, 537
சாயசுவால், 153
சார்துல விக்கிரீடிதம், 864
சார்வுத்தோற்றத் தொடர், 377
சாரநாத்து, 382 சாரளுத்து, 471, 487, 49
சாருதத்தன், 678
சாவித்திரி, 239, 252
சாளக்கிராமம், ஒருவகைக்கல், 437
intos, 195
சாளுக்கிய, 95, 103, 104, 126, 131, 182, 239
453, 477, 479 པོ་
சான்சி, 484, 493, சான்சி இராணி, 254
graõrgunt, 317
சான்று கூறுவோர். 180
剑 சிகரம், 478, 480, 485 இகரிணி, 654 சிகாபுதீன், 100 சிகால, 398 சிங்கம், 287 SAtiöyassamTtb, 5622, 650 சிசெலின்சு, 461 சித்தர், 435 சித்தன்னவாசல், 503 சித்தார்த்தர், 359 சித்தியர், 80

ணே 69.
“சித்திரகம்” என்னும் சிறுத்தை, 297 சித்திரவரை, 73, 161 W சிதம்பரம், 423 SS), 401 சிர்காப்பு, 280 சிரக்தரா, 654 சிரவண பெள்குளம், 406 சிராத்தம், 217, 224, 240 சிராவத்தி, 279 சிரியா, 491 சிரெளத சூத்திரம், 155 சில்லோராட்சிகள், 44, 132-184 சிலப்பதிகாரம், 606-13 சிலம்பப் போட்டி, 293 சிலேகெல், பிரீடியிக்கு, 8 சிவநடனம், 423, 501 சிவன், 31, 336, 341, 352, 416, 423-26, 431,
432, 434, 436, 449, 452, 495, 501, ნ52 going, 618 சிற்பம், 24, 252, 484, 485, 487-96 சிற்றேவியங்கள், 504 சிறிமேகவண்ணன், 131 சிறைப்பட்டோர், 189 சிறைவைத்தல், 162 சின்குவாந்தி, 80 சினர், 400, 401
இக்இயர், 817, 618
இதிரியா, 504
இதனம், 234
 ைேத, 239, 244, 252, 419, 433, 643
இமுதவாகனர், 156
garish, 450
சிவகசிந்தாமணி, 613
சீனத்துருக்கித்தான், 505
இனப்பேரரசன், தாய்சுங்கு, 96
சீன, 32, 80, 83, 96, 126, 170, 262, 277, 315,
317, 321-22, 369, 627
சுக்கிரீவன், 644
சுகதரதுவீபம், 318 சுங்கமன்னர், 77, 84 சுசுருத்தர், 640 சுட்காசெந்தோர், 33
சுடுபடை, 185 சுடுமண்ணுலியன்ற படிமங்கள், 496 சுத்தபிடகம், 384 w சுத்தோதனன், 132, 358-82 சுதாசு, 45 - சுப்பிரமணியன் (கந்தன்) , 414, 424, 431, 552 சுபந்து, 516, 682
கபர்னன், 590
சுபாரம், 317 V

Page 718
692 eqlاس
சுமாத்திரா, 96, 104, 823 3ubab, 198, 239, 540-42 asariasib, 138, 188
FUS, 436 sG6) isth, 549, 652 சுவரோவியம், 602-5 சுவாதேசுவரம் (உபநிடதம்) , 349, 353 சுவீகாரம், 224 சுழிமுனை, 445
சுன்யூன், 179 சுனச்சேயன் கதை, 218 சுனர், 307, 464
கு குடாகருமம், 224 குத்திரதிடுதாங்கம், 597 குத்திரம், 165 குத்திரர், 46, 194, 199, 201, 210 குதன் 123 சூரியகுல அரசர், 116 சூரியகுலம், 118 சூரியன், 328, 430, 484 சூளவமிசம், 375
செ
Gylias L6), 317, 318
செசி, இலெனட்டு, தி. 6
செசு, 293
செண்டாட்டம், 293
Ge far, 625
செபோக்து, செவரசு 831 : செபோற்று, செவரசு,
638, கு.
செம்பு, 16, 22, 51, 315
செமைற்றின, செல்வாக்கு, 331; செமத்திய,
418 ; செமிற்றிக்கு வரிவடிவுகள், 525
செமைற்றினம், 331, 523, 525
செயசந்திரன், 100, 236
செயபாலன், 98
செயராசி, 413
செயற்கைநீர்நிலைகள், 269, 270
செருப்புவகை, 296
செலவு, 155
செலியூக்கசு, நிக்கேட்டர், 68, 79
சென் பீற்றசுபேக்கு, பேரகராதி, 7
சென்னபட்டணம், 461
சே
சேதுபந்தனம், 599 சேர்க்கையெறிகை, 841 சேரர், 126, 462 சேனர், 100 சேனதிபதி, 137, 185

வனை
சைத்தியம், 366, 414 சைமினி, 444 சைரசு, 64 சைலேந்திரவமிசம், 96 சைவசித்தாந்தம், 452-53 சைவமதம், 423-26, 449-50, 452-53
சோணை, 13
சோதிடம், 430, 630
சோபன், 318
சோபனுவர், 625
சோமதேவசூரி, 109
சோமதேவர், 562-3
சோமநாதபுரம், 479
சோமநாதர், 99
சோமபானம், 50, 327, 329, 333 : சோமன்,
கடவுள், 430, 431
சோமேசுவரன் 1, 126 , I, 456
சோரபஞ்சாசிகை, 560
சோரோத்திரிய, 226, 248, 274, 329, 383, 430,
462
சோழமண்டலக்கரை, 103
சோழர், நாடு, 85, 103, 104-5, 125, 137, 142,
148, 164, 181, 182, 478,498
சோனுர், 207
செள
செளத்திராந்திகள், 380 செளரசேனி, 518
ஞாத்திரக, 40
乐
தக்கணம், 2, 103, 131, 148, 271, 277, 297,
306, 401, 473, 474, 526, 618
தசகுமாரசரிதம், 578-82
தசரதன், 53, 411, 543
தசுயு, 42
தஞ்சை, 478, 504
தட்சசிலை, 65, 66, 67, 79, 80, 229, 280-81,
477, 504
தண்டநீதி, 108
தண்டம், 57
தண்டனை, 161-68
தண்டி, 578-82
தத்துவோப்பிளவசிங்கம், 413
ததிக்கிரா, 16
தந்திதுர்க்க, 131
தந்திரங்கள், 389 : மாந்திரீகம், 249, 262,
298,389, 441, 455, 484

Page 719
அட்ட
தந்தை, 218
தந்தையைக் கொல்லுதல், 128
தபசு, 343, 346
தம்பதி, 492
தம்பாலரை அவாவுதல், 242
தம்மபதம். 170, 374
தமயந்தி, 239, 260, 541-42
தமிழ், நாடு, 2, 85, 106, 287, 316 ; கவிதை, 601; மொழி, 518-22, 600 ; எழுத்து, 625, 649 ; இலக்கியம், 85, 249, 251, 253, 293, 318,320, 415, 457, 599-614, 655 ; மக்கள், 85, 195, 257 ; சமயம், 257, 424, 430, 431, 448-50, 451-2, 498
தர்மபாலன், 96
தர்மவிசயம், 130
தருக்கம், 440, 644
தருமசாத்திரம், 155
தருமசூத்திரம், 155, 342
தரும மகாமாத்திரர், 73, 138
தருமர், 72, 193, 404
தரெயின், 100
தலைக்கோட்டை, 106, 36
தலைச்சீராக்கள், 186
தலைப்பாகைகள், 296
தலைமைக்காரன், 144
தவஞ்செய்யுமொழுக்கத்தான், தவத்தோர்,
222, 246, 341, 349
தளபாடம், 290
தற்கொலை, சமயம், 405, 455 ; pagiJFff, 126 ;
கைம்பெண், 262
தா தாச்சு மகால், 618 தாசர், 42, 45, 210 தாண்டவ நடனம், 423 தாண், வீசுவரம், 91 தாமரை, 286 தாமிரலித்தி துறைப்பட்டினம், 312, 317 தாய்வழி மரபுரிமை, 129, 245 தாயபாகம், 156, 217, 221 தார்சிசு, 320
தாரகன், 424, 55-2 தாராபுரம், 270
s Trîulu5; II, 64, 71 ; III, 65 தாரைகள், 389, 390, 501 தாளம், 508
தானேசர், 91
தி திக்குப்பாலகர், 431 திகம்பரர், 402, 403 தித்தா, 124-25 திதி, 632

aloser 69S
திபேத்து, 96, 369, 497
தியசுகுரி, 328
தியானம், 340, 395, 442
தியோகார், 476, 493
தியோத்தசு, 79
தியோன் கிறிசோத்தம், 318"
திரபோ, 319
திராட்சை, 272
திராவிடர், 2, 32, 194, 214, 259, 294 :
மொழி, 516, 522-23, 649-50
திரிகம், 453
திரிபங்கம், 489
திரிமூர்த்தி, 425-6; எலிபந்தாவில், 475,
495
திருக்குறள், 415, 457, 605
திருதராட்டிரன், 125, 539-40
திருமணம், 46, 230-40, 242 ; கலப்பு மனம், 204-5 ; பிள்ளை மணம், 233 ; சடங்கு, 235-6 ; எண்வகை, 236-40 ; பன்மனைவியர், 243-48
திருமணவுறவு நீக்கம், 46, 242-43
திருமேனி, 385
திருஷ்டுப், 852
தில்லி, 100, 539, 540, 568, 617
@
தீ, 287 தீக்கடைகோல், 329, 536 தீக நிகாயம், 374 தீட்டுப்படுத்தல், சடங்கு, 89 , 2ᏎᎢ தீதார்கஞ்சு இயக்கி, 487 தீபவமிசம், 375 தீயசு, 324, 330 தீர்த்தங்கரர், 401, 403, 489, 490 தீர்மானவாதம், 411 தீற்றுதல், 224
துசியந்தன், 568-76 துட்டகைமுனு, 86, 596-97 துர்க்கை, 273, 431, 433, 454, 455, 496 துரியோதனன், 540 துருக்கர், 99 துரோபதை, 174, 254 ; திரெளபதி, 540 துவட்டா, 332, 629 துறவி, தவவாழ்வு, 57, 82, 222, 246, 249, 30l., 314, 339-43, 349, 354, 405, 408, 423, 467, 577 துறவிமடம், பெளத்தர், 230, 365, 366,
369, 373, 394, 472, 474 ; சமண, 230, 282 ; இந்து, 230 துறைப்பட்டினங்கள், 316-19

Page 720
694 st
து தூண்கள், 308, 468, 474, 477, 478, 487 தூதபாணி, 131 தூதர், 177
தூபிகள், 366, 469-72, 492 தூலபத்திரர், 402
தெ தெமற்றியசு, 79 தெருக்கள், 73, 313 தெலுங்குமொழியும் இலக்கியமும், 278, 453,
522, 523, 614 தென்புலம் (பிதிரர் உலகம்), 331, 332, 337 தென்னை, 271
தே தேர், 180 ; இரதகாரர், 202 தேரகாதையும் தேரிகாதையும், 374, 591-5 தேவகி, 419 தேவகிரி, 104, 187 தேவகுத்தன், 95 தேவதத்தன், 359, 362 தேவதாசியர், 256-59 தேவநாகரி எழுத்து, 433, 526 தேவபாலன், 96 தேவர், 324 தேவானம்பியதீசன், 74
தொ தொகைநூல், 549, 600-5 தொசிற்று வாதம், 386 தொம், 656 தொல்காப்பியம், 600 தொல்பொருளியல் ஆய்வு, இந்தியாவில்,
8
தொழில்களும் பணிகளும், 58-9, 207 தொழிலாளர், 268 தொழிலாளர் சங்கம், 302 தொழிற்பயிற்சி, 228 தொழிற்பாகுபாடு, 301 ; கட்டாயசேவ்ை, 150 தொழிற்புறம்பு, 205-6 தொழுகை, 454 தொனி, 548
தோ தோரசமுத்திரம், 479; துவாரசமுத்திரம், 104 தோரமணன்,91 தோரோ, 625 தோவாப்பு, 2 தோனியின் அறநூல், 586

வணை
四 நகரங்கள், 17-22, 142, 188, 279-89, 484 நசிகேதன், 218, 410 நட்சத்திரங்கள், 831 நடனம், 250 கூத்து, 339 நடுநெறி, 376 நடுப்பதம், விலக்கு, 379, 644 நதி, 1-2 ஆறுகள், 314, 315
நந்தன், 65, 67 நந்தி, 423, 436
நந்திவர்மன், 129 நம்பூதிரி, 208, 245 நயச்சந்திரர், 402, 564 நயவாதம், 644-645 நரகம், 431, 826 நரசிங்க குத்தன், அரசன், 91 நரசிங்கம், 418 நரசிங்கவர்மன், அரசன், 103 நருமதை ஆறு, 2, 95, 650 நலமடித்தல், 242 நளன், 239, 260, 541-42 நற்கடைப்பிடி, 395
நா நாகசேனர், 80, 375 நாகபானன், 84 நாகர், 278, 434 நாகர் வணக்கம், 414, 434 நாகார்ச்சுனர், பெளத்த மெய்யியல்வாதி,
387-88
நாகார்ச்சுனிக் குன்றுகள், குகைகள், 472-3 நாட்டிய சாத்திரம், பாரத, 507-10 நாட்டுப்பாடல், 614-16 நாடகம், 510, 565-78 நாடோடிக் குறவர், 655-59 நாடோடிகள், 262 நாணயம், 51, 59, 79, 83, 308-10, 320,
647-8, 506-7 நாய், 49, 24 நாயர் சாதி, 245, 297 நாயன்மார், 418, 436 நாரதர், இருடி, 435, ஆசிரியன், 586 நால்வகைப் பாவனைகள், 395 நால்வகை வாழ்க்கை, 222, 242 நால், வரலாற்றுக் காலத்து முற்பட்ட பண்
uffB, 17 நாலடியார், 457, 605 நாலந்தா, புத்தமடமும் பல்கலைக்கழகமும்,
229, 369, 373, 472 நாற்பேரறம், பெளத்த, 395 நான் (பிரபத்தி), 451 நானக்கு, சீக்கிய மதத்தை நிறுவியவர் 617

Page 721
ட்டவ اعد
நி நிக்கொலோ தி கொந்தி, 106, 265 நிகண்டன், 366, 401 நிகண்டுகள், 516 நிகழ்ச்சி, மாற்றம், 378 நிகாயம், 374 நிட்கம், ஒருவகை நாணயம், 5. நிமித்தம், 359 நியாயத்தொடை, 644 நியாயவாதியர், 161 நியாயகுத்திரம், 643 : நையாயிகம், 440 நியோகம், 245, 260 w நிருகன், 158 நிருத்தத்தின் சொற்பிறப்பியல், யாசுகரின்,
324, 513 நிருவாகம், 135-155 ; உள்நாட்டு, 141-44,
ഉണ്ണf, 144-48 V− நிருவாணம், 379-80, 382, 383, 386, 388 ;
சமணமதத்தில், 401, 404, 405 நில அளவு, 150 நிலப்பங்கீடு, 131-2, 142 ; உரிமை, 153, 268;
மண்வளம், 272 நிறுவை, 645
s நீக்கப்பட்டோர், தீண்டாதோர், 200-4, 456 நீட்டலளவை, 846, 647 நீண்ட காற்சட்டைகள், 295-6 நீதி, 44, 71, 158 ; நிருவாகம், 159-61 நீதிக்கதைகள், 585-88 நீதி நூலறிஞர், 156 நீதிபதி, 159 நீர்நிலைகள், செயற்கை வாவிகள், 270-71 நீர்ப்பாய்ச்சல், 22, 58, 100, 270, 272 நீர்ப்பொறி, 285 நீராடும் அறைகள், 285; குளிக்கும் அறைகள்,
20
நீராடும் மடு, 285 நீலகண்டன், 152
ஆ நுண்ணுயிர், 338, 407
நூனிசு, 106, 293
நெ நெசவு, 251 நெசுத்தோரியர், 421, 461 நெடுங்கணக்கு எழுத்துக்கள், 334, 514,
648-51
நெடுஞ்செழியன், 287 நெய்,273, 299
நே நேபாளம், 96, 132, 136, 373, 469, 498, நேரத்திற்குத் தகுந்தவாறு, 509

གཞི་
நை நையாயிகம், 440, 516, 643
நோ நோது-சேர் தொமசு, 586 நோயுற்றேர், 397, 642
பஃராம், 857
பகலவீ மொழி, 586
பகவற்கீதை, 201, 353, 417-18, 427, 448, 450, 458-60, 541 . . م . . . خ -
பகுதகாத்தியாயனர், அணுவாதி, 408, 638
பசு, ஆ, 164, 273, 436
பசுபதி, 424, 447
பசேனதி, 62
பஞ்சதந்திரம், 586
பஞ்சமாகரத் தொழில், 455
பஞ்சாங்கம், 832-3
பஞ்சாப்பு, பிரதேசம், 1, 18, 39, 45, 57, 79,
100, 315, 617, 618
பட்சம், பதினைந்துதிதிகள், 632
t. Jt'g:IT Gió), 637
பட்டசுவாமி, 152
பட்டி, 553
பட்டினங்கள், 278-89
பட்டினவாசி, 241, 288-291
LGB, 277 படிச்சமுப்பாதம், 377-378 படை, 178-85 ; பிரிவு, 179 ; அமைப்பு, 181-82;
அளவு, 181-85 படைக்கலங்கள், 185-86 படைக்கிளர்ச்சி, இந்திய, 254, 619, 620
J6oL56it, 178 படைத்தலைவன், 44, 137, 185 படைப்புப் பாசுரம், 343-44, 432 Lugo)LLIT 6760)in, 169-90
6072650T, 268 பணம் கடன் கொடுத்தல், 310
பணம், வெள்ளியால் அல்லது செம்பாலாய
நாணயம், 141
பணிக்குழுப் பரிபாலனமுறை, 89, 171
பணியர், இருக்குவேதகால மக்கள், 42
பத்தி, 414, 447-54
பத்திரபாகு, 402
பத்துப்பாட்டு, 801 பதஞ்சலி, 514
பதிவுகள், 143 ; ஆவணக் காப்பாளர், 137
பதின்மரின் அமர், அரசர், 45 பதினெண்கீழ்க்கணக்கு, 805-6 பதுமசம்பவர், 369 பதுமபாணி, போதுசத்துவர், $84, 386, 502-3 Lu, 22, 27.

Page 722
66 s
பர்த்திருகரி, 547, 557-58
_uqFTIT unaðir, 198, 44, 419
பரத்தைத்தொழில், 255-60 ; கோயில், 256-60;
ஆமனை, 256
பரத, 507-10
t_J795ữ, 40, 45
பரதன், 419, 543, 544
Uriosig. 56,561, 100
பரமாநவமிசம், 99
பராக்கிரமபாகு 1, இலங்கை அரசன், 105, 181
பராந்தகன் 1, 104
штлтшії, 472
பரிசுத்த ஆவி, 452
பரிட்சித்து, 53
பரிப்படை, 180
பரிமுகவர், 436
பரிவிசாரகர், 349
பருத்தி, 22, 32, 271
பருவக்காற்று, 317
பருவங்கள், 633
பருவம், 633
பவபூதி, 644, 577-78
பவுல், அலெட்சாந்திரியாவில் வாழ்ந்தவர், 3ே0 ص
பவேரு, 316
பல்கனவர் மணம், 244-46
பல்கலைக்கழகங்கள், 229, 620
பல்லவர், வமிசம், 103, 104, 129, 475, 477-78,
6 OG
பலகை விளையாட்டு, 292-93
பலராமன், 419, 422
பல்லுடம்புக்கோட்பாடு, 337
பலூச்சித்தான், 16-17, 22, 32, 33, 35
பழங் கற்கால மனிதர், 13-14
பழித்திடாப் பழிதில் வாழ்க்கை எட்டும், புத்த
Fou uro, 376-7
பன்மனைவியர் மணம், 243-46, 265
பன்றி வழிபாடு, 414
பன்மைரா, 319 射
பனிக்கட்டிக் காலங்கள், 13
பாக்கு, 272
undiseas, 503
பாகதம், மொழிகள், 515, 517-22; இலக்கியம்,
597-600
பாகபத்திரன், 78
பாகவதர்மதம், 447
பாகியுன், 89, 164, 298, 316, 373, 614, 642
பாசர், 567 ფოთ:
பாசறை, 188-189, 584
பாசா, 473-74, 492
பார்சி மக்கள், பாசியர், 226, 329, 462
பாஞ்சால குலத்தவர், 53, 111, 539

ட்டவணை
பாடல், 509
பாடலிபுத்திரம், 64, 67, 68, 79, 86, 142, 187, 279, 281 ; புத்தப்பேரவை, 365 ; floath பேரவை, 402 w
பாடலிபுரம், 468
பாடிகாவலர், 143, 159
பாண்டாரகர், சேர்.இதோ,, 11
பாண்டியர், 85, 105 ; பாண்டிய மன்னர், 104; பாண்டிநாடு, 318 ; கட்டிடக்கலை, 478, 479
TGðorGB, 539
பாண்டுகுமாரர், கதை, இளவரசர், 125 ; பாண்ட
வர், 244 ; 274, 420, 540-1
பாணர், 92, 117, 189, 205, 516, 559, 563,
583
பாணினி, 229, 514
பாத்திரிய, 79-80, 83, 90, 277, 497
பாதாமி, 103 ; வாதாமி, 478, 495, 503
பாதாளம், 626
பாபிலோனியா, 23, 35, 274, 316, 331
பாம்பு வணக்கம், 436
பாமியான், 505
பார்சுவாநாதர், சமண தீர்த்தங்கரர், 401
பார்த்தியா, பார்த்தியர், 79, 80
பார்வதி, 423, 424, 429, 552
பாரசிக ஆக்குமெனிட்டு வமிசம், 64, 65, 71,
280, 308, 462, 526 ベ
பாரசீகச் சக்கரம், 270
பாரசீக வளைகுடா, 317
பாசதவருடம், 629
Luirg 6, 553
பாரூத்து, 285, 296, 382, 486, 469, 488
பாலவமிசம், 96, 129, 309, 369, 389, 494,497
பாலவர், குடும்பம், 83
பாலி, 419
பாலித்தீவு, 297
பாலயா, 494
பாவா, 364 : மகதநாட்டிலுள்ள நகர், 401
பாளி, மொழி, 517 : இலக்கியம், 588-97 ; திருமுறைகள், 306, 368, 373 ; உரைகள், 373
பாளைய மானிய முறை, 129-32, 147
பாற்கர இரவிவர்மன், 462
பாற்கரவருமன், 95-96
பாற்கரன், 837
Lf6örg-ITGaum, 83
பாணர்சி, கலாநிதி ஆர். டீ., 8
பிக்கு, பெளத்தத் துறவியர், 362, 368, 389,
390-98
பிக்குகள், பெளத்தத் துறவியர், 362, 368, 389, 390-96 சமண, 401-2, 403, 597-8; இந்து, 370
பிச்சல, 453
u S?Lasb, 373—4
பிண்டம், 217, 247

Page 723
பிணச்சடங்கு 247
լ96007ւb, 247
பினம் சுடுதல், 247, 458
பிந்துசாரன், 69
பிம்பிசாரன், 62, 83, 179
மிர்தூசி, 657
பிரகலாதன், 418
பிரகிருதி, 438, 440, 447
பிரசத்தபாதன், 440
பிரசாபதி, 111, 335, 343, 355
பிரசேனசித்தன், 62
பிரஞ்ஞாபாரமிதை, புத்தசமய பெண் தெய்வம்,
368
பிரத்தியுன்னன், 420, 422, 447
பிரத்தியேக புத்தர், 382
பிரத்தியோதன், 64
பிரதிகார வமிசம், 96, 98, 182
பிரபாகர வருத்தனன், அரசன், 92
பிரம்ம சூத்திரம், 444, 450
பிரமகுத்தர், 626, 637
grofgerríf, 222, 227, 230
பிரமசமாசம், 620
பிரமஞான சங்கம், 621, 624
பிரமம், ஞாலப்பேருயிர், 240, 350-57, 380.
ვ86, 439, 444, 450, ნნ8
பிரமவர்த்தம், 40
Sa upair, 116, 334, 381, 416, 425, 426, 431
437, 440
பிரமானம், 643
பிரவரம், 214-5
பிராகுயீ, 16, 32
பிராட்டுவிலாகன், 138, 159
பிராமணங்கள், 51, 197, 199, 324, 337
534-39
பிராமணர், 46 ; பார்ப்பனர், 164-67, 194-98
300-1, 334, 337, 342, 365-66, 453
பிராமணரான கங்காதர திலகர், 621
பிராமி, 59, 523-27
பிரித்தானிய கிழக்கிந்தியக் கம்பனி, 819, 641
பிரித்தானியர், 819
பிரிவினை, கூட்டுக் குடும்பப், 221-22, 268
பிரின்செப்பு, சேமிசு, 1
பிருகதாரணியக உபநிடதம், 249, 337, 34
355-57
பிருகற்கதை (பெருங்கதை), 562, 586
பிருகற்பதி, 437
பிருகுகச்சம், 309, 316, 590
பிருதிவி, 324
பிருதிவிராசன், 100, 180, 236
பிருதுவி பாமுறை, 510
பிள்ளைகள், 223-221
பிளாத்தியர், சமர், 65

697
l୍ତ୍ତf, 316, 320
பிளேற்ருே, 375
பின்னுேக்கிய மெய்யொலிகள், 43, 813 பினே, 522
பீகார், 96, 103, 315, 369, 373, 497
$ಗೆ, 280 பீனிட்சு, 319
t
புசியமித்திர, அரசன், 78, 368
புட்கரசாரி, 64
புட்சரம், 430, 437
புட்பிதாக்ரா, 654
புண்டல்கண்டு, 99, 484 புத்தகோசர், 373 புத்தர், 132, 133, 170, 255, 279, 342, 349
357-65, 367, 374, 381-82, 386, 397, 422 488, 491, 493, 588; புத்த சகாத்தம், 635
புத்தர்கள்-முன்னையவரும் எதிர்காலத்தவரும்,
381-83, 384-86
புதகுத்தன், 142
புதலம், துறை, 31
புதிய ஊர்விருத்தி, 270 இலங்கையில், 823
புதைத்தல், 34, 248, 458
புராணங்கள், 52, 78, 415
புருகுற்சன், 45 புருட சாங்கியத்தில், ஆன்மா, 441
புரூரவசு, 435, 534
புரோகிதன், 44, 90, 136, 196 புல், 438
புலவர், 290
புலி, 267 புலிகேசி I, 95, 103, 181, 654 புவனேசுவரம், 483, 494 புவியியல், 1-4, 826-30 புளூட்டாக்கு, 57 புளோதினசு, 624 புளோரன்சு, 461
பூங்கா, 285
பூச்சியபாதர், 408 பூதம், 440, 555, 638 பூடன், 328 பூரண காசியபர் 408 பூரி, நகரம், கோயில், 483 பூரு, குலம், 45
!!ഞ്ഞഖ 277
பூன நகரம், 68
495 و 451 ,274 ,rتنتهي

Page 724
698 лий.
புெ
பெசாவர், 98
பெசுநகர், 78, 80, 414
பெண்கள், மணம், 233-35 ; சுதந்திரம், 251,
பெண்பாற்றெயவங்கள், 324, 388-89, 426-29,
433 W.
பெண்பிள்ளைகள், 224
பெரிப்புளூசு, 309, 318
பெருக்கொலி மெய்யெழுத்துக்கள், 513, 849
Gu
பேகிராம், 505
பேகுசன், 296
பேச்சுமரம், 528
பேசவாக்கள், 136
பேதைமை, 377
பேமா, 33, 181,277, 315, 317,369, 393, 473
பேய்கள், 278, 437
Guur, 106, 270, 279
Guttus, 130, 175
பேரவை, 364-65, 368 ; சங்கக் கூட்டம்,
பெளத்த, 74
பேலூர், 479
பைசாசம், மணவகை, 236, 435 பைதகரசு, 624
பைராத்து, 475
பைற்று, 625
பெர
பொதுக்கிணறு, 286 பொதுமகளிர், 256 பொப்பு, 6, 512 பொய்த்தோற்றம் (மாயை), 444 பொருந்தா முடிபு, 643 பொருளாளன், 58, 138 பொருளியல் வாழ்க்கை, 300-22 பொரோபதுார், 471; பொரபொதுர், 623;
பாராபுதுர், 316 பொலனறுவை, நகரம், 105, 504 பொழில்கள், 285-86 பொன், 58, 310
Gur i
போசபுரம், 270
போசா, 99, 270
Guitar, 621
போட்டிலிங்கு, 7 .
போணியோ, 256 போத்துக்கேயர், 106, 619, 820 போதிசத்துவர், 374, 383-85, 397, 499, 494-503 போதி மரம், 252, 362, 367, 370

orمعنويا
போர், 175, 189ட90 போரசு, 180 போல் முனிவர் (சென்போல்), 319,396
பெள பெளத்தமதம், 72-74, 77, 83-4, 95, 98, 170, 198, 229, 299, 342, 357-400, 449, 639. 640 : பெளத்த சங்கம், 133 பெளதிகவியல், 638-640
o மகதம், 54, 82, 84, 77, 91, 92, 126, 171, 267,
35 மகமூது, கசினி, 98 மகமூது, கோர், 99, 180 மகளிர், 248-62 : உடை 296-7 மகாகாவியம், 548, 550-57, 563-4 மகாசங்கிகர், 365, 368, 385 மகாசம்மதன், 112 மகாபதும, 65 மகாபாரதம், 11, 52, 109, 125, 163, 171 210, 244, 274, 292, 415, 539-42 Guitř, 53, 438, 539 மகாமந்திரி, 136 மகாமாத்திரர், 137 LDsfTuonoun, 358 toasiru unresoTh., 368, 381-88 மகாயுகம், 437 மகாராட்டிரி, 518 மகாவமிசம், 60, 375, 596 மகாவீரர், 342, 400, 405, 408 ; சரகாத்தம், 635 மகேந்திரபாலன், 98, 182 மகேந்திரர், 74 மகேந்திர விக்கிரமவர்மன், 495, 577 மச்சிமநிகாயம், 374 மசூதி அல், 182 மஞ்சுசிறி, 385 மட்கலங்கள், 16, 26, 33, 51, 307, 322; இறக்குமதி செய்யப்பட்ட, 319 : தொழிற்சாலை, 249
மடகாசுக்கார், 317 to Lp, 230 மண்டல, 176 மண்ணியல் இல்லம், மனை, 331, 337 மண்ணியல் சிறுதேர், 160, 167, 197, 256;
565, 576 . . . . மண்ணுமங்கலவிழா, 58, 111, 292 மணிக்கற்கள், 505 மணிக்கிராமம், 178, 312 மணிகள், 25 மணிமேகலை, 613 மத்தவிலாசம், 577 மத்தியதரை, 31 ; நாகரிகம், 294 மத்துவர், 452

Page 725
மதத்தூதர், பெளத்த, 74, 369, 370, 640
கிறித்தவ, 41, 209, 423, 460 ; இந்து, 621 மதுக்கடைகள், 300-1 மதுரை, 57, 104, 287,419, 424, 479, 600, 607
சிற்பம், 490 ; மதுரைக்காஞ்சி, 287 மதுவுண்ணலும் வெறியூட்டும் குடிவகையும், 50,
124, 274, 287, 299, 300, 398 மந்தசோர், 206 மந்தாகிராந்தம், 853 மந்திர ஆற்றல், 340, 341, 390 மந்திரம், 235, 389 மந்திரி (அமைச்சர்), 186-137 மந்திரி பரிசத்து, 135-37 மயில், 277 uogé 35y.ʻtq. Lub, 468, 472, 474 மரக்கறி உணவுன்போர், 89, 298, 393 மரங்கள், 287, 285-6 ; புனித, 28-31, 366, 367,
436 மரபுரிமை, அரச, 126-7 மராடர், 106 ; மராத்தியர், 819 மருத்தர், 328 மருத்துவம், 640-42 : மிருக, 842 மருத்துவமனைகள், 397, 642 மருந்துகள், 842 மருமக்கட்டாயமுறை, 129, 245 மல்லிநாதர், 402 L06ùLuftff, 129, 245, 271, 463, 465 மலர், 285
pGorruust, 104, 315, 317, 526, 623 மலிக்காபூர், 105 மலைத்தொடர், 2 tr2suit GIT up, 522, 523, 614 மழைக் காலம், 3, 214 மழைவீழ்ச்சி, 269 மற்றேர்க்கு மகிழ்ச்சியளிப்பவர், 294 மறுபிறப்புக் கோட்பாட்டு வளர்ச்சி, 237 : பெளத் தம், 379, 386; சமணம், 404 ; இந்து, 438-39 451, 457 மன்வந்தரம், 437 மனசாதேவி, 434 மனிதன், புருடன், ஆதி முதல் மனிதன்
334-36 மனு, 118, 151 : அறநூல் (மிருதிசால்), 109 114-15, 155, 157, 164, 167, 194, 19. 199, 229, 243, 260 ഥátി, 252, 258
ԱDIT
மாகதி, 518 tᏝfᎢ 85 ff , 55Ꭲ மாணுக்கர், 222, 227-30 மாதவன், 54 மாத்தியமிகர், 387 மாம்பழம், 271

Ritsa 699
மாமல்லபுரம், 475, 477, 496 цол6рш, 444 மார்க்கோ, போலோ, 181, 461 மார்சல், சேர் யோன், 8, 35 மார்த்தாண்டு, 476 மார்துக்கு, 529 மாரன், 433 மாவட்ட ஆட்சி, 141-142
வினி, 653
மாளவ, 134 மாற்சிய நியாயம், 115 மான்சோலை, 382, 367
மானசம், 437 மானசொல்லாசம், 458
மானியமுறை, 129, 134; பாளைய, 129-32
மிகிரகுலன், 91 ifigg(31 img.68, 98 மிசுதியோசு, 460 மித்தனி, 39 மித்திரசு, 330 மித்திரன், 330 மிதாட்சரம், 156, 217, 221 மிதிலை, 54 மிருதி, 109, 156-7, 162, 280, 261 மிலிந்தப் பிரச்சினை, வினல்கள், 80, 316, 376,
383
மிலேச்சர், 176, 203
மீமாஞ்சை, 444, 516 மீனவதாரம் விட்டுணு, 418 மீனுட்சி, 424
Cyp
முகமது இபின் பாத்தியார், 103 முகலாயப் பேரரசு, 313, 618 முசிறி, 318, 320
முட்டாக்கு, 250, 817 முடிதுறத்தல், 125-128 முடிவிலி, 637 முத்திராராட்சசம், 68, 577 முத்திரை, 455, 511 * மும்மணி', 382 மும்மூர்த்திகள், 425-6
முருகன், 431, 449 * முருகன்றேற்றம்", 549, 651-52
முற்றுகை, 188, 320 * முறையானவெற்றி ”, 130 முனிவர், 339

Page 726
700 -sellé
- Cup மூத்தபிள்ளைக்கு அரசுரிமை ன்னும் விதி, 125 மூதாதையர், 217, 224, 240 epday, 442 மூப்பு, 246-7 மூலக்கூறுகள், 639 மூலப்பகுதி, 438, 441 மூலப்படை, 178 மூலர், மாட்சு 7
மெ
மெகாத்தெனிசு, 137, 142, 143, 149, 180, 177,
185, 187, 269, 279
மெசப்பொத்தேமியா, 25, 36 ; தொடர்பு, 17,
23, 59, 229; செல்வாக்கு, 529
மெய்ப்பாடு, (இரசம்), 510, 550
மெய்யியல், புத்தமத, 375-81, 387-88 : இந்து
மத, 439-47
மெழுகுமறை, 501
மெனந்தர், 79, 80, 309
மே
மேகதூதம், 550 மேரு, 436, 629 மேற்கலப்பு மணம், 204, 205, 208 மேனகை, 434
மை, 528
மைசூர், 105, 453 மத்திரகர், 91, 95, 635 மைத்திரேயர், 38, 383, 385 மைதுன உருவங்கள், 484, 492. மைலாப்பூர், 461
மொ
மொகஞ்சதாரோ, 18, 280 மொங்கோல், 25, 31, 34, 52
மோ
மோரியர், 67-78, 113, 138, 141, 143, 151, 157, 213, 251, 254, 302, 307, 313, 314, 468, 487, 515
மோவசு, 83
Gol. Daear மெளக்கரி, 95
யசுத்தின், 67 யசோதருமன், 91 யசோதை, 419 யப்பான், 369 யமுனை, 2, 439 யவனர், 80, 318, 320 யவனிகா, 565

வனே.
葡屑
யாத்திரை, 453 யாதவர், 57,419 யாப்பியல், 549, 651-55 யாப்பு, 334, 549, 651-55 unಔಠ7, 22, 49, 58, 180, 267 274, 596 யானைமருப்பு, 319, 505
պ6մՄոցn, 125
யூதர், 331, 462 யூப்பிற்றர், 327 ; கோள்-வியாழன், 435
Guerr
யோகமதம், 442-4 யோகாசாரர், 387
(ểu JT6ỳ, 442
யோன்சு, சேர் உவில்லியம், 5
வகுப்பு, வருணம், 137, 205
வங்காள ஆசியக் கழகம், 5, 625
வங்காளம், 2, 92, 96, 103, 208-9, 277, 370
455, 518, 620
வங்கி, 306, 311
வச்சிரகுசி, 197
வச்சிரபாணி, 385
வசந்ததிலகம், 653
வட்டி, 310
வடிகால்கள், 20, 287
வண்ணப்பூச்சுக்கள், 298
வணிகர், 170, 199, 301, 311 ; கூட்டுத்தாப
orth, 311
வம்சத்தம், 653
வரலாற்று நூல். , , , , வரன்முறைக்குறிப்பு, 60,
77, 135, 375, 563, 595-96
வரலாறு, 60
வரி, 149-51
வரிசை, 50, 507
வருணன், 330-33
வல்லாளசேனன், 209
வலபி, 402
வழிபாட்டறைகள், 367
வளைநாமெய், 513 ; மெய்யொலி, 43
வற்சநாடு, 57, 62
வற்சபட்டியார், 289
வறுமை, 301
y
வாக்கியங்கள், 516 வாக்பதி, 599 வாகடகர், 87, 103 வாசவர், 453 ; பசவர், 209

Page 727
Jell
வாசனைச்சரக்கு, 27
வாசுதேவன், 414, 422 4.
வாணிகம், 308-11; வழிகள் 312-15 : கடல்
epolo, 315–21; மேற்குடன், 317-18
வாதராயணர், 444
வாயு, 332, 431, 456
வாயுக்கள் ஐந்து, உடலில், 64
வாரனுசி (காசி), 53, 62, 228, 279, 362, 367
480, 590
வால்மீகி, 543
வாவிகள், 285
ഖTരt, 84, 186
வாழ்வை முனிவது, மறுப்பது, 12, 343
வாழைப்பழம், 27
வானப்பிரத்தன், 222, 246, 349
வானியல், 321, 829-32
வானூர்திகள், 185, 643
லிக்கிரமசகாத்தம், 89, 634 விக்கிரமசீலர், 370 விக்கிரமாங்க தேவ சரிதம், 563 விக்கிரமாதித்தன், 89, 634 விசயநகரம், 106, 265, 270,479, 484, 504 விசயபாகு, 104 விசாகதத்தன், 571 விசுவாமித்திரர், 201, 434, 435 லிட்டுணு, 328, 414 416-23, 425, 450, 451
457 விட்டுணு வணக்கம், 46-23, 425, 447 வித்தியாதரன், 99 விதூடகன், 123, 197 567 விதேகநாடு, 541 விந்திய மலை, 2, 278 வியபிசாரம், 248 விருந்தோம்பல், 240 வில், 186 කෝශිකාංඝ6007), 560, 563 லில்வடிவ யாழ், 509 வில்வளைவுகள், 477 வில்வித்தை, 293, 543 விலங்குகள், 319 விலங்குப்போர், 293 விஜலகள், 302-3 விவேகானந்தர், 444, 821 வி3ளயாட்டுப் பொருட்கள், 25

ഖിങ്ങ് ገ01
விழா, 287,291, 433, 454 விழைவு, 354, 375-18 விற்கட்டு, 477 ; தண்டியக்கட்டு, 485 வினய பிடகம், 364, 373
·
வீட்டுமன், 541
வீடுகள், 19, 286
வீடுபேறு, உபநிடதத்தில் 340-41 ; புத்தமதத் தில், 377 ; சமணமதத்தில், 405 இந்துமத்தி தில், 439-53
്ജ് ഉ90, 488 486, 507, 509
வீமகட்பைசு, 83
வீமன், 539-40
வீமாறன், 497
வீரக்கற்கள், 147
வீரமாமுனிவர், 64
Cad
Gaussiseh, 25, 50, 58, 497-508 வெள்ளப்பெருக்குக்கதை, 59, 418 வெள்ளரசு மரம், 436 வெள்ளி, 491
வெற்றிலை, 272
வே
வேட்கை, 375, 377
வேட்டை, 124, 214, 298
வேணன், 117, 203
வேதம், 51, 227, 323-57, 443
வேதாந்தம், 444, 643
வேலி, ஆர்தர், 614
ഖയ്ക്കേt, 831, 838-81, 840 848; வேத்தி தியல், 58 ஐம் பெரும் வேள்விகள், 289 நரமேதயாகம், 271 ; ஆட்பலி, 278, 279 : நரபலி, 455 ; விலங்குப்பலி, இந்துசமயத் தில், 422, 454
வேளாண்மை, 49, 271-12
வேனில்விழா, 291
வைகுண்டம், 48 வைசியர், 46, 199 வைசேடிகம், 440 வைத்தியர், 642

Page 728


Page 729


Page 730
三千
司一
黑
器
 

시이,니어년내에귀시=L-!L .***환シに巨■ VL-s. ";3.5:;"T社的터科疊 "¡....-* L-*圆唱Los rūrs s'-- 生)**uruLP&},シg, , , ;里是重量) r~\,*e_るQy)|
-琳,4)日 |*-***... - )! 珀动均 *=*玖多%%彩黯人
·•*劑"Noo ,L =*șシもし 村に %注saeso활용§§•W シ* r}“シ必įg혁 *鱷***|(1:1), ogyピ *a;*_nö國
Įsisirs on o'

Page 731
[][])
!=-■ (** ~Ī |- | s_ (!---- ![[1國的』는 T}■__)*** (哑铃自gn灣鱷《莎哆 sosoɛyɛfɑ, sɛ ŋŋsi:o.A% |-%) ~+**¤ .永 歴}*F:ŋwɛowoso -- 』隧*內* L.፶ !*"፫)=፡|
•----,...of,结*官 门! ¡ ¿، ، ، 드nGU통s ugu법 필neY’) 除颤。*