Page 1
三
திருச்சிற்றம்
சீகாழிச் சிற்றம்
திருவாய்மலர்
ಹಾರ್ನಿŠಣ ಅನಿಸಿ: க்கப்
SIPR
 
 
 

36. வழங்கும் லியூர்
Rao GT ரையுடன்
リ。
 ை
66
リー。
(190,

Page 2

呜 | 21. s "、
272,
விண்பதிது గో,
திருச்சிற்றம்பலம்,
சீகாழிச் சிற்றம்பலநாடிகள் திருவாய்மலர்ந்தருளிய
துகளறு போதம்.
--سیسی بڑی تھی جبکہ تمہینہ|-خھن==ح
ད། " ཞི་3; ༽
T "ಫ಼ 鞑
திக்கம் செல்லையா என வழங்கும் அச்சுவேலியூர் ஈ சா ன சிவ ன்
இயற்றிய உரையுடன்
| կ Զ72
பருத்தித்துறை கலாநிதியந்திரசாவலயிற்
கிப்பிக்கப்பட் التي كندا =
Hi
நிருச்சிற்றம்பலம்
விrேதிலு கதரீ)
(1 (Y (y (I),

Page 3
អ៊g
திருப்பாசுரம். வாழ்க வங்கணர் வானவ ரானினம் வீழ்க தண்புனல் வேந்தனு மோங்குக வாழ்க யேதெல் லா மர மைமே குழ்க வையக முந்துயர் தீர்கவே.
கிருச்சிற்றம்பலம்.
திருச்சிற்றம்பலம். கடவுள் வணக்கம். நீர்வ&ளயி இலங்கரனே கின் மலரே சின்மயனே பாருலக மெல்லாம் பயந்தோனே-சீரார் துகளறு போதித் துரையுரைக்கத் தூய புகழணிகின் பாதம் புகல்.
கந்த வனத்தெங் கருனேக் கடலேக் கனகமன்றிற் சந்த த மைந்தொழில் கட்டம் பயிலுஞ் சபாமணியை நக்க மியற்றமிழ்த் தேசிகன் வேன்மயில் வாகனனப்
பைந்துணர் கொண்டு பரவிப் புகழ்ந்து பணிகுவமே.
நிருச்சிந்தம்பலம்,
 

-
15 1+1, ܓܝ
*劃
■ ܨ+1 בנו על י
விட
9+&uים וLILי מ
■ , , եւ , , | fUjff,h, rých tigh F.
TA ܕ ܡ .
(Մ 5 65 652 T . ,
அஞதியே மலபந்தமுள்னனவும் அறிவித்தாலன்றி பறியாதனவும் சார்ந்ததன் வண்ணமானவையும் ஒன்றையறியுங்கால் பிறிசொன்றனேயு மறியாது அழுந்தியறியுமியல்பினவுமாகிய உயிர்கள் கேவலம் கலம் சக்தி மென மூன்றவத்தை யெய்துவன,
இக்கேவலத்து ஆனவமலமொன்றமே ஆன்ம அறிவு முழுவதையு மறைத்துக்கொள்ள அங்கிலேயிலான்மா அறிவிச்சைசெயலொன்றுமின்றி அவ்வாணவமலத்தோடு மாத்திரையே கூடிநிற்கும். இதன:-
"அறிவில் னமூர்த்த நித்த னராகாதி குணங்க ளோடுஞ்
செறிவிலின் கலாதி யோடுஞ் சேர்வின் செயல்க ளில்லான் குறியிலின் கருத்தா வல்லன் போகத்திற் கொள்கை யில்லான் பிறிவிலன் மலத்தி னே திம் வியாபிகே வலத்தி லான்மா."
என்பதஞணுமுணர்தற்பாற்று.
இனி, கேவலமும் அளுநிகேவலம் ஆகிகேவலமென இருசிறப் படுமென்ப, ஆகிகேவலஞ் சர்வசங்காாகாலத்து நிகழ்வதெனக்கூறுப. ஆண் டு அதிருக்குமவைந்தொழிலுமுள எனவுங் கூறுப. அதனேயே "நள்ளிருளில் ஈட்டம் பயின்ருதி ஜாதனே." எனக் கூறியவாற்ருலுமுனர் கற்பாற்று, எம்மிறைவர்க்கு நள்ளிருளுமின்று. நண்பகலுமின்று, பின்னே யார்க்குளதெனின் ஆணவமலக்தோடு மாத்திரையே வானாகிடக்குமான் மாவுக்குளது, என்றும் பிரியாதுடனுய் நிற்குமிறைவிஞர் அக்சுேவடிக்கினு மியற்றியருளு கிருத்தமே நள்ளிருளி ஈட்டம் காணப்பட்டது. பயிலல் பழ குதல். மண்டு குக்குமவைந்தொழிவே யுனர்க்கிற்று. هي شرم المساهاشي ஆன் மாக்கள் நுகர்வது துன்பமொன்றே. இதனே - "துன்பமே பிறப்பே யிரப் பொடு மயக்கரத் தொடக்கெலா மறுத்தற் சோதி' என்பதஞலுமுணர்தற் பாற்று. Wண்டு துன்பமே எனத் fażi Ross it Tisdai ir Raiswali கூறியிருப்பது

Page 4
கேவலத்து நிகழ்ச்சியே, ஏகாரம் பிரிநியூேமரம். இக்துன்ப நுகர்வில் ஆன்மாக்கட்குள்ள வெறுப்பும் அதன் மறுதலேயாகிய விருப்புமே மூலதன்ம மெனவு கிருவினைப்பாசமெனவுங் கூறப்படுவது:
இனி, இன்கிலேயிற் துன்புறுமான்மாக்களிட்த்துக்கொண்ட கை
'கீடுதாதி பெருங்கருணேயானே அங்வங்ச் மலிபரிபாக தாாதம்மியத்
திக்கிசைந்த தங்காணுதிகளேக் கொடுத்தருள அவ்ை கால்வகைத்தோற்
றத்து எழுவகைப்பிறப்பி னெண்பத்தான்கு நூருவிா யோனிபேதங்களா
கப் பிறந்து சகலாவத்தையையடைவன இச்சகவாவத்தையினியல்பை
'உருவினேக் கொண்டு போது போக்கியத் துன்னால் செப்பல்
வருசெயல் மருவிச்சத்த மாதியாம் விடயத் தன்னில் புரிவதுஞ் செய்திங் கெல்லாயோனியும்புக்குழன்று திரிதருஞ் சகலமான வவத்தையிர் சீவன் சென்ற்ே."
என்பதனுண்றியப்படும்.
இரி, சிசுலாவத்தையின்கண்ணதாய எண்பத்துநான்கு நூாரூயிச போனி பேதங்களிற் பிறக்குமான்மாக்கள் மானுடப் பிறவியையடைகல் அடங்க் கையால் சீர்திக் கரையையடைந்த தன்மை போவாகும், அங் இனம் மானுடப் பிறவியையெய்திய வழியும் கான்மறை வழக்குடைய காட்டிற் பிறத்தல் புண்ணியமிகுதியாளுவது. அவ்வாறு பிறந்து தவ நெறியில் நின்குெழுகுங் குடியிற்பிறந்து பரசமயச்சார்பிற்சேராது சைவ சமயத்தைச் சார்ந்து அன்நெறியிந்ேகும் புன்னியம் செயற்கரிய செய லாஞய பெறற்கரிய பேருகும். அன்கிலேயையடைந்தவான்மாக்கள் அறி பரத வண்ணமே சிவபுண்ணிரத்தைச் செய்யுமாறு எம்.சிறைவஞர் செய்விச் தருளி, அப்புண்ணிய விசேடத்திஞலே அதன்பின்னர் அச்சிவபுண்ணி யத்தையறிந்து செய்யுமாறு ச்ெய்வித்தருளி அதன்பினெய்தற்குரியவர்கச் சமயமாறதுக்கும் பொதுவாயுன்னா உபாயச் சரிபுை சிெயா யோக ஞான மென்னுகான்கையுமறிக்கொழுகுமாறு மென்மெல் நடாத்திவித்தருளியும் அவ்வொழுக்க நெறிநின்குே சடைதற்குரிய சித்தார் சைவத்திட் கூதிய சிறப்பாகிய உண்மைச்சரியை கிரியை யோகம்மூன்றனேயும் முறையே ஒழு குவித்து அச் சிறப்பியல்புபொருந்திய தவத்தினூலே தன்சக்திகுன்றிரீன் குவதாகிய ஆணவமல் பரிபாகம் வாச்செய்து அதஞலடையக்கக்கி சத்தி நிபாரத்தை விளக்கி அவ்விளக்கத்திகுலே இருவினயுஞ் சமமாகவதிவிலே யொப்பக் காணுமாறு செய்தருளுவர். இம்முறையே சகவாவத்தையில் நிகழ்வத்ன்ே:- "புகலுதிதில் வந்தபெரும் புண்ணியத்தால் வாய்ந்தமல ܡ17
\* நந்தரத்தி சோவின் தாமோப்ப? எனவும்,
N
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

* டிர் H THي iki
ஹாஜவக்கேயுமாகலங்ககஞ் சத்தி
நெறிதரு முன் கைச்சிரிண்கண்மூன்திரப்பியே தன்வலி தேய்ந்து பறிமலபாம் பயிற்றுபு சத்தி பதித்திருனேச்சமமாக்கி"
எனவும் பஞ்சாக்கப் பஃருெடை முதலிய நூல்களிற் கூறியிருக்கின்றத ஒலுமுணாலாகும். அன்றேல் அஃதங்கினமாகச்சுத்தாவத்தையில் நிகழும் இருவினேயொப்பு மலபரிபாகம் சத்திகிபாகத்தையே சகலாவத்தையில் நிகழ்ச் சியாகக்கொண்டு இடர்ப்ப்டுவாரும் பலர் இன்னும் இதனே மாதவச் சிவஞானயோகிகள் சிவஞானசித்தியாருக்குச் செய்தவுரையில் நான்காஞ் இத்திசத்து இறுதிச்செய்யுளில் "சத்திகிபாதத்துக்கு மூலமாகிய மலபரிபாக மும் இருலினேயொப்புக்குமூலமாகிய சிவபுண்ணியமும்" எனக் கூறியிருக் தலுங் காணற்பாலது. இனி இறப்பிறவத்தானிருவினேயொப்பெய்திய வான் மாக்கள் சுத்தரவத்தையைத்தலைப்படுவன. இச்சுத்தாவத்தையினியல்பு
"இருவினேச் செயல்க னொப்பினிசன்றன் சத்தி தோயக் குருவருள் பெற்று ஞான யோகத்தைக் குறுகி முன்னேத் திரிம்ஸ் மறுத்துப் பண்டைச் சிற்றறிவொழிந்து ஞானம் பெருங்கா யான்றன் பாதம் பெறுவது சுத்த மாமே"
என்பதஞனு முணரப்படும். சிவஞானபோதமுக விாறு கரிம் ருெகுத்துக்கூறியிருக்கின் ஞானத்தில் ஞானமாகிய சாரியங்காயும் முப்பது அவதாங்களாக வகுத்துக் கூறுவது "துகாறுபோகம் மள்
லுங் இச்சாதனோல்
துகள்-குற்றம். ஈண்டு மகவாசனேயருய குற்றத்தையுணர்ச்சிற். " திகளேயறுக்கும்போதமென இாண்டாம்வேற்றுமைத்தொகை என்' *உயர்ஞான மிரண்டா மாரு மலமகல வகா மன்று போதுத் திருவரு ளொன்று." எனவும், 'பவமகனே பறக்கும் பாங்கினி லோங்கி Tiran
嵩.* உணர்வரிய ©ಿಟ್ರಿರ್ಪಸಿ """ C. களேயுக்திக்கமெய்ஞ்ஞானம்' எனவுங் கூறுபாசுவின் திகன்றுபோகம், மெய்ஞ்ஞானம், அருள்ஞானம், பாஞர்ல்ம், உண்மை ஞானம் சிவஞானம் என்பன ஒருபொருட்கிளவி இன்றுற்கு விரிாய நூலுளதோவொ ராபின் தனிக்கவாசக சாதிகள் நிருவய்சர்ந்தருளிய திருக்கோடி

Page 5
--4--
யாரே நாநூறு துறைகளாக இதனே விரித்துக்கூறுவதெனலாம். கோக்கப் பட்டமைபிற் சோவை எனப்பட்டது. ஈரியல்பாடவிருபொருள் என்றும் பிரியாது ஒன்ரும் விாவிநிற்குமியல்பு கோவையென்ப்பட்டது. கோவை அத்துவிதம் என்பன ஒருபொருட்கிள்வி.
இனி, இருவினையொப்பெய்திச் சுக்காவத்தையைத் தலைப்பட்ட வான்மாத் தன்ன்ேத்தரிசிக்கவியலாது மலவாசனேயானுய மயக்கத்தால்
எல்ாேம் பொட்டு ான்றிங் கிருந்தேது னேன்ருே நல்லாப் எஃாயறிக்கே நானன் ருே-சொல்லாடு நான்பீம பன்றி நடுவே புணர்த்துதற்கு
வான்பிரம முள்ளதோ மற்று'
எனக்கூறி நானே பிரமமாலேரென முனேத்துகின்றவைதாத்து இதுகாறு முயிர்க்குயிராய் நின்துணர்த்திய பிரானுர் மானுடச்சீட்டை சாத்தி ஞாஞ சாரியராகவும் எழுந்தருளிவந்து,
"உன்னறிவை பே உணர்வையோமாகி
லின்னெடுநாட் பாசத் தியையா-ே புன்னறிவை நீங்கர வறிவாகி ருே பிரதமும்போ
லாங்கா பினரணு, ரகுள்."
எனத் தொட்டியலிடத்தி அம்முனேப்பொழிந்து சன் &ளத் தரிசிச்துப் பின் ஈச்ச சொப்பன்ச்தையெய்திக் கிருவருளோடுநின்று ஐக்தொழிலுமா ற்றுபவன் ஈரனேரென முனேத்து நிற்கும். அங்கிலேயினும் ஐங்சொழிலும் அருட்சேபiன்றி உள்செயலன்றெனத் தெருட்டி அம்மயக்கைய மொழித்த விடத்து மவ்வரசனே யானுய மயக்கமும் அறவேயொழியச் சுத்தஞய் அருள் வழிநின்ற சிவதைக் கரிசிக்கும். இது சுத்தத்திற் சுழுக்கி. பூசுப்பழிப்பு முதல் ஞான்த்ரிசனமிறங்ாயாகவுள்ள பதின்மூன்றவதரங்களுஞ் சாக்கிரம். இதனுள் சித்திரூைபம், தத்திaதரிசனம், தத்துவசுத்தி, ஆன்மரூபம் என்னு நான்குமடங்கும். சொப்பனத்துப் பாைசரிசண்முதல் பாையிற் போகயிறு வாயாக்ள்ேள கான்சுவதாங்களுமடங்கும். ஈண்டு விரூைபமும் ஆன்ம தரிசனமும் ஒருங்கு நிசழ்வன. ஈழுக்கியில் சுத்த பாாயோகமுதல் ப ைபிலசேமிது வாயாக வுள்ள நான்கவசாங்+ளுமடங்குவன. கண்டு ஆன் ம சக்கியுஞ் சிவதரிசனமும் ஒருங்கு நிகழ்வன பின், இன் நிவேயினரின் துஞ் சிவத்தோடுசேர்ந்து திருவருாேயுக்திறந்து எசமாய் இறைபணிகின்று பெறற்கரிய பேருகிய ஆன்மிஸ்ாபத்தை ஆன்மாவெய்தும், இது துரியம்.

لـEj--
இதில் சுத்தாவத்தை முதல் பரமானந்தபோகம் இது வியாசிகிள்ள் ஆதிவி சங்களுமடங்குவன. இது சியோகம் இனி, இன் நீலேயையடைக் ஆள் மா கேவலம்முதல் இதுகாறுமுடங்கியைந்துகின்று கைமாறு கருதாது செய் தருளி எம்பிாளுர்து பெருங்கருன்னத்திறத்தை அயராது உள்ளுங்தோ' மெழுவதாகிய அன்பரில் எம்பிசான்றிருவடியையடைந்து ஆண்டு சிவபோக த்திற் றி&ாத்து என்றும் நீங்காது இன்புற்றிருக்கும். இது திரியாசிதம். இதில் பரமானங்கபோகம் பாமானக்சமேலிடு, பரிமானந்த அவசம் என்ஓ மூன்றுமடங்கும். இதுவே சிவபோசம். இதுவே ஆன்மாக்கள் ஆகிய ந்தமாய திகழ்ச்சி. கேவலத்துத் துன்புற்றுஞ் சகலத்திப் பிறர்நிறக்துஞ் சுத்தத்து மயக்குற்றுமான்மாக்கள் நின்றவிடத்துப் பயின்டூடியம் திங்லேயிற் கூக்களுகியும் தென்பாண்டிாட்டஞகி அவ்ற்பிறவியப்பாளுகியும் என் தும்பிரியாது உடனின் த கைமாறு சுருதாது செய்தருளும் எம்பிசானுர்தி பெருங்கருளேத்திறம் என்றும் மறவாத எம்மார்விற் பொருந்த எ til s'art னே அருள்புரிவாரான, மறப்பின் "எர்ான்றிகொன்ருர்க்குமுய்வுண்டாமுய் வீஃவச்-செய்ங்கன்றிசொன்றமகற்கு" என்பதுஞ் சிக்கிக்கவேண்டுவது. இனி, இன்நூல் சிறந்தசெந்தமிழ்நடையில் யாக்கப்பட்டு இயற்றமிழ்ப்புலவர் க்கு இனிபலிருந்தாவது, ஞானநூ&வயோதுவோரேசன்கெறியுய்த்து நீவைய நுக்கிடுவது. ஈவிருெறும் ஈவிருெநன்ாயம் பயப்பதி. ஆய்தொறுமாய் தொறும் அருட்டுறை சேர்ப்பது, தெளிந்தவிடச்அப் பேரானந்தப் பெ ருவாரிதியிற் கடைத்தெடுத்த தெவிட்டாலின்ப்த் தெள்ளமுதனிப்பW"
இத&ன்த் திருவாய்மலர்ந்தருளிய நிருவருட்டெய்வர் தேசிகமுதல் வர், கொற்றங்குடி உமாபதிசிவாசாரிய சுவாமிகள் சந்தானத்து வந்த கோழிச் சிற்றம்பலாடிகளாகும் பெருந்தகையாவர். (இப்பெரியார் வேறு திருச்செந்தாாக வலியற்றிய பெரியார் வேறென் முடிக்க முடிவாகக் கூறப் படுகின்றது.) இச் சிவகுருகாதன் மாயூாத்துப் புகைவண்டி கிலேயத்திக்கு மேற்புறத்துள்ள சித்தர்வனம் என்னும் திருப்பதியில் தம் சீடர்களோடு திட்டையிலமர்த்தெழுந்தருளியிருக்குக் கிருக்கோயில் இன்றும் சைவி அந்த ண்ாானருச்சிக்கப்பெற்றுத் திருவருட்பொலிவோடு விளங்குகின்றது.
இன்துரல் மாதவச்சிவஞான யோகிகrால் பேசார்வத்தோடு மதிக் சுப்பெற்று மேற்கோனாகவாளப்பட்டதாயின் அதன்பெருமை எம்மார் சொ ல்லுந்தாத்தசோ?
இன் நூற்கு இதுகாறு மோருாையுங் காசேப்படாமையாரும் ஒருளாாழுதுவதே இன்ராவே ான்காய்க்தி தெளிந்து பயனெய்தற்கு வாயி லாகுமெனத்துணிச்தும், இதனேக்கற்குமார்வமுடைய மாதுேக்கர் க்குப் பயன்படுமென கிாேர்தும் இவ்வுரை எழுதப்பட்டது.

Page 6
بلد ----
"புண்புலால் யாக்கை புறாகனியப் பொன்னெடுங்கோயிலாப் புகுந்தேன் சொன்டோ முருக்கி பெரியேயா பாண்ட வீசனே மாசில மணியே துன்பமே பிறப்பே பிறப்பொடுமயக்காங் தொடக்கெலா மறுத்தநற்சோதி ஜின்பமே சிக்கெனப் பிடித்தே னெல்கெழுந்தருளுவதினியே'
'நள்ளிருளில் கட்டம் பயின்ருடு நாதன்ே
தில்ஃபுட் கடித்தனே தென்பாண்டி நாட்டானே பல்லம் பிறவி புதுப்பானே யோவென்று சொல்லந் கரியானேச் சொல்லித் திருவடிக்கிழ்ச் சொல்லிய பாட்டின் பொருளுணர்ந்து சொல்லுவார் செல்வர் சிவபுரத்தி லூகள்ளார் சிவனடிக்கீழ்ப் பல்லோரு மேத்தப் பணிந்து'
திருச்சிற்றம்பலம்
மெய்கண்டசேலன் திருவடி வாழ்க
F6ਸੇਕਸ
பிழை திருத்தம். பக்கம். 凸品。 பிழை. திருத்தம். 一1一 25 நள்ளிருளி நள்ளிருளில் ---ே 28 பறநீக்கும் புறமாற்றும் -- 2 புரைகனிடப் புாைபுனாகனியப்
4 || 15 |5Tikaru in Tiru
t 5 போராந்த போர்ன்ந்த சுக 15 குற்றங்கும் குற்றம்ரீங்கும் கடு 12 அவற்றிநின்று அவற்றிநின்றும்
| மலம்கீயா உ 31 பக்கத்திகின்று பந்தத்தில்கின்று உன் 13 வன்ருேதான் வின்ருேதான்
2: அருளிலே அறிவிலே உசு 20 நிற்பவத்தேருது மிந்பவர்க்கேருது ஈ சீ 13 அன்றி வேறு ஒன்றும் இல்லே-அங்லி என்றுாைக்குமாகமதுல்
14|றைவனது திருவுருவமேயன்றி ਸੇ 1 ) |கமெனப்படும் பொருள் வேறில்லே. கூறும்.
ச0 1 புகுந்தது அது ஆங்கு புகுந்தது ஆங்கு
23 || AFCIEurip. FgjIn TIFII.
ே 1 வெளிபோகுங் வெளியேபோகுங் t
31 || IF TEATË, தானத்தில் ஈ.அ 28 அந்தர்யாகஞ் அந்தரியாகஞ்
சிகி-ம் பக், 97-ஆம் செய்யுளுக்கு முகாமம் சரியை என்பதைச் சேர்த்துவாசிக்க,

ಟಿ
நிருச்சிற்றம்பலம்.
சிறப்புப்பாயிர ம்.
கீவாலியூர் மகா-ா-ா-நீ. க. சோமசுந்தரப்புலவர் இயற்றியது.
நீர்மலி செஞ்சடை மின்மலனக்காட் பார்மனி மன்துயிர் பவத்தொடர் பறுத்துச்
Frans சேவடிச் செந்நிழல் சேருபு ாேப்மலர்க் தருளிய நூல்பல் வவற்றுட் சத்திகி பாதத் துத்தம ராகுேச் முப்பொரு டெளிக் து பொற்புற வுதவிய சைவசித் தாக்திக் தெப்வத நூலின் முடித்த முடிபெனாம் வளம்பெற விளக்கிப் பொய்கண் டசன்ற மெய்கண்ட தேவன் வழிவரு ஞானத் தெளிவுறு பெரியோன் ஜம்முகம் குாைத்த வறுமுகப் பெருமான் செம்மலர் தோன்குள் சேர்த்தியாட் கொண்ட சிற்றம்பல் ாேடிக ளென் ஓ ஈற்றவர் குறிய வாடியிற் பெரிய வாநிழல் செறிதரு கொள்கையி னெறிவர வருளிய இகலறு முண்மைத் துகளற போதம் பக்குவ ருணர்ச்து கற்கதி யெய்தப் பொற்புறு ஈல்லுரை பற்புட ஒரரைத்தான் பொன்னிலங் காபுரிச் சென்னியென் துரைக்க மன்ஒயாழ்ப் பாண வளாக ரெ ಗ್ರೌ### செக்கெற் கழனியும் கன்னற் படப்பையும் தாள மரும்பி மரகதங் காய்த்துப் பவளம் பழுக்குங் கமுகஞ் சோல்புக்

Page 7
جے-ایا۔ =
தேமா வளலுங் சூேசுஃளப் பலவும் வாமா முகனென வான்குலே தூக்கும் வன்னக் கதவியும் மன்னிய வளஞ்சேரி பன்னவர் மதித்த தன்னிகர் சிறப்பின் அச்சுவ்ே விப்பதி மெச்சிடு பழமையும் திருவுங் கல்வியுஞ் சிவநெறி யொழுக்கமும் மருவிய சைவ வேளாண் மரபினரில் வத்தவ தரித்த இந்திரச் செல்வன் சின்னத் தம்பிவேள் செய்தவ மதகுல் வள்ளி நாயகி மணிவயிற் றுதித்த எள்ளருஞ் சிறப்புடை எந்தல் தொல்வியல் கந்தவனத்துக் கடஅட்கற் பகத்தின் சுந்தரச் சேவடி துதித்திடு மன்பன் அத்திருக் கோயி லானே கர்த்தன் வேன்மயில் வாகன விற்பன்னன் றன்பால் இலக்கண விலக்கியங் கலக்கற வுனர்ந்தோன் சைவசித் காந்த மெய்ந்நெறி நன்னூல் கைவர வுணர்ந்த மெய்வரு குரிசில் தெய்வத் தீக்கை உய்வுறப் பெற்றே அகத்தும் புறத்தும் அரனடி யருச்சனே உகப்புடன் புரியு முத்தமன் மிகப்புகழ் திக்கம் செல்லேய வேளென வெங்குக் தக்க தன்பெயர் தகுதியின் வைத்தோன் தேசார் தீக்ஷா நாமங் திருமனி ான சிவனெனவியம்பும்
மாசி லருங்கலே வல்ல பண்டிதனே.
திருச்சி ற்றிம்பம்

சண்பநிதனே!
நிருச்சிற்ற்ம்பலம்.
து கள அறு போதம். ー〜一ーリーヂーーーー
மங்கல வாழ்த்து.
சிவஞானபோதம் முதலிய சித்தாந்த நூல்கள் தசகாரியங்க ளாகத் தொகுத்துக் கூறும் ஞானத்தில் ஞானமாகிய கிட்டையி னியல்பை முப்பதவகரங்களாக வகுத்துரைப்பான் எடுத்துக் கொண்ட ஆசிரியர் சாக்கிரத்தேய நீதத்தைப்புரியும் நமக்கு இடை யூறுசிறிதுமனுகாமை உணர்ந்தாாாயிலும், ஆன்ருேராசாரம் பா துகாத்தற்பொருட்டும், மாளுக்கர்க்கு அறிவுறுத்தற்பொருட்டும், முதற்கண் இடையூறு நீக்குதற்குரிய கடவுளே வாழ்த்துவதாகிய
மங்கல வாழ்த்துக் கூறுகின்ருர்
எல்லாம்பொப் யென்றே எனேக்காட்டி பெம்பிரான் சொல்லாத பேர்றிவு தான்சொல்லி-கல்லதொரு அற்புதமா மானக்த மாங்கருத்தல் செப்புதற்குக் கற்பகத்தின் தாளினேயென் கண்.
இதன்பொருள்: எம்பிரான்-கேவலம் சகலம் இரண்டினும் உயிர்க் குயிராய் உள்நின்றுண்ர்த்திய பிராஞர், இருவினேயொப்பெய்கிச் சுத்தா வத்தையைத் கலேப்பட்ட அவதாத்து மானுடச்சட்டைசாத்தி ஞானுசாரிய ாாக எழுந்தருளிவந்து, எல்லாம் பொய் என்று காட்டி - மண்முதற்கவேயி முகிய தத்துவங்களனைத்தும் அழிதன்மாவேயவாய பொய்ம்மையைபுடையன வெனக் காட்டி, எனக்காட்டி -பின்னர் இத்தத்துவங்களினின்று சிங்கிய யானே பிரமமாவேனென முனைத்தவழி, அங்ங்ணநீங்கும் நல்லறிவுடையை பாயின் இக் கீழிேகாலம் பிறவிப் பெருங்கடலில் மூழ்கி வருந்தாய் அதில் மூழ்கி வருக்கிய உன்னே இங்கிலேயிற் கொடுவந்து விடுத்தது உள்ளே மாள் தும் பிரியாது உடஞய் நின்றருள்புரியும் இறைவனருளேயெனர் தெரு டியலிடத்து, அங்கிலேபிளின்று நீங்கிச் சுத்த சொப்பன்ச்தையெய்தி ராக ளேச் சரிசித்த யான் இத்திருவருளோடுகட்டி fwy i Gala TWAVY JEA, CA «Lira

Page 8
무- துக ள று போ தம்
யானே ஈன் முஃாச்சவிடர், காச்சிய இரும்பிளிடத்துச் சுடுதத்ருெழி விேச் செய்வது தியுேயன்றி இரும்பல்ல, அதுபோல் ன்னுேழி உடனுய்கிற் குக் கிருவருளே உன் பொருட் ஐங்கொழிலுஞ் செய்வதெனத் தெருட்டிய வழி முனேப்பொழிந்து வண்டு சுத்தியடைய அக்வேயில் என்?னச் சுத் ஈனுக்கிக்காட்டி, சொல்லாத பேர் அறிவு தான்சொல்லி-கருதி சிவாகமங் களில் விதிமுகத்தாற் கூTது அநுபவவாயிலானுணர்த்துமாறமைந்த பேரறி வெனப்படும் மெய்ஞ்ஞானக்கை அவதாங்கடோறு மனுபவத்தோடொட்டி புணர்க்கி, ஈல்லது ஒரு அற்புதமாம் ஆனங்கம்-பெருான்மை எனப்படுவ தும், ஒப்புயர்வில்லாததும், இத்தன்மைக்செனச் சொல்லவியலாத பெரு மையுடையதுமாகிய பாபோகத்தை, ஆங்கு அருக்கல் செப்புகற்கு-அங்கிலே பில் ஊட்டியருளுதலேக் கூஅதற்கு, கற்பகத்தின் தான் இஃஜ என் கண்பொற் பொதுவின்மேற் றிருக்கோபுரத்துத் தென்பறத்துக் கோயில் கொண் டெழுந்தருளியிருக்குங் கற்பகவிநாயகக்கடவுளது இரு கிருவடிகளும் என் அறிவினிடத்தவாக, காட்டி என்பது இரண்டிடத்துங் கூட்டப்பட்டது.
கண்-அறிவு ஏ-தரன், அசைகிள்.
எல்லோம் பொய்யென்று காட்டி என்றதஞல், பூதப்பழிப்புமுதல் ஞான சரிசன் மி"வாயாகப் பகின்மூன்று அவகாங்களும், வினேக்காட்டி என்றது ஆல் பாைதிரிசனமுதல் பரையிலFகம் இறுவாயாக எட்டவதசங்களும், ஆனந்தமாங்கருக்கல் என்ற சஞல் சுக்காவத்தைமுதல் பரமானந்த அவசம் இறுவாயாக ஒன்பது அவதரங்களுக் குறிப்பாற் கூறியவாறுபேறப்பட்டது. இங்கினம் து ஐதலிய பொருளெவரங் குறிப்பாத் நன்னகத்தடக்கி சிற்றல் மங்கலவாழ்த்தக் கிலக்கணமாகும்.
шт |? I h.
1. பதிபசு பாசங் தெரிந்தந்தப் பரிச
விதிவழியை வென்றதனின் வேருங்-கதிவழங்கும் மெய்கண்டான் சக்கான மேவிச் சிவானந்தங் கைகண்டார் காஞர் கரு.
இ--ள் பதிபசு பாசம் தெரிந்து-இறை உயிர் மலம் எனப்படும் முப்பொருள்களின் இலக்கணங்களேக் கேட்டுச் சிர் நித்துக் தெளித்து, அங் சுப் பாச விதிவழியை வென்று-ஞானத்தை மறைத்து அஞ்ஞான வழிபிற் கொெேசல்லும் பாசக்குகிய வழியை அறவேயொழித்து, அதனின் வேறும் கசிவழங்கும்-அந்தப் பாசவழியின் வேருகி பாபோகமாகிய வீட்
 

து கள அறு போதம் : 量
டைப் பயக்கும், மெய்கண்டான் சந்தானம் மேலிடமெய்தண்டதேவ்சாய ஒாது சர்தானுசாரியனா அடேக்ச், ரிவானந்தம் கை கண்டார்-சிப்ானங் தத்தைப் பயக்கும் கிட்டை சித்திக்கப்பெற்றுச் சிவபோகக் கழுங்கினுேர், விரு கானுர்-ஆன்னேயின் கருப்பாசயத்திற் புகார். பிறப்பிலர் என்றபடி,
ஈடசித்துப் பிரபஞ்சமாகிய எல்லாப்பொருளேபுக் கமதி சந்தி ஈந்நிதி சங்கற்ப மாத்கிாையிற் படைக்களித்தழிக்குங் தனிமுதல் என்பார் பகி என அம், ஆன்மாக்கள் அனுதியே மலத்தொடக்குள்ளனவென்பார் பணி எனவும், தம்மோடு என்றும் பிரியாது உடனுய் நின்று உணர்த்தியருளும் பிரானுனா ஆன்மாக்களறிந்து போானந்த வலுபவத்தை பெய்தவொட்டாது ஞான நிரோசகமாய் மறைத்து சிற்பதென்பார் பாசம் என வுங் கூறிஞர். இதன் துலேக்கேட்டுச் சிக்கித்துத் தெளிந்தவழியன்றிப் பாசத்தாளுய வழியைக் துறத்தல் அரிதென்பார் பாசவிகிவழியை வென்று எனவும், அங்ஙனம் விகி வழியைவென்றவிடத்தும் நன்நெறியைக்காட்டும் மெய்கண்டதேவ்காயஐ ாது சக்கானுசாரியாையடைந்து ஞானுேபதேசம் பெற்று ஞான கிட்டை பெய்தியவழியே பரபோகஞ்சிக்கிக்கும் பிறவியொழியுமென்பார் aya Gefit வேரு மெய்கண்டான்சர்தானம்மேவிச் சிவானந்தங்கை கண்டசர் காஞர்க்கு எனவுங்கறிஞர். ஞானத்தானன்றி வேறெவ்வாற்றினும் பசமுத்தியடை தல் கூடாதென்பது ஒருசலே, அஃதிங்கனமாக, இந்நூல் கிட்டையினியல் பும் அதனேயெய்தும் வழியும் அங்கிட்டையே பாமுக்கியைப் பயப்பதென ஆம் இச்செய்யுள் நூற்பயன் கூறியவாறு காண்க.
2. உற்ற சரியை யொழியாத கற்கிரியை
குற்ற மிலாபோகக் குறிகெலியும்-முற்றிப் பிறந்தார்க டாமவியப் பேசுகே னன்விப்
பிறக்தா ரறியாத பேறு.
இ-ன் உற்றி சரியை-வைகிகசைவ சுத்தாத்துவித சித்தாக்க சமயமே உயிர்க்குறுகி பயக்குஞ் சமயமென்த் தெளிந்து அதனே அடைந்து ஞான நூவேக்கேட்டலாகிய சரியையும், ஒழிபாத கற்கிரியை-அங்கனங்கே ட்டபொருனே இடையருது சிக்கிக்கலாகிய கிரியையும், குற்றமிலா யோ குறிசெறியும்-பரமுத்கியைப்பயலாது பசுமுத்தியைப் பயக்கும் நடத்தர் தியான மொழிந்த சொரூபத் தியானமாகிய தெளிதலெனப்படும் யோகமும், முற்றிப் பிறந்தார்கள் சாம் அறிய-மேற்கூறிய மூன்றும் முடித்து ரிட்டை ஒன்மேயெய்துமாறு பிறக்க பக்குவர்களே அறியுமாறு, அன்றிப் பிறர்தர் அறியாத பேறு பேசுகேன்-சரியை முதலிய மூன்றிளேயும்முடியாத அபக் குவர்கள் மியாக பேருகிய கிட்டையினியல்பை யாள் சொல்வேன்.

Page 9
து கள ஆறு போ தம்.
"புறச்சமய நெறிநின்றும் அகச்சமயம் புக்கும் புகன்மிருதி வழி உழன்றும் புகலு மாச்சிாம-அறத்துறைகளவையடைந்து மருந்த வங்கள் புரிந்து மருங்கலேகள் பலதெரிந்து மாாணங்கள் படித்திஞ்- சிறப்புடைய
புராணங்க ளுணர்த்தும் வேகச் சிாப்பொருளே மிகத்தெளிந்துஞ் சென்ரு ற் சைவத் நிறத்தடைவர்" என்றபடி சித்தாந்தசைவக்கையடைந்து சித்தாந்த துலேக் கேட்டலாகிய சரியையே என்பார் உற்றசரியை எனவும், அவ்வாயி லாற் கேட்ட முப்பொருள்களினிலக்கணங்களேயும் இடையருது சிங்கிக்க லே தெளிசந்சேதுவாகுமென்பார் ஒழியாத நற்கிரியை எனவும், தெளிந்த விடத்துப் பாறுத்தியைப்ப்யக்கும் அகண்டாகாச கித்த வியாபக சச்சிதா ஆனந்த சொரூப பரசிவத்தைத் நியானித்தலாகிய ஞானயோசத்தைச் செவ்வ னே முடித்தென்பார் குற்றமிலாயோகக் குறிசெறியும் முற்றி எனவும், அங் நெறி முடித்துப் பிறந்தவர்களே இந்நூல் கேட்டற்குரிய அதிகாரிகளென் பார் பிறந்தார்கள் தாமறியப் பேசுகேன் என்தும், சரியை முதன் மூன்றை யும் முடியாது பிறந்தவர் இந்நூல் கேட்டற்கு அகிகாரிகளல்லர் என்பார் அன்றிப்பிறந்தார் அறியாதபேறு எனவுங் கூறிஞர். இந்நூல் கேட்டற்குரிய அதிகாரிகனது இலக்கணங் கூறியபடி, அதிகாரிகளது இலக்கணம் இன்றி
கூறிஞர்.
8. எல்லாங் கழற்றி யிறைவு லுடன் கலக்க
வல்லார்கள் கண்ட வழிபலவுஞ்-சொல்லசிய தம்பிரான் ருள்க டனவாத வாதனேயு மெம்பிரான் தக்கா னெமக்கு
இ-ள் எல்லாங் சழற்றி-மண்முதல் நாதமீருகிய சத்துவங் க3ளயும் நான் எனது என்னும் முனோப்பையும் வென்று, இறைவனுடன் கலக்க வல்லார்கள் கண்ட வழிபலவும்- பாசிவத்தோடு இரண்டறக் கலக்கும் பரிபாகமுடைய பெரியோர்கண்ட பல வழிகளேயும், சொல்லரிய தம்பிரான் தாள்கள் சனவாத வாதனேயும், இத்தன்மைத்தென்று சொல்லு" தற்சுரிய தம்பிாாஞாது கிருவடிகளே அயராமையானுய வன்பானெய்தும் பரமானந்த பாபோகத்தைப் பயக்குஞ் சகசகிட்டையினேயும், எம்பிாான் எமக்குக் கர்தான்-ஜாம் ஞானுசாரியாாகிய சிவமே எம்பொருட்டு எமக்கு உணர்த்தியருளினூர்.
உண்மைஞானம் பலதிறப்படாது என்று மோரியல்பிற்றென்பது உம் அதன்வழியே சிவானுபூகிச்செல்வராய் கிட்டை கைவரப்பெற்ற பெரி போர் கண்ட வழிகள் பரிவும் என்பது உம் உணர்த்துவிார் ால்லாங்சுழற் நிறைவதுடன் கலக்க வல்லாாகள் கண்டuழி பலவும் எனவும், கிட்
யமையாமையை உணர்த்துவார் எதிர்மறையானுமதனே வற்புறுத்திக்
 
 
 

து களது போதம். @
ைேடயினியல்பை அநுபவவாயிலா லுணர்த்தியருளினுர் என்பார் தன்பிரான் ருள்கடனவாக வானேயும் எனவும் தமக்கே அன்றி சம்மை யொத்தபக்கு வர்கள் எல்லோர்க்கும் பயன்படுமாறு உணர்த்தியருளிஞர் என்பார் எம் பிரான் கர்தான் எமக்கு எனவும் பன்மையாற் கூறியருளிஞர். கணவாமை ஈண்டு அயராமையை உணர்த்திற்று. உம்மைகள் எண்ணுப்பொருவரின. எம்பிாரன்னன்றவிடத்துச் செற்றேகாரம் விரித்துரைக்கப்பட்டது.
பூ த ப் பழி ப் பு.
(பூதங்கள் சடமேயென இழித்துக் கடறிதலின் இப்பெயர்த்து)
4. மண்ணுக் குயிராகி வந்துரத்துத் தான்தரிக்கு
மெண்னு முரோ மாதியிதன் காரியமாம்-கண்ணிற் பிறவுங் கடினமாப்ப் பேசியது தானுங் துறவுமுதற் பூதத் தொழில்.
இ-ள் மண்ணுக்கு உயிராகி வந்து உசத்து கரிக்கும்-நிலத்தின் குணமாயமைந்தது உரத்துத்தரித்தலாம், எண்ணும் உரோமாநி இதன் காரியம்-மயிர்என்பு தோல்தசை காம்பு என்னண்ணப்படும் ஐந்தும் நிலத் தின் சாரியங்களாம், கடினமாய்ப்பேசியது பிறவுமாம்-கடினத்தன்மையை யுடைய பிறபொருட்களுமாம், முதற் பூதத் தொழில் துறவு-ஆதலின் இது சடமாய் அழியுங்தன்மையது. இக்காானத்தால் மாண்வகனே கிலத்தின் தொழில் சடத்தன்மைப்பது உயிர்த்தன்மையதன்றெனத் திறக்குகி.
உயிர் ஈண்டு குணத்தை உணர்க்கிற்று, துறவு-தொழிற்பெயர். இறச் தல் சாலும் என்றபடி கான், ஆம், அசை.
5, நீர்க்குயிராய் நின்றே நெகிழ்ந்து குளிருமே பார்க்கில்ரீ ராதி பகர்கருமம்-கார்க்குரிய வெள்ள முகலாகும் மெய்யுணரி னப்புத்தா னகள்ள விடப்படா காம்,
ஜ்-ன் சீர்க்கு உயிராய் கின்று நெகிழ்ச்து குளிரும் - சீருக்குக் குணமாவது நெகிழ்ந்து பதஞ் செய்தல், பார்க்கில் பகர் சருமம் சீர் ஆகிஆராயின் சீர் உதிரம் சுக்கிலம் மூளே மச்சை என்னும் ஐந்தும் அதன்சாரி பங்களாம், கார்க்குரிய வெள்ளம் முகலாகும்-முகிலினிடத்துள்ள் சீர்முக விய ஏரோய சீராயுள்ளனவும் அதன் காரியங்களாம், ॥ அப்பு அள்ளவிடப்படாது- நீருக்குச் சுவை சிறந்ாருண்மென்பதையுமன் செயலேபுமுண்மையி லுணர்ந்தால் அக்குனம் உயிரை டிேயியலாது செல்லவிடப்படாதி அதனே அறிகுதி,

Page 10
* துகள் அ போதம்.
சீரின் குணமாகிய சுவை, பயிற்சியைக் காஞய வாசனேயான் அந்தம் பார்த்து ஆன் 3.அறிவை மயக்கிக் தன்வழியினிர்த்திச்சென்ற பிறவிக்கு விக் தாகும் ஆாதிய சன்மத்தை லிளேத்து விடுதலின் அன்ேச் தத்தில் ஒரு *ாள் வேண்டப்படும் என்பார் மெய்யுணரி இனப்பத்தானன்ன விடப்பட தாம் கூறிஞர் ஏகாாங்கள் இரண்டு தான், ஆம் ரன்பனவும் அசைகள்
6 வன்னிக் குயிராகி வங்கசுட் டொன்றுவிக்கும் பன்னு பசியாதி பயில் கருமம்-மன்னும் விளக்காகிப் பந்தமாய் வேருகி நிற்குக் துனக்கமிலாத் தேயுத் தொழில்,
இடள் வன்னிக்கு உயிராகி வந்தி ஈட்டு ஒன்று விக்கும்-தீயின் குண்ம் சுட்டொன்றுவித்தலாம், பயில் சருமம் பன்னும் பசி ஆகி- தீவின் காரியமாகச்சொல்லப்பட்டவை ஆகாரம் விக்கிாை பயம் மைதிக்னம் சோம்
பல் என்னும் ஐந்துமாம், மன்னும் வி ாக்காப்ெ பந்தமாய் வேருகி நிற்கும்கிலேபெற்ற விளக்காகியும் பந்தமாகியும் ஒனேய தியாகியும் நிற்கும், துளக்கம் இலா தேயுத்தொழில்-இவையே தினக்சமில்லாத சியின் தொழில்களாம். துவக்கம் துளக்கமென எதிகைநோக்கி நின்றது. உடலிகிசழுச் நீயின்குெழில் அாட்சிப்புலனுகாமையின் துவக்கநிலா எனக்கறிஞர்.
1. சேடப் பிரித்துத் திரட்டுவிக்குஞ் செய்க"ம
போடன் முதலோவா அயிர்மருந்து-நாடிவிவை பல்லவாம் வாயு வருட்குருவாற் கா எண்பதன் றிசி டிரால்லுனா ராதே துன்னிந்து,
குடன் வாயு தேடப் பிரித்துக் திரட்டுக்கும்-வாயுவின் குன்னம் தேடுமாறு சலித்துக் கிரீட்டுவதாம், செய்சருமம் ஒடள் முதல்-இன் காரியங்கள் ஒடல் இருச்சல் டெத்தல் ஈடத்தல் தக்சல் ான்றும் ஐந்துமாம்: ாடில் ஒவா உயிர் மருத்து இவை அல்ல -உண்மையை ஆராயின் அணுகி யே மலபச்சமுற்ற உயிர்க்கு ஆப்பந்தமாகிய நோயை நீக்கும் மருந்தாய் வான் ஆறுமுடகின்று தொழிற்படுத்தி நன்நெறிபிற் சேர்ப்பது இங்வாயுக்களல்ல; வாயு அருட்குருவால் காண்பது அன்றி-அங்கினஞ் செய்யும் வாயுவே திருவருட்டேசிகன் வாயிலானுணர்வதன்றி, துணிர்தி (J Teilaia Tirit 33:போசானித்தன்மைத்தென்று தெளிந்துசொல்லிவியலாசி.
சதசதாகிய ஆன்மா வாயுவை இயக்கி அதனேக் துளேயாகக்கொண்டு தன் கருமங்களச் செய்தவழியும் அகண்டாகாா கித் வியாபகமாய் நின்று ஆனதை நடாத்துமிறைவன் அவ்வருட்செபலே சிங்கியவிடத்துச் சித்திப் பிர்
 
 

து களது போ தம்.
பஞ்சமுஞ் செயலற்றுச் சடமாய் வாளாகிடப்பதன்றி வேறெங்வாற்ருலு" மறிவெய்தித் தொழிற்பட்டு பின்செறியையடையாதென்பார் ஒrஉயிர் மருந்து சாடில் இவை அல்ல எனவும், கருனேக்கடலாகிய இறைவனது தன் மையை ஞானுசாரியர் வாயீானுணர்ந்து அநுபவத்திற் காண்ட்வேயன்றி வாக்கு மஞசீத கோசாமாய் நிற்பக?னச் சொல்லாற் சொல்ல முடியாது என்பார் ச்ொல்லவாராதே துணிந்து எனவுங் கடறிஞர். "இன்ன தன்மைய னென்றறியொண்ணுனம்மாகோ' என்பதுரோக்குக. உயிர் வாயுவைஇயக்க உயிரை இறைவனியக்கித் தொழிற்படுத்தி சன்ன்ெறியிற்சேர்த்துத் தந்திரு வடிப்பேருகிய பசபோகப்பெருவாழ்வையுங் கொடுத்தருள்வர்.
"என்னில் யாரு மெனக்கினி பாரிங்-என்ரி லும்பிளி யாஒெரு வன் ஒளன். என்னு rேஉயிர்ப் பாய்ப்புறம் போர்துபுக் - சென்று ாேகிற்கு மின்னம்ப சீசகோ" என்னுந்தமிழ்மறையு கோக்குக.
இக்நான்கு பூதங்களின் கூட்டாவால் ஒர் உணர்வுபிரிக்கும். அது ஐே உயிர் அதைவிட உயிரெனே வேருென்றில்லேயென்றும் தேகான்மவாதி யை மறுத்தபடி,
8. இரந்தரமாய் கின்றே யிடங்கொடுக்கும் வானம்
பரந்த குரோகமுதற் பார்க்கில்-விரிந்த கருமமாய் வேருகுங் காணலா முண்மைக்
குரவஞ வென்றே குறி.
இ-ன் வாரம் இசக்கரமாய் கின்து இடங்கொடுக்கும்-ஆகாயம் நிசக்தரமாய்கின்று இனேயவற்றிற்கு இடங்கொடுக்கும், பார்க்கில் பரந்த கு ரோதம்முதல் விரித்த சருமமாய் வேருகும் - பார்க்குமிடத்து காமம் குரோ தம் உலோபம் மதம் மாற்சீரியம் என்னும் ஐந்து குணங்களும் ஐரோப பாந்த தன்மையையுடைய ஆராக்சைக்குறிக்கும் எல்லோனாயும் பிறவிமாகும், உண் மைக் குரங்ஞல் காணலாம் என்று குறி-இதளே உண்மையை உணர்த்த வல்ல ஞானதேசிகன் வாயிலானுணரலாமென அறிகுதி.
குக்கும பூசசுத்தியில் நிலம் முதல் ாதமீருகிய தத்துவங்கள் முறை யே பிரணவத்திலொடுங்கப் பிரணவமும் பாாசத்தியினுெ:ங்கத் தாங்கின் ருேம். அக்கிலேயிiமர்த்துள்ள ஆகாசமாகிய வெளியே என்றும் ஒரியங்பாய் அழியாகிருக்கும் வெளி என்பதை உண்மையை உணர்ந்தவல்ல ஞானசே சிகன்வாயிலாகவே அநுபவத்திற் காண்டல் கூடும் என்பார் காகாவா முண்மைக் குவளூலென்றே குறி எனக்கூறிஞர், எகா சங்கள்.அரச
3.

Page 11
அ9 துக ள று போதம்.
இதனே "அருமறைச் சிரத்தின் மேலாஞ் சிற்பாவியோமமாகுக் திருச் சிற்றம்பலம்" என்பதஞனுமறிக. இவ்வைந்து பூதங்களும் சடமா பழியுமீ யல்பின, ஆதவின் அவற்றைக் துறத்தி.
9. வட்ட மறுகோணம் பாயாத முக்கோணம் இட்ட பிறைசதுர மேவடிவம்-னட்டரிய வேதன்மான் மிக்க விடையோன் மகேசலுடன் ஆதி அதிதெய்வ மாம். இ-ன் வட்டம்-ஆகாயத்தின் வடிவம் வட்டம், அறுகோணம்வாயுவின் வடிவம் அறுகோணம், மாயாத முக்கோணம்- தேயுவின் வடி வம் அழியாதுவிளங்கும் முக்கோணம், இட்ட பிறை - அப்புவின் வடிவம் எம்பிரான் கிருமுடியினணிக்க பிறை, சதுரம்-பிருதுவியின் வடிவம் சது ாம், அகிதெய்வம்.இப் பூதங்கட்கு அதிதெய்வமாவன, வேதன் மால் மிக்க விடையோன் மகேசன் உடன் ஆகி-எதிர் கிரநிறையாகப் பிரமா திருமால் பெருமையையுடைய இடபவாகனாகிய உருத்திரன் மகேசனுேதி சதாசிவ மூர்த்தியுமாகும்.
தடச்சுவடிவங்கட்கு முதலாயுள்ளவர் சதாசிவமூர்த்தியாகவின் ஆதி என்ருர்,
10. இப்படியே பூதத் தியல்பு கனேத்தெளித்தே
அப்படிநீ கில்லாம லான்கறித்திட்-டெப்படியுன் தோன்ருமற் றேசிகன்முன் சொன்னபடி கண்டிருந்தா அரன்மு யதுவா முடம்பு. இ-ன் இப்படி பூதத்துஇயல்புதனே தெளிந்து-மேற்கூறிய இலக் கணங்களே பூதங்களிலுண்மைத் தன்மையென ஐயங்கிரிபற உணர்ந்து தெளிச்தி, அப்படி கீ நில்லாமல்-தேகமே ஆன்மாவென்கில்லாமங், ஆங்கு அறிந்திட்டு-அங்கிலேயில் அவ்வுண்மையை அறிந்து, தேசிகன் முன் சொ பின்னபடி-ஞானதேசிகன் முன் உனக்குச்சொன்னபடி, எப்படியும் தோன் ரூமல் கண்டே இருந்தால்- எவ்வழியாளுவது தேகமே ஆன்மாவெனச் கோன்ருது சடமெனக்கண்டுஇருப்பாயாயின் உடம்பு ஊன் காயது ஆம்உன்னுடம்பு புன்புலால் யாக்கை என்னு மியல்புடையதென்பதை உண் மையின் உணர்வாய்.
தேசிகன் முன்சொன்னபடி கண்டிருத்தல் அரிதென்பதை உணர்த்து வார் தேசிகன்முன் சொன்னபடி கண்டிருந்தால் எனக்கூறிஞர். உன்னுடல் புகாற் பொதியாய சடமாகும் ஆதவின்சுனேத்துறக்கி னன்பசாம்.
 
 

து கள ற போ தம் .
பொறிபறவுணர்தல். பொறிகள் சடமாகவேக் கெருட்டி அவற்றைத் திறக்கும் வழியை உண்ர்த்துகவின் இப்பெயர்த்து. 11. பூக மிடமாப்ப் பொருந்தும் பொறிபுலன்கள்
நாதனரு ளாலேநோடியவை- எதமெனத் தத்த முருவுணரத் தானகலு மப்போதே சத்தமுக லாதிவிடுங் தான். இ-ள் பூசம் இடமாய்ப் பொருந்தும் பொறி புலன்கள்-ஐம்பூதங் களிடமாகப் பொருத்தும் மெய் வாய் கண் மூக்கு செவி என்னும் ஐம்பொறி களேயும், அவற்றின் வாயிலாகக் கந்தம் இாசம் உருவம் பரிசம் சச்சம் என்று மைந்தையு முனரும்புலன்களே யும், நாதன் அருளாவே நீ சாடி-மரனவக னே ரீ இறைவன் திருவருளேத் துனேயாகக்கொண்டு ஆராயின் அவை தம் தம் உரு உணர-அப்பொறிபுலன்களின் வடிவத்தை ஒன்மூென்று உண்பீமையினுனா, அவை ஏகம் என அகலும்-அவை சடமாய் அழியும் பொருளாப்க் காணப்பட்டு உன்ன்ேவிட்டு நீங்கும், அப்போது சத்த முதலிா திவிடும்-அப்பொழுது சத்தம் முதலிய பஞ்சகன் மாத்தினாகளும் உன்னே விட்டு நீங்கும்.
திருவருள் துனேயாகக்கொண்டு காடியவழியே அவை Fடமெனக் கண்டு துறத்தல் கூடும் அல்லுழிக் கூடாதென்பார் நாகனருனாலே நீா டியவையேதமெனவனா எனக்கறிஞர். இக்கிரியங்கட்குருவமாவது சக் தம் முதலிய ஐந்தும் ஆகாயம் முதலிய ஐந்து பூதங்கனோடும் ஒருங்குகூடிய அவசரம்,
எகாாம், முன்னேயது அசை, பின்னேயது தேற்றம், பிரிகிலேயுமாம்.
தான் இரண்ஜிம் அசை,
12. சாத்தாதி யைந்தினேயுஞ் சக்தித்து பேகல
ojಗ್ಗೆ ಸೆ. வரும்பயன்களாங்ககலு-மெத்தாலுங் காணும லவ்விடயங் (சிககழலக் கைகழலு நாணுப் பிறப்பின் அவை,
மு-ள்: சந்தம் ஆகி ஐந்கினேயும் நீ சந்தித்து அகல-சத்தம் முதலிய னெயம் ஆகாயம்முதலிய பூதங்களின் குணமென தனித் தனி சுண்டு ன்ெறு சிங்க, அத்தால்வரும் பயன்கள் ஆங்கு நகலும்-அச்சத்தமுத With "k அடையும் போகங்கள் அங்கிலேயில் உன்னே விட்டு ரீங்கும், ாதும்ாறுப் பிறப்பிறப்பின் ஈவை- எக்காாணத்தாலும் வெட்கக் ாப்பா பிரிவிக்கேதுவாகிய ஆசை எனப்படுங்குற்றத்திையுடைய ಙ್ಗಿ பொ, விடயம் எக்காலும் காணுமல் கைகழல-ஐம்பொறிகளிாயை

Page 12
துக ளது போதம்.
அநுபவங்கள் எக்காரணத்தாலும் புலஞகாது சுழன்று சீங்கியவழி சுழலும்உன்னே விட்டு அறவே ஒழியும்.
ஐம்புலன்கனாஞய நகர்ச்சியைத் துறந்தவிடத்துப் பிறவிக்கேதிவா கிய ஆகாமியகன்றத்தை ஈட்டாது போாாந்தவனுபவத்திற் றலப்பட்டுச் சிவபோகமாகிய பரமசாயச்சியத்தை அடையும் என்பதனே,
“மாறிகின் றென்னே மயக்கிடும் வஞ்சப் புவனேக்கின் வழியடைக் திமுதே யூறிகின் றென்னு ளெழுபரஞ் சோதி புள்ள வா கானவர் தருனாய் தேறலின் றெளிலே சிவபெருமானே திருப்பெருந் துறையுறை சிவனே பீபிலாப் பதங்கி ரியாவையுங் கடக்ச வின்பமே யென்னுடை யன்பே'
என்னுக் கிருவாசகத் திருமறையினுங் காண்க.
13. வாக்காதி பத்துடனே நீங்கவச குதிவிடு
நீக்காத வுட் கான நீங்குமே-தாக்கி மனது முதலாக வந்தவங்க போது தனது செயலுனரத் தான்.
இ-ன் வாக்காகி அத்துடன் சீங்க வசனம் ஆகி விடும்- ஐம்புலன் களுத் தக்தொழிலிகின்றும் நீங்கியவிடத்து அவற்றின் வழிகின்று தொழிற் படும் வாக்கு பாதம் பாணி பாயு உபக்கம் எனப்படுங் கன்மேந்திரியங்களுக் தத்தஞ் செயலற்றுகிற்க அவற்றின் காரியமாகிய வசனம் கவனமாகியவு நீங்கிவிடும், சீக்காக உட்கரணம் சிங்கும்-உன்னுல் நீக்கப்படாத மனம் மூ த வி ய அந்தக்கரணங்களும் வாயிற்காட்சியின்மை யானவற்ருளெய்து மாணதக்காட்சியின்றித் தாமேசிங்கும், சாக்கி மனதுமுதல்ாக வந்த வந்த போது-பண்டுபயின்ற விாசனேயாற்றுக்கி மனம்முதலிய அந்தக்கரணங்கள் முனேத்தெழும்பொழுதெல்லாம், தனதுசெயல்உணர சீங்கும்- அவை தொ ழிற்படுமுறையை ஒன்ருென்முகக்காண அவையுசிங்கும்.
நீங்கும்என்பதனே இரண்டிடத்துங்கூட்டுக. இச்செய்யுளில் அந்தக்கான சுக்கிக்குத் தோற்று வாய் கறியபடியுமாம். இது இந்திரியான்மவாதியை ሠያቧ'ዶoዶ፰LJሣ. "
அந்தக்கரனசுத்தி.
அந்தக்கரணங்களேச் சடமெனக்கண்டு அவற்றினின்று நீங்குமுபாயக் கூறுதலினிப்பெயர்த்து, 14. மன்னு மகார மனஞ்செலுத்தும் புத்தியினே
புன்னு முகார முபகரிக்கும்-முன்னுகு
மாங்காரர் தன்னே யகாரஞ் செலுத்தியிடு
நீங்காதசித் தம்விக்க கேர்.
 
 
 

து கள அறு போத ம்.
இ-ன் மன்னும் மகாரம் மனஞ்செலுத்தும் - நிலேபெற்ற புகசாம் பந்தித்தரேச்செய்யும் மனத்தைச்சேலுத்தும், உன்னும் புக்கினே உகாசம் உபகரிக்கும்-தெளிகவேச்செய்யும் புத்தியை உகாசஞ்செலுத்தும், முன் குதம் ஆங்கிரார்தின்னே அகாரம் செலுத்தியிடும்-இஃது யாதோ அதனே அறிவேனேன மூனத்தெழும் ஆங்காாக்கை அகாாம் செலுத்தும், சீங் காத சிக்கம் விந்து-இடையீடின்றிச் சிங்கிக்கும் சித்தத்தை விர்து செலுத் தும், கேர்-இதுவே உடன்பாடாயுள்ளது. அகளே நுறிகுதி.
15. அந்தக் கரண மகன வதிற்கூடுக்
தொந்தக் கலாதித் துரிசறுமே-பக்திக்குஞ்
சித்த கலமறுத்துத் தீர அனக்கேற
வொத்த படியே யுனர்
இ-ள் அந்தக்கானம் அகக.அந்தக்கானங்கள் தத்தஞ்செயலற்றுச் சடமாய்ரீங்கு, அதில் கூடும் தொங்க காதி துரி அறம்-அவற்றுேதி பக்க மாப் நின்று தோழில் நடாத்தும் கலேவித்தை அராகங்கனாஞகுங் குற்ற சிங் கும், பந்திக்கும் சித்தமலம் அறுத்துத் தீர்-உன் நல்லுணர்வை மறைக்கும் சித்தமாதிய அந்தக் கரணங்களாளுகிய பந்த சிக்கப்பட்டொழிய, உனக்கு ஏற ஒத்தபடி உணர்- ரீ கன்நெறிக்கட்சேறற்கு அமைந்தபடி அக்திக்க னங்களேயுஞ் சடமெனக்கண்டு இறக்குதி.
இது அந்தக்கான வான்மவாகியை மற்க்கபடி,
"பழவினைகள் பாதும் வண்ணம்-சித்தமலமறுத்துச் சிவமாக்கி" என்பது சோக்குகி. கலாநிஞான நிராகாணத்திற்குத் தோற்றுவாய் கடறியபடி
கலாதிஞான நிராகரணம்.
கசாகியாஒய ஞானமும் து ண்மையன்றெனத்துறத்தற்கு உபாயங்: தவின் இப்பெயர்த்து,
16. பொங்கு புலனருந்தப் போதங் தருமாயை
தங்கு கலேயாதி தருஞான-மீங்கிதனே நீங்குபடி மாணவக நின்போத மொன்றிரண்டுக் தாங்குபடி நில்லாப் துணிந்து.
-ன் பொங்குபுலன் அருந்த போதம்தரும் மாயை தீங்குகளே ஆவி ாாம்-பொலிவினேயுடைய புலன்கள் வாயிலாக இம்மைப்பள்ள்ே ாறு உனக்கு விபரீதஞானத்தைப் பயப்பது அசுத்தமாயையிரின்யர் பார்மிய கலேவித்தை ஆாாகங்களாற் றாப்படும் ஞானமாம்,

Page 13
v2. து கள அறு போதம்.
சீக்குபடி-இவ்விடத்து இவ்விபரீதஞானத்தை நீங்கும்வண்ணம், மாணவக நின்போகம் ஒன்று இரண்டும் தாங்குபடி துணிந்துகில்-மாணவகனே? நான் எனது என்னும் உனது ஆன்மபோதமிரண்டும் முனேப்பற்றுத் துவண்டு அருட்செயலாய்த் தெளிந்து கிற்குதி,
இதுவே பாபோகானுபவத்தைக் கொடுக்கும் கிட்டைக்கு நெறி.
17. கால கியதி கஃப்யாதி தத்துவங்கள்
சாலவறி விச்சைதொழில் தான்பூத்தல்-மூலமாம் மாயை மயக்கல் வரைதல் வினேசுட்ட லாயவிட லாமென் றறி.
இ-ள்: கலே ஆதி சுத்துவங்கள்-ஆவே வித்தை அராகம் என்னும் மூன்று சத்துவங்களும், சால் அறிவு இச்சை தொழில் பூக்கல்-பெரிதும் அறிவு இச்சை தொழில் என்னும் மூன்றனேயும் பயப்பன், மூலமாம் மாயை மயக்சல்-இவை தோன்றற்கிடமாகிய மரயை மயக்கத்தைச் செய்யும், காலம் நியதி வாைதல் வினே கூட்டல் - காலதத்துவம் பிராரத்தவினேயின் கால எல்வேயை வாம்புசெய்தல் கியநிதித்துவம் ஆன்மாக்கட்குரிய வினேப்பயன் களே மாருது கட்டுதல், ஆய-ஆகிய இவ்வியல்புகளேயுடையன், விடலாம் என்று அறி-ஆதலின் இவையும் இறைவனுனே வழிகின்று தொழிற்பட்டு உடலோடழியுமெனத் தெளித்து துறத்தல் சாலும். ஆதலின் கலாநியானுய ஞானம் விபரீத ஞானமெனத் துறக்கப்படுவனவென்றறிகுதி.
தான், அசை,
சுத்ததத்துவதுடனம்.
சுத்த சத்துவங்கள் பசமுத்கியைப்பயந்து பரமுத்தியைப்பயக்கும் கிட் டைக்குத் தடையாயிருந்தவிடத்து அவற்றையுர் திறத்தல்வேண்டுமெனக் சுடறுதலின் இப்பெயர்த்து.
18. ஆனவத ஞலழுந்தி னுலாச தற்கேன்
ஈன வயிந்தவத்தி னெல்ஃப்காண்-ஊனமிலாப் போகக் தருமானுற் பொல்லாதோ புண்ணியத்தி ணுகக் துணே யாரூர்க் காம், இ-ன் புண்ணியத்தின் ஆ8ம் துனே ஆளுர்க்கு - பல்கோடி பிறவி" களிற் செய்த புண்ணியத்தின் பயனுகச் சுத்த மாயாதேகத்தைத் துணேயா கக் கொண்டவதரித்த பெரியோருக்கு ஆன அகனுல் அழுந்தினுல் அதற்கு ஆக ஒன்-அச் சுத்தமாயாதேகத்தோடு கிட்டை புரிவாராயின் அச்சுத்ததத் துவங்கட்குச் அடனஞ் செய்யப்படுதற்கமைந்த குற்றம் எக்காரணத்தாற்
 

து களது போதம்.
பொருந்தும், ஈனவயிந்தவக்கின் எல்லே - துர்டாஞ்செய்யுமாறு இழிவ டைக்க சுத்தகத்துவங்கள், ஊனம் இவரப் போகக் தரும் ஆணுல் பொல்லா தோ?-சுத்த மாயாதேகத்தோடு உடனுப் நின்று கிட்டைபுரிதற்கு உபகார மாய்க் குற்றமில்லாக பாபோகத்தைப் பயப்பனவாயின் அவை பொல்லாப் புடையனவோ?, காண்-அதனோத்தேகுதி,
பசமுக்கியைப்பயந்து பாருத்கிக்குத் தடையாய்வழியே அவை விட னஞ்செய்யப்படுவன். அல்லுழி அவை தர்டன்ஞ் செய்யப்படுவனவல்ல *ன்பதாம். அசனுல்'என்றவிடத்து மூன்றதுருபு "ஆாங்குகையா ஞேங்கு நடைய’ என்றவிடத்துப்போல உடனிகழ்ச்சிப் பொருளின்கண் வந்தது. உண்மைச் சரியை கிரியை யோகங்களேப் பயிலுகின்ற ஞானிசருடைய தேகம் சித்தமாயா தேகம் என்பதை:-
"மேதகு சிவமே சக்தியே நாதம் விக் துவே சதாசிவ மகேச
பேதமே பரனென் றிவர்க்கும்விஞ்ஞானு சுவரொடு பிரண்யா கவர்க்கும் தீதறு சரியை கிரியையோ கத்திற் செறிந்தவர் தமக்குநற் நறுக்கள் ஒதுறு கரண் புவின்போ சமூமைங் கலேயுமற் லுயிர்ப்பது சுத்தம்." என்பதனுலுமுனர்க. ஆம் அசை,
19. சுத்தவித்தை பாதிமுதற் சொன்னவேம் தத்துவமு
மொத்து கடத்தியிடு போவாமல்-வித்தைசெடிய வேறிக் குறைந்தொத்த லெப்போதும் பார்த்திடவே மாறிப் பிறந்த கலு மாறு,
இ-ன் விக்கை செயல் எறி குறைந்து ஒர்தல்- ஆத்தவித்தையில் ஞானம் ஏறிக் கிரியைகுறைந்தும், ஈசுரதத்துவத்தில் கிரியையேறி ஞானங் குறைந்தும், சர் தாக்கியக்கில் இாண்டும் ஒத்தும், மாறிப் பிறந்து அகலு. மாறு-சக்கிதத்துவத்தில் சீனிக் துக் கிரியையேயாயும், சிவதத்துவத்தில் ஞானமேயாயும், இங்கினம் மாறிப்பிறந்துவெவ்வேறியல்பனவாகவே, பார்ச் கிட-உற்றுநோக்குமிடத்து, சுத்தவித்தை ஆகி முதற் சொன்ன எழ் கச் துவரும் -சித்தவித்தைமுதலாக நாதம் விந்து விாண்டுஞ்சேர்ந்து சுத்தகத் துவங்கள் எனச் சொல்லப்பட்டவை எழும் ஒத்து, ஒவாமல் நடத்தியி ம்ெ-என்றுமொழியாது சுவேயாகி தத்துவங்களே நடத்துவன.
ஒருசின்மையbனவன்றிப் பல தன்மையனவாய் ஒன்றற்கொன்று வேருய் ச்ெதுக் தொழிற்பட்டுப் பதமுக்கியைப் பயந்து பாமுத்திக்குத் தடையாய் மிற்றபின் அவை அடனஞ் செய்யப்படுவன என்பதாம். ஆகலின் இவற்
WM || FAP),**F. GJ J Graaf.

Page 14
* துக ளறு போதம்
தத்துவாதீதம்.
தத்துவங்களினின் நீக்கிய Ekயையுணர்த்துதவின் இப்பெயர்ச்சி
20. மண்முதலா நாதாந்த மாய் வந்த தத்துவத்தி
லுண்மையறிக் தெல்லா மொழிந்தாயே-எண்ணிலிவை தத்துவா கீதமெனச் சாற்றுங்காண் சைவமறை
பத்துவா வெல்லா மற.
இ-ள்: மண்முகலாய் சாதாந்தமாய் வந்த-நிலம்முதலாக ாதமிறுதி பாகவந்த, ஏத்துவத்தின் உண்மை அறிந்து - சத்துவங்கள் FLÇliri Gorff மழிந்துபோல்னவென்று இவற்றினுண்மைக் தன்மையை புணர்க்'
ாம் ஒழிந்தாய்-அவற்றின் பக்கத்தினின்று நீங்கிஜய், இவைஎண்ணில்-இன் வியல்புகளே ஆராயின், அத்துவா எல்லாம் ஆற-மந்திரம் முதலிய ஆகாமிய &Tacity ஈட்டற்கு வழியாகிய வாறத்துவாக்கஞ் சிங்க அதனோத், தத்திவா ##if, frtଞ" « #àJuó #Â? i- சத்துவ சிதம் er & J. San Falf Freirógaf டேமும், காண்- ஆகளே பறிகுதி.
அத்துவா-வழி. எ.அசை, மந்திரம், பதம், வர்ணம், புவனம், தீச்சி
வம் வே ஆறும் அத்துவா.
21 இப்பரிசே கயத்துசுத்தி பெய்கியதா லெப்போதுஞ்
செப்பரிய jf பாதி திருமே-யப்பரிசே
பாங்க வந்த குேடே பழியும் தின்ே மலிந்தான்
நீங்க வய்ருே நீல்கா $ી::.
இ-ன் இப்பரிசு ஐந்து சக்கி ாய்தியதால் - இத்தன்மையாகப் பூகப் பழிப்பு முதலேந்து சர்கிகளுமடைந்த தாராத்தால், செப்பு அரிய மாயாதி எப்போதும் திரும்- இத்தன்மைக்சென்று சொல்லுதந்கரிய மா யையுமதன் காரியங்களும் ஒருபோதுமில்லாழிந்தி போவன, அப்பளிர் ஆங்கு அவற்றினுே? ඇ'% of Lürk அழியும்-மாயையுமகன்காசியங்களுமே ரூசோவழித்ததன்மைபோல அவ நீருேடு அப்பொழுகே காடிையைப்பற்றி நிற்கின்ற வினேயும் அதற்குக்காரணமாகிய மலமுமழிந்துபோவன, நீங்கா : நீங்கற்ரூே- என்றுக்ேகாது அளுதியேபற்றிகின்ற மலகன்ம முன் வியவற்றின் பர்தித்தானுயநி: எளிதிநீங்குமியங்பின்தோ? இன்றி ஜரிதி நீங்கற்பது என்பதாம்.
மாணவகனே இதனோத்தேருகி ஏஅாாம் மூன்றும், நான் என்பதும் அசைகள் ஒகாரம். நிர்மறை,
 
 
 
 
 

து கள அர போத ம், ஆடு
சகல தரிசனம், நீத்துவங்களினின்து சீக்கி அவற்றைத் தன்னின் வேரூகக் காண்ட வின் இப்பெயர்த்து,
3ே. கின்றுகின்று வந்த கிலேதோறு சீயறிந்த
தன்றி யவைதன்னே பகன்ரு யே-இன்றிவைதான் முத்தி படுஞ்சகல முன்னம் படு சகலம் பெத்தமது வென்றுே CFL affiஇ-ன் நின்று நின்று வந்த நிேேதாறும்-மாணவனே ரீ கின்று கின்று ரீங்கி வந்த அவதாங்கள்கோ ஜம், மீ அறிந்தது அன்றி. அந்தத்துவன் ளேச்சடமென ரீ அறிந்தவாவில் சில்லாது, அவை தன்ாே அகன்றுயேட அவற்றிகின்றி சிங்கிச் சுத்திபெற்ரும், இன்று இவை முக்கிபடும் "கலம்இங்கிலேயில் இத்தத் துவங்களே கின்னின்வேருகக் காண்டல் முக்கியிற்சகல மாகும். முன்னம்படு ஈசலம்-சத்துவக்ளோடு ஒன்ருய்கின்றுபட்ட சகல மோவெனில், அது பெத்தமென்று சீ பேசு- அது Colulu ffas ŵji, Feseiaf மென்று ரீ கூறிக்கோள். இதுவே இரண்டனுக்குமுள்ள வேற்றமை
அதன்ே அறிகுதி.
23. அஞ்சு வகையாக வாருறு நீத்ததற்பின்
விஞ்சிவரு மரீனவத்தின் மேலீடு-வஞ்சமறச் சாற்றிலது கேவலமாக் தான் கழித்துப் பேரந்ததி: சாற்றினது சகலக் தான்.
ܨܬܐ
இ-ள் அஞ்சு விசையாக ஆறு று ச்ே சதர்பிள்ட ஒர்து அவதான் பிளாகீமுப்பத்தாது சித்துவங்களேயுஞ்சுக்கிசெய்தபின், விஞ்சிவரும் ஆனவர் நின் மேவீடு-அச்சுக்கியில்சீங்காது அதிகரித்துவருமானவமவத்தின் பெ ருக்கத்தை, வஞ்சம் அறச் சாற்றில் அது கேவலமாம்-உன்னே வஞ்சியாது கடறின் அது கேவலமாகும், கழித்துப் போக்கவே சாற்றில்ட இக்கேலைத் சேக்கழித்து அண்டர்திகிைேயக்கூறின், அது சகலம்-அது சகலம் எனப் படும். தான், இரண்டும் அசைகள்,
கேவலம். ஆணவமலம் ஆன்மாவிணறிவை மறைத்து சிற்குகிலேயர்தரின் இப்ெ шт, д. 21 அன்றினக்த தத்துவக்க ளெல்லா ககன்றிடவே
ஒன்றிகின்ற வாணவந்தா னுென்றுமே-என்றுந்தான் lங்கா விருள்விழிபோல் கிற்குமே யான்மாவும் பாங்காக வாங்கே பதிந்து,
4.

Page 15
து கள நு போதம்.
இ-ஸ்: அன்றி வந்த தத்துவங்கள் எல்லாம் அகன்றிட- எனக்கு விபரீதஞானத்தை உண்டாக்கி என்னறிவை உண்மைஉணாவொட்டது மயக்கித்தொடர்ந்துவங்க கத்துவங்களெல்லா மொருசேர ரீங்கிச் சுக்கி யாகியவிடத்தும், ஒன்றி கின்ற ஆணவம் ஒன்றுமே - என்னேவிட்டுப்பிரி பாது கலந்துகின்றவானவமொன்றுமே, என்றும் விழி ரீங்காஇருள்போல. என்றுங்கண்ணுெரியை மறைத்துகின்று அங்கிலேயில்ரீங்காத இருள்போல, ஆன்மாவும் பாங்காக ஆங்கே பதிந்து நிற்குமே-ஆன்மாவும்ான்முக அதில் மறைந்து செயலறுமாறு நிற்கின்றதே! இது என்ன alu |ப்பு.
எகார்ம் முன்னேயது அசை, நடுவனது பிரிதிவே ஈற்றது தேற்றம். தான்-அசை, உம்மை-இழிவு,
25. பகலிழந்த வான்போற் பரவு மலயோ விகலறவே கின்ரு யிழந்தா-யகலறிவு வாடாத முத்தியினில் வாய்த்தவருட் கேவலமீ நாடாத கேவலமுன் நாள்.
இ-ன் பகல் இழந்த வான் போல்-சூரியனில்லாத வான்போஸ், பாவும் மலம் சீயா-உன்னறிவை வியாபித்து மறைந்த ஆணவமலமேரீயாகி,
இகல் அறவே நின்ருய்-உன் வலியழித்தொழிய நீ செயலற்று நிற்கின்ரு ய்,
அகல் அறிவு இழந்தாய் - இன்கிலேயில் உன் அகன்ற அறிவை இழந்தாய், வாடா கமுக்கியினில் வாய்க்க.அருட்சேவலம்- இது வாட்டமில்லாக முத் நியினிடத்து நிகழும் அருட்சேவலமென் அறிகுதி, ரீ முன் கான் நாடாக கேவலம்- இது கீ இன்நிலையையடைவதன் முன் ஒருபோதும் அநுபவித்த றியாத கேவலமாகும். மாணவகளே இதனேயறிகுகி.
துன்பஞ்சிறிதுமில்லாததென்பார் வாடகமுக்கியென்ருர்,
கேவல தரிசனம், கேவலகிலேயைக் காண்டவின் இப்பெயர்த்து. 26. ஒன்றும் தெரியா வொழியா விருளாகி
யின்றளவு கின்ற திதுவோதான்-ஒன்ருகிச் செம்பிற் களிம்புபோற் சேர்ந்துகின்ற வானவந்தா னம்பு நிழற்போலென் றறி.
இ-ள் ஒன்றுந்தெரியா ஒழியா இருளாகி- இருனேயன்றிப் பொ ருள் ஒன்றுந்தெரியவியலாத பீங்காவிருளாகி, இன்றளவும் நின்றது இது
வோ-இன்று வரையும் மறைத்து கின்றது இவ்வாணவமோ? செம்பிற் சளிம்புபோல் ஒன்ருகி சேர்ந்து நின்ற ஆணவம்- செம்பிற்களிம்புகலந்து
 
 

து கள று போ தம் . Fa T
சிக்கும் தன்மைபோல ஒன்ருதி ஆன்ம அறிவைக்கலந்துகின்ற,ஆண்வம், அம்பு நிழல்போல் என்று அறி - நீரின் நிழல்போலக் காட்சிப்புலனுகாததொன் றென அறிகுகி மாணவகனே? என்றபடி,
தான் இரண்டும் அசை,
. கருவி கானங் கழன்றுங் கழலா
#f၆၅,{#flør பெருமையிது வென்ளுே-விருள்தான்
விடிகைக்கிருண்ட மிகுதிபோன் 晶』晶「■
மடிகைக் கிருண்டதுகாண் மற்று.
இ-ன் கருவி காணம் கழன்றும்-தத்துவங்களெல்லாம் என்னே
விட்டு சீக்கியலிடத்தும், சழவா இருளின் பெருமை இது என்னுே- என் னே விட்டு நீங்காத ஆண்வ இருவரின் பெருமிதம் இது என்ளேயோ? என்குருகாகனே அதனே அருள்வீாாக, விடிகைக்கு இருண்ட மிகுதிபோல். விடிதற்குச் சிறிதுமுன்னுகப் பூதலிருள்செறிந்து திரண்டெழுந்ததுபோ', இருள் மாசு மடிகைக்கு இருண்டது- இவ்விருள் இதுகாறும் உன்னே மறைத்துகின்ற மல்விருள் ஒருசோவழித்தொழிற்கு மிகுத்துக் காட்டுகின் றது, காண்-மாணவகனே இரனேயறிகுதி.
தான் மற்று இாண்டும் அசை,
கேவலாதீதம். கேவலத்தினின்று நீங்குதல் கூறுதலினிப்பெயர்த்து. ሄ8. வாளி விர விவர வல்விருள்போ மாறுபோ
చాళీFT விருளகல்வ தெக்காலம்-மானே அறிக்கா யிருளென்றறியாமை தன்ஃனப் பிறித்தாயோ வில்ஃலயோ பேசு, இ-புள் வானில் இரவிவர-ஆகாயத்தில் சூரியணுகிக்க, வல் இருள் பேரமாதுபோஸ்- எல்லாப் பொருளேயும் மறைக்குமாற்றிலமைந்த விருள் லியழிக் து கன்செயலற்று ரீங்குங் தன்மைபோல, ஈன் இருள் எக்காலம் அகல்வது-என்னேறிவை முழுதும் மதைத்துகிற்கும் இம் மலிவிருள் எப் பொழுதுதான் என்னேயிட்டுகிங்கும், என்துருநாதனே இதனேயருள்வீரா, மானே இருள் என்று அறிந்தாய்-இச் சிறந்த பக்குவத்தையடைச்சு எள் ாருள்: கனே இதனே மலிவிருளென்று உன்னின் வேருகக்கண்டாய், பறியான தன்னே பிறித்தாயோ இல்வேயோ பேசு- இங்ஙனம் வேறு ாண்ட நீ அவ்வறியாமையாகிய விருளினின்று நீங்கினுயோ சிங்கலிங் போான்பதை ஆராய்ந்து சொல்லுதி
பிரித்தாய் என்பது எதுகைநோக்கிப் பிறித்தாய் என்கின்றது, தன்-துரை,

Page 16
து கள நு போதம்.
29. இந்த விருளொழிய வேதும்தான் காண்கிலே
னிந்த விருளகல்வ தெப்படியோ-விக்க வறியாமை நின்ரு லத&னநீ காணு பறியா தவிக்கனேயோ வன்று.
இ-ன் இக்க இருள் ஒழிய நான் எதும் காண்கிலிேன்-இந்தவிருனே பன்றிப் பிறிதொன்றனேயும் கான்காண்கிலேன், இந்த இருள் எப்படியோ அகல்வது-இத்தன்மைக்காக எல்லாப் பொருளேயும் பறைச்துத் தன்னே யே காட்டிவிற்கும் இவ்விருன் எப்படிமீங்கும், என் குருவே இதனே அருள் வீராக, இந்த அறியாமை நின்ருல் அகனே கீ காணுய் - இந்த அறியாமை யாகிய இருள் உன் அறிவை மறைப்பதானுல் அதனேயும் கீ வேருகக் கான மாட்டாய், அறியாது அறிக்கனேயோ-அசனே இருளென வேருக்க்காணுது கண்டறிந்தாயோ? மாணவகனே # கூறுகி, அன்று-டிேருசக்கண்டே அறிந்தாய், சீஅதனே இருளென வேரு கக்கண்டாய் ஆதலின் அதனேப் பிரிந்தாய் என்பது குறிப்பு
தன்னுண்மை. சன்னே, மும்மலங்களினின்று நீங்கி வேருகச் தனித்துக்காண்டவின் இப்பெயர்த்து. 3(). அங்க மலபா மறியாமை கண்டாயே
அந்த வறிவுநீ யையனேடகொங்கவிருள் போனதே உன்னேவிட்டுப் போக்கித் திரோதையரு ளானதே கண்டா பதி இ-ன் அந்த மலம் ஆம் அறியாமை கண்டாய்-அக்த ஆணவமல் மாகிய மறைத்கவேச்செய்யும் பொருளேக்கண்டாய், அந்த அறிவு ஐயனே கீஅங்ானங்கண்ட அறிவே என்மகனேரி என்று அறிகுதி, கொந்த இருள் உன்னே விட்டுப் போனது-இதுகாறுமுன்னேவிட்டுப்பிரியாது தொடர்ந்து பக்தித்து நின்றவிருள் இப்பொழுது உன்னேவிட்டு முழுதும் ரீங்கியது, உன்னே விட்டுப் போக்கி கிரோகை அருள் ஆனது - இத்துனேயுமம்மல விருள் தொழிற்படுமாறு இயக்கிநின்ற இறைவனது திாோதானசத்தி அம் மலவிருஃாக்கொலேத்தி இப்பொழுது அருட்சத்தியாயிற்று, கண்டாய்அதனே நீ அனுபவத்திற்கண்டாய், அறி-அதனே ஈன்று தெளிந்து கடைப் பிடி
ஏகாரங்கள் முன் பின் இாண்டுக் தேற்றம், ஈடுவனது விளி. விட்டு என்பதனே இரண்டிடத்துங் கூட்டி உரைக்கப்பட்டது. உண்மைஞான மெய்தும் பரிபாகமடைந்த ஞானக்குழந்தையாசவின் ஐயனேயென விளித் தருளிஞர்.
 
 

து கள ஆறு போதம்.
岛i, வைத்த வாதரங்க ளெல்ல முடன்வந்து
மத்த சுமை கண்டு மறியாயால்-முத்தளுப்ப் பாச வரிம்ை பதியறி மன்றியே பாசறவே நின்றவன் யோம்,
፲፰፥
ள் வைத்த அவதாங்கள் எல்டிாம் உடன் வர்தூக்-முறையான் மைக்கப்பட்டுள்ள அவதரங்களெல்லாவற்ீேடு முடனுய்கின்' அவற்றில் நின்று நீங்கிவந்தும், அத்தகைமை கண்டும் அறியாய்-அவற்றைச் சடமென ான்று தெளிந்தும் இன்னும் நீ இதனே அநுபவத்திற் கண்டாடல்லே, முத்தி ஒய்-முத்தியடையும் பரிபாகமடைந்தவஞய், பாச அறிவும் பகி அறிவும் அன்றி-பாசஞான பரஞானங்சான்றி, ஆசறவே கின்றவன் ரீ-மலமான கன்மங்களானுயகுற்றம் முழுதுங்கி நின்றவன் மீ என்பஃனத்தெளிந்து அடைப்பிடி,
உக்மைகள் இரண்டும் எண் ஏகாாங்கள் தேற்றம். ஆம் அசை,
சைதன்னிய தரிசனம். ஆன்மா மவத்தில்ரீக்கிய சுத்தவேயிற்றன்னேக்கரண்டலின் இப்பெயர்த்தி, 32. கண்ணிவிருள் போனுலுங் கண்டன்ஃன்க் காணுபோ
லெண்னுமிருள் போனு லெனேயறிய-வொண்ணுதோ கண்போற் சடமோ நீ காட்டியதுங் கண்டறிந்த வொண்போத நீயென் நுனர். இ-ன் கண்ணில் இருள் போனுலுங் கண்சன்னேக் காணு போல்கண்ணுெளியை மறைந்துகின்ற விருள் நீங்கியவிடத்துங் கண் தன்னேக் தான் காணுத தன்மைபோலி, எண்லும் இருள் போனுல்-எண்ணப்படும் மலவிருள் வீங்கியவழி என அறிய ஒண்ணுகோ-என்னே யான்அதியமுடி பாகோ? என்குருவே யதனேயருளுவீராக, விண்போல் நீ சடமோ?-கண் போல யேஞ் சடப்பொருனோ? காட்டியதும் மீண்டு அறிந்த - காட்டிய அளவிதை:னச் சந்தேகவிபரிதான்றிக் கண்டு தெளிர்த, ஒண் போதம் 副 என்று உணர்- ஒளியையுடைஞானம் கீ என்பதனே நன்றுனருதி.
உள்ளதை உள்ளபடி உண்மை நிவேயிற்காலும் போதம் என்பார் ஒண் போதம் என்ருர், 33. இருட்கு மொளிக்கு மிடமாகும் வான்போ
லருட்கு மருட்கு மகமாய்ச்-சுருக்கமிலா நீசத் தசத்தன்று நேரே சதசத்த ணுய்சத் ததுவசத்த தாம். இ-ன் இருட்கும் ஒளிக்கும் இடமாகும் வான்போல்- இருளும் ஒளியும் இருத்தற்கு இடமாகும் ஆகாயம்போல, அருட்கும் மருட்கும் விதி

Page 17
P. D, து களது போ தம்.
மாய்-அருளுக்கும் அஞ்ஞானத்தைப் பயக்கும் மலத்திற்குமிடமாய், ஈருக்கம் இல்லா சீ - விரிந்த அறிவையுடைய ரீ, சத்து சுந்து அன்று - மல்ல அசத்துமல்ல, நேரே சதசத்தன்- சந்தோடுசேர்ந்தவழி சித்ராயும் அசத்தோடுசேர்ந்தவிடத்து அசக்காயும் இத்தன்மையிர் சமமாய் விற்கு யல்புடைய சதசத்தாவை, ஆய் - இதனேச்சிக்கித்துத் தெரிகுதி, சக்தி அது-அங்கனமின்றிப் பகிப்பொருளென்றுஞ் சத்தாயுள்ளது, அது அச் து-சடமாகிய பாசப்பொருள் என்று மாத்தாயுன்னது,
உம்மைகள் எண், ஆம் அசை, 34. அறியு மறிவுநீ யன்ருே வுனக்குச்
செறியுமல கின்றதோ செப்பா-யறிவுதனேப் பாராதே பார்த்தறிக் து பாசப் பழக்கத்தில் வாராத தன்ருே வழக்கு.
இ-ன் அறியும் அறிவு சீ அன்ருே-இது சத்து இது அசக்தி என் அறியும் தெளிந்தஞானம் ஆன்மாவாகியசீயல்லவா, உனக்குச் செறியும் மலம் கின்றதோ செப்பாய்-இங்சிலேயையடைந்த உனக்கு அணுகியே பந்தித்துக் கலந்து கின்ற மலம் இப்பொழுது சிற்கின்றதா அதனேக்கூறுகி, அறிவு பா ாாதே பார்த்தறிந்து-பழக்கவாசனேயால் டன்னேயறியாதே பண்டுபோலச் சத்தென உன் அறிவு கண்டறிந்து, பாச பழக்கத்தில் வாாதது அன்ருே வழக்கு-பண்டு பயின்ற அப்பழக்கத்தில் மீட்டும் வந்து பெக்க கிலேயைய டையாகிருப்பதல்லவா பெரியோர் வழக்கு முன் கடனுமாகும்.
தன் ஐ அசை, பழக்கவாசனையான் மயங்கி தம்மையறியாதே மீட்டும் பெர்ரியை படையாது வாசனுமலத்தையுமறவேயொழித்து கிற்பதே முத்திரியை யெய்தும் பெரியோரது கிலேயாய பழக்கம், ஆகவிரியுமங்கிலம்ற்றவ்ருது கிற்குகி என்பதாம்.
"பழக்கந்தவிாப்பழகுவதன்றி - உழப்புவதென்பேனேயும் கிபற என்பது நோக்குக.
ஞான தரிசனம். மெய்ஞ்ஞானமாகிய நிருவருளேயறிதலின் இப்பெயர்த்து.
35. அறிந்தறிந்து வந்த வவதாங்கள் தோறுஞ்
செறிந்தறிய கின்றதெது தேரின்-பிறிந்ததனின் நின்ற தறியாமல் நிகழ்த்தியது நீக்கியுனே பின்றறிய வைத்ததரு ளென்.
 
 
 
 
 
 
 

து கள ஆறு போ தம்.
இ-ன் அறிந்து அறிந்து வந்த அவதாங்சன் தோறும்-கத்துவங்க எளினியல்பைச் சடமென உண்மையினுணர்ந்து அவற்ருேடு தொடர்பின்றி நீங்கிவந்த அவதாங்கள்தோறும், அறிய செறிந்து நின்றது எது-உண்மை யை நீ அறிதற்கு உற்ற துனேயாய் உன்ளுேதி உடனுகின்று உணர்த்திய தெதி, தேரின்-ஜராபின், அகினிற் பிவிர்து- அத் சுத்துவங்களினின் து கீ பிரிக்தி நின்றது அறியாமல் நிகழ்த்தி-உன்ளுேடுதான் உடனுய் நின்ற கை ரீ அறியாமல் கின்று உன்னமஞானத்தை உணர்த்தி, உன்ே அது சீக்கி, அர்வேயினின்றும் உன்னே சீக்கித் தத்துவசுத்தியையாக்கி, இன்று அறிய வைத்தது அருன் என்-இன்று இங்ஷண்மையையுணர்ந்து கன்னேயுமறியு மாறு உன்னே இங்கிலேயிற் கொடுவந்து வைத்தது இறைவனது கருண்ேயா யே கிருவருளென அறிவாய்.
உனே என்பதை இரண்டிடத்துங் கூட்டுக,
3G, அந்த வருளுனக்கிங் காதார மாயல்வி
னிந்து வெனவெறித்திட் டேகமாப்-முக்தி புனேயுணக்குத் தான்விளக்கி யோவா துணர்த்துக் கனேயுன்க்குக் காட்டுமே தான்.
இ-ள்: அந்த அருள் உனக்கு இங்கு ஆதாரமாய்-அங்கத் திருவரு ள்ே உனக்கு இவ்விடத்துச் சஞ்சமாய், அல்லில் இந்து என குறித்திட்டுஇருள்றிெக்க இசாக்காலத்துகிக்கெழுந்த சந்திரனேப்போன்று கன் ஒளியைப் பாப்பி உன் அஞ்ஞான இருளேத் துரந்து, மூர்தி ஏகமாய் உ&ன டன்க்கு விளக்கி-முதலில் சத்துவங்களோடுசார்ந்து நின்ற உள்ளே அவற்றில் நின்றும் பிரித்து சிக்கிச் க்ரிசெய்துகாட்டி, ஒவாது உணர்த்தும் கனே னேக்குக் காட்டும்-பின்னர் டன்ளே என்றும் பிரியாது உடனுய்கின்று உண்மை ஞானத்தை உணர்த்துச் சுன்னேயுக் தரிவிக்குமாறு காட்
॥ಶ್ರೌಸಿ இதன்ே நன்கு தெளிந்து கனடட் டி. டி தான் ாது,
7. எல்லாம்பொப் யென்றில் கிருங்தேவ கானன்குே
கல்லா யெனேயறிந்தே குனன்ருே-சொல்லாடு கரன்பிரம மன்றி நடுவே புணர்ததுதற்கு வான்பிரம முள்ளதோ மற்று.
இ-ன் எல்லாம் பொய் என்று இங்கு திருந்தேனும் கான் அன்றுேதத்துவங்களெல்லாம் பொய்யென்று அவற்றைத்துறந்து இக்கிலேயில் இருச் கின்றவனு நானல்லவோ, நல்லாய் எனே அறிந்தேன் ாேன்ன்ருே-பிறரொ ருவர்காட்டாது என்னேச்சித்தென்று நன்கறிந்தவன்கானல்லவோ, சொல்வா இம் கான் பிரமம் அன்றி-இங்கன்மறிந்துசொல்லும் நானே பிரமமாவேன்

Page 18
Pe
.துக ள று போ தம் و في
அதுவன்றி, உணர்த்துதற்கு நடுவே வான் பிரமம் உன்தோ அல்வியல் பை யெனக்குண்ர்த்துதற்கு எனக்குக் தத்துவங்கட்குமிடையே முயர்ந்த ஒர் பிாமம் நனதோ? இன்று என்பதாம்.
எல்லாம் பொய்யென்று கண்டவனும் என்ருய் என்னே அறிந்தேனு ானேயாவேன் ஆதலி நானே பிரமமாவேன் என்னேவிட வேறு ாதுமில்வே என்றபடி.
உம்மை, எண். மந்து அன்ச.
38. அன்றுமுத னின்றளவு மண்ணல் விப்பதன்
யின்றறிவேன் நானென் றியம்புவதெ-னென்று மவத்தை தனிலுணர்த்தி யாங்கருத்தி யின்ரீக்
தவத்தி லுனர்த்தினார் தான்.
ஒடள் அன்றுமுதல் இன்றளவும் அண்ணல் அறிவிப்பதன்தி-அஜி கிதொடங்கி மின்துவரையுமான்மநாயகராகிய பிராகுரே நன்னுேடுடனும் இது உள் அறிவிைளக்கி உண்மையையுணர்த்துவதன்றி. இன்" ਸ਼ அறிவேன் என்று இயம்புவது ஈன்-இன் ாாாறிவேனென்று தெப்படி, துவக்கை சனில் என்றும் உண்ர்க்கி- கேவலம் ਸੁਸ਼ਕ : - லுமுன்ன்ேப்பிரியாது மின்னர்த்தி, ஆங்கு அருக்கி இன்றி-அவ்வவக் ஐ:துபோகங்கள்: تم تقي التي تم التي II 1 التي تم الكة عيش لتلة தகத்தில் உண்ர் e - Taili உனக்கு உண்ஞைானத்தையுண்ர்க்கி ஓர் பார் மானவனே அதனே ரீ போர்க்தி கூறுதி. தான் இசை
39. உன்னத்வை ேேய புணர்வையே Lyr, Lorráil
:ஒருடுகாட் பாசத் தியையாயே-உன்னறிவை நீங்கா வறிவாகி ருே மிகமும்போ
வாங்கா னானு ர ருள்.
இ-ன் உள் அறிவை கீயே உணர்வையே ஆவில் - உன் அறிவை நீரே வேறு துரேயின்றி அறிவாபாயின், இன் நெடுநாள் பாசத்து இயை பாங்-இப்பல்லுழிகாலமாக மலக்கோ டக்ற்ெபட்டுப் பிறந்கிறந்து துன்புருய் நீரும் இாதமும்போல் உள் அறிவை நீக்கா அறிவாசி -நீரும் அதன் குனே ஓ, இயும்போல உன்னறிவை என்று நீக்காவறிவாகி, அானுர்
அருள் ஆக் காண்- ஆன்மாக்களே பந்தத்திகின்று நீக்கித்திருவடியிற்
சேர்க்கும் இறைவனது அருளே உன்னே இக்கிலேயிற் கொடுவந்தது மாணவ களே ஆத&ர் அறிகுதி, வகாரம் இரண்டும் அசை,

து கள ற போ தம், 匣_吊、
4. உன்னறிவுக் குள்ளே யுணர்வா யொழியாத
தன்னறிவு தானுனக்குத் தாரகமாய்ப்-பின்னமற வொன்கு யொழியாம் லுள்ளடங்கி யுள்ளபடி கின்ரு லது வாவை .ே
இ-ள் தன் அறிவுக்கு உன் உண்ர்வாய் - உன் சிற்றறிவினுள் அறி வக்கநிவாகி மென்றும் பிரியாகின்று உன்னதிவை விளக்கும், ஒழியாத ான் அறிவு தான் உனக்குத் தரீகமாய்-அச்செயவில் நின்று மென்று சிங்காத இறைவனது பேரறிவாகிய கிருவருனேயுனக்கு ஆாாமாக, பின்னம ஒன் ரூய்-பேகமின்றிக் கலந்தொன்ருதி, ஒழியாமல் உள்ளடங்கி உள்ளபடி தின்ருல் - சேவலத்தையடைந்து உன்னுளிர்ஷ்ரீங்காமல் உன்செயலற்று அருட்செயலில் சீற்பையாபிள், அது ஆவை - சீ அத்திருவருனேயாவாய்.
ஒன்குய்ப் பின்ன்மறி உள்ளடக்கியுள்ள படி ஒழியாது சிற்றல் அரி தென்பதையுண்ர்த்துவார், பின்னமற வொன்ீயொழியாமலுள்ளடங்கி புள்ளபடி நின்ருல்எனவும், என்றுமான்மாத்திருவருளில் 'ங்காது வியாப்பிய மாய் நிற்குயேல்பேய்தனியல்பேன்பதை புண்ர்த்துவார் உள்ளபடி ரோஷன் உறிஞர். அதுவாதல்- தன்செயலற்று அருட்செயலாய் நிற்றல், ஏ-அசை
41. இச்சை புயிர்க்கிரங்கல் இரான மிசைந்துணர்த்தல்
வைச்சு கிரியை வயBடத்தல்-நிச்சயமாஞ் சித்தியிரவ மூன்ரிஃனயுத் தக்கதொரு சத்திகாண் முத்தனே பார்நீ முயன்று. இ-ள்: இச்சை உயிர்க்கு இாங்கல்-இச்சாசத்தியாவது அணுகியே மலக்தொடக்குற்ற வான்மாக்களிடத்துச்சொன்ட கருணே, ரூாளம் இசிைங் தீ உணர்த்தல்-ஞானசக்தியாவது ஆன்மாவையென்றும்பிரியாது அறிவுக் கறிவாய் நின்று ஆன்மாறிவை விளக்குதல், வைத்த விரியை வயாடக்சல்ஆன்மாக்கன் சத்தம் விாேப்போகத்தை நகருமாறு அவற்றைத் தொழிற் படுத்துஞ் சத்தி கிரியாசத்தியாகும், நிச்சயம் - இதுவே ஆன்மாக்களினி டக் து உண்மையில்கிகழும் நிகழ்ச்சி, இவை மூன்று சக்தியினேயும்-இம் மூன்று சத்திகளேயும், திர்தது ஒரு சத்தி காண்-கொடுத்தருளிய ஒரு சத்தி உனது அதனே மாண்வகனே நீ அறிகுதி, முத்தனே : முயன்து பார்-விட டையும் பரிபக்குவமடைந்த என் மகனே? ਨ இடைவிடாது ஆராய்ந்து தெளிக்தி அநுபவத்திற் கான்ருதி,
வைத்தினன்பது எதுகைகோக்கி வைச்சு என்றுயிற்று :வின்றுமண் id:gorriro, if முழுதும் யாவையும், வேர்ன்வாங்குவாய்? என்பது சோக்குக. மான் வகன்மீதுகொண்ட பக்குவகோக்கிய அன்பினுல் முத்தனே எனலிரித்தார் "மண்டலருமையுணர்த்துவார் பார். நீ முயன்று எண்வுங்கறிஞர் ஆம் அசை

Page 19
து கள ஆறு போதம்.
பாைதரிசனத்திற்குத் தோற்றுவாய்கறியபடி. பூசுப்பழிப்புமுகில் ஞான தரிசனயிறு வாயாகச் சொல்லப்பட்ட அவதாம் பநின்மூன்றுஞ்சுத்தா வத்தையிற் ச்ாக்கிரமரம், இதனுள் தத்துவரூபம் தத்துவதரிசனம் தத்துவ சத்தி ஆன்மரூபம் என்னும் நான்கு காரியங்களுமடங்கும்.
இச்சுக்காக்கிரத்தையடைந்தவான்மா மலவாசனேயாளுய மயக்கத் Aால் வேபோதமுனேத்து நான்பிரமமென நிற்கும். இக்காரணத்தால் இச் சாக்கிரம் 'போகநிவை' யென்று மழைக்கப்படும்,
பரசமயங்களானுய நிதகற்றத் திருவவதாாஞ்செய்தருளிய திருஞான சம்பந்த சுவாமிகள் இப்போதநிலையாகிய சுத்தராக்கிரத்து அதிசத்தைப் புரிந்துகின்றே சமண்பெளத்த மதங்களே நிராகரித்து வைதிக சைவத்தை நிறுவியருளிஞர். இக்காரணம்பற்றியே 'A', I r air f'Pelli முடிந்தவழி' எனச் சேக்கிழார் சுவாமிகளுங் கூறியருளிஞர். இப்போதலே என்பதற்குச் வேபோதம் அல்லது புகுடனும் நின்று போக நுகருவே எனப்பொருள் கோடல் அருட்டுனேயின்றி மருட்டுணேகொண்ட கூற்றொ க்கொள்வதே பன்றி வேறின்று, மூவாட்டைப்பருவத்திற்குனே உலகமாகாவாகிய எம் அன்னேயாராகும் பார்வதிதேவியார் பாஞாலங்குழைத்த திருமுலேப்பாலே பூட்டியருள அன்கிலேபில் சிவன்முந்தாாய்ப் பாமானங்காரிகியில் என்றும் நீங்காது தி:ளத்துகின்ற எம்பிராஞகும் பிள்ளேயாருக்குச் சிலபோ தமாவதி புருடபோகமாவது யாண்டையதென விதிக்க,
இச்சத்தசாக்கிாம் மாயாவாகிகளது முத்தித்தானமாம்,
பரை தரிசனம்.
பராசத்தியைத் தரிசனஞ்செய்யுநெறியுனர்த்துதலின் இப்பெயர்த்து 42. கிரியை யறிவிச்சை கிளர்ந்தசத்தி பேதே
பெரியபரா சத்தியெனப் பேசாப்-தெரியிலத
வாரு மறியா கைண்டபரி பூரணமாய்ப்
பேரறிவாப் கிற்கும் பெற
இ-ன் கிரியை அறிவு இச்சை கிர்ந்த க்வெதோ-இச்சாஞானக் கிரியாசத்திகள்சோன்றுதற்கு இடஞகிய சத்ரி மாறுவோ, பெரிய பசாசக்கி எனப் பேசாய்- அதனேப்பெருமையையுடைய பாரத்தியெனக்கடலுகி, தெரியில் அது-ஆராய்ந்தறியின் அப்பாசநியானது, ஆரும் நியா அகண்டபசிபூரணமாய்-எவாானுமறியப்படாத அகண்டாகரா கித்தவியா பகப்பொருளாய், பெற பேரறிவாய்கிற்கும்- ஆன்மாக்களுண்மைஞானச் தைப்பெறுமாறு அதனேயுணர்த்தி முற்றறிவாகிய இறைவனது பராசக்தி ப்ாய்கின்றருளும்"
-_
 

து கள ஆறு போ தம். - (J
இச்சாஞானக்கிரியாசத்திகள்தோன்று கற்கிடனுகலித் பெரிய பராசத்தி
என்ருர், 43. அந்த வறிவு மறிவன்ருே விப்போது
தங்க வறிவுமது தானன்ருே-வந்த
வறிவிற் கிளேத்தது.கா வினவ்வறிவிங் கேதோ
நிறைவிற் கிளேப்பற்ற நேர்.
இ-ன் அந்த அறிவும் அறிவு -அந்த அறிவும் பேரறிவாகியபாஞான மெனப்படும் பாாசக்தியேயாகும். இப்போது தந்த அறிவும் அதுதான்இங்கிலேயில் உனக்குக்கொடுத்தருளிய மெய்ஞ்ஞானமும் அப்பராசத்தியே கொடுத்ததாகும், அவ்வறிவு அந்த அறிவிற் கிளேத்தது- அந்த மெய்ஞ்ஞா னம் அகண்டாகாா நித்தவியாபகமாயுள்ள பாசக்கியின் கூருயெழுந்தது, காண்- t அதனே அறிகுதி, அவ்வறிவிங்கேகோ- அங்வறிவு இன் விடக்து எத்தன்மையதென ஆராயின், நிறைவில் கிஃாப்பு அற்ற நேர் - பராசிக்கியின் கிறைவில் உன் ஆன்மபோத முஃனப்பை அறுமாறு ஒழித்த தனிமையையுடையதாகும். அதனே அறிகுதி. இச்சுத்த சொப்பன்த்தித் முன் மலவாசனேயானுப ஆன்மபோக மு:னப்பு அறவே ஒழிக்கப்பட்டதா தலின் நிறைவிற்கிளேப்பற்ற சேர் என்ருர்,
அற்ற-அறுமாறு செய்த "மலேவில்லாாருளிய' என்றவிடத்து இல்லார். இல#ாகச்செய்தார் என்பதுபோலக்கொன்க. அவ்வறிவு என்றதை இரண் டிடத்துங்கட்டுக. இரண்டு அன்றும், ஒ வும் அரை
44 அறிவார்க் கறிவித்தில் கல்லாத தாகா
வறிவாய் விகற்ப மறியாடவறிவேகாண் கண்பெற்ருர் கண்ட கதிரொளிபோற் கண்டத&ன விண்பற்ருய் நில்லதிலே பேல், இ-ன் அறிவார்க்கு அறிவித்து - உண்மைஞராத்த உணரும் பக் இவமுடையாருக்கு அதனேயறிவித்து, அல்லாதது ஆகா அறிவாய்- பக்கு வமில்லாத ஆன்மாக்கள் அறியாத அறிவாய், இங்கு விகற்பம் அறியா அறிவே மீாண்- இத்தன்மையில் வேறுபாடுடையதாய் வேறு விகற்பமின்றி என்று மொரு பெற்றித்தாய்கிற்கும் அப்பாாசத்தி அத னேத்தேருகி, கண் பெற் னூேர் பெற்ற கதிர் ஒளிபோல் அனேக்கண்டு-ஒளியையீழவாசு கண்ணே புடையோர்பெறும் சூரியரெனக்கின் ஒளிபோல அதனேக்கண்டு தரிசித்து, விண்பற்றிய் அகில் மேல் கில்-வனேயவற்றுள்ள பற்றனேக்கினுக்கும் மே வாகிய பற்றினுேடு இப்பாைதரிசனமாகும் மேல்நிலையில் கிற்பாயாசு.
ஒளியிழந்த கண்ணேயுடையோர் கதிாேனுெளியைக் காணுதவாறு போல பக்குவால்லாகார் தரிசிக்கவியலாத இப்பாாரத்தி தரிசனத்தின்

Page 20
雪_品“ துக ள று போ த ம். அருமை பெருமையை யுனர்த்துவார் கண்பெற்ருேர் கண்ட கதிரொளி
போற் 8ண்டகனே எனக் கூறிஞர். எ, சேற்றம்,
பரையில் வியாத்தம். பாரசத்தியின் வியாபக அறிவில் ஆன்மவறிவடங்கியது வாய் நிற்றலின் இப்பெயர்த்தி. 45, விண்ணிற் கநிரோன் விளங்கி கிரிந்ததுபோல்
கண்ணிற் கதிரேசன் கலந்ததுபோல்-கண்ணி பாைநிறைவில் நீயும் பதிவையே யாகி லுரையிறக்கிட் டொன்ருவை மற்று. இ- ள் விண்ணில் ருசிரோன் விளங்கி விரிந்தது போல்-ஆகாயத் நிற் சூரியன் விளங்கி அதஒெளி உலகெங்கணும் விரிந்த தன்மைபோல,
பலா நிறைவில்-அகண்டாகார நித்த வியாபகமாயுள்ள பராசந்தியின் கிறை
வில், கண்ணிற் கதிரோன் கலந்தது போல்-கண்ணில் அச்சூரியனது ஒளி கலந்ததுபோல் வியாப்பியமாய்க் கலந்து, சீயும் கண்ணி பசை சிறைவில் பசி வையே பாகில்-சீயும் பசையினது சர்வவியாபகத்திற்சேர்ந்து அதில் அடங்கி கிற்பையாயின், உற்று உரையிறங்கிட்டு ஒன்ரு வை-நீயுமதிலடங்கி மென் எனeாய் அப்பரையோடு இாண்டதக்கவந்து ஒன்ருவாய்.
பாையோடு இரண்டறக்கலந்து தன்செயலின்றி அருட்செயலாய் நிற்ற
விரிதென்பதனேயுணர்த்துவார் பரைசிறைவில் சீயும் பதிவையேயாகில் என் பரையில் யோகமும் போகமும், பராசக்தியோடுகூடி இரண்டறக் கலந்து சன்செயலின்றி சிற்றிலேயும் பின் அதுவாய் ஆங்கு போக நுகர்தலேக் கூறுதலின் இப்பெயர்த்து,
46. விண்ணில் விகற்பமற விேயகால் நின்றதுபோல்
நண்ணும் பரையதனில் நண்ணியே-எண்ணிறந்து நீருறங்குக் தன்மைபோ நிற்கைபரை யோகமதிற் சீருறலே போகமெனச் செப்பு.
இ-ன் விண்ணில் மேவிய கால் விகற்பமற நின்றதுபோல்-ஆகாயத் தையிடமாகக்கொண்டு விற்கின்றகாற்றுவேற்றுமையின்றி எங்கும்பாந்து அதனுேகி நிற்கின்ற தன்மைபோல, கண்ணும் பாையசனில் கண்னி-சர் வவியாபகமாய்க் கலந்து உலகைத்தொழிற்படுத்தி நிற்கின்ற பாாசத்தியில்
வியாப்பியமாட்டங்கி, சீருறங்குந்தன்மைபோல் நிற்கை பரையோகம்-சீர் அசைவற்று உறங்குங்தன்மைபோலக் கன்செயலின்றிலிற்குகிலே பரையில் யோகமெனப்படும் அதில் சிர் உறிலே போகம் எனச் செப்பு-அன்கிலேயில்
 
 
 
 

து கள அறு போதம், O Gr"
அதுவுந்தெரியாது சிற்றல் பனாயிற்போகமென நீ அறிந்து கூறுகி மாணவன் னே என்பதாம்.
பாைதிரிசண்முகல் பாையிற்போகரீருகஉள்ள நான்கு அவதரங்களும் சுத்தாவத்தையிற் சொப்பனம். இன்ங்வேயிலான்மா கிருஷ்ருனோடுகூடி ானே ஐங்கோழிவியுற்றுகின்றவன் என் முனேத்து மிற்கும். இது சிவசபா ሳኔ'ff ጁdu፵ሪmr முக்கித்தானமாகும். . ഭ് சிவரூபமும் ஆன்மதரிசனமும் உடன் நிகழ்வன. . ulimi --
சுத்தபராவிோகரமூத்திச்சாக்கிரமும், ஆன்மாத்திபெத்திச் சிவத்தைத் தரிசித்தவின் இப்பெயர்த்து,
47. நீங்காத பேரறிவில் கிங்காமற்கண்டுே
நீங்காமல் நின்றபடி நின்றதனில் நீங்காமல் கின்றுவிட வன்ருேதான் மீன்மலன்றின் போரிஷி லொன்றுபட லன்ஜ் முரை. இ-ன்: நீங்காத பேர் அறிவில்-என்றும் சிற்றினருகிய விட்டுப் பிரியாது உடஞய்நின்று ਜਗਾ பேரறிாைகிய பசையில், சீங்காமல் நீ கண்டு-அதன் சார்பாய் அதனே # மறவாமல் நின்று தரிசித்து, நீ நீங்காமல் கின்றபடி அதனில் நின்று- நீ பாாசர்கியோடு சிங்காமல் ஒன்ருய் நின்றபடி இன்கிலேபினும் அதனுேதி சி நின்று, சிங்காமல் கின்றுவிடல்- பின்னர் அதனோப்பிரியாது நிற்றல், நின்மலின் போதிவில். அஞதிமலமுத்தராகிய பாசிவத்தின் பேரறிவாகிய பாாசத்தியில், ஒன்று படல் இன்னும் உரை- ஒன்ருய்க்கூடிநிற்றல் என்று இறைவன்றிருவாய் மலர்ந்தருளிய சுகுநிசிவாகமங்கள் கூறும். அன்று, ஒ, தான் அசை,
48. எத்திசையு மொன்ரு மிறையறிவிலேயழுந்தல்
சுத்த பரா யோகமெனச் சொல்லுமே-கித்தமறை யத்தன்மை காண்ட சதுமுத்தி சாக்கிரமாஞ் சித்த மயலறவே தேர்.
இ-ன் எத்திசையும் ஒன்றும் இறை அருளிலே அழுந்தல்-எவ்வுசி
னுெ ம்ெப்பொருளிலுமேகமாய் வியாபித்துநிற்குமிறைவனது பாாசக்கியீ லே துயராது ததனேயே விடயித்துரிந்தங், சுத்தபசா போகமென் சித்த மறை சொல்லும்-சுத்தபாாயோகமென்று கித்தியாயுள்ள சருகி சிவாகமங் கள் கூறும், அத்தன்மை கண்டால் அதுமுத்தி சாக்கிரமாக்-பாரசீத்சி யே அழுத்தி சீ நிற்குமியங்பை நீ தரிசித்தால் அன்வே முத்திச்சாக்கிாம் எனப்படும், சித்தம் மயல் அற தேர் - அதனே உன் சித்தத்தின்கனுள்ள மயக்கம் நீங்கும்படி தெளிகுதி

Page 21
.து கள நு போ தம் التي تقع
இறைவன் பிரதமசிருட்டியைத் தொடங்கியபொழுது தோன்றி என் அமழியாது ஒடுங்கியும் விரிந்துகிற்றவின் கித்தமறை எனப்பட்டது. எ, இர ண்டும் அசை,
சாக்கிராதீதம். மேல்கின்ற கிலேயுமறந்து அவ்வறிவிஸ்வசமாய் நிற்றலேக்கூறுதலின் இப் பெயர்த்து. 49. கின்ற வறிவறிகை நீங்காமை சாக்கிரமா
மன்றி யவிழ்த லவிதமாஞ்-சென்றறிவை நீங்காமை கின்று நெடிது துயில்கொளவே வாங்கா தறிவாப் வர, இ-ஸ்: கின்ற அறிவு அறிகை நீங்காமை சாக்கிரம்-அங்ஙனங் கிரு விருளோடு சிங்காமல் கிற்குகிலேயை அறிதலே நீங்காமல் நிற்றல் சாக்கிரமெ, னப்படும், அன்றி-அதுவன்றி, சென்று அறிவை சீங்காமை நின்று-பேர நிவாகிய அருளேச்சார்ந்து அதனே சிங்காமல் நின்று, அறிவாய்வ வாங்காது கெடிது துயில் கொன்-அத்திருவருளாகிய பேரறிவரக் தன்மையையடைய அனேப் பிரியாது நெடிதே யவசமாய்க்கிடக்க, அவிழ்தல் அதிகமாம்-அவ் வறிவு சோர்ந்து நிற்குகிலே அதிகம் எனப்படும்.
ஆம், இரண்டும் எ யும் அசை,
பரையிலத்தம். சாக்கிராகிதத்தில்கின்ற கிலேயையும்விட்டுப் பாையோடு ஒன்ருய்கிற்ற வேக்கூறுதலின் இப்பெயர்த்தி. 岳0, இவ்வறிவு காண்ட விருஉருஞ் சாக்கிரமா மவ்வறிவு காணு தகீதமா-மின்விரண்டும் பாராமல் கிற்றல் பரையிலகிதமா மாரா வறிவகன்ற தால். இ-ஸ்: இவ்வறிவு காண்டல் இருள்தீரும் சாக்கிாம் - இறையரு னிலே சிங்காமல் கிற்றலேக்காண்டல் சுத்தசாக்கிரம், அவ் அறிவு காணுதது அசிதம்-அன்கிலேயில் கிற்றலேக்காணுது அகிலவசமாதல் சாக்கிாாதீதம், இவ்விரண்டும் பராமல் சிற்றங் பரையில் அதிகம்-மேற்கூறிய இரண்டு விலேயையும் பாாாமல் மிற்குகிலே பரையிலதிகம் எனப்படும், ஆாா அறிவு அகன்றது-நிரம்பாது சுட்டறிவாய்கின்ற உன் அறிவு வியாபகமாய்ப் பேரறி வாயது அதனே அறிகுதி.
ஆம் மூன்றும், ஆலும் அசை,
 
 

து க ள று போ தம். O-JE).
51. ஈசனறி வாகியெல்லா மின்று கழன்றகன்குப்
பாசமிக வைத்ததனிற் பற்ருதே-சுசாமல் நேராக நீங்கியதில் நின்ற சுவடறவே வாரரப் சிவமேல் வர,
இ-ள் ஈசன் அறிவரசி இன்று எல்லாம் சுழன்று அகன்ஜய்-இறை նչl«Ճ"5:: அருள்ஞானமே உன் அறிவாயகிலடங்கி ஒன்ருய்கின்றலின்கிலேயில் tான் எனதென்கின்ற முனோப்பும் ஏனேய மலங்களோடுமொருசேரக்கழன்று சித்தஞயினும், அதனில் பாசம் மிக வைத்து பற்குமல்-கீ நீங்கிய கணு கான புவன்போகங்களில் பழக்கவாசனேயால் ஆசை பெரிதும்வைத்து அவற்றீேடு சோாது, கூசாமல் அகில் கின்ற சுவடு அற நேராக நீங்கிஒரு சிறிதுங்கூசாமல் அவற்yேடு கூடி நின்ற பழக்கவாசனேயுமற்றுப்போசு அதீனில்கின்றுங் தரித்துங்கி, சிவமேல் வாவாாாய்-மாண்டிகனே? நீ சிவர் கைச்சேரி வருவாய். எகாாங்கன் அரை.
சத்திபாசயோகமுதல் பனாயிஸ்திசமீருகவுள்ள நான்கவதாங்களுஞ் சுத்தாவத்தையிற் சுழுத்தி,
இவ்விடத்துச்சிவதரிசனமும் ஆன்டிசுக்கியுமொருங்குகிகழும். இச்சுச் தசழுத்தியை யடைந்தவழியுமுடலுள்ளளவும் பிராரத்தமுன் காதலின் அப்பி சாத்திவனுபவத்து ஆகாமியமேறிப் பிறவிக்கேதுவாகும். சாக்கிரகீதக்துரி யமிாண்டினுகிற்பவற்கேருது இக்காரணத்தாற்ருன், “பாசம்மிதவைத்த தனித்பாராசுே கூசாமல் நேராக நீங்கியதில் நின்ற சுவடறவே வாசாய் சிவ மேல்வா" என்து கூறிஞர். |ଣ୍ଠି ,ସ୍ନିt',
"இரிகார ஆடவில் வினவரும் வருங்கா விலகிய சாக்கி 'சர் (கின் துரியமென் றிரண்டி எரின் பிடி ாேரு Wழுச்சொப் பனத்திற்சாக் கித் மருவினும் வளரும் சகலத்தின் விாவி விளவர்கிறங் கிளப்பதென் மீட்டும் பெருவே பழுக்க gjallej ilir மதியும் புபே நிறுத்தும் தின்றே."
என்பதஞனறிக.
சுத்தாவத்தை. இச்சுத்தாவச்சையில் ஆன்மா இன்றவனுே? எtஞகி இறைபணி நின்று மலமாயைகன்மங்களே அெேயாழித்துப் பிறவியில் மீண்டுசெல்லா திலேயையடைதவின் இப்பெயர்த்து. 52. அறிவடையச் சென்றங் கதீதமாய் கின்ற
குறியிறங்கிட் டொன்றுங் குறியா-தெறியே து
சுத்தவத்தை மைந்தாவுன் தொல்லேமல மில்லேயில்லே பத்துடனே செல்வதது வரம்,

Page 22
ri து கள அ போதம்,
இ-ள்: அறிவு அடையச் சென்று அங்கு அசிரமாய் நின்றகுறி இறக் ரிட்டு - கன்னறிவு பரையோடொன்ருமாறு சென்று அன்கிலேபில்வா மாய் நின்றதிலேயும் விட்டு, ஒன்றுங் குறியா நெறி எது-ஒன்றனயுமறியாக நெறியாது, மைந்தா சித்தவத்தை-என் மகனே இது சுத்தாவத்தை, உள் கொல்வே மலம் இல்ஃஇல்லே-உன்ஃப் பிறவியிற் செலுத்தும் -ವಿಜ್ಙgLLoko பிாயைகன்மங்கனோன்றும் அன்கிலேயிலொருசிறுதியில்லே, அது அத்துட னேசெல்வதி-சீ ஏ களுவியிறைபனிகிற்கச் சுவடுகின்றி அழிந்துபோவது,
குருவுக்குச் சீடன் மைந்தன் என்னும் மரபாலும், தமது சீடன் இனி ப்பிறப்பிற் புகாத அரிய துரியவேயையடைந்த மகிழ்வாலும் மைர்காவென ஆர்வங்தோன்ற வழைத்திவாகும். எ அசை.
சுகரூபம்.
பகைப்பற்று ஆறியிருக்தி சுகசோதியைத் தரிசித்தலின் இப்பெயர்த்து, 53. பைய விருந்து பதைப்பற்ற பின் ஒனக்குத்
துப்ய சுகப்பிரபை தோன்றுமே-ஜயனே
கண்டாப் சிவபூமி காட்சி பறக்கலந்து
கொண்டாள்வன் கண்டாய் குறித்து.
:! — Tvärstrarchin மானே! பைய இருந்து பளிதப்
அற்றபின்-சீ மெல்ல ஆறியிருப்து சீகபோதத்தாளுய பதைப்பு நீக்கியபின், உனக்கு துய்ய சுகப்பிாண்ப தோன்றும்- உனக்குக் தாய்மையையுடைய பரமக்கள் சின் பிரகாசம்சோன்றும், சிவபூமி கண்டாய்-சீ இப்பொழுது
பரமச்சச்சைப் பயக்குஞ் சிகபூமி ஆகிய அதஃன்க்கண்டாய், காட்சி அறிக்
குறித்து துர்து கொண்டு ஆள்வன்-காண்பான் காட்சி காட்சிப்பொருள்
என்னும் வேது பாண்டய காட்சிசீக்கச் சிறப்புவகையால் உன்னுேம் இரண்
உறக்கலந்து உடஞய் கின்று உன்ன்ே இறைவன் ஆண்டருளும், கண்டாய்ஆர்ே ரீ அனுபவத்திற் காண்பாய் உறுதிப்பற்றி எதிர்காலத்தை பிறந்த காலமாகக்கூறிஞர். அசை,
54 விழுந்த வவதரத்தில் விஞ்சு சகந்தா
னெழுந்ததிது வெங்கே பிறைவா-மொழிக் தருளாய் மாமனியிற் சோதி மலர்ந்த பிரபைபோ லாமசன்றன் பாலே யது.
இ-ன் இறைவா!- என்குருநாதனே! விழுந்த அவதாத்தில் விஞ்சு சுகர்தான் இது எங்கே எழுந்தது-யான்மலமாயைகன்மங்களானுய தன்பத்தில்கின்று நீக்கி எம்பிரான் கிருவடியில் வீழ்ந்து அசுனேயே சஞ்ச மென்ப்பற்றிகின்ற அவ த ரத்து, இப்பெரியசுகம் எங்கே நின்றெழுந்தது
 
 
 

து கள நு போதம்.
மொழிந்தருளாய்- அசரீனத் தேவரீர் மொழிக்கருளல் வேண்டும், அது மாமணியில் சோதி மலர்ந்த பிரபைபோல் அான்பால் ஆம்-மிக்கெழுகின்ற அப்பெரிய சுகம் துனேயைக்கொண்டு ஒளியைக் காலாது தானே ஒளியைப் பாப்புவியல்பினேயுடைய பெருமைவாய்க்க மாணிக்கவிர்த்திாத்தினின்று மெழுந்துபாக்குமொளிபோல் ஆன்மாக்களது அஞ்ஞானத்தை ஒழித்துப் பேரின்பத்தைக்கொடுத்தருளுமிறைவனிடத்து இயல்பாயுளசாகும்.
தான் ஏ அசைகள், "மறைய கின்றனன் மாமணிச் சோதியான்" என்பது நோக்குக.
55. துன்பமற்ற விர்தச் சுகப்பிரபை தன்னேயே
இன்ப சத்தி யென்று மிருக்காதி-அன்புறவே நின்றதிலே யாறி திலாடி கிலாஅம்போல் மன்ற நரமனத்து வாழ்.
ஜ்-ன் துன்பம் அற்ற இச்சு கப்பிபை சன்னோட மலமாயை தன் மங்களானுய இன்பம் நீங்கியலிடத்து அடைந்த விக்கச்சுகப்பிாபையை, இருக்கு ஆகி இன்ப சத்தி என்னும் - சுருதிசிவாசமங்கள் இறைவனது இன்பசக்தியெனக் கூறும், அன்பு உற-அன்புமீஆனா, அதில் கின்று ஆறி. அவ்வின்பசக்கியினனுபவத்தில்கின்று ஆறி, சிலர்வும் சிலாவும் போல் மன் நல்கா மணக்தி வாழ்- சந்திரனது பிரபை ஒன்ருேடொன்று கலந்தசற் போல இன்புண்டாக அச்சகத்தோடொன்ருய்க்கலந்து வாழ்வாய். நிலவும் சிலவும்போல் என்றது அபேதமாய்க்கலந்து கிற்குக்தன்மையைபு ணேர்த்திற்று,
எகாாங்கள் அசை,
56. தேனுரு மின்பச் சிவவடிவ மிப்படியோ
வானுடர் காணுத மன்னவனே--ஞானு விதுவுமொரு சத்தி பிறைவற் கிதானு லெதுமுத்தி சொல்லா பிரி,
இ-ன் வானுடர் *TEF frrir r:Terus Frir! ஞாஞ!- அரிபிமேந்தி சாதி தேவர்களாலுக் காண்டற்கரிய பரமாசாரியமூர்த்தியே எம் ஞானுசா ரிய சுவாமிகளே, தேன் ருேம் இன்பச் சிவவடிவம் இட்படியோ? ட பர மானந்தப்பெருக்தேன் நிறைந்து நீதிம்புஞ் சிவவடிவம் இத்தன்மைத்தோ? ஆகளேத் திருவாய்மலர்ந்தருளுவீரா, இறைவற்கு இதுவும் ஒரு சத்தி.என் மகன்ே எல்லாம்வல்ல இறைவனுக்கு இதுவுமொருசக்தி அகனே அறிகுதி, இசி ஆல்ை மூச்சி எது இனிசொல்லாய்-இது இறைவனுக்கு ஒரு த் யானுல் யாமடையும் முத்தி யாது? வீசனே இனித் தேவரீர் திருவாய்மலர்ச் தருளில் வேண்டும்.
G

Page 23
து கள அறுடோ த ம்.
சுகாதீதம். சகரூபக்கிலவசமாய் 品ற்குரிவயைக்ககூறுதலின் இப்பெயர்த்தி 57. இந்தச் சுகத்தி வினிகி விழியாமம்
லந்த வரிவி எனயர்ந்ததுபோற்-தொக்கமறப் போதா பிதுவே சு காகிதம் பொப்பற்ருர்க் Histä 1 7 (ns. 63T வருள். இ-ஸ்: இந்தச் சுகத்தில் இனி நீ விழியாமல் இந்தச் சுகரூபத்தின் சுகத்தை இனி நீ பாாாது, அந்த அறிவில் அயர்ந்ததுபோல்-அந்தப் பாை அறிவில் மீ நீங்கிய தன்மைபோல, தொந்தமற் போசாய்- இன்கிலேயின் தொடர்பு கிங்க இதைவிட்ச்செல்குகி. இதிவே சுகாதிதம்-இதுவே சிகா திதம் என்று சொல்வது, பொய் அற்றர்க்கு ஆதாரமான அருள் இதுவே - பாசஞான் பாஞானங்களாளுகிய ஒபானமையினரின்று ரீங்கிய முத்தான்மாக் களுக்கு என்றும் தாகமாயுள்ள அருள் இதுவிே. அ தன அறிகுதி.
இதுவே என்பதை இரண்டிடத்துங் கூட்டிப் பொருளுாைக்கப்பட் டது. எ.கேற்றம் 58. ஒன்றுஞ் சுகவடிவுக் குள்ளான தம்பிரா
ஒன்றி பொருபொருளு மாகாதே-நின்றழுந்திச் இால்லசிய வித்தச் சுகத்துக் அகதீதமாய் தில்லவன்மு குமே கிலே, ஐ-ன் ஒன்றும் வடிவுக்கு உன்னான தம்பிரான் அன்றி- எஞ் ஞான்றுஞ் ககரூபமாயமைந்துள்ள திருமேனியினுள்ளே பிரியாதெழுந்த ஒளியிருக்குஞ் சிவபிராஞனாயன்றி. ஒருேெபாருளும் ஆசாதி கின்று அழுக்கி வேருெருபொருளுமாகாசி அநளின்றழுக்கி, சொல் வரியஇந்தச்சு வித்து க்கு அதீதமாய்- அநுபவத்திற் காண்பதன்றிெ இத்தன்மைக்கென்று சொல்லு கரிய இந்தச் சுசுரூபத்தநுபவித்த ாகத்துக்கு அப்பாலாய், அவன் தானும் ஐ. நில்டரிவோகம்பாவனேயார் GliňLUIT 65" LU சிவமாநிலயில் நிற்குதி.
வ, இரண்டுக் தேற்றம்.
சிவப்பேறு. பரிவத்தோடு என்றும்கிங்காதி நிற்கின்ற ஐலயைக்கூறுதலின் இப் பெயர்த்தி. 59. சால்லாங் கழன்ற மே சிவமென்று
சொல்லாடு முன்னே சுருதிமறை-நல்லாய்கேள் நின்ற படிதானே மிலேயா வகிலேயதனில் நின்றுவிடு நேராக .ே
 
 
 
 

து கள அறு போத ம். 店_*F_
இ-ன் கல்லாட்கேள்-அண்டதற்கரிய இன்னிளேயையடைந்து (FILJA ள்பாலுபவத்திற்றலேப்பட்ட என் மகனே கேட்குகி, எல்லாங்கழன்ற இட மே சிவம் என்று - மலமெல்லாங் சுழன்று திருவருளேயம் மறந்திவிடமே சிவம் என்று, சுருதிமறை முன்னே சொல்லாடும்.கருதிசிவாகமங்கள் பெரி தும் முழங்கிக்கூறும், நின்றபடி கிலே அசனில் நிலேயாக-ே இப்போ நின்ற படி அன்நிவேயில் உறுதியாக, நேராக ரீ கின்றுவிடு-ஒன்ரும் ஒப்புரவாக ங் நிற்குகி. எ.தேற்றம். (50. வானகத்தில் வாலும் மனத்தில் மனமும்போ
லான சுகப்பேற்றி வழுங்கியது-சானுகு மாண்ட குருநாதர வடியேன் பெருவாழ்வை மீண்டுசொல் அண்டோ விதி. இ-ன் வான் அகத்தில் வாலும்-ஆதாயத்தினரிடத்திலே ஆகாய மும், மrத்தில் மணமும்போல்-மனத்தோடு மனமும்போல, ஆன்சகப் பேற்றில் அழுக்கி-அபேதமாகக் கலந்த சஞலாய சுகப்ப தான் ஆகும்-அந்தச்சிகமே காணுகிய, அடிமேன் பெருவாழ்வை-சேவ "ரது அடிமையாகிய எனது பேரின்பப் பெருவாழ்வினதி ரிசுக்கை, ஆண்ட குருகாதா-எத்துனேயஞ் சிறியேனுகியன ன்னேயுங் அருணேவைத்து ஆண்ட ரூரிய சிவகுருநாதனே! மீண்டுசொல விதி உண்டோ?-அனுபவத்திற் ஆாண்பதன்றி உரையின் வரம்புைக் கடந்த பரமசுகத்தைக் கற்பித்திக் لاپتېټقة பிரமானமுண்டோ? இல்லே என்றபடி 61. நீயுஞ் சிவமுமாப் நின்ருரயோ கின்றிலேயோ
வாய வடியேணுே வதிகாரம்-நாயனே ஒன்றன் விரண்டன் 's allir டொன்று தானன்று கின்றதொரு தன்மை ஃெப். இ-ன் புேஞ் சிலமுமாய் கின்ருயோ நின்றிலேயோ? -மாணவகனே நீயுஞ் சிவமுமாய் ஒன்றுபட்டு கிற்கின்றயோ அல்லது நிற்கவில்லேயோ? அதனேச் கூறுகி, நாயயோ ஆய அடியேனுே அதிகாரம்-என் குருகாகனே அதனே யாராய்கற்குத் தேவரீருடைய அடிமைக்கு அதிகாரமுளதோ? இல்லே, கின்றதொரு தன்மை கிலே-யான் சிவக்கோடு இரண்டறக்கலக் து ஒரு தன்மையாக நின்றவே, ஒன்று அன்று-கேவலாத்துவிதி சொல்லும் ஒன்றிய தன்மையன், இரண்டன்-பேத வாத சைவர்முதலியோர் பீடதும் இரண்டாயமியுேமன்று, இரண்டு ஒன்றுதான் அன்று-சிவாத்துவித சைவர் முதலியோர் கடறும் இரண்டுபொருளும் ஒன்குய் நிற்குகிலேயுமன்று, வேறென்கிலேயோவெனிற் சித்தார்தசைவத்திற் கூறிய சுத்தாத்துவித கிலே பகுப்
கேவலாத்துவிதி முதலிய மூன்று மதத்தினரையும் அவர்போன்றி ஏன்ேய மதத்தின்னாபுங் கண்டித்தபடி காண்க.
| է Զ. 7:Չ, ,

Page 24
து களது போ தம்.
62. சாற்றி லதற்குவமை தாட&லபோற் சன்மார்க்க
வேற்று விதிபலவும் வேண்டாவே-போற்றரிய கித்தனே சுத்தனே நித்தியா னந்தனே அத்தனே முத்தனே யாங்கு.
இ-ள் போற்றரிய கித்தனே?-எவராலும் இத்தன்மைபனென்று
அறிந்தி துதித்தற்கரிய கித்தியப்பொருளே, சுத்தனே-மலாகிதனேகித்தியா ாேர்தீனே-சிக்கியானந்தசொரூபியே, அத்தனே-ஆன்மாக்களிடத்துயிர்க் குயிராய் நிற்குந் தலேவனே, முத்தனே-அணுகிமலமுத்தனே, ஆங்கு அதற்கு உவமைசாற்றில்-அன்னிலையில் அதற்குவமைகூறவேண்டில், தாடலேபோல்தாள் கலேடென்னுமிருசொல்லுக்'தாடலே'யேன வேற்றுமையின்றி ஒன்று சுப்புணர்ந்து நிற்குர் தன்மையாகும், சன்மார்க்க வேற்றுபல விதியும் வேண் டா- அது வன்றி வைதிகசைவத்திற் சொல்லப்பட்ட வேறுபல பிசமான க்களும் வேண்டுவதில்லே, தாடவே போல் என வைகிகசைவ சுத்தாத்து விகமுக்திவிலேயே தனது முத்தி கிலேயென விண்ணப்பஞ் செய்தபடி,
குருவேசிவம் எனக்கொண்டு மேற்கூறியவண்ணம் மாணவகன் விண் ணேப்பஞ்செய்த வாரும். 63. அந்தச் சுகத்துக் கதீத வவத்தையென்பர் பந்தமற்ற முத்திப் பயனறியார்-அங்தோ பிறியாத வின்பப் பெருமானேப் பெற்று மறியாத வாதனேயா லாங்கு. இ-ன் பிறியாக இன்பப் பெருமானேப்பெற்றும்-என்றுக்கம்மை விட்டுப் பிரியாத இன்புருவணுகியபிராஞரோடு தாடலேபோல் கலந்து கிற்கப் பெற்றும், அறியாதவாசுனேயால்- அறியாமையோடு கூடிய பழக்கத்தால் ஆங்கு-அன்னிலையில், பந்தம் அற்ற முத்தி பயன் அறியார்-மல்பந்தமில்லாத பாமுத்தியிற் பெறும் பரமானந்த சகத்தியல்பறியாதவர், அந்தச்சுசுத்துக்கு அசிச அவத்தை என்பர்-தாடலேபோல் நிற்குகிலேயிற் பெறுஞ் சுகத்திற்குப் பரிமானந்த அவச கிலேயாகிய வசீத அவத்தையென்று கூறுவர். அந்தோஐயகோ, அவரறியாமை யிருந்தபடியென்னே!
பரமானந்த தரிசனம். பாபோசுத்தின்கண்ணதாய பாமானந்தத்தைத் தரிசித்தலின் இப் பெயர்த்து, 64. நின்றளிலே சிவமாய் சின்ருயே நின்மவணு
மென்றும் பயனு யிருந்தானே-யன்றே அவலுக்கிகமே தவனுகி நின்ற விவலுக் கிதமே கினி.

துக ளறு போதம். கடு
இ-ள்கின்றதிலே சிவமாய் சின்ருய்-மகனே நீ நிற்கின்றதிலே சிவமாய் கிற்குவேயாகும், நின்மவணும் என்றும் பயஞய் இருந்தான். நின்மலக் கடவு னோகிய சிவமும் சீ என்றுக் துய்த்திற்குரிய இன்பப் பொருளாயிருக்கின்றன் அன்றே அவனுக்கு இதம் ஏதி-பண்டு தொடங்கியே அப்பிானுருக்கு இன்பம் எவ்வாற்ருஞயது, இனி அவனுகிகின்ற இவனுக்கு இதம்எது-இனி அச்சிவமாய் நின்ற எனக்கு இன்பாலுபவம் எவ்வாறமைந்தது. என் குருவே அதனேக் கிருவாய்ழலர்ந்தருளுவீாாக
ஏகாரங்கள் அசை,
65. அன்றே துடங்கி பஃனத்துயிருக் காணுகி
யொன்ருகி கின்றவருக் கின்பூட்டிக்-குன்றமற் கொண்டுவிட லன்குேருங் கோமாற் கிதமென்று பண்டை மறை சொல்லும் பரிந்து,
இ-ன் அன்றேதுடங்கி அனேத்துயிரும் காஞகி ஒன்குகிகின்று - பண்டுதொட்டு அவையே தாணேயாய் எல்லாடியிருக்காஞகி எகமாய்கின், அவருக்கு குன்ரு மல் இன்பு ஊட்டிக்கொண்டு விடல்-அவ்வான்மாக்க ஆளுக்கு குறைவில்லா நிறைவாகிய இன்பசிகத்தை நகருமாறு கொடுத்துத் தங் கிருவடிநீழலிற் சேர்த்துக்கொள்ளுதல், ம்ேகோமாற்கு இதம் என்றுஎம்மான்மகாயகராகிய இறைவற்கு இன்பமாகுமென, பண்டைமறைபரிந்து சொல்லும்-ஆன்மாக்கள் மீது கொண்ட கருணேயால் அன்றே இறைவன் நிருவாய்மலர்ச்சுருளிய சுருதிசிவாகமங்கள் பரிவோடு கூறுவன.
அன்று, ஒ, அசை,
66. பார்க்கரிய விந்தப் பரமசுகர் தன்ஃனச்
சேர்ப்பணுயிர்க் கென்றிறைவா செப்பினேயே-மாற்றரிய வானந்த மாருயிர்கட் கண்ண லருத்துவது தானெங்குப் பெற்றவா சாற்று. இ-ள் பார்க்க அரிய இந்த பாமசுகந்தன்னே-இத்தன்மைக்கென்று எவராலுமறிந்து சொல்லுதற்கரிய இப்பேரின்பத்தை, உயிர்கட்கு சேர்ப் பன் என்று இறைவா செப்பினே-ஆன்மாக்கள் நிசகுமாறு எம்பிராஞர் ாட்டியருளுவாரென்று சிவகுருவே தேவரீர் நிருவாய் மலர்ந்தருளினீர், மாற்றரிய ஆனந்தம் ஆருயிர்கட்கு அண்ணல் அருக்துவதி-எவ்வாற்ரு ஓம் என்றும் மாற்றுதற்கரிய நித்தியமாகிய பேரின்பத்தை ஆன்மகோடிக ளுக்கு எம்மிறைவளூட்டுவது, தான் எங்குப் பெற்றவாறு சாற்று-அவ்வின்
பத்தை அப்பிராஞர் எவ்விடத்துப்பெற்றுே அதனேக் கிருவாய்மலர்ந்தரு ஒளில் வேண்டும்.

Page 25
.து கள று போதம் התי-הון
அநுபவத்திற் காண்டலேயன்றிக் கற்பனேக்கப்பாலாயுள்ளதென்பார் பார்க்கரியவிந்தப் பாமசுகம் என்ருர் கி அசை 67. பெற்றருந்தி பின்பம் பிறர்க்கு மருத்தினகுே
உற்றபர மானக்க முள்ளதோ-மற்றிதுதா னென்றுரீ கேட்கி விறையுருவ மானந்த மென்றுரைக்கு மாகமது வின்று. ஒடள்: இன்பம் பெற்று அருந்தி பிறர்க்கும் அருத்தின்னுே- இப் பேரின்பத்தை இறைவன் பிறிதோரிடத்திற்பெற்று அத&னத் தாமனுபவித் துப் பின் ஆன்மாக்களுக்கு மூட்டியருளுகின்ரூசோ, உற்ற பாமானக்தம் உள்ளதோ?- இறைவனிடத்துள்ள பாமானந்தம் இயல்பா யவருக்கமைச் துள்ளதோ, இது என்று சீ கேட்கில்-இசுனே கீ கேட்பாயாயின், இறை உருவம் ஆனந்தம்-எம்மிறைவாதி திருவுருவமே ஆனந்தவடிவம், அன்றி வேறு ஒன்றும் இல்லே-அவ்விறைவனது நிருவுருவமேயன்றி ஆனந்தமெ னப்படும் பொருள் வேறில்லே மாணவகனே இதனே * அறிகுதி.
மற்று வினைமாற்று. தான் இன்று அ"ை 68. ஆனபா மானந்த மாகின்ற எல்லேயே
ஊனமிலா உண்மைதனி லொன்றுபடல்-ஈனமறத் தானுன போது தனவா தெழுந்தசுக மானே பதுவா மதி. இ- ள் ஆன் பரமானந்தம் ஆகின்ற எல்லேயே-இன்புருவாகிய பா மானந்தமென்று செல்லப்படுமன்திலேயே, ஊனமிா உண்மைதனில் ஒன்று ப_ல்-சலன்மில்லாது என்றுமொருதன்மையாயுள்ள பரசிவத்தோடு ஒன்று படுதல், ஈனம் அற தான் ஆனபோது - உயிர்க்குள்ள குற்ற நீங்க அச்சி வமேயானபொழுது, தனவாது எழுந்த சுசும்:ான்றும்நீங்காதெழுந்த பாம் ாகமானது, மானே அழிவா மதி-இவ்வடைதற்கரிய பெருகிலேயையடைந்த மகான் என்றழைக்கப்படும் பெருமைவாய்ந்த என்மகனே அப்பரமானந்த மென்வறிகுதி. எ பிரிங்லே.
பரமானந்தயோகம். பரமானந்தத்தோடு ஒன்றுதல் கூறிதலின் இப்பெயர்த்து, 89. விக்ாந்தபா மானந்த வெள்ளக் தனிலே
துளேந்து துனேந்தாடி ய நிற்றேன்கு-வளேக் துன்னே நீர்போ லமிழ்த்தியதன் மீள்கிழல்போற் முன்கரந்து பார்போற் றரிப்பாகும் பார்.

து கள று போ தம். FIKT
இ-ன் விளக்க பரமானந்த வென்னத்தனில் - இங்கினமெழுச்சு பா மானந்தமெலும் வெள்ளத்தில், துளேந்து தனேந்து ஆடி-நனேந்து துளக் து மூழ்கி, நிற்கில் அகில் தோன்ரு உன்னே வ3ாந்து-அப்பரமானந்தத்தில் சீ தோன்று வண்ணம் உன்னேச்சூழ்ந்து, சீர் போல் அமிழ்க்கி-நீர்போல உன்னோ அமிழ்த்தி, அதன் மீள் நிழல்போல் காந்து-அக்க ரீரினது பெரிய நிழல் பிறர்க்குப் புலஞகாதவாறுபோல் உன்ஃன்த் தெரியாவண்ணம் மறைத் து, பார்போல் பரிப்பாகும்-கிலம்போல உன்னே என்றக் கன்னிடத்தி
வைத்துக்கொள்ளும், பார்-அதனேக் கெளிகுதி வி அசை,
(). பாராதே அந்தப் பரம சுகந்தன்னே
ரோகத் தானு கிலேபோலக்-இராச்
சுபாவ மதுவாகத் தோன்றி மறையாதே
அபாவமாப் கில்லா பதில்,
-: அந்த பரமசஆம் தன்னே பாராது - இங்கப் பாமானங்கச் தைப் பாராது, தாது கிலேபோல கோாக-இறைவன் என்றுமோரியல்பாய் நிற்கு கிலேபோல நீயும் அத்தன்மையாய் நீரா சுபாவம் அதுவாகி- பூங்கிலே EPன்று நீங்காது அக்காணுவின் தன்மையாகி, தோன்றி மறையாதுஅப்பரமானந்தம் ஒருகாற்மூேன்றி ஒருகால் மறையாதி, அதில் அபாவமாய் நீ கிங்-அப்பாமாவந்தத்தில் சீ என ஒருபொருளின்றி அதுவாய் கிற்குதி.
ஏ, ஆய் அசை, சுக்காவத்தைமுதற் பாமானக்கயிறு வாயாகக்கூறிய ஆறு அவதாமுங்துளியம். இது சிவயோகம், இன்நிலையையடைந்தவர் மீண்டு பிறவார்.
பரமானந்தபோகம்.
பாமானக்கானுபவத்தைக் கூறுதலின் இப்பெயர்த்தி
1. கின்றபா மானந்த நேரே யலுபவித்தங்
G#, Artişări-IT] Li ... - வுள்ளூருகி பேரவாம-லென்றும்
மதுவுண்ட வண்டுபோல் மாளாச் சு கத்தைப்
புதிதுண் டிருந்துவிடிப் போது,
ஒ-ள்: நின்ற பாமானந்தம் ேே அனுபவித்து- ரீ இரண்டறச்
கலந்துகின்ற பாமானக்கத்தைப் பெ சிதுமனுபவித்து, அங்கு ஒன்று பட உள் ளூருகி-அச்சுப் பாமானம்தத்தில் ஒன்ருய் மனசுெக்குருெக்குருகி, மது உண் வண்டுபோல்-தேளேஉண்ட வண்டுபோல, மாளாச்சிகத்திை என்'ம் ஒவாமல் புதிது உண்டு-என்றுமொழியாத பாமரனச்சத்தை இடையீடின் றிப் புதிது புதிதாகவுண்டு, இப்போது இருந்துவிடு-இன்கிலேயில் சீயிருப்
Life

Page 26
கி.அ து கள று போதம்,
:கொடிவிடைதோள், புணர்ந்தாற் புணருந்தொறும் பெரும்போகீம் பின் லும் புதிதாய், மனக் காள் புரிகுழலாளங்குல்போவி வளர்கின்றதே'னன்பது கோக்குக. பதிரூெசாண்டும் பத்துக்கிங்களுமெய்தியவழி ார்தலொழிக்தி என்றுமோரியல்பாய்கிற்குமல்குங் தன்னேயடைந்தார்க்கு என்றும் புதிது புதி தாய்த் தொட்டாதலின்பத்தைப் பயப்பதுபோல என்றுமோரியல்பாகிய இறைவன் நிருவடியையடைந்த ஆன்மாக்கள் தெவிட்டாத பாமானம்ீச்சை வனுபவிக்குமாறு புதிது புதிதாகிய இன்பத்தைத் திருவடி கொடுத்தருளும் என்பதாம்.
72. பருகத் தெரயோப் பரபோகக் தன்னே
புருகியடியேனருந்த ஆட்டுங்-குருவே பழியாத வின்ப மானருக்கா னென்னும் வழியேது சொல்வீர் மகிழ்ச்து.
ஒ-ன் பருகத் தொrயாப் பாபோகம் நன்ன்ே - என்றுமுன்ன்சி தொ?வயாத பரமானந்த பரபோசத்தை, அடியேன் உருகி அருந்த ஈட்டும் குருவே-தேவரீருடைய அடிமை சுெக்கு நெக்குருதி ஆனந்தத்தின்மூச்சி
உண்ணுமாறு பெருங்கருனேயால் போட்டியருளும் குருதாதனே? அழியாக
ஜின்பம் அான் அருந்தான் என்னும் வழி ஏது-என்று மரியாத பரமாகினர் தத்தை ஆன்மாக்களது மலத்தை யொழித்துத் தீர்திருவடிநீழலிற் சேர்ச்சி குரூமிறைவன் அனுபவியான் என்று கூறும் முதே எக்காரணத்தாஒே: மகிழ்ந்து சொல்வீர்-அதனேக் தேவரீர் கரூணேசுடர்ந்து திருவாய்மலர்ச்சரு
ாங்வேண்டும்.
73. சர்க்கரை காஞர்க்குங் தருமிரத மவ்விரதஞ் (கின்
சர்க்கரை தான்கொள்ளுமோ சாற்றுங்கால்-சர்க்கரைக் றின்புருவ மன்றி யெழிலுருவம் வேறுண்டோ வின்புருவ மேயிறைக்கு மென்.
இ-ன் சர்க்கரை தான் ஆர்க்கும் இரதம் சரும் - சர்ச்சாையானதி ால்லோர்க்கு கிசுரிமையைக் கொடுக்கும், அவ்விரீதம் சர்க்காைதான் கொள் ரூமோ-அக்சு லினிமையைச் சர்க்கரை பலுபவிக்குமோ? அன்று, சாற் றுங்கால் - ஆராய் ர் து சொல்லுமிடத்து, சர்க்காைக்கு இன்புருவம் அன்றி வேறு எழில் உருவம் உண்டோ இன்று - சர்க்காைக்கு இனி மையே புருவமன்றி அதனினுஞ்சிறந்த அழகியவுருவம் வேறுயுண்டோ இல்லே, அதுபோல இறைக்கும் இன்பு உருவமே என்-எப்பொருட்கு *றைவாாகிய பிரானுர்க்கும் இன்பே உருவம். அதனேத்துணிந்து ୍#ffff}.
 

து கள ற போத ம். 555
74. காவா சிாதமது நாவருந்த லல்லாதிங்
காஜா விரத மறியுமோ-ஓவாப் பரம பாகமுன் பாற்பவிப்ப தேயன்றிப் L IT nefra, isir (Għoli f sire50T AT LI LIL Gżir.
இ-ள்: மா ஆர் இரசம் அது ரா அருச்சல் அல்லாது-சாவே அறிந்து அனுபவிக்குஞ் சுவையை நா அனுபவித்தலேயல்லாது, இாதம் அறியுமோ அதனே ஆந்த விரதமனுபவித்தறியுமோ, இன்று. அதுபோல, இவா பாமி காம் உன்பால் பவிப்பதே அன்றி-என்று நீங்காக பரமானந்தமாகிய சுகம் உன் அனுபவிக்கிற்குரியதேயன்றி, பரம சுகம் பயன் கொள்ளாதி-அப் பாமசுகசொரூபியாகிய இறைவன் அதனேயனுபவியான்.
இங்கு, ஆ ஆ அசை, தி நிர்மறை, Wዃ. இந்தச் சுகமான்ம லாபமென வசநீ
பந்தச் சுகமொழிந்திய் கார தே-இந்தச் சு கமெலா மத்தச் சுகமாக்கி ஒன்ற sara), Grgur Lд голтif Infin இ-ன் இந்தச்சுகம் ஆன்மலாபம் என நீ அறி-இந்தப் பாமரீனச் தமாகிய சுகமேயான்மலாபபொன சீயறிகுதி, அந்தச் சுகம் இங்கு ஆாாதே ஒழிந்து-இந்த ஆன்மலாபமாகிய சகத்தை இன் நிலேயினின்று துக"ஆ" இந்த சுகம் ஈரலாம் அந்த சுகம் ஆக்கில்- இந்தப் பரமானந்தமாகிய ஈகம் அச்சச் சுசசொரூபியாகிய இறைவனதேயொன் ஆண்டு அப்பிசானுர்து கிரு வடியிலமிழ்ந்தினுல், உன் தன் அகமெலாம் ஆனந்தமாம்- உனது உடம்பு முழுதும் ஆன்ந்த வடிவமாய் விளங்கும் அதன்ே அறிகுதி.
'அன்பு பிழம்பாய்த்திரிவார்' என்பது கோக்குக. கிரிதல்-மார தல். மர அசை,
பரானந்த மேலீடு. பரமானந்தமதிகரித்து எல்லாப்பொருளேயும் ஆனந்தவடிவாகக்கான் டலின் இப்பெயர்த்து.
6. அண்ணலுமா னந்த மருளுமா னந்தமு?
ரெண்ணிலா வானந்த மெல்யுலகும்-பண்ணி யளித்தழிப்பா ராகு மவருமா னந்தங் களித்ததுவே யெப்போதுக் காண்.
ஜி-ன் அண்ணலும் ஆவார்தம்-எப்பொருட்குமிறைவாாகிய பி" குருமானக் கனடிவம், அருளும் ஆனந்தம்- அவ்விறைானது நிருவருளு மாண்க்கவடிவம், இரண்ணிலா உயிர் ஆனந்தம்-அளவிறந்த உயிர்களுமானங் #ಹಾಡ್ತಿ, ೯ ಹಾಕ್ಬಿನಿಜ್ರಗಿ பண்ணி அளி க்தி அழிப்பார் ஆகும் அவர்களும் ஆனந்தம் - எல்லாஇலகங்களேயும் படைத்துக் காத் து அழிந்தருளும்
- "...". மும்மூர்க்கிகளும் ஆனந்தவடிவம், அதுவே எப்போதுங்களித்துக் காண்அல்லாப்பொருளுமானந்தம்பயக்குமானந்தவடிவத்தை < liquit.js: Inte-off, s, '#' சோடு பார்

Page 27
FC து களது போ தம்.
இன்புருவளுகிய இறைவனும் இறைவன் வழிகின்று தொழிற்படும் எல்லாப்பொருள்களும் ஆன்மாக்களே பிறைவன்திருவடிநீழலிற்சேர்த்தற் காயபணியில் சிற்கின்றதென்பதைக்கண்டு, இறைவனது கைமா அகருதாப்பெ ரூங்கரூனேயை அயாாது கினேந்து "ேநீதி பாமானந்தத்தையனுபவிட்டாய் பேதி 7. எங்குநிறைந் தானங்க மெல்லா மமிழ்த்திமிகப்
பொங்கிக் கரைபுரண்டு பூரணமா-யங்கு வஃாத்த அலகுயிரும் வாய்த்த சுகமா மளத்திற் புகுந்ததுபோ லாங்கு இடஸ்: ஆனந்தம் எங்கு நிறைந்து எல்லாம் அமிழ்த்தி-இத்தின் மைத்தான வானந்தமெல்லாவுலகுநிறைந்து எல்லாப்பொருள்களேயும் மூடி, மிகப் பொங்கி கரைபுரண்?-மிகப்பெருக்கெடுத்து வரம்பையுடைத்தி, L விமாய்-எங்குக்குறைவில்லாத நிறைவாய், அங்கு விாேச்சி விேே உயிரும் வாய்த்த சுகமாம்- அன்நிவேல் பாமானச்சத்தாற் சூழ்ந்தி மூடப்பெற்ற லகும் உயிரும் இன்னிலேபில் ரீ காணுமாறுவாய்க்க + a 2, 5, Orč5ři அது எதுபோலோரின், அளத்தில் புகுந்தது அதி ஆங்குபோல்- நடப்பன்த் நிற் சேர்ந்த பாலம் முதலிய பொருள் தமது வடிவேயிழர்து அவ்வுப்பாய் அவ்விடத்துச் சமைந்ததுபோலாகும். அதனேக்கான்குகி. ፳8. கண்டவிட மெல்லாங் கருனேக் கடலமுக
மொண்டுகொள வாய்நிறைந்த முத்தித&னப்-பண்டே திருமா லயனறியாத் தேசிகனு பாதக் தருமடி யேற்குக் தான்.
3-ன் கண்ட இடம் எல்லாம் கருனே கடல் அமுதம் மொண்டு கொளங் ஆய் நிறைந்த (pé F5:ST-Lin ர்த்தவிடமெல்லாம் இறைவனது கது ஞசமுத்திரத்தில் கடைக்கெடுத்த பரமாக்ாந்தமாகியவமுதத்தை போன் கோள்ளுமாறு நிறைந்திருக்கின்ற பாமுத்கியை, பண்டு கிருமால் ہوتی۔ q.onrآئ யா தேசிகஞர் பாதம் - பண்டோர் ஞான் திருமால் பிாமாவாகிய இருவி ரூர்தேடிக்காணுத எமது தேரிகத்தெய்வத்தினது நிருப்பாதம், அடியேற் கும் தருமாம் - ஆப்பிராஞரது அடிமையாகிய புழுத்த நாயினுங் கடையே ஞகிய எமக்குக்கர்தருளியது. எம்பிாான் கருனேயிருந்தபடி என்னுே!
பரமான்க்தவவசம். பரமானந்தத்தில் கன்செயலற்று அதுவாய் அடங்கிகிற்குகிலே ஃ-அச வின் இப்பெயர்த்து.
9. பரம்பர மானந்தம் பார்கீழ்மேல் மற்று
பாவம் வாராதே பகலும்-புரணமா யாங்கே யமிழ்த்தி படிசமா மானந்த நீங்கா ததுவாகி நில்,

து கள அர போ த ப்
இ-ன் பரம பரமானந்தம் பார் கீழ் மேல் மற்றும்- மிகுந்த இறை எனது கருணோகிய பரமபரமானந்தமானது நிலம் பாதலம் விண் முதலிய உலகங்களில், அரவம் வாராதே அகலும்-ஆரவாரமின்றிப் பாக்கும், புரண மாய் ஆங்கே அமிழ்ர்கி-கீயதிற் புரண்டு அகிலே மூழ்கி, அவசம் ஆம் ஆ னந்தம்- சீ அவசமாய்க்கிடக்கின்ற ஆனந்தத்தை, பீங்காது அதுவாகி வில். என்றுtங்காது அல்வானந்தமாய் நின்றுவிடு. இதுவே முத்திமுடிவு.
ரே-அண்" " 80. உற்றபா மானந்தத் தொன்று பதிலுறங்கி
முற்றுவதே முத்திமுடி வென்றுரைக்குங்-குற்றமிலா எஓதிக சைவம் வழிநூல் புராணமற்றுஞ் செய்வனநூ லெல்லால் தெளி. இ-ள் உற்ற பாமானக்தத்து ஒன்றும் அதில் உறங்கி-சீயடைந்து துய்க்கின்ற பாமானக் கத்தோடு ஒன்ரு தக்க வந்து அப்பாமானந்தத்திலிவர் மாய்த்துயின்று, முற்றுவதே முத்திமுடிவு என்று.அப்பரமானந்தமாய்க்கிடப் பதே முடிவாகிய பசமுத்தியென்று, வைகிக சைவம் வழிநூல்- வைதிக சைவத்துக்குப் பி மா ன மாகிய சுருதிசிவாகமங்களுமவற்றின்வழி தோன்றிய ஏனய நூல்களும், புராண மற்றும் செய்வன நூல் எல்லாம்புராணங்களும் அவற்றின் வழிவந்த நூல்களும், உாைக்கும். கூறும், தெளி. அகரோ ரீ தெளிகுநி:
மேல் மூன்று அவதரங்களுக் துரியாதீதம் தசகாரியத்தில் சிவபோ கம், மற்று விண்மாற்று.
ஆன்மாக்களின் வெவ்வேறுய இயல்பைக் கூறுதலின் இப்பெயர்த்தி. 81. ஒன்றிரண்டு மூன்றுமல முள்ளவுயிர் மூவர்க்குஞ்
சென்றிவன்போல் நேரே சிவமாதி-நின்றதிலே யில்வகையே யாளு மெழிற்குருவா மீசனே
யவ்வகையை நீயங் கறி.
இ-ன் ஒன்று இரண்டு மூன்று மலம் உள்ள உயிர் மூவர்க்கும்-ஒரு கல்முடையவிஞ்ஞானகலர் இருமலமுடைய பிளயாகலர் மும்மலமுடைய சகலர் எனப்படும் முத்திறத்தான்மாக்கட்கும், இவன் போல் சென்று-மும் மலமுடைய சகலர்க்கு மானுடவடிவத்தோடு எழுந்தருளிச்சென்றும், துே ரே சிவமாகி-இருமலமுடைய பிரளயாதலருக்கு மான் மழு சதுர்ப்புயம் முதலியவமைத்த சிவவடிவத்தோடு எதிர்முகமாக எழுந்தளிச்சென்றும், நின்ற நிலை-ஒருமல்முடைய விஞ்ஞானகலருக்கு உயிர்க்குயிராய் என்று கின்ற8ண்ணமே நின்று அறிவுக்கறிவாயுணர்த்தியருளியும், எழிற் குருவசம் ன்ே ஆளும்-ஞானசொரூபியாகிய குருவாகும் இறைவனே ஆட்சோன்

Page 28
TAPO துக ள று போ தம்.
டருளுவர், அவ்வகையை அங்கு அறி-அத்தன்மையை நீ உன்னேயாட் கொண்டமுறையாறிைகுதி.
முன்கின்றருளுதலே:-
"மைக்களது மான் மழுவும் வாதமுட ாேபயமுறு
மெய்க்காமு நாற்புயமும் விளங்குபவனிக் கொடும்பூணுஞ் செக்கருது மகிச்சண்ட்யுஞ் சேழையோர் பாகமுமாய் முக்கணிறை யாங்கான முன்னின்றே பருன்புரிந்தான்.' எனவுங்கூறியிருத்தில் காண்க. வி தேற்றம்.
பஞ்சாககர தரிசனம், ஐக்கெழுக்கையு மவற்றிலுணர்த்தப்படும் போருளயும் ஒ திமுறையி ளேயும் பயனேயுங் கூரசலின் இப்பெயர்த்து. 82. அஞ்செழுத்து மண்ணலரு ளான்மாக் கிரோதமல்
மிஞ்சி தமத்துரந்து மெய்யருள் வாத்-தஞ்சச் சிகாரத்தில் யவ்வைவிடுந் நிேலா வின்பப் புகாரிற் புகுந்தருந்தப் போப், இ-ள் அஞ்செழுத்தும் அண்ணல் அருள் ஆன்மா கிரோதம் மலம்-ஐத்தெழுத்தும் முறையே கொம் இறைவனேயும் வகராக் திருவரு ளேயும் யகாாம் ஆன்மாவையும் நாாள் நிரோதானகத்கியையும் மகாரம்
மலக்கையுமுனர்த்துவன, மிஞ்சி நம தாம்து-கிருவருள் மேம்பட்டு நகா ாம் மகாசம் இரண்டனேயுசீக்கி, மெய் அருள்வா கஞ்ச சிகாாக்கில் யவ்வை. இறைவன்றிருவருளாகிய வ பகாரமாகிய உயிரை என்று மங்கியிருக்குத் தஞ்சமாயுள்ள சிகாரமாகிய சிவத்தில், தீது இலா இன்ப புகாரிற் போய் புகுந்து அருந்த விடும்- குற்றமோன்றுமில்லாத அவ்லின்புருவிற் போய்ப் புகுந்து அகருமாறு விடுத்தருளும்
குருத்துதி. ஞானதேசிகனேர் துதித்தவி கணிப்பெயர்த்து. 83. பற்றிகின்ற பாசம் பறித்த கல வேவிழித்திட்
டுற்றடியிர் காட்டி யுணர்வுணர்த்தி-பற்றுஞ் சிவப்பேறு தந்து சிவபோக வாரி புகப்பே றளித்தவரைப் போற்று. இ- ள் பற்றி நின்ற பாசம் பறித்து அகல-உன்னே அணுகியேபற்றி நின்ற ஆணவமலபந்தத்தைப்பறித்து அதன்ஜாயிலாக வருமரகாமியகன் ம நீங்க, விழித்திட்டு-உனது சஞ்சித கன்மசீக்குமாறு ஈயனநீக்கைசெய்த ருளி, டேற்ற உயிர் காட்டி - சித்தியடைந்தங்லேயில் உயிரைக்காட்டி
உணர்வு உணர்க்கி- ஞானுேபதேசஞ்செய்தருளி, சிவப்பேறு கர்தி-ஐ
1 ܝܼܕ.
 
 

து கள அறுபோ தம். .
ன்மலாபமாகிய சிவப்பேற்றைக்கொடுத்தருளி, சிவபோக வாரி புக-சிவ போகமாகிய சமுக்கிரத்தில்முழ்கிப் பரமானந்தத்தில் அவசமாய்த்துயிலு மாறு, பேறளித்தவரை போற்ற- பெறுதற்கரிய பெரும்பானே என்றுக் துய்க்குமாறு உனக்குத் தங்க பாமாசாரியரை என்றுமயாாது போற்றுகி.
fL Gf sl ii J GOJT titi. சிடலுக்கு இன்றியமையாத விலக்கணங்கூறுதலின் இப்பெயர்த்து. 84. இரவு பகல்நிழல்போ விட்ட பணிசெப்து
குரவர்புகழ் போயாரக் கூறித்-திருமுன் விழுத்துவிழி நீர்பொழிய மெய்விதிர்த்து கின்று தொழுக்தவத்தோர் காணுஞ் சுகர். இ-ன் இரவு பகல் கிழல்போல் இட்ட பணி செய்து-இாவும் பகலும் உடலும் கிழலும் போலக் குவனேப்பிரியாகிருந்து அவரிட்ட எவவேச்செய் து, குரவர் புகழ் வாயாக் கூறி-ஞானுசாரியாது புகழை வாயாாப்பாடி, நிருமுன் விழுந்து-குசவனது திருச்சன்னிதானத்து விழுந்து வணங்கி, விழிமீர் பொழிய மெய்லிகிர்த்து கின்று-கண்களினின்று மானர்த அருவி சொரிய உடலம் கடுநடுங்ககின்று, தொழுக்கவத்தோர் சுகர்-தொழுகின்ற பெருக்கவத்தையுடையவர்களே சிவன்முத்தசாகுஞ் சுகானுபவத்தையுடை யவர்கள், காண்-அதனேக்தெளிகுதி, உம் ஆசை,
முத்தனுக்கு முத்தியின்மை கூறல், முத்திப்பயனேப்பெற்றவனப்பயனே யிழத்தற்குக் காரணங்கூறுதலின் இப்பெயர்த்து. 85. ஆகமுத னிங்கி யருளிற் கலந்துசிவ
போகக் விளேயப் புணர்ந்தாலும்-வேகத் தெரிவாய் கிரயத் திருப்பர் குருச்சொற் பிரிவா ருலகிற் பிறந்து. இ-ள் ஆக முதல் சிங்கி அருளிற் கலந்து- உடற்பற்றுமுதலியற் றினேத் துறந்து திருவருனோடுகலந்து, சிவபோகம் வினேய புணர்த்தாலும். பின்னர் சிவத்தையடைந்து அன்கிலேயில் முகிர்ந்து விளேகின்ற சிவயோ கானுபவத்தை நுகர்க்காலும், குருச்சொற் பிரிவார்-குருவினது சொல்லே மீறி நடக்கின்ற சீடர்கன், உலகிற்பிறந்து வேகத்து ரசிலாய் நிரையத்தி ரூப்பர்-உலகிற்பிறந்து பின்னர் வேகமாக எழுந்து எரிகின்ற சிவயபு டைய நரகில் என்று நீங்காதிருப்பர்.
ஞானுசாரியருடைய சொல்லே மீறி ஈடக்குங்குற்றத்திற்குக் கழுவ யில்வே என்றபடி,

Page 29
F r து கள அறு போ தம்,
குருவழிபாடே பொருளெனக்கூறல். குருவை வழிபடுதலே சீடனண்டதற்குரிய பெரும்பயனெனக்கூறுச வின் இப்பெயர்த்து. 86. ஆக முயிர்பொருள்கொண் டன்றே யருளளித்துச்
சோகமெனப் பாவிக்கச் சொன்னுரைத்-தாகக்கோர் வேண்டும் பொழுதெல்லாம் வேண்டுபொருள் வந்ததுபோற் பூண்டுதொழ லண்ருே பொருள். இ-ஸ்: ஆகம் உயிர் பொருள் தொண்டு-உடல் உயிர் பொருள் மூன்றனேயுமேன்துகொண்டு, அன்றே அருள் அளித்து - அப்பொழுதே ஞானுேபதேசத்தைச் செய்து, சோகம் எனப் பாவிக்கச் சொன்னுரைசோகம் பாaனே செய்யுமாறு பனித்தஞானுசாரியனா, தாகத்தோர்- இான விடாயுள்ளபக்குவர்கள், வேண்டும்பொழுதெல்லாம் வேண்டும் பொருள் வந்ததுபோல்- தாம் விரும்பியபொழுதெல்லாம் விரும்பிய பொருள்கினடக் ததுபோல, பூண்டு தொழல் அன்ருே பொருள்- குருசாதனது கிருஷ்டி கஃாச் சிரமேற்கொண்டு வணங்குதலே முத்தியாகிய பெரும்பயன் அதனே அறிகுகி.
சோகம் = ர அகம் அது நான் எனப்பாவிப்பது, சிலோகம். சிவம் ாள் எனப்பாவிப்பது எாாம். தேற்றம்.
திருமேனியருமைகூறல், சிவஞானதேசிகனது திருமேனியின் பெருமையைக்கூறுதலின் இப் பெயர்ந்து, 87 அன்றுமுத லாகவே பாருயிர்கட் காருயிராப்
நின்றருளுந் தம்பிரான் நீங்காம-லென்றுங் கருவாய்ப் பிறப்பைக் கழற்றினரோ தாமே குருவ? யருளாமற் கூறு. இ-ன்! அன்று மூசலாக ஆருயிர்கட்கு ஆருயிராய்-கேவலர்தொடங்கி இதுகாறும் நிறைந்த ஆன்மாக்களிடத்தப் பிரியாது உயிர்க்குயிசாய், ਜ தும் சிங்காமல் நின்றருளுர் கம்பிரான்- என்றும் ஆன்மாக்களே நீங்காது நின்தருளும் ஆன்மநாயகராகிய பிராஞர், தாமே குருவாய் அருளாமல்தாமே ஞானுசாரியராகன் பூங்கருவளிவந்து அருள்புரியாமல் கரு வாய்ப் பிறப் பை சுழற்றினரோ- அன்னேகருவிற் புகுந்துபிறக்கும் பிறவியை சீக்கினு ாேர, சு.து-அதனே நீ கூறுகி.
எம்பிறைவனே மானுடவடிவங்கொண்டு ஞானுசாரியாாக எழுந்த ருசிவந்து உன் பிறவியை ஒழித்தருளிஞர் என்பதாம். ஏ இரண்டுக் தேற் ாம், ஒ எதிர்மறை.
 

து கள அது போதம், சடு
குருவே சிவமென்றல்.
மேற்கூறியவண்ணமருள்புரியுங் குருவே சிவமென்றலின் இப்பெயர்த்து.
S8. பாசம் பசுபதியைப் பாரித்துப் பார்த்தனரே
ஆசி லகலறிவா யாங்ககன்று-பே சரிய வானந்தம் பெற்ருே ரருட்குருவே சுசனென்பர் மோனமே முற்று முயன்று. இ-ள்: பாசம் பசுபதியை பாரித்து பார்த்தனர்-பாசம் பசு பகி என்னுருப்பொருளினியல்பைப் பாக்கக் கேட்டுச் சிக்கித்துத் தெளிந்தவர் கள், ஆசில் அகல் அறிவாய் ஆங்கு அகன்று குற்றமில்லாகபாஞானமாய் அங் கிலேமிலவாறிவு வியாபகத்தன்மையடைந்து, மோனமே முற்றும் முயன்று. மோன்கிலேயிலிருக்கும் கிட்டைன்யயே முழு எஞ் சாகித்து, பேசரிய ஆன க்கம் பெற்ீேர்-உசைவசம் தேர்த பேரானந்தத்தைப் பெற்மூேர், அருட் குருவே ஈசன் என்பர்-அங்கிலேயிற் றம்மைச் சேர்ந்த பெருங்கருனோயையு டைய குருவே சிவம் என்று சொல்வர்.
குருவே சிவமாகுக்தன்மை ஏனேயோாானறியப்படுதrரிதென்பார் இங் இனம்கூறினூர், பாசித்தல்.சிக்கித்தல், பார்ச்சில்-தெளிதல். கேட்டல் த பு ஆக்கணத்தாற் பெற்றும். அன்றிப் பாரித்தலில் அடக்கிக் கூறினுமொன்று. ரே முன்னிேயது அதை பிள்ளேயது தேற்றம்.
"சும்மாவிரு சொல்லற வென்றதுமே-அம்மா போருளொன்று மதிக்கி லனே' என்பது நோக்குக.
குருபணிசெய்வாரை வழிபடுதல், குருவின் குற்றேவவேச் செய்யும் அடியானா வழிபடும்முறை கூறுக வின் இப்பேயர்த்து. 89. கருவேல் தன்னேக் கடப்பு ருலகில்
மருவாக வின் பத்துள் வைத்த-குருவி боту и Г. Ј. Ј. Ј. Г. Ј. Ly. || || T. J. , T "டிபாயைச் சார்ந்த வார். இ-ள் உலகில் மருவாக இன்பத்துள் வைக்க - இவ்வுலகிsெ வாற்றணு மடைகற்கரிய பேரின்பானுபவத்தில் இன்னேச்சரனடைந்த சீட ஜார் சீவன்முக்களுக்கிவைத்த, குருவின் அடியார் அடியார் -F4U-Fi ರಲ್ಲ. சார் நீடியார்ைச் சார்ந்த அவர் . இதசேதனது அடியாராகிய ஞானயோ சிச் சிரியா சரியாவான்:ாயும், அவருக்குத்தொண்டுசெய்யும் உபாயச் சரி யை திரியா போக ஞானிகளேயுஞ்சார்ந்து அவர்பணிசெய்வோர், கருவேவே கடப்பர்-பிறவிப்பெருங்கடலே சீத்துவர்.
*ன்னே ஆசை ஒழினயோர் கடத்திலCதென்பதும் பெற்ரும்,

Page 30
fir- து கள நு போ தம்.
யோகம், Գ(). சன்மார்க்க மீதாஞ் சகமார்க்கஞ் சாற்றுங்கால் பன்மார்க்கம் வாயுப் பகர்கருவி-தன்மார்க்கஞ் சாலவொடுக்கித் தடுத்து வளியிரண்டு மாவறவே கிற்கை மகிழ்ந்து. இ- ள் ஈது சன்மார்ச்சம்.இதுவரையுங்கூறியது ஞானதெறியெனப் படுஞ் சன்மார்க்கம், சகமார்க்கம் சாற்றுங்காள்- யோசுமார்க்கமாகிய சசி மார்க்கத்தினரியல்பைக் கூறுமிடத்து, பன்மார்க்கம் -بہت ہیں அட்டாங்கயோசி முதற் பல்கிறப்படுவதி ஆயிரம், வாயுப் பகிர்கருவி மார்க்கம் சா ஒர்க்கி உடலின்சு இநள்ள வாயு புறம்புே போர்து மீளுதற்குக் கருவியெனச்சொல் கப்பட்ட இடைபிங்க)ே என்னும் வழியைப் பெரிதுமொழிக்கி, ಎgಿ? இரண்டும் அடுத்து - மேற்கூறியவிருவழியாகச் செல்லும் வாயுக்களேயும்
புறம்பே போசவெட்டாது கடுத்து, மாலவே மகிழ்ச்து சிற்கை - வாயு
வெளிபோகுக்காரனர்தாஞகிய ாேப்பு மறப்பாஒய மயச்ச நீங்கர் கியா
ன்ப்பொருளேச் சலிப்பின்றித் நியானித்து அத்தியானத்தார் பெறும் பய
ஒகிய இன்பத்தை நுகர்ந்து மகிழ்ந்து அங்கியிேல்கிற்றில் என்பதாம்.
ஆம் அசை, 9. அந்த மனத்தாலே யாதார மார்னேயுஞ்
சந்தித் தநிப்பொருள்க டானறிந்திட்-டிங்துவி வோவா வொளிவைத் துருகுமமு துள்சிறைக்கி (Gate. It Galitari if முரு
இ--ன் அந்த மனத்தால் ஆதாரம் ஆறிஃண்யும் சர்சித்தி-அர்ரீ மயக்கநீங்கிய வறிவோடு மூலாதாரம் சுவாதிட்டானம் மலேரியூரீகம் அனுச தம் விக்கி ஆஞ்ஞை என்னுமாரதராங்கரேயும் ஒன்றின் பின்ளுென்முகப் பார்த்தி அகிற் பொருள்கள் அறிக்கிட்டு-அவ்வாரு தாரங்கட்கு முன்றியே அகிசெய்வம்கள்ாகிய விநாயகர், பிாமா, திருமால், உருத்திரன், கேரன், சதாசிவன் என்னுங்தேவர்களேந்தரிசித்து, ஒவா ஒளி இந்துவில் வைத்திஎன்று ம்ோது மூலாதாரத்து விளங்குகின்ற சுடராகிய ஒளியை சுழுமுகு ாாடிவழியாகக் சொடுசென்று விர்துத்தானமாகிய புருவமத்தியில் சேர்த்து, உருகும் அமுது உள் நிறைக்கில்-அவ்விர்துத்தானத்திகின்று முருகுகின்ற அமுதத்தை உடம்பினுள் நிறைத்தால், உரு ஒவா ஒளியாம்-அல்ஷ்டல் என்று சிங்காத ஒனரிவடிவாகும், மனம் ஈண்டு அறிவு.
விர்துத்தானத்திமுதை உருக்கி உடங் நிறைக்கல் அரியசெயலென் பார் உருகுமமுதுள்ங்றைக்கில் நான்தருளினும், உம்மை-டிரன்.எ தான் அசை Գ2. கின்ற வொளியுருவி நீங்காமல் நிற்கவே
என்று மழியாம வின்புற்றுக்-கொன்றையக்கார்ச் தானுவுருப் போலேபின் சாரூப் பிபத்திவே
Eகை வாழ974கான மறது.
 
 
 
 

து களிறுபோ 岛 b.
-; நின்ற ஒளி உருவில் ரீங்காமல் கிற்க - மேற்கூறியவண்ன முன்னுடலிற் சேர்ந்துநின்றவொளி அதைவிட்டு ரீங்காதுநிற்க, என்றும் அழியாமல் இன்புற்று-அவ்வுடல் என்று மறியாது இன்பத்தையலுபவித்தி, கொன்றையந்தார் தானு உருப்போலே-அழகிய கொள்றைமாலேயையளிந்த என்றுமொரு தன்ம்ைபணுகிய இறிைவனது கிருவருவத்தைப்பெற்று, এFT|ট্যু ப்பியத்திலுே பின் வாழ்வாய்-சாரூப்பியமுத்தியில் பின் வாழ்வாய், மான விக் காண்-மாண்வகனேடிதரேன் அறிகுதி.
சீாருப்பியமாவது சிலவடிவத்தைப்பெற்றுச் சிவலோகத்து பிாழுதல் * மூன்றும், மற்றும் தசை,
fi TSO) LI I. 93. புத்திர மார்க்கம் புகையொளி மஞ்சன்ம்பூ
சேவத்தமுது தாம்பூல பற்றெவையு-முத்தமமாப் க் கேடிவைத்துப் பின்னேச் சிவபூசை செய்வதற்கு நாடவத்திற் செல்லாமல் நாள். -ேன் புத்திர மார்க்கம் - புத்திரமார்க்கத்தைச் சொல்லுமிடத்து, புகை ஒளி மஞ்சனம் பூ அமுது வைத்து-அராபர் பேர் நீர்த்தம் பூ கிருவி முதி ஆகிய இவைகளே யமைத்து வைத்துக்கொண்டு, தாம்பூலம் மற்றெ வையும் உத்தமமாய்க் தேடிவைத்தி-தாம்பூலம் முதலிய சிவபூசைக்கு வேண்டிய ஏனேயவற்றையும் உக்கமப்பொருளாய்த்ே சுடின்வத்துக்கொண்டு, பின்ன்ேச் சிவபூசை செய்வதற்கு-அதன்பின் சிடி பூசைசெய்யுமாறு, நாள் அவத்திற் செல்லாமல் நாடு-உன் வாழ்நாள் வீண்ேகழிந்துபோகாது விரும் பிச்செய். மற்றெவையும் என்றதஞல் கந்தம் பழம் முதலிய ஏன்ேய பொரு 1ள்களுங் கொள்ளப்படும்.
94. சுத்திஐந்து செப்து துகாரு மத்திரத்தால்
அத்தயது பத்துமுக மைத்தக-வைத்துவைத்து வித்தியா தேகம் விதிப்படியிற் குபித்துப் பத்தியால் மேனிதளேப் பார்
இ-ன் ஐந்து சுத்தி செய்து-பூதசத்தி சான்சுக்கி கிசவியசுக்கி, மர்திரத்தி இலிங்க சக்தி எனப்படும் ஐந்துசக்திகளியுஞ்செய்து, திகள் கிரும் மக்கிாக்தால்-சுக்கியடைந்த அம்ம்ர்நிாங்களால், முகம் ஐந்து அச் தம் பக்காக வைத்து வைத்து-ஐக்துகிருமுகங்களும் ஒவ்வோர் கிருமுகத் நிற்கு இரண்டிரண்டு திருக்கரங்களாகவும் பத்துக்கிருக்கரங்களேயும் வைத் தி, விகிப்படி விக்கியாதேகம் இபித்து-சிவரகத்திற்றொன்: முறைப் படி கீத்தியாதேகத்தைத் தியானத்தோடு தாபித்து, மோரிதன்ேப் பத்தி பால் பார்-எம்பிராஞரது நிருமேனியைப் போன்போடும் பார்க்குகி.
ஐந்து விக்கி முதலியவற்றின் லிசிவ சிவாகமங்களிலும் பத்தாளி Ś!å à¤à| ಹಿ|
R

Page 31
ச'அ துக ளறு போதம்,
95. பார்த்த திருமேனிப் படிகக் தனிற்பரஃனக்
கோக்கதிரு மந்திரத்தாற் கொண்டுவந்து-பர்த்தருளசி சொல்விப் பராக்கறுத்துச் சோதிச் சிவாகமத்தின் சொல்வின் படியே துடங்கு.
இ-ஸ்: பார்க்க படிகக் திருமேனியில்-மேற்கூறியவண்ணம் பார்த்த விக்கியாதேகமாகிய படிகத்திருமேனியில், கோத்த திரு மக்கிரத்தால் பானேக் கொண்டுவந்து- பிராசரத மங்கிாக்கோடு துவாதசாந் சக்திவிருச் குமிறைவனேக் கொணர்ந்து, பார்க்கருளிச்சொல்லி பராக்சுறுத்து- திருச் கிடைக்கணுேக்குமாறு விண்ணப்பஞ்செய்து பராக்கறுத்து, சோதி சிவாக மக்கின் சொல்லின்படியே இடங்கு- சோதிசொரூபாாகிய இறைவனுயிரு ஈப்பெற்ற சிவாகமத்தில் விகித்தபடி சிவபூசையைத் தொடங்குகி.
கோத்த கிருமந்திரம்.பிராசாகமங்கிாம். பரமக்க அத்தல்,அபிமுகமாக்கல்.
© =ಸೌ+ 9). சோராமற் பூசித்துச் சொன்னபடி நில்விதழித்
தாரார் சமீபத்திற் ருனிருந்து-வாராமம் ரூனே பரனளிக்குஞ் சங்கரனு ரம்முத்தி தானே தரினுங் தரும், இ-ஸ்: இதழிக் கா சார் சமீபத்திலிருந்து - கொன்னதமாவேயைய ணிைக்க சடாமுடியையுடையவிறைவலுக்குச்சமீபமாகவிருத்து,சொன்னபடி சோாாமல் பூசித்து நில்-சிவாகமத்தில் விதித்தபடி சோர்வின்றிச் சிவபூ சையைச்செய்து கிரியாமார்க்கத்தில் வழுவாது தில், பான் வாராமல் அளி க்கும்-பாம்பொருளாயிஞர் மீ மீண்டும் பிறப்பிற்புகாது என்றுத்தமக்களிை க்காகவிருக்குஞ் சாமீப்பிய முத்கியைத் தக்கருளுவார், சங்காஞர் அம் முத்தி தானே தீரிலுக் கரும்- ஆன்மாக்களுக்கு என்றுஞ் சுகத்தையே செய்யும் பிாானுதவின் பாமுத்தியையே தந்திருவிவுங்கூடும்.
சோராமற் பூசித்தல்-மக்திாலோபங் கிரியாலோபமின்றி நீளக்கக் தோடுமன்போடும் பூசித்தல் சிவபூசையில் அந்தர்யாசஞ் செய்யுமிடத்து ஆன்மா சுத்தியடைந்து சிவத்தைத் தரிசிக்கும். பின் அங்கிலேயினின்றுஞ் சிவக்கோடு கூடுவதாகிய சிவயோகத்தைப்பெற்று மதனிகின்றுஞ் சிவபோ சத்தையடைந்து பரமானந்த வாரிசியிற் பிளேக்குமென்பார் சங்கானாம் முக்கிசானேதரிலுர்தரும் எனவுங் கடறியருளிஞர்.
சான் இரண்டும் அசை. முக்தி தானே என்றவிடத்து வி தேற்றம். இன்னுமிதனே, "ருறைமவிகருமனஞெடுமுகைநகைமிகுமலர்பகை மிகுவுளசொரி - விறைபுனல்கொடுதனேகினேவொடுகியதமும்வழிபடுமடிய வர்-குறைவிலபதமண்ேதவருள்குணமுடையிறை' என்னுங் தமிழ்மறை யில் குறைவிலபதம் என்பதனே நோக்குக. ஈண்டு பதம் என்பது சாமிப்பி பச்சையும் இறைவன் திருவடியையமுணர்த்தி அத் திருவடியைச் சேரும் பாமுக்கியையுமுனர்த்திகிற்றல்காண்க. '
 

து கள று போதம்,
97. தாதமார்க்கஞ் சாற்றிற் சங்கரனு ரின்புற்ற
பூதிதிரு வேடம் போற்றியே-நீதியினும் பூங்கா வனஞ்சமைத்துப் பூமாலே புண்ணியர்க்குப் பாங்காகச் செய்கை பரிந்து. இ-ன் சாக மார்க்சம் சாற்றில்- காசமார்க்க மெனப்படுஞ் சரியா மார்க்கத்தைச் சொல்லுமிடத்து, சங்காஞர் இன்புற்ற பூதி திருவேடம் போற்றி-சகத்தையேசெய்யும் பிராளூர்க்கு என்றுமின்பம்பயக்கின்ற விபூதி உருத்திராக்கமாகிய திருவேடத்தை வணங்கி ரீதியிஞல் பூங்காவனம் சமைத்து-விதிதவறுது பூங்காவனத்தையுண்டாக்கி, புண்ணியர்க்குப் பரிர் து பூமாலே பாங்காகச் செய்கை - புண்ணியமூர்த்தியாகிய பிராஞருக்குப் பூமாலேயை அன்பிளுேடு அழகுபெறக் சட்டுதலாகும். எ அசை, 98. #ಪೌತ್ರ திருமெழுக்கிட் டாலயத்தி லண்பா விலகு திருவிளக்கு மேற்றிப்-பலகாலுஞ் சென்று வணங்கித் திருவடிவா ரஞ்சேர்த்தி ன்ேறிடுகை தொண்டர்பணி சேர்.
இ-ள் ஆலயத்தில் அன்பால் அலகு திருமெழுக்கிட்டு இலகு திரு வினக்கும் ஏற்றி-கிருக்கோயிலில் அன்பினுேடு திருவலகிட்டுத் திருமெ முக்கிட்டு ஒளியையுடைய கிருவினக்கையுமேற்றி, பல காலும் சென்று பல காலும் வணக்கி-பலகாலங்களினுஞ்சென்று பலதரம் பிரதக்கணஞ்செய் து வணங்கி, திருவடிவு ஆரஞ்சேர்த்தி-எம்பிரான்கிருமேனியிற் பூமாவே சாத்தி, கின்றிடுகை கொண்டர் பணி-அத்தாசுமார்க்கத்துக் கவருது கிற் நீல் அத்தெண்டரது பணியாகும், கேர்-பேசுனேயறிந்து கடைப்பிடித் தொழுகுவாயாக.
பெரிதாய் விளக்கமுடைய கிருலினக்கென்பார் இலகுநிருவிளக்கென் குர் பலகிாலும் என்பது இாண்டிடத்திங் கூட்டப்பட்டது,
"வேபெறுமாறெண்ணுகியேல்செஞ்சேரீவாகித்தலுமெம்பிரானுடைய கோயில்புக்குப் புலர்வதன்முனலகிட்டுமெழுக்குமிட்டுப்பூமா?லபுனேந்தேத் நிப்புகழ்ந்துபாடித், கலேயராக்கும்பிட்டுக்கூத்துமாடிச்சங்கராசயபோற்றி போற்றியென்று, மலேபுனல்சேர்செஞ்சடையெம்மாநியென்று மாரூராவென் தென்றேஅலருகில்லே." என்னுங் கிராவிடச்சுருகியுஈேரக்குக. 99, கொன்றையந்தார் வேணியர்க்குக் கோயில் பல சமைத்துப்
பொன்றியவை முற்றும் புதுக்குவித்து-கின்கு ரவலோகங் தன்னி லடையா ரடைவர்
சிவலோகம் தன்னிற் சிறந்து.

Page 32
டுo துகளறு போதம்.
இ-ன் கொன்றையந்தார் வேனியர்க்கு-அழகிய கொன்றைமா? பணிந்த சடாமுடியைபுடைய சிவபெருமானுக்கு, பல கோயில் சமைத்துWର୍ତ୍ତବ୍ଯ கோயிலேப் புதிதாய்க்கட்டுவித்து, பொன்றியவை முற்றும் புதுக்குவித் து நின்மூர்-பழுதடைந்தவை முழுவதையும் புதிதாகச்செய்வித்து இச்சரி யாமார்க்கத்தி நின்றவர். அஷ்லோகக் கன்னிலடையார்- பிறவிக்கேதுவர கிய லினேனயச்செய்கின்ற அவ்லோகத்திற்பிதக்தரன்புருர்,சிவலோகங்கன் னில் சிறந்து அடைவர்-சிங்லோகத்தில்ே சிறப்போடு சேர்வர் அதனே அறிகுதி
100. அந்த பலமறுத்திங் கான்மாவைக் காட்டியதற் கந்த வறிவை பறிவித்தங்-கித்தறிவை மாருமல் மாற்றி மருவுசிவப் பேறென்றுங் கூமுமற் கூறக் கொடி. இ-ள் அந்த மலம் அறுத்து - ஆன்மாக்ளே அனுதியே பர்திக் துள்ள ஆணவமலத்தையும் அதன்வழிவந்த கன்மம் மாயை என்னும் மலங் கஃாயுமதுத்து, இங்கு ஆன்மாவைக்காட்டி-இன்கிலேயிலான்மாவைச் சுத்தி செய்து காட்டி, அதற்கு அச்த அறிவை அறிவித்து-அச்சுத்தியடைந்த ஆன்மாவுக்கு மெய்ஞ்ஞானத்தை அனுபவவாயிலாலுFர்த்தி , அங்கு இந்தி அறிவை மாறுமல் மாற்றி-அன்கிவேயில் பாசவறிவு பசுவறிவிாண்டனேயும் மீண்டுமான்மாவவற்றிற் செல்லவோட்டாது மாந்றி, மருவு சிவப்பேறுஆன்மாவென்றுநீங்காதனுபவிக்குஞ் சிவபோகத்தை, கூருமல் கூற கொடி அனுபவவாயிலாலுணர்த்துதற்கு இன்நூல் ஒர் கொடி என்பதாம்.
"சொல்லாமற் சொன்னவனா? என்பதும் இது. இன்நூல் சிறப்புடைய தாய் கின்று கிட்டையை யெளிதினெய்துமாறுணர்த்துதலிற் கொடி எனப் பட்டது.
அந்த மலமறுத்து என்றதனுலே சாக்கிரத்தின் கஜன்ன பதின் மூன்றவசரங்களேயும், ஆன்மாவைக் காட்டி என்றதஞலே செரப்பன்க் சுழுத்தி என்னுமிரண்டினுமுள்ள எட்டவசாங்களேயும், அதற்கு-அந்த வறி வை அறிவித்தங்- கிர்த வறிவை. மாருமல் மாற்றி மருவ சிவபோகம் என் றதனுல் திரியர் துரியாகே மிாண்டிலுமுள்ள வொன்பகவதரங்களேயுங் கூறியிருத்தலுங் காண்க, கொடி. ஞானகாண்க்கொடி என்றபடி
கிருச்சிற்றம்பலம். மேய்கண்டதேவன் திருவடிவாழ்க, * துகளறுபோதம் உரை முற்றிற்று.
mmmmmmm

Page 33