Page 1

திற்கான எனது எண்ணம் සඳහා මගේ සිතුවිලි MY THOUGHT FORPEACE

Page 2

MYTHOUGHT FOR PEACE
சமாதானத்திற்கான எனது எண்ணம்
සාමය සඳහා මගේ සිතුවිලි

Page 3
First Published : March 2007
No. of Copies : 250
Published by : Viduthu
Centre for Human Resource Development
Printed by : UNIEARTS (PVT)LTD,
No: 48B, Bloemendhal Road, Colombo-13.
British High Commission, Colombo
Sponsored by
 

MYTHOUGHT FOR PEACE
Commentaries for Photographs by Children
புகைப்படங்களுக்கான மாணவர்களின் எழுத்துக்களின் தொகுப்பு
ජායාරූප පිළිබඳව ශිෂන්‍යයන් දැක්වු අදහස්
43.44.
حج , سرکس یہ Lju)
Viluthu

Page 4
உள்ளடக்கம்.
l. ()
LL LLLLLLLLS LLLa LLLLaa LLLL LLLa LSLLLL LL LLLLLL GLLt ELaaLJ
so IIIllkilled. முதுாரில் கொல்லப்பட்ட இளைஞர்களின் தாய்மாரும் உறவினர்களும் கதறியழும் காட்சி * * ඝJභාණ්ඨාව ශූද්චු ACF ඝාහ් (දේ.ජීවක ඝාර්ෂ් මණ්ඩලීෂියෝ
ඕඬිණීවරු ඝාජ්‍යා ආදානීන්
()7 a Children playing at the Allapiddy Refugee Camp " .olዛ 5ù 5üን Hù L1 | [] I ` I? அகதரி மு காமரிப்
விளையாடிக்கொண்டிருக்கும் சிறுவர்கள் 1 = ඇල්ලයිඩ් ඝරණ (h:1) ඝදවුෆර් (''Hල්ලූණි කෲරූ:}] ළමුන්
15 Allapiddy Refugee Camp இ அல்லைப்பிட்டி அகதி முகாம்
ģe: Čg!): Ei
교 ||
St Lille11 s iiIm l school il MillLlllL itii W LI o முல்லைத்தீவுப் பகுதியிலுள்ள பாடசாலை ஒன்றில்
LIITIlo il
* ජූලිහිවි න්‍යාඨෙය් පරා්ලූහු දරුවන්
33 's Activists at a Peace rally held in Colombo – 2{}{}6 ஆ கொழும்பு நகரத்தில் நடைபெற்ற சமாதான ஊர்வலர்
| • 2006 කොළඹ පැවැත්වූ සාම රැළියක ක්‍රියාධරයන්
 

39
o Students drinking water: Killinochi Central College
வட பகுதியிலுள்ள பாடசாலையொன்றில் மாணவர்கள் நீரருந்துதல், 1)|| • කිලිනොච්ච් ෂිධිෂ්‍ය ෆිහ] විදුහලේජ් දැරූවන් පැළය ස්‍රානය :1රති.
a Primary School Students in Eastern Province
ா கிழக்கு மாகாணத்தில் உள்ள பாடசாலையொன்றில்
LITOIIiobi
• ඡායා, ෆිනිහිෆ් පළිග්‍රිෆින් ජූහාර්ෂික පාසැමුණු දරුවින්
5.
5.
గా
e Grieving Relatives of victims of Wiolence சு புத்தத்தினால் படுகொண்ட் சே பட்பட்ட ஒருவரின்
உறவினர்கள் அழும் காட்சி # යුද්ධියඨ ද්‍රවින්ඩ්ත්වයෙන් දූඪ ෆින්‍යා ඩී.පූඪ
de People qui eing for food i 1 Jaffna
குடாநாட்டில் உணவுப் பொருட்களைப் பெற்றுக் கொள்ள அவதியுறும் மக்கள # = {}}:ඌනදාෆ් ආහාර සඳහා යදිමින් සිටීෆා මිනිසුන්

Page 5
8 e Civilians fleeing to safe areas ஜ்ே மக்கள் அச்சத்தினால் பாதுகாப்பான இட த்தை நோக்கி
葛 வெளியேறும் காட்சி ➔| • ආරඬිත තැන් බලා යන පදිංච් කරුවන් පිරිසක්
o Soldiers in Chavakachcheri
சாவகச்சேரியில் இராணுவ வீரர்கள் | || • විවාක්‍ෂියාවිරියේ සොල්දාදුවන්
|
 
 
 
 

, :r, A4s ) رویاها
About “Voices and Visuals for Peace'
ميس ) . يلعب "كي" "
, تړنه',* *if ( 'iتل
A common criticism of the 2002-2005 peace process was that it focused exclusively on high level negotiations at the expense of the participation of broad sections of civil society. Building capacities of the media to reflect diverse opinions, creating multilayered forums for Illen and Women of all ages from all communities to spell out their own perceptions of peace, all of these should have been facilitated through the process. This gap was most visible during the year 2006 when the peace process came to a standstill and the cry for war became increasingly shriller While the voices for peace became increasingly fainter. In this situation, Voices and Visuals for Peace was one tiny attempt at strengthening the voices in support of peace.
The mandate of our organization Wiluthu is to build capacities for good overnance, in which context we work closely with the education community ls well as media organizations, to create a culture of peace. Perhaps our ocal areas of Work and experience prompted us to "read the popular media as one that gave sensational prominence to extremist views. The pinions of children who are both victims of this merciless war and the uture inheritors of its legacy, are not heard anywhere. After all, children |re the most important stakeholders in any project of war, as they who ave to carry the burden of building on what the present generation destroys. seems that the adult world has relegated them to juvenile pages and hildren's programs, and are continuing on their own acrimonious ways Inconcerned and unaware that they also have a right to their opinions Icing heard.
Armed with this analysis, we together with the program staff of the ritish High Commission, gave form to Voices and Wisuals for Peace. This Vis essentially encouraging children to express their feelings which was |Icilitated through photographs depicting some aspects of the suffering of VIII rand the hope for peace. We used 12 photographs which were published the Week-end newspapers of all three languages over a period of three lendar months. A panel of three journalists were appointed to select inning entries in the three mediums.
Wii

Page 6
Hundreds of entries were received, much beyond our expectations, And they were extremely creative. A photo showing children playing in a refugee camp hanging upside down on a bar prompted one child to reIIlark " the Peace that was Inade to hang upside down". Hence, it is with pride that we bring out this little publication carrying some of the best entries received in all three languages. We hope that this will go far in influencing Inedia managements to consider allocating space for children to express their views on serious issues confronted by all of us. And that, this will encourage and strengthen the commitment of the children who contributed to and those who read this publication, to work to propagate a culture of բctice.
It is not a coincidence that children from the war regions responded much more in comparison to other regions. For, they have been witness to the stark realities of war and displacement. It is regrettable that due to the ball of popular newspapers in those areas and problems in communications many commendable entries were received after the closing date Nevertheless, we are determined to somehow provide an opportunity t publish also their creations. On behalf of Wiluthu, I take this opportunity ( thank all those who went out of their way to help us in this project, especiall the editorial staff of Thinakkural newspaper, the Principal and staff o Royal College, Muslim Ladies College and the Negombo Wijeyaratnam Hindu Central College. In view of the ban on Tamil newspapers in the wa regions, we had to resort to printing extra sheets of the advertisements an distribute to those schools. Surprisingly, even Community Developmen Officers came forward to help us in the distribution. In this we especial thank Mr. Amaleswaran of Alayadi Wembu Pradesha Sabha in Ampar district for his enthusiasm and cooperation.
This journey does not end here. We need each and every one of you join hands with us in our quest for peace.
We can Change
Siarthi A Saclı ithtarlarda)
Executive Chairpers MIIch 201
Will

Picture 1
h's THE ILH-1 HT FDF FEs E

Page 7

வெண்புறாவே! வெண்புநாவே!
வெண்புறாவே! வெண்புறாவே! நீயாவது சொல்லாயோ? சமாதானம் வேண்டும் என்று
கதறியழும் தமிழ் நெஞ்சத்துக் குமுறல்கள் கேட்டிலையோ! அவர்கள் சிந்தும் கண்ணிர் துளியை நீ பார்க்கவில்லையோ! இதையெல்லாம் நீ போய் சொல்லாயோ, வெண்புறாவே!
இலங்கையிலே தமிழனாய்ப் பிறந்து நாம் அழுத கண்ணிர் போதாதா? நாம் இந்த மண்ணிலே சிந்துகின்ற இரத்த வெள்ளத்தை நீ கண்டிலையோ? இதையெல்லாம் நீ போய்ச் சொல்லாயோ, வெண்புறாவே!
பத்து மாதம் சுமந்து பெற்ற பிள்ளையை பத்தே வினாடியில் குண்டுகள் துளைப்பதை நீ கண்டு போய்ச் சொல்லாயோ, வெண்புறாவே!
கதறியழும் இந்தக் கண்களுக்கு விடுதலை வேண்டியே வெண்புறாவே குமுறும் இந்த நெஞ்சங்களுக்கு கண்ணிர்தான் விடையாகுமோ? வெண்புறாவே! வினாவன்றி விடைகளைச் சொல்லாயோ வெண்புறாவே! வெண்புறாவே!
சமாதானம் நிலவுலகில் கிடைத்ததென்று ஒரு பொய்யாவது சொல்லாயோ ஏங்கிய மனங்களுக்கு ஏற்றம் கூறும் ஒரு பொய்யாவது சொல்லாயோ, வெண்புறாவே! வெண்புறாவே!
ச. டிசாந்த் தமிழ் மத்திய மகா வித்தியாலயம் 666fluJIT
MYTHOUGHT FOR PEACE 3

Page 8
Oh! White Dove
Oh, White Dove Atleast Would you lot tell that we need peace"?
Han ve you not heard the sobbings of Tamil hearts have you not seen their tears Go and tell this Oh, white Dove
All the tears shed by Tamils born in Lanka Are they not enough? Have you not seen the river of blood flowing in this soil? Go and tell this Oh, White Dowel
Bullets end in ten seconds a life nurtured in the mother's womb for ten months G) and tell this oh, White Dowel
These weeping eyes seek liberation But will only tears be their answer? []h, White Dowel
Don't raise questions, please answer, Oh Dove Would you not at least lie once Lihat We hawe achiewed peace so that these anguished hearts could be calmed Ol. White Dowel
S. Disar Tamil Central Mahavidayalayam Wayuniya
MYTHOUGHT FORPEACE

මේ කඳුළු ශීතලද බලන්න.
සුවහසක් මව්වරුන් කිරටත්, සුවහසක් පියවරුත් දහදියටත් හැරවූ ලෙස උතුරු = අකුණු වෙනසක් නැතිවම ආයෙමත් රක්ත වර්ණයට හරවන රටක් මේක, මනුස්සකාමී සහමුලින්ම් වළලලා දමාපු කාලකන්නි යුද්ධයකට මැදි වේලා දුක් විදින, පීඩිත මනුෂ්‍යයාත්මයන්ගේ විලාපය සඳළුතලාවට ඇහෙනවද මන්දා...?
යුද්ධයේ නිමාවක් දැක්කේ මළවුන් විතරමයි. ඒත්..... ඒ මතකයන් හදවතට ගුලි කරගෙන ජීවත්වන පිරිස් හැමදාම. හැම තප්පරයමි. විඳවනවා. මේ හඩා වැවෙන්නේ, ඝාතනයට ලක්වුණු ඒ සහෝදරයන්ගේ මව්වරුන් විතරක් නෙමෙයි, මුළු මහත් ජාතියේම මව්වරුන්,
මහත්වරණැනි, සාම් වෑයමට එකම එක අඩියක්වත් ඉදිරියට ගන්න බැරිව හිඳගෙනත්, සාමය උදෙසාම කැපවන වගට දිවුරුම් දිදී යුද්ධය පිටු දකිනු වෙනුවට යුද්ධයම් පෝෂණය කරන ඔබ්.... මේ කඳුළු දුටුවේ නැද්ද?
බලන්න. මේ කඳුළු ... ශීතලද?
මධුසංක අමිත' ජීය අංක ශ්‍රී සුමංගල ඡාතික පJසල
نسخہشتم8 تھیخ
Look, Are these Tears Cold?
Today We have a situation in our country where our mothers' breast milk and our fathers' sweat turn into blood (rather than the other way round), due to this brutal war. It is no different whether one is from North or South, Good human qualities are sacrificed because of this war. Do our leaders and those sections of society which profit from this war ever hear the voices of sufferings of the ordinary people?
It seems that one has to be dead to get rid and be free of the menace of this war. Those living in this unfortunate situation continue suffering livery day for every second. The tears we see above are not only of the nothers of those who were killed, but also of all the mothers in this country.
| ler Sirs,
You are unable to take even one step towards peace, though you promised to usher it in this country, Instead you are now supporting war. Won't you see these tears!!
See again whether these tears are cold...!!!
A.P. Madh u sanka Arnith Priyarika Sri Surina Ingala National School, Hikkaduwil
MY THOUGHT FOR PEACE 5

Page 9
எமது வாழ்க்கை?
தலைவிரி கோலமாய் கதறியழுவதே தாயவளின்தலைவிதி என்றாகி விட்டதோ? தாரமிழந்து தரமிழந்து, தான் பெற்ற செல்வங்களைப் பறிகொடுத்து கண்ணிரும் கம்பலையுமாக கதறியழுவதா எமது வாழ்க்கை? கல்வி கற்கச் சென்றோரினதும், சார்ந்தோரை வாழ வைக்க உழைக்கச் சென்றோரினதும், உயிர்களைக் குடிக்கும் ஒட்டுண்ணிகளே வாழும் மண்ணாகி விட்டதா? எமது மன்ை.
கலங்கரை விளக்குகளாய் ஒளிர வேண்டிய வயதினிலே காவியமாகி விட்ட கல்விமான்கள் எத்தனை பேர்? எம் மண்ணிலே எங்களுக்கு இனி விடிவில்லையா எனக் கதறியழும் அன்னையர்கள் எத்தனை பேர்? பாருக்கு ஒளியூட்டும் மனையாள்கள் சோக விழிகளுடன் சுமை தாங்கியாய் கேள்விக்குறியான வாழ்க்கைக்குள் தள்ளப்பட்டவர்கள் எத்தனை பேர்?
எமக்கு சாவு எப்போ வருமோ என்று தவிப்புக்குள் வாழும் தந்தையர்களும், சோதரர்களும், உற்றவர்களும், நண்பர்களும் எத்தனை, எத்தனை? அப்பப்பா, சொல்ல முடியவில்லை வேதனையை கதறியழுவதும் பதறித்துடிப்பதும் வாழ்வதுமா எமது வாழ்க்கை? மானிட சமூகமே, கேள்விக் குறியான வாழ்க்கைக்கு விடையொன்று தந்திடுவாயா?
மி. பவித்ரா புனித மரியாள் கல்லூரி, திருகோணமலைப்
Are Our Lives a Question Mark?
Has it become the fate of our mothers to Inourn in distress"? Is it out way of life to lose our spouses, our standards and the children we gave birth to? Is this soil a haven for parasites which drink the blood of breac winners and students? Our land. How Inany academics have become legends in our midst, instead of standing as beaming light houses in ou! society? Will we not see dawn ever?
How many housewives carry burdens of their families and live i perpetual sadness. How many fathers, brothers, relatives and friends liv in the shadow of death. Oh, Words are inadequate to describe our grief. I our life merely going through the motions of anguish and despair? Oh Humankind, will you provide the answers to our lives which has become,
question mark?
M. Pa vithr:
St. Mary's Convent, Trincomale
6 MY THOUGHT FOR FEAC

Picture 2
M" THE LIGHT FLIH PEACE

Page 10

605585 6s elugs.
தலைகீழான சமாதானம் ! உங்களைப் போலவே அந்தரத்தில் தொங்கும் அவலம். நித்தம் எமக்கு வேண்டிய நிர்ப்பந்தம்! கானல் நீராகி விட்ட எமது கல்வி! சொந்தங்களோடு தொலைவிலேயே தொலைந்து போன எம் சந்தோஷங்கள்! கண்களினூடே அடிக்கடி ஊடறுத்ததன் விளைவில் வற்றிப்போன எம் கண்ணிருடன் சேர்ந்தே வற்றிய எம் எதிர்காலக் கனவுகள்! யுத்தம் எம் வாழ்வின் முகத்தில் அழிக்க முடியா வடு ஒன்றை வரைந்து விட்டுச் சென்றது. அகதி முகாமில் அவல வாழ்வு நடத்தும் அகதி என்ற அந்தஸ்து அதனால்தானே கிடைத்தது. எட்டி எட்டிப் பிடிக்க முயன்றும் சமாதானத்தை நாம் ஏனோ தட்டித் தட்டியே கழித்தோம். நித்தம் நித்தம் செத்துப் பிழைக்கும் வாழ்வுதான் மிச்சம். எம்முடன் போராடியே வாழ்வு தோற்றது. உணவுத்தானம். . . . வேண்டாமையா, சமாதானம் மட்டும் தாருங்கள் போதும்! இந்த அகதி என்ற அவலத்தை அது ஒன்றே போக்கும்.
எஸ். எஸ். கிஷோகுமார் புனித சவேரியார் ஆண்கள் கல்லூரி LD661601|Tif
Within Reach......
Inverted Peace hanging in the air just like you all. our education a mirage, and our happiness lost with our loved ones. Our aspirations dried along with our tears. The war has scarred our faces beyond retrieve. Is that not the reason that (you) gained the status of a refugee? even though we reach out to gather peace, somehow we cast it aside repeatedly. Fighting for survival is what is left of our lives. Life lost just by struggling against us. Oh, Lord we don't want food as charity. Just give us peace, that is enough. That alone will wipe the disgrace of being a refugee.
S.S. Kishore Kumar St. Xavier's Boys school Mannar
MY THOUGHT FOR PEACE 9

Page 11
ඔලුවෙන් සිට දකින නව ලොව
මව් කුස තුළ ඔළුවෙන් අතට සිටි දරුවා, නව ලෝකයට නෙත් විවර කරත්ම, දෙපා සවිමත් නොවූ නසාවෙන්ම, මව් ඇකයට වී හඩන්නේ, “අනේ මට උපන් ගමන් ඇවිදින්න පුළුවන් වුනානම්' යන හැගීමෙනගැයි මට සිතේ. එහෙත් දෙපා සවිමත් මව්පිය දෑතේ එල්ලී නව ලෝකයට පිය නගද්දී, ඒ සිනිඳු දෙපා නිතැනින්ම සවිමත් වන්නේ, මව්පියන් ගැන හදවතින්ම ඇතිව විශේවගාසය නැමති මහා ශක්තිය නිසාවෙනි. එහෙත් ඒ මහා ශක්තිය වියැකී ගිය කළ, නව දුරටත් නැගිට සිටීමට මේ කුඩා දරුවන්ට වාරු නැති සෙයකි. “අනේ පුතේ, එදා ඔබ සිතින් දුටු ලෝකය නෙතින් දක්නට නොහැකි වුදා නැවත තම ආරම්භයටම ගියේ, ලෝකයත් නැවත අලුතින් ආරම්භ වෙයි කියා සිතාවත්ද?
සුලගාරිකා රශධාන'නින් කුමාරි විෂුම්නු ඉංග
: ԼՆ:.
හල්, y / වෙන් / ශුද්ධවූ පවුලේ බාලිකා මහ දී
The New World You SeeWhen Upside Down
When a baby is inside the womb, it is upside down. When it is born, its limbs are not strong enough to walk, That is why a new born baby crics, feeling frustrated with its inability to walk. Later, it stands up with the help of its parents, and grows strong limbs with which it gets to walk.
Even though we are strong enough to walk around, during war, our free movements are restricted. Is that why these children wanted to go back to their original position as in the womb? In a response to not being able to walk around
7 ܩ
Sularika Vasarath ini Kurmari Wickrem atunge Holy Family Convent Wennappuwa
1. MYTHOUGHT FORPEACE

අපේ සොදුරු ළමාවිය අපට කවදත් ලස්සනයි
කුරිරු වූ යුද්ධයේ දෝ-කාරය නන්දෙසින් ඇසෙද්දී, යුද්ධයේ සැහැසික ඇස් පනාජිට දකිද්දී ඒ සියල්ල එක් නිමේෂයකට අමතක කරදමා සතුටින් කෙළිසෙල්ලම් කිරීමට මොවුන් පොළඹවන සිත කොතරම් මොළොක්ද?
මිනිසත් බවේ වටිනාකම් අඹුමල් වේණවකට වත් මායිම් නොකරන, මේ යුද්ධයේ භයංකර බව අත්විදින මේ සිසුන් කොතරම් මානසික වශයෙන් පීඩා විදින්නේද? අගනුවර ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යයාවන්ට ක්‍රීඩා කිරීමට නානාවිධි ක්‍රීඩාංගන, උදාපාන තිබුණද, මේ යකඩ පොල්ල මත එල්ලෙමින් කරන වීරක්‍රියා ඔවුනට ලබාදෙන්නේ ලොකු රසයක් අගහිඟකම් වලින් පිරුනු මොවුන්ගේ දිවිය, ආලෝකමත් කරන්නේ උදාවන් ළහිරු මැඩලයි.
පුකාංචි දරුවන්ගේ ළමා කාලය ඉතාම සුන්දරයි. නමුත් ඒ මිහිර, සතුට, ආස්වාදය ඔවුනට ලැබෙන්නේ ඉතා අඩුවෙන් වුවද, පුකාංචි කාලයකට වුවද, ඒ සතුට භුක්ති විදීමට ඔවුන්ට පොළඹවන මානසිකත්වය ඉතා උසස්, සුවිසල් මන්දිර, සුබෝපබෝගී යානවාහන, විචිත්‍ර ඇඳුම් ආසින්තම් නොපනන මේ පුදාචි එවුන් අවැසි එකම දෙය සතුටයි. ඒ සතුට, පූoචි ළමා ෙලාවේ රසය යුද්ධය හමුවේ කිසිකලක අකාමකා දැමීමට නොහැකි බව අපි යතාර්ථවාදීව පිළිගනිමු.
එලනි මධුණිකා සූරිආරච්චි බීජ/ කැළ මහාමායා බියාලිකා මහා විද්‍යාලය
Childhood is Forever Beautiful
See how innocent these children are Though they hear the echo of this evil war from all sides, they enjoy the available facilities and play in the refugee camp. Gentle IIlinds of these little ones forget the negative side of this Wall" for a moment.
Hu IIlan lives are not respected in this War. This creates mental anguish to these little ones. While the children in the cities enjoy facilities like playgrounds, equipment and parks.These children have only the iron bar under the sun. They do not have even the bare minimum in order to enjoy their childhood. They have no luxurious houses, vehicles and clothes. But they ask not these comforts. But only for a peaceful and joyful world. Even as war continues, they want to enjoy their free time.
Chalarzi Madu shika Sooriyaaraachchi Maharnaya Girls School Kadayatha
MYTHCLIGHT FORPEACE

Page 12
රටටම ඔළුවෙන් හිටගොන්න වෙයිද?
පූදාචි පැටවුන්ට යුද්ධියේ භයංකර බව නොතේරේ. තම නිවෙස් සිටියත්, අනාථ කඳවුරේ සිටියත් කෙළිදෙලෙන් ගත කිරීම පූජාවි අයගේ සිරිතයි. හේසල්ලම් කරන්නට ළමා) උදාඨාන හෝ ශ්‍රවනත් තැනක් ෙම් පැපච්න්ට නැත. අනාථ කඳවුරේ ඉඩහසර ඇති කිනම් හෝ තැනක සතුටින් ගත කිරිම පුදාචි ඈයන්ගේ සිත් වලට කෙතරම් සන්තෝෂයක්ද?
දෙමාපියන්ට කොච්චර ප්‍රාග්න තිබුණත් අපට ඒවායින් ගැටළු නැත. යහළුවන් සමඟ ගත කරන ඕනෑම මොහොතක් අපට සන්තෝෂමත් අවස්ථාවකි.
ඔළුවෙන් හිටගත්තට කොචිචර දේවල් අමතක කරන්න පුළුවන්ද? එහෙත් මේ අනාථ දරුවන්ට ඔළුවේන් හිටගෙනවත් අනාගතය කරා පියනගන්නට හැකිවේ දැයි මා නොදනිමි,
ආර්.ඒ. ශෂිනි මධුශයානි රණසිංහ මැණිකේ. බිප් ’ගම් උෂ්ර1ෙප්චූල ඕඩීෂ්මි ෆිහ] විද්‍යුලය උ%රිෂ්පදාල
Do all of us in this country have to stand upside down?
Small ones cannot understand the gravity of this war. They don't see the differences between this refugee camp or their home. They enjoy wherever they are, There are no children's parks for them to play. Yet, a small place in the middle of the camp is enough for them. Sometimes they don't realise the problems faced by their parents. Each moment they spend with their friends is a happy occasion for them.
When we are upside down, we can forget our worries. I am not sure whether these children can look forward to a good future,
R.A. Shasiri Madushari rarasinghe Merike Urapola central School Urapxola
12 M THCLIGHT FOF PEACE

යුද්ධය හා ළමාවිය
යුද්ධය නම් ඇසු පමණතින්ම බිය වීමට එය හේතුවක් වී. ඇත. කුමක් නිසාද යත් අද සමාජයේ මෙය බරපතලම ගැටුලුවක් වී ඇති හෙයිති. පුවgත්තියක් ඇසුවද, පුවත්පතක් බැලූවද නිතරම පෙනෙන්නට ඇත්තේ ත්‍රස්දවාදයේ කුරිරු කම්ය. උතුරු ප්‍රදේශයේ සිටින ජනතාවට පමණක් නොව අද මුළු රටටම මේම ත්‍රස්තවාදය මගත් ගැටළුවක් වී ඇත.
මෙම යුද්ධයෙන් බැට කන්නේ හුදෙක් වැඩිහිටියන් පමණක් නොවේ. කටේ කිරි සුවඳ පවා නොමැතුණු මල් කැකුල වැනි දු දරුවන්ද මෙම කුරිරු යුද්ධයෙන් බැට කන පිරිසක් වෙති. ඔවුන්ගේ සියුමැලි කන් වලට අසන්නට ලැබෙන්නේ මවගේ නැළවිලි ගීත හඩ නොව හතර වටින් ඇසෙන්නේ පිපිරුම් හැඩය, ඔවුන්ට නිදන්නට ලැබෙන්නේ සුව ඇඳන් වල නොව් තැත තැත. සරණJගත කඳවුරු වලය.
ඇත්තෙන්ම මෙම යුද්ධය නිසා මේ අසරණි දරු දැරියන්ගේ ළමාකාලය නිකරුනේ නාස්ති වීයයි. ඒත් මේ දරුවන්ගේ කෙළිදෙලෙන් ගතවන කාලය විනාශ කිරීමට තරම් යුද්ධය අතාරුණික වී ඇත. අපට ඇති පහසුකම් එකක්වත් මේ අසරණ දරුවන්ට නැත. බොහෝ විට ඔවුන්ට පාසල් යාමට නොහැක. අපට මෙන් සුවපහසු වාහන, සුපෝපභෝගි පාසල්, සුපෝපභෝගි පීවිත ඔවුන්ට් නැත. ඔවින්ද අප මෙන්ම දරුවන් පිරිසකි. ඉතින් මේ වෙනස කුමක්දැයි මට මිහක් ගැටළුවකි.
නමුදු එක දෙයක් ලිවීමට කැමතිය මාගේ මේ ගැටළුවට කිසි දින පිළිතුරක් නොලැබෙන බව මම දනිමි.
නිරෙජලයා මඩුවන්ති පෙරේරා මහා මායා බාලිකා මහා විද්‍යාලය-නුගේගොඩ,
Childhood and War
As I hear the word "War' I get scared. It is because it has become the most complicated probleII in our society. When we listen to or read the news, all we get are news about terrorism. This does not apply only to the people of the North, but to the people of the whole country. It has affected everyone, elders, children and infants, They all suffered due to this brutal war. Babies love the lullabys of their mothers. Instead, they hear noises of explosion. They don't get a chance to sleep on beds, but on road sides and іп теfugeе саппps.
Their childhood is wasted, without many of the facilities that we have. They don't have much opportunities to play. No comfortable vehicles, Inodern schools, and lifestyles. But they too are children like us. I cannot understand why there are such differences. But I want to say one thing. I will newer get a proper answer to this question.
K. Nirarjala Madhu Hwa Fathi Perera Maha maya Girls School, Nugegoda
MYTHOUGHT FORPEACE 3.
செ. புறம்பு தமிழ்ச் சங்க r

Page 13
Peace - Who Cares?
A loud prolonged warning sound pierces day and night, military helicopters fly across the skies, and the sound of guns shatter the stillness around. Bombs suddenly explode in various places, destroying innocent lives.
Don't they, the children of this land have the right to spend their childhood in peace and happiness without having to live in fear, with the loud sounds of bombs and guns destroying their minds?
But over here in the areas where war is not taking place many enjoy the luxuries of life and take things for granted. In the picture the children at Allaipiddy refugee camp are playing. Their outer appearance seem that they are happy. But in their hearts they can't forget their problems. Why can't we get together and prevent such severe hardships without shedding blood? Everyone should consider it their duty to foster peace in our land.
Let's join our hands and get together as one, forgetting about personal gains, to save our beautiful land and bring peace to our country so as to Imake the flowers of peace bloom everywhere
Sитаiya Farood
Muslim Ladies College Colombo - 4
14 MY THOUGHT FORPEACE

Picture 3
MY TI||O||G|H|| FCR FEACE 15

Page 14

அவலத்தின் பிறப்பிடம்
உயிரிழந்து, உடைமையிழந்து மிச்சம் மீதியுடன் நடை தளர்ந்து, மனம் வெதும்பி, நடைப்பிணமாகி வந்து சேர்ந்த இடமல்லவா இது.
ஒன்று சேர்ந்த இடத்தில் ஒவ்வொருவரின் கதைகளும் தொடர்கதையாகத் தொடர்ந்து வர கண்களிலுள்ள கண்ணிரும் வற்றி வரண்டு சோபையிழந்து விட்டன. படுப்பதற்கு பாயில்லை. இருப்பதற்கு இடமில்லை. குடிப்பதற்கு நீரில்லை. உண்பதற்கு உணவில்லை. உடுப்பதற்கு உடையில்லை. மொத்தத்தில் “வாழ்க்கை வாழ்வதற்கே” என்ற தாரக மந்திரமும் மாயமாய் மறைந்து விட்டதே.
சிந்தனைகளின் மாறாத் துயரங்களும், தெளிவில்லாத மனோநிலையும் உள்ளவர்கள் தங்கும் இடந்தான் இதுவோ? வெட்ட வெளியில், வாடைக்காற்றும், பனிக்கொடுமையும், மழையின் சீற்றமும், இயற்கைகூட இவர்களுக்கு விரோதியாகி விட்டதே. வாச மலர்களும் பாச மலர்களும் கருகிச் சருகாகிக் கிடக்கின்றனவே.
இவர்களுக்கென முத்திரையிடப்பட்ட பெயர்தான் “அகதி’. அகதிக்கு
அட்டைகளை முத்திரையாகக் கொடுத்து அரசாங்கம் உபசரிக்கும் பாணியோ தனிரகமானது. வாழ்க்கையில் எதிர்நீச்சலும் போட இடமளிக்கப்படாமல் மூழ்கடிக்கப்பட்ட அப்பாவிகள் வாழும் இல்லந்தான் அகதி முகாம்.இவர்களின் வாழ்க்கையில் ஒளிவிளக்கு ஏற்ற வேண்டும் எனில் துப்பாக்கி வேட்டுக்களும் ம்னித ஒலங்களும் மறையக்கூடிய சமாதானம் தேவை. அப்போதுதான் புது விடிவு பிறக்கும், மனித விழுமியங்கள் பேணப்படும்.
பாத்திமா றிசாதா மலிக் முஸ்லிம் மகளிர் கல்லூரி கொழும்பு 4
MY THOUGHT FOR PEACE - 17

Page 15
The Birthplace of Despair
Having lost our lives and our belongings, with the small remains We hawe, we come with faltering steps — anguish, like walking corpses to this place. Evely individual's story, told in this place of gathering is a continuing saga that even tears have dried up in their lustre-less eyes, There is no Inat to sleep on, no place to stay, Ilo water to drink, no food to eat, no clothes to wear, On the whole, the motto that "Life is to Live" has also disappeared with it, as if by magic. Is it an abode for those who only have thoughts of unchanging sufferings and unclear state of mind? In the open, with blowing gales, the harsh cold and Wrath of rains for company, even nature has become their enelly. Our dear ones, our kith and kin have all become faded flowers that have withered away,
"Refugee" the name is stalped on them. What a sight it is to see how they are looked after by the state, provided with ration cards that mark the Ill out. Refugee camp is home to innocent ones who are not even given a chance to swim against the tide but are left to drown. We need a peace where the sounds of bullets and human cries are silenced. Will there be a The W dawn with humane wall Les sal feguarded.
Fathfrit Risatia Malik Muslim Ladies College Colc II Inbo 4.
MY THOUGHT FOR PEACE

சிசந்நீரில் ஒடங்கள்
என்ன - அலைகள் வண்ண நிலைகள் என வாழ்வு சிதைவதுண்டு முன் கவற்றையே வெறித்துப் பார்த்தாள் - கவிப்பெண்
'குபுக்கென்று பாயும் . செந்நீர் கண்களினோரம் - கண்ணீர் ஒன்றெனக் கலக்க - கண்டாயோ கவிப்பென்ைனே!
பாரைச் சுமந்த - மன் போரைச் சுமக்க கருவறையில் முளைவிடும் - சிசுவும் தொழுவத்தில் களையுண்ணும் - பசுவும்
துகள் துகளாய் - சிதைவுண்டு உறவுகள் கவலையில் - வதையுண்டு அவதரித்த மன்ைனை - அநாதையாக்கி சுயநலத்தை ஒரு போதையாக்கி
முட்டை முடிச்சுகளை இடுப்பில் - செருகி அல்லலால் மனம் நன்றே - இறுகி கொழுத்தும் வெய்யிலில் கருகிக் - கறுவி செல்வதை நீயும் கண்டாயோ - கவிப்பெண்ணே?
முகாம் என்னும் முன்றடி - இடத்தில் முன்று ரூபாய் கையில் தந்து கிடத்திய அல்லல்படும் - அகதிகளை அல்லைப்பிட்டி அகதி முகாமில் கண்டாயோ - கவிப்பெண்னே!
புத்தகப்பையைத் தோள் - சுமக்க மழலைக் கையை - தாய் சுமக்க தனக்கு அதிர்ஷ்டம் இலலையென்று இருக்கும் பிஞ்சுக்களை,
எண்ணுகையில் - என் மனம் உருகிற்றடி - கவிப்பெண்னே நன்னீரில் காகித ஒடம் விட்ட கைகள் முகாமில் செந்நீரில் ஒடம் விட்டு - விளையாடுகின்றன போனதை எண்ணி சிறுவர் நீ - வருவதை விடாதே !!! என்று போர் தரும் பாடம் கற்றாளே - கவிப்பெண்!!!
நதிகா றினப்வான் முளப்பிேம் மகளிர் கல்லூரி, கொழும்பு 4
MY THOUGHT FOR PEACE 19

Page 16
Boats on Stream of Blood
The poetess - stares blankly at the wall ahead As countless waves of thoughts depict the various situations of life and its destruction
Oh, poetess do you see the merging of the gushing blood With the tears at the corner of our eyes The earth that holds us now carries the burdens of war even the foetus in the Womb and the calf in the shed (share this burden)
Broken relationships beyond recognition tortures the despairing soil now orphaned addicted to the drug of Selfishness
O poetess do you see them on their way carrying their possessions, their hearts hardened by their anguish burnt, blackened by the scorching sun'?
Oh, poetess, did you see the sufferings of these refugees at Allaipiddy 3 felet of land for each termed as a haven and three rupees in their hands
While these luckless Sinall ones carry their bags with books on their shoulders and hold their mothers' hands
O Poetess my hearl melts at the thought of them hands that played with paper boats in water now play in waters of blood.
Do not think of the past children do not stop short of your achievements poetess you have now learned the lessons that wat has to teach
Wadlee ha Riz Hvar Muslin Ladies College, Colombo 4
ED MY THOUGHT FOR PEACE

Picture 4
M THOUGHT FOR FEACE 21

Page 17

සුපිපෙන කැකුළු
තල් වැටත්, පොල් ඕවිටත් වෙන් කරන මායිමේ හිඳිමින් අයනු ආයනු |සන්නට වෙර දරන පුසංචි මල් කැකුළුවල පෙති විකසිත වන්නට කාලය එළඹ thෙබ්. එහෙත් සිදු වන්නේ සිදු විය යුත්ත නොවේ, වේනදා පෙති විදහා විකසිත |')ෂ්නට පෙර තල් වැට අද්දරින් එබී බලනා හිරු දෙසත්, පොල් ඕවිට දෙසින් |ෙසනා සියොත් රාවය වෙතත් හදපිරි සතුටින් බලා හිඳිනා ඒ පුංචි මල් |m(කුළු වර්තමානයේ විකසිත වන්නේ වෙඩි හඩ් අතුරින් පෙති හකුලා ෙගනය, |දු පිරුවට හැඳ සතුටින් පාසැල් මව් තුරුළට යන ඔවුන්ගේ පෙති විහිදන්නට |ති ඉඩකඩ අමානුෂිකත්වය නම් වූ කම්බි වැට මඟින් සීමා කොට ඇත්තේය. පොල් අතු තක්ෂිලාවේ දැනුම් කිරිදිය පිපාසයෙන් දසත දිව යන විවිධ |}ර්ගයේ මල් කැකුළු වෙත තක්ෂිලා මාතාව ලබා දෙනුයේ සැමට පොදු වූ කිරි {{යයි. ඔවුන් සියල්ලම එකිනෙකාගෙන් වෙනස්ය. එහෙත් ඔවුන් නොනැසී |}වතිනුයේ එකම භූමිය මතය, තල් වැටින් ලැබෙනා උණුසුම් හිරු කිරණත්, පොල් ඕවිටෙන් හමනා රුදුරු සුළගත් පෙති දිගහරින්නට තාතනන මෙම මල් mතුළු හට මරණ බිය යනු කුමක් දැයි මොනවට සිහි ගන්වයි. මේ මහා පොළව තුළ නිධන්ව ඇති ඔවුන්ගේ ම මුතුන්මිත්තන්ගේ මූල කේශයන් විසින් උරා ගත් |Bව් රුධිරය මත වර්තමානයේ මල් කැකුළු යැපෙන්නෝ පමණක් ම වෙති. |Eකදිනක හෝ මේ ජීව රුධිරයෙන් පෝෂණය ලබනා මල් කැකුළු සියල්ලම බල් වැට ද, පොල් ඕවිට ද එකමුතු බවේ සුවඳින් මුසපත් කරනු ඇත.
త్తాలి. రెట్లు ఆలశ్రారీల අසෝක විද්‍යාපාලය, මරදාන, ඊකJළඹී) = 10
Buds About to Blossom
These little buds, living on the boundaries of the Palmyrah and coconut rees, are about to bloom. There were days when these students watched Inrise through Palmyrah trees and listened to the birds sing from the (Iconut growes. But today this has changed.
These little buds are blooming without opening their petals. They are cured even to go to school. Yet, they thirst for knowledge. For the present, they have to learn from the experiences of their parents and elders, as opportunities are limited in the school.
There will be a day when we will be united through learning lessons Wlich breakdown alI bilITiers.
K.W. Hasifa Perera Asoka College, Colombo 10.
WTHOUGHT FOR PEACE 23

Page 18
යුද්ධය
පෙෂ්ඩ් ඉතිහාසයක් ඇති අපේ මතයා භූමිය අද මිහිපිට අපායක් වී ඇත. රුදුරු වූ වාර්ගික යුද්ධය නිසා මනුෂ්‍යත්වයේ නාමයෙන් අපට නිදහස. සාමි, අහිමි වී ඇත. අතීතයේ අප රටේ වාර්ගික අර්බුදයක් තිබුණේ නැත. එදා සිංහල, මුස්ලිම්, දෙමළ, බර්ගර් සියලු ජාතින් එක පවුලක සාමාජිකයන් වෙt ජීවත් වූහ. නමුත් අද මේ පීඩාකාරී යුද්ධය නිසා සිංහල, දෙමළ මුස්ලි' මිනිසුන් මරා ගති. මේ වාර්ගික ගැටුම්වලින් විපතට පත් වෙන්නේ ආණ්ඩුව: ත්‍රස්තවාදී අරගල කරන අයවත් නොවේ. අතර මැදි බහුතරය වූ දුප්පත් ජනතාවයි. පාසල් යන කුඩා සහෝදර සහෝදරියන්ට මානසික සහනයක් නැත. ඔවුන්: නිසි ආකාරයෙන් අධ්‍යාපන කටයුතු කරගැනීමට නොහැක. අද වනවිට ගෙදරින් එළියට යන පුද්ගලයෙකු නිවසට එනතුරු විශේවවාසයක් නොමැත. එතරම්ම මේ යුද්ධය මිලේච්ඡ වී ඇත. අපට පෙනෙන ලෙසට හුදෙක් අප සියලු දෙනාම රේ කුරිරු යුද්ධයට කැමති නැත. යුද්ධය කරන අයටද එය සාපයකි. අම්මලාද පුතා නැති වී ඇත. බිරිදට සැමියා නැති වී ඇත. මෙයයි. යුද්ධයේ ප්‍රතිඵලය යුද්ධයෙන් දිනුවෝ නැත. හුදෙක්ම එය පරාජයක් පමණි.
Eã,8, 5 55c3dae කැ^ මොරදන මහා විදුහල්
WT
Today our motherland, which has a proud history, has become a hell ot earth. We have lost our human values, freedom and peace due to the ethnic conflict. There was no ethnic conflict in the past. Sinhalese, Tamils, Muslim and Burghers lived together as one family, Today, due to this brutal anc disastrous war we all kill each other. Neither the government nor thost who are engaged in terrorist activities are affected by this war, But thi poor ordinary people are crushed between them and fall to suffering.
Our small brothers and sisters do not have peace of mind for them to Study, And there is no guarantee that a person who goes out will retur home safe. War has created such a barbaric World.
As I see I don't think anyone of us want this war. Everybody dislike this brutal War. It has become a curse to the persons engaged in it, Mother lose their sons; wives lose their husbands. This is the only result of any war. No one wins. Finally it is a loss for everybody. This barbaric War is destroying my Nation. What all of us wish is to see the dawn of peace,
W. F. Keers Wirksrff Moradana Mahavidyalaya, Yahaladeniyi
24 MY THOUGHT FORPEC

When can we Overcome the Difficulties of War?
The last two decades of War is the darkest period of Sri Lankan history, It is an evil which has killed thousands of our sons, There is no need to 'interpret this situation anymore. Undoubtedly this war creates conditions for parents to live without their children and for children to live without their parents.
The youth are the live-wire of a Nation. On them depends the future of this country. But this war kills thousands of these youth, and limits their opportunities for education. When can all those children who study in the *North amidst the sounds of war, have a peaceful environment? Once peace is achieved, definitely people can live together without any divisions of racial, religious and caste differences. That is the day Mother Lanka can "smile tears of gladness. But when will this happen?
Thibashi Sardapari Perera Sattarasinghe Lumbini College
Colombo 5
கெ كي ݂ ݂ "சிம்பு தமிழ்,
ழிஃஃகி
MYTHOUGHT FOF PEACE 25

Page 19
கிருகுக் கூரைக்குள் இருந்து.
கம்பி வேலிக்குள் - எம் கல்வியைத் தொடர்கின்றோம் கிடுகுக் கூரைக்குள் கிட்டுமா எமக்கு விடிவு.?
உடைந்த தளபாடம் உயர்வைத் தருவதெப்போ? ஆசானின் பற்றாக்குறை ஆடியில் முடிந்திடுமோ..?
நம்மிடம் முயற்சியுண்டு நல்ல வளம் கிடைக்கவில்லை ஆற்றலுக்கும் குறைவில்லை ஆற்றுப்படுத்தத்தான் ஆளில்லை
ஒட்டைப் பள்ளியெனினும் ஒவ்வொரு நாளும் நாம்
ஒரு சொட்டு நீர் பெறவும் ஒன்றித்து வாடுகின்றோம்
நிவாரணம் நின்று போனால்
படிக்கின்றோம் பட்டினியாய் நித்தமும் இது நடந்தால் பட்டினிக்கு முடிவென்ன?
அப்பனின் வேலை போனால் அன்னம் யார் தருவார் அண்ணனைக் கடத்தி விட்டால் அகிலத்தில் யார் உதவி?
26 MY THOUGHT FOR PEACE

“யுத்தம் தான்’ என்று சொல்லி நித்தமும் கத்துகின்றீர் - இவ் யுகத்தை இழந்து விட்டால் நிம்மதி நிச்சயமோ?
நம் சித்திரக் கனவுகளை
குலைத்தெறியப் பார்க்கிறீரோ?
நயவஞ்சகப் பேர்வழியே - எக் குலத்தில் நீர் பிறந்தீர்
சொன்னவை அனைத்தும் உங்கள் யுத்தம் தந்த பரிசல்லோ சொட்டுச் சிந்தித்து - புது யுகம் படைத்துத் தாங்கோ
நாளைய தலைவரென்று எம்மை நாள்தோறும் சொல்லுகிறீர் நாம் படும் பாடுகளை நீர் நினைத்துப் பார்த்ததுண்டோ?
மழைக்கேங்கும் நிலம் போல மண்ணில் அமைதிக்கு ஏங்குகிறோம் பிஞ்சுக் குழந்தை என்றெண்ணி பிளந்திடாதீர் எம் கனவை
புவிந்திரன் றெக்னோ விஜயரத்தினம் இந்து மத்திய கல்லூரி நீர்கொழும்பு.
MTHOUGHT FOR PEACE 27

Page 20
Under the Thatched Roof
Within barbed wires - we continue our education will we ever see the light of dawn while under our thatched roof
When will broken furniture elevate us to great heights Will shortage of teachers end by the month of July?
We can make effort but do not have the resources we need there is no lacking in capacity But no one there to console and counsel us
Together we will wither away even with leaking school roofs we are made to want each day to get even one drop of water
If the emergency relief is stopped we study in hunger But if this happens every day then where is the end?
If the father loses his job who will provide food? If the elder brother is kidnapped then who can help us?
28 MYTHOUGHT FOR PEAC

'War it is'
You all shout - but
If we lose this era is peace of mindguranteed?
Are you trying to destroy all our dreams you deceitful traitor - to
whose group do you belong?
All those mentioned above is the price of your war
stop awhile to reflect - and create a new era for us
"Tomorrow's Leaders' You often brand us thus have you ever taken the time to think of the hardships we face?
Like the earth that yearns for rains we yearn for peace to prevail do not take us to be infants and destroy our dreams.
Pulveendran Rekno Wijeyaratnam Hindu Central College Negombo.
w THOUGHT FOR PEACE 29

Page 21
சமாதானம் பிறந்திரும் நண்பா
ஒலைக் குடிசைக்குள் அமர்ந்து நீங்கள் ஓய்வாக ஒதும் நால்கள் அனைத்தும் ஒலக்கம் எவ்வாறிருப்பினும் பரவாயில்லை ஒருபோதும் வீணாகாது நண்பா!
கற்ற கல்வியை நாம் கலங்கமுறாது பயன்படுத்தி கரைசேர முயற்சிப்போம் கடுகதியில் சமாதானம் பிறந்திடும் நண்பா!
எதை நண்பா பார்க்கின்றீர்? எதிரில் தெரியும் சமாதானப் புறாவையா? எனக்கும் அதுவன்றோ தெரிகின்றது எப்படியும் எதிர்கொள்வோம் வெண்புறாவை!
கையில் இருப்பது சமாதான ஏடா? பையில் சுமந்து வரும் பாட நூலா? வையில் இல்லை உமக்கு கற்க கையில் கிடைத்திடும் சகல வளமும்
வெண்ணிற சட்டை அணிந்த உமக்கு வெண்புறாவை வெல்வது சிரமமன்று
வெற்றிகள் பல பெற்றிடுவாய் நண்பா வெகுமதிகள் பல குவிப்பாய் நண்பா
உட்காரக் கதிரை போதாது உனக்கு உற்சாகக் கதிர் தன்னை வீசுகிறாய் நமக்கு ஊக்கம் மட்டும் போதும் நண்பா எமக்கு ஊட்டமும் வந்து சேருமடா நமக்கு
செயற்கைக் காற்றை நுகரும் எமக்கு இயற்கை தன்னை அனுபவிக்கும் உமக்காய் எதேச்சையாய் எழுதி விட்ட என் கூற்றை மறவாதே நண்பா! மறவாதே!
எம்.எச். கிஸ்னி மொகம்மட் றோயல் கல்லூரி, கொழும்பு 7
30 MY THOUGHT FOR PEACE

Peace will dawn, My Friend
The scripts that you imbibe in leisure under the cadjan hut will never go waste my friend whatever it is
We will undauntingly utilise all what we learn and try to reach the shore peace will dawn quickly, my friend
What are you looking at my friend Is it the bird of peace that manifests in front of you? Is it not the same vision for me too we will somehow meet the white dove
Is it the book of peace in your hand or the textbook you carry in your bag although you possess no fancy files for learning all the resources will be gained by you
It is not difficult to win over the white dove for you who wears the white attire May you achieve many victories and receive many awards
Chair is not enough for you to sit You radiate the rays of enthusiasm Motivation is enough for us friend our nourishment will come in search of us
To you who live with nature don't ever forget the casual lines I who breathe in polluted air write
Hisni Mohammed Royal College, Colombo 7.
MYTHOUGHT FOR PEACE 31

Page 22
School Students in Mullaitivu
The two boys in the photograph remind me of my brothers. Their lives are however, very different from ours. Their classroom seems to be very simple, The roof is thatched. Although this is cool during sunny Weather it Illust be Linconfortable When it Tains.
I know that they live in Mullaitivu, which is in the heart of the war. I can imagine how afraid they must be when there is fighting. I know how afraid I am when there are bombs in Colombo.
So I pray that there will be peace in Sri Lanka, then every child can live | in peace.
Ruqaiyah Rafee K Muslim Ladies College, Colombo 4,
In the Darkness
When the dark World attacks you, don't react to it Be silent! and keep a smile on your face gather the feelings in your heart so your eyes will be wet and shiny And the tears will walk along the face But don't be upset my friend because those tears will take you off from this dark World But this won't be easy because you need two friends one is determination the other is persistence The determination will lead you and persistence will guard you
S.A. Ahila Manal Muslim Ladies College, Colombo. 4.
32 MY THOUGHT FOR PACE

Picture 5
MY THOUGHT FOF PEACE 33

Page 23

தேச விடியலைத் தேடி வா! வா!
இந்தக் கோலங்கள் என்று மாறப்போகின்றன? அனைவரும் எதிர்பார்க்கும் சமாதானப் புறா என்று எம் வானில் சிறகசைக்கும்? சுதந்திரக் காற்றை என்றுதான் சுவாசிக்கப்போகின்றோம்? போதி மரத்துப் புத்தன் சொன்ன தர்மங்கள் எங்கே? நபிகள் கூறிய எங்கள் சகோதரத்துவம் எங்கே? கிறிஸ்துவின் போதனைகள் எங்கே? கீதை சொன்ன வேதம் எங்கே? எல்லாம் மண்ணிலா - இல்லை எம் மனங்களுக்குள்ளா புதையுண்டு போயின. காரணம் அல்லாமலே வங்காலை அல்லைப்பிட்டி கெப்பிட்டிக்கொல்லாவ வெலிகந்த மூதூர் என அத்தனை உயிர்ப்பலிகள்! இரத்தச் சகதியில் இன்று நாடு புதையுண்டு கிடக்கிறது . தேசத்தை சகோதர நட்புடன் காத்திட எழுந்து வா! அன்பினால் வர்ணமடித்து சகோதரத்துவத்தால் கட்டியணைத்து எம் தேசத்தை புனிதப்படுத்தும் புனித LT60)gbu j60)LD8585 இன மத பேதம் கடந்து எழுந்து வா! இது எங்கள் தேசம்! உனக்கும் எனக்கும் பொதுவான தேசம்! விடியும் நாளைப்பொழுது எங்கள் தேச விடிவுக்காய் விடியட்டும்!
யூக்கிறிஸ்டா சதிஸ் புனித மரியாள் தமிழ் மகா வித்தியாலயம், கொழும்பு 13.
MY THOUGHT FOR PEACE 35

Page 24
Come, Search for the Dawn of a Nation
When will these sights change? When will peace dove fly in our skies? When will we breathe in the air of independence? Where are the preachings of Lord Buddha? Where is the brotherhood proclaimed by the prophet? Where are the words uttered by Christ? and the scriptures within Gita? Were they all buried within our soil or our hearts'
How many lives were sacrificed at the altar
of Wangalai, Allaipiddy, kebbitigollawa Wellikanda, Mutur - all without any rhyme or reason?
Our country is buried today in a mud of blood
rise to build a Nation with brotherhood Colour it with love, paving with a holy path Cross all barriers of racial and religious differences, rise up and come
This is our Nation a nation common to you and me
Let tomorrow's dawn be for the dawn of our Nation
Euchrista Sathreesh St. Mary's Tamil Mahavidyalayam Colombo 13.
MY THOUGHT FOR PEACE

Peace is more Victorious than War
It is indeed a paradox when the War mongers say that they are fighting a war in order that peace may prevail. This has been the claim of all wars. When there is a war and when it ends, one is the victor and the Other is the Wanquished. The Victor revels in glory and the Wanquished Wreathes in pain. Even the victors have hundreds and thousands of homes destroyed, women rendered widows, children rendered orphans and the vanquished have still many more calamitous after effects to suffer.
It is only some territories and lands that are Won and lost, and that alone are the gains of War activities.
Rishta Ashraff Muslim Ladies College Colombt) 4.
MYTHOUGHT FOR PEACE 37

Page 25

Picture 6
MY THOUGHT FOR PEACE 3ୟ୍ଯ

Page 26

වෙමින් එකම මවකගේ දරුවන්
එකම් රටක ඉපදිලත් ලෝක දෙකක අපි තනිවෙලා යාළුවෙන්, දහවලටත් බයෙන් වෙව්ලන පෑන් පැන්සල්වලින් අකුරු කරන ඔබත්, නිස්කාලසූවේ ඉගෙන ගන්න මමත්, මෙහෙම වෙන් කළේ ඔය කම්බි වැට නෙමෙයි. මේ යුධවාදී මානසික විකෘතිය මානව න්‍යාය පත්‍රයේ තියෙනකල්ම අපි දෙපැත්තේ හිඳීවි. ඒත්.... මං දන්නවා, මෙහෙව වගේම කිලිනොච්චියටත් පායන්නේ එකම ඉරක්...., එකම හඳක්... පිපාසා සත්සිඳවන ඔය උල්පත ඔබේවත්, මගේවත් නෙමෙයි, "අපේ පොළොවේ" උරුමයක්,
උන්ට උවමනා උන්ගේ හෙටක් මිස අපේ හෙටක් නෙමෙයි. හැබැයි යාළුවෙන්, එකම විදිහට ප්‍රාණය රුඳුණු අපේ හිත්, පන්හිඳෙන් පොතපතින් කරදඩු උස්මහත් වෙත දවසට අපේකම වෙනුවෙන් උල්පතක් වුණේයාත්....?
එදාට... කම්බි වැටවල් ගලවලා, අපි එක යායට මනුස්සකම අස්වැද්දමුද...? එක අම්මෙකුගේ දරුවෝ වගේ.....
(නියමිත වයස ඉක්මවා තිබු බැවින් නිර්මාණාත්මක ගුනයෙන් හෙබි මෙම නිර්මානය තැගි තරඟය සඳහා ඇතුළත් කර ගැනීමට නොහැකි විය.)
dtg Gea d'óEDJEDÉS ගණන්ගමුව, මිගලෑව
Let us be the Children of one mother
We were born in the same country, but we are separated. It looks like We are living in two different Worlds. This fence did not separate Lis. Only the War mentality of some people separated us. But I know that whether it be Kilinochchi or the South it is the same sun and moon that shines on us. We drink the same water. We use similar pens and pencils for our studies. While you live in fear even during the daytime, here we study peacefully.
Those who propagate the message of war, are in the pursuit of their own future, they work not for our future. Our hearts are the same. Once We complete our studies and grow up, we will surely overcome this situation. On that day we will remove these fences and become true human beings. Like children of one mother
Udlula Padrira'athi Ibbaga Timu wa Central School, Ibbaga III Luwal.
MY THCLIGHT FOR PEACE 41

Page 27
áierry fógrapupdaí áSeisamailour-fr
சிறார்கள் உமக்கிங்கு சூழ்நிலைகள் தவறாக அமையினும் சீருடையின்றி இருப்பினும் சீரிய உங்கள் ஆர்வம் எம்மை சிந்திக்கத்தான் அழைக்கிறது. கண்களில் மின்னும் எதிர்கால எதிர்பார்ப்புக்களுடன் யுத்தம் எமை என்ன செய்யும் என்று புத்தகமம் கையுமாய் புறப்பட்டு வந்திருக்கும் உங்களின் புதிரான சிந்தனைகள் எம்மை புல்லரிக்க வைக்கின்றன.
செங்கற் சுவரினுள்ளே இருப்பினும் கல்விச் செல்வத்தை சுதந்தரிக்கத் தடையில்லை என்பதை இதன் மூலம் உறுதியாகக் கூறி விட்டீர்கள். இதுவே உண்மையாகும், உறவாக இருந்து நான் உங்களுக்கு உபரி ஒன்று கூறுகின்றேன். இப்போது இருப்பதைப் போல உறவுகளாகவே இருந்து விடுங்கள் வெளியுலகத்துக்கு நீங்கள் பிரவேசிக்கும்பொழுது இன மதம் என்ற வன்முறைக்குள் உங்களையும் இந்த உலகம் வசப்படுத்தி விடும் கவனம்!
த. சாரா ஏஞ்சல் புனித சவேரியார் பெண்கள் தேசிய பாடசாலை, மன்னார்.
There are no Differences
Even though the environment is not conducive to you children, even if you have no uniforms, the enthusiasm you display makes us think. With expectations of a brightfuture shining in your eyes, and the bravery of challenging this war, you have come with your books to the school, this
TTT22,CS I1C,
You have shown that there are no barriers to learning even though you are confined within brick walls. Do continue to nurture the relationships you have built, for, when you step out into the world it will entice into the violence based on racial and religious differences. Beware I advise you as one amongst you,
T. Sarah Angel St. Xavier's Girls National School, Mannar.
42 MY THOUGHT FOR PEACE

அருந்திட விட்டிருங்கள்
வெள்ளை உடைகளுடன் அவை வெள்ளை இதயங்கள்தான் வேட்டுக்களின் தீவினையை அறியாத, பாலகர் குழாமும்தான் வெய்யிலின் கோரத்தால் மட்டுமன்றி - வெடி குண்டுகள் குமுறலில் குழைந்து அமைதியிலே கல்வியை அருந்திட நினைப்பவர்கள்
மூன்று வரியாகி முள்நிறை முப்பெரும் படைகளின் முடக்கி ஒடுக்குகின்ற அடிமைத் தளையிலும் அங்கொரு கல்வியாம் கற்றிட வேண்டுமென கனவு கண்டு களைத்துப் போனவர்கள் ஆனால் சளைத்துப் போனவர்கள் அல்ல
புத்தக உறையை மட்டுமல்ல உயிரையும் கனவையும் தான் கையிலே கொண்டவர்கள் - அவர் புண்பட்ட நிலங்களுடன் அவை புண்பட்ட மனங்களும்தான் உடைந்திட்ட கட்டிடங்கள் உணர்த்திய பாடத்தை உணராது - தம் உறுதியின்மேல் கூரையிட்டு உயிர் வளர்க்கும் உங்களின் நாட்கள் எத்தனை நாளைக்கு தலையையும் காலையும் காப்பவைகள் காத்திடுமோ தமிழ் கனவை
காற்றிற்கு அனைபோட கதவுகள் இல்லை, கல்வியாம் கற்றிடக் கட்டிடம் இல்லை கையசைத்து எழுதவோர் கரும்பலகை தானும் இல்லை, இத்தனை மத்தியிலும் - தம் கனவை நனவாக்க காப்பரண்கள் காணுமா? தெரியாது கல்வி கற்ற மேதையரே சொல்லுங்கள் எனக்கு விடை சாவியை நீ பறித்து சக்கரத்தை சுழற்று என்றால் சாத்தியமாகுமோ? இறப்பதன் இறுதியில் இதைத்தான் அருந்துகின்றோம் இதையேனும் ஒருமுறை அருந்திட விட்டிடுங்கள்
வெள்ளை நிறச் சீருடையை எமக்கு நீர் தந்து வெளிச்சமாய் உலகுக்கு இருந்திடவோ - அன்றேல் வேவு கருவிகட்கோர் வெளிச்சமாய் தென்படவோ இன்றைய சிறுவர் நீங்கள் நாளைய தலைவர் என நல்லறம் புகட்டிடும் நற்பெரியோரேநாங்கள் கல்வி கற்றிட கருணை கொஞ்சம் காட்டுங்கள் - எம்கனவை நனவாக்க தரணியிலே தாருங்கள் தூய்மை நிறை தண்ணீரை
ஜேசுதாசன் ஜீவராஜ் விஜயரத்தினம் இந்து மத்திய கல்லூரி, நீர்கொழும்பு MYTHOUGHT FOR PEACE 43

Page 28
Let us Drink
Those are pure hearts attired in White a group of children who not the cruelty of bullets They are scorched not only by the sun, but by the eruption of bullets Yet, they thirst for knowledge Although bound by chains of bondage they have come with dreams of learning Even though fatigue overtakes, they are not to be daunted
They carry not only their school bags also their lives and dreams in their hands The scarred landscape along with scarred minds refusing to learn lessons taught by the ruined buildings How many more days can you build over your determination? The hood protecting your heads and the shoes protecting your feet, will they safeguard
the Tamil dreas
There is no door to keep out the air there is no building to sit and learn under there is no black board for writing Are security bunds enough to realise our dreams? I don't know the answer please help me all you learned people grabbing the key could you ask that the wheels be kept in motion? At the end of our life also we drink only this let us at least drink this
Jee varaj Jesuthasa II Wijeyaratnam Hindu Central College Negombo)
44 MY THOUGHT FOR FEAC

Picture 7
- M'N' THILL HIT FOR PEN, CE

Page 29

சுனை நீரை ஊந்றுகின்நோம்
கிளிக்கு இறக்கை இருக்கும் வரைக்கும் கிழக்கு வானம் தூரம் இல்லை முளைக்கும் விதைகள் முளைக்கத் துடித்தால் பூமி ஒன்றும் பாரமில்லை திகைப்புப் பார்வைகள் தேவையில்லை உங்களுக்கு ஒரு யுகம் பிறக்கும் சீழ் வடிந்த இந்தப் பூமியை சீரான சுவர்க்கமாக்கப் புரட்டுங்கள் உங்களக்காய் வழிகள் திறக்கப்பட்டுள்ளன வழிகளில் விழிகளை வையுங்கள் விதிகளை மதிகளால் வெல்லுவோம் சதிகள் தேவையில்லை சங்கீத வார்த்தைகள் போதும் மெளனங்கள் அவசியம் ஆயினும் கடிந்து பேசியும் ஆகணும்
ரோஜாக்கள் வாடி விடும் ஆனால் ராஜாக்கள் வாடிவிடக் கூடாது விண்மீன்களுக்கு சுடர் அழகு உங்களுக்கு உங்களின் சிறு உள்ளம் அழகு நீ முடங்கிக் கிடந்தால் சிலந்தியும் சிறைப் பிடிக்கும் எழுந்து நடந்தால் எரிமலையும் வழிவிட்டு விலகும் வரையறை தேவையில்லை வண்ணமாக வரலாறு படைத்திடு உன் நிலை நீதியாளருக்குத் தெரியாது உன்னத தேவனுக்குத் தெரியும் உறங்காத சிறு விழிகளே சீர்குலையாத சிட்டு மனங்களே உறை பனியாய் இருந்த உன் தாய் நிலம் இன்று உதிரம் படிந்த கள்வனின் கத்தியானது சணங்காதே உந்தன் உக்கிரப் பார்வைகள்
அர்த்தங்களை வெளிப்படுத்த மரத்திலிருந்து இலைகள் உதிர்வதுண்டு
பூவாய் காயாய் கனியாய் விதையாய் வீழ்ந்திட்ட உன்னை வளர்த்திட நாள் முதல் சுனை நீரை ஊற்றுகின்றோம்
பே. அகிலா விபுலானந்த கல்லூரி, திருகோணமலை
HOUGHT FOR PEACE 47

Page 30
We Pour Water from the Creek
Till a parrot possess wings the Eastern sky is not far As long as the seeds yearn to sprout the earth is not heavy no need for looks of despair A new era will be born for you Transformed this diseased world into heaven
Many paths are opening for you Lay your eyes on them Let us win our fate with our wisdom we need no conspiracies, just musical words will suffice silences are necessarry but then firm admonishments are also needed.
Flowers may wither, but not ye my kings The sparkle beautifies the stars but for you your inner hearts are your beauty
If you crouch even the spider will catch you If you get up and walk, volcanoes will give way there need be no limits, create history The people who have to upholdjustice may not understand your position, but God knows all Your Motherland has become victim to the blood soaked knives of thieves we will pour water from the creek To nourish you who has fallen into this Soil as a new seed
P Akila
Vipulananda College, Trincomalec,
48 MY THOUGHT FOR PEAC

கண்டும் காணாத சமாதானம்
புலரிப் பொழுதில் பூத்த சில பூக்கள் இங்கே புன்னகை செய்யும் இக்கோலம் துன்பத்துள் விளைந்த இன்பம் என்பேன்
விழியதன் ஒளியதோர் நட்சத்திரக்கூட்டம் அதில் மறைந்திடும் மானுட சீற்றம் அன்னை மடியினில் தவழ்ந்திடும் இம்மழலைக் கூட்டம் மண் புழுதியில் மறைவது மாபெரும் கஷ்டம் தெளிந்த நீரோடை போல் திகழ்ந்திடும் இம்முகங்களில் வழிந்தோடும் கண்ணிரை வளர்ப்பது தகுமோ? சமாதானம் என்ன கண்டும் காணாத கானல் நீரோ? அன்றில் காணுதற்கரிய கடவுள்தானோ!
உண்டென்கிறேன் பல இனத்தவர்கள் இவர்களுள்ளும் ஏன் இல்லை சமாதானம்? தேடியெங்கோ அலைகிறாயே மனிதா முன்பிருக்க மூடிக்கொண்டதோ இமைகள் இவர்களுள்ளும் வித்தென வீற்றிருக்கும் சமாதானம் விருட்சமாய் வளர்வதற்கு வேலியிட வேண்டும். ஆனால் வேலியே பயிரை மேய்ந்தால் விருட்சம் இங்கே தழைப்பதெங்கே
புன்னகை புறப்படும் உதட்டில் புன்னகையே பூக்கட்டும் இவர்களால் வேட்டொலிகள் நீங்கி நம் நாட்டில் உதித்திடும் சமாதானம் அதில்தானே அழிந்திடும் அவலங்கள் ÉléFöFujLDT60T நிஜமிதே விண்மீன்களாய் விளைந்திருக்கும் இவர்கள் விடியலைத் தோற்றுவிக்கும் விடி வெள்ளிகள்
சத்தியப்ரியா இரத்தினசாமி சி.சி.ரி.எம்.எஸ்
ഖഖങ്ങിut
ിount FOR PEACE 49

Page 31
The Elusive Peace
Flowers blooming at dawn are si Iniling here- this is happiness within sadness, I will say
The light shining in the eyes like a Galaxy of stars Human cruelty will be hidden in it the young ones who crawl on their mothers' laps when become buried in the dust of the Earth Our heart aches
Their faces are as clear as a mountain streall Is it proper to cloud it with tears? Is peace a mirage or is it God himself who newer manifests?
I say there as many races Why is there no peace amongst the Il Oh you man you seen to be searching all ower the Place Are your eyes closed, for it is right in front of you These children also have the seeds of peace within them we have to fence and protect it If it is to grow into a big tree but when the fence itself eats the plant How can a tree grow?
Let there be smiles on your faces Let them stop the sounds of bullets and bring Peace to squash all suffering This will come to pass They foretell dawn.
Sathyap riya Rath in a sa P7||
C.C.T.M.S. „WawLiniy
E[] MY THOUGHT FOF PEM

ότάδίυτίύι{-2
நாளைய தலைவர்கள் எமது தேடல் தான் என்ன? எப்பொழுதாவது தேடியதுண்டா? கைகளில் புத்தகத்துடன் கண்களில் கனவுகளுடன் இன்றைய தலைவர்களே உங்களிடம் நாம் என்னதான் எதிர்பார்க்கின்றோம். உங்களால் உணர முடிகின்றதா?செந்தனலையும் செல்லாக்காசாக்கும் வெறி இருக்கிறது. ஆனால் செங்கல் அறைக்குள் காலம் கடத்த வேண்டிய நிலைமை எமக்கு. செவ்வானத்தையும் தொட்டுவிடும் வலிமை இருக்கிறது. ஆனால் செங்குருதியைக் கழுவவேண்டிய நிலைமை எமக்கு.
கல்வியால் கலியுகத்தை வெல்லக்கூடிய ஆற்றல் இருக்கிறது. ஆனால் நொடிப்பொழுதையும் கிலியோடு கழிக்க வேண்டிய நிலைமை எமக்கு.வரலாறு காணாத மாமனிதன் ஆக ஆசை இருக்கிறது. ஆனால் வாழ்க்கையே கேள்விக் குறியாகி விட்ட நிலைமை எமக்கு. எம் புன்னகையில் வலியைக் கலந்தவர் யார்? அமைதியையே ஆண்டவனாய் நினைக்கும் எம்மை சுற்றி இன்று அடாவடித்தனமே ஆக்கிரமித்து உள்ளது.
இதற்குக் காரணம் யார்? சூரியனைத் தேடும் தாமரையாய் கூம்பி நிற்கிறோமே எமக்கு விடியலைத் தருவது யார்? கேள்விக் குறியாய் வளைந்திருக்கிறோமே ? எம்மை ஆச்சரியக் குறியாக்குவது யார்? இன்றைய தலைவர்களே, உங்களால்தான் அது முடியுமென எல்லோரும் கூறுகிறார்களே! சிறுவர்கள் நாம் கேட்பதைத் தர முடியுமா? நமது எதிர்பார்ப்பு. கனவு, ஆசை தேடல் அனைத்தும் வெறும் ஐந்தெழுத்து வார்த்தைதான் சாதி, மத, இன, மொழி, நிற பேதம் கடந்து புத்தகங்களில் மட்டுமே வாசித்தறிந்த "சமாதானம்"
பாத்திமா சமமா பதிபுத்தின் மகமுத் தேசிய பாடசாலை
ృf
MYTHOUGHT FOF PEACE 5

Page 32
Expectations
Oh you leaders of tomorrow! Hawe you searched for anything? Do you understand what we expect of you? We hawe the force to even change A burning amber into a simple coin But have been left to spend our days within brick walls We hawe the capacity to win ower this kaliyuga (era) with our education But instead we have to spend every minute of ou II, liiwes with fear We desire great achievements as never before in history but have to spend our lives filled with questions
Who Illixed pain with our smiles? Only injustice encircles us, who value peace equivalent to God We are crest fallen as the Lotus searching for the sun who will bring us dawn'
We are like Question II mark, who will Imake us exclamation mark? Everone says that our national leaders can do it. Can you give us what we children ask for? Are expectations, desires, dreams and search are all One five le[[er word-Peace.
Fat Wirra Sarreerd
Badiuddin Mohammed National Schalk ||
Kandy
M THOUGHT FOREAD

The Prayers of Children
We, the children in the war zones, pray for peace. Don't bomb us; don't shoot us; don't close our schools; please don't spend your money for weapons that kill us.
We need pure water, good education, good food. We want to enjoy our life. Are we not born to live and enjoy life? Oh God! Let our leaders understand our inner hearts. We are helpless little children. We are tired of war, we are tired of sufferings, we are tired of calling for our parents, they are no more in this earth. The war monster has taken the Ill. Yes, they are dead. How manychildren have lost their mothers. How many children lost their fathers? How many have lost their brothers and sisters? Only God knows,
When will we have peace? What wrong have we done to you dear leaders? please open your eyes and see us. Oh God, please answer our prayers. Don't turn away our little hands. We are tiny children. We too want to enjoy our life.
Fathinna Zahiria Farook Muslim Ladies College,
MYTHOUGHT FORPEACE 53

Page 33

Picture 8
Moj TIH LIGHT FOR PEACE 55

Page 34

மக்களின் அவலக் குரல்
யுத்தம் எனும் அரக்கனே! இரத்தத்தைப் பானமாக அருந்தி கண்ணிரைச் சொரிந்து தாயுள்ளங்களைத் தவிக்கவிட்டு மனிதனை புசித்துப் பார்ப்பது அழகோ!
யுத்த அரக்கனே சூரியன் உதிக்கிறான் அவன் தமிழருக்கு மட்டுமல்ல சிங்களவருக்கு மட்டுமல்ல முஸ்லிம்களுக்கு மட்டுமல்ல உதிப்பது அனைவருக்கும்தான்! உணர்ந்து கொள்!
கடவுள் சூரனை அப்படிப் படைக்கவில்லை சாதி சமய பாகுபாடு பார்த்திருந்தால் இன்று நாம் இவ்வுலகத்தில் வாழ்ந்திருக்க முடியாது புரிந்து கொள்
ஒற்றுமையே பலம் என்பது பழமொழி நமக்கு ஒற்றுமை வேண்டும் இரத்தம் சிந்துதல் வேண்டாம் அகால மரணம் வேண்டாம் மனிதா!
சமாதானத்தை விரும்பி கைகோர்ப்போம் ஒற்றுமையாய் வாழ்வோம் யுத்த அரக்கனை ஓட ஓட விரட்டுவோம் நாட்டைக் கட்டி எழுப்புவோம்
ஏஞ்சல் அம்புறோஸ் விபுலானந்த வித்தியாலயம்
MY THOUGHT FOR PEACE
திருகோணமலை

Page 35
The People's Lament
Oh you demon of war! Is it right of you to drinkblood and feed on men while the hearts of Ilothers weep and suffer
ام)
Oh wat de non realize that the sunrises not only for the Tamils not only for the Sinhalese not only for the Muslims but for all
God did not create the su in thus understand that if he had descrillinated on the basis of caste and religion we could not hawe lived in this world today
unity is strength is an age old idiom we need unity Oh Man! not the shedding of blood nor tragic deaths
Let us join hands with the want for peace let us live in unity let us chase away this war demon forever from our land
Mngel Armbrose Wipulananda Widyalayam, Trincomalee 5B
MY THOUGHT FOR PEACE

Women striving for Peace
I like this picture a lot because I as a girl find it encouraging to see women united against the war, seeking to achieve a common goal of "peace' which will benefit not just them but the nation as a whole. The picture makes me very happy because it helps people realise that women are not backward as they used to be earlier. They are not frightened anymore and are ready to seek justice that is essential.
Peace is important to all of us because unlike war, which brings nothing but destruction and despair, it spreads joy and love throughout the world.Thus these women are like beacons who are striving to spread the message" the importance of peace" to the idle members of this Nation.
Fathina Azeema AS muy Muslim Ladies College Colombo 4
MY THOUGHT FOR PEACE 59

Page 36
சாகச பூமி தண்ணில் சமாதானம் வரவேண்டும்
சகஜமாய் வாழ்ந்திருக்க சத்தியமே நித்தியம் கொண்டு சரித்திரம் படைத்திருக்க - சாகச பூமி தன்னில் சமாதானம் வர வேண்டும்
மனித வாழ்வு வளம் பெற மன அமைதி நிலைபெற மனு நீதி தழைத்திட - சாகச பூமி தன்னில் சமாதானம் வர வேண்டும்
கல்வி வளம் பெருக கருத்து ஒருமித்திருக்க கலைகளிலே சிறந்திருக்க - சாகச பூமிதன்னில் சமாதானம் வர வேண்டும்
உக்கிர சண்டை நீக்கி வக்கிரம் கொண்டோர் நெகிழ அக்கிரமம் ஒழிய - சாகச பூமி தன்னில் சமாதானம் வரவேண்டும்
வாண்மை மிக்கோராய் மாண்பு மிக பெற்றோராய் தாழ்வு நிலை அற்றோராய் இருக்க - சாகச பூமி தன்னில் சமாதானம் வர வேண்டும்
இருமையிலும் ஆன்றோராய் பெருமையிலும் சான்றோராய் வறுமையிலும் உத்தமராய் வாழ்ந்திருக்க - சாகச பூமி தன்னில் சமாதானம் வர வேண்டும்
வைஷ்ணவி ஜெயசந்திர பைரவமூர்த்தி கொழும்பு இந்துக் கல்லூரி இரத்மலானை
MY THOUGHT FOR PEACE
60

Peace must prevail in this Deceitful World
In order to live in normalcy Upholding truth To create history - peace must prevail in this deceitful world
For the enrichment of human lives For Lasting peace of mind
For Justice (of the Manu Sashtras) to sprout and grow - peace must prevail in this deceitful world
For Education to develop For opinions to reach a consensus To excel in the arts - peace must prevail in this deceitful world
The intense war to cease for cruel hearts of men to soften for the destruction of injustice - peace must prevail in this deceitful world
To live as honest people with integrity without falling down- peace must prevail in this deceitful world
To be learned and become great and be virtuous even in poverty - peace must prevail in this deceitful world
Vaishnavi Jeyachandra Bairavamoorthi Hindu College Ratmalana
MY THOUGHT FOR PEACE 61

Page 37

Picture 9
MY THCLIGHT FOF PEACE 63

Page 38

A Prayer for Peace and Prosperity
Our beautiful country "a pearl of Isle" has turned into a monstrous
beast called "ethnic violence" where thousands of lives were lost. Their reals were shattered and made destitute, The ethnic War in this beautiful island has brought permanent loss of lives and belongings.
Ultimately people are forced to face violence, but not peace in this emocratic country. People are grieving after losing their loved ones and latives, Long and painful years have been faced by the innocent people lue to the devastating war. The amount of tears shed is only lesser than the ount of sea water. We had to think twice that people were living just because they were not dead,
The loss was eno Inously felt. I hope this situation will change as quickly possible as we are all children of our beautiful motherland Sri Lanka.
F Ruquiyah Rahmy Muslim Ladies College Colombo. 4.
The Sorrow is with you forever
This picture draws our attention to the futility of War and its meaninglessness. It points out forcefully that ordinary people are friendly ind kind towards one another. But the wars created by interested parties make man act against his nature. This picture makes us think very deeply bout the havoc war brings about, and convinces us that ordinary people an live without war. "Oh, my wife, my children are all gone away from ne, I want them, how could I live without them".
We can't wait and bear his sorrows because we are also part of him, many wars should be fought before they are banned from the face of
e earth,
D. G . Piushani Nalika Dilanthi Jaya tissa Holy Family Balika Mihindu Mawatha Kштшпegala
MYTHOUGHT FOR PEACE 65

Page 39
மாண்டார் மீண்ரும் வருவாரோ?
மண்ணில் புரண்டு அழுது மதிகெட்டு
நெஞ்சும் குரலும் பதைக்க நிலம் நனைத்த கண்ணிரில் L மனிதம் முளைக்குமா, மாண்டவர் தழைப்பாரோ?
எப்பிறவிப் பாவம் இது இப்பிறப்பில் எம் நாட்டில் நம் இரத்தம் மன்ை நனைக்க 匿
எத்தனை உடல்களை உடைமைகளை எண்ணிலடங்கா அளவில் இழந்து நிற்கின்றோம்
ஊர் இழந்து பெயர் இழந்து |晶 t உற்றார்,பெற்றார் உறவுகளைத் தாமிழந்து
வாழ்விழந்து நித்தம் வரண்டு சாய்கின்றோம் வாடிய ಆಳ್ವ FIELDITT GILDEEKöEITIT டிபுெ
சிவரம்யா சிரிசந்திரன்
இராமநாதன் இந்து மகளிர் கல்லூரி, கொழும்பு 4
Can the Dead be Resurrected
L inti Tri-Lii ii II.a li Fi. . . Esi ■_- ’’ Even if you follon thẻ ground of 3
lose your senses, and give out sounds of distress will human beings growback from the field watered by your tears?
Will the dicallbü TüS LITT'cic Lčl'?' || || 田口1cm s । ।।।।
This is the Karma of this birth, a i u
II. The soil of our country is Wet With our blood,
How many of countless lives and property, , , , ,
that We have lost WelostouTvillages, olIIidentities, olII lovedones y
OLII kith and kin at Lille II, fall on the ground like dried leaves
|| III, Will there be rains for these withered plants' Will there be dawn for us?
| || || || в и
Siaranya Sri Chandral
Ramanathan Hindu Ladies College, Colombo -
EE M"THC)|LIGHTFOR PEM Č|

கலியுகம்
போய் வருகிறேன் என்று வீட்டை விட்டு வெளியேறிய ஒருவர் படுகொலை செய்யப்பட்டு உறவினர்கள் முன்னே சடலமாகத் திரும்பும்போது அவர்கள் படும் வேதனையை அறியாதவர்களா இந்தக் கொலைகாரர்கள்? படுகொலை செய்யப்பட்ட உறவினர்களின் கழுத்து நரம்பு வெளியே தெரியும்படியாக ரங்கி அழுவதும், சொல்ல வந்த வார்த்தைகளை சொல்ல முடியாத அளவிற்கு ஒருவர் மடியில் ஒருவர் விழுந்து அழும்போதும் கொலை செய்த Eயவர்களின் மனம் கசியாதா? இக்கொலைக்கான யாரும் நியாயம் கேட்டு போராட மாட்டார்களா என்ற எண்ணத்தில் மற்றவர்களின் முகத்தைப் பார்த்து அழும் காட்சிகள் கொலைகாரர்களை பச்சாத்தாபப்பட வைக்காதா? நல்லுக்குள்ளும் ஈரம் உண்டு என்பார்களே,
பிறப்பின்மூலம் படைத்த மனிதனை இறக்க வைக்கும் அதிகாரம் படைத்தவனுக்கே உண்டு. உயிரை எடுக்கும் அதிகாரம் மனிதனுக்கு வழங்கப்படவில்லை. மனிதனாக படைக்கப்பட்டவன் பல பொறுப்புக்களையும், கடமைகளையும் சுமந்தவனாக உள்ளான். ஆனால், அவற்றையெல்லாம் நிறைவேற்ற முன் சிலரின் சூழ்ச்சியினால் மாய்ந்து விடுகின்றான். ஒவ்வொருவரினதும் மனதிலும் நாம் அனைவரும் ஒரு தாய் பிள்ளை என்ற எண்ணம் வளர வேண்டும். இவ்வெண்ணம் வளருமாயின் நாட்டில் கொலை போன்ற குற்றங்கள் ஒழிந்து, சாந்தி சமாதானம் நிறைந்து, அமைதி நிலவும் என்பதில் எவ்வித சந்தேகமும் இல்லை.
F. FLUIT GØrlar புனித மரியாள் பெண்கள் வித்தியாலயம், மன்னார்
Kali Yuga - The age of Injustice
The lowed one who bids goodbye on a journey returns home as a corpse. Don't these murderers feel for the suffering of the relatives. These grieving relatives are crying so much that the nerves at the base of their necks are visible. They try to find solace in each other's laps, Could not his sight soften those murderers? Won't someone struggle for justice on behalf of these wict is
Only the creator God has the right to end the life he created. Mankind was not given the right to take away life. The feelings that we are all hildren of one mother must prevail. Then only there won't be violence in his country and everyone will live in peace. titler
5. 5ίνα τια St. Mary's Girls School, Manniır:
MYTHOUGHT FORPEACE 57

Page 40
முகவரி
ஈரைந்து மாதம் தாய் சுமந்த உயிரை அனுமதியின்றி பத்து நிமிடத்தி பறிக்கின்றானே, அவன் யார்? உன்னைப் போன்ற ஒருவன், உற்றா சுற்றார் என்ற உணர்வுகள் இல்லாமல், உலகில் உண்மைை உணராமல், நாளை இல்லாது போகின்ற நிச்சயமற்ற வாழ்ை எண்ணாமல், ஆத்திரத்தில் அழிக்கின்றான். உயிர்களைக் குடிக்கின்றாக கண்கள் எத்தனை உறவுகளுக்காகத்தான் அழுவது? மனித உக்கிரம் குறைந்து சாந்தம் பிறக்க இன்னொரு புத்தர் விரைவா அவதரிக்க மாட்டாரா? விஞ்ஞானமே, ஒரு விந்தை மனிதனை உருவாக்
DITLLITULIT ?
வேட்கைகள் வன்முறைகளாக வேட்டையாடப் படுகின்றன. உயிருட சதையுமாக உணர்வுடன் பேசிச் சிரித்தவன் மறுகணம் உயிரோடு இல்லை அந்த நாள் என்று மறையுமோ? ஏங்கித் தவிக்கும் அன்பும் பாசமு என்றும் நிரந்தரமாகுமோ?
மனித ஊனுக்குள் ஏனிந்தப் போராட்டம். சாந்தியும் சமாதானமு உன் கால்கள் பயணப்பட வேண்டிய பாதையை வகுத்து விட்டன. ஏ6 மறந்து விட்டாய்? அல்லது மறுத்து விட்டாயோ? வேண்டாம், உனக்கு போர்வெறி. ஊன்கால்கள் இனிப் பயனப்பட வேண்டிய முகவரி சமாதா வீதி, இலங்கை,
ஆர்.எப்.எப் ருசைக்க முஸ்லிம மகளிர் கல்லுரி, கொழும்பு
Address
Who is he, who dares to take away a life that was nurtured in th mother's Womb for ten months, in ten minutes? In anger, he destroys live With no thoughts to the situation of loved ones, and the fact that this existenc is impermanent.
For how many loved ones can these eyes cry? Would there be a incarnation of another Buddha to calm the killing rage of men? Oh, Scienc Can you not produce a new man?
Desires turn into violence. When will the day end where fully alive laughing and speaking persons drop dead the next minute. When will th love and affection be satiated?
Oh Human Being! Why is there such a struggle within you? Why is ther Such murderous madness in you? The path you have to traverse has bee designated by peace and calmness. Your addressis, - Peace Road, Sri Lanka
R. IFF R3 k Muslim Ladies College, Colombo 4
MYTHOUGHT FOREC

இனவெறியின் புதைகுழியில் நாங்கள்
வேற்றுமையால் ஒற்றுமை இழந்து சுமாதானத்தை சாக்கடைக்குள் புதைத்து இனவெறியை மனித உள்ளங்களில் விதைத்து மானிட உயிர்களை மனன்னுக்குள் புதைக்கும் வன்முறை சிறையில் அகப்பட்டு விடுதலை பெற வழி தெரியாது தவிக்கும் எங்கள் தேசமே உனது சமாதானம் எது?
என் தேசமே. உறவுகளைப் பிரித்து, உயிர்களை சூறையாடி மனித உதிரத்தை இரையாக்கும் கசாப்புக் கடைகளை உருவாக்குவதா? இல்லை, உடல்களை பிரித்து, உயிர்களை சூறையாடி மனித உதிரத்தை எரித்து சாம்பலாக்கி, உயிர்களை விதைக்கும், சுடுகாடுகளை உருவாக்கி எங்கள் உறவுகளின் கண்ணீரையும் செந்நீரையும் ஊற்றி நீ உற்பத்தியாக்கியுள்ள இனவாதப் படுகொலைகளை ஊக்குவிப்பதா, உன் சமாதானத்திற்கான பாதை?
சமாதானத்தை சாக்கடைக்குள் புதைத்துவிட்டு, சர்வதிகாரத்தை சரித்திர சாசனத்தில் பெயர் பதிக்கவிடும்
இந்த இலங்கை தேசத்தில் இப்படியே எத்தனை காலம் நீளும் எங்களின் சமாதான தாகம்?
எங்கள் தேசமே! பாவம் எங்களின் மனித ஜென்மம் கண்ணீர் பனிக்க பரிதாபக் குரல்களில் உன்னை வேண்டுகிறோம் எப்போது திரும் இந்த மனிதப் படுகொலைகள்?
மனிதனை மனிதனே போசிக்கும் இந்த
தலைமுறை, தலைமுறையாய் தணியாத மாமிசப் பேய்களின் மோகம்
என் தேசமே! எமக்கு அந்நியன் வழங்கியது சுதந்திரமல்ல கண்ணீரோடும் கவலையோடும் கூறுகிறோம்
நீ நிலை நாட்ட வேண்டிய உறுதியான சமாதானமே எமக்கு உண்மை
சுதந்திரம், எங்களைப் பெற்ற தாயே! உன் மக்களை நீயே பலியெடுக்கலாமா?
எங்கள் தெய்வமே, தீராத இந்த நோய்க்கு வைத்தியம் தேடு இல்லை, எங்களை உறவோடும் உயிரோடும் வாழச்செய்யும் வழியைக் கொடு இல்லையேல், இனவெறியின் புதைகுழியில்தான் உன் மக்கள்.
8. சிவசக்தி சென்ட் ஜோன்ஸ் பொஸ்கோ பாடசாலை, ஹட்டன்
Y THOUGHT FOR PEACE 69

Page 41
In the Graves of Racism
We lost our unity by descriminations burying peace in a sewerage sowing racism in the hearts of people Caught in the trap of violence burying invaluable lives in the soil OLITNation sees no way toachiewe independence.
Which is your Peace?
Aiyo! They know not the meaning of democracy Transformed our motherland into a battlefield. Which is your peace'?
Oh, my Nation . . . . . . Do you want to create butcher shops? Do you Want to encourage racist Inassacres by pouring the tears and blood of our lowed ones creating cemeteries that burn bodies to ashes and seeded with lives. Is this your peace?
One side is the struggle for rights, and the other side is the War to end extremism through the destruction of racism. In between these two, O, my Nation, where are your voices of peace?
For how long can We thirst for independence in this land of ours, where dictatorship is perched on the throne of
history Burying peace in a sewerage.
Eyes filled with tears, expressing helplessness in our voices We beseech you. When will these massacres end? Where men have become man eaters coniuing for generations,
My Nation, the foreigners did not give us independence
We tell you with tear filled eyes
The peace that you have to establish is our true independence O, Our mother Can you kill your own children? Find a remedy for this endless disease allow us to live in peace with own lowed ones
Or else your children will be dumped in the graves of racism.
S. Siyashiaki li S1, John Bosco Schill, Hatt II)
7) MY THOUGHT FOF FEAC

Picture 10
71
M'W' T | POLJIGHT FOFI, PEACE

Page 42

දරුවන්ගේ කුසගිනි නිවන්න හඬ
වැටෙන අම්මලා
|- මෙම ඡායාරූපයේ කැම ඉල්ලා හඬා වැටෙන අම්මල දුටුවාම මට මතක් වෙන්නේ අපේ අම්මා මමත් මල්ලීත් අයියල දෙන්නාටත් උදේ සිට රෑ වනතුරු අපේ කුසගිනි නිවන්න මෙහෙස වන අන්දමයි. මේ අම්මලා හඬා වැටෙන්නේ තමන්ගේ කුසගිනි නිවාගන්න නොව තම දරුවන්ගේ කුසගිනි නිවන්න බව මගේ පූoචි මනසට වැටහේ නම් මේ රට පාලනය කරන අයටද තම ආගම ධර්මය ගැන පුරාදේශීරු දෙයාඩවන අයටද නො වැටෙහෙන්නේ මන්දැයි මට නො තෙත්වේ. මේ රට පාලනය කරන මාමලාගේන් මා ඉල්ලා සිටින්නේ ඔබ තුමන්ලා වැනි වැඩිහිටියන්ගේ අනාගත පැවැත්ම සඳහා වෙහෙසෙනවාට වඩා මා වැනි පුකාංචි දරුවන්ගේ අනාගතය ගැන සිතා යුද්ධය නවත්වා, සාමිය උදෙසා කැප වන මෙන් ඉල්ලා සිටිමි.
ඩ්බ්. වර්ෂයා ආසෙනත් පුනාන්දු පාසල් හලා / මැරවල ශා.පෙතිjෂප් විද්‍යාලය
Mothers who cry for food for their Children
When I see this photograph, I am reminded of how my mother feeds my three brothers and myself at home. She had to work hard to find the money for our food. These Inothers are not asking food for themselves, but for their children. If a child like me can understand this picture this way, Why cannot our rulers and religious leaders who are talking nonsense Linderstand such a simple fact?
I appeal to all the uncles who are ruling this country. Don't think about elders like you, think about little children who are the future of this country. If you are really concerned for the future of this country, please stop this war and devote your time to build peace.
W. Varsa Asanath fernando St. Joseph's College, Chilaw
MY THOUGHT FOR PEACE 73

Page 43
යුද්ධයේ සරදමට ලක්වූවෙක්
දිළිඳුකම ජීවිතයට උරුමවූවක් ලෙස සලකන්නන් අතරට අපිත් එක්වේවියගැයි අපි සිහිනෙන්වත් නොසිතුවෙමු. නමුත් අපේ හේන් ගොවිතැන් විනාශ මුඛයට ඇද දමා අපට අන්ත සරණ තත්ත්වයට පත්කළේ මේ කුරිරු යුද්ධයයි. යුද්ධයේ සෙවනැලි අපගේ ජීවිතවලට පමණක් නොව අපගේ ළමා ළපටි දරුවන්ගේ සුන්දර ජීවිතවලටද එබිකම්කර හමාරය. එදා පැරකුම් යුගයේ සහල් අපනයනය කළ අපි අද අනාථ කඳවුරුවලට වී පිටරට සහලට දෑත් දිගුකරන්නට සිදුවේවියි. කිසිම දිනෙක නොපැතුවෙමු. අපි එදා දෙමළ - සිංහල කාසමගත් එකට, එක ගමේ සාමයෙන් සිටි ඒ කාලය මතක් වන විට දෙ ඇසින් රූරා වැටෙන කඳුළු පිහදාන්න අප ළග අද කවුරුත් නැත. යුද්ධය අපි සැවොම ගිලයෙන හමාරය. අද අපේ කුසගින්න නිවාලන්න, කුසට අහරක් මෙන්ම සිතට සහනයද අපට අවශ්‍යයයි. අපි ආයේ කවදානම් මේ රටේ සාම පරවියා දකින්නද?
කුසලඹා චිමරි විජේරත්න ස්වර්ණපාලී බාලිකා මහා විදයාලය. స్థిరర్థిర
People who are hoodwinked by War
Even in our dreams we did not imagine this will happen to us. Our Chena cultivation has been destroyed, rendering us poor. Our lives and our children's lives are endangered due to the War. We exported rice during the reign of King Parakrama, but now we are reduced to begging in the camps. This situation was so unexpected. We recollect our past when we were together, with tears strolling down our cheeks. But there is no one to wipe these tears away. War destroyed everything. We need to overcome this situation. We need food and we need peace of mind, Will we even see the peace bird fly in out skies
Kru sala Charrari Wijera trze Swarmapala Girls School Anura dhapur ||
74 MTH OLGHTFORPEACI

சிகாழுது சிகாழுது இளமையிலே யுத்தம்
வெறிகொண்ட வேங்கையென வீறு கொண்ட யுத்தத்தாலும், சிறுபான்மையினம் என்று குழி பறிக்கும் குள்ளநரிகளின் தந்திரத்தாலும், வலையில் அகப்பட்ட அப்பாவி மான்கள் போல், அன்றாடம் அஞ்சி வாழும் அபலைக் கூட்டம் நாம். உழைத்து உண்ட எம் கரங்கள் பகிர்ந்து உண்ட எம் மனங்கள் இன்று பறித்து உண்ணும் பரிதாபம், காலம் எமக்களித்த மாபெரும் தண்டனையே. விதியின் விளையாட்டாய் வீதிக்கு விரட்டப்பட்டோம். சதியின் சாகசத்தால் நிர்க்கதியாய் நிற்கின்றோம். கொடிது கொடிது இளமையில் வறுமை என்றார்கள். நாமோ கொடிது கொடிது இளமையிலே யுத்தம் என்கின்றோம். ஏட்டில் எழுத முடியாத வார்த்தையில் வடிக்க முடியாத கொடுமைகள் எம் பிள்ளைகளின் இளமை வாழ்வை கொள்ளை கொண்டு விட்டன. உறவுகள், உடைமைகள், உறைவிடங்கள் மட்டுமல்ல, மானம் மரியாதை அனைத்தையும் இழந்தோம் வந்தாரை வாழ வைக்கும் குடாநாட்டு மண்ணில் செங்குருதி ஊற்றுக்கள் பெருக்கெடுத்து எம்மைப் பஞ்சத்தில் பரிதவிக்க வைத்தாலும் அபாய ஒலிகளும் ஆக்கிரமிப்புக்களும் எம்மை ஆட்டிப் படைத்தாலும் எந்தப் புயலும் அசைக்க முடியாத ஆணிவேராக பசியினும் பாதகன் எம்மைப் பரிதவிக்கச் செய்கின்றான். எம் கண்முன்னே அன்றாடம் கொலையுண்டு மடிவது மனித உயிர்கள் மாத்திரமல்ல, மனித நேயமும் தான்.
சமரசம் உலா வந்த எமது நாட்டில் சமர் ஒலிகள் ஓய்ந்து சமாதான ஊற்றுக்கள் என்று வருமோ என்று நாம் ஏங்குவதே நிதர்சனமான உண்மை,
பர்ஹாத் ஷாமா நிஎாம் முளப்லிம் மகளிர் கல்லூரி கொழும்பு 4
MY THOUGHT FOR PEACE 75

Page 44
The Cruelty of War in Youth
We live in perpetual fear like the innocent deer caught in a net of deceit by a murderous war and the cunning of relegating us as minorities. The arms that toiled, the hearts that shared our food, now tends to grab and eat. What a calamity
O, the punishment meted out by fate We were chased to the streets and left as destitutes. They said that poverty in youth is cruel. But we say that war in youth is cruel. Our young ones have lost their youth by atrocities that cannot be written on pages. We lost not only lives and our property, but our honour and self respect too.
The peninsula which lavished its hospitality on all who came, is now flooded with blood and starved. Not only lives but humanitarian values are also killed on a daily basis. Let the sounds of war cease. That we yearn for peace is the truth.
Farhath Shahna Nizam
Muslim Ladies College Colombo 4
76 MY THOUGHT FOR PEACE

அண்னமிட ஆசைதான்
குடாநாட்டு மக்களின் குமுறல் கண்ணிர் என் மனதை நனைக்கிறது மணிமேகலை இருந்தால் அனுப்பியிருப்பேன் நீங்கள் கை நீட்டும் முன்பே
அமுதசுரபிதான் இல்லை அழுகைக் கண்ணிரைத் துடைக்க ஆறுதல் வார்த்தை இருக்கு ஆழ்மனதை ஆறுதல் படுத்த
ஆசையோடு ஓடி வந்து அன்னமிட ஆசைதான் ஆழ்கடலைத் தாண்டிவர நீளமில்லை கால்கள்தான்
உருமாறும் வல்லமை இருந்திருந்தால் பறவையாய் மாறி வாழ்க்கையை மாற்றியிருப்பேன் இதற்கு வரமளிக்கவில்லை இறைவன்
செல்வராஜ் லோகேஸ்வரி கஹவத்தை நவோதய தமிழ் வித்தியாலயம்
の
பெல்மடுல்ல
MY THOUGHT FOR PEACE 77

Page 45
I Wish to feed you all
The anguished tears Of the people of the Peninsula Drenched my heart If Manimekalai had been alive I would have sent her to your need Before you even ask
There is no elixir To wipe away the tears Only words of comfort To console our minds
. I wish to come running
To feed you all But my legs are not long enough To cross the deep seas
If I had the power to change forms I would have changed into a bird
And would have changed your lives God did not afford me that boon
Selvaraj Logeswari Kahawatte Navodaya Tamil MahaVidyalayam Pelmadulla
の
78 MY THOUGHT FOR PEACE

உண்மைச் சமாதானம் வேண்டும்
ஏழையாக இருந்தாலும் கரங்கள் ஏந்தியது இல்லை ஒருநாளும் ஏந்த வைத்தது மட்டுமா ஏங்கி அழவும் வைத்ததுவே கல்வியோடு கடும் உழைப்பை கண்ட எங்கள் மண்ணன்றோ கண்ட கண்ட மனிதரிடம் கையேந்த வைத்தது காலம்தானோ உலருணவு வேண்டாம் உண்மைச் சமாதானம் வேண்டும் முதுமை வந்து சேர்ந்தாலும் முதலில் வேண்டும் சமாதானம் நாளை எங்கள் சந்ததியேனும் நிம்மதியாக வாழ அது வேண்டும் . ஏனெனில் சுதந்திரம் என்றால் என்ன விலை இது குடாநாட்டு மக்களின் நிலை
ரம்யாஹாசினி விஜயகுமார் வடிவாம்பிகா தமிழ் மகாவித்தியாலயம் சிலாபம்
MY THOUGHT FOR PEACE 79

Page 46
We need True Peace
These a Tins have never begged Even though they were poor (now) they have not only been made to beg but have been made to cry in despair
Isnt our soil one which has seen Hard work and education' Is it not fate that made (us) Beg from all and sundry?
We don't want dry rations We want true peace
Even if old age overtakes We first want peace
We Iced it s t lät At least our future generations can live relieved What is the cost of independence? This is the situation of the people of the Peninsula
Rarniyah as irti Wijeyakunnar
Wadiwambika Tamil Mahavidyalayan Chilaw
E[] MYTHOUGHT FORPEACE

Picture 11
M" THOLIGHT OF PEACE

Page 47

Leaving my Birthplace, and my Home town
My happiness and sorrows triumph and loss friends and families bidding goodbye to all
No more Joy in my life All I have is a ragged old bag and Sweet memories Why am I a refugee in my own country? Why am I scared of my own people?
Why should I suffer in hunger and thirst? The hunger for peace and thirst for happiness? Is this what life is all about? Then why should I live?
When I say this now
Hits me a gun shot and I lay there in tears on the truck a boy sees me and feels the same.
Shamla Yusuf
Muslim Ladies College, Colombo-04.
MY THOUGHT FOR PEACE 83

Page 48

Picture 12
MY THCLIGHT FOR PEACE 85

Page 49

A Desertin Sri Lanka
I have heard about and seen old photographs of a beautiful and cheerful Chavakachecheri as I grew up. For me this black and white picture interprets the aftermath of war in the North and the suffering the people went through. Sri Lanka is a boat stranded in the middle of a great ocean, not knowing where to go. People should realise that we are not going anywhere with this war. We just dig ourselves deep into this dirt.
Children, teenagers just like me, are forced to let go of their hopes, ambitions and dreams, to become great personalities. Is this why God made us humans to fight with each other and destroy lives in the process of doing so.
In conclusion, in this picture we can see a feeble dog which is scared lonely and unhappy, this is how each of the people who are suffering from the war will look like and feel.
Why not we all unite and say no to War?
Pravinnaa Raviraj
Bishop's College, Colombo-03
MY THOUGH FOR PEACE 87

Page 50


Page 51
About Tss
Withu denotes the Hanging Ro Sinhala. Just as the hanging roots of its trunks far and wide, strengthe is resolved to strengthen, resou everywhere.
We seek a world of Tolerance an practice participatory Democracy catalyses a social movement for P.
Promoting a culture of democr mechanisms and structures of G supporting human capacity building Media, and the Civil Society.
OUR PROGRAMING APPROACH Establishing and/or strength and Sector (Profession) Bas Providing training on devel implementation Support networking throug concepts amongst groups Advocating for policy chang Creating a knowledge base Amplifying the voice of functional literacy and stree
OUR STRATEGIC DIRECTIONS
Awakening and strengthenir Strengthening the Democrat other Political Institutions Building capacities of Educe Working towards Gender Eq. Theatre Development of the Private
 
 
 
 
 
 
 

its of a Banyan tree in Tamil, Mulin of a Banyan tree facilitate the spread in and nourish its branches ... some of Ce and facilitate People Networks
Social Justice, a society enabled to Muthu will be a national force that ace, Justice and Democracy.
acy and strengthening participatory overnance through the strategy of in State and non - State institutions
ening Community Based Organizations ed Organizations pmentissues and accompaniment for
h linking and the infusion of new Indinstitutions es, legal & legislative reforms through research and publications
marginalized communities through theatre
gof Civil Society
C processes of Local Government and
tionists and Teachers ality
sector