Page 1
I.
NEE
 

Page 2
தனது தன்னலங் கரு \ சட்டக் கல்லூரி என்றும் நி6ை /அமரர் திரு. விஸ் (முன்னாள் அவர்கள் திரு
பொன்விழா ノ சட்ட மாணவர் தமிழ்
இம் மு BāIGUUrflöãUDEā ULI
 
 
 

தேதி
كامير நதாத சேவையினால்,
யின் வரலாற்றில்
வடிகளுக்குப், ாக் கானும் மன்றத்தினராகிய நாம், ரசைக்
ாக்குகின்றோம்.

Page 3
སྤྱི་ལམ་ལ་ཁ་མ་ལངས་ཚ་ལམ་ལམ་ལ་མཁས་པ་
எங்கள் தமிழ் மன்றம், இனிதாக, புகழ்வீச, நிறைவ
குறளொடு, காப்பியம், தொ திருமுறை, பத்தொடு, பதின்ெ உமறொடு, தேம்பா, பிரபந்த உயரெழுத் துடையாள் பதர்
நீதியுரைத்திடு நக்கீரன்
நிறைவுடை இறைபுரி எல்ல தீதொழி வாதுரை செய் செ திகழ்மனுச் சோழனின் புகழ்
சட்ட முரைத்திடு நெறிகற்ே சதுர்நெறி நின்றதை உயர்வ எட்டு நிலத்திலு மினமொன் இகமினி வுறுவழி யிது நன்ே
திருக்குறள்
ஐம்பெரும் காப்பியம்
எட்டுத்தொகை
பத்துப்பாட்டு
பதினெண் கீழ்க் கணக்கு
శీరా
★
★
大
* பன்னிரு திருமுறை ★
大

NGNGGNGNGhGNGNGNGNGNGNGNGGNGNGNGNGNGNGNGGNGGM)
JG56) l
S
as)
5)
Ꭷ
Ꭷ
Ꭷ
ாக வாழியவே ! 歌 5)
o Ꭷ கை எட்டும் 歌 எட்டும் 飘 தம் 歌 தொட்டு. 歌 (எங்கள்) 歌
இ
Ꭷ
Ꭷ
(16160T, 飘 ல்வி, சொல்லி, 歌 (எங்கள்) 歌
۔۔۔۔
p S CJs CD, 歌 50GSudb, Ꭷ ro இ மீற, Ꭷ
Λ ;少 8Ꭷ Ꭷ
s Ꭷ
(எங்கள்) 歌
歌
S
L SLSS S L LSSS SLLSS SLSS SSS S SLSS SLSS SSS SSS SSS S SSS SSSSS SSSSS SLLLGSS S SSSLSSS LS SLLSS SSS S SSLSLSS SSLSLSS SSSSS SLSSS N 5 6
* சீறாப்புராணம்
* தேம்பாவணி
* பிரபந்தங்கள் 歌 * எழுத்து - இலக்கணம் 影 செல்வி - கண்ணகி 3 * சதுர்நெறி - அறம், பொருள்
6
ன்பம், வீடு -----------వీ"------ اة الرب
t oశీ

Page 4


Page 5
d ()
() KO) (
() d { Ο 0 ()
Ο
KO)
Ο () () O O
(
() O
() () O O () O () O () () 0 O 0.
O
()
()
KO) Ο 0 () (I) ()
CHIEF JUSTICESCHAMBERS SUPREME COURT COLOMBO 12, SRI LANKA.
Fax : 941 437534 Te: 422142
/Miles saque Ofties C
I am indeed very happy to le Mantram of the Sri Lanka Law C
existence for the past 50 years. I ha
Golden Jubilee will be celebrated i
My Best Wishes for its continued
activities.
 
 
 
 

b
අගුවිනිශචයකාර මැදිරිය මෙට්‍රජථමාධිකරණය කොළඹ 12, 3. Go2S)&.
s
ජැකස් :944 437534 දුරකථන :422142
July 02, 1999.
from the fustice
carn that the Tamil
ollege has been in
ve no doubt that its
in a fitting manner.
success in all its
دیگری کار عکس . که 2/. میه
G. P. S. de Silva, Chief Justice.
{
{
{
{

Page 6


Page 7
සොලිසිටර් ජනරාල් මැදිරිය කොළඹ 12. ශී ලංකාව,
மன்றாடியார் அதிபதியின் கூடம் கொழும்பு 12, இலங்கை. Solicitor - General's Chambers Colombo 12, Sri Lanka.
பிரதம விருந்தினரின்
சட்ட மாணவர் த முரசு மீண்டும் ஒலிக் காணப்படும் இந்த நிலவரத்துக்கும் ஏற் மாற்றங்களுடன் வெளி
சட்டத்துறையில் எதிர்காலம் கேள்விக்குரிய பிரச்சனை மணிகளின் ஒற்றுமை, திறமை, ச அவர்களுடைய மனவலிமை ஆகியவ
என்றால் அது மிகையாகாது.
தமிழுக்கு விழா எடுத்து, நீதிமு தமிழ் மன்ற அங்கத்தவர்களுக்கு என:
சட்டத்துறையில் அவர்களது எதி
இருக்கட்
 
 
 
 

440239
දුරකථන
பேசி தொலைபே }醬
Telephone
வாழ்த்தச் செய்தி
தமிழ் மன்றத்தின் வெளியீடான நீதி கின்றது. சட்டமும் தமிழும் கலந்து த நூல் காலத்திற்கும், நாட்டின் D முறையில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் ரியிடப்படுவது பாராட்டுக்குரியது.
) தமிழ் பேசும் மாணவர்களின் ணயாக இருப்பினும் இந்த மாணவ ட்டஞானம் அதற்கும் மேலாக ற்றை நீதிமுரசு பறைசாற்றுகின்றது
ரசை எமக்குத் தந்த சட்ட மாணவர்
து நல்வாழ்த்துக்கள்.
நிர்காலம் சுபீட்சமுடையதாக
ட்டும். ፳
Qっ છpી ઉv rr"
கே. சி. கமலசபேசன் P. C

Page 8


Page 9
ශී ලංකා නි இலங்கைச்
SRI LANKA I
Message fromaz
The Law Students' Tamil Mantram
Golden Jubilee this year. I amindeed very message for publication in the Neethi Mu magazine of the Tamil Mantram.
The Law Students' Tamil Mantr
fifty years ago with high ideals and aspir of its activities during the last five dec Tamil Mantram has discharged its dutie
were in the forefront during the Mantral
Iam pleased to note that the Mar
amity and integration which is the need
I wish the Golden Jubilee Celeb
 
 

5ති විද230ලය சட்டக் கல்லூரி LAW COLLEGE
Our ADrincipal
his celebrating its happy to send this
rasu - the official
am was founded
ations. A review
ades will prove beyond doubt that the
s to the fullest satisfaction of those who
m's formative period.
itram has been a forum to promote racial
of the hour.
ration's all success.
། །། ༈ ཅི༽ །
Dr. H. J. F. Silva
Principal

Page 10


Page 11
பெரும் பொருளாள
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரித் தமிழ் மன்றம் பொன் பொன் விழாவினையொட்டித் தமிழ் மன்றத்தினர் வெளியி எனது வாழ்த்துச் செய்தியை வழங்குவதில் பெருமகிழ்ச்சி
கடந்த அரை நூற்றாண்டு காலமாக இம் மன்றம் ஆற் மீள் நோக்கின் இம்மன்றத்தினை நிறுவிட முன்னின்று உ காவு நனவாகி விட்டது என்று துணிந்து கூறமுடியும். தமி தமிழ் மன்றம் வீறுநடை போட்டுச் செல்கின்றது. இம்மன் ஊட்டுமல்லாது அரசியல்துறை, சமூகத் துறைத் தலைவர் கடமாகத் திகழ்ந்து வந்துள்ளது என்பதும் தெளிவாகும்.
சமயத்தால் வேறுபட்டாலும் மொழியால் ஒன்றுபட்டவ உயர்ந்த சிந்தனையுடன் தமிழ் மாணவர்களும் முஸ்லிம் ம ஈடுபடுவது நாட்டுக்கே ஒரு முன்மாதிரியாக அமைவுறும்
மேலும் தமிழ் மன்றத்தின் நடவடிக்கைகளில் சிங்கள ஆக்கியமும் தோன்றின் எத்துணைச் சிறப்பாக இருச் இனங்களிடையே புரிந்துணர்வும் சகோதர மனப்பான்பை மகிழ்வுறாத நெஞ்சமே இல்லை எனலாம்.
முஸ்லிம் ஒருவர் தமிழ்மன்றத்தின் தலைவராக இருப் இடமளிப்பதில்லை என்பதையும் தெளிவாக விளக்கத் தவ மாணவர்கள் ஏகமனதாக ஒரு முஸ்லிம் பெண்ணை தமது பெண்களின் சமூக சமத்துவ நிலை போன்ற உயரிய நல்குகின்றது என்பதையும் சுட்டிக் காட்ட தவறாது. சட்ட நிதர்சனமாக நோக்குகின்றார்கள். கடந்த அரை நூற்றான நோக்கை எடுத்துக் காட்டத் தவறாது.
பொன் விழா வெற்றி கண்டு எதிர்வரும் (மில்லேனி செல்லத் தமிழ் பேசும் உலகின் நல்லாசிகள் நிச்சயமாகக்
அதிபர் டாக்டர் எச். ஜே. எவ். சில்வா அவர்களும் கல் பாராட்டுக்குரியவர்கள்.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ரின் ஆசிச் செய்தி
விழாக் காண்கின்றது.
டும் நீதி முரசு மலருக்கு
அடைகின்றேன்.
றிவந்த பணியினை நாம் உழைத்த பெருமக்களின் ழ் வளர்ச்சிப்பாதையிலே றம் வழக்கறிஞர்களுக்கு ர்களுக்கு ஒரு பயிற்சிக்
ர்கள் சட்டக் கல்லூரித் தமிழ்துறை மாணவர்கள் என்ற ாணவர்களும் ஒருங்கிணைந்து நின்று தமிழ்ப் பணியில் பெற்றியது.
மாணவர்களும் கலந்து சிறப்பிப்பது நாட்டில் இன உறவும் 5கும் என்று எம்மையெல்லாம் சிந்திக்கச் செய்யும்.
2யும் தோன்றிட இம் மன்றம் உழைத்துவருவது கண்டு
பது சட்டக் கல்லூரி மாணவர் மத்தியில் இனபேதத்திற்கு றாது. மேலும் சட்டக் கல்லூரியில் பயிலும் தமிழ் பேசும் து தலைவியாகத் தேர்ந்தெடுத்திருப்பது பெண் உரிமை, கோட்பாடுகளுக்கு இம் மாணவர் சமூகம் ஆதரவு மாணவர்கள் உயரிய பிரதிக்ஞையுடன் வாழ்க்கையை ண்டு காலமாக இம் மன்றம் சாதித்தமை இதன் இலட்சிய
ய) நூற்றாண்டை நோக்கி தமிழ் மன்றம் முன்னேறிச் கிட்டும். இவர்களை வழிநடத்திச் செல்லும் கல்லூரி லூரி விரிவுரையாளர் திருமதி கமலா நாகேந்திராவும்
<ブな 7ெ1) * ཆ་ ༩ ஆர். சிவகுருநாதன்
பெரும் பொருளாளர், சட்ட மாணவர் தமிழ் மன்றம்

Page 12


Page 13
O
Ο
() () () d
() Ο ()
Ο
() O () O () O ()
()
{
O O
O
Ο ()
()
O
KO)
Ο
J/essage Avon 4a) Stude
It is my privilege and honour to "Neethi Murasu"published by the Tami history of 50 years has constantly strive foster lasting relationships among stude
I wish to convey a special word o
Editor for their effort and inspiration to
On behalf of the members of the Las to congratulate all those who contribut wish them success in all their future ent
 
 

nuts" (Mnion.
present this message to the Magazine Mantram. The Tamil Mantram, in their d to maintain mutual understanding and ints of all communities.
f appreciation to the President and the
make this dream a reality.
w Students Union I take this opportunity ed to the success of this Magazine and deavours.
సాలి(శ్రీ*exce
Lalith Piyum Perera The President, Law Students' Union.

Page 14


Page 15
தலைவியின் இதயத்த
மன்றம் 99 ன் தலைவியாய், 35 வது மலருக்( மனமகிழ்ச்சி அடைகின்றேன்.
எண்ணில் துச்சமெனினும், எண்ணத்தில் து சாதித்தவை எண்ணிலடங்காதவை.
பொன்விழாக்காணும் மன்று, பெருமிதத்துடன் பாருக்குப் பல பொன்களைப் பிரசவித்த திரு
தனித்துவிடாமல்,தனித்துவத்துடன்,முன்சென்ே இவ்வாண்டும் பின்பற்றினோம்.
புதிதாய், பொன்விழாவின் நினைவாய இரண்டிற்கு, நூல் நிலையங்களை ஆரம்பிக்க, நூல்களை
மன்றம் இன்றும் ஒளிவீச, மெழுகாய் உருகி ஆண்டுகளின் மன்ற உறுப்பினர்களை நன்றி
ஆண்டு வந்த தலைவர்களை, முடிந்தவரைய ஞாபகமாய்க் கெளரவிப்பதில் பெருமிதம் ெ
ஆசான்களாக, ஆலோசகர்களாக, உதவிய6 செஞ்சோற்றுக் கடன் செலுத்தச் சித்தமாயு
முடியும் என்ற ஒரே நோக்கோடு முடித்து, 6 எதிர்நீச்சல் போட்டு, வெற்றிக் கொடி நாட நானும் எனது செயற்குழுவும் புளகாங்கிதம்
வெற்றியின் உச்சியில் தாண்டி வந்த தடை இல்லாமல் மறைந்து போயின.
தமிழ் பேசும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை மன்றம் ஒரு போதும் உருகிப் போகாதிருக்க
தமிழ்த்தாயின் மலர்ந்த முகம், கல்லூரியில் { நிலைத்திருக்க,
முரசின் ஒலி நீதியாய், நேர்மையாய், நியா முழங்க,
O O
O () ()
O
() O O O
()
4) ()
() O O O
() () O O O () O O
()
O O () O 8
O ()
O O O ()
Ο Ο () () O 0
இவ்வாண்டின் தலைவி என்ற முறையில் எ பிரார்த்தனைகளையும் ஆசிகளையும் சமர்ட்
 
 

நிலிருந்து.
த உரை எழுதுவதில்
ாபியாய், மன்றம்
நிற்கின்றது இன்று, நப்தியில்.
றாரின் அடிச்சுவட்டை
j, cua (– 6-a 6096vas 6
ா வழங்குகிறோம்.
ய, கடந்து போன றியுடன் எண்ணுகின்றோம்.
பில் முயன்று, பொன்விழா காள்கின்றோம்.
வர்கள் அனைவருக்கும் ബ്Gനെb.
ாதிர்ப்புக்களில்
ட்டிய திருப்தியில்
அடைகின்றோம்.
கள், தடங்களே
அருகிப் போனாலும்,
தொடர்ந்தும்
பமாய்த் தொடர்ந்து
“னதும், எனது செயற் குழுவினதும்
பணம் செய்கின்றேன்.
சபானா. ஜி.பி. ஜுனைதீன் தலைவி சட்ட மாணவர்தமிழ் மன்றம்

Page 16


Page 17
ELS FUTě:57, fillsts1 EyyüJUSTIL
+ــ- القليک=5
அநீதி அல்ல. Dó) அந்நீதியை,
உலகெலாம் வாழும் சமூகங்களுக்குக்
கிடைக்கச் செய்யவும்,
ஆந்திக்கு எதிராக
ஆவேசமாக முழக்கம் செய்யவும். சட்டத் தமிழ் மாணவர்களுக்குக்
கண்மாய் அமைவது.
Éė (psTai.
உலகின், படைப்பும் இருப்பும் அழிசியும் பற்றிய சர்ச்சைகளுடனும் வேறுபட்ட சிந்தனைகளுடனும் நம்மை விட்டு விலகும், இருபதாம் நூற்றாண்டின் இறுதி முரசாக, முழங்குகிறது. இம்முரசு. வரவிருக்கும் புது நூற்றாண்டில், உண்மைக்குச் செவியை விலக்கிக் கட்டுக்கதைகளுக்குச் சாய்ந்து போய்க் கொண்டிருக்கும் உலகத்தின் நிலை மாற,
இம்முரசின் அதிர்வுகள் துணை செய்யும்.டி
ஆத்துடர், inim சென்ற நூற்றாண்டின் இழிந்த பகுதியும், உலகத்திடமிருந்து விலக வழிசெய்யும். உலகில் எப்போதெல்லாம் நீதி மங்கி அநீதி ஓங்குகிறதோ அப்போதெல்லாம் தர்மத்தைக் காக்கவென அவதரிக்கும் இந் நீதிமுரசு இம்முறை சட்ட மாணவர் தமிழ் மன்றத்தின் பொன்விழாவைச் சிறப்பித்துமலர்கிறது. நீதியைத் தேடுபவர்களே சுண்டடைகிறார்கள். நீதியின் கதவைக் தட்டுபவர்களுக்கே அது திறக்கப்படுகிறது. நீதியைக் கேட்பவர்களுக்கே அது கொடுக்கப்படுகிறது. அத்தகைய நிதித் தேடவின் களமான,
நீதிமுரசு'39 நீதி, சட்ட அறிவுதுறைசார்ந்த விடயங்களின் இலகுவாக்கப்பட்ட கட்டுரைகளுடன்,
நீதியியலாகவும், பழந்தமிழ் மண்னின் முறைச் செய் திறனனச் சிறப்பிக்கும் ஆக்கங்களுடன்,
அறமுரசாகவும், சட்டம், சமயத்துறை சார்ந்த அறிஞர்களின் கருத்துக்கண்ணத் தாங்கிய செல்விகளுடன்,
கருத்தியலாகவும் தமிழ் மொழி , சட்டத்துறை சம்பந்தமான ஆய்வுப் பார்வையை உள்ளடக்கி,
ஆய்வு முரசாகவும், சட்ட மாணவர்களின் ஆக்கங்களைக் கொண்ட ஆக்கவியலாகவும், சமூக சமய அரசியல் உரிமைகள் சம்பந்தப்பட்ட கட்டுரைகளுடன், உரிமை முரசாகவும், மன்ற வரலாற்றுப்பதிவுகளைக் கொண்ட
பதிவிபIளாகவும், சட்ட மாணவர்களின் கணித்துவத்தை வெளிக்கொணரும் கவிமுரசாகவும், இருவேறு பெரும் பிரிவுகளில்,ாட்டுப்பகுதிகளாகப் பிரிந்து விரிந்து மலர்கிறது.

ர்வுரை
ஆக்கங்கள் அனைத்திற்கும் அவற்றின் கருத்தாக்களே பொறுப் பேற்கின்றனர். ஒழுங்கமைத்துத் தரும் பணியில் முடியுமானவரை சிறப்பாகச் செய்யமுயற்சித்திருக்கிறேன். ஆக்கங்களைத் தொகுத்தும் அச்சுப் பணியின் போது ஒப்பு நோக்கியும் துணை செய்த நண்பர்கள் மிஹாள், மாமூன், ஷஹினா ஆகியோருக்கும் செவ்விகளைச் சிறப்பாக முடித்துத் தந்த நண்பர்கள் நிஜக்டின், மதிவதனி, மஞ்சு ஆகியோருக்கும் அப்பணியில் கூட நின்ற அனைவருக்கும் நன்றிகள், இம்முரசின் அணியாய் விளங்கும் புறஇதழை அமைத்தும், அலங்கரித்தும் பணி செய்த திரு இரா. செந்திற்குமரனுக்கும் முன்னாள் இதழாசிரியர் வி. சசிதானுக்கும் நன்றிகள், ஆக்கங்களை வழங்கிய நீதியரசர்கள்,பேராசிரியர்கள்,ஜனாதிபதி சட்டத்தரணிகள், அரச சட்டத்தாணிசுள், விரிவுரையாளர்கள், சட்ட மாணவர்கள் அனைவருக்கும் நன்றிகள், நேரிலும், தொலைபேசியிலும் இரவும் பகலும் கொடுத்த தொல்னல்களுக்கு மத்தியிலும் இவர்கள் இன்முகத்தோடு உதவினார்கள். போதுமானதையும் மீறி தேவைக் கதிகமாகவே செய்திகள் கிடைத்தன. எதை விடுப்பது எதைத் தொடுப்பது என்று புரியாதநிலை. இருந்தும் என்மேல் அவர்கள் வைத்த நம்பிக்கை கெடாதபடி, குறிப்பிட்ட அளவுக்குள் குறிப்பிட்ட காலத்தில் மலரை நிறைவுசெய்தேன். இப்பணியில் கூடவே நின்ற இணை இதழாசிரியருக்கும், முரசினை அச்சேற்றித் தந்த யுனி ஆர்ட்ஸ் நிறுவன உரிமையாளர் திரு. பொன். விமலேந்திரன் அவர்களுக்கும், அச்சகப் பணியாளர்களுக்கும் நன்றிகள் பல. தமிழ் மன்றத்தின் சகல நடவடிக்கைகளிலும் உண்மையாள அக்கறை காட்டிவரும் மன்றப் பெரும் பொருளாளர் திரு. ஆர் சிவகுருநாதன், திருமதிக. நகேந்திரா (விரிவுரையாளர்), எஸ்.துரைராஜா (அரச சட்டத்தாணி) ஆகியோர் என்றும் நன்றிக்குரியர். நீதிமுரசை அலங்கரிக்கும் ஆக்கங்களைத் தரம்பிரித்துத் தந்து ஆலோசனைகளும் வழங்கிய திருமதி F R. C தளையசிங்கம் (விரிவுரையாளர், சட்டவரைஞர்) அவர்கள், காலத்தினால் செய்த நன்றி நினைத்தற்குரியது. மனிதன் வாழ்க்கையில் மட்டுமல்ல போர்த்தையிலும் பிழை விடுவது உண்டு, மலரில் சொற்பிழை, பொருட்பிழை முதலியவற்றைக் குறைநீக்கிக் காண்க. உலகெல்லாம் வாழுடும் மனிதப் பயிர்கள் துளிர்க்கப் பெய்யும் நீதி மழைக்காக முழங்கும் இம்முரசு, மன்ற வரலாற்றில் தனி இடம் பெறும் என்ற நம்பிக்கையில் விடைபெறுகின்றேன்.
நன்றி, வணிாக்கம்.
க. ஜெயநிதி
స్టT##మీణి, நீதிமூWசு 98

Page 18


Page 19
முகப்புக்
குருதி வெள்ளத்தால் நாட்டிற்கு நாடு நிண நதிகள் மனிதப்பினங்கள் அழுகிப்புழுத்து ட சதைத்துகள்களுக்காய் சண்டையிடு ஐம்பூதத்துடன் அடுத்ததாய் பிணநா விஞ்ஞானம் இவ்விழல்களுக்கrய் வ மனிதம் ஆயுதங்களுக்குள்ளும் அ போகும் நிறக்கொடிகள் மட்டும் எல்லையை அந்த அவர்களின் அவலங்கள் அது இப்படித்தான்.
சட்டங்கள் மனித வளர்ச்சிக்காய் ம கற்பது பிரிவுகளையல்ல ஒட்டைகை கணனிக்கும் கடலெல்லைக்கும் அடுத்ததான ஆசனத்திற்கும் ஆக்கப் வாக்குகட்கு தீனிபோடும் மனிதவுரிை சட்டம் மட்டும் சட்டை செய்யாமல் சிறைகளைப் பெருக்கிக் கொண்டு சி கறுப்புச்சட்(டை)ட காவலர்கள் காசுக்காய் கண்டுகொள்ளாதுவிட காணாமல்போகும், கம்பிக்குப்பி உயிர்ப்புழுக்கள் அது இப்படித்தான்.
அடிநுனியறியா அரைகுறை இனமல் தமிழன் என்னும் திராவிடப் பொக்கி தாழ்ந்து போனது நிகழ்காலம். நோட்டுக்கும் ஒரு உநயவ க்கும் விை ஆனால் உண்மையாய், உணர்வாய், இனத்து கனவுகண்டவன், கடமைக்காய் கன வருண்டு வெகுளியாய் வாழ வெளிே சட்டத்திற்கப்பால், உலகப்பார்வைக் எதிரிகளின் மனிதத்திற்கப்பால் இறுதியான எதிர்ப்பார்ப்புகளுடன் அதுவும் இப்படித்தான்.
(திரு. இரா. செ.
கந்தசிலவருடங்களாகநீதிமுரசின்முகப்பை அமைத்தும் அலங்கரி
 

கவிதை
பாறையாய்
ம் அஃறிணைகள்
ற்றம்
ாழ்த்துப்பெறும் டக்குமுறைக்குள்ளும் அழிந்து
மாற்றிக் கொண்டு எக்காளமிடும்
றுசீரமைப்பு .?.?.?
படும் சட்டங்கள், மை மீறல்கள்
க்கனமாய்.
ன் வாழும், காயங்கள்பெறும்
6) |ஷம்
லபோன விலைமகன்கள்
въпи ன்றவன் யாடியவன் கப்பால்
இம்மண்ணில் இரையாகும்
நீதிற்குமரன்)
ந்தும்பணிசெய்யும்திரு.இரா.சந்திற்குமரனுக்கு மன்றத்தின் நன்றிகள்
-இதழாசிரியர்
三ク

Page 20


Page 21
AWV STUDENT
GOLDEN JUB
President Sa
Vice President : Ch
General Secretary Ra
Asst. Secretary M
Treasurer : Fa
Asst. Treasurer M
Editor A.
Co-Editor Ra
Committee Members
 
 
 

S TAML MANTRAM
BLE E COMMITTEE
fana G. B. Junaideen
andravathani Aruchchunarajah
jabalini Rajasundaram
bhammed M. Mihal
reeha Jaleel
n’mun M. Rakeem
K. Jeyanithie
jika Chelwaratnam
Lamed M. Hussain
Kandeepan

Page 22
665, OEIE IJ LI L-ILWI WOɔ o IGE ITILISAIT,” No ICITIQO5) WIVE HIJ LNV W 'TILI WVJ L „SILNE IGITAJ LS AMAVTI
 

† 11. syys), s 3,341 || ||T|H|Issunt|nl|31]] w III!!!!!!!Å Elplii(IIT) SÄIJÄN; ;■■■■■■sso † Nosslor, [ '\\s\s*} III.3.3.3|E}I IIIllu tss! --W \,\!!!!!!!!!$Toso||1:1|1], [131IIIIII·lți 1% (1K IW'No, Noorsssss!!! Țiț¢N - ri?!!!??-?? }} ilir:Ilji; ll’A|ảt|T)1:sists}}$$IJÄ LLLLLL LLLLLLSLLLLLLL L SLL SLLLLLS000SLLLL0LLS000LLSLLLLLL LLLLLLS}} |III:8811] [‘];\! [Nollist[\' (IW; sirspriņš saes, oss ssssss ssss..?,?\\ SLLLLL0S SLLLLL SL SLL L SLLLLL0SLLLL LS L SLLLLS L00LLLLL LL 00SLLL 00LL*\.?.?.?forts No!!!))) 1:A [[$ op '$ I's) īļų,LIŲ EI ȚĂ,33$ |ro|','',''}} LIIstrys IIII|sqıstışI ssỊAN 'Î', ,'$) Isiqil·litunāṁ IS ‘H (W : ['w osos) possos,

Page 23
. ரீதியியல்
. EHmյըւբյrti
. கருத்தியல்
. ஆய்வு முரசு
. ஆக்கவியல்
. உரிமை முரக
• Uចារិuចាំ
. கவிமுரசு
 
 

1 - 52
53-60
61-66
67 - 100
101-134
135-172
173-184
185-190

Page 24
சொல்லுந்திறமை தமிழ்
உலகில் தோன்றிய இனங்கள் ஏராளம். sfeligibgs. L6) "தோற்றமும் புறத்துத் தொழிலுமே” காப்பன; "உள்ளுறு தருமமும் உண்மையும்" மாறுபடுவன. ஆதலின்
சிதைவுற்று அழிந்தன.
ஆனால்
அவற்றுள் ஒன்று மட்டும் ஒரேநிலையாய் இருந்து வருவது; "சார்வினுக்கெல்லாம் தகத்தக மாறிடினும், தன்மையும் தனது தருமமும் மாயாது" இருப்பது. ஆதலின்,
"அமரத் தன்மை" பெற்றது. அதுவே பாரதியினால் தமிழச் சாதியெனப் பேசப்பட்ட
தம் தமிழ் இனம். அத்துணைச் சிறப்புடைய தமிழர்களிடமும் ஒரு பெருங்குறை உண்டு. அது, அவர்கள் பேசும்
மொழி பற்றியதாம்.
உலக மொழியாக, ஆங்கிலம் உருவாகி உள்ளதால்,
ஒரு புறம் அம்மொழியின் மீதான பற்றுதல் தீவிரம் அடைய, agjL4Díb,
தமிழின்,
சமூக முக்கியத்துவம் பற்றிய, குறைவான மதிப்பீடும்,
அதன் ஆற்றல் பற்றிய
தாழ்வுணர்ச்சியும், வளர்ந்து வருவதே அக்குறைபாடாம். தம் கருத்துக்கும் கற்பனைக்கும் ஏற்ற மொழி தம் தாய் மொழியே. அதுவே உயிருள்ளளவும் நம்முடையது. பிற மொழிகளை, r

} மொழிக்கில்லை.!?
நாம் எவ்வளவு கற்றாலும், அவை நம்முடையனவாகா.
ஆகவே தான், இரண்டு எழுத்துக்கள் கூட்டிப் பேசும் திறமை ஏற்பட்ட உடனேயே,
தமிழை
நம்,
தாய் மொழி என்று பேசும்
உரிமை கிடைக்கிறது. இவ்வுண்மையை உணராத உயர்தர, நடுத்தர வர்க்கத் தமிழர்கள் சிலர், தமிழ் பேசுவதை, கெளரவக் குறைவாக எண்ணுவர்.
தம்மைத் தமிழர்களாகக் காட்டிக் கொள்ள வேண்டிய நிர்ப்பந்தங்களில் மட்டுமே, தமிழ் பேசுவர்.
இவர்களைப் பொறுத்தவரை,
தமிழ் என்பது, ஆங்கிலம் தெரியாத உறவினர், சுற்றத்தார், வீட்டு வேலைக்காரர் ஆகியோருடன் பேசுவதற்கான ஒரு மொழி,
அவ்வளவே.
தம் சொந்த மொழியின் பெருமையை, உணராதவர்கள் இவர்கள்.
உண்மையில் நம் சொந்த மொழியில் காணும் இனிமை, வேறு மொழியில் காண்பது சாத்தியமற்றது. தமிழ், தமிழ், தமிழெனத் தொடர்ந்து சொல்லும் போதே, அமிழ்து போல் இனிக்கும், மொழி நம்முடையது. எனினும், நம் தாய் மொழியின் அருமையை உணர்ந்து அனுபவிக்க வேண்டுமாயின், நாம் அதை மட்டும் கற்பது போதாது. பிற மொழிகளும் ஒன்றிரண்டு பயின்றிருக்க
வேண்டும்.

Page 25
பிறமொழிகளைப் பயின்ற பின்பே, தமிழின் அருமை நமக்குத் தெரியும். நம் சொந்த மண்ணை விட்டுச் சிலகாலம் வெளியேறி வாழ்ந்தால், அந்த மண்ணின் அருமை
நமக்குத்
தெரியவருவது போல, என்றுமில்லா ஆர்வமும் பற்றும் உண்டாகும். மொழி விடயத்திலும் இது பொருந்தும். ஆங்கிலத்தைப் பொறுத்தவரையில்,
அது தமிழ் மொழியிலிருந்து பெரிதும் வேறுபட்டது. தமிழுக்கு அதன் இனிமையும் உருக்கமும் சிறப்பு. ஆங்கிலமோ நயமும், லாவகமும் மிஞ்சிய மொழி. தமிழ் மொழி இனிது என்று தமிழன் பெருமிதப்படுவது போல, பிரெஞ்சு மொழியின் அழகும், குழைவும் எந்த மொழிக்கும் இல்லையென ஒரு பிரெஞ்சுக்காரன் பெருமைப்படுவது போல, ஆங்கில மொழியில் உள்ள லாவகம் வேறு எந்த மொழியிலும் இல்லையென்பர் ஆங்கிலேயர்.
இங்கிதமான பேச்சினால் பிறரைத் தன் வசமாக்கும் திறமை ஆங்கிலத்திற்கே உரிய பண்பு.
சொற்களுக்குள் அடங்காத நுட்பமான உணர்ச்சிகளையும் மிக லேசான கருத்துக்களையும் கூட விரிவாகவும், தெளிவாகவும் எடுத்துரைப்பதில் ஆங்கிலத்திற்கு நிகர் ஆங்கிலமே. உலகிலுள்ள மொழிகள் யாவற்றிலும் அதிக சொற்களைக் கொண்டதும் ஆங்கிலமே. ஆதலினால் தான் அம்மொழியில் நல்ல தேர்ச்சி மட்டும் இருந்து விட்டால்
மனதில் தோன்றியதையெல்லாம் அழகாக எடுத்துரைக்க முடிகின்றது. ஆதனால்தான், ஆங்கிலத்திலேயே சட்டம் முதலான அறிவியற் துறைகளிலும் முன்னேற முடியும் என்ற கருத்தும் இருந்து வருகின்றது. சட்டத்துறையைப் பொறுத்தவரை, தாய் மொழியறிவும் f.l { அதற்குநிகரான பிறமொழிப் பயிற்சியும், அவசியத் தேவைப்பாடாகும்.

குறிப்பாக ஆங்கில மொழியறிவு இன்றேல் இன்றைய சட்டத்துறையில் பிரகாசிப்பது கடினம். சட்டத்துறைக்கான கருவூலங்கள் அனைத்தும் ஆங்கிலத்திலேயே இன்றுவரை அமைந்திருப்பது அதற்கான காரணமாகும். ஆயினும் இக்கருத்துக்கும் விதிவிலக்குகள் உண்டு. ஆங்கில மொழியைச் சிறிதும் கற்காமல் உலகின் பல நாடுகள், அறிவியலில் முன்னேறி இருக்கின்றன. ரஷ்யர்களும், ஜேர்மனியர்களும், ஜப்பானியர்களும் உலக அறிவியல் அரங்கில் இன்றும் முன்னணியில் இருக்கக் காரணம், அவர்களுடைய தாய் மொழிப்பற்றாகும். தாய் மொழியிலேயே, அனைத்துத் துறைகளையும் கற்பதோடு சிந்திக்கவும், அவர்கள் தெரிந்து கொண்டிருப்பது தான் அவர்களது வெற்றிக் காரணம். “ஊக்கமும் உள்வலியும் உண்மையிற் பற்றும்” உள்ள தமிழர்கள் நினைத்தால், சட்டம் முதலான அறிவியல் துறைகளைச் “சொல்லுந்திறமை தமிழ் மொழிக்கில்லை” என்ற நிலையை மாற்றலாம். நெஞ்சினிலே இயல்பால் எழும், நீதி உணர்வினைப் பற்றிச் சிந்திப்பதும், கற்பதும், தாய் மொழியிலேயே அமைதல் சிறப்பு. நீதியை வழங்குவதும் நம் தாய் மொழியிலேயே அமைதல் அவசியம். “நாளடைவில் நாட்டு மொழிகள் நீதிமன்ற மொழிகளாக அங்கீகரிக்கப்படும்; தமிழில் வழக்குகள் பதிவு செய்யப்படும்; தமிழில் வாதாடக்கூடிய வல்லமை பெற்ற சட்டத்தரணிகள் உருவாகுவர்." என்ற கனவோடு உருவாக்கப்பட்ட சட்ட மாணவர் தமிழ் மன்றம், சட்டத்துறை சார்ந்த அறிஞர்களின் காத்திரமான பங்களிப்பை, இந்த இலட்சிய முயற்சியில் வேண்டி நிற்கின்றது.
நன்றி,
வணக்கம்.
- இதழாசிரியர் -

Page 26
நீராருங்கடலுடுத்த நிலமடந்தை சீராரும் வதனமெனத் திகழ்பரீத தக்கசிறு பிறைநுதலும் தரித்ததது தெக்கணமும் அதில்சிறந்த திராக அத்திலக வாசனைபோல் அனை
புகழ்மனக்க ஆரியம்போல் உலகவழக்கழிந்தி சீரிளமைத்திறம்வியந்து செயல்
எத்திசையும்
வீழம் நஞ்சம் வ
 

தக் கெழிலொழுகும் கண்டமிதில் றுந் திலகமுமே விடநல் திருநாடும் ாத்துலகு மின்பமுற பெரும் தமிழணங்கே சிதையாஉன் மறந்து வாழ்த்துதுமே!
-ரனோன்ரனிலும்

Page 27
r) Gü
1,
உரோம - டச்சுச் சட்டத்தின் இரு முக்கிய தீ - நீதியரசர் சி.வி. விக்னேஸ்வரன் .ே A. (L
THE THIRTEENTHAMENDMENT AND T - K. C. Kamala sabayson P.C.
5 t = ori
பிள்ளைகளுக்கு எதிராகச் செய்யப்படும் தீ - S. Thurairaja, L.B., J.M., DFMS, AttrirTey-l-Lan
THE LEGISLATIVE FRAMEWOR
SOME REFLECTIONS
- N.Selwa kkumarian LL.B (Fores.), LILL
Affirrley-trf-II' Seyricar l'eclarer fra 14, riversity of Culorif, Member - Cornrufssion of Inquiry on Local Gorernør
மானிடப் புவியியல் சட்டவியல் - ஓர் அறி Mi:Anlican. Siwa, Pa adarn
... E. (lars.), M. Phil Coloribo)
ALFI (Jrnley-ur-Laa W dk LeTrA reor Pri ILI 14'
HOW COULD A BETTERBALANCE BEA ENVIRONMENTAL CONCERNS IN INTER FIELD OF SUSTAINM BLE DEWELOPMENT - Fatima Rita Chandrawathana Thalayasi
Serior Assissarif Alegral Prussi PTICIPT Lerrer, Sri Lrk L1v (lege
உரித்துப் பதிவுச் சட்டம் சட்டத்தரணி கந்தையா நீலகண்டன்
முருகேசு & நீகண்டன் சட்டநிறுவினர்
COMPUTERS, INFORMATION TECHNOI -Külitha Dharmawardeill C. M Deplery Salicitor General
JURISDICTIONASA WITAL AND CENTR N. Siwahu maran LL.B., LL.M. (MALTM
Serior ASSE Lega Driffs friar
 

ங்கியல் நிவாரணங்கள் O rd), LLE Cey,மேன்முறையீட்டுநீதிமன்ற நீதிபதி
THE DEVOLUTION OF LEGISLATIVE POWER O5
ங்குகள் தொடர்பான இலங்கைச் சட்டங்கள் 13
и, Lecturer in I aн, štafe CIJIJIJel.
K OF LOCAL AUTHORITIES IN SRI LANKA:
kM,
fr. Refrr:
முகம் 23
CHIEWED BETWEEN DEWELOPMENT AND NATIONAL LAW DEWELOPMENTS IN THE
31 igam LL.M.
35
OGY, INFORMATION AND CRIME 39
AL FEATURE OF STATESOWEREIGNT
)

Page 28
உரோம - டச்
இரு முக்கிய தீங்கி
'நாடொறும் நாடி முறை செய்யா மன்னவன் நாடொறும் நாடு கெடும்” குறள் 553
நாட்டில் நாள்தோறும் உண்டாகும் நன்மை, தீமைகளை ஆராய்ந்துமுறை செய்யாத மன்னன் நாளுக்கு நாள் தன் நாட்டை இழப்பான்.
முறை செய்தல் என்றால் நீதி வழங்குதல் என்று அர்த்தம். நீதி வழங்கல் அரசின் தலையாய கடன்.
முற்காலத்தில் தன் சொந்த வலிமையை நம்பி வாழ்ந்தான் மனிதன். நாகரிகம் வளர்ந்து வரும் இன்றைய சமுதாயத்தில், சமுதாயத்தின் கூட்டு வலிமையினால் பாதுகாக்கப்படுகிறான் அவன். ஒழுங்குபட்ட சமுதாயத்தில் மக்களின் நலன்களைப் பாதுகாக்கும் கடமையை அரசே ஏற்று நடாத்துகிறது. மக்கள் ஒவ்வொருவரினதும் தனிப்பட்ட நலனையும் மகிழ்வையும் பேணி அதன் அடிப்படையில் சமுதாயத்தின் நலன்களைப் பாதுகாப்பதே ஒழுக்கம் நிறைந்த ஒரு சமூக அமைப்பின் குறிக்கோளாக இருக்க வேண்டும். அந்த உயர் குறிக்கோளையே நீதி” என்றும் “முறை” என்றும் குறிப்பிடுகிறோம்.
எங்கள் வாழ்விற்கு நலன்களே (Interests) அடிப் படையானவை. எந்தெந்த நலன்களை அரசு பாது காக்கின்றதோ அந்தந்த நலன்களே உரிமைகள் (Rights) ஆகின்றன. தனிமனித உரிமைகளுக்குப் பிறர் ஊறு விளைவிப்பதை அரசு தடை செய்கிறது/ 9_L-gyrfa0LO (Right to Person) GluT(5615flooLo (Right to Property) LaigflooLo (Right to Reputation) GumsöTsysmou germão ாதுகாக்கப்படும் சில நலன்கள் ஆவன. /
 

நீதிமுரசு
நீதியரசர் G. வி. விக்னேஸ்வரன் B. A. Lond), LL.B Cey. மேன்முறையீட்டுநீதிமன்ற நீதிபதி
நீதியை நிலைநாட்டி மக்களிடையே முறை செய்தலுக்கு அரசினுடைய கருவியாக அமைவதே சட்டம். முறை செய்தலைக் குறிக்கோளாகக் கொண்டே சட்டம் இயங்குகிறது.
சட்டம் பொதுவாக நலன்களைக் காக்கும் சட்டம் இருவகைப்படு. அவையாவன : (1) உரிமை இயல் சட்டம் (ii) குற்ற இயல் சட்டம். தனி யொருவனின் உரிமையை மதித்து நடக்காதிருப்பது உரிமை இயற்சட்டத்தால் பரிபாலிக்கப்படும் அதே வேளையில் தனி மனிதனின் உரிமைக்குத் தீமை விளைவிப்பதைத் தடுக்கவும் தண்டிக்கவும் உதவுவது குற்ற இயற் சட்டமாகும். பொதுவாகத் தண்டிக்கத்தக்க செயல்களைத் தொகுத்துக் கூறும் சட்டத்தை குற்றவியற் 8FLLih (Criminal Law) 6TsóTâGpmüh. 9 lfsbudsgo6Tuth அந்த உரிமைகளை நிலைநிறுத்தும் வழிவகைகளையும் எடுத்துக் கூறும் சட்டத்தை உரிமையியற் சட்டம் (Civil Law) என்றும் குறிப்பிடுகிறோம்.
தீங்கியற் சட்டம் உரிமை இயல் சட்டத்தின் உட்பிரிவுகளாகப் பலவகைச் சட்டங்கள் உண்டு. அவற்றுள் ஒன்றே தீங்கியற் சட்டமாகும். (Law of Riots Delicts)
குற்றவாளியைத் தண்டித்தல் குற்றவியற் சட்டத்தின் பொறுப்பு. ஆனால் தண்டித்ததால் மட்டும் “முறை செய்தல்" முழுமை அடையாது. குற்றச் செயலால் பாதிக்கப்பட்டவருக்கு, நட்டமடைந்தவருக்கு அதற்கான ஈடு கிடைக்கும் படி செய்தால்தான் சட்டத்தின் கடமை நிறைவு பெறுகின்றது, முறை செய்யப்படுகின்றது.

Page 29
பொன் விழா மலர் 99
ஆகவே சமுதாயத்தில் தவறொன்றினை ஒருவர் இழைத்தால் அதன் அடிப்படையில் அவருக்கு நேரும் கடப்பாடுகள் இரண்டாவன. ஒன்று தண்டனை அனுபவித்தல்; மற்றது தன் செயலால் ஏற்பட்ட ஏற்றத் தாழ்வினை, முறைகேட்டை, அநீதியைச் சீராக்குதல் அல்லது ஈடு செய்தல். குற்றச் செயல் (Crime) சமுதாய நலனுக்குப் பங்கம் விளைவிப்பதாயும், தீங்கு (Wrong) தனி மனித நலனுக்குப் பங்கம் விளைவிப்பதாயும் சட்டம் கொள்கிறது. சமுதாயம் முன்னையதைத் தண்டிக்கிறது; பின்னையதுக்கு ஈடு வழங்குகிறது. ஒரே செயல் குற்றச் செயலாகவும், அமையலாம்; தீங்காகவும் அமையலாம். ஒவ்வொரு குற்றச் செயலும் பாதிக்கப்ட்டவருக்கு ஒரு தீங்காக அமையலாம். ஆனால் ஒவ்வொரு தீங்கும் குற்றச் செயல் ஆகாது.
இலங்கையில் தீங்கியற் சட்டம்
எங்கள் நாட்டில் பொதுச் சட்டமாகத் திகழ்வது உரோம - டச்சுச் சட்டம். உரோம சட்டத்தில் இருந்து உதித்த உரோம - டச்சுச் சட்டம் உரிமையியற் சட்டத்தின் அத்திவாரமாக இரு முக்கிய கோட்பாடுகளை வகுத்திருந்தது. அவை"டோலுஸ்"(Dolus),குல்பா (Cupa) எனப்படுவன. ஒருவன் இன்னொருவனின் உரிமைக்கு உளக் கருத்தொன்றிய ஊறு செய்யப்படாது என்பது முதற் கோட்பாடு (டோலுஸ்). கடப்பாடொன்றினை மீறிக் கருத்தொன்றியோ கவலையீனமாகவோ ஒருவன் பணம் சார்ந்த நட்டத்தை இன்னொருவனுக்கு ஏற்படுத்தக் கூடாது என்பது இரண்டாவது கோட்பாடு (குல்பா). இவற்றுள் ஏதேனும் ஒன்றை இழைத்தால் நட்டஈடு கட்ட வேண்டும் என்பதே உரோம டச்சுச் சட்டக் கொள்கை. "டோலுஸ்" என்ற இலத்தீன்மொழிச்சொல்லுக்கு இரண்டு அர்த்தங்கள் உண்டு. ஒன்று மோசடி, மற்றது வேண்டுமென்றே ஊறு விளைவிப்பது. குல்பா என்றால் கவலையினமான தவறு. எல்லை கடந்த கவலையீனம் வேண்டுமென்றே செய்த தவறுக்கு ஒப்பாகும். ஆங்கிலச் El'Lorsorge Lässtrg (Assault), 9öglfspäd (Trespass), நிலைத்த அவதூறு (அதாவது எழுத்து மூல அவதூறு) (Libe), நிலையா அவதூறு (அதாவது வாய்மூல அவதூறு) (Sander), தீய நோக்குடன் குற்ற வழக்கிடல் (Malicious Prosecution) போன்ற பல குறிப்பிட்ட தீங்கியற் தவறுகளைக் குறிப்பிடும் அதே வேளையில் உரோம -
2

டச்சுச் சட்டமானது அவ்வாறு குறிப்பிடாது மேற்கண்ட கோட்பாட்டு அடிப்படையிலேயே தவறுகளைப் பிரித்தெடுத்துக் கொள்கிறது.
ஆகவே குற்றவியற் சட்டம் தவறான செயலையும் அதற்கான குற்ற எண்ணத்தையுந் தண்டிக்கும் அதே வேளையிற் தீங்கியற் FILLOT 60T g குற்ற எண்ணத்துடனோ கவனமின்மையாலோ புரியப்பட்ட தவறான செயலால் ஏற்பட்ட தீங்கினையும் அதற்கான பரிகாரத்தையும் ஆராய்கிறது.
தீங்கியற் சட்டம் பற்றிய நுாலை எழுதிய மக்கெரன் அவர்கள் தீங்கியலை உரோம டச்சுக் சட்ட அடிப்படையில் வரையறுத்த போது தீங்கியற் செயலானது சட்டத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஒரு பொதுக் கடப்பாட்டினை மீறும் செயல் என்றும், எவனொருவனுக்கு அக்கடப்பாடு செலுத்தப்படவேண்டியுள்ளதோ அவனுக்கு அதன் மீறலால் ஏற்படும் தீங்கினை ஈடுசெய்ய வழக்கொன்றினைப் பதிய அது வழிவகுக்கும் என்றும் குறிப்பிட்டார்.
தீங்கியல் வழக்கின் அடிப்படை
ஆகவே தீங்கியற் சட்ட அடிப்படையில் வழக்குப் பதிவதற்குப் பின்வரும் கூறுகள் அமைய வேண்டும் :
i. சட்டத்தால் அங்கீகரிக்கப்பட்ட பொதுக் கடப்பாடு. அதாவது தீங்கியற் தவறுகள் எவை என்பன முன்னரே யாவருக்கும் தெரிந்திருக்க வேண்டும்.
i. அக்கடப்பாடு மீறப்பட்டிருக்க வேண்டும்.
i. அவ்வாறு மீறப்பட்டால் அதனால் பாதிக்கப்பட்டவர்
நட்ட ஈட்டுக்கான வழக்கைப் பதியலாம்.
எனவே நட்டஈட்டு வழக்கைப் பதியும் ஒருவர் எதிராளியானவர் தனக்கு கடப்பாடுடையவராக இருந்தார் என்றும், அக்கடப்பாட்டினை எதிராளி மீறினார் என்றும், அதனால் தனக்கு ஊறு அல்லது பாதிப்பு ஏற்பட்டது என்றும் நீதிமன்றில் ஒப்புவிக்க வேண்டும்.
பொதுவாக உரோம டச்சுச் சட்டத்தில் காணப்படும் தீங்கியற் தவறுகளில் பெரும்பாலானவை "இடம்னும் 36ärgerfluuFT LITú"G6Núñ (Damnum Injuria Datum)”

Page 30
"இன்ஜுரியா” என்ற இரண்டு தலையங்கங்களினுள்ளும் அடங்குவன.
'இடம்னும் இன்ஜ"ரியா டாட்டும்" உடன் "அக்டியோ இன்ஜ"ரியானும்”
இடம்னும் இன்ஜுரியா டாட்டும்” என்ற தீங்கியற் பொறுப்பானது கி. மு. 287 ம் ஆண்டில் லெக்ஸ் அக்கியூலியா (Lex Aquia) என்ற குடியொப்பம் (Plebiscite) மூலம் உருவாக்கப்பட்டது. "இடம்னும்” என்றால் பணம் சார் நட்டம் என்றாகும். “இன்ஜுரியா” என்றால் ஊறு டாட்டும்” என்றால் கொடுப்பது அல்லது உருவாக்கல் என்று பொருள்படும். ஆகவே "இடம்னும் இன்ஜுரியா டாட்டும்” என்றால் பணம் சார் நட்டத்தை ஏற்படுத்தும் ஊறு அல்லது தீங்கு என்று பொருள்படும்.
இந்த அக்கியூலிய வழக்கில் வெற்றி பெற வழக்காளி ஒருவர் எதிராளியின் பிழையான நடத்தையால் தான் கணிக்கப்படக்கூடிய பணம் சார் நட்டத்தை எய்தினார் என்று நிரூபிக்க வேண்டும். அதாவது வெறும் மன 9.6061T66F6) (Mental Distress), 9600TfGSlibe, psig (injured feeling), GigiT6i50s) Gjibuli) (incovenience), GessTUth ept G.56) (Causing annoyance) Gurfsirp606). Giofibuly. "இடம்னும் இன்ஜுரியா டாட்டும்"வழக்கைப் பதிவதற்கு இடம் கொடுக்கா. மேற்படி மனஉளைச்சல் போன்றவை வேண்டுமென்றே ஏற்படுத்தப்பட்டால் "அக்டியயோ இன்ஜுரியானு” என்ற தலையங்கத்தின் கீழ் அவற்றை வைத்துப் பதியலாம். (ஃபோபேக் - “தீங்கியற் சட்டம் நூற்தொகுதி 1 - 1991, பக்கம் 475 பார்க்கவும்).
"அக்டியோ இன்ஜுரியானும்’ என்ற வழக்கு ஒருவரின் உணர்ச்சிகளுக்கு ஏற்படுத்தப்படும் பாதிப்புக்களுக்கு பணம் சார் ஈட்டினை விதித்து (Solatium) தண்டனை வாங்கிக் கொடுக்கும் நோக்கத்துடன் பதியப்படும் வழக்காகும்.
பொதுவாகக் கூறுவதானால் "இடம்னும் இன்ஜுரியா டாட்டும்” என்பது பொருள் சார்ந்த நலன்களுக்கு ஏற்படுத்தப்படும் தீங்குகளுக்கான பொது நிவாரணம் என்றும் "அக்டியோ இன்ஜுரியானும்” என்பது ஆளுணர்வு சார்ந்த நலன்களுக்கு ஏற்படுத்தப்படும் தீங்குகளுக்கான பொது நிவாரணம் என்றும் கூறலாம். இந்த இரு

நீதிமுரசு
நிவாரணங்களை உரோம-டச்சுக் சட்டத்தின் தீங்கியற் பிரிவில் முக்கியமானவையாக இருப்பினும் தொல்லை (Nuisance), SylhL 9.5ifié (Nervous Shock) Gustairp மற்றவை சம்பந்தமாகவும் சில நிவாரணங்கள் இருக்கத்தான் செய்தன. (உரோம-டச்சுச் சட்டம் அறிமுகம் ஆர். டபிள்யூ. லி அவர்கள் - 5ம் பதிப்பு, பக்கம் 325 பார்க்க).
லெக்ஸ் அக்கியூலிய நிவாரணம்
இந்த நிவாரணத்தின் அடிப்படை “இடம்னும் இன்ஜுரியா டாட்டும்” என்று மேலே கண்டோம். மத்யூஸ் எதிர்பன்ங் (1922AD492)என்ற வழக்கில் டிவில்லியர்ஸ் என்ற நீதியரசர் எழுபத்தி ஐந்து வருடங்களுக்கு முன்னரே பணம் சார் நட்டம் ஏற்பட்டால் மட்டுமே மேற்கண்ட நிவாரணம் பெறப்படலாம் என்று கூறி வைத்தார். அத்துடன் அந்நிவாரணத்தைப் பெற"டோலுஸ்" அல்லது குல்பா" ருசுப்படுத்தப்படவேண்டும் என்றார் "டோலுஸ்” என்று அவர் குறிப்பிட்டது "முறையற்ற எண்ணத்தையே” (Wrongful Intention) '656) unt' GT6örgl (gp5 ISull-g "கவனமின்யை” (Negigence)
ஆகவே அக்குலியச் சட்டத்தின் கீழ் (Lex Aquilia) வழக்கொன்று பதியும் போது நான்கு குணாம்சங்களை வழக்கு எடுத்துக் காட்ட வேண்டியுள்ளது. அவையாவன :
(1) முறையற்ற செயல் அல்லது தவிர்வு (wrongful act or
omission);
(i) முறையற்ற எண்ணத்துடன் அல்லது கவன -
மின்மையுடன் இயற்றப்படும் அத் தவறு;
(i) ஏற்படுத்தப்படும் தீங்கு,
(iv) பணம் சார் நட்டம்.
மேற்படி வழக்கில் எதிர்வாதியின் கவனமின்மையான செயலையும் (தவறை), தனக்கு விளைந்த தீங்கையும் மட்டும் வாதி மெய்ப்பித்தால் அது போதாது. தவறிலிருந்து தீங்கு விளைந்தது என்பதையும் நிலைநாட்ட வேண்டும். எதிர்வாதியின் முறையற்ற எண்ணத்தால் அவன் நடந்து கொண்ட விதமோ அல்லது அவனின் கவனமின்மையான செயலோதான் காரணம் என்றும் அந்தக் காரணத்தின் விளைவே தனக்கு நேர்ந்த தீங்கு என்றும் அதனால் பணம்

Page 31
பொன் விழா மலர் 99
சார் நட்டம் ஏற்பட்டது என்றும் வாதி மெய்ப்பித்தால்தான் அவன் நட்டஈடு பெறமுடியும். இந்தக் காரண காரியத் தொடர்பை Cousation என்று ஆங்கிலத்தில் குறிப்பிடுவார்கள்.
எதிர்வாதியின் பொறுப்பைத் தீர்மானிக்கும் போது விளைந்த தீங்கு எதிர்வாதியின் வேண்டுமென்ற செயலால் அல்லது கவனமின்மையால் ஏற்பட்ட இயல்பானதும் நிகழத்தக்கதுமான விளைவுதானா (Natural and Probable Consequence) 96)6)g, GBJy. விளைவா (Direct result) என்று மன்று ஆராயும். இந்த விதத்தில் காரண காரியத் தொடர்பு ஆராயப்பட்டே ஒரு முடிவுக்கு வரப்படும்.
அக்டியோ இன்ஜ"ரியாறும் நிவாரணம்
அக்டியோ இன்ஜுரியாறும் வழக்குகளில் கீழ்கண்ட நான்கு குணாம்சங்கள் மெய்ப்பிக்கப்படவேண்டும்.
(i) முறையற்ற செயல் அல்லது தவிர்வு (i) முறையற்ற எண்ணத்துடன் இயற்றப்படும் தவறு; (i) ஏற்படுத்தப்படும் தீங்கு; 懿 (iv) அத் தீங்கு ஆள்சார் நலனில் தலையிடுவதாக
அமைய வேண்டும். (v) (ii)ல் கவனமின்மை குறிப்பிடப்படவில்லை (iv)ல்
பணம் சார் நட்டம் குறிப்பிடப்படவில்லை.
இரு நிவாரணங்களினதும் அடிப்படை வேற்றுமைகள்
லெக்ஸ் அக்குலிய நிவாரணமானது சொத்து சார் சேதங்களை (Potrimonial loss) பெறவே உதவுகிறது. அதாவது சொத்து சார்பாக, வியாபாரம் சார்பாகவோ ஏற்பட்ட நட்டத்தையும் எதிர்கால நட்டத்தையுஞ் சேர்த்துப் பெற அந்நிவாரணம் வழி வகுக்கிறது. ஆனால் நட்டமானது திட்டவட்டமாக அறுதியிட்டுக் காட்டப் படவேண்டும். கவனமின்மையாலோ கருத் தொன்றியதாலோ ஏற்பட்ட தவறு எந்தெந்த நட்டங்களை எந்த அளவுக்கு விளைவித்தது என்பதை நிரூபிக்க வேண்டும். இப்பேற்பட்ட வழக்குகளில் மனஉளைச்சல், உணர்வுப் பாதிப்பு ஆகியவற்றிற்கு எந்த வித நட்ட ஈடும்

தரப்பட மாட்டா. அவ்வாறு நட்டஈடு வழங்குவது லெக்ஸ் அக்குலிய நிவாரணத்தின் அடிப்படைக் கருத்துக்கு ஒவ்வாது என்றே கொள்ள வேண்டும். (வாரிங் சக ஜிலோ லிமிடட் எதிர் ஷேர்போன் 1904 TS பக்கம் 340 ஐப் பார்க்க). ஆனால் வாதிக்கு ஏற்பட்ட மனவேதனை, மனத்துயரம் ஆகியவற்றுக்கு நட்டஈடு வழங்கலாம் என்ற விதிவிலக்கு காலக்கிரமத்தில் ஏற்றுக் கொள்ளப் பட்டுள்ளது. (யூனியன் அரசு எதிர் வார்ணகே 1911 AD 657 பார்க்க.
அக்டியோ இன்ஜுரியாறும் உணர்வுக்கு ஏற்பட்ட பாதிப்புக்கு நட்ட FLT 56nuh பாதிப்பை ஏற்படுத்தியவருக்குத் தண்டனையாகவும் பணம் சார் நட்ட ஈட்டை ஏற்படுத்திக் கொடுத்தலையே குறிக்கோளாகக் கொண்டுள்ளது. தண்டனை விதித்தல் என்பது வேண்டுமென்றே தவறானது இழைக்கப்பட்ட காரணத்தினாலாகும்; குற்ற வழக்குகளில் குற்ற எண்ணமே தண்டனைக்கு அத்திவாரம். மேற்கண்ட தீங்கியல் வழக்குகளிலும் குற்ற எண்ணத்துடன் இன்னொருவரின் உணர்ச்சிகளுக்குப் பாதிப்பை ஏற்படுத்துவதால் நட்டஈடானது உணர்ச்சிப்பாதிப்புக்கு ஈடாகவும் குற்றத்திற்குத் தண்டனையாகவும் அமைகிறது. பின்வரும் வழக்குகள் அக்டியோ இன்ஜுரியாறும் நிவாரணம் கோரிப் பதியப்படக் கூடிய வழக்குகளில் சில ஆவன :
(t) பிறர் துணைப்புணர்ச்சி (Adultery) (ii) கன்னிமை கெடுத்தல் (Seduction) (iii) gj6gTip (Defamation) (iv) தீய நோக்குடன் குற்ற வழக்கிடல் (Malicious
Prosecution) (v) (p60pulairflá; afoop LIG556 (False imprisonment) (vi) G5ITsist)6) (Nuisance)
மேற்கண்ட வழக்குகளில் பணம் சார் நட்டம் ஏற்பட வேண்டிய அவசியமில்லை. முன்னைய நிவாரணத்தில் பணம் சார் நட்டம் காட்டப்பட வேண்டும்.
இக்கட்டுரை மேற்குறிப்பிட்ட இரு நிவாரணங்களின் தாற்பரியங்களை மேல் வாரியாக மட்டுமே ஆராய்ந்துள்ளது.

Page 32
THE THIRTEENTH AN
DEVOLUTION (DF LE
In Sri Lanka the starting point of any discussion on the devolution of legislative power is the sovereignty of Parliament under the Constitution.
In terms of the 1978 Constitution, sovereignty is in the People' and the legislative power of the People is exercised by Parliament. In the exercise of such power the Parliament makes laws. In the Soulbury Constitution, the basic law making power is contained in Sec.29(i). Sir Ivor Jennings stated that the phrase peace, order and good Government in this section is not a description of the purpose for which legislation may be enacted, nor is it necessary for a court in relation to each Act of Parliament to decide whether-it deals with peace' or "order' or 'good Government'. The phrase is the lawyers way of stating absolute and complete powers (and) power to legislate for the peace, order or good Government of a country is a power to legislate, on any subject whatever. It is a power as "Plenary and ample" as the imperial Parliament in the plenitude of its power possessed or could bestow. The Privy Council construed this phrase as conferring the widest law making power appropriate to a sovereign.
The legislative power which was implied under the Soulbury Constitution is couched in express terms in the 1978 Constitution.
Ar፤ 3.
Art 4.
Art 75. Sir Ivor Jennings- the Constitution of Ceylon p. 72 Hodge vs. the Queen 9 A. C. 117 Ibralebbe vs. the Queen 65 NLR 433

NEETHIMURASU .
ENOMENT AND TE
GSLATIVE POWER
K. C. Kamalasabayson P.C.
The legislative power of the people is exercised by Parliament acting alone; by the Parliament acting together with the people at a referendum or by the people alone at a referendumo.
هر
A law may be passed by a simple majority unless it is required to be passed by a two third majority. In terms of the Constitution the power given under Article 75 is unlimited and the Parliament can with the approval of the people even amend or repeal any of the provisions of the Constitution including Art 75.
In this background, the question whether the provisions in the Thirteenth amendmenterode the legislative power of the Parliament has been answered by the Supreme Court in favour of Sovereignty. The majority view was that the provisions only impose procedural restraints.
Chapter XVII A that was introduced by the Thirteenth Amendment provides for the establishment of Provincial Council for every province specified in the eight schedule'. Election of members of the Provincial Council are held in accordance with the law.
Article 154G, enables the Provincial Council to make statutes. This power is subject to the provisions in the Constitution including Article 75 and- Article 154(G)(10). A Statute does not
7. Art 75
8. Art 83
9. Chap. XIII Art 85 (2)
10. Art 154(A) (1) 11. Art, 154A (2) and the Provincial Councils Elections Act
No. 2 of 1988,

Page 33
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
attain the Constitutional status of law, as the definition of law, in Article 170 remains unamended. Similarly, it does not enjoy constitutional immunity or protection that is accorded to an Act of Parliament. It does not have the attribute of finality and is always subject to review by court. The validity of a "Statute” can always be canvassed in a Court of Law, even years after its passage. If it is ultra vires for a Provincial Council to enact such a Statute, it is a nullity and is void ab initio. A Statute unlike a law which is proprio vigore valid, does not acquire such validity on its enactment'. Pre-legislative judicial control of Statute unlike in the case of Bills was deemed unwarranted.
A Statute comes into force only upon receiving the assent of the Governor. when a Statute is presented to the Governor for his assent he shall either assent to the Statute or may return it to the Provincial Council together with a message requesting the Council to reconsider it or consider the desirability of introducing amendments as may be recommended in the message', in which event it is imperative for the Provincial Council - to reconsider the Statute having regard to the message of the Governor but it may pass the Statute with or without the amendments and present it again to the Governor for his assent.
Thereafter, the Governor may assent to the Statute or reserve it for reference by the President to the Supreme Court, within one month of the passing of the Statute for the second time, for a determination that it is not inconsistent with the provisions of the Constitution. Depending on the
12. Art. 154G(I), 154G(5)(b) 13. Art. 80 (3) 14. (1987)2SLR at p. 331-332 15. Art 121 16. Art 154H (1) and (2)

determination of the Supreme Court the Governor shall either assent or withhold his assent'. The above provisions place several effective obstacles in the passage of a Statute before it comes into force. Unlike the plenary power of Parliament in relation to a Bill, which requires no executive assent, a Statute requires the assent of the Governor who is the Chief Executive of the Province. He is given an opportunity to make proposals. On the other hand, the Council is obliged to consider such proposals and if necessary give effect to them.
It is apparent that the Constitution intended the Governor to exercise some degree of control over the Provincial Council's power to make Statutes. At the same time it ensured that a Statute will not be unduly delayed, by stipulating a time limit of one month, within which it may be referred to the Supreme Court. Furthermore the determination of the Supreme Court is restricted to the Constitutional validity of the Statute. The above procedure lends support to the proposition that Art 154G is concerned with devolution of legislative power and not distribution of it. In this sense, the Governor whose appointment is referable to the executive power of the People?", is permitted to play a legitimate role in the making of a Statute by a Provincial Council, thereby strengthening the argument that this article demonstrates a classic example of devolution of legislative power. The jurisdiction of the Supreme Court, in relation to a Statute, guarantees safe passage to a Statute framed in accordance with the Constitution. It is open to a Governor to temporarily obstruct a Statute for various reasons, yet a permanent obstacle may be placed, only if
17. Art, 154H (2) 18. Art. 154 H (3) 19. Art. 154 H(4) 20. Art. 154 H (4) 21. Art 4(b) read with Art, 154B (2)

Page 34
the Statute is inconsistent with the Constitution. When one considers the entirety of the Thirteenth Amendment, it is manifest that the intention of its framers is to ensure that a Statute, must, as far as practicable, be acceptable to the National Government and the Provincial Council, and that, if it is to be prevented, it should only be for reasons of Constitutional conflict.
A somewhat corresponding provision is contained in the Constitution of India' where in addition to the power to send a message to the State Legislature the Governor may reserve the Bill for the consideration of the President who shall assent or withhold his assent’. If Constitutional questions are involved the President may refer the Bill to the Supreme Court for a determination'.
The Thirteenth Amendment also provides for the procedure for the amendment or repeal of chapter XVIIA or the Ninth Schedule. The President is required to refer any such Bill for the amendment or repeal after its publication in the gazette to every provincial Council for the expression of its views thereon'. If all the Councils agree to the amendment or repeal, such Bill requires a simple majority to be passed’ and where one or more Councils do not agree, it requires a two thirds majority to be passed'.
In view of the present system of elections under which no single party could obtain an absolute majority, a repeal or amendment, of chapter XVIIA, through this procedure, is considered an unlikely eventuality. To say the
22. Art. 200 23. Art. 201 (with a different procedure for money Bills) 24. In re. Kerala Education Bill. A 1958 SC 956
Art. 154G (2)
Art. 154G (2)(a)
27. Art 154 G (2)(b)
Art. 154G(3)
i.
28.

NEETH MURASU
least such a view is fallacious and totally unrealistic. It should be borne in mind that, if a stage is reached for a vote to be taken for the amendment or repeal of the said chapter, the controversy or conflict at that stage will be outside the realm of party politics or personal loyalties. In which event these procedural restraints will be mere formalities. The majority view will prevail. Another important feature is that Article 154G(3) provides that the Parliament could, by a simple majority legislate in respect of the matters specified in list I with the consent of some of the Provincial Councils, in which event, the Bill shall become law, applicable only to those provinces. The power given to the Parliament to legislate in respect of any matter setout in the Provincial Council list may be summarised as follows:-
i) the President, after its publication in the Gazette and before it is placed on the Order Paper refer the Bill to every Provincial Council,
ii) Where every such Council agrees to the passing of the Bill, it is passed by a simple majorityo
iii) Where one or more Councils do not agree, it is passed by a two third majority, in which event such law will be applicable to all the Provincial Councilso,
iv) In the event ofan inconsistency between laws passed as above and a Statute, the provisions of the law will prevail',
v) Where on such reference one or more Provincial Council agree to the passing of the Bill, it shall become law applicable only to those provinces',
29. Art. 154 G(3)(a) 30. Art. 154 G(3)(b) 31. Art 154 G(3)(6) 32. Art. 154 G(3)(b)

Page 35
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
vi) The Parliament may make laws at the request
of the Provincial Councilo.
The Power is also given to the Parliament to legislate in respect of any matter set out in the concurrent list after such consultation, with the Provincial Councils as the Parliament may consider appropriate in the circumstances of each case'. Similar provision is contained in relation to the Provincial Councils to make statutes in respect of any matter set out, in the concurrent List. The extent and scope of the consultation is not specified. The manner in which it is to be given effect to is vague. Nevertheless it is settled law that such consultation is mandatory. In the context of the Constitutional structure, the superior power of the Parliament must necessarily be regarded as the guiding factor in the interpretation of these sub-articles.
The majority determination in the Thirteenth Amendment case is that the Provincial Councils do not exercise sovereign legislative power and are subsidiary bodies exercising limited legislative powers. Emphasis was placed-on Article 76(3) in support of this view.
Article 76(1) provides that Parliament shall not abdicate or in any manner alienate its legislative power and shall not setup any authority with any legislative power. The word "delegate" which was found in the corresponding section in the 1972 Constitution has been dropped from this Article, thereby enabling some of the Petitioners in support of the Bills to argue with much force that the Statutes are nothing more than subordinate legislations.
33. Art. 154G (4) 34. List III Ninth Schedule 35. Art. 154G(5)(a) 36. Art. 154 G(5)(b)

The three lists in the Ninth Schedule of the Constitution are the Provincial Council List, the Reserved List and the Concurrent List. The Provincial Council List contains the matters in respect of which the Provincial Council is empowered to make Statutes. These mainly cover those areas of activity where decisions affect primarily persons living in the Province and are applicable to the Province only. The Reserved List contains the matters in respect of which the Parliament is empowered to make laws. These cover areas of national importance. The Concurrent List contains the matters in respect of which both the Parliament and the Provincial Councils may make laws and Statutes respectively.
There are two important matters that require consideration in relation to these lists. Firstly, whilst the Provincial Council cannot make Statutes in respect of any mattersetoutin the Reserved List, the first items in the Reserved List is the "National Policy on all subjects and functions'. The Provincial Councils have no powers in respect of National Policy, even on subjects and functions included in the Provincial Councils List. It is for the Parliament to lay down National Policy. The Statute of a Provincial Council is subject to such policy.
It is therefore clear that the Parliament retains its control on all matters and where appropriate may dictate to the Provincial Councils. The National Transport Commission Act No.37 of 1991 is a classic example of the plenary power of the Parliament. Some of the provisions of this act are in conflict with item 8 of the Provincial Council list. However, since it relates to National policy', its Constitutional validity was upheld by the Supreme Court and it was passed by a simple majority.
37. In the Transport Board Statute (Take over of assets and liabilities of Northern and Eastern Province S. C. No. 7/89 (Spl) (PPA/2/PC/19)
38. Sec. 45
39. Preamble to Act No. 37 of 1991
40. S. C. No. SD 8/9l

Page 36
Even though doubts were expressed in the Thirteenth Amendment case by Justice Wanasundera'it can now be regarded as settled law that the Parliament has unrestricted power to legislate on the basis of National Policy.
In re Agrarian Services (Amendment) Bill, the Supreme Court expressed the following view: "It is sufficient for present purposes that the matters dealt with in the Bill are all matters of National Policy in regard to the rights and liabilities of owners and tenant cultivators and thus fall within List II"*?.
Therefore the powers conferred on a Provincial Council in respect of the matters setout in the Provincial Councils List will always be subject to the sovereign power of the Parliament. Secondly, all subjects and functions not specified in List I or List III are brought within the Reserved List. The residuary power is vested in the National Government.
A Provincial Council may by a resolution decide not to exercise its Statute making powers. Upon the acceptance of this resolution, the Parliament is thereafter empowered to make laws applicable to that Province'.
on a consideration of the foregoing, one may justifiably conclude that any attempt to equate the Statute making power of Provincial Council to the law making power of a federal State, would tantamount to an over-reaction based purely on highly theoretical concepts without any regard to reality.
41. p. 345 42. Hansard of 19.2.91, Col. 1184 at 1192. 43. Art. 154S
44. P. 333

NEETH MURASU
On the otherhand the majority view in the Thirteenth amendment case can be regarded as a classic exposition of a Constitutional approach in times of crisis. Justice Oliver Wendell Holmes said:- "..... But the provisions of the Constitution are not mathematical formulas having their essence in their form; they are organic living institutions transplanted from English soil. Their significance is vital, not formal; it is to be gathered not simply by taking the words and the dictionary, but by considering their origin and the line of their growth*"
The provisions relating to the making of Statutes in the Thirteenth Amendment provide for a simple mechanism'. Once a Statute is made, the Provincial Council is in control of the matter covered by the Statute. The making of a Statute, in legal terms, means the exclusion of the National Governmental activity. A Statute without the necessary machinery to implement its provisions, is worthless and may cause hardship to the People of the Province. Although the Constitution is silent with regard to the consultative process between the Parliament and the Provincial Councils in respect of the matters in the Concurrent List, the provisions necessarily contemplate the formulation of an arrangement that would effectively permit devolution.
In re- the Transport Board Statute (take over of Assets and Liabilities of Northern and Eastern Province Transport Board) the Supreme Court determined as follows':
1 that a Provincial Council can make Statutes (in respect of the provision of Intra-Provincial Road Transport Services in respect of both
45. Gompers Vs. United States 233 U.S. 604, 610 (1914)
46. Art. 154 (G)
47. S. C. No. 7/89 (Special) PPA/2/PC/19
S.C. Minutes of 22.2.90

Page 37
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
passengers and goods) by virtue of item 8 as well as item 21 of the Provincial Council List. 2. that a Provincial statute can authorize the Council itself to provide Road Transport Services. 3. that the duty to consult under Article 154G(5)
(a) and (b) are mandatory.
4. that the Provincial Council Statute cannot transfer or vest in the Council without compensation the assets of a Public Corporation which is empowered to provide or providing both intra-provincial and inter- . provincial road transport service.
In fact, the Constitution suspends the operation of any law within the province relating to any matter in the Provincial Councils List, in force on the date on which chapter XVIIA comes into force, upon a Statute being subsequently made by a Provincial Council in respect of the same matter receiving the assent. Since there were several existing laws in respect of the matters in the Provincial Councils List, permitting such laws to remain without restricting their operation as above would render Article 154G nugatory.
The power given to the Provincial Council to make Statutes in respect of the matters setout in the Concurrent List is restricted. Here the devolution clearly flows from Parliament. A Provincial Council ought not to take upon itself responsibilities that it cannot handle. On the otherhand, if it has the capacity to discharge its responsibilities in respect of the matters in the Concurrent List, provision is made for the Council to do so, provided that, where there exists a conflict between the National Government and the
48. Art. 154G(8) 49. Article 246 (2)

Provincial Council, the Parliament could effectively obstruct the Council by firstly objecting to the making of any Statutes in respect of the said matters and thereafter by enacting legislation based on National policy.
The corresponding provision in the Constitution of India confers much wider powers on a State legislature'.
Where there is a law in respect of any matter in the Concurrent List on the relevant date and a Provincial Council makes a Statute on the same matter inconsistent with the law, the Statute has the effect of suspending the provisions of the law within the province from the date of its assent, unless the Parliament resolves otherwise. The Constitution thereby seeks to achieve three objectives:
1. That a Provincial Council could make Statutes in respect of the matters in the Concurrent List.
2. Where a Statute is made in terms of the Constitution, it will prevail over the law that is already in existence (and was in existence as at the date on which chapter XVIIA of the Constitution came into force).
3. Thereafter, it is a matter for the Parliament
to, by a resolution, decide to the contrary.
Therefore the legislative devolution in respect of the matters in the Concurrent List demonstrates the dual role of the Constitution. viz. as an instrument devolving power and at the same time preserving the sovereignty of Parliament.
50. Art. 154 G(9)

Page 38
The Seventh Schedule to the Indian Constitution contains the Union List, State List and Concurrent List similar to the Lists formulated in the Ninth Schedule to the Constitution of Sri Lanka.
It should be noted that the legislative relation between the Union and States under the Indian Constitution is also based on Provisions somewhat similar to those in the Thirteenth Amendment but with elements that tend to distribute rather than devolve legislative powers. Art. 245(1) of the Indian Constitution specifically provides for the distribution of legislative-powers between the Union Parliament and the State legislatures. These powers are limited by the distribution of powers in the Seventh Schedule, the fundamental rights included in chapter III, the other mandatory provisions of the Constitution and in the case of the State legislature by its teritorial limits. In a reference under Article 143 A the Supreme Court of India held that if any of the above limits is transgressed the law in question is liable to be struck down by the Court'.
An important distinction between the Provincial Council and the State legislature is that the latter is nota delegate of the Indian Parliament, since both the State legislature and the Union Parliament derive their respective powers from the Constitution which divides the legislative powers between them.
Article 248 of the Indian Constitution specifically provides that the Parliament has the exclusive right to make any law with respect to any matter not enumerated in the concurrent list
SI. eg. Art 286 (1), 301 S2, 1964 SC 745b at 763 53. In re Delhi Laws Act 1912 (1951)SCR 747
11

NEETH MURASU
or State list. Similar power is found in the Reserved list in the ninth schedule of the Constitution of Sri Lanka which confers on the Parliament the power to make laws in respect of all subjects and functions not specified in List I or List III.
There also exists a similarity between Art 154G(4) of the Constitution of Sri Lanka and Art. 252 of the Indian Constitution. In terms of Article 252 the Parliament is vested with the power to legislate for two or more states by consent with respect to matters in the State List. Art. 154G(4) contains similar provisions except that it contemplates one or more provincial councils whereas the minimum State legislatures in Art. 252 is two.
Art. 154G(S) (b) empowers the Provincial Council to make statutes with respect to any matter in the concurrent list. By virtue of Art. 154G(6) any provision in the statutes made by the Provincial Council inconsistent with any law made in accordance with Art. 154G, is, to the extent of such inconsistency void and the provisions of the law shall prevail.
The law contemplated in terms of this Article is a) law made in respect of any matter in the Provincial Council List in accordance with the procedure under Art. 154G(3) and b) law made in respect of any matter in the concurrent list.
However, under Art. 154G (8) the statute made in respect of the concurrent list takes precedence over any law in existence at the time

Page 39
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
the statute comes into force. Under the Indian Constitution Art. 250 provides that the Parliament is empowered to make laws if a proclamation of emergency is in operation. The Parliament is also empowered -under Art. 249 (1) to legislate with respect to any matter in the state list in the national interest. This power is exercised in persuance of a resolution passed by the Council of States. By virtue of Art. 254 any inconsistency between such laws made by the Parliament and the laws made by the legislature including laws with respect to the concurrent list are resolved in favour of the former. Thus there exists a similarity between Art. 154G(6) and Art. 254 (Of the Indian Constitution). However, these articles bring out an important difference with regard to the two constitutions. Whilst the Parliament's power to legislate in respect of matters in the State List is subject to national interest or proclamation of emergency under the Indian Constitution, no such limitations exist in the Thirteenth Amendment. In fact as observed earlier the reserved list enables the Parliament to make laws based on National Policy on all subjects and functions.
On the other hand Art. 154M of the Thirteenth Amendment empowers the Parliament to confer power on the President to make statutes or to delegate such power to any other authority. A similar provision exists in Art. 357 of the Indian Constitution. These
54. Sec. 24
2

articles contemplate a positive deviation with regard to legislative and statute making power of the State Legislature and the Provincial Council respectively.
The Provincial Councils Act provides for a special procedure in respect of Statutes relating to financial matters' even though they relate to the matters specified in the Provincial Councils List. It provides for the recommendation of the Governor before the Statute is introduced into or moved in a Provincial Council. Although the conditions specified in section 24 appear to be in conflict with Article 154G(l) of the Constitution, in view of Art. 80(3), it is now too late in the day to question its constitutional validity.
There can be no question that in view of the checks and balances in the Constitution of Sri Lanka, the devolution of legislative power in terms thereof falls far short of federalism. But in this area of devolution, it is the Provincial Council that is expected to take the first step by making Statutes having regard to its capacity and competence. On the other hand, the National Government must be cautious in enacting National Policy Legislations which may eventually result in the Supreme Court handing down a restrictive interpretation in keeping with the constitutional intent of the Thirteenth Amendment.

Page 40
பிள்ளைகளுக்கு எதிராக
ill
Gg,ILiuri San
உலகெங்கிலும் பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பாகப் பாரிய விழிப்புணர்வு ஏற்பட்டுள்ளது. இலங்கையிலும் இது தொடர்பாக மக்கள் மத்தியில் விழிப்புணர்வு ஏற்பட்ட போதிலும் பிள்ளைகளுக்குப் போதியளவு நியாயம் கிடைத்திருப்பதாகத் தெரியவில்லை.
Lilsiram GITES sir 5 sig Lily GuUITEFish (Child Abuse) Türp பதத்தைவிட பிள்ளைகளுக்கு எதிரான தீங்குகள் ஜூffence ஆgainstchildren)என்ற பதமேபிள்ளைகளின் உரிமைகளைப் ப ா து க I க் க ப்
பொருத்தமானதாகும்.
இலங்கையில் பிள்ளைகள் தொடர்பாகச் சுமார் 51 சட்டங்களில் ஏற்பாடுகள் உள்ள போதிலும் சுமார் நான்கு சட்டங்களே மிகவும்
அத்தியாவசியமானதாகும்.
gamelijLLITallo07:
தேசிய பிள்ளைகள் பாதுகாப்பு அதிகா சபை, இலங்கை தண்டனைச் சட்டக் கோவை. குற்றவியல் நடவடிக்கை கோவை, பிள்ளைகள், இளைஞர்கள் சட்டம் பெண்கள், இளைஞர்கள், பிள்ளைகள் வேலைக் கமர்த்தல் சட்டம்.
5.
பிள்ளைகள் என்றால் யார்?
'பிள்ளைகள்' என்ற பதத்துக்கு வெவ்வேறு சட்டங்களில் வெவ்வேறான வரைவிலக்கணங்கள் தரப்பட்டிருக்கின்றன. அவை அந்தந்தச் சட்டத்திற்கு பாத்திரம் பொருந்தக்கூடியனவாக வரைவிலக்கணப் பட்டிருக்கின்றன. இதுவரை காலமும் பொதுவான ஒரு வரைவிலக்கணம் தரப்படவில்லை. ஆனால் ஐக்கிய நாடுகள் ஸ்தாபனத்தினால் நிறைவேற்றப்பட்டு இலங்கை
 
 

நீதிமுதசு
ப்பு Ֆւն நீங்கு d si
J. J. Mi
S. Thurairaja
B. F.E. Skkkee lSSMK LLLSLkLL TE L LTekHLk
கைச்சாத்திட்டபிள்ளைகள் பட்டயத்தில் (Children charter) பிள்ளைகள் என்றால், 18 வயதுக்குக் குறைந்தவர்கள் அனைவரும் பிள்ளைகளாகக் கூறப்படுகிறார்கள். மிக அண்மையில் நிறுவப்பட்ட தேசிய பிள்ளைகள் பாதுகாப்பு அதிகாரச் சட்டத்திலும் இதே வரைவிலக்கணம் ஏற்கப்பட்டுள்ளது.
பிள்ளைகளுக்கு எதிரான தீங்குகள் எனும்போது அது மிகவும் பரந்ததொரு வரைவிலக்கணத்தை உள்ளடக்கும். உதாரணமாக பிள்ளைகளுக்கு நேரடியாகச் செய்யப்படும் ஜ் தீங்குகள், பிள்ளைகளுக்கு மறைமுகமாகச் செய்யப்படும் தீங்குகள் போன்றவற்றைக் குறிப்பிடலாம். இந்தக் கட்டுரையைப் பொறுத்த | வரையில் இலங்கைச் சட்டங்களில் ஏற்பாடு தி செய்யப் பட் டி ருக்கு ம் , பிள்ளைகளுக்கு நேரடியாகச் செய்யப்படும் தீங்குகள் பற்றி மாத்திரம் ஆராய்வோம்.
பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம்
பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் என்றால் என்னவென்று பூரணமானதொரு வரைவிலக்கணம் எந்த சட்டத்திலும், எந்தவொரு அகராதியிலும் தெளிவுபடுத்தப்படவில்லை. எனவே துஷ்பிரயோகம் என்பதனுள் என்ன விடயங்கள் அடங்குகின்றன என்பதைக் கவனிக்கலாம். துஷ்பிரயோகம் என்பதை இரண்டு வகையாகப் பிரிக்கலாம் : 1. மனோரீதியான துஷ்பிரயோகம் i. உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகம்.
இது தொடர்பாக 1995ஆம் ஆண்டு தண்டனைச் சட்டக் கோவைக்குக் கொண்டுவரப்பட்ட திருத்தச் சட்டம் வரும்வரையில் எந்த வித ஏற்பாடுகளும் இருக்கவில்லை. தண்டனைச் சட்டக் கோவையின் 308 (அ) பிரிவில்

Page 41
பொன் விழா மலர் 99
பிள்ளைகளுக்கு இழைக்கப்படும் சித்திரவதை தொடர் பாகவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கின்றது. அதாவது, ஒரு பிள்ளைக்கு உளவியல் ரீதியாகச் செய்யப்படும் சித்திர வதையும் சித்திரவதை என்று ஏற்றுக் கொள்ளப்படலாம். சட்டத்தில் இவ்வாறாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட போதிலும் இன்றுவரை இது தொடர்பாக ஒரு வழக்கேனும் தொடுக்கப்படவில்லை என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதற்கு ஒவ்வொரு துறையினரும் ஒவ்வொரு காரணம் கூறுகின்றார்கள். உதாரணமாக மருத்துவத்துறை இது தொடர்பாக இலங்கையில் போதியளவு வளர்ச்சி பெறவில்லை என்பது ஒரு குற்றச்சாட்டு. போதியளவு குற்றச்சாட்டு வளர்ச்சியடைந்திருந்தாலும் அது பரவலாக மக்களுக்குப் பயன்தரவில்லை என்பது இன்னொரு குற்றச்சாட்டு. சட்டத்தைப் பொறுத்தளவில் உளவியல் ரீதியான பாதிப்பினை ஏற்படுத்துபவருக்கு எதிராக தண்டனை வழங்கப்படலாம் என்று கூறினாலும்கூட நீதிமன்றத்தில் இந்தக் குற்றச்சாட்டினை நிரூபிப்பது என்பது இயலாத ஒரு காரியமாகவே காணப்படுகின்றது. அதற்குக் காரணம் உளவியல் ரீதியான வழக்குகளில் 1842 ஆம் ஆண்டு வழங்கப்பட்ட மக் மோட்டனட் வழக்குத் தீர்ப்பே இன்னமும் பின்பற்றப்படுகின்றது. இதனடிப் படையில் பார்க்கும்போது மருத்துவத்துறையில் ஏற்பட்டுள்ள அதி நவீன வளர்ச்சிக்கும் சட்டத்துறையில் பின்பற்றப்படும் மிகவும் பின்தங்கிய கொள்கைக்கும் இடையில் பாலம் அமைப்பது முடியாத ஒரு விடயம். இதனால் பாதிக்கப்படுபவர்கள் பிள்ளைகள் என்பதை நாம் மறக்க முடியுமா?
உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகம்
உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்தை இரண்டாக வகைப்படுத்தலாம்: 1. பாலியல் ரீதியான உடல் தீங்குகள் i. பாலியல் அற்ற உடல் தீங்குகள்.
எமது பல சட்டங்கள் இந்த உடல் ரீதியான தீங்குகள் தொடர்பான ஏற்பாடுகளைக் கொண்டிருக்கின்றன. வேலைக்கமர்த்தல் தொடர்பாக பெண்கள், இளைஞர்கள், பிள்ளைகள் வேலைக்கமர்த்தல் சட்டம் குறிப்பிடுகின்றது. பிள்ளைகளுக்கு எதிராகச் செய்யப்படும் தீங்குகள் பிள்ளைகளால் செய்யப்படும் தீங்குகளின்போது பிள்ளைகளை எவ்வாறு கையாளுதல் தொடர்பாக பிள்ளைகள், இளைஞர்கள் சட்டம் ஏற்பாடு செய்கின்றது. ஊதாரிகள், வீனலைபவர்கள் தொடர்பாகச் சில சட்டங்கள்

ஏற்பாடு செய்கின்றன. இந்தச் சட்டங்களில் காணப்படும் ஏற்பாடுகள் குறிப்பாகத் தண்டனைகள் காலத்துக்கு உகந்ததாக இல்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது. உதாரணமாக சித்திரவதைக்கு உள்ளாக்கும் ஒரு சந்தேக நபர் தொடர்பாகப் பிள்ளைகள், இளைஞர் சட்டத்தின் கீழ் அதிகபட்ச தண்டனை ரூபா 1000/- வரை விதிக்க முடியும். இன்றைய பணப் பெறுமதியின் கருத்திற் கொண்டு பார்ப்போமானால் இந்தத் தண்டனை எந்தளவுக்குப் பொருந்தும் என்பதை நீங்களே முடிவு செய்யலாம்.
எனவே, அண்மையில் கொண்டு வரப்பட்டுள்ள தண்டனைச் சட்டக்கோவையின் திருத்தத்தின் அடிப்படையில் புதிய குற்றங்கள் தண்டனைச் சட்டக் கோவையில் சேர்க்கப்பட்டுள்ளதுடன் கடுமையான தண்டனைகளும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருக்கின்றன. குறிப்பாகப் பல கடுங்குற்றங்களில் குறைந்த பட்சத் தண்டனை விதிக்கப்பட்டிருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
தண்டனைச் சட்டக் கோவையின் கீழ் குறிப்பிடப் பட்டிருக்கும் குற்றங்கள் தொடர்பாகச் சற்றுநோக்குவோம்.
1 286 (அ) () பிள்ளைகள் தொடர்பான ஆபாச படங்கள் எடுப்பது, வைத்திருப்பது, விநியோகிப்பது போன்றவைகள் தொடர்பான குற்றங்கள் இங்கு கூறப்பட்டிருக்கின்றது. இரண்டு வருடங்களுக்கு குறையாததும் பத்து வருடங்களுக்கு அதிகப்படாததுமான தண்டனை ஏற்பாடு செய்யப் பட்டிருக்கின்றது. படம் எனும் போது இங்கு புகைப்படங்கள், வீடியோ நாடாக்கள், திரைப்படம் போன்றவைகள் உள்ளடக்கும்.
கணணியினால் ஏற்படுத்தப்படும் பிம்பங்கள் தொடர்பாக இங்கு ஏற்பாடு இல்லை என்பது கவனிக்கத்தக்கது.
288 (1) - பிள்ளைகளை பிச்சை எடுப்பதற்குப் பயன்படுத்துதல் அது தொடர்பாகக் கூட்டியிடுதல் போன்ற குற்றத்துக்கு ஐந்து வருடம் வரையிலான தண்டனையும், தண்டப்பணமும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது.
288 அ (1) - பிள்ளைகள் பாலியல் நடவடிக்கைக்கு கூட்டியிடுபவர்களாக (தரகர்களாக) பயன்படுத்து பவர்களுக்கு இரண்டு வருடங்களுக்குக் குறையாததும் ஐந்து வருடங்களுக்கு மேற்படாததுமான தண்டனை ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது.
288 ஆ(1) - தடுக்கப்பட்ட அல்லது வரையறுக்கப்பட்ட பொருட்கள் உதாரணமாக (ஹெரோய்ன், கஞ்சா போன்ற

Page 42
போதைப் பொருட்கள்) விற்பனை செய்வதற்கு அல்லது கடத்துவதற்குப் பிள்ளைகளைப் பயன்படுத்துபவர்களுக்கு ஐந்து வருடங்களுக்கு குறையாததும் ஏழு வருடங்களுக்கு அதிகமாகாததுமானதும், தண்டப்பணமும் அறவிடப்படலாம்.
308 அ (1) - பிள்ளைகளைக் கொடுமைப்படுத்துபவர்கள் தொடர்பாக இதில் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. இங்கு பிள்ளைகளை அடித்தல், உதாசீனப்படுத்தல், கைவிடுதல், கவனயீனமாகப் பராமரிக்காமல் விடுதல் போன்றவைகள் தொடர்பாகவும் மேலும் பல விடயங்கள் தொடர்பாகவும் ஏற்பாடுகள் செய்யப்பட்டுள்ளது. இங்கு இரண்டு வருடங்களுக்குக் குறையாததும் பத்து வருடங்களுக்கு அதிகமாகாததுமான சிறைத் தண்டனையும், தண்டப் பணமும் முக்கியமாக நஷ்டஈடும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. (குறிப்பாக இங்கு கவனிக்க வேண்டிய விடயம் குற்றவியல் சட்டம் ஒன்றில் பாதிக்கப்பட்ட பிள்ளைக்கு நஷ்டஈடு தருவதற்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது).
345 - 1995ஆம் ஆண்டு 22ஆம் இலக்கச் சட்டம் வருவதற்கு முன்பாக மிகப் பெரும்பாலான பிள்ளை களுக்கு எதிராகக் குற்றங்கள் இந்தப்பிரிவின் கீழ் தான் வழக்குத் தொடரப்பட்டது. இருந்தாலும் மேற்கூறிய திருத்தச் சட்டத்தின் கீழ் இந்தப் பிரிவு நீக்கப்பட்டு பாலியல் தொல்லை' என்ற புதிய பிரிவு புகுத்தப்பட்டது. இந்தப் பிரிவும் முன் போலவே அதிகளவு பொலிசாரினால் பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பாகப் பயன்படுத்தப் பட்டது. எனவே 1998ஆம் ஆண்டு 22ஆம் இலக்க திருத்தச் சட்டத்தினால் திருத்தப்பட்ட குற்றவியல் நடவடிக்கை கோவையில் பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் என்ற பதத்துக்கு உட்படும் பிரிவுகளின் கீழ் இந்தப் பிரிவு நீக்கப்பட்டுள்ளது. அதாவது, பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பான குற்றங்களின்போது இந்தப் பிரிவு பயன் படுத்தப்படுவது இல்லை.
பிரிவு 360 (அ) - பழைய சட்டம் திருத்தப்பட்டு கட்டியிடுதல் எனும் புதிய பிரிவு புகுத்தப்பட்டுள்ளது. இதனடிப்படையில் ஆட்கவர்தல் தொடர்பாகக் கடுமையான விதிகள் புகுத்தப்பட்டுள்ளன. இங்கு குற்றம் புரிபவர்களுக்கு இரண்டு வருடத்துக்குக் குறையாததும் பத்து வருடத்துக்கு அதிகப்படாததுமான தண்டணையும், தண்டப் பணமும் ஏற்பாடு செய்யப்படுகின்றது.
விரிவு 360 (ஆ) :-இந்தப் பிரிவின் கீழ் ஏதேனும் ஒரு விள்ளையைப் பாலியல் துஷ்பிரயோகம் செய்வதற்கு இடம் கொடுப்பவருக்கும், கூட்டியிடுபவருக்கும் பிள்ளை

நிதி முரசு
மீதுள்ள உறவு முறையைச் சாதகமாகப் பயன்படுத்தி அதனால் தவறான பயன் பெறுபவர்கள் பணம், அல்லது ஏனைய வெகுமதிகள் பிள்ளைக்கோ அல்லது பிள்ளையின் பெற்றோருக்குக் கொடுத்து பிள்ளையை குழந்தை விபச்சாரத்தில் ஈடுபடுத்துபவர்கள் ஐந்து வருடங்களுக்குக் குறையாததும் இருபது வருடங்களுக்கு அதிகமாகாததுமான தண்டனையுடனும், தண்டப் பணத்துடனும் தண்டிக்கப்படுவார்கள்.
360 (இ) - யாரேனும் ஒரு நபர் பிள்ளைகள் வாங்குதல், விற்றல் அல்லது அது தொடர்பான ஏதேனும் ஒரு செயலைப் பணத்துக்காகச் செய்பவர்கள் ஏதேனும் ஒரு தொழிலை இந்தப் பிரிவின் கீழ் தண்டிக்கப்படுவார்கள். இதன் கீழ் இரண்டு வருடங்களுக்குக் குறையாததும் 20 வருடங்களுக்கு அதிகமாகாத தண்டனையும், தண்டப் பணமும் விதிக்கப்படலாம்.
363, 364 :- கற்பழிப்பு தொடர்பாக ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. இதுவரை காலமும் இருந்த பிரிவு நீக்கப்பட்டு புதிய பிரிவு திருத்தச் சட்டம் புகுத்தப்பட்டுள்ளது. இதனடிப்படையில் 14 வயதுக்குக் குறைந்த சிறுமிகளின் சம்மதம் கருத்திற் கொள்ளப்படமாட்டாது. (ஆரம்பச் சட்டத்தில் இந்த வயதெல்லை 12 ஆக இருந்தது குறிப்பிடத்தக்கது) இங்கு ஆகக் குறைந்த தண்டனை ஏழு வருடமாகவும் ஆகக் கூடிய தண்டனை 20 வருடங்களாகவும் ஏற்பாடு செய்யப்பட் டுள்ளதுடன் தண்டப்பணமும், நஷ்டஈடும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. 364 (11) (உ) பிரிவின் கீழ் 18வயதுக்கு குறைந்த பிள்ளையைக் கற்பழித்தவருக்கு ஆகக் குறைந்த தண்டனை 10 வருடங்களும் ஆகக் கூடிய தண்டனை 20 வருடங்களும் நஷ்டஈடும் தண்டமும், தண்டப்பணமும் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டிருப்பது குறிப்பிடப்படத்தக்கது.
மேலும் 364 (III) ஆம் பிரிவின் கீழ் தடுக்கப்பட்ட உறவு முறையில் உள்ள ஒருவர் 16 வயதுக்குக் குறைந்த சிறுமியை கற்பழித்தால் ஆகக் குறைந்தது 15 வருடங்களுக்குக் குறையாத சிறைத் தண்டனையும், தண்டப்பணமும், நஷ்டஈடும் விதிக்கப்படும்.
365 (அ) :- ஆட்களுக்கு இடையிலான மிக இழிவான செயல்கள் 18 வயதுக்கு மேற்பட்ட ஒருவர் 16 வயதுக்கு கீழ்பட்ட ஒரு பிள்ளையை இழிவான செயலொன்றில் ஈடுபடுத்தினால் 10 ஆண்டுகளுக்குக் குறையாததும் இருபது ஆண்டுகளுக்கு மேற்படாததும் சிறைத்

Page 43
பொன் விழா மலர் 99
தண்டனையும், தண்டமும், தண்டப்பணமும், நஷ்டஈடும் விதிக்கப்படும்.
365 (ஆ) - பாரதுாரமான பாலியல் துஷ்பிரயோகம். யாரேனும் ஒருவர் தனது பாலியல் அவா நிறைவுக்காகத் தனது உடலின் ஏதேனும் ஒரு பாகத்தை அல்லது ஏதேனும் ஒரு பாகத்தை மற்றவரின் உடலில் ஏதேனும் ஒரு பாகத்தில் உட்செலுத்துபவர்கள் அல்லது பயன்படுத்துபவர்கள் பாரதூரமான பாலியல் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படுபவராக கருதப்படுவார்கள்.16 வயதுக்குக் குறைந்த பிள்ளையின் சம்மதம் கருத்திற் கொள்ளப்படமாட்டாது. இந்தக் குற்றத்தைச் செய்தவர்கள் பிள்ளையின் மீது புரிந்து இருந்தால் குறைந்தது 10 வருடத்துக்கு குறையாததும் 20 வருடத்துக்கு அதிகப்படாததுமான தண்டனையும், தண்டப் பணமும், நஷ்டஈடும் விதிக்கப்படும்.
365 (இ) - பிள்ளைகளின் நலன்கருதி மேற் குறிப்பிடப்பட்ட பிரிவுகளில் பாதிப்புக்குள்ளாகும் பிள்ளைகள் தொடர்பான விபரங்கள் நீதி மன்றத்தின் அனுமதியின்றி வெளியிட அல்லது பிரசுரிக்க இயலாது. அவ்வாறு பிரசுரித்தால் இரண்டு வருடம் வரையிலான சிறைத் தண்டனை விதிக்கப்படலாம்.
1998 ஆம் ஆண்டின் 28 ஆம் இலக்க கட்டளைச் சட்டத்தின் சில விசேட ஏற்பாடுகள் குற்றவியல் நடவடிக்கைக் கோவையில் கொண்டுவரப்பட்டுள்ளன. அதன்படி இந்தப் பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பாக குற்றங்கள் தொடர்பில் விசேசமான நடவடிக்கைகள் ஏற்பாடுள் செய்யப்பட்டுள்ளன.
43 (அ) பிரிவின் படி - பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பாக விசேட நடவடிக்கைகள் ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளன. அதன் அடிப்படையில் பொலிஸ் அத்தியட்சகர் தரத்திற்கு குறையாத ஒரு பொலிஸ் உத்தியோகத்தர் நீதவானுக்கு விண்ணப்பித்து சந்தேக நபரை 3 நாட்கள் வரை அல்லது அதற்குள் விசாரணை முடிந்தால் அதுவரை பொலிஸ் கட்டுக்காப்பினுள்
...)
451 (அ) - பிரிவின் கீழ் பாதிக்கப்பட்ட பிள்ளையை பொருத்தமான இடத்திற்குப் பாரப்படுத்துவதற்கு நீதவானுக்குக் கூடிய அதிகாரம் வழங்கப்பட்டி ருக்கின்றது. (இது வரைக்காலமும் குறித்த சில விடுதிகளில் மாத்திரம் தடுத்து வைக்க நீதவானுக்கு அதிகாரம் இருந்தது).

453 (அ) பிரிவின் கீழ் - பிள்ளைகள் துஷ்பிரயோகம் தொடர்பான வழக்கில் நீதிமன்றம் முதன்மைத்துவம் கொடுத்தல் வேண்டும் 66T ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. இது மேன்முறையீட்டுக்கும் பொருந்தும் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. இதைத் தவிர நீதித்துறைக் கட்டளைச் சட்டத்தின் 1998 ஆம் ஆண்டு 27ஆம் இலக்க சட்டத்தினால் கொண்டு வரப்பட்ட திருத்தச் சட்டத்தில் 16 வயதுக்குக் குறைந்த பிள்ளைகள் கற்பழிக்கப்பட்டால் அது தொடர்பாகச் சுருக்க முறையற்ற விசாரணை நீதவான் நீதிமன்றத்தில் நடாத்தப்படமாட்டாது. அது நேரடியாக மேல் நீதிமன்றத்தில் விசாரிக்கப்படும்.
இலங்கையில் உள்ள பல சட்டங்கள், தண்டனைகள் போதியதாகக் காணப்படாவிடினும் கூட தண்டனைச் சட்டக் கோவை போன்றவைகள் போதியளவு ஏற்பாட்டினைக் கொண்டிருக்கின்றன. இவை உலகில் ஏனைய பல நாட்டுச் சட்டங்களுடன் ஒப்பிட்டு நோக்குகையில் சிறந்ததாக காணப்பட்டாலும் இலங்கையில் பிள்ளைகளுக்கு நியாயமான அல்லது சாதாரண நீதியோ அல்லது நிவாரணமோ கிடைப்பதாகத் தெரியவில்லை. அதற்குப் பல காரணங்களை முன் வைக்கலாம். சம்பந்தப்பட்ட அதிகாரிகள் அல்லது உத்தியோகத்தர்கள் பிள்ளைகளைக் கையாளுதல் தொடர்பான பொருத்தமான பயிற்சி பெறவில்லை. நீதிமன்றங்களும் சட்டத்தரணிகளும் பெரும்பாலான சந்தர்ப்பங்களில் பிள்ளைகளைப் பிள்ளைகளாக மதிக்காமல் வளர்ந்தோர் போன்றே நடாத்துகின்றார்கள். எமது சட்டக் கல்வியில் பிள்ளைகள் தொடர்பான சட்டங்கள் பூரணமாகப் புகுத்தப்படவில்லை.
சட்டம் எவ்வளவு சிறந்த ஏற்பாடுகளைக் கொண்டி ருந்தாலும் அது சரியான முறையில் அமுல் நடாத்தப்படாவிட்டால் அது இருந்தும் பிரயோசனம் இல்லை. சம்பந்தப்பட்ட அனைத்துத் திருத்தங்களும் இது தொடர்பான கவனம் எடுத்தால் பிள்ளைகளுக்கு நியாயமான தீர்வு கிடைக்கும். நியாயமான தீர்வு கிடைக்கும் பிள்ளைகள் சமுதாயத்தில் நேர்வழி நடப்பார்கள். அவர்கள் நேர்வழி நடப்பதற்கும் நாம் அனைத்து ஏற்பாடுகளும் செய்ய வேண்டும். ஏனென்றால் அவர்கள்தான் நம்மை வழி நடத்தும் நாளைய தலைவர்கள்.

Page 44
THE LEGSLATIVE LOCALAUTHORT SOM I E R E FI
"The way to have good and safe government, is not to trust it all to one but to divide it among the many, distributing to every one exactly the functions he is competent to." So wrote in 1816 the former President of the United States of America, Mr. Thomas Jefferson. In a sense, the existence of local government in a country serves this idea.
What is local government? It may seem easy to give a definition to the phrase local government. But in reality it is very difficult to define "local government" precisely. There is no general legal definition for this phrase. Many writers have accepted this fact. Instead of attempting to define local government they have merely discussed the constitution, powers and functions of "local bodies'. One may say that any government at a local level, viz., sub-State level, may be called local government. But this is also not correct, since regional or provincial governments too will be encompassed by this definition. It is not the intention of this writer to go into the question of defining local government here. It will not be incorrect to state that the Municipal Councils, Urban Councils and Pradeshiya Sabhas represent local bodies or authorities in Sri Lanka. Thus they are considered to represent local government in a broad or flexible sense.
Creation & Constitution of Local Authorities
Local authorities in Sri Lanka are created by ordinary Laws of Parliament. The Municipal Councils Ordinance, Urban Councils Ordinance
17

NEETH MURASU
FRAMEWORKOF ES IN SRI LANKA LECTIONS
N.Selvakkumaran LLB (Hons), LLM, Attorney-at-Law Senior Lecturer in Law, University ofColombo, Member-Commission of Inquiryon Local Government Reforms
and Pradeshiya Sabhas Act were enacted by Parliament. It is not necessary to go into the history and development of the structure of local authorities in Sri Lanka. I would, however, urge readers to reflect upon the desirability or otherwise of the four-type local authorities system that prevailed in the country before 1981 until the introduction of the Development Councils in Sri Lanka.
Under the 1978 Second Republican Constitution, until the enactment of the 13th Amendment in 1987, the terms "local authorities' and "Local Government Service' were used with regard to fundamental and language rights provisions; the Interpretation Article contained a clause interpreting "local authority'. This apart there was no reference to Local Government in the Second Republican Constitution of 1978.
Local Government after the 13th Amendment to the Constitution
The 13th Amendment to the Constitution of 1978 recognised and treated Local Government as an item of legislative and executive subject matter and placed it on the Provincial Council List (List 1). Every Provincial Council enjoys the legislative power to make statutes with respect to any matter set out in the Provincial Council List. (Article 154G) Thus the Provincial Councils can make statutes with regard to Local Government Within their area; but this is not without restrictions. The 4th item of the Provincial Councils List is as follows:

Page 45
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
"4. Local Government -
4:1 Local authorities for the purpose of local government and village administration, such as Municipal Councils, Urban Councils and Pradeshiya Sabhas, except that, the constitution, form and structure of local authorities shall be determined by law;
4:2 Supervision of the administration of local authorities established by law, including the power of dissolution (subject to such quasi-judicial inquiries into the grounds for dissolution, and legal remedies in respect thereof, as may be provided by law, and subject to provisions relating to audit as may be provided by law);
4:3 Local authorities will have the powers vested in them under existing law. Municipal Councils and Urban Councils will have the powers vested in them under the Municipal Councils Ordinance and the Urban Councils Ordinance. Pradeshiya : Sabhas will have the powers vested in them under existing law. It will be open to a Provincial Council to confer additional powers on local authorities but not to take away their powers;
4:4. Gramodaya Mandalayas will have the powers vested in Gramodaya Mandalayas under existing law. It will be open to a Provincial Council to confer additional powers on Gramodaya Mandalayas."
The establishment of Gramodaya Mandalayas was done not by a separate Act but by an Amendment to the Development Councils Act of 1981. When the Development Councils Act was repealed the provisions relating to Gramodaya Mandalayas were left in tact. However, this institution is by and large non existent now.
It is evident that after the 13th Amendment, both the Provincial Councils as well as Parliament

have authority over local authorities in the country. It is sometimes difficult to classify a particular matter and say with certainty that it falls within the purview of one or the other institution. The dividing line may be very thin.
For instance, local authorities for the purpose of local government and village administration come under the Provincial Council system. However, the constitution, form and structure of local authorities have to be dealt with by law, i.e., by an Act of Parliament; no Provincial Council can deal with them. This means that, with regard to a Municipal Council, the Central Minister in charge of Local Government has the power to define the boundaries, constitute the council, determine the number of Councillors, determine the term of office of the Council and order the dissolution of the Council. (That is the powers excisable by a Minister under Parts I & II of the Municipal Councils Ordinance). Incidentally, "Local Authorities Elections" is an item placed under the Reserved List and thus comes under the exclusive preserve of Parliament. But does this empower the central government to dissolve local bodies: it would be a moot question whether the terms "constitution, form and structure" include the term of office of a local body.
Be that as it may, the Provincial Minister in charge of Local Government has authority to dissolve a Municipal Council unders.277 of the Municipal Councils Ordinance for a different reason. With regard to supervision of the administration of local bodies, including the power of dissolution the Provincial administration enjoys limited authority. Parliamentary laws relating to grounds for dissolution, holding of quasi-judicial inquiries and availability of legal remedies continue to control the exercise of Provincial authority. Likewise with regard to audit the Parliament's will prevails. In fact, the Western Provincial Council had passed a Statute suspending s.277 of the

Page 46
Municipal Councils Ordinance and making a new section in place of it.
Paragraphs 4:3 & 4:4 of List I are like a 'oneway traffic' provision. The Provincial Council can enhance the powers of local authorities, but cannot take away their powers conferred by the existing law. This is capable of creating anomalous situations. If local authorities are to be conferred more powers, then it could be done by the Provincial Councils only. But Provincial Councils do not have the authority to take away the powers given to local authorities by existing laws. What about future laws? Who can now reduce the powers enjoyed by the local bodies? Is it the the the Parliament? It seems so; although it is not expressly stated so, it could be done under the residue clause of the Reserved List.
The Provincial Councils (Consequential Provisions) Act, No.12 of 1989 throws some light on the vexed question of how to identify the exact Minister - Central or Provincial - who is required to exercise power over the local bodies. For instance, the supervision of the administration of local bodies is vested in the Provincial Councils. Hence the power of control and supervision exercisable by the Minister means by the Provincial Minister of Local Government. In terms of s. 2(1) of the Act, if any power is conferred on a Minister by any law passed before the 13th Amendment, such power may be exercised, in relation to a Province, by the Governor or the Minister of Local Government.
If we take the case of by-laws, a Municipal Council can make by-laws but they have to be approved by the Minister and confirmed by Parliament. Here in terms of s.2(3) it is clear that the Minister referred to is the Provincial Minister and Parliament referred is the relevant Provinciai Council.

NEETHI MURASU
Local Government under the Proposed Draft Constitution
The Government's Proposal for Constitutional Reform of October 1997 is very positive on the question of Local Government. This is listed as one of the items on the Regional List. Item 41 of the Regional List reads as follows:
"Local Government consisting of regularly elected local authorities for the entirety of the Region".
One could say that Local Government has been entrusted to the Regional Council and Administration lock, stock and barrel. Therefore the power to make laws relating to the subject of local government and execute them is entirely in the hands of the Regional government. However, the drafters want to implicitly make a condition that the Local Government should consist of regularly elected local authorities. This means that local authorities should be elected bodies and should have regular elections to elect their members.
This apart, the proposed draft Constitution also contains an item on the Reserved List relating to Elections to local authorities. Item 42 of the Regional List reads;
"Elections to local authorities, such elections to be administered by independent Local Authority Election Commissions established by Statute in each Region; election laws shall ensure that -
not less than twenty five per cent of the members elected thereunder to local authorities shall be women; and
not less than twenty five per cent of the members elected shall be persons less than thirty five years of age."

Page 47
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
With regard to local authorities election the Constitutional draft marks a significant departure from the present position. Elections will be conducted by Local Authority Election sommission to be established by Regional 4 ouncil's Statute. There are a few restrictions out percentage of persons representing certain roup-interests. Subject to these restrictions, elections will be conducted by the Regional Authority on Election and not by the Central Government's Election Commissioner as obtaining under the 13th Amendment.
Do we have a Local Government
The preamble to the Municipal Councils Ordinance states that it is an Ordinance to amend and consolidate the law relating to Municipal Councils. In terms of its preamble, the Urban Councils Ordinance is to make provision for the establishment of Urban Councils for the purposes of Local Government in Sri Lanka. In contradistinction, the preamble to the recently enacted Pradeshiya Sabhas Act gives a detailed account. The Act is "for the establishment of Pradeshiya Sabhas with a view to provide greater opportunities for the people to participate effectively in the decision-making process relating to administrative and development activities at a local level; to specify the powers, functions and duties of such Sabhas; and to provide for matters connected therewith or incidental thereto".
It is interesting, however, to note that the general section (s.4 in the Municipal Councils and Urban Councils Ordinances and s.3 in the Pradeshiya Sabha Act) dealing with the functions of these authorities is almost identical. In terms of this provision in each of these laws, the local authority of each area is charged with the regulation, control and administration of all

2)
matters relating to public health, public utility services and public thoroughfares and generally with the protection and promotion of the comfort, convenience and welfare of the people and all amenities within such area.
In addition to the specific detailed provisions do these cover all the matters which should be left for local authorities? Shouldn't all matters exclusively concerning a locality be left to the jurisdiction of the local authority of the area? Hence the question is whether the above provision is sufficiently wide enough to cover the entire area of local government. The answer to this may differ from country to country. In countries like United Kingdom and some of the Scandinavian countries, a vast area of human activities is given to local bodies. For example, the local authorities enjoy power over education, health and police.
On the other hand, a question of fundamental importance is whether these locally elected representative bodies which are said to represent the Local Government in this country are created to perform administrative functions without any substantial legislative power over the broad subject matters. It would be seen that, though these bodies have legislative power to make by-laws for the purpose of carrying out the principles and provisions of the respective legislation, the legislative power is not comprehensive or plenary. This is because the parent Acts creating the local bodies contain detailed provisions about the subject matters laying down what the local body could do. Hence their ability to legislate on different lines over those matters is severely constrained and curtailed.
In other words, not only broad or general principles but also detailed policy decisions have been laid down by Parliament in the parent laws,

Page 48
so much so the local bodies are left with little space to make any policy choices. Local government should provide opportunities not only for local voice but alse for local choice. The present locally elected bodies really function as an administrative instrument to enforce the administrative powers given to it by the national legislature. The elected representative body is responsible and answerable to its people for the due execution of the administrative powers.
Though it is true that the claimed motto of local bodies was "comfort, convenience and welfare" of its residents, it is necessary to look beyond these matters. There is ample evidence from other countries to show that local authorities do play and should play a vital role in the development activities as well. Local authorities are not merely to provide services only. They should get involved in the development activities of the area with other governmental, non-governmental or private sector agencies. There should be an institutional mechanism for cooperation and coordination between different tiers of government and other institutions; not control and confrontation. Should the elected representatives of the people of a local area be kept out of the decision making process with regard to development activities of the said locality? Good governance requires a partnership between the public sector, the private sector and the people.
There is no doubt that our locally elected bodies suffer from a variety of ills. They are, except a few, in a state of terrible malnourishment. They lack resources: financial and personnel; management and planning; skill and imagination. They should be empowered to generate these resources for their benefit.

NEETHI MURASU -
Connected to the above issues, but somewhat important on its own merit is the question of the local bodies' autonomy. To what extent should local bodies be free to carry out local services as they think fit? If the concept of local democracy is to flourish local bodies must enjoy a certain degree of autonomy; otherwise it will not attract greater public interest and higher calibre of councillors and officers. At least the principle of local self government must be recognised by, and reflected in, the fundamental law of the land. It would be very sad if that does not happen and if this basic principle of good government is left to be tampered with at the whims and fancies of central or provincial governments. This will not enthuse people to make local government a vibrant institution serving their local needs.
Other Laws and Local Authorities
There are so many other laws passed by Parliament which have an impact upon the functioning of the local authorities. For example, the Urban Development Authority, the National Water Supply and Drainage Board, the Ceylon Electricity Board, the Road Development Authority etc. established by Laws passed by Parliament perform very important functions some of which were at one point of time handled by local authorities.
It is evident that the local authorities enjoy their status and power subject to the powers reserved for or vested in any other authority. If any law passed by Parliament derogates from the powers or functions of the local authorities, the latter will be helpless. The powers and functions of local authorities are generally

Page 49
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
undermined by the establishment of subjectspecific statutory bodies or authorities. When such bodies are created, the role of elected representative bodies at local levels, both with regard to policy making as well as administering, diminishes considerably. This presents a competition between administrative efficiency and local democracy. In certain areas, although measures are provided for some participation by local authorities, the responsibility and answerability is transferred to the subject specific bodies. That is however not sufficient to enthuse the local authorities interest. What is essential is that there should be a balance between these competing interests.
What is our Vision ?
What are the objectives, goals and purposes of local authorities? I raise this question for two reasons: 1) Are the local authorities, the way they are structured, constituted and functioning, capable of achieving these objectives, goals and purposes?; 2) Should they be the objectives, goals and purposes of local government?; if not what should be those objectives?.
Should Local Government be treated as an item of legislative and executive subject matter on the Provincial or Regional List like

22
Education, Health, Housing etc.? While these subject matters represent a service provided
to the people, Local Government which really
represents a 'system of government' at local
level is also dealt with as another 'service'.
Is it not time that the makers of the Constitution elevate Local Government as a system of government and enact provisions reflecting fundamental principles of local government in the Basic Law of the land? Shouldn't the Constitution lay down the relationship between Local Government on the one hand and Central as well as Regional Governments on the other?
Conclusion
The existing system of local authorities and the draft constitutional reform proposals do not pave the way for a vibrant democracy at a local level. The fundamental law of the land should capture and reflect, in its body, the main principles of a local self government system. It is inappropriate to treat local government as a subject matter or line item in any one of the Lists in the Schedule to the Constitution. Anything short of such a system cannot be genuinely called local government: that would be a system of local bodies or authorities.

Page 50
DTT60İL L65ULLIQ6ü) { AN INTRODUCTION TO AN ANTHRC
1. _g2qpp4, tio — Introduction
சட்டம் பற்றி ஆயும் அறிவியல், சட்டவியல், உலகில் காணப்படும் சட்டங்களின் தோற்றம், மறுமலர்ச்சிமாற்றம், எல்லைப்பயன்பாட்டின் அடிப்படையிலான சட்டத்தின் உருவாக்கம், உச்சப்பயன்பாட்டின் அடிப்படையிலான சட்டச்சீர்திருத்தக் கொள்கை ரீதியான உருமாற்றம் என்பவற்றை ஆய்ந்து தொகுத்துத்திரட்டித்தருவது சட்டவியல் எனும் அறிவியல் ஆகும். சட்டவியல், சட்ட ஞானத்தின் தத்துவக்கூறு என்பதால், சமூக விஞ்ஞானத்தின் கூறுகளாக விளங்கும் அறிவியல், ஒழுக்கவியல், தத்துவவியல், நீதியியல், ஒப்புரவியல், மெய்யியல், வரலாற்றியல், மானிடவியல், சமூகவியல், பொருளியல், தூயதன்மை, அரசியல், எல்லைப் பயன்பாட்டியல் (Marginal Utility), உச்சப்பயன்பாட்டியல் போன்ற துறைகளோடு நெருங்கிய தொடர்பினைக் கொண்டு விளங்குகிறது. ஓர் இயலில் ஏற்படும் மாறுதல்கள், சீர்த்திருத்தங்கள் பிற இயல்களிலும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்துவது தவிர்க்கப்பட முடியாததாகும். எனவே சட்டவியல் ஆராய்ச்சி பிற இயல்களின் ஆராய்ச்சிகளிலும், சிந்தனைப் போக்கிலும் மாற்றங்களை எற்படுத்தும் என்பதில் ஐயமில்லை,
சட்டத்துறையுடன் மேலே கூறப்பட்ட ஏனைய துறைகள் கொண்டுள்ள தொடர்புகள் பற்றிய ஆராய்ச்சிகள் பல்வேறுகாலகட்டங்களில், பல நாடுகளில் சட்ட
 

நீதிமுரசு
சட்டவியல் - ஓர் அறிமுகம் )POGEOGRAPHIC JURISPRUDENCE
Manicam. Siwa, Paadam LL... lid- (HJII:-), M. Pliil (rola Kamboo) Issey-s-Ti Lerer in any
ஆய்வாளர்களால் மேற்கொள்ளப்பட்டுள்ளன. அவை இயற்கைச் சட்டவியல், தத்துவச்சட்டவியல், மானிடச் சட்டவியல், வரலாற்றுச் சட்டவியல், சமூகச் சட்டவியல், பொருளியல்சட்டவியல், புலனறிவாதச் சட்டவியல், மெய்மையியல் சட்டவியல் என அழைக்கப்படுகின்றன. எனினும், சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகளுள் இன்றுவரை, எந்ந நாட்டிலும் ஆராய்ச்சிக்குட்படுத்தப்படாததுமட்டுமல்ல, சட்ட ஆராய்ச்சித்துறையில் “வெற்றிடமாகக்" காணப்படும், "மானிடப்புவியியல் சட்டவியல்" பற்றி ஓர் அறிமுக ரீதியாக இச்சட்டவியல் சிந்தனையை உங்களுடன் பகிர்ந்து கொள்ளும் நோக்கிலேயே இக்கட்டுரை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது.
2. சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகள்
Schools of Jurisprudence
சட்டவியலில் இன்று நிலவுகின்ற எல்லாசிந்தனைப் பிரிவுகள் மீதும் தனக்கேயுரித்தான கண்ணோட்டத்தில் அறிவியல் ரீதியான கண்டனக்கணைகளைத் தொடுத்துள்ள சட்டப் பேராசிரியர் R. M. W. டயஸ் (Prof R.M.W. Dias) என்பவரின் கருத்துப்படி, சட்டவியல் கற்கைநெறியின் நோக்கம் அதன் உள்ளடக்கத்தை தெரிவிப்பதாக மட்டும் இருக்கக்கூடாது. மாறாக இம்மாறுபட்ட சிந்தனைப் பிரிவுகள் ஏன் மலர்ந்திருக்க வேண்டும் ? என்பதை "உள்ளூர உணர வைப்பதே" இக்கற்கை நெறியின் தலையாய நோக்கமாக அமையவேண்டும் என அழுத்தி உரைத்துள்ளார். மேற்கூறிய சட்டவியல் நூலாசிரியரின் வினாவுக்கு விடைதேடும் முயற்சியின் ஈடுபாட்டுக்குக் கிடைத்த பெறுபேறே, மானிடபுவியல் சட்டவியல்' எனும் "சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவு" ஆகும்.
சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகளில் பரிணாம வளர்ச்சி வட்டத்தின் அடிப்படையில் நிலவுகின்ற சட்டக் கொள்கைகளுள் மிகப் பழமையானது இயற்கைச்சட்டவியல்'(NaturalLaw) ஆகும். பரிபூரணநிதி (Absolutc. Justice) of gh Eisstry statisfiT gyllius Lushi மலர்ந்த எண்ணம் (Animus), இருக்க வேண்டிய (ought ம bc) சட்டம் என்பதைத் தோற்றுவிக்க இயற்கையில்

Page 51
பொன் விழா மலர் 99
தீர்மானிக்கப்படும் நிகழ்வு (Corpus) ஆகிய மேற்கூறிய காரணம், காரியம் இரு மூலகங்களினதும் காரண-காரிய 655 (Cause to Effect Rule) uSlsit 9tylu60Lushi) 'TGiorgoors கருவியல் வாதமாக (Apriorism) மலர்ச்சி பெற்றதே இயற்கைச் சட்டம் என்பதை யாவரும் அறிவோம்.
சட்டக் கொள்கைகளில் வளர்ச்சியின் இரண்டாவது கட்டமாக மானிடவியல், வரலாற்றுவியல், சமூகவியல், பொருளியல் சட்டவியல்களைக் குறிப்பிடலாம். முதல் கட்டத்தில் மலர்ந்து, தோற்றம் பெற்ற இயற்கைச்சட்டம், மறுமலர்ச்சி அடைந்து, காலவோட்டத்தால் கூர்ப்படைந்து, மாற்றத்துள்ளாகி, பாரம்பரியமாக இருந்து வருகின்ற (Asit has beenevolved) மனித உணர்வுகள், சமூக மயப்படுத்து கைக்குள்ளாக்கப்பட்ட “சமூக அக்கறைகள்”, பொருளாதார அக்கறைகள்', 'வழக்காற்று விழுமியங்கள் போன்றவற்றை மேம்படுத்தும் நோக்கில், காரிய காரண 65.55&artiles (Effect to Cause Rule) (S6) pull காலகட்டங்களிலும் குறிப்பாக மத்திய ஐரோப்பாவை அண்மித்துள்ள நாடுகளைச் சேர்ந்த சிந்தனை யாளர்களால் உருவாக்கப் பட்டதே கலாசார அல்லது untijhufflu FL6Shui) (Cultural Jurisprudence) 6Tgh இச்சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவு ஆகும்.
சட்டவியல் சிந்தனை வளர்ச்சியின் மூன்றாவது கட்டம், முன்கூறிய இயற்கைச் சட்டவியல், பாரம்பரியச் சட்டவியல் ஆகிய இருகட்டங்களின் ஊடாக பெற்றுக்கொண்ட சட்டமுறைமை மீதான அனுபவ முதிர்வின் அடிப்படையில் அரசு (State) அல்லது அரசின் அங்கமான சட்டவாக்கினரால் 'எண்ணம் (Animus) வழங்கப்பட்டு, அரசின் அக்கறையை நிகழ்வாகக் கொண்டு ஆக்கப்பட்ட புலனறிவுவாதச் & L6SuGurgh (Positive Law). 95 goséésirgo & Lib' (Law as it is) என்பதன் கட்டமைப்பை மட்டும் பகுப்பாய்வு செய்வதால், கட்டமைப்புப் புலனறிவுவாதம் அல்லது பகுப்பாய்வுப் புலனறிவுவாதம் (Impeartive or Analytical Positivism) எனும் பெயர் கொண்டும் அழைக்கப்படும். இதுவே இங்கிலாந்தில் நிலவும் ஆங்கிலச் சட்டவியல் (English Jurisprudence) 965th.
சட்டவியல் சிந்தனைகளின் பரிணாம வளர்ச்சியின் இறுதிக் கட்டமான, நவீன மெய்மையியல் (ModernRealism) சிந்தனைப் பிரிவு, இதற்கு முன்னர் சட்ட ஆக்கினரால் 'உருஆக்கம் பெற்ற புலனறிவுவாதச் சட்டம் சமகாலச் சமூக பொருளாதார அரசியல் நிகழ்வுகளின் (Corpus) அடிப்படையில் நீதிபதிகளால் காரணம் எனும் எண்ணம் (Animus) ஊட்டப்பட்டு, 'உருமாற்றம் செய்யப்பட்ட

சட்டவியல் சிந்தனைப்பிரிவு ஆகும். இரண்டாம் உலகமகா யுத்தத்தின் பின்னர், ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள், ஸ்கண்டினேவிய நாடுகளில் மிகவும் செல்வாக்குப் பெற்று நிலவுவது இந்நவீனமெய்மையியல் சிந்தனையாகும்.
இன்றைய உலகம், பூகோளமயப்படுத்தப்படுகையின் கீழ், சட்டவியல் குடையொன்றின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டுள்ளபோதும், மேலே கூறிய, "இருக்கவேண்டிய சட்டமான இயற்கைச் சட்டம்”, “இருந்து வந்திருக்கின்ற பாரம்பரியச் சட்டம்”, “இருக்கின்ற சட்டமான புலனறிவு வாதச்சட்டம்”, யாதார்த்தமான முடிவை ஏற்படுத்தும் மெய்யியல் சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகள் குறித்த நாடு, குறிப்பிட்ட நம்பிக்கை, குறிப்பிட்ட சிறுகால இடைவெளி குறிப்பிட்ட கலாச்சாரப்பின்னணி என்பவற்றினைக் குறுக்கி விளக்கும் வகையில் காற்பகுதித் துண்டு துண்டாக மேற்கொள்ளப்பட்ட அகவய ஆராய்ச்சிகளின் விளைவே ஆதலால், புறவயத் தத்துவத்தினடிப்படையில் , எல்லா நாடுகளுக்கும் எல்லாக் காலகட்டத்திற்கும் பொருந்தக் கூடியதான சட்டவியல் சிந்தனையொன்றை அறிமுகப்படுத்த முன் அத்தகைய பொதுவான சட்டவியல் சிந்தனையின் கீழ் சட்டம் கொண்டிருக்கும் அத்தியாவசியமான மூலகங்களான உறுப்புகளைப் பற்றி அவதானிப்போம்.
3. ở L'_t ặ96öI Đ_ụlüLiluả) - Anatomy of Law
மேலே எடுத்துரைக்கப்பட்ட எல்லாச் சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகளையும் ஆய்வு செய்யுங்கால் ஒவ்வொரு சட்டமும் உயிர்சார் அபெளதிக மூலகமான எண்ணம் (Animus) என்பதையும், சட்டத்தின் உடல்சார் பெளதிகமூலகமான (Physical)நிகழ்வு (Corpus)ஆகிய இரு வேறு உறுப்புக்களை தன்னகத்தே உள்ளடக்கியிருப்பதை உணர முடியும். ஒரு மூலகம், மனம்சார் அபெளதீக (Metaphysical) தன்மையது. மற்றையது செயல்சார் பெளதிகத்தன்மையது. இந்த மனம்சார் சட்டத்தின் எண்ணம் (Animus) எனும் மூலகம், நிலைப் பண்புசக்தி யுருவிலமைந்த (Potential Energy)தாகவும் சட்டத்தின் உடல் அல்லது நிகழ்வு (Corpus), இயக்கபண்புச் சக்தியுருவி 6)6OLDjig (Kinetic Energy) 51T66th தோற்றப்பாடு பெறுகின்றது.
ஒரு சட்டத்தின் உயிராகிய எண்ணம் (Animus காரணம் (Cause) என்ற ரீதியில் புறவயக்காரணம் (Objective Cause).956 LussiTT600Th (Subjective Cause)6T இரு வேறு திசைகளில் தொழிற்படுவதுடன், இதற்கா

Page 52
உங்களிப்பை, மானிடவியற் காரணிகளாற் தோன்றும் Rifl65600 (Anthropological Force)oefgy556 (56sirpg) என இதுபற்றிய ஆராய்ச்சிகள் எடுத்துக் கூறுகின்றன.
சட்டமொன்றின் உடலாகிய நிகழ்வு (Corpus)காரியம் Effect) உருவில் புவியியற் காரணிகளாற் தோன்றும் புவியியல்விசை (Geographical force) பங்களிப்பு செலுத்தி வருவதுடன், இந்நிகழ்வுகள், இயற்கை நிகழ்வு (உ+ம் - பிறப்பு-இறப்பு என்பன) செயற்கை நிகழ்வு (பாரம்பரிய நிகழ்வுகளான திருமணம்-சோர வாழ்வு) எனும் தோற்றப்பாடுகளைக் கொண்டும் விளங்குகின்றன.
எனவே, சட்டத்தின் உறுப்பியல் கண்ணோட்டத்தில் ஒரு குறித்த காலகட்டத்தின் (நிலவிய/நிலவுகின்ற/ நிலவும்) சட்டம் எனப்படுவது, அக்காலத்தின் எண்ணம் Animus) எனும் காரணத்தினதும், நிகழ்வு (Corpus) எனும் காரியத்தினதும், காரண-காரியவாதம் (A Priorism) அல்லது காரிய-காரணவாதத்து (A Posteriorism) க்கு இசைவாக விளையும் இரண்டறக் கலப்பு எனபொதுவாக வரைவிலக்கணப்படுத்தப்படலாம். இப்போது புதிய சட்டச்
சிந்தனைப் பிரிவான மானிட புவியில் சட்டவியல் பற்றிச் .
சுருக்கமாக அவதானிப்போம்.
4. மானிடப்புவியியல் சட்டவியல்
An Anthropogeograpic Jurisprudence
சட்டத்தின் உறுப்பியல் நோக்கில் மேலே எடுத்துரைக்கப்பட்ட சட்டத்திற்கான பொதுவான வரைவிலக்கணத்தின் அடிப்படையிலும் மானிடப் புவியியல் சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவின் கீழ் “சட்டம்” என்பது பின்வருமாறு வரைவிலக்கணப்படுத்தப்படலாம்:
"சட்டம் என்பது குறித்த காலகட்டத்தில் நிலவும், மானிடவிசை, புவியியல்விசை ஆகிய இரண்டினதும், விளைவுவிசையே ஆகும்"
இங்கு விசை (Force) எனப்படுவது, பருமனும், திசையும் கொண்டுள்ள காவிக்கணியமாக (Vector Quantity) கணிதவியல் கருத்தில் பிரயோகிக்கப்பட்டுள்ளது.
சட்டத்தின் அத்தியாவசியமான இரு மூலகங்களுள் ஒன்றான'எண்ணம் (Animus), பூமிக்கு நிலைக்குத்தான தளமொன்றில், இடம்சுழியாக வட்டப்பாதை (Circularmotion In an anti clockwise direction) GuLIITsirgólio uuris56 göras வினோதத்துவ ஆராய்ச்சிகள் எடுத்துக் கூறுகின்றன. இரண்டாவது மூலகமான நிகழ்வு (Corpus)
2.

நீதிமுரசு
இயற்கையாகவே, பூமி சூரியனைச் சுற்றி வலம்வரும் வட்டப்பாதையில் இடைவிடாது இயங்குவதாகக் கொள்ளமுடியும். மேற்கூறிய, எண்ணம் நிகழ்வு ஆகிய இரண்டினதும் விளைவாகத் தோற்றம் பெறும், சட்டம் இயங்கும் பாதை, மேற்கூறிய இரண்டு தளங்களினதும் இணைப்பு விளைவுத் தளத்திலே, நேரத்துடன் மட்டும் சார்ந்து மாறும் விதத்தில், வட்ட இயக்கத்தில் செயற்படும் என்பதை கணிதவியல்சார் காவிக்கணியக் கோட்பாடுகளின் மூலம் நிரூபிக்க முடியும்.
மானிடப் புவியியலின் நவீனகோட்பாடுகளாகிய தீர்மானவாதம் (Doctrine ofDeterminism), நிகழ்தகவுவாதம் (Doctrine of Prababilism) என்பனவே சட்டத்தின் உடலான காரியவாதம் ஆக அமையும் நிகழ்வு (Corpus) எனும் உறுப்பினை நிர்ணயிக்கவல்லது. சட்டத்தின் உயிராகிய எண்ணம் (Animus) என்பதை நிர்ணயிப்பது மனித மனதில் எழும் புறவய, அகவயக் காரணவாதம் என்பதை முன்பு அவதானித்தோம்.
இங்கு குறிப்பிடப்பட்டுள்ள தீர்மானவாதம், நிகழ்தகவுவாதம் எனும் மானிடப் புவியியல்கோட்பாடுகள், இந்த நூற்றாண்டின் மத்திய காலப் பகுதியில் இருந்து ஐரோப்பிய நாடுகளில் மிகப் பிரபல்யமடைந்து வருகின்றன என்பதை மானிடப் புவியியல் துறைசார் அண்மைக் கால ஆய்வுகள் எடுத்துக் கூறுகின்றன. தீர்மானவாதமென்பது மனிதனின் வாழ்க்கை வட்டத்தின் அரைப் பகுதியான, கருமலர்வு, கருஉதிர்வு ஆகியவற்றுடன் தொடர்புடைய பிறப்பு, இறப்பு என்பவற்றை புவியியல் காரணிகளே இயற்கையாகத் தீர்மானிக்கும் சக்தி கொண்டன என்னும் ‘கொள்கையின் மீது கட்டியெழுப்பப்பட்ட மானிடப் புவியியல் கோட்பாடு ஆகும். இதற்கு ஆதாரமாக பிரதேசப் புவியியல், பெளதிக புவியியலின் கீழ் அமையும் நால்வகை நிலப்பரப்புகளான கண்டம் (ஆசியா), தீபகற்பம் (மத்திய ஐரோப்பா), தீவகம் (இங்கிலாந்து) இணைக்கப்பட்ட பல நிலப்பரப்புக்கள் (ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள்) ஆகியவற்றின் காலநிலையியல் (Climatology), வெப்பநிலை, பருவகால மாற்றங்கள், போன்ற இன்னோரன்ன புவியியல் காரணிகளினாலும், பெளதிகதரைத்தோற்றமான, மருதம், குறிஞ்சி, நெய்தல், முல்லை நிலவளம், நீர்வளங்களும் மேலே கூறப்பட்ட சட்டவாக்கத்தின் நிகழ்வு (Corpus) என்பதை இயற்கை தீர்மானிக்கும் இயற்கைவாதம் பற்றி இக்கோட்பாடு விளக்கி நிற்கின்றது.
65556 GT5th (Doctrine of Prababilism) 6Tsirug மனிதன் தன் சுயமுயற்சியாலும், சுயசக்தியாலும், பூமியின்

Page 53
பொன் விழா மலர் 99
செயற்பாட்டு நிகழ்வுகளைக் கட்டுப்படுத்தக்கூடிய ஆற்றல் படைத்தவன் எனும் நம்பிக்கை மீது கட்டியெழுப்பப்பட்ட மானிட புவியியல் கோட்பாடு ஆகும். இதற்கு ஆதாரமாக, சமூகப் புவியியல், பொருளியல் புவியியல், கலாச்சாரப் புவியியல், வரலாற்றுப்புவியியல், அரசியல் புவியியல், சமயப் புவியியல் என்னும் புவியியல் பிரிவுகளின் கீழ் சட்டத்தில் காணப்படும் செயற்கை நிகழ்வு (மொழி, &ւnաւն, வழக்காறு, " அரசு, பொருளியல் எல்லைப்பயன்பாடு) என்பதை இப்புவியில் மனிதனால் நிலைபெறச் செய்யக்கூடிய, மனித சக்தி' பற்றிய செயற்கைவாதம் பற்றி இக்கோட்பாடு எடுத்துக்கூறுகின்றது என்பதுடன் மனித வாழ்க்கை, வாழ்க்கை வட்டத்தின் மற்றைய அரைப் பகுதியான திருமணம், சோரவாழ்க்கை போன்ற பற்றாசை மீதான மறுமலர்ச்சி, உருவாக்கம் ஆகியவற்றுக்கு இந்நிகழ்தகவுவாதம் செயலுரு கொடுத்துதவுகிறது.
மேலே எடுத்துக் கூறப்பட்ட சட்டத்தின் மூலக்காரணமாக துலங்கும் எண்ணம்' (Cause-Animus), விளைவுக் காரியமாக விளங்கும் நிகழ்வு (Effect-Corpus), ஆகியவற்றின் சேர்மானம்' (Combination) இவ்மானிடப் புவியியல் சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவின் கீழ் காரண காரியவாதம் (A Priorism) அல்லது காரியகாரணவாதம் (A Posteriorism) géâuu 6îý68565ë5G5 g60LD6JT GS5, எவ்வாறு சட்டமாகப் பரிணாமவளர்ச்சி பெறுகிறது என்பதைச் சுருக்கமாக அவதானிப்போம். இதில் முன்னையது, பொருள்சார் சட்டத்தன்மையையும், பின்னையது நடவடிசார் சட்டத்தன்மையையும் பிரதிபலித்து நிற்பது ஒப்பீட்டளவில் காணக்கூடிய அம்சமாகும்.
5. சட்டத்தின் வகுப்பாக்கம் Classification of Law.
மானிடப்புவியியல் சட்டவியலின் கீழ், சட்டம், நான்கு பிரிவுகளாக வகுப்பாக்கம் செய்யப்படலாம். அவையாவன: (A) அருவத் தீர்மானவாதம்
(Metaphysical Determinism) (B) மருவிய அருவ நிகழ்தகவுவாதம்
(Quasi- metaphysical Prababilism) (C) பெளதிக நிகழ்தகவுவாதம் (Physical Prababilism) (D) மருவிய பெளதிக தீர்மானவாதம்
(Quasi - Physical Determinism)

5 A. அருவத் தீர்மானவாதச்சட்டம்
Metaphysical Determinism
ufiyyaoTff (Absolute Justice) 6Tgh's TGior GOOT55(5 வின் காரணத்தினடிப்படையில், காரணகாரிய வாதப்படி, மூலமொன்றிலிருந்து (Cause), விளைவைக் (Effect) காணவிழையும் நோக்கில், மலர்ந்த எண்ணம் (Animus), மானிடப்புவியியல் கோட்பாடாகிய தீர்மானவாதப்படி தோற்றம் பெற்ற நிகழ்வு ( Corpus), இரண்டினதும் விளைவாகவே இச்சட்டச் சிந்தனைப் பிரிவு தோற்றம் பெறுகிறது. காரணமாகிய எண்ணமும், காரியமாகிய இயற்கை நிகழ்வு (உ+ம் பிறப்பு, நீதி, இறை) ஆகிய இரண்டுமே அருவநிலைத் தோற்றப்பாடுகளாக அமைவதால், இது "அருவத்தீர்மானவாதம்' என அழைக்கப்படுகிறது. மேலும் இக்கோட்பாடு, நுகர்ச்சிசாரா மனக்கோட்பாடுகளில் இருந்து தோன்றுகிறது.
இச்சட்டச் சிந்தனைப் பிரிவை உலகிற்கு சட்டவிதியாக அடையாளம் காட்டிய பெருமைக்குரியது இயற்கை விதியைத் (Jus Naturale) தன்னகத்தே கொண்டு விளங்கும் உரோமச்சட்டவியலே ஆகும். மனிதன் இப்புவியில் தோன்றிய முதனிலைக் கட்டத்தில் ஒவ்வொரு மனிதனும் பூரண இறைமை கொண்டவர்களாகவே பிறந்து வாழ்ந்தனர். இக்காலத்தில் இருந்துமக்களின் இறைமை, குடும்பத்தாதையிடம் (Pater Familiae) கையளிப்பும் செய்யும் காலப் பகுதியிலேயே இவ்இயற்கை விதியின் செல்வாக்கு அதியுச்ச கட்டத்தில் இருந்ததை உரோமச் சட்ட வரலாறு எடுத்து விளக்குகிறது. ‘இறைமையுள்ள குடும்பங்களின் குடும்பத்தாதையே இயற்கை விதிகளை ஆக்கும் தத்துவம் கொண்டிருந்தார். குடும்பத்தாதை இயற்கை நீதிக்கு முரணாகச் செயற்படத் தொடங்கியதும், குடும்பத்தாதையிடம் இருந்த இறைமை, மக்கள் தலைவர் அல்லது சமூகத் தலைவர்களிடம் மக்களால் கையளிக்கப்படத் தொடங்கியதும், இயற்கை விதிகள் வீழ்ச்சியுறத் தொடங்கியதை உரோமன் சட்ட வரலாறு தெளிவாகத் தொட்டுணர்த்துகிறது.
இச்சட்ட எண்ண' த்திற்கு சிந்தனை ரீதியாக வித்திட்டவர்கள் இன்ப-துன்ப நடுநிலைக் கோட்பாட்டாளர்களாகிய ஸ்ரொய்க்ஸ்’ (Stoics) சிந்தனைப் பிரிவைச் சேர்ந்த, கிரேக்கத் தத்துவ GrGofessTTTsari. (a+h : Socretes (B.C. 469-399); Zeno B.C. 308-261) இச்சட்டச் சிந்தனையின் அருவநிலை எண்ணம்சார் நிகழ்வுகளுக்கு உதாரணமாக தெய்வநீதி,

Page 54
பரிபூரண நீதி, உலக நீதி மனச்சாட்சி, அறம், ஒழுக்கம், பூரண சமத்துவம் என்பவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.
மேற்கூறிய சிந்தனை - செயல் ரீதியான எண்ணம்நிகழ்வு இரண்டினதும் காரண - காரியவாதமே இச்சட்டச் சிந்தனைப் பிரிவின் தோற்றுகைக்கு மூலகாரணமாக அமைந்தது. இத்தகைய அருவநிலை எண்ண-நிகழ்வு, காரணகாரியவாதமே (A Priorism) அருவத்தீர்மான வாதச் சட்டம் என உணர்ந்து கொள்ளப்படுவதுடன் இதன் நேர்த்தி பற்றி பகுமுறை அனுமான மூலம் (Method of Deduction) Fflurti is 856)|thul Gomth. இச்சிந்தனைப் பிரிவு புவியியல் இயற்கையின் தீர்மானவாதத்துடனும் மனிதனின் இயல்பான புறவயச் சிந்தனைமீதான எண்ணம் எனும் காரணத்தினதும் சேர்மானமாகக் காணப்படுவதால், இது இயற்கைவாதம் எனவும் அழைக்கப்படலாம்.
58. மருவிய - அருவ நிகழ்தகவுவாதம்
(Quasi-Metaphysical Prababilism)
மக்களிடமே ஆரம்பத்தில் இருந்த இறைமை, குடும்பத்தாதையிடம் கையளிக்கப்பட்டு, பின்னர் அவரிடமிருந்து பறிக்கப்பட்டு மக்கள் தலைவரிடம் அல்லது சமூகத் தலைவரிடம் கையளிக்கப்பட்ட கால கட்டத்திலேயே, மக்கள் விதி (Jusgentium) இயற்கை விதியிலிருந்து, மறுமலர்ச்சியுற்றதாக, உரோமச் சட்டவரலாறு எடுத்தியம்புகிறது. இயற்கை விதியின்காலம் சட்டத்தின் மலர்ச்சிக் காலமெனக் கொண்டால், இவ்மக்கள் விதியின் காலம், மறுமலர்ச்சிக் காலம் எனக் கருதப்படலாம். மலர்ச்சிக் காலத்தில் சட்டம், அருவநிலையான பரிபூரணநீதியை அடையும் நோக்கில் இருக்கவேண்டிய ("Ought to be") இயற்கை விதிகளைத் தோற்றுவித்தது. ஆனால் மறுமலர்ச்சிக் காலத்தில் சட்டம், மருவிய அருவநிலையான மருவியநீதி, ஒப்புரவு, நியாயமான தன்மை மெய்யியல் நோக்கில் urryhuffluLost 5 gosig. 6) (5ésirs (As it has been evolved) மக்கள் விதியை மறுமலர்ச்சி பெறச் செய்தது. இக்கால கட்டத்தில் தோன்றிய சட்டத்தின் எண்ணம் Animus) இறைமை கொண்ட சமூகம், மக்கள்குழுக்களால் கொடுக்கப்பட்டது. மக்கள்விதியின் நிகழ்வு (Corpus) சமூகத்தில் பாரம்பரியமாக பின்பற்றப்பட்டுவந்த சமூக நிகழ்வுகளான, சமயம், வழக்காறு, நம்பிக்கை, மெய்யியல், ஒப்புரவுசார் நிகழ்வுகளாகவே காணப்பட்டன. இது பின்னர் காரியகாரணவாதப்படி (A Posteriorism)தேவை, முயற்சிக்கேற்ப

நீதிமுரசு
பாரம்பரிய அல்லது கலாச்சாரச் சட்டவியல் ஆக Logo.G)i&id (Cultural Jurisprudence) Guigjá. கொண்டது. இச்சட்டவியலின் செல்வாக்கு, மத்தியதரைக்கடலை அடுத்தமைந்த ஐரோப்பிய நாடுகளில் மிக அதிகமாகக் காணப்பட்டது. இச்சிந்தனைப் பிரிவின் கீழ், மக்கள் அனைவரும் சமூகமயப் படுத்துகைக்கு உள்ளாக்கப்பட்டதுடன், சமூக அக்கறைகள், பாரம்பரிய நம்பிக்கைகள், வழக்காறுகள், பொருளாதார அக்கறைகள், மனித உள்ளுணர்வுகள் போன்றவற்றைப் பேணி மேம்படுத்தும்வகையில் செயற்பட்டு நின்றதால் இது செயற்பாட்டுச் சட்டவியல் (Functional Jurisprudence) 6T60T 6th இன்று அழைக்கப்படுகிறது.
இம்மானிடப் புவியியல் சட்டவியல் பிரிவான, மருவியநிகழ்தகவுவாதத்தின் பிரிவுகளாக, இன்று நிலவுகின்ற மானிடச் சட்டவியல், வரலாற்றுச் சட்டவியல், சமயச் சட்டவியல், சமூகச் சட்டவியல், பொருளியல் சட்டவியல் என்பவற்றைக் கொள்ளமுடியும்.
சமூகங்களிடமிருந்த இறைமை, சமூக ஒப்பந்தக் கொள்கைக் கிணங்க அரசு (State) ஒன்றிடம் கைமாறத் தொடங்கியதும் இச்சட்டச் சிந்தனையின் தொழிற்பாடு வீழ்ச்சியுறத் தொடங்கியது.
5 C. பெளதீக நிகழ்தகவுவாதம்
Physical Prababilisim
அருவச் சட்டமாக மலர்ந்த இயற்கைச் சட்டவிதி, மருவிய அருவச்சட்டமாக மறுமலர்ச்சியடைந்த மக்கள் விதி, சமூக ஒப்பந்தக் கொள்கை மூலம் (Social Contract Theory), g60p60LD (p(g6) glib 9jö (State) இயந்திரம் எனும் சமூக அரசியல் நிறுவனத்திடம் பூரணமாக, தன்னிச்சையாகவும், சுயாதீனமாகவும் மக்களால் கையளிக்கப்பட்டவுடன், அவ் அரசு (The State) சட்ட ஆளுமையைப் பெற்றுக்கொண்டது. அவ் அரசு அல்லது அரசன் அல்லது அரசின் அங்கமான சட்டவாக்குசபை, இறைமையைக் கையளிப்புச் செய்த, சமூகங்கள், குடும்பங்கள், மக்கள் ஆகியோரின் அக்கறைகளையே, அரசின் அக்கறையாகக் கொண்டு, சட்ட ஆக்கம் செய்தகால கட்டத்திலேயே, பெளதிக உருவிலான, கட்டமைப்பு கொண்ட, குடியியல் விதி (Jus Civile) உருவாக்கம் பெற்றதை உரோமன் சட்டவியல் விளக்கிநிற்கின்றது. இன்றைய நிலையின் படி, இறைமையுள்ள அரசு ஒன்றின் ஆணைகளே

Page 55
பொன் விழா மலர் 99
சட்டமாகும் எனும் ஆங்கிலச் சட்டவியல் வரைவிலக்கணம் இப்பரிணாம வளர்ச்சியின் அதிமுதிர்வு நிலைக்குத் தகுந்த சான்றாகக் காணப்படுகிறது.
மானிடப் புவியியல் சட்டவியலின் கீழ், இச்சட்டத்தின் உயிரான “எண்ணம்’ (Animus) , இன்பநுகர்வு, எல்லைப் பயன்பாட்டுவாதம், விகிதாசாரச் சமத்துவம் (Proportionate Equality)8-LLę05éffä56óT6DLO, 5t"Lgy"left(Rule ofLaw) ஆகியவற்றின் நோக்கில், சட்டவாக்கினராலேயே வழங்கப்பட்டது. சட்டத்தின் உடலான, காரிய நிகழ்வு (Corpus), அரசு, ஆணை, உறுத்தம் (Sanction), அரசியல் மேலோர், அரசியல் கீழோர், கீழ்ப்படியும் கடமை, போன்ற மானிடப்புவியியலின் உபபிரிவாகிய அரசியல் புவியியல் (Political Geography) géi) g(555 g (5 g,55th பெற்றனவாகக் காணப்படுகிறது.
மேலே கூறிய எண்ணம், நிகழ்வு ஆகியவற்றின் சேர்மானத்தைச் சட்டமயப்படுத்துகையின் விளைவாக கட்டமைப்புக் கொடுக்கப்பட்டு, உருவாக்கம் செய்யப்பட்டதே, பெளதிக நிகழ்தகவுவாதச் சட்டமாகும். மேற்படி உருவாக்கம் செய்யப்பட்ட மனம்சார் மூலகமான எண்ணத்தையும், உடல்சார் பெளதிக மூலகமான நிகழ்வுகளையும் விஞ்ஞானரீதியாக பகுத்து ஆய்வுசெய்து ஐம்புலன்களால் உணர்ந்தறிய முடியுமாதலால், இது பகுப்பாய்வு புலனறிவு வாதச்சட்டவியல் எனவும் அழைக்கப்படலாம். இது இங்கிலாந்தில் நிலவும் ஆங்கிலச் சட்டவியல் எனப்படும் புலனறிவுவாதச் சட்டத்துடன் இணக்கம் செய்யப்படலாம்.
இச்சட்டவியல் சிந்தனையின் தொழிற்பாடு, செயற்றிறன் வெற்றி, அரசு (அல்லது - அடிப்படை நியமம் - Grund Norm) தனக்கு மேலான அல்லது சமமான பிறிதொன்று காணப்டாதபோதுமட்டும் நடைமுறைப் பயன் கொண்டதாக விளங்கும். அவ் அரசின் இறைமை, சட்டப்படியான இறைமை (de jure), நிகழ்வுப்படியான இறைமை (de facto) என இரண்டாகப் பகுக்கக்கூடிய சூழ்நிலைகளில் இச்சிந்தனைப்பிரிவு வினைத்திறனற்று வீழ்ச்சிநிலை எய்துவதைக் காணலாம். மக்களால் அவர்களின் இறைமை சுயாதீனமாக கையளிக்கப்படாத வேளைகளில், அல்லது பலவந்தமாக மக்களின் விருப்பத்திற்கு மாறாக, இறைமை பறிமுதலாக்கப்படும் வேளைகளில் இறைமையியல், வலுவேறாக்கம், அதிகாரப் பரவலாக்கம் போன்ற கோரிக்கைகள் மேலோங்கி நிற்கும் போது அல்லது அவசரகாலப் பிரமாணங்கள் வலுவில்

இருக்கும் போது அல்லது சமூகச் சமநிலை குலைந்துள்ள போது, இச்சட்டச் சிந்தனை உறங்குநிலையை அல்லது சீர்திருத்த நிலையான, பரிணாம வளர்ச்சியின் இறுதிக்கட்டத்தை அடைய எத்தனிப்பது, தவிர்க்க முடியாத தொன்றாகின்றது.
இக்கால கட்டத்தில், இயற்கையின் விஞ்ஞான ரீதியான தீர்மானவாதத்தின் கீழ் உருமாற்றம் பெறும் சட்டச் சீர்திருத்தங்களுக்கான காரணம் புதியகொள்கை, பொருள் கோடல் விதிப் பிரமாணங்களுக்கான தேவைப்பாடு பற்றி சுருக்கமாக அவதானிப்போம்.
5 D. மருவிய பெளதிக தீர்மானவாதம்
(Quasi- Physical Determinism)
நீதியின் தோற்றப்பாடாக மலர்ந்து, மருவிய நீதியாக மறுமலர்ச்சிபெற்று, பயன்பாட்டிற்காக உருஆக்கம் (Formation) பெற்றுக்கொண்ட சட்டவியல், நான்காவதும், இறுதிக் கட்டமுமான, சீர்திருத்த 'உருமாற்றம்' (Reformation)பெற்று விளங்குவதே இக்காலகட்டம் ஆகும். சட்ட ஆக்கினரால் உருவாக்கம் (Formation) செய்த குடியியல் விதியை நீதிபதிகளால் உருமாற்றம் (Reformation) செய்தல் மூலம், “சட்டத்தை ஆக்குபவர்கள் நீதிபதிகளே” எனும் தொனிபொருளில் கொள்ளப்படும் நல்லாணை விதி (Jus Honararium) இச்சிந்தனைப் பிரிவில் அடங்கும் என்பதையும் உரோமச்சட்ட வரலாறே எடுத்தியம்புகிறது. இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக, தற்கிழமை இல்லாதவர்களிடமிருந்து காணியைக் கொள்வனவுசெய்த, நல்லெண்ணக் கொள்வனவுக் காரரைப் பாதுகாக்கும் முகமாக நீதிபதிகளாகிய பிறத்தியாருக்குரிய bpfeir567TITáo (Praetor Perigrinus) gÓpesůUGğgöůUIL, " விற்று ஒப்படைத்த தடக்கு வழக்குரிமை' (Exceptio Rei Vendiae et traditae) எனும் கோட்பாட்டைக் குறிப்பிடலாம்.
'அரசு’ எனும் சட்ட ஆளுமைப்படுத்தப்பட்ட சமூக அரசியல் நிறுவனத்திடம், மக்களால் கையளிக்கப்பட்ட இறைமை, மீளப்பெறப்பட முடியும், பிரிக்கப்பட முடியும், மீளக் கையளிப்புச் செய்யப்படமுடியும் என்ற கருத்து, தேசியவாதச் சர்வாதிகாரத்தின் விளைவாக ஏற்பட்ட இரண்டாம் உலக மகா யுத்தத்தின் பின் விளைவாக, மக்கள் மனதில் வலுவடையத் தொடங்கியது. அதன் விளைவாக ஏற்பட்ட அதிகாரப் பரவலாக்கம், வலுவேறாக்கம்,சமூக பொருளாதார அரசியல் சீர்திருத்தக் கொள்கைப்பிடிப்பின் காரணமாகவே இச்சிந்தனை வளர்ச்சியுற்றது எனலாம்.

Page 56
ஒரு தனித்தஅரசுக்குக் கீழே இயங்கிய ஒற்றையாட்சி முறையானது பல ஐக்கிய அரசுகளைக் கொண்ட, பல இறைமையுள்ள மாநிலங்களைக் கொண்ட, சமஷ்டி ஆட்சிமுறையை நோக்கிச் செல்ல உலகநாடுகள் பல உந்தப்பட்டன என்பதுடன் உலகின் பல நாடுகளில் இறைமைப் பகிர்வு மூலம் மேற்கொள்ளப்பட்ட சமஷ்டிக் கூட்டரசுகள் பல தோன்றலாயின. இக்கால கட்டத்திலேயே குடியியல் விதியையொத்த புலனறிவுவாதம் வீழ்ச்சியுறத் தொடங்கியதுடன் யதார்த்த பூர்வமாக, சமகால கமூக பொருளாதார, அரசியல் நிகழ்வு' (Corpus) களைத் திருப்திப்படுத்தும் எண்ணம் (Animus) கொண்ட மருவிய பெளதிகத் தீர்மானவாதச் சட்டச்சிந்தனைக்கு வழிவகுத்தது.
இச்சட்டவியல் சிந்தனை சமகால சமூகத்தில் காணப்படும் புவியியல் நிகழ்வு' களுக்கிணங்க வழக்குத் தீர்ப்பின்போது, நீதிபதிகளால் கொடுக்கப்படும் யதார்த்த ரீதியான எண்னம்’எனும் மானிட மனம்சார் காரணிகள் இரண்டினதும் சேர்மானமாக காரிய - காரண வாதத்தினடிப்படையில் (A Posteriorism), தொகுமுறை அனுமானத்தின் கீழ் உருமாற்றம் (Reformation) செய்யப்பட்டதே மருவிய பெளதிக தீர்மானவாதம்' எனும் சட்டவியல் சிந்தனையாகும்.
சட்டம், நிகழ்வுகளின் அடிப்படையில் நடைமுறையில் என்ன செய்கிறது (Asit does) என்பதை விளக்கி நிற்பதே இச்சட்டக் கொள்கை. இச்சிந்தனைப் பிரிவு தொடர்பில் இன்று ஐக்கிய அமெரிக்க நாடுகள், ஸ்கண்டினேவிய நாடுகளில் மேற்கொள்ளப்பட்ட சட்ட சீர்திருத்தங்கள், இச்சட்டவியற் பிரிவின் நிலைபேற்றுக்கு உந்து சக்தியாக விளங்குகின்றன. ஆரம்பத்தில் மக்களிடம் இருந்த இறைமை, படிப்படியாக, குடும்பம், சமூகம், அரசு ஆகிய நிறுவனங்களுக்கு முறையாக கையளிக்கப்பட்டு வந்தது போல, அதே இறைமை, படிப்படியாக அதே மக்களிடம் மீளப்போய்ச்சேரும் திசையிலேயே சட்டம் இயங்குவதைச் சமகால உலக நடவடிக்கைகள் உணர வைக்கின்றன. ஒற்றையாட்சி அரசின் காலத்தின்போது கட்டமைப்புள்ள உருவாக்கம் பெற்றிருந்த சட்டம், உருமாற்றம் பெற்று இருப்பதால், இது மருவிய பெளதிக தீர்மானவாதம் என அழைக்கப்படுகிறது.
இச்சட்டவியல் சிந்தனையாகிய எண்ணம் (Animus) நீதிபதிகளால் வழங்கப்படுவதுடன், சட்டத்தின் உடலாகிய நிகழ்வு (Corpus),மானிடபுவியியல் பேராசிரியரான, கிறிப்த் Gueuf (Prof. Griffth Taylor) 96uř56TTáib gólypsů படுத்தப்பட்ட, விஞ்ஞானத் தீர்மானவாதக் கோட்பாட்டின் Jeptu60)LuS6ur6OT (Doctrine of Scientific Determinism) gjuh
29

நீதி apja:
இன்று உலக அரங்கில் நிலவுகின்ற சமூக, பொருளாதார அரசியல் கொள்கை (Policy) பொருள்கோடலுக்காய தேர்வுரிமை, சுற்றாடல் பாதுகாப்பு, மனித உரிமைகள், மனிதாபிமான உரிமைகள், போன்ற எல்லா நிகழ்வுகளையும் உள்ளடக்கி நிற்கும். பின்னர் நிகழ்வு-எண்ணம் என்பன காரிய - காரணவாதப்படி தொகுக்கப்பட்டதே இச்சட்டவியல் சிந்தனையாகும்.
இறுதியாக, மானிடபுவியியல் சட்டவியல் தவிர்ந்த ஏனைய சிந்தனைப் பிரிவுகள் யாவும், குறித்த காலச் சூழ்நிலைக்கு (ஒற்றையாட்சி அரசின் காலம்), குறித்த நாட்டுக்கு ( புலனறிவுவாதம், இங்கிலாந்தில்) மட்டும் பொருந்துவதாகக் காணப்படுகிறது. புவியின் பகுதிகளை, துண்டு துண்டாக பிரித்து மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆய்வுகளின் விளைவே, இதுவரை இருந்து வருகின்ற சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகள் ஆகும். எல்லா நாடுகளுக்கும், எக்காலத்திற்கும், பொருந்தக்கூடிய சட்டவியல் சிந்தனையாக, மானிடப்புவியியல் அணுகுமுறைகொள்ளப்பட முடியும் என்பதை, வெப்ப இயக்கவியல் (Thermodynamics) இரண்டாவது விதியான, சக்திவிரயவியல் கோட்பாட்டின் (ENTROPY LAW) அடிப்படையில், பெளதிக விஞ்ஞான ரீதியாகவும் நிரூபிக்க முடியும்.
6. (piq660 U - Conclusion
இவ் ஆய்வுக் கட்டுரையின் மூலம், சட்டவியல் அறிவியல் துறைக்கு அறிமுகப்படுத்தப்பட்ட “மானிடப் புவியியல்" சிந்தனை, இத்துறையில் இதுவரை நிலவுகின்ற எல்லாச் சட்டவியல் சிந்தனைப் பிரிவுகளையும் ஒருங்கிணைக்கும், ஒருசீர்த்தன்மை பேணும், விஞ்ஞான ரீதியாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படத்தக்க, இப் பூகோளத்தில் உள்ள எந்த நாட்டுக்கும், எல்லா மக்களுக்கும், எக்காலத்திற்கும் ஏற்புடைத்தானதாக இருக்கும் தன்மை, இச்சிந்தனையின் விசேட சிறப்பு அம்சமாகும். இச்சிந்தனை, சட்டத்துறையில் மட்டுமல்ல, ஏனைய சமூக விஞ்ஞானத் துறைகளில் காணப்படும், 'உயிர் - உடல் சார்பான எண்ணம் - நிகழ்வு', ரீதியாக உதிக்கும் எக்கருத்தேற்புகளையும் அவற்றின் படிநிலை வளர்ச்சிகளான - மலர்ச்சி-மறுமலர்ச்சி-உருவாக்கம்உருமாற்றம் - ஆகிய நான்கு நிலைகளையும் தெளிவுபடுத்துவதாக அமைகிறது. இதனைக் கீழ்க்காணும் பரிணாம வளர்ச்சி அட்டவணை'எடுத்துவிளக்குவதுடன், இது, மானிடப் புவியியல் அணுகுமுறையின் கீழ், எதிர்காலத்தில், சமூக விஞ்ஞானத் துறையில் ஆய்வுகளையும் ஆராய்ச்சிகளையும் மேற்கொள்ளும் ஆர்வத்தை வளர்க்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.

Page 57
பொன் விழா மலர் 99
“கருத்தேற்புகளின் பரிணா
கருத்தேற்பு/துறை மலர்வு 1 மறுமலர்ச்சி Concept/ Field Creation Renaissan
1. சட்டவியல் இயற்கை வாதம் பாரம்பரியவாதம் 2. சட்டம் தோற்றுவாய்கள் பொதுச் சட்டம் 3. அரசியல் அமைப்பு பொதுச் சட்டம் எழுதப்படாத அ
4. ஆதனச்சொந்தம்பெறல் இடம் கொளல் சேர்வு 5. நிருவாகச் சட்டக் நீதியியல் கடமை | மருவிய நீதிக்க
கடமைகள் 6. 9-60L60LO பெளதிக உடைமை நல்லெண்ணஉன 7. மக்கள் குழு குடும்பம் சமூகம்
- (இறைமையுள்ள) 8. சமயச் சட்டவியல் இந்துச் சட்டவியல் பெளத்த சட்டவி (கிமு2000-கிபி2000) I (கிமு500-20008 9. மனிதம் மனிதன் நியாயமான மன 10. குடும்பச் சட்டம்* பிறப்பு திருமணம்
(முதலியன)
மேலே குறிப்பிட்டபடிநிலைப்போக்கில் மலர்வும், உதிர்வும் சுயாதீனமாக"மனிதனின் விருப்பம்"இன்றியேஇயற்கையாக மனித வாழ்க்கை வட்டத்தில் இப்புவியில் தொடர்ந்து நிகழும் அன்றாட நிகழ்வுகளாகும். இந்நிகழ்வுகள் ஒவ்வொரு மனிதனின் வாழ்க்கை வட்டத்திலும் தோற்றம் பெற்று மாற்றத்துள்ளாகி முதிர்ச்சியடைந்து உதிர்வது உலகப் பொது உண்மையே. இந்நிகழ்வுகளே மனித வாழ்வியல் இலக்கியங்களான ஐம்பெரும் காப்பியங்களிலும் பேசப்படும் வாழ்க்கையின் நான்கு அடிப்படைத் தத்துவங்களாகிய, அறம், பொருள், இன்பம், வீடுஎன்பவற்றை எங்களுக்குத் தத்துவரீதியாக உணர்த்தி நிற்கின்றன. இதன் அடிப்படையில், மானிடப்புவியியல் அணுகுமுறையின் கீழ் மேலைத்தேச, கீழைத்தேசத்தத்துவங்கள் ஒருமைப்பாடு, ஒரு சீர்த்தன்மை பெறுவது, சிந்தனைக்கு சிறந்ததொரு விருந்தாக அமைகிறது.
முடிவாக, சட்டவியல் கருத்தேற்பின் பரிணாம வளர்ச்சி வட்டத்தின் இறுதிக் கட்டத்தில் வாழும் நாங்கள் மேற்கூறிய நான்குபடிநிலைகளையும் அறிவு, அனுபவரீதியாக உணரும் வாய்ப்புப் பெற்றவர்களாகின்றோம். சட்டச் சக்கரம் பூரணமாகி, வளர்ச்சி இயக்கம், தொடக்கப்புள்ளியை வந்தடைந்து, சட்டம் புத்துயிர் பெறும் திருப்பமுனைக் காலம் எது? எனும் வினா, நீதி உருவிலான
சட்ட வட்ட

ம வளர்ச்சி அட்டவணை"
I உரு அமைப்பு11 உருமாற்றம் IV Xe Formation Reformation
புலனறிவுவாதம் மெய்மையியல் வாதம் நியதிச் சட்டம் சட்டச்சீர்திருத்தம் அ | எழுதப்பட்ட அ. அ. அரலசியல் அமைப்பு
ሃሐ திருத்தம்/மாற்றம் ஆட்சி உரிமை விற்று ஒப்படைப்பு டமை | நிருவாக கடமை கொள்கை ரீதியான கடமை
டமை எதிர் உடைமை வெற்றுடைமை
அரசு அரசுகளின் ஒன்றியம்
யல் கிறிஸ்தவ சட்டவியல் இஸ்லாம் சட்டவியல் Il) | (álúl 2000 Quany) (álúl 500-á. ú. 2000) ரிதன் அறிவுள்ள மனிதன் நியாயமான அறிவுள்ள மனிதன்
சோரவாழ்க்கை இறப்பு
30
சட்டக் கோவையை இப்பூவுலகிற்கு முதலாவதாக அறிமுகம் செய்து வைத்த ஹமுறாபியின் சட்டக் கோவையினை (Code of Hammurabi) அண்மித்த காலமான கி. மு. 2000 ஆண்டினையே ஞாபகமூட்டிய வண்ணம் இருக்கிறது என்பதுடன் இன்னும் சில நாட்களுள் மலர இருக்கும், புதிய நூற்றாண்டான 2000 கி. பி உலகம்” எதிர்பார்க்கும் நீதியின் தோற்றப்பாடாகவே இருக்கவேண்டிய சட்டத்தினை அருவத் தீர்மானவாதச் சட்டம் தோற்றுவிக்கும் என்பது சமகாலத்தில் வாழும் “நியாயமான அறிவுள்ள மனிதன்” (Reasonable Prudent Man) ஒவ்வொருவரினதும் எதிர்ப்பார்ப்பாகவே உள்ளமை, மானிடப்புவியியல் சட்டவியல் சிந்தனை நோக்கில் அமைக்கப்பட்ட, வரைவிலக்கணமான, “சட்டம் என்பது குறித்த கால கட்டத்தில் நிலவும், மானிடவிசை, புவியியல் விசை இரண்டினதும் விளைவுவிசையே” என்பதை நடைமுறை ரீதியாகவும் ஊர்ஜிதப்படுத்துகின்றமை தெளிவாகின்றது.
* இதே தத்துவத்தின் படி "குடும்பச் சட்டத்தில் நிலவும் GopuGhifanowikirullah Isiana' (Scope of Varying Proof in Family Law) 6Tairgpuhg6opavziu filii, flopulu, gagumanoTuh, GestTyuh gpLay Lupaiku ganapisair (Presumptions) upp2 627bfantaot முறையில் மேற்கொள்ளப்பட்ட ஆராய்ச்சி (ஏப்பிரல் 1993 - பக்கங்கள் 303) சட்டக் கல்வியியல் துறையினரினால் அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளமை குறிப்பிடத்தக்கது.

Page 58
HOW COULD A BETTERBALANCE BEAC EN WIRONMENTAIL, CONCERNSININT INTHE FIELD OF SUSTA
The fact that the subject of 'environment' has become a central object of international law was unimaginable a few decades ago. This would seem to be a direct result of the concept of sustainable development which has ensured the recognition of the link between humankind and its wider environment. Environmental law can therefore be said to have strengthened by the introduction of this concept into this field of international law. The concept of sustainable development has helped to emphasise the fact that environmental problens should be the concern of all and needs the concerted effort and co-operation of all the members of the intellational community as a whole. This can be clearly seen from the provisions incorporated in various environmental instruments.
The Rio Declaration on Environment and Development was adopted by the United Nations with the objective of working towards the protection of the global environment and development systems. The main focus made by this Declaration is sustainable development, centred round humankind. This Declaration was also aimed to achieve a balance between developmental and environmental concerns in international law in the field of sustainable development. The definition of the Bruntland Commission on 'sustainable development' seeks to meet the needs and aspirations of the present without compromising the ability to meet those of the future. According to this, sustainablity
"Reproduced in the Article of M. C. W. Pinto-Reflections
mplications. pg. 73 - LLD 207 Course material.

WHERETHNASUL ' ' ,
HIEVED BETWEEN DEVELOPMENT AND ERNATIONAL LAW DEVELOPMENTS NABLE DEVELOPMENT
Fatima Rita Chandrawathana Thalayasingam LLM.
Senior Assis farf Lega Drafts Fran Lecturer; Sri Lanka. Law College
requires that, the poor get their share of resources required to sustain growth, and that those who are more affluent adopt life-styles with the planet's ecological means, Painful choices will have to be made to achieve this end as pointed out in the Article by Pinto'. The meaning of sustainable development under the Rio Declaration covers the concerns of future generations too. The United Nations Conference to Environment and Development(RIO) constituted a major milestone in the development of international environmental law embodying principles which could achieve a reasonable balance between environment and development. It embodies a series of compromises between developed and developing countries and a balance between the objectives of environmental protection and economic development. I would like to focus on some of the important principles of this Declaration and then set out the measures that should be taken to achieve a balance between the developmental and environmental issues,
Principle 1 sets out that human beings are the centre of concerns for sustainable development and they are entitled to a healthy and productive life in harmony with nature, Principle 2 permits the States to exploit their natural resources without causing environmental damage to States beyond their jurisdictions. Principle 3 mentions that the right to development must be fulfilled so as to equitably meet developmental and environmental needs of present and future generations. Principle 4 specifies that in order to achieve
on the term of sustainable development and its institutional

Page 59
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
sustainable development, environmental protection shall be constituted as an integral part of the development process and cannot be considered in isolation from it. Principle 7 imposes an obligation of States to co-operate in a spirit of global partnership, with common and differentiated responsibilities to react and restore the health and integrity of the ecosystems bearing in mind the needs and interests of all countries. Principle 11 commits all states to enact'effective environmental legislation, although the standards, objectives and procedures should reflect the environmental and developmental context to which they apply.
Sustainable development is described by the International Union for the Conservation of nature 'as a concept of managing given resources with a view to its conservation, implying regulation to the use and exploitation of resources in such a manner that its benefits are optimised to the largest number over the longest term". For the development to be sustainable, it must take into account social, ecological and economic factors, considerations of living and non-living resource base, and long term as well as short term advantages and disadvantages of alternate actions. It is directed at using the resources so as to prolong its availability. Present and future generations should be able to benefit from the resources and have access to such resources. Physical sustainability cannot be secured unless development policies pay attention to such considerations.
The States should practically be committed to their obligations in achieving the goals of sustainable development by arriving ata balance between environment and development. This is
Dr. K. Hossain in the Article of Promoting Human Rig Amsterdam University on 22nd May, 1997.
32

possible only if global partnership is practised with the principle of equity. Equitable shares in sharing natural resources should be afforded to all countries. The resources should be utilised by all states with the view to common heritage of humankind. Principle 7 stresses the importance of common but differentiated responsibilities. As pointed out by Kamal Hossain "the stringent adjustment programmes pressed upon developing countries in pursuit of economic liberalisation have in many instances, resulted in economic stagnation and indiscipline and exacted high economic and social costs". Coventional adjustment policies, which cut budgetary allocations to health and their social sectors, usually multiplied the adverse impacts on the poor and the vulnerable. To miss out the human dimension of adjustment is not only human tragedy, it is an economic error of the most fundamental sort. -
The developing countries have been required to take into consideration the environmental issues in formulating development policies, as there is environmental degradation on a vast scale at the global level. It is noteworthy mentioning that the developed countries are mainly concerned about environmental issues, as there is no necessity to focus on development, which is already achieved. On the otherhand, developing countries are struggling to have some development projects in order to have betterstandards of living for the people of their countries. The priority would naturally be development and not environment. Though the issues of eradication of poverty and providing the basic needs for the people have been in their agenda for many years, they have been unable to succeed in their goal mainly due to the inadequate financial resources.
hts in the Global Market Place - Speech delivered at

Page 60
Therefore the international community especially the industrialised countries should make a contribution towards this end. I wish to refer to an Article by Martin Khor which refers to the fifth session of the Commission on Sustainable Development, in which the report of the intersessional working group was presented. The report reviewed the inequitable effects of globalisation and the increase in environmental problems and notes that growth has allowed some countries to reduce poverty, while marginalisation has increased for others, too many countries have seen economic conditions worsen, and the total number of poor in the world has increased, and income inequality and unemployment has worsened. The state of global environment has continued to deteriorate and significant environmental problems are deeply embedded in the socio-economic fabric of nations in all regions. It is clear from the report that the spirit of Rio has not been converted into practical action. According to this report, despite the pledges of increased aid, instead of moving towards the target of 0.7 percent of gross national product, the Organisation for Economic Co-operation and Development's aid level has fallen from 0.34 percent in 1992 to 0.27 percent in 1995.
The term sustainable development aims to embody both the cause of promoting development and preserving the environment taking into consideration the interests of present as well as future generations of humankind. Development should not only cover economics, but also encompass many wider social security and of cost and benefits. Universal participation towards this endeavour with the participation
Martin Khor in New Yorkon - The "spirit of Rio has vanish

NEETI MURASU
at the level of sovereign equality is essential in this regard. Timely approaches should be made to prevent environmental degrading and promote development with co-operation at global, regional and national levels. Partnership role for all members of the international community should be practised. The basic principle of International law that only States are parties to it, does not have a strong stand any more, as it now involves the citizens of the States in International environmental law. In International Environmental law more emphasis is placed on the citizens, and their participation too plays an important role in development. (Principle 10 of the Rio Declaration). A balance between development and environmental concerns can only be achieved by improving the negative international economic environmental, and improving domestic policies.
The States should shoulder a big responsibility at the national level to strike a balance between development and environment in order to achieve sustainable development. A pre-condition for sustainable human development is good governance, which calls for governments, the private sector and civil society to play responsible roles. Traditions of arbitrariness, secrecy, decision - making without consultation and lack of accountability impede the building of framework of good governance. The development should be aimed at meeting the community's basic needs, such as food, shelter, clothing, education, health and a reasonable standard of living. At the national level, legislative and administrative measures to be taken by States. Causation should be
:d"published in the SriLankaDailyNews of 23rd June, 1997.

Page 61
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
considered at the initial stage of development projects. When implementing development projects, the requirements of Environmental Assessment Reports should be-strictly observed. In addition to the other general requirements of EIA, there should be a cost benefit analysis on the human development considerations. According to the "Public Trust Doctrine' a State cannot exploit its resources which would harm the community at large, as the State performs only as a trustee for its citizens of present and future generations. Judicial activism should play an important role in this regard, in addition to public awareness. The Philippine's Supreme Court in the Minors Oposa's case "intergenerational" and "inter-generational justice" were discussed and minors were afforded standing and Order was given to revoke the license which otherwise could have resulted in deforestration. The Court accepted that natural resources should be preserved for the future too. In Bangladesh too the Supreme Court struck down a development project on environmental considerations. Public participation in decision making is an essential part of development. This can be embodied in the legislative process. The role of the Society and especially the role of Non-Governmental Organizations, making
“Minors Oposa v Secretary of the Department of Enviro *Reported in pg. 13 of the paper of Dr. K. Hossain (fo

people aware if the actions of States in development projects and education on environment can be very useful for human development.
International community too should participate in the development and application of the principles and rules of International environmental law as it is now clear that international law is gradually moving away from an approach, which treats international society as comprising of community of States, and is increasingly encompassing the persons both legal and natural within and among States. Dissemination of information on technical and effective legal and regulatory innovations, actions based on universality, democracy, transparency, and more specifically strengthening co-ordination and co-operation are the steps to achieve the goal of sustainable development. A massive commit ment to the values and skills are needed at all levels and across all elements of the international society can lead the way to achieve the goal of sustainable development, while striking a balance between development and environmental concerns.
ment and Natural Resources - Reading materials ofild 207. -note2)

Page 62
1. சட்டம்
1998ம் ஆன்டின் 21ம் இலக்கச் சட்டமாக நாடாளுமன்றத்தினால் 1888ம் ஆண்டு மார்ச் மாதம் 7ம் திகதி (பிரதான எதிர்க்கட்சி வெளிநடப்புச் செய்திருந்த சமயத்தில் எதுவித எதிர்ப்பும் இன்றிநிறைவேற்றப்பட்டு அதே ஆண்டு ஏப் பறல் மாதம் 23ம் திகதி அத்தாட்சிப்படுத்தப்பட்ட சட்டமே இந்த உரித்துப் Uglass LLh (REGISTRATION OF TTTLE ACT NO. 21 of1998 இதனகத்ததில் பிரிவு என்று இலக்கத்துடன் தறிப்பிடப்படுவது இச்சட்டத்தின் குறிப்பிட்ட பிரிவேயாகும்)
st Efi, துண்களுக்கான உர" த  ைத ப் புலானாய்வு செய்வதற்கும பதிவு செய்வதற்கும், அவ்வாறு பதிவு செய்யப்பட்ட காணி தொடர்பில் கொடுக்கல் வாங்கல்களை ஒழுங்கு படுத்துவதற்கும், அத்துடன் அவற்றோடு தொடர்புடைய அல்லது அவற்றின் இடைநேர் விளைவான கருமங்களுக்கு ஏற்பாடு செய்வதற்குமானதொரு சட்டம் இது என இச்சட்டத்தின் நோக்கமுன்னுரையில் எடுத்துக் கூறப்பட்டுள்ளது.
3. நடைமுறை
அரச வர்த்தமானி மூலம் GLNF er fosOTTE பிரகடனப்படுத்தப்பட்ட இடப்பரப்பில் இச்சட்டம் அமுலுக்கு வரும். ஒரு மாகாணம் அல்லது நிர்வாகமாவட்டம் அல்லது நிர்வாகபெரும்பாகம் ஆக அந்த இடப்பரப்பு அமையலாம். இக்கட்டுரையை உழுதுகின்றசமயத்தில் கம்பா, கண்டி, இரத்தினபுரி ாவட்டங்களின் சில நிர்வாகப்பெரும்பாகங்களில் மட்டும் இச்சட்டம் அமுலுக்கு கொண்டுவரப்பட்டிருக்கின்றது. அவ்வாறான இடப்பரப்பில் இச்சட்டப்படி LEEUరాశాశt ஆரம்பித்ததும் அங்கு உள்ள காணிகளுக்கு உரித்து
 
 

நீதிமுரசு
சட்டத்தரணி கந்தையா நீலகண்டன்
ಙ್ಘೆ முருகேசு & தீவகண்டன் சட்டநிறுவனர்
அல்லது அக்கறை இச் சட்டத்தின்படி பதிவு செய்யப்படாவிட்டால் அது செல்லுபடியாகாது. இது பற்றி விபரமாக கீழே எடுத்துரைத்துள்ளேன்
உரித்துப்பதிவு சிசய்தல்
உரித்துப்பதிவுச்சட்டம் அமுலுக்கு வரும் இடப்பரப்பில் இச்சட்டம் எவ்வாறு அமுலாக்கப்படும் என்பதனையும் உரித்துப்பதிவு நடைமுறையையும் இரத்தினச் சுருக்கமாக
(I)
(ii)
(iii)
முத8ரில் உரித்து நிர்ணய ஆனையாளர் (CoIII missioner Of Title SettleInet e இடப்பரப்பில் இருக்கும் காணிகளுக்கு அளவீடு சார்ந்த படங்களைத் (Caldestral Maps)
வேண்டிக்கொள்வார் (Iம் பிரிவு)
அவ்வேண்டுகோளுக்கினங்க அளவீடு சார்ந்த படங்களைத் தயாரிக்கும' நிலஅளவையாளர் pills &LEgil 15 (Surveyor General cer LLitefsir சான்றுபடுத்தப்பட்ட பிரதிகளை உரித்து நிர்னய ஆணையாளருக்கு வழங்குவார் (Iம் பிரிவு)
அதன் பின் அக் காணிகளுக்கான உரிமை கோருபவர்களை (CLAIMANTS) குறிப்பிட்ட கால எல்லைக்குள் அவர்களின் உரிமைக் கோரிக்கைகளைச் சமர்ப்பிக்குமாறு உரித்து நிர்ணய ஆனையாள் வர்த்தமானியில் அறிவித்தலை விடுவார் (12ம் பிரிவு

Page 63
பொன் விழா மலர் 99
(iv) estuu Luig. 8ODL gồ35 கோரிக்கைகள்
(v)
உண்மையானவையா இல்லையா என்பததைத் starrefugig Leosomia (Investigation) strop ஆணையாளர் நடப்பித்தல் வேண்டும். (3ம் பிரிவு)
13ம் பிரிவின்படி புலனாய்வு முடிவுற்றதன் மீது அதன் மீது தன் தீர்மானத்தை ஆணையாளர் வர்த்தமானியில் 14ம் பிரிவிற்கமைய வெளிப்படுத்தும் கட்டளையை வெளியிட வேண்டும். (14ம் பிரிவு)
(wi) நீதிமன்ற விசாரணை அல்லது மேன்முறையீடு ஏதும்
(l)
(ll)
இருப்பின் நீதிமன்றக் கட்டளைக்கு அமைய உரித்து இடாப்பில் பதிவு இடம் பெறும். (6ம் 7ம் 8ம் 9ம் பந்திகளைக் கீழே பார்க்கவும்) 10ம் பந்தியில் பதிவு செய்வதன் பயனையும் எடுத்துக் கூறியிருக்கிறேன். இச்சட்டத்தை பற்றி ஈண்டு எடுத்துக் கூறியிருப்பவை 16ம் பந்தியில் நிறைவில் கூறப்பட்டவைக்கு அமைய எடுத்துக் கொள்ளப்படவேண்டும்.
abbarovu (taijani abülabbar வளிப்பருத்தல்
13ம் பிரவின் கீழ் புலனாய்வு முடிவுற்றதும் ஆனையாளரின் கருத்துப்படி அவர் 14ம் பிரிவுக்கமைய தீர்மானங்களை எடுக்கலாம். அப்படியான
Šiuortesorrhiasb6:Imre usor :-
கோரிக்கையாளர் (claimant) பூரண சொத்தாண்மை உரித்தைக் (title of absolute ownerships) கொண்டுள்ளார் என ஆணையாளர் கருதினால் அக்கோரிக்கையாளர் முதலாம் வகுப்பு உரித்துடன் கூடிய பூரண சொத்தாண்மையை பதிவு செய்யத்தகுதியுடையவர் என்று ஆணையாளர் வெளிப்படுத்துவார்.
அப்படியான பூரண சொத்தாண்மைக்குத் தகுதியற்றவரென்றாலும் கோரிக்கையாளர் குறிப்பிட்ட காணித்துண்டை நல்லெண்ணத்துடன் உடமை கொண்டுள்ளார் என ஆணையாளர் கருதினால் இரண்டாம் வகுப்பு உரித்துடன் கூடிய பூரண சொத்தாண்மையை பதிவு செய்யத்
தகுதியுடையவரென ஆணையாளர் வெளிப்படுத்தலாம்
(குறிப்பு : அப்படியான பதிவினால் இடருற்ற எவரும் (any aggrievedperson) ugi 6AQ5LSITGwůUSŝiS56 மாவட்ட நீதிமன்றத்திற்கு பிரிவு 29 க்கமைய விண்ணப்பிக்கலாம். அவ்வாறு செய்யப்படும் விண்ணப்பத்தை விசாரணை செய்த பின் உரிய

(Ill)
(iv)
6.
7.
அப்படியான கட்டளை முரணாக அமையாதவிடத்தும் ப்படி நீதிமன்றத்திற்கு விண்ணப்பம் ஒன் ம் எவாகம் செய்யாத விடத்தும் அவ்வாறன இரண்டாம் வகுப்புப் பதிவுத் திகதியிலிருந்து இடையறாததும் எதிர்ப்பில்லாததுமான உடைமை கொண்டிருந்த 10
ர்டுகளின் காலப்பகுதியின் முடிவில் இரண்டாம் As உரித்தை முதலாம் வகுப்பு உரித்தாக மாற்றிவிக்க அப்படி இரண்டாம் வகுப்பு உரித்து பெற்றவருக்கு இச்சட்டம் உரிமையைக் கொடுத்திருக்கின்றது).
கோரிக்கையாளர் முதலாம் வகுப்பு அல்லது இரண்டாம் வகுப்புச் சொத்தாண்மை உரித்துக்குத் தகுதியானவர் என ஆணையாளர் கருதினால் அந்த பிரிக்கப்பட்ட பகுதிக்கு மட்டும் அப்படியான முதலாம் அல்லது இரண்டாம் வகுப்பு உரித்துப் பதிவு வழங்க வெளிப்படுத்தலாம்.
Uusi ajann artist celebg (Economic Unit) dig கீழ்ப்பட்டதாகக் குறைக்காமல் எக்கோரிக்கையும் அங்கிகரிப்பது சாத்தியமில்லை என ஆணையாளர் கருதினால் கூட்டுச் சொந்தக்காரர்களாக கோரிக்கையாளர் பதிவு செய்யப்படலாம் (கூட்டுச் சொத்தாண்மை பற்றி இக் கட்டுரையில் இறுதியில் எடுத்துக் கூறியிருக்கிறேன்)
உரித்தை சிவளிப்பருத்தும் கட்டளை.
13ம் பிரிவின் நியதிகளின் படி புலனாய்வு முடிவுற்றதன் மீது உரித்து நிர்ணய ஆணையாளர் அதன் மீதான அவரது தீர்மானத்தை 14ம் பிரிவிற்கமைய வர்த்தமானியில் வெளியிடுதல் வேண்டும். ஆனால் உரிமைக்கோரிக்கைகளின் பிணக்கத்திற்குட்பட்ட இயல்பின் காரணமாக புலனாய்வு மாவட்ட நீதிமன்றத்தால் மேற் கொள்ளப்படுவதே பொருத்தமானது என்று ஆணையாளர் அபிப்பிராயப்பட்டால் அத்தகைய கோரிக்கைகளை மாவட்ட நீதிமன்றத்திற்கு 21ம் பிரிவிற்கமைய
14ம் பிரிவின் கீழ் உரித்து நிர்ணய ஆணையாளரின் ஏதேனும் வெளிப்படுத்தகையால் இடருற் உரிமைக்கையாளர் எவரேனும் (any ဒန္တီးဒါငါး person) மாவட்ட நீதிமன்றத்திற்கு 22ம் மேன்முறையீடு செய்யலாம். விதித்துரைக்கப்பட்ட காலப்பகுதிக்குள் அப்படியான மேன்முறையி 6lein Lu- Gaj6ö(bn.

Page 64
3. நீதிமன்ற விசாரணை,
9.
O
21ம் பிரிவின் கீழ் ஆற்றுப்படுத்தப்பட்ட கோரிக் கைகளையும் 22ம் பிரிவின் கீழ் மேன்முறையீடுகளையும் 24ம் பிரிவிற்கமைய விசாரணை செய்து 14ம் பிரிவிற்கமைய கட்டளைகளை அல்லது முழுகாணித்துண்டையோ அல்லது ஒரு பகுதியை பிரிவு 24(ஆ)க் கமைய விற்பனைக் கான கட்டளையோ மாவட்ட நீதிமன்றம் பிறப்பிக்கலாம்.
ρ β'த்து 6ll/ύι{. (Register of Title)
13ம் பிரிவின் படி உரித்து நிர்ணய ஆணையாளரின் புலனாய்வு முடிவில் அல்லது நீதிமன்ற வழக்கு நடவடிக்கைகளின் முடிவில் உரித்து நிர்ணய ஆணையாளர் உரித்தின் அட்டவணைகளைத் (Schedules of title) gunfig6) (36.603r(bin. Ceiba அட்டவணைகளை தோதான உரித் துப் ug:66 JITGITQUbáib (SD (appropriate Registrar of Title) அனுப்பவேண்டும். (அதன் பிரதி நில அளவையாளர் தலைமையதிபதிக்கு அவரது பதிவுகளை மீளயாய்வு செய்வதற்காகவும் அனுப்ப வேண்டும்) அந்த உரித்து அட்டவணை கிடைத்ததும் அதன் உள்ளடக்கங்களை உரித்துப் பதிவாளர் இச் சட்டத்தின் கீழ் அவரால் பேணப்படும் உரித்து 6LIT Lics (Register of Title) ug5u(36J608 (6th. அப்பதிவே ஆரம்பப்பதிவாக அமையும் (பிரிவு 27)
பதிவு சிசய்வதன் uwasi.
ஒரு காணித் துண்டு ஒன்றுக்கு புரன சொத்தாண்மையுடன் கூடிய முதலாம் வகுப்பு உரித்துடன் ஆளொருவரைப் பதிவு செய்வது அத்தகைய ಹrcofourct முற்றுரிமைச் சொத்துவத்தை அதற்கு சொந்தமான அல்லது அதோடு சேர்ந்த எல்லா உரிமைகளுடன் சிறப்புரிமைகளுடனும் சேர்ந்து அவ்வாளுக்கு உரித்தாக்கப்படல் வேண்டும். எனினும் உரித்து இடாப்பின் பாரபந்தங்கள் (encumbrances) பிரிவில் பதிவு செய்யப்பட்டுள்ளவாறு நிலவும் எவையேனும் அக்கறைகளுக்கு (interests) அமையவே அஃது இருக்கும. அவ்வாறே இச்சட்டத்தின் ஏற்பாடுகளின் கீழ் பதிவு செய்யப்படும் பதிவு அது தொடர்பிலான எவையேனும் வெளிப்படையான உடன்பாடுகளுக்கு அமைவாகவே
37

நீதிமுரசு
(ee)
பிரிவு 32இல் எடுத்துக் கூறப்பட்டவண்ணம் இருக்கும். இச்சட்டத்தின் படி பதிவு செய்யப்பட்டாலாழிய ஒருவர் ஒரு காணியில் இருக்கும் உரித்தை அல்லது அக்கறையை கோர முடியாது (பிரிவு 38) காணி தொடர்பிலான கொடுக்கல் வாங்கல்கள் இச்சட்டத்திற்கினங்கச் செய்யப்படாவிட்டால் அவை வறிதாதல் (Void) ஆகிவிடும்
இச்சட்டத்தின் ஏற்பாடுகளின் கீழ் பேணப்படும் உரித்து இடாப்பில் உள்ள பதிவுகள்
அத்தகைய பதிவுகளில் குறித்துரைக்கப்பட்ட உரிமைகள் அல்லது பொறுப்புகள் ஏலவே இருப்பதற்கான முடிவான சான்றாதல் (Conclusive evidence) வேண்டும் என்பதுடன்;
(ஆ) இச்சட்டத்தில் ஏற்பாடு செய்யப்படடிருக்கின்றவாறு
தவிர நீதிமன்றமொன்றில் வினாவுக்குட்படுத்தலும் ஆகாது எனப்பிரிவு 33 எடுத்துரைக்கின்றது.
பிரிவு 37க் கமைய இச்சட்டத்தின் கீழ் பதிவு செய்யப்பட்ட čj5I60" தொடர்பில் உரித்துச்சான்றிதிழகளை உரித்துப்பதிவாள் (Registrer of Title) இடமிருந்து பெற்றுக்கொள்ளலலாம். அப்படியான சான்றிதழ் அதில் கூறப்படும் அக்கறைக்கான உரித்துக்கு முடிவான சான்றாக ඡlගunuth.
இச்சட்டத்தின் கீழ் பதிவு பெறும் ஆதனங்கள் பதிவுக்கு முன்வைக்கப்பட்ட வரிசைக்கிணங்க முந்துரிமை கொண்டிருக்கும். சாதனத்தின் திகதியோ பதிவுத்திகதியோ (முந்துரிமையை நிர்ணயிக்க) பொருட்படுத்தப்படமாட்டாது)
ஆட்சியுரிமையும் பிரிவீடுதலும் இல்லை
முதலாம் வகுப்பு பூரண சொத்துவ உரித்துடன் அல்லது இரண்டாம் வகுப்பு சொத்துவ உரித்துடன் இச்சட்டத்தின் கீழ் பதிவு செய்யப்படும். ஒரு காணித்துண்டுக்கு அல்லது அதன் அக்கறைகளுக்கு ஆட்சியுரிமைக்கட்டளைச் சட்டமும் (Prescription Ordinance). Life (b. 56) ar'Loan (Partition Act) ஏற்புடைத்தாதலாகாது என்று 57ம் 63ம் பிரிவுகள் கூறுகின்றன. எனினும் பிரிவு 36க்கு அமைய ஒரு காணி அலகினை உபபிரிவாக்குதலும் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட அலகுகளை இணைத்தலும் முடியும்.

Page 65
பொன்விழா மலர் 99
உ.படிமுறையான (STRATA) உரித்துகள்
இருப்பிடக் கூறுகள் சொத்தாண்மைச் சட்டத்தினால் ஆளப்படும் இருப்பிடக் கூட்டாட்சி cssa56Origeoir(bassoGT (Condomonium Parcels) இச் சட்டத்தின் கீழ் பதிவு செய்யப்படக் கடைப்பிடிக்கவேண்டிய வழிமுறைகள் பிரிவுகள் 50, 51, 52 இல் கூறப்பட்டுள்ளன
கூட்டுச் சொத்தாண்மை (Co-ownership)
பிரிவு 14 இன் கீழ் கூட்டுச் சொத்தாண்மை உரித்தொன்று பதிவுசெய்யப்பட்டுள்ளதன் மீது உரித்து நிர்ணய ஆணையாளர் கூடடுச் சொந்தக்காரர்களின் மத்தியிலிருந்து ஒருவரை அத்தகைய கூட்டுச் சொந்தக்காரர்களின் பெரும்பான்மையாளரின் சம்மதத்துடன்) கூட்டாக சொந்தம் கொண்டுள்ள அத்தகைய காணித்துண்டின் முகாமையாளராக நியமிக்கலாம். அத்தகைய முகாமையாளர் (Managen நம்பிக்கைப் பொறுப்புகள் கட்டளைச் சட்ட (Trusts Ordinance) த்தின் கீழ் நம்பிக்கைப் பொறுப்பாளர் ஒருவரின் அதிகாரத்தையும், தத்துவங்களையும், கடப்பாடுகளையும் கொண்டிருத்தல் வேண்டும். அப்படி நியமிக்கப்படும் முகாமையாளரின் கடமைகள் தத்துவங்கள் ஆகியவற்றில்உள்ளடக்கப்பட்ட விடயங்களை பிரிவு 15 எடுத்துரைக்கின்றது. கூட்டுச்சொந்தக்காரர்கள் நம்பிக்கைப் பொறுப்புகள் கட்டளை சட்டத்தின் கீழ் பயனுகரிகளின் (beneficiaries) உரிமைகளை கொண்டிருத்தல் வேண்டும் எனப்பிரிவு 16 எடுத்தியம்பும் அதேவேளை அப்படியான பயனுகரிகள் புதிய முகாமையாளரின் நியமனத்தை எப்படி வேண்டலாம் என்பது பிரிவு 7 இலும் புதிய முகாமையாளரை ஆணையாளர் எப்படி நியமிக்கலாம் என்பது பிரிவு 18 இலும் கூறப்படுகின்றது.
யு. உரித்துச் சிசண்நடைதல்
(Transmission of Title)
இச்சட்டத்தின்படி பதிவுசெய்யப்பட்ட காணிச் சொந்தக்காரர் மரணசாசனத்தை (Last wib விட்டு இறக்கின்றவிடத்து மரணசாசனஅதிகாரப் பத்திரம் (Probate) பெற்றதும் மரணசாசன நியதிகளின்படி உரித்துச் சென்றடைதலை பிரிவு 54க்கு அமைய பதியலாம். ஆனால் மரணசாசனம் எழுதாது அவர் இறந்தால் உரித்து நிர்ணய ஆணையாளர் கோரிக்கைகளைக் கோரி புதிதாக அக்காணித்துண்டு பதிவு செய்யும் சமயத்தில் பின்பற்றவேண்டிய நடைமுறைகளை பின்பற்ற வேண்டி வரும்.
(பிரிவு 55) இச்சட்டத்தின கீழ் பதிவுசெய்யப்பட்ட
3.

lS.
காணித் துனடு உரிமையாளர்கள் மரணசாசனம் எழுதிவைப்பது புத்திசாலித்தனமாகும்
சீர்பருத்தலும் நட்டோத்தரவாதமும் (Rectification and indemnity)
இச்சட்டத்தின் கீழ் பேணப்படும் இடாப்புகளில் அல்லது பதிவேடுகளில் ஏற்படும் பிழைகளைச் சீர்படுத்தல் பற்றியும் நட்டோத்தரவாதம் நட்டஈடு காப்புறுதிநிதி சம்பந்தமான ஏற்பாடுகளையும் பிரிவுகள் 58 முதல் 62 வரை காணலாம். அவற்றை விளக்கமாக எடுத்தியம்ப இச்சிறு கட்டுரை பொருத்தமான இடம்
இல்லை.
16. நிநைவு
உரித்துபதிவினை சுலபமான வழியினால் செய்வதற்கே இச்சட்டத்தினைக் கொண்டுவருகிறோம் எனத் தம்பட்டம் அடித்தவர் காணி விவசாய அமைச்சர். ஒரு குறிப்பிட்ட இடப்பரப்பில் கட்டாயமான பதிவை நடைமுறைப்படுத்தும் சட்டமாகச் சமர்ப்பித்து இலங்கை சட்டத்தரணிகள் சங்கம் சுட்டிக்காட்டிய பல குறைகளையும் நிவர்த்திசெய்யாது இச் சட்டத்தினை நடை முறைப்படுத்த ஆரம்பித்திருக்கிறார்கள். பல கருத்தரங்குகளில் அனுபவசாலிகள் மட்டுமல்ல வெளிநாட்டு நிபுணர்கள் கூட இச்சட்டத்தில் பல குறைகளை எடுத்துக்
செய்யலாம் என அமைச்சு அறிவித்தும், இது வரை திருத்தங்கள் எதுவும் செய்யப்படவில்லை. அக்குறைகளைப் பற்றி பக்கங்கள் பக்கங்களாக எழுதலாம். அதற்கு "நீதிமுரசு" சட்டமாணவர் இதழ் பொருத்தமான மேடையல்ல. எனவே நிறைவேற்றுப்பட்ட-அமுல்நடத்த முயற்சிகள் எடுக்கப்படுகின்ற-சட்டத்தின் சில முக்கிய அம்சங்களை மட்டும் எடுத்துக் கூறியிருக்கின்றேன் இவை அடிப்படை விடயங்கள் மட்டுமே. இச்சட்டம் பற்றிய சில கருத்தரங்குகள் நடந்தாலும் எந்தச் சட்டசஞ்சிகையிலும் இதுவரை உரித்துப்பதிவுச் சட்டம் பற்றிய கட்டுரை எதுவும் வந்ததாக நான் அறியேன். எனவே இப்புதிய சட்டம் பற்றி வெளிவரும் முதற்கட்டுரைஇதுவாக இருக்கும் என நம்புகின்றேன். இலங்கை சட்டக்கல்லூரியில் பயிலும் என்னருமைத் தம்பி தங்கைகளுக்கு இப்புதிய சட்டம் பற்றி என்னால் இயன்ற மட்டும் தமிழ்மொழியில் சுருக்கமாக எடுத்துக் கூறமுயன்றிருக்கின்றேன். அந்த முயற்சியில் ஓரளவேனும் வெற்றிகண்டிருக்கிறேனா என்பது பற்றிய தீர்ப்பை இக் கட்டுரையை வாசிக்கும்
ஒவ்வொருவரினதும் கையில் விட்டு விடைபெறுகிறேன்.

Page 66
COMPUTERS, INFORM INFORMATION
NTRODUCTION
The theme of this paper is the submission that, in the present day context, Information Technology and Information associated Crime is perhaps the most urgent crime prevention and criminal justice problem requiring immediate attention and effective international cooperation.
It is now widely acknowledged that the very character of information, its intangibility and communicability across the globe and its accessibility, together with the magnitude of the harm that could be caused by crime associated with information, make international cooperation imperative.
The emphasis throughout this paper is that there is no other method than international and regional cooperation to control and prevent or otherwise, effectively deal with information associated crime. It is therefore not a matter of urgency but also a matter of immediate necessity.
A NOTE ON T AND INFORMATION
From Computers to Information Technology to Information
The rapid growth of computers to its present day status is astonishing. It happened at a speed that human beings cannot easily follow. This is perhaps the reason that human response to the problems associated with IT and Information is slow and far behind contemporary realities.
3.

NEETH MURASU
ATIONTECHNOLOGY, N AND CRIME
Kolitha Dharmawardena C. M Deputy Solicitor General It may be said that progress of the technologies and their applications have surpassed by leaps and bounds the speed of perception of the
human mind and the response of the human kind to its negative effects.
In the 1950's and 1960's computers began emerging in the market as a tool for calculations and simple applications, in the 1970's and 1980's they converged with communication technologies to receive, process and communicate information across national boundaries. The driving forces of society began to recognise the value of this tool for more and more sophisticated applications and learnt to communicate the information and its applications across the length and breadth of the globe. In the 1990's it became the primary financial tool and in the very near future it will become the primary commercial tool.
Today, it is recognised that information is the true source of value produced and applied by the use of information technologies.
Information Technology not only produces information that is accurate, it produces such information at a speed that human beings can never aspire to match and it applies such information with the precision and accuracy human being are incapable of. Naturally, more and more functions traditionally performed by human beings are now assigned to IT. Perhaps, information is today the most valuable commodity and information technology the most valuable tool ever found or invented by human beings.

Page 67
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
The primary Status of IT and Information
The introduction to the International review of criminal policy (Nos. 43 and 44) - United Nations Manual on the Prevention and Control of Computer related Crime (Annex 1) states:
"When future historians scrutinize the second half of the twentieth century, they will be reviewing what is sure to be known as the information revolution. Humankind has progressed further in the last 50 years than any other period of history. One of the reasons for this rapid advance is the Computer. Technological capabilities have increased at an accelerating pace, permitting even larger and more sophisticated systems to be conceived and allowing ever more sensitive and critical functions to be assigned to them'.
The same International Review describes the IT revolution in the following terms.
Indeed the world is undergoing a second Industrial Revolution. Information Technology today touches every aspect of life, irrespective of location on the globe. Everyone's daily activities are affected inform, content and time by computer. Business, Governments and individuals all receive the benefits of this information revolution. While providing tangible benefits in time and money, the computer has also had an impact on every day life, as computer routines replacemundane human tasks. More and more businesses, industries, economies, hospitals and Governments are becoming dependent on computers. Computers are not only used extensively to perform the industrial and economic functions of society, but are also used to perform many functions upon which human life depends, medical treatment and air traffic control are but two examples.

Information, Matter and Energy, the three paradigms
It is acknowledged in the UN Manual that,
Information may be regarded as a third paradigm, in addition to matter and energy.
INFORMATION AND CRIMEGENERAL, OBSERVATIONS
Computers and Crime, Information Technology and Crime should in the present day be dealt with simply as "Information Crime'. In this new era there is no longer a need to associate the crime with the technology, but it would suffice to identify the crime with the subject matter of the crime, that is, "information'.
Going back to the past, the UN Manual has this to say about Information Technologies and Crime,
The burgeoning of the world of information technologies has, however, a negative side: it has opened the door to antisocial and criminal behaviour in ways that would never have previously been possible. Computer systems offer some new and highly sophisticated opportunities for law breaking, and they create the potential to commit traditional types of crimes in non traditional ways. In addition to suffering the economic consequences of computer crime, society relies on computerized systems for almost everything in life, from air, train and bus traffic control to medical service coordination and national security. Even a small glitch in the operation of these systems can put human lives in danger. Society's dependence on computer systems, therefore has a profound human dimension. The rapid transnational expansion of large scale computer networks and the ability to

Page 68
access many systems through regular telephone lines increases the vulnerability of these systems and the opportunity for misuse or criminal activity. The consequences of computer crime may have serious economic costs as well as serious costs in terms of human security.
The technologies and the applications have exponentially expanded since the publishing of the UN Manual. Today we have connected the systems to create the INTERNET and the source of application of the INTRANET. Today the world financial system is totally dependent on IT and in the very new future total commerce and social welfare and security including, the protection of the environment and the protection against aggression would depend on Information, produced and applied by Information Technology. The entire national, regional and global systems being increasingly interconnected, the systems in place and the information which is produced and utilized is equally vulnerable to crime which already have demonstrated its vulnerability in unprecedented scales.
THE FUTURE IS HERE BEFORE THE PRESENT HAS ENDED
Even before the present era ends, a new era has begun with, perhaps the single most event this century. IBM's Deep Blue defeating world chess champion, Garry Kasparow.
INFORMATION AND CRIME IDENTIFICATION OF THE PROBLEM
Society is information dependent
As stated in the introduction, information has become a primary tool to human kind. Information is the driving force in modern day affairs and more and more applications are

NEETH MURASU
being performed by the utilisation of information through sophisticated information technologies. Within a space of about forty years, stand alone computers have given way to local area networks which mode on to wider area networks and today we have a global network named as INTERNET and INTRANET. On the other hand more and more sophisticated and critical functions are being performed by the use of information through information technologies. This trend is irreversible, simply because the accuracy of the information and the speed with which it is provided cannot be matched by any human being. The application of accurate information to various processes therefore enhances the processes beyond the capability of human beings.
Today the entire world finance system is IT dependent. In the very near future the entire commerce system will be IT dependent. In almost every other sphere of activity IT dependency is growing exponentially. Very soon human kind will be totally dependent on IT.
If society is information dependent then the most urgent measures should be taken to protect information and its applications from crime
Like in all other spheres of activities, IT has also become exposed to crime. If society is dependent on IT and Information, then it is incumbent upon society to protect IT and Information from crime. If information is a most valuable commodity then most urgent measures should be taken to protect such information from crime. If IT is the tool that produces and applies information to activities, then the tool and the activities too should receive equal protection.

Page 69
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
The nature of IT and Information Crime
Broadly, information related crime could be classified as crimes directed at information and crimes committed by utilising computers. Crimes directed at information could be unauthorised access to information, denial of access, theft of information, manipulations, alterations of information, providing false information, damage to information etc. Crimes utilising information could be frauds, terrorism, sabotage and espionage etc.
New Rights and New Crimes
A distinctly related third category of crime relate to crimes associated with new rights that have emerged in respect of new properties. In the present day context it is important to note that infringements of intellectual property rights, information rights and rights in data bases are treated as crimes visited with heavy sanction. Broadly all these rights and crimes are associated with information.
Crime prevention and Criminal justice problems
The singularly most critical problem is that IT and Information processes are still mostly in the realms of science and technology. IT has moved so fast to make society almost totally dependent, though very few people realise its impact, its applications or the nature and gravity of crimes associated with information and IT. The delay in the face of urgent necessity is one of lack of comprehension, because the science and the technologies have moved too fast for non technical persons to comprehend and recognise the full impact.

This is very much so in the case of persons involved in the crime prevention, criminal justice and law enforcement processes throughout the world. Therefore, a critical and primary problem is that the persons involved in the subject areas as described have neither properly comprehended or addressed the issues relating to the negative effects of IT and crimes associated with IT and information or the methods by which such crimes could be prevented or dealt with.
Absence of uniform and concerted crime prevention measures
concerted efforts to prevent IT and Information associated crime. This is notably surprising since information is widely accessed, communicated, used and shared with hardly any geographical boundaries or legal restrictions.
The absence of substantive criminal law
As a result of the lack of knowledge and skills in IT and Information associated crime, most countries do not even have the basic substantive laws to deal with crimes directed at computers. The traditional law is simply incapable of dealing with such crime for the primary reason that traditional laws were designed on the assumption that property was always tangible and an offence must always have a victim offender relationship. The Penal Code model used in at least five countries in the region is ample testimony to, this phenomena. The same is true with crimes utilising information, because new method of commission of crime such as commerci frauds, espionage and sabotage are unkno to the traditional definitions.

Page 70
Absence of procedures
A wholly new environment in IT, Information, Finance, Trade and Commerce have been established in the world order over the last two decades or so. The old procedures in most countries simply do not provide the necessary preventive and investigative and post investigation procedural mechanisms to deal with crimes committed in this new environment.
Even the basics have not been provided for in national procedures. For example, most countries still adhere to the territoriality principle in dealing with crime. But today a person in country A could easily commit an information crime in country B without ever leaving country A. Even if both country A and country B recognised such crime as a crime, neither country could deal with the crime it both countries are adhering to the territoriality principle.
The perpetrators of IT and Information Crime
IT and Information associated crime is often highly sophisticated and difficult to detect and investigate. These crimes are often committed by highly skilled intelligent individuals who have mastered the science and technologies as well as the commercial environment in which they operate. Such skilled perpetrators of crime can be pursued by equally skilled law enforcement officials and efficient and effective law procedures and criminal justice systems.
Absence of knowledge and skills
Even if the laws and procedures are put in place, it is of little consolation until and unless

NEETH MURASU - .
the persons involved in the crime prevention and criminal justice processes are acquainted with the IT, Information and its processes and skilled in taking necessary actions to prevent or deal with such crime. It would appear that knowledge and skills in these areas are at present virtually non existent so far as the persons involved in the crime prevention and criminal justice processes in this region.
THE UN AssEssMENT OF THE INTERNATIONAL PROBLEMS
UN Manual on the prevention and control of computer related crime:
"Laws, criminal justice systems and international Cooperation have not kept pace with technological change. Only a few countries have adequate laws to address the problem and of these, not one has resolved all the legal, enforcement and prevention problems".
'When the issue is elevated to the international scene, the problems and inadequacies are magnified. Computer crime is a new form of transnational crime and effectively addressing it requires concerted international cooperation. This can only happen, however, if there is a common framework for understanding what the problem is and what solutions there may be".
Some of the problems surrounding international cooperation in the area of computer crime and criminal law may be summarised as follows;

Page 71
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
1. The lack of global consensus on what types of conduct should constitute a computer related crime.
2. The lack of global consensus on the legal
definition of criminal conduct.
3. The lack of expertical on the part of the
police, prosecutors and courts in this field.
4. The inadequacy of legal powers for investigation and access to computer systems, including the inapplicability of seizure powers to intangibles such as computerised data.
5. The lack of harmonisation between the different national procedural laws concerning the investigation of computer related crime.
6. The transnational character of many
computer crimes.
7. The lack of extradition and mutual assistance treaties and of synchronised law enforcement mechanisms that would permit international cooperation, or the inability of existing treaties to take into account the dynamics and special requirements of computer crime investigations.
REASONS WHY THE PROBLEM/S ARE CONSIDERED AS REQUIRING URGENTATTENTION
The primary reason for considering the problems associated with IT, Information and crime as requiring urgent crime prevention and

criminal justice actions, is simply because the entire society is almost wholly IT and Information dependent and therefore crime in this area must be prevented or dealt with as a matter not only of urgency but as one of immediate necessity.
(a) Society must protect its most valuable resource on which it has become dependent from crimes and manipulations. This is a matter of basic prudence.
(b) The consequences of IT and Information crime can be far graver and more destructive than conventional crime. The effects can be disastrous and calamititious not only to individuals, but to large establishments and even governments.
(c) There are hardly any laws or procedures in most countries to deal with such crimes and this increases the risk of exposure to IT and Information associated crimes.
(d) There is almost a complete lack of knowledge and skills in the subject areas in the case of persons involved in crime prevention and criminal justice processes and this has been the singularly most inhibiting factor for the development of proper crime prevention and criminal justice processes for the purpose of preventing and effectively dealing with IT and Information crime.
(e) Large scale frauds and other crimes are already being committed in the new IT and Information environment, some of which have already brought down large finance institutions and threatened financial stability of nations. In most of these cases the

Page 72
perpetrators of crime are either not found or not prosecuted for lack of evidence, or when prosecuted are acquitted due to absence of proof. This is the case even in developed countries.
National initiatives and Regional Cooperation is imperative in order to prevent, control or to effectively deal with IT and Information associated Crime
National initiatives are essential in most countries in the region because, while nations have become or are fast becoming IT and information dependent in almost every sphere of activity, there are hardly any laws and procedures or knowledge and skills in most of the countries. This has dramatically increased the threat and the vulnerability of IT and Information systems to crime which could have very serious consequences.
Equally, regional cooperation is absolutely imperative, not as a matter of convenience but as a matter of necessity, simply because IT and Information has transcended national borders and so has IT and Information associated crimes. A crime which has effects in country A could be committed by a person in country B with resources from country C without ever leaving country A. Therefore national law, procedure and skills development is today not the responsibility of one nation but all other nations and therefore regional cooperation is imperative and most urgently required.
According to the United Nations International Review of Criminal Policy, "An adequate response to computer crime requires
that both developed and developing countries
should encourage regional and international Organisations to examine the issue and promote crime prevention programs at national level.
45

NEETHI MURASU -
This strategy is necessary both immediately and in the long term, to ensure international cooperation to foster the political will to create a secure information community and the universal criminalisation of computer crime.
With regard to the above, it must be noted that this review was made a few years back, but today it is far more accurate to identify the crime as IT and Information crime rather than computer crime. The total dependency of society on IT and Information is very nearly complete and it is now necessary more than ever to establish the integrity and security of information to serve the information community and the fast arriving information community).
ENVISAGED WAYS AND MEANS OF DEALNG
WITH IT AND INFORMATION CRIME
At National Level
(a) New crime prevention mechanisms must be established to prevent IT and Information crime by enhancing security and protection mechanisms.
(b) The substantive criminal laws must be reformed, with deterrent punishments both economic and incarceration.
(c) The procedures and laws must be reformed to enable preventive actions, investigations and prosecution of IT and Information crime. This would include the adherence to Universal Jurisdiction when dealing with such crime.
(d) Knowledge and skills must be developed in order to enable the persons involved in the crime prevention and criminal justice processes to perform their functions efficiently and effectively.

Page 73
GOLDENIUBLEE SPECIAL ISSUE '99
At Regional Level
As pointed out by the UN, international and regional cooperation is imperative to achieve the above objectives at national levels.
Such cooperation is imperative simply because information now is borderless and a crime is transnational. A crime can be committed in one country having its effects in another country. The present need is to protect and secure the global information network and its processes so that a secure information society could exist and flourish. The following are suggested as necessary aspects of regional cooperation.
(a) Regional initiatives need to be taken in order to serve the needs of individual nations in the region.
(b) The regional cooperation is required to assist the nations in the region to develop its own national laws and procedures and knowledge and skills development programs.
(c) Regional cooperation is imperative in order to ensure uniformity of such laws and procedures.
(d) There must be a source responsible for the dissemination of information, providing assistance and monitoring and coordinating national and international activities in the region.
(e) Treaties and guidelines in the subject area are very useful tools in the first instance, prior to embarking on ambitious national law and procedure development programmes, crime

(f)
prevention programmes and knowledge and skills development programmes.
Regional cooperation is necessary to enable individual nations to implement new laws, procedures and skill development programmes as well as preventive and control
programmes.
UN RECOMMENDATIONS FOR INTERNATIONAL COOPERATION
Maximising cooperation between nations in order to address, firstly, the potential for enormous economic losses and secondly, the general threat to privacy and other fundamental values that near instantaneous cross border electronic transactions may Create.
World wide protection so as to avoid "data paradises" or computer crime havens where computer criminals can find refuge or launch their attacks.
A lawfully structured cooperation scheme, taking into account and balancing the necessities of international trade and relations on the one hand and the rights and freedoms of the individual on the other hand.
In particular the international community
should address,
the jurisdiction issues, transborder search and investigationissues, extradition,
trial and punishment issues.

Page 74
RS) (NASA
FEATURE OF STAT
Jurisdiction is an important attribute of State sovereignty and with the loss of jurisdiction sovereignty would suffer and so would the statehood, Jurisdiction is the power of the State under international law to affect people, property and circumstance by its municipal law and this is generally exercised through legislative action, judicial action and executive action i.e. power to prescribe rules and power to enforce them. Thus the Parliment, Court and the Executive machinery are the projectors of jurisdiction.
Jurisdiction, non-interference in domestic affairs of a State and equality of States make State sovereignty arguably complete. While an infringement of non-interference in the domestic affairs or the non-recognition of equality of State may impair sovereignty to an extent, infringement of jurisdiction will Tun counter to state sovereignty. Therefore, jurisdiction is considered to be the vital and central feature of, and to restin State sovereignty. Jurisdiction concerns both international law and the domestic law of each State in that the function of the international law is to set the permissible limits of a State's jurisdiction and the domestic law prescribes the extent to which, and the Ilanner in which a State Could assert Such jurisdiction. The international law is also concerned with many other aspects of jurisdiction and in particular, with the restriction of the creeping jurisdiction of States.
" The Indian interference in the Sri Lankan domestic el Lankan airspace by the Indian Mirage fighter bombers interference in domestic affairs of Sri Laka and its inactic of states, resulting in the impairment of state sovereignty total loss of sovereignty as in the case of Kuwait when it

WEET WK35||
WT TAL AND CENTRA L
TESOVEREGNTY
N. Siwahu Taran LLB, LL.M. (MALTA)
Seii for S.S. Legal riffs 77tan
DOMESTICJURISDICTION
Matters within the competence of a State under general international law are said to be within the domestic jurisdiction or the reserved domain of that state, Although it is clained that the jurisdiction of state on certain subjects is not within the scope of the international law, there is Illo subject that is irrevocably fixed within the reserved domain especially when the enforcement of such jurisdiction interferes with the jurisdiction of another State. In such cases the matter is placed on the international plane. Thus in particular instances, international law may place restrictions on the internal territorial competence of States as a consequence of treaty obligations. However, the clain for reserved domain was favoured by some States with the coming into being of international Organisations with powers to settle disputes on a political basis. This paved the way for Article 15, paragraph 8 of the League of Nations Covenant, which reads:
"If the dispute between the Parties is claimed
by one of the FF, arid is found by the Council, to arise out of
da Fratter which by ir ferrtarioridal law is solely within the donestic
jurisdiction of that Parly, the Council shall so report, dari di shall make rio
recorn FP2 endarior as
to its serientent.
thnic problem and the consequent intrusion of the Sri is an example of infringement of thic principle of nonan in the face of such threat is an evidence of inequality , But an infringement of jurisdiction usually precedes a Was Occupied by Iraq just before war.

Page 75
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
This provision gave the domestic jurisdiction or reserved domain a sacred place in the International Law, Later the UN charter too had accommodated a similar provision in Article 2, paragraph 7 which reads:
"Nothing contained in the present Chartershall
authorise the United Nations to intervene in matters which are
essentially within the domestic jurisdiction of any State or shall require the
Members to submit such matters to settlement under the present Charter,
but this principle shall not prejudice the application of enforcement
measures under Chapter VIII....."
Despite the word "intervene' in the above paragraph, in practice, the UN organs, on the basis of Chapter IX and XI of the Charter and the provisions on human rights have taken action on a wide range of topics dealing with the relations of governments to their own people. Resolutions on breach of human rights and on various other matters have been adopted by the Assembly. Issues concerning the right of self-determination and the principle of nondiscrimination in racial matters are regarded as of international concern by the Assembly. Further, if any acts complained of were contrary to the purposes and principles of Charter and also that the issue was 'endangering international peace and security' then also a resolution is passed; for example Security Council adopted a resolution concerning apartheid on the basis that the situation constituted a potential threat to international peace and security'. This could be seen as an

erosion of the domestic jurisdiction or the reserved domain of a State. In the case of Nationality Decrees in Tunis and Morocco the concept of reserved domain held its ground. However, it could be said that a matter regulated by treaty does not remain 'essentially within the domestic jurisdiction of a State'.
CIVIL JURISDICTION
Private International law, where appropriate, would be applicable in normal circumstances to civil cases involving a foreign element. But, it is often the territorial principle that is applied by the municipal courts where foreign elements are materially concerned with the case. Inappropriate assertion of civil jurisdiction could lead to responsibility or protest at ultra vires acts. Since civil jurisdiction is ultimately enforced by criminal sanctions, there is in principle not much difference between the problem created by assertion of civil and criminal jurisdiction over aliens.
CRIMINAL JURISDICTION
International law is concerned with jurisdiction in criminal cases. State jurisdiction in respect of criminal acts is enforced through its municipal courts under the law of the forum. However, when aliens and more importantly persons under diplomatic garb are involved in such acts then the competence of the municipal court will be subjected to recognised international practice due to the convergence of principles from International Law and

Page 76
conflict of law. In order to deal with criminal cases a number of principles have been evolved to base the jurisdiction and out of them some have gained currency.
THE TERRITORAL PRINCIPLE
This principle is that the court of the place where the crime is committed may exercise jurisdiction and this has received universal recognition. Territoriality is the prime basis for jurisdiction. Even if another State has a concurrent basis for jurisdiction, its right to exercise it is limited if to do so would conflict with the right of the State having territorial jurisdiction. This principle is based on practical advantage as it is convenient with regard to the forum and the involvement of the interest of state where crime is commited. Some States have taken that this principle is exclusive. However, the practice of states has not adopted this view, for U.K. Legislature has conferred jurisdiction over nationals in respect of treason, murder, bigamy where ver committed. But where other States too have adopted this principle, it is given extensive applications.
A subjective application of this principle gives rise to jurisdiction over crime commenced within the State but completed outside of the State. The other and often applied is the objective territorial principle where jurisdiction is based when any essential component of a crime is consummated on State territory. The objective principle received support in the Lotus case. But the principle as regards collisions at sea has been overturned

NEETH MURASU -
by Article 11(1) of the High Seas Convention 1958 which states that only the flag- State or the State of which the alleged offender was a National has the jurisdiction over sailors regarding incidents occurring on the high seas. The emphasis placed by the court in this case on State discretion '......... to adopt the principles which it regards as best and most suitable' was rightly contradicted by the views of the international court in the fisheries and
- Notte bohm cases which concerned the comparable competence of States, respectively, to delimit the territorial sea and to confer nationality on the individual. However, one needs to be conscious that the priority to exercise the enforcement of jurisdiction depends solely upon custody. Even a State with territorial jurisdiction has no prior claim over another State having custody of a person and relying on some extra-territorial basis for jurisdiction, for enforcement of jurisdiction is yet another matter.
Immunity from the application of territorial jurisdiction is enjoyed by foreign states and heads of foreign states; diplomatic representatives and consuls of foreign states, public ships of foreign states; armed forces of foreign states; international institutions and to an extent even multi-national foreign companies established within the free-trade zone of a country under specific agreements. The above-mentioned jurisdictional immunity is subject to the recognized principles of international law. With the exception of transaction of a commercial or nongovernmental nature, there exists long since, a practice that supports immunity from

Page 77
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
jurisdiction to States and heads of States and they could not, as a rule, be sued unless they volunatarily submit them to the jurisduction of the courts. This immunity was normally dependent on the recognition of one State by another. In English courts absolute jurisdictional immunity prevailed in the case of involvement of foreign states in transactions of a commercial or non-governmental nature. The same principles were applicable to foreign states as to the sovereigns of such states. However, the rule of jurisdictional immunity used to be stated as applicable only to foreign sovereign as evidenced by the judgement of Schooner Exchange Vs. M'Faddon.
NATIONALTY PRINCIPLE
Allegiance and an spect of sovereignty are the basis for this jurisdiction overextra-territorial acts. This principle may be extended upon the reliance on residence and other connections as evidence of allegiance owed by aliens and also by ignoring changes of nationality. Most States therefore retain their right to control their nationals wherever they live. However, this principle has, except in the case of serious offences, limited application due to double jeopardy, the system of duel nationality would otherwise create. Some countries take this principle seriously. In a decided case, the House of Lords assumed jurisdiction to hear a case involving a Nazi propagandist since he held a British passport. In the Notterbohm case the court expressed its view that what should be looked at is the genuine connection, the link which would demonstrate that the individual was more clearly connected with the population of State conferring nationality than any other State. This principle

finds application where the 'territorial' criterion is of no application. Especially where offences are committed on board aircrafts the jurisdiction to try such offences was given under the Tokyo Convention of 1963 to the country of registration of the aircraft to ensure that for want of jurisdiction such a crime would not go unpunished. However, if the offender takes refuge in a country which is a party to the Convention and extradition treaty with the country of registration then the offender can be duly extradited. In this matter the nationality principle mostly governs.
PASSIVE PERSONALTY PRINCIPLE
This principle permits jurisdiction over acts by aliens committed abroad and harmful to the national of the forum. This is considered the least justified general principle of the bases of jurisdiction. A Mexican Court in the Cutting case, applied this principle leading to a diplomatic protest by America. In the U. S. Vs. Yunis (No. 2) where the issue concerned the apprehension of a Lebanese citizen by the U.S. agent in the international waters for involvement in hijacking, the only connection between the hijacking and the U.S. was that there were some Americans in the plane. The Court assumed jurisdiction under both the universality principle and passive Personality principle as basis for jurisdiction.
PROTECTIVE PRINCIPLE
Jurisdiction over aliens are assumed under this principle by almost all States for acts done abroad which affects the security of the State. The acts include political offences. An example for the application is the claim by America for the extradition of two terrorists who exploded

Page 78
an airplane killing several. Offences relating to foreign exchange frauds, plotting to over-throw a government, immigration and economic offences and possibly espionage too may fall under this category. In Joyce Vs. DPP the consideration of security helped the Court to find an alien guilty of treason by attributing allegiance owing to his possession of a British passport. However, it is contended that since the interpretation of the concept of protection is so wide the principle will tend to have imprecise application. To limit the application of this principle, one may use the 'effect doctrine'. The State can only claim jurisdiction if the primary effect of the action of the accused was threatening to the State.
UNIVERSALITY PRINCIPLE
A considerable number of States have, with limitations adopted his principle. This allows jurisdiction over acts of non-nationals where essentially the crime is one that justifies the suppression as a matter of international public policy. But for the application of this principle there should be a general agreement with regard to the crime. Offence of piracy, unlawful seizure of aircraft, trafficking in narcotics even, in some States, crime money laundering falls under this category. As the crimes that fall under this category affect the very basis of the international society the perpetrators should not escape prosecution is the underlying criterion for this principle. In Barcelona Traction judgement the
ICJ took the view that International law created
two types of obligations. One contractual which is obligation towards another State and the other obligation erga omnes which is obligation towards all other States.

NEETH MURASU
CRIMES UNDER INTERNATIONAL LAW
Breaches of laws of war may be punished under the international law by any State which obtains custody of persons suspected of responsibility. Eichmann case and Barbie cases are examples of these breaches. With regard to war crimes the international law gives liberty to all States to punish the offender.
It may be said about the various principles of jurisdiction that they are there to legitimise the exercise of jurisdiction by a State on reasonableness and with least possible injustice to the other State concerned with the issue.
EXTRA-TERRITORIAL JURISDICTION
Another important aspect of jurisdiction is the extra-territorial enforcement measure. The governing principle is said to be that a State cannot take measures on the territory of another State by way of enforcement of national laws without the consent of the latter or without a bilateral treaty. In the field of economic regulation the usurpation of the extra-territorial jurisdiction by some States has created controversy and this is so especially with the anti-trust legislation. Courts in the U.S. in the Alcoa and watchmakers of Switzerland cases have taken that whatever activity abroad has consequences or effect within the U.S. which are contrary to local legislation then the courts may make orders which may be detrimental to the rights and property of foreign corporations. This doctrine of 'effect-based' action is restricted to agreements abroad intended to have effect within the U.S. The policy adopted goes beyond the normal application of the objective

Page 79
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
territorial principle. In a way this effect doctrine of the U.S. extra-terriorial enforcement jurisdiction altered the relationship and obligations of other States and so provoked a strong reaction from a large number of foreign Governments. However, Judge Jennings has expressed the view that extra-territorial jurisdiction may not be exercised in such a way as to contradict the local law at the place where the alleged offence was committed.
Extra-territorial act to fall within the jurisdiction, it should satisfy, Inter alia, certain general principles:
- that there should be a substantial and bona-fide connection between the subject-matter and the source of the jurisdiction.
- that the principle of non-intervention in the domestic or territorial jurisdiction of other states should be observed.
- that a principle based on elements of accommodation, mutuality and proportionality should be applied.
In conclusion, State jurisdiction, although not coextensive with State sovereignty, is an inseparable quality of sovereignty. States
★★女★
52

wield jurisdiction to make laws and enforce them. These two functions are interdependent so much so that if the legislative jurisdiction of a State is beyond the limits recognised by the international law then any consequent enforcement jurisdiction will necessarily be unlawful. Jurisdiction is exercise from recognised bases of which territorial principle is the most accepted general base. This encompasses not only crimes committed on the territory of a State but also crimes in which a part of the offence has occurred. Where any particular crime does not fall within the ambit of application of this principle then the nationality principle and other principles may be adopted.
In the growing market economy all over the world, it is the extra-territorial jurisdiction that gather importance as economically powerful States call the tune. Out of such action was the birth of the basis, the so-called 'effect doctrine'. It has provoked considerable controversy. This goes beyond the objective territorial principle to a situation where the State assumes jurisdiction on the grounds that the behaviour of a party produces 'effect' within its territory. This is a dangerous trend as it is a subjective principle and could be employed to the detriment of any economically weak State.
★女★

Page 80
구
-
-
1 1 1 51 1+
வானார்ந்த பொதியின்மிசை வளர்கின் மன்னியமூவேந்தர்கள் தம் மடிவ தேனார்ந்த தீஞ்சுனைசால் திருமாவின் தென்குமரி ஆயிடைநற்செங்கே கானார்ந்த தேனே கற்கண்டே நற்சி கண்Tே கண் மEரியே அக்கட் ஆனாது நூற்கடலை அளித்தருளும் அ அம்மே! நின் சீர் முழுதும் அரைத
 
 
 
 
 
 
 
 

ாற மதியே 1ளர்ந்த மகள்ே
குன்றம் ால்கொள் செல்வியே
புவஞ்சேர் தேவியே மிழ்தே ல்யார்க்கெளிதோ
-கரந்தைக்கவி
வேங்கடாசலம் நீள்கள்

Page 81
9Hgp UTÈí
10. தமிழன் கண்ட அறம்
-பேராசிரியர் அ. ச. ஞானசம்பந்தன்
11. நதியும் நிதியும்
- பண்டிதமணி சி. கணபதிப்பிள்ளை
 

pugi '99
f

Page 82
.......جہ = "சட்டம் இருவகைப்படும் இயல்பாய் அமைந்தது.இ Natural Justice'sistä சமுதாய வாழ்வு நன்கு சட்டமாகும். இதனை இயற்றும் சட்ட்ங்கட்குட் உண்டு, அறச்சட்டத்திற்கு
தமிழ் இலக்கிய வரலாற்றில் இடைக்காலம் மிக மிகச் சிறப்புடைய காலமாகும். 'கம்பன் என்றொரு மானிடன் வாழ்ந்ததும் கவிதை புனைந்ததும் அந்த இடைக் காலத்தில்தான். கம்ப நாடனுக்குச் சில காலம் முன்னரோ அன்றிப் பின்னரோ அவனை ஒத்த மற்றொரு பெரும்புலவர் இத்தமிழ் நாட்டில் தோன்றினார். அப்புலவர் பெருமான் தோன்றிய காலத்தில் தமிழ் நாட்டின் நிலை எவ்வாறு இருந்தது? மேலோட்டமாகப் பார்ப்பவர்க்குத் தமிழ்நாட்டில் தேனும் பாலும் பெருக்கெடுத்தோடியது. இடைக்காலச் சோழர் கடல் கடந்து சென்றும் தம் புலிக் கொடியைப் பொறித்து மீண்ட காலம் அது. தமிழர் தம் கப்பல்கள் உலகின் பல பாகங்கட்கும் சென்று பொன்னும் பொருளும்
சட்டி வந்தமையின் தமிழ் நாட்டின் செல்வ வளம் நந்நிகரற்று விளங்கிற்று. இத்துனைச் செல்வ வளம் ஒரு நாட்டில் மிக்கிருந்தால் அதன் அடியில் சில அல்லல்களும் மறைந்திருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை.
செல்வம் அளவில் மிகுந்திருப்பின் அதன் பின்னர் இன்ப வேட்டை எளிதில் வந்துவிடும். உழைப்புக் குறைவும் மா மிகுதியும் உள்ள நாட்டில் மக்கள் எளிதாக இன்ப பட்டையில் இறங்கிவிடுவர். வாழ்க்கையில் குறிக்கோள் ான்ற ஒன்று மங்கி மறைந்து விடுகிறது. இத்தகைய ஓர் பல நிலை ஏற்படுவது புண்ணின் உள்ளே ரையோடுவதை ஒக்கும். அனுபவமுடைய மருத்துவன் ஒருவனே புரையோடுவதை ஆய்ந்து அறிய முடியும். தமிழ்
母芷
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

திமுரசு
i L— SI g3Lð
m
ஒன் று அறநெறியின் அடிப்படையில் இதனை மேனாட்டார் Moral Law or கூறுவர். இரண்டாவது மனிதன் தன் நநேடைபெறத் தானே இயற்றும் Man Made Laws' STsir Luff, udsflgsit புறநடை அல்லது விதிவிலக்குகள் ப் புறநடையே இல்லை:
壹、
பேராசிரியர் அ. ச. ஞானசம்பந்தன்
క్ష్
மக்களிடை நாளாவட்டத்தில் இத்தகைய ஒர் இழிநிலை தோன்றி வளர்ந்து வருவதைப் பழுத்த அனுபவமும் நாடு முழுவதையும் சுற்றிப் பார்க்கும் வாய்ப்பும் பெற்றிருந்த திருநாவுக்கரசர் பெருமான் நன்கு அறிந்திருந்தார். ஆனால், இன்ப வேட்டையில் ஈடுபட்டிருக்கும் மக்களிடம் இதை நேரிடையாக எடுத்துக் கூறினால் ஒரு பயனும் விளையாது. எனவே அப்பெரியார் தம்மையே நோக்கிக் கூறிக் கொள்பவர் போல "குறிக்கோள் இலாது கெட்டேன்"
என்று பாடிச் சென்றார்.
நாவுக்கரசு பெருமான் ஒரு வளியில் பாடிச் சென்றதைத் தமிழ் மக்கள் கவனிக்கத் தவறிவிட்டாலும் ஒரு தமிழ் மகன் அதனை நன்கு சிந்தித்தார். சாதாரண மனிதராக இல்லாமல் அப்பெரியார் சோழப் பேரரசின் முதலமைச்சராகவும் இருந்தார். தமிழகம் முழுவதும் சுற்றி வந்து பல்வேறு துறையில் வாழும் மக்களையும் அறியும் வாய்ப்புப் பெற்றிருந்த அப்பெரியார் பெருஞ் செல்வ வளத்தைப் பெற்றிருந்த தமிழ்நாடு அச்செல்வம் சேர்க்கும் முயற்சியில் தன் ஆன்மாவை மெள்ளப் பறிகொடுத்து வருவதை அறிந்தார். காட்டுப் பசு கையை நக்கினால் நக்கக் கொடுத்தவன் சுகப்படுவதுபோல் உணர்வதால் கையை எடுக்கமாட்டான். ஆனால், இறுதியில் சதையை இழந்து எலும்பு தெரியும் நிலையை அடைவான். அதேபோலத்தான் தமிழ் நாட்டின் நிலையும் இருந்தது. இன்ப எக்களிப்பில், கலைப்பித்தில் ஆன்மாவை

Page 83
பொன் விழா மலர் 99
இழந்துவரும் தமிழ் நாட்டைத் தட்டி எழுப்ப முன்வந்த அப்பெரியார் அக் கலையின் மூலமே தம்பணியைச் செய்யத் துணிந்தார்.
கலைப்பணி மூலம் நாட்டை விழிப்படையச் செய்ய முற்பட்ட பெரியார் சேக்கிழார் பெருமான். அவர் மேற் கொண்ட பணியை முற்றுவிக்க ஆக்கிய படைப்புதான் பெரிய புராணம் என வழங்கும் திருத்தொண்டர் புராணம். அந்த மாபெருங் காப்பியத்தின் மூலம் தமிழர்கள் வாழ்வில் குறிக்கோள் ஒன்று வேண்டும் என்ற உண்மையைப் பல படியாகப்போதித்தார். அவற்றுள், ஒரு சிறுபகுதியை மட்டும் காண்பதே இக்கட்டுரையின் நோக்கமாகும். மனிதப் பண்புகளில் தலையாய பண்பு பிற உயிர்களிடம் இரக்கம் காட்டுதலாம். பிராணி வர்க்கத்தில் ஏறத்தாழ அனைத்திற்குமே கண்கள் உண்டு. ஆனால், அவைகளைப் பொறுத்த மட்டில் கண்ணாகிய பொறி காட்சி ஒன்றிற்கு மட்டுமே பயன்படுகிறது. மனிதனுக்கும் காட்சிக்குக் கண் தேவைப்படுகிறது. புற உலகக் காட்சிக்குக் கண் இல்லையானால் வேறு வழியே இல்லை. என்றாலும் வள்ளுவப் பெருந்தகை இத்துணை இன்றியமையாத உறுப்பாகிய கண்ணுக்கு மற்றொரு பணியை இடுகிறார். சிறந்த கூர்மையான, அழகான செந்தாமரை போன்ற கண் ஒருவனுக்கு இருக்கிறது என்றால் அவனுடைய பார்வை மிகக் கூர்மை யுடையதாகவும், அவன் முகம் மிக்க அழகுடையதாகவும் இருக்கும் என்பதில் ஐயமில்லை. உலகம் முழுவதும், ஒருவர் நீங்கலாக அவனுடைய கண்ணின் கூர்மையும் அக் கண் அவனுடைய முகத்திற்கு அழகு செய்வதையும் வியப்புடன் கூறுகிறது. இதனை ஏற்றுக்கொள்ளாத அந்த ஒருவர் யார் தெரியுமா? அவர் தாம் வள்ளுவர். அவர் கண் என்னாம்? கண்னோட்டம் இல்லாத கண்' (குறள் - 573) என்றும், 'கண்ணிற்கு அணிகலம் கண்ணோட்டம் அஃது இன்றேல் புண் என்று உணரப்படும் (குறள் - 575) என்றுங் கூறினார்.
மனிதனிடம் இருக்கவேண்டிய அன்பு, கருணை, இரக்கம் ஆகிய அனைத்தையும் வெளியிடுவது கண்ணேயாகளின் கண்னோட்டம் இல்லாத கண்ணைக் கண் என்று கூறாமல் புண் என்றே குறிப்பிடுகிறார்

அப்பெரியார். பிறர் துயரங் கண்டபொழுது உள்ளத்தே தோன்றும் இரக்கத்தையும் அன்பையும் முதன்முதலில் வெளியிடுவது கண்ணேயாகும். தன்னிடத்து நீரைச் சொரிவதன் மூலம் கண் கருணையை வெளியிடுகின்றது.
பிற உயிர்களிடத்துத் தோன்றும் இரக்கம் கண்ணின் வழி வெளிப்படுவது முதல் நிலை. அக்கண்ணிர் உண்மையானதாக இருப்பின் அடுத்துள்ள நிலையுந் தோன்றும். அடுத்த நிலையாவது யாது? உடனே அவ்வுயிர்படும் துன்பத்தைக் களைய முற்படுதலாகும் எவ்வளவு பாடுபட்டாலும் அவ்வுயிர் படுந்துயரத்தைக் களைந்தே தீரல் வேண்டும். இவ்வாறு கூறுவது எளிது. ஆனால், எத்துணைத் துாரம் உள்ளத் துாய்மையுடன் முயன்றாலும் சில சந்தர்ப்பங்களில் இது இயலாத காரியம் என்பது நாமறிந்த ஒன்று.
பசியுடன் ஒருவன் வந்தால் எப்பாடு பட்டாலும் அவனுடைய பசியைக் களையலாம். இது களையக் கூடிய துன்பம். தாங்கற்கரிய வயிற்றுவலியால் அவதிப் படுபவனை என்ன செய்ய முடியும்? மருத்துவரிடம் அழைத்துச் செல்லல் முதலிய பணிகளால் ஒருவாறு அதனையும் செய்ய முயலலாம். ஆனால், இம்முறை எதிலும் அடங்காத 岛匹 சூழ்நிலை Tsu(SEu5ste வைத்துக்கொள்வோம். அப்பொழுது என்ன செய்வது? இதோ ஒரு சூழ்நிலை.
மனுநீதிச் சோழனின் மகன் தேரில் ஏறி உலாச் சென்றான். இளம் பசுங்கன்று துள்ளி வந்து தேர்க் காலின் இடையே பட்டு உயிர் துறந்து விட்டது. இந்தக் கொடுமை நடைபெற்ற சூழ் நிலையை ஆய்ந்து பார்த்தால் அரச குமரனின் குற்றம் எதுவும் இல்லை என்பது நன்கு விளங்கும். அவன் உயரமானதும் மணிகள் கட்டியதுமாகிய தேரில் உலா வருகிறான்; அரசகுமான் உலா வருவதற்கென்றே அமைந்த அத்தெருவில் கன்றுக்குட்டி நடுத் தெருவில் வரும் என்று யாரும் எதிர்பார்க்க முடியாது. மேலும் தேரைச் சுற்றி நால்வகைப் படைகளும் செல்கின்றன. இவற்றை மீறி அக்கன்று கூட்டத்தின் உள்ளே புகுந்து தேர்க்காலில் சிக்கினால் இதற்குத் தேரில்

Page 84
மேல் உள்ள அரசகுமாரனை யாரும் குறைகூறல் இயலாது. இந்நாளிற்கூட இதனை அவன் தவறு என்று பாருங்கூற முன்வாரார். இதோ இதனைப் புலவர் கூறுகிறார்:
வளவ! நின்புதல்வன் ஆங்குஓர்
மணிதேடும் தேர்மேல் ஏறி அளவில் தேர்த்தாண்ைகுழி
ஆரன் உயரம் தெருவில் போங்கான் இளையஆன் கன்று தேர்க்கால்
இடைப்புகுந்து இறந்தது ஆகத் தTர்வுறும் இத்தாய் பிந்து
வினைத்ததுஇத்தன்மை” என்றான்.
(பெ. பு, திருநகரச் சிறப்பு -31)
நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியை முதல் மூன்று வரிகளில் ஓர் அமைச்சன், மனுநீதியின் முன்னர்த் தெரிவிக்கிறான். கன்னற இழந்த தாய்ப்பசு அவன் கோயிலின் முன்னர்க் கட்டியுள்ள மணியை அடித்து முறை வேண்டுகிறது. எத்துணை அன்பும், கருனையும், இரக்கமும், கண்ணோட்டமும் உடையனாயினும் அந்தப் பசுவின் துயரத்தை அரசன் எவ்வாறு போக்க முடியும்? அரச குமரனுக்குப் பாவம் சேராதிருக்கக் கழுவாய் பிராயச்சித்தம்) செய்யலாம் என்று அமைச்சர்கள் அறவுரை பகர்கின்றனர். ஆனால், அத் தமிழ் மன்னன் இரண்டு காரணங்கட்காக அவர்கள் முடிவை ஏற்றுக் கொள்ளாமல் அவர்களை எள்ளிநகையாடுகிறான். முதலாவது காரணம் ஒரு திருக்குறள் தான்.
அறிவினால் ஆகுவது உண்டோ பிறிதின் நோய் தந்நோய்போல் போற்றாக்கடை" குநர் திே
பிற உயிருக்கு வரும் துன்பத்தைத் தன்னுயிர்க்கு வந்தது போலக் கருதிக் குறிக்கொண்டு காவாவிட்டால் அறிவு என்ற ஒன்றைப்பெற்றிருப்பதால் பயன்தான் என்ன? என்பதே இதன் பொருள்.
பிறிதோர் உயிர்படுந்துன்பத்தைத் தான்படும் துன்பம் எனக் கருதிப்போக்க முயலவேண்டும் என்பது சரி.

நீதிமுரசு
அதற்குரிய முயற்சிகள் யாவும் செய்த பிறகும் அவ்வுயிர் அத்துன்பத்தை அனுபவித்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறது என்றால் என்ன செய்ய முடியும்? அஃதாவது நீக்கமுடியாத துன்மபாக அஃது இருப்பின் என்ன செய்வது ? ஒருவேளை நாம் பகிர்ந்து கொள்ளக்கூடிய துன்பமானால் பகிர்ந்து கொள்ளலாம். ஆனால், எல்லாத் துன்பத்தையும் பகிர்ந்து கொள்ள முடியாதே ! உதாரணமாக மேலே கண்ட சூழ்நிலையையே எடுத்துக்கொள்வோம். பகவின் துயரத்தைப் போக்க, கன்றை உயிர் பெற்று எழச் செய்தல் என்ற ஒரே ஒரு வழிதான் உண்டு. ஆனால் அது மனித முயற்சியால் நடைபெறுகின்ற ஒன்று அன்று. இறைவனை பல்லாமல் ஓர் உயிரைப் படைக்க யாரால் முடியும்? வேறு எந்த ஒன்றைச் செய்தாலும் "குழக் கன்றை இழந்து அலறும் கோவுறு நோய் மருந்து ஆமோ?" (35) என்று மதுநீதி மன்னன் கேட்கிறான். எது செய்தாலும் பசுவின் துயரத்தைக் துடைக்க முடியாது என்பது தெளிவாகி விட்டது.
இப்பொழுது மறுபடியும் வள்ளுவரிடம் சென்றால் அவர் அதே குறளைத்தான் கூறுகிறார். பிறிதின் நோய் தம் நோய்போல் போற்றவேண்டும் என்கிறார். அவர் தம் நோய்போல் போற்றுதலாவது யாது? ஒருவன் தனக்கு நோய் வந்தால் என்ன செய்கிறான்? எத்துணை முயன்றும் அதனைப் போக்கவே முற்படுகிறான். மணி, மந்திரம், மருந்து ஆகிய ஒன்றினாலும் போக்க முடியவில்லை என்றால் வேறு என் செய்கின்றான். அந்த நோயை ஏற்றுக்கொண்டு அனுபவிக்கிறான். போற்றுதல் என்பதற்கு இதுவே பொருள். தனக்கு வந்த நோயைப் போக்கமாட்டாதவன் எவ்வாறு அதனை அனுபவித்துத் தீர்க்கிறானோ அதேபோலப் பிற உயிருக்கு வந்த துயரத்தைப் போக்க முடியாதவன் அத் துயரைத்தானும் ஏற்றுக்கொண்டு (இதனையே குறள் போற்றி என்கிறது) அனுபவிக்க வேண்டும். இஃது ஓர் இக்கட்டான நிலை, இல்லாத ஒரு துயரை இருப்பதாகப் பாவித்துக் கொண்டு நானும் அனுபவிக்கிறேன் என்று கூறினால் அது வெற்றுரையாகவும் பொய்யாகவும் முடியுமே தவிர உண்மையாகாது.

Page 85
பொன்விழா மலர் 99
அவ்வாறானால் உண்மையாக அனுபவிப்பது என்பது எவ்வாறு? தனக்கும் அத் துயருக்குரிய காரணத்தை வருவித்துக்கொள்ளவேண்டும். அதுவும் நீக்கற்கரியதாய் இருத்தல் வேண்டும். அப்பொழுதுதான், வருந்தும் அந்த உயிரின் துயரைத் தானும் பங்கிட்டு அனுபவிப்பதாக முடியும். இந்தக் குறளுக்குச் சேக்கிழார் பெருமான் கண்ட உரையாகும் இது. பிறிதின் நோய் (வருத்தம்) போக்க முடியாததாயின், அத்தகைய போக்க முடியாத நோயை (வருத்தத்தை) தானும் வரவழைத்துக் கொண்டு அனுபவிக்க வேண்டும்.
எனவே, மனுநீதி இதோ பேசுகிறான் :
எனமொழிந்து பற்றிதனுக்கு
இனிஇதுவே செயல்இல் ஆசின் மினம் அழியும் துயர் அகற்ற
மாட்டாதேன் விருத்தர் இது தனது உறுபேர் இடர்பானும்
தாங்குவதே தருமம்"என ஆநகன் அரும் பொருள் துணிந்தான்."
(பெ. பு, திருநகரச் சிறப்பு - 42)
மன்னனின் தருக்க முறை அச்சத்தை விளை விப்பதாகும். மிக எளிய முறையில் நியாயத்தை எடுத்துக் கூறுகிறான். 'இவ் ஆன் மனம் அழியும் துயர் அகற்ற மாட்டாதேன்' - இப் பசுவின் உயிரை உருக்கும் துயரத்தை அகற்ற முடியாதவனாகிவிட்டேன். அப்படியானால் தமிழன் கண்ட அறநெறியில் அடுத்துச் செய்யவேண்டியது யாது? வருந்தும் இது தனது உறுபேர் இடர் யானும் தங்குவதே தருமம் - வருத்தும் இப்பசுவின் இடரை (துன்பத்தை) நானும் தாங்குவது தான் அறம் என முடித்துவிட்டான். எப்படி அப்பசுவின் துயரை இவனும் பெற முடியும்? அது மிக எளிது என நினைக்கின்றான் மன்னன். கன்றை இழந்த தாய்ப்பசுவின் நிலையை மன்னன் எவ்வாறு பெற முடியும்? மகனை இழப்பதன் மூலமே பெறமுடியும்.
இத்தகைய நினைத்தற்கரிய முடிவுக்கு அத் தமிழ் மன்னன் விரைவில் வந்துவிட்டான்.அடுத்துத் தான் கண்ட முடிவை இதோ செயல்படுத்துகிறான்.

ஒரு மைந்தன் தன்குலத்துக்கு
உள்ளானTண்பதுடிவினரான தருந்தன் வழிச்செல்கை
கடன் என்று தன்மைந்தன் மிருமித்தன் தேராழி
உறஊர்ந்தான் மனுவேந்தன்"
(பெ. பு: திருநகரச் சிறப்பு 44)
இனி, இரண்டாவது காரணத்தையும் சற்றுக் காண்டல் வேண்டும். மனுநீதி மன்னனாவான். மன்னனின் கடமையாவது யாது? அவன் கூற்றாகவே அதனைக்
காணலாம்.
ாநிலம் காவலன் ஆவான்
மண்ணுயிர் காக்குங்காவைத் தான் அதனுக்கு இடையூறு
தன்னால்தன் பரிசனத்தாள் இான்மிகு பகைத்திறத்தால்
தள்துராப் உயிர்தம்மாள் ஆண்பயம் ஐந்தும் தீர்த்து
அறங்காப்பான் ஆள்வனோ?"
(பெ. பு: திருநகரச் சிறப்பு 36)
மன்னன் என்பவன் தன்னால் புரக்கப்படும் உயிர்கட்கு நேரும் ஐந்து வகைப் பகையையும் (தான், தன் படைகள், பகைவர், கள்வர், பிற உயிர்கள்) நீக்கிக் காக்க வேண்டும். இப்பகை நீக்கி ஆட்சி செய்யும் மன்னவன் சட்டங்கள் வகுத்துக் கொண்டு அதன்படி ஆ செய்கிறான். சட்டம் இரு வகைப்படும். ஒன்று, அறநெறியின் அடிப்படையில் இயல்பாய் அமைந்தது. இதனை மேனாட்டார் 'noral Law or Natural Justice" எனக் கூறுவர். இரண்டாவது மனிதன் தன் சமுதாய வாழ்வு நன்கு நடைபெறத் தானே இயற்றும் சட்டமாகும். இதனை 'Man Made Laws என்பர். மனிதன் இயற்றும் சட்டங்கட்குப் புறநடை அல்லது விதிவிலக்குகள் உண்டு, அறச்சட்டத்திற்குப் புறநடையே இல்லை.
எதிர்பாராத ஒரு தீமை நிகழ்ந்துவிட்டது. அதனை மன்னன், அமைச்சர்கள் ஆகிய இரு திறத்தாரும்

Page 86
அறிகின்றனர். எனினும், அமைச்சர்கள் அத் தீமையைக் காணும் விதமே வேறு; மன்னன் அதனைக் காணும் விதமே வேறு. சட்டம் மக்கட்குச் செய்யப்பெறும் தீங்குகள் பற்றியே வகுக்கப் பெற்றுள்ளன. ஆனால், இங்குத் தீங்குற்றது மனித உயிரன்று. ஒரு பசுங் கன்றேயாகும். ஏனைய உயிர்கட்கு இழைக்கப்படும் தீங்கைக் காட்டிலு பசுவுக்கு இழைக்கப்படும் தீங்கு கொடுமையானது என்பதை அந்நாளையத் தமிழர் ஏற்றுக் கொண்டிருந்தனர். எனினும் , மனித உயிருடன் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும்போது பசுவின் உயிர் சமமாக வைத்து எண்ணப்படுவதொன்றன்று. இரண்டாவதாக, அப் பசுவையும் வேண்டுமென்றே அரச குமரன் வதை செய்யவில்லை; எதிர்பாராமல் நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியாகும் இது. மூன்றாவதாக, குற்றம் நடைபெற்ற இடமும் ஆராயற்பாலது. அரச குமரன் உலாவருதற்குரிய வீதியாகும் அது; பசுங்கன்று அங்கே வர உரிமையே இல்லை எனலாம். நான்காவதாக, அப் பசுங்கன்றை அரசகுமரன் கவனித்துத் தேரை நிறுத்த வாய்ப்பே இல்லை. மிக உயர்ந்த தேரின் மேல் வரும் அவன் பசுங்கன்றைக் கவனிக்கவே முடியாது. ஆலின் கவனக்குறை என்ற குற்றத்தையும் அவன் மேல் சுமத்த முடியாது. ஐந்தாவதாக அரச குமரனின் தேரைச் சுற்றி நால்வகைப் படையும் செல்கின்றன. எனவே இடையே புகுந்த கன்றைப் பிடித்து நிறுத்தும் கடமை அவர்களையே சாரும். இந்த ஐந்து காரணங்களால் அரசகுமரன் மேல் குற்றமே இல்லை என அமைச்சர்கள்
கருதுகின்றனர்.
இவை அனைத்தையும் மனத்துட் கொண்ட அமைச்சர்கள், அரசகுமரன் மேல் குற்றமே இல்லை' என்ற முடிவுடன், அவனை அறியாமல் நிகழ்ந்த பாவத்திற்கு மட்டும் பிராயச்சித்தம் செய்ய வேண்டுமெனக் கூறுகின்றனர். மனிதன் இயற்றிய சட்டப்படி அவர்கள் கூற்றுச் சரியானதே. ஆனால் அறச் சட்டத்தின்படி பார்த்தால் இறந்தது மனித உயிரா, அன்றிப் பசுங்கன்றா ான்ற வினாவுக்கு இடமே இல்லை. இறந்தது ஒர் உயிர். இறைவனால் படைக்கப்பட்ட உயிர்களுள் மனித உயிர், மகவின் உயிர் என்ற வேறுபாடு கற்பிப்பது

திதிமுரசு
அறியாமையாகும். எனவே, ஓர் உயிர் கொல்லப்பட்டது. கொன்றவன் ஒரு மனிதன்; கொல்லப்பட்ட உயிரை நினைந்து அதன் தாய் வருந்துகிறது. இதற்குத் தீர்வுயாது என்ற முறையில் மன்னன் மனம் ஆய்கிறது. கொல்லப்பட்ட உயிரை எழுப்பினால்தான் தாயின் வருத்தத்தைத் தணிக்க முடியும். ஆனால், நடைபெற முடியாத ஒரு செயலாகும். அப்படிப்பட்ட ஒரு நிகழ்ச்சிக்கு அறச் சட்டம் என்ன விடை இருக்கிறது? மனிதன் இயற்றிய சட்டத்திற்கும் அறச் சட்டத்திற்கும் மாறுபாடு காணப்பெற்றால் அந்நிலையில் எதனை ஏற்றுக் கொள்வது? முன்னிகழ்ச்சிக்கு(Precedent) மதிப்புத் தருகிறது மனிதச் சட்டம். ஆனால், முன்நிகழ்ச்சி என்ற ஒன்று இல்லாவிடத்து என் செய்வது? இதை ஒத்த நிகழ்ச்சி நடைபெற்றிருப்பின் அந்த அடிப்படையைக் கொண்டே மனிதச் சட்டம் இயற்றப் பெறுகிறது.
பசுங் கன்று அரச குமரன் தேர்க்காலில் பட்டு இறந்த நிகழ்ச்சி முன்னர் இல்லை எனினும் மனிதன் தவறுதலாகக் பசுவதை செய்த நிகழ்ச்சி உண்டு. அதற்கு கழுவாய் (பிராயச்சித்தம்) என்ன என்று மனிதச் சட்டம் உண்டு. இதனை மனதில் கொண்டு அமைச்சர்கள் இதோ
பேசுகின்றனர்:
என்று அரசன் இகழ்ந்து உரைப்ப
எதிர்நின்ற மதி அமைச்சர் நின்றநெறி உலகின் கண்
இதுபோல்முன்நிகழ்ந்ததால் பொன்றுவித்தல் மரபன்று!
மறைமொழிந்த அறம்புரிதல் தொன்றுதொடு நெறியன்றோ?
தொல்நிலங்காவல!"என்றார்.
(பெ. பு, திருநகர் - 38)
இவ்வாறு செய்வதே பழைய முறை என்றும், அதுவே சட்டம் என்றும்; அதுவே வழக்கு என்றும், மரபு என்றும் சட்டங் கற்ற மதி அமைச்சர்கள் பேசுகின்றனர். அதிலும் மரபுக்கு (Custom) அதிக மதிப்புத் தந்து பேசுகின்றனர். இன்றும் சட்ட முறையில் எழுத்துச் சட்டத்தினும் வலிமையுடையது மரபு என்பதை அறிதல் வேண்டும்.

Page 87
பொன் விழா மலர் 99
மானிடச் சட்டத்துடன் அறச் சட்டத்தையும் அறிந்திருந்த அரசன் இதனை ஏற்றுக்கொள்ள மறுக்கிறான். நீங்கள் இதுபோல் முன்னர் நடைபெற்ற குற்றத்திற்கு இதுவே முறை என்று கூறுகிறீர்கள். ஆனால், இதே குற்றம் முன்னர் எப்பொழுது நடை பெற்றது? மனிதச் சட்டத்தை மட்டும் கற்ற நீவிர் அறச் சட்டத்தை அறியாது பேசுகிறீர்கள். எந்த உலகத்தில் எந்தப் பசு இப்படி ஒரு துயரை அடைந்து இப்படி வந்து கதறிக்கொண்டு ஆராய்ச்சி மணியை அடித்தது? இத்தகைய ஒரு நிகழ்ச்சி முன்னர் நடை பெறவில்லை யாகலின் நீங்கள் கூறும் மனிதச் சட்டத்தில் இதனைத் தேடிப் பயனில்லை” என்ற கருத்தில் அரசன் பேசுகிறான்.
"அவ்வுரையில் வருநெறிகள்
அவைநீற்க அறநெறியின் செவ்விய உண்மைத்திறம்நீர்
சிந்தைசெயாது உரைக்கின்றீர் எவ்வுலகில் எப்பெற்றம்
இப்பெற்றித் தாம்இடரால் வெவ்வுயிர்த்துக் கதறிமணி
எறிந்து விழுந்தது'விளம்பீர்
(பெ. பு, திருநகர் - 40)
(அவ்வுரையில் - நீங்கள் கூறும் மனிதச் சட்டத்தில் வருநெறிகள் - பிராயச்சித்த முறைகள்; அறநெறியின் செவ்விய உண்மைத் திறம்-அறச் சட்டத்தின் அடிப்படை சிந்தை செயாது- ஆராயாமல்; பெற்றம் - பசு, மணி எறிந்து - மணி அடித்து).
இந்த இடத்தில் சற்று நின்று ஆராயவேண்டும். நடைபெற்ற நிகழ்ச்சியில் அமைச்சர்கள் முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் இடம் வேறு, மன்னன் முக்கியத்துவம் கொடுக்கும் கொடுக்கும் இடம் வேறு. அமைச்சர்களைப் பொறுத்தமட்டில் பசுமாடு மணி அடித்துக் கதறுவது ஒரு பொருட்டாகவே கருதப் பெறவில்லை. பசுக்கொலைதான் அவர்கள் கவனத்தில் இருக்கிறது. இது போன்ற பசுக் கொலை முன்னரும் நிகழ்ந்ததுண்டு. எனவே பசுக்
கொலை செய்தால் என்ன பிராய்ச்சித்தம்

செய்யவேண்டும் என்ற குறிக்கோளிலேயே அவர்கள் நின்றுவிட்டனர்.
பிறந்த உயிர்கள் அனைத்தும் இறந்தே தீரல் வேண்டுமாகலின் பசுங்கன்றின் இறப்பை ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனால், இயல்பான சாவாக இல்லாமல் கொலை நடைபெற்றதாகலின் கொலைக்குத் தண்டனை வழங்க வேண்டும். ஆனால், கொலை செய்யப்பெற்றது மனித உயிரில்லாமல் பசுங்கன்றாக இருத்தலின், கொலைக்குத் தண்டனையாகப் கொன்றவன் உயிரை வாங்கவேண்டிய தேவை இல்லை. ஆனால், பசுவதைப் பாவம் நீங்க அவன் பிராயச்சித்தம் செய்தால் போதுமானது.
அமைச்சர்களின் இந்த வாதத்தில் பசுங்கன்று, அதன் இறப்பு, அதற்குக் காரணமான அரசகுமரன்; அவன் தவற்றுக்குப் பிராய்ச்சித்தம் என்பவை இடம் பெறுகின்றனவே தவிரக் கன்றை இழந்து வருந்தும் தாய்ப் பசு இடம் பெறவே இல்லை.
ஆனால், மன்னனுடைய மனத்தில் இறந்த கன்றைக் காட்டிலும் அதனை இறக்கச் செய்த அரச குமரன், அவன் செய்த பாவம் என்பவற்றைக் காட்டிலும், கன்றை இழந்து வருந்தி வந்து மணியடித்துக்கதறும் தாய்ப்பசுவின் மாற்ற முடியாத துயரந்தான் முன்னே நிற்கிறது. மன்னனுடைய சிந்தனையில் அரச குமரனுக்குத் தண்டனை தர வேண்டும் என்ற எண்ணத்தைவிடப் பசுவின் துயரத்தை எவ்வாறு போக்குவது என்ற எண்ணமே மேலோங்கி நின்றது.
ஓரளவு ஆழ்ந்து சிந்தித்தால்தான் இதனுண்மையை அறியமுடியும். அரசனின் முடிவு அமைச்சர்கள் அஞ்சியதுபோலவேதான் அமைந்தது. அதாவது அரசகுமாரனைத் தேர்க்காலில் கிடத்தித் தேரை அவன்மீது மீட்டிவிட்டான். ஆனால், அரசகுமாரனின் மேல் தேரைச் செலுத்திய செயலுக்கு, அரசன் அமைச்சர் என்ற இருவரும் கற்பித்த காரணம் வெவ்வேறாகும்.
மனிதச் சட்டத்தின்படி பசுவதை செய்தவனைக்

Page 88
கொல்லவேண்டிய தேவையில்லை. அதனால்தான் அமைச்சர்கள் 'பொன்றுவித்தல் மரபன்று(38) என்று திருப்பித் திருப்பிக் கூறினார். ஆனால், அவ்வாறு மன்னன் பின் ஏன் மைந்தனைக் கொன்றான் ? அவன் கண்ட அறச் சட்டம் மைந்தனைக் கொல்ல வேண்டும் என்று கட்டளை இட்டதா? அதுவும் இல்லை பின்னர் ஏன் செய்தான்? அறச் சட்டமும் பசுக் கன்றுக்குப் பதிலாக் மைந்தன் உயிரை வெளவவேண்டும் என்று கூறவில்லைத்தான். ஆனால், வேறு ஒன்றை விதித்தது அவ் அறச்சட்டம்.
எவ்வாறாயினும் பசுவின் துயரத்தைப் போக்க வேண்டும் இன்றேல் அப் பசுவின் துயரைத் தன்துயர்போல் போற்றவேண்டும் என்று அறச்சட்டம் கூறிற்று. துயரத்தைப் போக்க முடியாத மன்னன் அத்துயரைத் தன் துயர்போல் போற்றி அனுபவிக்க முற்பட்டுவிட்டான். அது எவ்வாறு இயலும்? தானும் மைந்தனை இழப்பதன் மூலமே அது இயலும். எனவே, பசுவின் துயரைப் பங்கிடுவதற்காகவும், அறச்சட்டத்தின் வழி நிற்பதற்காகவும், மைந்தனைத் தேர்க்காலில் கிடத்தினான் மன்னன். இதுவே அவன் முடிவுக்குக் காரணம் என்பதை,
அறமுரசை அலங்கரிக்கும் அ. ச. ஞா. அவர்களுக்கு அறிமுகம் அவசியமில்லை. இன்றைய தலைமுறை தலைமுறையாய்த் தமிழ் வளர்க்கும் அவளின் இக் கட்டுரை நீதிமுரசின் பொ
"How can the law be an ass if the judges be wise How can the judges be wise if the law be an ass." இது சம்பந்தமான உங்கள் கருத்தினை கூறுவீர்களா ?
பதில்:- இந்தக் கேள்வி அசட்டுத்தனமிக்கதாக இருக்கிறது. மோசமான சட்டமாக இருந்து நீதிபதி புத்திசாலியாக இருக்க முடியாதா? இருக்க முடியும். மோசமான ஓர் சட்டத்துக்கிணங்க நீதிபதி தீர்ப்பு வழங்கினார் என்பதற்காக அவரை அறிவற்றவர் என்று கூற இயலுமா? நீதிபதியின் தொழில் ஒரு நாட்டின் சட்டத்திற்கு ஏற்ப தீர்ப்பு வழங்குவதே அன்றி வேறல்ல. எனவே, கேள்வியை பின்வருமாறு கேளுங்கள்.
LSLS SSSS SSS SSS SLSS SLSSLSSSSL SLLSSS ---------ܠ

நீதிமுரசு
πιατ. ! இனி இதுவே செயல் இவ்ஆன்
மனம் அழியும்துயர் அகற்ற மாட்டாதேன் வருந்தும்இது
தனதுறு பேரிடர் யானும் தாங்குவதே தருமம்'
(பெ. பு, திருநகர்ச் சிறப்பு - 42)
என்ற வரிகள் விளக்கமாக அறிவுறுத்துகின்றன. இவ்வுண்மையை அறியாவிடின் சாதாரண மக்கள் பேசுவதுபோல் 'உயிருக்காக உயிரை வாங்கினான்’மனு என்ற முறையில் மிகச் சாதாரணமான ஒருவனாக அவனை ஆக்கிவிட நேரிடும். சட்டம் என்ற பெயரிலும் தண்டனை என்ற பெயரிலும் ஒர் உயிரை வாங்கும் சாதாரண மனிதனாக மனுவை நினைந்து விடக்கூடாது என்பதே சேக்கிழாரின் கருத்தாகும்.
தமிழ் நாடு, மொழி, பண்பு என்பவற்றின் ஒப்பற்ற பிரதிநிதியாக நின்ற சேக்கிழார் தமிழன் கண்ட அறச் சட்டம் எத்தகையது என்பதை விளக்க மனுநீதி மன்னனின் வாழ்க்கையைக் கருவியாகக் கொண்டார். இதனால் தமிழ் நாகரிகத்தின் சிறப்பு எத்தகையது . என்பதையும் விளக்கிவிட்டார்.
தமிழுலகின் பிதாமகனாம் அவருக்கு ஈழத்தமிழர்களின் நலனில் பெரிதும் அக்கறை உண்டு ன்விழா மலரைச்சிறப்பிப்பதையிட்டு சட்ட மாணவர்தமிழ்மன்றம் பெருமிதம் அடைகிறது
-இதழாசிரியர்
"சட்டம் கடவுள் நீதிக்குமாறான சட்டமானால் அறிவான நீதிபதி தமது தீர்ப்பை கூறலாமா” ?
நீதிபதி'தமது தீர்ப்பைக் கூறமுடியாது. ஏனெனில் அவர் கடமை, ஒரு நீதிமன்றத்தில் கடவுளின் நீதியை செலுத்துவதல்ல. அவர் கடமை, நாட்டு சட்டங்களின் படி நீதியை செலுத்துவது.
ஆனால் நாட்டு சட்டங்கள் கடவுளின் நீதிக்கு மாறாக இருந்தால் அதைத் திருத்தி அமைப்பது சட்ட சபையின் கடமையாகும். அப்படி திருத்தி அமைக்கப்படாத வரை அந்நீதிபதியின் கடமை, அச்சட்டப்படி நீதிசெலுத்துவதாகும்.
மக்களின் கடமை அப்படியான சட்டத்தை திருத்த வேண்டும் என பிரசாரம் செய்து கிளர்ச்சி செய்வதாகும்.
எஸ். நடேசன் .ெC., நீதிமுரசு 85
SSS SSS SSSLSSS LSLSSSS SSSS -----------ސ"
9

Page 89
பொன் விழா மலர் 99
நிதியும்
ஒரு மாத்திரையேதான் நிதிக்கும் நீதிக்குமுள்ள வேறுபாறு, நிதி ஒரு மாத்திரை நீளுமேயானால், அது விலை மதித்தற்கரியதாம்.
மகான்கள் கிடைத்த நிதியை நீதி செய்பவர்கள். நிலையாதன கொண்டு நிலையாயது சம்பாதிப்பவர்கள். அவர்கள் சரித்திரங்கள் உதிரத்திற் கலக்க வேண்டிய சரித்திரங்கள்.
நீதி விஸ்தாரமானது. எல்லா வகையான அறநெறிகளும் நீதி என்ற வார்த்தையில் அடங்கும். ஒளவையும் வள்ளுவரும் நீதி சொன்னவர்கள். வழம்ொழியிலுள்ள மநுஸ்மிருதி முதலியனவும் நீதி நூல்கே :
ܕ݁ܬ݂ܳܐ Lܠܐܝܠܳܐ܂_ܬܳܠܐ அரசனை அணிசெய்யும்குடை கொடி, செங்கோல், சக்கரம் அனைத்தும் நீதிை க்கள்க்கும் சின்னங்கள். நீதி
சொல்லுயிர்நீத்துச்செங்கோலா என்று பாண்டியுன் நீதின் i #GL கின்றான் செங்குட்டுவன்
இனிது வாழ வழியுண்டு rண்டியின் மனிச் ாட்சியோ நிதியை நீதி செய்து விட்டது. ஆ2 \ `
புகழ்ச் சோழரின் தேன்னகள் திறை கொடா அரசன் நாட்டுட் புகுந்து, எதிர்த்தேர்த் சிரங்களைக் கொய்து, அவற்றையும் திறைப் பணத்தையும் கொணர்ந்தார்கள். வெட்டுண்ட சிரங்களைப் புகழ்ச் சோழர் நோக்கினார். ஒரு சிரத்திற் சடையிருந்தது. எங்கோ தியானத்திலிருந்தவரின் சிரசையும் கொய்து விட்டார்கள்’ என்ற எண்ணம் உதித்தது. "இனி இவர்களை வைத்துக் கொண்டு என்ன இராச்சியம்”
நன்றி:
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

நிதியும்
பண்டிதமணி சி. கணபதிப்பிள்ளை
என்ற எண்ணம் பிறந்தது. சோழர் அச்சிரசைத் தன் சிரசிற் சேர்த்து அக்கினி வளர்ப்பித்து அதிற் பிரவேசித்து நாயனார் ஆயினார்.
பாண்டியன் நெடுஞ்செழியன், அக்கினி வளர்ப்பிக்கவும் நேரமில்லாமல், கேட்ட அக்கணமே உயிர் நீத்தான். இவன் புகழ்ச் சோழரில் எவ்வாற்றானும் குறைந்தவனேயல்லன்.
புகழ்ச் சோழர் எப்படி நீதியைப் பேணினாரோ அப்படியே பாண்டியனும் நீதியைப் பேணினான்.
女 女 பூரீராமன் இந்த இலங்காபுரியில் தன் மனைவியைக் கவர்ந்து சிறை செய்த இரா னை எதிர்த்தான். எதிர்த்த அக்கணமே இராவணன் டகளை இழந்து நிராயுத பாணியாயினான். அந்தக்கன்னமே இராமன் வில்நாணைத் தளர்த்தி, அப்பனுேஇன்று போய்ப் போர்க்கு நாளை வா என்று நீதி பரிபாலன்ஞ் செய்தான். சிறையிருக்கும் மனைவியிலும் நீதி பெரிதாயி bறு. நீதியைச் சிறைப்படுத்தி
(5 சீதையைப் பெற அந்த
M
மகான்களின் சளித்தி சரித்திரங்களே.
女翼
மகாத்மா காந்தியடி பொய்ம்மையைக் கண் பரிகாசத்தையும் பொரு புறப்பட்டு நீதியைப் ே சோதனையிற் காணலாம்.
பேணிய கதை விஸ்தாரமா அறியற்பாலது.
女 演 女 சட்டதிட்டங்கள், நீதி த் காண்பதற்கும், அதனை வளர்த்தற்கும் உபகா :ས་
5. *ர்தல் வேண்டும். ண்ட் 影 என்று சாதிப்பதற்கு,
திறமை மிகுதியால் சட்க்ேளுக்கு வியாக்கியானம் செய்வதாயின் நீதி மறைந்தே விடும்.
நீதி, பங்கயத்தயனும் மாலறியா நீதி; தெய்வம் சாந்நித்தியமாகுமிடம்.
★ ★ ★
நீதி முரசு, நீதியின் பெருமையை முழக்கஞ் செய்வதாக.
திமுரசு 78

Page 90
இயற்கையிலே கருத்தா இனிமையிலே வடி செயற்கைகடந்தியலின் செய்நடமே வாழ் பயிற்சிநிலப் பயிர்களெ பசுமையுற ஒளிவழி உயிர்ப்பருளும் திறம்வா உயர்தமிழ்த்தாய் வ
 
 

p ம்-தமிழா
வெடுத்துச்
PILLIĠETTI ELTi)
)ே
ய்ந்த ாழியரோ
மிழ்த் தென்றல் திரு. விக

Page 91
Ëirrjëjti LUI Gij
12. AN INTERVIEW WITH PROF, (IREW, FR,
13. MATRIMONIAL PROPERTY OF PEC)
Ari III tervey Hith Mrs. K. Nagendra B.A. (Cey, LL Cey. LGGGTLL S TTS L L LCCL S TT T T S L LLLLL S
 

PLE GO WERNED BY THESAWALAMIAI 岳4

Page 92
AN INTERV PROF. (REV. FR.) A.J.V
Prof. A.J. V. Chandrakanthan was the Founder-Head of the Civilizations at the University of Jaffna where he taught Professorship at Concordia University in Montreal from 1 the University of Toronto with the concurrent position offi Ethics at St. Michael's Teaching Hospital of the Universi masters' degrees, he holds a Ph.D. from the University a University. He has addressed several International Confer Peace and has delivered public lectures at several Universiti of Oxford, Uppsala University in Sweden and Queen's Un
MURASU:
Prof.Chandrakanthan, as an intellectual and a religious leader, do you think that the people belonging to different religions in Sri Lanka are enjoying equal rights and they are treated equally by the Constitution?
PROF.A.J.V.C. When one looks at the manner in which the 1972 Constitution was (it must be remembered that the representatiues of the Tamil Parties did not participate in the Constitution making) of Sri Lanka, was applied and interpreted, one hardly needs any research to affirm that there is an obvious discrimination against non-Sinhala races and non-Buddhist religions. While deceiving the western world that Sri Lanka is a multi-ethnic polity, successive governments, since independence have defined Sri Lankan democracy as a form of ethno-racial majoritarianism of the Sinhala-Buddhist majority. The Sri Lankan national constitution is thus framed to accommodate solely the interests of the majority community with a lip service to the rest.
For good governance it is necessary that all ethnic and religious groups receive equal treatment and be protected from discriminatory actions and legislation. The solemn covenant which became fhe anchor of the Constitution at independence im 1948 was section 29 which is the non

NEET MURASU
TEW WITH
CHANDRAKANTHIAN
Department of Christian and Islamic from 1981 to 1996. He held a full 996-1999 and is currently teaching at ull-time Consultant in Medico-Moral ty of Toronto. In addition to several f Ottawa and a D. Th. from St. Paul ences on Human Rights, Justice and es in Europe, including the University iversity in Kingston.
discriminatory clause. This safeguard was arbitrarily rejected by the SLFP and its Marxist allies when they framed the 1972 Constitution without the consent of the non-Sinhala races and non-Buddhist religious groups. A Bill of Rights which is justifiable replaced section 29. This is hardly adequate andot justifrable.
The politicions have encouraged and encourging the Buddhist Monks to participate in the Constitution making of Sri Lanka.
MURASU: If you do not think that people belonging to different religions are treated equally, then could you please elaborate on how they are discriminated?
PROF.A.J.VC:
It is no secret that the Buddhist monks pressured Mr. S.W.R.D. Bandaranaike to usher in the most discriminatory "national" legislation of Sinhala Only. They did the same with Mrs. Sirimavo Bandaranaike and today together with their daughter Chandrika, they are stoking the flames of the war. One should not allow medieval and out-dated thinking to pervade the political system. Herein lies the embers of disaster. Religious minorities are not allowed to propagate their faith as in any society that is committed to free expression. They do not receive equal treatment

Page 93
LLLLLLE LLLLL EcLLcLS LLLLLLL EL
in the allocation of funds and resources from the State's t Teasury, Buddhist clergy receive preferential treatment beginning fronconstruction of new Buddhist temples and residences to the donation of Benz luxury cars to the Chief prelates of the Sangha.
MUIR ASU: Do you think that the present Constitution (2nd Republican) affirms protection to all religions and races to live without any discrimination in Sri Lanka?
PROF. A.J.W.C.
No! Not at all. The present constitution has only provided major advantages to the Buddhist faith, Other religious groups are severely disadvantaged as indicated above, Far from fostering religious harmony, the present constitution is designed to
further the interest and privileges of the majority Buddhists.
MURASU; How far the war has affected the civil life of Sri Lankans both physically and mentally?
PROF. A.J.W.C.
Yes. War is the great exter IInina Lor and destroyer of human values and especially so when it has been a protracted civil war for solle 16 years , War dissolves all morality and society is left anchorless, This is precisely what has happened in Sri Lanka. The waT hlas II:lleashed the brute force, the animal in man. A person who is armed with Weopons feels that he/she has infinite powers. They can choose to shoot, rape, maim, murder, mutilate, plunder and kill innocent civilians whether they are Tamils, Sinhalese or Moslems. This war has brutalized the Sri Lankan social fabric. A mong the Sinhala and Tamil communities, there are a large number of young widows, amputees and orphaned-children. DeIIlentia, psychosis, neurosis and other forms of personality disorders are manifested by persons

who previously had no history of Inental illnesses. The hCalth needs of the Tamil. Si Thil and Moslem societies at all levels, physical, mental and psychological is formidable.
Such uncompromising intransigence reminds us of the last days of apartheid and the Nazi episode in the last half of this century. The only reassuring note is that none of these evil forces succeeded finally,
My hope is that finally justice will triumph and the oppressed will go free, In the IIleanwhile the Jaffna peninsula has been dcluded of its elite population and the Wanni Tegion has become a vast graveyard. The government has intentionally cut off all food and medical supplies and the people of Wanni are surely and certainly being strangulated while the world is watching without a twinge of conscience unlike as in Kosovo. Despite the vigilance of Amnesty International and other Humanitarian outfits. Inass graves of the flower of the people have been discovered and the State hals, for them become an unmarked cemetery of fearful proportions.
MURASU; III what way, do you think we could reach ethnic and religious harmony in this country?
PROF. A.J.W.C.
To achieve ethnic har Inony, there should be an island wide plan for re-education. Human Rights must become a compulsory subject in all schools, Non-discrimination in all and every strata of life should be ensured, OLIIT acadelnics, historians as well associal scientists must be woken from their ignorance and chauvinism and actively discouraged from embracing the flesh pots racism at least for the sake of our children children's children. Re-writing history and translating fiction to recorded evidence has a become a favourite pastime especially of historians - all this form of foolery needs to be

Page 94
ended. It is rather ridiculous that some of these intellectual trash" that pass off as history is funded and published by western agencies.
MURASU: Bowwouldyouliketocommentonthehumanrights record (recent) of the Sri Lankan Government, Armed forces and other militant groups?
PROF. A.J.V.C. As one who has lived and worked in Jaffna during the crucial years of 1988- 1996, I have seen the banal and blatant violation of Human Rights by the IPKF, the Sri Lankan Army and the armed Tamil groups that have worked and continue to work with the Sri Lankan army. Since 1987, the Tamil stooges and quislings who parade under several political parties, armed and paid by the State have indulged in untold forms of Human rights violations. They have made murder and disappearance of civilians a daily duty. The LTTE also has its share of violations. The successive Governments have not taken adequate measures to curtail the human rights violutions other than merely estabilishing body such as Official Language Commission and Human Rights Commission.
MURASU:
Former American Foreign Secretary Henry Kissinger stated that if NATO should intervene in Kosovo, so would it intervene in many other countries such as Afghan,Sri Lanka etc.. I would like to know whether the Sri Lankan ethnic conflict could becompared with thatin Kosovo...?
PROF. A.J.V.C:
The atrocities committed by the State some of which I had personally witnessed in Jaffna, namely the bombing of Navaly Church precincts, the primary school at Nagercoil and the bombing at Rasapathai (near the office of the Save the Children Fund) to the eviction of an entire population of a city in October 1995, -- all these
முரசின் சார்பாகஇணையத்தின் ஊடாக இச்செவ்வியை பெற்றுக் கெ

NEET MURASU
were done with callous disregard for human lives. Some of these horrible memories will make Kosovo fade into insignificance. But it has at least taught the world one important lesson that there are races such as the Serbs and Afrikaners who will never ever give in to the forces of righteousness. In such circumstances, the use of force becomes necessary to correct the ethnic imbalance. Sri Lanka is in dire need of such a corrective. Orelse the world community will have to pay for the greed and corruption of its sick political elite and the steady decline of the State to bankruptcy.
Henry Kissinger speaks from vantage point of high diplomacy. If the world does not wake up to the dangers, we will have many more Cassavas, not just one. For this reason and reason alone, I am strongly in favour of a foreign mediation/ intervention. India intervened in this conflict for the same reasons. Why should not a concert of foreign powers do the same thing if only for humanitarian reasons?
MURASU: Do you support the involvement of religious leaders and priests in political activities and do you think that importance should be given to the views of such pressure groups while going towards a solution?
PROF. A.J.V.C. As ordinary citizens of a nation or a State, priests and religious leaders should have the freedom to express their views on political issues. But they should not be allowed to form pressure groups for self-oriented benefits. This has been the sad political fate of Sri Lanka since independence. No clergy of any religion should be allowed or encouraged to dictate policies that will have an impact on the entire population. True democracy calls for the reaffirmation of the secular character of the State.
ாள்ள உறுதுணையாக இருந்த செல்வன்சுநிலக்ஷனுக்கு நன்றிகள்
- ĝisgprefifiuro

Page 95
GOLDEN JURI EE SPECIAL ISSEFE '9g
MA TRIMONIA
PEOPLE GOVERNED
An Inte, Mrs. K. Nagendr
Allura razey-2 fl-L-Ili', 'Le' Ir
The concept of Cheeda Farr in t is different to dowry as is accept ... Donation is worse and is a dis; It has led to commercialisation o The concept of Thediathetan -
IIuys' worldyart categorise IIFairfiinitial Property in TWE Harrio I would pTcfer to categorise Fall pro perty bTC)Lught into marriage as matrimonial property. As the The sealanti Regulations No. 18 of 1806 in Part I:l provides there are three different kinds of property called Murrusari, Cheeda lar and acquired property called Tediarlierary.
Waardo you IPearly Mathusa F2
Going again to the Trescri calculai Regulations, Parlı 1:1 defines M/fırtılırsanız as all goods borc Light into marriage by the husband and calls it hereditary property, Mirius an under the The scr'clear real Code then meant hereditary pri perly brought into marriage, IL did mot include: whatL:wČT pTopČTty thc: ST. OLuld hawe acquired before marriage, This was so because of the joint family system that existed in the Jaffna sciety and acquisition by Sons during their bachelorship went into with the Common Estate of their parents (Part 1 : 7 and Part IV :5). But this concept was changed by the Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance. It is still called Mirrhisari and refers to it as inherited property. But the concept has been widened by the Ordinance since it incorporates property deWolving Oil a person by descent at the death of his or her parent. So Muthus an is not confined to hercditary property of the husband. The wife too can bring Mithiisan property into Taitiage. The definition given to Thediathetian by the Ordinance of 1911 and

L PROPERTY OF
BY THESAWAAMA
f! (ff lly, I {'r Jr., if. - fi (a.y.y. 'w, or Lurks ir ki' ra're'
he Law of Thesayalama i Cd now......... grace to the community. f ITnarriages. What does it really mean
6.
its subsequent acid IncTat in 1947 has confined Thediathetlant to acquisitions by husband or wife, leaving out acquisitions by sons bicfore marriage. So at present acquisitions by sons before marriage becote their separate propcity. In Nafal W Patriar Fish (22NLR 98) the Judge says that such acquisitions may be called Mirflı I.Farm (RT mot. Mr Karay577 v. Rasial (69 NLR 553) the House af LUTuds LLuk the colloquial nearling and stated that property acquired by son or daughter before Illalliage becomes his Wher MerWydry,
What is Cheeda IIa II by the Law of Thesawalafrai? Is it correct focall it dowry as generally II Fiderstood? According to the Teslau Ici Regulations (Part I: 1) Cleedkarılar is defined :us ull the property brought into marriage by the wife, This definition definitely includes Cheedar icini in the form ofdowry asitis generally understood, But Creedarar under Tesalvalatraí, apat fron property which could be called dowly as such also includes all other properties which the wife could bring into IIIELTTiage, namely property which she could have become entitled by way of gifts or inheritance or even what she might have acquired before ITaTTiage, Tambiah J makes clear this proposition in Muruges W. Subraltariar (69 NLR 532). Dowry as is generally understood is given on marriage or Qla pTomise of Imarriage. Thus it becorres the consideration of marriage. It is difficult to Linders and red On this balsis for

Page 96
cheedanam according to the code can be given long before marriage, i.e. at a time when the marriage of the child itself was not even in contemplation. (Nagaratnam V. Alagaratnam 14 NLR 60 and Thambapillai V. Chinnathamby 18NLR 348) It can be still considered Cheedanam when given long after marriage, even after the husband himself had expired. (Pathmanathan W. Aiyathurai 74 NLR 331)
In the Tamil Language dowry when translatediscalled (fani) Cheedanam. Do you mean to say that dowry asis granted now bypeoplegoverned by Thesawalamai does not become a consideration of marriage? No, I am not saying that. What I am trying to make clear is that the concept of Cheedanam in the law of Thesawalamai is different to dowry as is accepted now. In Tamil the same word may be used. But one has to understand the concept under the customary law. When Cheedanam is given on marriage, that is as consideration for a particular marriage then it does become a consideration of marriage.
Apart from dowry or Cheedanam as it is called in Tamil, otherforms of settlements on marriageappear to be gaining ground amongst people governed by Thesawalamai What are your views about them?
I presume you are referring to the system of "Donation'. Yes, I have heard about such settlement. It is not demanded as a rule, but the practice seems to be prevalent. It is an outright gift to the husband, incash or kind for his benefit or to benefit his parents or sisters. Such gifts are widely used either as future support of the bridegroom's parents or to dower his sisters. Cheedanam once given whether to the wife or to the wife and husband jointly or given as consideration of marriage to the husband alone remains the separate property of the wife. It gives her a feeling of security. But donation takes the form of a commercial transaction and the parent who gives the highest donation succeeds in taking him as the husband for his daughter, I am not making a case for dowry either. It is also despicable in the way it is transacted and should be rooted out. But

NEETH MURASU
donation is worse and is a disgrace to the community. It has led to commercialisation of marriages.
How would you explain the concept of Thediathetam? Would you call it the common property of the spouses or the separate property of the acquiring spouse? According to the Thesawalamai Regulations profits during marriages are denominated Thediathettan. It further clarifies it as acquisitions. So all profits oracquisitions during marriage should fall into this category. Though the Regulation calls it Thediathetitem or acquisitions it should be taken to mean as profits during marriage. A new acquisition is a profit. But if the consideration used for such new acquisitionis in some way a form of the separate property of either spouse it cannot be a profit. But profit or proceeds from the separate property of the spouse would fall into this category.
The second part of your question needs some explanation. There is no statement in the Regulation which specifically states Thediathetam as being the common property of the spouses. But there are provisions which explain how the spouses can handle such acquisitions on giving dowry to their daughter or how it should be given when a spouse remarries on the death of the other. These provisions make it clear that it was common to the two spouses. The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance No. 1 of 1911 (as unamended) specifically provided that the Thediathettam of each spouse shall be property common to the two spouses, irrespective of the fact that it was acquired by one spouse and the deed written in his/her name only. But this 1911 Ordinance was amended in 1947 and the amended section 19 provides for Thediathettam of a spouse and refers to property acquired by that spouse or profits arising during the subsistence of the marriage of that spouse. It is thus clear that the Ordinance as amended now provides for separate property in Thediathetam. The amendment made in 1947 to section 6 of the 1911 Ordinance (which excluded

Page 97
LcLL LLaLLLLLLE LLLLL ELL LEEaLLLLL SH
! Yearlierrar roll th: category of Separate property of the spouses) strengthens the view that Yedia terrari has now to be considered as the separate property of the acquiring spouse. The words "except by way of Thedfathetfair" was deleted and in its place words referring to acquisitions by the wife were included. Gratien J's explanation of the position in Kurarasarry W. Srebriaorley Liar75óNLR44 is wey relevantandcle:LT.
Since yaii Fiake it (Itt as separate property of the acquirining spose What po 14’ers dlo you hirik Car a Har bard erercise doyer fle Thedialefel? This Hrises? Carl Fre still exercise his marital powers over the wife's Thedfathertain The relevant statutory provisions are PLIt IW: of the Regulations and Section 6 of the Jaffna Matrillonial Rights and Inheritance Ordin:LnC2. We should also conside section 40 of the Ordinance which provides that provisions in the These Walaritai which are inconsistent with the Ordinance should be considered as repealed.
The provision in Part IV: which imposes restrictions on the husband's power to clisp (5: of his hereditary property without the consent of the wife ( Ile tilth should be considered repealed as the Ordinance in Section 7 gives him full power of disposing and dealing with his property. But the restriction placed on the wife by Part IW continues to be applicable since it is in confo Inity with the restrictions placed on the wife by Section 6 of the Ordinance, The husband's written consent has to be obtained by the wife if she wants to dispose of or deal with her separate property in fer vivos. Il certain circuTIstances however the District Coult c:LI dispense with such consent. The circumstances are provided in Section 8 of the Ordinance,
When Trediarierrar was considered the common property of the spouses the husband was able to exercise his marital powers over it. He had full management and control and was able to freely sell and nortgage the common property without the consent of the wife. But with the amendment and the acceptance of
fervie ed y Mathiwathany Nadarajan Мапju SithaПрагап

Thediatheritant as separate property of the spouses he would not be able to exercise such Tari al power's Cover it. He cannot alienate the wife 's property withoLIt her cens CTL. IL Carl be also said that he LETTIt uTreasonably withhold his consent to her alicination of it for the wife would then be able: Liù sĽck reIII edy Lundersection 8 of the Jaffna Martrimonial Rights and Inheritance Ordinance,
W7ať armer drierzy dry) thirik fare recek Kary fry bring the WorTengoverfred by Thesa Waka/Traiar par
ਆ? A married woman governed by the General Law, Kandyan Law and Muslim Law is : series role. But a na Tied worthen under Tesawala Flat f is placed in the position of a minor. She his r() juristic personality and cannot suc and be sLleid in her own name except as a public trader. Neither the Thesawalaritai Regulations not the Ordinance makes any provision.
Women governed by the General Law were placed in the same position before the passing of the Matri IIlonial Rights and linheritance Ordinance of 1876 and the Married Women's Property Ordinance of 1923, But they ar: not applicable to those governed by Tresawalauricii. Because there was a Cassius COI missus recourse was had to the Roman - Dutch LLW by the Courts. Under Rolan - Duct Law a Woman though a major before Imal Triage (orı il:Arriage is deemed to be a minor under the guardianship of her husband. She has no independent personal stan Tadi in judicio.
This disablity has to be rectified and the The Sawalaritai woman has to be "liberated froTh Such restrictions placed by the irtipçisition and application of Roman - Dutch Law, The Ordinance needs to be amended by making specific provisions similar to sections 5(1) and 5(2) of the Married Women's Property Ordinance of 1923, The requirement of consent of the husband stipulated in Section 600 should be done away with. Morally and Socially it is unjust and legally discriminatory,
Ča III priľeď by : Shah cen: MohamIled

Page 98
தமிழினைப் போற்றுதும் தாய்தமிழ் தாயைச் சேய்பேணல் தலையறந தாய்தமிழே யாமாத வால்; தென்மொழி போற்றுதும் தீந்தமிழ் தாயிற் சிறந்தம்மம் தானாம்வாழ் ஆய்கிவையோடரித்தலால், தொன்மொழி போற்றுதும் சொற் போனகமாய்த் தாரகமாய்ப் போச் வானமுதின் மேலினிந்த லால்
-நாவலர் சே
 
 
 
 
 
 
 
 

Jiří
போற் :
போர்
ற்றுதும்
றமிழ் போர் F ரீழி
LJ EDITOJ o"
T
நதர பாரதிய

Page 99
ஆய்வு முரச
SRI LANKAN CONTRIBUTION TO TH AND LITERATURE - A REWIEW
Deshamanya S. Sharwananda, B.A. l. Resired Chief Justice of Sri Laika,
Frrer Guerror Wester s'r','irl'r
THE CONTENTS OF THESAWALA Deshamanya Dr. H. W. Tambiah F3S", LIV. 3. Lehrad), PWL). Y farlies » LYLE). ': Retridg $ழr rr
 

丘
LE DEVELOPMENTOFTAMILLANGUAGE
wild, f' Il- FR, IL Iria')
MAI
f
82

Page 100
Sri Lonkon Contrib Tunil Longugge
1. Introduction
Sinhala and Tamil are the indigenous languages of Sri Lanka. Tamil has a long and unbroken history in Sri Lanka, and has influenced the growth and development of Sinhala language and literature also. Sri Lanka has made incisive contributions in the development of Tamil language and literature and still continues to make erstwhile contributions.
2. Lithic Records and Tamil
The earliest written records are found indited on the brows of caves and some on stone pillars and stone planks. The language of these inscriptions is Prakrit and the script is Brahmi. Tamil words and Tamil names are found in these inscriptions of the pre-Christian era-some ranging from the 03rd century B. C. Some of these words are derived either from a proto-Dravidian language, Tamil or from a common language from which Sinhala and Tamil have branched offin Sri Lanka. It has also been shown by linguists that the influence of Dravidian language on the Prakrit inscriptions are considerable. The early Brahmi scripts found in Sri Lanka have been subject to the influence of Brahmi of Tamil Nadu. Even the modern Sinhala script has been largely influenced by Pallava Grantha.
In the recent past some potsherds have been found in Kantarodai in Jaffna and Poonagari in the Northern mainland with Tamil Brahmi inscriptions which throw light on the prevalance
 

NEETH MURASU
ution to the Development of and Literature - ( Review
Deshamanya S. Sharvananda, B. A. (Lond), LL.B. (Lond) Retired Chief Justice of Sri Lanka, Former Governor; Western Province
and use of Tamil in those areas. These have been dated co-relatively to 03rd-02nd century B.C. and corresponds to the Sangam period.
Sangam Period
In the collection of Sangam Tamil literature, there are poems of Ilattu Pootan Tevanar. Ilam is another name for Sri Lanka. Such connections with Tamil Nadu were not uncommon in ancient times. The Tirupparam Kuntram Tamil Brahmi inscription refers to a donation made by Polalayan, a husbandman from Ilam (Sri Lanka). In the collections of Sangam Tamil literature, there are poems of Ilattu Pootan Tevanar. Ilattu Pootan Tevanar is considered to be a poet from Sri Lanka. He appears to have taken residence in Madurai later. Veluppillai has argued that this Sangam poet Pootan Tevanar is from Sri Lanka.
Inscriptional Evidences of Literary Traditions
Veluppillai has further cited four Tamil inscriptions in verse belonging to different periods and holds that it is a reflection of the Tamil literary tradition that prevailed during the respective periods. They are from Anuradhapura, Padaviya (Vavuniya District), Panduvasnuvara (Kurunegala District) and Kotagama (Kegalle District) and belong to the 9th, 12th, 13th and 14th centuries A. D. He also asserts that the language of these inscriptions relating to Hindu Temples "shows usage of grammatically pure Tamil" and postulates "a long standing tradition of indigenous Tamil scholarship".

Page 101
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
After the works of Ilattu Pootan Tevanar of the Sangam period which may be assigned to not later than the 02nd century AD, we do not have access to any literary evidence until the 9th century. In the 9th century we get the inscription in Venpa metre which mentions the Makkothai Palli, a Buddhist temple at Anuradhapura. Thus there is a gap of six centuries without trace of literary works. Considering the high literary standard of Pootan Tevanar's poems, and the 9th century Venpa, it may be postulated that the literary works of the intervening period were lost to us due to, bad maintenance (since they were in ola leaves), or destruction during warfare.
Period of Jaffna Kingdom
In the 13th century, the Kingdom of Jaffna emerged politically and economically powerful. The Ariya Cakkaravartis of the Jaffna Kingdom patronised learning and literature. They established an Academy (Sangam) and a huge library called Saraswathy Mahal.
But the earliest extant complete work in Tamil comes from the Dambadeniya Kingdom under Parakrama Bahu IV. This work called "Sarasothy Malai" on Astrology was presented by its author Pandit Bhojarajan the Brahmin High Priest of the Vishnu Temple at Tenavarai (Devinuwara), to the scholars at the palace in 1310 and accepted. The author was the poetlaureate of the Dambadeniya Kingdom.
The Kottagama inscription in Venpa which records the victory of the Ariya Cakkaravarti of the Jaffna Kingdom also belongs almost to the same period.
Astrology and medicine were farvourite subjects of the scholars of the time. In

68
consequence, we get Cekarajasekara Malai, a treatise on Astrology, and Cekarajasekaram and Pararajasekaram, two treatises on Medicine produced in the Kingdom of Jaffna. These books are still popular among those engaged in these two fields.
The other types of literature produced during this period can be classified under three major categories - religious, ethical and historical works. Following the Tamil literary tradition they are in Purana, Kaviya, Malai, Ula, Pallu forms etc. While some are original works others are adaptations from Sanskrit texts. Sanskrit was also learnt with equal enthusiasm. Most of the scholars were well versed in Tamil and Sanskrit.
Among the religious works can be mentioned Dhakshina Kailasa Puranam, Tirukkarasai
Puranam and Kadir amalai Pallu. Kadiramalai Pallu is considered the oldest work
in pallu form. Ragu Vamsam and local variations of Cilappatikaram are notable epical works of the period. Ragu Vamsam was authored by
Arasakesaria member of the Royal family of the
Jaffna Kingdom. The original Sanskrit epic Ragu Vamsam was authored by Kalidasa the famous Sanskrit poet. Kamban adapted his Ramayana from Valmiki's Ramayana. Yet, Kamban's Ramayana is universally accepted as excellent in many respects. Veluppillai observes that Arasakesari's Ragu Vamsam is not a translation but an adaptation of Kalidasa's Ragu Vamsam. He is inclined to hold that Arasakesari, like Kamban deviated from the original and made a better presentation."o
There are three local variations of Ilango Adigal's Cilappatikaram, in Sri Lanka. The Jaffna version (Kovalanar Kathai), the Vanni version (Cilampu Kooral) and Eastern Province

Page 102
Version (Kannagi Valakkurai) are worthy of note. Local folk dramas staged in these three areas are based on these respective versions. Incidentally, in South Sri Lanka, in the Matara District, in the 18th century Cilappatikaram story was rendered into Sinhala from Tamil sources. Pattini Halla, Vayanti Mala and Palanga Halla are three such renderings.
Among the books of a historical nature
Vaiyapadal, Kailaya Malai and Yalppana Vaipava i
Malaican be mentioned as belonging to the period of the Jaffna Kingdom. The assessment of their contribution to the study of history has been done by many scholars of later periods. Rev. Fr. S. Gnanapragasar, S. John, V. Kanagasabai, Mudaliyar C. Rasanayagam, T. Thuraippah Pillai, C.S. Navaratnam, C, Sivaratnam, K. Indrapala, S. Pathmanathan, V. Sivasamy, S. K. Sitrampalam, K. S. Nadarajah, P. Ragupathy S. Krishnarajah and P. Pushparatnam are some of those who evaluated their hostorical values.
Portuguese and Dutch Periods
During the Portuguese period, as they were very harsh, very little literary activity seems to have taken place. The few works we have are mainly on Christianity. Nevertheless, the Tamil literary forms Pallu, Ammanai and Puranam have been used. Gnanappallu and Yagappar Ammanai, are two of the works worth mention.'.
During the Dutch period, we see again the appearance of Hindu religious works. We got only one Kaviyam on Christianity named Tiruchelvar Kaviyam. During this period, we get various literary forms - Pallu, Kovai, Thuthi, Thuthu, Anthathy, Unchal and Kathai. Paralai Vinayagar Palu, Thandikai Kanagarayan Pallu, Karavai Velan Kovai, Sivarathri Puranam and Ekathasi Puranam, Sivakami Ammai Thuthi, Killai Vidu
6.

NEETH MURASU
Thuthu, Kalvalai Anthathi, Marasai Anthathi, Pulyuranthathi, Pillayar Kathai, Vergual Siththira Velauthar Kathai, Amuthakaram and Santhana Theepikai are some of the works worthy of mention. Of these Karavai Velan Kovai and Thandikai Kanagarayan Pallu, are works in praise of local personalities namely Velauthapillai a descendent of the Mappanar clan of Karaveddy and Kanagarayan of Tellippalai an associate of the Ariya Cakkaravartis of Jaffna. Amuthakaram is a treatise on treatment of persons bitten by poisonous snakes and insects.'
This brings us to the end of the Dutch period and also the end of the 18th century. These evidences were cited to show that there was a steady growth of a Sri Lankan literary tradition. It is difficult to say that the Sri Lankan contribution to Tamil literature or any special field of study was extra-ordinarily significant up to this point of time. But to a great measure it was not inferior to Tamil Nadu.
19th Century
The nineteenth century literary activities invariably fall within the British period of administration and the active phase of the educational pursuits of the Christian Missionaries. In 1833 Colebrooke Commission recommended the promotion of English education among the natives as a means of reducing the overhead charges of the Colonial administration. Bringing men from England to handle administration at even middle and lower levels on payment of high salaries was draining away a fair slice of the revenue the Imperial Government derived from the Colony. By imparting English education to the natives, the Commission felt that the demand for personnel at middle and lower level adminstration could be met from among the natives who were to be educated in English.

Page 103
GOLDENIUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Soon education in English made giant strides. The Vaddukkoddai Seminary and Wesleyan school (during Rev. Dr. Peter Percival's time) were singularly excellent. It prompted the Colonial Secretary Sir Emerson Tenant to say that "the knowledge exhibited by the pupils was astonishing" and held that the seminary was equal to European Universities. As the standard of education in India was relatively poor at that material time, some Indian students studied at the Vaddukkoddai Seminary. Three decades after the establishment of the Vaddukkoddai Seminary three Universities were established in 1857 in Bombay, Calcutta and Madras. Two students from the Vaddukkoddai Seminary - C. W. Thamotharampillai and Carroll Viswanathapilli-passed the first B.A. examination held by the Madras Universitiy in 1857.
It is not proposed to go into the details of the enormous literary activities that Sri Lanka witnessed during the 19th century, other than focussing on some landmarks. The renaissance ushered in during this period in Tamil Nadu and Sri Lanka is inseparable from Arumuga Navalar. Kailasapathy, in putting in a nut-shell, "the crucial and seminal role played by him in kindling a consciousness among the Tamils in Sri Lanka (and South India) about their heritage" had this to say "Hailed as the father of modern Tamil prose, originator of public speaking, the first nonChristian to write and publish Tamil text books for primary and secondary schools, pioneer textual critic, an innovator in Grammar, and founder of Saiva Schools, Navalar strode like a colossus the Hindu-Tamil World of his day.
Navalar was the founding father of religious and social reforms during his period. He condemned animal sacrifices and nautch dances in Temples. He even condemned Brahmins who

officiated in poojas in temples who did not conduct themselves as laid down by the Agamas. Here again I cannot help quoting Kailaspathy."
"The paramount role played by Navalar was not confined to religious and educational fields. No doubt they were unique and far reaching. But Navalar had a social outlook that went beyond that of any other Tamil religious reformer of his time. He had unhesitatingly thrown his weight behind the campaign against the Government Agent of Jaffna, W. C. Twynam whose measures were extremely unpopular; he organised relief measures-providing meals for the needy during the severe famine in 1876; he was the force behind the founding of the Jaffna and Batticaloa Commercial and Agricultural Company Limited whose prime purpose was to develop agriculture in the Trincomalee District. Just before his death, he campaigned for the selection of P. Ramanathan as the Tamil representative to the Ceylon Legislature in 1879....... Navalar, was thus able to combine his interests in the religious field with practical actions that were vital to the community and mingle both socio-politics and religion. This was a major contribution to the subsequent cultural awakening among the Tamils."
Thus, Navalar had an extra-ordinary vision in which he saw the necessity to root the Tamil renaissance on sound religious, educational, social, political and economic foundations. He believed that a healthy interaction of all these factors was vital for the efflorescence and subsequent sustenance of a strong cultural renaissance.
He belived that pivotal to all these was education. He opened one school in Jaffna and another in Chidamparam. He left properties (including paddy fields) in Jaffna and

Page 104
Chidamparam to maintain these two schools. It is a tragedy that these properties are being either usurped or put to mean advantage by undersirable elements, condoned by vested interests in both places Jaffna and Chidamparam even today. As a result, the schools are staggering while usurpers are prospering. To run the schools, textbooks are vital. To produce textbooks, a press is vital. Raja Ram Mohun Roy the Hindu religious and social reformer of India carried on a relentless agitation against the ban imposed by the British on owning a Press and publishing literature by the natives. Unfortunately, the ban was lifted only after Ram Mohun Roy's death. Navalar took advantage of the lifting of the ban and established his own press in Vannarponnai in Jaffna and Mint Street in Madras. Tragically these two Presses are sadly neglected and exposed to intruders although there is a Navalar Trust each in Jaffna and Chidambaram and both are inactive.
With regard to Navalar's literary activities it has to be remembered that he had to work against several impediments, personal jealousies not excluded.' Navalar's literary activities were accentuated by a peoples consciousness and were therefore directed towards the people.' Kailasapathy endorses this view and praises Navalar for including even Puranas in the larger context of literature.'
Navalar was followed by C.W. Thamotharam Pillai in retrieving decaying ola manuscripts and bringing them outin print for the use of the people. He also had the advice of Navalar in bringing out these books in print with textual criticisms where necessary. It is how we are today able to be proud of our Sangam collections, epics and Puranas of great literary value. It is for these reasons that Thiru V. Kalyanasundara Mudaliyar the student of N. Kathiraivet Pillai another great scholar of

NETI MUASU
the Navalar tradition observed thus with regard to publication of Tamil texts in Print:-
"Navalar laid the foundation; Thamotharam Pillai built the walls; and Swaminatha Iyer thatched the roof".
Even Swaminatha Iyer acknowledges the assistance he received From V. Kanagasabai Pillai and Ponnambalam Kumarasamy Mudaliyar in his pursuits. Kumarasamy Mudaliyar was the eldest brother of Ramanathan and Arunachalam. The contribution of Valvai Vaitilingam Pillai in bringing out some later works including Chindamani Nikandu in Print has also to be acknowledged.
Kalyanasundara Mudaliyar has profusely acknowledged his indebtedness to N. Kathiraivetpillai for his education and erudition and specifically stated that it was Kathiraivetpillai who induced him to write in simple prose the Puranas and other literatures. Navalar's dexterity in prose writing is marvellous. He uses different styles in different contexts-aggressive, persuasive, polite and appealing, explanatory and simple. Sometimes his one sentence runs into nearly one paragraph yet simple and understandable. He is rightly acclaimed the father of the prose era in Tamil literature although simplicity became more accentuated starting from Bharathy, Kalyanasundara Mudaliyar, V. Ramasamy Aiyar, R. P. Sethuppilai, M. Varadarajan and C. N. Annadurai.
Saiva Siddhanta:
It is an undisputed fact that Saivaism is the religion of the land of the Tamils. It occupied a prosperous and popular position in Tamil Nadu when the Vedic religion was developing in the

Page 105
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
North. It was Arumuga Navalar who brought in a revival of this doctrine during the Colonial rule. He was followed by Siva Sangara Pandithar, Senthinatha Iyer, and N. Kathraivetpillai. It may be mentioned that Satchithanatham Pillai one of the great exponents of Saiva Siddhanta in Tamil Nadu was a student of N. Kathiravetpillai. He wrote about this great philosophy in English also. It may also be mentioned that S. Sivapathasundaram of Puloly rendered into English in a remarkable way the doctrine of Saiva Siddhanta. Sabaratna Mudaliyar of Jaffna also wrote in English the greatness of Saiva Siddhanta.
Tamil Academies and Conferences:
After the three Academies of the Sangam period, we noted that a similar academy existed in Jaffna, during the period of the Jaffna Kingdom making it the fourth Sangam. In 1868 another Tamil Academy was brought into existence by T. Kailasapillai, a nephew of Arumuga Navalar. He was assisted by scholars like A. Kumarasamy Pulavar, A. Muthuthambi Pilai, Sabaratna Mudaliyar and S. Saravanamuttu Pillai. Inspired by this the Zamorin of Palavanantham, Ramnad District Pandi Thurai Thevar started the Madurai Tamil Sangam in 1901.* The Zamorin Pandi Thurai Thevar obtained a copy of the prospectus of the Jaffna Tamil Academy to formulate the prospectus of the Madurai Tamil Sangam. N. Kathiraivetpillai was one of the Examiners for the Pandit and Vidwan examinations since inception. N. Kathiraivetpillai, A. Kumarasamy Pillai, A. Muttu Thamby Pillai and other scholars were regular contributors to the journal "Centamil" published by the Sangam. In 1921, the Jaffna Oriental Studies Society was inaugurated and had the support of the Department of Education. It's aim was to propagate the study of Tamil and Sanskrit. It published a scholarly

journal called "Kalanithi and had the patronage of traditional scholars. It conducted Bala Pandit and Pandit examinations and awarded Certificates to successful candidates. These Certificates were recognized by the Department of Education. This society was very active up to the sixties.
In 1930 Kalai Pulavar K. Navaratnam organised the Kala Nilayam for the furtherance of the studies in literature and culture. Kala Nilayam published a quarterly journal called "Gnayiru" which was of a high quality. It made valuable contributions to the popularization of Tamil classics. It had special lectures and periodical seminars on subjects of cultural, literary and historical interest.
The first-ever major two day conference on Tamil studies was held in Jaffna in 1922. T. A. Thuraiappah Pillaian eminent educationist, poet and playwright was the life-wire behind this event. Hon. A. Kanagasabai, a Member of Legislative Council presided on the first day and Sir Waitilingam Duraiswamy presided on the second day. Dr. S. Krishnaswamy Iyengar, the historian, K. Subramania pillai, a Tamil scholar of repute, P. V. Manicka Naicker, a language enthusiast and A. Madaviah, a novelist were among the participants from Madras. In mid 1920s the Youth Congress of Jaffna was born. It was active as a freedom movement up to mid 1930s. It had its conventions annually which lasted for two days. The second day was devoted to studies in language and literature. At the fourth convention held at Keerimalai in 1924, V. Kalyanasundara Mudaliyar and S. Satyamoorthy both renowned Tamil Scholars and freedom fighters from Tamil Nadu also participated. All these bear testimony to the fact that Sri Lanka gave the lead in organising major conferences on Tamil studies,

Page 106
History of Tamil Literature:
The pioneer work in bringing out a history of Tamil literature was done in Sri Lanka by Simon Casie Chitty (1807-1860) who was a District Judge and later a member of the Legislature. His book "The Tamil Plutarch" was in English. He was followed by J. R. Arnold A. Sathasivampillai (1820-1895) who wrote the "Pavalar Carithira Theepakam" in Tamil. Two others who wrote the
Pulavar of Chunnakam and Ganesha Iyer of Punnalai Kadduwan. Sabapathy Nawalar's "Dravida Prakasikai" in Tamil also narrates the history of Tamil literature in a different way. However, the pioneer attempt at a scientific periodisation of Tamil literature was made by C.W. Thamotharampillai. They were Sri Lankans, and laid the foundation for future works.
History of the Tamils:
V. Kanagasabai Pillai of Mallakam who was called a boy graduate because he graduated from the Madras University in his teens was attached to the Madras Postal Department. In his spare time, he collected valuable material for his research. He wrote a series of articles in the Madras Review in 1895, which was, to put in M. S. Puranalingam Pillai's words (Tamil Literature), an eye opener to many of the ancientness of Tamil literature and Tamil civilization". In 1904 the articles were complied into a book entitled "Tamils Eighteen Hundred years Ago". It was a source book for many later researchers and it has been re-printed recently also. Simon Casie Chitty wrote On History of Jaffna from the earliest period to the Dutch Conquest". (1847-1848). Mudaliyar C. Rasanayagam wrote the history of "Ancient affna" and it has also been re-printed recently. These works continue to serve modern researchers on the history of Tamil civilization.

NEETA MURASU
73
Bilingual Scholarship:
Sri Lankan Tamil scholars did some pioneer workin rendering unto the non-Tamil world Tamil texts through English. Simon Casie Chitty gave abridged English translations of Konecar Kalveddu, and Valai Veesu Puranam, and he also translated into English portions of Kasi Kandam, Seera Puranam and the sixth chapter of Thiruvatha voorar Puranam. Rev. Peter Percival translated into English 6,200 Tamil proverbs. Rev. H. H. Hoisington translated into English an astronomical work called Parakitham, Thaththuvak Katalai, Sivaganana Botham and Sivapragasam. Sir Muttu Coomaraswamy translated the Harichandra Puranam under the title "Arichandra, the Martyr of Truth". C. Britto published an English translation ofYalpana Vaipava Malai. Rev. E. Strutt translated into English Moothurai and Navazhi. V. Kanagasabai Pillai of Mallakam translated under the title "Tamil Historical Texts" Kalavazhi Kalingaththu ParaniandVickrama Colan Ula. He also rendered into English the Cilappatikaram and Manimekalai under the title of the Twin Epics. P. Kumarasamy translated into English Kurinchi Pattu and Porunar Attuppadai, Sir P. Arunachalam translated the Tirumurugattuppa dai and selections from Kantha Puranam. Kalladam, TirukkOVayar and Thayumanavar Padal into English. Much later J. V. Chelliah translated the "Paththu Paddu" into English. J. M. S. Velupillai, Bela Kellog and T. Saravanamuttu Pillai are said to have rendered into Tamil some English literary works, but details are not available.' Ananda Coomaraswamy explained to the non-Tamil world throughEnglish the philosophy behind the Cosmic Dance of Siva and many art and cultural heritage of the Tamils, and the East in particular.

Page 107
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Neervely Sangara Pandithar, Chunnakam Naganatha Pandithar, Nallur Saravanamuttu Pulavar and Thirugnanasambanda Pillai and Puloly V. Kanapathi Pillai were great Sanskrit scholars who translated Sanskrit works into Tamil and wrote commentraries in Sanskrit. But their works appear to have been lost.
Lexicograpy
Lexicograpy is an important field in the growth of any language. The Christian Missions in Sri Lanka agreed to a proposal by Rev. Joseph Knight to bring out three types of Dictionaries Tamil-English, English-Tamil, and Tamil-Tamil as it was considered a handicap to do Missionary work without Dictionaries. The American Mission undertook to finance the project. The ambitious project suffered a set back when Rev. J. Knight died.
Nevertheless Rev. L. Spaulding retrieved the manuscripts of the Tamil-Tamil dictionary and with the assistance of Uduvil A. Chandrasegara Pandithar completed the Dictionary and published it under the title "The Manual Dictionary of the Tamil language". It was printed at the American Mission Press in Manipay in 1842. It was well received even in Tamil Nadu and was popularly known as "Jaffna Dictionary" or "Manipay Akarathi". It was considered to be the first complete Tamil-Tamil Dictionary.
Rev. Samuel Hutchings collected the material
printing same in Madras. When Rev. Hutchings departed to England, Rev. Miron Winslow took over and completed the publication in 1842. A revised enlarged edition was later published in Manipayby Rev. L. Spaudingin 1852. Rev. Miron Winslow also completed the Tamil-English

Dictionary with the assistance of a galaxy of Tamil scholars,and published it in 1862. Rev. Peter Percival also published a Tamill-English Dictionary in 1861.”
Manipay Akarathy was the source for many a Dictionary that were published in Tamil Nadu. N. Kathiravetpillai of Puloly brought out the Tamil Perakarathi based on Manipay Akarathy in 1889. In his life-time, his Dictionary saw two reprints, and swept away the other Dictionaries which were brought out earlier indiscriminately. S.Vaiyapuri Pillai Editor of the Madras Lexicon, acclaimed N. Kathiravetpillai's Dictionary as a relatively better work than it's predecessors.' T. Kangasundaram Pillai, a distinguished scholar, is also said to have worked on the Madras Lexicon in the initial stages.'
C.W.Kathiravetpillai, also known as Wyman Kathiravetpillai of Uduppiddy, a District Judge also compiled a Tamil-Tamil Dictionary and the same was published in parts by the Madurai Tamil Sangam in 1910, 1912 and 1913. It is called the Madurai Tamil Sangam Akarathi. Reprints were later published in two volumes. Gregory James who made a scientific study of the development of Tamil lexicography acknowledges the lead given by Sri Lanka scholars in Tamil Lexicography.” P. Ragupathy, the young archaeologist historian during his search for ola manuscript in Jaffna struck upon another Dictionary in ola Manuscript. The name of the authoris not known. It is a Tamil-Tamil Dictionary but different from the Manipay Akarathi.
Simon Casie Chitty is also said to have published a Tamil Dictionary titled "Malai Akarathy". Subramania Sastry of Puloly also published a Dictionary titled "Sot Porul Vilakkam". in 1924. The first ever Etymological

Page 108
Dictionary of Tamil was brought put by Nallur Swami Gnanpragasar. Rev. Fr. H. S. David in the sixties expanded on this study.
Science Teaching:
With the introduction of English as a medium of instruction, Englisheducation became popular. The new fields of study in turn enriched the Tamil Language. The contribution of Dr. S.F.Green, who taught medicion from 1848 at Manipay, towards the study of Western medicine in Tamil is a landmark. He translated into Tamil some of the books then commonly used and started teaching science and medicine in Tamil from 1855. He was assisted in the translation works by Joshua Danforth (K.Periathamby), D. W. Chapman (Vaitilingam) William Paul (Appapillai) D.W.Nathaniel (S.Swaminathan). The books so translated are listed below.
Author Title Calvin Culter Anatomy, Physiology and hygiene. Mansell Dublin Practice of Mid-wifery David A.well 1.Chemistry Practical and Theoretical
2. Chemistry
He also compiled vocabularies in Tamil for Materia Medica and Pharmacy, Midwifery, Diseases of women and children and Medical Jurisprudence. He is also said to have authored in Tamil Practice of Medicine.
D.W.Chapman wrote in Tamil from English sources Human Anatomy, Introduction to Human Physiology, Human Physiology and Pharmacopoecia of India. Joshua Danfoth translated into Tamil Erichsen and Druit's he science and art of surgery while William aul translated into Tamil Hooper's Physician's Ynde Mecum. Books on Arithmeler, Algebra,

NEETHI MURASU
Geometry, Logic, Astronomy, History and Geography were also translated into Tamil by other authors during this period.
Some Special Fields
Women were forbidden even from education in the 19th century. Testifying before the SubCommittee on Education of the Legislative Council in 1867 the Jaffna delegation did not favour education for women.' T.Saravanamuttu Pillai of Trincomalee who was the Librarian of the Madras Presidency College composed and published the "Thaththai Vidu Thoothu" in 1892. It is a narration of the pathetic state of Tamil women and voiced the need for their liberation. When the American Missionaries came to Jaffna in 1816 they found that besides the Devadasies, only two native women were able to read and write. Parvati Ammayar of Puloly was one of them and hailed from a family of renowned scholars. She was learned in Tamil and Sanskrit and could read and explain Valmiki's Ramayana from Sanskrit origin. She was the sister of V. Kanapathippillai and an aunt of S. Sivapathasunderam both distinguished scholars of Puloloy. Two ladies who were her students from Puloly were successful in the Pandit Examination held by Madurai Tamil Sangam. Even as late as 1940's when a Bill was brought in the State Council of Ceylon to throw open Public Service to women and voted on after debate, the House was equally divided. Waitilingam Duraiswamy the Speaker cast his casting vote against the Bill and stalled the entry of women into Public Service. Viewed against this background, it can be safely said that the voice for the liberation of Tamil Women was first raised in Sri Lanka.
The first satirical work in Tamil also appeared in Sri Lanka. Vannai Suppiah Pillai an eminent

Page 109
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
poet of his time composed the Kanagi Puranam a satirical work on Kanaga, a Devadasi attached to the Sivan Temple at Vannarponnai. The Tala Puram and Kottup Puranam are also satirical works which have been lost. These appeared much earlier than Piramanur Villiappa Pillai's
"Panchalladchana Thiru muga Villasam" and Kavimani Desigavinayagam Pillai's Marumakkal
Vali Manmiyam°
The first encyclopaedia in Tamil Abidhanagosam was published by A. Muthuthamby Pillai in 1902. Abidhana Chintamani was published by A. Singaravelu Mudaliyar in 1910.
Modern Period:
Let us now have a glance at the modern period. It will not be appropriate to start this eventful era without mentioning the services of Swami Vipulananda. At the invitation of Rajah Sir Muthiah Chettiar, he accepted the Chair for Tamil at the Annamalai University in 1931. Though he belonged to the Ramakrishna Mission, a Vedanta institution, he was equally versed in Saiva Siddhanta. His article on the Dance of Siva bears testimony to this. In his article on Tamilian Religious thought, he has shown how the Bakthi cult of Nayanmars and Alwars apread to North India. He chaired the 30th Convention of the Saiva Siddhanta Samaj held in December 1935. In Sri Lanka, although Saiva Siddhanta is the predominantly practised, religion of the Hindus, there is no conflict with Vedanta or Vaishnavaism. In Tamil Nadu, there was a sharp conflict between these groups. Swami Vipulananda showed how they could exist without conflict.
Swami Vipulananda made a significant contribution to the study of Tamil music and his

Yal Nool is a monumental work. He translated portions from Shakesphere and other English literary works into Tamil. He made a comparative study of Tamil literature and Western literature and was the pioneer of modern literary criticism in Tamil. Bharathy is accepted as the father of modern literary renaissance. It was Swami Vipulananda who propagated the greatness of Bharathy amidst stiff opposition from traditional scholars. He even organized a Bharathy Study Circle at the Annamalai University. Swami Vipulananda strongly felt the need for coinage of new words in Tamil to enrich the language in modern sciences. On December 20, 1936 he presided over the Conference organised by the Madras Presidency Tamil Sangam at the Pachchaiappali's College to bring out glossaries of scientific terms in Tamil. Under his leadership some glossaries were prepared. Incidentally, in the sixties, Sri Lankans also brought out a number of Glossaries through the Educational Publications Department. Now, the Tamil University has also brought out some glossaries. But we have still a long way to go. What is needed immediately is a standardization of all the terms we have and a clear policy on how we are going to coin these words. Rama Sunderam has emphasized this point as a pre-requisite for further development in this field. There is one thing which must be said of Swami Vipulananda. The Governor of Madras Presidency paid an official visit to Annamalai University in the thirties when the Independence movement was in full swing. The British Union flag was fluttering all over the University Compound. But only in Swami's room the Indian national tri-Colour flag was fluttering. He refused to remove it although he was pressurised to do so. He was like Swami Vivekananda a revolutionary monk. Volumes can be written on Swami Vipulananda but only some salient points have been highlighted here.

Page 110
been highlighted here.
It is a fact acknowledged by Bharathy himself that a Yalpana Swami inspired him. Some researchers basing their arguments on the writings of K. Sabapathy Pillai, a disciple of Arulampala Swamy of Puloly concluded that it was Arulampala Swamy of Puloly. But this fact is now challenged and one school claims that it was Gnanananda Swamy of Jaffna. Whatever it may be, it remains a fact that he was inspired by a Siddhar from Sri Lanka. There appears to have been an association which Bharathy had with the "distinguished lexicographer and scholar" N. Kathiravetpillai of Puloly, as borne out by Bharathy's song on Murugan.42 Researchers will have to find out how Kathiraivetpillai insbired him.
One cannot write a history of Tamil studies without recording the services of Rev. fo. Xavier Stanislaus Thani Nayagam. (In fact we are all assembled here today because of Fr. Thani Nayagam). Through his illustrious journal "Tamil Culture" started in 1952 he brought together those engaged in Tamil studies throughout the world and paved the way for exchange of ideas and findings. Two decadess later, the scholars who met at the International Conference of Orientalists held at New Delhi in 1964 realissed the inadequacy of the forum provided for Tamil Studiess. Rev. Fr. Thani Nayagam, along with V. I. Subramaiam invited the scholars interested in Tamil studies for a discussion on 07th January 1964. They resolved to form the International Association of Tamil Research. Prof. Jean Filliozat was elected President and Fr. Thani Nayagram and Dr. Kamil Zvelebil were elected Joint Secretaries. Fr. Thani Nayagam explained that attempts to hold an International Conference on Tamil studies were not fruitful and suggested that this Association could venture on it. As the then Madras State Government and the Madras University were not

NEETH MURASU
pulling their weight, the first Conference Seminar was held in Malaysia in April 1966 with the blessings of the then Prime Minister Dato Tungu Abdul Rahuman and his Government. Things took a dramatic turn in Tamil Nadu with the election of C. N. Anandurai, a social reformer, scholar and patriot as Chief Minister. With his blessings and his Government the second Conference-Seminar was held in Madrass in January 1968. At this conference the idea of an International Institute of Tamil studies was mooted by Fr. Thani Nayagam. The idea was unanimously welcomed and the then Chief Minister wholeheartedly endorsed it and promised to house it in Madras. Malcolm Adhiseshian who was then holding a key post in the UNESCO and who was closely associated with Fr. Thani Nayagam promised to secure the support of UNESCO. When it was finally established in Adyar in the early seventies after Chief Minister Annadurai's death everbody was sad and disappointed that Fr. Thani Nayagam was not appointed it's first Director. Since it was his brain-child, he would have steered it in the proper direction. Up to the 5th ConferenceSeminar held in Madurai in 1981 all proceedings were published. The Rev. Fr. Thani Nayagam believed that the success of the Conference lies in the publication of the proceedings.
Among his notable works are "Landscape and Poetry - A study of Nature in classical Tamil", "Tamil studies Abroad - A symposium", "Tamil culture and civilization; Readings: The classical period". A Reference Guide to Tamil studies: Books" and "Ontray Ulagam". His Ph.D. thesis submitted to the University of London in 1957 on "Educational thought in ancient Tamil literature" is considered by scholars to be a master-piece which deserves publication. Some philanthropist must undertake this wholesome task.

Page 111
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
He was not merely promoting Tamil studies as a scholar. He was motivated by an undilutable conviction. When the Tamil leaders performed Satyagraha opposite the Parliament on 5th June 1956 in Sri Lanka protesting against not making Tamil also an official language, Fr. Thani Nayagam joined the Satyagraphis in the Satygagraha. He was also, thus, a revolutionary monk as much as Swami Vipulananda. These two monks - Swami Vipulananda and Fr. Thani Nayagam from Sri Lanka followed the footsteps of the revolutionary monk Ilango Adigal. They renounced the world but they could not renounce Tamil.
Another important contribution which Sri Lanka made during the modern period or postIndependence period was in the field of literary criticism. Two of those who were pioneers in this field are Swami Vipulanada and V. Chelvanayagam. They were followed by K. Kailasapathy and K. Sivathaby. Kailasapathy assimilated the essences in the latest approaches to literary criticism in the West, Amercia and the Marxist world. He also gained a knowledge of interdisciplinary approaches - especially sociology and social anthropology. He applied this combined knowledge in his criticism of Tamil literature. Kailsapathy's treatment of Heroic Tamil Poetry is a treat by itself. Kailasapathy was conscious of the past when he analysed an issue and always searched for the link with the present. Thus, Kailasapathy distinguished himself from his contemporaries. He was very clear in his mind that his views were for understanding and assimilation by the others. Therefore, he was very clear in his written or verbal expression. As a result he excelled over others of his time. Sivathamby encouraged in-built marxist themes in new forms of Tamil literarture. He endeavoured to subject Tamil literature to marxist view points

and deviated from traditional literary criticism. This lead was laterpicked up in Tamil Nadu. Their works are used as texts or supplementary readers for graduate courses in Universities in India, Sri Lanka and Malaysia.
Post-independence period witnessed production of a lot of literature in new forms of poetry, short story and novels. One feature of these writings was that it was based on day-today problems of life and humanism. A. S. Muruganandam, Subair Ilankeeran S. Ganeshalingam, S. Ponnuthurai, Kanga Senthinathan, S. Agasthiar, Dominic Jeeva, J. Benedict Balan, R. Murugaiyan, Sillaiyoor Selvarajan, K. Daniel, Bavani Alvappillai, N.M. S. Ramiah, C. V. Veluppilai, K. Sathasivam and S. Yoganathan are some of the great writers who have made an indeliable mark in the respective fields. While Dalit writing or writing of the people of the lowest strata of society is just gaining currency in India, such Tamil writing appeared in Sri Lanka as far back as the sixties. Another important point that has to be noted is the highlighting of the suffering of Indian labour force, the Malayagam. (Estates on hilly areas). Indian labour force, suffered heavily in many countries. It was Bharathy who highlighted them in Tamil. But C. V. Velupillai highlighted this to the non-Tamil world through English. This is a matter of significance to Sri Lanka. In this connection a word of special mention has to be made of the services of S. Yoganathan who is bringing out in volumes short stories published in Sri Lanka. Which would have been lost to posterity and the outside world. So far, two bulky volumes have been published in very good form.
It has also to be noted that Sri Lankans, some of them well known writers and journalists, are now displaced and are living in various part of

Page 112
the world. They are also producing a lot of high quality literature. It is a blessing in disguise. These, when brought out in volumes will add to the glory of Sri Lankan Tamil literature. Displaced Sri Lankan Tamils are said to be publishing 52 Journals/Magazines/Newspapers papers in Tamil from various European countries. In addition they are writing in various European languages short stories and poetry.
Avvayar's mauscript on "Kalvi Olukkam" is said to have been printed and published first by Ponnambala Upaddhiyayar of Karaveddy East (1881-1951). The manuscript on NatanathiVathya - Ranjanan a work on Bharata Natya was edited by Ambalavana Navalar of Jaffna and published in India. It was written in the 17th century by Gangai Muttuppillai, the grandfather of the four Thanjavur brothers, of Bharatha Natya fame. C. W. Thamotharam Pillai took manuscripts of ancient Tamil works from Sri Lanka and published them in Tamil Nadu. How did these manuscripts find their way to Sri Lanka? One possible inference is that committed scholars from Sri Lanka and Tamil Nadu mingled freely in the past and had access to these manuscripts. Another possibility is that Saraswathy Mahal the great Library which existed during the Jaffna Kingdom and which was destroyed by the Portuguese had all ancient and important mauscripts, and scholars were able to copy them and have personal copies. This is a matter which should engage the attention of researchers.
We know that Archaeology and Epigraphy have helped in dating and enrichment of Tamil literature in the recent past, both in Tamil Nadu and Sri Lanka. The endeavours of K. Kanapathipillai, K. Indrapala, A. Veluppilai, S. Pathmamathan and S. Gunasingam in the Sri Lanka context are well known. A. Veluppillai's

NEETH IURASU
"Epigraphical Evidences for Tamil studies" is a land mark contribution. Following them, another era dawned with the work of S. K. Sitrampalam on "The Megalithic Culture of Sri Lanka" (Unpublished Ph.D. thesis). It is the pioneer work on Megalithic archaeology in Sri Lanka which helped to update some cultural phases in Sri Lanka, and stepped up further studies in megalithic archaeology. This was followed by P. Ragupathy's "Early settlements in Jaffna - An Archaeological Surevey". It is also the pioneer work in settlement archaeology in Sri Lanka. It threw new light on the early phases of the history of Jaffna, which hitherto remained a dark period. And very recently the works of two young archaeologist historians from the Jaffna University S. Krishnarajah and P. Pushparatnam have thrown new light on the settlements of Jaffna during the early period and add strength to Ragupathy, findings. The sum total of the works of Sitrampalam Ragupathy Krishnarajah and Pushparatnam has brought Sri Lanka within the spectrum of the Sangam Age of Tamil Nadu.
We, thus see, that Sri Lankan Tamil scholars played a predominant role in the contributions towards the development of Tamil language and literature. Seeni Vengadasamy acknowledges that the 19th century belongs to Sri Lanka in the field of Tamil literary activities.' I cannot help concluding without quoting Kailasapathy who Said.6
"Due to a number of factors, some of which were fortutitous, and others intrinsically historical, Jaffna came to be in the vanguard of Tamil Renaissance'.
It is true of the 19th century. It was extraordinary, if not decisive in the 20th century as well.

Page 113
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Footnotes
Theva Rajan, A., "Tamils in Ancient Sri Lanka - Some
cpigraphic evidence". Proceedings of the 5th International Tamil studies Conference, Madurai (1981), Vol. 2, Section 11, pp.55-60.
Ragupathy, P, "Language of the Sri Lankan Brahmi inscriptions", paper read at the symposium on Sri Lankan Brahmi inscriptions as part of the 17th Annual Conference of the Epigraphical Society of India hosted by the Tamil University, Thanjavur (Feb 2-4, 1991) unpublished.
Veluppillai, A., "Tamil influence in ancient Sri Lanka ial r rly Br riptions"
Journal of Tamil Studies, No. 16, Dec. 1979, pp. 63-77, No. 17 June 1980, pp. 6-19 (International Institute of Tamil Studies, Madras).
Karunaratne, Saddhamangala, "Lithic and Other
inscriptions of Ceylon"Epigraphia Zeylanica, Vol. VII, 1984.
Fernando, P. E. E., "Palaeographical development of the Brahmi script in Ceylon from 03rd Century BC to 7th century A. D., University of Ceylon Review, Vol. VIII No.2, 1949. Vol. Viii - No. 4, 1050.
Pushparatnam, P. "Recent discoveries of epigraphs with Veland Ilam in Jaffna region" Symposium on Sri Lankan Brahmi inscriptions, Tamil University Thanjavur - (op.cit) unpublished - 1991.
Krishnarajah, S., Articles in Virakesari (dates not known).
Mahadevan, Iravatham, Corpus of Tamil Brahmi Inscriptions Madras, 1968.
Veluppillai, A, "Sri Lankan Tamil literature at the innin it's histori ack ". Inaugural
Address, 19th March 1986. University of Jaffna.
Ibid pp. 6-7

10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
Veluppillai, A., "Some new findings from a critical study
r iest Tamil inscriptions discov Sri Lanka". Ancient Ceylon, No. 7 Vol. 2, 1990.
Sittrampalam, S. K., Society, Sivasamy, V. Culture in "The Kingdom of Jaffna" (Tamil), Gen, Ed. S. K. Sitrampalam, University of Jaffna, Jaffna 1993. pp. 167, 276.
Sivasamy, V. Ibid, p. 277.
Veluppillai, A, "The Hindu Cultural background and Arasakesari's Ragu Vamsam", Sir P. Ramanathan Memorial Lecture - 1988, University of Jaffna, 1988.
Godakumbura, Charles, Sinhalese literature, pp. 288, 282.?
Nadarajah, K.S., Dev t of Tamil literary f and traditions in Sri Lanka. 14th-18th C". Colombo, 1982 pp. 23-28.
Ibid, pp. 28-48
Kailasapathy, K., "The Cultural and linguistic
conscio Tamil Community in Sri Lanka" (Punithavathy Tiruchelvam Memorial Lecture - 1982) Colombo, pp. 3,4,
Ibid p. 5
Poologasingam, p., "Eelam Thantha Navalar" (Tamil)
Kanthalagam, Madras, 1993. (The entire book reveals the odds Navalar had to surmount single handed in carrying forward his mission).
Kanapathippilai, Pandithamani S., "Navalar" (Tamil) Jaffna, 1968.
Kailasapathy, K., "NawalarIlakkiya Nokkum Paniyum (Tamil)Navalar Centenary Volume, Jaffna 1979, pp. 4859 (Kailasapathy Concludes that Navalar tradition survives to the present day and that it paved the way for the emergence of a Sri Lankan Tamil literary identity).

Page 114
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
Kailasapathy, K., The cultural and linguistic.... op. cit. p. 12.
Ambikaipakan, S. "Some landmarks in the History of Tamil literature in Ceylon", Proceedings of the fourth
International Conference - Seminar of Tamil studies Ed. S. Vithianathan Jaffna, 1980 Vol. II p. 347.
Kailasapathy, K. "The Cultural and linguistic.... op. cit. pp - 12-13.
Withianathan, S. (Ed.) "Proceedings of the fourth International Conference - Seminar of Tamil Studies" Jaffna, 1980. Poologasingam, P. "The Contributions of the Ceylonese to the development of Tamil in the Nineteenth century". p. 310
Ambikaipakan, S. "Some Landmarks in the History of Tamil literature in Ceylon". p. 348.
bid Poologasingam, p-pp. 308-309
lbid Poologasingam, p. pp. 304-306
Poologasingam, P, "The Development of LeXiCOgraphy in Tamil" SABDAGOSA VIDYA (Lexicography) Ed.
P. B. Sannasgala Souvenir, International Lexicographical conference in Sri Lanka Dec. 10-11, 1992, Department of Cultural Affairs, Colombo, 1992-p. 148.
Vaiyapuri Pillai, S., Preface to the Madras Lexicon?
Vithiananthan, S. (Ed.) 1980 op.cit Ambikaipakan, S. "Some Landmarks ......... "p. 347
Poologasingam, P. "The Development of Lexicography
in Tamil" op. cit. p. 149.
James, Gregory, Tamil Lexicography, NEIMEYER, Tubingen, Germany, 1991, pp.82, 83, 100, 120.
Vithiananthan, S. (Ed) 1980 op. cit. Poologasingam, P., "The Contributions of ......" P. 302303 Also see
Ambikaipakan, R. Greenin Adichuvaddill (Tamil) Ilakiya Vaddam, Jaffna (1960?).
தஞ்சைத்தமிழ்ப்பல்கலைக்கழகத்தில் 1595இல் நடைபெற்ற ம்ே

NEETHIMURASU
34.
35.
36.
37.
38.
39.
40.
41.
42.
43.
45.
Report on Education, Sessional Paper, 1867 Part II, pp. 119-121
Vithianathan, S. (Ed.) 1980-op.cit. Poologasingam, p., The contributions of ........ p. 311.
Veluppilai, K., Yalpana Vaipava Kaumudhi, 1981. pp. 276-277
Sivalingarajah, S., Educational Tradition and Literary Development in Vadamarachy", Point Pedro, 1984 p. 26.
Vithiamanthan, S. Ed. op. cit Poologasingam, P., "The Contributions of........ "p. 311.
Vipulananda, Swami, "The development of Tamilian Religious thought". University Journal, Annamalai University, 1935.
Mani, P. S. Swami Vipulananda, Madrass 1992, P. 5 "Ramakrishna Movement and Tamil Nadu, Madras, 1990 p. 105-109.
Sunderam, R. M., Communication Language and Modernization (Tamil) Ed.M. A. Nuhman, Department of Hindu Religious and Cultural Affairs, Colombo, 1993, pp. 112-113.
Souvenir, Balasubramania Bakthajana Sabai, Royapettah, Diamond Jubilee Celebration, Madras 1968. p. 24.
Sivalingarajah, S., op.cit, p. 68
Sivasamy, V. Bharatha Kalai, Jaffna 1988, p. 56
Vengadasamy, M.S., Tamilliterature in the 19th century
Santhi Noolagam, Madras, 1962.
46.
Kailasapathy, K., "The cultural and linguistic........... op.cit. p.6.
உலகத் தமிழாராய்ச்சிமாநாட்டில் சமர்ப்பிக்கப்பட்ட கட்டுரை இது

Page 115
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
THE conTENT
An attempt is made in this article to give in outline some of the topics dealt with by Thesawalamai. The Thesawalamai does not apply to all persons who come under the group described as 'Jaffna Tamils', but only to those who regard the Province of Jaffna as their permanent home or, to give thema legal designation, 'The Malabar Inhabitants of the Province of Jaffna'. It is to be noted, however, that, unlike in the past, the scope of Thesawalamai is much limited at the present time, for, even in the case of the "Malabar Inhabitants of the Province of Jaffna', the Thesawalamai operates only in certain matters. The rest of the fabric of the law, which governs them, is the general law of the land, which is to be found in enactments, precedents and those principles of Roman-Dutch Law and English Law, which the Ceylon Courts have adopted.
The original law of Thesawalamai has been mutilated and truncated by legislation and altered by precedent. In order to understand the fundamental concepts of Thesawalamai in its pristine purity, the earlier the source one delves into, the better will be the results. An attempt is made to present to the reader an epitome of some of the fundamental concepts of Thesawalamai. A fuller treatment of the contents of Theswalamai is outside the scope of this article and the student is referred to a fuller treatise on this subject (see The Laws and Customs of the Tamils of Jaffna by H.W. Tambiah (1950); The Laws and Customs of the Tamils of Ceylon by H. W. Tambiah (1954) and Thesawalamai by Muthukrishna). The Thesawalamai principally deals with topics such as slavery, caste, marriage, adoption, succession, servitude and contracts usually entered into are peculiar to an agricultural community. These subjects will be dealt with in this order.

S OF TESAWALAMA
Deshamanya Dr. H. W. Tambiah BSc. LL.B. (Lond), Ph.D. (Lond) LLD., (Lond) Retired Judge Supreme Court
THE LAW OF SLAVERY
Slavery, an institution that was recognised in earlier mediaeval law, was well known to Thesawalamai. The laws of slavery known to Thesawalamai have many similarities to the laws of slavery as found in the jus gentium of Roman times, the Indian customary laws and the customary laws of the Kandyans. (For similarities between the Kandyan Law, Bengal Law and Indian Law see Origins of the Laws of the Kandyans by Dr. J. D. M. Derrett - University of Ceylon Review, p. 138)
The Thesawalamai distinguished between slaves or adimakkal (9-Loisassir) and servants of the family or kudimakkal (5Loisassir). The barber, the dhoby and a host of other family servants whose presence was necessary in important social events among the Tamils, such as marriages and funerals, belong to the latter category. These were not slaves but were attached to particular Vellala families who levied their dues in exchange for the services they rendered during customary observances (i.e., at a wedding, the dhoby can throw a piece of cloth at any presents which is sent by the neighbours and it becomes his property - a practice prevalent among the Tamils of Jaffna as well as the Kandyan Sinhalese. The barberalso has his customary dues).
Even the Pariah who had seen betterdays (The Parayer - who had a pre-Dravidian origin, is even now referred to as the Adi-Dravida (g5 5.) ITGSLir), had important functions in ancient society and is still given an important place in Tamil society. The Pariah is given importance in certain matters, as a matter of right, perhaps in view of his importance in pre-Dravidian times. Although the Paraya is regarded as belonging to one of the lowest rungs,

Page 116
in the social ladder by reason of his caste, he is not considered a slave among the Tamils.
SLAVES AMONG THE TAMLS
The Thesawalamai mentions only four kinds of slaves viz., the Kovias, the Chandars, the Nallavas and the Pallas.
Kavias :
The origin of Kovias is qbscure as there is no caste of this description in South India. Sri S. Natesan is of the view that they are from the Telugu country where a caste of a similar name still exists. It is presumed that this caste originated in Jaffna. One view is (see Yalpana Vaipava Malai (2ndEdition) p. 57) that the word Kovia is derived from Koyilar (see Tamils and Ceylon by Sabaratnam (1958), which literally means 'servants of the temple'. Another view is (see Early Settlements is Jaffna by Sivanathan(1933) in Tamil) that the word is derived form Ko-Idayar (Gast-gsOLui) which connotes that they were cowherds. A fourth view is that they were the enslaved Sinhala Vellalas (among the Sinhalese the Govias were also referred to as Goyas). In view of the extreme affection with which the Kovia is treated by the Vellala, and in the absence of any function connected with the temple or the tending of cattle, and in view of the close verbal resemblance between the words Kovia and Goviya, the better view appears to be that they were Sinhalese Govias. To this group was also added a number of children sold into slavery by vellala families who were in impecunious circumstances. The Thesawalamai Code, after stating that it will be a matter of difficulty to trace the origin of this caste, goes on to say," it is supposed that some of then were sold in ancient times by their parents or friends to others in need" (see Thesawalamai Code-VII. p.1).

NEET MURASUV
The Chandars :
The Chandars were few in number and some, according to the Thesawalamai Code, were registered as Kovias. During the British period, they became free and performed Government services by assisting in carrying palanquins and providing fodder to elephants belonging to the Government. The regulations affecting slavery, enacted during the early British regime, do not refer to the Chandars as slaves for the reason that, during the British regime, they had ceased to be slaves.
The Nallavas:
It is surmised that the Nallavas were the remnants of the archers brought by the Tamil Kings according to one view. According to another view, they were the Nambies who displaced the Shaners who took up the occupation
of climbing palm trees in Ceylon. They were
called Nallavars since Nalluva (15656) in Tamil
means to climb(see Yalpana Vaipava Malai, p. 56.
The Thesawalamai Code says that "from their origin, the Nallavas were slaves unless the masters through compassion emancipated them."
The Pallas :
The Pallas were the family labourers who accompanied their Vellala masters. In India too, this caste is found (see Races and Tribes in India by Thurston).
THE RIGHTS AND DUTIES OF MASTERS
Thesawalamai records some of the rights of the masters over their slaves. The master could exact service from his slave free of renumeration. He could delegate his slave to perform services due from him to the Government. He had proprietary right over his slave, and this right even extended at one time to the taking of the life of

Page 117
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
his slave or inflicting any type of corporal punishment or imprisonment. He had the right to control the marriage of his slave and the power to appropriate his children if both the parents were his slaves, but if a female slave married another's male slave, the master of the male slave had the right to appropriate one male child (see The Thesa walamai Code VIII (4)-1901– Legislative Enactments, Vol. 1, p. 24).
The master's undoubted right to the slave's property is recognised by the fact that although the slave was allowed to possess property, the moment he was sold to another, the master had the right to appropriate his property. Further, it is stated in the Thesawalamai Code, that when a slave girl was sold, she lost her right to her parents' property, as she belonged to the parents' master, (see Section VIII (69) of the Thesawalamai Code).
The master also had the right to inherit the slave's property, if the brothers and sisters of the deceased slave were sold to others, but if they belonged to the same master they were permitted to possess such properties (see Thesawalamai Code 1(5)-1901 Legislative Enactments, Vol. 1, p. 24).
The Thesawalamai Code states as follows:-" If a Nallava or Palla slave lived apart from the master, the latter had the right to exact an yearly toll of 4 Fanams" (A Dutch coinequivalent to 6 cents).
THE DUTIES OF MASTERS
The master had a number of duties towards his slave. He had to maintain his slave and his family in times of need and defray the expenses incurred by the female slave at her confinement. The Nallava and Palla slaves were allowed to pawn their children, but the children of Kovias and Chandars could not be pawned.

34
METHODS OF ENSLAVEMENT
A person became a slave by being born as the child of a slave, by purchase, gift or inheritance and sometimes by recall into slavery due to insolent conduct after emancipation.
A slave could become free by emancipation. The Dutch and the British passed various regulations which enabled slaves to get their freedom, but few took advantage of this position.
EMANCIPATION
If a man, who had no children, wanted to emancipate his slave, he had to announce this fact publicly and those who had a claim on the slave were allowed to object. If he wished to emancipate his wife's slave he had to get the consent of his wife's relations. But a couple who had children could emancipate their slaves at pleasure.
SUCCESSION
A man could, at pleasure, emancipate the child by his female slave. When an emancipated child died without issue, his property devolved only on his emancipated brothers and sisters who were related to him on the mother's side. If there were no such brothers and sisters to succeed him, the legitimate children of his father only inherited his property. But property gifted to any one of the emancipated slaves went to the source from which it came. The preference of the emancipated uterine brother and sister and the recognition of the legitimate children of his father as heirs in certain contingencies illustrate the existence side by side of the customs of matrilineal and patrilineal society.
SATATUTORY CHANGES
The Dutch, by a series of regulation found in the Old Statutes of Batavia, legislated on slavery. During the early British regime, legislation was passed to mitigate the rigours of slavery. Finally.

Page 118
chiefly through the efforts of Sir Alexander Johnstone, slavery was abolished in Ceylon in
1844.
CASTE
Closely linked with slavery is the institution of caste. There were many customs recorded in the Thesawalamai to regulate the relations between the various castes (For description of the Tamil caste system see Caste System in Jaffna - Laws and Customs of the Tamils of Jaffna by H. W. Thambiah. But it is not necessary to deal with these matters in view of the fact that the caste system has no legal consequences today.
MARRAGE
The Tamil Customary Laws regulate the customary form of marriages. For a valid marriage under the Thesawalamai, there should be:
(a) the consent of the parents, or, if the parents
are dead, of their guardians. (b) the attainment of the age of maturity. (c) the requirement that the bride and
bridegroom should be of the same caste. (d) the necessary ceremonies.
The General Marriage Ordinance which regulates (a) and (b) contains no prohibition against inter-caste marriages.
So far as the ceremonies are concerned the statute is silent, and customary marriages among the Hindu Tamils are still recognised. (see Thiagarajah vs. Kurukal, 1923 (15 N. L. R., 89). Strict monogamy is now enforced by this statute.
Marriage is as much a sacred institution among the Tamils as in the Aryan society. In the time of Manu, marriage was an institution of great fluidity, The celebrated eight' forms of marriage", says Dr. J. D. M. Derrett (The origins of the Laws of

NEETH MURASU
the Kandyans by J. D. M. Derrett, Vol. XIV. University of Ceylon Review) 'was an attempt to regulate different methods of contracting marriage, all of which were undoubtedly in use in ancient times, mostly among the pre-Aryan inhabitants of India."
The formal type of marriage among the Tamils was simple and devoid of religious rites (see History of South India by Nilakanta Sastri). The same is true of Kandyan marriages (Hayley on Kandyan Law, p. 174). The ceremonies among the ancient Tamils varied, but in the main consisted of the tying of a necklace, called tali by the bridegroom, the present of a cloth to the bride (Kurai). These ceremonies are performed in the presence of the relations, the barber, and the washerman and is followed by the giving of a feast. (See Laws and Customs of the Tamils of Ceylon by H. W. Thambiah for the marriage ceremonies among the Vannias, Mukkawas and Purmas and the Vellala Tamils). The Thesawalamai too recognized these ceremonies as sufficient. In modern times these rights are the only ones observed among the poorer class of Vellalas and the lower castes. In some marriages, Ganesha the God of Nuptials, is invoked by a simple ceremony performed by the elders. The ceremony consists of the planting of a piece of Kusa grass in a ball of cowdung and invoking the blessings of this deity. (see Laws and Customs of the Tamils of Jaffna by H. W. Tambiah, p. 107).
Among theVellalas, these ceremonies were the only ones observed at one time (See Report of the Commissions regarding the Marriage Ceremonies. Muttukrishna on Thesawalamai, p. 180 & 190). In modern times elaborate ceremonies prescribed by Dharmasastras are performed. These simple ceremonies are very similar to those of the Malabars of the South-West Coast of India. Sambandam is the term used even

Page 119
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
today to designate the matrimonial alliance in Jaffna. Sambandam is the formal marriage known to the Malabars of the South Western Coast of India. The more elaborate form, Vivaha practised today is a more recent innovation by Brahminical priestcraft.
Superimposed on these simple marriage customs described earlier are the Aryan rites performed when Vellalas of the richer and middle class marry. (For an account of the ceremony according to Brahminical rites, see Laws and Customs of the Tamils of Jaffna by H. W. Tambiah, p. 107et. seq.). As the late Mr. V. Coomaraswamy observes (Hindy Organ of 3-8-1933, p.4) many of these Brahminical ceremonies can be traced to Aryan influence and were brought by the later stream of Tamils.
The Homam ceremony, the rites connected with the gift of the virgin (Kannika thanam), the six kinds of gifts, and the elaborate rites accompanied by the recital of Sanskiritslokas are Aryan rites superimposed on the simple nuptial ceremonies known to the Tamils, namely, the tying of the tali, the gift of 'cloth'kurai and the feasting of relations.
In the Kumpiddatte gifts by the mother of the bridegroom and his relations when the bride arrives at the bridegroom's house after the urvalam ceremony, one sees the ancient concept of the purchase of a bride. A ceremony known as vasatpaddy Sudandaram was found among the Chettiars of Colombo. The vasatpaddy sudandaram (a price which the bridegroom pays to the bride's cross cousin at the doorway) emphasizes the preferential right of the cross cousins to marry his uncle's daughter in Tamil society, and the purchase of this right by the bridegroom.

86
Infant marriages were recognised among the Tamils of Jaffna and are reminiscent of the tali Kattu Kalyanam of the Malabars. These and many other social customs remind the Jaffna Tamil of his connection with Malabar in the dim past.
Polygamy was recognised in Thesawalamaitill it was abolished by statute. Polyandry, prevalent among the Kandyans, is not recorded in the Thesawalamai, although among the Mukkuwas of Ceylon it was a well-established institution. Hence in ancient Tamil society both polyandry and polygamy were practised. The consent of the parents was essential to the marriage of a child. Although no particular age at which a valid marriage could be contracted was required, a girl, who had attained puberty (the usual age is 13 when a girl attains puberty) was considered competent to marry. Child marriages before this age were recognised under the old Thesawalamai. In such cases the husband acted as guardian to the bride in the marriage ceremonies.
Marital Rights
The Tamil customary law recognised the economic independence of women. Her dowry property, gifts received by her and property inherited by her were her separate property. In this respect the customary laws of the Tamils are superior to some of the texts of the Dharmasastras which were reluctant to recognise the separate property of the wife.
Under the old Thesawalamai, on marriage, the wife passed into the guardianship of her husband. The husband managed his wife's property and the jointly acquired property. She could not alienate her properties without the consent of her husband during coverture. The Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance (Jaffna) created separate property, such as her paraphernalia, jewels and

Page 120
moneys due to her on insurance policies, and gave her the right of disposition of her movables without the interference of her husband. The written consent of her husband is even now necessary for her to alienate her immovable property. The Matrimonial Rights and Inheritance (Jaffna) Amending Act of 1947 gave her further rights by recognizing the property she acquired in her name as her property which she could dispose of by last will without the written consent of her husband. It also gave her further rights of succession by recognizing her as an heir to half the acquired property of the husband. But at the same time it took away her previous right to half the acquired estate bought by her husband. Like a minor she has to be assisted in Court by her husband. This state of dependency is not warranted by the present state of social advancement and Law reform is needed to improve her position.
DVORCE
Derrett says that "since the Dharmasastra of medieval times has followed the texts of Manu which apparently deny the validity of divorce (see Manu IX, p. 46, 101) it is generally believed that the Hindu Law, as such, knew no such thing as divorce until it was introduced by statute. This is a distorted view. A careful perusal of Manu and of Narada and the legal portions of Kautilia reveal that the widest liberty prevailed in classical times, and the Dharmasastra was shouldering a heavy task in attempting to reform society. While successfully bringing the public to believe that ceremonies were necessary to constitute a valid marriage, it has not succeeded in persuading Hindus that divorce was immoral". In examining the customary laws of the Tamils of Ceylon and their Kandyan brethren, one sees the force of Derrett's views.
Among the Mukku was and Wannias of Ceylon, the widest liberty to divorce one's wife existed. Mere separation was sufficient without
87

NEETH MURASU
any further ceremony to effect a divorce. The Wannias often lived with others' wives. The only penalty for his libidinous liberty was a small fine. The Thesawalamai itself provides no ceremonies for a divorce and speaks of a separation of the property when the wife or husband lives apart and contemplates remarrying. (Thes. Code. Part IV. Section 1 and Part 1, Section 10.) The recognition of polygamy placed no restraint on husbands getting remarried. Christian dogmas have permeated the Dutch compilation of the Thesawalamai Code and hence the absence of any provision that a woman divorced by her husband without formality could contract a legal marriage. But when one examines the Customary Laws of the Tamils of Ceylon, one is forced to the conclusion that in Tamil society a divorced woman was not prevented from marrying a second time. The Thesawalamai permits the remarriage of widows.
But when she remarried, she had to give up her right to the hereditary property and half the acquired property of her husband in favour of her children. (Thes. Code, Part 1, Sections 9 and 10) The restraint placed on the remarriage of a widow in Hindu Law in some of the texts of the Dharmasastras is traceable to Aryan influences.
ADOPTION
Adoption was recognized both by archaic and mature systems of Law. By adoption a child becomes a member of the adopting parent's family acquiring certain rights of succession. Sir Henry Maine's theory (see Ancient Law by Sir Henry Maine) that adoption was recognized only in societies where testamentary disposition was not known is not universally true. Adoption was recognized by the Customary Laws of the Tamils and the Kandyan Law. On first impressions the Law of Adoption in Thesawalamai and in the Dharmasastras are so unlike that any historical connection between them might be denied outright. In this connection it may be apposite to

Page 121
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
cite the words of Dr. Derrett. In dealing with the Kandyan Law of Adoption he says (Origins of the Laws of the Kandyans Vol. XIV, University of Ceylon Review, p. 119): "Once again appearance is misleading. Just as in the realm of marriage the Dharmasastras attempted, with the same success, to purify and refashion the customary law, so in
the realm of adoption the classical texts took the
raw material of the customary law-a Protean mass
and created out of it an institution which would
be satisfying to the religious, as well as the
sentimental and acquisitive instincts of the docile public". In Thesawalamai and other customary laws of the Tamils of Ceylon, adoption is secular and uninfluenced by the recondite mysteries of the Dharmasastras.
In Thesawalamai not only a childless man but also a man with children can adopt. (Thes. Code). Not only a man but even a woman can be adopted. The adoption may take place even after a child attains puberty. (Thes. Code). The adoptive child acquires no rights of succession to the relations of the adopter. In all these respects, the Thesawalamai has much in common with the Kandyan Law, (See Hayley on Kandyan Law, Modder on Kandyan Law) but differs from the Dharmasastras. Under the Dharmasastras the adoptive parent must be childless (Kane, III, 663). A wife or widow can only adopt as representative of the husband (Kane, III, 668 et. seq.) Only one person could be adopted (Kane, III, 674-875). Adoption should take place before the child attains maturity or is married (Ibid., 679-681). Not one of these requirements is found in Thesawalamai
The dattaka only adopted son allowed according to medieval texts, is in every relevant respect regarded as the true son of the adopting parent for purposes of adoption. Further the Dharmasastras did not permit the only son or an eldest son to be adopted. The Thesawalamai differed from these rules of Dharmasastra. It

even favoured an adopted son and adopted daughter getting married. (Thes. Code). The adoption by a man or woman under the Indian Customary Law is to provide an heir, but under the law of the Dharmasastras the object is to provide a son who will perform the religious funeral rites. The custom of a woman to adopt on her own right though recognized by the Mithila School of Hindu jurisprudence, (Mayne, 278, et. seq.) is denied in modern times in most parts of India (Derrett Ibid., page 120). Such a custom is found among the Tamils of Pondicherry (Srg. Avis, 144) and in Ceylon.
CEREMONTES OBSERVED DURING ADOPTION
A simple but colourful ceremony was observed among the Tamils in adopting a person. In Thesawalamai the ceremony consisted of drinking saffron water by the person who wished to adopt, after the person to be adopted and the relations of the adopting parent had dipped their fingers to signify their consent. Among the Colombo Chetties and Tamils of Puttalam, a similar ceremony was performed and the adopted child was called manchall neerpillai (LD556ir Eli Sisir 6061T) literally "saffron water child".
RIGHTS OF SUCCESSION OF THE ADOPTEE ANDADOPTOR
Analogous to the adoptio plena and the adoptio minus plena in Roman Law, (See Buckland's Text Book on Roman Law, pp. 122123) the Thesawalamai recognized two types of adoption. Adoption could be by both the adopting parents when both of them drank the saffron water. This type of adoption made the adopted child a new member of the adopting parents' family and his ties with his natural parents got severed. Such a child inherited equally with the children of the adopting parents and ceased to have rights of inheritance in his natural parents' family. There

Page 122
could be partial adoption, as where the adopting father alone drank saffron water. In such cases, the child had rights of inheritance to his natural mother's property. On the other hand if the adopting mother alone drank the saffron water, the child retained his rights of succession to his natural father's property. (Laws and Customs of the Tamils of Jaffna by H. W. Tambiah, 134, et. seq.)
The consent of the close relations was also insisted upon to constitute a valid adoption. The consent was signified by the relations dipping their fingers into the saffron water. If any relation did not consent, then such a person did not lose his rights as heir to the adopting parent to inherit the particular share that would have gone to him on the death of that parent.
CHANGE OF CAST
Under the Law of Thesawalamai the adopted child took the caste of the adopting father. If she was a girl she took the caste of her adopting father, buther children belonged to the caste of her own husband.
LAW OF ADOPTION OBSOLETE
With the recognition of the Law oftestamentary disposition, the necessity for adoption ceased and became obsolete, although the statutory provisions governing it existed on the statute book for some time (See Report of the Thesawalamai CommissionSessional Paper No. 3 of 1930). The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance makes no provision for the succession of adopted children and this gave the coup de grace to an already moribund institution. In Ceylon, a general statute dealing with adoption of children applicable to all persons who are domiciled in Ceylon was passed in 1941. Adoption under the statute has its own incidents and is applicable to all persons in Ceylon and is not governed by the Thesawalamai.
8

NETI MURAS
GUARDANSHIP
The Thesawalamai recognizes the father, and on his death, the mother, as the guardian of the child, so long as they did not contract a second marriage. When the father remarries, the custody of the children has to be handed over to the maternal grand-parents of the child, who are empowered to give as dowry to the female children their mother's separate property and half of the acquired property of the mother. (Thes. Code). Interpreting these provisions, the Supreme Courtheld in Ambalavanar vs. Ponnamma that these provisisons of the Thesawalamai Code were not imperative but merely set out a convenient arrangement. It is submitted with respect that the ruling in Ambalavanar vs. Ponnamma (1941, 42 N.L.R., 289) does not correctly set out the law of guardianship in Thesawalamai. The law on this point is more correctly set out in Theivannpillar vs. Ponniah (1914, 17 N.L.R. 437) and Kanapathipillai vs. Sivokolunthu (1911, 14N.L.R., 4841). These cases decided that the provisions of the Thesawalamai Code regulate the Law of Guardianship. The Kandyan Law adopted a similar rule (Hayley on Kandyan Law.) Although this topic was not developed by the Dharmasastras, Indian Customary Law adopted a similar rule. In giving reasons for this preferential treatment to the mother's parents' Dr. Derrett is of the view that if the property remained with the father's brothers it would be extremely difficult for the child to assert his rights (Origins of Kandyan Law-University Review, Ibid., p. 124).
PARENT AND CHILD
In Thesawalamai, the Kandyan Law and the Indian Customary Law, the sons are under obligation to pay the father's debts-a provision which is now obsolete. Tamil Customary Law, made it incumbent on a son to honour his father's debt. It is submitted that the Dharmasastras

Page 123
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
adopted this rule from the Indian Customary Law. If the property was given to a child on a promise to support the parents, he has to support the aged parents who gave the property; in default the parents could retake the gift.
The obligation of the father to support his legitimate and illegitimate children is now governed by a general statute, the Maintenance Ordinance, which applies to all domiciled in Ceylon. A woman governed by Thesawalamai and who is in possession of her deceased husband's estate is bound to maintain her children by statute (In Ord. 1 of 1911). The obligation of the children to support the aged parents is now not based on Thesawalamai but on the Roman Dutch Law.
THE LAW OF PROPERTY THE DIFFERENT KINDS OF PROPERTY KNOWN TO THESAWALAMAI
The Thesawalamai distinguished between hereditary property brought by the husband known as mudusam (upg|Fih) and dowry property brought by the wife known as chidanam (fg,60Tib) and acquired property known astheddiatheddam (G5u தேட்டம்).
On the death of the father, his hereditary property descended only to his sons. The daughters were given dowry only from the dowry property of the wife and the acquired property was dirided among all the children equally (Thesawalamai Code 1,1). But, in Portuguese times, on the "orders of the King of Portugal, during the time of Don Philip Mascarenha, among the many alterations that were affecting Thesawalamai, a daughter could be given dowry out of any property, irrespective of whether it was mudusam dowry of the mother or acquisition."

Dowry or Chidanam :
The institution of dowry is deeply rooted in Jaffna society. The duty of providing a dowry to a daughter is cast on the parents and, failing the parents, on the brothers, sisters and close relatives. The dowry consists of immovables, movables, cash or jewellery, as the case may be, and it is a substantial endowment to the daughter. Its characteristics are more akin to the settlements made by the karnavan, in Malabar, to his daughters when they are married, and have very little similarity to the stridhana known to the Dharmasastras.
The genesis of stridhana (woman's property) could be traced to Veidic literature. The wedding hymn in the Rig Veda (X.85) speaks of gifts being sentalong with the bride. From the works of Manu (VIII 416) and other text writers, the property owned by women consist of presents made at the marriage, such as ornaments, costly dresses and household articles (Kane, III, 771).
Gautama does not define or describe Stridhana. Kautilia (Kane III, 2, p. 152) defines it as "means of subsistence and what could be tied to the body, i.e., ornaments and jewellery". Although stridhana literally means woman's property, in ancient Smrthi works, the term is restricted to special kinds of property given to a woman on certain occasions.
Manu describes Stridhana as what was given before the nuptial fire, in the bridal procession, in token of love, received from her father, mother and brother. He called it the sixfold property of the woman (Manu DX, 194). Manu also speaks of anotherform of Stridhana the subsequent gift (ibid, IX, 195). Several other Smrthi writers have expressed various other views on Stridhana Katayana gives an elaborate account of Stridhana and includes, within the ambit of this concept, gifts given by the father-in-law. Apart from the apparent similarity in name, the chidanamin Thesawalamai,

Page 124
has very few characteristics in common with the Stridhana of Hindu Law (Mayne, 10th Ed.)
The Dharmasastras started with the principle that a woman could not hold property and gradually ameliorated her condition by recognising certain species of property as her own, whereas the Thesawalamai recognised the right of a woman to own dowry property and cast both moral and legal obligations on the males to provide the dowry.
Writers of eminence have traced the origin of chedana to the practice prevalent in Malabar, enabling a male who is the karnavan of the tavasti illam to provide a marriage settlement for his daughter and thus creating separate tavasti illams. It is said that the early settlers who came from the Malabar coast continued this practice in Jaffna. This view cannot be considered to be fanciful.
URUMA PROPERTY
Property inherited by a person not through his directancestors, but through collaterals and other relations, is called Urumai(-(56DLo). Again, Urumai Property may be derived from the maternal or paternal side.
Theddiathetam or Acquired Property:
Theddiathetam or acquired property under the old Thesawalamai consists of profits during the marriage. The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance gives it a two - fold definition. It divides such property into : (a) property acquired for valuable consideration during the subsistence of the marriage; and (b) profits arising from the separate properties of either spouse during the subsistence of the
narriage.
This definition, although intended to restate

NEEMURASU
the old Thesawalamai, brought about curious results as a result of judicial interpretation. The original interpretation which was given to the first limb of the definition was that it comprised of property acquired for valuable consideration and did not include conversion of other kinds of property such as mudusam or chidanam, into immovables or cash, as the case may be. (See Naliah vs. Ponnama, 22, N.L.R., 198). But in Avitchy Chettiar vs. Rasamma (35, N.L.R., 313), the Divisional Bench of the Supreme Court took the view that when an immovable property is bought with the cash dowry of the wife it acquired the character of theddiathettam since it is property acquired for valuable consideration during the
subsistence of the marriage and thus satisfied all the requirements of the first limb of the definition.
This decision caused great alarm among the people of Jaffna and a Commission was appointed by the Government whose function, interalia, was to draft a new definition of theadiathetam. The Commission, after many years of deliberation, produced their report and suggested an amendment of the law so as to abrogate the rule laid down in Avitchy Chettiar's case and restored the old view that property did not change its character by conversion. The Thesawalamai Amending Ordinance of 1947 was Commission. This Ordinance repealed Sections 19 and 20 of the principal Ordinance and substituted a new definition of "theddiathettam' as follows:
"No property other than the following shall be deemed to be the theddiatheddam of a spouse:"
(a) property acquired by that spouse during the subsistence of the marriage for valuable consideration, such consideration not forming or representing any part of the separate estate of that sроиse.
(b) Profits arising during the subsistence of the marriage from the separate estate of that spouse.

Page 125
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Under the old Thesawalamai, the nature of the interest which a spouse had when the property was bought in the name of the other spouse was a matter of doubt. The decisions of the court developed on two lines. One view was that both were equal owners. The other view was that the spouse in whose name the property was bought, was the legal owner, the other spouse has an equitable interest in half, which crystallized into legal ownership on death or divorce. The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance made the spouse in whose name the property was bought the legal owner of half, and further stated, that on death, divorce or a separation by an order of court, the half share separated and each spouse had the right to deal with his or her share. During the subsistence of the marriage, the husband was considered the manager and he could therefore sell or mortgage the acquired property without the consent of his wife, but could not gift more than his half share. But if he gifted the whole of it and a bonafide purchaser bought it from the donor, the wife lost title to her half and the only remedy she had, was to sue her husband for compensation.
The Jaffna society underwent a metamorphosis in course of time. Many people ceased to follow the agricultural pursuits of their forefathers and took up to intellectual vocations and business. There was a growing feeling that the old concept of Thesawalamai which gave half share to the woman of the property acquired by the husband for valuable consideration during coverture should be discarded in view of the changed conditions. Before the Thesawalamai Commission, many witnesses stated that recognition of the wife's half share in the theddiathetam, although it suited an agricultural economy when both the husband and the wife toiled and earned their living by the sweat of their brow, was thoroughly unsuited as the wife contributes little or nothing to the acquisition of wealth by her husband. Hence, they said that legislation should be enacted to make only that

spouse in whose name the property is acquired the sole owner of the theadiathetam, but, on intestacy, half share of it should devolve on the surviving spouse. Ordinance No. 58 of 1947 gave effect to these recommendations. This Ordinance, however, is not retrospective, and applies to all theddiathattam property acquired after September 1947 by persons governed by Thesawalamai. In spite of its obscurity, the effect of this legislation, inter alia, is to make the spouse in whose name the theddiathettam property is bought both a legal and equitable owner and to make the other spouse a legal heir to half of the acquired property on death, if no disposition inter vivos of such property has taken place by the spouse in whose name the property is acquired.
TESTAMENTARY DSPOSITION
Testamentary disposition was not known to Thesawalamai. The Dutch introduced it and the English developed it and it became an institution used in Jaffna as well as in other parts of Ceylon.
THE RULES OF INTESTATE SUCCESSION IN THESAWA LAMA
The Thesawalamai mainly dealt with the rules of intestate succession. In approaching the subject one must consider three periods. The law of intestate succession of those who died before 1911 was governed by the rules of succession contained in the Thesawalamai Code, the principles of law developed by the Courts by analogy and the rules of Roman Dutch Law which were applied in case of casus omissius. Some of the rules of intestate succession in the Thesawalamai Code are obsolete yet others are so obscure that one of the eminent judges referred to these rules as "a wilderness of single instances" (per Pereira, J. in Chellappah vs. Kanapathy, 17 N. L. R., 295).

Page 126
THE JAFFNA MATRMONIAL RIGHTS AND INHERITANCE ORDINANCE 1 OF 1911
The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance was Passed in 1911 to reform the law of intestate succession and to create separate property for the wife in certain types of property. The last part of the Ordinance, following the analogous provision of the Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance (Which itself was based on the English Common Law, as it then stood,) regards the wife as the owner of herjewels, paraphernalia and insurance effect in her name. It gives her the power to dispose of movables at her will, but requires the written consent of her husband for a declaration of immovable property in her name. Alienation is a generic term including leasing, mortgaging and creating other interests in land. It also creates new rules of intestate succession which will be dealt with later.
The scope of the amending Ordinance 58 of 1947 has already been discussed. For the purpose of the law of inheritance, it gives a new definition of theddiathetam and makes the spouse, in whose name the property is acquired, the full owner and makes the spouse a legal heir to such half.
THE RULES OF INHERITANCE BEFORE 1911
The rules of inheritance before 1911 are to be found in the scanty provisions of the Thesawalamai Code, a few decisions found in Muttukrishna's work and in the law reports. In the absence of clear principles which could be deduced from the rules of Thesawalamai, the Roman-Dutch Law is resorted to as the residuary law of the country.
Under the old Thesawalamai, the property belongs to the family. The father has the right to administer the family property during the subsistence of the marriage. On the father's death, his hereditary property and half of the acquired property (subject to the obligations of payment of

NEETH MURASU
debts) devolves on his male children and undowried daughters. The dowried daughters, like the diga married daughters underthe Kandyan Law are excluded from inheritance. On the mother's death, the dowry property and half of the theddiathettam devolves on her children, the married daughters being excluded. But the father has the right to the usufruct of the property till he marries a second time. The mother has a similar right over her dead husband's acquired property and half of the acquired property.
THE DEVOLUTION OF URUMA
As we have seen earlier, property descending from an ancestor was known as muddusam. The property devolving from collaterals and others, on the other hand, was known asurumaiproperty. The rules of devolution governingurumaiproperty are complicated, but two fundamental rules could be observed, Firstly, females succeeded females and, males succeeded males, and secondly, the rule is that the property reverts to the side from which it came.
If a married daughter dies, her dowry devolved on the other married sisters and the female descendants of her children. Even if an unmarried sister dies, her property devolves on her sister or sisters to the exclusion of the brothers. Similar rules existd in the Marumakattayam Law. When one tavasti illam is extinct, the property belonging to the family unit is inherited by the other tavasti illams. The brother's property descended to the other brothers to the exclusion of the sisters-a rule of partriliny preserved in Thesawalamai.
In view of the rule that property reverts to the side from which it came, the father, in no event, succeeds to the property of a child derived from his mother's side when the intestate has mother's relatives surviving him. The father retains his own hereditary property and his half share of the acquired property unless, due to age or infirmity, he divides it among the children on a promise of

Page 127
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
support by the children (T 12). If the children do not honour the promise, the father can get back the property given.
THE RULES OF INHERITANCE UNDER THE JAFFNA MATRIMONIAL RIGHTS AND NHERITANCE ORDINANCE NO. 1 OF 1911.
The Jaffna Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance lays down statutory rules of succession to persons governed by the Thesawalamai and who are unmarried and die after the Ordinance came into operation. It further applies to males who were governed by the Thesawalamai and who are married after the Ordinance came into operation and during the subsistence of the marriage. A woman who marries a person not governed by thesawalamai is not governed by it during coverture although, before her marriage, she was governed by it.
Property is broadly divided into 'father's side property' and 'mother's side property'. Either type of property may devolve on the death of an ancestor. Such property, as already stated is called mudusam. If the property devolves from any other relative it is called urumai. Property received by any person in mudusam, urumai, dowry or under a will, as a legatee, donation or any other manner, other than for pecuniary consideration from a father or any of his ascendants or any of his collaterals, is designated "father's side property" (17). Property derived from the mother's relatives in similar ways is called "mother's side property".
Subject to the surviving spouse's right to usufruct of the property of the deceased spouse during the minority and unmarried state of the children, the order of succession is descendants, ascendants and collaterals. Different rules of succession are prescribed for 'father's side property' and one half of the remainder of the estate and 'mother's side property and one half of the remainder of the estate. The children took

their share per capita, but the children's children took it per stripes. All relations of equal degree shared the inheritance equally. The object of the statute is to make the relations of the father, heirs of the 'father's side property' and the relations of the mother, the heirs of the 'mother's side property' in the absence of children.
On the failure of kindred on the mother's side the property derived from such source devolves on the father's kindred in the same order, and vice versa, on the failure of the father's kindred on the father's side, the property derived from that side goes to the kindred on the mother's side. In the absence of any heirs, the surviving spouse is made an heir to the whole of the deceased spouse's property. If there is no surviving spouse the property escheats to the Crown.
Illegitimate children inherit the property of their intestate mother, but not of their intestate father, nor the property of their mother's relations. Where an illegitimate child dies, leaving no spouse or descendants, his property goes to the mother and the heirs of the mother to the exclusion of the Crown.
Where the Statute is silent, the provisions of the Matrimonial Rights and Inheritance Ordinance are applicable and when this is silent, the Roman Dutch Law, as it existed in South Holland, applies.
LIMITED INTERESTS IN PROPERTY KNOWN TO THESAWALAMA
In law, a person might have limited interests, short of full ownership, in another person's land. The Glossators, coined the Latin phrase jura in re aliena when these interests could be asserted, not only against a particular person, but against the whole world, such limited interests are also known to the Thesawalamai. Servitudes peculiar to this system of law, leases, otti mortgages and preemptionary rights belong to this category.

Page 128
As stated earlier, our courts have taken the view that the principles of Thesawalamai applicable to the above topics are local in character and apply to all lands situated within the Northern Province of Ceylon whoever the owner maybe. In Suppiah vs. Tambiah (1904, 7 N.L.R., 151) the Supreme Court took the view that the Law of Pre-emption applies to sales of all lands in Jaffna whether the vendor or the purchaser in an Englishman, Moor, Tamil or Sinhalese. The Supreme Court rejected the contention that the law of pre-emption applies only to the Tamils governed by the Thesawalamai.
Even the Dutch and the British adopted the view that the "Seventy Two Orders" promulgated by the Dutch enjoined (Order 27) all those who wish to "sell or otti any lands, houses, slaves orgardens" to procure the publication thereof for three weeks in the nearest church. The decisions referred to, in Muttukrishna's work support the rule laid down in Suppiah v. Tambiah. It is too late in the day to contend that this part only applies to Tamils governed by the Thesawalamai.
SERVITUDES
Servitudes are either personal or praedial in Roman Law and systems based on it, such as the Roman Dutch Law. Praedial Servitudes attach to the dominantland. Servitudes may be of different kinds. The most important are :- the right of way over another's land, the right to lead water, the right to draw water, etc. Many servitudes recognised by the Roman Dutch Law, are recognised in Ceylon. In addition to these, the Thesawalamai recognises servitudes which are to the Northern Province of Ceylon. The recognition of these servitudes is consistent with the principle of Roman Dutch Law that the list of servitudes known to it, is not exhaustive. Servitudes, not known to the Roman Dutch Law, will be

NEETH MURASU
95
recognised by our Courts if their existence can be proved by custom (Kawrala vs. Kirihamy, 4 C.W.R., 187).
In the Northern Province of Ceylon, attempts to create certain types of servitudes over land have failed for want of proof of certainty and reasonableness of such a usage. In Vallipuram v. Sandanam ( (1915), 1 C.W.R.,96) it was contended that a landowner who has a coconut land adjoining a field could not plant trees within a margin of four yards from the boundary. It was held that there was no such servitude.
There are certain peculiar servitudes set out in the Thesawalamai Code and still others have been established by custom.
SERVITUDE OF ENJOYMENT OF FRUITS OVER AN OVERHANGING BRANCH OF A TREE
Unlike the Roman Dutch Law, in Thesawalamai, if a person plants a tree which requires attention and the branches of that tree overhang his neighbour's land, the owner of the tree has the right to the fruits on the overhanging branch. His neighbour has no right to the fruits nor does he have the right to lop the branches. (See Laws and Customs of the Tamils of JaffnaTambiah, pp. 263-264). .
SERVITUDE OF CROSSING FENCES
Jaffna is a lands offences. The Thesawalamai recognises the right of a person to cross his neighbour's land for the purpose of erecting a boundary fence (Ibid., p. 265).

Page 129
GOLDENJUBILEE SPECIALISSUE '99
LEASES
The law of leases in Jaffna is governed by the Roman Dutch Law, the general law of the land. But the Thesawalamai deals with the leasehold known to the ancient Tamils. These leaseholds are similar to the lease in Malabar (Section 7 Part IX). The rights and obligations of Landlord and Tenant is regulated. In the absence of agreement, the provisions of Thesawalamai on this matter, are followed.
OTTIMortgage
Ottimortgage under the Thesawalamai may be defined as a "usufructuary mortgage of lands situated in the Northern Province of Ceylon for a definite sum of money or other legal consideration, on condition that in lieu of interest, the mortgagee should take the produce of the land and that it should be redeemable at certain fixed periods of the year after due notice has been given (See Laws and Customs of the Tamils of Jaffna-Tambiah, p.275).
The Marumakattayam Law recognises asimilar type of usufructuary mortgage and it cannot be a mere coincidence that it is known by the same name. Lewis moore defines otti under the Marumakattayan Law as follows: (see Lewis Moore on the Malabar Law and Custom, p. 250) "Anotti may be defined as a usufructuary mortgage, the usufruct of which extinguishes the interest, leaving only a nominal rent to be paid to the mortgagor". The same incidents are attached to otti as a kanan (a leasehold known to the Marumakattayam Law) But, in otti the mortgagee has the right of pre-emption. The incidents of mortgage under the Thesawalamai are the same as in the Marumakattayam Law, subject to certain variations.

The mortgage known as otti was known to the Tamils in the time of St. Sundarar. The hymn of this Hindusaint beginning with the lines vittu kolvir ottiyalan virumpi adipadan cannot be comprehended unless one understands the significance of otti under the Thesawalamai and the Marumakattayam Law. St. Sundarar was pleading for the restoration of his eye. The right of pre-emption in the otti form of mortgage known during the time of this Saint, is expressed in felicitous language when the Saint says, "I willingly surrendered myself and became thy slave forever; and thou hast full dominion and plenary control over me. There is no other master to question it, and there is nobody else having any subsidiary rights over this slave, to intervene on behalf of the slave against the doings of the Supreme Master" Sundarar condemns the Deity in the following moving lines: "The slave has done no wrong. But it pleases Thee, my Master, to deprive me of my eyesight. What reason canst Thou assign for inflicting on me the wanton cruelty of depriving me of my eyes? Nonel and therefore Thou standest condemned. After so many entreaties from me you have restored me one eye. If Thou wouldst not restore me the vision of my other eye, may Thou prosper, my plenary Lord!" The idea of the otti holder as the supreme owner, having preemptionary rights over the subject matter of the otti is described by St. Sundararin this beautiful
StanZa.
otti mortgage, therefore, was known to the ancient Tamils and the incident of 'otti' in St. Sundarar's time, was not very different from what is found both under the Marumakattayam Law and the Thesawalamai.
Although the Dharmasastra recognised a usufructuary form of mortgage (adi that was bhaya - Kane III, p. 430), the incidents are not the same as

Page 130
otti. HenceottiwasknowntotheTarististomary
law and its incidents are not influenced by the Dharmasastra.
LEASEHOLDS
The leaseholds set out in the Thesawalamai Code which imposes the duty on the tenant to give two-thirds share of the produce to the landlord has its counterpart in the verumpattam (Qaghu"Lih) lease of Malabar in India. (See Laws and Customs of the Tamils of Jaffna-Tambiah); Lewis Moore, Malabar Law and Custom, p. 191 et seq). Some of the decisions of the Ceylon Courts have even gone to the extent of holding that the law of pre-emption known to Indian customary law, will be presumed to be founded on, and co-extensive with the Mohammedan Law until the contrary is shown (See Mohammeddan Lawby Tyapji (2nd Edition) p.658 and the cases cited therein).
The researches of Kane and others have shown that otti mortgage was recognised in Indian customary law and was not influenced by the Dharmasastras (Kane III, p. 496). Kane cites Smrthi texts which prohibit the sale of lands owned by Brahmans to Sudras and Chandalas. Kane further cites texts which recognised the right of pre-emption in favour of full brothers, sapindas, samanodakas, sagotras (certain classe of heirs under the Hindu Law), neighbours and creditors (Kane III, p. 496). The law, as contained in the Smrthi works, dates back at least to 1500 years, a period anterior to the Moghul invasion of India. The recognition of pre-emption in the Tamil country in St. Sundarar's time, proves that this concept was known to the Tamils before the Moghul influence had penetrated South India.
THE LAW OF PRE-EMPTION
Pre-emption is the right a person has to buy the property of another in preference to other

NEETHIMURASU *
buyers. It has been defined as 'a right which the owner of certain property possesses as such for the enjoyment of that property to obtain in substitution for the buyer, proprietary, possession of certain other immovable property, not his own, on such terms as those in which such later immovable property is sold to another' (per Mahmood, J., Gobind Dayal v. Inayatullah (1885)7 All. 775 GD 809; cited with approval by Wiejewardene J., in Karthigesu v. Parupathy, 46 N.L.R. 163).
Different theories have been expounded regarding the origin of the law of pre-emption, in India. I Brij Lal's case (1867) N. W.P. Full Bench Rulings - July-Dec. p. 95), the view was taken that pre-emption was known to the ancient customary laws of India as a remedy to prevent the intrusion of a stranger into the estate of the family of community rather than any desire to borrow an institution from the Mohameddan Law. It was also pointed out that Mohameddan form of pre-emption (Wajib-Oolwiz) is different from the pre-emption known to the Indian customary law. A contrary view was expressed by Sir John Edge in delivering the opinion of the Privy Council in Digambar Singh ( (1914) 42 I.A., 10) The learned judge said that pre-emption in village communities in British India had its origin in the Mohammeddan Law and was apparently unknown in India before the time of the Moghul rulers. This view of the Privy Council has been adopted in a large number of cases decided by the Indian Courts. The customary laws in Bihar, Gujarat and even the Dharmasastras on the other hand establish the fact that pre-emption was not an institution borrowed from the Mohammeddan Law. It is submitted that the view expressed by the Full Bench was the more correct one.
In Ceylon, some writers opined that preemption found its way through the Mohameddan

Page 131
GOLDEN JUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Law (See Laws of Ceylon Vol. I-Balasingham). But this is an unreal view in virtue of the fact that pre-emption is unknown even to the Muslim Law as applied in Ceylon. The Mohammedan Code of Laws prepared by the Dutch and the British does not even mention the Law of Pre-emption.
The Dutch and the Tamil versions of the Thesawalamai Code gave the right of pre-emption to four classes of persons, namely, co-sharers, coheirs, adjacent landowners and otti mortgages. But due to an error, the English translation gave the right of pre-emption only to co-owners, persons who would be heirs on intestacy of the vendor and otti mortgagees who have lands adjacent to the land in question. The English translation was regarded as authentic and the Courts gave the right of pre-emption only to three classes of persons mentioned above. The Vendor has to give notice of the intended sale of the land to the person or persons entitled to pre-emption. Failure to do so would enable the pre-emptor to bring an action to set aside the deed of sale and that his name substituted as purchasers on payment of the market prices. The period within which notice has to be given is prescribed by the Thesawalamai Code. If the pre-emptor lived in the same village it was one month, if, within the same Province, but outside the village, it was three months. If the pre-emptor lived outside the Province it was six months and for those who lived outside Ceylon it was one year (Thesawalamai Code VII).
During the Dutch regime, most of the people of Jaffna were Christians (See baldeus), and the Thesawalamai Code was intended to apply only to the Christians. The "Heathens" who married Christians, were given certain concessions. The Dutch compiler says that the mode of giving notice set out above underwent a change during the time of the "Old Commander Bloom" of

blessed memory as, since those orders, no sale of lands whatsoever has taken place until the intention of such a wish to sell the same has been published on three successive Sundays at the Church to which they belong, where objections have to be lodged.
During the early British period (Joseph Cuffe J says that the custom originated in 1806Muttukrishna on Thesawalamai, p. 1), a new form of notice known as a Publication Schedule was introduced. This received legal sanction in 1842 by the promulgation of Ordinance No. 1 of 1842. This Ordinance was repealed in 1895 by Ordinance No. 4 of 1895. Thereafter, notice may be either oral or in writing. In a majority of cases the Courts have to decide on oral evidence. This leads to perjury and many other inconveniences.
In view of the unsatisfactory state of the
Commission recommended many changes which have far reaching consequences, which were later adopted by statue.
The Thesawalamai Pre-emption Ordinance No. 59 of 1947
The The sawa lamai Pre-emption Ordinance brought about statutory changes both in the substantive law of pre-emption and the procedure to be adopted if a right is infringed. This Ordinance further restricts the right of pre-emption to co-owners with the intending vendor, and persons who would be heirs of the intending vendor if he died intestate. The right is not given to all heirs. It is restricted to descendants, ascendants and collaterals (Section 4). This right could only

Page 132
be exercised if the property is held in undivided ownership.
Recent decisions (Ramaling am vs. Mangales wari 53 N. L. R. 133, followed in 55 N. L.R. 133.) insist on a further requirement, namely, the financial means of the pre-emptor. It is submitted with respect that this is an un due extension of the Law and is not warranted by the provisions of the statute. This requirement will prevent those in whom the pre-emptionary right is already vested from obtaining a loan and exercising their right of pre-emption. The Statutes further vests a right and it is submitted that this right cannot be whittled away by further refinements.
To avoid the perpetration of frauds and perjury the Statute requires that notice should be notarially executed, duly posted and published. The procedure, by which the preemptor can complete his purchase by private treaty, is also prescribed by the Ordinance. Failing such an agreement, the steps to be taken in Court are also prescribed in the Ordinance. The price the pre-emptor has to pay to enforce his right is the prevailing market value. In the case of a number of co-owners and heirs bidding, it is enacted that no preference shall be shown among them and the highest bidder should be declared the purchaser.
THE LAW OF OBLIGATIONS As RECOGNISED BY THE THESAWALAMA
The Thesawalami Code does not deal delicts or quasi-contracts but treats a few contracts which are common in an agricultural
9.

NETI MURASU
community. It also deals with the sale of both movables and immovables. In dealing with the latter, it must be noted that it contains the law of pre-emption which was applied before the Pre-emption Ordinance came into operation. The Sale of Goods Ordinance, based on the corresponding English Act, now provides for the law governing sale of goods. The Roman Dutch Law and general statutes apply to the sale of immovable. An interesting point to be noted is that, under the old Thesawalamai, a sale of a cow was complete, the moment the dry dung of the animal was given to the purchaser, a characteristic which is common to many archaic systems of law. The provisions of the Thesawalamai on this subject are obsolete today.
A few rudimentary provisions governing pawn, hire of beasts and exchange are contained in the Thesawalamai Code which are all obsolete. The provision that a pawnee who uses for his personal use the ornaments pawned with him without the consent of the pawner forfeits the interest for that period is found in Hindu Law (See Colebrooke's Hindu Law Vol. 1 p. 149). The rule of Thesawalamai is that a hirer of a beast need not pay any compensation or damage if the animal gets disabled. The proprietor must consider such loss as accidental. The proprietor must further supply another animal, if the animal died during the period of the contract without any fault on the part of the hirer, Provisions governing exchange of various kinds of grains point to the wide prevalence of exchange when money was scarce. All these provisions are now obsolete.

Page 133
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
The provision governing loans of money contained in the Thesawalamai Code, although now obsolete, gives a student of law an insight into the extent of the influence of Roman Dutch Law. The limitation that interest should never exceed the capital is found both in Thesawalamai and the Roman Dutch Law. (Thesawalamai Code IX 1; Vander Linden's Institutes p. 219).
Where there are several co-debtors, the law of surety ship, as found in the Thesawalamai, allows the creditor to take satisfaction from the debtor whom he meets first. This provision is also found in Hindu Law.
In modern times the law of surety ship applicable, to persons governed by the Thesawalamai, is the Roman Dutch Law since these provision in the Thesawalamai are now obsolete. The Married Women's Property Ordinance which took away the privileges conferred on a married woman by the two Senatus Consulta, the Senatus Consultam Vellianum and the Senatus Consultam Authenticasi qua Mulier which prohibited wives from becoming sureties to their husbands do not apply to women governed by the Thesawalamai.
Some of the main concepts of the law of Thesawalamai have been examined. An attempt has been made to show that the Thesawalamai has little in common with the Dharmasastras. Eminent scholars such as Ganapathy Iyer and Mayne have found that the
psaing9: "Tau
1.

Dharmasas tras is nedebted to the Indian Customary Law in developing some of its fundamental concepts. These scholars refer to the Thesawalamai as a pure form of Customary Law of the Tamils who migrated from India. It is unadulterated by the recondite mysteries of the Dharamasastras. These scholars are of the view that the joint family system, adoption and marriage as known to Hindu Law take their roots from Indian customary Law. Scholars like Dr. Derrett who have made a profound study of the original sources of Dharmasastras and Indian Customary Laws are of the view that Dharmasastras never developed the clear and settled principles of Indian Customary Law, and hence to comprehend the Hindu Law, the study of the Dharmasastras and the Indian Customary Law are complementary. Dr. Derrett is also of the view that the study of Indian Customary Law helps a scholar to interpret some of the obscure texts of the Dharmasastras.
The study of the Thesawalamai and the customary laws of the Tamils of Ceylon and South India will throw abundant light on Indian Customary Law.
The future of Thesawalamai is uncertain. With a stroke of the pen it may be abolished. Legislation may, in the process of amending the Law, exterminate it. Hence this system of law which has governed the destinies of the Tamils of North Ceylon may vanish in the near future.
til Culture"

Page 134
ம் நெஞ்சம் வாழ
ཟ་།
கண்ணுதற் பெருங் கட்
கழகமோ டமர்ந்து பண்ணுறத் தெரிந்து ஆ
பசுந்தமிழேனை மண்ணிடைச் சில இல. வரம்பிலா மொழிே எண்ணிடைப்படக் கிட எண்ணவும் படுமே,
திருவிை
 
 

-புேளும்
ஆய்ந்தவிப்
|తచరT
JT6.
டந்ததா 市岛
1ளயாடல் புராணம்

Page 135
ogÈ Èí GiīLJ Gü 人/km
அன்னலிங்கம் பிரேமலிங்கம்
பயிலுனர் ஆண்டு (1999) இயங்கச் சட்டக் கல்லூரி
இலங்கையில் நிலவும் சட்டமுறைமைக்குள்
மக்களுக்கு ஒரு பொதுச் சட்டக் கோவையி
சந்திரவதனி அருச்சுனராஜா இறுதிநிவை ஆண்டு இலங்கைச் சட்டக் கய்யூரரி
18. "இலங்கையின் அரசியலமைப்பு உருவாக்கமும்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன் இதுதிதியே ஆங்கி இங்ந்ததச் சட்டக் கல்லூரி
பரிஹா ஜலீல் இநதிநிங் ஆண்டு இடிக்கைச் சட்டக் கஷ்ரரி
மரண தண்டனை அமுல்படுத்தப்படல் வேண்
20. தீங்கியல் சட்டத்தின் தன்மையும் நோக்கெல்
அஹமட் எம். ஹ"சைன் இடைநிவை ஆண்டு
இங்கைச்சீட்டக்கல்லூரி
21. இலங்கையின் தேர்தல் முறை -நேற்று, இன்று
M. M. முஹம்மத் மிஹாள் இடைநிவை ஆண்டு இவங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
22 மாகாணசபை தேர்தல் திகதி மாற்றம் தொட
ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக் இடைநிலை ஆண்டு இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
23. மனோவின் டயரி
- திரு.இரா.செந்திற்குமரன்
24. யாருக்கு யார் சுமை?
க. பிரபாகரன்
25. சிறுகதை
அகிலன்
 

DJ Jg “99
களின் பங்கும் சட்டத்தரணிகளின் பங்கும்
D1
ஒரு "சீர்த்தன்மை'யை ஏற்படுத்துவதற்கு இலங்கை |ன் அத்தியாவசியம்
மதச் சார்பின்மையும்" - ஒர் இடரார்ந்த மெய்த்தேர்வு
O
ாடும். ! ?
லையும்
TÉ
நாளை
19
ர்பான உயர் நீதிமன்றத் தீர்ப்பு - ஓர் விமர்சனம்
14
134

Page 136
வழக்குகளின் கால தாம
அதில் நீதிபதிகளின்
சட்டத்தரணிகளின்
உலகில் காணப்படும் சட்ட முறைமைகளில் சிலநாடுகள் பொதுச் சட்ட முறைமையையும் (Common Law), இன்னும் சில நாடுகள் சிவில் சட்ட முறைமையையும் பின் பற்றுகின்றனர். பொதுச் சட்டமுறைமை என்பதாவது, அங்கு நியதிச்சட்டத்துடன், நீதி முறைத்தீர்ப்புகளும் சட்டத்தின் மூலமாக பயன்படுத்தப்பட்டு வருகின்றன. சிவில் சட்ட முறைமையில் நீதிமுறைத்தீர்ப்புகளே சட்டத்தின் மூலமாக மட்டும் பயன்பயடுத்தப்படுகின்றன.
இலங்கை பொதுச் சட்ட முறைமையை பின்பற்றும் நாடாக காணப்படுகிறது. இங்கு நியதிச்சட்டமும் நீதி முறைத்தீர்ப்புகளும் முக்கிய சட்டத்தின் மூலமாக கருதப்படும். இவ்வாறாக பொதுச்சட்ட முறைமையாக அமையும் இலங்கையின் நீதி முறைமை குடியிலாகவும் குற்றவியலாகவும் இரண்டு பெரிய பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட்டுள்ளன. அதன்படி குற்றவியல் நியாபா திக்கம் உடைய நீதிமன்றங்களும், குடியியல் நியாயாதிக்கம் உடைய நீதிமன்றங்களும் செயற்பட்டு
வருகின்றன.
வழக்கு என்பதற்கு குடியியல், குற்றவியல் கோவைகள் வேறுபட்ட வரைவிலக்கணத்தை வழங்கினாலும், வழக்கின் மூலம் குறைதீர்ப்பு அல்லது தண்டனை ஒன்று எட்டப்படுவதைக் காணலாம்.
குடியியல் நடபடி முறைக் கோவையில் மிகவும் பொதுவான வழக்கிற்கான வரைவிலக்கணமாக ஒருவரால் நிகழ்த்தப்படும் தவறு அல்லது தீங்கிற்கு, நீதிமன்றத்திற்கு இருக்கும் அதிகாரத்தை பயன்படுத்தி, பாதிக்கப்பட்டவருக்கு குறைதீர்ப்பு கிடைக்கச் செய்யும் நடைமுறையே வழக்கு ஆகும்.
அவ்வாறே குற்றவியல் வழ்க்கு எனப்படும் போது குற்றம் ஒன்று நிகழ்த்தப்பட்டிருக்கையில் பாதிப்பை ஏற்படுத்தியவருக்கு தண்டனை வழங்கும் நடைமுறையே வழக்கு ஆகும்.
1.

நீதிமுரசு
11ங்கும் 3öT IITFSI (J5 (D
குடியியல் في مالا - ات முறைக் கோவையில்} வ ழ க் கி ற் கா ன"
னததை ஆரூஜ நுணுகி ஆராயின், அங்கு தீங்கு "الحديقك அல்லது தவறு ஒன்று ஒருவருக்கு எதிராக நிகழ்த்தப் பட்டிருக்கும் போது, அவரது குடியியல் உரிமைகள் மறுக்கப்பட்டோ, நிராகரிக்கப்பட்டோ இருக்கும் நிலையில், குறித்த நபர் அதிகாரம் உள்ள நீதிமன்றத்தை நாடி தமது உரிமை மறுக்கப்பட்டதற்காக குறைதீர்ப்பு பெறமுடியும். அவ்வாறே பாரிய குற்றம் நிகழ்த்தப் பட்டிருக்கையில் குற்றவாளியைத் தண்டித்தல்
வரைவிலக்கணத்தை"
இன்றியமையாதது மக்கள் பொலிஸ் மூலமாகக் குற்றவியல் அதிகாரம் கொண்ட நீதிமன்றங்களை நாடுகின்றனர்.
இவ்வாறு குற்றவியல், குடியியல் நீதிமன்றங்களை முறையே குற்றத்தால், தவறால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் வந்து தமக்குக் குறைதீர்ப்பு வழங்கும்படி கோரும் நிலையில், நீதிமன்றங்களும் அவர்களும் அவர்களின் விண்ணப்பத்தை வேறுபட்ட நடபடி முறையில் விசாரணை செய்து குறை தீர்ப்பு வழங்க முன்வருவார்கள்.
குடியியல் நடபடி முறையில் விண்ணப்பம் மேற்கொள்வோருக்கு, கால விதிப்பு கட்டளைச் சட்டத்தின்படி, குறித்த காலப்பகுதிக்குள் குறித்த வாழ்க்கை தொடர வேண்டும் என வற்புறுத்தப் படுகின்றது. காலவிதிப்பு கட்டளைச் சட்டத்தின்படி, அதன் பிரிவு 6 பங்காண்மை உறுதி, எழுத்துருவான வாக்குறுதிகள், ஒப்பந்தம், உடன்படிக்கை, நானய மாற்று உண்டியல் தொடர்பில் அவற்றில் உள்ளடக்கப்பட்ட கடப்பாடு மீறப்படும் இடத்து, அவ்வாறான மீறலில் இருந்து ஆறு வருடத்திற்குள் வழக்குத் தொடர வேண்டும் என விதிந்துரைக்கும். பிரிவு 7 இன்படி அசையும் ஆதனம் ஒன்றை மீளப்பெறல், வாடகைப் பணம் பெறல் போன்ற வழக்குகளில் வழக்கிடு காரணி எழுந்து

Page 137
பொன் விழா மலர் 99
3 வருடங்கட்குள் வழக்கு தொடங்கப்பட வேண்டும். கால விதிப்பு சட்டத்தில் வெளிப்படையாகத் கூறாத வழக்குகள் மூன்று வருடங்களுக்குள் தொடரப்பட வேண்டும். இவ்வாறு குறைதீர்ப்பு கோரிவரும் சாதாரண மக்களுக்கு கால விதிப்புச் சட்டம் கட்டுப்பாடு ஒன்றை போடுகின்றது. தவறின் இந்த ஏற்பாடே எதிர்தரப்பு சட்டத்தரணியின் பிரதான எதிர்வாதமாகப் கைக் கொள்ளப்படுகின்றது. காலவிதிப்புச் சட்டத்திற்கு அமைவாக தொடரப்படாத வழக்குகள் தள்ளுபடி செய்யப்படும். செய்யப்பட்டுள்ளன.
குற்றவியல்வழக்குகளை பொறுத்தமட்டில் பெருமளவில் வழக்குத் தொடுனராக பொலிஸாரே செயற்படுகின்றனர். இதன்படி பெரிய குற்றங்கள இருந்தாலும், சிறிய குற்றமாக இருந்தாலும் கைது செய்யப்பட்ட சந்தேக நபர் 24 மணி நேரத்தினுள் நீதவான் முன் ஆஜர் செய்யப்பட வேண்டும் (பயங்கரவாத தடைச் சட்டத்தின் கீழ் தேசிய புலனாய்வு பிரிவிடம் இருந்து அறிக்கை கிடைத்த பின்பே நீதவான் முன் ஆஜர் செய்ய முடியும்).
நீதவான் தம்முன் ஆஜர் செய்யப்பட்ட சந்தேகநபரை உடனடியாகப் பதின் நான்கு நாட்களுக்கு தடுப்புக் காவலில் வைக்கலாம். இவ்வாறு பதின்நான்கு நாட்கள் முடிவுற்றபின், சந்தேக நபரின் சட்டத்தரணி பிணைகோரி நகர்த்தல் பிரேரணையை நீதிமன்றில் சமர்ப்பிக்கின், சந்தேகநபர் விடுவித்தல் செய்யப்படுவார். பிணை வழங்க பொலிஸ் மறுக்கும் பட்சத்தில் மேலும் மூன்று மாதம் தடுப்புக் காவல் உத்தரவில் நீதவான் கையொப்பம் இட முடியும். இவ்வாறு மூன்று மாதத்திற்குள் புலனாய்வு செய்த பொலிஸ் வழக்கை ஆரம்பிக்கும். வழக்கு அக்காலத்தினுள் தொடங்காவிடின் மேல் நீதிமன்ற த்திற்கு விண்ணப்பித்து பிணை பெற முடியும்.
இதனை நோக்கும் போது குடியியல், குற்றவியல் வழக்குகள் தொடரப்படுவது மிகவும் விரைவாக முன்னெடுத்துச் செல்லப்படுகின்றது. அவ்வாறே குற்றவியல் வழக்கு குடியியல் வழக்கை விட மிகவும் விரைவாக தொடரப்படுகின்றது.
குடியியல் வழக்குகள் கால விதிப்பின் அடிப்படையில் தொடுக்கப்படல் என்பது, வழக்காளி சார்பாகப் பதிலிப்பத்திரமும் பிராதும் நீதிமன்றில் சமர்ப்பித்தல்

எனலாம். குறித்த காலப் பகுதிக்கு முன் பிராது சமர்ப்பிக்கப்படுமிடத்து, 1979 ஆம் ஆண்டில் குடியியல் நடபடி முறைக் கோவைக்கு திருத்தம் கொண்டு வரமுன், அழைப்பானை திருப்பி அழைக்கப்படும் நாளில் இருந்து மூன்று மாதத்திற்குள், மறுமொழி எதிராளி சமர்ப்பிக்க வேண்டும். 1979 இன் பின்னான திருத்தத்தின் பின், மறுமொழியை சமர்ப்பிக்கும் காலத்தை நிர்ணயிப்பது நீதிபதியின் தற்றுணிபுக்கு விடப்பட்டுள்ளது. இவ் ஏற்பாடு பெரும்பாலும் தாமதத்தை தவிர்க்க கொண்டு வரப்பட்ட ஒரு ஏற்பாடு எனலாம். நீதிபதி தமது எண்ணத்தின் அடிப்படையில் அழைப்பானை அழைக்கப்படும் தினத்தில் இருந்து ஒரு மாதத்தில் மறுமொழியை சமர்ப்பிக்க உத்தரவிடலாம். அன்றேல் மூன்று மாதத்திற்கு பின்பாகவும் மறுமொழியை சமர்பிக்க உத்தரவிடலாம்.
குடியியல் வழக்குகள் அதிகம் கால தாமதமாவது அழைப்பாணை சேர்ப்பிப்பதில் காணப்படும் திறமையின்மையும், கவனயின்மையாலும் ஆகும். அழைப்பானை வழக்காளியால் நீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டு நீதிபதியின் மேல்ஒப்பம் இடப்பட்டு, ஆணைகள் சேர்ப்பிப்பவரிடம் கையளிக்கப்படும். ஆணை சேர்ப்பிப்பவர் ஒரு அரசாங்க ஊழியர். எனவே அவர் 56006) ஒழுங்காகச் செய்ய கடமைப்பட்டுள்ளார். ஆணைகள் சேர்ப்பிப்பவர் அழைப்பாணையில் உள்ள விலாசத்திற்குச் சென்று உடனடியாகத் தமது கடமையைப் பூர்த்தி செய்யாது பின் போடுகிறார்கள். அதே வேளை சில எதிராளிகள் அழைப்பானை தமக்கு வருகின்றது என முன்கூட்டியே அறிந்து குறித்த விலாசத்தில் தங்கி இருக்கமாட்டார்கள். அத்துடன் அழைப்பானை சேர்ப்பிப்பவரும் வீட்டில் உள்ளவர்கள் நிற்கும் வேளையில் போதல் அவசியம். நேரடியாக அழைப்பாணையை எதிராளியிடம் கையளிப்பது சிறந்தது. சில எதிராளிகள் குறித்த விலாசத்தில் இருந்து கொண்டு அழைப்பானையை ஏற்க மறுப்பார்கள். அத்துடன் அவ்விலாசத்தில் ஒருவரும் இல்லதுவிடின் கோவையின் படி முன்புறக்கதவில் ஒட்ட ஆணைகள் சேர்ப்பிப்பவருக்கு அதிகாரம் உண்டு. அவர் அவ்வாறு செய்ய முடியும். ஆணைசேர்ப்பிப்பவர் தமது செயன்முறையை நீதிமன்றத்திற்குத் தெரிவித்தர் அவசியம். நீதிமன்றமும் பல தடவைகளில் ஆனை

Page 138
சேர்ப்பிப்பவரை குறித்த எதிராளியிடம் அழைப்பானையை சேர்ப்பிக்க உத்தரவிடும். இவ்வாறு அழைப்பானை சேர்ப்பித்து அழைப்பானை அழைக்கப்படும் நேரத்தில் எதிராளி சமூகம் தராதுவிடின் நீதிபதி ஒருபக்க விசாரனைக்கு உத்தரவிடுவார். இவ்வாறு ஒருபக்க விசாரனை இடம்பெற்று ஒருபக்கத் தீர்வை வழங்கப்படும். அது வழங்கப்பட்டு எதிராளியிடம் போய்ச்சேர்ந்து 14 நாட்களிற்குள் தீர்வைத் தள்ளிவைக்கும் விண்ணப்பத்தை எதிராளி சமர்ப்பிக்க முடியும். முன்பு ஒருபக்க விசாரனை இடம்பெற்றது. அதில் அதிக காலம் சென்றிருக்கும். அதன்பின் தற்போது எதிராளி மறுமொழி சமர்ப்பித்து வழக்கைக் கொண்டு நடாத்த விழைகின்றார். இது குடியியல் வழக்குகளில் தேவையற்ற காலதாமதம் ஆகும்.
அத்துடன் சட்டத்தரணிகளும் சட்டத்தில் உள்ள ஒட்டைகளைத் தமக்குச் சார்பாகப் பயன்படுத்த, அல்லது சிரேட்ட சட்டத்தானி சமுகம்தாாமை, அல்லது அவரின் சுகநலக்குறைவு காரணமாக வழக்கானது நீண்ட காலத்திற்குப் பின் போடப்படுதல் காலதாமதத்தை மேலும் விரிவாக்கும்.
குற்றவியல் வழக்குகளில் கொலை, அரசுக்கு எதிரான குற்றங்கட்கு, மேல்நீதிமன்றமே முதனிலை நியாயாதிக்கம் கொண்டது. அதே சமயம் இக்குற்றங்களைச் சுருக்க முறையற்ற விசாரணைமூலம் நீதவான் நீதிமன்றம் விசாரனைக்கு உட்படுத்தி மேல்நீதிமன்றத்திற்கு அறிக்கை சமர்ப்பித்தல் வேண்டும்.
சுருக்க முறையற்ற விசாரணை தேவைதானா? என பலதரப்பிலும் இருந்து கேள்வி எழுப்பப்படுகின்றது. உண்மையில் சுருக்க முறையற்ற விசாரணையில் பொலிஸாரின் புலனாய்வு, அவர்கள் சாட்சிகளைள முன்னிறுத்தல் தாமதம் அடைவதாலே பெருமளவில் தாமதமாகின்றன. சுருக்கமுறையற்ற விசாரணையில் பினைபற்றிய விசாரனையே முதலில் இடம் பெறும், பின் ஆளடையாள அணிவகுப்பு, அதன்பின் குற்றம் நடந்த இடத்தைப் பரிசோதித்தல். இவ்வாறாக மிகநீண்ட காலம் கருக்க முறையற்ற விசாரணைக்குப் பயன்படுத்தப்படுகின்றது. அதன்பின் நீதவானால் அறிக்கை மேல் நீதிமன்றத்திற்குச் சமர்ப்பிக்கப்ட்ட பின்,

நீதிமுரசு
சில காலத்தின்பின் சட்டமா அதிபரால் குற்றப்பத்திரிகை எதிரிகளுக்கு வழங்கப்படும். குற்றப்பத்திரிகை வழங்கப்பட்ட பின் விசாரனை தொடங்கும். இது நீண்ட காலத்தின் பின் இடம்பெறும். பேராசிரியர். ஜி.எல்.பிரிஸ் அவர்கள் அண்மையில் இதுபற்றிக் கருத்து வெளியிடும் போது, மேல்நீதிமன்றத்திற்கு வழக்கு வரும் போது சாட்சிகள் சம்பவம் இடம்பெற்ற தன்மைபற்றிய தமது நினைவை மீள முன்வைப்பது கடினமானது என்றும், அத்துடன் சில சாட்சிகள் மரணமடைய நேரிடின், அவர்களது சாட்சி வழக்குக்கு அதிமுக்கியமானது எனில் நீதியே பாதிக்கப்படக்கூடும் எனக் கூறினார். சுருக்க முறையற்ற விசாரணையை இல்லாது செய்து நேரடியாக மேல்நீதிமன்றத்திற்கு செல்வதன்மூலம் நீண்ட காலதாமதத்தைக் குறைக்கலாம். அண்மையில் இடம்பெற்ற நீதிபதிகளின் குழுமம் ஒன்றின் விசாரணைகள் (Trial at har) இரண்டில் மிகவேகமாகத் தீர்ப்பினை நோக்கி வழக்கினை நகர்த்திச் சென்றோரைப் பாராட்டாது இருக்கமுடியாது.
ஏனைய குற்றவியல் வழக்குகளில் குற்றப்பத்திரிகை பிழையாக வடிவமைக்கப்படுதல், குற்றங்கள் வேறுபட்டு இணைக்கப்படல் ஆகியன காரணமாக வழக்குகள் தாமதமாகின்றன.
பிரிவிடல் வழக்குகள் மிக நீண்டகாலத்திற்கு இழுத்துச்செல்லப்படுவதைப் பலர் வெளிப்படையாக எடுத்துக் கூறுகின்றனர். பிரிவிடல் வழக்கில் காணித்துண்டின் மாதிரி விவரணப்படம் பிராதுடன் சேர்த்து சமர்ப்பித்தல் வேண்டும். இவ்வாறு சமர்ப்பிக்காதுவிடின் பிராது நிராகரிக்கப்படும். பிரிவிலே வழக்கு காலதாமதம் அடைவதற்கு இன்னொருகாரணம், கட்சிக்காரர்களின் மரணம், அவ்விடத்தில் மாற்று நபரை நிரப்பவேண்டிய தேவை இதற்காக நீண்டகாலம்
எடுக்கின்றது.
வழக்குகள் காலதாமதம் அடையும் இன்னொரு இடம் மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றமும், உயர்நீதிமன்றமும். கீழ்நிலை நீதிமன்றங்களால் வழங்கப்பட்ட குடியியல் வழக்குகளின் தீர்ப்புகள், அல்லது குற்றவியல் வழக்குகளில் வழங்கப்படும் தீர்ப்புகள் கட்சிக்காரர் ஒருவரின் மேன்முறையீடு காரணமாக, மற்றைய

Page 139
பொன் விழா மலர் 99
கட்சிகாரருக்கு கிடைக்க வேண்டிய குறைதீர்ப்பு உடனடியாகக் கிடைக்காது. தள்ளிவைக்கப்படும். இது பாரதூரமானது. தீங்கிற்காக அல்லது குற்றத்திற்காக குறைதீர்ப்பு கோரி நீதிமன்றம் செல்லும் ஒருவர், கிடைத்த குறைதீர்ப்பை உடனடியாக அனுபவிக்க முடியாத நிலைக்கு இட்டுச்செல்லப்படுகிறார். மேலும் மேன்முறையீட்டின் போதும் விரைவான விசாரணை இடம் பெறுமா? என்றால் இல்லை. இலங்கையில் மிகவும் ஆமை வேகத்தில் வழக்குகள் நகரும் இடம் எனின் அது மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றமாகத்தான் இருக்கும். உயர்நீதிமன்றமும், மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றமும் அரசியல் அமைப்பின்படி நியாயாதிக்கம் பெறுகின்றன. அரசியலமைப்பின்படி தமக்கென்றே பிரத்தியேக நியாயாதிக்கத்துடன் மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றமாக செயற்படுகின்றன. உயர் நீதிமன்றத்திலும் மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றத்திலும் முறையே 11, 12, நீதியரசர்கள் அங்கம் வகிக்கிறார்கள். உயர்நீதிமன்றம் நாளொன்றுக்கு ஒரே நேரத்தில் நான்கு வேறுபட்ட நீதியரசர்களின் தவிசாக அமரமுடியும்(மூன்று நீதியரசர்களைக் கொண்ட முழுத்தவிசு மூன்றும், இரண்டு நீதியரசர் கொண்ட ஒரு தவிசாக அமரமுடியும் (விசேட மேன்முறையீட்டுக்கான அனுமதியை இத்தவிசு விசாரணை செய்யமுடியும்) மேன்முறையீட்டு நீதிமன்றம் நாளொன்றுக்கு ஒரேநேரத்தில் குறைந்தது ஆறு வேறுபட்ட நீதிபதிகளின் தவிசாக அமரமுடியும் (ஒவ்வொன்றும் இரண்டு நீதிபதிகள் கொண்ட தவிசு) இவ்வாறு அமரும் இடத்து வழக்குக்களை இயன்ற மட்டின் விரைவாக நகர்த்தலாம், தற்போது உயர்நீதிமன்றத்தில் இரண்டு நீதிமன்றமும், மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றில் நாலு நீதிமன்றமும் செயல்படுகின்றன.
குடியியல் வழக்குகள் தொடரப்பட காலவிதிப்புச் சட்டத்தின் படி காலகட்டுப்பாடு சாதாரணமக்களுக்கும் சட்டத்தரணிகளுக்கும் விதிக்கப்பட்டது போல குடியியல் வழக்குகளை கொண்டு நடாத்தும் நீதிபதிகளுக்கும் குறிப்பிட்ட வழக்கை குறித்த காலத்தில் முடிக்க வேண்டும் எனக் கட்டாயப்படுத்திசட்டம்ஒன்றுஇயற்றல் அவசியம் இது நீதித்துறைசுதந்திரத்தைப் பாதிக்கமாட்பாது பின்போடலுக்கு திகதி கேட்கும் உரிமையை வழக்காளி ஒரு தடவையும், எதிராளி ஒருதடவையும் பயன்படுத்தயஉரித்துடையவர் என சட்டத்திருத்தம் கொண்டு வர வேண்டும் சட்டத்தரணிகள் தொழில்சார்நன்மைகளைப் பெறதிகதிகேட்பதைபழக்கமாக
கொண்டு விட்டனர். இவை தவிர்க்கப்பட வேண்டும்.

பாதிக்கப்படும் மக்களும் நாடும் முன்னிலை பெற வேண்டும். அரசாங்கமும்கீழ்மட்டநீதிமன்றத்தில்இருந்துஉயர்நீதிமன்றம் வரை 100% திறன் உள்ள அலுவலக பணியாளர்களை நியமித்து நீதிமன்ற நடவடிக்கையை செவ்வனே இடம்பெற ஒத் சியம்
மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றத்தின் நியாயாதிக்கத்தை பரவலாக்கும் எண்ணத்தில் 13 ஆவது திருத்தம் மூலம், மாகாண மேல்நீதிமன்றம் அமைக்கப்பட்டு, அதற்கு சில மேல் முறையீட்டு நியாயாதிக்கம் வழங்கப்பட்டது. அத்துடன் வர்த்தக மேல்நீதிமன்றம் உருவாக்கப்பட்டு தொகை கூடிய கொடுக்கல்வாங்கல் கொண்ட வர்த்தக வழக்குகள் வர்த்தக மேல்நீதிமன்றத்திற்கு பாரப்படுத்தப்பட்டது. இவை காலதாமதத்தை தவிர்க்க கொண்டு வரப்பட்ட புதிய முறைகள் எனலாம்.
சட்டத்தரணிகள் காலதாமதத்தை தவிர்க்கும் முகமாக சுயநல நோக்கைக் கைவிட்டு கட்சிக்காரரின் நலனின் அக்கறை கொண்டும் நீதியின் பேரிலும் வழக்குகளை காலதாமதம் இன்றி முடிக்க ஒத்துழைக்க வேண்டும். மற்ற கட்சிக்காரரின் சட்டத்தரணிக்குப்
போட்டியாக குடியியல் வழக்கில் கிடைத்த தீர்வையை
குறித்த கட்சிக்காரர் அனுபவிக்க விடாது எதுவித தேவையுமின்றி மேன் முறையீடு செய்ய அறிவித்தல் கொடுத்தல். இவ்வாறான செயல்களைக் கைவிட்டு ஒத்துழைத்து செயற்பட்டால் காலதாமதத்தை தவிர்க்கலாம்.
அத்துடன் கட்சிக்காரர்களுக்கும் முடிந்தவரை இணங்கக்கூடிய வழக்குகளை இணக்கத்திற்கு உட்படுத்தி அல்லது இணக்க சபைக்கு சமர்ப்பிப்பதன் மூலம் தமது குறை தீர்ப்பை பெற்றுக் கொள்ளலாம்.
எதிர்கால நியதிச்சட்ட திருத்தம் ஒன்றின் மூலமாக சுருக்க முறையற்ற விசாரணையை இல்லாது செய்ய இலங்கை அரசு முயல்வதாக அறிகிறோம். இதுவர வேற்கத்தக்க ஒன்று வழக்குகளின் தாமதத்தை தவிர்க்க நீதிபதிகளும் சட்டத்தரணிகளும் அரசும் மக்களும் ஒத்துழைக்க முன்வர வேண்டும். இது நமது நாட்டுக்கு இன்றியமையாத தேவையும் கூட எனலாம்.
அன்னலிங்கம் பிரேமலிங்கம் பயிலுனர் ஆண்டு (1999) இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி

Page 140
ga)ѣкорѣиЖö நிலவும் சட்ட முை 'சித்தன்மையை ஏற்படுத்துவதற்கு இ ஒரு பொதுச் சட்டக் கோவையின்
மெது இலங்கை பல்வேறு இன மொழி கொண்ட சமுதாய அமைப்புகள் கொண்டிருப்பதால் வேறுபட்ட பன்மைத்துவமான சட்டங்களையும் ஒவ்வொரு சமுதாயம் அல்லது பிரதேசத்துக்குரிய வகையில் வேறுபட்ட இயல்புகளையுடைய ஆள்சார் சட்டங்களைக் கொண் டிருப்பதும் தவிர்க்க முடியாதுள்ளது எனலாம். எமது நாடு குடியேற்ற நாடாக 1505 ஆண்டு தொடக்கம் வந்த போது, முறையே டச்சுக்காரரின் ரோமன் டச்சுச் சட்டமும், ஆங்கிலேயரின் ஆங்கிலச் சட்டமும் எமது சட்ட முறைமைகளிடேயே புகுத்தப்பட்டன. இவற்றில் எமது நாட்டின் பொதுச் சட்டமாக ரோம டச்சுச் சட்டம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டு ஒவ்வொரு தனிப்பட்ட சட்ட முறைகளிலும் செல்வாக்குச் செலுத்துவதை நாம் காணலாம் என்பதுடன் ஒரு குறைநிரப்புச் சட்டமாய் ஒரு விடயம் தொடர்பில் இயற்றுச் சட்டமோ வழக்காற்றுச் சட்டங்களோ எமது நாட்டில் இல்லாத போது இச்சட்டத்தின் ஏற்பாடுகள் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.
இலங்கையில் ஆரம்ப காலத்தில் இருந்தே, கண்டியச் சட்டம் எனப்படும் சிங்கள மக்களின் சட்டம், தமிழர்களுடைய தேச வழமைச் சட்டம், இந்துச் சட்டம், முஸ்லிம் சட்டம், முக்குவர் சட்டம், ரோமன் டச்சுச் சட்டம், ஆங்கிலச் சட்டம், எமது நாட்டைக் கைப்பற்றியவர்களால் உருவாக்கப்பட்ட நியதிச் சட்டங்கள் போன்ற வேறுபட்ட இயல்புகளைக் கொண்ட சட்டங்களின் தாக்கத்தையும் செல்வாக்கையும் எமது சட்ட முறைமை வளர்ச்சியில் கொண்டதாக இருந்தது. இவற்றில் முக்குவர் சட்டம், செட்டிமார் சட்டம், பரவர் (முத்துக் குளிப்போர்சட்டம்)போன்ற சட்டங்கள்,இன்றுவழக்கொழிந்த போதிலும் ஏனைய ஆள்சார் சட்டங்கள் இன்னும் பாவனையில் உள்ளன. இதைவிட ரோமன் டச்சுச் சட்டம், ஆங்கிலச் சட்டங்களைத் திருத்துவதாக அமைந்த நியதிச்சட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. பல விடயங்களில் தொடர்ந்தும் ஆங்கிலச் சட்டமும் (உ+ம் Sale of Goods Ordinance) ரோமன் டச்சுச் சட்டமும் (உ+ம் தீங்கியல் சட்டம் (Delict) இன்னமும் பாவனையில் உள்ளன. எனவே எமது நாட்டில் ஒரே விடயம் தொடர்பில் (உ+ம்)திருமணம், விவாகரத்து போன்றவற்றில் பல்வேறுபட்ட சட்டங்கள் வேறுபாட்டினை தோற்றுவித்துள்ளதை நாம் காணலாம்.
இவ்வேறுபாடு நாட்டின் பிரசைகளிடையே தோன்றும் பிணக்குகளைத் தீர்க்கப் பயன்படும். சட்டத்தத்துவங்களில் எல்லா முரண்பாட்டையும்வித்தியாசத்தினையும் ஏற்படுத்தும் ஒரு அடிப்படை அம்சமாய் அமைந்தது. இந்நெருக்கடி நிலையைத் தீர்க்க எமது நீதிமன்றங்கள் இவ்விடயங்கள் தொடர்பில் எல்லோருக்கும் பொதுவான சட்டமொன்றைப்
10

நிதி முரசு
றமைக்குள் ஒரு லங்கை மக்களுக்கு அத்தியாவசியம்
பயன்படுத்தியது. மற்றும் இலங்கையில் ஒவ்வொரு பிரஜையும் தமது ஆள்சார் allió5606T saglig Ts பொதுவாகச் சகலருக்கும் பயன்படுத்தக் ”*
கொண்டவராய் விளங்குவதை நாம் காணலாம்.
இவ்வாறு பன்மைத்துவமான சட்டமுறைமை கொண்ட ஒரு நாட்டில் சட்ட முரண்பாடு அச்சட்டங்களிடையே ஒருமைத்துவம் எனும் இரு விடயங்களையும் நாம் சீர்தூக்கிப் பார்த்தல் அவசியமாகும். இதன் சட்டமுரண்பாட்டு அம்சம் என்பது எமது பல்தேதொன்று எனச் சட்ட வல்லுனர்கள் தெரிவிக்கின்றனர்.
உதாரணமாக வெவ்வேறுபட்ட சட்ட முறைமைகளால் ஆளப்படும் மக்களிடையே தொடர்பாக்க நடவடிக் கையொன்று இடம்பெறும் போது இது தொடர்பில் பிணக்கு ஒன்றுஎழுமாயின் இது நீதிமன்றத்தில் சட்டமுரண்பாட்டினை தோற்றுவிக்கலாம். ஏனெனில் ஒவ்வொரு சட்ட முறையின் எண்ணக்கருக்களும் வித்தியாசப் படக்கூடியதால் அது வேறுபட்ட உரிமைகள், பொறுப்புகளை உருவாக்கும். எனவே இத்தகைய முரண்பாட்டினைத் தவிர்ப்பதற்குச் சட்டவாக்கச் சபையும் நீதிமன்றங்களும் மிகப்பொருத்தமான சட்ட மூலத்தினைத் தேர்ந்தெடுப் பதற்கான வழிகாட்டிகளாக அமையக்கூடிய கோட்பாடுகளை விருத்தி செய்வதன் மூலம் மட்டுமே இவ் ஆட்களிடையேயான சட்ட முரண்பாட்டுப் பிரச்சினைகள் தீர்க்கப்படலாம். இதற்காக நீதிமன்றங்களுக்கு உதவும் வகையில் நியதிச் சட்டங்கள் உருவாக்கப்பட்டன. எனினும் இவை விரிவானவையாகவும் ஒருமித்து இணையும் இயல்புகளைக் கொண்டிராததாலும் பொருட்கோடல் பிரச்சினையை உருவாக்கின. இதனால் ஆள்சார் சட்டங்கள் திருத்தப்பட்டு அவற்றில் சில மட்டுப்பாடுகள் கொண்டுவரப்பட்டன. (உ+ம்) தேசவழமையின் கீழ் உள்ள ஒரு பெண்னை வேறு ஒரு ஆள்சார் சட்டம் ஏற்புடையன. ஒருவரைத் திருமணம் முடிக்கையில் தனது சட்ட ஏற்பாடுகளை இழக்குகிறார் என ஆக்கப்பட்டது. இதே ஏற்பாடு ஏனைய ஆள்சார் சட்டங்களுக்கும் பொருந்துவனவாக இருக்கின்றன. சில வேறுபாடுகளுடன் இது பெண்ணின் சம அந்தஸ்தைப் பாதிப்பதாய் உள்ளது. மேலும் கலப்புத் திருமணத்தின் மூலம் பிறந்த பிள்ளைகளில் சட்ட அந்தஸ்தை ஆராய்ந்தால் Mudianse Vs Appuhamy 6.yypěséfilio Perera . J gğg6MasLu பிள்ளை தந்தை அல்லதுதாயின் இனத்தினைச் சார்ந்ததாக

Page 141
பொன் விழா மலர் 99
ஆக்கும் சட்டவிதியினை ஏற்றுக்கொள்ளாமல் "அப்பிள்ளை இந்நாட்டின் பொதுச் சட்டத்தால் ஆளப்படவேண்டும்” எனச் சுட்டிக் காட்டியுள்ளார். இவ்வாறு பொதுச் சட்டத்தைப் பயன்படுத்ததுதலானது (உ+ம்) ஆள்சார்சட்டப் பிரயோகம் தவிர்ந்த இடங்களில் அஃது ஏனைய சந்தர்ப்பங்களில் திருமண ஒப்பந்தம், கொடுக்கல் வாங்கல் நடவடிக்கையில் பல்வேறுவகைப்பட்ட சட்டமுறைகளின் பிரயோகத்தில் ஒரளவு சட்ட முரண்பாட்டுப் பிரச்சினைகளைக் குறைக்கலாம். எனினும் இது தொடர்பாக நடவடிக்கையொன்று பொதுச் சட்டத்தால் ஆளப்படலாமெனினும் அதன் சில அம்சங்கள் ஆள்சார் சட்டமூலம் தீர்மனிக்கப்படுதல் சில ஒழுங்கீனங்களை ஏற்படுத்துகிறது. (உ+ம்) பராயமடையாத முஸ்லிம் ஒருவரின் ஒப்பந்தம் செய்யும் தகுதி
மற்றும் சட்டங்கள் ஒன்றின் அல்லது வேறேனும் வகைச் சட்டங்களின் அதிகார இடப்பரப்பினுள் அடங்கும் வகையில் வழக்கெழு காரணத்தினை வகுத்தல். சட்ட முரண்பாட்டுப் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பதற்கென நீதிமன்றங்களால் பயன்படுத்தக்கூடிய வழிமுறையாய்க் கையாளப்படும் 'IJLOTe5 96óTGOTúto sp_6T6ITgl. (2)+h) De Costa Vs BankofCeylon.
இனி நாம் சட்டங்களிடையே ஒருமைப்பாடு எனும் விடயத்தை ஆராய்ந்தால் இவற்றில் ஆள்சார் சட்டங்களிடையே இருந்த முரண்பாடுகள் உண்மையில் நீதி நிர்வாகம் பொருட்டு உள்நாட்டுக்குரியதல்லாத அன்னிய குடியேற்ற நாட்டு முறைமைக்கென கருவிகளாகவும் வழிமுறைகளாகவும் இவை பயன்படுத்தப்பட்டன என்பதை நாம் எமது நீதிமன்றத் தீர்ப்புகள் மூலம் உணரக்கூடியதாய் உள்ளது. மேலும் ஆய்வு நூல்களின்படி இவை ஆள்சார் சட்டங்களில் இருந்த தகுதியீனங்களையே சுட்டிக் காட்டுவனவாய் இருந்தன. எனவே இவற்றினால் ஏற்பட்ட திருப்தியற்ற விளைவே நீதிமன்றங்கள் சகல உள்நாட்டுச் சட்டங்களையும் தவிர்த்து ரோமடச்சுச் சட்ட, ஆங்கில சட்ட நியதிச் சட்டங்களைப் பதிலீடு செய்து ஒரு ஒருமைத்துவ சட்டத்தின் வளர்ச்சியை ஆரம்பித்து வைத்தனர். இது உண்மையில் எதிர்பாராத விதத்திலேயே உருவாக்கப்பட்டதேயன்றி திட்ட மிட்ட கொள்கை மூலம் உருவானதல்ல.
இலங்கையில் சட்ட ஒருமைத்துவம் தொடர்பில் அரச முயற்சி, திருமணம் தொடர்பிலான விடயங்கள் குறைவாகவே இடம் பெற்றுள்ளது. மேலும் இது தனிப்பட்ட இனங்களின் திருமண விடயங்களுக்கு கலாச்சாரங்களுக்குமதிப்பளிப்பதாய் அமைகிறது. நாட்டின் இன, கலாச்சார அம்சங்கள் தொடர்ந்தும் இருத்தல் வேண்டும் என வலியுறுத்துவோரால் சமகாலச் சட்ட முறைமையின் கண் வேறுபாடு ஏற்படுத்தும் வகையில் ஒருமைத்துவ சட்டம் ஒன்று ஏற்பட முடியாத தொன்றாய்க் கருதப்படுகிறது.

மேலும் தேசவழமைச் சட்டம், முஸ்லிம் சட்டம்
போன்றவற்றில் புத்துயிர் கொடுக்கும் வகையில் நியதிச்
06
சட்டங்களை உருவாக்கும்முயற்சியில் ஈடுபட்டமையும் மேலும் இத்தசாப்தகாலத்தோர் ஓர் ஒருமைத்துவசட்டமுறைமையை வரவேற்பது என்பன அவதானிக்கப்படலாம். ஆனால் ஒருமைத்துவம் புகுத்துவது தொடர்பில் முஸ்லிம் சமுதாயத்தைப் பொறுத்தவரை பிரச்சினையாயுள்ளது.
இலங்கை போன்ற அபிவிருத்தியடைந்து வரும் நாட்டிற்கு ஒருமைத்துவ, ஓர் சீர்த்தன்மை கொண்ட சட்டக் கோட்பாடானது இரண்டு வகையில் பொருத்தமானதாகும். அஃது தேசிய அடையாளத்தை வளர்த்தெடுத்தலிலும் குடிமக்களுள் பெரும்பாலோர்க்கு அர்த்தபுஷ்டியுள்ள ஏற்கப்பட்ட சட்ட அம்சங்களின் வளர்ச்சியினையும் அவர்களுக்கு வழங்கப்பட்ட உரிமைகளும் விசேட சலுகைகளும் சகலருக்கும் கிடைப்பதிலும் ஏற்பட்ட முன்னேற்ற வீதத்தினை உத்தரவாதப்படுத்தவும் மிகப் பொருத்தமானதாகும். ஆனாலும் இங்கு, இலங்கை யாப்பானது அதன் அரச கொள்கைப் பணிப்புரைக் கோட்பாடுகளில் ஒருசீர்த்தன்மை வாய்ந்த சட்டங்களை ஆக்கும் தேவையை வலியுறுத்திக் காட்டவில்லை என்பதைச் சுட்டிக் காட்டுதல் முக்கியம்
எனவே இலங்கை போன்ற பன்மைத்துவ சட்டமுறைமை கொண்ட நாட்டில் காணப்படும் சட்ட முரண்பாடுகளைப் போக்குவதற்கு உதவக் கூடிய தத்துவங்களை விருத்தி செய்வதில் சட்டவாக்கசபைகளும்நீதிமன்றங்களும் பெரிதும் கவனமெடுத்தல் வேண்டும். அதாவது எல்லோருக்கும் பொதுவான சட்டக்கோவை ஒன்றினை ஏற்படுத்தி இலங்கைச் சட்டமுறையில் ஒருசீர்த்தன்மையை உருவாக்கல் அவசியமாய் இருக்கிறது. இது கடந்த காலங்களில் மக்களிடையே ஏற்பட்டுள்ள அதிருப்தி, பகை உணர்வுகளைக் குறைத்து எல்லோரும் ஒரு நாட்டு மக்கள் எனும் உணர்வை மக்களிடையே ஏற்படுத்தும். மேலும் புரையோடிப் போன வேறுபாடுகள் நீங்கப்படுவதனால் யுத்தங்கள் குறைத்து நாட்டில் ஒரு அமைதியும் சமாதானமும் உருவாகும் என எதிர்ப்பார்க்கலாம். இது உண்மையில் உடனடியாய் ஏற்படுத்தக் கூடிய ஒரு முறையல்ல என்பதை ஏற்றுக் கொள்ளும் வேளை காலப்போக்கில் இவ்வாறு ஏற்படுத்தல் எமது நாட்டில் உள்ள பிரச்சினைகளை நிச்சயம் குறைக்கும் என்பதை எதிர்ப்பார்க்கலாம். மேலும் சட்டமுறையும் வளர்ச்சியடைவதுடன் நாடும் அபிவிருத்திப் பாதையை நோக்கிச் செல்லக்கூடியதாய் இருக்கும் என்பதே
என் அபிப்பிராயம்.
செல்வி. சந்திரவதனி அருச்சுனராஜா
இறுதிநிலை ஆண்டு இலங்கைச்சட்டக்கல்லூரி

Page 142
“இலங்கையின் அரசியலமைட் LDgbİ HTİlî6560)LDU - ஓர் இடரார்ந்த மெய்த்ே
ஒரு நாட்டின் அதியுயர்ந்த சட்டமாக அரசியலமைப்புச் சட்டம் விளங்குகின்றது. இவ் அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் உருவாக்கத்தின் போது, அந்நாட்டின் கலாசார, பாரம்பரிய விழுமியங்களுக்கு முக்கியத்துவமளிக்கப்படும் அதே வேளையில், அந்நாட்டு மக்கள் பிரிவினர் அனைவரையும் ஒரே தட்டில் வைத்து நோக்குஞ் சமமாந் தன்மையையும் கவனத்திற் கொள்ளுதல் அவசியமாகும். "நாம் அடுத்த வரிலும் பார்க்கச் சற்றுப் பின்னிலையிலிருக்கிறோம்” என்று ஒரு பிரிவினரோ, “நாம் அடுத்தவரிலும் பார்க்க மேலான நிலையிலிருக்கிறோம்” என்று மற்றொரு பிரிவினரோ சிந்திப்பதற்கு அரசியலமைப்பு இடமளித்தல்
கூடாது.
துரதிருஷ்டவசமாக இலங்கையின் அரசியலமைப் புருவாக்கச் செய்முறைகளின்போது, இக்கருத்துக்குக் கூடிய முக்கியத்துவம் வழங்கப்படவில்லை என்றே கூற வேண்டும்.
இலங்கை ஒரு பல்லின, பல்மத சமூகங்கள் வாழும் நாடாகும். இன ரீதியில் நோக்கின், தமிழர்களும் சிங்களவர்களும்; மத ரீதியிலாயின் பெளத்தர்களும் இந்துக்களும் நினைவுக்கு முற்பட்ட காலம் முதல் இத் தீவில் வாழ்ந்து வந்திருக்கின்றனர். கணிசமானளவு காலத்துக்கு முன்னிருந்து கிறிஸ்தவர்களும் இஸ்லா மியர்களும் இத் தீவைத் தமது தாயகமாகக் கொண்டு வாழ்ந்து வருகின்றனர். எனவே இன்றுள்ளவாறான நிலையில், இலங்கைத் தீவு, பெளத்தர்கள், இந்துக்கள், இஸ்லாமியர்கள், கிறிஸ்தவர்கள் என்ற நான்கு மதப் பிரிவினருக்குஞ் சொந்தமான நாடாகும்.
இந் நான்கு மதப் பிரிவினரும் தமக்கிடையே நல்லெண்ணத்துடனுஞ் சுமுகமாகவும் வாழ வேண்டு மெனில், முதற்கண் அவர்கள் தாம் ஒருவருக்கொருவர் சமனான உரிமைகளையும் மதிப்பையும் இந் நாட்டிற் கொண்டிருக்கின்றார்கள் என்ற மனோநிலை, சகல மட்டங்களிலும் உருவாக்கப்பட வேண்டும். அதிலும் முக்கியமாக, அதியுயர்ந்த சட்டம் என்ற வகையில், அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் “சகல மதங்களுக்குமான சம

பு உருவாக்கமும் կլի՞ தேர்வு -
உரிமை', வேறு S வார்த்தைகளிற் கூறுவதானால்
மதச்சார்பின்மை" தெளிவாக உறுதி செய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும். அரசியலமைப்பில் மதச் சார்ப்பின்மை பேணப்பட வேண்டுமாயின், குறித்த நாட்டில் பல மதங்களைப் பின் பற்றுவோர் ஏறத்தாழச் சமமான விகிதத்தில் இருக்க வேண்டும் என்பது அவசியமல்ல. குறித்த ஒரு மதத்தினர் பெரும்பான்மையினராக இருந்தாலும் கூட, அந்நாட்டின் அரசியலமைப்பு மதசார்பின்மையை வலியுறுத்துதல் அவசியமானதாகும். இதன் மூலம்தான் ஏனைய குறைந்த எண்ணிக்கையான பின்பற்றுனர்களைக் கொண்ட மதங்கள், சந்தேகத்துக்கிடமின்றியும் பயமின்றியும் அந்நாட்டைத் தமது தாயகமாகக் கொண்டு வாழ முடியும்.
பெரும்பான்மையினர் இந்துக்களாக இருக்கும் இந்தியாவின் அரசியலமைப்பில் இந்து மதத்துக்கு எவ்விதச் சலுகைகளும் அளிக்கப்படாமல் அரசியலமைப்பில் மதச் சார்பின்மை" தெளிவாக வலியுறுத்தப்பட்டிருப்பது கவனத்துக்குரியதாகும்.
“அடித்தளத்தில் சமூக ஜனநாயகம் இல்லாத பட்சத்தில், அரசியல் ஜனநாயகம் நீண்டு நிலைக்க முடியாது. சமூக ஜனநாயகம் என்பது என்ன? தன்னாட்சியுரிமை (Liberty), சமத்துவம் (Equality), உடன்பிறப்பாண்மை (Fraternity) என்ற, ஒன்றுடன் ஒன்று பிரிக்க முடியாது பின்னிப்பிணைந்த மூன்று தத்துவங்களின் திரித்துவ வடிவே சமூக ஜன்நாய கமாகும். இம்மூன்றில் ஏதாவது ஒன்று மற்றைய திலிருந்து பிரிக்கப்படும் போது, ஜனநாயகம் தோல்வி காண்கின்றது”*
என்கிறார் டாக்டர் அம்பேத்கார்.
இந்நிலையில் இலங்கை அரசியலமைப்புருவாக்கச் செயன்முறையின் போது, மதச்சார்பின்மை"என்ற முக்கிய அம்சம் கருத்தில் எடுக்கப்படாமை, இவ் அரசியல மைப்புக்களை ஜனநாயகத்தைப் பேணும் அரசியல மைப்புக்களாகக் கொள்ள அனுமதிக்கா !

Page 143
பொன் விழா மலர் 99
R
0 0 809 8 , குடிமக்கள் எல்லோரதும் அடிப்படை உரிமைகள், சுதந்திரங்கள் என்பன உள்ளிட்ட சமதர்ம சனநாயகமொன்றின் குறிக்கோள்களை எய்துவதற்கு உறுதி பூண்ட சுதந்திரமும் இறைமையும் தன்னா திக்கமும் கொண்டுள்ள குடியரசொன்றாக இலங்கையை
அமைப்பதுTஉம். ›ን3
என்று தன் நோக்கத்தைச் சுவத்தியில் வெளிக் காட்டியிருக்கும் 1972ம் ஆண்டின் குடியரசு யாப்பு, இரண்டாம் அத்தியாத்தில் பெளத்த மதத்துக்கு முன்னுரிமையை வழங்கியதன் மூலம், சமத்துவ சமதர்மக் கொள்கைகளைத் தூக்கியெறிந்து விட்டதென்றே சொல்லலாம்.
"...m. சுதந்திரம், சமத்துவம், நீதி, அடிப்படை மனித உரிமைகள் ஆகியவற்றையும். மரபுரிமையாகக் காப்புறுதி செய்கின்றதுஉம் ஆன ஒரு சனநாயக சோசலிசக் குடியரசாக இலங்கையை அமைத்து விடப் li பக்தியாகத் தீர்மானமெடுத்திருப்பதாலும்.”
என்று கூறி உருவாக்கப்பட்ட 1978ம் ஆண்டு அரசியல மைப்பிலும் பெளத்த மதத்துக்கான முன்னுரிமை தொடர்பிலான உறுப்புரையில் மாற்றஞ் செய்யப்படவில்லை.
குறித்த ஒரு மதத்திற்கு அரசியலமைப்பில் முன்னுரிமையளிக்கப்பட்டு, அம் மதத்தைப் பாதுகாத்தலும் பேணிவளர்த்தலும் அரசின் கடமையாகச் சுமத்தப்பட்டிருக்கும்போது, அங்கு "ஜனநாயகத்தின்’ அடிப்படைகளிலொன்றான சமத்துவம் சிதைக்கப்பட்டு விடுகிறது. இந்நிலையில் “இலங்கை ஜனநாயக சோசலிசக் குடியரசு” என்பதிலும் பார்க்க, “இலங்கை பெளத்த குடியரசு" என்ற பதமே இலங்கையை விளிக்க உகந்த பெயராக அமையும்.
1948 சோல்பரியாப்பிலிருந்த சிறுபான்மையினரைப் பாதுகாக்கும் 29 (2) உறுப்புரை விலக்கப்பட்டமையும், சிறுபான்மையினத்தவரின் எதிர்ப்புக்கு மத்தியிலும் பெளத்த மதத்துக்கு முன்னுரிமை வழங்கும் அத்தியாயம்

புகுத்தப்பட்டமையும், 1972ம் ஆண்டுக் குடியரசு யாப்பின் பால் பல்வேறு சந்தேகங்களும் ஏற்பட வழிகோலின. இச் சந்தேகங்களின் விளைவாக ஏற்பட்ட அவநம்பிக்கையும் ஒற்றுமைக் கேடும், நாட்டில் இன்று நிலைபெற்றுள்ள முரண்பாட்டுக்கு மேலும் தூபமிட்ட காரணிகளாயின.
இந்நிலையில் பல் மத சமூகங்கள் வாழும் இலங்கைத் தேயத்தில், இனி மேற்கொள்ளப்படும் அரசியலமைப் புருவாக்கச் செய்முறைகளின்போது, மதசார்பின்மைக்கு முக்கியத்துவமளிக்கப்பட வேண்டியது அவசியமாகும். ஆனால்,
“இலங்கை மக்கள், பல வருடங்களாகப் பெருமளவு உயிரிழப்பையும், ஆதன அழிவையும் ஆதன இழப்பையும் ஏற்படுத்திய போர் நடவடிக்கைகளின், மற்றும் ஆயுதம் தாங்கிய சண்டையின் அழிபாடுகளைப் பொறுமையுடன் சகித்து வந்துள்ளனராதலாலும் :
இந்நிலையானது மக்களிடையே அவ நம்பிக்கையையும் ஒற்றுமைக் கேட்டையும் தோற்றுவிக்கக் காரணமாகவிருந்து நாட்டின் முன்னேற்றத்தைத் தடைப்படுத்தியுள்ளதாலும்:
கடந்த கால வேறுபாடுகளைக் களைந்து மக்களின் வாழ்க்கைத் தரத்தை முன்னேற்றுவதும். s
என்றெல்லாம் அழகுபடுத்தி அடுக்கப்பட்ட வார்த்தைகளால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பாயிரத்தைக் கொண்டிருக்கும், பொதுஜன ஐக்கிய முன்னணியின் “உத்தேச அரசியலமைப்புச் சீர்திருத்த யோசனைகள்", தனது பாயிரத்தில் கூறிய“கடந்த கால வேறுபாடுகளைக் களைய” தனது ஏற்பாடுகளில் தக்க மாற்றங்களைக் கொண்டிருக்கிறதா என்று கேள்வியெழுப்பினால் பதில் கூறுதல் இடரார்ந்ததாகவேயிருக்கும்.
உத்தேச அரசியல் யாப்பின் அத்தியாயம் 11 முன்னைய இரு அரசியலமைப்புகளிலுள்ள பெளத்த மத
முன்னுரிமை தொடர்பான ஏற்பாடுகளை அச்சொட்டாக
08
வலியுறுத்தியுள்ளதுடன், புதிய ஒரு உப பிரிவையும் அறிமுகப்படுத்தியிருக்கிறது.

Page 144
உறுப்புரை 7 (2)
பெளத்த சாசனத்தைப் பாதுகாப்பதற்கும் பேணி வளர்ப்பதற்கும் எடுக்கப்படும் நடவடிக்கைகளில் பெளத்த சாசனம் எனும் விடயத்திற்குப் பொறுப்பாகவுள்ள அமைச்சரினால் ஏற்றங்கீகரிக்கப்பட்ட மீயுயர் பேரவையை, அவசியமானவிடத்து அரசு கலந்தாலோசித்தல் வேண்டும்.
அரசுடன் மதத்தைக் கூட்டிணைக்கும் படிமுறையில் இது மற்றொரு படியாகும். பெளத்த மதம் கூட்டாகவும் பொதுவாகவும் இலங்கையின் மாறி வந்த அரசியலுடன் பின்னிப் பிணைந்தமை எவ்விதம் இனப் படுகொலைகள், முரண்பாடுகள் ஏற்பட வழிவகுத்தது என்பதை ஹாவர்ட் பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் ஸ்ரான்லி ஜெயராஜா தம்பையா விபரமாகத் தமது நூலில் எடுத்துக் காட்டியுள்ளார். *
அரசுடன் மதம் இணைக்கப்படுவது, அதுவும் பல்மத சமூகங்கள் வாழும் நாட்டில் பெரும்பான்மை மதம் அரசுடன் பின்னிப் பிணைந்து செயற்படுவது, ஏனைய மதங்களின் செயற்பாட்டுக்கு விடுக்கப்படும் பாரிய அச்சுறுத்தலாகும். ஒரு மத சமூக அமைப்புடைய நாட்டில்கூட அரசும் மதமும் வேறுபடுத்தப்பட வேண்டியது விரும்பத்தக்கது.
“அரசும் மதமும் வெவ்வேறானவையாக இருக்க வேண்டும். அரசு மதத்தையோ மதம் அரசையோ கட்டுப்படுத்தவோ பாவிக்கவோ முயலக் கூடாது"
என்பது அமெரிக்காவின் ஸ்தாபகத் தந்தையருள் ஒருவரான ஜேம்ஸ் மடிசனின் உயரிய கோட்பாடாகும்."
மேலோட்டமாகப் பார்க்கும் போது, “பெளத்த மதத்திற்கு முதன்மையான ஸ்தானம் வழங்கப்பட்டிருப்பது ஏனைய மதத்தவர்களை எப்படிப் பாதிக்கும் ? ஏனையோருக்கும் அவர்களது மதத்தைச் சுதந்திரமாகப் பின்பற்றக் கூடிய வகையில் ஏற்பாடுகள் உள்ளனவே.” என்ற சிந்தனை எழுவது உண்மை.
ஆனால் ஆழமாகப் பார்க்கும் போதுதான், இப் பெளத்த மதத்துக்கான் முன்னுரிமையின் பாதிப்பை

நிதி முரசு
உணர முடியும். பெளத்த மதத்தைப் பாதுகாக்கவும் முன்னெடுக்கவும் அரசாங்கம் கடமைப்படுத்தப் பட்டுள்ளதால், பெளத்த பல்கலைக்கழகங்கள், புலமைப்பரிசில்கள், பெளத்த குருமாருக்கான விசேட
புலமைப் பரிசில்கள், கல்வித் திட்டங்கள் என்பவற்றை
ஏற்பாடு செய்யவும், பெளத்த ஆலயங்களை நிர்மாணித்தல்,புனரமைத்தல் என்பவற்றுக்காகவும் செலவழிக்கப்படும் பணம் சகல இன, மத மக்களினதும் வரிப்பணத்திலிருந்தே எடுக்கப்படுகின்றது. நாட்டின் சகல மக்களினதும் அபிவிருத்திக்கென வழங்கப்படும் நிதியுதவிகள் கூட, இவ் உறுப்புரையின் அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்திக் குறிப்பிட்ட ஒரு மதத்திற்கும் அம் மதக் குழுவினருக்கும் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படலாம். .
இவ்வாறாகத் தாம் சார்ந்திராத, தாம் பின்பற்றாத மதம் ஒன்றின் வளர்ச்சிக்காகவும் விருத்திக்காவும் பிற மதத்தவர்கள் தமது பணத்தை வழங்க வேண்டி இருக்கும் போது, எவ்வாறு சமத்துவம், தனி மனித சுதந்திரம் என்பவை பேணப்பட முடியும் ?
“ஒரு மனிதனைத் தான் சாராத, தான் விரும்பாத அல்லது நம்பிக்கை வைக்காத கொள்கைகளையுடைய மதம் ஒன்றின் பொருட்டுக் கொடைகளைச் செய்யத் தூண்டுதல் அல்லது கட்டாயப் படுத்துதல் பாவமானதும் கொடுங் கோன்மையானதுமான ஒரு செயற்பாடாகும். மேலும் தனது சொந்த மதத்திற்காக அல்லது மதப் பிரசாரக் கருக்காகத் தனது விருப்பத்திற்கு மாறாகக் கொடைகளை வழங்கக் கோரப்படுவது கூட இவ்வாறான ஒரு கொடுங்கோன்மை மிகு செயற்பாடே ஆகும்”
என்று, மதச் சுதந்திரத்தை நிலைநாட்டுவதற்கான சட்ட மூலத்தை” உருவாக்கும்போது, அமெரிக்க ஆக்குனர்களுள் ஒருவரான தோமஸ் ஜெஃபர்ஸன் 1779ம் ஆண்டில் குறிப்பிட்டார்."
எனவே பல்மத சமூகங்கள் வாழும் ஓர் நாட்டில், ஒரு மதத்துக்கு அரச அந்தஸ்தும் முன்னுரிமையும் வழங்கப்படுவது, நாட்டு மக்களுக்கிடையில் தேவையற்ற மனஸ்தாபங்கள் ஏற்படவே வழிவகுக்கும்.

Page 145
பொன் விழா மலர் 99
தற்போதைய அரசியலமைப்பிலாயினுஞ் சரி,உத்தேச அரசியலமைப்பிலாயினுஞ் சரி, ஏனைய உறுப்புரைகளில் அடிப்படை உரிமைகள் வலியுறுத்தப்பட்டிருப்பதாலும், ஏனைய மதத்தவர்களுக்குஞ் சம உரிமையும் தமது மதத்தைச் சுதந்திரமாகப் பின்பற்றவும், கொள்கைகளைக் கடைப்பிடிக்கவும், அனுட்டானங்களை இயற்றவும் சுதந்திரம் வழங்கப்பட்டிருப்பதாலும், பெளத்த மதத்துக்கான முன்னுரிமை தொடர்பான ஏற்பாடு குறித்துச் சிறுபான்மை இனத்தவர்கள் அச்சங்கொள்ளத் தேவையில்லை என்று பெரும்பான்மை அரசியற் தலைவர்கள் கூறி வந்திருக்கிறார்கள். 1972ம் ஆண்டு அரசியலமைப்புத் தொடர்பான தனது உரையொன்றிலும் கலாநிதி கொல்வின் ஆர். டி. சில்வா இது போன்ற நியாயப்படுத்தல்களையே செய்திருந்தார். இன்றுங்கூட, பெளத்தத் துறவிகளினது ஆதரவைப் பெறவேண்டு மென்பதாலும், அவர்களை விரோதித்து, நியாயமான தீர்வைக் கூட முன்வைக்க முடியாதென்பதாலுந் தான் இவ் ஏற்பாடு உத்தேச அரசியல் யாப்பிலும் இடம் பெறுவதாக விளக்கங்கள் கூறப்படுகின்றன. நாட்டின் அதியுயர் சட்டமான அரசியலமைப்பு உருவாக்கப் படுகையில் கண்துடைப்பு முயற்சிகள் இருக்கக் கூடாது. இதய சுத்தியும் நேர்மையும் அவசியமாகத் தேவைப்படுகின்றது. துணிச்சலுடன், எல்லாரையும் GFL) மதிக்கும் அரசியலமைப்பே முன்வைக்கப்படவேண்டும். மாறாக, குறிப்பிட்ட சில குழுவினரைத் திருப்திப் படுத்துவதற்காகவும் அரசியல் நோக்கங்களுக்காகவும் குறைபாடுடைய அரசியற் சட்டத்தை முன் வைப்பதால், கடந்த காலத்தின் அழிவுகளையும் வெறுப்புணர்வுகளையும் தீர்த்து மத நல்லிணக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியாது.
“ஒவ்வொரு தனிநபரும் தனக்குரிய வாய்ப்புக்களிலும், அந்தஸ்த்திலும் சமமானவர் என்பது உறுதி செய்யப்பட்டு, சமூக அமைப்பிலிருந்து சமயம், சாதி, இரைம், பால், பிறப்பிடம் என எல்லா வகையான மட்டங்களிலும் இருக்கக் கூடிய சமத்துவமின்மைகள் அடியோடு களையப்பட்டாலன்றி, தனி நபர்களுக்குச் சில அடிப்படை உரிமைகளை உறுதி செய்வதில் எந்த அர்த்தமும் இல்லை” என்று இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்ட அறிஞர் துர்க்கா தாஸ் பாசு தெளிவாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

110
சர்வதேசக் கருத்தரங்கொன்றில் “பெளத்தத்
துறவிகளும் சிங்கள பெளத்த பேரினவாதமும்” எனும் தலைப்பில் உரையாற்றிய அவுஸ்திரேலியாவில் வாழும் இலங்கைக் கல்விமானான பிரியன் செனிவிரத்னவின் கருத்துக்கள் மனங்கொள்ளத் தக்கன.
“1987 இலங்கை இந்திய ஒப்பந்தம், பல்லின பல்மத பல்சமூக அமைப்புள்ள ஒரு நாடாக இலங்கையைக் குறிப்பிடுகிறது. இலங்கை இந்திய அரசுத் தலைவர்கள் அவ்வாறு கூறித் தமது உடனடித் தேவைகளை நிறைவு செய்து ஒப்பந்தத்தில் கைச்சாத்திடலாம். ஆனால், உண்மையில் பெரும்பான்மை சமூகம் இதனை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும். துரதிர்ஷ்டவசமாக அதற்கான அறிகுறிகள் தென்படவில்லை. எனினும் அவ்வாறு இவர்கள் அங்கீகரிக்காத வரை, வேறுபட்ட இனத்தவர்கள் சமத்துவமாகவும் கெளரவமாகவும் வாழ்வதற்கான சாத்தியப்பாடுகள் ஏற்படாது. இதன் காரணமாகத் தனியான, பிரிக்கப்படாத இலங்கையைக் கட்டியெழுப்புவதென்பது முடியாத காரியமாகவே இருக்கும்"
ஆரம்பத்திலேயே கட்டுப்படுத்தப்பட்டிருக்க வேண்டிய
பேரினவாத, மதவாத சிந்தனைகள், அரசியல்வாதிகளின் சொந்தத் தேவைகளுக்காகத் தூபமிட்டு வளர்த்தெடுக்கப் பட்டமையாலேயே இன்று கட்டுப்படுத்த முடியாதளவிற்கு இமாலய வளர்ச்சிகண்டுள்ளது. துணிகரமாக இவற்றைத் துடைத்தெறியாத வரை நீதியான சமாதானம் காணப்பட
முடியாது.
“காலி முகத்திடலில் தமிழ்த் தலைவர்களின் சத்தியாக்கிரகத்தைக் குழப்பியதுடன் தலையெடுத்த சிங்கள பெளத்த அடிப்படைவாதம் அகில இலங்கை ரீதியாகத் தொடர் சங்கிலி நிகழ்வுகளுக்குக் காரணமாகியது. 1972ம் ஆண்டு அரசியலமைப்பில் பெளத்த மதத்திற்கு முதன்மைத்தானம் வழங்கப் பட்டதுடனும் 1978ம் ஆண்டு அரசியலமைப்பில் குறித்த அவ் ஏற்பாடுகள் மீளனற்கப்பட்டதுடனும் சிங்கள, பெளத்த பேரினவாதம் அதன் உச்சத்தை அடைந்தது"
என்பது தமிழ் அரசியல் தலைவர் ஒருவரது கருத்து.

Page 146
எனவே எதிர்காலத்தில் நீதியான தீர்வொன்றை ஏற்படுத்திச் சகல இன, மத மக்களும் சுமுகமாக வாழக்கூடிய வகையில் நாட்டைக் கட்டியெழுப்ப வேண்டுமெனில், கடந்த காலத் தவறுகள் நிவிர்த்தி செய்யப்பட வேண்டும்.
உலகளாவிய ரீதியில் ஏற்பட்டு வரும் மாற்றங்களுக்கேற்ப, முற்போக்கான சமத்துவத்தைப் பேணும் வகையிலான கருத்துக்களுக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கப்படல் வேண்டும்.
“இலங்கை அரசு பெளத்த மதத்திற்கு ஆதரவளித்துப் பேண வேண்டிய அழுத்தத்திற்கு உட்பட்டிருப்பதுபோலத் தெரிகின்றது. இன்று உலகம் மாறிவிட்டது. மதசார்பின்மை, ஜனநாயகம், பன்மையியல் என்பவை உன்னதமாகக் கருதப்படும் காலத்தில் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கின்றோம். இவை, குறித்த ஒரு மதத்தை அரசு ஆதரிப்பதற்கு முரணான கொள்கைகளாகும். எனவே இவற்றுக்கிடையே ஒரு சமனிலையை ஏற்படுத்தி எல்லோரையும் திருப்திப்படுத்த வேண்டிய நிலையில் அரசு உள்ளது. இது இலேசான காரியமல்ல என்பதையும் குறிப்பிட வேண்டும்” என்பது, உப்சாலா பல்கலைக்கழகப் பேராசிரியர் பீற்றர் ஷோல்க் அவர்களது கருத்தாகும்.
இந்நிலையில் சகல மக்களையும் திருப்திப்படுத்தக் கூடியவகையிலான தீர்வொன்று காணப்படவேண்டுமாயின், சம உரிமையும் சமத்துவமும் பேணப்பட வேண்டியது அடிப்படையான தேவைப்பாடாகும். இதனைக் கருத்திற் கொண்டு, உளப்பூர்வமாக நேர்மையான தீர்வொன்றைக் காண முயற்சிக்கும் சக்திகள், எதிர்வருங் காலத்தில் இலங்கையில் மேற்கொள்ளப்படவிருக்கும் அரசியலமைப்புச் சீர்திருத்தத்தின் போது, அதில் “மதச் சார்பின்மையை” வலியுறுத்துவரெனில், சமாதானத்தை நோக்கிய பாதையில் அது ஒரு முக்கிய படிக்கல்லாக விளங்கும்.
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
இறுதிநிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
11

நீதிமுரசு
அடிக்குறிப்புகள்Footnotes :-
1.
Preamble of the Indian Constitution "We, the people of India, having solemnly resolved to constitute India into a SOVEREIGN, SOCIALIST, SECULAR DEMOCRATICREPUBLIC. Dr. Ambedkar in his concluding speech in the Constituent Assmbly, (Introduction to the Constitution of India, Durga Das Basu, P 24) இலங்கை அரசியலமைப்பு - 1972, சுவத்தி இலங்கைச் சனநாயக சோசலிசக் குடியரசின் அரசியலமைப்பு
- 1978.
. அரசியலமைப்புச் சீர்திருத்தத்துக்கான அரசாங்க
ஆலோசனைகள் 14 ஒக்டோபர் 1997, பாயிரம். Buddhism Betrayed, Stanley Jeyarajah Thambiah, University of Chicago Press, Chicago - 1992. (Book Review at Tamil net Website; http:// www.tamilnet.com) Concept of Separation of Church and State, James Madison. (Article at Tamil Sangam Website: ITS, America; http://www.sangam.org). Bill for establishing Religious Freedom, 1779, Thomas Jafferson. (Article at Illankai Tamil Sangam Website, America; http://www.sangam.org). Introduction to the Constitution of India, Durga Das Basu, p. 25, 18th Edition, Prentice - Hall of India1998.
10. Brian Senewiratne, Princess Alexandra Hospital,
Australia - at an International Conference at the Middlesex Polytechnique, London, 30 Apr. - 1May, 1988. (Article at Tamil Nation Website; http:// www.tamilnation.org)
11. The Paramountcy of the Aspirations of the Tamils
in any Political Solution to the Tamil National Problem, Ponnambalam G. G. (Jnr.)
Speech on the Subject "Sri Lanka - Peace, Justice
and Security" at the Royal Institute of International Affairs at Chatham House, London on 15.10.1998.
12.பேராசிரியர் பீற்றர் ஷோல்க், சமயங்களின் வரலாறு, சமயக்
கல்வித் துறை, உப்சாலாப் பல்கலைக்கழகம், சுவீடன். (பிரத்தியேகச் செவ்வி - சுவர்ணபுத்திரன், “தினக்குரல்", 02 மே, 1999 ஞாயிற்றுக்கிழமை பக். 17).

Page 147
பொன் விழா மலர் 99
மரண தண்டனை அமுல்படுத்தப்
நாளுக்கு நாள் நம் நாட்டில் அதிகரித்துக் கொண்டுவரும் கொடூரமான குற்றச் செயல்களை ஏரளவுக்கேனும் கட்டுப்பாட்டிற்குள் கொண்டுவரும் நோக்கில் அரங்சாங்கம் தற்போது குற்றவியல் சட்டத்தால் மரண தண்டனை அமுல்படுத்தப்பட வேண்டும் என்ற பிரேரணையை முன்வைத்துள்ளது.
பிரதானமாக அதிகரித்து வரும் கொலை, போதைப் பொருள், வியாபாரம் போன்ற குற்றங்களுக்கு மரண தண்டனையே வழங்கப்பட வேண்டும் என்பது எழுத்திலான சட்டமாயினும், "மனிதத் தன்மையற்ற குற்றத்தை மனிதத் தன்மையற்ற தண்டனையின் மூலம் சந்திக்கக்கூடாது” போன்ற வாதங்கள் சட்டத்தைவிட மனித நேயத்தை உயர்த்தி நிற்க வைக்கிறது. எவ்வாறாயினும், மனிதநேயம் குற்றம் இழைத்தவனை விடவும், இழைக்கப்பட்டவன் பால் ஓங்கி நிற்க வேண்டும் என்ற நோக்கில் அரசாங்கம் மீண்டும் மரண தண்டனையை அமுல்படுத்த முன் வந்துள்ளது.
கொடூரமான குற்றங்கள் அதிகரிப்பதைத் தடுப்ப தற்காக மரண தண்டனை அமுலுக்குக் கொண்டு வரப்பட்டது. ஆனால் தண்டனை வழங்குமுன் தீவிர ஆராய்வு (Intense SCrutiny) நடத்தப்படும். வழக்கு விசாரிக்கும் நீதிபதியினதும், சட்ட மாஅதிபரினதும் கருத்துக்கள் நீதியமைச்சுக்குத் தெரிவிக்கப்படும். இவர்களில் எவரேனும் ஒருவர் இத்தண்டனையில் மறுப்புத் தெரிவிப்பின் நீதியமைச்சர் மரண தண்டனைக்கு அனுமதி வழங்க முடியாது. நீதிபதியும் சட்ட மாஅதிபரும் ஆமோதித்தால், நீதியமைச்சர் அவ்வழக்கை பின்வருவன தொடர்பில் ஆராய்தல் வேண்டும்.
(1) சான்றுகளின் மூலம் முன்னேற்பாடு இருந்தது என்பது
தெளிவாகின்றதா?
(i) அக்குற்றவியல் நடவடிக்கையுடன் தொடர்புடையதாக வழமைக்கு மாறான ஒரு குரூரத் தன்மை இருந்ததா?
(ii) சமுதாயத்தின் மனச்சாட்சியை அதிரவைக்கக் கூடிய ஏதேனும் ஒரு விடயம் அக்குற்றச் செயலில் இருந்ததா?
(iv) வேறு ஏதேனும் முக்கியமான விடயம் அக்குற்றத்தைச் செய்யும் நடவடிக்கையுடன் தொடர்புடையதாய் இருந்ததா?

படல் வேண்டும். ! ?
மேற்கூறியவற்றில் ஒன்று அல்லது பல இல்லா திருப்பின் நீதியமைச்சர் தண்டனையைத் தீர்மானிக்கும் அதிகாரத்தை ஜனாதிபதிக்கு வழங்குவார். O எவ்வாறாயினும், இறுதித் தீர்ப்பு ... வழங்குவதும் மன்னிப்பு வழங்கும் தனி அதிகாரமும் கொண்டவர் ஜனாதிபதியேயாவார். இத்தண்டனை அமுலுக்கு வருவதன் மூலம் ஒருவன் கொலை செய்யும்போது தான் குற்றவாளியாக்கப்பட்டால் தனக்கும் இதே நிலையே என தவறு செய்ய முன் இருமுறை சிந்திப்பான். மாறாக இன்று நடப்பது என்னவென்றால், கொலைக் குற்றம் புரிந்தவர்கள் நீதிமன்றத்தில் புன்னகையுடன்தான் இருப்பார்கள். தமக்கு வழங்கப்படும் தண்டனையை முக்கூட்டியே அறிந்திருப்பார்கள். அது ஆயுட் தண்டனை அதுவும் சிறிது காலத்தில் மன்னிப்பு வழங்கப்பட்டால் வெளியே வந்து விடலாம். இந்நிலை தொடரின் குற்றங்கள் நடைபெறுதல் குறைவதற்கு எவ்வித வாய்ப்பும் ஏற்பட மாட்டாது என்பது திண்ணம்.
மரண தண்டனை மீண்டும் நடைமுறைப் படுத்தப்பட்டது தொடர்பில் பலவிதமான வாதப் பிரதிவாதங்கள் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன. இலங்கை ஒரு பெரும்பான்மை பெளத்த நாடாகும். இதனால் மரண தண்டனை இம்மண்ணில் நடைபெறக் கூடாது எனச் சூளுரைப்பவர்களால் நாட்டில் நடக்கும் அப்பாவிப் படுகொலைகளை இல்லாமலாக்க முடியுமா? உயிர்களிடம் அன்பு காட்டுதல் என்பது கிறிமினல்களின் செயலால் இறக்கும் அப்பாவி உயிர்களையும் உள்ளடக்கும் என்பதை மறந்து விட்டார்களா?
மரண தண்டனை மனித உரிமை மீறலாகும் எனவும், நாகரீகமான முறையில் கொலை எனவும், மனித உரிமைகள் பற்றிப் பேசுபவர்கள், ஒவ்வொரு மனிதனுக்கும் வழங்கப்பட்டுள்ள அடிப்படை உரிமைகளில் வாழும் உரிமை ஒரு கொலைகாரனால் அபகரிக்கப்படும்போது மட்டும் மெளனம் சாதிக்கலாமா?
நாட்டில் நடக்கும் யுத்தம் மூலம் பல்லாயிரக் கணக்கான உயிர்கள் இறந்து கொண்டிருக்கின்றன.
12

Page 148
இவர்கள் ஒவ்வொருவரினது உயிரும் எவ்வளவு பெறுமதி வாய்ந்தவை. ஆனால் இவர்கள் குற்றம் புரிந்தவனுக்கு தண்டனை வழங்கப்படும்போது மட்டும் அவனது உரிமையை முன்னெழுப்புவதன் மூலம், மீண்டும் உரிமை மீறல்களை உயிர்வாழ விடவல்லவா முனைகிறார்கள். எவ்வளவு அர்த்தமற்றவாதம். தவறு செய்பவன் தண்டிக்கப்பட வேண்டும் என்பதன் அடித்தளம் என்ன? குற்றம் ஏன் தண்டனைக்குரிய விடயமாக்கப்பட்டது என்பன சிந்திக்கப்பட வேண்டும். உரிமை எப்போதும் கடமையுடன் கோப்பிடப்பட வேண்டும். ஒருவன் புரியும் குற்றம் மூலம் இன்னொருவனின் அல்லது முழு மனித சமுதாயத்தினதுமே உரிமை பாதிக்கப்படுகின்றது. எனவே, மனித உரிமைகளைப் பாதிக்கும் செயலை, தெரிந்து கொண்டே, வேண்டுமென்றே செய்யும் ஒருவனை, அவனது மனித உரிமையை முன்னிறுத்தி தண்டிக்காமல் விசாரிக்காமல் விடுவது எந்த விதத்தில் நியாயம்? எனவே இவற்றை ஆராயும் போது மரண தண்டனை அடிப்படை உரிமை மீறல் எனும் வாதம் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதாகின்றது.
மனித உரிமைத் தாபனங்கள் குற்றவாளிகளை மன்னிக்கும்படியும், அவர்களுக்குத் திருந்துவதற்கான சந்தர்ப்பம் வழங்கப்படவேண்டும் என்றும் கோருகின்றன. சர்வதேச மன்னிப்புச் சபையும் இக்கோரிக்கையை அரசிடம் கையளித்துள்ளது. இவற்றை அரசு கருத்தில் கொள்ளலாம். ஆனால் சட்டம் வெறுமனே ஒருவனுக்கு இலகுவில் துாக்குத் தண்டனை வழங்கி விடாது. கொலை செய்த ஒருவன் தனக்குச் சாதகமாக உள்ள அத்தனை சாட்சிகளையும் நீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பித்து தன்னை நிரபராதி என நிரூபிக்கும் உரிமை அவனுக்கு உண்டு. அது மாத்திரமன்றி, எமது குற்றவியல் சட்டக்கோவையில் பின்வரும் காரணங்களுக்காக மரணம் விளைவித்தல் கொலை ஆகாது என விதிவிலக்குகள் அளிக்கப் பட்டுள்ளன :
(1) தற்பாதுகாப்பு
(ii) Slafės GasTujuh (Provocation)
(ii) குழந்தைப் பருவம்
(iv) மனநோய்
(v) தற்செயல்
(vi) அரசசேவை, பொது நீதியை நிலைநாட்டும் செயல்
wi. குற்றவாளி12மாதத்திற்குக் குறைந்தபிள்ளையின்
தாய்-(மனநிலை பாதிக்கப்பட்டிருப்பின்)
எனவே, நீதித்துறை சந்தேகத்துக்கு அப்பாற்

13
நிதி முரசு
பட்டதாகவே தீர்ப்பளிக்கும். மரண தண்டனை வழங்கப்படுவதன் மூலம் நிரபராதிகளும் தண்டிக்கப்டலாம் என்பதும் ஒரு வாதமாகும். ஆனால் நிரபராதிகள் தண்டிக்கப்படக் கூடாது என்ற கூற்றைச் சட்டம் ஒருபோதும் மறந்ததில்லை. இது சட்டத்தின் ஆணிவேராக இருந்து வரும் ஒரு விடயம். ஆயிரம் குற்றவாளிகள் மன்னிக்கப்படலாம். ஆனால் ஒரு நிரபராதி தண்டிக்கப்படக்கூடாது” என்பதை அடிப்படையாக வைத்தே எமது சான்றியல் சட்டமும் அமைந்துள்ளது. Prof. G. L. Peiris 560Tg5. FITsiriusi Fi Lillipsis56), "The rule is a rule of pradent found on public policy, as the consequences of an erroneous conviction are much more serious than the consequences of an erroneous acquittal". என்கின்றார்.
குற்றவியல் நடவடிக்கைகளில் நிரூபிக்கும் தரம் எவ்வளவு தூரம் இருக்க வேண்டும் என்பது பற்றி சான்றியல் சட்டம் தெளிவாகக் கூறுகின்றது. குற்றவியல் குற்றங்களுக்கு நிரூபிக்கும் தரம் சந்தேசத்துக்கு 9 List Gongjih (Beyond resonable doubt). 91616). Irg) நிரூபிக்கும் தரத்தில் சிறிதளவேனும் சந்தேகம் ஏற்படின், அது குற்றம் சாட்டப்பட்டவரின் பக்கமே சாதகமாக அமையும். எனவே தீர்க்கமான விசாரணையின் பின் தெளிவாக குற்றஞ் சாட்டப்பட்டவர், குற்றவாளி என நிரூபிக்கப்பட்டால் அன்றி அவருக்குத் தண்டனை வழங்கப்பட மாட்டாது. இந்தக் கொள்கை நீதிமன்றங்களால் தொடர்ந்து நிலைநாட்டப்பட்டு வந்துள்ளது. எனவே ஒரு நிரபராதி தண்டிக்கப்படலாம் எனும் வாதம் சாதாரணமாக நடைபெறக்கூடிய (Possible) விடயமெனக் கருதுவது, ஏற்றுக் கொள்ள முடியாததாகும். ஒரு நாட்டின் நீதித்துறை எவ்வளவு பொறுப்புவாய்ந்தது என்பதையும், அதன் கண்ணியத்தைக் காப்பதில் நீதிபதிகள் பொறுப்புடையவர்கள் என்பதையும் அவர்கள் சிந்தையில் கொண்டே செயலாற்றுகின்றனர்.
அடுத்து, குற்றவாளிகள் சமுதாயத்துக்கு ஓர் அச்சுறுத்தலாகும். சிறிது காலம் சிறைவாசம் செய்துவிட்டு வெளிவந்துள்ள குற்றவாளிகள் நிச்சயமாக சக்திமிக்க அச்சுறுத்தல்காரர்களே என்போரின் வாதத்துக்கு எதிராக, மரண தண்டனைக்குப் பதிலாக ஆயுட் தண்டனை வழங்குவதன் மூலம் ஒருவன் திருந்த வாய்ப்புண்டு எனும் கருத்து முன்வைக்கப்படுகின்றது. இவை சிந்திக்கத் தக்கதாயினும் இவ்விரு கருத்துக்களும் எல்லாச் சந்தர்ப்பங்களிலும் ஏற்றுக் கொள்ள முடியாதன. நூறு

Page 149
பொன் விழா மலர் 99
குற்றவாளிகளில் 25 பேர் திருந்துவார்கள் என்ற எதிர்பார்ப்பில் 100 பேரையும் விடுதலை செய்வதன் பின் விளைவுகள் பற்றிச் சிந்திக்க வேண்டும். மீண்டும் குற்றவாளிகளை நாட்டில் அலைய விடுவது நாமே தேடிக் கொள்ளும் பிரச்சினையல்லவா. இங்கு ஒருவன் குற்றம் செய்தான் என்பதற்காக அவனை முற்றுமுழுதாக சமுதாயத்திலிருந்து விலக்கிவிட வேண்டும் என்பதல்ல விடயம். மனிதன் என்பவன் தவறு புரியக் கூடியவன்தான். அதற்கான சூழ்நிலைகளே நாட்டில் அதிகம். சூதும், வாதும், ஆபாசமும், வறுமையும், அடிமைத் தனமும் மனிதனைக் குற்றச் சூழலுக்கே இழுத்துச் செல்கின்றது. இது மறுக்க முடியாத உண்மை. எனவே குற்றங்கள் நடக்கக்கூடியவை என்று நாம் எதிர்பாக்கும் ஒரே காரணத்துக்காக அவற்றை அனுமதிக்க முடியுமா? குற்றம் புரிவோருக்குத் தொடர்ந்து மன்னிப்பளித்து, அதே சமுதாயத்தில் மீண்டும் விடுவதால் ஏதேனும் மாற்றம் உருவாகலாம் என்று எண்ணுவதற்கு என்ன உத்தரவாதம் ? ஆகவே குற்றங்களை மாற்ற முடியாது. ஆனால் நம் சமுதாயத்தை மாற்றலாம். குற்றங்கள் நடைபெறும் சூழ்நிலைகளை மாற்றலாம். மக்கள் மனங்களில் அச்சத்தையும் உயிர்ப் பயத்தையும் உருவாக்குவதன் மூலம் தவறுகளுக்கு ஒர் தடைக்கல் கொண்டு வரலாம். ஒரு கொலைகாரனுக்கு மரண தண்டனை வழங்குவதன் மூலம் அவன் நன்மையடைய மாட்டான் என்பதைவிட, அதைப் பார்த்து இனி உள்ள சமுதாயம் இச்சகதியில் இறங்காது இருப்பது மேலல்லவா? அப்போது அங்கே உருவாகும் சமுதாய மாற்றம் தண்டனைக்குப்பயந்து, குற்றங்களைத் தவிர்த்து சிறக்கும் என்பது நிச்சயம்.
வெளியுலகக் கொலைக்காரர்கள் மாத்திரமன்றி, இன்று உலகலாவியரீதியில் பாதாள உலகக் கிறிமினல்கள் மிகவும் பிரசித்தி பெற்று வருகின்றனர். கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்பு ஆகியவற்றை மாத்திரமன்றி, கொடூரமாக இனச் சுத்திகரிப்பு நடவடிக்கைகளைக்கூட தங்கள் அதிகாரங்களின் கீழ் செய்து வரத் தயங்காத இத்தகைய பயங்கரவாதிகளின் அச்சுறுத்தல்களிலிருந்து அப்பாவிகள் காக்கப்பட வேண்டுமாயின் இத்தகைய மரண தண்டனை அவசியமே.
சட்டம் எவ்வளவுதூரம் கடுமையாகச் சட்ட நூல்களில் காணப்படினும், அவை நடைமுறைப்படுத்தப்படாவிடின், சட்டத்தின் மீது சமூகம் நம்பிக்கை கொள்ளாது. நீதி தேவதை தன் கண்களைக் கட்டியிருப்பதன் காரணம் அவள்

14
முன் யாவரும் சமம் என்பதைக் காட்டுவதற்காகவேயன்றி, அநீதிகளைக் காணமல் இருப்பதற்காகவல்ல.
சிறைத் தண்டனை மூலம் நீதிமன்றத்தின் முன் கொண்டுவரப்படும் குற்றவாளிகள் மட்டுமே பாடம் படிக்கிறார்கள். இதுவும் சில சமயங்களில் ஏற்றுக்கொள்ள முடியாதது. ஏனெனில் சிறை வாழ்க்கையை ஒருவிதமான சொகுசு வாழ்க்கை என்றே கூறுவேண்டும். உணவுக்கு வழியில்லாதவன்கூட, வேளாவேளைக்குச் சாப்பாடு கிடைக்குமேயென்று, தவறொன்றைத் தேடிச் செய்தேனும் சிறை செல்லமுடியும். இங்கு தண்டனை என்பது வெறும் வாய்ச்சொல்லாக மட்டுமே இருந்துவிடும். எனவே சட்டமும் ஒழுங்கும் சமுதாயத்தில் நிலைநாட்டப்பட வேண்டின் மரண தண்டனை போன்ற கடுமையான தண்டனைகள் அமுல்படுத்தப்பட வேண்டும்.
போதைப் பொருள் தொடர்பிலும் நம் நாட்டில் நடைமுறையில் உள்ள சட்டம் மரண தண்டனையாகும். 2 கிராம்களுக்கு மேலதிகமான போதைப் பொருளை வைத்திருப்பவருக்கு இத்தண்டனை உரியதென Dangerous Drugs & Opiumps Actaeglésirpg. g6örgl (5fpril85615th, அனாச்சாரங்களும் அதிகரிப்பதற்குக் காரணம், போதைப் பொருள் பாவனையின் அதிகரிப்பே என்பது தீர்மானிக்கப்பட்ட விடயமாகிவிட்டது. சமுதாயத்தின் ஆணிவேரையே நாசமாக்கிவிடும் இதன் அபாயகரம் பெரும் அச்சுறுத்தலாகும். நாட்டின் இளஞ் சமுதாயத்தினரை இப்போதைப் பொருள் பாவனை எவ்வளவு தூரம் பாதிக்கின்றது என்பதனை வார்த்தைகளால் கூறி விடமுடியாது. கல்வி பயிலும் மாணவர்கள் தொடக்கம் தொழில் புரியும் இளைஞர்கள், கூலி வேலையில் குடும்பச் சுமை சுமப்போர், நாட்டுக்கே கீர்த்தியைத் தேடித் தரும் திறமைசாலிகள் வேலையில்லாமல் அலைந்து திரியும் இளைஞர்கள் வரை, யாராக இருந்தாலும்போதைக்கு அடிமையாகிவிட்டார்கள் என்றால் அவ்வளவுதான்; அவர்கள் அழிந்து விட்டார்கள். இங்கு போதைக்கு அடிமையானவனைக் குறைகூற முடியாது. தன்னையறியாமல் முதலில் உட்கொண்டவன் பின் அதிலிருந்து தவிர்ந்து வாழ முடியாத இக்கட்டான நிலைக்குத் தள்ளப்படுகின்றான். அப்போது ஏற்படும் தேவையை நிறைவு செய்து கொள்வதற்காக எந்த இழிவான செயலையும் செய்யத் தயங்க மாட்டான். இவைதான் களவு, கொள்ளை, வழிப்பறி, கொலை, கற்பழிப்பு போன்ற நீண்ட பட்டியலையே உருவாக்கிக்

Page 150
கொண்டு போகின்றது. இதனால் பெற்ற மனங்கள் படும் வேதனை சொல்லில் அடங்கா. இவ்வாறு ஒரு சமுதாயத்ேைய நாசமாக்கிவிடும் இந்தப் போதைப் பொருளைக் குறை கூறி நிற்பதில் மட்டும் என்ன பயன்? இவற்றைக் கொண்டு வருபவர்களை வைத்திருப் பவர்களை விற்பனை செய்பவர்களைத் தண்டிக்க வேண்டும். பணத்தாசை பிடித்த இப்பேய்களை மன்னித்தருளுவதால் இவர்கள் திருத்தப் போவதில்லை. இவர்களின் மரண தண்டனை மற்றவர்களுக்குப் பாடமாக அமையவேண்டும்.
உயிர்ப் பயத்தினால் இத்தகைய தீச் செயல்களைச் செய்யாதிருக்க அவர்கள் தூண்டப்பட வேண்டும். ஆண், பெண் இருபாலாரும் இதற்கு அடிமையாகி சீரழிவது போல், இவ்விருபாலாருமே இவ்வியா பாரத்தில் இணைந்திருப்பதுடன், சமுதாயத்தின் நலனில் அக்கறை செலுத்துபவர்களாகத் தம்மைக் காட்டிக் கொள்பவர்களும் இதன் மூலகர்த்தாக்களாக இருக்கின்றார்கள் என்பது மிகவும் வேதனைக்குரிய விடயமாகும்.
தண்டனைத் தொடர்பில் கொலைக்கும், போதைப் பொருள் வியாபாரத்திற்கும் மாத்திரமன்றி, கற்பழிப்புக்கும் மரண தண்டனை அமுலுக்கு வரவேண்டும். பாலியல் வன்முறைகள் மலிந்து போய்விட்ட இன்றைய சமுதாயத்தைத் திருத்த ஒரே வழி சட்டம் இறுக்கமாக்கப்படுவதும், தண்டனை கடுமையாக்கப் படுவதுமேயாகும். சட்டம்தான் வழங்கும் தண்டனைகள் மூலமே ஒரு குற்றம் எவ்வளவு பாரதூரமானது என்பதைச் சமூகத்துக்கு உணர்த்த முடியும். வெறுமனே குறிப்பிட்ட காலத்துக்குரிய சிறைத் தண்டனை அல்லது நகைப்புக்குரிய பெறுமதிகளில் நட்டஈடு ஆகியவற்றைக் கொண்டு குற்றவாளிகளை மன்னித்தளிக்கும்போது, அக்குற்றம் ஒரு சாதாரண செயலாக மாறிவிடுமேயன்றி, இல்லா தொழிவதற்கான எந்த சாத்தியமும் ஏற்படாது. இதனால்தான் மரண தண்டனை மூலம் சட்டம் சமூகத்தை அடிப்படையிலிருந்தே திருத்தும் ஒரு சந்தர்ப்பத்தை உருவாக்குகின்றது எனலாம்.
11:

நீதிமுரசு
மதங்களை வைத்து சட்டம்பற்றி புரளியைக் கிளப்புவது விதண்டாவாதமாகும். சமயங்களும் நிர்வாகமும் வேறு வேறாகப் பார்க்கப்படல் வேண்டும். ஏனெனில் ஒரு மதம் மனிதனை மானசீகமாகத் திருத்த முயற்சிக்கின்றது. ஆனால் சட்டம் முழு சமுதாயத்தையும் ஒரே பார்வையில் நோக்கிநன் நடத்தையை நிலைநாட்ட முயற்சிக்கின்றது.
உலகலாவிய ரீதியில் இப்பிரச்சினையை நோக்கின், மரண தண்டனையை நீக்குவது பற்றிய சர்ச்சை ஐக்கிய நாடுகள் அமைப்பிலும் ஏற்பட்டது. இவ்விடயம் பற்றி ஆராய்ந்த மனித உரிமைகள் ஆணைக்குழுவினால் முன்வைக்கப்பட்ட சில சிபார்சுகளின் அடிப்படையில் ஐ.நா. சபை முக்கிய தீர்மானமொன்றை நிறைவேற்றியது. இத்தீர்மானப்படி மரணதண்டனை அமுலில் உள்ள நாடுகள் அத் தண்டனையை எதிர்நோக்கும் குற்றவாளிகளின் சட்ட ரீதியிலான பாதுகாப்பு நடைமுறைகள் மிகுந்த கவனத்துடன் உறுதிப்படுத்தப்படல் வேண்டும் என்றது. ஆயினும் அத்தீர்மானங்கள் மரண தண்டனை நீக்கப்படல் வேண்டும் என்றுஎவ்விடத்திலும் குறிப்பிடவேயில்லை. பல அங்கத்துவ நாடுகள் தமது நாட்டின் சட்டத்திலுள்ள இத் தண்டனையை நீக்குவதற்கு விரும்பவில்லை என்பதே இதற்கான காணரமாகும். ஆயினும் இன்றைய நிலைமையில் மேற்குலக நாடுகளின் ஒழுங்கமைப்பு இல்லாத வாழ்க்கைக்கு கடுங் குற்றங்கள் புரிவதும் அவற்றை நியாயப்படுத்துவதும் சாதாரண விடயமாக இருப்பினும், இலங்கை போன்ற கீழைத் தேசங்களின் கலாச்சாரப் பாரம்பரியங்களைப் பேணி நடப்பதற்கும், அவற்றை நிலைநாட்டுவதற்கும் இத்தகைய அதிக பட்ச தண்டனைகள் அத்தியாவசியமாகும்.
எனவே, மனித விழுமியங்களுக்கு மதிப்பளிக்கும் விதமாகச் சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டு, செயற் படுத்தப்பட வேண்டும் என்பதிலும், சட்டத்தின் முன் யாவரும் ச்மம் என்பதிலும், உறுதி பூண்டு எமது நீதித்துறை செயற்படுமாயின், சமூகப் பிரச்சினைகளும், குற்றச் செயல்களும் அதிகரிப்பதை நிச்சயம் தடுக்கலாம்.
பரிஹா ஜலீல் இறுதிநிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி

Page 151
பொன் விழா மலர் 99
திங்கியல் சட்டத்தின்
நோக்கெல்லை
ஒருவருக்கு மற்றொருவரால் விளைவிக்கப்படும் பலதரப்பட்ட தீங்குகளையும் (Wrongs) அத்தவறுகளால் தோன்றும் விளைவுகள் (கேடுகள்) அகற்றப் படுவதற்கான வழிமுறைகளையும் தொகுத்துக் கூறுவதே 5tiláudio Filth (Law of Torts) 6T60TLIGh.
தீங்கு என்றால் என்ன என்பதற்குப் பல சட்ட அறிஞர்கள் பல்வேறுபட்ட வரைவிலக்கணங்களைக் கொடுத்துள்ளனர்.
தென் ஆபிரிக்காவின் சட்ட வல்லுனரான Prof. Mckerron என்பவரின் கருத்துப்படி தீங்கு என்பது “சட்டத்தால் இடப்பட்ட பொதுக் கடமை ஒன்றிலிருந்து தவறுவதாகும்”. மேலும் அவ்வாறு தவறியமையினால் தீங்கு விளைவிக்கப்பட்டவர் அத்தவறின் அடிப்படையில் இழப்பீடு கோரி வழக்கு வைக்கலாம் என்பதும் அவரது கருத்தில் அடங்குகிறது.
Saman GT6öTuosi "Siö 6T6öTug Contract, Trust போன்ற கடப்பாட்டுக்கப்பால் பொதுச் சட்டத்தின் கீழ் இழப்பீடு கோரக் கூடிய உரிமையியல் (Civil wrong) தவறாகும்” என வரைவிலக்கணப்படுத்தியுள்ளார்.
ஆனால் Winfield ‘தீங்கு என்பது அவற்றைச் செய்பவரின் கடப்பாடு சட்டத்தால் குறிக்கப்பட்ட கடமையிலிருந்து தவறுவதாகும்” எனக் கூறியுள்ளார்.
ஆங்கிலச் சட்டத்தைப் பின்பற்றும் பின் இருவருடைய கூற்றுக்களும் பொதுக் கடமையிலிருந்து தவறுவதும் அதற்கான நிவாரணம் பெறுதலையும் குறிக்கிறது. ஆனால் Mckerron இன் கூற்று தீங்கு விளைவிக்கப்பட்டமையை வலியுறுத்துகிறது. எனவே இதிலிருந்து தீங்கியல் என்ற பதத்தின் ஆங்கிலச் சட்டத்திற்கும், ரோமன் டச்சுச் சட்டத்திற்கும் இடையேயுள்ள வேறுபாடு தெளிவாகின்றது. ரோமன் டச்சுச் சட்டத்தில் சேதம் அல்லது நட்டம் (பொருள், மனம்

நன்மையும் աւյմ)
சம்பந்தமாக) ஏற்பட்டால் இழப்பீடு வழங்கப்படும். ஆனால் ஆங்கிலச் :38 சட்டத்தில் சேதம் அல்லது நட்டம் ܐܶܢܽܓܵܘܵܬ ஏற்படாமலே இழப்பீடு வழங்கப்படலாம்.
இக்கால ரோமன் டச்சுக் சட்டத்தின் அடிப்படையில் தீங்கியல் முழுவதும் 3 வகைகளாகப் பிரிக்கப்படுகின்றன:
(1) Acquilian Action (2) Actio Injuriarum (3) Particular Wrongs
இவற்றுக்குரிய பரிகாரங்கள் பலவகையில் மாறுபட்டுக் காணப்படுகின்றன. எனினும் தீங்கு
நடவடிக்கைகளை 2 விதமாகக் காணலாம்.
(a) With Intention - $055 Stics, (b) Without Intention - 855g5T $ris
Acquilian Action னின் கீழ் கருது தீங்காயினும், கருதா தீங்காயினும் தீங்கு விளைவித்தவர் கடப்பாடு உடையவராவார்.
Actio Injuriarum (LOTGUT 5L 5L6July.ěs6OMēs) Qiù கருதிச் செய்த தீங்கு மானநட்டத்திற்கே ஒருவர் கடப்பாடுடையவர் ஆகிறார். ஆனால் நியதிச் சட்டங்களின் கீழ் இவ்விதிக்குப் புறநடைகள் உள்ளன. ஒரு தீங்கு கருதியோ அல்லது கருதாமலோ செய்தவர் தீங்கு பொறுப்புக்கு உள்ளாவர். இது பகரப் பொறுப்பு (Vicarious Liability) gesh.
ஆங்கிலச் சட்டத்தில் தீங்கியல் கடப்பாடு என்ன அடிப்படையில் எழுந்தது என்பது பற்றி கருத்து வேறு பாடுகள் காணப்படுகின்ற போதும் இருவித கோட்பாடுகள் காணப்படுகின்றது.

Page 152
1. தீங்கியலுக்கான பொதுக் கொள்கைகள் ஆங்கிலச் சட்டத்தில் உண்டு என்றும் இதிலிருந்து நீதி மன்றங்கள் புதிய தீங்குகளை ஆக்க முடியும் என்றும் முதலாவது கோட்பாடு கூறுகிறது.
2. p5 IT5(556) (Assault), 955 if p ij (Trespass) போன்ற சில குறிப்பிட்ட தீங்குகள் ஆங்கிலச் சட்டத்தில் உண்டு எனவும், இவையொத்த செயல்கள் யாவும் விரிவுபடுத்தப்பட்டு தீங்கியல் கடப்பாடு உருவாகிறது என்று இரண்டாவது கோட்பாடு கூறுகிறது.
ஆனாலும் உண்மையில் ஆங்கிலச் சட்டத்தில் தீங்கியல் கொள்கைகள் இருப்பதாகவே தெரியவில்லை. gugh g55fro556) Negligence, Assault, Trespass போன்ற குறித்த தீங்கியல் கொள்கை அடிப்படையில், இவை விரிவு படுத்தப்பட்டுள்ளன என்பதே உண்மை. ஆங்கிலச் சட்டத்தில் தீங்கியல் வளர்ச்சி கருதிச் செய்யும் தீங்கைவிட கடும் பொறுப்பு (Strict Liability) முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. கடும் பொறுப்பில் சமூகப் பொறுப்பு கூடிய கவனம் செலுத்தப்படுவதால் குற்ற மனம் (mens rea) பற்றி கவனம் எடுப்பதில்லை.
ஒரு நாட்டிலுள்ள ஒவ்வொரு மனிதனதும் உரிமைகளைப் பாதுகாப்பது அரசின் கடமையாகும். இதற்கான சட்டங்கள் இயற்றப்பட்டுள்ளன. இவைகள் மீறப்படும்போது இழப்பீடு பெறுவது இன்றியமையாத தாகின்றது. எனவே தீங்கியல் வரைவிலக்கணத்தில்:
(அ) உரிமை தீங்கு
(ஆ) தீங்கிற்குப் பதிலாக இழப்பீடு
இ. இழப்பீடு தீங்கு இழைத்தவரிடம் இருந்து அல்லது அவரைச் சார்ந்தவரிடமிருந்து அறுதியிடப்படாத நட்டஈடு (Uniquidated damage) கோரி தீங்கிழைக்கப்பட்டவர் வழக்கிட்டுப் பெறலாம்.

நீதிமுரசு
சட்டத்தால் பாதுகாக்கப்படும் நலன் (அக்கறைகளே) உரிமைகள் எனப்படும். உரிமையொன்று உள்ளபோது மறுபுறம் கடமை ஒன்று இருக்கும். உதாரணமாக A என்பவர், B என்பவருக்குக் கடன் கொடுத்தால் அக்கடனை மீளப் பெறுவது A என்பவருக்குள்ள உரிமையாகும். கொடுப்பது B
என்பவருக்குள்ள கடமையாகும்.
உரிமை மீறிய செயல் அல்லது கடமை தவறிய செயல் (Breach of Legal duty) gélustTG6 s flooLois Éile,856ir எனப்படும். இவ்வாறான உரிமைத் தீங்குகளையும், அவற்றுக்குரிய பரிகாரங்களையும் உள்ளடக்கிய G5IT5Cu Law of Torts GTGOTUGb.
சட்டப்படியான இழப்பீடு என்பது பொருட் சேதத்துக்கான இழப்பீடு மட்டுமல்ல உள்ளத்துக்கு ஏற்பட்ட ஊறுகளுக்குரிய இழப்பையும் கருதுகிறது.
Ashby VS white GT girp ougésé si '905 Gifhoir உரிமைக்கு ஊறு செய்தால் அதில் சட்டப்படியான இழப்பும் (legal damage) அடங்கியுள்ளது. இதற்கு ஈடு செய்யும் பொறுப்பு ஊறு விளைவித்தவருக்கு உண்டு” என Holt C.. யினால் எடுத்துரைக்கப்பட்டது.
தீங்கியல் சட்டத்தைப் பொறுத்தவரை பொருள், பண இழப்பில்லாத தீங்குகள் நட்டமில்லாத (Injuriasinedamno) தீங்குகள் எனப்படும். இவற்றுக்கு நட்டஈடு உண்டு. இதே போன்று தீங்கில்லா நட்டத்திற்கும் (Damum sine injuria) நட்டஈடு உண்டு. தீங்கியல் சட்டம் தீங்கிழைத்தவரை தண்டிப்பதல்ல; இழப்பிற்கு ஈடுசெய்வதையே சட்டத்தின் குறிக்கோளாகக் கொண்டுள்ளது. தீங்கியல் சட்டத்தில்
சட்டம் நோக்குவது செய்யப்பட்ட செயலைத்தான்
நோக்கத்தை அல்ல.
Mayor of Bradford vs. Pickeles GT sit p 6 gésé6) சட்டம் கவனிப்பது செயலைத் தான்; செயலின் நோக்கத்தை அல்ல. செயலுக்கான நோக்கம் அதன் தன்மையைப் பாதிக்காது என நீதிமன்றம் தீர்த்தது.

Page 153
பொன் விழா tpബ് '99
பொருள் சேதத்தை ஏற்படுத்தும் தீங்கு கவனயீனத்தால் ஏற்படும். இச்சந்தர்ப்பத்தில் வழக்காளி, கவனமாக இருக்க வேண்டிய கடப்பாடுடையவர், அதிலிருந்து தவறிவிட்டார் என்பதை நிரூபிக்க வேண்டும். சில சமயம் தீங்கு எவ்விதம் ஏற்பட்டதென வழக்காளி புரியாத நிலையில் சட்டமே எதிராளியை நிரூபிக்க வேண்டும். இந்நிலையில் செய்யப்பட்ட தீங்கே சான்றாகும். இந்நிலையே செயலே செப்பும் விதி ஆகும்.
உள்ளத்திற்கு ஏற்படும் தீங்கு (அவதூறு) வழக்குகளில் எதிராளியின் செயல் இழிவுபடுத்துவது அல்லது இழிவுபடுத்தும் நோக்கத்துடன் செய்யப்பட்டதாக இருத்தல் வேண்டும். அவ்வித நோக்கத்தில் செய்தமையால் அவமானம் ஏற்பட்டது என்று நிரூபிக்க வேண்டும். இந்நிரூபித்தலைப் பொறுத்தவரையில் ரோமன் டச்சுச் சட்டத்திற்கும் ஆங்கிலச் சட்டத்திற்கும் இடையே சில வேறுபாடுகள் காணப்படுகின்றன.
தீங்கு நரம்பு அதிர்ச்சியினாலும் (Nervous Shock) ஏற்படாலம். நரம்பு அதிர்ச்சிக்குக் காரணமாக இருந்தவரே தீங்கை இழைத்தவராவார்.
இக்கருத்து Duliew ws, white வழக்கில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டுள்ளது. தன் வீட்டில் இருந்த பெண்மணி எதிராளியின் குதிரை வண்டி கண்ணாடியை உடைத்துக் கொண்டு வருவதைக் கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தாள். இதனால் பிறவிக் குறைபாடுள்ள குழந்தையைப் பெற்றெடுத்தாள். அவருக்கு உடலுக்கு ஆபத்து ஏற்படுமென நம்ப நியாயமான காரணம் இருந்ததால் எதிராளி

18
பொறுப்பாக்கப்பட்டார். இவ்வழக்கில் தீங்கானது தன் உடலுக்கு ஏற்படும் என்ற பயம் இருக்க வேண்டும் என்ற மட்டுப்பாடு விதிக்கப்பட்டது.
விலங்குகளால் ஏற்படும் தீங்குகளுக்கு விலங்கின் பொறுப்பாளரே பொறுப்பாவார். ஏனெனில் விலங்குகள் விளங்க முடியாதன. ஆகையால் அவைகள் தவறு செய்ய முடியாது. அது மட்டுமன்றி விலங்குகளை வழக்கிடவும் முடியாது. அதனால் அதன் சொந்தக்காரர் வழக்கி டப்படுகிறார்.
1947 ஆம் ஆண்டிற்கு முன் இங்கிலாந்தில் அரசுக்கு எதிராக தீங்கியல் வழக்கிட முடியாது. ஆனால் 1947 -ல் guipu.L Crown Proceedings Act uty Lyth, 1969 si) ga)ris05ulsi) guipui L. Crown (Liability in Delict) Act சட்டத்தின் பிறகு அரசுக்கு எதிராக தீங்கியல் வழக்குத் தொடரலாம். இலங்கையில் 1968 April 17ம் திகதி நடைமுறைக்கு வந்த பங்கு கவனமின்மையும், கூட்டுத் தீங்காளர் சட்டமும் (Contributory negligence) இங்கிலாந்தில் 1945இலே சட்டமாக்கப்பட்டன. இச்சட்டத்தின்படி கவனயீனம் இரு திறத்தினரிடமும் உண்டெனக் கருதி அவற்றின் அளவினை அளவிட்டு நட்டஈடு வழங்கும் முறையாகும். இதற்கு முன் வழக்காளி தன்மீது சிறு தவறு இருந்தாலும் வழக்குத் தள்ளுபடி செய்யப்பட்டு நட்டஈட்டையும் இழந்து விடுவார்.
இலங்கையில் ஆங்கில, ரோமன் டச்சுச் சட்டங்களின் அடிப்படையில் தீர்க்கப்பட்ட முற்தீர்ப்புகளும், அவை உதவாதவிடத்து தீங்கியல் நூற்களும், மேலும் South Africa வின் சட்ட அறிக்கைகளும் தீங்கியல் சட்டத்திற்குத் துணை செய்கின்றன.
அஹமட் எம். ஹ"சைன் இடைநிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி

Page 154
இலங்கையின் தேர்
நேற்று, இன்று, ந
பொதுவாக ஒரு ஜனநாயக நாட்டில் மக்களின் அதிகாரம்மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட பாராளுமன்றத்தாலேயே பிரயோகிக்கப் படுகின்றது. எனவே பிரதிநிதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப் படுகையில் மக்களின் விருப்பு சிறந்த முறையில் பிரதிநிதித்துவப் படுத்தப்படல் அவசியம். ஒரு நாட்டில் மக்களின் பிரதிநிதிகள் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகையில், இயந்திரமாகத் தொழிற்படும் தேர்தல் முறை, மக்களின் விருப்பு சரியாக பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படுவதில் ஒரு பாரிய பங்கை வகிக்கின்றது. எனவே இந்த தேர்தல் முறையில் உள்ள குறைபாடுகள் மக்களின் விருப்புக்குமாறான அல்லது ஜனநாயக விரோதமான முடிவுகளை வெளிப்படுத்தும். இலங்கை 1948ஆம் ஆண்டு பிரித்தானியாவிடமிருந்து சுதந்திரம் பெற்றதன் பின்னர் இதுவரை தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறை, விகிதாசார பிரதிநிதித்துவமுறை ஆகிய தேர்தல் முறைகள் மக்களின் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுப்பதற்காக பாவிக்கப்பட்டுள்ளன.
1977ல் பதவிக்கு வந்த ஐக்கிய தேசிய கட்சி அரசு விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையை அறிமுகப் படுத்துவதற்கு முன்னர், இலங்கையில் தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையே நடைமுறையில் இருந்து வந்தது. இந்த தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் முழு இலங்கையும் சனத்தொகையின் அடிப்படையில் அல்லது நிலப்பரப்பின் அடிப்படையில் பல தேர்தல் தொகுதிகளாகப் பிரிக்கப்பட்டிருந்தன. பாராளுமன்றத்திற்கு தேர்தல் தொகுதியிலிருந்தே உறுப்பினர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப் பட்டனர். இந்த தேர்தல்முறை பல்வேறு நல்ல அம்சங்களை கொண்டதாக இருந்தது. ஒவ்வொரு தொகுதியையும் சேர்ந்த மக்கள் தமது தொகுதிக்கென பாராளுமன்ற உறுப்பினரை கொண்டிருந்தனர். அப்பாராளுமன்ற உறுப்பினர் அத்தொகுதி மக்களுக்கு பதில் சொல்லக் கூடியவராக காணப்பட்டார். இந்தத் தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் கட்சியை விட தனிநபரே பிரதானமாக காணப்பட்டார். அத்தோடு தேர்தலில் போட்டியிட விரும்பும் எந்த ஒரு தனிநபரும் சுயாதீனமாக போட்டியிடக்கூடிய சந்தர்ப்பம் இம்முறையின் மூலம் கிடைத்தது.

நீதிமுரசு
தல் முறை - 5676Ꭷ6rᏛ
பல நல்லம்சங்களை கொண்டிருந்த அதேவேளை இத்தேர்தல் முறை பல ॐ४४ குறைபாடுகளை உடையதாகவும் T காணப்பட்டது. இந்த தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் சிறுகட்சிகள் தமது வேட்பாளர்களை பாராளுமன்றத்திற்கு தேர்ந்து அனுப்ப முடியாது இருந்தது. முழு இலங்கையிலும் அளிக்கப்பட்ட வாக்குகளை எடுத்து நோக்குகையில் இம்முறையின் மூலம் மக்களின் விருப்பு தெளிவான முறையில் வெளிப்படுத்தப்பட்டதா என்பது கேள்விக்குறிய ஒரு விடயமாகும். இதற்கு உதாரணமாக இம்முறையின் கீழ் நடைபெற்ற பல தேர்தல்களை குறிப்பிடலாம். பொதுத்தேர்தல்களில் இதரகட்சிகளை விட குறைந்த வாக்குகளை பெற்ற கட்சிகள் பாராளுமன்றத்தில் கூடுதலான ஆசனங்களை பெற்றுக்கொள்ளக்கூடியதாக இருந்திருக்கின்றன. 1970 ஆம் ஆண்டு மே மாதம் நடைபெற்ற பொதுத்தேர்தலில், மொத்த வாக்குகளில்369% பெற்ற பூரீ லங்கா சுதந்திரக்கட்சியானது, தனது வேற்பாளர்களில் 91 பேரைத் தேர்ந்தெடுக்கக்கூடியதாக இருந்தது. இது பாராளுமன்றத்தில் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் 60.3% ஆகும். அதே சமயம் மொத்த வாக்குகளில் 37.9% பெற்ற ஐக்கிய தேசிய கட்சியானது தனது வேட்பாளர்களில் 17 பேரை மாத்திரமே தேர்ந்தெடுக்கக் கூடியதாக இருந்தது. இது பாராளுமன்றத்தின் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் 13% ஆகும்.
இதே போல் 1977 ஆம் ஆண்டு ஜூலை பொதுத்தேர்தலில் ஐக்கிய தேசிய கட்சி மொத்தவாக்குகளில் 50.9 % பெற்றது. அதன் மூலம் 140 உறுப்பினர்கள் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். அதாவது பாராளுமன்றத்தில் 83.3% இடங்களை பெறக் கூடியதாயிருந்தது. அதேவேளை பூரீலங்கா சுதந்திரக்கட்சி மொத்த வாக்குகளில் 29.7% ஐ பெற்றது. எனினும் 8 உறுப்பினர்களே தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர். இது பாராளுமன்றத்தின் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் 48 % ஆகும். மொத்த வாக்குகளில் 6.4 % மாத்திரமே பெற்ற தமிழர் ஐக்கிய விடுதலை முன்னணி 18 ஆசனங்களைப் பெற்று பிரதான எதிர்க்கட்சியாகக்கூடிய நிலை ஏற்பட்டது.

Page 155
பொன் விழா மலர் 99
மேலும் தொகுதி வாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ்ஒரு அபேட்சகருக்கு எதிராக அத்தொகுதியின் மக்களில் பெரும்பாலானோர் வாக்களித்திருந்த போதும், அந்த அபேட்சகர் வெற்றிபெறக்கூடியதாயிருந்தது. உதாரணமாக ஒரு தேர்தல் தொகுதியில் A, B, C என்ற மூன்று அபேட்சகர்கள் போட்டியிடுகின்றனர் 66 வைத்துக்கொள்வோம். தேர்தலில் 'A' அபேட்சகர் 500 வாக்குகளையும் 'B' அபேட்சகர் 450 வாக்குகளையும், "C" அபேட்சகர் 400 வாக்குகளையும் பெறுகின்றனர். இச்சந்தர்ப்பத்தில் 'A' அபேட்சகருக்கெதிராக 950 வாக்குகள் அளிக்கப்பட்டிருந்த போதும், 500 வாக்குகளை மட்டுமே பெற்று வெற்றிபெறக்கூடிய நிலை இருந்தது. இது உண்மையான ஜனநாயகத்தை வெளிப்படுத்தியதா என்பது ஒரு கேள்விக்குரிய விடயமாகும்.
எனவே நடைபெற்ற பல்வேறு தேர்தல்களின் முடிவுகளின் அடிப்படையில் நோக்கும்போதுநடைமுறையில் இருந்த தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் மூலம் மக்களின் விருப்பு தெளிவாக பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படவில்லை எனலாம்.
இந்த சூழ்நிலையிலேயே இலங்கையில் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது. தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் காணப்பட்ட குறைபாடுகளை நிவர்த்தி செய்யும் முகமாக 1977 இல் பதவிக்கு வந்த ஐக்கிய தேசியக்கட்சி அரசு இந்த விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையை முன்வைத்தது. இந்த தேர்தல் முறை சிறுபான்மைக் கட்சிகளினதும், சிறு கட்சிகளினதும் பலத்த வரவேற்பைப்பெற்றது. தொகுதி வாரிப்பிர்திநிதித்துவ முறையின் கீழ் உறுப்பினர்களை பெற்றுக்கொள்ளமுடியாத, ஆனால் மாவட்டரீதியில் அல்லது தேசிய ரீதியில் கணிசமான அளவு வாக்குகளை பெற்றுக்கொள்கின்ற கட்சிகளுக்கு இவ்விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறை ஒரு வரப்பிரசாதமாக அமைந்தது. இவ்வாறு சிறுகட்சிகளுக்கும், சிறுபான்மைக் கட்சிகளுக்கும் பாராளுமன்றத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்த அவகாசம் கிடைத்தமை, நாட்டின் சட்டம் இயற்றும் மூலஸ்தானமான பாராளுமன்றத்தில் மாற்றுக் கருத்துக்களுக்கும் இடமளிக்கப்பட்ட ஒரு சந்தர்ப்பம் எனலாம். இந்த விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறை பெரும்பாலும் நாட்டின் உண்மைய்ான வாக்களிப்புவீதத்தை வெளிப்படுத்தக் கூடியதாக உள்ளது. எனினும் 5% த்துக்கு குறைவான வாக்குகளை பெறும் கட்சிகளோ அல்லது குழுக்களோ பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்பட முடியாமல் இருப்பது ஒரு குறைபாடாகும்.

20
இலங்கையில் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவம் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டதன் மூலமே பாராளுமன்றத்தில் ஒரு பலமான எதிர்க்கட்சி உருவாக வழியேற்பட்டது. இது பாராளுமன்ற விவாதங்களின் போதுமக்கள் பிரச்சினைகள் தொடர்பான தெளிவான நிலையை பிரதிபலிப்பதற்கு ஏதுவாக அமைந்ததுடன், பெரும்பான்மைப் பலத்தை பயன்படுத்தி ஜனநாயக விரோத அல்லது மக்கள் விரோத தீர்மானங்கள் நிறைவேற்றப்படுதலையும் தவிர்த்தது.
விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ தேர்தல் முறையில் காணப்பட்ட மற்றுமொரு சிறப்பான ஏற்பாடு “தேசிய பட்டியல்" முறையாகும். தேசிய பட்டியலினால் பாராளுமன்றதேர்தல் மூலம்வாய்ப்புக்கிடைக்காத அல்லது தேர்தலில் போட்டியிடாத, நாட்டின் சட்டஆக்கம் அல்லது கொள்கை ஆக்கத்தின் போது இருக்கவேண்டிய சட்ட, பொருளாதார வல்லுனர்கள் பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தக்கூடிய சந்தர்ப்பம் உருவாகியது.
இந்த விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறை பல்வேறு குறைபாடுகளையும் உடையதாகக் காணப்பட்டது. தேர்தலின் போது வெற்றிபெறும் உறுப்பினர்கள் மாவட்டத்தையே பிரதிநிதித்துவப்படுத்துகின்றனர். ஒரு மாவட்டத்தை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதற்கு பல உறுப்பினர்கள் உள்ள படியால் உறுப்பினர்கள் தமது பொறுப்பை இலகுவில் தட்டிக்கழிக்கக் கூடியதாக உள்ளது. எனவே மக்களுக்கு பதில் சொல்லக்கூடிய உறுப்பினர்கள் இல்லாமை இம்முறையில் காணப்படும் ஒரு பெரும் குறைபாடாகும். ஒரு மாவட்டத்தில், சனத்தொகை அதிகமாக உள்ள பாரிய தொகுதிகளில் இருந்து ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட உறுப்பினர்கள் தெரிவுசெய்யப்படும் அதேவேளை பல சிறிய தொகுதிகளுக்கு எந்த ஒரு உறுப்பினரையும் பிரதிநிதித்துவப்படுத்த முடியாமல் உள்ள நிலை இந்த தேர்தல் முறையின் மூலம் ஏற்பட்டுள்ளதை அவதானிக்கக்கூடியதாய் உள்ளது.
விகிதாசார தேர்தல் முறை நாட்டின் அரசியலில் தற்போது மலிந்துள்ள லஞ்சம், ஊழல், மோசடி என்பவற்றிற்கும் ஒரு பிரதான காரணமென பல்வேறு அரசியல் ஆய்வாளர்கள் கருத்துத் தெரிவித்துள்ளனர். தொகுதிவாளி தேர்தல் முறையை போலல்லாது விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையில் மாவட்ட அடிப்படையிலேயே தேர்தல் நடைபெறுவதால் தேர்தலில் போட்டியிடும் வேற்பாளர்கள் ஒரு பாரிய பிரதேசத்தில் தேர்தல் பிரசாரம்

Page 156
செய்யவேண்டி ஏற்பட்டுள்ளது. எனவே வேட்பாளர்கள் மாவட்டத்தில் சிறந்த முறையில் தேர்தல் பிரசாரம் செய்வதற்கு பெருமளவில் செலவிட வேண்டும். இவ்வாறான ஒரு நிலையில் வேட்பாளர்களின் பிரசார செலவை பல்வேறு முதலாளிமார் தமது எதிர்கால நன்மை கருதி பொறுப்பெடுக்கின்றனர். எனவே தேர்தலில் வெற்றி பெற்றதன் பின்னர் பாராளுமன்ற உறுப்பினருக்கு மக்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்துவதிலும் பார்க்க தமக்கு தேர்தலின் போது உதவிய முதலாளிமார்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்த வேண்டிய கடப்பாடு உருவாகின்றது.
கட்சிக்கு பலமான ஒரு நிலையை அளிக்கும் இந்த விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறை மக்களின் பிரதிநிதிகள் தங்கள் மனச்சாட்சிக்கேற்ப சுயமான முடிவுகளை எடுப்பதை தடுக்கின்றது. ஏதாவது ஒரு விடயம் தொடர்பாக சுயமான முடிவின் அடிப்படையில், கட்சியின் முடிவுக்கு விரோதமாக பாராளுமன்றத்தில் செயற்படின் அவ்வுறுப்பினரை பாராளுமன்றத்தில் இருந்து நீக்குவதற்கு கட்சிக்கு அதிகாரம் உள்ளது. இது ஜனநாயக விரோதமான ஒரு செயன்முறையாகும். ஏனெனில் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தங்கள் பாராளுமன்ற ஆசனங்களை பாதுகாக்கும் நோக்கில் மக்களின் நலனை கருத்தில் கொள்ளாது, கட்சியின் முடிவின் படியே செயற்பட வேண்டி ஏற்பட்டுள்ளது.
பொதுவாக இலங்கை போன்ற மூன்றாம் உலக நாடுகளில் தேர்தல் வன்முறைகள் ஏற்படுவது இயல்பு. தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் தேர்தல் வன்முறைகள் சிறிய அளவிலேயே காணப்பட்டன. ஆனால் விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் இத்தேர்தல் வன்முறைகள் பல்கிப் பெருகி உள்ளதை அவதானிக்கக் கூடியதாக உள்ளது. கட்சிகளிடையே மாத்திரமன்றி, ஒரே கட்சியில் போட்டியிடும் வேட்பாளர்களிடையேயும் பூசல்கள் ஏற்படுவதை நாம் அவதானிக்கலாம். மாவட்டத்தில் அதிகளவு வாக்குகளை பெறும் வேற்பாளர் வெற்றி பெறக்கூடிய நிலை உள்ளதால் ஒரே கட்சியில் மற்ற வேட்பாளர்களை விட அதிகமான வாக்குகளை பெற்றுக்கொள்ளும் நோக்கில் போட்டி ஏற்படுகின்றது. இது சில சந்தர்ப்பங்களில் வன்முறைகளாகவும் மாறி உள்ளதை நாம் அண்மைய தேர்தல்களை நோக்குகையில் காணலாம்.

நீதிமுரசு
ஏற்கனவே இருந்த தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையின் வாக்களிக்கும் முறையுடன் ஒப்பிடுகையில், தற்போதைய விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையின் வாக்களிப்பு சிக்கலானதாகும். பழைய முறையின் கீழ், வாக்காளர் ஒரு வாக்கினை மட்டுமே பிரயோகிக்க வேண்டி இருந்தது. ஆனால் தற்போதைய முறையின் கீழ்வாக்காளர் முதலில் கட்சிக்கும், பின்னர் வேட்பாளருக்குமாக (3 வேற்பாளர்களுக்கு விருப்பு வாக்குகளை அளிக்கலாம்) மொத்தம் 4 வாக்குகளை அளிக்க வேண்டும். இதன் சிக்கலான தன்மை பொதுமக்களிடையே குழப்பத்தை ஏற்படுத்துகின்றது எனலாம். இது வாக்களிப்பின் போது நிராகரிக்கப்படும் வாக்குகளின் எண்ணிக்கை அதிகரித்துள்ளமைக்கு ஒரு முக்கிய காரணமாகும்.
விகிதாசார பிரதிநிதித்துவ முறையின் கீழ் முழு இலங்கையிலும் பாராளுமன்றத்தேர்தல் ஒரே சமயத்தில் நடைபெறல் வேண்டும். ஆனால் தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவமுறையின் கீழ் அவ்வாறான ஒரு அவசியம் இருக்கவில்லை. தொகுதிவாரி முறையின் கீழ் இடைத்தேர்தல்கள் நடாத்துவதற்கான ஏற்பாடுகளும் இருந்தன. இதன் மூலம் ஆட்சிக்காலத்தின் போது மக்களின் கருத்துக்களை அரசாங்கம் அறியக்கூடியதாய் இருந்தது. மற்றும் நாட்டில் பிரச்சினை நிலவுகின்ற காலப்பகுதியில், முழு இலங்கைக்கும் ஒரே சமயத்தில் தேர்தல் நடாத்துவது கடினமான ஒரு விடயமாகும். எனவே பிரச்சனை உள்ள பகுதிகளை தவிர்த்து ஏனைய தொகுதிகளில் தேர்தல் நடாத்தி, பாராளுமன்றத்தை கூட்டக்கூடிய சந்தர்ப்பம் தொகுதிவாரி முறையின் கீழ் இருந்தது. ஆனால் தற்போது முழு இலங்கைக்கும் ஒரே சமயத்தில் தேர்தல் நடாத்த வேண்டிய தேவைப்பாடு இருப்பதால், பிரச்சினை நிலவுகின்ற பிரதேசங்களில் இருந்து சில அபத்தமான தேர்தல் முடிவுகள் வெளியானதை நாம் 1994ஆம் ஆண்டு பொதுத்தேர்தலில் காண முடிந்தது. (உ+ம்: யாழ்ப்பாண மாவட்ட தேர்தல் முடிவு).
இன்றைய இலங்கையின் அரசியல் சூழ்நிலையில் தேர்தல் முறையில் ஒரு மாற்றத்தின் அவசியம் வெகுவாக உணரப்படுகின்றது. சில அரசியல்வாதிகள் முன்பு இருந்த தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறை மீண்டும் அறிமுகப்படுத்தப்படல் வேண்டும் என கூறுகின்றனர். எனினும் அம்முறை அறிமுகப்படுத்தப்படின் மீண்டும் அம்முறையின் கீழ் காணப்பட்ட குறைபாடுகள் தேர்தல்களின் போது பாதிப்பை ஏற்படுத்தும் என்பது

Page 157
பொன் விழா மலர் 99
தெளிவு. இன்னும் பல அரசியல் ஆய்வாளர்கள் ஜேர்மன் நாட்டின் தேர்தல் முறை இலங்கையில் அறிமுகப்படுத்தப்படல் வேண்டும் என கருத்து தெரிவித்துள்ளனர். இந்தக் கருத்து நாட்டின் பொதுவான வரவேற்பை பெற்றுள்ளது எனலாம். ஜேர்மன் முறையின் கீழ் மொத்த உறுப்பினர் தொகையில் 50 % ஆனோர் தொகுதிவாரியாகவும், மீதி 50 % ஆனோர் விகிதாசார முறையின் கீழும் தெரிவு செய்யப்படுகின்றனர்.
இந்த ஜேர்மன் முறையின் அடிப்படையில் பலர் பல்வேறு முறைகளை வெளியிட்டுள்ளனர். இது தொடர்பாக பேராசிரியர் G. L. பீரிஸ் அவர்களும் ஒரு முறையை குறிப்பயிட்டுள்ளார். ' அவரது கருத்துப்படி பாராளுமன்ற உறுப்பினர் 225 பேரில் 126 பேர் தொகுதிவாரியாகவும்,மேலும் 95 பேர் விகிதாசார அடிப்படையிலும் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர். மீதி 4 ஆசனங்களும் கூடுதலான வாக்குகளை பெறும் சிறு கட்சிகளுக்கு வழங்கப்படும். இந்த முறையின் கீழ்ஒவ்வொரு வாக்காளருக்கும் இரு வாக்குச்சீட்டுகள் வழங்கப்படும். அவ்வாக்குச் சீட்டுகளில் ஒன்று தொகுதியின் பிரதிநிதியை தேர்ந்தெடுப்பதற்கும், மற்றையது விகிதாசார அடிப்படையில் மாவட்ட ரீதியில் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுப்பதற்குமாகும். இம்முறை நடைமுறைப்படுத்தப்பட வேண்டுமானால் தற்போது உள்ள 160 தொகுதிகள் 126 தொகுதிகளாக மீளமைக்கப்படல் வேண்டும்.
இதே வேளை S. M. G. சிரிவர்தனா என்பவர் விகிதாசார முறையும், தொகுதிவாரி முறையும் இணைந்த, மற்றொரு தேர்தல் முறையை முன்வைத்துள்ளார்.* இம்முறை தொகுதிவாரி முறையிலும், விகிதாசார முறையிலும் இருந்த பல்வேறு குறைபாடுகளை நீக்கும் விதத்தில் அமைந்துள்ளது எனலாம்.
இம்முறையின் கீழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் 225 பேரும் 3 கட்டங்களில் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர். முதலாம் கட்டமாக 160 உறுப்பினர்கள் தொகுதிவாரியாக தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர். இரண்டாவது கட்டமாக 50 உறுப்பினர்கள் தகுதி அடிப்படையிலும், மூன்றாவது கட்டமாக 15 உறுப்பினர்கள் தேசிய மட்டத்திலு தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர்.
தேர்தல் வேட்பு மனுக்கள் சமர்ப்பிக்கப்படும் போது
பழைய தொகுதிவாரி பிரதிநிதித்துவ முறையைப் போல் 160 தொகுதிகளுக்கும் (வெவ்வேறாக) வேட்பு மனுக்கள்

சமர்ப்பிக்கப்படல் வேண்டும். இதற்கு மேலதிகமாக ஒவ்வொரு கட்சியும் மூன்றாவது கட்டமான தேசியப்பட்டியலில் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவதற்காக 10 பேர் கொண்ட ஒரு பட்டியலை சமர்ப்பித்தல் வேண்டும்.
முதலாவது கட்டத்தில் முழு இலங்கையிலும் ஒற்றை ஆசன முறையின் கீழ் தேர்தல் நடைபெற்று, வெற்றி பெறும் உறுப்பினர்கள் தொகுதிக்கு பொறுப்பான பாராளுமன்ற உறுப்பினராக தேர்ந்தெடுக்கப்படுவார். அதன் பின்னர் இரண்டாவது கட்டத்தில் ஒவ்வொரு கட்சியினதும் தோல்வியுற்ற அபேட்சகர்கள் பெற்றுக்கொண்ட மொத்த வாக்குகளின் அடிப்படையில் பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவம் வழங்கப்படும். முதலில் ஒவ்வொரு கட்சியினதும் தோல்வியுற்ற அபேட்சகர்கள் பெற்றுக்கொண்ட மொத்த வாக்குகள் தேசிய மட்டத்தில் கூட்டப்படும். பின்னர் ஒவ்வொரு கட்சியும் பெற்றுக் கொண்ட தோல்வியுற்ற மொத்த வாக்குகள் கூட்டப்படும். இவ்வாக்குகளுக்கு 50 பிரதிநிதிகள் நியமிக்கப்பட வேண்டுமாகையால் மொத்த தோல்வியுற்ற வாக்குகளை 50 ஆல் பிரித்து "உறுப்பினருக்கான வாக்குப் பெறுமதி” கணிக்கப்படும். பின்னர் ஒவ்வொரு கட்சியும் பெற்ற மொத்த தோல்வியுற்ற வாக்குகளை உறுப்பினர் வாக்குப்பெறுமதியால் பிரித்து ஒவ்வொரு கட்சிக்கும் கிடைக்கும் உறுப்பினர் எண்ணிக்கை கணிக்கப்படும். இவ்வாறு கணிக்கப்டும் போது பெறப்படும் உறுப்பினர் தொகை 50 இலும் குறையுமானால், ஒவ்வொரு கட்சிக்கும் கிடைத்துள்ள எஞ்சிய வாக்குகளின் எண்ணிக்கையின் அடிப்படையில் 50 உறுப்பினர்கள் பூரணமாகும்வரை கட்சிகளுக்கு மீதி உறுப்பினர் எண்ணிக்கை பகிரப்படும். இந்தக் கட்டத்தின் போது 50 உறுப்பினர்களும் தேர்தல் ஆணையாளரினால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர். அவர்கள் முதலில் தேர்தல் தொகுதிகளில் முதலாவது கூடிய வாக்கு வீதம் பெற்ற வேற்பாளர்களிலிருந்து தெரிவு செய்யப்படுவர். ஒரு கட்சிக்கு கிடைக்கும் உறுப்பினர் தொகை, அவ்வாறு தெரிவு செய்யப்படுபவர்களிலும் அதிகமானால் இரண்டாவது கூடிய வாக்கு வீதம் பெற்றவர்களில் இருந்து தெரிவு செய்யப்படுவர். ஒரு கட்சிக்கு அதற்கும் அதிகமான உறுப்பினர் கிடைத்திருப்பின் மூன்றாம், நான்காம்கூடிய வாக்கு வீதம் பெற்றவர்களில் இருந்து சம்பூரணமாகும் வரை தேர்ந்தெடுக்கப்படுவர். இந்தக் கட்டத்தின் போது முதலாம் கட்டத்தில் உறுப்பினர்களை தெரிவு செய்யக் கிடைக்காத வாக்காளர்களுக்கும் உறுப்பினர்களை தெரிவு செய்ய ஒரு வாய்ப்பு அளிக்கப்படும்.

Page 158
இந்தத்தேர்தல் முறையின் மூன்றாவது கட்டம் தேசிய பட்டியல் முறையில் உறுப்பினர்களை தெரிவு செய்தலாகும். இந்தக் கட்டத்தில் ஒரு கட்சிக்கு கிடைக்கும் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 5 க்கு மட்டுப்படுத்தப் படுகின்றது. இதன் மூலம் சிறு கட்சிகளுக்கும் பாராளுமன்றத்தில் பிரதிநிதித்துவப் படுத்தக் கூடிய ஒரு சந்தர்ப்பம் வழங்கப்படுகின்றது.
S.M.G. சிறிவர்தனாவின் புதிய தேர்தல் முறை
தேசிய மட்டத்தில்
•a Q l5 = . të -- 醫醫影 மொக் S 邑 路 d 列 % த் 黔|官 淺 據| 還 彗嗣 呈° w Ο ra 5) S. 6 . 吕 些 3) 3 改 வாககுகள 畿添雪器|碧要帝 ஜே த்
5 ई हैं व | 3
() (d. (3)
A 3, 804, 800 47.56% 902, 600 95 12 31
B 2,742,400 34.28%. 1524,100 56 20 7
C 187,200 2.34%. 187,200 O 2 41
D 466,400 5.83%. 363,800 3 5
E 756, 800 9.46%. 6 10,300 6 8 29
F 42,400 0.53% 42,400 0 0. 42
8,000,000 3630400 160 47
(1) -இம்முறைப்படி தொகுதிவாரியாக தெரிவு செய்யப்பட்டவர்
(2) - தோல்வியுற்ற தேர்தல் தொகுதிகளில் பெற்ற மொத்த வ
உ+ம் - உறுப்பினருக்கான வாக்குப்பெறுமதி = இதன்படி A கட்சிக்கு கிடைக்கும் உறுப்பினர் == 1 'A' கட்சியின் எஞ்சிய வாக்குகள்
(3) - (2) இன்படி கணிக்கப்பட்டதன் பின் எஞ்சிய வாக்குகள் (4) -(2) இன்படி 50 உறுப்பினர்களை பூரணப்படுத்த, எஞ்சி
அடிப்படையில் வழங்கப்படுவர்.
(5), (6), (7) என்பன (2), (3), (4), என்பன கணிக்கப்பட்டது ே
இடமளிக்கும் நோக்கில் ஒரு கட்சிக்கு கிடைக்கும் மட்டுப்படுத்தப்படும்.
 

நீதிமுரசு
எனவே அனைத்து கட்சிகளுக்கும் நன்மை பயக்கக்கூடிய, ஏனைய முறைகளில் காணப்பட்ட பல்வேறு குறைபாடுகளையும் தீர்க்கும் விதத்தில் அமைந்துள்ள இவ்வாறான ஒரு தேர்தல் முறையை இலங்கையில் அறிமுகப்படுத்த வேண்டியது காலத்தின் தேவையாகும்.
சம்பந்தமானள மாதிரி அமைப்பு அட்டவணை
ரு மட்டத்திலும் உறுப்பிரர்கள் கிடைக்கும் விதம் ம் உறுப்பினர் தேசிய பட்டியல் உறுப்பினர்
s தேசிய மட்ட - I 3. S i 翡 உறுப்பினரு 量器 墨 | || || | | | | 5) s வாககு 5) 9 塩) 曾敬 百阅 攤 |患歌 |"醬 F幫髒| F普魯 | *
is ا۔B0 கிடைக்கும் Ե نے یہ *(4)(5)உறுப்பினர் (6) (7) &
304 0 5 0. 112
940 5 O 82
984 O 1,87200 4
760 0 0 4,66,400 9
436 O 1 223467 6
400 1 O 42,400 1 2
3 11 4 225
களின் எண்ணிக்கை.
ாக்குகளின் அடிப்படையில் தகுதிபெறும் உறுப்பினர்கள்
36,30,400 - 50 = 72,608 9,02,600 + 76,608 = 12 31, 304 -
ப 3 உறுப்பினர்களும் கட்சிகளின் எஞ்சிய வாக்குகளின்
பான்று தேசிய மட்டத்தில் கணிக்கப்படும். சிறுகட்சிகளுக்கு தேசிய பட்டியல் உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை 5க்கு
M. M. (pg) pologs fghap Tait இடைநிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
23

Page 159
பொன் விழா மலர் 99
மாகாணசபை தேர்தல் திகதி ம உயர் நீதிமன்றத் தீர்ப்பு -
இலங்கையின் ஐந்து மாகாணங்களுக்குமான மாகாண சபைத் தேர்தல் உரிய காலத்தில், அதன்பதவிக்காலம் முடிவுற்று இருந்தும் கூட, ஜனாதிபதி அவசரகாலச் சட்ட விதியினை உபயோகித்து அதன் கீழ் தனக்கிருக்கும் தத்துவத்தை உபயோகித்து தேர்தலை நடத்தாமல் ஒத்திவைத்தார். இவ்வாறு தேர்தலை ஒத்திவைத்தது நாட்டுப் பிரஜைகளின் அடிப்படை உரிமைகளை மீறும் செயல் எனவும், இதனால் அவர்களுடைய வாக்களிக்கும் உரிமை மழுங்கடிக்கப்பட்டிருக்கிறது எனவும், இது அரசியலமைப்புக்கு முற்றிலும் முரணான செயற்பாடெனவும் உயர்நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது.
மேலும் அத்தீர்ப்பிலே பாதுகாப்புக் காரணங் களுக்காகத் தேர்தலை ஒத்திவைக்கத் தேர்தல் ஆணையாளர் இணங்கியமை தவறெனவும் நீதிமன்று தனது தீர்ப்பிலே சுட்டிக்காட்டி இருந்தது. இவ்வாறு நீதிமன்றம் கருதியதன் மூலம், தேர்தல் ஆணையாளர் தனது கடமையில் இருந்து தவறி இருக்கிறார் என்பதை தெளிவுறுத்துகிறது. அத்தோடு இன்னும் மூன்று மாத காலத்துக்குள் தேர்தல் திகதியை அறிவிக்க வேண்டும் எனவும் உத்தரவிட்டது. இங்கு தேர்தல் திகதியை நிர்ணயிக்கும் பொறுப்பு இதன் மூலம் தேர்தல் ஆணையாளருக்கு நீதிமன்று வழங்கி இருந்தது.
இதன் பிரகாரம் ஏப்ரல் முதலாம் திகதியைத் தேர்தல் தினமாக ஆணையாளர் அறிவிப்புச் செய்து இருந்தார். இது நீதிமன்றத் தீர்ப்புக்கு ஏற்ப ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதும் அங்கீகரிக்கப்பட்டதுமாகும். ஆனால் இவ்வறிவிப்பு பல வாதப் பிரதிவாதங்களை ஏற்படுத்தி இருந்தது. குறிப்பிட்ட தேர்தல் திகதியில், அன்றைய தினம் பெரிய வியாழன் எனவும், மறுதினம் பெரிய வெள்ளி எனவும், தேர்தலை அடுத்து ஊரடங்கு அமுல்படுத்தப்பட்டால் கிறிஸ்தவர்கள் தமது பூஜைகளில் கலந்து கொள்ள முடியாது எனவும், கத்தோலிக்க மதகுருமார் ஆட்சேபனை தெரிவித்ததுடன்,

ாற்றம் தொடர்பான
ஓர் விமர்சனம் ZITT
அமைதியான முறையில் ஆர்ப்பாட்ட ஊர்வலங்களும் இடம்பெற்றன.
எமது அரசியலமைப்புப்படி ஒர் இனம் தனது மதவழிபாட்டைப் புரிவதற்கு எவ்வித இடையூறும் ஏற்படாத வகையில் பாதுகாப்பு வழங்கப்பட வேண்டும் என்பதாகும். எனவே கிறிஸ்தவ சமூகம் தனது அடிப்படைக் கடமையை புரிவதற்கு இடைஞ்சலாக இத்தேர்தல் திகதி அமைந்து விட்டது. இதன் காரணமாகத் தேர்தல் ஆணையாளர், சட்டமா அதிபர் மூலம் மனு ஒன்றைச் சமர்ப்பித்து இருந்தார்.
இம்மனுவை விசாரணைக் கெடுத்த நீதிமன்றம் தேர்தல் திகதியை மாற்றும் அதிகாரத்தைத் தேர்தல் ஆணையாளருக்கு வழங்கி இருந்தது. இத் தீர்ப்பானது பல்வேறுபட்ட சட்டச் சிக்கல்களை உருவாக்குமா என்ற கேள்வி சட்டத்துறை வட்டாரத்தில் பெருத்த சலசலப் பையும் சர்ச்சையையும் உண்டு பண்ணி இருக்கிறது.
இங்கு முதலாவது அவதானிக்கப்பட வேண்டிய விடயம் யாதெனில் நீதிமன்றம் சட்டம் இயற்றும் அதிகாரம் உடையதா என்பதாகும். இக்கேள்விக்கான விடை சாதகமாக இருந்தால் இத்தீர்ப்பை விமர்சிப்பதில் எதுவித அர்த்தமும் இல்லை. இருப்பினும் இக் கேள்விக்குச் சாதகமான பதில் பெறக் கூடிய சூழ்நிலை இல்லை. நீதிமன்றங்கள் சட்டமியற்றும் அதிகாரத்தைக் கொண்டிருக்கவில்லை என்பது எமது அரசியலமைப்பு வாயிலாக அறியக் கூடிய விடயம். ஆக சட்டவாக்கத்தில் சட்டத்தினை பொருள் கோடல் செய்யும் ஓர் இயந்திரமாகவே நீதிமன்றம் இயங்குகின்றது. எனவே இந்நிலைமையை அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் உறுப்புரை 3ம் பிரிவோடு ஒப்பு நோக்கும் போது, 3ம் பிரிவு மீறப்பட்டிருக்கிறதா என்ற கேள்வியும் எழுகிறது.
3ம் பிரிவானது - மக்களின் இறைமை பற்றிக்

Page 160
கூறுகிறது. இறைமையானது இவ்வுறுப்புரிமைப் பிரகாரம் ஆட்சித்தத்துவங்கள், அடிப்படை உரிமைகள், வாக்குரிமை ஆகியவற்றை உள்ளடக்குகிறது. மக்களின் இறைமையின் அம்சமான மக்களது சட்டமாக்கற் தத்துவம் மக்களால் தெரிவு செய்யப்பட்ட பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட பாராளுமன்றத்தினாலும் மக்கள் தீர்ப்பொன்றின் போது மக்களாலும் பிரயோகிக்கப்படுதல் வேண்டுமென
அரசியலமைப்பு ஏற்பாடு செய்கிறது. (Article 4(a)
எனவே 3 (அ), 4 (அ), ஆகிய பிரிவுகளின் பிரகாரம் சட்டமாக்கற் தத்துவம் மக்களுக்கு மாத்திரம் உண்டு என்பது புலனாகிறது. இந்த ஏற்பாடு இத்தீர்ப்பினால் மீறடிக்கப்பட்டிருக்கிறதா என்ற கேள்வியும் எழுகிறது.
ஐ. தே. க. சார்பாக ஆஜரான சட்டத்தரணி K. N. சொக்ஸி, PC, தனது வாதத்தின்போது, நீதிமன்றம் தேதியை மாற்றுவதற்கு நியாயாதிக்கம் அற்றது என்றும், இவ்வாறு மாற்ற பாராளுமன்றத்திற்கு மாத்திரமே முடியும் என்றும் வாதிட்டார். பாராளுமன்றத்தில் விசேட மசோதாவைச் சமர்ப்பிப்பதன் மூலம் இதனை மாற்றம் செய்யமுடியும் எனக் குறிப்பிட்டார்.
உண்மையில் இந்த வாதம் முதற்தோற்றமளவில் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட வேண்டிய ஒன்றாகும். நீதித் துறையானது இயற்றப்படும் சட்டங்களை பொருட் கோடல் செய்து அது அரசியலமைப்புக்கு முரண்படாமல் இருக்கின்றனவா எனப் பார்ப்பதே இதன் தொழிற்பாடாக இருக்கிறது. எனவே, சட்டமியற்றும் அதி காரத்தை நீதிமன்றம் கையிலெடுக்க முடியாது.
சட்டம் இவ்வாறு இருக்க வேண்டும் என்று
கூறுவதற்குத் தற்றுணிபு இருக்கும் அதே வேளை

நீதிமுரசு
அச்சட்டத்தை இயற்றி நடைமுறைப்படுத்தும் அதிகாரத்தை நீதிமன்றம் கையிலெடுக்க முடியாது.
மொண்டாஸ்கியூ அவர்களால் முன்மொழியப்பட்ட வலுவேறாக்கக் கோட்பாடும் இத்தீர்ப்பின் வாயிலாகச் சற்று மலினப்படுத்தப்படுகிறது.
நீதியரசர் H. N. G. Fernando இத்தீர்ப்புக்கான காரணத்தைக் குறிப்பிடும் போது, (Ret Midweek Mirror) ஓர் இடத்தில் தேர்தல் திகதியை நிர்ணயிப்பதற்கு நீதிமன்றத்திற்கு அதிகாரம் இல்லையென்றும் ஏன் எனில் 9g 905 Purely an Administrative Act g605urió தேர்தல் திகதியை நிர்ணயிப்பதற்கு தேர்தல் ஆனையாளராலேயே முடியும் என்றும் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
இவ்வாறு நீதியரசர் சொல்லிருப்பதன் மூலம் நிர்வாக 6SLuj605 Ë5unsit pih (Administrative Act) Ë506ërpub தலையிட்டுக் குழப்ப முடியாது. அதற்குத் தமக்கு நியாயாதிக்கம் இல்லையென்று கருதும் போது அதே நீதிமன்றம் எவ்வாறு சட்டவாக்க சபையின் தத்துவத்தை மாற்றம் செய்ய முடியும்? மக்கள் சட்டமியற்றும் அதிகாரத்தை பாராளுமன்றத்திற்கு மாத்திரமே வழங்கியுள்ளனர்.
எனவே, சட்டத்துறையின் நடவடிக்கைக்குக் குந்தகம் விளைவிக்கக் கூடிய முறையில் அமைந்த இத்தீர்ப்பு, ஓர் ஒவ்வாத முற்றிர்ப்பாக அமையும் எனவும், வலுவேறாக்கக் கோட்பாட்டுக்கு மாசு கற்பிக்கும் தீர்ப்பு
எனவும் சட்ட வல்லுனர்கள் கருத்துத் தெரிவிக்கின்றனர்.
மத உரிமைகளைப் பாதுகாக்கும் ஒரு கருவியாக நீதி இங்கு செயல்பட்டதும் குறிப்பிடத்தக்கதே.
ஐ. பயஸ் றெஸ்ஸாக் இடைநிலை ஆண்டு இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி

Page 161
பொன் விழா மலர் 99
(மனோவின் டயரி)
Date :- 1998-02.12
என் டயரியே உனக்கும் எனக்கும் இப்படியொரு தொடர்பு எப்படி வந்தது. உனக்கு மட்டும் அத்தனை உண்மைகளையும் ஒப்பிக்கவேண்டுமென்றுஎனக்கு எப்படித் தோன்றிற்று நீஇருப்பதனால்தான் என்னால் என்நெஞ்சின் பாரங்களை அடிக்கடி இறக்கி வைத்து நிம்மதியாக உறங்க முடிகின்றது.
இருக்கட்டும்,
இன்று என் பொழுதில் புதிதாக ஒன்றுமில்லை. யாழ்ப்பாணத்தில் அலைந்து திரிந்து விட்டு, அடுப்புக்குள் சமைத்துவைத்திருக்கும் அம்மாவின் சமையலை சுவையான போதும் சொட்டை நொட்டை சொன்ன காலங்கள் கடந்து போய். கொலரா பரவுதென்று பூட்டி வைத்திருந்த கடைகளில் கூட பிட்டு வாங்கி, பிடிக்காவிட்டாலும் வயிறுநிரப்பும் நிகழ்காலத்தை நினைக்க, நெஞ்சுக்குள் துக்கம் நெளியத்தான் செய்கிறது. ஆனாலும் இதையெல்லாம் நினைக்காதளவிற்கு கொழும்பில் நேரங்கள் விரைவாக ஓடி விடுவதால் நிம்மதியான உறக்கமும் கிடைக்கத்தான் செய்கிறது. இந்தக் கிழமை எப்படியும் பெடியன்களுடன் ஒரு சமையல் போடத்தான் வேண்டும். இல்லாவிட்டால் வாய்பேசா வயிறு சாந்தியடையாது.
Date :- 1998.12.13
அம்மாவின் கடிதம் இன்று வந்திருந்தது. என்னதான் இருந்தாலும் அம்மாக்களிற்கு ஆண் பிள்ளைகளிலிருக்கும் அக்கறைபாசம் பெண்பிள்ளைகளின் மேல் வருவதாய்க் காணோம். அம்மாவின் கடிதத்தில் ஆரோக்கியமான, அவசியமான விடயங்கள் இருப்ப தென்னமோ அபூர்வம்தான், ஆனாலும் அதில் அன்புமட்டும் அணுஅணுவாக இழையோடியிருக்கும். இப்பொழுது தெல்லாம் நான் அடிக்கடி நினைப்பதுண்டு அன்றெல்லாம் அம்மா, அப்பா பேசும்போது அடிக்கும்போது சிலவேளைகளில் அந்த உறவுகளே வேண்டாமென்ற அளவிற்கு வெறுத்ததுண்டு. ஆனால் இன்று அவை என் கண்ணிற்கு தெரிவதகக் காணோம். இறைவன் இரத்தத்தினாலல்லவா உறவை உருவாக்கியுள்ளான். விடுபடுமா என்ன?
Date :- 1998-12.14
என்னுடன் உள்ளத்துள் உரையாடிக் கொண்டி ருக்கும் உறவே ஏனோ தெரியவில்லை இன்று உன்

26
திரு.இரா. செந்திற்குமரன்
நினைவுதான் எந்நெஞ்சத்தை இதமாக ஏதோ செய்துA கொண்டிருக்கிறது. இன்றும் கூட மீண்டும், நான் உன்னைக் கண்டது முதல், உன்னிடம் உருக்கமாக விடைபெற்று இங்கு வந்ததுவரை அசை போட்டுக் கொண்டேன். பரீட்சைகளுக்குப் படிக்கும்போது கூட திரும்பத் திரும்ப பாடங்களை நினைப்பது சலிப்பாகத்தான் இருக்கின்றது. ஆனால் காதலில் மட்டும் எத்தனை மீட்டல் பயிற்சிகள். மனது ஒருவனை எவ்வளவு முட்டாளாக்குகின்றது. நான் அன்று கல்வியையும் காதலித்திருந்தால் இன்னும் கூடிய பதவியில் இருந்திருக்க வாய்ப்பு இருந்திருக்குமா. சொல்லத் தெரியவில்லை. உன்னைத் தனிமையில் விட்டு இங்கு நான் இருப்பது எவ்வளவு கடுமையானது என்று என்னால் புரிந்து கொள்ள முடியாமலில்லை. ஏன் இங்கும் கூட கனடாSponsor இற்காக காத்திருக்கும் கலியாணமான கன்னிகள் எத்தனைபேர் தெரியுமா, படத்தில் பார்த்தவரை நெஞ்சிற்குள் சுமந்து கொண்டு Interview, Medical என்று ஏற்றுமதிக்காகக் காத்திருக்கும் இளககளைப் பார்க்கும் பொழுது, கல்யாணம் கூட இன்று வர்த்தகத்துறையின் வடிவமாகி விட்டது என எண்ணும் பொழுதெல்லாம், என்னால் இந்த நாட்டின் மீதும் சில வஞ்சகர்கள் மீதும் கோபம் வருவதைத் தவிர்க்க முடியவில்லை. இன்றெல்லாம் தமிழனின் கைரேகைகளில் வெளிநாட்டுப் பயணமும், சிறைவாசமும் நிரந்தரமாக அமைந்து விட்டது அதிசயமான நிஜம்தான்.
உன்னைத் திருமணம் முடித்து, என்னுடன் இணைத்துக் கொள்ள எனக்கும் ஆசைதான். கொழும்பில் புகைக்கூட்டளவு பெட்டி அறைக்குக் கூட சில ஆயிரங்கள் செலவாகும்போதுகண்ணே,ஐயாயிரம் சம்பளத்துடன் எப்படி இப்போ நாம் ஆரோக்கியமாக வாழ்வது ? படைத்து விட்ட ஆண்டவன் படியழக்க மாட்டானா ? எனக்கும் பணம்வரும் காலம் வராதா என்ற நம்பிக்கையில்தான் இன்னும்
நிம்மதியாக உறங்குகின்றேன்.
Date :- 1998.12.15
இன்றுதயாளனின் பிறந்தநாள், இரவுதான் Party நடந்தது. யாரிடம் சொல்லவிட்டாலும் டயரியே உனக்கு ஒழிக்க முடியுமா என்ன? நானும் ஒரு cup பியர் குடித்தேன். என் அளவு அதுதான். இப்பொழுதெல்லாம் குடிவகை கொழும்புPartyகளில் அத்தியாவசியப்பண்டமாகிவிட்டது.

Page 162
என் அறிவுக்கு எட்டியவரை போத்தலில்லாPartyகள் இங்கு இல்லை. குடும்பக் கூட்டுக்குள் இல்லாததால் இங்கு பல இளைஞர்கள் தம்மை இழந்து விடத்தான் செய்கிறார்கள். போத்தல் விடயத்தில் மட்டுமல்ல வேறுபல விடயங்களிலும் கூடத்தான்.??? யாரோ கதைவைத்தட்டுகிறார்கள். நேரம் 12 மணியைத் தாண்டியும் உறங்காமல் உலாவும் மனிதர்கள் இருக்கத்தான் செய்கிறார்கள். இந்த நேரத்தில் அழைப்பது நிச்சயம் அவர்களாகத்தான் இருக்க முடியும். சரி இன்று இத்துடன் முடிக்கிறேன்.
Date :- 1998.12.16 Date :- 1998. 12.17 Date :- 1998.12.18
என் வாழ்விலும் அது நடந்து விட்டது. உலகத்தை அழகாக மட்டுமே அனுபவித்த எனக்கு இன்று என்னையே அசிங்கமாகத்தான் நோக்க முடிகிறது. ஏதோ எங்கும் இருளாக, நான் சிறுமைப்பட்டதாக, சுறுசுறுப்பான என்மூளை நான் சொல்லியும் கேளாமல் சோர்வாக ஒன்றை மட்டும் திரும்பத் திரும்பச் சிந்திக்கும் சித்த பிரம்மைக்காரன் போல் சின்னா பின்னப்பட்டு விட்டது. இரண்டு நாள் பட்டினி என் கால்கள் நடக்க மறந்து நடுங்குகின்றன, கைகள் சோர்ந்து குளிர்கின்றன, அடிவயிறெல்லாம் அப்படியொரு நோ, எனக்கும் அல்சரா. என் டியரியே இன்று என்னால் எழுதக்கூட முடியவில்லை. ஆனாலும் என் உணர்வுகளின் உரம் குறைய முன்பு உள்ளக் குமுறல், அமைதியாக முன்பு நான் நானாக ஆக முன்பு நாட்களின் ஓட்டத்தால் மறதிகள் என்னை ஆழமுன்பு அனைத்தையும் உன்னிடம் கொட்டித் தீர்த்துவிட வேண்டும். அதனால்த்தான் எழுதுகின்றேன், நேற்றுவரை என்னை ஒரு சிங்கமாக ஒரு மறவனாக எண்ணிய எனக்கு இன்று என்னைப் பழிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. ஆம், எம் மண்ணில் இடம் பெயர்ந்து போன எத்தனையோ கையாலாகாத கோழைகளோடு, மந்தைகளாகிப் போன மக்களோடு, புஷ்வாணமான சிந்தனையாளர்களோடு, சுயநல வாதிகளாக சோடை போனவர்களோடு நானும்பத்தோடுபதினொன்றாகின்றேன்.
மறதி. மறதி இதை மட்டுமே சாட்டாக்கிக் கொண்டு எத்தனை பேர் இன்றும் தம்மை இராஜாக்களாக, இரட்சகர்களாக இயப்பிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இழிவு இழிவு இப்படியும் வாழத்தான் வேண்டுமா..? என் செய்வது வாழத்தானே போகிறேன். எத்தனையோ பேர் வாழ்ந்து கொண்டுதானே இருக்கிறார்கள். என்ன என் உள்ளமே ஏன் விழிக்கிறாய்? என்ன நடந்தது; புயவில்லை ? புதிதாக அதிசயம் ஒன்றுமில்லை அவ்வளவு நிதர்சனமான

நீதிமுரசு
நிகழ்வுதான். நானும் சந்தேகத்தில் பொலிசால் கைது செய்யப்பட்டேன். அவ்வளவுதான், ஆம் ஆக இரண்டு நாட்கள் அந்த இரும்புக் கம்பிகளின் பின்னால். விசாரித்தவர்கள் விட்டார்கள் அவ்வளவுதான். நான் பாக்கியசாலி. வெலிக்கடை போகுமளவிற்கு விஷயம் பெரிதாகவில்லை அவ்வளவுதான். ஆம் அவ்வளவுதான்! கடவுளே இந்த அவ்வளவுக்குள் எந்தனை அளவுகள். இப்படித்தானே எத்தனை ஆயிரம் பேர் அழைத்துச் செல்லப்பட்டு விடுவிக்கப்பட்டபோதெல்லாம் நானும்கூட எத்தனை “அவ்வளவுதான்” களைச் சொல்லி ஆறுதல் கூறினோம்.
அன்று என் அறைக்கு வந்தார்கள். அனைத்தையும் சோதித்தார்கள். IC பொலிஸ்பதிவு வேலை
IC அனைத்தும் இருந்தது ஆனாலும் என்னில் சந்தேகம்,
தமிழனென்றதால் எதற்கும் தயாராயிரு என்றும் அர்த்தப்படும் போலும் ஒரு சின்ன விசாரணை விட்டவிடுவதாக என் வீட்டுக்காரனுக்குச் சொல்லப்பட்டது. வாசலில் வந்தாயிற்று பெரியவன் ஒருவன் அனைத்தையும் விசாரித்து விட்டு என்னை விடச் சொன்னான். எம் ஒழுங்கையிலிருந்து வாகனமொன்று ஒரு சிலரை உள்ளுக்குள் போட்டுக் கொண்டு புறப்படத் தயாரானது. அப்பொழுது என்மனம் என்ன சொன்னது தெரியுமா “அப்பாடி என்னை விட்டுட்டாங்கள்” ஆம் பாஞ்சாலங்குறிஞ்சியின் எட்டப்பன் ஒருவன் இருந்தானோ இல்லையோ தெரியவில்லை ஆனாலும், அவனின் எண்ணம் மட்டும் எத்தனை பேரில் புதைக்கப்பட்டுள்ளது. நானும் விதிவிலக்கல்ல. என் வாசலடியில் ஜிப் நின்றது 8பேர் பிடித்தாயிற்று எண்ணிப் பார்த்தார்கள் . இன்னும் இருவர் இருந்தால் பத்து, என்னையும் இன்னோர் Uncle ஐயும் ஏறுமாறு அழைத்தனர். அப்போதே உலகம் இருண்டது. எத்தனை பேரின் கதைகளைக் கேள்விப் பட்டுள்ளேன். இவர்கள் எவ்வளவுநல்லவிதமாகத்தான் கதைத்து என்னை அழைத்துச் சென்றாலும் எனக்கு நெஞ்சு அடிக்காமல் இல்லை. ஐந்து நிமிடத்தில் பொலிஸ் நிலையம் அடைந்தோம், எம்மில் சந்தேகப்பட்டார்களா? அப்படியும் தெரியவில்லை சாவதானமாக உள்ளே போகச் சொல்லிக் கொண்டு பொறுமையாக அவர்கள் நடப்பதைப் பார்த்தால். எதற்குப் பிடிக்கிறார்கள் ? பிடிக்க வேண்டுமென்று பிடிக்கிறார்களா. விடை தெரியாத எத்தனையோ கேள்விகளும் இதுவும் ஒன்றாகி விடலாம். நேரம் நடுநிசி தாண்டி 130 இருக்கும். காக்கிச் சட்டைகளும்தூக்கத்தைத் தியாகம் செய்கின்றார்கள்தான். ஆரம்ப பதிவுகள் எம்மைப் பற்றிப் பதியப்பட்டன. எனக்குத் தெரியும் இந்த நேரம்

Page 163
பொன் விழா மலர் 99
என்னை வெளியில் எடுக்க எவரும் வரப் போவதில்லை. அந்தப்பொலிஸ் நாம் இருந்த இடத்திலிருந்து சிறிய சிறைக் கதவைத் திறந்தான். என்னால் ஜிரணிக்க முடியவில்லை. ஏதோ செய்தது எம்மை உள்ளுக்குப் போகச் சொன்னான்.என் கால்கள் நகரவில்லை, உள்ளுக்குச் சென்றோம், சிறைக்குள் பூட்டப்பட்டோம். இறைவா நான் குறுகிப்போனேன்.
முன்றுநாலுபேருக்கே மட்டுமட்டான அறை,10பேர் உள்ளே, ஒருவன் இருக்க வசதியான படுக்கை ஒர் உயர்ந்த கட்டு மறைப்பிற்காக 2 அடிமட்டும் சுவருள்ள மலசல கூடம். இவ்வறையை எப்போது இறுதியாக துப்பரவு செய்தார்கள். அந்த மணமும் அந்த அறையின் நிறமும் எனக்கு மூச்செடுக்க முடியவில்லை, இருண்ட உலகம். சுவரில் எல்லாம் ஏதேதோ எழுதப்பட்டுடுள்ளன. பெரும்பாலானவை தமிழில் எழுதப்பட்ட கவிதை வரிகள், தமிழர்கள் அடிக்கடி தங்கும் இடம் என்பதை அது தம்பட்டமடித்தது.
நேற்றுவரை எம் தமிழ் மண்ணில் எனக்கு விடை தெரியாத வினாக்கள் பல இருந்ததாக ஞாபகம். ஆனால் இன்று எனக்கு பல செயல்களுக்கு அர்த்தம் புரிந்தது. அன்றாட நிகழ்வாகிவிட்ட அனுதினம் எதிர் பார்க்கும் இக்கைதுகளை, இன்றுகூட எம்மால் ஏற்க முடியாதிருக்கும் பொழுது அன்று அமைதியான உலகில், தன்மானம் தரம் கெடாமல் தமிழன் இருந்த காலை,திக்கெட்டும் தமிழ்மணந்த போது ஒரு தமிழ் மகன் அறையுள் அடைக்கப் பட்டிருப்பின் அவன் எண்ணம் எப்படி இருந்திருக்கும், என்னால் உணர முடிகிறது. அவன் திமிறியிருப்பான், அழுதிருப்பான், நியாயம் கேட்டிருப்பான், இரத்தம் கொதித்திருக்கும். வைரமுத்துவின் கவிதைபோல்தன்குஞ்சிற்கு ஆபத்தெனும் போது பறக்காத கோழிகூட பருந்தைத் தாக்க வானத்தில் தாவிப்பறக்கிறதே"அப்படித்தான் அவனும் துடித்திருப்பான்.
எனக்கும் அப்படித்தான் ஆனால் இவை நாம் எதிர்பாராத ஒன்றல்ல. அன்றைய போராட்டங்களில் அர்த்தம் ஓரளவிற்கு அனுபவ ரீதியாகப் புரிய ஆரம்பித்தது. ஒருவன் மட்டும் உறங்கி விட்டான். விசாரித்தேன் இது நான்காவதுதடவையாம், அவனிற்குப்பழகிவிட்டது, உறங்கி விட்டான், உணர்ச்சியற்ற புழுவாக அத்தமிழன் ஆக்கப்பட்டுத்தான் விட்டான். ஆண்களின் கண்களின் கண்ணிரைக் காண்பதை எம் தமிழ்க்கலாச்சாரம் கண்டதாக வரலாறில்லை, ஆனால் இங்கு ஆண்கள் விக்கி விக்கி அழுகிறார்கள் கதறுகிறார்கள்.என் கண்களும்பனித்தன. தமிழன் எவ்வளவு தூரம் தரம் கெட்டு விட்டான்.

28
இரவு முழுவதும் நித்திரையே ஞாபகம் வரவில்லை. என் அம்மா அப்பாவை நினைத்தேன். ஒரு தமிழ்ப் பெற்றோர்க்கு பிள்ளையின் உடலைவிட இன்று உயிரைப் பற்றித்தான் கவலை, நான் இல்லாத என் குடும்பத்தைக் கற்பனை செய்தேன். இன்று எத்தனை குடும்பங்களில் நிகழ்கால நிகழ்வாக காணாமல் போனோரின் கதைகள். கிழக்கிலங்கையில் 60% இற்குமேல் விதவைகளாம். என் காதலியையும் விதவையாக கற்பனை பண்ணுவதை என்னால் தவிர்க்க முடியவில்லை. என் மரணப்படுக்கை, செத்தவீட்டைக்கூட கற்பனையில் கண்டேன். சித்திரவதைகளைப் பற்றி நான் கேள்விப்பட்டவைகள் என் கண்முன்ஓடின. எவ்வளவுநண்பர்கள் வெலிக்கடை, மகசின் வரை சும்மா சென்று மீண்டவர்கள். இன்றும் தொற்றிக் கொண்ட தோல் வியாதிகளால் தொல்லை அனுபவிக்கிறார்கள். நானும் இனிமேல். அப்படியா?
என் உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்தாததையிட்டு, கொழும்பு வந்தை எண்ணி, காதலித்ததை எண்ணி, ஏன் ஒரே பையனாகப் பிறந்ததை எண்ணி என்மேல் நொந்து கொண்டேன். எதிர் காலத்தை எண்ணிக் கொள்ளாத நிகழ்காலத்தை மட்டும் வாழ்ந்து விட்டுப்போகும் தமிழனாக நான் மாறாதது ஏன் என்று சிந்திக்கத்தான் செய்தேன். போராட்டங்களின் சிந்தனையும் அடிக்கடி என்னுள் மின்னின. சிறிதேனும் உணர்வுள்ள ஒருவன் தற்காப்பை எண்ணாமல் இருக்க மாட்டான்.
விடிந்தது எனக்காக என் கொழும்புமாமா வந்தார் OIC உடன் கதைத்தார். பயனில்லை மதியம் 12க்கு விடுவதாக உறுதியளித்தனராம். ஒரு தேனீர் மட்டும் குடித்தேன். உண்ண முடியவில்லை என்பதைவிட உண்ணுவதில்லை என்ற பிடிவாதம் என்பதுதான் உண்மை ஒவ்வொருவராக அழைத்துச் சென்றனர். எம்மைப் பற்றி report எழுதவாம், சென்றேன். என் முறையும் வந்தது. அங்கு ஒருவன் மேசையில் இருந்தான். நான் சென்றேன். அவன் நிலத்தில் சம்மணி கட்டி இருக்கச் சொன்னான். தன்மானம் விடவில்லை, பயமும் இல்லாமலில்லை. ஆனாலும் நின்றேன். இருந்தவன் பல்லை நெருமினான். “டேய்ட"தூசனவார்த்தைதான் பொருந்தன வருட்டி இருக்க வைத்தான். மனம் நொந்தேன். வார்த்தைதான் இல்லை என் வேதனை சொல்ல நான் படித்த காலமுதல் இன்றுவரை அனைத்தும் கேட்டான், பலரைத் தெரியுமா என்றான்,நானும் பொய்கள் சொல்லந்தான் செய்தேன் வள்ளுவன் வாக்கு “பொய்மை நன்மை பயக்குமிடத்து சொல்லப்படலாம்” . சொன்னேன். நான் ஞாபகமில்லாத விடயங்களையோசிக்க

Page 164
முனைந்தேன். அவன் தன் சப்பாத்துக்காலால் என் காலிலும் தோளிலும் உதைத்தான். அம்மா . நான் இன்னும் ஏன் எப்படிக்கோழையாக இருக்கிறேன்.இவனை ஏன் என்னால் கொல்ல முடியாது. இவனை விட்டு வைக்க வேண்டுமா கன்னத்தில் மாறிமாறி அறைந்தான். ஏன் எதற்கு எனக்கும் புரியவில்லை. அவனுக்கும் புரிந்திருக்க காரணமில்லை. தூஷண வார்த்தைதான் பொழிந்தன என் எதிரிகூட இப்படி என்னைத் திட்டி இருக்கமாட்டான். இவன் யார். நான் ஜடமானேன் அவன் மட்டுமா, அடுத்தடுத்து நாலைந்து பேர் அதே கதையை திரும்பத் திரும்பச் சொல்ல எழுதினார்கள். ஒரே ஒற்றுமை, தூஷனத்திலும் அடிப்பதிலும் அதே நடைமுறை என் முகம் விகாரமானது,நிச்சயம் எனக்குள் ஒரு பயங்கரவாதத்தை உருவாக்கியவர்கள் இவர்கள்தான். ஒன்றுகண்டேன் என்னிடம் எழுதி எடுத்த அத்தனை பேரும் தமிழர்கள் தமிழ் பேசும் தமிழர்கள். எம், இனமே எம்மை இதுதான் கொடுமை தமிழனென்று சொல்ல இப்போது வெட்கித்தேன். திசைமாறிப் போன தமிழ் சுதந்திரத்தின் சூத்திரதாரிகள் வெளியிலில்லை. எம்முள் இருந்தே பிறந்திருக்கிறார்கள். முதலில் களை எடுக்கப்பட வேண்டும். பிறகுதான் மற்றவை எப்பொழுது இவர்கள் அழிவார்கள் என்பதைத் தவிர என்னால் எதையும் சிந்திக்க முடியவில்லை.
மாலை வந்ததுமாமாவும் வந்தார். DGகதைத்தும் வேலையில்லை எம்மிடமெடுத்த report . பற்றி Clearance வரவில்லையாம். காலையில்தான் விடுவார்களாம், மீண்டும் தேனீர் மட்டும் அருந்தினேன். அமைதியாக மிக மிக ஆறுதலாக காலை வந்தது. மாமா வந்தார். கையெழுத்து வைத்து என்னை வெளியில் விட்டனர். உறக்கமில்லா இரவு, உணவு இல்லா வயிறு, அமைதியில்லா மனது. வீட்டில் குளிப்பது அவசியம். குளித்தேன். உன்னிடம் எழுதுகிறேன். நான் இனி எப்படி நடமாடுவது? எதைச் செய்வது? எனக்கு எதிர்காலமே சூனியமானதாகத்தான் தெரிகிறது. நான் இனியும் இங்கு இருக்க முடியாது அம்மாவிடம் எழுதவேண்டும். காணியை விற்றுத்தன்னும் நான் கடல் தாண்டியே ஆக வேண்டும். தமிழரில் கரைசேரும் கன்னியர்களிற்கு பணம் சேர்ப்பதிலும் கடல்தாண்ட ஆண்களிற்கு அள்ளி இறைப்பது அவசியமானதாகிவிட்டது.
நான்கூட நினைத்திருக்கின்றேன். அனேக தமிழர்கள் காசிற்காகத் தான் கடல் தாண்டு கிறார்களென்று. ஆனால் இன்று அர்த்தம் புரிகிறது. வஞ்சகர்கள் புலம் பெயர்வால் தமிழரை திசை திருப்பி கலாச்சாரங்களை சீரழித்ததில் ஓரளவு வெற்றி கொண்டுதான் விட்டார்கள். இந்த வெளிநாட்டுபயணவசதி

நீதிமுரசு
29
மட்டும் இல்லாவிட்டால் இன்றைய இளைஞர்களில் அனேகர் இங்கு இருந்திருக்கமாட்டார்கள். எங்கு இருப்பார்களென்று இப்பொழுது புரிகிறது. எம் துரோகிகளை எம் இனத்தின் கோடரிகளை எம்மாலேயே இனம் காண முடியாதபோது எதிரியை இராணுவ வீரன் மட்டும் எப்படி அறிவான். அவனைப் பொறுத்தமட்டில் இது தவிர்க்க முடியாததுதான், போராளி என எழுதியா ஒட்டியுள்ளது. ஆனாலும் பிரிவினைக்கும் போராட்டத்திற்கும் மறைமுகமாக அவன் காரணமானது அவர்களிற்குப்புரியவில்லையா? ஆனால் எம் இனத்தவன், இவற்றையெல்லாம் கண்டவன், அனுபவித்தவன், இன்று ஏன் எமக்கு தீமூட்டுகிறான்.
நான் வழக்காடவேண்டும். வந்ததும் வராததுமாய் சட்டத்தரணி நண்பனிடம் கேட்டேன், அடிப்படை உரிமை மீறல் போடலாமா ? போடலாம் அவன் சொன்னான், நீ போட்டபின் நிரந்தரமாக போராளியாக முத்திரை குத்தப்பட வாய்ப்பதிகம், காணாமல் போனோரில் கலந்துவிட கணக்க சந்தர்ப்பம். காரணம் சொல்லி காரணமில்லாமல் கைது செய்யப்பட சந்தர்ப்பமுண்டு. வேண்டுமா என்றான் இல்லை இல்லை இன்னொருமுறை உள்ளேயே என்னால் முடியாது. இன்னோர் கேள்விக்கு விடை கிடைத்தது. இதனால் தான் இன்றும்பலதமிழன் அமைதியாக அன்னியநாடுசெல்கிறான் போலும்.
போகட்டும் அனைத்தும் போகட்டும் நானும் வெளிநாடுபோகவேண்டும்.தமிழன் மாற்றப்பட்டுவிட்டான் நானும் நாளை இங்கு யாரும் நாட்டுநிலை பற்றிக் கதைத்தால் சமாதானம் பற்றித்தான் பேசுவேன். ஆனால் மனதிற்குள் உள்ளது எனக்கு மட்டுமே வெளிச்சம். நான் எல்லை தாண்டிய பின்தான் வெளியிடுவேன். இப்படித்தான் நடிக்கவும், கற்றுவிட்டான் நிகழ்காலத் தமிழன். நான் இன்றுதான் வரிக்குவரிதமிழனாகச் சிந்திக்கிறேன். நானும் ஒரு வகையில் கோழைதான், துரோகிதான். என் பெற்றோரைப் பிழிந்து பிறநாடு செல்லும் கோழை. எல்லோரும் ஒன்றாக உண்மையாக சிந்தித்திருந்தால், சிந்தித்தால். தீர்வுகள் தானாக வந்திருக்கும்; வரும்.
ஆனால் ஒன்று மட்டும் உண்மை இன்றும் கூட இனியும் கூட இரத்த வாடையில் நான் சுதந்திரக் காற்றை சுவாசிக்க விரும்பவில்லை. நான் மட்டுமல்ல அனேகர்; ஆனால் அகிம்சையை அர்த்தமற்ற தாக்கிவிடும் அநியாயங்கள் நடந்துகொண்டுதானே இருக்கின்றன. என் பிள்ளையாவது பயமில்லாமல், குறையில்லாமல், நடிக்காமல், கூனாமல், குறுகாமல், ஓடாமல், ஒழியாமல், வணங்காமல். வாழுமா????

Page 165
பொன் விழா மலர் 99
(யாருக்கு யார் சுை
209.1998
அன்பின் தம்பி மதனுக்கு, அப்பா நான் நலம். நீங்கள் நலம் தானே. கடவுளை உங்கள் நலனிற்காகப் பிரார்த்தித்துக் கொள்கின்றேன்.
உன்ரை கடைசிக் கடிதம் கிடைத்தது. அடிக்கடி கடிதம் போட வேணும் எண்டு நினைக்கிறானான். ஆனால், எங்கே நேரம் கிடைக்குது. இண்டைக்குக் கடிதம் எழுதுறதில் பூரண திருப்தி. மருமகள் மைதிலி, பேரப்பிள்ளைகள் எப்படி இருக்கினம் ? என்னைப் பற்றிப் பேசுவாங்களா ? அப்பப்பாவில அவங்களுக்குப் பிரியம் தானே.
தம்பி, இந்தக் கடிதம் எழுதுற முக்கிய நோக்கத்துக்கு இனி வாரம். உன்ர அக்கா தேவிக்கும் இது சம்பந்தமாக விரிவாகக் கடிதம் போட்டிருக்கிறன். எங்கட செல்லம் காயத்ரி பற்றித்தான் கவலை முழுக்க. அவள அந்தக் கோலத்தில பார்க்கைக்க என்ற மனசுக்குத் தாங்கல்லடா மோனே. அவளுக்கு அஞ்சு வயசில, அம்மா எங்களைத் தவிக்க விட்டு போனாப்பிறகு தன்னந் தனியா அவளுக்கு அம்மாவா அப்பாவா இருந்து வளர்த்தனான். இண்டைக்கு அவளை இந்தக் காலத்தில சொல்லிக் கொண்டு எதுவும் வாறகில்ல. நானும் கெதியா கண்மூடிப் போடுவன். அதுக்கு முன்னால காயத்திரியின்ர முகத்திர மஞ்சள் குங்குமத்தை நான் பார்க்க வேணும். அப்படி எண்டால்தான் நிம்மதியா நான் போகலாம். அவளைத் தனிக்க விட்டு என்ர ஆவி நிம்மதியாகப் பிரியாது.
பெற்ற தகப்பன் இன்னும் உயிரோட இருக்கிறதாத் தான் அர்ச்சனும், அர்ச்சயாவும் நம்புகிறார்கள். தகப்பனின்ர படத்தை வைச்சுக் கொண்டு எப்ப அப்பா வருவர் என அழும் போது ஆறுதல் சொல்ல நான் வேண்டும். காயத்திரியால் ஆறுதல் சொல்லவா முடியும். அவளும் அந்நேரத்தில் கண்ணிர் வடிக்கும் போது, அந்தக் கலங்கிய கண்களைக் கண்டு என்

30
க. பிரபாகரன் பயிலுனர்நிலை ஆண்டு இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
உள்ளம் ரத்தக் கண்ணிர் வடிக்கிறது.
சின்னவயதில் அவள் அ எதற்கு அழக்கூடாது எனக் கண்ணாக வளர்த்தேன். தூசு விழுந்து கூட அவள் கண் கலங்குவதை என்னால் பொறுக்கமுடிவதில்லை. இன்று.? அவர் வயதுப் பிள்ளைகட்குப் பெற்றார் இப்போதுதான் வரன் தேடுகிறார்கள். ஆனால் காயத்திரியின் வாழ்வு முடிந்து போய் விட்டது. இந்த யுத்தம் என்ர பிள்ளையின் வாழ்வினையே குடித்து விட்டதே. இந்தச் சின்னவயதில் அவள் படும் வேதனை, மன உளைச்சல் - அவளது நிலையைப் பார்க்கும் போதுதான் எனக்கு இந்தச் சிந்தனை தோன்றியது.
நம்ம நாட்டு வரலாறு மாற்றி எழுதப்படுகிறது. கலியாணக் கோலத்திலேயே கணவனைப் பறி கொடுத்த பெண்ணைக்கூட கண்டது நமது மண். அந்தப் பெண் மறுமணம் செய்து வாழுதல் தவிர்க்க முடியாது. அன்றொரு காலம் ஒரு திருமணம் செய்து, அந்தக் கணவன் இறந்தால் மறுமணத்தை பெண் சிந்திக்கவே முடியாத நிலை இருந்தது. இன்று எல்லாம் மாறிப்போச்ச. நிச்சயமாக மாறித்தான் ஆக வேண்டும். நமது பெண்கள் சுதந்திரக் காற்றைச் சுவாசிக்கும் காலம் இது. மறுமணம் ஆணுக்கு மட்டுமல்ல பெண்ணுக்கும் பொருந்தும். இது இன்றைய நிலையாகும்.
நான் சொல்வாறது என்னெவண்டால் நம்ம காயத்திரிக்கு மறுமணம் செய்து வைக்க நான் பிரியப்படுறன். நான் நல்லா யோசித்துத்தான் இந்த முடிவுக்கு வந்தனான். அவளது வாழ்வில ஒரு புதிய அத்தியாயத்தை தொடங்கிவைக்க நான் ஆசைப்படுறன். அவளட்டை சாடை மாடையாகப் பேசிப் பார்த்தனான். அவன் மனசைத் திறந்து சொல்லல்ல. அவளின்ர மனசில இருக்கிறத. அப்பா எண்ட அளவில நான் படிக்கத் தெரிஞ்சு வைச்சிருக்கிறன். அவள்

Page 166
இதற்கு சம்மதிப்பாள் என்ரதில பூரண நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு.
அவளுக்கு அப்படி ஒண்டு அமைஞ்சுவரக்கை அதுக்குப் பெரும் சுமையாகத் தடையாக இருக்கப் போறது அவளின்ற இரண்டு பிள்ளைகளும்தான். அதற்கும் ஒருவழி நான் வச்சிருக்கிறன். அந்த இரண்டு பிள்ளையளையும் நீயும், அக்காவும் தத்து எடுத்துக் கொண்டால் அவளுக்கு நான் மறுமணம் செய்து வச்சிடுவன். து விசயத்தில உன்ர உதவி எனக்குத் தேவை. எனக்கு இருக்கும் அதே அன்பு உங்கட்கும் காயத்திரி மேல இருக்கும். அவளை மீண்டும் சுமங்கலியாக்கும் எனது பணிக்கு நீங்கள் இந்த உதவியைச் செய்ய வேண்டும். உன்ர பதிலைத்
தாமதியாது எழுது தம்பி.
இப்படிக்கு அன்புடன் அப்பா ★大大
O5.10.1998
அன்புள்ள அப்பா,
நான், மைதிலி நலம், பிள்ளைகளும்தான். நீங்கள் காயத்திரி மற்றும் மருமக்கள் நலம்தானே.
உங்களது நீண்ட கடிதம் கண்டோம். காயத்திரி பற்றி நான் எப்போதும் யோசிப்பதுண்டு. ஆனால் அப்பா! நீங்கள் எடுத்த இந்த நல்ல முடிவு எனக்குத் தோன்றவில்லையே. உண்மையிலேயே உங்கள் முடிவு, கோரிக்கையினை இட்டு மைதிலியுடன் நன்கு சிந்தித்தேன். காயத்திரிக்கு மறுவாழ்வு கிடைக்குமெனின் அதற்காக நாம் எதுவும் செய்யத் தயாராகவே உள்ளோம். அவள் மீண்டும் சுமங்கலியாக வாழ்வதைக் காண்பதே நான் அடையக் கூடிய பேரின்பமாகும். மைதிலி இதுவிடயமாக ஒரு ஆலோசனை தந்தாள். அர்ச்சனையும் அர்ச்சயாவையும் பிரிப்பது அவளுக்கு உடன்பாடில்லை. "இருவரையும் நாமே பிள்ளைகளாக்கிக் கொள்வோம்’ என்பதே அவளது கருத்தாகும். எனக்கும் அதுவே நல்லது எனத் தோன்றுகிறது. நீங்கள் என்ன கருதுகிறீர்கள். நாங்கள் உங்கள் அழைப்புக்காகக் காத்திருக்கின்றோம். நீங்கள்

31
நீதிமுரசு
அழைக்கும் போது நாம் இருவரையும் தத்து எடுத்துக் கொள்ளத் தயாராக இருக்கின்றோம்.
இன்னொன்றையும் நாம் சிந்தித்தோம். இன்னொரு திருமணம் காயத்திரிக்கு அமையும்போது அது வெளி நாட்டு மாப்பிள்ளையாக இருந்தால் நல்லது. காயத்திரிக்கு முன்பே வெளிநாட்டில் கலியாணம் முடித்துவைத்திருந்தால் அவளது பூவுக்கும் பொட்டுக்கும் பங்கம் வந்திறாது அல்லவா?
போரரக்கனின் செல் விழுந்து மச்சான் நம்மை விட்டுப்போய் ஒருவருடத்திற்கு மேலாகிவிட்டது. அந்தக் கொடுமை இன்னும் என்னுள் ஊசலாடுகிறது. இந்த இழப்புக்கள் யுத்த பூமியில் மலிந்து போனதுதான். இனியும் நடந்ததை நினைத்திராது புதிய வாழ்வுக்கு நாம் தயாராவோம். காயத்திரிக்கு புதியவாழ்வு அமையும் நாள் வெகுதுாரத்திலில்லை. எங்கள் குடும்பம் இழந்துவிட்ட ஆனந்தம் மீண்டும் கிட்டும்.
இப்படிக்கு அன்பு மகன்
மதன்.
女女女
அன்பு அப்பா,
நாம் நலம். உங்கள் சுகம் பற்றிக் கடிதத்தில் எழுதிஇருந்தீர்கள். உங்கள் கடிதம் கண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தேன். வயதான காலத்தில் உங்கட்கு புத்தி பேதலித்து விட்டதா? இல்லை ! புரட்சி செய்வதாக எண்ணமா ? காயத்திரிக்குப் புத்தி எங்கு போனது. இரண்டு பிள்ளைகளின் தாய் என்பதை மறந்து விட்டாளா? இரண்டு பிள்ளைகளைப் பெற்ற பின்பு இன்னொரு திருமணம் செய்ய எப்படி அவளுக்கு மனம் வந்தது. கொஞ்சமாவது சிந்திக்க வேண்டாமா? யதார்த்தமாகச் சிந்தியுங்கள்.
இரண்டு பிள்ளைக்காரியை வேறொருவன்
ஏற்பான் என நினைக்கிறீர்களா? அப்படி ஒருவன்
தியாகம் செய்யத்தான் தயாரா? நம்ம தமிழ் சாதிக்கை இப்படி ஒருத்தனை கண்டுதான் பிடிக்கலாமா? தன்ர பெஞ்சாதி இன்னொருத்தனுடன் வாழ்ந்தவள் என்பதை எந்த ஆண்தான் ஏற்பான். இது சாத்தியமற்றது.

Page 167
பொன் விழா மலர் 99
மேலும், அப்படித்தான் நீங்கள் புரட்சி செய்தாலும் அதற்காக நான் ஏதும் செய்வதற்கில்லை. நான் ஒய்வின்றி உழைப்பவள். இங்கு மகளிர் அமைப்புக்கள் என்னை நம்பி இயங்குபவை. நான் அவற்றிற்காக பல பணிகள் ஆற்ற வேண்டும். எனக்கு அந்த சின்னனுகளோட மாராடிக்கேலாது. என்னை மன்னித்து விடுங்கள்.
இக்கடிதத்துடன் ஐந்நூாறு டொலர் காசும் அனுப்புகிறேன். அது உங்களுக்கு . உங்கட கணக்கில போட்டு வைத்து பாவிக்கவும். அத்தோடு மேலும் இருநுாறு டொலர் அனுப்புகிறேன். அது பக்கத்துப் பிள்ளையாருக்கு. எங்கட பேரில அர்ச்சனை ஒண்டு செய்து விடுங்கோ.
வேறு புதினமில்லை. ஆறுதலாக எழுதுகிறேன்.
இப்படிக்கு மகள் தேவி
★大大
தேவியின் பதில் கந்தப்பருக்கு அதிர்ச்சியைத் தரவில்லை. மதனின் பதில் அவரை அவரது பணியில் ஊக்குவித்தது. நம்பிக்கையுடன் மனிதர் முடிவு எடுத்தார். தனது தீர்மானப்படி முழுமூச்சாக மனிதர் செயற்பட ஆரம்பித்தார். தனக்குத் தெரிந்த தரகர்மார் காதுகளில் தனது எண்ணத்தைப் போட்டுவைத்தார். கந்தப்பரின் முயற்சி இவ்வளவு வேகமாக கனியாகும் என அவர்கூட கனவு கண்டதில்லை.
தான் தேடிப் பிடித்த மாப்பிள்ளை குறித்து அவருக்கு பூரண திருப்தி. அவர் எதிர்பார்த்ததைவிடச் சிறந்தவரன் அமைந்திருந்தது. மாப்பிள்ளை யாழ் போதனா வைத்தியசாலையில் வைத்தியராகப் பணி எத்தனையோ படித்த பட்டம் பெற்றவர்கள் பிறந்தகத்தை தவிக்க விட்டு போய்விட்டனர். ஆனால் இந்த வைத்தியர் தமிழ் மக்கள் சேவையே மகேசன் சேவை என தாய் மண்ணிலேயே தங்கிவிட்டவர். தன் திருமணம்கூட மண்ணின் புதல்வி ஒருத்திக்காக

132
வாழ்வதாக இருக்கவேண்டும் என்று இருந்தவருக்கு காயத்திரியை நன்கு பிடித்துப் போனது. அனைத்து உண்மைகளையும் அறிந்த பின்பும் மாப்பிள்ளை இரட்டிப்புச் சம்மதம் தெரிவித்திருந்தார்.
“என்னப்பா பேசுறியள். உங்களுக்கு என்ன நடந்தது. ஆரைக் கேட்டு இவ்வளவும் நடத்தினீங்கள்”.
“என்னபிள்ளை, நான் முந்தி இதுபற்றி கேட்கக்கை நீ எதுவும் பேசாது இருந்தனியல்லே. அதைப் பார்த்து நீ சம்மதம் தெரிவிக்கிறாய் எண்டுதான் நான் நினைச்சனான். உன்ர சுபாவம் எனக்குத் தெரியும் தானே. எதுவும் வேண்டாம் எண்டால் நேரேயே சொல்லிப் போடுவாய். அதே நேரம் எதுவும் பிடிச்சுப் போனா மெளனமாகவே சம்மதத்தை நீ வெளிப்படுதறணியல்லே”.
“ஐயோ ! அப்பா எல்லாம்சரி. ஆனா இந்த விசயத்தில என்னைப் பொறுத்தவரைக்கும் என்ர வாழ்வு முடிஞ்சுபோனதொண்டு. இவள் இன்னொருக்கா பூத்துக்குலுங்கோணும் எண்டு கனவு காணாதையுங்கோ. இந்தச் சின்னஞ் சிறுசுகளை தவிக்கவிட்டுட்டு, அதுகளை பிரிஞ்சு என்ர பிள்ளையளை பிரியுறது என்றதைக் கனவில்கூட நான் நினைக்க மாட்டன். பிள்ளையள் என்னைப் பிரிஞ்சு கொஞ்சநேரம் இருக்கப்படுறபாடு நான் பள்ளியால வரும்மட்டும் அதுகள் உங்களைப் படுத்துறது உங்கட்குத் தெரியும் தானே அப்பா. அவரோட வாழ்ந்த வாழ்வு 1 எப்படி அது என்ற நினைவில இருந்து போகும். அதுக்குள்ள இன்னொருவரோட. முடியாது.முடியாது”
'அம்மா ! உன்ர நிலைமை எனக்குப்புரியுது. அன்புபாசம் இதுகள் எனக்குத் தெரியாததல்ல. ஆனால், உன்ர வயச கொஞ்சம் யோசிச்சுப்பார். இது தான் வாழத் தொடங்குறவயசு, ஆனா நீ உன்ர நிலைமை இப்படி இருக்கைக்கை எப்படியம்மா இந்தப்பெற்ற மனம் ஆறும். உன்னை மீண்டும் சுமங்கலியாகக்காண வேணும் என்ற ஆசை தப்பாம்மா?”

Page 168
“இது பழங்கால மில்லப் பிள்ளை. இந்தப் புதிய யுகத்தில வாழ்க்கையைப் புதிய கோணத்தில வாழப்பாக்கணும். அவரின்ற f660) 60T (36) u TL வாழ்ந்திடுவன் என்றதெல்லாம் பேச்சுக்குச் சரிவருமம்மா. ஆனால் வாழ்க்கையில, நடைமுறையில சரிவராது. உன்ர பிள்ளையளை என்ன அனாதை விடுதியிலயே போடப்போறம். இல்லையே! அண்ணன், அண்ணியை உனக்குத் தெரியும்தானே. உன்னை எவ்வளவு அவர்கள் நேசிக்கினம். கொஞ்ச நாளைக்கு பிள்ளையள் கஷ்டப்படும் பிறகு அந்த சூழலுக்குப் பழகிப்போம். அவளோட அணைஞ்சிடுங்கள்”.
‘அப்பா, நீங்கள் ஆயிரம்தான் சமாதானம் சொன்னாலும் இனி எனக்குக் கலியாணம் என்பதேயில்லை. எனக்கு இன்னொரு வாழ்க்கையை விட என்ர இரண்டு கண்ணுகளையும் வளத்து ஆளாக்கிற இந்த வாழ்க்கையே போதும்”.
“எங்கட புனிதமான திருமணவாழ்வு கொஞ்சக் காலந்தான் நிலைச்சாலும் அவரோட வாழ்ந்த வாழ்வு, அவர் தந்த மகிழ்ச்சி, அன்பு, சந்தோசம் எவராலும் இனிக் கிடையாது. என்னதான் அண்ணன் வீட்டில எண்டாலும் கண்ணுகளை நான் இழக்கமுடியாது. தாய் நான் இருக்க எதற்காக வேறிடத்துக்கு அனுப்போனும். என்ற சின்ன நலனுக்காக என்றகண்ணுகள் தாயன்பை இழக்கோணுமா? என்னப்பா நியாயம் இது. நான் வாழ்ந்தவள். அனுபவிச்சவள். வாழ்வில் வசந்தத்தைக் கண்டவள். ஆனாப்பிள்ளையள்? இப்பத்தான் வளருதுகள். இப்ப இல்லாத அன்பு அதுகளுக்குப் பிறகு ஏனப்பா ? நான் உயிரோடு இருந்து கொண்டு இரண்டும் தாயில்லாப் பிள்ளையளா வளருறது என்ன நியாயம். சொல்லுங்கோ? அதுகள் எனக்குச் சுகம் அப்பா. அதுகளை நான் சுமையாகத் துாக்கி எறியவேணும் எண்டால் எப்படியப்பா முடியும். நான் எனக்கு

நீதிமுரசு
அதுகளை சுமையாக நினைக்கல்லை. அதேபோல எங்களையும் எவரும் சுமையாக நினைக்கவும் வேண்டாம். எனக்குத் தொழில் இருக்கு. என்ர கையால நான் உழைச்சு என்ர செல்வங்களை நான் வளப்பன்'
"அப்பா ! உங்கட அன்பு, அண்ணன் அக்காவின்ற அன்பு எனக்குப் போதும். என்னிலை உள்ள அன்புதான் உங்களை இப்படி சிந்திக்க வச்சிருக்கு. ஆனா என்ரவிருப்பம் எண்டு ஒண்டு இருக்கு. இதை நீங்கள் ஏன்மறந்தனிங்கள். என்ர பிள்ளையள எனக்குச் சுமையாகக்கருத எப்படியப்பா உங்களால முடிஞ்சுது. என்னட்டை இருந்து அதுகளை பிரிக்க ஏனப்பா துணிஞ்சனிங்கள். ஏன்ர பிள்ளையள் தான் எப்பவும் எனக்குச் சுகம். அதுகள் எனக்கு சுமையில்லை அப்பா. அதுகள் இரண்டுக்காலையும் அவரை நான் காணுறன். அர்ச்சயனும், அர்ச்சயாவும் வளர்த்து நாளைக்கு அவரின்ற பேரை பேசவைப்பார்கள். நாங்கள் வாழுவம் அப்பா. ஆண் துணை எங்களுக்கு வேண்டாமப்பா. நீங்கள் எப்பவும் எங்களோட இருக்கிறியள். எங்களுக்காக நீங்கள் இருக்கிறது போதுமப்பா. என்னை மன்னிச்சிடுங்கள்.
(அன்பு என்பது புனிதமானது. அந்த அன்பு ஒன்றும் மாற்றக்கூடியதல்ல. அன்புவைத்த புனிதன் இறந்து போனாலும் - புனித உறவால் பூத்த இளம் பூக்கள் மீது கொண்ட அன்பு எப்படித்தான் மறக்கப்படலாம். பத்துமாதம் சுமந்து பெற்ற பூக்களை எப்படித்தாயுள்ளம் பிரியும். இந்த அன்பு ஒன்றே அவளை நிமிர்ந்து நிற்க வைக்கும். இந்தச் சிட்டுக்கள் தரும் ஆனந்தத்தை விட வேறு ஆனந்தம் எது?).
முற்றும்
- யாவும் கற்பனை.

Page 169
பொன் விழா மலர் 99
222த
நல்ல வெயில். தெரு வழியே செல்லும் இளைஞன் ஒருவன் ஒரு வீட்டின் முன்பு நின்று தாகத்திற்குத் தண்ணிர் கேட்கிறான். வீட்டிற்குள்ளே தாயும் பெண்ணும் இருக்கிறார்கள். தாயாருக்கு ஏதோ கைவேலை. தன் பெண்ணிடம் சொல்லி வெளியில் நிற்பவனுக்குத் தண்ணீர் கொடுத்து வரச் செய்கிறாள். தாகத்தால் துடிக்கும் இளைஞன், அவனுக்கு வெறும் தாகம் மட்டுமிருந்தால், அந்தப் பெண் கொடுக்கும் தண்ணிரை மட்டும் குடித்து விட்டல்லவோ செல்ல வேண்டும் ? அவன் அப்படிச் செய்யவில்லை.
தனக்குத் தண்ணிர் கொடுக்கும் அந்த இளம் பெண்ணின் முகத்தைக் கண்களால் பருகுகிறான்குறும்புச் சிரிப்புச் சிரிக்கிறான். மெல்லத் தன் கரம் நீட்டி அந்த மெல்லியலாளின் வளைக்கரத்தையே பற்றி விடுகின்றான்.
'ஆ' என்று சத்தமிட்டுப்பதறுகிறாள் பெண். தாயார் விழுந்தடித்து கொண்டு வெளியே ஒடி வருகிறாள். எதற்காக இந்தப் பெண் இப்படிச் சத்தமிடுகிறாள் ? தாயாருக்குத் தெரியவில்லை.
“என்னடியம்மா சத்தம் ?” அந்தப் பெண், இந்த முரடன் என் கரம் பற்றி இழுத்து விட்டானம்மா !’ என்றல்லவோ சொல்ல வேண்டும் ?
அவள் அப்படிச் சொல்லவில்லை. "அம்மா, இவனுக்கு விக்கிக் கொண்டதம்மா! நான் பயந்தே போய் விட்டேன்!” பச்சைப் பொய்யைப் பொருத்தமாகச் சொல்கிறாள்.
அந்தப் பொல்லாத இளைஞனும் வேண்டுமென்றே விக்கலை வரவழைத்துக் கொள்கிறான். வெறும் தாகமா அவனுடையது ? காதல் தாகம் !
பழந்தமிழ் இலக்கியத்தின் சுவயைான காட்சிகளில் இஃது ஒன்று. ஆம், சிறந்த சிறுகதைக்கு இஃது ஒர் எடுத்துக்காட்டு.
நன்றி: மதுரைத்தய

எது சிறுகதை என்ற கேள்விக்கு இப்படிப் பதிலளித்து விடலாம் : முதலும் முடிவும் தெரிந்துகொள்ள முடியாத இந்த வாழ்க்கையின் ஒரு சின்னஞ்சிறு காட்சியோ, மின்னல்
போன்ற நிகழ்ச்சியோ, மெல்லிய அசைவோ, சூறாவளியின் சுழற்சியோ, நீர்க்குமிழியின் வட்டமோ, இப்படி ஏதாயினும் ஓர் அணுவின் சலனமே சிறுகதை.
தினந்தோறும் நமது வாழ்வில் எத்தனை எத்தனையோ 6t நிகழ்ச்சிகள் நடைபெறுகின்றன. பொதுவாக மற்றவர்கள் காணத் தவறும் ஒன்றை, கண்டாலும் உணர முடியாத ஒன்றை, உணர்ந்தாலும் வெளிப்படுத்த முடியாத ஒன்றை சிறு கதைக் கலைஞன், அனுபவித்து, உணர்ந்து வெளிப்படுத்துகிறான்.
அளவில் மிகச் சிறிய கதையாக இருக்கலாம்; பெரியதாகவும் இருக்கலாம். கதாபாத்திரங்கள் ஒன்றோ பலவோ இருக்கலாம். கதை நடக்கும் காலம் கூட ஐந்து நிமிடமோ, ஒரு நாளோ, ஒன்பதாண்டுகளோ இருக்கலாம். ஆனால், கதையைப் படித்து முடித்த பின்பு ஒரே ஒர் உணர்ச்சி மட்டும் படிப்பவர் நெஞ்சில் நிறைய வேண்டும். எழுதி முடித்த கதைக்குப் பின்னேயும் முன்னேயும் உள்ள எழுதாத கதைகள் படிப்போர் உள்ளத்தில் விரிய வேண்டும். இதில் வெற்றி பெற்றுவிட்டால் அஃது அருமையான சிறு கதைச் சித்திரம் என்பதில் ஐயமில்லை.
134

Page 170
பொருப்பிலே பிறந் புகழிலே கிடந்து சர் இருப்பிலே இருந்து ஏட்டிலே தவழ்ந்த ே நெருப்பிலே நின்று நினைவிலே நடந்ே மருப்பிலே பயின்ற மருங்கிலே வளரு கி
-வில்லிபுரத்தூர
 
 
 

து தென்னன் பகத் (து)
&Jյելյեմ): பேதை கற்றோர் தார் என
'ன்றாள்!
ார் மைந்தர் வரந்தருவார்

Page 171
Քl IfՇնուn ըլբՄti
2ñ,
『.
2.
31.
32.
EQUALITY AND JUSTICE FOR ALL –Justice Shira Ini Tilalkaw:h rdlena 'ridge of the CIAL FT LFFFFF&ll, Sri II/7 kl.
மேற்கை விஞ்சிய கிழக்கு கிரேக்கத்தை
- வி ரி. தமிழ்மாறன், LLE (II), II-M
'டத்தரணி முதுதியை வீரியா,
கீெழும்பும் பல்கலைக்கழகம்
GLOBALIZATION AND HUMAN RIGHTS - Tissa B;ala suriya 0, M. I.
Ceir for Society & Religari
இஸ்லாத்தில் சமூகநீதி கலாநிதி எம்.ஏ. எம்.சுக்ரிPh.D.
HER Collission
- Dr. Mario Golez, LL.B. (Claibo, LL.M. Mcil
Filly. Eart, I persity of Clerial. CorIrI Researcher, Lal, d. orfen Trst
இலங்கையில் பயங்கரவாதத் தடைச் சட்டமு - ĠL, GT Gin, LITT Giusbsis TsiiT J. P. U. M
சட்டத்தரணி
CULTURAL AND LANGUAGE RIGHT - Professor A.Jeyaratnam Wilson
 

விஞ்சிய இந்திய அரசியற் தத்துவங்கள்
37
| |
152
şlı),
ம் கைதுகளும்
SIN THE MULTI-NATIONAL SOCIETY

Page 172
EQUALITY AND J
For all of us who are interested in socio legal change a social context reality perspective is essential. Regardless of the scope and depth of social movements which began in the sixties, social change will not endure unless and until they bring about lasting reforms in our core institutions. This is specially true of legal institutions, such as courts, whose decisions affect profoundly the operation of the whole of society.
Whilst bias in an anathema to any judge, research has revealed that where ver discrimination is visible and patent, judicial bias indeed exists. This is all the more important in the Asian sub continent, where cultural patterns are often based on discriminatory beliefs that women have subservient rights and are the property of the males.
The issues on gender dynamics have in the dying embers of the 20th century been laid to rest, by the evolving of the concept of equality for all, which has not only been ratified in instruments like CEDAW, but also internalised into the national law of our country by constitutional safeguards. Legislative reforms have to a great extent sought to affirm the jurisprudence of equality. Research however even in countries like Canada and America has consistently and ironically reflected that judge made law on equality issues is biased, the adverse impact falls most often on the same historically disadvantaged groups, that equal

NEETH MURASU
USTICE FOR A
Justice Shirani Tilakawardena Judge of the Court of Appeal,Sri Lanka.
rights guarantees are designed to protect. Thus gender discrimination leaves the individual less protected or unprotected by laws which protect men-laws which affect their equality, economic opportunities, independence and personal freedom. Thus though the formal equality law in Sri Lanka has developed in the last several years with commendable reforms, and despite the good intentions of the judiciary, there has hardly been any development in the substantive equality of women, which is reflected in the increase in the violence experienced particularly by women in the recent past.
Furthermore, Part of this is because we fail to recognise that formal equality which was followed earlier does not render justice. For in it we fail to realise that the use of a male standard to determine discrimination is in itself gender bias, because it assumes maleness is the norm, when it is not. Its use limits women's equality rights to situations where they are the same as men. Under this regime, legal treatment of sexual harassment, prostitution, reproductive choice and pornography could never be characterised or treated as sex equality issues because the male comparators have no comparable disadvantage or need. Women will always be "different". Real equality will only occur where the judicial system accommodates this difference. This is what modern legal jurisprudence recognises as substantive equality.

Page 173
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
This was developed in the landmark case of ANDREWS VS LAWSOCIETY OF BRITISH COLOMBIA. (1989) 1 SCR 143, 166. The gender bias problem was addressed by the new test which determined discrimination in terms of "disadvantaged'. This when applied removed Gender Bias from the law. In the case of BROOKS Vs CANADA SAFEWAY (1989) 1 SCR 1219. Pregnant women complained that they received disfavoured, inequal treatment in comparison to their male and other nonpregnant female colleagues in the benefit provision of the employee's group sickness policy. The issue was whether or not discrimination on the basis of motherhood amounted to a discrimination on the basis of sex. The Court not only found it irrelevant to find the male equivalent, to the condition of pregnancy, it specifically held that the disadvantaged women's suffering came about because of their difference from men. The Chief Justice looked at women in their social context and held that,
'.....Combining paid work with motherhood and accommodating needs of working women are ever-increasing imperatives. That those who bear children and benefit society as a whole thereby should not be economically or socially diasadvantaged seems to bespeak the obvious. It is only women
女女★女女女女★

who bear children, no man can become pregnant. As I stated earlier it is unfair to impose all of the costs of pregnancy upon one half of the population. It is difficult to conceive that distinction or discrimination based upon pregnancy could ever be regarded as other than discrimination based upon sex".
Many judicial pronouncements are based on the individual judge's beliefs in myths and stereotypes of the behaviour of men and women. As Justice Cardozo, argues judges are shaped by, "the predelictions, and the prejudices, the complex of instincts and emotions and habits and convictions, which make the man........... The tides and currents which engulf the rest of men do not turn aside in their course and pass judges by".
To the extent that judges labour under certain generalised biased attitudes, myths and misconceptions about men and women, the law itself can be said to be characterised by systemic bias.
Professor Kathleen Mahoney in a study of cases relating to violence against women has
concluded that, "............ judicial neutrality is
a myth that has to be redressed if real equality, justice and subtantive equality is to be experienced by the people of our society".
A
36

Page 174
மேற்கை வி கிரேக்கத்தை விஞ்சிய இந்
பணிடைய உலகின் நாகரீக முன்னோடிகளில் முன்னிற்பவர் கிரேக்கர் என்பதில் சந்தேகமில்லை. கலை, விஞ்ஞானம், மெய்யியல் என்பவற்றிலான அவர்களது சாதனைகள் குறைத்து மதிப்பிடப்பட முடியாதன. கிரேக்க வாழ்வின் இலட்சியம் சுதந்திரத்தையும் சட்ட விருப்பையும் கற்றி வந்ததாக இருந்தமையால் பொது வாழ்வு (public life) என்ற அம்சத்தை அவர்கள் தூக்கிப் பிடித்தனர். சட்டத்தின் விளைவுகளாக சுதந்திரம், நல்லிணக்கம் என்பன அங்கே பூத்துக் குலுங்கின. தனிநபர் முதன்மை, அறிவர்த்தம் விஞ்ஞானபூர்வமான சிந்தனை என்பன அவர்களை உயர்த்தின. இதன் காரணமாக கிரேக்கரே எல்லாக் கலைகளதும் விஞ்ஞானங்களதும் ஆரம்ப கர்த்தாக்கள் என்று வியக்கப்பட்டது. மானிடக் கலாசாரத்தின் ஏக மூலமும் அவர்களே என்று நம்பப்பட்டது. அவர்களுக்கு யாரும் கற்பித்ததுமில்லை; கற்பிக்கவும் முடியாது, மனித குலத்தின் பிறவி ஆசிரியர்கள், அரசியல், மெய்யியல், அழகியல் போன்ற எல்லா விழுமியங்களதும் ஏக முதல்வர்கள் அவர்களே என்று எண்ணப்பட்டும் வந்துள்ளது.
இது ஓரளவுக்கு கண்மூடித்தனமான நம்பிக்கையாகத் தோன்றவில்லையா என்ற வினா அண்மைக் காலங்களில் இந்திய தத்துவஞானிகளால் எழுப்பப்படுகின்றது. முறையான வரலாற்றுப் பார்வை இன்மையும் MarMuler போன்றவர்கள் இந்தியா வையும் சீனாவையும் வெறுமனே ஆன்மிகப் பங்களிப்புக்குரியவையாக மட்டும் பார்த்தமையும் சமஸ்கிருத நூல்களிலிருந்தவற்றை மதத்தோடு தொடர்புபடுத்திவிட்டுப் பின்தள்ளியமையுமாகச் சேர்ந்து இந்தியாவின் நவீனயுகப் பங்களிப்பு மறைக்கப்பட்டு மேற்கின் பங்களிப்பு முதன்மைப்படுத்தப்பட்டதா என்பதே தற்போது எழுப்பப்படும்
1.
 

நீதிமுரசு
ந்சிய கிழக்கு! திய அரசியற் தத்துவங்கள்
வி. ரி. தமிழ்மாறன், E.P. H. HD FLEA.L.H. சிட்டத்தரணி ஆததிரடி விyையா? சீட்டர்டம் கெலுப்புப் பல்கலைகழகம்
வினா வாகும், கிரேக்க, இலத்தீன் மொழிகளில் எழுதப்பட்டவை மட்டுந் தானி சுற்கப்பட வேண்டியவை என்ற நில்ை ஏற்பட்டதற்குக் காரணம் என்ன?
மேற்குலகின் ஆதிக்க அரசியல்தான் இத்தகைய முதன்மைத் தன்மையை ஏற்படுத்தியதே தவிர கிரேக்கரின் கண்டுபிடிப்புகள் உயர்ந்தவை என்ற திறன் (meri) காரணமாக அல்ஸ் என்பதை தற்கால அரசியலே எணர்பித்துக் காட்டும். வெற்றி கொள்பவர்கள் - உடலமைப்பில் சிறந்தவர்கள், ஒழுங்கமைப்பில் சிறந்தவர்கள், மூளையிலுஞ் சிறந்தவர்கள் என்ற நம்பிக்கை ஆதிக்க அரசியலால் வட்டப்படுகின்றது. நவீன ஆதிக்கக்காரர்கள் இவற்றுக்கும் மேலூகப் போய் வெற்றி பெறுபவனின் கலாசார உயர்வே அவனுக்கு அந்தஸ்தைக் கொடுக்கப் போதுமானது என வாதிட்டுள்ளனர்.
ஆனாலும், 19ஆம் நூற்றாண்டு வரையான வரலாற்றைப் பக்கச் சார்பின்றி ஆராய்ந்தால், மேற்குலகின் இந்த உயர்வுக் கோரிக்கையை நியாயப்படுத்துவதற்கான ஆதாரங்கள் கிடைப்பதாக இல்லை. புராதன, மத்தியகால உலகென்ற இரு கட்டங்களில் பார்த்தாலுங்கூட ஐரோப்பியரல்ல - எகிப்தியர், பாரசிகர், இந்தியர், பெளத்த Tartars ஆகியோரே உயர்ந்த இனத்தவர்களாக இருந்தனர் என்று பேராசிரியர் பி. கே. சர்கர் கூறுகிறார். வரலாற்று அடிப்படையில் கூறுவதாயின் ஐரோப்பியரின் எல்லாச் சாதனைகளுமே கடந்த 150 வருடங்களுக்கு உட்பட்டவையே என்பதை நிரூபிக்க முடியும்.
குறிப்பாக 186 இலிருந்தே ஐரோப்பாவில் சமூக-அரசியல் நவீனத்துவம் தொடங்குகின்றது எனலாம். கடந்த நூற்றாண்டின் முதல் கால்பகுதிவரை கைத்தொழில் மயம் என்பது அங்கு அறியப்படாததாக இருந்தது. தேசியம் அல்லது தேசியவாதம் என்பதும் மாஜினி, பிஎம்மார்க் காலம்வரை ஐரோப்பா தெரிந்திருக்காத ஒன்றே. தொழிலின் மேன்மை கார்ள் மார்க்ஸுக்கும் லூயிஸ் பிளங்குக்கும் முன்பாக இருந்திருக்காத ஒன்றே. முதலாவது Reform Bi (1832)

Page 175
பொன் விழா மலர் 99
வந்ததன் பின்னரே இங்கிலாந்தில் மக்கள் அரசாங்கம் என்பது p560L(p60pi (5 gL'Ull-gs. Married Women's Property Act பிரிட்டனில் 1888இலேயே நிறைவேற்றப்பட்டது. ஆரம்ப வகுப்புக் கட்டாயக் கல்வி என்பதும் சென்ற நூற்றாண்டின் பின்னரைப் பகுதியிலேயே அங்கு அறிமுகமாயிற்று. அடிமை முறை 1833 வரை பிரிட்டனிலும் 1863 வரை ஐக்கிய அமெரிக்காவிலும் ஒழிக்கப்பட்டிருக்கவில்லை.
இத்தகைய சூழ்நிலைகளில், மேற் குலகிலிருந்துதான் நாகரீகம் பிறந்தது, ஆரம்ப ஞானம் உதயமாயிற்று, கலாசாரம் கொடிகட்டியது என்றெல்லாம் வாதிடுவதாயின் மேற்குலகு ஏற்கனவே கலாசாரக் களஞ்சியமாக இருந்திருக்க வேண்டும். அப்படி இருந்தமைக்கான வரலாற்று ஆதாரங்கள் ஏதேனும் கிடைப்பதாக இல்லை. ஆனால் எப்படியோ ஐரோப்பியக் கலாசாரமே மேலான தென்றும் அரசியலையும் அரசாங்கத்தையும் பொறுத்தவரையில் கிழக்கை ஆள வேண்டியது மேற்கின் கடமை என்றும் நிரூபித்து விட்டார்கள். இந்த நிறுவலுக்கு ஆதாரமாக இருந்தது அவர்களது ஆயுத பலமே தவிர வேறெதுவுமில்லை. இதன் பின்னரே அவர்களால் மேன்மைபற்றி வாதிட முடிகின்றது. விஞ்ஞான பூர்வமான நடத்தை, நாகரீகமிக்க அரசாங்க முறைமை, ஒழுங்கமைப்புச் சக்தி, ஒழுங்கு நடத்தை யாவும் முற்றிலுமாக மேற்கத்தையதென்றே கொள்ள வேண்டும். இதில் கிழக்கு நாட்டினருக்கு எவ்வித பங்களிப்பும் கிடையாது. 19ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதிப் பகுதியில் மெய்யியல் வாதத்துக்கு இந்தியாவின் பங்களிப்பு கவனத்துக்கு எடுக்கப்பட்ட தாயினும் இந்தியக் கலாசாரம் என்பது உலகளாவிய விடயங்களைவிட மேலுலகு சம்பந்தமான விடயங்களுக்கு மட்டும் என்றே லேபல் குத்தப்பட்டுவிட்டது. மேற்குலகைப் பொறுத்த வரை மேலுலகுச் சமாச்சாரம் என்பது வேறு. புலனறிவு வாதத்துக்குட்பட்ட இவ்வுலக சமாச்சாரத்தை முற்றிலும் வேறுபட்ட ஒன்றாகவே அவர்கள் கருதினார்கள். ஆனால் இந்தியத் தத்துவத்தில் இத்தகைய பூரண வகுப்பாக்கம் சிந்திக்கப்பட்டதாக இல்லை.
இம்மையும் மறமையும்
மேற்குலகச் சிந்தனையாளனுடைய மனம் என்பது கிறிஸ்தவ சமயச் சார்புச் சிந்தனையினால் கலப்புண்ட நிலையில் ஒரு குறிப்பிட்ட நிலைக்கு அப்பால் அவனால் சிந்தனைத் தேரோட்டம் செலுத்த முடியாதிருந்தது. "இந்தியன் ஒருவன் மோட்சம், முக்தி என்றெல்லாம் பேசுகிறான் இப்பிறவியும் வீடுபேற்றுக்காகவே என்று நினைத்து வாழ்க்கையை அமைக்கின்றான். அப்படிப்பட்டவன் எப்படி

138
புலனறிவு வாதம் பற்றிச் சிந்தித்துப் பெளதீக உலகினுக்குப் பங்களிப்புச் செய்ய முடியும்?” என்ற வினா அவனை அப்பாற் செல்ல விடவில்லை. கிறீஸ்தவச் சிந்தனையிலிருந்து விடுபடாத நிலையில் மேற்குலகச் சிந்தனையாளன் விஞ்ஞானங்கள் பற்றிச் சிந்தித்ததால் இருவேறு உலகு பற்றிய தெளிவான வகுப்பாக்கத்தை வலியுறுத்தாமல் அவனது சிந்தனை செயற்பட முடியாமலிருந்தது.
உதாரணமாகக் கூறுவதாயின், ஞாயிற்றுக்கிழமை - ஆன்மீக நாள், ஏனைய நாட்கள் லெளகீக நாட்கள் என்ற ஆழமான மனப்பதிவு போலவே ஐரோப்பியன் இருவேறு உலகங்களையும் பார்த்தான். இரண்டு உலகங்களையும் ஒன்றோடொன்று சம்பந்தப் படுத்துதல் - ஒரே தொடரிலமைந்ததாகக் கருதுதல் என்பது அவனது கற்பனைக்கும் எட்டாததாக இருந்தது. ஆனால் மறுபுறத்தில், இந்தியச் சிந்தனையாளன் அவனது கலாசார, சமூக மெய்யியல் கருத்துக்களின்படி நால்வர்க்க நெறிப்படியான வாழ்வு என்பது முறையான மறுமை வாழ்வுக்கு இட்டுச் செல்லும் என்பதை விடாப்பிடியாக வலியுறுத்தி வந்துள்ளான். “வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவன் வானுறையும் தெய்வமாகலாம்” என்ற குறள் வாசகம் இத் தொடர்பைத் தெளிவாகக் காட்டுகின்றதல்லவா. இதுபோலவே ஏராளமான சமய நூல்கள் இம்மையையும் மறுமையையும் இணைத்துக் காட்டி எம்மை ஆற்றுப்படுத்துவனவாக அமைந்திருப்பதையும் காணலாம்.
தர்மம், பொருளியல், காமம், மோட்ச என்ற நான்கு நிலைகளே நான்கு வருணங்களாகச் சித்தரிக்கப்பட்டுள்ளன. அதாவது, இந்துவின் மறுஉலக வாழ்வு பற்றிய சிந்தனைகள் யாவும் இவ்வுலகு பற்றியதிலிருந்து புறம்பானதல்ல என்று நோக்கப்பட வேண்டும். இன்னும் உதாரணம் கூறுவதாயின், திருமணம், குழந்தைப் பேறு போன்று இவ்வுலகக் கடமைகள் மறுவுலகு சம்பந்தப்பட்ட சில ஆற்றுகைகளாக விவரிக்கப் பட்டுள்ளன.
கிறீஸ்தவச் சிந்தனையாளன் இந்த இந்தியக் கருத்தை வெறும் கற்பனை, மூட நம்பிக்கை என்று நிராகரித்து விட்டான். ஆனால் இன்று அறவொழுக்கம் பற்றியும் மேற்குலகு கரிசனை காட்டத் தொடங்கியிருக்கிறது. அதாவது புலனறிவு வாதத்துக்கு ஆன்மீக வேரொன்று இல்லாதபோது அது சந்தர்ப்பவாதம், தோல்வியுணர்ச்சி என்பவை யைத் திரிபடைந்து விடும் என அவர்கள் ஒப்புக் கொள்கிறார்கள். யேல் பல்கலைக் கழகத் தத்துவவியலாளரான Northrop "புலனறிவு வாதத்தின் ஞானமும் விளைவும் கிழக்கிலேதான் காணப்படவேண்டியதாகிறது. அவற்றை மேற்கில் தேடுதல் வீண்" என்கிறார்.

Page 176
எனவேதான், பரவலாக மேற்குலகில் நம்பப்படுவதற்கு மாறாக, விளையாட்டு, அழகியல் கலைகள், மருத்துவம், காலநிலை ஆராய்ச்சி, இரசாயனம், உடற்கூறுகலை, வானிலை ஆராய்ச்சி, கணிதம், இலக்கணம், தர்க்கசாஸ்திரம், சட்டம், அரசியல், அரசாங்கம் என்பனவெல்லாம் இந்தியத் தத்துவஞானியின் சிந்தனைப் பரப்பிற்கு அப்பாற் பட்டவையாக இருந்திருக்கவில்லை.
கிரேக்கத் தெரிவும் கிழக்கின் தெளிவும்
இந்த வகையில், அரசியலில் இந்தியத் தத்துவ ஞானத்தின் பங்களிப்பை மட்டும் சற்று விரிவாக இங்கு பார்ப்போம்:
கிரேக்கருடைய சமூக-அரசியற் பரிசோதனைகளைக் கவனமாக ஆராயின் பின்வருவன புலப்படும்:
(1) கிரேக்கர்கள் பெருமளவில் ஆரியர் என்று கூறப்படுகிறது. இந்தோ-ஐரோப்பிய அல்லது இந்தோ-ஜேர்மனிய இனமென்றும் கூறுகிறார்கள். பொதுவாக, பிரபுத்துவ வாழ்க்கையைக் கொண்ட மக்கள் குடும்பம். கிரேக்க சமூகத்தில் , பிரபுத்துவமும் அதனோடு இணைந்தவையான அந்தஸ்து வேறுபாடுகள், பதவிகள், சமூகப் பெறுமதிகள் என்பனவே வற்புறுத்தப்பட்டு வந்துள்ளதுடன் மதிக்கப்பட்டும் வந்துள்ளன.
(i) விடுதலைக்கான அவர்களது விருப்பம் என்பது கிரேக்கர்களுக்கு மட்டும் அல்லது ஆரிய சமூகத்திலுள்ள சமமானவர்களுக்கு மட்டும் என மட்டுப்படுத்தப் பட்டதாக இருந்தது.
(i)குறைவானதொரு அந்தஸ்தை ஏனையவர்களுக்கு ஒதுக்கித் தரும் நீதியும் இங்கே ஊகிக்கப்பட முடியும். கிரேக்கர்கள் உண்மையிலேயே நம்பியது யாதெனில் சமூகத்தின் உயர்குடிகளான தங்களுக்கு அடங்கி நடந்தால்தான் கிரேக்கரல்லாத காட்டுமிராண்டிகளது நலன்கள் உரிய முறையில் பேணப்பட முடியும்.
(iv) பெண்கள் (கிரேக்கப் பெண்கள் கூட) சமூகத்தினதும் வீட்டினதும் அணிகலன் களாகக் கருதப்பட்டுப் பாதுகாக்கப்பட வேண்டுமே தவிர பொது வாழ்வுச் சகதிக்குள் இழுத்து விடப்படக் கூடாது. அவர்கள் கண்டிக்கப்பட்டுத் திருத்தப்பட வேண்டியவர்கள்.
13

நீதிமுரசு
மேற்சொன்ன நான்கு விடயங்களிலும் இந்துமதக் கருத்தும் ஒத்துப் போவதைக் காணலாம். ஆயினும் வேறுபாடென்று எதுவும் கூறுவதானால் பெண்கள் - கிரேக்கத்தை விட இந்தியாவில் சற்றுக் கூடுதலான சுதந்திரத்தைப் பெற்றிருந்தார்கள் என்று கூறலாம்.
இனி முற்றிலும் வேறுபட்ட விடயங்களைப் பார்ப்போம்:
(V) தேசப்பற்று அல்லது நகரத்துக்கும் (polis) அதனது அரசியலமைப்புக்குமான பற்றும் மதிப்பும் மாபெரும் ஞானச் செயலாகக் கருதப்பட்டது. எனவே பொதுவாழ்வில் ஈடுபடுதல் என்பதும் அறிவார்ந்த செயலென்றே கொள்ளப்பட்டது. நகரத்துக்குச் சேவை செய்தலும் அச்சேவையின் மூலம் தனிப்பட்ட சிறப்பைப் பெறுதலுமே கிரேக்க வாழ்வின் இரு பிரதான இலட்சியங்களாக இருநீதன. இத்தகைய நடைபடியின்போது பகுதிகள் (parts) தனிநபர்களாக இருந்து முழுமையான ஒன்றுக்கு (polis) கீழ்ப்படிவாகவும் தியாகஞ் செய்யப்படவல்லன வாகவும் இருந்தன. அதாவது முழுமையான இந்த உடலுக்காக எமது கால் என்ற பாகம் நடமாடுவது போலவே சமூகம் என்ற முழுமைக்காக தனிநபர் என்ற பாகம் அடங்கி நடக்க வேண்டும். இது நியாயப்படுத்தப்படுவது யாதெனில் தனிநபரின் ஆளுமையின் பூரண பயன்பாடு என்பது ஒரு சமூகத்தில் மட்டுமே சாத்தியமாகும் என்பதே. இதுவே கிரேக்க வாழ்வியல் தத்துவமாகும்.
ஆனாலுஞ் சிலர் கிரேக்கரின் உயர்வான நாகரிகத்துக்கு நியாயங் கற்பிக்கையில் அது ஒன்றே அறிவார்த்தம் மிக்கதும் மனிதாபிமானத்தோடு கூடியதும் புலனறிவுவாதக் கருத்தோடி யைந்ததுமாக உள்ளது என்கின்றனர். மறுபுறத்தில் இந்து நாகரிகமானது மூடநம்பிக்கைகள், மர்மங்கள், மந்திர தந்திரங்கள் என்பவற்றை அடிப்படையாகக் கொண்டிருந்தது என்றும் இவர்கள் சாடுகின்றனர்.
ஆயின், உண்மையான வரலாற்று நிகழ்வுகளைப் பார்ப்பின் அறிவார்த்த வாதம் என்பது கிரேக்கரின் ஏகபோகமாகவும் அதீத (மூட) நம்பிக்கைகள் கிழக்குலகின் ஏகபோகமாகவும் இருந்தமைக்குச் சான்றுகளில்லை. கிரேக்கர் கூட முக்கியமான பொது வைபவங்களுக்கு நாள் குறித்தல், அசீரி வாக்குக் கேட்டல், பலிகொடுத்தல் என்பவற்றில் ஆழ்ந்த நம்பிக்கை கொண்டிருந்து அதன்படி செயற்பட்டதாகவும் தெரியவந்துள்ளது. ஆயினும் பிளேட்டோ போன்றவர்கள் இதனை அங்கீகரிக்காமலிருந்திருக்கலாம். பிரார்த்தனையும் பலிகொடுப்பும் பிரிக்கப்பட முடியாதனவாக இருந்துள்ளன.

Page 177
பொன்விழா மலர் 99
பலி என்பது இறைவனுக்கான மனிதனின் அன்பளிப்பு. பிரார்த்தனை என்பது இறைவனின் கொடையினை மனிதன் வேண்டி நிற்பது. "கடவுள் அன்பளிப்புக்களினால் மட்டும் வெறுமனே மகிழ்ந்து போய்விட மாட்டான். தன்னை மதிப்பதற்கு அடையாளமாக அவற்றை எதிர்பார்க்கிறான். அவை கொடுக்கப்படாதபோது அவன் கோபமடையக்கூடும். எத்தகைய சடங்குகள் அவசியமென்பதற்காக மனிதன் அசீரி, மதகுருமார் ஆகியோரின் உதவிகளை நாடுவதுமுண்டு" என்று Grote எழுதியுள்ளார்.
Plato இத்தகைய கதைகளை நிராகரித்தாலும் அவரது Timaeus என்ற ஆக்கத்தில் தனது சொந்தக் கடவுள்களைப் படைத்துள்ளார். இவர் கூறுவது இந்தியாவில் தந்திர, சாக்த ஆக்கங்களில் உள்ளவற்றை ஒத்ததாக உள்ளது. தனது Republic என்ற பிரசித்தி பெற்ற நூலில் மூன்று வகையான மனிதர்கள் பற்றியும் Plato குறிப்பிடத் தவறவில்லை. தங்க, வெள்ளி, பித்தளை மற்றும் இரும்பு ரகம் என்று இந்த மூன்று பிரிவுகளையும் வகுத்துள்ளார். இந்த வெவ்வேறு ரகத்தினரை பேணுவதைப் பொறுத்தும் அவரவர் பணிகளைப் பொறுத்துமே நகரத்தின் தலைவிதி நிர்ணயிக்கப்படும் என்கின்றார் Plato, பித்தளை அல்லது இரும்பு ரக மனிதர்கள் காவலராகவரின் தான் மறைந்து விடப் போவதாக அசரீரி ஒன்று எச்சரித்ததாகவும் Republic இல் குறிப்புண்டு. Plato சொன்னதனால் இந்த வகுப்பாக்கத்தை மன்னிக்கத் தயாராக உள்ள மேற்குலக அறிஞர்கள் மனுவின் வர்ணாச்சிரம தர்மத்தை மட்டும் வித்தியாசமாக நோக்குவதேன்?
இந்துக்களது யோகம் பற்றிய கருத்தை ஒப்பதாக கிரேக்கத்திலும் நடை முறைகள் இருந்ததாகவே அறியப்படுகின்றது. Bertrand Russel தனது நூலொன்றில் இதுபற்றிக் குறிப்பிட்டு சோக்கிரட்டீஸ் இரு நாட்கள் தொடர்ச்சியாக ஆழ்நிலைத் தியானத்திலிருந்ததாக எழுதப்பட்டுள்ளது, என்கிறார்.
மற்றொரு ஒற்றுமையாக, ஆன்மாவின் அழிவின்மை, அது பரம்பொருளில் இருந்து தோன்றி அங்கேயே மீண்டும் ஒடுங்குகின்றது என்ற சித்தாந்தம் கூட கிரேக்கரால் நம்பப்பட்டதற்கான ஆதாரத்தை இந்திய தத்துவ ஞானிகள் முன்வைக்கின்றனர்.
கிரேக்க அரசியலும் இந்திய அறிவியலும்
கிரேக்கத்தைப் போலவே இந்தியாவிலும் அரசியல் நிறுவனம் என்பது பேரரசு என்பதிலேயே ஆரம்பிக்கின்றது.

வேதகாலத்துப் பேரரசுகள் பின்னர் முடியாட்சியினாலும் குடியரசுகளினாலும் பதிலிடப்பட்டுள்ளன. இவற்றின் அளவுகளோடு ஒப்பிட்டால் கிரேக்க அரசாங்கம் என்பது விளையாட்டுப் பொம்மை வகையதாகவே கொள்ளப்பட வேண்டும். இந்தியக் குடியரசுகளில் அந்நாட்களில் இருந்த அரசியற் சமூகமானது கிரேக்கத்தின் அரசியற் சமூகத்தினை விடத் தாராள போக்கைக் கொண்டிருந்தது என்பதற்கும் ஆதாரம் உள்ளது. இந்த ஆதாரம் - இந்தியச் சமூகத்தில் அவ்வேளையில் பெண்களுக்கு வழங்கப்பட்டிருந்த அந்தஸ்தைச் சுட்டியதாக உள்ளது. பொதுவாழ்விலும் சபைகளிலும் பெண்கள் தீர்மானம் எடுக்கும் அதிகாரத்தைக் கொண்டிருந்தனர் என்பதைக் காட்ட முடியும். இங்ஙனமே கலைஞர்கள், வர்த்தகர்கள் என்போர் முக்கிய கடமைகளைக் கொண்டிருக்கிறார்கள் என வேதகால அரசில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
சிந்தனைத் தெளிவில் குறிப்பிடப்பட வேண்டிய மற்றொரு அம்சம் சமூகப் பண்பமைதி (ethos) பற்றியதாகும். கிரேக்க சமூகத்தைப் பொறுத்தளவில் இந்தப் பண்பமைதியானது பொதுமக்களது பாராட்டுதலைப் பெறுவதற்காக அரசியல் நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவது, அத்துடன் அரசியல் எதிரிகளை வெற்றி கொள்ளல் என்பதாகவே கருதப்பட்டது. இங்கே சமாதான வாழ்வு என்பதை விட யுத்த சாகசங்களுக்கே முக்கியத்துவம் கொடுக்கப்பட்டிருந்தது. சமூகத்தில் கிரேக்கப் பிரசைக்கு வழங்கப்பட்டிருந்த முக்கியத்துவத்துக்கு ஏற்றதான அரசியற் பயிற்சியோ அல்லது கல்விப் போதனையோ அவனுக்கு வழங்கப்பட்டிருக்கவில்லை. ஒரு பிரசை என்றளவில் கிரேக்கன் ஒருவன் சட்டவாக்குனராக, யூரியாக, நிர்வாக அதிகாரியாக மூன்று பணிகளைப் புரிய வேண்டியிருந்தமையையும் மறந்துவிடக் கூடாது.
மறுபுறத்தில், இந்தியச் சமூகத்தில், அமைதியான சமூக நிலையை பேணுவதன் அவசியம் வலியுறுத்தப்பட்டிருந்தமை, அரசியலறிவையூட்டக் கூடிய நிறுவனங்கள் இருந்தமை என்பவற்றால் விழிப்புணர்வு இந்தியாவில் கூடுதலாக இருந்தது என்றே கூறவேண்டும். வர்ணாச்சிரம தர்மம் போதிக்கப்பட்டு அதன்படி சமூக அமைப்பில் ஒழுங்கு பேணப்பட்டது. இதன் விளைவாக, சட்ட ஆட்சி என்பது அதன் பரந்த பொருளில் dharma அல்லது சமூக நீதியாக இச்சமூகத்தில் கிடைக்கக் கூடியதாக இருந்தது. ஆளும் அதிகார வர்க்கத்துக்கும் மேலாக dhama என்பது வைக்கப் பட்டிருந்ததால் ஆட்சி எந்த வகையினதாக இருப்பினும் (முடியாட்சி, குடியாட்சி) மக்களுக்குத் தர்மமும் சமூக நீதியும் உத்தரவாதமளிக்கப்பட்டிருந்தது.

Page 178
எனவே ஓர் இந்து தத்துவத்தின்படி, அரசியற் கருத்தியல் என்பது இறுதியான விளைவை வைத்துப் பார்க்கப்பட வேண்டுமே தவிர வழிமுறை அல்லது வடிவத்தை வைத்துப் பார்க்கப்படக் கூடியதல்ல என்றாகும். ஆட்சியாளன் தர்மத்தால் கட்டுப்பட்டிருக்கும் வரை அவன் ஆட்சியின் கீழுள்ளவர்கள் அவனுடைய ஆளுகையின் வகையழகு பற்றிக் கவலைப்பட வேண்டிய தேவையிருக்காதல்லவா. அறவுரை கூறி வழிநடத்தும் ஆன்றோரைக் கொண்ட சபையின் ஆலோசனையின் பேரிலேயே அரசன் செயற்படுபவனாக இருப்பான். இந்த ஆலோசகர்கள் மக்களால் தெரிவு செய்யப்பட்டவர்களல்ல. எனவே இவர்கள் எப்படி மக்களின் நலன்கள் குறித்து ஆலோசனை கூறமுடியும் என்று வினா எழுப்பப்படலாம். ஆனால் தேர்நீதெடுக்கப்படும் பிரதிநிதிகள் - எப்படிப்பட்டவர்களாக இருப்பார்கள் என்பதற்கு நமது பிரதிநிதிகளையே ஒப்பிட்டுப் பார்க்க முடியாதா? நன்கு ஒழுங்கமைக்கப்பட்ட கட்சியமைப்பும் பணவசதி படைத்தவர்களும் மக்களுடைய உணர்ச்சிகளைத் தட்டியெழுப்பி நாட்டை வெறுமனே வேட்டைக்காடாக மாற்றுவதற்கு வழிசெய்யும் பொதுத் தேர்தல்களைவிட ஆய்ந்தகன்ற ஞானம் கொண்ட சான்றோரின் மதியுரையின் மேற் செயற்படும் மன்னனின் ஆட்சியில் மக்களுக்கு நீதி கிடைக்கும் என்பதில் நம்பிக்கை கூடுதலாகவே இருக்கும்.
மானிட இயல்பு அறிவார்த்த மிக்கதல்ல. அதைக்கொண்டு அரசியல் விடயங்களை ஒப்பேற்றுவதில் மிகுந்த அவதானம் தேவை என்கிறார்.
எங்களுக்குத் தேவையான வினா இங்கு யாதெனில் ஆலோசகர்கள் தெரிந்தெடுக்கப்பட்டவர்களா? தகுதியென்ன? என்பதல்ல. மக்களின் பொதுவிருப்பைச் செவிமடுத்து எதேச்சாதிகார ஆட்சி புரியாத மன்னராக ஆளுவோன்
எத்தகைய அரசியலமைப்பு முறைமையின் கீழாவினுஞ்சி எதேச்சாதிகாரியாக இருப்பதற்கு ஒருபோதுமே அனுமதிக்கப்பட்டிருக்க வில்லை.
உயர்வான சட்ட விதிகளுக்கு அமைய ஆட்சியை நடாத்தும் இந்தக் கட்டுப்பாடான ஆட்சிய்திகாரம் எதனால் சாத்தியமானதெனில் அரசு பற்றிய இந்து மதக் கருத்தின் அதிநவீனப் போக்கினாலேயாம் எனலாம். அரசு என்பது ஏழு அங்கங்களைக் கொண்டிருத்தல் வேண்டும். சமூகத்தின் முகவராக இது செயற்பட முடியும் இதில் உயர் தொழிலாளர் (professionals) குழுக்கள், அனுபவஸ்தர்களது குழுக்கள்

1.
நீதிமுரசு
என்பன சட்டம், ஒழுங்கு நீதி ஆகியவற்றைப் பேணுவதில் அரசுக்கு உதவியும் ஒத்தாசையும் வழங்கின. இதில் பொதிநீதுள்ள சமூகப் பணி பமைதி யாதெனில் ஒவ்வொருவனும் தனது வாழ்க்கை நிலையில் (வர்ணாச்சிரம தர்மப்படி) நின்று கடமைகளைப் புரிதலானது உண்மையிலேயே ஒரு சமயக் கடப்பாடாகவே அமைகிறது என்பதே.
இன்று நவீன அரசுக்குக் கூறப்படும் பண்பியல்புகளான சமூகத்தின் பொதுவிருப்புக்கு (social will) அமைந்து நடத்தலும் தேசிய சமூக நலன்களை முன்னெடுத்தலும் என்பன இந்துமதத்தில் அரசு பற்றிய கருத்தமைவில் ஏலவே பொதிந்திருந்தன. மறுவார்த்தையில் கூறுவதானால், இந்து அரசெண்பது சட்ட ஆட்சிப்படியான அரசாகவும் சமூக நலன் பேணும் அரசாகவுமே இருந்து வந்திருக்கின்றது.
அரசியலமைப்பும் இந்து மதமும்
இந்துமத அரசியற் சமூகத்தின் அரசியலமைப்பு மீதான கண்டனம் எங்கிருந்து வருகின்றதெனில் ஆட்சியாளனுக்கு வழங்கப்படுகின்ற வரையறையற்றதும் எதேச்சாதிகார மானதுமான அதிகாரங்களை இந்திய அரசியற் கோட்பாடு அனுமதிக்கின்றது என்பதிலி ருந்தேயாகும். உண்மையில் இது இந்திய அரசியற் தத்துவம் பற்றிய தவறான விளக்கத்தினால் வரும் குற்றச்சாட்டு என்று கூறுவதை sù- s49ịgẩuoucounủLịử Linuử6ình Lifu (Constitutionalism) தவறான விளக்கமே இதற்குக் காரணம் என்று கூறவேண்டும்.
அரசியலமைப்புப் பற்றார்வம் அல்லது அரசாங்கம் பற்றிய தத்துவம் என்பதற்கு அவசியமானது பொதுத் தேர்தலின் அடிப்படையில் தெரிவான பிரதிநிதிகளைக் கொண்ட பாராளுமன்றம் ஒன்று அல்ல அரசினால் பிரதிநிதித்துவப்படுத்தப்படுகின்ற சட்ட ஒழுங்கமைப்பானது (legal order) சமூக விருப்பினால் ஒழுங்கமைக்கப்படும் அறவொழுங்கமைப்புக்குக் கீழ்ப்படிந்ததாக இருக்க வேண்டும் என்பதேயாகும். இந்தக் கீழ்ப்படிவானது வெளிப்படையாகவே அரசியலமைப்புச் சட்டங்களின் வடிவத்தில் இருக்கின்றதா அல்லது அரசியலமைப்பு Logtssors (Constitutional Conventions). So, idaip;5f என்பது முக்கியமல்ல.
Sir Ivor Jennings (95ịúìử ứì6ỳ6ư6öo$ủ (ểưT6ỉ gọi அரசியலமைப்புச் சட்டம் எழுத்தில் உள்ளதால் அல்லது

Page 179
பொன் விழா மலர் 99
யாராலோ ஆக்கப்பட்டது என்பதால் மட்டும் அது வலுவினைப் பெற்றுவிட முடியாது. அது அப்போது நிலவுகின்ற அரசியற் தத்துவத்துக்கு இணங்கியதாக இருக்கின்றது என்பதனாலேயே அது வலுவுடையதாகின்றது. அரசியலமைப்புக்களின் ஏனைய அடிப்படை விதிகள் போலவே மரபுகளும் அவற்றின் பொதுவான ஏற்புடைமையிலேயே தமது வலுவுக்குத் தங்கியுள்ளன. எனவே புதிய கொள்கையொன்று அரசியலமைப்புக்கு
முரணானதென்றே பொருள்படும்.
எனவே, இந்துக்கள் தமது அரசியல், மற்றும் சட்டக் கொள்கைகள் வெறுமனே சட்ட நுணுக்கத்தினால் நியாயப்படுத்தப்பட முடியாது என்பதை அறிந்திருந்தார்கள் என்பது பெறப்படும். சாராம்சமாகக் கூறுவதாயின், அறவொழுங்கை அடித்தளமாகக் கொண்ட சமூகமொன்று சட்ட ஒழுங்கமைப்பின் (legalorder) இயல்பையும் செயற்பாடு களையும் வரையறுக்கும்போது முறையான அரசியற் கடப்பாடுகளை அல்லது வலிதான அரசியற் கோட்பாடுகளை அறிதியாக நியாயப்படுத்தக் கூடிய ஏதுக்கள் கிடைக்கும் எனக் கூறலாம்.
இந்து மதத்தின் நூல்களில் மன்னனைத் தெய்வீக அம்சம் பொருந்தியவன் அல்லது தெய்வீகப் பரம்பரையில் வந்தவன் என்றவாறாகச் சித்தரிப்புகள் இருப்பதாகவும் அரசியலமைப்பே உயர்ந்ததெனக் கொள்ளும் முறை இந்துக்களுக்குத் தெரிந்திருந்தால் அவர்கள் எப்படி மன்னனை தெய்வமொன்றாகப் பார்க்க முடியும்? அவன் எப்படி மற்றையவர்களிலும் உயர்ந்தவனாக முடியும்? இவ்வாறு மேற்குலக விமர்சகர்கள் கூறுகிறார்கள். ஆனால் இந்து அரசியல் தத்துவாசிரியர்களால் இந்தத் தெய்வீகக் கொள்கை ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டதற்குச் சான்றுகளில்லை. ஒருவித பயபக்தி மதிப்பு மன்னனுக்குக் கொடுக்கப்பட்டு வந்தது என்பது உண்மையே. ஆனால் அது இன்றும் பிரிட்டனில் மன்னர் பரம்பரைக்குரிய அதே கெளரவம் போன்றதே என்பதை மறந்துவிடக் கூடாது.
மறுபுறத்தில் மனு போன்ற தத்துவாசிரியர்கள் மன்னன் தர்மவழி மாறிச் சென்றால் அவன் பதவியகற்றப்படவும் சிலவேளைகளில் கொல்லப்படவும் வேண்டியவனாகின்றான் என்றும் கூறியிருக்கிறார். இது எதைக் காட்டுகின்றது? அதர்ம வழி செல்பவன் அல்லது கொடுங்கோலனைக் கொல்லும் உரிமை மக்களுக்கு உண்டென்று மனு தர்மத்தில் கூறப்பட்டுள்ளது. மகாபாரதத்தில் வரும் வீனா, பிது ஆகிய இருவரதும் வாழ்க்கை இதற்கு உதாரணமாகச்

142
சுட்டப்படுவதுண்டு. மகாபாரதத்தில் வீனா எப்படிக் கொல்லப்பட்டான் என்ற விவரிப்பும் இங்கிலாந்தில் முதலாம் சாள்ஸ் மன்னனது சிரச்சேதமும் ஒரேவிதமாக அமைந்த நிகழ்வுகளேயாகும். அரசனே அதியுயரிய அரசியல் அதிகாரியாக இருப்பதால் அவன் உரிய மதிப்புப் பெறுவதில் எவ்விதத் தவறுமில்லை. ஆனால் அவனி தர்மத்துக்கு மேற்பட்டவனாகிவிட மாட்டான்.
அரசனே விஷ்ணுவாக (காவலனாக), யமனாக (அழிப்பவனாக), அக்னியாக (ஆக்குவோனாக), குபேரனாக (நிதிப்பொறுப்பாளனாக), இந்திரனாக (அதியுயர் தேவனாக) எல்லாமி விளங்கினானி என்று கூறுதலானது ஒப்புவடிையாகுமே தவிர அங் நுனம் தெய்வீகம் பெற்றுவிட்டான் என்று பொருளாகாது. அங்ங்ணம் யாரும் பொருள் விளங்கினால் மதத் தத்துவத்தைத் தவறாகப் பொருள் கோடல் செய்கின்றார் என்பதே அங்கு உண்மையாகும்.
ஐரோப்பாவிலும் ஒரு காலத்தில் மன்னன் கடவுளின் அவதாரமாகவே கருதப்பட்டு ஆட்சி செய்யும் உரிமை அவனுக்குக் கடவுள் தந்தது என வாதிடப்பட்டுள்ளது. எவ்வகையிலும் அவன் கடவுளுக்கே வகை சொல்ல வேண்டுமே தவிர தனது குடிமக்களுக்கு அல்லவென்றும் குடிமக்கள் எவ்வித கேள்வியும் எழுப்பாமல் மன்னனின் கட்டளைக்குக் கீழ்ப்படிய வேண்டுமென்பதும், இந்தப் பின்னணியிலேயே அதாவது அவன் கடவுள் தந்த உரிமை கொண்டவண் என்ற அடிப்படையிலேயே வழங்கி வந்துள்ளது. ஆனால் இக்கருத்து இந்தியாவில் ஒரு போதுமே ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டது கிடையாது.
இந்திய தத்துவத்தில். ஆட்சியாளன் ஆட்சி செலுத்துவது மக்கள் வேண்டிக் கொண்டதன் பேரிலும் வர்ணாச்சிரம தர்மத்தில் கூறப்பட்டதான சமூகக் கருத்தியலையும் தத்துவத்தையும் மதிக்கும் கடப்பாடு அவனுக்கு உண்டென்பதாலேயுமாகும். இந்தியாவைப் பொறுத்தவரை அரசெண்பது சட்டரீதியானதும் நிர்வாக ரீதியானதுமான சில முறைமைகள் நீதியினதும் தர்மத்தினதும் அடிப்படையில் செயற்படுவதேயாகும்.
பிரிட்டனில் எப்படிப் பொதுச் சட்டம் (Common Law) சாதாரண விதிகளையும் அரசாங்கத்தையும் கடந்து பிணிக்கும் வல்லமை பெற்று விளங்குகின்றதோ அப்படியே இந்தியாவும் வர்ணாச்சிரம தர்மத்தைப் பாவித்து வந்துள்ளது. உடனடியாகவே வாசகர்கள் கேட்கத் துடிப்பீர்கள். வர்ணாச்சிர தர்மத்தின் படியான சாதியமைப்பு நீதியானதா ?

Page 180
உயர்சாதியினரைப் பொறுத்தளவில் அவர்கள் கொடுங்கோலர் போல தாழ்ந்த சாதியினரைப் பொறுத்தளவில் செயற்படுவதில்லையா ? இப்படிக் கேட்பீர்கள்.
ஆனால் வர்ணாச்சிர தர்மத்தின் நோக்கமும் இயல்பும் முற்றிலும் வேறானது. பரவலாக விளங்கிக் கொள்ளப்படுதலானது அம்முறையின் அடிப்படையை விளங்கிக் கொள்ளாமையினால் வந்த விளைவேயாகும். அரசியலமைப்பு மற்றும் நாட்டினது ஒழுங்கு. சட்டம் என்பவற்றில் வர்ணாச்சிரம தர்மம் கொணர்டிருந்த செல்வாக்கை இவர்கள் மறுதலிக்க முடியாது. வர்ணாச்சிரம முறைமை இந்து சமூக அமைப்பில் பாதகமான பாதிப்பை ஏற்படுத்தியது என்று கொண்டாலும் அரசியலமைப்புப் பற்றாள்வம். சட்ட ஆட்சி என்பவற்றை அதன் உண்மையான பொருளில் நிலைநிறுத்துவதில் வெற்றி கண்டதையும் ஒப்புக் கொள்ளவே வேண்டும். இதற்கு முக்கிய காரணம் இந்த முறைமை சட்ட ஒழுங்கை எப்போதும் சமூக ஒழுங்குக்குக் கீழ்ப்படிந்ததாக ஆக்கிவைத்தமையேயாகும்.
இந்த மதமும் ஆள்சார் சுதந்திரமும் (Liberty)
இந்து மதத்தில் ஆள் சார் சுதந்திரத்துக்கு முக்கியத்துவம் வழங்கப்படவில்லை என்று இன்னுமொரு குற்றச்சாட்டுமுண்டு. ஐரோப்பிய மனதுக்குப் பழக்கமான (laissez-faire) சுதந்திர வர்த்தகக் கொள்கையின்
அடிப்படையில் சுதந்திரம் என்பது விளக்கப்பட்டது.
ஆனால் இந்தியாவில் சுதந்திரம் என்பது இருந்தது. சுதந்திர வர்த்தகம் - தொடர்பில் புரிந்து கொள்ளப்படும் ந்திரம் என்பதே இருந்திருக்கவில்லை. ல் மேற்கிலும் T H. Green இன் எழுத்துக்களுக்குப் பின்பு அங்கும் தாராளவர்த்தகக் கொள்கைக்கும் ஆள்சார் சுதந்திரத்துக்கும் இடையில் இடைவெளியுண்டு என்று கருத்து வலுப்பெறத் தொடங்கி விட்டது.
மனு எழுதுகிறார் - சுதந்திரம் என்பது மனமகிழ்ச்சியே. ஏனையேளின் விருப்பில் தங்கியிருத்தல் என்பது துக்கமே. (சர்வம் பரவசம் துக்கம் சர்வமாத்மாவஷம் சுகம் iv. 160) இது மார்க்கண்டேய புராணத்திலும் திரும்பவும் கூறப்பட்டுள்ளது. மனிதனுக்குச் சுயஆட்சி (Swajya)என்பது அவசியம் மனிதனை அறவியல் ரீதியான ஒரு வடிவமாகப் பர்த்தால் அவ்வடிவம் தனது கடப்பாடுகளை (Swahama)
ந்திரம் என்பது இல் ம் நிறைவேற்றுதல் சாத்தியமில் என்று கூறப்பட்டுள்ளது. எனவே இங்கே சுதந்திரம் என்பது

நிதி முரசு
வெறும் சுயநலத்தோடு கூடியதாக பொருட்களைத் தேடி அனுபவிக்கும் கதந்திரமல்ல. தனது வாழ்க்கை நிலையில் நின்று அதற்குரிய கடமைகளைச் செய்வதற்கான சுதந்திரமாகும். இதனைத் தெளிவாக்குவதற்கு Plato வின் Republicஇன்னும் நன்குதவும்.
முடிவுரை
முடிவாகக் கூறுவதாயின். மனுதர்ம சாஸ்திரம் Pal0 தனது கற்பனையின் கனவுலக வாழ்வு போல அரசியலை அமைக்கக் கருதி எழுதிய Republic(கி.மு. 380)க்குக்கும் அவரைவிடக் குறைந்தளவு கற்பனையுடன் Aristoleஎழுதிய Politics(கி.மு. 330)க்கும் காலத்தால் எவ்வளவோ முந்தியது.
எனவே அரசியற் கோட்பாடுகளும் முற்போக்கான அரசியல் நிறுவனங்களும் கிரேக்கத்தில் தான் தோன்றின என்பது ஏற்றுக் கொள்ளப்பட முடியாது. மாறாக, அரசியற் கோட்பாடுகள், அரசியல் நிறுவனங்கள் பற்றிய முறைப்படியான ஆய்வை மேற்கொள்ளின் - கிரேக்கர்கள் தமது நூல்களை வெறுமனே கருத்துவாதமாக எழுதிக் கொண்டிருக்கையில் இந்தியாவில் அரசாங்கம், அரசறிவியல் என்பது முறைப்படுத்தப்பட்டு விட்டது என்பதைக் கண்டறியலாம். அத்துடன் இக்காலத்தில் இந்தியர்கள் தமது பழைய நூல்களுக்கான கருத்துரைகளை (Commentaries) எழுதிக் கொண்டிருந்ததுடன் பொதுநிர்வாகம் (Public Administration) என்ற கலையை மெருகூட்டிப் பூரணப்படுத்தினார்கள் என்பதையும் அறிய முடிகின்றது. இதில் எவருக்கும் ஏதேனும் சந்தேகம் இருப்பின் கெளடில்யனின் (சாணக்கியர்) அர்த்த சாஸ்திரம் என்ற நூல் அச்சந்தேகத்தைப் போக்குவிக்கப் போதுமானதாகும்.
O ல்கள்:
1. George Grote, Plato and Other Contemporaries of
Socrates, London, 1888, Vol. IV. 2. Bertrand Russel, History of Western Philosophy, 1948. 3. Radhakrishnan, S., Eastern Religions and Western
Thought, 2nd ed., 1936(Oxford lectures). 4. Krishna Prasanna Mukerji, Implications of the Ideology
Concept, Bombay, 1955. 5. Motvani, K, Manu, 1937. 6. Rawlinson, H.G., Intercourse between India & Western
World, 1948. 7. Ivor Jennings, The Law and the Constitution, 1948. 8. Krishna Prasanna Mukerji, The State, Madras, 1952. 9. Sarkar, B.K., Political Institutions & Theories ofthe
Hindus, 1939.

Page 181
Golden Jubilee SPECIALISSUE '99
F1+8 #Ꮁ21?3Ꮉ " rᎲyrᎿᏜfl
loal, Fratiire o
1r:1re tre i 2 trac, LITT
e il! It åÆRautai:
The situation 5ft hitharsights'haq improved in general in the modern World - 岛岛器 compared to previous centuries. Demócrat 薇 #og ಙ್ಗು Πηρεί countries
: :1!! :րգll : E TEMPLATE TT31|| öfhewölâ"Freeğöi ö ఫ్లోకి and freedom *ft: ჯrilfll |J'*ჭ- Littl aSSL e AkSKYaeuES LkLkLkKYLLLaH ESEkS ka OOO
f မျိုး ိုငltဂ္ဂီ d YRrship ፱፻፷ 5. d ಸಿಟ್ರ* •ሓI} ሓ+} Ÿ፧iጥ፮ዞኗ]ጋ”...Hሷ፵IF isti ኯቖዯûHook.. 醬s$hyright.TஐSடிஜ&#டி
ஐ ಕ್ಲಿಕ್ಗಿ rights and provide for their enforcement. The Çän>&nಗ್ಲyiqaignshಳ್ತೀjp the realization of Perșeușând Peoples.rights. ர்ரி: ,கrடி ஆடியூ டப்ார்:கி ஷ்ருர் ஆர்: !,f, głSCqtçatKéಳಿಗಿಧ್ಧಿ in the impactgfglobalization on human rights. We Gail distinguish the scientifigi and technological changes brought about in ringdernetiples and apitalisக்gேlobalizatioடிThepggressஐநீscieng and its applicationite life can advance the bpportunities of persons for a fuller-huhuan life foramuchgreateriglobăl population,Educatiofi, travel-tand communicatioris i ha veitimproved understanding'among peoples and spread the äcknowledgermènt ofhrumän riġhtsas everyoñés due throughout the world us. Er) ஃபேர் நா.ெ வ்ழுTerrigட ப்ல்பீழுேச்சட ப்ர்ே:கிக் ஸ்ட் 1. Globalization
:ம்ஆற்12 ஐதுதந்யூ 8 rhe'safegsarilgef hiatrightser the °a'??fla''' arenotáři ಗ್ಯಕ್ತಿ! ဂျို့ဒြို ifig bန္တီဗီရို့ဟို့ဂြို|့မျိုရှိ်ခြို|းငှါုက္ကိုဂြိုးမျိုးမျိုးငုံh.I(ဇ်
!pec AYŞ, GapitaliștiFigg 2ಙ್ಗ l, Sills primeဂိüဗီငါးမူ့ဖြိုနိန္ူဟို့ဂြိုးဝါးစို့ဖြုံးမျိုးမျိုWဇုံstoဇံ ofa PitalindNGRYMufpTSPFlaterșcin, globą finance. The conception of human Welfare according to its ideologuesis, to be brought about by theishereasé in material godds ahd wealth and not in the fostering of human happiness. Its concept of that welfare's materialistie and indiviilistisistäh'is'iittiä'isklow procës'8Filëria'bënë të'iogëtisë free market system. Human rights are :: be
 
 
 
 

N క్జాక్స్ 蠍 is l, ut କୁଁ
Tigasalasurystö:Mi"?
Ceridrir for Seirirry & Relig fawr fesökeđafterby Regèiera gföwth proëësson the ėtörlöfny; withöfutfä'&direct effortes bring'a8bütä betteřešistibütföföfriesines änd wealth" SmmL SLLMMTMLTTT S tt lieuS lGStttttlaLGGleuttteqTOS S H TllT å":""* --Tieléis tiña sense atási colliträdtétiön 6évéérgóbaliäätion'ähä tiérealižäilööt hüäfghts Förhümärgftsobefespété héré §hဂုံပြု äbë a přilàëýổffie'åttigiitytöflè humän'Person“ äriülår lyöfoiérs'3Yei üåtëřiä ဗွီဒ္ဒါtifiéရှို့ငှါဠိháန် [့်rဂ္ဂိန္လန္ဍီ' နှိုë|{ါးဗို yyymeS yyySLLLLyLyyymLyyyyyyL
ပျွီးဖြိုးဖြိုးပျို့
ЕЧЕНЕ ЕНЕ ili Tri Yeltsi , i. 4. II, 3; fiōtifiáfဒီဝါဂ် ဝ့််ငြိုငြိုးဦးနုိ႕jō eme yaliëf RTTY INShertelt 3513.1.1- է:T է էմ.:Այ11414
its present neo-liberal capitalistic" form
ization o in the ind of
aggravates inequalities. 23 s & Globalization-hindershuman rights due
cits MSQoQoS$ugh PNG derminatiquilof globala Fonomy; :Tetin, Tag&and sęrwiss. f : lic;} -x " eo | Eg !) - listorestriglyாடிஸ்ரிேடிcrேapia) that can rapidly destabilize economics of i-Agoustrikts and regions asiatus.jF ist Frid:litherease in the poverty of many-poof pugile, ildirefinishipg their meatsigfiliyelihood and i'Elèctrononic šelf-peliančey such Fasthi Pohlgh it dorheistic fragricult are fatii industrial ຂຶroductiony- பூங்: இர்ஃபர்ம:ெஇ ர்i_r:இ - increasing inequality of incomes and wealth
within and among countries u*iëfesseinetfierifidebeedness'6fpoor peoples 19i3 ஆhiஆக்ருவிம்ேக ப்பிப்ருதிப் ஃபாகேடு ("digitementén.tmér.nétຈTL ກໍ່ແລ.) ຂຶະion drຜູ້ທີ່ໄsthougflaໃerຕ້ອ໋gandສີtraethënštrâvềeffet förseÝFealthylife styles. '!"5ëtë faëithë&rftësitlessesipetitisiana "ßšíheřišní" | || || gree u
မုံရွှီဇိ ဇို့ဖွံါးရို့ Éy’ ရွီးနိုဖို့
:4மித்ரா, ந் rேஃ ர்,  ̈”፲Hé ̊ ಟ್ಲಿ ] KKYYYYSYKSEKY t KOLY LaLKSLLLSYYzLLKS LYLTTSTS LL S LLLLGLLLLL persons and companies -

Page 182
- its political impact in reducing the countervailing power of the state in poor countries, and fostering a reduction of subsidies for the needy in society.
- spreading the causes of social frustration,
crime and violence
- its attack on nature and the exhaustion of the
earth's nonrenewable natural resources
Thus both in principle and in reality the situation of human rights is likely to worsen with capitalistic globalization. The discussions on rights have often been within the framework of Western European capitalism and the liberal democratic tradition. This tradition stressed civil and political rights and generally neglected the social and economic and cultural rights required for these civil and political rights to be realized even in Europe. The realization of human rights requires certain minimum conditions such as a measure of equality.
2. Universal Declaration of Human Rights.
In an analysis of human rights one has to examine who is it that defines these rights, and whom do they benefit. The understanding of human rights tends to be generally dependent or the self-interest of those who articulate the rights and struggle for them. This is seen in the long neglect of women's rights in a male dominated world.
Since it may be difficult to agree on any single conceptor code of human rights, valid and binding on all, we shall reflect on the 1948 UN Universal Declaration of Human Rights (UD) in relation to globalization. It incorporates the social, economic and cultural rights alongside the civil and political rights. It was a definite advancement in the thinking on human rights even through the perspective of the power relations of the world after 1945.

NEETH MURASU
In order to have aframework of reference we shall comment on the rights enshrined in this declaration, while noting some aspects in which it needs further development especially to meet the aspirtations of the poor victims of the poor countries.
The Universal Declarationis defactobased
O R
i) The acceptance of the sovereignty of natio
states as then constituted, ii) On a rather individualistic understanding o
human rights. It did not provide for an effective balance of rights as between freedom and equality, between individuals and society, for human rights to be meaningful. iii) It did not have specific arrangements for the enforcement of these rights. It is a document on rights and not one on obligations for respecting such rights. iv) The UD is designed to protect citizens against violations of Human rights by states and governments, even if ineffectively. It does not take into consideration the other, and perhaps now more important, violators of human rights viz. the transnational corporations and finance houses.
Equality and Freedom Article 1 and 2
These two articles can be taken as the philosophical basis or assumptions on which the other rights are posited. Endowment with reason and conscience, and hence that a human person is a rational and moral being, is commonly .
accepted by all peoples, whatever their
philosophy, ideology or religion. That all should act towards one another in a spirit of brotherhood (sic) is another moral norm that is acceptable to persons and peoples as a demand of secular humanism as well as of all the major world religions. It recalls the teaching "do unto others

Page 183
GoLDENJURIEEE SPECIAL ISSUE yy
as yout would like others toldduto ybu". But gldbalitationiłbringsäbout arosituationih Awhich everyone and everythingiinchling, health and education has 3 price, the wealthy powerful andwelleducatádhave the moneytopay the prict required and the means and the connections to assert their rights and maintain their dignity more fully ofEhe differencroint wealthylattd incornes worsened by globalization often makes the realizations fishese eighs (eye)).qwpiser in the present world. boily liario) sigri 21, 29 fi}2 LLL LLLLCCCLLLLmCC LLLLCLCLTLLLLLL LCLaL LLL SL SS Civil and political Right Articles 3A2ut {{ 3 }'w hyd 2 fi: 2? (dig i 'h') i Zeus : Eilgri gwiro at: alcubiiffins is theirSphersgreaf the Declaraign. It introduces articles:4:21 is which other civil and political rights affighwhin SO fạF aşıp Yeryjnefas:FR fargaPix hfyord; theigh:ஐஆisessஒigity the hiyongsighiş figheanfhaithfigihhave a protection of the rights, hŷig that iş8) filX, ingitilâfirstyıtwith g Kooli zirgin Tirmiu H to z rois loiv S0tttL S SAYELLlTaC CCSK SHalmmmlHCaLm ဖူးမျိူးဂျိုးမျိူးဇွိုဂျိုးါးပူး ပျို့ဂို့ ဖြိုဖြိုဖြိုပျွီးဖွံ့ဖြိုပျို onditions of |Wါး၌ ¥ဗူငိုရှိူင္ မှုံတို့နိူင္ငံ Qnany ဂျို့''''''''''
冕點"器盟最
::1IIյԼ GE"3ÓÖÖőöööb out
liberal globalization "A of the World's population fear, ဗွိုဂျိုးရှို့၊ live on less 器 Hills
ons suffer from hunger and malnuition. 15 ဖြုံး "bibië die éllyef and ဂျိုးဖြိုးနှီရှို့ရွီးဖွိုဖြိုးမျိုူဖြိုးမျိုးဖြိုဖိုမြို့နှီဇို့ Beäřwitėśstö thisWitseiligtüliittorio frr:272r flirt : si G 1514 52rial bift: 5219irarioz) : 11; AFE4 against slavery lift bf soils ಕ್ಲೀನ್ಡ: | | E = "grd by }q ':', 'uf.
livetiididaf0ð friiilitiefiledeflatersepiofterför their labour'aeetsrding re-aresentestitiate by the hteriaticia!Isabotipdfgëfidation(Ig0);*Etirë flådönstanteist böndagsstuetestflekervitudito
-" I H
 
 

foreignt debits. The enforcementitif dyFAWB diketermined Structurab Adjusteriti polities) can inakethe peoples òf thelpboe iadebited Countries wage slaves offith foreign ceriparliesiiirtually frori birthi gioca lo 252 o 3 gribsq2 oor Solo iw brit ; эппа
3rd to Illineapleymiehti cables employers and governmentsato reduce this rights of workers, restrict trade union rights especially in the free tradioaesirbthe portantribs.dlheitreatment gifforeign migrahit YorkessmayrbsedikefiGidika ia faரrfibr>qயாrேiஜsஒதீஜிஐs நீரatewignfitsWRinpriந்ஷeyeா%9து: bagskaygy,Aaggh femalalytisablished thRஓஜர்ழ்9939fthரேஷTrsiHirடிநீர89ழி saYSEYogo vil:19g bnizigi 3iilr b: LLHH 0LLL mLmLLLH LCHLH LTCCGHHl LCTS LlLL0L Bright:65 rill:24, 2 filgit | Epi};logi brif; lliwio 525 rhy Tol 2:lgit IIEFIIIIri to IIoi Exit: 5rT 3qoTLS sii r19vg is 21, dashess are posities advance Siti this background of large scale violations of human rights in previous periods. The declaration has inflashed hereadratiot offyidanentallirights in many post war constitutions of States. They ha Yebeanøflightpage hiéalpin therstruggle against djatatorshipsarkdin dhe promotioti ofidencicracy. The development oftDmmunications has helped build-worldwide imageunents for the lifence of hurrianrhrights Jais againstatoirttureza Idrishtimah treaterintuiOn the other hand the glygook dister bominications itself has enabledbthe powdgful to bring pressure on the poor and weak. blow
wi, to Juigi: ol lutfitti Ari Eff liai i2 briti bila Moiseninguisticial, and yaconфmie töÄditiebhsbduectoragitnhalizditionvirdbreaseg crimici, Myioldintezahid Biwilcohfhictsoi Withuthbešelthere iš thëlikelihoodtofrmore repressiozifindschgietiesishe néans. cf psychologicâlidntuterhave also increasedbdustrittblthetincireaked powensbof surveillaumbe Towerepbexplor:fr. Luri so grilir orli ni bil Towr lbl1 lo a foi t'ı "13"*wej tert to 5'wiio:3-aq2 Isiq The equality before the law depends considerably for its effectivity on the ability to

Page 184
obtain the services of lawyers who have generally to be paid by the clients. The poor are adversely affected due to their inequality before the lawyers. The affluent have therefore more opportunities of evading the rigour of the law.
Articles 13 - 15
These valuable rights for movements within one's country and to change nationality are also conditioned by economic inequalities. The poor in the poor countries are being pushed into slums with the growth of urbanization fostered by globalization.
Though the earth belongs to all human beings, all these rights are within the framework of the present world system of nation states, which is presumed to be just. Thus there is no right of or provision for persons to migrate to the under inhabited areas of the world. This is a most basic limitation of human rights in terms of natural rights. The present rights are based on the forcible occupation of land by the powerful. It cannot be argued that the present possessors of the lands have an eternal right to these lands for themselves and their descendants. The European peoples have made the map of the world by their expansion into other lands during the past 500 years, and consolidated it through the United Nations Organization set up after World War II. This is a form of universal apartheid.
The Universal Declaration of Human Rights is founded on the principle that the main lineaments of the present map of the world remains substantially unchanged. This is a decision in favour of the peoples of western Europe and their descendants spread elsewhere particularly the Americans, and North East Asia. Present globalization takes place within this framework and does not ensure the right of humans in need of living space even when much land in the world is underutilized or even polluted and desertified.
14

NEETHI MURASU
The prevailing laws of immigration and emigration are very racist in sofar as they provide opportunities for the white peoples to migrate and settle down in the areas controlled by the Europeans and their descendants. The peoples of Asia and Africa who are different in colour do not have such facilities of movement to the rich or under utilized areas of the world. This is made more unjust in so far as the western based TNCs have obtained control over substantial portion of the lands and resources of the poor countries also. Globalization, with its Structural Adjustment Policies and the WTO, makes the situation worse and very harmful to the poor and needy. Neither is the presentUNO capable offinding meaningful solutions for this imbalance.
Family Life Art. 16.1.
This affirmation by the UD of the right to marriage with full and free consent is a great help to the realization of the rights of men and women to marriage and founding a family without undue social pressures as have been the case in many societies. On the other hand modern life has also tended to break up family life with disastrous effects for the children also. Present globalization has many aspects which contribute to the suffering and the break up of families. In earlier forms of social organization there was more concern for family togetherness, with even an excessive social pressure for it.
For globalization the rights of the family to decent conditions of living are not a primary concern. The poverty that increases due to neoliberal globalization is hard on the family. Children of the poor are undernourished. The conditions of housing in the increasing urban slums are so unsatisfactory as to be unworthy of Human beings. Education and health being commmercialized is hard on poor families. The poverty and increasing cost of living and unemployment make it often necessary for both husband and wife to work.

Page 185
GOLDENIUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Many women leave their homes and countries as migrant workers oftentimes with disastrous effect on their own lives and on the family. Women are rthore free in their life options, but they suffer more hardships due to this social transformation. The children are often the victims of lack of parental unity and love.
Right to property Art. 17.
The safeguarding of the right to private property is an incentive to saving and care of one's property. The maintenance of the status quo in the possession of property in land and otherforms of wealth, defends the right of the wealthy owners but does not provide for the human rights of the propertyless poor and needy and for the just redistribution of land and wealth among persons and peoples. It legitimizes the unjust world system with its inequalities and injustice within nations. Recent developments as under the World Trade Organization, (WTO,) give the present property owners the right to compensation under international agreements.
Freedoms Art. 18 - 20
The UD fosters the democratic rights of freedom of opinion, association and of religion. It is for the freedom of individuals and associations. But the values of capitalistic globalization, such as the accumulation of wealth, even while poverty of others increases, are contrary to the core values of the major world religions such as Hinduism, Buddhism, Christianity and Islam. Hence globalization in effect reduces the likelihood of persons acting according to their consciences influenced by the core values of the religions.
Capitalist globalization does so through a quasi monopoly of the global media by a few media magnates such as Reuters, and Rupert
148

Murdoch. They virtually decide what people throughout the World read in the newspapers and see on television. They are able to distract the attention of people almost everywhere by their propaganda and advertising. They propagate the idelogy of the "Free market" that is the invisible new god of world capitalism.
Political Rights Art. 21.1.
The spread of representative political democracy is one of the significant achievements of humanity during these last fifty years. The realization of these rights depends on people's consciousness of their rights and their organization as civil society groups for fostering them. The development and spread of information and communications helps in the progress of civil society as by the networking of peoples groups and movements.
The UN Human Rights Committee responsible was set up for supervising implementation of the rights set out in the International Covenant on Civil and Political Rights adopted by the General Assembly of the UN in December 1966 and entered into force in March 1976 after 35 States had ratified it. The First Optional protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights enables the UN Human Rights Committee to receive and consider communications from individuals claiming to be victims of violations of any of the rights set forth in the Covenant.
Capitalistic globalization has a contrary effect of subverting the genuine democratic process of government by consent through changes in the economy and society. The economic power of the state is reduced by privatization, by indebtedness and dependence on foreign investment. The ideology of the free market reduces the power of the nation state,

Page 186
making it a defender of the rights of capital, and controller of the poor victims. The state is used for dissent management. Where necessary national security arguments and legal provisions are invoked to constrain the human rights of workers and other human rights groups.
With globalization, free and fair elections are becoming more a choice between sets of political parties that are committed to or bound to ensure the continuance of the world dominance of transnational capital. The will of the people is far from being effective due to the stranglehold that capital and foreign powers hold over most poor peoples. The worsening situation in poor countries leads to such discontent among the people that violence erupts, and poor democracies become well high ungovernable democratically. In these ways, neo-liberal globalization in effects undermines the democratic process of selfgovernment by consent.
c. Right to Social Security Article 22
This article is the second corner stone of this Declaration. Though these rights are regarded as indispensable for human dignity and personality development, there is no strict
obligation for anyone to ensure their realization.
Each state is left with its own resources and at best the goodwill of other states. There is no trans border responsibility or obligation for a state to use their resources for the welfare of other, poorer nations. In a sense this confirms the inequalities among nations. There is no effort to redress the inequalities among nation states, that are due to historical root causes such as conquest and colonization. Globalization under competitive market conditions increases these inequalities.
Equality and capitalist profit maximization are contrary values. Profits for capital depend on inequalities of ownership, incomes, purchasing power, political influence and security measures. Free competition is said to

NEETH MURASU
9.
ensure freedom. But with the inequality of monopolies and oligopolies there is no real free competition. The IMF, WB and WTO pressures are reversing the policies of poor countries in such a way th: the social security envisaged in the UD are not tally effective where they are most needed. Thus globalization frustrates the human rights pledges of the universal declaration.
Articles 23 - 27 identify the economic social and cultural rights implied in article 22 on social security. These rights are further elaborated in the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, adopted by the UN General Assembly in December 1966.
The globalization process has in general, policies that are not helpful for the implementation of these human rights objectives especially in poor countries. In these, the conditions of persons and groups marginalized in society and excluded from the productive process have worsened. Neoliberal globalization reduces almost all these rights for the poor. The Structural Adjustment policies are designed to maintain the system, but at the cost of the poor and their rights, undercutting those areas which are vital for their survival and life even with minimum human dignity.
The right to work is not respected by transnational corporations that transfer their capital and production platforms to increase their profits, taking advantage of cheaper labour and other facilities elsewhere. The rationalization of the economy through mergers and modernization, decreases employment even in the rich home bases of the TNCs. With endemic unemployment, the workers are at a disadvantage. Trade union rights are rendered rather ineffective, and their rights are greatly diminished.
With increase in long-term unemployment and the pressure for structural adjustment, there is an insistence by the IMF/WB that poor countries reduce their budget expenditure on social security

Page 187
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
with heavy cuts in provisions for primary education, primary healthcare, food subsidies and even water for irrigation.
The UD and in general human rights discourse do not pay adequate attention to transnational corporations as offenders against human rights. TNCs as legal persons have rights to the defence of their property. But there is no binding obligation on them as the owners of a good part of the earth's resources and capital and as among the most important producers and traders in goods and services in the world today. They determine, directly or indirectly, wages, comparative wages among countries, employment, working conditions, location of industry, even public policies regarding social services.
All these make for a clear opposition between the system of neo-liberal globalization and human rights. The laws of the free market are not those of human rights for the poor but of profits for capital. No one can save or serve human rights and the "free market".
Cultural Rights and Homogenization of Development Art. 27
Globalization and the communications revolution bring worldwide information and the enjoyment of the cultural heritage of humanity to many more persons than ever before. From one's home a person can know about the world events of the present the past and the future from different parts of the world. There is a closer interconnection of peoples through information, travel and new media such as internet. Participating freely in the cultural life of the community does not mean necessarily that the quality of life of the persons or the community is thereby improved. Much depends on the content of a culture, especially the values it embodies and communicates to successive generations.
All these have an impact on the way of thinking of people. The culture spread by the

150
mass media by neoliberal globalization is one in which money is the measure of the value of all things. Profit is enthroned as the supreme good for all. Reason itself and human rights are downplayed. The mass of information does not make so much for a critical awareness as for a superficiality and a diversion from the deeper realities. People see and hear much more than before, but this does not mean they listen attentively to the other. The globalized culture does not make people necessarily wiser and more compassionate to one another. Immense misery exists side by side with enormous wealth and waste, this is seen, but does not move the vast majority of the people to take action to change it.
The control over wealth brings about a quasi monopoly of information, research and communications. Globalization tends towards a homogenization of thinking among many academics and policy advisors too. The cultural conditioning of the times is to make people think that the goal of human life is the possession of material goods, inconsumption and distraction by the media. The forms of leisure are also invaded by the mass media. There is a commercialization of art, music, entertainment, sports and even scientific research. This is a culture of selfishness and self gratification - whatever the cost to others or to nature and the future.
Globalization imposes aparticular model of production, consumption and even social life on the peoples of the world. The big business of arms sales, pornography and narcotics does much harm to youth throughout the world. Sometimes it takes the form of violence as when the poor are displaced form their homes in order to make golf fields for tourists, or even super highways for the fast movement of persons and goods.
The very process of the pressure of a mass culture of superficiality and social unconcern is bringing about a reaction among the more thoughtful and distressed. The globalization process helps them too to be inter-connected in

Page 188
their thinking, exchange of experiences and networking for desirable changes. There is a long and difficult struggle, given the power of those entrenched in the dominant world apartheid. The hope of humanity and of nature is in the spread of such positive perspectives of an alternative value system, and social order that respects the human rights of all persons and induces many more persons and groups to act according to their nobler aspirations of loving kindness and sharing, which the deeper values of all the major world religions and of secular humanism.
D. International Order Art. 28
This article gives everyone an entitlement to a social and International order in which the above rights are fully realized. This is valuable as a moral recognition of the dignity of the individual in the local and the international society. There is howeverno binding obligation even on the national society to ensure the social, economic and cultural rights of all persons or groups. Much less is there an obligation for implementation at the international level. Nor is there an agency to see to their implementation, other than the Human Rights Committee of the UN which can consider complaints made to it by aggrieved persons.
The long existing grave imbalance of the international order is one of the causes of much of the inequality and injustice in the world. This Declaration is not congnizant of the world's greatest genocide and plunder of the last 500 years, , viz. the Western colonial expansion which denied almost all these rights to the world's poor peoples.
E. Duties to the Community Article 29
It is fitting that the UD mentions here the duties of every person to the community, and that it is through the fulfillment of these obligations that one's own personality is fully developed. Would not the concept of human obligations have been a better starting point for this whole exercise of

NEETH MURASU
declaring human rights, since it is at least an assumption of art. 1 ? This article presumes that the nations and the world are communities; whereas the reality is often quite different, given the prevailing inequalities and violence on which its maintenance is based.
The duties of persons are mentioned here, but there is no reference to the duties and obligations of companies, especially TNCs which are among the principal actors in the world and national societies. The companies are legal persons and thus enjoy rights to property and security, but their obligations and duties are not spelt out, nor is there any authority to enforce them.
In Conclusion
The Universal Declaration of Human Rights has contributed enormously to the improvement of human rights throughout the world. But instead of these human rights being "fully realized" the situation is becoming worse for the poor and marginalized everywhere due to capitalistic globalization. Valuable as far as it goes, the UD needs considerable reformulation if the rights of the poor are to be ensured and the obligations of all made binding on the relevant community authority. Even International Covenants and Optional Protocols though an advance on the UD, do not make up for the fundamental limitations mentioned above.
Since the state is being disempowered from being an active and effective agent of social justice, civil society or citizens groups within a country and worldwide would have to work towards the realization of the human rights and fulfillment of these obligations. The care of the environment and of nature in general will be a related grave concern. To this too the principal obstacles come from the main globalizing transnational agencies and the life style spread by them. The struggle for the reform of the UN-related international institutions to serve the poor will be one of the principle challenges for all humanity in the coming decades.

Page 189
பொன் விழா மலர் திதி
를 ့့်စ္ဆန္တု၊ 羲 என்ப இறை விசுவ ாசத்துடன் பிணைந்துள்ள்ஒேன்றாகவும்:ஒருவ அடிப்படையில் செயல்படுவது உ பக்தியின் வெளிப்பாடாகவும்:
U聖il
リ
சமூகநீதி பற்றிய இஸ்லாத்தின் கருத்துக்கள் இறைவன், பிரபஞ்சம், மனித வாழ்வு பற்றிய அதன் கோட்பாட்டின் பின்னணியிலேயே அணுகி ஆராயப்படல்
வேண்டும். ஏனெனில் இஸ்லாமிய போதனைகள், கருத்துக்கள், கோட்பாடுகள் அனைத்தினதும் அடிப்படையாக விளங்குவது, மேற்குறிப்பிட்ட விடயங்களைத் தழுவி நிற்கும் அதன் உலக நோக்காகும். இந்த உலக நோக்கின் அடிப்படையிலேயே இஸ்லாத்தின் சட்டங்கள், வணக்கங்கள், சமூக, அரசியல், பொருளாதாரக் கோட்பாடுகள், பண்பாடு, நாகரிகம் அனைத்தும் கட்டி எழுப்பப்பட்டுள்ளன.
ஒரு மதம் என்ற வகையில் இஸ்லாம் இப்பிரபஞ்சத்தின் சிருஷ்டி கர்த்தாவாகிய இறைவனுக்கும் அவனது படைப்பினங்களுக்குமிடையுள்ள தொடர்புகள் பற்றியும் மனிதனுக்கும், இப்பிரபஞ்சத்திற்கும் இடையில் உள்ள தொடர்புகள் பற்றியும் பேசுகின்றது. இப்பிரபஞ்சத்தில் மனிதனின் நிலை, அவனது வாழ்வின் குறிக்கோள், அதனை அடைவதற்கான நெறிமுறைகள் பற்றி மிகத் தெளிவான ஒரு கருத்தை இஸ்லாம் கொண்டுள்ளது. இக் கருத்து மனித வாழ்வின் அனைத்துத் துறைகளையும் பொதிந்துள்ளது. இந்த வகையிலேயே இஸ்லாம் தனிமனிதனுக்கும், சமூகத்திற்கும் இடையில் உள்ள தொடர்பு பற்றியும், பல்வேறு சமூகங்களுக்கிடையிலான தொடர்புகள் எவ்வாறு அமைதல் வேண்டும் என்பது பற்றியும், சமூகப் பண்பின் முக்கிய அங்கங்களான அரசியல், பொருளாதார நிறுவனங்கள் எவ்வகையில்
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

5.
"| அமைதல் வேண்டும் என்பது பற்றியும் 'மிகத் தெளிவாக விளக்கியுள்ளது.
இப் பிரபஞ்சத்தையும் அதில் உள்ள | அனைத்தையும், சிருஷ்டித்த இறைவன், அவற்றை OS ஒழுங்கான கட்டுக்கோப்பிலும், சீரமைப்பிலும் படைத்துள்ளான். இப்பிரபஞ்சத்தில் உள்ள அனைத்தும் பரஸ்பரம் இணைந்து, ஒர் ஒழுங்கிற்கும் கட்டுப்பாட்டிற்கும், வரையறைக்கும் உட்பட்டே இயங்குகின்றன.
"அவனே யாவற்றையும் படைத்து, ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒர் ஒழுங்கை வழங்கினான்"
குர்ஆன் 252
'நாம் ஒவ்வொரு பொருளையும் (குறிப்பான) அளவின் படியே சிருஷ்டித்திருக்கின்றோர்."
குர்ஆன் 55:49
தன்னுடைய வரையறைக்குள் தவறாமல்) செல்லும் சூரியனும் ஓர் அத்தாட்சியாகும். இது யாஆைம் நன்கறிந்தவிலும், மிகைத்தோணுராகிய இறைவனால் விதிக்கப்பட்டதாகும். (உவர்ந்து வளைந்த) பழைய பேரீச்சங்கம்பைப் போல (பிறையாக) ஆகும் வரையில் சிந்திரனுக்கு நாம் பல பட்சங்கள்ை ஏற்படுத்தி யிருக்கின்றோம். சூரியன் சந்திரனை அணுகமுடியாது இரவு பகலை முந்த முடியாது இவ்வாறே கிரகங்களும் நட்சத்திரங்களும், ஒவ்வொன்று தன்னுடைய வட்ட வரைக்குள் நீந்திச் செல்கின்றது. ' குர்ஆன் 38,3840
இறைவனால் படைக்கப்பட்ட ஒவ்வொரு படைப்பும் அதற்கென வரையறுக்கப்பட்ட பங்கையும் பணியையும் ஓர் ஒழுங்கு முறைக்கேற்ப நிறைவேற்றும் வகையில் சிருஷ்டிக்கப்பட்டிருப்பதால், இயற்கைச் சிருஷ்டியில் ஒர் ஒழுங்கும், கட்டுப்பாடும், சீரமைப்பும் காணப்படுகின்றது.

Page 190
இது போன்றே மனித சமூகத்தின் ஒவ்வொரு அங்கமும், பரஸ்பரம் ஒத்துழைத்து தொழிற்படும்போது அமைதியும், ஒழுங்கும் உருவாகி சமூக, பொருளாதார நீதி நிலைபெறுகின்றது என்பது இஸ்லாத்தின் கருத்தாகும். ஒரு கட்டடத்தை அதில் உள்ள ஒவ்வொரு செங்கல்லும் பரஸ்பரம் ஒன்றுடன் மற்றொன்று இணைந்து உறுதியும், பலமும் அடையச் செய்வது போன்று சமூகத்தின் ஒவ்வொரு தனிமனிதனும், ஏனையவர்களுடன் இணைந்து, சமத்துவம், சகோதரத்துவம், சமூக உறுதிப்பாடு ஆகிய பெறுமானங்களின் அடிப்படையில், பரஸ்பர கடமைகள், உரிமைகளைப் பேணிப் பாதுகாத்து, சமூக, பொருளாதார நீதியின் செயல்பாட்டை உறுதி செய்யும் வகையில் இஸ்லாம் இவை தொடர்பான சட்டங்களையும், விதிகளையும் ஏற்படுத்தியுள்ளது.
“அத்ல்” எனக் குர்ஆன் குறிப்பிடும் நீதியானது முஸ்லிம் சமூகத்தின் அத்திவாரமாகும். நீதி வழங்குவதை
இறைவனின் பண்புகளில் ஒன்றாக அது
குறிப்பிடுகின்றது. எனவே விசுவாசிகளை நீதி செலுத்தும்படியும், நீதியை நிலைநாட்டும் படியும் அது பணிக்கின்றது.
“விசுவாசிகளே ! நீங்கள் நீதி செலுத்தும்படியும், நன்மை செய்யும்படியும், உறவினர்களுக்கு உதவி செய்யும் படியும் நிச்சயமாக அல்லாஹ் உங்களை ஏவுகின்றான். மானக்கேடான காரியங்கள், அக்கிரமம், பாபம் ஆகியவைகளிலிருந்து உங்களைத் தடை ଇଞFijଣeffort it.” குர்ஆன் 16:90
நீதி என்பது இறைவிசுவாசத்துடன் பின்னிப் பிணைந்துள்ள ஒன்றாகவும், ஒருவன் நீதியின் அடிப்படையில் செயல்படுவது உண்மையான பக்தியின் வெளிப்பாடாகவும் இஸ்லாம் கருதுகின்றது.
நற்செயல் என்பது உங்களது முகங்களைக் கிழக்கு நோக்கியோ, மேற்கு நோக்கியோ திருப்புவதல்ல. மாறாக அல்லாஹ்வையும், இறுதி நாளையும், வானவர்களையும், வேதங்களையும், நபிமார்களையும்

நீதிமுரசு
ஒருவன் முழுமையாக நம்புவதும், தமக்கு விருப்பமான பொருளை உறவினர்களுக்கும், அநாதைகளுக்கும் வறியவர்களுக்கும் வழிப்போக்கருக்கும் யாசிப்போருக்கும் அடிமைகளை மீட்பதற்கும் வழங்குவதும், தொழுகையை நிலைநாட்டி ஸ்காத்தைக் கொடுத்து வருவதுமே நற் செயலாகும்.” é5i-gár 2:177.
இஸ்லாத்தில் இறை நம்பிக்கைக்கும், இறை பக்திக்கும், சமூக, பொருளாதார நீதிக்குமிடையிலான இறுக்கமான தொடர்பை குர்ஆனின் இத் திருவசனம் மிகத் தெளிவாக விளக்குகின்றது. சமூகத்தில் வசதியும், வாய்ப்பும், பலமும், சக்தியும் படைத்தோர், பலவினர்கள், வசதியற்றோர், வறுமையில் வாடுவோர், வயோதிபர், அங்கவீனர் ஆகிய அனைவருக்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட தரமான வாழ்விற்கு உறுதி செய்தல் கடமையாகும் என இஸ்லாம் கூறுகின்றது. மனிதன் உழைத்துப் பொருளிட்டி வாழ்க்கையின் அடிப்படைத் தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்தல் வேண்டும் என்ற கருத்தை இஸ்லாம் வலியுறுத்துகின்றது. இத்தகைய உழைப்பாளிகள், அவர்களது உழைப்பில் எத்தகைய தடையுமின்றி ஈடுபடக்கூடிய வாய்ப்பை இஸ்லாமிய ஆட்சி ஏற்படுத்தல் ஆட்சியின் பொறுப்பாகும். போதிய வசதியற்ற குடும்பங்களுக்கு அவர்களது அடிப்படைத் தேவைகள் பூர்த்தி செய்யப்பட வழிவகை செய்யப்படல் வேண்டும்.
“ஒருவன் மரணித்து அவனது குடும்பத்தினரும் குழந்தைகளும் கதியற்ற நிலையில் விடப்பட்டால் அவர்களது விடயத்தை நான் பொறுப்பேற்பேன். நான் அவர்களது பாதுகாவலனாக இருப்பேன்’ என நபி(ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள். ஏழைகளின், வறியவர்களின் உரிமைகளை வழங்காதவனும், அவர்களைப் புறக்கணிப்பவனும், மார்க்கத்தை பொய்யாக்குபவன் எனக் குர்ஆன் குறிப்பிடுகின்றது.
நபியே! மறுமையின் தீர்ப்பை பொய்யாக்குபவனை நீர் பார்த்தீரா ? அவன்தான் அநாதைகளை வெருட்டுகின்றான். அவன் ஏழைகளுக்கு உணவளிக்காததுடன், ஆகாரமளிக்கும்படி பிறரைத் தூண்டுவதுமில்லை. குர்ஆன்,

Page 191
பொன் விழா மலர் 99
வியாபாரத்தில் நேர்மையையும், உண்மையையும் கடைப்பிடிப்பதை வலியுறுத்தும் இஸ்லாம், அநியாயம், மோசடி, அளவை, நிறுவைகளில் மோசடி செய்தல் மூலம் வஞ்சித்துப் பொருளிட்டுவதை வன்மையாகக் கண்டிக்கின்றது.
‘அளவைப் பூர்த்தி செய்து அளந்து, எடையைச் சரியாக நிறுங்கள். நீங்கள் கொடுக்க வேண்டிய மனிதர்களுடைய பொருள்களில் யாதொன்றையும்
அவர்களுக்குக் குறைத்துவிடாதீர்கள்.
குர்ஆன் 7: 85
அளவையும், நிறையையும் நிதமாகவே பூர்த்தியாக்கி வையுங்கள். மனிதர்களுக்குக் கொடுக்க வேண்டிய அவர்களுடைய பொருள்களைக் குறைத்து விடாதீர்கள்.
பூமியில் விஷமம் செய்து கொண்டு அலையாதீர்கள்.
குர்ஆன் 184
அளவில் மோசம் செய்பவர்களுக்கு கேடுதான் அவர்கள் மனிதர்களிடம் அளந்து வாங்கினால் நிறைய அளந்து கொள்கின்றனர். மற்றவர்களுக்கு அவர்கள் அளந்து கொடுத்தாலும் அல்லது மற்றவர்களுக்கு நிறுத்துக் கொடுத்தாலும் குறைத்து அவர்களை நஷ்டப்படுத்தி விடுகின்றனர். குர்ஆன் 331
இனம், நிறம், வர்க்கம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் எந்த ஒரு தனிமனிதனினும் உரிமைகள் மறுக்கப்படக் கூடாது என்ற கருத்தை இஸ்லாம் குறிப்பிடுவதோடு, அத்தகைய குறுகிய உணர்வுகளின் அடிப்படையில் செயல்படுவதையும் அது முற்றிலும் தடை செய்துள்ளது. ஒரு தடவை நபி (ஸல்) அவர்களின் தோழர்களுள் ஒருவரான அபூதர் அல் கிபாரீ, கறுத்த நீக்ரோ அடிமையான பிலாலுடன் கோபமுற்று, அவரது நிறத்தைக் குறித்து இழிவுபடுத்தும் நோக்கில், யா! இப்னஸ் ஸவ்தா? கறுப்புநிற அடிமையின் புதல்வனே 1 என அழைத்தார். இதனைச் செவியுற்ற நபி (ஸல்) அவர்கள் “உம்மில் இன்னும் இஸ்லாத்துக்கு முந்தைய அறியாமைக் கால பண்புகள் காணப்படுகின்றனவே எனக் கண்டித்தார்கள்.

54
இன்னொரு சந்தர்ப்பத்தில் , மிக மதிப்பும் மரியாதையும் உள்ள அரபுக் குழுக்களில் ஒன்றான பனூ மக்ஸும் குழுவைச் சார்ந்த ஒரு பெண்மணி ஒரு திருட்டுக் குற்றத்தைப் புரிந்தாள். அப்பெண் அக்குற்றத்திற்காகத் தண்டிக்கப்பட்டால் தங்களது குழுவின் கண்ணியமும், மதிப்பும் மாசுபடுத்தப்படும் என்பதை உணர்ந்த அக் குழுவின் முக்கிய தலைவர்கள் நபி (ஸல்) அவர்களின் அன்புக்கும், நம்பிக்கைக்கும் உரிய, அவர்களுக்கு மிக நெருங்கியவர்களில் ஒருவரான உஸாமா பின் ஸைதை அணுகி அப் பெண்ணுக்காக நபியவர்களிடம் பரிந்து பேசும்படி கேட்டனர். இதற்கு இணங்கி உஸாமா நபியவர்களிடம் அப்பெண்ணுக்காகப் பரிந்து பேசியபோது, கோபமுற்ற அவர்கள் “இறைவன் விதித்துள்ள தண்டனையில் நீர் தலையிடுகின்றீரா? என உஸாமாவை நோக்கிக் கேட்டதோடு, தன்னைச் சூழ இருந்த முஸ்லிம்களை நோக்கி, "உங்களுக்கு முந்தைய சமூகங்களின் வீழ்ச்சிக்கு முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று எது என நீங்கள் அறிவீர்களா ? அவர்களில் வசதியும் செல்வாக்கும் படைத்த குடும்பங்களைச் சார்ந்த ஒருவர் திருடினால் அவர் தண்டிக்கப்படாமல் விடப்பட்டார். ஆனால் வசதியற்ற ஏழைக்குடும்பத்தைச் சார்ந்த ஒருவர் திருடினால் அவர் தண்டிக்கப்பட்டார்.
நான் இறைவன் மீது ஆணையாகக் கூறுகின்றேன். முஹம்மதாகிய எனது புதல்வி பாதிமா திருடினாலும் அவரது கரத்தை நான் துண்டித்து தண்டனை வழங்குவேன்.
இஸ்லாமிய சமூக, பொருளாதார நீதி முஸ்லிம்களைப் பொறுத்த அளவில் மட்டுமன்றி, இஸ்லாமிய ஆட்சியில் வாழும் முஸ்லிம் அல்லாதவர்களின் அடிப்படை உரிமைகளையும் உறுதிப்படுத்தி அவர்களது மத, கலாசாரத் தனித்துவத்தைப் பாதுகாத்து வாழ வகை செய்கின்றது.
"விசுவாசிகளே ! நீதியை நிலைநாட்டுவதின் அல்லாஹ்வுக்காக நீங்கள் உறுதியான சாட்சியாக இருங்கள். மக்களில் ஒரு சாரார்மீது உங்களுக்குள்ள

Page 192
வெறுப்பும், பகையையும் அவர்களுக்கு அக்கிரமம் செய்வதற்கு உங்களைத் தூண்டாதிருக்கவும் (எவ்வளவு குரோதமிருந்த போதிலும்) நீங்கள் நீதியே செலுத்துங்கள். அதுதான் பரிசுத்தத்தன்மைக்கு மிகவும் நெருங்கியது. குர்ஆன் 58
இஸ்லாமிய ஆட்சியில் கீழ் வாழும், முஸ்லிம் அல்லாதார் அவர்களது மதக்கிரியைகளை நிறைவேற்றுவதிலும் திருமணம், விவாகாரத்து, வாரிசுரிமை போன்ற விடயங்களில் அவர்களது சட்டம், வழக்காறு ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் செயல்பட பூரண சுதந்திரம் பெற்றவர்களாவர். நபி(ஸல்) அவர்கள் மக்காவிலிருந்து மதீனாவுக்கு ஹிஜ்ரத் சென்றதும் அவர்கள் உருவாக்கிய மதீனா சாசனத்தில், அங்கு வாழ்ந்த யூதர்களின் அடிப்படை உரிமைகள் உறுதிப்படுத்தப்பட்டது. அவர்களுக்குப் பூரண மத சுதந்திரம் வழங்கப்பட்டது. இது போன்றே நபி (ஸல்) அவர்கள் நஜ்ரானின் கிறிஸ்தவர்களுடன் செய்து கொண்ட உடன்படிக்கை பின்வருமாறு அமைந்திருந்தது.
“நஜ்ரானிலும், அதனைச் சூழ உள்ள பிரதேசங்களிலும் வாழும் கிறிஸ்தவர்களுக்கு இந்த உடன்படிக்கையின் மூலம், இஸ்லாத்தின் தூதரால் அவர்களது உயிர், மதம், உடமை ஆகியவற்றின் பாதுகாவல் வழங்கப்படுகின்றது. அவர்களது மத விவகாரங்களை நடைமுறைப்படுத்துவதில் எத்தகைய ஒரு தலையீடும் இருக்காது. அவர்களது உரிமைகள், சலுகைகளில் எத்தகைய ஒரு மாற்றமும் செய்யப்பட மாட்டாது. எந்த ஒரு மதகுருவும் அவரது அந்தஸ்திலிருந்தோ, பதவியிலிருந்தோ நீக்கப் படமாட்டார். எந்த ஒரு துறவியும் அவரது மடாலயத்திலிருந்து வெளியேற்றப்படமாட்டார். எந்த ஒரு சிலுவையும் உடைக்கப்படமாட்டாது. அவர்கள் எவருக்கும் அநியாயமோ அக்கிரமமோ விளைவிக்கக் கூடாது. அவர்களுக்கும் அக்கிரமம் விளைவிக்கப் படமாட்டாது. அவர்களுக்கும் முஸ்லிங்களிடமிருந்து

நீதிமுரசு
SS
அறவிடப்படும் எந்த ஒரு வரியும் விதிக்கப்படமாட்டாது. இஸ்லாமியராணுவத்தில் சேர்ந்து பணிபுரியவும் அவர்கள் நிர்ப்பந்திக்கப்படமாட்டார்கள்.
இஸ்லாமிய ஆட்சியில் வாழ்ந்த முஸ்லிமல்லாதார் திம்மிகள்’ என அழைக்கப்பட்டனர். இஸ்லாத்தின் கலிபா உமர் (ரலி) அவர்களின் ஆட்சியில் ஒரு தடவை வயது முதிர்ந்து, பலவீனமுற்ற ஒரு யூதர் தள்ளாடிய நிலையில் செல்வதைக் கண்டார்கள். அந்த யூத முதியவரை நோக்கி கலிபா அவர்கள் உங்களை நாங்கள் நீதியான முறையில் நடத்தவில்லை போல் எனக்குத் தோன்றுகின்றது. உங்களது இளமைக் காலத்தை நன்கு பயன்படுத்திவிட்டு, முதியவராகிப் பலவீனமடைந்ததும் உங்களை நாங்கள் புறக்கணித்து விட்டோம்' எனக் கூறி, அவரை அன்புடன் தங்களது இல்லத்திற்கு அழைத்துச் சென்று, உணவளித்து உபசரித்து, முஸ்லிம்களின் திறைசேரியிலிருந்து, அவரது மரணம்வரை ஓய்வூதியம் பெறவும் ஏற்பாடு செய்தார்கள். “எவர் ஒரு திம்மிக்கு அநியாயமான முறையில் கொடுமை இழைக்கின்றாரோ, அவரைப் பற்றி இறைவனிடம் முறைப்பாட்டாளனாக மறுமையில் நான் இருப்பேன்’ எனக் கூறிய நபி (ஸல்) அவர்களின் வார்த்தைகள் வெறுமனே சித்தாந்தமாகவன்றி, இஸ்லாமிய சமூகத்தில் நடைமுறையில் செயல்படுத்தப்பட்டதை மேற்குறிப்பிட்ட நிகழ்ச்சி விளக்குகின்றது.
மனிதநேயம் சகோதரத்துவம், அன்பு, கருணை ஆகிய அடிப்படைப் பெறுமானங்கள் மனித விழுமியங்களின் அடிப்படையில் எழுப்பப்பட்டு ஓர் ஆத்மீகப் பரிமாணத்தை மனித முயற்சிகளுக்கும், மனித உறவுகளுக்கும் வழங்குகின்ற சிறப்பம்சத்தை இஸ்லாமிய சமூக நீதியில் நாம் அவதானிக்க முடிகின்றது. அமைதியும், நிம்மதியும், நிறைவும் கொண்ட ஓர் சமூக அமைப்பைக் கட்டியெழுப்புவதற்கு “இஸ்லாமிய சமூக நீதிக் கோட்பாடு கணிசமான பங்களிப்பை ஆற்றமுடியும்.

Page 193
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
HIER CO
1. Introduction
Gender equality lies at the core of human rights and the recent Sri Lankan government proposal to set up a separate statutory body to pursue this goal must be welcomed. Thanks largely to a vibrant women's rights movement, gender equality has been placed on the forefront of the international human rights agenda. Despite the international concern and rhetoric however, the world's women have a long way to go to achieve an equality of status with the other sex. National institutions that will address gender inequality have been considered as one way of pursuing this objective. This note will look at the recent government proposal to set up a National Commission on Women as laid down in its bill of September 1998, and consider some options with regard to the proposed law and the law making process.
2. National Institutions for Women
In September 1998 the government released a bill which seeks to establish a National Commission on Women. The existing National Committee on Women set up under the Women's Charter will be replaced by an institution with a statutory basis.
米
1.
LL.B. LL.M. ph. D. Lecturer Faculty of Law, University A Bill to provide for the establishmentofa National Comm of rights of women in Sri Lanka, issued on 14th Septemb
2. Beijing Platform for Action para 196. 3. General Recommendation No. 6, adopted by CEDAW at 4. A Sri Lankan NGO. the Law & Society Trust is currel
Opportunities Commission. 5. Report of the Expert Group Meeting on National Machiner
1998. Organised by the United Nations Division for the A
for Latin America and the Caribbean (ECLAC). paras 48

mmission
Dr. Mario Gomez LL.B. (Colombo), LL.M. (Monash),
Faculty of Law, University of Colombo. Consultant Researcher, Law & Society Trust.
National institution for women have been set up in many parts of the world. The Beijing Platform for Action notes that by 1995 almost all countries had set up national institutions though in many cases they were marginalised, lacked adequate staff and were under funded. India, Philippines and South Africa, are among some of the countries which have established national institutions.
As far back as 1988 the Committee on the Elimination of Discrimination against Women (CEDAW) adopted a recommendation which called upon governments to establish or strengthen their national machineries.
Most national mechanisms have been located within government. On the other handsome have been set up as independent entities, while still others have combined autonomy with limited government involvement. National institutions include bodies such as an Ombudsperson or an Equal Opportunity Commission, with responsibility for ensuring compliance with gender equality legislation. They may also include bodies such as autonomous 'think tanks' supporting the gender mainstreaming process through research, analysis and evaluation activities.
y of Colombo ission on Women for the promotion, advancement and protection er 1998.
its Seventh Session (1988). ntly in the process of preparing draft legislation for an Equal
ies for Gender Equality, Santiago Chile. 31 August - 4 September
Advancement of Women (DAW) and the Economic Commission
and 49.
56

Page 194
3. National institutions as conceptualized in Beijing
National mechanisms or 'institutional mechanisms for the advancement of women', as they were termed, was one of the twelve critical areas identified in the Beijing Platform for Action. According to the Beijing Platform for Action:
A national machinery for the advancement of women is the central policy co-ordinating unit inside government. Its main task is to support government wide mainstreaming of a gender equality perspective in alpolicy areas."
The document goes on to state that the government should ensure that national machinery are located at the highest possible level of government, and even at the level of a Cabinet Minister."
Though the Platform for Action focused on the role of national institutions within government, a survey carried out by the Division for the Advancement of Women showed that one third of all national institutions are either a non governmental organization or have a mixed structure.'
4. CEDAW'S Vision
CEDAW's conceptualization of national machinery in its Sixth General Recommendation was similar to that adopted by the Beijing Platform for Action. In its Sixth Recommendation CEDAW called upon states to:
Beijing Platform of Action. paragraph 201
Id. para 203. 8. Report of the Expert Group Meeting on National Machine
1998. Organised by the United Nations Division for the
for Latin America and the Caribbean (ECLAC). paras 16 9. General Recommendation No. 6.adopted by CEDAW at 10. A Bill to provide for the establishment of a National Comm
of rights of women in Sri Lanka, issued on 14th Septeml 11. Section 13

NEETHIMURASU
Establish and/ or strengthen existing national machinery institutions and procedures at a high level of Government, and with adequate resources, commitment and authority to
(a) advise on the impact on women of all government policies;
(b) Monitor the situation of women comprehensively;
(c) Help formulate new policies and effectively carry out strategies and measures to eliminate discrimination.
Thus national institutions, as envisioned by both the Beijing Platform for Action and CEDAW's Sixth Recommendation, are entities located at the highest level of government with sufficient resources and visibility.
5. The Proposed National Commission
on Women
The bill that was released in September 1998 is unfortunately structured along the Beijing model. It envisages an institution that will function under the control of the Ministry and work in close consultation with the Ministry." According to the Bill the main function of the Commission will be:
the promotion, advancement and protection of
the rights of women within the framework of the guidelines provided by the Women's Charter of Sri Lanka."
ies for Gender Equality, Santiago Chile. 31 August - 4 September dvancement of Women (DAW) and the Economic Commission
its Seventh Session (1988).
ission on Women for the promotion, advancement and protection er 1998.
57

Page 195
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
However, the Women's Charter, which is only a policy document, is not incorporated as part of the legislation. Apart from this general function, the Commission will have the power to:
Entertain, consider and mediate complaints, regarding a denial or violation of women's rights with the consultation of the relevant Ministry where the woman is employed and refer such complaints to the relevant authorities for investigation and redress. (Emphasis added)
Advise the government on the promotion of the welfare of and the protection and advancement of the right of women;
Take all such measures as are necessary, in consultation with the relevant Ministries, local authorities, district and divisional secretariats, public and private sector organisations, to further safeguard the interests and right of women.
Initiate and recommend schemes for the promotion of the welfare of and protection of the rights of women.
Ensure the adoption of and compliance with relevant international declarations and conventions relating to women.
Maintain accurate statistics relating to women and the services available to women.
12. Section 14
13. Section 27 (1)
14. Section 28 and 29
15. Section 3 (2). The Commission will also include one ex of
of the Ministry, see section 3 (1)(a)
16. Sections 5 (2) and 6 (1)
17. Section 21
18. Section 22
19. Section 30

Make the public aware of the conditions and needs of women through publications and other
prograттes.
Monitor programmes and schemes formulated, initiated and implemented by government and by voluntary organisation and bodies for the upliftment of women.
In addition the Commission is given the power to require any person to provide information or appear before the Commission.' Failure to comply is an offence and is punishable after trial before a Magistrate.' The Commission is given the power to raise funding from sources other than government, both in Sri Lanka and abroad.
However, the bill does not provide for security of tenure for the Commission's members. The members and the chairperson are to be appointed by the Minister of Women's Affairs with the concurrence of the President.' The members could be removed by the Minister with the concurrence of the President for 'cause assigned'." Moreover it is the Minister who is given the power to make regulations and not the Commission. The Commission is given the power to make rules which have to be approved by the Minister. The Commission is also required to furnish 'information in relation to its activities to the Minister whenever the Minister makes such a request.'
ficio member who shall be the Secretary or Additional Secretary

Page 196
6. The South African Commission on
Gender Equality
By way of contrast the South African Commission on Gender Equality (CGE) has been established by that country's constitution and is an autonomous body. It is one of the six 'state institutions supporting constitutional democracy recognized by that country's constitution. The constitution declares that all these institutions, including the CGE are to be independent institutions and must exercise their powers impartially and perform their functions without fear, favour or prejudice.
According to the South African Constitution the CGE must promote respect for gender equality and the protection, development and attainment of gender equality.' The functions of the Commission are broader than the proposed Sri Lankan Commission. They include the power to:
Monitor and evaluate the polices and practices of government, the private sector and other organisations to ensure that they promote gender equality.
Engage in public education.
Investigate inequality.
Commission research and make recommendations to Parliamentor other authorities.
20.
21.
22.
23.
24.
Article 181 of the Constitution of South Africa (1996).
Commission, the Commission for the Promotion and Ph
Communities, the Auditor General and the Electoral Com
Article 181 (2).
Article 187 (1)
Article 187 (2) of the Constitution and Act No. 39 of 199
"Poverty and Human Rights" A report of the South Afri Rights Commission, the Commission on Gender Equality
1.

NEETI MURAS
Investigate complaints on any gender related issue. *
Monitor and report on compliance with international instruments.
The Commission on Gender Equality has recently been involved in a pioneering initiative. Together with the South African Human Rights Commission and the South African National Coalition (SANGOCO), the Commission on Gender Equality has been conducting country wide hearings on poverty. These "Poverty Hearings' resulted in a report titled "Poverty and Human Rights' which has identified the main obstacles to poverty and gaining access to economic and social rights. The National Poverty Forum a government cum civil society grouping - which was established after the hearings, is now developing a National Programme of Action to Eradicate Poverty,’
This initiative highlights at least two things. First, the range of possible initiatives a Women's Commission can engage in, if it is prepared to be creative and dynamic. Secondly, the Willingness of the South African commission to interact with civil society in the pursuit of its objectives.
7. Sri Lankan institutions for the advancement of women
Sri Lanka currently has three institutions dealing with women: the Ministry of Women's Affairs, the Women's Bureau and the National Committee on
The other five are the Public Protector, the Human Rights rotection of the Rights of Cultural. Religious and Linguistic
mission.
5.
can Poverty Hearings organised by the South African Human and the South African National NGO Coalition (SANGOCO)
59

Page 197
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Women. All three institutions are located within government although the National Committee on Women, because it has comprised of some leading members from the women's movement, has in practice operated with a little more autonomy. The Ministry has also established a network of genderfocal points indifferent ministries and governmentagencies.
The Women's Bureau
The Women's Bureau was set up in 1978 and given the ambitious mandate of formulating, initiating and coordinating government policies in relation to women. It was also required to stimulate research, build networks and act as a watchdog with regard to discrimination against women.'
The Bureau functioned initially from the Ministry of Plan Implementation, directly under the President. It was moved to the Ministry of Women's Affairs in 1983 and continues to function from within that institution.
Ministry of Women's Affairs.
A Ministry of Women's Affairs was established as a division of the Ministry of Teaching Hospitals and Women's Affairs in 1983. In 1997 a separate Ministry of Women's Affairs with a Minister and Deputy Minister was set up.
The National Committee on Women
The Women's Charter adopted by the government in 1993 established a National Committee on Women which was mandated to examine the progress made in the realization of the Charter obligations and to monitor the achievement
25. Gerd Holmboe-Ottesen and Sissel Salomon. Plan for F
consultancy report commissioned by NORAD (Novemt Bureau. Sri Lanka: An Agenda of Issues, a report comm
1.

of the Charter objectives. The Committee functions from within the Ministry of Women's Affairs.
The Committee was given the power to receive complaints alleging gender discrimination and to direct them to the appropriate authorities for action, or refer them to non governmental organisations for legal aid or other supporting services. The Committee can monitor the action taken by the administration and also require them to submit 'annual reports of progress'. The Committee has recently set up a complaints mechanism and begun to receive complaints, although public awareness on the mechanism is still inadequate. The proposed Women's Commission will take over from this Committee.
8. An Independent Entity or an Entity within
Vy nt?
There are three options with regard to national institutions for women:
1. First, to have an institution located within government which will interact with government institutions and organisations to ensure that these institutions integrate gender into their programmes and policies.
2. A second model would be to have an institution independent of government with the freedom and capacity to act on its own initiative in advancing women's rights.
3. A third alternative would be to combine limited autonomy with limited state involvement.
uture Activities and Reorganisation of the Women's Bureau, a ber 1985) and Radhika Coomarasamy. Report on the Women's
nissioned by NORAD (July 1983) ܗܝ
60

Page 198
Given that Sri Lanka already has two institutions located within government, (the Ministry of Women's Affairs and the Women's Bureau), with the capacity to interact with government institutions, my preference would be for the creation of an independent institution outside government that will be able to engage in a variety of initiatives to achieve gender equality.
9. Possible activities for a Commission on
Women
There are many activities a Commission on Women could do:
1. Examine proposed legislation, policies and budgets to see that they are consistent with international standards on women, and ensure that the impact they will have on both women and men have been taken into account.
2. The reform of existing legislation and policies to ensure that they function in a non discriminatory manner.
3. Advise government departments and institutions on ways to integrate gender into their administrative practices, budgets, policy and legislation.
4. Advise the private sector on the integration of gender into their work including advice on how to set up mechanisms to deal with sexual harassment and other forms of sex based discrimination in the workplace.
5. Conduct public inquiries in cases where there is evidence of systemic or widespread discrimination.
6. Engage in programmes of awareness raising and education for the public at large, and also for specific groups such as the judiciary, the media, the public service and the private sector.
1.

NEETH MURASU
1.
7. Inquire into and resolve complaints of sex
discrimination brought by members of the public.
8. Inquire into issues pertaining to sex
discrimination on its own initiative.
9. Litigate before the courts in appropriate cases.
10. Collect materials, facilitate the creation of documentation centres and engage in or promote research.
11. Develop national action plans for the
advancement women.
12. Facilitate the preparation of the country report, in consultation with civil society groups, for submission to CEDAW.
13. Prepare an Annual Report to be submitted to Parliament and be placed before the public.
14. Write periodically to government institutions and request them to submit information on how they have integrated gender into their policies and
programmes.
15. Conduct periodical consultations with the public and private sectors on the progress achieved in realizing women's rights.
16. Interact regularly with the media to see that gender concerns figure in media reports and analysis.
17. Set up regional or provincial sub commissions to facilitate public access and help it conduct the above activities.

Page 199
GOLDENJUBILEESPECIAL ISSUE '99
An independent entity set up under statute, with security of tenure for its members, would be better located to perform all these functions. It will have greater freedom to engage in education and awareness raising activities and OC importantly be better situated to monitor and evaluate government polices and laws and recommend change. Autonomy would also be important to get the government to honour its international commitments.
An independent body will also be better situated to interact more closely with civil society groups and would have the freedom to choose more effective strategies and programmes of action. In the case of resolving and mediating complaints of sex discrimination, independence from government would be essential, especially in those cases where the complaint is against a government entity.
In the current Sri Lankan context, locating the National Commission within government would have the effect of duplicating an already existing institution. A better approach would be to strengthen the existing capacities of the Ministry of Women's Affairs and Women's Bureau, and create an independent Women's Commission outside government.
Unfortunately the government has chosen to locate the proposed Women's Commission within government. Under the proposed legislation the Commission would have to work very closely with the Ministry of Women's Affairs and as conceptualized in the September 1998 Bill will function as an appendage of the Ministry.
26. According to the September 1998 bill thee will be 16 mei
16

10. Incorporating a Statement of Women's
Rights
While the proposed law makes a reference to the Women's Charter it does not incorporate this document as part of the legislation. The Women's Charter currently has no legal status in Sri Lanka and could only have some status if a court chooses to use it in one of its judgements.
It would be extremely helpful if the law that sets up the Women's Commission contains a statement of women's rights. The Women's Charter is one of the best statements of Women's rights in the local context and the incorporation of a revised version of the Charter in the legislation would considerably strengthen the work of the proposed National Commission on Women. It is understood that the Attorney General's Department is opposed to the incorporation of the Women's Charter in the proposed legislation.
I would also favour a smaller commission of 5 - 7 members, of whom at least two should function as full time members. Appointment could be by the President after a consultative process with women's groups. Since the legislation deals with women's rights, it would be appropriate if gender neutral language could be employed in the legislation.
11. The Law Making Process
"Women have the right to participate
in the formulation of laws and policies that will affect them."
nbers. Section 3

Page 200
This principle is contained in many human rights documents and is too fundamental to need re statement. Yet in many cases the principle is flouted and laws and polices are framed with little input from those who are supposed to be its beneficiaries.
Given the importance of the proposed law, the law making process clearly needs to be transparent and as participatory as possible. Women and women's groups, not just in the urban centres, but also in the rural areas, should be given an opportunity to comment on the proposed law.
A process that would enable as many women and women's group to comment on the proposed law could be a empowering experience and help in creating awareness about the law's potential. It will be a process that will create awareness, not just about the proposed law, but about women's rights in general. Another useful initiative prior to the final drafting of the law would be a consideration of how national machinery in other parts of the world have functioned. A consultation that would bring together members from a few representative commissions would help strengthen the proposed legislation.
12. Moving forward
CEDAW requires governments to take all appropriate means to eliminate discrimination against women including the adoption of legislative and other measures. The Convention also requires governments to abolish laws,
27. Article 2. 28. Ibid 29. Ibid
30. Human Rights Commission Act. No 21 of 1996. See
Commission'. (1998) 20 Human Rights Quarterly 281 31. Beijing Platform for Action para 196.

NETI MURASU
practices and customs which are discriminatory of women and to establish adequate legal protection for women. CEDAW further requires governments to ensure that public authorities and institutions do not discriminate against women.' The National Commission on Women then is being set up by the government in the discharge of these obligations.
In many parts of the world national institutions for the protection and promotion of human rights, not just women's rights, have been set up. Unfortunately the debate with regard to national machinery for women does not seem to have been influenced by the developments that have occurred with regard to 'national institutions for human rights'. Although the Sri Lankan Human Rights Commission has had limited impact during the past two years, the legal framework setting up the institution is very good. Those framing the Women's Commission law may well take a look at the Human Rights Commission Act and consider some of the global developments that have occured in this area.
As was observed in Beijing, many of the national institutions for women set up in different parts of the world have had limited impact. Institutions do not function in a vacuum. If Sri Lanka does obtain an independent Commission on Women, then its impact on the rights of women would depend not only on how dynamic and creative the Commission is, but on civil society groups as well. Women's and other groups, will need to interact closely with the Commission and monitor its performance if the Commission is to have a significant impact.
vario Gomez. "Sri Lanka's New Human Rights

Page 201
பொன் விழா மலர் 99
இலங்கையில் தடைச் சட்ட
இலங்கை சுதந்திரமடைந்து ஐம்பது ஆண்டுகள் பூர்த்தி அடைந்த போதிலும் ஏறக்குறைய இருபத்தைந்து வருடங்களுக்கு மேற்பட்ட காலம் அவசரகாலச் சட்டத்தின் கீழும் இருபது வருடகாலம் பயங்கரவாதத்தடைச் சட்டத்தின் கீழும் ஆட்சி செய்யப்பட்டு வரப்பட்டுள்ளது. இன்றும் இவ்விரு சட்டங்களும் நடைமுறையில் இருந்து வருகின்றன என்பது அவதானிக்கப்பட வேண்டிய விடயமாகும். இவ்விரு சட்டங்களும் விசேஷ் சட்டங்களாகும். தற்போது நடைமுறையில் உள்ள அவசரகாலச்சட்டவிதிகள் 4.11.1994ல் வெளிவந்த B43/12 இலக்க | இச்சட்டத்தின்மூலம் வ ர் த் த ம |ா னரி பெற்றுள்ள பெர் பத் திரி  ைக யில் வழங்கப்பட்டுள்ள அதி வெளியிடப்பட்டுள்ளன. செய்கின்றார். இதன மூன்றுவருடங்களுககு முடியாத துன்புத் ந  ைட முன ற யில் ஆளாகின்றார்கள் இ
இருப்பதற்கு
ILH5u 5ill g=5öß தற் காவி க மாக தனை անմlւ-Յք:
கொண்டு வரப்பட்ட
T தனை விட்மிகவும்ப பயங்கரவாதத்தடைச் __ சட்டம் இன்று நிரந்தரமான சட்டமாகி நடைமுறையில் இருந்து வருகின்றது. இச்சட்டம் 1979 ம் ஆண்டு ஆடிமாதம் பயங்கரவாதத்தடைச் சட்டம் (தற்காலிகம்) என்ற தலைப்பில் முதன்முதல் நிறைவேற்றப்பட்டது. இச்சட்டத்தின் நோக்கம் என்ன, கைதுகள் நிகழுகின்ற விதம், கைது செய்யப்பட்டு தடுப்புக்காவவில் வைக்கப்படுபவர்கள் எவ்வாறு நடத்தப்படுகின்றார்கள், மனித உரிமைகளை இச்சட்டம் எவ்வாறு மீறுகின்றது என்பவைகள் பற்றி ஆராய்வதே இக்கட்டுரையின் நோக்கமாகும்.
பயங்கரவாதத்தடைச்சட்டம் பாதுகாப்புப் படையினருக்கு வரையறையற்ற அதிகாரங்களை வழங்குகின்றது. ஒருவரை கைது செய்யவும், கால வரையறையின்றி தடுத்துவைக்கவும் தாராளமாக
 
 
 
 
 

பயங்கரவாதத்
ம் கைதுகளும்
கே. எஸ். பாலகிருஷ்ணன் J.P.UM சட்டத்திரனி
இதன் விளைவாக அப்பட்டமான மனித உரிமை மீறல்கள் சித்திரவதைகள் என்பன மவிந்து காணப்படுகின்றன. இச்சட்டத்தின் கீழ் தடுப்புக் காவலில் உள்ள கைதிகளில் பெரும்பாலோர் வழக்கு விசாரணைகள் ஏதும் இன்றி நீண்டகாலமாக சிறைச்சாலைகளில் தமது வாழ்நாளை வினேகழித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். இவர்களுள் பாடசாலை மானவர்கள், தொழில்புரிபவர்கள், குடும்பஸ்தர்கள், முதியவர்கள் ஆகியோர் அடங்குவர்.
ப பங்கர வாத
டுப்பா ல்லா அதி ಹi குற்றச் செயல்களை லிஸ்ார்ந்தங்களுக்கு ? - - 「 --
காரத்தை துஷ்பிரயோகம்|''
துக்கும் துயரத்துக்கும் இச்சட்டத்தின் பயங்கரத் ாச்செயற் படுத்துகின்றவிதம் பங்கரமானதாகும்
∎ቆ!
இ|இச்சட்டம் கொண்டு ' வரப்பட்டுள்ள 무| ( )』 규 தி லு ம் ஏ ற க் கு  ைந ய |@ g u。曼 இ) வருடங்களாகியும் - பயங்கரவாத குற்றச் செயல்களை இச்சட்டத்தினால் கட்டுப்படுத்தவோ அல்லது தடை செய்யவோ முடியவில்லை. மாறாக இச்சட்டமானது மேலும் மேலும் பயங்கரவாதத்தை உருவாக்கி வளர்த்து வருகின்றது என்று கூறினால் மிகையாகாது. இச்சட்டமானது இல்லாது ஒழிக்கப்படவேண்டும் அல்லது சர்வதேசதாத்துக்கு மாற்றியமைக்கப்பட வேண்டும் என சர்வதேச மனித உரிமைகள் ஸ்தாபனங்கள் குரல் கொடுத்து வருகின்றது. கானாமல் போனோர் தொடர்பான ஐக்கிய நாடுகள் செயற்பாட்டுக் குழு 1991, 1992 ம் ஆண்டுகளில் இலங்கைக்கு விஜயம் செய்தபோது பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தில் உள்ள சில குறைபாடுகளை சுட்டிக்காட்டி, ஆட்கள் காணாமல் போகும் சம்பவங்களுக்கு அக்குறைபாடுகளே காரணமாக அமைகின்றது என எடுத்துக் கூறியுள்ளது. அத்துடன் பல முக்கியமான விதப்புரைகளையும் இலங்கை அரசுக்கு வழங்கியது. சர்வதேச சட்ட நியமத்திற்கு ஏற்ப இச்சட்டமானது

Page 202
மாற்றியமைக்கப்படவேண்டும். கைதிகளை பராமரித்தல், கைது செய்யப்பட்ட ஒருவரை நீதிபதி முன்னிலையில் நிறுத்துவதற்கான கால இடை வெளியை கூடிய அளவு குறைத்தல் ஆகியன அவற்றுள் சிலவாகும்.
இன்றைய காலக்கட்டத்தில் மனித உரிமைப் பாதுகாப்பு மற்றும் அதனை மேலும் மேம்படுத்துதல் ஆகியவற்றின் தேவைப்பாடு மிகவும் முக்கியமானதாக உணரப்பட்டுள்ளது. 1997ம் ஆண்டு ஐப்பசி மாதம் 15 ம் திகதி பூரீலங்காவின் வெளிவிவகார அமைச்சரினால் சர்வதேச முக்கியத்துவம் வாய்ந்த மனித உரிமைகள் சாசனமென்று அரசின் சார்பில், ஏற்று அங்கீகரிக்கப்பட்டுள்ளது. இந்தச் சூழ்நிலையில் இந்தச்சட்டமானது எவ்விதமான மாற்றங்களும் இன்றி தொடர்ந்து நடைமுறையில் இருந்துவருவது மனித உரிமைகளை மதிக்கும் செயலாகுமா? என்ற பலமான கேள்வி எழுகின்றது. இலங்கை அரசியல் அமைப்பில் அடிப்படை உரிமைகள் என வழங்கப்பட்டுள்ள உத்தரவாதங்கள் தமிழ் பேசும் மக்களைப் பொறுத்தவரையில் பிரயோசனமற்றவையாக உள்ளன.
பயங்கர வாதத்தடைச் சட்டம் பிரிவு 6(1) குற்றம்புரிகின்ற அல்லது புரிந்துள்ள அல்லது புரிவதற்காக அல்லது புரிந்துள்ளதாக சந்தேகப்படுவதற்கு நியாயமான காரணங்கள் இருந்தால் எவரேனும் ஆளைக் கைது செய்வதற்கு அதிகாரம் அளிக்கின்றது. ஒரு பொலிஸ் அத்தியட்சகர் தரத்திற்கு குறையாத பதவியை வகிக்கும் எவரேனும் பொலிஸ் அலுவலர் அல்லது உபபரிசோதகர் தரத்திற்கு குறையாத பதவியை வகிப்பவர் அல்லது அவரால் அதற்கென எழுத்து மூலம் அதிகாரம் அளிக்கப்பட்டவரான வேறு எவரேனும் பொலிஸ் அலுவலர் பிடியாணை இன்றி எவரேனும் ஆளைக் கைதுசெய்யலாம். அப்படி கைது செய்யப்பட்டவரை மூன்று நாட்களுக்குள் நீதிமன்றத்தில் ஆஜர் செய்ய வேண்டும். அவ்வாறு ஆஜர் செய்யப்படுபவர் இச்சட்டத்தின் பிரிவு 7(2) ன் கீழ் விசாரணை முடியும்வரை விளக்க மறியலில் வைக்கப்படுவார். அல்லது பாதுகாப்பு மந்திரியினால் அளிக்கப்பட்ட தடுப்புக்காவல் உத்தரவின் மீது (Detention order) gG6TT (56.uff 2,055 வைக்கப்படுவார்.
இச்சட்டத்தின் 16ம் பிரிவு குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் பற்றி குறிப்பிடுகின்றது. குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலத்தில் ஒருவர் குற்றத்தை ஒப்புக் கொண்டு கையொப்பமிட்டால் அது குற்றத்தை புரிந்துள்ளார் என்ற ஊகத்தை முழுதாக
16

நீதிமுரசு
தோற்றுவித்துவிடும். தூண்டுதலின்றி சுயவிருப்பத்துடன் உதவிப் பொலிஸ் உத்தியோகத்தருக்கு அளிக்கும் வாக்குமூலத்தை கொடுத்தவருக்கு எதிராக சான்றாக பாவிக்கலாம். இச்சட்டப்பிரிவினைப் பாவித்து சித்திரவதைகள் மூலமாக குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் பெறப்படுகின்றது. இவ்வாறாக குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் கொடுப்பவர்களில் அனேகமானோர் அப்பாவித் தமிழர்களாவார்கள். பயங்கரவாதத்தடைச் சட்டத்தின் கீழ் கைதுசெய்யப்பட்டு தடுப்புக்காவலில் கைதியாக இருக்கும் ஒருவருக்கு எதிராக வழக்குத்தாக்கல் செய்யப்படும் போது குற்றஒப்புதல் வாக்குமூலம் முக்கிய சான்றுப் பொருளாக ஏற்றுக் கொள்ளப்படுகின்றது. இந்த ஏற்பாடே சித்திரவதைக்கு பெரிதும் காரணமாக அமைகின்றது. சித்திரவதைக்கு பயந்து செய்யாத குற்றங்களை செய்ததாக ஏற்று குற்றஒப்புதல் வாக்குமூலத்தில் கையொப்ப மிடுகின்றார்கள்.
குற்ற ஒப்புதல் வாக்கு மூலமானது சிங்கள மொழியிலேயே பதிவுசெய்யப்படுகின்றது. ஒருவரிடம் குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் பெறப்படும் போது அவரது தாய் மொழியிலேயே பெறப்படுதல் வேண்டும். அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தில் உத்தரவாதப்படுத்தப்பட்டுள்ள இந்த உரிமையானது அறவே பின்பற்றப்படுவதில்லை. ஒருவருக்கு புரியாத தெரியாத மொழியில் குற்ற ஒப்புதல் வாக்கு மூலத்தை பதிவு செய்து விட்டு கையொப்பம் வைக்கும் நிர்ப்பந்தமானது அடிப்படை மனித உரிமை மீறும் செயலாகமாட்டாதா?
சர்வதேச மன்னிப்புச்சபை பயங்கரவாதத் தடைச் சட்டத்தில் குற்றஒப்புதல் வாக்கு மூலம் தொடர்பான சரத்தை நீக்கும்படி அரசாங்கத்தை கேட்டுள்ளது. இதன் அறிக்கையில் நீர்த்தொட்டியில் அமிழ்த்தி எடுத்தல், மணல் நிரப்பிய "PVC' குழாயினால் அடித்தல், சிகரட் நெருப்பினால் உடலின் முக்கிய உறுப்புக்களைச் சுடுதல், மின்சார அதிர்ச்சி , பெண் கைதிகளை பாலியல் வல்லுறவுக்கு உட்படுத்துதல் போன்ற சித்திரவதைகள் நடைபெறுவதாக சுட்டிக்காட்டியுள்ளது.
பல்வேறு சித்திரவதைகளை மேற்கொண்டு பாதுகாப்புத் தரப்பினர் குற்ற ஒப்புதல் வாக்கு மூலத்தை பெறுவதாக அனேக வழக்குகளில் சுட்டிக் காட்டப்பட்டுள்ளதுடன் இழப்பீடு வழங்கும்படியும் சம்பந்தப்பட்ட உத்தியோகத்தர்களுக்கு உயர்நீதிமன்றம் உத்தரவிட்டிருக்கின்றது. இந்து சமுத்திரத்தில்

Page 203
பொன்விழா மலர் 99
முத்தென்றும் அழகிய அமைதிப் பூங்காவென்றும் வர்ணிக்கப்பட்ட இலங்கைத்தீவும் மனித உரிமை மீறல், சித்திரவதைகளுக்கு பெயர் பெற்றதாகவுள்ளது.
எவரேனும் ஆள் குற்றஞ் செய்துள்ளார் அல்லது செய்வதற்கு ஆயத்தம் செய்கிறார் அல்லது குற்றத்தை புரிய எத்தனிக்கிறார் என்பதனை யாரேனும் ஆள் அறிந்திருந்தும் அல்லது நம்புவதற்கு காரணம் இருந்தும் அதுபற்றிய தகவலை பொலிஸாருக்கு கொடுக்கத் தவறினால் இச்சட்டத்தின் 5ம் பிரிவின் கீழ் தகவல் கொடுக்கத்தவறிய குற்றத்திற்கு ஆளாவார். இச்சட்டம் 1979ம் ஆண்டு கொண்டு வரப்பட்டது என்று ஏற்கனவே கூறினேன். அக்காலத்தில் இருந்த சூழ்நிலை சந்தர்ப்பங்களுக்கும் நிகழ்வுகளுக்கும் இந்த ஏற்பாடானது பொருத்தமானதாக இருக்கலாம். ஆனால் இன்று நிலமை முற்றிலும் வேறுபட்டுள்ளது. குறிப்பாக 1990 ம் ஆண்டு தொடக்கம் 1998 ம் ஆண்டுவரை வடமாகாணத்தில் இத்தகைய தகவல்களை அறியாதவர் எவருமே இருந்திருக்கவில்லை. இந்தச் சூழ்நிலையில் இப்பிரிவின் கீழ்தகவல் கொடுக்கத் தவறிய குற்றத்துக்கு எல்லோருமே ஆளாகின்றார்கள். யாழ்மாவட்ட அரசாங்க அதிபர்கூட இப்பிரிவின் கீழ் குற்றஞ்சாட்டப்பட வேண்டியவராவார்.
தகவல் கொடுக்கத்தவறிய குற்றத்துக்காக கைதிகளாக இருப்பவர்கள் சித்திரவதைக்குப் பயந்து செய்யாத குற்றங்களை ஏற்று செய்ததாக குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் கொடுத்து வருடக்கணக்காக தங்களுக்கு எதிராக வழக்கை எதிர்பார்த்து சிறையிலேயே அடைபட்டுக்கிடக்கின்றார்கள். மேல்நீதிமன்றத்தில் வழக்குத்தாக்கல் செய்யப்பட்டதும் தங்களுக்கு எதிராக சாட்டப்பட்ட குற்றத்தை ஏற்றுக்கொண்டு ஒத்தி வைக்கப்பட்ட சிறைத்தண்டனையைப் பெற்றுக் கொண்டு வெளியிலே வருகின்றார்கள். வாழ்நாள் முழுவதும் ஒத்திவைக்கப்பட்ட சிறைத்தண்டனை என்ற அவமானச் சின்னத்தை தாங்கிக்கொண்டு வாழவேண்டிய துர்பாக்கிய நிலை இவர்களுக்கு ஏற்படுகின்றது. இவ்வாறு தண்டனை பெற்றவர்களுள் பெரும்பாலோர் எவ்வித குற்றமும் செய்யாத அப்பாவித் தமிழர்களாவார்கள். இவர்கள் செய்த ஒரே குற்றம் தமிழராகப் பிறந்ததுதான். இவ்விதமான கைதுகளுக்கு பணம் பறிக்கும் நோக்கமும் வேண்டுமென்றே கொடுக்கப்டும் பொய்யான தகவல்களுமே காரணமாக அமைகின்றது. முதலில் ஒருவரை கைதுசெய்தல், அதனை நியாயப்படுத்துவதற்கு

166
காரணத்தை கண்டுபிடித்தல் அதற்கு குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலம் துணைபோகின்றது.
இச்சட்டத்தின் கீழ் ஆயிரக்கணக்கான கைதிகள் வழக்கு விசாரணை ஏதும் இன்றி நீண்டகாலமாக சிறைச்சாலைகளில் அடைபட்டுக் கிடக்கின்றார்கள். இச்சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டு தடுப்புக் காவலில் இருக்கும் கைதிகளுக்கு விளக்கம் முடியும் வரை பிணைவழங்கப்படுவது கிடையாது. பிணை வழங்கும் ஏற்பாடு சட்டத்தில் இல்லாமையே இதற்குக் காரணமாகும். களுத்துறை சிறைச்சாலையிலே இச்சட்டத்தின் கீழ் விளக்க மறியல் கைதிகளாக இருப்போர்"விசாரணை செய்அல்லது விடுதலை செய்” எனக் கேட்டு பல தடவைகள் உண்ணாவிரதப் போராட்டம் செய்தும், சாகும் வரை உண்ணாவிரதமிருந்தும் பலனேதும் கிடைக்க வில்லை என்பது இந்த நாட்டில் சட்ட ஆட்சி எவ்வாறு செயற்படுகின்றது என்பதற்கு சிறந்த உதாரணமாகும். விளக்க மறியல் கைதிகளுக்கு எதிராக வழக்குத்தாக்கல் செய்யாது காலத்தை வருடக்கணக்கில் கடத்துவது கைதிகளுக்கு ஒருவகையில் கொடுக்கப்படுகின்ற தண்டனையாக கருதப்பட முடியாதா? வழக்குத் தாக்கல் செய்வதற்கு அதிக காலம் தேவை என்றால், விளக்கமறியல் கைதிகள் பினை பெறக்கூடிய விதத்தில் சட்டத்தில் தேவையான திருத்தத்தை செய்வதே நீதியும், நியாயமும், மனித உரிமையை மதிக்கும் செயலாகும் என்பதனை அனைவரும் ஏற்றுக்கொள்வர் என்பதில் சந்தேகமில்லை.
பயங்கரவாதச் தடைச் சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்பட்டு தடுத்துவைக்கப் பட்டிருக்கும் தமிழர்களை பார்வையிடும் விவகாரத்தில் பொதுமக்கள் பாதுகாப்புச் சட்டத்தின் 40 ம் பிரிவை பயன்படுத்தி புதிய கட்டுப்பாடுகளை வர்த்தமானி பிரகடன மூலமாக
பிறப்பிக்கப்பட்டுள்ளது.
இப்புதிய உத்தரவின்படி பயங்கரவாதத்தடைச் சட்டத்தின் கீழ் வாரத்தில் ஒருநாள் மட்டுமே பார்வையிட முடியும். சிறையில் தடுத்து வைக்கப்பட்டிருப்பவரால் குறிப்பிடப்படும் பெயருள்ள ஒருவரே அவரைப் பார்வையிட
திக்கப்படுவார்.
கைதிகளைப் பார்வையிடும் நபர் அவர் வசிக்கும் பொலிஸ் நிலைய பொறுப்பதிகாரியிடம் சிறைக் கைதியைப் பார்ப்பதற்கு ஆட்சேபம் இல்லை என்ற கடிதத்தினையும்

Page 204
பெறவேண்டும். அக்கடிதத்தினையும் தம்முடன் அவர் எடுத்துச் செல்ல வேண்டும். அவ்வாறு இல்லாதவிடத்து அவர் குறித்த கைதியைப் பார்வையிட அனுமதிக்கப்படமாட்டார்.
அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் உறுப்புரைகள் 10, 11, 12(1) ,(13) என்பன பிரஜைகளது உரிமைகளை மட்டுமல்லாது தனிப்பட்ட ஒவ்வொருவரது உரிமைகளையும் பாதுகாத்து அவற்றை உத்தரவாதம் செய்கின்றது. உறுப்புரை 13(5) கூற்றுப்படி ஒவ்வொரு ஆளும் அவருக்கு எதிராக குற்றம் நிரூபிக்கப்படும் வரை குற்றமற்றவராக ஊகிக்கப்படுதல் வேண்டும். அதாவது நீதிமன்ற விசாரணை முடியும் வரை, குற்றவாளியாகத் தீர்ப்பு அளிக்கப்படும்வரை குறிப்பிட்ட நபர் குற்றமற்றவராக கருதப்படுவார். மேற்படி அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தின் உறுப்புரையின் பிரகாரம் பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டத்தின் கீழ் தடுத்து வைக்கப்பட்டிருப்பவர்களிலே பலர் நீதிவிசாரணை இன்றியும் குற்றம் நிரூபிக்கப் படாதவர்களாகவும் உள்ளார்கள். எனவே இவர்கள் மீதான விசாரணை முடியும் வரை இவர்கள் குற்றமற்றவர்களாகக் கருதப்படவேண்டியவர்களாவர். இந்தச் சூழ்நிலையில் தடுப்புக் கைதிகள் விவகாரத்தில் விதிக்கப்பட்டுள்ள புதிய விதிமுறைகள் ஒருவகைத் தண்டனைக்கு ஒப்பாகும். இது கைதிகளுக்கு மட்டுமான தண்டனையாக அமையாது அவர்கள் சார்ந்த குடும்பங்களுக்கும் உறவினருக்குமான தண்டனையாகவும் கருத வேண்டியுள்ளது. இது ஒரு மனித உரிமை மீறும் செயலாகும்.
இங்கிலாந்தில் இருக்கும் பயங்கரவாத தடைச்சட்டத்தின் கீழ் கைது செய்யப்படும் ஒருவர் ஏழுநாட்களுக்கு மாத்திரமே பொலிஸாரின் கட்டுக்காவலில் வைக்கப்படலாம். இச்சட்டத்தின் கீழ் 18 மாதங்களுக்கு மேற்படாத காலத்துக்கு கட்டுக்காவலில் வைக்கப்படக் கூடியதாக இருக்கின்றது. அவசர காலச் சட்டத்தின் கீழ் மன்றில் ஆஜர் செய்யப்பட்ட திகதியில் இருந்து மூன்று மாதங்கள் வரை விளக்கமறியலில் வைக்கப்படுவதற்கு ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. ஆனால் அவசரகாலச் சட்டத்தின் கீழ் மன்றில் ஆஜர் செய்யப்பட்டவர் பின்னர் இடைநடுவில் பயங்கரவாதத் தடைச்சட்டத்தின் கீழ் மாற்றப்பட்டு விசாரணை முடியும் வரை விளக்க மறியலில் வைக்கப்படுகின்ற அவலநிலை காணப்படுகின்றது. இங்கு முக்கியமாக கவனிக்க

நீதிமுரசு
வேண்டிய விடயம் என்னவென்றால் அவசரகாலச் சட்டத்தின் கீழ் உள்ள அற்ப நன்மைகளைக் கூட அதன் கீழ் கைது செய்யப்படாதவர் பெறாதிருக்க திட்டமிட்டு செயலாற்றப்படுகின்றது.
இச்சட்டத்தின் மூலம் கட்டுப்பாடில்லா அதிகாரத்தை பெற்றுள்ள பொலிஸார் தங்களுக்கு வழங்கப்பட்டுள்ள அதிகாரத்தை துஷ்பிரயோகம் செய்கின்றார். இதனால் அப்பாவிகள் சொல்ல முடியாத துன்பத்துக்கும் துயரத்துக்கும் ஆளாகின்றார்கள். இச்சட்டத்தின் பயங்கரத்தன்மையை விட அதனைச் செயற்படுத்துகின்ற விதம் அதனை விட மிகவும் பயங்கரமானதாகும். இச்சட்டத்தின் கீழ் சந்தேகத்தின் பேரில் கைது செய்யப்படும் முறை, தடுப்புக்காவலில் கைதிகள் வைத்திருக்கும் பொழுது நடத்தப்படும் முறை, விசாரணையின்றி ஆண்டுக் கணக்காக தடுப்புக்காவல் கைதிகளை சிறையிலே அடைத்து வைத்திருக்கின்றமை போன்ற செயல்கள் யாவும் அரசியல் அமைப்புச் சட்டத்தில் வழங்கப்பட்டுள்ள அடிப்படை மனித உரிமைகளை அப்பட்டமாக மீறுகின்றது என்பதனை வெளிப் படையாகவே எடுத்துக்காட்டுகின்றது.
எனவே பயங்கரவாதத் தடைச் சட்டத்தின் குற்றஒப்புதல் வாக்குமூலம் 16 (1) உடனடியாக இரத்துச் செய்யப்படுவதற்கு ஏற்ற நடவடிக்கை எடுக்கப்படுதல் வேண்டும். விளக்க மறியல் கைதிகள் பிணை பெறக் கூடிய விதத்தில் இச்சட்டத்தில் தேவையான திருத்தங்கள் செய்யப்படவேண்டும். சர்வதேச தரத்துக்கும் காலத்துக்கும் ஏற்ற வகையில் சட்டத்தில் அவசியமான மாற்றங்களைச் செய்தல் வேண்டும்.
இறுதியாக இச்சட்டத்தால் பயங்கரவாத குற்றச் செயல்களை கட்டுப்படுத்தவோ அல்லது தடுத்து நிறுத்தவோ முடியவில்லை. எனவே இச்சட்டத்தின் மூலம் அப்பாவிகள் அனாவசியமான தொல்லைகளுக்கும், உடல்ரீதியானதும் உளரீதியானதுமான சித்திர வதைகளுக்கு ஆளாவதில் இருந்து காப்பற்றப் படவேண்டுமானால், மனித உரிமைகள் பேணிப் பாதுகாக்கப்பட வேண்டுமானால் இச்சட்டமானது உடனடியாக ஒழிக்கப்பட வேண்டும். மனித உரிமைகளில் அக்கறையுள்ளவர்களும், ஸ்தாபனங்களும் விரைந்து செயலாற்றி இச்சட்டம் ஒழிக்கப்படுவதற்கு ஆவன செய்வார்கள் என நம்புவோமாக.

Page 205
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
Caultzarazil annal La in We Met-N
Democracy is a variable term which will have a different connotation in different societies. In the West, it proved a considerable success for a number of reasons. Mostimportant of these reasons was that the countries which adopted democratic political institutions enjoyed a fair degree of economic prosperity and a considerable uniformity in the spheres of religion and language. The United Kingdom which is so often referred to as the classic home of parliamentary democracy has the vast majority of its inhabitants voluntarily adopting the English language and at the same time practising the Protestant faith. The same is true of France and the Netherlands. No doubt these countries have their minorities but these are generally treated well and regarded as equal partners. What is more, no serious attempt has been made to discriminate against them in the economic sphere. All these countries possess exploitable colonies and the problem of want is not so pressing as to warrant discrimination against the weaker communities. The colonies can always absorb the economically depressed sections. It is significant to note that Scotsmen, as long as they found suitable avenues of employment in the British Empire, were willing to accept the hegemony of the English. But with a contracting Empire and a deteriorating economy, the movement of Scottish nationalism has gained an added impetus. The same is true of Wales.
All this leads us to the question whether the Westminster model can thrive in the multi-national society. The new countries of India, Pakistan, Burma, Ceylon and Malaya owe their creation to the administrative unification brought about by British rule. Their societies are not homogeneous in the sense that Western societies are. They are not economically prosperous in the way that

anguage Eights utional Society
Professor A.Jeyaratnam Wilson
Western countries have been and still are. To transplant political institutions of the Western type is a dangerous innovation which might therefore require serious modification. The rule of a racial or religious majority is often equated to democracy. But this conception of democracy is altogether alien to the liberal traditions of Britain and even France and the Netherlands. Men in these countries have tended to divide more on economic, social or political issues rather than on communal grounds. The reason for this is that these countries were fortunate in that they possessed a considerable degree of cultural and linguistic uniformity.
Democracy therefore does not imply the rule of a communal majority. If this were its definition, then the nation state could not have emerged. For democracy to function successfully, there must be some degree of uniformity. If this uniformity is not forthcoming, then an effort must be made to satisfy the lesser communities that exist within the confines of the artificial limits that were created by a century or more of British rule in the countries of Asia.
Basically, democracy implies toleration, the acceptance of diversity of opinion and the right to offer constitutional opposition to lawfully constituted government. But these do not exhaust the essentials of democracy especially where multinational societies are concerned. They might prove satisfactory in comparatively homogeneous societies where political parties tend to think along socio-economic lines. Even in such comparatively homogeneous societies, there might be differences based on religion or class. But if the people mingle freely and speak the same language, some of the dangers immanent in a multi-national society can usually be avoided. It is true that at different stages,

Page 206
there was religious persecution in Britain. Protestant and Roman Catholics suffered alike though at different periods. Nonconformism was once frowned at. Anglicanism was made the privileged religion despite opposition. The English language was imposed on the Scots, Welsh and Irish. But these attempts, though initially successful, were undertaken at considerable expense. The result is that there is religious toleration in Britain. The Scots and Welsh accepted the English language and acknowledged English hegemony but harmony prevailed so long as the resources of a vast Empire were opened to them. To-day, with depressed conditions and an Empire almost gone, there are nationalist movements gaining ground both in Scotland and Wales. The Irish refused to submit to the Protestant overlordship of the British and the price paid for practising harsh intolerance was the secession of Southern Ireland. Thus even in the home of classic parliamentary institution, there was social disorder and even bloodshed when attempts were made to impose uniformity. A useful lesson was learned in the process. Politicians realized that if the national fabric was not to be torn asunder, then their organisations must refrain from appealing to parochial sentiments Political leaders in Britain therefore generally realise that in the interests of the nations as a whole, they must refrain from causing offence to the weaker partners that existin their midst.
The situation in comparatively homogeneous countries is however much less complex than that which prevails in multi-national societies. Leadership in such societies, especially from the majority sector, has a much more difficult role to play. A shortcut to power may be foundby raising religious, language or caste cries but when power has been won under such circumstances, promises have to be fulfilled and the consequences might indeed be grave and irreparable. Oppression of a linguistic minority might, if successful be followed by the practising of discrimination againstreligious minorities orcaste groups. The attitude of Edmund
6

NEETH MURASU
Burke to Britain's treatment of the American colonists is worth noting in this context. Condemning the denial of fundamental rights by the Government of George III, Burke declared, "Armies first victorious over Englishmen, in a conflict for English constitutional rights and privileges, and afterwards habituated (though in America) to keep an English people in a state of abject subjection, would prove fatal in the end to the liberties of England itself". The true method for Burke was to find a way of peace. "Nobody shall persuade me", he told a hostile House of Commons, "when a whole people are concerned that acts of lenity are not means of conciliation". "The question with me" he stated "is not whether you have a right to render your people miserable, but whether it is not your interest to make them happy". These are principles worthy of emulation by majority political leaders. To encourage racialism and intolerance at the political level would mean undermining the foundations of national solidarity. Permanent damage might be done. The problem is more serious in countries which have won independence anew. Minorities here, who should in fact be regarded as partner nations, must be accorded generous treatment if unity is to be maintained. To ignore them or persecute them would mean that they would develop a sense of permanent frustration. A large minority which has such a deep-seated grudge against the majority would be a danger to the country especially during a time of war and foreign invasion.
There is a school of thought which argues that it is the duty of the minority to fall in line with the wishes of the majority community and march with the latter towards a common goal. Such a policy would however not be quite democratic. It would mean that the minority community will always have to be at the mercy of the majority community. It would then cease to have a mind of its own. It would live in a state of fear and uncertainty. It would not be able to make any positive or constructive contribution towards the social good. Ineffect it would politically be only half alive. Such

Page 207
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
a situation would not be in accordance with the best principles of democracy. For one of the fundamental concepts of democracy is that it teaches every man to have the highest conceit of himself. It is true that a minority has certain obligations. It must not make preposterous demands on the majority community. For instance it could not with fairness claim that its language should be imposed on members of the majority community. It cannot with justice demand that its religion be placed in a very privileged position. It would not be correct for it to claim a disproportionate share of the revenue of the country. But it has a right to demand that its language be given equal treatment as the language of the majority. It would be justified in requiring that the state should not outrage its religious sentiments by the enactment of discriminatory or repressive legislation. It would be within its rights inclaiming a share of the national revenue for the purpose of developing those areas where it is concentrated especially if such areas are poor in natural resources and are grossly underdeveloped. But the upholders of communal majority rule aver that such assistance could only be conceded at a price. The minority should acquiesce with the views of the majority community. It the latter wish to make its language the state language, the minority should acquiesce and obtain certain concessions for its language. If the majority want a privileged position for its religion, the minority should concede the demand but obtain safeguards for its religion. It is only on this basis of give and take that the majority would be persuaded to consider the just demands of the minority community. So argue the proponents of communal majority rule. Indeed they go further. They put forward the unfair suggestion that the wishes of the communal majority should ultimately prevail. Such an acknowledgment of the unqualified supremacy of the will of the majority community would however be fraught with dangerous consequences. On such a basis there would be no limit to the extent to which a majority based on community or religion might demand that its will should prevail even if it were to break the hearts of those who belong to the minority

70
communities. If a claim of this nature was conceded, aparticular caste in society which formed a majority could impose restrictions on a minority caste which tended to wield an undue amount of economic power in that society. It could go further. It could demand that the majority of posts in the public services should be reserved for the members of its caste irrespective of the meritorious claims of others. It was on such immoral and unethical grounds that Hitler sought to deprive the Jews of their property and privileges in Nazi Germany. The whole civilized world condemned the predatory methods of Hitlerite Germany.
There is therefore little justification for the view that the minority should pay unqualified obeisance to the wishes of a communal majority. The latter might be prepared to grant certain concessions and safeguards. They might even readily grant a charter of fundamental rights. But these safeguards are not adequate in themselves. The majority could always circumvent such statutory safeguards at least by administrative action. The ultimate arbiter in a dispute between the majority and the minority communities would be the judiciary. The latter body however could always be packed by the ruling majority and could therefore be depended to give verdicts which would not embarrass the decisions of the majority community. Norcould acquiescence with the views of the majority and co-operation with it be an adequate safeguard against the danger of incursion into minority rights by the majority. Concessions, it can rightly be argued may be granted merely for the sake of temporising. The minority would be justified in thinking that the ultimate aim of the majority is to destroy it as a separate entity and force it to merge itself with majority community. Such a solution would be ideal for peace and harmony to prevail in a multi-national society. But this will be only on the condition that the minority is willing to merge itself with the majority community. In any case a process of this sort will have to be dragged through a long period of time. The transitional period will be one which will be regarded with fear and apprehension by those

Page 208
sections of the minority who desire to preserve their separate identity. At the same time there might be sections in the majority community too who would not be willing to inter-marry with members of the minority group. The result will be an increasing state of tension in the society concerned. Such a situation will not at all be conducive to the efficient functioning of good government. There is further the probability that a minority which has a distinct culture and civilisation of its own, will not be willing to allow itself to be absorbed by the majority community. In such an event the only alternative for the majority would be to deal generously with the minority community. Failure to accommodate will only result in bitterness and opposition from the minority community. This will necessarily mean the holding up of the social and economic progress of the country. The Government would have to spend its time trying to placate the minority instead of devoting that time to the task of promoting the economic and social betterment of the country.
The experience of Ceylon illustrates many of
the difficulties and problems that confront a multinational society as has been mentioned above. In this country the largest minority community, the Ceylon Tamils had at various times endeavoured to co-operate with the leaders of the minority community in the hope of welding together a united Ceylon. Some of the Ceyon Tamil leaders extended their co-operation to the Right Honourable D.S. Senanayake in his negotiations with the British Government for independence.But recent events have proved that much of this cooperation has been ill-rewarded. The speech of the Leader of the Opposition during the debate stage of the Official Language Bill adds weight to this view. On that occasion Dr. N.M. Perera made the following significant comments:
"In point of fact, if you go back to the history of this country, you will find that the minorities have been betrayed at every possible turn. From the time of Mr. D.S. Senanayake, when the Donoughmore Constitution came up, the minorities, particularly the Indian community, were given

: NEETH MURASU
171
certain promises which were broken. Then again, when the Soulbury Constitution too came up, similar concessions which were promised were broken right along. In the Indian Immigrants and Emigrants Bill various promises were made over and over again with regard to the treatment to be given to the Indians and every one of those promises were broken in the implementation of that Bill. In the light of that, are we surprised that the minorities are jibbing at the acceptances of these assurances".
Co-operation in fact resulted in the imposition of further burdens on the Ceylon Tamil minority. It is therefore no surprise that this minority community now seeks to safeguard its rights by asking for a federal form of constitution.
It is in the nature of things for the minority to be suspicious and mistrustful of the intentions of the majority community. But it is also only proper for the communal majority to understand the fears of the minority and be wise and generous in granting concessions to the latter. There is of course a limit to the granting of such concessions. But any minority by sheer virtue of the fact that it is in a permanent minority will not attempt to make outrageous demands on the majority community. The majority community will not stand to lose in being magnanimous towards the minority Community. The fact that the communal majority has a majority in the legislature will in itself be a natural safeguard againstany danger to its interests or safety. The cry that the language of the minority will destroy the language of the majority or that a well entrenched minority religion like Christianity will undermine the faith of the religious majority in this country is a dangerous vote-catching device which the leaders from the majority sector should not raise in the interests of national unity and intercommunal harmony. Responsibility under such circumstances should generally lie with political leaders of the majority community. Communal parties among minority communities will always flourish so long as there is fear and suspicion against the majority community. The way to deal with such situations is not to hurt the minority by imposing undue burdens on it but to allay its fears by

Page 209
GOLDENIUBILEE SPECIAL ISSUE '99
attempting to satisfy the demands put forward by its accredited representatives. In this sense communal parties among minority communities serve a useful purpose in that they act as effective spokesmen of their communities. They will make known their views and the majority community will have an opportunity of hearing these views. At the same time political leaders of the majority community should devote their attention to economic and social problems confronting the country instead of wasting their time on parochial and sectional matters. It is a party which is politically bankrupt that attempts to open Pandora's box by raising such communal problems to a political level. It is only on the basis of a generous treatment of minorities and the concentration of attention on national problems that the leaders of the majority community can hope to promote development of a wholesome democratic atmosphere in any multi-national society.
Democracy after all is not merely the counting of heads. It also means paying adequate consideration to the views of the majority especially if the latter is not merely a political minority. In a homogeneous society the political majority will not be so rash and foolish as to ignore the wishes of the political minority. The former will always have the fear that at some stage it will be replaced. This fear in itself would caution the majority not to proceed on a reckless course of action. In a multinational society however, the majority and minority are unchangeable factors and the issues therefore are more complicated. A communal minority whose feelings and susceptibilities have been outraged will have no means of obtaining redress because it can never hope to be a majority. The most that it could do is to place its trustina national political party which is willing to grant recognition to its demands. But this would leave it with no choice but to support the party which is sympathetic to its claims. The minority might not be in agreement with the economic and social programme of such a party but circumstances may leave it with no option but to support this party. This would be
issário: "Tar
17

against democratic principles for one of the cardinal tenets of democracy is the freedom to choose. The alternative would be for the minority to place its confidence on a communal party which could be relied on to safeguard its vital interests. Until the communal problem is solved to the satisfaction of the minority community it will refuse to think on any other lines but communal lines. Under these circumstances, it is essential that the political thinking of the majority community should not be coloured by communal considerations. The voters who belong to the majority community will therefore have to possess a great deal of political foresight and understanding. They should endeavour to influence their leaders to join forces with those leaders of the minority community who have the confidence of the minority voters. They should try to persuade their leaders to make an honest effort to meet the demands of the minority leaders. No purpose will be served by subjecting the lattertoharsh vituperation and abuse. It is only on the basis of mutual understanding and a policy of give and take that unity and harmony can be established. The alternative is repression bringing in its train the evils of communal hatred and civil chaos. This in turn would engender separatist movements. In the last analysis when all other methods have failed to effect reconciliation and if the majority proves intolerant and recalcitrant, separation would be the only means left fora territorially integrated minority to enable its members to live as respectable and full citizens of a free society. Northern and Southern Ireland, Palestine, India and Pakistan, North and South Korea, divided Indo-China, the demand for the partition of Cyprus between Greeks and Turks, the movement for a separate South Indian State and the agitation of the Ceylon Tamils for autonomy within the framework of a federal union are all evidence of the extent to which minorities will go when they are driven to desperation and denied the right to equal partnership within the confines of a single state. This at least should serve as a warning to the majority to deal with the minorities in their midst in a generous and judicious manner,
nil Culture"

Page 210
கணியிடையேறிய கழையிடையேறிய பனிமலரேறிய தே பாகிடையேறிய சு நனிகற வைபொழி நல்கிய குளிரிள் நீரு
என்னுயிர் என்பே
-니J1
 

களையும்-முற்றல்
சாறும் லும் - காய்ச்சுப் வையும் பாலும் - தென்னை நம்
எனினும் - தமிழை žT 45; Traff o
ட்சிக்கவிஞர் பாரதிதாசன்

Page 211
=
UÈGňīLUIGJ
34.
35.
3.
37.
BS,
4).
41.
தமிழ் மன்றப் பொதுச்செயலாளரின் ஆண்டறி: ராஜபாலினி ராஜசுந்தரம்
பொதுச் Çliruari,
சட்ட மாணவர்தமிழ் மன்றம்
சட்ட மாணவர் தமிழ் மன்ற உறுப்பினர்கள்
மன்ற வரலாற்றில் மறக்க முடியாதோர்
தலைமுறை தலைமுறையாய்த் தமிழ் சுமந்த தக்
பேச்சால் பெருமை பெற்றோர் எழுந்தமான பேச்சுப் போட்டி
விவாத அணி சட்டம், தத்துவம் அரசியலுக்கான பேச்சுப்பே அரசியல், சமய, சமூக சம உரிமைக்கான பேச்சு அமரர் பாக்கிர் மாக்கார் ஞாபகார்த்தப் பதக்க
முன்னைய முரசின் முகங்கள் சில
அறங்கூறும் அவையத்தோருக்கு உரைத்தற் ே
ஞாபகார்த்தப் புலமைப் பரிசுகள்
GENERAL SECRETARY'S REPORTLAWSTU

99 * gEى J
ілъ+ 1999
ாட்டி ப்போட்டி |ங்கள்
பாட்டி
DENTS' TAMIL MANTRAM "99

Page 212
தமிழ் மன்றப் பொதுச் செயல
குறைந்த எண்ணிக்கையான மாணவர்களைக் கொ வளர்ப்பதையே இலக்காகக் கொண்டு செயற்பட்டு வரும் சட் இந்த ஆண்டில் கொண்டாடுகின்றது என்பதைக் கூறிக் ெ மட்டுமன்றி, கடந்த 50 வருடகாலமாக மன்ற வளர்ச்சிக்காகச் ெ காரணகர்த்தாக்கள். பொன்விழா ஆண்டினை முன்னிட்ட பு செயலாளர் என்ற முறையில் பெருமிதம் கொள்கின்றேன்.
கால்கோள் விழாவிற்கு முன்னரே, ஜனநாயகப்பாராம்பரி முதற்செயற்பாட்டை ஆரம்பிக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்ட கழல்பந்து வீச்சாளர் முத்தையா முரளிதரனின் பாராட்டு விட வெள்ளவத்தை இராமகிருஷ்ணமிஷன் மண்டபத்தில் நடைபெற் வீரருக்கு விருதும் வழங்கப்பட்டது.
1. 02, 99 ல் இவ்வாண்டின் மன்றத்தின் கால்கோள் வி தலைமையில் இடம்பெற்றது. அப்போதைய மேன்முறையீட் நீதிபதியுமான மாண்புமிகு நீதியரசர் அமீர் இஸ்மாயில் அவர் இனால் அறிமுகம் செய்து வைக்கப்பட்ட சட்டக்கல்லூரி பு பரிசில்களும் நால்வருக்கு அன்றைய தினம் வழங்கப்பட்டன கூறிக் கொள்வதில் பெருமிதம் கொள்கின்றேன்.
தேசிய ஒருமைப்பாட்டுக்கான மர்ஹும் பாக்கீர் பாக்க தெரிவுப்போட்டி02.03.199ல் கல்லூரி மண்டபத்தில் நடைபெற்ற நிலக்ஷன் தெரிவு செய்யப்பட்டு தங்கப் பதக்கத்தைத் தட்டிக் விவாத அணியின் உபதலைவராக வெள்ளிப்பதக்கத்தையும், பதக்கத்தையும் தட்டிக் கொண்டனர். நான்காம், ஐந்த எம். எஸ். எம். பாரீஸ், மாமூன் ரக்கீம் ஆகியோர் பெற்று, செய்யப்பட்டுள்ளனர். நடுவர்களாகக் கடமையாற்றிய சட்ட அப்துல் மெளஜாத், திருமதி வாசுகி தேவதாஸ் ஆகியே
சுவாமிநாதன் ஞாபகார்த்தத் தங்கப் பதக்கத்துக்கான இப்போட்டியில் தங்கப்பதக்கத்தை கருணாநிதி ஜெயநிதியும், பதக்கத்தை பயஸ் றெஸ்ஸாக்கும்பெற்றுவெற்றியீட்டிக்கொ ஜெயந்தன், திருமதி, நளினி கணேஷயோகன், ஜனாப், அ தெரிவித்துக் கொள்கிறோம்.
சகோதரத்துவத்தையும், புரிந்துணர்வையும் வளர்த்து சிகிரியாவிற்கு மேற்கொள்ளப்பட்டது. இதற்கு உதவிகள் ெ
கடமைப்பட்டுள்ளது.
அரசியல், சமய, சமூக சமஉரிமைக்கான அமரர் வினே 19 - 05. 99 ல் நடைபெற்றது. இப்போட்டியில் கருணாநிதி
1.

நிதி முரசு
ாளரின் ஆண்டறிக்கை 1999
ண்டிருப்பினும், அன்று தொட்டு இன்றுவரை, தமிழை ட மாணவர் தமிழ் மன்றமானது அதன் பொன்விழாவினை காள்வதில் பெருமகிழ்ச்சி அடைகின்றேன். இன்றுள்ளோர் செயற்பட்ட அனைவருமே மன்றத்தின் இன்றைய வெற்றிக்குக் மன்றத்தின் செயற்பாடுகளை அறிக்கை செய்வதில் பொதுச்
பத்துடன் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டமன்றம் 99 செயற் குழு தனது து. இலங்கை கம்பன் கழகத்தினால் ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட, ாவில் எமது மன்றமும் கலந்து கொண்டது. 18, 09. 98 ல் ற இவ்விழாவில் மன்றத்தின் சார்பில் மன்றத்தலைவியினால்
ழா கல்லூரியின் பிரதான மண்டபத்தில் மன்றத்தலைவியின் டு நீதிமன்றத் தலைவரும் இப்போதைய உயர் நீதிமன்ற கள் பிரதம அதிதியாகக் கலந்து கொண்டார். செயற்குழு 98 குமுகப் பரீட்சைக்கான இலவச வகுப்புகளிற்கான புலமைப் ா. தொடர்ந்தும் இவை இவ்வாண்டும் வழங்கப்படும் என்று
ர் ஞாபகார்த்தத் தங்கப் பதக்கத்துக்கான விவாத அணித் றது. இவ்வாண்டின் விவாத அணித் தலைவராக சுவர்ணராஜா கொண்டார். இரண்டாம் இடத்தை, பயஸ் றெஸ்ஸாக் பெற்று, மூன்றாம் இடத்தை கருணாநிதி ஜெயநிதி பெற்றுவெண்கலப் ாம், ஆறாம் இடங்களை கே. வி. பூரீ கணேஷராஜன், இவ்வாண்டின் விவாத அணி உறுப்பினர்களாகத் தெரிவு த்தரணிகள் திரு. பொன்னம்பலம் சிவலோகநாதன், ஜனாப் ாருக்கு நன்றி சொல்லக் கடமைப்பட்டுள்ளோம்.
எழுந்தமான பேச்சுப்போட்டி 18, 03. 99 ல் நடைபெற்றது. வெள்ளிப்பதக்கத்தை சுவர்ணராஜாநிலக்ஷனும், வெண்கலப் ண்டனர். நடுவர்களாகப் பணியாற்றிய சட்டத்தரணிகள் திரு. ப்துல் மனாப் ஆகியோருக்கு மன்றின் சார்பில் நன்றியைத்
க் கொள்வதற்கான ஆண்டுச் சுற்றுலா 09 - 05 - 99 ல் செய்த ஜனாப், இப்திகார் ஜெலிலிற்கு நன்றி சொல்ல மன்று
ாதன் ஞாபகர்த்தத் தங்கப் பதக்கத்துக்கான பேச்சுப் போட்டி ஜெயநிதி தங்கப் பதக்கத்தைப் பெற்றுக் கொண்டார். பயஸ்
73

Page 213
பொன் விழா மலர் 99
றெஸ்ஸாக், சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன் ஆகியோர் முறையே ெ நடுவர்களாகக் கடமையாற்றிய திருமதி. குணசீலன், தி சட்டத்தரணிகளுக்கு நன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்கின்ே
பொன். இராமநாதன் ஞாபகார்த்தத் தங்கப் பதக்கத்து 04.06.99 ல் நடைபெற்றது. இதில் சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன், தங்கப்பதக்கம்,வெள்ளிப்பதக்கம், வெண்கலப்பதக்கம் ஆகிய சட்டத்தரணிகள் திரு. பகிரதன், ஜனாப், இர்சeன்,திருமதி கெ கொள்கின்றோம்.
சென்ற ஆண்டு அறிமுகம் செய்யப்பட்ட, மயோன் கன காண்டீபன், பயஸ் றெஸ்ஸாக் ஆகியோர் பெற்றுக் கொள்கி அவர்களுக்கு மன்றத்தின் சார்பில் நன்றியைத் தெரிவித்து
கடந்த வருடம் நடைபெற்ற பரீட்சைகளில் தமிழ்ப் புலமைப்பரிசில்களை இவ்வாண்டில் இவர்கள் பெற்றுக் ெ ஞாபகார்த்தப் புலமைப்பரிசிலை பயஸ் றெஸ்ஸாக்கும், இரண் பரிசிலை சுவர்ணராஜா நிலக்ஷனும், மூன்றாம் ஆண்டுக்கான விக்னேஸ்வரன் ஆகியோரும் பெற்றுக் கொள்கின்றனர்.
சட்ட மாணவர் தமிழ் மன்றம் - 90 இனால் அறிமுகப் மாணவருக்கான மன்றம் 90 விருதை, இந்த ஆண்டில் சுவர்ண வழமையான விஷேட நிகழ்வு, ஆண்டுக் கலைவிழாவும், நீ 31.07.99 சனி மாலை 4.30 ற்கு பம்பலப்பிட்டி சரஸ்வதி மண் கடந்த கால மன்றத் தலைவர்களைக் கெளரவிக்க உள்ளோ விடுத்துள்ளோம். இருந்தாலும் நாட்டில் இல்லாத, உலகில் தலைவர்களை மானசீகமாய் நினைவுகூர்வதில் பெருமிதம் ெ வாசிப்புத் திறன், ஊக்குவிப்பு என்பவற்றை மையமாகக் கெ தமிழ் வித்தியாலயம், பள்ளிவாசல் துறை முஸ்லிம் மகாவி ஆரம்பிக்க உதவும் முகமாக நூல்களை வழங்குவதில் மன்ற
அனைத்து செயற்பாடுகளுக்கும் சலிக்காது உதவிக்க சிவகுருநாதன், கல்லூரி அதிபர் டாக்டர். எச். ஜே எப். சில்வ வழங்கிய சட்டவரைஞர் திணைக்களத்தைச் சேர்ந்த சட்டத் திணைக்களத்தைச் சேர்ந்த சட்டத்தரணிதிரு.எஸ்.துரைரா பிரமுகர்கள், விளம்பரதாரர்கள் அனைவருக்கும் மன்றின் ச
இனிவரும் ஆண்டுகளிலும் மன்றம் சிறந்தோங்க வ செயலாளராய்.

வள்ளி, வெண்கலப் பதக்கங்களைப் பெற்றுக் கொண்டனர். ரு. சஞ்சே ராஜரட்ணம், ஜனாப் அப்துல் லத்தீப் ஆகிய pTih.
க்கான அறங்கூறும் அவையத்தோருக்குஉரைத்தற் போட்டி கருணாநிதி ஜெயநிதி, பயஸ் றெஸ்ஸாக் ஆகியோர் முறையே வற்றைப் பெற்றுக்கொண்டனர். நடுவர்களாகப் பணியாற்றிய ளரிசண்முகலிங்கம் ஆகியோருக்கு நன்றியைத் தெரிவித்துக்
எனிப் புலமைப்பரிசிலை இவ்வாண்டில் எம். சம்சுதீன், என். *றனர். இதை எமக்கு வழங்கிய ஜனாப், முஹம்மட் முஸ்தபா 5 கொள்கின்றேன்.
பிரிவில் அதிகூடிய புள்ளிகளைப் பெற்றவர்களுக்கான காள்கின்றனர். முதலாம் ஆண்டுக்கான திருச்செல்வம் டாம் ஆண்டுக்கான செல்வநாயகம் ஞாபகார்த்தப் புலமைப் ா அமிர்தலிங்கம் ஞாபகார்த்தப் புலமைப்பரிசிலை நிர்மலகுகன்
படுத்தப்பட்ட, அனைத்துச் செயற்பாடுகளிலும் திறமையான ாராஜா நிலக்ஷன் பெற்றுக்கொள்கின்றார். எமது மன்றத்தின் திமுரசு மலர் வெளியீடுமாகும். இவ்வாண்டின் இவ்வைபவம் ாடபத்தில் நடைபெறவுள்ளது. பொன்விழா விஷேட நிகழ்வாக ம், முடிந்த வரையில் முயற்சி செய்து அவர்களுக்கு அழைப்பு b இல்லாத, எம்மால் அழைப்பு விடுக்க முடியாத முன்னாள் கொள்கின்றோம். பாடசாலை மாணவர்களின் அறிவு விருத்தி, ாண்டு பொன்விழா ஞாபகார்த்தமாக, புத்தளம் சென். மேரிஸ் த்தியாலயம் ஆகிய இரண்டு பாடசாலைகளுக்கும் நூலகம் ம் மனநிறைவடைகின்றது.
ரம்நீட்டி ஒத்துழைத்த எமது பெரும் பொருளாளர் திரு. ஆர். ா, விரிவுரையாளர். திருமதி. க. நாகேந்திரா, ஆலோசனைகள் நரணி திருமதி எவ். ஆர். சி. தளையசிங்கம், சட்டமா அதிபர் ஜா, ஏனைய சட்டத்தரணிகள், நிதியாலுதவிய சட்டத்தரணிகள், ார்பில் நன்றி கூறுகின்றேன்.
ழ்த்துகிறேன். பிரார்த்திக்கிறேன். இவ்வாண்டின் பொதுச்
ராஜபாலினி ராஜசுந்தரம் பொதுச் செயலாளர் சட்ட மாணவர்தமிழ் மன்றம்

Page 214
சட்ட மாணவர் தமிழ்
Socese
ඡඝutou Jööගෙන ඡාණ්or(9
என். காண்டீபன்
ரஜிகா செல்வரத்தினம் எஸ். எச். முஹம்மத் அலி விக்டர் அந்தோனிப்பிள்ளை
என். மதிவதனி ஷஹினா முஹம்மட் எஸ். மஞ்சு என். திருமகள் எஸ். சுமதி எஸ். தவகுணராஜசிங்கம் எப். ரொட்ரிகோ
பீ. கதிர்காமநாதன் ஏ. எம். ஹசைன் ஏ. கே. ஜெயநிதி மாமூன் எம்.ரக்கீம் முஹம்மத் மிஹாள் ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக் ஏ. கே. செல்வேந்திரன் எம். எஸ். எம். சம்சுதீன்
இறுதிநிலை ஆண்டு
ஆர். ராஜபாலினி ஜே. சபானா குல் பேகம் ஜே. பரிஹா ஏ. சந்திரவதனி சி. ஆர். ரஷிட்
17
 
 

மன்ற உறுப்பினர்கள்
sammer جسےے سے ܔ
எஸ். வி. ஆர். வேதநாயகம் எஸ்.எல்.எம். பழில் பீ. எம். ரஸின் ஆர். சசிக்குமார் எஸ். நிலக்ஷன் வி. சசிதரன் எஸ். மணிமேகலை
கே. சாரதா அர்ஷாட் அவூஃப் எம் . பரீக்டீன்
(Juhညားဓား# நிலை ஆண்டு)
எம். தேவகி
கே. ஆனந்தி
வீ. லக்ஷ்மி எஸ். எம். எப். சர்மிளா வீ. விஜயலக்ஷ்மி கே. வி. யூரீ கணேஷராஜன் எம். ஹில்மி ஆதம் லெப்பை எம். ஆர். ஹைதர் ஹஸன் பீ. சி. மெளலிஸ்வரன் எம். மொஹிதீன் எம்.பீ.எம். மாஹிர் வி. நிர்மலகுகன் கே. பிரபாகரன் ஏ. பிரேமலிங்கம் 6T. στιi), στου. Τπιήό, எம். றிஸ்வி ஜவஹர்ஷா எம். சஹாப்தீன் sTesu. 6). éFüf Gltonöln எஸ். சரவணராஜ் எஸ். தியாகராஜ் எம். இஸற். எம். சுல்பிக்கார்

Page 215
பொன் விழா மலர் 99
భభ
|naնոյ նույնuniյոյնն
( தலைவர் G.
1950 அப்பாப்பிள்ளை அமிர்தலிங்கம் கே. வி. ச 1968 சி. வி. விவேகானந்தன் கே. கே. ட 1969 கி. ஆ. ஜெகதீஸன் 1970 டீ. போல் டொமினிக் இ. இரவி 1971 செ. அம்பிகைபாலன் சா. சச்சித் 1972 வீ. எல். சச்சிதானந்தம் б.т. (glлпG 1973 குமாரசாமி விநோதன் ஆர். டி. ர 1975 கே. இராஜகுலேந்திரா எஸ். சுரே 1976 த. பூரீபதி இரா. வச 1977 அ. இராஜகாரியார் ஏ. பூநீகரன் 1978 ஆர். சி. கருணாகரன் எஸ். எம். 1979 கே. வி. தவராஜா கே. எஸ். 1980 ஆர். செல்வஸ்கந்தன் சண்முகர 198甘 -
1982 ஏ. றவூப் ஹக்கீம் எஸ். கும 1983 ஏ. ரீ.பாலசுப்பிரமணியம் ஆர். ரஜே 1984 எஸ். அசோகன் எஸ். தன 1985 ஈ.எஸ். ஹரிச்சந்திரா எஸ். முத் 1986 எஸ். அப்பாசி ந. இரவிர 1987 மா. நல்லரத்தினம் திலீப் நவ 1988 சிக்கான் கனகசூரியம் பாலேந்தி 1989 ஆ. ஜெகசோதி எம். ரி. அ 1990 வி. புவிதரன் ந. இரத்தி 1991 எஸ். எம். எம். நிலாம் கா. லிங்ே 1992 வி. எம். எஸ். ஜோன்சன் அப்துல் ெ 1993 எம். வை. எம். இர்சடின் வி. தேவ 1994 பெ. ராஜதுரை Lofl6OTT un 1995 சிவா திருக்குமரன் ஏ. எம். க
1996
1997 தயாள் சி. செபநாயகம் இரா. மன 1998 எம். றிஸ்வி ஜவஹர்ஷா கே. வி. பூ 1999 சபானா ஜி.பி. ஜுனைதீன் ராஜபாலி
1"
 
 

Fu6DGETÍ
இதழாசிரிய)
ண்முகநாதன் த்மநாதன்
ந்திரா நானந்தன் ஜந்திரா த்னசிங்கம் ந்திரன் ந்தசேனன்
面
எப். ஹலித் பாலகிருஷ்ணன்
Tg.T.
ாரநாதன் ஸ்வரன் ஞ்சயன் துலிங்கம் ாஜ்
ாஸ்
ரன் சசி மகேந்திரன் ப்துல் அசிஸ் தின சிவா
கேஸ்வரி
மெளஜத் தாஸ்
ன்சூர் மருடின்
ரிவண்ணன்
ரீ கணேஷராஜன் னி ராஜசுந்தரம்
76
சு. உமாசங்கர்
ஐ. ஞானதாசன்
நவநீதன் நேமிநாதன்
இ. நிஸாம் ரெஸ்ஸாக்
கா. பாலகுமாரன்
மதியாபரணன் சுமந்திரன் ஏ. எம். மொகமட் றஊப் கி. துரைராஜா சிங்கம் எம். பஸ்லின் வாஹித் சின்னத்துரை மயூரன் எம். யூ முகம்மது முன்திர்
எம். றிஸ்வி ஜவஹர்ஷா விவேகானந்தன் சசிதரன்
கருணாநிதி ஜெயநிதி

Page 216

saeps') !!!!1!LIEĶI "XH (W TW suaequaes) utstyrelį šauts) !IS ‘A ‘X’ (11^·sraequrays) slut. I pɔlucijos, II, '(u)sqlossippi’), III:ss?I finiti,’W I'WPWYWTAM&AWMuWR 'suspidae). 33), Hı:Zzisi stiples 'I‘IGI's Isopswae, s) 11:}; pļELITIT 'EI's) tiltissios 55TW sɔɔŋŋŋo sɔŋɔ.) TNI/S op ’S I sɔ osol,us H"siirrossrs}} LIŢI|ss|EIIN
'IJN ‘Israes!!!!!!!). BAIES -I of ‘H -$ (IJN "¡....offiwr, aeros) ticipiturunāts. IS ‘H TW:sss!! Tipos

Page 217


Page 218
சி. வி. விவேகானந்தன் கு. விநோதன் கே. ராஜகுலேந்திரா
1968 1973 1975
1985
சிக்கான் கனகசூரியம் 1988
எஸ். எம். எம். நிளாம் 1991
ሪ : * எம்.வை.எம். இர்ஷாடின் பெ. ராஜதுரை சிவா திருக்குமரன்
1993 1994 1995
முன்னாள் தலைவர்களின் முகங்களைத் தேடும் முயறு
 
 
 
 
 
 

நீதிமுரசு
ய்த் தமிழ் சுமந்த தக்கோர்
அ. ராஜகாரியர் கே. வி. தவராஜா ஏ. ஆர். ரவுப் ஹக்கீம்
1977 1979 1982
1986
வி. புவிதரன் 1990
மைக்கல் ஜோன்சன் 1992
தயாள் சிசெபநாயகம் எம். றிஸ்வி ஜவ்ஹர்ஷா எயானாஜிபிஜுனைடீன் 博397 1998 1999 ர்சிமுற்றுப் பெறவில்லை. தொடரும் - இதழாசிரியர்
דד

Page 219
பொன் விழா மலர் 99
முதலாம் இடம்
1968 மு. திருநாவுக்கரசு
1969 க. சி. கமலசபேசன்
1970 ந. பூரீகாந்தா
1971 ந. பூநீகாந்தா
1972 செ. அம்பிகைபாலன் 1973 கனக மனோகரன்
1975 மகேந்திரன்
1976 கனக மனோகரன்
世977 த. விக்னராஜா
1978 வி. ருத்திரகுமாரன் 1979 வி. ருத்திரகுமாரன் 1981 ஏ. றவூப் ஹக்கீம்
1982 என். எம். மஃரூப் 1985 சி. நிஜாமுடீன்
1986 திலீப் நவாஸ்
1987 நிஸாம் ரெஸ்ஸாக் 1988 எஸ். துரைராஜா
1989 எஸ். எம். எம். நிலாம் 1990 ரஷித் எம். இம்தியாஸ் 1991 ம. அ. சுமந்திரன்
1992 எ. எஸ். எம். லாபீர்
长}93 இந்துமதி இலட்சுமணன் 1994 குமாரசுவாமி சாந்தகுமார் 1995 நரேன் இரத்தினம்.
1996 1997 சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன் 1998 கருணாநிதி ஜெயநிதி 1999 கருணாநிதி ஜெயநிதி
 

இரண்டாம் இடம்
ஜௌபர் வி. சச்சிதானந்தன் பெரி. சுந்தரலிங்கம் ஏ. எஸ். மகேந்திரா கனக மனோகரன். எம். எச். எம். அஷ்ரப் கனக மனோகரன் எஸ். பூரீஸ்கந்தராஜா எஸ். பூரீபதி க. ஸ்கந்தராஜா கெளரி சங்கரி
பத்மா நாகேந்திரம் ஆர். செல்வஸ்கந்தன் திலீப் நவாஸ் ஜூட் உதயகுமார் எம். லபார் மொஹமட் எம். லபார் மொஹமட் வி. புவிதரன் ம. அ. சுமந்திரன் எம்.எச்.எம். சிராஜ் கி. துரைராசசிங்கம் இந்திரலோஜினி இராஜகோபாலன் சின்னத்துரை மயூரன் பி. வில்லியம் கென்னடி
ஆனந்தி கனகரத்தினம் ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்.

Page 220
F: T. H., .
円
FFFF"
656565|| I - SHE INN HAYA CITHIVAYAW
 

隧犯
E. 多
編
感
-
犯
烹
E. %%
*
X: 編 Z
*
W.
53. ,
XX
犯
%;
*
E. Z
E. W
*
%;
Z D
犯
※
Z
i
རྗེ་
2.
s
s
བྱེ་
준
1 خ.
こー
r. m. 三 تعقیب سما التي يت 5 圭 。 ܒܝ ܫܡܝܐ リ三
_ 의 표 E. E. 三亡
! f,1 تھی۔ L = = -
「三
三
تمېخ
H.
홍
s
ug:
گھیب - E.
- -
,"م: --......... 조, 三 -

Page 221


Page 222
世}68
1969
1970
1971
1972
1973
1975
1976
1977
1978
1979
1982
1983
1984
1985
1986
1987
1988
1989
1990
帕91
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
தலைவர்
கி. ஆ. ஜெகதீஸன் ஆ, தம்பாபிள்ளை எம். எச். எம். அஷ்றப் க. வே. மகாதேவன் ந. பூரீகாந்தா ந. பூரீகாந்தா சு.க. மகேந்திரன் கு. இராஜகுலேந்திரன் த. பூரீபதி சீ. எஸ். சோமசுந்தரம் வி. ருத்திரகுமாரன் ஆர். செல்வஸ்கந்தன் என். நவநீதன் எஸ். பூரீஸ்கந்தராஜா சி. நிஜாமுடின் ஐ. நிஸாம் ரெஸ்ஸாக் மொஹமட் லபார் என். எம். பிஸ்ருல் அமீன் ம. அ. சுமந்திரன் ம. அ. சுமந்திரன் கி. துரைராசசிங்கம் கி. துரைராசசிங்கம் மரினா மன்சூர் இந்துமதி இலட்சுமணன்
எச். எம். எம். பஸில்
நரேன் இரத்தினம் சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
 
 

நிதி முரசு
79
உபதலைவர்
சாந்தினி லோகதராஜா க. நீலகண்டன் ந. பூரீகாந்தா கனக மனோகரன்
க. வினோதன் பூ, ஞானகரன் கனக மனோகரன்
கனக மனோகரன் மனோ பூரீதரன் கெளரி சங்கரி
எஸ். செல்வஸ்கந்தன் வி. விமலேஸ்வரன் எஸ். பூரீஸ்கந்தராஜா எஸ். நவநீதன் எஸ். அப்பாஸி திலீப் நவாஸ் என். எம். பிஸ்ருல் அமீன்
மொஹமட் லபார்
எஸ். எம்.எம். நிலாம் லிங்கேஸ்வரி காசிப்பிள்ளை
எம்.எச்.எம். கிராஜ் மரினா மன்சூர் ஏ. எல். எம். லாபீர் வாசுகி நடராஜா
யோகேஸ்வரி ராமையா 懿
சபானா ஜி.பி. ஜுனைதீன் சபானா ஜி.பி. ஜுனைதீன்
ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக்

Page 223
பொன்விழா மலர் ??
தங்கம் வெ 1997 சபானா ஜி.பி. ஜுனைதீன் சு. நிலச் 1998 சபானா ஜி. பி. ஜுனைதீன் சு. நிலச்
1999 m
 
 

Törf வெண்கலம்
ஷன் உருத்திராணி கதிர்காமத்தம்பி $வுடின் . க. ஜெயநிதி
ள்ளி வெண்கலம்
தி கனகரத்தினம் சபானா. ஜி.பி. ஜுனைதீன் ஸ்றெஸ்ஸாக் சு. நிலக்ஷன்
T. ஜி.பி. ஜுனைதீன் க. ஜெயநிதி ஸ்றெஸ்ஸாக்

Page 224
முன்னைய முரசில்
 

நீதிமுரசு
ன் முகங்கள் சில
1992 -
81

Page 225
பொன் விழா மலர் 99
1968
1969
1970
1971
1972
1973
1976
1978
1979
1985
1986
1987
1988
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
முதலாம் இடம்
எஸ். சுந்தரலிங்கம் தே. ம. சுவாமிநாதன் ஆ, தம்பாப்பிள்ளை கி. ஆ. ஜெகதீஸன் பூ, ஞானகரன்
சா. லோகிதராஜா ஏ.ழரீதரன் ஐ. ஞானதாசன் ஐ. ஞானதாசன் எஸ். பாலகிருஷ்ணன் திலீப் நவாஸ் ஆ. ஜெகசோதி சுரம்யா பாலச்சந்திரன்
மொஹமட் லபார் எம். எம்.என். பீ. அமீன் எஸ். எம். எம். நிலாம் இந்திரலோஜினி இராஜகோபாலன் சிவா திருக்குமரன் குமாரசுவாமி சாந்தகுமார் பி. வில்லியம் கென்னடி
நரேன் இரத்தினசிங்கம் சிவா திருமகள்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
 

82
1968
1969
1970
1971
1972
1973
1976
1978
1979
1985
1986
1987
1988
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
1999
இரண்டாம் இடம்
தே. ம. சுவாமிநாதன்
செ. அம்பிகைபாலன்
க. சி. கமலசபேசன்
இ. இராஜநாயகம்
வ, செல்லையா
எம். எச். எம். அஷ்றப் சா. லோகிதராஜா வி. ருத்திரகுமாரன்
வி. ருத்திர குமாரன் எஸ். துரைராஜா ஐ. நிஸாம் ரெஸ்ஸாக் ஐ. நிஸாம் ரெஸ்ஸாக் எம். எம்.என். பீ. அமீன் எம். இளஞ்செழியன்
கி. துரைராசசிங்கம் யூ. அப்துல் மெளஜத் யூ. அப்துல் மெளஜுத்
ஏ. எல். எம். லாபீர்
வாசுகி நடராஜா
கீதா தாமோதரம்பிள்ளை
ஆனந்தி கனகரத்தினம் கருணாநிதி ஜெயநிதி
கருணாநிதி ஜெயநிதி

Page 226
1990
199甘
1992
1993
1994
伯95
1996
1997
1998
(முதலாம் ஆண்டு)
திருச்செல்வம் ஞாபகார்த்தப் புலமைப் ہیں (بں
யூ. அப்துல் மெளஜத் சர்மிளா குணநாதன் பாஹிமா தாஹா எஸ். எம். எம். அமீன் எஸ். எல். ஏ. ரசீட்
ப. ச. மெளலிஸ்வரன் சந்திரவதனி அருச்சுனராஜா ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக்
செல்வநாயகம் ஞாபகார்த்தப் புலமைப் பரிசு
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
(இரண்டாம் ஆண்டு)
கா. லிங்கேஸ்வரி யூ. அப்துல் மெளஜுத் சர்மிளா குணநாதன் பாஹிமா தாஹா எஸ். எம். எம். அமீன்
உருத்திராணி கதிர்காமத்தம்பி வி. நிர்மலகுகன் சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
அமிர்தலிங்கம் ஞாபகார்த்தப் புலமைப்பரிசு
(மூன்றாம் ஆண்டு)
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
கா. பேரின்பராஜா கா. லிங்கேஸ்வரி சந்திரகி சிவதாசன் பவானி கதிர்காமத்தம்பி பாஹிமா தாஹா
எஸ். எல். ஏ. ரசீட் உருத்திராணி கதிர்காமத்தம்பி வி. நிர்மலகுகன்
 

நீதிமுரசு
மன்றம் 90 - விருது
伯91
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998
世999
கா. லிங்கேஸ்வரி
வி. துரைராசசிங்கம் - யூ. அப்துல் மெளஜுத் சர்மிளா குணநாதன் இந்துமதி இலட்சுமணன் சின்னத்துரை மயூரன் வாசுகி நடராஜா சிவா திருக்குமரன் எஸ். எம். எம். அமீன்
ஆனந்தி கனகரத்தினம் சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
(муown கணனிப் புலமைப் பரிசு 99
எம். எஸ். சம்சுதீன்
என். காண்டீபன்
ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக்
தமிழ்மன்ற விவாத அணி 99'
தலைவர்
உபதலைவர்
சுவர்ணராஜா நிலக்ஷன்
ஐ பயஸ் றெஸ்ஸாக்
உறுப்பினர்கள் : கருணாநிதி ஜெயநிதி
மேலதிக உறுப்பினர் : மாமூன் ரக்கீ
கே. வி. பூரீ.கணேஷராஜன்
மொஹமட் பாரிஸ்

Page 227
GOLDENJUBILEE SPECIAL ISSUE '99
6eneral dSeere Aau (Students' fa.
This year is a very special year for the Mantram as it Celebrates 50 years of dedicated involvement of the Tamil Students of the Law College. It is with great pleasure that I present the report of activities of the Mantram for this Golden Jubilee year.
The activities began with the members of the Committee attending the Felicitation Ceremony of Muththaiya Muralitharan which was organised by the Kamban Kazhakam on 18-09-98. A presentation on behalf of the Mantram was made by the president to the Cricketer on this occasion.
In keeping with the tradition the inaugural ceremony was held on 11-02-99. The Chief Guest for this occasion was Hon. Justice Ameer Ismail. The scholarship which was introduced by the Mantram of 98 which is the free one year law entrance studies was also given on this day.
The selection of the debating team was held on 02-03-99. Nilakshan Swarnarajah was selected as the captaion of the debating team.He will be awarded the Bakeer Markar Memorial Gold Medal. Pious Razzaq was selected as the vice captain of the team. He will be awarded the Bakeer Markar Memorial Silver Medal. The Bakeer Markar Memorial Bronze Medal is awarded to A. K. Jeyanithie who is a member of the debating team. The others in the debating team are, K.V. Sri Ganesharajan, M.S.M. Farees, Mamun Rakeem (Reserve). We would like to thank Mr. Ponnambalam Siyaloganathan, Mr. Abdul Mawjooth and Mrs. Vasuki Devadas for judging the contest.
The Swaminathan Memorial Extempore speech contest was held on 18-03-99. The gold medal for this contest was won by A. K. Jeyanithie, the silver medal was won by S. Nilakshan and the bronze medal was won by Pious Razzaq. We would like to extend our sincere thanks to Mr. Jeyanthan, Mrs. Nalini Ganeshayogan and Mr. Manaf for officiating as judges at this contest.
The Annual trip was on 09-05-99. This year the members of the Mantram went to Sigriya. We would like to thank Mr. Ifthiqar Jaleel.
The Vinodhan Memorial speech contest was held on 19-05-99. The gold medal was secured by A. K. Jeyanithie, The silver and bronze medals were secured by Pious Razzaq and S. Nilakshan respectively. We extend our thanks to Mrs. Gunaseelan, Mr. Sanjey Rajaratnam and Mr. Lathifforjudging this competition.
The address to the jury contest for Sir. Pon.
18

tary (s2eport mail Millaumatravna '99
Ramanathan gold medal was heldon 04-06-99. The Gold Medal was won by S. Nilakshan. The silver Medal was won by A. K. Jeyanithie, and the bronze medal was won by Pious Razzaq. We would like to thank Mr. Irsadeen, Mr. Baheerathan and Mrs. Kowri Shanmugalingam for judging this competition.
The computer scholarships which were awarded last year are to be awarded this year as well M.S. Samsudeen, N. Kandeepan and Pious Razzaq are selected for this scholarships. We would like to thank Mr. M. Musthafa for giving these scholarships.
Scholarships are awarded to Tamil medium students who have obtained the best average in the previous October examination. This year the scholarships are awarded to lstyear Pious Razzaq - Thiruchelvam Memorial Scholarship, 2nd year S.Nilakshan - Chelvanayaham Memorial Scholarship, 3rd year V.Nirmalakugan- Amirthalingham MemorialScholarship.
The crowning event of all the activities of the Mantram is the Kalai Vizha and the publication of the Neethi Murasu Magazine. This will be held on 31-0799 at Saraswathi Hall, Bambalapitiya. The success of this mantram is shared by all those who worked for the mantram for the past50years and as to show our gratitude the mantram will be giving the past presidents of the Mantram Souvenirs on the day of the Kalai Vizha. As part of the golden jubilee celebration the mantram will be donating books to St. Mary's Tamil Vidyalaya, Puttalam, Muslim Maha Vidyalaya, Pallivasal thuraion the day of the Kalai Vizha.
This year has been an active and eventful one we do wish to express our gratitude and a special word of thanks to our senior treasurer, Mr. R. Sivagurunathan for his advice and assistance at all times. We would like to thank our principal Dr. H.J.F. Silva,Our permenent Lecturer Mrs. S. Nagendra, Mrs. F. R. C. Thalayasingham (Attorney-at-Law), Mr. S. Thurairajah (State Counsel) and all the lawyers who contributed money, well wishers and advertisers.
I wish the next committee the very best in their future endeavours.
Rajabalini Rajasundaram General Secretary Law Student's Tamil Mantram,

Page 228
வையகம் ஈன்றதொன் மக்கள் உளத்தினைக் கையின்ால் உரை காலம் இரிந்திடப் 3)ԱԱ) եfճմ)ճւ) அசைத்த பழந்தமிழ் ஐயை தாள்தலைக் கொண்டு பனிகுவாம் !
 
 

21.Ա. մ-յմgr5ն
-நீகந்தசாமிப் பிள்ளை

Page 229
thGմըԼբՄti
4:.
4.
7.
ஏக்கம் ஒரு கதை. -திரு.இரா. செந்திற்குமரன்
உயிரைச் சிறிதாய் மதித்த நீ உயர்ந்து விட்ட - Jा;. TgfiTाTी: -
இழந்த பொருளா (ஆதாரம்.
-தயாள் சி. செபநாயகம்
பாரி ஆண்டு
இலங்சைச் சட்டக் கல்லூரி
மனதிற்குப் பிடித்த துணை
-விஜயலட்சுமி வரதராஜா
பலுனர்நில்ை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கீர்து'
தாய் என்னும் தீபம் - மாமூன் எம்.ரக்கீம்
இடைநிதுை ஆன்றி
இலங்கைச் சட்டக் கஷ்லூரி
கவிதை = மஹாகவி
 

L
S5
|Efi
187
188
E.
19

Page 230
ஏக்கம் ஒரு
நிசப்தமான இரவுகளில் நான் நித்திரை செய்வதற்காக நெடுந்தூரம் பயணித்துவந்தது உண்மைதான். ஆனாலும் எல்லைகடந்து,இடத்திற்காக ஏங்கித்தவித்து நகர எல்லைக்கப்பால் நாம் வசிக்க வீடெடுத்தபோதே வெறுப்பின்விழிம்பிற்குள் வீழஆரம்பித்தேன்.
ஷெல்மழை தோய்ந்து, செஞ்சதை சிதறி சிவப்பாகிப்போன என் அண்ணைமண்ணின் நினைவு என்னை அடிக்கடி அழவைப்பது
ஓய்வெடுக்ககூர்ப்படைந்தள ங்கிக்கொண்டேடைத்ெ உறங்கிக்கொ هسه த்ெ
உரப்பைக்குள்ளேயே எம் அத்தியாவசியப்ப்ெ காலம்-எம்மைகாலம் கட்ந்தஇதிவாசிகளாகஆக்கி அநியாயம்.
&
காலம்.எம்மைகாலம்கடந்தஆதிவாசிகளாக ஆக்கிவிட்ட அநியாயம். காலம்.எம்மைகாலம்கடந்தஆதிவாசிகளாகஆக்கிவிட்ட அநியாயம்.
"பச்சை மரமனைத்தும் பசியாற. பரந்த மரமனைத்தும் படுத்துறங்க". என்று புதுமொழி புகட்டியதும் இக்கலியுகந்தான். எடுத்ததற்கோ எல்லாம் புள்ளிவியம் எடுக்கின்றனர் எம்மண்ணில்
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

நீதிமுரசு
d560)35......
வீச்சாக ஒடத்தெரிந்தோர்தான் அதிக விழுக்காடு. என்தனிமைகளில் எல்லாம் இவை என் இதயத்தை அடிக்கடிதட்டிப்பார்க்கின்றன. ஆனாலும் ஷெல்கள் செல்ல இடமின்றிவீழ்ந்தாலும் சிலவகை உணவுதான் உண்ணக்கிடைத்தாலும் சேற்றுமண்படிந்தசேலைதான் உடுத்தாலும் என் இறுதிமூச்சுவரை சுதந்திரமாகச்சுதந்திரக்காற்றைசுவாசித்தநாட்கள் அவை,
என் இறுதி ஏக்கம். எப்பொழுது
நான் எல்லைதாண்டி
66
அன்னை மண்ணில் அடியெடுத்துவைப்பேன்.
திரு.இரா. செந்திற்குமரன்
N
85
Zمحصے

Page 231
பொன் விழா மலர் 99
炽
உயிரைச் சிறி 2 lu/iig,
கொலையென்றால் கருத்தென் குற்றவியல் கோவைதனை ே பக்கங்கள் பலதை பக்குவமா பார்த்தவுடன் கரும்புள்ளி பத
புள்ளியாய் அங்குநான் கண் புத்தகப் பாரத்தால் அவ்வெற இவ்வுலக ஆசைகளை நிச்சய எங்கோ சென்ற அது என்சிந்
எத்தனையோ ஆசைகளை உ இப்புவியில் உதித்தாயோ உ உலகிலே உதிக்கும் ஜீவன்கள் உலகியல் ஆசைகள் கொண்
நீயிறந்த முறையதனை உற் நீயாகச் சென்று உன்னுயிரை என்றென் உள்மனது ஏக்கமா எப்படி எறும்பே ஏனையோர்
எனக்குள்ளே ஒரு கேள்வி உ எனைப்போல் நீயும் காதலில் உண்மை அதுவென்றால் உ உயிரைச் சிறிதாய் மதித்தநீ து
ஒருத்திக்காய் வாழ்ந்து அவ6 என்றெனெக்கு உணர்த்தி உய உயிரைச் சிறிதாய் மதித்த நீ ! அழியாமல் என்மனதில் வாழ்
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

| 6շն՝լ՞լ (7այ
ான காணநான் விழைந்து தடிக் கண்டெடுத்து ய்த் திறந்து றினேன் எனைமறந்தது.
டதொரு எறும்பு ரம்பு இறந்து பமாய் மறந்து நனைக்கு விருந்து.
உன்மனதில் இருத்தி னக்கே அத புரியும் ர் அத்தனையும் டே பிறப்பனவாம்.
று நோக்குகையில் மாய்த்திருப்பாய் ாய்க் கூவுவதை க்குச் சொல்லுவது.
னைப்பற்றி எழுகிறது மா தோல்வியுற்றாய்? னைப்பார்த்த சிறுக்கின்றேன் உயர்த்து விட்டாய்.
ள்தவறின் வாழ்வெதற்கு பிர்தறந்தாய் நீதியாகி என்றென்றும் ழ்ந்திருப்பாய் என்னெறும்பே.

Page 232
| 800000000000000XXXXXXXX (இழந்த பொரு
மண்ணில்வியர்வை சிந்தி உரமாக்கினோம்-இன்றோ கண்ணில் கண்ணீரால் கோரமாகிறோம்.
y
சோகம் மேகம்போலவேடம்பூண்டது வேகம் நொண்டு நகரவில்லை.
ஆடிவேல் கண்டகண்கள்-இங்கு "காணிவேல்" காணும் துர்பாக்கியம்.
முதுகுநிறைய துன்பபாரமேறி
岛 சுவை சேர்த்துண்டோ
rt() எவை சோததாலும இ 鑽省 Р4
பிறந்த வீட்டில்பறந்துறந்துக்கிலும் இன்று 、巽 ރ. }{| x திறந்த வெளியாகியது ந்துதித்துகிற்ே:
;HTTEFتیجہ:""
匣
緊
() திருவிழாவில் '? தெருவிலாவது இடம்
- नाम । * உடையார் உருமாறிப்போக-இன்று * இடையில் சில பச்சோந்திகளின் நடமாட்டம்
இரத்தம் கண்டுமருத்துவிட்டது-கலந்துவிட்டது x துரத்தும் கொடுமை அருந்தும் நீரோடு
激 நடையில் நிமிர்ந்து நம் மார்பு
கடையில் சரக்கால் உதைபடுவதேன்?
颐
தயாள் சி. ெ
LMyspati
இலங்சைச்ச
_XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
 
 
 
 
 
 
 
 

திமுரசு
ாா (ஆ)தார ம்.)
சுகமாக இருந்த நட்புகள் X சுகபீனமான சூழ்நிலையில் தவிப்பு. 8.
முற்றத்தில் முறைமைக் காற்றுவாங்கியவன் குற்றத்தின் பெயரில் சிறைவாழ்க்கை
கற்றவைகரைகின்றன- அத்தோடு மற்றவை சிதைகின்றன மனித உடலுடன்
W
8.
3.
உதறவில்லை உன் கோழைத்தனத்தை
8.
பொருளாதாரம் மட்டுமல்ல இழந்தவை -அன்புள்ள ஆதாரங்களையும் இழந்த ஜீவன்கள் எத்தனை
s
தேடியவை சொந்தமில்லைதான்நமக்கு-முகம் வாடியது ஏந்தவில்லை புன்னகை மலரை.
சபநாயகம் ஆண்டு ட்டக் கீப்லூரி
KXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX_t" |

Page 233
பொன் விழா மலர் 99
மனதிற்குப்
நாலுபேர்நடுவிை நாலுபொய் தரைதனில் கால் தன்நாயக தாலிக்கயிற்றுக்கு தனக்கேற் தரணியிலே உரின்
நங்கை உடல்தன 15605151 p. வரப்போவது வாழ என்றெதுவ தாய் காட்டும்தா
மனதிற்கு மானிலத்தில் உரி
தன் வாழ்வு தன: தனதுயிர7 தறுதுயிரானவகு பண்னேn பண்போடு இனை தம் வாழ்ந மனதிற்கு பிடித்த
மண்னோடு கல மனதோடு கண்னோடு கலி கற்போடு விண்ணுலக இ விழுமியே மண்ணுலகில் ம மனதிற்கு
 

பிடித்த துணை
7ல் நளினமாய் இவள் நிற்க தரகர் கூறநாணித்தலை கவிழ்த்து நகம் கிற மனமோதடுமாற ன் யாரென்றே அறியாமல் தலைநீட்டும்நிலையில் றநல்லவனை தேர்ந்தெடுக்க மெயில்லைநங்கையர்க்கு.
பில் நாயகன் கண் இருக்க ன்மேல் ஈன்றோரின் கண் இருக்க ர்க்கையாவாஞ்சனையா பும் அறியாமல் அறியவும் முடியாமல் ரத்திற்கு தாலிகட்டும்நிலையில் பிடித்த ஒரு மனைவி தேட மையில்லை நம்பியருக்கு.
க்கின்றிதனக்கென ஆசையும் இன்றி ானவனுக்காக வாழும் அவளும் நக்காகத் தன்னையே வழங்கும் அவனும் டு சேர்ந்து விடும்தாளம் போல னந்து விடும் பழக்கம் போல் ாளை தம்பதியர்இனிதே கழிப்பர்
ஒரு துணை பெற்றால்
ந்துவிடும் மழைத்துளி போல
இணைந்துவிடும் இன்னிசை போல ந்துவிடும் காட்சி போல பழகும் நற்காதலர்கள் ன்பமெல்லாம் இங்கே பெற்று தார் வாழ்க்கைமுறைதனையும் பெற்று கிழ்ச்சி பொங்க வாழலாம் பிடித்த ஒரு துணை பெற்றால்
விஜயலட்சுமி வரதராஜா பயிலுனர் நிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி

Page 234
g5/7us G7Gdz
நினைவு தெரிந்த நாள் முதல நிழல் போலத் தொடர்ந்தாளே நீண்ட என் பயணத்தின் நெடுஞ்சாலை அவள் தானே கருவறையில் எனை ஏற்றிக் கற்பகமாய்த் திகழ்ந்தாளே கருத்தினிலே என் எண்ணம் அவள் கனவினிலும் அதரதா சிறப்போடு எனை வளர்த்து சீர் பெற்று யான் வாழ மறந்தாளே தன் சுகங்கள் அத்தனையும் ஒன்றாக ஆவிதனைக் கொடுத்து அன்பு மகன் நான் வாழ பாவிமகள் என்றும் தன் பசி பாராதழைத்தாளே ஒய்வு அவளுக்கில்லை ஒரு இங்கு தாக்கமில்லை தேய்வு அவள் உடலில் தான் தேடுவதோ என் தேவை ஊரார் முன்னிலையில் உயர்ந்த நான் நிற்கையில் பாகாய் உருகிடுவாள் பாசத்தின் பரிசு என கோடி கொடுத்தாலும் கொட்டித்தான் வைத்தாலும் தேடிக் கிடைக்காத
தேனமுதச் செல்வமதர.
 
 
 
 

r(360
மாமூன் எம். ரக்கீம் இடைநிலை ஆண்டு
இலங்கைச் சட்டக் கல்லூரி
89

Page 235
பொன் விழா மலர் 99
ases
Fly556ir தனித்துவமான நவீன கவிதைப் பாரம் பரியத்தில் முக்கியமானவர் மகாகவி. மிகுந்த நுண்ணிய உணர்திறன் கொண்டவர்; அன்றாட வாழ்க்கை அனுபவங்களில் காணப்படும், மனிதப் பிரச்சினைகளை மிக நுட்பமாகவும் கவித்துவமாகவும் சித்திரிப்பவர்; யதார்த்தமும் மனோ ரம்மியமும் இணைந்து காணப்படும்,
இவரது கவிதைகள், கற்போர் மனதை களிக்கச் செய்யும். படிமைச் சிறப்பும் சொல் வீச்சும் சிறந்து விளக்கும், இவரது கவிதைகள் யாழ்ப்பாணக் கிராம வாழ்க்கையைப் பெரிதும் பிரதிபலிப்பவை.
நல்லதொரு கவிதைக்கு இலக்கணமாக சொல்லப்படக்கூடிய இவரது கவிதைகளில் ஒன்று தான் தேரும் திங்களும்.
தேரும் திங்களும்
"ஊரெல்லாம் கூடி ஒரு தேர் இழுக்கிறதே வாருங்கள் நாமும் பிடிப்போம் வடத்தை" என்று
வந்தான் ஒருவன்.
வயிற்றில் உலகத்தாய் நொந்து சுமந்திங்கு நூறாண்டு வாழ்வதற்காய்ப் பெற்ற மகனே அவனும்,
பெருந்தோளும் கைகளும், கண்ணில் ஒளியும், கவலையிடை உய்ய விழையும் உளமும் உடையவன்தான். வந்தான். அவன் ஓர் இளைஞன்; மனிதன் தான். சிந்தனையாம் ஆற்றற் சிறகுதைத்து வானத்தேமுந்தநாள் ஏறி முழுநிலவைத் தொட்டுவிட்டு மீண்டவனின் தம்பி
 
 

190
மிகுந்த உழைப்பாளி ! "ஈண்டுநாம் யாரும் இசைந்தொன்றி நின்றிடுதல் வேண்டு” எனும் ஓர் இனிய விருப்போடு. வந்தான் குனிந்து வணங்கி வடம் பிடிக்க - “நில்!” என்றான் ஓராள்
நிறுத்து" என்றான் மற்றோராள் புல்” என்றான் ஓராள் ‘புலை” என்றான் இன்னோராள் “கொல்” என்றான் ஒராள் “கொளுத்து" என்றான் வேறோராள். கல்லொன்று வீழ்ந்து கழுத்தொன்று வெட்டுண்டு, பல்லோடு உதடு பறந்து சிதறுண்டு, சில்லென்று செந்நீர் தெறித்து நிலம் சிவந்து மல்லொன்று நேர்ந்து மணிசர் கொலையுண்டார். ஊரெல்லாம் கூடி இழுக்க உகந்த தேர் வேர் கொண்டது போல் வெடுக்கென்று நின்றுவிடப்
பாரெல்லாம் அன்று படைத்தளித்த அன்னையோ உட்கார்ந்திருந்துவிட்டாள் ஊமையாய்த் தான்பெற்ற மக்களுடைய மதத்தினைக் கண்டபடி, முந்தநாள் வான முழுநிலடைத் தொட்டுவிட்டு வந்தவனின் கற்றம்,
அதோ மண்ணிற் புரள்கிறது!
கவிதை என்றுமே தீராது. மனிதர் வாழும்வரை கவிதைக்கான கருவும் இருந்து கொண்டே இருக்கும். நாம் எந்த மண்ணில் வாழ்கிறோமோ அந்த மண்ணின் பிரச்சினையை உள்ளே வாங்கிக் கவிதை எழுத வேண்டும்.
- கவியரசு வைரமுத்து

Page 236
%Malá 96esé Camz
C
CSozzam .
212. 214,
Kalm Te: O67-29
The Specialist in B,
 
 
 
 
 

9/പ്രല്ല
Main Street, unai. 121, 29860
ct, to Jewelers,

Page 237
%20iá 96esz Camy
奖
奖
奖
奖
岑 岑 岑 岑 岑 岑
岑 凯 岑
岑 凯
岑
~A9MK. CBathu
606, Kalya Sainthama
 

类
奖
ssssss
urde 21 (Engineer)
ana Road, ruthu . 16.

Page 238
ОИž4 93est ćiогу.
戏
RODRGO ENTER
1 OO, El Wa
 

മല0, 90
PRISES (PVT) LTD
akande, ttala

Page 239
GENERAL IN
LARGEST NK MAK SAеečaćeаć će Z. Exclusive Supplier to almo hundreds of satisfied (UStone
Flex 0 & Gravure links for printing lnks available as per PANTO
COPIER, LA Woodfree, cho
sappi Fine Papers USE 75 g sının i No in the Wor 75 sm good No.1 in sri anka 75 gsm cheapel REDUCE COPY
SUPOND TechnNoua P
NDU FILMS
I MME PANTONE SR
Fountail Roller / Bl Plate Plate (
6
Price lists available on request.
{ GENERA
 
 
 
 
 

KS LIMITED
ERS IN SRI LANKA Ve 4 044a et 7e é a
st all leading Newspapers
for Sheet fed Offset ηks, on porous & non-porous substrates. NE Color Formula Guide 1000.
SER PAPER ARANTEED
he Acree Money-back 8
instead of 7() & 80 gsm or both sides copying
- & beller than 70 gsm ING COST UPTO 20%
LATES 8 CHEMCALS
He
- CHEMICALS
Solution anket vash
Gum Sleaner
tC.
NKS MITS)

Page 240
%Malá 98este Camz
O
OEO
o
O
õõi
'...' .
Mylom Tradu
IMPORTERS, GENE 8. COMMISS
No, 225, Dam Street, Colombo . 12.
 
 
 
 
 
 
 

trs (Pte) sta.
RAL MERCHANTS ON AGENTS
Te: 445563 Fex : 439334

Page 241
%4 %est Com
çREMIER D GNANAM IM
VS
Office: UG 180/1/123. Peop Tel: 441944, 47 Mobile : O77-314.7
Fax : OO94
Shop : 79, 5th Cros Tel : 4492 E-Mail : gipl (
 
 
 
 
 

മലർ, 900 -
PORTS (PVT) LTD.
es Park Complex, Colombo 11. 2171, O74-7 16443 31 Res : O75-340339 (74)-715443
S Street, Colombo 11. 55, 439334
panlanka. net

Page 242
%202.6 96este Camy
女次
NOOrsons Fur
A[ qhiqjÇN.9MQ. Chail 59, T. B. Jayah Mawatha, Colombo 1 O. (Near New Olympia Cinema) Phone : 681 56, 677553
 
 
 
 
 
 

niture Hirers
(Noordeen J.P
an
Branch : 376-378, Galle Raod, Wellawatta, Colombo - 6. Phone : 583956, Fax : 6991 12

Page 243
%ză 93ez Cz
Monluonth
22, Babap Grandpa Colomb Te : 4394
 

e Tronders
ulle place, ss Road,
Ο . 14. 51, 458880

Page 244
% set up
Unternational
Telecor
Registere
33, Panchika Telephone : 33116, Fax : 4
 
 

amenés 9/zom -
flove
nmunications
Office
Watha Road, 2, 344129, 441029 39694.

Page 245
伽 丝 丝
(
(
(
(
(
(
() 00 000( () ()
(
f محے
MVis
 

Page 246
% 624 മg
சட்ட மாணவர் தமிழ்
வாழ்த்திப் பி
AA A
DOR. M. ... N MBBS (Cey) MS (Cey Consultant obstetricia
General Hospital Kalutara Tel: 034 - 22261/2 034 - 22431
Fax: 034 - 22449
%a 96est Cam
浮姿S浮姿
NZ
No
Ceylon essence
CÚto.
No. I5, Art Delhi
 
 
 
 
 
 
 
 
 

മല0, 9്മ - است
மன்ற வளர்ச்சிக்காக
ார்த்திக்கும்
A
hA
AJIMUDEEN ') MRCOG (Gt. Brit) in and Gynaecologist
Residence: 1 E, Charles place,
Dehiwela. Tel: 732827 பிரதித்தலைவர் : கொழும்பு பல்கலைக்கழகத்
தமிழ்ச் சங்கம் 1978/1979 R
--
2
váčmená 9/zozn. -
NNక్ట
& Severages Ltd.
hors Place, wela.

Page 247
ി% 9ed bമ
/W2/av/96
125, 5th C. Colom Tel: 434920, 320é
“72/4 93ez Coz
 
 

ross Street, bo . III 575, Far: 430226
boaea:074-24423

Page 248
%20244 96est Camy
深深
ܛܘܐ
স্থি
Muthaliph
Nearing one ce Muthaliph
Maligaik
Karaiti
A. L. A.
Native P
%202ZA SØesz Ćaz
*్క్కులు
S. H. M.
Sithy Ari
Naseell
 

»lements 9/zom –
認該經
ܫ
Dispensary
ntury of Service Dispensary adu west
Vu E. P.
Razack
hysician
pർമലഃ, 900 -
Jomee
fiha Jameel & MJameel.

Page 249
%20all% 98'est Ćazy
AA Z
c7. 4. 26akee
Managing V COLOMB
F Quality C
161, Old Moor Street, Colombo. 12. Sri Lanka.
%a 96est Can
| @*
IMPORTERS & DE/
No. 46, 3rd Cross Street, Colombo. 11. Sri Lanka.
 
 
 
 
 
 
 
 

മല06, 9്മ,
MA M
rn sohanned g Partner
O ROYAL
O
eylon Tea
Te
Mobile Res
Fax
ATTİN
panená 9/zaz -
<><><>
修令
94-1-320938
94-1-3383.63
O77-31394.6 : 94-8-352572
O72-256756
94-74-715119 : Royal Tea.
Lucky Centre
les Ltd.
ALERs N TEXTLES
Te
Fax
: 449036
327885
075-344087
O77-326837

Page 250
%2024 96esa Ćazz
<><><>- <><><
AIZPWA (ER
Computer
& Roneo
501, Hotel C 2nd Floor, C
Colom Te: O75
(712a 96est Cam,
★
HURU K
Wedding Organising, T. V. Producti Photocopy, Laminating, Videograph
Audio and
148A, Malaly Street, Colombo. 02.
 
 
 
 
 
 
 
 
 

മല06, 900 -
トく><> 伦令
RATIONS
Type setter
Works
eylon Inns Galle Road, po . 06.
S14715
vázmezés 9zom -
RR ARTS
ons, Advertising, I. D.D., Local calls, hers, Photographers, Musical Group,
sideO Vision.
Phone : 075-330463, 075-330467 Hotine : 077-3040.13

Page 251
92á oeste Caza
NEW PASYAL
Elala
pasy T. phone:
ി% 96ed Gbm
6
AL = MMFINAZ RF(
OWGRSCAS MANPC
(LABOUR LICI
No. 33, Panchikaw Maradana,
Te/Fex
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

A OL MILLS
mula
vala, O33-85117
CRUITING MIGENCy
DULJER CONSULTANT
ENCE NO. 1536)
2nd Floor, Vatta Road, Colombo - O : 423737.

Page 252
%Malá 96esé Cazzplazmerzés 97zom -
(இ) (S)(S)(S) (S) இ) (S)(3)(3) (இ)
ACotusse 7îcademy
- O/L Year 10, 9 - A/L Science, comm & Arts & Professional Studies
ex
Kotahena Τ. Ρ. : 436964
MTRO TMC
DEALERS IN WHOLESALE
Watchs, Watch batteries, Leather Steps
& Watch Movements
84/16, Keyzer Street Te : 341769, 348872 Colombo. 11, Fax : 075-335660
Sri Lanka. Mobile : O77 - 354117
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

%a 96est Companema, 97am -
Seadu Beedi Depot
192, Old Moor Street, Colombo. 12. (Sri Lanka) Phone : 432301
ി% ിലർ മ്യമല06, 900 -
8 8 8 8 88: 竣
Transco International Cargo service (Pvt) Ltd.
U. P. B. Warehouse 186/27, Centre Road, 176/2, Alwis Town Road, Colombo 15, Hendala, Wattala, Sri Lanka Sri Lanka Tel: 931870, 935269, Res: 522410,077-901609
O77-901609 Fex: 075-347498, 523027

Page 253
%20iá 96esz Campolamentés 9/zom –
() {00 ()
Call : O74 -71872O
G. K. GOLD HOUSE
408, Maradana Road, Colombo. 10 Cal O74 - 7 S720.
For your Genuine 22 Carat Gold Jewellery
(712A 96ese Companemas 97am - ->
->
SANGAM
Law Entrance Classes
No. 7,57th Lane (off Rudra Mawatha) Colombo. 6
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ി% 9ീeർ ീമpമല06, 900 -
豪姿姿姿
C
STUDY IN AUSTRALIA, UNITED KINGDOM & MALAYSIA
k internationally recogonized qualifications k Wide range of courses in all fields yk A Secure and Safe environment
VESLANKA
International Education Consultancy 185/1A Galle Road, Dehiwela Tel/Fax : 717857, 716383
29ża 26esA 62amylazasew24 97am -
Medi Land Chameling Clinic Centre
●
Appalo Pharmacy
410, Main Street,
Kalmunai

Page 254
%á 96est Complements 97om -
{
«Х• {X4.{O{● X-X-X-X-0XХ•
C
X
சனாதன தர்ம யுவ விழிப்புணர்ச்சிக் கழகம்
%Malá 96esé Carolamentés 9/zom -
పా
ARTHUR TOURS
AIRPORTAND ISLANDWIDE TRANSPORT SERVICE
184, Galle Road, Welawatte, Colombo 06.
Office T. P. 582978, 593926 Fax : 593.926. O74-516666, 074-512424 Resi. T.P. : 502617, 585376, 502882
 
 
 
 
 
 
 
 
 

%Malá 96este Campolümené 9/zom -
COLLECTION
151, Keyzer Street, Tel.: 0094-1-335466 Colombo - 1. Fax: 0094-(0)75-330829
%á 96esé Campaments 9om -
Cai : O74-71872O
s
G. K. GOLD HOUSE
57, Ghani Build. 106 C, Kalyana Road,
Main Street, Kalmunai Sainthamaruthu Cai : 067-29.981 Cal : 067-29209
For your Genuine 22 carat Gold Jewellery

Page 255
ി% 9e/' )0;
d
ܚ
A6M
ഗ്രമ
cMAMya
Manufacturers & Expor
230, Galle Road, Col Tel.: 583392,585427
E-mail.nit
%a 96est (an
<
<><>
WWW.WORK LI DO
Z
TEXT LE
DEALERS INTEXTILES, GAR
No. 4, Rohini R. Colombo - O Phone: 593 Fax : 3

മല06, 900 -
MAM
/മffമീ
Uല്ലെയ്യു
ters of Gems & Jewellery
lombo 06, Sri Lanka. 7 Fax : 94-1-585944. hkall Goslit.lk
pléments 9/aw –
く><>
SAZAAR
CENTIRE
MENTS & GENERATRADING
oad, Wellawattal 6. Sri Lanka. 554, 599158 B45184.

Page 256
% 96est Comzáment, 97zom -
★责★责责 责责责 ★
Crystal Specialists in Shirts Wholesale & Retail Dealers in extiles
Metro Trade Centre 107-111/2D 2nd Cross St. Colombo. 11 472064,074-714899
%á 96°esz Čazz4znená 97zazz -
ty. .6 瓷资
gCEANCK ME
Authorised Sole Agents for KIBS Products in Sri Lanka. Distributors for Veytex Products, importers, Exporters of Textiles and Fancy items
192 Main Street, Tel:336720, 327168 Colombo. 11. Fax: 326961 Sri Lanka
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ി% ീeൾ ീന്നുമല്ലൂർ, 900 -
锣 曾
3.
fig (reating
INTERIOR DECORATORS
40, SOMANANDAROAD, OFF HILL STREET, NEDIMALA, DEHIWELA. TEL: 726996, FAX: 503665
%a 96est Companents 97am -
AKKASVAUSSHOP
Main Street, Akkaraipattu Te: O67-77499

Page 257
%VMá 96est Campolümené 9/zom -
(x-
KO, 々
KD KKD KKD
g
O L S MOHAMED AND SONS
STOCKSTS AND WHOLESALE SUPPLIERS OF TEA SPICES 8 GROCERIES
474, Main Street, Matale, Tel: O66-22353
ʻ/WèzA 96'es4 G9ozonyo4zmev2és 97áazm2 —
We
Wishers
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ി% ില്ലർ മ്യമല്ലൂർ ബ്ര7 -
M/S Arton exports (Pvt) Ltd.
F-39, Peoples Park, Colombo. II, Sri Lanka,
Tel:434.643, Fax No:0094-1-434643 E Mai No cartoneurekalk. O094-1-935421
ØWikz6 9ØĉesAo Ĉaspazmezná 97zomo -
RAINBOW TRAVELS (PVTO LIMITED
113, Chatham Street, Colombo 01. Tele: 32107/73/75/76, Fax: 320646/321074 Direct - 32O645

Page 258
% മe/ @implimeരl, 9ദ്ധന്നു -
02ܦܘ es
ܟ0ܦܘ es
esaQa2 ~AS?a2 esA9a2 eaQao es e7S es
sa es
ea es
Ganesha Stores
371, Galle Road, Colombo 4.
%zá 96°esz Čazz4žnená 97zom –
NAM OOO MN
NO/ OOKO MN
d) MAN
S4 es
ർd( 4l ീരദ്ധേ
I. D.D., Local Calls, Fax, Laminating, Binding, Photo Copy & Stationery Wan for Hire (AIC or non AJC)
4C, Fussels Lane, Colombo 6. Tel:592244, 592561, 503473, 555896-7 Fax : 94-01-503473
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ി% 96ed bമpമല7, 9്മ -
•;•ဓ••;•o;•• مهم*• •• ci
BODMABAY SWELS
CNDF
Deolers of oli kinds of Bomboy sweets, Snocks, cool Drinks - Folludo etc.
No. 161, Goulle Rodd, WellowCuffol, Colombo. 06 Tel: 583561, 595254
Orders Could be Executed
67/2zá 96e4z Čozzámená 9/zozn. -
XXXXXXXXXX XXXX
YORK COMMUNICATION 8 VIDEO HOME
I.D.D. Local Calls, Photo Coping, Computer Typesetting, Laminating & Stamps, passenger Vans for hire, For your convenience we deliver video cassettes to your to your residence.
No. 63A, Galle Road, Residence: Dehiwela. No. 7, Sri Vishnu Kovil Tel: 075520230 Road,
O75522327 Nedimala, Dehiwela.

Page 259
%Malá 96esé Campolamentés 97 برای متفا
Dila Hardhurare
MAN STREET, AKKARAPATTU Ο67-77.246
%zi 26esz Comp/imenzi 9/zom –
Central BOOk Shop
POTHUVILROAD,
AKKARAIPATU
 
 

l, £ed bmpമല്ലേരി 900 -
漫
FATHIMMA NEWS AGENCY
AKKARAPA TU
O67-772O3
ി% ഭ്രൂ മ്യമല്ലേ?6, 900 -
3. 3888
POOBLASINGHM BOOKDEPOT
BOOK - SELLERS, STATIONERS, NEWSAGENTS, PUBLISHERSVPORTERS EXPORTERS
Trust Complex, Branch : 340, Sea Street, 257/1, Galle Road, Colombo -11. Colombo - 6. Te: 422321 Fax : 33733

Page 260
காலத்தினாற்
நீதி முரசு'99, மன்றத்தின் ஐம்பதாம் ஆட்சியில், முத்தைந்தாவது முரசாக மலர்ந்துள்ளது. இம் முரசு, பலரதும் கூட்டுழைப்பின் சாரம். இம்முரசு முழங்கத் துணைசெய்தோரான, தமிழ் மன்றப் பெரும் பொருளாள் கலாசூரி. வி கல்லூரி அதிபர், விரிவுரையாளர் திருமதி எவ். < திரு. எஸ். துரைராஜா அவர்கள், பெறுமதிமிக்க ஆக்கங்களால் முரசைச் சிறப்
ஜனாதிபதி சட்டத்தரணிகள், விரிவுரையாளர்க முரசுக்காகத் தங்கள் கருத்துக்களைப் பரிமா பேராசிரியர், வணக்கத்துக்குரிய பிதா ஏ. ஜே. திருமதிக. நாகேந்திரா அவர்கள், கலைவிழா, நீதி முரசு வெளியீட்டுக்கு நிதி உத கலைவிழாவில் பிரதம விருந்தினராகக் கலந்: மன்றாடியார் அதிபதி திரு. க. சி. கமலசபேச நீதி முரசின் விமர்சனப் பணியை ஏற்றுக் கொன பிரதிமன்றாடியர் அதிபதி திரு. ஐ. ஞானதாசன் முரசில் விளம்பரம் மூலம் பங்களிப்புச் செய்தே கலைவிழா, நீதி முரசு வெளியீடு குறித்து விளம் முரசைச் சிறப்புற அச்சிட்டு வழங்கிய யுனி ஆர் திரு. பொன். விமலேந்தின், அவர் தம் அச்சக மன்றத்தின் சகல நடவடிக்கைகளிலும் ஒத்து மன்றத்தின் முன்னாள் உறுப்பினர்கள்,
அனைவரும் என்
56
66

செய்த நன்றி!
ஸ்வபிரசாதினி திரு ஆர். சிவகுருநாதன், ஆர். சி. தளையசிங்கம்,
பித்த நீதியரசர்கள், பேராசிரியர்கள், 5ள், சட்டத்தரணிகள், சட்ட மாணவர்கள்,
றிய
வி. சந்திரகாந்தன்,
வி செய்த சட்டத்தரணிகள், நலன்விரும்பிகள், து கொள்ளும்
ன் அவர்கள்,
ன்ட
அவர்கள்,
III, பரப்படுத்திய தொடர்பு சாதன அமைப்பினர், ட்ஸ் நிறுவன உரிமையாளர்
ப் பணியாளர்கள்,
ழைப்பை நல்கும்
றும் நன்றிக்குரியர்.
க. ஜெயநிதி - இதழாசிரியர் -
/م

Page 261
NS
Editor- Neethi M
ACKNOWLED
We gratefullý ackпоиу rendered to make this St. Souvenir of the Law Studi reality. Our sincere Tha contributed messages, artic to this Souvenir. Ourthanks Managing Director, Unie A to bring out this Sovernira
The Souvenir is being re event of all the activities Vizha' - a cultural show Saraswathie Hall, Colombo our appreciation particularl to organize the "Kalai Vizha the 'Neethi Murasu' - Gol
Since individual mention will run into several pages here and we apologise fort
Editors
Rajika C Co-Editor - N
 
 

lithie
Murasu "99
GEMENTS
ledge the assistance ecial Golder Jubilee ints' Tamil Matrian a !nks to all those who les and adversisements to Mr. P. Winalendra, rts (Pvt) Ltd. and Staff ta very short notice. leased at the arowing of the maratra "Kalai on 31st of July 1999 at 4. We wish to express y to althose who helped "and the publication of len Jubileespecialissue. and acknowledgements it is not being possible
he same.
telyaratпат 2ethi Murasu "99

Page 262
ovitb eest
Fr
Scanex
Garment B
465, 1/1, Galle RC
Te: 5988
Fax +--94
E-Mail: Sc
 
 
 
 

(κουί) Οία
lying Office
ad, Colombo. 03.
98, 589606
- 1 - 58.9460 anex Gsilk