Page 1
R
ଗଅit
೩.
O
B
கிருபாகர சிவசுப்பிரம6
K
(Puthi
7 th ju
KIRUPAKARA SİVAS
腾。*《》***~)s.~~》》診〉》*》診~~*又吵>*必*******鼻又心必*又*
 
 
 

*జత్రకెత్ర్యపోసిగిఆసిడా
க்குவில் /3 プの之
Oful J6ITIÍ (861T6îlâ)
K UVIL AMANYA SWAM| KOWIL ukkovil)
ne 1990.

Page 2


Page 3
தி.
கொக்கு ffibiliti (5). EfaljrîiîTip:68. , 2p'(புதுக்ே
jp/ கொக்கூர் பு
îJ II b h
இஃது பிரமோகாத வருஷம் கோவிலில் நடைபெற்ற இரதோ,
)2。ア?** s
Di KOK KRUPAKARA SWASUBRI ( Puthu
tu

, 6 бо!. கிரசின9 しウらrぶ-。 t
烧 تبعا - F. عl & r LE3, ဗါz ss†
குவில் రా, ఇు b. Tofu jħal Tlif (35 Talità
காவில்) / 3 アの-2
துக்கோவில் jj TÉIG
வைகாசி மாதம் 24 ம் திகதி
------- ܪܵܪ
I V.
AMANYA SWAM KOWE
kko vil )
ከe t$90.

Page 4
.
g) Grs
பதிப்புரை
சித்திவிநாயகர் ஒருபாவொ (
சித்திவிநாய 14, ii திருவூஞ்சற்
கொக்சுர்க் கிருபாகர சிவ: பதிற்றுப்பத்தந்தாதி
:ான் ஆரை -
د ـ rي هذه التي يت اifلات التي
கொக்சுடர் பூஜரீ தண்டபாணி
#, கொக்கூர் gரீமுத்துக்குமா
எச்சரிக்கை, கீர்த்தனங்க!
கொக்கர் புதுக்கோயில் ே
- ,"צי י ע ஒமையந்தாதி
சிறப்புப் டாயிரம் அ. சிவ
1) ܡ ܢ &!
夺。乎了5山
முன்னுரை செ. வே.
நன்றியுரை r; for
அரும்பதவிளக்கம் செ. வுே
சிலம்புநாதபிள்ளே
வேணுகோபாலர் மீது பா
ஆனிந்துரை
தி

ாடக்கம்
ருடது
பதிகம்
சுப் பிராணிபர்
ரே, லோபுதHள்ஃா கந்து-" புலவர் நீரன் தமிழ்நாடு
... ."
±, Fகள் பறி ஆளுரல்
i - உ. வே. சாமிநாதைமர்
வணுகோபாலன் திருஆஞ்சல்
அ. நாகலிங்கம்
சி. சிலம் நாதபிள்?11
சம்புப்புலவர் உடுப்பிட்டி
ரகள்ாமிப்பிள்ஃள சுன்னும்
னமுத்துப்பிள்ளே ஊரெழு
1: ܕ:
t தபிள் |
31 Ꮁ FF
__ ’3: T. II/3) 1.இர்ரன்
டிய ஒருட" ஒரு ஃது
நமதி வந்தா வைத்தியநாதன்
க்கம்
7
73

Page 5

برلین O 322/

Page 6


Page 7
புதுக்கோவில் முருகன் மீது கொக்கு பந்தங்களுள் ஒரு பதிற்றுப் பத்தத்தாதிய யாம் அரிது முயன்று தேடியும் அது இ தமிழ்ப் புலமை வாய்ந்த அன்பர் செ. ே பதிற்றுப்பத்தந்தாதி இயற்றும் பனியில் அவ்வன்பர் கொழும்பிவிருக்கும் போதே . டுகோஃள அவர் கனடா தேசம் 1988 ப 1988 ஆடியில் *1 கொக்கூர்க் கிருபாகரர் பந்தத்தை முருகனருளால் நிறைவேற்றி கீரன் அவர்களது அணிந்துரை இந்நூலு விநாயகர் மீது பாடப் பெற்ற " ஒருபா பர் கனடா விலிருந்து 1989 மாசியில் ப திருவூஞ்ஞற் பதிகம்" என்னும் பிரபந்தத் தருளினூர், புதுக் கோவிலான் தொண்ட வேளன்பருக்கு நாம் நன்றி கூறக் கடமை சேறி இப் பிரபந்தத் திரட்டை அலங்கரி
கொக்சுர் பூg தண்டபாணி விருத் எச்சரிக்கை, கீர்த்தனங்கள் முதலியன ட 1891 ம் ஆண்டில் இயற்றியவை. இவற்: அமைத்துச் சிறு மாற்றங்களுடன் இத்திர என்னும் நூலில் மகா மகோபாத்தியாயர் காட்டியவாறு குறிப்பிட்டிருக்கிருர்,
கொழும்புத்துறையில் இருந்த அன் இரு மூர்த்திகளின் விஷயமாக சில செய்யு எனக்கு எழுதினூர். எனவே தண்டபாணி துக்குமாரர் விஷயமாக ஓர் ஆரசல், எச் நினேன் ' உ. வே. சா. இப் பாடல் செய்த அன்பர் பூரீ தி. ச. தியாகராசா இவை எமக்குக் கிடைத்தன. பக்திச் சுை பாடியிருக்கும் இப் பெரியாரின் தமிழ்த் ே சந்ததியினரும் அறிந்து கொள்ள இப் ப யிலேயே இவற்றை மீளப் பதிப்பித்து இத் புதைந்து கிடந்த தமிழ் நூல்களே எடுத்துத் இன்புறச் செய்த தமிழ்த் தாத்தாவுக்கு
கடைசியில் சேர்க்கப்பட்டிருப்பது " கொக்குவில் சின்னத்தம்பியின் புதல்வரா 1880 ம் ஆண்டு விக்கிரம வருஷம் ஐப்பசி நூல் இன்று கிடைத்தர்க்கரிதானமையா?

வில் சபாரத்தின் மூதவியார் இயற்றிய பிர பும் அடங்கியிருந்ததாக அறிகிருேம். ஆஞல் துவரை எமக்குக் கிடைக்கவில் ஐ. எனவே வலாயுதபிள்ஃளனய கொக்கூர் முருகன் பேரில் ஈடுபடுத்தத் திருவருள் எம்மைத் தூண்டியது அவருக்கு யாம் சொல்வியிருந்த இவ் வேண் ங்குனியில் செல்ல நேர்ந்தும் மறவாதிருந்து பதிற்றுப் பத்தந்தாதி " என்னும் நூஃ பிர யனுப்பியுதவிஞர். தமிழ் நாட்டுப் புலவர் க்கு அணி செய்கிறது. புதுக்கோவிற் சித்தி வொருபது" என்னும் பிரபந்தமும் அவ்வன் ாடி அனுப்பியவையே. " சித்தி விநாயகர் " *தை 1987 புரட்டாசியில் அவர் பாடித் தந் ாக ஞான தானம் செய்துவரும் இச் செவ் ப்பட்டுள்ளோம். இவை யாவும் இன்று அச் க்கின்றன.
தமும், பூரீ முத்துக் குமாரசுவாமி உளசல், ாக்டர் டி. வே. சாமிநாதையர் அவர்களால் ஈறக் கொக்கூர் முருகனுக்குப் பொருந்துமாறு ட்டில் சேர்த்திருக்கிருேம். "என் சரித்திரம்"
என்று பட்டம் பெற்ற இப் பெரியார் கீழ்க்
பர் தண்டபாணி பூரி முத்துக்குமாரர் ஆகிய ன்களே இயற்றித் தரவேண்டுமென்று விரும்பி விஷயமாகப் பத்து விருத்தங்களும், பூணூர் முத் சfக்கையும், ஐந்து கீர்த்தனங்களும் இயற் களே அழிந்தொழிய விடாமல் இருக்க வழி ஐயர் அவர்களிடமிருந்து 1988 ஆவார்பில் வ கனிந்து நூற்றுக் கணக்கான பாடல்கஃனப் தொண்டையும் புலமையையும் எமது இளஞ் ஒவல்கள் வாய்ப்பளிக்கும் என்ற நம்பிக்கை திரட்டில் சேர்த்திருக்கிருேம். பலகாலமாகப் துலக்கி ஒளியூட்டி தமிழுலகம் கண்டு கற்று
பாம் வேறென்ன கைமாறு செய்ய முடியும்.
ஒமையந்தாதி " என்னும் பிரபந்தம் இவை ன சிலம்பநாத பிள்ஃளயால் ஆக்கப் பெற்று
மாதம் பதிப்பித்து வெளியிடப்பட்டவை, இந் ல் இத் திரட்டில் முழுமையாகச் சேர்க்கப்

Page 8
பட்டு அரும்பதவுரை விளக்கத்துடன் தொகு புகழ் கூறும் இப் பழைய பிரபந்தத்தை தமி வேண்டுமென்பது எமது வேரைவா, 1978 ! வில் இந்துக் கல்லூரிச் சஞ்சிகையிலிருந்தே இ அறிமுகமானது. அன்று தொட்டு முழு நு எமக்கு கலாநிதி பொ. பூலோகசிங்கம் அை டச்சுப் பிரதியை 1988 ஆவணியில் தந்துத்
கோவில் விபரங்கள் அடங்கிய கொச் கோவில் மஹா கும்பாபிஷேக மலர் விசுவ: (31-3-1888) முதன் முதலாக வெளிவ திரத்தேரின் வெள்ளோட்ட தினமான ருதி 33 - 5 - 1983) வெளியிட்டோம், தேர்த் வரவு செEலக் கேனக்குகளும், டாக்திப் தேர்ச் சிறப்பிதழ் ' இரத்தாட்சி ஆண்டு வெளியிடப்பட்டது. மீண்டும் குரோதன ( 83 -13 - 1985 ) கொக்சுர்ப் புதுக் கோவி ஆண்டு சித்திரை மாதம் ( 5 - 5 - 1986) திருவருள் துனே நின்றது, மேற் கூறிய நு கூர் புதுக்கோவில் பிரபந்தத் திரட்டு ' எ;
பெருமான் பாத பலருக்கு அர்ப்பனாக்கி
இப்போ எங்கள் கோவிவில் மகா ம வேண்டிய நிஃப்பிவிருக்கிறது. இந் திருப்ப துக்கு மேல் நேள்வைப் படுகிறது, முருகன் பிஜாமும் தொடங்கி நிறைவேற்ற வள்ளி ( அருள் புரிவாராக.
'L' is Liai, E.g. கூடக் கருஃன கொழி
சந்தர் திம்ே தவழும் அந்தர் இடது பாது சி"
- if
இல; 154 டவிள் ஏ. சில்வா மாவத்தை,
வெள்ளவத்தை கொழும்பு, .ே "I - - - -

நத்தளித் துன்னோம். விநாயகப் பெருமான் ழுலகம் காலங் காElமாகப் பேணிப்போற்ற ம் ஆண்டு ஆவணியில் வெளிவந்த கொக்கு இவ் வந்தாதியின் முதலாவது பாடல் எமக்கு ாலேயும் தேடும் முயற்சியில் ஈடுபட்டிருந்த பர்கள் தம்மிடமிருந்த முதற் பதிப்பின் தட்
நவினுர்,
க்குவில் கிருபாகர சிவசுப்பிரமணிய சுவாமி rவசு ஆண்டு பங்குனித் திங்கள் 10ம் நாள் ந்தது, பின்னர் தேர்திருப்பணி மலரை சித் ரோற்காரி ஆண்டு வைகாசிமாதம் 9ம் திகதி திருப்பணி நன்கொடையாளர் பட்டியலும், ாமாலேத் திரட்டும் அடங்கி 'சித்திரத் ஃவாசி மாதம் 30 ம் திகதி (13-8-1984)
வருடம் மார்கழித் திங்கள் ஏழாம் நாள் ல் வேணுகோபாலன் திருவூஞ்சலும், அகிய 22 ம் திகதி சண்டேச மலரும் வெளிவரத் நிரல்களின் தொடர்ச்சியாக இன்று " கொக் ன்னும் நூலேக் கிருபாகர சிவசுப்பிரமணியப் வெளியிடவைத்த திருவருஃா வழுத்துகிறுேம்
எண்டபம் பழுதடைந்து திருத்தியமைக்கிப்பட னியைத் தொடங்குவதற்கு ரூபா ஒருலட்சத் "அன்பர்கள் பனம் உதவி இத் திருப்பை தெய்வயாஃன சமேத கிருபாகரப் பெருமான்
தின்ேக்கன் 'த்தருள்வாப் - தேடவரும் ராபூர் மான்கர் "வாழ்
■
ஒட்சி சுந்தரம்பிள்ளே
செ.இரத்தினப்பிரகாசம் புதுக்கோவில் தொண்டர் குழு
கொழும்பு

Page 9
于、臀
#ଶଯt!.!!!
கொக்குவிற் சித்திவிநழு
திருச்சிற்
f ஆக
திருமகன் மருமகள் இரு அருமை புடைய கொக் கிருபா கரனெனக் கிள பெருமான் கோயிலிற் சித்தி விநாயகத் தேவே
அத்தி முகத்தெம் ஐயே ஒரு கொம் பிருசெவி மு ஐங்கரங் கொண்டருள் பொற்புறு முடியும் பெ நெற்றிவென் னிரும் ரே
பொன்னிற மேனியும் ட இலங்கு பூ ஐாலும் இல. துவங்கிரைப் பட்டியும் , அங்குசம் கொம்புகொள் பண்ணியம் பாசம் பரித் நின்ாகிரி வீக்கிய கிரா
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
இப் பாடலில் கோரிலிற் காணும் விக் கரின் அகில அண்டமும் அளிாவிய திருப்பெg
மருமகள் - கலேமகள் இலக்குமிக்குச் மருகியும் ஒத்து வாழ்தல் அரிது என்னும் செல்வமும் கல்வியும் பொருந்தியிருத்தலிங் பாடு பொருந்த சைவ ஆகியங்களில் வி இவ்வாறு சுரப்பட்டது. அத்தி - பாரே. நெற்றிப் பட்டம். திலகம் - போட்டு; சந் இடுவது வழக்கம். இலம்போதரம் - தொங் அபயகரமும், மோதகம் ஏந்திய கை வர நழு கம் - பலகாரம்; இங்கே மோதகத்தைக் து

ம்
துனே
கர் ஒருபா வொருப.து
"ur-rr---- ----r-
றம்பலம்
3u : :)
வரும் மருவிவாழ்
ங்கும் முருகப்
பீடுற விளங்கும்
3விளக்கம்
3 வரைக்கம்
நக்கண் நால்வாய் மங்கல மூர்த்தி என்னுதல் ஓடையும்
கர்படு திலகமும்
ான்மணி மார்பும் ம்போ தரமும்
Tiri Tā ir
செங்கரம் வலத்தும் li li தனக இடத்தும்
ரு தாளும்
கிரகத்தை வைத்துக் கொண்டு, விநாய துவடிவைச் சித்திக்கும் முறை கூரப் படுகிறது,
சரஸ்வதி மருமகள் முறையினர். LDTI fyri உலக வழக்குக்கு மாருகக் கெர்க்குவிலில் இவ்வாறு கூறப்பட்டதென்க. பீடுற மேம் நாயகருக்கு முதலிடம் கொடுக்கப்படுதலின். நால்வாப் - தாங்கும் வாய். நுதல் ஓடைதனப் பொட்டின் மேல் சிந்துரப் பொட்டும் கும் பெரு வயிறு. ஒ த்த கொ.பு பிடித்த நம் ஆகும் (கணபதி உபநிடதம் ) பண்ணி றிக்கும். வீக்கிய - கட்டிய.

Page 10
- 2
கொண்டு விளங்கும் கே. அண்ட முகடுன் அணிமு தண்மதி ஞாயிறு தழ:ெ கண்மூன் ருகுங் கடவுள்
விண்ண்ேகம் பார்பே வின் நாற்றிசை தோளே நடு பாற்சுட. லதுநின் பட்டுள் பாதலத் துறையும் பணி ஆதரித் துன்னரக் காச
என்றிவை முதலா இயல் ஒன்றிய தூப உருவிரு விளங்குவை இறைவ வி! விளங்கிய அறிவினர் உன் சிற்றறி அடையேன் நின பெற்றி புகலுதல் பெரு
தழல் - நெருப்பு. விண்ணகமே நின் சத்திரங்களே மார்பில் விளங்கும் பலவகை உலகம் நடுப்புவியே வயிறுகும். பாற்கடனே எனத் தொடங்கும் வடமொழி விநாயகர் : அணிந்தவராகிக் கூறப்படுதளின், பாற்கடல் - பாதஸ்த் துறையும் பாந்தள் - ஆதிசேடன் : அடி கிளேத் தாங்கும் ஆசனமாகும். தூய எலும்பு முதலிய தாதுக்களால் உண்டாகிய ஆன்மாக்கள் செய்யும் தியானம், பூசை முத வருட் குணங்களுள் இன்னது இன்னது இன் உருவமாதவின் தூய உரு வெனப்பட்டது. அமைந்த விக்கிரக வடிவம், அகில அண்ட ரூபம் என்னும் இருவகை. வினேயின் நீ பெற்றி - தன்மை, இயல்பு, நவை - குற்ற
நவையில் காட்சியின் ந சிவமெனும் அந்தச் செ வேறன் ருபினும் வினே! பேறருள் வானுள் பெற் சிவனுமை பயந்தமுற் ே தவருைங் குனங்கள் சா ஆத்தி சூடி அமர்ந்த .ே மூத்த பின்ஃள யாயின நூலோர் பலவிதம் நுவ நேலோர் வழக்கினே மீன்

rவந் தோன்றினும்
டி யாமே
1ணும் முச்சுடர்
நினக்கே ()
rங்குமீன் பூனே
ப்புவி வயிறே
டை பாவே
முடிப் பாந்தள்
I TD 翌5
:புடை வடிவினுேtடு)
Iu2. It rif
னேயின் நீங்கி
ாங்கொளின் அல்லது
Ꭶ0 நவை யாமே
மார்பாகும். மீன் - நட்சத்திரங்கள் நட் ஆபரணங்களாகும். நடுப்புவி - மத்திய 1 பட்டு உடையாகும். "ஸ"க்லாம்பரதரம்" வணக்கச் சுலோகத்தில், வெள்ளை ஆடை ஆடை யெனப்பட்டது. பாந்தாள் - பாம்பு எனப்படும் பாம்பு. ஆதிசேடன் விநாயகர் உரு - இறைவனுடைய உருவம், தோல் ஆன்மாக்களுடைய உருவம் போலாது, வியவற்றின் பொருட்டுச் சத்தியாகிய திரு ‘ன இன்ன அவயவம் என்று பாவிக்கப்படும்
இருவகை - ஆகமங்கள் விதித்தமுறைப்படி மும் அளாவிய திருப் பெருவடிவம் (விஸ்வ ங்கி விளங்கிய அறிவினர் - சீவன்முத்தர் -
.
ங்கோர் சுரண்ட
ம்பொருள் நின்னரின்
துகர் உயிர்க்குப்
நி பிறிதாய்ச்
சயெனச் சிவத்தின் 岳 ர்ந்து நின்றனே
தவநீ
முறைமையை
ஐவர் யானும்
ா உரைப்பன்

Page 11
- 3
ஆனவ உருவாம் அசுர மானழிந் தெய்த்த மா விண்ணவர் தங்ளுறை ச கண்ணுதல் உமையுடன் எழுதிய யானே இஃணயி செழு மறை முதலைச் சி
விளக்கக் குறிப்பு:-
(இப்பாடலில் விநாயகரின் தோற்றமும்
காட்சி - அறிவு, நவையில் காட்சிமி னித்து உண்மை கண்ட முனிவர். சிவம் ? மும் 'சிவம் " என ஆகமமும் சுட்டும் அர் சுட்டு. சிவமெனும் செம்பொருள் நீயே - பொருட்டு நீ வேறு தன்மை யுடையையா யாயினே என்றவாறு, பேறு அருள்வான் - தவலருங் குணங்கள் - கெடுதலில்லா எண் விநாயகரும் கொண்டவர் என்றவாறு. ஆ அமர்ந்த தேவன் - விரும்பும் கடவுளாகிய இனங்கள் பலவிதம் கூறுமாயினும், யான் கூறுவேன் என்றவாறு. ஆணவ உருவாம் வானவன். மாண் - மாட்சிமை எய்த - என்ன. காட்சி மண்டபம் - சித்திரமண்டட மறை முதல் - பிரணவம்.
ஆங்கப் பிரணவம் ஒரு பாங்குறு கயமுகப் பாடு வடியுறு கொம்பொடித்
அடிதோழும் அமரர் ஆ
வளியழித் தசுரன் எலி வாகன மாகென வரங் ஏக தந்தத் தெம்பெரு கனங்களுக் கிறையாய் கணபதி யாகிக் கித்தது
மாலயன் கீழா மற்று மேலிலா மையினுல் வி வழிபடு வோர்க்கு வரு வழிபடா தார்க்கு வல் விக்கினே சுரனென வி கொக்குவில் அமர்ந்த
வடியுறு - கூரிய, கசமுகாசூரன் பி பெற்றிருந்தமையால், கயமுகர் தமது வ: அது அசுரனின் மார்பைப் பிளந்து மீண்டு

ஆணின் வலியால்
லயன் முதிவிாம்
கூறி வேண்டலும்
காட்சி மண்டபத்தில்
இன நோக்கிச் ந்ேதனே செய்ய
கணபதியான வரலாறும் கூரப்படுகிறது)
ன் நல்லோர் - ஒன்றிய சிந்தையால் தியா எனும் செம்பொருள் - " பிரமம்" என வேத ந்தப் பரம்பொருள், அந்த என்பது உலகறி ஆயினும், ஆன்மாக்களுக்கு முத்தி அருளுதற் ப்ச் சிவனுக்கும் உமைக்கும் மூத்த பிள்ளே பேறு அருளும் பொருட்டு, பாபந்த - பெற்ற குனங்கள். சிவனுடைய எண்குணங்களேயே பூத்தி சூடி - ஆத்தி மாலே அணிந்த சிவன். விநாயகர். விநாயகர் தோற்றத்தனம் புரா உயர்ந்தோர் கூறும் மரபினேப் பின்பற்றிக் அசுரன் - கசமுகன் அவன் ஆண்வமே உகு இளேத்த, மால், அயன் முதலிய வானவர் ாம். இ&ண்- ஆணும் பெண்ணுமாகிய சோடி
வடி வாகிப்
பணுய் வந்து
தசுரண் வாட்டி
அல்லல் கடிந்தன் 3)
பாய் வருதலும்
கொடுத் தருளின்
மானுனேக்
க் கடவள்ர் தேர்தலும்
மானுய் 3.
மொருவர்
நாயக ஞளுய்
மிடர் போக்கியும்
விடர் ஆக்கியும்
எங்குதல் கேர்வுன தருளே
ற ஆயுதங்களால் வெல்லப்படாத வரபலம் லக் கொம்பை ஒடித்து அசுரன் மீது எறிய, வந்து கயமுகர் கையில் அமர்ந்தது. வலிய

Page 12
-
ழிந்த அசுரன் பெருச்சானியாகி வர, கயழு (ஆணவம் என்னும் மூல மலமே கசமுகன் அதற்கு அழிவில்லேயாதவின், வாகனமாக சு:முகர் கணபதியான வரலாறு. சுந்தன் இறைவனேயே பொதுவாகக் குறிக்கும்; க தேவர்களேக்குறிக்கும் ) மாலும் அயனும் த லாமையின் " விநாயகன்" என்னும் பெய விளக்கம் கூறப்பட்டது. வழிபடுவோருக்கு பரிபாலனம்); வழிபடாதார்க்கு இடர் வஜ் டும் இறைவனுடைய அருட் செயலே.
அருள்மதம் பொழியும் பொருள் வகை தேரின் இருள் மலத் தழுந்தும் வருவாப் பலப்பல வடி உலகொடு நுகர்பொருள்
நவமுற விண்செய நல்ல விண்செய் பறிவும் வின் நிஃனப்பவர்க் கருளும் நீ வல்லயை தேவியை மடி வல்லயை கேள்வணுப் வ
புத்திசித் தியெனும் பூ ஒத்திரு மருங்கினும் ஒரு சத்தி கணேசனுய்த் தரி இத்திறம் அன்றியச் சக் உன்னுளே கிரந்துவைத்
உன்னியல் பென்பதை 3
விளக்கக் குறிப்பு:-
(இப்பாடவில் விதர் பகிரீன் சக்திவிரும் !
யானேக்கு மும்மதம் வடிவதைப் புன: பாஃன முகத்து விநாயகருக்கும் மும்மதம் : பாஃரத் தஃபாதுவின் கன்னி மதம் கபோ: L ருக்குக் கூறுதல் ஏற்புடைத்து. இங்கே, அரு வில் போருள் - ஒப்பு இல்லாத மெய்ப் ெ வினே செய்யறிவு - புத்தி, வினேத்திறன் - வ மூர்த்தம் ' கல்லபை விதாபகர் " என்பது வைத்திருக்கும் தோற்றம் அது. மற்றொரு கத்திலும் புத்தி, சித்தி என்னும் இரு ச (தஞ்சை, திருவான மஃச் சக்திகனேசர் வி

நிகர் அதன் வாசுாேமாக்கி அருள் செய்தார்
என்னும் அசுரனுசு உருவகிக்கப் பட்டது. அடக்கி யானப்பட்டது. கடவுளர்- தேவர் T - கடவுள், கடவுள் என்பது ஒரசுணுகிய டவுளர் எனும் பன்மை வடிவம் கீழ்ப்பட்ட நமக்குக் கீழாக, வேருெருவர் மேலாக இல் ர் பெற்றர்என்க விக்கினேசுரன் என்பதன் வரும் இடர் கஃாதல் -அறக்கருனே (சிவிட நவித்தல் - மறக்கருஃன (நிக்கிரகம்) இரண்
3.
ஆண் முகவ
பொருவில் பொருள் நீ உயிர்களுக் கிரங்கி
வினில் நீயே
உடலிவை ஈந்து
1ளி நாட்டினுய்
எத்திறன் வெற்றியும்
'ர்மையை அதஞல்
போல் 351வத்து யங்குவை அன்றியும் I
வையர் இருவரை
நங்குடன் வைத்துச்
சனம் தருவாய்
ந்திகள் தம்மை
தொருவணுய் நிற்பதும் உணர்த்துவை உன்றன்
கோலவிகர்டங்களும் கூறப்படுகின்றன)
பர்கள் இலக்கணமாகக் கூறுவர். ஆதிாேன் கூறுவர் சிலர். ஆயின், தவே மாத்திரம் மதம் என்னும் இருவகை மதங்களே விநாயக ளே மதமாக உருவகிக்கப்பட்டது. பொரு பாருள். இருள் மலம் - ஆணவ மலம். ல்லபம் வெற்றி - சித்தி. விநாயகரின் ஒரு வல்லயை தேவியை மடிமீது இருத்தி மூர்த்தம் -சித்திகணேசர் என்பது இருபக் க்திகளே வைத்திருக்கும் மூர்த்துமே இது. க்கிரகம் தப்ே சிறந்தது. ) சைவக் கோட்

Page 13
T.
பாட்டில் சக்தியோடு இறைவன் பின்னமின் யிலுள்ள கோயில்களில் தனித்திருக்கும் வி வைத்துள்ளார் என்பது உய்த்துணரத் தக்க
விருது மேனி செய்யதே காருறு மேனியுங் காட் கரிமுக முள்ள கடவுெ நரமுகங் கொண்டும் ஸ்
கண்டத் தாரம் கண்டி வெண்டஃ மாவே" மீே +2_Eu[? (HsijfFIñ Tr:#ffair o. பலவகைக் கோaம் ச்ெ வீட்டிலும் மன்றிலும்
கோட்டிலும் வயலிலும் விாட்டிலும் காக்குங் க நாட்டிடும் உருவம் ந: கொத்தவர் சோஃக்
சித்தி விநாயகத் தேே
எத்திரம் அன்டர்கள் :
■—=卓一=晶
அத்திறம் நிற்பதுன் ஆ
செய்யது - செந்நிறத்தது. காருது கர் செந்நிறத்தவர் என்று கூறுகின்றன. னியும் கூறப்படுகின்றன. 'வேழத் திருமு மூத்தநாயனூர் திருவிரட்டை மணிமால் - ஒனவை: விநாயகர் அகவல் ), கரி முகம் திருச்செங்காட்டங்குடியில் விநாயகர் தரமு ஆரம் - முத்துமாலே, கண்டிகை - பதக்க மாலேயணிந்த போலவிநாயகர் சி&யொன் முன்னர் இலங்கைக்குக் காட்சிக்காகக் .ெ உலகெலாம். - இந்தியா, இலங்கை மட் சீனு, யப்பான் முதலிய இந்து, பெளத்த வழிபடப்படுகிறர். மன்து - பொதுவிடம் கரை) கிொழுtர நிழல் - ஆல், அரசு, ஓரின் கீழ் கொத்தலர் - கொத்தாக மலரு
இயல்பினில் வேரு ய் ! உயிர்க்குனர் ஆட்டி : உலகுயிர் புரக்கும் ஒரு Lig: L GR fi LED Liu Lif I I Tifs: மன்பதை புலகம் மன

5- -
லாமல் இருப்பவன். ஆகையால், இலங்கை நாயகர் தமது சக்திகளேத் தம்முள்ளே கரந்து துே.
பெனினும்
.டிநின் றருள்வாய்
என் ரூலும்
ரமருள் வாயே . ܒ J
கை பன்றியும்- 1
தலு முண்டே
ஃாவனங் துவதால்
5ாள்ளலுன்" பண்பாம்
வீதிக் கரையிலும் 骂5
கொழுமர நிழலிலும் டவுளென் றுணக்கு Eபல வாபே கொக்குவில் உறையும் ճմ «» «:r3:5r
ரத்துவர்
ருளினுக் கியல்பே
மேனி - கரிய மேனி. ஆகமங்கள் விநாய ஆயினும், நூல்களில் செம்மேனியும் கருமே கத்துச் செக்கர் மேனி விநாயகனே! - கபிலர் 3 ' நெஞ்சிற் குடிகொண்ட நீல மேனியும்" - பானே முகம், நரமுகம் - மனித முகம். கத்தோடு விளங்குகின்ருர், கண்டம்- கழுத்து. 5ம். வெண்டலே - பண்டையோடு, (சுபால "று யாவா நாட்டிலிருந்து சில ஆண்டுகளுக்கு காண்டுவரப்பட்டது.) மிஃலுதல் - அணிதல், ட்டுமல்லாமல் திபெத்து, பர்மா, இந்தோசீனு, மணம் வீசும் எல்லா நாடுகளிலும் விநாயகர்
கோடு - நீர்க்கரை (ஆற்றங்கரை, குளங் மருது போன்ற பெரிய நிழல் தரும் மரங்க ாம் பாலர்கஃாயுடைய,
4.
இயைபினில் ஒன்ருய்
உடனுய் நின்றே
நபரம் பொருளே
சிற் படைத்து
வளர்ச் சியினில்

Page 14
— 6
முன்பினுஞ் சிறக்கும் மு சமய வாதிகள் தத்தம் அமையும் அளவையின் அவ்வவர் உள்ளச் சாய வெவ்வே ருகக் காட்டி
பளிங்கென நிற்கும் பார் து:ளங்கு மனத்தேன் தெ அணுவைப் பிளந்ததன்
நுணுகி ஆயும் நுழைபுலி பொருளியல் பாயும் டெ
அருளில வாகும் அறிவிப் リー - பல்லா யிரமெனப் பல்கி செல்வா நிற்குமிச் செட்
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
(இப்பாடலில் பரம்பொருளின்
விஞ்ஞானத்தின் விளேம்
இயல்பினில் - பொருட்டன்மையினுல் வாகிய நீ, பொருட்டன்மையிஜல் உலகு, ! (உடலும் உயிரும் போல) ஒன்றியும், உயி உடனுயும் நிற்பாய் என்றவாறு, மன்பை முறை - மலர்ச்சி அல்லது கூர்ப்பு (evoluti லும் சிறக்கும்வண்ணம் நீயே பல பல சமய தருக்கப் பிரமாணம், பல்வகைச் சமயவாதி. அங்கே கூறப்பட்டுள்ள பிரமாணப்படி அ6 லேயே உன்பாற் கண்டு வெவ்வேறு தெய்வ பாய் - துளங்கு மனத்தேன் - நீ பளிங்குடே மனிதரே கடவுளேத் தத்தம் மனம் போன: நம்பிக்கை இழந்து கலங்கிய மனத்தேன். ஆயும் பெளதிகம் ( Physics) முதலிய அறில் கலைகள் - இறையருள் உண்மையை ஒப்புக்ெ யுகம் - செயற்கைச் சந்திர&னப் Satellie)
விஞ்ஞானம் ஒன்றே ெ செஞ்ஞா யிற்றைத் தே'
அஞ்ஞா னத்தின் அ.ை உலகுயிர் கடந்த உணர் இலேயே என்றும் இயற்ை இறையென ஒருபொருள் குறைபா டுடைய குழந்ே

1றைமையில் வகுத்தாய்
நல்வழி
அறிந்த அளவே
லே ஆங்கு
விளங்கும்
ாேமை உணராது
ாடர்ந்த கல்வியில்
அகத்துள் அண்மப்பே
1ங் கொண்டு
ாளதிகம் முதலா 1岳
பற் கஃவகள் ப் பெருகிச் மதி யுகத்தில்
உண்மை இன்பும், இக்கால
பும் கூறப்படுகின்ரன)
- இயைபினில்-கலப்பினுல், ஒருபரம் பொரு உயிர் ஆகியவற்றின் வேறு யும், கலப்பிளுல் ருக்கு உயிராய் நின்று உணர்வூட்டுவதனுல் ந - மக்கட்பன்மை. முன்பினும் சிறக்கும் 3n ) . மக்கள் மனவளர்ச்சியினுல் மேன்பே பங்களே உலகில் உண்டாக்கிளுப், அளவை = களும்-தத்தம் சமய நூல் வழியிலே சென்று ாந்து அறிந்த வண்னம் தத் தம்மனச் சாய ங் கொள்ளுமாறு நீ பளிங்குபோன்று நிற் ால நிற்கும் மெய்ம்மையை உணராமையால் வாறு படைத்து விட்டனர் என்று, கடவுள் நுழைபுலம் - கூர்த்த மதி, பொருளியல்பு வியற் கஃகள். அருளில வாகும் அறிவியற் காள்ளாத விஞ்ஞானக் கல்கள். செய்மதி
படைத்துள்ளி விஞ்ஞான யுகம்,
மய்ஞ்ஞானம் என்றும் iெனத் தொழுதல்
வே என்றும்
அடை முதற்பொருள்
கையின் வேறு ய்
இருப்புக் கோடல்
3தமை என்றும் 로

Page 15
நrத்தழும் பேற நாத் சாத்திரம் ஒருசில சற் உன்னிலே மறுத்தே நீர் இன்னலுற் றேற்குன் புல்லறி வதஃப் போ! நல்லறி வூட்டியுன் தா வைத்தனே கொக்குவின் சித்தி விநாயகச் சிந்த
கதவு - தெய்வம், பல நாட்டவரும் விஞ்ஞானத்தின் விளேவே என்றும், உடிை டைய மூல காரணப் பொருள் இல்ஃயே: ஒரு பொருள் இருப்பதாகக் கொள்ளுதல் நாத்தழும்புேற தாத்திகம் பேசும் பகுத்தர் கள் எழுதிய பல சாத்திரங்களுள் ஒரு சில: என்பதை ஊழ்வின் வசத்தால் மறுத்துப் உணர்த்தி, என் புல்லறிவை போக்கி, நா திருவடிகளேயே பற்றி நிற்கச் செய்தாய் எ சொந்த அனுபவத்தைக் கூறியுள்ளார்.
மணிநிற மாயோன் ம அணிமயில் ஆார்லோன் கன்னியர் மூவர் காைடு மன்மதன் தனக்கு மை சிவகுடும் பத்துச் சேட்
பவமிலா உனக்குப் பணி மண்ணும் சித்தவர் வ கண்ணுதல் உந்தை ை மாமுவி தந்த மாங்கள் காமுறு நீயும் கந்தனுப்
உலகின் முந்துற வலப் இலக்குமிக் கனியினே 3 இஃாயோன் மயில்மிகை வண்இ அம்மையப் பை மாங்கினி பெற்று மகிழ் வாங்குவில் வேடர் ம?
விளக்கக் குறிப்புகள்
(இப்பாடலில் மக்கள் விதாபகருக்கு ஏற்றிக் கூ
மணி - நீலமணி, மாயோன் - திரு அணிமயின் - அழகியமயில், கன்னியர் - க மன்மதன் திருமாலுக்கு மகனுதவின், வித
2

۔۔۔۔۔ "
திகம் பேசுவோர்
றே கற்றபின்
ாழ்வினே வசத்தால்
இருப்பினே உணர்த்திப்
கிே உய்யும் எரின் நாட
ம் வந்துறை
ர0ண்ணியே.
சூரியனேயே கடவுளாகக்கருதி வழிபட்டபை கையும் உயிர்களேயும் கடந்து நிற்கும் அறிவு ான்றும், இயற்கைக்கு வேறுகக் கடவுள் என்று பலவீனமுடைய குழந்தைப் பண்பே என்றும் வுெவாதிகள், விஞ்ஞானவாதிகள் போன்றவர் வற்றைச் சிறிதளவே கற்றபின், நீ உள்ளாய் பேசி இடருழந்த எனக்கு, உன் உண்மையை ன் உய்வதற்கான நல்லறிவை ஊட்டி, உன் “ன்றவாறு இப்பகுதியில் நூலாசிரியர் திமீது
5
ருகன் என்றும்
அணனன எனறும
சன் என்றும்
த்துனன் என்றும்
டன் Tன்றும்
பமுறை கூறி
ழுத்துவர் அன்றியும்
ாயகத் திருந்த
சியதன்னக்
ம் கேட்க
வேரு மவற்கே
வேன் என்றலும்
F இவர்ந்து வருமுன்
ரயுடன் வணங்கி
*ந்தாய் அன்றியும் னேயிடை வள்ளியைக்
உலகில் முஒைனது றுதல் சொல்லப்படுகின்றது)
மால், அரிைமயில் நார்வோன் - முருகன். வல்லடை, சித் தி, புத்தி என்னும் சக்திகள், ாயகருக்கு மைத்துனனுவான். சேட்டன் -

Page 16
-
மூத்தபிள்ளே, பவம் - பிறப்பு, பவமுறை உன் தந்தை, மாமுனி - நாரதர். காமுறும் ஏறி 8ார்ந்து, வளோ(இ -சுற்றி வந்து, வல வனங்கி என்று கொண்டு கூட்டிப் பொருள் வில் - வஃாந்த வில்.
களவினில் மருபிக் கருதி உாமுறை உன்னே கீனே களிருய் வந்தவன் கருத் நனீர்மதி சூடிய நம்பன்
முப்புர மெரிசெய முனே ஒப்புடன் நிலோா ஒரு பி அச்சுதன் முதல் அமர முச்சகத் தேரினே அச்சி இன்னணம் நூலோர் இ
உன்னுங் காவென் உன பத்தர்கள் பரவக் கொ! சித்தி விரூயகத் தேவ பெற்றவர் அறியின் அல் மற்றவர் அறிவ்ரோ நில்
SSSLSLSSSSLS SSLSLSSqqSqSMSLML SLSMS SMSqSqqS MS
கள்ளினில் மருவ - தமிழ் அகத்தின் முருகப்பெருமான் முதியோன் வடிவில் வன் கலந்து திண் மாவினே உண்டு, விக்கி, நீர்கே யில் அண்&ைன நினேக்க, அவர் களிறுக வ வடிவில் நின்ற முருகண் முதுகுப் புறமாக யில் இது கணிறுதரு புணர்ச்சி எனப்படும். நிரன். நம்பன் - சிவபெருமான் அச்சுதன் தியவு:கம் , பாதிப்பம் ஆகிய மூவுலகையுயே: குச் செல்வதற்குத் தேவர்கள் கொடுத்தன. f அச்சு + இற இன்னனம் - இங்கினம், இ புரானது காரரும் பிறநூல் செய்தோரும். : செய்யும் செயல். உன்னிடமாக வைத்து து ார்க்கன்றி மற்றவர்க்கு அறிதல் அரிது என்
:பக்கறு காட்சியின் ம துபக்கது சிந்தையில் :ே உருவினே பாஃனத் திரு பிரணவம் யானெண் உ
இருதினே இனேந்த தி

பிறப்புப் பற்றிய உறவு முறை, உந்தை - விரும்பிய, இலரும் -வினங்கும், இவர்ந்தும் வந்து, அம்மையப்பதை உடன் வன்ஜி கொள்ா. உடன் - அக்கணமே வாங்கு
ய கந்தன்
த்திலும் உடனே
தினே முடித்தாய்
மேனுள் ፵፥]
முன் உன்ஃr ன்ே கருதி ர் புனேந்த பச் செய்தாய்
யம்புவி எல்லாம்
"ர்வினே மயக்கும்
க்குவிற் பதிவாழ்
நின்னருள்
MallქუI
ன்னி.ை மயக்கே.
ஒழுக்கமாகிய களவு முனறயில் அஃனய, rளியிடம் வத்து, அவள் கொடுத்த தேனூெடு கட்டு, வள்ளியுடன் நீர்த்துறைக்குப் போகை ருதல் கண்டு அஞ்சிய வள்ளி, முதியோன் அனேத்தாள் என்பது வரலாறு. அசுத்தினே தளிர்மதி - குளிர்ச்சியான பிறைச் சத் - திருமால், முச்சகத்தேர் = சுவர்க்கம், மத் தேராகச் சமைத்துச் சிவபெருமான் டோருக் ர் என்பது வரலாறு, அச்சிற - அச்சு முறிய |வ்வாறு (இன்ன + வண்ணம் நூலோர் - இயம்புவ - சொல்வன மயக்கு - பிரமிக்கச் நானோர் கூறும் மயக்கை உன்னருள் பெற்ற ர் பி.
ாசில் மனத்தவர் தான்றும் தூய
f:35 (of137)L–53 L (3 ண்ர்த்திய பெற்றியே நவிருத் தாங்குதல்
岳

Page 17
இருதினே உயிர்க்கும்ப முக்கண் உடைமை மு: நக்கன் யானென நவி தும்பிக் கையின் தொ: அம்பினேச் சிவமெனும்
எய்யும் வில்லென எண் உய்யும் வகையிஃன உள் தோற்செவி இரண்டு ! ஆற்றலு முளேனெனத்
ஒருகோ டுள்ளமை ஒரு
பரஞா னந்தரும் பதிெ ஐங்கரன் என்றல் ஐந்ே சங்கரனே யாகொனச் : முன்கை ஒன்றில் மோ,
இன்பம் ஈவேன் என்ப
விளக்கக் குறிப்புகள்
(இப்பாடலில் விதாதுகரின் உறுப்பு முதலிய 9
துபக்கறு - சோர்வு அற்ற உருவி திண்யும் அஃறிஃண்பும், அதாவது மனித யன், சந்திரன், அக்கினி, நக்கன் - சிவபெ என்னும் தமிழ் எழுத்தின் வடிவம். தும்பி; பிரமம் ) இலக்காகவும் உருவகிக்கப் ட்டு: கள் எல்லாமறிதல், எல்லாமியற்றல் என்! ஒற்றைக் கொம்பு, ஒருமையினுேர்- மனம் பேரின்பம் பயக்கும் ஞானத்தைக் றிதுக்குட
கோடா யுதத்தை கெ விடுதரு வேனென விள அங்குசம் ஏந்துதல் ஐப் பங்க முறுத்தும் டான் பாசக் கையது பணியா
வீசி வயக்கஃ) விளக்கு" பேழை போலும் பெரு ஊழி முடிவில் உக்கென அடக்கி மீளப் படைப் ஒடுக்கத் தியல் பிஜு உ?
செவ்விய இருதான் சுெ அவ்விரு சத்தியை ஆ3 சிற்றெவி ஊர்தல் வே பற்றினே மேற்கொளும் ாங்கிவை முதலா இயர்

9 -
ான் இறையெணு மாறே
ச்சுடர் விழியுடை
ற்று மாறே
ல்வடி வுயிராம்
இலக்கினில் அழுந்த
ரஜினி உயிர்கள் ணைர்த்திய வாறே தொங்குதல் எல்லா தேற்றிய வாறே
மையி னுேர்க்குப்
பணு மாறே
தொழில் இயற்றும்
சாற்றிய வாறே
தகம் ஏந்துதல்
தோர் குறிப்பே 竺凸
பத்துக்குத் தத்துவ விளக்கம் கூறப்படுகின்றது)
னே - உருவமுடையாய். இருதினே - உயர் உடலும் யாஃrத் தலேயும் முச்சுடர் - சூரி ருமான். தும்பிக்கையின் தொல்வடிவு - "ஒ" க்கை வில்லாகவும், உயிர் அம்பாகவும், சிவம் * Eான். தோற் செவி - புறச்செவி ரெவி னும் வல்லமைகளேக் குறிக்கும். ஒரு கோடு ஒன்றிய மெய்யுணர்வுடையேர்ர் மோதகம்ம். இக்கரம், வரமளிக்கும் கையாகும்.
ாடுவிஃரை மாய்த்து ாக்குவ தாமே ஃபுல பானேனபப் மைக் குறிப்பே
ார் தம்: 岛5
ங் குறிப்பே
பிே துடைமை
:ாம் உதரக் (து )
first Lies: gif
ணர்த்திய வாறே
ப3றி வென்னும்
நதற் குறிப்டே
ரிற் கரந்துள
பரிசுனர்த்துவதே
புத் தோற்றமும் 5

Page 18
- 1
ஓங்குமுன் பெருமை உை பொறியில் மாக்கள் புல் வெறிகரழ் சோஃக் கெ சிறுவர்தம் செய்கையிற் முறுவலித் திருப்பைநீ மூ
கோடாயுதம் - கொம்பாகிய ஆயுதம் தான் கோடாயுதம் என நின்றது. கொடு: தொக்க எவ்வினை வயக்குதல் - ன்சப்படுத் ஐம் இரண்டாம் வேற்றும்ை வயக்கல் என் கம் - தணு கரன புவன பேர்கங்களே முத செப்யும் ஐந்தொழிலில் அழித்தல் எனப்படு சக்தி. சீவர் - ஆன்மாக்கள் எலி வாகனம் சுள்ளத்தன்மை:ான உலகப் பற்றின் வென் வென்றடக்கல், பரிசு - பண்பு தன்மை, மர்க்கள் ஐயறவுடைய உயிர்கள், வெறி -
மூவா முதலே மூவருந்
ஒவா துஞற்ற உனேநிஃ: ஆவா உன்னருள் ஆற்ற நாவால் அவற்றை நவி a:Fs:57 (33:1 tri fTurk Gati T
r. F63iT ?5ʻ&ksr @g r3éxTl r" r.„ur, இந்திரன் முன்னுள் இந் வந்தனே செயற்கென ை நீர்தந் துதவென நினே சீர்மிகு பொதியின் தெ
கரக நீரைக் சாகமாய்ர் பெருகு காவிரிப் பெயர் குறுமுவி துரத்தக் குது முறுவலித் தோடியம் மு விமrசன் வேண்ட மே தயாவுடன் கொம்பினுள்
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
(இப்பாடலில் விநாயகர் செய்த திரு
மூவர் திரிமூர்த்திகள். ஒவாது - ஒழ புக் கறிக்கும் ஓர் இடைச்சொல். விண்டு ஒரு போது சிவனும் உமையும் சுவறு வி: வேனே வென்றவரெனத் திருமால் பக்கஞ் ச உரோம சாபமிட்டாள். பாம்பாகி அந்ேத

) -
ணர்த்தவும் உணராப்
3றி வான்மையை
ாக்குவில் விநாயக
'டுத்து
சிவா முதலே.
கோட்டாயும் என ஆரற்பாது விகாரத் பினே - ஆணவ மூலம் ஆன்மாக்களிடத்துக் தல், வழிக்குக் கொணர்தல், தம்மை என் "னும் சினேப் பெயரோடு முடிந்தது. ஒடுக் ற் காரணத்தில் ஒடுக்குதல், இது இறைவன் ம். செயல் - கிரியாசத்தி; அறிவு - ஞான
ஆள்:ாக்கிளுள் மறைந்திருந்து அளிக்கும் ாறடக்குவதைக் குறிக்கும். மேற்கேர்ளல் - பொறியில் மாக்கள் - திருவில்லா மக்கள்.
Elirfit.
தந்தொழில்
எ வாரெரின்
ஒதுக் கள்ாவிஃn)
ல்வதும் நன்றே
எண்டொரு பாம்பாய்ப் 岳
சிந்தருள் புரிந்ததும்
நிலம் வந்து
7வததிகா வள்ர"
ந்துனே வேண்டச்
ய்வமா முனிவன்
கவிழ்த்துப்
பெற வைத்ததும்
ம்புச் சிறுவணுப்
மனிக்கருள் செய்ததும்
நவில் பாரதம் 15
எழுதிய தகவும்
$வருட் செயல்கள் கூறப்படுகின்றன)
பியால் உஞற்ற - செய்ய, ஆவா - வியப்
- திருமால், உமை சாபமிட்ட வரலாறு *ளயாடிய போது, உமையவள் வெல்லுவும் சார்ந்து சொன்ன5ஞல், பாம்டாகுக வென்று விட்டுணு விநாயகரை வழிபட்டுப் பழைய

Page 19
- 1
வடிவம் பெற்ருர், வந்தனே செயற்கு - சிவ ழியில் உண்டாக்கிய பூங்கா. தெய்வமா லம், குறுமுனி - அகத்தியன் குறும்புச்சிறுவ கவிழ்த்த பின், குறும்பு செய்யும் பிரமசா குட்ட வர, சிரித்துத் தமது சிபவடிவைக்
கிாபாரதத்தைச் சொல்ல, விநாயகர் து: எழுதினூர் என்பது வரலாறு
கோகரு வனத்திற் குறிய வேகத் திராவணன் லே குட்டித் தஃவயிற் கும்பி இட்ட சித்திகள் Frá
நிருக்கயி லேக்கண் சேர அருத்தியோ டரன்முன் அவ்வையிங் கிஃயென: புவனியில் உன்னேப் பூ தவறிழைக் காமல் தடு
அகவலுங் கேட்டபின்
திகழுங் கயிஃபயிற் சேr நாரையூர் நம்பி தயத்த சீராய் உண்டதும் திரு கண்ணுற அவற்குக் கா
வெண்ணெய் நல்லுரர் வேதா சுமங்கஃன விள. நாதா கொக்துவில் தப் மறவா திருக்கவென் ப உறைவாய் சுருனேக் 褒
qSLLLLLSLqSSLLGLLLSLLLSLSSSSLS SSLSSSLSLSSSMLSSSLYLSLSSqqAMSMLL LSLSLSSLSLSSLSLSSqSLLSS
குறி - சிவலிங்கம். இராவணன் கயி: இலங்கைக்குக் கொண்டு செல்கையில், ே எணத்தில் ஒரு பிரா மனச் சிறுவனுரு இரா. வரும்வரை சிவலிங்கத்தை நிலத்தில் வை அப்பாற் செல்லுதலும் நி:த்தில் வைத்தா :பரில் கே பங் கொண்டு ஒருட்டவர தந்து வரங் கொடுத்தார் என்பது வரலா, வணன். சேரன் - சேரமாள் பெருமாள் அருத்தி - ஆசை. கிவ்வை - கிவஃ, துன் செய்யும் தவறு இ3ழக்காமல், தடுத்து அ வல், நம்பி - நம்பிஆண்டார் நம்பி, திரு உம்மையால் நனவில் மறவாமை தாரே

ـــــــــے۔1
பூசை செய்வதற்கு வைத்த கா - சீராக; முனிவன் - அகத்தியன். கரகம் - கமண்ட ன் - விநாயகர் காகமாகிக் கமண்டல நீரைக் ரிச் சிறுவனுகி நிற்க, அகத்தியன் துரத்திக் காட்டி அருள்செய்தார். வியாச முனிவர் தை மேருமலேயில் தம் ஒடிந்த கொம்பினுல்
பினே வைத்து
1ண்டிய வாறே
டும் அடி பருக் ( கு)
ங் கிசைந்ததும்
‘ன் உ3ாவை
அரங்கேற்ற எழுகையில் க் கவ்வை கொள்ளலும்
சித் திருந்தவள்
த்திவன் வாயால் 翌岳
ஆதரித் தவளேத்
ர்த்தநின் திறமும்
iமு துரட்டச்
முறை வைப்பிடம்
ாட்டிய கருனேயும்
மெய்கண்ட தேவற்கு க்கிய மாண்பும் போ கனவிலும் மனதில் நனறவிடம் நீயே.
லேயிற் சிவபிரானிடமிருந்து இலிங்கம் பெற்று அவர்கள் வேண்டியவாறு விநாயகர் கோகர் னஃனச் சந்தித்து, அவன் நீர்க்கருமம் செய்து க்க்ாமல் சுந்து நிற்பதாகப் பெற்று, அவன் ார், இராவணன் அதைப் பெயர்க்க முடியா &விநாயகர் தமது சுய வடிவத்தோடு காட்சி று. வேகத்து இராவணன் - கோபித்த இரா நாயனூர் உலா - திருக்கபிலாய ஞானவுடிா படம். தவறிழைக்கிTL0ல் - பூசையை விரைந்து புவள் வாயால் என்க. அகவல் - விநாயகரக முறை - மூவர் தேவாரம், கனவிலும் என்ற பெறப்படும்.

Page 20
நீயே மாவையும் நிகழ் துரயோய் அவற்றில் ே இன்பொடு துன்பும் இ அன்பொடு வன்பும் அ மெய்யொடு பொப்பும்
உவ்வொடு விளிவும் ஐ நன்ருெடு தீதும் நர8ெ என்றிவை முதவா இ உலகினப் படைத்துப்
வாழுதற் கான சூழலு
மனவறி வில்லா மற்ற இனவிருத் தியுடன் இ பேணிம் விந்தை பெரி மானுறு மாந்தர் மன என்னென் றுரைப்பேன் உன்குறிப் புணர்ந்திங்
ஒருசில ராகப் பலரோ தருதல மெல்லாம் தம்
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
இப்பாடலில், உலகிலே சாத்தர் பலர் ஆழி பெருங்கேடு விாேப்பதையிட்
தோய்தல் இலாப் - உன் முன்னிக் லும், நீ அவற்றில் தோயாமல் தூய்மைய விதி. துறக்கம் - சுவர்க்கம். மனித இன பிள் எல்3ாம் சூழலுக்கு இசைந்து வாழ்ந்: நிஃப் பேணிவரும் முறை பெரும் விபப்பை அடன் சிறந்த மானிடர், மாணுறு மாந்தி படைப்பின் நோக்கத்தைப் பழுதுபடுத்தாம றனர். பலரோ தமக்கென வாழும் தறுக! கின்றனர். வரைந்து - எல்ஃப்படுத்தி.
கொலேயுங் காவும் கெ புலேயும் படிறும் பொப்
அழிவும் மறமும் அட் இழிவும் நீங்குமென் றி பழியும் பாரார் பாவமு அழியும் வகையே அல்g முயலுவர் அந்தோ முழு

1) -
8
:த்துவை ஆயினும் தோப்தவில் வாயே ரவொடு பகலும் றிவோடு மடமும்
rே:ோடு முேம் .
ாழொடு மதியும்
நாடு துறக்கமும்
ாட்டைகள் விரவிய
JILGJ FILírif. For
ம் வகுத்தாய்
}ய உயிர்கள்
யற்கைச் சமநிஃப்
தே ஆயினும்
வறி வினேயாண்
r இரங்குவன் எந்தT:
குப்பு முயல்வோர்
உஃகrh
க்கென வரைந்து
பிப் பாதையில் தடத்து தமக்கும் சிதர்க்கும் இ ஆசிரியர் இரங்குகின்ருர் )
பிலே உயிர்களின் செயற்பாடுகள் நிகழ்ந்தா ாய் இருக்கின்ருய், விளிவு - இறப்பு. ஊழ்ாம் அல்லாத ஓரறிவுயிர் முதல் ஐயறிவுயிர் து, தம்மினத்தைப் பெருக்கி, இயற்கைச் சம த் தருவதாகும், மாணுறு மாந்தர் - மனவறி நள் ஒரு விவரே உன் குறிப்பை உணர்ந்து, ல், தாமும் உலகமும் ஈடேறப் பாடுபடுகின் ண்ணராய்ச் சுயநலம் பெருக்கி வாழ முயல்
ாள்ளேயும் போரும்
மையும் பூசலும் 3.
டூழியமும்
ண்ணு பெருக்கிப்
2ம் எண்ணுர்
லும் பகலும்
பூதுனர் வோயே 호

Page 21
- 1.
நல்வழி பொழுதும் நல்வி அல்வழிச் செல்லும் அழி அறம் மறம் ஆகிய அவ் திறஞ்செப் பொயெனத் ஆயினும் கொடியோர் (
தாயினும் இனிய தயா, உறையும் விநாயக உன. முறையிட் டமைதி பெற நாடுகள் எங்கணும் நல் கேடு புரியும் கீழோர் ே ஒடி மீள்கென உள்ளி
ஆடல்பார்த் திருப்பை.ெ
படிறு - வஞ்சனே. பூசல் - சண்டை, விளேக்கும் செயல்கள், அல்வழி - நியவழி. டித்தும் நீ நவ்வோரைக் காத்து அறக்கரு &னயும் செய்வாய் என்பதைப் பெரியோர் அழிந்து - மனம் புண்ணுகி வருந்தி. நவிய ஒடிக் களத்து. மீளுவாராக என்று. உள் இருப்பை கொல் - அவ்வாறு மனந்திருந்தி கொண்டு இருக்கின்றப் போலும், ஆடல் எனவும், ஆடு + அல் எனவும் இருவகையா கிப் பொருள் கொள்ளும் போது விளேயாட கேட்பதாகவும் கொள்ளலாம்.
ܩܫ
யானுனே மறப்பினும் எ ஊனுடல் இயக்கும் உயி கரந்துள் இருந்தேன் க. அரந்தை கெடுத்தென் . சிக்கென உனேயான் சிந்
கொக்குவிற் பதியிற் சே சித்தி விநாயக சிந்தாம பத்தி பெனுமெய்ப் டை உள்ளூரன் என்னும் மு; தெளியகம் என்னும் வல்
ஏமுற அரிைந்துன் நாம சரியையிற் சரியை சரின் சரியையில் யோகம் சரி: என்னுமிடம் முறையே எ துன்னரும் படிகளில் து:

3 -
ார்க் காத்தும்
ம்பர்த் தடிந்தும்
விரு கருணேத்
தெருட்டத் தெளிந்தேன்
செயலுக் கழிந்து
ார கொக்கூர் க்கென் குறைகளே றவே முயல்வேன் கோர் நவியக்
கிட்டில்
நால் அறியேன் யானே.
இழிவு - ஈனச்செயல், இன்னு - துன்பம் அழியம்பர் - கொடியோர். தடிந்தும் - தண் னேயும், தீயோரைத் தண்டித்து மறக்கரு உர்ைத்த உண்ர்ந்தேன். செயலுக்கு * - துன்புற ஒடி மீழ்க என - ஒடுமட்டும் எரி உள்ாத்தில் எண்ணி, ஆடல் பார்த்து வருவோரை ஆளும் பக்துவம் பார்த்துக் என்பது சிலேடை. இச் சொல் ஆள் + தல் கப் பிரிக்கப்படும். ஆடு + அல்என்று பிருத் ஐப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிரூயா? என்று
ஃனமற வாதே ரினுக் குயிராய்க் ள்ளம் அகற்றி அகக்கண் திறந்து தையால் பற்றக்
齿
ாபில் கொள் டருளிய
æfl3m I
புகுத் து:வா
*'Sirl+ பரணமும்
ரிமுகமூடியும் Π .
ஞ் செபித்துச்
பயிற் கிரியை
பையில் ஞானம்
ண்ணுதாற் பாதாம்
ரிைவுடன் ஏறி

Page 22
-
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
(இப்பாடலில் மெய்யுணர்வு பெறும் பொ ( Mountaineering) .5
2ானுடலே இயக்குவது உயிர். அவ்வு அள் என்பது இரண்டாம் அடியின் கருத்து. ஒல் உண்டான துன்பம் என்க. மெய்ப்.ை றுவோர் அணியும் விசேடமான காற்சட் Trou8ள் ) பத்தியே மெய்ப்பையாம் உல்வா முள்ளபடியரனம் - மலேயேறுவோர் அணியும் சப்பாத்து. ( B00ts ) உள்ளூரனே முள்ளழ. வளிமுகமூடி - சுவாசிக்கும் முகமூடி ( 0x jg பகமே வளிமுகமூடி, நாற்பாதம் - சரியை, பொவ்வொன்றையும் நந்தான்காக விகற்பிக் நுவோர் பனிக் கோடரியால் படிகளே வெட் டுவதற்கு அரிய பஃப் படிகள்.
உறுதி யென்னும் உலே செறியக் கடாவிச் செல் கயிற்றினேப் பிணித்துக் முயற்சியிற் சவிக்காது காம மென்னுங் கடும்பு
நேம மாகிய ஒதுக்கிணி: எய்துதற் சுரிதாய் ஏமுற மெப்புனர் வென்னும் பைப்பய இவர்ந்து பயிாக ஒப்பில் சிவகரணம் ஒரு:
ஞானத்திங் ஞானாம் உச்சியை அடைந்தங் :ே அச்சிவ சோதியைக் கல வைத்தனே போலும் சை சித்தாந் தமெனும் செம்
முஃகள் - பாறையில் அறைவு உறுதியே உலோக முளைகளாகும். கடாவி - முளைந்து முன்னேறி - மணஞ் சோராமல் ins போகங்களே அனுபவிக்கும் வேட்கை, கடும் காமமே கடும்புயலாகும், நேமம் - நியமம், ! தாமபாதிய கடும்புயல் வீசும்போது, நேமமா றவாறு, நிலேயி - தங்கினின்று ஏமுற ஓங்கிய உயர்ந்துள்ள, மெய்யுணர்வு - மெய்ஞ்ஞானம் மெய்யுணர்வே மலேயாகும், பைப் பைய - ! னம் - தற்போதச் செயங், சிவகரணம் - ஆம் பின் செயல். ஞானத்தில் ஞானம் - உச்சியி ஒவாது ஒளிரும் - முடிவில்லாது சுடர் விடு: பைசால் நெறி வைத்தனே போலும் என் மூ

ருட்ச்ே செய்யும் முயற்சி மலேயேறலாக வகிக்கப் பட்டுள்ளது.)
யிரை இயக்குபவர் உயிருக்கு உயிரான கட
அரந்தை - துன்பம்; உன்னே சிறந்தந - - கி.லே மூடும் சட்டை இங்கே மலேயே 7 - Gl på TL IN - (Eider - down Coat and உள்ளூரன் - குறைவுபடாத மனத்திண்மை முட் சிப்பாத்து (Spikes) அடிபரனம் - பரணம், தெளியகம் - தெளிந்த உள்ளம் , n-mask ) ஏமுற-பாதுகாப்பாக. தெளி கிரியை, யோகம் ஞானம் என்பன. இவை சு வரும் பதினு றும் படிகளாகும். (மலேயே ட்டிச் செல்வர். துன்னரும் படிகள் - கிட்
"சு முளேகஃனச்
விய டிவிக்காம்
கைகளாற் பற்றி
pஃாந்துமுன் னேறிக்
பல் வருங்கால் 호)
* நிஐலயி
வோங்கிய
மேதகு வெற்பில்
த இனமொழித் (து)
ங்குபெற் ருெளிரும்
தனியுர்ை ஒங்கல்
நாவா தொளிரும்
ந்தனு பவிக்க
"ଟ୍ରୁ
மைசான் நெறியே.
பதற்கான உலோகத் தறிகள் ( Metal ред8) - அறைந்து, ஊக்கமே சுயிருகும் ( 0px } நோக்கிச் சென்று, காமம் - ஆசை உலர் புயல் - கொடிய பனிப்புயல் ($10W - $101) சித்திய கிரும அனுட்டானங்கள், விதிமுறை "கிய மலேபொதுக்கில் (Shafer) நின்று என் - பார்ப்பவருக்கு மயக்கம் உண்டாகுமாறு rேத கு = மேம்பாடுடைய வேற்பு - மலே மெல்ல மெல்ல. இவர்ந்து - ஏறி, பசுகர ன்மாவின் செயலற்ற நிஐலயில் நிகழும் பதி ன் அடிவிேத்தற்கான இறுதிப் படியாகும். ம் சித்திவிநாயக, சிந்தாமணியே. செம் :படிக்க,

Page 23
நெறியின் நீள நினைப் தறியில் அன்புத் தொ நிறுத்த நிற்பாய் நின் புறத்தும் அகத்தும் புவி அப்பமும் பொரியும் அ
முப்பழம் பாலும் மோ சருக்கரைச் சாதமும் 3 விருப்புடன் படைத்து
வலமிட மாக முட்டிக் தலேயில் மும்முறை குட
கும்பிடக் கொக்குவிற் எம்பெரு மானே ஏக நாத்திகம் பேசிய நாவ, பாத் திறம் அறியேன் அடங்காப் பெருமையை
மடம் பொறுத் தருள்வி அம்பிகை பயந்த ஆஃன தும்பி முகத்துத் தூமணி ஐந்தொழில் புரியும் ஐ சிந்தையில் தெவிட்டா
விளக்கக் குறிப்புகள்:-
(இப்பாடலில் ஆசிரியர் விநாயக.ை
நெறி - யோக நெறி, நீள நிலைப்பவ சித்தமாகிய கட்டுத் தறியில். அன்புத் தொ: கட்டி. விநாயகரை யானே யாக உருவகித்து, என்பது உருவக அணி, கருப்பங் கழி நறுக் பது) முட்டிக்கை - முட்டியாகப் பிடித்த ச்ை கிடையாக விழுந்து, பனுவல்-பாடல் "என் ஆயினும் உன் பெருமையை என் பாடலி பொறுத்தருள்வாய்" என ஆசிரியர் வேண்டு
அஃணப்பவர்க் கின்பம் . இனேவே றில்லா இறை ஒமெனும் பொருளாய்
தோமறு ஞானச் சோதீ
வித்தையை நல்கும் வித

-س- 15
O
வர் சித்தத் டரால் தன்ந்து
ாருள் வேண்டிப் ரிதராம் அடியார் "வலும் சுண்டதும்
岳
தகம் வடையும் சருப்பங் கழியும் விநயமாய் நின்று 1க மாற்றித்
ட்டித் தண்டரிைட்டுக் 蚤
கோயி லமர்ந்த
தந்தனே
ால் நாயேன்
பாடும் பனுவலில்
ஆயினும் எனது
ாய் மங்கல் மூர்த்தி
யே போற்றி
னி போற்றி
ங்கர போற்றி
த் தேனே போற்றி. 8ስ]
*ப் போற்றி ஆரத் வேண்டுகின்றர்)
ர் - தியானஞ் செய்பவர்; சித்தத்தறியில் - டரால் - அன்பாகிய சங்கிலியினுஸ், தஃாத்துசு யோகியர் சித்தத்தில் அன்பாற் கட்டுவர் கிய கரும்பு (கரும்பு யானே விரும்பி உண் கள் தண்டனிட்டு - நிலத்தில் நெடுஞ்சாண் பனுவலில் அடங்காத பெருமையுடையாய் ல் கூற முனேந்த எனது அறியாமையைப் தல் செய்கின்ரூர்.
ஆணுய் போற்றி வா போற்றி ஒளிர்வாப் போற்றி
போற்றி ாயகா போற்றி 骂高

Page 24
16
முத்தியை அருளும் முதல் கணபதி போற்றி கயமுக குனமிலாப் போற்றி குன் போற்றி போற்றி பூரணு ஏற்றேன் அடிமைக்(கு) {
நின்பால் வேண்டுவ நிகழ் என்பால் அன்புவைத் தி: உற்ருர் நண்பர் உறவினர் மற்ருேர் யாவரும் மகிழ் அருளுக எந்தாப் ஆடியது நிருவடி நிழற்கீழ் வாழு
*
ஓம் ஓம் உ
ஒ
தெவிட்டாத் தேன் - ஏ&னய தேன் கும்; இத்தேன் உண்ண உண்ண (Epir GLI குற்றம் இல்லாத. குணமிலாய் - நிர்க்குணப் னப் பிரமமாய்ப் படியிறங்கி ஏகுவோய், ஓ அடிமை - தொழும்பு, அடிமைக்கு இரங்கு: வருவிக்கப்படும். வேண்டுவ - வேண்டுவன. என்பது இடைநிஃலத் தீவகமாய் முன்னும் ரூர், நண்பர், உறவினர், மற்yேர் யாவரும் திருவடி நிழற்கீழ் வாழும் திரு அருளுக, எ
கொக்குவிற் சித்திவிநாயகர் ஒரு முன்னட் கொக்குவில் இந்துக் க கல்விச் சேவைப் பிரதம கல்வி இளேப்பாறி, இப்போது கனடா
செல்வேhன்பர் செ. வே அன்பர் சே இ
அவர்களின் வேண்டுே
கானகி வீதி, ஒட்டாவா, ஒத்தாரியோ
ill
1989 - 1 - 24.

வா போற்றி ா போற்றி ாைமுனாய் போற்றி
போற்றி ܨܕܬ இரங்குவாய் போற்ற ፮ []
:த்தக் கேளாய்
ன்பாய்ப் பழகிய
அன்றியும்
வோடு வாழ
துன் ந் திருவே.
ܡܢ
து மெய்
ஒரளவு உண்டபின் வெறுப்பை உண்டாக் லும் ஆசையைப் பெருக்கும். தோமறு - பிரமமாய் விளங்குவாய். குணமுளாய் - சகு ாற்று - எனது அடி.ைடயை ஒப்புக் கொண்டு வாய்; அடிமையை என்பது இடம் நோக்கி நிகழ்த்த - எடுத்துச் செல்ல. "அருளுடி' பின்னும் சென்று பொருள் முடிக்கும். உற் மகிழ்வோடு வாழ அருளு: அடியன் உன் பின்று முடிக்க. திரு. முந்நியின்பம்.
நபாவொருப.து என்னும் இந்நூல் ல்லுரரி ஆசிரியராயும், இலங்கைக் அதிகாரியாயும் கடமையாற்றி நாட்டில் வசித்து வருபவரான
ağrıyğ, Şsi 251TL46) idi 8558F#3)
இரத்தினப்பிரகாசம்
கோட்படி ஆக்கப்பட்டது.
செ. வேலாயுதபிள்ே

Page 25
கணபதி
击
们
கூர்ப் புதுக்கே
திருவூஞ்ச
எச்சரிக்கை, பராக்கு
(விளக்கக் கு
இல்
கொக்குவிலப் பிறப்பிட கொக்குவில் இந்துக்கல்லு" இலங்கைக் கல்விச் சேவைப் பிரதான சுங்:
செவ்வேளன்பர் செ. ே
L IIIL
చిట్#L ఆ(R L
19

ாயிற் சித்திவிநாயகர்
ற் பதிகம்
, லாலி, மங்களம்.
றிப்புகளுடன்
டமாகக் கொண்டவரும், ரி முன்னேநாள் ஆசிரியரும், வியதிகாரியாயிருந்து இஃாப்பாறியவருமான
வலாயுதபிள்ளே அவர்கள்
புரட்டாதி மாதம்

Page 26
தி.
கணபதி துக்
கொக்கூர்ப் புது
சித்திவிநாயகர் :
திருச்சிற்றம்ப
காப்பு
உட்குபுக பூeழவள நாடாந் தா ஒளிவிளங்குந் திருமுகத்துக் திலகமெனத் திகழுமெழிற் கெ சித்திவிநா யகர்பேரி ஒரஞ் பலவுலகும் படைத்தளித்துத்
பரம்பொருளே துக்ணயாக அலகிலருட் சோதியினை யகத்தி அஞ்சலித்துச் செஞ்சொல்ல
நூல்
ஆரனங்க ளவைநான்குங் கால் அரியசிவா கமங்களுயர் வி ஏராணங்கு கஃஞானம் வடங்க
ஏற்றமுறு முபநிடதம் பல தாரண"மாம் பிரணவமே விதா
தக்துவங்கள் மத்துவடத் சீரணங்கு கொக்கூரிற் கோயில்
சித்திவிநா யகரேநீ ராம
பொருளோங்கு சாத்திரங்கள்
பொதுமறையாந் திருக்கு ம அருளோங்கு கிருமுறைகள் திரி
அடியருளத் தொழுமன்பே தெருளோங்கு சிவஞானச் சுடr
செய்தமைத்த திருவிளக்கி திருவாடிங் சொக்கூரிற் கோயி:
சித்திவிநா பகரேரீ ராடி
சிங்களொடு செங்கதிரோன் க தீக்கடவுள் சுட்ருந் தீ வட் சங்கரஞர் தோழன்பொன் னன
சமுத்திரரா முன்பன்னீர்ச் புங்கவணு மனிலன்பூங் கவரி வீ. புரந்தரனுங் கரங்கூப்பிப் , சிங்கலிலாக் கொக்கூரிற் கோயி
சித்திவிநா பசுரேநீ ராடி

க்கோயிற்
திருவூஞ்சல்
հil II:
பின்
கழகு செய்யும்
ாக்கூர் மேலும் சின் பாடப் துவிடக்கு மந்தப்
நிற்கு மென்றே
ருத்தி ால் எழுத்து வேனே.
TF TT,
ட்ட ராக
TT
கை யாகத்
 ைமாசுத்
Griff. F, GUTH;
கொண்ட
தஞ்சல். f" | ||
தீண்ட தாகப் ளே தகழி யாக
Hi TT, நெய்ய தாகத் ர்கொ ரூத்திச்
ைெளிநின் ருேங்கத் ல் கொண்ட ரூஞ்சல்.
விகை தாங்கத்
தTங்கிச
>டப்பை தாங்கச்
செம்பு தாங்கச்
சப்
கழ்கள் பேசப்
ନାଁ କାଁଥefTବର୍ଯ୍ୟ: !.
குஞ்சன்.

Page 27
- 19 -
நாமக்ரூம் பூமகளூ மூஞ்ச லாட் நாரதருத் தும்புருவும் யாழ் ஏமருவு காந்தருவர் வீதம் பாட எழிலாரு மரம்பையர்கள் ந பூமருவு பிரமன்கைத் தாளம் டே
புத்தேளி ரெல்லாரும் வந்து சிமருவு கொக்கூரிற் கோயில் சுெ சித்திவிநா பகரேதீ ராடி ரூ
சிவபெருமா னுமையுடனே சேர்
சிந்தைமகிழ்ந் தருணுேக்கஞ் தவலீரர் புடைசூழ விஃளயோ ஓர் நாரணனு நல்லாசி கூறி நிர் பவளமணித் திருமேனி தழுவுஞ்
பாங்காயுந் திருவுருவிற் கரந் சிவமருவுங் கொக்கூரிற் கோயில்
சித்திவிநா பகரேநீ ராடி ரூஸ்
சுந்தரஞ்சேர் மணிமகுடந் தலேயி சூரியனேர் பொற்சுட்டி நுத சுந்தமலி மலர்மாஃல கழுத்தின் ! கனகமணிப் பூணுரம் மார்பி பந்தனமா யரைதனிலே பாம்பு பாதார விந்தத்திற் சிலம்பு செந்தமிழ்வாழ் கொக்கூரிற் கோ சித்திவிநா யகரேநீ ராடீ ரூ
பூதியணி நெற்றியிலே பட்ட மா பொன்முடியிற் பொருந்துமு: காதிலனி குண்டலங்கள் கதிர்வி கழுத்திலனி முத்தாரம் பத தீதகற்றும் படைக்கலங்கள் கரக் திகழரையிற் பட்டாடை சுச் சீதவயற் கொக்கூரிற் கோயில் ெ சித்திவிநா யசுரேநீ ராடி ரூ
ஆதிசிவன் மகனுரே யாடீ ரூஞ்ச அஞ்சுசுரப் பெருமானே யாம போதமருள் மெய்ப்பொருளே யா 1lத்தி சித்தி புணர்ப்பவரே பு மோதகத்தை யுகந்தவரே யாடீ
முத்தியின் பந் தருபவரே யா, சீதிகழுங் கொக்கூரிற் கோயில் : சித்திவிநா பகரேநீ ராடி ரூ
அத்திமுக முடையவரே யாடீ ரூ
அகரவுயி ரானவரே யாடீ & வித்தைவலந் தருபவரே பாடு ரூ விக்கினங்கள் தீர்ப்பவரே யா

ள்ே மீட்ட
... if TL. JİTLÜ
கூடச்
TభFL
சூசல் н 有些J
ந்து வந்து
செய்து நிற்க 1ற்க கப் சத்தி து நிற்கச் கொண்ட திருசல், 5)
ਹੇਰਸ
வின் மின்னக்
மின்னக்
ன் மின்னப்
Lê Ðtଶୋtl";
மின்ன
யில் கொண்ட
ஞ்சல் (6)
r த்துச் சரங்க வாாட
- flai கீக மாடத் தி லாடத் - fi LTL -F-
காண்ட
ஞ்சல், · የ? )
ສິ່ງ
ரூஞ்சல்
ప్రజోజు TE ரூஞ்சல் ரூஞ்சல் ப2 ஐதஞசம்ப கொண்ட
ਨੂੰ (R)
ஷ்சல்
தஞ்சல் நஞ்சல் Tie Is Fi

Page 28
- 20 .
முத்திநிலை சேர்ப்பவரே யா
மும்மலங்கள் தீர்ப்பவரே சித்தருறை கொக்கூரிற் கேர் சித்திவிநா பகரேநீ ராம
சைவநெறி தழைத்தேர்ங்க
சதுர்மறையா சுமம்விள துய்யதமிழ் செழித்தோங்க
தொழுமடி பர்ர் துயர்நீங் தெய்வவழி பாடோங்க வா
திருத்தலங்கள் சிறந்தோ செய்விளங்கு கொக்கூரிற் ே
சித்திவிநா யசுரேநீ ரா
வாழி
அருமைவரு தமிழ்வாழி யற
அஞ்செழுத்து வாழிபசு கருமைவரு முகில் வாழி சுழன்
கடவுளுறை தனிவாழி இருமைதரு கலேவாழி யீழம் இருநிலத்தி லறவோர்த திருமருவு கொக்கூரிற் கோபி
சித்திவிநா யகர் பாதஞ்
திருச்சிற்றம்ப
திருச்சிற்ற
சிவஞர்தரு கயமாமுகத் தே' சிவமூர்த்தியின் வேறன்றெலு ஓங்காரமே யுருவாய்வரு டெ ஆங்கர்ரம தழித்தாட்கொளு
வலவைக்கொடி படருங்கொ உலகத்தவர் நலனுக்கொரு மாயாசுரர் பகைவீட்டிரு ம வியாப்பொருள் விழைவார்க் இடையூறெனு மிருளோட்டு: விடையேறிய விழலாடிகண் ஆயுங்கலே யஃனத்துத்தரு மா தோயுந்தொறு மின்பந்தரு

2. ரூஞ்சல்
பாடி ரூஞ்சல்
பபில் கொண்ட
ரூஞ்சல்.
வாடீ ரூஞ்சல் ங்க வாடீ ரூஞ்சல் வாடி ரூஞ்சல் க வாடி ரூஞ்சல் பி. ரூஞ்சல் "ங்க வாடீ ரூஞ்சல் காயில் கொண்ட 1 ரூஞ்சல்,
ங்கள் வாழி நிரைகள் வாழி சி வாழி சுருனே வாழி
வாழி ம் மாட்சி வாழி பில் கொண்ட
சிறந்து வாழி.
aoli)
u Sri
శ్రీఛా றுங் கோவே
ாருளே
மருளே r ‘ழு கொம்டே - நம்பே m
ருந்தே m
கொரு விருத்தே --
விண் மணியே -
ஒளியே
‘岛
சோதி r
st if #ffff୍ଦ୍ଦ எச்சரிக்கை
ஏச்சரிக்கை எச்சரிக்கை
ரிச்சரிக்கே எச்சரிக்கை
எச்சரிக்கை
எச்சரிக்கை
ਸੰਤ
எச்சர்க்கை
எச்சரிக்கை
』
(10)
ሰ 3 )
*卓1
*5上
YG :

Page 29
- 21 -
அல்லல்கெடுத் தாளும்மருட் குன்ே தொல்ஃவிஃ ைதொஃலக்கும்மிபக் கி
பாசாங்குசங் கரமேந்திய பரமே மாசாதிவல் விஜrபோக்கிடும் ஸ்ர
உலகெங்கணும் வழிபட்டிடு மோே குலவுந்தமிழ்க் கொக்கருறை கோ
மாவின்கனி மகிழுங்கன பதியே
காவிற்பொலி கொக்கூர்க்கொரு க
திருச்சிற்றம்பலம்
I II55
திருச்சிற்றம்பலம்
சித்திதரு மத்திழகத் தேவே சிவனுளத்திற் சிவனிநிற்குந் தே
ஆகுவின் மீ தேறியூரு மண்ணலே அன்பருள்ளத் தமர்ந்திருக்கு மண் எடுத்தவிண் முடிக்கவரு ளேந்தா எச்செயற்கு முற்கனிற்கு மேந்தா
காகமாகிக் கமண்டலத்தைக் கவி கயிலேயிலே யவ்வையிண் வைத்தி
கயமுகஃனக் கட்டழித்த களிறே
சுந்தரெண்ண வந்தனேந்த களி.ே
போகமோக்சும் ஞானயோகம் பு: புத்திசித்தி வல்விடங்கள் புனர்ப்
குறுமுனிக்க வரமளித்த கோவே குவலயத்தை வயிற்றடக்குங் கே"
மூர்த்திபதி ஞாறுடைய முதலே முகத்திலொரு கையுடைய முத3ே
விக்கினங்கள் போக்கவல்ல வீரே வீடுபேறு மருளவல்ல வீரரே
கோடதனே பாயுதமாக் கொண் கொக்கூரை யிடமாகக் கொண்டி
திருச்சிற்றம்பல

3:Tř Lori
立击
ாவே
எச்சரிக்கை எச்சரிக்கை
சசர்க்கை
எச்சரிக்கே எச்சரிக்கை
: ாச்சரிக்கை
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு
பராக்கு
ਕੁ
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
பராக்கு பராக்கு
(7)
ሰ ፵]
9.
If
3)
YG )
(7)
(8)
(9)
(10)

Page 30
QIQ.
திருச்சிற்றம்பவ
வான் ஸ்ாவி ஆாவி வாஜி நீலமேனி யுமைபயந்த நீதரே
தும்பி முகத்துச் சோதி வடிவே தம்பி யழைக்க் விபமாய் வந்நீர்
நம்பி படைத்த வமுத முண்டீர் நம்பு மடியர் நடலே தீர்ப்பீர்
வேத முடியில் வீற்றிருப்பீர் போத மருளி வீடு தருவீர் ஒது கலேக ளுணர்த்துங் குருவே தீது போக்கி யருளுந் திருவே எண்ணும் பொருள்க ளெல்லா ப எண்ணுங் கரும முடிக்க வருவீர்
உண்ணின் றியக்குங் குடிலேப் ெ விண்ணும் மண்ணு நிறையு மருே
மிக்கவ சிலாத விநாயக மூர்த்தி விக்கினம் போக்கும் விநாயக :ே
திக்கெலாந் தொழநி றைந்த தே கொக்குவில் சிறக்க வந்த கோ:ே
லானி லாவி லாஸ்ரீ லாலி ଭାto run ଈର୍ଷ୍ଟି ଶ] it'sଣ୍ଣ ଶୟ୍ଯits
திருச்சிற்றம்பலட்
ID iffiljaTi
நிருச்சிற்றம்பலம்
மங்கள்ம் மங்கனம் மங்களம் சபேச பங்களம் மங்களம் மங்களம்
கற்பக விநாயகர்க்குக் கணபதிக்கு சொற்பதங் கடந்தசோதி சொருட
நீறிலங்கு தெற்றிகொண்ட நித்த ஆறிலங்கு சடையர்தந்த வத்தருச்

T
பாருளே $ଶif
வந்தே
நள்ே
ருக்கு
தக்கு * ტუნ
ஷாஜி
ఛాగో
?r giהע& வாவி
வானி ᎦᏌrᎢᎦ8
ଜୀhiftଶୟ୍ଯ
RT
GJT GG)
வாஜி
வாஜி
Urs
&J & astr
Կլյrr&ն வாளி
GTE: gնr" stil
லாவி ଈ}|7 କପି
மங்கள் மங்களம்
மங்களம் rங்களாம்
(2)
(3)
4.
(5)
(6)
ሰf¥ )
( )
(9)
(I9)
( I ]
2

Page 31
- 2
பிரணவ வடிவினர்க்குப் சிரவன பவர்க்குமூத்த ச
ஆதவாக வித்தமர்ந்த வ் நாகபூட னந்தரிந்த நாத
சிந்துர முகித்தருக்குச் .ெ இந்திளம்பிறைநிகர்த்த
மாங்கனியை விரகிற்பெற் பாங்கிற்சித்தி புத்திவைத்
el al 3: I மணுளருக்கு வ நல்லவை செய்பவர்க்கு
அவ்வையைக் கைஃசேர்த் தெவ்வரைத் தேய்த்தழிக்
முக்கனி யுகத்தவர்க்கு மு: கொக்குவின் மேவுமொற்:
விக்கினங்கள் தீர்க்குமெங், கொக்குவிற் பதிபுகந்த கு
மங்களம் மங்களம் மங்கள் பங்களம் மங்காம் பங்கள்
திருச்சிற்
அந்தப் பரம்பொருள் - பிரமம் எனப்ப பரம்பொருளென்று குறிக்கப்படுகின்ருர், நு மெய் ஆகிய முக்கரணங்களாலும் வழிபட்,
li li li
(1) ஏரணங்கு அழகு பொருத்திய, ஏர் னம்-தாரனே, தினேவிவிருத்துதல், தத்து: வேறு வேருக வகைப்படுத்திக் கூறும்.
(2) சாத்திரங்கள் சிவஞான போதம் உ (3) சங்கரனுர் தோழன் - குபேரன் சமுத் புரந்தரன். இந்திரன் சிங்கவிலர்-சிங்கல்+ தல், குறைதல்.
(4) ஒரமருவு காந்தருவர்-களிப்புப் பொ: ஏம் - களிப்பு, இன்பம் புத்தேளிர்-தேவர்க:
4.
 
 
 
 
 
 
 
 

3 -
பிள்ளையார்க்கு மிங்களம் ங்கரர்க்கு பங்களம் ሰg}
மலருக்கு !!!1!&#fffTlf
ருக்கு பங்கள்ம் f星川
சல்வருக்கு மங்கள்ம் வெயிற்றருக்கு riffith ii) வல்லபர்க்கு மங்கிஎம் עוי தி பரபருக்கு ΙΓ'. Εξαιτεί f6)
ரகருக்கு றங்காம் நர்த்தருக்கு பங்கள ந் (ኛ }
த வைங்கரர்க்கு பரங்கிள்ம் துந் திரருக்கு பங்கி:Th 5)
தங்கிருக்கு பங்காம் நைக் கொம்பருக்கு :ங்கள்ம் o
கள் விநாயகர்க்கு பங்களம் ண்ேசருக்கு பங்கarம் (IO)
Trh of II Jour
TLD.
நம் ம்ெ
குறிப்புகள்
i II நிம் பொருள். இங்கே விநாயகரே அந்தப் ாலாசிரியர் அப்பரம்பொருளே மனம் தொழி |-
டல்
- அழகு, அனங்குதல் - பொருந்துதல் தார வங்களே 38 என்றும், 38 என்றும் நூல்கள்
ஸ்ளிட்ட 14 சித்தாந்த சாத்திரங்கள்.
திர ராசன் - வருணன் அனிலன் - வாயுதேவன்
@ /* تنقیقت இல்லா) கெடுதல் இங்லாத சிங்கல் - கெடு
குந்திய காந்தகுவர்; ஒரம் + மருவு =ஏமருவு: ள் சீமருவு-திருமகள் உறையும்; சீ+திருமகள்

Page 32
f5) பவளமணித் திருமேனி பவளம் பே திருமேனி செந்நிறமானது என்றும், கருநிற வெவ்வேறு மூர்த்தங்களில் வெவ்வேறு ந் முண்டு, கரும்பவளமுமுண்டு திருமேனி த வாகப் பிரமசாசி என்றே கருதப்படுகிறர் என்னும் ஒரு சத்தி உண்டென்றும்; சித்தி, றும் கூறும். சைவக் கோட்பாட்டி:ே இை வே, விநாயகரது திருவருளே அவருடைய பாட்டால் புத்தி என்றும், வல்லபை என்று படும் செயஃச் செய்யும் மதிநுட்பமே பு வெற்றியே சித்தி, வல்லபையை மடிமீது எனப்படும் சித்தி புத்திகளே இருபக்கத்தி, உண்டு. இலங்கையிலும் தென்னகத்திலும் சத்தியின்றித் தனியாகவே காணப்படுகின்ற பாடலின் மூன்ரும் அடி அமைந்திருப்பது
திருமேனி தழுவுஞ் சத்தி ஒன்றே; அது தும் இருவராக இருபக்கத்திலும் (பாங்கா பில் மறைந்தும் (திருவுருவிற் கரந்தும்) நி நிற்க " என்றும் 'பாங்காய் உம் திருவுரு துக்கு ஏற்றவாறு சொற்களேப் பிரித்து ( இங்கே சிவம் என்பதற்கு மங்கலம் என்றும்
(6) சூரியனேர் (சூரியன்+ நேர்) சூரியக் பட்டம்; பந்தனம் - உதரபந்தனம் அரைப் னக் கந்தபுராணக் காப்புச் செய்யுள் கூறுவது (7) பூதி - திருநீறு படைக் கலங்கள் - பா
(8) புத்தி சித்தி புணர்ப்பவர் - தம்மை யும் பொருந்துச் செய்பவர் சீ திகழும் - ! செல்வம், அழகு முதலியவற்றைக் குறிக்கு
(9) அத்திமுகம் - யானேமுகம் அகரவுயிர கெல்லாம். முதலாக (தோற்றுவாயாக) உள் யாவற்றுக்கும் முதலாக (தோற்றுவாயாக) மையும்; சித்தர்-விநாயகரை வழிபட்டுச் றும் பொருள் கொள்ளலாம்.
(10) துய்ய தமிழ் - தூய தமிழ் செய் வி
an தளி-கோயில்; அறவோர் தம் ஆட்சி வி என்றும் இருவகையாகவும் பொருள் கொச
责
இார்ச (1) விநாயகரும் சிவமூர்த்தியும் வேறல்; (2) விநாயகரது யானேமுகம் ஒங்காரமா! (3) வலவைக் கொடி - வல்லடை என்னு!

4 -
ான்ற அழகிய திருமேனி விநாயகருடைய மானது என்றும் நூல்கள் குறிப்பிடுகின்றன. றங் கூறப்படும். பவளத்திற் செம்பவளமு ழவுஞ் சத்தி- வல்லயை, விநாயகர் பொது ஆயினும், நூல்கள் அவருக்கு வல்லபை புதிதி என்னும் இரு சத்திகள் உண்டென் Dவனது திருவருனே சத்தியெனப்படும். ஆக சிந்தியாகும். இச் சத்தி தொழில் வேறு பும், சித்தி என்றும் வேறு வேருகக் கூறப் நீதி செய்யும் திறமையே வல்லடை செயல் வைத்திருக்கும் மூர்த்தி ' சத்திகணபதி " ஒரம் வைத்திருக்கும் விநாயக மூர்த்தமும் பெரும்பாலான விநாயகர் திருவுருவங்கள் 1ன. இந்த நுட்பத்தை விளக்கும் வகையிலே Siriri.
வல்லபை அச்சத்தியே சித்தி புத்தி என் 'யும் நிற்கும் அது விநாயகரது திருமேனி ற்கும். "பாங்காயும் திருவுருவிற் கரந்தும் விற் கிரந்தும் நிற்க" என்றும் சந்தர்டத் பொருள் கொள்க, சிவமருவுங் கொக்கூர் சிவதெறி என்றும் பொருள் கொள்ளப்படும். ரப் போலப் பிரகாசிக்கும்; சுட்டி - நெற்றிப் பட்டி. விநாயகரது உதரபந்தனம் பாம்பெ காண்க பாதாரவிந்தம்- பாத தாமரைகள்.
சீம், அங்குசம், கொம்பு முதலியன.
வழிபடுவோர்க்குப் புத்தியையும் சித்தியை இலக்குமி விளங்கும் சீ-இலக்குமி, என்பது i.
ாண்வர்- எவ்வாறு அகரம் எழுத்துக்களுக் ாளதோ, அவ்வாறே விதாபகரும் உலகம் உள்ளார். வித்தை வலம் - கல்வியும் வல்ல சித்திபெற்றவர் சைவ சித்தாந்திசுள் சின்
தாங்கு - வயல்கள் விளங்குகின்ற,
ழி ாழி என்றும் அறவோர் தம் மாட்சி வாழி T$.
青
"த்ண்க
ர், ஒருவரே என்பது கருத்து. ய பிரணவத்தை குறிக்குமென்ப,
சத்தி தம்பு - பற்று.

Page 33
- 2
(4) வீயாப்பொருள் என்றும் அழியாத (5) விண்மணி - சூரியன் அழலாடி- சிவ
()ே ஆங்க்லே - அறுபத்து நான்கு கலேகள் தோயுந்தொறும் இன்பந்தரு சோதி-எவ்வ பெருகுகின்றதோ, அவ்வாறே விநாயகரது பெருகிவரும் என்பது கூறப்பட்டது.
(?) அருட்குன்று - அருளாகிய மலே துெ பழவின் இபக் கன்று - யானேக் கன்று இ
(8) மாசாதி வல்வினே ஆணவம் முதலிய மூலமலமாகிய ஆணவத்தைக் குறிக்கின்றது
(9) உலகெங்கணும் - கனடதி வழிபாடு ! விளம், சீனு முதலிய பலநாடுகளிலும் பண்டு இன்று அமெரிக்கா, ஐரோப்பா முதலிய ஆவியம் அமைத்து வழிபாடு செய்கின்றன கொக்கூர் என மாறுக. தமிழ் என்பது தமிழ்
(10) மாவின் கனி மகிழும் விநாயகரின் இ என்றே பொதுவாகக் கூறப்படுவதுண்டு, கூறும் ஆகமம் மோதகத்திற்குப் பதிலாக நாரதமுனிவர் சிவபெருமானிடங் கொடுத் விநாயகர் சாதுரியமாகப் பெற்ற கதையும்
青 ,ה
Lii
(1) சிவனுளத்திற் சிவனி நிற்குந் தேவு - நூல்கள் கூறுகின்றன. திரிபுரதகனம் நிகழ் தடை நிகழக் கண்டு, தம் மைந்தன் விக்கி உனர்ந்து, அக்குறையை நீக்க விநாயகனேத் சிவனுதல் - பொருந்துதல்.
(2) ஆகு-பெருச்சாளி, கயமுகாசுரண் வி கிய போது, அவன் அஞ்சிப் பெருச்சாளிபு யை யே தமது வாகனமாக்கிஞர் என்பது ட ருக்கும் களவு வஞ்சனே போன்ற நீயகுள் கூறப்படுவதாகப் இதற்கு விளக்கங் கூறுவர்
(4) காகமாகிக் காண்டலத்தைக் கவிழ்த்த கிணங்கி அகத்திய முனிவரிடமிருந்த கமண் அவ ைசீர்காழியில் ஒவத்த நந்தனவனத்ை குறிப்பிடப்படுகிறது."
கயின்யில் அவ்வையை வைத்தது: ஒள கயிலேக்குச் செல்ல விரும்பி, விநாயகர் பூனி வையை நோக்கி 'அவர்கட்கு முன்னே உ: னமாகச் செய்' என்று சொல்லிப் பூசைை கையால் எடுத்துச் சுந்தரருக்கு முன்னமே
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

م-- 5
மெய்ப்பொருள்.
பருமான்.
ா ஆராய்ந்து கற்பதற்குரிய கல்கள். ாறு கலேகளே ஆயுந்தோறும் அறிவின்பம் தியானத்தில் அழுந்துந்தோறும் பேரின்பம்
ால்ஃல் விக்ன = பிறவிகள் தோறும் ஈட்டிய பம் - பாண்,
கொடிய வினேகள் மாசு - குற்றம், இங்கே . வரம் -மேலானது.
இந்தியாவில் மட்டுமின்றி, திபேத்து, நேபா பரவியிருந்ததென ஆராய்ச்சியாளர் கூறுவர் நீண்டங்களிலும் இந்து மக்கள் கண்பதிக்கு ர், குலாந்தமிழ்க் கொக்கூர்-தமிழ் குலவும் 葛 மொழியையும் இனிமையையுங் குறிக்கும். இடக்கைகளில் ஒன்றிலே இருப்பது மோதகம் ஆணுல், விநாயக மூர்த்தியின் இலக்கனங் மாம்பழத்தை குறிப்பிடுகின்றது. இன்னும் த மாம்பழத்தை முருகணுேடு போட்டியிட்டு
இங்கு நிஃவுே கூரத்தக்கது.
岐 青
க்கு
சிவபெருமான் விநாயகரைத் தியானிப்பதை ந்த வேளை தேரிற் புறப்பட்ட சிவபெருமான் னேஸ்வரனே நிண்யாது புறப் பட்டதை தியானித்ததாகப் புராண வரலாறு கூறும்.
நாயகர் தமது கொம்பை யொடித்துத் தாக் ருக் கொள்ள விநாயகர் அப்பெருச்சாளி ரான வரலாறு. மக்கள் மனத்திற் கரந்தி ாங்களே பெருச்சாளியாக உரு வகித்து க்
.
தது: விநாயகர், இந்திரன் வேண்டு கோளுக் ாடல நீரைக் காகவுருக் கொண்டு கவிழ்த்து, தச் செழிக்கச் செய்த வரலர்து இங்கே
வையார் சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகளுடன் சையை விரைந்து செய்ய, விநாயகர் ஒள ன்னேச் சேர்ப்பிக்கிறேன் பூசையை அவதா hய முடிப்பித்து அவரைத் தமது தும்பிக் கைலேயில் விட்டார் என்பது வரலாறு.

Page 34
- - - 2
)ே கந்திரெண்ன வந்தணேத்தது முருக வசப்படுத்த விரும்பி, அண்ணனே மனத்திே வோடு அங்கே சென்று வள்ளியை அக்சுறுத்தி, (7) குறுமுனிக்கு வரமளித்தது: காகவுரு தைக் கவிழ்த்து, நீரைக் காவிரிநதியாகப் கொண்டு நீங்க, அதுகண்ட அசுத்தியர் கே குட்ட வர பெருமான் அவர் கைக்கு எட்ட அகத்தியருக்கு வரமளித்தார். குறுமுனி-அசு விநாயகர் பிரபஞ்சம் முழுவதையும் தமது ஜம் உண்மையைக் குறிக்க அவருக்குப் பே (8) மூர்த்தி பதினூறுடைய முதல் விநா சுள் நூல்களிலே கூறப்படும்: (1) பால கன தி, (4) வீர கணபதி, (5) சக்தி கண்பதி, (8) உச்சிட். கணபதி, (9) விக்இனராக க3 கணபதி (13) இலட்சுமி அணபதி (13) (15) நிருத்த காைபதி, (18) ஜார்த்துவ இை
青
ենII (4) நம்பி படைத்த அமுதமுண்டது: தி வந்த சிவவேதியர் வேற்றுாருக்குப் போயிரு யைத் தாயார் அப்பூசையின் பொருட்டு ஆ அன்ன முதலியவற்றைப் படைத்து அவற்: திருந்ததால் நம்பி தனது தஃயைச் சிஃ: பிள்ளே யார் அவரைத் தடுத்து அமுது செய (?) குடிஃப் பொருள்-பிரணவத்தின் உட
青
மங்
(3) சொற்பதிங் கடந்த சோதி விநாய வடிவானவர். சொற்பதம்- சொல்லாற் குறி (3) சங்கரர் - நன்மை செய்பவர். தந்தை டமுங் காணப்படுதலின், விநாயகர் சங்கர: (4) நாகபூடணம் விநாயகருக்கு உதரபந் கூறும்.
(3) சித்துரமுகம்! யானே முகம் என்றும், வகையாகவும் பொருள் கொள்க. சிந்துரம். பிறைச் சந்திரன் இந்து - சந்திரன். எயிற்.
(*) நர்த்தர் நிருத்த கணபதி. (10) குணேசர் இறைவனுக்குக் குணங்கள் அருட்குனங்கள் அவருக்கு உண்டென்பது நூல்கள் கூறும், அவையாவன:தன்வயத்த விஜேதல், முற்றுமுனர்தல், இயல்பாக்ே முடிவிாைற்றலுடைமை, வரம்பிலின்பமுடை

تدسس " 5
ன் தினப்புனங் காவல் செய்த வள்ளியை R எண்ணி அழைக்க, விநாயகர் ஆரேயுரு த் தம்பியின் விருப்பத்தை நிறைவேற்றிஞர். வோடு சென்று அகத்தியரின் கமண்டலத் ாயவிட்டு, விநாயகர் ஒரு பிரமசாரி யுருக் ாபங் கொண்டு பிரமசாரியைத் துரத்திக் -ாது ஒடித் தமது திருவுருவத்தைக் காட்டி :த்தியர் குவலயத்தை வயிற்றடக்குங் கோ: வயிற்றிலே அடக்கி வைத்திருப்பவர் என் ழைவயிறு கூறப்படுகின்றது.
பகீருக்கு பின்வரும் பதினூறு மூர்த்தி பேதங் :பதி, (3) தருண சினபதி, (3) பக்த கன (8) துவச கனபதி, (7) பிங்கள கணபதி, ாபதி, (10) ஈழிப்பிர கணபதி (11) ஏரம்ப கா கணபதி, ft) புவனேச கணபதி, பதி,
କାଁ
ருநாரையூர் விநாயகருக்குப் பூசை செய்து க்கையில், அவருடைய, மகரூகிய நம்பி அன்ன முதலிய கொடுத்தனுப்பிஞர். நம்பி தைப் புசிக்க வேண்ட, பின்ளே பார் புசிக்கா மேலே மோத எண் ரிை ஒர் அவ் வேளே ப்தருளினூர், நடண் - நடுக்கம், துன்பம்.
ட்பொருள்.
நவம்
கர் மனம் வாக்குகளுக்கு எட்டாத சோதி விக்கப்படும் நிலே, யிடம் காணப்படும் இயல்புகள் மைந்தனி ரெனப்பட்டார்.
தனமும் பூஒாலும் பாம்புகளென நூல்கள்
செந்தின்கம் அணிந்த முகம் என்றும் இரு யாரே, செந்திவகம் இத்திாம்பிறை - இளம் றர் - கொம்பையுடையவர்.
இல்ஃயாயினும், அன்பர்கள் ஏற்றிக்கூறும் மரபு. அத்தகைய எண்குணங்களே ச் ஒதல், தாமஷ்டம்பினகுனுதல், இயற்கையுனர் வ பாசங்களினிங்குதல், பேரருளுடைமை,
- BILI TIFLIST.

Page 35
வேலும் in
கொக்கூர் பதிற்
5TóijT4
எனக்கு அறிவு அரும்பத் தொடங்சி சொன்ன செய்தி யொன்று முருகக்கடவுள் விட்டது: அதுவரையும் என் பாட்டியாரே வந்தேன்; அவரையே "அம்மா' என்று அன்னே எனக்கு இரண்டு வயதாகுமுன்னே முதல்நாள் என் அன்ஃன நித்திரையிலே ேெளக் கனவிற் கண்டாராம்; அதனூலே வைக்கப்பட்டதாம்.
பாட்டியார் இந்த உண்பையை இன அன்னேயை நினைத்து கண்ணிர் வடித்தேன் முருகப் பெருமானும் என் நினைவுக்கு வரு உணர்வு என் அடிமனத்திலே புதைந்து வி
யாழ்ப்பாணம் இந்துக்கல்லூரியில் நான் குத் தனியான ஈடுபாடு ஏற்பட்டது. ெ வளர்த்த தமிழ் அன்ஃண்மீது அன்புவைத்ே அன்னே மீது மரபுமுறையான பாடல்களே நாட்டிலிருந்து வந்து எங்கள் கல்ஜாரியில் சைவத் தமிழ்ப் பேரறிஞர் ஒருவர் சோர துக்களுள் "முருகனே தமிழ்க் கடவுள் மு வடிவானவனே முருகன்' என்பவை என் தமிழ்க் காதல் முருக பத்திக்கு வழிவகுத்
பின்னர், இலங்கைப் பல்கலேக் கழகத் ந்ைத அடிகளிடம் தமிழ் கற்கும் பேறு ஆளானேன். ஆணுல், என் ஆசை நிறைே ஒருவி விட்டார்
புண்பட்ட உள்ளத்தோடு என் சொ ஆசிரியத் தொழிலே மேற்கொண்டேன், ! சாங்கப் பணிபுரியவானேன், அக்காலத்தின் தொடர்பு ஏற்பட்டது. விபுலானந்த அடி வர் பாண்டியஞரிடம் தொடர்ந்தேன். : சித்தாந்தமும் பாடங்கேட்டேன். அப்புல என்று பாராட்டவும் பெற்றேன்.
இடைக் காலத்திலே என் முன்னே வி களின் பகுத்தறிவு வாதம் என் மனத்தை ஆர்வத்தோடு படித்தேன். அதன் விளேவி 'மனிதனே தன் மனம் போனளாது கடவு

Elயிலுந் துனே
]றுப் பத்தந்தாதி
லுரை
ய பச்சினம் பருவத்திலே என் பாட்டியார் பற்றிய எண்னத்தை என் மனத்தில் ஊன்றி என்ஃனப் பெற்ற அன்னே யென்று நம்பி அழைத்து வந்தேன். ஆனூல். என்னே ஈன்ற இறந்துவிட்டாரfம்: என்னேப் பெறுவதற்கு ஒன்றில் வேலுடன் தோன்றிய மூருகிக் கட எனக்கு வே லா யுத பின்ளே என்று பெயர்
ார்த்தியபின், எத்தனையோ இரவுகளில் என் " அப்போதெல்லாம் அன்னே கனவிற் கண்ட குவார். காலப் போக்கிலே, அன்னே பற்றிய சிட்டது.
கல்வி பயின்ற காலத்தில் தமிழ் மீது எனக் பற்ற அன்னக்குப் பதிலாக, என் அறிவை தன். பாப்பிடிக்கணம் கற்குமுன்னரே தமிழ் ாப் பாடினேன். அந்தக் காலத்தில் தமிழ் "தமிழும் முருகனும்" என்னும் பொருளிலே ர்மழை பொழிந்தார். அவர் சொன்ன கருத் ருகனே தமிழர் கண்ட செம்பொருள் தமிழ் உள்ளத்தில் ஆழப் பதிந்து விட்டன. எனது
நிதி.
திற் பேராசிரியர் முத்தமிழ் வித்தகர் விபுலா கிடைத்தது. அப்பெரியாரின் அன்புக்கும் வறு முன் அடிகள் இவ்வுலக வாழ்க்கையை
ந்த ஜாரிலே, கொக்குவில் இந்துக்கல்லுரரியில் சின்னர்க் கொழும்பு மாநகரம் சென்று அர i புலவர் சிவங் கருணு:ப பாண்டியஞரின் டகளிடம் கற்க டால் விட்ட குறையைப் புஷ் ல் ஆண்டுகளாக அவரிடம் தமிழும் சைவ வர் பெருமான் வாயாலே "தமிழ்ப் புலவன்"
ஃனயாற் போலும், மேஞட்டுச் சிந்தண்பாளர் க் கவர்ந்தது. நூத்துக்கணக்கான நூல்கள்ே ாக எனது தெய்வ நம்பிக்கை தளர்ந்தது ளேப் படைத்து விட்டான்" என்று நம்பினேன்

Page 36
-
பின்னர் எதிர்பாராத வகையிலே என் புயலாக மாறி என்னேக் கலக்கின. செய்ன் வாதம் அதற்குத் தீர்வுகான உதவவில்லே. தல் கூறி, "தனக்குவமை இல்லாதான் த தறல் அரிது" என்னும் வள்ளுவர் வாய்மெ அன்பர் என் பொருட்டாக நல்லுரர்க் கந்: விருள் அகன்றது. அடிமனத்தில் மறைந்தி முருகன் தோன்ருய்த் துனே பாப் நின்று 3ج வானேன். முருகன், சிவன் உமை, விநா. ருஒளின் வெவ்வேறு தோற்றங்கள் என்ப:ை
இந்தக் காலகட்டத்திலேயே அன்பர் தொடர்பு ஏற்பட்டது. இவரும் இவருடை இந்துக்கல்லூரிப் பழைய மாணவர்கள். இட "புதுக்கோயில்" என்று பொதுவாக வழங் கோயிலுக்குத் தொண்டு புரிந்து ருேகின்ற பனி மலரும்' அடுத்த ஆண்டில் "பத் அன்பர் இரத்தினப்பிரகாசம் கொக்கூர்ப் பாடுவிக்கும் ஆர்வத்தால் என்ஃப் அணுகி, முடியாமையிஞல், சமயம் வாய்க்கும் போ
அதிவீரராமபாண்டியராற் பாடப்பட்ட றப்படுவதுமான "திருக்கருவைப் பதிற்றுப் திருந்தேளுயினும் அந்நூலேயேனும் வேறு படிக்கும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்திலது கொண்டு நூலேப் பாடலாமென எண்ணியி தினப்பிரகாசம் அரிதின் முயன்று தமக்குக்
கச்சி ஆனந்தருத்திரேசர் பதிற்றுப்பத்தத் கைப்பட எழுதிய ஏட்டை என் பார்வை கச்சியப்பமுனிவராற் பாடப்பட்ட இவ்விரு யையும் செய்யுளியற்றும் திறமையையும் ெ உருக்கும் பத்திச்சுவை குன்றியனவாகவே 6 பார்த்து என் மண்வியாரும் படிப்பவர்களு; திற் பாடாமல், எளிதிற் பொருள் விளங்கு இது என்று எனக்கு ஆலோசனே கூறிஞர்.
"குட்டித் திருவாசகம்' எளிமையும் சி; உடையது. அதுபோலவே எனது நூஃபு இதற்கிடையில், நான் பிறந்து வளர்ந்த இ கனடா நாட்டிற் சென்று குடியேற வேண் முருகன் செயலே" என்று மனத்தை திடட் கனடாவிற்குப் புறப்பட்டோம். புதிய சூழ் இரத்தினப்பிரகாசத்துக்கு நான் கெ ாடுத்தி
முருகன் மீது எனக்குள்ள பத்தியை ப கோயிற் சித்தி விநாயகரைக் குறித்துக் கா தடையின்றி நூல் விரைவிலே முற்றுப் பெ தது ஒன்றும் இல்ஃப் பன்றே!

28 -
வாழ்க்கையிற் சிக்கல்கள் தோன்றிப் பெரும் தறியாது திகைத்தேன் என் பகுத்தறிவு அப்போது அன்பர் ஒருவர் எனக்கு ஆறு ாள்சேர்ந்தார்க் கல்லால் மனக்கவஃ மாற் ாழியின் வாய்மையை வலியுறுத்தினூர், சுந்த தனேயும் வேண்டிஞர். விரைவிலே என் அக ருந்த முருக பத்தி மறுமலர்ச்சி பெற்றது. அருள்புரிவதை என் அனுபவத்திலே அடனர யகன் திருமால் எல்லாரும் ஒரே பரம்பொ தயும் தெளிந்தேன்.
திரு. செ. இரத்தினப்பிரகாசம் அவர்களின் .ய இளவல் திரு நடராசாவும் கொக்குவில் ப்போது கொழும்பில் இருந்து கொக்குவிலிற் பகப்படும் கிருபாகர சிவ சுப் பிரமணியர் னர். 1983 ஆம் ஆண்டில் "தேர்த் திருப் திப் பாமாஃபும்' வெளியிட்ட பின்னர், பெருமான் மீது பதிற்றுப்பத்தந்தாதி ஒன்று ஒர். அவருடைய வேண்டுகோஃள மறுக்க தி பாடித்தருவதாக இசைந்தேன்.
தும் "குட்டித் திருவாசகம்' என்று போற் பத்தந்தாதி' என்னும் நூஃப்பற்றி அறிந் பதிற்றுப் பத்தந்தாதி நூல்களேயேனும் பிரபந்தத்தின் இலக்கணத்தை வைத்துக் ருந்தேன். இதற்கிடையில், அன்பர் இரத் கிடைத்த பிரசர் பதிற்றுப்பத்தந்தாதி" தாகி' என்னும் இரு நூல்களேத் தமது க்குத் தந்துதவிஞர். திருவாவடுதுறை பூஜீ நூல்களும் முனிவருடைய கல்விப் புலமை விளிப்படுத்தியபோதும், படிப்பவர் மனத்தை ானக்குத் தோன்றன. அவற்றைப் படித்துப் க்குச் சிரமத்தைத் தரும் தேங்காய்ப் பாகத் நம் திராட்சைப் பாகத்திற் பாடுவதே நல்
பபெருமான் மீது பத்தியுண்டாக்கும் பண்பும் ம் பாடவேண்டுமென எண்ணியிருந்தேன். லங்கையை விட்டு, நெடுந் தொஃலவிலுள்ள ாடிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது. "எல்ஜாம் படுத்திக் கொண்டு, மனேவியாரும் நானும் நி3லக்கு ஓரளவு பழக்கப்பட்டதும், அன்பர் போக்குறுதியை நிறைவேற்ற எண்னினேன்.
ழகு தமிழிலே பாடத் திட்டமிட்டு, புதுக் ப்புச் செய்யுளேப் பாடினேன் அதன் பின், ற்றது. முன்னவனே முன்னின்ருல் முடியா

Page 37
நூஃப் படித்துப் பார்த்து அன்பர் இ. தங்கள் நயப்பைக் கடிதமூலம் எனக்குத் தமிழ் நாட்டுப் புலவர் ரேனுசிடமிருந்தும் அணிந்துரை யொன்றையும் பெற்று, அத எல்லாம் கிருபாகர சிவசுப்பிர மணியன் , ஏற்றுக் கொள்கின்றேன். அணிந்துரை பெறுவதற்கு அருமுயற்சி செய்த அன்பர்ச தாகுக. அவர்கிளுக்குக் கிருபாகரப் பெரு
இப் பதிற்றுப்பத் தந்தாதியைப் படிக் பெருமான்பாற் பத்தி வைப்பாராயின், بع தாகும்.
2173 கானகி வீதி, ஒட்டாவா, ஒத்தாரியோ,
Éi ETÉ-IT,
9-3-3.

29 -
ாத்தினப்பிரகாசமும், இளவல் நடராசாவும் தெரிவித்தனர். அவ்வளவோடு அமையாமல், நூலுக்குத் திறனுயும் பாங்கில  ைமந்த ன் பிரதியை எனக்கு அனுப்பி வைத்தனர். அருள் என்றே, பாராட்டுகளேப் பணிவுடன் தந்துதவிய புலவர் கீரனுருக்கும், அதனைப் 5ளுக்கும் என் உள்ளங்கனிந்த நன்றி உரிய 1ான் எல்லா நலங்களேயும் அருளுவாராக.
கும் ஒரு சிலரேனும் உள்ளம் உருகி, முருகப் துவே அடியேனுக்கு மனநிறைவைத் தருவ
செ. வேலாயுதபிள்ளே.

Page 38
அணி
ܒܒܕ ܒܕܒܨܒܒܫܒܫܒܕܒܫܒ*
கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரி முன்னுள் அதிகாரியாகப் பணியாற்றியவருமான த "இாக்கர்க் கிருபாசுர சுப்பிரமணியர் ப நூலே இயற்றியுள்ளார்.
மரபு வழிப்பட்ட பதிற்றுப் பத்தந்த
தும் அருகியிருந்த இந்நூல் மரபு. திருக்க "குட்டித் திருவாசகம்' என்று போற்ற விளக்கம் பெறுவதாயிற்று.
பதிற்றுப் பத்தந்தாதி என்ருல் நூறு பாடலின் அந்தம் பிறிதொரு பாடலின் படுவது என்பதும் பலராலும் அறியப்பட்
தியனவற்றை நீக்குவதே திரு முருகன் இதுபெருமான் "பாரினே முருக்கிப் பல்லு வேல்விடச் செய்தீதும் செய்வேன் அங்ங்: இன்றைய நாள் நாட்டில் சூழ்ந்திருக்கும் பொருத்தமுடையது.
நாட்டில் ஓங்கிடும் மறச்செயல்களே விடுவாயோ?" எனக்கேட்பது அழகானது
தனிமனிதன் வாழ்வில் தோன்றும் : அதை வள்ர் விடுவதாலேயே ஒருமனிதன் திறன். அதனுள் ஆசைக்கு வேலி அமைப் "அதுவும் இதுவும் வேன் அல்லும் பகலும் அ அதுவும் இதுவும் கி!ை ஆசைக் கெல்ஃ புவி என்று கேட்டு அவ்வானந்தக் கனலே சொல்லும் பாங்கு மிக அழகியது.
இந்நூலில் சுந்தன் சுருனே வெள்ளமெ குளித்துப் பயன் கொள்வீர்.
ஆசிரியரின் ஆற்றெழுக்கான நடைே
878, டாக்டர் ராமசாமி சாஃ. கே. கே. நகர், சென்னே 600078, தோலேபேசி 423085.
I-8-8

ந்துரை
ஆசிரியரும், கல்விதி துறையின் முதன்மை மிழறிஞர் செ. வேலாயுதபிள்ஃா அவர்கள் திற்றுப் பத்தந்தாதி" என்னும் இவ்வரிய
ாதியை எழுதுவோர் குறைவே. சங்க காலத் நினெவப் பதிற்றுப் பத்தந்தாதி தோன்றிக் ப் பெற்றதும் மீண்டும் புலவர்கள் மத்தியில்
பாடல்களேக் கொண்டது என்பதும் ஒரு ஆதியாக அத்தாதி முறையில் தொகுக்கப்
ட தி:
* வேல், கந்தபுராணத்துள் எல்லாம் வல்ல பிர்க்கும் பருவரல் புரிந்த' சூரனேக் கொல்ல எமே செய்தவாறு போல இந்நூலாசிரியரும் நீமை நீங்க வேல் விடவேண்டுதல் மிகப்
தசுக்கி நல்சுறம் வேவினே மீட்டும் ஓர்முறை
பொருத்தமானது,
ஆஸ்சக்கு ஓரளவில்லே அது எல்லே கடந்தது. தான் கெடுவதுடன் சமூகத்தையும் கெடுக் பதே வாழ்வுப் பயிரைக் காக்கும் இக்கருத்தை
ண்டும் என்று
டத்தாலும் ண்டாமோ?"
விக்க கொக்சுரான் பதுமயலரைப் பற்றச்
னப் பொழிகிறது. வேண்டுவோர் குனக்கடல்
அவர் புலமையைக் காட்டும்.
நன்றியுடன் புலவர் கீரன்

Page 39
சிவ
கொக்கூர்க் கிருபாக
ប្រើj}
- F------ Fal
சத்திதன் பாலன் சண்முகப் ப வித்தகன் கோக் வெற்றிவேற் பத்தியாற் பதிற். தாதியான் ட சித்திவி நாய கன் திருவடி காட்
亚
திருவேறு முகங்கள்ாறுந் இருபாலும் மங்கை நல்ல ஒருவேஃக் கையி லேந்தி முருகாநீ கொக்கூர் வாழ வாழ்விது மாய மென்றும் வ் பாழ்மொழி கூறு வார்தம் ப சுழ்வளந் திகழுங் கொக்கூர்ப் ஏழ்பிறப் பெடுத்தும் Tశ్వీT தாயினு மினியா பின்பத் தமி ஆய்தமிழ்ப் புலவோருன்னே அ நாயினுங் கடையே னந்த நவ சேயுஃனப் பாடலுற்றேன் சே பாயிருள் சீத்துத் தோன்றும் காய்ச்சினந் தடினர் தானே க சேபுரா தருளே வேண்டிச் செ நோயெலாம் போக வென்பர்;
வாயினேப் பெற்ற பேறுன் வ8
ஆயநற் கஃப்து லெல்லாம் அ.
தேயநெஞ் சின்னுய் யாதும் நீ
தாயனே கொக்கூர் வாழுஞ் ே
அ. ப வி. }; 1 திரு + ஏறும் + முகம்மதி அழகு. மஞ்ஞை பயில் கொக்சுர் வாழ - ே 2. கூழ் - உணவுப் பொருள்; "படை குடி & 1) &ft affTଞ &. 3. சேய், சேந்தன் என்பன முருகன் பெய 4. பாயிருள்- எங்கும் பரவிய இருள் பாது
岳

El.
Eயம்
ர சிவசுப்பிரமணியர்
பத்தந்தாதி
--- F---T--- F---
ւնւլ
செவ்வேள்
ரமன் சைவு சுர் ப்ேபு
பெருமான் மீது நுப் பத்தக் பாடு தற்குச் ாறன்
ப தாமே.
திசையெல்ாங் சுருனேகால TF இன்னருள் சுரத்தி ருப்பு ஒளிர்மஞ்ஞை மீத மர்ந்தே
மூர்த்தியாய் அமைந்தாப் ஃாழி.
நமுடல் மண்ணு மென்றும் க்கநாம் சேர மாட்டோம்
பதியிலுன் கோலங் கண்டால் ஏத்தவே விழைவோம் எந்தாய் ழுெக்குக் குழைவா யென்றே ன்பினுற் பாடி யுந்தார் பெண்ணிக் கொக்கர் புே:பு த்தனே கடைக்க வினிப்பாய் பானுவே யென்ன வேலாற் ட்டழித் தமார்க் காத்த ந்தமிழ்க் கொக்கூர்க் சேர்ந்தேன் i நோக்கிஃன்த் திருப்பு வாயே. ண்மையை வழுத்த வென்றே றுதியிட் டுரைத் தலாலே
sன் புகழ் சொல்வி ழைந்தேன் சோதியே பருஞ கண்டாய்.
()
(3J
-
5
ரு :- சுண்டாரால் விரும்பப்படுத் தன்மை
கொக்குவில் மக்கள் 3ாழ் உடைய, கூழ் அமைச்3; நட்பு அரண்'
iff9ffff. து - சூரியன் சீத்தல் - நீக்குதல்,
என்னும்

Page 40
- 3
கண்களால் உனது கோலங் கி3 உண்டெனக் க ைவிற் (ரனும் 2 வண்டுபண் மிழற்றுஞ் சோஃல அண்டர்தா பகனே யென்னே
என்றியா னுளகுே வன்றே எ அன்றுனே யறியா மல்யான் அ பின்னறயுன் நினேவென் ஒறுள்ே மன்றலங் கொக்கூர் மேய மை
பானெனுஞ் செருக்கின் நீங்கே தானவர் கோனே யன்று தண் தேனமர் காச்சூழ கொக்கூர்த் ஏனெண் நின்ப ரிைக்குப் பணி ஐயனே வள்ளி காந்தா அழக மெய்யனே முருகா கொக்கூர்
செய்யனே மஞ்ஞை பூர்தி கே உப்யவென் உனத்து ளென்றும்
வேண்டுவ வேண்டு வார்க்கு வி ஈண்டுவர் அடியர் பானுன் இ கூண்டுவிட் டுயிர்போங் டாஃக் காண்டகு கோலங் கண்டு சுை
ËGj
சுந்த மலரொடு தூய காரிகை பார்கட வந்து வலஞ்செயக் ே வரங்கள் அளித்தி சிந்தை யில்லுண் வை தியான ஞ் செப்தி அந்த வாறகுள் செய்
அடிய னேனே யு
ஒம்ெ தும்பதப் பொ உர்ைத்த வறிகி காமனேப் பொடி செ கருத ருங்குரு வ
(அ.
7,
ப வி. பி. ஜி.பர்வொப் பிங்:ாப் - அலகையாய் பேயாக (அலகை பேப்) கொக்குவில்; மன்றல் என்பது நெடுந் யாதியான் = பாது + யான் தேன் - தே மஞ்ஞை பூர்தீ - மயில் வாகனனே. (வி வேண்டு - வேண்டப் படுவன ஈண் இங்கே உடம்பைக் குறிக்கின்றது. கா
காரிகையார்கள் தங் கணவரே டே.

2 -
ண்டபின் மற்ருேர் காட்சி உணர்ாலேன் உயர்வொப் பில்லாய் வளஞ்செறி கொக்கூர் மேய ஆட்கொள்வ தென்று கோல்லோ, (6)
ன்னுள்ளே நீயுமுள்ளாய் லகையாய்த் திரிந்து ழன்றேன் ளே பிறந்திடக் கருஃன செய்தாய் rரியுனக் கடிமையானே. (7)
என் பாதிபான் செய்வேன் அந்தோ டித்துன் பணிக்கு வைத்தாய்
தேவேயென் குறைகள் போக்கி த்திலே இன்னும் ஐயா, (8) னே அன்பர்க் கெல்லாம்
மேவிய சிவகுமாரா
வகுஞ் சரிம இணுளா
டிறைந்திட வேண்டு கின்றேன். (9) பிரைந்து நீ பருன்வை பென்றே ன்னருள் வேண்டி நிற்பேன்
கொக்குவிற் கோவே புன்றன் தொழ அருள்வாய் கந்தா. (10)
Ol
மேந்திக்
ங் த ஓ3 ரோடே
காக்கர் மேவி
ஓம் வள்ளி கேள்வா
புத்து வாழ்த்தித்
டும் அடிய ருக்கும்
கு வாயோ
மாண்டருள் வாயோ. )
ருளே புள்ளவா(gr} லா அயனேக் குட்டிஜய் ய்த தாதைக்குக் ாய மர்ந்த*ன
உயர்வும் ஒப்பும் இல்லாத முழுமுதலே
மன்றலங் கொக்கூர் - மனமலிந்த அழகிய தெருவுமாம்.
F పక్షTభr.
If .
டுவர் வந்து நெருங்குவர். கண்டு கூடு, ண்டகு காணத்தக்க.

Page 41
LIDITLD (T55 Gy prif Gallafir மன்னு வேலநீ ! தர்ம தக்குன நிறை தாமு னார்ந்திட
அல்லல் வந்தடும் டே அழைக்கு முன்ே சொல்ல ரும்மிடர் 1 தோகை யாயுஃ: செல்வர் வாழ்திருக்
சேந்த னே யுனச் தெரஸ்லே வல்வின்
துகள்பட் டவ்வி
திண்வ ரைபொடி ய செலுத்தி ரூய்சி மண்வ ரைப்பினில்
மங்க லப்பதி .ே பெண்க ளிருவரை ட
பேறு பெற்றன கண்க விற்படுங் கட கலியு கத்திலுன்
நாட்டி லோங்கிடும் நசுக்கி நல்வேறம் மீட்டு மோர் முறை
நீட்சிக் காலம்3 வேட்டு வர்குல மக
விரும்பிக் கொக் தேட்ட மென்பதுன்
நிருவி ருட்தநாள்
அல்ல வேசெயுங் ெ
அன்பு செய்குவே நெள்ள் யல்கள்குழ் ே நெடிது வாழிர்ெ சொல்வ ளந்தெரி பு சூழ்ந்து நற்றமிழ் அல்லும் பகலு:நின்
தாடு வாரினி ක්
(ஆ. ப. வி. 13. தாமதக் கு5:ம் சாத் குணங்கள் அடையானது. இருள் மலம் மி 13. தோன்கபாப் பயிலாய் "தோகை ம 14. பேறு பெற்றன விண்ணும் மண்ஐம் பெற்றது; என்னியை மணந்ததால் மண் 1 15. விடுவையோ? இன்னும் மீட்சிக்கால 18. அல்ல - நன்றல்லாதவை தீய செயல்க னில் ஓங்கவும் என்றவாது. நற்றமிழ் ஆய்ந்
ரூப் அமர்ந்து தமிழ் ஆய்ந்தான் என்பது ச்

=ع.- 33
ாக்கு விற்பதி செய்யு மாடல்கள் நந்த நம்மஜேர்
எல்ஐ ரன்னரே, I
J. " (##ẳỉ அடியவர்
rவர்க் கடய மருதுன்பி
செய்த சூரணோத்
ாச் சுமக்க வைத்தனே
கொக்கர் மேவிய
; சுன்பு செய்திடின்
துன்பு றுத்துமோ
னே மாயுந் திண்னமே. I jj
JT చgరీf#
வ சுப்ர மணியனே
வந்து கொக்குவிங்
காயில் கொண்டஃா
மருங்கி விருத்தினுய்
விண்ணும் மண்ணுமே
எள் நீயெனக்
பெருமை நாட்டிஒய். If y
மறச்செ பல்களே
நாட்ட வேலின்
விடுவை யோவினும்
ந் தg4 வில்ஃயோ
ா வேட்டவா
குவிற் பதிய மர்ந்தவா
அருனேத் தேடலே
வ் அருக னல்லனுே. (5)
நாடிய ராழவும்
ார் அருளி லோங்கவும்
கொக்கு விற்பதி
கோயில் கொண்டவா
வர்ை குழுவுடன்
ழ் ஆய்ந்த வே:ைவா
அருட்க டல்குடைக்
டும் விழைவிரோ. ( I 6 ]
வீசும் இராசதம் தாமதம் என்னும் முக் குந்த குனம் நம்மனுேர் நம்போன்றவர். யிலுக்கு ஆகுபெயர்.
- தெய்வாஃபை மனத்ததால் விண்பேறு பேறு பெற்றது. ம் வந்து அணுகவில்ஃப்யோ? எங்க, 1ள். உன்பான் அன்பு செய்வோர் உன் அரு தவா - முருகன் தஃச் சங்கப் புலவருள் ஒருவ :ளவியலுரைப் பாயிரத்திற் கானப்பட்டது.

Page 42
- 3
விழைவு செயலுயிர்க் விந்து கூட்டுவ குழசு ஞபொரு வேலு
குஜர நின்றிருக் உழுவ čijis 537 i Fys: Ա. Շլ:* Griffs.T. மழைவ எாஞ்செறி ெ பன்னு வாயடி (
சேர வந்தவர் சிந்தை தேனும் பாலும் தூர நிற்பவர் நின்ன துய்க்கும் பேறி: ஈர நெல்வயல் சூழர்
இருந்த ருள்செய பேரொ ராயிரம் பூை பேதை யேன்சே
பொறுப்ப துன்சுடன் புகுந்து என்புகல் வெறுப்ப னரெயும் ே வே ைநின்பெயர் உறுப்பெ லாந்திரு நீ
உத்த பார்நிரை சிறக்க மேவிய சிவகு சிறிய னேனேக்ை
நீதி பாலுஃன நிஃனப் நிறைந்து சொல் ஆதி பிற்பரப் பிரபு
அருளிரூலுருக் ே வேதி யர்மறை யோ விரும்பி மேஜினே தீது தீர்ந்துண் நடிய சிறிய னேனே யுஞ்
(அ. ப. வி. 17 விழைவு-இச்சை செய இம்மூன்றும் முருகனுடைய சத்திகள். இக் ஒளட்டும் சத்தி, தெய்வானே ஞானத்தை இச்சைபையும் கிரியையையும் ஊட்டி ஞ் நிருக்கோலம் உணர்த்தும். கூட்டுவான - மூழ்கி முருகனே மறந்திருப்போர்.
19. என்று உனேச் சரண் என்று + உனே 30. ஆதியிற் பரப்பிரமமான நீ-"பிரமபா ஒரு திரு முருகன் பிந்தாங் குதித்தனனுலகமும்

-
கூட்டி ப்ெபுனர்
ான் வள்ளி குஞ்சரி
மேந்தினுய்
கோஷ் மெய்ம்மையை
:ணர்வ ரன் றிமற்
உரை மாட்டுவார்
காக்க விற்பதி
சென்னி சேர்ப்பனே, 7 :
து பேவிநீ
போல் இனிமை நல்குவாய்
ரூட்டிறம்
ர் துயரி வாழ்வரே
கொக்ருவில் ம் எழிற்கு பாரனே
துே. பெரியனே பும் பிழைபொறுப்பையே.
என்று ஃாேச்சரண் வேறெ னக்கிலே சீன ஞயிதும்
நாவி லோதுவேன்
'று பூசிய
கொக்கு விற்பதி
T. Ge:T
சு விடுதல் ரீதியோ,
i 1- suff Hor f
3ரு மின்ப நல்குவாய்
In T&T #
கொண்டு வந்தனே
தி வாழ்த்திட
கொக்கு விற்பதி
ர் குழுவினுட்
சேர்த்து வைப்பையே. 3 ()
ல் - கிரியை மெப்பு:னர் வித்தை - ஞானம். *சைபை 25ட்டும் சததி, வள்ளி; கிரியை பூட்டுஞ் சத்தி, வேல். முருகன் உயிர்களுக்கு ான்த்தைக் கூட்டுபவன் என்பதை ஆதுன் கூட்டும் பொருட்டு உலகர் = r 3: கி பட வில்
= என்றுனே) 'ய் நின்ற சோதிப் பிழம்டதோர் உருவமாகி ப்ய' என்ற கந்தபுராணச் செய்யுளடி காண்க.

Page 43
உலகர்க்கு
வைத்தநிதி மாடுமண் திமயங்கிக் கதி கைத்தலத்திற் பாசெ கைப்பற்ற வருங் எய்த்துழந்து பெற்ற
எட்டுண்பு முதன் மைத்தடங்கண் உண்ட மன்னு:கிரு பாகர
உய்ந்திடவே வழியும, உலகத்துப் பொt ஐந்துகிரத் தானே முக அறுமுகவன் அவ தைந்துருகி அவன் ே நாவாரத் திருப்பு. மைந்தனவன் வள்ளி மயிலமர்ந்த எழி
வாழ்நாளே வீழ்நாள மதித்துபானம் கள் வாழ்வாங்கு வாழ்வதி வள்ளுவஜர் தெ கீழ்வானத் தெழுகின் கிளர் குமரன் கெ ஆழ்வீர்கள் அவனன்
அதுவேநற் கதிய
இன்றியாம் இனேயோ
இருந்துலக வின் என்றுநரின் வருவ:ெ
எதிர்காலம் நு: இன்றேபிப் போதேநீ இளமுருகன் புது அன்றRர்ந்த மலர்னெ ஆட்டுவீர் அவ:
(ஆ. ப. வி. : 21. எய்த்து - வருந்தி உபூ (எள் + துனே) 33. வள்ளுவனுர் தெள்ளுரை-திருக்குறளி 24. இன்று + யாம் = இன்றியாம். பிற் சு ளேப் பற்றிச் சிந்திப்போம். காண்டும்

5 -
HDI
அறிவுறுத்தல்)
வாழ்வென் றெண்ார் பிழந்து மான்ஃபீர் கேண் : மாடு காலன் ரதர் காலே பாது செய்வீர் நிதி புhக்கல் வேளே வாதென் றறிகி வீரோ
பயந்த மைந்தன் கொக்கூர்
ான்றுள் பற்றின் உய்வீர். 81.)
க்குக் கூறு கின்றேன் ருளெல்லாம் பொருளா காவே ற் கிளேயோன் கொக்கூர் ன்முன்மெய்ப் பொருளாங் காரீைர் காயில் வலம்வத் தென்றும்
கழைப் பாடி பாடி தெய்வ பாண் யோடு ற்கோலம் கண்டு வாழ்வீர்,
Tப்ப் போக்கி மண்ண்ே
லாக்கி மடிவீர் கேண்மின் நற்கு வழிவ குத்த ஸ்ளுரையை மனத்துக் கொண்மின் ற ஞாயி றேபோற் ாக்கரிற் கோயில் கொண்டான் புக் கடவில் என்றும்
ாகும் ஐயமின்றே. 23
ாம்பிற் காண்டு மென்றே பத்திற் றிளேப் பீ ராயின் என்ப தறிவீர் கொல்லோ தானே நிற்ப தாமோ ர் கொக்கர்க் கேசி க்கோயில் இறைவன் ருளில் ாண்டர்ச் சனேசுள் செய்தே
ணுக்கே அன்பு செய்வீர். (24)
.
ஐந்து-முயன்று எட்டுனேயும் - எள்ளளவும்
ன் கடவுள் வாழ்த்து iாண்டும் - இளமை கழிந்த பின்னர்க் கடவு — дїігаčт! Јлтh.

Page 44
செய்களிலே செஞ்சா சேயோனே ஒருக பொய்யான ஆன்பெ: புதுக்கோயிற் டெ மையார்ந்த விழியார் மாகாணி யளவே எய்தாத பேரின்பம் 4 எள்ளவும் மனதே
ஐயனவன் அருளுக்கே அழகென்னிேல் அ பொய்யான அழகின்ட
பொறிகலங்கி ம செப்பாருங் கொக்கூ சிவகுநர்ரன் சேர மெய்யான பேரின்பம்
மேதினியிற் பிறர்
வீரத்துக் கொரு தெ
விளம்புகின்றன் கோரத்துக் கிவனென்
கொடுமையினேக் ஆரத்தை மார்பணித் அடியவருக் கிருள் நேரத்தை வீணுகப் ே நேரேசென் நவன்
பற்றறுத்தால் விடே பற்றறுக்க விழை மற்புயத்த தாரகன்மு மல்யாகி நின்ற8 கற்றவர்வாழ் கொக்க கற்ருர்க்கம் மற்று அற்புதணுய் விளங்குக்
அகப்பற்றும் புற காணுமிடம் எங்கணு
காணுமொரு துரி மாணுமித்தப் பிறப்பி மற்றிதற்கு வழி: வாணுதலார் வள்ளிே
வாகான மயிலே தாணு வவன் இருக்கி தரிசித்துத் தியான்
(அ. ப. வி.} 25. செப் - வயல், செஞ்ச அளவு பதிஞறிதொருபங்கு. 27. அருள் செய்வான் - அருள் செய்யும் ெ 28. ரேண்டான் - பிள்ந்தான். அகப்பற்று -
என்னும் வெளிப்பற்று. 29. துரியநிஃபாசத்ததிலே, நான்காம் அவத்
புண்டவரான, ஸ்ாகரின-அழகான,

36 -
வி விளேயுங் கொக்கூர்ச் 7ல்நீர் சென்று காணின் ல்லாம் புறத்தொ துக்கிப் பருமாற்கே ஆளா வீர்கள் மேல் வைக்கு மன்பில் பினும் அவன்பால் வைப்பின் எய்து வீர்கள் iᎢ F ᏧᎦ Ꭼ5Ꭸ3ᎼᏗ ur lᎢᎱᏋᎦr ஜபன்.
Tர் எல்ஐ யில்வே ஸ்னழகே அழகாம் ஐயோ பாற் காதல் வைத்துப் திமயங்கிப் போற்று வீர்காள் ரிற் கோயில் கொண்ட வடியைச் சென்று சேர்மின்
நுகர்ந்து நீவீர் *தின் எய்துவீரே.
ய்வம் கந்த னென்று கண்ணபிரான் கீதை நூலில் "றே சொல்லுஞ் சூரன்
கைவேலாற் போக்கி வானூேர்
தான் அவன்கொக் கூரில்
செய்வான் கோயில் கொண்டான்
போக்கா மேரீர் ாருளேப் பற்றி நிற்பீர்.
ன்று பகரும் நூல்கள் வீரேற் பகரக் கேண்மின் ன் மாயத் தாலே 3 மார்டாங்3ேண்டா இன் கூரிற் கோயில் கொண்டு ஒர்க்குங் காட்சி நல்கி ருன் அவன்ருள் பற்றின் ப்பற்றும் அழியக் காண்பீர்.
மே சுந்தன் கோலம்
யதிலே கூடப் பெற்றுல் ரிை3ே வீடு கிட்டும் பொன்று கூறக் கேண்மின்
தய்வ பாகோ போடு மிக் கொக்கூர் போவித் ன்ருன் அவனே நாளும் ரித்தல் வழியா கும்மே.
ாலி - செந்நெல், மாகாணசி 26. மேதினி-பூமி. பாருட்டு.
|
(39)
அளவு - இறி
நான் என்னும் உட்டற்று புறப்பற்று எனது
தை, வாணுதலார்-ஒளிபொருந்திய நெற்றி தாஜ - நிஃபேறுள்ளவன், கடவுள்.

Page 45
- 3"
-ggj. LIarr நுண்தேனும், அற்பகலாய் அல்ல தேகமிது நிலேயாது வ தேமாவின் சோ? ஆகம நூல் விதிக்கமை அறுமுகனைத் தரிச் பாகுபோல் மனமுருகி பைந்தமிழால் அக
பாடுதற் கமைந்தவன் குடுதற் கமைந்தவை ஆடுதற் கண்மீந்ததங் கீட்டுதிற் கிமைத்தது ெ
கோவிஃனக் கும்பிடக் நாவினில் அவன்பெய பாவினில் இருப்புகழ் தீவினே தீர்த்திடும் :ே
தெளிவினேத் தருவது ஒளியிக்னத் தருவது மு குளிர்நிழல் தருவது ! களியிஃனத் தருவது
கருவினே யறுத்திடுங் அருவிஃ யறுத்திடும் குருவருள் சுட்டிடுங் திருவினை யாக்கிடுஞ்
அடியேனிற் பாதல முடியெனில் அண்ட
வடிவொடு கொக்குவி கடிமலர் கொண்டு ை
கடன்ப3ட திறந்தெ மடவரல் வன்னியை
திடமுறு முனிவருந் இடமுறக் கொக்குவின்
3.
திே,
ஆகுமாறு - ஆக்கத்துக்கான வழி, அல்:
Lurëst. உடம்பிடி - வேல், ஒளி- ஞானம். ஆறெழுத்தருமறை - முருகனுக்குரிய ச
சரவனவ என்றுங் கூறுவர்.

7 -
அறியீர் போலும் பழியில் அஃதல் என்னே! "ாய்த்த போதே ஸ்செறி கொக்கு விற்கண் ந்த ஆல யத்தில் ரிப்பீர் அவற்கே பாளாய்ப் க் கண்னரீர் வாரப் வன்புகழைப் பாடு வீரே.
l
LT su LT-35r சுந்தரன் சேவடி கழகன் மாமயில் காக்கூர்க் கோயிலே
கொக்கூர்க் கேகுமின்
ர் நாளும் நவிலுமின் பண்ணுெடு பாடுமின்
தனிஃனத் தெளிமினே.
சேந்தன் திருமுகம் மருகன் உடம்பிடி கொக்க ரான்பதும் ந்தன் கருனேயே.
சுந்தன் ஈழ வினே
ஆறெழுத் தருமன்ற கொக்க ரான்பணி செவ்வேட் டிமையே.
தப்பாற் சென்றிடும் முகட்டினு மோங்கிடும் 'ல் வந்துறை துமரனேக் "கதொழில் கடனே.
ன சுருஃன பொழிபவன் மனந்த மயிலன்ை தேவருந் தொழுதிட
* இருந்தருள் வானே".
(30)
( ; )
( 33 )
( 8፥፵ )
(36)
வழி-நன்றல்லாத வழி, அற்பகலாய் - இரவு
டாச்சரமந்திரம் அது குமார யநம என்பது:

Page 46
வானவர் துயர்கெட தானவர் தஃலவனத்
கானமர் நோக்விதெ. கோனவன் கொக்குவி
கொண்டலின் அருண் தொண்டருக் கிெளிய தண்டமிழ் முனிக்கரு தண்டஃபக் கொக்குவி
உறையவன் யாங்கணு 8றைகளுத் தேடரும்
இறையவன் உறைவ! குறைதவிர்த் தாண்டி
குறியென வொன்றில அறிவினுக் கெட்டான் குறியொடு குணமுங்
நெறியுற நின்றன் நி
ஃTரீர் டீகிரி
வகுத்துச் ே தீராக் கவலேக்
தினமும் அt கிாரார் கொக்க கத்தன் கிரு ஆரா வமுதம் : அள்ளிப் பரு
மின்னல் போலு மிகுத்துப் ே உன்சிைப் பார்ப்
உவர்த்துப் மன்னும் மாறுப் மற்ஜென் து தன்னேர் இல்ல சாரும் இன்
.
9.
4) :
4.
கொண்டனின் - மழைமுகில் போல, வி சோலை, தளி - கோயில், பவன் - கட 'இறையவன். கொக்குவில் குறித்து அருள்வான் - ஆன்மாக்களுக்கு அருளு "வருவீர்" என்ற மேற்செய்யுளின் இறு 'வாரீர்" என நின்றது.
உவர்த்துப்டோகும் - வெறுத்துப்போம்.

8 -
வரையி&னப் பிலாந்தவன் தடிந்தருள் புரிந்தவன்
r ఛాurrశీru ன்ேந்தவன் ற் கோயில்கொண் டானே. (37)
மழை பொழிபவன் குமரன் சின் விண்டுவின் மருகன் ஸ் செய்தவன் சாமி
ம் றளியுறை பவனே. (38)
ம் யாவினு முள்ளான் மறைபொரு எானவன் Tன் எமக்கருன் ருஸ்திக் டக் கொக்குவில் குறித்தே. (53 )
இன் குணமிலன் பேரிலன் T ஆயினும் அருள்வான் கொண்டுகொக் கூரில்
ழல்வரு வீரே. 《星粤儿
సౌ_rf*IT
சால்வன் கேளிரே
குள்ளாகித்
வலப் படுகின்றிர்
ர்ப் பதிவிேக்
பா கரண்ங்கே
வழங்குகின்றன்
iகி முந்துமினே. 4
is f g isäTL Li: பசும் மடவோரே நின் அவ்வின்பம்
போகும் இன்னுளில்
பேரின்பம்
வண்டு கிொக்கரில்
ாத் தஃவன்முள்
ம் அதுiாமே, Y荃王从
சிண்டு - விட்டுணு, திருமால். தண்டஃப் - ଈly it.
உறைவான்' என்ற கொண்டுகற்றுநிஃ. ம்பொருட்டு,
திச்சீர் அடுத்த செப்புளின் தொடக்கத்தில்

Page 47
அதுவும் இதுவும் அல்லும் பக் அதுவும் இதுவும் ஆண்சக் கெ துேவும் ஆன்சக்
காதல் செடி பதும மலர்த்தா பரவிவி ஆ நிளேக்கும் உலக சிறுபோ தில் இஃாத்துப் போ. இன்பர் கா தொஃாக்குங் கன்
தோகை ம விளக்க மாக தி
விஃாப் சீர்
பயிலுங் கல்வித் பரக்கக் கற் வயிறு வளர்க்கு
வாழ்க்கைக் உயிருக் குறுதி
TGirst" ; மயிலும் வேலுந் பாதித்து வா கற்றுங் கேட்டுg கானடற ச பற்றும் வழியொ பத்தி யாகு. குற்றங் கஃாந்து
கொக்கர்க் பெற்ற யாக்கை
பெருமான் செய்யுங் கருமம் சேவை யெ, பொய்யுங் களவு
புகலில் லா அய்யன் கிருபா
அமர்வான் உய்யும் மார்க்க
உலகீர் ஆஐ
சுதுவும் - கல்வும் பரவை - கடல். ஆசைக் கினால் அடங்கி. அருட் பரண் நோக்கற்பாலது. நீர்மைய -தன்மையுடையன. தொ கோதாட்ட - சீராட்ட. ஒவ்வொருவரும் தாம் உயிர் வாழ்வத செய்யும் சேவையென்று மதிப்பாராளு ஆகிய குற்றங்கள் தங்குமிடம் இல்லா
 

39 .
வேண்டுமன்றே நிலும் அஃவீர்கள்
கிடைத்தாலும் ஸ்லே பண்டாமோ?
slig ப்து கொக்கூரான் "ள் பற்றியருட் bகித் இஃாப்பீரே. Y垩品} த் தின்பமெலாம் ரிக்கும் நீர்மையவே வீர் முடிவினிலே ரன்ஸ் நீராமே பலே தொஃலத்தற்கு பிலோன் கொக்கூர்க்கோர்
ற்கின்ருன்
பத்திப்பயிரினேயே. ).H ی{{
துறையெல்லாம் றும் பாழான
குறிக்கோ ளாக்குவீரோ? தேடுேெரல் ாடு கொக்சுரான்
துண்யென்று ழ்த்தக் கற்பிரே (45) ந சிந்தித்தும் 5ரிய பரம்பொருளேப் Tன் றுண்டதுதான் ம் பணிவோர்தம்
கோதாட்டக் குமரன் என்றுமுனான் ப் பயனெய்தப் பணிகள் செய்விரே, sisi)
ԱյrraւյLDճuadr ன்று மதிப்பீரேல் ம் வஞ்சனேயும் மற் போய்விடுமே;
கரன்கொக்கர் அவன்றன் பனிகிள்ளுல் ம் பிறதேடி ய வேண்டாமே, f星7月
வ மூழ்கித் திாேப்பீர் என்பதிலுள்ள நயம்
*ளக்கும் - மனத்தைத் துளேக்கும்.
*ற்காகக் செய்யுந் தொழிலே இறைவனுக்கச்
1ல், சமூகத்திலே பொய், களவு, வஞ்சனே "மல் மறைந்துவிடும் என்றவாறு.

Page 48
- 40
வேண்டத் தக்க !
Ger Giswil-T || 15 பாண்டும் அறிந்து
IT Gorri" (FGF காண்டற் கினிய
சிாட்சி தருவ வேண்டித் தொழு வேண்டும் வர
தருணம் வாய்த்த தவற விடுதல் கருனே வள்ளல்
கந்த கோட்ட தருனர் முதியர்
சார்வீர் அவ: மரஈரம் வருங்கா மயில்மேல் வ
வேலும் மயிலுந்
விரம் பேசி காவின் ஜிலும் . காத்து நிற்ப சிலம் மிக்க கொ சென்வேட் ே காலம் பெறவே
காப்பான் எ
GEN.
(நெஞ்சொடு
கடம்பணிந்த மலர்மார்புங் கர இடம்பெறவே எழிற்கொக்கூர் உடம்பினுனே உயிர்க்குயிராப் இடம்பெயர்ந்து நெடுந்தூரம் !
இரங்குபவன் உயிர்ப்பொருட்ட பரங்கருனேத் தடங்கலே பகை; கரங்குவிவார்க் கருளுதற்காக் 4 கிரந்தாழ்த்தி அவனடியிற் சில
வேண்டத்தக்க - இறைவனிடம் வேண் சிந்தகோட்டம் - முருகன்கோயில் (கந்த டம் - கோயில், துருனர் - இளேயர்.
வேலும் மயிலும் துனேயென்று வீரம் கூப்பிக் காத்து நிற்பான் என்றவாது. இருப்பினுமென்-இருந்தாலும் என்ன?

இவையென்றும்
எமற் றிவையென்றும்
நல்குமிறை
ாக்கூர்ப் பதிமேவிக்
கோெைமாடு
ான் அவனருளே
மின் தொழுவிரேல்
"ங்கள் தருவானே. (4ዶ ;
போததனேத்
சாaாதே;
கொக்கரில்
:த் துறைகின்றன்.
I rrafrijih
ன்பால் இப்போதே
* அச்சமின்
ருவான் வேலோனே. (19)
துண்யென்று
இருப்பிரேல்
துணுகாமல்
ான் கைகூப்பிச்
"க்கூரில்
பருமான் பணிசெய்யக்
வாருங்கள்
என்றுங் கடம்பனே. (5)
J)
சினத்தல்)
ங்கொண்ட தளிவேலும்
எழுந்தருளும் இறைவனவன் உளன்கண்டாப் மடநெஞ்சே இருப்பினுமென் இரங்கஜலயே. 51)
ாய் இருநி:த்தைப் படைத்தளிப்பர் பின் திரிைக்கப் படையெடுத்தான் கவின்பெறுகொக் குவிமர்ந்தான்
மலர்வைப் பதுங்டனே. (3)
டத்தக்கவை. Lானர் - புதுவருவாய்.
தன் + கோட்டம் = கந்தகோட்டம்) கோட்
பேசி இருப்பரிடம் இயமனும் அஞ்சிக் கை

Page 49
5.ኝ .
5.
岳齿。
5常。
S.
- 4
கடனடுவிற் பெருமரமாய்க் கதி உடல்பிளக்கச் சுடரிலேவேல் ஐ. வடபிலங்கை மருவுகொக்கூர் எ இடர்கெடுக்க விரும்புதியேல் இ
வாய்க்கிவிரான் பாக்கினரியான் நோய்க்குமருந்தவனுவான் நுணு தாய்க்குநிகர் தலேயளியான் தமி போய்க்காண்டாப் புதுத்தேரிற்
அழகினுக்கோர் அழகாவான் அ கழகமதிற் றமிழாய்ந்த கருதரில் மழலேயின் படநல்லார் மருங்க3 பழனவளஞ் செறிகொக்கூர்ப் ப பணிகின்ரு யிஃபநெஞ்சே பஸ்கள் பிணிநின்ற அடலுக்கே பெரும் மணிவென்ற மயிலூர்தி மகிழ்ெ பணிநிற்கத் துணிவையெனிற் ட பதைலேமைக் கடிமையாய்ப் பக3 உலகிபஃலு உருைதியேல் உவை மலமகல வழிகொக்கூர் மருவிய தஃவபடவைத் தவன்பனியில் த ஒழுக்காறு கடைப்பிடிக்கா துழ: அழுக்காது தவிர்க்கவழி யறிநதி முழுக்காத லொடுகொக்கூர் மு: வழுக்காமல் உயிரோம்ப வழித சிவமெனுஞ்செம் பொருளொன் நவவடிவம் எடுத்ததென நவை: பவனென்றும் மகனென்றும் டாக சிவசுப்ர மணியனேநீ திருக்கொ: கண்ணுதலான் திருவிழியிற் கை எண்ணரிய சரவனத்தில் எழில் மண்னகத்தில் உயர்கொக்கர் கண்ணுறுதல் தவிர்ந்தாலும் ஆ
கடனடுவில்-கடல் நடுவில் வளநகர்-வ பழனவனம் - வயல்வனம்.
ப3:fவென்ற மயில் - நில மண்ணியின் நீ தஃப்படுதல் - மனம் பலவழியில் அஃத பல தஃமைக்கு அடிமையாய்-ஜி.ஆகியவிற் வழுக்காமல் -ஒழுக்கத்தினின்றும் தவறு பவன் - சிவன். சிவசுப்பிரமணியன்-சிடி மணியதும் வேறல்gர், ஒருவரே என்ற றன்தன்மையை மீற் ருென்றின்மேல் ஏர் பினர்-பின்னர் என்பதன் விகாரம். ே கண்கள்ாற் காணுதல் இல்லேயாயினுப் படும்; அதனேக் காண் என்பது ஈற்றடி

ாந்துநின்ற அசுரன்றன் ருவியவன் திருவருளால் 1ளநகரில் உறைகின்ருன் றையவற்காட் படுவாயே, " வண்ங்குபவர் உடற்கிணியான் ணுக்கரிய உணர்வாவான் 2ழ்க்கொக்கூர்த் தளியுறைவான்
பொலியுமவன் அழகினேயே. ருமறைதேர் பொருளாவான் ப புலவனவன்
ாக்கும் கனவாளன்
தியுறைவான கழல்பணியே. (55)
பலே வளர்க்கின்ருய் 1- ܠܐ ¬ பற்று வைக்கின்ருய்
காக்சுர் மருவியவன் பலத&லப்பட் டுழிலாயே. (56)
சித்ததெ3ாம் இனிப்போதும் சுயெலாம் உவர்ப்பாகும்
வன் ஈரடியில்
ig"மல் ஒழுகுவதே. 7) ல்கின்ருய் மடநெஞ்சே
ருந்துங் கடைப்பிடியாய் ருகனேநீ வழிபட்டால்
ருவான் சிவசுதனே. (58) றே செயல்வகையாற் குமர3ொன பறநீ துணிமனமே
நவதோர் உபசாரம்
க்கூர்ப் பதிக்கானே. ሰ59) "ற்பொறியா யெழுந்துபினர் முருகாய் உருவானுன் மகிழ்ந்துறைவான் அவனழகைக் அக்கண்ணிற் படுங்கானே. saj 0}
ாம் பொருந்திய கோயில், நகர்-கோவில்,
றத்தை வென்ற நிறமுடைய மயில், பல is.
பல அதிகாரிகளுக்குக் கீழ் அடங்கி நடந்து. "மல்,
மாகிய சுப்பிரமணியன் சிவனுஞ் சுப்பிர உண்மையைக் காண்பாய். உபசாரம்-ஒன் bறிப் பொருந்துமாறு கூறுவது. நடுத்தொஃ நாட்டில் வதிவதால் நேரே 3, முருகன் எழிலுருவம் மனக்கண்ணிற்
List கருத்து.

Page 50
காணுகி சுந்தனின் கோலம் மானுறு கொக்குவிற் கேகி ஆணவ மலமற வாழ்த்திப் பேணுக வவன்றிருப் பேரே. (G1)
பேரோ ராயிர முடையான் சீரார் கொக்குவிற் கோமான் நேரார் உரமடு வே3ான் ஆரா வழுதவன் ருனே ሰ ፴፪ }
தானே தனிமுத வாளுன் வாஞேர் இடர்கெடுத் தாண்டான் கானுர் கொக்கூர் உகந்தான்
ஆணு இன்பத் தருமே. ( Ꮾ3 )
திரும வரும்பய ஒய முருகன் கொக்கூர் அமர்வான் பெருமை புடைய பிரானே
இருமை விண்கடி வானே. YG皇J
கடிவான் தீய வினைகள் கொடியாக் குக்குடி முயர்ந்தான் குடியார் கொக்குவிற் குமரன் வடிவேல் கைதொழு மின்னே. (3)
C.
வானு டரித்த குஞ்சரியை
வதுவை செய்த வயவிரா தேனேத் தினேயோ டுணத்தந்த
சென்வாய் வள்ளிக் குருகியவா ஆஐப் புலமைக் குகதாசன்
அன்புக் குருகிக் கொக்கூரிற் கோனுய் நின்ருய் நாயடியேன்
குறைதீர்த் தாளக் குறியாயே, (71)
2ே. நேரார் - பகைவர் உரம் அடும்-ரே 63. கான் - வாசனே ஆகு- அமையாது. tே இருமை வினே கடிவான்-நல்வினை தீவி3 83. குக்குடம் - கோழி கோழிக்கொடிை 67. நோன்ருன் - பகைவரை அழித்துத் ே 70. பானுவை - சூரியனே மானிகர் - (ம. 71. ஆணுப் புலமை அமையாத (நிறைந்
முதலிபா ரின்.
அவ்விரிவபுடன் ஆடல் புரிந்தது இடை நாவற் கிஃாவிய ஆட்டிப் பழங்க* நூலுக்கு இறையனூர் கிளவியலுக் களுள் தக்ரேன் உரையே சிறந்ததெ:

ls)
தொழுமின் தொண்டர்கள் தொழுது கீழிமின் பொய்ம்மை கழித்துக் குழுமிக் கொக்கூர்த் தனிநின்(று) அழுமின் தருவான் ஆக்கமே. (66)
ஆக்கி யாவும் அழிப்பான் காக்கும் அருளினன் கொக்கூர் நோக்கி இருந்தனன் நோன்ருன் பூக்க நும்முடி மேல்ே. (G7)
மேலன பாவினும் மேலோன் வேலவன் கொக்சுர் விமலன் நூலறி புலவன் நோன்ரூன் சால நுடக்குச் சரனே. (68)
சரவண பவனுஞ் சண்முகின் பிரணவ முனர்த்திய பெருமான் வரமருள் கொக்கர் வள்ளல் மரண பயந்தவிர்ப் பானே. 69
பானுவை வென்றிடு மொளியான் மாணிகர் நோக்கியர் மணுளன் கோனவன் கொக்கூர்க் குமரன் ஞான நலத்திரு வானே. (70)
DITOI
குறிய முனிக்குத் தமிழீந்த
குறிஞ்சிக் கிழவா கொக்கூரா அறிவில் முதிர்ந்த அவ்வையுடன்
ஆடல் புரிந்த அயில்வேலா இறைவன் நூலுக் குரைதேர்ந்த
இளேயோய் தமிழால் உண்ப்பாடச் சிறியன் ஆசைப் பட்டனனென்
சிதுமை பெண்ணிச் சிரிப்பாடே. (72)
:ேமயை அழிக்கும்.
ாகளான கன்மபந்தத்தைப் போக்கியருள்வான் ப உயர்த்தியவன் என்க. தாண்டரைக் காக்கும் வலிபதாள். Tன் + நிகர்} மாண் பொத்த, தி புவிமையுடைய குகதாசர் ச. சபாரத்தின
ச் சிறுவணுய், சட்டபழங் கேட்ட ஒன்வைக்கு எ மண்வில் உதிர்த்த வரலாறு. இறைவன் குக் கண்டச்சங்கப் புலவர் பலர் செய்த உரை ஈ மெய்ப்பாட்டினுல் உணர்த்தியமை.

Page 51
சித்துப் புரங்கள் எரிசெய்த
சிவனுர் பேணுஞ் சிவகுருவே விரித்த குடையைப் பிடித்தாடி
விளையாட் டயர்ந்த விறல் வீரா தரித்த நீற்றுக் குறிபுடையார்
சாருங் கொக்கர்த் தளியுறைவாய் எரித்தேன் வினேயை நீருக்கி
என்று கொள்வ தெப்போதே, (73)
போதார் கொக்கூர்ப் புதுக்கோயிற்
பொலியுங் கிருபா கரமூர்த்தீ தாதா ஆற்றுப் படைசொன்ன
நக்கி ரன்றன் இடர்தீர்த்தாய் ஈராதா டி பசேந் தமிழ்ப்புலவர்
வழக்குத் தீர்த்த நடுவோனே ஆதா ரமெனக் குனேயன்றி
ஆரும் உலகில் இலேயன்றே. (74)
அன்றும் உன்ஃனக் காணுமல்
அன்பு வைத்தேன் அறுமுகவா இன்றும் உன்ஃாக் காணுமல்
இரவு பகவாய் இரங்குகின்றேன் துன்றும் காச்சூழ் கொக்கூரில்
தாண்டா விளக்காய் ஒளிர்சோதி என்றும் உன்றன் அடிநிழலில்
இறுtாந் திருக்க வரமருள்ே. (75)
வரம்பின் கருஃனப் பெருங் கடலே வானு டபிளித்த வயல்வீரா கரும்பேன் மொழியாள் வள்ளியைான்
களவில் மணந்த கதிர் வேலா கரும்பார் பொழில்சூழ் கொக்சுடரிற்
சுடருஞ் சோதி சுகுமாரT இரும் டாம் மன்த்தேன் எஃபீர்த்தாய்
இனிநீ என்ன செய்வாயே. (76) 73. of த்த குடை முருகன் அசுரரோடு 7. வாதாடிய (72 இல்) உரைதேர்ந்
புலவர் ஒவ்வொருவரும் தாம்தாம் சிெ உருத்திரசன்மஞர் அவர்கள் நீரைக் மேய்ப்பாட்டிஐல் உணர்த்தினூர், ". முருகன்மேல் அச்செய்தி ஏற்றிக் கூற 7f , கரும்பார் - வண்டுகள் மொய்க்கின்றி 78. தமிழா - இனியவனே, தமிழ் என்பத கள் இலக்கியங்களூரில் ரீானப்படுகிறது பொருள் கொள்ளலாம். உழவார் 80. ஐன்மேல் நேயம் மறந்தது என் அரபு
வேஃ விடுவாய் என்பது ஈற்றடியின்

வாயின் உள்ளாய் மனத்துள்ளாய்
வணங்கும் உறுப்புக் களிலுள்ளாப் தாயின் இனியாய் தயாநிதியே
தண்ணுர் வயல்சூழ் கொக்கூரிற் கோவில் உள்ளாய் குமரேசா
கூறின் எங்கும் உள்ளrயே நோயிற் கிடந்து மாள்ன்ே னே
நோக்கி இருத்தல் அழகாமே" (77)
அழகா தமிழா திருப்புசுழாம்
அமுதம் உண்ட அபில்வேலா குழகா குமரா குமரகுரு
கூறுந் தமிழுக் குருகியவா உழவார் கொக்கர் உவந்துறையும் ஒப்பில் கிருபா கரமுருகT அழவோ வைத்தாய் *ரயிங்கே
அறுமா முகத்துப் பேருமானே. (78)
மார்னோர் நோக்கின் மடந்தையரை மருங்கில் வைத்த மனவாளா வானுேர் மண்ணுேர் யாவர்க்கும்
வாழ்வின் முடிவே வடிவேலா தேளூர் போழில்சூழ் கொக்கூரிற்
திகழும் மனியே செவ்வேளே ஏணுே இன்னும் எனக்கருளாது'
இருப்பாய் உள்ளம் இளகாயே (79)
காயுஞ் சினத்துத் தாரகன்ற ஃr
காயம் பிளந்த விதிர்வேலா
Tš கங்கை சடைமடுத்த
பரார் கருதுங் குருநாதா
ஆயுங் கஃபகள் செழித்தோங்கும்
அழகார் கொக்கூர் அமர்வோனே
நேயம் பறந்த பிழைபொறுப்பாய்
நெடுவேல் விடுவாய் ஊழ்மேலே, (80)
பொருதபோது குடைக்கூத்தாடிய வரலாறு. த செய்தி. காளியலுக்குக் கடைச்சங்கப் ப்த உரையே சிறந்ததென வாதாடியபோது ஆளக் கேட்டு நக்கீரர் உரையே சிறந்தஆேன ருத்திரசன்மனூர் முருகனின் அமிசமாதலால் பப்பட்டது.
. ற்கு இனிமை, இன்பம் என்னும் பொருள் தமிழில் காதல் கொண்டவன் என்றும் உழவு + ஆர் உழவுத்தொழில் நிறைந்த, ராலேயாம். அந்த ஊழ் அழியுமாறு உன்
பொருள்.

Page 52
(தலே வி தலேவன் ஊழலாலே இயங்குகின் உன்பொன்று நான கீழாகி மேலாகி நடுவு
கிளரொளிபாய் வின் கூழாருங் கெக்கூரில் { கோட்டத்துக் கியஐ தாழாமல் என்னிலேனம
தையளிவன் உயிர்த
தருவளருங் காவெங்கும் தண்டேனே புண்டுப் பொருவருமூ விருமுகமும் பூண்டருளு மெம்டே திருவள ருங் த லங்கையில் செழும்பதியாங் கெ உருகுகின்றேன் அவன் ெ
உறுதுயரம் அவற்றி: கறுமொழி கேட்டுநிதங்
கூண்டிலிருந் தென்கி சோறுபழம் பாலுடனே
சோராமல் என்றுTத ஆறுமுகப் பெருமானென் ஆலயத்தில் அமர்ந்து மாறுமுகங் கொண்டால் மறுமொழிபெற் றெ
வார்கடலின் கரைமருங்ே வண்குருகே என்துை சீர்பொருகு கொக்கூரில்
சிவசுப்ர மணியனவ: ஏர்.ாறித்தான் உாம்பறி. என்நிலமை அவற் ெ நீர்பெருகு கண்களுடன்
நீக்குவது தவறென்று
岛器。
E3
需要。
வளி - காற்று காற்றைத் த*வி து கா - சோக்ல; வண்டுவிடுதூது தண் கூறும் மொழி நிதங் கேட்டுக் கூறக் கொள்க. நிதம் - அதுதினம் என் [nt_f T ழுதே
குருகு விடு தாது, குருகு - நீர்ப்பறை
என்பது, ஏர் - அழகு கீழ:வாய்"

44 -
ରା]]
பால் தூது விடங்
ர வளியே வாரTப்
ரப்பன் நல்குவயோ?
L
ாங்குகின்ற எனது நாதன்
இந்துக் கல்விக்
லுள்ள கோயி லுள்ளான்
சேவியிற் சொல்லின் ந்த தரும மாமே,
பறந்து சென்று கிழ் வண்டே நீவா
புயமுந் நான்கும் பருமான் உளங்க வர்ந்தான் லே வடபா லுள்ள ாக்சுரிற் கோபி லுள்ளான் பாருட்டாய் ஒருகால் நீபோய் கடுத்துக் கூறுவாயே. 32
கூறக் கற்றுய்
வளியே உஇா வி டுப்பேன்
வாயில் வைப்பேன் ாய்ச் செல்வா யம்மா
ஐயன் கொக்க துள்ளோன் ஆள்:ன்பா :ேகி பான் வாழேன் என்று ன்பால்நீ வாரா யின்னே. 33)
க இறைதேர் கின்ருட் நயைக் கேனா போற்
உறையுஞ் சேந்தன் ன் எண். நந்தான் த்தான் என்செய் கோயான் கடுத்துச் சொல்லு வாயே
நிற்கின் றேனே து கழறு வTயே. ሰ 8 4 !
ாதுவிடுவதாக அமைந்துள்ளது இப்பாடல். டேன் - தண் + தேன்.
கற்றுப் என்று கொண்டு கூட்டிப் பொருள் தூதாய்ச் செல்வாய் அம்மா. இன்னே-இப்
31 கொய்ய4 நாரை, வண்குருகே என்றது "நீ எனக்கு உதவும் வள்ளன்மை உடையாய்'
இடித்துச் சொல்லுவாய்.

Page 53
- 4:
வாயலகில் உணவருந்தும்
வள்ளரவன் பெயர்!ெ நீயறிதி மன்றேயென் பூண் நின்ஃனயிரந் தொருவ நாயகன்கொக் கூர்க்கோப நல்லாரும் அப்பதிக்:ே நோயெனது துவ ஆதிநீ ப நோய்செய்யான் உன
அஞ்சிறைய மடவன் மே
அல்விமலர்ப் பொய்ை கெஞ்சிபு&னக் கேட்கின்றே
தோராடிான் கொக்கூ நெஞ்சவர்க்குப் பறிகொடு நிக்ாவகலான் அவனெ மஞ்சினிலே பறந்துகிரு. ட மாற்றமொன்று சொ
வேண்டியபோ தெப்போது
விரும்புமிடம் 11றந்து வேண்டுதலேக் கேட்டருள் விண்ணவர்க்கு வாழ்வி காண்டகு தேர்ச் சிறப்புடை கண்ணுள்ளான் என்ஜி ஆண்டொருகாற் செல்வீே அளிபன்யான் படுந்து
மின்னுகின்ற எழிற்றேனசு மிதித்தாடும் இளமயி உன்னண் ய ஒருமயில் மீ :
உறைகின்றன் கொக் என்னிறையும் என்னுளமு என்பாலே வருவானே அன்னவன் உன்முதுகில்
ஆகமுறத் தழுவுதற்கு
墨岳
,
87.
岛品。
பூவை விடு தாது. தன்வி தான் அன்பு விளிக்கின்ருள்
அன்னம் விடு துTது. அனம் - அள்னப் கேன் - அன்பு, நிறை - மனத்தைக்
மேகம், முகில், மாற்றம் க செய்தி,
மகின்றிங் - அன்றில், அன்றில்கள் 受黑鸟 பன்மையாற் சுட்டப்பட்டன. அளியன்
ஆகம் - மார்பு பயிஃத் தூதுவிடல்,

போதெல் ஸ்ரீநான் சால்வி வைத்த வாறு
வைப் பிள்ளாய்
கேட்பன் கேளாயப்
rfsir 5 forf : றந்தான் சு இப்போ தேகி
பவன்செ விக்கே க்கவன் நீ அஞ்சா தேகே. { 8 ኛ )
துனேயோ டாடி
கயிலே நீந்து கின்ருய் ன் இரங்கு வாயோ ரிற் கோயி லுள்ளான் த்தேன் நிறைவி முந்தேன் ான்ஃா நிக்னக்கு பாறே
பாக ரற்கென்
ல்விவர வேண்டு வேனே, ( 8 [ና !
ம் விண்ணுT டாக செலும் மகன்றில் காளென் வீர் வெற்றி வேலன் பளித்த விசாகன் எங்கோன் உய கொக்கூர்க் கோயிற் றுள்ளம் கவர்ந்து சென்சூன் ரல் அவன்பால் நண்ணி பரஞ் சொல்லு மின்னே. (8)
விரிந்து மெல்ல லே சொல்லக் கிேளாப் தாருஞ் செவ்வேள் கூரிற் புதுக்கோ பயிற்கண் ங் கவர்ந்த கள்வன் ான் றிருந்து நொந்தேன்
ஏற்றி வந்தென்
த் தருவாய் நீயே, (88)
ாக வளர்த்த பூவையைப் " பின்னாப்" என்று
என்பதன் விகாரம், கேளாவான்-அன்பன் கட்டுப்படுத்தி நிறுத்திவைத்தல். மஞ்சு
சொல்.
தும் பெண்ணும் இண்பிசியாது இருப்பதால் T - இரங்கத்தக் கேன்.

Page 54
SS.
፵ ዕ} .
நீயலேயே சிறுகுயிலே ம நித்திமுமென் நெஞ் நோயெனக்குச் செய்வை துவலக்கேள் என்னு கோயிலுளான் குமரவேள் குன்றுதோறும் ஆடு வாயிசவிக்க அவன்பெயை ள்ேள3வன் எண் :
பீடவியழுத் தொண்டருள குறித்தவரம் தருவ: தேவிபுமை பெற்ற சுதன்
திருமுருகன் ஆறுமு: ஆபியினும் எனக்கினியன் அன்புடைய ஐ.டன்பி ாாருைமே எனக்கரி வான்
பாத்துநீ என்பாலே
岛山
நெஞ்சினில் நேயமொடு பன சஞ்ச3ந் தீர்க்குஞ் சரவன: விெஞ்சினத் தெள்வர் வெறி அஞ்சுவ நில்லே அடியார் ஆ அவிடக்கம் முன்னர் அமரர் படைக்கல மாயொரு வேலி உடைப்பெருங் கொக்கூர் உ கிடைக்கரும் பேறுகினடக்குப்
ஐயமில் ாைதுவார் காட்புே கையிலோர் வேலுடன் காட் மெய்யடி யார்தொழக் கொ உய்தியை வேண்டுவீர் உற்ற பற்றினு போகும் பவமெனக்
உற்றிடும் வீடெனல் உண்ை பற்றினே நீக்க விரும்புவீர் கற்றவர் வாழுநற் கொக்கர்
கூவும் குயிலே வேண்டுதல். குயில் த தஃலவிக்கு வேதஃயைத் அருகிறது. அ தன்பால் வருமாறு பீவும்படி வேண்டு நெஞ்சுவிடு தாது, தெவ்வர் - பகைவர். பழமுதிர்கா - பழங்கள் உதிரும் சோஃ விரும்பி உறையும் இடங்களுள் ஒன்று காட்சி - மெய்யறிவு.
பன்ம் - பிறப்பு, நூல் கூறும் என மு

46 -
3ர்கின் கோதி
சுருகக் கூவு கின் முப் ததி யறியாய் கொல்லோ ஸ்கிளங் கவர்ந்தான் கொக்கர்க் * குறிஞ்சிக் கோமான் வான் கூர்வேல் கொண்டான் *ரக் கூறு கின்றேன் ரோக்க வரக்க, வாயே, (8)
ங் கிளிக்க வந்து
ானெங் கோக்கூர்க் கோமான்
சேந்தன் சென்வேன்
ன்ே சிவகு மாரன்
* அன்னே தந்தை
றந்தார் உற்ருர் நண்பா
" ஆல்ஃr அன்பால்
கொன வாய் நெஞ்சே, | 70
SIJAJ ரி செப்பும் நெறியினர்க்குச் ன் கொக்குவில் சார்ந்திருக்க பாடி விந்து குதறிஞலும் வன்றன் அடைக்கலமே : IJ ர்க் களித்த அறுமுகவன் *னப் பற்றிப் பழமுதிர்கா றைகின் ந:ானவற் காட்படுகின்
கிலிபோம் ஐயமின்றே. (S2)
7. டய வடிபவர்குக் .சி தருங்கிரு 'ாகரன்ருன்
க்குவில் மேவியிருப் தனுஷ் நல் வாய்ப்பின்னப் பற்றுமின்னே. 93 )
கூறுநூல் பற்றுநீங்கின் மயே யிந்த வுலகத்தின் வத்துடன் பற்றுமின்காள் க் கடம்பன் கழவினேயே. 9d)
ன் துணையை அழைக்க இயல்பாகக் டேவி துே
தனுலே அவள் அக்குயிலேயே தன் தலைவ3வத் கின்ருள்;
பகள், 'பழமுதிர்சோஃப்" என்பது முருகன் கொக்கூரும் பழமுதிர் காவுடையது. )
டிக்க. -கூறும் + நூல் கூறுநூல்,

Page 55
- 4.
இ&ணயிலாப் பேரெழில் கொ பி&ண்பேனு நீள்விழி வள்ளிெ அனேவர்க் காநந்தம் அளிப் கனேயேனப் பற்றுமின் வேல
எதுபெரி தென்றுமுன் அவ்:ை முதுமறை தேடியுங் காணு ' மதுபவர்க் காச்செறி கொக்கு எதுவரின் என்னென் றிருப்பா
அடியினே அங்கைத் தொகுதி வடிவார் கமலத்தை வாட்டு. கடியார் புதுக்கோயி லுள்ளா படிய விக் கிடந்திலேன் பங்க
பார் தம் அண்டம் அனேத்து சூர்முக வாய கைதடிந் த நீர்மிகு கொக்கூர்த் திருத்தல்
தேர்நிசை யூருங் விா ட்சியைக்
திருவள ரீழத் திருமுகத் திட குருவார் கொக்கூர்க் குமரே
ஒருமணி யாறு முகபாணி ெ திருமணி சிந்தைக் Fரிைய இ
சித்தைக் கினியன் செவிக்கு
வந்திப் பதற்கினியன் கொக்: அந்திப் பொழுதெழு ஞாயிறு சிந்திப்போம் வல்வினே சிந்திட்
திருச்சிற்:
9.
ք է: ,
『.
23ண் - பெண்மான் பெண்பாளின் வி விழிகளையுடைய வள்ளியம் தெய்வாஃ. பெரியது எது, அரியது எது, இனியது 4 பெற்ற வரலாறு. முருகன் முழுமுதல் குவில் மன்னி உறைவான். எதுவரினு படி பற்றிஒேர். அடிஇஃண, அழகிய பன்னிகு கைகள், னிறமுள்ள செந்தாமரையை ஒளிமங்க நரம், காந்தி, அழகு. முருகனுடைய 2 றைக் கண்டு இயற்கையான தTLDரே கிடி - காவல், நறுமணம் முருகனது அடிமுதலிய தாமரைக் காட்டின் எழி3 அந்தப்பேறு கிடைக்கவில்ஃப்யே! என
 

H.
܌ܩܚ . ண்டவன் இன்பத் தமிழ் தெரிந்தோன் தய் வானோபர் பேணுநாதன் பவன் கொக்கர் அடர்ந்துள்ாாங்
&ன வேறு துனேயெதற்ன்ே. E is
பண்புக் கேட்ட ரிழில்முருகன் முழுமுத வாங்கிவனே
வில் மன்னி மகிழ்ந்துறைவான் *ர்- இறையடி பற்றிஜேரே. si)
அறுபா முகத்தழகFல் ம் (புருகன்னொக் சுருந்து 'ள் அவன்றிருக் கோபிற்கண் யக் காட்டெழில் பார்ப்பதற்கே. 97
மாய் நின்ற பரமநாதன் ாண்ட சுடர்வே:ைன்ே
மன்னு கிருபாகரன் கண்டோர் திருவினனே. 95 }
ட்ட திங்கமாகும் காட் டத்தொளி காலுகின்ற பாப்பிபாச் செங்கேழ்மனி
Հirւք միի சிந்திப்போமே ஒஒத்
மினியன் தினமுநாவால் கூர்க் குமர வடிவேலன்
போலு மழகஃனநாம் ப்பே7ம் சேர்வம் அவன்திருவே. ()
Djurg, LÈ.
ழிபோன்று பாருண்ட பார்வையுடைய நீண்ட
பும் என்றவாறு,
ாது என்று அவ்வையிடம் கேட்டுப் பாட்டுப் என்று முடிக்க, அந்த முதல்வனே கொக் ம் என்? என்று சு:ங்காது இருப்பர் இறை
ஆறுமுகங்கள் ஆகியவற்றின் அழகிலுல் நன் வைக்கும் முருகன் என்க. வடிவு - நன்னி அடிமுதலியனiம் செந்தாம் ரைகளே. அவற்
வாட்டமுறுகின்றது என்பது கற்பரே. கோயில் வாயிற்படியாய்க் கிடந்தால் அந்த ஐ எந்நாளும் பார்த்துக்கொண்டிருக்காமே.
வருந்துகிருர் ஆசிரியர்.

Page 56
G.
보 .
- 4
சூர் முதலாய - சூரன் முதலிய தடிந் ஈழத்திருமுகத்து - ஈழமாதாவின் திரு றது கொக்கூர் என்றேனும், கொக்: கொள்ளலாம், குரு - மேன்மை, பிரக கேழ் - நிறம்,
10. அத்திப் பொழுது - காலே அந்தி, விடி
நாம சிந்திப்போம்; அதனுல் நமது வல் முருகனுடைய திருவைச் சேர்வோம். சிந்தித்து முத்தியின்பம் பெறவேண் பன்மை வாய்ப்பாட்டால் பிரபந்தத்
 

18
து ஆண்ட - வலியழித்து ஆட்கொண்ட முகத்தில், திலகம் - பொட்டு, திலகம்போன் கூர்க் குமரகோட்டமென்றேனும் பொருள் நாசம், செங்கேழ்மனி - செந்நிறமணி,
யல், எழுதுாயிறு, உதய சூரியன். அழகஃன வினே சிந்திப்போம் (அழிந்துபோம்); நாமும்
கிரு-முத்திப்பேறு அனேவரும் அவனச் டும் என்பதால் உனப்பாட்டுத் தன்மைப் தை முடித்துள்ளார் ஆசிரியர்.

Page 57
பூநீ முத்துக்கும
முதலி
1$母1-面
திகாழிகோ
டாக்டர் உ. வே. சாமி
இயற்றியவற்றைக் கொக்கூர்
சிறு மாற்றங்களுடன்
 

蠶鬥
E தோத்திரம்
ரசாமி ஊஞ்சல்
ஆண்டில்
பாத்தியாய
நாத ஐயர் அவர்கள்
முருகனுக்குப் பொருந்துாேறு
பதிப்பிக்கப்பட்டவை.

Page 58
}} 556. T6
----T----- *----"F----
T
குயில்வாழ் பொழிற்கொக்க அபில்வாழ் மலர்க்கை பம் பெருமான் ர&னத்துதிப்பப் வருமா லொருகோட்டு மா. (குறிப்பு) பொழில் - சோஃல, பெருமான். அயில் - வேல். ஒரு பானே விநாயகர்.
விரு
கங்கை நதியு மிளமதி கவின்ற வேன கண்கள் களிப்பத்
கருஃப் சங்கை பறவிங் கெளி
தரிசித் தல்ல தரைப்பக் காட்சி தமியேன் கொங்கை யுறுபூங் கட குருந்தே பிற6
குலவு பன்பர்க் ே
έ55δάτι απ' தங்கை யிருகண் மணி தனோபா தனே
தழைக்கும் வளம! தண்ட ட
(குறிப்பு) சுவின்ற - அழகைத் என்றது முருகனே. சங்கை அற - சர் (தேவாரம்). கொங்கை உறு பூம் ச கொண்ட அழகிய கடப்பமாஃவ. குழு வர்த்தன மலேயை ஏந்தி நின்ற திரு. என்றல் மரபு. தனோபா - திருக்குமா
தன்னே) என்றது கொக்கூரை.

ဦ|ိုးန္ဟr
ທີ່ຜົນທີ່
E விருத்தம்
SMSL SSLLS SLALSLS L L SALS LLL SLSLS LeLLLSeLSSSLLLSLLLSeL
ப்பு
உர்க் கோநகர்வாழ் செவ்வேள் லன் - டிபில்வாழ் பேதையே னெஞ்சில்
கோ - சிறந்த, செவ்வேள் - முருகப்
கோட்டு மா - ஒரு தத்தத்தை புடைய
த்தம்
புங் ரிப் பரமார்திருக்
தோன்றடிகள் பிழம்பாத் திருவுருவைச் தடியேன்
கண்டமெலாம் தந்தனேயித் புரிந்த தவமென்னுே டம்பனியுங் விப் பிணிைமருந்தே கொருவிருத்தே மலேயே மலேயேந்தி
rtiff; பT வரும்புகழத் ார் கொக்கர்வாழ் ாணிப் பெருமாளே. 교 .
தந்த வேணி - சடைமுடி. அடிகள் ந்தேகம் நீர. அல்:கண்டம் - துன்பம்
கடம்பு - வாசஃண்ணியத் தன்னிடத்தே ருந்தே-குழந்தையே, மலேயேந்தி-கோ
F_
ால், உண்பைத் திருமாவின் தங்கை
"ரனே. தனே யாவரும் புகழ் - தனே

Page 59
5. يس--
பூவும் புனலுஞ் சுடரு
புகைபு மேந்தி பூசித் தறியே ன:
போற்றி மேவும் பெரியர்ப் பை விதமு மறியே வீட்டி பென்ேபு ெ டேவி பர வாவு மிளமான் மகள் மனியே யவன்
வஞ்ச வவுனர்ப்
வானுேர்க் தாவுந் தகரூர் தருள்: தனிக்கற் பக தழைக்கும் வளம! திண்ட ட (குறிப்பு) சுடர் - விளக்கு, புை கடவுளின் அடியாரை. வீட்டி - அழி இளமை பொருந்திய மான், மான் ம மரம். அவள் முன் வரு கனியே - வி ருந்த காலத்தில் முருகக்கடவுள் அவர்
ப்ாக நின்ருர் என்பது வரலாறு, பாகத்திலிருந்து எழுந்த ஓர் ஆட்டுக் ஒரமாக கொண்டார் என்பது வரலாறு பெரியோர்,
துற்ருர் தரங்க வாரி:
தொஃலயா வ தொஃலத்து விளங் தொழுது பற்ரு மகளிர் விழிக்க
பணேத்த கெ
பாகைத்து வருத்தி
பண்ணு அற்ருர்க் குதவு மாநி அமரர்க் கொ ஆஃன் மக்ளி னரு
அல்லற் சற்றுப் பவர்க்கு மரு தாமோ தரவு தழைக்கும் : ::Tք քն
தண்ட
 
 

-
தறும்
தி நிஃபைன்பிற்
துதினமும்
நினேயே நினைத்துருகி
சிந்தொழுகும்
ான் கொடும்பினியை
மொருபொருளா
"ண்ட விதமென்னே
ரிருகண்
ண்முன் வருகனியே
பொரும்பகையே
கருளும் பெருந்தகையே
பழுத்த
மே தயை சான்றேர்
ார் கொக்கூர்வாழ்
பாணிப் பெருமானே. 3.
பக - தூபம். பெரியர் என்றது முருகக்
த்து. வாவும் இளமான் - தாவுகின்ற
கள் - வள்ளியம்மை. கணி-வேங்கை
பள்ளியம்மையார் தினேப்புனம் காத்தி இருக்குமிடம் சென்று வேங்கை மர தகர் - ஆட்டுக்கடா நTரதருடைய
க்கடாவை முருகப்பிரான் அடக்கி வாக
1. தயை சான்ருேர் - அருள் நிறைந்த
நிபுந் ‘ன்றிற் பெயர்க்கிரியுந் கு பயிற்படையைத்
பொழுது கழிப்பேஃனப் ாடலும் ாங்கைப் பொருப்புமிகப்
Jolis sIIIsEJLJ நின்ற விஃதென்னே தியே ாருசே ரூபதியே
துனேயே பரவைக் கிரும்புனேயே ண்முருகா ள்றன் திருமருகா ார் கொக்கர்வாழ்
பாணிப் பெருமானே. t

Page 60
-
(குறிப்பு) துற்று ஆர் தரங்க 3 களேயுடைய கடல், அன்றில் பெயர் பின் பெயரையுடைய மலே: அதாவ, யூதம். ஒரு கடஃவயும் பஃலயையும் ! ழுது பொழுதுபோக்குவேனே வேே என்ற கருத்து முதல் இரண்டு அடிக துன்பக் கடல், புனே - தெப்பம். ச னிப்பவர்க்கும். அருள் முருகா - அ தாமோதரன் - திருமால்.
பரித்த வுடையு மலர் பணிபு முதல பணவ குமரர்க் வி
பகைத்த எரித்த பெருமா னரின்
ஏது மின்றிச் றியம்பி மகிழ்வித்
GTL Lie TaT
விரித்த வொளிகொ
மெய்யன் புை விமலன் விழிதந்
விறல்கொ தரித்த கருணை மிகு:ே
சாற்று சதுமி தழைக்கும் வளமா தண்ட ப
(குறிப்பு) பரித்த " உடுத்திய, ! கள், பனவ குமரர்-அந்தணச் சிறுவர் சருமர் என்ற அந்தனச் சிறுவர் சில தம் தந்தையார் இடையூறு செய்ய சிவபெருமான் இவருக்குமுன் தோன். தாம் உடுத்த உடையையும், புனேந்த தருளினர் என்பது வரலாறு. சுவா! சண்டேசுவரரைப் பூசிப்பதும், சுவா இவருக்கும் படைப்பதும் பிறவும் இ அசுரர், தந்தாய் - தந்தவனே தீ பொறையை - பொறுமையையுடையா தோன்றிய அனற்பிழம்பே முருகக்கட விழி தந்திடு பாலா என்றது. சதும பின்னுள்ள அடிகளில் அமைந்துள்ள !

2
ாரிதி - நெருங்கி ஆரவாரிக்கும் அலே க் கிரி - கிரவுஞ்சம் என்னும் பறவை து கிரவுஞ்ச கிரி. அயிற்படை-வேலா தொலேத்த வேலாயுதத்தைக் கைதொ ருெரு கடலும் ஃபும் விருத்துவது ஒளில் தோற்றுகிறது. அல்லல் பரவைற்று ஆய்பவர்க்கும்-சிறிது நேரம் நியா ருள் செய்கின்ற முருகப்பெருமானே.
த்தொடையும் Tம் பொருள்பலவோர் 5ளித்திடவும்
தகுவா விாழபுரதவித டச்சீற்றம்
தந்தாயென்
பொறையை யென்றறிந்தேன் ாயில்வேலா டயார்க் கணுசுலா திடுபாலா
எாவுனர் குவகாலா
T
மறைநூலா ார் கொக்கூர்வாழ் ாணிப் பெருமானே. i
தொடை - மாலே, பணி - அணிகலங் என்றது சண்டேசுவரரை. விசார வபூசை செய்துகொண்டிருந்தபோது, அவர் காலேத் துணித்தார். பிறகு மிச் சண்டேசுவரப் பதவியையளித்துத் பூனேயும் பிறவற்றையும் கொடுத் மிக்குப் பூசைசெய்த நிர்மாவியத்தால் மிக்குப் படைத்த நிவேதனத்தையே ன்னும் வழக்கமாக உள்ளன. தகுவர்தந்தையே எம்மான் என்பது விளி. ய், சிவபெருமானது விழிகளினின்று =வுள் அவதாரமாதல் பற்றி விமலன் ாமறை - நான்கு பெரிய வேதங்கள். பிரகாரம் படித்து இன்புறற்குரியது.

Page 61
- 5
உலகிற் பிறந்து பருவ யுற்று மரிக்கு தோங்குங் கவுரி
லுற்று வி இலகப் புனைந்து விளை இறைசே யெ எய்தி விருத்த வு எடுத்து 8 அலகில் கருணைப் பெ( அடியேஞ் செ ஆனேக் கிளேய வ
அவுனர் சலச மடவார்க் கிட தரும முதலா தழைக்கும் வளம
தண்ட ட
(குறிப்பு) பசுப்போலாது-ஆன்ம மடவரல் பால்.இறை; இவ்வரலாறு குமார பாலரான படலத்திற் கண்ட என்பதற்கு ஏற்ப நீயும் விருத்த உ( வற்ற, ஆஃன - விநாயகர், அfபேே மடவார் - தாமரை மலரிலுள்ள பெ மகளேயும்.
ஆறு முகங்கொண் ெ அடியார்க் கரு ஆறு சமயங் கிளு ஆதி நீெ பேறு முகக்கு மிதைய
பேதை மாக் பேணு தந்தோ ( பிறந்தை, பாறு முகக்கும் பறந், பகைத்த வ.ை பாற்றி யமரர் ே பண்ணுங் சாறு முகக்கு மறுகுெ
தரும பரிபா தழைக்கும் வளம தண்ட ட

3 -
முறை ம் பசுப்போலா மடவரல்பா விருத்த வுருவாதி யாடும் னற்கோ வள்ளிமுணம் ருவாதி விளையாட் டயர்ந்தனேயே ருக்காறே ய்த தவப்பேறே ரியேறே குலத்தை யடுமாறே மாகித்
நாற்பொருளும் ார் கொக்கூர்வாழ் பாணிப் பெருமானே. .
கோடிகளைப்போல் அல்லாமல், கவுரி திருவிளையாடற் புராணத்தில் விருத்த தாகும். அத்தகைய தந்தைக்கு மகன் ரூவாகி விளையாடினே. அலகு இல்-அள ற-ஆண் சிங்கம் போன்றவனே, சலச ண்கள் என்றது திருமகளேயும், கலை
டTருமுகமா ருளுந் திறமதுதான் க்குமிறை யன் றுணர்த்திடவும் பறியாப்
ரிைனதடியைப் பெருந்துன்பப்
பரவின் பழுந்துவரால் தஃலயிற் |னப் படைதொலேயப் பெயர்நிஃலப்பப்
கருஃனப் பண்ணவனே தாறும்
லனம் புரிவோர் ார் கொக்கூர்வாழ் -Jntଶ୪୪il') பெருமானே. 6.

Page 62
5 س--
(குறிப்பு) ஒருமுகமா - ஒருமிக்க, ஒன்றேயாதல் பற்றி இங்கனம் கூறியே ஒருமுகமாக அருளும் திறம்" என்பது உணரமாட்டாதார் மாக்கள் ஆவர்; யுடையார். பிறந்தைப் பரவை - பி. தஃப் - போர்க்களம். பாற்றி - கெடு பண்ணவன் - தேவன்.
சேதிப் பரிய தவவொ
செல்வம் வா செவ்வே தமிழின்
GFF (i. ஆதிச் சங்கத் திடைே வதணு லெம்ப ஆசா னென்ட் த அகற்ரு : சாதிப் பைம்பொற் ற தழைப்ப வெ
தடிந்தே பரிமுன்
தனப்ப தாதிற் பொலிபூஞ் ே சலச மலர்நீர் தழைக்கும் வளமா தண்ட ப
(குறிப்பு) சேதிப்பு அரிய - இடை அகற்ருது அளித்தல்-நீக்கிவிடாது காத் தேவருலகில் உள்ள கற்பகதரு முதவி பெரிய அடியை என்றது மாவின் வ மரத்தைத் தபுந்ததனுல் வானவர் ந பகதரு முதலியன ஏற்றம் பெற்றன் முகன் - சிங்கமுகாசுரன்.
நிலேயில் பதிமுன் முப் நிலேமை யாய் நிலைத்த பதிமுன்
நிலேமை கலேயின் மதிநின் றிரு கலேமா மதிக கருதிக் கொடிய
கடிந்து வி
رجل اسم متحسس قسم ا

4 =
பூரணமான முகம் தண்டபாணிக்கு தென்றலுமாம், "ஆறுமுகங் கொண்டு நு ஒரு நயம், முருகன் பெருமையை
மாக்கள்-ஆறறிவின்றி ஐயறிவினேயே றவிக்கடல், பாறு - கழுகுகள், பறந் த்து. சாறு - திருவிழா, மறுகு-வீதி.
"ழுக்கச் ப்ந்த குறுமுனிக்குச் இலக்கணத்தைச் ருளி யொப்பில்லா LCII 2ான் றமிழ்ப்பரம றிந்தடைந்தேன் தளித்த னரின்கடனே உருவாதி ாருமாப் பெருமுதலேத்
னுேர்துயரம் வரிமா முகற்றொலேத்தோய் சாஃகளும்
வாவிகளும் ார் கொக்சுர்வாழ் ார3ரிப் பெருமா జాT. 7.
உயருத, குறுமுனி-அகத்திய முனிவர், தல், சாதிப் பைம்பொன்தரு வாதிபன. மா பெருமுதலே - மாமரத்தின் டிவாகிக் கடலில் நின்ற சூரனே இம் ாடு விடுதலே பெற்று அங்குள்ள கற்
என்க. அரி - இந்திரன். அரிமா
பொருளின் த லன்றியென்றும்
முப்பொருளின் பாய்தல் சிறிதுமிலேன் முகமாம்
னிருமூன்றும் வினேயிருளேக்
ாழ்வ தென்றுகொலோ

Page 63
அலேயி லின்ப வாரிதி அமலா னந்த அருண்மா மழை
அளிமே தலேயி லிரந்தோன் (
தவத்தோர் தழைக்கும் வளம
தண்ட
(குறிப்பு) நிலையில் பதிமுன் முட பொன் என்ற முப்பொருளினது; மு பொருள் என்றது பதி, பசு, பாசம் நின் திருமுகமாம் - கற்ற கலைகளினுள் களாகிய, கலேமா மதிகள் - பதினுறு இல் - அலேகள் இல்லாத அஃதல் இ அமையும். வாரிதி - கடல், அமல புதம் - மேகம், அளி - வண்டு, கரு: பிரம கபாலத்தில் பிட்சையெடுத்த சி
அங்க மடிகட் கருள்வி
அநங்க் ஞய
அங்கம் புகுந்து
அன்னுன் சிங்க மளித்த மைந்த றேவ்ே தெய் செல்வ னஃலயோ
தெவ்வோ பங்க மளித்த சிதடே பார்த்தற் கா பரங்குன் ருதி யி படைவீட் சங்க மளிந்த நூனய தருவோர் த தழைக்கும் வளம தண்ட ட
(குறிப்பு) அடிகட்கு அங்கம் அரு ரிேச் செய்ததற்குக் காரணமாயிருந்த அதங்கன் ஆய - உடல் இல்லாதவனு யைப் புரந்த நரசிங்கம் - கஜேந்திரன் சிங்கம் யானேயைக் காத்தது என்பது இரணிய கசிபுவைக் கொன்று கர்வா பெருமான் சரபப் பறவையாக வடிெ
R

55 -
யே
தப் பெருவாழ்வே
பெய் யம்புதமே
வுறுபூங் கற்பகமே
பெறுபனியே
நுகரு 'குமருந்தே 2ார் கொக்:rர்வாழ் பாணிப் பெருமானே. S.
ப்பொருளின் - நிலையற்ற மண், பெண், மன் - முதலான நிலைத்த பதிமுன் முப் என்னும் முப்பொருளை. கஃலயின் மதி மதிக்கக்கூடிய உன்னுடைய திருமுகங் கலேகளும் கூடிய சந்திரர்கள், அலை iல்லாத என்று இன்பத்திற்கு ஏற்றினும் ஆனந்தம்-குற்றமற்ற ஆனந்தம், அம் ண (சிலேடை), தலையில் இரத்தோன். வபெருமான்.
பிழியின்
வறிவிலியென
வருத்துவஞல்
கரியைப் புரந்தநர னெனிற்
வச் சிம்புளருள் வவனுமொரு
திருவாய் மலர்ந்தருள்வாய் ரென்றும்
சிய பரஞ்சுடரே
பிருமூன்று
டுறையும் பரம்பரனே ந்தேர் ருவோ ரெஞ்ஞான்றும் ார் கொக்கூர்வாழ் பாணிப் பெருமானே. 9.
|ள் விழியின் - தேவரீருக்கு உடலே அரு
சிவபிரானுடைய கண்பார்வையால், ன, அன்னுன் - அந்த மன்மதன், கரி என்னும் யானையைக் காத்த திருமால், நயம், சிம்புள் - சரபமென்ற பறவை. கொண்ட நரசிங்க மூர்த்தியைச் சிவ வடுத்து அடக்கினூர் என்பது வரலாறு.

Page 64
... 5
நரசிங்கத்தின் (அதாவது திருமாவின்) அழித்த சரபத்தின் (அதாவது சிவே ரம் என்றபடி, தெவ்வோ - பகைவே சிதடர் - பாவத்தின் பயனுய்ப்பி திருப்பரங்குன்றம், திருச்சீரலைவாய், * 睦
தோருடல், பழமுதிர்சோஃப என்பன நயங்களே ஆராய்பவர்கள் தருவோ
கலந்தே மென்றுட் க. கபடர் புரியுங் கண்ணுங் கருத்து
கலங்கி பு தவிர்ந்தே னந்தோ நீே ஆற்றே னுற்ே அஞ்ச லொழிதி !
சுருளச் ச பலந்தேய மறத்தி னு பரங்குன் ருதி பயின்றே யடியர்
பாற்றி எ சவந்தே யறிஞ ருளத் தளர்வில் வை தழைக்கும் வளமா தண்ட பு
(குறிப்பு) கலந்தேம் என்று உட் அகம் வேர்க்கும் வஞ்ச்கரை, களை தேன் - வருந்தினேன், ஆற்றேன் என் அடுக்கிவந்தது. அஞ்சல் ஒழிதி - பய. குன்றும் பரங்குன்று - பாவத்தின் வல் ணும் திருத்தல்ம். பொருப்பு - மலேச நீர்ந்த அறிஞர்.
til
:
- ༈ །
- .
s 17, ܒܨ1 1 1

6 —
மகன் (மன்மதன்), அந்நரசிங்கத்தை பருமனின்) மைந்தணுக்கு எம்மாத்தி ஞ. சிதடர்-மூடர். பங்கம் அளித்த ]ந்த மூடர், இருமூன்று படைவீடுருவாவினன்குடி, திருவேரகம் குன்று நூல் நயம் தேர்தருவோர் - நூலின் * கொண்டாளர்.
Rவாத
கொடுஞ்செயலால் ம் புண்ணுகிக் லங்கிக் கஃாகனிலா வறுப்பின் ற னுற்றேனுல் யென வடியேற்
மய மிஃதாமால் ரங்குன்றும் 'ப் பலபொருப்பும்
துயரமெலாம் விளங்குங் குருமணியே தமுதே ரிகர்க் கிடமாகித் "ர் கொக்கூர்வாழ் ாணிப் பெருமானே. O.
கலவாத கபடச் என்றது மூகம் நட்டு கண் - பற்றுக்கோடு; ஆதரவு, அலந் ாபது துன்ப மிகுதி பற்றி மும்முறை த்தை விடுவாயாக. மறத்தின் உரம் மை குறையும் திருப்பரங்குன்றமென் 1ள். சலம் தேய் அறிஞர் - கோபம்
܀15. .. ..+ ܪ ܬܬ
.. :
*
|-

Page 65
ஜீ முத்துக்கும
தமாலநிறத் தோன் மருக ! குமாரர் திரு SEசலினக் கூற எல்லா மகற்றி யினிதளிக்கும் எல்லா மொருகோட் டிபம்
(குறிப்பு: தமாலம் - பர்சிஃப், எ குபு, இபம் - யானே. கூற இடம் நயங்க
பூமேவு மிமியமிரு வடிவி போன் மிளிர் பொற் தேமேவு தரளவடம் பூட்
எழின்மணிக ளிழை தாமேவு சுங்கை நதித் தில் துற்றபல்பூச் சரவண கோமேவு மதனிலெழுந்
குமாரசுகு மாரரே பு
(கு - பு) இரு தூண்களுக்கு இரண் ஐநவமம், ஏ மேவு தரள வடம் - அழகு ெ னம் = முந்து. கோ மேன்மை,
திருகாற்று மொருபூதத் சிறந்திடுதக் கீரனுர் முருகாற்றுப் படையொரு முன்னரிய சந்த வகை உருகாற்று மருணகிரி நா ஒதுகிருப் புகழொருட குருக்ாற்று மீஒருசிகுாைங் குமாரசுகு பாரரே I.
'கு - பு: நிருகு ஆற்றும் - வஞ்சனே மாகிய பணிகவனே என்சு. முன்னரிய - *ಿ: திைச் செய்யும் "காசுக்குக் கம்பன் கருஃ: பறவைகள். இளஞ்சி - பொய்கை. குலாம்

,57一
ாரசுவாமி ஊசல்
ாப்பு
கண் கோக்கூர் முத்துக்
- எமாதிடுக்க ஃா ; பன்ன்பங்கள்
| քrr:: எம்முடைய ஆது என்பது ஆர்ஐ ள் எல்லாம் அளிக்கும் என்று கூட்டுக.
த்தம்
வணின்ரு ற்
நூானமிசை வயிரவிட்டத் s snifft GT utgör த்திடுபொற் பலகை சாலத் ரைகள் வார்ந்து 'த்தின் றுேற்றங் காட்டக் தருளி முத்துக்
ாடி ரூசல். f
டு இமயமலைகள் உவமம் இது இல் பொரு 'பாருந்திய முத்து வடம் ஏ - ாேது தர
தெவ்வை மாய்ப்பச்
செப்பு மோப்பில்
! 7 FLY FTF of Lurr
மொழிந்தே புள்ளம்
த ரன்பின்
'''r S37 , ?" : ;
கொக்கூர் முத்துக்
الرقة "
யைச் செய்யும், தெவ்வை - பகைவண் பூத தது.3ற்: அரிய உருகு ஆற்றும் உதஃசுத் ஏக் கருனாகிரி (தனிப்பாடல்) துருகு - நீர்ப்
- குவாவும் பொருத்தியுள்ள.

Page 66
வாளுேங்கு டாரங்குன்றிற்
மணந்தாடுந் திருஆக கானுேங்கு வரைக்குறவர் களித்தாடுந் திருஆச தேனுேங்கு திருவிளேயாட்
சிறியேங்கண் டான கூனுேங்கு வ&ளமுரணீர்க்
குமாரசுகு மாரரே !
fகு - பு) தெய்வ்யாவே . திருது செய்து ஆடிய திருஆசள் ஆட்டு. கான் - செய்து, முன்னு - முதலாகி. கூனுேங்கு ஒலிக்கும் நீரை புடைய,
மாதவதுந் திருமகளும்
மலரவனுஞ் சசியே ஆதவமா சரம் பையரே அகமகிழ்ந்தே நிதமூ நீதவமார் சூர்முதலா தி
செற்றருளு மருட்சு கேTதவமி லறிஞர் செறி
குமாரசுகு மாரரே
(கு - t) மாதவன் - திருமால், பு வன் - இந்திரன் ஆதவம் - ஒளி உடல் து இது அவம் ஆர் சூர் தீமையும் சேடும் ஞர் - குற்றமும் பயனின் மையும் இல்லா
தோலாத பெருவிறல்சுெ
தொலேத்தபெருஞ் மாலாத விறற்சிங்க வர மாய்த்தருளுஞ் சிங்: வி3ாதி பகன்றகரி வதை செற் றருளு மதகரிே கூலாதி யழகுறுநீர்க் ெ குமாரசுகு மாரரே
fகு பு) விறல் - வலிமை, மால சுரன், சீவாதி - ஒழுக்கம் முதலியவை.
Lo.
"ரவனத்தி னரம்பதும தங்கிவிளே யாட்டப் இரவனோபு முடாவுனர் இனங்கஃனக்காத் த பரவ&ண்பு மின்புடையே பசு மபிவின் வந்தரு குரவ&ள பும் பொழில் கு
குமாரசுது பாரரே fது - பு) இரவு அஃனயும் - இரண வணங்கில் செய்யும் பரவு - வணங்கல், !

58 -
றெப்வ uTడ్డీ
F எாட்டும் வாசக்
மகளே வேட்டுக்
லாட்டு முன்னுத்
டொன்றுங் காணுச்
ந்தத் திளேக்கு மாறு
கொச்சுர் முத்துக்
பாடி ரூசல்
ஆசலாட்டு- தெய்வபுராஃாயைத் திருமணஞ் கானகம், வரை - டிலே, வேட்டு - மனஞ் ல்ஃன முரல் நீர் - கூன் மிகுந்த சங்குகள்
வானி போடு
டுவா சவணு மேனி
ா டமரர் தாமும்
ச லாடி வாழத்
தியர்க டம்ளிமச்
உலே யாடீ ரூசல்
கொக்கூர் முத்துக்
யாங் ரூசல். d
வரவன் - பிரமன், சசி - இந்திரானி வாச }ளிமயமான அரம்பையர் 5 TF & சூர் - சூரன் நிறைந்த சூரன். கோது அம்ெ இல் அறி த அறிவு படைத்தவர். ாள் சூரன் றன்ஃனத்
சூரரே யாடீ ரூசல்
னன் றன்ஃன
கமே யாடி ரூசல்
என் றன்ஃனச்
ய யாரு ரூசல்
ாேக்கூர் முத்துக்
EL TI 3 FF i. (5)
ாத - ம பங்காத. சிங்கள்தான் - சிங்கமுகா
கூலாதி - தானிய வகைகள், கூவம் - ஆாப்ளி
ப் பாயன் மீதே
பர்ந்தீ ராடி ரூசல்
த் தொஃலத்துக் தேவர் ருள் புரிந்தீ ராடி ரூசல் ார் நிஃனத்த வாங்கே
ஸ்வி ர | ந ரூசல்
சூழுங் கொக்கூர் முத்துக்
LI JTI 3. yy Tiġi. g 23 ஒத்த அதாவது கசி பரவு அஃனையும் - தி*னத் த - வேண்டியவை. குரவு நறுமணம்,

Page 67
வழுத்துபல இனவாள ர வள்ளிதிரு மணவான பழுத்தவருட் டனமுடைய பசு மபில்வா கனமுன்! முழுத்தவிரு முத்தலத்தீ
முந்நான்கு சுைத்தலத் கொழுத்த த ழ் தெரிப
குமாரசுகு மாரரே !
(கு - பு! வழுத்து - துதிக்கின்ற அ புடையவர் என்க. குணவாளர் என்பது ெ முழுத்த இருமுத் தலம் - (முருக்னருள் பூ =鹦四 படைவீடுகள். கொழுத்த தமிழ் - .
அலகில்பெரு விறல்வகைே அடியவருக் கருள்வன நிலவுமெழில் வகையினேே நிவேத்ததமி ழருள்வ: மலரவங்கல் படித்தெழுந்: மங்கையர்க ஒனடம்பு ಸ್ತ5/ಏಪೌ) 377 மவிந்திவது துெ
குமாரசுகு hாரரே
(கு - பு} அலகு - அளவு. பெருவி, வகையார் - ஒரு திறத்தார். அலங்கல் -
மழைத்தவரு னிறைவிழி மலரவனுக் கறை ே இழைத்தசுட ரயிற்படை இருமருங்குங் குயிற். தழைத்தசிறை மயிற்பரி தணிகையெணு மெ! குழைத்தமலர்ப் பொழில்
குமாரசுகு மாரரே
(கு - பு) மழைத்த - குளிர்ச்சியான் பிரமதேவன். அபிற்படை - வேற்ப83ஆகிய இருபக்கங்களிலும் முறையே வள்ளி ஈடயீர் குயில் - ஆகுபெயராக நின்று இ. குறிக்கின்றது. மயூபிற்பரி பயில் வாகனம் பொருளது. எயில் 4 மதில்.
நர்மேவு நான்மறையா நவீரர் முதலான
ஏேேவு சித்தாந்த சைவி இஃணயில் புக ஒனழந்ே
தேமேவு செந்தமிழ்ச் ே

5°一
ாடி ரூசல்
ராடி ரூசல்
சீ ராடீ ரூசல்
.பீ ராடி ரூசல்
ராடி ரூசல்
தீ ராடி ரூசல்
பர் வாழ் கொக்கூர் முத்துக்
பாடி ரூசல். 「7」
ன்பர் சொல்னித் துதிக்கின்ற பல குணங்களே விளி. அருள் தனம் - அருளாகிய செல்வம் கதிர்ச்சி பெற்ற திருப்பரங்குன்றம் முதலிய செழுமையுடைய தமிழ்.
யார் வகையாTர் பாட கபோர் வகையார் பாட பார் வ ைசுயார் பாட கையோர் வகையார் பாட து வண்டு பாட
ரிந்து மகிழ்ந்து பாடக்
ாக்கர் முத்துக்
பாடி ரூசல். 8)
றல்வகை . பெரிய வல்லமை வகைகளே ஒச் மாஜஸ், இலகு - விளங்குகின்ற.
யீெ ராடி ரூசல்
மாழியீ ராடி ரூசல்
ரீ ராஜ ரூசல்
படைபுரீ ராம ருசங்
புரீ ராடி ரூசல்
பிற்புரியீ ராடி ரூசல் 'குவுே கொக்சுர் முத்துக்
பாடி ரூசல். 9)
எ அருன் நிறை விழிபீர் என் க பாவரவன்.
இரு மருங்:ம் குயிற்படையீர் - வலம் இடம் ரி தெய்வயானே என்னும் இரு துயில்களேயு பில் போலும் மொழியுடைய பெண் கண்க் பசி என்பது இங்கே வாகனம் என்னும்
சுமங்கள் எாழி நலத்தோர் வாழ
11ம் வாழ தெழுத்தா றெழுத்து வாழத்
சால் செழித்து வாழத்

Page 68
-6
தெண்டிரை நீர் சுப், கோயேவு கொக்குவிலுTர்
துபாரக்கு பார"ே ம
(கு - பு) நாமேவு நான் மழை - பிர நவீரர் - வீரவாகு, வீரகேசரி, வீரமகேத் மார்த்தாண்டன், வீரராட்சதன், வீராந்த வரும் முருகக் கடஇைருக்குத் துனேவருமாள் டைய முதன்மையை விளக்கும் ஏ - சிவன் சடாட்சரம், தே மேவு செந்தமிழ்ச் சோ தமிழ்ப் பாடல்கள், சுஸ்லி - சுற்றியுள்ளே, கக் கடவுள் விரும்பியுறைகின்ற.
எச்சரீ
இராகம் + சாவேரி
திருவேசெழு மனியேசுவை வருவேவை கொக்கூர்ப்பதி
வேலாகழற் காலாமயின் பே மூவாவளக் கொக்கூர்ப்பதி
சூராதியர் பேராதிசு டொஃ வீராதிப கொக்கூர்ப்பதி வி
தேவா தமிழ்ப் பாவாவறச் ##வார்தகு கொக்கூர்ப்பதிச்
குறமாதெலுங் கொடிசேர் அறமார்தரு கொக்கூர்ப்பதி
கத்தTபB}ர்க் கடம்பர் வள்ளி வந்தாய்திருக் கொக்கூர்ப்பதி
புலவோர்புரி யிகறிர்த்தருள் பலவார் பொழிற் கொக்கர்
நீராதெய்வ சேனுபதி தெவி பேராதிருக் கொக்கூர்ப்பதிப்
ஈசாபவ நாசாவிசு வாசா பிர தேசாதிருக் கொக்கூர்ப்பதிச்

வீழத் தேடம் வாழக்
வாழ முத்துக் - {F al). שיא בו זהJ-
"டானது தாவிலே பொருந்திய நால் வேதம் திரன், வீரகேச்சுரன், விரபுரந்தரன், வீர தகன், வீரதீரன், சான் தும் பெயருடைய வீரர் ஒன்பதின்பர். ஏ மேவு - சிவனு:
ஐந்தெழுத்து பஞ்சாட்சரம் ஆறெழுத்துல் - தேவார திருவாசகம் முதலிய தெய்வத் கோ மேவு - டிேன்மை பொருந்திய முரு
தானம் - உரூபகம்
த் தேரேகரி முதன் பின் வாழ்வேயெச் சிரிக்கை. I
ճ Հն է: Լr ** Այ քեմ եմ, I
ټ+ T1ږ - =ټي به يي ٣٦ முருகா வெச் சரிக்கை.
\யப் பொரும் பெரும்போர் மலாவெச் சரிக்கை. ሰ ፶ }
சேவாகனன் மதலாப்
3த்தாலொச் சரிக்கை.
கொழு கொம்குேன ஐஃயே
பரசேயேச் சரிக்கை. f5
கந்தாவெஃன யாள
வாழ்வேபேச் சரிக்கை. :
போதாசபா வேதா ப்பதிப் பரமாவெச் சரிக்கை, (7
ட்டrவ்மு தஃயை
பெருமானெச் சரிக்கை, ( )
TF
*
சிெல்வா வேச் சரிக்கை. g

Page 69
861 بسی۔
ரகா வள்ளி போகாrயிற் பா நாகார்புனற் கொக்கூர்ப்பதி கோதாதிக ஞான டயாரொடு
தாதாதிருக் கொக்கூர்ப்பதி ! மயிலேறிய வழகாமதி வதணு குயிலேறிய கெரிக்கூர்ப்பதிக்
மலமூன்றுமெப் படியார்களே நலமூன்றிய கொக்கூர்ப்பதி பஞ்சானென முடையாரருள் மஞ்சார்பொழிற் கொக்கூர்ப் நாராயனன் குகாபுசுழ் நி3 காரார்பொழிற் கொக்கூர்ப்பு |ப்3ண்ணு சையும் பெண்ணு சை அண்ணுதிருக் கொக்கூர்ப்பதி அ30ழயTபூா:ம் விரைந்தோ, 15ழயார் பொழிற் கொக்க
யஜரறு படைவீடெனும் நபஞர்தரு கொக்கூர்ப்பதி ! ஃாலாயுதக் சொடியாய்கறற் சேலார் புனந் கொக்கூர்ப்பதி பிரிையாதிக காணுகாதே:ை தனிகாசல கொக்கூர்ப்பதிச்
(குறிப்பு
# அறச் சேவாகனன் - தருமமாகிய இட கா - சோஃப், ஆர்தரு - நிறைந்த 7. புலுவோர்புரி இகல் - இறையனூர் க்ள்: பது பற்றிக் கண்டச்சங்கப் புலவருக்குள் உருத்திர சன்மராக அவதரித்து எல்ல்ா உரையே சிறந்த தேன்பதைக் குறிப்பி கைத் தீர்த்தார் என்பது வரதாரர். 9. தேசா - ஒளியைபுடைபவனே. 1) நாகு - சங்கு நீர்வாழ் உயிர்களுள் ஒ: '' " " - - - 1 3. மலம் மூன்று ஆனா:ம், கின்மம் மா 4. பஞ்சானன் - ஐந்து முகங்களே மண்டப கீ
மஞ்சு - மேளம், 7. வழை சுரபுன்னே. ■ 18. நாயன் - நயம், 13 காலாயுதம் - காலே. ஆயுதமாகக் G4 fr!
மீன்கள் நிறைந்த,

añrt Lugir Gui :Taf, ET
நாதாவெச் சரிக்கை. g
கூடாதெஃன யாளும் தம்பாவேச் சரிக்கை. (12)
பசும் பொழிலிற் கோபானெச் சரிக்கை. 3)
பருவTத்து T
ராதாவெச் சரிக்கை, I3)
பஞ்சானன டானே பாய் பதிவாழ்வேயெச் சரிக்கை. YIg! J
ஜீரர்க பாரசே திக் கந்தாவெச் சரிக்கை, (YI 5 ) யும் வருத்தாவித மருளும்
பரரே மெச் சரிக்கை. ( 1 ί } டிவந் தடியார்க்கரு எாத்தா டர்ப்பதி மணியேயெச் சரிக்கை. (17)
ாலாவயில் வேலா நாதாவெச் சரிக்கை. J
as T3; a sl: if J.T.T ர் டுல்காச்ெ சரிக்னேசு, I
ப் பேதும் பெய தாளா
சாமீயெச் சரிக்கை. 2.
பத்தை வாகனமாகவுடைய சிவபெருமான்
ܬܐ வியலுக்கு எவர் கூறிய உரை சிறந்ததென் உண்டான சீனக்கு முருகப் பேருமான் "ருடைய உரைகளே யும் கேட்டு, நக்ரே ர் ஒற் காட்டிச் சங்கப் புலவர்களின் :
*றுமாம். "யை. அாலா - மலாற்றவனே.
Faபெருமான், பஞ்சான்னம் first
எண்டது; அதாவது கோழி சேலார் - ச்ேல்

Page 70
கீர்த்த
s
இராகம் - சுருட்டி,
ஸ்
ஆறுமு கண்ச்சி த அனுதினம் நின .
அனு!
வீறும் பசுமயி லேறும்வி
மெய் பன்பர்க் குவளகயின்
வள்ளிதெய் வானே மை வாவை ர னுதினம் வல் வெள்ளிஃ வேலுணி வி மெய்ப் பொரு ளாயெ
பந்த மறுத்தருள் பாலி பரமனற துதல்விழிப்
கந்த மிகுந்த கடம்பன 5 LCV Luft su&W i F L (EMIÄ
மயை முனிக்குத் தமிழ் வாழ்த்தி வணங்குமன்ப அஃவயவி டாதென்னே ( ஆகினவ தனன் றம்பி யா
அதிர்கட லடக்கிய வ ஆறெழுத் தின் பொரு முதிர்சினச் சூரனே முடி மொழியுங்கொக் கூர்ரச
வீறும் - பெருமையுடை:
.
.
..
d.
(குறிப்பு) சித் + ஆனந்தம் - சிதா
1. விளங்குறும் ஆரகன் - விளங்குகின்ற ஒரு .ே கமலபவன் - தாமரையிற் பிறந்தவன் 3. மலுப முgரி - பொதிய ம&யில் எழுத்
d.
அதிர்கடலடக்கியமை - முருகப் பெரு. ரையிலிருந்து அரசு செய்தகால இந்தி செய்து மதுரை தகரை அழிக்க முயன், விட்டு அதன் சீற்றத்தை அடக்கினூர் ராயநம " என்னும் முருக மந்திரம்.

s. Tafli - JET
ஸ்வி
ானந்த ரூபியை ப்ளமே,
Joi"&ủcử
நோதன்
எ விளம்புமெய்ப் போதா f、
ாங்கள்
ாமகிழ் நாதனே
சனங்கும் பொற் பாதனே மணுவி சாகன
ன்றும் விளங்குறு மேகனே ) - :اللہصلى الله عليه وسلم {
க்குங் கந்தன
பால்வரு மைந்தனக்
ரி மெய்யூஃனக்
கையனே யையன் f、
வழங்குஞ்செவ் வாயனே
ர் மனத்துறை தூயனே பாண்ட தாரள
ாகிய நீர&ன ( )
ர்புதத் தேவிக்ன ாாகிய கோவிர த்தருள் வீரரே நீர் முத்துக்கு மாரனே fلف4ی
ாத்தம்; சித் அறிவு; ஆனந்தம் - இன்பம்
தவளேயாா இறைவண்.
பிரமன்
தருளியுள்ள அகத்திய முடினிவர். மான் உக்கிர குமாரராக அவதரித்து மது ரன் ஏவலால் வருணன் கடஐப் பொங்கச் ற போது, உக்கிரகுமாரர் கடல்சுவற வேன் என்பது வராது. ஆறெழுத்து " குமா

Page 71
குறிப்பு}
6 ع
s
இராகம் – STEC);
கோக்குவிற்பதி குறத்தி வன்னி
التي تقل
பக்குவர் தொழு பரமசிவன் தரு
ዕቻ ፱Šጂù፤
அனுதின முன்திரு எனதுள நினேவுற
ஐம்புல குன்றிக அம்பர கயிமெனு
இயலிசை முதலிய மயலற வெண் துன்
m mum umm nummus mmune.
வனசம் - தாமரை. அம் பர சுகம் எனும் அம்பு கடல் அம்புதி - கடல்
(3
இராகம் - செஞ்சுருட்டி
பல்லி
உன்னே நம்பினே உமையருள்
JLJ[ڑIFقے
அன்ஃன தந்தை
ஆண்டளிப்
GF J5 JJ ||
நெஞ்ச மெங்கு மோடி வஞ்சர் சொல்லின் வாடி
அஞ்ஞான நீங்க ஆனந் மெய்ஞ்ஞான மோங்க
சிமையவுல் லாச தெய் இமையவ ரிச எழிற் ே
(குறிப்பு)
சிமைய உல்லாசா சிமைய

தானம் - ஆதி ஸ்வி
வாசனே நேசனே
பல்லவி
Gagg L TILI (கொக்கு
ங்கள்
வனச மE!ரடியை வினிதருள் புரிமதி (கோ க்ரு
வெம்பிய வெனதுளம்
மம்பு தி புறவருள் "கொன்கு,
நயஐாறு தமிழியல் முயலுற வருள்புரி (கொக்கு)
தி - அழகிய மேலான சுகம் என்னும்
தாளம் - ஆதி
வி
డీruT மெய்யா
ஸ்ஓவி
நீயே பயே 'உன்ஃபா )
ங்கள்
நினைத்தவை தேடி
வருந்திப் பின் பாடி உன்னே
தந் தேங்க மிகக்சுளி தாங்க (டன் ஃr
வராஃன நேச காக்கூர் வாச உன்துே
L = trటీ!.

Page 72
- 64
(4)
இராகம் - துஜானந்தி
பல்ல
உஃண் மறவாத ஒருவர 1 குவந்தருள் புரிந்திடு வா
திேர
ந&னமலர்ப் பொழிற் செந்தி நம்பு நடியவர்க் கின்ப ம நாத பரசுசு போத வணுதி
சரண்
உலவும் பசுமயிலு முனது
ஒழிவின்றி நினேப்பதெ பலவும் புரியுமைந்து புலனு பண்ணிச்செ லுமடிை குலவும் பரங்கிரித் தேனே
குலங்கஃன்க் காத்தருள் நிலவும் பரம்பொரு Efெ
நிறைந்த பழனியி லு: நீப மணிந்தப்ர தாப சுர:
தாலத்தி லெங்கெங்குஞ் ச
தாங்கியென் னுள்ளத் சாலப் புகழ்ந்திடின் மகிழ்,
தளர்ந்து சலித்துமிக கோலக் குலாசலத் தோள குஞ்சரி வள்ளிமண வ சீனத் தவர்பலர் திரண்டு
செய்து நறு:லர் கொ செய்யு மேரகத் தைய வ!
፲ . ம:ேபிEட பகப்பட்டு வரு
வருத்த கற்றவயில் உலேவி வருணகிரி யார் திரு ஒவந்து பெருங்கருனே கலேயின் முடிந்தவொரு ம கண்களித் திடத்தோர பலேவிற் பரன்விழி வருமு. வாகனு சுர ரேகநாய மக்கள் போற்றுநற் கொச்
குறிப்பு) 1. நீபம் - கடம்பு 3. கணியே

i Tiru:: - PT :
வி
மடியே ஒதுக்
தி னகரி3ெ யூத்தருளி தள்புரி
னம் - (ஆஃன)
ங்கள்
திருவுருவும்
ந் நாளோ - துன்பம் றுக்கு யான்றெண்டு
யாகோா - வளம்
= சுர
வோனே - எங்கும் பன் றறிந்த தொண்டர்
13றந்த துரபா
iъ!дг — ) ܐ ܕܣܛܒܶܪܺ ܕܩ
ஞ்சரித் தேவரையும்
நன் னாடும் - பிறர்
ந்து சற் றிகழ்ந்திடின்
வாடும் - எழிற்
T - தெய்வ
T:ITI - 3rd, të
கனிந்து துதி
‘ய்து பூசஃன்
துதினம் - | || - || || ||
ந்துநக் ரேர்தம்
விடுத்தாய் , நெஞ்சம்
*ப் புகழைக் கேட்
கொடுத்தாய் - பெருங்
இப்னிபே - வள்ளி
ன்றுங் கணியே - கன
ரு காமபில்
تلك
சுடர் ஃவிர்பர = உஃா,
- வேங்கை மரமே,

Page 73
மங்க
இராகம் = சுருட்டி
Aங்கள்ம் பங்கள்
பங்கTம் பங்கள்
பங்கிசி நய3 புெத் துங் 1.க்ககுக சிகிதுரங்க
தொங்கல னிபுயவி சங்கரி சுத தமிழ்ச்
". *ச மிகுந்ததுக்க நா:
வாச தெய்வகுஞ்ச்சி 6:ỉTT,7 tỉ đ%L-LñLI đoluñ காசி திருப்பழனி வா
வேதம ஞேகர தேக போதவி நாசவி நோ பTதட வீரபது குதன கேத நி வாரக நாதவ
பாஸ்லோ சணனருள் பாலன மொழிவள்ளி சுT3 வசுரகுல காடி ஒலி பருதிநிகர் கோல்
மத்த கரிவதன ஃனத் குத்தக ரிக்கினேய வத் சுத்த நிராமய நித்த கர்த்த கொக்கூருறை
(குறிப்பு
1. விடங்க - அழகனே. சிகி துரங்க - மயி: உடையவனே. தொங்க்ல் - மாஃ: புய
3. சுர பாத சுர் - கற்பகத்தைப் போன்ற பிரமன். ப்ர கேதம் - தேவர்களின் து
4. பால லோசனன் - நெற்றிக் கண்ணேயு; பால் போன்ற இனிய மொழிபேசும் ஐ. தில் வைத்திருப் பவனே வள்ளியைப் பறை புரியும் ஒவ - வேதங்கள் எப்போ எனவனே. பருதி - சூரியன்.
5. மத்தகரி வதனன் - கயமுகாசுரன். அ
பினனே, அகில சக கர்த்த - முழு உ

தாளம் - சாபு
ம் - சுகுமாரர்
T
- Dçırf i:
வங்கல முகவருட
சங்கவுத்தாரா LP til F. E. L. i
ਸ ਸ਼ਸ
நேச - மிகு
தேச மிகு ஸ்வயம்ப்ர
зғағri Gaшағат பங்களம்
as - 7, ET
விதிகர
நிதா பங்க்ார்)
பால சுவைமிகுந்த
பTE - தண்டைக்
- மறைபுரியும்
1 . ਸ . T மங்களம்:
தெறு திறனின்மி க்தி - பரி
வகிசைக
முத்துக்குமாரா. (பழங்களம்)
ாகிய குதிரையை (அதாவது வாகனத்தை) விலங்கல் தோன்களாகிய பு:லகள்,
கைகளே புடைய பாதபம் - மரம். விஜ் - க்கம்; கேதம் - துக்கம்
ஈடயவன். பால் அன்ன மோழி வள்ளி - 1ள்ளி; வள்ளி பாஸ் - வள்ளியை பக்கத் பாவிக்கின்றவனே எனினும் அமையும். ாதும் சொல்லும் ஓம் என்னும் ஒலிவடிபா
புத்தன் - தலவனே நிராமய - தூயவுடம் விஸ்கியும் படைத்தவனே.

Page 74
கொக்கூர்ப் !
۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔تے ۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
வேணுகோபால
அ. நாகலிங்கம் 3
திருச்சி
| நீனிலத்து நின்றிசைத் நிலநிறைந்து வானகத் வேணுகோ பாலணிசை யூ விரவிடென துள்ளத்து காணுமிட பெல நிறைந்:
கனடதியே காப்பாக பேணிபவன் திருவடிக்கே பிரணவத்தை போதி
குறிப்புகள்:
காப்புச் செய்யுளில், திருவடியிற் 3ெ ஆப்பிரணவப் பொருளே மனத்துள்ளே வி மொழியினுலும் மனத்தினுலும் வழிபடுகின் நூலிலே, வேணுகோபாலனே ஒருமை எனப் பன்மை வாய்ப்பாட்டால் விண்முடி பூமகளுமாகிய தேவியர் இருவரையும் உள இது "ஆன்னிலே சுட்டிய ஒரு மைக் கிளவி, ! ஆற்றுப்படை மருங்கிற் போற்றல் வேகன் தால் (சொல். 435) அமைத்துக் கொள்ள
 

நாராயணுப
ன் திருவூஞ்சல்
qSqS S SAqLSSSLSLSS SALLAqLSAS SSLqL SLSLS LSSLALSL qLq qL LSSLSSSLS LSL S SLSLS SLSLSLSL AS SLSLSASSSLS
Đĩ5ī LT till:5!
1ற்றம்பவம்
த குழவி ஞேசை த்தும் பரவ ஆதும் பூஞ்சல் பாட புள் விஞ்சி நின்று து காட்சி நல் ஆம் நிற்ப னென்றே சென்னி சேர்த்துப் புளே சிந்திப் பேரே
*ன்னி (தண்) சேர்த்துப் பிரணவத்தை ஒடு க்கித்தல் கூறப்படுதலின், மெய்யினுலும் ஓர் ஆசிரியர்.
வாய்ப்பாட்டால் விளித்து, "ஆஉருஞ்சல்” - கொடுத்தது வழுவாயினும், திருமகளும் ப்படுத்திக் கூறு தவின் வழுவமைதியாயிற்று பன்மையொடு முடியினும் வரைநிவேயின்றே, டும்" என்னும் தொல்காப்பியச் சூத்திரத் ப்படும்.

Page 75
- !
i
சீரிலங்கு செம்பொன்ஞற்
சிறந்தொளிகால் வயி ரரிலங்கு மிரத்தினநல் வி
எழிலுடனே மாணிக்கி நேரிலங்கு முத்துவடம் நி! நிறைவுடனே யமைந்த வாரிலங்கு மடவார்கி விர வளர்வேணு கோபால
வளர் சோமன் சூரியனுங்
வந்துநம ஒடைவா:ே அளகர்கோ இடைந் தவிட அங்கியவ னுெளிநிறை வளிபடினு மேழினிறைசா வண்மைநிறை கொக்க வனம்பலவு மடியவர்கட் ; வளர்வேறு கோபால
கன்ருலே விளவெறிந்த கட களியுடனே புநிதிருடு, குன்றலே மழைதடுத்துக்
குருந் தொசித்துக் கே நின்ருடிக் காளிங்கன் கெ i) *' turra, at giliG-star என்றுமே பிதஞ்செய்வா ே எழில்வேணு கோபால
நறுமலர்களுடன்முடித்த
நல்லவரை மிசையுடுத் குறுநகைசெய் செவ்வாயிற் கோக்குலங்க இணுற்புற நிறைநீல மேனி பழ கொடு நின்றநி3) கண்டவர்க நறையொழுகு பொழில்கு நயவேணு கோபாலா
நிரல் - நிரையாக நிரலுதல் என்னும்
வளர் சோமன் - சந்திரன் : அனகர் வளியவன் - வாயுதேவன்
உறி திருடல் - உறியில் உள்ள் வெ: பெயர், குருந் தொசித்து - குருந்த
குஞ்சி - ஆண்டின் தலே nயிர் நல்ல . வேலு - இன்பஞ் செய்யும் புல்ாேங்

57 -
ኯህ
கால்கள் சேர்த்துச் ரத்தால் விட்டம் பூட்டி
g. Tsar Litir gi
சுப் பலகை சேர்த்து
ாலத் துக்கி
ததோ ரூஞ்சன் மீது
துபான் மேன்
ா வாடி ரூஞ்சல்,
குடைபி டிக்க
ா தாங்கி நிற்க
உப்பை யேந்தி நிற்க
தி வர்த்தி தாங்க்
மரையி ரட்ட
கூரை நீங்கா தென்றும்
ததிவும் வள்ளான்;
ா வா 3 ரூஞ்சல். ( )
மனக் கண்ணு
ங் கரும்பே தேனே
கோக்கள் காததாய்
ாபெர்கள் பானங் கொண்டாப் ாடுமை தீர்த்தாய் பில் வாசங் கொண்டாய் பெங்கள் கோவை
'T & T L 555-Fi). ( ፵ }
குஞ்சி பாட
த டாட்டு நீடக்
குறும்பு சேரக்
முத் துள்ளிச் சூழ
ழக்ச் சோர
என்பு கர
ழ்ந்த கொக்கூர் மன்னும்
வாடி ரூஞ்சல. (4)
ம் வினே நிரையாதல் என்னும்பொருட்டு.
கோன் - குபேரன் அங்கி - தீக்கடவுள்
ண்ணெயைத் திருடல் உறி - தானியாகு
மரங்களே முறித்து வாசம் - உ ைதுவிடம்
அரை - இலக்கணம் அமைந்த அரை நய குழல் நயம் - இன்பம்; நன்மை

Page 76
-6
தேவகியா ரகத்துதித்த ெ சிறந்தயசோ தைவளர் பூவரச ஞங்கஞ்சன் புனர் புவிகாக்கத் தஃலயெடு, நாவரசர் நற்புவத்திற் :ெ நற்கருனேக் கதிரீன்று வாவிநிறை கொக்சுரின்
வருவேணு கோபாலா
வெண்ணெயுணும் வேட்ை வீடுதொறும் விரும்பி பண்ணுெழுகும் பாட்டிசை பண்டுபr நிரை மேய் துன்னெனவே கோபியர்க துடுக்குடனே யவரான விண்னளவு மாடமலி கெ
வேனுகோ பாலனே
பார்த்தனுக்குப் போர்முக பற்றறவே பணி செய போர்த் தொழி: முற்று
போக்குதற்கு நீசெய்தி தீர்த்தனே செங்கண்ணு க
திருமகளும் பூமகளுத் கீர்த்திமிகு கொக்கூரிற் கு கிளர்வேனு கோபால
வாய்முத்தந் தருதாயர் வ வாணியவள் வாழ்த்ெ நோய்நீங்கு கோபியர்கள்
நுவன்றுவந்து பல்லான் வாய்தல்வரு வரிதையர்க
மலர்மசுளு நிலமகளு ஆய்தமிழோர் சேர்கொக்ச அனேவேணு கோபால
சாலீ - நெற்பயிர் (வினி): புனர்ப்பு - கண்ணனே நெற்பயிராக உருவகம் செ
வெறுவாய்க் கள்வா - வாய்க்கு உன கள்வன் என்றது இகழ்வது போலப் , வாய், விண்ணளவு - வானே முட்டு
புணர்ப்பு - சூழ்ச்சி பூமகள் - பூமாதே (இசையை எழுப்பும் ) புல்லாங்குழல்,
நோய் நீங்கு கோபியர்கள் - பிறவி சீர்த்தி - மிகுபுகழ் நுவன்றுவந்து - f வாய்தல் - வாசல் மண்ட நெருங்க.

---س- 3
தய்வச் சாe
*க்க வளர்ந்தாய் வஞ்சப்
ப்ரீ ரிங்கிப்
த்தாய் புலமை சான்ற
ஈழித்தாய் முற்றி
நன்மை செய்தாய்
வளஞ் சிறக்க
வாடி ரூஞ்சல், 5
கமிக வுறியி லேறி புண்ட வெறுவாய்க் கிள்வா :த்துக் குழல் கொண் டூதிப் த்த ஸ்ளே வாயT
டுயர மெய்தத்
ட கவர்த்த சோரா
ாக்கூர் மேய
பாடி ரூசல், | f
த்துக் கீதை போதிப் ப்யும் வகையுங் காட்டிப்
வித்தாய் புவியின் பாரம்
புனர்ப்புத் தானுே
ருனோ வாழ்வே
தோயு மார்பா
டிய மர்ந்தாய்
ா வாடி ரூஞ்சல், (7)
டக்தொட் டாட்ட தடுத்தே யாசி கூற சீர்த்தி யெல்லாம் நீண்டு பாடிப் போற்ற
ண் வணங்கி மண்ட
மருவிச் சேர
ரகலா தென்றும்
ா வாடீ ரூஞ்சல். (8)
. வஞ்சனே நாவரசர் - நல்லிசைப் புலவர்
ய்யப்பட்டுள்ள (முற்றுருவக நயம் காண்க.
அகிடைக்காமல் வெண்ணெய் திருடியுண்ட கழ்த் லாம். வெறுமை + வாய் - வெறு ம் ஆள்ள்தில் - ஆள்தல், பொருந்துதல்,
வி; கிளர் வேணு - மேன்மேலும் வளரும்
ப்பிணியினின்றும் விடுபட்ட கோபிகைகள்; நுவன்று + உவந்து சொல்வி மகிழ்ந்து

Page 77
I.
-- 65
பஞ்சவர்க்குத் தூதுவனே ப
பார்த்தனுக்குச் சாரதி தஞ்சுடைய நாகனையா யா நான்மறையி னுட்பொ கஞ்ச மகள் காதலனே யாட
கமலக்கண் ஒனுடையவ விஞ்சைகள் வல்லவனே யா வேணுகோபாலனே பா
பொங்குகடற் பள்ளியனே
பூபாரம் தீர்ப்பவனே ! சங்கொருகை யுடையவனே
சக்கரதற் படையானே மங்குனிற கேரியனே யாப மாசுகளேத் தாள்பவன்ே வெங்கடநற் கிரியானே யா வேணுகோ பாலனே ம
மறையவரும் வானவரும் 6 மழைபொழிந்து வனஞ் முறைதவரு மன்னவர்தீர்!
முத்தமிழின் றிறம் வ நிறைதவரு நல்லொழுக்க நித்தனது திருவருளே நிை ॥ அறையுனன்கு முலசுெ
அன்புநெறி தீழைத்தோங்க
நாகண்ேயாய் - நாக + அஃணயாய் ) . மகள் - இலக்குமி கஞ்சம் - தாம.ை
மங்குனிற மேனி - (மங்குல் + நிறம் மங்குல் - மேகம் வெங்கட நற்கிரி - வெங்கடமென நின்றது குறுக்கல் விகா
 

-
பாடி ரூஞ்சல்
யே யாடீ ரூஞ்சல்
டீ ரூஞ்சல்
ருளே பாடி ரூஞ்சல்
உ ரூஞ்சல்
னே யாடீ ரூஞ்சல்
டி ரூஞ்சல் மடி ரூஞ்சல்
யாா ரூஞ்சல் பார் ரூஞ்சல்
யாரு ரூஞ்சல் பாடி ரூஞ்சல் டி ரூஞ்சல் it pira. 555 it 5ਜ பாடீ ரூஞசில இ ஆடி O)
ili : ... t
f । 一、
.
ாழி வாழி சிறக்க மாசு நீங்க மோங்கி வாழ்க ாழ்க முனிவோர் வாழ்க நீடிநிற்க
றந்து பொங்க ή . Τπι Լյ եւ "Tէ மமைந்து வாழ்க
வறமும் வாழ்க.
ד בחThe L שהדורש
* பாம்பினே அனேயாக உட்ைபவனே கஞ்ச
ட விக்சை -- மாய விக்ை 了。 35 بها 岳
(Jul ್್ನ:
+ மேனி) மேகம் போன்ற கருநிற மேனி. - திரு வேங்கடமன்: வேங்கடம் என்பது

Page 78
G if
திருச்சி
. இசை பின்படர் நிரை மே
நசையாலுறி வெண்ணெய்
4. குன்ருன் மழை தடுத்தேநி கன்முல்விள வெறிந்தேகனி
3. ஐவர்க்குறு துணையாகிய வ டைவைத்துறு தாகம்பட நீ
4. ஆண்டாளணி மாஃபுகந் : பூண்டோய்முலே மிகண் மா
. செங்கண்ணர வனேயிற்றுயி At
சங்கம் மொரு கையேந்திய
. புல்லாங்குழ லூதிவரு புனி
முல்ஃவநில முதல்வா செங்க
திருச்சிற்
|
I J
திருச்சிற்
. திருமா விருஞ்சோஃத்தே
திருவேங்கடம்பிரியாச் செ
- 나
3. மதுரா புரிக்கரசே வள்ளார்
வாா பரியாண்ட LT வர புா தி t آئگونه=E===
. 'பிருந்தா வனவழிகா பிராே
Հենէն t வருநதா வணமருளு ம தீ
'ே, 'கச்சி வரதப்பாக் கண்ணு
நச்சி யுறிதிருடு நம்பீ
. வண்ணே மகிழ்ந்துறையும் 8 நண்ணிப் பொன்னுலே நயந்
கொக்கூர்ப் புதுக்கோயிற் இக்கு வட்கத்தா ஈசா "
திருச்சிற் குறிப்பு:-
.ே இக்கு வேட்சுத்தா - இக்கு வேட்கு +
புரான மரபு. இக்கு - கரும்பு இக்கு

70 -
f ᏧᏂ Ꭷ0 ᏧᏂ ' ;
ற்றம்பலம்
ய்த்திடு மிறையே எச்சரிக்கை
நவர் கள்வா எச்சரிக்கை
ரை காத்தாயப் எச்சரிக்கை
புகுத்தாய் -
ண்ணு |- எச்சரிக்கை டித்தாய் எச்சரிக்கை
தணிந்தாப் எச்சரிக்கை ர்புற வைத்தாய் m எச்சரிக்கை
ல் கொள்வாப் எச்சரிக்கை தஃவா எச்சரிக்கை
தா  ைமுராரி imum எச்சரிக்கை நறம்பலம்
ாக கு
றம்பலம்
ਵi- பராக்கு சம்மால் - பராக்கு
॥ i பராக்கு பராக்கு
பராக்கு
பராக்கு
m பராக்கு பராக்கு
பரதா பராக்கு தாய் பராக்கு
கோவே பராக்கு பராக்கு
றம்பலம்
அத்தா - என்மீதனுக்குத் தந்தையே என்பது வேள் - கரும்பை வில்லாயுடைய மன்மதன்

Page 79
- 7
நிருச்சிற். எாவீ என் வா* லா லீ ஸ்ா
கோபியர் காதல் கொண்டு
: . நல்லோர் வாழ நண்ணின்
போன்:ார் பெர்ன்றப் புரே.
3. முரளி தானே முராரி லாலி அரவ மீதே அறிதுயில் கொ
虫。 சங்கொடு கையாய் சார்ங்க
பொங்கு பாற்கடற் புத்தமு
岳。 ஆயர் பாடியில் ஆடல் புரி நேபங் கொண்டு நேர்வார்க்
的上 கொக்கூர்ப் புன்னேக் கீழமர் சக்கர தாரி சாந்த மூர்த்தி
திருச்சிற்ற
If
திருச்சிற்
. பங்களம் மங்களம் மங்கள்ம் புங்கள்ம் பங்கள்ம் மங்கள்ம்
:ைய முற்று மிசை பரப்பும் கையிற் சங்கு கொண்டிலங்
. பஞ்சவர்க்குத் துTதுசென்ற
நஞ்சு தங்கு பாந்தளாடு நம்
4. உரலிலேறி வெண்ணெயுண்ட அரவு பாய வாயுறங்கு மT4
5. புதிய கோயிற் புன்னேநீழற்
நிதிய நல்கு மலர்மகட்கு நி
ti | மங்களம் பாங்களம் பங்களம் தங்ககாரம் மங்கள்ம் பங்கள்ம் திருச்சிற்
ருறிப்புகள்:
பண்னவன் - கடவுள் பாத்தின் மா பTம் குறித்தது.
டாபல் - படுக்கை பாயலாப் உறங்கும்
கோவலன் - கோபாலன்.

દી
பம்பலம்
"ஓர் களித்தாய் லாலி.
ஞாலம் லாலி
ர்ப்புகள் செய்தாப் வானி,
ர்வாய் லா பி.
வில்லாப் ஜானி தானுய் வாவி,
ந்தாப் ஸ்ாலி
கருள்வாப் வாவி,
கோவே வானி
ելք: Iեւ IE
; IT Ď
றும்பவிம்
F. F.
வள்ளலுக்கு மங்களம் து கடவுளுக்கு மங்களம்,
பண்ணவற்கு மங்களம்
bமிறைக்கு மங்களம்,
- அத்தமற்கு மங்களம் ண்டகைக்கு மங்களம்
கோவலற்கு மங்களம் SL LDSL-gio LL/fisk eff Lib.
J 4FLI FII
էլլէ 11ճilւն
பு, இங்கே "காளிங்கன்" என்ற பாம்பைக்
ஆண்டகை என்க. ஆண்டகை-புருடோத்
(தமன்

Page 80
62 6D LO
its - as
HTğÜLT837
LO. 9A JĠĚ
அவர்களது ம1
சி. சிலம்பந
ElJFLITá
մlյլնկEjiipii նi
GD66/1975/78 பதிப்பி
ଗର୍ହିfir) ତ୍ରୈ)
1

பதி துணை
சிற் றம்பலம்
யந்தாதி
P "E"H as-na ta. Ia - s.
இஃது
த்து வண்ணநகர்
lä 9.Lusiği FiuÄ
இறக்கருளொருவராகிய
ாக்குவில்
T jh i 6ĩf 2Ti I )
LÜLIG
அத்து நல்லூர்
ரசிங்கம் அவர்களால்
}ப்பானம்
பந்திரசாலேயில், க்கப்பட்டது.
Ꮔb 8litᎥᏜ 35Ꮠ ā
SSD

Page 81
ઈs.i1;
f) si
isif D53:Jfija
ទីប្រវែរ அ. சிவசம்புப்பு
இயற்ற
நேரிசை பூ
உலக மதித்திடு மோன னலகி லருட்கட லாகில் போகமு மோக்கமும் ே மேக முதல்வ னியான னென்னிலு மணியனேற் பன்னிரு புயப்பரா பர வாரணம் பரவுமா னந் பூரண வரன்முதற் புத பெருந்தமிழ் நூல்களும் திருந்திடக் கற்றுனர் ே பரமத கண்டனப் பணு திரமத நூல்களுஞ் செ ருழ்வில்சித் தாந்த சை வாழ்வுத விடுமென வழ பதமலர் முடிப்பிரான் பதமலர் விழுங்கிய பத் ஞறக் கரத்தினுே டஞ்ச பூறக் கணுவிலு மொழில் வன்னத் தம்புனே மலரு சின்னத் தம்பிமால் செ னிறைதருங் கல்வியு நிதி
 

73 -
DILI ILI
LITT Li Jità.
瑚 தொண்டராகிய -
jl p Gilig. லவர் அவர்களால்
) È L L L
ாசிரியப்பா.
பEயம் புதியி பீற் றிருந்து பாற்றுநர்க் குதவிடு
முகத்தோ கினியணுய்த் திகழும் ன்முன் னிளவ தி நாடகப்
கரன்மேற் பிற திற நூல்களுந் செய்யநூண் மதியான் வலும் பான்மைய வ்விது செய்தோன் வமே மேனிலே ழாஅலின் றுணர்ந்தோன் பவளத் தழைத்த திசா லுளத்தா: *க் கரத்தையன் பறச் செபிப்போன் நழ் செங்கரச் ய்தவத் துதித்தோ நியமும் புண்ணியத்

Page 82
துறையுங் கொடையுத் மன்பும் விரதமு மறிவு மின்பு முதலா வெனே குலம்பெறு மாக்கள்வா சிலம்ப நாதச் செம்ம பாக வகையினுட் பயி பாகமுங் கதவி பாகமு மினியியற் கிதுவே யில் ரைனியுணர்ந் தோர்கெ நயந்நிகழ் திராவிட ந வியந்திரத் திடுவித் தி குலத் தாலமிழ் தாக் சீலத் தாலமர் திருவ மங்கதன் பாங்கரி னணி புங்கவர் வாழுறுTஉம் மேத்திய சிறுவருக் ெ மேத்திய சைவ வித்தி கண்ணிர்க் கடற்படிஇ வெண்ணிற் ருெளிகிள குழுவுறு பிணிகளேக் ( வழுவற நிவந்தொளி குண்டையுந் தன்னமும் லுண்டுவந் துலவுறு மு மேலெறி யாதப வெ வாவிய வட்டையில் 3 மறம்பெரி தோங்கிட திறம்பிடா தோம்புறு வடகட றென்கடன் மடனறப் பருகிய மதி மள்ளற் கடற்புவி யட கொள்ளக் குறைபடா மருத்தமுஞ் சாவியு பு விருத்திய வாணிக வி கந்தர விகுணிகர் கடு சிந்துர மாய்கதிர்ச் ே LICT i gly? லினமென சுங்குயி லேங்கிடுங் கு மவநந் தணித்தெரு : தவநந் தணித்திடுந் : மோதரு மழிற்பசி யு! மாதுலர்க் குதவிடு ம

74 -
தாய்மையும் பத்தி | மடக்கமு த்துநில் நின்ற ாழ் கொக்குவில் வாச ச் னன் (ரய்ந்து னுளி கேர
மெனவு nக்கிய பெனவுநூ ாள நவின்றவந் தாதியை டவைமுற் ருேங்க சையிற் கிளர்ந்தன கிய கோனருட்
நீ டனியு பிர்தரு மேனேய
பொன்னந் தளிகளு கன்றுநூ லுணர்த்திடு யா சாலேயுங் க் கருங்கடற் படியா ர் மெய்த்தவர் மடமுங் துறைத்துரு னிலேயாய் ர் வயித்திய சாலையுங் ங் குடமுங் கெழீஇயற முலவறு மோடையு ப்பந் தணித்திட வளர்நிழற் றருவு
வறிஞருக் குதவிமெய் ந் செல்வர்மா மனேயும் மறுபுல நதிபெலா நியினர் மனேயு டங்கலு மடைந்து க் கோலவான் கூலமு பாடையுங் குறையா பன்பெரு நிலேயமுங் ந்திறன் முழக்கருச் செந்நெலங் கழனியு வரிவைபர் குரறெர் இக்
ளிர்மலர்ப் பொழிலு வகந்தொறும் விராஅய்த் தண்ணிர்ப் பந்தலு =ற்றிட நலிவுறுTஉ ன்னசத் திரமுங்

Page 83
T5 --س--
கற்பக நாட்டினேக் கா8 பொற்பமர் தூளயிற் ட மின்னன பிறவுமுற் றெ மன்னில பேரெழில் வல் பருவக் கொண்மூப் படி குரிமையி னுரிமையி னு ருேற்றமிக் கிசைதருந் வீற்றிருந் திடுதவ மேன் னின்புடைப் புலவர்க வி பொன்புரை பொற்ருெ றேங்குளக் குன்றினிற் வோங்குநல் லவர்வயிட றண்ணளி வழிந்துசந் வண்ணமா பதிநிகர் வ வாரொவி கருங்குழன் ரூரு மொண் மடவிடை பீடுசா னளினநப் பின் தாடுமா ரப்பகட் டத்த றிகைதொறு நடாத்தி0 வகைபெறு மூதிய வாக சங்கவா ரிதியுறி இத் , மங்கல வளங்குலாம் வ நக்கமெய்ப் பத்தியிற் ளக்கமும் பூதியு மகலா றிப்பிய நிகம சிவாகம மெய்ப்பய னமுதினே வி காவலர்க் கியறருங் கரு தாவற வளர்த்திடுந் த னம்புய வணிமுத லணி வம்புய ருற்பல மலரை சலவள நிலே கெழுஉந் நிலவள வாரியி னிரம் கதமற மெறிந்திடுங் க முதலி மரபெழுஉ முதி பாரறு தவத்தினம் பலி வார்முற் றுளயிதா ம! சுகவள விலருளிய சுய மகபதி பயந்தருள் மா பார்வளர் பதிதோறும் சீர்வளர் வீர சிங்கக்

சினியாகப்
ரீதரும் வீதியு நல்லையற் ருேங்கி ண்னேமா நகரான்
பெனப் பாவலர்க் தவிடுங் கொடையான் தொல்வர சறிய ாமைகொள் வாழ்வினு ரீன்றசெங் கவியெனும் டை புனேந்த புயத்தான் றேன்மழை நான்றென னுரைக்குமின் மொழியான் ததமு நிறைந்தேழு உம் தனமண் டலத்தான் LDTg/G, LOL –HSLT
யொளிருமெய்ச் சித்தசன் ைேயற் பகலுவந் தவா கத்தினுன் நிஞ் சிதைவறு மாக்க aரிகத் த லேமையான் தங்கமாண் குவைதரூஉ 1ங்கவ ளத்தினுன் சங்கர னுரரு
வடிவினுன்
புரான பினுயினி தருந்தினுன் தமத் திறம்பல கைகொள்யூ கத்தினு கள்வா டாதுற சி பணிந்தோன்
தண்பனே முதலா
பு) செல்வன்
зTAE TITU I ர்புகழ்த் தகையான் வான வள்ளலே எணு புடையான் ம்பு நாத னபுடைச சயநதன
பரந்த தரிசிலே.

Page 84
ஏழாலச் சைவப்பிரகாச
"ܣܨ
சுன்னூகம்
9. (5DH1 316)T
@于
ஆசிரிய
சொல்லரிய வளம் படை
தும்பிமுக வைந்து மல்லல்பெறும் பொருள மாசறுமோ ரந்தாத செல்வமிகுங் கொக்குவி சேர்ந்தகின்னத் தம் வல்லவர்கள் கொண்ட
மகிழ்சிலம்ப நாதக
തഃഖ ഉput
ஊரெழு ம
சு. சரவணமுத்
G if
கட்டிளேக்
ஒமைக் கணபதிக் குள்ளன்
தாமங் குலவுமந் தாதியென் சேமம் பெறுநிதி சேர்ந்ததின் காமன் சிலமபனன் சூரதன் கி
ஆக்கியே
பூதக னதிபர் போற்றிட வேதச மூகம் புகழ்வி ர ஓதினன் செந்தமி ழந்தா நாதானன் ருேது மெழி:

- 76 -
வித்தியாசாலை உபாத்தியாராகிய 也_-町 - I·堕
tfîûlîGİT2T 916) İöGİT I â ã III
விருத்தம்
:த்த ஒமை வாழுந் கரத் தோன்ர லுக்கு மைத்திட் டழகு வாய்ப்ப தி மாலே பீந்தான் பினு கரிகன் சீர்த்தி
பிதவச் செல்வன் கல்வி சடப் பலநூ லாய்ந்து வி வள்ள ருனே.
னு பத்திராதிபராகிய
- IMT - TT - e5 துப்பிள்ளே அவர்கள்
G) 6, Lu
கலித்துறை
பொழுக வுவப்புமிக்குத்
மாலேயைத் தந்துரைத்தான்
னத்தம்பி செல்வனெழிற்
விச்சக் கரவர்த்தியே.
ான் பெயர்
வோமைப் புரத்துரையும் கத்தி விநாயகன் மேல் "தி நூறு முயச்சிலம்பு னல்லே மாநகர் நாவலனே.

Page 85
முன்
"="س-====================
ஒமையந்தாதி என்னும் இந்நூல் இற்: கொக்குவிலப் பிறப்பிடமாகக் கொண்ட் ; வடபாலுள்ள வவுனியா மாவட்டத்திலே : வீரகத்திப்பின்&ாயார் மீது பாடப்பட்ட பி யால் அந்தாதித் தொடையிற் பாடப்பட்ட ஃபுங் கொண்டது; சொற்சுவை, பொ மான் பாற் படிப்போர் நெஞ்சைப் பதிவிச்
இவ்வரிய நூல், யாழ்ப்பாணத்து Asi 1880 ஆம் ஆண்டாகிய விக்கிரம வருடம் துச் சிகிசவப்பிரகாச யந்திரசாலயிற் பதிப்பி பந்தம் கிடைத்தற் கரிதாகி விட்டதால், பொன்றன் கணேயோடு, அரும்பதவுரை வி கின்றது. முதற் பதிப்புக்கு யாழ்ப்பானத்து கம் அ. குமாரசுவாமிப்பிள்ளை, ஊரெழு சு பாயிரம் அளித்துள்ளனர்.
இந்நூலே ஆக்கிய சிலம்பநாதபிள்&ள் தம்பியின் புதல்வரென்றும், யாழ்ப்பானத்து பரின் மானுக்கரென்றும், பெருந்தமிழ் நூ. செய்ய நுண்மதிய ரென்றும், சைவசித்த உணர்ந்த வரென்றும், சைவத்தின் பெருை யைக் காட்டவும் நூல்கள் செய்தவரென்றும்
இனி, ஓமையந்தாதி என்னும் இந்து இதன் ஆசிரியர் ஓமந்தைப் பதியில் நீண்ட யெல்லாம் நன்கு இரசித்தவரென்பதும், 3ی + பத்திகொண்டு ஒழுகியவரென்பதும் அப் பெ. எண்ணிய எண்ணமும் முற்றப் பெற்றவரெ
ஒமைப்பதியின் நீர்வளத்தைக் குறிக்கு செய் 30 ), "வாரேறு வாளி (5. பெருகு நதியுகள் வாளே நெடுங்கமுகைச் சா செப். 78 ), சிறப்பித்துக் கூறுகின்ருர் ஆசி *தங்கு தெங்கம் பொழில் சூழ்ந்துயர் ஒமை கும் வயலரு கெங்கணும் வான் கரும்பு, தா சிந்தும், மாழை நெருங்கும் மதில் ஒமை" டலே சூழ்தரும் ஒன்ம்" யென்றும் (செய். கின்ருர்,

TT_--
DGD Y.
assassists
றைக்கு ஒரு நாற்ருண்டுக் காலத்துக்கு முன்னே ஸ்ம்பநாதபிள்ஃள என்பவரால், இலங்கையின் ஓமந்தைப் பதியிற் கேரியில் கொண்டருளிய ரேபந்தமாகும். இது கட்டளைக் கவித்துறை - நாறு செய்யுள்களேயும் ஒரு காப்புச் செய் ருட்சுவை பொருந்தியது; விநாயகப் பெரு கவல்ல பத்திச்சுவை நிரம்பியது.
grர் சாம்புநாதர் வீரசிங்கம் அவர்களால் ஐப்பசி மாதம் 11ஆம் தேதி, யாழ்ப்பானத் க்கப் பட்டது. இன்று, இவ் வருமந்த பிர
அரிதிற் கிடைத்த முதற் பதிப்புப் பிரதி விக்கத்துடன் மீளப் பதித்து வெளியிடப் படு தி உடுப்பிட்டி அ. சிவசம்புப் புலவர் சுன்னு . சரவணமுத்துப் பிள்ஃா ஆகியோர் சிறப்புப்
என்பவர் கொக்குவில் வாசியான சின்னத் வண்ணே நகர் ம. அமரசிங்க் உபாத்தியா ல்களும் பிற திற நூல்களும் திருந்திடக் கற்த Tந்தமே உயர்நிஃ உதவுமென ஐயத்திரிபறு மணிய விளக்கவும் பரமதத்தின் பொய்ம்மை சிறப்புப்பாயிரச் செய்யுளால் அறிகின்றுேம்.
ாலே ஆதாரமாகக் கொண்டு நோக்குங்கால் நாள் வாழ்ந்து அதன் இயற்கைக் காட்சிகளே மந்தை விநாயகப் பெ ருமானிடத்து மாறுத ருமான் அருளால் நன்மையெல்லாம் பெற்று ன்பதும் தெரிய வருகின்றன ( செப் 9 . )
தமிடத்து, ' குளங்குலவும் ஒமை யென்றும் ம் ஒறை யென்றும் (செப். 15 ), நீடிப் "டிப் பழமுதிரச் செய்யும் ஒமை யென்றும் ரியர். இன்னும் அப்பதியின் சோலேவளத்தை பென்றும் (செய் 55), 'வாழை நெருங் எழி நெருங்கும் கணிகள் சிதைக்கத் தரனஞ் யென்றும் (செய், 5 மீ ) போதாருத் தண் 88 ), கவிதலங்கனியச் சித்திரித்துக் காட்டு

Page 86
- 78
ஓமந்தையின் காட்டு வளத்தை வருணிக்குமி கொண்டு சண்டையிடுவதையும் ( செப். 5 } யும் (செப். 75 ), ஓயாமல் உலவும் மந்திச் குரங்களின் கனிகள் உதிர்வதையும் செய். க3ளக் காட்டு யானேகள் விரும்பி உண்பதை நின்று மயில்கள் ஆடுவதையும் செய், 57 ) செய், 20 ), புளி மாமரங்கள் கனியுதிர்ப்பசி முன் நிறுத்தி இன்புறுத்துகின்ருர்,
இனி, விநாயகப் பெருமாவின் அருட் டும் பல புராணக் கதைகளே ஆசிரியர் ஆங் வருETறு.
( ) அகத்திய முனிவர் விநாயகரைப் பTபு
(2) ஆதிசேடன் விநாயகரை உபாசித்து 3
(3) இந்திரன் வேண்டுகோட்படி விநாயக காகவுருவிற் சென்று கவிழ்த்துக் காளி
(4) இராவணன் விநாயகரைப் போற்றித்
(5) உமை விநாயக சதுர்த்தி விரதமனுட்டி
(5) உமையின் சாபத்தாத் பாம்புருவெய்,
பேற்றது (39),
(7) கங்கையின் புதல்வனுக விநாயகர் தே
(8) கயமுகாசுரஃனத் தேவர் பொருட்டு வி
(9 சித்தூரனுடைய வரத்தையும் வலிை
(10) சிவன் திரிபுரங்களே எரிப்பதற்கு வித
(11) சிவனே வலம்வந்து விதாயகர் மாங்க?
(12) திருச் செங்காட்டங் குடியில் விநாய
r 13 முருகன் வள்ளியை மனப்பதற்கு உத வள்ளியின் தினேப்புனத்துக்கச் சென்.
(1) பரசுராமன் விநாயகரைப்பூசித்து வலின்
(15) பன்மதன் விநாயகரை வழிபட்டு அ;
(18) மும் மூர்த்திகளும் முறையே படைத் கஃனச் செய்ய விநாயகர் வரமளித்தது
(17) விநாயகர் பிரமன் கன்னியராகிய சி.
தது (**}

3 -
டத்து. அங்கே கவுதாரிப் புட்கள் கோபங் , மதங்கொண்ட யானேகள் போர்புரிவதை * கூட்டம் பாயுந் தோறும் உயர்ந்த பலா 46 ), விளா மரங்களினின்று வீழ்ந்த கனி பும் t செய், 41 ), முகில்கள் முழங்க எதிர் சந் நன மரங்கள் வTசனே வீசுவதையும் தையும் (செய். 48 ), கவிஞர் நம்மரைக்கண்
செயல்களேயும் திருவிளேயாடல்களேயும் சுட் காங்கே குறிப்பிடுகின்ருர், இவற்றுட் சில
டப் பரவிப் பல வரம் பெற்றது (78);
1 சன் முடியில் அமர்ந்தது (80),
சி அ சுந்திய முனிவரின் கமண்ட: நீரைக் ரிே நதியாகப் பாயவிட்டது (40 ,
தெர்முது தீவினே தீர்ந்தது (75 ),
டித்துச் சங்கரனேத் திருமணஞ் செய்தது 81)
திய திருமால் விநாயகரைப் பூசித்து வரம்
நான் நியது (32,
விநாயகர் கிொன்றது (34),
யயும் விநாயகர் கொடுத்தது (78),
ாயகரைத் தியானித்தது (82),
னி பெற்றது (1),
கர் சிவசிங்கம் நிறுவி வழிபட்டது (?),
gol Girl, sajTI 3f IIrrär வடி அடன் ሽቧቇ] 3 : )
மையும் சிரஞ்சீவித்தன்மையும் பெற்றது (77)
ஐகும் அதிகாரமும் பெற்றது (79);
தில், காத்தில் அழித்தல் ஆகிய தொழில்
(9)
த்தி, புத்தி என்பவரைத் திருமணஞ் செப்

Page 87
இன்னும் விநாயகப் பெரும்ானே வழி திரள், உருக்குமாங்கதன். கர்த்தமன், கதி சந்திரன், சந்திராங்கதன். தக்கன், திரிபு முதலியோர் கூறப்படுகின்றனர்.
இனி விநாயகப் பெரும
î35T al 53 ISIT H
அபூபழகந்திவன், ஆறுமுகன் முன்ன உபய மயூரன் ஏரம்பன், ஐங்கரன், ஒரு கங்கை புதல்வன், சுசானன் நபன், கணப கைக்களிறு, சித்தாமணி விநாயகன், சிவசுத படநாக பூடணன், பாசாங்குசதரன், பால் தகயமுகன், மூடிக்ாைகனன் , வக்கிரதுண்டன் ைைபபாசுன், விக்கினகரன், விக்கிர ராசன்
இவை தவிர மானேயைக் குறிக்கும் சிந்துரம், தந்தி, மதாவளம், மாதங்கம், ஜில் விநாயகனரக் குறிக்க வளங்கப்பட்டு
நூலாசிரியர், ஒமை விநாயகரின் சி; யும், வனங்களெங்கும் கடக்குரல் செய்து பயிற் குழாங்கள் நட பாடுவதைக் கண்ணுர கொண்டு தாம் சிறப்படைந்தடையை (** தாம் டெற்ற இன்பத்தை ஏ&லயோரும் தூண்டுகின்று'ர்.
அப்பெருமானேச் சரியை, கிரியை, விழிபடுவோர் முறையே சாலோகப, சாப ஃப் பெறுவர் என்பதை 23 முதல் 26 8 ரூர் மேலும், சித்திரை முதற் பங்குனி இ நாதனுக்கு இன்ன இன்ன உணவுகளே ந( சிஃப் பெறுவர் என்பத&ன 44 முதலு 55 எடுத்துக் கூறுகின் முர் இன்னும், காசியின் * யம்பலத்தைத் தரிசிக்கினும் முத்தி கிட் பது ஃன முற்கண் சிந்தியாதவர்க்கு அப்பே
ரியமாகக் கூறுகின்று (5) =
III ***

79--
பட்டு வரம் பெற்றவர்களுள் அகத்தியர், இந் சிபன், கிப்பிரப்பிரசாதன், குகன், சண்முகன் ரன், நளன், மாயன், வல்லாளன், வீமன்,
ானின் திருநTமங்களாகப்
J)ůť(68313T.
வன், இலம்போதரன், உருண்டி விநாயகன், கோட்டன், ஒற்றைத் தந்தன், ஒம் பொருள் தி, கணேசன், கரிமுகன், கற்பக விநாயகன், ன், தந்தாயுதன் துதிக்கரன், தாமத்துவசன், சந்திரன், மகோதரன், மகோற்கடன், மத் ,ே வலவைகணேசன், விலவைமணுளன், வல்
விக்கின விநாயகன் வேலவன் முன்னுேன்,
கயம், கரி, களிறு, குஞ்சரம், கைம்மஃவ , வாரணம் என்னும் பெயர்களும் இப் பணுவ TGT3T.
ரைப் பள்ங்கிளிகள் வாக்கியமாகக் கூறுவதை குயில்கள் பாடுவதையும் காதாரக் கேடடும், க் கண்டும அப்பெருமான்பால் நிறைந்த அன்பு உள்ளம் உருகிப் பலபடப் பாடியுள்ளார். பெறவேண்டுமென விழைந்து, அவர்களேத்
யோகம், ஞானம் ஆகிய நெறிகளில் நின்று பேம். சாரூபம் சாயுச்சியம் ஆகிய முந்திக பரையுள்ள செய்யுள்களில் எடுத்துக் கூறுகின் றுதியாகவுள்ள பன்விரு மாதங்களிலும் ஒமை வேதித்து வழிபடுவோர் இன்ன இன்ன பதங் வரையுள்ள செய்யுள்களிலே அருமை பெற இறக்கினும், திருவாரூரிற் பிறக்கினும் தில் டுமென முன்னுேர் கூறியி குப்பினும் ஒன்மப் து கிடையாது என்று இந்நூலாசிரியர் FTg

Page 88
-- 8
வடமொழி இலக்கியச் சுவைஞர் கவிச் கையும் கருத்திற் கொண்டு அவற்றைத் தி: என மூன்றுக வகைப் படுத்திக் கூறுவர். இன் அதிகமின்றி அநுபவிப்பதற்கு எளிதான இல் படும்; வாழைப் பழத்தைத் தோலுரித்து கி சியுடன் சொற்களேப் பிரித்துப் பொருளுண செய்யுள்நடை சுதலீபாகம் எனப்படும்: த மட்டை முதலியவற்றை உரித்து நீக்கி, உ அதனுள்ளிருக்கும் பருப்பைக் கடித்து மெே தது போல, மிகவருந்திச் சொற்களேச் சந்தி வேண்டியிருக்கும் கடின செய்யுள்-தடை ந தில் வரும் பல செய்யுள்கள் கதவீ பாகமா கவும், இன்னுஞ் சில செய்யுள்கள் திராட் மாகச் செய்யுள் செய்வது தம்புலரைக்கு இ வர் பலர் பெரும்பாலும் நாளிகிேரபாகமாக விரும்புவர். அக் கொள்கை பற்றிப் போ: சிவசம்புப்புலவர்.
"பாக வகையினுட் ப பாகமுங் கதலிபாகமு இனியியற் கிதுவே யில் நனிபர்ைந் தோர் செ
என்று பாடியுள்ளர்ர்.
தாம் கண்ணுங் கருத்து * பந்தாதி முதற்பதிப்பீன் தட்டச்சுப் எழக்குத் தந்துதவியதற்காக கலாநிதி
தட்டச்சுப் பிரதி
IJTŤj5l GR13ŽT1:UI நான் முழுவதற்கும் அநம்பதவுரை ணுரையொன்றும் எழுதியும் உதவிய அவர்களுக்கும் எபது உளங்கனிந்த ந

D
நளின் நடையையும் பொருளுணர்த்தும் பாங் rாட்சாடாகம், கதலீபாகம், நாளிகேரபாகம் பற்றுள்ளே திராட்சைப்பழம் போல முயற்சி ஈரிய செய்யுள் தடை திராட்சாபாகம் எனப் பாயிலிட்டுச் சுவைப்பதுபோல ஒரளவு முயற் ர்ந்து சுவைக்கத்தக்கதாயுள்ள இலகுவான ாளி கேரம் என்பது தேங்காய். தேங்காயின் -ன்ளேயிருக்கும் வலிய ஒட்டை உடைத்து, *ருலன்றி அதன் இனிப்பை அறிய இயலா பிரித்துக் கொண்டு கூட்டிப் பொருஃா அறிய ாளிகேர பாகம் எனப்படும். இப்பிரபந்தத் ாகவும், சில செய்யுள்கள் நாளிகேர பாகமா சா பாகமாகவும் டன்னன. திராட்சாபாக 1ழுக்காகுமென எண்ணுவதால், தமிழ்ப் புல வும், கதலீ பாகமாகவும் கவிபாடுவதையே லும், இந் நூற்குச் சிறப்புப்பாயிரஞ் செய்த
யினுளி கேர
மெனவும் 1க்கிய மெனவுநூல் ாள நவின்ற வந்தாதி"
= டி.ா
tாகப் பேணிவந்த ஒமை li ?!!#62)) LI - LLUT () [] [2 @LLI BūIFg5j) 5
பொ. பூலோகசிங்கம் அவர்களுக்கும்.
ଗ:[Ii# ଗଏଁଠ୍ଯୂନା திருத்தஞ் செய்ததோடு,
விளக்கமும் இப்பதிப்புக்கு முன் தற்காக திரு. செ. வேலாயுதபிள்ளே ன்றியைத் தெரிவித்துக் கொள்ளுகிருேம்.
தற் பதீப்பாளர் &

Page 89
高T
சீர்கொண்ட வோரை நகரு,ை பார்கொண்ட செந்தமி ழந்தா ஏர்கொண்ட வின்சொற் பொ கார்கொண்ட கோட்டுக் கபிே
அருளா பணுகி:Tர்க் காரொளி யா மருளா யெழிலுறு மோமையில் வ தெருளா யதுசற்று மில்லா தயரு பொருளாய நின்னிரு பாதாம் புய
போற்று நினேவுடை யோர்செல்வ: தேற்றுமெய்ஞ் ஞான நிரம்பி யரு கூற்று வரினுமஞ் சாநெஞ்ச ராகி சாற்றுதல் லோமையிற் றங்கித்தஞ்
உ&னயே கடவுளென் ருேர்ந்துகொ ஆ&னயே நிகர்தரு மைங்சர னேெ திண்யே யனவு மனியின்றித் தீங்கி தனேயே பெனத் தள்ளிற் றஞ்சம்
சத்திய மான பொருளாகி யோை துத்தியஞ் செய்பவர் கான்வழிச் ே மெத்திய பூத மலகை நரியொடு ! டத்தி படுபுவி பேன்ங் கரடி பரவி
அரவம் புவியொ டுறவாட வேனி பரவம் பலத்து நின் குடும் பரமன் கர வம்பு கொண்ட குணத்தேஃ% ! திரவங் கறுவி யமர்புரி யோமைசி
 

ர வீரகத்திப் பிள்ளேமேற் தி பாடப் பரிவுடனே ருட்சுவை நல்குவ வீசனருள் லக் கணேசன் சுழலினேயே.
ல்
யணு காதவர்க்கு
ாழு மதகரியே
ஞ் சிறியனுண்மைப் 1ங்களைப் போற்றிடவே. .
கல்வி பொருந்துபுகழ் ட்பயன் சேர்ந்திடுவார் க் கலாவிடுவார்
சிந்தை தரித்துண்யே. 2.
ண் டேனினி யோமையில்வாழ் பஃன பாண்டுகொள் வாய் &னச் செய்துதிரிந் பிறிதில்லே சத்தியமே
மயிற் றங்குமுஃனத் செல்லிற் றுயரஞ் செய7
வெப்படக
ரங்களே. 4.
பணிந்தன்ை சீர் பயந்ததுதிக் முன் வின்று காத்தருளாப்
செழுஞ்சுடரே. .

Page 90
சுடர்சுடர் மூன்றுமுக் கண்ணு தொடர்தொடர் நுண்ணிடை : அட ரடர் வேலவன் முன்னவ ெ
படர்_ட ராதருள் செய்வாய்ந
பண்ரைவர் விண்ணவ ரெல்லாப் சுண்ணவன் றன்னேச்செங் காட் மண்ணவர் தாமும் வழிபட்டு ' அண்ணை வருள்புரிந் தாயோமை
t அற்புத மான வடிவுடை யாெ கற்புத விக்கவி பாடுத் திறநல்கி சொற்புதர் கூட்டத்தி ஒற்றிட பொற்புத வற்றிடு மோமையின்
புண்ணிய பாவப் பகுப்புன ரா நண்ணிய வோமைப் பதிக்கரு பண்ணிய தற்புத மாமது வன் எண்ணிய வெண்ணமு முற்றுவி,
குறையும் பிறையணி பீசஃனச் : நிறையும் பரிவுட னேற்று வயே உறையுங் குாைக்குன்ற மேயோே இறையும் மிளிஃ: யான் மற வி
. .
ஏத்து மடியரெக் குற்றஞ் செயி காத்துப் பயனளிப் பாய்நின் ன சுத்துப் புரிசூழ கற்குமுற் ருேள் ஒத்தும் புகலு முனேயோமை வ
உற்றவர்க் குற்ற ஒருவா பினே அற்றவர்க் கற்ற வொளியாகி நீ கற்றவர் தாமு மறியாதன் மா? மற்றவ ராருனர் வாரோமை
வாரனன் மாதுவன் LiciT r r Tig3r காரனன் றந்தை முருகனுன் ரி பூான குருகிய நீயிம் முறைகோ: ஆரEாந் தாமு முனர்வரி தோ:

- 82 -
அடையவன் ருென் மைந்தனே வல்ல ை பாகவெஞ் சூரனே முன் னே பெண் பஞ்சஎேன்றே ஸ் லோமையிற் பண்ணவனே.
பணிந்து பரவிடுமுக் டி விறுவிக் கடல்புடைசூழ் தித்திய வாழ்வுதஃன
மேவிய வற்புதனே'
ப&ா யாதிரித்துக்
க் கற்றுனர்ந்த
ச் செய்த ஃன சோதிமின்னும்
மேவிய புண்ணினே.
த புஃபே ஃனநீ கிேவைத்து நன்மையெல்லாம் ரீயும் பாரினில்யான் த் தாயினி யென்குறையே.
சூழ்ந்துகொக் குக்கனியை ங்கொளு நின் மலனே
மை மேவிய எத்தமனே ாமனின் றேத்துவனே.
ணு மினிதெக்ாவே ருட்டிறங் கண்டவர் யார் :றுங் குரனென்றே "ழ்வுகந் துற்றவனே.
$ର୍ବାi ଶ!!!!!!!!', tr, r it is, wh। நின்றனே பாரனங்கள் பையின் காரணத்தை :ேவிய வாரன்பே,
மைத்துனன் மாரஞ்ைசெய் 'üb tና ፵፭ፕ" Wፍrã;† Wiኒ፥iፕrኽ
r LTTశీగా
Lru శీ భాగా,
.
3.
.

Page 91
கரவாமற் கன்வர்களோடினங் : விரவாமற் பற்பல் ரிதத்தோர் ே பரவாம லோபைப் பதிமறவாம றிரவாப வீவரத் தந்தருளாயொ
ஏரேறு மாதமும் பாசி பொழிப3 சீரேறு நெற்குவை பீட்ட ைமீட்டி தேரேறு மைம்புவத் தாஜேம்பல் வாரேறு வாவி புடைசூழ மோன
மாதங்க வாமத்தன் மீைந்தாவன பா தங்க ளேத்துதித் தோணியின் நாதங் கலிக்கு ப்ரிைபோன்று சே ஒதங்க மாறு மறைநாலு மோதி
உனரு முருக்சொண் டுயரோமை இாைரு 1றுது பொதித்தருச்சிக்கு வினருங் குழலர மாதர்கள் கூடி புனரும் படிகற்ப தாருவினிழல்
பொருந்தும் பலவகை யோவிக ( வருந்தும் படியினி வையாம ஆன் அருந்துஞ் சுகமுற வைத்தெளி ( திருந்துஞ் சிறப்புய ரோமையில் 8
பரமுறு மோமெனு மக்கர ரூபப்
திரமுறும் வெள்ளி வரைமுத னா! தரமுறு மீன்றேனச் சாதித் தெவ ஆரமுறு மோனமயிலுற்ஜிய பூப
கந்தித்துச் சத்சனக் காச்சூழ மே! சந்தித்து நின்றுெரு தேங்காய் த சிந்தித்துச் செல்லுங் கருtாங்கண்
வந்தித்து பின்னவர் வாழ்த்திட
மகிழக ரோமைப் பதியடைந் திகழவர் சீருஞ் சிறப்பு மீண்டவர் இகழுவ ரீன்னே பிவரா னவ"மனே அகழுவ ரோவறி யேனத்தனேநீ

83 -
நாமற் கனவிலும் பொய் தாழுதிடும்வேற்றுத்தெய்வம்
ற் பலரிடஞ்சென்
.
ங்க ளேரம்பனே.
பேrருழவர் டய செந்நெற்கொண்டு
செய்யவு நியருளாய் மயின் மாதங்கமே.
வை மணுளவென்றே டேவிய பண்ணவற்கு ய்வித்து நல்கிடுவோர்
புணருவரே.
வாழ்வுறு மோர்பொருளே மிதமுடையோர் மகிழ்ந்து மனம்
பொருந்துவரே.
டோறும் புகுந்துமன
நீரன் மலரடிக்கீழ்
யேஃண்பு மாட்கொள் வைசிய சிற்பரனே. -
பழம்பொருளே
கிய தெய்வத்தலம்
ருநீ தரித்திறைஞ்ச
முசுந்தவனே.
Tண்மயிர் கண்டுநினச்
கர்த்துத் தணிப்படர்வோர்
முற்றித் திரும்பிவந்து
வைகி மகிழுவரே.
தர்ரின்ப வாழ்வுபெற்துத் செப் நீளிஃாபோர் -
தன்ஃனயெங்ான் ன் விருட்டிரமே.
ཕྱི་

Page 92
திறத்தை படைவ ருளேயோமை அறத்தை யடைவரவரகி லாண்ட நிறத்தை யடைவர்பி னின்னு ரரு மறத்தை படைபவ ரல்லர் பிறப்
மாற்றித் துகளினே யா மயம் பூசி ஏற்றித்தொல் லோமைப் பதிவா ஆற்றிப் புனேவித்தவன்ற னரும். சாற்றித் திரி வர் சாலோக் கியப
சாரு மருளுட னுேமையின் மேவிய சேரு மலரவி தீபா தி கள் கொண்டு தேரு நியமம் வழுவாது பூர்னே ே ஆரும் புகழ்பெறு சாமீப் பியத்:ை
- அடையுங் கருணே யுடனுேமை பே புடைபோர் வின்றி பிதயத்து E* இடைநிகழ் யோகத் திருந்து பயி தடையின்றி யேயுயர் சாகுப் பிய
தங்க வலேயறச் சாயுச் சியபதஞ்
துங்க மலபரி பாகப் பொருந்தித் சிங்க வளாவய லோமைப் பரார பங்க மறவொளி ரச்சிவ ஞானம்
பதித ரேனினு முயரோமைப் ப; விதிதரு ைேட மெடுத்தன ரேஸ்பு துதிதரு முண்டி தனேயவர்க் கூட் மதிதரு பானென தென்னுஞ் :ெ
உவாாழி கழு: கோருன்று ஜேக அவரா ரூயிருக் குறுதிப் பயனை எவரT யினு நின் பதிாடைத்தே தரைா எவரேன்று நன்றணு பn)
தச்கார் தகாரென்ப துன்னுய ே புக்கார் புகாதவ ராலறிந் தேனி சிக்கார் நினக்கள்பு வேண்டுவன் மைக்கா ரளக மஃமகள் பெற்ற

84 -
தன்னிற் றெரிசித்தவர் டழ பாண்டிருப்பார் &ளயு நேர்ந்தடைவர் பையு மாற்றுவரே.
மனிவிளக்கம் ழின்றவர்க் கிரியதொடை |க ழார்வமுடன் தஞ் சாருவரே.
தற்பாஃனச் சீருடனே சய் இடுவோர் த படைகுவரே.
வி யமர்ந்தவளேப் பத்துப் புலனடக்கி அது மியல்புடையோர் த்திஈரிற் றங்குவரே.
சார்ந்திடுவார்
தந் தொல்வறிவு
ன் சிற்சொரூபம்
பதிந்தவரே.
ண்ணவன் பத்தரென டி வீழ்ந்திறைஞ்சித் டித் தொழும்புசெய்வோர் சருக்கினே மாற்றுவரே
மை பீர்களெனில் ட பாதவரே ார்டய னெய்தியிடுந் "விக்கத் தக்கவ ரே,
'ாாமை தனிற்புரிவாய்ப்
னிப் போற்றிசெய்து
வேறென்றும் வேண்டுகினேன் மதாவளமே
호.
.
堂配,
S.
墨射。

Page 93
} --سي
வளங்கஸ் வும்புவியோர்க் கொன்று குளங்குல வோமைப் பதிபுகு வீரெ உளங்குல வுற்றிடச் செய்துயர் வா களங்குல வங்கிண் டத் தண்ஐஜரண்
அற்பணி பாலுய ரோன்டா வளநகா பொற்பணி புனு மொ? கோட் பு
எற்பணி வேழத் தரளத்தில் வந்த சொற்பனரி கேட்பது நால்வாயி ே
துலங்கிய வோன்மக் கயங்கங்கை ம இலங்கு மிரசத வெற்பினி னின்ற
நிலங்கினர் வுற்றசெங் காட்டிற் றி விலங்குறு நாலரைக் காவது வெப்
இல்லது முன்னது மாகி விளங்குவ
தல்ல திடையினரிற் ருேற்றமில் லா நல்ல துடைவை நன்றதுற்று மோ சில்வ நிரதி அடையாதி பண்டி க
தின்றது பற்பல வேழத்தைத் தேர் கொன்றது முண்டொரு வேழத்தை நின்ற துயிர் தொறு நீக்கமில் லாப சென்றது வள்வி வரைப்புனத் தே
சிந்துரந் தீட்டு நுதலணி போண்ட முநதுர விட்ட பிறையுமுக் கண்ணு செந்துர "துமுகன் முன்னணு ஒழுங் வந்து ரவர்தொழு மோமைப் பதி!
மறந்து நிஃாைந்திர ராகிய வானவர் சிறந்து விளங்கிய வோமா புரிபி துறந்து பணிக டொடங்கிாது கா இறந்து பிறந்தவ ராவர் கதியோ
எய்தும் வாஞ்செறி போவிபத் து: குப்பும் பணிகள் புரித்தும் புகழ்ந்து துப்ப பர்'காய்து நின்னடிசாக்
பெப்துத் திரிவைரல் லான்மதி பார்!

S5 -
சொல் வன்மனத் துக்கொன் வீர் “னரிற் கோதசுற்றி
"ழ்வு மு:மக்குதவும்
டாக்கிய கற்பகமே. .
*க் ஈைக்களிறு
சூேடு பொலித்ததுமுன்
திறப்பிவது ஒடு துலங்குவதே. I.
ாற்றினிற் றுேன்றிமுன்னுள் நி3றமைபுடன் சிந்தது நீங்கியபோன் ப வினேயில்லதே.
தென்றுமுன்னா
த தரிபடைத்த
மையினண்ணுங்கரி
டின்றதுவே.
'ந்திரர் நேர வருக்காய்க் 3க் கூறுங் குறியினது
எனிறைந்து முன்னம் ாமையிற் சிந்துரமே. 岳弹。
புஞ் செஞ்சடைமேல்
மு:ஈகரமும்
ன் நிருவடியும்
பு மறப்புரிதே.
வந்திறஞ்சச்
ற் சிந்த ஃனயைத் வந் தொஃ:த்திடுவோர் ன்று செய்திuரே, .
3த் ஈஸ் ரென்துமு னக் து தனிப்புடனே
தித்தொழு துங்கண்ணீர் கள் சிறுதெய்வமே. 7.

Page 94
புரத்துய ரோமைப் பதியுறு கங்tை திரத்துயர் கும்ப மதியி லருச்சனே வரத்துயர் பண்) னவர் யாரும் வன தரத்துயர் மாயவன் வைகுண்ட
தங்குதெங் கம்பொழில் சூழ்ந்துய
பொங்கு கயமுகன் கொண்டு விளே பங்குனி மாதம் பரிவொடு பூசிளே மங்குத லின்றி யொனிர்சிவ லோக
வாழை நெருங்கும் வயலரு கெங்க தாழை நெருங்குங் கனிகள் சிதை மாழை நெருங்கு மதிலோமை வா நீழை நெருங்குமக் காலத்தி லென்
எதிர்நின்று மஞ்ஞைக ளாடிடுங் தீ அதிர்கின்ற மேகங்க ளாராய்ந் தி முதிர்கின்ற சோஃவ புடைசூழு மே கதிர்கின்ற நெஞ்சி கேரிஃாப்பவர்க்
இல்லை யெனுமொழி புநில்லாக் கள் தோல்ல வளம்டதி யாபோகாம ே செல்லும் வணங்குந் தொழுந்திரு. நில்லு மிருமுல கீருக்ே இன்ப நி3
நி3லயு மறிவோடு எல்வியுஞ் செல் பு:லயுங் காஃப்யுங் களவுந் தவிரு க3லயு மலேயுந் தரிதி தீவ மலேயுறு மோமைப் பதிவைகி வா
தருக்குவ ரீச னடியா பெருக்குவர் டேனி யமுதுபட் டுவர் அருக்குவ ரோது நீ தமிழ்வேதம் ! உருக்குவர் முன்னணி னுேேைப் ப
உத்தம மாகு மவர் செய்யுந் தான் சத்திய வாசகங் கூறுவ ரன்றிய
சித்தந் தனின் மறந்துந்நினே யா மத்த கயமுகன் வைசியவோமை

88 -
* புதல்வனுக்குத்
செய்வித்தவர் ாங்க மகிழ்வுடன்போய்த் லாகத்திற் றங்கு ரே.
ரோம்மைத் தலந்தனினே
ஆகிய புண்ணியற்குப்
பண்ணுவிப்போர்
:த்தில் வாழுவரே.
ணும் வான்கரும்பு க்கத் தரளஞ்சிந்தும் னவன் வாத மெழுந் ாற ரெதிர்நிற்பனே.
தாரண மென்னனவே டாம லறல்பொழியும் ாமையின் முன்னவனேக் கில்லே கலகங்களே.
ாம ரினிதுறையும்
மவிய துயனிடம் த் தொண்டுகள் செய்யுமங்கன்
ஐத்திடுமே.
வமு நீழ்புகழும் ம் புதுமதியின்
_ாங்கவிழ்தகம்
ழ்ந்திடு மாந்தருக்கே,
வர் தானிலன்பு
ர் முற் பிறவிவினே
JTL. பஃனயவர் நேஞ்சும் தியுறை யுத்தமரே,
எங்க ளுள்ள வெலாம் சத்தியத்தைச் ர்கள் சிவசுதரும் யின் மானவரே.
5.
56.
E.
.

Page 95
- 8
மா. முடைய ரேயன்றி யாவர்க் ஈன முறுகுன முள்ளது ரஸ்லரிம நானந் தடவ குழலுஃட் பீன்றரு
வானம் பரவிட வைகிய வோழை
மைந்த பரணு மை தந்த மகோதர தந்ததத் த யுத மூடிக வாக $3ங் பந்த மகற்றும் பராபர வோமைப் வந்தனே செய்தனே வோரு நின் ஞ!
வழுத்த வனங்கத் தொழநாச் சிா தழுத்தித் தரிசிக் சுக் கண்க ளுதவி பழுத்துதி ரோமைப் பதியினின் ெ விழுத்தக வெப்பூவுஞ் செய்தனே வி
சேய்யுள் 64. இக் கட்டளேக் இஷ்க் அன்பர் 3ழுவிட்டது போலக் கரி ஐ வாயின. இதனே பழுத்துதி ரோன் செய்து என்ரே சீர்பிரித்துக் காட்ட கான் ஈற்றுச்சீரான் பரிவிற் செய் விற் செய்து என ஒற்று நீக்கி கொள்ளல் வேண்திச கட்டளேக் கக புளிமாங்கனிச்சிர் வருதலும் உண்டு.
இனி ஒன்று முடியைப் பின்வரு பழுத்துதி ரோமைப் பதியினின் ே என்பது "கருவிளங்காட்'ச் சீராகி, னத்துக்கு அமைத்ததாகும்.
"ழுத்துதி ரோமைப் 'திரினர் சீர் பிரித்தால் நான்காம சிரும் இதழ் கனத்துக்குப் பொருத்தாமர் போய்,
விக்கின ராச எடுண்டி விநாயக ே விக்கி துண்ட கணேச காைபதி வ சக்கர ஒனு க்கருள் சிந்தா மனியெடி திக்கிலுள் ைோர்புகழ் வாரோமை
மேனிய துமித் வசபால சந்திர மே ைேச மகோற்கட ஓவி லுபடி மயூரக சானன ரூபவெ.
தேவிய லோமைப் பதியஃனத் தேவ
gjallai Gia:631 Gu d.

9 -
கும் வஞ்சஞ்செயும்
பந் தந்த
னற்புதல்வன்
பின் மைந்தர்களே. 前骂。
மன்னுமொற்றைத் சாருமன்பர்
பதியவென்றே நம் வழுத்துவரே
"ங்கை வழங்கினத் kar I, IIT grid, sir ரூண்டுபரி விற்செய்து விக்கின விநாயகனே. ፩፥f "
கலித்துறையின் மூன்றும் படி சற்று கிேறது. மூலத்தில் இருப்பது அது மப் பதி பயினின் ருெண்டு பரிவிற் ஸ் வேண்டும் ஆய்வாறு சீர் பிரிக்குங் து என்பதன் அலகிம்ே போது பரி அலகிட்டு புளி மாங்கனிச் சீராகக் பித்துரையில் இவ்வாறு சிறுபான்மை
மாறு திருத்திருல் வழு இல்ஃவயாகும் ருண்டு பரிவினுற்றி புரி விஞர் ஜி கட்ட&ாக் அவித்துஒை:சின் இலக்க
பின் ருெண் பேரி விர் செய்து" என்று ாம் சீரும் கட்டஃாக் கவித்துறை இலக் விழிது.
தேகைய
ானுலகிற்
ஈ சீ சாற்றியேட்டுத்
மேவிய செல்வனேயே, 百岛。
திணியிற்
தண்னனிசேர் rశ70కి ருஞ் சிந்திப்பரே. 临岳。

Page 96
சிந்தண் செய்வர் திருமாலும் ல்ே வந் தஃன செய்வர் சுராசுரர் தத் பந்தனே செய்வர் பரனு முமையு நிந்தஃன நீங்கிய வோமை விநாய
நாயக னே பர மானந்த ரூப தரம் துய கரிமுக தும்புரு நாரதா செ காயகர் போற்றிடு மோமைப் ப; தாயனே பாயுனே யேயடைந் தே
தாழாத் தலையுந் தயங்கிய வோ குழாப் பதமுந் தொழாதகர மு வாழாத தாவும் விழியு முடைய பாழாக வேன்படைத் தன் மலர்
பண்ஞர் மொழிக்குற மாதென அண்ணு வுதவென் நறுமுக னே நண் ஆறு வருள்செய்து மீண்டிடு ( கண்ணுரக் கண்டவர் துன்பக் 站
கண்டு நிகரு மொழிய பிராணி
விண்டுவும் பூவி லுறையும் விரி3 மண்டு தவஞ்செய் முனிவரு மே தொண்டு புரிவரென் ரூனின்றன்
அரியானு மன்ட ரகத்திருப் பா குரியானும் யாவு முடையானும் தரியானுந் தன்னிக ரில்லானு கரியானு மோமைப் புரியானெ
கட்டா ரளகி மடந்தையர் தந்? பட்டா ரிருளே படையுமப் பார் கிட்டாம னின்னன்டர் கூட்டத்ை தட்டாம னயரு ளாயோமை ே
பரனே பலமுனி வோர்தொழு வரனே பிரமன் பெறுகண் ணிய சுரனே பலநதிகு ழோமையூ ரி சுரனே யுஃனயடைந் தேன்ெஃனச்

90 -
தனுந் தேடியென்றும் த மனத்தினுள்ளே மிப் பார் தனிலே சு நின்றனயே.
வடியே
ால்வி:ரிப தியுறை காரண நந்
ற்கென்ன தாழ்வினியே.
மைத் தலத்தவனேச்
ந்துதித் துக்கண்டு
ரை வையகத்தில்
மீதுறை பண்ணவனே.
ாச் சேரப் பரிவுடனே த்திட வங்கவன் முன் மோமைபி ஞயகஃனக்
டற்கரை கண்டவரே.
கணவனுக்கார்
நசனும் விண்ணவரும்
ாமையில் வாழமு ன்றன்
மேன்மை சொலவரிதே
து மடைந்தவருக்
வஞ்சருேளத்திலுற்றுத்
நிந்தச் சகத்தினுக்கோர்
ன் ரூல்வினேக் கட்டதுமே,
திடுங் காதல்வ் ஃப்
பாலுறவைக் தை பான்சென்று கிட்டும் வண்ணம்
rஅந் தயாபரனே.
தேத்தப் பயனளித்த ரைமணஞ் செய்சர்வே ற்றுலங் கும்னிக்னே
காத்தல் கடனினக்கே.
57.
仿粤,
73.

Page 97
கடநாகம் போர்புரி போனாமபில் ை படநாக பூடண பாசாங் குசத்ர பத் இடனுள் வாழு மிலம்போ தரவென் திடணுகப் போற்றித் தொழுதுதன்
திரத் துவமுறு மெய்கண்ட தேசிகர் வீரத் துவசசிந் துரன் வரமும் விற, காரத் துவமுங் கெடுத்த கசானன்
நேரத்து வந்தருள் வாயோமை மே
மலமலி புங்குண முள்ளோ ருளத்தி நலமனி யோமை நகர்தனில் வாழ்வு வலமலி யும் பரசி ராமன் பூ சித்துவ நிலமலி யும்புக ழோடின்றும் வாழ்
நீடிப் பெருகு நதியுகள் வாளே நெ சாடிப் பழமுதி ரச்செயு மோமைத் தேடிப் பலர்புக முழங்குறு மாமுனி
பாடிப் பரவிப் பலவரம் பெற்றன:
பாரிற் பொலியும் பசுங்கிளி பூண்டு றேரிற் பொலியு மதனணு பாசித்து நரசிற் போலியு முயரோமை வாழ் ஏரிற் பொலியு முருவு மினறமயு ே
தினகர மண்டலந் தன்ஃன பள்ாவி, கனக மதிலுய ரோமைப் பதியுறை பனகளி ராசனு பாசித்து வேண்டுப் அனசு வடிவுசெr rசன் முடி யு ல.
அமைபந் தெரிந்திமை போரோ ை தமை பருச் சிக்கள், சதுர்த்தி விரத இமையத் தருமுமை கங்ஃசு மீருவி சமையந் தொழுஞ்சங் சுர** மணி,
சாருங் கயிலே வரை தன்னில் மேவு: ஆரு முயமுப் புரத்னக யழற்சிரை தேருங் கவிஞர் கவிபாடு மோமைச் சேருங் கரிமுக முன்னவ ஞர் மந் தி

-
வருங் கணேசதுத் திப்
த்தருள்தாம்
நிராவணன் முன்
றிவினே தீர்த்தனனே.
தேசிகனே லு சதி
காலன்வரும் வு நிருமலனே.
ரிைல் வந்துபுகா |று நம்ப சீன முன் ன மையெய்தி
வினி னிடினனே,
டுங்கமுகைச்
தயாநிதியைத்
சேவைசெய்து
பாரினிலே,
பரந்ததென்றற் த் தென்னிலங்கை அகத் துற்றவணுல் மய்தினனே.
ச் சிறந்தொளிரும் கர்த்தஃப் முன் b பயனேயெய்தி மர்ந்தனனே.
ம மேவிய வங்கரனுர் த் தபோபனத்தால் பூர னெய்திச்சின் ந்தின்பஞ் சார்ந்தனளே.
ஒரு சயம்புவிண்ணுேர்
பாக்கியதும்
செழும்பதியிற்
ரபலமே,
76.
.7 ל
.
E.
El
母墨上

Page 98
பலமிகு சண்முகன் மாயவன் வலி குலமிகு பண்ணவர் தக்கன் றிரிட நலமிகு கர்த்தமன் வீமன்வல் லn வலமிகு மோமையி னு தனப் பூசி
தனமோங் கியகிப் பிாப்பி சாத மனமோங் கியசந் திராங்கதன் இனமோங் தியருக்கு மாங்க +ன் வனமோங்கு மோமைப் பதியை
சித்தமும் வாக் இரு செயலுமென் சுத்தமில் லோரு நின் னுேமா புரி நித்தமு மங்குறை வானிெ விய புத்தமு தாகி யுறைவா யவருள
போதாருந் தண்டஃ சூழ் தரு ே ஆதார மாகிய நின்னருட் கோல காதார் விழிவல் லணபபுறை பா பாதார விந்த முங் காணப்பெற்
பாக்கிய போதுசெய் கேனுய ரோ வாக்கிய மாகப் பசுங்கிளி கூற
கூக்குரல் செய்து குயில்பாட மஞ்
தேக்கிய வன்பி னுடன் கேட்டுக்
சிநுந்தேனுன் னன்பர் திருக்கூட் துறந்தேனி ஜேனபுப் பதியாவிட
மறந்தே வெனது மனத்திரு ணி பிறநதே னினிப்பிற வர் பெறும்
பெற்றவர் பூசித்து வேண்டிய ே உற்றவர்க் குற்றவ ரகுநின் குே கற்றறி மூடா ரீ காாகிக் கலங்கிச் சிற்றறி வாளர் செவிக்குறு மோ
சீாார் காலத் திருவடி தன்ஃனத் பேரா பிர மூ டுெத்தெடுத் சுே ஆரா வமு கீனே புண்ட வர்டோ ஏராரு மோரைப் பதியில் வாழு

92 -
ாரி பனிக்க கிரோன் புரன் கோதில் குசன் "ள னைனிவர்கள் த்து வாழ்ந்தனரே.
சிைத் தாரனியில் மாசறு மாதவித்தால் காசிப வின்னும் பலர் யுபாசித்த மாண்பினரே.
றெண்ணுந் திரிகான சிவலஞ் சூழ்ந்துகொண்டு
நன்னேயமுடன் ப் போதினிலே,
மான்மப் புரத்தில் வந்தே மு னிமங்கரமும் கமுங் காரிைய றேனென்றன்போக்கியமே.
"பைப் பதிபயிரின் ர்ே வனங்களெங்கும் தனஞக் கழா நடிக்கத் கண்டு சிறந்தனனே
- ங் கண்டுசெட் நீண்பெல்லாம்
யாதவர் தொல்லுறவை
'க்கி மறுபிறவி
பேறும் பெறுகுவனே.
பறுகள் பெற்றனரேல் ஒனப் புழு கவராய்க்
கருத்தழிந்த "வுன்றன் சீர்த்திகளே.
வி புரானித்துரிைன் ாதிப் பெருமையுடன் எ) வகமகிழ்ந்தேன்
மிறையவனே.
岛岛。
岛主。
፴5
岛崎·
S.S.
曾蝠。
9.

Page 99
இறையுவ னுக்குந் திருமாது சே மறையவ துக்கு பழித்த வித் தர குறையற வேமுன் கொடுத்தரு ( நிறை தரு பத்தியி லாதவ ரென்
நிலமுழு தாண்டும் பெறுபயன் ப உலகின் யாண்டும் பெறுவதுண் தலமுறு வோரிடு குற்றேவல்லத் ܩ நலமுட னே புரிந் தாற்சுதி யாவ
யாவர்க்க மேலவ ராய்மூத் தெ மூவர்க்க மேன்றை யொடு தவஞ் ஏவர்க்கம் பாதலத் தோர்க்குந்
தேவர்க்குஞ் சோவைப் பாயுன்ற
உடையவ ராயில் புே:க முழுது தன. யஷ் ராய்நT வாகனமுற் நடைய ராய்வைகி வாழினு ே அடைபல ராயி னவர்தற் கதிய
கதிமல்கு காசியிற் சென்றிறத் த
நிதிமல்கு தெய்வத் தளத்திற் பி
துதிமங்கு போன்னம் பரந்தரி :
நதிமல்கு மோமைப் பரனே முன்
*
நலந்தரு ஈன்மனே பாட்டினந் ட நிவந்தரு நெல்லளேந் தந்திடும் ட கலந்தரு கின்ற நவமணி தந்திரி குலந்தரு மோயைப் பதியினிற்
சாதம் விளங்கிய வ்ோமா புத்தி இரதத் தருகதி தந்திடு மின்ப பு விரதமுஞ் சில முந் தத்திடு. வே. நிரதிச யானந்த மீயுஞ்சித் த :
நெறியார் சமய நிலேபில ராயித் வெறியார் குணமுடை யார்சி:
அரியார் நின் னன்பர் பனித் இடு ருறியா விவருன்ற ஞரரு ளெங்க

93 -
1ள் வற்கு மேத்திடுஞ்சீர் "க்கும் வரங்கட மை னோமைக் குனோசனின்மேல்
செய்வர் நீணிலத்தே.
பாது பினிடியவான்
டோவுன்ற ஜேமையெனும்
தந்தவே பயிற்கொண்டு ரு நண்ணுவரே.
Tழிலு மியற்றுமந்த
செய்யு முனிவரர்கள் தின ர (பி விருப்பவர்க்கம்
குேறமை சிறப்புடைத்தே .
மொளிருமணிக் நுக்குலா விச்செல்லும் மானமபபி ரூதவுனே டை யாதவரே,
ாலுங் கமலேயெனும் 1ற்க்கினு நேசமுடன் ரிக்கினுந் தொல்லுலகோர் ஞர்க்கு நலமில்வேயே,
புத்திரர் நல்குநன்னீர் 1ல் புகழ் நீடத்தரும்
ங் கல்விதரும் றங்கிய குஞ்சரமே.
விற் றங்குதத்தி ைெசயைத் தரும்
"த விதியுந்தரும் க்தி தெறிதருமே.
நிலவுலகில் ரே மையின் மேறைவும்
பேவஃ' பாற்றிடவும் 1னங் கூடுவரே.
.
SE
S.
구’.
행.

Page 100
கூடிக் குலாவிச் செறிதரு தொல் ந+டிப்பணிந்து நணுகித் தொழு பாடிப் பரவிப் பணிபுரி யோன தேடி யடைந்த வெனக்குத வா
திருவளர் மார்பனுஞ் ச்ெங்கம குருவளர் வுற்றவுன் னுதியந் தர் கருவளர் கின்ற கருத்துடையே அருவள ரோமைப் புரியுடை ய
* MislLlb
 

94 -
ண்டர் குழTங்களெல்லாம்
து நபந்துநின்சீர்
பப் பதியிலுனத்
யுன் நிருவடியே. 9.
லத்தனுந் தேடியின் தும் ங்கள் குறித்தறியார்
னிஃனக் கண்பதுண்டோ ா யெனே யாண்டருனே, I.
தாதி முற்றிற்று. ஆட்

Page 101
45 G27267" Uvg
p5))f0s.
LSLSS SS SLLAMSLSL SSLSLSLSLSS LSSS LSSLSS
அரும்பதவு:
(&!
ஒமை - ஓமந்தை என்பதன் மரூஉ கோயில் கொண்டிருக்கும் விநாயகரின் பெ ஏர்கொண்ட இன்சொற் பொருட்சுவை என்பதனச் சொற்கும் பொருட்கும் தனித் கோட்டுக் கயிலேக் கணேசன் - சிவபெரு துள்ள சிகரத்தையுடைய கயிலை மலேயிலுள் டைய கார் - மேகம சுே? டு - சிகரம், " சினருள். கணேசன் ' என்துத் தெ கொண்ட, ஒற்றை மருப்புடைய, கயி: +றாம்.
(நு.
செய்யுள் 1. "தெருனாயது சற்றும் ளாய நின் இரு பாதாம் புயங்களேப் போ மருளாய் - மயக்கமாகி; தெருள் - தெளிவு சோர்வுறும்; பாதாம்புயங்கள் - திருவடித்
செய்புள் 2. சாற்றும் நல் ஒமையில் றும் நினைவுடையோர், செல்வம், கல்வி, சேர்ந்திடுவார்; கூற்று வரிலும் -15-ft (- கூட்டுபி சாற்றும் - உயர்ந்தோர் எடுத்து நிறுத்தி பொருந்து புகழ் - என்றும் நீங்கு வீடுபேற்று நெறியைத் தெணிவிக்கும் மெய்யு முத்தியின்பம், (முடிவில் ) அருட்டாபன் சே இயமன் வந்தாலும் ஆஞ்சாத மண்ரைனுை கொள்க.
செய்புள் 3, ஒர்ந்து கொண்டேன் ரும் - அன்ஃனயை ஒத்த " தினேயே அளவு னேயே" எனத் தள்ளில் தஞ்சம் பிறிது இது அருளில் லால், பொல்லாங்கு செய்து திரி விட்டால் எனக்கு வேறு சற்றுக்கோடு இஸ்:
শ্ৰেষ্ট্র 7) If இ
தஞ்சம் - t ற்றுக்கோடு, அடைக்",
置凸

ரிட தி துனே
பந்தாதி
ரை விளக்கம்
TüLq)
வழிக்கு வீரகத்திப்பின்rே . ஓமந்தையிற் 'யர்; நல் துவ -தருவன; கணேசன் கழவிணே நல்து ைஎன முக்க, ஓர் - Հlէք: 5, all alմ தனியே கூட்டுக; ஈசன் அருள் கார்கொண்ட பானது திருவருளே மழைமேகமாகச் சூழ்ந் ான சிவகணங்கனின் தஃவராகிய விநாயகரு சு:விண் - இரண்டு திருவடிகளும்; இனி ா டருக்கு, ஈசன் அருளிய, கரிய திருமேனி) ခိuluါဒါအို့; உபிறயும் கினபதி என்றும் பொருள்
ால்)
இல்லாது அயரும் சிறியன் உண்மைப் பொரு ற்றிட அருளாய்" என்று கொண்டு பீட்டுக.
ஆயது என்பது சொல்லுருபு: அயரும் - தாமரைகள்: அம்புயம் - தாமரை.
தங்கி, உfன்னேச் சிந்தை தரித்துப் போற் புகழ், மெய்ஞ்ஞானம் நிரம்பி *ருட்பயன் நஞ்சராகிக் குலாவிடுவார் என்று கொண்டு ச் சொல்லும் சிந்தை தரித்து - ானத்தில் ததலில்லாத புகழ் தேற்று மெய்ஞ்ஞானம்ணேர்வு: அருட்டயன் - திருவருளின் பயணுகிய ர்ந்திடுவார்; உயிரோடு வாழுங்காலத்தில்) ட விராப் கிழ்த்திருப்பார் என்று போருள்
- துணிந்து கொண்டேன்; அஃயே நிகர்த ம் அணி இன்றித் திங்கினைச் செய்து திரித்த ஃலே, சத்தியம் - " நீ அற்ப அளவிTபினும் ந்தாயே" என்று தேவரீர் என்னேத் தள்ளி * இது சத்தியம், அணி - *ருள், இரக்கர்

Page 102
- 9
செய்யுள் 4. உனேத் துத்தியம் சேது பூதம், அலகை, நரி, வெய்ய பகடு, அத்தி, செயr எனக் கொண்டு கூட்டுக. துத்திமம் மெத்திய பூதம் - கொடுமை மிகுந்த பூதம்: பானே ஏனம் - பன்றி.
செய்யுள் 5. சிரவம் கறுவி அமர்புரி சினங்கொண்டு ஒன்றுடனுென்று சண்டையி (ருக்கும் செழுமையான ஒளி புருவான விர கறுவி - சினந்து. அரவு அம்புலியோடு உ பணிக கொண்ட ) பாம்பும் பிறைச்சந்திரணு அவற்றை அணிந்திருக்கும் சிவபிரான் ; ர்ே புகழ் பரந்த நில்லேயம்பலத்திரே நின்று ஆடும் பரமன் பLந்த என்ர். பந்த - ெ புடையவரே விE ) , வம்பு கொண்ட குது வம்பு என்பது புதுமை, தீமை என்று பொ
செய்யுள் t, சுடர் சுடர் - சுடரும் ஆக்கிணி தொல் மைந்தன் - மூத்த புத மேக்லே என்னும் மணிக்கோவை அசிைந்த வல்லடை என்னும் சத்தியை இடப்பாகத்தி போரிலே தாக்கிய வேற்படையையுடைய சில் என்று - என்னே அஞ்சாதே என்று அ வருத்தாமல் பண்ணவன் - கடவுள்.
செய்புள் 7. பண்ணவர் - பிரமன், இந்திரன் முதலிய தேவர் தண்ண - அ: என்னும் சைவத் திருப்பதி, கயமுகன் என் கீர் சிலபேருtானே இங்கு வழிபட்டார் எ கிச் செங்கீாடாக இருந்த த குனு ற் செங்கர் கணபதி வழிபட்டதனுங் கோயிலுக்குக் க புராடிராங் கூறும்
செய்யுள் 8. அற்புத மா ன வடிவு ஆஃனமுகத்தையுடைய வடிவம்; கற்பு - க வன்மையுள்ள புலவோர்; பொற் புதவு - ζηττι εί ,
செய்யுள் 9. புலவர் தமக்கு ஒமந்: செய்யுளிற் குறிப்பிடுகின்றார்.
செய்புள் 10 குறையும் பிறையணி மனித்து, அப்பிறைச் சந்திர ஃன்த் தஃபில் வலம் வந்து கொக்கக் கE - Iாம்பழ பாரை வ5:ம் வந்து, முருகனே நுண்மதியா வரலாறு இங்கே குறிப் பிடப்படுகி କାଁ ....!!!.

مسدس 6
ப்பவர் கான்வழிச் செ ல் வில். ாே த் தி ய ஆடுபுலி, ஏனம், கரடி, அரவங்கள் துயரஞ் - துதி, வணக்கம் கான்வழி காட்டுவழி: அலகை - பேப் பகடு - எரும்ை; அத்தி -
ஒன்பச் செழும் சுடரே - கவிதாரிப் புட்கள் டுகின்ற ஓமந் ைத ப் பதியில் எழுந்தருளியி ாபகப் பெருமானே சிர வம் - கவுதாரி: தறங்ா. வே னி அணிந்தவன் - தம்முட் ம் நட்புக் கொள்ளுமாறு தமது சடையிலே பரவு அம்பலத்து நின்று ஆடும் பரமன் -
ஆடும் கூத்தப் பிரான் அணிந்தவனுகிய பற்று அருளிய துதிக்கர - தும்பிக்கையை Eத்தேன - தீயகுண்முடைபேணுகிய என்னே! ருள் படும்.
சுடர் சுடர் மூன்று - சந்திரன், சூரியன், ல் வன் தொடர் தொடர் நுண்ணிடை - சிறிய இடையையுடைய வல்லபை பாக -
",
ல் உடையவரே அடர் அடர் வேலவன் - முருகன் அடர் - போர்: எ f ன் ) ஃன அஞ் பயம் அளித்து படர் படராது - துன்பம்
திருமால் போன்ற கடவளர்; விண்னவர் - டைய செங்காடு - திருச்செங்காட்டங் துடி எற அசுரனக் கொன்ற பழி நீங்க, விநாய ன்பது புராணம், கயமுகன் இரத்தம் பெரு ாட்டங்குடி என்று பெயர் வந்தது என்றும் ணைபநீச்சரம் என்று பெயராயிற்று என்றும்
- ஒம் என்னும் பிரணவத்தைக் குறிக்கும் ால்வி, ஒருமை நெறி சொற்புதர் - சொல்
அழகிய கோபுர வாயில் புதவு - கோபுர
தை விநாயகர் அருள்புரிந்த திறத்தின் இச்
ஈசன் - தேய்ந்துவரும் சந்திரனுக்கு அபய
அணிந்திருக்கும் சிவபெருமான். சூழ்ந்து - ம் வயம் - வெற்றி. பிள்ஃாயார் தந்தை ல் வெற்றி கொண்டு. மாங்களிEயப் பெற்ற இறையும் - அற்பநேரமும்,

Page 103
- 9
செய்யுள் 11. தன்ஃr உள்ளன்போ ஒரம், அக்குற்றம் அவரைச் சாராமற் காத் ஃனச் சண்டேசுர நாயனூர் வரலாறு விள கருக்கும் உரியதாகக் கூறப்படுகிறது. கூத் அழகராகிய வெபிரான், தழகற்கு மூத்த !
செப்புள் 12. உற்றவர்க்கு உற் ற வோர்க்கு அவர் சுருதிய உருவாகித் தோன் அற்ற ஒளியாகி நின்றனே - உனக பாசங்க பிழம்பாக நின்ருப்; ஆரண்ங்கள் - வேதங்: வாரனார் - பாஃன.
செய்புள் 13 வT ர னன் - சங்கிக் மால் விநாயகருக்கு மாமன்; திருமாலுக்கு மைத்துனன் பாராம் செய்காரனன் - அ பஞ்சம் தோன்றுவதற்குக் காரணமாயிருப் சிவபிரான் தந்தை என்றும், உமையம்:ம என்று சொல்லப்படும் திருமால் மாமன் : கன் தம்பி என்றும் நூல்கள் கூறும், ஒரு இவ்வாறு உறவு முறை கொள்ளும் புது1ை,
செய்யுள் 14. கரவாமல் - பிறர் ே காமல் பரவாமல் - hனங்காமல் இரரம்
செய்புள் 15, ஏர் ஏறு மாதம் மும் மழை பொழிவது நாட்டுக்கு வளந்தரும் வேதிபர்க்கு ஒரு மழையும், மாதர் கற்புை வேந்தற்கு ஒரு மழையுமென மாத மும் ம பம்; குவை குவியல்; நேர் ஏறும் ஐம்பு புலத்தார், தெய்வம், விருந்தினர், சுற்றத் நெறி தவழுமல் போற்றுதல் (குறள் 13); மாதங்கம் - யானே, இங்கே பிள்ளேயாரைக்
செய்யுள் 16. மாதங்க வாமத்தன் சிவபெருமான் வலவை - வல்லயை என்னு ஓமந்தையில் உறையும் விநாயகக் கடவுள்; சிட்43 ச. சுற்பம், வியாகரஜம், நிருத்தம் நூல்களும்.
செய்யுள் 17. இம் பொருளே - பிரை மர்ை; வனரும் குழல் அர மாதர்கள் - அ பிற்பதாரு - விற்பகதரு.
செய்புள் 18. பல்வகை போரிகள் வகைப் பிறப்புகள் அருந்தும் - உண்ணும்.

– 7ו
டு வழிபடும் மெய்யடியார் குற்றஞ் செய்: துப் பயனளிப்பது இறைவனது இயல்பு; இத "க் கம். அந்த அருட்பண்பே இங்கு விதாய துப் புரி குழகன் - தில்&லயில் நடனமிடும்
கல்வன் என்* ஒத்து - வேதம்
உருவா பினே - உன் & ரீஃனத்து வழிபடு
நேவாப் இ ள்ே பி எ க பத்தும் التي تلك التي வர்க்கு ளே அறுக்தி இதானிகளுக்க உருவமற்ற ஒனிப்
நீள் வாரrரnே - பாஃrைமுகப் டெருமாளே
3irt Rai{ உடையவனுன் திருமார்: திரு, ודני $ bj மகன் எனப்படும் மன்மதன் விநாயகருக்கு ாழித்தற்ரெழிலச் செய் வரும் மீண்டும் பிர பவ ரும்ான சிவபெருமான், விநாயகருக்குச் நீாப் என்றும் உமையம்மையின் தன் ன்து , மன்மதன் மைத்துனன் என்றும் முரு களங்கமுமில்லாத பரிபூரணரான விநாயகர் ", வேதங்கிாாலும் உ ணெர்திற்கரியது.
பொருளேக் க வராமல்; விரவாமல் - க் பன் - ஆஃனமுகக் கடவுன்.
h (St ாழியேவும் - மாதந்தோறும் மூன்றுו הונr rנ என்பது நூலோர் வழக்கு வேதமோதும் ட மங்கையர்க்கோர் மழையும், நீதி திவருத 1ழை பெய்திடும் என்ப, ாேர் - அழகு, வளப் லத்தாறு ஓம்பல் - நேர்மை மிகுந்த தென் தார், தான் என்ற ஐவன் கிபிடத்தும் அறு வார் ரது வாவி - நீர் நிறைந்த வாவிகள் குறிக்கும்.
- பெண் உடலே இடப்பாகத் துடையோனு: லும் சக்தி; ஒமையின் மேவிய பண்னவன் -
அங்கம் ஆறும் - வேதத்துக்கு அங்கமாகிய , சோதிடம், சந்தோவிரிதி என்னும் sts
7வப் பொருளாகிய பின்ஃாபாரை; இனர்*ருளுங் கூந்தலே பபுடைய நேவமாதர்கள்:
- விலங்கு, பறவை, மனிதர் முதலிய பல
அஐ.விக்கும்; சிற்பரன் - கடள்ை.

Page 104
9
செய்யுள் 19. வெள்ளி வரை - சுயி விரும்பிய விநாயகர் சுயிஃபலே முதலிய ட் அடியவரெல்லாம் சாதித்துத் தங்கியிருந்து பதியில் உற்ருய் என்க.
செய்யுள் 20. சுந்தித்து - வாசனே : சோலேகள் சூழ்ந்திருக்கும்; தகர்த்து - உடை 撃、rü。
செய்யுள் 21, செய்திவிஃபோர் - தீ பிற் செய்த தீவிரேயுடையோர் என்றும் ெ தன்னே எங்ங்ண் அகழுவாரோ - உன்ஃன ( முஃா ைஎங்ஙனம் கஃாவார்களோ,
செப்புள் 22. உ(ன்)&ன ஒமை தன் அறத்தை அடைவர். பிறப்பையும் மாற்: நிறம் -ஒளி பின் நின் ஆர் அருளேயும்
செய்யுள் 23 துகளிஃன மாற்றி - த் ஆமயம் - கோமயம், சாணம்; ஆமயம் பூச் கூறப்பட்டவை சரியைத் தோண்டுகளாம்; முத்தி அடைவரி என்பது நூற்றுனிட ச வது சிவலோகத்தில் இருத்தல்.
செய்யுள் 24. மலர் தாவுதல், அவி களோடு பூசண் புரிதல் கிரியை வழிபாடா வர் சாமீப்பியம் - சாமீப முத்தி, அதாவ
செய்யுர் 25. புடை பெயர்வு န္တိမ္ပိ သုံ့ခိ மாசனப போன்ற யோக நிலையில் அமர்ந் முத்தி 3) -31- ali. சிாழுப்பியம் - சாரூப மு. விருத்தல்,
செய்யுள் 26. சிவஞானம் பதிந்தல் திடுவார் என முடிக்க, மல பரிபாகப் - நி: தொன் லறிவு ஈங்கி - முன்னிேருந்த ப. சிய பதம - இறைவனூேடு இரண்டறக் கள்
செய்யுள் 27. பதிதர் - தாழ்ந்தவர், வேடம்: துதிதரும் உண்டிதஃப் அவர்க்க உணவினே அவர்களுக்கு உண்ணக்கொடுத்து 'து' என்னும் சொக்கு - தன்ஃ% ஐ.பர் 3 சிெ செருக்கு. தாழ்ந்தவர் எனினும் விர தாங்கினவரே இனங்கி, உண்டி பூதவியல்
சேய்வோர் ஆணவச் செருக்கு அகப் .ெ

8 -
ஃ:ஃ: அபூபம் - அப்பம்: ஐடகந்தவன் - தெய்வத் தலங்கள் இதற்கு இணேயாகா என்று
விழிபடச் சிறப்புப் பொருத்திய ஒ மந்தைப்
வீசி சந்தனக் கா குழும் - சந்தன பரச்
த்து தனிப்படர்வோர் - தனி வழி செல்லு
வினே செய்வோர் என மாறுக. முற் பிறப் பாருள் கொள்ளலாம். இவர் ஆணவ முஃா "கழும் இத் தீவினையோர் தமது ஆன வ
ானில் தெரிசித்தவர் திறத்தை அடைவர்; நுர்ை என்க. திறம் என்பது சைவத்திறம்: நேர்ந்து அடைவர்.
நாசி துடைத்து திருவலகிட்டு எனலுமாம்; சி-மெழுக்கிட்டு தொடை-பூமாஃ), இங்கே
அத்தகைய தொண்டு பூண்டோர் சாலோக ாலோக்கிய பதம் - சா3ோக முத்தி அதர்
படைத்தல், தீப தூபமிடல் முதலிய நியமங் ாம். இந்நெறி நிற்போர் சாமீப முத்திபடை தி சிEயலுக்குச் சமீபத்தில் இருத்தல்,
ாறி - அசைதல் இல்லாமல்; அதாவது பது து என்ற டி. யோகநெறி நிற்பவர் சாரு
த்தி, அதாவது சிவனது உருவத்தைப் பெற்
ர்.தம் வேஃப அறச் சாபுச்சிய பதம் சார்ந் ணேவ முதலிய மலங்கள் நீங்குதற்குரிய பக்குவ சுஞானம் கேட சிங்கல் - கெடல் சாபுச் க்கும் அந்துவித முத்தி.
விதி தரு வேடம் - மு:1றயான 3டி.யவர் :ளட்டி - சிவனடி:ார்க்குக் கொடுக்கத்தகம் தொழும்பு - தொண்டு மதிதிரு யான், மதிக்கும் அகங்கார மகாராகிய - ಜಿ. 5ாப சுருக்கு அடிபரெ ப் அத்தகைய வேடம் பற்g ல் உபசரித்து, அன்பின்வர்க் துத் (3) -ğ  ́ ́f o::rါ၊ பறுவர் என்பதாம் .

Page 105
செப்புள் 28. உவர் ஆழி - உப்புநீ தம் உயிருக்கு உறுதிப்பயஃப் (அதாவது வீடு அடைந்தவர் உறுதிப் பயனேயெய்துதற்குரி, ரித் தக்கவரே தவர் - தவமுடையவர்.
செய்யுள் 29, நினக்கு மிக்கு ஆர் கும் அன்பு ஒன்றுமே நான் வேண்டுவேன். சுரிய கூத்தலேயுடைய சார்வதி அம்மையார் கின்றது.
சேய்யுள் 30. குவிவும் - பொருந்தியு உrம் குற்ைறிட - உள்ளம் மகிழ்ச்சி கோ: கிரிய விடம் பொருந்திய கழுத்தை புடை கண்டம் - கழுத்து,
செய்யுள் 31. சுற் பணியால் உய ஓமந்தை இனி, கற்பு அணியால் உயர் யினுல் உயர்ந்த . என்றும் போருள் கே டைய ஆண்யாண், என்றது பிள்ளே யாரை, ரி என்னும் அணிகலனிந்த கோடு - (என்பு + அணி) வேழந் தரளம் = மூங்கி; fயானேக்குரியது. மூங்கில் முத்து என்பது கொடுத்து, அவன் தம்மையே நீண்டவ்ந்த மறைந்த திருவிளேயாடஃப் உட்கொண்டது வான் ' என்பதனுல் எற்பணி என அடை
செய்யுள் 32 கபர் - யானே சுங் சுங்கை பெற்றேன் என்னும் ஒரு பெயரும் அதாவது கயிலேபஃ இரசதம் - வெள்ளி, காடு - கயமுகாசுரனேக் கோன்ற இடமாகிய இரண்டு கால் கஃளயுடையது.
செய்புள் 33. அரி படைத்த அழ பொருந்தும்; துடைவை - பூந்தோட்டம்: சில் அதிரதம் - வட்டவடிவான அதிரசம் உடிைகள் கின்றது - வண்ட முதலான உன்
செய்யுள் 34. ஒErnயில் சிந்துரம் - பார்) வேழத்தை த் நின்றது - கரு ை முண்டு - கயமுகாசுரனேக் கொன்றதுமுண்டு றது - முன்னர் தம்பியாகிய முருகன் வே பொருட்டு யானே புருக்கொண்டு தினைப் புை
செய்யுள் 35 சிந்தூரம் - குங்கடப் கரம் - முகத்கில் உள்ள துதிக்கை; =لال اللf; வந்து தொழும் ஒனப் தி.

99 -
ர்க் கடல் ஒகைப் பதியைத் தரிசியாதவர் பேற்றை அடையாதவரே ஒமைப் பதியை 1 தவமுடையவர் என்று நன்கு அனுமானிக்
அன்பு என மாறுள். உன்டால் மிகுந்து பெரு மைக் கர்ர் அளாக மஃபுகள் - பைபோன்ற * மத வளம் - பாரே விநாயகரைக் குறிக்
13ள்ள கோது அகற்றி குற்றங்களே நீக்கி ள்ள ஃபிரீம் குரேவும் கண்டத்து அண்னல் - சிவபெருமான் களம் - க ரு மை, நஞ்சு
ர் ஒமை - கல் வேலேப்பாட்டினுல் உயர்ந்த என்று சொற்பிரித்தால், கற்ாகிய அணி ாள்ள1ாம். கைக் களிறு - தும்பிக்கையைபு பொற்பணி பூணும் - பொன்னூலான கிம் கொம்பு எற்பணி - ர் ஒரம்  ைட அ ரிைந் த ல் முத்து; நால்வாய் - தொங்குகின்ற வாய் சிவனேக் குறிப்பது. பஸ் மாசுரதுக்கு வரங் போது, சிவபிரான் மூங்கில் முத்தா க 1. சிெைபருமான் செத்தார் எலும் பணி
புனர்க்கப்பட்டது.
Հill: ஆற்றினில் தோன்றி - விநாயகருக்குக் உண்டு இரசத வெற்பு - வெள்ளியங்கிரி, இறைமையுடன் - ஆஃலமையோடு: செங்
திருச்செங்காட்டங்குடி நாளரைக் காவது
துண்ட பிரமன்  ைடத் த ஏன் எளி லும் தறை தாற்றும் - தேன் சிந்தும் கரி - பாஃர எனப்படும் தித்திப்பான அப்பர் வடை ஆதி 1ணவுகளேத் தின்றது.
- ஓமந்தைப் பதியிலுறையும் யானே பின்ஃபா த் தின்றது; ஒரு வேழத்தக் கொன்றது 1; முன் 3ம் வள்ளி வரை புனத்துச் சென் பண்ட, வள்ளிநாச்சிபாரை ஆர் சிறுத் து பர் ாத்திற் சென்றவர்.
Gr그 : ឆ្នាដា – – நேற்றிப் பட்ட முக "கன் முன்னவனும் உன் திருவடி ஊரவர்

Page 106
- 1
செய்யுள் 35. மறந்து நினைத்திரா எப்போதும் நினைப்பவராகிய தேவர்; சித்த ரூம் சிந்த&னயை விலக்கி; பணிகள் தொட செய்வதைத் தொடங்காமல்,
செய்யுள் 37. உய்யும் பணிகள் - முத் மலர் - தாய பூக்கள், ஆவது, வண்தோத
செய்புள் 38. பிறப்தம் புகுந்து. ராபின், உன் அருளேப் பெறமாட்டார் என் ரும் உன்னுரருளேப் பெறுவர் என்றவாறு.
செய்யுள் 39. அரி ஆர் விழி உமை தேவியார் ஐம்மு:ன் - ஐந்து முகிங்கண்:: புரிந்து; பூசனையும் ரியா - பூசனையையும் டன் சூதாடுகையில், பிராட்டி வெற்றிபெற பொய்ச்சாட்சி சொன்னதனுல், உமையின் பாகி' பாலேவனத்திலிருந்து பின் கனபதி 8ாறு இங்கே குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
செய்யுள் 40, உம்பர் மன்னனுக்கா பொருட்டு: குறுமுனி - ஆகத்தியர்; பாணி காக்கை காழி - சீகாழிப்பதி இங்கே குறி வேண்டுகோளுக்கு இணங்கி, அகத்திய முை கப்பெருமான் காகவுருக்கொண்டு கவிழ்ப் பாய்ந்து, இந்திரன் சீகாழியில் வைக் த நர் தைக் கவிழ்த்தத53ல் அகத்தியர் கோபங்.ெ விநாயகர் அவருக்குக் காட்சி கொடுத்தார்
செய்யுள் 41. தேசுறும் - திவ்விய ஒ
செய்யுள் 42. காட்டு யானே விள ஆண்பதுண்டு. அன்டர் நிவேதிக்கும் வினா உண்டு ஒனப் பதியில் அமர்ந்திருக்கும் 41
செய்யுஃr 43. நெய்த்திடம் ஏற்றிச் பவித்து இன்புறுவர் அம்மையில் அழிய பெருமை; அம்மை - 19று:
+ ' | 44 - செப்கள் - வயல்கள் : ஆம்; சித்திரான்னம் - பல்வகைச்சாதம் அட்ட அன்னம், சித்திரை மாதத்தில் ஒ நிவேதிப்போர் சூரியலோகத்தை அடைவர்
செய்யுள் 45. ஏறு-இடபம் ஏறு எண்னரிரண்டாகக் கூறு உச்ாரம் - சோட jiġi Tgi', din i I 3L 757 f'isir நீர் தரல், முக்குடி நா

h) -
கிய வானவர் - ஒருபோதுமே மறக்கால் ஆனயைத் துறந்து - உலக விடயங்களிற் பட ங்காது - ஓமந்தைப் பதியிலே திருப்பணிகள்
ந்தியடைவதற்கின் திருப்பணிகள் துப்பு புது மலர் என்றவாறு.
அலேல்ோர் ஒமைப்பதி தெருவருகே வருவா ாறு உஐகத்தவர் சொல்வது அரிது; அன்ன
சுறவு - சாரு மீன்.
- தெவ்வரி பரந்த கண்களேயுடைய உமா டய சிவபெருமான் அருள் புரியா - அருள் அன்டோடு ரற்று. உமையவள் சிவபிராது ம்ை சிவனே வென்ருர் என்று விட்டுணு
சாபத்துக்காளாகி, விட்டுணு மலேப்பாம் பைப் பூசனே செய்து சாப நீக்கமடைந்த வர
க - தேவர்களுக்கு அரச ஐ ன இந்திரன் ரி - கை; சிரகம் - கமண்டலம் கொடி - க்கப்பட்ட புரான் வரலாறு : இந்திரன் ரிவரிடம் இருந்த கமண்டல நீரை விநாய , அந்நீர் காவிரி (பொன்னி) நதியாகப் தவனத்தைச் செழிப்பித்தது. கமண்டலத் ாண்டு குட்டவர, அவர் கைக்குத் தப்பி
I
* * வளிவி g : li ir நீடபூப் ஏர் கி.
ாமரத்தினின்றும் விழும் கனியை விரும்பி ாங்கனியை விநாயகராகிய யானே விரும்பி ன்ற கவிநயம் காண்க. வாரனம் - யானே.
சிறப்பித்தனர், இம்மையிலே போகம் அணு rத சிந்தியடைகுவர் என்க. கொம்மை -
தத்து - ஏங்குகள்; இரையப்பெறும் - முச
புளி, எள், சர்க்கரை முதலியன கலந்து
பயின் நண்ரிைய நாதனுக்குச் சித்திரான்னம்
என்றபோது,
பெறும் பெயர் உற்றிடும் மாதம் - வைகாசி சோபசாரம் தவிசளித்தல், கை காரவ நீர் தரல், நீராட்டல், ஆடை சாத்தல், !ப்புரி

Page 107
-
நூல் தரல், தேய்வை (சந்தனம்) பூசல், ம காட்டல், விளக்கிடல், கருப்பூரமேற்றல், பாக்கு) தரல், மந்திர மயிரால் அருச்சித்தல் அம்புலி வாழுமுகுை - சந்திரiேr கள்.
செய்யுள் 48. மிதுன மதி - ஆனி ம மந்தித் திரள் பாய்தொறும் வாரில் உய ஒமை என்பது இயற்கை வருணனே.
செய்யுள் 47. கடக மதி - ஆடி. மா; தொழி! என்க: சிதுசி - குறைந்து மறு:
செப்புள் 48. சிங்க மதி - ஆவணி இங்கே பிள்ளே யாரைக் குறிக்கின்றது; பம குபேரனது உலகம்,
செய்புள் 49 கன்னி மதி - புரட்ட அணிய - நீஃனத்த கருங்கள்.
செய்புள் 50. உய்திடும் - ஈடேறும்
செய்யுள் நிறைதகும் யமுது - தயிர்ச்சாதம் கோங்கு - ஒருவன்,
u II Tiġrif, ஒற்றைக் கொம்புடையவர்.
செய்யுள் 51. கோடும் சிண் - வளே :ார்கழி.
செய்யுள் மகர ராதி - :த tாத
செய்யுள் 54. கும் மதி - மாசி மா,
செய்யுள் 55. தெங்கம் பொழில் உயர் - சூழ்ந்துயர், நிஃ மொழியீற்று அ
செய்யுள் 56 வயல் அருகு எங்கஜ் சுனிகள் சிதைக்க வான் கரும்பு தரளம் முந்து மாழை - மாமரம் வாதம் விழு தில் வாதம் மேலோங்கி இஃாப்பிருமல் ே
செய்யுள் 57. மஞ்ஞைகள் - மயில் மயில்கள் மகிழ்ச்சியினுல் ஆடுவது இயல்பு ீன் ஆடிடும் காரணம் சான் ரான ஆராய் கின்ற நெஞ்சில் - மா சின்றி ஒளிரும் மன.
செய்யுள் 58 களமர் - உளவர்; அன்விடத்தே நில்லுங்கள் எனினுமாம்.

0 -
3ர் சாத்தல், மஞ்சளரிசி ஆரவல், நறும் 14 அமுதம் ஏந்தல், அடைக்காய் (வெற்றிலே, என்பனவாம். தேறு மதி - தெளிந்தத்தி:
ாதம் உடுபதம் - நட்சத்திர உகேம் உஈவும் பர்ந்த பல பலவின் பழங்கள் உதிர்ந்திடும்
தம்; அவர் புரி தீவினே பாவும் சிறுகிச் சிதைந் குதல் - கEங்குதல்.
ாதம் தராதரன் - உவகைத் தாங்குபவன், பம் - பால் தனதன் - குபேரன் அளகாபுரி
டாதி Aாதம் பண்ணியம் - பலகாரம் எண்
கந்தரோகம் = முருகக்கடவுளுடைய உலகம்
கார்த்திகை என்க. டாங்கு - அழகு ததி சு மரம், முள்ளிலவு ஒரு கோட்டன் - விதT
ந்த வில் சிலே மதி - தணு மாதம், ஆவது
ம் பிரமபுரம் - பிரமனுடைய உலகம்,
தர்; மாயவ்ன் - திருமால்.
சூழ்ந்த உயர் ஒமைத் த:ம் என்க. சூழ்ந்த + அகரம் கெட்டது.
ணும் வாழை நேருங்கும் தாழை நெருங்கும் சிந்தும் என்க. தாழை - தென்னே; தரளேம் - ந்து ஈழை நெங்கு மக்காலத்தில் - மரண காலத் நெருங்கும்போது.
கன் ஆறல் - நீர் மழை மேகங்களேக் கண்டு அதிர்கின்ற மேகங்கள் எதிர் நின்று மீஞ்ஞை ந்திடாமல் அறல் பொழியும் என்க. கதிர் த்தில்,
அங்ஙன் நில்லும் - அவ்வாறே நில்லுங்கள்,

Page 108
- 1
செய்யுள் 59. கஃலயும் அஃiயும் தரி யும் சடாமுடியில் அணிந்தவனுகிய சிவபெ வழியும் பாஃன், ஆவது விநாயகர். விடாப் புடைய மஃ: என்பது யானேயைக் குறிக்கு
செய்புள் ம்ே. முன்னவன் ஒமைப் ப விநாயகப் பெருமான் உறையும் ஒனப்பதி தற்கு, முன்னேப் பழம் பொருட்கும் முன்ஃ போருள் கொள்ளலாம். தருக்குவர் - நாம் என்து இறுமாந்திருப்பர். அடிபாரைக் சின் பிறவி வினே அருக்குவர் - முற்பிறப்பில் ஈட குதல் - குறைத்தல், நீக்குதல்.
செய்யுள் 61 மானவர் - மக்கள், ! எல்லாம் உத்தமமாகும் என்க. சந்திய வ நி3 பார்கள்: சிவக தன் - சிவபெரு:TEறு: பொருந்திய யானே முகத்தையுடையவர்.
செய்புள் 62. ஒமையின் மந்தர்கள் உன்னாவரல்லர் என்க. இந் தந்த உள் கஃாத் தனித்தனி உமைக்குச் சேர்க்க. நா
செப்புள் 63. பரன் உ3: தந்த ை பத, மூடிகவான, பராபா, ஒமைப்பதிய நாமம் வழுத்தவர் பின் கி.
மகோதர - பேருவயிற்றன்ே தந்தா மூடிக வாகன - பெருச்சாளியை நகர்தியா,
செய்யுள் 4ே வழுத்த தாவும், பெண் நிரனிறையாகப் பொருள் கொள்க. மன என்க. ஆமிரங்கீன் பழுத்து உதிர் ஒ7:1ாப் நின் தொண்டு பரிவின் செய்து வியூத்தகக் போடு விழுத்தகவு - பிறருக்கில்லாத தன்
மூன்ருமடியின் ஈற்றுச்சீரை பரிவிற் புளிமாங்கனிச் சீராக அமையும். கட்டளே ஈற்றுச் சீராக வருதலும் உண்டு.
செய்புள் 65. உடுண் விநாயகா, பெயர்கள், வக்கிர துண்டர் என்பது பொருள்படும். சக்கிரன் - இந்திரன்; சிர்
வழங்கும் மற்றுெரு பெயர்.
செய்புள் 66. தாமத்துவசர் - 388 இருநாமம். தாமாசுரன் என்பவனே அழித் புண்டாக்கி அவன் சேனை முழுவதையும் ே ான" பெயர் பெற்ருர், பாலச்சந்திரர் -
 

02 --
ந்தன்ை - பிறைச் சந்திரனேயும் கங்கையை குமான் கடாம் கவிழ் கைமமலே - மதநீர் b - யானேயின் மதநீர் கைம்மலே - கையை ம்.
தி உறை உத்தமர் - மூத்த நாயனுராகிய யில் வாழும் உத்தமர் முன்னவன் ரான் ப ாப் பழம் பொருளான முதல்வன் என்றும் ார்க்கும் குடியல்வோம், நமன்ேபஞ்சோம். ாடு அவ்ர் தாளில் அன்பு பெருக்குவர் என்க. ட்டிய வினேப்பயனே அருகச் செய்வர். அருக்
ானமுடையவர்; அவர் செய்யும் தானங்கள் ாசகம் கூறுவர் அசத்தியத்தை மறந்தும் ill-lii is list; மத்த கஜமுக ன் - மத ம்
ir மானமுடையரே அன்றி எண்முறு குணம் ம, தாலும் தடவ சூழல் கடமை என்று அடை னம்-கஸ்தூரி உமை ஈன்றருள் நற்புதல்வன்.
:மந்த, மகோதர, ஒற்றைத் தந்த தந்தா என்று அனேவோரும் 3ந்தனே செய்து நின்
ாயுத - கொம்பினே ஆயுதமாக உடையவனே! கக் கொண்டவனே.
னங்கச் சிரமும், தொழக் கையும் வழங்கி என த்து அழுத்தித் தரிசிக்கக் கண்கள் உதவினே
பதி என்க. ஆமிரம் - மாங்காய், பதியில் எய்தவும் செய்தனே என்க. பரிவின் - அன் ரிச்சிறப்பு.
செய்து பன ஒற்று நீக்கி அலகிடின், அது 'க் கவித்துறையில் சிறுபான்: புனிமாங்கரி
வக்கிரதுண்டர் என்பன விநாயகருடைய :*ளந்த தும்பிக்கைவிட உடையவர் என்று *தாமணி விநாயகர் என்பது அக்கடவுளுக்கு
க்கோடியோர் என்பது விநாயகருடைய ஒரு நபோது, விநாயகமூர்த்தி தமது வாயிற் புகை கொன்றமையால், தூமகேது 'துரமத் துவசன்
விநாயகருக்கு ஒரு பெயர் விநாயகர் சிறு

Page 109
பிள்ஃளபாய்ச் சென்று அனலாசுரனே விழு : Tai குளிர்ந்திருந்தமையால் இட பிபை என்னும் சத்தியோடு கூடிய விநாப: பது விநாயகருக்கு ஒரு பெயர் உபய ம புத்தி என்னும் இரு சத்திகளே இரு பக்கத் ரூபர் - யானே முகங் கொண்ட உருவமுடை
செய்புள் 67 வேதன் - பிரமதேவன் பெருமானும் உமாதேவியாரும் தத்தம் மண் துே நிறுத்திவைப்பர் என்றவாறு,
செய்யுள் 68, 3ாயகர் - பாடகர்; போன்றவரே.
செய்புள் 9ே தாழாத் தஃ: - வன: பாதங்கள் துதித்து வாழாத நாவும், கன்
பண்ணவன் - பிரமதேவன்.
செய்புள் 70, " அண்ணு, பண்ணுர் உதவு " என்று அறுமுகன் ஒரத்திட நான்க
செய்யுள் 71. சுண்டு நிக்ரும் மொழ அயிராணி - இந்திராணி கார்விண்டு -க மன்: மண்டு தவம் - மிகுந்த தவம் இந்தி வர் ஆகிய இவரெல்லாம் உன்றன் தொண் அரிதே என்க.
செய்யுள் 72 வஞ்சர் உளத்தில் ஐ.ந என் கரியான் - கடவுள்.
பெய்யுள் 73 கட்டு ஆர் அளக மட தலேயுடைய மகளிர் வலேப்பட்டு ஆர் இ நிறைந்த இருளுலகை அடையும் பரிவிகt லுள்ள மகர ஒற்றை நீக்கி ঐ ক্লািস্ট্রীয়- அச்சி:
செய்யுள் 74 வரன் - மேலானவன் : வேசுரன - பிரமனுடைய புத்திரிகளாகிய பனஞ் செய்த சர்வேகவரராகிய விநாயக
செய்புள் 75. கடநாாம் - மதங்கொ பொறியுடைய படத்தை புடைய பாம்பினே தொங்கும் பெருவயிறு உடையவரே.
செய்புள் 76. தீரத்துவம் - அறிவுை தம் அருளிய மெய்கண்டதேவர் தேசிகன் . Tப் பிள்ஃள பார் சித்துரன் - யாரைத் மனிடம் வரம்பெற்று, விநாயகரால் அழி,ை

03 -
ங்கி, அவன் வெப்பத்தைத் தாங்கிச் சந்திர ப்பெயர் பெற்றுர், வலவை கணேசர் - வல் கர் மகோற்சுடர் - (பெரு மத யானே) என் யூரர் - (இரு மயில்களேயுடையவர்) வித்தி, திதுங் கொண்ட விநாயகர் கே சா னன -யவர் தேவியல் - தெய்வத் தன்மைாபுள்ள,
ா பரதும் உமையும் பந்தனே செய்வர் - சிவ த்தினுள் விநாயகரைக் கட்டிவைப்பர், அதா
தம் தாய் அஃபா ப் - எமக்கெல்லாம் தாய்
கோத தலே; சூழாப் பதம் - வலம் வராத ாடு வாழாத விழியும் என்க. மலர்மீதுறை
மொழிக் குறமாது எஃனச் சேரப் பரிவுடனே
நண்ணு - நண்ணி.
இ-கற்கண்டை ஒக்கும் இனிய மொழி பேசும்: ருநிறமுடைய விட்டுணு விரிஞ்சன் - பிர ரன், விட்டுணு, பிரமன், விண்ணவர், முனி டு புரிவரென்ரூ ல் நின்றன் மேன்மை சொன்'
iறுத் தரியான் - வசஞ்கர் மனத்தில் தில்:ாத
பந்தையர் - அள்ளிக் கட்டிய செறிவான கூத் குளே அடையுப் பாதகர் - வ& பில் அகப்பட்டு ள். "கிட்டும் வண்ணம்"- இதன் இடையி
கவிளங்காய்ச்சிராப் "அடோபும்
பிரமன்றுே கன்னியரை மணஞ்செய் சர் சித்தி, புத்தி என்னும் இருவரையும் கிரு ர் விக்னகரன் - இடையூறுகளே நீக்குபவர்.
"எண்ட யானேகள் துத்திப் படநாக பூடண - ஆபரணLபாக அணிந்தவரே இலம்போதர -
டமை; மேய்கண்டதேசிகர் - சிவஞானபோ - மெய்கண்டாருக்குக் குருவாயமைந்த் பொல் தழுவினும் அவர் இறக்கவேண்டுாேனப் பிர ாற்ற அசுரன்.

Page 110
- 1
செய்யுள் 77. மலம் மலியுங் குணத் போர்; வலம் கலியும் பரசுராமன் - வெற். பூசித்து அவர் அருளால் மிக்க வலிமையும்
செய்யுள் 78, நதி உகள் வாளே - ந, அகத்திய முனிவர்.
செய்யுள் 79, மத ன ல் - மன்மதன் காற்தே தேர் மன்மதன் விநாயகரைப் பூ தேவர் யாவரையும் வென்று காமவேட்ை பெற்றவன் என்ப.
செய்யுள் 80. தினகர மண்டலம் - கு பாைகவிராசன் - பன்னகவிராசன் ஆதிசே துய வடிவினரான சிவபெருமான்.
செய்யுள் 81. அடிமை சதுர்த்தி விர மருவுமுன் எய்திச் சங்கரனே மணந்து இன்
செய்யுள் 82. சயம்பு - தான்குேன்றி சிவபெருமான் முப்புரங்களே எரித்தழித்தது
செய்புள் 83 வsாரி - இந்திரன் குசன், கர்த்தமன், வீமன், வல்லாளன், ந வாழ்வுபெற்றவர் என்.
செப்புள் 84 கிப்பிரப்பிரசாதன். ச ஆகியோரும் விநாயகரைப் பூசித்து இட்ட
செய்யுள் 85 திரிகரண சுத்தி இல்: மும் அங்கே தங்கியிருப்பாராயின், நீயும் ஈ தமுதாகி உறைவாய் என்றவாறு உள்ளட்
செய்யுள் 86 தண்ட:ே- சோலே வகர வொற்று நீக்கி அலகிடப்படல் வேண். காய்ச் ரோப் அமையும் காதார் விழி ே arឆ្នាំកាដាr.
செய்புள் 87, பதியில் நின்சீர் எங் மயில்; பசுங்கிளி சுறக் கேட்டு, துயில்
ஆ என இயைக்க.
செப்புள் 88. எனது மனத்து இரு5 வார் பெறும்பேறு - மேலும் பிறவி காடுக்க,
செய்gள் 8. பெற்றவர் - உன்டா,
செய்யுள் 30, ஆராப் முது உண்ணு னும் விருப்பத்தைக் கொடுக்கும் அநீதி,

04 --
தோர் - ஆணவமிம்பம் மிகுந்த குனமுடை நி மிகுந்த பரசுராமர் அவர் விநாயகரைப்
சிரஞ்சீவித் தன்மையும் பெற்றவர்.
தியிலே துள்ளும் வான் மீன் குறுமீாமுனி -
அவனுக்குக் கிளியே குதிரை தென்றற்
சித்து அழகு மிக் வி உருவையும், மக்கள், சு கொள்ளச் செய்யும் இறைமையையும்
சூரிய மண்டலம் கணகமதில் - பொன்மதில் : டன் அண்சுவடிவுகொள் ஈசன் - பாவமற்ற
தம் அநுட்டித்த தபோபவத்தால் கங்கை பஞ் சார்ந்தனள் என்க.
பீசர் விண்ணுேர் ஆகும் உய்) ய என்சு,
விநாயக மந்திர பலத்திஞலாம்.
பனிக்கதிரோன் - சந்திரன்; தி ரிபு ரன், என் ஆகியோர் விநாயகக் கடவுஃாப் பூசித்து
ந்திராங்கதன், உருக்குமாங்கதன் கா சிபன்
சித்தி பெற்றனர் என்ப.
3ாதவரும் ஒமாபுரியை வலஞ்செய்து நித்த புத்
ல் நேயமுடன் அவருன்னப் போதினில் ப்போது - உள்ளமாகிய மலர்.
முதலடியின் ஈற்றுச்சீர் புரத்தில் வந்தே என
நிம் அன்வாறு அவிகிடின், அது கருவிளங் பல்லடை - காதளவு ஓடிய கண்கஃன்புடைய
கிளி வாக்கியமாகக் கூற நான்க மஞ்சுருTடக்கேட்டு, மஞ்ஞைக்குழாம் நடிக்கக்கண்?
நீக்கி மறுபிறவி பிறந்தேன் இரீைப் பிற ாத முத்தர் பெறும் வீடுபேறு.
ல் ஆன் பிஜேப் பெற்றவர்; சீர்த்தி - மிகுபுகழ்.
ந்தோறும் இன்னும் உண்ணவேண்டும் என்

Page 111
-
செப்புள 91" இறையவன் - உருத்தி ரூனி திருமால் மறையவன்"- பிரமன், இ கேள்வணுக்கு அளிக்கும் 'காக்கும்) வரமும் பாகப் பொருள் கோள்க. குனா + ஈசன் =
செய்புள் 92. பின் நீடிய வான் உ (தற்ற்ேபிஃத் தமது தஃமேற்கொண்டு நள்
செய்புள் 93. சேமவைப்பாய் ஒனம
செய்யுள் 94, நர வாகனம் - குபேர 2. fன்னே அடையலாராயின் அவர் நற்கதி
செய்யுள் 95 காசியில் இறந்தாது பலத்தைத் தரிசித்தாலும் முத்தி கிடைக் விநாயகப் பெருமானே நினே யாதவருக்கு அ தவர். அணுகாதவர்.
செய்புள் 95 குஞ்சரம் - யாஃன: சேஞ்சரம் நீந்ததும் நன்ஃாபாட்டி, நற் Fாள்த் தந்திடும் டால்புகழ் நீடத் தரும் ந என்க. கலந்தருகின்ற - அணிகலங்களேத் த கின்ற என்னும் பொருள் கொள்ளலாம்.
செய்யுள் 97 சரதம் - உண்மை; தம் - தனக்கு மேற்பட்டதொன்று இல்லா * தங்கு சுந்தி" என்றிருப்பின் கூவிளங்காய்ச் பின் இரண்டாவது நகரவொற்றை நீக்கி
செய்யுள் 98. நெறியார் சமயம் - பினராய், வெறியார் குணமுடையார் சிலர் குறியார் இவர் உன்றன் ஆரருள் எங்ங்
செய்யுள் 99. தொண்டர் குழாங்க தேடி அடைந்த எனக்கு நின் திருவடி உத
செய்புள் 106. திருவளர் பார்பன் - செங்கலத் தன் - விட்டுணுவின் உந்திக் க கருத்துடையேன் - மீண்டும் பிறப்பதற்கு : கின்ற, தாயின்கருவில் வளர்கின்ற குரு ஒணிப் - கடவுள் வாழ்கின்ற ஒமை,

-س- 05}.
ரன் திருமாலு கேள்வன் -இலக்குமி நாயக இறையல்லுக்கு அறிக்கும் வரமும், இலக்குரி , பிரமனுக்கு ஆக்கும் வரமும் என நிரனிறை
குணேசன், குணம் - அருட்பண்பு.
ஸ்கினே ஆண்டும் பெறுவது உண்டோ? என்க. முடன் புரிந்தால் யாவரும் கதி நண்ணுவர்
சிறப்புடைத்து. சேவைப்பு - சேமநிதி,
ானேர் சுமக்கும் வாகனம். ஒனtயின் நாது , படையாதவரே டிான்க
ம், திTவாரூரிற் பிறந்தாலும், பொன்னம் *கும் என்ப. கமலே - திருவாரூர் ஆணுல், ரந்த ந5:ம் இல்ஃலயாகும். முன்ஜர் - கிருதா
இங்கே விநாயகப் பெருமானேக் குறிக்க ம். புத்திார் நல்கம். நன்நீர் நிலத்தரும் கெல் ah, Jr. & Mraf? தந்திடும்; கல்விக க" துேவந்தரும் தருகின்ற, கப்பல்களேக் கொண்டுல்த்து தரு
தந்தி - பானே (விநாயகர் ; நிர சேபர்னந் ாத பேரானந்தம், முதலடியின் ஈற்றுச்சீர்
சீராகி அமையும். "தங்குந்தந்தி" என்றிருப் அலகிடல் வேண்டும்.
முத்திக்கு வழியான Eசவசமயம் சமயநிலை *, மேவுறவும் அறியார் ஏவலே ஆற்றிடவுங் னம் சுடுவர்?
1ள் எல்லாம் பணிபுரி ஒனமப்டடுயிங் உ&னத் நவாப் என்க. உதவாய் - உதவுவாப்.
- இவக்குமியை மார்பிலே தரித்த திருமால்; மலத்தில் உறையும் பிரமன் கருவளர்கின்ற ாதுவாகிய உலகப்பற்றுடையேன் கருவளர் iபிளர் ரற்ற - ஒளி வருகின்ற அரு வார்

Page 112
f. af Glühl,
"------------------
சிலம்புநாதபிள்ளே யாழ்ப்பான சின்னத்தம்பியவர்களின் புதல்வர், ! ரின் மாணவர்,
வண்னே E. அமரசிங்க உபா பம்மாள் மீது பாடிய நயினேயூஞ்சல் சிடப்பெற்றது. வண்ஃன அமரசிங் நாச்சிமார்கோவில் சி. ந, சதாசிவ ! முண்டு. அவர்தம் வண்ஃபந்தாதி என்று கூறல் கவனிக்கத்தக்கது.
சதாசிவ பண்டிதர் சிங்கப்பூரி, யம்மைமீது வண்ஃணயந்தாதி, வண்ஃ கப்பூர் முருகப்பெருமான் மீது சிங்ை பாடியவர். இவை ஒரே தொகுப்ப
பெற்றன.
கொக்குவில் சிலம்புநாதபிள்: அதிபராக விளங்கிய காலத்தில் (188 ளேயவர்கள் பிற்காலத்தில் முனிச்சு கேள்வி.
ஒமையந்தாதியுடன் சிலம்புநா இயற்றியுள்ளார் இவற்றிலே
(1) யாழ்ப்பாணம் தலைசை ஞானவைரவர் ஆசிரிய
(2) உரும்பைக் கருனோமுக வி
(3) முனிச்சுரத்து வடிவழகிய
凸 ந்தாதி பும்,
4) Traரீஸ்வர "குஞ்சல். ( If *ხ($ 5
(5) கிறிஸ்த அஞ்ஞானக்கு
என்பனவும் இடம் பெறுகின்றன.

நாதபிள்ளை
---------- a--
னத்துக் கொக்குவில் எ இறு : f 6йг гт : வண்ண ம. அமரசிங்கி உபாத்தியாய
த்தியாயர் நயினுதீவு பூரி நாகபூஷணி
1880 ஆம் ஆண்டு ஆடி மாதம் அச் க உபாத்தியாயரின் மானு க் கருன் பண்டிதரும் ஒருவரென்று கருத இட ஆசிரிய வணக்கம் * அமரவரி '
வே வாழ்ந்தவர் வண்னே காமாகதி ன நகரூஞ்சல் என்பனவற்றையும், சிங் கநகரத்தந்தாதியும், சிந்திரகவிகளும் ாக 1887 ல் சிங்கப்பூரிலே அச்சிடப்
ள வவுனியாவிலே தபால் கந்தோர் 80) இயற்றியது ஒனமயந்தாதி, பிள் ரத்தில் அதிகம் தங்கியிருத்ததாகக்
தபிள்ளை வேறு சில பிரபந்தங்களேயும்
முத்துவிநாயகர் ஆசிரிய விருத்தமும், விருத்தமும்,
பிநாயகர் ஆரஞ்சல்,
பம்மை ஆசிரிய விருத்தமும், பதிற்
ம்மி மறுப்பு

Page 113
- 1
ஞானக்கும்மியும், யேசுமதபரி கவிராசராற் புறச்சமய கண்டனங்க பூரீலழனி ஆறுமுகநாவலர் முதன்முத இரண்டாவது பதிப்பு ஆங்கீரச இரு தருமபுரவாதீன தம்பிராணுப் விள 1838 ல் வெஸ்லி ஆபிரகாம் ஆனூர் அஞ்ஞானக் கும்மி பாடினுர், அது பிரசுரம் யாழ்ப்பாணத்திலும் நடை! ஆர் வெஸ்லி ஆபிரகாம் I rf fl IJ I g5 ħ LI அஞ்ஞானக்கும்மி மறுப்பு' என்பது. சுக்கூடத்திலே ப திப்பிக்கப்பெற் றுள்: பிலே தரப்படவில்லே, உடுப்பிட்டி அ சிறப்புப்பாயிரததில் 'பரமத கண்ட தோன்' எனச் சுட்டுவது இக் கும் முன் கும்மி அச்சிடப்பெற்றதாகலா
சிலம்புநாதபிள்ளே வவுனியா தருளியிருக்கும் வீரகத்தி விநாயகப் விக்கிரம வரி) ஐப்பசி மீ ( 1880 ) பு சாஃலயில் நல்லுரர் சயம்புநாதர் வீர றது. இப்பதிப்பிற்கு அக்காலத்தில் கிய மூவர் சறப்புப்பாயிரம் வழங்கி சம்புப் புலவர், சின்னுகம் அ. குமா பத்திராதிபர் சு. சரவணமுத்துப் புலி
ஒமைபந்தாதிப் பதிப்பில் இட செய்யுனேயும், கர்ப்பினேயும் நூலி இலங்கை சாகித்திய மண்டலம் 19
፵‰ኻኣ -E -; w-k Gorri - GF '';
கவதைக களஞசய த்திலே ಹ್ಯTಾಠ77) கவிதைக் களஞ்சியம் வித்துவான் துரைசிங்கம் என்போர் உதவியுடன் தொகுக்கப்டெற்றதாகும். இதனுள் கஃாக் கொடுத்துதவியவர் வித்துவா
அறுபதுகளின் ஈற்றிலே ' X வரலாறு எழுதத் தொடங்கிய.ே காலத்தில் பல நூல்களுடன் இனத் யினேப் பார்க்கும் வாய்ப்புக் கிடை வவுனியா ஓமந்தையில் எழுந்தருளிய

- 7[]܂
காரமும் சுன்னுகம் அ.முத்துக்குமார 5ளாகப் பாடப்பெற்றது. இவற்றை லாக இருமுறை பதிப் பித்தனர். தி ஆனி மீ (1872) வெளிவந்தது. "ங்கிய கருவூர் ஆறுமுகத் தம்பிரான் அவர் குரனக்கும்மியை மறுத்து 1878 ல் அச்சிடப்பெற்றது. அதன் பெற்றுள்ளது. சிலம்புநாதபிள்ளே கரு ைெய மறுத்து இயற்றியதுே "கிறிஸ்துவ இது கொழும்பு புதினுலங்காரி அச் Tது. ஆயினும், பதிப்பா கண்டு பதிப் 7. சிவசம்புப் புலவர் ஒமையந்தாதியின் எனப் பனுவலும். .செவ்விது செய் மியாயின் ஒமையந்தாதிக்கு (1880)
si.
ஓமந்தையிற் கோயில்கொண்டு எழுந் பெருமான்மீது பாடிய ஒமையந்தாதி பாழ்ப்பான ம் சைவப்பிரகாச பந்திர சிங்கம் அவர்களாற் பதிப்பிக்கப்பெற் யாழ்ப்பாணத்தில் தஃலசிறந்து விளங் னர். அவர்கள் உடுப்பிட்டி அ. சிவ ரசுவாமிப் புலவர், சைவ உதயபானு
வர் என்போராவர்.
டம்பெறும் ஆக்கியோன் பெயர் கூறும் பிலிருந்து பதினேந்து பாடல்களேயும் 38 ல் தொகுப்பித்த ஈழத்துத் தமிழ்க் ம். 1988 ல் வெளியிடப்பெற்ற இக் பொன், கனகசபை, பண்டிதர் செ. கலாநிதி 号码、 சதாசிவம் பொறுப்பிலே இடம்பெறும் ஒமைபந்தாதிப் பாடல் gir F. X. C. E. Traft.
. L. நடராசா ஈழத்துத் தமிழ் நூல் ாது, அதற்கு உதவியாக விளங்கிய ந்துக்கட்டப்பெற்றிருந்த ஒனமாந்தாதி த்தது. அப்பொழுது ஒமையந்தாதி புள்ள தலமூர்த்தி மீது பாடப்பெற்றது

Page 114
- 1
என்பதை அறிந்துகொண்டேன். ஆ; பிரதிபண்ணி வைத்தேன். ஓமந்தை: வெளியிட முயற்சி எடுக்கும்படி கூர் குற் கையெழுத்துப் பிரதியை அச்சு நிலை உருவாகியது, கையெழுத்துப் உதவியுடன் சீர்வரிசை நோக்கி த முன்பு ஆர்வம் காட்டிய நண்பர் பி குறைய இருபது ஆண்டுகள் தட்டெ டது. சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் போது இவை யாவும் அழிந்துவிடுபே
தற்செயலாக திரு. எஸ். இ பற்றி எம்மிடம் விசாரித்தனர். பற்றியதாக ஒமையந்தாதி இருக்கல அச்சிட விரும்பினுர், ஓமையந்தாதி ஆசிரியர் அவருடைய ஊரினர் என்ப களுக்கு முன்பு அப்பிரதியினைக் கொ
கூறினுர். அவரிடம் கொடுத்த தட் ஏறுகின்றது.
தமிழிலே எத்தனேயோ நூல் விட்டன. ஒரு முறை அச்சுவாகன காது அழிவுற்றதுமுண்டு. பத்தொ நூல்கள் இன்று மறைந்துபோன நு வேண்டியனவாகிவிட்டன. திரு. இ ஃாத் தேடிப் பிரசுரஞ்செய்ய எடுத்து வேண்டும் ஊக்குவிக்கப்படல் வேை
 

8 -
தணுல் ஒமையந்தாதியை ஆர்வமுடன் யைச் சேர்ந்த ஒரு நண்பரிடம் அதனே யெபோது அவர் காட்டிய ஆர்வத்தி க்கேற்ப ஆயத்தம் செய்யவேண்டிய பிரதியை திரு. வ. சிவராசசிங்கம் ட்டச்சில் அடிப்பித்து வைத்தேன். 'ன்பு தயக்கம் காட்டியதனுல் ஏறக் .ழுத்துப் பிரதி என்னிடம் தங்கிவிட் உருவாக்கப்பட்ட அநர்த்தங்களின் மா என்று அஞ்சியதுமுண்டு.
ரத்தினப்பிரகாசம் 'ஒமையந்தாதி * ஒம்" எனும் பிரணவப் பொருளேப் ாம் என்று கருதிய நண்பர் அதனே யின் இயல்பினே எடுத்துக்கூறி அதன் தை எடுத்துக்கூறினேன். சில மாதங் டுப்பின் தாம் அச்சிட முயல்வதாகக் டச்சுப் பிரதி இன்று அச்சுவாகனம்
கள் அச்சுவாகனம் ஏறுமலே அழிந்து ம் ஏறிய நூல் மறுமுறை பிரசுரமா ன்பதாம் நூற்ருண்டில் அச்சான பல நூல்களின் பட்டியலிலே சேர்க்கப்பட ரத்தினப்பிரகாசம் இத்தகைய நூல்க துக்கொள்ளும் முயற்சி போற்றப்படல்
ண்டும்.
பேராசிரியர் பொ. பூலோகசிங்கம்
தமிழ்த்துறை தனேப் பல்கலைக்கழகம், பேராதனே.

Page 115
திருச்சி
கொக்குவில் கிருபாகரசி
எழுந்தரு
(olg):351IIT
695LIT
99 O.
ஆக்கியோன் :
இஞ்ஞான்று கன கொக்குவிஃப் பிறப்பிட
Apt. 31. H05, Ronty Lane, Syracuse,
NW York 30,

தி துனே
தற்றம் :ம்
îlătillJID6III (fă[Illi)
ளியிருக்கும்
ai sj LITIII
@@H冠
-O4-O 5.
செ. வேலாயுதபிள்ஃா
டாவில் வாழ்பவரும், மாதிக் கொண்டவருமாவார்.

Page 116
96))f
---T
அருள்மொழி அரசி, வித்துவான்
சமீபத்துறையில் ஆழங்காற்படுதல், ெே:ாருக்கும் :ே கி பி 7 க் கூடிய ஆபேல். சிy'ாக இதைதெரி திர்தல், ச : க் க மரபTபும் பண் ".ே திரா சிட் புலமை, பன் இத்தகு மாண்பின்ே எல்லாம், திரு. அெ. கே. வின் கிரு. ரகர சிவகப்பிரமணி.ர் கோ: மீது பாடிய ஒருபா ஒரு".து ஆரவின்ே ப் படி பிரதியைக் கீழே வைக்கத் தோன்றவில் ஐ. நீரோட்டம் போன்ற தேள்ாரிய நட்ை சொ களே எளிமையாகக் காடமே பாங்கு; கீதை ஈழம் இனிய ஃகானுபவம், அஃாத்துழே சிற
தோற்றம் துடிபுதரில் தேர் சாற்றியிடும் ஆங்கிரில்ே நான் 'மலர்ப்பதத்தில் உ தான்த மலர்ப்பதத்தே நா
என்ற உண்மை விளக்கப் ர ட ல் ஆடல் றுத்தும், அதைப் போன்றே கொக்குவில் கி
r
கோழி φ. கொண்ட குழல் ஊதும் கோமளனி வரிகளில் ஆசிரியர் உண்ார்த்தும் பாங்கு உள்
குழந்தைக் கண்ணனின் அவதாரச் ஒருத்தி மகஜய் ஒனித்து வளர்த்து கோகுல: கஞ்சன் ஃபு:சிற்றில நேருப்பென நின்ற நெடு ஃபின் பிானுக்கு ஆன்ம ருானம் போதித்தது; கள்; எல்லாமே எழுது சித்திரங்களாக விள
இத்து8ே அழகாக சித்திக்கும் திரு. கம், அது என்ன தெரி: மா. சைவத்திலும் பிடிப்புக் கொண்ட தான் திருமா8லப் பற்றி எழுத மு:ள்வது தேர்ரையே பாதும்; இத் து மெய்கண்ட $ேப்பதும் வநது சித்தத்தில் அவ: தியை திரு. செ. வேலாயுத பிள்ஃாக்குத் தெ விக்க வேண்டும். இவர்கள் இவ்ஃuயெனில் : குக் கிட்டாமலேயே போயிருக்கும்,
பொத் குடத்திற்குப் பொட் ரிட்ட தில் துவங்கி, உலகே" சேர இப்பாடல் நி: ாேன பிரானின் திரு:Lருட் செபல்ே இந் நூா? பக்தி கொண்டவர். " உண்ணும் திரிலும் ஐ.

5ᏧilᎧT
- - -
திருமதி வசந்தா வைத்தியநாதன்.
அதிலும் சிறப்பாக நூல்கள் இயற்றுதல் எல் அதிர்கென்று சில தனிப் பண்புகள் தேவை, ாழ்ப் பின்மை, சமய தெஜிப் பட்ட குடி வர )ே துர்ல் தெளிவு, ஆகியன இ&Tதல் ப்ேரண் ம்ே 2ாதபிள்ளே அவர்கள் இயற்ஜிய கொக்கு ல் எழுத்தருளியிருக்கும் பூஜி வேறு கோடார் க் தம் போது அன்ஞரிடர் கண்டேன். எடுத்த இழுத்துச் செல்லு ம் எழுத்தாற்றல; இஒரி: ர்க்ளின் பொருள்ஜித்த கோர்வை; தத்துவங் ஆழ்வார்களின் சா சுரங்கள் இத்தீனின்று ப்டான00:3.
:ம் நிதி அழைப்பில் சிங்காரம் - நாத்ரா ற்றதிரோ தரமுத்திட
.
வல்லானின் உருவி இலக்கணங்களே தேளிவு த"ாகா ஆப்பிரமனிய அடி பி 7 ரி கோபூரிலின் ன் திருருேவதித்துவத்தை முதல் இருததைத்து ாங் கொளற் குரியது.
சிறப்பு, ஒருத்தி புகழ்ப்ப் பிரத்து ஒர் இரவில் த்தில் செய்த சிறு குறும்புகள்; திங்கு ஜி8 ைஇத ாவின் வீரச்செபல கள்; ஆங்ரோ மூனிவர் தற்கு ஆசிரியர் தருகின்ற ஆற்: த விளக்கங் ங்குகின்றன.
செ. வேலாயுதபிள்ஃா அவர்களுக்கு ஒரு மரக் , சைவ சித்தாந்தக் கொள்கைகளிலும் ஆழ்ந்த வைனவ சித்தாந்தங்களின் உயர்வு பற்றி சிக்கலான தேசத்தில் தான் ஒளவை:பாருள் தக்குத் தெள்ளிவை ஏற்படுத்தினர். தமது தன் ரிவிப்பதற்கு முன்னர் இன் விருவருக்கும் தெரி இச் சிரத்த ஆஃப் அலு: விக்கும் போது தமிக்
'ொலிவுடன் இர கூக் எழுத்தாகிய 'உ'கரத் ஐ தீர்திருர்'துக் காக்கும் ஃடனோ கி ஆண் 1ாசிரியர் கொக்குவித் தெரான் மீது ஆராத
பிரிதும் " அவரே புே உவக்கின்றவர் கிருபை

Page 117
ஆகரமாகிய அந்தக் கரு இணக் கத்த தீவன் அருள் கேட்கி திற்கும் இப் வருளா மாக வியாபித்து நிற்கின்றனர்.
திரைவாக EET
"ஈழ நாட்டிர் இன்தமிழ் வாழ வென்றும் வர்த்தர் வறுமையும் பினரியும் tr சிறுமையும் நீங்கிச் சீரெ ஒற்றுமை பேணி ஜாறுகள் கற்று வல்லராய்க் கடவு, சிவாரச்சியத்தை தவழிா: மிங்கஸ் மாக வாழ இங்கருள் புரிவாய் ஏமுற என்று கண்னன் முன் கரம் ரத்தி நிற்பது கல்நெஞ்சைம் உருகச் செப்பும்
"எல்லோரும் இன்புற்றிரு பேருென்றதியேன் பராய
"லோகா சாஸ்தா ஆகிே
ன்ன்று எண்னக் குன்றின் "உச்சிரில் ஒரிசு ஜிண்மையை வாழ்த்துவதல்லது வேறு வஈ
கொழும்பு, 13 3 - 5 - 99).
 

111 -
ஃன திருப்பள்ளி எழுச்சி பாடி துரில் திக்கி, எாரின் சிந்தனே முழுதும் கந்தனும், கண் ஈனு
சைவம் 鄱 I ஸ் வேண் ஜிம் 11 擂 GÉ ன்செயல் யாவும்
ாடு தக்கள் ள் போக்கிக் ட் பணித்து
-
ஆலன்ே."
க்க நினேப்பதுவே பஸ்லாசப்
7 sig -
ஐ ட்பேத்து '
ரிம்ே ஆசிரியப் பெருகனது சால்பை, சான் கஜிதேன்.
ரத்தி
॥
-

Page 118
கொக்குவில் கிருபாகரசி
SIOS
வேணுகோபா
6Q (15 LI T
تحF"-سیسی "F= سبیلے۔
உலக முவப்ப ஊன்றிய இடது மலரடி காத்தல் மாண் பிளேக் காட்டவும் மதுபால் மடக்கிய வலக்கால் மண்ணில் குறுவிரல் மருவக் குதியினே உயர்த்தி நாவால் இளம்பக நக்குபு நிறுத்திய
பூவார் சேவடி புவியின் உயிர்களே உய்ய வைக்கும் செய்கையை உணர்த்தவும் பின்புறு மாதுவப் பெற்றத்திற் சார்ந்து நின்ற கோலம் நீணிலத் துயிர்களே அன்பினிற் சார்ந்தே அந்தமி லாப்பேர் 1
இன்ப மணிக்கும் இயல்பிக்னக் காட்டவும் அரையினி ஸ்னிந்த அம்போன் னுடை தரையினில் நின்னடி சாரும் அன்பருக்கு அருநிதி பலவும் தருவன் யானெனும் ஒருபெரும் பூட்கை குறிப்பால்
உணர்த்தவும் 1
1. விளக்கக் குறிப்பு: இம் முதற் செய
கும் வகையில் அமைந்தது.
அடி 5, நக்குபு - நக்கும்வண்ண்ம் R: .
16 - 18. இக்கருத்து கீதையில் கண்
19. பூத்த தாமனர புரையும் - பி.
23. தோதல் போக்கும் நோன்ஜின்
திருவடி 'உறுநர்த் தாங்கிய றுப்படையையும் நோக்குக.)
இறைவனுேடு இரண்டறக் கி வேய்ங்குழல் இசையால் வேன

வசுப்பிரமணியர் கோவிலில்
நனியிருக்கும்
GOff Lifij LJTip. ULI
மல்லார் tார்பில் வ்யங்கும் மாலே
எல்லா அைேகயும் எழின்முத் தாரமாக்
கோத்துச் சூடிய கொள்கையை
உணர்த்தவும்:
பூத்த தாமரை புரையும் சேவ்வாய் இதமுற வேய்ங்குழல் எழிற்கையிற் பற்றி
இதுமுற இசைக்கும் ஏழிசைக் காரம் காதலின் உயிர்களேக் கணிகொள பக்கி நோதல் போக்கும் தோன்றுள் தஃபப்படும் ;) அத்து வித மெனும் முத்தி நுகர்ச்சி இத்தன்த் தென்பதை இன்பா
யுணர்த்தவும் 28
ப்புள் வேணுகோபால் மூர்த்தியைத் தியானிக்
பெற்றும் - பசு 15, பூட்கை - கொள் ை5.
ண ன் கூறியதை ஒட்டியது (பகவத்கீதை Wi ? )
tர்ந்த தாமரைப் பூவை ஒத்த,
- நிறுவித் துன்பத்தினின்றும் விடுவிக்கும் வரி
தனுடை தோன் 'ன்' என்னும் திரு முருகாற்
3)க்கும் முத்தியின்பம் இத்தகையது என்பன 5 லுகே ராபர் உனர்ந்திஆர் என்ாது கருத்து.

Page 119
உச்சியின் முடித்த ஒளிர்மயிற் பிலி' செச்சை பணிந்த செவ்வேட் செல்வன் என்னின் வேறலன் என்னும் உண்மையை முன்னர்க் கீதையில் மொழிந்தவா
முனர்த்தவும்:
நீலமேனி நெற்றிக் கண்ணுன்
பாமர் தேவியும் பகளில் பானெனத் தெளிந்தோர் கண்ட தேற்றம்
தெருட்டவும்:
போருளோடு வனமும் பொறியொடு
தலும்ே அருளினிற் படைத்தாங் காருபி ருயற்கென வகத்துக் காக்குநின் வண் ைபனரTது பகுத்தறி வதனேப் பாழ்வழிச் செலுத்தி அறநெறி மறந்தங் கல்லவை பெருக்கி 5
|-
2 - 29, " வீரர்களுக்குள் கந்தன் பா கூறியவாறே, კff_itჭgმuწlijp பயிற்! வேணுகோபாலர் உணர்த்துகிரு மாஃல; வெட்சிப்பூமாஃவ, 30 - 3 என்க. நெற்றிக்கண்ணுன-சிவ சிவபெருமானது இடப்பாகத்தில் நீலமேனியுடையாள்; திருமாலு ாஃ உமையானின் தனபாயன்' தும் சத்தியின் ஆண்வடிவமே பர் சுவாமிகள் ஆரிய: ல் தேவி புள்ளார். சமயவாதிபர் சிரன், குழப்பஞ் செய்துள்ளனர். 呜e வாழ்வார் மூவர், நம்மாழ்வார் லர், ஒருவரே என்ற உண்னை
கும் வலியுறுத்தப்படுகிறது.
5
மானூறு கொக்கூர் முருகன் ே பாசுர சிவசுப்பிரமணியர் கோபி ஆக்கு மருகன் என் ஆறும் "
2. (வி - கு) இச்செப்புளிற் கண்னன் ஆ
அடி 1, பொருள்- போகப் பொருள்:
2. ஆருயிர் உயற்கென - அரிய உயிர்க
3 அல்லவை - அறறல்லாச் ச்ெபல்கள்
நீர்க்கவே கண்ணய்ை அவதாரே
ரையும் நீருக்கிப், பூபாரந் திர்க் பாரதம், -

மறைகளுக் கெட்டா மான் பின் யாயினும் நிறையழ கோடு நெடுமால் நீயே மானுறு கொக்கூர் மருகன் கோயிலில் 35
வேணுகோ பாலணுய் விளங்குவை அடி பார் க3ண்ணினுங் கருத்தினுங் கலந்துள கடவுள் எண்ணிற் பலரஸ்ன் ஒருவனே என்னும் மெய்யுணர் வெய்தி மேலாம் வைதிக நெறியினில் வாழ்தற்
பொருட்டே. 40
2
மறநெறி போற்றும் மாந்தர் மிக்குழி நிலமகள் பாரம் பொருஅள் நினது மலரடி பரவி மாநிலப் பாரம் தீர்த்தருள் கென்று திருநெடு மாலே கர்த்த துயருடன் குறைhேண்டுதலும் ே
னே " என்று பகவான் கீதையில் முன்னர்க் பிலியை அணிந்தமையால் அவ்வுண்மையை என்றவாறு. செச்சை - முருகின் அணியும் 2. நீலமேனி - வேணுகோபாலரது நீலமேனி பெருமான் (அவன, பாலமர் தேவி - அச்
உறையும் உமாதேவியார். உமையாளும் ம் நீலமேனியுண்டரான் புராணங்கள் திரு என்று கூறு:து மரபு. அதாவது உமை என் திருமால் என்பது. இந்த உண்மையை அப் |i&g .. என்று அன்று அழகாக. பTபு. வேறு திருமால் வேறு என்றவாறு கூறிக் |ன், :ெய்யுர்ைந்த சான்றுேர் (அப்பர், முத போன்ருேர் சிவனும் திருமாலும் வேறல் யக்கண்டு பாடியுள்ளனர். ஆர்கருத்தே இங்
காயில் - காட்சிமைப்பட்ட கொக்கர் கிரு ல் - இங்கே பாருகன் என்றது முருகன் திருமா
ாக்கொள்கை பற்றியது
வதாரம் கூறப்படுகிறது, த ஒ-உட கள் பொறி-சுண் முதவிய அறிகருவிகள்: 1ள் arடுறுே எய்துதற்பொருட்டு. iர, அடி 7 - 19 வரை திருமால் பூபாரம் :படுத்தார் என்பது, நீ பாரதளமரில் பாவ சுப் புரிந்தாப் புயல்வண்ணு' என்பது வில்வி

Page 120
சாத்தற் கடவு ன்ாதலிற் கருனேயின் தீத்திற மொழிக்கத் திருவுளங் மண்ணினிட வந்து வசுதேவ னென்னும் புண்ணிய லுக்கவன் பொற்புடை மனே யாம்
தேவகி வயிற்றிற் சீரு தங்கி 5
ஆவண்சித் திங்கள் அட்டமித் திதியில் உரோகிணி நாளில் உற்றதன் ஒளிரவில் விரோதி மாமன் விதித்த சிறையில் அஞ்சன வண்னத் தழகனுப்ப் பிறந்து கஞ்சன்றனுது வஞ்சங் கடக்கெனக் 3.
#ffà:h?f உநங்கவும் கிபTடத் திறக்கவும் தேவர் களிக்கவுந் திருவன்த் தெண்ணி அற்புதம் திகழ்த்தினே அக்கண்த் தந்தையும் பொற்புடன் எடுத்துரேப் புறங்கொண்
டேகத் திருவாய்ப் பாடியிற் சீருறு நந்தன்
அருமை மண்யாம் அசோனதபாற் சுரந்து
வைத்தவ Eளின்றபெண் மகவை யெடுத்துக் கைத்தலத் தேந்திக் கடுகி மறைதலும்
18. விரோதி மாமன் - கஞ்சன் தேவ்3 டவன் தங்கையின் வயிற்றிற் பிற
t மெனச் சோதிடர் கூறியதனுல்,
வைத்து. அவர்களுக்குப் பிறந்த கு வன். கண்ணன் மாமன் வஞ்சனே
தTன் 21. கிபாடம் - கதவு 25. நந்தன் - நந்தகோபன் 28, அ:ே மொழிப் பெயர். தமிழ்நூல்களில் வருகிறது. 28 - கரந்து வைத்து ஆயர் பாடியில் நந்தகோபன் மண்வி பிதந்தது; திருமால் திருவுளக் கு அசோதையிடம் வைத்துவிட்டு, அவளது பெண்குழந்தையைக் 4ெ என்பது வரலாறு. E , பிரி, மகளின்ற கஃாயினுல் துயின்ற
கண்கொள்ளா அழகுடன் விளங்கி நம்பிப் ே பரானந்தங்கெ ாண்டு, ஆ வளர்த்தாள். 81 காயாம்பூ நிதி முடையது 33. கண்ண்ணுய் வள பது பாகத மொழியாகி வந்து த கிருஷ்ணன் என்பதற்குக் கருநிற * க்ருஷ்' என்பது விக்ாயடியார் வத் பால் இழப்பவன் (க்ருள் = இழு) வின் " என்பது " கண் அடியாகப் றவன், கண்ணில் நிறைந்து நிற். 35. பிறங்கின - விளங்கினூ. 37.

4 -
கீண்விழித் தெழுந்த காரிகை யசோதை கண்கொனா நின்னெழில் கண்டுளங்
களித்துக் ,ኛ f]
காயாம் பூநிறக் கடவுள் நீயெனத் தாயா யெடுத்துத் தாலாட்டி வளர்க்கக் கருமுகில் வண்ணக் கண்ணனுப்வளர்ந்தனே! அருமையிற் கிடைத்த அமுதென
வாய்ர்சியர் பெருமை பேசப் பிறங்கிஐ காண்டவர் 35
கண்ணினுங் கருத்தினுங் கலந்துபே சின் சம் உண்ணிறைத் தோங்க ஒப்பிலா வாடல் புரிந்தனே புவியில் விரிந்ததுன் புகழே பருவ மழைபெபப் பல்வனஞ் சுரக்குஞ் மருத நிலஞ்சேர் காண்புறு கொக்குவிற் சிபி
பதிநரிை மகிழ்ந்த பாலகோ பாலா துதிசெயு மடியவர் துயரந் துடைக்கும் வேணுகோ பாலநின் விழுப்புகழ் பேணு மின்பம் பேரின்ப மாமே,
பிென் தமையன் வட மதுரையில் அரசாண் ரக்கும் பிள்ஃாயால் தனக்கு மரணம் நேரு தங்கையையும் கனவ * யும் சி ஐ ற பில் ழந்தைகளே அவ்வப்போதே கொன்று வந்த யை வென்று, ஆயர்பாடியில் கரந்து வளர்ந்
Fff Ş:5 - யசேதை 'யசோதா" என்று விட
அசோதை என்றே பெரும் பாலு 0 வழங்கி தேவகிக்குக் கண்ணன் பிறந்த அன்றிரவே பிவியான அசோதைக்குப் பெண்ட்ஃவொன்று றிப்பினுல் வசுதேவர் த ம் குழந் ைத  ைம ஆவ ஸ் துயின்று கொண்டிருந்த வேஃாயில் ாண்டு சென்று கஞ்சனுக்குக் காண்பித்தார்
அசோதை, கண்விழித்துப் பார்த்தபோது ப கருநிறக் குழவியே தன் குழந்தையென் தஃrத் திரு:07 லின் அவதாரமாகப் பேணி ரக் கடவுள் - திருமால். கிாபாம்பூ நீலநிற ர்ந்தமை - வடமொழியில் கிருஷ்ணன் என் மிழிலே ‘க கண்ணன்" என வழங்குகிறது. b - உள்ளாைன் என்பது பொருள் இனி த பெயர் எனக்கொண்டு, அன்பரைத் தன் என்றும் விளக்கங் கூறுவர் தமிழில் "கண் பிறந்த பெயராகக் கொண்டு, கண்டோன் வன் என்றெல்லாம் கூறு வா கும் உளர்.
ஆடல் - திருவிளேயாடல்.

Page 121
ஆம்ப குறுந் தேம்பொதி கிளவி ஆயர் மகளிர் நேபங் சுர அள்ளி யஃனத்துத் தெள் எாமு துTட்டிக் குஞ்சி திருத்திக் கொஞ்சி மகிழ்ந்து பூத்துகின் மெத்தை ஆய்ந்து விரித்துத் 5
தொட்டிவில் வைத்துத் துயில்கொள
|tit quit su। தாலே லோவெனத் தாலாட்டுப் பாடக் காலேப் பிடித்துக் கனிவாய்க் கொணர்ந்து பெருவிரல் சுவைக்குத் திருமிகு கோலம் கண்ணிற் கண்டவர் புண்ணிையப்
பேறெனப் 10
பற்பல வாய அற்புதம் புரிந்தரே அதிசயக் குழந்தை இதுவென அயலெலாம் பேசிய செவிப்படக் காய்சின மாமன் சுஞ்ச னேவிய வஞ்சப் பூதன் - தாயென வந்து தழுவி முஃலதரப் J高
3. (வி - கு.) -(இச் செய்யுள் துழந்தைக்
அடி 11 ஆம்பல் தாறும் தேன் சின் நறுமணம் வீசுகின்ற, தேன்பே கின்ற ஆய்ச்சியர் : நாளும் பால், வால் ஆயர்மகளிருடைய வாய் என்க. கிளவி - சொல்: இங்கே 4. குஞ்சி - (ஆண்) த&லமயிர். கனிபோன்ற வாய்க்கக் கொண்டு தமது புண்ணியப் பேறு என்று பேசிய பேச்சுகள், 16. பேபவன் பட்ட உயிர், கண்ணனே முலேயூ பிணங்குயிரெனப்பட்டது. 17 23. உண்டிலன். நான் உண்ணவில் அங்கிாந்து - வாயை நன்முகத் திற கூறுதலேயும், அங்காத்தல் வாயை 4ே -3, கண்ணன் வாயை அங்க அசோதை கண்டு திகில் கொண்ட ரம்" என்பதனேக் குறிப்பாகி உண 26. உறிப்பால் வெண்ணெய் தி வெண்ணெயை என்க. 27. கடி கயிறு தயிர் கடையும் கயிறு,

15 -
3.
பேயவள் பாலுடன் பிணங்குயி
ரொருங்குண்
டூஜென் றின்றி வீறுகொண் டிருந்த&ன:
மண்விஃா பாட்டில் மகிழ்ந்துழி
பொருநாள் மண் சிறி தாங்குநின் மார்வாய்க் கண்ட ஒண்ணுத லசோதை ஒஓ கண்ணு (
மண்ணுண் டாயோ வாய்திற வென்று கைச்சிறு கோல்கொண் டச்சுறுத் துதலும் உண்டிலன் என்று வாய் விண்டங் காந்தே அகில அலகமும் ஆங்கே காட்டித் திகில்கொன வைத்துத் திருமால்
நீயெனக் 25
குறிப்பா லுனர்த்தினோ கோபியர்
மஃண்தொறும்
உறிப்பால் வெண்ணெய் உண்டனே திருடி
ஆச்சியர் குறைசோல அசோதை
விடிந்தொரு தாம்பால் உரலொடு தளந்துவைத்
திடுதலும் தேம்பி பழுது தாம்பினே பயிர்த்துத்
கிண்னன் குறும்புகள் கூறுவது) பொதி கிளவி ஆயர் மகளிர் - ஆம்பல் ம: ாலும் இனிமைபொருந்திய சொற்களைப் பேசு தயிர் நெய் ஆகியவற்றை உண்டு வருத அவர்கள் பேசும்போது ஆம்பல் மன ப வீசும் இடவாது பெயராய் வாயைக் குறிக்கின்றது. 8. கணிவாய்க் கொணர்ந்து - கொவ் வைக் வந்து 1. அக்காட்சியைக் கண்டவர் 、 ஆனந்தங்கோள்ள, என்க. 13 பேசிய - போகிய அவள் பிணங்கு உயிர் - மாறு ட்டிக் கொல்: வந்தவனாதலின் அவளு பிர் ஒருங்கு - உண்டு ஓராறு + ஒன்று இன்றி ஃ: வாய்விண்டு-வாயைத் திறந்து விடைகூறி ந்து வாய் விள்ளல் - மெல்லத் திறந்து விடை முற்ருகத் திறந்து காட்டுதஃபயும் குறிக்கும் ாந்து காட்ட அங்கே அகில உ : கை யும் ாள்; அவளுக்கு "நான் திருமாலின் அவதா ர்த்தினுய், கோபியர் - இடைப் பெண்கள். ருடி உண்டஃன - உறியின்கண் வைத்திருந்த ந்து - கோபித்து எச்சரித்து, 28. தாம்பு - தஃளந்து - கட்டி, 30. ஈர்த்து - இழித்து.

Page 122
- 1
தவழ்ந்தன னரிண்ற தருவிரண் டுடே உவந்துசென் றுரலே புன்னி யிழுத்து மருதனிவ வீழ்த்தி மாமுனி மாஃணயின் தருவாய் நின்றவர் சாபந் தீர்த்தன; ஆயர் பாடியில் அஃனவருங்களிப்பிற் 3:
ருே யப் பலப்பல் துடுக்குகள் செய்தளே சிறுமியர் பகிருந் தேன்கு. மொய்க்கும்
வாய்மொழி போற்றும் வான்முகில்
Gräæär தாய்லாயிறு துவக்கிய தாமோ தரநீ ஆயர் சேரியில் ஆநிரை மேய்க்கும் மாயக் கண்னணுய் மயிற்பீலி பணிந்து பிதக வான். பிறங்க வுடு த்துத் 岳
தTதவிழ் மலர்த்தார் தயங்கச் சூடி அருங்கில வருவின் அழகனுய்த் தோன்றித் இருந்திய வேய்ங்குழல் செங்கையிற் பற்றி அடிபrர் சேப்பப் படியில் நடத்து 3.Työ;:ir | iir (3äJr listi FTri
நிலஞ்சேன்று 10
1ே தவழ்ந்து + அவண் + நின்ற - த்தில் தரு இரண்டு - இரட் நூல்கள் கூறும். 34. மாமுனி இருவர் இரட்டை மரபு: கி நின் மரங்கண் விழுத்தி அவ்விருவருச் புரானங் கூறும். 8ர். கரிப்பி 40. பழ்ம் உதிர் சோஃ) - கனி சீடர் வானர் - கொக்குவிற் பதி: வானர் என நின்றது. 43 - 42. பர்களுடைய இதயத்தை வெண்ெ னேயை விருந்தாக உண்பாய்.
4. வி-கு ) (இச் செய்யுள் கண்னன்
அடி 1 வாய்மொழி - வேதம்:
விங் கொள்ளலாம. 2. தாய்வ: ஆரன் என்பது ஆழ்வார் வழக்கு சூழ ஜாதுங் கண்ணின் கோவி) போற்றியது 8. திருந்திய ே யப்பட்ட குழல், 9, சேப்ப-சி பசுக்கள் காடுசார் நிலம் - முல், கள். 17. குறுவெய? . - புருச் கண் கோட் தாமரைபோஜர்
டகம்ர்ோன்பது கா.சு என் ே ாம். 2) , திப்பிட - தெய்வத்த

16 -
எறும்பெணச் சூழ்ந்திடக் குறும்புசெப்
ជា "g
அழவழ விவத்தே ஆனந்த மூட்டிக்ா
பழமுதிர் சோலே பயிலுங் கொக்கூர் !
வாணர் வாழி வந்தி: தமர்ந்த வேணுகோ பாலதின் விளேயாட் டெல்லாம் எண்ணு மன்பர் இதயம் வெண்னெ பாக்கி விருந்தார் எாயே.
கோஜெடு ஒதடிக்கும் கொடுமை தவிர்த்து நிறைபசும் புல்லும் நீரும் நிழலும் சுரண்விகள் தமக்குக் கனிவுடன் காட்டி ஆங்கொரு மரக்கீழ்ப் பாங்கா பமர்த்து நீங்குழல் எடுத்துத் திருவாப் வைத்துச் 15
சிறுவிரல் தடவச் செவ்வாய்
கொப்பளிப்பக் குறுயெர் ருவங் கடனிப்பச் செங்கண் கோ ட ஆதிக் குழவின்ச யெழுப்பிக் காடா படங்கலுங் காணவேள் வளத்தில்
திளேக்க வைத்தனே திப்பிய விசையால் 30
+ தரு + இரண்டு+ஐாடே- அவன் - அவ்வி ஆடை மரங்கள் அவை மருதாரங்கள் எ43
ஆண்யின் - முனிவரொருவரின் சாத்தால் றனர் என்றும், குழந் ைநிக் கண்ணை என் அம் கும் சாபவிமோசனம் அளித்தான் என்றும் ல் தோய - இன்ப வெள் ஈளத் தி ஸ் மூழ்க கன் உதிர்ந்து விழுகின்ற சோகீலகண். மிகக் பில் வாழ் வோர் வாழ்நர் என் து மருவி உன் திருவிஃாயாடல்களேச் சிந்திக்கும் அன் 1ணயாகக் குழையச்செய்து அந்தப் புதுவெண்
குழவிசைச் சிறப்புக் கூறுவது.) நம்மாழ்வார் அருளிய திருவாய்மொழி என பிறு "த கூபக் குடல்வினக்கஞ்செய்த தாமோ
தி, பீதகி ஆன்ட் பட்டான பீதாம்பரம், இருகrஃப்ேரியா ந்வர் பாடல்களே அடி வப்ங்குழல்-ஆற்றமில்லாத் மூங்கிலாந்) செய் வப்பு, படியில்-நிலத்தில், 10, கிாலிகள் - ஃi நிலம், 13 கறவைகள் - பால்தரும் பசுக் வத்தில் வெயர்வை அரும்பித் தோன்ற செங் சிவந்த க்ண்கள் வளந்து சுருங்க, 19. காட் ஜிகாரப்பட்டது. 'கான வேள்ளம் - இசைவெண் հեi ճil! I եւ 133 - Ա է:

Page 123
- 1.
முஃளத்தன புதுப்புல் முதுமரம் தளிர்த்தன: பூத்தன மரங்கள் புதுமதுச் சொரிந்தன; ஏத்துவ போல இறைஞ்சின.கொம்பர் கானப் பறவைகள் வானிற் பறந்து சூழ்ந்து வந்து தாழ்ந்து கிடந்தன; 25
ஆக்சுன் நின்றுங் கசைவிa) வாகி நோக்கி நின்றிசை நுகர்ந்தன செவியால்; காட்டு விலங்குகள் கேட்டு மயங்கி வேட்ட மறந்து விரவி நின்றன; புவியின் மருங்கிற் புல்வாய் நின்றன: 30
வலியவை தம்மொடு மெலியவை மேவின; மயிலும் பாம்பும் மகிழ்ந்துற வாடின குயிலும் கழுகும் குலாவி மகிழ்ந்தன; இயற்கையிற் பகையாய் இயங்குவ
வின்னணம் இயற்பகை மறந்துநின் றிசைவயப்
lf - 35
تلك السلم تأسستسلسل
21. பசுக்கள் மேய்ந்த நிலத்தில் குழவி முதுமரம் -இஃலகள் உதிர்ந்து ட கண்ணஃனத் தொழுவன போலக்
26 - 9 F. J.J.5-issi நின்ற இடத்திலே திருப்பி உன்ஃனயே நோக்கியவண் என்க நின்றிசை நோக்கி - நின் இசை நுகர்ந்த% எனவும் கொள்; பிறவிலங்குகளைக் கொன்று உண்ணு அத்தகைய வில்ங்குகளோடு է ել]
30. புல்வாப் - மான் ; 34 இன்னன
காடும் காடுசார் நிலமும் 37 ஒழுக்கந் தவறியவரல்லர் என்பது நசிை யொடு - ஆச்ையோடு. 87கேட்டு உருகி, அவன்பாற் காத; னன் அவர்களுக்கெல்லாம் தான் கருத்து வடமொழிப்ே பாகவத " கோபியர்களுடன் காதல் ஃகள் தமிழ்ப் புலநெறி வழக்குப்பற்றி ! வடமொழி நூல்கள் இவsா இர பின் ஃ ை நப்பின்னே என்று கூறப் பேரின்ப இசை அருளும் தமிழும் வேணுகோபாலணுப் விளங்குகின்று வனுேடு உயிரை சேரவைக்கும் gł உருக்கிப் பண்படுத்தி இறைவனுே?

7-- ܡܢ
முல்லேயிற் பொழிந்த முறைமையிற்
பின்னும் நல்லியற் கன்னியர் நசையொடு சூழ்வரப் பிருந்தா வனத்திசை விருந்து வழங்கினே! குழவிசைக் குருகிய மழலைமென்
மொழியார்
காதலிற் கசித்து கண்ணீர் உகுக்க 星凸
ஆதரித் தவர்க்கெலாம் ஆன்ம நாயகனுப் ஆரா வின்பம் அளித்த&ன் ஆயினும் பேராக் காதற் பின்னேப் பிராட்டிக்குத் த&யளி செய்தனே, தமிழொடு சைவம் நிலேபெறுங் கொக்கூர் நீன் தி மேவி 45
வேணுகோ பா8ணுய் விளங்குவை
பேஜநர்க் கருனப் பேரின்ப விசையே
விசையால் புதுப்புல் உடனே முஃாத்தன என்க. ாட்டுப்போகின்ற மரங்கள்: 23. மரங்கள்
கொம்பர்கள் தாழ்ந்தன என்க.
யே அசைவிற்று நின்று, உன் பக்கம் முகத் னம் தம் செவிகளால் இசையை நுகர்த்தன, " திசை நோக்கி எனவும் நோக்கி நின்று டி ாளாம். 28 வேட்டம் - வேட்டையாடுதல், ம் மறவிலங்குகள் இரை தேடுவதை மறந்து ந்து நின்றன என்க. விரவி - கலந்து,
ம் இவ்வண்ணம்; இவ்வாது. 86. முல்ஃப்நல்வியற் கன்னியர் - கோபியர் இவர் கள் ற்காக நல்வியற் சுன்னரியர் எனப்பட்டனர். 43. ஆயர் கன்னிபர் கண்ணன் குழலிசை ல் கொண்டு கண்ணீர் வடித்தனராக, கண் ஆன்மநாயகனுய் அன்பு செய்தான் என்பது புராணத்திலும் பிறநூல்களிலும் கண் ஒன ன் புரிந்து களித்தான் என்று கூறப்படினும், இவவாறு கூறினும், 43. பின்னேப் பிராட்டி"தை என்று கூறும், தமிழ் நூல்களில் இவள் படுகிருள் 45 - 47 பேணு அன்பருக்கப் சைவமும் நிலேபெறும் கொக்துவிற் பதியில் ரய் என்பது கருத்து, பேரின்ப இசை - இறை தய்வீக இசை வழிபடுவோரின் உள்ளத்தை இசைவுறச் செய்யும் இசை என்பது குறிப்பு.

Page 124
- :
இசைவுறு மன்பர் இதய மீர்க்குந் திசைமுகற் பயந்து திருமால் மண்ணில் அவதரித் தெம்மை ஆட்கொண் டெமது பவளிஃன தீர்க்கப் பாலணு யினே பென்(று) ஆயர் பாடியில் அஃறுவரும் போற்ற i
மாயமாய்த் தோன்றி மண்டவித் தெழுந்த காட்டுத் தீயிஃக் கடிதின் விழுங்கி மாட்டினங் காவலர் வாட்டம் போக்கினே; கஞ்சன தேவலால் வஞ்சகச் சகடன் பாயுங்"கன்றைநின் பக்கற் செலுத்தி 10
மாய விளங்கனீ மரமாய் நின்றுனேக் கொல்லும் சூழ்ச்சி குறித்தன னுக த ஸ்டி விங்கனி தாம்பெற் ருேமென நக்கு நண்பரொடு பக்கல் நின்ற கன்று குனி3ாக் கனியுக வெறிந்து
கொன்நவீன சகடனேக் கொல்கன் றுடனே : கண்னை, நீபுரிந்த கைவண்ண மெத்தனே எண்ணுதோறுள்ளம் இறும்பூ தெய்துமே
5. (வி. கு.) இச் செய்யுள் கண்ணன் து
ஆடி 1 - 2. இதயவீர்க்கும் திருமாள் ஒனும் வடசொல்லும் அன்பர் இதய கூறுவர். திசைமுகன் பிரமன். திக் கமலத்தில் கோன்றியவன். வினே. பாலன் என் தற்குப் பசுச் எனிாம், 8. மாட்டினம் காவ ல வாட்டம் என்கி 10 பாயுங்கன் ட ட ஆன் கன்று, 11 மாய விளமரம். f, நக்கு - சிரித்து, என்றது இகழ்ச்சிக் குறிப்பு, 15 , கப் பற்றிக் கனிகள் விழ எறிந்: ஆச்சரியம். 19. யமுனேப் பொய் 2 . கடுவிடம் கரன்ஜ-கொடிய 显 குதித்து - கன்னன் பொய்கைக் ச சன் தன் மீது திடீரெ68 க் குதித்தா உறைவிட மாண் டாதஸ்த்துப் போ ஒக்கு அஆசி ஆப்டொ ப்கையில் வ அதாவது விருடன் மீண்டும் தார் மீண்டும் பாதவத்துக் கேகி நாகரா ஆயர் ஆண்டுதோறும் இந்திரனுக் மாறு சொன்னுய் "ஆயர், றும் காப்பாற்றுவாய் ஆயம் கேட்க நீ குறுநகை புரிந்து, கே பிடித்து பழையைத் தடுததாய் .

8 -
5
புனித யமுனேப் பொய்கையின் நன்னீர் இனிதுணும் பசுக்கட் கிடர்விஃளத்
தாங்குக் 30
கடுவிடங் கான்றுவாழ் காளிங்கன் த8லமீது திடுமெனக் குதித்துத் திருநடமாடி ' ஆங்கதன் கொற்றம் பாங்கா யடக்கிப்
பாதவத் தேகெனப் பகைதEத் தருளின் மாத மூன்று மழைபெயவேண்டியும் 25
ஆணினம் வாழவும் வானவர் கோனுக்கு" ஆய ரேடுக்கும் ஆண்டு விழவினே in நீயுனக் கெடுக்கென நிகழ்த்தின் யதனுல் சிற்றங் கொண்ட தேவர் கோமான் காற்றுக எனத்தையுங் கடிதி
னேழைத்தே'30
ஆயர் தம்மோ டானினம் யாவும் மாயும் வண்ணம் மழைபொழி வீரென ஏவிட அவைதாம் இருங்கடல் உறிஞ்சிச் சோவெனச் சோணு வாரி தொடர்ந்து பொழிதலும் ஆயர் புகல்நீ எம்மை 33
1ற்புதச் செயல்கள் கூறுவது.
என்றுகொண்டு கூட்டுக. கிருஷ்rைன் என் பத்தை ஈர்த்திழுப்பவன் என்றும் விளங்கங் பயந்த - பெற் பிரமன் - திருமாவின் உந் 4. பவ்விண் - பி த ப் புக் குக் காரனமான கஃன்க் கிாப்பவன் என்றும் பொருள் கொள் ர் வாட்டம் - மrடுகளினதும் கோடா:ரதும் து - டிாய்ந்து கொல்வதாகக் சகட குரல் விடப் விளங்கி வி மரம் - நச்சுக்கரிைகளுடன் கூடிய நண்பரோடு நக்கு என்கி, நல்:fய கணி.
குணில் - குறுந்தடி கன்றையே குவி: T தான் கண்ணன்- 8. இறும்பூது - வியப்பு கை - யமுனேநதிக் கரையில் உள்ள பொய்கை: ார்சைக் கக்கி 23: த லே மீது திடுமெனக் தரையில் நின்ற ஒரு மரத்தில் ஏறிக் கீானிங் ஆன் என்க. 24 பாதவத்து ஆகுசான்-நீ உபிாது என்று பகை தனிக்கு அருளிஃண் - கருட து ஆங்கின பாப பின் பஃகினியத் தனித்து, ாதவாறு தடுத்து அதனேக் கிொல்லது சணுய் புெ:பாறு அருள் செய்தாய். E - 25. க்கு எடுக்கு விழா வினவ நீ உனக்கே எடுக்கு நீயே எடக்குப் புகல் எம்எம அழிவின்ை
அளிப்பாய், கோபாலா" என்று இரத்து ா வாத்தன மலேயைக் குடையாக எடுத்துப்

Page 125
- 1
அழிதலிற் காப்பாய் அபயத் தருவாய் கோபா லாவெனக் குறுநகை புரிந்து கோவர்த் தனகிரி குEடயா குசுவென எடுத்துப் பிடித்தே தடுத் தன் மீளழயை: பொதுவர் ஆணுெடு புகுந்தந் நிழறகீழ் 40
விதிமுறை யுனக்கே விழவயர்ந்
தார்த்தார்;
இந்திரன் வெள்கி இறைநீ யென்றே
அந்தரத் திழிந்துவந் தடியினே எனங்கிச்
பாரக மடங்கலும் ஒரடி வைத்துக் தாவி முன்னர் மூவுல கனந்த 3ாஜனன் நீயே காமுறு கண்ணு பாரதம் பண்ணப் பாரினில் வந்த நீ 3eg J 31J7 (Lp,#53lʼ7" அருங்கிஃப் பலம்ை
ஒதா துனரும் உணர்விஃன யாயினும் நாதா வுலகோர் நன்முறை பேணிச் சாந்திப னென்னும் தவமுனி தன்டாற் போந்து பதரிந்து பொருந்துவ புரிந்து குருகுல வாசம் குசேலனூெடு செய்து 10
40 பொதுவர் - ஆயர். 41 பி வெட்கங்கொண்டு. பி. இரந் விண்ணரசை மீண்டும் அளித்து : கன் என்பது நூல் வழக்கு
6. (வி - கு.) இச் செய்யுள் கிண்ணன் மு வது அா பாரதம் பண்ை
ரை அழித்துப் பூபாரம் தீர்க்க பொருள் கொள்ளலாம். 5. ஆ வினே - இயற்கையறிவுடையாய் ரோடு குருகுலவாசம் செய்தன கூறப்பட்டுள்ளது: நட்பிற் கோர ஆங்கீரசனிடம் ஆன்மஞா (சாந: &. i. 18, கூறப் பெல்லாம் - நுட்பமான விளக்கம் உள்ளொளி பெருக்கும்; அந்தன் பும் புரோகிதருக்குச் செய்விப்.ே தவம், தானம், நேர்மை, அகிம் பிடித்தலோம் என்று ஆங்கிரச தத்தின் சுரு:காண்டம் - இது '

19 -
செற்றந் தணிந்தேன், செருக்கோழித் தேனென் குற்றம் பொறுத்தருள் கோவிந்தா
வேண் 45
இரத்திட வவர்க்கு வாந்தந் தனேநீ
குயில்பயில் சோலேக் கொக்சு ராங்கண் மயிலுகந் துTரும் மருகனுக் கெடுத்தி பொற்புறு கோவிலிற் பொலிவை
அற்புதம் பாரே அறியகிற் பாரே. 苏门
6
பெருகு நட்பிற் பிணிப்புண்டு பின்னர் ஓங்கிய சிறப்பின் ஆங்கிர சன்பால் அணுகி யந்தனர் அருமறை வேள்வியின் நுணுகியல் பெல்லாம் நுவலக் கிேட்டும் ஆய்தவ மிகை அந்தண்மை நேர்ணமை 15
வாய்மை பயனவை வழுவா தொகில் குரவருக் கT:தம் கொடையெனக் கேடடும் மரபினில் உலகியல் மறைதன்
குனர்ந்தபின் ஆன்ம ஞானம் அவன்பாற் கேட்டஃன; ஆன்மா நீயே அதுநீ ஆவாய், {J
விழவயர்ந்து ஆரவாசித்தனர். 43. வென்கிதிட - செருக்கடங்கிப் பணிந்த இந்திரனுக்கு வரந்தந்தாய். 47. முரு # *னத் திருமால் மரு
நீரிவர்பால் அணுகி மெய்யுண்ர்ந்தமை கூறு பாரதப் போரை நடத்த பாரில் தீய வென்றும் (பார் + அதம் f ன்ன குறிப்புப் ரனம் - வேதம். 6. ஒதாது உணரும் உணர் 8. கண்னன் சாந்தி முனியிடம் குசேவி
E s a_ـــــــــ= ம பாகவததில், குசேaோடாக்கியானத்திற் ரிப்புண்டது குசேவிரோடு. 8 . .
- : n = i ام n = ந்தே" க்கிسي ாம் திறமை சாத்தோக்கிய உபநிடதத்தில் பட்டுள்ளது, 14, வேள்வியின் நுனுகு இபல் பர்வம், 13 ஆய்தவம் - உள5ரினச் சுருக்கி ாகை - கொல்லாமை, அகிம்சை: வேள்வி செய் ான் கே டுக்கும் உண்மையான பாணிக்கை சை, சத்தியம் என்னும் இவற்றைக் கண்டப் ன் உபதேசித்தான். 18 உலகியல் மனவே ள்ெவி செய்வதை விளக்குவது.

Page 126
-
மொழியுமிம் மூன்றையும் முடிவினில் ஒர்க; அழிவில் லாய்நீ, அசைவில் லாய்நீ உயிர்முதல் நீயே உறுதி பிவையெனச் செபுரேறத் தெருட்டத் தெளிந்த&ன:
! ? ଞTଙt if
ஒப்பில் சிவழனி உபமன் னியன்பால் 25
திப்பிய மாஞ்சிவ தீக்கை பெற்றுச் சிவோகம் பாவ3ர சிறப்பாச் செய்து சிவமே பிரமம் சேம்பொருள்
மேய்ப்பொருள்
அடி 80 சாந்தோக்கிய உபநிடதத்தி
ஆன்ம விளக்கம், நீயே ஆன்" தும் பரம் பொருள்) நீ ( = ஆள் துவம் அளி' (தத்துவமசி என் இதற்கு வேதாந்த வீத்தகர் வெ
கோட்டாட்டை நிறுவிய சங்கரர் இரண்டல்ஜ என்று "அத்துவிதம்"
துவிதக் கோட் 1ாட்டை நிறுவிய ஒரக்கு ஆன்டாவாய் இருப்பதுே இருக்கிருர்" என்று விளக்குவர்,
(+ கடேைள) என்று கொள்வர். பாட்டை நிறுவிய மத் துவர்
نی
கொள்வர் 'தத்துவபசி " சன்து விளக்கம் இது எனது, உன்து எ எல்லாப் பொருளுப் சுடர்களது ஆ வேண்டும் என்பது "துவைதாத்து பாட்டை நிரவிய திம் பார்க்கர், ஒதும் இம்மூன்றும் தனித்த:ரி ே செயற்பாடும். உலகத்தின் இருப் தங்கியுள்ளவை என்று விராக் தர்ை றல்லவர் சாபையால் மறைக்கப் முதற் பிர மத்தின் வேறுனதன்று; கூறுவர். இனி, சுத் தாத்துவித 8 மென்கண்டதேவர், உயிர், பசு மூன்றும் வேறுaேது ைஆப்பொரு பதியின் தன்மைபெற்றுப் பதியே முத்தி நி?லயிலும் பகி ஆண்டா:ே நுட்பமாக விளக்குவர். "தத்துவ, எணம்) என்று கொள்ளவேண்டும் கம் பாவன (சிவ + அகம் = சிவே தன் நிறம் மாறித் தீயின் நிறமா உயிர், மலம் முற்முக அற்றுப்போ ஒரு மனிவாசகப்பெருமான் 'சித்

20 -
உவம ணிாப் போருள் உள்பொருள் ஒருபொருள் பரம்பொருள் அதற்குப் பல பெயர்
(3 tisař 3ť}
அ | ன் அரி அம்மை ஆமிவர் ஒருமைத் நிறத் தெளித் தன்றே திருவாய் மலர்ந்தே அறந்தெரி வித்தனே ஆண்டகை நீயே கொத்தலர் மனங்கமழ் கொக்குவிற்
பதியிற் பக்தர்கட் கருளும் பான்மையில்
வேணு
கோபால கைக் கோயில் கொண்டது பூ.சாரத் தீர்க்கப் புரிந்ததின் புணர்ப்ரே.
தில் கோர ஆங்கிரசன் கண்னனுக்கே கூறிய (உன் உடலன்று; அது l = பிராம் என் ராவாகிய நீ " ஆவாய் - ஆகுவை "தத் பது உபநிடதங்கள் கூறும் மகாவாக்கியம், வ்வேறுக விளக்கங் கூறுவர்; ஏகான்மவாதக் * ஆன்மாவே பிரமம்; இரண்டும் ஒன்றே: என்பதற்க விளக்கங் கூறுவர். விசிட்டாக் இராமானு சர். (எனது உயிர் எனது உட பால, பிட்டுணு எனக்கு ஆன்டTவாய் இராமானுசர், (பிரமம் என்பது விட்டுத்துவே ‘துவைதம்" என்னும் இருமைக் கிேTட் கடவுள் வேறு; ஆன்டT வேறு என்று தும் மகாவாக்கியத்துக்கே மத்துவர் கூறும் *ன்னும் வேற்றுமையை நாம் விடவேண்டு " பூனக்குக் கட்டுப்பட்டனவே என்று கொள்ள புவி கம்" என்னும் இருமையோரு கைக் கோட் உயிர் 'சீவன்), உலகம் சிகம்), கடவுள் என் எ மு ன வை: ஆயினும் உயிரின் இருப்பும் பும் செயற்! நிக் கடவுளின் விருப் பத்தி:ே
சுத்தார்த்துவிதக் கோட்பாட்டை நிறுவிய படாத தூப நிவேபிரே உயிர் சீவன் பு:பு இரண்டும் ஒன்றே பாகும் என விளக்கங் ாைவசித்தாந் நம் நோட்பாட்டை நிறுவிய முதல்வன் (பதி), தனே (பாரம்) என் பன ள் நன் என்றும், பாசத்தின் நீங்கிய உ ù8 rቶ Tடு இரண்டறக் க:1க்கும் என்று ம் அந்த ன என்றும், உயிர் அடிமையே என்றும் மிக மசி" என்பதை ஆன்மானின் பாவன், (நியா இதற்கு நேராகச் சைவசித்தாந்திகள் சிவோ ன்ே நான் புெல்வர். தீயிற் காய்ச்சிய இரும்பு அகவே மாறு:து.ே ரிச் சிவத்தை அணுகிய ாகச் சிவமாக நிற்கும். இத்தப் பேருண்மை த:ம் தறுவித்துச் சிவமாக்கி ஆண்ட

Page 127
21
அத்தன்” என்று அருமையாக விளக் கொள்கையை மறுப்பார்போல, 'தன் ஃாப் பின்னே புறத்தர் பிழை" என்று யுறுத்துகிறர்.
அடி : 21-22 அழிவில்வாய் நீ "அக்கரி,
அளித உயிர் முதல் நீயே (பிரான நிடதம், 11, 17, 8.1
24 - செயிர் அற - சந்தேக விபரீதம் அற்
25 - கண்னன் உபன்ேபு முனியாற் சிங்தி
முனிவரால் அவர் இயற்றிய சிவகு ாா பாடியத்திலும் கூறப்பட்டுள்ளது. நீக்கை பெற்றுத் தன் னே புத் த* வஃ ஃனயைத் தஃப்பட்டோஜதல் அறிக. கள் முதல்வன் திருமு:பேற் கண்ட இவ்வொற்றுமை பற்றியன்றே முதல்வ து. "பானே பு:க:ோt" என் ஃனயே வழிபடுக ஃன்றதும், ! நூற்பதிப்புக் கழக வெளியீடு.)
சிவஞ்
- 32. கண்னன் தெனித்த உண்மை;
பொருள் என்றும், மெய்ப்பொருள் 5 உன்பொருள் என்றும் ஒருபொருள்
நூல்கள் கூறும் முழுமுதற் பொருள் : வ, அவ்வச்சமயத்தார் அதற்குச் சி
சு துர்ை, அரன் - சிவன் டிரி - விட் சிaஜம், வைனவர் ப்ேட்டுலுவுட. தெய்வமே என ஜம் இத்துமதத்தின் உ! க: ல்ை பாரதப்டோரில் அருச்சுன: அரன், அரி, அம்மை ஆம் - இவர் தப்போரில்) தருவா: பலர்ந்து அறம் துய விேதய ஈய அறத்: அக் கூறிஒ:
83. ஆண்டகை - ருடோத்தமன் என்ப;
34 கொத் க்வர் மனம் கமழ் - கு:ேகு:
வீசும் கொக்குவில், பல்வேறு சமயச் றிக கூறும் கொள்கைகள் நி: .ே
... - 5. கொக்குவிற் தியில் வேணுகே னம் பூதேவிக்கு நீ ப்ொடுத்த EL க்கு காத்துப் பூபாரந் தீர்க்கும் உள் தி kெ க்குவில் முதலிய இடங்களில் T கொண்டவை இச செய்யுள் அடிகள்
வுளுக்கு ஆகுங்கால் அவரது திருவுள

கியுள்ளார். மேப்ாண்டார் சங்க ரசின் னே அறிவித்துத் தான்தா ரூச் செய்தா று சைவசித்தாந்தக் கொள்கையை வளி
தம் அணி) அசைவில்லாய் நீ (ஆச்ய்தம் ஸ்ம் ஜீவிதம் அளி) (சாந்தோக்கிய உப
துப்போக, ஐயந்திரிபில்ஸ்ாமல்
க்னசுபெற்ற வரலாறு மாதரைச்சிவஞான் ான போதம் சிற்றுரையிலும் சிவஞான கண்னன் உமன் ஆரிய முனியாற் சிவ னா முனர்த்தோணுதலிற சிவோ கம்பாவ அருச்சுனன் கண்ணன்டேவிட்ட போது து பாரதம், துரோ பனடrருவம் 813 . னது விச்சுவரூபத்தைத் தான் நாட்டிய றதும், "ஏனேயவற்றைக் விகளிட்டு தான் $1 பாடியம் பக்கம் 1 18-Eசவசித்தாந்த
சிவம் என்றும், பிரம்மம் என்றும், செம் ான்றும், உவமணிலாப்பொருள் என்றும்
என்றும், பரம்பொருள் என்றும் மெய் ஒன்றே; அதுவே கடவுள்; அதுவே தெப் வன், விட்டுணு முதலிய பல பேயர்கள் இணு அம்: Ir - சத்தி, சைவர் கூறும் அாக்தர் கூறுப சக்தியும் என்:ாம் ஒரு பீர்நிஃiயான உண் ைபடைப்பைத் தெளிந்து, ணுக்குக் கீதை உபதேசித்தான் என்பது. ஒருமைத் திறம் தெளிந்து அன்று (பார தெரிவித்துரே ( அச்சுனற்கும் உவகுக்
.
தற்கு நேரான தனித்தமிழ் வழக்கு.
ITகிப் பூக்கும் மEபர்களின் தறு ம ன ம் சான்றோ தம் சமயபபடி தெய்வம்பற் காக்குவில் என்பது குறிப்புப் போருள்.
"ப7:ஆப் நீ கோயில் கொண்டது, பூரின் ப்டி, தியோரை அழித்து நல்வேTரரசு ரு ஷ எ க் குறிப்போ எ ஐ பது பொருள். ஐ :ைபதில் நி+ழ்ந்த போரழிவுகளே உட் புரிார்ப்பு - சூழ்ச்சி, திட்டம், அது கிட க் குறிப்பை டினர்த்தும்.

Page 128
- 1;
புனர்ப்பு வல்ப்ே போல்லாக் கஞ்சனே வணங்குதல் விரும்பி வன்படை கொண்டு வடபால் மதுரை வாயிலே படைந்து மடமார் நெஞ்சனே மண்டமர்க்
ஃழைத்தாய்: முன்னுட் கனியர் மொழிந்ததை
பெண்ணித் 5
தன்னுட் கலங்கிலுந் தறுகண் மையினுல் வெல்வது குறித்துக் கொல்கனி ததஃவ மல்லர் பஐரொடும் ஓல்ஃப்யி னேவிட மதம்பொழி களிறும் மருப்பினரிற்
கோத்துஃ3 வதஞ்செயு மாறெதிர் வருவது கண்டு 10
வீறுகொண் டெழுமிள வெஞ்சின மடங்கல் ஏறென முழங்கி யிருங்கையால் மருப்பைப் பற்றி முறித்துப் பந்தெனேக் களிற்றை ஏற்றி புனிதத்தும் எதிர்வரு மல்: ரை முறைமுறை பற்றி நெறநெற நெரித்தும் 1
7. ( வி-கு.) , புணர்ப்பு - சூழ்ச்சி 2. பால் மதுரை - வடமதுரை (இது க:ரியர் - சோதிடர் மொழிந்தது வணுல் நீ கொல்லப்படுவாய் என்ட கொங்களிறு - குவ: பீடம் என் 3. மருப்பு கொம்பு 11 மட வவிய சுை 16. சுறங்கு - காற்கு குன்றென நின்றன என்றும் கொ களம் - போர்க்கலாம். 21 நேருச் இதுவரையும் மறைந்து நின்று கன் கண்ணன் இப்போது அவனுக்கு நேரி - சக்கராயுதம்: 25. மண் 8
-... چي === 26. ஒண்ணுதல் - ஒளிருெந்திய பா 3:1). உருக்கமனி ஆகியோர்:
பின் - கண்போதுடைய தந்தைப7 சேனன் மகன் தாயாகிய தேவ? ஆக கண்ணன் இருவழிபாலும் : கஞ்சன் எஞ்சனேயால் சகோதரின அவர்களுக்குப் பிறந்த குழந்தைகF: கஞ்சன் இறந்தமையால் மது அர

E -
கறங்கெனச் சுழன்று மறங்கெட் மிதித்தும் கொன்று குவித்தொரு குன்றென
நின்றன: கண்ட கஞ்சன் கீதங்கொண் டெழுந்து திண்டிறற் படையொடு செருக்களம்
புக்குப் போருக் கழைக்கப் பொருபடை
Øt!IIT[ሷg፪ ፱ (}
நேருக்கு நேர்நின்று நெடுஞ்சமர் புரிந்து வஞ்சனே யினியும் வைத்தலா காதென நெஞ்சி லெண்கரி நேமியை விடுத்துக் கொன்றவ ரைசுங் கொண்டனே ஆங்கே மண்ணு மங்க: விழாக்கொண்டு
மதுரையில் 25
ஒண்ணுதற் றேனியர் ஒருங்குட னமா அரியஃ: யேறி அரசு வீற் நிருந்தே உரிமையிற் செங்கோல் ஒச்சி யிருந்தாய்! சத்திய பாறை சாரதி பாகிக் கைத்திறங் காட்டக் கடுஞ்சமர் புரிந்து 31
வனக்குதல் - பணியச்செய்தல் .ே வட தென்னுட்டு மதுரையின் வேரூனது . 5. - உன் தங்கையின் வயிற்றில் உதிக்கும் ஒரு து. .ே தறு கண்  ைம = அஞ்சாமை : ? றும் பாஃன: 8. ஒல்ஃப்யின் - விரைவாப் ங்கல் ஏது - ஆண்சிங்கம் 13 இருங்கை - டி 17, ஒரு குன்றெனக் ருவித்து என்றும், ’ait 17, 18; # # tt — (5 + rtri, 19, Go Foj5 க்கு நேர் நின்று வஞ்சனேFொண்ட கி ஜ் 3 கன் * கைஃனச் சூழ்ச்சியாற் கொல்ல முயன்ருன், ਤੇ நின்று போர்செய்து கொன்ருர், ER: ஐங்கர் விழா - முடிசூட்டு விழா.
நெற்றியைபு: If தேவியர் - சத்திய 37. அரியனே - சிங்காசனம் 28, உரி: கிய :ெதேவன் குந்திகேசத் த ரச ஒ சி ய ,ே போஜகுத் தஃபவருகிய தேவன் மகள் : ரசகுத்தவன் தேவகியின் த  ைம ப ஞ ண் பயும் அவள் கனன்னேயும் சிறையில் வைத்து, ாக் கொன்று வந்தவன். இப்போது டோரிலே
கண்ணனுக்கு உரிமையாயிற்று.

Page 129
- 1
நரகனே யடுங்கால் நயந்தவன் வேண்ட வரமா யொளிவிழா வகுத்தனை யுலகில்: மானமர் கண்ஐரி மகிழும் வண்ணம் வானவர் தருவினே மண்மினசக்
கொணர்ந்தாப் உடுத்த சுந்தையில் முடித்த அவலோ டுர்ே
நட்புக் சுந்தாக நாடிய குசேவுஃனக் சட்டித் தழுவிக் கட்டிவி எமர்த்தி
அகத்தெழு மகிழ்ச்சி முகத்தில் மரை
கடன் படை திறந்தேனக் காதல் பெருக த் திடமுறு ஞானச் செழு ஆசுடர் மாறன் isir வழுதிசைக் கறி பொடு க3த்து குவிக்கி வுண்ட குழலுTதுங் கண்ணு மக்க ஞளங்களில் மறைந்துள நீயே 岳
31. நாகன்-நாகாசுரன் சத்தியபாமை நர காரஃப் போரிஸ் வென்முன் 5 அவன் நிபந்து வரம் வேண்ட என் டாட்டம், 33. மானமர் கண்ணி 夏fLITü凸。卤星。( திரு - ட தம் வறுமை காரனாரு அரசனு? சுசிஃபின் வேண்டுதலால் இசைந்து இழுக்கச் சென்ருர், 37, கட்டின் ஆவல் வறுமை காரணமாகப் புல் 41. கீெடு மிகநெருங்கிய கேட்டு அவஃக் கொடுக்கக. அதஃனக் கு டுட் பெற்று உண்டு கEத்தான். 8. (வி - கு) அடி 1. கடல் மடை திற
என்சு, 3. மாரன் - நம்மாழ்வா. மொடு- புலமை நிறைந்த பாட கலந்து மிகுதியாகிக் குவிக்கக் கண் மாழ்வார் பாடியவை திருவாய்:ெ வாசிரியம் ஆகியன, 7. தொல் ஒனன் மதுரையை விட்டுத் துபோர "சண்ட முகிலுலுருண்ய சராசர் துரை கைவிட்ட - திண்டி நல்மாத 9 - பி. வாணுசுரன் சோவென்னு செருக்குடன் கண்ணஃனப் பை சுந்தி 'உள்' என்பாள், கண் ேெ3து 'டபு சிந்தை அறியாமலே தன் காதல: கிரேக்காள்: அஃதறிந்த வாணன் திருந்தான்; கண்ணன் :நிதி அரக் அடக்கி அவன் மகள் * 53:றபை

23 -
ஒப்புடனுபசரித் துப்பிலா அவகிக் சுெழுமிய நட்பாற் கேட்டுச் சுவைத்துச் !
செழுநிதி பளித்துச் செல்கென விடுத்தாய்; மீதுரை மன்னு மன்னுயிர்க் கெல்வTம் பொதுதிதி நீயெனல் பொருத்தக்
கொக்கர்ப் பதி மகிழ்த் துறைவாய் ப3ரிந்து துதிசெய் வார்துயர் து:டப்பதுன்
கடரே. :)
8.
கொக்குவிற் பதிபிர் கோயில் கொண்டாய்: தொன்மது ரையிஃனத் துறந்து முன்னுள் மன்னூ துவாரகை மகிழ்ந்தர சாண்டாய் வானன் சோவரண் வளி தெ ஃத்
தவன்றன் ஆணவ மடக்கி அதிருத்தனே மீட்டாய்: 11
சாரத்தியச் சாமர்த்தியத்திருலே கண்ணன் ான்பது அடுங்கால்-கொல்லும் வேளேயில் Ta. 32. ஒளிவிழா - தீபாவலிக் கோன மான் போல் பருரும் கண்கிளேபுடைய சத்தி ாரிசா தம் 38. நட்புக் கந்தாக - குசேலர் சிய கண்ணனிடம் இரந்துப்ோசு gor:5ಿ * ; து கண்ணஜேடு தாம் கொண்ட நட்கயிறு: - அரசு கட்டில், அரியனே 39. உப் லோ லரிசி கொண்டு உப்பின் றிச் செய்த அவல். ச் சுவைத்தாய் - குசேலர் கொண்டு வந்: 1றிப்பால் அறிந்த கண்ணன், தானே கேட்
*தாற்போலப் பிரபத்தியாகிய காதல் பெருக ர் .ே கவிப்பா + அ முது + இசை, கறி 3ாகிய அமுதினே இசையாகிய கறியுடன் 7ணன் உண்டா ன் என்பது கருத்து. நம் ாழி, பெரிய திருவந்தாதி திருவிருத்த திரு, மதுரை . சராசந்தணுக்கு அரூசிக் கண் கைக்குப் போஜன் என்று பாரதம் சுடறும் தன் மனக் கஞ்சி-வண்டுவரை ாரு ஆரக் வட வின்’ எனச் சா 5.55 it ற்றுள் வருகிறது. 10 வலமை வாய்ந்த அ ர ன் அமைத்துச் ருந்தான்; வாசைனுடைய மகளாகிய உ -31.့်၊ பேரணுகிய அநிருத்தன்மேற் i: T ாக் தன் அந்தப் புரத்தில் Tמ. ללהם.j அநிருத்தனேர் சின்ற செய்து அரணில் எவ 萤 ခိ33f.အိ; தாக்கியழித்து, வாணன் செருக்கை அநீருத்தலுக்கு ம% த்ரீெ புது வித்தான்,
து 13 ந்

Page 130
- 12
அந்த மக்களாம் ஐவர் தண்.ஜய் எத்தனே பிடரி விளிருந்தவர்க் காத்தாய்;
ற்றைக் குழலேப் பற்றி பிறக்கக் #] ಸಮ್ಮೀ? குழியே , , 38.5 المية கண்ணிலான் மைந்தன் கெளரவ ரவையிற் பண்ணின் மொழியாள் பாஞ்சானி
துகிஃப் 15
உரிகையில் ஒல்மென் றுனேயவள் அழைக்க அரிவையின் மானம் அன்று நீ காத்தாப் பாண்டவர் பொருட்டாய் ஆண்டகை நீயே நூற்றுவீர் பாற்று? தேற்று நடந்தாப் ஆங்கவர் பொறிக்கிடங் க:ைத்துனே
ரீேழ்த்த 37
11. அத்தை - குந்திதேவி ஐயிர் 1ாண்டவர். கண்ாஜன்
SITT ir .
அவன் பாண்டவரைக் கா கண்ணில்ான் - திருதாட்டி போதனணுதியோர் : நிற்றுவர் "3 + ஏற்று + நடந்தாப். 21. வெகுண்டு நிமிர்ந்து. உள்ளுறை கப்பட்ட மல்லர் 24. துது முடித் ரைத் தவிர்க்குமாறே தருமன் கன் னேஜே பாரதப்போர் நி3ழ்வதைே போர் முடித்துப் போர் நிகழ்வதை விருந்துண்டு; அவன் போரில் பசு (3, கர்னனிடமிருந்து கவசகுண்ட GFF LÜTTI; ( f , , řas: Gör ঐতিহ্য, ঐ এক্স ব্লক্স க்ேக தந்திiயக்கொண்டு வந்
அழைத்து ஆல்சூெடு ந. மின்ம மெல்ல தழுவவிட்டான்; பாழியை எடுத்துக் கண்னனிடம் 1-ம் இருப்பதை அன்பித்தாமனுக் அவையிலிருந்து இதைப் பார்த்து: சீTட்சியாகக் கண்னனுக்கு ஏதோ அசிஃத் திரி பன்மீது ஐ:ங்கொண்டி, மீறித்தனர் பார்க்க: ן_J5:הו ד b 58 விரும் கெளரவரும் போருக்குப் பு Tடிக் துரியோதனனும் அருச்சுை ].i என்பதை முன்கூட்டி கால் மாட்டிலும் இரண்டு ஆசன {ễ TTỗ t_T#ffỉ ở செய்தான் மு: கமோட்டில் அமர்த்தான்; அருக * Tள் சண் விழித்த ஒன்ணன்
፲'åቕW ና =
嘴
"அதோ அஃன்ை வந்து:

4 -
ஓங்கியுருத்தெழுத் துள்ளுறை மல்லரை மிதித்துத் துவைத்தாய், வீட்டும. ராதியர் துதித்துனே வேண்டத் தொல்லுருக்
- : தாது முடித்துச் சூழ்ச்சிகள் செய்து வேத முழங்க மாதவ மீண்டாய்;
பொருபடை யந்ேதிப் போர்செய்
பேரென்(று) அரபிக் கொடியோற் கருஞ்கு ரூரைத்துப் பணிவுட னிருந்த பார்த்தன் றனது மணிநெடுத் தேரை மண்டமர் தன்னில் நடத்து வேனென நாடக மாடிஃன: }
girl J - jiġi TI Liġiji jisiru isir அடர வியல்பினே அறிதலோ வரிதே.
1ள் கண்ணனுக்கு அத் தை முறையினன். Tண்டவ சகாயன் எனப் பெயர் பெற்றுள் து துமை மகாபாரதத்திற் காண3 F ம், 14. மைந்தன் - துச்சாதனன், கெளரவர் - துரி ாேன் போரும் இவரே, நூற்றுவர்ால் ஓங்கி - விகவருனமெடுத்து உகுத் தெழுந்து Iல்:ர் - பொறிக்கிடங்கிலே மறைத்து 3வக் துச் சூழ்ச்சிகள் செய்தன -(1) பாரதப்போ ண்ணர்னத் தூதனுப்பினுன் ஆணுல், கண் ப விரும்பினுன் ஏற்றுவந்த தாதை விரை உறுதிசெய்தான்; (3) விதுரன் மஃனயில் ங்குபற்ருமல் விஸ்லே முறிக்கி வழி செய்தது; -:ங்களே இந்திர ஃ ைஒரம், இரந்து பெறச் “ன்மீது தாகக் கண்ேணிய இரு முறை இரவாதி பாங்குவித்தது ( 5 ) அ சு ஸ் த்த T I ஃTத் ந்து செல்கையிற் கண்னன் தன் கஃனயா அர்வத்தாமன் குனிந்து நிலத்திலிருந்த ஸ்ஃான கொடுக்க, கண்னன் வாரத்தி:ே "ரில்ே தக் காட்டினுன் துரியோதன் முதலியோர்
அசுவத் தாமன் பூமியை பும் வானத் 10 தயும் சத்திய ஞ் செய்து கொடுத்துள் சான் என்று, அவ னுக் குப் போரியே பண்.ந்த :ே 3.0 ருட்டினன் துர்துச் சருக் F ம் t - "அண்ட டை திரட்டியபோது, கண்னனது உதவி ஆய தும் துவாரகைக் குச் சென்றனர். இவர்கள் யே அறிந்த கண்ணன், தன் தஃ'மாட்டிலும் ங்களே :வத்துவிட்டு, நி த நி ை 'ச' வின் கலிற் சென்று துரியோதனன் செருக்கி ஒல் சுனன் பரிவோடு காடி பாட்டில் அடர்ந் முதலில் அருச்சு னஃனயே கண்டான். அருச் irள் இன்" என்று துரியோத னஃ க் காண்பித்

Page 131
- 125
தர்ன், இருவரும் கண்னனின் உதல் முதற் காண்பவருக்கே உதவி செய்வ தந்திரமாகச் சொல்லிக் கண்ணன் த குத் தருவதாகவும், தா ன் மட்டும் போரிலே ஆயுத மேந்தி, போர் : வாக்குறுதி யளித்தான். அருச்சுனன் , டக் கண்ணன் உடன்பட்டான். இை பாண்டவர் வெல்லும் வண்னம் ப ை கொல்வதற்காக, சிகண்டி என்பானே வில்ஃ வைத்து வாeாா விருந்த வீட் எனிருந்து அம்பு விடச் செய்தமை; (3) எத்தாமன் இறந்தான்' என்று தரு வித்தமை {3} கர்னன் அருச்சுனன் சுனனது தேரை நிலத்தில் அழுத்தி, (4 கண்ணன் உயிரை விடுவதற்காக முழுவதையும் தான்மாகப் பெற்றமை: ணும் கண்டேந்திச் சமர் புரிகையில், லீமனுக்குக் குறிப்பாக உணர்த் தி, மாகாபாரதம் முழுவதும் கண்ணனுை றன. இதஐல் அவன் "கபட நாடக பிளான். சூத்திரதாசி என்பவன் நாட! முழுவதையும் கன்னன்ே பின்னணியி
அரவியல்பு - கடவுரூக் ஆப் பரம் (ே என்றும் இரண்டு இயல்புகள் இருப்பத வனது மேலான இ ய ல் , சொரூப: பனத்தையும் கடந்த பிரம் (சிவம்) களோடு விரவி நிற்கும் நிஃ; இது உலகைப் படைத்து, உயிர்களுக்கு உட வில் அழுந்துமாறு மறைத்து (திரோ: ரூன். இச் செயஃ) ஒரு நோக்கில் ப பவனுகவும் தோன்றுகின்றன். காத்த
=" |
பி:ே இறைவன் கீபடநாடக சூத்
தத்தில் இடம் பெறுங் கண்ணன் இ வஜப்க் காட்சியளிக்கின்றன். மக்கள் வுடைய கடவுளின் செல்களே விள ! சுள் தான்றுவது இயல்பே. கடவுளி
ཏྲེ་
 
 

யைக் கேட்டனர். நான் கன் விழித்து, ாக மூ டி வு செய்து விட்டேன்" என்று படைகளே மெல்லாம் துரியோதனனு க் பாண்டவருக்குத் து ஃண் போவதாகவும், Fய்வதில் லே யென்றும் துரியோதனனுக்கு விக்குச் சாரதிய சக இருக்குமாறு வேண் த வி ர, இன்னும் பாரதப் போரி :ே ;ழ்ச்சிகள் செய்தான்: (1) விட்டுபரைக் அருச்சுாைனது தே ரி ல் அமரவைத்து, மர் மீது அருச்சுனன் சிகண்டிக்குப் பின் துரோணரைக் கொல்லுவதற்காசு, ஆசு ஃாக் கொண்டு பொய் சொல்லச் செய் மீது தாகக் கண்ணயை ஏவியபோது அருச் துருச்சுனன் தலே பைக் காப்பாற்றியமை: அவ:ரிடமிருந்து அவன் செய்த தருமம் {3} இறுதியிலே துரியோதனனும் வீ. துரிபோன்னது துடையில் அடிக்குமாறு துரியோதனஃன்க் கொல் விக் நடை: 31. டய க | ட நாடகங்கள் பேசப்படுகின் சூத்திரதாரி' என்று பெயர் பெற் பூஸ் சுத்தை ஆட்டுவிப்பவன்; பாரத நாடகம் ல் நின்று நடத்தியுள்ளான்.
1ானது) என்றும், தபரம் (கீழானது ாக இந்து சமய நூல்கள் கூதும். இறை க்கணம் எனப்படும்; அது சொல்ஃUபு 5 ஆகிய நிலே கீழான இயல்பு உலகுயிர் நடத்தலக்கணம் எனப்படும் இறைவன் ம்பு (pதவியவற்றை உதவி, உலக வாழ் ானம்), இறுதியில் முத் தி கொடுக்கின் ர்க் ஆமிடத்து இறைவன் வஞ்சகம் செப் ருெழிலேச் செய்யும் விட்டுணுவின் நில தாரியாகக் காட்சி பவிக்கிரன், பார தக் கபட நாடகக் கஃபில்  ைதேர்ந்த தமது சிற்றநிவைக் கொண்டு முற்றறி க முயல்கையில் இத்தகைய முரண்பாடு 1 இயல்: முற்றுக அறிவது அ பிஆர்.

Page 132
- 126
9)
அருமனற முதல்வ நீ ஆரமர் கருதிக் குருசேத் திரத்திற் குழாயிய விருபெரும் படைகளுக் கிடையே பார்த்தன் றேனரக் கடவி நிறுத்தக் கெளரவர் பக்கம் குலமூ தாதையும் குரவரும் கேளிரும் 5
ந:முறு நண்பரும் நாணில வேந்தரும் அணிவகுத்து நிற்பதை அருச்சுவின்
பார்ததுத்
துணிவுடன் இவரைக் கொன்று
தொஃலத்து
குருதி தோய்ந்த கொடுநில ttாள்வது கருதேன் கண்ணுவெனக் காண்டிபநழுவ 10
உளமு முடலும் ஒருங்கே நடுங்கித் தளர்வுறு கேல்வையில் தனஞ்சயன் தேறி ஆறப்போர் புரிவதில் ஆர்வங் கொண்டு
தக்கதங் கடமையிற் றன. ஆதவின் அருச்சுனன் : மேதகு போர்வினே மிடுக் வில் வினே யொடுப்பாப்,
நல்வியல் யோக நடுநிலை
}.
(வி - கு. இச் செய்யுள் சுண்ணன் ஆ:
பைக் கூதுவது. அபு - அரு"ே வீட்டுமர் : குரவர் - துரோனரும் திர்ை - கோடுமையான் எய்திய நா காண்டிடம் - அருச்சுன்னது வில். அனனது பெயர்களுள் ஒன்று 15. பதஜல் கீதை மழையாகவும், கன் ருத்தல் ந்கதேச வுருவகம், 18 - ! 22 - 23 , சீனத; i, 27 - இன் கருத்துக்கள் கீதையின் இரண்டாம் நீ ஆசியன் அல்லவா? உற்ற ாே ணுக்கு அடுக்காக பண்பு என்று 3
26. தக்க தம் கட1ை பில் - ஒவ்ட் சுடமை களினின்றும் 2?. அழுங் Trias > - Lusir SY LC I VĚ Fr. i 3 வியல் போக நடு நீ ஃ1 - இன்ப தோல்லிகன் ஆகியவற்றைச் சபF

சிறப்பாய்த் தன்கடன் செய்தற்
பொருட்டுப் போத நிறைந்த சீதையைப்
பொழிந்தாய்
உயிர்க்கிரங் கிஃனயோ, உடற்கிரங்கினேயோ உயிர்க்சுழி வில்ஃமற் றுடற்கே பழிவு: உடுத்த கந்தையை உதறித் தள்ளி அடுத்தொரு புதிய ஆடை பணித் தாங்கு நைந்த அடலே நீக்கி நன்மாப் 3 []
இந்த வுயிர்தான் எடுக்குமற் gேருடல்: பிறந்தவர் இறத்தலும் இறந்தவர்
பிறத்தி ஆம் இயல்பென வறிந்தும் இரங்குவ தெவஅே? அயர்ந்தண் கொல்லோ, ஆரிய னஃலயோ? மக்கள் யாக்கை மண்ணி வெடுத்தோர் 23
ாறுத விழுக்கமாம்: புழங்குத வேTழிவாய்
கொடு முடிப்பாய்: வேல்சுனே தொடுப்பாய்;
நிற்பாய்;
நச்சுனற்கு உபதேசித்த கீதையின் பொழிப் :ற முதல்வன்-திருமால், 3 குலமூதாதை - விருபரும் கேளிர் - உறவினர், 9. கொடு -டு; நிலம் + ஆள்வது எனக் கொள்சு, 10. 12. எல்வை - வேளே தனஞ்சயன் - அருள் போதம் - மெய்கறிவு பொழிந்தாய் என் ஈ என் கருமுகிலாகவும் உருவகிக்கப் பட்டி 21 பகவற் கீதை i, 32 மொழி டெர்ப்பு கருத்து. 24 - 80 இவ்வடிகளிற் கூறப்படுங் அத்தியாயத்தில் வருவன. ஆரியனஃயோ "ரில் உறுதி தளர்ந்து மனம் கடிதல் ஆசிய உண்ணன் கூறுகிருன் (கீதை i, 2)
வொருவரும் செய்யத்தக்க - செய்ய வேண்டி பகுதல் - செயலற்று அழுதல் 28. மேதகு 4றப்போர்; மிடுக்கு - ஆண்மை. :) நல் துன்பங்கள், இலாப நட்டங்கள், வெற்றி ாக நோக்கும் நிவே f கீதை: i, 38 )

Page 133
127-س۔
நன்றே செய்வாய், நவைத என்று தெருட்டி இன்னு செய3ே பிறவி சேர்ப்பதுெ செயலே விடுப்பது மயலா செயலி லுலகம்- இயலுவ
செயற்பா லணசெயல் சிறப் எல்லா மீசன் செபலெனத் நல்லார் பலனில் நாட்ட பற்றற் றவராய்ப் பணிசெ கருமயோ கத்தின் பெருை
துல் பல கற்று நுண்ணறி #ால்புற வளர்த்தல் ஞான உலகுயி சிறையென நிலவுரு இயல்பிஃனத் தேறி இதயந்
சேயல் சொல் வேறருெடு
தூய வாக்கியுயிர்த் துரிசுக! உள்ளம பண்-பட் டுயிர்தோ வள்ள விறையென வழிபட் பற்றுகி னாற்றிறை பற்றின. நிற்றல்மெய் யறிவென நி3 ஞானயோ சுத்தின் நன்மை ஊனமில் ஞானத் துறுதியி
ஃானவர் பவர்க்கு மாட்டா த்தியா :ென் நேரப் பணிபு சித்தியுஞ் சிறப்பா முத்தியு
தவை - போர் செய்யாமையால் வரு அவற்றின் பலஃr அனுபவிக்க மீண்டு யிருத்ததால், கருமங்கஃன விட்டுச் சர் வின் விளேவேண் கீதையில் கண் என என் செயல் செப் ப வேண்டும் என் ப 3 நிறைய 43. முப் பொருள் - உலகப் புTசத்தால் கட்டுண்டது), இறை (ப இவற்றை விரிவாக ஆராய்த்து தெளி மக்கள் வெறும் முஃாயறிவை மட்டும் முஃவியறிவோடு இதயமும் திருந்தி இ 43. செயல், சொல், சிந்தனையாகி எதிரப்படும். தி .ே உயிர்த் துரிசுக்ள் - 47. உயிர் தொறும வள்ளலாகிய வழிபட்டு என்க. 49. உயிர், உலகக் ததன் வண்ணமாவது ஆதலால், இ பைப பற்றி நிற்றல் வேண்டும் (பதி பற்றுவி பற்று விடற்கு" என்றும் தி ம63தர் மாட்டாமை - இயலாமை, என்பதும் முத்தியை உணர்த்தும் சிற
- ?

விர்த் திடுவாப் மவற்குச் ன் றெண்ணிச்
மென்றும், தாதலின்
岳
பா மென்றும்,
தேனிந்து
மிலாதே
ப்வ ரென்றும்
புரைத்தாய்; 垩*
வதஃனச் ாே காதென்றும், தப் பொருளின்
திருந்திச்
சிந்தனே மூன்றும்
5
iT E. T.
"று நிற்கும் டுகிேன்
ப் பற்றி
3ாப்பா யென்று
யுரைத்தாய்; ரிைற்றல்
மையினுல் வர்க் கெல்ஷாக்
மளிப்பேன், 岳岳
ம் வசை, 32 - 33 கருமங்கள் செய்யின் ம் மீண் டு ம் பிற வி யெடுக்க வேண்டி எனியாசங் கொள்வது, மயக்கமான அறி மக் கீ பீர் ஒவ்வொருவரும் பற்றின்றிக் வித வலியுறுத்துகிருன் 42. சால்புற - ம் (பாசம், சடப் பொருள்), உயிர் (பசு தி, சத்துப் போருள்), சைவசித்தாந்தம் வாக்குகின்றது. 44. இதயம் திருந்தி -
வளர்ப்பதாற் பயனில் ஆல. றை1 ஒக்கு த ல் ல இடமாக வேண்டும் ப மூரி 3ர் றும் r என் வி இவை திரிகரணம் உயிரைப் பந்தித்திருக்கும் மலங்கள் 48 - இறை நிற்கு.ெ ரைத் தேறி அவ்விறையை சும் இறைக்கும் இடையே நின்று சா ந் பல்பான உலகப் பறறை விடுதிற்கு இறை bறுக பற்றற்ருன் பற். ஃன, அப் பற்றைப் துக்குறளும நோக்கு க | ஃ 3. மானவர் - 58. சிறப்பாம முத்தியென் க சிறப்பு ரப்பாகிய முத்தியெனப் பொருள் கொள்க

Page 134
- 128
எக்குடிப் பிறப்பினும் யாவ சிக்கென வென்&னப் பற்றி புகரெனப் புகுந்து பொய்ய மிகவுயர் சுதியாம் மேனிஃ நல்லார் தமக்கும் பொல்லா
நாளேடு நிற்பேன், நவமுஞ் இன்னு ரீரியார் எனக்கிஃப் என்னுர் வலர்பால் யானிரு. அன்னு ரென்பால் அமர்ந்தி: பத்தி நெறியே பலர் க்குநன்
அத்தகு நெறிமே லாகுமென் பத்தி யோகப் பயனெடுத் நிறைநிலை யெல்லே இறைநி3 எய்துவ துயிர்கட் கீடேற்ற
மெய்ந்நிவே பழியா மேனி3ல
புகுவ தாவதும் போதர வி மிகுநவமாவதும் மேதக வுை இறைமய மாகி நிறைபிர ! இரண்டறக் கலந்திடுந் தின் ஒருதிலே யாவதும் உயர் முத்தி
விள்ளற் கரிய வீட்டியல் வி கொள்ளற் குரிய கொள்கை விதந்து கூறி விட்டுணு வெ இதந்தரு கடவுள் யானே : அறந் தேய்ந் துலகில் மறர் காலத் தெல்லாம் ஞாலக்
డ్ 6 - 55. ఇh iY, డిg, f0 - 5 #; இன்னுர் - வெறுக்கப் படுபவர் இனிய ஆர்வலர் பால் - என் மீது பத்தி கெ இறை நிலை - உயிர்கள் பக்குவப்பட்டு மயமாகி இறைவனுேடு கலக்கும் மூத் வதும் - புசுத் தக்கதும், புகுந்தபின் மீ டாய் - வாயால் உரைத்தாய்.
77 - 78. கரும யோகம், ஞானயே தக்க கொள்கைகளே விதந்து கூறியெ: ஒன்று மட்டும் போதாது; மூன்றும் தி வென்னும் இதந்தரு கடவுள் - காத்த களுக்கு இன்பந் தரும் கடவுள். 80.

ர யாயினும் யெனேயே
தொழுகின் பெறுவர்; * தமக்கும்
செய்வேன் யாயினும்
பதுபோல் ரி திரு பபர்
፴፫,ዃ sssr
றறிகெனப் துரைத்தாய்! யதனே மென்றும்
யென்றும், 7t}
ங்துைம்
-யதும்
மத்துள் பத் துய்ப்பதும் யானெ
f
Iண்டாய்:
ஒளிவையென
ான் தும்
பென்ருய்
த8ஸ் யெடுக்கும்
திழிந்து E.
துை: ix, 20, 61. நான் நடு நிற்பேன்
என்பதன் எதிர்ச் சொல். T ாண்டவரிடம். 68. நிறை நிஃப் எல்ஃ: நிறைவு பெறும் முடிந்தி நிதி, இறைவன் திநி3ல, 71. புகுவதாவதும் போதர வில் வேண்டாததும் முத்தி நிலே, 76 வின்
ாகம், பத்தியோகம் என்று கொள்ளத் ங்க n க்க ள் ஈடேறுவதற்கு இவற்றுள் நம்முள் ஒத்தியல வேண்டும். விட்டுது ற் கடவுளாய், கருணே வடிவாய், உயிர்
அறந்தோய்ந்து. (ắEGY; iv. 7, 8)

Page 135
- 129
நல்வோர்க் காக்கவும் அல் ஜாழி தோறும் உடலெடுப் வாழி புறுதி வழங்கி யவ பானே தெய்வம், பானே
ர&ரய விடுத்துநீ பெண் வழ
எல்ஜா வுலகமும் எல்லா : sfiguri di Tatloff. Grsatist
ஆவி நிற்குநின் அளப்பரும் ஆேகி யருச்சுனன் தெருளக் வெருக்கொளப் பழைய உ
மெய்யறி வித்தனன், செய் அன்று நீ பார்த்தற் சுருளி என்றுமிள் அலகில் இயங்கு அவலக் கவலேக் கருமருத் தவலா ஞானம் தருதளிற்
திக்கெலா மேத்தும் திருவுன கொக்குவிற் கிருபா கரன்ே உறைதவி னெ மக்கினிக் குள் அன்று போலவே இன்றும்
நின்றெம் முன்த்தில் நிறை
இங்கே கண்ணன் தன்னே விட்டுனு:ே யைக் கூறுகின்றன். ஞாஸ்த்து இழிந்: லோர் - நியவர்கள் தடியவும் - தண் என்பது கண்ணன் கூறிய உறுதியை வ அவற்கு - அருச்சுனனுக்கு. 87 - 89, பெருவடிவம் விசுவருடம் ) கூறப்படு ஆ.டலோடு நிற்கும் அருச்* விண் 42 காணலரிதாகவும், கண்ண்ண் அருளி 91. வேருக்கொள் - அவ்வடிவத்தை காவே. பழைய உருக்கொடு - மூத்தி 33. மெய்யறி வித்தனன் - ப ான் : செப்தகு செய்க எண் - நீ இனிச் ெ கண்னன் அருச்சுனனுக்குக் கூறுவதா ஆrம் அறிவாகிய பருத்தறின வக் YF(ே Will) அளித்திருக்கிருர் தீதும் தீயதை விலக்கி நல்லதை நாடு சுத மாகத் தெரிவு செய்வதற்கும் பல இ கொள்கையில் உறுதியாய் நின்று, வ சியால் தனது இன்க்கை அடைய வே கள் + தம 95 அ3:க் கன்ஃ1க்க தவிர்தல் இல்லாத ஞானோம். அஃதா: கண்ணன் அக்காலத்தில் அருச்சுன ஒதுக் நிறை வேற்றிச் செயற்கரும் செயல் : ாேங்கும் உள்ளான்; ஒவ்வொருவர் ஐ. ஜேடு அளவளாவியது போலவே இ : கிருன் அசின் கடந்த கா: க்து ஆஎ நிலும் உணர்வாய் விளங்குகின்ருன் : பொருளாக உள்ளான்.

வோர்த் தடியவும்
பேனென
ற்கு
யெல்லாம்
தி படுகென்று
அயிர்களும் நிகழ்வும்
வடி53வத
காட்டி
ருக்கொடு நின்மூய்;
தது செய்கண் சிய கீதை பூ ம் மக்கடம் தாகித்
கண்ஞ
ட யாய் நீ காட் டத்தில் றையொன் றில்லே,
ந்திருப் பாயே.
வ யெ னக் கூறி, அவதாரக் கொள்கிை து - பூமியில் இறங்கி அவதாரம் ) அல் டிக்கவும. வாழி உறுதி - இங்கே வாழி ாழ்த்துவதற்காக நிற்கும் இடைச் சொல் கண்ணன் அருச்சுனற்குக் காட்டிய திருப் கிறது. 90. தேகி அருச்சுனன் - ம வித 1ளனக் கண்ணுல் இவ் விசுவரூபத்தைக் ணு விட அருச்சுனற்குக் காட்டினுன் என்க) க் கண்ட அரு ச் சுனன் அச்சம் கொள் ப கண்னணுகிய உருவத்தைக் கொண்டு. உனக்கு மெய்ப் பொருஃள அறிவித்தேன்; சப் யத் தக்கதை செய்வாய். இவ்வாது ள் அறியப்படுவது. சுடள்ை மனிதனுக்கு
கொடுத்து சிந்த&னச் சுதந்திரத்தையும்
நன்றும விரவிய உலகத்தில், மனிதன் ந்திரம் உடையவன்; அவ்வாறு சுதநதிர டையூறுகள் உள்ளே ன ம னித ன் தன் ரும் இடையூறுகளே வென்று, விடாமுயற் விண்டும் என்பது, 94 - மக்கடம் - மக் அருமருந்த கி 36 தவலா ஞானம் - புது எய்தித் தக்க ஞானம், 100 - 101. துக் கீதை உபதேசித் துப் பாரதப போரை செப்த :ே ரிபோன் மட்டுல்லன்; அவன் *ளத்திலும் உள்ளான் அன்று அருச்சுன *ன் நம் எம்மோடு பேச ஆயத்தமாயிருக் ல் )ெ ன் மக்கள் ஒவ்வொருவர் உள்ளத் எமது உயிருஈர்வ1 ல் பற்றக் கூடிய ஒரு

Page 136
ー130
10)
பாயிரு எகற்றும் பரிதியே ஆயிரந்தஃப்ட் டவல்
பார்த்தணுக் சுருளிய மூர்: பிறவா யாக்கைப் டெரியே இறவாத் தமிழ்நூல் ஏத்து
மெய்த்தே வென்றும் மேே பொய்த்தே வென்றும் புக பிறந்திருந் திறக்கும் பெற். மறந்துந் தேவென் மதிக் 8 தாயின் வயிற்றில் தங்கிப்
ஆயின், கடவுட் கீடுக்கா TF" ரக்கோள் தவறுقت لاتين إليه
சித்தாந்த சைவர் சேப்பக் எத்தா லுந்தெளி ເກີadIT . கிண்னனேக் கடவுளாக் கரு
எண்ணிப் பலநாள் இருதகீ வருகையி லவ்வை வாய்ெ திருமாற் கடிமை செய்Lே மாலற நேயம் மலிந்தவர்
ஆலயந் தாலும் -~]'t3'ଞTତ୍ତୀ
10. (வி. கு) இச்செய்யுள் ஆசிரியனது தயக்கம் அடி 1, பாயிருள் - பரவியுள்ள இ. தலைப்பட்டு, சித்தம் ஒருவழிச் செல்: பதிகாரம், மணிமேகலை, ஆகிய பழ சளேக் கூறுமிடததுச் சிவபெருமானேட் குறிப்பிடுவதோடு சிவனுக்கே முதலிட பின்&ளத் தமிழ்ப் பிரபந்தங்கள் பாட மரபில்&ல பிறந்து இறககும் பிற :ெ தேவர் என்றும சைவ சமய குரவர் ஆராயுங்கால் 12. அவதாரக் ே இறப்பும் இல்லாத இறைவன், பண் பிறப்பான் என்னும் அவதாரக் கொள் ஒப்புக்கொள் வாரெனிலும், சைவ 18 சைவசித்தாந்தக் கோட்பாடே சி &னக் கடவுளாக எங்ங்ணம் கருதிப் ட பாமையினூல், பலநாளாய்ப் பாடுவதா 17 - 18 - சிவாய நமவென்று சிந் : இல்ல' என்று பாடிய ஒளவைப் பி என்று அறிவுறுத்துகிருர், 19 - 20 தில் இறுதிச் சூத்திரத்தில் விரும் அ திருக்கும் பு: மயக்கம் முற்றி* : அறியப்படு பொருளாகிய பகுதியை ருத அன் நிறைந்த சீவன் முத்தரி, சிவனுகவே கருதி வழிபட வேண்டும்

போல . முற்ற ட
வாழி ா னென்றே ஞ் சிவனே
லார் பிறரைப் ஐக் கேட்டும்: றிபர் தம்னே ம லா க தென்றும்,
பிறத்தல் -
தென்றும், :ென்றும்
சுேட்டும் , ந னெங்ங்ண் நதுவ தென்றே
aப் பட்டு மாழி நினேவில் னச் செப்பவும்,
டிேடமும் த் தொழுசெனப் j
, தெளிவு, வணக்கம் வேண்டுதல் கூறுவது ருள் 2. ஆயிரத் தலைப்பட்டு - பல வாது பலவளிப்பட்டுத் தடுமாறி 5, சிலப் ந் தமிழ் நூல்கள் தமிழகத்துக் கோயில் ப் பிறவா யாக் கைப் பெரியோன் எ ன் று ம் கொடுக்கின்றன. பிற தெய்வங்களுக் ஆப் டப் படினும், சிவனுக்கு அவ்வாறு பாடும் தய்வங்களேப் பொய்த் தேவு என்னும், சிறு முதலிய சான்றேர் கூறுவர் 11. ஆயி க் - 3காள் - அவதாரக் கொள்கை, பிறப்பும் னிலே ஒரு தாயின் வயிற்றிலே தங்கிப் 'i' íF;311 | வைணவரும் பிறரும் (கிரீத்தவர்)
சித்தாத்திகள் ஒப்புக் 1றந்ததென நம்பி வந்தமையால் art off &:୪t ாடுவேன் எ ன் று, எவ்வாற்றுலும் தெளி விடுவதா என்று இருதலைப் பட்டிருக்கேன் தி , திருப் பார்க்கு, அடாபம் ஒருநாளும் ! "திருமாலுக் கடினம சேய்' " இவை மெய்கண்டாரது சிவஞான போதத் tr}IV ji] 5፧ጋ} -- உயிரறிவைப் பற்றி
டிகள்.
நேயம் மலிந்தவர் வேடம் -
ற்றுப்ே Telf ,
உள்ளவாறு அறிந்து அப்பதியில் இடைய ன் கோலம்; அதாவது, சீவன் முத்தரைச்
:ான்டது.

Page 137
-13)
பொய் கண்டார் காணு ' ஐயன தானே அகத்திருந் பார்த்தன் நின்மே விட்ட தீர்த்தன் சிவன்மேற் கண் சிவனும் பாவண்ச் சீலந் (
அவத" ரத்தின் ஆழ மறி உள்ளத் தெளிவ்ெசைக் குண் வன்னாற் பண்பெண் வி புரத்தி ஒருபது பாட உறுதி பின்ா முதனடு விறுதியாய் மூவர
முதற்பொரு ளொன்றே ெ அயனரி பரனென அப்பேறு பயணிலே நோக்கிச் சிறக்கு படைப்போன் படைத்தவை இடைநிஃப் நிற்கும் இறை:
岛品一骂岳。
2.
அருச்சுனன் கண்ணன் டோவிட்ட ம.
டஃபாயால் வில்லிபாரதம், துரோன சிவமாகப் பாவனே செய்தவன் 'சிே சிறப்பைத் தெளிந்தமையாலும்.
அவதாரத்தின் ஆரம் - கடவுளுக்குப் கண்ணனே சொல் லு கி ரு இன். ( : பிற வி மெ டு க்கு ம் ஒரோயொரு வ: வுட் பண்பு கிள் (ரி நதி பTகக் க  ை யோர் அத்தகையோரை மக்களில் ஒ: துள்ளார்' என்று நம்புவர்; பிறர் டித்து நிற்கிறர் என்பர். சீவன் முத் கருதி வழிபடுவது தக்கதேயாம். ஆழ
அடி 30 - 2ே1 முதலும் நடுவும் முடி சிவன், என்னும் மும் மூர்த்திகளாப்
ஒன்றே தொழிற் படுகின்ற முறைய என்றும் காக்கும் போது விட்டுலு (ந பிறப்பிக்கும்போது சி வன் (முடிவு
பெறுகின்றது. 33. பபநிலே - இறுதி தும் நிவே அதுவே சிவகதி அந்த g is a fulf (Kingdon of Good) நிறு ou6:L-Cyr (E''loi ution ) (Lp 37.T. s: றைால்ே வளர்ச்சியடைந்து சிவராச் 4 றது என்க். 33 இட நிஃ - நிதி வாற் காக்கப்படும் நிஃ. விண்டு -

மெய்கண் டுரைத்த
ஆர்க்கவும், மஐர்கள் ட திறத்தால் தேறியும்
s
பிந்தும்
எட7 ப துன்றன்
தி யொருபா
"ண்டேன்;
"ய் திற்கும் []
#யற்ாடு முதையால் பர் கோடலின், in Effr
பரிந்து காக்கும்
நீ விண்டுவாய்க் 3.
Rர்கள் சிவபிரான் முடிமேல் காரைப்பட 7 பருவம், 81, 2 ) கண்னன் த இன் ஐ க் "கம் பாவனே) சிவன்முததன் என்னும்
பிறப்பும் இறப்பும் இல்லே என்பதைக்
 ைத: tv, (, ) ஆயினும் மண்ணிற் * பால் அவ்வக் கால ங் களி லே ரு _ ப் - தி ம்; சீ ன் புரந்தர் இத் தி  ை5 குச்ாரர் 'கடவுளே மனிதனுய் அவதரித் சைவர் பி டவு ள் மனிதனிடம் அ தி ட் தணுகிய கண்ணனேக் கடவுளோடு ஒப்புக் ம்ே - ஆழ்ந்த கருத்து.
-வுமாகி, முறையே பிர மா, விட்டுணு, நிற்கும் கடவுளாகிய முழுமுதற் பொருள் ால், ப3 டக் தம் போது பிரமா (முதல்) டு} என்றும் அழித்து அருள் செய்து மீளப் என்றும் ஒரு பொருளே மூவேறு பெயர் நிலை, உயிர்கள் முடிவான ப யனே யெய் நிலே  ைசு கூ டு ம் போது பூமியிலே சிவ வப் படும். சிறக்கும் பாங்கு - மலர்ச் லகும் உயிருமாய்த் தோன்றுவது, படிமு கியமாகிய முடிவு நில் நோக்கிச் செல்கின் எனப் டும் நிகழ்கா: தி: விட்டுணு விட்டுணு,

Page 138
- 132
கடைநிலைக் குயிர்களேக் கட சிடி யென்னச் செப்புதல்
அவநெறி விடுத்த அப்ப-ர! அரியே பரற்குச் சத்தியா பொய்கைபேய் பூதமும் பெr
மெப்புனர் மாறனும் இருவரங் கத்தாற் றிரிவரே ஒருவ னங்கக் தொருவனுள் அறுதியிட் டுரைத்தனர், அ. உறுதியாய் நம்பி உன்னே :
கண்ண போற்றி மனி வை வெண்ணெ புண்ட பண்ணன் கண்ணுள் ஒளிருக்கும் விண்ண உண்ணு நீரினும் உள்ளாய் தண்னரிே நல்கும் தயாநிதி
宣野。
கடைநின்-சிவகதியாகிட முத்தி நிலே.
நிவேக்குச் செலுத்துபவர். கிடதெல் -
செப்புதல் பொருந்துவதே. முடிவு நீ மீண்டும் தோற்றுவித்தலால், அவனே
பிரம விட்டுதுக்கள் படைப்புகளோடு : ாவராவர் என்றும், மெய்கண்டார் 3 என்னுர் புவேர்" என்னுத் தொடர் சம்பந்தரும் மாணிக்க வாசகரும் பிர சிவனெனக் கூறுவர் கட்டறுத்து வீ அவர்களுக்கு ஒக்கும் சிற்றறிவுடைய வேண்டும் என்பது அடியேன் கருத்து, துக்கு மீண்ட அப்பர் சுவாமிகள் அ
(சத்தி) என்று பாடியுள்ளார் சிவமும் சிவனுக்கும் விட்டுணுவுக்கும் ஒற்றுமை வார்களுள், பொய்கை, பேய் பூதம் கும் விட்டுணுவுக்கும் வேற்றுமை பார தவரும், பெrt  ாைர்ந்த முழு ஞானி ஃயும் சிவனேயும் ஒப்பாகவே E அத்து 'இரு வர டி சுத்தாற் றிரி புரேனும் : என்டது போய்கை யார் வார் கூற வார்க்கும் இக்கருத்து ஒக்குமாதவின் துவன் - போற்றுவேன். 47. பண்ண:
உண்ணும் நீரினும் உள்ளாய் - நீரிஜ உள்ளாய் என்பதைக் குறிக்கும் எச்சர கண்னன் வாயைத் திறந்து உலகமுழு

அவையாதலின்,
சாலும்: +களும் மென்றனர்; ாருவறு சிறப்பின்
டுவும் சிவனும் யெனினும்
r Frostār
ப்பெரி யோருரை
வழுத்துவன். 唱岳
ான போற்றி, போற்றி, ரவ போற்றி,
போற்றி, போற்றி,
விட்டுணு, உலகுயிர்களைக் காத்து முத்தி செலுத்துதல், 37. சிவன் + நீ என்னச்
&லயிலுள்ள சங்காரகாரக்னே அழித்து , அழிவில்லாத முழு முதல்வன் என்றும் அழிந்து மீளப் பிறத்தலால் பிறப்பிறப்புள் நமது முதற் சூத்திரத்தில் 'அந்த மாதி ாற் குறிபபர். இக் கருத்துப் பற்றியே ம விட்டுணுக்களாலும் அறியப்படாதவன் டு பெற்ற இம் மெய்ஞ்ஞானிகள் கூறுவது நாம் திருமாஃபு சிவனுகவே வழிபட
38 - 5: # Luszti ; L' - - Fel ரியே (விட்டுணுவே) சிஸ் லுக்குத் தேவி சத்தியும் பின்னமில்லாத வரTவிகயால் கூறலாம் என்பது, இனி வைணவ ஆழ் என்னும் தலாழ்வார் மூவரும் சிவனு "ாட்டவில்ஃ: ஆழ்வார்களுள் தலேசிறந் புமாகிய நம்மாழ்வார் (மாறன்) திருமா ப் பாடியுள்ளார். சிவனும் வீட்டுணுவும் ருவன் ஒருவனங்கத் தென்றும் உளேன்’ ந்து முதலாழ் பார் மூவர்க்கும் நம்மாழ் பொதுவாகக் கூறப்பட்டது. 45. எழுத் சங் - தேவன்.
ம் என்னும் உம்மை பிறபொருள்களிலும் அம்.ை 51. சோதைக்குக் குழந்தைக்
வதும் விாட்டியதைக் குறிப்பது.

Page 139
- 133
மண்ஃன வாயில் வைத்தாம்
கோவினம் காத்த கோவே
ஆவியி னுறையும் அருனே மூவடி யாலுஸ் களத்தாய்
பாவரும் விரும்பும் எழிலே
பவவிண் தீர்க்கும் பராபரா சிவகதி காட்டுந் தேவே டே போற்றி போற்றி புண்ணிய
கொக்கூர் உறையுங் கோபா
திக்கு நோக்கித் தெண்டனி
சுேட்டருள் புரிவாய், நாட் ஈழ நாட்டில் இன்றமிழ் ை வாழ வென்றும் வரந்தரல் வறுமையும் பிணியும் வன்ெ சிறுமையு நீங்கிச் சீரொடு
ஒற்றுமை பேணி ஊறுகள் கற்று வல்லராய்க் கடவுட் சிவராச் சியத்தை நவமா மங்கல மாக வாழ
இங்கருள் புரிவாய் ஏமுற
சிவகதி மேலே 36 ம் அடியின் விளக்க என மாறுக. 86. ஊறுகள் - ஒற்று போக்கி. 68. சிவராச்சியம் - முடிவு னிலே உண்டாகும் வண்ணம் புதிய டும் என்பது கருத்து. இயேசு பெ வேண்டுகிருர், கிறித்தவர்கள் கடவு டாக்க வேண்டும் என்று விரும்புகின்ற பொதுவான வேண்டுகோள், சிவம் மக்கள் யாவரும் மங்கலமாக வாழும் குச் சிவராச்சியம் எனப்பட்டது. இதி படவில்லை. எல்லாச் சமயத்தவருக்கு உலகம் பாதுகாவலோடு இருக்க.
கொக்கூர் வேனுகோபாலர் ஒ
 

ப் போற்றி,
போற்றி, போற்றி, போற்றி,
போற்றி,
போற்றி, ாற்றி, பா போற்றி, " லாவுனேத் ட் டுரைப்பது.
டிஃனக் காப்பாப் YᎯ"ᏕlIuil
வேண்டும். சயல் யாவும்
ாக்கள் E
போக்திக் பணிந்து யாக்கி
அலகே.
க் குறிப்பு பார்க்க. 63 என்றும் வாழ மைக்கு இடையூருய் இருப்பவைகளேப் நில்ல. அந்த மங்கலமான அரசு மண் ஆட்சிமுறை ஒன்றை உருவாக்க வேண் 5ucts Thy Kingdom Conc grgiri னின் இராச்சியத்தைப் பூபியிலே உ5: னர். இது எல்லாச் சமயத்தாருக்கும என்ருல் மங்கலம் எள்பது பொருள். வகையில் அமைந்த இராக்சியமே இங் ரூல் தனியொரு சமயம் விதந்து கூறப் ம் ஏற்புடையது. ரீ. ஆரமுற உலகே -
புருபா ஒருபது முற்றிற்று.

Page 140
பின்னிணைப்பு
=================================="س-
* புதுக்கோவிற் பிரபந்தத்திரட்( 1989 வைகாசித் திங்களில் அச்சிட்டு திருந்தும், வெளியீடு பல தவிர்க்க றது. காவிந்தாழ்ந்ததும் நன்மையாக புரிந்திருக்கிருர். 1990-01-20 இல் க மொன்று வந்தது. புதுக்கோயிலில் 6 டிருக்கும் வேணுகோபாலர் மீது பா பிரபந்தத்தின் கையெழுத்துப் பிரதிை பர் செ. வேலாயுதபிள்ஃா அவர்கள் கள். பாடல்களேப் படித்து மட்டற்ற பந்தத்திற்கு அருள்மொழி அரசி, வி: நாதன் அவர்கள் அணிந்துரை வழங்கி
முன்னர் வெளிவந்த " கொக்ச பந்தத்தை எளிய தமிழில் கந்தப்புரா தாய் திரு. வேலாயுதபிள்ஃள அமைத் நினர். இதேபோல் பூரீ கிருஷ்ணபகவ பதாய் ' வேணுகோபவர் ஒருபா:ெ அமைந்திருப் தி இவ்வாசிரியரின் தமி கங்களையும், சைவ சித்த்ாந்த கோட்ட விளக்குகின்றன.
"கடம்பணிந்த மலர்மார்பும் தி
இடம்பெறவே எழிற்கொக்கூர் உடம்பினுளே உயிர்க்குயிரா! இடம்பெயர்த்து நெஇந்து ரம்
என்று " பதிற்றுப்பத்தந்தாதி'யில் னம் புதுக்கோவில் முருகன் ஈர்த்திழுத் வேண்டியதில்லை, அவர் பாடல்கள் எமது அன்பளாவிய நன்றியையும், # கன் சகல நலன்களேயும் அவருக்கும் வேண்டுமென்று இறைஞ்சுகிறேம். ( தெய்வத் திருநூற் பணியை ஆசிரி வேண்டுமென்பதே எமது பிரார்த்த8
' குற்றங் கஃாந்து குை கற்றறிந்த மாந்தர் :
வெள்ளவத்தை,
அச்சுப்பதிவு .ே திடப்பிரகா

தி' என்னும் இத்தொகுப்பு நூஃ) வெளியிட நாம் ஒழுங்குகள் செய் முடியாத காரணங்களால் தடையுற் முடிய முருகப்பெருமான் திருவருள் எனடா தேசத்திலிருந்து எமக்குக் கடித எழுந்தருளி அருள் பாலித்துக்கொண் டிய ' ஒருபாவொருபது ' என்னும் ய நாம் கேட்டுக்கொண்டபடி அன் அக் கடிதத்துடன் இணைத்திருந்தார் மகிழ்ச்சியடைந்தோம். இப் பிர ந்துவான் திருமதி வசந்தா வைத்திய கியிருக்கிருர்கள்.
iர் ஒருபா ஒருபஃது ' என்னும் பிர ாணக் கருத்துக்கள் யாவும் அடங்கிய திருந்ததை அறிஞர்கள் பலர் போற் பர்ன் பரத்துவம் முழுவதும் அடங்கி வாருபது ' என்னும் பிரபந்தமும் ழ்ப் புலமையையும், மெய்நூல் விளக் ாட்டின் முக்கியத்துவத்தையும் நன்கு
ங்கொண்ட தனிவேலும்
எழுந்தருளும் இறைவனவன்
உளன் கண்டாய் மடநெஞ்சே இருப்பினுமென் இரங்கலேயே." பாடியிருக்கும் இவ்வாசிரியரை எங்ங் த்திருக்கிறர் என்பதை பாம் சொல்ல rr air Tair Jy பகரும். இவ்வன்பருக்கு டமைப்பாட்டையும் தெரிவித்து முரு வர் குடும்பத்தினர்க்கும் வழங்க இறையருளாலே உணர்த்தும் இந்தத் யர் விடாது தொடர்ந்தும் செய்ய scrit !
ாமாக்கிக் கொள்ளுதலே
கடன்.
செ. இரத்தினப்பிரகாசம்
பந்திரசாலே, கொக்குவில்.

Page 141


Page 142