Page 1
ZS AAAAA A AA AA AA AA AAAA AAAA AMAMA A A A A A A A A A A A A A A A A A A Ae eA AeA Ae AeA AA AeqS
,Gog ܢ ܐܼܲ. இருபாகர சிவசுப் பிர
*、
-
醫
255 தடி ко கிருடா KIRUPAKARA SWASUB SLjpr (PUTHU
12 TH FEE
 
 

க்குவில்
D6 u grb Trufi (345 IT sis)
KUWIL
RAMANIA SWAMY KOV|L
JIKKOVIL)
BRUARY 1 994

Page 2
சிவபு
விநாயகர்
சிற்றுனர்வால் குற்றமென முற்றுமினிநீ பொறுத்தென்
புந்திதனில் தோன்றிப் டெ தந்திமுகப் பிள்ளாய் சரண்
சபையந் தொறு நிறைந்த அமையுந் தனித் கெள்ளழு கண்மணியே யானைமுகக் விண்மணியே ஆள்வாப் வி
T) ।।।। போரானைக் கன்ற தினைப் புத்திவரும் பத்திவரும் பு= சத்திவரும் சித்திவரும் தா
 
 

gl | 5071 is,
செய்துளே னேனு மனவ முன்நிற்பாப்
கற்றுயர்ந்தோர் ாழியும் கருனை மதத்
த ரீபரமே அன்பர்க்கு
Lë iਹੈ। ரைந்து
*
ம்மானுக் கன் ரளித்த
GLエリエー エ த்திர உற்பத்திவரும்
ன்.

Page 3
சிவப
கொக்
கிருபாகர சிவசுப்பிரம
(புதுக்ே
கொக்கூர்ப்
பிரபந்தத்
முதற்பாகம் பிரமோ தூத
24ம் திகதி (7-6-19
KOKU
KRUPAKARA SWASUBRA
(PUTHU
1 2 TH FEBR

குவில் 2ணிய சுவாமி கோவில்
காவில்)
புதுக்கோவில்
திரட்டு-l
வருஷம் வைகாசி மாதம் 190) வெளிவந்தது.
UV
\MANIA SWAMY KOWIL
KKOVL)
UARY 1994.

Page 4


Page 5
சிவ
பொருள்
பதிப்புரை - சிறப்புப்பாயிரம் - அணிந்துரை - திருமதி இ
முன்னுரை -
I.
2.
I 0.
ll.
கொக்கூர்ச் சித்திவிநாயகர் கலிெ அரும்பதவுரையும் விளக்கக் குறி கொக்கூர் குமரன் திருவெழு கூ விளக்கக் குறிப்புகள் கொக்கூர்க் குமரன் நவமணிமா கொக்கூர் சித்திவிநாயகர் தோத் கொக்கூர் முருகன் அட்டகம் அரும்பத விளக்கம்
கொக்கூர்க் குமர கிருபாசுரர் அரு (பஞ்சகம்)
குருவருள் வேண்டல்
கொக்கூர்ச் சிவசுப்பிரமணியர் கலிவெண்பா
விளக்கக் குறிப்புகள் எட்டிகுடியேசல் திருமுருகன் தாண்டகம் புதுக்கோயில் இலச்சினைவிளக்க

ou Lb
TLi, b D பக்கம்
செ. இரத்தினப்பிரகாசம் கா. கைலாசநாதக்குருக்கள் ளம்பிறை மணிமாறன் எம். ஏ.
செ. வேலாயுதபிள்ளை
λι σύστι μπ
ப்பும்
ற்றிருக்கை 9
)) Sp j)
திர பஞ்சம் s
ள்வேட்டல்
மு. சின்னத்தம்பி
அ. நாகலிங்கம்
செ. வேலாயுதபிள்ளை
ஒர் பழம் பாடல் த. கிருஷ்ணபிள்ளை b செ. வேலாயுதபிள்ளை
01
03
07
2
23
28
34
39
40
43
45
47
50
52
56
57

Page 6


Page 7
சிவ
ப தி ப்
* தமிழ்ப்புலவன்’ எனப் பாராட்டப்டெ பிள்ளை அவர்கள் கொக்குவில் புதுக்கோவி மணிய சுவாமி பேரில் பாடிய 'திருப்பள்ளியெ புதுக்கோவில் தேர்த்திருப்பணி மலரில் விெ சித்திவிநாயகர் பதிற்றந்தாதி'; 'கொக்கு தாதி'; 'கொக்கூர் ஒருபா ஒருபஃது"; மாலை'; 'வேல் விருத்தம்’ ‘சேவல் வி தங்களை 12-06-84இல் வெளிவ்ந்த சித்திரத் பாமாலைத்திரட்டில் காணலாம். இறைபக். “கொக்குவிற் சித்திவிநாயகர் ஒருபா வெ1 விநாயகர் திருவூஞ்சற் பதிகம்; “கொக வேணுகோபாலர் ஒருபா ஒருபஃது’ ஆகிய திரட்டு என்னும் தொகுப்பு நூலில் 07-08
அந்தவரிசையில் அந்நிய நாடாகிய கன வதில் இன்பம் கண்ட இத்தமிழ்ப் பேரறி வெண்பா 1; கொக்கூர்க் குமரன் நவமணி திர பஞ்சகம்", "கொக்கூர் முருகன் அ ட் றிருக்கை”, “கொக்கூர் சிவசுப்பிரமணியர் பாடி (அரும்பத உரையுடனும் விளக்கக்குறிப் பியிருந்தார். இவையாவும் எம்பெருமான் தத்திரட்டு இரண்டாம் பாகம்’ என்னும் யடைகிறோம்.
எழுகூற்றிருக்கை என்பது சொல்லணி ளாகும். சிறுபிள்ளைகள் விளையாடும் நில, யானே அறைகளுக்கு உள்ளே புகுந்தும் 6ெ வழுவாமல் ஒன்றுமுதலாக ஏழிறுதியாக ஏ பொருந்தப் பாடுவது எழுகூற்றிருக்கை எ எ பொருள் நயம் என்றும் , சொற்களின் அரு வழக்கம். பொருளாலும் சொல்லாலும் இ தியாகும்படி செய்திருக்கிறார்.
இவரது பாடல்கள் எளிமையும் இ னி கவரும் தன்மைய தென்பதோடு இறைவை யும். சைவத்தின் தனிச்சிறப்பையும் சித்தா அழகாக வடித்துக் கொடுத்துள்ள ஆசிரியர் கைகூபபு.
திரு. செ. வேலாயுதபிள்ளையின் பிரபந் பேராசிரியர். கா. கைலாசநாதக் குருக்கள்
கோளை மறுக்காது 21-01-94ல் சிறப்புப்பாய மனமார்ந்த நன்றிகள்.

வட jLouih
பற்ற செவ்வேள் அன்பர் திரு. செ. வேலாயுத லில் எழுந்தருளியுள்ள கிருபாகர சிவசுப்பிர ழுச்சியும் "அருள் வேட்டலும் 25-05-1983இல் வளிவந்தன. பின்னர் அவரது “கொக்குவிற் விற் கிருபாகர சிவசுப்பிரமணியர் பதிற்றந் "கொக்குவிற் கிருபாகரர் இரட்டை மணி ருத்தம்’ ‘ம பில் விருத்தம்' ஆகிய பிரபந் தேர்ச் சிறப்பிதழில் சேர்க்கப்பட்டிருந்த பக்திப் தி ஊற்றெடுக்க அன்னார் தொடர்ந்து பாடிய Tருபஃது'; "கொக்கூர் புதுக்கோயிற் சித்தி க்கூர் பதிற்றுப் பத்தந்தாதி”, “கொக்கூர் பிரபந்தங்களை புதுக்கோயில் பிரபந்தத் - 1990ல் வெளியிட்டிருந்தோம்.
ாடா நாட்டிலிருந்தும் இறைவன் புகழ்பாடு ஞர் “கொக்கூர்ச் சித் தி வி நா யகர் கலி மாலை”, “கொக்கூர் சித்திவிநாயகர் தோத்
ட கம்’, ‘கொக்கூர் குமரன் திருவெழுகூற் கலிவெண்பா' முதலாய பிரபந்தங்களையும் புடனும்) வெவ்வேறு தினங்களில் எமக்கு அனுப் திருவருளே எனக்கருதி "புதுக்கோயில் பிரபந் இந்நூலில் வெளியிடுவதில் மிகவும் பெருமை
வகையுள் ஒருவகை அணி அமைந்த செய்யு த்தில் ஏழறைபட வகுத்துச் செய்து, முறை வளியே போந்தும் விளையாடும் தன்மையில் ாறியும் இறங்கியும் வரும் எண்ணலங்காரம் ன ப் ப் டு ம். பொருளின் அருமைப்பாட்டைப் மையைச் சொல் நயம் என்றும் சொல்வது வர் தம்முடைய பாடல்களின் சுவையை மிகு
மை யும் கலந்து கற்போரது நெஞ்சத்தை ன பக்திசெய்வதற்கும் பெருவிருந்தாக அமை ந்தத்தின் ஏற்றத்தினையும் நல்ல த மிழி ல்
அவர்களுக்கு எங்களது நெஞ் சிற் கி னி ய
தங்களுக்கு ஒர் சிறப்புப்பாயிரம் தந்து தவுமாறு அவர்களைக் கேட்டோம். எமது வேண்டு பிரம் தந்துதவிய இப்பெருந்தகையாருக்கு எமது

Page 8
1992 ஆடித்திங்களில் இலங்கை வந்திரு திருமதி. இளம்பிறை மணிமாறன். எம். ஏ. ளுக்கிடையிலும் “கொக்கூர் சித்திவிநாயகர் நவமணிமாலையையும் கற்று மகிழ்ந்து இ மையாருக்கும் எமது அன்பு வணக்கங்கள்.
ஏற்கெனவே வெளிவந்த ஆசிரியரது G பெற்ற அன்பர்கள் இப்பாடல்களுக்கும் நல்
அம்புவியிற் செந்தமிழும் ஆங்கிலமும் எ சலசவல்லியருள் கூட்டிவைத்த வள்ளல், சை களாவர். இவர் 1966ல் பாடிய கொக்கூர்க் ஒன்றும் இத்தொகுப்பில் சேர்த்திருக்கின்றே கோவில் மஹா கும்பாபிஷேக மலரிலிருந்து வைபவங்களில் படிக்கப்படும் எட்டி குடி ஏச6
*குருவருள் வேண்டல் என்னும் பிர சிவபதமெய்திய திரு, அ. நாகலிங்கம் (வ 1984 - 06 - 12 இல் நாம் வெளியிட்ட பக்தி ஆசிரியரால் அன்று பாடப்பட்டது. ஏதோ மையினால் இப்பாடல்கள் அழிந்தொழியாதி றோம், இதே ஆசிரியர் பாடிய ‘நெர்க்குவி பிரபந்தந்தை 1986 - 05 - 22 இல் நாம் வெ காண்லாம்
புதுக்கோவில் வெளியீடுகளுக்கென உ இத்தொகுப்பில் இடம்பெறுகின்றது,
சிவன், சக்தி, விநாயகர், திருமால், பரம்பொருளின் வெவ்வேறு தோற்றங்களே. வணங்கும்போதெல்லாம் 'ஒருவரே கடவுள் இந்த மூர்த்திகள் எல்லாம் திரண்ட ஒருவர் சமயம், ஆலயங்கள் அனைத்தையும் காக்க
**இருக்கினும்
இரவுகண் பொருக்கென
பொருந்தி முருக்கிதழ் க முயங்கி.ெ திருக்களா வு சிந்தை உ
வரதுங்க ராமபாண்டியர் - திரு
இல, 1154, டபிள்யு ஏ. சில்வா மாவத்தை வுெள்ளவத்தை, கொழும்பு 6.
2-3- 99.

ந்த தூத்துக்குடிப் பேராசிரியை நாவுக்கரசி அவர்கள் தனது நெருக்கமான நிகழ்ச்சிக கலிவெண்பாவையும்”, “கொக்கூர் குமரன் னிக்க இனிக்க வாழ்த்தியிக்கிறார். அவ் அம்
மற்கண்ட பிரபந்தங்களை படித்துப் பயன் வரவேற்பு அளிப்பர் என நம்புகிறோம்.
மக்குணர்த்தி யறிவுதீட்டி வம்புநெறி வெண் வப்புலவர், பண்டிதர் மு. சின்னத்தம்பியவர் 7 குமரகிருபாகரர் அருள்வேட்டல் பஞ்சகம் ாம். இது 1966-03-31ல் வெளிவந்த புதுக் எடுக்கப்பட்டது. கோவில் திருக்கலியான லையும் இத்திரட்டில் சேர்த்திருக்கிறோம்.
பந்த்த்தை பா டி ய வ ர் குகநேசனாயிருந்து டக் கு வீடு அராலிதெற்கு) அவர்கள். இது ப்ெ பாமாலைத் திரட்டில் சே ர் க் க வெ ன காரணத்தினால் அந்நூலில் சேர்க்கத் தவறிய ருக்க இன்று இத்தொகுப்பில் சேர்த்திருக்கி ற் கிருபாகரன் முத்தகப் பத்து’’ என்னும் ளியிட்ட சண்டேச மலரின் அநுபந்தத்தில்
ருவாக்கப்பட்ட இலச்சினையின் விளக்கமும்
முருகன் ஆகிய எலலா மூர்த்திகளும் ஒரு ஆகவே இத்தெய்வங்களை நாம் இரந்து என்றே உணர்ந்து கொள் ள வேண்டும். ாகிய கடவுள் எம் மக்கள் பண்பாடு, மொழி,
வேண் டுகின்றோம்.
நிற்கும் போதும்
துயிலும் போதும் நடக்கும் போதும்
ஊண் துய்க்கும் போதும் னிவா யாரை . நஞ் சழியும் போதும் டைய நம்பா டன் பாலதாமே"
}க்கருவைப் பதிற்றுப்பத்தந்தாதி
(குட்டித்திருவாசகம்)
செ. இரத்தினப்பிரகாசம் புதுக்கோயில் தொண்டர் குழு
கொழும்பு

Page 9
$ର
,K. Kailasan alha (Kuru .#ه مD%
M. A. (Ceylon) Ph. D. (Poona) DIRECTOR Sri Muthuvinayakar Vedagamic Research Institute Sri Muthu vinayakar Gurukulam 8 Vedagama Pathasala, Phone 438427
சிறப்புப்
யாழ்ப்பாணம் கொக்குவில் முருகன் செ இரத்தினப் பிரகாசம் அவர்கள், புலம் வாழ்ந்துவரும் ஈழத்துச் செ. வேலாயுதபிள் சிறப்புப்பாயிரம் நான் வழங்கவேண்டும் எ னிடம் கையளித்தபொழுது பெரிதும் தயக் என் துறை சமஸ்கிருதம். எழுதியுள்ள நூ தும் தகுதி எனக்கு உண்டேர என்னும் ஐ திரு. இரத்தினப் பிரகாசம் உள்ளன்போடு முடியாதது இன்னொரு காரணம்.
சம்ஸ் கிருத அபிமானிகளிடையே தய கிருத துவேஷம். இரண்டும் மொழி அட குப் புறநடையாக என் நண்பர் வேலாயுத இப் பொறுப்பை ஏற்கும்படி தூண்டிற்று.
இரு மொழிகளும் தமிழ் நாட்டில் ெ பிற்காலத்தில் பிரபந்தங்கள் பல உருவாயில் தூய்மையை பெரும்பாலும் பேணி வந்தது
தன்னாசான், தன்னொடு கற்றோன் எழுதத் தகுதிவாய்ந்தவர்களை வரிசையாக விபுலானந்தர் அடிகளாரிடம் இலங்கைப் ப களுடன் தமிழ் சிறிது கற்றவன் என்ற நிை எழுதும் பொறுப்பை ஏற்றுக்கொண்டேன்.
வேலாயுதபிள்ளை அவர்கள் தலைசிற யராக விளங்கிய விபுலானந்த அடிகளின் பிராயத்திலிருந்தே தமிழ் இலக்கண இலக் சம்ஸ்கிருதக் கல்வியிலும் சிறந்த பயிற்சி ெ தமிழார்வம் கரை புரண்டோடியதை நான்
வேலாயுதபிள்ளை அவர்களின் தமிழி தமிழ் தூய தமிழ். முன்னை நாட்களில் ப கமிழன்னைமீது அளவுகடந்த பக்தி, அவ( வாறு ஊற்றெடுத்துப் பெருகிய தமிழ் பக்

°一
மயம்
l 233, Sea Street,
Colombo-11. Sri Lanka.
21 - 1 - 1994
T யிர D
கோவில் (புதுக் கோ யில்) தொண்டர்
பெயர்ந்து கனடாவில் டொறொன்டோவில் ளை அவர்கள் யாத்த சில பிரபந்தங்களுக்குச் ன்று பெரிதும் அவாவிக்கைப் பிரதிகளை என் கத்துடன் அ-வ ற் றை ஏற்றுக்கொண்டேன். ல்களோ தமிழ்ப் பனுவல்கள். பாயிரம் எழு யமே த ய க்க த்துக்குக் காரணம். அன்பர் வேண்டி அணுகியபொழுது மறுத்தொதுக்க
மிழ்த்துவேஷம் , தமிழ் பயில்பவரிடையே சமஸ் பிமானங் காரணமாகப் பிறந்தவை. இதற் பிள்ளை அவர்களும், நானும் இருந்தமையே
நருங்கிப் பயின்று வந்த கா ர ண த் தி னால், ன. சங்க காலத்தில் தமிழ் பா தி ப் பற்ற
என்பது மறுக்க முடியாத உண்மை.
என்று வகைப்படுத்தி நன்னூலார் பாயிரம் 6த் தந்துள்ளார். இவ் வகை யி ல் சுவாமி ல்கலைக் கழகத்தில் வேலாயுதபிள்ளை அவர் லயில் பெரிதும் துணிந்து த யக் கம் நீங்கி
ந்த தமிழபிமானி. தமிழ்ததுறைப் பேராசிரி பெரும் மதிப்புக்குப் பாத்திரமானவர். சிறு கியங்களை வரன் முறையாக க் கற்றவர். பற்றவர். படிக்கும் காலத்திலேயே அவரிடம் பெரிதும் அவதானித்தேன்.
ல் சங்கத் தமிழ் மணம் க ம -ழும் அவரது ல்கலைக்கழகத்தில் கற்கும் வேளை களில் ருக்குத் தமிழே தனிப்பெருந் தெய்வம். இவ் நாளடைவில் அனுபவப் பெருக்கின் காரண

Page 10
மாக, முதிர்ச்சியின் விளைவாக, தமிழ்த் ெ இவ்வாறு பரிணமித்த பக்தியின் விளைவே மாகக்கொண்ட நூலாசிரியர் கொக்குவிவில் அன்பு பூண்டவர். இவ்வன்பின் மடை திற பிரபந்த வடிவம் பெற்றுச் சங்கத் தமிழ் ம
கொக்குவில் கிருபாகர சிவசுப்பிரமணி அவரருளுக்குப் பாத்திரமானார்கள். டாக்ட தண்டபாணி தோத்திரம், முத்துக்குமாரசா கொக்கூர் முருகனுக்குப் பொருந்த அமைந்த இயற்றிய பிரபந்தங்களுள் , ஒண்றாகிய ! விட்டதை உணர்ந்து ஏங்கிய இரத்தினப் பி செய்யுமுகமாக வேலாயுதபிள்ளை அவர்கள் யையும் சித்தி விநாயகர்மீது ஒருபா ஒரு ப
பாடியுதவினர்.
பத்திப்பிரவாக மடை நிறந்தால் த6 தொடர்ந்தது. இப்பொழுது சித்தி விநாயக் கொக்கூர் சித்திவிநாயகர் தோத்திர பஞ்சச முருகன் திருவெழுக் கூற்றிருக்கை, கொக்கூ! யாப்புக்கள் அணி செய்யும் தொகுதியே இ படும் சிறப்பு, நூலாசிரியரே இந்நூல்கள் ய எழுதியமையாகும். இவ்வாக்கங்களில் வடெ மோகமும் இல்லை. ஆயின் தமிழ்ப்பற்று கிறோம். இவ்வாக்கங்களில் தமிழ் மரபு பி. காது சீரிய நிலை நின்று உருவாக்கிய பெற் பேருவகையடைகிறேன். இவ்யாப்புக்களில் துவக் கருத்துக்களையும் வெளிக் கொணர்வ திருவெழுகூற்றிருக்கையுமேயாம்.
கோமேதகம் நீலம், பவளம், புருட வைடூரியம் ஆகிய நவமணிகளைப் பதித்து கோத்து பாமாலை புனைந்தணிவிக்க அம்மா மணங்கமழும் பாடல்களாற் பொலிந்து பெ
ஐந்து தோத்திரங்களாலும் எட்டுப் குமரனழகுக்கு அழகு செய்கின்றன.
சிறுமியின் விளையாட்டில் கோடு கிழ கள் உள்ளே புகுந்தும் வெளியே ஏறியும் வ வெழுகூற்றிருக்கை என்னும் சித்திரக்கவி. ஒன்றிலிருந்து ஏழுவரையும், ஏழிலிருந்து ஒ வகையில் ஏறி இறங்கும் மரபில் முருகன் ட திரு 'அடிகள்" என்றும் 'நினைவில் வாழ்க’ நிறைவு செய்யும் கவிதை நயமும் தெய்விக வைக்கின்றன. உயரிய சித்தாந்தக் கருத்துக் திருவடி நிழலில் வைத்து முத்திப்பேறு அரு

தய்வமாகிய முருகன் மீது பரிண மித் தது, இப்பாடல்கள். கொக்குவிலைப் பிறப் டட எழுந்தருளியுள்ள முருகன் மீது அளவுகடந்த ந்த பெருக்கமே முருகன் மீது பாடப்பெற்ற ரபு பிறழாது உருவானது.
ரிய சுவாமிமீது பழம்பெரும் புலவர்கள் பாடி .ர். உ. வே. சாமிநாதையர் அவர்கள் யாத்த மி ஊஞ்சல் என்பன சிறிது மாற்றம் பெற்று நன. கொக்குவில் ச பா ர த் தி ன முதலியார் பதிற்றுப்பத்தந்தாதி கிடைக்காது மறைந்து பிரகாசம் அவர்களின் வேணவாவைப் பூர்த்தி
கொக்கூர் கிருபாகரர் டதிற்றுப்பத்தந்தாதி ; ,து. திருவூஞ்சல் பதிகம் என்பவற்றையும்
டைசெய்தல் அ ரி த ன் றோ! பணி மேலும் கர் கலிவெண்பா, கொக்கூர் நவமணிமாலை $ம், கொக்கூர் முருகன் அட்டகம், கொக்கூர் ர் சிவசுப்பிரமணியர் க லி வெண் பா ஆகிய ப்பொழுது வெளியாகின்றது. இங்குக்காணப் பாவற்றிற்கும் விளக்கங்களும், குறிப்புக்களும் மாழிக் காழ்ப்பும் இல்லை. தமிழ் மொழி எங்கணும் மணம் வீசி நிற்றலையே காண் றழாது சமய பாரம், பரியத்தினின்றும் வில றியையே பல இடங்களில் அநுபவித்துணர்ந்து தலை சிறந்த புலமையையும், உயர்ந்த தத் ன நவமணிமாலையும், முருகன் அட்டகமும்,
ராகம், குலிசம் செம்மணி முத்து, பச்சை, அந்தம் ஆதியாக வருமாறு பாட்டுக்களைக் லைகளையணிந்த கு ம ர ன் அழகு, தெய்வ ரிதும் விளங்கி நிற்கின்றது.
பாடல்களாலும் அமைந்த பா மா லை கள்
த்ெது ஏழு அறைகளை அமைத்து பல முறை ருமாறு கூறும் பேரழகு பொ லி ந் த து திரு இவ்வாறு பல முறைகள் திரும்பத் திரும்ப ன்றுவரையும் கிரமமாக வெவ்வேறு நயமிக்க கழ்பாடக்கேட்டு இன்புறாதவர் எவர்? அவன் 'உலகம் வாழிய' என்று கூறும் அடிகள் உணர்வும் பொருந்தி பாடல்களைச் சிறக்க கள் விரவிய கலிவெண்பா வல்வினை நீக்கித் ளும்படி வேண்டி நிற்கின்றது.

Page 11
ஆற்றல் மிக்க உணர்ச்சிகள், உள்ளத் பெருகி வழிந்தோடும் நிலையில் அவை வா பிறக்கும் என்று மேனாட்டு விமர்சகர் ஒரு இவ்விலக்கணத்திற்கமைய அன்பு முதிர்ந்து நிலையில் இவ்வுயரிய பாடல்கள் கவிதையா மின்றி இயற்கை நலம் கொழிக்கும் இப்ப்ா முருகனின் அழகு நலம் பெருக்கி தமிழ் ம6
திருக்கோவிலை மேன்மேலும் புதுப்பி தினப் பிரகாசம் அவர்கள் திருப்பணி வாழ் யிருக்கும் முருகன் அருட் கோலத்தை மேன் வேலாயுதபிள்ளை அவர்களின் திருப்பணி, ! அகலா, இப்பணிகள் மேன்மேலும் பொலிற்
2 I -01-9:4

தில், இயல்பாகத் தானே ஊற்றெடுத்துப் *ர்த்தைகளாகப் பரிணமித்துக் கவிதையாகப் வர் கவிதைக்கு இலக்கணம் கூறியுள்ளார். பத்தியாகி, பக்திப் பிரவாகம் வழிந்தோடும் ‘க உருவாகக் கண்டேன்; செயற்கை சிறிதேனு டல்கள் என்றென்றும்'தமிழ்த் தெய்வமாகிய ணம் கமழ்ந்து நிற்பன.
த்து அழகுருப்பெய்து இன்பங்காணும் இரத் க. திருக்கோவிலில் குடிகொண்டெழுந்தருளி மேலும் பாமாலை சாத்தி அழகு பெருக்கும் ஓங்குக. இப்பணிகள் எம் நெஞ்சத்திலிருந்து 3து வளர்வதாக,
கா. கைலாசநாதக் குருக்கள்

Page 12
சிவ
செஞ்சொல் வாரிதி, ஞானவாணி, நாவுக்கரசி திருமதி. இளம்பிறை மணிமாறன் ஆங்கிலப் பேராசிரியை, எ பி. சி. மகாலட்சுமி கல்லூரி,
أe synع
போற்றுதலுக்குரிய ஈழத்துச் செ. கூர்ச் சித்தி விநாயகர் கலி வெண்பாவையு கற்று மகிழும் பேறு பெற்றேன். மகிழ்ந்ே போற்றும் இனிய நூலாக அமைந்துள்ளது ஊறும் பரமானந்தத் தேனை பாடல் வரி3 போற்றுதலுக்குரியது.
‘தேவரும் மக்களும் சிந்திக்கும் தே பாவலரும் பாரோரும் பாராட்டப் ஆங்காங்கே கோவில் கொண்டு அ பாங்காக ஏற்றருளும் பண்ணவனே
என்று விநாயகரின் பெருமையை ஏற் இடம்பிடிக்கக் கூடிய எளிய இனிய வரிகளா
உழவுத் தொழிலால் சிறந்து விளங்கு மாலை என்னும் அணிமாலையினுல் அழகுெ உடைய சிவபிராஞரின் திருக்குமாரர் நம் 6 தலத்தில் அமைந்துள்ளான். கண்களிக்கக் ஏத்துதற்கு வம்மின், வம்மின் என்றழைக்கி
‘நெற்றிக்கண் வழிவந்த நெருப்பது கொற்றஞ்சேர் திருக்குமரன் குலிச கற்றவர்கள் உறை கொக்கூர்க் ஆலி உற்றவன்ருள் அடைவீரேல் உயர்
என்ற வரிகள் நம்மை முருகப் பெரும
பக்திச்சுவை நனிததும்பும், இத்தகைய மந்திரங்கள், ஈழத்துச் செ. வேலாயுதபிள்? கள் மனித குலம் உள்ளளவும் வாழும். நம் பிக்கப் பட்டுள்ள இந்த கவிமலர்களின் மன பெற வாழ்த்துகின்றேன்.

lpub
15:கோபால்சாமி தெரு,
தூத்துக்குடி - 628001 6TD. (J. தொலைபேசி: 23948, 2.3887
நாள் 21 7 - 92
ந்துரை
வேலாயுதபிள்ளை அவர்கள் இயற்றிய கொக் ம், கொக்கூர் குமரன் நவமணி மாலையையும் தேன் எளிவந்த தெய்வமான விநாயகரைப் சித்தி விநாயகர் கலி வெண்பா. உள்ளத்துள் 5ளாக வெளிப்படுத்தியுள்ள ஆசிரியர் திறம்
வாகிப்
- பூவுலகில் ன்பர்செய் பூசனையைப்
s
f
றிப் போற்றும் வரிகள், எல்லோர் மனதிலும் ாகும்.
நம் சோலைசூழ் கொக்கூர்க் குமரனை நவம ணி
பறச் செய்கின்ருர் ஆசிரியர், நெற்றிக் கண்ணை
வினை நீக்கி அருள்பாலிக்க கொக்கூர்த் திருத்
ண்டு அந்த இறைவனக் கருத்தில் வைத்து
ஜர் ஆசிரியர்.
வே யுருவான
வயிற் படையேந்திக்
போக்கி யருள்கின்றன்
நல்ங்கள் பெறுவீரே”
ானிடத்தில் ஆற்றுப்படுத்தும் வரிகளாகும்.
பனுவல்கள் மனித குலம் உய்ய வழிகாட்டும்
ள அவர்கள் இபற்றியுள்ள இந்த பக்திமலர் தெய்வங்களின் திருவடி மலர்களில் சமர்ப்
ாத்தை பக்தர்கள் நுகர்ந்து நாளும் நன்மை
அன்புடன்
இளம் பிறை மணிமாறன்

Page 13
சிவ
முன்
நான் பிறந்து வளர்ந்த நாட்டையும் வளாவிப் பழகிய நண்பர்களையும் விட்டு, கனடாவில் வந்து எனது முதுமைக்காலத்ை டது. எங்கள் தாய்நாட்டில் உருவாகி நீடி ணம். இங்கு வந்து அமைதியான சூழலில் மக்கள் படும் இன்னல்களை மறந்திருக்க மு வாழ்ந்து வரும் பிரதேசத்தில் அமைதியான ஆற்றாது அழும் அவலக் குரல் இங்கேயும் கிறது. அந்த ஏழை மக்களுக்கு எப்போது இருக்கிறேன்.
என்பால் மாறாத அன்பு வைத்திருக் குழந்தைகளும் யாழ்ப்பாணத்திலே என்ன களோ, என்று எண்ணும்போது - எவ்வகை நிலையில் - கடவுளே அவ்ர்களைக் காப்பா கம். என் உறவினர்களை நினைக்கும்போது உயிர்வாழும் அங்குள்ள எல்லா மக்களுக்கா இவ்வாறே நான் மனவமைதி பெற்றுவருகில்
இவ்வாறிருக்கையிலே, கொழும் பி நிருப்பணியில் ஈடுபட்டிருப்பவரும், என்பால் தினப்பிரகாசம் அவர்கள், கொக்குவிற் புது வெண்பாப் பாடித்தருமாறு வேண்டுகோள் விலே செய்யும் பிரார்த்தனையைக் கலிவெ4 ருக்கும் பயன்படக்கூடும் என்று எண்ணினே போது, யாழ்ப்பாணத்தில் வாழையடி வா பம் பற்றியும் சித்தாந்த மெய்யியல் பற்றி அருமையான ஒரு முதுசொம், இன்று நில: விடுமோ என்னும் அச்சம் அடிமனத்திலே யும் விநாயகப் பெருமான் தீர்த்தருளுவார்
எந்தச் சமயத்திலும் வெறுப்புக் கொ பற்றிக் கற்பது என் பொழுதுபோக்காகும் சிறப்பும் சித்தாந்தத்தின் ஏற்றமும் எனக்கு துக்குக் கருத்தாவாகிய கடவுளை அம்மை! நாரீசுவரராக வழிபடுவது; இயற்கையோடு பது; இல்லறத்தில் அன்பையும் துறவறத்தி மனத்தூய்மையை வளர்ப்பது; மன்னுயிை இரங்கும் பரிவுணர்ச்சியை வளர்ப்பது; எல் ரன்ன சிறப்பியல்புகள் சைவத்தின் தூண்க வேறு என்பதும்; கடவுள் உயிரோடு ஒன்ற இருப்பவர் என்பதும்; கடவுளின் திருவருள!

ушић
னுரை
அன்புடைய இனிய சுற்றத்தாரையும் அள நெடுந்தொலைவிலுள்ள அன்னிய நாடான நக் கழிக்க வேண்டிய ஒரு சூழ்நிலை ஏற்பட் *திருந்த அவல நிலைமையே அதற்குக் கார
வாழ்ந்தாலும், இலங்கையிலே தமிழ் பேசும் டியவில்லை. தமிழ் மக்கள் தொன்று தொட்டு வாழ்க்கை நடத்த முடியாமல், அல்லற்பட்டு என் அகச் செவியில் ஒலித்துக்கொண்டிருக்
விடிவுவரும் என்று ஏ நீ கிக் கொண் டே
கும் என் மருமக்களும் அவர்களுடைய இளங் ான்ன துன்பங்களை அநுபவித்து வருகிறார் யிலும் அவர்களுக்கு உதவமுடியாத கையறு ற்ற வேண்டும் என்று வேண்டுவது என் வழக் , அவர்களைப்போலவே இன்னாத சூழலில் கவும் இறைவன் அருளை வே ண் டு வே ன், ாறேன்.
ல் வசிப்பவரும், கொக்குவிற் புதுக்கோயிற் அன்பு கொண்டவருமான திரு. செ. இரத் க்கோயிற் சித்திவிநாயகர் மீது ஒரு கலி விடுத்தார். நான் நாடோறும் மனத்தள ண்பாவில் அமைத்துப் பாடினால், அது பல ன். மனத்திலே பாடலைத் தி ட் ட மி டு ம் ழையாக நம் முன்னோர் பேணிய சைவசம பும் என் சிந்தனைகள் கிளர்ந்தன. இத்தகைய பும் கொடிய சூழ்நிலையால் அழிக்கப்பட்டு அரித்துக்கொண்டிருக்கிறது. அந்த அச்சத்தை என்ற நம்பிக்கை எனக்கு உண்டு.
irளாமல் உலகப் பெருஞ் சமயங்கள் எல்லாம் இவ்வாறு கற்றதால் சைவத்தின் தனிச் உள்ளங்கை நெல்லிக்கனியாயின; உலகத் ப்பராக - சக்தியும் சிவ முமா க - அர்த்த ஒட்டி ஒழுகுவது; அன்பே சிவமாகக் காண் ஸ் அருளையும் வளர்ப்பதை வலியுறுத்துவது; த் தன்னுயிர்போல் மதித்து எவ்வுயிர்க்கும் ாரும் இன்புற்றிருக்க விழைவது என்றின்னோ ாக விளங்குகின்றன. ஆன்மா வேறு, கடவுள் 'யும்; உடனாயும் இருப்பதோடு வேறாயும் லேயே உயிருக்கு முத்தி கைகூடுவது என்பதும்;

Page 14
இரண்டறக் கலத்தலாகிய அத்துவித முத்திநி அடிமையே என்பதும் சித்தாந்த மெய்யியற்
மண்ணில் வாழும் மாந்தர்க்கு தினக்க
வர் எவரும் இல்லை. கவலையை ஒழிப்பதற்
* 'தனக்குவமை யில்லாதான் றாள் சேர்
மனக்கவலை மாற்றல் அரிது.'
கடவுள் ஒருவரே என்பதிலும், எந்நாட்டவர் என்பதிலும், சிவன், விநாயகர், முருகப் டெ பரம்பொருளின் வெவ்வேறு வடிவங்களே எ6 உண்டு. சிவனை நினைக்கும்போதெல்லாம்
ஒருங்கே நினைப்பேன்; அவ்வாறே விநாயகன பாடும்போதும் முழுமுதலாகிய சிவனே என் வன் உறைவதற்கு ஏற்ற இடமாக என் மன முயன்று வருகின்றேன். மனத்தூய்மையின்றி
எம் நாட்டு மக்கள் தமக்கிடையே கொண்டு களையும், புன்மைகளையும் ஒழித்து, ஒற்று விநாயகப் பெருமான் அருள் செய்ய வேண்டு
இதற்கிடையில், திரு. இரத்தினப்பிர காலத்திலே பாடிய முருகவேணவமணிமாை பாடல்களைக் கருத்திற் கொண்டு, அவ்வகை பாடப்பட விரும்புவதாக எழுதினார். அத6 யையும் பாடி நண்பருக்கு அனுப்பினேன்.
பின்னர், சித்திவிநாயகர் தோத்திர ட யும் உளப்படுத்தி சித்தி விநாயகனை என்று ஒவ்வொன்றும் முடியுமாறு அமைத்தேன். ட குமரன் மீது 'அட்டகம்' ஒன்றும் பாடவேண் னையும் உளப்பாட்டுத் தன்மைப் பன்!ை சரணமடைகின்றோம்" என்று பாடல் ஒவ்ெ வன் புகழ் பாடுவதில் இன்பங் கண்ட என் கூற்றிருக்கை ஒன்றும் பாட விழைந்தது.
திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி நாயனாரால் ருக்கை, சிறுமியர் விளையாட்டைப் பின்பற் பாடல்சள் தமிழ் இலக்கியப் பரப்பில் மிகள் கப்பெருமான் திருவருளை முன்னிட்டுத் திரு நண்பருக்கு அனுப்பினேன்.
இறைவனை உள்ளன்போடு பாடுவதி: வனுந் தோன்றாத் துணையாய் நின்று அ றைப் படிப்பவர்களும் உள்ளன்போடு இன்ற நம்புகின்றேன்.
தொரந்தோ, கனடா 20 - 09 - 1992

லையிலும் கடவுள் த லை வரே, ஆன்மா கோட்பாடுகள்.
வலை இருப்பது இயல்பே. கவலை இல்லாத குக் கடவுளைச் சரணடைதல் ஒன்றே வழி: ந்தார்க் கல்லால்
க்கும் இறைவனே தென்னாடுடைய சிவன் பருமான் என்னும் மூர்த் தி கள் எல்லாம் ன்பதிலும் எனக்கு உறுதியான நம் பிக் கை அவன்ோடு பின்னமில்லாத சக்தி யை யும் ரயோ, முருகப் பெருமானையோ நினைந்து உள்ளத்தில் குடிகொண்டிருப்பார். இறை "த்தைத் தூய்மையாக வைத் திருக்க வே இறைவனைப் பாடுவது பயனில் செயலாகும். |ள்ள கொடிய வழக்கங்களையும் , சிறுமை மையாக உரிமையோடு வாழ்வதற்குச் சித்தி ம் என்றே கலிவெண்பாவைப் பாடினேன்.
காசம் அவர்கள் விபுலானந்தர் இளமைக் ல, கணேச தோத்திர பஞ்சகம் என்னும் ப் பாடல்கள் புதுக்கோயில் மூர்த்திகளுக்கும் னால், கொக்கூர்க் குமரன் நவமணிமாலை
பஞ்சகம் பாடி, அல்லலுறும் எல்லா மக்களை ம் அன்புடன் "தொழுவோமே" என்று பாடல் பஞ்சகத்தைப் பாடும் போதே, கொக்கூர்க் எடும் என்னும் ஆர்வம் உண்டானது, அத ம வாய்பாட்டிலே "முருகனையே அன்பாற் வான்றும் முடியுமாறு அமைத்தேன். இறை மனம் கொக்கூர்க்குமரன் பேரில் திருவெழு
b முதன்முதற் பாடப்பட்ட திருவெழுகூற்றி றிய ஒரு சித்திரக்கவியாகும். இத் த கை ய பும் அருகியே காணப்படுகின்றன. ஆகவே முரு நவெழுகூற்றிருக்கையையும் பாடி மு டி. த் து
ல் ஓர் தனி இன்பம் உண்டாகின்றது. இறை ருள்புரிவதை அநுபவித்திருக்கிறேன். இவற் வனை வழிபட்டு இன்பம் பெறுவார்களென
செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 15
கொக்கூர்ச் சித்திவிற
காப்பு காமருவு கொக்கூர்க் கணேசாநின் ப்ாமருவப் பாடவெற்குப் பாலிப்பா மாலயன் சிந்திக்கும் மாமணியே ஆலயத் துள்ளாய் அருள்.
நூல் பூவிலுயிர் வாழ்க்கைப் புணர்ப்பை தாவின்மெய் கண்டார்தாஞ் சாற் நின்றவற்று ளொன்றாய் நிருமலம டொன்றா யுடனாயும் வேறாயும் சோதியா யொப்பிலதாய்த் தோற் ஆதி நடுவந்த மற்றதாய்ப் - போ நித்தியா னந்தமாய் நித்தியமாய்ப் முத்திக் கொருமுதலாய் முந்துகரு சிந்தைக்கு மெட்டாத செம்பொரு ஐந்தொழிற்கு மப்பாலா யானவத் பற்றாது நின்ற பரமசிவம் பல்லுயி பற்றாகும் பாலிற் பதியாகும் - ம ஆணியல் பெண்ணிய லாகுஞ் சிவ மாணுற வொன்றாய் மயங்கி நணி
அத்துவித நுண்கலப்புக் காதார தத்துவமாய் நின்றுபடி தாழ்ந்தருள
என்னப் பெயருருவு மெண்குணமுட மன்னு முயிருய்ய மாயையினால் .
உடலாதி காரியங்க ளுண்டாக்கி 5 நடைபெற வாணையா னாதன் -
முத்தொழிலுஞ் செய்கவென மூவை
கத்தனு மம்மையு மாளுங்கால் -
தேவர்கள் வந்து திருமுன் பணிந்து காவ றொலைத்தான் கசமுகனென்

தி துணை
நாயகர் கலிவெண்பா
சீர்கலிவெண் ாய் - மா மருவு { y gair Llir yr &B
துணித்தாய்ந்து i றுபொருள் - மூவினமாய்
ாய்ப் பல்லுயிரோ 2 - நின்றொளிரும்
றமென வொன்றில தாய்"
தமாய்
4. TớSt Darulu 4
تم: { } : { ويملان، ريم نفخ فة نة
ளொய்ச் செல்கதியாய் தின் - பத்தவடுப்
பிர்க்கும் 6 ற்றது தான்
மாய்விளங்குந் 8 ரிச் - சத்திசிவன்
b பூண்டிருளின் 9 - சொன்ன
வாழ்க்கை O
படைப்பாதி
ரே நேமித்தங் பத்தியாய்த்
து தங் 2
- றாவலிக்க

Page 16
அம்மை பிடியுருவு மத்தன் களி செம்மையா யுள்ளத்தே சிந்திக்
குஞ்சரச் சென்னியுங் கோலப் வெஞ்சினக் கண்ணும் விளங்குே
அக்கணமே தோன்றி யசுரப் விக்கின மாற்றும் விநாயகனாய்
கணங்களுக்கு நாதனாய்க் காப் இணங்கினர்க் கின்பமருள் வால்
தேவரும் மக்களுஞ் சிந்திக்குந்
பாவலரும் பாரோரும் பாராட் ஆங்காங்கே கோயில்கொண் ட பாங்காக வேற்றருளும் பண்ண நற்பொருளா யென்றும் நலம்பு பொற்பாதம் வந்தடைந்து பெ சித்தியும் புத்தியுஞ் செய்தொழி முத்தியுந் தந்தருள்வாய் முன்ே போற்றிசெயக் கொக்கூர்ப் gi வீற்றிருப்பாய் சித்தி விநாயகன கண்ணிர் வடித்துக் கனிந்துருகு கெண்ணிய வெண்ணியாங் கெ சித்த மழகியர்க்குச் செய்யு மரு மெத்திற நாவா லெடுத்துரைப்
எத்தனை கோடியின்பு மிவ்வுல வைத்தனை பச்சை மரக்காவும்
வண்ண நறுமலரும் வாய்க்கினி பண்ணிசை பாடும் பறவைகளு
பல்வேறு தோற்ற வனவிலங்கு பல்வேறு மீனினமும் பன்மணிய
விண்ணின் விளக்குகளும் விண்ட கண்ணுக் கினிய கருங்கடலும் வெள்ளைப் பனிபடர்ந்த விண் வெள்ளி யருவிகளும் வீசுகாலுட கான்யாறு மேரிகளுங் காடுகளு வான்மழையு நன்செய்யும் வா6 மன்பதை வாழ்க்கையின் மாண் வின்பமுந் துன்பமு மேயவைத்து

ற்றுருவுஞ் * ~ மும்மதத்த
-யநான்கும் மொரு - குஞ்சரமாய்
கைபோக்கி த் - தொக்க
புக் கடவுளாய் னாய் - வணங்கியென்றுந்
தேவாகிப் டப் - பூவுலகில்
ன்பர் செய் பூசனையைப் வனே - ஒங்கார ரியு மத்தாநின் ாய்விட்ட - கற்பினர்க்குச் பில் வல்லபமும் னானே - பத்தர்கள் க்கோயின் மேவிநீ ாய் - ஆற்றொழுக்காய்
மன்பினர்க் ய்துவிப்பாய் - புண்ணியா
நளெல்லா பேன் - அத்தா நீ
கின் மக்களுக்கு
- சித்திர
ய பல்கனியும் ம் - எண்ணரிய
மூர்வனவும் ம் - வில்லொளிரும்
மீனும் வான்முகிலும் - வெண்ணிலவும்
ணோங்கு மால்வரையும் ம் - தெள்ளிய
நாடுகளும்
置4
覆6
7
8
19
20
2I
22
罗4
露莎
፰ 6
28
29
ன்பயிரும் - மேன்மைகொள்
புறும் டானாட
- நன்மைசெயும்
30

Page 17
ஐயனே நின்குறிப்பை யாயாத வையகப் போகத்தில் வாழ வெ
பல்சமயக் கோள்வகுத்துப் பாபு அல்லும் பகலு மலைகின்றார்
ஒடுமட்டு மோடி யுனையுணர்ந் ஆடனி பார்த்திருப்பா யானை சமயங் களுக்கெல்லாந் தாயா சமய முலகுய்யத் தந்தாய் -
முன்னமே யாகமறுான் முதுண பின்னே திருவெண்ணெய்ப் பி.
சித்தாந்த சைவத் திறமுணர் றத்துவங் கூறுந் தமிழ்நூலவ் -
செய்வித்தா யத்துவிதச் செம்( வையத்தில் வாழ்வாங்கு வாழ்
இல்லறத்தி னல்லொழுக்கு மே பல்லுயிரு மோம்புமனப் பான்
சிந்தித்தல் செய்தல் சிவனைம வந்த பிறப்பின் வகையறிதல் .
போக்கும் வழிநாடல் பொய்ம் ஊக்கந் தளரா துளுற்றல் - ஆ
ஞான குரவன்றா னண்ணி ய ஞான விழிபெற்று நான்கெட்டு
நாற்பாதத் தேறிவர ன ல்லோ னுாற்பொரு ளாராய்த னோய்
எவ்வுயிர்க்குஞ் சார்பா யிருப்ப யில்வுலகச் சார்புவிட் டிசனை
எங்கு நிறைந்த விறைவ னெழ பொங்கிவரும் பேரன்பிற் பூரித்
இன்னமுத முற விறைவன் றி தன்னை மறந்து தலைக்கூடல்
இப்பிறப்பிற் றானே யிறைஞா செப்பரிய வீடுபெற நிண்ணெ
உய்திக்கு நல்வழியா யோங்கு
சைவநெறி யெம்மவர்க்குத் தர்
தந்தாய் சரணமெந் தந்தாய் மைந்தா சரணஞ் சரணமென

மானிடர்கள் 。莎夏 'sort' - G Hr tiltisrgar
ழ்நரகில் வீழ்வதற்கே 33 - அல்வழியில்
து மீள்கவென 33 முகா - தாடும்
குஞ் சைவ 多省
உமை மைத்தா
ர்வி னார்க்கருளிப் 恕岳 ள்ளைக்குன் - முன்னிலையில்
த்தி முப்பொருளின் 36 - வித்தகனால்
பொரு டேர்ந்துநாம் 。罗7 ந்துபயன் - எய்தவென
ற்றமுறு மெய்த்துறவும் 38 மையும் - நல்லனவே
ற வாதிருத்தல் 39 - பந்தவினை
மை கடிந்தொதுக்கல் 40 பூக்கமுற
வனருளால் 41
- ஞானத்தால்
ரொடுகூட 12 நோன்றல் - பாற்படும்
ான் சிவனென்றே 43 யே - வவ்வியிருந்து
மினுகர்தல் 44 3தல் - அங்கமெலாம்
ருத்தாளைத் 45
மடி இன்னவித είο னங் கைவந்து 46
ية لو ۔ہ மன - ஒப்பில்லா
சிவஞானச் 47 *தாய் நீ - வையமெலாம்
சரணமுமை 4岔 - நைந்துருகி

Page 18
6
வேண்டுவ னின் பால் யான் வே யீண்டென் குறைகேட் டிரங்குவ
ஈழவள நாட்டி லிருந்தமிழுஞ் 5 வாழுநிளம் பொல்லாத வன்பே
நல்லாட்சி யில்லாது நாட்டுமக்க பொல்லா வறுமையும் போரழிவு
என்றொழியு மென்றொழியு மெ மொன்றுந் தீ தெண்ணாத வுத்
பெண்டிரும் பிள்ளைகளும் பெற் முண்டுறங்க லின்றியே யோலமி இன்னு மருளா திருக்குங் குறிப் னென்னென் றறியாம லேங்குவே
சாலப் பரிந்தருளுஞ் சால்புடைய காலப் பகையுங் கலிப்பகையும் -
பேயர சாட்சியும் பிள்ளைகளை நோயு மறச்செயலு நூழிலும் -
பல்கோடி யின்னல்களும் பல்கோ பல்கோடி விக்கினமும் பல்பிணிய
பாதகமுந் தீமைகளும் பட்டினியு நீதமில்லா வல்வழக்கு நிட்டூரமு
எல்லா மொழிய விணியவாழ் ெ ளெல்லாரு மின்புற் றிகுக்கவருள்
செம்மலர்த்தாள் சேருஞ் சிவஞ) அம்மலர்க்கீழ் வைத்தே யருள் ,
கொக்கூர்ச் சித்திவிநாயகர் கலி
முற்றிற்று.
தொரந்தோ
56ft.fr ஈழத்துச் ] 5-06- ፲99 ፩

ழ முகத்தோனே டாய் - காண்டகுசீர்
சைவமும் TITIT ái) - LI Typ SOM L-ULI
ளல்லலுறப் ம் - வல்லடியும்
ம்பெருமா னென்றுதின நமரும் - துன்று பிணிப்
றாரு மற்றாரு உல் - கண்டிருந்தும்
பத்தா 1ள் - அன்னையினும்
தந்தையே - சீலமில்லாப்
நீ கொன்றொழிக்கு - தீயன்வாம்
டி பீடைகளும் பும் - பல்கோடி
ஞ் சீரழிவும்
* ம் - 8ே ைைசபம்
வய்திமக்க
- வல்லாயுன்
rனந் தந்தென்னை
Reiss, t. It
இயற்றியவர் செ. வேலாயுதபிள்ளை
49
50
5.
52
53
54
55
56
57
58
59
G0

Page 19
கணபதி கொக்கூர்ச் சித்திவிந
(அரும்பத வுரையும்
( காப்பு)
காமருவு கொக்கூர்க் கனேசா பாமருவப் பாடவெற்குப் பா6 மால் அயன் சிந்திக்கும் மாமன் ஆலயத் துள்ளாய் அருள்.
(அரும்பத உரையும் விளக்கமும்) - க! கணேசா , மாமணியே, அன்பர் அக ஆலயத் எற்கு அருள் பாலிப்பாய் என்று கொண் மார்பிலே தரித்த திருமாலும்; அயன் - பி (தூமணியே என்றார் ஒளவையாரும் }; அ களின் உள்ளமாகிய கோயிலில் என்றும் உ நன்மை, இயல்பு என்ற பொருள் எல்லாம் வெண்பா நூலிற் கலந்துவர, எற்கு - என
நூல்
பூவில் உயிர் வாழ்க்கைப் புணர் தாவில் மெய் கண்டார்தாம் சr
(அ. உ. வி.) பூவில் - பூமியிலே உ உயிர்களின் வாழ்க்கை அமைந்துள்ள திட்ட தாவில் - குற்றம் இல்லாத மெய்கண்டா பொருள் - எடுத்துக்கூறும் உள்பொருள்கள் லாத உண்மை என்பது பெறப்படும்; மெ உண்மை கண்ட ஞானிகளைக் குறிக்குமெ. செய்த மெய்கண்டதேவரையும் குறிக்கும்.
நின்றவற்றுள் ஒன்றாய் நிரும ஒன்றாய் உடனாயும் வேறாயு
(அ. உ. வி.) மூவினமாய் நின்றவற்றுள் வேறு பொருள்களாக நின்றவற்றுள் ஒன்ற தாய்; (இங்கே கூறப்பட்ட மலம், முப்பொ பலவாகிய உயிர்கள்ோடு, (உயிர், முப்பொ பலவாதலின், பல்லுயிர் எனப்பட்டது) மு முதலாவதான பதியை, அது எண்ணளவிலு இயல்பாக அறியும் சத்துப் பொருள்; (2) பொருள்; (3) அறிவித்தாலும் அறியமாட் ஒன்றாயும் பதியானது உயிர்களோடு கல

s
துணை
ாயகர் கலிவெண்பா
விளக்கக் குறிப்பும்)
நின் சீர்கலிவெண் லிப்பாய் - மாமருவு னியே அன்பர் அக
ா மருவு - சோலைகள் சூழ்ந்த, கொக்கூர்க் ந்துள்ளாய், நின் சீர் கலிவெண்பா மருவப் பாட டு கூட்டுக. மா மருவு மால் - இலக்குமியை ரமனும், மா ம ணி யே - மாணிக் க மே, ன்பர் அக ஆலயத்து உள்ளாய் - மெய்யன்பர் றைபவனே; சீர் - பெ ரு மை, த லை மை
கொள்க; க லி வெ ண் பா ம ரு வ - கலி ாக்கு
ப்பை நுணித்து ஆய்ந்து ாற்று பொருள் - மூவினமாய்
யிர்வாழ்க்கைப் புணர்ப்பை - பல்வகையான த்தை நுனித்து ஆய்ந்து - நுணுகி ஆராய்ந்து; ர் - உண்மையை உணர்ந்த ஞானிகள்: சாற்று 1. தாவில் மெய் என்வே மறுப்புக்கு இடமில் ய்கண்டார் என்னுஞ் சொல் பொது வாக னினும் , சிறப்பாகச் சிவஞானபோத முதனுரல்
லமாய்ப் பல் உயிரோ (டு) (1) ம் - நின்றொளிரும்
ஒன்றாய் - பதி, பசு, பாசம் என மூன்று ாய்; நிருமலமாய் - இயல்பாகவே மலமற்ற ருள்களுள் மூன்றாவது). பல் லுயிரோடு - ாருள்களுள் இரண்டாவது; உயிர் எண்ணிறந்த முன்னே ஒன்றாய் என்றது முப்பொருள்களுள் ம் ஒன்றேயாகும்; மூவின மாவன:- (1) தானே
பதியினால் அறிவிக்க அறிவதாகிய சதசத்துப் ட்டாத அசத்துப் பொருள், பல் உயிரோடு ப்பினால் ஒன்றாயும், உடனாயும் - உயிர்க்கு

Page 20
8
உயிராய் நின்று உயிரோடு உடன் அறிவதச யால் வேறாயும் நிற்பது.
சோதியாய் ஒப்பிலதாய்த்தே ஆதி நடு அந்தம் அற்றதாய்ப்
(அ. உ. வி.) நின்று ஒளிரும் சோதியாய தனக்கு உவமை இல்லாத தனிப்பொருளாய் போது எவ்வாறு உண்டானது என்பதொன் வடிவம் இருபொருளும் கொள்க); போதமf அறிவுப் பொருளாய்.
நித்தியா னந்தமாய் நித்தியமா முத்திக்(கு) ஒரு முதலாய் முந்
(அ. உ.வி.) முத்திக்கு ஒரு முதலாய் - மலமகன்று முத்திபெறுவதற்கு மூலகாரணம ளது; முந்துகரு(வும்) வித்து(ம்) இலதாய் வித்தேனும் இல்லாததாய்,
சிந்தைக்கும் எட்டாத செம்பெ ஐந்தொழிற்கும் அப்பாலாய் ஆ
(அ. உ. வி.) செம்பொருளாய் - சிவம் நோக்குக: பிறப்பென்னும் பேதைமை நீங்! தறிவு - (திருக்குறள் 358), செல்கதியாய் - மாய் ஐந்தொழிற்கும் - படைத்தல், காத் படும் ஐந்து தொழில்களுக்கும்; அப்பாலாய் ஐந்தொழிலும் செய்வதில்லை, ஐந்தொழிற். யில் ஐந்தொழிலும் நடைபெறும்; ஆதலால் வடு - உயிர்களைப் பற்றிநிற்கும் ஆணவமல:
பற்றாது நின்ற பரமசிவம் பல் பற்றாகும் பாலின் பதியாகும்
(அ. உ. வி.) (முந்தின கண்ணியில் வரு பரமசிவம் என்க: பரமசிவம் - மேலான சிவ வேதங்கள் "பிரமம்' என்றும் "பரபிரமம்" மங்களில் "சிவம் என்றும் , "பரசிவம்" என்று இவ்வெல்லாப் பெயர்களாலும் சுட்டப்படுவ பாலின் - பலவாகிய உயிர்களுக்கெல்லாம் 1 னால், பால் - இயல்பு; மற்று வினைமாற்று
ஆணியல் பெண்ணியல் ஆகும் மானுற ஒன்றாய் மயங்கிநனி
(அ. உ. வி.) அதுதான் ஆணியலாகும்
இரண்டும்) மானுற ஒன்றாய் நளிமயங்கி - வெம்மை, தீயின் இயல்பு); பெண்ணியல் -

ல், உடனாயும்; வேறாயும் - பொருட்டன்மை
ாற்றம் என ஒன்று இலதாய் (2)
- போதமாய்
ப்" என்று தொடர்க, ஒப்பு இ லதா ய் - ; தோற்றம் என ஒன்று இலதாய் - எப் றும் இல்லாததாய் , (தோற்றம் - பிறப்பு, ாய் - பதிஞானத்தால் மட்டும் உணரப்படும்
ாய்ப் பூரணமாய் ( 3 ) துகரு - வித்திலதாய் ச்
மலத்தினாற் கட்டு ப் பட் டு ஸ் ள உயிர் }ாய், ஒரு என்பது ஒப்பற்ற என்னும் பொரு - தனக்கு முற்பட்டதாயின் க ரு வேனு ம்
ாருளாய்ச் செல்கதியாய் (4) ஆணவத்தின் - பந்தவடுப்
எனப்படும் மெய் ப் பொருளா ய், (ஒப்பு கச், சிறப்பென்னும் செம்பொருள் காண்ப - உயிர்கள் சென்று அடைவதற்குரிய புகலிட தல், மறைத்தல், அருளல், அழித்தல் எனப் - பரமசிவமாகிய பதி, தனது இயல்பினால் கும் உள்ளாவதுமில்லை. பதியின் முன்னிலை
பதி நிமித்த காரணம், ஆணவத்தின் பந்த த்தின் பிணிப்பாகிய வடு, வடு- குற்றம், மாசு
லுயிர்க்கும் (5) - மற்(று) அதுதான்
5ம்) ஆணவத்தின் பந்தவடுப் பற்றாது நின்ற ம்; இது சொரூபநிலையிலுள்ள பதி; ஆரிய என்றும் சொல்லும் மெய்ப்பொருள், சிவாக றும், "பரமசிவம்" எ ன் று ம் கூற ப் படும் து ஒன்றே. பல் லுயி ர் க் கும் பற்றாகும் பற்றுவதற்குச் சார்பாக இருக்கும் இயல்பி றுப் பொருளில் வந்த இடைச் சொல்,
சிவம் சத்தி (6) - பேணுகின்ற சிவம், பெண்ணியலாகும் சத்தி (என்னும் - ஆணியல் - ஆண் மை ப் பண் பு (அது பெண்மைப் பண்பு (அது தண் மை, நீரின்

Page 21
இயல்பு); "ஆனியலுக்குப் பெயர் 'சிவம், பெ சிவ்மும் சத்தியும் ஒன்றாய்க் கலந்திருப்பது, ! மிகவும் நெருக்கமாகக் கலந்து. (ஒப்புநோக்கு தருஞ்சத்தி, பின்னமிலான் எங்கள் பிரான் ஆணாகிய சிவனைத் தீவண்ணன், பொங்கழ நெருப்பின் தன்மையுள்ளவனாகக்கூறும்; அ நீலமேனி வாலிழை, நீலாம்பிகை என்பனபே மான நீலநிறம் உடிையவளாகக் கூறும்; ம்ண மனத்திற்கொண்டு நீருறுதீயே" என்றார். மிகவும் சத்திவாய்ந்த செய்மதிக் (Satellite, காரணம்ாயிருந்த அணுவின் படத்தைப் டெ அந்த அணுவின் கருவிலே வெம்மையும் தனி துரைத்தனர். அந்த அணு பேரதிர்வு" (B பலகோடி ஆண்டுகளாக விரிவடைந்து, அண் களையெல்லாம் உண்டாக்கியது என்றும், வி ஒடுங்கும் என்றும், அது 15 பில்லியன் 15,000,000,000 x 5;880,000,000,000 ʻ mail துக் கூறியுள்ளனர். இந்த விஞ்ஞான விளக் சித்தாந்தம் கூறுவதை ஒருவாறு மெய்ப்பிக்
அத்துவித நுண்கலப்புக்(கு) ஆ தத்துவமாய் நின்றுபடி தாழ்ந்
(அ. உ. வி.) பேணுகின்ற அத்துவித நு மதித்துப் பேசுகின்ற அத்துவிதம் எனப்படும் இரண்டு அன்மை; அதாவது இரண்டறக் கை சிவத்தன்மை பெற்றுச் சிவத்தோடு இரண்ட். சித்தாந்தக் கொள்கை. இந்த அத்துவிதத்து என்றவாறு. இக்கலப்பு ஆன்மா சிவத்தொடு மானது. தத்துவமாய் நின்று படி தாழ்ந்த உண்மை நிலையிலிருந்து ப்டிஇறங்கி; 'அவ்வ அருளினால் என்க.
என்னப் பெயர் உருவும் எண்கு மன்னும் உயிர்உய்ய மாயையில்
(அ. உ. வி.) ச்த்தி சிவன் என்னப் பெ சொரூப நிலையிலே பரமசிவம் என ஒன்றா சத்தி என்றும் சிவன் என்றும் பெயரும் உ எண்குணமாவன: - தன்வயத்தனாதல்; தூய வ முற்றுமுணர்தல், இயல்பாகவே பாசங்களில டைமை, வரம்பிலின்பமுடைமை என்பனவா என்றும் கொள்க. இருளில் மன்னும் உயிர் என்னும் இருளிலே கட்டுண்டு கிடந்த உயிரி
1ாயையினால் - மாயையிலிருந்து, மாயை

9.
1ண்ணியலுக்குப் பெயர் சத்தி, பதியானது மானுற - மாட்சிமைப்படுமாறு, நனிமயங்கி}க: தன்நிலைமை ம ன்னுயிர் கள் சாரத் - திருவருட் பயன் 2.) சைவ நூ ல் கள் லுருவன், செம்மேனியெம்மான் என்றவாறு வ்வாறே பெண்ணாகிய, சத்தியை (உமையை) ான்ற பெயர்களாற் கடலின் (நீரின்) நிற ரிவாசகப் பெருமான் உமையொருபாகனை (மிக அண்ம்ையிலே அெமெரிக்க விஞ்ஞானிகள் ) கிருவிகொண்டு பிரபஞ்ச உற்பத்திக்கு மூல பரிதாக்கி முட்டை வடிவினதாகக் காட்டினர் ண்மையும் விரவியிருந்தமை பற்றியும் எடுத் ig Bang) என்னும் தாக்கத்தால் சிதறுண்டு, "படி வெளியிலுள்ள பல நூறு கோடி-அண்டக் ரிவடைந்து வருவதுபோலவே ஒருகாலத்தில் 96f agsisi () (15 billion Light years, i. e. es) தொலைவிலே நிகழ்ந்தது என்றும் கணித் க்கம் பிரபஞ்சத் , தோற்றம் பற்றிச் சைவ கின்றது.
தார மாய் விளங்கும் (7) தருளிச் - சத்திசிவன்
1ண்கலப்புக்கு - சைவ சித்தாந்திகள் பெரிதும்
நுட்பமான கலப் புக் கு; அ+துவிதம் = 0க்கும் கலப்பு: 'முத்தி நிலையில் உயிரானது றக் கலத்தலே அத்துவிதம் என்பது சைவ க்கு ஆதாரமாகவுள்ளது சத்திசிவக் கலப்பு
கலக்கும் அத்து விதத்தினும் மிகவும் நுட்ப ருளி - சத்தியும் சிவமும் இரண்டறக்கலந்த ாறு ப்டியிறங்குதல் உ யிர் களுக்கு உதவும்
ணமும் பூண் (டு) இருளில் (8)
ரால் - சொன்ன
பரும் உரு வும் எண்குணமும் பூ ண் டு - யிருந்த பதி, தடத்த நிலைக்குப் படியிறங்கி ரு வ மும் எண்வகைக்குணங்களும்கொண்டு டம்பினனாதல், இயற்கையுணர்வினனாதல், fங்குதல், பேரருளுடைமை, முடிவிலாற்றலு ம்; இனி, அன்பர்கள் எண்ணுங் குணங்கள் உய்ய - இயல்பாக அநாதியாகவே ஆணவம் ர்கள் கட்டு நீங்கி ஈ டே நும் பொருட் டு; முதற்காரணம்.

Page 22
O
உடல் ஆதி காரியங்கள் உண்ட நடைப்ெற ஆணையால் நாதன்
(அ. உ. வி.) " உடல் ஆதி காரிகங்கள் - புவனம் (உடம்புக்கு ஆதாரமாகிய உலகம் இவை மாயா காரியங்கள் எனப்படும்; 总6 முதற்காரணத்திலிருந்து, தனுகரண புவன காரணம் சிவகத்தி என்க, நாதன் - சிவன்
முத்தொழிலும் செய்கவென மூ அத்தனும் அம்மையும் ஆளுங்க
(அ. உ. வி.) படைப்பு ஆதி முத்தொழி (படைத்தல், காத்தல், மறைத்தல், அருள இவற்றுள் மறைத்தலைக் காத்தலிலும், அ என்று பொதுவாகக் கூறுவது வழக்கம்). மூ ாத்தல்), உருத்திரன் (அழித்தல்), நேமி சிவனும் சத்தியும், ஆளுங்கால்-கீழுள்ள் என அதிகாரத்தைக் கையளித்து, சிவனும்
தேவர்கள் வந்து திருமுன்பன காவல் தொலைத்தான் கசமுக
(அ. உ. வி.) பத்தியாய்த் தேவர்கள் வ கள் பத்தியோடு வரிசையாக வந்து; பத்தி இரு பொருளும் கொள்க. திருமுன் - அ தொலைத்தான் என்று ஆவலிக்க, என்க. கெடுத்துவிட்டான்; ஆவலிக்க ட அழ. கிச இவன் ஆணவமே உருவானவன்.
அம்மை பிடியுருவும் அத்தன் செம்மையாய் உள்ளத்தே சிந்த
(அ. உ. வி) கசமுகாசுரன் வலியை அட காக, அருளே வடிவான அம்மை முதற்கண் ளத்திலே சிந்திக்க, அதே நேரத்தில் அப்பல் என்க. பிடி - பெண்யானை; களிறு - ஆ தேவாரத்தை யொட்டி உரைக்கப்பட்டது:
'பிடியதன் உருவுன வடிகொடு தனதடி கடிகண பதிவர அழு வடிவினர் பயில்வலி
குஞ்சரச் சென்னியும் கோலப் வெஞ்சினக் கண்ணும் விளங்குப்
(அ. உ. வி.) மும்மதத்த குஞ்சரச் சென் என்னும் மூன்று மதத்தையுடைய ஆண்யாை

ாக்கி வாழ்க்கை (9)
- படைப்(பு) ஆதி
*தனு (உடல்), கரணம் (மன முதலிய கருவி) ), போகம் 1 (அனுபவிக்கப்படும் பொருள்) ணையால் - சிவசத்தியால் மாயை என்னும் போகங்களை உண்டாக்குவதற்குத் துணைக்
நிமித்தகாரணம்.
pவரை, நேமித்(து) அங்(கு) (10) ால் r பத்தியாய்த்
ல் - படைத்தல், காத் த ல், அழித் த ல் ஸ், அழித்தல் ஆகியவை ஐந்தொழில்களாம்" நளலை அழித்தலிலும் அடக்கி, முத்தொழில் மவ்ர் - பிரமா (படைத்தல்) விட்டுணு ந்து - நியமித்து, அத்தனும் அம்மையும் - தேவர்களுக்கு அவ்வத் ஒதாழில்களைச் செய்க
சத்தியும் மேலாட்சி நடத்துகையில்.
ணிந்து தம் (11) ன் என்(று) - ஆவலிக்க
ாந்து - பிரமா, விட்டுணு முதலிய தேவர் என்பதற்குப் பயபத்தி, வரிசை என்னும் ம்மையப்பர் முன்பு; தம் காவல் கசமுகன் காவல் - அதிகாரத்தை; தொலைத்தான் - முகன் - யானைமுகமுள்ள ஓர் அ சு ர ன்
களிற்றுருவும் (12) நிக்க - மும்மதத்த
டக்குதற்கு ஆனைமுகக் கடவுளைத் தருதற் பெண்யானையின் உருவத்தைத் தம் உள் ண் ஆண்யானையின் உருவத்தைச் சிந்தித்தார் ண்யானை, இது திருஞான சம்பந்தருடைய
ம கொள மிகு கரியது வழிபடு மவரிடர்
நளினன் மிகுகொடை.
வலமுறை யிறையே.”*
புயம்நான்கும் (13) ) ஒரு - குஞ்சரமாய்
னி - கன்னமதம், கைமதம். கோ சம தம் }னயின் தலை; கோலப் புயம் - அழகான

Page 23
O
(மனித உருவத்துக்குரிய) கைகள், வெம்சின. கள். கசமுகனோடு போர்செய்யத் தோன்ற குறிப்பைக் காட்டின: விநாயகரது உருவச் * கண்கள் பயம் விளைவிப்பனவாக அமைத குஞ்சரமாய் - ஒப்பற்ற களிற்றுக் கன்றாய் கலைஞானம், கற்குஞ் சரக்கன்று காண்" -
அக்கணமே தோன்றி அசுரப் விக்கின மாற்றும் விநாயகனா
(அ. உ. வி.) அசுரப் பகை போக்கி - பணிந்து நின்றவனை வாகனமாக்கித் தேவ மாற்றும் விநாயகனாய் என்றும், விக்கினம் யாகப் பொருள் கொள்க, மாற்றும் - நீக்கு வழிபடுவாரின் விக்சினங்களை நீக்குபவர்; 6
கணங்களுக்கு நாதனாய்க் கா இணங்கினர்க்கு இன்பம் அருள்
(அ. உ. வி.) தொக்க கணங்கள் - ெ நாதன் - கணநாதன், கணபதி, கணேசன் தொடக்கத்தில் காப்புவேண்டித் துதிக்கும் தொடங்கும்போது இடையூறு நேராதிருக்க அன்பால் அடைந்தவர், வானாய் - முகில காமையால் ஏகதேச உருவக அணி.
தேவரும் மக்களும் சிந்திக்கும் பாவலரும் பாரோரும் பாராட்
(அ. உ. வி.) வணங்கி என்றும் தேவரு கூட்டுக. தே - தெய்வம்: பாவலர் - புலவ பாராட்ட - புகழ் பேச.
ஆங்காங்கே கோயில்கொண் (டு பாங்காக ஏற்றருளும் பண்ண6
(அ. உ. வி.) பூவுலகில் ஆங்காங்கே கோ இடந்தோறும், பாங்காக - விருப்போடு, !
நற்பொருளாய் என்றும் நலம்ட பொற்பாதம் வந்தடைந்து டெ
(அ. உ. வி.) ஓங்கார நற்பொருளாய் - பொருளாம் பெருந்தகை ஐங்கரன், சரண நறுந்தொகை; காப்பு) பொற்பாதம் - அபு (i) பொய் சொல்லுதல் (ii) பொய்யொ கடிந்து ஒதுக்கிய மெய்யடியார்கள், கற்பின ஒழுக்கசீலர். அத்தகைய மன உறுதியுண்ட தைச் சரணடைவதனாலாம்.

11
க் கண் - கடும் கோபம் பொருந்திய கண் னெவராதலின் விநாயகரின் கண்கள் கோபக் சிலையமைப்புப் பற்றிக் கூறும் ஆகமங்கள், ல் வேண்டும் என்று குறிப்பிடுகின்றன. ஒரு . (ஒப்பு: நற்குஞ்சரக் கன்று நண் ணி ன் - திருவருட்பயன் "காப்பு".)
பகைப்ோக்கி (14) ய்த் -தொக்க
கசமுகாசுரனை வலிதொலைத்து, எலியுருவில் ரது பகையை இல்லாமற் செய்து, லிக்கினம் ஆற்றும் விநாயகனாய் எ ன் றும் சி லே டை கும். ஆற்றும் - செய்யும்; விநாயகர் தம்மை வழிபடாதவருக்கு விக்கினம் செய்பவர்.
ப்புக் கடவுளாய் (15)
வானாய் - வணங்கி என்றும்
தாகுதியாயுள்ள சிவகணங்கள், கணங்களுக்கு காப்புக் கடவுள் - நூல் செய்யும் புலவர் கடவுள், எத் தொழி லை யும் செய்யத் மக்கள் துதிக்கும் கடவுள், இணங்கினர் - ாய், இது இன்பத்தை மழையாக உருவகிக்
தேவாகிப் (16) டப் - பூவுலகில்
ம் மக்களும் சிந் தி க்கு ம் தேவாகி என்று ர். பாரோர் - பூமியிலுள்ள அடியவர்கள்,
) அன்பர்செய் பூசனையைப் (17) வனே - ஓங்கார
'யில் கொண்டு, என்று கூட்டுக. ஆங்காங்கே - பண்ணவன் - கடவுள்.
ரியும் அத்தாநின் (18) ாய்விட்ட - கற்பினர்க்குச்
- பிரணவப் பொருளாய், (ஒப்பு:- பிரணவப் வற் பு த ம ல ர் த லைக் கணி வோ மே - முகிய திருவடி, பொய் விட்ட கற்பினர் - ழுக்கம், (iii) பொய்ப்பற்று ஆகியவற்றைக் ர் - உறுதியான கோட்பாடு கடைப்பிடிக்கும் ாவது விநாயகப் பெருமானது பொற்பாதத்

Page 24
2.
சித்தியும் புத்தியும் செய்தொழ முத்தியும் தந்தருள்வாய் முன் (அ. உ. வி.) பொய்விட்ட கற்பினர்க்கு மும் (ஈற்றில்) முத்தியும் தந்தருளுவாய்! எ பார், மூத்தநாயனார். கடவுள். விநாயகப் காரியசித்தியும், நற்புத்தியும், செய்யுந்த்ொ சித்தி, புத்தி, வல்லபை என்னும் மூவரையு நூலோர் மரபு.
போற்றிசெயக் கொக்கூர்ப் புது வீற்றிருப்பாப் சித்தி விநாயக 6
(அ.உ வி.) பத்தர்கள் போற்றி செ(ய விநாயகனாய் வீற்றிருப்பாய், என்று கொன துதிக்க, மேவி - விரும்பி உறைந்து.
கண்ணீர் வடித்துக் கனிந்துருகு எண்ணிய எண்ணியாங்(கு) எய்
(அ. உ. வி.) ஆற்றொழுக்காய்க் கண்ண யறாது கண்ணீர் வடித்து; கனிந்து - உள் கின்ற; எண்ணிய - விரும்பியவற்றை; எண் - அடைவிப்பாய்,
சித்தம் அழகியர்க்குச் செய்யும் எத்திறம் நாவால் எடுத்துரைட
(அ-உ.வி.) சித்தம் அழகியர்க்கு - மன சிவன்ப்ால் வைத்திருக்கும் அன்பருக்கு (புை எத்திறம் (அடியேன்) நாவால் எடுத்துரைப் ஞான சம்பந்தர் தேவாரம்; "ஆட்பாலவர்க் கேட்பான் புகின் அளவில்லை கிளக்க வேண்
எத்தனை கோடி இன்பம் இவ்: வைத்தனை, பச்சை மரக்காவு
(அ.உ.வி) கோடி என்பது எண்ணிலட பச்சைப் பசேரெனக் காட்சிதரும் சோலை
வண்ண நறுமலரும் வாய்க்(கு) பண்ணிசை பாடும் பறவைகளு
(அ. உ. வி.) சித்திர வண்ண நறுமலர் ளுன்ன வாசனை வீசும் பூக்கள், சித்திரம் - வாசனை. பண்ணிசை பாடும் பறவைகள் - பாடும் குயில் போன்ற பறவைகளும், வண்( எனப்படும்.

Nல் வல்லபமும் (19) னோனே - பத்தர்கள்
தச் சித்தியும் புத்தியும் செய்தொழில் வல்லப ான்று கூட்டுக. முன்னோன் - மூத்த பிள்ளை பெருமான் மெய்யன்பர்களுக்கு இம்மையில் ழில் வல்லபமும் அருளுவா ரா த லினால், ம் விநாயகருக்கு ச த் தி க ளா க க் கூறுவது
துக்கோயில் மேவிநீ (20) னாய் - ஆற்றொழுக்காய்
ப்)யக் கொக்கூர்ப் புதுக்கோயில் மேவி நீ சித்தி ண்டு கூட்டுக. போற்றிசெய்ய - புகழ்பாடித்
ம் அன்பினர்க்(கு) (31) ப்துவிப் பாய் - புண்ணியா
சீர் வடித்து - ஆறு ஒழுகுவதுபோல் இடை ளம் இளகி, உருகும் - அன்பினால் உருகு "ணியாங்கு - விரும்பியவாறே; எய்துவிப்பாய்
அருள் எல்லாம் (22) ப்பேன் - அத்தா நீ
த்துக் கண் மாசு இல்லாதவராய், சித்தத்தைச் ண்ணியா, நீ செய் யும் அருள் எ ல் லாம் பேன்! எத் திறம் - எவ்வாறு. (ஒப்பு:- திரு க் கருளும் வண் ண மும் ஆ தி மா ன் பும், or LIr,..."
வுலகில் மக்களுக்கு (23) ம் - சித்திர
டங்காப் பன்மை குறித்தது. பச்சை மரக்கா - கள், கா - சோலை.
இனிய பல்கனியும் (24)
ம் - எண்ணரிய
- அழகான, அதிசயிக்கத்தக்க பல நிறங்சு - அழகு, அதிசயம், பல் வகை, நறுமை - - பண்ணிசை போல ஒலிக்கும் வண்டுகளும், டு - தேனீ அதுவும் பறப்பதனால் பறவை

Page 25
O பல்வேறு தோற்ற வன பல்வேறு மீனினமும் ட6
(அ உ. வி.) எண்ணரிய - எண்ணில் சிறியவும் பெரியவும் சாதுவானவையும் செ விலங்குகள்: ஊர்வன - பாம்பு, பல்லி மு. னம் - நீர்வாழும் பிராணிகள்; பன்மணி -
விண்ணின் விளக்குகளுப் கண்ணுக்(கு) இனிய க(
(அ. உ வி.) வில் ஒளிரும் - ஒளி வீசு னும்; விண்மீன் - நட்சத்திரங்கள். கருங்க
வெள்ளைப் பனிபடர்ந்த வெள்ளி அருவிகளும் வி
(அ. உ. வி) விண் ஓங்கும் மால்வரை - பரந்துள்ள பெரிய மலைகளும், மால் - ெ கருமையாகத் தோன்றும் மலைகள் என்று. வெள்ளி உருகி ஒழுகுவது போன்ற நீர்வீழ்
கான்யாறும் ஏரிகளும் ச வான் மழையும் நன்செய்
(அ உ. வி.) தெள்ளிய கான்யாறும் - வான் மழை - வானிலிருந்து பொழியும் ம பயிர் - மா, பலா, வாழை, தெங்கு என்
மன்பதை வாழ்க்கையில் இன்பமும் துன்பமும் ஏ
(அ. உ. வி.) மேன்மைகொள் மன்பதை உயிரினங்களிலும் பார்க்கப் பகுத்தறியும் ஆ மன்பதை - மக்கட் பன்மை, வாழ்க்கையில் உண்டு, உறங்கி, இனம் பெருக்கி வாழ்வே யும் பகுதியை ஆராய்ந்து மேற்கொள்ளும் ஆராய, இன்பமும் துன்பமும் ஏயவைத்து பொருந்தவைத்து. இவ்வுலகம், எல்லாம் மில்லை; இன்பமும் துன்பமும் கலந்துள்ளது இறுதியில் துன்பமாகவும் முடியும், துன்பம் காட்டும். இவ்வாறு இன்பமுந் துன்பமும் படைத்தது, மக்களுக்கு நன்மை செய்தற் ( வைப் பிரயோகித்து உண்மையான இன்பப் வேண்டும்
ஐயனே நின்குறிப்பை வையகப் போகத்தில் வ

13
விலங்கும் ஊர்வனவும் - 25 ன்மணியும் - வில்லொளிரும்
அடங்காத பல்வேறு தோற்ற வனவிலங்குான்றுண்பவையுமான பல்வகைப்பட்ட காட்டு தலிய ஊர்ந்து செல்லும் பிராணிகள்; மீனி - பல நிறமுள்ள இரத்தினங்கள்.
ம் விண்மீனும் வான்முகிலும் 26 ருங்கடலும் - வெண்ணிலவும்
ம்; விண்ணின் விளக்குகள் - சூரியனும் சந்திர
டல் - நீலக்கடல்.
த விண்ணோங்கும் மால்வரையும் 27 சுகாலும் - தெள்ளிய
- ஆகாயத்தை முட்டு வ து (3ut ல உயர்ந்து பருமை, கருமை முடிகளில் பணிபடிந்து கீழே ம் பொருள் கொள்க; வெள்ளி அருவிகளும்ச்சிகள்; கால் - காற்று.
நாடுகளும் நாடுகளும் 28 யும் வான்பயிரும் - மேன்மைகொள்
தெளிந்த காட்டாறுகளும், யாறு - ஆறு, ழை, நன்செய் - வயல் நிலங்கள், வான் பனபோன்ற மரப்பயிர்கள்.
மாண்புறும் பால் நாட 29 யவைத்து - நன்மைசெய்யும்
- ஒரறிவு முதல் ஐ யறி வு வரை யு ள் ள ஆறாம் அறிவான் மேன்மைகொண்ட மக்கள், மா ன் புறும் பால் நாட - கொன் னே தாடு அமையாமல், பிறவிப்பயனை அடை பொருட்டு, பால்- பகுதி, நாட - விரும்பி - இன்பங்களையும் துன் பங்க ளை யும் இன்பமாகவுமில்லை, எ ல் லா ந் துன்பமாகவு வ, இன்பம் என்று மக்கள் நி னை ப் ப வை என்று நினைப்பவை இன்பத்துக்கும் வழி விரவியதாக இறைவன் இந்த உலகை ப் பொருட்டேயாம். மனிதன் தனது பகுத்தறி எது என்பதை ஆராய்ந்து மேற்கொள்ள
ஆயாத மானிடர்கள் 30 ாழவெனப் - பொய்யான

Page 26
14
(அ. உ. வி.) நன்மை செய்யும் ஐயனே எது, தீமை எது என்று பகுத்து ஆய்ந்து, வையகப் போகத்தில் வாழவென - உலக
பல்சமயக் கோள் வகுத் அல்லும் பகலும் அலை
(அ. உ. வி.) பொய்யான பல்சமயக் ே டுச்செல்லாத, பொய்யான பல சமயக் கே கொள்கை, கோட்பாடு, அல்லும் பகலும் - அல்லாத வழியில்
ஒடு மட்டும் ஒடி உனை ஆடல் நீ பார்த்திருப்பா
(அ. உ. வி.) (அல்வழியில்) ஒடுமட்டும் மீள்க என - பிழையான வழியிலே ஒடி இ உன் அருளைப் பெறவேண்டி, உன்பால் மீ பாய் - நீ அத்தகைய மக்களின் விளையா களை ஆட்கொள்வதற்குரிய பக்குவ காலம் சிலேடைப் பொருள்பட நிற் கின்ற து: (1 (2) ஆள்+தல் = ஆடல் (ஆளுதல், ஆட்கெ
சமயங் களுக்கெல்லாம் சமயம் உலகுய்யத் தந்த
(அ. உ. வி) நாடும் சமயங்களுக்கு எல் தந்தாய், என்க. நாடும் சமயங்கள் - கடல் சமயங்கள், தாயாகும் சைவ சமயம் : (1) கி. மு. 2500 அளவில் நிலவிய சிந்து வெளி ம்ையால், சைவம் ஏனை எல்லாச் சமயங்களுக் துறவறம் என வாழ்க்கையை இயற்கை நிய யம் சைவமே, (iii) இறை, உயிர், தளை இயல்பையும், இடைத் தொடர்பையும் தரு ளுக்கும் உய்தி உண்டெனக் கூறுவதும் சை ஏனைய எல்லாச் சமயங்களுக்கும் தாயாகு!
முன்னமே ஆக மநுால் மூ பின்னே திருவெண்ணெ
(அ. உ. வி ) ஆகம நூல் - காமிகம் மெய்யுணர்ந்த முனிவர்; திருவெண்ணெய்ட் வாழ்ந்த மூன்று வயதுப் பிள்ளையான பெ மிக்க இளம் பிள்ளைப் பிராயத்திலே, அவ் அப்பெருமானிடம் கலைஞானம் அனைத்,ை என்பது வரலாறு.

, என்று தொடர்க, நின் குறிப்பு - நன்மை தீமையை விட்டு நன்மையை மேற்கொள்ளல்; இன்ப நுகர்ச்சிகளிலே வாழ்வதற்காக.
துப் பாழ்நரகில் வீழ்வதற்கே 31 ன்ெறார் - அல்வழியில்
காள் வகுத்து - உண்மையான உய்திக்கு இட் ா ட் பா டு களை உ ண் டா க் கி, கோள் - - இரவும் பகலும், அ ல் வழி யி ல் - நன்று
உணர்ந்து மீள்களன 32 ய் ஆனைமுகா - நாடும்
ஓடி, என்று தொடர்க. உ னை உணர்ந்து இளைத்து, தவற்றை உணர்ந்து, அதனால் ண்டு வருகவென்று; நீ ஆடல் பார்த்திருப் ட்டைப் பார்த்து வாளா இருப்பாய்; அவர் பார்த்திருப்பாய். ஆட ல் என்பது இங்கே ) ஆடு + அல் = ஆடல் (விளையாட்டு,) ாள்ளல்.)
தாயாகும் சைவ 33 iாய் - உமைமைந்தா
லாம் தாயாகும் சைவ சமயம் உலகு உய்யத் ளை (உண்மையை) அறி த நீ கு மு ய லும் இந்தியாவிலே ஆரியர் வருகைக்கு முன்பே நாகரிகத்தில் சிவன், சத்தி வழிபாடு இருந்த கும் காலத்தால் முற்பட்டது, (i) இல்லறம் திகளுக்குப் பொருந்த நெறிப்படுத்தும் சம என்னும் முப்பொருள்களின் இருப்பையும், க முறைப்படி ஆய்ந்து நிறுவி எல்லா மக்க பசமயமே. இக் காரணங்களால் சைவசமயம் ).
துணர்வி னார்க்கருளிப் 34 ப்ப் பிள்ளைக்(கு) உன் - முன்னிலையில்
முதலிய சிவாகமங்களை ; மூதுணர்வினார் -
பிள்ளை - திருவெண்ணெய் ந ல் லூ ரி ல் ப்கண்ட தேவநாயனார்; மெய் கண் டா ர் பூர்ப் பொல்லாப் பிள்ளையாரை வழிபட்டு, யும் கேட்டுச், சிந்தித்துத் தெ O ந் த வர்

Page 27
e சித்தாந்த சைவத் திற தத்துவம் கூறும் தமிழ்
(அ. உ. வி.) (உன் முன்னிலையில்) சி தாந்த தத்துவத்தின் தனிச் சிறப்பை உை பாசம் என்னும் உள்பொருள் மூன்றினதும் எனப்படும் தமிழ் முதனூல்.
செய்வித்தாய் அத்துவி வையகத்தில் வாழ்வா
(அ, உ. வி) (அவ் வித் தகனால்) செய்6 நூல்) செய்வித்தாய்; அத்துவிதச் செம்ெ வாக்கியச் சொல்லின் உண்மைப் பொருை அத்துவிதீயம்' எனவருந் தொடரில் உள்ள வேறு விளக்கங் கூறி, ஏகான்மவாதம், வி கோட்பாடுகளை முன்னர் சங்கரரும் (கி. பி (கி. பி. 12 ஆம் நூ ஆ.) மத்துவரும் (கி. ட பத்தை உண்டாக்கிவிட்டனர். இவர்களுள் ஒன்றே என்றும், நானே பிரமம் (அகப் மாயையே எ ன் று ம் வாதித்தார், ஆ மாயாவாத்ம் எ ன் றும் கூறு வது ண் டு. னும் உபசர்க்கத்துக்கு "இன்மைப் பொரு வா தி த் தார். இ ரா மா னு சர் பிரம. சீவா ன் மா க் களும் உலகமும் அதற்கு ஒன்றேயாம் என்றும் விளக்க முயன்றார். றுள்ளது. ஆனால், மெய்கண்டார் (கி. பி. அகரத்துக்கு “அன்மைப் பொருள் கண்டு, டறக்கலத்தலே அத்துவிதம் என்று தருக்க தாயுமான சுவாமிகள் , **பொய்கண்டார் கண்ட நாதனருள் மேவுநாள் எந்நாளோ" மெய்கண்டாரும் சங்கரர் முதலியோரின் ே நூலின் இறுதியிலே, 'தன்னை அறிவித்து மறத்தல் பிழை" என்று அறிவுறுத்தினார். விதப் பதத்தின் மெய்ப்பொருளை நாம் ெ வாழ்ந்து, வாழ்க்கைப் பயனை எய்தலாம்.
இல்லறத்தின் நல்லொழு பல்லுயிரும் ஒம்பும்மன.
(அ. உ. வி.) இல்லறத்தின் நல்லொழு இல்லற வியலில் விளக்கமாகக் கூறப்பட்ட யறாது கடைப்பிடிக்கவேண்டிய அறம், ஒரு மேற்படி நூலிலே துறவறவியலில் விளக்கட் இல்லறத்தில் நின்று அன்பை வளர்த்துப் டும் என்பதைத் திருக்குறள் அழகாக , அரு ருந்தே அருள் பிறப்பது, அதனால் அருள்

15
0முணர்த்தி முப்பொருளின் 35 நூல் அவ் - வித்த கனால்
த்தாந்த சைவத் திறம் உணர்த்தி - சைவ சித் ணர்த்தி, முப்பொருளின் தத்துவம் - பதி, பசு, உண்மை; தமிழ்நூல் - சிவஞான போதம்
தச் செம்பொருள் தேர்ந்துநாம் 36 ங்கு வாழ்ந்துபயன் - எய்தவென
வித் தாய் - அந்த மெய்கண்ட தேவரால் (தமிழ் பாருள் தேர்ந்து - அத்துவிதம் என்னும் மகா ள நாம் தெளிந்து:- வேத த் தி ல் * ஏ க ம் * அத்துவிதம்’ என்னும் சொல்லுக்கு வேறு சிட்டாத்துவிதம், துவிதம் என்னும் மாறுபட்ட . 9 ஆம் நூற்றாண்டு,) இ ரா மா னு சரும் பி. 12 ஆம் நூ. ஆ.) நிறுவ முற்பட்டுக் குழப்
சங்கரர் ஆன்மாவும் பிர ^மும் வேறல்ல, b பிரமம் என்றும்), உலக த் தோற் றம் கை யா ல் அவருடைய கோட் பாட்டை அவர், "அ+துவிதம்" என்பதில் "அ" என் ள்" கூறி, இரண்டின்மை, ஒன்றே என்று ம் ஒன்றே உயிர் என்று ம், ஏனைய
உடலாய் அமைய எ ல் லா ம் சேர் ந் து வைஷ்ணவசமயம் இக்கோட்பாட்டையே ஏற் 13 ஆம் நூ. ஆ.) அ+துவிதம் எ ன் பதில் உயிர்கள் முத்திநிலையில் சிவத்தோடு இரண் வாத முறையால் நிலைநாட்டினார். இதனால், காணாப் புனித மெனும் அத்துவித, மெய் என்று மெய்கண்ட தேவரைப் போற்றுகிறார். காள்கையை மறுப்பார் போன்று, g5 LD g5 த் தான் தானாச் செய்தானைப், பின்னை
இவ்வாறு மெய்கண்டார் விளக்கிய அத்து தளிந்து, உலகத்தில் வாழும் முறையறிந்து
க்கும் ஏற்றமுறும் மெய்த்துறவும் 37
பான்மையும் - நல்லனவே
க்கு - இது, தி ரு க் குறள் அறத்துப்பாலில் 1. ஒழுக்கு - நீர் ஒழுகுவது போன்று இடை க்கம்; ஏற்றமுறும் மெய்த் துறவு - இது பட்டுள்ளது. ‘மக்கள் இயற்கையோடு ஒட்டி ன், துறவறத்திலே அருளை வளர்க்க வேண் மையாக எடுத்து விளக்குகின்றது. அன்பிலி என்னும் அன்பீன் குழவி' என்றார் வள்ளு

Page 28
16
வர். அருளினால் உண்டாவதே பல்லுயிரு காத்தல். 'எவ்வுயிரும் என்னுயிர்போல் எ செய்யாய் பராபரமே" என்னும் தாயுமான
சிந்தித்தல் செய்தல் சி வந்த பிறப்பின் வகைய
(அ.உ.வி ) (நல்லனவே) சிந்தித்தல், ந6 திருத்திப் பண்படுத்தலே வாழ்க்கையின் ே அனைத்து அறன் என்பது வள்ளுவர் வாக் சிந்தையில் வைத்திருத்தல் வேண்டும். சிவன் செய்பவர், சித்தத்தைச் சிவன்பால் வைத்த ஆணவத்தின் முனைப்பு அடங்கும். வந்த பிற ஆகா மியம், சஞ்சிதம் என மூவகைப்பட்ட தால் நற்பிறப்பும், தீவினை செய்தால் இழிந் நல்வினையே செய்தல்; பின்னர் நல்வினைய எல்லாம் சிவன் செயலே என்று வினைப்பய நின்று வினை செய்யப் பிறவாமை கைகூடு
போக்கும் வழிநாடல் ெ ஊக்கம் தளரா (து) உஞ
(அ. உ. வி.) பந்தவினை போக்கும் ରJ, பாதிக்கும்; ஆதலால், பிறப்பறுக்க விழைலே பற்றா திருக்க வழிநாடுதல் வேண்டும் அத என்னைக் கருவியாகக் கொண்டு வினை 3ெ செய்யும் தொழிலை இறை பணியாகச் செ றாது, சிவத்தினிடம் அவ்வினைப் பயன் தீ பொய்ம்மை கடிந்தொதுக்கல் - பொய்யொ விலக்குதல்: ஊக்கம் தளராது உஞற்றல் - அயராது முயலுதல் உஞற்றல் - முயற்சி (
ஞான குரவன் தாள் நண் ஞான விழிபெற்று நான்
(அ. உ வி.) (ஆக்கமுற) ஞானகுரவன்; முயலுவோர் இறைவன் அருளால் ஞானகுர நற்குரவனில் அதிட்டித்து நின்று பக்குவ என்பது சைவை நூற் றுணிபு. ஞான விழிெ நான் கெட்டு - அகங்கார மமகாரம் (நான்,
நாற்பாதத்(து) ஏறிவரல் நூற்பொருள் ஆராய்தல்
(அ. உ. வி.) (ஞானத்தால்) நாற்பாதத் உபதேசத்தால், சரியை, கிரியை, யோகம், இவற்றைத் தாச மார்க்கம், சற்புத்திர !

b ஒம்பும் மனப்பான்மை: ஒம்புதல் - பாது ண்ணியிரங்கவும் நின், தெய்வ அருட்கருணை ார் பாடல் ஒப்பு நோக்குக.
வனை மற வாதிருத்தல் 38 றிதல் - பந்த வினை
ஸ்லனவே செய்தல் எனக் கூட்டுக! மன்த்தைத்
நாக்கம். "மனத்துக்கண் மா சில னா த ல் கு. இதற்குச் சிவனை மறவாது எப்போதும் = மங்கலமானவன்; சங்கரன் = ந ன் மை
ால், இயல்பாகவே உயிரைப் பற்றி நிற்கும். ப்பின் வகையறிதல் - அதாவது பிராரத்தம் கன்மத்தை ஆராய்தலாம். நல்வினை செய் த பிறப்பும்உண்டாகும் என்பதை உணர்ந்து, ம் பிறப்புக்கு ஏதுவாகும் என உணர்ந்து,
னை இறைவனிடம் ஒப்புவித்து, இறைபணி ().
பாய்ம்மை கடிந்தொதுக்கல் 39 ற்றல் - ஆக்கமுற
ழிநாடல் - எவ்வகை வினையும் உயிரைப் வார். அவ்வாறு பந்திக்கும் வினை உயிரைப் ாவது, பற்றற்று வினை செய்தலாம். சிவனே Fய்விக்கின்றான் என்று தெளிவாக உணர்ந்து, ‘ய்தால், அவ்வினைப் பயன் உயிரைப் பற் பிலிட்ட துரு ம் பு போ ல் எ ரி ந் து விடும். rழுக்கம் தலையெடுக்காமல் விழிப்பாயிருந்து - ஆன்மீக வாழ்க்கையில் முன்னேறுவதற்கு செய்தல்
Fணி அவனருளால் 李0 கெட்டு - ஞானத்தால்
நாள் நண்ணி:- மே லே சொன் ன வா று வனைத் தலைப்படுவர். திருவருட் சத்தியே ஆன்மாக்களுக்கு அருள் ஞானம் அளிக்கும் பறுதல் - ஞானக் கண் திற க் க ப் பெறுதல். எனது) என்னும் ஆணவ முனைப்புக் கெட்டு.
நல்லோ ரொடு கூடல் 垒及 நோய்நோன்றல் - பாற்படும்
து ஏறிவரல் - குரவனிடம் பெற்ற ஞான ஞானம் என்னும் படி களி ல் ஏறிவருதல். ார்க்கம், சக மார்க்கம் சன்மார்க்கம் என

Page 29
வேறு வாய்பாட்டாலும் சைவநுால்கள் கூறு பூவும் காயும் கனியும் போல்வன என்பர் இதைச் "சங்கமம்" என்று சைவ நூல்கள் கூறு இது வழியாகும். "செம்மலர் நோன்தாள் மரீஇ. (சிவஞ்ாண்போதம் சூத் 12) என்ப ஞான நூல்களின் மெய்ப்பொருளை ஆராய் லுக்கு வரும் நோயைப் பொறுத்தல், இது உயிர்க்குறுகண் செய்யாமை, அற்றே தவத் ளுவர் கூற்று.
எவ்வுயிர்க்கும் சார்பாய் இவ்வுலகச் சார்புவிட்(டு
(அ. உ. வி.) (பாற்படும்) எவ்வுயிர்க்கு பகுதிப்படும் எல்லா உயிர்களுக்கும்; இனி, யார் (பிரளயாகலா), ஒரு மலமுடையார் (6 உயிர்களுக்கும் என்றும் பொருள்கொள்க). நிற்றல். ஒப்பு: “பற்றுக பற்றற்றான் பற்றி (குறள் 350), சார்புணர்ந்து சார்புகெட நோய் (குறள் 359). உயிரின் இயல்பு ஏதாவது ஒன்றைச் சார்ந் பது; அது உலகைப் பற்றி நிற்கும்போது ( டும் மீண்டும் பிறவியில் அழுந்தும். பிறப்படி பற்றற்றான் பற்றினைப் பற்றிநிற்றல் வேண்
எங்கும் நிறைந்த இறை பொங்கிவரும் பேரன்பில்
(அ. உ. வி ) எங்கும் நிறைந்த இறை னைப் பற்றிநிற்கும்போது, பர்ர்க்கும் இடெ பசுமையான புல், மரஞ்செடிகொடிகள், பர அம்மையின் உடலாகக் காட்சியளிக்கும்; கா செஞ்ஞாயிறு - இவை எல்லாம் சிவன் திரு அநுபவிக்கும்போது அளவில்லா அன்பு பொ பூரிக்கும்.
இன்னமுதம் ஊறல் இன தன்னை மறந்து தலைக்
(அ. உ. வி.) (அங்கமெலாம்) இன்னமு: உடல் உறுப்புகளில் எல்லாம் இனிய அமுத தன்னை மறந்து இறைவன் திருத்தாளைத் என்னும் உணர்வே இல்லாமல், சிவனது தி முத்தர் நிலை என்று சைவநுால்கள் கூறும். முத்திபெற்றவர். (ஒப்பு நோக்குக. 'தன்:ை பட்டர்ள் நங்கை தலைவன்தாளே " - அப்ப

17
ம் : இப்பாதங்கள் முறை யே அரும் பும் தாயுமானவர். ந ல் லோ ரொ டு கூட ல் - லும்; வாசனாமலம் தாக்காமல் பாதுகாத்தற்கு சேர்தல் ஒட்டா, அமலம் கழிஇ அன்பரொடு ர் மெய்கண்டார். நூற்பொருள் ஆராய்தல் - ந்து தெளிதல். நோ ய் நோன்றல் - உட
தவத்தின் பாற்படும்; உற்றநோய் நோன்றல் தின் உரு" (திருக்குறள் 261) என்பது வள்
இருப்பான் சிவன் என்றே 42 ) ஈசனையே - வவ்வியிருந்(து)
iம்:- ஒரறிவுயிர் முதல் ஆறறிவுயிர் வரை மும்மலமுடையார் (சகலர்) இருமலமுடை விஞ்ஞானாகலர்) எனப் பகுதிப்படும் எல்லா சார்பு - பற்று. வவ் வி யிருத்தல் - பற்றி னை அப்பற்றைப் பற்றுக பற்று விட ம் கு” ஒழுகின் மற்றளித்துச் - சார்தரா சார்தரு
திருத்தல்; அது சார்ந்ததன் வண்ணமாயிருப் மேலும் மேலும் ஆசைகளை வளர்த்து மீண் றுக்க வேண்டுவோர் உலகப் பற்றை விட்டுப்
எடும்.
வன் எழில்நுகர்தல் 43 ) பூரித்தல் - அங்கம் எலாம்
வன் எழில் நுகர்தல் - அ வ் வா று இறைவ மல்லாம் அப்பரமனது அழகே தோன்றும்; “ந்த கடல், நீலவானம் - இவை எ ல் லா ம் "லைச் செவ்வானம், மாலைச் செவ்வானம் மேனி அழகாகக் காட்சிதரும். இந்த அழகை ங்கிவரும்; ஆதலால் உடலும் உள் ள மும்
றவன் திருத்தாளைத் 44 கூடல் - இன்னவிதம்
தம் ஊறல் - பேரின்பப் பர வ ச த் தா ல் ம் ஊறுவது போன்ற அனுபவம் உண்டாதல். தலைக்கூடல் - தான் வேறான ஒரு பொருள் ருவருளிற் கலந்துநிற்றல், இதனைச் சீவன் சீவன் முத்தராவார் உடலோடு இருக்கையிலே ன மறந்தாள் தன்நாமம் கெட்டாள், தலைப் ர்) இதனைத் 'தாடலை போற் கூடல்' என்று

Page 30
| 8
திருவப்ருட்பயன் (74) கூறும் தாள் + தலை - ஒருபதமாகின்றது), இனி, தாடலை என்பதி எடுத்தால், அது ட்+அ எனப் பிரியும். அகர டும் எடுத்தால், அதிலே (த்+ஆள்+ட்) + கள் நுட்பமாகக் கலந்து அத்துவிதமாக இரு அத்துவித நுட்பத்தை இவ்வாறு சொல்லில்
வணங்குவோம்.
இப்பிறப்பில் தானே இ6 செப்பரிய வீடுபெறல் தி:
(அ.உ.வி.) (இன்னவிதம்) - இவ்வாறே; சிவஞானம் (பதிஞானம்) கிட்டப்பெற்று; ெ முடியாத முத்தியின்பம் பெறுவது; திண்ண
உய்திக்கு நல்வழியாய் ஓ சைவநெறி எம்மவர்க்குத்
(அ. உ. வி.) ஒப்பில்லா) உய்திக்கு நல் ஒப்பில்லா நல்வழியாய் என்று கூட்டுக. 8 அடைவிக்கும் சைவசமயம்
தந்தாய் சரணம்எம் தந் மைந்தா சரணம் சரண
(அ. உ. வி) (வையமெலாம்) தந்தாய் - ள் (உலகத்தையும் அதிலுள்ள போகப்பொருள் பொருள் கொள்க.) சரணம் - (உன்) அடை இது தந்தை என்பதன் விளிவடிவம்.
வேண்டுவன் நின்பால்யா ஈண்டு) என் குறைகேட்
(அ உ. வி.) (நைந்து உருகி) நின்பால்ய நெக்கு உருகி உன்னிடம் ஒருவரம் வேண்டு அவாய்நிலையாற் கொள்ளப்படும்; வேழமு.
ஈழவள நாட்டி லிருந்த வாழுநிலம் பொல்லாத
(அ. உ. வி) (காண்தகுசீர்) ஈழவளநாட் பமும் உள்ள ஈழநாட்டில் காண் + தகு - மொழி. பாழடைய - சீரழிந்துபோக.
நல்லாட்சி யில்லாது நா பொல்லா வறுமையும்
(அ. உ. வி) அல்லலுற - துன்பமடை குறை; போரழிவு - போரினால் உண்டான

- தாடலை (இரண்டு பதம் இரண்டற்று ல் இடையிலுள்ள ‘ட’ என்னும் எழுத்தை உயிரை நீக்கி ட் என்னும் எழுத்தை மட் அ+ல்+ஐ) ள்+த் என்னும் இரண்டு மெய் ப்பதைக் காணலாம். இரண்டறக் கலக்கும் வைத்துக் காட்டின உமாபதிசிவாசாரியரை
றைஞானம் கைவந்து 45 ண்ணம் என - ஒப்பில்லா
இப்பிறப்பில்தானே இறைஞானம் கை வந்து சப்பரிய வீடுபெற - சொல் லினா ல் கூற ம் என - உறுதி என்று.
}ங்கு சிவஞானச் 46 ; தந்தாய் நீ - வையமெலாம்
வழியாய்; உய்தி - ஈடேற்றம், உ ய் தி க் கு வேஞானச் சைவநெறி - சிவ ஞான த் தை
தாய் சரிணம் உமை 47 ம்என - நைந்துருகி
ல்லா உலகங்களையும் படைத்துத் தந்தவனே; ாகள் எல்லாவற்றையும் தந்தவனே என்றும் க்கலம்; எம் தந்தாய் - எமக்குத் தந்தையே;
ான் வேழ முகத்தோனே 48 (டு) இரங்குவாய் - காண்தகுசீர்
ான் வேண்டுவன் என்று கூட்டுக; ம ன ம் வேன்; வேண்டுவன் என்பதால் வரம் என்பது கன் - ஆனைமுகன்; ஈண்டு-இப்போது.
மிழுஞ் சைவமும் 49
வன்போரால் -பாழடைய
டில் - கண்ணுக்கு இணிய காட்சியும் வளப் காண்டகு இருந்தமிழ்-பெருமையுள்ள தமிழ்
ட்டுமக்க ளல்லலுறப் 50, போரழிவும் - வல்லடியும்
ய; பொல்லா - பொல்லாத என்பதன் கடைக்
அழிவுகள்; வல்லடி - கொடுமை.

Page 31
என்(று) ஒழியும் என்(று ஒன்றும் தீ(து) எண்ணா
(அ, உ வி.) என்று ஒழியும் - எப்போ பெருமானே! தீது ஒன்றும் எண்ணாத உத் நல்லோர். " என்று" - முதல் இரண்டும் "எ மூன்றாவது " என்று’ எனச் சொல்லி" எ6
பெண்டிரும் பிள்ளைகளு உண்டு) உறங்கல் இன்
(அ.உ.வி.) (துன்று பிணிப் பெண்டிரு கடுமையான நோய் அற்றார் - உடைமைக் உண்ணலும் உறங்கலும் இல்லாமல், ஒலப
இன்னும் அருளா(து) என் என்(று) அறியாம
(அ. உ. வி.) கண்டிருந்தும் இன்னும் திருக்குறிப்பு என்ன என்று அறிமாமல் ஏரி
சாலப் பரிந்தருளும் சா காலப் பகையுங் கலிப்ப
(அ. உ. வி.) (அன்னையினும்) சாலப் தாயினும் சாலப் பரிந்து நீ பாவியேனுடை மேன்மை, பரிதல் - இரங்குதல் காலப் பணி கும் மழையின்மை, அதிக மழை, புயற்கா கலியுகத்தின் இயல்பினால் உண்டாகும் .ே றும் கொள்க.
பேய் அர சாட்சியும் நோயும் மறச்செயலும்
(அ உ. வி.) (சீலம் இல்லாப்) பேய் அர தும் அரசாட்சி; பிள்ளைகளைக் கொன்று இரக்சுமில்லாத தறுதண்மைச் செயல்; நு
பல்கோடி இன்னல்களுட பல்கோடி விக்கினமும்
(அ. உ. வி.) (தீயனவாம்) பல்கோடி துன்பங்கள்: பீடைகள் - காலம், கிரகம் னங்கள் - இடையூறுகள்; பிணிகள் - நோ என்பது எண்ணற்ற பல என்னும் பொருள்
பாதகமும் தீமைகளும் நீதமிலா வல்வழக்கும்

19
y) ஒழியும் எம்பெருமான் என்று தினம் 51 ாத உத்தமரும் - துன்று பிணிப்
rது இல்லையாகும்! எ ம் பெ ரு மா ன் - எம் தமர் - ஒரு தீமையும் மனத்தில் நினைக்காத ப்போது" என்னும் பொருளி ல் வந்த ன. ன்னும் பொருளில் வந்தது,
ரும் பெற்றாரும் அற்றாரும் 52 றியே ஒலமிடல் - கண்டிருந்தும்
ம் பிள்ளைகளும் என்று கூட்டுக. துன்றுபிணி - களை இழந்தவர்கள்; உண்டு உறங்கல் இன்றி - மிடல் - அழுது அபயம் வேண்டுதல்.
இருக்கும் குறிப்புத்தான் 53 ல் ஏங்குவேன் - அன்னையினும்
அருள் செய்யாமல் வாளா இருக்கும் உமது ங்குகிறேன்.
ால்புடைய தந்தையே 54 கையும் - சீலமில்லாப்
பரிந்தருளும் - (ஒப்பு ; பால்நினைந் தூட்டும் -ய. - திருவாசகம்) சால்பு - நிறை கு ண ம்; கை - கோள் நிலை முதலியவற்றால் உண்டா ற்று என்பன போன்ற கேடுகள்; கலிப்பகை - கடு; சனிபகவானால் உண்டாகும் கேடு என்
பிள்ளைகளைக் கொன்றழிக்கும் 55
நூழிலும் - தீயன்வாம்
சாட்சி - அறங்கடைப்பிடியாத பேய்கள் நடத் அழிக்கும் நோய் என்க: ம ற ச் செ ய ல் - ாழில்- படுகொலை; கொன்று குவித்தல்.
பல்கோடி பீடைகளும் 56 பல்பிணியும் - பல்கோடி
இன்னல்களும், என்று தொடர்க இன்னல்கள்
முதலியவற்றால் நிகழும் தீமைகள்: விக்கி ய்கள், பேய்பிடித்தல் முதலியவை: பல்கோடி ாபடும்.
பட்டினியும் சீரழிவும் 57 நிட்டூரமும் - வேதனையாம்

Page 32
20
(அ. உ. வி.) (பல்கோடி 1 பாதகமும் எ நீதமிலா வல்வழக்கு - அநீதியான அழிவழ வலாற்காரப் பிரயோகம்; நிட்டூரம் - கொ
எல்லாம் ஒழிய இனியவாழ்(வு) எல்லாரும் இன்புற்(று) இருக்க
(அ. உ. வி.) (வேதனையாம்) எல்லாப் எல்லாம் ஒழிந்து போக, மக்கள் எல்லாருட அருள், என்க. அருள் - அருளுவாயாக. வ ‘எல்லாரும் இன்புற்றிருக்க நினைப்பதுவே, தாயுமானவர்.1
செம்மலர்த்தாள் சேரும் சிவஞா அம்மலர்க்கீழ் வைத்தே யருள்
(அ. உ. வி.) (உன் செம்மலர்த்தாள் - சேரும் சிவஞானம் - அடைவதற்கு ஏதுவா அளித்து; அடியேனை அந்தத் தாமரை மல அருள்புரிவாய்.
கொக்கூர்ச் சித்திவிநாயகர்
விளக்கமு!
தொரந்தோ d566T-IT ஈழத்துச் 15-06-1992
 

ானக் கூட்டுக. பாதகம் - பெரும் பாவச்செயல் க்கு நீதம் - நீதி; வல்வழக்கு - அழிவழக்கு: “டுமை,
எய்திமக்கள் 8 அருள் - வல்லாப் உன்
ஒழிய, எனக் கூட்டுக. வருத்தம் செய்வன ம் இனிய வாழ்வு எய்தி இன்புற்று இருக்க ல்லாய் - எல்லாம் வல்ல கடவுளே. (ஒப்பு அல்லாமல் வேறொன் றறியேன் பராபரமே’-
“னம் தத்(து) என்னை 59
" உனது தாமரை மலர் போன்ற திருவடிகளை ான சிவஞானத்தை; தந்து - அடியேனுக்கு ர் போன்ற திருவடிகளின் கீழே இருக்க வைத்து
கலிவெண்பா அரும்பதவுரையும் ம் முற்றிற்று
செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 33
s முருகன்
கொக்கூர்க் குமரன் தி
( இணைக் குற
ஒருபர சிவத்தி னிருரு வொருவர் நுதல்விழித் யிருவரு மணைக்கமும் நடுவ ணமர்ந்தனை யிருகை யொருமுகத் ே சுப்பிர மணியனாய்த் ( யொருபே ரியாக்கை யி மூவுல காண்டு நான்மு: தேவரை யேவல் கொள் மூவெயி லெரித்தோ ே Eருவ ரிளையர் மீ தொ மாக்கட னடுவனோர் சூர்முத லிருகூ றாக்கி மூவருண் முதலா நான் செருக்கினை யடக்கிச் யைந்தொழில் புரிந்து முந்நீ ருலகிற் பிறப்பிற மிருநிலைச் சுழலி லியா நியதி நிகழ்த்தினை யன் மொருமுக மிருவிழி யே பயனெலா மளிக்கு நா பெருமா னாகிப் பிணி யைங்கரற் கிளையோ யைந்தினைப் பாற்படு லெங்கணு நிறைந்தா குறிஞ்சி நயந்தனை கு! முத்தமி ழுணர்த்தினை லிருபொரு ளாராய்த் ( மருநெறி தந்தனை யர் மனம்வைத் திரண்டறப் முப்பொழு தேத்திய மு பொருணான் குரைத்த யைம்பொறி யடக்கி ய குண்டலினி யெழுப்புங் யெழுபிறப் புக்கு மேம யறுசுவை யுந்நீ யைம்பூ

-
துணை.
திருவெழுகூற்றிருக்கை
1ளாசிரியப்பா )
வொன்றிய தீயிற் றோன்றி மூர்த்தி யாக
தாடு பால 配 தோற்றங் கொண்டனை ருபெய ரவுணன்
கன் முதலாந்
ண்டு செருக்குற
னவலி 遭伊 ாருவே லோச்சி
மாவென நின்றவச்
யருளினை
மறை நாவன்
சிறையி லிட்டனை 盟莎 நால்வகைத் தோற்றமும் ப் பென்னு
பகுமோர்
r5uq
1ாடு மும்மைப் 2 ற்கரங் கொண்ட
மூக மூர்ந்தனை
யாறு முகத்தோ
நானில மதனி
பாயினுங் 2蕊 றுமுனி வேண்ட
முதற்சங் கத்தி தொருமை காணு
ந்நெறி யொன்று
வழுவா தொழுகி 30 மனிவர்க் குறுதிப்
6.65
ாறா தாரத்துக்
கொள்கையு முணர்த்தினை
நீயே 35
தமுநீ

Page 34
22
நால்வித முத்தியு நல்கு முப்பொரு ளவற்றுண்
யிருமை. பின்பமுந் தரு யொன்றென வேத முல் யொன்றுநின் னியல்பே மூன்றுநின் மேனி நான் யைந்துநின் வண்ண ம யேழும்பர்ச் சென்றனை யறுபடை வீடமர்ந் த( யைம்புல னுக்கு மின்ப நாற்பாத நெறியி னட மும்மல மறுக்கும் முத யிருவினைப் பயனுந் த யொருவந்த வுணர்வு ( யென்று சிறியே னியம் லொன்றுங் குணமில த மழலையிற் பெற்றோர் வழகிய கொக்கூ ரமரு செவிசாய்த் தருளுதல்
யொருகண மேனும் ம வரமெனக் கருளுக வா

குவோய் நீயே
முதற்பொரு னியே வோய் நீயே ரைக்கும் பொருணி
யிரண்டுநின் றிருவடி (குநின் வாய்மொழி ாறுநின் குணமே
f ருள்புரி கின்றனை
மளிப்போய் த்துவோய் நீயே ல்வன் னியே iருவோய் நீயே ளுள்ளோய் நீயே பிய பாட தாயினு மகவின்
மகிழ்வது போல ங் குமரா
வேண்டுஞ் சேவடி றவா "ழிய வுலகே.
40
45
SO
55。

Page 35
G
முருகன்
கொக்கூர்க் குமரன் !
விளக்கக்
ஒருபர சிவத்தின் ஈ ஒருவர் நுதல் விழித் இருவரும் அணைக்க நடுவண் அமர்ந்தை இருகை ஒருமுகத் ே சுப்பிர மணியனாய், ஒரு பேர் யாக்கை ! மூவுல(கு) ஆண்டு தேவரை ஏவல் கெ மூவெயில் எரித்தோ இருவர் இளையர்மீ மாக்கடல் நடுவண்ணு சூர்முதல் இருகூ(று,
(விளக்கக் குறிப்புகள்) (எழுகூற்றிருக்ை கிழித்து, ஏழு அறையாக்கி, ஒன்றுமுதல் ஏ வெளிப்போந்தும் ஒவ்வோர் அறையாக மு விளையாடும் பெற்றியின் வழுவாமல் ஒன்று வொன்றாக ஏறியும் இறங்கியும் வருமாறு சம்பந்தர் பாடிய திருவெழுகூற்றிருக்கையே பாடியதொன்றும், நக்கீரதேவநாயனார் காட்டப்பட்டதொன்றும் பிற உதாரணங்க
(வரி 1-2) ஒரு பரசிவத்தின் ஈர் உரு = சிவன், சத்தி என்னும் ஆண் உருவும் பெண் பின்னமின்றி ஒன்றாகக் கலந்த, ஒருவர் = உயர்திணை ஒருமைப் பெயர், இங்கே மாெ றது, நுதல்விழி = நெற்றிக்கண் ; வரி (3. மூர்த்தி = சோமாஸ்கந்தமூர்த்தி ஆக- ஆ பாலசுப்பிரமணிய மூர்த்தி; இவருக்கு ஒரு வரி 7-13) ஒரு பேர் யாக்கை = ஒரு பெர் பதுமின் என்னும் இரு பெயர்களுள்ள அசு

23
3.
துணை,
திருவெழுகூற்றிருக்கை
குறிப்புகள்
*ர் உரு ஒன்றிய
தீயில் தோன்றி கமும் மூர்த்தி யாக
60f
தாடு பால த் தோற்றம் கொண்டனை; இருபெயர் அவுணன் நான்முகன் முதலாம் ாண்டு செருக்குற ான் ஏவலின் 10 (து) ஒருவேல் ஒச்சி ஓர் மாவென நின்ற அச் ) ஆக்கி அருளினை.
க என்பது சிறுமியொருத்தி நிலத்திற் கோ ஒ ழுவரை எண்ணிட்டு, மு ன் னின் று புக்கும் றையே முன்னேறியும் வெளி ப் போ ந் தும் முதலாக ஏழு இறுதியாக முறையே ஒவ் கூறப்படும் ஒரு சித்திர கவியாகும், திருஞான மூல க வியா கும். திருமங்கையாழ்வார் பாடியதொன்றும் யாப்பருங்கல விருத்தியிற் ளாம்)
: பரமசிவமாகிய பிரமத்தினின்றும் தோன்றிய ண் உருவுமாகிய இரண்டு உருக்கள்; ஒன்றிய = ஆண்பாலுக்கும் பெண்பாலுக்கும் பொதுவான தாரு பாகனாகிய சிவபெருமானைக் குறிக்கின் 4) இருவரும் = சிவனும் உமை யும்; மும் குமாறு, வரி (5-6) பத்து வயது நிரம்பிய முகமும் இரு கையும் அ மை ந் திருக் கும். ரிய உடல் இரு பெயர் அவுணன். = சூரன், ரன். (இருவரே சுப்பிரமணிய சுவாமி யின்

Page 36
24
சாபத்தால் ஒரு சரீரங் கொண்டு பிறந்தன போது சேவலும் மயிலுமென இரு வடிவங்ெ மத்தியம், பாதாளம், நான்முகன் - நான்கு அடிமைகளாக்கி) மூவெயில் எரித்தோன் = மு ஏவலின் = பணிப்பினால்; இருவர் இளையர் மாக்கடல் நடுவண் ஓர் மாவென நின்ற = மான ஒரு மாமரமாக மாயம் செய்து நின் அருளினை = சேவலைக் கொடியாகவும், ம
மூவருள் முதலாம் ! செருக்கினை அடக்கி ஐந்தொழில் புரிந்து முந்நீர் உலகில் பிற இருநிலைச் சுழலில் நியதி நிகழ்த்தினை;
(வி. கு.) வரி (14-19); மூவருள் முதல் நான்மறை நாவன் = நான்கு வேதங்களையும் உருத்திரன்; நான்மறை - இருக்கு, யசுர், படைத்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்த பின் சுப்பிரமணிய சுவாமியே பஞ்ச கிருத் நால்வகைத் தோற்றம் = கருப்பையிற் றே நிலத்தில் (வித்து, வேர், கொம்பு, கொடி வேர்வையிற் றோன்றுவன. முந்நீர் உலகு - மூன்று தன்மைகள் உள்ள உலகு: (முந்நீர் மூன்று நீர்களுள்ள கடல் எனினுமாம்.) இரு நிலையும் இறப்பு என்னும் உறங்கு நிலையும் ஒழுங்காக நடைபெறும் முறைமை. நிகழ்த் தல் - நடப்பித்தல்,
ஒருமுகம் இருவிழி ( பயன் எலாம் அளிக்கு பெருமா னாகிப் பி. ஐங்கரற் கிளையோ ஐந்திணைப் பாற்படு எங்கணும் நிறைந்த குறிஞ்சி நயந்தனை: முத்தமிழ் உணர்த்தி இருபொருள் ஆராய் அருநெறி தந்தனை ம ைம் வைத்(து) இர முப்பொழு(து) ஏத்தி

ர்; அதனாலே, வேலினாற் பிளக்கப்பட்ட காண்டு வந்தன.) மூவுலகு = க வர் க்கம் ,
முகங்களுள்ள பிரமன். ஏவல் கொண்டு - ழப்புரங்களைச் சிரித்து எ ரித் த சிவன்; = சிங்கமுகன், தாரகன் என்னும் தம்பியர்: பெரிய கருங்கடலின் மத்தியில் பிரமாண்ட p; சூர்முதல் = சூரனாகிய த லை வ னை: பிலை ஊர்தியாகவும் ஏற்று அருள்செய்தாய்;
நான் மறை நாவன் ச்ெ சிறையில் இட்டனை; 15
நால்வகைத் தோற்றமும் ப்(பு) இறப்(பு) என்னும்
இயங்கும் ஓர்
அன்றியும்
= மூம்மூர்த்திகளுள் மூ தற்க ண் நிற்கும் ; ஒதும் பிரமன். (மூவர் - பிரமன், விட்டுணு , சாமம், அதர்வணம்.) ஐ ந் தொழி ல் = ல், அருளல். (பிரமனைச் சிறையில் அடைத்த 3தியங்களையும் தாமே மேற்கொண்டார்.) ான்றுவன, முட்டையிற் றோ ன் று வன, , கிழங்கு ஆ கி ய வ ற் றி ல்) தோன்றுவன; ஆக்கல், அளித்தல், அழித் த ல் என்னும் = ஆற்றுநீர், ஊற்றுநீர், மழைநீர் ஆகிய நநிலைச் சுழல் = பிறப்பு என்னும் விழிப்பு மாறிமாறிவரும் சமுசாரச் சுழல், நியதி-விதி தினை = நடைமுறைப்படுத்தினய், நிகழ்த்து
யோடு மும்மைப் 20 தம் நாற்கரங் கொண்ட ணிமுகம் ஊர்ந்தனை, ப் ஆறு முகத்தோய் ம் நானில மத னில் ாய் ஆயினும் 25
குறுமுனி வேண்ட னை; முதற்சங் கத்தில் பந்(து) ஒருமை காணும்
அந்நெறி ஒன்று ண் (டு) அறம் வழுவா(து) ஒழுகி 30 நிய முனிவர்க்(கு) உறுதிப்

Page 37
பொருள் நான்(கு) ஐம்பொறி அடக்கி குண்டலினி எழுப்பு
(வி. கு.) வரி (20-34) , மும்மைப் ட பிறப்புக்களிலும் எய்தற்பாலனவாகிய பய பிணிமுகம் = சுப்பிரமணிய சுவாமி ஊர்ந்த யக் கடவுள் யானைமேல் ஊரும் 'கயா ரூ ஐங்கரன் - விநாயகப் பெருமான் (நான் ஐங்கரமாயின.) இளையோய் என்பது விளி குறிஞ்சி, முல்லை, பாலை, மருதம், நெய் நானிலம் என்க. நானிலம் நால்+நிலம் = எனப்படும்; காடும் காடு சார்ந்த நிலமும் நிலமும் மருதம் எனப்படும்; கடலும் கட இவை நிலையாக உள்ளவை; பாலை என் டாவது; ஆதலால் உலகை நானிலம் என் நிலத்தைச் சிறப்பாக விரும்பினாய். குறுமு நாடகம், முருகக் கடவுள் அகத்திய முனி மலையில் என்ப. இருபொருள் - அகப்ெ யத்தின் இருபக்கங்கள் போல்வன. அகப்ெ ஆராய்ச்சியும் இரு கிளைகளாக விரியினும் இணையும் அருநெறி = அருமைவாய்ந்த த பற்ற ஒரு தனி நெறியாகும். மனம் வைத்து இரண்டு அறமாவன, இல்லறமும் துறவற கடைப்பிடித்தலாம். முப்பொழுதாவன கா களாம். உறுதிப் பொருள் நான்காவன்; . முனிவர் என்றது அகத்தியர், தொல்காப்ட் ஐம்பொறியாவன மெய், வாய், கண் மூக்கு சுவாதிட்டானம், மணிபூரகம், அனாகதம், குண்டலினி மூலாதாரத்திற் பாம்புபோல அச்சத்தியை மேலே முறையாக ஒவ்வோர் இது யோகத்தின் பாற்படும். கொள்கை எ
எழுபிறப் புக்கும் அறுசுவை யும் நீ, ! நால்வித முத்தியும் முப்பொருள் அவற் இருமை இன்பமும் ஒன்றென வேதம்
(வி.கு.) வரி (35-40) எழுபிறப்பாவ நீர்வாழ்வன, தாவரம் என்னும் ஏழு பிறப்பு கைப்பு தித்திப்பு, புளிப்பு, உவர்ப்பு, துன் மாவன; நிலம், நீர், தீ, வளி, வான் எ

25。
உரைத்தனை,
ஆ(று) ஆதாரத்துக் பும் கொள்கையும் உணர்த்தினை,
பயன் - உம்மை, இம்மை, மறுமை ஆகிய முப் ன்கள்; பயன். அளிக்கும் நாற்கரங்கள் என்க. தருளும் 'யானை. 20 - 23 வரிகள் சுப்பிரமணி - மூர்த்தியாகிய தோற்றத்தைக் கூறு வன. கு கர ங் களு ட ன் தும் பி க் கை யு ஞ சேர ரி: முகத்தோய் என்பதும் அது; ஐந்திணை - தல் ஐந்து திணையாகப் பகுக் கப் படும் மலையும் மலைச்ார்ந்த நிலமும் குறிஞ்சி முல்லை எனப்படும்; வயலும் வயல் சார்ந்த ல் சார்ந்த நிலமும் நெய்தல் எ ன ப் படும். பது பருவமாற்றத்தால் தற்காலிகமாக உண் றனர் தமிழர் குறிஞ்சி நயந்தனை - குறிஞ்சி மனி - அகத்தியன், முத்தமிழ் - இயல், இசை, வருக்குத் தமிழ் அறிவுறுத்தியது திருவேங்கட பொருள், புறப்பொருள், இரண்டும் ஒரு நான பாருளின் ஆராய்ச்சியும் புற ப் பொருளி ன் முடிவில் மெய்ப்பொருளாய்வாகிய ஒருமையில் மிழ்நெறி; அந்நெறி ஒன்று-அத்தமிழ் நெறி ஒப் - அந்த ஒருமை நெறியை மனத்தில் இருத்தி, மும். வழுவாது ஒழு கலா வது தவறாமல் லை, உச்சி, மாலை என்னும் மூன்று வேளை அறம், பொருள், இன்பம், வீ டு என்பன, பியர், திருவள்ளுவர் போன்ற தமிழ் அறிவரை. , செவி என்பன. ஆறு ஆதாரம் மூலாதாரம் , விசுத்தி, ஆஞ்ஞை எ ன் னு ம் ஆறு மாம். மண்டலித்துக் கிடக்கும் சத்தி, எழுப்புதல்ஆதாரத்துக்கும் செல்லுமாறு எழுப்புதல்.
ான்பது யோகக் கலையை
ஏமம் நீயே. 35 ஐம்பூ தமும் நீ.
நல்குவோய் நீயே. ]றுள் முதற்பொருள் நீயே,
தருவோய் நீயே, உரைக்கும் பொருள் நீ. 40
ன தேவர், மக்கள், விலங்கு, பறவை, ஊர்வன
மாம். ஏமம் = பாதுகாப்பு; அறுசுவையாவன: வர்ப்பு, கார்ப்பு என்னும் ஆறுமாம். ஐம்பூத ன்னும் ஐந்துமாம், நால்வித முத்தியாவன:

Page 38
26
சாலோகமுத்தி, சாமீப முத்தி சாரூப முத் ளாவன: பதி, பசு, பாசம் என்னும் மூன்று இருமையாவன இம்மை (இகம்,) மறுமை வேதம் உரைக்கும் பொருள்:- வேதத்தில்
தத் ஏகம் (அது ஒன்றே) என்று பேசப்படு
ஒன்றுநின் இயல்பே மூன்றுநின் மேனி,
ஐந்துநின் வண்ணப் ஏழும்பர்ச் சென்ற6 அறுபடை வீ(டு) அ ஐம்புல னுக்கும் இ நாற்பாத நெறியில் மும்மலம் அறுக்கும் இருவினைப் பயனு ஒருவந்த உணர்வுெ என்று சிறியேன் இ ஒன்றும் குணமில(து மழலையில் பெற்ே அழகிய கொக்கூர்
செவிசாய்த்(து) அ ஒருகண மேனும் ட வரம் எனக்(கு) அ
(வி.கு) வரி (41-57): இயல்பு - பொ எல்லாவற்றிலும் கலந்து இயக்கும் இறைை அதுவே கிரியா சத்தி என்றும் ஞான சத்தி கும், மூன்று மேனியாவன; அருவத்திருமே என்னும் மூன்றுமாம். வாய்மொழி நான் பன்னிரு திருமுறை என்னும் நான்கு, வாய திருநான் மறை முடிவும், மூவர் தமிழும் திருமூலர் சொல்லும் ஒருவா சகமென் றுண வெண்மை, கருமை, செம்மை, பசுமை, ெ ஐசுவரியம், புகழ் , வீரியம், திரு, ஞானப் உம்பர்ச் சென்றனை: உம்பர் என்பது உ யாவன: உடல், உயிர், மனம், விஞ்ஞானம் உயிரில் மன்னி, இந்த ஏழு நிலைகளிலும் தன்னுடன் உயிரை இரண்டறக் கலக்கச் இரண்டவன் இன்னருள் நின்றனன் மூன்ற ஆறு விரித்தனன் ஏழும்பர்ச் சென்றனன் தா
அறுபடை வீடுகளாவன: திருப்பரங்கு திருவேரகம், குன்றுதோறாடல், பழமுதிர்(

தி, சாயுச்சிய முத்தி என்பனவாம் முப்பொரு லுமாம், முதற்பொருள் எ ன் பது ப தி யை,
(பரம்) என்னும் இரண்டுமாம் ஒன்றென, ஏகம் ஸத் (உண்மைப் பொருள் ஒன்றே). ம் பிரமம்,
1, இரண்டுநின் திருவடி, நான்குநின் வாய்மொழி, b, ஆறுநின் குணமே,
060T மர்ந்(து) அருள்புரி கின்றனை, 45 }ன்பம் அளிப்போய்;
நடத்துவோய் நீயே, முதல்வன் நீயே, ம் தருவோய் நீயே, ர் உள்ளோய் நீயே, 50 இயம்பிய பாடல் து) ஆயினும் மகவின் றார் மகிழ்வது போல அமரும் குமரா ருளுதல் வேண்டும், சேவடி 55 மறவா ருளுக, வாழிய உலகே.
ருட்டன்மையால் உலகு உயிர்களின் வேறாயும். மை, திருவடி :- அருட்சத்தியைக் குறிக்கும்; நி என்றும் இரண்டாக (இணையடியாக) நிற் னி, உருவத்திருமேனி, அருவுருவத்திருமேனி ாகு: உபநிடதம், சைவாகமம், திருக்குறள் ப்மொழி, உறுதிநூல் (ஒப்பிடுக! தேவர் குறளும் முனிமொழியும் - கோவை, திருவாசகமும் ார்:- ஒளவையார்). ஐந்து வண்ணமாவன: பான்மை என ஐந்தாம். ஆறுகுணமாவன: ), வைராக்கியம் என்னும் ஆறுமாம். ஏழு ணர்வு நிலைகள் (சேதன பூமிகள்) ; அவை ஆனந்தம், சித்து, சத்து என்பன. (இறைவன் அதைச் செலுத்திப் பக்குவமாக்கி, முடிவிலே செய்வான் என்பது. ஒப்பு: “ஒன்றவன் தானே னுெள் நான்குணர்ந்தான் ஐந்து வென்றனன் னிருந்தான் உணர்ந்தெட்டே" - திருமந்திரம்
நன்றம், திருச்சீரனலவாய் திருவாவினன்குடி, சோலை.

Page 39
ஐம்புலன் - சுவை, ஒளி, ஊறு, ஒசை, ந உற்று அறியும் அறிவு).
நாற்பாத நெறிகளாவன: சரியை கிரிை மும்மலமாவன: மாயை, கன்மம் ஆண இருவிளையாவன: நல்வினையும் தீவி6ை நிச்சயமான, மெய்யுணர்வு. ஏகாந்தவுணர்வு ஞானம் எல்லாம் அற்று, அவனருளே கண்ணா என்பது. ) ஒருவந்தம் - நிச்சயம்; ஏகாந்த நிலை மாற்றிப் பொருள் காண்க. மகவு - செவிசாய்த்து அருளுதல் வேண்டும் என்று :ெனும் மறவா வரம் அருளுக; உன்னுடை
கொக்கூர்க் குமரன் திருவெழுசு முற்!
தொரந்தோ, கனடா 29 - 07 - 1992
 

27
ாற்றம் - (கண்டு. கேட்டு, உண்டு, உயிர்த்து
ய, யோகம், ஞானம் என்பன. வம் என்பன. ாயும்ாம், ஒருவந்த உணர்வு = உறுதியான" எனலுமாம். (அதாவது, பாசஞானம், பசு கக்காணும் பதிஞானத்தால் அறியப்படுபவன் ம். குணம் ஒன்றும் இலது ஆயினும் என்று குழந்தை. பாடல் குணமிலதாயினும் (நீ) முடிக்க. எனக்கு (உன்) சேவடி ஒரு கண ப அருளில் (சேவடிக்கீழ்) உலகம் வாழ்வதாக.
ற்றிருக்கை விளக்கக் குறிப்புகள் றும்
இயற்றியவர்: ஈழத்துச் செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 40
2&
சிவ
கொக்கூர்க் குமர
காப்பு ( நேரிசை வெண்பா )
கொம்பொன் றுடையநற் கு தம்பிக்கொன் பான்மணிமா வேண்டுகின்றேன் சித்தி விந தூண்டநின் ருளே துணை.
நூல் { நேரிசை வெண்பா )
சீரோங்கு சைவமுஞ் செந்தட ஏரோங்கு கொக்கூர் எழிற்ப வைவேலெங் கோமே தகமே செய்வேலை செய்தல் கடன்.
விளக்கக்குறிப்பு: நவமணிமாலை என்பது பாடல்தோறும் ஒவ்வொரு மணியின் பெயர் தெய்வச்சார்பாக பாடப்படுவதொரு பிரபந்
காப்பு குஞ்சரம் - யானை, கொம்பு ஒ விநாயகரைக்குறிக்கும். கொக்கூர் வாழ் தப் என்பது இடம் நோக்கி முருகப்பெருமானைக் மாலை. என் கவியைத் தூண்டச் சித்திவிநா
நூல்: (1) ஏரோங்கு கெரக்கூர் - ஏ சிறந்து விளங்கும் கொக்கூர்; எழிற்பதி - அ மேதகமே வழுத்தி - கீர்த்தி பெருகும் கூரி பெருமையை வாழ்த்தி ; வை - கூர்மை;
கோமேதகம் என்னும் மணியின் டெ

O)
ன் நவமணிமாலை
ஞ்சரமே கொக்கூர்வாழ் லைசாத்த - நம்பியுை ாயகனே என்கவியைத்
மிழுஞ் சேர்ந்துவளர் திவாழ் - பேரோங்கு
வழுத்தி நிதம்
வெண்பா முதலாக ஒன்பது பாவகையால், வருமாறு, அந்தாதியாகப் பெரும்பாலும் தம்.
ஒன்றுடைய நற்குஞ்சரம் என்னுந் தொடர்
பிக்கு ஒன்பான் மணிமாலை சாத்த; தம்பி குறிக்கும், ஒன்பான் மணிமாலை - நவமணி
"யகனே நின்தாள் துணை என்க.
ர்த்தொழில், அதாவது உழவுத் தொழில் அழகிய தலம். பேர் ஓங்கி வைவேல் எங்கோ பவேற்படையை உடைய எம் இறைவனின் மேதகம் - மேன்மை, பெருமை. இத்தொட பயர் அமைந்திருத்தல் காண்க.

Page 41
( ஆசிரியப்பா )
கடன் மீ தெழுமிளங் காலைக் சுடரொளி பரப்பிச் சூழிருள் நீல மயின்மிசை நெடுவே ே கோலக் குமரன் கொக்கூர் இச்சை செயலெனுஞ் சத்திக நச்சி யணைத்து நற்காட்சி த ஆங்கவன் குறிப்பைப் பாங்க அவன்முள் வணங்கி யவனரு செய்வன வெல்லாஞ் சிவப்ப செய்து வாழ்விற் சிறப்புற் ஆணவ விருளை யகற்றிச்
சேணுறு வீடு சேருவா ரினி
peaaaaaaah
{ கட்டளைக் கலித்துை
இனியவன் கண்ணுக் கியல்ெ கனிதரு சோலைசூழ் கொக்க பனிமதி சூடி பவள நேர் வா புனித மலரடி போற்றி வழி
(வி.கு.) (2) கடல்மீது எழும் இளம் வேலேந்தி விளங்கும் முருகனுக்கு உவமை. கதிரோனுக்கும் முருகனுக்கும் பொதுத்தன் ஆணவமலத்தைக் குறிக்கும். மூன்றும் அடி காண்க. வாழ்முதல் - வாழ்வுக்கு முதற்கா நச்சி - விரும்பி, நற்காட்சி - கண்ணுக்கு மும் ஆம், செய்வன. சிவப்பணி- எத்தெ வேண்டும். வாழ்விற் சிறப்பு - இம்மை ! சொல்லும் செல்லா வீடுபேற்றின்பம்.
(3) இனியவன் கண்ணுக்கு, இயல் தன்மை. கயிலைமேய பனிமதி சூடி - சிவன்; சிவந்த இதழ்களையுடைய உமை. சிவன் உ
என்னும் மணியின் பெயர் வருதல் காண்க

29
கதிரோன்
போக்குமாறு லந்திக் வாழ்முதல் 3 ஸ்ரீருவ்ரை iருவான்; ா யுணர்வோர் ள் பெற்றுச் 1ணி யாகச்
ருேங்கி
ó岛。 2
ற )
சால வின்ப சுகந்தருவான்
ர்க் கடம்பன் கயிலேமேய யுமை பெற்றபாலன் படல் புண்ணியமே. 3.
காலைக் கதிரோன் - இது நீலமயில் மேல் சுடரொளி பரப்பிச் சூழிருள் போக்குவது மை. முருகன் விடயத்தில் இருள் என்பது பில் நீலம் என்னும் மணியின் பெயர்வருதல் ரணனன கடவுள். செயல் - கிரியாசத்தி இனிய காட்சியும் உணர்வுக்கு நல்ல ஞான ாழிலையும் இறைபணியாக எண்ணிச் செயல் மறுமைப்பேறு. சேணுறு வீடு - சிந்தையும்
சொ(ல்) ல இன்பசுகம் தருவான்; இயல் - பவளம் நேர் வாய் உமை - பவளம் போன்ற
மைபெற்ற பாலன் என்க. இங்கே பவளம்

Page 42
30
(வெண்
புண்ணியமே வடிவான புரு பெண்ணியலார் நிலையொத் மா வாழை பலா தெங்கு ம ஒவாதே சிறக்கின்ற உயர்வி புதுக்கோயி லிடமாகப் புரி மதுக்கமல மலர்த்தாளை ம6 ஆறெழுத்து மறையோதி ய நீறணிந்த வொளிநெற்றி !
(கொச்சச
நெற்றிக்கண் வழிவந்த நெ கொற்றஞ்சேர் திருக்குமரன் கற்றவர்கள் உறைகொக்கூர் உற்றவன் ருள் அடைவீரேல்
(கலி விருத்தம் ,
பெறலருஞ் செம்மணி குறமகள் வலமிடங்
அறுமுகன் கொக்கூர் திறஞ்சொல வறியே
(வி கு.) (4) புண்ணியமே வடிவான லார்;- புருடர் - கணவர்; ஆகம் - மார் யமே வடிவான புருடர்’ என்றதனுல் அவ றவர் என்றெல்லாம் பொருள் கொள்க. இ வருதல் காண்க. இதனைப் புட்பராகம் என் புரிந்து - விரும்பி ஆறெழுத்து மறை - மு என்பது. பிறவாறு கூறுவாருமுளர். நீறணி ரு மல்) பெண்ணியலார் நிலையொத்து இர திறங்கூறியவாறு
நெற்றிக்கண் வழிவந்த. முருக ன் சிவ களிலிருந்து தோன்றியவன் என்பது புராண

கலிப்பா )
நடராகம் பிரிந்தழுங்கும் துப் பிரிவாற்ரு திரங்கிடுவர், ரங்களொடு வயல்வளங்கள் புடைய கொக்கூரில் ந்துறையுந் திருமுருகன் னத்திருத்தி யிரவுபகல் பகங்குழைந்து புகழ்பாடும்
utTrif. 4.
கக் கலிப்பா )
ருப்பதுவே யுருவான ா குலிச - வயிற் படையேந்திக் hக் கலிபோக்கி யருள்கின்ருன் உயர்நலங்கள் பெறுவீரே.
சிப் பேரொளி வீசிக்
குஞ்சரி வைத்தே
அமர்ந்தருள் புரியுந்
ன் செப்பரி தம்மா.
புருடர் ஆகம் பிரிந்து அழுங்கும் பெண்ணிய ர்பு; அழுங்கும் - அழுது இரங்கும். ‘புண்ணி ர் அன்புடையவர், அருளுடையவர், குற்றமற் ங்கே புருடராகம் என்னும் மணியின் பெயர் ாறும் சொல்வதுண்டு. ஒவாதே - ஒழிதலின்றி; pருகனுக்குரிய மந்திரம், அது “குமாராய நம’ சிந்த ஒளிநெற்றியார் (முருகனைப் பிரிதல் ஆற் "ங்கிடுவார் என்று முடிக்க. இது மெய்யன்பர்
பெருமாளது நெற்றிக்கண் நெருப்புப் பொறி ன வரலாறு, குலிச அயிற்படை - வைர வேல்

Page 43
(விளக்கக் குறிப்புத் தொடர்ச்சி) (5)
(வைச்சிரவேல்) ஆகிய படைக்கலம், குலிச (வயிரம்) என்னும் மணியின் பெயர் வ கொக்கூர் அடியவர்களின் இடர்களைப் பே சனியினல் உண்டாகும் கேடு: கலியுகத்துச் அ ன் போ டு, அப்பெருமானே உறுதுணைே புகுவீர். உயர் நலங்கள். இம்மை மறு
(6) பெறல் அரும் - கிடைத்தற்கு டைய திருமேனி மாணிக்கம் போலச் சில நினைவுகொள்க). இங்கே மாணிக்கம் என காண்க. குறமகள் - வள்ளிநாச்சியார்; குஞ் கனுக்கு வலப்பாகத்திலும் தெய்வயானை இ அறுமுகன் கொக்கூர் அமர்ந்து (= விரும்பி அறியேன்; செப்ப அரிது அம்மா! செப்ப - பொருள் கொள்ளலாம்; செப்பு - சொல் இடைச்சொல், 'ஆட்பா லவர்க்கருளும் புகிலள வில்லை கிளக்க வேண்டா’.
கவனிக்க: இச்செய்யுளின் ஈற்றில்வரும் பொருளுடைய சொல் என்பது அடுத்த ( ணத்துக்கு அமைந்ததே. ஆன்ருேர் அருளி
உண்டு.
(அறுசீர்க் கழிநெடில் சொல்லினைக் குழைத்துத் :ே நல்லியல் வள்ளி நாண நை வல்லியற் றடந்தோள் வேை நல்லருள் வழங்கு கின்ருன்
(வஞ்சி விருத்தப் அச்சந் தீர்ப்பாய் நச்சுங் குமரா ஐ
செச்சை மார்பா பச்சை மயின்மே6

3 I
Fம் - வைச்சிரம், வயிரம் இங்கே வைச்சிரம் ருதல் காண்க. கலிபோக்கி அருள்கின்றன் - பாக்கியருள்கின்ருன்; கலி - துன்பம், வறுமை; குரியகேடு. உற்று அவன்தாள் அடைவீர் - யென நம்பி அணைந்து அவன்தாளே சரணுகப் மைப் பேறுகள்; உயர்வைத்தரும் நன்மைகள்.
அரிய, செம்மணி - மாணிக்கம்; முருகனு வந்த பேரொளி வீசுவது. (இளஞ் சூரியனை ன்னும் மணி யின் பெயர் அமைந்திருத்தல் நசரி - தெய்வானை நாச்சியார், வள்ளி முரு இடப்பாகத்திலும் இருப்பதாக நூல்கள் கூறும்: யுறைந்து) அரு ள் புரி யும் திறம் சொ(ல்)ல - சொல்ல, (செப்பு+அரிது என்றும் பிரித்துப் தல்). அம்மா என்பது வியப்புக் குறிக்கும் வண்ணமும் ஆதிமாண்பும் கேட்பான் எனவரும் சம்பந்தர் பாடலை ஒப்பிடுக.
செப்பு (செப்பரிதம்மா) என்பதன் ஒத்த செய்யுளின் முதலாக வருவதும் அந்தாதி இலக்க ய அந்தாதிப் பாடல்களில் இவ்வாறு வருதல்
டி ஆசிரிய விருத்தம்) நனிற் சுவையுறச் சொல்ல வல்ல கமுத்தம் விழைந்து பெற்ற ]ன் வளங்கெழு கொக்கூர் மேவி நமரங்கா ளஞ்ச வேண்டா. 7

Page 44
32
(எண்சீர்க் கழிநெடிலடி ஆ
வாராரு முலைமாத ரிருவர் : வைடூரி யத்தோளால் ம பாராழி யுலகுயிர்கள் விழை
பண்புற்று வினைசெய்து போராளி யெனநின்னை யெதி பொல்லாத சூரனைத் த சீராருங் கொக்கூரிற் கோயில் செவ்வேளே பரவுகின்ருே
(வி.கு.) (7): சொல்லினைத்தேனிற்குழை இனிக்க இனிக்கச் சொல்லவல்ல வள்ளி ஒளிவீசும் முத்து எனச் சிலேடைப் பொருள் நவம ணியின் பெயர்வருதல் காண்க. தென் வள்ளியிடம் காதல்கொண்டு, முதுவேதியன் நாணும்படி வேடிக்கைசெய்து அவளைச் சிரிக் கம். இங்கே குறிப்பிடப்படுகிறது. விழைந்து வேலன் - வலிய இயல்புள்ள விசாலமான ( கொக்கூர் - வளங்கள் பொருந்திய கொக்கூ நமரங்காள் அஞ்ச வேண்டா - நம்மவர்கே
நமரம் = நம்மவர்கள்; 'நமரங்கள்’ எனக்
‘நமரங்காள்’ என நிற்கும். இச்சொல்வடிவம் சொல்.
(8) (முதல் ஏழு செய்யுள்களும் இறை 'படர்க்கைப் பரவலாய் அமைந்தவை. இ லைப்படுத்தி இரக்கும் 'முன்னிலைப் பரவலாய்
நச்சும் - விரும்பும்; ஒலம் - அவலநிலை செச்சை - வெட்சி; முருகன் வெட்சிமாலை
வருகிறது. இங்கே பச்சை (மர காண்க. 'ஒலம் , "ஒலம்’ என ஆசிரியர் இ இப்போது அனுபவித்துவரும் அவலம்நோக்கி 'தமிழினத்துக்கு அபயமளிக்க வருவாயாக' பட்டது.
(9) (இதுவும் முன்னிலைப்பரவல்). வார் கக் கட்டப்பட்ட நகிலையுடைய வள்ளி,
தோளால் - வைடூரியம்போல் வயிரித்த ே

பூசிரிய விருத்தம் )
தம்மை
ருவி நீயே
ஷ செய்கைப் வாழ வைத்தாய் திர்த்து நின்ற டிந்தளித்தாய் கொண்ட 7ம் நினது சீரே. 9
}த்து. என மாறுக* அதாவது தேன்போல என்க. நகைமுத்தம் - பற்களாகிய முத்து; fபடுதலுங் காண்க. இங்கே முத்து என்னும் மலைக்காட்டிலே தந்தையுடன் வசித்துவந்த வடிவங் கொண்டு வந்த முருகன், அவள் 1கவைத்துப் பல்லழகைக் கண்டுமகிழ்ந்த நாட - ஆசைகொண்டு; வல் இயல் தடம் தோள் தோள்களை உடைய வேலன். வளங் கெழு ர். மேவி - விரும்பியுறைந்து. ள அஞ்ச. வேண்டாம்.
°~ 然
53
விகுதி பெற்று விளியேற்கும்போது தேவாரங்களில் வருவதொரு அருவழக்குச்
0வனைப் படர்க்கைநிலையில் வைத்துப்பரவும் வ்வெட்டாஞ் செய்யுள் இறைவனை முன்னி ‘ உள்ளது)
பில் அபயம் வேண்டுவதோர் குறிப்புமொழி. அணிந்திருத்தல் திருமுருகாற்றுப்படையில் கதம்) என்னும் மணியின் பெயர் வருதல் ருமுறை கூறியது, இலங்கையில் தமிழினம்
பச்சை, மயில்மேல் வாராய் என்பதனுல்,
என்று முருகனை வேண்டுதல் குறிப்பிடப்
ஆரும் முலை மாதர் இருவர் கச்சினுல் இறு தெய்வயானை ஆகிய சத்திகள். வைடூரியத் தாள்களால், (வைடூரிய மணிபதித்த வாகு

Page 45
வலயம் அணிந்ததோள் எனலுமாம்) Lu Tijt ஆழி - கடல், நீர்; அதாவது தரையும் க
கள்.
விழைவு - இச்சை, விருப்பம்; செய்கை சத்தியான வள்ளியையும் கிரியா சத்தியா அணைப்பதால், உயிரினங்கள் அச்சத்திகளால் பும் செய்கைப்பண்பும் பெற்று, இயங்கி. வி யடைதல்) நிகழ்கின்றது. போராளி - (பே போர்ச்சிங்கம் என முருகனை எதிர்த்து நி (தடிந்து+அளித்தாய்) தண்டித்துப் பணிய அளித்தல் - அருள்செய்தல், காத்தல். பரவு வைடூரியம் என்னும் மணியின் ப்ெயர் வ உளப்படுத்திப் பரவுகின்ருேம்’ எனத்தன்ை ரும் இன்பம் பெறுகவென்று.'
மாடியில்லம் 1205 460 யார்விஸ் வீதி தொரந்தோ, ஒந்தாரிய்ேர்"
chart.
1 0, 06 - 1992
 

33
ாழி உலகுயிர்கள்:- பார் - தரை, நிலம்; டலும் சேர்ந்ததாகிய உலகில் வாழும் உயிர்
- கிரியை, செயல். முருகப்பெருமான் இச்சா ன தெய்வயானையையும் தன் தோள்களால் ஸ் தூண்டப்பட்டு, முறையே விழைவுப் பண் னைகள்செய்து வாழ்ந்து கூர்ப்புறல் (மலர்ச்சி ார்+ஆளி) போர்ச்சிங்கம்; ஆளி - சிங்கம்; ன்றவன் கொடிய சூரன், தடிந்தளித்தாய் - பச்செய்து வாகனமாகென அருள்செய்தாய். கின்ருேம் - போற்றுகின்ருேம். இசசெய்யுளில் ருகின்றது. ஆசிரியர் ஏனை அடியார்களையும் மப் பன்மையில் வினைகொடுத்தார், எல்லோ
ஈழத்துச் செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 46
34
கணபதி
கொக்கூர்ச் சித்திவிநா
உலகம் யாவுந் தந்த
யுயிர்கட் குடலந் யுணருங் கரனந் தந்
யுய்யும் வழியுந் அலகில் ஞான வ்ொ
யறிவா லறிதற் யன்பாற் பிணித்தற்
யானை வதன மு நிலவு சூடும் பெருமா நீல மானுந் தரு நெடுமா றனக்கு மரு நினைவார் முன் புலவர் பாடுங் கொச்
புதுக்கோ யிற்க பொற்பார் சித்தி வி போற்றி யென்று
(அரும்பதமும் விளக்கமும்) உயிரி கர ணந் தந்தானை, உய்யும் வழி தந் இங்கே, தனு (உடலம்), கரணம், புவன. வந்தமை காண்க, உய்யும் வழி எனவே, படும். உடலம் - உடல்; கரண்ம் - ஐம் ெ அளவில்லாத, அறிவால் அறிதற்கு அரியா? அறிதற்கு அரியவன்; அன்பாற் பிணித்தற் காண்க' என்னும் மாணிக்க வாசகர் வி முகம்; வதனம் - முகம்; நிலவு சூடும் பெரு நிலவு - நிலா, சந்திரன், நீல மான் - நீ ஆகுபெயராய் அம்மையை உணர்த்தும்; ' படும். நெடுமால் தனக்கு மருமான் - தி பொற்பார் (பொற்பு + ஆர்) - பொலிவு (அ இறுதிச் சீர்களில் தந்தானை' என்னும் செ யணி; சீர் இறுதிகளில் 'ஆனை’ என்னும் k T 25 Ls.

2.
துணை
பகர் தோத்திர பஞ்சகம்
66
தந்தானை
தTனை தந்தானை ளியானை
கரியானை
கெளியானை
முடையானை ானும்
665
மானை னே வருவானைப் $கூரிற்
ணுள்ளானைப் நாயகனைப்
ந் தொழுவோமே
*கட்கு உலகம் தந்தானை, உடலந் தத்தானை தானை என்று எல்லாவிடத்தும் கூட்டுக. ம் (உலகம்), போகம் (உய்யும்வழி) நான்கும் சமயம் (சிறப்பாகச் சைவம்) என்பது பெறப் பாறிகளும் மனமும்; அலகில்- எல்லையில்லாத, னை. புசு கரணங்ளாலும் பசு ஞானத்தாலும் கு எளியான்- 'பத்தி வலையிற் படுவோன் பாக்கை நோக்குக ஆனை வதனம் - ஆனை குமான் - பிறைமதியை அணிந்த சிவபெருமான்; மேனியளாகிய உமையம்மை, மான் என்பது தருவானை என்பது தந்தவனை எனப் பொருள் ருமாலுக்கு மருகன்; மருமான் - மருமகன். அழகு) நிறைந்த போற்றுதல் - புகழ் பாடுதல் Fால் மீண்டும் மீண்டும் வருதல் பின் வருநிலை ஒலி மீண்டும் மீண்டும் வருதலும் ஒர் அணி

Page 47
ஒளிரு மொருமா முக யொற்றைத் தந்த யோங்கா ரத்துப் பெ.
யொப்பு முயர்வு வளரும் பேழை வயி வயங்கு புயநான் வலிய கோடு மங்குசழு வலக்கை யிரண்டி முளரிக் கரங்க ளிரண்
மோதகம் பாசம் மூத்த பிள்ளை யென முக்கண் னானை குளிரும் வயல்சூழ் ெ
குமரக் கோட்டத் குணேசன் சித்தி விநா
கும்பிட் டென்று
(அ - வி) ஒளிரும் ஒரு மா முகத்தான் - மா - விலங்கு, இங்கே யானையைக் குறிக் கும் விநாயக வணக்கச் சுலோகத்தில் "பிர தாகும்.) ஒற்றைத் தந்தமுடையான் - ஏக ணவப் பொருளாயுள்ளவன்; ஒப்பும் உயர்வு வயிற்றான் - இலம்போதரன்; வயங்கும் "சதுர் புஜன்." கோடு - கொம்பு, முளரி போன்ற இரண்டு (இடக்) கரங்களில் முள மூத்த நாயனார். (இளைய பிள்ளையார் எ என்பது விநாயகரையும் குறிப்பன; எனினும் ரையே குறிக்கும்.) முக்கண்ணான் - விநாய் அவரும் முக்கண்ணரே, முழுமுதல் - சிவெ முதல் எனப்படுவார். (விநாயகரும் சிவபெரு
குமரக் கோட்டம் - முருகன் கோயில் விநாயருக்குரிய ஒரு பெயர்; எண்குணங்கள்

த்தானை
த முடையானை
ாருளானை
மில்லானை bறானை
குடையானை மும் ல் வைத்தானை டகத்து
வைத்தானை வழங்கும்
முழுமுதலைக் காக்கூரிற்
துள்ளுறையுங்
「tLićの恋)●リrg;
ந் தொழுவோமே.
tly காசிக்கின்ற ஒப்பற்ற? ஆனை முகத்தான் கும். (இது 'சுக்லாம்பரம்" எனத் தொடங் சன்ன வதனம்" என்னும் தொடரின் கருத் தந்தன், ஓங்காரத்துப் பொருளான் - பிர ம் இல்லான் - விநாயகன்; வளரும் பேழை - விளங்குகின்ற; புயம் நான்கு உடையான் க் கரங்கள இரண்டு அகத்து - தாமரை மலர் ாரி - தாமரை மூத்த பிள்ளை-பிள்ளையார், ‘ன்பது முருகனையும், மூத்த பிள்ளையார் பொதுவாகப் பிள்ளையார் என்பது விநாயக பகருக்கும் மூன்று கண்கள் உண்டாதலால், பருமானை ஒத்தவராதலின், விநாயகர் முழு மானும் உண்மையில் ஒருவரே என்க.)
(கொக்குவிற் புதுக்கோயில்), குணேசன் -
உள்ள ஈசன் என்க. கும் பிட்டு - கைகூப்பி"

Page 48
அண்டங் கடந்த முடி ሀl.1fT 6õ)dም ய்ளாவுந் யகிலந்”நிறைந்த வுரு
யப்பாற் கப்பா கண்டங் கரியான்  ெ
கரியா னனனைச் கஞ்ச மலரி லுறைவ கருதுங் கணேசட் தொண்ட ருள்ளத்
தொழுவார்க் கி தொடரும் வினை .ே தோன்றாத் துை வண்டு பாடும் டொழ வடிங்குங் குமரக் வாழுஞ் சித்தி விநாய வணங்கி யென் Ա)
(அ-வி) ஆசை அளாவும் தோளான் - திசை அளாவுதல் - சென்று பொருந்துத "பஞ்சம் முழுவதும் நிறைந்த உருவம்" (அ என்பது. அப்பாற் கப்பால் அடியான்-கீே யுடையவன், கண்டங் கரியான் - நீல க யானை முகத்தையுடையவன்; கரி - யா முடைய திருமால், கஞ்ச மலரில் உறைவா தில் தோன்றியவன்) கருதுதல் - சிந்தித்த ளைச் செய்வதற்கு முதற்கண் விநாயகப் வினை நோய் - பிறவிகள் தோறும் தொ துணை - (நமது) கண்களுக்குத் தோன்றா குதல் - விளங்குதல்; கோட்டம் ܫܚ -ܝ-- கோயில்

யானை தோளர்னை வானை லடியாண்ைக் பற்றெடுத்த
கரியானுங்
ானுங் - ܀
t பெருமானைத் துறைவானைத் ரங்கி யருள்வானைத் நாய் தீர்ப்பானைத் \! ணையாய் வருவானை மிற்கொக்கூர் s கோட்டத்துள், ۔۔۔۔
しf 孤@5)@T ந் தொழுவோமே.
திசைகளை அள்ாவுகின்ற தோள்கன்; ஆசை - ல், அகிலம் - பிரபஞ்சம் முழுமையும்; பிர அதாவது,"திருப்பெரு வடிவம்) உடைய்வின் ழ, கீழுல்ங்களுக்கும் அப்பாலான திருவடிகளை ண்டனாகிய சிவபெருமான்; கரியானனன் - "னை: 1. ஆனனம் - முகம்; கரியான் - கருநிற ‘ன் - பிரமன், (விட்டுணுவின் ஐந்திக் கமலுத் ல். பிரம விட்டுணுக்கள் தத்தம் தொழில்க பெருமானைச் சிந்திப்பார் என்பது, தொடரும் டர்ந்து வருகின்ற கன்ம நோய், தேர்ன்றாத் மலே நமக்குத் துணையாய் இருப்பவன். வயங்
i.

Page 49
மூவா முதலாய் முழு முக்கா லத்து மு முன்னைப் பழமைப்
முன்னாய் முழுது ஒவா வொளியா யெ யுள்ள சர்வமே ய யோங்கா ரத்துப் டெ முருவங் கொண் ஆவா வென்ன வடிய யாட்கொண் ட மு யானை முகனை யை யரனுமை சேயெ பூவார் சோலைக் ଜୋଗଣ புதுக்கோ யிற்கள் பொற்பார் சித்தி வி போற்றி யென்று
ܝ ܝ
(அ-வி) முவா முதல் - எக்காலத்தும் முக்காலத்தும் உளது ஒன்று - இறப்பு, நி ஒருபடித்தாயுள்ளது; முன்னைப் பழமை, “முன்னைப் பழம் பொருட்கும் முன் முழுது முணருவது - முற்றறிவுள்ளது; ஒலி பரசிவம், பிரமம்: ஓங்காரத்துப் பொரு அப்பிரணவப் பொருள் வடிவமான ஆனைழு பது. ஆவா வென்ன - (ஆ+ ஆ+ என்ன ஆ சொல். அடியவர் ஆவா என்ன (அவரை) ஆ
தந்தையான கடவுள். அரன் உம்ை சேய்
தொடர்}
(1) அரன் உமை ஆகியவர்தம் குழந்தை (2) அரனென, உமையென, சேய் முழு உமையும், கணபதியும், முருகனும் என்னு பரம் பொருளின் வெவ்வேறு தோற்றங்கள் REALITY) வீற்றிருத்தல்" சிறப்பாக எழுந்:

37
நிறைவாய் )ள தொன்றாய்
பொருளுக்கும்
முணருவதாய் ாப்பிலதா |யிர்களுக்கா பாருளாகு டு வந்தானை
பவரை ருளு மம்மானை
h கரனை ன நிற்பானைப் காக்கூரிற் ண் வீற்றிருக்கும் நTபகனைப் புந் தொழுவோமே.
cea.
முதுமையுறாத முதல், அதாவது கடவுள் கழ்வு, எதிர்வு என்னும் மூன்று காலத்திலும் ப் பொருளுக்கும் முன் - ஒப்பு நோக்குக; னைப் பழம் பொருளே’- திருவாசகம்) பா ஒளி - ஒழிதல் இல்லாத ஒளி: சிவம் - ளாகும் உருவம் - ஓங்காரம் - (பிரணவம்), pகக் கடவுள் வடிவங்கொண்டு வந்தவன் என் பூவா - ஆனந்தக் குறிப்பு உணர்த்தும் இடைச் ஆட்கொண்டருளும் அம்மான் என்க. அம்மான்.
என நிற்பான் - (சிலேடைப் பொருள் தரும்
என்று உலகம் சொல்ல நிற்பவன்; ருகன்) என நிற்பவன். அதாவது சிவனும் , ம் மூர்த்திகள் எல்லாம் உண்மையில் ஒரே
(manifestations of the ONE ULTMATE தருளியிருத்தல்.

Page 50
38
பத்தி செய்து பணிவா பாவம் போக்கி u பாத நான்கிற் செல6 பக்குவம் வருவித் சித்தி புத்தி யவற்றே
செயல்வல் லபமு சித்தத் திருக்கைத் தி
சிவ மாஞ் செல்வ முத்தி யெய்த முயல்ே முன்னே குருவாய் மூல மலத்தை வேரறு
முழுமை ஞானந் வித்தை யோங்குங் ெ வேற்கை வேடன் விளங்குஞ் சித்தி விநா விரும்பி யென்றுத்
(அ - வி) பாதம் நான்கு சரியை ( சற்புத்திர மார்க்கம்), யோகம் (அல்லது ச செ(ல்)ல வைத்து - படிப்படியே மேலே ஏற மும் உளப்பக்குவமும், அதாவது உடலும் உள்ளப் பக்குவத்துக்கு உடல் தடையாக { வல்லபம் விநாயகர் அருளாற் கிடைப்பவை படும், உலகியல் வாழ்வுக்கும், ஆன்மிக வ ஆன்மிக வாழ்வில், சித்தி என்பது அணிமா கும்; புத்தி என்பது அச்சித்திகளில் ஈடுபட அறிவைக் குறிக்கும். சித்தத் திருக்கு - மன சத்தைக் கையில் வைத்திருப்பது மக்களின் செல்வம் - சிவசிந்தனை, சிவம் ஆகும் செ6 சிவோகம் பாவனை. முத்தியடைதற்கு ஞா வும் அவசியம்; இறைவனே குருவடிவாக வ மலம் - ஆணவ மலம்.
வேற்கை வேடன் - (வேல் + கை+வேள் +தன் வேளுடைய, வேள் - முருக வேள், செவ்ே
தொரந்தோ, கனடா 05ー(リ7・I 992

D ார்தம் பருள்வானைப் வைத்துப்
தருள்வானைச் Tடு ரூ சேர்ப்பானைச் ருத்தியங்குச்
நிறைப்பானை வார்க்கு
வருவானை த்து
தருவானை காக்கூரில்
கோட்டத்தில்
Lisa
5 தொழுவோமே.
அல்லது தாசமார்க்கம்), கிரியை (அல்லது கமார்க்கம்), ஞானம் (அல்லது சன்மார்க்கம்). ரிச் செல்ல வைத்து: பக்குவம் - உடற் பக்குவ உள்ளமும் படிப்படியே பக்குவம் அடைதல்; இல்லாமல், ஒத்துழைத்தல்; சித்தி, புத்தி, ; இவை விநாயகருக்குச் சத்திகள் என்று பேசப் 1ாழ்வுக்கும் ஏற்றவாறு பொருள் கொள்க. முதலிய எண் வகைச் சித்திகளைக் குறிக் ாமல், மனத்தை முத்தி நெறியில் செலுத்தும் மாறுபாடு, மனக்கோட்டம், விநாயகர் அங்கு
சித்தத் திருக்கைத் திருத்துவதற்கே. சிவமாம் ல்வம் எனவும் பொருள் கொள்க; அதாவது ‘னம் இன்றியமையாதது; அதற்கு ஞான குரு ருவான் என்பது சைவ நூற்றுணிபு. மூல
1 வேலைக் கையில் வைத்திருக்கும் முருக 3வள் கோட்டம் - கோயில்,
ஈழத்துச் செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 51
முருகன்
கொக்கூர் முரு
உலக முழுது நீக்கமற வொன்றாய் நிற்கும் வுலகி னியல்பின் வேறாகி யுடனாய் நிற்குட வுலகிற் பிறங்கும் விகாரங்க ளுறாது நிற்கு! வுலக முதலா முருகனையே யுவந்து சரண
இடர்கண் முழுது மெவனருளா லென்முன் தொடரும் வினைக ளெவனருளாற் சுடருந் மிடல்கொள் ளசுரப் பகைபோக்கி மீட்சி ய கடவு ளாமம் முருகன்ையே கருதிச் சரண
மூர்த்தி யாகித் தலமாகி முந்நீர் கங்கை மு தீர்த்த மாகி யறிந்தறியாத் திறத்தி னானு மார்த்தி நாளு மறியாமை யகற்றி யறிவிப் சீர்த்தி யாளன் முருகனையே சேர்ந்து சரண்
வேத மனைத்து பறிவரிய விகிர்தன் யாவன வேத முடிவி னடநவிலும் விமலன் யாவன்
நாத முடிவில் வீற்றிருக்கு நாத னெவனென போத முதலை முருகனையே புகழ்ந்து சரண்
மண்ணி லோரைங் குணமாகி வதிவா னெ: நண்ணி யமர்வர்வா னெவன்றியின் மூன்றா லெண்ணு மிரண்டு குணமாகி யியைவா 6ெ மண்ண லெவனம் முருகனையே யன்பாய்ச்
பாச வறிவிற் பகவறிவிற் பற்றற் கரிய பர பாச வறிவும் பசுவறிவும் பயிலப் பணிக்கு
பாச வறிவும் பசுவறிவும் பாற்றி மேலா ம தேச னெவனம் முருகனையே தேர்ந்து சர
வினைகள் செய்ய விடுவான்யார் வினையின்
வினையின் றன்மை யுணர்வித்து வீடு விழை வினையி னொப்பு வருவித்து வினையி னீக் வினைகள் பற்றா முருகனையே விரும்பிச் ச
அழகுக் கெல்லா மூற்றான வழகே யுருவா
அழகுந் நன்று முண்ம்ைபுமT மம்முப் பண் அழகை யெண் ணி யின்பமுறு மகத்துக் கழ வழகன் கொக்கூர் முருகனையே யன்பாற் 4
(Մյն தெயபிந்தோ, கனடா
1992 - 07 - 1 O

39 مشا
துணை
நகன் அட்டகம்
பொருளெவனவ் ம் பொருளெவனவ் ம் பொருளெவனவ்
மடைகின்றோம்.
னிருள்போ லிலையாகுந்
தீயிற் பஞ்சாகும் ளிக்கும் வல்லோன்யார்
மடைகின்றோம். 2
தலான
முயிர்க்குநல
பானெவனச் ன மடைகின்றோம். 3.
ன் விழுத்தகைய
விளங்கு பர
ண் குணனெவனப்
ண மடைகின்றோம். 4
வனி ரிடைநான்காய் ய் நவில்வா னெவன்வளியி எவன்வா னிடை யொன்றா
சரண மடைகின்றோம். 5
‘ன்யாவன்
மவன்யாவன்
றிவான
ணமடைகின்றோம். ፳
பயனைத் தருவான் - யார் ழயச் செய்வான்யார் கி யருள்வானவ்
சரண மடைகின்றோம். 7
யமைந்தான்யார் பு முள்ளான்யார் கு தருவானவ் Fரண மடைகின்றோம். 8
ற்றும்
செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 52
40
முருகன்
முருகன் அட்டகம்:
உலகம் முழுதும் நீக்கமற ஒன்றாய்
உலகின் இயல்பின் வேறாகி உடனா உலகில் பிறங்கும் விகாரங்கள் உறா உலக முதலாம் முருகனையே உவந்து
(அ-வி) ஒன்றாய் நிற்றல் - உலகத்ே நிற்தல்; பொருள் எவன் - பொருள் எது பொதுவான வினாவினைக் குறிப்புமுற்று. முருகனைக் குறிப்பதால், எவன் என்பது உய
வேறாய் நிற்றல் - பொருட்டன்மையா வும் நிற்றல்; உடனாய் நிற்றல் - உயிருக பொருளை ஒருங்குகாணுதல் போல, உயிே பிறங்கும் விகாரங்கள் - பெருகித் தோன்று மதம், மாற்சரியம், இடும்பு, ஆசூயை என் முதல் ஆம் - அந்த உலகம் தோன்றுவ அவனைச் சரணடைகின்றோம் என்க. மு: காரணனை.
இடர்கள் முழுதும் எவன் அருளால்
தொடரும் வினைகள் எவன் அருளா மிடல்கொள் அசுரப் பகைபோக்கி ப கடவுள் ஆம் அம் முருகனையே கரு
(அ வி.) எல்முன் இருள் போல் இ (ல்) இல்லாமற் போகும்; எல் - சூரியன், ே தொடர்ந்துவரும் கன்மங்கள்; தீயில் பஞ்சr மிடல் - வலிமை; அசுரப்பகை - சூரன் மு பது உட்கருத்து. அம் முருகனே கடவுள் ஆ அவனைச் சரணடைகின்ருேம் என்க.
மூர்த்தி ஆகித் தலம் ஆகி முந்நீர் ச தீர்த்தம் ஆகி அறிந்தறியாத் திறத்தி ஆர்த்தி நாளும் அறிய "மை அகற்றி சீர்த்தி யாளன் முருகனையே சேர்ந்
(அ வி) மூர்த்தி - உருவங் கொண்ட புண்ணிய நீர்த்துறை; முந்நீர் - (ஆற்றுநீர் யுடையது; அல்லது பூமியை ஆக்கல், அளி, யுடையது) கடல். மூர்த்தி, தலம், தீர்த்த

.ெ
ா துணை
அரும்பத விளக்கம்
நிற்கும் பொருள்எவன் அவ் ய் நிற்கும் பொருள்எவன் அவ் து நிற்கும் பொருள் எவன் அவ் து சரணம் அடைகின்றோம்.
தாடும் உயிர்கனோடும் கலப்பால் ஒன்றாய் எவன் என்பது அஃறினை இரு பாற்கும் இனி, பொருள் என்பது இங்கே கடவுளாகிய ர்திணை வினாப்பெயர் என்றும் கொள்ளலாம்.
ல் உலகின் வேறாகவும், உயிர்களின் வேறாக $கு உயிராகிக் கண்ணும் உயிரின்றவும் ஒரு ராடு உடன் அறிதல் பற்றி உடனாய் நிற்றல். றும் காமம், குரோதம், லோபம், மோகம், னும் எண் வகைத் துர்க்குணங்கள். அவ் உலக தற்குக் காரணன் ஆவான். அவனேமுருகன்; தல் - காரணம் காரணன் என்பது நிமித்த
எல்முன் இருள்போல் இலையாகும் ால் சுடரும் தீயில் பஞ்சாகும்
ட்சி அளிக்கும் வல்லோன் யார் திச் சரணம் அடைகின்றோம்.
லை யாகும் - சூரியனுக்குமுன் இருளைப்போல தொடரும் வினைகள் - பிறவிகள் தோறும் ாகும் - தீயிட்ட பஞ்சுபோல் அழிந்து போகும், தலியோரது பகை, ஆணவத்தின் பகை என் பூவான் அவனைக் கடவுள் என்று நிதானித்து
2
ங்கை முதலான
னானும் உயிர்க்கு நலம் அறிவிப்பான் எவன் அச்
து சரணம் அடைகின்றோம்.
கடவுள், தலம் - சேத்திரம்; தீர்த்தம் - , ஊற்றுநீர், மழைநீர் என்னும் மூன்று நீரை த்தல், அழித்தல் என்னும் மூன்று தள்மைகளை ம் ஆகியவற்றில் இறைவனது சாந்நித்தியம்

Page 53
விளங்குதலால், அவை யாகி-என்பட்டது. பசு அறிவினால் அறிய முடியாத தனித்த நிறைவித்து, கொடுத்து அறியாமை அகற். புவன போகங்கனைக் கொடுத்துச் சிறிது யுணர்வு தந்து தன்னை அறியச் செய்பவன் புகழ் உள்ளவன், சேர்ந்து - அணுகியடைந் பாட்டுத் தன்மை வினைக்குப் பொருந்தப் பொருள் கொள்ளலாம்.)
வேதம் அனைத்தும் அறிவரிய விகிர், வேத முடிவில் நடம் நவிலும் விமல நாத முடிவில் வீற்றிருக்கும் நாதன்
போத முதலை முருகனையே புகழ்ந்
(அ.வி.) வேதம் அனைத்தும் - இருக் வேதங்களும், விகிர்தன் - கடவுள் (உலகி மேம்பாடுடைய, விழுத்தகை - பிறவற்றுக் தங்கள்; விமலன் - மலமற்றவனாகிய கடல் வத்தின் உச்சி. நாதன் - தலைவன்; எண் னாதல், இயற்கை யுணர்வினனாதல், மு! குதல், பேரருளுடைமை, மூடிவிலாற்றலுை வகைக் குணங்கன் உடையவன். (அன்பர்கள் மொன்று.) போத முதல் - ஞானவடிவாயு
மண்ணில் ஓர் ஐங் குணமாகி வதிவ நண்ணி அமர்வான் எவன் தீயில் மூ எண்ணும் இரண்டு குணமாகி இயை அண்ணல் அவன் அம் முருகனையே
(அ.வி.) மண்ணில் - நிலமாகிய பூத நாற்றம், சுவை, ஒளி, ஊறு, ஒசை என்னு டை நான்காய் நண்ணி அமர் வான் - நீர் மையனாய் அணுகி யிருப்பவன், தீயில் மூல ஓசை என்னும் மூன்று தன்மையனாய்த் த வான் - காற்றின்கண் ஊறு ஒசை என்னும் பவன், வானிடை ஒன்றாம் - வானின்கண் அண்ணல் - பெருமையுடையவன். மண் மு நாற்றம் முதலிய ஐந்தும் தன்மாத்திரைகள் றித் திருவகவல், வரி 137-141; ப வெளியிடை ஒன்றாய் விளைந்தாய்
பாச அறிவில் பசு அறிவில் பற்றற்( பாச அறிவும் பசு அறிவும் பயிலப் பாச அறிவும் பசு அறிவும் பாற்றி தேசன் எவன் அம் முருகனையே ே

4
அறிந்தறியாத் திறத்தினான் - மக்களுடைய ன்மை உடையவன். ஆர்த்தி - நுகர்வித்து, அறிவிப்பான் - உயிர்களுக்குத் தனுகரண சிறிதாக அறிவு வளரச்செய்து. பின்னர் மெய் . சீர்த்தி - மிகுபுகழ்: சீர்த்தியாளன் - மிக்க து. (இனி, அடைகின்றோம் என்னும் உளப் பலரும் கூடிச் சரணடைகின்ருேம் என்றும்
3.
தன் யாவன் விழுத்தகைய ன் யாவன் விளங்கு பர எவன் எண் குணன் எவன் அப் து சரணம் அடைகின்றோம்.
த, யசுர், சாமம், அதர்வணம் ஆகிய நால் னின்றும் வேறுபட்டவன்); விழுத்தகைய - த இல்லாத சிறப்பு. வேதமுடிவு - உபநிட புள்; பர நாத முடிவு - நாதாந்தம் சிவதத்து குணன் - தன்வயத்தனாதல், தூயவுடம்பின bறுமுணர்தல், இயல்பாகவே பாசங்களினீங் டமை, வரம்பிலின்ப முடைமை யாகிய எண் ள் எண்ணுங்குணங்களை யுடையவன் என்றலு ள்ள இறைவன். 4
ான் எவன் நீர் இடை நான்காய் ன்றாய் நவில்வான் எவன்வளியில் வான் எவன்வான் இடையொன்றாம் அன்பாய்ச் சரணம் அடைகின்றோம்
தத்தின்கண் ஒர் ஐங்குணமாகி வதிவான் - ம் ஐந்து தன்மையனாய்த் தங்குவான், நீரி ல் சுவை, ஒளி ஊறு, ஓசை என்னும் தன் ன்றாய் நவில்வான் - நெருப்பில் ஒளி, ஊறு, ங்குபவன், வளியில் இரண்டு குணமாகி இயை ம் இரண்டு தன்மையனாய்ப் பொருந்தியிருப் ஓசை என்னும் ஒரு தன்மையன்ாய் இருக்கும், தலிய ஐம்பெரும் பூதங்களுக்குக் காரணமான எனப்படும். (ஒப்பு: திருவாசகம் போற் ாரிடை ஐந்தாய்ப் பரந்தாய் போற்றி. போற்றி) 5
கு) அரிய பரன் யாவன் பணிக்கும் அவன்யாவன் மேலாம் அறிவான தர்ந்து சரணம் அடைகின்றோம்.

Page 54
4罗
(அ.வி.) பாச அறிவு - வாக்குக்களாலு (அஞ்ஞானம்) பசு அறிவு - ஆன்ம சொரூப் நிகழும்படி ஆணையிடும், பாற்றி - நீக்கி, ே வாக்குக் காயங்கள் வாயிலாக நிகழும் பாச முடியாதாதலாலும், ஏகதேச அறிவுடைய இயலாதிருத்தலாலும், சிவஞானத்தாற சிவை சுபக்கம் சூ-9 அதி 1 திருவிளங்கம் உ6
வினைகள் செய்ய விடுவான் யார் வில் வினையின் தன்மை உணர்வித்து வீடு வினையின் ஒப்பு வருவித்து வினையின் வினைகள் பற்றா முருகனையே விரும்
(அ.வி.) வின்ைகள் செய்ய விடுவான் உயிர்களுக்குத் தனுகரண புவன போகங் களைத் தூண்டி வினைகள் செய்ய உபகரிப் வினைப் பயன் தானே உயிரை வந்து சேரா வினையின் தன்மை உணர்வித்து - நல்வினை கும்போல் உயிரைத் தளைப்படுத்தி, மேலு என்னும் உணர்வை உண்டாக்கி; வீடு விை களினின்றும் விடுதலை பெறுதலாகிய முத்தி ஒப்பு - இருவினை யொப்பு (புண்ணிய பா விக்குக் காரணமானவை எனக் கண்டு, ஒப் வினையின் நீக்கி அருள்வான் - மேற்சொன் வந்தவனது அறிவின் கண் முதல்வனுடைய தி மாறிப் பாசப்பற்று நீங்கும்படி செய்யும்; யொப்பு வந்தவன் சிவ புண்ணியங்களைப் மெலிந்து நீங்குதற்கு உரிய பருவத்தை அை இருவினையொப்பு, மலபரிபாகம், சத்திநிபா ஞானகுரவன் மூலமாக ஞானத்தை உணர்த்
அழகுக் (கு) எல்லாம் ஊற்றான அழ அழகும் நன்றும் உண்மையுமாம் அம்( அழகை எண்ணி இன்பமுறும் அகத்து அழகன் கொக்கூர் முருகனையே அன்
(அ.வி.) முருகு என்பதற்கு அழகு, இ6 பொருள்கள் உண்டு, அப்பண்புகள் எல்லாப் படும் எல்லா அழகுகளுக்கும் ஊற்ரு ய் உள்ள நயக்கும் உள்ளங்களுக்கு அழகு தருபவன் மு உண்மையாகவும் உள்ளவன். உள்ளம் அழகி

ம் கலாதி ஞானத்தாலும் அறியும் அறிவு, ஞானம் (சிற்றறிவு). பயிலப் பணிக்கும் - மலாம் அறிவு - பதிஞானம். (ஒப்பு: மனம் ஞானத்தினால் சிவனை ஒருகாலும் அறிய ஆன்மா திருவருள் அறிவித்தா லன்றி அறிய ன அறிய வேண்டும். சிவஞான சித்தியார், ரை. 6
னையின் பயனைத் தருவான் யார்
விழையச் செய்வான் யார் ா நீக்கி அருள்வான் அவ் பிச் சரணம் அடைகின்றோம்.
- ஆணவத்தோடு அத்துவிதமாகக் கிடந்த களைத் தந்து, இச்சை, செயல் உணர்வு பவன்; வினையின் பயனைத் தருபவன் - ாமையர்ல் அதனை உயிருக்கு ஊட்டுபவன்; பொன் விலங்கும், தீவினை இரும்பு விலங் தும் மேலும் பிறவிகளுக்குக் காரணமாகும் ழயச் செய்வான் - அவ் விருவகை வினை யை விரும்பிநாடச் செய்பவன்; வினையின் வங்களையும் அவற்றின் பயன்களையும் பிற பநோக்கி, அவற்றை வேண்டாது நிற்றல்.) னவாறு இருவினை யொப்பாகிய சமன் நிலை நிரோதான சத்தியானது அருட் சத்தியாக அது சத்திநிபாதம் எனப்படும். இருவின்ை பயன் கருதாதுவர, அந்நிலையில் மலசத்தி டயும், இது மலபரிபாகம் எனப்படும் ஆகவே தம் ஆகிய நிலைகளை வருவித்து, இறைவன் தி முத்தியை அருள் வான் என்க. 7
கே உருவாய் அமைந்தான் யார் முப் பண்பும் உள்ளவன் யார் க் (கு) அழகு தருவான் அவ் பாற் சரணம் அடைகின்றோம்.
ாமை, நறுமணம், தேன், எழுச்சி என்னும் b உள்ளவன் முருகன், உலகத்துக் காணப் ாவன் முருகன், அந்த அழகை ஆசையின்றி மருகன். அவன் அழகாகவும் நன்மையாகவும் யவர் சீவன் முத்தராவர். 8

Page 55
கொக்கூர்க் குட
அருள் வேட்டல்
பஞ்சக
ஆசிரிய வி
கா ப்
தம்பிமீதா மைங்கவிகள் த தும்பிமுகன் தாளே துணை
大
உலகினோர் தேவர் யாரு முை யோங்கிய கருணை தானே அலைதரு மவுணர் சேனை ய் அனைத்துல கின்ப மெய்த யுலவிடுங் குமரா கொக்கூ ரு யுனதருள் வேட்டு நின்றே பலதுய ரவலம் போக்கிப் பால பதமலர் பணிந்து போற்றி
★
கறையணி நிமலன் றந்த கடல் கருதிடு மடியார் தங்கள் : குறைதவிர்த் துணர்வு ஞானங் குணமிலே னிடும்பை தீரக் னிறைதுய ரல்ல னிக்கி நிலை( நிரு தரை யொழித்த வீரா மிறைவனே! செயலொன் றில் வேழையேற் கிரங்கு கண்ட
★
கருணைய்ே யுருவ மான கதிெ கழலிணை கருத்திற் கொ மருணினைந் திரங்கி வாடு மற் வருகில்ரீ வருதல் வேண்டு

43 >ர கிருபாகரர் விண்ணப்பம்
ாமே நிறைவதற்குத்
ST.
னர் கிலா நீர் மைத் தாகி ாயுருவமா யிலங்கு சோதீ! ழிந்திட வேல்கைக் கொண்டே
வடியவர் நெஞ்சு மேவி றைதரு கிருபா மூர்த் தீ!
னு றுதுணை யருளி வெய்ய வநின் நூறுய்த்துக் காக்கும் ப்ெ பரவுதற் கருள்செய் வாயே!
புளே! கிருபா மூர்த்தீ! கவலையை யொழித்துப் போக்கிக்
கொடுத்தருள் குமர வேளே! குரைகழல் காட்டி யென்ற பெறு கருணை நல்காய் ! நின்மலா! பாவந் தீர்க்கு லே னிடர்துடைத் தயர்வு தீர -ா யின்னருள் கிடைக்கு மாறே
ராளிப் பிளம்பே யுன்றன் ண்டேன் கவலையி னிங்கி வாழு றிவிலாச் சிறியே னுய்ய
மருவினை யகலப் போக்கித்

Page 56
44
தெருளினல் லுணர்வி லுய்த்து தேசொடு வாய்மை யின்ட
பொருணினைந் துய்வோ துய்க் புன்மையேற் குணரு ஞா6
大
4. அன்பினுக் கன்பாய் மேலு ம! யாருயிர்த் துணையு மாகி யின்புசெய் யமுத மாகி யின்ை விருள்களைந் திலங்கு ஞா துன்பினி லுழலா வண்ணம் : சோதியா யிலங்குந் தேே மன்னிய முதலே! கொக்கூர்
மாறிலா வள்ளி பாகா
t
5. தெய்வ தயானை யோடுந் தே திருவெழில் பரந்து கால உய்வதற் குறுதி காணே னுா
முன்னருட் கண்ண தென் கைதனி லயிலி னோடுங் கண் கருதிநீ வருதல் வேண்டுங் கொய்ம்மலர் தூவி யன்பர் கு குலவிடுங் கிருபா மூர்த்தி
31-03-1966
(புதுக்கோவில் மஹா கு

த் தூயநின் னருளிற் றேக்கித் 1ந் திகழ்ந்திட நல்கு கண்டாய்! கும் போக்கியப் பொருளே! கோளில் ணம் பொருந்திடக் காட்டு வாயே!
ழகினுக் கழகாய் மன்னி
யரும்பெறன் மணியு மாகி னருள் சுரந்து மாய ான்மீந்தருள் குருவு மாகித் துணைவனுந் தானே யாகி வ! சொல்லுவ தறியே னுள்ள மலர்ந்தருள் கிருபா மூர்த்தி! மகிழ்ந்தெனை ரட்சிப் பாயே!
நசுலாம் வள்ளி யோடுந் ந் திகழ்தரு மயூர வீரா! னொடு வுயிருந் தானு ானு முணர்வினி லோங்க வேண்டும் களிற் கருண்ை பொங்கக்
கண்ணுத னல்குஞ் சேயே! நறையிரந் தார்க்குங் கொக் கூர் ! குமரனே யருள் வாய் போற்றி!
மு. சின்னத்தம்பி
ம்பாபிஷேக மலரிலிருந்து )

Page 57
.ெ
வேலும் மயிலு
குருவருள்
திருச்சிற்ற
சிந்திக்கத் தோன்றுமோ ரான்ந்தம் ே சிந்தையிற் றோன்றிச் சணப்போழ்து நிந்தம தாக்கிடும் வலியெனக் கில்ை வந்தித்தே னுன்னை வலிதந் தெனை
குருவாகி வந்தென்னைக் கோதாட்டுங் அருவா யுருவா யருவுரு வாகு மறுமு அருவினை யுள்ளேன் பிதற்று மாசுை பரவுவார் பாவ மறுப்பா யெனுஞ்செ
இப்பிறப் பொவ்வா தெனினு மினியே தப்பாதுன் வார்த்தை பெறவிழைந் ( குப்பாய வாழ்விது போதும் மிகமிகக் நப்பாசை யெற்றுக்கு நாயகன் சேவ
எத்தனை வாழ்வு வரினு மசையேனு பக்தர்கள் முத்தம் பகிர்ந்து கொளுங் சுத்த வனுபவத் தோன்றிட வேண்டு நித்திய நின்மல நீடு பராபர நீர்மை
பழனியி லாண்டியாய் மேயினை யோ மழலை மொழிவள்ளி மன்னிடப் பே தழல்விழிச் சூரனை யெஃக வடிவிற்
பழவினை தீரவோர் வார்த்தை பகர்
ஒரு வார்த்தை பேசி யுனதருட் பார்ை வருமக வாதி யுறவோ ருதவார் நம கருவா யுலகினுக் கப்புற மாங்கிரு ப தருவா யுனது திருவடிக் கீழோர் த
பூரிய ரேனுந் தமையடைந் தாரைப் வேரியந் தார்விறல் வேல்முரு காவுை சீரிய நன்மொழி பேசியுன் றாடலை
கோரிய தந்து குறியில் நிறுவிட வே

45
ந் துணை வேண்டல்
bu6) ib
பச வரிதெனக்குச்
நின்று மறைந்துவிடும் ல நின்மலனே யாக்க லுன்பரமே 1
கால முண்டுகொலோ
s
ரயுன் செவிக்குறுமோ ால் பழுதுறுமோ. 2
பார் பிறவியினில் தேன்கிரு பாகரனே
கோதுடைத்து
டி நந்தமக்கே,
ன் வார்த்தைபெறின் கிரு பாகரனே ந் துணை செய்குவாய்
பனே. 4
ாகம் புணர்த்துதற்கு ாகம் புரிந்துநின்றாய்
காய்ந்தழித்தாய் வ துனக்கரிதோ. 5
வை பெறவிழைந்தேன் ன்வருங்கால்
ாகரனே
லைமறைவே. S
புரந்திடுவார் ன வந்தடைந்தால்
மீது வைத்துக் ண்டுவனே. 7

Page 58
46
ஆறெழுத் துள்ளே யுறவென் செவி நீறெழ நோக்கி நினைவின் கருவை நாறு மலர்கொடு தூவி வழிபடு ம தூறு மொரு பெருமர்னந்தம் பெ
திருச்சிற்!
(அரும்பத விளக்கம்). (1) நிந்த (கோது = குற்றம், ஆட்டும் = போக்கும்) அருவினை = போக்குவதற்கு அரிய விை சொற்கள்: (3) குப்பாய வாழ்வு = 8 சட்டை): கோது = குற்றம்: நப்பாசை = 6) தலை மறைவு = புகலிடம்: ஒதுக் ந்திய அழகிய மாலை; தாடலை = (தாள் த்து - முருகனுக்குரிய மந்திரம்; அது கு
1984 سم 05 می۔ 31
 

யில் முணுமுணுத்து
நிலையழித்து
ாறுமொழிந்
ாங்க வருள்குருவே. 8
றம்பலம்
ம் = தனியுரிமை; (2) கோதாட்டும் = பாவம் முதலிய குற்றங்களைப் போ க் கு ம்: ன: ஆசுரை = (ஆசு = குற்றம்) குற்றமுள்ள உடலோடு கூடிய இவ்வாழ்க்கை (குப்பாயம் = = வீணான ஆசை (5) எஃகம் = வேல். கிடம் (7) வேரியம்தார் = தேன் பொரு + தலை) குறி = இலக்கு (8) ஆறெழு
தமாரயா நம என்பர்,
அ. நாகலிங்கம்

Page 59
ெ முருகன் கொக்கூர்ச் சிவசுப்பிர
கா ப் பு
ஓங்குசீர்க் கொக்கூர் உை பாங்காக வெண்கலியாற் வாராமற் காத்தருளும் வ நேராகச் சிந்திப்பாய் நீ.
சீராருங் கொக்கூர்ச் சிவசுப் பி பேராளா எங்கள் பெருமானே காதலினால் உன்னைக் கலிவெ6 போதமிலேன் குற்றம் பொறுத் ஊரும் பெயரும் உருவுமில்லா ெ ஒரும் உளத்தார் உணர்ந்துய்யட் ஆறிரு தோளும் அருண்முகம் ஒ நீறணி நெற்றியும் நீள்வேலும் - செம்மலர்த் தாளினையும் சேய அம்மயில் மீதமரும் அன்புருவும் காட்டி அருள்புரியும் கந்தக் கட பாட்டிற் குகதாசர் பன்னுவதை ஈழத் திருநாட்டில் என்றுமுள ( ஊழைத் தொலைக்கும் உயர்ெ கொக்குவிற் கோயில் குறித்தமா பக்குவரை ஆட்கொள்ளப் பார் பல்லுயிர்க்கும் வாழ்வளித்துப் ! எல்லையில்லா ஆடல்புரிந் தெஞ் பேரருட் சோதியாய்ப் பேரின்ப வீரவேல் ஏந்தி விளங்குவாய் - கானக் குறமகளைக் காதல்மண யானைகரம் பற்றியதும் யாமறி அங்கையிற் பற்றி அபயகரம் ம திங்கள் முகங்காட்டும் தெய்வே ஓங்கார மெய்ப் பொருளை ஒதி பாங்காகப் பாரியங்கப் பார்த்தி

47.
துணை
மணியர் கலிவெண்பா
றகிரு பாகரனைப்
பாடுதற்குத் - தீங்கொன்றும் பாரணத்தை நெஞ்சமே
ல்
ரமணியப்
- ஆராத
ண்பா வாற்பாடும் தருள்வாய் - நாதனே 2 பானாலும்
- பாருலகில் 3 ஓராறும் ,
- பேறருளும் 4 பிழையார் சேர்மார்பும்
- செம்மையாக் 5 டவுளே நக் - கேட்டிட நீ 9 செந்தமிழும் நறியும் - வாழுஞ்சீர்க் 7 ர்ந்தாய் - கோமானே த்திருப்பாய் - ஒக்கவே 8
பாரித்து வீடருள நஞான்றும் - சொல்லரிய 9
வாரியாய்
- பாரகத்துக் O ஞ் செய்துதெய்வ வோம் - ஞானவேல் I ார்பணைத்துத் ம - சங்கரற்(கு) 12
ப சற்குருவே ருப்பாய் - ஆங்காங்கே 13

Page 60
48
குன்றுதோ றாடல் புரிவாய் ( என்றும் இளையாய் அழகியாய
ஆறுபடை வீடுடையாய் அன்ட
மாறுபடும் மும்மலத்தை மாய்த் சிந்தைக்கும் எட்டாச் சிவந்த தந்தையாய் உன்னைச் சரவன் சிந்தித்துச் சிந்தித்துத் தேறிே பந்தம் அறுத்துப் பரமுத்தி - சூரன்போர் என்று துணிந்தே பேரன்பாற் செய்யும் பெரும்ே காரியமாய் ஐந்தொழிலும் க! சீரிய தெய்வ விளையாட்டே கந்தரத்தர் மாலைக் கதிரவன கந்தாநீ காலைக் கதிரவனே - அப்பனும் மைந்தனும் அத்து: ஒப்புமையால் எண்ணி உளந்ெ ஒன்றே பரம்பொருளென்(று)
உன்றாள் இணைவைத்தேன் வேண்டி அழுகின்றேன் வேல6 ஈண்டி உருவான இவ்வுடலாட இருக்கும்போ(து) உன்னருளை பெருக்கி வினையைப் பிறப்டே இப்பிறவி தப்பினால் எப்பிற6 அப்பிறப்பில் உன்னை அறிவே பாராயோ என்முகத்தைப் பா தாராயோ வார்த்தையொன் ஆட்கொள்ள மாட்டாயோ அ வாட்கண் மடவார் மணவாளி ஒக்கும் திருமுகங்கள் ஒரா(று குக்குடம் ஓங்கும் கொடியோ கந்தா கடம்பா கதிர்வேலா
மைந்தா மயிலாளி மால் மரு சேந்தனே செட்டீ சிவபாலா காந்தனே வள்ளி கணவனே செந்தமிழ் ஆசானே சிற்பரே சிந்தைநோய் தீர்க்கும் சிவக்ே தேவசே னாபதியே சேவற் ( மூவரு மாய்நின்ற மூர்த்தியே பன்னிரு கையோனே பார்வதி என்னிரு கண்மணியே என்னு

குமரேசர ப் - நன்றுடையாய் ரிடர் தீர்த்திடுவாய் தருள்வாய் - வீறுடையாய் ானே பேரருளால் ணத்துத் - தந்தகதை னன் மும்மலமாம் - தந்தருளல்
ன் முருகாநீ போர்தான் - காரண ாலமெல்லாம் செய்துவரும்
- காரியலும் னை ஒப்பரெனில் - சந்ததமும் வித மாவிரென்றே தளிந்தேன் - செப்பமாய் ஒர்ந்தேன் உளக்கமலத்(து) உன்னருளை - என்றென்றும் வா வெவ்வினைதான் ம் - கூண்டில் r எய்தேனேல் மேலும் பன் - கருக்குழியில் வி வாய்க்குமோ
னோ - இப்பொழுதே rர்த்தொருகால் என்செவியில் று தந்தல்லல் - சேராமல் ஆறுதலும் கூறாயோ ாா - நாட்கமலம் ) உடையோனே னே - சொக்கனே
காங்கேயா கா - எந்தாயே
தெய்வானை - ஏந்தலே ன அற்புதனே கொழுந்தே - சுந்தரனே கொடியோனே
- பாவே 5 Big56trir
யிருக்(கு) - இன்னுயிரே
14
15
6
7
8
9
20
22
23
26
27
28
29
BO
3.
32
33

Page 61
நேயத்தால் உன்னை நினைந்துரு தாயிற் சிறந்தருள்வாய் தண்டமி உண்டாகும் இன்பம்நீ உண்மைப் தண்டமிழே உன்வடிவம் சண்முக சேயோன் எனக்கூறும் தெய்வம்நீ துரயோர் சிவமென்றும் சொல்வரு தண்டித்து நல்லோரைத் தாங்கு: கண்டிக்கும் மிண்டருக்கும் கண்ை ஏத்துகின்ற வேலோனே எண்கு ை காத்தருளும் ஈசனே கந்தழியே - சொல்லித் தலைமேல் துணைக்க அல்லல் தவிர்க்காயோ ஆறுமுகா இல்லேன் எனினும் இறைவாநி அ கல்லா மனத்தைக் கனிவித்தாய் வினையேனை இன்றுகை விட்டே உனையே நான் பற்றாக உள்ளே ஏன்றெடுப் பாரில்லை ஏனென்பா மூன்றுமலத் தாலழிவேன் முன்ன அன்னையும் அப்பனும் ஆவாய்நீ எந்நேரமும் நம்பி இருக்கின்றேன் கையனே பொல்லாக் கலியுகத்தி
.ெ ய்யேநான் கண்டுமனம் வேகி
நீதிகெட்ட மானிடரை நின்றொ வேதனையைத் தாங்குகின்றேன் ே பேராசைப் போட்டிகளும் பேரழி தீராக் கொடுநோயும் தீங்குகளும் நல்லயுகம் தோன்றுமோ நானில வல்லவனே வேண்டும் வர மருள்: செற்றவனே உன்றன் திருக்கோயி நற்றமிழும் சைவமும்வாழ் நாடே நெஞ்சத்தின் மாசெல்லாம் நீக்கி கஞ்சத்தாள் வைக்கக் கருணைெ செடியாரும் வல்வினைவேர் சேர அடியாம் நிழல்வைத் தருள்,
. - O -
05 - 1 1 - 1993 கொக்கு வி தொரந்தோ, (

49
கும் அன்பருக்குத்
ழை - ஆயுங்கால் 34
பொருளும்நீ னே - பண்டைநூல் 35
செம்பொருள்நீ குனை - தீயோரைத் 36
வாய் அன்றியுனைக் னளிப்பாய் - எண்டிக்கும் 37
னனே எய்தினரைக்
- தோத்திரங்கள் 38
ரங்கள் கூப்பினேன்
- நல்லியல்(பு) 39
அன்றெனது - பொல்லா 邻{}
தன் வேலா
ன் - எனையாரும் 4丑
ார் தாமில்லை வனே - ஈன்றெடுத்த 4罗
என்றுநான் - மின்னொளிர் வேற்
ன் கேடெல்லாம் ன்றேன் - கையற்று றுப்பாய் நீயென்றே வலவனே - மேதினியிற்
வும் போர்வெறியும் - நேராத
ந்தான் வாழுமோ வாய் - வல்லவுணர்ச்
ல் நின்றோங்க டாங்க - மற்றெனது
நினைவிலுன் Fய்து - வஞ்சச் 49 வகழ்ந் துன்றன்
50
ஆக்கியோன் ல் செ. வேலாயுதபிள்ளை இப்போது கனடாவிற்
புலம் பெயர்ந்து உறைபவர்)

Page 62
5食
விளக்கக்
கண்ணி 4; பேறருளும் = (பேறு+அருளு
கண்ணி 5; அம்மயில் = அழகிய மயில்
கண்ணி :ே குகதாசர் - கொக்குவில் ச
கண்ணி 7; ஊழைத் தொலைக்கும் உயர்
கண்ணி 13; பாங்காகப் பார் இயங்கப் ப நன்கு நடைபெற நீ பார்த்து இருப்பாய் எ
கண்ணி 20: காரியலும் கந்தரத்தர் - கரு நீலகண்டரான சிவபெருமான்; கந்தரம் - மாலைச் சூரியன் போன்றவர் என்றால், மு காலைச் சூரியனும் மாலைச் சூரியனும் ஒன் சிவனும் ஒருவரே என்பது தெளிவாகும்,
கண்ணி 21; சந்ததமும் - எப்போதும்: றும் மகன் என்றும் சொல்லப்படும் சிவனும்
கண்ணி 24; மேலும் வினையைப் பெருக் கூட்டிப் பொருள் கொள்க,
கண்ரிை 28 : நாட்கமலம் - அன்றலர்ந்த சேவல் , சொக்கன் - அழகன்
கண்ணி 29: மைந்தா வலிமையுடையவ
கண்ணி 30; செட்டி முருகனுடைய பெயர்
கண்ணி 32 பாவகி என்பதும் முருகன் பெ பொருள்.
தண்ணிகள்-34, 35; தண்ணிய இயல்புை டாகும் தமிழின்பம் முருகனே, அவ்விதம் த பொருளும் முருகனே, முருகனுடைய வடிவடே என்னும் பெயர் தமிழில் உள்ள மெல்லினப் எழுத்துக்களாலும் அமைந்தது அன்றியும் . பொருள்; மேலும், தமிழில் பன்னிரு உயிர் பன்னிரு தோள்கள் உண்டு: தமிழில் உள்ள் வேல் உள்ளது; தமிழின் பதினெட்டு மெய்( கண் உள்ளிட்டு) மூவாறு கண்கள் உள்ளன. என்பர்.

குறிப்புகள்
5ம்) வீடுபேற்றை அளிக்கும்
பாரத்தின முதலியார்,
நெறி - சைவம்
ார்த்திருப்பாய் - உன் முன்னிலையில் உலகம் ‘ன்பது கருத்து.
நமை நிறம் பொருந்திய கழுத்தையுடைய கழுத்து, கார் கருமை. சிவ பெ ரு மா ன் ருகன் கா லை ச் சூரியன் போ ன் ற வர். ாறே என்னும் ஒப்புமையால் மு ரு கணு ம்
அத்துவிதம் - இரண்டன்மை தந்தையென்
முருகனும் இருவரல்லர் ஒருவரே,
கிக் கருக்குழியில் பிறப்பேன் என்று கொண்டு
த செந்தாமரை கு க் குடம் - கோ ழி ச்
னே (மைந்து - வலிமை)
ர்களுள் ஒன்று.
யர்; அக்கினியில் தோன்றியவன் என்பது
iள தமிழ் மொழியை ஆராயும்போது உண் நமிழை ஆராய்ந்து கா னு ம் உ ண் மை ப் ம தமிழாகும்;. முருகு (ம் +உ + ர்+உ +க்+ உ) ), இடையினம், வல்லினம் ஆகிய மூன்றின தமிழ் என்பதற்கு இனிமை என்பதும் ஒரு எழுத்துக்ள் இருப்பது போல முருகனுக்கும் ஆய்த எழுத்துப்போல, முருகன் கையில் யெழுத்துகள் போல முருகனுக்கு (நெற்றிக்
இவ்வாற்றால் தமிழே முருகன் வடிவம்

Page 63
கண்ணி 36; பண்டைநூல் என்பது தொல் மைவgை யுலகும்’ (பொருள். அகத்திணை கின்றது, இனி, மற்றொரு பண்டை நூல என்று கூறுகிறது; "பிறப்பென்னும் பேதை காண்பதறிவு' (358) சேயோன், சேந்தன், எல்லாம் ,செம்மை', 'சிவத்தல், *சிவப்பு" சொல்லிலிருந்து பிறந்தவை, சிவன் என்னு லிருந்து ஆரிய மொழிக்குப் போய், அங்கிரு யாளர், இக்கருத்தை வலியுறுத்துவதுபோல தனக்கே யுடைய செம்மேனி யெம்மான்" (
கண்ணி 37; மிண்டர் = அறிவில்லார்; மு அறிவுக் கண்ணைத் திறக்கச் செய்வாய். எ
கண்ணி 38: எண்குணன் - அன்பர்கள் ஏ இனி, சைவ நூல்கள் இறைவனுக்குக் கூறும் இயற்கையுணர்வினனாதல், முற்றுமுணர்த்ல் ளுடைமை, முடிவிலாற்றலுடைமை. வரம் குணங்களையுடையவன் எனலுமாம், கந்த தனித்துநிற்கும் பரம்பொருள்.
சுண்ணி 40: கல்லா மனம் = கல்லாம் + மனம்; இனி, கடவுளுண்மை அறியாத ம6
கண்ணி 45 நின்றொறுப்பாய் (நின்று - தில் தண்டிப்பாய் அரசன் அன்றெறுப்பு முதுமொழி காண்க . mo - - -
கண்ணி 48; வல்லவுணர்ச் செற்றவனே - வனே. திருக்சோயில் நின்றோங்க - உனது மேன்மேலும் சிறப்புறுக.
கண்ணிை 49; கஞ்சத்தாள் - தாமரை ம
கண்ணி 50 செடியாரும் வல்வினைவேர் டுப் பெருகும் புதர்போன்ற கொடிய விை முற்றாகக் களைந்து அடியாம் நிழல் வை. தருதலாகும்.

51
காப்பியத்தை, அந்நூல் "சேயோன் மேய பியல் சூ, 5) என்று முருகனைக் குறிப்பிடு ான திருக்குறள் கடவுளைச் செம்பொருள் மை நீங்கச் சிறப்பென்னும் செம்பொருள்
செம்பொருள், சிவன் என்னும் பெயர்கள்
என்னும் ஒரே பொருள் குறிக்கும் வேர்ச் றும் பெயர் பண்டைத் திராவிட மொழியி ந்து பின் தமிழுக்கு வந்தது என்பர் ஆராய்ச்சி , அப்பர் சுவாமிகளும், 'சிவனெனும் நாமம் திருவிருத்தம், தனி, 9) என்று பாடியுள்ளார்.
ரடர், கண்ணளிப்பாய் - கருணை காட்டி, "ண்டிக்கும் - எட்டுத் திசைகளிலும்
ற்றிக் கூறும் குணங்களை உ  ைடய வன்:
தன்வயத்தனாதல், தூயவுடம்பினனாதல், , இயல்பாகவே பாகங்களினிங்குதல், பேரரு பிலின்பமுடைமை என்னும் எ ட் டு வகை க் ழி - ஒரு பற்றுந் கோடுமில்லாது தானேயாய்த்
மனம் = கல்லாமனம், கல்போன்று வலிய னம் எனலுமாம்.
ஒறுப்பாய்) - காலம் தாழ்த்தி, உரிய காலத்
பான், தெய்வம் நின்றொறுக்கும்" என்ற
- வலிய சூரன் முதலான அசுரரை வென்ற து திருக்கோயில் உலகிலே நிலைபெற்று நின்று
லர் போன்ற திருவடிகள்: கஞ்சம் - தாமரை
- அடர்ந்து வளர்ந்து, ஆழமாய் வேர்விட் னயின் மூலத்தை; சேர அகழ்ந்து -ஒருங்கே த்து அருளுதல் எ ன் பது முத் தி யி ன பம்

Page 64
5烹
சிவ
எட்டிக்கு
Go)6u
மாசின் முருகேயருக்கு
மேசநேரிட்டதையா 6 செஞ்சடில நின்றவெழி கஞ்சமலர்த் தாளிணை காசினியோர் புகழுமெ கதவைத்திறக்குமே சற் கதவைத்திறக்குமே சற் மூஷிகவாகனமீதேறும் முளரிமலரடியேகாப்பு
முளரிமலரடியே காப்பு
செய்யவடிவேலேந்து மு சேதியறிந்தாளந்த மாது யானையறிந்தாளப்பே பரிவுடன்வடிவேலர் மு படக்கென்றடைத்தா 6 சடுக்கென் றடைத்தாள
அடைத்தகதவுந் தெரிய ஆசையினாலே மதிமய ஆசையினாலே மதிமய
தடதடவென்று விரை: தட்டினார் கையினாற் தட்டினார் கையினாற்
செண்பகவதியடி கத ல திறவென்று சொன்னவ தெருவினில் வந்தவரா எந்தன்கண்மணியே ய தான் எட்டிகுடிவேலவ எட்டிகுடிவேலவனானே
எட்டிகுடியைவிட்டு வில் எப்படிவந்தீர் சொல்லு எப்படிவந்தீர் சொல்லு மாதுநின்முகமதி யொ
மாதரசே யிந்தவேளை மாதரசே யிந்தவேளை

68.
↑ iᏝ tᎥ ᎥᎥb
குடியேசல்
Gðruff
மாதுதெய்வானைக்கு Eயம்பவே - காசினியிற் ற் றேர்கயமுகத்தோன் யே காப்பு. ட்டிக் குடிவேலவர் பட - எழில்
tle
மருகர்வருகிற து - தெய்வ
ாது
ருகர்வாறாரென்று Rப்போது - கதவை ரிப்போது
பாமலே முருகேசர்
ங்கியே - யவள் ங்கியே
வினிலேவந்து றானே - கதவை றானே
வத்தட்டித்தட்டி ராரோ - இந்த Gg fr
றியாயோநான்
னானே' - பெண்ணே
乐
ரை வினி விரவிலே பும் சுவாமி - நீர் ம் சுவாமி
ழியைக் கொண்டுவந்தேன்
- எழில்

Page 65
இந்தவேளை யிருகாத வழிந எவ்விதகநடந்துவந்திரேச. எவ்விதம்நடநீது வந்திர்ே. கட்டழகியுன்னை மனதில் நீ காதவழியும்ரைந்ாழியே - காத்வ்ழியுமரைநாழியே அரைநாழியும் மைவிட்டுப் அந்தவள்ளிஅறியாம்லேரிடி திெரிய்ாம்லோடிவந்திர்ேர. அந்தவள்ளியைவிட்டுஉந்த6 ஆசைகொண்டுதேடிவந்தே யாசைகொண்டுகாணரவிநி:ே காண வந்ததிலென்னவாயிர கைப்பீொருள் கொண்டுவுந் காணிக்கிைகேரண்டுவந்தீே வேணுமென்றதையெல்லாம் விரைவுடனே சொல்லுவாே விரைவுடனே சொல்லுவாே சொல்லுவதுமில்லையுமதுெ துரிதத்தில்போம் நேயாள்வி துரிதத்தில்போம் நேயாள்" தேசமில்லாதவள் போல்நீ ே நித்திரை மயக்கமோ - ப்ெ உண்க்கு நித்திரை மயக்கம்ே நித்திரைவிட்டுநீர் வருவீரெ ருப்பர்ளே வள்ளிபோம் ே னைத்திருப்பாளே வள்ளி (
போமென்றுநீர்சொல்ல ஞா நாம்போனர்லென்ன கெட்டு போனால் என்ன கெட்டுப்ே கெட்டுப்போகாதந்த சட்ட கேட்பாரார்நீர் சொல்லும் இங்கு கேட்பவரார் சொல் கேட்கச்சொல்லியேயுன்ன்ை கேவலமெனையிகழாதே - கேவலமெனையிகழாதே
இகழவும்பேசவு மென்னால இனியவள்ளிக்கே யொக்குந் இனியவள்ளிக்கே யொக்குந் ஒக்கவெனை யணைத்தா லு இறுதிசொன்னேன்மண்டல உறுதிசொன்னேன் மண்டல
 
 

டத்து
னைந்தபோதே
பிரியாளே வந்திர்ேர்-அவளுக்கு
ன்முகத்தைகான ன் பெண்ணே தன்
டிாகவே
Grsari rr
நானிங்கே: தருகிறேன்
பாருளும்வேண்டாம் Ghim L ہوئی ، سنس 3L)? ᎦᏫᎦᎥs .
பசுகிறாய்
ఉGడr
ன்றுநினைத் ப்ாம் - க்வாமி
யமல்லவே ப்போகும் - பெண்ணே பாகும் க்கல்விகளெல்லாங் -- சுவாமி ரம் சுவாமி யாரடிக்கிறாரிப்போ பெண்னே
ாகாதந்த தானே அசுவாமி தானே ன்னையெணிப் பிரியேன் மறிய-பெண்ணே
மறிய

Page 66
54
மண்டலம்புகழ்வுடி வேல வார்த்தைவழ்ங்க வந்தீே வார்த்தை வழங்க வந்தீ வார்த்தைபழகிடிதான் வி மனத்திற் கோபஞ்செய்ய மனத்திற் கோபஞ்செய்
போதும் போதுமிந்த உட
போதிக்கவந்தாயோ நீர் போதிக்க வந்தீரோ நீர் கன்னியுன்மனமிரஜ்கா.ெ காலுநோகுதடி கண்ணே காலுநோகுதடி பெண்ே முள்ளுமிதியடி முனைமே முந்திக்கால் வலிக்குமோ
தந்திரவித்தைதான் சுவ
அன்னமே குயிலே நீவந்: கதவு திறப்பாயே - பெ நொந்துமனதிருக்காதே கதவைத் திறவெனப் பதி கைப்பொருள் கொண்டு செப்படி வித்தைதானோ குன்றக்குடியினில் இன்று கொலுசுகளிருக்குது தா கொலுசுளிருக்குது தாே பஞ்சணைவள்ளியைக் ெ பாதத்திலிட்டு நீர்பாரும்
ரபையதாகும் தைப்பூசநாளினிற்கான தண்டைகளிருக்குதுதா கொண்டுகளிப்பது கூறே வைப்பாட்டிவள்ளியின் வைத்தவள்.காலுக்கும் - சித்தமாயிருந்திடச் சேரு சித்திராபூரணைசேர்த்து செவ்வந்திமாலைகள் தா சினத்தைத்தனித்துநீகே தேவதேவாவிந்தப்பூரு திருடியெடுத்து வந்தீரே!
கருதியெடுத்து வந்தீரோ இந்திரலோகத்து வெள்:
தனைக்கண்ணாலுற்றுப் மனதுப்புண்ணைச் சற்

பூர்வந்து-முருகரே ராபோம் - போம் ரோ
பல்லவளல்லவுன்.
ffT தே --பெண் னே பாதே
சாரவார்த்தைசொல்லி சுவாமி - இப்போது சுவாமி
தன்னவிது. ா.யெந்தன். ண லே நிற்பார்க்கு சாமி - அவர் ாமி
gi <
ண்ெணே
நனமாய் பேசுகிறீர் வந்தீரோ - சுவாமி
r
காணிக்கைவைத்த றேன் - பெண்ணே
காஞ்சியிருந்தவள். நல்ல - சோதிப்
ணிக்கையாய்த்தந்த றேன் - பெண்ணே
கூட்டுக்குச்சென்றநீர் - அவள்
iம்
வைத்திருக்கிற றேன் - பெண்ணே Fரும்
வநகைகளைத் ா - சுவாமி
f
ளையானைவந்திருக்கி டாரும் - எந்தன்
றேதிரும்

Page 67
கண்ணினாற் பார்ப்ப தென்ே வளர்த்தெனைக் காத்துக்கெ கூத்திக்குப்ப்ோகவோ கவுர்: இந்தக்கதவினைத் திறக்கவே இருக்கிறதென்னிடம் பாரும் சிரித் திடக்காட்டுறேனிரும் தட்டிக்கதவினைத்திறத்திடின தழுவியணைகுவேன் சுவாமி கொழுவிப்பிணகுவேன்பாரும் ஐந்துடன்ாறெழுத்து ஓதிய்ே, ஆவென்று திறந்தது தாளும், ஓவென்று வந்தனன் காரும் திறந்திடுபொழுதினிற் பூமன் தெய்வானையுஞ் சேர்ந்தாள் உய்வது சத்தியந்தானே.
முற்றிற்று

பெண்ணாய் ாடுத்துங்கையில் - நல்ல
, ー - ふ ->
மந்திரம்
-பெண்ணே
ாானும்மைத் - உம்மைக்
St!-La-L-
pபொழிந்திடத் - பூமி

Page 68
tgage
திருமுருகன்
(பக்தியில் 'மலர்ந்த பாடல்: வில் தம்பு கிருஸ்ணபிள்ளை அவ்
யிடப்பட்ட ‘ 'திருமுருக்ன் தா திலிருந்து எடுக்கிப்ப்ட்ட்னவ:
பணிவுடையோர். டிட்டித்தை பரசிவனின்க்குருமூர்த்தி பிணிமுகனுக் கிளையகுகப்
பிரணவமும் சிொருளும் தணிகைவ்ெற்பை நீங்காத
தாவரசங் கமப்பொரு தணிந்தவர் முன் தேகியாய்ர் திருநல்லூ ரான்கானெ
பிரியாவு ணர்வுசெயல் நீயே பேசபூத மண்டங்க ள தெரியாவ னுக்களில் நா ன தெளிவுற்றொ ளரிபெற விரியாவ னுவினுள்ளு 'யிர் விண்ணுலகு மண்ணுல கரியானை யுரிபோர்த்தோ கதிரமலைச் சண்மூகே
大 A வென்றிமால வனைக்காச் வெண்ணிற ணந்துலா சென்றிடுநற் செவ்வலூரெ திருச்செந்தூர்ப் புரான நன்றலவென் றதைக்கறத் நல்லேட்டைச் சமுத்தி தென்றிசைநோக் கிக்குருன்
திருநல்லூர் அகலாத
A வென்றிமால் - வென்றிய தூர்க் கோயில் மடப்பள்ளி லே யத் தாமதித்ததினுல் கோயிலதி தனர். இதைச்சகிக்க முடியாம் விழச்சென்றபோது கந்தக்கட தலமான்மியத்தைத் தமிழிற் ட செந்தூர்ப் புராணம் - சிறப்புப்
 

i.
தாண்fir ESம்
5ள் எனக்குறிப்பிடிடு கொக்கு ர்களால் 29.03:69 இல் வெளி
டியாயிடினான்காண் பெருமான் தான்காண் மான பிரமம் தான்காண் தலைவன் தான்கான்
:ாய் மன்னி னான் காண்
நின் றருளு வான் காண் என் தந்தை தானே
★
ப போற்றி ானாய் போற்றி ானாய் போற்றி வுல கானாய் போற்றி ப்டாய் போற்றி காய் விரிந்தாய் போற்றி ன் மைந்தா போற்றி ன போற்றி போற்றி
大 *க வல்லாய் நீயே வும் வேலன் நீயே ன் றோ னும் நீயே ணஞ்செய் வித் தாய் நீயே ஆத்தாய் நீயே ரீத்தே யிட்டாய் நீயே
மானாய் நீயே
செம்பொற் சோதி
மாலை ஐயர், இவர் திருச் செந்
வலையாள், ஒருநாள் அமுதுசெய்
திகாரிகள் கடுந் தண்டனை விதித்
ற் பக்கத்தே உள்ள ஆழியில்
வுள் தோன்றித் தடுத்தாண்டு
பாடக் கட்டளையிட்டார். (திருச்
பாயிரம்)

Page 69
இலச்சினை
கொக்குவில் கிருடிசாகர சிவசுப்பிரம யீடுகளுக்கென உருவாக்கப்பட்ட இலச்சிை மாதம் 24 ஆம் தேதி (1990 - 06 - 07) ே பி ர ப ந் த த் திரட் டு என்னும் நூலின் தது. இந்த இலச்சினை கண்ணுக்கு அழகி தாகவும் அமைந்திருப்பது சிறப்பாகக் குற
பார்ப்பவர் கண்ணுக்கு உடனே புலி மந்திரமும், நடுவே ஓங்கி நிமிர்ந்து நிற்கு யும் ஆகும். பிரணவமே இலச்சினையின் அது பிரணவப் பொருளாம் பெருந்தகை நினைவூட்டுகின்றது. வேதங்களுக்கு "முல் மந்திரம், சிவபெருமானை முழுமுதற் கட மன்றி, முறையே விட்டுணு, சக்தி, கண கடவுளாகக் கொள்ளும் வைணவம், சாக் வைதிக சமயங்களுக்கும் பொதுவான றும், விட்டுணு வென்றும், சக்தி என்றும் வேறு பெயர் கொள்ளும் முழுமுதற் பரம் உணர்த்தி நிற்கின்றது.
 

வமயம்
ா விளக்கம்
ரிைய சுவாமி கோவில் தேவஸ்தான வெளி ன, நிகழும் பிரமோதுரத வருடம் வைகாசி வெளியிடப்பட்ட கொக்கூர் புது க் கோ வில் அட்டை முகப்பை முதன் முதலாக அலங்கரித் iாகவும் கருத்துக்குப் பொருண்மை பொதிந்த ப்ெபிடத்தக்கது.
ப்படுவன ஓம் என்னும் சமட்டிப் பிரணவ ) வேலும் ஆடும் மயிலின் விரித்த தோகை அடித்தளமாக அமைந்துள்ளது. சைவர்களுக்கு ஐங்கரக் கடவுளாகிய விநாயகரை உடனே னும் பின்னும் ஒலிக்கப்படும் இப் பிரணவ வுளாகக் கொள்ளும் சைவர்களுக்கு மாத்திர் தி, குமாரன் ஆகிய தெய்வங்களை முழுமுதற் iம், காணபத்தியம், கெளமாரம் ஆகிய பிற ாமந்திரமாகும். ஆகவே, அது சிவன் என்
கணபதி என்றும், குமாரன் என்றும் வெவ் பொருள் ஒன்றே எ ன் னு ம் உ ண் மை யை

Page 70
இப்பிரணவம் வியட்டிப் பிரணவம் வகைப்படும்; வியட்டிப் பிரணவ மாவது அ மாவது அம் மூன்று எழுத்துக்களும் சேர்ந்து முன்னது அபரப்பிரணவம் எனவும் பின்ன வியட்டிப் பிரணவத்தில் அகரம் வாயைத் தாலும், மகரம் வாயை மூடுவதாலும் பிற லிருந்தே சொற் பிரபஞ்சங்கள் எல்லாம் ( திறத்தலால் தோன்றும் அகரம் படைத்தற் றும் உகரம் காத்தற்றொழிக்லையும், aft றொழிலையும் குறிக்குமென மெய்ந்நூலோ புறம் தலையும் தென்புறம் தாளும் விளங் முகமாயிருப்ப, வழிபாட்ட்ைப் பெறும் த
தட்சிணாமூர்த்தியின் வடிவத்தை நினை
பிரணவத்தின் உண்மைப் பொருள் அப்பொருளைத் தந்தையாகிய சிவபெருமா முறையால் உரைத்தருளிய பரசிவகுருமூ வேலாயுதம் இலச்சினையின் நடுவே ஓங்க குத் தாமே மகனாகிய சிவ பெரு மான், , குருமூர்த்தியாய் இருந்து, தாமாகிய லத் தாமே கேட்டுத் திருவிளையாட இலச்சினையும் நுட்பமாகக் குறிப்பிடுகின்ற
இனி, இலச்சினையின் பின்னணி, மு மயிலின் விரித்த தோகைபோல விளங்குகின் அத்தோகை, எண்ணிலடங்காத அண்டங்க பேரண்டத்தை குறிப்பால் உணர்க்துவதைக் கண்களே அண்டங்களைக் குறிப்பன. ப்ே வட்டவரைவாக இல்லாமல், இடையறவுபட வெளியின் வரையறைப்படாத தன்மையைக்
பரம்பொருளாகிய முருகப்பெருமான் அப்பாலுக் கப்பாலாய் நிற்கும் உண்மையை வட்டத்துக்கும் அப்பால் ஓங்கிநிற்பது உண ஞான சத்தியுமாகும்.
எல்லா வகையாலும் கொக்குவில் கிரு தேவஸ்தானத்துக்கு ஏற்புடையூதாகி இவ்வி ளத்தக்கது.

என்றும், சமட்டிப் பிரணவம் என்றும் இரு கர, உகர, மகரங்களாம்; சமட்டிப் பிநணவ ஒம் என்று ஒலிப்பதாகும். இவ ற் று ஸ் து பரப்பிரணவம் எனவும் சொல்லப்படும். திறப்பதாலும், உகரம் வாயைக் குவிப்ப க்கின்றன. இவ் வா ற் றா ல், பிரணவத்தி தோன்றுகின்றன என்பர். மேலும், வாயை றொழிலையும், வாயைக் குவித்தலால் தோன் ய மூடுவதாற்றோன்றும் மகரம் அழித்தற் ர் கூறுவர். இன்னும் ஓங்காரத்துக்கு வட குவதால், அது வழிபடுவோர் எல்லாம் வடக்கு ாம் தென்றிசை முகநோக்கி யிருப்பவரான வுபடுத்தி நிற்கின்றது.
சொல்லுக்கும் ம ன த் து க் கு ம் எட்டாதது . னுக் குத் தாமே குருவாய் அமர்ந்து உபதேச ர்த்தியாகிய முருகப்பெருமானைக் குறிக்கும் ாரத்தினூடாக ஓங்கி விளங்குகின்றது. தமக் தமக்குத்தாமே குற்றமொன்றுமில்லாத தத்துவப்பொருளைத் தாமே சொல் ல் புரிந்த தத்துவ நுட்பத்தை எமது )gl.
ருகப் பெருமானைச் சுமந்து நின்று ஆடும் றது. நுணுகி நோக்கின், வட்டவடிவமான ள் அனைத்தையும் தன்னுள் அடக்கிநிற்கும் * காணலாம். விரித்த தோகையில் விளங்கும் ரண்டத்தின் புறக்கோடு, தொடர்ச்சியான ட்டு வட்டவடிவாகத் தோன்றுவது, டேரண்ட க் குறிப்பாக விளக்குகின்றது.
அண்டங்கள் அ னை த் தை யு ம் கடந்து, ப, வேலாயுதத்தின் தலை அ ப் பே ர ண் ட ர்த்துகின்றது. முருகனது வேல் முத்தி நல்கும்
ரகர சிவசுப்பிரமணிய சுவா மி சுோவில் லகசினை உருவாக்கப்பட்டது மனங்கொள்
செ. வேலாயுதபிள்ளை

Page 71
35
கணபதி ஒம் என்று கருத்துரு குணபதியே! தேனருவிக்குன்ே தாய நல்லார்க்குத் துணைகிெ
கோயில் இருந்து என் பூசை
எமது வெளியீடுகள் :
1966 - மஹா கும்பாபி
1983 - தேர்த்திருப்பணி
1984 - சித்திரத்தேர் சி.
பக்திப் பாய
g g G F rairi
1990 - புதுக்கோயில் பு
(முதலாம்
I litir L i LEilgis, L

பளிப்பு
கி நின்றேன் 1ற! - கனமதனில் Fய்வாய், என் உள்ளத்தே
கொள்
- சுத்தானந்த பாரதியார்
ாணிக்கப்பிள்ளையார் அடியன்
器于五 Lóüf
LICEGUri -
பப்பிதழ்
ாவை உள்ளடங்கியது)
ரபந்தத் திரட்டு பாம்

Page 72