கவனிக்க: இந்த மின்னூலைத் தனிப்பட்ட வாசிப்பு, உசாத்துணைத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். வேறு பயன்பாடுகளுக்கு ஆசிரியரின்/பதிப்புரிமையாளரின் அனுமதி பெறப்பட வேண்டும்.
இது கூகிள் எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு. இந்த மின்னூல் மெய்ப்புப் பார்க்கப்படவில்லை.
இந்தப் படைப்பின் நூலகப் பக்கத்தினை பார்வையிட பின்வரும் இணைப்புக்குச் செல்லவும்: அகில உலக இந்து மாநாடு சிறப்பு மலர் 1982
Page 1
Page 2
INTRODUCTION
The Ministry of Regional Development, Hindu LLLHHH S Ha LLLLLC LM CLL KLL L he Democratic Satialist Republit Of Sri Lankä LLL LLLCLLL LHH HH L HHLL LL aLae L LLLL LLLLLL HH HH LL LLH HC LL LLLLLLLLS LL LL S S Radurai, during the third week of April, 1982. LL S LLL LL K aCL LLLLLL L L LL0HLLLLCHHL L LLLL LLLLS LLLa LLLLL שםחtaזםם וחו וחuםחf Barafם ka, it isחLa חS חו HElid in the history of Hinduism in this Country, It is CCHHHHLmLL aaa LLLLLLL HCCCLLLLC LL Ling pla CE in Sri Lanka NHL re E StatE ha
L LLL LLLLLLCL L LTCCLCHS La LLLLLLLCL L LLaaaLLL DD LL L L L S L LLaCCL S S LLLLY S LLL HLHK L0HHH HHCCL CL KCCCCS LLLLLLL LLLLL Religion receives Goyerriment recognition.
It is servent hoped that the holding of this LL LDDL LL YS C LC S KH YS aKK SK CaL L LLLLL HHHLCCLL HH CC aLLaS L aLLS S S LLLLS LL particular and the Hindu Community the world
per In mal.
EJECTIVES
The objectives of this World Hindu Conference 冉T曹、=
TO EXPLOTE, Ways and ni Ezins to itali Ee strengthen and digyelop E HE HFim du Faith, Hindu cultura, Hindu custorT5 and Hindu religious rituals and observances in the day
fE Hindus ir 5 L ka Bī 3. Er idd. To bring about greater understanding and appreciation of the value and importance of Wadas ärid Aga Tas. Pirmas, I thi hasBs. HLLLLaaa L0L00LLaa0S LHHHHC LLL LLLLH LLLLLL LLLLLL KKCL LK KaL LLLLLLL C CCLLL LLLLLL that hawe arma mated frUTil the Eihidrā T. BOOTLI. LY LLCLLLK L LLHHLCLL L CLLLLLLLLKS S LLLLLL TIL Tid ELi Dr. Jf. Hindiji To create an opportunity for dialogue arting the Hindu communities of the word g a batt El understanding and appreciation of the anti a spectrum of Hinduism. To impress or the younger generation the var of Hindu Religious Ilisures, the grafi traditions and ideals to instill in thern a pri de in Lineir heritage Smd to mot wat them o B greater in Wolvermont in El g LJ || Luigi To discuss and evolve was and Titans interpret Hindu Concepts and practices to MEE W situations rising as a result *Giertific Edwaricument in The חטיםtEוחםזםם וח
IIם
Page 3
அகில உலக இ
சிறப்பு
සමස්ත ලෝක හි
විෙශුෂ්ෂ ද
WORLD HINDU
SOUWE
198
ந்து மாநாடு
IDaði
නූ සම්මේලනය
සුභරණාව
2 || 3 -2_
CONFERENCE
NIR
B2
Page 4
Page 5
உலகெ லார் உணர்ந் ே
நிலவு லாவிய நீர்மலி ே
அலகில் சோதியன் அப்
மலர்சி லம்படி வாழ்த்த
සව් පිලව් පසසත නි” ගුණ ක දිව් ගඟ ගලන මූහුලස අඩ
සිව් දිග පළි කරන අම්බලමේ දෙව් රදා පාසලඹ නමදිමු” බ
HIM WHO IS BEYOND REALISATION WHO BEARS THE CRESCENT MOON H M WHO POSSESS ENDLESS GLORY MAY WE PROSTRATE UNA TO HIS FEE
தாதற் கரியவன்
' I of IKLI 5T
ம்பலத் தாடுவான்
வணங்குவாம்
、* ostrego
عادت لاهوتنق
후 후 보고 Փ Հ5)յ3 Ճy 5)
fo୩: දිලෙන இடு 35
tජීඩි ම පමි න
AND INEXPLLCABLETY. AND THE HOLY WATER ON HES HEAD.
AND DANCES IN HEAVEN,
T ADOR NIED WITH FLOWERS
AND OR NAMENTS".
Page 6
Page 7
திருவருள் சித்தம் எதுவே அதன்படியே இந்த அள் அணுவுள் அசைவதும் அகிலத்தை அசைப்பதும் இக்
அதிலா விளேயாட்டுடைய இறைவனுர்தம் இயக்கத் தன் முகப்பாகக் கொண்டு இந்த அகில உலக இந்து
திருவருள் கடாட்சத்தாள் அடியேனுடைய சிந்தபி அருக்கொண்டு உருப்பெற்று இன்று அகில உலக இந்தி
இந்த உலகளாவிய மாநாடு இன்று இலங்கை மணித் டேக்கும் ஒரு தெய்வீகச் செயலாகவே எனக்குத் தோன்று மிகமிக அற்பமேயாகும்.
山匾岳 山Fā @š 、_°凸亨 இருந்தாலும் இந்து சமய ஈடுபாட்டில் இந்தியாவுக்கு அன்
இந்து சமயத்தின் பெருமையை விளக்கும் ஈள்
匈歳、@呜呜 திருக்கேதீஸ்வரத்திலிருந்து *、* G、 இந்தக் கரையிலிருக்கும் திருக்கேதீஸ்வரத்தையும் திரு
பிட்டழைத்துப் பிர்டியருளினுந் திருஞானசம்பந்தர் : உகந்த நிலத்தலமே அன்குே
இலங்கைாட்டின் அதி நடத்த ஜகுதிபதி ஜே. ஆர். மதங்கள் மீது கண்ணியம்ான மதிப்பும் சமத்துவமான பால் அவருக்கு ஈடுபாடு உண்டு. போது இந்து சமயம் இந்து கலாசாரம் தமிழ் மொழி
LL
ਜL அரச அங்கீகாரம் பெற்ற நாடு இலங்கை நாடுதான் என் தக்க ஒரு விஷயமாகும்
இப்படி இந்து மதம் அரச ஆதரவும் அங்கீகாரமும் ெ பெரும்பேறு எனக்குக் கிடைத்திருப்பது பற்றித் திருவருே அகில உலக இந்து மாநாட்டின் ஞாபகார்த்தமாக எல்லாம் வல்ல இறைவன் திருவடிகளில் சமர்ப்பித்து சிா
Épjszerið
தப் பரம்பொருளின் இயக்கம்தான்
ਸੁਪਪ மாநாட்டுச் சிறப்பிதழ் வெளிவருவது மிகப்பொருத்தமே ஆகும்
ਜੋ ਪੰਥ ாநாடு சிறப்புற நடக்கின்றது.
திருநாட்டில் நடைபெறுவதும் அவனருளாவே அவன் சித்தப்படி 言、。匈š 山、山山邑子
வும், வளர்ப்பிடமாகவும் விளங்குகிறது. அளவில் சிறிதாக
T।
站 、 、 Lā 、 @*( EgGilli ötlettel Ti.
தஈர்வரங்களும் இலங்கையில்தான் உள்ளன. இராமேஸ்வரம் ல்தான் இருக்கின்றது. அதேையே அந்தக் கரையிலிருந்து
ਪਤ இப்படியான ஒரு சிவபூமி ஆகி உலக இந்து மாங்ாடு நடைபெற்
ஜயவர்த்தகு அவர்கள் மதத்தால் பெளத்திர ஆயினும் இதர மினுேபாவமும் உடையவர் அவர் அதிலும் இந்து சமயத்தின் இந்நாட்டின் பிரதேச அபிவிருத்தி அமைச்சராக அவர் நியமித்த அமுலாக்கல் ஆகிய துறைகளேயும் சேர்த்து அந்த அமைச்சை
ள இராஜ்யம்தான் அதற்கு அடுத்தபடியாக இந்து - LEIJET பது உலகில் உள்ள இந்து மக்கள் அன்வரும் பெருமைப்படத்
山、 匈š 、G(
இறைஞ்சுகின்றேன்.
இந்த மலர் வெளிவருகின்றது. மனம் விசும் இம்மன் தோழ்த்தி வன்ங்குகின்றேன்
செல்போ இராசதுரை பிரதேச அபிவிருத்தி இந்து சமய இந்து கலாசார தமிழ் அலுவல்கள்
-
Page 8
Page 9
Alenication.
All events in the universe haբբan accord
L K LLaa LLL a Laa a LL LSS This energising power is God.
The Image of Lord Nataraja symbolises the conniernorating the World Hindu Conference has
The idea of the World Hindu Conference W. Grace of God, has taken shape and is laterialising
The fact that this wւյր|dwide cըրքերEրEE : God. In this there is very little that could be
LY a LL a K K LLK aa LLL close proximity to Bharat, is well known for its de
There are five important Siva Shrines extol Thiruketheeswaram, Thirukkoneswaram, Munresw
Of these five shrinEs, except Rames Waram the ram is Only at short distance from ThirtikethEESWa come up to Rameswaram called out from the Thirukkoneswarar in Sri Lanka and sang his devo
It is but fitting that so sacred a land as COrife TETLC3.
The President of Sri Lanka His Excellency the па ћas respect for other religions and treats ti LLLLLL SS LL S LL LaLL LLL L S L Development, he had entrusted me. With the port imբlementation toը,
Nepal is the only Hindu Kingdom in the where Hinduism receives State patronage and World could be proud of.
I am deeply grateful to Lord Almighty for World Hindu Conference in a country where Hind.
This So Luveniris being published to mark ti LL LL SLL L K a CCCCCC CC S
*ー/エN ニる。@っ
ng to the will of Divine Grace vithin the atom and energíses the entre World
margising power, it is fitting that this special number n its cover the image of Lord Nataraja,
nich was conceived in my humble thought by the to-day in concrete form.
L K C LL aa C L attributed to human effort.
in, Though small In size, Sri Lanka toը which is in "Oti OF tO HiT1 dLIiSIT1.
ing the greatness of Hinduism. They are Rarles Waira T. a Tam and Nlag Lilles Waram.
ը էիe fըLIT HTE Էitւյթ էat in Sri Lanka EWEր REnlts WWEram That is why Saint Thirujnanasaուbandar who had
LLL S Ka S S LLL K LLLLLL L KK KK Lm tionalhymns
his should be the chosen բlace for the World Hindu
Hon. J. R. Jayewardene is a Buddhist by faith. Yet пеп with equal concern. He has great regard for Hen he appointed me as the Minister for Regional olios of Hinduism, Hindu Culture and Tamil Language
Orld. Next to Nepal, Sri Lanka is the only country support a fact about which Hindus all over the
the privilega granted thus to me for organising this lism enjoys state patronage and support
e event of this World Hindu Conference arid may he Holy Feet of the Almighty.
േ ޗިގީގާޗަ/ރީށަ%
Minister of Regional Development, Hindu Religion
HL Culture and Tari Affairs
Page 10
Page 11
His Excelency
он ສatic Social augurates the N ". arar 2
J. R. JAYEWARDENE
Šlic of Sri Lanka.
Page 12
Page 13
Page 14
Hon. R. PR Prime Minister 8 Minist Housing 8 C Chief Guest, Con
w on 25 - 4
EMADASA V Sr of Local Government, :onstruction
cluding Session 4 - 1982
Page 15
تبریز برگ
نجيب
'
Page 16
Page 17
MESS
SAGES
Page 18
Page 19
Eoin. R. PRIE Frie Minister 3 Minister
Housing 8 Construc
I am very pleased to learn that the World Hi in Colombo, commencing from the 21st of Ap ment. Hindu Religion and Hindu Culture des Gr. this laudable task.
It was the great Buddhist Emperor Dharma A policy that the adherents of all religions should discrimination was to be shown to any one. W. way, tried to carry out the implications of this p this country for all faiths, there is also active SL
We, in Sri Lanka, as we|| als people in difficult times. In this context the words of Sw appearance at the World Conference of Religi Seem apposite : ' YOL haWE Heard in the Wadas father be unto thee a God - But I say unto you - poor be Linto the e a God '''. | belie We that CO UT easily solved if we set about them in the proper
I am confident that this Assembly of Hindu globe, gathered together in our city of Colo solution of many of the World's ills and shortcor
| Wish the deliberations success,
MADASA of Local Govern Tinent, tion, Sri Lanka.
indu Conference will take places this year ri, 1982. The Minister of Regional Developas the commendation of all for undertaking
Soka of India who lade it a carion of State receive his bounty and his support. No B have, in this country, in our own humble recept There is not merely toleration in բբOrt,
the rest of the World, are passing through mi Wiwekananda Who Illa de SLCh, a dra Tati C on in Chicago at the end of the last century - Let thy mother be to thee a God - Let thy
LEat the lasses ble to the e a God add let the economic and other problems can be more religious and moral spirit.
leaders and savants from all parts of the mbo, will be able to point the way to the mings,
Page 20
Page 21
Horn, C. FRA Minister of Region Hindu Affairs, Hindu Cu
JADURA
a Development, sture a Tamil Affairs.
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
HIS MAJESTY KING BRENDRA
OF NEF
Modern man, despite his ability to multiply LLaLL aLLaLLaHLS LL LaLHLLaLaaLaLL LLLLLL aLaLLL LLa Cuences of erosion in the moral and spiritual
values of our past, it is necessary that we make where the tradition of OLIT Society makes a begins the Hindu Conference taking place in Sri Lanka. ing the Hindu spirit of peace, justice, LunderStar
ātris the World E.
BIR E KRAM SHAH DEW
AAL
wealth is besieged with a crisis of identity We Witness today hawe been the ConseLKLLLKS LLLL L LLLLL LLaaL C LLLaCCCLL a fresh pilgrimage to the very sources from ning. It is in this Context that We Welcome May the Conference succeed in reawakeniding and fellowship among people and
Page 26
Page 27
HON. A LHA. J. M. A. Speaker, Parli;
I am most grateful for the privilege the World Hindu Conference, 1982.
The need for the Te’wiwal of spritual value: present time. Although conflict and strife ha history, they have now assumed such pro humanity is in a perpetual state of anxiety, f ever teering on the brink of war and nuclear
It is perhaps a truism to say that every Cl practices and observances of a particular peculiar to that religion, and What gives a traditional culture.
There are those who old the Wig W that i hold fast to the basic truths of religion and is that no faith or religion can endure withou customs attached to them. If religion is co practising the higher truths enshrined in it, th
There is also 10 better reas of teac discipline than religious teaching which agai and practices rather than by the abstract do
However, in a World that has so may cultures, the only way to avoid clashes and and competitive, but as complementary and C
TFS funda Tleta trLuth Seels to haWE be Chinese, for it is said that in that Country thị Confucianism, Tacism and Buddhism meet to meeting they all sing in chorus: "Religions
It is in that sprit of brotherhood that WE and Wish it all success.
. BAFTEER MARKAR allet, Sri La Tikä
if sending this message for the Souvenir of
s has, I think, never been greater than at the we always been the lot of mankind throughout bortions and permanence in the world that ear and despair. The world seems to be for dППIHilation,
ulture is rooted in religion. It is the rituals, religion that go to form the culture that is nation or a people its identity is therefore its
In the modern World what matters is that We Jnore outward observances. But it is obvious t the inevitable ceremonies and rituals and fired to the few who alone are capable of mer it Ebecomes esoteric and Will die Out Soon.
hing and training young children in moral n can be imparted largely through the rituals gmas which children are t00 WOLung t0 graSp.
religions and Creeds with their respective :onflicts is to regard all cultures, not as rival apable of ultimate harmony.
en fully realized by that ancient people, the are is a charming custom when followers of exalt their own religions. At the end of such are many, reason is one, we are all brothers".
irmly Welcome the holding of this Conference
Page 28
Minist3T Of CLI ItLII
I am glad to send this message of felicita to be held in Sri Lanka by which a dialogue a the World ower could be created for the mutu
The creation of a separate Ministry for Hil is indicative of the concer of the Govern Hindu Religion and culture has to be fostered
Our Constitution, While giving the forer percent of the population of this country, has religions to practise their religion. In a CC provision is made for different communities an
The close affinity between Buddhism an Buddhists in Hindu deities. Almost all the B dedicated to Certain Hindu deities, The attiti been an important factor that has promoted t of this country, Sri Lanka art and culture between the 5 etWO COITITUTities.
At a title of increased laterialism it is g. World Hindu Conference hawe taken steps to religious treasures, traditions and ideals and it
Greater understanding of the practice of greater benefits to the whole nation and help Weld themselves into One nation
| wish the Conference all success.
B. HURULLE ral Affairsil Sri Lanka
tiom to the first ewer World Hindu Conference mong representatives of the Hindu Religion
| EET ft Of ||
du Religion, Hindu Culture and Tamil Affairs ment and the majority community that the
and protected.
most place to the Religion of Seventy-two made provision for those who profess other untry which has a multiplicity of religions, d people of different faiths to live in harmony.
Hidulis is anifested in the belief of lost uddhist temples of the island have Dewalayas Lde Of the Buddhist5 to Ward5 HinduiSTT1 a 5 he friendship between Buddhists and Hindus bear ample evidence of the close affinity
ratifying to note that the organisers of the impress on the young the value of Hindu o insti in them a pride in their heritage.
Yoga and Meditation will similarly bring in the different comunities of the island to
Page 29
Minister of Transport and
It gives me great pleasure as Minister Affairs to seda lessage of felicitation of the which takes place in Colombo in April, 1982.
The Ministry of Regional Development making possible this unique and historic ev existence, this Ministry has actively associat cultural and spiritual heritage of the Hindus of
Ours is a multi-racial and multi-religiou: J. R. Jaye Wardene has recognised the importa awareness amongst all sections of our people Which the Goverent is committed. The agencies not only to look into the cultural respectively but also to promote harmony Communities which have roade this island the
The teachings of all great religious le. tolerance and compassion, and it is my beli apart from providing scholars and students o dialogue, will also afford the community at beliefs and philosophy of their fellow citizens
| wish the Conference avery success,
MOHAMED
Muslim Affairs, Sri Lanka
-in-charge of Muslim Religions and Cultural 3 occasion of the World Hin du Conference
and Hindu Affairs is to be congratulated on
ent. During the relatively short period of its
ed itself. With the Oweilent to revitalise the
Sri Lanka.
s country. The Government of His Excellency nce of fostering spiritual values and religious as a pre-requisite to the righteous Society to Government has accordingly set up special and religious needs of Hindus and Muslims and Hotter Understanding between diffarent ir 1 Oile.
aders propagate the message of brotherhood, ef that international gatherings of this nature, f religion an opportunity of critical study and arge an awareness and appreciation of the who profess a different faith.
Page 30
HONI. NISSANK.A.
Minister of Jus:
It is indeed a pleasure to send this Conference 1982 to be held in Sri Lanka Hinduism has not only a vast number of a more recently, scattered over many parts of Whole human race that transcends race, Colo
In its long history, Hinduism has preser, time, have arisen in its fold and which ci sublimity of man's very nature and its dec scriptures encouraging aspiration to the forme
No time is more appropriate than the pr which upheld the unity of the human species discoveries. Since no human group possesse human being possesses a genetic combina combinations", the ethical choices available f his multi-farious activities as the only way for
In addition the vast cultural impact Hindu elevation of, almost the entire spectrum of part of man's heritage as show confers on it a
In this context | Welcome the World Hind where the rights and flowering of all rights a
| WIJEYERATNE
lice, Sri Lanka
message in connection with the World Hindu
Among the great religions of the World, herents - mainly concentrated in India and, the World - but also has a message for the Jr., language, country or time.
red messages from sages, who from time to arry eternal values for all mankind. Both the ine are graphically illustrated in the Hindu r and rejection of the latter.
esent to deliberate on the ancient wisdom
now confirmed by the latest anthropological is a consistent genetic inheritance and 'each tion Which is unique animong the possible
r man point towards a global approach in all SLJr WiiWall.
sm has had through its involvement with and ultural activity that for its such an important special uniqueness.
I Conference as a valuable event in Sri Lanka
enshrined in our Constitution.
Page 31
மாண்புமிகு எள் கிராமிய தொழில்துறை அபி
பல சிற்ருறுகள் ஒன்றுசேர்ந்து ஒரு பேராரு மதங்களும் திெப்விகப் பெருங்கடலாம் திருவரு என்பதே இந்து மதத்தினரின் பொதுக் கொள்வி
மற்ற மதங்களேப்போல் இந்து மதம் யா அனுதிகாலம் தொட்டு மனிதன் அறிவாராய்ச்சி படையாகக் கொண்ட வேதாந்த சித்தாந்தங்கள்ெ நிற்பதே இந்து மதம் ஆகும். மதம் என்ற இந்து மதத்திற்குப் பொருந்தாது. இன்னும் கூட கொள்கைகளும் பரவி நின்ற பல்லாயிரம் ஆண் இந்து மதம் என்ற பெயர் எதும் இல்லே. அ ஆங்கு மறுகரையில் வாழ்ந்த மக்களின் பழக்க3 புதுமைகளேயும், நாகரிக மேம்பாடுகளேயும் கண் வாழ்பவர்கள் என்ற அடிப்படையில் சிந்துக்கள் ஆத்மீக வளர்ச்சியைக் குறிக்கும் வகையில் வந்தது.
இந்து மதத்தில் எத்தனேயோ பிரிவுகள் தே வைஷ்ணவம், சாக்தம், செனாம் என்றும், இ. திருந்தாலும் "எகம் சத்' அதாவது 'உண்பை மாக பாரத மக்களின் பண்பாட்டில் ஊறிப்போப் கண்டு வாழ்ந்து வந்துள்ளனர். இந்த ஆ மதமாகும். இந்தியாவில் மட்டுமல்லாமல், ே சீரம், மிசிாப், சாவகம், புட்பகம் இன்னும் : கலேயாலும், கலாசாரத்தாலும், சிங்பாலும், சி களாலும் இந்து மதம் எங்கும் பரிணமித்து ஆழமாகப் பதித்துக்கொண்டிருக்கிறது.
இவ்வாறு பிரமாண்டமாக வளர்ந்தோங்கி உலகத்தையும் அரவணக்கும் முறையில் இ முறையாக நடத்தத் திட்டமிட்டுச் செயலாற்று மாண்புமிகு செ. இராசதுரை அவர்களின் துணி
அவர் எமக்கு அனுப்பியுள்ள மாநாடுபற். டுள்ள 12 நோக்கங்களேயும் படித்துப் பார்த்து பி ஒரு இமாலயப் பிரயத்தனமாகும். அன்னுரின் நன்மன்ம் படைத்தோர் எல்லோரும் உதவி உத்வேகமும் அளிக்குமென்பதில் ஐயமில்.ே
அன்று சிறந்த பக்தனும், இனேயில்லா வீற்றிருக்கும் இம்ய்த்தையே அசைப்பதில் சி. நண்பர் திரு. செ. இராசதுரை அவர்களும் வாழ்த்துகிறேன்.
), தொண்டமான்
விருத்தி அமைச்சர், இலங்கை
கிப் பெருங்கடலில் சங்கமம் ஆவதுபோல் எல்லா ளேயே நாடிப் பாய்வதால், எம்மதமும் சம்மதம் ELJTALE.
தொரு தனிநபரையும் பின்பற்றித் தோன்றியதல்ல. யில் தோன்றிய எத்தனேயோ நற்பண்புகளே அடிப் ால்லாம் பின்னிப்பினேந்து உருவாகி வளர்ந்தோங்கி சொல்லுக்கு மக்கள் இன்று கூறும் வியாக்கியானம் ரப்போல்ை தெய்வீகம்பற்றிய பல கருத்துக்களும், டுகளுக்கு முன்பே, அத்தகைய கோட்பாடுகளுக்கு க்காலத்தில் சிந்து நதிவரை வந்த அன்னியர்கள் பழக்கங்கள், சிந்தனேயோட்டம் முதலியவைகளின் டு அதிசயித்து அவர்களே சிந்து நதிக்கரையிலே என்று கூறல்ாயினர். அதன்பின்னரே அவர்களின் அவர்களின் தத்துவம் இந்துமதம் எனக் குறிப்பிட்டு
ான்றியுள்ளன. துவைதம், அத்வைதப், சைவம், ன்னும் பலப்பல பிரிவுகளும் தோன்றித் தழைத் ஒன்றே" என்ற ஒரே தத்துவமே யூக புகாந்திர திட்டபடியால், அவர்கள் வேற்றுமையில் ஒற்றுமை நபுதமான் தத்துவ இனப்பே இன்றைய இந்து நபாளம், இலங்கை, மலேசியா, சிங்கப்பூர், பர்மா, எத்தனேயிேர் தூரகிழக்கு நாடுகளிலெல்லாம் தனது |ற்பங்களாலும்,பழக்க வழக்கங்களாலும், பண்பாடு தன் அழுத்தமான முத்திரையை அங்கெல்லாம்
பாவி நிற்கும் இந்து மதம் பற்றி ஆராய அகில ந்து மாநாடு ஒன்றை எமது ஈழநாட்டில் முதல் ம் இந்து சமய கலாச்சார அலுவல்கள் அமைச்சர் ரிவு போற்றத்தக்கதாகும்.
நிய தகவல் மடலேப் பார்த்தேன். அதில் குறிப்பிட் ரமித்துவிட்டேன். இம்முயற்சி உண்மையிலேயே
இப்பெரும் கைங்கரியத்தில் நாட்டின் நல்லரசும், செய்ய முன்வந்திருப்பது அவருக்கு ஊக்கமும்
விரனுமான ஈழவேந்தன் இராவணன் எம்பெருமான் றிது வெற்றி பெற்ருனல்ல்வா ? அதுபோல் எமது இப்பெரு முயற்சியில் வெற்றிபெற மனமுவந்து
Page 32
மாண்புமிகு இர
செய்தி அறநிலேய 成
இலங்கையில் 1982 ஏப்ரல் நடைபெறும் ஆ மகிழ்ச்சி அடைகிறேன்.
உலகிலுள்ள சமயங்களில் அதிக சிந்தனே! பல கலாசாரங்களே உள்ளடக்கியிருப்பதும் இந்து *தயும் பிரதிபலிப்பது நமது இந்து சமயம். அே யையே வலியுறுத்துகின்றன. மனித கும் உச்சிமீது வைத்து மெச்சுகின்ற இந்து சமய மா வெற்றிபெற என் நல்வாழ்த்துகளேத் தெரிவித்துக்கெ
ாம. வீரப்பன்
அமைச்சர், தமிழ் நாடு
கில உலக இந்து மாநாடு குறித்து மிக்க
* சுதந்திரம் வழங்குவது இந்து சமயம். மதம். இந்தியப் பண்பாட்டையும், நாகரிகத் "த்துச் சமயங்களும் அநமெனும் கொள்கை பர்வெய்திட, அறமே அச்சானி என்பதனே
ாடு, அதன் நோக்கத்திலும், ஆக்கத்திலும் ாள்கிறேன்.
Page 33
HON. A. W.
Milister |
Prime MiniSter"S C
On the occasion of the World Hindu Co 1982, it gives me great pleasure to send my wi Hindu population of Mauritius, to the organise sisters attending it.
Judging from the various aspects of Hi that the conference will last, I do not have th delegates will prope the entire Hindu con conducive to the harmonious development of t the World. It is extremely important that allt Secure within the Community Sø that the realisation of a complete 'entente".
Mauritius will send a delegation to th delegations from sister countries, make its m
ends up in a meaningful success.
I wish all fellow delegates well in their
CHETTAR of State
ffice, Mauritius.
nference to be held in Sri Lanka in January, arlest greatings, together With those of the SLLL LL aaa aHHHHLLLLLLLLCLC aLLLL LL LLLLL LaLLLLL LLLLLL
induism to be discussed during the five days e east doubt that the deliberations of fellow mmunity forward and create an atmosphere the Hindu Religion and Hindu Culture all over he components of the Hindu community feel Y can play their useful part towards the
Ig Conference and Will, along with other ) dest Contribution to ensure the conference
deliberations.
Page 34
பூரீ காஞ்சி காமகோடி பூரீ சங்கராச்சா
ஒரு காலத்தில் உலகம் முழுவதும் வேத மதப அநேக நாடுகளில் இந்துக்கள் வசித்து வருகிருர்க சின்னங்கள்-அடையாளங்கள் புதைபொருள் இல் மதம் ஒரு சமுத்திரம் போன்றது-கரை இல்லாதது. அனுபவ பூர்வமாக வாழ்க்கை நடத்தி அதன் மூன் மதம் இந்து மதம் 1 உலக வாழ்வில் எவ்வளவு ே வேற்றுமையில் ஒற்றுமை காணக்கூடியது இந்து மாத்திரமல்லாமல் கடமைகஃாச் செய்வதன்மூலம் கட் கண்டது இந்து மதம் 1. கோவிலுக்கே சென்று இறைவன் நினேப்போடு மாத்திரம் இருந்துகொண்டு பளிப்பது இந்து மதம்..ஏழை-பணக்காரன் எனட் இந்த இந்து மதத்தில்தான்.தான் மாத்திரம் சுகம் உலகில் எந்த வகுப்பைச் சேர்ந்தவர்களென்று சொக்கியமாக இருக்கவேண்டுமென்று பிரார்த்தனே
" வையகமும் துயர் திரவே - எல்லோரும் பராபரமே-சர்வே பவந்து சுகினஹ-ைோகா ச மதமும்-இந்து தேசத்தில் உள்ளவர்களும் சுக செளக்கியமான வாழ்வு கிட்டும்.
உலகிலுள்ள இந்துக்களுக்கு உலக இந்து மஹி பூரீ லங்கா நடத்தும் உலக இந்து மகாநாட்டிற்கு ஒரு தனி இலாகா அமைத்து அதன்மூலம் இந்த சந்தோஷிக்கிருேம்.
சமயப் பண்பு வளர்ந்தால் நாட்டு மக்கள் சுயிட் இருந்தால் அரசாங்கம் செம்மையாகவும்-நன்ருக மகாநாடு ஒரு எடுத்துக்காட்டாக இருந்து எல்லோ நாங்கள் மூன்று காலம் பூஜை செய்யும் பூநீ திரிபுர பிரார்த்தித்து ஆசி வழங்குகிருேம்.
பீடாதிபதி ஜகத்குரு ரிய சுவாமிகள்
ான இந்து மதம் பரவியிருந்தது தற்பொழுதும் ள். அநேக நாடுகளில் இன்னும் இந்து மத ாகா மூலம் நிறைய கிடைக்கின்றன. இந்து -ஆரம்பமும் முடிவுமில்லாதது-யுகம் புகமாய் ம் அனுபவம் கண்டு வந்துகொண்டிருக்கிற ஒரு வற்றுமை இருந்தாலும் ஆன்மீக வாழ்வின் கீழ்
மதம் 1. கோவிலில் இறைவனே வழிபடுவது -வுளேக் காண முடியுமென்று அனுபவ ரூபமாகக் இறைவனேத் தொழாமல் இருந்த இடத்திலேயே இருப்பவர்களுக்கும் கடவுளேக் காண வாய்ப் பாராமல் எழைக்கும் கடவுள் காட்சி அளித்தது ாக வாழவேண்டுமென பிரார்த்தனே செய்யாமல்
பாராமல் பிராணிகள் உள்பட எல்லோரும்
செய்வது இந்து மதத்தின் ஒரு தனிச் சிறப்பு !
இன்புற்றிருப்பதல்லாமல் வேருென்றுமறியேன் மஸ்தா சு கினுே பவந்து ' என்றபடி இந்து ாக வாழ்ந்தால், உலகிலுள்ள எல்லோருக்கும்
ரா நாடுகள் பலரும் நடத்துகிருர்கள். ஆணுல் தனிச் சிறப்புண்டு. பூரீ லங்கா அரசே ஒரு மகாநாடு தடக்க இருப்பது கேட்டு மிகவும்
மாக இருப்பார்கள்-நாட்டுமக்கள் சுபீட்சமாக வும் இருக்கும். இப்படி அமைவதற்கு இந்த ருக்கும் உதவிகரமாக இருக்கவேண்டுமென்று சுந்தரியோடு கூடிய சந்திர மொரீஸ்வரரைப்
Page 35
--—
Page 36
Page 37
கொஸ்கொட தம்மவம்ச
1982 ஜனவரி மாதம் 22-ஆம் திகதி தெ விருக்கும் அகில உலக இந்து மாநாட்டின் நினேவு படி மாண்புமிகு பிரதேச அபிவிருத்தி அமைச்சர் வேண்டுகோளே நாம் மிகவும் மதிக்கின்ருேம்.
மிகப் பழைய காலத்திலிருந்தே இலங்கையில் இருப்பதையும் அந்தந்த சமயங்களேச் சேர்ந்த வாழ்ந்து வந்தார்கள் என்பதையும் புலப்படுத் இருக்கின்றன.
இயக்க தேவர்களே வழிபாடு செய்த இயக்க வழிபாடு செய்த நாகர் இனத்தைச் சேர்ந்தவர்களு வழிபாடு செய்யும் இந்து சமயத்தைச் சேர்ந்தவர்க சேர்ந்தவர்களும், திகம்பரர்கள், பாஷாண்டர்கள் காலமாக இலங்கையில் வாழ்ந்துவந்துள்ளார்கள்.
மேற்கூறிய சகல சமயங்களேச் சேர்ந்தவர்கரு பெளத்தர் ஒற்றுமையுடன் வாழ்ந்துவந்துள்ளார்க காலத்தில் மற்றச் சமயங்களேச் சேர்ந்தவர்களுடை அன்புடன் சம்பாஷனேகளே நடத்தியுள்ளார் எடு CliftçiTiTEDTü.
புத்த பகவானிடத்திலிருந்தும், பெளத்த தர்ம காட்டுகள், போதனேகள் என்பவற்றின் பயனுக சி மற்றைய சமயத்தவர்களுடனும் சாதியார்களுட வந்துள்ளார்கள்.
சமயம் மக்களிடையே ஒற்றுமை வளர்ப்பதற் தன்று சமயத்தின் நோக்கம் மனிதரிடையே
ஒற்றுமையைப் பாதுகாப்பதுதான் பொருமை மூல்ட் செய்வதல்ல.
இத்தகைய சிறந்த போதன்கள் உள்ள .ெ சேர்ந்தவர்கள் வசிக்கும் புன்னிய பூமியான இ மக்களுக்குள்ளே ஒற்றுமையும் பரிவுணர்வும் பரஸ்பர
சமயத்துக்குப்புறம்பாக வாழும் மக்களிடை களிடையேதான் வேற்றுமையுணர்வும் விரோதக் உண்மையை உணர்ந்து அன்புவழி நிற்கும் சந்தி
இங்கே நடக்கும் அகில உலக இந்து மாநாடு ஒற்றுமை நிலவத் துனே செய்வதாக
மகாநாயக்க மகாஸ்தவிர
ாடக்கம் ஐந்து நாட்களுக்கு இலங்கையில் நடக்க மலருக்கான கட்டுரை ஒன்றினே எழுதி அனுப்பும் திரு. செல்ஃப்யா இராசதுரை அவர்கள் இட்ட
ஒரேயொரு சமயமின்றி வெவ்வேறு சமயங்கள் வர்கள் பேதமின்றி ஒற்றுமையாக அன்புடன் தும் சான்றுகள் நமது சரித்திரத்தில் நிறைய
குலத்தினேச் சேர்ந்தவர்களும், நாக தேவர்கள்ே ம், விஷ்ணு-சிவன் ஆகிய வெவ்வேறு தேவர்களே புளும் இஸ்லாம் கிறிஸ்தவம் போன்ற சமயங்களேச் ள், சன்னியாசிகள் ஆகியோரும் பன்னெடுங்
நடனும், சகல சாதியர்களுடனும் உண்மையான 1ள். புத்த பகவான்கூட உயிருடன் இருந்த -ய இருப்பிடங்களுக்குச் சென்று அவர்களுடன் *பதைத் திரிபிடக நூல்கள் மூலம் அறிந்து
த்திலிருந்தும் கிடைத்த மேற்கூறிய எடுத்துக் ங்கள பெளத்தர்களும் இவ்வளவு நீண்டகாலமாக தும் சகோதர மனப்பான்மையுடன் வாழ்ந்து
கே அன்றி வேற்றுமை வளர்ப்பதற்காக ஏற்பட்ட இரக்கமும், அன்பும் பேணப்படுவதன் மூலம் வேற்றுமையை வளர்த்துவிட்டு அநியாயங்கள்
பளத்த-இந்து-கிறிஸ்தவம் ஆகிய சமயங்களேச் லங்கையில் சபயங்களே மறக்காமல் வசிக்கும்
அன்பும் வளரவே செய்யும்.
யே உள்ள அநீஸ்வரவாதிகளான பண்பிலி கருத்துக்களும் தோன்றுகின்றன. அவர்கள்
அவர்களுக்கு உண்டாகுக.
உலகில் வாழும் பல்லின மக்களிடையே சமய
Page 38
RT. IREWD. C. 1L. W Bishop of K
It gives me great pleasure to send a Souvenir to be publised in connection with th Lanka in April 1982.
A Conference of this la tu Te Which seeks " of the adherents of Hinduism is to be Welcom
As the Emperor Dharma Soka said, ''The for one reason or another. By honouring then time performs a service to the faith of others". in qualities that are essential to true religion.
pray in the Words of Jesus Christ the participate in this Conference.
[CEKREMESINGHIE
I runa gala
message of felicitatlon for inclusion in the LS LLLLLLaLLLL LLLL SaLLLLLLLLLHH LLLL LLLL LLKa a a
- ܐ - ܒ -
o deepen the spiritual and Moral foundations Ed.
LLLLLL LLLL LaLLLLLL SK LLLLLaLLLLLLLLHHH LHL LLLL S SLaLHHLLL One exalts one's own faith and at the same He walued in persons of all faiths the growth
it "Peace be with you', each and all who
Page 39
Sri -- La -- Sri AMBALAWANA
Adhe enakarthar Thir1 THIRU WA WADUTHURAI
எல்லாம் வல்ல பூரீ ஞானமா நடராஜ மூர்த்தி நிகழவிருக்கும் அகில உலக இந்து மாநாடு சிந்தித்திருக்கின்ருேம்.
நமது அன்பிற்குரிய அமைச்சர் கெளரவ ெ சமய, இந்து கலாச்சார ஆன்ருேர்களேக் கொண்டு விழாவும் கண்கவர் காட்சியும் தமிழ்ச்சொல். வட இறையருளால், உலகில் இந்து சமயம் அரசு நாடாகிய இலங்கையில் நிகழ்வது குறித்து நாம் .
இந்து மாநாட்டின் மாண்பிற்கேற்றதோ சி! பூரிக்கின்ருேம், பூசை, பாகம், பண்ணிசை, வேர் நம் இந்து சமயத்தில் சிறப்புற போற்றப்படுப விளக்கங்களேத் தெளிவுபடுத்துதல் போன்றவற்ை மாநாடு செயல்புரியும் திறன்கண்டு நாம் பேருவை
வேதாந்தத் தெளிவாம் சைவ சித்தாந்தத்தை நாட்டின் மணிமகுடம்போல் விளங்குவது ஆகும். பண்பட்ட சமயம், இன்று இவ்வுலக அரங்கில் பே அகில உலக இந்து மாநாடு (1982) சம்பந்தம தகையோர் அனேவர்க்கும், இந்து சமயப் பற் சிந்திக்கும் திருப்பெருகு சிவஞானமும் தேவகுரு சித்தியும், நித்திய மங்கள குரு கடாக்ஷமும் மேன் எல்ஜாம்வல்ஸ் நீ ஞான்மா நடராசரைப் பிரார்த்தித்
PANDARA SANNADHI AWL. uvavaduthurai Mutt,
(THANJANUR DT.)
யின் திருவருளால் 1-4-S-3) இலங்கையில் (1982) சிறப்புடன் இனிது நிகழ நாம் சதா
ச. இராசதுரை அவர்கள் ஆலோசகீனப்படி இந்து
சொற்பொழிவுகளும், கருத்தரங்குகளும், கக் சொல் என்னுமிவ்விரண்டும் உணர்த்தும் ஒப்பற்ற அங்கீகாரத்தைப் பெற்றுத் திகழும் ஒரேயொரு மனம் மிக மகிழ்கின்ருேம்.
ரப்பு மலர் ஒன்று மர்ைவது குறித்து நாம் உள்ளம் 5 அத்தியாபனம், யோகம், தியானம் முதலியன வை. அவற்றைப் பற்றிய ஆய்வு செயல்முறை றச் சிறப்புடை அம்சமாக ஏற்றுக்கொண்டு இம் க அடைகின்ருேம்.
உள்ளடக்கி நிற்கும் நம் இந்து சமயம், இந்திய அந்த இந்து சமயம், மிகப் பழங்காலந்தொட்டே மலாகிப் பரந்து விளங்குவதனே எடுத்துக்காட்டும் ாக ஈடுபட்ட அத்துனே அறிவு சான்ற பெருந் துமிக்க இலங்கைவாழ் மக்களுக்கும் சிவனடியே ப்பிரசாதமும், தீர்க்காயுளும், சிந்தித மனுேரத மேலும் பெருக உண்டாகத் திருவருள் புரியுமாறு து நாம் பேரன்புடன் ஆசீர்வதிக்கின்ருேம்.
Page 40
தவத்திரு. குன்ற
சமயம் என்பது மனிதகுலச் சிக்கல்களுக்கு அ மனிதகுலத்தின் அகவாழ்வு நிகோேப் பக்குவப்படுத் இத்துறையில் சென்ற காலத்தில் படைத்த வ நம்முடைய சமயத்திற்கு-சமூகத்திற்கு நிறைய . கூவல்களுக்குத் தீர்வுகாணக்கூடிய ஆற்றலே நமது அகநியிேலும் புறநியிேலும் வழிகாட்டவேண்டும். எதிர்காலம் சிறப்புடையதாக அமையும்.
மானிட வாழ்க்கையில் அகநியிேலும் புறநில் ஒன்று சார்ந்தேயிருக்கிறது. இதுதான் இயற்கை சிக்கல்களுக்கும், போர் வழிப்பட்ட பயத்திற்கும் இயலாது. ஒரோவழி இயலுமானலும் கூடாது, எந்த அநீதி. அது நீதிக்கு முரணுன வாழ்க்கை: நீதி அடியிற் காட்டபெறும் சிந்தனேத் தொடரை நினேவு
"Every Political question is becoming : question is becoming a religious questic
இன்று புறத்தே விரியும் அளவுக்கு அகநி3) துறைகளும் புறத்தே விரிந்தும் பரந்தும் உயர்ந்: வெறிச்சோடித் தன்மையிருக்கிறது. இது நமது சம பூசிக்கத் தெரியாத சமூகத்தினிடத்தில் எங்கள் முடியும் ? அகனமர்ந்த அன்பால் மனிதகுலத்தை ே உருத்தோன்றும் ? சமய வாழ்க்கை மலரும் ? இந்த இந்து சமய மாநாடு சிந்தித்து வழிகாட்டவேண்டும் எ
இம்மாநாடு நடத்த முன்வந்த இலங்கை அரச அமைச்சர் செ.இராசதுரை அவர்களுக்கும் நன்றி:
மாநாடு இனிதே நிறைவெய்துவதாக,
என்றும் வேண்டும் இன்ப அன்பு,
க்குடி அடிகளார்
sig, 1-f3232063.
(இராமநாதபுரம் மாவட்டம்)
Fir : 8-3-5
ன்பு வழியில்-அருள் நெறியில் தீர்வு கண்டு திச் செழுமையூட்டுவது. நமது இந்து சமயம் ரலாறு மிகவும் விழுமியது. நிகழ்காலத்தில் அறைகூவல்கள் இருக்கின்றன. இந்த அறை | மக்கள் அடைய தக்க வகையில் நமது சமயம் இங்ங்ணம் சிறந்த முறையில் வழிகாட்டினுல்
பிலும் தனித்தனியாய் அமைந்ததல்ல, ஒன்றினே நியதி. இன்று மங்போல வளர்ந்துள்ள சமூகச் பதில் சொல்லாமல் சமயம் தப்பித்துக்கொள்ள ஒன்றிலிருந்தும் தப்பித்துக்கொள்ள முயல்வது
பொடு மாறுபட்டது; இறைநெறியாக முடியாது
கொள்க.
social question, and every social brn "" — R. T. ELY,
பில் ஆழம் மையம் கொள்வதில்லே. எல்லாத் து வளர்கின்றன. ஆலுைம் அகநியிேல் ஒரு பத்திற்கும் விலக்கல்ல. அகநியிேல் எண்னிப் செழிப்பான அகநிங் வாழ்க்கை தோன்ற நசிக்கத் தெரியாத நியிேல் எங்ங்னம் உலகம் வகையில் இலங்கையில் நிகழும் அகில உலக ‘ன்று திருவருக்ாச் சிந்தித்து வாழ்த்துகின்ருேம்.
க்கும், முயன்று துணே நிற்கும் In Tiit Lis)|Dis பாராட்டு : வாழ்த்துக்கள்.
Page 41
W. S.W.A. SUBRAM President, AI Ceylo Former Judge of th
The World HindLI COffa el CE that is dLIE April 1982 is an event of an epoch-making ancient of the living religions of the Worl dynamism and is equal to guiding man to mee technological age.
The Hindus are spread far and wide in it for interchange of views and discussions, observance of the rituals and the practice of t not only enable the delegates to reach unde eliminate practices that have no sanction in thi
The objectives of the Conference hawe b been issued by the Ministry of Regional Deve Tamil Affairs. The Hon. Minister must be cont World Conference and on taking the necessa reality.
It is my earnest hope that the delibera rewarding and that, following those delibe International Hindu Centre in Sri Lanka for the
May the Lord guide the organisers of the C ES SUCCESS,
MANIAM ESQR., in Hindu Congress; le SL preme Court.
2 take place in Sri Lanka from the 21st to 25th character. Hinduism is admittedly the most d, but it Still flo Lurishës with Ludi Timished t the challenges of the modern scientific and
he world and in the absence of opportunities LLLLLL LLLLLLLLLLL SaGTC LLaaH aaaLLLL LL LLLLaC he religion. A conference of this nature will Irstanding om many issues but also help to e religio.
een admirably set out in a Brochure that has lopment, Hindu Religion, Hindu Culture and gratulated on hawing Conceived the idea cof a ty steps to translate that idea into a practical
tions of the Conference Will be fruitful and rations, steps will be taken to establish an promotion of Hinduism.
aHCaLLa aLa LaLLLLLLLYL LLLL LLLLC LL LLLLLL
Page 42
கிருபானந்:
வாழி இலங்கை வள் வாழி உலகஇந்து ம அன்பரெலாம் கூடி
இன்புடனே வாழி இ
H - _11 ܕ
குவாரியார்
ார்க அறநெறிகள் ாநாடு-வாழியவே அரியதிருத் தொண்டியற்றி இனிது.
Page 43
SWAMI CHINM
ܠܠ
It is most appropriate that Sri Lanka has in Colombo. This is a period in the history of WOrld Conference, because The Wer before ha responded so liberally and readily as ir ou T ti LLLLLL LLLLLL aLLa LaLaCLL LLLLL LaLLLLLC LLLLLaL LLtLCC LLLLLCLLLLLLL Cross the Seas and to seek their fortunes and uuLLL LLLLLLLLSSHLHGaLLmLLaamaLaL HHaH mGGL LHHLaaaLLaLLLL LLLLLL
Tadg almost a exodus from the shores of it throughout the World.
Termpoles hawe beer built in foreign soils. main metropolises of the World, and adwocą roaming about serving their adherents from pla and serving diligently, both Indians and foreig and in the Souther tip of South America, ir Fiji, Manila, Japan and Hong Kong. We find it the Middle East cities, Europe and England.
Everywhere, the exhaustive thought con Hindu scriptures hold a charm to the material world.
And yet,...,
Never before in recent history was Hindu tened froll all Larters, at all levels, and the H directions for a guiding light.
This Was Hot The W t0 0ur tirthe-HOIl'OLIrg dit had been threatened the cultural bond in the nation got Weakened - the Hindu Society did
In the past, the right voice led them bac |HOOH of the Wecific traddition1 Ebroke clic) Will the Vyasa pointed out the necessary road to revive. Siddhartha, with his soft voice and brilliant Euddhism de Cayed, and again, di Li ring the 6th EO. OUT Culture When Shankara, the AdWaiting Upanishads." The values of Vedanta needed In the 12th centTL IV, and again, Madhwa gă, in the 19th Century Wiweka handa gawe the lead
Mahatmas, leāTried Acharyas, and schola This is the time for all those who respect the N Geata wallues, the Jain thoughts, Buddha's nonthe Society, to come together and provide a he
AYANANDA
Heided to flod H World Hindu Corfere og Hinduism when We can justifiably call a Hindus heard the call of adventure and mes. Il milions, they hawe left the Cultura "ed forth, both from India and Sri Lanka, to Serve the COmmunities ther ë. Sciëntists and repreneurs, businessmen and the like, hawe their native land, and hawe today Spread
Ashrams have sprung up in almost al the tes of the Warious Schools of Hinduism arg ce to place. I have seen them thriving well ners, up in the mountains north of Montreal, St. John's Islands in the Atlantic Ocean, in hem in the Anda mans, Mauritius, Africa, in
tents and the glorious vision held out by the y developed but spiritually starweld moder
Sm under such a cloud of confusion, threaindus sadly disoriented, looking out in a
Iradition and culture. Many times before she Country became tattered; the integrity of the look up for a guiding voice.
k to the temple, of their culture. When the Puranic tradition and literature sung by When that too was breaking up, a Prince thought, gawe his nation the Cultural lead. it 7th centuries, there was a great there at gawe the call to the country — ""Back to the again resurrection in the hands of Ramanuja re it a new orientation in the 15th century. and rBsLIrrected the national indiwidualism.
IrS alone can give the World this moral lead. Vedic culture the Upanishadic thoughts, the --Wiolence, Namak's dynamic call to ser wice of W Charter for the Hindus to arch a head.
Page 44
பூநீலபூரீ சோமசுந்தர ப
சிவ சம்பந்தமுடையது சைவம். சித் ஐயப்பாடின்றிச் சைவ சமயமே மெய்ச் சமயெ அறிகிருேம், சைவத்தின் பெருமையையும், மேன் இவற்றை மேலும் உலகறியச் செய்வது எமது க
இலங்கா தீப இன்றைய ஆட்சியாளர் அமைச்சை நிறுவி அதற்கெனத் தகுதியும், திர ஒருவரை நியமித்தமைக்கு இந்நாட்டுச் சைவமக் மாண்புமிகு அமைச்சர் திரு. செ. இராசதுரை அ பாம் அறிவோம். சிவ பரிபூரணத்துவம் எய்தி ஸ்வாமிகளின் பால், அவர்கள் வைத்துள்ள பக்தி அமைச்சர் அவர்களுக்கு சொல்வின் செல்வர்" குறிப்பிடத்தகும், அவர்கள் எமது ஆதீன வளர்ச் உலகறியும்.
செயற்கரிய செய்வார் பெரியார்' என்பத அகில உலக இந்து மாநாட்டை நடத்த ஒழுங்கு ெ மலரையும் அவர்கள் வெளியிட இருப்பதறிந்து ெ விரக்தி மனப்பான்மை வளர்ந்தும், தெய்வ நடன ஆணுல் இத்தகைய வைபவங்களும், சஞ்சிகைகளு உணர்வை வளர்க்கவும் வழிவகுக்கும்.
இம் மாநாடு செவ்வனே நிறைவேற ஞ யினதும் திருவடிகளே மனமாரப் பிரார்த்தித்து ஆசி
மேன்மைகொள் சைவந்தி விளங்குக உலக
ില്ല.
ரரசார்ய விஸ்வாறிகள்
காந்திச் செந்நெறியில் நின்ற சமயகுரவர்கள் 'மன நிரூபித்தமையைப் பெரிய புராண வாயிலாக மையையும் பாம் இன்னும் அறியாமலிருக்கிருேம், Լեն II -
இந்து கலாசார அபிவிருத்திக்கெனத் தனி ஒரு மையும், தெய்வ உணர்வும் வாய்ந்த அமைச்சர் கள் நன்றி செலுத்தக் கடமைப்பாடுடையோராவர். வர்கள், சைவ உலகுக்கு ஆற்றிவரும் பணியை ய எமது குருநாதன் நல்லேக் குருமணி நீலநீ யும் போன்பும் சொல்லில் அடங்கா. அன்னர் என்ற பட்டமும் சூட்டிக் கெளரவித்தமை இங்கே சிக்கு ஆக்கமும், ஊக்கமும் அளித்துவருவதை
ற்கிணங்க முதன்முதலாக ஈழமணித் திருநாட்டில் சய்திமை பாராட்டிற்குரியது. அன்று ஒரு நினேவு பருமகிழ்ச்சி அடைகிருேம். இளேஞர்களிடையே "ர்வு குன்றியும் வருவது ஓரளவு உண்மைதான். ம் சமயக் கொள்கைகளேச் சிந்திக்கவும், தெய்வ
ானசம்பந்தப் பெருமாளினதும் நல்ஃப்க் குருமணி வதிக்கிருேம்.
first T.
சிவ.
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
(5ԱեLII திருக்கயிலாய பரம்பன 26 - ஆவது குரு
பூநீலபூரீ சண்முக திே
பரமாசாரிய சுவ
இந்து மதத்தின் பெருமைகளே உலக ஆராயவும் அதன் வளர்ச்சிக்குரிய வழிவ.ை இங்கையாசு நிகழ்த்துவது பாராட்டுதற்குரிய ந
அரைநூற்ருண்டுக்கு முன் உலக அளவி =ந்ததென அறிகிருேம். அம்மாநாட்டில் உ பெருமையை எடுத்துரைத்த விவேகானந்தரைப் ட மிகப்பெரிய மாநாடாக இலங்கையில் நிகழும் நம்புகிருேம்.
இலங்கையில் பெளத்த சமயத்தை அரசு ாநாட்டை விரிவான முறையில் நடத்துவது அவ காட்டுகிறது.
இம்மாநாட்டை அரசு சார்பில் கொண்டாட உருரை வழங்க இருக்கும் இலங்கை ஜனு
நாட்டைச் சிறந்தமுறையில் செயற்படுத்தும் சாட்டுகிருேம்,
உலக சமயத்தினர் அனேவரும் சமயெ உேற்பர் என்பது உறுதி.
மாநாடு சிறந்தமுறையில் நிகழவும், மா உாநாட்டில் பங்குபற்றும் அன்பர்கள் எல்லா =ார்த்த மூர்த்தியாகிய பூரீ செந்தமிழ்ச்சொக்
சிவயோ
என்னே அறிவென்ருன்
தன்னேச் சிவமென்ருன் பாரா மறைத்ததுவே ப ஆராய்ந்த வர்முத்த ரா
தம்
ரத் தருமையாதீனம் மகாசந்நிதானம் ரசிக ஞானசம்பந்த
ாமிகள் அவர்கள்
நியச் செய்யவும் இந்து சமய தத்துவங்களே ககன்க் காணவும் உலகளாவிய மாநாட்டை ற்செயலாகும்.
ல் அமெரிக்க நாட்டில் அனேத்துச் சமய மாநாடு லக மக்கள் அறியுமாறு நம் இந்து சமயத்தின் பாராட்டுகிருேம். அம்மாநாட்டை அடுத்து நிகழும் அகில உலக இந்து மாநாடு விளங்கும் என்று
மதமாகக்கொண்டுள்ள அவ்வரசினர் இந்து சமய ர்களது சமயப்பொது நோக்கை நன்கு எடுத்துக்
இசைவளித்து மாநாட்டைத் தொடங்கி வைத்துப் திபதி மாண்புமிகு ஜயவர்த்தணு அவர்களேயும் அமைச்சர் மாண்புமிகு இராசதுரை அவர்களேயும்
நறிக்காகக் கொண்டாடப்பெறும் இம்மாநாட்டை
நாட்டுமலர் சமய நறுமணம் கமழ்ந்து திகழவும், நலங்களும் பெற்று இனிது வாழவும் நமது
திருவருக்ளச் சிந்திக்கின்ருேம்.
"вантуш,
என்னறிவில் ஆனந்தம் சந்ததமும்-என்னே உன்னிப் ாடமென்ருன் இம்மூன்றும் ம்-பூரீ குருஞானசம்பந்தர்.
Page 50
தூநீலறுநீ கா முத்துக்குமாரசுவாமித் தம்பி
' கங்கை வாரியும்
ஈழத்து உணவும் எனப் பத்துப் பாட்டு காட்டும் தொன்மையும், வள் திருநாட்டில் அகில உலக இந்து மாநாடு நிகழவிரு விழா மலரை வெளியிடவிருப்பதும் அறிந்து மகிழ்:ெ
சமயம் என்பது ஆறு, நெறி, வழி, தரும வரினும் அதன் தயோய நோக்கம் மக்களின் படி தீதொரீஇ நன்றின் பால் உப்ப்பதேயாகும். அன்ரு. கிடைகள் இன்னல்கள், குறைகள், பிரச்சி துணிவுடன் எதிர்கொள்ளவும்,'பல்துறையிலும் ஈடுற் விட்டுப் பிரிந்து - அகத்தர்வில்" மனத்தளவில் ஒருமையும், நிறைவும் பெறவும் சமயம் அருந்துனே.
அறிவியல் ஆய்வுகளாலும், புதிய f: () வாதங்களாலும், ஈர்ப்புண்ட் இஞேர் சமுதாயம் சமது அஞ்சியோ, அவர்களேத் துன்புறுத்தியோ பயணி அறிஞர்களும் கூட தங்கள் வாழ்வின் முற்பகுதியில் பும் மனச்சேர்வும் எய்தியபோது அவர்களேன். அறிஞர்களும், இலக்கியங்களும் அவற்றின் ே வரலாற்றேட்டின்மூலம் மெய்ப்பித்து இகளஞர்காேப்
நல்லதன் நலனும் தீயதன் தீமையும் இ
புணரச் செய்வது சமயமாகும்,
இலங்கை நலப் பணிகளில் முன்னுேடி வளர்ச்சியும், மேன்மையும் கருதி எடுக்கும் அகில ந
உல்க அளவில் இந்து மாநாடு கூட்டப்பெறு கொள்கையில் மகிழ்வு மிகுகிறது.
சமய நன்னெறிகள் தலேசிறந்து விளங்கும் சமயவுணர்வு ஒரு சிறிது குன்றியப் போதிலும், இ பள்ளிகளில் கட்டாயப் பாடமாக வைக்கப்பட்டும், ! சமயம்பேணப் பெறுகிறது எனின் அது மிகையாகா
மேலே நாடுகளில் அரசியல் கட்சிகள் பலவாக அதிகமில்லே மதிக்கப்படுவதுமில்ஜ் இலங்கையி பு-ன் வருமுன்னர்க் காக்கும் திறனுடனும் இந்து பு செய்யப்பெறும் சிரிய முயற்சிய்ாகும்; ஞாலம் gyal T
தான் தொடங்காற்றல் திறனும், தமிழிலும், செய்தற்கண் மனவெழுச்சி மிகுதியும், விக்னத்திட்ப, தென்று அசாவாது பெரு முயற்சிகளே எடுக்கும் இராசதுரை என்றும் நமது பாராட்டிற்குரியவர்.
கேபிழுவதும் பரந்துள்ள இந்து சமய வேண்டுமெனும் உளப்பாங்குடன் எடுக்கப்பெறும் இ விக்ாவிக்கவும், மாநாட்டு மர்ை இந்து சமயத்தி சீர்மையையும், எளிமையையும், எதிர்ப்புகளுக்கிண்ட விளக்கும் அருங்கருத்துக் கருவூலங்களுடன், மற். கலாசார, பண்பாட்டு, நாகரிக மேம்பாடுகளே எடுத் பொன் மலரென மிளிர்ந்து காலிங்கடந்து விளங்கவு வாழ்த்துகின்ருேம்.
凸山血 քlaւ ք]
"சிவாசி ரான் சுவாமிகள் அவர்கள்
காவிரிப் பயனும் கீாழகத்து ஆக்கமும்" மையும், வணிக மேன்மையும் மிக்க இலங்கைத் ஒப்பதும், ஆம் மாநாட்டின் நினேவாக அரியதோர் வப்துகின்ருேம். ம் எனும் பல்வேறுசொற்களால் வழங்கப்பட்டு மவுணர்வுகளேச் சென்ற விடத்தாற் செலவிடாது - வாழ்க்கையில் மக்கள் பல்வகைத் தேவைகள் எதிர்கொள்ளவேண்டியிருக்கிறது. இவற்றைத் Jgir (3GII Fíf அவற்றின் நீங்கி - புறவாழ்க்கையை வாழ்கின்ற வாழ்க்கையில் பன் அமைதியும், யாக இருப்பது என்பதில் ஐயம் எள்ளளவுமில்.ே
பிடிப்புக்களாலும், பகுத்தறிவுவாதிகளின் எதிர் நெறியை ஏற்க மறுத்து எதிர்ப்பதைக் கண்டு .ே அறிவுத் துறையில் சிறந்து விளங்கிய ஆற்றிய அறிவுத்துறைப் பணிகளால் தளர்ச்சி டும் நன்னலம் பெறவும், அமைதியுறவும் சமய காட்பாடுகளுமே உதவி புரிந்தன என்பதை பரிந்தேற்கவேண்டும்.
ல்லென்போரையும் நல்வழிப்படுத்தி உண்மை
பாக இருப்பது' எனும் மொழியை, சமய -லக இந்து மாநாட்டின் வழியும் நிறுவுகிறது.
1வது இதுதான் முதல்முறை என்பதை உாங்
பாரதத் திருநாட்டில்கூட கால மாறுபாட்டால் லங்கையில் இளஞ்சிருர் முதல் அனேவர்க்கும் மற்றும் வானுெலி, சஞ்சிகைகள் வாயிலாகவும்
-
இருந்தபோதிலும் ஆத்திக எதிர்ப்பு வாதங்கள்
ல் சமயம் தழைக்கவேண்டுமெனும் சிந்தனே ாநாட்டைக் கூட்டுவது காலங்கருதி இடத்தாற் விய நற்பலவீனச் சித்திக்கும் என்பது துணிவு.
சமயத்திலும் அசைவிலா நம்பிக்கையும், வினே மும், தன்னலமிலாப் பணியும், அருமையுடைத் பெற்றிமையும் மிக்க மாண்புமிகு செல்யோ
ம் உன்னதமான சிறப்புக்களே எய்தி ஓங்க ம்மாநாடு எண்ணிய நற்பயனே எண்ணியவாறே ன் வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட பழமையையும் பிஜிம் ஏற்றம்பெற்றுள்ள அதன் நிறைவையும் நூம் தமிழ், இறைநெறி, இலக்கிய, களே, துக்கூறும் படைப்புகளும் சேர்ந்து மணமிகும் ம் செந்திலழகன் செப்பொற்பாதம் வந்தித்து
Page 51
SWAMI RANGANATHANANDA
# "Most of the mations of the World to da: Ethnical. To live together in peace and harmony a rational philosophy of man and Society. It was eges ago in her vision of unity in diversity and That is why, even today, India has a rich diver: Other nations hawe. Il dia has fostered the beginning of her cultural history, as an ap diversity, unlike many ancient and modern soci principle of uniformity – racial uniformity, I Ut have be come Confronted in the modern peri control, with the problem of diversity - a prob such nations, for example, United Kingdom, U. nations are in Search of the Wisdom to tackle t
It is here that India's age-old experience Dchical and cultural and Socio -political, brin! sages and philosophers of India, like the We upheld this vision of unity in diversity, in leaders and statesmen; they made it their sta' The brightest historical example in this field is WHOSE Life and Work in tfart Wimas the historias 0 on tolération of differences in the field Of rel couched in the briefast but most meaning fu | LI
"(In religion), Samavaya i.e., harmony or
This Sama waya principle applies not Onl: Other differences in Society, Behind a II these of spiritual unity arising from her Advaitic or implementation that has contributed to the culture during its five-thousand-year history.
All this means that ancient India's spirit Hearts, and the same TT i Tids and hearts We C eaders of li dia als Co, like Sri Ra Takri Shila, SW,
Šrī Likā i5 Titiria, Tilti-eligi inspired by this Indian vision of unity in divers to be big in mind and heart. I convey my bes Conference 1982 in impressing upon the good nind5 and Bärts 5C HS to conWErt its religiC source of strength to the nation by making Lanka.
With lowe and namaskars.
OF RAMAEKRISHINA MATH
Rama krish na Math Marg, Damalgu da, Hyderabad 500 029.
y are multi-religio Lus, multi-ling Lual, multiin SLIch Societies, We need the guance of i such a philosophy that India had developed applied it in her religio Luis and cultural fields. sity in all fields of human life which few se diversities deliberately from the very blication of her spiritual vision of unity in ties, which organize themselves under the eligious uniformity, linguistic uniformity - od, by historical circumstances beyond their le m Whichi S. CHISing mu Chheada che to S.A., and A. LIStralia. THE SE and Cot HET SLICH his new cha||enging phe momenon.
and wisdom, as much spiritual and philosogs a message of hope. It was not only the dic sages, Sri Krishna, and Buddha, who reference to uniformity, but also her political te policy and programme With great Success. Emperor Ashoka of the third century B.C., f Sri Lanka and India, and whose rock edict igion, which can be read even today, is tterence: Sa mawaya eve Sadhuh -
concord, is the right Way"
y to religion but also to race, language, and differences, India discovered a Central thread on-dualistic vision. It is this vision and its mpressive continuity and strength of Indian
Lal and political leaders had great minds and an see in the modern spiritual and political ami Wivekamanda, and Mahatma Gandhi,
s, and multi-lingual society. It needs to be ity. A nation may be small in size but needs L rOLOLLLaLL aL C aLLaLLLLLLL0LL0 LL LaLLL LLaK LLHaa
people of Sri Lanka the need to develop big us, linguistic, and cultural diversities into a them subserve the fundamental unity of Sri
Page 52
SWAM SIWANAN
Saiva Sithantha S
"To All Hindu Brethren my fervent a based on human solidarity, join our though present climate of dissention and quarrel and hood to come to being and a new chapter of through the media of Saivite Hinduism, be w. deep concern for all living beings,
Let us try to substantiate the assertion thousand years ago that 'God is One and mi said "All countries are my country and all pe
ANDA NAWALAR
Sangam - Durban
opeal, Let US hawe the Vision, the Courage, ts, our hearts and our forces to change the pray for the Hindu concept of world brotherfellowship of faiths, in the Fatherhood of God ritten with supreme love and tolerance with
by Our Tamil Saint Thirumoolar who said two inkind is one". Poet Kaniyan Poongkontranar )ple are my family."
Page 53
FFFFIJ :
Hi, LiCd S. MÖ 51 His Excellancy k, NEwign Samarasingha
Sri M. Jesudas
FFF
Dr. Chandai Dawa nasan
E=FFF5F5
Shri R. Krishna Tio orth y Sri A. A Way
E, D, E. Madis Wafa' Thro
General Secreta ry:
Sri S. Cunjithapatham
In Secretary :
Shri V. Sundharalingam
TFUTE E
Shri K. Williams
Graffff hody i
Shri T. Radha krishman Shті М., Напраasаппу EFF| K., C. Di Shri N. Wignaraja Sint- Shanta Dhamanjayan STit. Yoga San Tugam
LANKA
SWassii Wi
翡晶 *
t
CONFER
A:
WE VE:S O'
tWO COL articulati
LE
BITil EslG
MITHRA ܓܠ
JUSTICE. S. MOHAN
41, Venkata krishna Iyer Road,
Madras-500 028,
Weka manda Said :-
ach nation has a destiny to fulfil. ach nation has a Tessage to deliver, ach nation has a mission to accomplish, herefore, from the very start, we must awe to understand the mission of Our wn race, the destiny it has to fulfil he place it has to occupy in the march if nations the note which it has to ontribute to the harmony of races."
The name Hindu will stand for everything that is glorious, everything that is spiritual, or whether it will emain a name of opprobriшпп, опе designating the downtrodden, the Worthless, the heathen."
is the glory of this religion the WORLD HINDU ENCE is going to unfurl.
patron of Lanka Mitra, sincerely hope that fresh
affinity, affection and love Will rise between the tries, which is the heart-throb of Lanka Mitra. It is E in its admiration of the progress of Sri Lanka.
the CONFERENCE bring enlightenment and : shedding its lustrous light dispelling darkness.
Page 54
Page 55
PRE
TWO Hill Conference is a uniqu first of its kind to Ege held in this bölgessed! patronage and participation.
To this extent, the Hindu Community President of Sri Lanka, His Excellency J. R. Jë of money and encouraged the holding of this O Ur history.
The active and energetic Minister Rajadurai, who is also the Minister in charge the most commendable idea of a World Hinc Hindu should be glad and be proud that suc Concurrence of eminent World scholars in the
This conference is only a beginning of and fostering of a World-wide Hindu Religio | as pointedly emphasized in the conference br Hindu Research Centre to be set up in Sri Lan
Although Bharat is universally acknos there is proclaimed to be secular. In comparis State insists on religious education as compl Curricula. Hence, Sri Lanka becomes an envisaged International Centre for Hindu Relig
Another objective of the conference is t Hindus of the World and a greater awareness
An attempt has been rima de in Som achievement and advancement of these obje and the essentials of Hinduism.
It is hoped that this Souvenir Will serve the World Hindu Conference and impress its i rating Committee thanks all the learned co
ACE
event in the annals of Sri Lanka as it is the and beautiful country of ours, with State
of this country, should be thankful to the ye Wardene, for hawing granted a siza ble Sum conference, at a most momentous period of
of Regional Development Hon'ble Chelliah if Hindu Affairs, is the person who conceived u Conference to be held in Sri Lanka. Every h an idea is materialising this da y With the
field of Hindu concept.
a broad based programme in the development perception. One of the Saltimate aims will be, och u Te, the establishment of an Interriational ka.
wledged as the Cradle of Hinduism, the State son, Sri Lanka is very religious-minded and the ulsory in all levels of the school and college eminently suitable centre to establish the ious learning and research.
o bring about a greater fellowship among the of the vastness and values of our religion.
e measure in this souvenir, towards the ctives and also to enunciate the finer aspects.
to commemorate this momentous Occasion of importance in an effective way. The Acti
tributors.
K. LAKSHMANA IYER, Chairman, Activa ting Committee, WORLD HINDUCONFERENCE.
Page 56
ACTIVATING COMMITTEE - WORL
SRI LAN
1. Mr. K. LAKSHMANA YER
Former Director of Education
2. HO. W. SIWA SUB RAMANIAM
Former Justice of the Supreme Cou
3. M. S. T. S|WA NAY"AGAM
4. Mr. K. THILLAINATHAN Merca til ExEaC Lutiwa
5. Mr. P. WALL PURAM, J. P.
Sub Collector of Customs
6. MI MUJIN | KUN DANMAL
Managing Director, Kundan mal Group of Companies
7. M, S. S. BALASUB RAMANIAM
Cartered ACCO Lulta Int
8. MS. SARASWAT HY KANAGASABAI
Vice-President, Eelath Thir Luleri Th Emil Mara T1, C.
9. MP5, SANTHANA NALLALI NGAM
Teacher, Holy Family Convent, Colo T. M. Tacha.
D HINDU CONFERENCE - 1982
KA
Chairman
Member
|0|0ľThb)0.
.םם וחו
Page 57
CON
MESSAGES
What is Hinduism
==DT. T. M. P. Mahadde var
Wedils & Aga Illas
-M. Gnanapi räigasam
Upanishadic Thoughts in Thiruvach. =Prof. P. Thirugna na samba
Epigraphical Echoes of Saiva Siddh --Dr. R. Nagaswamy
Universality of Hinduris III
-A. C. Nadarijah
The Saiva Pathway and World Pea
-R:lla Mä Näylri II:ll
Man and Nature in Hinduisill
—Prof. Dr. Marias Liikki E3
A Study in Hindu Secularism
-Dr. G. C. Nayak
Religious Pluralis III and The Hindu
-Pratinä Bo Wes
Inter Religious Understanding
=DT. A. N., PerLIII
The Complementarity of Hinduism :
–K. Kloster ITIET
Hinduis III in Hilation tu. Sucil || Pro --Dr. W. A. Devasenapat hy
Fellowship with God
=DT, R. Bll:ISLIETEIT ELIIII
In Defense of free will in Hinduism
–Dr, N. W lecz Hill[Hill
Hindu Society and Moral Walues
H-D)T, N. R:HkrisF11aI
Pageants from The Thirukkovaiyar a
-A. Gunamayagam
Philosophy of Dance
-Srimathi R.Lik Ilani Divi
Music and Religion
-Dr. S. See:
Dance-A Transcendental Experienc --Dr. Padil11:a Subrahmanıyan
TENTS
kall , . 5.
a
if -
|y
լ է: - 21
νilΠΟΠy
35
Tradition 39
45
and Christianity 4)
l'Ins . . 53
ՃՃ
59
63
ind some aspects of Hindu Culture 67
71
75
77
Page 58
.
2
s
2.
2),
Symbolism in Hindu Art
|-DT, R. Wenk: Lira IIlän
Marriage Compatibility. Through
-DT, MTS. K. N. Sara SW
is the Study of Sanskrit Relevant T
–V. Sivasarily
History and Development of Hindu
—S. Shllal TV närld:
Sri Links, Confribution o Sivi
N. Murugesa Muda liar
Architects of the Hindu Heritage
—R, N. Silwapiragasanu
Skal Hid:lık LIII mira IId Katil riga III a.
Hnd BuddhisII1 in Sri Lünk: –Heinz Bücher
The Temple of Vishnu at Fevinu
–V. K. Sivaprak:satı
A Short Survey of Hinduis II i in C -W. Multhucu laraswamy
Hindi Luis III in the Wustern World —K. Gli Illas, JC Till
The Ancient East Ileets the Mod —S Willi Prilikasihan Illa M
Hindus in South Afric
—Prilis LITämän Goyenildir
Hindis III i II MILITitius
-R: Too SOCITil Inc. orthy
The Hilare Krish II M10 Wellent
—HELISELILLE SWIlli
Hinduism, Science and Fsychoanal –Swami Nityabodhananda
The Meaning of Metaphysics
-K. Wairavcu Mudalia
Trends in Conternorary Indian and
—DT. P. Nagaraja Rao
Vlihilis
–Prof. Prema Panduranga
Yoga in Saiva Siddhanta
— M, ATLInacha. la. I11
A Note on Hindu Writings. In Wo
-Dr. S. W. Slibrillia
Astrology
athy
o HitlLI Culture
isi ri Link
Siddhanta Thought
of Sri Lanki
in Aspect of the Relation of Hinduism
TT
հreat Britain
էIII Wըst
vysis
Hindu Thought
1.
rld Languages
Page 59
1 O.
11.
12.
3.
1.
15
16.
17.
B.
19.
D.
உள்ளு
இறை வழிபாடு
-அருள்மொழி அரசு" திருமுரு
திருவாசகம்
-சொந்தராக்கலாசம்
இந்து சமயத்தின் உலகளாவிய இனிய
-ந ரா. முருகவேள்
இந்து மதத்தின் சிறப்பியல்புகள்
டவாசிச கலாநிதி கி. வா. ஜகக்
திருமால் திருநெ 血
-கா வேணுகோபால் நாயகர்
கீதை-ஒரு வாழ்வியல் நெறி
-நாகராஜ ஐயர் சுப்பிரமணியம்
சங்கப்பாடல்களில் புராண மரபியில் 一L店Lü ■,Q子山rrú
திருமுறைகளில் இலக்கிய வளம்
– L TIL 3, LITET "LITTLTifi! I
தாய்மையே இறைவனின் முதல் வடிவி -பண்டிதை சிவத்தமிழ்ச் செல்வி
இந்து சமயத்தில் பெண்களின் கடை -மகுேன்மண்ரி சண்முகதாஸ் பெண்னென்னும் பெரும் பேறு'
-வித்துவான் திருமதி வசந்தான்
குரு அருளும் ஆழ்நிலத் தியானமும்
-திருமதி சந்த ைகல்லலிங்கம்
கோகழி
- சிவலிங்கனும்
மேற்கு நாட்டவர் நோக்கில் இந்து ம
-க, சி. குவாத்தின்ம்
சிங்கப்பூரில் சீர்பெறும் ஆலயங்கள்
-#Tül), GTåỉ", "Füfff
இலங்கையில் முருக வழிபாடு
டக சொக்கவிங்கம் எம். ஏ.
இலங்கையில் இந்து சமயம் -கி. லஷ்மன் ஐயர்
பல் நாடுகளில் நமது பண்பாட்டு நீ
-வை, கன்பதி ஸ்தபதி
சமய ஒருமைப்பாடு தேவை
-i
அருமறைகள் பழகிச் சிவந்த பதாம்பு
-வைத்திய கலாநிதி இந்திரா சின்
றை
க கிருபானந்த வாரியார் சுவாமிகள்
ப இயல்பு
ாதன்
ild, it
円
L
பி தங்கம்மா அப்பாக்குட்டி
மயும் இடமும்
வைத்தியநாதன்
லேயங்கள்
பத்தள்
sy. It if
I ճ3
57
95
7
تلقت في
355
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
The Hindu Doctrines
Of the major religions, Hinduis T11 alone has Ille) proper name, for it does not owe its inception to any single prophet or circumstance. The terri
Hindu' is not indigenous ; it was coined in the distant past by foreigners who callie to India through the North-Western passes of the Himalayas, and it simply meant the people Who inhabited the Jindus valley, and, derivatively, the faith they professed. The expressions usually employed in the sacred books of India to designate Hinduism LLaa LELEYLS SYGGCHCCSHLL LLa TGGLGGGLGL LLGtGGLHLHCGDL LaLL mean, respectively, the religion of the Wedas and the faith eternal. The Wedas constitute the basic authority for the Hindu doctrines, which received additions and alterations in subsequent religious literature that came to be Written not only in Sanskrit but also in the popular languages of India. The tTLI this that a Te eshi Tinec in these doctriIlles are held to be eternal bEcause they pertain to the order of spiritual reality.
Almost bewildering is the variety of doctrines that go under the name of Hinduism. It is customary to regard every man of religion is a believer in a personal Deity, But so far as Hinduism is concerned, this is not all essential requirement, One may be a Hindu and yet not believe that the ultimate reality is a God endowed with the attributes of personality. Even those Hindus who consider that the plenary being is a personal God conceive of Him in different ways. There is a text
FEFEF"
LLL CLCLTLLL L LLLL LGGGLLHTS S LCCHuu LLGT T TGGTLLLLL
of the Rg-Veda which declares that Truth is one, though Sages call it variously. So, a unique feature of Hinduism is its catholicity and comparative freedom from dogma, Since the human mind is limited and finite, it cannot comprehend the nature of the total reality; and even the revelation that is made to it is interpreted by it from its own standpoint, Hence the great sages of Hinduism have taught that there are as Illany religions as there are human minds. 'My Hinduism is not sectaria. Il ", Wrote: Mahat Illa Gandhi in 1938, "It includes all that I know to be best in Islam, ChrisLianity, Buddhism, and Zoroastrianism....Truth is my religion, and non-violence is the only way of its realisation". Attempting a definition of Hinduism earlier in 1924, the Mahatina observed, "If I were asked to define the Hindu Creed I should simply say, search after Truth through non-violent Ileans.
Although Hinduism scems to be a federation of faiths rather than a single religion with a fixed set of dogmas, it is not as if there is nothing common a long the cults that constitute HirdLis ll, Tinc richiness and wariety of Creeds that we hawe in Hinduism do not meam that there Te Ilıca basic truths to which every Hindu would subscribe both in belief and in practice. While discussing the main schools of Hindu thought in the present paper, I shall Lake care to indicate the fundamentals on which these schools agree, When we comic to the area of religious practices We shall see that the agreement is even more substantial.
Page 66
Right from the beginning of Hindu religious thought there have been two chief currents one which may be called the theistic and, the other absolutistic. All forms of theism recognise a cosmic creator called God, whereas absolutism reduces the plurality of things to one non-dual spiritual reality. While many of the Wedic hymns LLLLC LLLLLLLa00LLaL LLLLLaL LLLHHH LLLL Laa aLLLaLL aLL aLLL LLaaLS there are some in which the metaphysical Absolute is celebrated. In the hymns to Indra and War Lina -the most prominent Wedic gods-We come nearest to Inonothicism. In what is known as the
Prisha-sukfa we hawe a view of God as im Ilma
HaLLa LaaS HLHHLLaL LEL L LLLLL LGLLGLLaaLLLaLLLLSS LLLLLLL Nasa'a hymn which is an example of Ture Wedic Thetaphysics, the nature of the Absolute is indicated as what lies beyond the reach of all categories, The seeds of theism and absolutism that are thus to be found in the Wedas germinate and grow to huge proportions in later Hinduism, and get embellished in great detail.
What is common to the theistic Hindu cults is their conception of a God who is the creator, preServer and destroyer of the universe. From these three functions of the Deity arose the doctrine of the Hindu Trinity consisting of Brahma, Wishnu and Siva. Though some of the sects Inay promote one of the three aspects to the Supreme place, as in Waishnavism and Saivism, all the three cosmic functions I have II entioned are assigned to one and the same God. This is a distinctive feature of Hindu theism-that it ascribes to God not only the functions of creation and preservation but also that of destruction which is an act not of unkindless, but of mercy. The World is destroyed only in order to be created again, and in the interval the souls get their Welcome rest.
In just a few theistic schools God is considered to be only the efficient cause of the world. The more general view, however, is that God is both the efficient and the material cause, God who is the ultimate ground of the universe is not limited in his act of creation by any extraneous stuff called
matter, Probably, the phenomenon of worldet mergence II may be better described as climanation LL LLLLLLLLHHLLLtL LLL LLL LLLLLaLLS LLLL LHHLHLLLLLLLS tion of the World does not in any way affect the nature of God, The world is only a part of Him, and even thus. He does not suffer any change or diminution, Nor does the World exhaust. His being, for He stands beyond it as well. It is not necessary that God should be referred to only as "He'. It is a matter of indifference as to how we speak of the Deity-as 'He' " She , or ' It'. One of the Illain Hindu cults which is called Saktism conceives the Deity as the great Mother, the divine primal Power. In fact God has no gender. He is above all the distinctions that go with finitude. He is the home of all auspicious and infinite attributes such as omniscience and omnipotence. According to Some schools even contradictory qualities find reconciliation in His nature.
Hindu absolutism which is known as Advaita Vedanta and which owes its consolidation and popularisation to Sankara, is not satisfied with the theistic formulations of the nature of ultimate reality. It certainly admits the usefulness of the personalistic conceptions of Godhead. Man, so long as he is merely human, cannot help conceiving of God after his own image. But when he transcends his limitations as a finite being-hich transcendence is accepted as the final goal even by Hindu theism-he will realise that the plenary reality is distinctionless. Distinctions such as substance and attribute, agent and patient, creator and created, God and the World, can obtain only in relative experience. The Absolute, which is called Braffir or Atman in Wedanta has no attributes; it is not a creator producing the World either out of itself or out of extraneous matter. For it there is no real becoming. The World is only an appearance of the Absolute, even as the illusory serpent is an appearance of the rope.
Having explained the nature of ultimate reality, according to Hinduism, let me proceed to discuss the nature of man and his destiny. Man is essen
Page 67
tially 'soul or 'spirit '. Every sentient being is a soul. But man alone has the prerogative of making spiritual progress and of marching towards the goal of perfection. All other Sentient beings must be born in the human species before they also can join the march. All the Hindu schools of thought are agreedin holding that the soul is eternal. Even God does not create a soul. The pluralistic systems also maintain that the souls are co-eternal with God. Although the pure soul is eternal and free from limitation, it finds itself in the phenoTenal World as endowed with a body-mind complex. It is this complex which binds the soul to empirical life. When this process of embodiment began, we do not know. But that this process can be put an end to is the promise of philosophy and religion.
The root-cause of the soul's embodiment is its ignorance about its own true nature. Forgetting its pure nature as eternal consciousness, it identilies itself with a body-mind complex, and goes through a series of births and deaths. This transmigratory process is called sari sara. What happens at death is the leaving off of a physical body, and birth the taking on of a new one. The mind and its faculties however continue to accompany the soul until it is released from bondage. It is the Illind, in fact, that ser wes as the ca Trier of the soul from one physical body into another. The soul, being oblivious of its nature, imagines itself to be the ego which is the foremost faculty of the mind, and acts in order to enjoy and suffer in life, and enjoys and suffers in order to act.
The actions that the soul performs, or falsely thinks that it performs, bring in their consequences, and also dete TTT-line the nature of its fLILLI Te birth. The law of action and reaction which is, in fact, the law of cause and effect in the moral order goes by the name of karna, Karma, is sometimes Wrongly mistaken for fate which it is not. It only means that an individual has to reap what he had earlier sown. Just as there is orderliness in physical nature, there is ça usal Tegulation in the moral
realm also. An act, when performed, yields its allotted fruit and also leaves on the Illind its inpressions. Some actions may not fructify In the present life. In order to enjoy the fruit of such actions and in accordance with the ill pressions formed in the mind, the soul is reborn in a particular body and in a certain environment. This is the doctrine of karma. While the results of past actions have to be reaped, the mental impressions may be changed, controlled or effected. So, the individual has a certain measure of freedo. Even the compulsive force that seems to drive him along a certain course of action is the product of his own making. There is, therefore, no alien destiny governing the career of man.
The goal of man, according to all schools of Hinduism is noksa or liberation. Empirical life constricts the soul and makes it lose sight of its unFettered nature. It is this which constitutes evil and is the source of all sorrow. Here the expresLLLLaLLLLLL SaLLS LLLLLLLLS LLLLLLLHL S LLLa LaLa LLL aaLLL LLLLLL meanings, That is evil which shrouds the true nature of the soul and compels it to play a false role. In this sense, transmigration and its cause, ignorance, are evil. They are also the source of sorrow be cause they convert, as it were what is infinite and eternal into a finite, helpless creature of time. Here the term "sorrow' means finitude and impermanence. So, the charge of pessimism cannot be made against Hinduism. Moreover Hinduism promises to all souls release from Sorrow, freedom from a fetters.
In the cntire range of Indian thought there are two views regarding the nature of the ultimate goal of life. One of them thinks that liberation means absolute freedom from Sorrow and nothing more. The other maintains that 70ksa is not a mere negative state but the experience of positive bliss which is unexcellable. It is the latter that is the dominant view in Hinduism. Such expressions as ' supreme felicity ' and ' Unlimited happiness', are employed in the Hindu sacred texts to indicate the natu Te of the goal. The individual
3
Page 68
who has reached it is not born again, for he has become eternal or has realised his etcInal nature. He has no more desires, for there is nothing that he has to accomplish. He has gone above the opposites of relative experience such as heat and cold, praise and blame. This is the consummation which every soul devoutly wishes for, and cventually attains, The purpose of transmigration isto enable the soul to gain the transcendental experience, Life in the World is a schooling which disciplines the soul and makes it perfect. Viewed in this light, life is a blessing and not a curse,
As to what hai pens to the released soul in relation to the ultimate reality, the schools differ in their vie WS. The Ticistic cults aver that the individual soul realises its nature as a part or as a servant of God. It comes to live in the proximity of God, acquires a nature similar to that of God, and finally attains union with God. Some of the cults believe that God has a World of his own which is referred to as heaven, and that the Soul which has gained perfection goes to live there for ever. The Wedantic absolutism, however, teaches that perfection means the realisation of the soul's identity with the Abolute Spirit. It is only ignorance of the truth that makes the soul imagine that it is a sepalrate entity, that it has an individuality, that it acts and enjoys, is born and dies. When ignorance is dispelled and wisdom dawns there can be no plurality Whatsoever, This can happen even in this life, even while the soul seems to fenant a body. What is spoken of as the Soul's goal is not a distant cind to be newly gained. The soul is always perfect; it is non-different from the supreme Spirit. Only this fact remains veiled on account of ignorance. When this veil is lified, the ever-present nature of the soul stands revealed. What effects this lifting Yowever is not mere theoretical knowledge but intuitive experience of the plenary truth. Here both Hindu theism and absolutism agree. They agree also to a high degree on the procedural disciplines one should adopt in order to gain that experICTILL::
4
The Hindu Practices
We have noted already that although there are Several schools of Hindu thought, there are certain fundamentals which are common to them, and that there is a great measure of agreement in the area of practice. It is a generally accepted principle in India that conduct, counts, not creed, that if the right disciplines are practised the true insight will follow. Of the major trends in Hinduism-the theistic and the absolutistic-the former lays stress on devotion to the Deity and the latter on the wisdom of the Absolute. This is only a difference in emphasis. So far as the auxiliary disciplines and the total content of practice are concerned, there is complete agreement.
The various cults and schools of Hinduism, agree in practice because their aim is the same viz., to liberate the soul from its bondage to the empirical cycle of birth and death. This is the Lilltir Tial te human goal which is called raksa meaning release. The pursuit of Ioksa, however, does not mean an other-worldliness in disregard of the interests of this world. An inspection of the Hindu ritual practices and Ways of Worship will reveal that the joys of this world are not spurned by the Hindu. Hic is as human as any other group of the species. Besides release, three other ends are recognised by the Hindu teachers. They are economic prosperity, sense pleasure, and righteousness. Only these a Te instrumental and not intrin sic ends, Prayers for length of life, Worldly wealth, good progeny and the pleasures of existence are not infrequent in the ancient texts. But these should be acquired and enjoyed in such a way that one does not slide back in the scale of spiritual evolution. If righteousness becomes the basis of economics and pleasure, then one Would progress towards the final goal of liberation. This is the rationale behind the entire range of Hindu religious practices.
The Wedic ritual consisted of Sacrifices offered to the gods for different purposes, Sacrificial mate
Page 69
rial, such as ghee or rice-grain, was given as oblation to the gods either by consigning it to the sacred fire or by spreading it out on a bed of sacrificial grass. The mode of sacrifice was first simple, but with the passage of time it became Inore and more intricate and complicated. There a Te se Weral types of Vedic rites. The optional rites are to be performed for obtaining certain results such as prosperity in this World or happiness in the next, For instance, the king who desires conquest is enjoined to perform the horse-sacrifice known as sia-medha. Rites such as these are not obligatory. The Wedic texts that teach them are of the nature of hypothetical imperatives. Their form is : " If you desire this, do this". There are other sacrifices which are obligatory rites. Their performance does not depend on the option of an individual. Such are, for example, the twilight prayers called raidhyaya Idrid. One has to offer these prayers without any ulterior motive. The obligatory injunctions are categorical imperatives. Their formula is: "You ought to do this because it is yeɔ LIT duty'. Besides the two groups of rites I have just explained, there are occasional rites and expiatory ones. The for Iller of these are to be found on occasions such as the birth of a child or the death of a person, and the latter as compensation for sins committed.
In the classical period of Indian thought there arose a school of philosophy na Ined Min ay sa which grounded its entire teaching on the ritualKaLaLLaaLaLaaL a a LLLS LLaL LLLLLaLOLCLL S LLL LLL LLLLLLatLL Illaintained that the duty of the individual was simply to obey the Commands of the Weda. FroI such obedience would be generated an unseen potency which would afford the individual after his death enjoyment in heaven. Wery soon however the Miamsa school realised that heavenly enjoyment could not be the ultimate goal of Illan. It was compelled to admit as the final end Fisksa. Even thus, the school insisted that the performance or Titial acts Was the only 11:11s to release. According to the revised scheme, one should avoid optional rites and perform the other Sacrifices with a
sense of obligatoriness. If one kept to this regimen strictly all one's life, one Would attain release at
(le:Lh.
In later Hinduism, religious practices based on the Scriptures of the popular cults known as the Agamas or Tarras carne to replace largely the Wedic sacrifices. As religion, like many other things, begins at home, there are several domestic rites taught in these sacred texts. No important event in the household is unassociated with religious ceremony. The birth of a child, giving him a name, the first feeding of solid food, putting the child to school, graduation, marriage and the funeral hawe all their appropriate Tites. The object of these ceremonial acts is to give a spiritual signifi cance to the journey of life. There ought to be no Wedge driven between the secular and the sacred. The sanctification of the entire life of man is the aim of religion, Life itself must get transformed into a sacrific: ; it must become holy.
Besides celebrating the chief events that occur in his family, the householder has to perform everyday five sacrifices-the sacrifice to the gods consisting in propitiating the sacred fire or Worshipping the family deities, the sacrifice to the seers which takes the form of studying the Weda and other sacred books, the sacrifice to the ancestors by offering them oblations of Water, the sacrifice to the lower animals which means feeding them, and sacrifice to guests by entertaining them and giving alms to such of those that are poor. The conception of the five daily sacrifices is a grand one, as it unites the different orders of being the divine, the human and the sub-human, and the periods of time, the past, present, aid the future.
The most significant event in the orthodox Hindu household is the daily ceremonial worship of the family deity. The central place in the house is the shrine-rool. AL least once a day the deity is Worshipped in the for in of an image according to Tule. There IThay be many image:s in a household. Usually five are placed on the pedestal of worship referred to as the Farchyarara. The image of the
5
Page 70
principal deity, say Vishnu or Siva occupies the centre, with the other four arranged on the sides. The worshipper first invokes the presence of the deity in the image, and then treats the god as he would an honoured guest.The images are bathed, dressed, and decorated, food, water and flower offerings are made, ceremonial lamps are waved in front of the images incence and camphor are burnt, and finally the gods are requested to retire. Each act of Worship is accompanied by a set formula or prayer. In certain forms of Tantrik worship, mystic designs called 'antras are used in the place of carved images, and syllables with esoteric meanings are uttered. These forms of Worship Ka Te highly technical, and one may not adopt them
without expert guidance.
The worship in temples follows the model of domestic worship, but on a much larger and more elaborate scale. No visitor to India will fail to be struck by the grandeur of these temples. No priwate residence can compare in excellence with these houses of God which Hindu piety has raised. The typical towers which serve as entrances to the temples and reach up to the skies are symbolic of ¬1 the aspiration of the human soul for the infinite. A The temples themselves are constructed on the
plan of the human body. The sanctum. SanctorTurm symbolises the heart-centre where God takes His seat. Apart from worship of the principal and auxiliary deities in a temple several times a day, there are festivals connected with each temple which are occasions for huge congregations of devotees from far and near. The pious Hindu, sometime or other in his life, visits the main temples of the land and other places of pilgrimage. He climbs hills to have a vision of God, and bathies in the sacred rivers to have his physical and mental dirt removed. He keeps a religious calender and fasts and feasts as occasion demands-to celebrate the victory of good over evil or the incarnation of a god.
External worship, however, is not the final discipline. As a devotee progresses spiritually, his devotion becomes less and less formal and external and
6
more and more real and interial. What God demands is not material offering but the offering of one's heart, the surrendering of one's ego. In the traditions of Saivism and Vaisnavism alike there are several cases of saints who had neither high birth nor much learning, and who were able to realise God even through uncouth and uncivilised modes of worship. The aim of devotion is to turn the Illind Godward and make it one-pointed. It is the sublimation of the baser passions and desires that a devotee accomplishes through his unswervi ing loyalty to God.
The same objective can be achieved through a technique which is called raia-yoga taught in its complete form by an ancient sage named Patanjali. This technique involves eight stages which are usually known as the limbs of yoga. The first two constitute ethical training consisting of certain restraints and observances. The restraints are noninjury, truthfulness, non-stealing, continence, and non-possession. The observances are cleanliness, contentment, penance, study of Scripture, and devotion to God. The third and fourth stages in Yoga are training in steady posture of the body and control and regulation of the breathing process. Then comes the withdrawal of the senses from their respective objects. The last three stages which constitute yoga proper arc concentration, contenplation, and absorption. These three are but different degrees of mind control which is the aim of
1'OEմ,
Although Pataniali considered his yoga to be a sovereign and self-complete path to the goal of release, it is more generally regarded as an auxiliary to the path of devotion which I have already describ. ed and to the Way of knowledge which I am going to sketch. While theism takes devotion to be the main discipline, absolutism teaches the path of inquiry as the principal means to release. Ignorance of truth is the root-cause of bondage, according, to absolutism; and ignorance can be dispelled only by knowledge. The path of knowledge is the path of study, reflection and realisation, The
Page 71
Pedata texts should be studied first under a conpetent preceptor. Then their import should be reflected upon. But mere understanding intellectually of the Vedaritic truth is not enough. It must be realised intuitively. Persistent inquiry should be made, says Sankara, until the onset of intuitive wisdom. And when wisdom dawns, there is
elease.
For devotion to mature, and for acquiring completence to enter upon the path of inquiry, one must pursue the path of selfless work which is called arra yoga. This is the especial teaching of the Bhagavad-gird that one should do his duty without any selfish motive. It is selfish desire for finite enjoyments that makes the soul cling to empirical existence. If an individual performs his allotted work without desiring its fruit, his Ilind becomes pure and he can concentrate cither on the giory of God, or on the path of absolute knowledge,
arria-yoga also indicates that one has responsibilities towards society and the world. Hinduism does not exhort anyone to run alway from Lhe Borld. Escapism would only mea in cowardice, and a counsel of despair. Renunciation does not mean dead inactivity or a negative attitude towards the affairs of the world. The great advocates of absolutism and the path of knowledge such as
As ranked in every alphabet the The self-same vowel stands, so
Th" eternal God is chief.
Yajnavalkya and Sankara, were at the same time great benefactors of mankind. Hinduism, therefore is not a religion for the egotist or the killjoy. Its first appeal to every Iman is that he should discover his station in society and perform the duties that belong to it. Then the higher realms of spirituality would open of their own accord. Three things, it is said, are essential for spiritual realisation -birth as a human being, aspiration for attaining release, and association with sagely persons. Human birth is precious because it provides the Soul with an opportunity to regain its perfection. This regaining would become possible only if man is aware of his destiny and aspires for reaching it. In this he can do no better than follow the way of the sage and the Saint. Hinduism has a long and unbroken tradition of Wise and perfect men. Its vitality has never been found wanting. Even in the most decadent age in Indian history there appeared exemplars of the spirit to keep the torch of wisdon burning, and to beckon everyone το follow its light and stop not till the goal is reached. Mahatma Gandhi once Wrote, "My life would be a burden to me, if Hinduism failed me." His glorious life was a grand testimony to the fact that Hinduism did not fail him. And, it will not fail anyone who, in Ell sincerity attenmpts to understand its truths and practise its disciplines.
first
in all Worlds
Page 72
HINDUSM - A W
4 LIFE AND
AII life is ole Hate not any one For you are contained In harming others lies
Life is God in exp Life is fight for per Death is only an a It leads to a newe
Life is continuous, it It is change of form C The flower may fall; But its fragrance does
WAY OF LIFE
DEATH'
in all
your own fall.
ression
fection spect of life. r and fresher life.
Ewar dié5
Dgnise the shade may fade ever prevade.
- SWAM| SWANANDA
Page 73
|-|
Page 74
Page 75
Among the relics of the Indus civilisation are found figures which are said to be proto-types of Siwa and his celestial hosts (Ganas), Th0Sc figures in their moods of deep silence and contemplation suggest that he who explores his inward nature and integrates it is the ideal man. These images have haunted the spiritual landscape of the Hindus from those very early times till today.
VEDAS:
Even the earliest of Hindu Works, the Wedas remarkable for their religious instinct and reliious fervour were on an exploring mission to Teach that great ideal of integration and peace. The earnestness and the utter honesty of the Vedic seers were beyond anybody's question. Their players were simple and ancient, full of confience devotion and certitude. Their problem as neither ploy theism versus monotheism in Cor many versus one. Their problem was one of Felief for their heart and relief for their mind and a consequential spiritual experience.
The Lern Weda derived from the root vid Lu C LaLLLLLLLa LtlaaL HLLL LL LLLLaLL LLL LLLLLL or revelation but in a higher knowledge attained through a process of deep religious insight and rect seeing. The Wedas are scen by the Rishis d therefore these Rishis are called Wedic seers, te Wedas do not give us theories or theologics.
Rg. Weda X 129, 6
"Pre" Principal Para F7 res l'area College „Waffrica,
The hymns contain reflections of a consciousness that is in communion with a reality beyond. The sense of a supreme God beyond penetrates the seer's consciousness and he questions "Who knows whence this creation came 2' and he replies that beyond in the super sky there is an "adhyaksah' a supreme ruler the true source of this universe". There is a passage in one of the important UpaInishads that declares that there is no sanction for any sage or Rishi to chant the Vedas, unless he directly sees and communes with the supreme beyond rooted in the Super-Sky,
The passage runs thus:
rco aksare parame Wyoman yasmin deva adhi visve niseduh yas tam na Weda kirin real karisyati ye it tad Widuh te Friescarrictsare,
(Svet-ch. 4, 8.)
In this passage it is pointedly asked, of what avail are the Wedals to him, who does not know the indestructible, highest, Etherial Being in whom all the Gods and all the Wedas reside The Vedas are not all inclusive. They are given pride of place, because they are the earliest records of inspired wisdom and deep inner experience. The Hindu always keeps himself as a Sakshi (witness) to all the his Loric and all the religio Luis movements of this world. He recognises the truth
(2) Rg. Veda x, 129, 7
Page 76
and value of much that has been proclaimed by all shades of Agamic nanis and saints of later periods.
WEIDAS ANIO SRI LANKA
LLLLLL LLLS H KLLLaK LLLataLLL LLaL LLLLLaaLaa LLaL LLLLLaLLa hymns had on the Nagas and Yakshas of ancient Sri Lanka. Though there is no direct evidence on this subject, yet there are references to show that Rawala the mighty ruler of ancient Sri LalIka Was El Sivil Bhakta Well weTsed in the Tecitails of Sama-Weda-Geetas. We get interesting details about him from Appar Ш Swamigal (6th century A.D.) the earliest of the Saiva Samaya Acharyas'. It seems to Luis friðill What he says, that this Rawa na made several successful expeditions in his Pushpaka Winlana' to the north to Dandakaranya in Central India and to Ayodya in North India. His last cxpedition to Mt. Kailas, the spiritual outpost in LLaa S LLLaHLLKaaaKL LLLGLaL S LLLLL LLaa 0LLa LLLLLLaLaaaaLLL LLL India was a failure. This mighty Ravana accepts the ilue and the defeat in his lās expedition". He confessed openly that there are things beyond the limi i foi fh Lima. Il might al Indh Lima. Il exploration. Such confessions a Te in deed Tare in human history except in the case of true-Bhaktas who kneel down in love and in truth before an almighty God.
It is Said after this episode that Rawa nå became a true devote of Siva and sang the glories La ELELGL a aLLL LaLLLLL 0LLLL LLLLL LLLLLLaS LLLL LLLLLL rewarded with a Sword befitting to a monarch and LLL LLLLaa LatLLLLS LL LL 0LL LLLLLaGSLLLL LLLL S S LLLLLLa ELELLL LLLLLLLLS A Siya Tandaya Stotra, a Sanskrit hymn of praise is attributed to this Rawa TH the King of Sri Lanka (see e. g. the Tamil verses cited by M. S. Purna lingam pillai, the great King of Lanka 1928, p. 20). It seems to us, that this episode of Rawa na häs exercised a very powerful influence for several thousand years on the religious community of South India and Sri Lanka and Siya worship appears to have had the longest course of development in both countries. It is also possible that some of the fundamental doctrines of practical Saivaism have a bearing on this Ravana episode.
TWO ANCIENTRELIGIOUS MOVEMENTS (POST-VEDIC):
The Vedic secrs never anticipated those philoSophic and Bhakti Illovements which came inline
(3) Thevaram (4, Tirukkurukkai Weeraddanam, 10) (4) Thevaram (ā, Tuukkuru hanur, 10)
O
diately after their period. These movements were led by Sages, Jianis and dedicated souls dedicated to truth in their respective domains. They were truthful to their doctrine of Universality. They said their supreme God is Atmasthan and can always be tested in the never failing crucible called the Soul of man. 'Armoest har77 ye (Entopa Surinri te LLGLLG SLLLHHL LLumTDGG L LHHLHLLLLLLL Y LLLLS S Those souls that sce the one God residing within them - to thern belongs clerial happiness and to nome else says the Swetas watara Upanishald. It is LLLLLL LLLL LLL LtatlLLL LHGGaa LHHLHaaLLL LaLLLHa L aLLHHLHaHLL and systematise the reasoning and philosophic consciousness of the sage that predominates while L Laa S LLLLLL S L LL LLLLL LCLaLa aaLLLLLLLL LLLLLL LLLLLL LLL LLL LLL LLL LLLL LL S S LLL LLLL aLaLLLLLLLS It is no Wonder that these two movements involving hulin an egoity and human sa Ikalpa re-generated and finally failed to attain the Wedic ideal of integral
WSIC.
AGAMAS FAMOUS FORTHEIR DOCTRINES OF ORACE
To bring a harmony between these two contesting Inovements, the Calvinistic doctrine, the docLine of grace and the Chosen man appears in the Hindu scene and We come to the age of Agricts. All Agarias claim that they are all God-inspired and all of then clail their origin to God himself. To the Sivas they are the earliest revealed works in the Sanskrit Language on their religion and Philosophy. Since Tirumoolar (2nd century A.D.) mention nime Saiva. Agamas by nale We nay assume that those Aga Illas Were Written a long time before him. The Pidagagama is the name given to the Buddhist Script LIrc Tripidaga. This came into existence immediately after the Buddha LLGLLLLLLL LLLLCHLLS LLLL S S S HLHHLHHLLLLLLL S LLaL S S LLLLa Buddhist religious treatise was obviously taken from the then existing Saiwa trea, Lises. Hence we Ilay conclude that the Saiva Agarias were in exisLence before the 6th century B,C.
The Agamic period is marked by på Ta normal å fiind mystical concepts SLIch as:
1. The spiritual possibilities of God's Grace
ELS HI Yogi, Bhogi, Wcgi“ etc.,
(5) Thirumantiram. Samya Ed. 63 (6), Sivajnana Siddhi-(1, 2, 50)
Page 77
2.
LLLLLa S LLLaaL SaaLaLHHLa SS S tLLL S LaaLS S S LLLLLLaLa S HLH spiritual beings.
God's Grace appearing before Illan as spiritual Guru."
4. The super-man's overflowing karuna to
wards all beings'
5. The Awalokal teswara concept Corresponding
to Siva and his overflowing Grace".
The Aga Ilias Wére interested in the study of the various states of pure consciousness and the - Glution of the Various tat Väs in Those Suddhil Maya regions. It is clear that the Agamas were more mystical than the Vedas. But they were more analytical and more worldly in their outlook. They were written to suit people with different frailles of mind at diffèrent stages of spiritual evoluion'". In charya (outer-conduct) in Kriya temple rituals) in Jaga (meditation and contemplaition) diferent methods arc enjoined in the Agaforiris. But in Jina II a. paala all Asgarras in the ultimate analy Ku LaL HLLa S aa aLLa LHHLLaLaS LHY KLSLLLLKS S S KKSLLLL LL the Saiya philosophy"".
PHILOSOPHICAL CONTENT OF THE S AT WIA AGAIMAS :
Siva is the ever-perfect supreme God. He is Parameswara, thic Lord of Lords. Sakti is in inseparable union with Siva. She is the active principle that moves the animate and the inanimate of this world. The animated ones are called souls. They are infinite in number and are called amritasya Putra , children of God. Without knowing the mover, antaryamin, (Saiva Siddhanta gives a beautiful name Tirodhana Sakti, to this concealing power of God) the souls are caught in the wheel of Samsara. The moment they know the mover they become frecd' and liberated om the * Wheel CT Sällsara." With a new and entirely different level of consciousness they be. come truly awakened beings, true Muktas to par
7) Siwajnana Bodham-Sutram-8 S) Bodhi-Satva concept, Mahajotha Buddhism
9). Posited by Yogachara School of
Buddhisi
10 Mathawa Sivajna na Swamigal
Thirumant rail, earliest Tani work to deal.
about Pati PSL & Pasa |12) Svet up (ch, 2, 5)
take in the everlasting glory of Siva. They become perfect, attain sakshityam and stand as mere Witnesses to the destiny of man and to the destiny of this ullivcTse. This Universe is bra Hillachakra, wheels and wheels within a Wheel". To the Saiva Agamas the Universe is something that evolves and involves. Although ever changing, it is a reality designed for the redemption of souls by God. They also posit that God reveals himself to a ripe soul through a human-Guru who is lone else than God himself.
SAIWA TEMPLES OF TODAY :
Saiva Temples of today are built and worshipped on Agamic lines, They are Para TI ha institutions, consecreted for Lokasangraha, the spiritual and material Welfare of the community at large. Temples dedicated to Siva are found in all parts of the Indian Sub Continent, from Mount Kailas LL LLa LLLLLLL LLLLL LGLLLLLLL SYLLLL LLL LLLLHaLLLLH in the deep south...There are thousands of Siva Shrines in South India. All of them are sanctified spiritual centres serving the spiritual needs of all grades of Baktas, all grades of Yogis and all grades of Workers. In Sri Lanka als Sir Paul Peiris Hals saido, long before the arrival of Wijaya there were five recognised Iswarams which claimed and received the adoration of all India and he named Thirt Likethreeswara Tim and Tha Indeswara T1 incar Mannar, Tirukkoneswaram near Trincomalce Nakules Wa Tam mea T Ka Tīlkesan LL rai Hindi MLITI Illeswaram near Chilaw. In the course of its long history, Siva worship has undergone many changes, Many Saiva Schools of Philosophy have merged. Three of the main schools are Kashmir Saivais II represented by the pratyabhina system of philosophy of a binayagupta ", Karnatic Saivais.In represented by the Veerasaiva system of philosophy LLS S LLLSLLaaLLLL S S LLLL S S LaS 00ataLLLLSSSLLLLLS S SLaLDLLDL represented by the Saiva Siddhanta system of philosophy of Meikanta Dewar.
(I3) Svet up (ch 1 6)
(14) Svet up (ch.1, 4)
(15). Sivajnana Bodham-Sutram 8
(16) Journal of the Royal Asiatic GB XXVI No.
(70), 1917 pp. 1718
(7) Translations in J. Kaul LAL Ded 1973
(18). Translations in A. K. Ramanyam speaking
of Siwa 1973
11
Page 78
SAWA TEMPLES AS INSTITUTIONS :
We said that Siya temples are pararihainstitutions meant to cater for the spiritual needs of the community at large. To achieve this, priests who officiate in the temples should be atmarthapurusas, souls dedicated to God and God alone. For the Inost part this ideal has been merely on paper. If at all it is realised it is realised only in the reverse. The Agama Jnanis originators of our system of temple worship were master minds. They gave us such rich and all embracing spiritual possibilities and religious forms (Tue to Veda-Agamic concepts) to be worshipped inside our temples. The religious legacy we have amidst us, is a very Trich legacy not found anywhere els c in this world. Today our temples is the bed rock which has been keeping the Weda Agamic religious insight of our fore-fathers in its totality and its true form. In this connection. We are urged to submit an appeal to the Government of Sri Lanka to which we are greatly indebted for the modern Hindu renaissance in this country to extend its help for the furtherance of Hindu Religious studies and research by establishing an International centre of Hindu studies (Wedas, Agamas, Puranas, Itihasas etc.) either in Jaffna or in Colombo. We arc only voicing a dream, a cherished dream of Sir Ponnampalam Ramanathan'" one of the greatest sons of Sri Lanka.
ST. MLANIKIKA W"A (CHAKAR N: A GAMAS
An outstanding exponent of Saiva-Agamic thought amongst the for Saiva Sa Ilaya Acharyas is St. Manikka Wachakir. He Wils an ardent votary of the Agamas which he regarded as sacred revelations". He is full of praises about the Agamas. He says that Siva disclosed the Agamas from the Mahendra Hill out of his five faces. that he recovered the 11 from the great fish Which had swallowed the Lexit and hiddel ito and Lihat appearing as Agamas, he imparts bliss. The reference to recovery is perhaps to a period before Manikka Wachakar, when the Agamas were forgotten and had gone into oblivion and Lord Siva
(19) Parameshwara College Ordinance-clause 10 (20) Thiru Wacha kam (2, 20) (21) Thiru Wachakam (2, 20 (22) Thiru Wachakam (2, 18) (23) Thiru Wachakan (1, 4)
12
had rescued then and gave them a new currency among the Saiva peoples. This is quite possible" There is nothing strange about the disappearance and reappearance of these Aganas in their long course of history. We find that even very powerful classical and devotioned Works like the Saiva The Warams and Vaishnava Prahandhams had passed into oblivion and obscurity for some centuries after which they were rescued by the Grace of God by Namhi Andar Nambi and Natha muni respectively and given fresh life" .
Manikka Wachakar realised from his own experience the truth of the Agamic doctrine (Guru is Sivam) and he found in the person of his guru the abiding presence of God. Hence the reason for the intense religious feelings of ecstasy and bliss in his personal communion with God, which we find throughout Thiru Vachakan. The intinumacy of the communion is so frank and profound that no student of Thiru Vachakam can ever raise his voice of protest against the Saiva doctrine (Guru is Sivam). Illakkanakottu Urai would claim that Manikka Wachaka Was. Siya himself".
In the Welter of Agamic Sectarian creeds and doctrines which prevailed during his time, Manikka Wachakar found safe anchorage in the Saiva faith, He says in Thiruthellenam:
உவலேச் சமயங்கள் ஒவ்வாத சாத்திரமாஞ் சவலேக் கடலுளஞய்க் கிடந்து தடுமாறுங் கவலேக் கெடுத்துக் கழலினேகள் தந்தருளுஞ் செயலேப் பரவிநாம் தெள்ளேனங் கொட்டாமோ
(Thirillithellen am 17)
I lay bewildered in the barren troubulous sea of sets and systerns widely discordant. My confusion. He hairished, gave in grace, his jewelled feet. Praise we His gracious acts, and beat the drun of Teledi.
MANIKKA WACHAKAR'S REFERENCE TO SRI LANKA +
Manikka Wachakar's life is the story of a Prime Minister of the Pandyan Kingdom who re
(24) Saiva Sit thantha Journal-Samajam Septem
ber 1968, p. 106
(25) The 1st rescued Tevarams
The 2nd Tescued Prabhan tails
(26) See Thirukkovaiar, 1st page, Navalar Edition
Page 79
nounced his Worldly life when hic met his spiritual Guru and thereafter became a saint spending the early years of his saintly life in the saiva shrines at Tiruppe Tumturai, Madura and Uttara Kosa Tinangai, not far away from Sri Linkit. A. Thiru Wachakam Stalnız : TLITS.:45, follows :
"பரமன் பெருந்துறை ஆதிஅந்நாள்
உந்து திரைக்கடலேக் கடந்தன் ருேங்கு மதிவிலங்கை பதளிற் பக்தனே மெல் விரலாட்கருளும் பரிசறிவா ரெம்பிரானுவாரே'
Thiruvarthai (5)
CTT LCaLLT LLTTL LT LLLLLGTYS LaCLLa CCK GGE S LLGGTTu TTTTT TT S LLLLLLLLS LLLLLaLLLL LLLLLLLLSS S LY Sri Lanka famous for its forts aid fortress to bestow his redemptive Grace or that great Queen of Lanka. Those who can realise the mysterious Working of His Grace are fly spiritual tasters.
If there is any Saivai religio Lis Work that has exercised a powerful influence on the lives of the Hindus of Lanka, it is Thiruvachakam pre-eminent for its devotional appeal and its Agamic doctrine of Guru worship.
ST. JNANASAMPANTHARAS UPHOLDER OF WEDAS AND AGAMAS :
We are all aware of St. Jnanasampantar's appearance in the South Indian Saiva historical scene. Hic was bo Tin as al diwine child. He was cindearingly called "Siva's Son" in a sense an Apara Subiranianya. He came during a period When the language and culture of the saivas were under continued assault by interested parties and religions upholding mere parochial interests. He came as a Solitary Soul after centuries of humiliation directed against Vedas and Vedic culture. He came as a t T Lle soldier armed With impregnable integrated knowledge to defend the vedas and agamas. To him Vedas and agamas Were revealed works When he says
தொகுத்தவன் அருமறை
. ஆகமம் வகுத்தவன்".
It appears to us, he suggests that the integrating and disintegrating powers we see in this world
(27). One Illight hazard a guess that the spiritual Guru of the saint crossed over to Sri Lanka With his redemptive grace,
are only two sides of the same spiritual Sakti of a Supreme God. Whatever it be, it is an accepted fact that St. Jnanasampanthar reproduced the Wedas in their essence, in their totality of spiritual onc-ness, in their richness of Illusic in a Tanni language famous for its virility, diction and metre.
To him, all the Vedas judged by the dynamism of their spiritual thoughts, judged by the warmth of their religious expressions, judged by their intense yearning and Linceasing flow of love for ultimate truth and Supreme righteousness, can point only to an etherial being residing in an etherial sky. This etherial being is the su prerine God of the saiva Agamas, 'ila sat na as at Siya eya keyalah LL LlLmT HLCLLHCHH HCCTGTLH LLLH LLLHLHDH uCLLT Purarii" says a sloka describing the final state of bliss of these existences.
St. Jnanasam panthar very often refers to himself as Tamil Jnanasam pandar. There is a religious need in this country to study the Worth of Jnanasamplanthar's Tamil in the light of modern developments in Linguistic Philosophy and Linguistics, IL will greatly benefit the Hindu community of Sri Lanka if it is done in a comparative basis along with vedic Sanskrit. Will our universities Lindertake such studies and be of benefit not only to the Hindus of this country but also to the wider world of English research Workers of Religion and Philosophy so that a better understanding of Saiva spiritual thought may be brought about the world over ...
CONCLUSION:
In this Article we have Inertly attempted to introduce to the InodeTI Student of Hinduis In some basic ideas about our most ancient Works Wedas, and Agamas. We have also attempted to Say that the big Hindu Temples in the Sub Continent of India and Sri Lanka are integrated repositaries of the two parallel but complementary thoughts of the Wedic Seers and the Agamic Saints. We hope that this will lead to further knowledge and further research in the traditional Wedal-Agamic religion as practised in Sri Lanka.
---ܒܡ
(28) Periapura.nam, Samba Indar's Puranann, 493 (29). Thevaram (3, 23, 6) (30. Sweet (ch. 4, 18) (31) Thevaram (I, 13, 10)
Page 80
HIՒ! DUISM - A
LAW OF H
Olle är EGOITTE learning philosophy. in Yoga. One can a C poetry and perfect expr or earning, how other inspiration Can COIThe fr from the heightening of
ESS,
To grow into the fi tha truë law of Hula || earthly existence into it Of grwolution.
WAY OF LIFE
UMAN LIFE" ""
a philosopher Without All things are possible quire great power over 855io Without Teading people wrote. Greater
Om Self realisation and
FOne"S OW II COTSCiOLIS
liness of the Divine is Life and to shape man's s image is the meaning
- SRI AU ROBINDO
Page 81
( Γίνει
Hinduism is a product of Wedic and Non-Wedic
beliefs and practices. This is true of Saivism as LaS L S LaL GGLGHHaLLLLL S LLLLL LLL LLLLLLLLYYaGGLEELE LLLatLL
of Safi'i is claims both the Wedals and Agara's asthesource of knowledge. Saint MT ikka - (intr observes 'முவா நான்மறை முதல்வா போற்றி and மகேந்திரமதனிற் சொன்ன ஆகமம் CF. Tijgy Effa5|5 177f.h. In the upanishads We find a combination of Worship of the Divine with the Wedic sacrifices. The latter gradually yielded to temple Worship which, it is believed, is due to Non-Wedic or Dravidian influence. While the Weda deals with Karina and Iriana kaldas the Agarias deal with carya, kriya, yoga and jinaria pada S. We fiind the synthesis of the Wedic and Non-Wedic elements in every phase of Hinduism. Strikira's devotional lyrics reveal how the Absolute Monism so staunchly advocated by him has got to accommodate with Theism of his days. In Saint Manikkavachakar's hymns We find the tenets of Siddhāntā philosophy: blended with the devotion to personal God. We find echoes of the sublime truths of Lupanishads amidst fervent devotional prayers to the merciful and benign God. In short We find in Thirtvacihakary the happy commingling of Mirza Tığı alınd Bhakti like the holy confluence of Gaga and
If}ifit!
It is proposed here to note certain parallelisms in the currents of thought in Thiruvachakam and Upanishads, the fountain head officina. It may be noted that Saint Marikkavachakar is an
Ø/ഗ്ഗ
–/ጇAL/፺፯Aሥፖ*
Institi rei saf"Tr" ardfrio 77 AT / C /fires, Madras.
heir to the common inheritance of the Upanishadic seers and Tamil Saints who very often express the same ideas through their respective media either Sällskrit or TäIlli.
Lct it be understood clearly that language and race are two quite different things. Languages are like a set of clothes which anyone may don to s Liit a particular circumstance cor to Serve a certain purpose, Ideas always flow from one group to another from tine to time and it is idle to claim that any particular group or any particular language is Superior to another. There are great Tamil scholars who have written outstanding Works in Sanskrit and renowned Aryans Who have contributed to the en Tichiment of Tamil. The following lines are Written keeping this perspective
I Wiew.
We find the pain theistic thought of the Upanishads Tecorded in Brhadarar Faka, Alīt 7 reya Tait firiya etc. In all these A triar is spoken of as the First Principle from which the whole universe has eina Elated. Taitt. 2. l. Teads " From that yery SLLLLLLHH LLLLLL aLLLLLLLa LaLLaL LLLLLaaaL S SLLLLLHHH LLLLLL aLLS LLLHa aLLL LLaLSLLLLLHH LLC LCLLaLLS LHLHHH LLLLLS LLLLa earth, from earth the herbs, from herbs food and from food the person came into existence. Our saint in Thirucchatakam 15, observes, "arts)? மண்ணுகி வளியாகி ஒளியாகி ஊனுகி உயிராகி indicating the per Vasiveness of A triar in the Universe of SCll'Indinatter.
On the nature of the Supreme the Kathaparishad says 'Not by speech, not by mind,
15
Page 82
nor by sight can. He be reacheli" (6.2). It is said in Shapurr, "மாற்றம் மனங்கழிய நின்ற LIGOOGLJTGair and in Koil Tiruppadigan "a 53. புணர்விறந்து நின்றுனர்வதோர் உணர்வே உனர் வுக்கும் தெரிவரும் பொருளே? He is the goa which all the Vedas proclaim" says Yana in Kath. (2.15) and TiTLIcchitakamı cchoes in verse 75' ''Gali நான்கும் ஓலமிட்டு வண்ங்கும் நின்னே. Howish to be known then? By faith, by one who says "He is (Kath, 6,12). That he cannot be perceived by one who has no faith in His existence is conveyed in SiyaநTr'ஓராதாச் உள்ளத்து ஒளிக்கும் ஒளியானே" Nay even imore. The God dwells in him Who believes and in him who refuses to believe. He is the Great Light yorivam joprili ' which no man possessed of the intuitive eye (F-Girgarters) can fail to perceive. He is revealed by the heart, by the disciplined IIrı ild" (Kırır. 6.9.)
The God who is colourless appears in diverse colours in the Earth, Water, fire etc. is an imagery that occurs in Si'er T51'7 tara Upanishad (iv. I) "Ya eko Varno bahudia Saktivogat Variananehali nihitartho dallati and in Sivaprenari Épiastri 5.255 in-LITI' What is stated in Sv. Up. v. ) * He is neither female nor mille: nor neuter" is put in the affirmative by our saintin Thiruvandappakudi பெண் ஆண் அலி யெனும் பெற்றியன் காண்க: "Subtler than even the subtlest and greater than the LLGLLLLLLLS LLS SLLLLLCHT L0 LHHLlLlLLaL H LLLL LLL LLLL La creature.' "S". Up. iii. 20 refers to the in manent aspect of God. This relinds us of the line in Thiruvandappakudi இன்னுழை கதிரின் துன்னணுப் புரையச் சிறியவாகப் பெரியோன்"
That He is beyond all pairs of opposites is expressed in such passages as Taftriva L'partista ii. 6. " He beca me both the defined and the undefined, the founded and the foundationless, the conscious and the unconscious, the real and the unreal." Compare the saint's sayings in Tirportr'- வேதமும் வேள்வியும் ஆயினுர்க்கு, மெய்ம்மையும் பொய்மையும் ஆயி ணுர்க்கு சோதியுமாயிருளாயினுர்க்கு, துன்பமுமாய் இன்பம் ஆயினுர்க்கு" etc,
"All the Worlds and the Gods and the creatures and in fact everything is the Spirit, says the Brhacsararay'aka Upartisad ii. 4.6. This immanent
16
and transcendant character of God is expressed in the lines'பெண்ணுகி பாணுப் அலியாய்ப் பிறங்கொள் சேர்விண்ணுகி மண்ணுகி பித்தனேயும் வேருகி LL LLLLLLLHHLlHLGtGLLLLL LLLLL SSTTTTLTTTY TTT TTTTTTT in Kovil Thirup padigan. "Sveta svatara o proclaims (iv. 2) that the Supreme Spirit is itself the fire, the Sun, the air, the moon and the starry firmament being the core of every one of these. Saint MMF rikka ya Chakar refers to the Thysterious act of God, the God who caused syllitoff, G-Fr E, Ln5. பிற்றண்மை, தீயின் வெம்மை, வானிற் கலப்பு காலின் ஊக்கம், நீரில் இன்சுவை மண்ணிற்றிண்மை (திருவண்டப்பகுதி).
The sage Svetas yra tara recounts how he realised the Great Being who shines effulgent like the Sun who is beyond all darkness (SV. Up, 3.8) Saint Marikkavachakar recounts his experience in more or less similar terms, இன்றெனக்கருனி இருள்கடிந்து உள்ளத்தெழுகின்ற ஞாயிறே போன்று நின்ற நின் தன்மை நினேப்பற நினேந்தேன், (கோயில் 7)
What has been said of Svetis Watara sage can very well be said of Saint Manikkavachakar also. " Himself realising Brahman by the power of self control and concentration of mind, as well as by the Grace of God, the sage Svetasvatara expounded well to the highest order of Sanyasins, the truth of that Brahman resorted to by all the seers, (Sy, Lp. vi. 21).
Let me conclude with the following lines, * May. He who created the Gods and supports them, who is the origin also of the cosmic soul, Who confers biss and Wisdom On the devoticid. destroying their sins and Sorrows, and punishing all breaches of law, -May. He the great seer and the Lord of all, Rudra endow us with good thoughts –Sv. Up. i 44
பாருருவாய பிறப்பற வேண்டும் பத்திமையும் பெற வேண்டும் சீருருவாய சிவபெருமானே @子击凸山pgpášp孟岛山rü ஆருருவாய வென்னுரமுதே யுன் அடியவர் தொகை நடுவே ஒருருவாய நின் திருவருள் என்னேயும் உய்யக் கொண்டருளே
(எண்ணப்பதிகம் 1)
Page 83
One of TamilNadu's distinct contribo LI Lions to 1 Hindu religion is the doctrine of Saiva siddhanta, With the spread of Bhakti movement spearheaded by the Nayanmars singing the Glory of Lord Siva, the Saivite religion became a part of Tamil Life. While referring to Saiva siddhanta, it is customary to hold * Melikanda dewa " as the originato T of the system. The " Si wa Wrī ar a Bollar, * of this great Acharya is the main doctrine elaborated later by Arulnandi and Uma pati, constituting what is ow called the Siddhint cm. Meikänddeva is ascribed to 13th century A. D. by complctant authorities. This Inca Ins Lihat the Fresent cannon was codified towards the end of the Imperial Chola rule, when all the great LeTiple building activities had come to ill end. It List be admitted that Mei kandar's work was so great that it eclipsed the earlier writings of the school. Before Meikandar's time there did exist the Saiya siddha ta system gleamed from inscriptions. The three Saiwaite Nayanmars were contemporaries of the pallava rulers of 7th and 8th centuries A. D. Inscriptions of the Pallava rulers refer to the principal concepts of saivasiddha ta andi tedy Tientiohe nime * Siwi Siddhiä Ed,"
The first great Pallava ruler to refer to the concept is Mahendravarman (590-630 A.D.) He has left several Siva temples excavated in rock, from Tondaimandalam in the north, to the Cholamandal in the south, several of which bear his inscriptions. In the excavated cave temple at Trichirapalli, he refers to the Worship of Linga, and the spread of Linga worship in the world,
C-3
Director Tunis Nad State Archaeology
The inscriptions read:-
Gulnabhranaanirjani
anena lingena lingini Jnanam Pra thatham chi raya loke
Vilaksha vritteh Parayrtari,
The terms used in this inscription are clearly based on the philosophical (Linga, lingini Janinam, vipaksha Writhi, paravirtha) system, Indian systems of philosophy laid emphasis on the realisation of ultimate Tuth based on pramanas, instruments of k na Wledge, like pratyaksha, An Lumana, Agama, etc. (Perception, inferential cognition and authoritative texts). The text Jnanawarana Willakkain, by Welliambalawa na Tambiran published by Dharmapuran Adheenan Illult, cites interesting Sanskrit passages relating to the prama Illas. Quoting Suprabhedagama, the text states lingena lingini. Jnanam arı Lum:Hrnam iLi srılı E"th:A IT1"
Also the text states "Sivaling kara wishayan". It is clear from the citations and the inscriptions, the Saivite philosophers of the early period used the word "" lingini. Jnanam" both in the sense of Anumana and Saiwa Siddhanta system.
The other great concept of Saiva doctrine is LLLLLL LLL LLLLHLH SYLLLLLHHGLGL LLYLCCCL S S LaLLLLLLY LLLLLLLaa as carrying the lotus feet of Lord on onc's head. Appar refers to this in his hymns, Mahendra Pallava in the Trichy inscription refers to this concept als well, He states, o Hawing caused the image of Siva, he bears hill on his head", "Kritya siwan Sirasi Dharayati atma samstham '.
17
Page 84
The Kailasanatha temple inscription of Rajasimha, calls him 'Siva cudamiani' and as one who bears the great lord Siva on his head. His Vayalur inscription says that he was ever engaged in actoring the lotus feet of Sambu.
* Sambhoh padaravind dwyah
Parica rane nityam Atya Intaka mah"
Describing his devotion, the Kailasanatha inscription states that he was a staunch follower of Saiva Siddhanta marga, and as a result got himself cleaned of impurities.
تيتيتيتيتيتيت بامتصاص
RELIGION - TH
The sufferings of the present ag be infested with its own inward weakne his own passions.
Shattered between the wild for
Comes an inefficient instrument and c; intelligently digest his own experiences his personality.
Thus a person without an anch down aimlessly on the heavy bosom of The Sorrow of this Wreckage, is the dirg. If by any technique we can train ourse mastery, that Way of life is called 'RE good life, and values of life pursued the
1S
"Vidita bahu nayah saiva
siddhanta marge Sriman Atya nta Kalimah
Kshata skala mäll Dhurtarah Pallvarmam "
This is the earliest ephigraphical reference to Saivasididanta marga * in the Tamil country. The referencc to removal of malas. an essential element in the Saiva school, shows that the system was well developed even als early as 7th century A.D., It would be interesting now to trace the history of Saival siddha nta school of the pre Mei kandadewa period in the Tamil country, and determine how far Meikandar derived his inspiration from already existing systems.
E WAY OF LIFE
Je, if diagnosed properly will be found to SS. Within it each lebar is a slawe to
Ces of his un controlled personality he be
annot react to externa | challenges and in life. He finds no strong foothold for
or, like a neglected boat, tosses up and the tides, gets wrecked on some rock. 2 of misery that characterises our age. lves to live a more definite life of self LIGION". That technique is called the TE i ar called Philosophy.
– SWAM| CHINMAYANANDA
Page 85
Swami Vivekananda speaking about Hinduism said ' Unity in variety is the plan of nature, and the Hindu has recognised it. Every other religion lays down certain fixed dogmas and tries to force society to adopt them. It places before society only one coat which must fit Lick and John and Henry all alike. If it does not fit John or Henry he must go without a coat to cover his body'.
Quot homisces tot sententies (as many men, S0 Illa ny opinions) is an ancient saying. There can be unity but no uniformity in thinking that is why many different views find accommodation in the Hindu religion. Each one has his own conception of God and of what kind of activity is good for his spiritual progress. It was in this context that SWami Wiweka na Indial Conce Said :- "Would to God that religions multiplied until every man had his own religion quite separate from that of any other."
One fundamental view Swami Vivekananda wanted to plant in the minds of people is that there was divinity in each one of them, and they shold do what was necessary to manifest that divinity. This view is fundamental to Hinduism, Swamy Sivananda in his Practice of Yoga (p. 30) says "The ultimate object of all holy texts is in establishing the identity of the individual soul with Brahman.”
As a step towards the establishing of this identity Hinduism suggestis Renunciation. Sri Krishna says "Renunciation and selfiess action both lead to the highest good". The less a man has, the nearer to God he is. A rich man is further
Presider I Pivekarnarda Societ 1 ColorTba
away from God than a poor man. Samadhi or the Superconscious state has to be attained through the extinction of desires for objects. Swamy Wiweka na nda says "" Renunciation, Tenunciation. renunciation - let this be the one IIlot to of your lives.' Lord Buddha and Jesus Christ emphasised Ten Linciation. Renunciation is said to be the soul of the Upanishads.
Every religion is an attempt by man to establish through worship a relation between himself and a 'conceptual transcendental subject. In Hinduism this is sought to be done through the Various forms of Yoga. Yoga is the method of joining man and God. Yoga is the practical part of Hinduism. Karma Yoga, Bhakti Yoga, Raja Yoga and Gnana Yoga are the principal Yogas. The idea behind the different Yogas is that the Yoga One adopts must fit in with one's temperament. An em 10Lional Iman can be benefited by Bhakti Yoga While an intellectual man can be benefited by Gnana Yoga. All Yogas ultimately lead to the same place, even as various rivers run through Warious lands and finally reach the sa Ilic ocean and lose their identity in it. Both Lord Krishna and Sri Ramakrishna recommend Bhakti Yoga as the best suited for this Kaliyuga, There is hardly anything to prevent non-Hindus adopting Yoga. Yoga has become very popular all over the World as it is the one method by which mind can be controlled and mental peace realised, apart from its main purpose of joining man and God. Sri Aurobindo prefers a synthesis of all Yogas under the name Synthetic Yoga. Before any Yoga is undertaken, Hinduism requires purification of the heart,
19
Page 86
chitta and mind through Yama and Niyama. Ya Illa refers to moral conduct, and Niyama refers to self-discipline.
Swally Wivekananda stated 'We Hindus do not merely tolerate. We unite ourselves with every religion, praying in the Mosque of the Mohamedan, worshipping before the fire of the Zoroastrians, and kneeling to the Cross of the Christian, We know that all religions alike, from the lowest fetishism to the highest absolutism, are but so many attempts of the human soul to grasp and realise the Infinite,
AL the Parliament of Religions in 1893. President C. C. Bonney enumerated ten chief religions of which only five are well known-Christianity, Hinduism, Buddhism, Islam and Zoroastrinisiil. St. John's Gospel has this -" In the beginning was the Word ; and the "Word" was with God and the 'Word ' was God. The 'Word" corresponds LS S LaL S LLLLLLaLLLLSLLLLLLLLS S a LaL LLLLLaLLLSS SaLLLLSSS ls stātīts of Clis like
"The Kingdom of heaven is within you."
" I and my father are one."
"Ye shall be perfect as your Father in Heaven
is perfect."
** If anyone says I lowe God, a Tid haltes his
brother, he is a liar."
have great resemblance to Hindu ideas, ChristiaInity is an Eastern religion. It went West and lost its significance. What we see the Te is not Chris= tianity but Churchianity. It is Magellan who is reported to have said "The Church says the earth LS LLaS aaL LLKK SaaaHH LLL LLLLaLamCL LHH LLLS HLaLLaHS and I have Thore confidence even in a shadow than in the Church." Reverend Studert Kennedy published a number of his poeills in a book called ** The Unuttera ble Beauty "" come of which was
They who adore His sacred fe
Glads With Sudd thrill th"
High D'er the Barth shall
?()
" Christ goes to Burmingham." The substance of that poem was that Christ went to Burmingham. He went along the streets. There was rain, there was sun. Nobody gave him shelter. The people passed him by and nobody recognised him,
As at as Buddhism is concerned a European Author stated that Buddha was born a Hindu, lived a Hindu and died a Hindu, Apparently Buddha never realised that he was giving rise to a new religion.
As regards Islam Swamy Vivekananda is reported to have said that of all religions the Muslim religion is the closest to the Hindu religion, though there has been much conflict between the Hindus and Muslims in India. When one reads the religious literature produced by the Bahai sect of Muslims one sees hardly any difference between them and Hind Li religious literaturo.
The Zoroastians worship fire. So do the Hindus, Siva is said to have appeared as a huge pillar of fire before Brahma and Wishnu, Saivities refer to Siva in their songs as 'Jothy.
It is said that Druids of the early period in England practised Hinduism. It is also believed that Hinduism is likely to outlive all the other religions. Saiva Sidhanta a branch of Hinduism practised by most Hindus in Sri Lanka has caught the imagination of the Americans. A Saiva Sidhanta Church has been established by an AIllerican disciple of our Yoga Swamy in America, and worldwide propaganda for it is being carried on. Mr. M. P. Pandit from Aurabindo Ashram, a first rate scholar is going round the World broadcasting Sri Aurobindo's philosophy, and is well received everywhere. Sri Aurabindo had predicted in 1947 in his independence speech that India will be the fountain head of spirituality for the whole world, Present developments support this view. These are good signs for Hinduism and the World,
et whose grace
5 fer Went hea Tt,
soar to endless joy.
Page 87
"Truth wins ever, and not untruth.
With Truth is paved the road to the divine.
On that pathway walk the enlightened
al III. Il III-Il
With desires subdued, to reach the Abode
of Truth.
–Mind Lp. -(i) 6.
Truth is the only pathway to Siva Ill. So declare the Hindu Seers. They aver that the Supreme Life that shines in and through all life is a manifestation of that uniwersal, formless and causeless Being. The sun, moon and all quarters, all knowledge and the souls of all existing beings are manifestations of that One Allim manent being. All life and all qualities, functions and activities are forms of that single Energy. Man's suffering lasts only until he "sees the Supreme Sivam that dwells within himself. Truth, understanding and purity are the requisites for this experience Cf Տիրգյլ HTքիի,
Let Luis take al gli ipse of the WJTld outside Luis and su Tvey the Wondrous scientific awalanche of today. We recall Einstein's words of wisdon : "The most incomprehensible thing about the world is that it is comprehensible'. Many of us begin to doubL whcther or not our essential products aTé serving the needs of the body and soul at one and the same time, WheneyeT Lhere is not this intention, man is attempting to live an atrophied exis
te.
In the modern age, so Illic of the great Illinen of science and religion have worked on parallel lines in trying to discover the meaning behind the phenomena of natu Te and the human being. Their quest
RLDPEACE
MA NAVARATNAM M.A.M.Lit
has been to reach the goal of unity leading to World peace. Science is Vying today with the spiritual search to discover and establish relationships between objects and to arrive at a basis that will clarify the entire gamut of relationships. We begin to be a Wa. Te of the difference in the two approaches : one windicates the fundamental right to life, while the other claims to advance man to utopias with broken symmetrics, Scientific consciousness can lead man to perceive "Second Causes' only, while spiritual consciousness can lead him to perceive the action of the First Ce, The Scientific attitude to life encourages more and more control over the forces of outer natu Te and less and less grasp over mans in Tiner matLII Te. Is it any wonder that the latest unification processes, the last dream of Einstein, in the field of nuclear energy have failed to uphold the welfare of mankind 2 Developed and developing nations are struggling with stupendous imbalances and are heading for annihilation.
In the midst of these menacing challenges, it becomes increasingly urgent to restore the disturbed equilibrium between modern man's outlook on the external Worlds and man's vision of the everlasting existence within. The inward transfor Illation of man practised and proclaimed by ancient pathfinders of India's hoary culture, which even today is a living tradition, has been universally acclaimed as the essential prerequisite for world Peace. Unless the transformation of man comes from Il'ithint, there is very little change for any meaningful and enduring survival of the human race. Even if all the scientists and the super Powers get together and Laboo all Illuclear tools of destruction from the face of the earth, that will not ease the tensions
21
Page 88
among collective groups and between individuals, unless the transformation through the alchemy of love comes from within the spirit of man.
The Saiva pathway clearly discriminates betWcen the Science Mithin and the science Hoffholdt. It perceives scientific knowledge as a record of ideas and spiritual knowledge as a record of inner experiences. It is only when science is guided by spirituality, when the inner and outer balance evenly, that world peace would become a reality. The Saiva code of life had laid down some three thousand and more years ago, that the love of Siva, outflowing as love of our fellow men for led the basis of Illin's conduct and dutiful action, constituting what is known as Siva Dharma. From this pinnacle stood Kaniyan Pungun tranar, who lived at Madurai during the Thamil Sangam Age and who proclaimed it in Purananuru thus :
* Everywhere our abode : everyone our kith and kin. Ill-will and good-will stem from within : They do not generate from actions of others.
Dying is not strange, nor living enjoyable. Suffering is not to be despised nor joys welcomed.
Thus the immortal Soul moves onwa Tid Always guided in its assigned pathways
The enlightened men discern it thus."
However, the ultimate windication of the Validity and Veracity of the Hindu pathway lies in the Vedas and the Agamas. The Hindus have continued to believe for over five thousand years that the cosmos can be energised through the power of the Supreme Siva. If modern man heed to the clarion call of the Wedals and Upanishads, he can victoriously usher in the golden age of peace and plenty to the disillusioned World of today.
Unified am I, quite undivided Unified my soul Unified my sight, unified my hearing Unified my breathing, both in and out, Unified is my continuous breath. Unified, quite undivided am I
The Whole of me."
Af War yra Verde.
The Mundaka Upanishad declares that everything that moves, breathes or twinkles, moves or
22
lives in Him. All that exists, as well as all ideas. even those which the mind indicates to itself as inconceivable, issue out of His presence. Brahma is indeed guitar, the spirit hidden in Lis, as a cave-dweller. The Hindu Scers sought the hidden sun in the heart and found it. (vide Rg. W. 40.6.) Dr. Ananda Coomaraswamy puts it succinctly in his Atmayajna thLIs : “ As he (hhagaya YI) distributing his powers, divides himself in them, so are they his devoted supporters (bhakras) in that it is theirs to support Him, especially in as much as it is theirs to render Him His share (bhagam). The relationship is of the breaths to the Breath."
"We are Thine and ThoLI lIt Ours
—-Rg. V. VIII /. 92.32.
"As is one's Willing, so one comes to be."
Br, Up. IV. 4.37.
The Brahma-pathway stresses piety and devotion. A true bhakta nourishes God as food for existence, The act of being is one of self-knowledge. It is in this context of "Being and knowing ' to be the same, that Dr. Ananda Coomaraswamy explains the significance of Tat T varia e si, “ That art Thou”. "It is only to my real Self this inward person (antapuriusha) that the Words "That art Thou can be applied not to this man who still knows in the Worldly sense, who he is by name and family descent."
ANTA YAGJINA - SELF-SACRIFICE
The Lerm o sacrifice" connotes devotion of a bhaka. In this sense, the Vedas extol real sacrifice and being the act of a man who withdraws the breaths (the elemental self) from their objects, and sacrifies them to the fire. By self-sacrifice, the bhakta (the supporter) sacrifices orieself hy one self to one’s Self We find that the sacrificer (bhakta) sets up the sacrificial fire within himself. Then he sees the Self impartially in all beings and all beings in the Self. True sacrifice (making sacred) is implicit in the concept of action (karma), itself.
"The fire of devotion set up in my inward Self
It does not die do WIl in Ille. He feeds the flame who utters truth, And more and more becomes his own fiery
force (teas).
Page 89
He quenches the flame who utters wrong.
Truth is satiri Fran un-truth is
-rf. "
-M. Up. III-2.
In the Hindu tradition, Siwa (Agni or Brhaspati) conveys the spiritual power in which the temporal power inheres. Therefore, whenever the activity of life is sacramentally conceived, this perfection is carried over into every field of doing. Skilful action is yoga. Every karma becomes a sacrificial operation. This again has been vigilantly carried out in the Southern school of Saivism by S. Tirumular and extolled as the Saiva Way of life, parexcelsis, by all the 'Sixty three Preceptors in their lives, some of which have been beautifully delineat ed in that sanga of deified lives in Tamil called the Peria Piurarnari. Among them the fou T sarmiary's achariyas, religious preceptors, in their soul-outpourings called Thevarari and Tiri vacakari declare that true Sacrifice, which is really" making sacred, is to be performed every minute in every hour of the day, in every one of our performances. He is a true bhakta who is a Karna yogin, whose powers of the soul are yoked to the controlled mind in all his acts and deeds. This gives rise to the grand conception of the sacrificial life, wherein all acts are reduced to their archetypes and so are referred to Him, from Whom all actions stem. It is to be noted that an emphasis on ultimate inwardness necessarily tends to obey the physical laws that are the supports of contemplation.
- The cause of all the improper rhythms of our lives, the discords and disorders we see around us has been traced by the Hindu Preceptors (Achariyas) to the domination of the ego, the Ikard, (I am the doer), and the conceit of self-existence has been the subject of many of the cantos in the Saiva Tirai. The discipline and Ineditation that serve to help the soul to detach itself from the things of the world is what is called Yoga. The inner Self (Illaratria) is lodged in the secret recess of our hearts, and so the domination of the ego-Self can be overcome by the Self within.
"With understanding, separa te Him from the
sheaths of the body in which He is lodge, even as you take off the blades of a Teed plant,
Know tha L. He is immaculate and deathless."
-Katha Up. 6-17.
S. Tirumular affirms the efficacy of the Saiva pathway in a Well known stanza :
** The ignorant ascribe that Love and Siwan are two
None know that Love and Sivan are one. When they know that Love is Sivam Then do they repose in the love of Sivam."
—Tirumäntiram 270.
In another stanza of equal felicity, hic defines the goal of this special pathway precisely :
" It is mot come; IL is not two; It is non-dual.
Not involved in religious disputation or Teproach, It follows the path of love, recognised as Siva-Sakti In this way, the anima is filled with the bliss of Siva 11. Such is the goal of Siddhanta pathway."
Tirfffffffff || 437
All Hindu Seers certify with S. Thirumular that this pathway leads to an " Accomplished End , (Siddhanta), which is the goal of supreme felicity. It implies freedom from the gnawing fears and pains of life as well as its joys and triumphs. The master key is presented in this poem; it opens the gateway of unitive realisation to the illumined IT:lI1 .
"There are two positions, I and He.
I discerned them both as One: took the And placed it at His Feet as my offering. Ever after, distinction of "I and He retracted."
—T" GIF f frá 144||
S. Karaikal Ammaiyar, another enlightened woman saint, recalls her experience of peace, perfect peace, as the ultimate end of the Saiva pathway, in her Atputha Tirt Antari (Wonder Odes) thus :
"The knower is Himself, the subject of knowledge is Himself: The Wisdom of knowing is also Himself. He is the Subject and the Object of the universe
He indeed is the supernal Reality."
How truthfully does she portray the beauty of the One who became Many. Having been Many, the in Tanent Siva must again become One in trans
23
Page 90
cendence. This unification and coming into one's own, so different from the unification processess set up by scientific researchers, will alone help man to survive the passage of comings and goings and break the cas Llal chail of Karma.
THE RATIONALE OF SAIWA PATWAY
The exponents of Saiva Pathway (Safiya Neri). down the ladder of time have again and again affirmed that the significant part of the Sacrifice (Sacred devotion) is to put together again of What has LaLaYL S aaaaLLS SL0LLLL LLLaS SaSa0LLLLLLL a LLLLLLLC L LLLLLLLLmLL that shall be or self, when this individual sell bearing name and family is no more. This unification, this coming together into one's own is the thene of some of the soul-stirring cantos in the Saiya Trrrrrrrrari. The Saiwa way of life asserts Lhat by knowing 'h e Are, We calattain liberaLion from the bondage of the elemental powers and the categories of existence ('arff y'as) such Self-realisation leads to illumined peace (Sri (FFI Alvah (TF) and torrential showers of Grace. (Shakti-aircra) begin to pour upon the inheritors of the indWelling SiväIIl.
The sacredness of life at every point of intersection in the Saiva Pathway has been examined by us, leading us to ask some fundamental questions and finding out the solutions to some of the problems of life in general, with the searchlight aL a LLLLaaa LLLLLLS LLL LLaa aLH KS LLL LSLLLS S K From where did If emerge In what way are we linked together ? Has Reality any meaning independent of man Is the on ciness sought after by the scientists identical with the unitive realisation declared by the spiritual seers . In the pursuit of Truth, is the good something different from the pleasant ? Is not the Absolute Para Sivam extolled LaS LLLTCGTGGLLGL SCCCCLLGGLT La S LLGGLLH SLYGaS har77, the Nama Siwaya hailed in Truyacagari F Am I not the Sadasar neither Sat, mor Asar fully, but part-taking of the nature of both ? Can That and This mingle in communions
The illumined Saiwa. Seers hawe en Shrined in their sacred Songs that Para Siwan is the Absolute Foundation of all existence and enters into inseparable relationship with man and World, linking space and time ever in advaithic Lirian in every minutest particle of being, in the ever expanding
24
cosmos. On realising Him, in other-words, when His Presence within us and His Immanence in every aspect of existence is realised, all questions aa LLLLLLLEJJaaLLL LaLLLLL LLL LLaaLaLLS LLLLL aLLaLLLLSSS LGa LaL {1 milm becomes the Illost enlightened among mẹn. He wallitti: Les hi5 life iIi Siva for Siwa and With Siva, That is the Saiva Pathway, a veritable way of life, that satisfies IIlan's diverse needs at all stages
f life i Ludi Tero :|| Li Tiles.
It is imperative that We Linderstand fully the LLLLaaaL LLLLL LL 0LEE EElCCLGaaLGGLGCLLS L ltHHLaaaGLLLaLLLL is our integral relationship With Para Siwan, the SupreIlle Being Sãi, through the operation of His
LYL H LLaL aaHH a LLaLLLLSLLLLLSLL LLLL LLLLLLa LLLLLL LHHLLL finds himself bound up with the limitations exerted by the primordial substance named Maya, and the cffects of our deeds (Karrier) as well as by our inherent egoity (Aria vari). Even so, the Will of Siva termed His Grace or Siva-Sakti (Tiruvadi, Tirua Tul) never ceases to operate on the soul of man (arria) as its eternal prop, a first veiled and concealed, and eventually unfolding in Tull || LIITminosity of divine Grace (Antígraha), The liberated (Innri regains its pure consciousness. S. Manicayasagar sings jubilantly on his experience :
"This day in mercy, unto memy darkness dispelled Tholl filleth my heart as yonder morning sunrise
Thy mode of rising, I comprehend not by
thought. There being nought else but Thou, atom by
El III. All things great and small change and merge In to Thy Oneness, Siva. Dweller in the Holy Shirile Thou art not in this and that, yet art Thou
The essence in all-who can know Thee
-Tiruvacaga II, 22.7.
When one realises the Supreme Siva within oneself, all confusions of joy and grief disappear. S. Appar, the epitome of desirelessness, bids us to come " with faith and purity Linto the Lord. Though no writ can be issued to certify Siva's Imajestic splendour, yet silently will He bestow the bounty of His infinite Grace on His chosen ones."
THE CAUSAL POWER AND DIVINE WILL
The causal Power of Sivam is made feminine (mother) BECAUSE OF ITS GENERATING
Page 91
Natarajar Koit at Chid
ambaram, South India.
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
PRODUCT WITY. It also controls the processess of the transformation of matter into radiant energy. The Saiva Pathway approaches Reality is Supreme Siva who is in implicit union with His A Frar, divine Will. It is also Ler||med1 a5 Sĩ var Cey'fa', this gracious Mother Divine. She effectively operates in the microcosm and the macrocosm and performs the five-fold acts of creation, preservation, dissolution, involution and renewal in Grace.
S. Tayumanavar, who lived in the eighteenth century, in his Canticle on the All-Filling Fulness reveals this insight into the meaning of man's existence in the perspective of the knowledge and love of Para Siwan. He sings :
"No atom II loves but by His notion,
So the Sages aver: What follows then What is knowing ' What is un-knowing Who knowcth , k Toweth mot of Ille Who are the Silent ones. Who are they who Tewe|| ? In cea seless Prattle as I do. Whence conneth the delusion of the mind
...And elemental changes, where are they from With Llt The Ille - Ill Thee Ft W III. Oh! Life of life that sustains everything In existence here hereafter, Thou Plentitude that perwadeth a II."
-Таушта пауат 89.
On realising the self luminous Siva as the life that lives and the light that shines in everything, What is individual life and what are the sun. moon and stars and lightning All these are but reflections of that One Unity Undying Light.
No Aron L'és bul bo His Lrsor, clucidates the laws of Thermodynamics and the equations of electro-magnetism and depicts a mechanical universe consisting of atoms of matter and forces between them, S. Tayumania war was aware of the special theory of relativity which dealt with the inter-convertibility of rest mass and energy of Fllation.
Einstein provided the answer to Tayumaniawar's question of "What is knowing and what is unknowing. He came to know that mass or gravitational charge Was connected With space-time curvature. He unified the concept of space and time and
سیاC
showed that Newton's gravitational laws signified a curvature of the united space-time manifold. His " u n-knowing" was apparent when in 1951, hic wrote : " All these fifty years of conscious brooding have brought The no nearer to the answer to the question, "What arc light quanta ?" Einstein wished to see unification of gravity and electromagnetism as aspects of a single force. He left it for posterity to unite electric charge with gravitational charge (mass) into one single entity.
Recent Scientific Tesearch hlas disCOVETčd SLIb)- atomic particles like quarks, upsilons and leptons which seem to be the ultimate particles of nature, with added qua II tum number h for beauty, and er for charm and so on. Thought experiments of Faraday, Maxwell, Max Clanck, Einstein and other recent Nobel Prize physicists have given formulae in answer to Tay Linnanawar's ' Whence is creation and what leads to elemental changes '' It is not ruled Collit that the quantu III world ca. Il Tesemble an Conion with layers peeled one after another, without a Triving at the final layer,
This search for the unification of forces as Well as seeking for the funda Ilmental entity of | ima Liter will LiitiTimately converge, hawe assumed an urgency that proves clusive to mechanical precision, yielding to absolute measurements. "Whence ccTTıle:Eth the delusions of the Timind '?” qLueries Tay Luimanavar. The Urge to find a Way out of the impasse ought not to be di ITpened by the fear of the rationalist's mockery. The Saiva Pathway appeases such fears in the beautiful canticle of Tayumanayar quoted above. The problem of measurement (to complete the quantun theory) in quantull mechanics cannot be solved without including in the total picture, the conscious observer who makes the final observations. The Tolt of the LLaaLLLL LLLL S S LLLL aaHLLLmLLLLLaH LLJ S LHHLHLH S ir tuition. That is the master key offered by the Saiva Neri to unfold the unity behind existence. ""Without The e mong-Il The Eurt A.'
BEHOLD THE SEEING EYE
In the act of seeing, the eye ca T1 Tot see an object, unless an illuminating light uniting with the light of the eye falls also upon the object, Similarly the airla (soul) whose nature it is to know
25
Page 96
when helped to know, cannot know unless God's knowledge unites with it and passes with it to the object and unites with it.
Man cannot perceive or know the reality of anything alone. Therefore God must be in union with the anima and know, so that thic anima may perceive and know. The Supreme Siva, the Indweller, knows all the perceptions of the anna
simultaneously .
When the anima which in dependance upon God becomes one with Him and experiences. His Power (Grace), then it sees by direct intuition the light centre as lluminous Siwan.
Meikanda Deva's Silvajnama Botham, Sutra XI expounds on this fundamental unification process of seer, sight and seen and the consequent unfolding of the symmetry behind existence :
"It is the artia within that directs the seeing eye LO SEE. So too, this arī that is Inseen is māde to see by the Lord within it. Thus the arma moves in ever-remembering love (of oneness) towards the feet of Siva."
The perpetual presence of the divine awareness Within the soul of man is an established truth in the Saiva Pathway. The saiva glorifies the essence of the indwelling, inseparable Sakti (luminosity) of Siva in the microcosm and macrocosm and records its application, utilisation and realisation in an infinite variety of ways. The efficacy of divine Grace confers Plenum upon the realised man, who has faithfully followed the light on the Saiva Pathway, and endows him with Peace. Perfect peace. The truth dawns on one and all of us that we should in the first inistance be at peace within olurselves, before we can Work to establish the plenum of peace in this world.
"... in the fusing heat of Wisdom's fire refining me Till tempered and touched by Thy GraceThe soul's transforming alchemyI became God's purest gold."
-Tatrial year. THE CHARTER OF PEACE
The Saiva Seers invite all dynamic souls (Nishkamya Karma Yogins) today who pace in
25
various walks of life to traverse the Saiva Highway of life to enjoy this peace or pacific-action within onescIF. It is a panacea sought after by all mankind. Yet the irony today is that in the midst of warring nations and individuals, Peace is ever at stake. War can never end in Peace. Why do agreements of բeace between the victor and the vanquished fail to give enduring satisfaction ? The Teason is that PLACL ClI never be made with an enemy. In the first instance, the harmfulness in the enemy must be encountered and won before one can make a friend of him. The crucial test is whether he who is on the pathway of life can be always at peace with himself. Santam (peace within) is possible to him Who has ceased to desire, who no longer desires, because his desires have all been realised he alone can fully enjoy the beatitude of Peace. The Charter of Peace can become a lasting ag Teement conly if it is prompted by sacrificial love on bith sides.
"Plenum is That, Plenum is This.
Plenum is out-turned from Plenum This all Plent III remains."
This Sainti sloka (peace chant) from the Լմբanishad defines the relation of the individual soul to the Supreme Spirit. The part that makes up the individual comes out of the whole and the stuff of which it is made is of such transcendiental nature that the Whole remains Whole, inspite of Something being taken out of the Whole. Though what is taken out is but a part, it is as whole as the original. Rajaji asserts that the axioms of mathematics relating to the Whole and the part do not apply to the Absolute and its manifestations.
We affirm with certitude that to love Siva is realise in ourselves the Divine Presence. To ove God's devotees is to love them as an El Spect of our love of God, and by virtue of His Love for LS, to abolish the illusory distinction between ' me 4.İndi minle.' When we foye Siyası immarence which we truly are, Siva reveals Himself in us. Thereby, the barriers that Separate LS froll our neighbours are removed. Anbe Sivam - 1 haTt Sfp"ar Ès, Love, becomes the positive support of ou Tjou Trey of life. Devotees of Siva should seek to establish Saiva Peace Corps everywhere and live in harmony
Page 97
with one and all. Love for the Cause demands from them love for the effects.
The out-pouring of the Grace of God calls for a reciprocal gift of love from us to our fellow beings as a sequel to what God has given us. There is no question of exploiting one another, the haves and the havenots, at any level of existence for all are Servitors of Siva, who see Him Everywhere and in everything. When man has subdued his ego-centric, dominant self which is the basis of all imperfections, he realises the all-periwading immanence of the Supreme Siva. The distinction betWeen oneself and others melts away, and with it vanish all grief and illusion. Let all humanity Icalise the oneness of all things.
The Beatitude of Peace for all is uttered by the greatest Saiva mendicant, S. Pattinattar Who lived and walked the Salva Pathway in the immediate Presence of Siva. His twelfth century clarion call is valid today, as it was in the bygone yesterdays :
"The Grace of God infused my being
And cut off delusion's might, Thereafter I discerned within The longing for high Wisdom's light. Obtaining which I beheld Thy Form : Beholding, gained imperceptibly The vision of my very soul. And I that Illicht I attained To such high knowings as truly they are. All Then, all things, as truly they are.
Truly I saw Thee in Thy Fullness, no part but Wille.”
In these manifold ways, we see that the Saiva Pathway is lighted up all the way by manifestations of Siva's Grace. In the Sacred Texts, we find magnetic currents. With Verifiable spiritual centres released to a profound degree that shall enable us to make Our lives profoundly meaningful today. Siva is ONE in Himself. The whole World and all living beings are One in Him, being the sparks of His Grace nourished by His insepara ble Power of Sakti and partaking of His serene tranquil calm
LaaL0S LL SLS S SLaL S LHaLaLaLLLLLLL0L S LHHLLLLLLLS LLLLLLaL LL0 indivisible Grace is at work synthesising every act of the cosmos and every act of the thinking, feeling and seeing Iman.
A Lim Tat Sat.
NOTE :
"B.G.II.50; also "Yoga is resignation (sarilyasa) of Works "B.C.W. In other words, Yoga does not mean doing less or more than enough, nor doing nothing at all, but doing without attachment to the fruit of works, taking no thought for the morrow : he sees indeed, who sees in-action in action, and action in in-action (B. G. IV, 18 and passin). This is the Chinese doctrine of Fi FF. i,
Yoga is literally and etymologically a "yoking as of horses; and in this connection it will not be overlooked that in India, as in Greek psychology. the horse of the bodily vehicle are sensitive powers by which it is drawn this way or that, for good or evil, or to its ultimate goal if the horse are controlled by the driver to whom they are yoked by the reins. The individuality is the team, the Inner Controller or Inner Man the rider. The man, then "yokes' himself like an understanding horse' (RW, W. 46, II.)
As a physical and mental discipline, Yoga is contemplation, dharana dhyara and saradhi corresponding to the Christian consideration corterplatio and excess is or ray IIIs, In its consummation and total significance, yoga implics the reduction of eparated things to their unitary principle; and thus What is sometimes called "Tystical union' , but it must be clearly realised that yoga differs from mystical experience in being, not a passive, but an active and controlled procedure. The perfected
yogi can pass from one state of being to another at Will.
Every Hindu is to some extent a practitioner of Yoga, and just What this implies is admirably stated in Plato, Republic 571. D. s."
-Ananda K. Coomaraswamy : Hinduism and Bristi Notre I 45, P. 40).
27
Page 98
BLESSED IS THE H
Blessed is the human b is attained only in a human
Oh Lord Krisha. To sugar Candy. Let me be an a ness of thy form, name an make me a sugar candy by With thee "Let me ha We bir Serve the E.
— SRI CHA,ITHA!
UMAN BIRTH
irth for True wisdom
birth.
I art the Sweg test nt O täSte the Sweetd qualities, Do not giving Moksha to be ths in many forms to
ANYA MAHAPRABHU
Page 99
Oriental religions in general and Hinduism in particular are considered to be as a whole worlddenying religions which are little interested in the affairs of the present life which is immersed in the World around and in the society in which they are found. They are presented as religions par excellence of Tenunciation and asceticism in 50 fr as its adherents are constantly reminded of the need of escape from empirical and this-worldly life and aspirations. As a matter of fact Hinduism is analysed as a religion of infinity and asceticism and Buddhism as a religion of nothingness and of compassion." Those who have studied these religions from inside a Inici Hal We Watched them as practised in India and Sri Lanka and in the Far East, and are sufficiently familiar with their sacred Writings will hesitate to make such sweeping statements which are greatly exaggerated, although cine or other elements of these religions to a superficial observer could lead him to assume such views. Hinduism is one of the great religions with a variety of trends and structures, so Illich so that one cannot simply take one trend and generalise it as characteristic of the whole. What we try to do here is to study the various views put forth by its adherents LHHLLLLHGLLLaLHH LLLLLLa LLLLLaLLLL LLLLLL aaLLLL S aa LLLL to bring out its religious signification, What does a
See G. van der Leeuw, Phe Zomertologie der R Distinction of the various structures does mot other and one can, and osten does, lead to the ot I do not mean by popular Hinduism a supe Teligion; it simply means Hinduism of the masse
In Hinduism the Sacred animals, plants and objec the most Common and representativci samples te perience of the sacred in Nature,
5, See Monier-Williams, Hiridis, 1965 (re-print),
Ȉ 5 : *
SAIDHAVAMoNY
Gregorian University Rostre
g
Hindu as a religious man think of Nature and society and of his relation to them 2 Obviously thic characteristic feature of the East is considered to be spiritual in the sense of being religious through and through, and hence its vision of the world and society is religious. This has to be born in mind right throughout this paper.
I have spoken of the various structures of what We call the Hindu religion and shall distinguish" them and mark out the characteristic element of each of the religious views of Nature and Society.
1. The structure of the sacrality of Nature and
Society (Popular Hinduism):
A striking feature of popular Hinduism is the reverence of certain animals, plants and inanimate objects' which form Nature as sacred'. Animals are divine partly by birth, partly by the divine power they possess, partly because they are associated with divinities, and partly because of their being life-givers of any community. Of all animals LL LaaLLC L SaL HaaLLL LaLaLLLLL LLLLLL HLLLaLLL LLaLLLLSSS symbolizes the all-yielding earth; it is the chief source of nourish ment and all agricultural labour depends on the Ox.
The beef taboo is also a refinellent of the idea of non-Violence (?him sử) which imposes a
eligion, Tubingen, 1933, Kap. 96 and 97.
Ilean separation ; in fact they interpenetrate each her type of experience.
rficial religion or imperfect and uncultured form of s, not only of the clite.
its are innumerable and colourful; I have chosen only illustrate the basic structure of this type of the ex
pp. 165 fi.
29
Page 100
general prohibition on the taking of animal life and has brought out the sanctity of the life of cow" A typical cow of plenty (kariadherit) is believed to yield all desired objects. Serpents also are divine animals; they are emblems of eternity and are often associated with gods, especially Siva. Monkeys, since they aided the incarnate God Raria in his conquest of Raya na in Sri Lanka, are: also sacred animals which should be respected and allowed to wander freely, unmolested.
Plant life again is considered to be sacred since they are thought to be permeated by divinity. The Tulasi plant is sacred to the Waishnavas since it symbolises the goddess associated with Wishnu, and sometimes prayers are addressed to it. The marriage of the Tulasi with Wishnu is celebrated in every family in the month of Karttikai (NovemberDecember). The Wilva (bel) tree with its triple leaf symbolizing the triple functions of Siva is Sacrcd to the Silivas,
Among the inanimate objects are to be counted stones, places of pilgrimage and rivers, Sali. graria represents Wishnu and white agates typify Siva and hence they are venerated. A Hindu's longing for a holy place of pilgrimage (triha) is quite common, to which he resorts once in life-time at least for a special blessing. These places are beliewed to exhale sanctity, salvation and beatitude for the benefit of Hindu believers. They visit these places to accumulate religious merits, to atone for sins or as part of the funeral rite of the dead (Srira).
Water has had always a healing, and hence a supernatural, power. No wonder that rivers are revered as sources of fertility and purification. Every great river is thought to be permeated with aLLLL KaLLLLLLLaaa LLLLLL LL LLLLLL LLLL LL L LLLLaLLaa SLLLLLLL all moral guilt and contamination. The rivers Ganges, Yamuna etc. are Sacred and their waters carried in small bottles to different parts of India.
6. See W. Norman Brown, "The sanctity of til Traditional Cultures, XXVIII (1957), pp. 29.
7. See M. Dhawa mony, Pherior Ymerology of" | 8. The Mahabharata 12.300. I ff., 13,20,32 f. 9,乃鹉,12.292,23,
30
Mountains are sacred as resorts of the gods and holy men.
To the religious consciousness of the Hindus such veneration of Natur Te does not in any way imply nature worship or natural Teligion or naturism since it is the supernature or the sacred or the transcendent that the religious man apprehends through the natural aspects of the world. This is so not only because a certain Sacred character is communicated to things of Nature either through consccration or association with the gods by their divine presence but because Nature is not a chaos but a cosmos thanks to creation by the creator God Brahma; it is the handiwork of the gods'. So also the division of the Hindu Society into four castes, Brahmars, Warriors, peasants and servants and their reciprocal duties and rights, all sanctioned, at leist un Lil the refoTTI I novements Within Hildu Society, by religious motives deriving from the creation of Tian by the gods,
(2) The structure of religious morality :
The Epic Lord of Creation appears as an ethical instructor and Speaks as follows: "Truth, selfcontrol, patience, and wisdom are practised by the wise. Aryans declare patience, truth, uprightness, and non-injury to be the paramount virtues. When insulted, I do not reply; when beaten, I am patient (or, forgive):... when struck, I strike not in return, nor even wish the striker ill....The gods delight in the virtuous and in the Wise. . . . . . Everyman becÕIlles What hic Wishes to be: H Tmd like thos: With whom he wishes to associate. The Secret doctrine of the Wedas is Truth, but to attain to Truth one must first attain to self-restraint (all the moral wirtues are implicit in self-restraint), which is the door to immortality." Again morality is linked with happiness and attainment of truth : " Happiness (is aquired only by attainment of) truth and by LHaL LLLLLLLLSSSSSLLL LLLL LLLL LLLLCCHHSS The fully moral man becomes enlightened and
e Cow in Hinduism", in: Buller of the Institute of
11.
eligion, Rome, 1973, pp. 88 ft,
Page 101
perceives the truth in the right perspective and becomes thus truly religious. Since God is allpure, moral purity is essential to become one with God. Besides, if righteousness is a form of God. then all relationship to him must be moral and thus religion becomes moral and moral becomes religious,
The Hindu view of life is more clearly expresscd by thic foTimula Eartha-karra, dari 777moksha : namely, the four ends of human life. Artha means Wealth, karria means desire, diarrta means righteOLISness, and 70 kisha means liberation of the spirit from what binds one to rebirth. This formula embraces both the eternal and the temporal, the supernatural and the natural, the otherworldly and this-worldly, divine and human. The first three are related to man's empirical life While the fourth refers to his spiritual life. A truly integrated personality and complete life is possible only if the four ends of human life are correlated properly in accordance with the grades of value by regulating one's material Welfare and natural desires by the principles of righteousness and by subordinating all these three to the ultimate goal of liberation. The Hindu precept and practice in relation to the organization of man's individual life and his social existence is clearly grasped in the light of these four ends of man. The great Epic reminds us that these motives should be so guided that they may lead to the ultimate realisation of the inner spirituality which is the ultimate aim of life.'
The Wedic Indians believed that they had to reproduce the cosmic order of things and events in their acts and thought-forms in order to ensure the ordered functioning of the cosmos and of religious ceremonial, for human order, ethics and social behaviour depended on the cosmic order. It is Within this religious quest of seeking the correlation between the system of sacrifice and the outer World that the ancient seers attempted to penetrate the mystery of the ultimate origin of cosmos and man. Dharma is the cosmic order Which is behind everything and forms the essence of all. It is
10. Ibid 1.87.4; 12.123; 161.5-9.
11. M. A. Wenkata Rao, in : Aryan Pari, Vol.
IV. p. 789.
cosmic order as well as the social order, Hindu writer expresses the relationship between man and the world that is characteristic of Hinduism as Follows:
"The physical (profane) basis of life referred to by artha (temporal good and karta (desires) is to be sublinated in accordance with the principles of dharma. And dharma or social righteousness includes two aspects : asrama or the duties flowing from the stage of life, youth. Thanhood or old age; and warna or the du tics flowing from one's position in society as determined by ka Tima (action) and guna (character). Dharma is the principle of synthesis linking the individual and society, time and eternity, for it is the bridge that leads to moksha or absolute freedom of self-realization. The principle of dharma envisages the Whole process of the education of the spirit from the minimum morality of bodily control to the realization of the at-Tman or sarwalt Imabhawa (all-self-Iness), Imediated in the central phase by social contribution.
The global attitude of non-violence to all living creatures is a characteristic virtue of a Hindu. This doctrine of non-violence appears to have had its origin from the philosophical doctrine of the Atman which is immanent in every individual living being, especially from the time of the Upanishads '" A person should not commit violence mentally, Vocally or by action and should not eat meat. Not only the physical aspect of violence as reflected in the killing of animals should be avoided, but also the more subtle aspects such as the determination to take revenge, or anger or verbal violence like Linkind speech are to be avoided in the practice of non-violence. More positively, forbearance, kind speech and quiet temperament along with compassion a Te enjoined as essential points of the practice on non-violence. Not only this. The Hindu is asked to do activities that are beneficial to other creatures and to have a friendly disposition to everybody. This practice of non-violence precisely defines a new relationship to his surround
12. See P. W. Kane, History of Dharma-sastras,
Wol. II, CH. I.
13. The Malah siarca 13. I 14, 4-9.
31
Page 102
ings. As a result of this behaviour, living beings would respond to him in the same manner of friendliness and compassion. The Hindus themselves admit that it is impossible to follow this ideal to perfection. Sometiles, soilue:where, solucione is b C L Tid to hurt somebody or to kill animals, especially small animals inseen and unknowingly. Nonviolence has been accepted as a great ideal by people but there is nobody On earth Who does Tot kill in someway any creature. The only difference or aim of such a practice as far as possible is that those who make conscious attempts commit less LLaLLLLLLLaaa LLLLLL LLLLLaLLS S LLL aLHLLLLaLa LLLLLL S LLLL aa happiness of living beings,' ' It is also said that there are lil its to its practice as in the case of IllainLa ining Corles self by hurting Cother creat Lil Tes in the least possible way or when one is called upon to do one's own duty as a warrior to punish evil or kill enemies. As food, instead of meat they recoilmend vegetables, grains of curds, milk and ghet. The trend is to reduce the taking of life of animals als much as possible. **
(3) The structure of divine presence and activity :
The Isa Upanisha states (verse I):
"This whole universe must be pervaded by the Lord
What Cver moves in this moving (world). Alba Indon it, and them enjoy : Covet not the goods of anyone at all."
Gandhi considered this verse as constituting the essence of Hinduism and gave his own rendering of it thus : " All this that we see in this great universe is permeated by God, Renounce it and enjoy it, Do not covet anybody's Wealth or possession.'" "God is the Lord who pervades the whole universeand all of it is his, Therefore you must renounce the World because it is not yours and then enjoy and Work in it because it is his and he wishes you to co-operate with him in the destruction of the evil." Rabindranath Tagore understands abowe cited verse differently and We can say that they contain the very stuff of his writings, whether verse or prose. His vision was grounded in the infinite
14, Ibid. s.99.19s.
15. IԷid 12.245.9.
32
but embraced and sanctified all finite things. This OOLLDLLaH LJ LHaLLLLL LLLHHH LLS S SLLLL LLLLtaaLLLLLLL who rendered the Isa Israel Verses thus :
"" All this, whatever Tichyes CT ea TL h, is perWaded by the Lord, Renounce it first, and then enjoy, Covet not the goods of any man at all, ..., into blind darkness enter they who reverence the |non-compoundcd; in Lo H darkness, greateT yet enter they who rejoice in the compounded,"
That is to say, immersion in the infinite does not HLLaLa Laa LLaLLLL S aa LLLL LaaL LLLLLa LLLK HaHLLLLHHL separate but indissolubly interconnected. There is HH aaHaa LaaLaLaY CGLYKHa SLLLLLLaLHHH aLLLLL LLaa state of bondage : between the "uncompounded" and the compounded", between dharma as moral duty and moksha which is reflected in the finite world Love and joy is the link between the infinite and the Infinite, Elrld link supposes duality and reciprocity. This is Tagore's Linderstanding of Hild Luis III.
More Orthodox Hindus will hold that God perValdes Ell things ls thcir antarynin, their iner Tuler, controller, director, guide. He Ordains the aLaLLLa aL SLHHLLLLSSS LLL aaaLLLLLLLaaa S Laa aHaLaLaaaaL ta men from birth to birth in accordance With the law of action. He is everywhere present, all-knowing and almighty. Presiding over all human destinies he bestows freewards and metes out p Li nish ments. QIle has to Torlou Dice evil and a || that ITakes One tend to evil and enjoy the good and all that is conducive to it in accordance with the law of righteousness (clara). To do one's duty either with respect to onesel for to one's fellow-men itself is an offering to the supreme God if done in the spirit of love and joy of him.
How to reconcile both renunciation of the world and at the same time involvement in the World within the Hindu scheme of thinking and acting? Before or during the period of the composition of the Bhagavad-gire there were two trends of spirituality, one proposing total passivity since every action implicates one into the misery of rebirth and thus advocating a complete renunciation
16. As cited by R. C. Zaehner, Hinduism.
Oxford, 1962, p. 238.
17. As cited by R. C. Zaehner, Hinduism op. cit, p.248.
Page 103
Page 104
Page 105
of the world and of its allurements; the other holding that one should not renounce the world to live the life of a hermit, nor Seck to refrain from actions. Against these two extreme positions the Bhagavad gira teaches that activity being a law of nature and a law of God himself, liberation is to be sought not by renouncing activity-which is impossiblebut by renuncing all self-interest, passion, desire in the accomplishment of one's God-appointed duties especially duties of one's state of life and one's religious-sacrificial obligations". True renunciation does not consist in inactivity but in disinterested activity, abandoning the attachment to the fruit of action?". It is self-interested desire and not activity itself that binds man to the cycle of rebirth". This detachment in activity finds its full meaning in single-minded attachment to GICI".
"Do Works for Inc, Take The your highest goal,
Be loyal Lo The in love, Cast off all other detachments, Devoid of hatred for any being : For all those who practise this come to me '4'
says Krishna, the Yatar of Wishnu, o his belowed disciple Arjuna in the Bhagavad-gira, Men are exhorted to do their duty because God himself constantly Works to sustain the word in being. Just as When God operates he is never committed to or affected by the process, so also must every man remain unattached to the goal of his activity, even though it be a good one.
(4) The structure of mystical vision:
In the Tystical experience the self feels itself merged in the undying life of all things. In this experience between the self and the non-self, the experiencing subject and the objective world, seems
تقسی+ است.
18, 3 ; 18.41 ff. 19,3:242f:16.15-17 20, 6.1 : 18.2 : 18.5-6. 11, 3.5ք է 4.19-23
C-5
to vanish, and all is seen as one and one as all, it is the expericnce of absolute oneness of all beings or of the innermost spiritual essence of the self in its deepest being. When the absolute oneness of the spiritual self is experienced it can become a monist type of experience as is the case in the Hindu non-dualist trend of spirituality. Or the innermost spiritual self is experienced as dependent On God in its radical being, but nometheless intimately united with him in love (hiki), as is the case il Lhee Lhis L L Tield in Hi Td Luis III.
The following text accurately describes the LaaLYLLLL LLLLL a aaaaLLLLLLLa LL LLL LLL LLLL Laa LLLL LL * (חirTזוז Brahmid/1-A) טunivers טLh
"This Wille Live Tse is BTallā. Let man in all tranquility reverse it as trial-(as that from which all things are born, into which they dissolve and in which they breat he and move),
Now man is possessed of an active will, As is his Will in this world, so does he, on departing hence, become. Let a man exercise his will. He who consists of mind, whose body is the breath of life, whose form is light, whose idea is the real, Whose self is space, through whom are all works, all desires, all smells, all tastes, who encompasses all this universe, who does not speak and has no care, he is myself within the heart, smaller than a grain of rice...... greater than, ...all these Worlds. . . . . . When I depart from hence I shall merge into it.'"
For the theist mystical vision of the universe, the passage of the Bhagavad-gira is the best example: “ Who standing firin con unity communes in love with me (Krishna) as abiding in all beings, in whatever state hic be, that disciplined Innan a bides in
le.' "
3.30 ; 9.27
11.55. Carlog J'ai (F7T 77 islara' 6, 14. 3.31.
33
Page 106
SAID SWAMI WWEKANANDA. IN 18 based its greatness upon materialisir declari sations hawe been based Lipon SLCh || 0:0Se Sarı ( that hawe disappeared one after a mother fr of India and of other nations that have stood : the present day. Their lives are like that of ready to spiring up again more glorious. down newer can come up again." True en No appreciable change. The World today diSSensio Ed Self destrL CLOS Lhat a Te E Swami foresaw this on coming avalanche of S the unifying role of Wedanta as the only hop particular religion; it is the essential spirit is' TRUTH IS ONE, SAGES CALL IT BY WA namely - non duality of the God Head; d. and harmory of religios. Practical Weda
LaLL H LLLL LLLLLaL LLLL LLLaLLaH LL SaLaLGLLLLL LL
Swami Vivekananda, the dynamic ap Sa nata na Dharan - a World religion in the P. Today, thanks to the initiative and the dynar in charge of Hindu Culture 8 Hindu Affairs, t rich har west of the spiritual seeds Saw In by S being held under the auspices of the drawing inspiration from Buddha's teachings and honoured it by its giving assent to hold t in Sri Lanka. It may not be out of place to c in Madras. "The restless Wester atheist or a mapada the Only place where hiS SOLI I Can arc
May this conference be inspired to Campaign" as disclosed in his address in Mi Bagawarı Sri Ramakrishna Paramahamsa, Vivekānanda decerld On this Conference gvin
SLCCESS.
0a0 SLLaLLaH LLLLL S S LaLaLL S LLLLL LLLLL LaaL ng that man Was all matter. All Such civiliS LLLLLLLaaLLLL LLLL L LLLLL LaLaaLLLLLL S LLLLL LL Jm the face of the World i but the civilisation tL aLaLLLLSSS LLCLL LLL L LLLLaLL LLL LLLL LLL LLLLLLaL LLLLL the phoenix a thousand times destroyed but But a laterialistic civilisation. Once dashed ough World's picture still retails the same
is characterised by the loss of direction, tLLLLLLL S LLLL aH 0LLza uLaLaLLaaLLLL LLLLLLLLLS piritual crisis of this century and signified e? for hLImanity. Weldarlı ta is not a Tiew Or. of all the religions of the world; the key note RIOUS NAMES" with its four cardinal points iwinity of the Soul ; unity of co-existence ; ta calls for this worship of the living God.
Man is worship of God".
OStle Of Sri Ramakrishna, Tade Wedanta - the drliament of Religions in Chicago in 1893. mic drive of the Hon. Minister C. Rajadurai his World Hindu Conference in 1982 - a SWani Wiwekananda in Colombo in 1897 - is
Sri Lanka Government ; a government has given the rightful place to Hinduism ī first World Hilu Cference of tī tie |Luote Swami Wiweka Tanda from what he said grostic finds in the Gita or in the Dharmէիtյր":
action by Swami Vivekananda's 'Plan of adras May the Grace of the Holy Trinity Sara da Dewi the Holy Mother, and Swami g strength to ascend up to an unqualified
SWAMI PREMATMANANDA
Pig-Preside Ramakrishna Mission (Ceylon Branch)
Page 107
Or G.C. NAYAK, M.A.(Alld
Professor arc Head, P. G.
Hindu secular ideas which constitute the subject-matter of the present study are found and a reembedded, very strangely enough in the very strucLure of what is popularly, and sometimes mislead ingly known as Hindu religion. It is therefore necessary that such study of Hindu secularism, to be fruitful, should be based on a thorough understanding of the unique nature of the so-called Hindu religion vis a Vis cother religions,
It is of course difficult, if not impossible, to admit the so-called Hindu religion into the sold of well-known world-religions and fit it into one of those pigeon-holes of religion as it is popularly understood. Although it is true that different forms of worship, varieties of colourful temples constructed for the purpose of worship of different gods and goddesses and the well known Brahmanical priests and preachers with their specific religious dogmas are no less conspicuous in Hinduism, it is at the same time worth noting that from the very beginIlling of the Hindu civilisation there has becnanother counter-trend running throughout this culture which to be wery precise, cannot be depic Led as religio Luis by any stretch of imagination. This trend has been sometimes so very predominant in our cultural heritage that religious dogmas and forms of Worship have been relegated to a very secondary, if not worthless, status both in our personal and social life. This is Ilainly due to a unique monistic type of thought prevailing in the Hindu culture from the time of its very inception in the Wedic days. There
I, Frederic Ferre, Basic Malerri Philosophy of R
Dept af Philosophy, Utkal University.
may be a great deal of controversy regarding the exact definition of religion but it is Tyhu II ble submission that this predominant trend pervading Hinduism cannot be regarded as religious according to any of the contending definitions of Teligion. Take any definition of religion and it will be as clear as daylight that Hinduism is anything but religious. One of the recent definitions of religion given by Frederic Ferre is that religion "is one's way of valuing most comprehensively and intensively". Religious valuing involves ultinate concern, says another famous philosopher of religion, Paul Tillich. The sense of the Sacred, the idea of the Holy are all features of religious life. Take these characteristics and definitions of religion and apply the Ill to Hinduisill-especially in its monistic for II.
Hinduis II will at Conce appelir before Luis ir a new light, IL will be difficult not to admit that it is one of the most queer Immanifestation in the huma in civilisation of what I may paradoxially designate as non-religious or secular religion. Is there any specific object of worship here, any specific object of "Ultimate concern.' " Is there anything patticilat which is intensively valued, considered holy or sacred at the cost of any other value, entity or idealin Hinduisill, considered in its ministic aspect Rather one must admit that here cverything is holy, every value is a matter of ultimate concern, cvery bit of life, personal or social, is considered Sacred. As Sankara would put this monistic idea in the most convincing manner “ Sarrast arri jagadewa 77a777 da Fa
Ριέτιοπ Ισπαμπ, 1967 p. 82,
35
Page 108
-ildזוsr, זיןti'ו tIIriיוgוווt/h, Gtזוזkapritlrזחָt'וldrl.srIrנfirיו stavariinivahah siirtah sananastah Kriyah. Vacah HCLLTTLTLL KYYHLLSH LLLLLL LLLLHGGGCL HHTLTS aCLGLLS vasthirirasya yas visaya dirste parahrahmani." The whole world is a place of exquisite beauty, all trees are holy, all waters are sacred, all activities are virtuous, all worlds, whether religious or secular, are sacred words, the entire earth is considered as a place of pilgrimage and the whole existence is pervaded by the realization of truth for one who has encountered Brahman in the sense of realising the oneness, or better the non-duality, of existence, says Sarkaracara one of the greatest exponents of this unique variety of monism in Hindu thought. Specific worship of gods and goddesses and definite dogmas of religion are relegated to a secondary position in this ideology. Rather it is pointed out that it makes no sense to talk of worshipping the one without a second, the Infinite, "Pri(ISyr LGGGaGL TTYS LHHLLtGLGLLHLH LLLS LLLHHLLLTTLSLLH padyamargh var ca, Suddhayacarnanan kuah. Pradaksiria hyanaritasya hiyadyaya sya kuto narih, LTHtlLLGGLLH STLCLLH TLT KHLCCCHHH LLaGGGHLS When there is the realization of this non-duality one cannot continue to be serious, as usual, regarding the religious way of life in the form of prostrating before an object of Worship with a sense of absolute self-surrender or something of the like. Even when specific prayers and forms of Worship are designed for either Siwal or Sakti in Hinduism the culmination of such prayers and worship is supposed to be reached in the realization that the Holy or the Sacred is both inside and outside, here. there and everywhere. Sivar Tarta sapi ja and Anandalahari of Sankaracarya can be cited as examples in support of this thesis.
This unique monistic trend is as old as LLLLaLL aLLaLmLLLHL LLLL LL L aa LLLLLaLL LLtttLLLLLLS LLLLLL aLLa days of the Vedas. The famous Wedic saying, “ E karri Sad virrcili haliudha vandariti ', 'the same Lord is called by Various names by Warious schola Ts” if of course monotheistic in its outlook but beyond this the Wedas speak of the one (Tadekam) as the basis of whole creation which is the precursor of the full-fledged form of Ilonims in the Upanisads and the Vedanta, Here the reference is obviously to
2. A. C. Ewing, The Fundamental Questions of Pl
36
the Hymn of creation in the Rg Veda. ...," Nasadaייזdיdrojק זונז0ינו 0זו ii rias.7frgioזוttIdT5rITfrr:Ifir, 0וifir etc. It had its natural culmination in the concept of Brahman without a second in the Upanisads and the Advaita Vedanta. The most significant characteristic of this moverilent is that this Brahman is Supposed to be here, there and everywhere and that it is not to be identified with any object of Worship, i.e. any God or Goddess (Brah naiva HHGLLT TTaTT HHHL TTGEB MMaaLS YaYBL Lμαriς ται εία , , , . . Nedar adilipasate. . etc.) Religious worship is thus relegated to a secondary status in this idelogy,
A. C. Ewing speaks of "all sorts of degrees of monism and pluralism", and " the extremist kind of monism". According to him asserts that everything is just one and there is nothing more to be said about it. In that case everything practically that we experience would have to be a sort of illusion, because everything is certainly not just one, as it appears to us," - Viewed from this stand point the Hindu form of monism may be regarded as "an extremist kind of monism." But side by side We have to notic that illusionistic trend. however prevalent it might have been during certain periods is only one of the trends and for that matter not so very influential amongst all types of Hinduism.
The conception of "Sarıları Khıla Idarı Brahama ', "All this is Brahman and all forms of life and existence being considered as sacred and holy as pointed () ut carlier, are certainly anti-illusionistic in outlook. But this should not be confused as pantheism (all God-theory) either, because it is to be noted that Brahman is not identical with any God. Rather, there is a definite trend in this so called monism to transcent all ideas of gods or goddesses. I say deliberately Lihat this trend is a rend of so called monism because there is a definite stral Ild of though I here which sceks. Lo transcend all *isms whatsoever. The conception, strictly speaking, is that of Advaital or Adwaya (Non-duality) rather than of one reality or Ekatva. According to this ideology, thereføre, until and unless one transcends various 'isms", injunctions and prohibitions in day-to-day moral and religious life,
losophy (First Indian Edition, 1967), p. 206.
Page 109
that is unless one gets beyond duality, he is not to be regarded as the perfect man or the jivanmukta. L SL HHTGHHaHHL CHCY tLLGGLHGH LLLE LLLLLLLLY LLLLLL HHHLLLLLLaLLSS How can there be any injunction for one who has transcended the three gunas Here is a type of nonistic thought that transcends al popular varities of monism with which we are acquainted and a religion transcending religious dogmas of all sorts, LLa HHHLLLL LLLL aL a HHHLHHLHHLSLLLSLLLCLLS CCCLGGLEEJJS " monistic trend tending to transcend all 'ism' DD LLtaSaKCLLS L LS LLLLLLaLLLL S aLLaLaL tLt S LLLLL SLaLaLaLLS The conceptions of Nistraigurya, Shirap ra jirra, TTGGLYLL LLLLYLGGHYLHCLL L auLaaaaLaL LLLL LLLLLS S LLLLLL in Hindu culture cannot, by any stretch of imagination, be regarded as involving either a religious form of life or being wedded to any speculative dogma of monis III, dualism, pluralism and the like. The freedom conceived here is unique of its kind in the history of human civilisation. It may be reSarded as secular in its outlook provided it is uLa LLa HHaL LLLL LaaLLLL LL LLHa0 LaaLLLLLLLaaa S aLaL aHaaLKS Ved in it, It is transreligious and even transsecular in this sense. This is not a passing phase but a significant and persistent trend in Hinduism which is antagonistic to all forms of 'isms' including Hinduism, popularly so understood. Wiewed from the stand point of religious and moral values it may be regarded as a transcendental form of secularism which I would prefer to call simply franseendertal sectilarisen. This is one of the unique contributions of Hindu thought to the world civilisa
III. Π.
A word here by Way of clucidation why it is regårded by me as a form of transcender tal seerklaris . It is secular for, as mentioned earlier, it is not tied to any religious dogma or bias whatsoever, But at the same time it is not seculat in the ordinary sense of the term als it deliberately a voids a || 'isms' including the so called spiritualism, secularisin and the like and is usually based con cor associated with a transcendental variety of monism subscribing to the view of non-duality of existence. It is thus a typical form of secularism which transcends all its popular forms and varieties with which we are acquainted in our normal discourse. This largely
3.
B. Russell. A free Marr's Worship and other Essay
4. L. Wittgenstein, Philosop/rical Ir71'est igar fors, trans
Part I, Sect, 593,
justifies the title of "transcendental secularism" given to this typical philosophy of vallic developed L LLLLLL LLLLL LLaaLLLL LLLL L LHaaLLL LLaL S LS LLLLLLaLLLLLLL ПНПifestiting.
LLaLLLLLLLa LaELLS GHaa LLLL La aLLLLL LLLLLL of this century, speaks of bowing "" before the inevitable in Oriental subjection' which according LLLLLS LLL LLS LLLLLLaLLLLLLLaLaL LtLL tLL LLaaL KLLLL religion of the savage and which, he recommends, needs to be replaced by what he calls "the free man's worship'. But this conception of "a free man's worship' in Russell, strangely encugh, has a striking resemblance with What one of the greatest exponents of transcendental monism viz, Sarkartar's, had anticipated in his well known conception of ji vari FPTT A kiti cor freedom in the flesh, "A main cause of philosophical disease", said Wittgenstein, another great thinker of this century lies in 'a one-sided diet : one nourishes one's thinking with only one kind of example. This is not only true of philosophy and philosophers : this is also true of intellectual pursuit in any discipline. It may be designated as "a disease of the intellect", a sort of intellectual myopia produced by that one-sided dict of which Wittgenstein speaks and which in its turn makes us perniciously fall in lovci, with that one-sided diet Incore and more te thic exclusion of other whole-some food. This is equally true, I should think, both (of Russell’s renmarks Tegarding " Oriental subjection" and of glib remarks such as that everything that is desirable or is of the highest value is oriental and was already anticipated in the East, I do not want to commit the same mistake here and will try my level best to carefully avoid this intellectual disease to which We are all prone.
Oriental subjection as Russell understands it, is of course not entirely pointless. It IIlay find some corroboration in the historical facts and the social phenomena, and may thus ble Illot wholly baseless. But it the same time it call be asserted with equal force that the "free man's worship of which Russell conceives is not entirely novel to us trained as we are in the L radition of jïw'Tri Y Fflink rai o'r st it agraria deriving its inspiration from a unique
í (Unwin Paperbacks, 1967) p. 17 ated by G. E. M. Anscombe (Oxford, 1967)
37
Page 110
type of monism in Hindu thought which I have designated as transcendental Illonism. I do not however, by any means suggest that the two conceptions are identical: I am here only pointing to certain striking similarities between two conceptions Which are other Wise difTeren.
I can do no belter here than to quote Russell to prove my point, "To abandon the struggle for private happiness, o expel aleagerness of temporary desire, to burn with passion for eternal thingsthis is enancipation, and this is the frce Illan's worship'. Some of the characteristics of a Sthitaprajna as depicted in the Bhagavad gira have undoubtedly a striking resemblance with this conception of freeman's Worship in the above passage of Russell... " Prajahāff Jula kamäh vừr"#I CLTLLLLLT HLGHLHHLGTTCHS GGGLHHLHHLLLLHHLGLGGT LLLTG LLLYLLYS
δ
What is the fruit that ht If at the feet of Him, w DLJB reverence be
5. Russel I, MEpic,
3.
N.
Iman knowledge gives, ho is pure knowledge, | not paid ?
prajna stadoeyare' etc. i.e. when one abandons all his desires and remains satisfied Within his self he is called a sthiraprajna, says the Gitar, This makes us see some of the significant implications of transcendental III conis IT in traditional Hildu thought which is as old as human civilisation and is consequently separated from the era of enlightenment to which Russell belongs. The point which I want to make here is that free man's worship, in some of its significant aspects at least as mentioned above, is already anticipated in the conception of ii var raukta and shita praja III of Hindu thought and that Russell's notion of Oriental subjection therefore needs to be thoroughly modified, or at least qualified, in view of this unique type of monis in highlighting what I would call transcendentally Secula vales.
Page 111
It is possible to take two different kinds of litude towards the fact of the existence of a variety religious traditions in this world. One is that there can be only one Religious Reality there ght to be only one religious faith believed by People the world over. This is because the Truth out this One Reality cannot but be one triuh. set of consistent propositions ; this [Tuth Cannot He distributed among a lot of propositions which Ter and even oppose one another as doctrines helonging to different religions do. Those who helieve this, find this One Truth (the Absolute Luth, being about the Absolute Reality) in the elief system of their own religion, the absoluteness of this truth being guaranteed by its being revealed God himself. Two kinds of belief follow from Esposition, (1) only what is "The Truth" should est, false things have no claim to existence and ey should not be tolerated. (2) If people perst in believing in things false it is their affair and a tional attitude requires a liberal approach-tolestion of other people's choice, however deplorable that may be.
The other attitude is that there is no religious leictrine which containis The Tritithe about Religious Reality. There is no doubt of only one Religious Reality but this Reality is not such as can be coneined in one proposition or a set of consistent ropositions. Human language is so devised as to be able to cope with finite and limited characterstics and it does this by making sure that each oncept includes some characteristics but excludes their opposites, If the Reality we are concerned
University of Sussex
with is all-elibracing, language can begin to grasp its fullness only through paradoxes which give opposite attributes to the same thing, not through a consistent set of propositions. What we actually say about this Reality in a religious doctrine then contains only an aspect of this Reality and not e l'hole tri, a Indi different doctrines can emphasize different aspects of the same Reality. These diverse doctrines may thus all be acceptable none as the Trish but all as aspects of the truth in the same way as differing Statellents made about one man by his wife, children, friend, enemy and so on are all acceptable as being about him and equally applicable. There is only one statement about this Reality which can be taken as "The Truth; it is the statement that Religious Reality is Infinite and Absolute. But this is accepted by all and religious traditions are diverse because they say much more than this when they relate this Absolute and Infinite Reality to the world of man's experience and his values. If all religious traditions are seen as making contact with Religious Reality but from different perspectives they can not only co-exist and be tolerated by one another they can be accepted as valid, equally with one's own tradition, notwithstanding the fact that one prefers to follow one's own, in one's religious life.
So religious pluralisill may mean two things. (1) Co-existence of diferent traditions each tolerating the others' presence but without accepting that there is any truth in them. (2) Co-existence with acceptance that each has its own truth about the same Reality. It is specifically this second kind
39
Page 112
of pluralisill that we find in the Hindu Religious Tradition.
There are als We know a number of religions in the World practised by different groups of human beings and these religions are both similar to and different from one another. Amongst the major religions We CäII Find ole kiTId of distinct divisionbetween the three semitic religions on the one hand and Buddhism on the other, Judaism, Christianity and Islam all conceive of Religious Reality as God: LLaL LS LaLLLLLLLLHHHSS aLLL LaaaLL aLLLLLLLaaS Laa LaLLL LaLL LLS nothing through the sheer power of his will to realize El purpose. The purpose is to grant an as an individual being, but living in the society of others. everlasting happiness in heaven which happens after death. So the object of ran's religious search is immortality and Lunio II with God, But there is also a proximate objective as well and this concerns life here on earth. The object of religious pursuit is also to build an identifiable community of human beings, Well-knit through faith in a dogma. (or a specific set of beliefs) and through the following of certain moral rules and principles like charity, justice and love.
Buddhism does not think of Ultimate Reality as a Person, the creator God, whose will is directing Innan's affairs on earth, In its Theravada variety the Ultima te is simply a transcendent state where all suffering has ceased, this stile being called Nirvaria and Iman achieves this by his own effort : nevertheless there is nothing individual about this Stale. Theravada thus bypasses the question of Where it all comes from which is given some recoginition in Mahayana. In the Mahayana variety Ultimate Reality is conceived as emptiness-as the state of nirwa na is in The Twaida-bLL OLI L. Cof this emptiness the World of becoming happens.
The object of man's religious search, here as in Theravada, is not an everlasting, happy life as an individual in heaven but a state of realization (prajna) here and now in which the individuality of man is overcome and enlightenment about Reality both as emptiness and fullness, is reached. The specifically Buddhist conception of religious practice does not concern itself with the securing of this worldly goals. No doubt it places great
4()
emphasis on morality, especially compassion, as a way of achieving transcendence but this-world oriented goals of life which are non-moral are not specifically included in religious pursuit. Buddhism as an imported religion has however allowed the practice of previously existing religious forms that are devoted to these ends, like worship of Taoist deities in China, Shintoism in Japan, spirit worship in Burma and Sri Lanka and so on through which these other religious objectives are pursued in a Buddhist society.
What is called Hinduis I is lore a common platform for a number of different ideas about Ultimate Reality and for a number of different objectives that men pursue in their religious life and this religion may be said to constitute a middle position between the monotheism of the semitic traditions and non-theistic Buddhism. We find the conception of Ultimate Reality as pure, undifferentiated spiritual energy (Brahman) out of the functioning of which the manifold of creation happens as this energy manifests itself at different levels through different name, shape and work. But there is also the conception of God as a Person alongside this non-theistic conception of Reality. However, between the conception of God in purely monothicistic religions and the conception of God. in the singular, in Hinduism there are fundamental differences. God as the Supreme Being can be conceived as one or other of the three divinities Krishna, Siva and Kali (Mother Goddess) and these divinities do not show exactly the same face of God. Also God here as in the conception of Brahman becomes this world Which manifests a part of his being and it is not something separate from him. The World is created lot to serve a specific purpose but for sheer display or manifestation of all possibilities of finite being that are inherent in divine energy. Furthermore, this idea of One God did not make this tradition abandon the idea of gods as is done in monotheism. The gods conceived as guardians of natural phenomena and human values such as sun and the rain, or health, Wealth, birth, beauty, learning, success and the like are nothere thought to be a challenge to the power that is God's, for they are nothing but manifestations of the same power at a level which
Page 113
is higher than that of humanity but lower than the Ultimate. The practice of religious life has two kinds of objectives, this-worldly and the transcendent, Adoration of gods has to do with man's enjoyment of this worldly values of life which they sy Imbolize and as this is not outside the province of the play of divine energy polythestic worshipping is not looked upon as superstition. Transcendent goals are of several different kinds. There is the conception of going to heaven and enjoying unlimited pleasures that obtain there; but this is still not the ultimate end of religious search. That end, as in Buddhism, is the realization here and now of a transcendent state. This may mean identity with Brahman or God whereby man loses his particularity and becomes one with Ultimate Reality itself or it may mean simply the realization of man's own nature as transcendent spirit (as in Samkhya-Yoga), The Hindu religious tradition thus harbours a good deal of variety within itself and it cannot be understood simply as one thing or the other – polytheistic, monotheistic or nontheistic.
Monotheistic religions believe in one truth that is absolute and the two monotheistic religions, Christianity and Islam are prosclelyzing religions the ultimate object being to convert all mankind to one faith, the true one, Religious pluralism in the sense of acceptance of all religions as valid is inconsistent with the practice of proseletyzation and conversion. Judaism too, as a monotheistic religion, believes that it is only through this faith that God has Te Wealed himself to la Inkind but because of its belief that the Jewish peoples as a particular ethnic group have been chosen by God for revelation it is not usual for this faith to proseletyze. Now despite this monotheistic belief about the one true faith it is becoming increasingly acceptable to people in monotheistic traditions that all faiths should be tolerated, so religious pluralism in the sense of tolerance and co-existence can be found everywhere these days although pluralism in the sense of acceptance of the validity of others is difficult consistently with the idea of exclusive revelation and absolute truth such as all monotheistic Teligions .laimם
As for Buddhism there can be found within it the concept of mithyadristi, falsc opinion, and to
C-6
the orthodox Buddhist belief in God will be one such false opinion, it being something on which the Buddha's teaching is not based. Buddhism too is a Imissionary religion that believes in conversion, nevertheless its disapproval of other religious traditions is not backed by the kind of zeal that Imo Ilotheism used to display and it did not find it difficult to co-exist with indigenous religious traditions of cultures which adopted it.
The idea of proseletyzation or conversion does not exist in Hinduism although a particular section of Hinduism called the Arya Samaj instiLuted a purification procedure in the 19th Century whereby Hindus who have been converted to Islam and Christianity could be taken back to the Hindu fold. No doubt an increasing in LIIIber of Hindu Gurus go abroad these days, The object however, is to preach spirituality and not convert ing people to Hinduism, the spirituality that is preached being capable of being practised by anyone since it is independent of belief in Hindu gods (or the Hindu concept of God).
AS THEre are within the Hindu Tadition a IluТП ber of ways in which man can think of Ultimate Reality and a number of ways in which he can practice religious life this tradition did not develop the idea of ' the one true faith. Naturally it has no difficulty in accepting the co-existence of a number of religious traditions other than its own L LLLL LLLL L LLLLL LLLL KLL KLL LaaLLL GLHaL L0S LLYLL LLLa LaaaS LLL LLaaaa GHLL LHHLLaaLLL LaaLL L LaLLLL0 HHLa hawe its own Preferences and even particular biases within the tradition that give some forms greater value than others, No doubt there are people within the Hindu tradition who believe that the thought of the Ultimate as LII) differentiated Oneness represents the highest understanding of Reality. But it is by no means the case that every Hindu believes this. Furthe Timore this Lunderstanding can accommodate all other understanding, including the idea of God, as dealing with the Ultimate at the level of manifestation and so it does not have to label these others ways as false; only, they are taken to represent a lower degree of the truth. Others take manifestation as part of the Ultimate and so they do not accept that the truths that belong to this level are any less valid.
A1
Page 114
În any case everybody holds that there is no contradiction in believing in the One and believing in the Illiny and the statement that which is One is also the Tiany is found in the most ancient of Hindu scriptures, the Rig Weda, Throughout this book ideas occur to the effect that which is One the Sages call by many names, or that the poets shape the same Reality in many ways. There is then no problem about the One and the many belonging together.
LLLLamLL LLLL LLL LLLLaLL LLL LLLGGLaaaLLLLLLLLJSLLLLL LLaaLLLLaaS theism insists that religious Reality, is One God. and the many, the gods are false-the religion practised everywhere, including Europe and the Middle East, was polytheistic-polytheism being a faith that does not deny the One but prefers to Worship the many as being of more immediate concern to man in his day-to-day living. Those who needed to see this Reality as One practised what are called 'mystery religions' that existed Within the polytheistic cultures. The attitude of polytheism is not only that different religious traditions can exist together but also that traditions can freely boTTOW, from one another. Hinduism despite the importance that the idea of God (in the singular) has in this tradition a strong polytheistic component-the only major religion to have this-but there are other reasons why this culture could retain its tradition of pluralism. The Hindu tradition is decentralized, because as a tradition it grew as a part of an ongoing culture (all polytheism is of this nature) and was not founded by a particular person (or group of persons) at a particular time in history. A religion is founded only When a specific insight developed by one person, QT El specific revelation received by him is seen as trLic in contrast to prevailing attitudes and beliefs which are found to be Ildt true.
The Hindu tradition developed piecemeal, differently at different places, in a culture that was spread over a wide area and all insights found in it were accepted as part of the tradition since there was no institution—such as founded religions have-like a church, an organized clergy or even an association, run by strict rules, of monks the acknowledged leaders of the religious community, which had the job of monitoring belief. It
42
does not have a holy book (or even a prescribed set of therin) that contains a particular dogma cor doctrine that Hindus are required to believe in. Religious authority is Wested in the Wedas, but there is nothing that the Wedas do not talk about and that too in an unsystematic manner and they Were no IIleant to be general reading. There is no institution of preaching or Leaching in Hinduis III and people just pick up beliefs and practices as they go along participating in the Ways of the culture with its in numerable religious celebrations. A tradition like this cannot but be pluralistic and being seeT) as very 11 Luch al part of the culture of the Society-and every society has its own religious culture-the question of exporting it did not arise. Of course every religion as an institution is very much a part of a culture and adopting a religion means Ilot List adopting a belief systell it means adopting a great deal of the cultural pattern of the tradition where this belief system originated. However when a religion arises as revelation from LLaLLL LLLLL Laa LLLL LLLLHHLLLLLLL LLLLLL HLLLS LLLLuuu are intertwined become a part of revelation too and they are seen to be as much for export as belief itself.
Hindu pluralism is also related to the fact that what is called the Hindu tradition is not even the sile Outcome of one cultural patter. It is an amalgam of three originally distinct cultures, the Dravidian culture (called the Indus Walley Civilization), the Wedic cultu Te of the so-called Aryans and the aboriginal tribal culture of India. The immense wariety that this amälgam showed could be held together, as they are within Hinduism, because it had the benefit of the philosophy preached by the Wedas-that which is One has many faces, and the sages call it by Illany names. The variety also brought the insight that different peoples have different objectives in engaging in religious activity and they are all acceptable as part of the tradition. Some Want a good life here and their polytheistic Worship of gods relates to this ge3äll ; but there is illo Teason why this must be considered Wrong as life here is not outside Reality and what goes on here is not falsification but affirmation of this Reality. Some wish for transcendence, what goes on here being not enough for fulfilment and this too is equally acceptable to society. The differences of
Page 115
these objectives are understood via the idea of differences of competence. There is nothing in which all are equally competent and each finds his her own level of competence and pitches the objective accordingly, good life here and its enjoyment as divine gift, life in heaven, identity with the nondual reality and even union with God. Differences of competence however are not arbitrary, they happen as a result of actions done in a previous existence and are therefore to be looked upon as. natural. The ultimate goal of this tradition is no doubt moksa, a transcendent goal, but its acceptance happens as a result of a great deal of preparation such as has to be undertaken over several lives and religious practices even of the polytheistic kind contribute to this preparation.
The philosophical idea that that which is One the sages call by many names or that they shape it in many Ways involves the understanding that religious ideas, doctrines etc. men enter Lain contain al human element as different from the belief found in Inonotheism that a specific set of them comes from God directly. Because human beings differ in their orientations and needs even When they approach the divine, a variety of formulations is only to be expected ; the tradition is therefore not selective and judgmental as monothicism is. However the inevitable human element in religious formulations does not here mean that they represent fancy and bear no truth. The Ultimate is "The all' and men can come in active touch with it in many ways, But its all-embracingness means that Whatever language man uses-and he can use a variety of ideas and metaphors according to his predilection-that can never constitute a full descriptive account of what is beyond measure. Still the doctrine formulated does say something about Reality, even if it does not say it all. That is inpossible in any case, considering the nature of language, so friarely doctrines have to bic transcended too. But they are useful, for man has to use ideas to communicate, to think and to act and the ultimate goal being a long way off, needs a lot of communication, thought and action as necessary steps to full realization beyond language, Doctrines can thus be seen as true if they arise out of contact and if they help communication, thought, action and emotional orientation.
Different formulations and doctrines about the Ultimate also result from different needs that human beings have as groups which may make them see the involvement of the divine in nan's affairs in different lights and from different perspectives. Polytheistic religious traditions no doubt unitic people, those who together use a common set of beliefs and practices, but this unity is more cultural than political and there is in polytheistic practice no pronounced idea of people achieving a common HHHHHaaa LLaaLLLLLLLS LLL CLLL LLL LHHLHaaLLaLaLaL LLL S LLLLS ed to a political need, that of creating among a group of people a pronounced feeling of unity that cones from the pursuit of a common purpose and from the understanding of being ruled by an all powerful sovereign or Lord Who LT ndërta kes to look after the interests of the group in lieu of obedience. And the Jews as a people had this political need. They emerged out of a nomadic existence into an area that had no spare land open to virgin occupation and in their effort to establish themselves they constantly met with opposition in the form of dispersal, exile and the like, Polytheistic WC) Tshipping of gods (a pre-11 como theistic Jewish practice) was seen by so Te, under the circumstances, to be irrelevant and in its place was institute ed the Old Testament idea of God as the Sovereign Lord who can choose a people and enter into a contract with them such that he pro TT1lises them a land already occupied by others provided people keep to their side of the bargain-not worshipping anyone but God himself. This particular image of God as the sovereign who confers on people following him a distinctive identity, and unity, and who looks after them in a selective way against those who do not, continues as a strong component in all the three monotheistic religions, each one of which took its shape in the cultural atmosphere of the ser mitic tradition.
People living elsewhere such as India or China felt no need for such an image as they did not have the kind of political problems the Jewish people-and later the Arabic people-had. In India at any rate there was unlimited land and its lush tropical environment produced more of a cosmic than political orientation in man's approach to the Ultimate, I am not saying that monotheism gives to God's activity an exclusively political dimen
4골
Page 116
sion, there are certainly other things like love, mercy, grace and immortality that Ilan receives from God but the political dimension is also there and it has played a historical role in all monotheistic traditions (and still does). Religions of Indian origin like Hinduism and Buddhism do not have this dimension built into their idea of religious Reality.
If we accept that human beings can legitimately expect to develop their own cultural life in their own Ways and produce beliefs, values, institutions and practices that are suited to their specific needs as a group then we have to accept the legitimacy of
Oh Father
You should listel t0 W ha and graciously bestow it should come to know a
and gain those state | should do good to crea should give joy to alth All the words should gi a|| these CastE and C. and should gain the Moreover, I pray for You to be blended togeth in a formi dewoid of li beginning or end.
44
diverse religious doctrines for people who produce them. It is of course another matter to wish to impose these doctrines on others (or try to make other people share in them) no matter what their needs. The relativism and pluralism inherent in the Hindu religious tradition-a tradition that is lacking in a political dimension-do not generate the desire to impose the same form on all, not does it produce a wish that people who already have a tradition of their own should abandon it and share theirs instead. Whatever its shortcomings as a tradition it can thus contribute to the further development of religious pluralism which is being
increasingly talked about in liberal Societies,
t I pray for
O TE
|| the six ultimate states
s of experience, tures in every possible manner, Iose who approach. The
WE LO
reged distin Citi OS uniwersality of the True Path.
my Owner, and
er and reign Supreme
Titations,
- WALLALAR
Page 117
YIfér"F2ôTT fa,7YI (7
A perpectual paradox rules the world of the humans. On the one hand, we find our world becoming smaller and smaller presenting the happy picture of a unified abode. Science and technology, political concepts and material compulsions tend to bring the peoples of different nations and culLLLK LLLHaS LLLLaaaS LaLLLLLL S SLLLH S rLLL S aaaLLLLLS LLLLa various modes of intellectual pursuits and economical quests give an apparently concrete picture of the oneness of human race. The international bodies like UNO, ILO, WHO and IMF appear to be the living symbols of a harmonized humanity. There are many other finer and subtler disciplines of human thought and emotion such as art and architecture that give us hope and assurance in the prospect of a single, undivided abode for man
On the other hand, there are explosive forces around that threaten our very national existence, not to speak of the ideal in international harmony. In the place of universal understanding', ' community of ideas", "international co-operation , we have unhealthy economic competitiveness, provincialisms, national suspicions, directing the fruits of scientific inventiveness Loward destructive purposes, racial discrimination and material imbalances that pose a potential challenge to any attempt at a Linified human race. The ficar of universal externination hangs over us like a Damocles' sword. There is a universal feeling of disintoxication, disenchantment, anxiety, despair among the people.
The vital springs of this paradoxical situation do not lie in the lack of our material resources,
Associate Professor Institute of Tani il Sturlies. Madras
nor in our intellectual penury, nor in the unsoundness of our political social oT economic concepts, Consequently, the panacea for the ills that eat away the sources of the togetherness of mankind does not lie in, yet another technological revolution, a still greater improvement in the standards of living, Ilor in a more concentrated battle against disease, poverty and hunger, nor in conceiving better politicall o'r econo Illic pattcrns, A liberation from the tyranny of the physical environment will not do. That all our attempts for centuries on these lines have miserably failed to produce universal man is a proof positive of this.
So what is needed is a change, an mutation (to use a term very dear to J. Krishnamurti) in the nature, in the psychic and psychological make-up of Tan. He must be liberated from the diseases of his inner nature-greed, jealousy, vanity, prestige. honour and so on cleased of the baser instincts in him. He has to grow from the level of cerebral consciousness, transcend the fragile world of divided self with its disharmonies and discords to a life of harmony, of inner freedom and love. He must rise above his human intelligence, his physical nature, his mechnistic conception of human evolution and grow into enlightenment, into spiritual realizaLion. There must be an in Ward transformátion in his psychical nature, he must be reborn from his un regenerate condition into a spiritually, morally and socially creative being, "reborn into the image of God." The inner development of Iman, Temaking his inward nature, liberating from the confines of materialism and animal consciousness, growing
45
Page 118
into a cosmic being with the divine spark in him directing and guiding his mundanc destiny, belongs to the descipline of religion, not the religion that has adapted itself to the world, that is divorced from the existing social order, that competes with other religions in a spirit of confrontation and a IarTow-minded provincialism, that still has in it the un creative dogmatisTims and out-dated superstitutions, but a religion that has the universality of outlook, that is capable of helping the spiritual evolution of Illan, that acts as a bridge between the earthly existence of man and the Ultimate Reality, that ultimately makes him the partaker of the divine life.
Such a religion must act in unison with the felt realities of the world. It must not only live up to the unification, nearness brought about and fostered by the extrinsic disciplines of human thought and action such as science and technology, the social sciences and humanities, but also transform this material harmony into an enduring spiriLual connectedness, into universal love and brotherhood, into a unified human family. It must sow the seeds of spiritual unity into the innermost realms of human consciousness, or rather, as D.H. Lawrence would have it called, the deepest physical Ilind, and water and nurse these seeds into a blooming Tree of Universal Life. Though the religions of the world are the different revelations of the Divine, they are all forms of the Supreme. Each religion in its own Way emphasizes the divine possibilities of the human soul. And the Supreme goal of each religion is to help man overconne the conflicts between the divine and the Indivine in himself, between the stream of mind that ideas toward virtue and the stream of mind that leads toward vice, and to integrate his personality. As the Upanisads have it, rightly, even though the types of fuel We use may vary, the flamic is the saile; even though the cows arc of many colours, their milk is of one colour. In the same way the different scriptures are the different manifestations of the one Supreme. As it has been wisely said "God is sought in various Ways and called by various names in the various religions. He has sent various prophets and teachers in various ages to the various peoples."
46
The Vedic scriptures of Hinduism, which constitute the infrastructure of the Wholesome edifices of the Indian spiritual tradition, emphasize thoughout the divine possibilities of man, the need for achieving universal peace based on spiritual unity. Buddism, with its advocacy of freedom from the setters of earth-bound existence, also stresses infinite love for the suffering humanity as the way to enlightenment. It is, in one sense an attempt at reforming and purifying Hinduism, sharing the fundamental tenets of Hinduistic philosophy of like in large measu Te. Jainism in its pristine form talks of the realization of the self and the potential divine stature of man. Zoroastrianisin conceives of a universal religious coIT|1 ITmunity Lihail transcends the manmade barriers of race, caste, culture, and creed. The law of nature in its essence is that all men are brothers, declare the Stoic thinkers. The Jewish Bible while recognizing different attitudes to life, emphasizes in clear terms the inter-responsibility of nations toward one another in the task of achieving a single human family. Christianity exhorts man to practise universal love treating every one as his brethren. Muhammad affirms the unity of God and the brotherhood of Tmien.. Tirukiku rall, the imwaluable ethical treasure of the Tamils speaks of the univer sal principles of love, equality and non-violence. The fact that it is claimed by different religions bears testimony to its cosmic vision and outlook. Thus all religions are ineScapably and unshakably Tooted in the elemental principles of universal brotherhood and god-consciousness. They all ask us to strive for the Ultimate Wisdom, the wisdom of the Unknowable. Helice there is II o Teason why these religions should not act as the friendly partners in the tasks of uniting the hearts of men and leading them on to a collective destiny instead of remaining as the breeding grounds of human discords and disharillonies. There is no reason why these religions should not interfertilize thereby taking men toward spiritual plenty. The great thinkers and prophets of the world have visualized a universal community based on inter-religious
Page 119
understanding. Asoka commends religious concord as a great virtue, Warning the people that they Would be doing a great damage to their own creed if they intend on any irreverence to the creeds of others. Gandhi holds that a sympathetic and friendly study of the different Scriptures of the World is a sacred duty. He pleads with us to regard ourselves as the heirs of the heritage of the whole of humanity and not of any particular nation or religion. For William Temple there is only one divine light enlightening each Iman. Albert Schweitzer conjures up the vision of a unified community living on shared values and beliefs. Arnold Toynbee sees the four living religions of the World as the variations of a single theme."
The reconciliation of various religious faiths is not an ideal, not an uncreative dream. It is not only practicable but also, given the present predicament of the World, is a compelling need of the hour. There is absolutely no opposition between this religion and that religion. The deeper layers of all religions reveal, as pointed out already, a remarkable spiritual unity and similarity of approaches to the way of salvation. Also the ultimate question of our moral existence is not Whether we belong to this sect or that, one creed or another but whether we belong to the side of the good or the bad. Therefore the conflicts and turmoils arising out of different faiths are the sure offsprings not of genuinely irreconciliable, unique systems, but of the cruelty, the dogmatism of the individual minds Wherein dwell these beliefs, What is required of us, if We wish to see the vision of our seers and prophets of a unified human race to get translated into a living reality, is to liberate ourselves from the tyranny of our inner nature, from our intolerance and exclusiveness; We should adopt an attitude of forbearance and understanding giving Lup "" olur notions of chosen peoples, chosen nations and chosen creeds, which are after all not invincible. We must allow our faiths to be further enriched with the interaction of other faiths by accepting the valid features in other religions with an open, un
* Brief summaries of quotations in Dr. S. Radhakrish
conditioned mind. We must understand that the spirit of alienation and hostility no religion in the World is composed of and that no religion in the world is foreign to mutual respect; no religion propagates disunity of human Souls. And finally, no religion has uttered the last word yet. Hence an inter religious harmony and thereby the creation of a moral government of the world is not an impossibility.
The physical reality of human nature is that every man, every group, every religion or culture is passionately." Addicted to a superiority complex. There can be no denying the fact. We are both sociologically and culturally characterized by a possessiveness which it is difficult, if not impossible, to overcome. This applies of our religious life also. We hold our respective religious faiths dear to our hearts. We are so proud of our creeds. doctrines and practices that we would not for life allow them to be overshadowed or obliterated or superseded by other creeds, however superior and "nearer to Truth they might be. It is a question of non-rational attachment, involving one's deepest emotional and spiritual centures, and it can never be subjected to the analyses and questionings of our ratio Ilall mind. Besides there Te differences at various layers among the religions both in theory and practice. Some of the aspects of dissimilarities arc fundamental in nature, But, as hinted at in the opening lines, in this World of inter-dependence brought about by the universalization of our scientific and technological ingeniuity and by our material necessities, we cannot afford the luxury of än isolated existence, INTER CONNECTED NESS LLLa LLLLLLaL aLa S aa KLLLaLLLLS aaLLLHBH LLLLL LaLLLLLLL govern not only the male-female relatedness, political and economical interaction but our spiritual life also. The history of the World abounds in examples of the misery, and the blood-shed We have suffered because of Our intolerance of other faiths, of our dogmatic, fanatical attachment to our own faiths. The havoc Wrought by the opposition and confrontation of different religions
an’s Religion and Culture (Orient Paperbacks, 1968)
47
Page 120
is too well-known to need any illustration. Also lowing and un lowing cannot go together, That "I love God and hate my brother" is native to no religion worth the name. Our conviction of Superiority, our claim that ours is the true representative of the Divine message should not stand in the Way of our sympathetic understanding and appreciation of other religions.
We are first and fore lost a hullan race, he inhabitants of a h LII Tuan world, Our primary obligation is to the mankind. Mankind is one just as the Ultimate Reality is one. The achievement of the oneness of mankind, a unified human family completely free from the forces of death such as cultural and religious discriminations, racial superiority, linguistic and nationalistic compartmentalisms, a joyous reconciliation of the members of the human family is our ultimate goal, Fraternity and mutuality in materialistic and mechanistic te TTT1s will not do. We need a spiritual fellowship among the humans based on shared values, beliefs and convictions. This spiritual fellowships is possible
4.
I am always medi as the Chief Who as Mother, as Fa ais good SUCCOLI TI as my LWO eyes, as Life of my life, as Sawings for tir as Unique One S Weet to editāti Your Sacred min the delicacy of m and the Way I ext
only through a "blood-relationship' (to use it after Origen) among the various living Faiths of the World. After all, it is the religions through in their unique and individualistic ways that sustain and nourish the spiritual life of mankind; it is they, through their Scriptures born of the intuitive vision of the timeless seers and prophets, elevate men from their uncreative Inundane existence to an awareness of the potentialities of their spirit, an awareness of the Divine spark in them; it is they that work for a nexus between co LIr spiritual and Imaterial selves on the one hand and our spiritual self and the Transcendal Being on the other. Hence a meaningful co-operation among them is of supreme importance. It is their creative interaction with one another, their inter-fertilization that can ensure an enduring peace to this conflict - ridden world, that can bring to the earth an atmosphere of tranquility-conducive to the coming together of human hearts and souls, that ultimately, can ensure a universal human family, a world order, a harmonious spiritual community.
ra--
a ting on You only knows no equal unto Himself, her,
ir who holds me up,
les of need
Լlք0ո : knows
mind You dwell in, st (here on earth).
— WALLALAR
Page 121
Gopuram at Madurai Meen
akshi Temple, South India.
Photo . W. Sundharatingen
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Binudugsimulan
Zエ
Departre of Religion, Unive
Introduction
Contemporary thinking is increasingly being shaped by the processes, models and categories of the natural sciences. For many of our contempoaries 'true" is equated with "scientific "-and scientific' means that which has been established through the methods of the natural sciences. It ould be futile to oppose this trend and to try to re-establish a pre-scientific humanistic terminology. In many areas the natural sciences have helped is to gain a deeper understanding of our World and they have attracted the most gifted intellects in our century. The representatives of traditional religions-if they desire to remain a voice that is being heard-have to come to terms with the new situation. They must incorporate into their worldview whatever has become a definite change of persrective. Some of the most advanced scientists reach back into pre-scientific terminology and fill eith new meaning words that had been used by classical and medieval Writers.
An encounter between Hinduism and Christiaity in the twentieth century necessarily differs from encounters in former ages, Since the natural sciences today provide some kind of neutral and universal frame of reference, (almost) regardless of reed, race and tradition, its categories of interretation may prove useful in a re-interpretation of eligions.
ble Idea of Complementarity
The concept of' complementarity is certainly lite old and had been applied in a great many
C-7
menuta rity gf Churstant 2умуунда
siri af Marnīroha, FVīru rīF7eg. Cửrraidd
different context:5. When Niels Bohr Lised it to resolve the paradox that resulted from an application of macrophysics (classical) to microphysics (quantum) it received a new meaning. The precise problems were:
(a) the impossibility to simultaneously determine position and molentum of an electrill.
(b) the impossibility to determine whether (light and natter) was of the nature of wave
cor corpuscle,
By opting for ' complementarity o Niels Bohr established a category of explanation which includ cd both aspects and transcended it at the same time, Bohr himself was convinced that the principle of complementarity could be applied to a wide area of Scientific His Well als non-Scientific Concerns,
Robert J. Oppenheimer explicitly stated that complementarily was one of those things We have learned in atomic physics which provide us with valid and relevant and greatly needed analogies to human problems lying outside the present domain of science."
In the area of the relationship between different religions so far three alternative views have been developed, for which specific examples from Hinduism and Christianity can be provided.
1. A fında II lentalist exclusivis III :
Beginning with certain interpreters of the Vedas, for whom all non-Hindus were simply
49
Page 126
inlecchias, up to contemporary fanatics, who would like to turn India into a Hindu theocracy there were always Hindus who, based on a fundamentalist understanding of their sacred books, Entertained exclusivist ideas of religion, They have their Christian counterparts. From Tert Lu|- lian, whose motto "What has Babylon to do with Jerusalem became the watchword for centuries of Christian narrow Illindedness, to Barth for whom Christianity was so totally different from all religions as to make it impossible to even compare it. with them, there have been (and there are) advocates of an exclusivist fundamentalism among
Christians.
2. An irenic LiveTSäilis II :
In contrast to the confrontational attitude just described, there are advocates of an extremely irenic and conciliatory approach, who would consider all religions to be equal, all paths to be the same, all differences between religions but differences between words and not of substance. This irenic univerSalism may have the majority of its advocates among the Hindus (Ramakrishna Paramahamsa, Bhagwan Dass-to mention just two prominant representatives) but it has some supporters also in Christianity. K. Rahner's theory of the "anonymous Christians' may not have been intended as a counterpart to Ramakrishna's "all religions are the same", but it certainly is used in much the same
Way.
3. A fulfillment-theory :
Intended to provide some middle-position betWeen the ext:Telle cxclusivist and the Lliwersalist theories, the fulfillment theory operates on the I Christian side with a model which was used by Jesus to describe his position vis-a-vis the traditional religion of his people.
When questioned about his new teaching he explained that he had not come" to destroy but to fulfill, J. N. Farquar described Christianity as " the Crown of Hinduism in the early part of our century; for R. Panikkar Christianity is the reli
51)
gion over against all other religions, and he tries to show to the Hindus their unknown Christ.
S. Radhakrishnan reversed this view and eloquently described Hinduism as the historically realized religion of the spirit" of which traces
can be found in other religions, Westiges which even historically would converge on Hinduism.
While not denying the point which all of these theories tried to make all of them are deeply flawed. Fundamentalist exclusivism is blind to the pluralistic human reality. Trenic Universalism does not account for the histories of the different religious traditions. The fulfillment theory suffers Linder the odium that it appears to ' the other side as
In Warranted arrogance.
On top of it all these three groups of people operate with theological categories that come from Within a specific religious tradition, presupposing thus in fact that this particular theology is the one and only norm, by which all others must be measu red. Overt against this, the theory of complementarity implies :
(i) The acknowledgement of a real paradox in the relation between Hinduism and Christianity, i.e., the categories of the one tradition cannot satisfactorily explain the Other, and vice Versa.
(ii) The acceptance of a true mutuality between Hinduism and Christianity, i.e., A Chris
(iii)
Hinduism, i.e. it is impossible to synthesize the two traditions within any existing framework of concepts.
Page 127
(iv) The admission of the fragi Tentary and " incompletic " na turc of each tradition, i.e. both Hinduism and Christianity must remain open for the whole, which they reflect, but which is lot identical with their particular nature.
Thus in a parallel to the situation in which N. Bohr found the concept of " complementarity fruitful and enlightening, a complementary Lunderstanding of the relationship between Hinduism and Christiапity, would accommodate the dynamic as Well as the static dimensics of these two traditions. would make it possible to maintain continuity as well as discreteness. The application of the principole of coill plementarity o Il a ny of the central concerns of either Hinduism or Christianity would reveal how much can be gained through this process of discovering Truth behind the formulae, which Tather wei than disclose reality,
The idea of complementarity does not support a game-theory of religion-it remains relevant only to the extent which one is able to maintain the status of truth-knowledge connected with Statements established by traditions concernng ultimate questions.
By way of "live examples of an applied complementarity of the kind described-with admitted limitations, of course-one could point
OWards Mahatma Gandhi and Rev. C. F. Andrews. Both understood their native traditions, sheding
light on both and gaining a notivation for action deeply meaningful for both sides. If any such
Oh Great Effulgence o' Who as Ether within t as Ether amidst the eth
intimätely si| it |
proof would be needed, their life's work would be an apt demonstration that complementarity' is not only a better theoretical model for describing the relationship between Hinduism and Christianity (and, by implication, of all other religions), but also a pre-requisite for responsible public action in our pluralistic World.
Corollary
After having attempted to apply a current physics model to the interpretation of the relationship between religions it could prove to be of some interest to show how a current model from the lifesciences could be employed as well. This is done under the assumption that natural laws are universal and that higher foTTims of organization exhibit a II the features of the lower ones plus their own,
Viewing the different religions as parallels to the different species of living beings we arrive at the conclusion that the differences in religions are not only an empirical fact but perhaps necessary for their mutual good. An environment with two few species is ecologically unstable. Lack of extra-specific pressures on further progressive deveopment induces regression and produces a suicidal intra-specific competition. If religions are truly alive, they do follow the laws of living organisms also insofar as they possess a growth -mechanism (osteoblasts and ostcoclasts operating in Imut Lality). And there is the need for change. The direction of change is determined by the reaction to existential pressures on the level on which they are perceiv. ed. All this would indicate that the future of Teli
gions is Open.
f Grace
1E Ether,
- WALLALAR
51
Page 128
THE TASK OF .
O BFlärät :
Forget mot that the ideal of thy Woman hic forget not that the God thou worshippes the all-renouncing Shankara, the Lord of forget not that thy marriage, thy wealth,
are not for thy individual persona happi forget not thou art born as a sacrifice to forget mot that thy social order is but the
Motherhood ;
forget not that the lower classes, the ign cobbler, the sweeper, are thy flesh and
Brother:
"the soil of Bharat is my highest heaven, and repeat and pray day and night, 'O Mother of the Universe, wouch Safe Imanlı Of Strength, take away my Weakness, t
make me a Man"
RE-GENERATION
od is Sita, Sawithiri, Danmayanti ; is the great Ascetic of ascetics Uma : thy life are mot for sense- pleasure ;
ESS; the Mother's altar; i reflex of the Infinite Uniwersal
orant, the poor, the illiterate, the
lood, are thy brothers.
the good of Bharat is my good'. To Lord of Gouri, O Thou ings unt0 mg O Thou Mother a ke away my un manliness, and
SWAM| WWEKANANDA
Page 129
ZDAr. V.A.ZDAFUMá1cSA-/\
EFF"
It may be helpful in dealing with this topic, "Hinduism in relation to social problems to start with some preliminary considerations Tegarding the component parts viz., Hinduism, Society, Problens. Hinduism is said to be not one religion so much as a group or parliament of religions. It provides for the needs of aspirants at various levels, from the beginners to those in advanced states. Indeed, it keeps the door open to the atheist and the agnostic also. Atheism may be the starting point of the religious quest and may lead on through states of suspended judgment (agnosticism) to the joy of affirmation. Again, denial and doubt may assail even those of strong faith once in a while or even every now and then. Apart from the probability of his own progress, an agnostic or an atheist may be a challenge to our own faith, Indeed, he may be ourselves in our moments of denial and doubt. So why keep the atheist or agnostic at arm's length ? It may be said that Hinduism may be more appropriately called Vaidika or Sarataria Drift. Pidiki is What is based on the Pes. It is salutary to remember that in addition to the four Pedas, the records of all authentic experiences of the Supremic Reality are also the Verdas. Sarataria
is what is eternal or perennial. Thus Hinduism stands for what is very comprehensive in its scope and range.
Society generally Ileans a large group of people with a particular organisation and shared customs, laws, etc,
AA477//
tis Professor of Philosophy, University of Madras
But with its doctrine of Katrict and rebirth, Hinduism would take beings at all levels as constituting Society or one family-from a stone in a
nas cent state to the Inost highly advanced souls. Thus we hawe our dutics and Tesponsibilities to every
thing around Lls, visible and pulsating with life or invisible but existing all the same. Is it farfetched to think of Ecology in this connection As for spirits, those of the past and those of the future hawe also their claims OI 1 LIS.
Regarding problems, we have those at the material and physical level-not only to provide for physical or material needs but also to keep the natural resources in perpetuity, not Tun through them at a prodigal rate. We may not recklessly cut down trees and deplete forest Wealth or dynaInite rocks and hills or scoop out mineral Wealth from the bowels of the earth. We may not waste water or Tallil to make it available to a II which need it, There is such a thing as nature's economya purposive adaptation in nature, so that even snakes have their role in maintaining natural rhythm. So, we may not kill What we fear. Thus ahini sa, to whatever extent, is a practical necessity, We have to provide for the upkeep of birds, aniIllals, etc. The handful of cooked rice that we throw to the crows is symbolic of what we owe to the sub-human kingdom even as naivedya is a token of what we owe to God and to departed spirits. Similarly, veterinary services, on the preventive and cu rative sides a Te a Part of ou T social
53
Page 130
obligation even as succour of thc sick is at the human sevel. Pre-nálal care also is called for at both the human and sub-hullan levels.
What about qualities chiefly associated with our relation to fellow-humans, such as kind thoughts, Words and physical deeds 2 Do they have a place in our relations with sub-human beings It is said that sub-humans also respond to then. An average person may not feel like fraternising with Wild animals. Yet, how is it that saintly persons move freely among wild animals and poisonous reptiles without being attacked ? It is because these persons are free from fear and hatred. The Utopian dream of the lamb lying down with the tiger may yet be realised. In other words, social harmony must include harmonious relations with the sub-human World also.
Classless, Casteless society; Liberty, Equality and Fraternity-these are fine ideals. Many have endeavoured to make them a reality. Different political and economic systems are tried to usher in the millenium, How can Hinduism with its acceptance of Varia and Asrania and commitment to the doctrine of karma help in solving social problems ? Does it accord sanction for equality of opportunity in the intellectual, economic and spiritual spheres In the eyes of the Law, all are equal. However, one will benefit from an opportuInity only if one has the capacity to do so. Thus, no one should be legally debarred from any sphere, intellectual, Vocational citc. All the same it is desirable to have suitable methods of discovering the potentiality and aptitude of individuals so that they may be given training and employment to develop these. They could thus make useful contrihution to society and have a sense of fulfilment while doing so. Arithmetical adjustment of opportunities will result only in persons being pushed into fields where they are misfits at work or where they work without that joy which should result from their total identification. With their Work, Varrain our country or Platonic division of society in its pristine conception is not based on birth or
54
caste, Asraria principle is helpful in adjusting to various stages of life. Preparation for life, life and participation in Society, gradual withdrawal, so as to give place to the next generation and what appears to be total withdrawal but is really a total identification with the Weal and Welfare of all life-these are the four stages or asranas. We have Geriatrics, as a special branch of Medicine now. May We not say that the as Faria conception calls for attention to all stages of life ...Thus, Para and Asrania, liberally understood, would require us to discover our talents employ them in a manner that is at once socially useful and personally satisfying. It would help us to go through life understanding and discharging duties appropriate to each stage.
Do We have freedom of action Does not our Karza decide for us in advance what life is going to be ' If so, how can we make any progress ourselves or contribute to the progress of others ? We have to remind ourselves that Karla is of our own making. It has three aspects. What is gathered together by our past deeds is Saricita. Of this accumulated totality, that portion which has to be experienced in our present life is prarabdha. It is this which is considered inexorable. Even this in extra-ordinary cases, is overcome. Agami is the karia we accumulate for the future. By the grace of the girl and by our reformed attitudes, respectively, Salcita is liquidated and agai ceases to bind us, Our Scriptures teach us the Way to perform karma in a way conducive to moral and spiritual progress, social as Well as individual personal. Karia, as it is done usually, with a sense of "I" and mine binds us. We are morally responsible for our actions, This should not give us a Wrong sense of agency. We cultivate a higher sense of responsibility when we consider ourselves an in strument in the hands of God and perform our work With a sense of conmillent and dedication. Similarly We have to give up the sense of "minic' in respect of the fruits of our actions. One who is morally and spiritually highly evolved, not only ceaselessly does good in thought, word and deed to the benefit
* "
Page 131
"Hinduism deepens the adherents who belong ti its form. All the gods pantheon stard for sole; Brahma, Wishnu, and Siwa Will, sawing lowe and fe Supreme. Each of ther becomes a name of Whata Ver form of WOS Hindu faith it is exalted Multiplicity of divinities is to the acceptance of p great religious synthesis forms are interpreted as aspects of the one Su Worship, hoWeweT, ewer Sama mataphysical and That is why from the Rig has been characterized tality. As the Bhagavad men approach me, so do the path men take froT Hild Luis did not Shrik f every aspect of God con mam, and of every form C his heart".
— DIT.
aspect is ceaseless performance of good for others. Any pre-occupation with individual or personal salvation is counter-productive. Hinduis III in Various Ways promotes purification and perfection of sculs. Moksler, (Salvation) is for III. Individual Salvation is identical with Social salvation.
ife of spirit among the o it, without affecting included in the Hindu aspect of the Supreme. bring out the creative arful judgement of the in to its worshippers the Supreme God. hip is taken up by the into the highest. The S traceable historically reexisting faiths in a W hera rinta different modes, emanations, or reme. In the act of y deity is given the moral perfections. -Weda Hindu thought by a distinctive hospigita has it : However | Welcome them, for leveryside ismile". "Om the acceptance of Ceived by the Thind of if devotion devised by
S. RADHAKRISHNAN
55
Page 132
ellowshi >>>>>>>>>>>>并 Dr. R. Balasubran
Dire' a'i A'r
There are several ways in which the relation between God and man may be viewed. Ignoring the differences among the schools of Vedanta, We will consider how from the Vedanta point of view the Absolute or God is the basis or support of the moral community. This way of looking at the relation between God and man is an important one for two reasons. First of all, it shows the close link between metaphysics and ethics or what we may generally call theory and practice. The ethical discipline formulated in any Vedanta School is integral to its metaphysics. It means that one cannot accept the metaphysical standpoint of the school and reject its ethical discipline. In other Words, the theoretical or conceptual outlook of the school is supported by practice, Secondly, what a man ought to do and Ought to be, depends upon the conception of the goal of life and the Way in which the relation of man to the World and God is conceived ; and this is the central theme of all the schools of Wedanta,
All the schools of Wedanta Ihlake use of the teaching of the Sad vidya of the Sixth Chapter of the Charldogya Upanishad with a view to show that the Absolute or God is the ground and support of man and the World. Uddalaka who is the spokes man in the context makes a promissory statement, then provides examples to illustrate the promissory statement, and finally formulates the thesis. The promise or assurance that he gives is that one who knows the Supreme Being knows everything. With a view to show that this is not a tall claim or an empty promise, he proceeds to support it by examples which, when carefully analysed and examined,
56
p with god ※<<<
าลniam, NN. A., ph.D., D. Litt.
SLLLS SYLYSSS SS LSS S LEGLLLGGLGLLGGGGGLHL LYLHGGGG TLS ted Stird in Philosophy Liversity of Madras
Will reveal the logic behind them. It is enough to consider the first example that he gives, the lump of clay and the things Iliade out of it. A person who knows clay can claim that he knows all the objects. բt it. բam SaւIւer, etc. made out tյf it, because all tյք them are nothing but clay. Here, clay is the ground and Support of every object made out of it, whatever may be the shape and name of the object. In the Sa Ille Way, to know the supreme Being is to know everything-both Illi and the World-because the Supreme Being which is the cause of everything is the ground and support thereof. After making the promissory statement and illustrating it through examples, Uddalaka formulates the thesis that, " In the beginning this was Being alone, one only without a second."
According to Ramanuja, the Chairlag 'a text cited above proves that Brahman is both the material and efficient cause rolled into one, Brahman is always qualified by cir and air (i.e. man and the physical world) both in the causal and effect condiEicons. In the cal Lisal condition both crit and acrif are in a subtle for Ill whereas in the effect condition they arc in a gross form. It means that, acCC3.Tding to Rai Tillä Ilj Luja, Brahman with crit and acrif in their subtle form is the cause, and Brahman with it and act in their gross form is the effect. On the basis of drifayyafii-braritaria and other setti texts Ramanuja says: "That the entire aggregate of sentient and non-sentient beings, gross and subtle, in their effected or causal state, constitutes the body of the highest Brahman and that on the other hand the highest Brahman constitutes their soul-this is proved by the aritary arri-brahmana and similar texts. It has to be borne in mind
Page 133
that, when the ji yra and the physical Universe are viewed as the body of Brahman, the term 'body' has been used in a special sense with implications of a far-reaching cha racter. Ramanujaʼs definition of "body '' (Sarire) which has become classic, emphasizes three features. What is said to be the body is first of all supported by the soul. Secondly, it is controlled by the soul, Thirdly, it exists if a dependent relation to the soul SubseTwing the purposes of the latter,
When the Absolute is viewed in the context of the soul-body relation as the support and controller not only of the physical universe, but also of all sentient beings. We get a new insight into GodThan relation in which the following points enleTge: first, the relation between God and Ilan is very inti Tlate; second, Itali does Tot exist in isolation from God; third, he does not exist independently of God; and fourth, the purpose of life envisaged by man cannot and should not be opposed to the divine purpose. This insight would enable Inen work with hope and strength, individually as well as collectively as a moral coll unity, for the higher purpose of life as willed by the Supreme Веіпg.
What serves as the ground and support of the community of men is also the highest value which Tham desires to attain. The Wedāntims consider moksha as the highest value. Though on the negative side Toksha means liberation from bondage. liberation from the cycle of birth and death, on the positive side it means Lommunion with, and 5erwice LL LLLLL LL LLLLLLLLS LLLLLLLE LL LLLLL LLLLaLL LLLSES cribed above is considered to be the highest value, Fhile the Other values such as arther karna and dfarriss are assigned loWer places in the hierarchy of wall Lles, There are four criteria for considering Talksra as the highest value, First of all, it alone is intrinsic. Secondly, it alone gives complete satisfaction to the individual. Once it is at Litained, there is no more want, no further endeavour ; it is the destination in the quest after the fullness of life. Thirdly, it alone is enduring, while other values, after attainment, may cease to be values. Fourthly, it is comprehensive not only in the sense that it is inclusive of all the lower values, but also in the sense that it explains and justifies the lower values.
C-8
So far we have shown that the Absolute is not oilly the gro Lund a mid support of the InnoTall commu lmity, but alscy heir end. From this wę may mowę to the next step in the elucidation of the position. Waishnavis In holds that the Absolute is not only the end, but also the means. It Illay be of interest to refer to the stand taken by the Southern School of Waishnavism (Teikai) on this issue. This school holds that God is both the means (paya) and the end (per) and that unless God shows the way and provides the Inca is there is nothing which an individual can accomplish by his endeavour. It means that God is both the impelling force and the end, Man being What he is, is under the control of a vidya and Karria, which are dead Weights on him, and that "with the thousand natural shocks that flesh is heir to , he cannot do anything on his own unless he is helped by God, To be in possession of wir Lues and other qualifications for the practice of bhakti God's grace is necessary. It is not virtue that calls out the act of God, but it is the act of God that makes one virtuous. One does not become righteous by doing righteous deeds but one does righteous deeds only in so far as one is made righteous through the grace of God. In short, God must take hold of man, choose him to be the beneficiary of His grace, and show him the way. A famous text of the Kathoparishad (1.223) says: "Whom He chooses, unto him. He reveals." There is a similar view in the Christian tradition also, There is, for instance, a text from the Rolars (9.16) which reads: "So then it is not of him that willeth, lor of him that Tunneth, but of God that showeth mercy." It means, as Augustine put it, "We could neither will nor run unless he stirred us and put the motive force in us.'
We may summarise in a series of propositions the argument stated above,
(1) Whatever is helpful to the achievement of
the highest eld is a value,
(2) Dharria, understood in the most compre
hensive sense is a means to the end.
(3) It is, therefore, a value.
(4) It follows that God is not only the highest end, but also the source of Walles which
57
Page 134
are necessary for Iman for achieving the final goal.
What makes a community a moral Community is the practice of dharma by the heinbers of that community. It is said that Harrie is "What holds together. Dharma preserves a society
through the social and moral order which it creates.
'व। It is necessary to pay attention to the underly
ing principle in the practice of both Sudira II and visesha-dharmas. There are three kinds of integra Lion-Self — integration, social integration, and integration with God. Practices which are designed to achieve self-control are conducive to selfintegration. In the same way, conduct which calls forth the cultivation of virtues such as compassion, the practice of charity and social service contributes to social integration. What is called integration or communion. With God must follow self-integration and social integration. It means that one cannot attain God-realization. Without achieving self-integration and helping social integration. Love of God is possible only in the case of a person who has achieved harmony in his lifein-society. In the language of the Bhagavad-gia (12.15), a person who has achieved this harmony is one "by whom the world is not afflicted and who is not afflicted by the World."
The Vedantins accept the theory of incarnation (a vatara) according to which the Supreme Brahman descends into the world in some for IT LLL LLLLaHLaS LLaK LLaL LLLLLaH LLLLLL aaaKLLLLLLL aLLL LLaL sLKL may be, for a specific purpose connected with the protection of the good, the punishment of the evildoers, and the establishment of dhar. The Bhagavad-gira, 4-7-8, contains reference to the need for, and the purpose of, incarnation. These two verses of the Gira have become classic. Krishna says (4.9) that the "birth" of the Lord and the
Oh Great Effulge
Who as Wind Wi as Wind amidst
are Supremely foi
S୫
'' work' that He does through the incarnated form are divine. It has to be borne in mind that the LLaaaaL aL LLLLLLLLLLL LLLaLL LLLS LLaaLLLLLLLaL HLLBaaLLL by time nor place nor religion, for the Supreme which is infinite transcends all limitations of time. place and religion.
The theory of incarnation provides a clue to the understanding of the concept of fellowship with God which all religions stress. Man claims fellowship not only with others in the community of which he is a member, but also with God-as a devotee of God, als a lower of God, as a serwant of God and so on. There are two questions to be considered here. First, what is the meaning of the fellowship with God? Second, what is its bearing on his fellowship with others in society ? God through his visible incarnation provides a model to human beings for their guidance with regard to what they should do and also how they should do. The important characteristics of the "divine work." a Te the following : First the Work of God is not for any personal gain ; secord, his Work is for the purpose of preserving and protecting the world (aka-Siligraha); third, if God does not work. people will follow him; and he should not be a bad example to others; and fourth. God is unaffected by the imperfections of the world in spite of the work he is engaged in. The "divine work" is such that it serves as a model to others, Anyone who claims fellowship with God must accept the work of God as a model and follow it in his Telation with others in society with wholl he claims fellowship. The poet sings that "society, friendship, and love are divinely bestowed upon man." Membership in a society will be of no use if it does not concretely manifest itself through friendship and Iove for others. Every act of friendship and love is a proof of fellowship.
IlCe Of GTa Ce thin the Wild, the Wind, TCEfL|| ||
- WALLALAR
Page 135
Professi
Hinduism believes in the immortality of the individual soul of Fig. The latter carries with it the three factors of 'idia. Maria and a diffic and First Fras. Of these, Fila stands for the subtle Forms of valid knowledge, contrary knowledge, and erroneous knowledge the Fiat had acquired in L S SLLLHaLaLLLLLL S SLLLLLLSKS LELHHL S S LLLLLLaLLLLLL S LLLL YGGHLLHC a LGGGaGCLHHLHDH LHHLLLLLLL LLaaLLaLLLL LHH LLa HLLS formance of prescribed and interdicted actions in the previous births. The performance of actions leaves, behind a tendency to perform a similar Action again. This tendency is termed Sarmi skarao. In the same way, the experience of the fruits of actions leaves behind a tendency to perform such action which would give forth similar experiences. This tendency is termed Farises, or Phala-Vasaria LL LLLYLLLLLLLE S LLaaLa LLLLLLLHH LLLLLL LL LLLLLaLLLL LLLLLL Teferi Ted to by the teTim PI Fo Yoaprilin riĉa. Herce Wë ===ll refer to the T 5 Profiffs.
The Three factors ofvilo diarna and adharo, Nid yr ar Ynyr ar y constitute what is usually known ::15, Tabha ya or prakrtio. The va serras are manifested accordları ge: with the adlıqları III anlıqlı dağlıdır? Filiar which verise to a new birth for the fiva'. There Illay be good Vasarias or bad ones or both. Under the Lence of thesed even Wise me Who have the knowledge that the self alone is eternal and the orld is non-eternal perform kar777 a. The Vasar 7 LIS at are not good give rise to karta-krodha or "agal
II, Brhadairanyaka-Wartika IIW, iw, 112. 2. Ibid. TW, iv., 115
bi Wiv || -- Ibid., IV, iw, 124
芬^/7
//AW, .A. P.P.
7" of Sari skrīt, Urriversity of Madrias
dresa in the mind of the iva and Пmake it act. The vasaras give rise to kara or raga in respect of an act which is prohibited in the scripture but which is erroneously made known to be the means of a desired end. In the same way the 'a saids give rise to krodha or die sa in respect of an act which is prescribed in the scripture and which is erroneously It taken to be the means of a desired end. Further these asaras give rise to karta and make the
is a perform optional rites seeking selfish ends.
All these three, namely, performance of prohibited deeds, non-performance of prescribed deeds, and the performance of optional deeds secking selfish cinds Take one Swerve from the path that leads to liberation. And the Vasaras that are good in character make the five perform prescribed actions and optional rites also without any desire for their fruits, and there by lead the jiva in the path of liberation-the highest human end".
LL S LLLLLLaL0S LLLLL LLLLL S LLLLLLLH LLGGLL aLaaL LGLGLGLCLLHHL give rise to a new birth for the fire, the arris which are stored up in the mind of five are minifested. It is these rasaras that make the fiya act giving rise to Karza, So any action done out of kara would definitely lead to fresh bondage for jiva. And any action done without desire, by being influenced by the vasarās that are good, do not bind the jiwa.
5. Bh. G., III, 5 and 33 ; XWI III, 59 and 60. 6. GD. p. 633. 7. libid., p, 170-1.
59
Page 136
We shall now discuss the question: to what extent is пап frce to act according to his own free-will ? We have said that the Pasaras resulting from the performance of Karries and also froll the experience of the fruits of karr77, dete TT nie the direction of man's activities in the present life by giving rise to kara, To the same effect the text of the Gira" states that " everyone is impelled to activity in accordance with his characteristic and innate quality which is the result of his inward propensities, the result of the Karries of the previous births."
Man is conditioned by the wasarias and although he has the knowledge of the teachings of Weda, yet, he acts in such a way that is not conductiwe to his future well being. The Ya Yarras are Imanifested in the present birth, and they are more powerful than the teachings of the Veda, when the man acts according to his own tests. As Sri Striker points out in the Adhyasa-bhasya, even one who has the intellectual conviction that Brahman alone is real, acts according to the dictates of his Vasaras. Knowing that a particular act would lead to hell. men commit prohibited deeds by being prompted by the vasaras or the latent impressions that are sinful in nature, Lord Krsna points out that "they are not even afraid of the defect of the sin arising out of transgressing My teachings."
This gives rise to the Inost important problem, namely, the scope of the scriptural injunctions and prohibitions. The latter have scope only when man is free to act on the basis of his freewill. If it is said that his activities are conditioned by vasaras, then he is not free to perform the prescribed deeds or to refrain from prohibited actions. There is none who is free from vasants and so the whole range of Vedic texts would become purportless, Not only this. The Vedanta text" which conveys that the realisation of the self is the Ileans to the Supreme human end and therefore one mus study Veda. He texts, reflect, and meditate upon its teachings would become purport less, as an aspirant being coņditioned by his ya Yanas is not at all free to pursue Vedaritic study, etc.,
8. Bh. G. III, 5. 9. Ibitl. III. 35: 10. Brh. IV, v, 6.
O
Hercin lies the necessity of Karena. But it
must be noted that when we speak of the necessary causation or determination of activity in accordance with the ante-natal tendencies, that is, 'a Saras, it should not be supposed that Hinduism accept the theory of determinism and so has to deny the existence of freedom. The pre-natal yasata5 which each is a carries with it can be counter acted or modified by cultivating tendencies having a reverse direction, The Yoga-sutra emphasises the possibility of cultivating the will to turn the mind towards the contrary ideas when the mind is troubled with sinful thoughts. Here is the reconciliation of the doctrines of freedom and necessity. We admit necessity because we hold that the direct fruits of Karrier, namely, dharia and Idharia give rise to birth characterized by age, learning. occupation, Wealth, pleasure, intelligence, etc. These cannot be altered on any account. We adTiL frecedo Ti since We hold that yra sais, which are manifested in accordance With d'Narra and tad War III can be counteracted by cultivating the will to turn away our mind from the influence of bad yards and to pursue good actions. As Prof. Hiriyanna points out : "This is not fatalism, but the very Teverse of it."
The Bhagavad-Gita' also admits the possibility of over-coming the vasanas. It states that it is the nature of senses of knowledge and action to be attached towards their respective objects. There is desire towards objects that are prohibited in the scriptures and there is aversion towards objects that are prescribed in the scriptures. Thus in respect of a particular sense and its object there is an invariable connection born out of either desire or aversion. Free-will lies in checking this tendency of the senses proceeding towards prohibitcd deeds out of desire or checking the tendency of the senses that turn away one's mind from the prescribed deeds. To check up the tendency one must have the knowledge of the teachings of the Scriptures that the self alone is real and everything else beginning with mind is unreal. What We call the rasarias direct one towards committing a
II. Hiriyanna, M. : Outlines of Indian Philosophy, p. 130. (George Allen & Urwin, Londom, 1932)
|2, GD., pp. 1 69-I76,
Page 137
deed, prohibited in the scriptures, through giving rise to Karnai. Karna is that which gives rise to the knowledge that a particular thing which in reality is a means to unwelcome result is the Ileans of a desired end. In the same way the "a sa Tf5 itu TT away one's mind from the performance of prescribed deeds through giving rise to krada or fresa, which gives rise to the notion that a particular thing, which in fact leads to supreme human end, is not so. When by the study of scripture if one knows that the performance of a particular thing is prohibited and as such its performance will lead to un Welcome results, then, the false knowledge that it is a means of a desired end, does not create any desire to perform it. In the same way when by the study of scripture, if one knows that the perfor Illance of a particular thing is the means of a desired end, then the false notion arising out of Fascias that it is not a means of a desired end, cannot produce any Krodha or dyes, towards its performance. Hence scripture prompts one to the performance of the prescribed deeds and prevents one from committing interdicted acts. The knowledge arising out of the study of scripture is powerful, and it checks the Vasaris and thereby kihir and kroha. Thus scripture is useful : and, man through the study of scripture should strive hard to check up the tendencies which through kamզ-krքdիd prompt One towards interdicted Hicts :ılıdı deşist from the prescribed ones. Scripture and freedom to act based on free-will therefore are significant. This view is based upon the Brhadaran ako'panisad passage which sets forth the activity contrary to the scriptural teachings to be the activity belonging to the demons, and the activity based on the scriptural teachings to be the activity of the divine beings,
Human effort based on the study of the scripture has thus its Linique place in shaping the fuit Lire destiny of the firri against the '(Listricts.
In the Yagi 'asis that Pasis the instructs Sri Rara thus : " Everything in this world, Olgentle one from the Raghu race, is invariably accomplishEd by everyone by Tree action accompanied by | tl | tliricitted g|Tլյt | "".
Tarey's hi sila sarr7.5 are regis yra 77 l'area Su T TCCTHTLGGGL LLLSLLLLCLT TaLLHHLHHL LCHCCLLTLLLLLLL
| = Brh. I, iii - 1,
Here the word serva means progeny, wealth, heaven, the World of Hiraiyagarbha and liberation. The word parra Lumeans human effort or free action, na mely, the action of the agent Consisting of such acts like pirakarnesti, husbandry, he joristoria sacrifice, devotion to Saginia-Brahillan, practice of fra Fay'ga Ctc.
Persistha proceeds to add that free action is of two kinds, one in accordance with the teachings of the scripture and another against the scriptural teachings. The former one leads to the highest human end, while the latter leads to un Welcie
Il:5 L || 5
LLLLCHLH LLLHHLLLLLLL LL LLLL CHHHHHLHHLHH HTHLaTH
FFFFFFFFF) LCCLC LLLLLLLH HHGGHLLLaLHC TCHLHHLCHCLCCGGHCHK LTGTLHHLH
Here thic word Castra Ileans adultery, theft, etc., and sa strita means practice of obligatory and occasional rites. The word Tirth means hell and the word paranarthia means the supreme human end, that is, liberation. Va sist his points cout that the supreme human end, namely, liberation is achieved through Illeritorious actions coupled with the qualities acquired by the correct practice from childhood, by practising the path prescribed in the sastras and by associating oneself with good men who are keenly purusing the path prescribed in the scripture, From this it will be clear that free action is necessary in order that come may attain the highest end.
Sri Rana thereupon raises the question whether one could go against the vast Fras or the latent inpressions arising out of meritorious or sinful actions performed in in numerable previous births. He says : " I follow the course open to me as directed by the latent impressions stored up by me in my in numerable previous births. Being ut terly helpless in this way, I cannot do a nything according to my will."
HLCCLLCCLLS LLTLCCLL TTTTLT LHHLHHH LLTT HHLCCLCL S LGGGGGGL LLLGLT LTTHCMLL LLL LLLLCaTGGGL
Thereupon Vasis that says that since one is dependent upon the operation of one's past impressions in one's actions, it is inccessary that in order
61
Page 138
that one may liberate oneself from such dependence ole is Tce to act.
Trae vai rr 5 rea prp arī sas var Ir grflitiיוֶוdritIf'וeוg p://ifferia PaIIrI/SérזtIIr'וtprq'וs.
He further points out that the collection of past impressions is of two kinds : good and bad. There are the latent impressions arising out of the performance of prescribed deeds and by committing interdicted actions, If one is carried away by the force of the good latent impressions stored up in mind, then, one shall by that very course attain the cternal stage in no length of time,
LLLHLamTLLLHHLHL LTaGLGLCEE LGTL LLLLLS CCCHHLLL LGGGLLHHLHHLCGEH LHHLLLLL LLGLGGCH CCGGGGLH HCCHCHLL0L LGGHCHHHHL
But, he adds, if the force of previous latent impressions that are bad leads one to misery, then one must try to subdue it with one's own cffort.
LGGT LLLLLL LLmmLLrG LLLLLGG S LLLu TLCCLCCG S LLLLLL CCCTLGGGaL TLTLTLT LLHLGGT LHHH CLGLGGGL LHCCCGLLLLL
Here patria means the observance of religious rites prescribed in the sa Stras which counteract the forces of bad impressions and this force must be subdued by one's own efforts. But if one is carried away by both kinds of impressions, then although
Fear not, my heat fваг поt, my hear The Lord without will say: 'Fear
at the very instar see, here He is ir
14. This section is taken froin Pidyaraiya's
Jiwa mulik Li-Wiweka.
ABBRE Bh, G — Bhagavad-Gita. Bish – Brhadarany ako"panisad. (GD) - Gudharihadipika of Madhu Si-d
62
no effort is necessary in the case of good impressions, the bad ones must be displaced by well-directed effort as prescribed in the Sastras.
frיוו, זווjq'וזזוffitirין h}q!?!rrifirglitzhfirIrriלhisIffiqלiII Fū ALIFE Sérra Fo Fajoz teer77 j'aija777 i joa7 subhepathi
If one's Illind is engrossed in bad impression, then, it illust be diverted into right path by strong perScal ciffort.
LmLTaL LCLLHHLHHH LHHaaGGLLLH LLLHHLGHLLLL לarrיו ו{{aוa bülbחruvartherim baleווין TrTrnariuhל
Here, the Word a subha or bad impressions means such desires as adultery, theft, and the like, subha or right path means Ineditation on the import of LLLa KaLLLL LLL LLLL aLH LLLHL HLHLLLLLLLaHHLLL L Godlit.
From the foregoing discussion it would have becoille clear that the versarias if they are bad, can be overco Imme and Imma In is fricc to pursue good actions according te his own free-will. Since Ilha is free to choose the right course in preference to What is Wrong, Lord Krsna has said: "Think fully over what I have taught, and do as you like.'" The Lord has thus declared the right course and man is free to avail himself of the opportunities.
t, fear not t, feāT TOt : any perfidy in Him. rigէ" t We begin to suffer; tha Etherial Shrine ||
Fear not „..
– WALLALAR
15. Bh. G., XW III, 53.
FIATIONS
Pia Saraswati (Nirria yra Sagar Press, Bombay, 1912).
Page 139
Any social order that is confronted with a crisis is likely to breed gloom among the many, often manifesting itself in a loss of faith and selfconfidence, This is not the case with the spiritually advanced whose insights into a higher realm of reality is the basis of courage and hope. Cultivated sensibilities into which could be subsumed their love of fellow-men is the secret of their strength and resourcefulness in grappling with the problems thus posed. Cynics Inay not be found wanting Who Would readily brand them cranks and eccentrics or even as positively dangerous men. Encompassing events in a larger perspective does give the spiritually developed the needed reserve of energy to survive such ridicule and persecution. Each great religious tradition has had its quota of Such great personalities whose exertions for the cause of fellow-beings often changed the course of history and enabled the to transform ridicule to adoration. Their informed and Luntiring eforts serve to dispel despondency among the peoples and instead inspire faith in their ability to stand up to all strains of existence. Men's capacity for creative efforts are a great deal dependent on the periodic emergence of such gifted men, The force and vitality of a religious tradition is recharged to assu Te continuity thanks to such effective leadership. And to this trend in history the Hindu religious tradition Was never an exception.
The unorganised character of the Hindus may account for the seemingly divergent religious practices. It could result in the absence of rigour in
Dept of Philosophy, fra University, Sri Larika
discipline that a monolithic form of organisation gurantees to any particularly Society. But these short Comings are more apparent than real, Absence of constraints from above does not necessarily imply ill-discipline. In a lively tradition, it is a KLaaLLaLLL LLa KLCLL LLLLLLH LaLL LLLLLL KLaHLLS The leadership that emerges at the regional level lends greater Vitality to religion and a sense of comtil unity at the local level. Perhaps the absence of an organisation to cover a wider geographical area may be seen as a serious shortcoming viewed from na TTO W political perspectives. This may be true in a sense for the loss of sovereignty in recent centuries is being traced to the absence of effective spiritual guidance of temporal power. (See the writings of K. M. Panikkar). The disasters experienced by repeated foreign invasions and the attendant proselytisation processes aimed at shaping the characer of a new clite are far too obvious to be ignored. But then, social organisation at the village level remained sufficiently intact to allow for the denuding effect of alien Values to Succeed. It may also be that the illoral fibre of temporal rulers and their ministers degenerated to the extent of becoming a thi Teat to national Security. Excitement and concern therefore may be the outcome of a supericial view of history, where a correlation of facts obtained through limited perceptions does not allow for an insight into the deeper malaise that afficts society. Hinduism, however, may have had periods of decline but never a downfall to warrant these warning signals. Its secret can be traced
Page 140
to the quality of leadership that the guru-Santana lineage assures village society.
Unlike other world-religions. Hinduism has remained a religion practised by the peoples of the Indian sub-continent, And this despite its different sense of history and the universal character of its teachings which accounts for the absence of missionary zeal. Its adherents may have migrated to foreign lands or its teachings may have attracted a few disillusioned souls in other countries, But it has for ever remained a South-Asian religion. It is this feature that lends sanctity to the soil and all that it contains as the handiwork of God. Its belief in his immanence that allows for one to transcend parochial considerations and treat all being-be it river, tree, mountain, the soil that is tied animals or fellow-mortals, as Sacred. The country was never declared a theocracy and the peoples were no less religious on that score. It's the rigour of tradition at the level of sub-cultures that assures for Hinduism it survival. It may have its marked variations arising from differences in race, language and region. But the broad metaphysical basis underlying all variations assures the Hindus a comillion outlook and a sence of kinship. Centers of pilgrimages ranging from the foothills of the Himalayas in the north to Kathirgamam in the south gives them a sense of belonging that binds them to the physical and social environment they move in. Thus the local level organisation guarantees initiation and guidance by the Saints and the learned while the Sacredness of the Wast landmass bounded by mountains and the seas also helps to instill a sense of patriotism in the modern sense of the term. It is this feature that defies easy identification thus posing problems to the modern analyst seeking to interpret nationalism in SouthAsia. (See Selig Harrison's "Dangerous Decade) The educative character of the social environ Illent fiakes organisation redundant, It is men with an insight into this feature of the Hindu Social fabric who have emerged as effective national leaders.
Mahatma Gandhi was perhaps the most successful of all national leaders of recent times. He exploded the myth among modern researchers that Hinduism is an essentially personal religion. His
64
commitment to the faith and its attendant feelings for fellow-men enabled him to give Hinduisill a political, social and economic dimension. Thanks to his spiritual genius airply displayed during the freedom struggle, the integrity of the nation reIllained almost intact despite severe strains. His conception of a vast country knit together sa El federation of village republics may not have had legal sanction. He did yearn to retain the beauty and simplicity of the religious life and the village as the unit was the experience of history. He dreaded the possibility of total alienation and the dehumanised forms that is experienced by some advanced countries. Independence however, demanded the formalities of constitution making to herald the birth of a nation. And this may have stood in the way. But Gandhiji's dream gained de facto status when he himself became the symbol of national ethos. This enabled his followers to boldly decla Te the country al secula T republic. They were convinced that native religiosity would not Surrender LO 3llien Willules.
Constitution and other legal safeguards are of Inere secondary significance compared to the role of effective leadership. The latter refers to charismatic figures that could speak with authority at all levels of human activity-be it politics, economic activity, the school or the family. Men are spurred into honest and creative activity by the example and guidance of developed souls. Hullan institutions are made to tick by the presence of this sacred lineage. Otherwise social arrangements become far too formal to be of meaning and value. These external forces are significant only to the extent of the given in human affairs. They constitute the mere tools with which human will-power seeks to shape the course of events for history in the final analysis is man-made. We are, what we will to be. Anything short of such self-confidence reduces men to mere chaltel, exposing them to the ville manipulations of crafty ones.
But self-confidence is not gained by the Incre L0aaLLLaLL LLL LLLaSLS LLLLLLaLaLHH LLLLL aa LLLLLL LL LLL0SS LLa example of Daksha in Hindu mythology is an illustration of the depths to which one could recede into. Conceit, arrogance and haughtiness were never
Page 141
cherished values. All these were identified as obs tacles (ajnana or anavam) to the attainment of the true bliss of freedom-as the factor that limits human capacities in blossoming forth in their full creative operation. Knowledge that culminates in specific acts of man was of gradation depending on the level of the spiritual ladder one reaches. The quality of human behaviourtherefore is a correlate of the level of spiritual development. At the highest stage one loses his identity as a distinct individual by merger with the supreille-which is being (Sat), that is spiritual (cit) and which is in a state of eternal bliss (ananda). Sectarian differences may prescribe varying religious practices (marga) a rising from different theological interpretations of the doctrine of adwaita or non-duality. But all a Te united in espousing renunciation as the ideal, which in turn becomes the goal of religious endedvout, To use a nodern teTitl, this had becin the air 11 of education. The young brah Tachari, whatever caste or trade he belonged to, was to be nurtured into spurning away his baser instincts for, they tend to alienate hill from his fellow-beings. This was not a here negation for positively, it also helpEd him to love and concentrate on his tasks. This was the Hindu conception of duty, the cellenting link binding members of society to one another the social harmony that political philosophers of modern times strive to realise within narrow perpectives. This is the Ilessage of the doctrine of La TTä–1he ITUral law thät trinscends all mIIITialde la W innits Struth and authority, In short one Teaps as he sows and we are accountable for all our actions, They are to be in tune with larger design discernable in all phenomena, Failure to do so implies that one opts out deliberately only to face a life of misery(sa imsara), But not all are blessed with the needed insight into the Ileaning of existence, And it is here that one becomes aware of the need for enlightened leadership. Since history is the outcome of the sum-total of all human actions, the coality of a civilisation becomes totally dependent om the quality of its leadership, It is their insights to the morally good that gives credence to all main values. What is seen by them as morally Fight is also realised as obligatory-alike in meanng with the Socratic dictum that * Knowledge is . rtue'. The leader therefore, is judged not merely
C-9
by what he says but also gains his due authority by what he docs for knowledge of the truth often issues forth in action. In other words the meaning of authoritative statements are to be analysed in terms of the actions they lead to.
Ganhiji's life-style was a standing example of this experiment with LTILII thi. He did not cogitate a philosophy in the abstract, Rather the logic of his arguments are brought forth from the experience of past actions or the programme of work planned for the future. His recorded reminicenses provide Conceit, arrogance and haughtiness were never by Illerger with the supreme-which is being (sat). enough material for reflection on the social dimension of Hindu morality. His attempts to inquire into the grievances of the Champaran agriculturists is perhaps one of the examples that could be cited. The peasants were not aware of the activities of the Congress nor was Gandhiji keen on propaganda. S LLLLL LLLLLL HLLLL tHLLLLLLLS LLLLLLLLS LLLLLL aaLLLL LLLLLLaS LLLaLLLLSSS Lance not shadow were his words which reflect detached action (Hence the spirit of the slogan "Bolo Rarin Karo Kam"). "It is enough he says, " We had thought, if they understood and followed the spirit of the Congress, instead of the letter. Nor was his political strategy and tactics aimed at a shrewd Imanipulation of men and a flairs. But he was conLLLLLL LLLL SLL aLLLLLLLaL LLLLLaLLLHL HLLa LLLLLLaaL LL the greater good of the frecido Ti movement. "The Champaran struggle", he says, " was a proof of the fact that disinterested service of the people in any sphere ultinately helps the country politically." The secret of this deep conviction received its reinforcement with his experiences with the peasants at Champaran, " It is no exaggeration, but the literal truth, to say that in this meeting with the peasants I was face to face with God, Ahimsa and Truth. When I came to cxamine the title to this realisation' he continues, "I find nothing but my love for the people, And this in turn is nothing but an expression of my unshakable faith in a himsa. His deep commitments were also the grounds of all his courage-the more positive aspect of the doctrine of a himsa , The authorities threatened him as an " outsider and to this he says, " I did not regard myself as an outsider, and that I had every right to inquire into the conditions of the tenants if they
55
Page 142
desired me to do so." At the trial where he was charged for disobeying police orders to leave, he stated. As a law-abiding citizen my first instinct would be as it was, to obey the order seryed upon me. But I could not do so without doing violence to Iny sense of duty to those for Whon I have come. Amid this conflict of duties I could only throw the responsibility of Te Towing inne from the I11 on the Administration. . . . . . I wenure to Ilake this statement not in anyway in extenuation of the penalty to be awarded against Ille, but to show that I have disregarded the order served upon me not for want of respect of lawful authority, but in obedience to the higher law of our being, the Voice of conscience.
On the success of this method of struggle, he said, "The country thus had the first direct object le555 om in civil disobjedicince.” His bild action grounded on firm faith in Hindu ideals inspired the peasants to be more fearless and at the same time exercise greater restraint.
Ideally, performing one's duty need not be charged with rancour and hatred of persons vested with the task of exercising power. Love, by definition, excludes this possibility. The logic of this argument appears too rigorous to allow for refutation. But its a general failing to confuse the cause of principle with persons against whose official actions resistence is offered. This tendency appears irresistible in moments of hightened tension. But Gandhiji strove to realise the ideal and this hic did with considerable success. The cause in itself was seen as a worthwhile activity and love and friendliness (emotional states of one-pointed activity-ckagrata) inade officials realise that he did mot wish to offend them pcrsonally and that he
Oh Great Effulge Who as Earth W
5 Ea Titi midst : function to prod
GÉ
merely wanted to offer civil disobedience to their orders. Of this development he says, "A sort of friendship spring up between the officials and Illyself. The outcome was rewarding for he says, "In this way they were putat casc, and instead of hararassing me they gladly availed themselves of Пу and my co-workers co-operatioT in regula ting the crowds." The needed strategy of action arose necessarily from his principled dedication to the
ELLIGE
Honesty of purpose was also the source of Il luch emba Trassment for the government officials. When hic chose to plead guilty in thČ COLI Tts, the human element in them came into conflict with the Cxercisc of : Lithority, All atterılıp 15 to postp:01: the case failed till finally the Illagistrate had to convey the Liutenant-Governor's message Withdrawing the charges,
Gandhiji's record of work leaves a clear message, Our task is not mere discussion of theoretical niceties though scholars may be exclusively prone to this sort of intellectual exericse. Knowledge or wisdoll (Gnana) demands the realisation of the Televa ince of doctrine in terms of personal experience. A sense of involvement-the laboratory where ideas mature to reality, is the meed of the hour, Our task is not winning in disputation and gaining new recruits to the faith. In the spirit of Swami Vivekananda's message, the goal should be to enable all to practice what they either preach or claim to adhere to. In the process the need of the hour becomes the difficult task of preserving what was inherited so that each new generation may have it diseminated to them. And to this extent the comill unity's education de
ands continues rescrutiny.
nce Of Grace thin earth, Earth, JCE, al thOSE l
— WALLALAR
Page 143
Introductory :
The Saiva Bhakthi literature mai Tilly CCT lsists of the twelve Saiva Thirumurais. Of these, the eighth Thirumurai is made up of the Thiruvasagam and the Thirukkovaiyar. The Thiruvasagam is a heart-melting hymn book generally familiar to all Saivities, but not so the Thirukkowaiyar because of its difficult language.
The termi "Kovai in the title Thirukkovaiya means a garland, or a work composed in some logical sequence. The Thirukkovaiyar is a Worl of 400 lytical stanzas with love as its conly the Ille It is an accepted principle of the Saiva faith to Col. sider God OT Paramatman, as the lover whois cons tantly wooing the hand of an unwilling lass who i. LHC Soul GT JEЕWillin.
Chidambaran, the Centre of the Universe :
The Thirukkovaiyar deals with 400 differen situations, with a verse for each. Whatever th Course of Conduct or Situation of the lowers ther is no deviation at all from the spiritual background There is hardly a single stanza of the 400 stanza wherein reference is not radic to the Great Dance of Thillai, Lord Nata raja. He indeed is the her L aa ELLLLYS S a aaaLLL LLLLLJ LLLLLLS LLLLL LS LLLLLLL baram. Chida Timbaram Timicans " Soul-space ""; thi Lil: it also refers to the heart of Tuan, According, t Saiva legend, Chidambara T is the centre of th Uniwerse. Is it mot | TLDe that the Whole World TI wolves round man as its central pivot Logical therefore the heart of man is the public Tostill
(Retä. Deputy Auditor General (Presiderit, Eelathu Sivarieri MTV2 rama)
for the Universal Dancer to perfor Ill His Dance. Is it not right that such a place should always be kept clean and holy
Fiti di Self-fort :
LLLHHLHL S LaHH La aLLLLLLL BGa aaaL LaLLLLS aLa aa Thirukkovaiyar. One day, the lower had accidentally Tmet his lady-love in a grove, gained her acquaintance, exchanged sweet words, and sadly parted company towards nightfall. Next day, as the sun moves towards eventide, the sweet experiences of the previous day come gnawing at his heart, Will he be fortunate today as he was yesterday." Doubts assail his mind. But being an offspring of the Thillai soil, his doubts soon give way to a spirit of self-assuring faith. He ruminates :
"This cane to The before, not from any conscious effort of mine : Should I strive in the future too, There's Divinity still that had served as Abiding (Glide. Sea, griewe not, Oo my heart ! "
Man tends to rely on his strength alone with7 LI E Tealising that the Tc is in existence the Lu millimited TeServoir of Uniwersal Grace and Power Without whose aid no achievement can ever be a reality, But the first step towards success is an earnest endeavour on the part of man himself. "Are there any achievements of abiding value which are not the result of hard Work 2', asks Pattinattu Adigal of the 11th Thirtl Hmını urali. Faith and Self-eFort are the two hand-maidens of success not only in Worldly life but even in the spiritual sphere too.
T
Page 144
Rank imposes obligations :
It was never in the Tamil tradition that a young Innan meeting with Tebuff at the hands of his ladylove resorts to any form of violence against her or anybody else.
Instead, he lakes for himself, as it were, a horse with the fronds of the palmyrah palm, and holding aloft the picture of his lady-ave drawn on canvas, rides around in the area, being drawn along by friends. This is for the purpose of giving the elders of the place a chance to bring about redress.
After so many attempts at winning her heart which proved futile the young man decides upon riding the palmyrah horse, ultimately leading to his own death. He discloses his intention to the girl's confidante. But she is equal to the occasion and comes out with a fitting reply:
"Young Sir, we know you are an offspring of the Thillai land. If you propose to ride the palmyrah horse you will need the fronds of the palmyrah palm which you will have to cut down from the palm itself. If you do so, you necessarily will have to dismantle the nests of the father and Illother birds which hawe takel abode on the top of the tree, together with their young ones, If you do such a thing, from whom else can we expect the sweet grace of abounding love to all living things " We know you will never stoop to a thing like that, below your station. Your proposal therefore is a sham."
What an illustration for the truth of the maxim * Noblesse Oblige –Rank imposes obligations. Nobility of human birth calls for nobility of conduct. Appar Swamigal speaks of a fence to be erected around every man, that is the fence of human dignity.
Self-Surrander to Aapathsagayan:
The lady-love had been a damant with her Tefusal to the wooing lower, until at last an unusual incident takes place, The girl speaks of this incident :
"Drinking the poision that rose from the sea, He saved the Celestials from extinction that day
68
The roaring stream from His Thillai's mountain slopes Formed a swirling pool below. Going for a dip in the sylvan stream, I slipped and fell into the swelling floods, and was Sinking, drowning, dying. I felt the touch of an unknown hand just then, It gripped me, Lifted me, and Hauled me out to safety. To such a Saviour as He, Words I have none, me the puny little one."
The friendly hand of an unknown Saviour who had appeared on the scene uncalled, had saved her. Being out of the water, and out of danger, the girl looks up to see who it was that had saved her at the nick of title. It was none other than the lower Who had wooed her all these years but whose hand she had rejected on the flimsiest of excuses. She blushcd and felt ashalled of herself. She became painfully aware of the helpless state of her own petty littleness, and the magnanimity of her benign Saviour. She had much to say against His offer all these years, but what words can she find now to this supreme gesture ? Her volubility of yester-year now turns into one of Illuteness. It is time that His Will be done, and nothing of her own will any more. The time is ripe for silent self-surrender. The Saviour had redeemed her from the whirlpool of a swirling worldly life. It is right that there should be the union of the Soul with the Lord.
Hospitality and Non-killing :
In course of time the lover and his lady-love were joined together in holy Wedlock. The young husband was a lower of the fine arts. He lowed music and dance, and was out of home on this account sometimes, and on Occasions, even for a day or two. On one of these occasions when the husband returned home, the wife refused him entry into the house. Being thus shut out, he seeks the assistance of his wife's girl-companion to passify his wife. But the wife would not give in. The husband then approaches the singing minstrel who was a popular figure of ancient society. The arrival of the minstrel, generally a Welcome visitor,
Page 145
with a plea on behalf of the husband infuriated the wife at the more.
She poured scorn upon him thus: "Do not come selling needle in the blacksmiths' street. (Do not coine carrying coals to Newcastle). Fie upon you and your decorated lies! You, cow-meat eater, begone from here this very instant." A flabbergasted Illinstrel made good his escape before stones flung by the wife could descend upon him.
The husband, not kilowing what to do, hit upon an ingenious plan. He collected together two or three persons posing as guests to the home and inade his way to the house in their company. Sighting guests coming to the house, the young wife's face and eyes which awhile before were emitting fire and fury brightened up and turned to be as fresh as a flower in an instant. She opened the door and let in not only the guests but her husband also,
In regard to the minstrel she wanted to use the hardest language possible and she could find I harder term than "cow-meat eater." Whethel he was really that cor not, we don't know, but we can learn from this incident how despicable beef-eating had been looked down upon in the Saiva society of old.
Earn your own living :
The couple figuring in this work are of high birth learning and culture, and gifted with material means also. Wealthy or not, it was the mark of Ta Ithil culture that a young man, before he could Wed, should leave home and acquire adequate material means of his own to run a family rather than live on the Wealth of his parents or parents-in-law, Thus the young man of the Thrukkovaiyar also leaves home and his chariot gradually disappears out of sight leaving behind only traces of the chariot wheel con the skrift sands, Cf the heräch, These llarks are the only consolation to the girl, and when the sea stretches its hands in erase these marks, she cries out agonisingly with outstretched hands, appealing to the sea not to cause her such disaster.
The Lord of the Universe cannot be seen but We can see the evidence of his activity which we should adore, respect and treasure in the name of the Maker,
TTLe Milline:55 :
At one stage, without the knowledge of her parents, the girl had eloped with her lover, and a worried II other sets out in search of the Ill. At a distance she sees a pair answering to her descriptions but recognises them to be different as they draw near. She then inquires of the young Illan whether he had seen passing that way a pair of very similar features as theirs. The young man ad Elits he saw a youth like him, but as to the query regarding his companion, he turns to his own late and bids her give a reply. Nurtured in the true school of Hindu culture, his eyes by practice would have seen only the male pass.srby and not any of the opposite sex. How marvellously the finest in Hindu culture is being put across by the Thirukkovaiyar. Thiruwallu var also speaks of the noble manliness of not casting an amorous glance on another woman.
Ideal Manhood
The last Stanza of the Thirukko Waiyar constitutes its culmination. It is a portrayal of ideal mahood. The young man being a lover of the fine arts is kind to other women also but this is Inisunderstood by the wife. Seeing this, her girlcompanion enlightens her on the true position of her husband. He is not to be regarded as an ordinary individual. He is not a man of mere kindness, but is full of the loving grace referred to in Tamil as ' Arul". Had he been just kind, his affection would he confined to his kith and kin and friends alone. But the abounding grace in him expands towards every living thing, transcending all narrow limits. If he is kind towards other members of the opposite sex, he does so as a man of owerflowing grace. He is the rain-clouds puring forth show.crs of rain unasked, and the beautiful Katpaka tree that yields anything asked. A Worthy companion of the learned, and kinsman to Illusic lowers. He is Chintamani, the magic stone, that grants every man his wish. He is the tender flower adorning the holy Feet of the Thillai Lord. He is also the undiminishing wealth to noble men, and as Fate to friends and foes alike, doling out impartially to each his own deserts. A drinking pool of Sweet Water to the thirsty, and a bonanza to all and sundry. How near to God should man be in all his attributes
69
Page 146
Conclusir III
The purpose of the Thirukkovaiyar is essentially spiritual, Clothed in the mantle of a yong Man's love for his lass the Thirukko waiyar seeks to portray the concern the Paralatman always has for every soul ultinately leading to the merger of the Soul with Para matman. This apar, it is a repository of Hindu culture. Loftiest of thoughts adorn the Work consistently. There is hardly a single stanza where some enticing feature or features are not discernible. From the social point of view its importance lies in its portrayal of the characteLLLLLL LLLLL aLLL LLLLLLLaaLL LLSL LLL LLLLCK LHHLHHH HLLaaaLLLLLLL have to learn froll the Thirukko waiyar. It is Inc. use gloating over the glories of the past unless we live up to those traditions, Is Tot the dowry
Obeisance to You Who
Ob Bissance to You Who,
Obei Sarı Ce to YOLI Who
Obei Sance to You Who
Obei San Ce tOYOLI Wh0
70
pervade the earth as all
appear in water as four
shire it fire as three
delight in Wind 15 tWO
happen in ether as one only
systicnm a TLN1 ning sarc of the Hildu society ? ATC: Incot Cour you Ing Innen, at least those which äre well-to-do, Elisha med to de Irland huge dowries which parents-in-laws can ill afford to give? Why do the elders of the society support these young men in such exploits
Then again, is not the practice of non-vegetarianism contrary to the basic tenets of a Saiva society." It is a shalle that people who call themaLLL LLaLaS HLLLCLL aLLL LLaaLLL LLLLLLLLS LLLLLLaaaaHa non-vegetarianism. Modern Hindu Society born to such rich traditions of the Thirukko waiyar has also falleil from those standa Tids, MLT in genera has fällen from his rank, and it is the task of
LLaLaLLLH LLLS LLLLLLaLa S aaLLa aL LLLaLLL LaLLLKS
the five elements
— WALALLAR
Page 147
2 OS Op H. Y
OF DAN (as
The World Hindu Conference which is taking place in Sri Lanka is an event of great importance not only for Hindus but for the world in general. Hinduism is an English word and it is unfortunately considered a sectarian religion. Hinduism is a Way of Life and än äittitude of Tind and it is like än Cocean in which all riwers flow. It is wrong if either the Hindus or people of other faiths think of it as being against any other religion, philosophy or belief. To one who understands properly, it is an all embracing faith of Dharma. All that is true is accepted by a real message and more than anything else, it is the worship of the Divine in whatever form whatever faith and whatever living creature. He who worships God truly is worship Worthy. This attitude takes the highest place in our lives and ultimately is expressed in the supreme quality of tolerance. This is why Indians welcoined the Christials, Jews and Parsis, and others to India when they landed in our country. They were given lands, and places of worship where they could worship in their own way, Everything in life is act of worship and there is a function for the priest, the scholar, the musician, dancer, the craftsItal, and all others.
Hinduism or to call it by a better name, Sanatana Dharma, can newer die, for its teachings are not only confined to moral values in daily life but are concerned with an all pervading teaching of a lasting truth that continues front life to life. We all know how the great Teachings of the AvaLaras, the Rishis, the Sages, Siddhas and the Enlightened Ones have left a treasure house of knowledge in all walks of life and have shown the way by their living. Even in stone, sculpture, painting they have portrayed the spirit of eternity. Every
Sri Thathi RUKMAN I DEWI
Preislers Klakshetro
temple is a wonder of architecture and beauty. Great Works of Art have sprung from the temple, the abode of beauty, Every dance though transcend the all performning arts, has been an un forgettable expression of beauty and Bhakthi.
We who try to promote the true nature of this Religion must understand that Custom is different from Religion. Whatever be custom or a social structure changes front time to time and they must change so that gradually they portray the Spirit of Compassion, the realisation of the One life and the sacredness of all life. The essence of this realisation is reverence, a marvellous quality of the East. If We erase the Superstitions the Sense of separateness and Cruelty whether to the human or the animals "Hinduism will flourish." Even today thousands of people feel the true nature of the Teachings and are attracted to then, Hence the Temples and Ashrams are growing all over the World as well a forts of Art.
In India today, Art has taken a very definite hold on the imagination of the people, for the Whole of India is interested in every art, and particularly in the art of dancing. In different waves of civilisation a nation's tho Lights tiu Tin first into one channel and then into another, and consequently the life in each waxes and wanes. Today we view an approaching flood-tide of artistic life.
My own interest in the arts has always been a part of Ine. I have never cared for any other education but the artistic and the spiritual, but does not that include all other education " In Whatever country I have travelled, I have tried not to waste my time but have endeavoured to learn something of the arts of the nation, particularly music, painting and drama.
71
Page 148
Later when I saw for the first time tws wellknown Bharata Natya exponents, I was surprised by their technique, their grace and the essential spirituality of the dance-form though I discovered that all such professionals had a certain element in their dance which I knew was not part of Bharata Natyam, but was part of their own interpretation of the dance, I have always felt and have since known for myself that the dance is a philosophy of life and a spiritual expression.
Many dancers take their forms from sculpture but I feel that ancient Indian sculpture has taken its form from the dance. In India the very soul of the dance is spirituality. All the arts have derived their inspiration from our great Teachers and they produce an atmosphere of uniqueness which devoid of devotion, becomes dull and uninteresting. It has been quoted by many learned scholars that the Dance is a philosophy in itself, that through the dance may be given to the world true life and understanding of life, and through the dance can conne Moksha or salvation both to the audience and to the dancer if they are properly attuned to it. Though this may sound very exaggerated to many who know only the modern dance, it is my own experience that during the moment of Dance can come a spiritual Light as great as though any worship in a Temple or Church.
Indian art has always been impersonal, and has never been for the onlooker either to praise or to criticize, but to feel. In modern days unfortunately art has become merely a matter of fame. There are many true and great artists who are oldfashioned, who belong to the village, and who are still unconscious of publicity of fame ; and there is something very spiritual and simple in that onepointed devotion to art-a devotion which is not concerned with the outside World.
It is also said that combined with the revival in the arts has come a very grave danger to Indiathe danger of ugliness masquerading as beauty. Perhaps people do not know enough about art, particularly the dance, to be able to distinguish the real from the un real, for anyone with even a few months' learning and with very little knowledge, by the aid of costumes and orchestra, is able to win an audience,
72
Besides real knowledge of the dance, belief is a most essential requisite for the dancer. I know that this is an opinion with which many people will not agree, but there is a certain something a dancer can produce when he or she believes, which is never possible otherwise.
Bharata Natyam in South India has been degraded not only by the professional dancer but mostly by the audiences who were willing to encourage Vulgarity. But the dance itself is such, and its form is such, that in the hands of the right person, it can easily assume its rightful and original place.
I have seen practically all types of dances throughout India ; but the classical style, the beauty, the dignity and the obvious grandeur of Bharata Natyam, in my opinion, cannot be equalled by what I might call her daughters. While cvery form of dance, Whether it be folk, semi-classical must have a place in the nation, just as there must be a place for all types of peoples, Bharata Natyam is satisfying to every type of person for to the untutored it may be enjoyable : to the learned it may be beautiful; and to the intuitive it reveals oceans of happiness. Yet it must be emphasised that its technique is so difficult, that I feel Bharata Natyam is meant only for the few to learn, as it needs many qualifications before the dancer can really be called an artist and not a mere technician.
Few dancers either know the true meaning of the mudras, the mandalas, etc., but learn the poses for the sake of effect, Like everything in ancient Indian art and science every detail is thought out, every detail is well conceived, cvery detail has a place and meaning. Just as the ancient South India bronzes were made to the correct proportion according to the Shastras, given for the helping of those who wished to attain the best results, so were rules and regulations made for the position of the body and the mudras in Bharata Natyam.
In modern days sculptors are copying these bronzes and attempting to follow the Shastras, but they are not able to produce the beauty that was achieved by the artists of ancient days, because though they follow the rules they have lost the spirit, Rules in themselves are not enough.
Page 149
Page 150
Page 151
Words are not enough. Knowledge is not enough, There must be a spirit which one might almost call "a Deva of Movement". This spirit is intangible and can never be described, as indeed nothing great in the world can be described. But this spirit is most easily and profoundly available through the art of Bharata Natyam when it is properly mastered and Linderstood,
Bharata Natyam is obviously an art meant for the Temple. It is surprising to feel the perfect harmony between Temple architecture, bronze sculpture, the Temple dance-Bharata Natyam, Temple music and Temple musical instruments like the Nathaswa Taill.
In India the arts have never been separa tcd from life. The arts were taken from life and life was given by the arts. This is a very important principle that should always be remembered by the artists who desire a renaissance of the arts. In my own School and Art Centre, Kalakshetra, at Adyar, I very specially emphasise this Indian spirit in which the daily life and mind of the dancer or artist is consecrated to the highest, in which the artist will think of no reward of public opinion, for public opinion changes from time to time while true art never changes. I am more interested in making artists than creating technicians, though it can never be possible to produce many great Eeniuses. In the same spirit in Kalakshetra we have classes in literature, in drama, in Illusic, in sculpture, in painting, in Kathakali and Bharata Natyam, for I feel Lihat no artist can cwer be a fine one unless he learns more than the one art in hich he is most decply interested. A background in which the emotions and the mind expand and become cultured will directly affect the art. Therefore, there is needed a profound knowledge of liteature in the Students' mother-tongue, in English di particularly in Sanskrit, for Sanskrit gives - atmosphere which is unique and essential for all Its. So our dance pupils must have a general education, as well as a knowledge of the stage, of costume, of colour, etc.
How sad it is that in these modern days people est the dance so lightly that they think anyone learn to dance in a few months. A chemist lot allowed to compound medicines without full
[ -10
knowledge and experience, so how can a dancer Illallage with a mere smattering of knowledge
Many people ask Inc. whether I believe in the blending of many forms of the Indian dance. I am myself on the principle opposed to it. I do not say that this is impossible; but I do say that those who have attempted to blend the various types of dance hawe, si far as I hawe Seen, blended thern more because they know little of each art rather than because they know much of all. Each dance-form has its own special and unique emphasis, For example, though Kathakali greatly resembles Bharata Natyam in the mudras, Kathakali is Natya or the Dance Drama in which Warious dancers take the different characters in the drama. It emphasises Abhinaya, but its emotions are portrayed, in conVentional facial expressions achieved through Very clever muscular training. In Bharata Natyam it is the story teller who protrays the many charac ters, and the emotions are expressed by a spontaneous and natural feeling without much technicality of facial expression. Therefore were the Bharata Natyam dancer to have little feeling it would be most difficult for her to be expert at Abhinaya; and if she has no feeling there can be no Abhinaya at all. So, even with so many likenesses, it is difficult to blend the arts of Bharata Natyam and Katha ka
I knoW definitely, so far as these two dance forms are concerned, many modern dancers, after Seeing one or two performances, carry away an impression of one or two movements that they like, and then they incorporate them in their own dances without fully learning the best Way of expressing those movements. To those who have Specialisted in any of the arts, the result comes as a shock. Many Manipuri teachers of the dance have CXpressed the same opinion, for each exponent of a dance-form discovers a mutilation of his own art, introduced for the sake of building up what is called the "" modern dance".
Is the modern dance to be a creation purely from lack of knowledge and a blending of the ugly, or is it to be the result of a deep and life-long study and experience with a wise-blending if there is to be a blending at all? In my own dancing there are certain expressions which I have changed-I have
73
Page 152
attempted to create a costume and stage-setting which is both simple and direct; I have introduced many great and beautiful songs of South India which had never in the past been used as themes
74
This is the momen
this is the moet When OLIr Lord Wi|| tO, enslawe LIS ; do not be beSotted fallen into a pot of do not droop with ( do not be perturbec do fresher up and it is rejoicing only f note that there will | Swear by our Guru | Swear by our grea this is the sacred w this indeed, is the g Which the Wirtuous Who da T1Ces. On the spoke to me at the moment of L
for the dance. But I have tried to do this in the spirit of India and her glorious traditions, so that I could go further along that road towards which the great signpost of ancient India has ever pointed.
gracio LSW a Triwe har E3
like a fly honey, desраіг,
ejoice;
, חם Wסח וחםח be no more any dearth of it".
t family Deity, ord, O|d3 WOT
CE
Hall IIl Tէli||al
IO with TE !
— WALLALAR
Page 153
MUSC 1
(
It is highly significant that in India, art is considered as religion and artistes as messengers of God. Everything Indian for that matter, has its basis in spirituality and particularly so is music. The art of music is never regarded here as a mere system of harmonious sounds, pleasing and appealing to the sensuous part of man. It has all along been held as a divine thing and as an outward representation of the Omnipresent Pranava, COM and has essentially been a prime mode of spiritual pursuit. The Sapta swaras are said to have emanated from the Praiava and are capable of evoking " Wairaghy" a " (detach ment) in the nada pasaka. Oul T com Posers hawe Hlways been nystics, saints, philosophers and agents of religion. And religion had been the constant source of inspiration providing phenomenal food for their thoughts and artistic expression down the corridors of time. There is much truth in the statement Lihat the highest art is always the most religious and the greatest artist is always a devout man, and nowhere is the truth bet, Le-T illLIStrated and expoLIInded thanı in the moble and spiritual lives of our great composers such as the Na i "Tri Yn airs, Alwaris, Ardal, Jayadewa, Pierrariad arall ansa, Naray'aria Tirthia, Muhu Tarra var, the Musical Trinity, Sada stva Brahпелаra, Mira Bai, Gopalakrish ra Bhara fiyar and many other dcvotees of the radarna "a form of God.
Music is verily the finest art which happens to be also the ideal and pleasant medium of getting =[[]. Communion with the Infinite. The three fold concentration of of mind (LIGOT), body (Girir) and ech (DTU) is easily attained through music.
P
Dr. S. SEETHA
rofessor & Head, Dept. of Indian Music,
Liversity of Mrs.
When a true devotee sings, he forgets the mundane existence and submerges himself in the integration of Bhava, raga and laya, with the result his soul is elevated to great spiritual heights and is led to the door of the Divine. The Indian conception of God as Nada Brahma is most pleasant as it is unique. It is well known that ragas are beautiful tonal forms and each raga gives us a glimpse of the Divine personality in Sound-Nad Brah T. Just as the presence of God can be felt and experienced by persevering devotion on the part of the devotee, so also the personality of the raga is revealed to one who seeks and enters into the soul of the raga with sensitiveness and depth of devotion. The aesthetic icy that one is able to derive after rendering the alapa of a raga for a considerable duration can only be identified with the religious experience of a devotee after tasLing the Divine Bliss, Saint Tragaraja addresses the mind to delight in the nectar of raga rasa which gives the blessings of Yoga, Yaga, 73'āga and Bhaga in his kriti ** raga
siere.“
The history of Indian Music presents a Wonderful galaxy of sterling devotees who worshipped the Lord ceaselessly with the garland of songs, The astonishing output of musical compositions on the subject of the Divine stands as a living testimony to this fact. Sarrkirtanam or singing the glories of God and bhakti are inseparables, Music forms an integral part of bhakti yoga, and bhakti or devotion forms the very breath of Sangital, Bhakti or higher devotion is parama rena or intense love to God, And it is the highest
75
Page 154
sentiment that the human soul is capable of According to Narada, the indefatigable exponent of bhakti and sangital, the path of devotion is casier and more sweet than the inana and karma Friargas, as it fills the mind of the devotee with indescribable peace leading to bliss. The single cmotion of bhakti takes manifold forms for its expression Viz. Sravanam (listening), kirlarla (singing the glories of the Lord), vandard (worshipping). SPP, LI FATFIAI (reTimembering). Parla Sevara (doing Namaskaram or Worshipping by falling at the feet of the Lord), archara (worshipping with flowers or kuninkum), das pa aral Sakhy's (considering One Self as the Servant and as a friend respectively), YatSa'a (affection of a mother) and karrasakti (by loving Him).
The name, for Il and attributes of God coupled With the moving melody are effective aids, in concentration. This notarrian sarik irtarrian 771 arga has found great favour with the devotees, as it is the mos convenient channel for attainment of triKara Pra saikij'aa (sifat TERIT āpšÁRIA I Iñi) This cult of kirtana found an ideal home in the banks of the Kavery as early as the period of the Saivite Nayanmars who integrated Tamil with music and offered it as an ardent offering to the Lord (gs). LTG
yujaraturgith). Through music, the glory of the Tamil language was popularised, and bhakti was inculcated in the minds of the listeners. It risis in இன்னிசையால் தமிழ்பரப்பும் ஞானசம்பந்தன். And the Lord wearing the Form of sound (stir GTGirir gear LT6:Tallair) dances to the music of the parls of the Tewaram
"கண்ணுல் துதலான் கனலாடிடமாகப்
பண்ணுர் மறைபாடியாடும் பரஞ்சோதி ண்ேணுச் புரமெய்தான் நாலூர் மயானத்தை மண்ணுத வரெல்லாம் நீண்ணுதார் நன்னெறியே.
(பண்சீகாமரம்)
"பண்ணென்ற இசைபாடும் அடியார்கள்குடியாக மண்ணின்றி விண்கொடுக்கும் மணிகண்டன்"
God is a Circle whose Centre is every
76
Where and whose Circumference is nowhere.
According to Sundarar. He is the very music of the seven svaras and of the song. viz:
(1) ஏழிசையாப் இசைப்பயணுப் இன்னமுதாய்
என்னுடைய தோழனுமாய் யான் செய்யும் துரிசுகளுக்குடஞ5 மாழை ஒண்கண் பாவையைத் தந்து ஆண்டானே
ਲੇ
ஏழையேன் பிரிந்திருக்கேன் என்னுரூர்
இறைவனேயே.
(2) பாட்டகத்திசையாகி நின்ருதீனப் பக்தர் சித்தம் förf, JITF . கோலக்காவினிற் கண்டு |-
(3) பாடுவார் பசிதிர்ப்பாய் பரவுவார் பிரிைகளேவாப்
ஓடு நன்கலனுக உண்பலிக் குழல்வானே காடு நின் இடமாகக் கடுவிருள் நடமாடும் வேடனே குருகாவூர் வெண்ணடை நயன்றே !
(4) ஆடுமின் அன்புடையீர் அடிக்காட்பட்ட துரளி
குடுமின் தொண்டருள்ளீர் உமரோ டெமர்
சூழவந்து
வாடும் இவ்வாழ்க்கை தன்சீன் வருந்தாமல்
திருந்தச் சென்று பாடுமின் பத்தருள் வீரர் பழமண்ணிப் படிக்
The Saivite saints like the later composers preached through their devotional hymns a religion of hope and love, a religion of beauty and truth and a religion of communion and social service. Rightly the hymns of the Nayanmars have become part of the temple rituals since the period of the Cholas,
Indian Music has grown and has been kept alive by its intrinsic devotional character. Singing the glories of God and his kalyanagurias with a heart over flowing with ardent devotion and in conformity to Scientific tradition (sampradaya) Is the religion of the devotees of the radama yra rupa of the Lord.
SWami Wiwekannanda.
Page 155
1 DANCE =
A TRANSCENDENTAL 王X伊E冗ENC丞
鸚
The World history of dance shows that on Inc. occasion in the life of primitive peoples could dance be dispensed with. Birth, circumcision, consecration of maidens, marriage or death, planting or harvest, the changes of the moon, and sickness, War or peace, for all these, dance was needed. This art of dance which was inherited by the savage ancestors as an impulsive expression of inner emotions, developed and broadened into a search for God. Even for early tribes, dance is said to have a rite, a charin, a prayer and a prophetic vision. It is said to have summoned and dispelled forces of nature, healed the sick, linked the living with the dead fore-fathers, granted luck in battles, assured fortune and blessed in various ways. Curt Sachs in his "World History of Dance Writes"Turning about in Divine rhythm, Siva creates the World, for the Chinese cosmic energy originates in dance, the late Jewish theology indeed even Christianity ever so hostile to dance, cannot visualise the lot of the redeemed except in a picture of an etherial round about the shining throne of God.'". There is no wonder that Hinduis III, which is known for its spiritual persuits, realised that the entire activity of the cosmos is a manifestation of the
Curt Sachs-World History of Dance-Bona
H. H. Wilson—Rgweda Samhita—translated
Page 34.
3. Mcdonald-Hymns of Rgweda (II 92 iv).
4. Ananda K. Coomaraswamy-Christian and
York-Page 102.
DR. PADMA SUBRAHMANYAMI M.A., Ph. D.,
Eternal Dance of Siva as Nataraja. The concept of visualising deities as dancers is met with right from the Wedic period. Indra is spoken of as Nrtu-dancer-in the battle where he destroyed ninety cities.". The unveiling of Dawn-Ushasis compared to a graceful dancer in another Wedic verse... It is this concept of Divinity as Dancer that got crystalised as the two Divine Dancers of Tandava and Lasya, Ananda Coomaraswamy has quoted St. Thomas thus"Beauty relates to the cognitive faculty. God is the cause of all things by His knowledge...it is knowledge that makes the work beautiful.") For the Hindu, knowledge-Jnana-is a term used in the larger sense of awareness and just not in the limited sense of specialising in any one particular field. It is most significant that the word Chiabara attributed to the Lord's theatre for His Eternal Cosmic Dance, literally means the " Ether of Wisdom." Thus, Beauty and Awareness are seen unified as one in the concept of Almighty as a Dancer. Siva performs in every atom and activates both the living and non living forces of nature. Human beings are a part of this Dance. It is this Divine force that is the cause of
nza Books, New York.
from the original Sanskrit, Poona, 1925—Wolume III
Oriental philosophy of Art-Dover publications, New
77
Page 156
every motivation. The Hindu Acharyas of Drama and dance also chose to explain the four mediums of expression (abhinaya) with a cosmic conception of the dancing deity. The verse says “ Salutation to the blissfully tranquil Siva whose physical manifestation is this whole world, verbal expression is all that is uttered, the ornaments being the stars, moon, and the like.". This highly developed metaphysical concept of Dance of Siva has had its origin in the perception of our fore-fathers to give a concrete shape to their abstract rapture of a divine Il:1 till Tie.
The art of dance must have been a fore-runner of Drama. A mere release of extra energy, and the inherent inter connection between physical movements and the psychological states of mind slowly blossomed into an ordered expression. But, even after it attained a status of an Art, which is a carefully cultivated medium of cultivation, it has simultaneously, continued to be a process of divine rapture. It includes not only scenes seen, heard and heard of, but also give a form to the intangible perceptions of the sub conscious. It is more often a medium for self forgetfulness. It has been a chan nel for the Gods and the Souls of the dead to have a Chimeric entry into the motivated body. Such a spell needs an accompaniment of the beating of the drums. Such dances are a common sight even today in South Asia, despite the over powering modernity of the early eightees of the twentieth century. The earliest reference to the concept of Chimeric entry is found in the Rg Wedic verse which means-The thrice bound or thrice bent bull continues bellowing (bellowed, bellows and will below) that the Great God has entered into the mortals by a process of Avesa (Chimeric entry). The verse reads as follows
Trdha baddhah rishabհo Toraviti Mahodewa martyan a wiwesa
-Rk I mandala
In some of the extempore lectures Dr. T. N. Ramachandran has identified a number of statite
5. Nandikeswara-Abhinayadarpanam-Firma
Ang ikam Bhuwanam Yasya Wac Aharyam Chandrataradi Tam N: --also refer Sarangadeva-Sangitaratnakara
78
Seals of the Indus culture as a beautiful representation of the above verse. Perhaps the dance of spel was one of the earliest kinds of dance that Ilan ever experienced. Such a dance is referred to as kelar Veri yra dal in Tolkappiyam which is said to be the earliest extant literature in Tamil. The chief feature of this dance was to offer bali or animal Sacrifice. In the course of worship, one got possessed with the spirit of God and began to dance. The verse reads as follows
Weriyari sirappin view wali welan We Tiyatt Lu aya Tinda kandalum
—Purathinaiyiyal. Wetchittinai,
Kära ndaiyin Luraikkal,
It was also the dance of the sooth sayer. The continuity of this tradition can still be perceived in the several dances of Poosari trials in Tamilnadu, Kolams and Thullals of Kerala, and the Bhoota worship of South Canara. The Velar of the Periyadal of Tolkappiyam days can be traced in the present Pelichuppad of Kerala.
The Dance of Spell must have precipitated the development of the concept of Divinity as Dancer. Several Gods and Demi Gods have been conceived and visualised as dancers in our mythologies. Indra, Marut, and Ushas are sole of the dancing deities of Vedic period. Later several deities of our Hindu pantheon like Siva, Parvati, Krishna, Kali, Bhairawa, Muruga, Winayaka, Lakshmi and Sal Tas Wathi are described a 5 danceTs. The Super human beings such as the Gandharvas. Apsa ras, Kim ma ras, Yaksha s, and cwien the Bhoothaganas are all depictated in dancing postures in our sculptures and paintings. Bharata muni, in his earlies extant literature on dramaturgy a tributes the origin of dra. Ta to Brahma, that of dance to Siva and a certain aspect of drama called Wrt Li (style) to Wishnu. However the supremacy of Siva over other deities as the King of Dancers can be perceived at various levels of understanding through a correlated appreciation of iconography and the Tirumurai. The pinnacle of metaphysical
K. L. Mukhopadhyay, Calcutta, 1957 kann Sarva Wan mayan Tlaha SatwikE 11 SiWEIT -Adhyaya WII Werse I.
Page 157
analysis is seen in the Tirumandiram and Unmai Wilakkam. It is a proof for the symbolic nature of Hindu dancing.
Can dance not divorce religion and exist for mere secular entertainment-is a question often raised. Yes, it has existed, it does exist and it will exist at various levels of both subjective and objective perceptions. According to Bharata muni, it is capable of giving all the Prishaft has of life Aram, Porul, Inba II and Weedu. Depending on the individual a Ltainment of a wa Teness, i5 conception and appreciation stays at various levels such as physical, intellectual, emotional and spiritual. The art of dance is considered auspicious. Bharata says that the Poor Varanga (preliminary) of a play must contain dance. If the preliminary is in the form of Yagna (sacrifice) it is called Suddha Poorva ranga. It may also contain dance in the place of Yagna when it is called Chitra Poorva ranga i.e., a pictoral Yagna, The efficacy of dance is thus equated to that of a Yagna where the movements of the dancer itself becomes the oblation. The word Siva means auspiciousness and dance art is said to be so. There is no wonder that this great art is attributed to the Lord of the
Oh Great Effulgence of
Who as Fire Within fir E
as Fire amidst the fire,
de famo LIS a 5 heat
5. Ananda Coomaraswamy-The Mirror of Gestu printed by Munshiram Manoharlal, Delhi, 1970
same name. Its potentiality is radiation of beauty, which is an attribute of divinity.
HCW des i Hildu dallicer WiečW this art at its pinnacle of glory? It is nothing but a medium for profound bliss. It is a development from the mere concept of a resa, where there is an entry of a God. LLLLSLLLL LL LLLLL LLLaLLLL aa LLLLLLLLYLJSS a L0S HHH HHHHHLa an entry from without, but a realisation of that Reality within. The Secret of all art is self forgetfulness. The body is trained under a discipline only to be forgotten about, "It is a God like ecstacy of liberation from the restless activity of the mind änd thic scnses, which äre the weils of all reallity, transparent only. When we are at peace with ourselves." It is a transcendental experience which cannot be penned cor even comprehended through any possible description. It is a subjective feeling of oneness or synthesis with the Cosmic activity. The dancer, at least momentarily, gets transformed into a micro cosmic being, experiencing within, a sense of unlimited freedom and bliss. Indeed, dance in its highest plane is a kind of Yoga in which one achieves a "synthesis' through a discipline of the body and mind.
Gra Ca
-- WALLALAR
e-Harvard University Press, Cambridge, 1917. (Re)
79
Page 158
To see wrong in anothe The discrimination betwe the Origin of sin. One's outside and the individ L imposes it on another. T is to reach the state ir nation does not arise. right in your sleep? Did y Be asleep even in the w the Self and remain un g09:S On a Tould, YOLIr : erfect than your words at development of will po becomes the kingdom of
WDLI
– SWAM| R.
r is one's own wrong
an right and wrong is ¡ o Wn sin is reflected Іaliп igпогапce superhe best course for one which such discrimiDo you see Wrong or ou not existin sleep ? takeful state, abide as :Ontaminated by what silence Will hawe more ld deeds. That is the
War. The the World
leaven which is Within
AMANA MAHARISHI.
Page 159
目
Page 160
Page 161
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
The Hindu art of sculpture, painting and architecture illustrates one of the world's major
artistic expressions. Its aesthetic values are different from those of Western art, In Hinduism the three branches of art-poetry, music and visual arts (especially architectul Te)-Present the Absolute aa SS S LEHLLLLH SLLLLLLaHHLS LLLLLLGGLGL LLLLLLaLLLL LLLLL SSLGGGLH Brahman respectively and lead their pasaka's (followers) to a mystic or aesthetic experience of the Absolute Reality. Among the Hindu visual arts, its architecture conceives the Brahman as a Cosmic Personality (Past Pris/rat) who represents the Cosmic orderandharmony, Itsiconography ( 77 Turri-kala) is concerned with the presen taltion of religious ideas. To the contemplating devotee in icon is a mileans to the visualization of many subtle philosophical, religious and spiritual ideas. A beautiful work of art leads to an aesthetic experience which at its highest level is the experience of Irada, One of the three essential qualities of Reality-Sat, Cit and Ariarida. But such an aesthetic experience presupposes: (1) taste raisikai yu), (ii) aesthetic susceptibility (Sarda'asava), i power of visualization (pratibia), (iv) intellectal culture (kavyann LusilaIrra), (w), contempla tiwe Eabit (bhavaria) and (vi) capacity for identifying
K. C. Pandey, "Indian Aesthetics" in History krishnan, et al., London, 1952, p. 480.
It is expressed in nature but is not exhausted by Adıyar, 1970, p, 197.
-1.
ぐくぐぐぐぐくぐぐぐぐ<<<<<<< ZDA.A. VA/V/A7AA/A/V
School of Historical Studies, Madurai-Karrara University
(or losing) oneself (far layibhavaria-'agyata)." Thus an ordinary sense perception, through imagination, emotion and katharsis leads the perceiver to transcendency.
Beauty is an essential factor in the divine plan. It is more attractive than truth and goodness. While the Vedan ta' FTITras systematize the truths of Widanta and the Girl formulates its ethics, the Bhaga yata Piraria intuits the nature of Brahman as Bulwa na Sundara*-the cosmic beauty. It is to be intuited through a vision of synthesis. By intellectualizing it is destroyed, for beauty is a logical. So aesthetic experience is more a possession than a problem. Hindu view of art insists on the intuition of the beautiful as the fulfilment of a disciplined mind freed from sensual ugliness. Therefore arts like sculpture, painting and architecture, being the intuitive expression of the infinite beauty of God through the medium of the finite (e.g., stone, Imetal, colour, etc.,) become a major and respectable part of Hindu religion,
As said above, an icon is primarily an instrument of meditation, visualization and realization, and therefore it is an object of Veneration and
of Philosophy Easter and Western, (ed.) S. Radha
it : P. N. Sriniva Sachari, The Philosophy" af Visistadvaita
81
Page 162
worship. It has a religious and spiritual function. The same can be said of a Hindu temple which is a naidala or Yan Fra' in its plan and thus a symbol of the Cosmos. Thus the Hindu art is full of symbolism, a knowledge of which is indispensable for its appreciation. In Hindu iconography each and every POSLILII Te (e.g., erect, flexion, etc.) gesture (rdra), vehicle (Valiana) Weapon (ayudha) has a symbolic meaning. The subject being so vast, we take here only a few for example.
Of the three important postures, the sarrabarga (erect or straight) denotes justice and equaninity and the Irishaga (flexible body) denotes love and grace. Both are indispensable For God in the interest of the salvation of the Souls: justice for rewarding the good and grace to pardon the penitent sinner. In the Hindu iconography God, the universal Father symbolising justice stands in the sanabharga while Goddess the Mother in the tribhanga ; the latter constantly appealing to the former to temper His justice with Illercy, lest Her beloved and "in rocerit" children will be eternally damned for their commissions and omissions. The third posture atibhanga symbolises dynamism and speed. Garuda, Hanuman and the personified form of Chakra (wheel of Wishnu) are shown in this posture. It shows their anxiety, readiness and speed in bringing God or His Grace to the devotees in need. In Saivism Nataraja is in a till harga denoting dirct descent of GTälce,
In a World where monogamy is an accepted ethical value, a God flanked by two consorts looks odd, Here the moral question does not arise if We know the symbolism. The consort on His right holding a lotus (again, a symbol of Heaven) represents Heaven. Lakshilli and Devasena in the case of Vishnu and Subrahmanya respectively represent this aspect. According to inconographic traditions the bosoms of these two must be covered with a breast cloth suggesting that the Heavenly
3. A magico-religious diagram or a blue print
4. The term means a Creeper or a tubular root
5. In iconography, as in mythology, each object multivalent which is the strength of iconogra
82
seCTICL:s a Te hidden to us. They plead for the Devas Who maintain the Cosmic har Tony and order. The second Consorts, Bhi Iidevi and Willit (in the case of Wishnu a Tld Subrahmanya respectively) sy'Tabolise Mother Earth, who pleads for her children on earth. She is lore relevant to the er ring children, These "consorts hold a Teelapala (water lily flower), which is a symbol of earth in iconography. Significantly both these conSorts are shown bare-bosomed, denoting that LLLLLaL LLLLLa LaaaJSL LLLL LJLLLaLLLLLLLS LLLLLL aLLLL LLLLLLLLS She is fertile for us.
God in the centre is the ground where Heaven and Earth meet, His Sarnabhanga shows that he treats both alike. There is symbolism in the arms of the Goddesses. Their arms nearer to God hold flowers symbolising grace and those farther from God hang freely in dollahas a symbolising helplessness. The Goddesses not only personify mercy and grace but also derive these qualities from God. who is the real fount of Grace,
As all the major Gods are mostly shown declaring their help to Man through their parada (bestOwing boon and prosperity) and abha'a (saving from fear) itselras, their identification necessitates two more arms which will also signify their superhuman power. In these additional arms they hold their characteristic weapons or objects, the choice of which are well thought out as they have to symbolise certain divine functions, Thus the conch of Wishnu, Kettledru i 11 of Siwa, and bell of Parvati (as Para sakti), besides helping Lus identifying their holders, symbolise the creative function of their masters. All these objects produce sound, out of which the universe springs. The wielders of these objects are the personification of Sabda Brahman. These Divine beings in their corresponding other hand hold an object symbolising destruction-e.g., Wishnu and Durga hold a flaming wheel (chakra), and Nataraja holds fire. To a Hindu, creation and destruction arc simul
of the Cosmos facilitating meditation,
and situation has more than one meaning. They are phy.
Page 163
LLLLaatLLLLSS SLaaLaaLHHLaL LLLLLL a LLLLLLH aaaLLLL S LLS aa aLLLLLLLa coin, God is the Cosmic player of this game (which is an un fathcominable sila) as well as its grմund.
With his Is (noose) God binds the Soul to objects that lead the souls away from Hill, then Cuts the Pasa With his parasti (axe) or Sword and controls the Illinds that run alluck with His arksa (elephant goad), His Cirrāra sublimites the Soul flnd erlähles its sollwütion.
In Hindu iconography the Ananda tandava of Nataraja is the grandest achievement. It represents true proportion as well as cosmic order and harmony, The artist-philosopher should have had a glimpse of the harmony and cosmic rhythm which pulsa Les in all beings. This glimpse is possible through aesthetic intuition and not by scientific analysis. This integral intuition transcends such contradictions in nature as beauty and ugliness, good and evil, ctic. In the unity of the Absolute, evil, er Tor and lugliness al re transmuted and they a II contribute to its weith. It is im this context one has to understand the disheyelled matted hair, serpents on Nataraja's body and the "ugly' Muyalakan (the personification of civil) under the Lord’s sect. The whole picture represents the Absolute which synthesises the contradictions. Ugliness is an empirical experience, but in the transcendental state it cought not to be. The circa tiwe activity of Nata Taja is intuited as an expression of joy (Ana India tandava) or a sport of the divine Artist. It is also Visualised as a grand symphony without any jiltring note. The movement of all celestial objects, LLa aaLC LL LLLLLLLLS LLa LLa LLaL aaa LLLL LaaaS La
He Who knoWS and knows mot that hê kimo WS IS LLL LLLLHLaaL LLLLLaLLLL aHaLL CLL LaHaHLLLLLLL LLLL LLL LLLLHHLLLLLLL S
HE WHO klOWSIC) tid kO WS mot that he kO He who knows and knows that he knoWS is a
5. The concept of Brahmapuri is as old as Chand.
7. Trur für di Fr. 27ff).
flow of wind, the throb of all living hearts (nay, "even the fall of a sparrow") and all movements in heaven and carth keep time in this grand LLLLaLLLLLLLS LLLLaLY S aLLLL LL LLLLL S HLLL HH LLLLLL LLLLLLLa scale and Inakes a rhythm in the dance of Divine Beauty. The universe is a work of art and nature is a great poem of beauty.
The Divine Lower or Beauty dwells in the lotus heart of all living beings (an arrarii) as their inner Enchanter and makes them pulsate with His creative joy, The Dance of Nataraja in Saivism and the Rasa sila in Waishina wis til symbolise this tir Luth.
According to the artistic views of these two sects, the body is not composed of dust or conceived in skin. By dancing in the hul Iman consciousness (Cidakasa). He makes the human being a Brahmapuri, the City of Brahman". He is a living temple of divine Beauty. By dancing in Chidambaram He brings Heaven con earth and makes the shining gods abandon their celestial homes and the sages abandon their meditation in forests, They all assemble in Chidamba Tall, being drawn by the spell of the beauty of the dance. This spell made Appar sing 'Lof 5. 7 Isfiyin வேண்டுவதே இந்த மாநிலத்தே. To him earth is IToTe Del tiful Llan Heaven,
The inspiring utterances of the Alwars and Nayanmars, who had the genius for intuiting the beauty of Reality, are an invitation to humanity to share the mystic rapture of such aesthetic communion. The Hindu art succeeds in projecting in concrete forms the visions of these mystic scers. We must have the eye to behold.
ignoramt - Tցatյի հlTil hot is lazy - Wake him WS mot is a fool - A Woid him eader -- Follo W him.
gya Upanishad VIII 1. l.
83
Page 164
"Modern physics
rhythm of creation and c manifest in the turn of t birth and ceath of al liv also the wery essence of Every subatomic particle energy dance, but also is pulsating process Ef Crea For the modern physicists dance of subatomic m, mythology, it is a Continu: and destruction involving the basis of all existen phenomena. The but graphs of interacting p, testimony to the continua and destruction in the images of the Dance of of the India artists in significance. The metap dance thus unifies anc ligious art and modern ph as Coomaraswamy has sai the less Science".
— FRITJOF CAPRA
las shown that the lestruction is not only le Sea Soms and in the wing creatures but is in organic matter ... Tot Only performs an asi energy dance a tion and destruction. ..., Siwa's dance is the ätter, AS i Hildu dance of creation the Whole cosmos, ead of a natural ble-chamber photoarticles, which bear rhythm of creation Universe, are visual Siwa eq Lalling those beauty and profound 1or of the COSC ient mythology, reysics, it is indeed, d, 'poetry, but none
| The Tao of Physics
Page 165
"Marriages are made in heaven"
That is, God predestines who are to be united in wedlock. But these days strange things do happen. For money and position, power and pelf, and sensual gratification and social status, so many things are done, Marriage rituals, essence of which is sacredness are now relegated to the background by meaningless, hasty, Wasteful and socio-Tlaterialistico conventions.
A nervous hurry and flurry mark anything done in respect of marriage, leaving no time to think calmly, ponder OT reflect on the fundamental thoughts for which these have been laid down. Alongside is the slothfulness and time-killing practices which have become rather common.
MarTriage in Tamil Literature :
In Tamil litera LLIre Colle co Tes across sorThe types of marriages. A lad and his girl meet stealthily, court each other and in course of time send Word to the girl's parents, get their blessing and then marry. This type of marriage is widespread in works like Mirror.
A lad and his sweetheart developing a liking for each other, Wooing, and understanding and adapting to each other's temperament and disposition will indeed be ideal.
The next type is that of the lad, who, in order to win the hand of his lady, will have to display his courage and valour in daring deeds called
"Eru Thazhuthal" has to (literally) take a wild bull by the horns and control it. Along with the laurel he gets the wedding garland from his
5 Weehrt.
Tamil "Aham verses are replete with description of the meetings of the young lovers opening up their hearts to each other in solitude, and marrying in course of time. The pangs of love, separation, bashfullness, fun and frolic, heroism and raillery during courting are described in Tamil poetry.
Marriage in Sanskrit literature :
In Sanskrit literature eight types of marriages are mentioned, Brahmam Prajapatya, Aarsha, Deivam, Gandharwan, Assuram, Rakshasa, and paisacham. The last three are one-sided "Kama', i.e. one of the spouses either the Illan or the Woman desiring sexual gratification. Therefore these three types are not considered quite desirable.
Brahman is the type in which a virgin (kannike) bedecked (with flowers, jewels etc.) is married in the presence of relatives and friends. If she is given in marriage to a man well-versed in Vedas, the type of marriage is Deivam.
Marrying off a girl after receiving gifts of cows and oxen belongs to the type of Aarsha.
In the Prajapatyam type the father does not Imake o Kannika-damam“ (does not marry her off.)
Gandharyam is the type in which a lad and a lass are in love and marry by themselves without
85
Page 166
seeking their parents' consent. The marriage of Dushyanta and Sakuntala is a standing example of this type, The hasty marriages contracted these days by (so-called) lovers' belong to this type: it is not known how long the bond will keep them knit together.
Paying the bride's father a "parisam, (price) and Illarrying her is called "Aasuram.
Stealing a girl and Tarrying hier is ' Paisacham" Paisacham may include the killing of the relatives of the girl and marrying her when she is physically exhausted and sobbing bitterly.
Tle modern life-style:
It cannot be presumed marriages arranged by parents do materialize. The Telsons alre social, economic, and those relating to status, Parents seek the advice of astrologists under these cir
Լ:|1||15|HIl:E5,
In olden days girls of around ten years of age were married to boys of around fifteen years of age. When they grew and were Tipe for enjoying married life in full, Inental agreement would also have been there. The then social environment, the parental upbringing and the educational system were such as to mentally prepare them for a good married life. But nowadays conditions are topsy turvy. Marriages take place long after the age of puberty. Lads would have started earning on their own and blecome independent, Lasses, too, after education. would have got employed and started enjoying a sort of economic emancipation . In these circumstances can astrologists examine their horoscopes for agreement for the required 5 or 6 criteria called o Portuitam o in Tamil?
The Hindi Marriage :
Marriage, according to Hindu custom, tradi tion and culture, is not simply a contract, but it is a religious sacrament, and a spiritual union, It is not just for conjugal pleasure, but also for mental, moral and spiritual growth and fulfilment and realization of self of the partners. In the four-fold objectives of life namely Dharma (Virtue) Artha (economic status), Kama (fulfilment of desires), and Moksha (absolute salvation). It is
86
obvious that Kama comes third in the list. They have an equal share in Dharma, and so, the man takes his wife for being his Dharmapatni. That she is in no way inferior, and that she is his partner and companion is denoted by the term SähadhäTIThirni.
Staying married is considered an extraordinarily great splendidachievement. When the husband is sixty and the wife is alive the jubilee called Shashti-Abda-Poorti is celebrated. When past 81, the jubilee called Satabhisheka is celebrated. The function is mainly to felicitate them on their Ima TVellous Tecord of having stayed illarried and te) take their blessings. On that memorable occasion they are regarded as Lord Siva and his consort Sakti or Lord Wish Ll a Tid his CCISOTt Lakshmilli, The HindL marriage is not merely for the married couple concerned but for upholding the 'Grihasa Sralia Dharma' namely to be of service to the community and transmit culture to the offspring and through them to posterity. The coni munity too interacts by seeing and helping the couple to stay married.
Marriage Compatibility:
Hindu parents elders and are particularly interested in seeing if the horoscope of the boy matches With that of the girl so that the marriage will be stable and har Thonious. Compatibility or agreement between the bride and the bridegroom will not only ensure that the marriage is not Wrecked but it fulfills the above objectives. They will not Illerely live for therselves only but be of use to society, They will help in the preservation of CultILITIC.
La SLLKKLr S LLLLLLLHHLLu S S LLLLS LL LLLLL LLa LLLLLLL deration for judging ' collpatibility are :
(1) Dina ; (2) Gana ; (3) Mahendra ; (4) Strice-Dice:Tgha ; (5) Yoni ; (6) Rasi ; (7) Rasyadhipati ; (8) Wasya ; (9) Raju ; (10) Wedha ; |(11) Warna ; (12) Nadi,
Let me refer to one or two factors, For example, Gana stands for compatibility of temperament and not identity of temperament, Yoni Kuta is biological Compatibility. Nadi kuta is perhaps the most important and significant factor. Nadi, here, signifies pulse or nervous energy.
Page 167
A lad with a predominantly windy (Waiata) or billious (pitta) or phlegmatic (sleshma) constitution ought Incot to Tha Try a lass of the same constitution for obvious reasons.
Significance of Hindu Marriage :
The "PāaNi-graha Na " Illa Intra säys thus :
"The grihasta Srama has been sanctified since times of old by gods, chief of wholl is Agini (fire-god), and it is to this high heriLage that I am now coming by taking yoLIT häTid,
I am taking hold of your hand as a symbol of everlasting love and friendship between us and as a pledge to bring forth good progeny."
Who is a Guru A Guru
the diwine power of grac kept alive in him, and WF easily to all those wi With him and Who I need it, the practice of Yoga, thro metaphysical contemplat ting even his physical f. Yoga.
-SW
The Sapta padi (Seven Steps) mantra prays to the Lord that the bride had become the bridegroom's friend, so they must not part from each other, that she should be blessed with satisfaction of hunger, physical strength, Wealth of cattle, and happiness be enabled to perform Soma Yaga and other righteous deeds together with her husband.
The bridegroom Taking the bride ceremonially set her right foot on a sacred stone (placed on the northern side of the fire), showing her the two stars ATLI ndhati and Dhruva, and ceremonially going round the fire in the clockwise direction: all these are for praying for a long and happy married life and for staying married throughout that life. To that end Hindu Astrology is expected to help the prospective couple.
is one who absorbed ce into himself, and to can dispense grace tםtaווסט חו Bווןםט סך
. A true Guru, through ugh philosophical or io Succeds ir satrabrm with the power of
WAMI MUKTANANDA
87
Page 168
THE DAN
Te dal ce, inf activities (Pancakritya looking, creation, evo tion, Support), Samha tion), Tirobhava (veiling and also, giving res Salvation, grace). These are the activities of the Rudra, Maheswara a Tid
This cosmic activity the dance. Further a and explain the more UJn Thai Wii la kkam, Weers) 3
"'Creatio arises fr 0 proceeds from the ha proceeds distruction ; til release". It Will be ob hand points to the lif tE SOLI,
Dr. AMANI
CE OFSLVA
act, represents. His five ), Wiz : Srishti (Overution), Sthiti (preservare (destruction, evoluembodiment, illusion, t), Anugraha (release, separately considered, deties Brahma, Vishnu, Saldasiwa.
is the central motif of
Luotations Wil | i1 || LIStrate ! detailed symbolisms, 36, tallS LIS :
m the drum; protection nd of hope ; from fire he foot held aloft gives Served that the fourth ted foot" the refuge of
DA COOMARASWAMY
Page 169
Departier
This is a very important question that can possibly be asked from anyone who is seriously interested in the study of Hindu Culture. A good reply to this question can be satisfactorily given only after a perusal of the scope, the nature and content of the rich heritage of Sanskrit literatu Te with special reference to Hindu Culture.
The history of Hinduism is shrouded in hoary antiquity. The history of Sanskrit literature is equally ancient. It is more than four thousand years old, if one takes a scientific view of the literary history of this great language which belongs to the Indo-European family of languages. Hinduis IT may be defined as the Eteral Darre (Serials Dharma) which leads the Soul to the realizati of the Ultimate Reality, The Vedas and other works based on them constitute the primary sacred tests of Hinduism. During the course of the long period of its evolution and development Hinduism has LCtataLaLLL LaLLaaL LL0 LCHH CLLLaL0S 0aaHLaaL0SS LLaLLS All the cults and philosophies that came into being []]] the basis Jf the Wetlas HIld the Hillied wøTks have
a collon LTEdition.
All these are well reflected in Sanskrit literture, the history of which is closely linked up with the history of Hinduism. The wide range of LLmLLLLLLL LLLLLLLK LLLLLL LLLLL LaLaaaS LLLaLaLaLaL periods, namely, the Wedic, the Epic and the classical. Though the word "Sanskrit' is specifically applied to that period of Sanskrit literature (classical) the language of which was scientifically analysed and systema Lized by a great genius Pariri, the Word is used here in the Wildest sense to cover all the periods including the Wedic and the Epic.
C-12
of Sanskrit, University of Jaffna.
Sanskrit literature is one of the richest literatures of the world. It has both the religious and the secular aspects. The religious literature is mainly concerned with the various aspects of Hinduism from the time of the Rig-Veda onwards. It is true that there is not an insignificant corpus of Non-Hindu especially Buddhist and JAIN literatures i Sanskrit.
As this article is IIleant Lo Focus the attention of the scholars and lowers of Hindu studies to the Televance and importance of Sanskrit, the nonHindu aspects are left out. As far as the cults and philosophies of Hinduism are concerned, Sanskrit was the principal vehicle of expression for thousands of years. So much so, that one can say that these are generally better reflected on Sanskrit than in any other Indian language, ancient or modern. Not only the religious and philosophical schools of Hinduism but the society and culture inspired by Hinduism are comprehensively dealt with in Sanskrit. It is true that the regional languages of India reflect One or more of the schools of Hinduism and their philosophy in varying degrees, But even these Will be incomplete, if the relevant Sanskrit sources are left out. A knowledge of Sanskrit is needed for a better understanding of even the Southern schools of Saivism and Waisnavism both of which developed mostly in the Tamil country. The bulk of the literature of these schools are in Tamil. But it will not be that easy to understand the basic tenets of these schools without at least a smattering knowledge of Sanskrit. Surprisingly enough, the basic vocabulary of these schools are mostly in Sanskrit, not to speak of the
89
Page 170
doctrinal matter which again is based largely on Sanskrit sources like the Vedas and the Aganas.
Whatever the origin and development of the Sanskrit, one has to bear in mind the fact that this language in course of time, became not only the lingua franca of the whole of south Asia and to Some extent the South East and Central Asia, but the devabhasa of Hinduism-the Social language of Hirinduism. As a result of these, it became the Vehicle of expression for not only the various cults and philosophical schools of Hinduism but for the culture and society inspired by them. Therefore, it is very difficult or even impossible to think of Hinduism as different from Sanskrit. Both are inscnarably linked together.
The Wedas the infallible texts of Hinduis II Were Written in Sanskrit. The original Epics and Puranas which are main sources of popular Hinduism too are available in Sanskrit. The original works on the six systems of Indian Philosophy and those of the later philosophers of Vedanta-Sankara carya, Ramaruja and Madhva Were written in this language. The various cults of Hinduism-in Garnapayarn, Saivatim, Saktarmı, Kalmaram, WaisInawam and Saul Tam have their Ilmain basic texts in this language, though there are literatures for them in the regional languages of India. But the Sanskrit sources cannot be brushed aside. One may, for example, refer to the Vaisnavism in Bengal. There are sources in Sanskrit and Bengali foT this school.
The principal works on the Triwarga idealDharma, Artha and Karia emphasized in the Hindu way of life were mostly written in this language. One may, for example, refer to the Arrha sa stra of Kautilya, the Mariaya Dharma Sasira and the Karastra of Vafsa l'ana, Besides, there a Te several other works on these ideals.
The Aganas of the Saivites, the Vaisnavites and the Saktas Were witten in this language. The works on Hindu Fine Arts like Architecture, Sculpture, painting, drama, music and dance were largely written in Sanskrit. One may refer to the Natyasa stra Ascribed to Bharata, the Sangita-ratnakara of Sarangadeva, the Works of Maya, Wisvakarma and others on architecture.
90
Hindu rituals whether performed in the temple or the house or elsewhere were written in this language which is still used by the priests. It is still a living and dynamic language in this respect too, One can still see this being used in the temple pujas, as Wellas, hera and the aparakriyas in Several parts of South Asia and to some extent in South East Asia.
When one looks closely and dispassionately at the long period in the history of Hinduism, he Will not fail to see the important role played by Sanskrit as the Vehicle of Hinduism in its manifold forms. Almost every phase of Hinduism right from the age of the Rig-Veda down to modern times is well reflected only in Sanskrit whether it be in the early or the medieval or the modern period. It had been the unchallenged vehicle of Hinduisill in all its for is till about the 12th Century A. D. except Tamil which played a very important role as a vehicle of the Southern schools of Saivist and Vaisnavism. Froll about the 12th century A. D. other languages of India belonging to both the Indo-Aryan and the Dravidian families of speech, produced rich literatures on one or more of the schools of Hinduism. But Sanskrit still continued to play a vital role. The Medieval Bhakti movements of Maharashtra, Bengal and other parts of Northern India and even the Modern movements of Hinduism like the Brahma Samaj. the Arya San Tai and the Rannakrishna movement too have their basis on the most important sacred Works Written in Sanskrit. Therefore, a knowledge of Sanskrit Will be essential for a deeper understanding of the principal movements in Hinduism through the ages. The Indian classical music and dances Were and continue to be inspired by Hindu ideals. They continue to use Sanskrit besides other Indian languages wherever reelwant and necessary. Musical compositions for both the Carnatic and the Hindustani forms of Music are still composed in Sanskrit too. One may cite for example the Weteran South Indian Musician Dr. Bala Murali Krishnan who composes Sahityas in Tamil, Telugu and Sanskrit, Indian classical dances like the Bharata Natiyan, Kathakali, Kathak and Manipuri continue to use Sanskrit in their repertoire. The basic texts as well as many of the technical terms in Indian classical music and dances
Page 171
are in Sanskrit. Many of their themes are taken from Hinduism. In fact, music and dance had become an integral part of the worship of the Almighty from the Vedic Limes. Of course this was further claborated in later times, when the temple became the centre of the religious, social and cultural life of the Hindus.
Therefore, it is not surprising that anyone who is interested in the Soul of Hinduism or even an aspect of Hinduism has to study Sanskrit to have a better understanding of the subject. A good number of European Savants have done yeoman service especially for the elucidation and interpretation of the Wedic and other texts. Several of them studied this language to get an insight into some aspects of Hinduism, Beryl De Zoete for example studied Sanskrit to read the Natasa stra in the original to have a clear understanding of the Indian dance and dramaturgy. There are misconceptions with regard to Sanskrit some think that it is exclusively a language of the Aryans now confined to the PRECINCTS of the temple. It is not fully true and is not borne out by facts. This is only one of its aspects. Another misconception
Oh Great Effulgence C
Who as Water Within
as Water amidst Water
serve as Mother
is that it is a “ dead ” language. But it II may be so in the sense that it is no longer a language of the masses; otherwise it is still a dynamic language.
It is still used as a medium of instruction at some in titutions in India. Some learned scholars in India converse in this language. Some books, periodicals, and even newspapers are published in this language. The All India Radio broadcastes news daily in this language too. Further, it still LINGERS in the modern Indo-Ariyan languages of India which are based on this. Therefore, as pointed out by Prof. Lowis Reneau, it is not proper to speak of Sanskrit as a "DEAD" lan포l .
Further as pointed out earlier, the basic techInicial te Tills used in the various schools of Hindu religion and philosophy are mostly in Sanskrit. And a knowledge of this language will help one to understand these better.
In conclusion, it may be stated that Hinduism Cor Hindul culture cannot be dissociated from Sanskrit and the study of this without a knowledge of Sanskrit will be incomplete and even be a farce.
f Gra Cea
Water,
- WALLALAR
91
Page 172
'Hinduism is unique a gions. We may boldly religion in the World. mankind's oldest spiritu : fountain head of faith. On Wenerable age has seas or the only religion, to my kr founded in a single histori which itself precede Hinduis has been called lity", and the 'mother of because it has influence religioп апd partly becau other religions, honou scriptures, their Saints, t is possible because Hindl. mately on al| gerı uime Spir Lunimista kably that all SOLI unlom with the Divine, withOLIt Exceptio Il, tO ach ment and liberation in th
- SWAMIS
mong the world's rellroclaim it the greatest To begin with it is al declaration, the very the planet. Hinduism's led it to maturity. It is howledge, which is not C event or prophet, but s recorded history. the 'cradle of spirituaall religions", partly virtually every major Ise it can absorb all and embra Ce their heir philosophy. This lism looks compassioitual effort and knoWs ls are evolving toward and all are destined, ieve spiritual enlightenIS OT in futura ||Wes".
SWAYA SUB RAMUNYA
Page 173
Histurg alth leuelopment of Hithuism ilt
Šri Lanka
Saiy"ism1 in Sri Link:
Hinduismo a world religion. Its catholicity allows for different philosophical concepts and various forms of worship within the framework of broad fundamentals. Of these, the Hindus of Sri Lanka practice Saivisi 11—the worship of Siwa, and are guided by the Saiva Siddhandha philosophy "Saiva philosophy posits a God, and only one God. Besides positing a God, it also gives reasons in support of it."
"Saivism is the religion of those who accept the authority of the Wedas, and Siwaganas a Tid regard them as having been revealed by God."
"There is one God. There are many souls."
"Every soul without exception will ultimately attain divine bliss." These quotes from a leading Sri Lankan Saiva philosopher Will perhaps serve to pin-point the cardinal features of Saivism and the hope it holds out for all beings.
The practice of Saivis II in Sri Lanka can be traced to antiquity. That "Saivism has a history going back to the Calcolithic or even further still, End that it thus takes place as the most ancient living faith in the World" is supported by archeaeological finds of Mahenjadaro and Harappa (Sir John Marshall). Sri Lanka formed a part of the last Indo-African-Polynesian continent in which Siva-worship was prevalent. It is therefore realsonable to presume that Saivism or a form of
(1) S. Sivapathasuntharampillai - "Glories of
S. SHARWANANDA Wirage of the Suprerre Corrs, Sri La Vika
proto-Saivism was the religion of Sri Lanka in pre-historic times and that it survived the breakup of this vast land mass at a subsequent period of time.
Some citations Iron Hindu. I thihasas (historicall narrations) and Pura nilis may be Illnade to confirm the assumption of the antiquity of Saivism in Sri Lanka. The Ramayana, which is one of the Hindu Ithihasas, speaks of Ravana, the Rakshasa king of Sri Lanka, as a devotee of Siva. He is said to have been blessed with some extraordinary powers by Siva for his piety and devotion. This is further confirmed by the Saliva Saint Thir Lugna na Sampant har of the 6th century A. D. in the eight LLLLaLL LLL LLL LLLLaLaL LLLLLLH S LLLLLLLLLaLLLL
LaLLLaLLLLLL S LLLL S LaaLLLLLLLaLLLLLL S LaaaLLaLLLLSS S LHHa LLL LLLLaK LLLKLLaaS LELLLHLLLLLLL 0 LLLLL LLLL LL LLLLLL the king of South Sri Lanka. This would appear Lo correspond to the setlements of the Yakkas, an earlier group of settlers prior to the arrival of thc Aryans and whose settlements were in the South-eastern parts of Lanka. Hindu epics and puranas have referred to the Yakkas as " Rakshasas." According to tradition, Ravana Worshipped LLaaS LLLL S S LaaLaLLaaLELLLLHH a S LLLHaLHHLLLaLS LLLLa Skandha Pura Ilan, which is the story of Skanda and the purpose of his becoming, refers to Walli, a Wedda damsel, as his second consort (Ichcha Sakthi). This is a commonly found name among the Weddas of South-east Sri Lanka (a primitiwe jungle tribe). The Women descendants of this
Stilisլn"
93
Page 174
tribe participate to this day in the daily ceremonies at the ancient Skanda temple at Kataragama where Skanda is said to hawe met " Walli ".
The Nagas are considered to be ancient settlers in Sri Lanka next to the Yakkas. They crossed over from India and settled in the Northern parts of the country, later extending their influence up to Kalyani (Kelaniya). They were a totanistic tribe and sported the Naga (serpent) emblem. "Sthala Puranas (Histories of temples) in Tamilakam mention Naga chiefs as worshipping at the Saiva shrines." The Nagas of Sri Lanka " worshipped the Siva Lingam as did those in the Illainland of India." The Hindu settlers from South India who crossed over and settled in North and East Sri Lanka before and after the arrival of the Aryans seem to have mixed well with the Nagas, perhaps because of their common worship of the Siva Lingam. Even today, Hindus of these parts have incorporated some forms of Naga worship-e.g. the Nagathambiran temple in Nagarcoil in the east coast of the Jaffna peninsula, and the Nagammal temple in Nainativu, an island of the west coast of the peninsula. Even the celebrated Sivan temple at Thiruketheeswarall in the Mannar District is considered to have got its name from * Kethu ', which is a serpent representation. Images of Nagathambiran are to be found in many Hindu temples in Sri Lanka.
"This island was peopled time out of memory by the Hindu race is the verdict of the independent scholar Sir William Jones, after having made an investigation of various monuments of Hindu Antiquity in Ceylon.' There is sufficient eviLLLLaaaa LLLLLS LLaLaLaaLLL LLLLL S LLLLLLaLLLLLL S S GGaLLLL SSLaaS tradition of Sri Lanka from pre-historic times, and that over the years it has established itself as a major spiritual force in this country.
7 Saiva forms of worship in Sri Lanka
While the worship of Siva is at the core of Saivism, it has since incorporated the Worship of Sakthi (as Siva's consort or active principle) and of Ganesha and Skanda, as other recognised forms
(2) Kalai Pulawar K. Navaratnam - Tamil E (3) C.S. Navaratnam - A short history of H. (4) C.S. Navaratnam - A short history of F
94
of worship of the one and only God. The Worship of Wishnu and the symbolic worship of the Sun which are associate with Vedanta philosophy have also become part of the tradition of Worship in this COLI TIL Ty.
Of the various methods of Worshipping God in the forms recognised above, the Hindus of Sri Lanka have mainly opted for the Bakthi Marga (the Way of Love) which emphasises piety, prayer and su Trender to the Will of God. The simplest forms of offerings are adopted—"Salam polovodu thoopam" (water, flowers and in cense). The recital of Saiva Thirumurai (compendium of Tamil devotional lyrics sung by Saiva Saints) is the coll mones form of communion with God. Sanskrit, the language of the Hindu scriptures, is used in the temples. Homa (the holy fire) and sacrificial offerings are reserved for special occasions Only.
Temples in Saiva worship
Temples have played an important part in Saiva worship in Sri Lanka, as in India. There are the four great Iswarams-temples dedicated to Siva in Sri Länka—viz : Thirukoneswara.IT On the East coast, Thiruketheesaram on the North-West coast, Mun nesvaram con the West coast, and Nagulesvaram on the Northcoast. Althese temples have the Sivalingam, an "Uruva-Aru Luru wa " (form yet formless) representation as the principal deity, with Sakthi represented as Siva's consort in female form. These were and are great centres of pilgrimage for Hindus from all parts Sri Lanka and South India. A fifth temple of antiquity reputed to be built by Prince Vijaya to Siva was Santhirasegaram in the South coast at Dewi NLIWari, alas no Tore. As to the actual origin of all these temples, several inferences and interpretations have been drawn from available data; but one thing emerges clearly, and that is that they are beyond the reach of recorded history. About twenty other ancient temples for Siva in various parts of Sri Lanka are identified, but would make too long a narration.
mants in Ceylon Culture, duism in Ceylon. induism in Ceylon.
Page 175
Effects of the emergence of Buddhism, Islam and Christianity
Emperor Asoka, of India helped to spread Buddhism to neighbouring countries, particularly to Sri Lanka. During his reign circa 300 B.C., he L0LL S LLS aLaLLL LLaLLaLLLLS LLLLL LLLLLLL LL LLLLLL Buddhism to the ruler and people of Sri Lanka. It was well received and accepted by King Devanampiyatissa and gradually spread among his subjects. It remains to this day as the way of life of the majority of the people of this country, carefully preserved in its prestine purity, Despite the atheistic interpretation given to it, the spread of Buddhism in Sri Lanka did not erode seriously the Hindu influence which prevailed at the time and ever since. This is perhaps due to the shared tcnets of Karma and re-birth, and to the como religious practices such as the system of Yoga leading to a state of Samadi taught by Patanjali Munivar. There is also the historical factor that Sri Lanka or parts of it were ruled by Hindu kings or Buddhist kings with Hindu leanings. Some of them built or re-built Hindu temples and or endowed them with grants of land and money. The images of Ganesha and Skanda found a place in Buddhist viharas. Wishnu is regarded as the guardian deity of Sri Lanka. This state of happy coexistence of a theistic and an atheistic religion for several centuries speaks volumes for their mutual tolerance and understanding and a deep-seated desire of the people professing these faiths to live together in peace and amity.
Islam penetrated peacefully into Sri Lanka contrary to what happened in the neighbouring sub-continent. While zealously guarding their religion and religious practices and building most ques in their numerous settlement which are dotted in all parts of the country, they hardly interfered in the religious and social life of the indigenous people. They adapted themselves to the cultural life of the people around theItm. This happy relationship continues to be maintained, except for a brief skirmish with the Buddhists in 1915.
HC Wever, it is un fortunate that the same cannot be said of Christianity which came to the country with foreign conquests from about the 16th
century A. D. The Portuguese, the Dutch and the British who held sway over the country for about 44 centuries came with a supporting staf T of Christian missionaries, During these dark years, Hinduism in Sri Lanka lost its premier temples by Wanton destruction, its folk by conversion, and its culture by a subtly introduced Western life - style. Churches and Christian mission schools sprang up in various parts of the country on lands alienated to them by the Governments of the day. Hinduism began to degenerate and it took many years of patience and sacrifice, courage and determination and many a theological battle to re-build it. However, tolerance and understanding have once again prevailed. Today, Christianity has taken its rightful place and constitutes one of the corner-stones of the trinity of theistic religions in the country.
Hindu renaissance and Navalar
In the third decade of the 19th century, a great Hindu personality appeared on the scene and relentlessly roused the Hindus from their slumber and helped to save their religion and their culture in the land of their birth. He was none other than the great Saiva savant Sri La Sri Arumuga Navalar. It was indeed a benevolent act of God that a champion of the renaissance movement should have emerged at the appropriate time. He suilmed up his life's purpose in two significant statements:
"This body is given to us so that we may worship God and experience the bliss of Mukthi " (a state of oneness with God).
"A doubt is gnawing into me night and day as to whether or lot an intention of Tine Will materialise while my impermanent body lasts. And that is : to establish schools in important places and to cause the dissemination of the Siiva doctrine as instru Illents for the advancement of Tanni education and the Saiwa faith.” (Translated)
In regard to his first purpose that Hindus should endeavour Lo move Lowards the a Ltainment of Mukthi by utilizing the human body given to them he himself lived an exemplary celebrate life and meticulously observed the tenents of the Saiva religion, both for his own emancipation as
95
Page 176
well as to serve as an example to all those who would look up to him. He wrote copiously and delivered numerous discourses on the Way Lo attaining eternal bliss at the feet of God. His Saiva Vina Widai (catechism) series served to catch theill young and instill into the minds of the children the way to an unblemished spiritual, physical and social life. His Palla Pada m1 series Tmeant for Thore mature children and adults went a little deeper into the metaphysics of Saiva Siddhandha as well as on general matters which would mature a person into a complete Hindu. Realising that the temples are at the core of spiritual advancement, he recommended daily attendance at temple services and condemned Hindus for their lethargy, and the priesthood for its ignorance of Hindu Agamic principles of conducting meaningful temple services. He advanced the cause of restoring neglected ancient temples. He introduced Pura na Pada nam (recital of Hindu Puranas and explaining their underlying spiritual meaning) to those who would not otherwise read these texts. The temples and the people responded magnificiently to his clarion call.
In fulfilling thic second purposc in life, hic LLaLLLLLLLaLLLL LLLLLLa LLLLLL LLLLHLH SLLLatLtLLL H LLLStLLLLLLS ponnai in Jaffna town, and in the sacred city of Chithambaram in South India. He set up printing presses in Jaffna and in Madras to publish his own religious and Tamil works, as well as propaganda Tlaterial to counter ill-formed criticisms of Hinduism, particularly by the Christians.
Thicse substä Intial collit Tibution5 til Hill|LL revival in Sri Lanka stirred the imagination of many others. Several bodies and individuals emulated his worthy example in due course. Sri La Sri Arumuga Navalar not only inspired the Hindu renaissance movement but also fulfilled every single aspect of his mission in life which he had so clearly set before himself. His great work was contained and kept alive by several distinguished Hindus whose names are too numerous to record.
In the foot-steps of Navalar
A series of events of great significance took place soon after the passing away of Navalar in 1879, all of which bore his stamp. They were the result of his infectious enthusiasm and were direct
95
ed towards the achievement of the causes that OLLLLLS LLSrS LLLLLL aLLS LLS aaLLLSS LLa aLLLLLLLL a the Saiva Paripaliana Sabai (Society for the Conserwation and Development of Saivism) in 1888, the publication of the Hindu Organ, an English language newspaper, in 1889 for the propagation of Hinduisill, and its sister Tamil language paper "Enthu Sathanam" shortly thereafter, the opening of the Jaffna Hindu College in 1890, which is a |:LIldi-Ti1:ırk ir1 | პად history of Hindu education in this country. the inauguration of the Hindu Board of Educal in 1924 followed one another in quick successic and attracted to them the leading Hindus of the ine. They served to institutionalise the lofty ideals of Navalar so that his great work may go on for all time.
Besides the Jaffna Hindu College and its alliliated schools, the Hindu Board of Education founded over 60 Hindu schools. Many other schools and colleges rendering invaluable service to the Hindus in Jaffna, Trincoralee and Batticaloa Districts were founded by private individuals and bodies who were fired by Navalar's enthusiasm. That they did so at considerable sacrifice to themselves hardly needs mention.
The inauguration of the Wiweka na nda Society in Colombo in 1902 with branches in sole proWinces, and the Subsequent opening of the Rama krishna Mission Centre in Colombo in 1930 have not only helped to propagal te Hinduis II in Sri Lanka, but also to harmonize relationships among the Wärious religions professed by the people. The Ramakrishna Mission established Hindu schools in Jaffna and Trincomalee and more numerously in the Batticaloa Districts. By 1960, when all assisted schools were taken over by the Government, the Mission had 26 Schools under its management, of which 19 were in the Batticaloa District, 3 in the Trincomalee District, 2 in Jaffna. and one each in Wavuniya and Lunugala. The Mission Headquarters in Colombo provides a Sunday school for Hindu religious education EO children in Colombo. The Ramakrishna Mission Madam in Kataragama opened in 1953 ren
Page 177
Page 178
Page 179
dered valuable service to pilgrims to that sylvan shrine. Food and accommodation were provided free to pilgrims, until it was taken over by the Government for the development of Kataragama. What could be considered the greatest contribution of the Mission is the running of the Ramakrishna Mission Orphanage in Batticaloa. Founded in 1926, the orphanage and its two branches provide food, clothing and shelter to the orphans and train them in a disciplined, self-reliant Hindu way of life. This excellent example is now CIllulated in the Northern parts of Sri Lanka by some benevolent organizations.
In recent years, Hindu education outside the traditional areas has been looked after by Societies Such as the Saiva Mangayar Kazhagam, the Wivekananda Society and the Hindu Educational Society, all of vulvhich hawc foLI Ilded schools in a Tid a To Lind olombo for the benefit of the Hindu boys and girls in the Colomb District.
Government's decision to make the teaching of Hinduism available to Hindu children irrespective of the denomination of the school they attend, and a more recent decision to make religious knowledge a compulsory subject up to a certain level. have been a great impetus for Hindu children to acquire a good knowledge of their religion.
One of the aspects of Hindu revival since Arumuga Navalar, and more precisely after independence, has been the restoration of a number of Hindu temples. The four Iswarams' men
Religion is the highest Just as our bodies requir ance and our minds
their expansion, so do religious experience for the spiritual hunger of m in every age and country
-- SWAMI RAMA KRIS
tioned earlier and the numerous temples dotted all over the island have gone a pace with restoration Work, thus improving the conditions under which Hindus may attend temple services. Attendance at Hindu temples has increased many fold in recent years which augurs well for the future of HildLislil.
The quality of Hindu life has been greatly increased by the appearance of sages and saintly persons in different parts of the country. Pre-eminent among them was the great Yogar Swamigal, whose thoughts have been compiled in verse under the tille " Natsinthana , Which is a treasure-trove of Saiva Siddhandha philosophy. There had also been great men of the calibre of Sangara Suppia Satchithananda Yoggal whose musical lectures on the lives of Saiva saints brought Hinduism to the door-steps of towns and villages, Hindu societies such as the Inthu Ma Manran, the lathu Thiruneri Manran and Young Men's Hindu Associations have further helped in the dissemi
lation of the faith.
Last, but certainly not the least, has been the action of the present Government to create a Ministry to look after the development of Hinduism. This has been greeted by the Hindus with great enthusiams, This Ministry under the present Minister has already initiated schemes for the development of Hinduism and Hindu culture, for which the Hindu public is grateful.
How one wishes Navalar was alive today
need of human nature.
a food for their sustenrequire knowledge for our souls require their perfection. It is in that has driven them
to seek for God.
HINA PARAMAHAMSA
97
Page 180
Oh Maanikkavaachaka who compose Verses that come (from God) if only one word out of your verses is capable of uniting te 11 mo What is the et for spiritual exercises, Why Worry any more, why go elsewhere seeking the precepts C
me and my Owner (God), ad
If a guru ?
— WALLALAR
Page 181
Sri Lanka's Contribution tO Saiva Siddhanta Thought
This is a short note to recapitulate briefly the contributions made by scholars of STi L:hrnka to Saiya Siddhanta literature. Saivism, whose origin goes to the dim past is the common heritage of the Tamils of Bharat and Ilam. There are emo11gh materials for an inter-connected history of the culture, language and religions of the two peoples. In fact they were not two peoples as the earliest Tamils from India nearly 2000 years ago were from the South, while the people now called Sinhalas were from the North (Orissa) while the original inhabitants were the Weddas. Much of the early history is shrouded in myth and very little is known of the eponymous name Vijaya mentioned in LH chronicle Maha Varise. If literary evidence is taken into account, the Cilappadikaran and Marinekalai legends and the Pathni cult were known in Lanka nearly 2000 years ago. So, modern scholars a Te disposed to consider as authentic history only from the reign of Deyarampiya (247-257 BC) and they consider that Kantharodai as the first ancient site of the Tamils, Sufficient for our present purpose to give credence to the view of Paul E. Peris (in his Nagadipa and Buddhis remalri 5 il Jasiria) that, * Long before the arrival of Vijaya, there were in Lanka four recognised Iswarams of Siva which claimed and received the adoration of all India. LLLLLLL i DCHGLLJS S LLLLLLGLLLLLLLLCCCCLS TTCLLLTLSS YSLLGLLCLGBH aLLLL S LLLLLLLLSKKLHHLHHHS S LLLLLLLLS Harar and Tir korre y'atirfari have been su Ing by the Saiwa Samayacia a ryas, St. Tir Lugnanasiambrandar. and St. Sundaramurthy, which is sufficient proof of their antiquity.
Agaria Traft for : The above last fact proves that the Aganas were followed in Lanka. These
N. MURUGESA MUDALIAR
Agallas do not deal only with the ritual part but also of the philosophic aspects of Saivaism. This is a reliable starting point to study the course of Siddhantic thought in Sri Lanka from the 6th Century A. D. In his Tiruketeeswaram Thevaram (Pann-Nattal-Tagam) St. Sambander sings ::
பண்டு நால்வருக் கறமுரைத் தருளிப்பல்
லுலகினிலுயிர் வாழ்க்கை கண்டநாதனுர் கடலிடங் கைதொழக்
காதலித்துறை கோயில் வண்டு பண்செயு மாமலர்ப் பொழில் மஞ்ஞை
நடமிடு மாதோட்டம் தொண்டர் நாள்தொறுங் துதிசெய
அருள்செய் கேதீச்சர மதுதானே
- (திரு ஞா. ச.2-177)
What Siva as Dakshtar IIIrthy taught by silence to the four sages was nothing else but Sfederary fa, originally called Na 77 YIerī, Cerrieri, Torreri etc. Later, when the Sages could not clear themselves of their doubts, Siva gave out the 28 Safraga Fias, sole to His consort Uma and Sonic to his son Skanda and others through Rishis to the World, Ewen today the Agamas a Te well sostercd in Lanka and the temple worship there is conducted according to Agamic injunctions. There have bceIn families of Agama scholars and some Tare agamas Were available with them Tot easily got in India. St. Sundaramurthy in his hymn (Nattaragar) calls Siva's 35 filianley retir" and says that he is Worshipped on the Palavi bank by Luis TTS. Gaiteit Li. St. Sambandar refers to Siva as Guru for the four Disciples. The Tamil Tirumura is must have seeped deep in the succeeding stage of development in Lanka. Sri Lanka Tamils were well versed in Thevaran and Tiri Vacakari from childhood (and
99
Page 182
later under even Portuguese tyrannies they Secretly kept alive the learning of the sacred books which are the basis of the Saiva Philosophical system.) Meikarra Sastras : The 14 Philosophical fer XYS of Saiva Siddharita. The next epoch-making event was the systematisation of Saiva Siddhanta metaphysics and religious theology by Sri Mei kantadewa Nayanar (Circa 1221 AD) in his SilvirTarra bodham and its commentary by Sri Arulnandi Siva carya in Strainia Siddhar. These texts were well known to Lanka's Saivaite scholars and available in palm leaf manuscripts even before the Bodham was first printed by Maduranayagam Pillai in Madras in the later half of the 19th century and later all the 14 Siddhanta Sastras by Saiva Mutts in Tamil Nadu. There were a few Tail scholars from Yazfi (Jaffna) who also came to TiruvaVatuturai mutt to study the Sastras in the last century, Srilasri Artiri nga Navalar, the doyen among Siddhanta Scholars of the Island brought out an edition of Sivajreliabadian which is an authentic text and popularised the Siddhanta sutras,
The Corrierrators of Sicilitar-Sri GrantiPrakass of Sri Lanka. The magnificent bashya in WCTSC of Sri Arulna Ti di Siva Carya in his Silvainiarra Siddhi'ar on Meikar ladela's Bodhari had six prestigious commentators : Wiz. (i) Ma Taijina Dersikar (1600 AD) (ii) Si Wagrajogi (1564 AD) (iii) Niramba– wazhaglyar (1600 AD) (iw) Subra Illa Ilia Desikar (1870 AD) (v). MaI al/ray y"a1 Si vayjrıarTars Hʻrirri i (d. 1785 AD) and (vi) Ginanaprakaasar (17 century AD)
Of these six commentators, Gnanaprakasal belonged to Lanka. He belonged to Yazhipallam LL LJLLLL LLLL LLLaLLLL LLLL LLLaLLLL LLLLLLL LLL LLLLLLLLS at Kasi, and later he joined the Tiruvanamalai Adhcenarı, He dug a tank at Chiclambartırılı which is still extent and goes by his name. He WTote (1) PaIskaragaria yritti (2) Sivusraita haisia Tritti, (3). Siddhanta Sikhamani(4) Pramana Deepika (5), Pras arla Deepika, (6), Airialta Vive caran (7) LLLTTLLH LGLL S0 LLTLCGGLGGGGLCLLCSSS LL Sanskrit besides his commentary in Tamil (in somewhat maniprawala style) on Arunandi's Siyainaria Siddhi'ar, Gna naprakasar's commen
OO
tary is not wholly accepted by Siddhantins on the ground that it subscribes to the Sivasara ada. Even the very learned and attractive commentary of SF'agra "ogi who cites an Agama text for םWטTy adhikarana of the Sutras is accepted only with Teservation con the ground that he accepts Silvaaiyky a Vada. Si vajnarray('arti's commentary alone is considered authentic for the Siddhantha doctrine of Sri Meikar far, viz., sumalalhaTad vairā7,
Gnanaprakasar's commentary is terse and in some places not fully understood. His command of Tamil Grammar is considered to be not impecable. The Commentary is rarely read or alluded to by later writers in Tamil Nadu or Sri Lanka. The Tiruvayaduturai Adheenam Which didi yeomen service in printing the five other commentaries has chosen not yet to print Gnanaprakasar's commentary as it is not acceptable to the mutt's traditional views. Nevertheless some of the interpretations of Gnanaprakasar are original and deserve attentiCT.
Taking, for example, Sutra 6. Gnanaprakasar considers that lakiya and laksaria, the cit and F.I.F.T. are merged, and Sivayari and Sivannidari which are the objective are, to be meditated as subjective. Then the consciousness of self will cease and by the salamba Sivayoga, the three words fat, I War I, (ESF are transcended and in the deep consciousness Sivoham which is medidated as Sivoyam and Sivamidam become aropian and in deep love Siva is realised to be the self. This is not however (Isaíam bhavaria as the COTm|Tha Tidling Sivatwa and the submitting lasaiya could be regarded as ekibhava and results in contradiction like saying "My mother is issueless." What the Pranava-STuli and Sivagarias mean by the far-i WanToĩ bhayāna is #1'aria. Dhiyama Siwoham bhawana is the same as Dipaka shoam, Shoam is Paroksa. Apa Toksa is delusive Aikya Pranti. It will be seen from this illustration that Gnanaprakasar is severely logical and monistic in his concept of mukti.
Madha 'a' Si vajrit Fras Harfi wrote a refutation of the Santial'arda of Gnanaprakasar as "áillaig (r. in T5 for Lith'. Sivajnana Swami did not however
Page 183
openly contradict and condemn Sivagrayogi whom he is apocryphally told as having read thany times before writing his sity of (citrurai) and சிவஞானமாபாடியம் Mapatiyam.
Gnanaprakasar's terminology is in many places original and he must be studied even if one does not accept his views and it is not mystifying that he is still spoken of as one of the six competent commentátors of Sivariana Siddiyar, GnanapTakasar is a polymath and his Siyalogaratnan which has fortunately been edited and printed by Institute D'Francaise Indologie, Pondicherry about 3 years ago, Copies are available. This work secms to follow the 'agapada of Sardinariatharagaria. As Gnanaprakasar spent the later part LL LSLu LLtLLLLLLLLS LL LLLLL LLLaLLLLS aLLa have not attempted a critical study of his commen
til Ty.
Other Collentfors & PT kara T15
Srilasti Aru muga Navallar does not appear to hawe written any commentatory but his editions of Sivajnana napatia, and Citrural of Sivajnaraswari are valuable editions. His Saiva "İrlayidari and Balapatams are popular works for a clear understanding of Saiva Siddhanta. He has a commentary on TirumuTugat Tuppa dai etc.
Another important Commentator of Bodham is that of Kasiyasi Senthilnadayyar who came from LLLL SLLLLSLSSL aaa LLLLL S LLLLLL H S LLLLL LaLLLaS LLL Sívaina laboran Vaca Talavkara dipirit is a peculiarly novel treatment and he quotes profusely from the Upanishads and aga mas in Support of Sidi halta,
Excellent analytical commentaries on Sirginia Siddhady" ar and Sivaprakas arri have bicien written by Mu. Thiruvila ngan of Colombo, Sri Lanka about 50 years ago. They are very useful for a clear grasp of the texts and the editions contain valuable glossaries. There is probably nothing original in his commentaries but as remarked by Panditalian Kanapathi Pillai, the author had mastered all the Ex commentaries and Mirigendra and Pauskara
LCmmaLLLL0 LLLLLLa LLLLLaL LLL LaLLLLLHLHHL aaSS a LLLLLaLLL La precise, (சத்தி வாய்ந்தது, எளிமையானது). ThiruWilangam's annotation of Sivajnanabodham is also brief al luci.
There hawe bee Lothlet editions and CoIITEIlLatories of some prakaranas like Devikalathrara aaaS LLLLa LLLL LaL0L HLLLaLLLL LLLLL LaLHLaHHHH LLL LLL short paper. The Pauskaragama with the Bhasya of Umapati Sivacarya (Grantha) edited with Tanni introduction by Ambalavana Navalar (972 Slokas) is not easily available but this is indeed a monu nental Tamil commentary on one of the most important Siwagamas.
Scriptural and Puranic works : The Thevara In edition of Swaminatha Panditar of Sri Lanka is still regarded as a critical edition of the Adangal
MILITäi.
The works of Sabhapathi Navalar Who Wrote the Drawiała Prakasikari are also important contributions. The Commentary of Welul Pillai for Katavulma muniwar's Tirre Y'a ta warrarios PEI FaIrYĉ7r77 is a valuable guide to the Ll derstanding of Salva Siddhana as mystic experience expressed by St. ManikawasagaT in his Tïrrita carga 777. The TT10Tc recent Commentary of Navaneetha Krishna Bharati for Tirtriderikari is also worth mentioning here. Probably the most outstanding commentary from the literary as well as philosophical contents, is that of Sanga-nool-selvat Panditama ni St. Arularthalayanar in two big volumes which has been praised both by Srilasri Gnanaprakasa Desika Paramacharya Swami of Tondamandala Adheenam, Kanchipuram, and Panditama ni Kanapathi Pillai of Jaffna. Ancillary works like the editions of Toskappi t'arri by Ganesier and Kanapathi Pillai which are necessary for the correct interpretation of the Tail Wedas and Sastras are of Ilo Ilean importance. There are quite a large number of L00 LGLaLHHS LLaL LaLaLLLL aaLLLLaamLLaHLLLL LLLS LLLt0a LL LLLSLL LaLLLLLLLaL LLLLLaL LLLLLaaLLLL LLLLt LLLLaLaaaL S GLL mention. The Yatah-Idol of Swami Vipulananda (Thiru Mylvaganan) who had to join the Sri Rama
101
Page 184
krishna Mutt as the doors of Saiva Muttas were not frcely open should not be lost sight of as the Thevaram hymns were from times of yore sung to the accompaniment of yazh, and the parli and kar falai regulations are very sophisticated, to touch the spiritual level of the car and the heart of the devotees and hearers, Mention Illist also
be made here of the Imchulental work, "Terris, For thor said 'ears ago" by Kanakasabhai Pillai.
Theological Writings :: Siddhanta is a philosophy of religion and has yogic base, carya and kriya being rituals, and yoga and jina na being Spiritual practice and development of consciousIles5. They are respectively called Travarry and friarian. Temple worship, Sivapooja and diksa are important. They are based on Agamic injunctions and have correctly to be followed. The contributions of very learned Adi-Saiva Gurukkals of Sri Lanka are a useful guide. Notable mention must be made of the SF rapija Vilakkari by AchChuveli Kuma Taswami Gurukkal Who is an autho. rity on the subject and more recently of Saiva Trekkopi/' Kri'Trieri by Prof. Kailasanatha Gur Lukkal, The books of this kind must be read along with the Agamas and Padhatis which were published long ago by Konraimanagariam Shannukha Sundara Muda liar (in Madras) with Tamil Incotes and at the present day by the French Institute at Pondicherry with notes in French.
Other exegetics : Kandapurana is a purina which is dear to the Lanka Saivaites. Arumuga Navalar himself edited and published an authentic text and in later years a number of writers have Written treatises on the esoteric and բhilosoբեic meaning of the Purana of Kachiyappa Sivacarya which has embedded in its texts the pregnant truths of Saiva Siddhanta which shine forth in the context of the story of Skanda. For example, the veteran scholar S. Shivapadasundaram has written one such book and Senthinathayyar has written a book called Kari dapuraria Na VI Feet har 77. Kandapuranam is read in many houses and temples and in the Sivathondan nilayams in Sri Lanka even today.
O2
Moderni 11'oriferis ajn. Ŝida/FileFFIFA in Erg/is/i : There is a galaxy of such scholars, both Tails and foreiglers who worked in Lanka, The cutstanding natile is that of Sir Pon na inbalam Ranilanathan who was a ward of the doyen C. W. Thanotheran Pillal, and Philosopher statesman of world-wide repute. His works. The Myster of Godiness, Tre culfure as the Soul arrilarig Westerri ratory, The spirit of the East etc. throw a valuable enlightenment on the philosophy and outlook of Saiva Siddhanta, In my opinion his commentary on the Bhag y'ad Gira in Tamil fram a Saiwa standpoint is a monumental work (not easily available now and must be reprinted). It is a very precious contribution for a comparative understanding of Wedanta and Siddhanta, Sir Ponnambalan Arunachalam has written Studies in Saiva Siddhantha which are very useful. The work of Dr. Ananda Coomaraswamy. The Dirce of Siva is an extraordinary exposition of the symbolism of Siva Nātārāja and an eXplanation of the Siddhanta Work Irrivilikkari. The next notable scholar is Viswanatha Pillai who wrote under the penTiaine of 'A Science Graduate.” His Works ön LTLLLHHL TT LELYCGLGL LGGLLLLaLLLLSLLLLCCLGGGLGGLLL LLLaS a Tc com på Table to that of J. M. Nallaswami Pillai of Tamil Nadu. They display a profound knowledge of the Upanishads, Aga mas and Western philosophy for the benefit of the readers. The work of Mudaliyar Saharat na T11 on Hiriraliisiri is a lucid exposition of the Saiva School of Hinduism. Equally interesting are the works of ShivapadaSundaram, Wiz. The Salva School of Hinduism, and the Glories of Saivisin which must be read by all as a good introduction to Saiva philosophy. It may be mentioned in this context that it was Shiya pada sundaram that contradicted some of the mis-statements in Violet Paranjoti's Saiva Siddharita (published by Luzac & Co.) which otherwise would have misled foreign scholars. Ambikaipakan of Malla kam and Muda liyar Kula Sabanathan of Colombo have published many tracts hearing on Saivism. Nearly a hundred years ago the basic text Sivaitanabodhan was translated by
Page 185
Rev. H. R. Hoisington of the American Board in Ceylon. It is a true translation of the original although the language is a bit archaic. He had also published Tirta var et play'a 77 and Saiva Sidlalhar fr Kaffili which are worth noting. The lengthy critique of H. W. Schomer Luis " Der Cari ve Sīdell'arri tử was got translated into English by a German friend of Arulambalam an enthusiastic Schclar himself and author of an introduction to Saiva Siddhanta.
Quite a few of foreign schola Tas in SpiTed by" Sri Yogaswamigal of Columbuturai are attracted by Siddhanta. One such is Shantaswami (son of Lord Soulbury, last British Governor General of Ceylon). Tmt, Ratna Navara tina’s book on Tiruvacakarii is a literary break-through Worth mentioning.
OLLLaLLLLLLL LLLL LLLLLS LLtttELLL LLLL LLLLaLS LL LLLLLL asraham near Batticola is translating into English N'Icir fert 7 i of Yogal Swarmigal. Issac TarT1bhāya's Translation into English of Thayumā'Tlawar's Songs is an inspring Work by a Christian author of Sri Lanka steeped in Tamil tradition. Sir Kandia Waithianathan, a civil ser Want and later Minister in Sri Lanka an ardent admirer of Saiva Siddhanta, Look Sivadiksa and lived a contemplative life in his small cottage called " Kudil' in TiruketeeswilFam, He took steps to renovate that ancient temple and wrote a research brochure on its antiquities. He had very intimate contacts with Tan Thil Nadu.
P. Natesa Pillai (son-in-law of Sir Ponnambala IIn Ramanathan) also HIn ex-Minister like Sir Kandiah, was a scholar in his own right, He made valuable researches into the references of Tirumular Din Pratya bijna. His thesis was, Lihat Tirumular ment from Tamil Nadu to Kashmir and made
--all Life is queer with its twis As everyone of us someti And many a failure turns When he might have wo Don't give up though the YOLI may SLICceed with ar
Saivism there theistic. He also made researches into the age of Tiruvalluvar and delivered the Prof. P. Sethu Pillai lecture on that subject in Madras University. He was definitely of the view that Tiruvalluvar's age was about 200 A. D. and not 6th century as published by soille scholars. He stroye for the establishment of a Tini University in Jaffna to preserve Tamil and Saiva Siddhanta.
Other works. The Collected works of Yoga Swamigal in Tamil has been published in Sri Lanka in 1975 and copies are available. Ambigaipakan, and an Gold devotec Mylvaga nam father of Sri Srikanthal of Ceylon Civil Service, hawe written profiles and tributes to the Swamigal. The notable апd world amous Katirgama has been the subject of many books apart from several hy Iminis and praises. Mention must also be made of Indiya Tattu wa Ghanan by K. Lakshmanan which gives a good account of Saiva Siddhanta along with other Indiam da Tsanas, The journal Indu-Saitarari published from Jaffna has been a useful window for the Siddhanta thought in Sri Lanka but it is not easily available outside the Island
IIIիկ,
ErP blodirner. I of a Tas ir spirer cy" Sicladia II ta 14 ay: of life Yoga Swamigal is the personification of the Siddhantic way of life which is a path of life free from conflicts. What Tayumanaswami was three centuries ago, so is Yogar swamigal in the 20th Century. Gurudeva SLibram uniya who has founded a Saiva Siddhanta church in Hawaii and is building temples in America has been inspired by Yogair Swannigal.
Conclusion: The contribution of Lanka to Saiva Siddhanta from the earliest times to the present day is in estimable. It is fitting that we should remind ourselves of it in a spirit of love El Id consolidatio II. May Saiva Schola Tship grow from more to more in India and Sri Lanka
-
Sts and turris mes learns, about, on had he struck it out
pace seems slowOther blow,
103
Page 186
'| Take Ilo Secret th: very fond of the Wed agree with Schopenh stand What he meant
Whole World there is no original, so beneficia that of the Our Upanishads). It has life, it will be the solac hauer Was the last man allow himself to go into mystic and in articulat either afraid nor as
his othusiast for the
bted to it for much th: in my passage through
t a | my life | hawe been anta, Nay, I can fully auer, and quite underwhen he said, "In the study, except that of the l and so elevating as nekhat (Persian for been the solace of my e of my death". Schopen to Write at random, or to ecstacies over SO called e thought. And I am lamed to say that I share Vedanta, and feel indeat has been helpful to me
|ife".
- F. Max Muller
Page 187
NW || FNU
Page 188
Page 189
4rchitects of the
lindu lerritage of Sri Lanka
How far have we developed our spiritual attitude Have we such a rich heritage as to be Worthy of worldwide consideration ? Finding answers to these questions would certainly be aaLLLKS Laa aHaLLLLLLLL0LS S SLLLLLLaLaLLC LS LLLLL S aaaaS resting,
In his excellant essay on "The Religion we need ' Dr. S. Radhakrishnan dwells on the true religious life and argues, inter alia, that 'religious life is spiritual certainty offering us strength and OaLLaa HH LLL aaH LLL CLLLLLL L LaLLLHHLHHLHS LL aa conviction that love and justice are at the heart of the universe, that the spirit which gave rise to man will further his perfection. It is our faith which grips us even when We suffer defeat, the assurance that though the Waves on the shore may be broken the ocean conquers nevertheless. The renowned philosopher speaks of the highest Love that works for the Welfare of the world and reaches the conclusion that "this ideal of religious life cannot be reached except by deep meditation and strenuous self-discipline."
On this basis of approach to our questions, let us evaluate the spiritual growth of Lanka during the immediate past and preceding eras by paraphrasing the pronouncements of renowed scholars who hadmilade full Hind fruit TLII use of their rare scholarship to learn for themselves the significance of the lofty thoughts of those religious stalwarts who had preceded them and to bequeath to the succeeding generations the benefit of their benign studies of spiritual ideas,
In this context, our mind speeds back across the past ten decades to the glorious past when they rode across the religious sphere like a Colossus, a noble Savant in whom precept and practice cornbined in the required ratio. He was Navalar the Great (Srila Sri Arumuga Navalar of Nallur in
R. N, SWAPIRAGASA, M Editor of the " Hindu Orgar'
Jaffna-1822-1879). A Hindu of Hindus, affectionately called the ' Champion Reformer of the Hindus", author of numerous treatises on Saiva Literature, Was a pioneer prose writer and publisher of ra Te books of the Sangam Age. That such a devout Hindu should have been called upon to translate the Holy Bible into Chaste Tamil is true testimony of the broadness of Navalars learning. Nonc but the truly great could embark on the study of an alien religion and make a faithful exposition of the Gospels of the other rligion.
Particular mention must be made of that international intellectual, Dr. Ananda K., CoOITnaraswamy, who in the course of his lucid exposition of the Dance of Shiva, answering his own query says “If it be asked what inner riches India brings to aid in the realization of a civilization of the World, then from the Indian standpoint, the answer IIlust be found in her religions and philosophy, and her constant application of abstract theory to practical life.
Sir Muttu Coomaraswamy's lectures at the Atheretirr, London on the truth of Hinduism, his translations of Tayuraria var-Hindu philosophic Poems-and his synopsis of the "Saiva Sittantami' all go to indicate that a religioner's enthusiasm will always lead him to the inevitable course of sharing his experiences with his bretheren. Swami Vivekananda in his memoirs of European Travels refers to Coomaraswamy as the foremost man El IT101g. Hindus. It would be appropriate here to note that Swami Vivekananda returning from his historic visit to America as the Hindu Representative at the Parliament of Religions in Chicago in 1896 arrived in Colombo in January 1897 and made such a profound impression on the already enlightened minds of the leading Hindus of Lanka that organisations for the spread of religious knowledge in this country
105
Page 190
were soon established. The Colombo Vivekananda Society is in memory of the Swami's wisit. The Ramakrishna Mission soon after inaugurated its branch in Colombo, another great factor in the evolution of religious awakening in LANKA.
In this laudable line of literators who have embellished the religious sphere of lively Lanka, priority of place must be assigned to Sir Ponnanpalam Ramanathan, who like unto his illutrious uncle, Sir Muttu Coomaraswamy was himself a statesman and scholar besides being a distinguished King's Counsel (1851-1930). The broader outlook of this brilliant intellectual could be seen from his " Eastern Exposition of the Gospel of Jesus according to St. John" and his " Culture of the Soul among Western Nations." Even before the vibrations that were caused in America by the vigorous per-orations of Swami Vivekananda could ebb, Sir Ponnampalam Ramanathan had made a triumphant visit to this Western Sphere re-iterating the majesty and magnificence of spiritual understanding. To the enraptured American audiences, Sir Ramanathan who Swami Paralda. It was on his return to Lanka that Sir Ramanathan had been able to give a practical touch to his unbounded spiritual El Walkening. Hence the establishment of the two great educational institutions- Ramanathan College for Girls and Pa Tidmeswara College for Boys, establishments that have stood the test of time and have made Լից: famous founder's dreams come true by ushering in the University of Jaffna (with the Faculty of Fine Arts in the premises of the Ramanathan College)
Swami Vipulananda, one of the PLI TESL products of Religious Lanka, first as layman and then as monk of the Ramakrishna Order, had enriched the progress of this ancient land in the path of true spiritual prosperity. As Professor of Tamil at the Annamalai University and the University College of Colombo, as editor of the PrabLuddha Bharata and as Principal of Ramakrishna Mission Schools and above a II as inspiring preacher, Swami Vipulananda had placed religion in its proper perspective and encouraged religioners to continue the holy work of showing the sure Way [0 Salvation.
The torch of knowledge is that which still Lulates the sense of reflection of the real truth. The
106
torch-bearers of religious light are those that illumine the path of the seekers after the truth, LLgtLLLLLLL LL0 LLL LLLL LLLL LLL LLL LLLL0LL LLL LLLL LaaaaL bearers and whose torches, holden aloft in radiant resplendence, enlighten the entire area that is covered by the emitted rays. One such torch bearer, this little Isle was destined to greet, was Mahatma Gandhi, on pilgrimage to his neighbouring country. The Mahatma appeared before an admiring nation as Dharithira Naravana, in the cause of the oppressed. He was a mighty man of prayer. He went further than the poet who mused " that more things are Wrought by prayer than this World dreams of and said that all things were Wrought by prayer. His conception of Religion is simply captivating. " Religious Faith is steady and infallible. It is not a faith which merely appeals to the intelligence, but a faith which is indelibly inscribed on the heart. First we want to realize our religious consciousness and immediately we have done that, the whole department of life is open to us, and it should then be a sacred privilege of all." He had seen the truth so very convincingly that he was able to interpret its significance in the simplest of language,
And extra-ordinarily impressive his pilgrimage was, Lanka, the land of great traditions has had as its benefactors many a spiritual stalwart. The name of the Wenerable Anagarika Dharmapala
lies engraved in gold in the annals of this ancient land.
Peeping into the picturesque past, just before the beginning of the Buddhistic Era, the priceless epics Ramayana and Mahabharatha, disclose how hallowed Lanka had been then. The names of cities, towns, rivers, tanks, peaks and bridges invariably suggest the strongest possibilities of the spheres of incidence of the Great Wars of Ramayana and Mahabharata as having been extended to bring Lanka within the orbit of action. Apart from historical accounts, the fundamental truths around which the stories move count. The Bhagavad Gita has become universally recognized as propounding great ideals about duty. (Work along thou art entitled to, not its fruits). To Mahatma Gandhi the Gita was a book of Solace, Said he somewhere "But I must confess to you
Page 191
that when doubts haunt Ine, when disappointments stare me in the face, and when I see not one ray of light on the horizon, I turn to the Bhagavad Gita, and find a verse to confort Inc.; and I immediately begin to smile in the midst of over Whelming sorrow.
Now there are the standing Inonuments of spiritual significance, those ancient and hallowed Temples all over the Island with Majestic Raja Gopura Ins objectively rising above into the clouds. proclaiming to the universe that here is a land of lofty ideals, a home of the faithful, a shelter for all from misery and misgivings. ThiruketheeSwaram, Thirukoneswaran, Munneswaram. Naguleswara Tin, Mavidda puram, Nallur, Kathirka mam, Sivanolipathalalai (Adal's Peak), are but a few of the sanctified places of worship that help devotees find Solace in their Teligions. Myths there are, so a Te traditions and legends; but the fact remains that these sacred places are all suggestive of the rich heritage of religionism.
This enabling feature has been enhanced by the periodical appearances of sages and Saints,
"He is the source of the Wed TrLIé to the truthful and Weile He is Light and joy to the Enl Sorrowful and fettered to the The first and Last — Sing anc
Yogis and other Spiritual teachers. Accounts of such impacts will form some of the chapters of the spiritual history of the land. "The mind of the Sage being in repose, becomes the Imirror of the Universe'-(Chuang Tzu), Yoga Swamigal of Columbuthurai, one in the glorious line of classic Yogis, was a tower of spiritual strength to the people of this country including foreign visitors. Young Soulbury a son of Lord Soulbury sat at the Santified feet of Yoga Swamigal and was fortunate to inherit the yogic inclination.
Swami Subrama niya an American, is another who received initiation from Yoga Swamigal. The OLOLLL LLLL LaaLLaaLLLLLLLaL LLLL LLLLLL aa LaLLHaaaLLLLL LLLLLL surroundings at Alaveddy in the Jaffna District, in LLaLaaaH S LLL LLa 0LlLLGE ELLLLaaLaaaaLLS S LLLLLLaLaS H aaa Islands of Hawaii spreading the gospel of Saiva Siddhantha all the world over. Yoga indicates the path Lo enlightenment and elancipation and is cryptically described by Schelling as "the perceiving self merging in the self perceived.' The Yoga is Verily the beacon lamp of LTuth that cannot be blown out. Lanka has had the enduring benefit of such beacon lights.
as and the Sid Crifice, ld to the false.
ighte ned.
ise in bondage. i pound the holy dust of Gold"
- THIRUVACHAKAM
O7
Page 192
"WhatéWEr be the Origins be Calle in time tha Clear vity of God which any art of... No artist of today how exactly or more wisely Cr Energy Which science m. all phenomena. In the nig is inert, and cannot dan He rises from his rapture through inert matter pulsing soLund, and lol matter al as a glory round abou sustains its manifold p fulness of time, still dat forms and names by firi This is poetry: But none t
-Alan
of Siva's Dance, it st image Of the a Ctior religion can boast
wer great, could more
eate a image of that
st postulate behind
ht of Brahma, Nature
e ti || Siwa, Wil Is it :
2, and dancing sends Wa Wes of a Wakening
lso dances, appearing t Him. Dancing He heromena. In the cing, He destroys all 2 and gives new rest. he less science".
ја К. Соопmaraswапnү.
Page 193
Skandakumara and Katar Relation of Hinduism and
(Lήίνει
It is well known that-besides Buddhismthe cult of a number of gods forms an important part of Sinhala religious practice, In Inost of the earlier studies on this subject, it is claimed that "Buddhism and Hinduism exist side by side." or that "Ceylon Buddhism is impure because here Buddhism has not superseded the cults of the gods." These views are, of course, misleading, "Meditation on the gods," (deparatsiri or de Vara russari) forms an important part of Buddhist practice since the early period. Modern research has established that the Sinhala religion represents an "integrated religious system" in which Buddhism as well as the cult of the gods have their welldefined place.
The cult of the gods in Sri Lanka has been influenced by Hinduism of India throughout the centuries. Several attempts were made to trace back the cult of important Sinhala deitics to Wedic cults. However, these identifications are not very convincing. There are, however, many interrelations of the cults of the gods of Sri Lanka and early South Indian religion.
As it is Well known, the Dravidian peoples of South India have taken over and assimilated essential elements of post-Wedic religion of North India during a long process of transformation, This process of the so-called “Hinduization" of South India started more than 2000 years ago and, as a result, similar religious practices spread Over all parts of India,
agama an Aspect Of the | Buddhism in Sri Lanka
HEINZ BECHERT "rsity of Goettinger, Federal Republic of Gerrimary)
God Srebra/irri Irů plays El Pronininen L PEl T. in South Indian religion to this day. In modern Tamil religion, he is the deity second in rank after Siya himself. His most popular Tamil name is Mirrigan.
In contemporary South Indian religion, he is considered as " Siva's Son. Any visitor of the important shrines of Subrahiriari ya or Margara will notice that most of the more famous shrines of this god are situated on the top of hills. Already in the early existing poem in praise of this god, the Tirim IIrtikai:Irippa Italii of Nakkirar a number of shrines situated on hills or in mountain regions are mentio il cd. It was composed probably in the 2nd or 3rd century A.D.
It is universally accepted in South India that Subrahim Tari'a is nobody else than the North Indian god Karttikeya or Skardakutara who is well-known from the great Sanskrit epics as well as from PLIranic texts. Katriker is the god of war. Therefore, he was the favoured god of a number of warlike kings and dynasties, In the first and second centuries A. D. his cult was practised in various parts of Northern India, Skanda is depicted on a number of gold coins of the Kisara period. In the literary sources of Northern India, he is closely associated with Siva. However, Skanda has not remained one of the truly popular gods of North India, but he is usually considered to be one of the inferior deities. In the Famous Sanski play 'MTchka tika ,
109
Page 194
Skada is introduced as the patron of the thieves. In Bengal, Skanda is considered as the god of the thieves even today.
The Very striking difference between the North Indian Skandakara and the South Indian Subrahmanya makes it difficult to believe that these gods-although identified in the course of timehave been identical from the very beginning. Already scholars of the 19th century, e.g. Sir Monier-Williams, have expressed doubts, In his “ Der Jungere Hinduismus' Jan Gonda also has expressed the opinion that the conception of Silbrahari'a is not a South Indian development of North India Karttikeya but a South Indian god who has been identified with the North Indian god in the course of time,
For more information on the early history of South Indian Murugar, one would naturally look for evidence from the historical iconography. However, we have no images of the god Skandakunara from the earliest periods of South Indian art. Skard is first found in the Salaskarida group together with his parents, Si'a and Parvati. The absence of early Skanda images is striking because a number of early Pallava rulers formed their names by adding the names of god Skanda or Kumara, thus showing that they were worshippers of Skanda,
However, the comparison of the South Indian Subrahman's or Murtigan with the corresponding god of the Sinhala pantheon proves helpful to solve the riddle,
It was a wide-spread practice of the Buddhists to associate the cult of gods with Buddhism by way of legends. According to early popular bicliefs, the Buddha himself had come to Sri Lanka and converted the ancient gods of this Island into Buddhist tutelary gods, In Maha Varnsa 7.5 we find the tradition that the Buddha made Uppalavar na the patron god of the Island. “Uppalawanna" is a designation based on the colour of the body of this god, namely that of the blue water lily.
In modern, times, Uppala Valia or Upulva. is considered identical with Vishu. This identification is, however, comparatively recent as it was shown by S. Paranavitana. In the earlier tradition, Uprival and Vishnu were two different gods,
1.10
Upulvan belonged to a group of "four great gods', and each of these four gods was the patron of a certain part of the Island. We can trace these tutelary gods in many Sinhala inscriptions and literary works. While Upulva was the first of these gods, the god of Kataragana was second in rank. Since the 14th century we can trace the identification of the god of Kataragana with the Indian god Skarala krmara or Subrahmanya. Kairaragara was the holiest place of Worship of this god, and the na Ime of this place has become the name of the god himself.
No other god-perhaps with the only exception of UPI'var-is mentioned as often as the god of Kaffragaria in Sinhala literary sources. His fame spread as far as to distant Thailand. The Pali chronicle Jirakalarnal of Ratnaparina (15th century) from Statl mentions this god under the name of Khatagaria. Robert Knox (17th century) gives an iTu pression of the importance of the cult of Karragara in his time when he writes that nobody--not even the worst enemies of the Sinhala king-would da Te to help the Portuguese or the Dutch to capture this place of worship. We have to add the remarkable fact that Kataragaria is the only god common to the religion of the Pedas and to that of the Sinhala people,
In the main temple of Kataragaria, the god is not represented by an image, but by a ran tra, His temples in Sri Lanka are marked by red flags whereas those of Upulva are marked by blue flags,
As one should expect, there are many conTadicting traditions concerning the history of the god of Kataragan. Many of these were collected and published in the well-known monograph on Kataragaria by Paul Wirz, There is also a number of Sinhala texts which contain similar material, Many of these traditions are easily recognized as taken over from India at a comparatively late period, Most probably, they Were brought along with the large number of Brahmins that immigrated from India to Southern Ceylon in the period from the 12th to the 15th Century.
One of the two wives of the god is of North Indian Origin, Loo, viz. De va sēra, Devasera is
Page 195
nothing but a personification of the army of the gods led by Skard. The cult of Devuseria was brought to Ceylon as late as in the first half of the 17th century by a North Indian immigrant, KalyanaEFF "T".
The traditions concerning the other wife of Kataragaria however, belong to the stock of indigeneous traditions. According to these beliefs, the god visited Kataragaria in order to marry a Vedda girl named Valliarina. Both resided on the top of the hill of Old Kataragama or Vedahiti kada. Later on they shifted to the present site of the Kataragaria temple,
If we compare Kataragana in Sinhala religion with Subrahman'a in Tamil religion, we find some important differences. In Ceylon, Kataragaria belongs to a group of four gods the foremost of which is Uppala varia, whereas in South India. Subrahian'a is the second god and son of Siva and does not belong to a well defined group of four great gods.
This difference consists, however, only between modern Sinhala religion and modern Tamil religion. It did not exist in an earlier period as We can see from Old Tamil literature. In the earliest Tamil prose work, Tolkappy'a 777 (Portularikarar 5) a group of four gods is mentioned. These four gods preside over the four regions of the country. Mayor over the region of forests : Ceyor over the region of hills : Veritan over the townships, and Varian over the sea-coast.
Varia is the only one of these who has a Sanskrit name ; in epic Sanskrit literature he is the god of the sea, whereas in Wedic literature, Paruria was thic highest god. Ver tar is identified as Indra by the commentators. The names of the first and of the second god, Mayor and Ceyor, have the meanings "a person of blue colour" and "a person of red colour." According to tradition, these are names of Wisnu and Suhrahnilainnya.
There is-as we can see from the references ven-similarity of early Tamil religion with Sinhala religion in some important aspects. A roup of four gods protects the different parts of he country. Mayon like Uppalayan na has the
first and Ceyu like Kataragana has the second rank in this group. Major like Uppala varina is characterized by blue colour. Ceron like Kataragaria by red colour. Ceror as well as Kataragaria is the god of the hills. There is conformity in many other ways too, e.g. the Val-dinia legend. Kataragaria found his wife Walli from the jungle people of the Peddas, and similarly, Murugan or Ceror married Pali from the jungle folk of South
Indian Hills.
These common characteristics of Sinhala and early Tamil religion seem to be earlier than the identification of Murigati and Kataragana with the North Indian Skriker.
One could object to this that the third and the fourth of the 'four great gods" in Sinhala and in old Tamil tradition are not identical. But it can be shown that later cults have displaced the original gods in both traditions. In Sinhala inscriptions, e.g. in the Laikattilaka inscription of Bhu'an aikabahu IV (1341-1358) the four gods are Uplivar, Kardakurmara, Sirmiana and Vibhisiana, In the Jirakalarnali we find the following four gods: S7777 Ran, Lakkhī Khattagana. In this list, Upul var was identified with Vishnu (Rama as an incarnation of Wist), and Vibhisara is displaced by Laksara, Later on, Laksara was identified with Sarnai. In the later Kandyan period, We find Καταragαινία, LPμίναπ, Ναι}ια aπd Pατfίηί as the guardian deities of the Island, Here, Natha is nobody else than the Bodhisattva Ayalokitesvara of Mahayana Buddhism, and Pattini is thc heroine of the Tamil epic Cilappatikarar,
These facts establish a close relationship between the earliest traceable foi TIlms of the Sinhala and the South Indian system of gods. Murugan, Ceyor or Kataragaria was one of the two main gods of this early religion. This god was identified with the North Indian Skandakumara only in the course of the spread of Sanskrit culture to South India and to Sri Lanka in the mediaeval period. The absence of early images of Murugal in South India is explained if we accept that in early times this god was represented by symbols or by yantras but not by images-as he is even now in the main temple of Kataragana.
111
Page 196
We have to ask now for the reasons leading to identification of this god with Skandak triara of North Indian tradition. I would like to suggest two main Teasons : Firstly, important dynasties as the KTFerrihy and the Pallavas in the South came from North India, Mirigin, the youthful god of the South was especially suited for an identification with their dynastic god Skarduk triart. Secondly, it was advisable for the protagonists of the new Brahmanical religion and the Siya cult to bring the important indigeneous god Mirrigan into a close relationship with the highest god of the Hinduized form of their religion, Siva, Here again
""He Whose Holy Feet da He abideth in the heart The mystic dance of lif He stands revealed in t Of His myriad qualities On terrestrial and cele : He unfolds or hides the He has completely ove That Lowe intense may He bides within the C.
12
it was easy to identify Murugan with Skanda, the son of Sila.
Whereas the cult of Ceol or Margar was fully integrated into Saivism in South India, the god of Kataragaria has retained many archaic features and his old position by the side of Uprisvari in Sinhala religion. This may be explained by the particular structure of Sinhala religion, where the cult of the gods was placed at a lower level vis-a-vis Buddhism. Therefore, the Impetus for innovations and for Hinduization of these cults was much less than in Hindu South India.
nced in the hoary city of Tillai, s of Countless souls, performing 터.
he beauty
stial spheres, a lore of knowledge. rcome my own ignorance, flow from their hearts, bre of his owed ones".
THIR UWACHAKAM
Page 197
Page 198
Page 199
Longs Landing popularo and political patroImage of Hinduism and Hindu-Buddhist rapport are two salient features in the development of Hinduis II in Sri Lanka Trom ancient times. The existence of Imany Hindu temples in the past in predominantly non-Tamil speaking areas of the island is wel I known to students of Sri Lanka in religious history. Approximately half of the seventy Hindu temples listed by religious historian, C. S. Navaratnam are now mainly in Sinhala speaking areas in seven out of the nine provinces of the island. Among the comparatively few Sri Lankan temples of Wishnu both in the non-Tallil speaking and Tamil speaking areas the temple of Wishnu at Devinuwara is perhaps second in antiquity to the ancient temple of Sri Chakra Alvar at Wallipuram in Point Pedro, the northernmost point of Sri Lanka.
The southernmost point of Sri Lanka called as Tanaware by the Portuguese, IDEAN DERE by the Dutch, Dondra Head by the British, Thennawanthurai and Theivendramunai by the Tamils is now known in Sinhala as Devinuwara-the city of Gods (Nuwara-city). Close to the "Plain of the Moon marked by Ptolemy (Second Century A.D.) in his ancient map of Sri Lanka Hindu temples of Siva, Ganesha and Wishnu existed in the past along with a Buddhist Wihara in an atmosphere of peaceful religious co-existence and
C-15
W. K. SI WA FRA KASAM M.A. Gaye"Tert Teachers' College, Kapay, Sri Lanka.
cooperation. All these Hindu temples are now L LLLLLL HLaS S LLLLS LLLLL S HaS S Laa LLL LLLaLL aLLLLLLL grandelir,
The temple of Wishnu at Devinuwara was first built by Agbo IW in the middle of the sewenth centLIITy" A. D. Whel Sri Lankil cal Ille Linde T Palaw influence in art, architecture and religion. Adjacent to it were the temple of Santhirasegaram I, lateT known as Nagarisal, founded perhaps by Wijaya and the te Imple of Ganesha e rected in the fifteenth century by a merchant called "Ramachandra." Unlike most of the Sri-Lalkan Hindu places of Worship which are temples of Wishnu at Devinuwara was a popular place of worship with an impressive edifice as Well as a spot frequented by foreigners and natives where religious rites and ceremonies were conducted in accordance with the religious tenets and principles set out in the Agamas-ancient Hindu special scriptures. As Wishnu was considered the protector of Sri Lanka and Buddhism it is no wonder that Abgo IW built a temple of Wishnu on the southern headland of Sri Lanka. It is noteworthy that even now Sinhala Buddhists worship images of Wishnu in larly Viha Ta5 in the island.
Culawamsa, an ancient historical chronicle records that Lord Wishnu blessed Malabha Tana with a son, Para kramabahu when he offered prayers to Him. Para kramabahu II (1236-127I), a
113
Page 200
devout Buddhist well known form his catholicity of religious outlook renovated the temple of Wishnu LLL LLLLHHLHLLLL LLLaLLL LLaaLLL LLaa LLLL LaaLLaLLLLLLLa of the Asaki Festival in Honour of God Wishnu. L S LLaS aaaaLaLLLLL S LLLL SS Laa LLLLLLS S aLLLLLLLaa devout Buddhist after defeating Candabanu and his Jayakas Went to "Devanagara – Devinuwara and celebrated a divine sacrifice to the presiding deity. Raja Senalam kadhikara, å fåł II inclus Iminister of the Gampola kings alst) is recorded to hawe built a three storeyed image house at Devinuwara,
Ibn Batuta, the Arab traveller and Scholarpilgrim who came to Sri Lanka in the fourteenth century visited the shrine at Devinuwara and was impressed by its Wealth and the Annual Fair held there. He found a typical Hindu settlement of eighteen pathways comprising one thousand brahIllins who served as ministers of the deities, nuIlleTous silversmiths and five hundred d'ancing girls who sang and danced before the presiding deity every night.
Sri Rahula, a famous Sinhalese poet well versed in Tahil, in his description of the temple dance of these girls says:
"With flowers entwined in the tresses of their hair and garlands pendent from their necks, the women dance, as dances the budding leaf of the mango Wig to the Illusic of the իրEL:քt:"
The Trilingual inscription of Galle records that on their safe arrival in Sri Lanka after a tempestuous sea-journey the Chinese mission of 141 () A. D. sent by the Emperor of the Ming dynasty
REFERENCES :
De Jonville, Travels of Ceylon (1700-1800), T Du Conto, A Portuguese History of Cey'la), Geiger Wilhelm. The Clavians. Lee Samuel The Travels of Iby Batta 1 Navaratnam C. S., A short History of Hinch Raghavan M. D., Tamil Culture in Ceylon,
14
offered lavish gifts of oil for lamps at the temple of Wish III al Dewi i u Wa Tal.
In 1588 a Portuguese task force headed by Thom de Sousa, according to Portuguese histoTian Du Conto. de Tiolished the " infernal structure" of the vast temple of Wishnu, destroyed the idols of diverse forms and colours, plundered the wealth stored in the treasure houses, descrated the precincts and set fire to the artistic wooden car of seven storeys in which the presiding deity rode through the city. The wanton destruction and desecration of the temple of Vishnu by the Portuguese perhaps resembles the vandalism of the early Η ιΙΠS.
De Jonville, a French traveller of the eighteenth century, who visited Devinuwara after the Portuguese dellolition of the famous tell ple of Wish I LI Saw the remains of the edifice L Tid assumed that a gallery of three hundred or four hundred pillars should have earlier formed part of the well-planned" pagoda dedicated to Wishnu.
A new structural temple, the Divya Raja Bhavana, has recently come up at the site of the ancient shrine destroyed by the Portuguese. It has no semblance of the majesty of the ancient temple,
The ancient temple of Wishnu at Devinuwara can regain its stately grandeur and cultural glory and become the focal point of religious rapport and racial harmony if effective steps are taken to rebuild it with national initiative and interest and international collaboration and contribution.
Tanslated and Edited by Raven Hart. Translated by D. Ferguson.
24.
isi in Ceylon, Jaffna, 1964. Colombo, 1970.
Page 201
A SHORT SURVEY OF
HNDUSM JN GT. BRITAIN
Scholars of every country of the World accept that Hinduism is the oldest religion and its culture estimable and enduring to all mankind. There HHHLLLLLLL K LLLLLLaLLLLLLLaaS LaLLLLLGLLLLL LL LLLLaaLLLLLLLLH LLL LLL LLLLLLLLS teenth century in the east and the west.
The first casterner to interpret Hinduism to the West was Sir Muttuccomaraswamy, a Tamil Hindu of Sri Lanka. He was the first non-Christian of Asia to be admitted to the bar in 1863. He composed a drama Harischandra, in English and got Queen Victoria's permission to dedicate it to her. She was Very pleased with the play when it was staged before her. ' He blazed the train that Swami Vivekanlanda and Those of his ilk Followed With TeSLS Lhat have linked the East End the West indissolubly in a spiritual union."
The next to spread the Tessage of Hinduism L LLa aL HLCLL LOLLL LLLLaLaLLaL LLLL LSLLLLLLLS LLLHHLHLLLlLtttLL ATunachalarn. While a student at Cambridge University, Ponnambilall Arunachalam struck a lasting friendship with Edward Carpenter who was a Wrangler of Trinity College in 1869. Both | later met in Sri Lanka at Kurunegalla in 1909 and sat a L the feet of AI Lil Parallantha Adikal, a Hindu Swami from Tanjore and imbibed the doctrines of Vedanta and Saiva-Siddhanta. Thereafter ATLinachala II Wrote a series of letters to Edward Carpenter.
These were published in London-under the title of "Light from the East" in 1927 and captivate our hearts by the exposition of such new thoughts as stilling of thought, Samadhi Brahmi etc. More letters of Arunachalam to Carpenter are found at the Central Library, Sheffield. The Writer had access to these-and they also are fasci
W. MITTLJICULTIMA FASWAMY, B.A. FRAS (Lond). MRAS (Lond)
na ting in their exposition of "* Suiva-Siddhan tal f” LLLLLL LLLLHHLLS LLLLLLaLK HLHHL aHHHHL LLaLa000S LLLLLLKS chalam-thic Poet-cu Ill-Philosophe T. ATLI nachalam wrote on " Luminous Sleep" to the Westminister Review in 1903.
The Bhagawad Gita is a compendium of the CHaaLaa LaaLLa LLaaLLLLLLLa LLLL LaaaLLL LLa LL LLaL ataaL of all Indian religion. In "My days and Dreams", Edward Carpenter refers to his dejected state of mind, after his mother's death in 1881 and by the reading of Bhagavad Gita he was comforted and inspired to write "True Democracy"-a book of poems on the lines of Walt Whitman's poems, Leaves of Grass, in 1883. Here, Carpenter refers to the nature of the "self' undying soul, rebirth etc. Edward Carpenter wrote Pagan and ChrisLian Circedis—their Corigin and meaning in 1920 to which was an appendix-The Teaching of the Upanishads being the substance of two lectures of his to popular audiences. "The Dance of Shiva" by Ananda Coomaraswamy (1918) is an illuminating interpretation of Saivam. This work moved the mind OfT. E. Lawrence, T. S. Eliot also reveals the thoughts of Saiva Siddhanta in some of his
PILIPPT 1S.
Aldous Huxley refers to Lord Krishna as follows : * Krishna is an Incarnation of the Divine Ground in human form. Worship of the Inca Tnation and contemplation of his best preparation
for unitive knowledge of the God. The worship of Lord Krishna is quite popular in Git. Britain."
Richard Burke WTOLe Cosmic Consciousnes.5 in 1901 developing the idea from Edward Carpenter's WCTk:s äld talks,
Page 202
HINDU. RELIGIOUS INSTITUTIONS IN U.K. & THEIR CHEF FEATURES.
Hindu Centre, London NW5.
This is the oldest Hindu Centre in Git. Britain. It was originally known as the Hindu Association of Europe and was started in 1932. It was reorganized as the Hindu Association of Gt, Britain-the Hindu Cultural Centre in 1952, This was resuscitated in 1961-and called the Hindu Centre. It held its prayer meetings on the first Sunday of every month at St. Michael's Church, Golder's Green. It bought its own property-at Chalk's Farm in 1967, where it is at present. It has a cultural programme con its agenda every week. It publishes a monthly bulletin in English: It has a marriage service as well as a legal advisory Service. There's a statue of Lord Krishna and the Vedas in this centre, Mr. Madill Mohan Kalia an educationist from Bombay is the present presis dent,
The Bharatiya Widya Bhavan, London
The above is the first branch abroad of its Ilain establishment at Bombay founded in 1938. The London branch was opened in June 1973 and was at No. 37 New Oxford Street, London W. C. I. A new building was acquired at 4-A. Castletown Road, London W14 in 1977. This was opened on 19th July, 1978. The new audiLLLLLL LLLCLLS LLLLLLLHaLLL LLaHLaLaaaLLLLL S LLL LLLLL S LLLLa Mountbatten's portrait unveiled 'recently on 16th September, 1981 by the present British Prime Minister Hon. Mrs, Margaret Thatcher.
The Bhavan is an excellent centre of Indian culture in U. K. It teaches many popular languages of India, oriental music, eastern dances and Yoga, Attractive discourses on the Hindu religion and philosophy are held at this centre regularly. The Registrar Sri Malthoor Krishna motorthi, from South India, is a fluent linguist and is an adept at performing Hindu rituals.
THE INTERNATIONAL SOCIETY FOR
KRISHNA CONSCIOUSNESS
The above society was founded in July 1966 by Swami Prabu padha who came to London in September 1965 to preach love of God to the
116
West. This Society publishes a quarterly magazinc "Back to God Head" and is housed at Bloomsbury, London WCl.
THE BAKTI VEIDANTA MANOR
The above Manor is at Letch more Heath, Watford, Hertforeshire and is run by the above society. The Manor stands on 17 acres of pasture land which was presented to the society by an English devotee,
The devotecs car cows and bulls in the farm -which supports them materially and spiritually. ווto 9.45 prוחris open from 4.15 aסThis man daily. An evening of Wedic Music, dance and Philosophy commences at 7.00 p.m. every evening from Monday to Saturday. There is a Festival programme of Vedic Music with instruments, vegetarian feasting, poetry and film from 2.00 p.m. The chanting of " Hare Krishna . Hare Krishna' is the easiest Way of purifying the hea Tt. It is a mantra and gives miraculous effect.
There is a branch of this society at Seven Stokes near Worcester, where there is a Bookshop of its publications. The London Centre is at 7, Bury Place, WC1 where there is a temple for their Lordships Radha and Krishna. The followers of this Society are encountered in Streets, parks and religious assemblies, all over London propagating Hinduism.
TEMPLES FOR ELORD KRISHNA
The earliest temple for Lord Krishna was started at Liverpool in 1948. There is a Krishna Temple Tun by the Caribbean Hindu Society at Brixton, London W2, who have bought their own building in 1966. They issue a news letter every month. There are two Krishna temples in Southall. The Gujeratis who came from Kenya have erected a Krishna temple at Leicester in 1974. There are Krishna temples at Balham (1977), Birmingham, and Bolton.
SWAMY NAYARANA TEMPLES
The Swamy Narayana Temple, 46, Meadows Garden is established by the Gujeratis. Othe temples are found at London NW4, Hendon, islington and Wembley. There are different groups,
Page 203
each following a different Guru-including those who follow the Kerala Guruswamy Narayana.
SRI SATYA SAI BABA U.K. CENTRES
Hinduism accepts incarnations such as Lord Rama and Lord Krishna. Sri Sathya Sai Baba is considered as an Avatar or God Incarnate by his devotees who belong to many races and countTies-Who find in him a Diwine Heale T. We understand that about thirty years ago, prayer to him was started by Mr. Sita Ram-a North Indian. Today there are many Sri Satya Sai
Baba Organisations that meet on Sunday evenings to do "Bajanai' to him for an hour and find inner peace of mind. The Bajanai is conducted in many Indian Languages.
In and around London We hawe the following Sri Satya Sai Baba Centres : Central London, South London, Tooting, Brixton, Thornton Health Swiss Cottage, Wembley, Wimbledon and Hounslow, Outside the London Circle–the U. K. centres are at : Graveney, Ilford, Southall (two centres) Pinner, Bradford, Beaconsfield, Birminghall (three centres), Cornwall, Cambridge, Hatfield, Leicester (three centres), Romford, Salisbury, Sheffield, Orpington, Portsmouth, Welwyn Garden City, Wellingborough and Wolverhamp
1.
Symposiums and Festivals on his Birthday November 23rd are held in many centres to which very many devotees attend regularly every year.
THESKANDA TEMPLE AT WALES
The origin of this temple was in a private home of a devotee from Ceylon in 1950 at Leinscester Gardens, London W1. He worshipped the Lord of Kataragama-and when he moved his home to 1A Herbert Court, Mansions S. W. 5 Earl's Court Square in June 1961, he kept a larger room for doing Pooja to Lord Skanda as done at Kataragama. This attracted many a devotee. In 1972 a devotee donated 21 acres of farm in South Wales-for the erection of a Temple for Lord Skanda. The Ceylonese devotee who is known as Guru Subramania, carried out this project with the help of Imany devotees. Many disciples from the West gathered around this Guru,
They are now known as the Community of many names of God at Skandavale, Illanpumsaint, Dyfed Wales. It is significant to note that one hundred acres of farm lands adjacent to this temple have been bought by devotees to the above Community. Recently, the President of Sri Lanka, Mr. J. R. Jayawardena, has magnanimously sent a barely two year old elephant named "Walli to this temple which arrived on the 18th November, 1981thanks to the aid of the Sri Lankan and U. K. Governments. The Community have sent 20 Jersey cows and bulls to the Agricultural Department of Sri Lanka. This temple is situated at a crossing point of a meridian of latitute with a Ineridian of longitude. This community believes that all religions are different paths to God, who is Truth and REALITY. There are Christians, Hindus, etc., in this novement.
THE BRITANNIA HINDU (SHIWA) TRUST THE HIGHIGATE MIURUGAN TEMPLE
The above trust was evolved from the Hindu Association of Git. Britain, which was founded in October 1966 by Mr. S. Sabapathipillai, an Advocate from Sri Lanka, who is its dedicated FounderPresident. The prime object of this Trust is to erect a model Dravidian temple-a citadel of SATWA SIDDANTA, A building was acquired by the above Trust in 1979. An image of Lord MuTuga allong with the Dewis Walli and Theyvanayaki and Lord Ganapathy have been consecrated and installed in an annexe at 200A, Archway, Highgate. There is a resident Tamil Hindu Prics L from Sri Lanka—Sri Satchitha Tanda Kul Tukkal—who performs all rituals in the Agamic manIner regularly. This trust observes all important Saiva festivals, such as Sivara thri, Saraswathy Pooja, Karthigai etc.
The objects of this charity are :
(1) the establish Tinent of a Hindu (Saliva) temple or temples, where the rituals will be carried out as in Tamil Nadu and Sri Lanka temples. (It has E.40,000 and needs a similar sum to complete its project).
(2) the propagation of Hinduism.
117
Page 204
(3) the establishing and running of schools conducting religious Illusic. (The Winnbledon Tamil School is an activity of this Association and carried out the aimı).
THE LOND ON MY1 URUGAN TEMPLE
ASSOCIATION.
The above was founded on 14th April. 1975, by Mr. L. Meyyappan. The members of this Association used to meet at Gregory Hall WCl on the last Sunday at 3.00 p.m. of every month. Proceedings are as follows :
(i) Dewaram (iii) Pooja (iii) Koo du Prartha mai (iw) a religious talk (v) Bharata Natyam (occasionally) and takes 3 hours.
The site of this prayer IIleeting has been changed to Plashet Hall, Eastha III, from 1979, About 200 devotees meet regularly. This Association has E. 29,000 at present and its aim is to establish a temple for Lord Muruga in either Central or East London. Its present President from June 198lis Dr, P, Alaga raja.
LORD GANAPATHY TEMPLE WIMBLEDON,
LONDON SWI 9.
We understand that five Hindu devotecs thought of pooling their resources to erect a temple for Lord Ganapathy at Wimbledon. They had the first Pooja for the Lord at A. T. C. Hall, Wimbledon on a Friday night on 27th April, 1979, Subsequently the Poojahs were held on every Friday night. Their next Prayer and aim was to buy a building in 1980 and to build a Temple in 1981. A devotee bought the present building at 127, Effra Road, London SW19 con 28th August 1980. The foundation of the Temple for Lord Ganapathy was laid there on March 20th, 1981.
The consecration of the Ganapathy Temple: took place from the IOth to 12th September 198 at the above site, The installation of the Moolasthana Lord Gana pathy, Moloshitham, Palipeedam and Navagraha Moor this took place on the 11th September 1980. The installation of the other idols around the central idol-Lord MLIrLiga with Dewis Walli and They wayanai, Lord Nadaraja, Dewi Siwa kalni, Swamy Ayappan, Dewi Radha La LaLLLLL LLLLLLLaaLa La La aLLLLLLLLK LLtHLLLaLLS LLLLL
118
Lord (Gal napat hy took place on the 12th September 00S LLL LLaaLaaLaaLaaa S LLLLLL L SLLLLL LaLLLLLLLaL who performed the above ceremonies continues do daily pooja-at 7.30 a.m. and 8.30 p.m.
OTHER HINDU NSTITUTIONS IN U.K.
10.
II.
13.
Arya Samaj. Argyle Road, WI3
Srilla LH Ji Hindul SalTilta la Maldi T, I59, Whipps Cross Road, E II.
Sri ALI Tobindic Society, 107, Gray's Inn Road, WC1,
STi SaTata Til-DHIH TIL TTLs, 12, Sidmouth Rid. NW2.
Hindu Cultural Society, 23, Locket Roald, Slough,
Bucks.
Hindu Cultural Society, 6, Frier'n BaTTiet, NII.
Wishnu Hindu Centre, SCHLUthall.
Sri Nathji Salmatan, Hindu Temple, 159-181, Whipps Cross Road, EST LOIdol II.
Wishnu Hindu Parishad, 79, Holland Rd., E7.
Geeta Bhawal Mandir, Birmingham,
Raja Yoga Centre, 9198, Tennyson Rd., NW6.
RäITiakrishna Wedanta Centre, Unity House,
Bild Lälfle.
Bou Times End,
BLlick 5 : SLB 5 IG (Swami Bavyananda is in charge. from 1st July 1977-earlier it was at Holland Park, London).
Saiwa Munmetra Sangam, (Branch of above in Sri Lanka), Rottendon, Chemisford, Essex, President : Dr. Nawaratnam.
Page 205
Founded in 1978.
14. The Association of Faiths Borough of Newham. Greater London. President is Mr. A. N. Patil, Wishwa Hindu Prashad. It celebrates the Hindu Festival of Holi in Febr"Luary of eWery year, The Secretary is Ms. Barbara Holden of the Stratford Methodist Church. This celebråtes Christ Illas als well as other festivals of different religions. (Founded in 1978).
THE FEDERATION OF HINDU
ORGANISATIONS IN U.K.
The above was formed in May 1969 COITprising 32 Hindu Organisations all over U. K. It was opened by the Maharaja of Udaipur in London. The President of this Federation is Mr. S. Sabapathipillai and this meets once an year. This organisation takes Lup with the Government and other bodies important problems dealing with the Hindu public, e.g. it took up the question of the BBC denigrating Hinduism in this country and moving Indra Gandhi the Prime Minister to bail it i II dia il 1970.
NEEDS OF THE HINDU SOCIETIES IN GT. BRITAIN
Many so-called Hindus in GE, Britain are preoccupied with atheism, agnosticism, communist and hedonism. They forget Lihat each of the Ti LLLLLL SS S LaaKS LLLLLLaaS S EHLLLLLLL L LLLLaLLaaLLaS LLLLS fined Religion as the manifestation of the divinity already in man. Arnold Toynbee remarked : "The cause of the World's malady is spiritual, We have to reconsider our objective and until we dø this, We shall not have peace either amongst our
Education is the manifestation of the pe Religion is the manifestation of the Divir
selves or within each of us.' We have learnt to care I11-re for to Lur physical selves and leglected ou T spiritual selves.
COLLIT Lurgent necds al Te :
SS L LLLLLLL EaaLLLLLS LLaa LaLLLLLLLa LLLLLL man has a divine spark in him and our aim is to go back to God-Head.
(2) Education via the arts, drama, and literaLure, with all the modern methods should be imparted to cnsure that the Hindus lead a Hindu Way of life.
(3) A selection of Devara This with transliteration and translation into English has to be published for the Tamil Hindus,
(4) There is urgent need for stories, dramas,
novels-with a Hindu back-ground.
(5) We need Nathaswara T1 and the Mela 11
in our Temples-for our Poojas.
(6) We require a good Hindu magazine in English "Anthar Yoga -to bring out all our potentialities to perfection.
(7) We are in need of a Handbook of Hinduiis II in English which is a very pressing Iletti !
Let me conclude with the dictLIII of Thayu
LIELVET
"எல்லோரும் இன்புற்றிருப்பதுவே அல்லாமல்
வேருென்றும் அறியேன் பராபாமே".
Let the transcendent Saiva Dharma pervade the hearts al Ild minds of Illa Inkind throughout the length and breadth of the World ! (Menmaiko Saiva Neethi Wilankuka Ulaham Elam !)
·音 الاطاوي . rfection already in Man
Gyá" ity already in Man
SWAM| voụ° 莎
119
Page 206
"The apparent multip dering ar the first glan that they are all the sal
one uter most God, w
This Takes Hinduism
in the World, because
includes all possible G
lication of gods is bewilce, but you SOOn discover
me God. There is always
10 defies personification. the most tolerant religion
its one transcendent God
ods'.
-Bernard Shaw
Page 207
HINDUSM IN THE WESTERN WORLDTHE PRESENT POSITION AND FUTURE TRENDS :
If there is any pheomenon which is characteristic of our times, it is the mingling of peoples, races, cultures and religions. Civilisations went on in parallel lines, remote from one another, unaffected by one another but today that is not possible. The inventions of Science and Technology, the political concepts, and the economic ideas are bringing the world into a closer neighbourhood. It is our great hope that a true understanding of our basic religious values will add one more dimension and help to transform this neighbourhood into a Tulle brotheThood of Illal.
In 20th century termis, Hinduismo maybe conveniently reckoned to have had a triumphant reentry into the hearts and minds of the peoples of the Western World With Swami Vivekananda's epoch-making participation in the World Parliament of Religions held in Chicago in 1893, followed by his 'Jnana Yoga' lectures delivered in London in 1895. Several Western scholars have helped to re-kindle the torch of Hinduism in the West-Max Muller and Paul Deussen hawe done most valuable service by disseminating the teachings of Vedanta. G.U. Pope, Goudic, Barnett and Ananda Coomaraswamy have helped to proclaim "the intrinsic merits of Saiva Siddhanta as representing the high water-mark of Indian philosophical thought and its central concepts of self-surrender and grace,
With the greater influx of Indians and of Tamil-speaking people from the far-flung corners of the Commonwealth for residence in the Western countries from 1960 onwards, Hindu and Saiva centres of worship have increased steadily in the
C-16
Ariwuk-Kathir Adikal K. GNANASOORIAN, M.Sc., (Lond) Presider, London Safia State Centre
West. It is unwise to pretend that there are no problems. However, with broad-minded governments at the centre, the West has warmly responded, by and large in a positive way to the call for inter-religious understanding and inter-faith dialogue as a new way of life for its multiracial societies. For once, the famous lines of Rudyard Kippling: "East is East, and West is West, and never the twain shall Ineet' has lost its original significance. East-West understanding is growing steadily and in matters of religion and spirituality there is a healthy attitude of much give and take, of the spirit trying hard to rise above national barriers and racial prejudices to forge a true brotherhood inspite of real cultural problems and adjustments that are inevitable in a new environment.
HINDUSM COMES TO EUROPE
The Commonwealth Hindu community in Britain constitutes approximately 2% of the population. In France, Germany and Holland, taken together, there are at least a hundred thousand Hindus mostly of the 2nd/3rd generation, having earlier lived in countries outside India. The problems facing Hindus in Europe are further compounded by the lack of an organised clergy to look after the flocks, virtually stranded in a hostile environment which is condusive for Hindus to disown their own religion for the sake of acceptance and survival.
One of the biggest problems for a million Hindus in Britain is provision for continuity of religious beliefs and rituals in an increasingly secularised society. Multi-racial education tends
121
Page 208
to obliterate family faiths in the younger generaLion in favour of the pop idolatory and materialism of the host community children. Until als recently as 1970, there was no Hindu temple in the whole of London, and meetings took place in private houses, Weddings were celebrated in Indian style in the incongruous setting of London hotels.
As in India, there are many Hindu sects in Britain including Saivites, Waishnavites and Wedantists. Whilst Hindus naturally prefer to worship in the sect of their family or cultural background, they are not worried by doctrinal differences and are happy to respect other Hindu sects and rituals. This truly catholic aspect of Hinduism is something of a novelty to Westerners accustomed to the longstanding doctrinal antagonisms of the christian world which devoted religious leaders a re trying to covercome in modern ecumenis III.
The British Siw MovėIII ent :
With regard to the progress of Saivism and the Bhakti tradition in UK, it is heartening to note that there are now three registered Saiva Temple Trusts in London, The pioneer movement, the Britannia Hindu (Shiva) Temple Trust has its own spacious but uncompleted premises at 200 Archway Road, London, NW 4, with a newly built Annexe which incorporates a shrine hall for Lord Murugan and the priest's quarters. Regular Saiva festivals, citc., and daily Poojahs are held here, officiated by a resident Saiva Tainil priest.
The Sri Ganapathy Temple situated at 125-132 Effra Road, London, SW 19, has had the singular honour of completing its Maha Kumbabishekam and Wigraha Prathista ceremony during 10 to 12 September 1981. The London MuTukan Temple Trust in East Ham and the Saiwa Mu II netra Sangann of Essex conduct regular monthly Poojahs and religious celebrations and it is hoped that they will soon move into their own permanent premises. The London Saiya Siddhanta Centre founded in 1979 at 72 King Edward Road, London, E 17, has actively co-operated with all the above UK Saiva organisations and while engaged primarily in Saiva Educational and Saiva publications work,
122
the centre prides itself as the "Keeper of the Saiva Conkcience" in UK.
HindLisini in Allerici
Hinduism in general, Saivism in particular and Lord Siwa Himself especially, are becoming Widely renowned these days throughout the North LLLLLLLaLLL LLLLLLLHYaS LLaLaLa LLLLLL S LL S LLLLLLaaa S LLLLLL watched Prof. Carl Sagan's television series "Cosmoso may have seen the program in which Hinduis II was claimed to be the only religion whose doctrines of creation and descriptions of the flow of time and energy were nearly in perfect accord with modern scientific astrophysics theory. The image of Lord Siva as Nataraj is also being widely used among Tlew age scientific philosophical circles as man's highest symbology, with meanings that reflect the profound secrets of Irelear physics did electro7 nagretic quari Turm 2 field theory".
At this very moment Siva and his famous son Lord Ganesha are taking first place in the cultural world through the Mar Tiyè staria71, S. of SF fyra exhibitions in Philadelphia, Pennsylvania. Dr. Stella KTAIIrisch, Ph.D. in Indian Art, has been working for ten years researching Siva through the cultural history of India.
At the Philadelphia Museum of Art a fabulous exhibit of various forms of Saivars display. Throughout the city lectures, exhibits and other events are being held on Indian culture and on Siva in particular. We are not fully informed about these activities, but are now in contact with Philadelphia and more information is expected from the next issue of " Hinduism Today" and the "New Saivite World" published by Saiva Siddhanta Church, Kawaii A athleenam, Hawaii.
Since 1970, several major Hindu Temple orgaInisations with their own prefinises have been established throughout the length and breadth of the U. S. A. The Hindu Temple Society of North America has established its Ganesha Temple at 45-57 Bowne St. Flushing, NY 11355- The Mahaktimbabishekam for its Raja Gopuram was performed on 4-7-1977 and this temple has the unique honour of having the only black granite Wimana since the days of the Chola Kings and
Page 209
third of its kind in the World. The Saiva Siddhat: church åt P. O. Box. 10, Kapala, Hawaii 967463, LLS 0S S LLLLS LLLLa La L0KLLL LLLLLLLaaK00LLLH S LELaLK aaaLaLLS blished the Kadavul Hindu Temple for Siva Na La raja in Hawaii, complete with a Nandi Ina Indapanin and also a Ganesha Temple in San Francisco where it has its Saiva religious publications organisation called the Himalayan Academy, 3575, SacraIlmentico Street, San Francisco CA 94||18.
Iskcon, the international Society for Krishna consciousness is very well known in the West and has its centres established at Helfordshire in UK, and on the East and West coasts of the U.S.A. Its largest centre is in New Wrindaval, West Virginia incorporating “Prabhupada's Place" and an Arts University in a 2000-acre Hindu community complex Lord Venkateshwara Temples lre estilblished in Malibu, California and Pittsburg, Pennsylvania, with a Sri Rama Temple in Chicago. The newest addition to these is in Liver more, Northern California, where the Hindu Temple will hawe four sanctums dedicated to Lord Ganesha, Lord Siwa, Goddess Durga and Goddess Lakshmi.
Saiva Siddhanta in Hawaii
In discussing the state of Saivism in the U. S. A. and the West, the contribution made by Lhe Saiwa Siddhanta Church in Hawaii under the spiritual guidance of Guru dewa Subrama niya Swami deserves universal praise and admiration. It is to the Credit of this; Saiwa Tir Llchābāi that has ushered in the new era of resurgent SAWISM on a global scale, even extending its Saiva message of courage, dynamism and renewal back to its birthplace of Tamil Nadu, Sri Lanka and beyond to So Luth East Asia. It is therefore considered appropriate to conclude this article with selected passages
Those who delight with fervent I The true and only Lord of heav'
No false ideas of right and
from an Inspired Talk Ei Master Subranari'a entsilee "Stard Srro g for Hiiduisti."
"There are many Indian Hindus in the U.S.A., who, when they are asked, "Well, what religion are you? Are you Hindu ?' reply, "No, I'm not really a Hindu. I'm non-sectarian, a follower really of all religions." When a Hindu is totally non-committal, disclaiming for the sake of socalled unity with other people, for business reasons, he opens himself to alien beliefs. The American Hindu erroneously thinks that in order to fit in, to be accepted, he must deny his religion, which he personally feels is the greatest religion in the World.
The next generation of Hindus is ever Watching all this. These young adults say to themselves, "Well, obviously its not much of a religion if Illy family is willing to abandon it. Why should I Follow it when i ciln be disclaimed so easily ' ". This is the danger facing us. The answer lies in the message : "Stand strong for Hinduism; Stand strong for Saivism." It is easy to be courageous when an enemy is on the attack because the threat is so obvious. Today the threat is more subtle, but no less terrible our Sanata Dharma is being surrendered by Hindus themselves through neglect, through fear, through desire for land and gold but mostly through ignorance.
Hinduism now has to be brought into the industrial and technological age so that the Hindus become strong and proud of their religion and face the negative propaganda of the Others donc in exchange for favours. The tide has to change. The time has come for Hindus to proclaim their beliefs, and to defend their beliefs. The time has come for Hindus to stand up for Hinduism, no
later Whatever the cost."
mind to praise, 1 and earth, Wrong can cloud.
123
Page 210
Begin your day with Prayi may remain with you until th prayer so that you may have a and nightmares. Do not worry ab any form, it should be such as a the divine. Only whatever be the while the words of prayer run ou
-Mohandas
er and make it so soulful that it e evening. Close the day with peaceful night free from dreams out the form of prayer. Let it be put You into communion vith form, let not the spirit wander t of your mouth.
Karamchand (Mahatma) Gandhi,
Page 211
THE ANCIENT EAST MEE
The 1960's were a time of turmoil in America. Young people were noticing the hypocrisy and enptiness of the values of modern society. They noticed the inequality in the world, the hate, the lack of compassion, and the endless fighting. The young people of the 1960's rebelled. Some of them actually fought the system they abhorted by using violence against what they called "the Establishment," some used peaceful means of nonviolent marching and protesting, others tried to escape totally by using drugs. Yet, they encountered the same problems within themselves, a feeling of emptiness behind all these actions and attempts to escape. Finally, they turned to Yoga.
Yoga was not totally new to America, Masters such as Sri Swami Vivekanandaji and Paramahamsa Yoganandaji had come to America years before and still had disciples teaching the timeless truths of Yoga, but it was a relatively small number of Americans who had even heard of Yoga. In the 1960's there was suddenly a great demand for a way of life which taught about the peace, the beauty the love which is the nature of every being, and also taught ways to realize that Nature.
It was into his atmosphere of confusion and searching that teachers like Sri Swami Satchidanandaji came to speak about Yoga. Only some one of Divine vision could look upon the "flower children" of America and sce something beautiful there. In rebellion against their families and society, they dressed Wildly, acted with disrespect, and many never bathed. But their hearts were beautiful. Sri Swamiji and some of the other Yoga masters who visited America were able to see that beauty beneath the dirt and began to patiently teach,
ETS THE MODERN WEST
SWAMI PRAKASHANANDA MA disciple of Sri Swami Satchidanandaji Maharaj, and Editor of his Integral Yoga Magazine
Of course, Yoga is not something different from Hinduism. The essence of Hinduism is that total universal outlook, an acceptance and even an embrace of all religions. A true Hindu Will even respect a total non-believer. A true Hindu considers himself a Catholic, a Muslim, a Buddhist, a Jew, all religions. Unfortunately many who say they are practicing Hinduism seem to be limiting the scope of Hinduism by separating themselves from the other approaches even though the real Hinduism is a part of everything. So to IIlake it more clear, some of the Masters and in particular Sri Swamiji, chose to simply use the tern Yoga. When they say "Yoga", they are speaking of pure, true Hinduism.
For a while, Yoga was a big "fad", as the news of its popularity with the young people spread and others became interested. It was considered fashionable by many to go from one guru to another. Many thousands tasted Yoga without actually eating. Yet, there were many others who were truly hungry.
In the midst of the people who thought of Yoga as the current craze there were those, of all ages and lifestyles, who took it seriously. The wisest of the Yoga Masters were patient, waiting until the furore died down and only the sincere seekers reillained.
At the Same time, scientists begårne interested in this "new" program from the East. As people began to report that Yogic techniques helped them to feclt Tanquil, more efficient at their Jobs, Inore loving toward others, better able to cope with the pressures of modern American life, those who had scoffed at Yoga began to take it seriously.
125
Page 212
In the years since the 1960's there hawe been more and more experiments using Yoga for everything from stress Tlanagement: tÓ CLIring discase. Modern science is simply "proving' what the Yogic scientists have known for thousands of
WEELTS.
Now, in the 1980's Yoga is accepted as part of American life. Colleages and other education programs all over the country include Hatha Yoga as part of their curriculum. It is not at all unLLLLLL LLLL L LLL LLLLHGGLLLtH aLaLLaaL0LLLLLLL LLLL LLLLLL that he uses meditation to help him deal with the demands of his job. Once Americans looked upon wegetarians as Strange people ; today Wegetarianism is a totally accepted Way of life. There are vegetarian restaurants everywhere. The Yogic philosophy is studied by scholars and others locking for a deep understanding of religion. Medical centers use Yogic techniques to help their patients. One excellent example of this is the program at the Baylor Medical School Hospital Organized by Dr. Dean Ornish and under the direct guidance of Sri Swami Satchidana ndaji, a Lotal Yogic program was used for patients with heart disease. The dramatically positive results are currently being documenttd.
A Yogic Willage
What happened to those unruly flower children? Those who seriously followed the Yogic teachings gawe up drugs and alcohol totally. They became vegetarians. They learned the true meaning of respect for others and themselves. They dressed in a neat and modest manner. They began to shine with health, vitality, happiness, love for all humanity, and compassion for the parents they had once said they hated.
They became responsible citizens with a new understanding of what the world and everything in it were all about. Using this new understanding, many have gone into serving professions. Even those whose professions are not considered as directly serviceful to humanity have found ways to turn their work into service. For housands of Americans Yoga is their way of life.
Among those people whose lives were changed and enhanced through Yoga, there were some who
126
wanted to delve into Yoga even more deeply, They wanted a total environment which was conducive to the further study of Yoga.
Sri Swami Satchlida na ndaji had—at the Lirging LLLL S LLaaLLLLLLLS LLLL S S LLLLLLLLtLLL S LLaaLLLJSaHHaLLLL the Integral Yoga Institute in 1966. Soon there were Integral Yoga Institutes in major cities all over the country (and in other countries as well). The Integral Yoga Institutes provided classes and many other services, and they provided a totally Yogic Lifestyle for those who lived there. In the midst of a bustling, Worldly city like New York, there could still be a place where people led a clean life based on Yogic ideals and directives.
Sri Swamiji had a dream of a whole city which would be based on those ideals, a complete, selfsufficient Yogic village which could prove to the world that it is indeed possible for people to live together in harmony, in purity.
In 1973, Salchida nanda Ashram was founded in Pomfret Center, Connecticut. This beautiful country estate was totally renovated by Sri Swamiji and his students and became the main headquarters for the Integral Yoga Institutes.
A community developed there which included families with children, single people (brahmacharis), and those who had taken monastic or preIlonastic vows (sannyasins). The members grew their own food in order to prepare delicious VegeLLBLLaaH LaLLLLS LL LLLLLLatLta LLL 0LLaLLaLL aGa OLOLL 0LLC fully accredited. As word of this excellent school based on beautiful ideals spread, even people who weren't associated with the Ashram Scnt their children Lo learn at the Ash Tam school. Retreats were offered, and many guests came to spend at least a few days in this peaceful setting. Integral Health Services was started-a clinic where the staff of doctors, chiropractors, nutritionists, psychologists all used the Yogic techniques for radiant health and preventative Inedicine. A natural foods store and other Yogic businessnes opened in neighbouring towns. Even the neighbouring people who werent interested in practicing Yoga the Illselves grew to have great respect and admiration
for Sri Swamiji and his children.
Page 213
Unfortunately, there simply wasn't enough room. Many people came from al over Americă and other countries to live in the Ashram. So Sri Swamiji and his children continued to search for somewhere to really expand and develop the totally Yogic city he had envisioned for so long. In 1979, a beautiful, secluded, 650-acre piece of property was found in Buckingham, Wirginia, Since that time Sri Swamiji and his disciples have been busily building Yogaville.
Even before he first visited America, Sri Swamiji worked to bring people of various religions together in harmony. Even though we all have different paths, we are still working toward the samic goal, thic samle Truth.
Again and again, he speaks about how we Inust never fight in the name of religion. Instead, religion should bring us closer. After moving to America, he continued to hold Yoga Ecumenical Services and speak to people of all faiths about how "Truth is one but paths are any.' Sri Swamiji always dreamed of a place where all the religions could come together and worship in
Those who pursual the Who is of Sens La || Orgat Shia II d'Well I i lewe
their own Way while still remembering that there is One Light which shines on all the various religicorns.
He conceived the idea of in Lotus Tellple. The Light of Truth Universal Shrine, a lovely lotusshaped building, will contain an altar for each major religion along with an altar for all other 1-IIown religion and one for ill unknown religions. One Light will be at the center of the structure DLLL LLLL tLaaa LGLH LLL Laa LaLLLLL 0K SC LLLLLLaLaaLLLL LL LLLl Oil Solre. Libraries will be available with scriptures and texts from each religion. The building is now being started on the property in Buckingham, Wirginia,
So Yoga in America has come a long way from the dirty, ragged, drug-taking hippies of the 1960's to the sincere seekers of the 1980's working to build a city based on the high ideals of Yoga, Americans have grown from thinking of Yoga as some new, strange craze to seeing it as a dignified, respectable, ancient way to tranquility, health, and happiness. It has taken the patience and dedicaLion of Masters such as Sri Swami Satchidanandaji to achieve this,
path of his true law, 15 Woid, in HBäWen r-edig bli SS.
127
Page 214
Spiritual realisation aut every body. If we are not not Want to practise anything OurS is only a superficial talk Union with God and attainin do not really mean what west We must keep the highest ide life accordingly, We must tr: realisation into practice in ou
Omatically makes us lowe prepared to do this and do for the attainment of this, about reaching a state of g, hela Wen o'r Salvation. We ly. If we are really earnest all before us and mould our instafe the highest spiritual r day to day Tlife.
– SWAMI RAMDAS
Page 215
Page 216
Page 217
HINDUS IN SOUTH AFRICA
A brief historical background of the Tamils who are mostly Hindus in South Africa, is necessary before focussing the attention on their present life. In the year 1843 Natal was annexed as a British Colony and by 1852 the European population had risen to 7,500. The Europeans realised that the sugar industry could be very productive in Natal, because of the suitable climate. To work in the farmland in the coastal belt of Natal, some 300,000 Natives inclusive of a population collprising semi-skilled workers were needed. The Natives were only prepared to Work on their own terms and at their times, and the skill required was not evident in them to the degree required. Therefore it was concluded that the native Zulu labourer was out of the question.
The Settlers had then to turn their attention elsewhere to obtain the labour wanted. In 1851 October 10 a resolution was passed in Durban to introduce foreign labour from available countries. Sir George Grey recommended the importation of labour from India. In 1860 the first batch of Indians arrived in two ships, the TRURO and the BELVEDERE TO India, The labouTer5 cosisted of gardeners, brahmins, warriors, dairymen, potters, leather workers, oil-pressers, barbers, undertakers, jewellers and Weavers. They were indentured to work for a minimum of 5 years after which they had the option to choose either to return to India or settle in Natal. Some of those who settled in Natal were successful in acquiring land to do their own agricultural activity and others found employment in some industries which showed Some progreSS.
C-17
PARASURA MAN Go WENDER (South Africa)
Cultural Aspect :
About 70 to 75 percent of the total Indians settled in the different parts of Natal consisted of Tamils. Their minds were actively revolving round the rich language which is in extricably interwoven with the religious Literature and a pattern of life which collectively contributed towards the creation of their age-old culture. The inclination and attachment in this realm began in a humble Way to manifest itself in the schools, temples and Institutions cnvisaged and established at different times. In a suburb of Durban named Clarence Place, for instance, people who were mostly engaged in agricultural activities on land leased from an European started a Weekly religious gathering in a Small temporary structure (Pandal); they then established a small shrine of wood and iron building and finally in the year 1910 a small temple bear. ing a degree of impressive sembalance to the features typical of some small temples built according to the principles contained in AGAMAS governing the construction of temples in India, was erected, This temple is still existing and all the important festivals of the year are observed in addition to daily prayers and weekly gathering of residents there.
The favour and initiative shown in this respect by our people in areas like Durban, Pietermaritzburg, Pretoria, Port Elizabeth and in other parts of Natal are unquestionably exemplary. Durban & Pietermatritzburg and their peripheris in particular showed a striking example by establishing cultural organisations to serve the appropriate needs of the Tamils during the beginning of the Centrury. In Durban the Hindu Tamil Institute,
129
Page 218
the Clairwood Tamil Institute and in Pietermaritzburg the Hindu Young Men's Association school are outstanding examples of centres created for the propagation of the mother tongue, Tamil, Tamil was the home language and it was maintained at an appreciable spoken level, The attendance at Tamil Schools was good and pleasing. In the thirties, forties and fifties the roll of the Tamil schools was as high as the roll in the English schools.
In some schools, the Hindu Tamil Institute - in Durban for instance, there Were as many als twelve teachers with the headmaster. The medium of communication in the Tamil school was Tamil. These school as a rule served the religious needs of the community especially on Sundays where prayer meetings were held and the children, both boys and girls, took a special delight in singing selected songs from the religious books like the THEW ARAM, ARUTIPA and TH I RUWASAGAM in addition to listening to talks given by the teachers on useful topics. The deity Saraswathi dwelt in the minds of the children. Important religious aspects were stressed at appropriate times. Dedicated songs and small talks deepened the impressions and made them meaningful to the children,
Temples:
There is quite a number of appreciable number of temples in S. Africa administered by committees elected by the people. At these temples important festivals according to religious sections of the Tamil calendar are conducted. Weekly services are held on suitable days by local religious groups and daily prayers are carried out by the priests attached to temples.
The KAWADI and FIREWALKING Festivals have unquestionably created an impact on people who throng the temple grounds in great multitude. The MARIAM MAN TEMPLE in Pieterпагitzburg and the UMBILO TEMPLE or Srce AMBALAWANARALAYAM in Durban figure prominently in the fire-walking festivals. This festival illustrates the important principle underlying in the devotion known as MATHURA BAKTHI which means complete surrender to the
130
feet of the Lord for his guidance to attain persection, Weneration and dedication shown to SAKTHI is conspicuous on occasions like SaraWathi Pooja. Navarä thri, Kelt härä Gowri fast at the time of Deepawali and Varaluxmi Pooja. Festivāls centred on MLJRUGAR, WINAYAGAR mLLLLLL S LLLLL S aaa S aLLLtLtLLL S S LLLLtlaaaLaL S aLL LLL temples enshrining these deities.
(URUPOC), JA:
The four great Saints: APPAR, SUNDARAR SAMPANDAR E MAN IKKAWASAGAR Te remembered on those days of the respective asterics when they left the Illa terial Wörld to their rightful :Ibodes, Salogäm, Sarm1eeppiya.TIl, Sarooppiya m1 aInd Say Lichyam. On these occasions there are always gatherings of appreciable number of devotees at temples. The biographies of these Saints are narrated and devotional songs from appropriate sections froTTi The wara Ilm and Thir LI wasaga IT1 are sung to the accompaniment of musical instruments to remind the people of the exemplary life they followed and the philosophy and the glory of the divine Lord, they imparted to humanity through their inspiring Writings.
Religious Organisations :
Many religious organisations for the purpose of propagating the Hindu religion exist in South Africa. SAIWA SITHANTHA SANGAM. ARUTPA KAZRAGAM, South African DHARMA SABBA ind the S. AFRICAN HINDUMAHA SABIHA may be cited as examples. The Saiya Sith.antha Sangan embarked on an expansion programme with the result that they could boast of a number of halls with shirles attached for meetings and prayers, Regular services are also held at these centres based in and around
I)Ll rb}äL1.
Women do not tend to lag behind in religious services to the Hindus in general, A religious body based in a suburb of Durban seemed to have distinguished themselves in their duty towards keeping the religious fervour still vibrant. What is phenominal feature of this meritorious group of women is that they have been successful in constructing a hall and a shrine to conduct religious activities.
Page 219
Religion in Everyday Life:
Women and the elderly males generally devote a few minutes daily to the morning prayers at home before embarking on household activities or on occupational work. The lighting of the brass lamp has not faded among from the kinds of the sincere folk of the house as they regard the light as LUXMI, Goddess of Wealth. Fridays and Mondays are taken as important days to obsrevc the Weekly fast, according to the principles governing fasting. Cleanliness at all levels is given a practical expression, namely, early morning bath, abstinence from meat dishes, prayers to the Lord of the Universe. Thus focussing attention on physical, mental and spiritual hygiene, which eventually yields the path to the attainment of SALOGAM, SAMEEPPIYAM-the state of being near God: SAROOPPYAM, the state in which the soul gets a form similar to that of the Divine Lord and SAAYUCHIYAM, attainment of the highest state, that is, Union of the soul with God.
Laying foundation stones for new buildings, shifting into a new house, buying or taking control of a vehicle etc., are also done after invoking the blessing of the Divine Lord by special prayers and reverence at auspicious times, in the hope of getting the very best. Social functions such as Weddings, betrothals, christening, ceremonies associated with new-born babies spontaneously favour religious approach because they intergrate in them rituals pertaining to God, in order that blessing of the Lord may be obtained for success and happiness. An impartial observer is immensely elated to learn that the Hindus in South Africa
The anxious mind, agai No refuge hath, save a Of Him to whom in
have attachment for religious tradition bequeathed to them by their ancestors.
Conclusion :
The few examples cited above and the outline of the practical aspect of the Hindus given, indicate that the Hindus are religious in their outlook. and traits of this nature must be developed so that the torch of our religion glows eternally and triumphantly. The Hindu Community living in places where the influences of other religions erode into the religious lustre and structure must be on the alert to employ the best and effective forces available to teach the present and future generation the rich philosophy contained in our religion. Touching on the superficial layer and using people who are not proficient and efficient will only bring about degeneration and create problems which will be difficult to solve later. We must not fail to formulate a policy and take practical measu Tes to give encouragement to ou T people that are all over the World in different countries. We must aim at unity amongst our fold. We must get into action and remain active all the time, so that the eroding forces do not set in.
South Africa has kept it's Hindu Culture alive through organisations such as : The Hindu Maha Sabha of S. A. Dharma Sabha of S. A. : Morebank Tamil School Society; Mobani Heights Tamil Association ; Sithi Vinayagar Sangam : Central Tamil Trust; The Divine Life Society of S. A.; and the Parent Body of Tamil organisations THE SOUTH AFRICAN TAMIL FEDERATION
1st corroding thought,
the sacred feet
likeness is.
131
Page 220
'Beyond created time as Without beginning
Yet ThOLI do St Create til
Preserve, destoгу, And through manifold
By Thy grace to de Imperceptible as the fra Thou art afar and y
ld space art Thou
and ed.
Te mamy Worlds,
procreate, births, Thou leadest me
di Catal Ser WiCe.
gran CE,
at so near."
- TIRUVACHA KAM
Page 221
With the skilled workers from the Tamil country, Hinduism set sail to Mauritius in the early years of the 18th Century. It had to contend against heavy odds, as should be expected in any foreign milieu, until it came into its own with a make-shift temple towards 1746. Those were the days of the French occupation. The town of Port Louis was then divided into three regions, the Northern part being assigned to the Indians. Soon, with their customs and traditions, this part, the temple being the nucleus, Was converted into a real south Indian village. There, congregated the pious for the upkeep of their tenets, holding festivals reminiscent of the ancestral land and discourses on Sacred literatul Te. The echCred the strains of Ponga on the first of Thai month and was imparted the first gars 1 to the toddlers.
The advent of the British in 181 () brought in its wake Indians from all parts for the sugar plantations. In the beginning, the Tamils came in great numbers, and even to-day Tamil Lelples are found on almost every sugar factory. They are temples mostly for Lord Muruga and Goddesses Mariamman and Draubadai Amma I, the village deities followed suit too. Katteri, Madurai Weeran. Petchaye, Muniandee. The first temple, on traditional lines, was however erected by the Sinnatanbou brothers on their own estate only in 1846. A decade later, two indentured Indian labourers, Songor Titty and his wife Doya Kisto, singled thenselves out for praise in dedicating the first temple
RA MOD SOORIA MONORTHY-Mari III Ffris.
to Lord Muruga con Clemencia Hill, the Tammil traders in Port Louis did not lag behind either. Following the pattern of the falnous Madurai Minakshi, they built the Sri Sockalingum Meena tchee Amman Temple with nicely sculptured
1854 חif iזIfji
This is the larges L te Tiple of the country with its sacred tank and the Meenatchee Amman, a replica of the Madurai goddess, but there is no gopuram, nor has any of the other temples numbering over a hundred managed by the Tamils only.
The other Creeds within the Hindu fold have their own Le Tiples als Well, and in owadays i magnificent temples and shrines throb one's heart throughout the length and breadth of the country. The linguistic groups have their own priests and their respective federation of temples with a Hindu Council for the safeguard of the common heritage. Government recognition comes only by Way of subsidy and freedom of practice. There is no Ministry to foster either Hinduism or its culture, save at secondary level where it is imarted, All the languages are taught in government schools and private colleges as Well as in temples,
Regular contacts with India and Indian pictures are playing a prominent role in dispelling insularity and aloofness. Unfortunately this does not hold good for the minority Hindu groups, which threatens the whole fabric of Hinduism. There are indeed missions like the Ramakrishna Mission,
133
Page 222
the Divine Life Society, the Chinmaya Mission. the Satya Sai Baba Mission, the Saiva Siddhanta Sangam that have branches established here within their divines at work.
In the domain of Fine Arts. We are fortunate in having the Mahatma Gandhi Institute Where Art and Music as well as Bharata Naryam are being taught by expert Artists. In every village there are Illusical groups and almost every day perfornances in religious songs are shown on the T. W. But there is no band of traditional Tamil music like nada svaram players. Hindu Sculpture is manifest in the temple deities and on the 1'їrrтатаулу.
All the festivals on the calendar are celebrated amidst scenes of pomp and grandeur : Warusha Pirappu, Mäha Shiva ra tri, Thaye Poosum Cavaldee. Holi, Winayga Chathur ti. Ougadi, Ganga Snanam and Divali are public holidays. Popular religion among Tamils are the clebration of the Cavadee processions for Lord Muruga, Fire Walking ceremonies for Amman (Mariamen, Draubadai Amman Kalliamman) and the observance of the GWild Pasting on Saturdays of Puratiasi month.
The alarning conditions prevailing among Tamils in Mauritius have already been ventilated in Sri Lanka Tamil weekly Veera Kesari, and meL
Hard is the transit of til Save by that Being's g Himself a Sea of wi
134
with tremendous response. Through the courtesy of the Ministry of Hindul Affairs, we hawe had the good fortune of securing the services of a young and dynamic priest, Sri N. Balasubramania Sharma, for Sri Sockalingam Meenatchee Annan Temple. A second priest is expected for Sri Kaliamman Temple. Tamil Nadu has made gifts of Tamil typewriters and books on Tamil Culture. At the beginning of the year, there has been a festival of South Indian films and quite recently the Ramanajali group toured the country with recitals of religious songs on Bhagavan Ramana LKLLLLLLS LELLaaL S 0LaLaLLLLLLLaLaLaamLH S LL S LLLLLLaLLLL Temple in Hawaii too has forwarded leaflets of his talks and Writings. The Mauritius Tamil Temple Federation has started a monthly paper La Lumiere (spli) since last year with articles on Tamil culture and traditions published in English, French, and Tamil.
It is our fervent hope that the conference will devise ways and means to come to the rescue of Hinduism wherever it is in jeopardy, especially in Mauritius, and wish it all success. We should like also to congratulate the Ministry of Regional Development, Hindu - Religion, Hindu Culture and Tamils Affairs of the Democratic Socialist Republic of Sri Lanka on this most laudable initiative,
is Sea of wice, racious aid, Who is irtLI E.
Page 223
The Hare Krishna Movement
Dharmasya by a pawargasya
nartho i'rtha y copakalpate
narthasya dharmaikantasya
kamo labhaya hi smrtah
"All occupational engagements are certainly meant for ultimate liberation. They should never be performed for material gain. Furthermore, one Who is engaged in the ultimate occupational service (dharma) should never use IIlaterial gain to cultivate sense gratification"-Braga ya-Pirina 12.9
Sanaiana dharma, broadcast by the Vedas and the Purarias, offers humankind life's ultimate gain : complete cessation of Illa terial suffering. However, being blocked by the rogue of "scientific' atheism, this crest jewel of Hinduisin does not spread illumination. The counteractive measure in the form of pure Wedic philosophy ultimately applied as narra-saikfriara is practically seen to be the missing ingredient and shall be adopted, yielding success to all.
NESCIENCE
Most modern scientists, especially in the West, now believe that blind physical laws and the laws of chance govern the universe. They say that there is no designer, no creator, no God, nor intelligence behind the entire laterial manifestation. Following this hypothesis, they attempt to explain everything, including life, in terms of the interaction of atoms and molecules-through the laws of chemistry and physics.
British mathematician Paul Dirac is quoted in Wener Heisenberg’s book Physics II Tel Beyorid as saying, "If We are b2nest-and scientists have
لي
韃
Han sadutta Swanni, Hare Krishna
to be-We must admit that religion is a jumble of false assertions with no basis in reality. The very idea of God is a product of human imagination...." Famous French scientist Jacques Monad, in his book Chance and Necessity states, "The ancient covenant is in pieces; man knows at last that he is alone in the universe's unfeeling immensity out of which he emerged only by chance. His destiny is nowhere spelled out, nor is his dry, chance alone is at the source of every innovation, of all creation in the biosphere."
Closer to home, former President of the Sri Lanka branch of the Rationalist Association, Dr. Abraham T. Kovoor, has stated, " Despite the beliefs of millions of religionists for thousands of years, there is absolutely no biological evidence for the existence of souls in organisms. Life is merely a complex chemical activity."
Contrary evidence is plentifully found within the pages of the Wedic library however, currently respected academicians have either a vague knowledge of or a selfish antagonism toward these standard source books of Hindu wisdom.
Dr. Kovoor, proffers, "Books on chemistry, physics, mathematics, paleontology, engineering medical Science, astronomy, etc., are the products of objective thinkers. On the other hand, books like Arabial Nights, Gulliver's Travels, fairy stories, Mahaffhär:#ử, Rāmāyāna, the Bible, the Koran, Pilgriri's Progress, Jataka stories,...etc., are the product of subjective thinkers. While the former are factual, the latter are fictitious.'
The result of this chemical view of the origin of life and ignorance of the Vedic truth is the
135
Page 224
--
modern world calamity. Dr. M. A. Marchetti, American chemist, states, "The claim that life comes from matter, that life can ble Tadc froIII some chemicals in the laboratory, destory's the whole fabric of human society, America today has more abortions than childbirths. To not see the connection between the scientific acceptance of life as simple chemicals and the rise in abortions is not only blind, but insane.' Wiolence, disrespect, and disillusionment of youth who find no purpose in life come from ... the lack of spiritual culture enforced by their materialistic education," according to Marchetti.
Well known philosopher, Michael Polanyi, attributes to this scientific atheism the "...cause of our corruption of the conception of man, reducing him either to an insentient autorinatom (or to a bundle of appetites."
SCIENCE
Such unintelligent men posing as scientists who suggest that living spirit arises from dead matter cal and Illust be arrested in their mischief.
In Bhagavad-gita Lord Krish na succintly describes the high standards of Wedic knowledge
raja-Widya raja-guhya TT)
pawitra lin ida IT] Litta, ma m
pratyaksa vaganam dharmyam
susukham kartu T1 a vya ya IT
"This knowledge is the king of education, the Inost secret of all secrets. It is the purest knowledge, and because it gives direct perception of the self by realization, it is the perfection of religion. It is everlasting, and it is joyfully performed.'-BG 9.2
| quote again from our exchange with Dr. Kovoor, as reported by the Strida Tries of Sri Lanka, September, 1977,
Dr. Kovoor : From (your) letters it is clear that it is futile for me, who base my philosophy on available scientific evidence, and you, who base your faith on dubious scriptures called Vedas, to try
to convince each other.
136
HANSADUTTA: SWAM|
According to Roman, Greek, British, AmeriCan, or inter-national law, the burden of proof lies with the plaintiff, he who accuses, not with the defendant. You accuse the Vedas of being dubious, God of being fictitious, and those who follow God and the Vedas of being mentally deranged, foolish, gullible, dogmatic fanatics. But the burden of proof is on you. Without giving reason or evidence, you say, "The question of a creator docs not come in . . . . . everything is a latter of chance biochemical combination.' Do I have to accept this blindly ? The onus is on you. Mix the chemicals and produce life. That is science. BLI E no scientist can create ewen an insignificant mosquito From chemicals. Therefore, under the circumstances, it appears that it is you, and not we, who may be mentally deranged, foolish, gullible, dogmatic and totally fanatic.
Scientists like to discredit the Vedas by saying that they are the Writings of superstitious aborigines. But what kind of aborigines were they who Wrote in a language so perfect in g TEl Im III1a T, COmlposition, poetry, and Teter that scholar needs twelve years to master the grammar alone What kind of aborigines were they who thousands of years ago formulated divisions of time beginning With one ten-thousandth of a second up to the complete duration of universal time 2 What kind of aborigines were they who could describe, thousands of years ago, all the planets that modern scientists have only recently discovered
Where is the scientist today who can perfectly describe the process of conception taking place in the womb, as the Vedic so-called aborigines did thousands of years ago ? How could these un civilized aborigines categorize and enumerate in the Vedas all the different species of life numbering 8,400,000 ? How is it that the Vedas, which are supposed to be the dubious Writings of uncivilized aborigines, contain systematic information on subjects such as music, medicine, art, politics, architecture, warfare, and phsychology? How could uncivilized aborigines even know the arts of reading and writing, much less describe the atom and atomic energy ? How could they give descriptions of the orbits of the planets, their size,
Page 225
their eclipses and the size of the universe, and how could they describe the soul and the SuperSoul, Gյլ] }
If Krishna is the Hindu aboriginal God, why did such a scientist as Oppenheimer pay Him heed by studying the Bhaga radigital spoken by Him." Why did Einstein, Schopenhauer, Kant, Hegel. Etherson, Thoreau, Schweitzer and scores of scientists more important and brilliant than you read Vedic literature-especially Braga Tae-girif these are books full of superstitions and the deranged ideas of Lincivilized aborigines What is your authority Are you greater than God Do you think that these highly learned and honoured men were all fools and rascals who had nothing better to do than spend their valuable time reading the Writings of uncivilized aborigines
Within Wedic knowledge there is sufficient detailed explanation of every science : physiology, physics, poetry, Sociology, religion etc. to convince or defeat any sane person of the ultimate truthLL LLLLLLLL0L LLLLLHHH LLLS aL GGHHHH HLLLLLS LLLLCLLS realizing this general potency often the final touch of specific applicable knowledge remains lacking in many of our preachers and teachers. The expert physician extracts the very special Wedic medicine cspecially for the Kali-yuga :
The self-realization that was achieved in the Satya Millennium by Ineditation, in the Treta millelnium by the performance of different sacrifices, and in the Dwa para millennium by Worship of the Lord in the temple can be achieved in the age of Kali simply by chanting the holy names of God.—Bhaga var Purara 12.3.52
This is not an exclusive conclusion of the Wedic literature. All scriptures of the world enjoin us to chant the Lord's names, whether Jehovah. Buddha, Allah, Krsna, for spiritual upliftment.
Mohammed Counselled : " Glorify the name of your Lord, the most high."-Koran 87.2. Saint Paul said, "Everyone who calls upon the name of the Lord will be saved." -Rorary 10.3, New Testa Tinent. Lord Buddha declared, "" ALII who sincerely call upon My name will come to Me after death, and I will take then to Paradise,"-oys
C-18
of Ariida Buddha. 18. King David preached, "From the rising of the sun to its setting, the name of the Lord is to be praised."-Psalr is 3.3, Old Testa
II.
SPECIAL SCIENCE
Every Hindu Tespects the Bhagavad-gira. Not only in the Gira, but repeatedly in all the Pedas it is emphasized Lihat it is the e frističi, the self, which is to be understood. Generally, all but the very unintelligent appreciate this and resort to the LLLLLL L aaa LHtCCLCCLHHGGLS LGLGLGGLLLLLLLS LLLLLLS LH reduce their enta Inglement in the T1 Lundane.
The potency of Saikiriana, however, is the specific knowledge that has too much reminded an "open secret" of the Pelas. We could quote continuously the Special potency of Harria-Sarık İrfana in the present yuga, but the brevity of this article p Te WET IS LIS,
Although there are many religious commuInities and many systems for achieving self-realization, none of these will be very successful, because of the malific influence of the age of Kali, “ In this iron age of Kali, Illen have but short lives. They are quaTTelsonne, lazy, Inisguided, unlucky, and above all always disturbed."-Srimad-BhagavätäIi I.I.I ()
Only congregational chanting f the glories of the Lord, which is the essence of all spiritual ecstasy, can at present elevate mankind to the spiritual realm.
A PRACTICAL EXAMPLE
Hinduism is once more becoming-quietly perhaps, but very definitely-an expansive Illissionary religion taking in people from all over the world. And this, as I see it is the most impressive LLLLLL LL LLLLa S LLLLLLa S LLLaa LLaaLSHaaaaLaS LLLLLLLLS LLtLS the first time since the days of the Roman Empire, is a new Asian religion-that is to say, an Asian religion new to the West-being practised openly in the streets of the great cities of the Western World by people of Western race and Judee-Christian background.
I believe that the Hare Krsna movement is here to stay, and Will have an influence far be
137
Page 226
yond its actual membership in years to come. making for gentleness in human relationships and faith in the fundamental goodness of the World in days of increasing tensions, in both social and individual life. I am glad that they are bringing Krsna consciousness to the Western World, for it cannot but grow spiritually richer for what they are doing. As a human being, I must applaud the fact Lihat this Innovement is bringing faith and joy back into the lives of many young people who have not heel able to find those virtues in the religion and cultu Tc in which they were raised, and I wish the Ein success in the good work they are doing- Dr. A. L. Basham, Leading Authority on Indian History and Religion, formerly head of the Department of Asian Civilizations, A.P.U., Canberra, Austria. Our own spiritual master, the -founder of the
Of those who swim the wide ext Of mortal birth, none ewer can es
But they who to feet of God
13S
Hare Krsna movement, A. C. Bhaktivedanta Swami at the advanced age of 70 years, took up the Vedic prescription, Hic introduced Parat-saari kritara, founded on the philosophy of the Bhagayat-Pirata, into New York City. The result is amazing the world. In ten short years he published more books on the essentials of Hinduism than any other single person in the history of the world, opened centers and temples in almost every major city on the globe, collected and spent liberally millions upon millions of dollars strictly for the promulgaion of sanataliadiliar"rra. He presented no special charis mai that is unavailable to any of us. In this age, the Vedas predict a renaissance of Vedic culture, Wedic culture will be spread over the world as it was 5000 years algo by anyone taking the San Fikir fra 17-jara.
ended sea
ae,
adhere.
Page 227
L00000000000L0Lu00a00L00000000000000000000L0000000L000L0LLL00LL000
HUNDUNSM, AN1D PSYCOAN
KH H HGHGlL GlsH HLHL L GGGLLLLLLL LLL LGGLLLL Hss GGGLGGGGLlLsS
Among the objectives of the World Hindu Conference 1982 listed in your Brochure the sixth clause attracted my attention : "To bring about greater harmony and better understanding between Hinduism and other great religions of the world."
The Genewa bTânch Of the Ramakrishna Mission of which the present Writer is the president, has been working since the last 25 years. He can speak with authenticity on the contacts established between representatives of other religions, Christianity, (Protestant and Catholic), Judaism 11'nd Islanı. The Swami 15 the Illember-Founder of the Committee for the unity of Great Religions of which parson Henry Babel, an eminent protestant church dignitary is the President. The Rabbi Alexander Saffron for Judaism, Mr. Bo LIZOuzou for Islan, Abbc Mauris for Catholicism, Mr. Gekka for Shintoism a Te the other members. Since 1968, the Committee has been Working and studying the persistant problems of spiritual life in different religions, prayer-meditation, revealation, Tysticism in daily life, etc. Many of the sessions were held at the Vedanta Center. Geneva.
What gives greater authenticity to this article is the contact the Swami has established with the specialists of science and psychology and the support and enrichment which these two disciplines bring to Vedantic thought. We shall give below relevant quotations from two living scientists,
(1) Fritjof Capra, The Tao of Physics (Lond
L00LSLeL00L0L00LL0LLLLLLLLLLL aSLLs LLeaaLLeHas
SCIENCE
ALYSIS
:
SWAMINITYABODHANANDA Ramakrishna Mission, Genera.
apostles of the New Physics, as also of a famous student of the Jungian School of psychology:
Fritjof Capra in his celebrated book "The Tao of physics' says:
"Science and mysticism are two complementary manifestations of the human mind, of man's rational and intuitive faculties. Modern physics goes fait beyond technology : the Way or Tao of physics can be a path with a heart a way to Spiritual Knowledge and Self-realization."
"On the atomic and subatonic levels the laws of unity and interpenetration that govern matter and life can be demonstrated by the new physics, Testimony of the experience of unity and interpenetration is the domain of mysticism, LLLLaaaL S LLaL S LLLLLaLLLLLLLaSLa S aaL S LHaLaaLLLL aaLLLLLLLaa can demonstrate the truth of this evidence is an extraordinary achievement."
Saints and sages lived the testimony. Science today can demonstrate its validity. This achievement was possible only because the scientists who attacked the problem of synthesis practised liberallization of their views by taking off their 'blinkers' and by integrating with the insights of the mystics.
If a scientist behaves as one of the five blind Innen Who Wanted to know the elephant and maintained that the elephant was like a pillar (by touch
n Fontana Collins, 1976), P., 12.
139
Page 228
ing the legs), that the elephant was like a fan (ears) and nothing else, then science will be cut down to unworthy unscientific limits. Instead, if a scientist is attentive to other disciplines and opens his doors widely allowing other winds to come in, then science will be richer. It can cover areas of life and spirit.
Another physicist of today, Jean E. Charon of French origin, in his recent book entitled "Spirit flie Unknown o makes a Sustained effort to support by scientific arguments religious positions like survival after death, and to show the spiritual potential of the ato Til to manifest the soul's capacity to love and to know, We summarize very briefly a few of his arguments:
"All of us have the aspiration for eternity. It is by and through the miscroscopic elementary particles which are the electrons or protons of our living body that the Spirit or our Spirit works and SШТwives.
If by survival is meant the survival of the totality of the multitude of electrons or protons making up our body, then there will be nothing left after our physical death. But if by su Twivalis meant the survival of a few of the millions of electrons which individually carry our complete '1', then after death the 'I' will not have disappeared but will multiply itself and will continue its spiritual adventure till eternity, sharing with other living and thinking beings in other universes and in
LTS.""
In a chapter entitled Reflection, Knowledge, Love and Act", Charon says :
"Every living electron in our body contains "space-time" and stocks information or memory. The electron I' carrying the memory of previous situations and stimulated by a new situation in the outside world and helped by the memory of similar situations prepares to act. It makes a centripetal movement to grasp itself, to know itself, to enrich itself. There is a sudden intensification of consciousness. It is a movement typical of the process happening in knowledge. Also there is
(2) Jean E. Charon, Spirit, The Unknown (i (3) ibid. P. 153. (4) C.G. Jung, The Roots of Consciousness, p
140.
communication between electrons : and the attraction of the one to the other culminating in union is the prototype of the movement symbolized in LOVE."
With a stretch of poetic imagination we can say that the electron is practising the yogas of knowledge, of love and meditation.
In the domain of Illodern psychology C. G. Jun the illustrious psychologist of Zurich is the torch-bear.
It is very revealing to find a striking parallel to the idea of Samskaras in one of his posthumous Works." The Roofs of Consciousness" (only available in French and German). Jung names the Samskara-capital, the psychoid. He did not invent the term, it was already in the existent psychological literature of his epoch. But the scope and destiny he gives to the term are his own. For Jung Our psychoid which has a personal character, is the animating and directing principle at the base of our personality. Jung conceives ou T personality like an ilce-berg, a small past only being visible, the conscious. The rest retains hidden and largely LinkFlown. It is cailled the Linconscio Lus. In his schelle there are various levels of the Linconscious, personal unconscious, racial unconscious and collective unconscious. And at the root of the tree, the psychoid.
"The psychoid is a global concept covering the principal sub-cortical phenomena. It includes all the corporal functions of the central Iner Vous system orientated towards the goal, namely, a primordial memory which wants the conservation tյf Life, ""
A gifted living student of Jung, Roland Cahen speaking of the psychoid says : "The psychoid possesses the dynamics of inner life."
The Jungian un conscious should be distinguished from the non-conscious. There is a great and powerful arsenal in us of perfections as also of imperfections of which We are unconscious. What
French, without English translation), p. 109.
489
Page 229
ever has not come to the conscious plane, and not become effective, is the unconscious: The unrecognised talents, the repressed desires. That is also the zone where the mythological themes reside which engender creative imagination, as also the archetypes which are the primordial Idea-Forms the divine Intelligence had vouch safed to man.
What bestows a spiritual character to the Jungian unconscious is the fact that the unconscious is the meeting ground of the archetypes, children of the divine Spirit and the instincts. children of Matter, Spirit wants to annex Matter and Matter desires to subjugate Spirit. This is the very texture of life.
Exchange between the Linconscious and the conscious leves
There is a constant exchange between the unconscious and the conscious levels, What Temains hidden in the unconscious comes up. What is on the conscious plane goes to the unconscious through repressions and regrets.
The process of making conscious what is unconscious does not happen in an easy way. It comes about through conflicts that life presents to us, through contradictions which are the very nature of life. Jung calls this process, Individualtion. It is the process of becoming spiritually adult. Life is an advance from unconscious perfection to conscious perfection. Without this advance, this gaining new ground, life losses its quality, Arjuna's is the classical instance of individuation
Of virtue void, as is the pursuit The head must be that bows Whose eight-fold attributes
(5) C.G. Jung, The Roots of Consciousness. P. Foot Notes : Rg. Weda, x, 129-6 and 7.
through conflict of duties. On the field of Kurukshetra he lived through the conflict of a Kshatriya and a non-Kshatriya, Sri Krishna helped him vitally to discover himself, to realize himself as a yogi and a fighter for dharma at the same time,
Who directs the exchange
It is the psychoid, the psychoic potential in us that directs above all this exchange between the Linconscious and the conscious. As we said earlier, Jung places the psychoid at the base of the different layers of the unconscious, as the animating principle,
And now comes the question of questions: How can the unconscious submit to the influence of the psychoid unless the unsconscious has got something spiritual
Jung answers this question by assimilating the un conscious to the super-conscious,
"My notion of the unconscious leaves entirely open the question of the super-conscious or subconscious including one or the other aspects of psychism,”"
Students of Hinduis IT know that the Superconscious is the purely spiritual constituant of the psyche thanks to which man can pose and answer fundamental questions like “ Where do we come from Where do we go 2, and so on. The presence of the super-conscious gives the possibility O sa madhi.
of Sense Ot at His feet, Bryade the World.
1A1
Page 230
"Religion deals with the as the other forces of the thing as God, soul-force is th as a matter of fact that the g is, Hither to electricity has finer physical powers. An except through its Wonderful lation dares to talk of a force tricity. But no instrument de to know anything positive force. It is on that force that has hither to relied."
- Mohand as Karan
Science of the soul. Great World are, if there is such a 1. E greatest Of a II. We know reater the force the finer it
held the field among the d yet no body has seen it | results. Scientific specufiner even than that of elec vised by man has been able of soul-force or spiritual the true religious reformer
chand (Mahatma) Gandhi
Page 231
THE MEANING OF METAPHYSICS
Though the meaning of mataphysics is a critical problem for contemporary philosophy, yet the question and answer conveyed by the two consecutive ritantras of a Well-known hymn of the Rig Veda, the Nasadiya-Sukta, seem to convey clearly a beautiful idea followed by the ancient Hindus, who are known as Saiva-Siddhantin's in modern parlour.
The mantras a Te :
(i) Arwaag dewaa asya Visarjaneena atha
ko Weda alababhuluva
(ii) Yo asyaadhyakshah parama Wyoman
so anga veda ; ya diwala navida.
The meanings of the mantras are :
(i) Gods came only after creation; if so,
Who knows whence it came
(ii). He only knows, who is the Lord of this universe, standing in the super sky (Parama Wyoman): not others.
The first mantra poses the question and the second answers it, The purpose of the question is to deny indefiniteness or polytheism. The answer excludes all the gods known to be born and establishes as the Super Lord only that Being which remains eternal. The question is not left unanswered as referred to by a scholar in the first article of Wol, 2 of December 1957, Saiva-Siddhanta, conducted by Siva-Siddhanta Maha Samajamn of
1. Rg. Weda X, 129-6 and 7.
"Siddhanta Kalai Chelwar" Thiru K. Wajravelu Mudaliar, (Rid.) Special Officer for Saiva Siddhanta Studies, Madur rai Kamaraj University
Madras, I am Writing this article to show that there were great scholars of Vedas like Sri Sendilnatha Iyer of ancient days who are simply ignored by modern scholarship. This is apart.
The second sentence that immediately follows the question asserts that there is one Supreme Being, who knows the source of the universe and He is rooted in the Super-Sky.
To get at the correct interpretation of the Weda-Inantras, We shall seek the help of the Sages of upanishads who had thought about the mystic import of the Vedic mantras.
The spiritual practice is known as Dahara Vidya and is prescribed in a number of upanishads. I shall confine to the relevant portions of the two of the well-known upanishads and also to the later Tamil work (now ancient) Periyapuranam in which the Saintly poet referred to it.
Mantra 4-4-22 of Brhadaaranyaka begins as follows :-
"That great, birthless self, who is in the form of this intellect in the midst of the pranas resides in the luminous space of the heart. He is the controller of all, the Lord of all the Super-Head of all (Translated by Advaita-Ashrama of Mayavati1950-third Edition-p. 748).
The Supersky (Parama wyoman) of the Rg Veda is referred to here as the space in the heart.
143
Page 232
The adhyakshan (thera) is named here Kaei (the same as Cya). Ichanah and adhipatiah.
The Word (IAT TF77 a in the upanishadic text here IIleans the Supreme Self, as per the Brahama Sutra l-3-43, Which reads, " patyaa di cabechyah" (-on account of the use of the words like pati etc. the aatma used here means paraliaatma).
Vacii smeans one having 'acra, caill, ti. In wedic literature a number of terms a Te used [O indicate the inmaterial conscious menforce, who is both the quality and nature of the Supreme Being, Among them Arc Vacī, tīkā pāri - "rīci
Ett:.
Now I shall consider mantras 8-1-1-and 8-1-3 of the chandogyal-upanishad ; they read : " Now in the city of Brah Han (body), there is a mansion in the shape of a small lotus, in it is a small luninous space; what is within it should be sought; that indeed one shows desire to understand".
"As large indeed as is this (external) aakaa.ca, so large is that aakaa.ca in the heart-etc. (-Translation from Lhe edition of Sri Ramakrishna Math. Madras-1956).
Here the microcosm is equated to the macrocosm and the aakaa.ca is said to contain all things, manifested and unmanifested. So, it is none other tham the Supreme Being, the all Per Vasive and all inclusive Absolute-we may note that it is also called, Cida Ibaram, immaterial, conscious sky; while being immaterial and conscious, it is the L5 CF the LOTd.
Now, if we Tefer to the concept of the Supre Ille Being, held in Saiva Siddhanta, We can easily agree in every detail with what is expressed by the Rg Wedic mantras as well as the upanishadic texts.
It is instructive and interesting to note that the poet Sekkizhaar, the historian, has given cxpression to the sublime truth that what is described as Tiru-c-cit rambalam in the main Siva's temple as Childa TubaTaT is identical with the para illa Wyoman of the Rig Weda,
The text is :
" Cit para wyormanlı alak LITTI TiTLI-c-cit Täbalatt Lul Tir 7 F'IN
144
Por yr Eidal VI na tanı reykir Yrsa
Poonkazhal porri, porri"
(Praise, praise to the jewelled feet of the Lord who stands and dances exquisitely in the Sacred small space, the sentient celes Eial sky Subli Tine).
This is the las Lyo lines Of the WO vers es o Four lines each that precede the history of the worshippers of the Lord, who always inhabit Tilai.
The epithet cit (sentient) is to distinguish the para iyonal from the ordinary elemental sky. This paTa. Wycoman is the consciousness-force of the Supreme.
Now it is worth noting that the lofty concept of God-Head, Rudra-Siva, springs from the Rg Weda itself, if not earlier as Sir John Marshal and LLLLLS S SLaLaLLa L S L0 S L0LaLLLLS aLLL LLaL LLLLLaaaaLLa LLL Philosophy, as well as the God of religion, as per the Sutras of Sivajnana Boddam of Meykandar. Men of keen discern are of opinion that it is a scrious mis nomer to describe Wedic Religion as polytheism. Even the Western scholars like Dr. Kaegi, Prof. Maximuller and others have observed that Religio Luis thought presented by the Rg Weda may be designated by the name of Heno theism or Kathen theism, because the Wedic secrs attribute to the God, they happen to invoke all the traits of Divinity that are appropriate to an absolutely independent and Supreme Deity. They have seen the tendency towards a kind of monotheisill in the Rg Weda, In fact, Lundernealth the apparent plurality of the personified Divine powers, there has beena significtandumistakable consciousness of the Eternal, immortal and Supreme Benevolent power having the aspects of Law and Love.
This consciousness finds expression in oftquoted Rig Vedic text:
' Ekam Sat ; Viprah Bahudha Wadanti."
A fuller reading of the significant text is, ' Indiram, Mitra, Agnim, Aahur, Atho Divyassa Superno-Karuitmaan. Ekam Sat; Wiprah Bahudha Wadanti." It means: The changeless supreme is one, which the learned speak in many ways, as Indira, Mitra, Waruna, Agni, the beautiful shining GT Ludk".
Page 233
| | 를 舞
ssssss |--
} 言:
Page 234
Page 235
The teTims, Sa Land Ekam used here are indiCative of the changeless and the all inclusive nature of the Supreme power. Wherever the Wedic scers and the sages of upanishads refer to the Supreme Power, as distinquished from its partial aspects either Or both of these ter ITIS ELIC LI sed..
While the various appelations Indra, Waruna etc. refer to the diferent aspects of manifestations in nature of the Infinite, the Infinite itself is personified in the lastle drid for III of Rudral---Silva. The passage, " Eko-Hi Rudro Nadirtiyaya Thasthur, Yall EI Lian Lokan [cata. Ica ni-bhihi Pra Lyan, Janaas tist hati”, in Svetaswatara Lupanishad is an instance in point. The first part of this passage is a repetition of what occurs in the Yajur Veda.
The Ilıcaning of the passage is : Rudril who Totects :: Il di controls these worlds with His cc Iltrolling forces, is indeed one only: He did not stand as the Second: "Omen, He is Present (unseen) in the hearts of living beings."
In the Rg Veda itself Rudra is spoken of as the Lord of Hymns and sacrifices, the possessor of Medicines, the Supreme bliss of the heart (Santamanheride) etc.
It is well known that Sri Rudram of Yajur Weda is the cream of the Vedas. There. He is referred to as being the Lord of all, the embodiment, the source and the moving spirit of all. He is supposed to assume two forms, the ghora and the Aghora (aWe inspring and auspicious) to chasten and to rescue, These two aspects are of Law and of Love. He is Rudra when he wears the aspect of La W and chastens the transgressers of his commands and He is Siva, when he wears the aspect of love and redeems Lhose who obey Hill," TeWarding with Supreme bliss those that love, adore
Abandoning all duties, c SOrr'OW Ot, Williberate th
and realise Him. The name Rudra is construed as driving away sorrow or misery and its cause. The derivation giver by Saya ma is riteen draavayati iti Rudra; Ruam-misery or its cause: draawayatidrives away.
In the light of these scriptual texts the passage in cha Indogya, Sadewal Somyodam agra alasiid, eka meerad vitiiyam, means " My good boy, the true; ilone was before this (the creation of the Universe) one only, inseparable,
Manimekalai, an epic of the Sangam age describes Siwa, in the words of the Saival-Wadiin, “Taninin HLHHL S LLLLL LaLaLa LLaaLLLL LLLLLLLLS LSL S LHaS LLLLLL Ilothing different from Him."
Saint Manicavaca sakaT addresses Siwa as “Muzhu mu tal " (all inclusive first casuse) and Tefers to Him as "orivan einum oruwan kaan kao (Behold-He is the one praised as one).
Saint Sambandar addresses Him as Eka perentakai aaya pemiman " (I, 4, 4)—My Lord, the only
Tal.
Whit is remarkable is that Sri Namaazhwar a waishnavite saint should admit this wedic at TibLI te LCD Siwa and says, “ OTLIWE Il con retta Nin Ta Nalirrnati-c-cadaiyan enke’ (2937 Prabandam), may I call (Iny kanna) the Lord with the cool matted hair decked with the crescent moon, who stands to be praised as the one),
These and other references will conclusively show that than of leading thought by common consent, accepted the authority of the Vedas and Saiwa Siddhanta Philosophy retilins the monothcistic character as the very essence of the Wedic lore of Hinduism, though it does not insist on all to have the same concept until they are convinced,
ome to me alone for shelter; BG from a || Sir15.
--THE GITA
14
Page 236
Thou who uplifts Thy
Mat Thy Feet resp Praise be to Thee Oh
Thy Feet for e'er Praise be to the radar May. He our Solac Praise be to Thee, imm Thy Feet our repos Fra ise be to Thee who
His Kingly Feet ou
Worshippers true, endent be Lord, our Father,
r0 te Cit LS ||
llt, TOSeate Feet of Siwa a be; Ost Love so sublime, se be:
chases illusive birth,
r refuge be;
- THIRUWACHAKAM
Page 237
Trends in Contemporary Indian and Hindu Thought
The critics of Indian Philosophy at home and abroad have lamented that "the creative period in Indian Philosophy" stopped at the close of the Hindu period in Indian history. They hold that the subsequent development in contemporary Indian philosophy has nothing of the grandeur or the majesty of the imposing systems of philosophy of the age of the darsanas' or of the great Indian acaryas. It is at best only a series of footnotes to, and an elaboration of, the "triple test" and the speculations of the different versions of the Vedanta system. There is no such originality in the modern Indian thinker as in the systems of Kant, Hegel, Whitehead, or Bergson, Indian philosophers lack in creative, independent thinking because they hawe lulled themselves into quietude in the prison-house of tradition and scriptures. They have remained tied to an unchanging system Inaffected by the remarkable transformation in the fields of science and the world of ideas around them. There is an atmosphere of intellectual stag. nation1
Further, the critics diagnose that at the heart of Indian philosophy the Te is a deep distrust of Scientific knowledge, a reliance on institution, a fusion with religion, and a pathetic attachment to the apron-strings of theology. Further, it is felt that Indian philosophical systems hawe no relewant practical effect on life and the affairs of men, and that they exhibit no reverence for life. Some systems even deny reality to the universe in which we live and have our being. In short, they have no "consumer" value in the phrase of H. H. Price.
DR. P. NAGARAJA RAO, M.A., D. Lit. Re. Tgre Profes:r arī ies MM fir 5 LP "Fri?
L LL LLLLaaLLL LLLLL LHaaa LLLLaa LLLL LLLaLLLLLLLaaa LLa contribution of the contemporary Indian thinkers. e.g. Gandhiji, Tagore, Ramakrishna, Wiwekananda, Aurobindo, Winobahi and Radhakrishnan as merely a rehash of the Old Wedanta, marking no advance on traditional thought. Im Truth, most of these thinkers have been influenced by modern thought and science and their contribution marks the age of "creative interpretation' and is in no small sense a renaissance in Indian philosophy. They have reinterpreted Indian thought in the idiom of our age, and have restored the lost relationship between the power of spirit and scientific and technological values,
LaL LLLLLa LaalLL LaKK LaaH LLaaLa aLLLLLLLLHHLLL types of reaction to the impact of Western ideas LLLLLL aLLLLL LLH aaS LLLLL LHaaS LYa aLLLHHHa LLLLaaLS dox Tefused to cОПtaПminate their ideas with those of the West. In their attempts to preserve in Iristine purity their ideas, they petrified them, A second section almost infatuated with Western ideals, with the result that they got themselves thoroughly uprooted from the past and wholly absorbed by Western modes of life and patterns of belief. The third section, the renascent thinkers, who constituted the "creative minority" accepted the West and assimilated the best in it. Theirs was an attitude of trust tempered by criticism. They were shaken by the West but not shattered. Gandhiji's expression of his reaction sums up these philosophers’ attitude :
"I do not want my house to be walled in on all sides and my windows to be stuffed, I want
147
Page 238
the cultures of all lands to be blown about my house as freely as possible. But I refuse to be swept off my feet by any."
The contemporary philosophers are not alienated from the past, but they break new ground. They have not let their past be an incubus on them. In the words of Dr. S. Radhakrishnan, they have carried from the altars" the fire and the glow and not the ashes." They have exhibited remarkable positive tolerance in actively incorporating all that is best in the world. They have laid great stress on "swadharma". They have been clear in their minds that we Illust stand on our own feet, even if they are bare, rather than in borrowed shoes.
The great source of inspiration, rousing the drooping faith of Indians in their spiritual heritage, is the work of the Orientalists, They have carried on the work of editing, collating, and translating almost all the Hindu scriptures, and made them available to all. To ignore their services is sheer ingratitude, and not respect them is conceit,
The edition and translation of texts is followed by the clear expositions of the Histories of Indian philosophy, We have several such expositions.
The stage of exposition is followed by the era of interpretation adopting the comparative method. Dr. Radhakrishnan's exposition in the two volumes of "Indian Philosophy exemplifies this method. The comparative method gives us insight into the affinity of ideas among the different systems and it discloses the wide area of agreement between the diferent systems,
The dominant trends in Indian Philosophy are all centerd upon the search for the wide area of agreement between the different systems of the East and West. They entertain a global view and stand for a synthesis. Assimilation and not exclusion, toleration and not dogmatism, characterize their altitude. This trell has clicited the aid Iliration of Lord Russell.
These contemporary Indian philosophers have taken up the challenge posed by modern science. They have shifted the centre of authority from
148
scripture to "mystic experience" as guaranteeing the reality of the spirit and the truths of religion. This has taken the wind out of the sails of the critics who describe Indian philosophy as dogmatic and irrational. Contemporary Indian philosophers hold that an enduring and meaningful humanism has to be centered in spiritual experience if it is to be effective. Their humanis is not secular or a matter of habit. It is either theocentric humanism or absolutistic, and never secular, The experience of the fundamental oneness of Reality gives us the sense of the fellowship of all. It was such an experience that made Gandhiji declare : "There cannot be happiness for any of us until it is Won for all,'
The central tenet of the contemporary Indian thinkers is their declaration' that the real is one, and the sages describe it by different names.' Experience is one, creedal formulations are many. All are paths to the same reality. The differences in the several formulations are due to differences in the temperaments of men and in the varied historical settings. There is thus an enormous sense of tolerance and it makes for the fellowship of faiths. It rules out the need for crusades or propaganda and efforts at proselytizing. Each grows to his best in his own system of thought and pattern of belief. They set themselves against the doctrine of the unipersual manifestation of the spirit, Yet the sense of unity hovers round all the conceptions and haunts the imagination of man,
Another significant trait in the Writings of the Contemporary Indian philosophers is their "reverence forlife.' The traditional other-worldly attitude to the things of life stands corrected in the systems of Aurobindo and Radhakrishnan. "Samsara is a succession of spiritual opportunities". The purpose of human life is the shaping of human souls through conflict with evil, pain and suffering. The very transitoriness of life and the presence of death imparts value to life. The purpose of life is the cinergence of spiritual values ; it can not be free from pain and misery.
The challenge that contemporary Indian philosophers are not original and creative in thier systems is answered by the philosophers K.C.
Page 239
Bhattacharya, Radhakrishnan, Aurobindo, Tagore, etc. Before examining the challenge let us underStand What we mean by teIIn 'original.' Professor A. E. Taylor has clinched the issue:
There are two qualities which we may fairly dermand from the Work of a man Whom We hawe to recognize as a great philosopher with a permanent place in the history of human thought. In the first place the Work must be original and in the second it must be critical. When I say that the work Illust be original I do not lean it must be startling or revolutionary, but it illust be the achievement of a genuine personal intellectual effort. The great philosopher must be one who has thought for himself and thought hard. And by saying that he must be critical, I do not mean that it in List necessarily be largely devoted to the criticism of other men's thought, I mea in that it must be something more than a construction of a brilliant and undisciplined speculative imagination.
Judged by this test, many of the contemporary Indian philosophers come out with success. We have imposing systems of metaphysics in Sri Aurobindo, K. C. Bhattacharya and Radhakrishnan. The last two have attempted a restaternent of the Indian Idealist and Absolutists' standpoints. They have taken notes of the recent developments in physics, the criticism of the concepts of Substance, Time, Space. In his restatement K. C. Bhattacharya makes sul Lise of logic. The pistemology of the thinker baFFles us on occasions but never fails to regale our love of logic, by its subtle nuances. The Idealist position of Advaita is purged of the unsubtle "denial of the world' interpretation of "Maya Vada' and the implied disincentive to treatic effort in this World.
Most of the modern Hindu thinkers, after the manner of the Gita have refreshingly reinterpreted the paths of activism and contemplanation (prawrtti and nivirtti). The path of renunciation does not abandon activity, but it preserves the spirit of renunciation. Activity, to be free, must leave no room to selfish impulses. Tagore hit the truth neatly: 'Freedom in action and not Freedom from action." This synthesis is given wide and spectacular currency by the contemporary Indian thinkers
in their schemes of social reconstruction of the Hindu ideals.
The contemporary Indian thinkers lay stress con salvation for allas the ideal. The idea Ofuniversal salvation is the influence of Mahayana Buddhism and is the corollary to the doctrines of Advaita metaphysics. It is further asserted that spiritually realized souls do not continue to be immersed in their own bliss. They seek to work out their ideal through service to humanity, e.g. Buddha, Christ, Sankara, etc. The stress is on universal salvation KLL LHHL LLLLH LLaaLLaLLL LLaLaLLaaHHS LLLLLL aLLaLLLHHLLLL is best expressed in the doctrine of Sarva-Inukti.
Yet another characteristic of con tempo Tary Indian thinkers is the refreshing reinterpretation of the traditional doctrine of Karma and the assertion of freedom of man's Will. The doctrine of Karma brings out the faith in the moral order of the LIIhiwe Tsc. The LIIhiwe Sic is not a bliTcl LIITconscious force, nor is it a chance World. It is a moral theatre for the art of soul-Imaking. We are essentially free; we are what we have made ourselves ; we suffer for what we have done. We reap what We sow, The fault is not in our stars but in ourselves. No act is private; nothing is unimportant. Karilla is not caprice. It asserts that all our actions are determined by no external factor other than our own previous acts.
Contemporary thinkers assert that moral reprobation and praise have no meaning if man is not responsible for his actions, All of them believe that the human being is a free agent, They do not accept that the future of man is shaped more by the force of events than in the Wills and minds of the participants. Among the contemporary Indian philosophers, Dr. Radhakrishnan never fails to highlight his talks with this theme .
"Man is not an aggregate of chemical compounds. He is not a slot in the machine, with predictable responses to outer stimulations. He is not a puppet in the hands of fate, nor a pawn in the cosmic chess, moved by impersonal forces of Nature, Fate or Destiny. He is the master of his Fate, the captain of his ship."
49
Page 240
Unicss wic accept that the will of Illin is free his dignity is a myth, his optimism is an illusion and history is Fate. Man is essentially the indomitable spirit. Human history is not a chapter of accidents, nor is it a see-saw nor is it a cyclic round. It is the interplay between creative personalities and historical forces. Man is the only creature that has dared to be a creator. Contemporary Indian philosophers have held that no amount of sophistic learning or foolish appeal to tradition can repudiate man's freedom of will. To deny man's freedom of will is the end of history.
One of the major inspirations for all contemporary Indian philosophers is the Bhagavad-Gita. The Gita has been rediscovered and placed as the greatest synthesis of Indian culture. Its re-emergence has given Hinduism a definite way of life acceptable to us, the children of science and reason. It has enabled all the Indian thinkers to reinterpret and correct the one-sided nature of the different modes of God-realization. No longer does Tenunciation (Sannayasa) mean the giving up of all activity and being indolent and selfishly seeking individual salvation by running away from social agonies to mountain-tops and monasteries. It is non-selfish disinterested (Illind, not uninterested) Working for the Welfare of society. It is not freedom from action, but it is freedom in action.
No longer is Bhakti interpreted as an emotional, sentinental love of God, resulting in comp
חווסaffecti סm וחסוHim, Wh סT
ThOSe Constant in Obedience in this world and the ne?
LLLLLL LLLLLSLaLaaaLaLHHLHHLLLLLLL aLLLL aaaaa LLLLL LLL LLLLLLLaaaa Lt aLLS duality. It is the sincere love of God, based on chical life and service to God in the persons of the human beings, Humanism is restored and made an indispensable factor of religion.
No longer, is Yoga interpreted as mere acquisition of super-normal powers, but as the integration of life at three levels, integration with one's own self. through self-control and harmonization of all the instincts and er notions; integration with fellow men through love and a sense of social justice: and integration with Nature, through a knowledge of science and technology. It is the Gita that has inspired all the contemporary Indian thinkers in the formulation of their thoughts, Aldous Huxley wrote :
** The Giti is contes of the clearest and most comprehensive summaries of perennial philosophy ever to have been made, Hence its enduring value. not only for Indians, but for all mankind. The Gita is perhaps the most systematic spiritual statement of the perennial philosophy.”
The trends that I have listed are present in different degrees in different individuals. A characteristic challenge the contemporary Indian philosophers present us with is their faith that the world can have a rational non-dogmatic, humanistic, nonsensate faith, as an alternative to the mechanistic faith imposed on half the world, i.e., communism. They all sound this optimistic note in their writings.
Owas not hata,
from al II i II t, are free.
Page 241
VASNAV
The Upanishads which constitute the Himalayas of the spiritual life of India represent the basic wisdom of India. They are intrepreted in two distinct forms. The school of Sankara represents that the ultimate reality is of the nature of the attributeless Brahman. This ultimate philosophical category is identified with the self. This is moksha in Sankara.
There is another distinct trend that identifies ultimate reality with Lord Wishnu, that is Lord Narayana, Brahman is none but Wishnu. This philosophical intrepretation was effected by Ramanujacharya in 11th Century. Brahman is Wishnu, full of infinite number of attributes with no taint or defects. He is the creator, sustainer, destroyer, governor, bestower of knowledge, releaser of bondage and bestower of Liberation (Moksha).
Ramanuja inaugurated the Waishnava movement and gave a completely anti-absolutistic and
pro theistic turn to the Upanisads supported by the Bhagawad Gita.
This tradition of Waishnavism was carried forward by a number of thinkers-Sri Madhva, Libarka, Wallabha and Chaintanya, the Gaudiya Sampradhaya in India and the Krishna consciousness movement in U. S. A. and all over the World.
The religion of Waishnavism is adopted by a large number of people. The concepts of the school of thought are not rigid and caste bound. They believe in the supremacy of devotion and Luphold the supremacy of Krishnavatara. Waishnavism is also called Bhagavata dharma. Its stress is on love of God in all forms. Ramanuja and Madhva worship the Lord as their Master and have looked upon Grace, Prasada as the potent factor for securing liberation.
-- Prof. PREMA PANDURANGAN, M.A. Head of the Dept. of English, PVortens Arts College, Madras.
Ramanuja does not countenance any difference between the souls in their powers and status. They are all God-like excepting in two factors. They are not the Lords of Lakshmi nor the creators of the World. Sri Madhva knows even in Moksha the souls are absolutely dependent and obedient as the servants of the Lord forever, Madhwa envisages a graded hierarchy in Moksha.
Wallabha and Chaitanya identified ultimate reality with Krishna. All of them reject Maya vada. Through the method of devotion they approve of the intimate love of Lord, as the Gopis of Brindavan worshipped the Lord. Their devotion is called premabhakthi. Among the Avataras that of Lord Krishna is upheld the most wonderful one. Everything is wonderful about Krishnabirth, His sports, wiz., His dalying with his dewotees. His explots, His role as a peace maker and above all His sermon on the battlefield. The Bhagawatapurana and the Hariyansa are full of Krishna CLIL,
Wallabha and Chaitanya have done most of the writings on the glory of Lord Krishna. Chaitanya has elevated the love of God in the manner an earnest spouse makes love to her be|0Wed.
The contributions of Waishnavism to religion in general are the establishment of the Lord as a supreme person with resplendent beauty, ineffable charm and transcendental loveliness. The Lord is looked upon as the tender child by Wallabha and by Chaitanya as the gallant lover.
Waishnavism has given us the Krishna cult, its universalism comprehensive cuts across caste, creed, and sex. Meera in Rajasthan and Andal in the South are the replicas of Radha.
151
Page 242
The great poetry of Waishnavism is enshrined in the 4000 hymns of the Alwars (Pasurai) who preceded Ramanuja and in Dasa Sahitya beginning from Pura Indiaradasa Tunning through two centu Iries including the songster Saints-Kanaka. Gopala, Wijaya da sa, The Das:1s wTite in Kannada, These Songster saints did more than the Sanskrit works in Elwakening devotion and deep with a sense of religion in the Tlasses. They could reach the heart of the masses because they spoke in regional languages.
LLLLLL LLLLLLH LLa LLLLLL LLLL aLaLaLLLLL LLLLHHLLS Waishnavis Ill and the parallel that identifies ultimate reality with Lord Sivil is the philosophy of Siva Siddl:Iltä.
Others identified ultimate reality with Sakthi. They hold that ultimate reality is a power which
Enlightenment does study or by learned intellect. It comes intensely yearns for r the mind had turne learnt to Contro itse the World.
152
is called Sakthi who they say controls Brahma, Wish Enu and Siwa who have descriptions of Sak thi in the Soundaryalahari of Sri Sankaracharya. Sakthi worship is practised to attain Wealth and Moksha. It is called Sri Vidya, Sakthi cult is prevalent in Bengal and Kerala.
The prevalent type of India theism is WaishnaVis TTT. It has been responsible for the eTection of եւ:wլ:Fiil temples in South India, Round the temples India developed the arts of dance and music and dedicated them to Lord. Waishnavism is catholic in outlook, comprehensive in scope, concrete in its details and rich in its culture. It is the living religion of Hindus. It has made religion, theistic, social and enjoyable. It is one of the great creative intrepretation of the Upanishads.
not Come from extensive discussion Cor through the of itself we one's self ealization, but not unless away from evil and has lf and to be at peace with
— KATHOPANISHAD.
Page 243
Yoga in Saiv
Kuuluti
The pathways to God realization are laid down differently in the different Schools of Hindu philosophy: they are different because of the empahsis each lays on the ultinate type of goal and on the LLLLLLLJ LLLL LLL LLaaLaLLLLL LLLL LL LLLLLS LLLLL LLaLLaaLHLHHLLS Saivism in Tamilnad and the Saiva Siddhanta school of philosophy classify the pathways as four
charyar, krija, Voger and irraria, These are steps in the ascending order of efficacy of the attainment of realization.
The FLIT EP:tls
Here clar:'7 sta Indis for manual service-such as clearning the te Tiple, maintaining the temple: | flower garden, preparing of the different types of floral Wreaths for the decoration of Siva, providing lamps for the temple, and doing service for the men of God, Kriya, consists of the personal worship of Siwa. With ill the attendant rituals. The third is
on him in the form of a guru at the ripe moment, he has realization of the Supreme knowledge which
a Siddhanta
M. ARLIFAs IALAM
external disciplines of yoga tractice. The mastery of these is a pre-requisite for the Final Yoga, which is really one-ness with the Supreme. These steps are broadly known as Ashtanga-Yoga. These are LLLTLLLLSS S LLLLLLHHLLLLHS L LLLLLLLLS S LLLLLCLLLLS S SLLLLLLLaLLLLLLLaSS
erris, arld Sées.
The Ashta nga yogël is only a series of disciplines to qualify the spiritual aspirant for the final non-dLIELI LI In ion with Siwa, on the lines of Saiva Siddhanta; it is not an end in itself. Yoga forms the basis for the two (larsary laga and Sarikiya. The ashta nga yoga had been there in Indian philosophic lore and practice from time immemorial but has been set out in Sanskrit by Patanjali. This consists of the cight steps and these are only a scheme of proparation in his yoga system. The first step is Yama-the pratice of alinisa, truthful Thess, honesty, continence, abstenties from violence, falschood, theft, in continence ånd avarice; these principles are absolute. The second is riyamapurification, contentment, austerity (or tapas) and devotion to God. A practice of 'ari and niyama helps in the development of vairagya, freedom from desire, this-worldly and otherworldy also. The third step is asana or posture (not mere seating), Meditation and concentration require a firm, easy and pleasant posture. The fourth step, pranayama signifies breath control. This is in great esteem in ratha yoga because it is supposed to aid the developillent of occult powers. Control of breath has to be practised carefully : otherwise dangerous results may ensue. The next is Praiyaahaara or sense control; this is withdrawal of the senses from their outward functioning, and turning them inward. The spiritual aspirant is here expected to make a monastic cell in his own heart and retire into it as often as may be reգuired,
153
Page 244
These five steps are accessories to yoga and
are not themselves elements in yoga. They constitute the outward or external processes of Yogic discipline,
The last three constitute a higher order of discipline and are internal in nature. The sixth is dhah Tana steady conteImplation. It is fixing the Illind (the drifth kara.He named cita) in a particular spot. This is cencentration or stead fastness of the mind. The next is d'a Fia, Dhyara is coilcentrated, uninterrupted attention on the chosen object of devotion and meditation. It is a state where an even current of thought functions without any disturbance. This culminates in the next step Sarnacili. When the sense of identity is lost. Body and I mind both bccome dea di Lo al II external impressions and only the object of meditation remains. Saladhi is the culmination or the crowning phase ; it is absorbing concentration and so is also Called Yoga-sáIFF7 a dhi.
The power gained through these steps should not be utilised towards objects, though the temptation may be strong; this is to be resisted and the aspirant should move onwards.
TäIThil SDIIrces –
It may be useful to trace the course of the Concept of ashtanga Yoga in the Tamil language and literature. The first to deal with this yoga is Tirumular ; he devotes 90 verses in his Tirunaitiran (the 10th Book of the Saiva Canon) to an exhaustive treatment of the cight steps and the benefits resulting thereform ; he has used the Sanskrit names for the steps. Adiyarkkunallar the Writer on 高円púkarar (12th century mentions the steps and L10t's Tamil sutras defining them; the text probably was Written by the 9th century. La ter Nacchinarkkiniyar (14th century) reproduces them in his commentary on Tolkappiyam. An interesting feature here is that the sutras use Tamil names for four of the eight steps дгалауата—valїліїиі;дгоtyahara— porai rilai; allarara—Ferrainilai ; and lijraHilaital. It is indeed possible that there were
54
Tamil names for all the steps and that these yoga Steps had been in the Sanskrit language.
Yoga Sanas
Of the cight, Isaia, has captured the imagination of all classes of people in this age, where it is resorted to as a means of physical culture. There are very many schools of yogic practice throughout India. In all these places, yogasanas are taught in the morning and in the evening as forms of physical exercise. There are many in the country who have evolved different systems of treatment and cure for physical ills through the regulated and Supervised practice of select asanas. They also clairl varying degrees of success for their
5 LITS:
BLI L it should not be forgotten that these al sainas were originally conceived and practised not as mere physical exercises but as part of a regulated continuous spiritual exercise, Asanas are not separate units by themselves but are, as has been shown, part of a granded course of spiritual discipline.
It is therefore significant that the Sastras of the different schools of philosophy and religious thought in the country prescribed a course of asanas for their students and followers. The present day physical culture yogasanas are all drawn from the Sanskrit sastralie trea Lises, It is indeed remarkable that a Saiva Siddhanta treatise in Tamil verse, written in the latter half of XIW century, deals at length. With the Yogasanas.
St. Meikandar (XIII c.) first codified the already existing doctrines of Saiva Siddhanta relating to God, matter, and the soul. Some discples in his line followed him with more elaborate metrical treatises on the subject. Their emphasis was all on jnana, the fourth part, which dealt with the attainment of divine knowledge and one-ness with God through that. But it was given to St. Tattva-Prakasa (1350-75 A. D.) another acha Tya in the same line to bring out a lengthy treatise in verse, shifting the emphasis to the first three paths. His book is known by his name as Tatva Prakasam.
Page 245
Therein he treats elaborately of Chari'a, Kriya and Yoga. Dealing with yoga, he starts with yoga Sanas and mentions 108 asanas. He says that the asanas come before pranayama and that they are | 08, The conmentator, who is the author’s disciple, gives a discription of each of them. For the yogasana student and research Worker on the subject, the book offers a great wealth of information. Each asana is given by its na The, as paradrid, sin77 ha, dipa, vira etc, and Lhen defined, Nowhere else do we find such a large number of ananas mentioned and defined, At any rate, this is the first and original Tamil treatise on the subject and no other writer has dealt with the subject at such length.
Praasaada Yoga
Yoga is union, here union with the Absolete. The ashiaga Yoga is only a course of eight exercises, which are merely steps or means for yoga and it does not constitute the yoga itself. The yoga proper, in Saiva Siddhanta is termed as the praasada yoga.
Realisation results only through the principle паđa, one of the 36 reals of tattyas of Saiya Siddhianta, All mantras are the effect (karya) of nada which is the cause, kararlar. The prarla va Onı İs a LLaLaLLLL S atL L aa LLLLLLS LLL LLaLLaL LLLLLLLLS LLLLLLL LL LLLLLa LLLaS YLHHLLLLLLL LSLLLLL LLL LLLS LLaLLLLSS LLa LLLLLaLLaaaH LLK JLLLLaH SLS aLaS YLLS Inovement of the breath causes hic mind to function. The control of the mind is the first aim in any practice of yoga. The Prasaada yoga, going by the same of Prahava toga and the others, is the best means for stoppping the function of the senses, for stopping the functioning of the mind through them and for concentrating the mind on the path of divine grace.
The meaning of the term praasaada is " that which confer's the refuge in Sivajnana ; prata-Sivajina na: Saar-refuge, gati; da giving vide verse 2 in the Pratasaada Caridriks, a quotation from the Suddhakhya :
Pra sabdasya Svajnanam,
Sa sabdo gatir Lichy ate.
Da sabdomat svarupam syat,
Fraasaadam ab bidhiyate,
The Draasaada yoga then is the meditation on the mula (Tantra Om, either in its total aspector through its several parts : the meditation is done is both in Irida (the universe) a whole and in pinda (the body) apart. The meditation concentrates upon the ad haras from the trillaahara to dradasalita. This concentration energises and actiyates the dormast kindalini and helps to make it luminous in Friara. The soul passes through the six adharas with the help of this illumination and ultimately reaches the Piradhara state of dyadasanta; still going beyond, it perceives (or realizes) the dance of Bliss of the Supreme in the Cosmic space of grace and gets immersed in that bliss. This realization is the blissful Tesult of Iraasassa Joga.
The Ineditation on the pranava yoga is done in several parts or stages, called kala, These are five, eight, nine, tel, twelve, sixteen or twenty ELS The case may be, Of these the kalas twelve and sixteen seem to be the ones which had been in Vogue and held in highesteem. They are known as the dwadasa (Twelve) kala-praasaladam and the shodasa
(sixteen) kala praasaadam. Books speak in detail about the experience of the twive kalas LL aaLLaLLL LL LLLLaaaYS SKLLS S S L S SS a S LLLLLLaLLLL praasaadam. The twelve kalas are known as a kara, (medhia), u kara (a TIT nisa), rna kara, (visha). LLLLLYS GLGGLLLGGLGLLS HGGLYYS LGGGLS CCLGGLCLLS LLLLLLLLYS UFairi, (Italia and Irraria; the addition four kalas LLKCCHLHTLSS SLYLGHS LGGGGGGGL aLL GGHLLLLSS KSCC aLLLLLLLS posed between ''Iriri and safe and then it is called the shoda sa kala praiasa: dam. The composite pra nava is one, which is also transformed as the la 115 militTal,
The Six Aidiaris
Now, the six aladharas arc Hiladhara-a nerve plexus (chakra or Illystic centre) in the body, in the shape of a four petaled lotus, situated between
155
Page 246
the base of the sexual organ and the anus; SvatarishTra like a six petalled Lotus, situate above the former and below the navel: a piraki like a ten petalled lotus, situate in the navel region above the Second aadha Tai (I Taha ta—like a twelve petalled lotus, situate above the previous addhara and in the region of the heart; visuddhi like a sixteen petalled lotus, situate at the root of the tongue above anaha tam ; and lastly a jira 7 like a two petalled lotus situated between the two cyc brows. The last is lastic, the mystic centre conceived to be situated in the subtle body (the sks hirict body, not the physical one) twelve inches above the crown, which is in the likeness of a thousand petalled (saha Fraria) löILLIS. The dwa da santa is said to be so called also because it is beyond the twelve mystic JoIlres froIT rest Li) irriitit,
The Sixteen Kalas
Mfisarcha Fär and 5 "adli i siffra Tů a Te conside Ted
L0 LLLL LLLL arLaLL LLL LLLL SLLLGLLL aS S LaLLaL HHaLLLLS These two are known as the grisha kala. The sixteen praasaada kalas are counted from the third adhara. The kalas by themselves are insentient: yet Sivasakti settles on them activating them, and they are k TC WTN by the Ini me of the Sakti. The praasaada sastras Speak of the luminosity, place in the body, shape, sever, nature, the bonds in LLLLLL LLLLLLLLS LLLLL SLLLLLtLLL HLaaaaLLLLL aLLL LLaS nLIIIImber a nd otheT similaro particulars, Mantra signifies the speed with which the mind travels; LLLLLS S SK La LLaaaLLLL LL LLLLLLaL LLLL LLLLa LLLLLL LLLLLL to the last. We shall try to specify the more iTıp Ortırıl ones below in the order of the experience of the kallas. The Liminosity and shape Tentioned here is to be understood in two ways: one they are here records of the experience of realised souls; and two, the novice along the path should Ineditate on the kalas at each stage as of the brilliance and of this Shape,
YS LLLa LLLLL aLLL LLLLL SSSSS LEE L S L0aaLa aLL GaLaLLLL
one's height is only 8 chaan (finger span) of 4 are abo ve Lhe PTTLila'dhara accounting for 4: is 18 inches, thus making total of 60.
156
The goshia kala (Kundalini) extCTıds from the muladhara to the navel; pervasion 12 inches, Inch here means a finger-breadth according to Lle III di: Il calculation.
IM extendsfrom the navel to the heart : rima fra 3: pervasion 12 inches; shape 3: deity Brahma; the 24 a fra tatt "a7 s; luminosity-bul Tining flame.
2, Arghisa Kali extends from the heart to the throat; matra 2 : pervasion 7 ; shape U , deity Wishnu; the Vidya tattvas excluding Hayasix : Charra and Sury prah.
3, Wisha kalla ; ex Lencis froIIIn the heart to the base of the tongue: Tatra 1 : Pervasion 4 I shape M : Rudra; the maya tattva lightning.
S aaaaLS LLLLL S SH LLLLS aaLLLLJ LLLHHLHaaH LLa aHHLHS matra i : pervasion I : shape circle. Mahesvara: (of the five Suddha tattwalls, suddha widya and Isvaram; light from a lamp :
0S00S SLLLLLYLL S SYaLGGCaS HGCLGLGGaL SS LGLGTS LHGGGTGGLGS from the browo-centre to the fontanelleo equally; rriarra , , , , ', respectively : per wasion each
3-inches; shape Crescent for ardha candra : triangle for Hirodhini : a plough with a circle on with so for nada ; a deity for all the four Sada siva; sadasiya attwal in the ardha chandra a F1 di 77 irodali irri kallas L ELLL LLLLHHL LLL LGGGEL aLL HGLGGLLGL LGGLLLLL S LLLa brilliance of the sword's edge, Smoke, the Ted ruby, two flashes of lightning together, respectively.
00S0 SLLLLLS SS SLCCGLLL LLLLLLH LLL HLHHLLGLS LLLHH aL LLLLLaLLaaLa aL LLa lSLGLGLGGLHLL S HLHLmLLLa SYSKSS L' : pervasion I, 3, 4 and 4 inches respectively;" a plough with a circle on the left for sakti; a trident with a circle on the left for papir two perpendicular lines with a circle on either side foT samana: and a single circle for Urriarra ; deity foT all the four-Siva; (the deity for Sakti and Vitapi is Said to be Ahata Siwa or Apara
ng divadasanta amounts to 60. The ideal of any this 4 Ghann go to the length up to the muladhara : 3 inches ; the height of divadas Tata Crver the fotanolle
Page 247
Siya; the deity for Sanana and unmana is Anawata
Siva called also Siddha siva and Svarupa Siva), the Siya tattva for the four kalas: luminosity-a a hundred suns together, a thousand suns, ten million suns and infinite suns respectively,
Vivorm arupini anannta ar Tata and ar a s rifa: these exist as most subtle kalas between 'yapini and saiana; they have no function or effect: their shape is bindu; they are meditated upon as luminous as Jnana—a käsia, ocean of Wara miTToT of inana and ten million chandras respectively.
Of the seven kinds of births, the vegetable kingdom is contained in ajapa and onkara: the reprles in akara and ukara: the birds in makara and bindu: the other animals in ardha handra and irodhini : the human species in nada and na dan tai the ghosts in Sakri and vyapini; and the devas in , Sanana and trimaria-Among the universes, the prithivi, earth belong to akara kala: appu, be
long to ukara kalai, (gii, fire belongs to rakara .
Tayu, air belongs to bindu ; and akasa, etehr be
longs to the fou T kalas ardha chandra Prirodhini
nada and Tandanta. The deity for these four kalas is Para siva. In the dvadasanta kala concept, vyoma Tupini and ananta are included within samana and anata and anas ruta Within unmana,
The first live kallas Troll Haka Ta and considered sthulai the next three, sukshma, sakti and Yyapini, atisukshma; Sa mana and un mana, Thaka Sukshma.
Six vacuous spots (SLinya) are placed in the range of the 12 kalas: the first is placed after the first three kallas; the second a hove nirodhini; the third a nove sakti: the fourth above vyapini; the fifth above LIITımarla and the lais L aftere Linmala the last kala. Coming over the first three sunyas takes one to the nirad hara state, the state aboye the six tidharas (where there is no adhara and hence Iriradhara). This is celebrated in the mystic songs of the siddhas and similar Writers as getting beyond the three parzh (iri u pparathi); pazh is sui Inya, the
The two have been printed together in one sm: pioneer of Agama publishers, in his Sivajna na bo
Vacuous spot. Experience cof Siwa can result when One COTSSes the six vacuous spots.
The Tales: karma stays with ajapa and Orikara Tinantras in the 77 Alaalliara ; prakriti maya in rraedific: as unddha IIlaya in arghisa and wisha; the effects of LLLTaLLL HHHY C SHLGGYSL LLYSLLGGLL LLL LLLLLLLLYYS LLLLLLLEL raya in nada and radara : tirodana mala in sakti and wyapini; and anava in Farria TaT and LHHLHHLHLLES LLaaLLaaLH Y LaaL LLLLLLJLLLGLLLLL LLLLL LHHLa aLaaa from the respective malas.
The details of shape etc. given here vary in some texts, Presumably the writers were all realiKGLL aLaaLSSLLLLaLa S aLaaS HLaaLH aa LaLaLLLLLLLaLLL LaL LLa normal state, after a temporary realization, probably tried to recall his experience and to put it down for the guidance of later spiritual seekers. Difference could have been here either in the experience or in the recall.
Sivajnara-lis of yore had indeed been practising the exercises of this pract add yoga in the past. In the temple of the Dharmapuram Mutt, there is a hall of sixteen chambers known as the Betreat of the Sixteen' (patiriart-tallikkar) where spiritually evolved disciples of the pontiff on the mutt stayed practising the sixteen steps of the praasaada yoga, Somehow, with the passing of time, temple administration seems to have absorbed the major part of the activities of the Pontiff and his desciples, With the result. Lihat such spiritual disciplines had slowly receduced into the background and have now been totally forgotten and become wholly LI Ilk ICW1,
Siiskit 5LIres
Two separate treatises are a wajā ble in Sanskrit printed in the grantha Script." The first is PrattSaarla-shail-sloki (six verses on the praasaada yoga), With an old yak'aria (commentary in Sanskrit). This short treatise (author unknown) has been translated into Tamil verse (in the latter half of the 16th century) by Saint Guru Jnanasamband ha.
Il tract by K. Shan mukha sunda Ta Mudaliyar, the ha press in 1910. It has long remained out of print.
157
Page 248
Besides these Shift drivili of Trilochana sambhu (Elth century) deals with the praasaada yoga extensively in its Kriya pada section.
The other treal Lisic is Prilla Sällä cd: Chal T1 dirika. IL contains 155 slokas in the aritish up chanidas. These Werses är c said to be fico L Tid il the TCO Wisati kalottara, an upagama; this has not been reprintcd. The candrika is quoted extensively in his Kriya dipika by Sivagra yogi (founder of the Suryanarkoil mutt) in the Tiddle of the 16th century,
Tamil Sources
Fou T. Ilmail Luals* are available in the Tallil language on the subject of praasaada yoga. In point of time, the first book is the Prda saada ahayal Written by Karai Annibalavana Thaimbiran (last quarter of the 14th century). This is a detailed work in the asiriyam IIletre in 159 lines. This has
* These four treatises have been printed togeth adhinam. It is edited with necessary notes a Ahaval Was originally published with an ancien in 1935. The Dipam was published with a f
gurukkal in 1933 in Jaffna, The Mali
published by the Adhinam, with the ancient g. is a very short note called Praasaada vidhi in
the Siddhanta in 1941.
158
had the benefit of a gloss written by a disciple of Thambiran; it explains many thoughts which yet remain obscure. The next work is Portu samarka diparra by a disciple of Kannudiya Vallal, written in the first quarter of the 15th century. This is a still larger work of 39 virt tall verses with 8 feet to the line. This work deals also with 20 kala praasaada, aLLLL LLLLCLLLS HHHHLLGLLLGGGLLLLSS LLa GLLLGLLEH aLL aLaaLLL subjects. The third book is the Praasaada Falai by Kamalai Jina naprakasal in the Imiddle of the 16th century: he was the guru of Guru Jnanasambandha the founder of the Dharmapuram Mutt, It is a short poem of 11 long virt at verses and gives suci The Lily all thic salient features of the yoga. GLILIJ Ilanasambandha, as pointed out earlier, Wrole he Shedisa pra saada kala ordkar in 7 virtutta Tim WCTS es which are a Tamil rendering of the Stadsloki in Sanskrit this has been briefly annotated by a disciple of the author,
"r in a neat little volume in 1972 by the Dharmapuram d explanation with copious explanatory notes. The
gloss in the pages of the Tamil journal Siddhantam illength original explanation by Achuveli-Kumarasami is been published earlier, twice. The Shadkari was oss in 1937. Besides these four books in verse, there rose, which was published by me in the pages of
Page 249
氰
Hinduism is onc of the ancient religions of the World still in vogue. Though we are not able to fix the exact period of its origin, it may be as old as the first religion of the World, namely, *Nature worship . Hinduism also has many aspects of Nature worship, which help us to come to the above conclusion.
Hinduism is not the religion of India alone. It had spread out all over he world to be named a world religion. From old times, up to this day, people of Mexico celebrate Ramlila festival. The South American country Peru has temples of Sun God and Sun worship is prevalent to-day. In Africa, the villages near the Sahara deserts have names which can be associated to Rana. In Messopotamia, idols of Siva with Ganges on his head, have been discovered, Australian aborgnals even today celebrate festivals of Siva.
A Gold box containing many rare Sanskrit manuscripts was found in the excavations on the Gopi desert near Mongolia. To-day many references are available about the Siva-Sakthi temples of Greece, four thousand years old. Archaeological findings in Ireland brought out a Vinayaka idol. Sayanlı, Sumathra and Jawa have many Siva, Vishnu temples. In all these places Ramayana is a well known epic. Even to-day in Japan an idol of Dhurga with many hands is worshipped.
There are many Murugan temples in Malaysia, There, Kavadi and piercing oneself with small
Terry
DR. S. W. SUB RAMANIAN
M) - 1l Institute of Tamil Studies, Madras-600 113
weapons, a Te Very famous. Persians, TaTt Öns, Chinese, etc. are considered to be Shatriyas who have gone astray from their duties, according to Manu Dharma Sashtra. About 2500 years ago, there was a great Scholar in China called Laotze. He referred to Parabhramma as "Tao", which shows a correspondence to the Sanskrit word "Tat'. Writings of the Greek Scholars, like Anaxagoras and Plato have ideas similar to those found in Upanishad and Bhagavad Gita. The names Adam and Eve found in the Old Testament of the Jews sound similar to Atma and Jeeva.
These and such other references show the influence of Hinduism in other countries. Not only in worship and practice, but also in writings, Hindu thoughts are found in other languages. In the earlier times, Sanskrit was the language of Hinduism. This idea is given by Sir Monier Monier Williams, as, "India, though it has, as we have seen, more than five hundred spoken dialects, has only one Sacred language and only one sacred literature accepted and revered by all adherents to Hinduism, alike, however diverse in race, dialect, Tank and creed. Thal language is Sanskrit and that literature is Sanskrit literaturethe only repository of the Veda or knowledge in its widest sense. The only vehicle of Hindu theology, philosophy, law and mythology; the only mirror in which all the creeds, opinions, customs and usages of the Hindus are faithfully reflected and (if we may be allowed a fourth metaphor) the only quary where the requisite materials may be obtained
1.59
Page 250
for improving the Vernacular or for expressing important religious and scientific ideas,
As thought here, Sanskrit works, as they had been early records of Hinduism, are the ones which are mostly translated to other world languages.
Other than Sanskrit, Tamil is a similar popular language of South India; And as Sanskrit was the mother of Thost North Indian languages like Hindi, Tamil was the mother of most South Indian Dravedic languages: And which through its Bakthi literatures and religious works added to the growth of religion, Because of the greatness of these Tamil Works, they have also been translated into many world tongues,
The sacred books-works of the Hindus are the Wedhas, Upanishads, the Ithihasas like Ramayana and Mahabharatha, many puramas like Siwapurana and Vishnu Purana, and all these are Written in Sanskrit which gives added importance to Sanskrit, and makes one refer to it as the sacred language. Commentaries on these by different learned persons are also made in this language. All these works are translated into Inostly all the written languages of India, and in the world English gets this favour.
The first book to record the Hindu Religions thoughts is the Wedas. Of these Rig Veda is the earliest. The Vedas are called Sruti, meaning that which is directly heard or revealed. The post Wedic literatu Te is known as Smriti, meaning, that which is remembered and handed down by tradition. The six Vedangas, the Smarta Sutras, the Dharma Sastras and the Bhakthi Sastr:ls conne under this.
It is because of these translations that much work is done on the study of Hinduism by foreign authors. In 1971, the Rig Veda was translated as * The heart of Rig Veda " by Mahuli R. Gopalacharya. Of the four vedas, this is the one translated most into many languages. Complete translations as well as selections are available.
Just as the Vedas, the Upanishads have also been translated into various languages. Upanishads a Te also known as the Wedhantal. These Te
160
learned by the Students in close communion with the teachers and hence the name "Upanishad."
The Smritis and Puranas are also widely translated. The heroic epics of Ramayana and Mahabharatha are even more widely translated and transcreated into the Indian languages. Bhagavad Gita, which forms a part of Mahabharatha, conLaining the teachings of Krishna, is a highly influential work and is well known throughout the world. Annie Besant and Bhagavandas have beautifully portrayed the Gita in English. Geoffrcy Parinder comments on the Gita as follows"The Gita has often been called the most important single work ever produced in India, the "New Testament of India, the Gospel of Krishna. It is read and loved as no other book in India today" (p. 46. Asian Religions, Starling paper back, 1977) Gita has been translated into many World languages including Czech.
Bhagawa tam is yet another work of wide repute and according to Sir Charles Eliot it has forty versions in Bengali alone. In Tamil also there are two laudable translations in epic form.
Bhaja Govindam of Jayadeva and Shankaracharyas Writings, because of their literary flavour and religious value have found much place in the translations and philosophic studies.
Just like the many Sanskrit writings, Tamil religious Writings and Bhakti literature on Hinduism have also influenced the hearts of many, and are now available in other languages also, G.U. Pope's translation of Tiruvasagam is Worth mention. A full understanding of Hinduism is expected through this work- If the Tamil people and the English are even in any degree to understand one another, and to appreciate each other's thoughts and feelings regarding the highest matters : if any progress is to be made in the development of a real Science of Hinduism, as it now is, our English people must have the means of obtaining some thought with the living system which exercises at the present day, such a marvelous power over the minds of the great majority of the best Tamil Peoplc (Preface Tiruvacagam - Tamil text, translation, etc. Madras University 1979). Pope's deep interest in the Saiva Siddhanta is revealed through this.
Page 251
Such works are considered to pave the way for the unity of the World religions and to understand the influence of each other in their building Lup. According to Pope, the Alexandrian School of philosophy and theology are at least partly influenced by South Indian thoughts and ideas in the personification of God. The influence of the East is seen much on the Western religions.
Tirunaniiram of Saint Tirumular, which is highly philosophic in nature, is also available, in Translations. The Lunfait homable depths of religion are codefied in it.
It is quite interesting to note that translation of some good works are available in the Polish language. Tirumu Tuka truppatai, Tiruppavai, Tiruvempawaii, etc. have come out in Polish,
Some individuals and certain institutions have laboured to popularise Hindu Religious thoughts through out the World. Of the individuals, great scholars like Wiwekananda and Arabildo a Te in the forefront. The speeches given by Vivekananda at Chicago in America are world famous. These talks given in English have been translated into Malayalam Hindi, etc. He has published many rare Works in English, which describe the philosophy and greatness of the Hindu religion. Speeches deliVerced in America Con the hercos of the Ramaya na and the Mahabharata and other mythological and historica personages : Practical vedanta : Karina yoga ; Reincarnation and the immortality of the soul, Universal Religion, Rajayoga: Religion of love, iure woThi Teltics T.
Secret of Weda by Arobindo; The Bhagavadgita as a philosophy of God realisation, and A constructive Survey of Upanishadic philosophy by Ranade; Hints on the study of the Bhagavad Gita by Annie Besant; Sure ways for success in life and God relation, and essence of yoga by Swami Sivananda, Hindu views of life by Dr. Radha krishnan, Vedanta Jyoti by Sivana nda Saraswathi, Out lines of Indian Philosophy by M. Hiriyanna, History of Indian philosophy by Surendira nathi Das Gupta, are some of the other I hoteworthy works, All these are available in English,
C-20A
In French, a few such works are available. Prieres et meditations by Srima (Madam M. Alfassa, The Mother of Sri Arobindo Ashr:1m), Sagesse hindone mystique chretienne Herric le saux A bhishiktaanda (Saccidalanda a christian ap. proach Lo Advaitic experience) by an unknown quthoT aTc in FreIch.
Similarly, in German also we have a few books on Hinduis 11, Dia philosophic de T upanishads by Paul Deussen, Die Danastutis des digveda (The Danastutis of the Rig Weda) by Manilal Patel are in German, The Ramayana in German is called Das Ramaya na and is by HerTTYann - Jacobi,
Other than these individuals, some institutions also have helped much in the propagation of Hindu religious thoughts and concepts throughLLa S S aaK LCHLLLS 0LL LLLLLLLLSLLLLLLLL LLLLL S LLLLLLLLS first in this missio II, IL has many branches in India and all over the World. One of its Drimary project is to translate Hindu works into many world languages, The teachings of Ramakrishni have been known to the World through LLLLLS S LL00LLa SLaLLLLLLL S LLLLmmL0LLaaaSLLLLLLLS LL goal SupreTime, Swami Wiwicka na Inda),
The Arobindo Ashram in Pondicherry is yet another institution worth mention. Many English and French Works, Haye come out from this, in the Service of Hinduism,
Other Than these, Institutions situated here and there like The Wedanta Society of Southern California, Natal Tai Ti Wedic Society (Republic of South Africa), hawe als CD done much good in this field,
Non religious Institutions also have done HaLa LLLS aa SLLLaLLaLaaS LaaL KaaLLLL0 LL Saaaa religious works. The French Institute of Indolology at Pondicherry has brought out French translations of Paripatial and Hymns of Karaikkal Ammalyar. It also has dicome wery good Work Con the historical study of the concepts of "Murugal.
The International Institute of Tamil Studies is also doing its mite in this. A bibliography on the translations of Hindu literatures and WTitings from Tamil to other languages, is being Lindertaken by it,
Page 252
Gopuram of Peruma
Temple, Singapore
Page 253
uuendoso esduel unpueųonųųų, yo sanesa owu,
Page 254
Page 255
Page 256
Page 257
S SL S L S SSLS SS SSS SSS SYLSL SSSLS SSLS SS SSS SSS SSS SSS LSS SS SL L S L SS L S L S L
ടെ ഭ്രൂ கிருத//76077ந்த வ
எங்கும் நிறைந்தவன் இறைவன். இறை என்ற சொல் "இறு" என்ற பகுதி அடியாகப் பிறந்தது. சரம் அசரம் என்ற எல்லாப்பொருள் களிலும் தங்கியிருப்பவன் இறைவன்.
"பார்க்குமிடம் எங்கும் ஒரு நீக்கமற
நிறைகின்ற பரிபூரணுனந்தமே."
*அங்கிங்கெனுதபடி எங்கும் பிரகாசமாய்
ஆனந்தபூர்த்தி யாகி அருளொடு நிறைந்தது
உடம்பிலே உயிரும், உயிரிலே இறையும் தங்கியிருக்கின்றன. உதை பந்து-பந்துக்குள் "பிளாடர்" அதற்குள் காற்று என்பது போல, எல்லாப் பொருள்களேயும் எல்லா உயிர்களே யும் இயக்குகின்றதனால், பரம் பொருள் இயவுள் எனப் பேர் பெற்றது. 'பெரும் பெயர் இயவுள்' என்பார் நக்கீரர். எல்லாவற்றையும் கடவுவ
தனுல், கடவுள் எனவும் பேர் பெற்றது.
ஒரு மருத்துவ மனேயில் மருத்துவர் தங்கி யிருப்பதன் நோக்கம், அம் மருத்துவமனேயில் உள்ள பிணியாளர்களின் பிணிகளேப் போக்கு வதேயாகும். அதுபோல், இறைவன் எல்லா உயிர்களிலும் தங்கி அவ்வுயிர்களின் பிறவிப் பிணி யைப் போக்குகின்றனன்,
உள்ளொடு புறங்கீழ் மேலாப்
உயிர்தொறும் ஒளித்து நின்ற கள்வன்
அண்டமும் அளவிலாத உயிர்களும் ஆகமாகக் கொண்டவன்
என்பது பரஞ்சோதிமுனிவர் திருவாக்கு
இன்னணம் இறைவன் எங்கும் இருப்பினும் அானிகள் திருவுள்ளத்திலும் திருக்கோயில்களி
C-21
535 /ர7ர74வறிகர்
லும் சிறப்பாக விளங்கித் தோன்றுகின்ருன், ஏனேய இடங்களில் இறைவன் மறைந்திருக்கின்
"ஒராதார் உள்ளத்து ஒளிக்கும் ஒளியானே"
--
பாவில் நெய் மறைந்திருப்பதுபோல், பிற இடங்களில் இறைவன் நிறைந்து மறைந்திருக் கின்ருன். கடைந்த தயிரில் வெண்ணெய் திரண்டு உருண்டு வெளிப்பட்டிருப்பதுபோல், ஞானிகள் உள்ளத்திலும், திருக்கோயிலிலும் இறைவன் விளங்கிக் காட்சி பளிக்கின்ருன்,
மற்ற இடங்களில் இறைவனே நாம் நினேந்து தியானிப்பதனுலும் துதிப்பதனுலும் வழிபடுவதனுலும் விக்னகள் வெதும்புகின்றன. கோயிலில் இறைவனே வழிபட்டால் வினேகள் வெந்து எரிந்து கரிந்து நீருகி விடுகின்றன.
கொடிய வெயிலில் ஒரு துணியை வைத் தால், அத்துணி, வெதும்புமே பன்றி வெந்து சாம்பலாகாது. சூரிய காந்தக் கண்ணுடியை வெயிலில் வைத்து அதன்கீழ் வரும் மற்றுெரு வெயிலில் துணியை வைத்தவுடனே அத்துணி சாம்பலாகி விடுகின்றது. நேர் வெயிலுக்கு இல்லாத ஆற்றல், சூரியகாந்தக் கண்ணுடியின் கீழே வருகின்ற வெயிலுக்கு உண்டு.
பரந்து விரிந்து இருக்கின்ற கதிரவனுடைய வெப்பத்தை ஒன்று படுத்தித் தன் கீழே சூர்ய காந்தக் கண்ணுடி பாய்ச்சுகின்றது, பிற இடங் களில் இறைவனே வழிபடுவது, வெயிலில் வேட்டியை வைப்பது போவாகும். திருக்கோயி வில் இறைவனே வழிபடுவது, சூரியகாந்தக் கண்ணுடியின் கீழே வைப்பது போலாகும்.
163
Page 258
ஆதலால், திருக்கோயில் வழிபாடு இன்றியமை யாததாகும்.
மாலற நேயம் மலிந்தவர் வேடமும்
ஆலயந் தானும் அரன் எனத் தொழுமே
என்பது சிவஞான போதம்.
திருக்கோயில்களில் உள்ள திருவுருவங்கள் தேவர்களாலும், முனிவர்களாலும் நால்வர். ஆழ்வார்கள் ஆகிய ஆன்றோர்களாலும் நிறுவப் பெற்ற காரணத்தால் அவை மேன்மை பெற்று, வழிபடுவோரு ைடய வல்விண்களே யகற்றி, வேண்டிய வரங்களே வழங்கி அருள்புரிகின்றன.
பசுவின் உடல் முழுவதும் பால் பரவி யிருப்பினும் மடியின் மூலமாக அதனேப் பெறு வதுபோல், எங்கும் நிறைந்திருக்கின்ற இறை வனுடைய திருவருளேத் திருக்கோயில்களில் உள்ள திருவுருவங்கள் மூலமாக நாம் பெறுதல் வேண்டும்.
ஒரு பறவை இரு சிறகுகளேக் கொண்டு பறப்பதுபோல், இறை வழிபாட்டிற்குப் பூவும் நீரும் வேண்டப்படுகின்றன.
புண்ணியம் செய்வார்க்குப் பூவுண்டு நீருண்டு அண்ணல் அதுகண்டு அருள்புரியா நிற்கும்
என்பது திருமந்திரம். எங்கும் நிறைந்த இறை வண், எங்கும் எளிதாகக் கிடைக்கக்கூடிய பூவினுலும், நீரினுலும் நாம் வழிபட வேண்
டும், வழிபாட்டிற்கு அன்பும், ஆசாரமும் இரண்டு கண்கள் போன்றவை.
அன்புடன் ஆசார பூசை செய்து உய்ந்திட வினுள் படாது அருள்புரிவாயே
என்று அருணகிரிநாத சுவாமிகள் திருவாய் மலர்ந்தருளி யிருக்கின்ருர்,
திருக்கயிலாய மலேயில் பார்வதி பரமேச் சுவரர் மீது விக்ாபாட்டாக வில்வக் கிளேயை உதிர்த்த குரங்கு அபுத்தி பூர்வமாகச் செய்த அச் சிறு புண்ணியத்தால் பூவிலகிற் பிறந்து, முசுகுந்தச் சக்கரவர்த்தி என்ற பெயருடன் மூவுலகும் ஆண்டது.
வில்வக் கிளே யுதிர்த்த வெய்ய முசுக்கலேயைச் செல்வத் துரைமகனுய்ச் செய்தனேயே
-திருவருட்பா,
இறைவழிபாடு செய்து மார்க்கண்டேயர் மறவியை வென்ற வரலாறு உலகம் அறிந்த ஒன்று.
154
ஆத்ம சோதியினுல் அருட்சோதி சூழச் சிவசோதி விளங்குகின்றது.
ஆத்மசோதி-வட்டமாகிய கல். அருட்சோதி-அதனேச் சூழ்ந்திருக்கின்ற
ஆவுடையார் சிவசோதி-மேல் நோக்கிய இலிங்கம்
இதுதான் சிவலிங்கத்தின் உண்மை.
'ஜோதியுள் ஜோதியுள் ஜோதி"
என்பார் இராமலிங்க அடிகளார்.
கோயில் ஐந்து பிரகாரங்களோடு கூடியது. இந்த உடம்பே இறைவன் இருக்கின்ற திருக் கோயில், இந்த உடம்பு அன்னமய கோசம், பிரானமய கோசம், மனுேமய கோசம், விஞ் ஞானமய கோசம், ஆனந்தமய கோசம் என்ற பஞ்ச கோசங்களேயுடையது.
உடம்பில் 32 கட்டுக்களோடு கூடிய முது கந்தண்டே, திருக்கோயில் கொடிமரமாகக் காட்சியளிக்கிறது. கொடிமரத்தில் கொடி ஏறியவுடன் இறைவன் வெளியே வந்து காட்சி பளிக்கின்றன். அதுபோல் முதுகெலும்பாகிய வீனு தண்டத்தில் வளந்து செல்லுகின்ற சுழுமுனே என்ற வெள்ளே நரம்பின் வழியாகப் பிராணவாயு ஆருதாரங்களேயுங் கடந்து, பிரம ரந்திரத்தைத் தாண்டி சகஸ்ரார வெளியிலே சென்றவுடன் சிவசோதி காணப்படும்.
திருக்கோயிலில் விளங்கும் பத்திர இலிங்க மாகிய பலி பீடம் பாசத்தையும், நந்திதேவர் பசுவையும், சிவலிங்கம் பதியையும் குறிப்பிடு கின்றன.
நமது சரீரத்தில் உள்ள மூலாதாரம்,
சுவாதிட்டானம், மணிபூரகம், அநாகதம், விசுத்தி, ஆக்ஞை என்ற ஆறு ஆதாரங்களேயும் கோயிலில் உள்ள யாக மண்டபம், அலங்கார
மண்டபம், கல்யாண மண்டபம், நிருத்த மண் ட பம், மகா மண்டபம், அர்த்த மண்டபம் என்ற மண்டபங்கள் தெரிவிக்கின்றன. எனவே, திருக் கோயிலில் சென்று இறைவனே வழிபட்டு அங்கே கண்ட பரம்பொருளே நம் உடம்புக்குள்ளேயும் கண்டு மனுேலயம் பெற வேண்டும்.
உள்ளம் பெருங்கோயில் உண்ணுடம்பு ஆலயம் வள்ளல் பிராஞர்க்கு வாய் கோபுரவாசல் தெள்ளத் தெளிந்தார்க்குச் சீவன் சிவலிங்கம் கன்னாப் புவனேந்தும் காரி ஒரிவிாக்கே
-திருமந்திரம்,
Page 259
கட்டையில் கனல் மறைந்திருக்கின்றது. 'விறகிற் றியினன்' என்கின்ருர் அப்பர் பெரு மான், கட்டையைக் கடைந்தவுடன், அதில் மறைந்த கனல் வெளிப்பட்டுக் கட்டை கனவாகக் காட்சியளிப்பது போல், உயிரில் ஒளிந்திருக்கின்ற இறைவனே ஞானத்தால் கண்டவோமாயின், சிவம் வெளிப்பட்டுச் Fa; † Fls Lrrr-r கொள்ளுகிறது.
எண்ணில் காலமாக எண்ணில்லாத உடம் பெடுத்து வருகின்ற நாம், இறைவனே மெய் யன்புடன் உள்ளம் குழைந்து உருகி மலரிட்டு அருச்சனே செய்து வழிபட்டால் பிறவி நோய் தீரும்,
கன்றெடுத்து வினவெறிந்து
காலெடுத்து மழைக்குடைந்த காலிகாக்கக்
குன்றெடுத்து மால்விடையின்
கொடியெடுத்து வடிவெடுத்துக்கூருெணுத மன்றெடுத்த சேவடியின் மலரெடுத்துச் சாத்தியன் பின் வழிபட் டோர்கள் இன்றெடுத்த வுடற்பிறவி யினியெடா வண்னமெண் ணம் எய்து வாரே
-சிவரகசியம்,
தெய்வம் ஒன்று
திருக்கோயில்களில் சிவலிங்கம், தட்சிணு மூர்த்தி, நடராஜர், சந்திரசேகரர், அம்பிகை, விநாயகர், முருகர், திருமால் என்ற பல மூர்த்தி இருப்பினும், அவைகள் அனேத்தும் ஒரே மூர்த்திதான்.
நெருப்பு-சிவபெருமான் நெருப்பில் உள்ள சூடு-அம்பிகை நெருப்பில் உள்ளசெம்மை-விநாயகர் நெருப்பில் உள்ள ஒளி-முருகன்
மலர்-சிவபெருமான் மலரின் வடிவம்-அம்பினக மலரின் நிறம்-கணபதி பாரின் மனம்-மயில்வன்
நூல்- சிவபெருமான் நூலின் அகலம்- பார்வதி நூலின் நீளம்-கணேசர்
நூலின் கனம்-குமாரக் கடவுள்
சுடரோ சிவபெருமான் சூடுபரா சக்தி திடமார் கணநாதன் செம்மை-படரொளி கந்தவே ஒளாகும் கருதுங்கால் சற்றேனும் வந்ததோ பேத வழக்கு
சிவபெருமானுடைய சக்திகள் நான்கு அருள் சக்தி, போர்ச் சக்தி, கோபசக்தி, புருஷ சக்தி,
அருட்சக்தி-பார்வதி போர்ச் சக்தி-காளி கோபசக்தி-துர்க்கை
புருஷ சக்தி-விஷ்ணு
அரியலால் தேவியில்லை! ஐயன் ஐயாற ஞர்க்கே
என்பது அப்பர் திருவாக்கு,
முக்கண்ணன்-முக்கண்ணி சங்கரன்-சங்கரி
திரிபுரசுந்தரன்-திரிபுரசுந்தரி
என்பதுபோல், அரன்-அரி என வந்தது. ஆகவே, திருமாவின் வழிபாடும் அம்பிகையின் வழிபாடும் ஒன்றெனக் காண்க.
யாதொரு தெய்வங் கொண்டிர்
அத்தெய்வமாகியாங்கே மாதொரு பாகனூர்தாம் வருவர்
-சிவஞான சித்தியார்.
ஆரொருவர் உள்குவார் உள்ளத்துள்ளே அவ்வுருவாய் நிற்கின்ற அருளும் தோன்றும்
-அப்பர்.
திருக்கோபிங்களில் காட்சி யளிக்கின்ற துவாரபாலகர்களில் ஒருவர் ஆள்காட்டி விரலேக் காட்டி நிற்பது, உள்ளே வழிபடச் செல்வோ ருக்குக் கடவுள் ஒன்றே என்பதை அறிவுறுத்து கிறது. மற்ருெரு துவாரபாலகர் ஒரு கையை விரித்துக் காட்டுவது, கடவுள் ஒன்றைத் தவிர வேறொன்றில்லே என்பதை உணர்த்துகின்றது. இதையே "ஏகம் ஏவ அத்விதியம் பிரம்ம" என்று வேதம் கூறுகின்றது. கடவுள் ஒன்றே தான்; இரண்டாவது இல்லே 5 வின் ப து இதன் பொருள்.
எனவே, தெய்வ வழிபாடு செய்வோர் தெய்வ பேதம், மூர்த்திபேதம், குறித்து மாறு பட்டு மலேயாது, நிலேயாய அன்புடன் ஒரு பொருளேத் தியானித்து வழிபட வேண்டும்.
ஒரு காகிதத்திற்கு இரண்டு பக்கங்கள் இருப் பதுபோல், தெய்வத்திற்கும் இரண்டு பக்கங்கள் உண்டு. ஒன்று தட்பம் மற்ருென்று வெப்பம்; வெப்பமும் தட்பமும் சமமாக இருந்தால் தான், ប៉ារ៉ា மலராகக் காட்சியளிக்கும். வெப்பம்
165
Page 260
மிகுந்தால் மலர் வாடும் தட்பம் மிகுந்தால் மலர் அழுகும்.
இந்த சட்டம்பும் சிதோஷ்ணத்தால் தான் 'ேழ்கின்றது. ஒரு சமயம் ஆடம்பில் சூடு குறை யுமானுல் சுற்றத்தார் சூழ்ந்து கொள்வார்கள். மருத்துவர் வந்து பார்த்து "To ate என்று । விரும்பியதெல்லாம் கொடுங்கள், என்று சொல்லுவார். ஆகவே, உலகிற்கு வெப்பு மும் தட்பமும் மிகமிக இன்றியமையாதவை. வெப்பத்தின் நுண்மை சிவம், தட்பத் தின் நுண்மை திருப7ல், வெப்பத்தின் நிறம் சிவப்பு. தட்பத்தி நிறம் பச்சை, எனவே, சிவமூர்த்தி பவளம் போல் மேனியன், திருமால் பச்சை மா மலேபோல் மேனிய வி அனல் ஏந்தி விளேயாடுகின்றது. திருமால் ஆழியிடைத் துயி ஆகின்ருர், சிவாலயத்தில் வெந்த நீற்றையும், விஷ்ணு கோயிலில் நீர்த்தப் பிரசாதத்தையும் வழங்குகின்ருர்கள்.
பாதி சிவம், பாதி விஷ்ணு. இந்த தத்து வத்தைச் சிவ மூர்த்தங்கள் இருபத்து ஐந்தனுள், கேசவார்த்த மூர்த்தம் என்பது தெளிவிக்கின்றது, சங்கர நாராயணர் கோவிலும் இதற்குச் சான்று.
தாழ் சடையும் நீள் முடியும் ஒள்மழுவும்
விக்கிரமும் சூழரவும் பொன்நானும் தோன்றுமால்ដាវិហ្គh திரண்டருவி பாயும் திரும&மேல் எந்தைக் கிரண்டுருவும் ஒன்ரு ப் இசைந்து
என்று ஆழ்வார் சுறுகிருர்,
சிதம்பரம், திருநெல்வேலி, காஞ்சிபுரம், திருக்குற்றுலம், திருவருைேது முதலிய திருத் தலங்களில் உள்ள சிவாலயங்களில் திருமாலும்
Lਓ .
நம்மிடைப் பலருக்கும் இறைவனே ரன் வணங்க வேண்டும்? ୩. ଗୋotifier. It gé È è ଛtଞ୍tit? மனித வாழ்வில் இறையுணர்ச்சி இல்லாமல் வாழ முடியாதா? நாம் வனங்காவிடில் கடவு ளுக்கு என்ன நஷ்டம் என்ற வினுக்கள் உள் ளுணர்வில் எழுவது இயல்பு. இவைகளுக்கு விடை சிான முயல்வது முறை.
விலங்குகளுள் உண்ணுகின்றன; உலாவுகின் றன; வம்சத்தை வளர்க்கின்றன. மனிதர்களா கிய நாமும் உண்ணுகின்றோம் உறங்குகின்ருேம்: மக்களைப் பெறுகின்றோம். இரை விலங்கு
166
கட்கும் மனிதர்கட்கும் ஒன்ருகவே அமைந் திருக்கின்றது. விலங்குகளினின்றும் மனிதன் உயர்ந்து காட்சியளிப்பது தெய்வ ற,னர்ச்சி ஒன்ருன்ேதோன்.
ஒரு கானகத்தில் விலங்கு மாநில மாநாடு கூடிற்று. அதில் தன்மை தாங்கிய சிங்கம் "விலங்குத் தோ ழர்களே உயிர் வாழ்க்கைக்கு ஆடை அவசியமா? மனிதர்கள் ஆடைக்கு, அவ சியமின்றி அதிகம் செலவழிப்பது அறிவின்மை யாகும், அது வருந்தத்தக்கது அன்டிக்கத்தக்கது" என்று கூறிற்று. இது போல் மனித வாழ்க்கைக்குக் கடவுள் வணக்கம் தேவையா? நாங்கள் it, Lair வணங்காமல் வாழவில்லேயா? என்று சிலர் விணுவுவார்கள். மானம் உள்ளவன் -:Անձ1I - உடுப்பான், மரம் உள்ளவன் இறைவனே வணங்குவான்.
பனிதன் செய்கின்ற பாவங்களுக்கெல்லும் *புவாய் உண்டு. நன்றி கொன்ற பாவத் துக்கு மட்டும் கழுவாய் இல்லை.
எந்நன்றி கொன்ருர்க்கும் உய்வுன் டாம்:
உய்வில்: செய்ந்நன்றி கொன்ற மகற்கு
-திருக்குறள்
'ஆன்முலே அறுத்த அறணி ைேர்க்கும் மr Eரிழை மகளிர் கருச்சிதைத் தோர்க்கும் குரவர்த் தப்பிய கொடுமை போர்க்கும் எழுவாய் மருங்கின் கழுவா பம்உள நிலம்புடை பெயர்வ தாயினும் ஒருவன் Gā கொன்ருேர்க்கு உய்தி இல்லென அறம் பாடிற்றே" 'றீானூறு 3+)
எனவே கழுவாய் இல்லாத பாவம் நன்றி கோறல் ஆகும். இதற்கு நேர் மறுதலேயாசர் சிறந்த புண் ணியம் நன்றி மறவானமயாகும். இந்த உடம்பையும் உறுப்புக்களேயும் உள் ளுறை கருவி கரணங்க'ேம் தந்தவன் இறை கண்ணோக் கோடுத்த இறைவன் கண் அரச பட்டு மங்காமல் இருக்கும் பொருட்டுக் சுண்ணிற்குக் கதவுபோல் இமையும் கொடுத் தான். அந்த இமையின் நுனியில் உரோமங்களே பும் அமைத்தான். உணவு உண்கின்ற வாயில் உளவைத் துகள் படுத்தப் (Four Mi) பற்களே யும் கொடுத்தான். வாய்க்குள் நுழைகின்ற பொருள் நல்லனவா? அல்லன்வா: என்று சோதித்து GiīGGMT அனுப்பு வாய்க்கு GföTrஇரண்டு காவற்காரர்க: ப் போல், இரு நாசி
Page 261
சுசீள அமைத்தான். உண்ணுகின்ற உணவைப் பல் மெல்லவும், நாவில் நீர் ஊறவும் அமைத் தான். நம்முடைய உடம்பில் எல்லா -tailLaւյն களிலும் நரம்புகள் உள்ளன. நாவில் மட்டும் நரம்புகள் இல்லே, ஏனுே?
நரம்புள்ள பகுதிகள் சுளுக்கிக்கொள்ளும், நாவில் நரம்பு வைத்திருந்தால் ஒரு நாளுக்கு நூறு முறையாவது சுளுக்கிக்கொள்ளும். விளக் கெண்ணெய் தடவிஉருவ வேண்டிவரும். இறைவன் கருணயி சூல் இடையருது பேசுகின்ற நான3 நரம்பின்றிப் படைத்துக் கொடுத்தான். அவன் கொடுத்த நாவினுல் அவனுடைய நாமங் க3ளச் சொல்லுதல் நன்றி பாராட்டுதலாகும். அவன் கொடுத்த தஃவயினுல் அப் பரம பிதாவை வணங்குதல் நன்றிக் கடனுகும். வட மொழியில் காலேயும் மாவேயும் கடவுளே வனங்குவதைச் சந்தியா வந்தனம் என்பார்கள். சர்-செவ்வையாக, தியா-தியானித்து, வந்த னம்-வணங்குவது, சந்தியா வந்தனமாகும். இந்தச் சொல்லப் பார்க்கினும் ஒரு கோடி மடங்கு பொருளாழம் உள்ளதாகக் கடவுளே வணங்குதற்குக் காலேக் கடன் மாலேக் கடன் என்று தமிழில் ஆன்ருேர் கூறினர். கொடுத்த கட&னத் திருப்பிக் கொடாதது எத்துணேப் பெரிய பாபமாகுமோ, அத்துண்ப் பெரிய பாபமாகும் - இறைவனே வணங்காதிருத்தல். "ான் கடன்பணி செய்து கிடப்பதே" என அப்பர் பெருமான் குறிப்பிடுகின்ருர்,
கருனேயே வடிவமாகிய இறைவன், உயிர் களின் மீதுள்ள இரக்கத்தினுல் இந்த உடம்பை வழங்கிஞன் என்பதை முன்னர் அறிக்தோம். அவன் தந்த உடம்பினுல் அவனே வழிபடுவது கடமையாகும். இன்றேல் கடமையை மறந்த மடமையாகும். காவிரியில் ஒருவன் நீராடுவது காவிரிக்கு நன்மை விளேயும் பொருட்டன்று. தன் உடம்பிலுள்ள வெப்பம் தணியும் பொருட் டுக் காவிரியில் நீராடுகின்ருன் அதுபோல் அருட் கடலாயிருக்கிற ஆண் LG, it வழிபட்டால் நம்முடைய பிறவி வெப்பம் தணிகின்றது.
ஆர்த்த பிறவித்துயர்கெட நாம் ஆர்த்தாடும் தீர்த்தன் நற்றில்லேச் சிற்றம்பலத்தே
தீயாடும்கூத்தன் என்று மானிக்கவாசக சுவாமிகள் திருவெம் பாவையில் அருளிச் செய்கின்ருர்,
வாழ்த்த வாயும் நினேக்கமடநெஞ்சும் தாழ்த்தச் சென்னியும் தந்த தஃபவனேச் சூழ்த்த மாமலர் துவித் துதியாதே வீழ்த்தவா வினேயேன் நெடுங்காலமே,
என் துப்பர் பெருமான் - இறைவன் நமக்குத் தலை முதலிய கருவிகளைத் தந் தான் என்று தெரிவித்துவிட்டு, அக் கருவிகளே நோக்கி இறைவழிபாடு செய்யுங்கள் என்றும் அருளிச் செய்கின்ருர்,
தலேயே நீ வணங்காய் ! தலமாஃ தஃக் கணிந்து தலையாலே புவி தேரும் தஃவவ்னேக் தஃயே நீ வனங்காப் !
உடம்பின் பயன் இறைவனே வணங்குவ தாகும். அறிவின் பயன் இறைவனே அறிவ தாகும். கல்வியின் பயன் கடவுளேத் தொழுவ தாகும்.
கற்றதஞலாய பயன் என்கொல்? வாலறிவன் நற்ருள் தொழாஅர் எனின்
- திருவள்ளுவர்
இறைவனுடைய திருவடியில் அன்பில்லா தவர் கல்வியின் பெருக்காலும் புலத்தின் முறுக் காலும் நன்மையடைய மாட்டார்.
சென்றது காலம் சிதைந்த(து) இளமைநிலம் நின்றதுசா வென்று நினைந்துருகி- மன்றில் நடிக்கின்ற பால்வண்ணர் நாமமெண்ணுமாந்தர் படிக்கின்ற நூல் எல்லாம் பாழ்!
- அதிவீரராம பாண்டியர் சுற்றதனுற் ருெல்வினேக் கட்டறுமோ
நல்லகுலம் பெற்றதனுற் போமோ பிறவிநோய்
உற்றகடல் நஞ்சுகந்து கொள்ளருணே நாதன்டித்
தாமரையை நெஞ்சுகந்து கொள்ள நெறி (2) 一弓厄 னகிரியந்தாதி.
ஆதலால், மனிதப் பிறப்புக்கு இறைவழி பாடு இன்றியமையாதது என வுணர்க ஒரு மாவட்டத்திற்கும் மற்ருெரு மாவட்டத்திற் கும் அரசாங்கத்தார் ஒர் எல்லேக் கல் அமைத் திருப்பதுபோல், விலங்குகட்கும் மனிதனுக்கும் இடையில் இட்ட எல்லேக்கல் இறைவழிபாடாகும்.
இறைவழிபாடு இல்லாத மனிதன் விலங்கெனவும்
இறைவழிபாடு செய்கின்ற விலங்கு தேவன்
எனவும் உணர்க.
எறும்புகடை யானைதலே ஈசனைப் பூசித்துப் பெறுங்கதிகண் டுந்தேருர் பேய்கள்-அறிந்த உலகத்தாருண்டென்ப தில்லென்பான் வையத் தலகையாய் வைக்கப் படும்.
-முதுமொழிவேல் வைப்பு.
17
Page 262
திருச்சிராப்பள்ளிக்கு அருகில் எறும்பு வழி பட்ட திருவெறும்பூரும், யானே வழிபட்ட திருவானேக்காவும் காட்சிதருகின்றன. எறும்பு முதல் யானே ஈருக எல்லா வுயிர்களும் இறை வனே வழிபட வேண்டும் என்பது போதரு கின்றது.
கோயிலில் வழிபடுவோர் நீராடி, தாய ஆடை அணிந்து, சமயச் சின்னங்கள் தரித்து அன்புடனும், ஆசாரமுடனும் கோயிலுக்குச் செல்லுதல் வேண்டும்.
கொடி மரத்திற்கு வெளியே விழுந்து வணங் குதல் வேண்டும். உள் பிராகாரங்களில் விழுந்து வணங்குதல் குற்றம்.
விநாயகரை ஒரு முறையும், சிவமூர்த்தியை மூன்று முறையும், அம்பிகையை நான்கு முறை யும் வலம் வருதல் வேண்டும்.
கோயிலில் ஒருமைப்பட்ட மனதுடன் வழி பாடு செய்ய வேண்டும். கோயிலில் வழிபடு வோர் வீண் வார்த்தைகள் பேசுவதும், எச்சில் துப்புதலும், பிற தீமைகள் செய்தலுங் கடா அர்ச்சகர் தரும் விபூதி, பிரசாதங்கஃாப் பய பக்தியுடன் இரு கரங்களாலும் ஏந்திப் பெறுதல் வேண்டும். பெற்ற பிரசாதத்தைக் கீழே சிந்துத லும், ஒரு புறத்தில் எறிவதும் பெரும் பாவ மாகும். சண்டேசுவரர் மீது நூல் இடுவதும், சிவ லிங்கத்திற்கும் நந்திதேவருக்கும் இடையே போவ தும் மிக்க குற்றமாகும்.
கோயிலில் பிரசாதங்களே உண்டு. கோயில் தூண்களில் துடைப்பது அணு சிதமாகும். கோபி வில் படுத்து உறங்குவோர் மறு பிறப்பில் மலேப் பாம்பாகப் பிறப்பார்கள். வழிபாடு முடிந்தபின் கொடி மரத்தின் அருகிலிருந்து வடதிரை நோக்கி யமர்ந்து மூலமந்திரம் ஜெபிக்க வேண்டும். நன்கு இனிமையாகத் தோத்திரப் பாடல்களே அதிகம் சப்தம் போடாமல் இனிய குரலில் ஒதித் துதிக்க வேண்டும். கோயில் விளக்குகளில் எண்ணெய் இடுதல் வேண்டும்.
விளக்கிட்டார் பேறுசொல்லில்
மெய்ந்நெறி ஞானமாகும்.
-அப்பர்.
168
கோயிலில் அனேகின்ற விளக்கை அபுத்தி ஆர்வமாகத் துரண்டிய எலி, பவிச் சக்கரவர்த்தி யாகப் பிறந்து புகழ் பெற்றது.
நீளுகின்ற நெப்யருந்த நேரெவியை மூவுலகும் ஆளுகின்ற மன்னவனுய் ஆக்கினேயே
- திருவருட்பா, இனி, நாள்தோறும் குடும்பத்தின் உள்ளோர் அன்ேவரும் ஒன்றுகூடிக் காலே அல்லது மாலை யில் வழிபடவேண்டும். வீட்டுத் தலைவன் ஒரு J FT & Jiji சொல், ஏனேயோர் அதன்ே வழிமொழிந்து சொல்ல இறைவனேக் காதலுடன் வழிபாடு செய்ய வேண்டும். இதனுல் குடும்பத் தில் ஒற்றுமை உண்டாவதுடன் அந்த வீட்டில் தெய்வ கடாட்சமும் திருமகள் விலாசமும் உண் டாகும்.
ஒரு தனி இழையை எளிதில் அறுத்துவிட லாம். பல இழைகள் ஒன்று பட்டுத்திரித்த கயிறு (வடம்), தேரை இழுத்துவிடும். அது போல, பல அன்பர்கள் வாரத்திற்குகொரு நாள் கோயிலில் ஒன்றுபட்டுக் கூட்டு வழிபாடு செய் தால் திருவருளே ஈர்த்துவிடலாம். முஸ்லீம் அன்பர்கள் தினம் ஒன்றுக்கு ஐந்து Galt தவறுமல் தொழுவதும், கிறிஸ்தவ அன்பர்கள் ஞாயிறு தோறும் ஆண் பெண் அடங்கலும் தங்கள் தேவாலயத்திற்குச் சென்று நியதியாகத் தொழுவதும்போல், இந்துக்களாகிய நாமும் குறிப்பிட்ட நாட்களில் ஆங்காங்குள்ள ஆலயங் களில் நியதியாக வழிபடுவது மிக மிக அவசிய மாகும். அண்ணல் காந்தியடிகள் இறுதியாகப் பிரார்த்தனேக் கூட்டம் நாள்தோறும் நடத்தி முடிவில் பிரார்த்தனேக் கூட்டத்திலேயே ஆத்ம சாந்தியடைந்தார். ஆதலால் அன்பர்கள் காத லாகிக் கசிந்து கடவுளே வழிபட்டு இகபரநலன் களே எளிதில் பெறுதல் வேண்டும்.
இவ்வாறு திருக்கோயில் வழிபாடு செய்வ தற்கு ஏற்ற தெய்வத் தமிழ்ப் பாடல்களேத் தொகுத்து வெளியிட்டிருக்கின்ருேம். இவை களே அன்பர்கள் அவசியம் மனப்பாடம் செய்து கொண்டு ஆலய வழிபாடு செய்து பிறவிப் பினியையொழித்துப் பேரின்பப் பெருவாழ்வைப் பெறுவார்களாக,
Page 263
தெய்வ சிந்தனே தேவையா எ ஏளனம் பேசுவோர் இருக்கின் உண்டுஒரு கடவுள் உண்டுஎன கொண்டுவா என்று கூறும் இ இன்றும் கூட இருக்கின் ருர்கே தூஃனப் பிளந்து தூய செழுஞ் பாரென முழங்கும் பக்தர்தான் பக்தியில் முதிர்ந்து பழுத்தால் சக்தியும் கிடைக்கும் சாந்தியு பக்திஇல் லாநில பரவிடில், ெ சக்தி இழந்து சாய்ந்து விடாது. நாம்தான் தளர்ந்து நலமிழந் ஒம்தான் உயிரென உணர்ந்து நாதனே வாழ்த்துதல் நமக்கா சோதனே நீங்கிச் சுகம்கா னத் ஆடியும் ஒடியும் அலேந்தும் இ தேடியது) என்ன? தெரிந்த வெள்ளியும் பொன்னும் மின்ஓ உள்ளத்(து) அமைதிக்(கு) உதவி இதற்கு மேலும் எதற்குஎண் நிவேக்கு வந்துநாம் நிற்கின் ே ஆசைக் கனவுகள் அறுபட் டன் ஆனந் தம் வந்து) அகப்பட் கனக்கும் இதயக் கவலே ஒழித் மிதக்கும் ஒருதனி மேன்மை பசித்தால் புசித்துப் பாயை வி கஃாத்தால் படுத்துக் கண் அயர் மண்ணிலே வந்து மனிதன் பி என்ன வாழ்விது என்னவாழ் அலுத்துக் கொள்ளவT ஆண் நினோத்துப் பார்த்திட நேரமா இறப்பதும் பிறப்பதும் இல்ஃப் நடுவிலே உள்ளது நம்முடைத் முறைப்படி வாழும் முயற்சிவே பொல்லாத ஐந்து புலன்களின் கேட்டு வாழ்க்கை கெட்டிட வ எந்த மனிதனும் இனேயி லாஒ சுகம்பெறத் தானே சுழன்று
- Goz5625
என்று நூர்கள் 茄 、 ரஐரியர்
r
品凸_f
இல்லே! எந்தச் ம் நிவேக்கும்! தய்வம்
திடுவோம் ரு காவிடில் கத்தான்! ந்தான்! துவரை
வம் வயிரமும் புகின் றனவா?
நினேக்கும் குமா?
FIFF
டதுவாரி ததா? வந்ததா? ரித்துக் "חh $L _Guן றந்தது? விதுவென டவன் படைத்தான்?
நம் கையில் தில்ஃயோ?
ਸੰ
FTF
வருகிருன் ?
169
Page 264
TO
ஓயாது என்றும் ஒடித் தி திராப் பெருஞ்சுகம் தேடி தொஃத்த இடத்திலே ச நினத்த இடத்திலே நின் பொழுது தான்ே போகு எந்த இடத்தில் எப்படித் அந்த இடத்தை அறிந்த சிதறி அழிவதைச் சிறிது உதறி எறிந்துவிட்டு) உ பகையது நீங்கிப் பக்திய புகையது வளர்த்த புண் எந்திர ஓசையில் இருந்து மந்திர ஓசையில் மகிழ்ந்த ஏதோ ஐந்து எழுத்தெள் ஆதா ரம்என அறிந்தவர் காலப் போக்கில் கரைய கோலம் கண்டு குழைந்த பிறரும் பெறுகஅப் பேரின் அறிந்ததைச் சொல்வி ஆ மற்ருெரு மனிதன் வந்தி பெற்றுள் நிவேக்கெனப் ே இந்த உலகினில் எல்லா சுகம்பெறும் வழியினேச் பித்தர்க ரூம்சிலர் பிறந், அவர்களுள் ஒருவரே அரு இதயங் களுக்கு இடையி உணர்வுகள் போய்வர ஐ. மொழியென ஒன்று முஃப் தெளிவுறப் பெற்ருேம் தி முந்தை வினேயெலாம் மு மந்திரி சொன்ன மணி.ெ முதிர்ந்த அனுபவ முத்தி பதிந்திருக் கின்ற பரம்ெ நித்தியம் என்பதன் நிக் சத்திய வாசகத் தரும் ே "தாயினும் மிக்க தயஸ் நீ இனும் என்கொலோ என்ற கேள்வியை எழுப்பு எழுப்பிட எழுந்த இன்ன் ஊழித் தனிமையில் உத தேடிக் கொணர்ந்த தீந்த வீழ்த்த இருக்கும் விதிை வாழ்வு கொடுக்கும் வர அமுதெனும் தமிழின் அ திரண்டிருக் கின்ற திருவி எடுத்துப் படிக்கும் இதய தடுத்தாட் கொள்ளும் மணிகளே மொழிகளாய்
flag பப் பெறத்தான்! கம்தே டாமல் 1று தேடினுல் ம் வீனுப்!
தொஃத்தோம்?
ம் கருதா (து) -யர்ந்தவர் சிலர்தாம்! Tம் சந்தனப் Eரியர் சிலர் தாம்! I Girl ry LIi: நவர் சிலர்தாம்! rறு) இராமல் சிலர்தாம்! முழுமுதற் வர் சிலர்தாம்!
37 I FIGTIGT
மைந்தவர் சிலர்தாம்! கிடு வானுே-நாம் பெரிதும் கலங்கும்
மனிதரும் சொல்வித் தருகிற துள் ளார்கள்! தள்மணி வாசகர் வே பாலமாய், தவுவ தற்கு த்தத னுலே ருவா சகத்தை! டிந்திட முன்னுள் மாழிக் கோவை ரை நெடுகப் „TT TE" JErrču! னவை வளர்த்திடும் தெரிசன்ம்!
னே, மனிதனே, நின்ேயா திருப்பது?" பி, மனிதனே ரிசைக் கோபுரம் அம்என்(று) ஈசன்
மிழ் அமுதம்! பயும் மாற்றி 芷丁互r马ü马 அழகு முழுவதும் ா சகநூல், த்தை எல்லாம் தகுதி உடையது
மாற்றிமா னிக்க
Page 265
C-22
வாசகர் நமக்கு வழங்குவ பிணிகளேப் போக்கிப் பிற பேரின் பத்தைப் பெறுவத கற்பனே யாகக் கட்டிய ே அற்புதம் சொல்வி அழைத் விலேபோ காத வெற்றுக் க தஃலயிலே கட்டும் தந்திர படிப்படி யாகப் பார்த்தன; வெளிப்படை யாக விளக்கு இடரினேப் பரிசாய் எய்திய சுடரின் வியந்து சொக்கி 'உரிமையால் சொல்கிறே மரியா தைஇனி வானிலே என்றவர் நீநான் எனும் கொன்றவர், தெய்வக் கே ஆன்ம நாயகன் ஆரத் த மேன்மையால் அழியா .ே அந்தமும் முதலும் ஆண்டு சொந்தமென் ருன்பின் சு அத்தனேச் சுகத்தையும் அ மொத்தமாய்த் தாங்க மு எட்டிரண்டு) அறியா என் பட்டிமண் டபமெனப் பா "ஆண்ட கருனே ஐயனே உருக நெஞ்சம் உடம்பெனி கால்முதல் தஃலவரை எனறிக நினைந்து ஏங்குகின் முந்தி எவரோ மொழிந்தர் பந்தியில் எடுத்துப் பரிமா, எல்லேயில் லாத இறைவன் அமுதினேப் பருகி ஆனந் : தொட்டுத் தொட்டுச் சுை பிட்டுப் பிட்டுப் பிறர்க்(கு) அருந்திப் பார்த்துவிட்டு) விருந்துக்(கு) அழைக்கிருர் ஞான சித்தரின் நல்வழி தெளிந்து நிற்கலாம் தெய் அவரைச் சிவமென ஆக்கிய என்னே உங்களே ஏன் ஆக் ச கலந்தஅன் பாகிக் கசிந்துஉ நடந்தே தீரும் ஞான நா துடிப்பதா இன்னும் நாம் : படிக்கலாம் மணிமொழிப் படிக்கப் படிக்கப் பக்திஉண் பிடிக்கப் பிடிக்கப் பேற்றி: பெற்றியன் முருகனைப் பெ. சுற்றிய வினேகளேச் சுட்டெ சாம்பலேப் பூசிய சங்கரன் சோம்பலத் தவிர்க்கும் சு:
தெல்லாம் விபைக் கடந்து ற் காகவே! திரட்டைபிங் த்திட வில்லே! தையைத் LÑääu! த மிகவும்
கின் ருரவர்! பொழுதும்
இருந்தவர் ன் உய்யவை இல்லேயேல்
பறக்கும்" பே தத்தைக் "Gli i Tigësi i Guri! ழுவிய மனி பெற்றவர் பன் நெருங்கிய கத்தினுக் கென்ன? டிகளால் எப்படி டிந்ததோ? ஆகா! னேயும் ஏற்றின்ே டுகின் ருரவர் grgia, again
ாம் இல்ஃயே கள் இல்லேயே"
ருரவர் தைக் கொணர்ந்து
ரின் சுருனே நித்தவர்
வத்த அருமையைப் அளிக் கின்ருர்! அற்புதம் எனநனம
வெளியூர்க் காரர்
சென்ருல் வம் ஆகிாேம்!
தெய்வம் ாது? ள் உருகினுல் L、 துயரினில் விழுந்து பனுவலே உனர்ந்து!
டாகும் 3 அருளும்! ற்றவன் நம்மைச்
ரிப்பவன்!
நாமம்
கத்தைக் குவிக்கும்!
7.
Page 266
172
நிம்மதி என்பது நிர்மலன் ( சந்நிதி யில்தான் சாத்தியம் இறைவனேத் தொழுதால் பனம்கிடைத் திடுமா? பத அப்படிக் கேட்பதில் அர்த்த சிவனேத் தொழுதால் சிந்ை அவனே உணர்ந்தால் அயை பக்தர்க ளுக்கும் பகலிரவு) எப்பொழு தும்போல் எல்வி பார்வையில் புதிய பக்குவ தொழுதுபார்த் தால்தான் அழுதுபார்த் தால்தான் ஆ அழுதால் இறைவனே அடை சுருக்க வழியினேச் சொல்வி அழுதுபார்த் திருக்கிறேன்; தொழுதுபார்த் திருக்கிறே: பதவியில் பணத்தில் பார் உதவியில் கண்டுநான் உள திருவா சகத்திலே திளேப் ஒருவா சகம்இலாது உட்க விரியும் மோன விளிம்பிலே திரியும் மனத்தைச் சிலேயா திருமுறை உதவும் தெளிவு மறுமுறை எப்படி மயக்கம் இங்கும் அங்கும் எங்கும் தங்கி இருப்பதுஅத் தனிட் அனலொடும் புனலொடும் தினமிடும் கூத்தொரு திரு ஓங்கா ரத்தின் உள்ளிருந்து பாடு கின்றவன் பாட்டுவி ஆங்கா ரத்தின் அயல்இருந் ஆடு கின்றவன் ஆட்டுவிக் மாங்காட் டரசி மத்தியில் வாழு கின்றவன் வாழ்விக் பொய்களேக் கஃளய புதுவ கைகளைக் கட்டிக் காத்தி 'வினையுளே கிடக்கிருய்;
எனயுளே காண்'என எ 'தினேத்துனே இன்பம் ,ே அஃனத்தெலும்(பு) உள்நெ இங்கிதோ நான்' என இ பிடிக்கப் போனுல் பெரும் தொழுதிடும் போது துன் நழுவிடப் பாாப்பான் ஞ அழுதிட அழுதிட அடிக்க காலப் பிடித்தால் கனிந்து எங்கே ஒடி எப்படி ஒளிவு காதலால் அவனேக் கட்டி
கோயில்
ஆகும்! ான்ன கிடைக்கும்? வி நிவேக்குமா? ம்ே இல்ஃ.
த தெளியும்! தி நிலவும்:
உண்டு! ாம் நடக்கும்! எனில் ம் பிறக்கும்!
சொல்வது புரியும் னந்தம் தெரியும் டயலாம் என்று கிருர் வாசகர்
ஆண்ட வனேநான் ன் சுகம்கண் டிருக்கிறேன். த்தறி யாததை-அவன் ம்நெகிழ்ந் திருக்கிறேன். பேன்; பேசி r鹉 திருப்பேன்!
அவேந்து ய் அமர்த்துவேன்! பில்ே கலந்தால் உண் டாகும்? எதிலும் ப்பொருள் அலவா?
ஐயன் வெளியினில் க்சுத் தல்லவா?
இன்னிசை க் கின்றன்; (து) என்றும் கின்றன்! நிஃத்து
கின்ருன்! ஈழ் வருளக் நக் கின்ருன்!
விழிவிழி அப்பனே ழுப்பிச் சிரிக்கிருன்! தடி அலேகிருய் * ஆனந் தம்தர ன்குரல் கொடுக்கிருன்! ான் ஒடுவான்! டம் கொடுத்து Täljr நாயகன் டி கிள்ளுவான்!
கொஞ்சுவான்! FTT | " Ĝi _IT LIGA FLÈs!
Page 267
திருவா சகவழி தேடிப் போனு சிக்கெனப் பிடித்துச் சிறைப்ப டு ஆதலால் அன்பரே அருள்மணி காதலால் நமக்குக் காட்டிய செல்லுவோம், மகிழ்வில் திளே வெல்லுவோம் இனிமேல் வெற் அள்ளுவோம் நாளும் அமைதிை கொள்ளுவோம் கூத்தன் திருவ
ஜீவகாருன்
ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கமேசன்மா கடவுள் வழிபாடு, ஜீவகாருண்யம் அன்பும் உடனுக நின்று விளங்கு விளங்கும். அதனுல் இறையருள் ே களுக்கு இம்ஸை உண்டாக்காது அது ஜீவன்களுக்கு மற்ற ஜீவா ஆன்மிக ஒருமைப்பாடு. ஜீவகாருள் இன்பமே கடவுள் இன்பம்,
வள்
த்தலாம்
வாசகர் பாதையில்
GL Tւք, sl, ாழ்வை றிமேல் வெற்றி ய மனத்தில் டி துனேயே.
משש חלל
ர்க்கம். அந்த சன்மார்க்கமே விளங்கும் போது அறிவும் ம். இதஞல் உபகார சக்தி தான்றும். அன்னிய உயிர் நடத்தலே ஜீவகாருண்யம். ண்களிடத்தில் உண்டாகும் ன்ய ஒழுக்கத்தால் கிட்டும்
எாலார் இராமலிங்க அடிகள்
173
Page 268
இறைவன் திருக்கோயிலில் ப எண்ணக் கூடாது. நம் உள்ளத்தி அதஞல் "பிரான்' என்று இ எண்ணத்திலும் சொல்லிலும் ஆதலால் நம் எண்ணங்களும் சொ இருக்க வேண்டும். அருளறியப் ட
- 品
ட்டும் இருக்கின்ருன் என்று லே பிரியாது இருக்கின்ருன், றைவனே அழைக்கின்ருேம். இறைவன் இருக்கின்ருன், ல்லும் செயலும் தூயனவாக பாவங்கள் செய்தல் கூடாது.
குமுருக கிருபானந்தவாரியார்
Page 269
இத்துசுமத் 92 ക്കുന്നീ/
&zzé).
முன்னுரை :
இந்தியப் பெருநாட்டில், பலதிற மக்களும், பல்வேறு மொழிகளும், பல்வேறு நடையுட்ை பாவனேகளும், பல்வேறு பழக்க வழக்கப் பண்பாடு களும் ஆங்காங்கே அமைந்து விளங்கக்காண் கிருேம், ஆயினும், இப் பலதிற வேறுபாடுகளுக்கும் இடையே ஒரு பெரும் பொதுத் தன்மையும் விேடுருவி நின்று பொலிந்து திகழ்ந்து காண்ப்படு கிறது. இந்திய மக்களின் புறக்கோலங்களும் பிற வும் வேறுபட்டாலும், அவர்கள் அனேவருடைய உள்ளப்போக்கும் உணர்வும், பெரும்பாலும் ஒரே தன்மை உடையனவாக விளங்குகின்றன. இமயம் முதல் குமரி வரையிலுள்ள GTGTGITT மக்களும் பற்பல துறைகளில், மிகவும் வியக்கத் தக்க நிலேயில், ஒத்த மனப்பான்மையும் உணர் வும் உடையவராக இருக்கின்றனர்.
கடவுள் நம்பிக்கையிலும், விக்கிரக வழி பாடுகள் புரிவதிலும், பல்வேறு சடங்குகள் இயற்றுவதிலும் பாவம் புண் ணியம் ஊழ்வினே இறப்பு பிறப்பு மறுபிறப்பு சுவர்க்கம் நரகம் என் பன பற்றிய கொள்கைகளிலும், இந்திய மக்கள் அஃனவருக்குமிடையே ஒத்த கருத்தே நிலவி வரு கின்றது. இவைகள் யாவும் இந்திய மக்களின் அடிப்படைப் பொதுக் கருத்துக்களாக அமைந் திருக்கக் காண்கிறுேம் சார்வாகம் சமனம் பெளத்தம் சைவம் வைணவம் சாக்தம் சீக்கியம் முதலிய சமயங்களும், கேவலாத்துவிதம் விசிட் டாத்துவிதம் துவிதம் சுத்தாத்துவிதம் முதலிய எத்துனேயோ பற்பல தத்துவக்கொள்கைகளும், நமது இந்தியப் பெருநாட்டில் விளங்கி வழங்கி வரு கின்றன. ஆயினும், அவைகள் அனேத்தையும் தனக்குள் ஏற்றுத் தழுவிக்கொண்டு விளங்கி வரும் சிறந்த பொதுமைப் பெருநெறியே, இந்து சமயம் ஆகும் என நாம் சுருக்கமாகக் கூறலாம்.
冠タ682%7, /}ZA.. /ፆZO2/
பழமை நலம் :
ஐ லகில் நிலவி வரும் பல்வேறு மதங்களில் மிகவும் பழமையும் பெருமையும் வாய்ந்து திகழ் எது, நமது இந்து மதம், பிற சில சமயங்களேப் போல் நமது இந்து சமயமானது, ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்தில் குறிப்பிட்ட ஒருவரால் தோற்றுவிக் கப்பட்டதன்று. யூதமதம் (கி. மு. 1500-12001, ஷிண்டோ மதம் (கி. மு. 560), சொராஸ்ட்ர மதம் (கி.மு. 660), டாவோயிளம் (கி.மு. 0ே4), சமனம் (கி.மு. 599), பெளத்தம் (கி. மு. 580), கன்ஃபூசியம் (551), கிறித்துவம் (4 கி.பி.), இசுலாமியம் (570 கி. பி), சீக்கியம் (1469 கி. பி.) என்னும் மற்றைச் சமயங்கள், இன்ன காலத்தில் இன்னுரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டன என்றெல்லாம், வரலாற்று நூல்கள் சுறக் காண்
கின்ருேம்,
இவ்வாறு காவம் ஏதும் கூறுதற்கு இயலாத நியிேல் வரலாற்றுக் காலத்திற்கும் மிக முற்பட்டு, மிக்க பழமை வாய்ந்ததாக நமது இந்து சமயம் விளங்கி வருகின்றது. எகிப்து, மெக்சிகோ, பாபி லோனியா, அசீரியா, பினசியா, சிறிய ஆசியா, ரீேசு, உரோம் முதலிய நாடுகளில் ஒவ்வொரு காலத்தில் விளங்கியிருந்த, எத்தனேயோ பல மதங்கள் இருந்த இடமும் தெரியாமல் மருங்கற மாய்ந்தொழிந்தன. அவ்வாறு இன்றி, நம் முடைய இந்து சமயம் தொன்றுதொட்டு இன்று காறும் நின்று நிலவி வழங்கி வருகின்றது. பேரறி ஞர் பாலகங்காதர திலகர், பேராசிரியர் எர்மன் ஜேகோபி ஆகிய பெருமக்கள், வானநூற் குறிப்புக்கள் பலகொண்டு கணித்து, வேதகாலம் கி. மு. 4500-க்கு முற்பட்டது என்று வரையறை செய்துள்ளனர். இதனுல் இந்து மதத்தின் பழமை எத்தகையது என்று, யாவரும் இனிது உணரலாம். இத்தகைய சிறந்த தொன்மை
175
Page 270
புடைமை பற்றியே, இந்து மதத்தினைச் சநாதன தருமம்' (Perenial Religion) என்று நம் சான் ருேர்கள் போற்றி வந்துள்ளனர்.
"இந்து சமயம்" என்னும் சொல், நமது பழைய வேதம் உபநிடதம் ஆகமம் புராணம் முதலிய நூல்கள் எதிலும் காணப்படவில்லே என் றும், அஃது அண்மையிற் சில காலமாகவே வழங்கி வருகின்ற வேற்றுப் புலச்சொல் என்றும் ஒரு சிலர் கூறுவது உண்டு. அஃது ஒருவகையில் உண்மையேயாகுமாயினும், அது பற்றி ஏதும் குறையில்ஃப்,
'தொன்மையவாம் எனும் எவையும்
நன்ருகா இன்று தோன்றியன எனும் எவையும் திதாகா'
என நம் சைவசித்தாந்த சந்தான ஆசிரியர்களுள் ஒருவர் ஆகிய உமாபதிசிவம் கூறுவது இங்கு நாம் எண்ணிபுணர்தற்கு உரியது.
'கடிசொல் இல்ஃக்
காலத்துப் படினே"
என ஆசிரியர் தொல்காப்பியர் அருளிச் செய்தி ருத்தலும், இங்கு நாம் பெரிதும் சிந்திக்கத் 烹鹰Gr தாகும். இச்சொல் அண்மையது ஆயினும் குறிக்கும் பொருள் மிக்க தொன்மையுடையதே பாகும் என்பதில் ஐயமில்லே
பொருள் விளக்கம் :
பண்டைக் காலத்தில், பாரசிகர்கள் கிரேக் கர்கள் முதலிய பிற நாட்டு மக்கள், நம் பாரத நாட்டுச் சிந்து நதியையும், அத&னச் 平rf岛ā ĝ)an "I Luig55ĵan Liu La / LF (Indus, India, Hindu) இந்து என்று வழங்கி வந்தனர். அதுவே பின்னர்' பாரததேசம் முழுமைக்கும் அதன்கண் வாழும் மக்கள் தொகுதியினர்க்கும், அவர்களின் பழக்க வழக்கம் பண்பாடு சமயம் ஆகியவற்றிற்கும் நாளடைவில் வழங்குவதாயிற்று. முத வில் நிலப் பரப்பைக் குறிக்கும் பெயராகவே இருந்த இந்து என்னும் சொல், இன்று இந்தியா என் ap品売EL@rh エh Lエ7○ முழுவதற்கும் பொதுவாக உரிய சமயப் பண்பாட்டு நெறியினேக் குறிப்பதாக விளங்கி வருகின்றது. இச்சொல் அண்மைக் காலத்திலேயே பெருவழக்குப் பெற் றது எனினும், இதனுல் குறிக்கப்படும் சமயநெறி Ga, Taira Legist E55 gig, F. (The name is recent but the religion is ancient.)
(1) இனி "இந்து" என்னும் சொல், நம் முடைய பழைய வேதாகம உபநிடதங்கள் Աք:Կ
175
வியவற்றில் பாண்டும் வரப்பெ றவில்லேயாயினும், இன்று நம் பாரத தேசத்திலுள்ள சைவம் ேைன வம் சாக்தம் சமணம் பெளத்தம் வேதாந்தம் சித் தாந்தம் முதலிய பல்வேறு சமய நெறிகளேயும் ஒன்றுசேர்த்துத் தொகுத்துப் பொதுவாகக் குறிப் பிடுவதற்குரிய ஒரு தொகுதிப் பெயராக (collective noun), இந்து சமயம்" என்னும் சொல் பெரு வழக்கமாக நிலவி வருகின்றது.
"ஓர் உயிர் எந்தக் காரணத்தினுவாவது வருந்துவதாக இருந்தால், அதற்காக மிகவும் துக்கித்து, அவ்வுயிர்க்கு நேர்ந்த துன்பத்தைத் தனக்கு வந்ததாகக் கருதி, அதனே அகற்றுவதற்கு எவன் ஒருவன் பணிபுரிகின்ருனுே அவனே இந்து ஆவான்; அவனது சமயமே இந்து சமயம்' (இம். இம்சையில், து-துக்கிக்கின்றவன் இந்து) என்று இதற்குப் பெரியோர்கள் பொருள் சுறுவர்.
(2) இனி, இதற்கு வேருெரு பொருளும் பெரியவர்கள் கூறுவது உண்டு. 'சப்த கல்பதரு' என்னும் புகழ்பெற்ற வடமொழி இலக்கணநூல், 'ஏயம் நிந்தாதி இதி இந்து" எனக் கூறுகின்றது. அதன்படி "நினேவிலும் சொல்லிலும் செயலிலும் எத்தகைய இழிவும் பிழையும் நேராமல் கருத்த தாகப் புறக்கணித்து ஒழுகுபவன் எவனுே, அவன் இந்து அவனுடைய சமயமே இந்து சமயம்" என்பது மற்ருெரு வகை விளக்கம். இவ்விருவகைப் பொருள்களும், இந்து மதத்தைப் பின்பற்றி ஒழுகும் மக்களாகிய நாம் அனேவரும் கடைப் பிடிப்பதற்குரிய உயரிய சிறந்த குறிக்கோள்களே உணர்த்துவனவாகத் திகழ்கின்றன. ஆதலின் இப்பொருள் விளக்கங்கள் நாம் பெரிதும் போற்றிப் பாராட்டுவதற்குரியனவாகும்.
பிணக்கு அற்ற பெருஞ்சமயம் :
தமிழ்நாட்டில் தோன்றிய தத்துவ ஞானிகளில் தலைசிறந்த ஒருவரும், சிவஞான சித்தியார் என் ணும் செந்தமிழ்த் தத்துவப் பெருநூலே இயற்றி யருளியவரும் ஆகிய அருள்நந்தி சிவாசாரிய சுவாமிகள் (கி. பி. 13 நூற்.) சிறந்த சமயம் எது என்பது பற்றிப் பின்வருமாறு கூறுகின்ருர், "உல கத்திலுள்ள பல சமயங்களும், அவற்றிற்குரிய பல நூல்களும், தம்முள் ஒன்ருேடொன்று ஒவ்வா மல் மிகவும் மாறுபட்டனவாக உள்ளன. இவற் றுள் சிறந்த சமயம் யாது? சிறந்த பொருள் நூல் பாது? என்று நாம் ஆராய்ந்தால், எந்தச் சம யத்தையும் நூலேயும் இகழாமலும், இதுவே சிறந் தது அதுவே தாழ்ந்தது' என்னும் பூசல்கள் இன்றியும் பல்வேறு சமயங்களும் நூல்களும் கூறுகின்ற எல்லா
Page 271
உண்மைகளையும் ஏற்றபெற்றி இனிது உடன்பட்டுத் தழுவிக்கொண்டு அவைகள் அனைத்திற்கும் பொது வானதாய், அவற்றிற்கெல்லாம் ஒருபெரும் நிலக் களஞகத் திகழும் பரந்து விரிந்த மனப்பான்மை யுள்ள சமயமும் நூலுமே, உண்மையிலேயே சிறந்த ஒருபெரும் சமயமும் நூலும் ஆகும்" எனக்
குறிப்பிடுகின்ருர்,
'ஒது சமயங்கள்
பொருள் உணரும் நூல்கள் ஒன்ருேடொன்று ஒவ்வாமல் உளபலவும் இவற்றுள் பாது சமயம் பொருள்நூல்
யாது இங்குரி என்னில் இது ஆகும்; இது அல்லது
என்னும் பிணக்கது இன்றி, நீதியினுல் இவையெல்லாம்
ஒர் இடத்தே கான நின்றது யாதொரு சமயம்!
அது சமயம் பொருள் நூல்' என அவர் சைவ சித்தாந்தத்தின் சிறப்பைப் பற்றி விதந்து கூறியிருப்பது, இந்து சமயத்திற்கும்கூட ஒருவகையிற் பெரிதும் ஏற்புடைத்தொன்றே யாகும் எனலாம்.
சர் மானியர் வில்லியம்ஸ்
இவ்வுண்மையை நன்கினிது வலியுறுத்தி வற் புறுத்தும் முறையில், சர் மானியர் வில்லியம்ஸ் என்னும் மேலேநாட்டுப் பேரறிஞர், இந்து சமயம் பற்றிக் கூறியிருக்கும் பின்வரும் கருத்துக்கள் இங்கு நாம் அறிந்து இன்புறுதற்குரியன. இந்து சமயம், எல்லாச் சமயங்களிலும் உள்ள நல்ல கொள்கைகள் அனேத்தையும் ஏற்றுக்கொள்கின் றது. எந்த ஒரு சமயத்தையும் இகழ்ந்து புறக் கணிக்காமல், எல்லாவற்றையும் ஏற்றிபெற்றி உடன்பட்டுத் தழுவிக்கொள்கின்றது. மனித குலத்திற்கும், மனித இயற்கைக்கும், அனத்துல கிற்கும் உரிய இனிய சமயமாக அது திகழ் கின்றது. வேறு எந்த மதத்தின் வளர்ச்சியினேயும்
(1) "A Characteristic of Hinduism is its respec øne religion of humanity, of human nature gress of any other system. For it has no di embracing arms and even-widening fold. which is suited all minds. Its very strength of human character and human tendencies. the metaphysical philosopher, its practical a imagination, its quiescent and contemplative
தடுத்து எதிர்க்கும் இயல்பு அதன்கன் காணப்பட
ஏஃனய எல்லார் பேங்களையும், திதுே பரந்து விரிந்த பெருநோக்கினுல், தன்யால் ஏற்று இணேத்துத் தழுவிக்கொள்ளும் பெருமாட்சிமை உடையதாக இந்து சமயம் இலங்குகின்றது. அவ ரவர்களின் மனப்போக்கிற்கும் இயல்பிற்கும் ஏற்ப, அவரவர்க்குப் பொருந்திய நலங்களே விளேவிக்கும் திறனே, இந்து சமயம் உண்மையி லேயே பெற்று விளங்குகின்றது. மனித குலத்திற் கும் மனித மனப்போக்குக்கும் உரிய எத்தகைய வேறுபாடுகளுக்கும் இணங்கி, இசைந்து ஒத்துச் செல்லும் தன்மையில், இந்து சமயம் இணையற்ற தாகத் திகழ்கின்றது. இவ்வியல்பே அதன் வலிமைக்கும் வளர்ச்சிக்கும் காரணம் எனலாம். தத்துவ ஞானிகள், கவிஞர்கள், சிந்தனையாளர்கள், அமைதி விரும்புவோர், தனிமை நாடுவோர், உணர்ச்சிமிகுந்தோர், செயல்வகை விழைவோர் ஆகிய பலருக்கும், மனநிறைவு அளிக்கவல்ல தாக, இந்து சமயம் இனிய பற்பல சிறப்பியல்பு கஃளத் தன்னிடம் கொண்டுள்ளது." 1
அன்னே வசந்தை :
இவ்வாறே இங்கிலாந்தில் தோன்றியவரும், உலகப்புகழ் பெற்ற ஜார்ஜ் பெர்னர்ட் ஷா, சார்லஸ் பிராட்லா முதலியவர்களோடு நட்புரிமை கொண்டு பழகிய பெருநாவலரும், பல நூல்களின் ஆசிரியரும் ஆகிய திருமதி அன்ஃன வசந்தை sju hs3 LID J J Trĩ (Dr. Annie Besant) gyGarfarsi கூறியிருப்பதும், இங்கு தாம் அறிந்து பெரிதும் மகிழ்தற்குரியது. "கடந்த 40 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக, உலகின் பல்வேறு பெருமதங்களேயும் பற்றி ஆராய்ந்தறிந்த பிறகு, இந்து சமயம் என்னும் பெயரால் வழங்கி வருகின்ற சிறந்த சமயத்தைப் போன்று நிறைவுடையதும், அறி வார்ந்ததும், ஆராய்ச்சி அனுபவங்களில் மிக்கதும், உயிர்க்கு உய்வளிக்கக்கூடியதும் ஆகிய சிறந்த சமயம், வேறு பிறிது எதுவும் இல்லே என்று நான்
tivity and all-comprehensiveness. It claims to be the l, of the entire World. It cares not to oppose the prolifficulty in including all other religious with in its allAnd, in real truth, Hinduism has something to offer lies in its infinite adaptability to the infinite diversities It has its highly spiritual and abstract side suited to ind concrete side Suited to the man of poetic feeling and I side suited to the man of peace and lover of seclusion." 一岛*Mößr H值)
177
Page 272
உணருகின்றேன். அதனே எவ்வளவுக்கெவ்வளவு உணருகிருேமோ, அவ்வளவுக்கவ்வளவு அதனே நாம் நேசிப்போம்: எத்தனே அளவுக்கு நாம் அதனேப் புரிந்து நன்கு விளங்கிக்கோள்ளுகின் ருேமோ, அத்துனே அளவுக்கு அதனே நாம் பெரி தும் மதித்துப் போற்றி மகிழ்வோம்.'
சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ்
இந்து மதத்தின் பலதிறப் பெருஞ் சிறப்புக் களுள், அதன் தத்துவக் கொள்கைகளும் சிறந்த நூற்பெருக்கமும் குறிப்பிடத்தக்கனவாகும். "அறுவகைச் சமயங்கள்' என்னும் தொடர் தொன்று தொட்டு வழங்கி வருவது சமய தத்துவ நூலாசிரியர்கள், இவ் அறுவகைச் சம பங்கள் யாவை? என்பன குறித்துத் தத்தம் நூல் களில் பல்வேறு வகைகளில் குறிப்பிட்டுள்ளனர். எனினும் அறுவகைச் சமயங்கள் அல்லது "ரெட் தரிசனங்கள்" எனப்படும் நியாயம் வைசேடிகம் சாங்கியம் யோகம் மீமாம்சை வேதாந்தம் என் னும் ஆறுமே, ஏனேயவற்றைவிட மிகவும் பழமை வாய்ந்தனவாகும். இவைகளே விளக்கி முறையே அக்சுபாதர் கணுதர் கபிலர் பதஞ்சலி ஜைமினி வாதராயணர் என்னும் பெருமுனிவர்கள் நூல்கள் இயற்றியுள்ளனர்.
மிகப்பழைய காலத்திலேயே, நம் இந்திய நாடா எது கிரேக்கர் உரோமர் முதலிய மேலேநாட்டு மக்களுடன் வாணிகம் முதலிய தொடர்புகள் கொண்டிருந்தது. அதன் பயனுக இந்நாடுகள் இந்தியாவுடன் பல பொருள்களேக் கொண்டும் கொடுத்தும் கலந்து உறவாடி மகிழ்ந்தன. ஆதி வின், இந்திய நாட்டுத் தத்துவக் கொள்கைகளே
(2) "After a study of some forty years and I fecit; none so scientific, none so philosoph the manline Hinduismon. The ITmoTe yo LI kné understand it, the more deeply will you
(3) "Of the philosophical schools, it will bes gous to the Peripatetic; the second someti which the second is often distinguished b to the Italic; and the second of Pata Injali with Aristotle, Kanada with Thales, Jai: Phthogoras, and Patanjali with Zeno."
" According to Greek tradition, Thales, took journeys to Oriental countries in ol
TS
ஆராய்ந்துணர்ந்து வியந்து சர் வில்லியம் ஜோன்ஸ் என்னும் பேரறிஞர் "இந்தியத் தத்துவக் கொள் கைகளுள் நியாயம் "பெரியடெடிக் கொள்கை பையும், வைசேடிகம் "ஐயோனிக்" கொள்கை பையும், மீமாம்சம் "பிளேட்டோவின் கொள் சையையும், சாங்கியம் இட்டாலிக் கொள்கை யையும், யோசு தத்துவம் "ஸ்டாபிக் கொள்கை பையும் பெரிதும் ஒத்துள்ளன. இவ்வாற்ருல் கெளதமர் என்னும் அக்க பாதர் அரிஸ்டாட்டிலே பும், கணுதர் தேவ்ளையும் ஜைமினி சாக்ராசை யும், வியாசர் எனப்படும் வாதராயனர் பிளேட் டோவையும், கபிலர் பித்தாகரரையும், பதஞ்சலி ஜெனுேவையும் போன்றவர்களாகக் காணப்படு கின்றனர்" என்று ஆராய்ந்து ஒப்பிட்டுக் கூறி மகிழ்கின்ருர்". இங்ங்னமே மாக்சுமுல்லர், பெரிடேல்கீத், விண் டர்நிட்ஸ், கிரிஃபித், எட்வின் ஆர்குல்ட் வில்லியம் காரி, ஷோஃபனேர் ரோமைன் ரோலண்ட் முதலிய நூற்றுக்கினக் ான மேஃநாட்டு அறிஞர்கள் பலர், இந்து சமய நூல்களே ஆராய்ந்து வியந்து போற்றிப் பதிப்பித் திருக்கின்ருர்கள்.
விக்டர்கசின்
"இந்திய நாட்டின் கவிதை இலக்கியங்கள், தத்துவ நூல்கள் ஆகியவற்றை ஆராயும் பொழுது, அவைகளிற் பொதிந்துள்ள உண் மைகள் மிகவும் சிறப்புடையனவாகக் காணப்படு கின்றன. அவற்றின் உயரிய தத்துவக்கொள்கை நலங்களே நம்முடைய ஐரோப்பிய அறிவு நல ணுடன் ஒருங்கு வைத்து ஆராயும்போது நாம் மண்டியிட்டு வணங்கிப் பணிய வேண்டிய நிலே
more, of great religious of the World, I find none so perical, and none so spiritual as the great religion known by ow it, the more you will love it: the more you try to
will Luc ill."
Dr. - FIFI fél Etil II
ufficient here to remark that the first Nyaya seems analomes called Waisesika, to thic Ionic: the two Mima Insas, of y the name Vedanta, to the Platonic; the first Samkhya to the Stoic philosophy; so that Gautama corresponds mini with Socrates. Wyas; with Plate, Kapila with
—5ir ИУillierri Money.
Empedocles, Anaxagora, Democritus and others Linderrder to study philosophy."
—Prof. A. A., Marcador777 ell.
Page 273
இருக்கின்ருேம்" என்று விக்டர் கசின் என் னும் பேரறிஞர் விளம்புகின்ருர், !
மாக்சுமுல்லர் :
இங்ஙனமே மாக்சுமுல்லர் என்னும் பேரறிஞ ரும், "ஐரோப்பியர்கள் வெறும் கிரேக்க உரோம பூத தத்துவங்களே மட்டுமே படித்தால்போதாது. நம்முடைய அகவாழ்க்கை நிறைவானதாகவும், பல நலம் பொதிந்ததாகவும், உலகளாவி விரிந்த தாகவும், உண்மையிலேயே உயரிய மனித இயல் புடையதாகவும் அமைய வேண்டுமாயின் இந்தியத் தத்துவ நூல்களே நாம் படிக்க வேண்டுவது, மிக வும் இன்றியமையாததாகும். அது நம்முடைய குறைகளைப் போக்கித் திருத்திச் செம்மைப்படுத்த வல்லதாக உள்ளது' என்று கூறுகின்றர்." இவற் றினுலெல்லாம் இந்து சமயத்தின் சிறப்பு இனிது புனுெதல் காணலாம்.
உலகளாவிய இயல்பு :
இந்து சமயத்தின் உலகளாவிய இனிய நல்லியல்பு (The university), பெரிதும் வியந்து போற்றுதற்குரியதாகத் திகழ்கின்றது. இந்து சமயமும், அதன் பல்வகைப் பண்புநலங்களும், உலகின் பல பகுதிகளிலும் பரவியுள்ளன. சுமத் திரா (சுவர்ண்திபம்), ஜாவா (பவத்தீபம்), பாலி போர்னியோ, மலேயா, சயாம், கம்போடியா (காம்போஜம்), சம்பா, இந்தோனேஷியா, இந் தோசைனு, நடுஆசியா, திபெத்து, பர்மா, சிலோன், சைனு, கொரியா, ஜப்பான் முதலிய பல பகுதிகளிலும், இந்து மதத்தின் பண்பாடு களும், சாயல்களும் பரவிக் காணப்படுகின்றன. கிழக்காசிய நாடுகளில் தேவர்மன், குணவர்மன் உத்திரவர்மன், யசோவர்மன், சஞ்சயன், கெளஐரியன், அர்ச்சுனன், உக்கிரசேனன், சித் திரசேனன், பிரம்மதத்தன், இந்திராதித்தன்
(4) "When we read with attention, the poetical those of India, which are beginning to sprea truth so profound, and which make SLlich är c: European genius has sometimes Stopped, th: the East, and to see in this cradle of human
(5) "If I were to ask myšelffrolin what literature exclusively on the thoughts of Greeks and R that corrective which is most Wanited, in ordi hensive more universal, in fact more truly h and eternal life-again I should point to Inc.
முதலிய பல இந்து மதப் பெயர்கள் இன்றளவும் பெருக வழங்கப்பட்டு வருகின்றன.
ஜாவாவில் உள்ள போராபுதூர் புத்தர் கோயிலும், (கி. பி. 750-850) கம்போடியாவில் உள்ள அங்கோர்தாம் என்னும் சிவபிரான் கோபி sly h (5. L. 802-860), syri, Garfiguri என்னும் திருமால் கோயிலும் (கி.பி. 1110-1150). நமது தமிழக இந்துக் கோயிற் கட்டடக்கஜல. சிற்பக்கலைகளினுடைய வளர்ச்சியையும், சிறப் பையும், பரவலேயும் விளக்குவனவாக அமைந்து திகழ்கின்றது.
கம்போடியாவில் அங்கோர்ட்வா : வழங்கும் ஒரு பெருங்கோயில் திருமாலுக்கென அமைக்கப்பட்டுள்ளது. தன்கண் இராமா பணம், மகாபாரதம், அரிவம்சம் என்னும் நூல் களிலிருந்து பல அழகிய சிறந்த சிற்பக்காட்சிகள் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இராமன் மாயமாகிரப் பின்தொடர்தல், வாலி, சுக்ரிவப் போர், அசோக வனத்தில் சீதையின் சோகநிலை, கண்னபிரான் கோவர்த்தன மலேயைக் குடையாகப் பிடித்தல், சிவபிரான் காமதகனம் செய்தல், தேவர்கள் திருப்பாற்கடல் கடைதல் முதலிய காட்சிகள் மிக பெரிய அளவில் செதுக்கப்பெற்று இன்றளவும் உயிரோவியங்களாகத் திகழ்ந்து வருகின்றன.
ஈலியோடொரஸ்
மிகப் பழங்காலத்தில் வெளிநாட்டவர்களும் இந்திய நாட்டில் வந்து தங்கியிருந்து, இந்து மதத்தைத் தழுவிப் போற்றியுள்ளனர். இ Ըեք: 2ஆம் நூற்றண்டில் குவாலியர் மாநிலத்தில் பெஸ் நகர் என்னுமிடத்தில், பிராமி எழுத்துக்களில் நிறுவப் பெற்றுள்ள கல்வெட்டுத் திTண் ஒன்றில், "சுங்கவம்சத்து மன்னனுகிய பகபத்திரன் என்பவ னிேன் அரசவைத் அதுவஜேக் அந்தாங்கிதாஸ் என்
and philosophical movements of the East, above all di in Europe. We discover there so InānY Lruths, and 'ontrast with the meanness of the results at Which the it we are constrained to bend the knee before That gif
race the native land of the highest Philosophy."
- I'ictor Coirgirl we here in Europe, we who have been natured Elmost omans and of one scentic race the Jewish, may draw er to make our inner-life more perfect, more Comprelman, a life, not for this life Only, but a transfigured ii.""
= Mïïï MuJIeም
179
Page 274
லும் கிரேக்க மன்னவனுல் அனுப்பப்பெற்றவ இனும், டியோன் என்பவனின் புதல்வனும், தட்ச சீலத்தில் வாழ்பவனும், "பாகவதன்' எனப்படும் விஷ்ணு பக்தனும் ஆகிய ஈவியோடொரன் என்பவனுள், பரவாசுதேவன் எனப்படும் விஷ்ணு வுக்குரிய புனிதம் மிக்க பறவையாகிய கருடனின் வடிவத்தை உச்சியில் செதுக்கப் பெற்றுள்ள, இத் துணுனது நிறுவப் பெற்றது" என்று கானப்படு கிறது. இதனுல் ஏறத்தாழ 2200 ஆண்டுகளுக்கு முன்னரே கிரேக்கர் முதலிய பிறநாட்டவர்கள், இந்து மதத்தைத் தழுவியுள்ளனர் என்னும் சிறப்பு மிக்க செய்தி அறியப்படுதல் காணலாம்.
இராமாயணமும் இலியதமும்:
எகிப்து தேசத்தில், நமது இராமரின் திருப் பெயர் பெரிதும் பரவியிருந்ததாகத் தெரிகின் றது. அந்நாட்டின் வரலாற்று நூல்களில் முதலாம் இராமேசஸ், இரண்டாம் இராமேசஸ் என்னும் பெயர்கள் பல காணப்படுகின்றன. எகிப்து நாட்டிலுள்ள சகாரா என்னும் பாஃநிலப் பெயருக்கும், இராமாயணத்தில் வரும் பகீரத னின் முன்னுேர்கள் ஆகிய சகரர் என்பவர்களின் பெயருக்கும் இடையே, தொடர்பு இருப்பதாக அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர்.
கிரேக்க நாட்டின் இனேயற்ற பெருங்காப் பியம் ஆகிய இலியதம் (Iliad) என்னும் காப்பி பத்தின் கதையில் வரும் மாந்தர்களுக்கும் (Chartcters) இராமாயணம் என்னும் நம் நாட்டு இதி காசத்தில் வரும் மாந்தர்களுக்கும் இடையே, பலதிற ஒப்புமைத் தன்மைகள் காணப்படுகின் றன. இவ்விரு பெரு நூல்களுமே போர் நிகழ்ச்சி பபினே அடிப்படைப் பொருளாகக் கொண்டுள்ளன. இரண்டிலுமே ஒருவன் மனேவியை மற்ருெருவன் கவர்ந்துகொண்டு சென்றுவிடும் செய்தி சிறப் படுகின்றது.
கிரேக்க நாட்டின் இலியதம் என்னும் காவி பத்தில் வரும் மென்லஸ் (MEnglaப8) இராமன்; ஹெலன் (Helen) சிதை ஸ்பார்ட்டா நகர் (Sparta) அயோத்தி நகரம், இலங்கை Troy) அ கீ மெ ம் ன ன் (AgammேBOI) l, folgiri பெட்ராக்ளஸ் (Patruclus) இலக்குவன், நெஸ்ட் டார் (Nasto) ஜாம்பவான் யுனிஸிஸ் (UlyS$8ே)
(6) "The birth stories of Krishna and Jesus ha
borrowing. The similarities in the teachi Som: to think that Krishina and Christ Wert LWC Teligious of Buddhis In and Christianity tedly and instructive study. The study of Religion."
1SO
ஆஞ்சநேயன் ஹெக்டார் (Hector) இந்தி துெ என்று கூறலாம்படி, ஒரளவு ஒப்புமைத்தன்மை இவ்விருபெரு நூல்களிலும் அமைந்து கிடக்கின் றது. இன்னுேரனேய சான்றுகள் பலவும், இந்து மதத்தின் கருத்துக்கள், கதைகள், கொள்கைகள் உலகின் பல பகுதிகளிலும் சென்று பரவியிருந்த செய்தியின் துண்னிதின் எண் ணிைபுணரப் பயன் படும் இனிய அரிய சான்றுகள் ஆகும் எனலாம்.
கிருட்டினனும் கிறித்துவும்:
எத்துனேயோ ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிகழ்ந்த கண்ணபிரானின் திருவவதாரம் பற்றிய வரலாறும் மேலேநாடுகளிலும் மிகப் பழங் காலத்திலேயே பரவியிருந்ததாகத் தெரிகின்றது. கன்ன்பிரானின் வரலாற்றைப் போலவே, இயேசுநாதரின் பிறப்பைப் பற்றிய வரலாறும் அமைந்து காணப்படுகின்றது. இரண்டிற்கும் இடையே பெரிதும் ஒப்புமைத் தன்மை மிக்குத் திகழ்கின்றது.
இருவரும் இரவிலேயே பிறந்தனர். கண்ணன், கம்சன் பொருட்டு ஒளிந்து வளர்ந் தான், இயேசுநாதர், எரோது (Herod) என் னும் அரசனின் பொருட்டு அஞ்சி மறைத்து வளர்க்கப்பெற்றார். Fifi. போலவே, " ஏரோது அரசனும் தனது உயிர்ப்பாதுகாப்பின் பொருட்டுப் பல குழந்தைகளைக் கொல்வித்தான். கம்சனுக்குக் கண்ணபிரானின் அவதாரம் பற்றிய அறிவிப்பு முன்னரே நிகழ்ந்தது. அவ்வாறே, ஏரோது அரசனுக்கும் அசரீரியினுல் இயேசுநாத ரின் அவதாரச் செய்தி அறிவிக்கப் பெற்றது. கண்ணபிரான் சிறையிலே பிறந்தார். இயேசு தொழுவத்திலே பிறந்தார். இயேசுவை "நல்ல மேய்ப்பன்' (Good Shepherd) என்று போற்று வர். அவ்வாறே கண்ணபிரானும் ஆயர்பாடியில் இடையர்களில் ஒருவனுகப் பசுக்களே மேய்ப்பவ இணும் காப்பவனுமாகக் கோபாலன்" என்று பெயர் பெற்று விளங்கினுன் இயேசு மலைச் சொற் GLTUsa (Sernon on the Mount) (5:3; தினூர், கண்ணபிரான் குருசேர்த்திரத்தில் தேர்த் தட்டின்மீது இருந்து, பகவத்கீதை (Song Celestral) உபதேசம் புரிந்தார். இத்தகைய ஒப்புமைகள் பலவும் நாம் அறிந்துணர்ந்து மகிழ்தற்குரியன்.
ive a certain striking resemblances suggestive of mutual ngs of the Bhagawad Gita and the Gospels have led : one. A comparison of the lives of the founders of the , their scriptures and their ethical teachings is undoubthe ancestry of ideas is a fertile branch of comparative
-Dr. S. Radhakrisina
Page 275
அமெரிக்காவில் இந்து சமயம் :
'திருமாவின் சுர்மாவதாரப் படிமையினே கொண்ராகுவாவிலும், ஆதிசேடனின் கோயில் மெக்சிகோ நகரின் அருகிலும், வாமனன் இந்தி ரன் ஆகியோர் படிமங்களே மெக்சிகோ நகரின் தேசியக் காட்சிச் சாலேயிலும் இன்றும் ILITF1 (IL காணலாம். பெருவிய நாட்டுக் கவிதை நூல்கள் ஒவ்வொரு பக்கத்திலும் இராமாயணம் மகா பாரதம் ஆகியவற்றின் இலச்சினேகள் காணப்படு கின்றன. மெக்சிகோ, குவாதமாலா, பெரு, பொலிவியா, ஒண்டுரஸ் முதலிய அமெரிக்க நாட் டுப் பகுதிகளில், சிவபிரான் திருமால் விநாயகர் வாமனர் இந்திரன் சூரியன் அனுமன் முதலிய தெய்வங்கள் வழிபடப் பெற்றன. நடுஅமெரிக்கா விலும், தென்னமெரிக்காவிலும் இத்தெய்வங்கள் வழிபடப் பெற்றன" என்று சமன்வால் என்னும் ஆராய்ச்சிப் பேரறிஞர் சுறுகின்ருர்"
இந்தியாவில் மட்டுமேயன்றி, இலங்கை, பர்மா, மலேயா, சயாம்,தாய்லாந்து, இந்தோனே ஷியா, அன்னும், திபேத், சைணு முதலிய பிற நாடுகளிலும், இராமாயண வரலாறுகள், இலக் கியங்களிலும் சிற்பங்களிலும் ஒவியங்களிலும் நாடகங்களிலும் பல வகை விழாக்களிலும் பரவி விரவிப் படர்ந்து வளர்ந்துள்ளன. சயாம், தாய்லாந்து ஆகிய நாடுகளின் அரசர்கள் சிலரின் பெயர் ஈறுகள், இராமர் என்று உள்ளன. ஜாவாத் தீவின் தலேநகரப் பெயராகிய ஐகர்த்தா என்பது அயோத்தியா என்பதன்திரிபேயாகும்.
ஜாவாத் தீவிலுள்ள பெரம்பானான் தொகுதிக் கோயில்களில், இராமாயண வரலாறு முழுவதும், கண் கவரும் வனப்புமிக்க சிறந்த புடைப்புச் சிற்பங்களாக, ஏராளமாக மிகப்பெரிய அளவில் செதுக்கிப்பட்டுள்ளன. அவைகள் "கல் லும் சொல்லாதோ கவி' என்பதற்கு ஏற்பக் கல்வில் அமைந்த அழகிய பெருங்காவியங்களாக விளங்குகின்றன.
இராமபிரான் ஜாவாத் தீவின் தேசியத்
தலைவராக மதிக்கப்படுகின்ருர், சயாமிலுள்ள லோப்பரி என்னும் தலேநகரின் பெயர் லவரி
(7) : Every page of Peruvian poetry bears the im
Ganesha, Indra, the Sun, Hanuman, Wishnu some of the Hindu Gods worshipped in Ce research, I can now claim to have proved in stones in every corner of America speak of
என்பதன் சிதைவேயாகும். ஜாவாவின் நடுவில் ஒடும் ஓர் ஆற்றுக்குச் சேரபா எனப் பெயர் வழங்குகின்றது. அது கோசல நாட்டில் ஓடிய சரபு என்னும் நதியினது பெயரைத் தழுவியதே யாகும். பாங்காக் என்னுமிடத்திலுள்ள ஒரு கோயிலில் இராமாயன வரலாறு முழுவதும் வெள்ளித் தகடுகளில் செதுக்கப்பெற்றுப் பதிக் கப்பெற்றுள்ளது.
கம்போடிய அரசர்சள் தம்மைச் சூரிய வம் சத்தில், இட்சுவாகு குலத்தில் உதித்த, இராம பிரானின் வழிவந்தவர்களாகக் கூறிக்கொள்ளு கின்றனர். கம்போடிய நாட்டில் அங்கோர்ராம் என்னும் தலைநகரில் ஆண்டு வந்த யசோவர்மன் என்னும் அரசன் (கி. பி. 980-910), இராம பிராஃனப் போன்றவன் என்று புகழப்படுகின்ருன். பபுவா எனத் தற்போது வழங்கும் ஏப சிருங்க கிரி என்னும் நகரில் உள்ள கோயிலில், இராமாயணச் சிற்பங்கள் மிகுதியாக உள்ளன. கம்போடியா வில் அங்க்ோர்வாட் என்னும் இடத்திலுள்ள விஷ்ணுகோயிலிலும், இராமாயணச் சிற்பர் பற்பல காணப்படுகின்றன.
சம்பா என வழங்கும் தெற்கு அன்னும் நாட்டிலும், இராமாயணக் கதை பெருக வழங்கி வருகின்றது. அந்நாட்டு மக்கள், தங்களே இராம பிரானின் வானரசேனேகளினது சந்ததியில் வந்த வர்கள் என்று பெருமையுடன் கூறிக்கொள்ளு கின்றனர். இங்ஙனமே திபெத்து மக்களும் தங் களேக் குறிப்பிட்டுக்கொள்ளுகின்றனர். சீனுவில், லங்காவதார சூத்திரம், தசரத ஜாதகம் என்னும் புத்தநூல்களால் இராமாயணம் பெரிதும் பரவி L1 -
இங்ஙனம் கிழக்கு ஆசிய நாடுகளில் மட்டு மன்றி, மேலே ஐரோப்பிய நாடுகளிலும்கூட, இராமாயணம் பெரிதும் பரவி வருகின்றது. irrigugpiari (Max Mueller), Sr., (A.B. Keith), infrail sysi (A.A. Macdonnell), clai Li Silsit (Winternitz), -g, it is sit of (Hopkins), Gigi, கோபி (Jacobi) முதலிய அறிஞர்கள் பற் பலர், இராமாயணத்தினே ஐரோப்பிய மொழி
prints of Ramayana and Maha Bharatha. . . . Shiva, and his tortoise-incaTination (Ku Tma Avatar), WeTe ntral and South America.... After 17 years of by theory of Hindu Colonisation of America. The
Hindւ influences."
- CYTri Trill – Hiriadur America
181
Page 276
களில் மொழி பெயர்த்து இயற்றியுள்ளனர். அண் மையில் ரஷிய நாட்டிலும், இராமாயணம் மொழி பெயர்க்கப்பட்டுள்ளது. எகிப்து நாட்டிலும், மெக்சிகோ, பெரு முதலிய அமெரிக்க நாட்டின் பகுதிகளிலும் இராமாயணம் மிகப் பழங்காலத் திலேயே பரவியிருந்ததற்குச் சரித்திரச் சான்றுகள் காணப்படுகின்றன.
இந்து சமயக் கடவுளர்க்கும், கிரேக்க உரோமக் கடவுளர்க்கும் இடையே பலதிற ஒப்பு மைகள் காணப்படுகின்றன. இந்திரன் ஜூபிடர், சிவபிரான் ஜீயஸ், பார்வதி ஜூனுே, கிருஷ்ணன் அப்போல்லோ, இலட்சுமி கெரெஸ், பிருதிவி கிருபலே, வருணன் நெப்ட்யூன் (யுரேனஸ்), சரசு வதி மினர்வா, கார்த்திகேயன் (முருகன்) மார்ஸ், இயமன் ப்ளூட்டோ (மினுேஸ்), குபேரன் புளுட் டஸ், விசுவகர்மன் வல்கன், மன்மதன் கியூபிட், இரதி வீனஸ், நாரதர் மெர்க்குரி, ஆஞ்சநேயர் பான், உணவு ஈயோஸ், அருணன் அரோரா, வாயுதேவன் எயோலஸ், கணேசர் ஜேனஸ், அசு வினி குமாரர் டயோஸ்கரி (கேஸ்டர், பொல் இக்ஸ்) என்று முறையே இனத்துச் சொல்வதற்கு ஏற்ற வகையில், இந்து சமயக் #, LG, G77 riĉigji) ஏனேய கிரேக்க உரோமக் கடவுளர்க்கும் பலவகை ஒப்புமைத் தன்மைகள் இருப்பதாக சர் மானியர் வில்லியம்ஸ் (1819-1899) என்னும் ஆங்கிலேய அறிஞர் குறிப்பிட்டுள்ளார்.
உலகின் பல பகுதிகளில் சிவலிங்கங்கள் :
நமது இந்திய நாட்டிலும், குறிப்பாக, இந்து சமயத்திலும், சிறப்பாகப் போற்றி வழிபடப் பெறும் தெய்வத் திருவுருவங்கள் அல்லது அடை யாளங்களில், சிவலிங்கத் திருவுருவம் மிக்க சிறப் புடைய ஒன்ருகும். இமயம் முதல் குமரி வரை யிலுள்ள் என் னிறந்த எத்தனேயோ பல தலங் களிலும் கோயில்களிலும் சிவலிங்கத் திருவுரு வங்கள் சிறப்புற நிறுவப்பட்டு, தொன்னெடுங் காலம் முதல் இன்றளவும், இந்தியத் துனேக்கண்
(8) " The practice of Linga-worship was so g
habitable globe, for it flourished for man Lily. It silis invigour in India and man discovery by the Spaniards, being regarde by religion. The culture was associated W
CITTC bling to unan."
182
டம் முழுவதிலுமே, பலகோடிக்கணக்கான மக் களால் போற்றி வணங்கப்பட்டு வருகின்றன.
சிவலிங்கத் திருவுருவின் பழ ைம யும் பெருமையும் எல்லேயற்றன. மொகஞ்சதாரோ, ஆரப்பா முதலிய இடங்களில் நிகழ்ந்த அகழ்வு ஆராய்ச்சிகளில், மிகப் பல சிவலிங்கத் திருவுரு வங்கள் கண்டெடுக்கப் பெற்றுள்ளன. சிவலிங்கத் திருவுருவங்களும் சிவலிங்க வழிபாடும் இந்திய நாட்டில் மட்டுமேயன்றி, எகிப்து சிரியா பார சீகம் சிறிய ஆசியா கிரிசு இத்தாலி ஆஃப்பிரிக்கா அமெரிக்கா திபெத்து சீனு ஜப்பான் சைபீரியா சுமத்திரா ஜாவா போர்னியோ ஆஸ்திரேலியா முதலிய, உலகின் பல பகுதிகளிலும் ஒரு காலத் தில் பெரிதும் பரவியிருந்தது". இதனே எச்.எம். வெஸ்ட்ராப், இ. பி. டெய்லர் ஆலன் கிராண்ட் முதலிய மேலேநாட்டு அறிஞர்கள் தத்தம் நூல் களில் ஆராய்ந்து விளக்கியுள்ளனர்.
(Uബങ്ങ്
இந்து சமயத்தின் பலவகையான சிறப்புக் களேயும் இயல்புகளேயும் ஆராய்ந்து அறிந்து கொள்ளுதற்கு அதன் கோயில்கள் (Temples), அருளாளர்கள் (Saints), சாத்திரங்கள் (Scriptures) STSii Ligit பெரிதும் துண்செய்யும். இம் மூன்றுமே எண்ணற்றனவாய் எல்லேயின்றி விரிந்து பரந்து விளங்குகின்றன. இந்து சமயக் கோயில் களேயும் ஞானிகளேயும் சாத்திரங்களேயும் பற்றி நாம் அறிந்துகொள்ளுதற்குரிய, எத்தனேயோ பல அரிய பெரிய செய்திகள், எல்லேயில்லனவாய் விளங்குகின்றன. இவைகளேயெல்லாம் ஆராய்ந்து உணருந்தோறும், இந்து சமயமானது விரிந்து பரந்த பெருநோக்குடையது என்பதும், உலகளா விய பெருந்தகைமை சான்ற உயர்ந்த சமயம் என் பதும், நாடு மொழி இனம் நிறம் முதலிய வேற் றுமைகளேயெல்லாம் கடந்து விளங்கும் மாட்சி மையுடையது என்பதும், பிறவும் தெளியலாம்.
eneral as to have spread itself over a large part of the ages in Egypt, Syria, Persia, Asia-Minor, Greece and y parts of Africa and was even found in America on its i as the most sacred object of Worship and consecrated ith the very idea and sentiment which was regarded as
f.
Page 277
பகவத் ராமானுஜர்
Page 278
Page 279
இந்து மதத்தின் சிறப்பியல்புகள் ப,ை யோகம் என்னும் முறையைச் சொல்லும் சிறப்பு இந்த மதத்துக்கு உண்டு. இராஜயோகம், ஹடயோகம் என்று வழங்கும் யோகமுறைகள் இந்த நாட்டிற்கே உரியன். இதை அயல் நாட்டாரும் கற்றுப் பயின்று வருகிருர்கள்.
மற்ருெரு சிறப்பியல்பு ஜீவன் முக்தி என்பது. ஆன்மா உடம்புடன் இருக்கும்போது ஜீவன் என்ற பெயருடையதாக இருக்கிறது. உடம்பில் ஆன்மா இருக்கும்போதே பேரின்ப அனுபவத்தைப் பெறுவது ஜீவன் முக்தி. எல்லாச் சமயங்களும் இறுதியாகக் கடவுளே அடைந்து பேரின்பப் பெருவாழ்வை அடை வதைக் கூறுகின்றன. இறந்த பிறகு அடையும் நிக் அது. இந்து மதமோ, இந்த உடம்பில் இருக்கும்போதே ஆன்மா அந்த இன்பத்தை அடையும் நெறியைச் சொல்கிறது.
“இத்தேகமொடு காண்பனுே' என்ற தாயுமானவர் வாக்கில் இந்த உண்மையைக் காண்கிருேம்.
" நன்ருப் ஞானம் கடந்துபோய்
நல்இந் திரியம் எல்லாம்நீத்து ஒன்ருய்க் கிடந்த அரும்பெரும்பாழ்
உவப்பில் அதனே உணர்ந்துணர்ந்து சென்ருங் கின்பத் துன்பங்கள்
செற்றுக் கஃாந்து பசை அற்ருல் அன்றே அப்போ தேவீடு
அதுவே வீடு விடாமே"
என்று நம்மாழ்வாரும் இந்நிைேயக் கூறுகிருர், பற்றுக்களெல்லாம் அற்றபோது இந்த அனுபவம் கிடைக்கும். "அற்றது பற்றெனில் உற்றது விடு" என்பதும் இதையே குறிக்கிறது.
இவ்வாறு இந்த உடம்புடன் வாழும்போதே, பழுத்த புரியம்பழத்தைப் போலப் பற்றெல்லாம் நீங்கி நிற்கும்போது பேரின்பத்தை நுகரலாம் என்பதை இந்து மதம் சொல்வது அதன் சிறப்பியல்பு களில் ஒன்று.
몸 蔷
இனி, மற்ருென்றைப் பார்க்கலாம் : கடவுளே வணங்கி வழிபடுபவர்கள் பல மூர்த்திகளே வழிபடு கிருச்கள். இந்த உபாசன முறையை வகைப் படுத்தி ஆறு என்று அமைத்தார் சங்கராச்சாரியார். அவை காண்பத்தியம், கெளமாரம், செளரம், வைஷ் எணவம், சாக்தம், சைவம் என்பன. கடவுளுக்கு வடிவங்கள் பல ஆஞலும் அவர் ஒருவரே என்பதை இந்து மதம் வற்புறுத்துகிறது. "எகம் எத் விப்ரா பஹாதா வதந்தி' என்பதும், "ஒன்றே குலம் ஒருவனே தேவனும் " என்னும் திருமூலர் திரு மந்திரமும் இதையே காட்டுகின்றன.
கடவுள் நாமமும் உருவமும் அற்றவர். இந்து மதம் அல்லாத வேறுபல சமயங்கள் கடவுள் உருவம் இல்லாதவர் என்று சொல்லி, அவருக்கு வடிவம் அமைத்து வழிபடுவதை ஏற்றுக்கொள்வ தில்.ே இந்து மதமும் இயல்பாகக் கடவுளுக்குப் பெயரோ வடிவமோ இல்லேயென்பதை ஒப்புக்கொள் கிறது. ஆணுல் பக்தர்களுக்குத் தியானம் செய்யும் பொருட்டுப் பெயரையும் வடிவத்தையும் எடுத்துக் கொள்வான் என்று இந்து சமயம் சொல்கிறது.
மனம் ஏதேனும் உருவம் இருந்தால்தான் அதைப் பற்றிக்கொள்ளும். பஞ்ச பூதங்களில் ஒன்ருகிய நெருப்பைத் தனியே நாம் பார்க்க முடியாது. ஏதேனும் கட்டையையோ திரியையோ பற்றிக்கொண்டால்தான் அதைப் பார்க்கமுடியும்.
183
Page 280
ஐந்து பூதங்களில் ஒன்ருகிய தீயையே பற்றுக் கோடு இஸ்லாமல் பார்க்க முடியாது என்ருஸ், யாவும் கடந்த பெருஞ் சோதியாகிய இறைவனே எப்படிக் காணமுடியும்? அவனே அறிந்து போற்ருவிட்டால் பேரின்பம் பெற முடியாது. அவனுே பொறிபுன்ை களுக்கு எட்டாமல் அப்பால் நிற்கிறவன். அப்படி யானுல் இறைவனுடன் எவ்வாறு நாம் தொடர்பு கொள்ள முடியும் ? இறைவனே கருங்ணயிகுல் வடிவம் எடுத்துக்கொள்கிருன் மக்களின் மனத்திலே புகுவதற்காகவே அதை எடுத்துக்கொள்கிருன். அப்படியானுல் அவன் ஒரு குறிப்பிட்ட வடிவத்தை மட்டும் எடுத்துக்கொண்டு வரலாமே ! பல வடிவங் களே மேற்கொள்வதனுல் குழப்பம் அல்லவா உண்டாகும் ? இவ்வாறு சில கேள்விகள் எழலாம்.
மனிதன் தான் நுகரும் பொருள்களே வெவ் வேறு வகையில் நுகர்கிருன், அவனுடைய உணவில் பல வகைகள் இருக்கின்றன. அவனுடைய உடை களிலும் பல வகைகள் உண்டு. அவன் வாழும் வீடுகளும் பலவகைகளாக உள்ளன. ஒரேமாதிரி உணவு, ஒரேமாதிரி உடை, ஒரேமாதிரி வீடு என்று இருந்தால் மனிதனுக்கு இனிமை உண்டாவது இல்லே. பல்வகையாக இருப்பதே வாழ்வில் சுவை உண்டாக்குகிறது. அதனுள் பலவகை வடிவங்களே வழிபடுவதனுல் மேலும் மேலும் பக்தி பெருகுமே பன்றிக் குறைவதில்.ே
ஆண்டவன் தன் வடிவத்தைக் காட்டுவது அன்பர்கள் அதைப் பற்றிக்கொண்டு தியானம் செய்து உய்யவேண்டும் என்பதற்காகத்தான். மக்கள் பலவகை மனுேபாவங்களே உடையவர்களாக இருக்கிருர்கள். லோகோ பின்ன ருசி என்றபடி ஒவ்வொருவருக்கு ஒவ்வொரு வடிவத்தில் FELJ TE உண்டாகிறது.
ஞானியர் இறைவனேத் தியானம் செய்து அவன் சுடருருவைத் தம்முள்ளே தரிசிக்கிருர்கள். அந்த உருவத்தைப் பிறரும் காணவேண்டுமென்று அவர்கள் விரும்புகிருர்கள். ஆனுள் அதை உள்ளே காணுவதற்குரிய பக்குவம் எல்லோருக்கும் இருப்பு தில்லே. ஆதலால் தாம் கண்ட உருவங்களுக்கு வடிவமைத்துத் தந்து நம்மை வழிபடும்படி செய் கிருர்கள். தம் உள்ளத்தில் கண்ட வடிவத்தை வெளிப்படையாக நாம் தரிசிக்கும்படி விக்கிரகங் களாக வடித்துத் தருகிருர்கள். அவ்வாறு செய் வதற்கு ஆகமங்கள் வழிகாட்டுகின்றன. அகத்தே கண்டதை ஒரு வாறு புறத்தே அமைத்து
184
அவர்கள் காட்டுகிருர்கள். நாம் புறத்தே கண்ட அந்த வடிவத்தை அகத்திலும் தியானித்துப் பயிற்சி செய்ய வேண்டும். அப்போது புறத்தே கண்ட அந்த உருவம் தேசு பெற்றுத் தோன்றும், 5 LET மிடும், நம்மோடு பேசும். இந்த உள்ளுணர் வாகிய ஆனந்தத்தைப் பெற்றவர்கள் பலர்.
"என்னுள்ளே தேடிக் கண்டுகொண்டேன்"
என்று ஆப்பர் பாடுகிருர்,
' போக்கும் வரவும் இரவும் பகலும் புறம்பும்
உள்ளும் வாக்கும் மனமும் வடிவும் இல்லாதொன்று
வந்து வந்து தாக்கும் மனுேலபம் தானே தரும் : என்னேத்
தன்வசத்தே ஆக்கும் அறுமுக வாசொல் லொணுதிந்த
ஆனந்தமே " என்ற அருணகிரியார் திருவாக்கில் இந்த அனுபவத் தைப் பார்க்கலாம்.
இவ்வாறு உள்முகத்தே வைத்துத் தியா னிக்கவே கடவுள் பல உருவங்களே எடுக்கிருர், ஒவ்வொருவர் மனமும் ஒவ்வொரு வகையில் இருப் பதால் இறைவன் பலபல வடிவங்களே எடுக்கிருன். ஏதேனும் ஒன்றில் மனிதன் மனம் ஈடுபடவேண்டு மென்பதே அவன் திருவுள்ளம்.
தேங்காய், பழம், கற்பூரம், சாம்பிராணி முதலிய பண்டங்களேக் கோவிலுக்கு அருகில் விற் கிருர்கள். நவதானியக் கடையில் பலவகைத் தானி பங்களேயும் பெறலாம். ஜவுளிக் கடையில் பல வகை பான ஆடைகளேப் பெறலாம். இப்படியே வெவ் வேறு வகையான பண்டங்களே விற்கும் பல்வேறு கடைகள் உள்ளன. எல்லாப் பண்டங்களேயும் ஒரே கடையில் பெறுவதானுல் எவ்வளவு நன்ருக இருக்கும் ! அப்படியும் சில கடைகள் உண்டு. அவற்றை உயர்ந்த கடை (Super Market) என்று சொல்கிருர்கள். பலவகைப் பண்டங்களேயும் தரும் கடை உயர்ந்த கடையாகுமானுல், பலவகை மனுே பாவங்களேயுடையவர்களுக்கும் ஏற்ற வகையில் பல வகையான வடிவங்கள் இறைவனுக்குரியவை என்று சொல்லும் இந்து மதம் மிகச்சிறந்த மதம் (Super Teligion) என்று சொல்லலாம் அல்லவா ?
கிராமத்தில் உள்ள ஒரு பணக்காரக் குடும் பத்துப் பின்ளேகள் வெவ்வேறு ஊர்களில் வெவ்வேறு
Page 281
கல்லூரிகளில் 나 க்கிருர்கள். விடுமுறையில் யாவரும் ஊருக்கு வருகிருர்கள். தாம் உண்ணும் உணவு விடுதிகளில் தம் விருப்பத்துக்கு ஏற்ற வகையில் சிற்றுண்டிகளேப் பெற முடியாமல் எங்கிய அவர்கள் ஊருக்கு வந்தவுடன் ஆளுக்கு ஒரு சிற்றுண்டி வேண்டுமென்று அன்னேயிடம் சொல்கிருர்கள். அன்னே செல்வமுடையவளாதலாலும், தன் பிள்ளே களுக்கு வேண்டியதைச் செய்து தரும் அன்பு உடைய வளாதலாலும், அந்தப் பிள்ளேகளுக்கு வேண்டிய வற்றையெல்லாம் செய்து தருவதோடு, அவற்றிற்கு மேலும் சில சுவையான சிற்றுண்டிகளேச் செய்து தருகிருள். இது அவளுடைய வளவாழ்வையும் தன் மக்களிடம் உள்ள அன்பையும் காட்டுகிறது. ஏதேனும் ஒன்றைச் செய்து, இதைத்தான் யாவரும் உண்ணவேண்டும் என்று சொல்லமாட்டாள். வறுமை யுடையவர்களே அப்படிச் சொல்வார்கள்.
அவ்வாறு வளம் பெற்ற இந்து மதம் வெவ் வேறுவகையான மூர்த்திகளேக் காட்டி, எப்படியாவது மக்கள் உய்யவேண்டும் என்று எண்ணும் வகையில் அமைந்திருக்கிறது. இதைச் சிறப்பான மதம், எல்லாவகையான மன இயல்புடையவர்களுக்கும் ஏற்ப வழிகாட்டும் மதம் என்ருல் பிழை உண்டா ?
இவ்வாறுள்ள மூர்த்தி பேதங்களே வழிபடலாம் என்று சுருதி சொல்கிறது. மேலே சொன்ன காரணங்கள் யுக்திக்குப் பொருத்தமாக உள்ளன. சுருதி, யுக்தி, அனுபவம் என்று மூன்றைச் சொல் வதுண்டு. சுருதியாலும், யுக்தியாலும் பல வடிவங் களே வழிபடுவது நடைமுறைக்கு ஏற்றது என்பதை உணர்ந்தோம். அனுபவத்தில் அது சாத்திய மானதா என்று பார்க்கவேண்டும்.
இந்த மூர்த்திகளே வழிபட்டுப் பேரின்ப வாழ் வைப் பெற்றவர்கள் இந்த நாட்டில் உண்டு. சிவ பெருமானே வழிபட்டுப் பேரின்ப வாழ்வு பெற்றவர் கள் நாயன்மார்கள். திருமாலே வழிபட்டு உய்தி பெற்றவர்கள் ஆழ்வார்கள். அம்பிகையை உபாசனே செய்து நலம் பெற்றவர்கள் இராமகிருஷ்ணபரம ஹம்னர், அபிராமிபட்டர் முதலியோர். முருகப் பெருமானே வழிபட்டு இன்பம் பெற்றவர்கள் அருண கிரிநாதர், பாம்பன் சுவாமிகள் முதலியோர்.
- - 르
இவ்வாறே ஒவ்வொரு மூர்த்தியையும் வழிபட்டவர் கள் பலர். ஆகவே பல உருவ வழிபாடு அனுபவத் துக்கும் துணே செய்கிறது என்பதைத் தெரிந்து
கொள்ளலாம்.
ஒருவனே பல வடிவங்களேயும் வழிபடலாமா என்ற கேள்வி எழலாம். எந்த வடிவத்தில் தன் மனம் ஈடுபடுகிறதோ அதைப் பற்றிக்கொண்டு தியானம் செய்யவேண்டும். இதனுல் மற்ற வடிவங்களேப் புறக் கணிக்கவேண்டும் என்பதன்று. கற்புடைய மங்கை ஒருத்தி புறத்தே அண்ணன், தம்பி, தந்தை, பிற உறவினர் ஆகியவர்களோடு பேசிச் சிரித்துப் பழகினுலும், இன்பத்தை விழையும்போது தனிமை பில் தன் கணவனுேடு இணேகிருள். அவ்வாறே எல்லா மூர்த்திகளேயும் வணங்கினுலும் தனக்கு விருப்பமான மூர்த்தியை உண்முகத்தே தியானித்து வரவேண்டும் விதியில் உள்ள விடுக ளெல்லாம் நன்ருக இருந்தாலும், தன் உறவினர் வாழும் வீடுகளுக்கு ஒருவன் அவ்வப்போது சென்று வந்தாலும், அவன் தன் வீட்டுக்கு வந்தே உண்ணுகிருன், உறங்குகிருன். அவ்வாறே எல்லா மூர்த்திகளேயும் வேறுபாடின்றித் தரிசித்தாதும், தன்னுடைய உபாசஞ மூர்த்தியை உள்ளத்தே வைத்துத் தியானம் செய்வதே அநு பவத்தைப் பெறுவதற்குரிய வழி.
வேற்றுமையில் ஒற்றுமையைக் ETE"Gшћ இந்தச் சிறப்பியல்பு இந்து மதத்துக்கு உரியது.
பல கிளேகளும் வளரும் தன்மை உடைய மரத்தை பெரியதாகக் கருதுகிருேம், அது "ஆட் பெரும் படையொடு மன்னர்க்கு இருக்க நிழல் தரு கிறது. அத்தகையதே இந்து மதம். அதிகாரமோ, விளம்பரமோஇல்லாமல் இத்தமதத்தின் பெருமையை உணர்ந்து அமெரிக்கர்களும் வேறு நாட்டவர்களும் இதை விரும்புகிருர்கள். உண்மையன் மதிப்பு இருப்பதால் அதைப் பலரும் விரும்புவது இயற்கை.
இதுவரைக்கும் கூறியவற்ருள், இந்து மதம் ஜீவன் முக்தியை அடைய வழிகாட்டுவது என்பதும், எப்படியேனும் மனிதன் தன் மன இயல்புக்கு ஏற்ற வடிவத்தைத் தியானித்து உய்யவேண்டுமென்று கருதிப் பல மூர்த்தி வழிபாட்டை வகுத்திருக்கிறது என்பதும் புலணுகும்,
*E==
Page 282
யாவும் ஒரே பரம்பொழு ஞானத்தின்மீது உன் கர்மங் அக்கருமத்தில் அடக்கம், அ என்பனவாகிய பக்தியம்சங் செய், வெறும் பக்தி எந்த அடித்துச் செல்லப்படுமாதல் ஞானத்தின் கனத்தை நிை ஞானம் இதயத்தை வற ୬୩୬ அனுதாபத்தால் கர்மம் என்பதோ கைக்கு ஒரு உனக்கு என ஏற்பட்ட வா! நிமிடத்தையும் நீ புனிதப்ப கிறது.
நளின் தோற்றம் என்ற களே அமைத்துக்கொள். புன்பு அருள், அஹிம்சை களேத் ததும்பி இருக்கச்
உணர்ச்சிக் காற்ருலும் ால், அந்தப் பக்தியில் றத்துக்கொள். வெறும் ட்சியாக்கும். பக்தியே
மென்மையாக்குகிறது.
வேலேயைக் கொடுத்து நக்கையின் ஒவ்வொரு டுத்திக்கொள்ளச் செய்
- சாயிபாபா
স্বােট
Page 283
திருமால் திருநெறி" என்னும் தலேப்பு, திருமால் அருளும் திருநெறி என்றும், திருமாஃ) அருளும் திருநெறி என்றும் பொருள்தரும். திருமால் திருநெறி, பூநிவைணவ சமயம் என்றும் வழங்கப்படுகின்றது. திருமால்த் தலவராகக் கொண்ட திருநெறியே பூரீவைணவ சமயம்,
திருமால் திருநெறியில் தலேயாய கொள்கை அத்துவத்தியம் எனப்படும் முப்பொருள் உண்மை பாகும், அதாவது இப்பிரபஞ்சம் மூன்று பொருள் கனால் இயன்றது என்பது, இம்முப்பொருள்களின் இயக்கமே பிரபஞ்சம், இம்முப்பொருள்கள் நிலே பானவை. நிகரற்றவை, நெடுமாலின் நெறியை EE-ն եTլ՝ GL Edial),
முதலாவது, உயிரற்றவைகளான ஐம்பெரும் சக்திகள் என்னும் பஞ்ச பூதங்களும், இவற்றின் சேர்க்கையால் ஏற்படும் பொருள்களும் ஆகும். இவைகளே அசித்து எனப்படும். இவைகள் தாமே இயங்க இயலாதவை. இரண்டாவது பொருள், சித்து என்னும் உயிர்த்திரள்கள் சீவாத்துமா என்றும் இதனேக் கூறலாம். மூன்ருவது பொருள் கடவுள், இறைவன் அல்லது ஈசுவரன் எனலாம்.
அசித்தாலான உடலுடன் கூடி, அதனோத் தொழிற்படுத்துகின்றது உயிர் என்னும் சித்து, இவ்விதமாகவே அசித்து ஆகிய உடலேயும், சித்து ஆகிய உயிரையும் தனக்கு உடலாகக் கொண்டு, இறைவனுகிய நாராயணன் இயங்குகின்ருன், நாரங் கள் என்ருல், பிரபஞ்சத்தில் பரவியுள்ள அனேத்துப் பொருள்களின் தொகுதியும் உயிர்ப்பொருள்களின் தொகுதியும் ஆகும். அயனம் என்றால் இவைகள்ே இயக்குபவன் என்பது பொருள். எனவே இந்த தாரங்களை இயக்குபவனே, இவைகளுக்குத் தன்
C-24
காUாலநாயகர், பி.ஏ.பி.எல்.
வழக்கறிஞர், நோட்டரி பப்ளிக் செயலாளர், பூநிவைனவ மகாசங்கம், சென்னே.
சக்தியை அருளுபவனே நாராயணன் என்று துதிக் கின்ருேம். இவ்விதமாக உயிரற்ற எல்லாப் பொருள்களிலும், உயிர் தத்துவங்களிலும், இறை வன் பரவி நிற்பதைச் சேவித்த சான்ருேர்கள், அவ் இறைவனே நாராயணன் விஷ்ணு என்னும் திருப் பெயர்களால் வாங்கினர். விஷ்ணு என்ருல் எங்கும் பரவியிருப்பவன் என்று பொருள். இங்ங்னம் தாமே இயங்காத அனேத்துப் பொருள்களேயும் உயிர்த்திரள்களேயும் உடலாகக் கொண்டு இறைவன் இயங்குவதை, நம்மாழ்வார் தம் திருவாய்மொழியில் பின்வருமாறு விளக்குகின்ருர்,
திடவிசும்பு எரிவழி நீர்நிலம் இவைமிசை படர்பொருள் முழுவதுமாய் அவையனே தொறும் உடல்மிசை உயிரெனக் கரந்தெங்கும் பரந்துளன் சுடர்மிகு சுருதியுள் இவை உண்ட சுரனே"
- திருவாய்மொழி, வேதங்கள் நான்கு. அவைகளே விளக்க வந்த அங்கங்கள் ஆறு. நான்கு வேதங்களேயும், நான்கு பிரபந்தங்களாகத் தமிழிலே அருளினுர் நம்மாழ் வார். இந்நான்கு பிரபந்தங்களுக்கும், தமது ஆறு பிரபந்தங்களால் தமிழில் விளக்கம் தந்தருளிய திருமங்கையாழ்வார், இக்கருத்தையே அடியொற்றிப் பின்வருமாறு அருளுகின்ருர் :
மண்ணுப் ர்ேஎரிகால்
மஞ்சுலாவும் ஆகாசமுமாய்ப் புண்ணுர் ஆக்கை தன்னுள்
புலம்பித் தளர்ந்து எய்த்தொழிந்தேன் விண்ணுர் நீள்சிகர
விரையார் திருவேங்கடவா அண்ணு வந்தடைந்தேன்
அடியேனே ஆட்கொண் டருளே
- பெரிய திருமொழி.
187
Page 284
உலகில் உள்ளன எல்லாம் இறைவனுன ஒரே தத்துவம் (அத்துவிதம்) என்று ஒரு சாராரும் ! உலகில் உள்ளனவெல்லாம் இறைவன், உயிர்கள் என்ற இரண்டு தத்துவங்கள் (துவைதம்) இவ் இரண்டும் தனித்து இயங்குகின்றன என்று வேருெரு சாராரும் உலகினே விளக்க முயன்ருர்கள். இவ்விரு கொள்கைகளேயும் சமன்செய்யும் வகை பில், உலகில் உள்ள தத்துவங்கள் மூன்று என்றும், அவை கள் முறையே அசித்து, சித்து, ஈசுவரன் என்றும் : ஆசித்து சித்துக்கு உடலாக அமைந்துள்ளது போன்றே அசித்தவும் சித்தும் ஆகிய இரண்டும் ஈசுவரனுக்கு உடலாக அமைந்து ஒருமைப் பாட்டில் இயங்குகின்றது என்றும் முழுத்தெளிவை உண்டாக்கியது விசிட்டாத்துவிதம் எ ன் னு ம்
நிவைஷ்ணவத் தத்துவக்கொள்கை,
நம்மாழ்வார் தாம் அருளிச்செய்த திருவாப் மொழியின் முதற் பாசுரத்திலேயே,
"துயர் ஆறு சுடரடி தொழுதுஎழு என் மனமே" என்று, தன் திருவுள்ளத்திற்கு நியமித்தருள்கின்ருர், இதனுல் பெறப்படுவது துயரால் அவதிப்படும் மனம் வேறு அதனே அவதிப்படுத்தும் துயர் வேறு: அத்துயரை அறுக்கின்ற சுடாடி வேறு என்பதாகும். தொழுது எழும் மனம், சித்து அல்லது உயிர் துயர் என்பது உடலும் ஐம்பூதங்களாலான உலகமும், அதாவது அசித்து துயரது சுடரடி என்பது, இறைவனுகிய ஈசுவரன். இறைவனுக்குத் திருமேனி உண்டென் பது இதனுல் தெளிவாகின்றது. இறைவன் அடி என்பார், தெய்வப் புலவரான் திருவள்ளுவரும்,
உயிர் தத்துவங்கள் மாறிமாறிப் பலபிறப்பும் பிறந்து உழல்வதன் காரணம், அவைகள் செய்யும் வினேகளே. திருமாலும் அவ்வப்போது பிறந்திருள் கின்ருர், இதனே அவதாரம் என்பர். திருமால் தொடர்ந்து அவதரித்தருள்வதன் காரணம், அவனது ஒப்பற்ற கருனேயே. நாம் பிறப்பது நம் ஞான ஒழுக்கக் குறைவுகளாலே. ஆனூல் திருமால் பிறப்பது உயிரினங்களாகிய நம்மை ஆட்கொண்டு காப்பதற் காகவே, உயிர்களாகிய நாம் வினேவசத்தால் பிறக் கின்ருேம் ஆணுல் இறைவனுகிய திருமாலோ திருபா வசத்தினுல் அவதரிக்கின்றனர். திருமால் நம் முடைய பிறவித் துயரை அறுப்பதற்காகவே பல பிறவிகளே எடுக்கின்ருர் என்பதனே நம்மாழ்வார் பின் வரும் திருவிருத்தப் பாடலில் அருளிச் செய்கின்ருர்,
பொய்ந்நின்ற ஞானமும், பொல்லா ஒழுக்கும் அழுக்குடம்பும், மங்கின்ற நீர்மை இரிையான்
உராமை, உயிர்அளிப்பான்
ES
எங்கின்ற போனியுமாய்ப் பிறந்தாய்
இமையோர் தஃவா ? மெய்க்கின்று கேட்டருளாப் ஆடியேன்
செய்யும் விண்ணப்பமே"
- திருவிருத்தம்,
திருமானாம் எம்பெருமானுடைய அவதாரங் களில் சிறந்தவை பத்து. இவைகளப் பின்வருமாறு பெரியாழ்வார் வரிசைப்படுத்தி அருளிச் செய்கிருர்,
தேவுடைய மின்மா பாமையாகப்
ஏனமா பாபாய்க் குறளாய், மூவுருவி விராமனுய்க் கண்னனுப்க்
கற்கியாய் முடிப்பான் கோயில், சேவலொடு பெண்டயன்னம் செங்கல
மலரேறி பூச வாடி பூவனேமேல் துதைத்தெழுசெம் பொடியாடி விளேயாடும் புனல் அரங்கமே
- பெரியாழ்வார் திருமொழி.
இதன்படி திருமால் மச்சம், சுடர்மம், வராகம், நரசிங்கம், வாமனம், பரசுராமன், தசரதராமன் பல ராமன் கண்ணபிரான், கல்கி என்னும் பத்து அவ தாரங்கள் எடுத்தமைபற்றிய விவரம் தெரிகின்றது. திருமால் இதுவரை எடுத்தருளிய அவதாரங்கள் ஒன்பது தான். பத்தாவதாகிய கல்கி அவதாரம் என்பது இனி கலியுகத்தின் இறுதியில் நிகழவிருப்ப தாக நூல்கள் கூறுகின்றன. எனவே இதுவரை எடுத்த அவதாரங்கள் ஒன்பது, மச்ச கூர்ம வராக நரசிம்ம அவதாரங்கன் முன் நான்காகவும், பரசுராம தசரத ராம பலராம கிருஷ்ண அவதாரங்களேப் பின் நான் காகவும், கொண்டால், நடுநாயகமாக அமைக் திருப்ப வாமன திரிவிக்கிரம அவதாரமேயாகும். முன்னம் குறள் உருவாய் மூன்றடிமண் கொண்டு, அளந்த மன்னன் சரிதை" என்னும் வாமன திரிவிக்கிரம அவ தாரத்தின் அருமை பெருமைகள் அளப்பரியன அதன் ஆழ்ந்த தத்துவ நுண்பொருள்கள் ஆராய்ந்து உணர்ந்து மகிழத்தக்கன.
உலகில் அசித்து எனப்படும் உயிரற்ற அசை வற்ற எல்லாப் பொருள்களுக்கும், சித்து எனப்படும் உயிருடைய அசையும் பொருளுக்கும் தஃலவனுகி விட்டதால், மாபலி என்பவன் சக்கரவர்த்தி என்னும் சிறப்பை அடைகின்று' இரணியனுக்கும் இராவணனுக்கும்கூட இப்பட்டம் கிடையாதே குலங் தான் அசுரகுலம்,குணம் அசுர குணமல்லவே இவன் செப்தொழில் வேற்றுமையால் சிறப்படைகின்ருன், மாபலி செய்த தவறுதான் என்ன? தன்னிடம் உள்ள உலகப்பொருள்களேயும், பொறுப்புக்களேயும், உயர்க் தோர்க்கு வழங்கிவிடவே, யாகம் செய்யத் தொடங்கு கின்ருன் இந்த பாகம், தியானம் தானே.
Page 285
இத்தகைய நிலேயில், தேவர்கள் என் தலே தெறிக்கத் திருமாவிடம் ஒடி முறையிடவேண்டும். மாவவிக்கு எதிராக தேவர்கள் உயர்ந்தவர்கள் ஆயிற்றே அவர்கள் மாவலிடம் ஏதே ஒரு அவசிய மான, விலக்கவேண்டிய தவறு அல்லது செயலேக் கண்டார்கள் போலும். அதை அவர்கள் தேவாதி தேவனிடம்தேவரகசியமாகவே விண்ணப்பித்தார்கள் தேவர்களின் வேண்டுகோளேத் திருச்செவி சார்த்திய திருமால், அக்குறையைத் தீர்ப்பதாக ஒப்புக் == TLմմrւ Tմ:
கவிச்சக்கரவர்த்தியாம் கம்பநாட்டாழ்வார் தேவர் கள் கூறிய மாவலியின் தவருன் செயலே வெளிப் படையாகத் தம் பாடலில் கூருமல், கம்பகுத்திர மாகவே சுட்டுகின்ருர்
"ஆயது அறிந்தவர் வானவர் அங்காள்
மாயனே வந்து வணங்கி இறந்தார் தீயவன் வெந்தொழில் தீர்என நின்ருர், ாேயகனும் அதுசெய்ய நபந்தான்"
- வேள்விப்படலம், 20
"அது செய்ய நயந்தான் " எது செய்ய நயங் தான்? திருமால் வாமன உருவில் மாவலியிடம் எழுத் தருளி தானும் ஒரு வேள்வி இயற்றுவதாகவும், அதற்கு மூவடி மண் தேவை என்றும் வேண்டினுன் மாவலி திருமாலின் உட்கருத்தை உணராமல் ஒப் புதல் தந்துவிட்டான். 'மூவடி மண்தா" என்றதை மண்ணுலகச் சொற்களாகக் குருதிக்கொண்டான் மாவலி மாவலியிடம் கேட்டுப் பெற்ற வேண்டு கோளேச் செயற்படுத்த முனேந்த திருமால், தன் கருத்துப்படி செயற்படலானுர்,
பிரபஞ்சத்தில் உள்ளவை சித்து, அசித்து, ஈசுவரன் என்ற மூன்றே. அசித்து, சித்து இவையே பிரபஞ்சம் என்று எண்ணி வாழ்ந்தான் மாவலி சகல பிரபஞ்சத்தையும் வென்று, தன் ஆட்சியில் அடக்கி விட்டதாகவும் நினத்திருந்தான். இவைகளுக்கெல் ாம் தானே உரிமையாளன் என்றும், த:ேவன் என்றும் எண்ணி அவைகளேத் தானமாக வழங்கலா குன், இதற்கு மாருக, அசித்து, சித்து அனேத்தும், ஈசுவரனுகிய தனக்கே அடக்கம் என்று அறிவுச் சுடர் கொளுத்தத் திருவுள்ளம் பற்றினுர் திருமால், மாவலியும் இதை உடனே உணர்ந்து கொண்டான். தன் பிழையைத் திருத்திக்கொள்ள முற்பட்டான். அசித்து வடிவமான சகல உலகப் பொருள்களேயும் திருமாலின் திருவடியிலே அர்ப்பணிக்கவும், திருமால் அவைகளேத் தன் திருவடியில் அடக்கிக் கொண்டான். அடுத்தபடி மாவலி தன் ஆட்சியில் இருப்பதாக எண்ணிய, சித்து வடிவிலான சகல உயிர் தத்து
வங்களேயும் திருமாலினுடையதே என்று மாவலி ஒப்புக்கொண்டான். அவைகளேயும் திருமால் இரண் டாவதாகத் தன் திருவடியில் ஏற்றருளினுன் மூன் (றுவது தத்துவமான ஈசுவரன், தன் ஆளுகையில் இல்ஃப் என்றும், எனவே ஈசுவரனத் தானமாகத் தரு வதற்குத் தன் இயலாமையைத் தாழ்மையுடன் தெரி வித்துத் தலேவணங்கினுன் மாவலி உடனே திருமால், தானே ஈக்வரன் என்று தன் முழுவடிவம் காட்டியருளி தன்னே உணர்ந்து வணங்கித்தாழ்ந்து பணிந்த மாவலி பின் தலேயைத் தன் திருவடியில் பொருத்தி, அவன்ே பும் ஆட்கொண்ட அதிசயத்தை வியந்து போற்று கின்ருர் நம்மாழ்வார்.
'ஆழி யெழச்சங்கும் வில்லு மெழ, திசை
வாழி யெழத்தண்டும் வாகு மெழ, அண்டம் மோழை பெழமுடி பாத மெழ, அப்பன் ஊழி யெழவுல கங்கொண்ட வாறே"
மாறன் பணித்த தமிழ் மறைக்கு ஆறங்கம் கூற அவதரித்தவரான அருள்மாரியான திருமங்கையாழ்வார்.
வெந்திறல் வாணன் வெள்ளியிடமெய்தி அங்கோர்
குறளாகி மெய்ம்மை புணர, செந்தொழில் வேத நாவின் முனியாகி வைய
மடிமூன் றிரந்து பெரிதும், மந்திர மீது போகி மதிகின்றி றைஞ்ச மலரோன் வண்ங்க வளர்சேர் அந்திர மேழி நூாடு செலவுப்த்த பாதம்
அது ம்ேமை ஆளும் அரசே என்று, மாவலிக்குத் திருமால் அருள்புரிந்த மாட்சி மையினேப்பொருள் பொதுளப்பாடிப் புகழ்ந்துள்ளார்.
இங்ங்னம் இறைவன் முன்பு, தான் மிகத் தாழ்ந்த நிலேயனுதலே மாவலி உணர்ந்தது ஏன், எல்லாவற்றிற்கும் கீழான பாதாளம் சேர்ந்தான் என்ற குறிப்பாகக் கொள்ளவேண்டும். எப்பொழுதும் நிலவியுள்ள சிரஞ்சீவியான இம் முப்பொருள் உண்மையாகிய தத்துவத் திரயத்தைச் செம்மை புற உணர்ந்த மாவலியும் சிரஞ்சீவியாகத் திகழ் கின்ருனும்,
அசித்து, சித்து ஈசுவரன் என்ற முப்பொருளால் ஆனதே உலகம் என்பதை உணர்ந்த வந்த திரிவிக்கிரம அவதாரத்தின் மேன்மையை நெஞ்சை பள்ளும் செஞ்சொற் சிலப்பதிகாரம் என்ற செழுங் தமிழ்க் காப்பியத்தில் இளங்கோவடிகள் மூவுலகும் ஈரடியால் முறைகிரப்பா வகைமுடியத் தாவிய சேவடி" என்று புகழ்ந்து துதிக்கின்ருர் இத்தகைய திருமால்சீர் கேளாத செவியென்ன செவியே கரியவனேக் காணுத கண் என் கண்ணே நீ நாராயணு என்னுத நாளன்ன நாவோ :
189
Page 286
திருக்குறளாம் தமிழ் மறையை அருளிய செந்நாப்போதாரும், மடியிலா மன்னவன் எய்தும், ஆடியளந்தான் தாயது எல்லாம் ஒருங்கு" என்று. இவ்வாமன திரிவிக்கிரம அவதாரத்தின் சிறப்பினேக் குறிப்பிட்டுப் போற்றியிருத்தல் காணலாம். ஆழ்வார் களும், கம்பரும், இளங்கோவடிகளும், தெய்வப்
சிற்றின்பப் பிரியன், கோ களால் பக்தி செய்ய முடி இவற்றை ஒழித்த சூரனுலேயே
19C)
புலவர் திருவள்ளுவரும் வாழ்த்தி வணங்கிய மாண் புடையது வாமன அவதாரம், திருமால் நெறியின் அடிப்படையான கொள்கையை உலகோர் உணர்தற் பொருட்டுத் திருமால் உகந்தருளிய, நடுநாயகமான வாமன-திரிவிக்கிரம அவதாரத்தின் மாட்சிமைதான் grgir Egir
பக்காரன் பேராசைக்காரன் இவர் யாது. சாதி வர்ணம், குலம் ப பக்தி செயய முடியும்.
Page 287
Page 288
Page 289
இந்து மதம் ஒரு வாழ்வியல் நெறி வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்வதே இந் நெறியின் குறிக்கோள். அவ்வாழ்க்கை மூலம் ஆத்மா அடையும் நிறைவே இதன் பயன். இக் குறிக்கோளேயும் பயனேயும் எய்து வதற்கு ஆத்மா மேற்கொள்ளும் முயற்சியில் தோன்குத் துனேயாக நின்றருளும் உயர் தனிச் சக்தி என்ற நிலயிலேயே இறை என்ற மெய்ப் பொருள் இந்து மதத்தில் இடம் பெறுகின்றது,
வாழ்வாங்கு வாழ்தல்" என்ருல் ஒருவர் தானும் வாழ்ந்து, ஏனேயவர்களேயும் வாழவைத்தில் என்பது பொருள். இதற்குத் தடையாக அமையும் பண்பு ஆறுகளும்; நான் மட்டுமே உலக நலன்களே முழுமை பாகத் துய்க்க வேண்டும்" என்ற பேரவா. இது முதலில் உலகியல் அம்சங்களிற் பற்று" ஆக முளே கொண்டு வளர்ந்து ஈற்றில் துயர்" என்ற விளேவைத் தருகிறது. துயரத்திலிருந்து விலகவேண்டும்; ஆனூல் வாழ்க்கையை விட்டு விலகக்கூடாது. இதற்கு ஒரே வழி பற்றை விடுதல்.
ஒரு பற்றினே விடுவதானுல் இன்னுென்றைப் பற்றிக் கொள்ளவேண்டும் என்பது இயற்கை நியதி. துயரத்திற்கு முளேயான உலகியற் பற்றை விடு வதற்கு முயலும் ஆத்மாவுக்கு அதற்கு எதிரான இன்னுெரு பற்று பேரானந்தமயமான பற்று - தேவைப்படுகிறது. அந்த இன்னுெரு பற்றே கற்பனே அடந்த சோதி கருனேயே வடிவமான இறை பரம் பொருளான இறை மீது பற்று வைப்பதன் மூலம் உலகியல் துயரங்களிலிர்ந்து விடுபட்டு மண்ணில் கல்ல வண்ணம் வாழலாம் என்பது இந்துமதி வாழ்வியல் நெறியின் சாராம்சம்,
ருவாற்வியன்
க/27/2ண/ம் அகர
தமிழ் விரிவுரையாளர் யாழ்ப்பாணப் பல்கலைக் கழகம்
இதனேப் பேசும் வகையிலே இந்துத் திரு நூல்கள் பலவும் - வேத இலக்கியங்களிலிருந்து இன்றைய விளக்கவுரைகள் வரை - தாம் தாம் முக்கியத்துவப்படுத்தும் அம்சத்திற்கேற்ப ஓரளவு வேறுபடுகின்றன. இந்த வேறுபாடுகள் அவை எழுந்த காலச் சமூக சிந்தனே வளர்ச்சிப் போக்கு களேப் பிரதிபலிப்பவை. குறிப்பாக, உபநிடதங்களும் அவற்றினின்று ஊற்றெடுத்த தத்துவங்களும், இறை பற்றியும் ஆத்மா பற்றியும் அறிவுபூர்வமான விளக்கம் தரும் முயற்சியிலேயே அதிக கவனம் செலுத்தின. பக்தித்திருநூல்கள் பலவும் இறையை அடை முயலும் ஆத்ம வேட்கையினேப் புலப்படுத்துகின்றன.
உண்மையிலே, இறை பற்றி ஆராய்வதோ அல்லது அதை அடைய முயல்வதோ இவ்வுலக வழ்க் கையை மறுத்துத் தப்பியோடிப் போதல் என்ற முடிவைக் கொண்ட முயற்சிகள் அல்ல. அப்படித் தப்பியோடும் முயற்சியான கோழைத்தனத்திற்கு இந்து மதத்தில் இடமில்லே. இறைபற்றிய ஆய்வு அல்லது அடைவதற்கான முயற்சி என்பவை, இவ்வுலக வாழ்வில் எதிர்ப்படும் பிரச்சினேகளைத் துணிவுடன் எதிர்கொள்ளும் மனப்பக்குவத்தை அளிப்பன என்றே கொள்ளவேண்டும். மேற்படி நூல்களில் உயத்துணர் பொருளாக இருந்த இந்த உண்மையை வெளிப்படை பாக எடுத்துக் காட்டிய தனிப்பெருமை இதிஹாசக் கனியாகிய பகவத் கீதைக்கே உரியதாகும்,
கீதை எழுந்த இடம் ஒரு போர்க்களம், அங்கே முரண்பாடு கொண்ட இரு அணியினர் தத்தமது வல்ல மைகளேக் காட்ட முயல்கிருர்கள். அறம் சார்ந்த அணிபினனுன அர்ச்சுனன் பந்தபாசங்களாற் பாதிக்
191
Page 290
கப்பட்ட நிலேயில் கோழையாகி, போர்க்களத்தை விட்டுத் தப்பியோட முயல்கிரன்,
இந்த உலகமே ஒரு போர்க்களம்தான். இங்கு பல்வேறு முரண்பாடுகளேக் கொண்ட பல அணி யினர். உளராயினும் குறிப்பிட்ட ஒரு சந்தர்ப்பத்தில், குறிப்பிட்ட ஒரு விடயத்தில் இரண்டு அணிகளாகப் பிரிந்து நிற்பர். இவற்றில் ஒரு அணி சமூக நலனே முதன்மைப்படுத்தி நிற்கும். மற்ற அணி சுயநலனேக் கருத்திற் கொண்டிருக்கும், சமூக நலன் கருதும் அணி அறச்சார்பானது. சுயநல அணி பொய், சுரண்டல் ஆகிய பண்புகளுடன் தொடர்பு கொண்டிருக்கும். இந்த இரு அணிக்கும் புறம்பாக நடு கிலே என்ற ஒரு அணி இருக்கமுடியாது. அப்படி நடு நிலே வகிப்ப தாகக் கூறிக் கொள்பவர்கள் தமது சுய நலம் காரண மாக, பிரச்சினேகளிலிருந்து தப்பியோடும் கோழை களேயாவர். எனவே அவர்களும் சுயநல அணியை ஆதரிப்பவர்கள் என்றே கொள்ளப்படவேண்டும். நீதிக்கும் அநீதிக்கும் இடையில் எவரும் நடுநில வகிக்கமுடியாது.
சமூக நலச் சார்பான அணியில் போராட வந்த வர்களே அவர்களது "சமூக உறவு நிலகள் கட்டுப் படுத்த முயலும், உறவா ? அல்லது கடமையா? என்ற வினு எழும். அர்ச்சுனனுக்கும் இதுதான் நிகழ்ந்தது. அன்ருட வாழ்வில் நாம் காணும் பலர் அர்ச்சுனர்களே. சமூக நலன், நீதி உரிமைப்போர், சுரண்டல் ஒழிப்பு என்றெல்லாம் முழங்கும் பலர் பிரச்சினே தமக்கு நேரே முகங்கொடுக்கும் வேளேகளில் பல்வேறு தற்காப்பு உத்திகளேக் கையாண்டு களத் திலிருந்து வெளியேறிவிடுகின்றனர். சந்தர்ப்ப வாதமே அவர்களது நீதியாக அமைந்துவிடு நின்றது. குருக்ஷேத்திரத்தில் அச்சுனன் மனம் பேதலித்து நின்ற ரிலே இதுதான்.
உறவினர்களும் வணக்கத்துக்குரியவர்களும் நண்பர்களுமான எதிரணியினரை நான் எதிர்க்கலாமா " இது அர்ச்சுனன் உள்ளத்தில்
எழுந்த வினு, இத்தகையவர்களே அர்ச்சுனன் இப் பொழுதுதான் எதிர்க்கவந்துள்ளானு ? இல்லே. இதற்கு முன்பும் பலதடவை எதிர்த்துக் குரல் எழுப்பியவன் போர் புரிந்து தோற்கடித்தவனுங்கூட. அப்படியானுல் இப்பொழுது மட்டும் இந்தப் பந்தபாசி உணர்வு ஏன் ஏற்பட்டது ?
இது மனித இயல்பு. தன் சொந்த ஆளுமை யைக் கட்டியெழுப்பிப் புகழடைய முயலும் ஒருவன் அதன் ஆரம்பக் கட்டத்தில் பந்தபாசங்களுக்கு அப்பால் தன் வளர்ச்சியிலேயே குறியாக இருப்பான்
192
தனது சுய புகழுக்காக உறவினர், ஆசிரியர், நண்பர் கள் ஆகியவர்களேக்கூட எதிர்க்கத் தயங்கமாட்டான். ஆணுல் பொது விடயம் என்ற நிலே வரும்பொழுது பந்தபாசங்களேக் காரணம்காட்டிக் களத்தைவிட்டு விலகமுயல்வான். இந்த மனித இயல்பின் உருவகமே அர்ச்சுனன்.
இந்த மனித இயல்பே உலகியல் வாழ்க்கை யில் மயக்கத்துக்கும் குழப்பத்துக்கும் துயரத்துக்கும் காரணமாகின்றது.
உலக நலன்கள் முழுவதையும் தானே துய்க்க வேண்டும் என்று முயல்பவன் துரியோதனன், அறச் சார்பான உரிமையை முன்வைத்துப் போராடுபவன் திருமன். ஒன்று பற்றின் வடிவம், மற்றது சமூக நலனின் வடிவம், இரண்டுக்கும் நடுவில் கோழைத் தனமாகத் தப்பியோட முயல்கிறது தனிமனித இயல்பு பற்று அழிக்கப்படவேண்டியது. அறம் வெற்றி பெறவேண்டும். இதற்காக நடைபெறும் போராட்டத்தில் தனிமனிதன் கோழையாகிவிடக் கூடாது. அவனுக்கு ஒரு சமூகப் பணி உண்டு. அதை அவனுக்கு உண்ர்த்தவும் ஊக்கமளிக்கவும் ஒரு வழிகாட்டி தேவை. அந்த வழிகாட்டிதான் பார்த்த சாரதியாகிய கண்ணபிரான் ; இறை என்ற மெய்ப் பொருளின் அவதார நில.
"போர்க்களத்தை விட்டுவிட்டு என்னிடம் வா" என்று கண்ணன் அர்ச்சுனன் அழைக்கவில்லே. அதே போல "உலகத்தை விட்டுவிட்டு என்னிடம் வா" என இறை என்ற மெய்ப்பொருள் ஆத்மாவை அழைக்க
*நீ வாழவேண்டியவன். உன் வாழ்க்கைக்கு ஒரு நோக்கு உண்டு. அதுதான் சமூகத்துக்கு நீ ஆற்றவேண்டிய பணி அந்தப் பணியைப் புரியும் பொழுது பந்தபாசங்களால் மயக்கமடையாதே, கோழைத்தனத்தால் வாழ்க்கையை விட்டு விலகி யோட முயலாதே". இது கண்ணன் காட்டிய வழி.
ஒரு செயலேச் செய்யும் பொழுது அதன் பலனே பும் எதிர்பார்ப்பது மனித இயல்பு. இது தவறல்ல. ஆனுல் இந்த எதிர்பார்ப்பு தனது நலனே மட்டுமே கருத்திற் கொண்டதானுல் செயலில் குறைபாடு நிகழும் அச்செயலால் ஏனேயவர்கள் ஏதோ ஒரு வகையில் பாதிக்கப்படுவர். அதன் விளேவு துன்ப மும் துயரமும் ஆகவே அமையும். எனவே பலகீன் எதிர்பார்க்காதே என்று கீதை போதிக்கிறது.
பலனே எதிர்நோக்காவிட்டால் செயலுக்கம் குன்றிவிடுமே என்ற வினு எழுகின்றது. உண்மையே. இதற்கு விடை : செயற்பலனோத் துறப்பது என்பது
Page 291
முற்றிலும் பலன் கருதாது செயல்புரிவது என்பது அல்ல. எந்தச் செயலும் அதற்கொரு விளேவையும் கொண்டே அமையும். எனவே, அந்த விளைவு அல்லது பலன் தனியொருவனுகிய தனக்கு மட்டும் கிடைப்பதாகக் கொள்ளுதல் வேண்டும். இதனேயே கீதை உணர்த்துகிறது.
இப்படிச் செயற்பலனத் துறந்து செயல்புரியும் போது ஆத்மாவுக்கு-தனிமனிதனுக்கு- ஒரு பற்றுத் தேவைப்படுகிறது. அதுதான் சமூகப் பற்று. சமூகம் என்ருல் பார் ? கிராமம் என்ருல் யார்? நாடு என்ருல் யார் ? உலகம் என்ருல் யார்? இந்த வினுக்கள் எழுகின்றன. இந்த அனேத்தையும் இணேத்து இவற்றுக்கு அப்பால் இயற்கையையும் கடந்த ஒரு பொருளாகவே இறை என்ற மெய்ப் பொருள் அமைகின்றது. சமூகம், நாடு, உலகம் என்ற பெயர்களால் சுட்டியுணரப்படுவது இம் மெய்ப் பொருள்தான். கீதையில் கண்ணன் காட்டும்
விஸ்வரூபம் இதன் உறுதி செய்யும்.
"எல்லாக் கருமங்களேயும் என் கருவியாக
நின்று செய்வாயாக " என்னேயே முழுமையாகச் சரனடைவாயாக.
¤-ຫຼິr அ&னத்துப் பாபங்களிலுமிருந்து நான் விடு
品凸鸥山品°
கண்ணன் அருச்சுனனுக்கு இட்ட கட்டளேயும் அளித்த உறுதிமொழியும் இவை. சமூகமும் நாடும் உலகமும் தனிமனிதனே நோக்கி இடும் கட்டளையும் அளிக்கும் உறுதிமொழியும் இவைதான்.
குரு கோவிந்தன் இருவரும் விழுவேன்? குருதான் போற்றத் கோவிந்தனேக் காட்டிக் கொடுத்தா
இதனுல் சுயநலம் வேரோடு ਸi॥ |ப்படுகின் 巫、 "நான் செய்தேன்" என்ற கருவத்திற்கு இடம் இல்லாமற் போகிறது. இன்பம் துன்பம் ஆகிய இரு விளேவுகளேயும் சமமாக மதிக்கும் மனப்பக்குவம் ஏற்படுகின்றது. இந்த நிலை ஏற்பட்டால் குடும்ப உறவு நிலகளே விட்டு ஓடும். சித்தார்த்தத் துறவுக்கோ உலகியல் வெறுப்புக்கோ அடிப்படையே இல்லாமற் போகிறது. சமூகத்திற்கும் நாட்டிற்கும் உலகுக்கும் ஆற்றும் கடமைகளே இறைவழிபாடு என்ற புனித நிலேயை எய்துகின்றன.
கீதை சாங்கியம், கர்மம், பக்தி என்பவை பற்றி விரிவாகப் பேசும்,
சாங்கியம் - நிறையறிவு - இது சமத்துவ உளப் பங்கு கர்மம்-செயல்திறன்-சுயபலன் கருதாப் பனர். பக்தி - அன்புள்ளம்-தன்னேயே வழங்கும் நிலே.
இந்த மூன்றும் வாய்க்கப்பெற்ருல் "வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழும் பேறு கிடைக்கும். இந்த வாழ்க்கை ஆத்மாவுக்கு நிறைவு தரும்.
நிறைவு-நிம்மதி - அமைதி - சலனமற்ற நிலே, இந்துத் திருநூல்களிலே பேசப்படும் வீடுபேறு (முத்தி) என்பதன் விளக்கம் இதுதான்.
இந்த வகையில் விளங்கிக்கொள்ளும்போதுதான் இந்துமதம், எல்லாச் சமூகத்துக்கும் எல்லாக் காலத்திற்கும் பயன்தரக் கூடிய ஒரு வாழ்வியல் நெறி என்பது புலப்படும்; இந்த வாழ்வியல் நெறியின் உயர்நிலயினே எடுத்துக் காட்டும் நூல் களில் தலேமையானது பகவத் கீதையே என்பதும் உறுதியாகும்.
கிற்கின்றனர். யார் காலில்
규
குந்தவர். அவர் தானே
- கிரீர்
193
Page 292
பக்தன் ஒருவன் செய்ய நடமாடும் தெய்வங்களே வழிப பன்னிரண்டு ஏழை மக்களே ! வந்து, தத்தம் சக்திக்கு இை நாராயணர்களாகக் கருதி அவ
க் கூடிய உயரிய வழிபாடு, டுதலே ஆகும். ஆறு அல்லது உங்கள் இல்லத்துக்கு அழைத்து பய அவர்களே உபசரியுங்கள். ர்களுக்குச் சேவை செய்யுங்கள்
- விவேகானந்தர்
Page 293
(II) " "Mythology"" STgyti. ஆங்கிலச் சொல் இலத் தமிழில் புராணமரபியல் எனலாம். அச் சொல்லே விளக்கும்போது ஒருசாரார் அது வெறும் பழைய மரபான கதை எனக் கூறுகின்றனர். மற் ருெரு சாரார் மனித வாழ்விலும் உலக இயற்கை யிலும் உள்ள அரிய உண்மைகளைச் சுமந்து வரும் வாகனங்களே புராணமரபியல் கதைகள் என விளக்குவர்.
(2) இவ்விரு கூற்றுக்களையும் உள்ளடக்கி வரையறை கூறும்போது, 'புராண மரபியல் என் பது மனிதர்கள், மனிதனுக்கு அப்பாற்பட்டவர் ஆகியோரின் அடிப்படைக் கூறுகளைக் குறியீடாகக் கொண்டு விளக்கும் கதை அல்லது கதைக்கூறு களின் தொகுதி ஆகும்" என்று சுறுவர்.
(3) "தொடக்ககால எண்ணங்களுக்குக் கொடுத்த முதல் வடிவம் மரபுக் கதைகளாகும்" STTL F. தொன்மைமிகு நாகரிகங்களக்
கொண்ட கிரேக்கம், எகிப்து, இந்தியா முதலிய நாட்டு மக்களிடையே இத்தகைய புரான்சு மரபுக் கதைகள் வழக்கிலிருந்தன.
(4) இந்தியப் புராண மரபுக் கதைகள் வர லாற்றுச் சூழல்களையும் மன்னர் மரபு மாற்றங் கஃளயும் படையெடுப்புக்களேயும் பொருளா தார நிலைகளேயும் சமுதாய அமைப்பினேயும் விளக் கும் வகையில் அமைந்துள்ளன.
(3) எகிப்து நாட்டுப் புரானங்கள் இயற் கைப் பொருள்களே விளக்கவே முதலில் எழுந்தன. பின்னர் அவை மன்னர் மரபுக்கிள் விளக்கி: இறுதியில் மெய்யறிஞரது கருத்துக்களைக் குறி
தமிழ் இனப்பேராசிரியர், மதுரை காமராசர் பல்கலேக் கழகம்,
பரீடாக விளக்கத் தொடங்கின என்பர். ஆயின் இந்தியப் புரானங்கள் வழிபாட்டையும் மெய்ப் பொருளேயும் விளக்கவே தோன்றின என விளக்குவர்.
புராண மரபியல்லப் பொறுத்த வ ைர இந்தியா முழுவதும் பொதுவாக விளங்கக் காண லாம். காரணம் சமய அடிப்படையில் இந்தியா ஒருமைப்பாடுடன் விளங்குவதும் புரான மரபி யல் பெரும்பாலும் சமய அடிப்படையில் விளங்கு வதும் அதற்குக் காரணங்களாகும்.
()ே தொல்காப்பியர் கூறும் தொன்மை எனும் வனப்பு புரான மரபுக் கதையினேயே குறிக்குமென்பார் தமிழண்ணல், பர் கருப்பொருளுள் தெய்வத்தை முதன்மை பாக வைத்தபோதும் உள்ளுறை தெய்வம் ஒழிந்த கருப்பொருளில் அமையுமென இலக்கிய மர பிளேக் கூறியமையால் அகப்பாடல்களில் தெய் வம் தொடர்பான கதைகள் நேரடியாக இடம் பெற இயலவில்வே,
மாயோன், சேயோன், இந்திரன், வருணன் முதலிய தெய்வங்களே நானிலத் ெ rīlī. Grī தொல்காப்பியர் வகுத்துள்ளார். ஆயின் முருகன் மட்டுமே குறிஞ்சிப் பாடல்களில் அதிகம் பேசப் படுகிருன், ஏனேய தினேப் பாடல்களில் அவ்வத் தினேக்குரிய கடவுள் இடம்பெறுவது அரிதாக உள்ளமை குறிக்கத்தக்கது. புறத்தினேயிலும் வெறியாடவேக் குறிக்கிருர் தொல்காப்பியர். அங்குக் கொற்றவை நிலை எனப் ெ 1ண்தெய்வ வழிபாட்டையும் குறிக்கிருர்,
195
Page 294
சங்கப்பாடல்களில் புரான மரபியலே இரு Gus:Itäisiä. ITG:IglITIh.
(1) கடவுள் பாடல்களில், (2) பிற அகத் தினே, புறத்தினேப் பாடல்களில் என இரு பிரிவு களில் காணலாம். கடவுள் பாடல்களில் பரிபாடல் திருமுருகாற்றுப்படை, பாரதம் பாடிய பெருந் தேவனுர் பாடல்கள் ஆகியவை அடங்கும். ஏனேய தொகை நூல்களும் பத்துப்பாட்டும் தனிவகை பாக அமையும்.
முன்னது கடவுளோடு நேரடியாகத் தொடர்பு கொண்டிருத்தலின் அவற்றுள்புரான மரபியல் கூறுகள் மிகுதியாகவும், நேரடியாகவும் அமைந்துள்ளன. பின்னது கடவுளோடு நேரடித் தொடர்பின்றியிருத்தலால் புரா ன மர பி ய ல் கூறுகள் குறைவாகவும் உவமை முதலிய வழிகளி லும் அமைந்துள்ளன.
தமிழில் காணப்படும் புராண மரபியல் கூறு களே இருவகைப்படுத்தலாம்.
(1) கடவுள், (2) பிற
கடவுள்களாக,
(1) திருமால், (2) முருகன், (3) சிவன், (4) பலராமன், (5) இந்திரன், 6) நான்முகன், (7) கொற்றவை.
ஆகியோர் பேரிடம் பெறுகின்றனர்.
இந்தியப்புராண மரபியலில் பிரம்மா விஷ்ணு, சிவன் ஆகிய மூவரும் முப்பெரும் கடவுளர் எனப் போற்றப்பெறுவர். அது ஞாயிறு வழிபாட்டின் வேறு வடிவமென மொழிவர். கதிரவன் தன் வெம்மையால் வளப்படுத்துகிருன் ஒளியால் காக்கிருன் நெருப்பால் அழிக்கிருன் இத்தகைய ஆக்கல், காத்தல், அழித்தல் எனும் முச்செயல் களே பின்னர் முக்கடவுளுக்குரியதாக வகுக்கப் பட்டன என்பர்.
(8) ஆயின் காலப் போக்கில் படைப்பாற் நல் தன் பெருமையை இழந்ததால் பெருமை இழந்து தலைமை நிலையிழந்தான். ஏனேய திருமாலும் சிவனுமே பெரும் கடவுளராக இரு பெரும் சமயத்தவரால் போற்றப்படுகின்றனர்.
நான்முகன் தலையைக் கொய்தல், நான்முகன் குட்டுப்படல், சிறைப்படல் போன்று நான்முகன் பழிப்புக்கும் ஆளாகும் நிவே பின்னர் ஏற்பட்டு விட்டது.
196
அதுபோலவே முதலில் இந்திரனே சிறப் பிடம் பெற்றிருந்தான் என்றும் இந்திரனுக்கும், வருணனுக்கும் போர் நிகழ்ந்தது என்றும் சுறப் படும். அக்குறிப்பு,
(9) அந்தணர்களுக்கும், சுத்திரியர்களுக் தும் இடையே ஏற்பட்ட G TF 3 குறிக்
கிறது என் விளக்குவர்.
இவ்வாறு ஒவ்வொரு கால் கட்டத்தில் ஒரு தெய்வம் தலேமை பெற்றதாகவும் சிறப்புப் பெற்றதாகவும் கூறப்படும். இது மன்னர் மரபு மாற்றங்கள் போன்ற காரணங்களால் ஏற்படு கின்றதென்பர்.
திருமால்
திருமாஃப் பற்றி 7 பரிபாடல்கள் உள்ளன. (பரி 1, 2, 3, 4, 13, 15 பரி. திரட்டு, 1)
முப்பெரும் கடவுளுக்கு மேலானவன் திரு மால் எனும் செய்தி ஈரிடங்களில் வலியுறுத்தப் படுகிறது (பரி 3, 13). இவ்வாறு ஒவ்வொரு சமயத்தவரும் தம் கடவுளரே பெரியவரெனப் பேசும் மரபு முன்பே விளக்கப்பட்டது.
(10) திருமால் பாற்கடலில் பள்ளிகொண் டுள்ள நிவே (பரி 1, 13) இரு பாடல்களில் குறிக் கப்படுகிறது. திருமால் இவ்வாறு கடலோடு இணைக்கப்பட்டுப் பேசப்படும் நிலே ஒரு குறியீடு என விளக்கப்படும். கடலுக்கு நடுவே நிலவுலகம் இருப்பதை விளக்கவே இது எழுந்ததென்பர்.
(11) திருமால் மூவடியால் உலகளந்தான் என்பது ஒரு புராணமரபுக் கதை (பரி 3, முல்ஃப் 3. கவித். 134) தொடக்க காலத்தில் சூரியனே முழுமுதற் கடவுளாகக் கருதப்பட்டான். அவன் மூன்று விதமாக உலகைச் சுற்றி வருவான் எனும் வானவியல் கருத்து உண்டு. அதனேயே திருமால் மூன்றடியால் உலகளந்தார் என்ற கதையாக விளக்குவதாகக் கூறுவர். ஞாயிற்றின் மூன்று நிலே களே விளக்குவதாகவும் கூறுவர்.
திருமாலின் கரிய நிறத்தைக் குறிக்கக் காயாம்பூ (பரி, 1) நீலமணி (பரி. 3) மேகம் பரி. 15) ஆகியவை உவமைகளாகக் கூறப்பட் டுள்ளன.
திருமகள் அவனது மார்பில் வீற்றிருக்கும் செய்தி குறிக்கப்படுகிறது. (பரி. 1) காமன், சாமன் இருவருக்கும் அவன் தந்தை என்றும் (பரி. 1) சங்குநிற பலதேவனுக்குத் தமையன் என்றும் (பரி 1, 15) உறவுகள் கூறப்படுகின்றன.
Page 295
அவுனரை அழித்தான் என்றும் (பரி. 1) தேவர் முதலியோருக்குத் தஃவன் என்றும் (பரி. 3) பாற்கடலேக் எடைந்தான் என்றும் பரி. 15) அவனது செயல்கள் கூறப்படுகின்றன.
இவைதவிரத் திருமாவின் பல்வேறு செயல்கள் அனேத்தும் ஒருங்கு திரட்டப்பட்டு அவதாரங் களாகத் தொகுத்து வழங்கப்பட்டன.
(1) மச்சாவதாரம், (3) கூர்மாவதாரம், (3) வராகம், (4) நரசிம்மம், (5) வாமனம், (8) பரசுராமன், (7), ராமன், (8) கிருஷ்ணன், (9) புத்தர் (10) கல்கி,
இவ்வாறு அவதாரங்களேத் தொகை செய்ததற்கு இருகாரணங்கள் கூறுவர்.
(1) கடவுளின் ஒருமைநிலையை நிலநாட் டல். கடவுளுக்குப் பல வடிவம் தருவதைத் தவிர்த்து ஒன்றென நிறுவல்.
(12) 2. இந்துசமயத்தின் நெகிழ்ச்சியின் உணர்தல். யாராயிருப்பினும் எந்நிவேயிலிருப்பினும் இறைநிலைக்கு உயர முடியுமென உணர்த்தல்.
(18) இவ்வவதாரங்களுள் கி ருஷ்ணு வ தாரமே பொலிவும் சுவையும் உடையதாய்க் காதலும் வீரமும் கலந்ததாய் விளங்குகிறது. தமிழகத்து முருகன் போல வட நாட்டில் கிருஷ்ணன் சிறப்பிடம் பெற்ருன் எனக் கூறலாம்.
(14) புராணங்களில் ஆயர்குலத்தஃவளுக விளங்கிய கிருஷ்ணன் மகாபாரதத்தில் ஆட்சி செய்யும் மன்னனுகவும் அறிவுறுத்தும் ஆசானுக வும் காணப்படுகிறன். இது காலப்போக்கில் ஏற்
பட்ட வளர்ச்சி எனலாம்.
ஏனய அவதாரங்களே விடக் கிருஷ்ணன், இராம அவதாரங்களே பெரிதும் போற்றப்பட்டு இதிகாசங்களாக உருவெடுத்தன.
பரிபாடலில் திருமாவின் வராக அவதாரம் (பரி. 3, 13) நரசிம்ம அவதாரம் (பரி 4; 10-24) ஆகியவை குறிக்கப்படுகின்றன.
வாமன அவதாரச் செய்தி ஓரிரு இடங்களில் குறிக்கப்படுகிறது. (பரி 3 கலித். 12) திருமால் மூவடியால் உலகளந்த செய்தி ஞாயிற் றின் இயக்கத்தையே விளக்குமென முன்பு கண்
Th.
இராமாவதாரமும், கிருஷ்ணுவதாரமும் இராமாயண், 凸岳T凸T可巫击 காப்பியங்களாக வடிவம் பெற்றதால் பெரிதும் பரவியது.
சங்கப் பாடல்களிலும் இராமாயணக் கதை நிகழ்ச்சிகள் உவமைகளாக வருகின்றன்.
". 'வெல்போர் இராமன் அருமறைக் கவித்த
பல்வீழ் ஆலம் போல ஒலிபவித் தன்றில் அழுங்கல் ஊரே'
(அகம். 70)
(15) என்று இராமன் ஆலமரத்தில் உள்ள பறவைகளின் ஒலியினே அடக்கிய செய்தி அவர டங்கிய செய்திக்கு உவமையாக வருகிறது. இச் செய்தி கம்பராமாமணக் காப்பிய நிகழ்ச்சிகளில் காணப்படவில்லே நாட்டுப்புறக் கதைகளில் வழங்கி யிருக்கக்கூடும்.
இராவண்ணுல் தூக்கிச் T போது சீதை போட்ட அணிகலன்களே முறை மாற்றி அணிந்து கொண்ட குரங்குகள் உள்மை யாகக் கூறப்படுகின்றன (புறம், 378).
இராவணன் கைலேயைப் பெயர்த்த கட்சி கலித்தொகையில் உவமையாக்கப்படுகிறது(சவித்.
38.
பாரதக் கதை நிகழ்ச்சிகள் பல தொகை நூல்களில் குறிக்கப்படுகின்றன. கனித் தொகையில் பல நிகழ்ச்சிகள் உவமைகளாக வரு
கின்றன (கவித். 101, 10).
ஆயின் அகநானூறு, புறநானூறு, பதிற்றுப் பத்து ஆகியவற்றில் உள்ள குறிப்புக்களே நோக் கும்போது பாரத நிகழ்ச்சிகளேக் கதையாகக் கரு தாமல் வரலாறுகக் கொண்டு தமிழ் மன்னர்களே அவ்வரலாற்றேடு இஃணக்கக் காண்லாம்.
பெருஞ்சோற்றுதியஞ் சேரலாதனப் பாடும் முரஞ்சியூர் முடிநாகராயர்,
"ஈரைம்பதின்மரும் பொருது களத்
தொழியப் பெருஞ்சோற்று மிகுபதம் வரையாது
கொடுத்தோப்"
(புறம், )ே
என்று-முன்னிஃப்படுத்திப் பாடுகிருர்,
பதிற்றுப்பத்தில்
"போர்தலே மயங்கிய ஈரைம்பதின் மரொடு
துப்புத்துறை போகிய துணிைவுடை
// FIF লীলাব্লাILE:" "
(Ligui). If y
என்று இச்செய்தி கூறப்படுகிறது. அகநானூற்றில்
197
Page 296
"துறக்கம் எய்திய தொய்யா நல்லிசை
முதிபரிப் பேரிய உதியஞ் சேரல் பெருஞ்சோறு கொடுத்த ஞான்றை"
(அகம், 333)
(பி) என்று வரும் சுற்றினேக் கொண்டு சேரலாதன் பாரதப்போரில் பெருஞ்சோறு வழங்கவில்&வ: பாரதப் போரில் மாண்ட முன் ஞேர்களுக்குப் பிண்டம் நல்கிய செய்தியையே இது குறிப்பதாக விளக்குவர்.
தமிழ் மக்கள் மகாபாரத நிகழ்ச்சியோடு நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டிருந்தனர் என்பர். வடவரது புராண நிகழ்ச்சியோடு தமிழரும் தங்களே இணைத்துக் கொண்ட நிலையையே இது விளக்குகிறது எனலாம்.
கண்ணனும் பலராமனும் பல பாடல்களில் உவமைகளாகக் கூறப்பட்டுள்ளனர் (நற். 32)
இவ்வாறு திருமாலின் செயல்களும் அவ தார நிலைகளும் பரிபாடலில் கூறப்பட்டுள்ளன. இராமாவதார, கிருஷ்ணுவதாரச் செயல்கள் பரிபாடலில் காணப்படவில்லை; பிறதொகை நூல்களில் உவமைகளாக உள்ளன.
பாற்கடலில் துயில்கொண்டுள்ள திரு மாலின் கொப்பூழிலிருந்து தாமரை மலர அதில் நான்முகன் உலகைப் படைத்தான் என்ற செய்தி கூறப்படுகிறது (திருமுருகு, 183-185).
'நீனிற உருவின் நெடியோன் கொப்பூழ்
நான்முக ஒருவிற் பயந்த பல்விதழ்த்
தாமரைப் பொகுட்டின்"
(பெரும்பாண். 402-05)
இக்கதையில் படைப்பாளனுகிய நான்முகனே விடக் காப்பாளனுகிய திருமாலே உயர்ந்தவன் எனும் கருத்து குறியீடாக உளது எனலாம்.
சிவன்
பரிபாடளின் சிவன் பாடப்படவில்லே. கார ணம் மதுரைப்பகுதியில் சிவனது கோயில் இல் வாமையே எனலாம். தொகை நூல்களில் சிவனது பல்வேறு செயல்கள் சுறப்படுகின்றன.
சிவன் திரிபுரம் எரித்த செய்தி (புறம் 55) நஞ்சுண்ட செய்தி (புறம், 55) முக்கண் உடைய வன் (புறம் .ே :) கைலேயில் இருத்தல் (கலித்.) ஆகிய நிகழ்ச்சிகள் உவமைகளாக வருகின்றன. (திருமுருகு, 151-15).
198
முப்புரம் என்பது மும்மல் காரியம் என உள் ளுறையை விளக்குகிறது. பின்னர் எழுந்த திரு மந்திரம்.
சிவன் திராவிட தெய்வம் என்று கூறுவர்.
(18) ஆரியருக்கு முந்திய சிந்துசமவெளி நாகரிகத்தில் வழிபாடு இருந்ததென விளக்குவர்.
(19) வேதகால உருத்திரரோடு சிவன் பின்னர் இனேக்கப்பட்டதாகக் கூறுவர். சிவனது காளே, வளத்திற்கு அறிகுறியாக உலகெங்கும் வழங்கப்படுகிறது.
(20) படைப்புக் கடவுளாகிய நான்முகன் செல்வாக்கிழக்கச் சிவன் முதலிடம் பெறுகிருன் நான்முகன் இழிக்கப்படுகிருன்.
அகநானூறு, புறநானூறு, பதிற்றுப்பத்து ஐங்குறுநூறு, கவித்தொகை ஆகியதொகை நூல் களில் கடவுள்வாழ்த்துப் பாடிய பெருந்தேவனுர் சிவனேயே பாடக் காண்லாம். சிவனது கணிச்சி, மழு, வேல் முதலிய படைக்கலன்கள், காளே வாகனம், உமையுடன் இணேந்திருத்தல், திங்க எனிந்த சென்னி, மணிமிடறு, நீண்ட சடை ஆகி யவை இப்பாடல்களுள் விளக்கப்படும்.
(21) இவற்றுள் ஒவ்வொரு பொருளும் குறி யீடுகளாக விளக்கப்படுவதுண்டு. காளை வளத் திற்குக் குறியீடு என முன்னர்க் கூறப்பட்டது. சிவனது நீண்ட சடை அவனது பேராற்றலுக்குக் குறியீடு எனக்கூறி சாம்சன்து முடியாற்றலோடு அதனே ஒப்பிட்டு விளக்குவர். அவ்வாறே அவன் கையில் உள்ள உடுக்கையானது ஒலியின் அறிகுறி யாக விளங்குகிறது என்பர்.
தொன்மைமிகு திராவிடக் கடவுளாகப் போற்றப்படும் சிவன் சங்கப் பாடலுள் குறிக்கப் பட்டுள்ள போதிலும் தொல்காப்பியத்தில் குறிக் கப்படவில்லே. அதனே விளக்க முற்படுவோர் தொல்காப்பியர் நானிலத்தெய்வங்கள் பற்றிக் குறிப்பிடுகிருரே பன்றிப் பொதுவான தெய்வம் பற்றிக் குறிப்பிடும் வாய்ப்பு அவருக்கு இல்லை GTGif Liff.
முருகன் :
பரிபாடலில் முருகனப் பற்றி (5, 8, 9, 14 17, 8,19, 31) எட்டுப் பாடல்கள் உள்ளன. ஆயின் அப்பாடல்களில் முருகனேப் பற்றிய செய்திகளேவிடப் பிற செய்திகளே மிகுதியான இடத்தைப் பெற்றுள்ளன.
Page 297
அவன் அணைரை அழித்தமை, குருகொடு பெயரியமால் வரை உடைத்தமை ஆகிய செய்திகள் குறிக்கப்படுகின்றன.
முருகனது பிறப்பு பற்றிய செய்தி மிக விள்க்காகப் பேசப்படுகின்றன. சிவனது நெற்றிப் பொறியிலிருந்து தோன்றிக் கார்த்தி கைப் பெண் டிரால் இமயமலேச் சரவணப் பொய் கையில் வளர்க்கப்பட்டான் என்று அவ்வரலாறு
கூறப்படுகிறது.
அவன் தேவர் படைக்குத் தஃலவனுகும் நிலே பும் விளக்கப்படுகிறது (பரி, 5).
மற்ருெரு பாடவில் வள்ளி, தேவசேன இருவரது பாங்கியரும் ஏசிக் கொள்ளும் நிலே குறிக்கப்படுகிறது (பரி. 9).
ஓரிடத்தே மாஅல் மருகன்' 'பரி 19: 57)
அடுத்துத் திருமுருகாற்றுப்படையில் முருக எனது பிறப்பு, அறுமுகம், பன்னிருதோள், சூர்
நான்முகனுக்காக முருகனிடம் வேண்டிக்கொண்டமை, ஆல்கெழு புதல்வன், மலேமகள் மகன், வாஞேர் தஃவன் என்ற புராணச் செய்திகள்
'சூர்மருங் கறுத்த சுடரிலே நெடுவேல்
சினமிகு முருகன்'
(அகம், 59)
'சூர்நவை முருகன் சுற்றத் தன்ன'
(புறம் 23)
'முருகு புணர்ந்து இயன்ற வள்ளி போல' (芭应,8°儿
'சூருடை முழுமுதல் தடிந்த பேரிசைக்
கடுஞ்சின விறல்வேள்'
(பதிற். 1)
"பைம்பூண் சேனய் பயந்த.
துனங்கையம் செல்வி'
(பெரும், -59)
என்று முருகன் குறிக்கப் படுகின்ருன்.
குறுந்தொகையில் முருகனது உருவமும் குன்றெறிந்த செய்தியும் கடவுள் வாழ்த்தில் கூறப்பட்டுள்ளன.
இச்செய்திகளே நோக்க முருக வழிபாடு தமிழகமெங்கும் பெருவழக்கில் இருந்தது என்று உணரலாம். நாட்டுப்புறச் சிறுதெய்வ நிலை பிலிருந்து பெருந்தெய்வநிலக்கு உயர்த்தப்படும் மாற்றத்தைச் சங்கப் பாடல்களில் நாம் உணர முடிகிறது.
வெறியாடப்பட்டநில், வீரனுக விளங்கும் நிவே (அகம், 1, 18, 181), வருத்தும் அனங்காகச் சுட்டும் நிவே (அகம், 98}, அழகிய வடிவமும் மண் முமாகக் கூறும் நிலே (அகம், 288, 28) ஆகியவை
கானப்படுகின்றன. எனவேதான் முருகன் படிப்படியே பெருந்தெய்வ நிலேயடைந்த மாற்றம் காணப்படுகிறதென்கிரும்.
முருக வன்க்கம் தமிழர் வாழ்விலிருந்து முகிழ்த்துத் தமிழர் பண்பாட்டை விளக்கும் வகை பில் மலர்ந்து பின்னர்ப் புராண மரபுடையபெருந் தெய்வமாக மலர்ந்ததெனவாம்.
முருகன் வள்ளி திருமணம், தமிழர் களவு மனமுறையாகவும், விநாயகர் யான்ேயாக வந் தமை களிறு தரு புணர்ச்சியாகவும், தெய்வ பாஃன மனம் கற்புமண முறையாகவும் அமைந் துள்ளமை குறிக்கத்தக்கது.
(22) முருகன் வென்றதாகக் கூறப்படும் மாமரம், குருகு, குன்று முதலியவை பகை இனத் தவரின் குலக்குறிகள் எனவும் பின்னர் அவற்றை ஒன்றுக்கிச் சூரபன்மாவின் பல மாயா வடிவங்கள் எனப் புரானக்கதை புனேயப்பட்டதென்றும் கூறுவர்.
(23) வடநாட்டுப் புராணக் கதைகளும் தமிழ்நாட்டுக் குழு நம்பிக்கைகளின் எச்சங்களும் கலந்து முருகன் என்ற சிலப்புருவக் கடவுள் காலப்போக்கில் உருவாயிற்றென்பர்.
(34) வடநாட்டு ஸ்கந்தனும் தமிழ் முருக னும் பக்தி இயக்க காலத்தில் ஒன்றுபடுகின்றனர். 3-ஆம் நூற்றுண்டிற்கும் 7-ஆம் நூற்றுண்டிற்கும் இடைப்பட்ட காலத்தில் இது நிகழ்ந்திருக்கு மெனும் வான்மா மலேயின் கருத்து ஒப்புநோக்கித் தக்கது.
முருகன் தாய்த் தெய்வத்தினின்று பிறந்த செய்தி தமிழ்நாட்டுக்கே உரியது என்றும் அவ னுக்குத் தந்தைவழிப் பிறப்பும் வடநாட்டு முறை என்றும் அவர் கூறுவார்.
99.
Page 298
கொற்றவை
திராவிடர்கள் உழவர் சமுதாயத்தவர் எனவே நிலத்தோடு தொடர்புடைய கடவுளரைக் குறிப்பாகப் பெண்தெய்வத்தை வழிபட்டனர் என்டர்,
(2) பின்னர் அப்பெண்தெய்வம் விஷ்ணு அக்கு இனேயாகக் கருதப்பட்டது.
(27) அதுமட்டுமன்றி முருகனுக்குத் தாயாசு வும் சிவனுக்கு மனேவியாகவும் விஷ்ணுவுக்குத்
தங்கையாகவும் உறவுகள் காணப்பட்டன.
தமிழிலக்கியங்களில் முருகன் பெண் தெப் வத்தின் மகனெனப் போற்றப்படுவதைக் கான i
*“凸ra丁凸丘 Gaisari (அகம், 345)
'விறல்கெழு சூலி' (குறு. 218)
என்றும் காளி குறிக்கப்படுகிருள். தொல்காப்பி பரே, கொற்றவை நிலையைக் குறித்துள்ளமையும் பரிபாடவில் காளி பற்றிய பாடல் இருந்ததாகக் கூறப்படுவதும் குறிக்கத்தக்கவையாகும்.
இந்திரன் மருதநிலத் தெய்வமாகக் குறிக் கப்பட்ட போதிலும், இந்திரனேப் பாராட்டும் வகையிலமைந்த புராண மரபுக் கதைகளைக் கான இயலவில்லே. இந்திரவிழா (ஐங், 62; சிலப் பதிகாரம் பற்றிய குறிப்பு இருந்தபோதும் இந்தி ரன் அகலிகையுடன் உறவுகொண்ட செய்தி திருப்பரங்குன்றத்தே காணப்பட்டதெனப் பரி பாடல் கூறுகிறது. இந்திரனுக்குக் கோயிலும் வழிபாடும் விழாவும் இருந்தபோதிலும் பெருமை புறப் புராணக்கதை இல்லாமை குறிக்கத்தக்கது. காலப் போக்கில் இந்திரன் தலைமை இழக்க முருகன் தேவர் படைத் தலைமை பெற்ற நி3 முன்னர் விளக்கப்பட்டது.
பலராமன் வெண்ணிற முடையவன் நாஞ் சில் கொடியுடையவன் s-IsDIh 56; 5,ö. 32) எனப் பலவிடங்களில் குறிக்கப் பெறுகிருன் வேறு பிற புராணக் குறிப்புக்கள் காணப்படவில்லே.
திருமால், பலராமன், சிவன் முருகன்ஆகிய நால்வரையும் இணேத்துப் பேசும் போக்கு (புறம், 56 கலித், 103)
ஈரிடங்களில் காணப்படு கிறது.
இறப்புக் காலணுக உருவகித்துப் பேசப்படும் நிலே சங்கப்பாடல்களில் காணப்படுகிறது.
200
ஏ&னய தொகை நூல்களேவிடப் பரிபாடல். திருமுருகாற்றுப்படை முதலிய தெய்வப்பாடல் களில் புராணமரபியல் கூறுகள் மிகுந்திருப்ப தற்குக் காரணம் இந்தியப் புராணமரபியல் கூறுகள் அஃனத்தும் சமயச் சார்புடையனவாய் இருப்பதே ஆகும்.
ஆயினும் சில சமுதாயப் பண்பாட்டுடன் கூறிய புராணமரபியல் கூறுகளும் காணப்படு கின்றன.
அருந்ததி பற்றிய செய்தி அவற்றுள் ஒன்று. அத்திரி முனிவரின் மனேவியாய்க் கற்பறம் காத்த தால் விண்மீனுய் மாறினுள் என்று கூறுகின்றனர். எனவே தொகை நூல்களில் கற்பெனும் பண் பிற்கு அருந்ததியை உவமையாகக் கூறக் கான லாம் (அகம் 16, ஐங். 442 பதிற். 9.90).
ஆதிமந்தி வரலாறு சங்ககாலத்தில் நடந்து பின் சிலப்பதிகாரத்தில் புராண நிைேய அடை այl:Errց: ցլյTLE .
நிலவின்ேப் பாம்பு விழுங்கல் (நற். 8 கலித். I 5. f; 2; அகம் 114) போன்ற அறிவியல் நடப்புக்குப் புராணக்காரணம் கூறும் நிலே காணப்படுகிறது.
(28) ஆரியர் வருகைக்கு முந்திய சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தில் சிவவழிபாடு, சக்தி வழி பாடு முதலியன கானப்படுகின்றன. எனவே ஆரியர் வருகைக்குப் பின்னரே கடவுட் கோட் பாடும் புராண மரபும் திராவிடரிடம் வளர்ந் தன எனக் கொள்ளல் இயலாது. கி.மு. 2000இல் திராவிட மக்கள் இந்திய புராண மரபுக் கதைகளே உருவாக்கியிருந்தனர் என விளக்குகின்றனர்.
(29) இரண்டும் தனித்தனியே தமக்குரிய இயல்புகளுடன் வளர்ந்தன. சான்றுக நிலேத்து வாழத்தொடங்கிய திராவிடர்களது தெய் வங்கள் நிலத்தோடு தொடர்புடையவர்களாக வும் நாடோடி வாழ்வுடைய ஆரியர்களது தெய்வங்கள் விண்ணுேடு தொடர்புடையனவாக வும் உள்ளமை குறிக்கத்தக்கது.
(30) மேலும் வேதகாலப் புராணமரபுக் சுறுகள் சில இன்றும் தமிழகத்து நிகழும் சடங்குகள், விழாக்கள் ஆகியவற்றை மறைமுக மாக விளக்குகின்றன என்பர்.
(31) சங்கப் பாடல்களில் புரானமரபுக் கூறுகள் காணப்படுகின்றனவே தவிரக் கதைகள் முழுமை பெற அன மயவில்லே, அதற்குக் கார
Page 299
சங்ககாலத்தே காப்பிய இலக்கிய வனக்
தோன்ருமல் தனிநிஃப் பாடலே இருந்து வந் தமை எனலாம். அதுமட்டுமின்றிச் சமயச் செல் வாக்குச் சங்க காலத்தே குறைவாக இருந்ததும் தொல்காப்பியர் தெய்வம் ஒழிந்த கருப்பொருளில் உள் ளு ைற கூறலாமென விதிவகுத்ததுமே
Tal
-gas
குறிப்புக
(1) : Narrative as an essential part of meaning tion it insists that the original sources of such cious inventions of individual poets and the vehicles for Ileaning that have something to human life."
(2) "Myth can be defined as a story or a comp fore as implicitly symbolising. Certain deep
(3) Mrs. Langer, Philosophy in a New Key, P.
(4) " In some cases the changes advocated only fi logy as a consequence of historical circumsts tions and the resultant social setting of the
(5) Ibid., P., 11.
(6) தமிழண்ணல், "தொன்மைமிக்க புரண்மரபுக்க
(7) 'As We have seen, the idea of a trail of gods have its origin in solar cults, for the ' three preserved with his light and destroyed with
(8) (a) Indian Mythology, P. 41.
(b) ". However, as he (Brahma) has complete
further part to play for the time-being."
- Ηπείμ Εμί
(9) “ Indra's rivalry to Waruna which may be priest-Caste and Kshatriya warrior caste."
(10) "Wishnu is the infinite ocean of the universe
symbol is water Nara."
-Hindu Epic's My
பக்தி இயக்கக் காலத்திற்குப் பின்னர்தான் சமயச் செல்வாக்கு மேலோங்கி ஆரிய திராவிட தெய்வங்கள் கலப்புற்றுப் புராணங்கள் செல் வாக்குப் பெற்றன. புராண இலக்கியங்களும் அதற்குப் பின்னரே தோன்றின.
Fడి --
新
of mythology but distinguished from Chabe's posistory telling lic somehow below or beyond the consstories themselves thus serve as partly unconscious do With the inner nature of the uniwerse and of the
-Priπτει απ Επαντομα είία, P., 538
lex of story elements taken as expTessing and the relying aspects of human and transhuman existence."
一凸ü。
201.
—20fed fra "Paraka 7’-1
preshadowed the natural evolution of Indra's mythoLnces; dynastic changes, invasions, economic condiIndian peoples."
-Indian Mythology', P, 11.
தைகள் வையை-3. பி. ப. 409,
is rooted in the earliest Indian beliefs and seems to
:-bodied ' Sun creat cd with his fertilising warmth, his burning rays."
-Iridiari Mythology, P. 40.
2d his work of creation, it is argued that he has no
SLE LTLLGCL HL LLTLmLGGTLL GH LGHCCT LGLGLGHGGGLCESLS 00S
Inderstood in terms of rivalry between the Bramin
-liιαία η Μίντήology, P. 15,
from which springs the entire world. Therefore his
"his and Legends in Popular IIllustration, P. 3.
201
Page 300
2O2
(11) " Vishnu is the cosmic ocean, Nara, which sp but is also called Narayan, "Moving in the w; form, sleeping on the coiled serpent shesha
(1) "The correct explanation would be found on Starting with the actual equinoctial position ( to the same position, namely (1) from the Al (2) from the winter solstice (WS) to the sunt (SS) to the Warnal Equinox (WE),"
-M. Sunder Raj "Rig Vedic My,
The Three steps are said to represent the pla its setting."
(12) ''The avatara theory services two purposes.
the oneness of the god-head with the pressi shapes. In the avatara theory, these two merg duties and transfers them to some one else it
The Second purpose is to provide the struct accept as divine whatever and whomsoever ri Divine."
-Hindu Epics, Myths (Irid
(13) "The Mythology woven around Krishna the
richest of all in lyricism, in adventure, and in
of the di Wille.”
(14) "In the Puranas, Krishna appears as the syr worship him, and also as the heavenly music Mahabharata we find Krishna a grown man di and Leaching.'
(15) நா. செயராமன், நெய்தல் பாடல்கள், ப. 114,
(16) JJ GITT. --syTitill:553), Proceedings of the I worl
(17) " Wyasa's Mahabharata relates that the Par Pandavas Were helped by the Pandiyan, Chol: -Mythology
(18) " The beliefs of these are roughby at the stage whose contribution to the body of Indian myt. beliefs were later to be revived to some exten
(19)" Rudra's original character as God of cattle
Aryan Lord of the Beasts. The bull is ofcc and this aspect of the lord of cattle had att:
ead everywhere before the creation of the universe, ters, in this character he is represented in a human
or Ananta and floating on the waters."
-Indian Mythology, P. 46.
:xamining the annual passage of the Sun in the sky. AE), the Sun moves in three stages before returning Luminal Equinox (AE) to the Winter Solstice (WS), mer solsticc (SS) and (3) from the summer solstice
hology and Cultural History Mythology to History
Through Astronary P. 229
e of the Sun's rising ; its Zenith and the place of
— Iralia Yi Myrhology", P. 23.
The first is to reconcile the fundamental concept of 1g need at the popular level to give god different e into one, the one and only God-head confides his he awal tara.
re of Hinduism sufficient flexibility to embrace and ses from Within the Soul of man to the status of the
Legends in Popular Illustrations, PP, 15, 17.
: eighth avatara, is most colourful and perhaps the love in all its forms from sensuous love to worship
-i. P. 38.
inbolic cowherd, that is the leader of all those who ian whose flute enthrals and invites. But in the ischarging his main task in this World; fighting evil
-Ibid., P.150
di Tamil Conference held at Malaysia.
Idiyan King attended Draupadi Swayamvara; the
and Chera armies in the great war. to History through Astrotony P. 36
of the earliest Pre-Aryan largely Dravidian people hology was made earlier than 2000 B.C., but whose t
— Iridiari My filology, P. 12.
is extended by combining it with that of the Pre
urse universally considered a symbol of fertility ilched to Rudril.'''
-India Mythology, P. 42.
Page 301
Page 302
Page 303
(20) 'Shiva Bhairava, the Destroyer, is thus by
the Auspicious. In this sense his activity a and Brahma is thus sometimes said to be inf
(21) Drum is the symbol of Rhythm and sound. scissors and richly set high upon his head sy
(22) தமிழர் பண்பாடும் தத்துவமும், ப. சி.
(23) மேலது. ப 36,
(4) மேலது. ப. 32
(25) The Dravidians were an agriculture people W various deities connected with it, Illainly th
–Hirdel Er
(26) Ibiel, P. 9.
(27) Parallel lind con the sa Ille leye of Works oft F
female deity or the female.
(28) An agricultural people, the Dravidians wors
fertility. There were two main elements in Harappa, which show a god seated with leg: universal symbol of male fertility) ; and the which show plants growing from the womb befoTe Who 11 a human sacrifice is being pe ministrants, the goddess by what appears to plant a tiger, a rhinoceros and a buffalo in
(29) Ibis, P., 12.
(30) id., P. 14.
அன்பா அன்பா என்று கூ பிடிவாதம் பிடிக்காதே. இரவு தாவது அழைப்புக் கேட்டுத்தாே
extension Shiva the bringer of fertility, the coreater, s destroyer is essential to that of Brahma as creator erior Lo Shivl,
-hid P. 42.
, . . . . . . The God’s long mope never touchcd by the mbolises of course his power.
-Hilders Epics, Myths and Legends, P. 69.
ho understandably defied the carth and worshipped,
Mother Goddess.
it's Myths and Legends Introduction, P. 1,
e Supreme triad (Brahma, Wishnu, Shiva) stands the 一凸芷,凸,69,
hipped gods connected in one way or another with this ; Phallic worship typified in the seals found at crossed and wearing bull's horns (the bull being a cult of mother goddess Inost plainly depicted on seals of a Fernale deity, or which show a naked goddess rformed. Such figures are accompanied by animal ble half-bull, half-man and the god by deer, an ellerther cases by votive serpents.
- Iridiari Mythology', P, 13.
வ, தூங்க வேண்டும் என்று ம் பகலும் கூவிஞல் எப்பொழு E ஆகும்,
ட கபீர்
2O3
Page 304
ஈச னடிபோற்றி எங்தை பு தேச னடிபோற்றி சிவன்ே நேயத்தே நின்ற நிமலன் . மாயப் பிறப்பறுக்கும் மன் சீரார் பெருந்துறைநந்தே ஆராத இன்பம் அருளும்
படிபோற்றி ச வடிபோற்றி அடிபோற்றி ானன் அடிபோற்றி வன் அடிபோற்றி மஃப்போற்றி
- திருவாசகம்
Page 305
*
தோற்றுவாய்
ஓவியம், சிற்பம், இலக்கியம், இசை, நாட் 7. Juf, (BrT_FH GTGift. Igor மக்களுக்கு இனிமை யைப் பயக்கும் கலேகளாகும். இவற்றுள் இலக் கியம் என்பது மக்களின் பல்வேறு குறிக்கோள் ளோகிய இலக்கினேக் கருத்திற்கொண்டு அறிஞ ரால் இயற்றப்படுவது ஆதலால் இலக்கியம் என்று பெயர் பெற்றுள்ளது. இலக்கினே உடையது இலக்கியமாகும்.
இலக்கிய வகை :
அறிஞர் இலக்கியத்தை உரைநடையாகவும் செய்யுள் நடையாகவும் இயற்றி வருகின்றனர். ஆணுல், உரைநடை இலக்கியத்தைக்காட்டிலும் செய்யுள் நடையாக இயற்றப்படும் இலச்சியமே சிறப்புடையதாகக் கருதப்படுகின்றது.
இலக்கியங்கள் நாடக வழக்கென்னும் புனைந் துரை, உலகியல் வழக்கென்னும் இயல்புரை என்னும் இவற்றை, இரண்டு கால்களாகக் கொண்டு இயங்குகின்றன். நாடக வழக்கென் னும் புனேத்துரைக்குக் கற்பனே என்றும் பெயர் உண்டு.
இலக்கியங்கட்கு இன்றியமையாததாய் வேண்டப்படுவது பொருட்பொலிவாகும். எடுத் துக் கொண்ட பொருளே ஆற்றல் வாய்ந்த நால் வகைச் சொல்லுள் அமைத்து, மோஃன முத லான் தொடையும் சினே முதலான தொட்ை விகற் பங்களும் சிறப்பாப் அமைய, தன்மை உருவகம்
2திகனில், Z/62/67772
3osiuéöt, sä.sr.st.5.2ä.
(தமிழ்ப்பேராசிரியர், சென்சீனப் பள்கலக்கழகம்)
உவமை முதலான அணிகள் அமைந்து அழகு செய்ய, பல்வேறு ஒசைப் பொலிவு தோன்ற, உணர்பவர்கட்கு அமிழ்தம் போல் இனிய கனவ யைத் தருவது இனிய செய்யுளாகும்.
"பொருளின் பொலிவும் சொல்லின் திறனும் தொடையும் தொடையின் விகற்பமும் துனே உருவகம் முதலாம் அலங்கா ரங்களே உட்கொண் டோசைப் பொலிவுடைத் தாகி உய்த்துனர் வோர்தம் உள்ளங் கட்கு மாக்கடல் அமிழ்தெனப் பாடுவது மதுரகவி" என்று கூறுகிறது, பிங்கல நிகண்டு.
இலக்கியம் ஒவ்வொரு நாட்டிலும் அங்கு வாழும் மக்களின் தன்மைக்குத் தகுந்தாற்போல் பலவகைத் தன்மையுடையனவாக அமைந்துவிடு கின்றன. அதுபோல் காலத்திற்குக் காலம் இலக் கியம் பல்வேறு மாற்றம் பெற்று வளர்ந்து வரு கின்றது. வரலாற்றறிஞர் இடத்தாலும் காலத் தாலும் இலக்கியத்தைப் பாகுபடுத்தி வழங்கு கின்றனர். எடுத்துக்காட்டாக, மேஃநாட்டு இலக் கியங்களின் தன்மை வேறு, நம் நாட்டு இலக்கி பத்தின் தன்மை வேறு. அதுபோல, முற்கால இலக்கியத்தின் தன்மை வேறு, இக்கால இலக்கி யத்தின் தன்மை வேறு.
தமிழ்நாட்டிலே மிகப் பழைய காலத்தில் தோன்றியவை வாய்மொழி இலக்கியமாகும். அவை அகப்பொருள் பற்றியும் புறப்பொருள் பற்றியும் தோன்றியிருக்கலாம். அவற்றுள் வேலன் முதலியோர் வெறியாடும்பொழுது
205
Page 306
கடவுள் மேல் பாடிய இலக்கியம் முதலாயின பழைய காலத்துத் தெய்வ இலக்கியமாகும். சங்க இலக்கிய காலத்தில் கடவுள் வாழ்த்து என்ற தலேப்பில் சில தெய்வ இலக்கியங்கள் தோன்றின. சங்ககாலத்திற்குப் பின் மிகுதியான தெய்வ இலக்கியங்கள் தோன்றியுள்ளன. அவற்றுள் தலே சிறந்தன,சைவ வைணவ தெய்வ இலக்கியமாகும்.
திருமுறைகள் :
சைவ தெய்வ இலக்கியங்களில் மிகப் பழமை யானவை காரைக்கால் அம்மையார் பாடிய பாடல் களும், திருமூலர் பாடிய திருமந்திரமாலேயும், சமய குரவர்கள் பாடிய பாடல்களுமாகும். இவற்றையெல்லாம் திருமுறை' என்ற பெயரால் சைவப் பெருமக்கள் பகுத்து முறைப்படுத்தி வழங்கி வந்தனர்.
திருமுறை என்ற பெயர் :
"திருமுறை" என்ற பெயர் திருமுறைவகுத்த நம்பியாண்டார் நம்பிக்கும் பல நூற்ருண்டுக் காலம் முன்பிருந்த திருமூலர் திருமந்திரத்தில் வந்துள்ளது.
'ஏடங்கை நங்கை இறையெங்கள் முக்கண் ணி
வேடம் படிகம் விரும்பும்வெண் டாமரை பாடும் திருமுறை பார்ப்பதி பாதங்கள் குடுமின் சென்னிவாய்த் தோத்திரம்
சொல்லுமே" (1967) மேற்கூறிய பாடல் திருமந்திரத்தில் நான்காம் தந்திரத்தில் "சத்திபேதம்-திரிபுரைச் சக்கரம் என்ற தலைப்பில் வந்துள்ளது.
திரிபுரை என்ற சத்தி அந்தரி, சுந்தரி, நாரணி, பரிவர்ணி, ஈசி, மனுேன்மணி என்னும் பல பெய ருடையவள் என்றும் (1048), அவள் பொன் னிறம் செந்நிறம் வெண் ணிறம் என்னும், மூன்று நிறமுடையவளாயிருந்து கல்வியையும் போகத் தையும் முத்தியையும் தருகிருள் என்றும் (1047), அவள் அங்கையில் ஏட்டினை உடையவனர் ப்மூன்று விழியையுடையவளாய் விளங்குகிருள் படிகம், போன்ற வெண் ணிறம் உடையவள். அவள் விரும்பி அமர்வது வெண்டாமரை էtgլIII , அவள் பார்ப்பதி என்னும் பெயருடையவளா யிருந்து திருமுறையைப் பாடிக்கொண் டுள்ளாள். அத்தகைய திரிபுரையின் திருவடியைச் சென்னி யிலே சூடுமின், அவளைத் தோத்திரம் செய்யுங்கள் (1067) என்று திருமூலர் உலக மக்களேத் திரி புரையிடம் ஆற்றுப்படுத்துகிருர், இங்கே திரி புரையால் பாடப்படும் திருமுறை உயர்ந்த அறிவு நூலாக இருத்தல் வேண்டும்.
2O6
திருமுறை என்ற சொல்லின் பொருள் :
இனித் திருமுறை என்ற சொல்லின் போருளே ஆராய்வோம். 'திருவென்ப மேலே செல்வம் சிறப்பொடு முப்பேர் செப்பும்" என்ற சூடாமணி நிகண்டின்படித் திரு' என்னும் சொல் "இலக்குமி" 'RFri고 " என்னும் பெயர்ப்பொருளிலும், சிறப்பு" என்னும் பண்புப் பொருளிலும் வரும். திருமுறை என்ற சொல்லில் வந்துள்ள திரு என் ணும் சொல் இலக்குமி என்னும் பொருளில் வர வில்லே, செல்வம் சிறப்பு என்ற இரண்டு பொரு ளில் வந்ததாகவே அதனேக் கொள்ள வேண்டும். எனவே செல்வத்தைத் தரும் முறை சிறந்த தன்மையுடைய முறை என்ற இரண்டுபொருளில், திருமுறை என்னும் சொல் வந்துள்ளதாகக்கருத வேண்டும்,
முறை' என்ற சொற்கு 'முறையேன்ப கோசமே ஊழி முறைமை இம் முப்பேர் என்ப" என்ற சூடாமணி நிகண்டின்படி கோசம் (புத்த கம்) என்றும் ஊழ் என்றும் முறைமை என்றும் மூன்று பொருள் உள்ளன. இவற்றையெல்லாம் கருத்தில் வைத்துக் கொண் டு என்ற சொற்குப் பொருள் உணர முற்படுவோம்.
முறை என்பது, இங்கே கோசம் அல்லது புத்தகம் நூல் என்ற பொருளில் வந்துள்ளது. திரு என்பதைச் சிறப்பு என்று பொருள் கொள் எளின் சிறந்த கோசம், சிறந்த புத்தகம், சிறந்த நூல் என்று பொருள்படும்.
திரு என்ற சொல்லிற்குச் செல்வம் என்று பொருள் கொள்ளின், செல்வத்தை உணர்த்தும் நூல் என்று பொருள் கொள்ளலாம்.
சைவ சமயத்தவர் பதி, பசு, பாசம் என்று முப்பொருளேக் கூறுவர். அம்முப்பொருளில் சிவமாகிய பொருள் சிறந்ததாகவின் சிவமாகிய திருவை உணர்த்தும் நூலினைத் திருமுறை என்று சைவப் பெருமக்கள் வழங்கலாயினர்.
மாணிக்கவாசகர் 'சிவமே பெருந்திரு எய்திற் றிலேன்" என்று கூறுதலேக் காண்க: தொண்டர் பெற்றுள்ள சிவமாகிய செல்வத்தைக் கேடும் ஆக்கமும் கெட்ட திரு" என்று சேக்கிழார் கூறுவர். இறுதியும் தோற்றமும் இல்லாதவன் இறைவன். ஆதலின் அதனேக் கேடும் ஆக்கமும் கெட்ட திரு' என்று கூறுதல் பொருந்துமாறுணரலாம். எனவே சிவாகிய செம்பொருளைப்பற்றிப் பேசும் இலக் கியம் திருமுறையாயிற்று.
Page 307
திருநாவுக்கரசர்
LDITSEEfës Eliteti
Page 308
Page 309
திருமுறை என்ற இலக்கியத்தின் பாடுபொருள் திரு என்னும் சிவமே
பழைய திருமுறையாசிரியரெல்லாம் சிவ பெருமான் ஒருவரைப் பாடுதலாகிய ஒரு நெறி பிலேயே இயங்கியுள்ளனர். தேவாரம், திரு வாசகம் என்னும் பழைய திருமுறைகளில் சிவ பெருமானத் தவிர்த்து வேறு எந்தத் தெய்வத் தையும் பாடிய பாடல்களைப் பார்க்க முடியாது. எனவே, சிவம் என்னும் திருவைப் படு பொரு ளாக உடையது திருமுறையாயிற்று. "செல்வன் சுழலேத்தும் செல்வம் செல்வமே என்ற திரு முறைப்பாடலின்படி இறைவன் திருவடியை வணங்கும் நெறியாகிய செல்வத்தைக் கூறுவதும் திருமுறையின் உட்கிடையாகும்.
எனவே, திருமுறையிலக்கியத்தின் இலக்கு சிவம் என்னும் செம்பொருளைக் கூறுதலும் வழி பாட்டு நெறியைக் கூறுதலுமாகும். girCel நாம் திருமுறையின் பதியாகிய சிவத்தைப்பற்றி யும் அச்சிவத்தை அடையும் நெறிகஃப்பற்றி யும் அந்நெறி நின்ற அடியவர்தம் சிறப்புப் பற்றி யும் உணர்ந்து கொள்ளலாம்.
பதி இயல்பு :
மேற்கூறிய நான்கு பகுப்பினப் பொரு ளாகக் கொண்டு திருமுறைகளில் உள்ள கருத்து க3ளத் திரட்டினுல் ஒவ்வொன்றும் மிகப் பெரி அாக விரியும் ஆதலால் அவற்றுள் சிலவற்றை மட்டும் குறிப்பிடுவோம். இறைவன் ஒருவனே, அவன் அருவடிவின்ன், உயிர்கள் உப்பும் பொருட்டு அவற்றிற்கு அருள்செய்ய அவன் பல்வடிவையுடையவனுகின்ருன் என்பது சைவ சமய உண்மைக் கருத்து. இக்கருத்தினே உடைய திருமுறை பாடற் கருத்தினேக் கீழே காண்க
(1) இறைவனே ஞானத்திரளாப் நின்ற பெருமான்' என்பர் ஞானசம்பந்தர்.
(2) அப்பர் "மல்லே ஞானத்து வாழும் ॥1॥ பிரானூர்"
(3) ஞானசம்பந்தர்,
"ஈருய்முதல் ஒன்ருய்இரு பெண் ஆண்
குனம்மூன்ருபூப்
மாருமறை நான்காய்வரு பூதம் அவை
ஐந்தாய் ஆகுர்சுவை ஏழோசையோ டெட்டுத்திசை தானுப்
வேருய்உடன் ஆனுன் இடம் விழிம்மிழ
:1:15յր":
என்னும் பாட்டில், உலகத்திற்கு அழிவும் தோற்றமும் செய்யும் ஒருவனுய், ஆண் பெண் என்னும் இரு வடிவினணுப் சாத்துவிகம், முதலிய மூன்று குணத்தணுய் நான் மறையாய் ஐம்பூத மாய் ஆறுசுவையாய் ஏழோசையாய் (ஏழ் பண்) எட்டுத் திசைதான் ஆப் இவற்றின் வேருய் இவற்றின் உடனுகி நிற்பான் இறைவன் என்று அவனுடைய மூவகை நிலையினேக் கூறியுள்ளார்.
மாணிக்கவாசகரும்,
'பென் ஞகி ஆணுய் அலியாப்ப் பிறங்கொளி 臀守产 விண் ணுகி மண்ணுகி இத்தனேயும் வேருகிக் கண் ணு ரமுதமுமாப் நின்றன்'
(திருவெம்பாவை-18)
பதியை அடையும் நெறி
தியாகிய இன்றவனே அடைவதற்கு நான்கு நெறிகள் கூறப்பட்டுள்ளன. அவை சரியை, கிரியை, யோகம் ஞானம் என்பனவாம்.
(1) திருநாவுக்கரசர்,
"தொண்டரர்சித் தொழுது பணிமினுே
பண்டை வல்வினப் பற்றற வேண்டுவீர்!
பாடியும் தூமலர் தூவியும் இண்டை கட்டி இ&ணப்படி ஏத்தியும் பண்ட ரங்கர் பராய்த்துறைப் பாங்கரைக் கண்டு கொண்டடி யேனுப்ந்து போவனே"
'அல்ல மகனும் பூதங்கள் ஆட்டினும்
பல்ல வாறு சிவாய நமவென்று நல்லம் மேவிய நாதன் அடிதொழ வெல்ல வந்த வினேப்பகை வீடுமே"
பொறிபு லன்களைப் போக்கறுத்
துள்ளத்தை நெறிபடுத்து நினேந்தவர் சிந்தையுள் அறிப்பு றும்மமு தாயவன் ஏகம்பம் குறிப்பி னுற்சென்று கூடித் தொழுதுபே'
'அற்றுப் பற்றின்றி யாரையும் இல்லவர்க்
குற்ற நற்றுனே யாவான்'
அந்நெறி நின்ற அடியவர்தம் சிறப்பு: திருநாவுக்கரசர் :
'அங்கமெல்லாம் குறைந்தொழுகு தொழு நோயராய் ஆவுரித்துத் தின்றுழலும் புலேய ரேனும், கங்க்ைவார் சடைக்கரந்தார்க் கன்டரா கில் அவர்கண்டீர் நாம் வணங்கும் கடவுளாரே."
2O7
Page 310
சேக்கிழார்
' பெருமையால் தம்மை ஒப்பார்
பேணலால் எம்மைப் பெற்ருர், ஒருமையால் உலகை வெல்வார்
ஊனமேல் ஒன்றும் இல்லார், அருமையாம் நியிேல் நின்ருர்
அன்பினுல் இன்பம் ஆள்வார், இருமையும் கடந்து நின்ருர்
இவரை நீ அடைவாய் என்று."
(Guf山山订rú-á匈湾两mL-196)
பிற பொருள் :
திருமுறையுள் முதல் மூன்று திருமுறை திரு ஞானசம்பந்தர் பாடியவையாகும். அம்மூன்றில் முதல் திருமுறையுள் முதல் பதிகத்தில் முதற்பாட் டாய்ச் சிறந்து விளங்குவது "தோடுடைய செவி பன்' என்ற பாடலாகும். இப்பாடல் சீர்காழிப் பதியில் பிரம தீர்த்தக் கரையில் இறைவன் திரு வருளால் ஞானப்பால் உண்ட ஞானசம்பந்தர் இறைவனேச் சுட்டிப் பாடிய முதற்பாட்டாகும். தோடுடைய செவியணுய் விடையை அளர்ந்து தூய வெண்மதியைச் சூடிக்கொண்டுகாடுடைய சுடஃப் பொடியைப் பூசினவனுய் இறைவன் என் முன் வந்து அருள் செய்தான், அக்காட்சி என் உள்ளத் தினேக் கவர்ந்துவிட்டது என்று அவர் கூறுகிருர், முதன் முதல் ஞானசம்பந்தப்பெருமான் கண்ட இறைக்காட்சியில் முதலில் தோன்றியது தோடா கும். சிவம் என்னும் ஆண் கூறும், சக்தி என்னும் பெண்கூறும் கலந்து ஒன்ருன இறைவன் திரு வுருவில் அருட்சத்தியின் பகுதியாகிய இடப் பாகத்தில் விளங்குவது தோடாகும். முதற்சன் தோட்டினேயும், அதனே அணிந்த சக்தியையும் இறைவனுக்கு உடைமைப் பொருளாக்கி, இரண் டாவது விடையாகிய ஊர்தியையும், மூன்ருவது தூய வெண்மதியையும், நான்காவது சுடஃப் பொடியையும் உடைமையாக்கி, உடையவனுய் இறைவனேச் சிறப்பித்து அவ்வுடையவனுகிய இவன் உள்ளங்கவர் சுள் வனுயுள்ளான் என்று சுறியுள்ளார்.
வடமொழியில் உள்ள புதரீருத்திரம் என்னும் சாமவேதப் பகுதியானது சிவபெருமானப் பல வடிவிண்ணுகக் கூறி வணங்குகின்றது. அவ்வனக் கத்தில் ஒன்று "தஸ்கராய நம, தஸ்கரானம் பதயே நம' என்னும் பகுதியாகும். "கள்வனுக்கு வணக்கம் கள்வர் தஃபவனுக்கு வணக்கம்' என் பது அப்பகுதியின் பொருள். இறைவன் கள்வ ஞகவும் கள்வர்தம் தலேவனுகவும் விளங்குகின் குன் என்பது அப்பகுதியின் கருத்தாகும். அவ் வேதப் பகுதிக்கு விளக்கவுரையாக ஞானசம்பந்
208
தர் "என் உள்ளத்தைக் கவரும் கன்வனுக இனற வன் உள்ளான்" என்று சுறுகிருர்,
உள்ளத்தைக் கவர்ந்த பொருளில் :
ஞானசம்பந்தர் சிறு குழந்தை, அவருக்கு இறைவன் திருமேனியில் விளங்கி அவர்தம் உள்ளத் தைக் கவர்ந்த பொருள் தோடும் பிறையும் திரு நீற்றுப் பூச்சும் ஆகும். அவற்றுள் நடுநாயகமா யிருப்பது பிறை, இப்பிறையாகிய திங்களே முதல் திருமுறை தொடக்கத்தே "த வெண் மதிசூடி" என்று குறிப்பிட்டார். இவர் பாடிய இரண்டாம் திருமுறை முதற்பாட்டிலும் இறைவனே நோக்கி, "நீ இளைய இனிய பிறையினேக் கொடிய பாம்பு டன் சடையில் வைத்திருக்கின்ரு யே! அதற்குக் காரணம் என்ன?' என்று வினவுகிருர்,
S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S 丛莒可f山 துன்னி நல்லிமை போர்முடி தோய்கழ
மின்னு செஞ்சடை பிற்பிறை பாம்புடன்
வைத்ததே"
என்பது அப்பாட்டு, இன்னும் அவர் பாடிய
மூன்ருந் திருமுறை முதற்பாட்டிலும், "திங்கள் சூடிய இறைவனே எம் தொல்வின் சுருங்குமாறு அருள்செய்க" என்று கூறுகிருர், 'பல்சடைப் பணி கால்கதிர் வெண்டிங்கள் சூடினுப் அருளாய் சுருங்களம் தொல்வினையே" என்பது அப்பாட்டு.
எனவே, அவர் முதல் திருமுறைத் தொடக் சுத்தில் தூய வெண் ம தின பச் (부 உள்ளங்கவர் கள்வன் என்று கூறுதலேயும், இரண் டாத் திருமுறைத் தொடக்கத்தே, "பூந்தராய் ஈசனே இனிய பிறையை இன்னுமை செய்யும் பாம்புடன் வைத்த கருத்தென்ன?" என்று விஞவ வதும், மூன்ரும் திருமுறைத் தொடக்கத்தே "வெண்டிங்கள் சூடினுய் எம் தொல்வின சுருங்க அருளாய்' என்று வேண்டுவதும் ஒப்பு நோக்கிப் படித்து இன்புறத் தக்கதாம்.
இறைவனே வடமொழிவானர் சந்திரசேக ரன், சோமசேகரன் என்று கூறுவர். தமிழறிஞர் பினற சூடி முதலான பெயராற் கூறுவர். இறை வனே வழிபடுகின்ற தொண்டர்சுட்கெல்லாம் அவன் திங்களேச் சூடியிருப்பது பற்றிப் பல்வேறு புனேந்துரை (கற்பனை) நினே வில் தோன்றுகின்றன. அவர்தம் நினைவுகளிற் சில சுறுவோம்.
அருங்கலம் :
அருங்கலம் என்பது பொன்னும் மணியும் கொண்டு இயற்றப்படுவதாகும். "அருங்கலம்
Page 311
உலகின் மிக்க அரசர்க்கே உரிய" (கல்யாண-184) என்று சூளாமணி கூறுகின்றது. இதனுல் அருங் கலத்தின் சிறப்பினே உணர்ந்து கொள்ளலாம். இறைவன் திங்கஃாத் தஃயிற் சூடியுள்ளான். அத ஞல், உலகத்தவர் இறைவன் தஃக்குத் திங்கள் அணிகலனுக அமைந்துள்ளது என்று கருதுவர். ஆணுல், அப்பர் சுவாமிகள், திங்கள் இறைவன் முடிக்கு அணிகலனுக இல்லே, திங்களுக்கு இறை வன் முடியே அருங்கலன் என்னும் அணியாக உள்ளது என்று கூறுகிருர், "திங்களுக்கு அருங் கலம் திகழும் நீண்முடி' என்பது அவர் பாட்டு
திங்கள், மின்னல் :
இறைவன் மார்பில் அரவினே அணிந்துள் ளான், அந்த அரவு இறைவன் தலையில் அணிந் துள்ள திங்களே மின்னல் என்று கருதி அடங்கி யிருக்கிறதாம்.
'பாகத்தின் நிமிர்தல் செய்யாத் திங்கஃப் பிறையென் றஞ்சி ஆகத்திற் கிடந்த நாகம் அடங்கும் ஐயாற ஞர்க்கே"
என்பது அவர் பாடல்
மதியிலா அரவின் ஐயம்:
இறைவன் வெண்மை நிறமுடைய திங்களேச் சூடியுள்ளான். மார்பிடத்தே திருமாலாகிய பன்றியின் வெண்மை நிறமுடைய பல்லினையும் அணிந்துள்ளான். இறைவன் அணிந்துள்ள மதி யில்லாத அரவு திங்களேயும் எயிற்றினையும் பார்த்து அது திங்கள் என்று துனியாமல் ஐய உணர்வுடன் உள்ளது. காரைக்கால் அம்மையார் தாம் பாடியுள்ள அற்புதத் திருவந்தாதியில்,
திருமார்பில் ஏனச் செழுமருப்பைப் பார்க்கும் பெருமான் பிறைக்கொழுந்தை நோக்கும்
ஒருநாள் இதுமதியென் ருென்ருக இன்றளவும் தேரா
அதுமதியொன் றில்லா அரவு' (48)
என்று பாடியுள்ளார்.
அரவும் மதியம் விளையாடுதல் :
ஞானசம்பந்தர் ஒரு பாடலில் இறைவன் திருமுடியில் அரவும் மதியும் விளேயாடுவதாகப் பாடுகிருர்,
"துன்னுர் புரமும் பிரமன் சிரமும் துணிசெய்ய
மின்னூர் சடைமேல் அரவும் மதியும் விளேயாட'
என்பது அப்பாடல்
திருஞானசம்பந்தரும் இயற்கைப் புனேவும்:
திருமுறையில் வந்துள்ள பல புலவர்களின்பாடல் களெல்லாம் ஒரே தன்மை உடையனவல்ல ஒவ் வொருவருடைய பாட்டும் ஒவ்வொரு தன்மை உடையதாய் இருக்கின்றது. திருஞானசம்பந்தி ருடைய பாடல்களில் அரிய பெரிய சமயக் கருத் துகள் ஆங்காங்கே காணப்பட்டாலும் அவரு டைய பாடல்களில் சிறப்பாகக் கருதத் தக்கது இயற்கைப் புனேந்துரை ஆகும். எடுத்துக்காட்டா டாகச் சிலவற்றை நோக்குவோம்.
முதல் திருமுறையில் கீழைத் திருக்காட்டுப் பள்ளியைப் பற்றி அவர் பாடும் பதிகத்தில் வயல் அருகே புனல் பாய்கிறது, அப்புனலிலிருந்து செங் கயல் பாய்கின்றது, அவ்வயலிடத்தே சில மலர் சுள் கைபோல் தேனுடன் மலர்ந்துள்ளன, அம் மலர்த்தேன் கையருகே வாழைகள் கனி ஈன் றள்ளன. அந்த மலர் மணமும் கனிமனமும் சமற்கின்ற காட்டுப்பள்ளி' என்று பாடுகிருர்,
"செய்யரு கேபுனல் பாயவோங்கிச் செங் கயல் பாயச் சிலமலர்த்தேன் கையரு கேகனி வாழையின்று கானவெல் லாங்கமழ் காட்டுப் பள்ளி' என்பது அப்பாடலாகும்.
முதல் திருமுறையில் திருநள்ளாற்றையும், திருவாலவாயையும் சேர்த்துப் பாடும் பதிகத்தில் 'நள்ளாற்றுப் பெருமானப் பூசிப்பவர் பூசிக் கின்ருர், அவர் பூசிக்கும் பூவில் நறுமணம் கமழ் கின்றது. அபிடேகம் செய்யும் புனலில் தூய்மை யாகிய பொலிவு விளங்குகின்றது. திருமேனியிற் சாத்தும் சந்தனம் புதுவிரைச் சாந்தாய் இனிய மணத்தை வீசுகின்றது. பூசிப்பவர்தம் நாவில் இனிய பாடல்கள் எழுகின்றன" T நள்ளாற்றுப் பெருமான் பூசைக் காட்சியை ஞான சம்பந்தர் பாடுகிருர்,
'பூவினில் வாசம் புனலில் பொற்பு புதுவினரச் சாந்தின்இன் நாற்றத்தோடு நாவினிற் பாடல் அரு நள்ளாறுடைய நம்பெருமான் என்பது அவர்தம் பாடலாகும்.
அவர் முதல் திருமுறையில் சீர்காழியைப் பற்றிப் பாடிய பதிகத்தில் 'கடல் அஃகள் சங்கினேக் கொண்டுவந்து கடலுக்கு வெளியே எறிகின்றன. எறியப்பட்ட அச்சங்கு பக்கத்திலே மருதநில வயலில் செந்நெற் காட்டுக்குள் புகுந்து முத்தினே ஈனுகின்றது' என்று பாடுகிருர்,
"மாடே ஒதம் எறிய வயற்செந்நெல் காடே ஹிச்சங் கினும் காழியார்"
என்பது அப்பாடலாகும்.
709
Page 312
அவர் சண்பை நகரைப் பற்றிய மற்ருெரு பாடலில் 'மீனே உண்பவரும் சப்பவில் ஏறிச் செல்பவருமாகிய பரதவர் வாழும் மனேயின்கண் நுனிமூக்குச் சங்கம் சென்று முத்தினே ஈனுதற்கு இடமாகிய சண்டை நகரர்" என்று பாடுகிருர்,
S S S S S S S S S S S S S S S S S S S S மீளுரும்
"வங்கம் மேவு கடல்வாழ் பரதர் மனேக்கே
நுனிமூக்கின்
சங்கம் ஏறி முத்தம் ஈனும் சண்பை நகராரே"
என்பது அப்பாடலாகும்.
கோயில்களில் இசை
மக்களிடத்தில் கடவுள் பக்தியை இசைநாட்டியங்களால் முற்காலத்து மக்கள் உண் டாக்கி வந்தனர். திருக்கோவில்களில் இறை வனேப் பூசிக்கும்பொழுது மந்திர இசை, வினே இசை, வேத அத்தியயனம், சாஸ்திரப்பாடல் முதலியன செய்வித்தல் வேண்டும் என்றும், இவற் நின் பின் கெளடமொழி முதலானவற்றில் இசை யைத் தூபம் காட்டும் வரையிலும் அதற்கு மேல் தமிழ் மொழிக்கு உறுப்பாகிய இசையை நடனத் தோடு செய்வித்தல் வேண்டும் என்றும், அதன் பின் பிழையில்லாமல் சமஸ்கிருத மொழியிற் பாடப்படும் இசையையாவது அல்லது பதி னெண் மொழிகளுடைய இசையையாவது பாட வேண்டும் என்றும் காமிகாகமம் அர்ச்சனஸ்திப் படலம் கூறுகின்றது. இதனேப்போலத் திருக் கோவில்களில் தமிழ்ப்பாடல்களும் வெவ்வேறு திசைமொழிப் பாடல்களும் பாடப்படுவதை ஞானசம்பந்தர் கூறுகிருர்,
"ஊறுபொருளின்றமிழ் இயற்கிளவி தேருமட
மாதிருடனுர் வேறுதிசை பாடவர்கள் கூறஇசை
தேருமெழில் வேதவனாமே!
(-78-)
"தென்சொல் விஞ்சமர் வடசொல்
திசைமொழி நரம்பெடுத்து, துஞ்சு நெஞ்சினுர் நீங்கத் தொழுதெழு தொல் புகலூரில்"
(3-7 - )
என்பவை அப்பாடலாகும்,
இறைவன் பாடும் இடத்தில் நீங்காது Ο τιμή
தருளியிருப்பார் என்று ஞானசம்பந்தர் சுறு கிருர்,
"தமிழின் நீர்மை பேசித் தாளம் வினே
பன்னி நல்ல
முழவம்மொந்தை மல்குபாடல் செய்கையிட FIFTG FTF. " "
என்பது அப்பாடலாகும்.
பாடும் தொண்டின் சிறப்பு :
திருக்கோவில்களில் செய்யப்படும் திருவல
கிடுதல் (விளக்குதல்), மெழுகுதல், Lזה עשח தொடுத்தல், திருவிளக்கிடுதல், என்னும் தொண்டுகள் ஒன்றுக்கொன்று நீ யர்ந்து
என்றும், எல்லாவற்றிற்கும் உயர்ந்தது இறை வசீனக் குறித்துப் பாடுதலாகும் என்றும் அப்பர் சுவாமிகள் சுறுகிருர்,
'விளக்கினூர் பெற்ற இன்பம் மெழுக்கினுற் பதிற்றி யாகும் துளக்கில்நன் மலர்தொடுத்தால் தூயவிண் னேற வாகும் விளக்கிட்டார் பேறு சொல்லின் மெய்ந் நெறி ஞான மாகும் அளப்பில கீதம் சொன்னுர்க் கடிகள்தாம் அருளு மாறே"
என்பது அப்பாடலாகும்
பதினுேராம் திருமுறையில் கபிலதேவ நாயனூர் தாம் பாடிய சிவபெருமான் திருவந்தாதியுள் (100) "நூறு ஆவின் பாலே இறைவன் திரு முடிக்கு ஆட்டி நூறு மலரைக் கொண்டு இறை வன் திருப்பெயர்சுளேக் கூறிக்கொண்டு அருச்சனே செய்தலேக் காட்டிலும் சிறந்ததாகும் அச்சிவன் மேல் ஒரு LITT Gā. பாடி வணங்குவது' என்பர்.
'நூருன் பயன்ஆட்டி நூறுமலர் சொரிந்து
நூரு நொடிவதனின் மிக்கதே நூரு உடையான் பரித்தவெரி உத்தமன
வெள்ளேறு pg.go. Ly. I år) TA' JITT I GUrri. ஒன்று" (100)
என்பது அப்பாடலாகும்.
சம்பந்தர் இசையால் தமிழ் வளர்த்தார்
திருஞானசம்பந்தர் தாம் வா ழ்ந்திருந்த ஒவ் வொரு நாளும் இனிய இசைத்தமிழ்ப் பாடல்களே பTபு அச்செபலாலேயே தமிழ்மொழியினே வளர்த்து வந்தார் எனவும், அம்முயற்சிக்கு இறை வனும் உறுதுணையாகவிருந்து தாளம் என்னும் இசைக்கருவியைத் தந்து உதவி அவர் பாடிய பாடல்களுக்கு இரங்கி அருள் புரிந்தார் என்றும் சுந்தரர் பாடுகிருர்,
Page 313
"நாளும் இன்னிசை யாற்றமிழ் பரப்பும் ஞான சம்பந்த னுக்குலகவர்முன், தாளம் ஈந்த வன் பாடலுக் கிரங்கும் தன்மை யாளன' (7-82-8) என்பது அப்பாடலாகும்.
சமனர், பெளத்தர் :
ஞானசம்பந்தர் திருப்பதிகத்தில் பத்தாவது பாட்டில் சமன் சமயத்தவரையும் பெளத்த சமயத்தவரையும் பழித்துப் பேசும் செய்தி இடம் பெற்றுள்ளது. திருநாவுக்கரசரும் தாம் LITET. Il பதிகத்தில் பலவிடத்தில் அவர்களோப் பழித்துப் பேசுகின்றனர். இவர்கள் இவ்வாறு பழித்துப் பேசுதற்குரிய காரணத்தைச் சேக் கிழார் கீழ்வருமாறு கூறுகிருர்:
"வேதகா ரணராய வெண்பிறைசேர்
செய்யசபை நாதினெறி அறிந்துப்யார் தம்மிலே
லேங்கொள்ளும் போதமிலாச் சமண்கையர் புத்தர்வழி
பழியாக்கும் ஏதமே யெனமொழிந்தார் எங்கள்பிரான் சம்பந்தர்'
"அறிவு நூலுக்குக் காரண்மப் விளங்கும் தலைவனுடைய நெறியை அறிந்து உய்யாராய் உயிர்களாகிய தமக்கு மேல் ஒரு தஃலவன் உண் டென்பது இல்லே, உயிர்களாகிய தாமே உள் பொருள், தம்முடைய நலம் தீங்கிற்குத் தாமே காரணம் என்றுரைத்து, பெளத்தர் .מולד ,"FLוחLו நெறி பழியாக்கும் ஏதமுடையதே எனக் கூறிஞர் எங்கள் பிரான் ஞானசம்பந்தர்" என்பது அவர் திம் கருத்துரையாகும்.
சேக்கிழார் கூறுவதை நன்கு கருதினுல் உயிர் களாய தாமும் தமக்கு மேல் தலைவனுகிய ፵UÜGነ! னும் உண்டென்றுணர்வது சைவசமய உண்மை நெறி என்றும், தாம் என்னும் உயிர்களே உண்டு தமக்குமேல் தலைவனுகிய ஒருவன் உண்டு என்பது இல்லை. உயிர்களாகிய தாமே நலத்தைச் செய்து கொள்ளும் என்பது சமண பெளத்த சமய நெறி என்றும் உணர்ந்து கொள்ள வேண்டு, "பேராற்றலும் பேரறிவும் வாய்ந்த பதிப்பொரு ளாகிய ஒன்று இவ்வுலகிற்கு முதலாக உள்ளது, அதன் வழி உயிர்களாகிய நாம் இயங்கி உலக இன்பத்தையும் வீடுபேற்றையும் அடைகிருேம்: என்னும் உண்மை நெறியைக் கருதி உணராமை பால் 'போதுமிலாச் சமண்கையர் புத்தர் வழி" என்று சேக்கிழார் கூறுவாராயினர்.
C-27
அகப்பொருள் :
சங்ககாலச் செய்யுட்களில் அகத்துறைப் பாடல்களே மிகுதியாக உள்ளன. திருமுறைக் காலத்திலே அகத்துறைப் பாடல்கள் சுருங்கி வந் துள்ளன. அந்த அகத்துறைப் பாடல்களும் இறை வனத் தலைவனுகவும் உயிர்களாகிய தம்மைத் தலேவியாகவும் கற்பனை செய்துகொண்டு பாடும் முறையாக மாறிவிட்டது. தலவனின் பிரிவாற் ரீதி தலேவி தன் துயரத்தினைத் தலைவனிடம் , று மாறு வண்டு முதலானவற்றை விளித்துக் கூறு வது போல் அமைந்த அகத்துறைப் பாடல்களேத் திருமுறைகளிற் காணலாம்.
LT|
திருமுறையில் ஆசிரியம் வெண்பா என்னும் இயற்றமிழ்ப் பாக்களே இடம் பெ ற்றுள்ளன. களிப்பா, வஞ்சிப்பா இடம் பெறவில்லே, தரவு கொச்சகம் வந்துள்ளதாக நச்சினுர்க்கினியர் சிறு கிருர், "நாளும் இன்னிசையால் தமிழ் பரப்பு பவர்' என்று சுந்தரமூர்த்தி சுவாமிகளால் சிறப் பிக்கப்பட்ட ஞனைசம்பந்தர் பாடல்களெல்லாம் இசைத்தமிழ்ப் பாடல்களாகவே கருதப்படுகின் றன. இப்பாடல்கள் பண்முறையில் பாடப்படுவ தால் இவற்றைப் பண்ணத்தி என்று வழங்கலாம்.
"பாட்டிடைக் கலந்த பொருள் வாகிப்
பாட்டின் இயல பண்ணத் திய்யே'
என்னும் தொல்காப்பிய நூற்பாவின் உரையுள் "இளம்பூரணர் பண்ணேத் தோற்றுவித்தலாற் பிண்ணத்தி என்ருர், அவையாவன சிற்றிசையும் பேரிசையும் முதலாக இசைத்தமிழில் ஒதப்படு வன என்று கூறி,
"அடிநிமிர் கிளவி ஈரா ருகும்
அடியிகந்து வரினும் கடிவரை யின்றே
என்னும் நூற்பாவுரையில் பன்னிரண்டாவன ஆசிரியம், வஞ்சி, வெண்பா, கலியென ரோங் லப்பட்ட நான்கு பாவினுேடும் தாழிசை :ՃձlԱ) விருத்தம் என்னும் மூன்றினேயும் வைத்து உறழப் பன்னிரண்டாம். அவை ஆசிரியத் தாழிசை வஞ்சித்தாழிசை வெண்டாழிசை கலித்தாழிசை எனவும், ஆசிரியத்துறை, வஞ்சித் துறை, வெண்டுறை, கலித்துறை எனவும், ஆசிரிய விருத்தம், வஞ்சி விருத்தம், வெளிவிருத்தம் கவி விருத்தம் எனவும் வரும் என்பார். இவையெல் லாம் திருமுறைப் பாடல்களில் வந்துள்ளன. பிற் காலத்தார் இவற்றைப் பாவினம் என்பர். இதுTE சம்பந்தர் பாடலில் வந்துள்ள இருக்குக் குறள்
2.
Page 314
என்னும் பாடல் வகையைப் பிற்காலத்தார் வஞ்சித்துறை என்பர்.
சித்திரகவி :
திருஞானசம்பந்தர் பாடலில் மிறைக்கிளி என்னும் சித்திரகவி கொஞ்சம் மிகுதியாகவே உள்ளன. மொழிமாற்றுமாலேமாற்று, வழிமொழி, மடக்கு, இயமகம், ஏகபாதம், இருக்குக் குறள் எழுகூற்றிருக்கை சரடி, ஈரடிமேல் வைப்பு நாலடி மேல் வைப்பு, முடுகியல்ாகிய திருவிராகம், (அராகம் என்றும் வழங்கும்) சக்கரமாற்று, கோமூத்திரி என்ற பாடல் வகைகளேப் பாடியுள் ளார். பதினுேராந் திருமுறையில் எழுசுற்றி ருக்கை வந்துள்ளது. அவர் தாண்டகம் என்னும் பாடலப் பாடவில்லே ஆளுல் அவர் காலத்தில் வாழ்ந்த அப்பர் சுவாமிகள் தாண்டகத்தை மிகுதி பாசுப் பாடித் தாண்டசு வேந்து என்ற பெயரைப் பெற்றுள்ளார்.
திருவாசக யாப்பு
திருவாசகத்தின் தொடக்கத்தில் Hឆ្នាំ வெண்பா இடம் பெற்றுள்ளது. ஆசிரியப்பா, ஆசிரிய விருத்த வகை, கலித்தாழிசை, கலித் துறை, கலிவிருத்தம், கட்டளேக் கலித்துறை,கொச் சகக் கலி, நேரிசை வெண்பா முதலியன இடம் பெற்றுள்ளன. திருச்சாழல் திருவுந்தி முதலிய நாடகப் பாடல்களும் திருவூசல் முதலிய இசைப் பாடல்களும் திருவாசகத்தில் உள்ளன.
திருமூலர் யாப்பு :
திருமூலர் யாப்பு ஒரே வகையானது. ஈர ஒசச்சீர் மிக்கு வரச் சிறுபான்மை முச் சீரும் வர நாற்சீர் கொண்ட அடி நான்கினேப் பெற்று நடக் கும். ஒவ்வொரு அடியிலும் பன்னிரண்டெ முத்தும், பதினுேரெழுத்தும் வரும் இயற்சீர் வெண்ட3ளயும் வெண்சீர் வெண்டளேயும் அவர் பாட்டில் வரும் தளேகளாம்.
கள்ளம் இல்லா அறி நிற்கும் பெரும் கருணையும்
சிறப்புத் தன்மைகள் :
திருமுறைப் பாடல்கள் மூன்றும் நூற் குண்டிலிருந்து சேக்கிழார் காலம் வரையில் வாழ்ந்த பல அறிஞரால் பாடப்பெற்றுள்ளன. அவர்தம் தன்மை இடத்தாலும் காலத்தாலும் வேறுபடுமாதலால் ஒவ்வொருவருடைய பாட்டும் ஒவ்வொரு விதமாக அமைந்துள்ளன. ஞான சம்பந்தர் பாடல்களில் வேதம் ஆறங்கம், வேத வேள்வி முதலானவற்றின் சிறப்பைக் காண முடி கிறது.
திருநாவுக்கரசர் :
'கோலும் புல்லும் ஒருகையிற் கூர்ச்சமும் தோலும் பூண்டு துயரமுற் றென்பயன்'
"சாத்தி ரம்பல பேசும் சழிக்கர்காள்
கோத்தி ரமும்குல முங்கொண் டென்பயன்'
என்று வைதிகர் நெறியைப் பயனில்லே என்று சுறுகிருர்,
திருமந்திரத்தில் ஆக மக் கூறுகளாகிய சரியை, கிரியை, யோகம், ஞானம் என்னும் பகுதிகளும் பலவகை மந்திரங்களும் இடம்பெற்றுள்ளன.
திருவாசகத்தில் பத்திச் சுவையொன்றே சிறப்பாய் விளங்குகின்றது.
முடிப்புரை 1
திருமுறையைப் பல நிலைகளில் நின்று சிறிது சிந்தித்தோம். திருமுறை என்றது சைவப் பெரு மக்களின் அறிவுக் கருவூலமாய் விளங்குகிறது. அக் கருவூலத்தில் அடங்கியவை விலேயற்ற அழிவற்ற உன்பைப் பொருள்ாகும். அவை நமக்கு அறி வினேயும் பேரின்பத்தையும் தருகின்றன. திரு முறையின் பயன் கடவுள் இன்பமாம் என்பதைக் கூறி அமைகின்றேன்.
வும் அந்த அறிவுக்குள்ளே கலந்து தான் இறைத் தத்துவம் ஆகும்.
- இராமலிங்கர்
Page 315
தாயினும் நல்ல தஃலவர்என் றடியார்
தம்மடி போற்றிசைப் பார்கள்
வாயினும் மனத்தும் மருவிநின்றகலா மாண்பினர் கான்பல் வேடர்
நோயினும் பிணியும் தொழிலர்பால் நீக்கி
நுழைதரு நூலினர் ஞாலம்
கோயிலும் சுனேயும் கடலுடன் சூழ்ந்த கோன மாமலே யமர்ந்தாரே"
உயிர்ககளப் பக்குவப்படுத்தி முத்தியை வழங் கும் நிலையில் இறைவன் முதலில் எடுக்கும் வடிவம் தாய் வடிவமாகும். அதாவது குழந்தையைப் பெற்று பாலூட்டி தாலாட்டி தொட்டிலில் வளர்த்தி பின்பு சிறிது வளர்ந்த ஞான்று விளேயாடவிட்டு பின் நின்று பார்த்து மகிழ்பவள் தாய். குழந்தை குறும்பு செய்யுமாயின் அச்சுறுத்தியும் பின்பு அகணத்தும் அறிவுரைகள் கூறியும் பேனுபவள் தாய். எவை எவை எப்பொழுது தேவை என அறிந்து கொடுத்து வளர்ப்ப - ன்றி அமைதியாக உறங்க வைப்பவளும் தாய். இதே கிலேயிலேயே இறைவனும் தாயாக நின்று ஆன்ம கோடிகளப் பேனி எடுத்துப் பிறப்பறுக்கின்றன் என்பது சைவ சித்தாந்த முடிபு. இறை நிலேயில் இது ஒரு உயர்ந்த தத்துவமாகும்.
உலக வாழ்க்கைக்கு ஜீவ ஒளியாகப் பெண் குலமே அமையவேண்டும். தர்மம், சத்தியம்,
தாய்மை, பொறுமை, கருன, கற்பு, தன்னம்பிக்கை தன்னடக்கம், ஆகியவை அனேத்தும் பெண்குலத்துக் குப் பெருமை திருவன. பிறந்த இடத்துக்கும் புகுந்த இடத்துக்கும் பெருமையைத் தேடி கனவஐாக் கண்கண்ட தெய்வமாகப் போற்றி விளங்க வேண்டிய கடமை பெண்களுக்கு உண்டு.
தாய்மைக்கே தனியுரிமை கொடுத்துப் பேணும் சமயம் இந்து மதம், இதையொட்டியே சாக்தம் என்ற ஒரு பிரிவு ஏற்பட்டது. சைவம் அம்மை அப்பணுகப் பேசி நிற்க, சாக்தம் எல்லாம் அம்மை யின் உறவாகவே இணேந்து விடுகிறது.
தாய்மையருள் மீன் கண் பார்வைபோல் இரட்சிப்பது அருளே உமையாகவும் அறிவே சிவ மாகவும் இவ்வுலகை இயக்கிநிற்கும் நிலயை சைவத் திருமுறைகளில் பாக்கக் காணலாம்.
ஐந்தொழில் இயக்கத்கை ஏற்படுத்துவது திருக் கூத்து. இதனே ஆடுபவன் நடராசன், தாளம் போடுபவள் பராசக்தி, அம்மையின் தாள லயம் குன்றினுல் அப்பனின் தாண்டவம் பிழைத்துவிடும், தாண்டவம் பிழைத்தால் உலக இயக்கமே தாறு மாருகிவிடும். இதனுல் எம்பெருமான் அம்மையின் பக்கம் நோக்கி அமைதியாக ஆடுகிருன்,
El
Page 316
மாதொரு பாகம் நோக்கி மன்னு சிற்றம்பலத்தே ஆதியும் முடிவும் இல்லா அற்புதத் தனிக்
கூத்தாடும் நாதனுர்"
என்று போற்றுகிருர் சேக்கிழார்
சங்ககால மக்கள் இயற்கையைப் போற்றி வாழ்ந்த சிறப்புக்குரியவர்கள். தீயினில் தெறலாய், பூவினுள் நாற்றமாய், கல்லினுள் மணியாய், சொல்லினுள் வாய்மையாய் இறைப் பொருளே அனு பவித்தவர்கள்.
எனினும், பெண்மக்கள் திருவிளக்கேற்றியும், மலர் தூவியும், நெல் துரவியும், கோலமிட்டும் வழி பட்டமைக்குச் சான்றுகள் பலவுண்டு, விட்டு முற்றத்து மல்லிகை, மலரும் மாலே நேரத்தில் விளக்கேற்றி வழிபாடு செய்வதில் அவர்கள் ஈடுபாடு கொண்டமையும், குரவைக் கூத்தாடி முருகனேப் பூசித்த முறைமையும் அக்காலப் பாடல்களில் காண முடிகிறது.
தை நீராடிப் பாவை நோன்பு அனுட்டித்த சிறப் புக்களேயும் அகங்ானூறு என்ற நூலில் காணமுடி கிறது.
சைவத்தின் பெருமையிலும் வளர்ச்சியிலும் பெண்கள் பெரும் பங்கு பெற்றுள்ளமையை எடுத்துக்காட்டும் முகமாகப் பூம்பாவையை எழுப்பிய இடத்தில் ஞானசம்பந்தர் வேண்டுதலேக் காண்கிருேம்,
"மண்ணினிற் பிறந்தார் பெறும் பயன் மதிகுடும்
அண்ணலார் அடியார் தமை அமுது செய்வித்தல் கண்ணினுல் அவர் கல்விழாப் பொலிவு
கண்டார்தல் உண்மையா மெனில் உலகர் முன்வருகென
உரைப்பார்"
அடியாரைப் போற்றலும் அமுது செய்வித்தலும் ஆண்டவன் பணிகளில் ஈடுபடுதலும் பெண்குலத் தின் கடமைகள் என்பதை இவ்வரலாறு காட்டு கிறது.
இன்னும் பக்தி நெறியில் பெண்மக்கள் கொண்டுள்ள பங்கைக் கவனிப்போம். திருவாசகத் திலே மணிவாசகர் சுடற்ருென்றில் காணலாம்.
முன்னேப் பழம் பொருட்கும் முன்னேப் பழம்
பொருளே பின்னேப் புதுமைக்கும் பேர்த்துமப் பெற்றியனே உன்னேப் பிரானுகப் பெற்றவுன் சீரடியோம் உன்னடியார் தாள் பணிவோம் ஆங்கவர்க்கே
பாங்காவோம்
24
அன்னவரே எங்கனவ ராவா சவருகந்து சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் பணிசெய்வோம் இன்ன வகையே எமக்கெங்கோன் நல்குதியேல் என்ன குறையுமிலோ மேலோ ரெம்பாவாய்"
கன்னியர்கள் தமக்குக் கிடைக்கப் பெறும் கணவன்மார் சிவதொண்டர்களாகவே அமைய வேண்டுமென்று பிரார்த்தனே செய்கின்றனர்.
எனென்ருல் பக்தியனுபவம் கணவனுக்கும் மனேவிக்கும் ஒன்ருய் அமையாவிடத்துத் திருப்தி யாக இல்லற தர்மம் அமையாது. இதற்கு எடுத்துக் காட்டாகக் காரைக்கால் அம்மையார் வாழ்வு அமை கிறது. விடையவர்பால் அல்கிய அன்புடன் அழகின் கொழுந்தெழுவதென வளர்ந்தவர் அம்மையார். ஆணுல் திருமண வாழ்வு சிறப்பாக அமையவில்லே யெனினும் கணவனுலேயே தெய்வம்" எனப் போற்றப்படும் பெருநிலையும் இவருக்கு ஏற்படுகிறது. அங் கிலேயிலே சிவநெறி பொன்றே கைவரப்பெற்ற வராய் உற்பவித்தெழுந்த ஞானத்தொருமையிலே அற்புதத் திருவந்தாதியைப் பாடுகிருர் அதில் ஒரே யொரு பாடல் மாத்திரம் எடுத்துக் கொள்வோம்.
"வானத்தா னென்பாரு மென்கமற்றும்பர்கோன்
தானத்தா னென்பாரும் தாமென்க-ஞானத்தான் முன்னஞ்சத் தாலிருண்ட மெய்யொளிசேர்
கண்டத்தான் என்நெஞ்சத் தான் என்பன் யான்"
இங்கே ஒரு பெருமிதம் தோன்றுகிறது. அதாவது ஆண்டவன் தன்னகத்தில்ே குடியிருக்கிருன் என்பதே அதற்குக் காரணமாகும்.
'ஒன்றே நினத்திருந்தேன்", "ஒன்றே துணிக் தொழிந்தேன்", "ஒன்றே என்னுள்ளத்தினுள் அடைந்தேன்" என்று பாடிப் பேப் வடிவுடன் காற்றி ணும் கடிதாகச் செல்கிருர்,
'அண்டர் நாயகனுர் என்னே அறிவாரேல் அறியா
வாப்பை எண்டிசை மாக்களுக்கு யான் எவ்வுருவாபென்"
என்பது அவர் கருத்து.
தலேயினுல் நடந்து திருக்கையிலேயை அண்மித்த பொழுது வருமிவன் நம்மைப் பேணும் அம்மை" என்று கூறி இறைவன் உமையம்மைக்கு அறிமுகம் செய்து வைக்கிருர், அதுவுமின்றி அம்மையே உனக்கு என்ன வேண்டுமென்று கேட்டஞான்று அதற்குப் பதிலாக வெளிப்பட்ட அருள் வாக்குகளே நாம் என்றென்றும் போற்றி ஒதுவேண்டியவர்களாக இருக் கிருேம், இறைவனே கோக்கி அம்மையார் வேண்டி நின்ற இவ்வரம் எம்மையும் தெருட்டுகிறது,
Page 317
"இறவாத இன்ப அன்பு வேண்டிப்பின் வேண்டு
கின்ருர்
பிறவாமை வேண்டும் மீண்டும் பிறப்பு உண்டேல் உன்ன்ே என்று மறவாமை வேண்டும் இன்னும் வேண்டும் நான் மகிழ்ந்து பாடி அறவா நீ ஆடும்போது உன்னடியின் கீழ் இருக்க என்ருர்"
இறைவனுல் "அம்மையே) என்று அழைக்கப் பட்ட பெருமையைச் சேக்கிழார் வியந்து போற்றி "மிடுத்த புனல் வேணியிஞர் அம்மை பென LI T மொழி கொடுத்தருளப் பெற்ருரை, அடுத்த பெருஞ் சீர் பரவல் பாரளவாயினதம்மா" எனப் பாடியருளி இ)
வீட்டிலே கணவன்மாருக்குப் பின்னணியாக நின்று பெருங் தொண்டும் தியாகமும் Lifii, Lal) பெண்மணிகளேப் பெரிய புராணம் எடுத்துக்காட்டு கிறது. திருநீலகண்டம் என்ற சொல்லேயே தனது மந்திர வாக்காகக் கொண்டு ஒழுகி அடியார்களுக்குத் திருவோடு செய்தளித்துவாழ்ந்தவர் திருநீலகண்டர். இவருடைய புறவொழுக்கங் காரணமாகக் கருத்து வேற்றுமை மனேவியாருக்கிருந்தது. சிவனடியார் ஒருவருக்கு இத்தகைய மாசு ஏற்படக்கூடாது என்பது அவருடைய மனேவியாரின் எண்ணம். ஒரு நாள் கணவனுர் நீண்டப்போன சமயத்தில் "எம்மைத் தீண்டுவீரரயின் திருநீலகண்டம்" என்று சத்தியம் செய்தார். கணவனுர் சிறந்த சிவ தொண்டராகை பால் அன்று முதல் தமது மனேவியையோ பிற பெண்களேயோ சாரவில்லே. எவருக்கும் இச் செய்தி தெரியாவண்ணம் வாழ்க்கை டோத்தினும் அவர் புனேவியார்
1 கற்புறு மனேவியாரும் கணவனுர்க்கான எல்லாம் பொற்புறு மெய்யுருமல் பொருந்துவம் போற்றிச்
செய்ய இற்புறம் பொழியா தங்கள் இருவரும் வேறுவைகி அற்புறு புணர்ச்சியின்மை அயலறியாமை
வாழ்ந்தார்"
இறைவன் தம் பெயர்களே தம் சக்தி அனேத்தையும் அங் அவற்றை உச்சரிக்கக் காலம்,
கணவருடைய கடமைகளிலும் குடும்பக் கடமை களிலும் தவறு நேராமலும் வேண்டிபாங்கு செய்து வேறு வாழ்ந்தமையைத் தெரிவிப்பது இப்பாடலாகும். இயற்பகையர் மரீனவியும் சிறுத்தொண்டர் மனே வியும் புரிந்த தியாகம் ஆகினவரும் அறிந்ததே. ஏன்! பிற்காலத்திலே அன்னே சாரதாதேவியின் தியாகம் எம்மை மெய்சிலிர்க்கச் செய்கிறதே. தொண்டு நெறியில் த8லப்பட்டு தூண்டு தவ விளக்காக அமைந்து பிறந்த குடியையும் கூடிப்பிறந்த தம்பி பையும் பெருமைப்படுத்திய பணி திலகவதியா ருடையது. தம்பியார் உளராக வேண்டும் என வைத்த தயவு பெருகிச் சைவத்தையே வளர்த்த தொண்டரை ஆக்கித் தந்தது. திலகவதியாரின் தூய தொண்டு களுக்கு இது ஒரு பெரும் எடுத்துக்காட்டாகும்.
இவ்வழியில் நின்று நாட்டை மேலோங்கச் செய்த பெருமை மங்கையர்க்கரசியாருக்கு உண்டு. நாட் டையும் குடி மக்களேயும் நன்நெறியிற் செலுத்த வேண்டியது அரசியல் தர்மமாகும். அரசியற் பணியில் இது சிவதர்மமாகவே மாறிவிட்டது.
மங்கையர்க்குத் தனி அரசி எங்கள் தெய்வம் வளவர் திருக்குலக் கொழுந்துவளே கைமானி செங்கமலத் திருமடந்தை கன்னி நாடாள் தென்னர் குலப்பழி தீர்த்த தெய்வப் பாவை நங்கள் பிரான் சண்பையர் கோன் அருளினுலே நம் தமிழ் நாடுற்ற இடர் நீக்கித் தங்கள் பொங்கொளி வெண் திருநீறு பரப்பினுரைப் போற்றுவார் கழல் எம்மாற் போற்றலாமே"
தம்மைப் பேணி தன் கணவனேப் பேணி சைவத்தைப் பேணி, பாண்டி நாட்டையே பேணிய பெருமை மங்கையர்க்கரசியாருக்கு உண்டு. ஆன்மீகத்தோடு கலவாத அரசியல் அர்த்தமற்றது என்பதை மன்ன னுக்கு எடுத்துக்காட்டியவர் இவர் இடர்ப்பாடு மலிந்த காலத்திலே நெருக்கடிக்குள்ளே சைவத்தைப் பேணி வளர்த்த அம்மையார் தெய்வப் பாவை" என்று போற்றப்படுகிருர், பெண் பிறந்தார் யாவரும் இத்தகைய பணிகளிலும் முன்னின்று காட்டை ஆன்மீக நெறியில் நலனடையச் செய்தல் வேண்டும்.
ப் பலவாக வெளியிட்டுள்ளார். நாமங்களுக்கு அளித்துள்ளார். நியமம் ஏதுமில்லே.
- சைதன்யர்
215
Page 318
மைப்பொலியுங் கண்ணிகே எப்பிறவி யுந்தேட என்னேயு இப்பிறவி ஆட்கொண்டினி மெய்ப்பொருட்கண் தோற்ற எப்பொருட்குங் தானேயாய் அப்பொருளாம் நம்சிவனைப்
ர் மாலயனுே டிந்திரனும் ந்தன் இன்னருளால் |ப்பிறவா மேகாத்து மாய் மெய்யே நிலபேருய் யாவைக்கும் வீடாகும் பாடுதுங்காண் அம்மானுய்
H திருவாசகம்
Page 319
மனிதன் அறிவுத் திறம் பெற்று வாழத் தொடங்கிய காலத்தில் இருந்தே சமயம் என்ற கோட் பாடும் உடன் வளர்ந்து வந்துள்ளது. பழங்கால மக்களிடையே சமய உணர்வு குறைவாகக் காணப் பட்டாலும், ஏதோ ஒரு நம்பிக்கையை அடிப்படை பாகக் கொண்டே அவர்கள் வாழ்வு கடத்தி வந்தனர்.
சமய உணர்வு என்பது பல்வேறு நிலேகளில் உலகின் பல பாகங்களிலும் கானப் பட்டு வந்துள்ளது. மேலே நாடுகளிலும் கீழை நாடுகளிலும் இன்றும் சமய உணர்வு நிலபெற்றிருப்பது இதற்குச் சான்று. மனித வாழ்வின் நெறி அல்லது வழி என்ற பொருளில் பல சமயங்கள் தோன்றி வளர்ந்து வந்துள்ளன.
தமிழ் நூல்கள் பலவற்றில் சமயம் என்ற சொல்லுக்குத் திருநெறி, செங்நெறி என்ற சொல் பாட்சிகள் கானப்படுகின்றன. இதனுல் மனிதனது வாழ்வை நெறிப்படுத்துகின்ற ஒரு பண்பினேச் சமயம் பெற்றிருந்ததை உணர முடிகிறது.
சமயம் என்பது மனிதனுக்கும் மனித நிலக்கும் அப்பாற்பட்டதாக உள்ள ஆற்றல் அல்லது அக்த ஆற்றலுக்குள்ள தொடர்பு என்று கொள்ளலாம். இவ்வாற்றல் பற்றி அறிகின்ற உணர்வு மக்க ளிடையே தோன்றியபோதே சமயங்கள் பற்றிய கருத்துக்களும் உருவாகியிருக்க வேண்டும்,
சமயம் புனித உணர்வினே மக்களிடையே ஏற்படுத்தும் ஒர் அம்சமாகவும் காணப்பட்டது. பொதுவாகச் சமயங்களிற் கடவுள் பற்றிய ந ம் பிக் ைக காணப்பட்டாலும் வாழ்க்கையின் நன்னுேக்கத்தை நிறைவேற்ற உதவும் கொள்கை பாகவே சமயம் விளங்கி வருகிறது. இதனுல் சமயம் மனித வாழ்க்கையில் நெறிப்படுத்தல்" என்ற
F
ஆசிரியை, முத்துத்தம்பி மகாவித்தியாலயம்
கோட்பாட்டை உருவாக்குகிறது. இங்கெ றி ப் படுத்தல் மனிதனுக்கு அவசியமானது என்பதை உணர்ந்த யாவரும் ஏதோ ஒரு சமயத்தைத் தமது
வாழ்வின் ஆதாரமான நம்பிக்கையாக்கி வாழ் கின்றனர்.
உலகிலுள்ள பல்வேறு சமயங்களில் இந்து சமயம் தொன்மை வாய்ந்த சமயமாக விளங்கு கின்றது. இந்து சமயம் என்னும்போது பொதுவாக இந்தியாவில் தோன்றிய சமயங்களேக் கருதலாம். ஆணுல் இன்று இப்பெயர் சிறப்பாக சைவ வைணவ சமயங்களுக்கே வழங்கப்பட்டு வருகின்றது.
சைவ வைணவக் கோட்பாடுகள் பற்றி அறிவதற்கு ஆதாரமாக உள்ள வேத இலக்கியங் களும், உபநிடதங்களும் தர்மசாஸ்திரங்களும் திவ்விய பிரபந்தங்களும் இந்து சமய நெறிகளே உணர்த்தும் சான்றுகளாக விளங்குகின்றன. மனித வாழ்வை நெறிப்படுத்தும் நோக்கத்திற்காகவே அவை எழுங் திருக்க வேண்டும் என்ற கொள்கை அவை கூறும் விடயங்களிலிருந்து இன்று வலுப்பெற்று வரு கின்றது.
இவ்வாருக வாழ்வை நெறிப்படுத்தும்போது இந்து சமயம் பெண்களுக்குரிய சமூக அந்தஸ்தினேப் பற்றிய தகவல்களேயும் கூறியுள்ளது. பெண் களுக்கு இந்து சமயம் எத்தகைய கடமைகளேயும் உரிமைகளேயும் கொடுத்து வந்துள்ளது என்பதை நாம் இன்று உணர்வதற்கு மேற்கூறிய சான்றுகளே பெரிதும் உதவுகின்றன.
உபநிடதத்தில் பெண்கள் மேலான நிலயில்
வைத்துக் கூறப்பட்டுள்ளனர். அவர்களுக்குப்
புரோகிதர்களாகும் வாய்ப்புக் கொடுக்கப்படாவிட்டா
217
Page 320
லும் தவ வாழ்வை மேற்கொள்ளும் உரிமை வழங்கப் பட்டிருந்தது. வேதங்களிலே சில சுலோகங்கள் கட்டப் பெண்களால் இயற்றப்பட்டுள்ளன. பிரகதாரண்ய உபநிடதத்தில் கார்கி, வாஸ்க்ருவி என்ற இரு பெண் கள் பற்றிய குறிப்புக்கள் காணப்படுகின்றன. அக் காலத்தில் பெண்கள் மிகுந்த கல்வியறிவுடன் இருந்ததை இவ்வுபநிடதம் உணர்த்துகின்றது. ஆனூல், பிற்காலத்தில் பெண்களது கிலே தாழ்த்தப் பட்டதை அறியமுடிகிறது.
பெண்மீனத் தெய்வமாக்குகின்ற ஒரு நிஜப்பும் தொடர்ந்தது. இந்த நிலேயும் பின்னர் மாற்ற மடைந்தது. பெண் பெருமையும், மதிப்பும் உடையவளாக உயர்த்தப்பட்டாள். செல்வத்துக்கும், கல்விக்கும் அதிதேவதைகளாகப் பெண்கள் சரஸ்வதி பாகவும், லட்சுமியாகவும் கொள்ளப்பட்டனர். பக்தி நெறியிலே சக்தி என்ற புதிய கோட்பாடு உருவாகத் தொடங்கியது. ஆண்டவனுக்கே அர்த்தநாரீசுர வடிவம் கற்பிக்கப்பட்டது. இந்த உலகிலுள்ள அனேத்தையுமே படைத்தவள் சக்தி என்ற நம்பிக்கை உருவாகியது.
பல்லவர் காலத்தில் எழுந்த பக்திப் பாடல்கள் பெண்களுக்குச் சமய ரீதியாகச் சற்று மேலான தகைமைகளேக் கொடுத்தன. சைவ சமயத்தையே வளர்க்கின்ற அரும்பணியில் அவர்களே ஈடுபடுத்து கின்ற நிலேயும் காணப்பட்டது.
காரைக்கால் அம்மையார், திலகவதியார், மங்கையர்க்கரசியார் என்ற மூவரும் சைவசமயத்தின் வளர்ச்சியிலே பெரும் பங்கு கொண்டவர்களாக அமைகின்றனர். திருத்தொண்டர் புராணத்தில் இவர்களுக்கு இடமளிக்கப்பட்டது.
"வரும் இவள் நம்மைப் பேணும் அம்மைகாண் உபையே." காரச் சிவன்ே காரைக்கால்ம்மையாரைப் புகழ்வதாகக் காணப்படுகின்றது.
'துரண்டு தவ விளக்கனோபார்" என்று திலகவதி யாரும், 'தென்னர் குலப் பழி தீர்த்த தெய்வப் பாவை" என மங்கையர்க்கரசியாரும் போற்றப் பட்டுள்ளனர்.
இம்மூவருள்ளும் காரைக்காலம்மையார் தனிச் சிறப்புப் பெற்றவராகப் பெண்ணின் பெருமையை உலகு க்கு உணர்த்துபவராகச் சிருஷ்டிக்கப் பட்டுள்ளார். இறைவன்ேப் பற்றி அவர் பாடிய பாடல்கள் பெண்கள் புலமைக்கு எடுத்துக்காட்டாக மட்டுமன்றி, சைவ சமயத்தை வளர்ப்பதற்கு வித் திட்டனர் என்ற பெருமையையும் உணர்த்தி நிற் கின்றன.
218
பத்தி இயக்கம் பல்லவர் காலத்திலே தமிழ் காட்டில் தோன்றுவதற்குக் காரணமானவராகக் காரைக்காலம்மையார் திகழ்கிருர் சைவ சமயத்தைப் பிற மதங்களின் தாக்குதலிலிருந்து காப்பாற்றுவதற் காக எழுந்த பக்தி இயக்கம் இவரது பாடல்களினூலே வலுப்பெற்றது. பக்திப் பிரசாரஞ் செய்வதற்கான பக்திப் பாடல்களே இயற்றுவதற்கு வழிகாட்டியாக விளங்கியவரும் இவரே மக்கள் மனதில் இறைவனேப் பற்றிய சிந்தனேயை அவனுடைய கோலவழகு, அருட் சிறப்பு ஆகியவற்றைப் பாடுவதன் மூலமாக ஏற்படுத் தினுர்,
பக்தி இயக்கத்தின் வளர்ச்சியில் முக்கிய இடம் வகித்த சம்பந்தப் பெருமான் பணிக்குப் பெரிதும் உதவியவராக மங்கையர்க்கரசியார் விளங்குகின்ருர், தம் பின்வர் மதமாற்றத்தைத் தடுக்க மங்கையர்க் கரசியார் எடுத்த முயற்சிகள் இந்து சமயத்திற் பெண்கள் சமயப் பணியினே எடுத்துக்காட்டுகின்றன. அதே போன்று திலகவதியாரும் திருநாவுக் கரசர் என்ற சைவ நாயனுர் உருவாவதற்குத் தொண்டு புரிந்தவராக விளங்குகின்ருர்,
குடும்ப கிலேயிற் பெண்கள் சமயப் பண்ரி செய்த வகையினேப் பெரியபுராணம் என்ற நூல் தெளி வாக விளக்குகின்றது. இந்து சமய வளர்ச்சிக்காகப் பெண்கள் தத்தமது குடும்ப நிலேயில் இருந்தே பணி செய்யலாமென்பதைக் காலத்தின் தேவைக் கேற்ற வகையில் இந்து சமயம் உணர்த்தி வங் துள்ளது.
சமய நெறிகளுள் பெண்களுக்காக இந்து சமயம் வகுத்த சில நெறிமுறைகள் அவர்களே ஒழுக்கச் சீர்கேடுகளிலிருந்து பாதுகாக்கப் பெரிதும் உதவின. கணவனே இழந்துவிட்ட நிலயில் பெண்ணின் வாழ்வு சமயத்தோடு தொடர்புபடுத்தப்பட்டது. துறவி யைப் போலத் தூய வாழ்வையே அவர் மேற்கொள்ள வேண்டுமென்று சாஸ்திரங்கள் கூறுகின்றன.
"வெறுந்தரையிலேதான் படுக்கலாம். ஒரெபொரு வேளே எளிய உரைாவுதான் கொள்ளலாம். வர்ன ஆடைகளோ, அணிகளோ பூனக் கூடாது. மலர் சூடவோ వాIరెస్టిగా பொருள்களே உபயோகிக்கவோ கூடாது.
ாறு பிறவியில் மீண்டும் தம் கணவருடன் சேரும் நம்பிக்கையுடன் கடுமையான விரதங்களேக் கடைப்பிடித்துஎஞ்சிய
வாழ்நாளே ஒட்ட வேண்டும். இதற்கு மாருக நடந்தால் மறு பிறவியில் கஷ்டப்பட நேருவதுடன் கணவனுடைய ஆத்மா விற்கும் கேடு
செய்தவள் ஆவாள். என்று சாஸ்திரங்கள் விதித்திருக்கின்றன.
Page 321
இத்தகைய ஒரு கட்டுப்பாடான வாழ்க்கை முறை பெண்களுக்கு அவை விதிக்கப்பட்ட காலத்தில் பொருத்தமாக இருந்திருக்கலாம். ஆணுல் தற்கா த்ெதில் சமயம் பற்றிய நோக்கும் போக்கும் வேறு பட்டதனுல் இக்கட்டுப்பாடுகள் பெண்களே 3Jlg.537 LF) களாக்க முயல்வதாகச் சிலர் கருதுகின்றனர்.
பெண் தன் கிலேயுணர்ந்து கடமையாற்றும் ஆற்றல் நிரம்பியவள். தன்னுற் பாதுகாக்கப்பட வேண்டிய ஒழுக்க நெறிகள் அவள் நன்கு உணர்ந் தவள் என்பதையே இந்து சமயம் பெரிதும் வலியுறுத்துகின்றது. திலகவதியார் வாழ்வு நெறி மூலம் இதனே உணரமுடிகிறது. பெற்ருேர் மறை வுக்குப் பின்பு தனக்குக் கணவனுக வரவிருந்தவரை யும் போரிலே பறிகொடுத்த திலகவதியார் தன் நம்பிக்கை வாழ்வு நடத்துகின்ருர், அவர் வாழ்வு சேவை கிலேயில் அமைகின்றது. தனக்கென்று இன்பங்கள் கிடையாதவிடத்து ம ற் ற வர் க்கு நலமளிக்கும் செம்மை வாழ்வாக மாறுகிறது. திருமணம் ஆகாமலே துறவு பூண்டு தவ வாழ்வு வாழும் அவர் வரலாறு பெண்கள் வாழ்வின் தத்து வத்தை விளக்குகின்றது. சமூகப் பணியிலே பெண் எத்தகைய கிலேயில் ஈடுபடுகிருள் என்பதை அவர் வரலாறு உணர்த்துகின்றது.
இந்து சமயம் பெண்களின் கடமைகளேத் தெளிவாக வரையறை செய்துள்ளது. LJG.IJEPHU புராணக் கதைகளிலும் இதிகாசங்களிலும் பெண் களின் வாழ்வு நிலே சித்தரிக்கப் பட்டிருக்குமாற்றை நோக்குமிடத்து இது புலனுகின்றது.
மகாபாரதம் பெண்ணின் கடமைகளே வ ற்புறுத் தும்போது அவள் அடையக்கூடிய சில கஷ்டங் களேயும் விளக்கிக் காட்டுகின்றது. குந்திதேவி தன் இளமைக் காலத்திற் செய்த காரிய த்தால் தன் குடும்பத்தவர்க்கு எத் துனே க் கஷ்டங்கக்ளத் தேடினுள் என்பதை மகாபாரதம் உணர்த்துகின்றது. பெண்ணுனவள் தன்கடமை எதுவென அறியாமல் இருப்பதால் ஏற்படக்கூடிய தீமையை இது விளக்கு கின்றது. இன்னும் அவளது செயல் அவளோடு சம்பந்தப்பட்ட பெண்களேயும் எவ்வாறு பாதிக் கின்றது. என்பதையும் அது விளக்குகின்ற $j('.
ஐவருக்கும் மனேவியாக வாழ்ந்த பாஞ்சாலி தன் கணவர்களேவிடக் கடவுளாலேயே காப்பாற்றப் பட்டாளென்ற தத்துவத்தையும் மகாபாரதம் எடுத்துக் காட்டுகின்றது. இராமாயணத்தில் சீதா தேவியின் குழந்தைமையால் ஏற்பட்ட L'துTர்மான் விகளவுகள் சுட்டிக்காட்டப் பட்டுள்ளன. இராம அவதாரத்தின் தேவையை உணர்த்தும் பாத்திரமாகச்
C-28
சீதை உருவாக்கப்பட்டதோடு ஆ ல் லா டி ல் பெண்ணினத்தின் பண்புக்கு ஒர் எடுத்துக் கட்டாக வும் விளங்குகின்ருள்.
இக்து சமயம் பெண்களேப் பொறு த்த வரையில் கற்பு என்ற சிறப்பிலக்கண் த்தைக் கொடுத்துள்ளது. கற்பினுல் எதையும் சாதிக்கும் ஆற்றல் பெண் களுக்கு உண்டு என்பதையே இந்து சமயம் வலியுறுத்துகிறது. க ன வ இா த் தெய்வமாகப் பெண் வணங்கினுல் அற்புத ஆற்றல் படைத்தவளா கிருள். அந்த ஆற்றல் எதையும் அழிக்கும் தன்மை வாய்ந்தது.
பெண்களேப் பொறுத்த வரையில் இந்து மதம் ஒழுக்க நெறிகளச் சமூகத்திற்கு ஆக்கிக் கொடுப்ப வர்கள் பெண்களே என்பதை மன்றமுகமாக உணர்த்துகிறது. பெண் தன் குடும்ப நியிேல் ஒழுக்கத்தைப் பேணினுல், காட்டின் ஒழுக்கம் தானுகவே பேணப்படும். இதற்காகவே பெண்ணின் பெருமை பற்றிய பல கதைகள் புராணக் கதைகளில் அமைக்கப்பட்டுள்ளன. ஏஐாய மதங்கள், பெண்கள் துயரத்துக்கே துனேயானவர்கள் என் ந கோட் பாட்டைக் கொண்டிருக்க, இந்து சமயம் அவர்களது கலித்துவங்களே வெளிப்படுத்திக் காட்டியது.
வீட்டிலிருந்தே மனிதனே நெறிபடு த்தும் வழி களே இந்து சமயம் கூறுகின்றது. அதினுல் குடும்பத் தில் செய்ய வேண்டிய பல்வேறு விதமான சடங்கு களேயும் பெண்களுடனும் ெ திாடர்புறுத்தி இந்து சமய நூல்கள் கூறலாயின.
குடும்பத்தில் நிகழும் எந்த விதமான முக்கிய நிகழ்ச்சியும் சமயச் சடங்கு இல்லாமல் நடைபெற மாட்டாது. குழந்தையின் பிறப்பு, குழந்தைக்குப் பெயரிடுதல், குழந்தைக்கு முதன் முதலாகத் திட உணவு கொடுத்தல், கல்விக்கு அனுப்புதல், திருமணம், இறப்பு ஆகிய பல்வேறு நில்களிலும் பலவிதமான சடங்குகளே இந்து சமயம் வகுத் துள்ளது. இச்சடங்குகளேச் செய்வதற்கு இல்வாழ் வான் தன் வாழ்க்கைத் துணயான மனேவியை ாேடு கின்ருன் தான் செய்ய வேண்டிய இந்து நிவேதனங் களேயும் ஒழுங்கு முறையிலே செய்வதற்கு ஆணுக்குப் பெண் உதவுகின்ற பனிபிக்ரர் செய்யும் படி இந்து சமயம் பெண்ணுக்குச் சில முக்கியமான கடமைகளே வகுத்துக் கூறியுள்ளது.
எனிேய குடும்ப அங்கத்தவர்கள் ஆன்மீக நெறி யிலே செல்வதற்கு அப்பெண்ணின் கடமைகள் சரி வர நிறைவேற்றப்பட வேண்டும். உண்ர்வும், அறிவும் குழந்தை நிலயிலிருந்து ஒருவனுக்கு ஊட்டப்படு
219
Page 322
வதற்கும் அவன் தொடர்ந்து தன் வாழ்நாள் முழுவதும் அங்நெறிச் செல்வதற்கும் பெண்ானே துணேயாகின்ருள்.
இந்து சமயம் தன்னிஃலயைக் காலத்துக்குக் காலம் புதுப்பித்துக் கொண்டிருக்கின்றது. சமூக கிலேகளில் மாறுதல்கள் ஏற்படும்ே ாது வாழ்க்கை முறையும் சித்தனேகளும் மாறுபடுகின்றன. இதகுல் வளர்ந்து கொண்டிருக்கும் ஒரு நெறியாகவும் இந்து சமயம் இன்று விளங்குகின்றது. பெண்களுக்கு உரியதாக இந்து சமயம் வகுத்த கடமைகளில் மாற்றம் ஏற்படவேண்டிய தேவையும் ஏற்பட்டது. இதனுல் இந்து சமயத்திலே சீர்திருத்தக் கொள்கை கள் பரவத் தொடங்கின.
ஆரிய சமாஜம் என்பதை நிறுவி, சுவாமி தயாநந்தா சில புரட்சிகரமான மாற்றங்களே இந்து சமயத்தின் நெறிகளிலே ஏற்ப டு த் தி னு ர். அவற்றுள்,பெண்களேப்பொறுத்த வரையில் விதவை கள் மறுமணம் செய்தல் பற்றிய சில கருத்துக்களே அவர் முன்வைத்தார். அவரைத் தொடர்ந்து பெண் மணியான திருமதி அன்னி பெஸண்டு அம்மையார் இந்து சமயத்தைப் பற்றிய சில சீர்திருத்தக் கருத் துக்களே இந்தியரிடம் கூறிச் சென்ருர், "இந்து சமயமின்றி இந்தியாவிற்கு எதிர்காலம் இல்லே. இந்தியாவின் வேர்கள் ஆழமாகப் பதிந்துள்ள மண்ணே இந்து சமயமாகும், அதிலிருந்து அதை வேறுபடுத்தினுல் மண்ணிலிருந்து பிடுங்கப்பட்ட மரம் போலவே இந்தியாவும் மடிந்து விடும்" என்று அவர் சிடறிய கருத்து இந்து சமயத்தின் வளர்ச்சிப் பாதையில் சிந்தனேச் சிதறல்களே ஏற்படுத்தியது.
இந்து சமயம் பெண்களுக்குக் கொடுத்திருக்கும் உரிமைகளேப் பற்றி இன்று பலரும் அறியாததன் காரணத்தாலேயே இந்து சமயத்தின் மீதுள்ள் நம்பிக்கை ஏனேய புதுமைக் கருத்துக்களால் தாக்கப்
புல்லேக் காட்டிலும் தாழ்ை பொறுமையாக இரு உன்னே கொள்ளாதே. பிறரை மதித்தி பட வேண்டியவன்.
20
பெறுவதற்கும் காரணமாயிற்று." இந்நிலேயைப் பாரதி நன்குனர்ந்திருந்தான். அதனுல் தனது பாடல்களிலே பெண் தெய்வங்களேப் பற்றிய கருத் துக்களேத் தெளிவாக எடுத்துக் காட்டினுன் பழைய இந்து சமய இலக்கியங்களே நன்கு பயின்றிருந்தமை யால் அவற்றை மற்றவர்க்கும் உணர்த்த வேண்டிப் பாடல்களேப் பாடினுள் சக்தியைத் தன் நம்பிக்கை பின் ஆதாரமாக்கினுன் பாரதியின் சக்திப் பாடல் கள் பாரதியின் சமய நம்பிக்கையினோ மட்டுமன்றி மற்றவர்களும் அந்த உணர்வினே அறிவதற்குப் பெரி தும் உதவின. காளி, சரஸ்வதி, இலக்குமி என்னும் முப்பெரும் பெண் தெய்வங்களேப் பற்றிய பாரதியின் பாடல்கள் பெண் தெப்வங்களது கோட்பாட்டை மட்டும் விளக்குவதோடு அமையாது இந்து சமயத் திற் பெண்ணுக்குக் கொடுக்கப்பட்ட சிறப்பினேயும் மறைமுகமாக உணர்த்துகின்றன.
அறிவு, ஆக்கம், அழிவு என்னும் முப்பெரும் சக்திகள் பெண்களிடம் உள்ளன. அச்சக்திகளே ஏற்ற சந்தர்ப்பத்தில் ஏற்றவாறு பயன்படுத்து வதால் பெண் தன் ஆற்றலே வெளிப்படுத்துகிருள். தன் மென்மைக் குணங்களேயும் அறிவுத் திறனுல் வாழ்வு நெறிக்காக அர்ப்பணிக்கும் பெண்மையின் உயர்ந்த லட்சியம் இந்து சமயத்தின் கோட்பாடாகவே அமைந்து விட்டது. இந்த உலகையெல்லாம் காக்கின்ற அன்னே பராசக்தியாகப் பெண்களேப் போற்றும் மரபினே இந்து சமயமே ஆரம்பித்து வைத்தது. பாரதியின் பாடல் ஒன்று அதன் நன்கு விளக்குகின்றது.
மலேயில்ே தான்பிறந்தாள் சங்கரனே மாலயிட்டாள் உலேயூதி உலகக் கனல் வளர்ப்பாள்
கிலேயி லுயர்த்திடுவாள் நேரே அவள்பாதம் தலேயிலே தாங்கித் தரணிமிசை வாழ்வோமே.
கொண்ரூ. மரத்தைப் போல் ஒரு பொருட்டாக எண்ணிக் Iடு ஹரி எப்பொழுதும் புகழப்
- சைதன்யர்
Page 323
E
P
를
를
円
星
=
*二_*
"எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க நினேப்பதுவே
Lušti TLD i வேருென்றறியேன் பராபரமே".
முன்னேப் பழம் பொருட்கும் முன்னேப் பழம் பொருளாய் பின்னேப் புதுமைக்கும் பேர்த்தும் அப் பெற்றியதாய் மூவா இளநலம் காட்டி, முதுமை அழகைக் கூட்டி, காலம் இறந்து நிற்கும் ஒப்பற்ற பழம்பெரும் மதம் இந்துமதம். இந்துமதம் என்ற நூலில் பல்வேறு வகைப்பட்ட பல்வேறு தனித் தன்மை கொண்ட சமயங்கள் மணிகள் போலக் கோ க்க ப்ப ட் டி ருக் கி ன் ற ன. இந்துக்கள் என்றழைக்கப்படும் நாம், பல்வேறு தத்துவங்களே அநுசரிக்கின்ருேம். பல்வேறு தெய்வ வழிபாடுகள். பல்வேறு சடங்குகள். ஆணுலும் எல்லோரும் ஒட்டு மொத்தமாக இந்துக்களே உலகில் வேறு எந்த மதத்திலும் காணப்பெருத புதுமை இது, விரிந்து கொடுத்துத் தன்னே அடைந்தோரைக் காக்கும் கரு னே யி ன் நெகிழ்ச்சிதான் இம்மதத்தின் ஆணிவேர்.
அன்பும் சிவமும் இரண்டென்பர் அறிவிலார் அன்பே சிவமாவ தாரும் அறிகிலார் அன்பே சிவமாவ தாரும் அறிந்த பின் அன்பே சிவமாய் அமர்ந்திருந் தாரே'
என்ற திருமூலரின் ஓங்கிய குரலே இந்து மதத்தின் தாரக மந்திரம். * ,
இசை நிகழ்வில், வெவ்வேறு இராகங்கள், வேறு வேறு பாடல்கள். மனுேரிதியான கற்பனே கள்.ஆனூல் அத்தனேக்கும் ஓர் அடிப்படை
()
G
go
E
雪
E
量
AO=
an
H
நிர்ணயம் உண்டு. அதுதான் ஆதாரசுருதி. சுருதி பிறிருந்து விலகாதவனா இசைக்கு மதிப்பு உண்டு. அதுபோல வேதம் காட்டும் வழியிலிருந்து விலகாத வரை இந்துவிற்கும் பெருமையுண்டு.
நாம் வாழும் வாழ்க்கை வேறு. நமது முன்னுேர் வாழ்ந்த வாழ்க்கை வேறு. நாம் இன்று சமயம் வேறு, வாழ்க்கை நடைமுறை வேறு என்ற சிந்தனேயில் வாழ்கிருேம். ஆணுல் நமது முன்னுேர் கரோ வாழ்க்கையைச் சமயமாக்கி வீரம், காதல், விளேயாட்டு எல்லாவற்றிலும் ஆன்மீகப் புனிதங் கஃாக் காணும் பக்குவம் பெற்றிருந்தனர். இகம், பரம் என்ற வேற்றுமைகளில் ஒற்றுமையைக் கண்டனர். ஒவ்வொரு வினுடியும் இறை நினேவுடன் கூடிய வாழ்க்கையை வாழ்ந்தனர். வேதகாலப் பெரு மக்கள் ஒன்றேயான சக்தியைக் கண்டு ஆனந்தம் கொண்டனர். அதிலே மெய் ப் பொரு ாே , சத்தியத்தை, ஒழுங்கை உருக்கட்டினர். பிறப்பி லிருந்து இறப்புவரை வேத இசையிலேயே வாழ்ந்து மடிந்தார்கள். ஹிந்து சமயத்தின் பல்வேறு பிரிவு களேயும் வேதம் என்ற கொடியால் கட்டி ஒருங்கினேத்தார்கள்.
வேதத்திற்குப் பேதம் தெரியாது. தன்னே உயர்த்திக்கொண்டு மற்றவர்களேத் தாழ்த்தத் தெரியாது. வாழ்வின் ஜீவஞன அறத்தையும் ஒற்றுமையும் அது வலியுறுத்துகின்றது. இது எல்லாக் காலத்திலும், எல்லா மதங்களுக்கும், எல்லா நாடுகளுக்கும் பொதுவானது. மொழி, மத, இனங்களேக் கடந்து காலம் காலமாக நிற்கும் அதிசய மேல்வரிச் சட்டம்.
22
Page 324
*லோகா சமஸ்தா சுசினுே பவந்து" இதுதான் வேதக் கொள்கை, இந்து மதத்தின் கொள்ளது.
இந்து மதத்தில் காணும் மற்றுமொரு விழுமிய கொள்கை பெண்மையின் ஏற்றம். இதுவும் எனேய மதங்களில் அதிகம் சிறப்புறுத்தப் பெருத செய்தி அன்னேயைத் தெய்வமாக மதிக்கும் பண்பு.இல்ஃப் தெய்வத்தையே அன்னேயாக மாற்றும் மாண்பு, இந்துக்களின் தனிப் பெருஞ் சொத்தும் அதர்வ வேதத்தில் நீ பெண் நீயே ஆன் (த்வம் ஸ்திரி த்வம் புமான் அளி) என்று பரம் பொருாேப் பெண்ணு கப் போற்றும் வாக்கியங்கள் காணப்படுகின்றன. அருள்மவிரும் அதிகாஃப் பொழுதை 'உஷை" என்ற பெண்ணுகக் கண்டவர்கள், அச்சம் தரும் இரவுப் பொழுதை "ராத்ரி' என்ற பெண்ணுகக் கண்டு வழிபட்டனர். அதுமட்டுமல்ல இவ்வுலகைப் படைத்துக் காத்து, அழிக்கும் முப்பெருஞ் செயல் களேச் சக்தியின் உருவிலே வழிபட்டார்கள், அன் டாண்ட கோளங்களேயும் ஆளும் ஆளுமையைப் பராசக்தியாக, இராஜராஜேஸ்வரியாக வணங்கி மகிழ்ந்தனர். சல்விக்கும், செல்வத்திற்கும், விரத்திந் கும், கல்ேமகளேயும், திருமகளேயும், அமேகாேயும் அதிதெய்வமாக ஆக்கி உவந்தனர். வாழ்வின் எல்லாக் கோணங்களிலும் பெண்மைக்குப் பெருமை சேர்த்தனர் நம் முன்னுேர், வாழ்வை GITLDTiigi பாரிய பொறுப்பைப் பூவையரின் பூங்கரங்களிலே ஒப்படைத்தார்கள். ஒருபெண் இல்றைத்திலே மனேவி யாக மட்டுமல்ல மந்திரியாக, நண்பனுக, ஆசானுக இப்படிப் பலகோணங்களில் பணிபுரிகின்ருள் கணவன் தவறிழைக்கும் பொழுது இடித்துத் திருத்திய தையலார்களே நாம் அறிவோம்.
'திண்டுவீராகில் எம்மைத் திருநீலகண்டம்"
எனச் சிவன்மேல் ஆஃணயிட்டு அற்புறு புணர்ச்சி பின்மை அயன்றி பாவகை வாழ்ந்து பண்பையும், பதியையும் காத்த திருநீலகண்டரின் மனேவி.
மைவைத்த கண்டன் நெறியன்றி மற்ருேர் நெறியறியாத் தவத்திருவாட்டி, தென்னவன் தேவி மங்கையர்க்கரசி, அன்பு ஒன்றையே ஆயுதமாக்கி, தவறிழைத்த கணவனேத் திருத்தி, சைவசமய மறு மலர்ச்சிக்கு வித்திட்ட வீரப்பெருந்திரு.
பிறர் பொருனே வெள்வி வளர்த்த, கள்ளத் தொழில் கைதேர்ந்த நீலனே, யாருக்கும் பணியாத அந்த அஞ்சா நெஞ்சனே, தன் ஆடற் கலேயால் வென்று, தன்னேப் போலவே மாலவன் அடியார்களிடம் மனம் கொளவைத்து, "பீதகஆடைப்பிரானுர் பிரமகுரு
222
வாகி" வந்து அஷ்டாசுடிரத்தை உபதேசிக்கும் பேறு பெறச்செய்து, நீலனேத் திரு மங்கையாழ்வாராக மாற்றியவள் குமுதவல்லி என்ற ஆடற்கங் யரசி,
சிறுவயதில் பெற்றேர்களே இழந்து அன்பிற்காக எங்கித் தவித்தவள் இராம்போரை . அந்த அன்பினேத் தன் மனேவியின் வடிவத்தில் கண்டு ஆராக் காதல் அவள்மீது கொண்டான். ஒர்நாள். அவனேப் பிரிந்து அவள் பிறந்தகம் செல்ல அவளின் பிரிவுத் துயர் பொறுக்காத இராம்போாை கொட்டும் மழை யென்றும் பாாாது, வெட்டும் மின்ன்லென்றும் கருதாது ஒடோடி வந்து நள்ளிரவு நேரத்தில், பாம்பை மாவிழுதாக எண்ணி, அதன்வழி இறங்கி, வீட்டுற்குள் வந்து தனது மனேவியிடம் தன் காதல்ப் புலப்படுத்துகின்ருள். 'அழியும் தன் உடல்மேல் வைத்த இந்த ஆழ்ந்த அன்பை, அழியா அழகனுன இராகவனிடம் வைத்தால் இப்பிறவிப் பயன் கிடைக்குமே" என்று பரிவாக எடுத்துரைத்தாள் இரத்தினுவளி மறு வினுடியே இராம்போலா அழிந்தான்.துளசிதாளர் உதயமானுர், இராம சரிதமானசம்" என்ற அமரகாவியம் நமக்குக் கிடைப் தற்கு அடி கோலியவள் ஒர் பெண்மணி.
அதுமட்டுமல்ல. உயர்ந்த நோக்கங்கள் உலகினில் நிறைவேறத் தியாகத் தீயில் தங்களே ஆகுதி ஆக்கிக்கொண்ட பெண்களும் உண்டு.
ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் இருந்தவர் வாசஸ்பதிமிச்ரர். அனேத்து சாஸ்திரங்களிலும் கரை கண்டவர். ஆதிசங்கரர் எழுதிய பிரம்ம சூத்திர பாஷ்யத்திற்கு மிக அரியமுறையில் விளக்கம் அருளியிருக்கின்ருர் அ த ற்கு "வாசஸ்பதியம்" என்று பெயர். அப்படி அவர் விளக்க உரை எழுதும் காலத்தில்தான் அவரது திருமணம் நிகழ்ந் தது. திருமணம் அவரது எழுத்துப் பணியைத் தடைசெய்யவில்ஃப். அப்பணி தங்குதடையற்ற பிரவாகம் போல் பொங்கிப் பெருகிக் கொண்டே போயிற்று. வாசஸ்பதி மிச்ரரின் இளம் மனேவியின் இளமை அனலின் மெழுகாகக் கரைந்தது. ஆணுல் மிச்ார் இதைக் கவனிக்கவில்0ே ஆண்டுகள் பல உருண்டன், புத்தகம் உருவாயிற்று. தநிேமி ர்ந்தார் வாசஸ்பதி மிச்ார். அவர் கண்டது த)ே நரைத்துத் தோல் சுருக்கமுற்ற மனேவியின் முதுமை பையே. மிச்ரரின் மனம் உருகியது. தான் எழுதிய அப்புத்தகத்திற்குத் தனது பத்தினியின் பெயரான் "பாமதி" என்ற நாமத்தையே சூட்டித் தியாகத்தின் சின்னமாக அதனே நிநோட்டிஞர்.
Page 325
தம்பியார் உளராக வேண்டும் என வைத்த திஉகவதியாரின் தயா அவர் கழுத்தில் எறு இருந்த மங்கல நாணேத் தடைசெய்தது. அம்பொன் மணி நூல் தாங்காது அனேத்துயிர்க்கும் அருள் தாங்கித் திரு நாவுக்கரசர் என்னும் ஞானச் செல்வத்தை அளிக்கத் திலகவதியார் செய்த தியாகம் ஒப்பற்றது.
தனக்குக் கிடைக்கஇருந்த பொருட் செல்வத்தை விலக்கி, தன் கணவரான யாக்ஞவல்கியரிடமிருந்து குானச் செல்வத்தைப் பெற நிழல்போல் அவரைத் தொடர்ந்த வேதகால வனிதையான மைத்ரேயியின் மாண்பும் எண்ண இனிப்பவை,
தத்துவஞானிகள் கூறும் சச்சி கள் கூறும் ஆத்மார்த்தக் கடவு அல்லர். இருவரும் ஒருவரே. ஒருவி உருவமானவர். பக்தன் வணங்கு கூறும் பிரமத்துக்கும் வேறுபாடு இ
இப்படிக்கல்வியாலும், ஒழுக்கத்தாலும், தியாகத் தாலும் இந்து மதப் பண்பாட்டைக் காத்த மங்கையர் களின் வரலாறுகள் எண்ண. எண்ண இனிக்கும் இன் சுவை ஊற்றுகள். இதைக் கருத்திற் கொண்டுதான் கவிமணி அவர்கள்,
மங்கையராகப் பிறப்பதற்கே நல்ல மாதவம் செய்திட வேண்டுமம்மா"
என்று முழங்கிஞர் போலும்.
உண்மைதான். பெண்மையே ஒர் அரிய தவம்தான்.
தானந்தக் கடவுளும், பக்தர் குளும், தனித்தனிக் கடவுள் பர் அருவமானவர். மற்றவர் ம் கடவுளுக்கும், வேதாந்தம்
- விவேகானந்தர்
223
Page 326
தக்கனேயும் எச்சனேயுந் தலேயறுத் தொக்கனவந் தவர்தம்மைத் தொ தொக்கனவங் தவர்தம்மைத் தொ கெச்சனுக்கு மிகைத்தலேமற் றருள்
துத் தேவுர்கணம் லத்ததுதான் என்னேடி லத்தருளி அருள்கொடுத்தங் ரினன்காண் சாழலோ,
- திருவாசகம்
Page 327
ஆன்மா பிரமத்தோடு கலத்தற்காகஇயற்றும் வழிபாடுகளைக் குரு, லிங்கம், சங்கமம் எனத் தத்து வார்த்த ரீதியில் மூன்ருக வகுப்பர் மெய்ஞானிகள், இவற்றுள் குருவே முதலில் வைத்துப் பேசப்படுவ தால் அதன் மேன்மை உற்று நோக்கற்பாலது.
குருவழிபாடு பற்றிப் பேசுங்கால் சிவனே திருநந்தி தேவருக்கும், சனற்குமாரருக்கும் குரு வாகியதும் வளவர்கோன் பாவையாம் மங்கை பர்க்கரசியாருக்குத் திருஞானசம்பந்தர் என்ற ஞானக்குழந்தை குருவாக விளங்கியதும், அப் பூதியடிகளாம் திருத்தொண்டருக்கு வாகீசர் குருவானதும் குறிப்பிடத்தக்கவை. இங்ங்ன மாக நம் சமயத்தை நுணுகி ஆராயுங்கால் தெய் வத்தைக் குருவாகக் கொண்டொழுகி நற்கதி படைந்தவர்களும் தெய்வானுபூதி பெற்ற மெய் படியார்களேக் குருவாகப் போற்றி வழிபட்டுத் திருப்பேறடைந்தவர்களும் இடம் பெறக் கான
Th.
பதினுன்கு மெய்கண்ட சாத்திர நூல்களுள் ஒன் ீன திருவருட்பயனில்ே குருவருள் பற்றி உமாபதி சிவாசாரியார் சுவைபடக் கூறிச் செல்லும் உவ :பதிகள் உய்த்துணரற்பாவன. ஞானசாரியன் இன்றி ஞானம் தோன்ருது என்பது இவர் கருத்து. எமது கண்ணுக்குத் தோன்றுமல் இதுவரை படைத்தல், காத்தல், அழித்தல், மறைத்தல் ஆகிய கிருத்தியங்களேப் புரிந்த இறைவன் ஆன்மாவின் பக்குவ நிலை உணர்ந்து அருளேயும் செய்ய வரு வான் என ஆணித்தரமாக இவர் எடுத்துரைக் கின்றர். குருவுக்கு என்ன தெரியும், குருவினுல் என்ன நன்மையுண்டு என்ற ஐயப்பாடுகளேக் குருவை நெருங்கு முன்பே ஆன்மா தவிர்த்துக் கொள்ள வேண்டும்.
காட்டு யானையைப் பொறிக் கிடங்கினுள் அகப்படுத்திய பின் அதனேப் பழக்கவும் பழக்கப் பட்ட யானையையே பயன்படுத்துவர். இதேபோல் ஆன்மாவின் ஆணவத்தை அகற்றவும் திருவருளே நல்க இட்டுச் செல்லவும் சகலருக்கும் இறைவன் குருவடிவிலே மானிட வடிவந்தாங்கி அருள் புரிவான்.
பாம்பினுற் கடியுண்டு விடம் ஏறப்பெற்ற மனிதனுக்குக் கடிவாயில்ே கீரியைப் பொருந்த வைப்பதால் பயனில்லே. இங்கனம் செய்வதால் விடம் தீருமோயெனில திராது. மாந்திரிகன் தன்னக் கீரியாகப் பாவித்து, ஆதி தைவீசுமாவிய நகுல மந்திரத்தை ஒவ்வொரு நாளும் உச்சரித்து வந்த பழக்கத்தினுலேயே, அந்த மந்திர ரூபமே தானுகப் பாவனே செய்து பார்க்க (நயன்தீட்சை) விடம் அகலும். இங்ங்னமே ஆனவவிடம் ஏறிய ஆன்மாவுக்கு விடந்தீர்க்கும் மாந்திரிகளுக இறை வனே குரு வடிவந்தாங்குவான்.
சூரிய காந்தக் கல் என்ருெரு வகைக் கல் உண்டு. இதனையும் பஞ்சையும் சேர்த்துச் சூரிய ஒளியிலே வைப்பின் பஞ்சு தீப்பற்றி எரியும். சூரிய ஒளி இல்லாவிடத்துப் பஞ்சு தீப்பற்றிக்கொள் எாாது. எங்ஙனம் சூரியனுடைய ஒளி இன்றேல் பஞ்சு தீப்பற்றிக்கொள்ளாதோ அங்ஙனமே குரு அருளின்றேல் ஆன்மா திருவருளேப் பெற
P!무 「.
மேற்கூறியவற்ருல், ஆன்ம ஈடேற்றம்பெறக் குருவருள் இன்றியமையாதது என்பது புலனு கின்றது. இவை பன்னிரண்டாம் நூற்ருண்டில் உமாபதி சிவாசாரியார் கண்ட தத்துவச் சிதறல் களாகும்.
225
Page 328
இன்றைய விஞ்ஞான உலகிலே மறுமையை அன்றி இம்மையையும் பயனுள்ளதாக்க, வாழ்வை வளம் பெறச்செய்ய, புத்திக்கூர்மை பெற, ஞாபக சக்தியை அதிகரிக்கச் செய்ய, புத்துணர்ச்சி பெற, புதிய சிந்தனைகள் முகிழ்க்க, நோயின்றி நீண்ட காலம் வாழ ஆழ்நிலைத் தியானம் என்ற அரிய சாதனம் சிறந்த ஊடகமாகப் பயன்படுகிறது. இதுவும் குருவருளினுேடு சம்பந்தமுடைய தொன்று.
இத்தியானத்தின் மூல கர்ச்தா 凸、 மகேஷ் யோகி அவர்கள் வடநாட்டவர்: ஜபல்பூர் என்ற இடத்தைப் பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர். அலஹாபாத் பல்கலைக் கழகத்தில் பெளதிக இயலில் சிறப்புப் பட்டம் வாங்கியவர். இவர் தமது குருவின் கீழ் பதின்மூன்ருண்டுகள் சீடராக இருந்து, ஒராண்டு இமாசலத்தில் குகையொன் றில் தனித்து வாழ்ந்து, தாம் கண்டறிந்த இத் தியான முறையை இக்காலத்திற்கேற்ற வகையில் விஞ்ஞானக் கலவையூடே இவ்வுலகுக்கு அறி முகஞ் செய்யத் தொடங்கினூர்.
மகரிஷியின் கொள்கைக்கு, +3j5חתיljולפ தியானத்திற்கு ஐரோப்பியநாடுகளும் சிறப் பாக அமெரிக்காவும் விளைநிலங்களாயின. மேற்கு நாட்டவர் கிழக்கில் காணும் ஆன்மிக வளர்ச்சிக் குரிய எதனேயும் எளிதில் தள்ளிவிடுவதில்லை. போதைப் பொருள்கள், புல நுகர்ச்சி, போதிய செல்வம்-இவற்ருல் உடலேயும் உள்ளத்தையும் விரயஞ்செய்து நிம்மதியற்றுத் தத்தளித்த மேலை நாட்டவர்க்கு, அலேகடலிற் கலமுடையச் சிதறிய மக்கள் கட்டம், சிக்கெனப் பிடித்து நீந்திக் கரை சேரக் கிடைத்த மிதவையாக இத்தியானம் பயன்பட்டது. ஆயிரமாயிரம் அமெரிக்கரும் ஐரோப்பியரும் இத்தியானத்தின் பயனே உணர்ந்து ஆன்மிக நெறியிலே வீறுநடை போடத் தலேப் பட்டனர். ஆகவே மகரிஷியின் தவேமைப் பீடம் சுவிற்சவாந்தில் அமைந்திருப்பதில் ஆச்சரிய மில்லே. மேரு (Merய-மகரிஷி யூருேப்பியன் நிசேச் யூனிவசட்டி) என்ற பல்கலைக் கழகம் ஐரோப்பாவிலும், (Meu-என்ற பல்கலைக்கழகம் (மகரிஷி இன்ரநேஷனல் யூனிவசிட்டி) அமெரிக்காவில் Fir Field லும் அமைந்திருக் கின்றன.
இது நம் பண்டைய ரிஷிகளின் சாதனே. முற்றிலும் உபநிடதத் தத்துவங்கள் நிறைந்தது சங்கராச்சாரிபாரின் 16-ம் நூற்ருண்டு அவ் வைதக் கோட்பாடு. அதாவது, பரமாத்மாவாகிய
226
பரம்பொருளும், ஜிவான்மாவாகிய ஆன்மாவும் அழிவற்றவை, ஜீவன் பரம்பிரம்மத்தை அடைய அவாவுகின்றது. ஈற்றில் ஜீவான்மா பரமாத்மா வுடன் இரண்டறக் கலப்பதால் இரண்டிற்கும்பேத மற்ற நிலே காணப்படுகிறது. இதனே மகரிஷி இந்து மதத்திலிருந்து பிரித்தெடுத்து, மதபேத மின்றி இன்றைய விஞ்ஞான உலகுக்கு உகந்த வகையில் நம்மிடையே பயில விட்டுள்ளார். ஆழ் நிலத் தியானத்தை மிகக் குறுகிய காலத்தில் மகரிஷியின் ஸ்தாபனத்தில் பயின்ற ஆசிரியர் களிடம் பயின்றுகொள்ளலாம்.
ஆழ்நிலேத் தியானம் என்னும்போது, எல் லோருக்கும் ஐம்புலனடக்கம் அவசியம் என எண்ணுகின்றனர். ஆகையால் தியானம், மிகக் கஷ்டமானது எனத் தீர்மானிக்கின்றனர். உண்மை அப்படி அல்ல. ஆழ்நிலைத்தியானம், பயில மிக இலகுவானது, நுட்பமானது, நவீன மானது, இயற்கையானது. தியானத்தின்போது எமது உள உடல் தொழிற்பாடுகள் இயற்கை பாகவே தணிவடைகின்றன. நாம் ஆழ்ந்த அமைதியை அநுபவிக்கின்ருேம். அதாவது கனவு, நனவு, உறக்கம் அற்ற ஒரு நிலைக்கு நம்மை இத் தியானம் இட்டுச் செல்கிறது. இந்நேரத்தில் நரம்புத் தொகுதிகளிற் காணப்படும் அமுக்கம் (Stress) நிலைகுலைந்து அகன்று போகின்றது. இதனுல் சிந்தனைப் பாதை சீர்ப்படுகிறது. நரம்பு சம்பந்தமான வியாதிகள் குணமடை கின்றன. கூரிய புத்தியும் ஞாபக சக்தியும்
அதிகரிக்கின்றன.
சாதாரணமாக நாம் சுவாசிப்பதைவிடத் தியான நேரத்தில் மிகக் குறைந்த அளவு, அதா வது ஒரு நிமிடத்திற்கு 6-8 தடவைகளே சுவாசிக் கின்ருேம். சுவாசப் பைகளின் குறைந்தளவு தொழிற்பாட்டால் இருதயத் துடிப்பு மட்டுப் படுத்தப்படுகின்றது. இதனுல் சுவாசப்பை சம் பந்தமான வியாதிகளும், கூடிய குறைந்த இரத்த அமுக்கங்களும் குணப்படுத்தப்படுகின்றன. இத் தியான நேரத்தில் தலையினுட் கானப்படும் அல்பா, தீற்ரு, பிற்கு என்ற கதிர்கள் வேறு கதி பில் இயங்குவதால் கூடிய விழிப்புணர்வும் அறித லுணர்வும் அதிகரிக்கின்றன. அத்தோடு பதி னேந்து நிமிடங்கள் நாம் எடுக்கும் ஒய்வு, பின்னூல் ஏற்படப்போகும் நடவடிக்கைக்கு நம்மைத் துரித கதியில் இயங்க வைக்க ஆயத்தம் செய் கின்றது.
இன்றைய உலகிலே கிளர்ச்சிகள் அதிகரித் துள்ளன. பஞ்சமாபாதகங்கள் தலைவிரித்தாடு
Page 329
கின்றன. துவேஷம் வளர்கின்றது. இவை வாம் நம்மிடையே அமுக்கம் (Stress) அதி கரிப்பதாலேயாம். மாணவன் ஒருவன் படித்தும் மேற்படிப்புக் கிடைக்கவில்லையே என்ற எண்ணத் தால் அமுக்கப்படுகின்ருன் அடுத்தவன் படிக் கின்றுனென்று படிக்க முடியாதவன் மனம் புழுங்கிப் பெருமூச்சு விடுகிறன் அந்த எண்ணமே அவனே அமுக்கி வதைக்கிறது. இதனுல் நாட்டிலே போட்டி பொருமை பூசல் என்பன வளர்கின்றன. இது தனி மனிதப் பாதிப்பு, நாட்டுப் பாதிப்பு, உலகப் பாதிப்பு என வளர்ந்து புத்தமாக உயர் கிறது. அணுகுண்டுகளும், நவீன ஏவுகண்ேகளும் உலகை அழிக்க உருவாகின்றன. மனிதன் தன்
FFHSS
மனசு பகவானின் இடம், அ:ை யிருக்கிருேம். அதைச் சுத்தப்ப அமரவைத்து நாமும் அமைதியாக தினமும் ஐந்து நிமிஷங்களாவது வேண்டும். லோகமே முழுகிப் பே வேண்டிய காரியம் இது. ஏனெனில்
நமக்குக் கை கொடுப்பது இதுதான்
- காஞ்சி காமகோடி ஜகத்குரு பூரீ
னிடத்தே கடவுள் தன்மையைக் காண்டானுகுல் அதனேவிட மேலான செயல் வேறென்றில்லை. என்னுள் இருப்பது கடவுள் தன்மை; இதுவே ஏனைய உயிர்களிடத்தும் காணப்படுவது, என்ற தத்துவத்தை மனிதன் உணர்ந்தால் அதுவே அவனே உயர்ந்த மனிதனுக்குகின்றது.
எனவே, மக்கள் போதைப் பொருள்களே மறக்க, பஞ்சமாபாதகங்களாம் வன்செயல்களே அகற்ற, சமாதானம் வளர ஏற்றத் தாழ்வு அற்ற ஒருணர்வு மேலோங்க, நாட்டிலே சுமுக நிலையும் மகிழ்ச்சியும் நிலவ வழிவகுக்க வல்லது, குரு அருளால் வந்த ஆழ்நிலத் தியானம் என்ருல், மிகையாகாது.
தக் குப்பைத் தொட்டியாக்கி டுத்தி மெழுகி, பகவான் அமர்ந்துவிட வேண்டும். இப்படித் தியானம் செய்ய ானுலும் நிற்காமல் நடக்க ), லோகம் முழுகும் போதும்
சங்கராச்சாரிய சுவாமிகள்
227
Page 330
பாட வேண்டும்நான் டே பாடி கைந்துநைக் து காட வேண்டும்நான் பே தாடும் நின்கழற் டே கூட வேண்டும்நான் போ கூடு நீக்கெனப் பே L வேண்டும்நான் போ தருளு போற்றிநின்
ாற்றி நின்னேயே துருகி நெக்குநெக்
ாற்றி அம்பலத் ாது நாயினேன்
ாற்றி இப்புழுக் ாற்றி பொய்யெலாம்
ற்றி விடுதந்
மெய்யர் மெய்யனே
- திருவாசகம்
Page 331
கோகழி என்ற சொல் மரிைவார பெரு மாஇல் ஐந்து இடங்களில் குறிக்கப்படுகின்றது.
1. கோசுழி யாண்ட குருமனிதன் தாள்
வாழ்க
2. கோகழி மேவிய கோவே போற்றி?
3. கொம்பின் மிழற்றும் குயிலே கோகழி நாதனேக் கவாட்
f. . . . . . . . கீடைய னேனேத்
தொண்டாகக் கொண்டருளும்
கோகழியெம் கோபாற்குச்
5. நண் ணிப் பெருந்துறையை நம்மிடர்கள்
(LFT LIGGEJ எண்ணியெழு கோகழிக் சுரண்சட்ட
i for SA-for மொழியாளோ டுத்தர கோசமங்கை
jsir sfidi,
கழியா திருந்தவனேக் காண் , என்பன அவ்விடங்கள். 羁
இக் கோசுழி என்பது, கன்னட ,FT"יות)" ו டேல்ஸ்ரரி மா"ேட்டத்திலுள்ள கோகழி என்ற ஊர் என்றும், சீரழி என்றும், திருவாவடுதுறை என்றும், திருப்பெருந்துறை என்றும் பலர் பல வாறு கூறுவர்.
சைவப் பெரியார் மு. அருணுசலம்பிள்ளை பவர்கள் திருப்பெருந்துறைக் கோயிலேக் குறிக் கும் என்பர்' மேற்கண்ட ஊர்கள் பற்றிய
1. திருவாசகம்-சிவபுரானார். . 2-போற்றித்திருவகவல், அடி 57, 3. குயிற்பத்து .ே சி. பண்டாயநான்மறை 1.
உலகத் தமிழ் ஆராய்ச்சி நிறுவனம், சென்னே
கருத்துக்களைத் தெளிவுற மறுத்துள்ளார்கள். ஆதலின் அவைபற்றி ஆராயாமல் பிள்ளையவர்கள் சுறும் கருத்துப் பற்றி மட்டும் இக்கட்டுரையில் சிருதவிTம்.
திருப்பெருந்துறைக் கோயிலுக்கே கேர்கழி என்னும் பெயராகும் என்பதற்கு அவர்கள் கூறும் கீாரணங்கள் இரண்டு. அவை :
I. (FFT என்பது பசுத்துவம்; சுழி என்பது கழித்த இடம். எனவே மணிவாசகர் தமது பத்துவம் கழித்த இடம் திருப்பெருந்துறைக் கோயிலாதலின் அதனேக் கோசுழி குறிப்பிட்டார்.
2. I u II II தலங்களில் தலத்துக்கு ஒரு பெயரும் கோயிலுக்கு ஒரு பெயரும் அமைந் திருப்பதை நாம் அறியலாம். வெண்ணெயப் நல்லூர் அருட்டுறை : சாத்தமங்கலம்-அயவந்தி: கருவூர்-ஆநிலை எனக் காணலாம். இங்ஙனமே பெருந்துறைக்கும் நாம் கொள்வோமானுல் பெரும் துறை ஊர்ப்பெயராகவும் இறைவன் குருமனி பாப் எழுந்தருளியாட்கொண்ட குருந்த மர நிழல் (ஆகிய கோயில்) கோசுழியாகவும் கொள்ள ելքի էք ,
இனி இவை பற் றிக் காண்போம். தமது பசுத்துவத்தைக் கழித்த இடம் என்று எவ்விடத் தையும் எவரும் கோகழி என்ற பெயரால் குறிக்க வில்லே, கோசுழி என்ற ஆட்சி பனிவாசக பெரு
5. பண்டா பதான்மறை .ே
6. திருவாசக ஆராய்ச்சிக் குறிப்பு, பக்கம்
(50-52).
229
Page 332
மானுல் வெளிப்பட்டும் அவர்க்குப் பின்வந்தோர் யாரும் அதைக் கொள்ளவில்வே, அதனுல் முதற் காரணம் பொருந்துமா என்பது ஆய்வுக்குரியதே.
வெண்ணெய் நல்லூர் அருட்டுறை கரு ஆர்த்திருவாநிலே என ஒனரும் பேரும் சேர்த்துக் கூறப் படுதல் போ லத் திருப்பெருந்துறைக் கோகழி எனச் சேர்த்துக் சுறப்படாமையின் இரண்டாம் கருத்தும் ஆய்வுக்குரியதே.
"நன்னிப் பெருந்துறைபை' என்னும் L I ITL Gili, பெருந்துறையைத் தனியாகவும் கோசுழியைத் தனியாகவும் மணிவாசகர் கூறிகு GTL säysi'r Triji பெருந்துறைக்கோகழி Tā சேர்த்துக் கூறவில்லே சேர்த்துக் கூறுவது வழக்கு என்பதை,
"கடந்தையுள் தூங்கானே மாடச் சுடர்க் கொழுந்தே' என அப்பரடிகள், பெண்ணு டகக் கோயிலேக் கடந்தையுள் தாங்கானே மாடம்" எனக் கூறியதாலும்,
தக்கிருந்தார் ஆக்கூரில் தான் தோன்றி
ԼորԼելք"""
என ஞானசம்பந்தப் பெருமான் ஆக்கூரையும்
தான்தோன்றி மாடக் கோயிலையும் இனத்துப்
பாடியதாலும்,
"வெண்ணெய் நல்லூர் அருட்டுறை"
என ஆளுடை நம்பிகள் வெண்ணெய் நல்லுனர யும் அருட்டுறைக் கோயிலையும் இணைத்துப் பாடிய தாலும் அறியலாம்.
கச்சித் திருவேகம்பன்'
எனக் காஞ்சிபுரத்தையும் ஏக ம்பக்கோயிலேயும் இணைத்து மணிவாசகப் பெருமானே பாடியுள் இாாரே, ܬ ܼ
இனிக் கோகழி என்பது ஒரு தனிப்பட்ட ஜனரே என்பதற்குத் திருவாசகத்திலிருந்தே சான்றுகள் கனலாம்.
1. சிவபுரான மூன்றும் அடியில் கோசுழி யைக் கூறியவர் அச்சிவபுராணத்தின் பதினேந் தாம் குடியில் பெருந்துறையைக் கூறியுள்ளார். சிரார் பெருந்துறைத் தேவனடி போற்றி" என் புது அவர் வாசகம்.
1 ; 110 - 4 מולקpgשtתס35ר .7 8. திருமுறை 2: 178 9. திருமுறை 7, 11
0. திருப்பொற்கண் ணம் 4.
230
2. போற்றித் திருவகவலில்,
பராய்ந்துறை மேவிய பரனே போற்றி சிராப்பள்ளி மேவிய சிவனே போற்றி மற்றேர் பற்றிங் கறியேன் போற்றி குற்று சித்தெங் சுத்தா போற்றி கோகழி மேவிய கோவே போற்றி . ஈங்கோப் மலேயேம் எந்தாய் போற்றி பாங்கார் பழனத் தழன்ா போற்றி
கடம்பூர் மேவிய விடங்கா போற்றி'
என்ற அடிகளில் பராய்த்துறை, சிராப்பள்ளி, குற் மூலம் என முன்னரும், ஈங்கோப் மலே, பழனம் கடம்பூர் எனப் பின்னரும்-நீனர்களேக் கூறி இடை பில் கோகழியைக் கூறியிருப்பதால் கோசுழியும் ஒரு தளமேயாகும்.
3. இறைவன் தளராக உத்தரகோச மங்கை யையே கூறிஞர் மணிவாசகர்.
"தாதாடு பூஞ்சே ஃத் தத்தாய் நபையாளும் மாதாளும் பாகத்தன் வாழ்பதியெல்
கோதாட்டிப் பத்தரெலாம் பார்மேற் சிவபுரப் போற் கொண்டாடும் உத்தர கோசமங்கை யூர்" Talifah,
கீர்த்தித் திருவகவலில் "உத்தரகோசமங்கை பூராகவும்" (120) எனவும் கூறியமை காண்க. கோசுழி கோயிலாயின் அங்கு குருமணியாய் வந்து இறைவன் ஆட்கொண்ட சிறப்பு நோக்கி அதனே புடைய திருப்பெருந்துறையையே இறைவன் ஊர் எனக் கூற வேண்டும் அவ்வாறு கூருமையா
னும் கோகழி கோயிலாகாது.
4. 'கோசுழி பாண்ட குருமணி' என்றமை (LIGJ Gian "" fra Lii இலங்கும் குருமனி"1" SF går நதும் நோக்கின் கூடல் போலவே கோகழியும் ஒர் ஊராகும் எனக் கொள்ளலாம்.
5. பெருந்துறையைச் சார்ந்த ஒர் ஊராகக் கோகழியைக் கொள்வதாலும் தவறில்ஃ. ஒரு நகரம் பல சிற்றுார்களேக் கொண்டு அமைதல் உண்டு, பெருந்துறை பெருவழக்காகவே கோகழி வழக்கிழந்திருக்கலாம்.
'ஆடக மதுரை அரசே போற்றி" என மதுரையைக் கூறிய மணிவாசகர் மீண்டும் அடுத்த அடியில் "கூடல் இலங்கும் குருமணி
11. போற்றி திருவகவல்-அடி 153-180 13. திருத்தசாங்கம் 3. 13. போற்றித் திருவகவல், 91. 11 போற்றித்திருவகவல், 90.
Page 333
போற்றி' என மதுரையையே சுறினர். முன் னர் மதுரை என்றவர் அடுத்து அதன் வேறு பெய ராகிய சுடல் என்பதைக் கூறுவானேன்? ஒரே ஊரை அடுத்தடுத்து அதன் பெயர்களால் குறிப் பிடுவதால் அவ்விரண்டும் தனித்தனியூர்களே எனக் கொள்ளலாம். மதுரை என்பது பெரிய நகரமாகவும் சுடல் என்பது அதன் உள் ஊராக வும் வழங்கியிருத்தல் வேண்டும். அவ்விரண்டி டங்களிலும் தனித்தனிக் கோயில் இருந்திருத்தல் வேண்டும். பொதுவில் மதுரைக்கு ஒரு கோயிலும் கூடல் என்னும் பகுதிக்கு ஒரு கோயிலும் இருந் திருக்கலாம். இப்படியே பெருந்துறையும் கோகழி யும் அமைந்தனவாகலாம்.
(8) மணிவாசகர் தமது குயிற்பத்தில் 2-ஆம் பாடலில் "பெருந்துறை மேய பிரானே' எனவும், 3-ஆம் பாடவில் 'சிவம் பெரிதும் இனிய திருவுத்தரகோசமங்கை' எனவும், 8-ஆம் பாட வில் 'கோகழி நாதனே' எனவும் குறிப்பிடுவ தால் பெருந்துறை உத்தரகோசமங்கை என்னும் நளர்கள் போலவே கோசுழியும் ஓர் ஊராகும்
SITGIFği; Gf. ITTF.
7. பெருந்துறைக் கோயிலே கோகழி என் பதற்கேற்ப 'நண்ணிப் பெருந்துறையை' என்ற பாடலுக்குப் பிள்ளேயவர்கள் கூறும் உரையாவது:
"(நெஞ்சே முன்பு நம்பொருட்டு) பண்ணின் மொழியாளொடு உத்தரகோச மங்கை மன்னிக் கழியா
திருந்தன ன் (இன்று) பெருந்துறையை வந்து நம்மை பாட்
கொள்ளும் பொருட்டுக் கோகழியில் உள்ளவனே நீ சென்று
தரிசிப்பாயாக'
என்பது. இவ்வுரையில் அரசை இருந்தவனே என் னும் இரண்டாம் வேற்றுமை விரிகளுக்கு இயைபு இல்லேயாகிறது. அதனுல்,
'நெஞ்சே! நம் இடர்கள் போயகல
எழுந்தருளும் கோகழிக் கரசை, உத்தரகோச மங்கையுள்
மன்னிக் கழியா திருந்தவனேப் பெருந்
ஆபிறுவி நண்ணிக் காண்'
எனப் பொருள் கொள்வது சிறக்கும் என்னலாம்.
15. போற்றித்திருவகவல், 91.
சுப்பிரமணியபுரம், திருவடியாப் ī மணிவிழா மலருக்கு யான் எழுதிய
மேலும் மதுரை, சிதம்பரம், குற்ருலம், பாவநாசம் முதலிய ஊர்ப் பெயர்கள் இறைவன் பெயர்களாகவும் வழங்கப்படுதல் போலப் பெருந் துறை என்பதும் ஊர்ப்பெயராகவும் இறைவன் பெயராகவும் வழங்கப்பட்டதாகலாம். "பெருந் துறை" என்று சொல்வதன் மூலம் பிறப்பறுத் தேன் என்பார், 'பெருந்துறையே யென்று பிறப் பறுத்தேன்' என்ருர்,
அதனுல், "பெருந்துறையை, கோசுழிக்கரசை, உத்தரகோசமங்கை மன்னியிருந்தவனே நண்ணிக் காண்" எனவும் பொருள்கொள்ள அமைந்துள் ளது இப்பாடல்.
8. பெருந்துறைக் கோயிலே கோகழி என் ரூல், மணிவாசகர்,
"தில்வே நகர்ப்புக்குச் சிற்றம் பலம்மன்னும்
ஒல்வே விடையானே'
எனத் தில்லேயில் சிற்றம்பலம் இருப்பதை விளக்கமாகக் கூறியதைப் போலப் பெருந்துறை யில் கோகழியிருப்பதாகக் கூறியிருக்க வேண்டும். அவ்வாறு கூறவில்லே.
9. "வாதவூர் இறைவன் ஒதிய மொழிகளுள் மூவரும் ஒதிய முதுபதி யொழியத் தீதிலாப் பதிமற் றியாதென வினவின் திருப்பெருந் துறையும் திருக்கோ கழியும் சுர்புகழ் உத்தர கோச மங்கையும்"
என்று பெருந்துறை, கோகழி, உத்தரகோச மங்கை என்னும் மூன்றிடங்களும் அடுத்தடுத்துக் சுறுகிறது, 'மணிவாசகர் திருப்பதிகக்கொத்து" என்னும் பாடல், இப்பாடலேப் புறச்சான்ருகக் GATTTL Tři.
இதுகாறும் கூறிய சான்றுகளிலிருந்து கோகழி என்பது ஒர் ஊராகத்தான் இருக்க வேண்டும் என்பது புலப்படும்." இனி அவ்வூர் எது எனக்கானல் வேண்டும்.
திருப்பெருந்துறைக் கோயிவின் குருந்தமர நீழலில் இருந்த குரு முனிவர் மூலம் உபதேசம் பெற்றவுடன் பாடியது சிவபுராணம் என்னும் பாடல், குருவின் உபதேசமொழி காதில் ஒலித் துக்கொண்டேயிருந்ததால் அம்மொழியின் மாற்று வடிவாகிய 'நமச்சிவாய" என்பதை முதலில் கொண்டு 'நமச்சிவாய வாழ்க" எனத் தொடங்
'கோகழி" என்னும் கட்டுரையின் திரட்டாகும். வெளியீடு: இராமலிங்கர் உயர்நிலப் பள்ளி,
i tilfrins:FIILIg Ih - f07301. (1981)
231
Page 334
கிளார். அம்மொழிக்குரியவனே "நாதன்" எனக் கொண்டு நாதன் தாள் வாழ்க" என் வாழ்த்தி ஞர். அந்நாதன் யார் எனின் அவனே குரு வடிவில் வந்து உபதேசித்தவன் என்பார் குருமனி எனக் சுறி, "குருமனிதன் தாள் வாழ்க" என வாழ்த்தி ஞர். அக்குருமணிக்குரிய இடம் கோசுழி என்ருர், திருப்பெருந்துறைக் குருந்தமர நீழலில் இருந்த குருவையே கோசுழிக் குருமணி என்ருர், அத குல், பெருந்துறைக்குரு கோசுழிக் குருவாகக் காட்சிதந்தார் என்றும் அக்கோகழிக் குருவே மணிவாசகர்க்குக் குலகுருவாக அமைந்தவர் என் றும், பெருந்துறை உபதேசத்துக்கு முன்னர்呜岳T@、 ஞானம் எய்துவதற்கு முன்னர் கோசுழிக் குருவிடம் குலகுருமுறையில் தொடர்பு கொண்டிருந்தவர் ஆவர் என்றும், பெருந்துறைக் குருவும் கோகழிக்குருவாகவே காட்சியளித்தார் என்றும் அதனுல் அக்குருவைச் சிவனுகவே தேறி ஞர் என்றும் அறியலாம்.
மணிவாசகர் காலம் சம்பந்தர் அப்பர் காலங் களுக்கு முற்பட்டதென்றும், சுந்தரர் காலத்துக் குப் பிற்பட்டது என்றும் பலவாறு கூறுவர். மேற் கூறிய மூவரும் ஒதாதபதிகளான சந்திரதிபம், தேவூர்த்தென்பால் தீவு, மந்திரமலே, மயேந்திர மலே முதலிய ஊர்கள் "மாணிக்கவாசகர் பாடல் திருப்பதிகக் கொத்து" என்ற தலேப்புப் பாடல் ஒன்றில் காணப்படுகின்றன. சந்திரதீபம் முதலிய ஜார்கள் திருவாசகத்தில் வைப்புத் தலங்களாக உள்ளன. இவை தமிழகத்துக்கு அப்பாற்பட்ட ஊர்கள். இவ்வூர்களே மணிவாசகப்பெருமான் ஆளுதற்குக் காரணம் இருக்க வேண்டும்.
கி. பி. ஆரும் நூற்ருண்டிற்கு முன்னர்அதாவது அப்பர் சம்பந்தர் காலத்துக்கு முன் ேைர வடக்கே மத்த மயூர சந்தானம் என்ருெரு சைவாசிரிய மரபு விளங்கியதாகவும், அச்சந்தா னத்தின் ஒரு கிளேயினர் நருமதையாற்றங்கரை யிலுள்ள 'கோகழி' என்ற சிறு குன்று ஒன்றின் மேல் ஒரு மடம் நிறுவினதாகவும், கோகழி பிற் காலத்தில் கோளகி என மருவியதாகவும், அத குல் கோகழி மடம் கோளகிமடம், என்ருயின தாகவும், கோளகி மடத்தார் தெலுங்கு, கன்னட நாடுகளில் ஆங்காங்கு மடங்கிள் அமைத்துச் சைவநெறி விளக்கியதாகவும், தமிழகத்தில் திருக்
18. ஞானுமிர்த மூலமும் பவிழியவுரையும்
-முன்னுரை, பக். 21-27 ஒளவை. சு. துரைசாமிப்பிள்ளே, அண்ணுமலேப் பல்கலைக்கழக வெளியீடு. (II 9 5 4 )
19. ஞானுமிர்த மூலமும் உரையும்-முன்னுரை
232
காளத்தி, கிருப்பாலேவனம், திருவொற்றியூர், திருநெல்வேலி, திருவாவீசுரம், காஞ்சீபுரம், தேவிகாபுரம், திருவண்ணுமலே, சிதம்பரம், திருவாரூர், திருவானேக்கா, திருக்கொடுங்குன் நம் (பிரான் ம)ே, திருப்புத்தூர், திருப்பரங் குன்றம் முதலிய இடங்களில் கோளகி மடங்கள் அமைக்கப்பட்டுச் சைவநெறி வளர்க்கப்பட்ட தாகவும், அம்மடங்களுக்கு அவ்வக்கால அரசர் களால் ஆதரவு இருந்ததாகவும் கல்வெட்டுகளால் அறிகிருேம்.19
மாணிக்கவாசகர் தாம் தோன்றிய திருவாத வூரிலோ, அல்லது சிதம்பரத்திலோ வேறெங்கோ ஒரு கோகழி மடத்தின் குருவைக் குல குருவாகக் கொண்டவராகலாம். கோகழியாண்ட குருமணி, கோகழிக்கரசு, கோகழிநாதன் என அவரையே குறித்தனர் என்றும் கொள்ளலாம்.
மத்த மயூர சந்தானத்தைச் சார்ந்த ஆமர்த் தக தீர்த்தநாதர் இருந்த ஆமர்த்தக மடத்திலிருந்து ஒரு கிளே தோன்றிச் சிவபுரி சந்தானம் என்ற பெயருடன் வட நாட்டில் சமயத் தொண்டு Llyfrgegg (Epigraphica India Wolumiw, p. 266”** என்பது அறியப்படுகின்றது. தேவார முதவி களால் அடிக்கடி பயிலப்படாத சிவபுரம் என் னும் ஊர் மணிவாசகத்தில் மிகுதியும் ஆளப்படு கின்றது. முதற் பாடவின் இறுதியில் 'சிவபுரத் தின் உள்ளார்" என்ற தொடர் காணலாம். பல இடங்களில் சிவபுரத்தைக் கூறியுள்ளார். சிவ புரம் என்னும் நளர் சிதம்பரத்தைச் சார்ந்துள் ளது. சிதம்பரத்தில் கோளகி மடம் இருந்ததாக அறிகிருேம். தமிழகத்தில் பல இடங்களில் சிவ புரி என்னும் ஊர்கள் இருந்தாலும் மணிவாசக ரால் குறிக்கப்படும் சிவபுரி தில்லேயைச் சார்ந்த தாக இருக்கலாம் என நினைப்பதில் தவறிராது.
அடிகள் கூறிய கல்லாடம்" பற்றி, "இதைப் பாண்டிய நாட்டுப் பழம்பதிகளுள் ஒன்று எனவும்: மேற்குக் கடற்கரையில் கொல் வத்துக்கருகில் இருந்தவூர் எனவும் வேறு வேறு கூறுவர். வீரசைவஞானுசாரியர்களுடைய மரபு ஒன்று ஹல்லட' என வழங்கப் பெற்று வருவ தாகவும், ஒருகால் "கல்லாடர்' என்ற பெயரோடு ஒற்றுமையுடையதாக இருக்கக்கூடும் என்றும்
- 1
சிலர் கருதுகின்றனர் எனக் கல்லாடமூலப்
20. கீர்த்தித் திருவகவல் 11. 21. கல்லாடமூலம் - பதிப்புரை பக்கம் 4.
வெளியீடு: எஸ். ராஜம், 5, தம்புசெட்டி தெரு, சென்னே 1 (1957)
Page 335
-թւնւ ஒன்றின் பதிப்புரையில் காணப்படுகின்றது. இக்குறிப்பைக் கொண்டு கல்லாடம் என்னும் ஊரில் ஒரு (வீர சைவ மரபு விளங்கியிருந்திருக்க வேண்டும் எனக் கருதலாம். அதுவும் கோசுழி
கோளகித்) தொ டர்புடையதாகலாம்.
அடிகள் குறிப்பிடும் சந்திரதீபம்(22) என்பது உங்காளத்தில் உள்ளதென்றும், அங்கு சந்திர =ோமி என்னும் வடமொழியாசிரியர் இருந்தனர் என்றும் அவர் புத்த மதத்தினர் என்றும் அவர் பால் புத்த சமய அறிவு மணிவாசகர் பெற்றி ருக்கலாம் என்றும் திரு. சு. நடேசபிள்ளே பவர்கள் குறிப்பிடுவதாகத் திரு. மு. அருணுசலம் | କୋitétit! பவர்கள் குறிப்பிடுவர்(23). முதல்வர் கருத்தைப் பின்னவரே மறுத்துள்ளார். எனினும் சந்திரதீபத் தில் புத்த சமய குரவர் ஒருவர் இருந்தார், அவர் காலம் கி. பி. 483-544 ஆகும்(34) என்பதால், ஒர் கருத்தை நாம் கொள்ளலாம். "சந்திரதீபத் தில் புத்தமதப் பிரசாரம் இருந்தது போலவே சைவசமய பிரச்சாரமும் இருந்திருக்கலாம். அதன் கலேவர் சந்திரதீபத்துச் சாத்திரன் எனப்பட்டி ருக்கலாம். அவர் கோளகி அல்லது சிவபுரி =ந்தானத்தவராகலாம்" என்பதுவே ஆக்கருத் = TLL,
அடிகளால் குறிப்பிடப்படும் "தேவூர்த் தென் பால் திகழ் பெருங் தீவு"(2.5) என்பதை இலங்கை எனக் கருதுகின்றனர் (38). அங்கே இறைவன் கோலங்கொண்டு வீற்றிருக்கின்ருர் என்ருர் அடிகள். அதைச் சொல்வதன் நோக்கம் யாது?
"நிகய சங்கிரகம் என்னும் சிங்கள மொழி வரலாற்றுக் குறிப்பேடு, முதலாம் சேனனே, ஒரு சைவ சமயத் துறவி சித்துக்கள் பல செய்து காட்டி, சைவனுக மாற்றினூர் என்று கூறுகிறது மேலும் ஊமையாக் இருந்த அவ்வரசனுடைய மகளைப் பேச வைத்துப் பெரும்புகழ் பெற்ருர் என்றும் அது குறிப்பிடுகிறது."
22. கீர்த்தித்திருவகவல் 97. 33. திருவாசகம்-ஆராய்ச்சிக் குறிப்புகள்,
L品。蔷岳, 24. திருவாசகம்=ஆராய்ச்சிக் குறிப்புகள், பக்.
蔷岳。
35. கீர்த்தித்திருவகவல்.
35. திருவாசகம்-ஆராய்ச்சிக் குறிப்பு பக்.
교 미.
37. இலங்கையில் தமிழ்ப்பண்பாடு, (பக். 70) வெளியீடு: சேகர் பதிப்பகம், 68, பெரி
இவ்வாறு σταρθ First girls' Gus, ணே-ஈழத்தி லிருந்து கொன் டு வரப்பட்டவரே பரிவர்சகர் பேச வைத்த வரலாற்ருேடு தொடர்புபடுத்திக் காட்டுவர் க.த. திருநாவுக்கரசு(27). இவர் சுற்று கால ஆய்வில் எப்படியாயினும் இலங்கையில் சைவ இயக்கம் பெளத்தர்களுக்கு எதிராக் இருந் திருக்கிறது என்பது உறுதியாம்.
தேவூர்த் தென்பால் திகழ் தீவு என்ற அடிகள் தேவூர் பற்றிச் சிறப்பிக்கவில்லே. ஆயினும் தீவுக்கு எல்ஃப் காட்ட ஆளப்பட்டது. யாவருக்கும் அக் காலத்தில் தெரிந்த நகரமாகத் தேவூர் இருந் திருக்க வேண்டும். திருஞானசம்பந்தர் அவ் வூரைப் பற்றித் "தென்தமிழ்க் கலே தெரிந்தவர் பொருந்திய தேவூர்'(28) ਹੈ। grga Gai தமிழறிஞர் பெரு மக்கள் பெருக இருந்த துனராக இருந்ததால் யாவர்க்கும் தெரிந்த ஆராகியிருக் og LL.
அடிகளால் கூறப்பட்ட மயேந்திரம்(23), மந்தரம் என்றும் வழங்கப்படும். கோளகி வழி வந்த விசுவேசுரசம்பு சான்பார்க்கு கி. பி. 1281-ல் உருத்திராதேவி என்பவர் மந்தரம் என்னும் ஊரையும் அதன் அருகிலுள்ள தீவுகளேயும் (இலங் கைகள்) வழங்கினுர், வெலகபூடி(30) என்ற ஊரையும் கொடுத்தார் என்பது தெரிய வரு கிறது(31) வெலகபூடி என்பது வேலம்புத்தூர் எனப்பட்டதோ? மயேந்திரம் மந்தரம்(32) என் னும் ஊர்களே அடிகள் குறிப்பிடுவதால் அடி களுக்குள்ள கோளகித் தொடர்பு கருதலாம்.
மேலே காட்டப்பட்ட ஊர்களின் செய்தி களால் கோளகி சந்தானம், தெற்கே இலங்கை முதல் வடக்கே வங்காளம் வரை பரவி ஆங் காங்கே மடம் அமைத்துச் சைவ சமயத்தைப் பரப்பி வந்தது என்பதும், அக்கோளகி கோகழி பின் திரிபே என்பதும், கோசுழிக் குருவே மணி வாசகர்க்குக் குலகுரு என்பதும் ஓரளவு தெளிய
նլII " | =
யார் தெரு, சென்னே-600083. (1978)
28. திருஞானசம்பந்தர் திருமுறை 2. தேவூர்ப்
பதிகம் 7.
29. கீர்த்தித்திருவகவல் 9, 30. கீர்த்தித்திருவகவல் 29,
31. ஞானுமிர்த மூலமும் பழைய உரையும்,
முன்னுரை-பக். 33.
32. கீர்த்தித்திருவகவல் 100,
33
Page 336
இதற்கு இக்கட்டுரை எழுதி முடிக்கும்போது கிடைக்கப் பெற்ற ஒரு குறிப்பும் துணே செய்கிறது.
தியாகராய நகரில் உள்ள டாக்டர் ரங்காச் சாரியார் ஓர் ஏட்டுச் சுவடியினே உலகத் தமிழா ராய்ச்சி நிறுவனத்தில் சுவடியியல் பிரிவில் பணி புரியும் திரு. மு. கோ. இராமனிடம் கொடுத்து விளக்கம் கேட்டிருந்தார்கள். அச்சுவடியின் தலேப் பில் 'நந்தி தேவர் அருளிச் செய்த பிரணவம் 300 என்று நூற் பெயர் அமைந்துளது. அதில் மாணிக்கவாசகர் சாபம் அறிதல் என்ற படலப் பிரிவு உண்டு. அதில் ஒர் பாடல்
கேளேமுன் சதுரத்தில் தவத்தைத் தாண்டில் சமையகுண பாஞ்சன்னிச் சித்த குவான் வேளேசெய் மானிக்க வாத ஆரான்
விடமுண்ட கண்டன்டி விளங்கும் வெள்ளி
ஒன்றே குலமும் ஒருவனே தே
234
கோளகிரி வாசமிட்டு வாழும் நாளில்
கொடுமைசெயம் ஈரைந்து விரசோ னுக்காய் மீளவுமை பரியயன்மால் விளம்பும் மூல
வினவியவன் விண்டகளுள் விடுபட் டானே
(G7)
என்பதாகும்.இதில் "மானிக்கவாதவூரான்கோள கிரி வாசமிட்டு வாழு நாளில்" என்ற தொடரைக் காணும்போது மாணிக்கவாசகருக்கும் கோள் கிரிக்கும் தொடர்பு உண்டு என்பது புலப்படுகின் றது. மணிவாசகர் சாபம் பற்றிய கதை ஆய்வுக் குரியது; கட்டுக்கதையாகவும் இருக்கலாம்.ஆய்வே முடிவு செய்யும்.
இக்கட்டுரை, முடிபு கூற வந்ததன்று; கோகழி பற்றிய ஆராய்ச்சிக்கு ஒரு வழிகாட்டியே யாகும். கோகழி தமிழ் நாட்டகத்ததோர் ஊராக வரம் ஆகலாம்.
வனும் நன்றே நினேமின்
- திருமூலர்
Page 337
சுவாமி விபுலானந்தர் அமெரிக்க, இந்து மதம் பற்றிப் பேசுவதன் முன்னரே அமெரிக் சிர் இந்து சமயத்தையும் இந்தியாவையும் இலங் கையையும் நன்கு அறிந்திருந்தனர். பழைய பாதிரி மார் தங்கள்"ஆண்டறிக்கைகளில் இந்து சமயங் களேப் பற்றியும் குறிப்பிட்டுள்ளார்கள். அவர்கள் இங்குள்ள சமயப் பிரசாரங்களைப் பற்றியும் இவர் கம் பெரு முயற்சிகளேப் பற்றியும் காலத்துக்குக் காலம் எழுதியுள்ளார்கள்
I '- நூற்ருண்டில் இலங்கையைப் பொறுத்த அளவில் இங்கே வித்துவான்கள், புல வர்கள், பண்டிதர்கள் விவேக முறுக்கேறி மகா வித்துவான்கள் என்றும் தருக்க கோடரிகள் என்றும், இலக்கணக் கொட்டர்கள் என்றும், மாயாவாத தும்சகோளரிகள் என்றும் ஈழத்திரு நாட்டிலேயன்றித் தமிழ்த் திருநாட்டிலேயும் புகழ் பெற்று விளங்கினூர்கள்.
பத்தொன்பதாம் நூற்றண்டின் தமிழ் வர லாறு முறையாக எழுதப் பெறுமாயின், யாழ்ப் பாணத்தவரின் பாரிய முயற்சிகள் பெருமளவில் இடம்பெறத் தக்கனவாகச் சிறப்பிடம் பெறும் என்பதில் ஐயமில்லை, ஆட்சேபமும் இல்லை.
பத்தொன்பதாம் நூற்றண்டின் ஆரம்ப ஆண்டுகளிலேயே அலைகடலில் மிதந்து வந்த அமுதம் எனத்தக்க ஆங்கில மொழியை இலங்கை யைக் கைப்பற்றிய ஆங்கிலேயர் இங்கே பரப்பி ஞர்கள். ஆங்கிலத்தைப் பரப்பிய போக்கில் அவர்கள் தங்கள் சமயத்தையும் பரப்புவதற்கு வசதியாகக் குருமாரையும் இங்கே வரவழைத் தார்கள். எங்கள் நாட்டுக்கு வருகைதந்த குரு
C-30
மார்களுள் அமெரிக்க நாட்டவர் காலத்திற்கு ஏற்ற முறையில் யாழ்ப்பாணத்திலும் கொழும் பையடுத்த கோட்டேயிலும் கல்விச் சங்கங்களே நிறுவினுர்கள். யாழ்ப்பாணத்திற்கு வந்தவர்கள் கிட்டுக்கோட்டையைத் தங்களுக்கு வசதியான இடமாகக் கொண்டனர். அமெரிக்க மிசனரிமார் வட்டுக்கோட்டைக்கு வருகை தந்தமையை ஒரு வரப்பிரசாதமாகவும் சுருதி இடமுண்டு.
இக்காலத்தில் ஆங்கிலேய புரட்சியில் இரண் டாவது பெரிய நகரம் எனப் புகழ் பெற்ற கல் கத்தாவில் ஆங்கிலம் வளர்க்கப் போனவர்களே அந்நகரத்தார் உபசரிக்காம்ை TJ T포, அவர்கள் மோறிஸ்ரஸ் தீவில் சில காலம் தங்கி விட்டுப் பம்பாய் நகரை நோக்கிப் பிரயான்மாரை போது, கடலலைகள் அவர்கள் இலங்கையில்காவித் துறைமுகத்தில் கரை சேர்த்தன. காலியில் ஒதுங் கிய கல்விமான்கள் கொழும்பில் சில நாட்கள் ஆங்கியபோது யாழ்ப்பானத்தின் பெருமையைக் கேட்டறிந்து இங்கு வட்டுக்கோட்டையை அலங்
|
வட்டுக் கோட்டையில் வந்தேறிய கல்வி மான்களுள் வாரன், றிச்சாட்ஸ், பூர், மெயிக் முதலானுேர் குறிப்பிடத்தக்க பெரியவர்களாவர். இவர்கள் முதலில் தெல்லிப்பழை, மல்லாகம் முதலிய இடங்களில் பாடசாலைகளமைத்துக் கல்விப் பணிபுரிந்தபின், 1833-ஆம் ஆண்டளவில் வட்டுக்கோட்டையில் செமினரி என்னும் சர்வ சாத்திரக் கலாசாலேனய ஆரம்பித்தார்கள். அதன் பின்னரே 1827-ஆம் ஆண்டில் கொழும்பு நகரை படுத்த கோட்டே என்னும் பழைய இராசதானி யிலும் செமினரி ஒன்றை நிறுவினர்கள் என்ப.
235
Page 338
இப்பால் வட்டுக்கோட்டைக் கல்விக் கழகம் நாளொரு வண்ணம் வளர்ச்சியடைந்த காலத் தில் இங்கு பயின்றவர்கள் பன்முக ஞானம்பெறக் கூடியதாகப் பாடத்திட்டமும் அமைக்கப் பெற லாயிற்று ஏட்டிலிருந்த வடமொழி நூல்களேயும் தமிழ் நூல்களேயும் மானுக்கர் கற்றுத் தேறுமள வில் பேராசிரியர்கள் சுண்ணும் கருத்துமாகக் கற் பித்தார்கள் வழிகாட்டிஞர்கள் அமெரிக்க நாட் இச் ரெவ்வப் பிரபுக்களின் பெயரால் எம்மவர் பல ருக்குக் கிடைத்த புலமைப் பரிசில்கள் காரணமாக இவர்களுக்கு அவர்களின் பெயர்களும் வழங்கப் பெற்றன. இவர்கள் பெற்ற பெயர்களுள் வைமன், பிரவுண், கரோல், வில்லியம், போர்ட், ஏபிரகாம், குக், வின்ஸ்லோ முதலானவை இன்றும் பாரம் பரியமாக வழக்கில் நிலவுகின்றன.
பத்தொன்பதாம் நூற்ருண்டில் வளரத் தொடங்கிய விஞ்ஞானத் துறையில் நம்மவரும் ஈடுபாடு கொள்ளும் வகையில் பாடங்களேக் கற் பித்த பேராசிரியர்கள் தாமும் தம் ஒய்வு நேரங் கிளில் எம் நாட்டவரின் இலக்கிய இலக்கண சமய நூல்களேயும் வடமொழி தென் மொழியாகிய இரு மொழிகளேயும் கற்றுத் தேர்ந்து விற்பத்திமான் .FהחכsתJחiT&5
வடமொழி தென்மொழிகளில் கிடைத்த அறிவு நூல்களேயும் ஞான நூல்களேயும் எழுத்து எண்ணிப் படித்த அமெரிக்கர் சிலர் சைவசித்தாந் தத் துறையில் பெரிதும் ஈடுபடுவாராயினர். இன் ணும் இராமாயணம், பாரதம் ஆகிய இதிகாசங் களிலும், கந்தபுராணம் முதலாய புரானங்களி ஆம் தத்துவக் கட்டளே, திருக்குறள் முதலாய நூல்களிலும் பாண்டித்தியம் பெறுவாராயினர். தாம் பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம் என் ஒனும் குறிக்கோளுக்கீமையப் பண்பட்ட பேராசிரி பர்கள் தங்கள் மானுக்கர்களேயும் பெரும் பண்டி தர்களாக உருவாக்கிஞர்கள்.
இவ்வாறு சென்ற நூற்ருண்டின் முற்பகுதி பில் யாழ்ப்பாணத்தவர் விவேக முறுக்கேறிய செம் மையை இலங்கைத் தேசாதிபதி, பிரதம நீதி யரசர் பிரதம பிசப்பாண்டவர் முதலாஞேர் மெச்சியதோடு அன்று இலங்கை அரசியல் முறை களில் திருத்தம் செய்யவந்த கோல்புறுக் குழு வினரும் பெருமளவில் பாராட்டியுள்ளார்கள்
வட்டுக்கோட்டையில் சகலாகம சாத்தி ரங்கள் வளர்ச்சியுற்று வந்த காலத்தில் 1835ஆம் ஆண்டில் வணக்கத்திற்குரிய எச். ஆர். ஹொஸிங்ரன் என்பார் வட்டுக்கோட்டைச் சாத்
236
திர ਯiਘ அதிபரா யிஞர் கலாநிதி ஹொலிங் ரன் கணிதம், வானநூல், சைவ சித்தாந்தம் முத விய துறைகளில் வெகுவாக ஈடுட்டு இந்து சமய முறைப்படி வான சாத்திரத்தைத் துறுைபோகப் பயின்று அது சம்பந்தமாகப் பெரு நூலொன்றை எழுதிஞர். அந்நூல் அக்காலத்தில் கல்கத்தா சர்வசாஃபில் எம். ஏ. என்னும் முதுமானிப் பட்டப் படிப்புக்குப் பாடநூலாய் விதிக்கப் பெற் 鸥、
கலாநிதி ஹொஜசிங்கரனின் பெருமையை அக்காலத்தில் தேசாதிபதியின் பிரதம காரியதரிசி பாயிருந்த எபெர்சன் தென்னென்ற் என்னும் பிரபு வெகுவாகப் பாராட்டி அறிக்கை எழுதியுள் எார். கீழைத் தேயக் கஃபத்துறைகளிலும் ஞானத் துறையிலும் மேலும் ஈடுபட்டிருந்த கலாநிதி அவர்கள் மெய்கண்டதேவர் அருளிய சிவஞான போதம் என்னும் சித்தாந்த நூலேயும், உமாபதி சிவாசாரியார் அருளிய சிவப்பிரகாசம் என்னும் நூலேயும் கட்டளே நூல்களுள் தத்துவங்களேப் பற்றி விரிவாக விளம்பும் தத்துவக் கட்டளே என் ணும் நூஃபும் யாழ்ப்பாணத்துச் சைவப் பெரி யார்கள் உதவியுடன் ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்ப்பாராயினுர்,
இம்மூன்று நூல்களேயும் அவர் மொழி பெயர்த்ததோடு, அவற்றை ஆங்கிலம் வல்லார் முட்டின்றி முறையாக அறிந்துகொள்ளும் வகை பில் முன்னுரையும் குறிப்புரையும் அருமையாக எழுதி, மூன்று நூல்களேயும் ஒரே தொகுதியாக 1854-ஆம் ஆண்டில் வெளியிட்டுள்ளார்.
இந்து சமய மெய்யுணர்வுக் கோட்பாட்டில் ஆய்வுக் கட்டுரைகள் என்னும் பொருளமைந்த தஃப்பில் அவர் தயாரித்த தொகுதிகள் அமெரிக்காவின் கிழக்குத்தேச நாகரிகத்திற்குரிய சங்கத்துச் சஞ்சிகை மலர்களில் சிறப்பிடம் பெற் நறன். அன்றி அவை ஒரு தொகுதியாக நியூஹாவன் என்னும் பெயரிடப் பெற்று, ஹாம்லன் என்பவ ரால் அச்சிடப்பெறுள்ளன.
இந்நூலின் முன்னுரையில் கலாநிதி ஹொலிங்ரன், 'இது உலகத்துக்கே உரியது என்று கூறுவதில் பெருமைப்படுகிறேன். இதனைப் பெரிய உபகரிப்பு என்றே உவகையுறுகிறேன்.இதில் வருகின்ற பரிபாஷைகள் இந்து சமய தத்துவங் களுக்கேயுரியனவாகும். இவற்றுக்கு எளிதில் ஐரோப்பிய மொழிகளில் பதங்களேக் காண முடி பாது இவை குருமுகமாக அறிய வேண்டிய நுட் பங்க்ளாகும் என்பேன். சாதாரணமாகப் பொது
Page 339
மக்களால் திண்டற்கரியன்வாய்ப் 上ssリrfrエ பேணப்பெற்று வந்த தெய்வீகம் பழுத்த நூல்கள் இவை இவற்றை அறிந்து கொள்வதற்கு முன் னறிவாக இந்துசமய அடிப்படைத் தத்துவங்கஃன் ஒருவர் அறிந்திருத்தல் வ்ேண்டும். இந்நூல்களை உணர்தல் ஆலய வழிபாடு செய்வதையொக்கும். இவற்றை நானறியக் கிடைத்தமை எனக்குக் கிடைத்த கடவுட் கொடை எனவே நான் சுடுது கிறேன். இவற்றை விளங்கிக் கொள்வதற்கு மனப் பூட்டைத் திறப்பதற்குத் திறவுகோலாப் அமைந் துள்ளது பஞ்சாட்சர மந்திரம் என வழங்கும் திரு வைந்தெழுத்தேயாம் இவற்றை ஆங்கிலத்தில் மொழி பெயர்ப்பதில் எனக்கு து நுதுணேயாயிருந்த வர்கள் வட்டுக்கோட்டைச் சாஸ்திரசாலேயில் - வான யாழ்ப்பாணத்து அறிஞர்களாவர். இவர் களோடு நீண்டகாலம் கொண்டிருந்த தொடர்பு காரணமாகவே இத்தகைய ஞான நூல்களே நானறியும் தகமை எனக்குக் கிடைத் த்து என்பேன்' என்று அவர் ஆராமையோடு எழுதியுள்ளார்.
இனி தத்துவம் என்ருல் என் என்பதை விளக்குகையில் கலாநிதி ஹொ விங்ரன் - உண்மைப் பொருள்களின் உண்மை இயல்பு என் பர். தத்துவக் கட்ட8ளயை அவர் நானுற்றுப் பதினுறு புவ்ஸ்காப் தாள்களில் மொழி பெயர்த்த காசிக் சிறுவர். இது இந்து மதத்தில் சைவ சமயத் திறத்தைக் கூறும் என்பர். இதனுேடு அடை வுடைய தத்துவப் பிரகாசத்தின் சிறப்பையும் ஈண்டுக் குறிப்பிடுவர். இவை உலக உற்பத்தி யோடு மனித இயல்புகள்ேயும் முறையாக விளக்கு வன என்பர். இவற்றுக்கெல்லாம் விளக்கங்கள் அகலவுரைகள் தமிழ்மொழியிலேதான் உள்ளன் என்று தமிழைப் போற்றுவர்.
தத்துவக் கட்டளேயின் தனிப் பெருமை யைக் கூறும்போது, தத்துவங்களேச் சாங்கோ பாங்கமாகப் படிக் கிரமத்தில் சுறும் நூல்களில் விரிவாக அத்தனே த த்துவங்களேயும் விளக்கும் தகுதி வாய்ந்த ஒரேயொரு நூல் இதுதான் என்று பெருமைப்படுவர். இதன் பெருமையை நன்கு னர்ந்தவர்கள் தென்னிந்தியாவிலும் இலங்கை யிலும் வாழுகின்ற சுத்தாத்துவித சைவ சித்தாந்தி களான செந்தமிழ்ப் பெரியார்கள் தாம் என்பர்.
தத்துவங்கள் எல்லாாகத் தொண்ணுற் முறு என்பதையும் அவை முதலிலமைந்த முப்பத் தாறும் அடுத்துவந்த அறுபதும் என்றும் விளக்
கிய கலாநிதி, முதல் தத்துவம் மூன்ருயிருந்து விருத்தியடைந்த விதத்தையும் விரித்து விளக்கி புள்ளார். இன்னும் தத்துவத்தைக் குறிப்பு தற்கு நேரொப்பான ஆங்கிலப் பதங்கள் பலவற் றைக் கூறியவர் அவையாவும் தமிழன் கண்ட தத்துவத்தின் உண்மையியல்பை உணர்த்த மாட்டா என்பர். கலாநிதி ஹொஎபிங்ரன் சிவ ஞானபோதம் என்னும் சிவம் பழுத்த சாத்திர நூல் முகஞ் செய்தபோது, இதிலுள்ள அளவை பின் அமைவையும் அருமையையும் அதிகமாகப் பாராட்டுவார். ஞானம் நகரை பெற்ற பழுத்த அருளாளரின் அறிவை வெகுவாக வியந்துபோற்று வார். இந்து மதத்தவரின் பரந்துபட்ட பன்முக ஞானத்தைப் புகழ்ந்து நயப்பர். உண்மையை உணர்த்துவதற்கு ஞானிகள் அவை ஞானத்தை அமைவாகக் கையாண்ட சிறப்பினேப் புகழ்வர். -3|alTնձlail நூTவறிவில்லாமல் சிவஞானபோதுச் செழும்பொருளே உணர முடியாது என்று விளக்கி அதனே ஆங்கிலம் வல்லார்க்குப் பெரிய தொரு முன்னுரையில் விரித்தெழுதுவர். பதி, பசு பாது என்னும் முப்பொருளுண்மையை விளக்குவதற்கு அளவை உபயோகமாயமைந்த முறைபையும், அளவை என்பது செந்தமிழ்ப்பதம் என்பதையும் அது திேயை அறிவதற்கு அஅசு:மாயுள்ளதை பும் விளக்குவர்.
அளவைப் பிரமாணங்களே ஆருகவும், பது தாகவும், பத்துக்கு மேற்பட்டவைகளாகவும், மூன் பிரிவும் கூறுவார்களும் உளரென்பதை விளக்கி, வர் மெய்கண்டார் காட்டிய வழியிற் பத்துப் பிர மாணங்களே விளக்குவர்.
காட்சி என்பது கான்டல் எனப்படும். Perception in a large sense sys) in its என்பது கருதல் எனப்படும். Inference உரை ଜtୱି! !!!.!!!.!!! aga, Lt. Revealing including different classes of professedly divine books
அடர்வம் Negation Denial of a thing based on the known absence of some quality or on the non-excistence of Some other thing
பொருள் — Impleeation
ஒழிவு - Exception
ஐதீகம் =Tradition
ஒப்பு = Similite
237
Page 340
உண்மை -Truth or Essential Property
இயல்பு - Naturalness
இனி காட்சி நால்வகைப்படும் என்றும் அவை இந்திரியக் காட்சி perception by organs of sense that is sensation,
மானதக் காட்சி -perception,
G55&Mé STLS) – experimental perception What one learns from
experience,
GUI-ras IF, ISIT SA — transcendental perception
or vision had by religious
meditation.
இன்னும் சாதாரணமான இலகுவான்காட்சி எனப்படும், மூவகைக் காட்சிகளே விளக்கும்போது
ஐய்க்காட்சி - doubtful perception,
திரிபுக் காட்சி - mistaken perception,
Fossil ri as TLS - analytical perception.
சைவசித்தாந்திகளின் யோகக்காட்சியை விளக்கும்போது அது ஐயத்தின் நீங்கியதாய் மறு வற்றதா யிருக்கும்' stairi. அன்றி அது முன் சொன்ன சாதாரண காட்சிகளில் தங்கியிராது பூரணமானதாயிருக்கும் என்பர். இத்தகைய காட்சி வல்லார் சித்தர்கள் என்றும், சித்தி எண் வகையினதென்பதையும் விளக்குவர்.
சித்தி - miraculous gifts obtained by
several ascetic observances
அனிமா - The power of Tendering one's
bulk to the size of an atom
மதிபா - The power to increase one's
bulkillimitably
இலகுமா -The power to make oneself so light as not to feel the
influence of gravity.
<fror - The power to make oneself so heavy as not to be effected by any attracting forces.
பிராத்தி - The power to obtain whatever
One desires.
LITT AFTLÉLULF. — The power of penetrating
everywhere without regard to natural obstacles,
238.
ஈசத்துவம் - The power to act as God of to constrain everything in obedience to one's will.
Guŝiĝi: GJ Liĥ :: – The power to = assume any form, and the proper functions of that for Ill
இவை முதிர்ந்த யோகியின் ஆற்றல்கள் என்றும் இவை ஈசனுேடு இணைவதற்கு உபயோகமானவை என்றும் விளக்குவர்.
இதன்பின் தன்பொருட்டனுமானம், பிறர் பொருட்டனுமானம், என்பனவற்றை inference for one's self, or inductive inference Gisi Dr. inference for the sake of others or declarative inference என்றும் விளக்குவர். பின்னர் மூவகைப்பட்சம், மூவகை ஏது என்பனவற்றை
பும் முறையாக விளக்குவர்.
J Ligh - The simple statement of a fact or
LTuth. It is a proposition.
#Lullarh - A specific statement of a known
factor truth
GFL "FLři - A negatiwe proposition, the
reverse of sapaksham
ஏது என்ருல் என்ன என்பதை விளக்கும்போது
அது reasons என்பர். அதுதானும் மூவகை முறைமையில் இயல்பேது, காரியஏது, அனுபவத்தி ஏது, என்றும் இவற்றை stardigig irrig, natural reason, an effect showing a cause, arguing from the want of any cause, to the non existence of any effect GT5ðir, Tri.
மேலும் அன்னுவயம் என்பது direct or positive statement of the argument with the Conclusio II GTIGT I Tri.
திருட்டாந்தம் - proof by example
உபநயம் - application of the reason to
the simple proposition
நிகமனம் - the conclusion or proposition
proved
ஏது அனுமானம்- Reasoning from a natural
S
பொது - Reasoning from the common அனுமானம் ог customaгу соппесtion of
things
Page 341
. - 1 உசாதனம் - Logical premise
சாத்தியம் - Logical conclusion
எச்ச அனுமானம்- reasoning from any phen0memonto its natura antecedent, or cause.
Tirffurf - the common logical term for
effect or result.
psail sys), Lorrs, b- reasoning from a cause to its Common effect, or fr0m än antecedent to its usual consequent
巫s町血 - LESE
staldi at 5 - inference of some previous
அனுமானம் SenSatiоп ог perception
கருதல் - inference involving reflecஅனுமானம் tion
- inference from revealed அலுமானம் doctrines
இறைவன் இயம்பியவை என்னும் அருள் வாக்கி (Ufi/5*T Revelations şTörılır:
45.55Ji na - Is the course of instruction
cimbraced in thanthi Tam which is to be perused with desire. Thanthiram are portion of Akamam. They treat of the mystic philosophy of the divine Operations especially as concluded, as they always are, through the agency of Satthi the Female Energy of Deity
தந்திரம் என்பது சரியை, கிரியை என்பனவற் றைக் கூறுவது என்று விளக்குவர்.
LP 55gara-Is a course of knowledge obtained by means of manthiram-mystic formulas. By the proper utterance or Tinanthiram, manan and Test of the Intellectual Organic Faculties are subdued. Manthirams are a sort of organized divinities or divine emanations, which are capable of Communicating the highest knowledge and power to those who
have attained to a correct understanding and proper use of them. Hence they illuminate the Soul-give it a sort of trancendental understanding. They therefore, become an important means of establishing the assumed doctrines.
Manthirakalai is confined chiefly to the third stage in divine life of men called Yogam-Meditation
2, LIG5 for 3) - This is a course of sacred learning which reveals the true nature of the eternal God. Upathesakalai or divine instruction belongs exclusively to gnanam the last and highest stage in human progress. This cause of instruction includes all those Works that treat of Gnanam or divine wisdom, such as Siwa Gnana Pothan and others, one of the Agama doctrines. Nome but the highest Gurus can teach in this department.
இனி நியாயித்தல், நிர்ணயித்தல், சம்பந்த மாக மெய்கண்டார் செய்தருளிய சிந்தவைழியில் பிரமாதா, பிரமானம், பிரமேயம், என்பனவற் றைக் கலாநிதி ஹொஸிங்ரன் விளக்குவர்.
glots, T - The one who understands or thinks, the agent in reasoning. This is the soul, less or more enlightened, according to its progress in divine knowledge.
first 6007th - the principle or method by which the Soul reasons.
Lig Gidlun - the object sought or that which is known by course of reasoning that which is contained in any logical conclusion
பிரமேயத்தில் தன்னியல்புப் பிரமேயம், பொது வியல்புப் பிரமேயம் என இரண்டு வகையினேயும் முறையாக விளக்குவர். சிவன் முத்து&னப் பற்றிக் dig flirrig, “The soul still in the body, and yet prepared for final emancipation, at death, is attributed to any one, the term at once distinguishes that soul as freed from the influence of Malam, and as distinct from all other SOLIS,”
239.
Page 342
சித்தாந்தத்தில் வருகின்ற போவிகளை விளக் கும்போது அவை நான்கையும் General Classes of fallacics in Inference.
பகடிப் போவி, ஏதுப்போலி உவமைப்போவி, தோல்வித்தானம், என்பனவற்றுக்குப் பொருத்த மான விவாக்கம் கொடுப்பர்.
முன்னேப் பழம்பொருட்கும் முன் பின்னப் புதுமைக்கும் பேர்த்துப உன்னப் பிராஞகப் பெற்றஉன் உன்னடியார் தாள்பணிவோம்! அன்னவரே எங்கணவராவார் சொன்ன பரிசே தொழும்பாய்ப் இன்ன வகையே எமக்கெங்கோ என்ன குறையுமிலோமேலோர்
இங்ங்னமாகச் சிவஞானபோதத்தை ஏற்ற முறையில் மொழி பெயர்த்து விளக்கிய கலாநிதி ஹொ விங்ரன் சிவப்பிரகாசம் என்னும் சித்தாந்த சாத்திரத்திற்கும் முன்னுரையும், விளக்கமும், மொழி பெயர்ப்பும், உதவித் தமிழர் கண்ட் தெய்வநெறிக் கோட்பாட்டை உலகமறியச் செய் தமை செயற்கரிய சீரிய செய்கையாகும்.
னேப் பழம்பொருளே
ப் பெற்றியனே சீரடியோம் ஆங்கவர்க்கே பாங்காவோம் அவருகந்து
பணிசெய்வோம் ான் நல்குதியேல்
6ThbLurTGunTuiu1
- திருவாசகம்
Page 343
Gopuram at Mariam
Iman Temple, Singapore
Page 344
Page 345
Page 346
Page 347
چاپ\SA&\s 96.OW
=A 66.66
Sðið á FLDLGtri gripurtf
சமபாதிதப் பழம் பொருளேக் கிைவந் திடவே மன்றுள் வெளிக்காட்டும்
இந்தக் கருத்தை விட்டுப் பொய் வந்துழலும் சமயநெறி
புகுத வேண்டாம் முக்தி தரும் தெய்வ சபையைக் காண்பதற்குச் சேர வாரும் செகத்திரே
என்னும் தாயுமானவரின் தீந்தமிழ்ப் பாடலுக்கு ஒப்பச் சைவத்தின் மாண்பை உலகெங்குமுள்ள பெருமக்கள் உணர்ந்து போற்றுகின்றனர்.
தமிழும் சைவமும் இரு கண்ணெனப் போற்றும் ஈழத்தில், அகில : இந்து மாநாடு கூடுவது சாலப் பொருத்தமாகும். இலங்கை அரசுவின் இந்துக் கலாச்சார அமைச்சு இந்தப் பெரு விழாவை முன்னின்று நடத்துவது இந்து சமயத்திற்குத் தரப்படும் ஒரு பெரும் சிறப்பாகும்: உலக முழுதுமுள்ள 60 கோடி இந்துப் பெருமக்கள் பெருமிதப்படக்கூடிய நிகழ்ச்சி இது
இந்தப் பெருவிழாவில் பங்குகொள்ளும் பேராளர்கள் எங்கள் சிங்கப்பூர்க் குடியரசில் இந்துக் கோவில்களின் நிஜல, தூய வளர்ச்சிஎதிர் நோக்கும் பிரச்சின்கள் குறித்து இந்தக் கட்டுரை வழி ஒரளவுக்குத் Gi75 fñigo Gé5 Tsiristiratorriro txira; கருதுகிறேன்.
மக்கள்தொகை
சிங்கப்பூர், மலேசியாவிலிருந்து பிரிந்து 9-8-1965-ல் சுதந்திரம் பெற்றுத் தனிக் குடி பரசு நாடாக உதயமானது.
41 கிலோமீட்டர் நீளமும் 22 கிலோ மீட்டர் அகலமும் மொத்தம் 133 கிலோமீட்டர் சுற்றளவும் கொண்ட சிங்கப்பூர்க் குடியரசில் 18 லட்சம் சீனர்களும் மூன்றரை லட்சம் பலாக் காரர்களும் ஒன்றரை லட்சம் இந்தியர்களும் வாழ்
oŠveWOS) \\56علم
=ܚܒܠܹܐ ¬0fܙܰg
Page 348
பூர் ஆற்றின் முகத்துவாரத்தில் இருந்த இந்தியக் க3லச் சின்னங்கள் அழிந்துவிட்டன.
இன்று சிங்கப்பூரின் கடற்பகுதிகள் கற்களால் தூர்க்கப்பட்டு பெருநகராக விரிவடைந்து வரு கிறது.
இப்போது மாரியம்மன் கேரியில் இருக்கும் பகுதி 1823 வரை தெருவே போடப்படவில்லை. தெலுக்காயர் வீதிவரை கடற்கரை இருந்தது. தெலுக்காயர் என்னும் மலாய் மொழியின் பொருள் நீர்க்கரை என்பதே. இந்தக் தெலுக் காயர் வீதியில்தான் நாகையிலிருந்து வந்த முஸ்லீம் தமிழர்கள் நாகப்பட்டின்ம் தர்கா அமைப்பில் 1850-ல் எழுப்பிய "குச்சுப் பள்ளி' எனப்படும் அல் அப்ரார் பள்ளி வாசல் இன்னும் உள்ளது.
சிங்கப்பூர் ஆற்றைக் கடந்து ஒற்றையடிப் பாதை வழியாகவேதான் மாரியம்மன் கோயி லுக்கு வரவேண்டியிருந்தது. அப்போது சுரை வேயப்பட்ட மரக் கட்டிடமாகவே மாரியம்மன் கோயில் இருந்தது. 1840-ல் மாரியம்மன் கோயி லுக்கு வருவதற்கான செளத் பிரிட்ஜ் ரோடு போடப்பட்டது.
நாராயண பிள்ளே
1819-ல் ராபிள்சுடன் "இந்தியானு'என்ற கப்பலில் வந்தவர் நாராயண்பிள்ளே என்ற வணிகர்.
கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியுடன் தொடர்பு கொண்டிருந்த வணிகர்கள் நாராயணபிள்ளேயும் வையாபுரியும் தமிழர்கள் வழிபடுவதற்கு ஓர் இடத்தைத் தரவேண்டுமென்று விண்ணப்பித்த ர்ை. ஸ்டாம்போர்டு ரோரும் ஹில் வீதியும் சந் திக்கும் இடத்தில் ஓர் இடத்தை வழங்குமாறு நாராயணபிள்ளே சுேட்டார். அது கிடைக்கவில்லே. அரசாங்கம் வழங்க முன்வந்த வேருெரு இடத்தை அவர் ஏற்க விரும்பவில்லே. இறுதியில் இப்போ துள்ள இடத்திலேயே மாரியம்மன் கோயில் வைத் திருக்க அனுமதி தரப்பட்டது.
இந்தியாவில் பிரிட்டிஷாருக்கு எதிராக சுதந் திரப் போராட்டத்தில் ஈடுபட்ட தேசியவாதிகள் நாடுகடத்தப்பட்டனர். அவர்களில் பலர் சிங்கப் பூருக்குக் கொண்டு வரப்பட்டனர்.
இந்தக் கைதிகள்தான் சிங்கப்பூரின் சதுப்பு நிலங்களேயும் காடுகளையும் அழித்து சாலேசுளே அமைத்தனர். துறைமுகங்களே ஏற்படுத்தினர். மாரியம்மன் கோயிலேயும் இவர்களே கட்டினூர்கள்.
இந்த மாரியம்மன் கோயில் மட்டுமல்லாது, கிங்கப்பூர் நகரின் நடுவில் இன்று ஓங்கி உயர்ந்து
242.
நிற்கும் செயின்ட் ஆண்ட்ரு மாதா கோயிலேயும் தமிழர்களே கட்டினூர்கள். மேல்நாட்டார் இன் தும் கண்டு வியந்து பாராட்டி எழுதி வரும் நாடாளுமன்ற மாளிகை, அதிபர் மாளிகை, எம் பிரஸ் பிளேசிலுள்ள அரசாங்க அலுவலகங்கள் சிறைச்சாலே, ராணுவக் கட்டடங்கள் ஆகியவற் றையும் இந்துத் தமிழர்களே வரைபடம் தயா ரித்து, சூஃபோட்டு செங்கற்கள், ஓடுகள் யாவும் சொந்தமாகவே செய்து மிகக் குறைந்த செலவில் இவற்றைக் கட்டினூர்கள். பிரிட்டனிலிருந்து ஆஸ்திரேலியாவுக்கு நாடுகடத்தப்பட்ட பிரிட்டி ஷார்ட்எப்படி சிட்னி நகரை உருவாக்கிஞர்களோ அதேபோன்று சிங்கப்பூரும் தமிழர்களின் உழைப் பில் உயர்த்தது. 1860-ல் 2275 தமிழ்க் கைதிகள் சிங்கப்பூரில் இருந்தனர். இவர்களில் Luaif 5GioT டனேக் காலம் முடிந்த பிறகு சிங்கப்பூரையே
தாயகமாக்கிக் கொண்டனர்.
1844 முதல் படிப்படியாக வளர்ச்சி கண்ட மாரியம்மன் கோயில் மிகப் பெரிய சுற்றுமதிலு டன், அன்று முதல் இன்று வரை அதே பரப்பள வில் இருந்து வருகிறது.
சீன நகரில்.
ஆனல் இந்தக் கோயில் அமைந்துள்ள பகுதி யில், சுற்று வட்டத்தில் தமிழர்களே இல்லே.
ஒசனு டவுன் எனப்படும் சீனர்களின் பிரபல வணிக மையமாக விளங்கும் பகுதியில் இந்த மாரியம்மன் கோயிலும் அதையடுத்து நாகப் பட்டினம் முஸ்லீம்கள் கட்டிய மசூதியும் elଳୀtକୀର୍ତ୍ିt.
மூன்று பெரிய விமானங்கள், உயர்ந்து கம் பீரமாக விளங்கும் ராஜகோபுரத்துடன் திகழும் மாரியம்மன் கோயில் சிங்கப்பூர் அரசாங்கம் அமைத்துள்ள இந்து அறக்கட்டளே ஆட்சிக் குழு வின் நிர்வாகத்தில் உள்ளது.
தீமிதி திருவிழா
இந்த மாரியம்மன் ஆலயத்தில் 1840 முதல் தீமிதி உற்சவம் மிகவும் கோலாகலமாக நடை பெற்று வருகிறது. ஐப்பசி மாதத்தில் நடை பெறும் இந்தத் தீமிதி விழாவில் நூற்றுக்கனக் கானுேர் தகிக்கும் அனலில் நடந்து போவதைக் காணப் பல்லாயிரக் கணக்கில் மக்கள் கூடு வார்கள். அவர்களில் பெரும்பாலோர் ஐரோப் பியச் சுற்றுப் பயணிகள்.
¬¬ ¬
இந்தத் தீமிதி விழா, தைப்பூச அலகுக் காவடி ஆகியவை பற்றி வெளி நாடுகளில் சிங்கப் பூர்ச் சுற்றுப்பயண வாரியம் விளம்பரப்படுத்தி வரு
Page 349
வ தால் அதைக் காண மேல்நாட்டார் விரும்பி வரு கின்றனர்.
திருப்பணி: |-
1984-ல் திருப்பணி நடைபெற்றபோது ராஜகோபுரம் திருத்திப் பெரிதாகக் கட்டப்பட் D-ğil.
காலஞ்சென்ற பி. கோவிந்தசாமி செட்டி பார்.ஜே. பி. வி. பக்கிரிசாமிப்பிள்ளை, ஏ. தர்ம விங்கம்பிள்ளை, எம். வைத்தியலிங்கம்பிள்ளை, டி. வி. குமாரசாமி தேவர் போன்ருேர் முன்னேய நிர்வாக சபையில் அரும்பங்காற்றியவர்கள்,
சிங்கப்பூர்க் கோவில்களின் நிர்வாகத்திலும் இந்து ஆலோசனை மன்றத்திலும் நெடுகிலும் பணி யாற்றி வந்த திரு. வி. பக்கிரிசாமிப்பிள்ளே அவர்களே இந்தச் சிறப்பு மலருக்காகப் பேட்டி காண அவர்கள் இல்லம் சென்றிருந்தேன்.
17-18-1894-ல் பிறந்த திரு. பக்கிரிசாமி பிள்ளே அவர்கள் 87 வயதில், மிகவும் தளர்ச்சி கண்டு, சக்கர நாற்காலியில் அமர்ந்தபடி பேட்டி யளித்தார். 1976-ல் அறுவைச் சிகிச்சையில் அவரது கால் துண்டிக்கப்பட்டதால் நடக்கமுடி யாமல் போய்விட்டது.
மாரியம்மன் கோயில், பெருமாள் கோயில், மன்மதன்கோயில், கிருஷ்ணன் கோயில் ஆகியவற் றில் தவருமல் பூஜைகள் நடக்கவும் மற்றும் ஆலய நிர்வாகப் பணிகளைக் கீவனிக்கவும் தமது வாழ் நாளே அர்ப்பணித்த விவரங்க3ளத் திரு. பக்கிரிசாமி நினேவுகூர்ந்தார்.
ஒழுங்கான வழிபாடுகள்
'கோவில் கட்டுவது பெரிதல்ல. கட்டிய கோவில்களில் அர்ச்சகர் பண்டாரம் ஆகியோ ருக்கும் மற்றும் மேளம், நாதசுரம் இதர பணி யாளர்களுக்கும் ஒழுங்காக ஊதியம் கிடைக்கவும் நைவேத்தியம், பூசைகள், திருவிழாக்கள் நியமப் படி நடக்கவும் வழிவகைகள் ப்ெ வேண்டும். கோவில் வெறும் வழிபடும் திவம் மட்டுமல்ல, நம் மொழி பண்பாடு, சமய நெறி ஆகியவற்றை வளர்க்கும் நிலையமுமாகும். அதை நம் இளைஞர் *ளுக்கு உணர்த்தி அதில் அவர்கள் அதிக பங்கு வகிக்க வழி செய்ய வேண்டும்: என்கிருர் திரு. பக்கிரிசாமிப்பிள்ஜா
மாரியம்மன் கோயிலில் தீமிதி விழாவுக்கு முன்னதாக மகாபாரதம் படித்து, அர்ச்சுனன் தபசு போன்ற நாடகங்கள்ே நடத்தியதையும் பின் னர் இளேஞர்கள் பலர் விரும்பியதற்கிணங்க விடி பும்வரை புராணத்திரைப் படங்கஜ் த்திரையிட்
C-31
.. .. .. .1
ட்தையும் நினைவுபடுத்தினர் திரு.
அவர்கள்
தேசிய நினைவாக
சிங்கப்பூர் மாரியம்மன் கோயில் நமது பண் பாட்டின் தேசிய நினைவுச் சின்னமாகப் பாது காக்கப்படும் எனச் சிங்கப்பூர் அரசாங்கம் 8-8-1973-இல்வெளியிட்ட அரசாங்க கெசட்டில் குறிப்பிட்டுள்ளது. இது தமிழர்கள் பெருமிதப் படக்கூடியஒன்ருகும். காலத்தால் அழியாத தமிழர்களின் கலாச்சார, சமய நினைவுச் சின்ன மாக மாரியம்மன் ஆலயம் திகழும்
சிங்கப்பூரின் மிகப் பு மையான மற்ருெரு ஆகியம் பரபரப்பான ခို့ဗူအံ#င် தெருவில் அமைந்துள்ள சிவன்கோயில்,
நவநாகரிகமான சூடைத்தொகுதிகள் அமைந் ததும் அமெரிக்க, ஐரோப்பிய வண்ணிக மையமாக
விளங்குவதுமான ஆர்ச்சார்ட் தெருவில் அழகும் அமைதியும் கொண்ட இந்தச் சிவன் ஆலயம் அமைந்துள்ளது.
எந்த நேரமும் இந்தக் கோயிலில் கூட்டம் நிறைந்து இருக்கும்.
நீத்தார் வழிபாடுகள் பெரும்பாலும் இந்தக் கோயிலில்தான் செய்யப்பட்டு வருகின்றன.
தீபச் சுடரில் ஒளிவிடும் இந்த ஆலயத்தின் சிவலிங்கம், வழிபடும் உள்ளங்களுக்கு உவகை அளிக்கும் மூர்த்தமாகத் திகழ்கிறது.
160 ஆண்டுகள்
150 ஆண்டுகளாக இருந்து வரும் இந்தச் சிவன் கோயில் வளர்ந்துவரும் சிங்கப்பூர் நகரின் விரிவுப் பணிகளுக்கு வழிவிட வேண்டிய நிவேக்கு உள்ளாகிவிட்டது.
1822-ல் கட்டப்பட்ட இந்த சிவன் கோயில் வேறு இடத்தில் அமைக்க அரசாங்கம் இடம் கொடுத்துள்ளது.
முன்பு இந்தக் கோயிலின் முன்னல் நன்னீர் ஒடை (இன்று ஸ்டாம் போர்ட் கால்வாயாக இருப்பது) இருந்தது. கோயிலின் பின்குல் ரயில்வே நில்லியம் இருந்தது. ரயில் நிலையம் வேறு இடத்திற்குப் போய்விட்டது. கோயில் முன்னு லிருந்த நதி, காங்கிரீட் கால்வாயாக உள்ளது.
சந்தடி நிறைந்த, பரபரப்புமிக்க ராஜ பாட்டையிலிருந்து ஒதுக்கி, வேறு இடத்தில் கோயில் கொள்ள சிவனுர்திருவுளம் கொண்டா லும் பக்தர்கள் உள்ளம் அதை விரும்பவில்லை."
243
Page 350
சிங்கப்பூர் நகராக உருவாகுமுன் அமைந்த ஆலயம் என்பதை உணர்ந்து, நகர வளர்ச்சிக்குத் திட்டமிடுவோர் அதற்கு இடம் ஒதுக்கிச் செய்ய வேண்டும் நவீனம், வளர்ச்சி என்று "புல்டோ சர்களே ஏவிவிடுமுன் சற்றுச் சிந்திக்க வேண்டும்.
பெருமாள் கோயில்
சிங்கப்பூர் நகரின் உயிர் வாழ்விற்கு வானி பச் சந்தைகள் தேவை என்பதால், அதைப் பிரதி பலிப்பது போல் 80, 70 என மாடிக் கட்டிடங்கள் உயர்ந்து கொண்டே போகின்றன.
சுற்றுப் பயணிகள் மூலமே கணிசமான ճան, வாயைப் பெற்று வருகிறது சிங்கப்பூர் அரசு. மேல் நாட்டினர் சிங்கப்பூரில் காண விரும்புவது உயர்ந்த கட்டிடங்கள்ே அல்ல, ஆசிய மக்களின் கலாச்சாரங்களேயும் அவர்களின் பாரம்பரியங் களேயுமே அதை சிங்கப்பூர் அரசினரும் உணர்ந்து அவற்றிற்கு ஆக்கமுட்டி வருகின்றனர்.
"ஆசியக் கலாச்சாரங்களின் மையம் சிங்கப் பூர்' என்பதைக் காட்டத் தமிழர்களின் கோவில்கள், கலேகள் ஆகியவற்றையும் விளம் பரப்படுத்திச் சுற்றுப் பயணிகளைக் கவர்கிருர்கள்.
மாரியம்மன் ஆலயத்தை அடுத்து, அழகிய, உயர்ந்த ராஜகோபுரமுடன் சிங்கப்பூரில் விளங்கு வது பூஜீனிவாசப் பெருமாள் ஆலயம்,
நூருண்டுக்கு மேலாக
நூருண்டுகளுக்கு மேல் பழமை வாய்ந்த ஆலயம் இது.
தமிழர்கள் மிகுதியாக வாழும் சிராங்கன் தெருவில் அமைந்துள்ள இந்தக் கோயில், 20-7-1855-ல் திரு. நரசிங்கம் என்பவருக்குக் கிழக் கிந்தியக் கம்பெனி வழங்கிய மூன்று ஏக்கர் நிது தில் அமைந்துள்ளது.
பூஜீநரசிங்கப் பெருமாள் கோயில் முன்புறம் பெரிய திருக்குளம் அமைந்திருந்தது. அந்தக் குளம் இப்போது இல்லே.
இந்தக் கோயிஃப் விரிவுபடுத்த மேலும் நிலங்கள் 1894, 1912-ம் ஆண்டுகளில் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியில் வாங்கப்பட்டது.
1907-ம் ஆண்டு முதல் அரசினர் அமைத்த இந்து அறக்கட்டளே வாரியத்தின் கீழ் இந்த ஆலயம் நிர்வகிக்கப்படுகிறது.
நரசிங்க அவதாரமுடன் ஆரம்பத்தில்இருந்த மூல விக்ரகம் 1966-ல் அகற்றப்பட்டு, திருப்பதி வேங்கடாசலபதி உருவத்தை ஒட்டிய கருங்கற் சிவேகள் இங்கே வைக்கப்பட்டன.
244
ஐந்து மாடங்களுடன் 21.4 மீட்டர் உயரத் தில் இந்தக் கோயிலின் ராஜகோபுரம் 4 லட்சம் வெள்ளி செலவில் 1966-ல் அமைத்தவர் காலஞ் சென்ற திரு. பொ. கோவிந்தசாமிப்பிள்ளே அவர்கள். இரு மாடிகளுடன் நவீன கல்யான மண்டபம் ஒன்றையும் இவர் இங்கே கட்டியுள் ளார். இதை அப்போதைய சிங்கப்பூர் அதிபர் இஞ்சேபகுப் 1965-ல் திறந்து வைத்தார்
கோவிந்தசாமிப்பிள்ளே
1887-ல் தஞ்சையில் பிறந்த திரு. பொ. கோவிந்தசாமிப்பிள்ளே அவர்கள் 1905-ல் சிங்கப் பூருக்கு வந்தார். மாதம் 4 வெள்ளி சம்பளத் திற்கு ஒரு பலசரக்குக்கடையில் ஊழியராகப் Llu Grif பாற்றினூர், உழைப்பினுல் உயர்ந்து பல வர்த்தக நிலேயங்களின் உரிமையாளரானுர்,
தனி மனிதர் ஒருவர் சமயத்திற்குச் செய்யக் கூடிய சேவைக்கு வள்ளல் கோவிந்தசாமிப்பிள்ளே பின் வாழ்க்கை ஒர் எடுத்துக் காட்டாகும்.
சிங்கப்பூரில் பெருமாள் கோயிலின் ராஜ கோபுரமும் கல்யாணமண்டபமும் மட்டுமல் வாது ராமகிருஷ்ணர் மண்டபம் ஒன்றையும் அவர்கள் எழுப்பியுள்ளார்கள். பல திருப்பணி களுக்கும் கணிசமான பனம் கொடுத்திருக் கிருர்கள். தமிழகத்திலும் மலேசியாவிலும்கூடப் பல கோவில்களின் திருப்பணிகளுக்கு உதவிய இப்
பெரியார் 1980-ல் இறைவனடி சேர்ந்தார்.
தேசிய சின்னம்
பூஜீனிவாசப் பெருமாள் கோயிலேச் சிங்கப் பூரின் தேசிய நினைவுச் சின்னமாக 1978-ல் சிங்கப் பூர் அரசாங்கம் அங்கீகரித்துப் பாதுகாக்க முன் வந்துள்ளது.
சிங்கப்பூர் தமிழர்களிடையே சைவ-வைணவ வேறுபாடு கிடையாது என்பதற்கு இந்த ஆலயம் ஒர் எடுத்துக்காட்டு.
ஆண்டு தோறும் தைப்பூசத்திற்கு இந்தக் கோவிலிலிருந்துதான் காவடிகள் எடுக்கப்பட்டு துண்டாயுதபாணி கோயிலில் நிறைவேற்றப்படு கின்றன.
பூரீ செண்பக விநாயகர் கோயில்
".சீர் சிங்கைநகர் காத்தோனே தமக்கிட Llyn Tŷ'r நின்று குன்று திலகியருள் சுரப்போனே சண்பகப் பேர்
தரித்தோனே யேத்துவோமே'
என்று போற்றப்படும் காத்தோங் பூரீ செண் பக விநாயகர் கோயில் ஈழத் தமிழர்களால் நிர் வகிக்கப்பட்டு வருவது.
Page 351
சிலோன்தெருவில் இந்தக் கோயில் அமைத்த காலத்தில் ஒரு திருக்குளமும் செண்பக மரமும் இருந்தது. செண்பக மலர் சொரித்து பூசிக்கப் பட்ட விநாயகர் செண்பக விநாயகரானுர், இன்று திருக்குளத்தையும் செண்பக மரத்தையும் காண வில்லே என்ருலும் அழகிய ராஜகோபுரமும் விமா னங்களும் பளிங்குத்தரையுடன் அமைந்த மண்ட பங்களும் கொண்ட பெரிய ஆலயமாக இந்த விநாயகர் ஆலயம் திகழ்கிறது.
1875-ல் இலங்கையிலிருந்து அரசாங்க அலுவ லகங்களில் பணியாற்ற யாழ்ப்பாணத் தமிழர்களே பிரிட்டிஷார் வரவழைத்தனர்.
ஈழத் தமிழர்கள் தங்கள் பாரம்பரியப்படி வழிபாடுகளே நடத்த ஆலயம் எழுப்ப விரும்பிய போது, அப்போது கூரை வேய்ந்த குடிவில்இருந்த விநாயகப் பெருமானுக்குக் கோயில் கட்ட முடிவு செய்தனர்.
கோயில் சுட்ட பிராங்கல் பிரதர்ஸ் நிறு வனத்திடமிருந்து நிலத்தைப் பெற்றனர். ஆல பத்தை உருவாக்க அன்று முன்னின்று முனேந்த வர்கள் சோ. முத்துக்குமாரு ஜே. பி. இ. இ. முதலியார் நாகலிங்கம், டாக்டர் க. இராமாதி பதி, ஜே. பி. டாக்டர் ச. நாகலிங்கம் ஜே. ['୩', தி. எதிர்நாயகம்பிள்ளே, ச. அம்பலவாணர், த. முத்துத்தம்பிப்பிள்ஃா, அ. இளேயதம்பி, மு. செல்ஃபா, சு. சண்முகம் மா. தில்ஃபம்பலம், டி. ஏ. மாணிக்கம்பிள்ளே, சு, வல்லிபுரம், இ. ரங்கசாமிப் பிள்ளே, கு. மயில்வாகனம், வ. சுப் பிரமணியம், மு, வேலுப்பிள்ளே, நி, கனடதிப் பிள்ளே, நா. மார்க்கண்டு, சு. விசுவநாதர், சு. சுந்தரம்பிள்ளே, வ. கயிலாச பிள்ஃா, ஆ, கந் தையா ஆகியோரும் மற்றும் சில அன்பர்களும் ஆவர்.
பல மண்டபங்கள்
1913-ல் சிங்கப்பூரில் 300 இலங்கைத் தமிழர் களே இருந்தனர் என் அரசாங்க கெசட்டில் அறி கிருேம். ஆயினும் சிங்கப்பூரில் தமிழும் சைவமும் ஆழைக்க இலங்கைத் தமிழர்கள் அப்போதே அரும் பணியாற்றி வந்துள்ளனர்
1909-ல் இலங்கைத் தமிழர் சங்கம் சிங்கப்
பூரில் அமைந்தது.
பூரீசெண்ட விநாயகர் ஆலயம் 1923-முதல் இன்று வரை இலங்கைத் தமிழர் சங்கத்தின் நிர்
வாகத்திலேயே இருந்து வருகிறது.
தெய்வீகப் பொலிவும் எழிலும் கொண்டு
விளங்கும் செண்பக விநாயகர் ஆலயத்தில் கர்ப்
பக்கிரகம், அர்த்தமண்டபம், நிருத்த மண்டபம்,
ஸ்தம்ப மண்டபம், வசந்த மண்டபம், சோபன் மண்டபம், சுப் பிரான்சியர் வெளி மண்டபம், இராசகோபுரம், மணிக்கோபுரம், ஆகியவை கவினுடன் அமைந்துள்ளன.
திருப்பணி வேலேகள் முடிந்ததும் 1930-ல் யாழ்ப்பாண்ம், மாவிட்டபுரம் ஆதீன குருசிகா மணி பிரம்ம பூஞரீ ச. செல்வக்குமாரசுவாமி குருக் கள் அவர்கள் குடமுழுக்கை நடத்திஞர்கள்.
திரு. ச. அம்பலவாணர் அவர்கள் தன்மை பில் பரிபாலன சபையார் 1939-ல் அர்ச்சகர் இல்லத்தையும் வாசகசாஃலயும் அமைத்தனர். 1940 முதல் தமிழ்ப் பள்ளிக் கூடத்தையும் ஞர்கள்.
1941-ல் இரண்டாவ்து உலகப் போரின் போது குண்டு வீச்சில் ஆலயத்தின் ஒரு பகுதியும் செண்பக மரமும் சேதமுற்றன.
டாக்டர் தில்லநாதன்
உலகப் போரினுல் ஏற்பட்ட கொந்தளிப்பு களிடையேயும் இந்த ஆலயம் செவ்வனே நடத் திதி
காலஞ் சென்ற டாக்டர் ப. தில்ஃநாதன் அவர்கள் ஆற்றிய அரும் தொண்டும் பொருள் உதவியும் சிங்கப்பூர்த் தமிழர்களால் மறக்கமுடி
Mr. T. 5,33333... -
பூணூசெண்பக விநாயகர் ஆலயத்தில் மேலும் பல திருப்பணிகள் செய்யப்பட்டு 7-7-1955-ல் குடமுழுக்கும் நடைபெற்றது.
திரு. ສວນ. STIH. GLITT FFF ri அவர்களின் தலே மையில் அமைந்த குழுவினர் இந்தக் குடமுழுக்கு விழாவைச் சிறப்பாகச் செய்தனர்.
இரண்டாவது உலகப் போருக்கு முன்னர் இந்த ஆலயத்தின் அருகிலுள்ள கடற்கரையில் அமைக்கப்பட்ட மண்டபத்தில் ஆடி அமாவாசை பின்போது, விநாயகப் பெருமான் அருணுேதயத் தில் எழுந்தருளி, தீர்த்தோற்சவத் திருவிழா கோவாகவமாக நடைபெற்றுள்ளது.
நவீன நகராக உருவாகி வரும் சிங்கப்பூரில் திருவிழாக்கள் கோவில்களுக்குள்ளேயே நடை பெறுகின்றன.
சதுர்த்தி விழா
பூgசெண்பக விநாயகர் ஆலயத்திற்கான அர்ச்சகர்கள், மேள நாதசுரக் குழுவினர் ஈழத்தி
விருந்து ஒப்பந்தத்தில் வந்து பணியாற்றுகின்றனர்
245
Page 352
மாதந்தோறும் விநாயகருக்கு உகந்த சதுர்த்தி திதியில் திருவிழா சிறப்பாக நடைபெற்று வருகிறது.
1937-ல் யாழ்ப்பாணத்தில் செய்யப்பட்டுத் தருவிக்கப்பட்ட சப்பிரமஞ்சத்தில் விநாயகப்பெரு மான் சதுர்த்தித் திருவிழாவின் ஆலயத் திருவீதி பில் பவனி வருவது கண்கொள்ளாக் காட்சி TIL Tyrih.
பூரீசெண்பக விநாயகர் ஆலயம் இலங்கைத் தமிழர்களால் நிர்வகிக்கப்பட்டு வந்தாலும்ஆண்டு தோறும் இரு இந்தியத் தமிழர்களும் சபைக்குத் தேர்வு செய்யப்பட்டு வருகின்றனர். இது 1927 முத்ல் நடைமுறையிலிருந்து வருகிறது.
1983 முதல் தமிழும் சமய பாடபோதனே களும் இந்த ஆலயத்தில் நடத்தப்பட்டு வருகின் றன. எனினும் ஆலய நிர்வாகத்தில் இன்றைய இளேஞர்களின் பங்கைத்தான் காணமுடியவில்லே. இந்த இடைவெளியைச் சரிசெய்தால் நம் சமயம் எல்லோருக்கும் பயனளிக்கும் பங்கை ஆற்றிய தாக அமையும். இளேய தலேமுறையினரிடம் அதிக பொறுப்புக்களேத் தந்து அவர்களேயும் ஆலயப் பணிகளில் ஈடுபடுத்த வேண்டும்.
பூரீதண்டாயுதபாணி ஆலயம்
நாட்டுக்கோட்டை நகரத்தார்கள் எந்த நாட்டில் இருந்தாலும் திருக்கோயில் எழுப்பிச் சமய வழிபாடுகளே ஒழுங்கான முறையில் நடத்தி வருவார்கள் என்பது நாம் அறிந்த ஒன்று.
அதுபோல் சிங்கப்பூர்க் குடியரசிலும் தண் டாயுதபாணி கோயிலேயும், லேயன் சிட்டி விநாய கர் கோயிலேயும் நகரத்தார்கள் சிறப்பாக நடத்தி வருகிருர்கள்.
சிங்கப்பூர் நகராக உருவாகும் முன்பே தண் டாயுதபாணி கோயிலும் அமைந்துவிட்டது.
123 ஆண்டுகள்
பூரீதண் டாயுதபாணி கோயில் 123 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் டேங்க் ரோடில் அமைந்தது.
4-4-1859-ல்-அதாவது 123 ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் - இந்தக் கோயில் ஸ்தாபனம் ஆனதாகக் கோயில் தர்மகர்த்தாவைப் பேட்டி கண்ட போது கூறினர்.
பல லட்சம் வெள்ளி செலவில் ராஜகோபுரம் மண்டபங்கள் கருவறை விமானங்கள் யாவும் இப் போது கட்டப்பட்டு வருகின்றன.
தென்கிழக்காசியாவிலேயே அழகிய சிற்ப விேஃப்பாடுகள் அமைந்த கோயிலாகத் தண்டா
246.
யுதபாணி கோயில் திகழும் என எதிர் பார்க்க லாம். மாமல்லபுரத்திவிருந்து வந்துள்ள 30 சிற்பிகள் இரவு பசலாகச் சிற்பங்களே உருவாக்கி வருகின்றனர்.
கண்ணுடியில் செதுக்கப்பட்ட கடவுளரின் உருவங்களேப் பம்பாயிலுள்ள கை தேர்ந்த சிற்பிகள் உருவாக்கி அனுப்பி வருகின்றனர். இவை ஒவ்வொன்றும் ஐந்தடி உயரம் உள்ளன. இவை கோயிலின் விமானத்தில் சுற்றி அமைக்கப்படும். கதிரவனின் ஒளி அதனே ஆளடுருவி வரும்போது தனிச் சோபையுடன் காட்சியளிக்கும்.
தைப்பூசம் :
மூலவர் தண்டாயுதபாணி, சிவன், அம்மன் கோயில்கள் தனித்தனி விமானங்களுடன் கட்டப் பட்டு வருகின்றன. 20 லட்சம் வெள்ளி செலவில் நடத்தப்படும் திருப்பணி வேஃகள் பூர்த்தியாகி 1983-ல் குடமுழுக்கு நடைபெறும்.
பூரீதண்டாயுதபாணி கோயிலில் கைப்பூசத் திருவிழா ஆண்டுதோறும் சிறப்பாக நடைபெறு கிறது.
முதல் நாளிரவு வெள்ளிரதத்தில் திரு முருகன் லேயன்சிட்டி விநாயகர் கோயிலிலிருந்து தண் டாயுதபாணி கோயிலுக்குப் பவனி வருவது கண் கொள்ளாக் காட்சியாகும்.
மறு நாள் தைப்பூசத்தன்று விடியற்காலே முதல் நள்ளிரவு வரை ஆயிரக்கண்க்கான அலகுக் காவடிகள் பெருமாள் கோயிலிலிருந்து (3 மைல் தூரம்) உண்ர்வலமாக வருவதைக் கானவும் படம் எடுக்கவும் ஏராளமான சுற்றுப் ਹi பீடம் விடுவார்கள்.
தைப்பூசம் முன்பு பொது விடுமுறை நாளாக இருந்தது. இப்போது விடுமுறை இல்லே என்ரு லும் கூட, தைப்பூசத் திருவிழாவுக்கான மகத் துவம் குறையவில்லே.
'தைப்பூசத்திற்கு மீண்டும் விடுமுறை விட வேண்டுமென்று அரசாங்கத்தைக் கேட்டுள் ளோம். அவர்கள் அதைப் பரிசீலனே செய்து வரு கிருர்கள்." என்ருர் கோயில் கார்வார்.
அநேகமாக அடுத்த ஆண்டில் கோயில் திருப்பணிகள் முடிந்ததும் தைப்பூசம் பொது விடுமுறையுடன் இன்னும் சிறப்பாக நடத்தப் படும் என எதிர்பார்க்கலாம். சுற்றுப் பயணி களேக் கவர்ந்து ஈர்க்கும் விழாவாக இது இருப்ப தால் அரசாங்கம் அதனுல் பலன் அடைகிறது.
தண்டாயூதபாணி கோயிலில், தேசிய அரங் கம், தேசியப் பூங்கா எதிரே பசுமையான சூழலில்
Page 353
வெள்ளி ரதத்தை இழுத்துச் செல்வதற்கென்றே இரு மாடுகளே இந்தக் கோயிலில் வைத்திருந்தார்
*
கள்.
சல், சல் என மாடுகளின் கழுத்திலுள்ள மணிகள் ஒலிக்க ஒளிவிளக்குகளுடன் ரதம் செல் லும் அந்த இனிய காட்சியை இப்போது சிங்கப் பூரில் காண முடியவில்லை. மாடுகளே நகருக்குள் வைத்திருக்கக்கூடாது என்ற அரசாங்க உத்தர வினல் தைப்பூசத்தின் போது ஜீப்பில் கட்டியே ரதத்தை இழுத்துச் செல்கின்றனர்.
பால் அபிஷேகத்திற்கென்று இரு கறவைப் பசுக்களையும் முன்பு இந்தக் கோயிலில் வைத்திருந் தனர். 1979-க்குப் பிறகு இதற்கும் அரசினர் அநு மதிக்கவில்லை.
நகருக்கு வெளியே சாங்கிரோடு ஒன்பதா வது மைலில் 20 ஏக்கர் பசுமை நிலத்தில் 30 பசுமாடுகளே இந்தக் கோயிலுக்காக வைத்திருந்த னர். பூச்சுங்காங் என்ற இடத்தில் கோவிலுக் கான நந்தவனமும் இருந்தது. இவை யாவும் அண்மையில் அரசாங்கம் எடுத்துக் கொண்டு விட்
தி
குதிரைப் பந்தயம் நடத்தக் குதிரைகளே வைத்திருக்கிருர்கள். போலோ விளேபாட்டு நடத்தக் குதிரைகளே வைத்திருக்கிருர்கள். ஆணுல் தூய்மைக்கேடு ஏற்படும் என்று கூறிப் பசுக்களையும் ஆண்டுக்கொரு தடவை இரதத்தை இழுக்கும் காஃாகளேயும் அனுமதிக்க மறுப்பது சரியல்ல. இதை இந்து ஆலோசனை மன்றம் போன்ற - அமைப்புகள் அரசினருக்கு எடுத்துக்கூற வேண்
டும். - All
|-
நவராத்திரி விழா
-
பூரீதண்டாயுதபாணி கோயிலில் நவராத் திரியின்போது வசந்த மண்டபத்தில் அன்ருடம் , ஒவ்வொரு விதமான அலங்காரமுடன் அம்மன் கொலு:விருக்க உள்ளூரின் பாடகர்களின் இன்
னிசையும் நடனமணிகளின் ஆடல்களும்பேத்து
நாட்களும் நடைபெறும் -
கார்த்திகைதோறும் அன்னதானமும் சுவாமி எழுந்தருளலும் நடைபெறுகின்றன.
고. .
'நால்வர் குருபூசையும் இந்தக் கோவிலில் நடைபெறுகிறது. 莒、
இரண்டு அடுக்கு மாடிகளுடன் நவீன வசதிகள் கொண்ட கல்யாண மண்டபமும்இங்கே கட்டப்பட்டு வருகிறது.
வருகிற ஆகஸ்ட் மாதத்தில் தயாராகி விடும் என எதிர்பார்க்கப்படும் இந்தக் கல்யான மண்டபத்தில் வைப்பதற்கென அழகிய பெரிய மணவறை இந்தியாவில் செய்யப்பட்டுக் கொண்டு வரப்பட்டுள்ளது. கல்யாண மண்டபத்தின் முன் ஞல் சிற்ப வேலேப்பாடுகளுடன் எழில்மிக்கே தோரண வாயிலும் உருவாக்கப்பட்டு வருகிறது.
சிங்கப்பூரில் இப்போது ஏறத்தாழ 500 நாட்டுக்கோட்டை நகரத்தார்கள் உள்ளனர். இவர்களின் இட்டாங்கிகள்-அல்லது பெட்டிக் கடைகள் வரிசையாக அமைந்திருந்தன. மார்க் கட் வீதியில் இந்தக் கடைகள் யாவும் கடந்த ஆண்டில் இடிக்கப்பட்டு நகரப் புனரமைப்புக்கு வழிவிடப்பட்டுள்ளனர். ' ' =
வட்டித் தொழில் செய்யும் நகரத்தார்இன்று அருகி விட்டாலும் பல்வேறு தொழில் géמ களில் அவர்கள் முன்னேறி வருகின்றனர்.
표
நூற்றுக்கணக்கான ஆண்டுகளாக ஒரேவித வாழ்க்கை முறையிலிருந்து மாறி இன்று நவீன போக்கில் சிங்கப்பூர் முன்னேறிஞலும் நகரத் தார் தங்களின் பாரம்பரிய தெய்வப்பணிகளைக் குறைவின்றித் தொடர்ந்து செய்தே வருவார்கள்.
லயன் சிட்டி விநாயகர்
சிங்கப்பூரில் நகரத்தாரின் நிர்வாகத் திலுள்ள மற்ருெரு கோயில் ஐயன் சிட்டி விநாய கர் ஆலயம்,
இந்த ஆலயம் முன்பு சிங்கப்பூரின் பொது மருத்துவமனே அருகே இருந்தது.
கிழக்கிந்தியக் கம்பெனியாரின் இராணுவ வீரர்கள் தாங்கள் வழிபடுவதற்கென சிப்பாய்வேன். எனப்படும் இடத்தில் இந்த விநாயகர் கோயிலே அமைத்திருந்தனர். பொது மருத்துவமனேயை விரிவுபடுத்துவதற்காக இந்தக் கோயிஐ) 60. ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் இப்போதுள்ள இடத்தில் கட்டிஞர்கள் 14-11-1975-ல் இதன் திருப்பண்க் கும்பாபிஷேகம் நடைபெற்றது:
சைனுடவுன் பகுதியில் தமிழர்களின் கலாச் சாரச்சின்னமாக, இந்தக்கோயில் திகழ்கிறது.
-- 247ት
Page 354
நீகிருஷ்ணபகவான் ஆலயம்
சிங்கப்பூரில் வாட்டர்லூ தெருவில் அமைந் துள்ள பூரீகிருஷ்ணபகவான் கோயிலும் நூருண்டு களுக்கு மேற்பட்ட பழமை வாய்ந்தது.
இந்தக் கோயிலே குஜராத்திகள் முன்பு நிர்வகித்து வந்தனர்.
பின்னர் 1928-ல் பெரியார் திரு. வி. பக் கிரிசாமிப் பிள்ளே அவர்கள் இந்தக் கோயிலின் நிர்வாகத்தை மேற்கொண்டார். 1818-இல் கல் கட்டிடமாக இந்தக் கோயில் உருவானது.
குழலூதும் கண்ணனும் ராதையும் சேர்ந் திருக்கும் பளிங்கிலான இந்த ஜெய்ப்பூர் விக்ர கங்கள் உள்ளத்தை ஈர்க்கும் தன்மை வாய்ந்தவை. மூலவருக்கு அபிஷேகம் கிடையாது அலங்காரப் பிரியர் " **
இந்த ஆலயத்தின் பின்னல் இரண்டு அடுக்கு
மாடிகளுடன் கல்யாண மண்டபம் ஒன்றும்
அமைந்துள்ளது.
- మై
சுண்ணும்புக் கம்பம் காளியம்மன் கோயில்
தமிழர்களின் வணிக மையமான சிராங் கூடன் தெருவில் நான்கு கோயில்கள் உள்ள்ன.
ஒன்று வட இந்திய பாணியில் அமைந்த ஆரிய சமாஜம் நடத்தும் கோயில், மற்றும் இரு காளியம்மன் கோயில்களும் ஒருபெருமாள் கோபி ஒரம் உள்ளன.
சுண்ணும்புக் கம்பம் காளியம்மன் கோயி அலும் நெடுங்காலமாக இருந்து வருவது. இந்தக் கோயிலேப் புதிதாகத் திருத்தி அழகிய கோபுரங் களுடன் கட்டும் திட்டமிருந்து வருகிறது.
நவராத்திரி விழா இங்கே சிறப்பாக நடத் தப்பட்டு வருகிறது.
பூநீ வடபத்திர காளியம்மன் ஆலயம்
முன்பு ஒரு சிறு கிராமமாக இருந்த இடத் தில் உருவானது பூரீ வடபத்திர க்ாளியம்மன் ஆலயம், ே
கடந்த நூற்ருண்டில் பொத்தோங்பாசீர், மண்மலே வாழ் தமிழர்களால் நடத்தப்பட்டு வந்த இந்த ஆலயம் 1930-க்குப் பிறகு காலஞ்சென்ற கொட்டகை பாலகுரு கோவிந்தசாமி செட்டி யார், ஜே. பி. அவர்களால் நிர்வகிக்கப்பட்டு வந்தது. 1948 ஏப்ரலில் அவர்கள் காலமானபிறகு அவர்களின் மருமகன் திரு. எஸ். எல். பெருமாள் அவர்கள் நிர்வகித்து வருகிருர்க்ள் ॥
248Y
தண்ணீர்க் கம்பும் காளியம்மன் ஆலயம் என்று போற்றப்படும் இந்தக் கோயிலில் முன்பு வற்ருத குளம் இருந்தது. அந்த வட்டார்த்து மக்களின் குடிநீர்க் குறையை இந்தக் குளம் தீர்த்தது.
இந்த ஆலயத்தின் திருப்பணிகள் சிறப்பாக நிறைவேறிக் கடந்த 1978-இல் கும்பாபிஷேகம் நடத்தப்பட்டது. இதன் கும்பாபிஷேகச் சிறப்பு மலரைத் தயாரிப்பதில் நானும் முக்கிய பங்காற்றி னேன்.
சிறந்த சிற்ப வேலைகளுடன் அமைந்த இந்த ஆலயத்தின் அழகிலும் பொலிவிலும் நம் மனம் லயித்துவிடும். T
ஆண்டுதோறும் ஆடி மாதம் 30 நாட்களும் இந்த இம்மனுக்குத் திருவிழாக்கள் நடைபெறு கின்றன. இறுதிநாளில் அம்பாள் ரதத்தில் பவனி . 17 1 15 ܠܐ ܫܒܩ வந்து அருளுகிருள். ே
இப்போது இந்த ஆலயத்தின் ராஜகோபுரப் பணி நடந்துவருகிறது. மதுவிர மீனுட்சியம்மன் ஆலயத்தைச் சேர்ந்த அர்ச்சகர்கள் இங்கே பணி பாற்றுகின்றனர்.
சிங்கப்பூரின் மிகப் பழமையான ராஜபஜனே
மடம் (நூகுண்டுகளுக்கு முன்னர் கிராஸ் வீதியில் உள்ள கட்டிடத்தில் இருந்தது) இப்போது இங்கே இயங்குகிறது. —
மன்மதன் கோயில்
சிங்கப்பூர் காலாங் தெருவில் உள்ளது மன் மதகாருனிஸ்வரர் ஆலயம், -
இதுவும் பெரியார் திரு. வி. பக்கிரிசாமிப் பிள்ளே அவர்களால் நிர்வகிக்கப்பட்டு வருகிறது.
காலாங்கில் அமைந்துள்ள மிகப் பெரிய தொழில் கூடமான எரிவாயு (கியாஸ் வொர்க்ஸ்) நிலேயத் தமிழ் ஊழியர்கள் வழிபடஅமைந்த இந்த அழகிய வே&ப்பாட்மைந்த கோயிலின் மூலவர் சிவலிங்கம். -
மன்மதனே எரித்த திருவிழா-கோமதகனம்" இந்தக் கோயிலில் சிறப்பாக நடந்து வருவதால் மன்மதன் கோயில் என்ற பெயரே அமைந்து விட்டது. மன்மதனே எரித்தவர் உக்கிரமூர்த்தி ஆகையால், இந்தக் கோயிலில் திருமணம் செய் கிறவர்களுக்கு காமனின் அருள் கிடைக்காது என்று யாரோ கட்டிவிட்ட கதையால் இந்தக் கோயிலில் திருமணங்களே நடப்பதில்லே,
திரு. எஸ். எஸ். பெருமாள் அவர்களின் நிர் வாகத்தில் மற்ருெரு மன்மதன் கோயில் அமைந் துள்ளது கெண்டோமென்ட் தெருவில்,
Page 355
சிராங்கூன் சிவன் கோயில் 、
சிராங்கூன் சாலையில் அமைந்துள்ள சிவன் கோயில் சிறிய ஆலயமென்ருலும் நிறையப் பேர் வழிபட வருகின்றனர்.
தமிழகத்திலிருந்து வந்துள்ள அர்ச்சகர்கள் ஆகம விதிப்படி பூசைகளே நடத் துகின்றனர்.
ஆறுமுகங்கள் பன்னிரு திருக்கரங்களுடன் முருகனின் ஐம்பொன் விக்கிரகம் சிறந்த வேஐப் பாடுடன் இங்கே உள்ளது. இது ஈழத்தில் உரு வாக்கப்பட்டது.
நீருத்ர காளியம்மன் ஆலயம்
சிங்கப்பூரில் பல வீடமைப்புப் பேட்டைகள் உருவாகி வருகின்றன.
அந்தந்தப் பேட்டைகளில் வழிபாட்டுத் தலங்களுக்கென இடங்களேயும் வீடமைப்புக் *ழகம் ஒதுக்கி வருகிறது. ஆனல் தமிழர்கள் சிறு பான்மையராக இருப்பதாலும் பொருளாதார நிலேயில் தாழ்ந்த நிலையில் இருப்பதாலும் அப்படி ஒதுக்கப்படும் இடங்களே "டென்டர்களில்" போட்டி போட்டு வாங்கும் நிலையில் இல்லே. இதனுல் கிடைக்கும் வாய்ப்புக்களை இழந்து வரு கின்றனர்.
சிங்கப்பூரில் மிகப் பெரிய குடியிருப்புப் பேட்டைகளான தோப்பாயோ, ஜூரோங், தொலுக் பிளாங்கா, ஆங்மோகியோ போன்ற புதுநகர்களில் கோயில்கள் கட்டப்பட்டு வரு கின்றன.
தெலுக் பிளாங்கா புதுநகரில் ப்ெபோ'
சாலேயில் பூரீருத்ர காளியம்மன் கோயில் ஐந்து லட்சம் வெள்ளி செலவில் கட்டப்பட்டு வருகிறது:
கோவில் மண்டபங்கள், கோபுரங்கள், சிற்ப வேலைப்பாடுகள் யாவும் பொது மக்கள் வழங்கிய நன்கொடைகளைக் கொண்டு உருவாக்கப்பட்டு வருகிறது. ஒர் இந்து அன்பரின் 3, 7 D, 0 0 0 வெள்ளி நன்கொண்டயைக் கொண்டு எல்வா வசதிகளும் கொண்ட கல்யா மண்டபமும் இந்த ஆலயத்தை ஒட்டிக் கட்டப்பட்டு ճմ05 கிறது. நூல் நிலையம், அலுவலகம், சிப்பந்திகளுக் கான குடியிருப்புகள் ஆகியவையும் சுட்டப்பட்டு வருகின்றன.
1983-இல் ருத்ர காளியம்மன் கோயில் கம் பிரமாகக் காட்சியளிக்கும்.
வைராவிமட காளியம்மன் கோயில்
சிங்கப்பூரின் வர்த்தக கேந்திரமான ஆர்ச் சார்டு ரோடு அருகில் சோபர்டு: தெருவில்
அமைந்துள்ள வைராவி மடகாளியம்மன் ஆலயம் சிறியதாயினும் கீர்த்தி பெற்றது. 蚤
தமிழர்களின் குடியிருப்பாக ஒரு காலத்தில் விளங்கிய சோமர்செட் பகுதியில் தங்கள் வழி பாட்டுக்கென இந்தக் கோவிலே அமைத்தனர். இன்று இந்தப் பகுதியிலிருந்த தமிழர்களின் குடி யிருப்புகள், வான் உயர்ந்து நிற்கும் அலுவலக வணிக மையங்களுக்கு இடம் தரவேண்டிய தாகியது.
விவராவி மடகாளியம்மன் ஆலயம் இந்து அறக்கட்டளே வாரியத்தின்கீழ் இயங்குகிறது. *
இந்தக் கோயில் தோப்பாபோ எனப்படும் குடியிருப்புப் புதுநகருக்கு மாற்றுகிருர்கள். இதற் கான அடிக்கல் போடும் விழா சில மாதங்களுக்கு முன்னர் நடைபெற்றது.
இப்போது தகரக் கொட்டகையில் அமைந் துள்ள இந்தக் கோயில் அழகிய கோபுரங்கள் மண்டபங்களுடன் தோப்பாயோ நகரில் அமையவிருக்கிறது. சமூகத் தேவைகளேக் கவனிக்கக்கல்யாண மண் டபமும் இந்தக் கோயில்
ஒட்டி எழவிருக்கிறது.
புனிதமரம் சுப்பிரமணியர் கோயில்
நீசூன் எனப்படும் பகுதியில் அமைந்துள்ளது சில ஆண்டுகளுக்கு முன்னர்த் திருப்பணிகள் செய் யப்பட்டு புதுப் பொலிவுடன் திகழும் புனிதமரம் சுப்பிரமணியர் கோயில்,
'நீசூன் வட்டார இராணுவக் கடற் படைத் தளங்களில் பணியாற்றும் தமிழர்கள் வழிபட அமைத்த கோயில் இது.
இந்தக் கோயிலில் புத்தருக்கும் தனிக் கோயில் உள்ளது குறிப்பிடத்தக்கது.
பங்குனி உத்தரத் திருவிழாவின்போது முருகன் ரதத்தில் பவனி போவார்
நீசூனில் உள்ள மற்ருெரு கோயில் மாரிதும் இறுக்காக அமைந்தது.
சிங்கப்பூர் சீவாகுகிாங்சாலேக்கு அப்பால் சுங்கைதெங்கா மலைமீது " திருக்குன்றம் முருகன் கோயில் உள்ளது.
"இயற்கை எழில்மிக்க சூழலில் குன்றின்மீது இந்தக் குமரன் கோயில் இருப்பது மிகவும் பரவச மூட்டுகிறது' என்று குன்றக்குடி அடிகள் இந்தக் கோயிலுக்குக் கடந்த நவம்பர் 19: யளித்தபோது பாராட்டினுர்,
249
Page 356
அரசகேசரி சிவன்கோயில்
சிங்கப்பூரின் எல்லேயில், ஜோகர் பாலத்தை எட்டு முன் அமைந்துள்ளது. அரசகேசரி சிவன் GFTur'li.
இலங்கைத் தமிழர்களின் நிர்வாகத்திலுள்ள இந்தக் கோயிலுக்கு அண்டை நாடான மலேசியா ஜோகூர் பாருவிலிருந்தும் மக்கள் வந்து வழிபடு கிருர்கள்
அரசும் வேம்பும் பினேந்துள்ள மரத்தை ஒட்டி இந்தக் கோயில் இருப்பதால் அரசகேசரி சிவன் கோயில் என்ற பெயர் பெற்றது.
பூவேறு கோனும் புரந்தரனும் ெ நாவேறு செல்வியும் நாரணனும் மாவேறு சோதியும் வானவருந் சேவேறு சேவடிக்கே சென்று
250
சிங்கப்பூரில் மற்றும் குயீன்ஸ்வே தெருவில் உள்ள முனீஸ்வரன் கோயில், கம்பம் பாரு தெரு வில் ரயில்வே ஊழியர்கள் அமைத்த முனீஸ்வரன் கோயில், சாங்கியிலுள்ள இராமர் கோயில், மற் றும் பல கோயில்களும் சிங்கப்பூர்த் தமிழர்களின் வழிபாட்டுத் தேவைகளே நிறைவு செய்து வரு கின்றன.
தமிழ்நாட்டிற்கு வெளியே ஈழத்தை அடுத்து, சிங்கப்பூரும் மலேசியாவும் இந்து சமயத்தைப் பேணுவதில் சிறப்பான பங்காற்றி வருகின்றன என்றே கூற வேண்டும்.
5
பாற்பமைந்த ம் நான்மறையும் தாமறியாச் தாய் கோத்தும்பி
- திருவாசகம்
Page 357
Front view of Nallur Kandas
F
wamy Temple, Jaffna.
hoto : V. Sundharalingam
Page 358
Page 359
ଝୁ :
Page 360
Page 361
މިށި މިނިހޮނިހިހްނިހިމިމަހުހަ/
മല്ലേ Z
(சொக்கன்)
முருகவழிபாட்டின் தொன்மை
சிலகாலத்தின் முன்பு தமிழகத்தில் திருநெல் வேலி, ஆதிச்சநல்லூர் ஆகிய இடங்களில்ே புதை பொருள்ாராய்ச்சி மேற்கொள்ளப்பட்டபொழுது சமத்தாழிகள் சில கண்டெடுக்கப்பட்டன. இவற் றிலிருந்து கி.மு. 2000 ஆண்டுக்குரிய பெருங் கற் பண்பாடு இங்கெல்லாம் நிலவியிருக்கலாம் என்ற உண்மை பெறப்பட்டது. இவற்ருேடு சேவற் சிலே, காவடிச் செதில்கள், வேல் என்பன
வும் கிடைத்தன. இவை கொண்டு முருகவழிபாடு இவ்விடங்களிலே அந்தத் தொன்மைக் காலத்தி லேயே நிலவியிருத்தல் வேண்டும் என்று Hääå பொருளாய்வாளர் முடிவு செய்தனர். இஃது உண்மையாயின் முருக வழிபாடு கி. மு. 2000 ஆண்டுக்கு முந்திய தொன்மையை உடைத்து என்று கொள்வதிலே தவறில்லை. பெருங்கற் பண் பாடு தமிழர்க்குரியதென்பர். எனவே மிகப் பழமையான முருக வணக்கத்திற்கு உரியவர் தமிழர் என்ற உண்மையும் பெறப்படும். அவ் வாருயின் 'முருகன் தமிழர்தம் தெய்வம்" என்று நாம் பெருமை கொள்வதும் நியாயமானதே.
முருகன் பற்றிய செய்திகள் கி. மு. 8,000 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்டன எனக் கொள்ளப்படும் சங்க நூல்களிலும் காணப்படுகின்றன.
மணிமயில் உயரிய மாரு வென்றிப் பிணிமுக ஆர்தி ஒண்செய் யோனும்
(புறநானூறு-56)
முருகன் அன்ன சிற்றத்து
(அகநானூறு-158) முருகற் சீற்றத்து உருகெழு குரிசில்
== (பொருநராற்றுப் படை)
C-32
6, ബൈിസ്കി, ബ
பெரும்பெயர் முருக
பரிபாடல்" )ே
முருகென் மொழியும் வேலன்
(ஐங்குறுநூறு - 249) என்பன மேற்கூறிய சுற்றிற்குச் சில சான்றுகளா கும். சங்ககாலத்தின் பிற்பகுதியிலே தோன்றிய தாகக் கொள்ளப்படும் பரிபாடலிலே முப்பத் தொரு பாடல்கள் முருகன்ப் போற்றிப் பாடியன. பத்துப்பாட்டின் முதல் நூலாய்த் தொகுக்கப் பட்டுள்ள திருமுருகாற்றுப்படை, முருகப் பெரு மானிடத்து அவன் எழுந்தருளியுள்ள திருப்ப்ரங் குன்றம், திருச்சீரலைவாய், திருவாவினன்குடி, திருவேரகம், குன்றுதோருடல், பழமுதிர்சோலை ஆகிய ஆறுபடை வீடுகளுக்கும் அடியவன் வழி காட்டிப் புலவனுெருவன் செலுத்துவதாய் ஆக்கப் பட்டுள்ளது. இதன் சொல்லாட்சி, முருகனின் திருவவதாரம் பற்றிய செய்திகள் முதலியன் கொண்டு இப்பிரபந்தத்தைக் காலத்தாற் பிற் பட்டது என்று ஆய்வாளர் கொள்வர். எனினும் இது கி. பி. 6-ஆம் நூற்ருண்டுக்கு முற்பட்ட்தே என்பதற்கு அகச்சான்றுகள் உள. 'இழையணி சிறப்பின் பழையோள் குழவி என்று திருமுரு காற்றுப்படையில் ஒர் அடி வருகிறது. இதுகொண் டும் பிற சங்கநூற் சான்றுகள் கொண்டும் முருகன் வெற்றித் தெய்வமாகிய கொற்றவைக்கு மகன் எனக் கொள்ளப்பட்டான் என்பதும் புலனுகின் பழந்தமிழ் இலக்கண நூலாகிய தொல் காப்பியம் முருகனைக் குறிஞ்சி நிலத் தெய்வமாகக் கொண்டு போற்றும் "சேயோன் மேய மைவரை
உலகமும்" என்பது தொல்காப்பியக் சுற்று.
வீரம், வெற்றி, சீற்றம் ஆகிய திறன்கனோர்டு இளமை, அழகு, மண்முடைமை, தெய்வத்
25
Page 362
தன்மை, அருளும் இயல்பு என்னும் பண்புகளுக் கும் உறையுளாகக் கொண்டு முருகனைப் பழந் தமிழர் போற்றி வந்தனர்.
இலங்கையில் முருக வழிபாட்டின் தோற்றம் :
1933-ஆம் ஆண்டிவே புத்தளம் மாவட்டத் திலே நிகழ்ந்த புதைபொருள் ஆராய்ச்சியின் பய ஒய்த் திருநெல்வேலி, ஆதிச்சநல்லூர் ஆகிய இடங்களிலே கிடைத்த ஈமத்தாழிகளும் சேவற் சிலே முதலியனவும் அங்குக் கண்டெடுக்கப்பட் டன. எனவே பெருங்கற்பண்பாட்டுப் பிரதேச மாய் இலங்கையும் விளங்கியது என்பதும், இங்கு அக்காலத்திலேயே முருக வழிபாடு நிலவியது என் பதும் மறுக்க முடியா உண்மைகளாயின. அன்றி பும் இத்தகைய சின்னங்கள் பொன்பரிப்பு (மேல் கரையோரம்), வளவகங்கைப் பள்ளத்தாக்கு (தென்கரையோரம்) கதிரை வெளி (கீழ்க்கரை யோரம்), வல்லிபுரம், வரணி (வடகரையோரம்) மாதோட்டம் ஆகிய இடங்களிலும் கானப் பட்டமை கொண்டு, முருக வழிபாடு இலங்கை முழுவதும் மிகத் தொன்மைக் காலத்திலேயே நில வியது என்பது தெளிவாகத் தெரிய வருகின்றது.
கதிர்காமமும் இலங்கையின் பண்டைய மன்னரும்
இலங்கையின் முதற் சிங்கள மன்னன் விஜயன், இவன் மனேவியான குவேனி என்ற இயக்கி, இவனேக் கொலசெய்ய முற்பட்ட பொழுது கதிர் காமத்துறை தெய்வமான கந்த குமாரன் விஜயனைக் காப்பாற்றியருளினுன் என்ற செய்தி இராஜவலிய" என்ற இலங்கை வரலாற்றி வக்கிய நூலிலே காணப்படுகின்றது. துட்ட காமினி, தன்பகைவனும் தமிழ் மன்னனுமான எல்லாளனை வென்ருல் நிறைவேற்றுவதாகக் குறித்த நேர்த்திக்கடனே எல்லாளனக் கொன்று வெற்றி பெற்றபொழுது நிறைவேற்றிக் கதிர் காமத்துக் கந்தனைத் திருப்தி செய்ததாய்க் "கந்த உபத" (கந்தனின் தோற்றம்) என்ற சிங்கள் நூல் கூறுவதும் குறிப்பிடத்தக்கதே.
முருகனும் வேடரும் :
முருகனுக்கும் வேட்டுவர்க்கும் எப்பொழு தும் தொடர்பு உண்டு. குறிஞ்சி நிலத்து மக்கள் வேடர்களே வேடரிடமிருந்து அவன் பெற்ற மனேயாட்டியே வள்ளியம்மை. வள்ளி என்பது தூய தமிழ்ப் பெயர் கதிர்காமத்தில் முருகனுேடு எழுந்தருளியுள்ள சக்திகளில் ஒருத்தி வள்ளி யம்மா' என்றே அழைக்கப்படுகின்ருள். ஆக, கதிர்காமத்திற்கும் தமிழர்க்கும் உள்ள பழைமை பான தொடர்பும் புலனுகின்றது. இன்றும்
252
வேட்டுவ பரம்பரையினரான் சுப்புருளைகளே கதிர்காமக் கோயிலின் பூசகராயும் அறங்காவல் ராயும் விளங்குவது, வேடர்க்கும் கதிர்காமத்துக் சுந்தனுக்கும் உரிய தொடர்பினே வெளிப்படுத்து கின்றது.
முருகனே வழிபடும் முறைமைகள் :
வைதிக மரபு தமிழரிடையே வந்து கலந்த பொழுது முருகன் சுப்பிரமணியணுகி சிவபெருமானின் திருப்புதல்வனுகவும் கொள்ளப் படலானுன் வடமொழிப் புராணக் கதைகள் அவனேப் படிப்படியாக ஆரியத் தெய்வமாக்கி விட்டன. இன்று முருகனேக் கந்தசுவாமி, சுப்பிர மணியன், சரவணபவன், குமாரன் என்ற வட மொழிப் பெயர்களால் அழைக்கும் மரபும் அவ ஜக்குரிய கோயில் அமைப்பு, பூசைகள் என்பன குமாரதந்திர ஆகம முறையிலே நிகழ்வதும் வழக்க மாய் விட்டன. ஆகம மரபு வழிப்பட்ட முருள் வழிபாடு தமிழகத்திலேயே பெரும்பாலும் நிகழ்ந்து வருகின்றது.
இலங்கையைப் பொறுத்தவரையில் இங்கும் குமாரதந்திர முறை வழிபாடு பரவலாய்க் காணப் படுவதொன்ருயினும் இங்கு பிரசித்திபெற்றுள்ள முருகவழிபாடு, பழைமையான தமிழ் மரபு முறை பாகவே காணப்படுவது குறிப்பிடத்தக்கது. கதிர் காமம், செல்வச் சந்நிதி, மண்டூர் திருக்கோயில் ஆகிய பிரசித்தி பெற்ற முருகத் தலங்களிலெல் லாம் வாயைத் துணியாற் கட்டி மெளன பூசை செய்யும் முறையே காணப்படுகின்றது. இதனே நோக்கும்பொழுது,
சிறுதினே மலரொடு விரைஇ மறியறுத்து வாரணக் கொடியொடு வயிற்பட நிறீஇ ஊர் ஊர் கொண்ட சீர்கெழு விழவினும்
என்னும் அடிகளும், ஆர்வலர் ஏத்த மேவரு நிலையினும் வேலன் தையிய வெறியயர் களனும் காடுங் காவுங் க்வின்பெறு துருத்தியும் யாறுங் குளணும் வேறுபல் வைப்பும் சதுக்கமும் சந்தியும் புதுப்பூங் கடம்பும் மன்றமும் பொதியிலும் சுந்துடை
நிலேயினும்
வேண்டினர் வேண்டியாங் கெய்தினர்
வழிபட
என்னும் அடிகளும் திருமுருகாற்றுப் படையினின் றும் எமது நினேவிற்கு வராது போகா பூரீனபூரீ ஆறுமுகநாவவரவர்கள் நல்லூர்க் கந்தசுவாமி கோயிலின் பூசை கிரியை முறைமைகளை ஆகம
Page 363
வழிப்படுத்த அரிதின் முயன்றனர். எனினும் ஆகிமமுறைமைக்கும் மடாலய முறைமைக்கும் இடைப்பட்ட பூசை, கிரியைகளே நல்லூர்க் கந்தசுவாமி கோயிலில் இன்றும் நிலவி வரு கின்றன.
இவற்றையெல்லாம் நோக்கும்பொழுது முருக வழிபாடு மக்களிடையே பிரசித்திபெற் றுள்ளமைக்கு அதன் நெகிழ்ச்சித் தன்மையும் ஒரு காரணம் எனக் கொள்ளலாம். செந்தமிழால் வைதாரையும் வாழவைப்பவன் முருகன் அன்ருே?" அன்றியும் இலங்கையில் முருக வழிபாடு எவ்வளவு பழைமையானது என்பதனே அறிந்து கொள்ளவும், பழைமை வாய்ந்த ஆலயங்களில் நிலவும் வழி பாட்டு முறைகள் எமக்குத் தக்க ஆதாரங்களா கின்றன.
காங்கேசன்துறை, கந்தரோடை, கந்தவனக் வீடவை. குமாரபுரம் ஆகியன வடக்கிலங்கையில் முருகன் பெயரோடு சார்ந்த பழம்பெரும் ஊர் களாயுள்ளன. கிழக்கிலங்கையிலே மண்டூர் திருக் கோயில், வெருகல் என்பன இத்தகைய பழைமை வாய்ந்த முருகத்தலங்களாம். திருக்கோயிலுக் குக் கந்த பாணந்துறை (கந்தனது அம்புத் துறை) என்றதோர் பெயரும் உண்டு என்பர். இவ்விடங் களின் மகிமையை எடுத்தியம்பும் வகையிலும் முருகனது வ்ழிபாட்டினப் புலப்படுத்தும் வகை யிலும் பல கல்வெட்டுக்கள், மான்றியங்கள், பிரபந்தங்கள் என்பன பெறப்பட்டுள்ளன.
முருகன் ஆலயங்களின் மீது பாடப்பெற்ற பத்திப்பனுவல்கள்:
முருகனின் அருள்பெற்றுக் கடல் மடை திறந்தாற் போலச் சந்த இசைப் பாடல்களாய்த் திருப்புகழை யாத்தருளியவர் அருணகிரியார். இவர் வாழ்ந்த காலம் கி.பி. 15-ஆம் நூற்ருண்டு. தமிழகம் எங்கணுமுள்ள முருகத்தலங்கள் மீது திருப்புகழ் மாலே பாடிச் சாத்திய இப்பெருந் தகை இலங்கையிலே கதிர்காமக் கந்தன் மீது பதின்மூன்று திருப்பாடல்களும் திருக்கோனமலே முருகன் மீது ஒரு திருப்பாடலும் பாடியுள்ளார். இவை முருக அடியார்களின் பாராயணத்திலே இடம் பெறுவனவாகும். கி. பி. 1478 தொடக் கம் 1515 வரை நல்லூரிலிருந்து யாழ்ப்பாண ராச்சியத்தினே ஆண்ட பரராசசேகரன் காலத் திலே கதிரைமலைப்பள்ளு என்ற பிரபந்தம் ஒன்று பாடப்பெற்றது. பள்ளுப் பிரபந்த வரிசையிலே இதுவே முதலிலே தோன்றியது என ஆய்வாளர் சிலர் உரைப்பர். இதனேப் பாடிய ஆசிரியர் யார் என்பது தெரியவில்லே.
பதினேந்தாம் நூற்ருண்டிலிருந்து இலங்கை பின் புகழ் வாய்ந்த முருகத் தலங்களான கதிர்
காமம், மாவிட்டபுரம், செல்வச் சந்நிதி, நல்லூர், மண்டூர், வெருகல் திருக்கோயில் ஆகியவற்றில் எழுந்தருளியுள்ள பெருமான்மீது எண்ணக் கணக் சுற்ற பிரபந்தங்களும் தனிப்பாடல்களும் புலவர் களாலே பாடப்பட்டுள்ளன. இன்றும் இப் பத்திப் பாடல் மரபு தொடர்ந்து கொண்டே யிருக்கிறது. மேற்குறித்த ஆலயங்களில் நிகழும் மகோற்சவங்களேயொட்டிச் செய்திப் பத்திரிகை கைகள் சிறப்பிதழ் வெளியிடுவதும் அவ்விதழ் களிலே இவ்வாலய மகிமைகள் பற்றிய கட்டுரை களும் கவிதைகளும் வெளியாவதும் வழக்க மாயிருந்து வருகின்றன. இவை தவிர்ந்த சிறிய முருகனுலயங்களுக்கும் பிரபந்தங்களும் பத்திப் பாடல்களும் உள். --
கந்தபுராண கலாசாரம்
இலங்கையிலே சிறப்பாக யாழ்ப்பாணத் திலே கந்தபுராணம் சைவ மக்களிடையே பெரும் பிரசித்தி அடைந்துள்ளது. முருகனுலயங்களிலே மட்டுமன்றிச் சிவாலயங்களிலும் கந்தபுராணம் கந்தசஷ்டி விரதகாலங்களிலும், பிற விரத காலங்களிலும் படிக்கப்பட்டுப் பொருள் கூறும் வழக்கமும் நிலவி வருகின்றது. இவ்வாறு படித் துப் பொருள்கூறுவதைப் புராணLடனம் என்பர். இந்நாட்டிற்கே உரியதான இம்முறைமை பற்றி இலக்கிய கலாநிதி, பண்டிதமணி சி. கணபதிப் பிள்ளே அவர்கள் தமது கட்டுரை ஒன்றிலே பின் வருமாறு கூறுகிறர்கள்.
'சந்நிதி விரோதமின்றி ஒருவர் வாசிக்க மற்ருெருவர் பயன் சொல்லுகின்ற இந்த முற்ை. யாழ்ப்பாணத்துக்கே உரியதொரு சிறப்புமுறை. இந்த முறை பார் எப்பொழுது வகுத்திண்மத்தது என்பது ஆராயத்தக்கது."
"ஈச்சியப்ப சிவாசாரிய சுவாமிகள் கந்த புராணம் பாடிய காலத்திலேதானே கந்தபுராண படனம் யாழ்ப்பாணத்தில் தொடங்கிவிட்டது. அப்பொழுதுதானே தனிச்சிறப்பு முறையான் புரானபட்ன முறையும் இங்கே அமைந்துவிட்டது போலும்" என்று எண்ண இடமுண்டு. --
இன்று திருத்தொண்டர் டெரியபுராணம், திருவாதவூரடிகள் புராணம் முதலியனவும் புரான படனத்திற்கு எடுத்துக் கொள்ளப்படுகின்றபோதி லும்,புரானபடனம் என்றவுடனே கந்தபுராணமே சைவர்கள் நினேவில் வரும், பூனூலழறி ஆறுமுக நாவலர், அவர்தம் மருகர்வித்துவசிரோமணி. ச. பொன்னம்பலம்பிள்ளே முதலியோர் கந்தபுராண படனத்தை அத்துனே மகிமைப்படுத்திவிட்டனர். இப்புராண படனங்காரணமாகப் படித்தறியா மிக ஏழைப் பாமரருக்கும் முருகனின் மகிமையை அறிந்துகொள்ள வாய்ப்பு ஏற்பட்டுள்ளது.
253
Page 364
பூரிலg ஆறுமுகநாவலர் கந்தபுராணத்தைப் பதிப்பித்தார். அவர் வசன உருவிலே கந்த புராணத்தை எழுதத் தொடங்கி, அஃது அவரின் மானுக்கரும் சிதம்பரம் சைவப் பிரகாச வித்தியா சாஃபின் முகாமையாளருமாயிருந்த ச. பொன் னம்பலம்பிள்ளே அவர்களாலே முற்றுவிக்கப்பட்டு நூலாய் வெளிவந்தது. அண்மையில் இதன் இரண்டாம் பதிப்பு ஆறுமுகநாவலர் சபையிஞலே வெளியிடப்பட்டது குறிப்பிடத்தக்கது. நாவல் ரவர்களின் நன்மானுக்கரான காசிவாசி செந்தி நாதையர் அவர்கள் கந்தபுராணசாரத்தை 应 திரட்டிக் "கந்தபுராண் நவநீதம்" என்றதோர் நூல் எழுதினுர்கள். பின்வந்த சைவப் பெரியார் ச. சிவபாதசுந்தரஞர் அவர்களும், நவாலியூர் சோமசுந்தரப் புலவர் அவர்களும் கந்தபுரான உட்பொருளே விளக்கி நூல்கள் யாத்துள்ளார்கள். இந்நூல்கள் யாழ்ப்பாணத்தில் சந்தபுராணம் பெற்றுள்ள முதன்மையைப் புலப்படுத்துகின்றன.
கந்தபுராணம் சைவசித்தாந்த சாத்திர உண்மைகளே உருவக வாயிலாக எடுத்தியம்பும் அதிமதுரத் திவ்விய நூல் என்பதால் அதனேக்கற்று அது காட்டும் நெறிமுறையை அணுவும் பிசகாது ஒழுகும் சான்றேர்கள் பலரை யாழ்ப்பாணம் உடைத்தாதலின் இங்கு நிலவுவது கந்தபுராண கலாசாரமே என்று பண்டிதமணியவர்கள் விதந் துரைத்துள்ளார்கள்.
முருக வழிபாட்டில் இடம்பெறும் சில முக்கிய அம்சங்கள்
எத்தலங்களிலும் இல்லாத அளவு சிறப்பாக இலங்கையிலே, முருகத் தலங்களிலே மகோற்ச வங்கள் நிகழ்வது வழக்கம். பல்லாயிரக்கணக் கான முருகனடியார்கள் அக்காலங்களிலே குறித்த ஆலயத்திற்கு வந்து பத்திபரவசராய் முருகப் பெருமானே வள்ளி தெய்வானே சமேதராப் வழி பட்டு உய்வர். தமிழ்ச் சைவர் மட்டுமன்றி பெளத்தர்களான சிங்கள மக்களும் இவ்விழாக் களிற் கலந்து வழிபாடு ஆற்றுவது உண்டு. (கதிர் காமம் இலங்கிையர்க்கு மட்டுமன்றித் தமிழகத் துச் சைவருக்கும் பாத்திரைத் தலம்) மகோற்ச வத்திற்குரிய தலத்தின் சூழல் எங்கும் செப, தவ, விரதாதிகளின் புனிதம் புலப்பட்டுக் கொண்டே இருக்கும். சுவாமி திருவுலா வருகை யில், பஜனைக் குழுக்கள் தொடர்ந்து கந்தரலங் காரம், கந்தரனுபூதி, திருமுறைகளே ஒதிச் செல் லும். அங்கப் பிரதட்சணம், அடியழித்து வணங் கல், காவடி எடுத்து ஆடல், கர்ப்பூரச் சட்டி சுமந்து செல்லல், கீலகொண்டு ஆடல் ஆகிய வழிபாடுகளை அடியார்கள் நிகழ்த்துவர். தீக் குளிப்பும் கதிர்காமம் முதலிய தலங்களில் நிகழ்வ
254
துண்டு. செதில்குத்திக் காவடி, ஆட்டக்காவடி, பாட்டுக்காவடி என்பவற்ருேடு தூக்குக் காவடி துவாக்காவடி முதலான பயங்கர நேர்த்திக்கடன் களே நிறைவேற்றும் வன்தொண்டர்களுக்கும் குறைவிராது. ஆலயங்களின் சூழல்களில் மட்டு மன்றித் தொலே தூரங்களிலும் தண் சீர்ப்பந்தல் வைத்து வருகின்ற அடியார்களே உபசரிக்கும் சிவ புண்ணியம், அன்னதானம் ஆகியனவும் இடம் பெறும். மதுமாமிச பட்சணம் இக்காலத்தில் பலரால் கைவிடப்பட்டு விரதம் அனுட்டிக்கப் படுவதும் குறிப்பிடத்தக்கதே. 'முருகா முருகா" என்ற கோஷம் இடைவிடாது ஆலய வீதிகளிலே ஒலிப்பது பத்திக்கனிவின் யூட்டும் நிகழ்ச் சியாகு i.
முருகனுக்குரிய கார்த்திகை நட்சத்திரங் களின்போதும் சிறப்பாகக் கார்த்திகை மாதத் துக் கார்த்திகை நட்சத்திரத்தின்போதும், மாவிளக்கிட்டு வழிபாடு நிகழ்த்துவர். கந்தசஷ்டி ஆறு தின்ங்களிலும் சங்கற்பம் செய்துகொண்டு முருகனுலயங்களிலேயே தங்கியிருந்து உபவாசம் மேற்கொண்டு தமது ஆன்மாவைப் புனிதம் செய் வோரும் இட்டபூர்த்தியை எதிர்நோக்குபவரும் இலங்கையிலே எண்ணிலர் சலியுகவரதனுகிய முருகனேயே சரணுக்தியடைந்து நலந்தீங்கில் அவனே மறவாதிருக்கும் சைவ மக்களே இந்நாட் டில் பெரும்பான்மையர் என்று கூறின் அது மிகை யன்று.
முருகன் திருநாமங்கள் பெறும் இடம்
இன்று பெரும்பாலான மக்கள் கருத்துனர் வோ குறிக்கோளோ இன்றி ஒனசச் சிறப்பினே மட்டுமே நோக்கித் தம் பிள்ளைகளுக்குப் பெயர்கள் வைப்பதை நாம் பரவலாகக் காண்கிருேம். இவர் களே "நீங்கள் வைத்துள்ள பெயரின் பொருள் உங்களுக்குத் தெரியுமா?" என்று கேட்டால் அநேக மாகப் பொருள் தெரியாது விழிப்பதும் அனுபவ துண்மை பாகும்.
ஆனூல் எம்முன்னுேர் தம் பிள்ளைகளுக்கு இறைவன், இறைவியோடு தொடர்புள்ள திரு நாமங்களேயே சூட்டி வந்தனர். இவ்வாறு சூட்டு வதற்கு உளவியல் ரீதியான் காரணமும் இருந்தது. பெற்ருேரும் மற்ருேரும் பிள்ளே யின் பெயரைச் சுட்டி அழைப்பதால் அடிக்கடி இறை நாமத்தைக் சுறும் புண் ணியம் அவர்களுக்குக் கிட்டுகிறது: பெயர் சூட்டப்பட்டவரும் தமது பெயரை எழு தும்போது அந்தப் புண்ணியத்தைப் பெறுகிருர், பெயருக்கேற்ற உத்தமராய் வாழ முயல்வதும் நிகழல்கூடும். அன்றியும், தம் பெயர் மூலம் தமது சமயத்திலே ஈடுபாடும் குறித்த தெய்வத்திலே பத்தியும் வளரவும் வாய்ப்பு உண்டாகும்,
Page 365
Moola Utsava moorthy at Nal
EL
Jaffna.
Cur/l'hapa fham
Jr Kandaswamy Temple
E.
Frg
Page 366
Page 367
இலங்கையிலே சைவ மக்கள் சூட்டிக்கொண் டுள்ள பெயர்களே எடுத்து ஆராய்கையில் இப் பெயர்களிற் பெரும்பாலான, முருகனேச் சார்ந் தவையாகவோ அவனுேடு தொடர்புடையனவற் றைச் சார்ந்தவையாகவோ விளங்கல் காணலாம். இங்கு இத்தகைய பெயர்கள் சிலவற்றை வகை செய்து காட்டுகின்றேன். (இது முழுமையான பட்டியல் அன்று என்பதையும் சுட்டிக் காட்ட விழைகின்றேன்.)
முருகனின் திருநாமங்கள் பெயர்களாய் அமைந்துள்ள வகை
ஆண்கள் முற்காலம் :
1. சுப்பிரமணியம், கந்தப்பிள்ஃள, கந்தப்பு, கந்தையா முருகையா, முத்தையா, முத்துவேற் பிள்ளே, சுப்பையா, ஆறுமுகம், சண்முகம்,வேலா புதம், வேலாயுதபிள்ஃள, முத்துச்சாமி, குமார சாமி, முத்துக்குமாரசாமி, கந்தசாமி, பழனிச் சாமி, வேலுச்சாமி, சரவணமுத்து, சிவகுரு, குமர குரு, கார்த்திகேசு, கதிர்காமு, கதிர்காமத்தம்பி, மயில்வாகனம், சூரசங்காரம் இன்ன பிற.
இக்காலகட்டத்தில் முருகன், வேலன், கந்தன் முதலான திருநாமங்களேத் தீண்டத்தகாதவர் என்று ஒதுக்கப்பட்டிருந்த மக்களே தமக்குரிய பெயர்களாகக் கொண்டிருந்தமையும் உயர்சாதி யார் எனத் தம்மைக் கருதியோரின் பெயர்கள் பெரும்பாலும் அஃறினே முடி கொண்டுள்ளனம யையும் அவதானிக்கலாம்.
இடைக்காலம் :
2. இக்காலத்தில் அஃறினே முடிவுகளுக்குப் பதில் "அன் ஈறு பெறப் பெயர்கள் மாற்றப்படு கின்றன. சண்முகம், ஆறுமுகம் என்பவற்ருேடு ராசா, சாமி, நாதன் முதலான விகுதிகள் சேர்க் கப்படுகின்றன. உ-ம்: குருநாதன், சிவகுருநாதன், சண்முகராசா (ராசன்) ஆறுமுகராசா, சண்முக நாதன், ஆறுமுகநாதன், மயில்வாகனன், ஆறு முகன், வேலாயுதன் கதிர்காமநாதன், கதிரை மலேநாதன், செந்திநாதன், அருணகிரிநாதன், சிவ குருநாதன், குகநாதன், மயூரநாதன், குருபரன், வடிவேல், முத்துவேல், சித்திரவேல் (வேல் என் பது வேலு எனவும் அமையும்), சூரசங்காரன்,
இக்கட்டுரை எழுதப் பயன்ப 1. ஆறுமுகநாவலுர் (1979) 2. ஈழத்துத் தமிழ்க் கவிதைக் களஞ்சியம்
(1966)-G 3. உடுவில் கிழக்கு பூரீகற்பகப் பிள்ளேயார் 蠶 சிறப்பு மலர் இலங்கை
ல் முருக வழிபாடு"-கட்டுரை (1979)-க. 4. பரிபாடல் சொற்பொழிவுகள்- (1961)-- கீழி 5. A Short History of Hinduism in Ceylon
1964-C,
நல்வேநாதன், திருச்செந்தூரன், கார்த்திகேயன், கதிரேசன் இன்ன பிற.
இக்காலம்
3. (அ) சிறிய சுருக்கமான பெயர்களே இக் கால நாகரிகம். இந்நாகரிகத்தினிடையேயும் முரு கனின் பெயர்களே பிரசித்தி பெற்றிருத்தல் காண லாம். உ-ம்: குகன், குமரன், சுந்தன், சரவணன் முருகன், பூஜீமுருகன், செந்தூரன், விசாகன், இன்ன பிற.
இக்கால நீண்ட பெயர்கள் : ܡ
(ஆ) சரவணபவன், செந்தில்நாதன் செந் திற்குமரன், சேவற்கொடியோன், திருமால் மருகன், சிவகுமாரன் (இப்பெயர் விநாயகரையும் குறிக்கும்) செந்தூர்ச்செல்வன், செந்தில் குமரன், நல்லக் குமரன் இன்ன பிற
பெண்கள்
முற்காலம் :
வள்ளிப்பிள்ளை, தெய்வாஃனப்பிள்ளே, வள்ளி
இடைக்காலம் :
வள்ளிநாயகி, தேவநாயகி, தெய்வநாயகி.
இக்காலம் :
பூரீவள்ளி, பூரீதெய்வி, வள்ளி, தெய்வி. இவற்றிலிருந்து இந்நாட்டில் முருகப்பத்தியின் சிறப்பினே ஓரளவு அறிந்து கொள்ளலாம். அன்றி பும்,
'காலம் என்பது கறங்குபோற் சுழன்று
கிழது மேலாய் மேலது கீழாய் மாறிடும் தோற்றம் என்பது மறந்தனே'
என்று மஞேன்மணிய அடிகளின் உண்மையையும் உணர்ந்து கொள்ளலாம்.
இதுவரை கூறியவற்றிலிருந்து இலங்கைச்சைவ மக்களிடையே பெரும்பாலும் முருக வழிபாடே நிகழ்ந்து வருகின்றது என்பதற்கு ஐயமில்லே. ட்ட நூல்களும் சஞ்சிகையும் இலக்கிய கலாநிதி, பண்டிதமணி சி.கணபதிப்பிள்ளை.
தாகுப்பாசிரியர் ஆ. சதாசிவம்.
சொக்கலிங்கம் (சொக்கன்) |க வெளியீடு.
S. Navyä Tatum
255
Page 368
¬ܕ 17.
一、
."
சீரார் பவளங்கால் முத்தம் கயி ஏராரும் பொற்பலகை ஏறி இனி நாராயணன் அறியா நாண்மலர் கூராகத் தந்தருளும் உத்தர கே ஆராஅழுதின் அருள்தா ளின போரார்வேற் கண்மடவிர் பொ
Шја. தமர்ந்து rத்தாள் நாயடியேற் ாசமங்கை
பாடிப் *னூச லாடாமோ!
- திருவாசகம்
Page 369
இலங்கையில் இந்து சமயம் மிக நீண்ட வர லாற்றையுடையது. உலகில் இந்து மதம் நிலவும் வேறு எந்த நாட்டிலும் இல்லாத தனியம்சங்கள் இங்கு காணப்படுகின்றன.
திருநீற்றின் மகிமையைக் கூற வந்து திரு ஞானசம்பந்த சுவாமிகள் இலங்கை வேந்தனுகக் கருதப்பட்ட 'இராவணன் மேலது நீறு" எனப் பாடியதன் மூலம் வரலாற்றுக்கு முற்பட்ட இதி காச காலத்திலேயே இலங்கையிலே நிலவிய சிவ வழிபாட்டு மகிமையைச் சுட்டிக்காட்டுகின்ருர்,
வரலாறு, அகழ்வாராய்ச்சி, ஆலயங்கள், விழாக்கள், இலக்கியம், கல்வி இன்னும் என்ன என்ன துறைகளே எடுத்து ஆராய்ந்தாலும், மிகப் பழைய காலத்திலே சிங்கள மக்களே விஷ்ணுவை இலங்கையின் காத்தற் கடவுளாகக் கொண்டு விஷ்ணுவுக்குத் தென்னிலங்கையின் கோடியாகிய தேவந்துறையிலே அற்புதமான ஆலயத்தை அமைத்தது தொட்டு, கல்வித்துறையிலே யாழ்ப் பாணப் பல்கலைக்கழகத்தில் இந்துப் பண்பாட்டுக் கென அமைக்கப்பட்ட பீடம்வரை இலங்கை யிலே இந்துசமயம் உலகில் வேறெங்கும் காணுத பல தனியம்சங்களைக் கொண்டுள்ளது என்பது புலனுகும்.
நூற்றுக்கு மேற்பட்ட பல்கஃக் கழகங் சுளேக் கொண்ட இந்திய நாட்டிலேகூட ஒரு பல் கலேக்கழகத்திலாவது இந்துப் பண்பாடு என்ற பெயரில் பீடமெதுவும் இருப்பதாகத் தெரிய வில்லே. காசிப் பல்கலைக்கழகத்திலே பட்டும் இதுவரை இருந்த சைவ சித்தாந்த பீடத்தைக் கூட தத்துவத்துறையின் ஓர் அங்கமாக மாற்றி விட்டார்கள்.
இந்து சமயம் என்னும் தலைப்பில் இக்கட்டு ரையைத் தொடங்கும்போது சென்னையில் நடை
பெற்ற இந்துமத மாநாட்டிலே வரவேற்புரை நிகழ்த்திய பேராசிரியர் டி. எம். பி. மகாதேவன்
ங்கையில், 5ë-DULID ாதிபதி கிலகூழ் Dഞ്ഞ ജ്വ
i.
வெளியிட்ட கருத்தொன்றினே இங்கு குறிப்பிடு வதும் பொருத்தமாகும். "ஏனேய நாடுகளில் வாழும் எங்கள் சகோதரர்கள் எங்கள் பழம் பாரம் பரியத்திலே வைத்திருக்குமளவு நம்பிக்கையை இந்திய நாட்டிலே வாழும் நாம் வைத்திருக் கிருேமா என்பதையிட்டு ஐயப்பட வேண்டியிருக் கிறது.' இதுவே பேராசிரியர் வெளியிட்டகரு திது. இவ்வாறு பேராசிரியர் கூறியதன் மூலம் இந்து மதத்தின் தாயகமாகக் கருதப்படும் இந்தியா விலும் பார்க்க ஏனேய நாடுகளிலே இந்து மதத் தின் பிடிப்பு மிகவும் இறுக்கமாகவுள்ளது என்ற ஒரு தொனியை வெளியிட்டு ஏனைய நாடுகளைப் பாராட்டி வெளிநாட்டுப் பிரதிநிதிகளை வர வேற்ருர், பேராசிரியர் வெளியிட்ட கருத்து இலங்கையர்களாகிய எமக்கும் மகிழ்ச்சி தருவது மட்டுமன்றிப் பெருமையுையும் தருகிறது.
கல்வித்துறையில் தனிச்சிறப்பு: s
கல்வித்துறையில் இலங்கைக்கேயுரிய தனிச் சிறப்பையும் குறிப்பிடலாம். உலகம் முழுவதி லும் இலங்கையில் மட்டுமே சமய DJ TLi Ti லாப் பள்ளிக்கூடங்களிலும் கட்டாய பாடமாகக் கற்பிக்கப்பட்டு வருகின்றது. இதஞல் இந்து மாணவர் அனேவரும் இந்து சமயத்தைக் கட் மாகக் கற்றுக்கொள்ளும் வாய்ப்பு ஏற்பட்டுள்ளது. சமயத்துக்குப் பெயர் பெற்ற இந்திய தேசத்தில் கூட அது மதச்சார்பற்ற நாடு என்ற காரணத் தால் இத்தகைய வாய்ப்புக் கிடையாது.
இலங்கைக்குச் சிவபூமி என்ற பெயர்
ஈஸ்வரங்கள் என்ற பெயரில் கிறிஸ்துவுக்கு முற்பட்ட காலம் தொட்டே நிலவி வந்தவை என்ற பெருமைக்குரிய சிவஸ்தலங்கள் ஐந் தைக் குறிப்பிடுவது வழக்கம். இராமேஸ்வரம், திருக்கேதீஸ்வரம், கோணேஸ்வரம் முன்னோஸ் வரம் நகுலேஸ்வரம் என்பனவே அந்த ஐந்து சிவஸ்தலங்களுமாகும். இராமேஸ்வரம் தவிர்ந்த
257
Page 370
ஏனய நான்கும் இலங்கையில் இடம் பெற்றுள்ள சிறப்பொன்றே இலங்கையில் இந்து சமயத்தின் பழமைக்கும் பெருமைக்கும் போதிய எடுத்துக் கட்டாகும். இவற்றுள் முன்னேஸ்வரமே ஏனேய எல்லாவற்றையும்விட மிகப் பழையது என்பது அதனுடைய பெயரிலிருந்தே புலப்படுகின்றது என்பது அறிஞர் சிலருடைய கருத்து.
இந்த நான்கு புராதன சிவஸ்தலங்களுள்
நகுலேஸ்வரம் வட இலங்சையிலும், திருக்கேதீஸ்
வரமும், முன்னேஸ்வரமும், மேற்கிலங்கையிலும், ேேனஸ்வரம் கிழக்கிலங்கையிலும் அமைந் திருப்பது குறிப்பிடத்தக்கது.
இவை தவிர, வட மத்தியில் தான்தோன் ரீஸ்வரமும் தென்கோடியில் தேவந்துறையில் சந்திரசேகரம் என்ற பெயரில் ஒரு சிவஸ்தலமும் குறிப்பிடத்தக்கவை.
தேவந்துறையிலே சந்திரசேகரம் என்ற T லயத்தைக் கட்டுவித்தவன் விஜயன் எனவும் போர்த்துக்கேயரால் அவ்வாலயம் அழிக்கப்பட்ட தெனவும் குறிப்பிடப்படுகின்றது.
இவ்வாறு மிகப் பழங்காலத்திலேயே எல் லாத்திசைகளிலும் முக்கியமான சிவஸ்தலங்கள் இருந்த காரணத்தாற் போலும் இருமந்திரத்தை இந்திய திருமூலர் தமது திருமந்திரத்திலேநமது இலங்கையைச் "சிவபூமி" எனக் குறிப்பிட் டுள்ளார்.
நாடு முழுவதும் இந்துசமயம் !
இதுவரை உதாரண த்துக்காக இரண்டொரு தனிச்சிறப்புக்களைக் குறிப்பிட்டோம். இனி, இல நாம் குறிப்பிட்ட ஒவ்வொரு துறையை பொட்டியும் சிற்சில கருத்துகளேத் தெரிவிப் GլIn th,
வரலாற்றையொட்டி இலங்கையில் இந்துசமய வரலாற்றை இதிகாச JirTE), ஆதிக்குடிகள் லம், விஜயன் முதல் தேவநம்பியதீசன் வரை புள்ள சிங்கள இந்து அரசர்கள் காலம் பெளத் தம் வந்ததன்பின் ஏற்பட்ட சிங்கள பெளத்த அரசர்கள் காலம் சோழ பாண்டிய அரசர்கள் வம்போத்துக்கேய ஒல்லாந்தர் காலம், யாழ்ப் ான அரசர் காலம், பிரித்தானியர் காலம் தற் காலம் எனப் பலவகையாகப் 凸隔匹aurü。
எவ்வாருயினும் மக்கள் இந்த நாட்டில் வாழத்தொடங்கிய காலந்தொட்டுப் பெளத்தம் இந்தி நாட்டுக்கு வந்த நாள்வரை இந்த நாடு முழுவதும் வழங்கி வந்தது இந்துமதமே எனக் கொள்வது தவருகாது. *
58
இந்நாட்டு ஆதிக்குடிகளாகக் கருதப்படும் வேடர்கள் கூட மலேத் தெய்வத்தையும் கடல் தெய்வத்தையும் வழிபட்டு வந்தனர் என ஆராய்ச்சியாளர் குறிப்பிட்டுள்ளனர். முருக னும், திருமாலுமே இங்கு குறிப்பிடப்படும் மலேத் தெய்வமும் கடற்றெப்வமும் எனக் கொள்ள இட முண்டு. பெளத்தம் இலங்கைக்கு வரும்வரை இலங்கையை ஆண்ட அரசர்கள் இந்து சமயத் தைப் பின்பற்றியவர்களே என்பது தெளிவு. அவர்களுட் பலர் பெரும் சிவாலயங்கள் பலவற் றைக் கட்டுவித்தார்கள் என்பதும் குறிப்பிடத் தக்கது.
பெளத்தம் இலங்கைக்கு வந்தபின் பெளத்த மதத்தைத் தழுவிய சிங்கள அரசர்களுள் மகா சோன் தவிர ஏ&னயோர் யாவரும் இந்துமதத் துக்கும் பலவித ஆதரவு கொடுத்திருக்கிருர்கள் என்பதையும், சிவாலயங்கள் பலவற்றைக் கட்டு வித்திருக்கிருர்கள் என்பதையும் இங்கு குறிப்பிடல் வேண்டும். இவர்களுள் 2ஆம் விக்கிரமபாகு, 2 ஆம்சுஜபாகு, 1ஆம் பராக்கிரமபாகு, 1ஆம் ராஜ சிங்கன், புவனேகபாகு போன்றவர்கள் குறிப் டத்தக்கவர்கள்.
1ஆம் பராக்கிரமபாகு 13 இந்து ஆலயங் க3ளக் கட்டுவித்தான் எனவும், பழுதடைந்த 79 ஆலயங்களைத் திருத்திப் புதுப்பித்தான் எனவும் கூறப்பட்டுள்ளது. 1ஆம் ராஜசிங்கனே கதிர்காம முருகன் ஆலயத்தைக் கட்டுவித்தான் எனவும்: அவன் தன் ஆட்சிக்காலத்திலே 48 பத்தினிக் கோயில்களை அதாவது கண்ணகி அம்மன்கோவில் கஜாக் கட்டுவித்தான் எனவும் கூறப்படுகின்றது. 1450இலே நல்லூரிலே முருகனுக்கு ஒரு கோயில் கட்டுவித்தவன் புவனேகபாகு:
இவையாவும் இந்துமதத்தின் சிறப்புக்கும் அக்காலச் சிங்கள் பெளத்த அரசர்களின் பரந்த மனப்பாங்குக்கும் நல்ல எடுத்துக்காட்டுகளா கும். இவை பாராட்டுக்கும் மகிழ்ச்சிக்கும் உரி யவை, சிங்கள அரசர் பலர் தமிழக இளவரசி பரை மணஞ் செய்துகொண்டமை TTL Gr பலர் சிங்கள் அரசர்களுக்கு ஆசிரியர்களாகவும் ஆலோசகர்களாகவும் அமர்த்தப்பட்டமை, சமஸ் கிருதக் கல்விக்கு இடமளிக்கப்பட்டமை போன்ற பல காரணங்களே அக்கால அரசர்கள் இந்துசம யத்திலே ஈடுபடவும், அதனேப் பேணிப் பாது காக்க முன்வரவும். இந்து கலாசாரங்களேயே தாமும் பெரும்பாலும் அனுட்டிக்கவும் செய் தவை எனலாம்.
சிங்கள அரசர்கள் இந்துமதத்துக்கு ஆதரவு நல்கியது போலவே தமிழரசர்கள் ஆட்சி செய்த
Page 371
காலங்களில் பெளத்து மதத்துக்கு நீதி வழங்கி,
வேண்டிய ஆதரவுகளையும் நல்கியுள்ளார்கள் என்
பதையும் இங்கு குறிப்பிட வேண்டும்.
போத்துக்கேயரும் ஒல்லாந்தரும் இழைத்த
ன்னல்கள்:
இவ்வாறு சிங்கள் அரசர்கள் ஆண்ட கால் மாயினும் சரி, தமிழரசர்கள் ஆண்டகாலமா பினும் சரி. பல நூற்ருண்டுகளாக இலங்கையிலே சிறப்புற்று விளங்கி வந்த இந்துசமயத்துக்கு, என்று போர்த்துக்கேயர் இந்த நாட்டிலே கால் வைத்தனரோ அன்று தொடங்கியது அதன்
IsiTIL EST GULř.
போத்துக்கேயரும் அவருக்குப்பின் வந்து ஒல்லாந்தரும் இந்துமதத்தை இந்நாட்டில் இருந்து அழித்தொழிப்பதிலே காட்டிய வேகத் விதியும் அதன்பொருட்டு அவர்கள் இழைத்த கொடுமைகளையும் நோக்கும்போது இந்துசமயம் இந்நாட்டிலே மீண்டும் ஒரு போதுமே தல் யெடுக்க முடியாமல் முற்ருக அழிந்துபோயிருக்கு மென்றே சொல்ல வேண்டும்.
அவ்வாறு அழிந்தொழியாது தப்பிப் பிழைத்தமைக்கு இரு வித காரணங்களைக் கூற லாம். ஒன்று இந்து மதத்தின் மகிமையும் உள் ளார்ந்து அமைந்துள்ள் அதன் ஜீவ சக்தியும், 9ற்றது அதனே அனுட்டித்து வந்தவர்களுக்கு அதன்பாலிருந்த தீவிரமான பற்றும் நம்பிக்கையும் என அனைத்துலக இந்துமத நாட்டிலே பேராசிரியர் மகாதேவன் குறிப்பிட்டவை எனக் கொள்ளலாம்.
அகழ்வாராய்ச்சிகள் :
இலங்கையில் இந்துமத வரலாற்றைப் பற் றிய கருத்துகளே இம்மட்டில் நிறுத்திக்கொண்டு, இந்துமத அகழ்வாராய்ச்சிகள் பற்றி இரண் டொரு குறிப்புகள் தெரிவிப்போர்
காலத்துக்குக் காலம் இலங்கையிலே பற்பல இடங்களிலே இந்துமத சின்னங்களும் விக்கிரகங் களும் அகழ்ந்தெடுக்கப்பட்டு வருகின்றன. இவற் றுள் சில மிகப் பழங்காலத்தவை. பல் போத்துக் கேயர் இந்துக் கோயில்கஜ்ா அழித்தபோது மண் அனுள்ளே புதைந்தவையும் புதைக்கப்பட்டவை மாகும். திருக்கேதீஸ்வரம், கோணேஸ்வரம், பொலநறுவை ஆகிய இடங்களிலே கன் டெடுக்கப் பட்டவை குறிப்பிடத்தக்கவை. 908-ഷ്ട്ര ஆண்டு பொலநறுவையிலே கண்டெடுத்து சோமாஸ்கந்த மூர்த்தி, சிவகாரி நடராஜர் ஆகி பன மிக அற்புதமானவை. இவ்வகழ்வாராய்ச்சி கிள் பற்றியும் கண்டெடுக்கப்பட்ட விக்கிரகங்
C-33
archair அமைப்புகள், அவற்றின் காலம், அவற்ற்ை.
அமைத்தோர் பற்றியும் அறிஞர் பலர் கட்டு ரைகள் பல எழுதி வெளியிட்டுள்ளன;
ஆலயங்கள் :
இனி, இலங்கையிலுள்ள இந்து ஆலயங்களை பும் விழாக்களேயும் எடுத்துக்கொள்வோர்.
வடகோடியில் உள்ள மாவிட்டபுரம் கந்த சுவாமி கோவில் தொடக்கம் தென்கோடியிலுள்ள கதிர்காமம் வரையும், வடமேற்கில் திருக்கேதீஸ் வரம் முதல் தென்கிழக்கே கோணேஸ்வரம் திருக் கோவில் ஈருக இலங்கை எங்கனும் பெரியதும் சிறியதுமாக எத்தனையோ கோவில்கள் உள்ளன. இவை சிவன்கோவில், அம்மன் கோவில், பிள்ளை யார் கோவில், முருகன்கோவில், பெருமாள் கோவில் எனப் பல வகையின. இவற்றுள் எத் தெய்வத்துக்குரிய கோவில்கள் எண்ணிக்கை: மிகக்கூடியவை என்பதைக் கனக்கிட்டுச் சொல் வது சிரமமான காரியம்.
இக்கோவில்கள் தமிழகத்திலுள்ளவை போலப் பிரமாண்டமான கோபுரங்களையோ, விமானங்களேயோ கொண்டிராதபோதும், இவற் றுள் பல நல்ல வேலைப்பாடுகளும் அழகிய தோற்ற மும் உடையன. பல கோவில்களிலுள்ள tւքնն மூர்த்திருந்தி முதலியன நல்ல களையும், கல்நுட்ப மும் பொருந்தியனவாயுள்ளன. இவற்றுள் பல இந்த நூற்ருண்டுத் தொடக்கத்திலும் சென்ற நூற்ருண்டு இறுதியிலும் தமிழகத்திலுள்ள தேள் கோட்டை போன்ற இடங்களிலுள்ள சிற்பிகளால் செய்யப்பட்டு இங்குக் கொண்டு வரப்பட்டவை.
விழாக்கள்:
கோவிலிலே விழாத் தொடங்கிவிட்டால் ஊர் முழுவதிலுமே பரபரப்பு ஏற்பட்டுவிடும். ஊர் முழுவதுமே புனிதமாகி விடும். விழாக்காலம் முடியும்வரை மக்கள் விரதம் அனுட்டிப்பதும், மாமிச உணவை முற்ருகத் தவிர்த்து, சைவ போசனத்தைக் கைக்கொள்வதும் வழக்கமாகும்.
யாழ்ப்பாணத்துக் கோவில்களில் ճն Անւவிழாக்கள் சித்திரை மாதத்திலே தொடங்கி ஆவணி மாதத்தோடு முடிந்துவிடும். இந்தமாதத் களேத் தெரிந்ததற்குரிய காரணங்கள் ஆராயத் தக்கன. பெரும்பாலான கோவில்களில்10 岛Ts行 விழாவே நடைபெறும், சுதுமலை அம்மன் துே: போன்ற கோவில்களில் 18 நாள் திருவிழாவும், மாவிட்டபுரம், நல்லூர் ஆகிய முருகன் கோவில் களில் 25 நாள் விழாவும் நடைபெற்று வருவது குறிப்பிடத்தக்கது. கடைசி நாள் தீர்த்தத் திருவிழாவும் அதற்கு முதல் நாள் தேர்த்திருவிழா சிம் நடைபெறுவது யாவரும் அறிந்தது.
259
Page 372
பெரும்பாலான கோவில்களில் ஒரு தேரும், சுதும்&ல அம்மன் கோவில் போன்ற கோவில்களில் மூன்று தேர்களும், மாவிட்டபுரத்தில் 5தேர்களும் தேர்த்திருவிழாவில் வீதிவலம் வருகின்றன. இந்த வித்தியாசங்கள் ஆரம்பத்திலே எப்படித் தொடங் கி ைஎன்பன தெரியவில்லே. அவ்வக் காலத்தில் அவ்வவ்வூர்களிலிருந்த வசதிகள் தான் காரண மோ அல்லது வேறு காரணங்களும் உண்டோ என்பது தெரியவில்லை. சில கோவில்களில் தீர்த் தம் பெளர்ணமி தினத்திலும், சில கோவில்களில் தீர்த்தம் அமாவாசை தினத்திலும் நடைபெறு வதையும் குறிப்பிட வேண்டும்.
கொடித்தம்பம் உள்ள் கோவில்களிலேகொடி யேற்றித் தினமும் கொடித்தம்பத்துக்கும் முறை யாகப் பூசைகள் நடைபெறும். கொடித்தம்பம் இல்லாத கோவில்களில் 'அலங்காரத் திருவிழா' என்ற பெயரில் கொடியேற்ருமலே 10 நாட்கள் விழாக்கள் நடைபெறும். இவ்விழாக்களின் உட் கிடைகளையும் தத்துவக் கருத்துக்களேயும் சைவ சித்தாந்த அடிப்படைகளோடு இணைத்துக் காலஞ்சென்ற அச்சுவேலி குமாரசாமிக் குருக்கள் தாம் எழுதிய மகோத்ஸவ விளக்கம் என்னும் நூலிலே விளக்கியுள்ளார்.
ஆலயங்களில் நுண்கலகள்:
கோவில்களே பலவித கலைநுட்ப வளர்ச்சிக் கும் வழிகோலுவனவாக அமைந்துள்ளன என மேலே குறிப்பிட்டோம். எழுந்தருளிய விக்கிர கங்கள் வீதி வலம் வருமுன் அவற்றுக்குச் செய்யப் படும் அலங்காரத்தைச் "சாத்துப்படி" எனக் குறிப்பிடுவது வழக்கம். இந்த அலங்காரமும் ஒரு கவின் கலேயேயாகும்.
அலங்காரத்தைப் பற்றிப் பேசும்போது நல் லூர்க் கந்தசாமி கோவில் தண்டிகைத் திருவிழா விலே தண்டிகையிலேசுப்பிரமணிய சுவாமி விதி வலம் வரும் அழகையும் தேர்த்திருவிழாவில்ே தேரில் ஏற வரும்போதும் தேரைவிட்டு இறங்கி வரும்போதும் ஆறுமுக சுவாமியின் அழகையும் சிறப்பாகக் குறிப்பிடலாம். அவற்றைக் கண்ட வர் எவரையும் அவை கவராமல் விடா நம் நாட்டிலே 'சாத்துப்படி கட்டுவதிலே பிரபல்யம் அடைந்த பலர் இருந்திருக்கிருர்கள்.
கோவில் விழாக்களிலே மேள வாத்தியம் முக்கிய இடம் பெறுவதைச் சொல்லத் தேவை பில்லே. இதன் விளேவாக நம் நாட்டிலே தவில் வாசிப்பதிலும், நாதஸ்வரம் வாசிப்பதிலும் அதி விற்பன்னரான ஒரு பரம்பரையே இணுவில் அள வெட்டி போன்ற கிராமங்களில் ஏற்பட்டு வரு வதையும், அவ்விற்பன்னருட் சிலர் உலகப் புகழ்
பெற்று நம் நாட்டுக்கே பெருமை தேடித் வதையும் இங்கு குறிப்பிடுவது பொருத்தமாகும்.
விசேஷ விழாக்கள் -
வருடாந்த விழாக்களை விட சிற்சில கோவில் களில் மட்டுமே சிறப்பாக இடம்பெறும் சில விழாக்களேயும் குறிப்பிட வேண்டும். நல்லூர்ச் சிவன்கோவிலில் யமதங்காரம், வண்ணே பெருமாள் கோவிலில் உறியடி உற்சவம், ராவண சங்காரம் முன்னேஸ்வரத்தில் நவராத்திரி விழா ஆகியன் நினைவுக்கு வருகின்றன. காலஞ்சென்ற சோமாஸ் கந்தகுருக்கள் என்பவர் முன்னேஸ்வரத்திலே நவ ராத்திரி நாள்களிலே அம்மனுக்குப் பூசை செய் வது பார்ப்பதற்கு ஒரு தனி அழகாக இருக்கு மெனப் பலர் சொல்வதுண்டு.
அர்ச்சகர்கள் 下
இந்த இடத்திலே சைவாலயங்களிலே பணி புரியும் அர்ச்சகர்களைப் பற்றியும் இரண்டொரு கருத்துக்கள் தெரிவிப்பது பொருத்தமாகும். அர்ச் சகர்களின் சிறப்பைப் பொறுத்ததே இந்து சமயத் தின் மதிப்பும் வளர்ச்சியும் என்று கொண்டாற் கூட மிகையாகாது. அறிவு, ஆசாரம், பக்தி ஆகியன நிரம்பிய அர்ச்சகர்கள் பலர் நம் நாட் டிலே இருந்திருக்கின்றனர். இப்போதும் இருக் கின்றனர். இவர்களுடைய சமய அறிவையும் கிரியைகளில் இவர்களுக்குள்ள திறமையையும் விருத்தி செய்வதன் பொருட்டுக் காலத்துக்குக் காலம் பெரியோர் பலர் பல நன்முயற்சிகளே மேற் கொண்டு வந்திருக்கின்றனர். அவற்றுள் காலஞ் சென்ற சதாசிவ ஐயரும், வித்துவான் கணேச ஐயரும் சுன்னுகத்தில் நடத்திய பிராசீனு பாட் சாலையும் அகில இலங்கை இந்து மாமன்றம் இப்
மும் குறிப்பிடத்தக்கவை.
இக் குருகுலம் முன்பு திருக்கேதீஸ்வரத்தில் நடத்தப்பட்டு இப்போது யாழ்ப்பாணத்துக்கு மாற்றப்பட்டுள்ளது. நம் நாட்டிலே இந்துமத வளர்ச்சிக்கு இக் குருகுல விருத்தி எவ்வளவு முக்கியமானது என்பதைப் பலர் இன்று போதிய அளவு உணராமலிருக்கக் கூடும். ஆயினும் புதி தாக அமைக்கப்பட்டுள்ள இந்து கலாசார அமைச்சு இதன் முக்கியத்துவத்தை உணர்ந்து செயற்படத் தொடங்கியிருப்பது மகிழ்ச்சிக் குரியது.
சில தனி அம்சங்கள் :
நம் நாட்டு ஏன்ய முருகன் கோவில்களிலே காணுத ஓர் அம்சத்தைத் தெற்கே கதிர்காமத்தி லும், வடக்கே செல்வச் சந்நிதியிலும், கிழக்கே
Page 373
மண்டூர் கந்தசுவாமி கோயிலிலும் காண்கின்ருேம், இம்மூன்று இடங்களிலும் பூசை செய்யும் பூசாரிகள் மந்திரம் சொல்லாது தங்கள் வாய் களேத் துணியாற் கட்டிக் கொண்டு பூசை செய் கின்றனர். இதன் தொடக்கம் ஆராய்ச்சிக்கு உரியது.
அம்மன் கோயில்களுள் நம் நாட்டிலே பல
இடங்களிலேகன் கிை அம்மன் கோவில்கள் மிகுதி யாக உள்ளன. கண்ணகி தோன்றிய தமிழ் நாட்டை விட நம் நாட்டிலேயே கண்ணகிக்கு அதிகமான கோவில்கள் இருக்கின்றன என்று கூடச் சொல்வதுரம், சில கண்ணகி அம்மன் கோவில்களிலே நடைபெற்று வருகின்ற மாற்றம் ஒன்றையும் இங்கு குறிப்பிட வேண்டும். ஆகம விதிப்படி கண்ணகியை உத்ஸவ மூர்த்தியாகக் கொள்ள இடமில்லே, என்ற காரண்த்தால் சில கன்னகி அம்மன் கோவில்களிலே கன்ன்சி அம் மனேயும் வைத்துக்கொண்டு ராஜராஜேஸ்வரி அம் மனேயே மூலமூர்த்தியாகப் பிரதிஷ்டை செய் திருக்கிருர்கள். இக்கோயில்களின் பெயர் தொடர்ந்து கண்ணகி அம்மன் கோவி லென்றே இருந்த போதும் மூலமூர்த்தி ராஜ ராஜேஸ்வரியேயாகும்.
விஷ்ணு ஆலயங்கள் :
ம்ே நாட்டு விஷ்ணு கோவில்களைப் பற்றியும் ஒன்று சொல்ல வேண்டும். இந்தியாவிலே வைஷ்ணவ மதத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் பெருந் தொகையினராக இருக்கின்றனர். அவர்கள் தொகைக்கேற்ப அங்கு விஷ்ணு ஆலயங்களும் பெருந்தொகையாக இருக்கின்றன. ஆணுல் இலங்கை இந்துக்களுள்ளே வைஷ்ணவரே இலர் என்று கூடச் சொல்லுமளவுக்கு மிகச் சிலரே உனர். இருந்தும் விஷ்ணு ஆலயங்கள் பல இருக் கின்றன. இதிலே விசித்திரம் என்னவெனில் இவ் விஷ்ணு ஆலயங்களிலே பூசை செய்யுயும் அர்ச்ச கர்களும் சைவர்கள். அங்கு சென்று வழிபடு வோரும் சைவர்கள். இலங்கையிலே இந்து சமயத் தில் அன்ருட வாழ்விலும் சமய நிலையிலும் சைவத் துக்கும், வைஷ்ன் வத்துக்கும் அதிகவேற்றுமை, பாராட்டப்படுவதில்ஃப் என்பதையே இந்தநிலேமை எடுத்துக்காட்டுகின்றது.
தலைநகர் ஆலயங்கள் : -
இலங்கையின் தலைநகரம் கொழும்பு. இங்கு பல் வேறு இன மக்கள் வாழ்கின்ருர்க்ள் பெளத்தர் தர்கள், இந்துக்கள் முஸ்லீம்கள் ஆகியோர் குறிப் பிடத்தக்க இனத்தவர்கள் 壬 、
கொழும்பில் இந்துக் கோயில்கள் கணிச
மான அளவு உள்ளன. இந்து சமய விழாக்களும் பெருமளவு நடைபெற்று வருகின்றன.
குறிப்பாக ஆடி மாதத்தில் வேல்விழா என்று ஒரு பெரிய விழா நடைபெறுகின்றது. இந்தவிழா வின்ேநகரத்தார் எனப்படும் தென்னிந்திய வணிகப் பெருமக்கள் நடத்தி வருகின்றுங்கள், அவர் களுடைய நிருவாகத்தில் மூன்று. நான்கு பெரிய கோயில்கள் கொழும்பில் இருக்கின்றன.
வேல்விழாக்காலத்தில் தங்கரதம், வேள்ளி ரதம் என்ற இரு பெரிய அலங்காரரதங்கள் சுமார் ஏழு மைல் தூரம் சென்று வருகின்றன. இந்த விழாவிலே இந்துக்கள் மட்டுமன்றி ஏனேய மதத்தி வர்க்ளும், இனத்தவர்களும் வெகு உற்சாகத் தோடு கலந்து கொள்கின்ருர்கள்.
கொழும்பிலே சேர், பொன் இராமநாதன் என்ற ஒரு பெருமகனுரால் நிருமாணிக்கப்பட்ட பிரம்மாண்டமான சிறந்த கோயில் ஒன்று உண்டு. கருங்கற் சிற்பங்கள் செதுக்கப்பட்டிருக்கும் இந்தக் கோயில் பூரீபொன்னம்பலவாணேசர் கோயில் என வழங்குகின்றது. இங்கே திருவிழாக்களும், தேர்த் திருவிழாக்களும் இட்ம்பெற்று வருகின்றன. மார்கழி மருத்த்தில் இந்த ஆலயத்திலிருந்து ஒலி பரப்பப்படும் 'திருவேம்ப்ர்வைப் பாடல்கள் அன்னிய நாடுகளிலுமுள்ள இந்தப் பெருமக்களும் கேட்கும் வண்ணம் அதிகாலேயில் இலங்கை வாஞெலியில் ஒலிபரப்பப்படுவது உண்டு. கொழும்பிலே மேற்குறிப்பிட்ட ஆலயத்தை விட விநாயகர் ஆலயங்க்ளும் முருகன் ஆலயங்களும், அம்மன் ஆலயங்களும் பல உள.
imin -
இலங்கையிலே தஃசிறந்த தலங்களிலே ஒன்ருக விளங்குவது கதிர்காமத் திருத்தலம் ஆகும். கதிர்கர்மத்தில் இருக்கின்ற முருகன் ஆல பத்திற்கு அருகில் மாணிக்கப் பிள் ஃ யார் ஆலய மும் இருக்கின்றது. இந்த ஆலயத்தை அர வ&ணப்பதுபோல மாணிக்க சங்கை இங்கு ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றது. மூர்த்தி, தலம் தீர்த்தம் என்ற மூன்று பெருமைகளையுடைய இந்தத் தலத் தில் இந்துக்கள், பெளத்தர்கள்,முஸ்லீம்கள் ஆகிய மூன்று இன் மக்களும் ஒன்று சேர்ந்து வனங்குவது
ஒரு சமய ஐக்கிய அறிகுறியாக விளங்குகின்றது.
பௌத்த இந்து இணைப்பு :
- இந்து ஆலயங்களேப் பற்றி ஆராயும் இச் சந்தர்ப்பத்திலே இந்து சமயத்துக்கும் பெளத்தித் துக்குமுள்ள ஓர் இணைப்பையும் இங்குக் குறிப்பிட வேண்டும். இந்துக் கோவில் எதிலும் பெளத்த சிலே எதையும் வைக்கும் வழக்கம் கிடையாது. ஆயினும் பெளத்தக் கோவில்கள் பலவற்றிலே விநாயகர், முருகன், விஷ்ணு கண்ணகி ஆகிய தெய்வங்களே வைத்து வழிபடுகின்றனர். அதைப் போலவே @usÏå கோவில்களுக்கு வழிபடுவதற்
261.
Page 374
காக இந்துக்கள் எவரும் செல்லும் வழக்கம் இல்லே. ஆயினும் பெளத்தர்கள் பலர் இந்துக் கோவில்களுக்குச் சென்று வழிபடும் வழக்கம் உண்டு முக்கியமாகக் கதிர்காமம், முன்னேஸ் வரம், திருக்கோணேஸ்வரம் ஆகிய கோவில் களுக்குப் பெருந்தொகையான பெளத்தர்கள் சென்று வழிபடுகின்றனர். இவை தவிர, கண்டி யிலே நடைபெறும் பெரகராவில் கதிர்காமத் தெய்வமும் முக்கிய இடம் பெறுகின்றது. இவை பாவும் நம்நாட்டுப் பாரம்பரியத்தில் இந்து மதத் துக்கும் பெளத்தத்துக்குமுள்ள நெருங்கிய இணைப்புக்கும், இந்துக் கலாசாரமும் வழிபாட்டு முறைகளும் பெளத்தத்தில் எவ்வளவு தூரம் செறிந்துள்ளன என்பதற்கும் எடுத்துக்காட்டு
கள்ாகும்.
புராணப் படிப்பு:
கோவில்களோடு ஒட்டிய அம்சங்களிலே இலங்கைக்கே தனிச் சிறப்பாகிக் குறிப்பிடக்கூடிய இன்னுெரு அம்சம் புராணப் படிப்பு. இங்கு நடை பெற்று வரும் இப்புராணப்படிப்பு இந்திய மக்க ளாலும் பாராட்டப் பெற்றது. முக்கியமாகக் கந்தபுராணமே படித்துப் பயன் சொல்லப்படுவது, இதன் மூலம் சமய அறிவு மட்டுமன்றி எழுத வாசிக்கத் தெரியாத கிராம மக்கள் ஒரளவு இலக் கண, இலக்கிய அறிவைக்கூடப் பெற்று வந்தி ருக்கின்றனர். இதனை இப்போது ஆங்கிலத்தில் (Adluit Education) G76%rái, gwŷr 'LSDLr'''L'Galib gwpg) யோர் கல்வியின் ஓர் அம்சம் என்றுகூடக் கருத ୋnTwh.
மார்கழி மாதத்திலே வரும் திருவெம்பாவை நாள்களிலே சில கோவில்களிலே திருவாதவூரடி கள் புராணம் படித்துப் பயன்சொல்லுவதுஉண்டு. பிட்டுக்கு மண்சுமந்த சருக்கம் படித்துப் பயன் சொல்லப்படும் நாளன்று சர்க்கரைப் பிட்டையே சுவாமிக்கு நைவேத்தியமாக வைத்துப் பின்னர் புராணப் படிப்பைக் கேட்க வந்தவர்களுக்கு வழங்குவது வழக்கம். இவ்வாறு சிந்தனைக்கும் நாவுக்கும் ஒருங்கு விருந்தளித்து வந்த அரிய மரபுகள் படிப்படியாக அருகி வருகின்றன.
இதுவரை, கோவில்க3ளப் பற்றிக் குறிப்
பிடத்தக்க விவரங்கள், சிறப்பான அம்சங்கள் ஆகியன குறிப்பிடப்பட்டன.
நூல்கள் :
இந்துசமய வாழ்விலே கோவில்கள் முக்கியி இடம் வகிக்கும் காரணத்தால் கோவில்கள் பற் றிய விவரங்கள் பலவற்றை இதுவரை குறிப்பிட் GLTü。 இவற்றுள் பெரும்பாலானவை நம் நாட்டுக்கேயுரிய தனியம்சங்களாகும் . இனி,
26
இந்து சமய இலக்கியப் பணியிலே நம் நாட்டவர் ஆற்றிய பணிகளுட் சிலவற்றைக் குறிப்பிடு வோம். இவற்றை இரண்டாகப் பிரிக்கலாம். ஒன்று இந்து தத்துவம் (Hindu Philosophy) மற்றது இந்து சமயம், (Hindu Religion) இவற்றை மேலும் இரண்டாகப் பிரிக்கவாம். தமிழில் இயற்றப்பட்டவை ஒரு பிரிவு. ஆங்கிலத் தில் இயற்றப்பட்டவை மற்றப் பிரிவு. எல்லாப் பிரிவுகளிலும் நம் நாட்டவர் காலத்துக்குக்காலம் இயற்றிய நூல்கள் தொகையால் ஒருவேளே குறை வாயிருப்பினும் வகையாலும் தரத்தாலும் உயிர்ந் தவை எனக் கருதலாம் எல்லாவற்றையும் இங்கு குறிப்பிடுவது இயலாது. சிலவற்றை மட்டுமே இங்கு குறிப்பிடுவோம்.
தத்துவ நூல்கள் :
தத்துவத் துறையிலே முதலிலே மன்த்துக்கு வருவது நீலகண்டபாஷ்யத்துக்குப் புன்னுலேக் கட்டுவனிலே பிறந்து காசியிலே வாழ்ந்த காசி வாசி செந்திநாதையர் செய்த மொழி பெயர்ப்புே யாகும். பிரம்மசூத்திரம் எனப்படும் நூலே இந்திய தத்துவ ஞானத்துக்கு முக்கியமான ஒரு மூலநூல், அதற்குப் பலர் சமஸ்கிருதத்திலே பெரிய விளக்கங்கள் எழுதியுள்ளனர். அந்த விளக் கங்களே பாஷ்யங்கள் எனப்படும். பாஷ்யங்களே எழுதினுேர் வேதாந்தச் சார்பாகவே எழுதியுள்ள னர். நீலகண்டர் என்பவர் மட்டுமே சைவ சித் தாந்தச் சார்பாக விளக்கம் எழுதியுள்ளார். அவ ருடைய பாஷ்யத்தைத் தமிழாக்கி அதன்மூலம் சைவ சித்தாந்தத்துக்கு வலுவூட்டிய பெருமைக் குரியவர் செந்திநாதையர்.
இவர் இம்மொழிபெயர்ப்பின் முசப்பிலே எழுதிய இரண்டு உபச்கிரமணிகைகளேப் பண்டித மணி கணபதிப்பிள்ளை தாம் எழுதிய கந்தபுராண கலாசாரம் என்னும் நூலிலே குறிப்பிட்டு "ஒவ் வொன்றும் தனித்தனி கோடி பொன் பெறும்" எனக் கூறுகின்ருர் சித்தாந்த சாத்திரங்களுள் முக்கியமான் சித்தியார் சுபக்கத்துக்கும் சிவப் பிரகாசத்துக்கும் திருவிளங்கம் எழுதிய உரைகள் ஆகியன தமிழில் நம் நாட்டவர்கள் செய்த தத்து வப் பணிகளுக்குச் சில உதாரணங்கள்.
ஆங்கிலத்தில் எத்தனையோ நூல்களேக் குறிப் பிடலாம். சேர். பி. இராமநாதனின் மாமசூர் முத்துக்குமாரசாமி 1857-இல் வெளியிட்ட(Synopsiis of Saivasiddhanta) GTLääb - ggõ6. யிலே காலஞ்சென்ற கே. ராமச்சந்திரா இயற்றிய 'Hinduism in a nutshell -Զվճlճմ வளரும்.
கலாயோகி ஆனந்தக்குமாரசாமி இயற்றிய LJ Ga'o vi/TiváñGir, (pódiśīELJ ILO/raj “Dance of shiva'
Page 375
சேர் பி. அருணுசலம் அவர்கள் இயற்றிய" Studies and Translations Philosophical and Religious கஃப்புலவர் நவரத்தின்மவர்கள் இயற்றிய Studies in Hinduism" சிவபாதசுந்தரமவர்கள் guinsul Saiva School of Hinduism' 3LT air riginal குறிப்பிடத்தக்கவை.
இத்தொடர்பிலே சிவபாதசுந்தரமவர்கள் ஆற்றிய பணியொன்றையும் குறிப்பிடுவது பொருத்தமாகும். சென்னேயிலே யிருந்து வயவற் பரஞ்சோதி என்பவர் சைவ சித்தாந்தம் என ஆங்கிலத்தில் தம் ஆராய்ச்சியாக வெளியிட்ட நூலில் சிற்சில இடங்களிலே வேதாந்தத்தோடு ஒப்பிட்டுச் சைவசித்தாந்தக் கோட்பாடுகளேச் சாடியிருப்பதைக் கண்டபோது சிவபாதசுந்தர மவர்கள் வயலற் பரஞ்சோதியின் கருத்துக்களின் பொருந்தாமையைக் காட்டி அவற்றுக்கு மறுப் பெழுதியமையையே இங்கு குறிப்பிடுகின்ருேம்.
சமய நூல்கள் :
சமய நூல்களேப் பொறுத்த பட்டில் இலங்கை அறிஞர் இயற்றியவற்றைப் பல பிரிவு களாகப் பிரிக்கலாம். தலபுராணங்கள், உரைகள், வசன நூல்கள், கட்டுரைகள், கிரியா விளக்கங்கள் புதுப்புகள், கண்டனங்கள், என இந்நாட்டு அறிஞர் கிாலத்துக்குக் காலம் இயற்றிய நூல்கள் எண்ணிலடங்கா, இலங்கையிலுள்ள பல ஆலயங் பங்கள் பெயரில் இயற்றப்பட்ட உலா, ஊஞ்சல், பிள்ஃாத்தமிழ், தலபுராணங்கள் அனேத்தையும் - பெருந்தொகையின் வாகும்.
தலபுராணத்துக்கு உதாரணமாகக் காலஞ் சென்ற இளமுருகஞர் இயற்றிய ஈழத்துச் சிதம் பர தலபுராணத்தைக் குறிப்பிடலாம். .D -תחולת களுக்கு உதாரணமாகப் பருத்தித்துறை சுப்பிர மணிய சாஸ்திரிகள் கந்தபுராணத்துக்கு எழுதிய உரை, பண்டிதர் அருளம்பலவனுர் செய்த திரு வாசக ஆராய்ச்சியுரை, பண்டிதமணி கணபதிப் பிள்ளேயின் தட்சகாண்ட உரை ஆகியவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.
புராண வசன நூல்களுக்கு நாவலர் பெரு மானுடைய பெரியபுராண வசனம், கந்தபுரான வசனம், திருவிளேயாடற் புராண வசனம் ஆகி யவை சிறந்த எடுத்துக்காட்டுகளாகும். கட்டுரை நூல்களுக்குப் பண்டிதமணி கண் பதிப் பிள்ளே யவர்களின் "சமய கட்டுரைகள்" பட்டக்களிப்பு அருணுகல் தேசிகரவர்களின் 'சைவ சமய சிந்தா மணி" போன்றவற்றைக் குறிப்பிடலாம்.
சைவாலயங்களில்ே நடைபெறும் கிரியா விளக்கங்களுக்கு அச்சுவேலி குமாரசாமிக் குருக்கள் இயற்றிய மகோற்சவ விளக்கமும்,
கலாநிதி கைலாசநாதக் குருக்கள் இயற்றிய, "சைவத் திருக்கோவிற் கிரியை நெறி"யும் பய ணுள்ள ஆக்கங்களாகும்.
மறுப்புகள் கண்டனங்களின் விஃாவாக எழுந்தவற்றுக்கு எத்தனேயோ உதாரண்ங்களேக் கூறலாம். சென்ற நூற்ருண்டிறுதியிலும் இந்த நூற்ீண்டுத் தொடக்கத்திலிருந்தும் தமிழகத் தில் இந்து சமயம் பற்றிக்காலத்துக்குக்காலம் எழுப் பப்பட்ட ஒவ்வொரு பிரச்சனேயிலும் ஈழநாட்டறி ஞர்களும் ஈடுபட்டு, ஒட்டியும் வெட்டியும் தங்கள் கருத்துக்களேத் தெரிவித்துள்ளனர். இதனுல் சமயக் கருத்துக்கள் தெளிவு பெற்றது மட்டு மன்றிச் சமய இலக்கியங்களும் வளர்ச்சி பெற் துள்ளன.
உதாரணத்துக்கு இரண்டைக் சுறுவோம். வடமொழி வேதங்கள் வேறு, தமிழ்மறைகள் எனப்படுவன வேறு இரண்டுக்கும் தொடர்பு கிடையாது என்ற கருத்தைத் தமிழ்நாட்டிலே சிலர் எழுப்பியபோது, அவை இரண்டும் சுறுவன ஒன்றே என்று நிலைநாட்டி வேதங்களிலிருந்தும் தேவாரங்களிலிருந்தும் மேற்கோள்கள் காட்டிச் செந்திநாதையர் எழுதிய நூலே "தேவாரம் வேத சாரம்" என்ற நூலாகும். "சிவஞான போதம்" முதல்நூலா அல்லது வடமொழியிலுள்ளதன் தமி ழாக்கமா என எழுந்த பிரச்சனேயிலே அச்சுவேலி குமாரசுவாமிக் குருக்கள் போன்ருேரும் ஈடுபட்டுத் தம் கருத்துக்களே வெளியிட்டமை குறிப்பிடத் தக்கது.
இந்துசமய வளர்ச்சிக்கு நம் நாட்டவர் ஆற் றிய பணியை விளக்கும்பொருட்டுச் சில பெயர் களேயும் நூல்களேயும் மட்டுமே இங்கு குறிப்பிட் டோம். இங்கு குறிப்பிடப்படாத முக்கியமான பெயர்களும் நூல்களும் இன்னும் எத்தனேயோ உள. இலக்கியங்களேப் பற்றி ஆராயும்போது இலங்கைத் தமிழ்ப் பத்திரிகைகள் சமயத்துக்குக் கொடுத்து வரும் ஆதரவும் குறிப்பிடத்தக்கது.
ஈழத்திலே தோன்றி கதாப்பிரசங்கத் துறை யிலே முன்னுேடியாகத் திகழ்ந்து ஈழத்தில் மட்டு மன்றித் தமிழகத்திலும் புகழ்பெற்ற திருவாலங் காடு சங்கரசுப்பையர் நினேவுசுரத்தக்கவர். மாணிக்கத் தியாகராச பண்டிதரும் இத்துறை பிலே குறிப்பிடத்தக்க மற்ருெருவராவர்.
ஆதீனம்
சங்கிரசுப்பையரைப் போலவே கதாப்பிர சங்கம், புரானப் பிரசங்கம் ஆகிய துறைகளிலே திறமை பெற்று, ஈழத்திலும் தமிழகத்திலும் மட்டுமன்றி, மலாயாவிலும் புகழீட்டிவந்து சென்றுண்டு பரிபூரணநிலேயெய்திய I. ஆதீனத் தலவர் இந்துசமய விருத்தியின்
263
Page 376
பொருட்டு ஆற்றிவரும் அரும் பணிகள் யாவும் பாராட்டுக்குரியன.
இராமகிருஷ்ண மிஷன்
நம் நாட்டிலே இந்துமத வளர்ச்சிக்கு அரும் பணி ஆற்றிவரும் நிறுவனங்களுள் இராம கிருஷ்ன மிஷனுக்குச் சிறப்பான தனியிடமொன் றுண்டு, சுவாமி விபுலானந்தர் அவர்களின் முயற்சியினுல் வடக்கில் வைத்தீஸ்வர வித்தியா லயம் உட்பட எத்தனையோ இந்துக்கல்லூரிகஃாத் தொடங்கி நடத்திய பெருமை இராமகிருஷ்ண மிஷனுக்குரியது. கிழக்கிலங்கையில் ஆரம்பித்த இந்துக் கல்லூரிகள், அங்கு மிகச் சிறப்பாக நடை பெற்று வருகின்ற அநாதை இல்லம், தென்னிலங் கையில் கதிர்காமத்தில் மடம், கொழும்பிலிருந்து பற்பல பணிகள் என இராமகிருஷ்ண மிஷன் ஆற்றிவரும் அரும்பணிகள் யாவும் பாராட்டத் தக்கன.
இலங்கை வானுெலி
ஈழத்துப்பாரம்பரியத்தில் இந்துமதம்பற்றிக் குறிப்பிடும்போது இலங்கை வாஞேலியும் கட்டா பம் இடம் பெற்றேயாக வேண்டும். சைவ நற் சிந்தனையோடு தொடங்கி எத்தனையோ சமய நிகழ்ச்சிகள், பல ஆலயங்களில் நடைபெறும் எத் தண்யோ விசேஷங்களின் நேர்முக வர்ணனைகள் யாவும் வானுெவியில் இடம் பெறுகின்றன. இத் தகைய நிகழ்ச்சிகளே இலங்கை வானுெலியில் கேட்ட இந்திய அன்பர் பலர் வியப்பும் மகிழ்ச்சி பும் அடைந்ததாகக் குறிப்பிட்டனர். சைவ நற் சிந்தனே என மதத்தையும் சேர்த்துக் கூறுவதே குறிப்பிடத்தக்க செயல். மதச்சார்பற்றதெனக் கருதப்படும் தமிழகத்திலே இவ்வாறு பெயரிடுதல் இயலாது.
டே இன்றைய நில :
கடைசியாக இன்றைய நிலே பற்றிச் சில வார்த்தைகள். இந்து சமயம், 'ஆன்மா நிலை யானது இறைவன் ஒருவனுளன்; கர்ம பலன், மறுபிறப்பு என்பன நிச்சயம்" என்ற அடிப் படைக் கொள்கைகளையுடையது. இவற்றுக்கு அனுசரனேயாகவும் இவற்றுக்கு வடிவம் கொடுக்கு முகமாகவும் அமைந்தவையே விழாக்கள், விழி பாடுகள் சமயச்சடங்குகள் ஆகிய அனேத்தும். இன்றைய நிலேயில் பலவித போக்குகஃாக் காண் கிருேம். ஒரு சிலருக்குச் சமய வாழ்வில் சிறிதா வது ஈடுபடுவதற்கு வேண்டிய பொறுமையுமில்லை;
விருப்பமுமில்லை; அக்கறையுமில்லை. இன்னும் சிலர் சமய சம்பந்தமான எதுவும் தேவையில்லே என்ற முடிவுக்கு வந்தவர்கள். இவருள் சிலர் வெளிப்படையாகவே தம் முடிவைத் தெரிவிப்பு வர்கள். வேறு சிலர் உபசாரத்துக்காக வெளிப் படையாக எதையும் பேசாத போதும், மெளன மாகத் தம் முடிவைச் செயல்களிலே சாதிப்ப வர்கள், வேறு சிலர் சாரத்தைத் தவறவிட்டுச் சக்கையைப் பிடித்துக் கொண்டவர்கள் போலச் சமயத்தின் உள் நோக்கங்களே உணராது புற வேடங்களிலும் வெற்ருர வாரங்களிலும் மட்டுமே ஈடுபடுகின்றனர். ெ
அண்ழைக் காலத்தில் ஒரு விழிப்புணர்ச்சி ஏற்பட்டு வருவதைக் காணக்கூடியதாக இருக்கின் றது. சமய மன்றங்கள் தொடக்கப்பட்டுள்ளன. இ8ளஞர்கள் மத்தியில், குறிப்பாக உயர் வகுப்பு மாணவர்கள் மத்தியில் ஒரு புத்துணர்ச்சி ஏற் பட்டிருச்கின்றது. இலங்கைப் பல்கலைக்கழகத்தின் ஒரு பிரதான வளாகம் பேராதனை என்ற இடத் திலே அமைந்திருக்கின்றது. அங்கு கல்வி சென்ற பல்கலைக் கழக மாணவர்கள் தங்கள் சொந்த முயற்சியால் பக்கத்தில் இருந்த குன்றின் மீது குமரனுக்கு அழகிய ஆலயம் அமைத்துள்
TTjfisïT.
இவ்வாறு புத்துணர்ச்சி ஏற்பட்டு வருகின்ற இந்த வேண்யிலே-எந்த நாட்டிலும் இல்லாத, இந்து சமயத்திற்கான ஒரு தனி அமைச்சு ஈழ நாட்டில் ஏற்படுத்தப்பட்டிருப்பது குறிப்பிடத் தக்க ஒன் ரு கு ம். நேபாளத்தைத் தவிர உலகில் இந்துசமயம் அரசாங்கத்தால் ஆதரிக்கப் படும் நாடு இலங்கை மட்டுமே எனலாம்,இலங்கை பெளத்தர் களேப் பெரும்பான்மையினராகக் கொண்ட நாடு. இந்த நாட்லே இந்து சமயத் திற்கு மதிப்பளித்து அதற்கென ஓர் அமைச்சை உண்டாக்கி,அதன் மூலம்சமய-சமரசத்தைக்காண் பதற்கு வழி செய்யப்பட்டிருப்பது குறிப்பிடத் தக்கது.
இந்தப் பின்னணியில்தான் இலங்கையில் முதன் முதலாக ஓர் அகில உலக இந்து மாநாடு நடைபெற ஏற்பாடாகி இருக்கின்றது. இடங்களில் இந்து மாநாடு இடம்பெற்றபோதி லும் அரசாங்க ஆதரவில் நடைபெறுகின்ற முத லாவது இந்து மாநாடு இலங்கையில் நடைபெறு கின்றது என்பது இலங்கைவாழ் இந்துப் பெரு மக்களுக்குப் பெருமைதரும் ஒரு நிகழ்ச்சியாகும்.
Page 377
சைவமும் வைணவமும் பாரதநாட்டில் உயிருள்ள இருபெரும் சமயங்களாகும். அவை மிகத்தொன்மை பும் சிறப்பும் வாய்க்கப்பெற்றவை. இவற்றை அழியாமல் காத்து வருபவை நமது திருக்கேர்யில்கள் தான் எனில் மிகையன்று. வானுயர்ந்த கோபுரங் களும், விண்ணளவும்-விமானங்களும், எழில்மிகு சிற்பங்களும் இச்சமயத்தின் பேராற்றலே, பெருஞ் சிறப்பைப் பறைசாற்றிடும் சின்னங்களாய் விளங்கு கின்றன.
சைவ வைணவக் கொள்கைகள் தத்துவங்கள் மிக ஆழ்ந்தவை. அவற்றை ஆதாரமாகக்கொண்டு தொகுக்கப்பெற்ற வாழ்க்கை முறைகள் மிக உயர்ந்தவை. மனிதனேத் தெய்வ நிலக்கு உயர்த்தும் ஆற்றல் கொண்டவை. நமது அன்றுட வாழ்க்கை யோடு இரண்டறக்கலந்து நின்ற அச்சீரிய வாழ்க்கை மேலே நாகரிகத்தின் தாக்குதலால் நில் குலேந்து, மக்களிடையே நல்ல பிடிப்புக் கொண்டிருந்த நெறி முறைகள் தளர்ச்சியுற்றன. மதத்துறையில் ஈடு பட்டிருந்த பெரியோர்கள் தத்துவஞானம், மதக் கொள்கைகள் ஆகியவற்றைக் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக நழுவவிட்டு, காலப்போக்கில் எஞ்சியவையும் மறந்து போய், வெறும் நடைமுறைகளேயும் சடங்குகளேயுமே ஒரளவு காத்து சமய வாழ்க்கையில் ஒழுகி வந்தனர்.
மதத்துறையில் முறையான போதனே, சமய ஒழுக்கம், தியாக உணர்வு ஆகியவை சிதைந்து போப், நிராதரவான சூழ்கிலேயில் சிக்கி, மயக்க முற்றிருந்த நிலையில், தமிழகத்துப் பேரறிஞர்களும் மதவாதிகளும் பிரசங்கிகளும், பல்வேறு சந்தர்ப்பது களே உருவாக்கிக் கொண்டு ஒரளவு மயக்க முற்றிருந்த சமுதாயத்திற்குத் தக்க விழிப்புணர்ச்சி யூட்ட முற்பட்டனர். விஞ்ஞானம் கற்ற இந்தத் தலே
பற்றியும், கட்டடங்களேப் பற்றியும், LTTEF இதிகாசக் கதைகளின் உட்கருத்துக்கள் பற்றியும் வெகுவாகப் பிரச்சாரம் செய்ததின் விகளவாக இன்றைய இளம் த ஃல முறையினர் மேலும் புத்துணர்ச்சி பெறுவாராயினர்.
பண்டைய தத்துவஞானக் கருத்துக்கள் விஞ்ஞானத்தை ஒட்டிச் செல்வதையும், சுட்டிக் காட்டினர். இத்துடன்நின்றுவிடாமல், சைவவைணவ ஆகமக் கொள்கைகளே-வழிபாட்டு விதிமுை றகள்ே கோவில் திருவிழாக்கள் நடைபெறும் காலத்திலும், கோவில் குடரோட்டு விழாக் காலங்களிலும் விசேடத் சொற்பொழிவுகள் மூலமாகவும், பெ ாதுமக்களிடையே பரப்பிட மேலான முயற்சிகளேயும் செய்து வருகிருர் கள். இவை இங்ங்னமிருக்க, மேலே நாட்டு ஆறுதி யாளர்கள் தமது கலேச் சின்னங்கள் அறிவுறுத்தும் மேலான தத்துவச் செய்தியினே வியப்புடன் கோக்கு வதோடு அல்லாமல் அத்தத்துவக் கொள்கைகள் பின்னிப் பிணேந்து கிடக்கும் நமது வாழ்க்கை முறை யினையும் ஆராய்ந்து, அவை காட்டும் ஆன்மீக வாழ்க்கை நெறிபினேயும், அவ்வாழ்க்கையினின்று தோன்றும் அமைதி, இன்பம் ஆகியவற்றைத் தாமும் உணர்ந்து துப்க்கவும், தொடங்கியிருக்கிருர்கள்.
மேது ாேட்டின் ஆன்மீகக் கொள்கைகளான துவைதம், அத்வைதம், விசிஷ்டாத்துவைதம், Fr. சித்தாந்தம் ஆகியவற்றை விளக்கிடும் ஞான நூல்களே பும் கற்றுத் தேறி, இவ்வுலக வாழ்க்கைத் பிரச்சினேகளுக்கும் தகுந்த விடையளிக்கும் SITGIT மார்க்கத்தைக்கடைப்பிடிக்கவும் ெ தாடங்கியிருக்கிருர் கள், வெறும் கலேக் கட்டிடங்களாகத் தென்ப நமது கோயில்கள், தத்துவச் சோலேயாகப் பிறவிப் பிணிகளேத் தீர்த்திடும் மருத்துவ நிலேயமாக இன்று அன்னுர்க்குக் காட்சியளிக்கின்றன. நவ நாகரி
265
Page 378
வாழ்க்கையில் வெறும் சூன்யத்தைக் affility = அவர் தம் கண்களுக்கு அமைதி தரும் கிலேயங்களாக அவை காட்சி தருகின்றன.
ஜீவான்மா பரமான்மா, ஆன்மாக்களின் அழியாத்தன்மை, உருவ வழிபாடு அதற்குரிய சடங்குகள், நெறிகள் ஆகியவற்றின்மீது அளவற்ற ஈடுபாடு கொண்டு நாம் ஒதுக்கிவிட்ட அனேத்தையும், அவர்கள் ஏற்று, நமக்கு வழிகாட்டிகளாக மாறி வரு கிருர்கள் என்ருல், அது மிகையன்று. இவர்களிடம் காணப்படும் தனிச்சிறப்பு யாதெனில் மூலஞான நூல்களேக் கற்று, ஆகமக் கொள்கைகளேத் தெரிந்து
لی۔
நெறிமுறைகளேயும் புரிந்து, அவர்தம் தாயகத்தை
ஞானபூமியாக மாற்றிட உறுதி பூண்டிருப்பதாகவே நமக்குத் தெரிய வருகின்றது. சமய வாழ்க்கையில் ஈடுபட்ட அம்மேலே நாட்டு உத்தமர்களின் ஒற்றுமை பும், மற்றும் உறுதியும் நம்மை வியக்கச் செப் கின்றன. அவர்கள் காட்டும் பண்பாடு நமது பாரத நாட்டின், பண்டைப் பண்பாட்டினே நினேவுறுத்து கின்றன.
நம்மிடையே காலத் தால் - பழுதடைந்த கொள்கைகள் வேண்டா நெறிகள் அவர்களிடம்
GITENTULF LGG&GD.
அதுமட்டுமல்ல, நமது ஆலயக் கட்டிடங்களே மற்றும் கடவுட்படிமங்களே, தெய்வீகத் தன்மை வாய்ந்தனவாகவே கொள்ளுகின்றனர். மேது ஞானி பர்களிடம் பண்டு தோன்றிய அதிசயங்கள் அவர் தளுக்கு ஏற்பட்ட இறை அனுபவங்கள், இன்றும் அவர்களிடையே ஏற்பட்டு வருகின்றன என்று அங்கிரு ந்து வரும் செய்திகள் நம் மனதிற்கு இதமளிக்கின்றன. இதனுல் மேது சமயச் செந் நெறிகள் மேலே நாட்டிலே வெகுவாகப் பரவி வரு கின்றன. அதன் விளேவாக, நம்நாட்டுக் கோயில் கட்டிட அமைப்புகளுக்கும் தெய்வீகப் படிமங் களுக்கும், ஏராளமான பெருமையும் அதற்கீடான வரவேற்பும் ஏற்பட்டிருப்பதையும் அறிகிருேம்.
சமயத்தைப் பேணி வளர்த்துக் காத்த சோழ மன்னர்களேயும், அவர்தம் வழித் தோன்றல்களேயும், அவர்தம் காலங்களில் தோன்றிய கோயில்களேயும், கடவுட் படிமங்களேயும், அம்மேலே காட்டினர் மிக மதித்துப் போற்றி அவர் தம் மண்ணில் அத்தகைய ஐலயங்கள் பல தோன்றிட அரிய பெரிய முயற்சிகள் மேற்கொண்டிருக்கிருச்கள்.
நல்லஞானம், நல்ல எண்ணம், நன்னடத்தை, நல்லொழுக்கம், சமய ஆசார அனுட்டானங்கள் எல்லாம் ஒருங்கே அவர்களிடம் நல்ல முறையில் காணப்படுகின்றன. அவர் தம் முகங்களில் தெய்வீக ஒளி தவழுகின்றது. அத்தகைய குணநலன் கள் கொண்ட ஒரு பெரியவர் ஹாவாய்த் தீவில்
266
சுப்பிரமணிய சுவாமி என்ற திருநாமம் பூண்டு, சைவ் சித்தாந்தக் கொள்கையினேக் கடைப்பிடித்து, சிவப் பழமாக, சிவநெறியில் திளேத்து, சிவஞானத்தைப் பரப்பி வருகின்ருர் தன்னச் சேர்ந்த மக்களேயே குருக்கள்களாகவும், சீடர்களாகவும், ஆக்கிச்சிவயோகி பாகத் திகழ்ந்து வருகின்ருர், அத்தகைய பெரியவர்க்கு நமது மணிவாசகப் பெருமானுக்கு ஏற்பட்ட சிவானுபவக் காட்சியொன்று அண்மையில் கிடைக்கப்பெற்று, சிவபெருமான் காட்சி கொடுத்த அத்திருவிடத்தில் மாபெரும் சிவாலயம் ஒன்றைச் சோழர் கலேப்பாணியில் நிர்மானித்திட வேண்டும்
என்று பேரார்வம் கொண்டு, சென்ற மாதம்
மாமல்லபுரத்தில் எனது சிற்பக்கலேக் கல்லூரிக்கு அவரது சீடர்கள் வருகைதந்து, அவர்தம் விருப்பங் கள்ே என்னிடம் சுறக் கேட்டிடும் பேறு பெற்றேன். அம்மகானேயும் சந்தித்தேன்.
அவர்தம் எழில் முகமும் இனிய பார்வையும், கூரியமதியும், இன்சொல்லும், என்னே வெகுவாகக் கவர்ந்தன. அவர்தம் இன்முகத்தைக் கண்ட என் உள்ளத்தில் மேலான பரவசமும், வளமான கற்பனே களும், பெருக்கெடுத்தன. பெரிய மனிதர்களேச் சந்திக்கும் காலத்தில் உயர்ந்த எண்ணங்களும் அவ் வெண்னங்களால் திறமைப் பெருக்கமும் ஏற்படு வதை அனுபவபூர்வமாக இரண்டு முறை என் வாழ் நாளில் அனுபவித்த எனக்கு, இது முன்ருவது இனிய வாய்ப்பாகத் தோன்றியது.
எத்தகைய திட்டங்களே அம்மகானிடம் நான் சமர்ப்பித்தேன். எங்ங்ணம் அவற்றை முகமலர்ச்சி யுடன் ஏற்றுக் கொண்டார்கள் என்பதைப் பிறிதொரு சமயம் வெளியிடலாம் என்று அவற்றை இப்பொழுது ஒத்தி வைக்கிறேன். மிக விரைவில் அத் திட்டங்கள் அம்மகானின் திருவாய்வழி வருவதே மேல் என நான் கருதுவதே காரணம்,
அத்திட்டப்படி மாபெரும் சிவாலயம் ஒன்று ஹாவாய் மண்ணில் விரைவில் தோன்றிட இருக்கின்ற நற்செய்தியினே இங்கு கூறிக் கொள்வதில் பெரு மகிழ்ச்சியடைகிறேன். பாரத மண்ணிலே பிறந்து, பல்வேறு பணிகளே முன்வைத்து பல்வேறு நாடு கஃாச் சென்றடைந்து, அங்காட்டு வாழ்க்கை முறை களே ஏற்று, பல தலேமுறைகளாக அங்கு வாழ்ந்து, அவ்வாழ்க்கையின் பொருளற்ற நோ க் கற்ற போக்கினேக் கண்டு, வெதும்பிய உள்ளத்துடன் தாயகப் பண்புகளேயும் மாற்ருர் வியக்கக் கேட்ட நமது மண்ணின் மைந்தர்கள் நமது சமய நெறி பெற்றுத் தந்த சீரிய வாழ்க்கையின் மீண்டும் தாங்கள் தங்கியுள்ள இடங்களில் அமைத்துக் கொள்ளத்துடிதுடித்து வருவதை இக்காளில் பெரிதும் காண்கின்ருேம். பிஜித் திவில் இந்தியக் குடியினர் பல தலைமுறைகளுக்கு முன்பு சென்று அந்நாட்டு மொழி கலாச்சாரம் ஆகியவற்றில் மூழ்கி, பல
Page 379
தக்லமுறை ஆனபின் நமது கலாச் சாரத்தின் மேன்மை பினே உணர்ந்து, அது சமயத்தின் வழியாகத்தான் கிடைக்கும் - தழைக்கும் - என்று அறுதியிட்டு உறுதி பூண்டு, அங்குள்ளோர் தமிழகக் கோயிற்பாணி யில் ஒரு கப்பிரமணியர் ஆலயம் நிர்மானித்திட நான் ஓர் அரிய அழைப்பினேப் பெற்றுச் சென்று வந்தேன். அம்மண்ணிலே நம் கலாச்சாரப்புயிரை ஊன்றி வளர்த்திடத் துடியாய்த் துடிக்கின்றனர். அத்தகைய மக்களின் தேவைகளே உணர்ந்து, தமிழ்நாடு அரசு பொருளுதவியும் அளித்துள்ளது. க ருவ ைற, விமானம், முகமண்டபம், மகாமண்டபம், திருச்சுற்று, கோபுரம், சுற்றுக் கோயில்கள் இவற்றுடன் கூடிய ஒரு மாபெரும் மாடக்கோயில் பிஜித் தீவில் காண்டி என்ற இடத்தில் அமைப்பதற்கான திட்டமொன்றைச் சமர்ப்பித்து வந்திருக்கின்றேன். அத்திட்டத்தில் சமயச் சொற்பொழிவுகள் நிகழ்த்துவதற்குரிய கெடிய மண்டபம், சமயக்கல்வி போதிப்பதற்குரிய கல்வி நிலேயம், இசைப்பள்ளி, கலேப் பொருட் காட்சிக் கூடம், தத்துவ சமய நூல்கள் அடங்கிய நூல் கிலேயம் ஆகியவை அம்மாடக் கோவிலின் அடித் தளத்தில் அமையுமாறு இத்திட்டம் தீட்டப்பட்டிருக் சிகிறது.
மற்றும் பிஜித் தீவில் வாழும் மக்கள் தொகை யில் 40% பாரத நாட்டுப் பெருமக்களாகவும், கல்வி நலம் பொருள் நலம் வாய்க்கப்பட்டவர்களாகவும், அம்மக்கள் ஓங்கி வளர்ந்திருப்பதால் அத்தீவில் சுமார் 50 சிறுசிறு கோயில்களேத் தாமாகவே அமைத் துக் கொண்டு இயன்ற அளவு வழிபாடுகளும் நிகழ்த்திக் கொண்டிருக்கிருச்கள். அக்கோயில்களே எல்லாம் தமிழகக் கோயிற் கட்டிடப் பாணியில் அமைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று நிரம்பவும் விரும்புகின்றனர்.
மாடக்கோயிலே நடுவண் நிக்லயமாகக் கொண்டு அச்சிறு சிறு கோயில்களே அக்கோயிலோடு இனத்து நிர்வகிக்கும் முறைகளேயும் எனக்குத் தெரிந்த அளவில் சொல்லியும் வந்திருக்கின்றேன். வருங்காலத்தில் நமது சமயப்பயிர் விக்ாநிலமாக அது ஆகக்கூடும் என்று கருதுகிறேன்.
சிங்கப்பூரில் தமிழ்மக்கள் பெருமளவில் வாழ்ந்து வருகிறர்கள். தமிழ்மொழிக்கும், தமிழ்ப் பண்பாட்டிற் கும் தமிழ்ச் சமய நெறிகளுக்கும் நல்ல வரவேற்பு அங்கு இருக்கின்றது. வாணிப நோக்கோடும், வேல் வாய்ப்புப் பெறும் நோக்கோடும், பல நூற்ருண்டு களுக்கு முன்பு சிங்கப்பூர் சென்றடைந்த தமிழ்க்குடி மக்கள், சிறு சிறு கோயில்களே அமைத்து, அவர்தம் வழிபடுதெய்வங்களே ஸ்தாபித்து வழிபாடும் நிகழ்த்தி வந்தார்கள். அக்கோயில்கள் இக்காலத்தில் பெரும் மாற்றங்களுக்கு உள்ளாகி, தமிழகச் சிற்பக்கலேப் பாணியில்-வானுயர்ந்த கோபுரங்களும், விமானங் களும் ஒருங்கேயமைந்த நல்ல ஆலயங்களாகத் திகழ்
C-34
கின்றன். அங்ங்னம், ஏற்பட்ட கோயில்களில்,
நாட்டுக் கோட்டைச் செட்டியார் மரபினர் சங்கப்பூரில்
விப்பிரமணிய சுவாமிக்கு ஒரு பெரிய கோயிலே சுமார் 200 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு நிறுவி ஆகம முறைப்படி வழிபாடுகளும் விழாக்களும் நடத்தி வந்தார்கள். பெரிய கோயிலாக இருப்பினும் எளிமையான தோற்றமுடையதாக இருந்த அக்கோயில் ଈଡ୍ଯ கோடி ரூபாய் மதிப்பில் சிங்கப்பூரிலேயே மிகப்பெரி ஆலயமாகப் புனர் நிர்மானம் செய்யப்பட்டு வருகின்றது.
தமிழக சிற்ப ஆகம விதிகளுக்கு ஏற்பக்கோயில் திட்டமிடப்பட்டு சுமார் 75 லட்ச ரூபா அளவின தான பணிகள் நடைபெற்றிருக்கின்றன. அப்பணி மேலும் தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகின்றது. அப் பணிஇன்னும் ஒராண்டுக்குள் முடிவு பெற்று சிங்கப்பூர் நகரத்திற்கே ஒர் அணியாகத் திகழும் என்று சிங்கப்பூர் அரசும், அங்காட்டு மக்களும் அந்நாளே எதிர்நோக்கியிருக்கிருர்கள்.
இக்கோயில் அமைப்பினே சிங்கப்பூரில் பி றிதொரு இடத்தில் செய்யக்கூடாது என அவ்வரசும், அம் மக்களும் தீர்மானித்திருக்கிருர்கள். அக்கோவில் பணியை திட்டமிட்டு செய்வதற்குரிய நல்வாய்ப்பினே அம்மக்கள் எனக்கு அளித்ததைப் பெருமையோடு இங்குக் கூறிக் கொள்ள விரும்புகிறேன்.
அதே சிங்கப்பூரில் அருள் மிகுருத்ரகாளியம்மன் கோயில் என்ற ஒரு சக்தி கோயில் ஒர் ஒதுக்கிடத் தில் இருந்ததை அரசு வேறிடத்தில், அழதி தோற்றத்தில், பெரிய அளவில் செய்து கொள்ளு மாறு பணித்து, அக்கோயிலுக்கும் ஏற்ற ஒரு திட்டத்தை வழங்கிட தமிழ்நாடு அரசின் அனுமதி பெற்றுச் சென்று வந்தேன். அப்பணி 25 ல்
ரூபாய் மதிப்புடையதாகும். அக்கோயிலும் தமிழகச்
சிற்ப ஆகம முறையில் சிறப்பாகத் திட்டமிடப்பட்டு சுமார் 60% பணி முடிவடைந்து எஞ்சிய பணி தொடர்ந்து நடைபெற்று வருகின்றது. சிங்கப்பூரில் காளியம்மன், மாரியம்மன், மகாகாளியம்மன் ஆகிய சக்திகோயில்கள் நிரம்ப இருக்கின்றன.
மேற் குறிப்பிட்ட ருத்ரகாளியம்மன் கோபிஐ விடுத்து, வீரமாகாளியம்மன் கோயில் ஒன்று மிகப்
பெரிய அளவில் கட்டுவதற்கான அடிப்படைத்
திட்டங்கள் வகுக்கப்பெற்று, அப்பணியும் விரைவில் துவங்க விருக்கின்றது. இக்கோயிலில் அமைப்பு மேற்குறிப்பிட்ட கோயிலின் அமைப்பிலிருந்து மாறு பட்டதாகவும் ஆகம விதிகளுக்கு ஏற்புடையதாகவும் அமைய விருக்கிறது. கிட்டத்தட்ட 75 லட்ச ருபாப் மதிப்பில் இப்பணி முற்றுப்பெறும்.
சிங்கப்பூர் அரசு தன் செலவிலேயே காளியம்மன் கோயில் ஒன்றை நிர்மாணித்து அப்பகுதியில் வாழும்
267
Page 380
݂ ܓܠ ܐ ܊
தமிழ் மக்களுக்கு உடமையாக்க இருக்கிறது. இதற் குரிய புதியதொரு திட்டத்தையும் அவ்வரசுக்கு சமர்ப்பித்திருக்கிறேன். மிக அழகிய இயற்கைச் சூழ்நிலையுடைய ஒர் இடத்தை அம்மாநில அரசு வழங் கியிருக்கிறது. இக்கோயில் நிர்மானமும் விரைவில் தொடங்கும்.
இவற்றைத் தவிர, ஏனய கோயில்களில், லங்கைத் தமிழர்களால் நிர்மானிக்கப்பட்டு ர்வாகிக்கப்பட்டு வரும் சண்பக விநாயகர் ஆலயம் குறிப்பிடத்தக்கது.
மேற்கண்ட கோயில்களுக்குச் சிங்கப்பூர் தமிழ் மக்களே விடுத்து, சீனமக்களும் வேறின மக்களும் வந்து போகும் ஒரு பொது கிலேயமாகவும் அவை திகழ்கின்றன. நமது ஆகம ரீதியில் துெப்யப்படும் வழி பாட்டு முறைகளே அந்நாட்டு மக்கள் வியந்து ரசிப் பதுடன் அவ்வழி பாட்டில் வசீகரிக்கப்பட்டவர்களாக வும் ஆகிருச்கள் என்பது இங்குக் குறிப்பிடத் தகுந்த தாகும்.
மலேசியாவில் தமிழகச் சிற்பக் சலேப்பானியில் ஒரு கோயில் கட்டப்பட்டிருக்கிறது. இதற்குரிய திட்டங்களே சுமார் 10 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு கொடுத் திருந்தேன். சுப்பிரமணிய ஸ்வாமி கோவில் என அழைக்கப்படும் அக்கோயில் சிகாமெட் என்ற இடத் தில் கட்டப்பட்டிருக்கின்றது. மலேசிய மக்களும் அங்கு வாழ் தமிழ் மக்களும் ஒருங்கினேந்து வழிபடும்= பொது கிலேயமாக அஃது இருந்து வருகின்றது.
தமிழ்நாடு அரசு ம ற்றும் ஆந்திர அரசு பொருளா தார உதவிபெற்று இலங்கையில் திருக்கேதீஸ்வரம் என்ற தொன்மைச் சிறப்புவாய்ந்த கோவிலின் மகா மண்டபம் ஒன்று கட்டப்பட்டு வருகின்றது. தமிழகச் சிற்பக்கலப்பாணியில் குதிரைத் தூண்கள், சிம்மத் தூண்கள், சிற்பத்தூண்கள் என எண்பது தூண்கள் நிர்ம்பிய பெரு மண்டபமாக அஃது அமையவிருக்
இறைவா! மகிழ்வோம்! உனக்குட் நான் புழுவாகவாவது பிறப்பெடுப்பேஞக தெய்வமாகவும் நான் பிறப்பெடுக்கலாகா
2.6B
கின்றது. அதற்கான கருங்கற் பணிகள் அக்னத்தும் மாமல்லபுரத்தில் அரசினர் சிற்பக்கலேக் கல்லூரியின் உற்பத்திப் பிரிவில் நடைபெற்று வருகின்றன.
மேலும் தென் ஆப்பிரிக்காவில் முருகன் ஆலாபம் ஒன்றும், மொரீஸியஸ் நாட்டில் புராதன ஆலயமாக ரீ மீனுட்சி சொக்கலிங்கேஸ்வரர் கோயிலில் ஐந்து நிலே இராஜகோபுரம் ஒன்றும் எழுப்பப்பட இருக் கின்றது. இவ்விருகாடுகளில் தோன்றவிருக்கும், திருக்கோயில்களுக்கான அடிப்படைத் திட்டங்கள் தயாரிப்பதில் தற்பொழுது ஈடுபட்டிருக்கிறேன்.
அமெரிக்காவில், ஆந்திர மாநில அரசின் பெரும் பொருளுதவியினுல் விநாயகர் ஆலயம் ஒன்றும், பூரீ வெங்கடேசப் பெருமாள் கோயில் ஒன்றும் நிறுவப் பெற்று மிகச் சிறப்பாக வழிபாடுகள் நிகழ்ந்து
வருகின்றன.
பாஸ்டன் நகரிலும்,ஆஸ்திரேலியாவில் சிட்னி யிலும் ஆந்திர மாநில அரசின் பொருளுதவிகொண்டு, பூரீ வெங்கடேசப் பெருமாள் கோயில்கள் ஏற்பட விருக்கின்றன.
லண்டனில் முருகன் கோயில் ஒன்று தோன்ற விருக்கும் செய்தியினேயும் இங்குக் குறிப்பிடலாம்.
எதிர்வரும், காலத்தில், தமிழகப் பாணிக்கோவில் கள் உலகநாடுகளில் பெருமளவில் தோன்றிடும் சாத்தி பக்கூறுகள் பெருகிவருகின்றன. நமதுகலாச்சாரத்தை அங்காடுகளில் புகுத்தி நாம் பெருமையடைய வேண்டும் என்ற நோக்கோடு அல்ல. நமது சமயம் ல்ேகும் அமைதிகலந்த இன்ப வாழ்க்கையை உலக மக்கள் அனேவரும் பெற்றுப்ப வேண்டும் என்ற உயரிய நோக்கே கார3ாம். இவ்வழியில் செல்ல, இந்துசமய மாகாடு வழிவகைகளேத் திட்டமிடவேண்டு மென்று கூறி முடிக்கின்றேன்.
பணிவிடை செய்யும் பக்தர் வீட்டில்
ஏனேயவர் வீட்டில் நான்முகப் படைப்புத் தி
-யமுனுச் சார்பார்"
。
Page 381
இந்துமதம் மிகப் பழமையான தி சிரிதிவதி மரீனது. ஜாதிமத இனவேறுபாடுகளுக்கு அப்பாற் பட்டது. சமூகத்திலுள்ள அஜனவரின் முன்னேற்றத் திையும் அடிப்படையாகக் கொஜ் து. இதைச் சைவ வைணவ நாயன்மார்களும், ஆழ்வார் களும் அவர்களது ஆழமுள்ள கருத்துச் செறிவுள்ள 恶 த்துவங்களே விளக்குகின்ற ே தனினுமினிய தமிழ்ப் பாக்களால் நாடெங்கிலும் பரப்பி வந்திருக்கிருர்கள்.
மிகப் புராதன சிமயமாகவும், வழிபாடாகவும், இந்து மதம் தோன்றிவளர்ந்திக்கிறது. உலகத்தில் தோன்றிய ஒவ்வொரு மதத்திற்கும் ஸ்தாபகர் என்று ஒருவர் இருப்பதைப் பார்க்கலாம் ஆணுல் இந்து மதத்திற்கு ஸ்தாபகர் கிடையாது.
புத்தமதம் புத்தரால் தோன்றுவிக்கப்பட்டது. சமணமதம் மகாவீரரால் தோ ற்றுவிக்கப்பட்டது. இஸ்லாம் நபிகளால் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. கிறிஸ் துவமதம் ஏசுநாதரால் தோற்றுவிக்கப்பட்டது. ஆணுல் இந்து மதத்தை யாரும் தோற்றுவிக்கவில்ஃ). அகரதியானது. ஆழ்வார்கள், காயன்மார்கள், சமயா சாரியர்கள் தத்துவ விளக்கம் கொடுத்தார்களே தவிர இந்து சமயத்தைத் தோற்றுவிக்கவில்ஐ.
இந்த தேசம் மிகப் பழமையானது. இதன் சரித்திரம் எவ்வளவு பழமையானது என்பதைக் கனக்கிட்டுச் சொல்ல முடியாது. இதில் மற்ருெரு விசேஷம் என்னவென்ருல் நம் பண்பாட்டின் கட்டுப் பாட்டு முறையாகும். நம் ஆசார அனுஷ்டானங் களே, பல ஆயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன் இருந்தது போலவே இன்னமும் கம் மக்கள் கடைப்பிடித்து வருகிருர்கள். கலாசாரத்தில் இதுபோன்ற ஒரு தொடர்ச்சியான நிஐலமை உலகத்தில் வேறு எங்கும்
சமஸ்கிருத பண்டிதர் அரசினர் சிற்பக்கலேக்கல்லூரி மாமல்லபுரம்
காணமுடியாது. மற்ற நாடுகளில் பழைய கலாசார களே மியூஸியங்களில் தான் கான முடியும் மக்களின் அன்ருட வாழ்க்கையில் அது ஜீவனுடன் இல்லே. ஆனுல் இந்தியக் கலாசாரம் முன் இருந்தபடியே இருப்பது பெருமைப் படவேண்டிய விஷயம். இதுவே இந்து மதத்தின் பழமைக்கும் சிறப்பி ற்கும் முதல் எடுத்துக்காட்டாகும்.
வேதங்கள் இயற்கையை வழிபடக்கூடிய ஒரு முறையைக் கொண்டதாகும். பொதுவாகப் பார்க்கு மிடத்து வேத மந்திரங்கள&னத்தும் உலகில் வாழ் கின்ற அனத்து மக்களின் நலனக் கருதியே இயற்கை தெய்வங்களேத் துதிக்கின்றன. இயற்கை தெய்வ மின் மழைதெய்வம் இந்திரன், அக்னி, இவர்கட்குத் தான் முக்யத்வம் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. பிற்காலத் தில் தான்சிவன் விஷ்ணு முதலியோர்கட்கு முக்பத்வம்
ஏற்பு ட்டது. .
தத்துவங்களேப்பற்றி வேதத்தின் பகுதியாகக் கருதப்படும் உபநிடதங்கள் பேசுகின்றன. ଦ୍ଦ) கள் இயற்கை சக்திகளை விட்டு ஜீவாத்மா பரமாத்மா பற்றிய உண்மைகள்ே விளக்குகின்றன. உபநிட தங்கள் கதைகள் மூலமாக பரமாத்ம தத்துவத்தை விளக்குகின்றன. கடோபநிடதத்திலுள்ள நசிகேதா யமன் இருவருடைய உரையாடல்களின்" மூலம் ஜீவாத்ம-பரமாத்ம தத்துவங்கள் வெகு அழகாகத் தெளிவு படுத்தப்பட்டுள்ளன.
சைவ வைணவ சமயங்கள் ஆராய்க் துமுடிவுக்கு வரக்கூடிய பொருள் ஒன்று தான். அதை சைவம் சிவன் என்று பேசுகிறது. வைணவம் விஷ்ணு என்று பேசுகிறது. துவைதம், அத்வைதம், விசிஷ்டாத்வைதம் இம் மூன்றுக்கும் அடிப்படை
Ք59
Page 382
விஷயம் ஒன்றுதான் அணுகும் முறைகளில் தான் வேறுபாடு, சைவத்தில் பஞ்சாகரத்தைச் சிவ மந்திர மாக மேற்கொண்டால், வைணவத்தில் அஷ்டாகிரத் தை வைத்துக் கொண்டார்கள். சைவத்தில் சிவத் தையின்றி த்னியே சக்தி என்பது இல்லே, அங்ங் னமே வைணவத்தில் லக்ஷ்மியின்றி விஷ்ணு வில்லே, பிரகிருதி, புருஷன், பஞ்சபூதங்கள், தன்மாத்திரை கள் போன்ற தத்துவங்களும் அநேகமாக ஒன்றே.
சமயாசாரியர்களும், நால்வரும், நாயன்மார்களும் வேதங்களிலும் உபநிடதங்களிலும் கூறப்பட்ட தத்து வங்களே எளிய தமிழில் பாமர மக்களும் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய தேவாரம் திருமுறைகள், திருவாய் மொழி மூலம் பரப்பினுர்கள். இவர்கள் தாம் பெற்ற ஆத்மானுபவத்தை இறையனுபவத்தை கல்லாசானுக இருந்துபரப்பினுர்கள்.
நதுன்மார்களாலும் ஆழ்வார்களாலும் நமது இந்து சமயம் எவ்வளவு வளர்ந்தது? நமது பண்பாடு எவ்வளவு பெருகியது மக்கள் எங்ங்னம் உயர்ந் தார்கள் ? என்பதை அறிய வேண்டும்.
களப்பிரர்களாட்சியில் பாண்டிய நாட்டில் ஏற் ட சமயச்சீர்கேடு காரைக்காலம்மையார் ஞான சம்பந்தர் போன்றவர்களால் சீர்திருத்தப்பட்டது.
பல்லவர்காலத்தில் களப்பிரர்கள் போன்றவர் களால் ஏற்பட்ட ஆபத்துக்கள் அப்பர் போன்றவர் களிால்களேயப்பட்டன.
குறிப்பாகத் திருஞான சம்பந்தர் பல கோயில் களுக்குச் சென்று அங்குள்ள தெய்வங்களேப் புகழ்ந்து பாடினர். மக்களைக் கோவில்களுக்குத் திருப்பினர். ஆகவே புதியதாகப் பல கோவில்கள் எழுந்தன. அக்கோவில்களேக் கட்டியதால் சிற்பக் கல வளர்ந்தது. அது மட்டுமல்லாமல் கோவில் களனத்துமே ஜாதி இனவேறுபாடற்ற சமூக முன்னேற்றத்திற்கு அடிப்படையாக அமைக்கப் பட்டன. முதலாவதாகச் சிற்பிகள் வளர்ந்தார்கள். பலவகைத் தொழிலாளர்கள் வேலே வாய்ப்பினேப் பெற்றார்கள். இசை வல்லுனர்கள், நாட்டியமாடு பவர்கள், நடிகர்கள், பாண்டம் செய்யும் குயவர்கள் நிரந்தரப் பணிகளேப் பெற்றர்கள். பூசகர்கள், பரிசாரகர்கள், பூக்கட்டுபவர், தையற்காரர்கள் இப்படிப் பல்வேறு மக்களும் அக்கோவில்களால் நன்மையடைந்தார்கள்.
நாயன்மார்களில் சிலரும் ஆழ்வார்களில் திருப் பாணும்வார் போன்றவர்களும் தாழ்ந்த வகுப்பில் தோன்றியவர்களே. ஆயினும் அவர்களேயெல்லாம்
270
கோவில்களில் பிரதிஷ்டை செய்து வணங்கி வருகிருேம். " ஆகவே அக்காலத்தில் ஞானத்திற்கு முக்கிய இடமளிக்கப்பட்டது. ஜாதிகள் அங்கே குறுக்கே தடையாக இல்லே.
வைணவ சமயத்தில் மு க் யஸ் த ரான இராமானுஜரைப் போல் சம்தர்மவாதியை எங்கும் கான முடியாது. அவருடைய வாழ்க்கைச் சரித்திரக் தைப் படித்துப் பார்த்தால் பல உண்மைகள் விளங்கும்.
ஆகவே மிகப் பழமையான இந்துமதம் இன்று வரை எவ்விதக் குறைகளுமின்றி சைவ வைணவ சமயப்பிரசாரகர்களாலும், மிகப் ப முன் ம ய ர ன் கோவில்களாலும், ஆசார அனுஷ்டானங்களாலும், விசாலமான சமதர்ம நோக்கத்தாலும் சீரும் சிறப்பும் பெற்று வருகின்றது
முக்கியமாக கவனத்திற்கொள்ள வேண்டியது ஒன்று உண்டு. அதாவது காலம் என்பது தேங்கி தி ற்ப த ல் ல மாறிக் கொண்டேயிருக்கிறது. அதனுல் காட்டிலும் மாறுதல்கள் ஏற்படுகின்றன. மாறுதல் கூடவே கூடாது என்போர் சிலர் இருக் கின்றனர். ஆனல் அவ்விதம் இருப்பது சாத்ய மில்லே. மாறுதலே வாழ்க்கையின் நியதி. ஆகை யால் பழமைக்குப் புது உருவம் கொடுப்பதும் அவசியம்,
பலநூற்ருண்டுகளாக அனுஷ்டான த்தில் இருந்து வரும் நம் இந்து மதத்தில் வேற்றுமைக் கருத்துக்கள் வந்து புகுந்து விட்டன. இனி ஒற்றுமை ஏற்படுத்தப் பாடுபட வேண்டும். பிறர் கருத்துக்களுக்கு மதிப்புக் கொடுப்பது சிறப்பான அம்சமாகும்.
உதாரணமாக சிவன் கோவில்களில் விஷ்ணு வையும், விஷ்ணு கோவில்களில் சிவனே யும் பிரதி ஷ் ைட செய்யப்பட்டிருப்பதைக் கான முடிகிறது.
இந்து மதத்தின் பல உயரிய இலட்சியங்களும் கோட்பாடுகளும் அனைத்து மக்களும் எளிதாகப் புரிந்து கொள்ளும் பாங்கில் அமையாததுதான் ஒரு குறைபாடாகத் தெரிகிறது. இக்குறையைப் போக்க காலத்திற்கேற்ப இந்து மதத்தின் அரிய, உயரிய கோட்பாடுகளே இனிய எளிய தமிழில் அச் சிட்டு, மலிவு வில்லயில் அனைத்து மக்களுக்கும் கிடைக்கும்படி செய்யலாம் என்கின்ற என்கருத்தைத் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்.
Page 383
அருமறைகள் பழகிச் சிவந்த
பதாம்புயத்தள்
பர்வத ராஜனின் புத்திரியாகி, பூரணியாகி, புரந் தரியாகி, ஆயிரம் திருநாமங்களுக்கு உரியவளாகி, கன்னியாகி, ஆங்கிலேயிலும் அகிலாண்ட கோடியை ஈன்ற அன்னேயாகி, எக்கணத்திலும் அருள்பாலித் துக் கொண்டே இருக்கின்ருள் சக்தி,
"சிவப்" பொருளின் "அருளே" சக்தி வடிவ மாகியது. அரனே என்ன தோற்றத்தில் கற்ப&ன செய் தாலும் அதற்கு அமைந்தமுறையில் சக்தியும் மாறு கின்ருள். அச்சம், மடம், நாணம், பயிர்ப்பு என்ற பெண் அம்சத்தின் மென்குணங்களுடன் வீரம் துலங் கவும் காட்சியளிக்கின்ருள் ஒவ்வொரு தோற்றத்திற் கேற்ப சக்தியின் திருவுருவங்கள் கரங்களின் எண் னிக்கையிலும் தாங்கிய ஆயுதங்களிலும் வேறுபடு கின்றன.
晶
லாவண்யமிக்கதும், ஒளிப்பிழம்பாகிய துமான
தோற்றம் திரிபுரசுந்தரியாகிய எழில் தோற்றம்.
அதிசயமான வடிவுடையாள் அரவிந்த மெல்லாம் துதிசயவோனன சந்தரவல்லி" என்றும்
*வெளிகின்ற நின் திருமேனியைப் பார்த்து என் விழியும் நெஞ்சும் களிகின்ற வெள்ளம் கரை கண்டதில்ல்" என்றும்
சக்தி உபாசகரான அபிராமிப்பட்டர், ஆதிசங் கரத் தத்துவங்களேத் தழுவி எழுதியுள்ளார்.
அம்பிகையே எழுதாமறையாகி, ஆதி அந்தமற்ற வேதங்களின் உருவத்தோற்றமாகி நிற்கின்ருள் என்பது ஆதிசங்கரரின் கொள்கை, 'அகில அண்ட மும் நின் ஒளியாக நின்ற ஒளிர்த் திருமேனியை, உள்ளுந்தோறுங், களியாகி அந்தக்கரணங்கள் விம்மிக் கரைபுரண்டு"
அப்பேர்ப்பட்ட ஒளித்திருமேனியைத் தியானிக் குந்தோறும், அதைப்பார்த்த கண்கள் ஆனந்த வெள்ளக்களிகூர்வனவாகி பெருகும் என்ற அணு பவத்தை எடுத்து அபிராமிப்பட்டர் சொல்கின்ருர்,
தேவியின் திருவுருவம் சாத்திரப்பிரகாசம் இயங் திரங்கள் மீதோ சக்கரங்கள் மீதோ அமைக்கப்படு கின்றன. இந்திரங்கள் ஆகியவை பல தத்துவங் களே உள்ளடக்கி வரையப்பட்ட கேத்திர கணக்கியல் ரகத்தில் அமைந்த ஒரு சக்தி (Cosmic Force)
வைத்திய கலாநிதி இந்திரா சிவயோகம்
அதற்கேற்ப அம்பிகையின் பாதாரவிந்தங்களி லேயே அருள் அதிகம் உண்டு, என பதாம்புபங் களுக்கே வணக்கம் செலுத்தப்படுகின்றது.
அதற்கேற்ப அண்ணலின் பாதாரவிந்தங்களேத் தெள்ளு தமிழில் கல்மனமும் நெக்கி நெக்கி உடுத்து மாறு மணிவாசகப் பெருந்தகை மீண்டும் மீண்டும் "தாள்களேயே குறிப்பிடுகின்ருர்,
'நமச்சிவாய வாழ்க நாதன் தாள் வாழ்க
இமைப்பொழுதும் என் நெஞ்சில் நீங்காதான் தாள்
வாழ்க கோகழியாண்ட குருமனிதன் தாள் வாழ்க
ஆகமம் ஆகி நின்று அண்ணிப்பான் தாள் வாழ்க ஏகன் அநேகன் இறைவன் அடி வாழ்க வேகங்கெடுத்தாண்ட வேந்தன் அடி வெல்க பிறப்பறுக்கும் பிஞ்ஞகன் தன் பெய்கழல்கள் வெல்க புறத்தார்க்குச் சேயோன் தன் பூங்கழல்கள் வெல்க கறங்குவிவார் உள் மகிழுங் கோன்கழல்கள் வெல்க சிங்குவிவார் ஒங்குவிக்கும் சிசோன் கழல் வெல் ஈசன் அடி போற்றி விந்தை அடி போற்றி தேசன் அடி போற்றி சிவன் சேவடி போற்றி நேயத்தே நின்ற நிமலன் அடி போற்றி மாயப் பிறப்பறுக்கும் மன்னனடி போற்றி சீரார் பெருந்துறைநத் தேவன் அடி போற்றி
என்று அடுத்தடுத்து வார்த்தைகளில் மாதேவ னுடைய திருவடிக் கமலங்களேயே சிங்தையிலடக்கி வாதவூரர் வருணிக்கிருச் சிவபுராணத்தில், திருவெம் பாவையில்,
"அண்ணுமலேயான் அடிக்கமலம்" என்றும், "போற்றி அருளுக நின் ஆதியாம் பாதமலர் போற்றி அருளுக நின் அந்தமாம் செந்தளிர்கள்
என்றும் சிவப்பரம்பொருளின் அருமை பெருமையை எடுத்துக் காட்டுகிருர், திருவண்ணுமலேயின் ஒளிப் பிழம்பாகிய காலே பிரம விஷ்ணுக்களே அடிமுடி தேடிக் காணுது தவித்தார்கள்.
அத்தகைய எம்பிரானின் கருணுகடாட்சத்தைப் பெற்றவர்களுக்கு அந்த ஆனந்தத்தில் திளேத்திருப் பவர்களுக்கும் அந்த அனுபவம் தனிப்பட்டது. வேத சாஸ்திரப் புர்ாணங்களே வருடுவதால் சிவந்த அழகிய பாதாரவிந்தங்களேத் தொழுது நம் காணிக்கையைத் செலுத்துவோமாக.
271
Page 384
ஈசனோன் எம்மா
எந்தை பெரும நாச னேநான் யாது றல்லாப் பொல் நீசனேனே ஆண்ட நிரேக்க மாட்ே தேச னேஅம் பலவ செய்வ தொன்
*
-
GÖTETULTAT ாய்க்கு டன் கண்டாயே
suI. எறும் அறியேனே.
- திருவாசகம்
Page 385
% new luxury^r9Hote
HOTEL M
kind of l in c/Madras CAN RIS
DELUXE VEGETARIAN
7OSPACIOUSROOMS LOWELY DECOR PEEPO UT BALCONES CHANNEL MUSIC CIRCULAR LOUNGE
LIFT SERVICE POSHRESTAURANT EXCELLENT WEGETARIAN, MENU COURTEOUS SERVICE
4-A Cathedral Road Madras-БОС ОВЕ Phone: 810541 (10 Linas) GTams: HOTELMARS
Page 386
"I shall keep the winc
Ty house Wide oper Civili5ations and Cut may below-linto it fr myself being swept
y
The greatness of Hind the millinia has been
absorb all good traits
and creeds without
Long Live this Glorio
We Pray and wish the
With the best
Century Flour
Manufact
WHEAT PRODUCTS, MAI
Indian Chamber BL
==
婆 豪 慈 蓬
濠 藻 懿 籌 懿 畿 懿 懿 濠 擦 隱 葵 窦
漆 擦 慈 签 婆
褒 婆 婆 婆 婆 s 婆
荃 Esplanade, Ma
孪
lows and doors of
| SO that all Lures of the World 2ely but not letting off my own Feet'
- MAHATMA GANDHI.
uism through its capacity to
of all other cultures peing enemical to any.
us Tradion.
conference all success.
compliments of
Mills Limited
LIrers of
DA, ATTA, SOOJI, ETC.,
ildings (lst Floor)
dras -600 OO.
Page 387
量
醇
※
---
With the best
Grams: ' ' NALLICO"
Nalli Chinna
SLK CLOTH & PIECE
9, Nageswara Madras-6
Σ
懿※※※※※※※※※※※※※※※洲
※
※
※
※
※
.." '''''': ※※※※※※※※※※※※※※※※》
: compliments
PhOle : 4441 15
445657
sami Chetty
GOODS MERCHANTS
a Rao Road, OOO17.
隧※※※※※※※米※※※※※※※※※※
Page 388
而非攀 CD 既阳 阿根出 以硼川 in E
Page 389
翻滚筠
T》庄S
Offers total involvement in PסW Engineers and Technicians Engineering, Turnkey c
Operation an
# Complete consultancy for 2,700 M
including 60MW. 110MW and
Turnkey execution of 5x60MW jointly with ELEKTRIMMEGAD
Operation and Maintenance of 4
Desalination Plant at Homs. Po
Turnkey project for Ash Handling
POWer Station. Australia.
DESEIN (NEW DELH
Consulting
DESEIN HOUSE, GF NEW DELHI 11
Telex: 31 - 2 Tel: 642509 6429
O Werseas
P. B. 427. H
*臺羲藻深激擦擦談談談談談談談錢談
stag
SZ I. N.
er Projects with services of 1200
Experienced in design & Ontracts, Commissioning, di Maintenance
MW coal lignite fired power stations 210MW units.
... complete Captive Power Stations EX, Poland.
x 120MW units and 40000 cu.m. Wer Station, Libya.
System at Yaourn
1) PRIVATE LIMITED
Engineers
REATER KAILASH - II
OOA-8. INDIA
734. DESN IN 02 642373 642358
Office:
IOMS, LIBYA
藻 褒 擦 藻 豪 :
婆婆婆婆毅羲婆婆囊婆婆囊裘羲
Page 390
※※※※※※※※※※※※※※※}
NOC) SYNTHI T( MAI FACe (EOM2ANY
13,239, Main Road, M
COMBATORE-DST
Phone: Office: 536 Factory: 327
Manufact
ROUGH SYNTHETIC GEM STONES (SPINEL
AND FINISHED ROUNDELS IN DFFERENT
THE MANUFACTURE OF JEWEL BEARINGS
WATER METERS, PRECISION METERS AND
Sole Dist
G. S. 8 (
No. 6 Jaffersha Street, Tiruchirapalli-620 008.
Phoe: 24006
G5 : ""MANEK"
Room No. 22, First FIC:
69/2, AVепue Road
.Phone: 26314 Gr - ܒ -
six::3%
联※※※※※※※※※※※※洲
SWISS
(ANM జ్ఞాల్లో
TURN
LINMITTE )
Mettupalayam-641 301 RICT, TAMILNADU
E.287 Grang ' INDOSWISS"
rers of
AND CORUNDUM). IN VARIOUS COLOURS SIZES. USED IN JEWELLERY AND FOR S FOR WATCHES, ELECTRICITY METERS,
袭
TEXTLE THREAD GUIDES AND SO ON.
ributors
:OMPANY
Rastha Gopalji Jaipur-302 003
Pole: 7284
Grams : "INDOSWISS"
bor, Pamadi Mansion,
Bangalore-560002.
as: SYNTHETIC!"
张※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Page 391
Wishing the World F
ΕνERY :
PR
Tarapore ë
Engineers &
D' HUN B |
827, ANN
MADRAS
貂
接
蚤濠接擦濠濠濠濠擦懿添鬣漆*擦擦
indu Conference 1982
SUCCESS
& Company
Contractors
LU I L D I N G
A SALA
600 002.
激濑添濠溶擦器接添接濠接漆漆翠裘
Page 392
UNIQUE DESIGNS AND SELECTIONS ARE THE SECRET OF SUCCESS OF SARATHAS-WHICH IS WEL-KNOWN FOR CONJEEWARAMAND BNRAS SIK SREES FOR WEDDING AND ALL OCCASIONS.
పరచదరపXR 2N2S2S2 酸※孩签
Dhura u Mount
Lihaigh
čŚXS&
పక్షపళక
O
The Luisputaçio Lis pılaçE far Wedding Safees)
Bad. N.S.B. Road,
DOGO? TREGÓ:
PhOle EO
Page 393
Wishir
World Hindu
Every S
Sundaram Indu
TRIC
ܨ ===+1
ng the
1 Conference
Success
stries Limited
CHY
Page 394
FIRST LEASIMG COMPAWW OF /
NEED EQUIPMENT 1 MACHINER
EXISTING OR NEW PLANT
Expensive Equipment Machinery ties up a expansion plans. But not if you lease it frt Our lease plan is simple. No down payme lease rental. Tax deductible. Call for full can benefit your company.
WHY NOT LEASE IT?
Try your own case. If you are about to may adversely affect your Working capital E help you avoid this.
Don't lock up your capital in fixed assets. payments as the equipment machinery gen you retain in your business continues to W. revenue. Cashflow is often improved as a
Write LuS at the following addres5.
FIR5T LEASING (OMPAMW 0F IMDIA LIMI
Registered Office: 749, MOUNT ROAD, M
Phome; 87404, 81 0705 Gra 5 : FIRSTLE
巒瀨
WD/A LIMMITED
FOR YOUR
lot of capital. It slows down your om us. Whatever the equipment. nt. Just a straight monthly details on how leasing
puтchase пеw equipmentImachinery you ind cashflow. First Leasing can
Leasing allows you to make erates income. This Way the capital ork for you to produce additional Te Sult.
ADRAS-600 002.
ASE
*熙
Page 395
SOUTH INDIA CORPORA
Regd. “Adayar House
Head
"SOUTH INDIA HOUSE" 36-40 A
Telephone: 29341 (8 lines)
Clearing & Forwardi Stevedoring, Ship
Steamship Agents, Chartering
Air Trave
Offices at : NEW DELHI, CALCUTTA, E
BHAVANAGAR, COCHIN, WI 8f KAKINIADA
Distributors for GI. MS and Energy Meters. Linoleum
white cement (Andra Prades
Offices at: COMBATORE, MADURAI, WJAYAWADA, BANGALOR
辍婆
TION (AGENCIES) LIMITED
Office:
'', Madras-600 085
Office:
RMENIAN STREET, MADRAS-600 001
Grams: GOOD WILL Telex: 310
ng, Steamship Agents,
Repairs Marketing
Brokers, Stevedores, Ship Repairs,
Carge Agents
OMBAY, MADRAS, MARMAGO, PARADP, ISAKHAPATNAM, MANGALORE
PWC Pipes and fittings, Finolex' Cables UE
Floor coverings, Stockists of Wemband" h Only)
TRIUCHARAPPALLI, SECUNDERABAD, E MANGALORE COCHIN.
羲
Page 396
ಕ್ಲಿ
With best w
M/s. Anant
MAD
eece:333333333
Fishes from
ta Wilkatan
RAS
Page 397
戀 : 签
ଝୁ
蒸 羹 濠
邀繼擬激據凝襯灘據激踐
New Muthunee
JEWE
52B, St
COLOMEBO
PHOTTE
發撥撥繼蠍臺潑潑潑撥
擲攤攤攤麟難灘灘繼韃
暫 夔
窪
囊
瑙
慈
戀
接
婆
§ Bnachi Jewellery,
LLERS
鑒
窦
鑒
豫
接
婆
夔
懿
a Street,
I, SRI LANKA
3364
蟒鷲撥瓣韃
Page 398
證繼韃
New Woodlands
No. 72-75. Dr. Radha
MADRAS
Cag. WOODLANDS PhחםB - B
ASSOC
WOODLANDSDRWE Agri-Horticultural Garden,
Fիtյոց :
WOODLANDS T.B. Garden, Thirumalai, T.
Pi Code:
WOODLANDS.H. No. 5. Sampangi Tank
Pole: 225091 TELE: EG
WOODLANDS. H. Five: Road, Ju
POB
WOOD Lalda Twaja,
FDLIlder - F.
辍
*_*
sssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
Hotel Pvt. Ltd.
rishnan Road. Mylapore,
GOOOO)4
Յ111 Ei BՅ1E1 Telex i MS. 719E
KATES
- N - RESTAURANT Teynampet, Madras-600 086.
81931
RESTAURANT niru pathi, (Andhra Fradesh)
E17 501
ÖTEL PVT: LTD. Road, Bangalore-560025
399 Cable: WOODLANDS
ÖTEL PWT. LTD., Salem ,חםtiםח
:了2了2
LANDS
Aihedabad
KRISHNARAO
艇
Page 399
瀏懿繼
உலக இந்து மக
濠 鑒 签 懿 護 懿 鑒
இந்து சமயம் ஒரு சிற
சமயம் கெறிகளைப்பற்றி தனி
பேசியும் பிரச்சாரமும் செய்வது
கொடுக்குமா என சிந்திக்க 6ே
ஈடுபடுவது சிறந்த சமயச் இந்த வழிமுறையைக் கை
விளங்கட்டும்.
72 aga
ஈசன் குரூப் :
ஈசன் இன்ஜினியரி, ஹாக்பிரிட்ஜ் ஹெ ஈஸ்வரன் அண்ட்
ஈசன் ப்ராடக்ட்ஸ் ஆ ஈசன் ரெரோல் ரி
சென்னை-600 001.
ୱିଣ୍ଡ୍
ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss
ாாடு- 192
ந்த வாழ்க்கை நெறிமுறை.
ப்படவோ, மேடைதோறுமோ,
து மட்டும் சிறந்த விளைவுகளைக்
வண்டும். மக்கள் தொண்டில்
சேவையாகும், இந்து சமயம்
பாளட்டும். உலக ஒளியாக
ங் கர்பெனி லிமிடெட்
விடிக் அண்ட் ஈசன் லிமிடெட் ஈன்ஸ் இன்ஜினியர்ஸ் லிமிடெட் ஃப் இந்தியா பிரைவேட் லிமிடெட்
܊ 懿
శ్లో 鑿
韃 證 鑿 豫 羲
戀 §§ : 戀 స్టీ 戀 囊 懿
懿 豪
擦 護
羲 லஸ் அண்ட் டிவைசஸ் லிமிடெட்
擦
添
Page 400
ssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssssss ***
உலக இந்து மகாக
இந்து மதம் ஒரு சமுதாயக் கண் சர்வே ஜனுணும் சுகினுே ப
இதுதான் ஒரு ஹிந்துவின் அன்ரு
எல்லோரும் இன்புற்றிருக்க வேருென்று அறியேன் பர
இதுதான் ஒரு சாதாரண ஹிந்துவி எல்லோரும் நல்வாழ்வு வாழ இை
போதிப்பது தான் இந்து மதம். வளர வழி வகுப்போம்.
سمي
محمــتانه کي تشيالي
ஈசன் குருப்
ஈசன் இன்ஜினியரிங் க ஹாக்பிரிட்ஜ்ஹெவிடிக் ஈஸ்வரன் அண்ட் சன்ஸ் ஈசன் ப்ராடக்ட்ஸ் ஆஃப் ஈசன் ரெரோல் ரிலேஸ்
சென்னே-600 001.
懿
= இலங்கை
ணுேட்டம் நிறைந்தது. வந்து
டப் பிரார்த்தனே.
நினேப்பதுவே அல்லாமல்
ாபரமே "
ன் இறைவழிபாடு. றவனே வழிபடு என்று
இந்த உயர்ந்த கொள்கைகள்
56). Gorf7 657.457 Gorll
அண்ட் ஈசன் லிமிடெட்
இன்ஜினியர்ஸ் லிமிடெட் இந்தியா பிரைவேட் லிமிடெட் அண்ட் டிவைசஸ் லிமிடெட்
器
Page 401
Korea Lanka (
282, GRAND
COLOMBO-14.
*逐※※溪溪溪淡淡淡淡淡淡密
%%%%%%%%%.%%%; *
※ 球会 ※
疇
ଽ : '', ※ 、
Garments Ltd.,
PASS ROAD,
SRI LANKA
Page 402
※
※
※
స్క్
濮
※
※
※
*
Š. Arumugi
IMPR
AN
| BOMM|SSID
N
104, FOURTH (
COLO
SRI Լ
Phone : 29833
聚滚滚滚米※※※※※※※濠※来熹※※
m & Bros.,
RTERS
NAGENT
CROSS STREET,
MBO II
ANKA.
- 547254 - 2429
※
%%%%%%%%%%%%
Page 403
※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
JailaXrmi
SOLEAGENTS F.
91-A. Maliban Stree!
COLOMB0-II, SRl LA
Pholeg : 26149 - 54
荃来※※※※※※※※※※※※※※※※※※
褒米※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Stores,
OR RIKEN TYRES ***
NIKA.
0000S
※※※※※※※※※※※※※※※※滚
Page 404
జ్ఞళిపోళి
f 迷
| ද්
Gowri Corpor
Sole Distributors
127, DAM STREE
SRI L
g|
※上
Philome : 326
※※※※※
*
*ణి
※※※※※※
※※※
懿※※※※※※※※※※※※※※※※
ation Limited
of Thomson T.V.
T COLOMBO-12
ANKA
14-34189
艇※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Page 405
懿撥錢徽激淺感器
**ت
With Best Cor
Dasaprakash G
100, PO ONAMAL
MADRIAS
Madras - Mysore - Ooty - NE
IDasaprakash
3, WARADARAJUL
MADRAS
- Madras - Bangalore
Delhi - Bombi
--
懿 捻龚濠濠裘濠懿添濠溺畿添器濠
နှဲနိူ
鲨
據
淺
擦鸿
濠
濠
醬
籃
*
濠
接
濠
"pјіппепїs From :
iroup of Hotels
LEE HIGH ROAD,
600 (84.
W Delhi - Bombay - Sri Lanka
Ice Creams
U NAIDU STREET, 5 - 600 008
- Cochin - Hyderabad ay - Sri Lanka
臺
鑫
辍接
Page 406
జ్ఞ8%%%%%%%
Wit h best
frc
SUPER SALES A
POST EOX TALUK OFF
COMBATOF
Selling A
LAKSHMIMI IMMACHI/
S. R. K.
Peria TaiCkE
COH MBATOF
邸※※※
:ompliments
سمي רחל
GENCY LIMITED
NO. 3756
|CE ROAD,
էE-641 018.
gents for
WE WORKS LTD,
W. Post,
пpalayam, RE-641 O2O.
密※※※※※※※※※※※※※※※
Page 407
※※※※※※※※※※※※※※※※※濠
Indian Ba
HELPs BUILD YOUR FORTUNE
※※※
※※※炎炎炎炎炎炎溪
│ │ │
k
89, 91.93, MAIN STREET,
COLOMBO SRI LANKA
Page 408
裘
ܒ
器滚滚畿濠濠
LANKA
84 & 86, Bank
Colomb
Sri La
POTE
撥蕊翻
SS 談踐器器韃錢器
FOTO
shall Street,
bo, lI,
nika
20.401
葵 窦
懿
羲
ଅଞ୍ଜୁଞ୍ଚ୍ ।
Page 409
Dattakannu Subbi
※※※※※※※※※※※※※※※※
-、来※※※※※※※※※※※※※※油
※※※※
*******美菜菜菜美※※※臺※※※※壽
__|
ah x4chery Go Sons
O2, NEW CHETTY STREET
COLOMBO 3
SRI LANKA
Phone : 22.304 - 23818
※※※※※※※※※※磁
囊
※ ※ ※ ※ ※ ※
※
※ ※ ※ ※/ ※ 来 ※ ※ ※ ※ ※
※ ※
Page 410
ଝୁଣ୍ଟିଂଖ୍ୟି:
INDIAN WEE
GOOD PEOPLE T(
SEAS BANK
O GROW WITH
.
139, MAIN STREET, COLOMBO
B. FOREIGN CURRENCY BANKING UNIT
COLOMBO-I SRI LANKA
Page 411
YSeSMMSsSBSBSBSBSBSBSyyyySySyyS
Thiruvallu
Corpor: An Undertakin Thi Lualluwa
一 ཡོད།༽
evelin luxury and unravel
the South
贊
TTC takes you all round Tamil Nadu(Maenakshi Temple-Madurai), Andhra Pradesh (Tirupathi), Pondicherry (Aur o Wille), Karnataka (Garden City-Brindavan Gardens), and Kerala (Guruvayur Tample).
The beauty of the South which
bounds with greenery and its rich cultшгаІ heritage can be епјoyed; Courtesy
Thiruvalluvar Transport Corporation SPECIAL FEATURES : Luxury Super Deluxe coaches providing taped music and we|| Cushioned reclining seats with foot-rests. Me also have Air-conditioned buses
equipped with closed circuit T. V. Relations office reclining seats and Тарва пusic. var Transport Advance booking facilities ation Limited cloak and resting rooms,
of the Gort of Tartilladu Dy Night SE FICE
HOLS, MAIOR A5-E.)
PHONE: BE35 Exting
الي
Page 412
The name t ميسيسيس= into the v of the n
-- Lakshmi Ma
三
R
2S
家業
2RS 2S
2S
།
コ21
&
S
ཟི─ཟོ་ ミ手 ミ子
SSS
es --
= -
'm-
FDSLMW 3.624 A -
hat's Spum 2ry fabric ation.
chine Works
India's leading textile machines. LAKSHMMACHINES. An entire range, spinning out enchanting textures to inspire fashion Circles the World OWer. Colaborated With the internationally renowned Rieter and Schweiter of Switzerland. LAKSHMI MACHINES - the hallmark of the Indian Textile Industry-exported the World OWE. Yes, in just 15 years, one out of every four spinning machines is a LAKSHMI textile nachine.
oud leaders in textile machinery.
Lakshmi
Machine Works Ltd., Combatore 641 (020.
Page 413
From textile trade and export of textile
E
I १2*
&mዃኝ
ప్గా
SKWDAY-3
ZZé"WYS % 를
晶
Today ー E LTE EYEE RŞ Fou 器 နှီးနှီးkeyN နှိုးနှီး projects for E. composite textile * FRO". mills, with abroad. To
optimum mill 33, ĝi?$?"°" GC010TCS. Chempaka N
Textile5 Sdn Malaysia National Tex Тапzaпіа (шr Sitar Text India
A tյf
Lakshm
machinery and engineering equipment...
1st April 1968. In just 14 years LTE have ld diversified, earning sizable foreign
the country. Success which is perhaps due f traditional values, a modern outlook and skills, LTE have handled consultancy work and joint Wenture basis both in India and iāThe a feW
Mills Ltd., Adiabad Cotton GroWers'
Coop Spg Mills Ltd. egri Lakshmi. India
í
Bhd., Pasupati Spinning &
Weaving Mills Ltd.,
tile Corpn, India
der execution) Terry Towe Project,
illes Ltd., Tan2Enia
" year contract for ппапарзеппепt Pugoda Mills, Sri Lanka
iTextile Exporters Private Limited
341, Ayanashi Road, Coimbatore EA 103. Phiопе: 24051-52, Telex 0855 - 380.
Page 414
To set up your SS Unit,
MAKE AA || 33 | S. DCO IN TA (UND
We assist you in 101 wi
ಙ್ಗtion of fully developed industrial 53
Construction and allocation of Workshed under hire purchase scherings
Distribution of essential raw materials. in 15% gentral and State subsidy in selected
Taluks in Tamil Nadu Margin Money Assistance Marketing Assistance
For dotais, pleaso contact The Managing Director,
TAMIL NADU SM DEVELOPMENT
(A GOWE. Of TB T1 i Tad Lu - Em No. 5. Greifs FL03rd Mind Pole BT 71 Taliex 04
don't go globe trotting.
ΕΞ - ΝΕ ΤΟ
\MILNA DU HA) ays. Here are some =
terast Free Sales Tax Loa Subsidy on POW or Tariff O Guidance to Ohtain MaChinery On hire
purchase scheme through other sister COCTIS
Project profilas on reserved items for Shall Scale industries
Arrange feasibility studies on specific products, if required
MALLINDUSTRIEs CORPORATION LTD,
terprise)
5 GOOOOE 7581 Girars: TANSDCO.
Page 415
深
崇
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
UNITED | NDIA RO
LM
ManufacturerS
Quality. Wheat Products
Manufacturers and .
Superior Qualit:
Licet thei
"Gopuram Brando Maida & Suji
YILLS 8 SÅLE
377, SURYANAR.
MADRAS 55.267
*******************జ్ఞ
LLER FLOUR MILLS
TED
and Suppliers of
to DEFENCE SERVICES
翼
Leading Suppliers of
y Wheat Products
r fan1 OL5
"Ship Brand"
Atta Sir Bran
S DEPARTMENT
AYANA STREET,
- 6COO81.
Grail . MONARCH'
纥※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Page 416
濠
撥
濠
蛟
擦
撥接添撥鯊擦器器器鯊懿際際影
WIWITAW TYE EE5T (COMPLIWY
College of Enginee
Sterling Road, Nungamb
Estd. 1
The Largest and Most Succe: India. It is Widely known for
Coaching and Splendid Resu
COURSES C.
l. Diploma in Automo a) A. M. I. M. I. (England) b) D.
2. Diploma in Air-Cong 3. Q.M.I.E. – (India) Civ
Studentship, Section A. E. B. Reco GOWEITTT TEInt (Equivalent OB. E. D.
GAUALIFIC
B.Sc., D. C. E., D.E.E. D. M. E. Failed Candidates are also admitte Excellent Employment oppurtunities
Civil Mechanical Electrical Air
SUCCESS GUARANTEED
For Detailed Prospectus an
M. A. KRISHNASWAMY, A.M.T.S.E., M.I.C.E., (U.S.A.) F.I.M.I.
Director
撥潑密滋懿
濠
WEWS:
Pһопе : 83764
ring Technology
akkam, Madras - 34.
960
ssful Institution of its kind in
the perfect Discipline Efficient its for more than two Decades.
FFERED
bile Engineering
A.E. ditioning & Refrigeration
fil/Mechanical Electrical
gnised by egree)
ATIONS
H. Sc., P.U. C. S. S. L.C. Matric di to : COLTSENO. 1 E 2
to Become Automobile Condition Refrigeration Engineers.
HOSTEL ATTACHED
LApplication Formin Rs.5F
R. SIWARAMAKRISHNAN
B.E., M.I.E. (India)
Principal
羲濠辍濠濠濠懿漆接擦擦擦擦懿
澄
Page 417
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Geetha Fou
Lin
Regist: XXXV | 4336 :
Ernakulan, d
Phone : 3B702
Manufa
'Sun
B
Maida, Sooj
MILI
M. C. ROAD, TH
TT RUWA L
KERAL,
Phone: 2623 & 2842
缀※
******************పోక్ట
r Mills PriVWate
nited
Ted Office : Sreekandath Road,
Cochin 682. O6.
Grams: ANUSHAM
警
icturers of
Flower'
Cind
i, Atta & Bran.
SAT :
IRUMOOE.APURAM,
LA - 689 101.
A STATE.
Grāms: ĀRUNA.
懿※※※※※※迷※※※※※※※签艇
※
Page 418
PRODUCTS OF
134 Mount Road Madras 6000
Page 419
-
The 'Oueen' among Tamil Weekl Oueens of the homes.
The only magazine with specialf "Cookery", "House-hold remedie Short stories, Serial Stories, TiitOuestion and Answer pages, Re:
For Children as Well, there is pictorial story.
"RANI" is the only Tamil week Readers in every home and the family.
Place your advertisements for be
Fiqir Further details
The Advertise Rani Weekly,
09, Poolamä
Madras-6000 Grams: WAARARANE
SR RANN
eS - Caters to the HOUSeWiweSithe
eatures on "Goodhouse-keeping" s' besides the regular features of bits, Topical Cartoons, Astrology, aders' Forum, News-flashes etc...
the serial story along with the
ly Catering to all categories of ideal medium to cover the entire
titet EOLISESS i "RANI".
Page 420
(Tamil Liter The most іпеxр
but With infini
Magic?! No
true. As per N.
Urban readers
MUTHU, the No
monthly is 16.2
besides the UN
tration coverage
ship and the readership value
In fact you ca
urban readers
purchasing powe
75 paise only
get lakhs of r
and many mult
and future rea
ensure that your
are positioned in
for effective Co
ary Monthly)
ensive medium
te readership!
t is absolutely
RS II, the total p of RAN
, Tamil Literary
3,000. This is
matched pene
of Ural Teader
Wast repeat
in reach 1000
the people with
er-at a cost of
As a bonus you
ural readership
iples of present derships. Please advertisements I 'RANI MUTHU'
Werage,
articulars...please write to
ertisement Manager,
MUTF-LU
K. Sanpath Road. Madras-600 007.
Page 421
濠
濠
濠
滚
撥
隱
鷲
懿
濠
擦掉
濠
德
隱
漆
擦
簽
WITH BEST COMPLIME
DEVI /Or
DEVI Par
DEV I Kal.
DEW I Balla
Devi Films Pr
234, MINT STREE MADRAS-600003
濠
濠
濠
擦
叢
濠
鷲
灘
鯊道
濠
နှဲရွီး
羲濠擦
纂
遂
濠
శ్లో
WTS FROM:
mm AIC
adise 7Omm A/c
a A/C
A/C التي
rivate Ltd.,
Page 422
難
濠
漆
with Best Comi
Manufacturers of Sugar, Alcoho
Machinery including complete
Boilers, Pressure Vessels and H
-----
ୱିଜ୍ଞଞ
§ಟ್ಲಿ
ments From
P. Limited
tras
LiCI
l, Cement and heavy Industrial
: Sugar Plant, Cement Plant,
Heavy Gears.
Page 423
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※
Tirumala Tirupati De
1 l/DAVASTHAMMAWA SARWA
Yes, here's unique scheme which dreamt of an opportunity of a life-time. Yo
The Minst venerated Deity : Lord Wenkates whose Darshans and Blessings are sought : The temple attracts the largest number of | dia II Tould the Year.
The Schemic in Essence: Make an Endowm every year all rituals and regular services to behalf from the opening to the closing of
Y mur TD na tinn fnr Endin VI ment: It should t except Friday for which the artount to be for this donation, an incore Tax Exemptior IT Act, 1961.
The Princedure: (1) Donate a suit of Rs. 1 it should be Rs. 3 lakis, (2) The day anniversary, or any other day of Importan rites and services to Lord Venkateswara Will thrice-daily Thomala, Archana. Naivedyaman are Arjitha Sewa like Kalyano tsawam. U injal Se' Wahana Sewa etc.) (4) Your name will be r ārlid it wi|| || So be al riu Ced With "WOUT procedure will continue year after Year. Sht you will be allowed to make additional Endo of the slab/s, T.T.D. wil|| reserve the right to i
※
Special facilities & Benefits: (1) Donor and his party (total six persons) V
(2) Donor and his party will be admitted to
They will also be permitted to witness E
(3) Do not wi|| get the following Bahu Tlanar (a) One of the three Vastras offered to
(b) 25 Laddus and 5 Wadas, OW TO APPLY:
The donation, by bank draft should reac at least 30 days in advance of the specified
(a) Name 8 address of the Donor.
b) Name 8 address of the person or
conducted, together with the Gott (c) Name a address of the person or Exemption Certificate is to be issl (d) Fixed date desired, on which
(Three dates in order of priority m:
For any clarificatio
THE EXECUT T.T. Dewastha
※
※※※※※※※※※※※※※※※※※※※※懿
avasthanams, Tirupati
5EWA EMWDOWMMEWT SCHEMME'
mamy devotees of Lord Wenkateswara have u can enjoy it every year of your life-title.
vara at Tiru mala is a Magnificent Power after by Tost devotees in India and abroad. devotees-and also the largest offerings-il
Emt tČO T.T D. Om a fixed day of Your Choi Celord Wenkateswara will be performed on Your the teiple that day.
Je RS. 1, CC), C(C) for any day of yQL T Ch01 Ce endowed is Rs. 300,000 T.T. D. Will issue, 1 Certificate un der Section FCG (2) (B) of
lakh for any day (except Friday, for which may be of your own choice: a birthday, ce to you. (3) On that day every year, a be conducted on your behälf. Su prabhatha TI, d other special services (Excluded, however. wa. BrahTimot Sawam, Sahāsira Kalasa bhisheka T1, irominently displayed that day at the Temple.
Gothram or Family Name, (5) The same uld the costs of rituals go up abnor Tally, w ment on 10%, slab basis: if you do mot a Wail accept an additional Donor for that day.
ill be given W.I.F., accommodation.
Darshan for al se was on the notified day.
|| Arita SE was on that day.
TT :
the Ut sa wa Muur this at Sri Wari Kalyan 0 tsawa T1,
:h the Executive Officer, T.T., Dewastha nams, date furnishing the following parti Cular S:
Company in whose name the Sewa should be iram to be displayed and announced. - Company in whose name the income Tax I ed.
the sewas should be done every year: ay be given).
n, please Write to :
IVE OFFICER nams Tirupati.
器
穹
Page 424
ီန္ထန္ထန္ထန္ထန္ထန္ထန္တု
※※※※※※※※
ଽ :
DON
★
THIRU WA WADUTHURA ALDEENAM M1
SARTHISUGARSLTD.
Mrs. NALLI CHINNASAMY CHETTY, M
DHARMAPURAM ADHEENAM, Mayura
Shri SIWA GANESAN, Madras
Shri K. BALAJ, Madras.
AIYARI DOLA AOWOCATES, Mids-1
Mrs. GAJALAKSHMIENTERPRISES, C
Shri G. RAMASAMY Advocate, Madras.
SOUTHERN AUTOMATIC NOS. PWT.
OLINATON ARMTS RVATE
STANDARD PENSILS PRIVATE LTD.,
OWERSEAS FILM TRADERS, Madras-28
※
※
※
濠
ORS .
※ كمصر
※
※
※
签
※
笠
※
UTT Rs. 10.000 OO ※ ※ ※
10,000 OO ※
aris- 6,000 OO
※
5,001 00 ※ 濠
5,000 OO ※
※
5,000 OO ཨོ་
O4. 3,500 OO 茨 ※
bimbatore 2,000 OO ※ ※
1,500 OO }
LTI) , Madrias-32. 1,000 OO
L"TI), Mgidrqs -32. 1,000 OO స్థ
Madras-32. 500 OO
. 5OO OO 羲
ܗܸ ݂ ܒ ܼ ܝ ݂ ܒܩ̄.
苷。
※
隧※※※
Page 425
May Maha Munificer World Hindu ( a magnifice
НАК MELLE COA LEM
Coimbia
lakshmi's ce make . ܂ :11 ܨ- ..
onference 1982
η, μαζέυ,
- . . . . . . . . . . . . . . . . . ..
Page 426
洽
■
嵩
瓷
ஆ
絃※※※※※※※※※※※聚渊
Ambadi Enterpri
* Tዘይኒኮላ
28, Rajaji Road,
Phone: 30191 Or.21268 Telex: 2;
What AMBADI exports :
33. Famous a. sta
33 High quality Steel Tubes fo
33 Chains for Bicycles, Autom
33. Dynamo Lamps for Bicycles
33 Coated, Bonded Abrasives a
*8 Eagineering Goods паптаfас Small Scale Industries.
隧※※※※※※※※※※※※
Ses Pvt. Limited
HOUSE
Madras-600001.
1.7429 AMEX IN Cable: AMRSE
ndards of unequalled quality
r engineering applications
bile and Industrial uses
ld Grains
tured by
濠滚滚※※※※※※※※※※※※※※※※
Page 427
懿邸
--- ARUN A SUGA
Regd. O ARUNA C
145, STERLING ROAD
Telephoпе: 811841 (4 liпes)
Fact
ARUNAPURAM, PEN
South Arcot Dist
بلخ
Manufacturers of White Cr) and E30
ARUNA
INTHE SERVICE
ARUNA SUGARS at Pennada T is Ole Of As a 1250 tonne crushing capacity plant 1965, it can to-day crush 4000 tonnes tonnes of Crystal Sugar a day absorbs th Һas a сапe plaпting capacity of З0,000 Skilled and LInskilled - haS generOuSly C existing Government Hospital, while a ne has set up a well staffed English and veterinary hospital po ultry and dairy f credit facilities for transport, irrigation, if unique wireless systern - helped dev -ܨ
cottage industries by educating agricu methods of cane farming - has actively Willagers.
And is thus totally involved with the pro
懿激淡激棗潑潑德器接激發慕談瓣醬談談戀擦擦
ARS LIMITTED)
CENTRE
, MADRAs-6Ooos4.
Telegram: "ANUSHAM' Telex: C241 - 650
тү :
NADAM, R. S. 606 111,
rict, Tanillnadu
sta Sugar of I.S.S. D 30
Grades
SUGARS
OF THE PEOPLE
India's foremost sugar factories to-day. that went into commercial production in of cane per day to Produce about 360 le produce of over 12,000 сапеproversастеs - епарloyees пеarly 1,000 workers, Contributed to the modermisation of the W. Well-equipped hospital is coming upTamil Medium School has developed arming-advances loans and provides ertilisers - has constructed letter roads slop Subsidiary industries, workshops and Iturists in the programme and Scientific
encouraged cultural activities for the
gress of the people.
辍
န္ထမ္ဘိဒ္ဒန္တီ
ஐ
Page 428
ଝୁମ୍ଫଣ୍ଡ୍ 梁
WITH BEST COM
絮
※
涤
※
MerC Credit Corp
Office.
Madras, Tiruchirapalli,
Tuticorin, Coimbatore. Erode, Namakkal, Coch
Hubli, Mangalore, Mysor Visakapatnam, Guntur, )
ଶ୍ୱେ:
OMC
联※※※※※※※※※※※※※※※婆
IPLIMENTS FROM
antile
Oration Ltd.
s A盘北
Madurai, Kumbakonam,
Ootacamund, Salem, -- TT hin, Palghat, Bangalore, H re, Shimoga, Hyderabad, Nellore and Trivandrum.
※※※※※※※※※※※※※※
இழி
Page 429
("Those who, fixing their
ever steadfast and end are, in my opinion, the be
Single-minded dedication...A in the solitary strivings human effort. For only this, we
ہKطعہ
マ、サ
| -ARE-F
Frans | LNV==
Manufacturers of Bonded and Cc Calcined Bauxite Super Refracto
MADRAS e CALCUTTA
Service-conscious suppliers
PIN CODE F.
नित्ययुक्राउJसते1 } ক্রুদলধ্য ধন্যঃ্য
m
minds on Me, worship Me, wed with Supreme faith, sit in yoga.” - The Gita)
quality to be valued not only of the soul, but in every believe, makes excellence possible.
ated Abrasives, Abrasive Grains, ies and Electrocast Refractories
BOMBAYD NEW DELH
of basic tools for industry. R FAST MAL ----
Page 430
శోళి* 来
in Between the Ninth and the
Incarnations
褒 HINDUSM
蚤
: Bloss Oms Out to become inte ※
Buddha, the perfect one the Hinduism with rational revelations
While the world avails the tet World torn amidst self destruction the path of peace, tranquility anc
It is only befitting the times and World, that the WORLD HINDU the land that has cherished the
In all reverence and humility we of the Conference.
Agrocargo Transport
(ToPrmost fleet operators and largest in Asia)
169, North Usman Road,
T. Nagar, Madras - 600 017.
ܩܕ.
※※※※※※※※※※※※藻
蕊※※※※※※※※※※※
Teրth
s
rnational
inth incarnation of Wishnu, embellished if ethics, logic, metaphysics and philosophy.
incaranation Kalki, Hinduism. enlightens a and sets out to steer mankind towards spirituality.
the spiritiua aspirations of the present day
CONFERENCE Congregates in SR LANKA, teachings of Buddha through the centuries.
most humbly pray for the suprem success
: Limited
fertiliser and agricultural inpuf movers
梁繁※※※※※※※※溪筠
※
Page 431
胰
懿
懿 一龛
శ్లో
§
盔 签
褒
盗 签
裘
婆 婆 撥 蒸 擦 豪
శ్లో 婆
豪
器
婆
葵 葵 婆
菱 葵 签 妾 豪 褒 婆 婆
叢
签 鑒 婆 婆 荃
羲缀漆婆婆,
Are you Thinkin
A New Buildin
*
THEN THE PEOPLE
The Cor
Engineering Co
46, SECOND
MA DRA
Buildings Factories
Sanitary. In
豔
接
濠
醬
漆
撥
濠濠
懿
濠
濠
擦
撥
撥
器
擦
選
荃
妾
莒音
g of Constructing
g or Factory ?
: TO CONTACT ARE
"omandel impany Limited
ELİNE BEACH,
WS -600 001.
Phone No. : 253.05
器
È Pile Foundations e
stallations.
Page 432
※※※※来※※来来来张素※※※※※※》
O W
PHOTO, CINE &
frO
REPU
rܚܒ=ܐ
Distribut
the Southern S East
స్ట్ర ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ ※ 数 ※ ※
GERMAN DI
※ ※ ※ 激
※
※
※
ORWO FILMS
MADRAS - 6
崇米亲※※※※※※※※※※※※※※※※※
ଶ୍ରେଣ୍ଟ୍ସ୍ଥ୍ୟ ।
홍
یہ چھبیس سے
X-RAY FILMS
T
EMOCRATIC
BLE
ors for
ern Regions of India
- .
EASTERNUMIT
calcutta 7
8.338ceeeeeeeeeeeece:
Page 433
THANKS TO....
Contributors
AdwertiSeTS
The media
The Asia Priters
and
Shri S. Cunjithapatham
Shri N. R. Murugavel
Smt. Parasakthy Sundhar
Shri Ranganathan
Dr. S. W. Subramanian
for the production of this
Souvenir
alingan .
Page 434
Page 435
ாே போது hாருங்காக Various sects of Hinduism and also to bring about batter understanding between Hinduism and other great Regions of the World. To bring-about a scientific Lindgfstanding of the practical of Meditation and Yoga in Hindu Spiritual Development. Toomphasise this development, achieve LHHLLLLHL MM LLHattC LLLLL L LLLLLL L pravailing in Sri Larika. Taglia means atestablishing ar intrCHLM Laa LLTLSS S SSLSS S S L LL promotion of Hinduis through advanced study research publication computerisation and dissemination of infortion on the
state of Hinduism in the World
IMPLEMENTATION
The objectives of the Conference are to be achigwed by:
Initing Religious and State Dignituries, Scholars and delegates from various parts of the world to participate and deliberate Initing Research Paperson special topics of on the state of Hinduism and distinctive featurgs prevailingin-respective countries. Awiting articles to suit the occasion for the
blication of a Souvenir. Discussions and Salinars. Interpreting Hindu rituals in the accepte
and Prescribed forms in the performance
of Pujas, Yagas, Yagnasato, EEmգրstratiքո քf Vada-Chanting նու
է "Pannitii: {DevԵtional Hymns)
Demonstration factures or Meditation and
B.
S.
O.
"oga,
-11
Cultural programmes on Music. Dance, Dramă, etc. basador Hinduism. Exhibition pertaining to Various aspects of Hinduism. viz Stulբture, բaining at: Collecting details of Hindu temples and InstitutičGT5 in Sri Lanka aind presanting Eh, Erma Lhig Conforgin CB. Collecting the Hindu Religious works LLLLLLL HHH L La tL SKLLLLLLL S LLLLLL hioiding exhibition.
12, Telecasting irportant festivals in popular
tarpigs in Sri Lanka and sponsoring shor documentary Films to depict important ritu ali5arigo: Ĉefe.Tiniĝis in Hindu Society and Enterpreting their symbolism.
Page 436
2
ASi