Page 1


Page 2


Page 3


Page 4


Page 5
به رة
கன பதி,
திருச்சிற்று
6) J35 UT 3F
சிவராத்திரி
പ്രഖ
யாழ்ப்பாணத்து
மயில் வாகனம் பிள்
குமார
உடுப்பிட்டி வ
குமார சூரியப்பில்
இயற்ற
பதவுை
- FE

量。
jsČ3337
եւ նմւք
56ї уп дrft
| | J | 6)Ilf
மும்
*
*
போது சன நூலக அச்சுவேலி his Tjbù luri 53 přib
ாளே அவர்கள்
ரும்
ாசருமாகிய
iாளை அவர்கள் صش هم
நிய \ని

Page 6
சிவராத்திரி புராணம் உை
மூன்ரும் பதிப்பு சாதாரண ஆண்டு மார்கழித் திங்கள் பூரீகாந்தா அச்சக வெளியீடு.
தும்பை நகர் பிரமயூர் ச. சோமசுந்தர ஐயர் பணிப்பின் வழி மறவன் புலோ மு. கணபதிப் யாழ்ப்பானம் பூஜிகாந்தா அச்சகத்தி
ເ): 12 ரூபா 50 சதம்.

அவர்கள்
பிள்ளே அவர்களால்
ல் பதிப்பிக்கப்பட்டது.

Page 7
பதிப்
செந்தமிழ் மொழியில் தோன் ராத்திரி புராணமும் ஒன்ருகும். தோன்றிய புலவர் பெருமான், ச அவர்கள் இயற்றியருளினுர்கள். சிவராத்திரி விரதத்தின் இயல்பும், சிவராத்திரி விரதஞ் சிவ விரதங்க இறையருளே எளிதிற்பெற்று இன் துள்ளது. சைவ நன்மக்கள், சிவ லும் மடாலயங்களிலும் சிவராத் யுடன் படித்துப் பயன்சொல்வி இ
சிவராத்திரி புராணத்தை பா பொருட்டு, அச்சுவேலியூர் மயில் பிட்டி வாசரும், நல்லறிஞரும் = கள் நல்லுரை வகுத்து உதவினு எாலும், பின்னர் தும்பைநகர் அவர்களாலும் சிவராத்திரி புர பேட்டது.

Iյ IK L itlւն
, நூலகவிசி பாழ்ப்பானது
*றிய சைவபுராணங்களுள் சிவ இதனே ஈழமணித் திருநாட்டில் சன்னுகம் பிரமயூரீ வரதபண்டிதர்
சிவராத்திரி புராணத்தின் கண்,
சிறப்பும் விளக்கப்படுகின்றன. கள் அனேத்தினுஞ் சிறந்ததாய் பந்துய்த்தற்கு வாயிலாய் அமைந் ராத்திரி காலத்தில் சிவாலயங்களி திரி புராணத்தைப் பத்திசிரத்தை |ட்டசித்திகளை எய்திவருகின்றனர்.
வரும் நன்கு கற்றுப் பயன்பெறும் வாகனப்பிள்ளே குமாரரும், உடுப் ஆகிய குமாரசூரியப்பிள்ளே அவர் ர்கள். முன்னர், பிள்ஃள அவர்க
பிரமயூரீ ச. சோமசுந்தர ஐயர் ாணம் உரையுடன் வெளியிடப்

Page 8
ஈழநன்னுட்டில், விநாயகப் ே அடியார் அல்லல்களே அகற்றி இ பலவுள. அவற்றுள் வள்ளேக்கு யாழ் நகரில் இருந்து பத்துக்கல் ஊரின் கண், அமைதி தவழும் ே நீரோடையின் பாங்கர் அமைந்து யில் ஆண்டுதோறுஞ் சிவராத்தி மகேசுர பூசையும் நடைபெற்று எ
ஆங்கில ஆண்டு, ஆயிரத்து, பதுக்குச் சரியான, வெகுதானிய கொழும்புத்துறையூர் யோகசுவ தருளி, அனந்தல், ஊண் அகற். பர்களுடன் அமர்ந்து, புராண பெருக்கினுர்கள்.
சுவாமிகள் அடியார்களேச் ச முகமாக உடனிருந்து புரான ட செவிமடுத்து, ஈசனே ஏத்திய பு வும், அபுத்தி பூர்வமாகவும், வி றவர்களின் சரிதங்கள் இந்நூலி அடியனேன் மனதில் சைவ சம சிவராத்திரி புராணம் உயிர் ம ஏற்படுத்துவனவாயின.
சிவராத்திரி புராணத்தில் அ புராணம் இக்காலத்தில் கிடைக்க தும்பைநகர், பிரமயூரீ ச. சோட் ஆச்சிட்டு வெளியிடும் பணியை மனமுவந்தேற்ற யான், தமிழன் பயன்பெறல் வேண்டும் என்றும் பயிற்சி அருகிவரும் இந்நாளில் தென்றும் விழைந்தேன். எனது மணி திரு. ந. சுப்பையபிள்ஃள வர் அன்பர் பண்டிதர் திரு. க வெளியிட்டேன். அப் பெரியோ கமையவும், தொடர்ந்து கடின தியும், செய்யுள்களைத் தந்து, பி.

iy
பெருமான் கோயில் கொண்டருளி, ன்னருள் சுரக்கும் திருத்தலங்கள் ளத்திருப்பதியும் ஒன்ருகும். இது தொலைவில் மறவன்புலோ எனும் நற்கழனிகளின் நடுவில், தெளிந்த விளங்குகின்றது; இத்திருப்பதி த் திருநாளிலே, புராணபடனமும் ாருவதனே அன்பர்கள் அறிவார்கள்.
த் தொளாயிரத்து முப்பத்தொன் வருடச் சிவராத்திரித் திருநாளிலே ாமிகள் இத்தலத்தின்கண் எழுந் றிப் பன்னூற்றுக் கணக்கான அன் படனத்தைச் செவிமடுத்துப் பேறு
ாதணு மார்க்கத்தில் ஊக்குவிக்கும் டனத்தைப் பத்தி சிரத்தையுடன் ரிசும், சிவநிசியில், புத்திபூர்வமாக ரதம் அனுட்டித்துப் பேறு பெற் ல் பயின்று வரும் பான்மையும், யிகளின் ஆன்ம ஈடேற்றத்திற்குச் ருந்து என்னும் உறுதிப்பாட்டினே
டியனேனுக்குள்ள ஆர்வத்தினேயும், ாத தன்மையினேயும் நன்குனர்ந்த சுந்தர ஐயர் அவர்கள் இந் நூஃல எனக்களித்தார்கள். அப்பணிபினே பர்கள் யாவரும் நூலேப் படித்துப் அதேசமயம் தமிழ் இலக்கணப்
தமிழ் மரபைச் சிதைக்கலாகா கருத்தினே, வித்துவான், பண்டித அவர்களிடமும் அவர்தம் மான . மயில் வாகனன் அவர்களிடமும் ர்கள், முதலில் இலக்கண மரபுக்
சந்திகளேப் பிரித்து எளிமைப்படுத் ள்ளே அவர்கள் உரையுடன் வெளி

Page 9
у
யிடுவது தக்கதென்று கூறிஞர்கள் னேன். முந்திய பதிப்புகளில் இட உரையாசிரியர் வரலாறு, செய்யும் படனவிதி முதலியவற்றையும் புது
இச் சிவராத்திரி புராணத்தை எழுச்சியை அளித்து எனது அறு. தற்கான அநுகூலங்களைத் தந்தருளி கின்றேன். நூவினை வெளியிடுங் கா: எளிமைப் படுத்தி உதவியும், அச்சுத் தியும் நூலாசிரியர், உரையாசிரிய தந்தும் உதவி புரிந்த அன்பர் ப; அவர்களுக்கு ஈசன் இன்னருள் பா
நூலினைச் செம்மைபெற அச் அச்சகம்-புத்தகசாலை அலுவலா எனது உளம்நிறைந்த நன்றியைத்
சைவத் தமிழன்பர்கள் இந்நூ டின் பொருளுணர்ந்து சிவராத்திரி அனுட்டித்து இகபர சித்திகளே எ குளத்து வரதனின் திருத்தாள்களே
வேயார்ந்த வெள்ளி வரை புை சேயே தொழுமடி பார்க்கருள் வீயார் தருந்திரு வள்ளைக் குள
தாயே யுனையன்றி நாயேற்கு
திருச்சிற்றம்
மறவன் புலோ, 直S-芷一7母。

அவ்வண்ணமே வெளியிடலா ம்பெறுத நூலாசிரியர் வரலாறு, ள் முதற் குறிப்பகராதி, புரான வதாகச் சேர்த்துள்ளேன்.
* அச்சிட்டு வெளியிடுவதற்கான பதாம் அகவையில் அது முற்று ய திருவருள் மகிமையை வாழ்த்து வத்துப் பாடல்களேச் சந்தி பிரித்து த்தாள்களே ஒப்பு நோக்கித் திருத் Iர் வரலாறுகளேத் தொகுத்துத் ண்டிதர் திரு. க. மயில் வாகனன் ரவிக்க வேண்டுகின்றேன்.
சிட உதவி புரிந்த பூரீகாந்தா "ளர்க்கும் பிற உதவியாளர்க்கும் தெரிவித்துக் கொள்ளுகின்றேன்.
லினேப் பெற்று, சொல்விய பாட் விரதத்தினை நியமந் தவருமல் "ய்த வேண்டும் என்று வள்ளைக் 7 அன்புடன் வழுத்துகின்றேன்.
ட பான்ரதம் விழச்செய்த
செய்யத் திகழ்மறவை
ாப்பதி மேவியவெந்
வேருெரு தஞ்சமுண்டோ.
வை வள்ளேப்பதி விநாயகர் அந்தாதி.
աջllւն:
மு. கன பதிப்பின்rே

Page 10
நூலாசிரிய
ஈழவள நாட்டில் செந்தமி லாயிர ஆண்டுகளாக நிலவி வழு விசைப் புலம்வார் பலர் தோன் நெறிச் சிறப்பிற்கும் பெரும் பை பிறந்த பொன்னுட்டில் மட்டும கனும் புகழ்பெருக்கி நின்றனர் சையில் தலைமணியாப் விளங்கு அவர்கள்.
சுன்னுகம் என்னும் பேரூர் " கும் துன்னிய வளவயற் சுன்னுகம் எழில் நிறைந்தது. மற்றும், ! னுக்கு அளித்த பெருமையும் கொ காசியம்பதியில் இருந்து அந்தன பெயர்ந்து பாழ்நாட்டின் பல ப நனம் குடியேறிய பெருமக்களி தவர், பார்த்துவாச கோத்திரத்ை கள். ஐயரவர்கள் சுன்னுகத்தை வாழ்ந்தார்கள். இற்றைக்கு முன் அரங்கநாதையர் அவர்களுக் வளர்க்கும் குருமணியாய் வந்து வரதபண்டிதர் அவர்கள்.
வரத பண்டிதர் வளர்மதியெ கிஞர். செந்தமிழையும் வடெ றுனர்ந்தார். இளமையில் பாரிட ருகத் தெரியவில்லை. ஒருமைக் பும் ஏமாப்புடைத்து' என்பார்களே களில் ஈட்டிய கல்விநலம் இவ தாயிற்று. இளமையில் வைத்திய வல்லாராய் அனுபவம் மிக்குத் தி லியவற்றிலும் அறிவுமிக்குத் திக! நவரசம் விஞ்சப் பாடுதலிலும் வடமொழியில் கவிதை புனேயும் பர். பிறரை வாழவைக்கவும், ! களே ப் பாடும் பரிசு படைத்திரு அவர்களே வரகவி என்று வழுத்தி

I h! J 6մfI (?)}
ழ் மொழியும் சிவநெறியும் பல் கின்றன. இத் திருநாட்டில் நல் வித் தமிழ்மொழி வளர்ச்சிக்கும் சிவ ரி இயற்றினர். இவர்கள் தாம் ன்றித் தமிழ்சுறும் நல்லுலகெங்
ஈழநாட்டுப் புலவோர் வரி பவர் சுன்னுகம் வரதபண்டிதர்
"கன்னியங் கமுகிற் கயலினங் குதிக் என்று புலவர் போற்றும் இயற்கை நற்றமிழ் அறிஞர் பலரை நாட்டி ண்டது. மிகப் பழைய காலத்திலே ர் பெருங்குடி மக்கள் பலர் புலம் ாகங்களிலும் குடியேறினர். அங் ன் வழித்தோன்றலாய் அமைந் தச்சேர்ந்த அரங்கநாதையர் அவர் த் தமது உறைவிடமாகக்கொண்டு இருநூற்றைம்பது ஆண்டுகளுக்கு குத் திருமகனுய் வைதீக சைவம் தோன்றியவர்தான் புலவர்கோன்
ன வளர்ந்து கலேபயிலத் தொடங் மாழியையும் துற்ைபோகக் கற் ம் பாடங்கேட்டார் என்பது நன் கண் தான் கற்ற கல்வி எழுமை ா, அதற்கொப்ப முன்னேப் பிறவி நக்கு இப்பிறவியில் ஏற்றம் தருவ ம் சோதிடம் முதலிய கலேகளிலும் கழ்ந்தார். வேதம், ஆகமம் முது bந்தார். செந்தமிழ்க் கவிதைகளே வல்லவராய் விளங் கி னு ர் .
வல்லபமும் இவருக்கிருந்ததென் கடவைக்கவும் அமைந்த பாடல் ந்தமையின் உலகோர் பண்டிதர் NGT.

Page 11
W
இவர் குன்றுதோருடிவருங் கு
பத்தி உடையவர். இவர் சிவரா
இனம், கிள்ளேவிடுதூது, அமுதாக நூல்களை இயற்றி அருளினர்.
சிவராத்திரி புராணம், சிவர வது. சிதம்பரத்தின்கண் உள்ள படி ஆகமங்களில் கூறப்பட்ட வ பட்டது. இந் நூலின்கண், கட் பபி ர ம், சிவராத்திரி உற்பவச் சு சுருக்கம், சுகுமாரச் சருக்கம், சருக்கம், கன்மாடபாதிச் சருக்க சுருக்கம், சாலிகோத்திரச் சருக்க
ஏகாதசிப் புராணம் ஏகாதசி விடுதூது காங்கேயன்துறைக்குத் ே எனும் தலத்தில் வீற்றிருக்கும் மீது பாடப்பட்டது. கிள்ளேவிடு: துரதுசென்ற கதை, பாண்டவர்க் கதை, இராமனுக்கு அனுமன் து: துர்துபோன கதை முதலியனவும் சிலபகுதிகளின் பான்மையும் பிற
அமுதாகரம் என்பது மருத்து நுட்பங்கள் விளக்கப்பட்டுள்ளன. களால் அமைந்துள்ளது. பிள்ளே இதையும் அருளாட்சியையும் எவரு பழகு தமிழில் அமைந்துள்ளது.
வரத பண்டிதரின் காலத்தில் நல்லூர்ச் சின்னத்தம்பிப் புலவர் வாழ்ந்தார்கள். இவர் க ள் திற்குச் சிறப்புப் பாயிரம் தந்து
வரத பண்டிதரின் கவிதைகள் கன. நிறைந்த ஓசை இன்பம் றன. ஆரியச் சொற்களே தமிழ் வதனைப் பல இடங்களில் காண னத்தில் பயிலும் அரிய பிரயோ

11
நமரப் பெருமானிடம் அளவிறந்த ாத்திரி புராணம், ஏகாதசிப் புரா கரம், பிள்ஃளயார் கதை முத ეწშu H
ாத்திரி விரத மகிமையைக் கூறு
அறிஞர்களின் வேண்டுகோளின் ான்முறை பிறழாமல் இயற்றப் டவுள் வாழ்த்து, தற்சிறப்புப்பா Fருக்கம், சிவராத்திரி மான்மியச் அங்குலச் சருக்கம், செள்மினிச் ம், விபரிசச் சருக்கம், குபேரச் ம் முதலிய பிரிவுகள் உண்டு.
விரத மகிமை கூறுவது. கிள்ளே தென்பால் உள்ள கண்ணியவஃா குருநாதசுவாமி ( கந்தசுவாமி ) துரதில் சிவபிரான் பரவைபTரிடம் குேக் கண்ணபிரான் துTதுபோன் து சென்ற கதை, இந்திரற்கு நளன் காங்கேசன்துறையை அடுத்த பும் விளக்கப்படுகின்றன.
புவ நூல். இதில் சித்து வைத்திய இது முன்னுTற்று ஐயிரு விருத்தங் யார் கதை விநாயகரின் உற்பவத் நம் அறிந்துகொள்ளும் வகையில்
மாதகல் மயில்வாகனப் புலவர்,
முதலிய தலேசிறந்த புலவர்கள் இருவரும் சிவராத்திரி புராணத்
பண்டிதரைச் சிறப்பித்தனர்.
ள் சொன்னயம் பொருணயம் மிக் உடையன. உவமை நலம் சான் அமைதியுடன் எடுத்தாண்டு செல் வாம். இடையிடையே பாழ்ப்பா கங்களே புகுத்துவார். திருக்குறள்

Page 12
W.
பெரிய புராணம் முதலிய நூல்) மிளிரக் காணலாம். இவரது க: துக் காட்டாக சுன்னுகம் குமார
பாடலேக் குறிப்பிடுவர். அதுவரு
காவரசு மலரயன்மால் கட சென்றமர்செய் காம சூ பூவரசு படவிழித்துப் புனே அத்திஅதன் புனைந்து ே தேவரசு மனமகிழத் திருப் இசைத் தமிழில் சிறக்க நாவரசு பதம்பரசு நமக்குய நாட்டரசு நல்கு மன்றே
காவரசு - இந்திரன் ஐம்பூ புவி அத்தி அதன் - பாஃவி
வரதபண்டிதரின் பாடல்கஃ மணி வில்லிபாரதம் முதலியவற்ற இவர் சைவசித்தாந்த உண்மைக துப் பாடுதவிலும் வல்லவர். சு. செய்யுளினை இங்கே காட்டுவாம்.
ஆதிநடு ஈறிலியாய் ஆணுடன்பெண் சோதிபெறும் அருவுருவாய்த் தோற்றுமு பாதிமதி நுதற்பேதை பாகனுமாய் பூதிபுனே திருமேனிப் புனிதநின்தா மை
தமிழ் உலகம் இன்னும் வர அறிந்து கொள்ளாதிருப்பது பெரு பண்டிதர் அவர்கள் தாம் வாழ் கவித்துவ ஆற்றலைச் சமயச் சா கும் சைவ சமயத்திற்கும் புதுப் காலத்தில் இவரது புலமை நலம் படுவது திண்ணம்.
வாழ்க வரதபண்

tli
ளின் கருத்துக்களும் ஆங்காங்கே பித்துவ ஆற்றலே விளக்க ஒரெடுத் ாமிப் புலவர் அவர்கள் பின்வரும் மாறு :-
புளர்க்காச்
ம்ஐம் பங்கை பார்த்த பதிகம்
பாடும் iGIT gif
வரசு - மன்மதன் வேங்கை - ாத் தோல்.
ாப் படிக்கும்போது சீவகசிந்தா பின் நடை நமது நினைவிற்கு வரும். ளே வெகு அற்புதமாகக் குழைத் குமாரச் சருக்கத்தில் இருந்து ஒரு
அலியவனுய் அவையுமாகிச் ரா சரமஃனத்தும் தோய்ந்தும் தோயாப் ஏகனுமாய்ப் பகர்தற் சுெட்டாப் ரத்தாள்கள் போற்றி போற்றி.
( சுகுமாரச் சருக்கம் 182 )
தபண்டிதரின் உயர்ந்த புலமையை வியப்புக்குரியதாய் இருக்கின்றது. ந்த கால அமைதிக்கேற்பத் தமது பிலே செலுத்தித் தமிழ் மொழிக் பொலிவை ஊட்டினுர்கள். வருங் தமிழ் அன்பர்களால் போற்றப்
"டிதர் திருநாமம்.

Page 13
பட
உரையாசிரிய
H.
தமிழ் அறிஞர் குமாரசூரியப் அச்சுவேலியூரைச் சேர்ந்த சைவ அவர்களுக்கு அருமகளுப்த் தோன், இலக்கண இலக்கியங்களைக் கற். இவரைப் பண்டிதர் என்று போ குமாரசாமிப்புலவர் முதலிய வித் பெற்று விளங்கிஞர். பின்னுளில் தானமாகக் கொண்டிருந்தார்.
சைவாசாரசீலம் மிக்க இவர் வும் பணிவு இனிமை என்னும் சீ விளங்கினர் என்று பெரியோர் கூ படன வேளைகளில் பொருள் கூறு: போக்காகக் கொண்டிருந்தார். g மக்கள் சிவபுண்ணியம் நிறைந்த யில் ஈடுபடுவாராயினர்.
பிள்ளையவர்களுக்கு அச்சுவேலி திரு. அ. வேன்மயில்வாகனப்பிள்ளை தார். இவர் சிவராத்திரிபுராணத்தி நன்கு அனுபவித்தவர். தமது நண் அவர்களை திருவருள் நலத்தால் லுரை செய்யும்படி தூண்டினர்.
வேன்மயில்வாகனப்பிள்ளையின் கவே தமக்கு இருந்த ஆர்வத்தினு கள் சிவராத்திரி புராணத்திற்கு துத் தாமே முதலில் அச்சிட்டு ெ களின் காலத்திற்கேற்ப தொண் புராணத்தின் செம்பொருளை அறி உரை காலத்திற்கேற்றதாய்க் கரு கின்றது.
குமாரசூரியப்பிள்ளே அவர்கள் தமிழ் சைவம் என்பனவற்றில் ே அநுட்டான சிலர்சளாய் வாழ்ந்து வாழ்க குமாரசூரியப்
==

வரலாறு
பிள்ளே அவர்கள் யாழ்ப்பாணத்து ப்பெரியார் மயில்வாகனப்பிள்ளை பறினுர், இளமையிலே செந்தமிழ் றுத் தேர்ந்தார். அறிஞர்கள் ற்றிப் பணிந்தனர். சுன்னுகம் துவான்களின் பாராட்டையும் உடுப்பிட்டியைத் தமது வாசத்
பார்வைக்கு எளிமையானவராக சிய குணங்கள் நிறைந்தவராகவும் றுவர். சிவாலயங்களில் LI TIT 303T வதனேயே தமது இன்பப்பொழுது இவருடைய சீரிய தொண்டினுல் செய்திகளைக்கேட்டு அருள்நெறி
யூர் வாசரும் நல்லறிஞருமாகிய என்பவர் அரிய நண்பராயிருந் ல் ஈடுபாடு மிக்கவர். சுவையை ாபர் அறிஞர் குமாரசூரியப்பிள்ளை சிவராத்திரி புராணத்திற்கு நல்
வேண்டுகோளினுலும் இயல்பா லும் குமாரசூரியப்பிள்ளே அவர் இனிய பதவுரை ஒன்றினை வகுத் வெளியிட்டார்கள். பிள்ளை அவர் டினுல் தமிழுலகம் சிவராத்திரி ந்து இன்புற வழிபிறக்கலாயிற்று. த்துச் செறிவுடையதாய் விளங்கு
ன் வழித்தோன்றல்கள் இன்றும் பரன்பு மிக்கவர்களாய் ஆசார
வருகின்றனரென்பர்.
பிள்ளை திருநாமம்.
E

Page 14
*
உரைச்சிற
--
புலோலி-பிரமழறி. ம. முத்துக் GIFTG
உலகம் போற்றிடு நற்சிவ
புணர்த்திடு புரான கிலகநீபத வுரைவெளிப்படு வேண்டுகோண் பே திலக மாமுடுப்பிட்டியாம் . ளாளனற் செயன்' பலக லாவிதன் குமாரசூ ரி பண்டிதன் பண்புற
நவிண் டிஸ் - க பிரமg சு. கனகசபா GiffTGi.
வரைபக வெறிந்தோன் வர வழங்கிய சிவநிசி 6 றுரைதரு புரான முலகின
வுணர்ந்திட வுரைவி தரைபெறு முடுப்பைத் தாலி தரமக வியவுள் சா புரைதவி ரனவூர்க் குமாரகு புலமையோன் புரிந்
தும்பைநகர்-பிரமழறி. ச.
譯 தொல் செய்யசடைச் சிவனிரவின் ( திவ்வியநற் புராண
மையலகன் றெவருமுணர் த மன்னுமுரை செந்த வையகமெங் கும்பரவ வச்சி வழங்கினனற் குமா துய்யமயில் வாகனப்பேர்த் (
சுதன் வேளாண் மர

Ell
| || г. I, III,
ப்புப்பாயிரம்
குமாரசுவாமிக் குருக்களவர்கள்
வியது.
ராத்திரி புண்மையை ாத்திற் த் தெனவியம்பினர் மற்கொண்டே பதியுறை செல்வவே விக்கான்
பப்பெயர்ப் வமைத் தானே.
ந்தவன அர்ச்சகர்
பதிக்குருக்களவர்கள் வியது.
ம்பெறு வரதன்
ll Tall IT
ரெளிதா 1ரை யென்னத் பில்வேன் மயிலாந் ற்றிடவே ரியனும் தன னினிதே.
சுப்பிரமணிய சாஸ்திரிகள் வியது.
பெருமை கூறுந் த்தி னருமை தேர்ந்து
3 (T) LT LUFTTH மிழி னினிதி பற்றி
விட்டு
ਘ பெற்முேன் தோன்ற வீன்ற பின்மிகு சுகுணன் ருனே.

Page 15
ή 1
தும்பை குருஸ்வாமி
பிரமழீ. சிவ. பஞ்சாட்
சொல்லி
சுன்னுகத்தமருமறைத் தொழுகுலத் பைந்நாகத் தனிபரமனிசிபுரா னத் கைந்நாகத் தவனுவிகை யனவுடுப்பைப் மன்னுகத் திசைந்ததொடைக் குமார்
சுன்னு மகாவித்துவான் ஐரீமத் அ. கு
கங்கைநதி சூடிசிவ நிசியின் ே கருதரிய புராணமுறை பு தங்கியநான் மறையாளன் வர
தமிழ்க்கவிக ளாய்ந்துபத பங்கமிலாப் பாலியபண் டிதப் பகருமயில் வாகனவே டர் கொங்கவரும் பொழிலுடுப்டை குமாரசூ ரியநாமங் கொள்
F-L வித்துவான் றிமத் சி. ஆ G-Frti Ga
ஆரியம் பரந்த வரனரு எளிரவி ன சீரிய வரத மெனவிது காறுஞ் செ
பேரிய குமார சூரிய மெனமண் 1 பாரிய மயில்வா கனன்றரு பால
தும்பளே-ணுமத் வே. கணபதி
சீர்வரத ராசனவில் சிவநிசியின் பு வார் புவியி லெனவெழுதி பச்சிட்ட யூர்மயில்வா கனன்மதலே யுடுப்பிட் கூர்மையுளா னின்னவற்குக் குமாரகு
ية "فيكت.

நகர் மந்திரம்
சரக்குருக்களவர்கள்
பது
து வரதகவித் தோன்றல் சொற்ற துரையைப் பரிவிற் செய்தான் ப இமயில்வா கனன்சேப் பாணன் சூரியப்பிள்ளை மதிவல் லோனே.
மாரசுவாமிப் புலவரவர்கள்
Iதி
Ligital மைத்துச் சுன்னே தன் சொன்ன வரையொன் றிந்தான் பேர் பெற்ருேன் ந்த பாலன்
நகரி வாசன் ண்டோ னன்றே.
է էգ ஆறுமுகப்பிள்ளையவர்கள் 呜, மைதியி லொன்றினுக் கறிஞர் ப்பிய திறமது திறம்பிப் பிறக்கின னுரையுடுப் பிட்டிப் பண் புதன் குமாரகு ரியனே.
நிப்பிள்ளைச் சோதிடரவர்கள்
1ஆ.
ராணமிரு டேரா தாய Tன் பதவுரையொன் றச்சு வேலி படி வேளாள ஞேர்ந்து புந்தி சூரியனெனும்பேர் கூறற் பாற்றே.
-H
囊
th

Page 16
நூற்சிற
LDuisi) Ghirtigs
இ
与『写 TT守gMus rra பங்க னன்பு விரத ராசசிவ நிசியி மிகவி எாங்தி கரத ராசனைய மொழ கருணே மாரி வரத ராசன்மறை வி
துர பேTசு
LI I T | சின்னத்தம்பி
இ!
மைத்தவிடப் பணிப்ப
சராசனமு 1 சித்தணுயர் சிவநிசிமா செந்தமிழாற் தைதகைய பாரத்து
திரனரங்க ை சத்தபுரி களிற்காசி த. பண்டிதன்மு.

சி. ÜLÜ Lu Tulî ait
Fes-e-
ழ்ப்பானம்
ாப்புலவர் அவர்கள்
பற்றியது.
J. J. T-FöðrLfs, gir தரு பண்புசேர்
னிள்சரிது
f- விளம்பினுன் நி ரங்கனருள் நிகர் பருனிதன் ான ராசன்மிகு விெ ராசனே.
ழ்ப்பானம்
ப் புலவர் அவர்கள்
பற்றியது.
வணியான் வராசனமுஞ் மலேயாக் கொண்ட ன் மியமதனேச்
றெரித்தல் செய்தா வாசகோத் ாருளு மைந்தன் கர்வரது த் தமிழ்வல் லோனே.
こニーエーイ

Page 17
.
முகவி
அகண்டாகார நித்திய வியா சிவபெருமான் சர்வான்மாக்களுக் எழுந்தருளியிருக்கின்ற திருக்கேதீ கரசை சிவனுெளிபாதம் முதலிய மணியக் கடவுள் ஞானக்காட்சிெ மான பூரீகதிர்காமக்ஷேத்திரத்.ை விலங்கா புரியிலே செந்தமிழ் நாவு பாணத்து அச்சுவேலியில் இற்றை டங்களின்முன் பூரீகாசியம்பதியி: பாரத்துவாசகோத்திர அரங்கநா. புற்பவித்தவரும், சுன்னுக வாசியு ஏகாதசிப் புராணம் முதலிய நூல் பண்டிதர், சிவராத்திரி விரதத்தின் பும்பொருட்டு, தில்லைவனத்தறிஞ நூல்களிலுள்ள சிவராத்திரி மான் மாகப் பாடிஞர். இச்சிவராத்தி சுவைகளால் எப்புலவரையும் மிக ணுணர்வில்லாத்தகையரு மெளிதி: வேண்டுமென்னும் கோரிக்கை எ இதற்குதவியாக நம்மூர் வாசரும் மாகிய பூரீமத், அ. வேன்மயில்வா பன்முறையுந் தூண்டியமையானுப் பதவுரையாக எழுதி வெளிப்படுத் இவ்வுரையிலுள்ள குற்றங்களே நீக் புது எனது துணிபாகும்.
' குற்றங்க ணிக்கிக் குணங்க கற்றறிந்தோர்க் கேற்ற ச * நல்லார் பிறர் குற்றம் நா. கல்லாதவர் குற்றங் கான் என்போல்வா ரென்ஃன் பி
பின்பாரோ காண்பTர் '
பிரமாதீசுவர்வுத்தில் முதற். செலவாய்விட்டமையால், எமது சுந்தரையரவர்கள் இதனைத் தம செய்வதாக ஒப்புக்கொண்டமைய அச்சிடும்படி அனுமதி செய்தேன்

புரை
ாபக சச்சிதானந்தப் பிழம்பாகிய கும் அனுக்கிரகிக்கும்பொருட்டு #சரம் திருக்கோணமாமலே திருக் சிவஸ்தலங்களேயும், சிவசுப்பிர காடுத்து வீற்றிருக்கும் அதியற்புத தயும் தன்னுட்கொண்ட இவ் பலர் செறிந்து குழீஇய யாழ்ப் க்கு ஏறக்குறைய இருநூறு வரு விருந்து வந்து வ சித் த வ ரு ம், து அந்தணுளர்க்குத் தவக்குழவியா ம், வரகவியும், பிள்ளேயார் கதை களேப் பாடியவருமாகிய வரதராச ன் பெருமையை யாவருமறிந்துப் நர் சிலர் கட்டளேயிட்டபடி வட மியங்களைத் திரட்டி ஓர் புராண சிபுராணம் பொருட்சுவை சொற் மகிழ்விக்கத்தக்கது. இதை நுண் லுனரும்பொருட்டு ஒருரையியற்ற ன்னுள்ளத்தையிழுத்தமையானும்,
நண்பு நீங்காத நல்லறிவாளரு ாகனப்பிள்ளே என்பவர் பன்ஞளும் ம், எனது சிற்றறிவுக்கெட்டியவாறு தினேன். பருனிதோத்தமர்கள் கிக் குணங்களையே கொள்வாரென்
_மைக் கொண்டாடல்
|-
டார் நலந்தெரிந்து ாபரோ - அல்லாத கழ்வாரோ விவ்வுரைக்குப் பிழை ' . பதிப்பாக அச்சிட்ட புத்தகங்கள் நண்பர் பிரமறு. ச. சோம து செலவில் அச்சிட்டு விற்பனே ால் இரண்டாம் பதிப்பாக இதனே
இங்ங்னம் ம. குமாரசூரியப்பிள்ளை
உடுப்பிட்டி.

Page 18
திருச்!
புராண
--
எல்லாரும் கேட்டு உய்யும் ெ யோக்கியர்களேக்கொண்டு பு
சொல்லு வித்தல் மிகே
குளித்துத் தோய்த்துலர்ந்: முடித்துக்கொண்டே புரா வல், கேட்டல் என்னும்
புரானபடனம் தொடங்கு திலும் புராணம் படிக்கும் பூமாலை, வாழை, கரும்பு வேண்டும்.
புராண படனத்தைச் சுப
திலே முடித்தல் வேண்டு.
நாள்தோறும் புராண ம6 கியும், கருங்கல், சீமெந்து பண்ணி அதன்மீது பீடத் டுப் பரிவட்டம் விரித்து அ சந்தனம், பலர், தூபம், வணங்குதல் வேண்டும்.
புராணத்திருமுறையினே ! கொண்ட பொருளினது
ஒருவர் தெளிவாக வாசி பொருள் சொல்லுதல் லே
படிக்கத் தொடங்கும்டே சொல்லுதல் வேண்டும்.

ul
சிற்றம்பவம்
படன விதி
- IF = m
பாருட்டுத் திருக்கோயில்களிலே ராணங்களே வாசித்துப் பெ ாருள் மலாகிய புண் ணியமாகும்.
த ஆடை அணிந்து அநுட்டானம் ாணம் படித்தல், பொருள் சொல் இவைகளைச் செய்தல் வேண்டும்.
தம் தினத்திலும் முடிக்கும் தினத் மண்டபத்தைப் பட்டு மேற்கட்டி, முதலியவைகளினுல் அலங்கரித்தல்
தினத்திலே தொடங்கிச் சுபதினத்
ண்டபத்தைக் கோமயத்திஞல் மெழு த் தரையாயின் கழுவியும் இடம் தை வைத்து பீடத்தின்மேலே பட் தன்மேலே திருமுறையை வைத்துச் தீபம் முதலியவற்றினுலே விதிப்படி
டிக்கும் காலத்திற்கும் எடுத்துக் குணத்திற்கும் ஏற்ற இராகத்தில் க்க அதே இராகத்தில் ஒருவர் ண்டும்,
ாதும் முடிக்கும்போதும் காப்புச்

Page 19
7,
காப்புக்கு முன்னும் பின்னு சரித்தல் வேண்டும்.
புராணம் கேட்போர் புரா ணம் படித்துப் பொருள் ெ நமஸ்காரம் செய்து சுற்றம் டன் கேட்டல் வேண்டும்.
புராணம் கேட்பவர் ஆதி ே நியமத்தோடு கேட்டல் 6 பெற்ற தினத்திலே புரான செய்வித்து சிவனடியார்களு தல் வேண்டும்.
புராணம் படிக்கும் சபையி0 கால் நீட்டிக்கொண்டிருத்தல் வார்த்தை பேசுதல், வெற்றி அணிந்து கொள்ளுதல், இை பன் செய்யத்தகாத குற்றங்

NI F'
ம் திருச்சிற்றம்பலம் என்று உச்
ணத்திருமுறையை வணங்கி புரா சிால்வோருக்கு ஆசனம் கொடுத்து மித்திரர்களோடிருந்து சிரத்தையு
தொடங்கி ஈறுவரையும் திவருமல் வேண்டும். புராணம் முற்றுப் னத் திருமுறைக்கு விசேடபூசை க்கு அன்னங்கொடுத்து உபசரித்
லே உயர்ந்த ஆசனத்திருத்தல், ஸ், சயனித்தல், சிரித்தல், விண் மிலே பாக்குண்ணுதல், சட்டை டயில் எழுந்துபோதல் முதவி
TTLD,
:ம்பலும்,
= கை

Page 20
திருச்சித்
பொரு
ਜ
பதிப்புரை
நூலாசிரியர் வரலாறு
உரையாசிரியர் வரலாறு
உரைச்சிறப்புப்பாயிரம்
நூற்சிறப்புப்பாயிரம்
முகவுரை
புரானபடனவிதி
கடவுள் வாழ்த்து
தற்சிறப்புப்பாயிரம்
சிவராத்திரி உற்பவச் சரு
சிவராத்திரி மான்மியச் :
சுகுமாரச் சருக்கம்
அங்குலச் சருக்கம்
செள மினிச் சருக்கம்
கன்மாடபாதச் சருக்கம்
விபரிசச் சருக்கம்
குபேரச் சருக்கம்
சாலிகோத்திரச் சருக்கம்
பாட்டு முதற் குறிப்பகர
திருச்சிற்ற
F

நம்பலம்
mT LËS JAG Lib
てコー
க்கம்
Fருக்கம்
Lif
iii
wi.
ix
xii
xiii
xiv.
19.
67
99
2O
翌日1
29
343
364
d

Page 21
சிவராத் திரி
út 5 T LLIFF, f
ஓங்குமொரு மருப்பான பு புரக வே. ருங்குநெடு நிலத்தானே முக்
சயில் பா பாங்குவைத்து மழுத்தானே பசும்பொ பூங்கமல பதத்தானேப் பொ போற்றல்
ஒங்கும் ஒரு மருப்பானே உயிர்க்(கு) உயிர தாங்குநெடு நிலத்(து)ஆன முகத்தானே பாங்கு வைத்து மழுத்தானே பரித்தான்தி பூங்கமல பதத்தானைப் பொருவிலேந்து
இதன்பொருள் ஓங்கும் ஒரு மருப்பு யுடையவரும், உயிர்க்கு உயிராய் இரு பரமான் மாவாயிருப்பவரும், உரகவே முகத்தானே வதைத்தானே - குண்டவி ஆதிசேடனுற் பரிக்கப்படுகின்ற நெடிய கொன்றருளியவரும், சயிலமாரினப் பா தந்து அளித்தானே - இமயமஃபின்கன் நோக்கினுல் மான்போல்பவராகிய உை மழுப்படையைத் திருக்கரத்திலேந்திய பசும் பொன் தோட்டு பூம் கமல பதத்த பொருந்திய அழகிய தாமரை மலர்களேெ பொரு இல் ஐந்து கரத்தானே - ஒப்பில் மாகிய விநாயகக் கடவுளே, போற்றல் இடையூறு மின்றி இனிது முடியும்பொரு திருச்சிற்ற

LIti)
ம்பஸ்ம்,
JT 3)) is
5ծl D
EH
காப்பு
பிர்க்குயிரா பிருப்பான
ந்தன்
நத்தானே வதைத் தானேச்
3॥ பரித்தான்றந் தளித்தானைப்
ற் ருேட்டுப்
Fருவிலேந்து கரத்தானேப்
செய்வாம்.
ாய் இருப்பானே உரக வேந்தன் வதைத்தானேச் சயில் மானேப் *ந்(து) அளித்தான்ே பசும்பொன் தோட்டுப் கரத்தானேப் போற்றல் செய்வாம், !
பானே - உயர்ந்த ஒரு திருக்கொம்பை ப்பானே - சீவான்மாக்களுக்கெல்லாம் ந்தன் தாங்கும் நெடுநிலத்து ஆனே கினிசத்தியென்னும் சிவசத்தியாகிய ) நிலவுலகத்தின்கட் கயமுகாசுரனேக் ாங்கு வைத்து மழுதானே பரித்தான் ானே திருவவதாரஞ் செய்தருளிய மயம்மையாரை வாம பாகத்திலிருத்தி சிவபெருமான் பெற்றருளியவரும், ான்ே -செம்பொன்மயமான இதழ்கள் யாத்த திருப்பாதங்களேயுடையவரும், Rாத ஐந்து திருக்கரங்கள்ேயுடையவரு செய்வாம்- (இந்நூல் யாதொரு தட்டு யாம் ) துதிப்பாம் என்றவாறு,
ம்பவம்.

Page 22
திருச்சிற்.
5 L 5 sit
5 LIJFT:
சீர்தந்த கமல மலர்த் திை
தேவர் கூர் தந்த நகப்புலிக்காற்
குழைந்து வார்தந்த கலசமுலே மலே மன்று வி கார்தந்த மணிமிடற்றுக்
கருத்துள்
சீர்தந்த கமல மலர்த் திசைமுகனும் தி கூர்தந்த நக்ப்புவிக்கால் தவமுவியும் வார்தந்த கலசமுஃ மலேவனிதை விழி கார்தந்த மணிமிடற்றுக் கடவுள் திரு
இ- ள் : சீர் தந்த கமல மலர் தி தாமரை மலராசனராகிய பிரமதேவரு யும், தேவர்கோவும் - தேவர்களுக்.ெ தந்த நகப் புவிக்கால் தவமுணியும் - புவியின் கால்போன்ற கால்கிளேயுடை முனிவரும், பதஞ்சவியும் குழைந்து டே துதிக்க, வார் தந்த கவச typá1] lp
) Go s: கும்பங்களே நிகர்த்த் தனங்களேயுடை உமையம்மையாரது திருநயனங்கள் கன் பின் கண்னே (சிருட்டி திதி சங்கார பஞ்சகிருத்திய காரணமாகத் ) திருநட மணி மிடற்றுக் கடவுள் திரு அடி இஃE கண்டத்தையுடைய சிவபெருமானது வைப்பாம் - மனத்திலிருத்துவாம் எ
சிவகாமிய
கடிகமழ்கட் கமலமலர்க் 5
கரம தி
படியிடந்து மறிவரிய பத
படரும்

ம்ம்பவம்.
வாழ்த்து.
சர் துதி
சமுகனுந் திருமாலுந் கோவுங் ரவமுணியும் பதஞ்சவியுங்
போற்ற வணிதை விழிகளிப்ப TITOGYNĖ கடவுடிரு வடியினைகள்
வைப்பTம்.
ருமாலும் தேவர் கோவும் பதஞ்சவியும் குழைந்து போற்ற விகளிப்ப மன்றுள் ஆடும் அடியிஃனைகள் கருத்துள் வைப்பTம், !
சைமுகனும் - அழகுபொருந்திய செந் ம், திருமாலும் - மகாவிஷ்ணுமூர்த்தி கல்லாந் தலேவணுகிய இந்திரனும், கூர் கூர்மைவாய்ந்த நகங்கள் பொருந்திய ய தவசிரேட்டராகிய வியாக்கிரபாத ாற்ற-பதஞ்சலிமுனிவரும் மனமுருகித் சிதை விழிகளிப்ப-கச்சிற்படிந்த பூரண ய இமயமலே அரசன் புத்திரியாகிய ரிப்படைய, பன்றுள் ஆடும் - கனகசபை ம் நிரோபவம் அணுக்கிரகம் என்கின்ற னத்தைச் செய்தருளாநின்ற, கார்தந்த கள் - நஞ்சுண்டு சுறுத்த அழகிய திருக் உபய திருப்பாதங்களே யும், கருத்துள் -
ம்மை துதி 5ட்டிகிரிக் கரனுெருகு נ' ות5ח ப்பவள மலேமருங்கிற் பச்சைக்

Page 23
கடவுள்
கொடிகொடிய பவக்கடலி கூடும் வ மடியவருக் கருள்புரியுஞ் சி தன்பு கூ
கடிகமழ்கள் கமல மலர்க் கண்திகிரிக் ச படிஇடந்தும் அறி(வு) அரிய பதப்பவள் கொடிகொடிய பவக்கடலில் குளித்(து) ஆடியவருக்(கு) அருள்புரியும் சிவகாமி
இ- ள் : கடி கமழ் கள் கமல நிறைந்த தாமரை மலராகிய திருநய6 தைத் தாங்கிய திருக்கரத்தையுமுடை அது ஆகிப் படி இடந்தும் - ஒரு பன்றி சென்றும், அறிவரிய பத பவள மலே க3ளக்கொண்ட பவளமலே போன்ற சி. ரும் பச்சைக்கொடி - படர்ந்த பச்சை கொடிய பவக்கடலில் குளித்து அழுத் வின் கண்ணே அழுந்திவருந்தாது. இ வடிவாகிய மோட்சத்தையனுபவிக்குப் காமியம்மை - தொண்டர்களுக்குக் ரது, பதத்து அன்புகூர்வாம் - திரு
+ T-- jj ق
விநாய
சொற்பகர்நா வினுக்கடங்
துலங்கு பொற்பகலாக் குடதிசைக் போற்ற யற்பகஞண் மலரிறைத்து மளித்த கற்பகநா மம்பெறுமே ரட் கருதி வ
சொல்பகர்நா வினுக்(கு)அடங்கா வ பொற்(பு) அகலாக் குடதிசைக்கோ பு அல்பகல்நாள் மலர் இறைத்துத் தொ கற்பகநா மம்பெறும்ஏ ரம்பனைஓர் கெ

வாழ்த்து
ற் குளித்தழுந்தா தின்பமுத்தி ஒன்ரன்
வகாமி பம்மை பதத்
ர்வTம்.
ரன்ஒருகு கரம(து) ஆகிப்
ம&ல மருங்கில் படரும் பச்சைக் அழுந்தா(து) இன்பமுத்திகட்டும் வண்ணம் அம்மைபதத்(து) அன்பு கூர் வாம். )
மலர் கண் - வாசனேவிசுகின்ற தேன் னத்தையும், திகிரிக் கரன்-சக்கராயுதத் ய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தி, ஒரு சூசுரம் வடிவங்கொண்டு பூமியைக் கிழித்துச் மருங்கில் - அறிதற்கரிய திருப்பாதங் வபெருமானது வாடப்பாகத்தில், பட க்கொடிபோன்றெழுந்தருளியிருக்கின்ற, தாது - கொடுமையாகிய பிறவிக்கட இன்ப முத்தி கூடும் வண்ணம் - சுத்த சுகி. :படி, அடியவருக்கு அருள் புரியும் சிவ கருஜனபாவிக்கின்ற சிவகாமியம்மையா ப் பாதங்களினிடத்து அன்பு மிகுவே ம் (3)
கர் துதி
கா வளங்குலவு தில்வேமன்று கோயிற் கோ புரத்தமரர் கணத்தவேவர்
மேவி த் தொழுமடியார் வேட்டவர
ம்பனேயோர் கொம்பனேயுட் ாழ்வாம்.
ளங்குலவு தில்லே மன்று துவங்குகோயில் ரத்(து) அமரர் கனத்தவே வர் போற்ற மேஜி மும் அடியார் வேட்டவரம் அளித்த லாலே ாம்பனே உள் கருதி வாழ்வாம். 1

Page 24
சிவராத் !ی
இ-ள் நா பகர் சொல்லினுக்கு படுகின்ற சொற்ருெகுதி முழுவதா: தில்லே மன்று துலங்கு கோயில் பொ சிதம்பரத்திலுள்ள கனகசபை விளங் ருத மேஃக்கோபுர வாயினில், அம களும் கனநாதர்களும் தோத்திரிக் மலர் இறைத்து-இரவும் பகலும் ஒப அடியார் வேட்ட வரம் அளித்தலால், பிய வரங்களேயெல்லா மீந்தருளுதவி மென் ஒம் காரணப்பெயரைப்பெற்ற கொம்பையுடைய கணேசமூர்த்தியை கண்னே சிந்தித்து வாழக்கடவேம்
சுப்பிரம (ெ சூராட்டுப் பயில்சயிலத்
தோயும் னிராட்டுப் பெறமறநீ ட
நிறைய பாராட்டுத் தரவடிவேற்
பதிக்குச் சீராட்டுப் பிள்ளேயெனு (
[ଗgfgit gif
சூர் ஆட்டுப் பயில் சயினத் துண்ேமுலே நீர்-ஆட்டுப் பெற மறம் நீ(டு) அவுனர் பாராட்டுத் தரவடிவேற் படைபணி சீராட்டுப் பிள்ளே எனும் முருகன்முரு
இ-ள் : குர் ஆட்டு பயில் சயிலம் வாள் கண் நீராட்டுப் பெற - தேவமா பொத்த இரண்டு தனங்களேயுடைய டிய வாள் போன்ற கண்களினின்றும் உடல் புலவு அலகை நிறையத் தேக்கி அசுரர்களது சரீரத்தின் நினத்தைப் பி அம். வடிவேல் படைபனித்த கரன் யேவியருளிய திருக்கரத்தையுடையவரு டுப் பிள்ளே எனும் முருகன்-சிவபெரு மாசு வாய்ந்த சீராட்டையுடைய குப முருகு அவிழ் மலர் தாள் சென்னி சேர்ப் மலர்களேயொத்த திருப்பாதங்களேச் !

திரிபுராணம்
அடங்கா வளம் குலவு - நாவினுற் கூறப் லும் உரைக்கவியலாத வளம்பொருந்திய, ற்பு அகலாக் குடதிசைக் கோபுரத்து - காநின்ற திருக்கோயிவினது அழகுகுன் ரர் கணத் தலைவர் போற்ற மேவி-தேவர் கும்படியெழுந்தருளி, அல் பகல் நாள் பாது புதிய புஷ்பங்களேத் தூவி, தொழும் - வழிபாடுசெய்கின்ற அன்பர்கள் விரும் இல் சிற்பக நாமம் பெறும் - தற்பக ஒர் கொம்ப:ே ஏரம்பனே-ஒற்றைக் ப, உள் கருதி வாழ்வாம் - மனத்தின் FT-III. (3)
னியர் துதி
பாது)
துணேமுலேத்திண் டகுவியர்ம்ை
வTட்க
-வுனருடற் புலவலகை
荡 G岛岳釜山
படைபனித்த கரனரன்பார்ப்
செல்வச்
முருகன்முரு கவிழ்மலர்த்தாள்
சேர்ப்பாம்,
த்திண் தகுவியர்மை தோயும் வாள்கள் உடல் புலவு) அலகை நிறையத் தேக்கிப் ந்த கரன் அரன்பார்ப் பதிக்குச் செல்வச் (கு) அவிழ்ர்த்தாள் சென்னி சேர்ப்பாம்.
துணமுலே திண் தகுவியர் மைநோயும் தர்கள் விளையாட்டயராநின்ற மலேசுளே
வலிய அசுரப் பெண்களது மைதீட் நீர்சொரியவும், மறம் நீடு அன்னர் ப் பாராட்டுத்தர - கொடுமை மிகுந்த சாசுகள் நிரம்ப உண்டு களிகொண்டாட - கூர்மைபொருந்திய வேலாயுதத்தை ம், அரன் பார்ப்பதிக்குச் செல்வச் சீராட் மானுக்கும் பார்வதிதேவிக்கும் செல்வ ாரருமாகிய சுப்பிரமணியக் -ேவிொது பாம்-வாசனே கமழுகின்ற செந்தாமரை சிரமிசைச் சூடக் கடவேம் எ-று: ()

Page 25
கடவுள் :
திருப்பரர்
இரங்குன்றன் றஞ்சநமக் ே ரிரப்ப நீ
கரங்குன்றம் படைத்தனேய
கதங்கொ வரங்குன்ற மயிலுகைத்தங்
மஞ்சு து பரங்குன்றத் திருந்தசெவ்ே
பணிதல்
(இரங்(கு) உன்றன் தஞ்சம் நமக்(கு) என் கரம்குன்றம் படைத்தனேய கரிமுகத்ே வரங்குன்ற மயில் உனகத்(து) அங்(கு) அ பரங்குன்றத்(து) இருந்த செள்வேள் அ
இ-ள் உன் தன் தஞ்சம் நமச் இரப்ப-உமது துனேயையெங்கள் மீது இ பாகாதிபதியாகிய இந்திரன்முதலியதே றம் நீண்ட கரம் படைத்தஃனய கரிமுகத் கையைப் பெற்றுக்கொண்டாற்போன் சுரனும், அரிமுகத்தோன்-சிங்கமுகாசு வலிமைபொருந்திய சூரபன்மனும் தங் அங்கு அயில் எடுத்த மலர்க்கரத்தோ சென்று ஆங்கே வேலாயுதத்தைச்செது தைக்கொண்டவராகிய மஞ்சு துஞ்சுப் மேகங்கள் படிகின்ற திருப்பரங்குன்றத் மணியக்கடவுளது, அடி கடி செம்ப பாதங்களாகிய வாசனேபொருந்திய
---Of.
திருச்சிர
ஈரவேவா பசங்கவரப் பின
தெய்தி
வாரலேவா புறுமொருமா
வகிர்ந்த

வாழ்த்து
குன்றம்
கென்றுமக வான்முதலோ
ண்ட
கரிமுகத்தோ னரிமுகத்தோன்
"ள் சூரன்
கயிலெடுத்த மலர்க்கரத்தோன்
ஞ்சும்
வே ளடிக்கடிச்செம் பதுமமலர்
செய்வாம்,
று மிக வான்முதலோர் இரப்ப நீண்ட தான் அரிமுகத்தோன் கதங் கொள் சூரன் புயில் எடுத்த மலர்க்கரத்தோன் மஞ்சு துஞ்சும்
டிக்கடிச்சேம் பதிமம்லர் பலவிதல் வெது ம்.)
கு இரங்கு என்று மகவான் முதலோர் ரக்கங்கொண்டீந்தருள வேண்டுமென்று தவர்கள் யாவரும் பாசித்துக்கேட்ப, குன் தோன்-மஃபானது தனக்கோர் நீண்ட ன்ற யாதுேமுகத்தையுடைய தாரரா ரனும், கதங்கொள் சூரன் வரங்குன்றகள் வலிமைகெடும்படி, மயில் உனகத்து "ண் - மயில் வாகனத்தின் மேலிவர்ந்து துத்திய தாமரை மலர்போன்ற திருக்கரத் பரங்குன்றத்து இருந்து செவ்வேள் - தின் கண்ணே எழுந்தருளியிருந்த சுப்பிர தும் மலர் பணிதல் செய்வாம் - திருப்
செந்தாமரை மலர்களே வணங்குவேம்
(5).
: ili su пш
ாங்கிடக்குங் களத்தமர்நீத்
நொய்தின்
வரையோரொன் ருேரிரண்டா
வேலோன்

Page 26
சிவராத்திரி
வேரஃலவா பழிக்குமென்ருே வேழத் ே சிரலேவாய் வருமடிக ளடிய சேர்த்தல்
ஈர&வ யசம் கவரப் பிணம் கிடக்கும் : வாரி அஃலவாய் உறும் ஒருமா வரைஓர்ஓ வேரஃலவாப் அழிக்கு மென்தோள் சுவின் ஒர&லவாய் வரும் அடிகள் அடியர் அடிப்
இ- ள் ஈரலே வாயசம் கவர பின களேக் காகங்கள் வாயினுற் கொத்திச் புத்தபூமியில் யுத்தத்தைவிட்டு, நொ வேகமாய்ச்சென்று நீண்ட அலேகள் டெ நப்பெற்ற ஒரு மாவன்ர ஒரொன்று து பற்ற சூரபன்மஞகிய மாமர படையையுடையவரும், வேரஃப் வாய் . வள்ளி சுரவேழத்தோடு - மூங்கிலேயுமி தோள்கள் பொருந்திய வள்ளிநாயகி ே பர்களோடும், சீரலே வாய் வரும் அடிக யிருக்கின்றவருமாகிய சுப்பிரமணியக் க சேர்த்தல் செய்வாம் - தோன்டர்களின் நாசமாகும்படி) எமது சிரசின்கண்னே
திருவாவி
பெருவாவிக் கயனயனக் கு பெட்பி ( மொருவாவி னன்குடிலேப் ( குரைத்தே மருவாவி நன்குடிஞைப் புள்
வயற்குப் திருவாவி னன்குடிவாழ் ெ
சிந்தை ே
பெருவாவிக் கடல்நயனக்குறத்திமுக ! ஒருவாஇ னன்குடிலேப் பொருள் விரித் மருவாவி நல்குடிஞைப் புனல் மலர்த்ே திருவாவி னன் குடிவாழ் செவ்வேள்த

புராணம்
"ட் கவின் படைத்த வள்ளிசுர
தாடு
ரடிப் பொடிமுடியிற்
செய்வாம்.
நீளத்(து) அமர்நீத்(து) எய்தி நொப்தின்
ன்(று) ஒர் இரண்டா வகிர்ந்த வேலோன்
ன்படைத்த வள்ளிசுர வேழத் தோடு
பொடிமுடியில் சேர்த்தல் செய்வாம்.
'ம் கிடக்கும் களத்து அமர் நீத்து-ஈரல்
செல்லும் படி பிணங்கள் கிடக்கின்ற ப்தில் எய்தி வார் அக்வாப் உறும் - பாருந்திய சமுத்திரத்தின்கண் வேரூன் ஓரிரண்டாப் வகிர்ந்த வேலோன் - ஒப் ன்றை இரண்டுகூருப் வெட்டிய வேற் அழிக்கும் கவின் படைத்த மெல்தோள் கழ்கின்ற வழகையுடைய மிருதுவாகிய தெய்வயானேயம்மையாகிய இரு தேவி ள்-திருச்செந்தூரின்கண்ணெழுந்தருளி டவுளது, அடியர் அடிப்பொடிமுடியில் பாததுரளியைச் (சர்வ பாவங்களும்
தரிக்கக்கடவேம் எறு. (6)
னன்குடி
றத்திமுகாம் புயமலர்த்தும் னென்று
பொருள்விரித்துத் தாதைதனக்
தா னுTர்கா
னன் மலர்த்தே னுடனளவி
பாபுந்
சவ்வேடன் சேவடிகள்
செய்வாம்.
ஜம்புயம் மலர்த்தும் பெட்பின் என்றும் துத் தாதை தனக்(கு) உரைக்கோன் ஊர்கF த னுடன் அளவி வயற்குப் பாயும் ன் சேவ டிசள் சிந்தை செய்வாம், !

Page 27
கடவுள் வி
இ- ள் பெருவாவி கயல் நபண்குறி பிள் என்றும் ஒருவா இனன் - பெரிய சத்தைநிகர்த்த நேத்திரங்களேயுடைய கு மாகிய தாமரையை விகரிக்கச்செய்யுந் வில்லாத சூரியனும், குடிஃப் பொருள் தோன் - பிரணவப்பொருளே விரிவாக, ஊர்கா மருவாவி நல் குடிஞைப் புனல்தங்கிய தடாகத்தினதும் நல்ல சிற்குறுக் உடன் அளவி வயற்குப் பாயும் - புட்ப கலந்து வயலுக்குப் பாய்கின்ற, திரு தன்-திருவாவினன்குடியில் எழுந்தருளி சே அடிகள் சிந்தை செய்வாம் - சிவந்த
பாம் எ-று.
திருவே
பாரகத்தும் விசும்பகத்தும்
பழங்க ை தாரகத்தொன் மறையுருவ சத்தி யா சூரகத்தைத் துளை படுத்தி ே
தோகை டேரகத்தி லிருந்தபிரா ன்ெ
கிடநின்
பாரகத்தும் விசும்பகத்தும் பயில் முனி தாரகத் தொல் மறை2உருவாய் மருவுசி சூரகத்தைத் துளேபடுத்தி ஒருதோகை ஏரகத்தில் இருந்த பிரான் என் அகத்தில்
இ- ள் : பார் அகத்தும் விசும்பு 3 பழங்கண் நீங்க-பூமியின் கண்ணுஞ் சுவி முனிவர்களதுந் தேவர்களதுத் துன்பங்க வாய் மருவும் சிவசத்தி தரு சத்தியால் வமைந்த சிவசத்தியாகும் உமாதேவியா வேலாயுதத்தைக்கொண்டு, வெம் சூர் சூரபன்மனது மார்பைத் துளேத்து, ஒ னத்தின் மேலேறி, இரு தோகைமாே மயில்போலுஞ் சாயலேயுடைய தெய்வ மாரோடும் திருவேரகத்தின் கண் ணெ

பாழ்த்து 7
}த்தி முக அம்புயம் மலர்த்தும் பெட்
தடாகத்திற் பொருந்திய கயன் மற் நிறமாதாகிய வள்ளிநாயகியாரது முக தன்மையினின்றும் எந்நாளும் நீங்குக T விரித்துத் தாதை தனக்கு உரைத் த் தமது தந்தைக்குபதேசித்தவரும், நார்ச்சோஃகளிற் பொருந்திய வாசரே நளினதும் சவமானது, மவர் தேன் ங்களினின்றுஞ் சிந்துகின்ற தேருேடு வாவினன்குடி வாழ் செவ் வே ன் பவருமாகிய சுப்பிரமணியக் கடவுளது,
திருப்பாதங்களே மனத்திற்றியானிப்
(7)
ரகம்
பயின் முனிவ ரிமையவர்தம் fங்கத் ாய் மருவுசிவ சத்திதரு ல்வெஞ் பொருதோகை யேறியிரு
ாரோ என்னகத்தி விருக்கவிடர்க் றென்பால்.
வர் இமையவர்தம் பழங்கின் நீங்கத் வ சத்திதரு சத்தி பால் வெம் ஏறி இரு தோகை மாரோ(டு) இருக்க இடர்க்கு இடம் இன்(று)என்பர்ஸ்.)
அகத்தும் பயில் முனிவர் இனம் வர்தம் சர்க்கத்தின் கண்ணும் வாசஞ்செய்கின்ற ளொழிய, தாரசுத் தொல்மறை உரு - பிரணவ மாகிய பழைய மந்திர வடி ராலீந்தருளப்பட்ட ஞானசத்தியாகிய
அகத்தைத் துளே படுத்தி - கொடிய குதோகை ஏறி - ஒப்பற்ற மயில் வாக ராடு ஏரகத்தில் இருந்த பிரான்யானே வள்ளியம்மையாகிய இரு தேவி ழுந் த ரு எளி யி ரு ந்த சுப்பிரமணியக்

Page 28
சிவராத்தி
கடவுளானவர் என் அகத்தில் இருக்க மனத்தின் கண்ணே குடிகொண்டிருத்த யேனுந் தங்குதற்கிடமில்ஃப் யாம் எ-று
குன்றுே
நீடலுறழ் கருங்கனங்கள்
நிரந்து : பாடல்புரி தரத்தழைத்த
படருஞ் கோடலலர் விளக்கேந்தக்
குன்று ே மாடல் புரி முருகனிரு சர6
பகற்றி
நீடு) அல் உறழ் கருங்கனங்கள் படிந்து பாடல் புரி தரத் தழைத்த பாசடைச் கோடல் அலர் விளக்(கு) ஏந்தக் குல மயி ஆடல்புரி முருகன் இரு சரணமலர் பர
இ- ள் நீடு அல் உறழ் கரும் கை அந்தகாரத்தையொத்த கரிய மேகங்க போல ஆரவாரிக்கவும், நிரந்து தும்பி ளிசைபாடவும், தழைத்த பாசன ட கோடல் - குழைத்த பச்சிலே சுளேக்கெ செங்காந்தள்கள், அலர் விளக்கு ஏந்த குலமயில் நாடகம் புரியும் குன்று தோறு செப்கின்ற மலேவர்க்கங்கடோறும், பரவி - திருவிளேயாடலேச் செய்தருளி தாமரைகளேயும் வணங்கி, வினோ அக யொழித்து வாழக்கடவேம் எ-று.
திருத்த
உருத்தணியா வருமசுர ரு லுரவோ,
கருத்தனியாப் பெருவெபி
கருனேக்

ரி புராணம்
என்பால் இடர்க்கு இடமின்று-எனது ஸ்ால் என்னிடத்திற் துன்பங்களெவை
()
தோறடல்
படிந்துமுழ வெனவதிர
தும்பி
பாசடைச்சந் தனப்ப2ணயிற்
செய்ய
குலமயினு டகம்புரியுங்
தோறு
ஈனமலர் பரவிவினே
வாழ்வாம்.
முழ(வ) என அதிர நிரந்து தும்பி சந் தனப்பஃனயில் படரும் செய்ய ல்நாடகம் புரியும் குன்று தோறும் விவினே அகற்றி வாழ்வாம்.)
ாங்கிள் படிந்து முழவு என் அதிரட மிக்க எானவை தங்கிநின்று முழவப் பறை பாடல் புரிதர-நெருங்கிநின்று வண்டுக ச் சந்தனப் பஃனயில் படருஞ் செய்ய ாண்ட சந்தன மரக்கிளேகளிற் படர்ந்த ந - மலராகிய விளக்கைத் தாங்கவும், றும் - கூட்டமாகிய மயில்கள் நடனஞ் ஆடல் புரி முருகன் இரு சரன மலர் ய முருகக் கடவுளது இரண்டு பாத ற்றி வாழ்வTம் - எமது பாவ வினேயை
(9)
நணிகை
டறுணிக்கு நெட்டிலேவே
ய் துன்பக்
லுட் டிளேத்திளேத்த களேயகலக்
கண்டந்

Page 29
at lay air
திருத்தணியார் கழனிழற்கீ
ரிதயத் து
திருத்தணியாம் பதியகத்து
சிரமேற்
( உருத்(து) அணியா வரும் அசுரர் உடல்: கருத்தனியாப் பெருவெயிலுள் நிளேத்(து இருத்(து) அணியார் கழல்நிழல்கீழ் என் திருத்தனியாம் பதிஅகத்தும் வாழ்குப
இ - ள் உருத்து அணியா வரும் வேல் உரவோய் - கோபங்கொண்டு து வெட்டிய நெடிய இலேவடிவாகிய விே துன்பக் கரு தனியாப் பெரு வெயிலுள் பங்களுக்கெல்லாங் காரணமான பிறவி வருந்திய இளேப்பு நீங்கும்படி, கருனே இருத்து என்று வழிபடும் அடியார் இத தைச்செய்து அழகுபொருந்திய வீரக்கழ மென்று வழிபாடுசெய்கின்ற தொண்ட யாம் பதி அகத்தும் - திருத்தணிகைய குரு பரன் தாள் சிரமேல் கொள்வாம் - ளது திருப்பாதங்களே எமது சிரமேற்
கதிர்க
பொருவினறு மலர்பொதுளு
புனிதன் முருகியுளத் தழுத்திவினே
முனர்ந்து முருகசர வணபவசண் முகி
மொழி:ே
LDOj LPG05.377 5.LD GULOG) T 7:(LPE,
।
பொருவில்நறு மலர் பொதுளும் தண்ட
உருகி உளத்து) அழுத்திவினே நீறு அ
முருகசர வனபவசண்முககுசு என்(று)
மருமருவு கமலமலர் அடிமுடியின் மீ

வாழ்த்து E):
ழென்றுவழி படுமடியா துள்ளுந் ம் வாழ்குமர குருபரன்ருள் கொள்வாம்,
துணிக்கும் நெட்டிலேநூேல் உரவோப் துன்பக் இ8ளத்தகளே அகஸ்க் கருனேக் கன்தங்(து) றுவழி படுமடியார் இதயத் துள்ளும் ர குருபரன்தாள் சிரமேல் கொள் வாம்.)
அசுரர் உடல் துணிக்கும் நெடு இலே |ணியாக வந்த அசுரர்களது சரீரங்களே லாயுதத்தைத் தாங்கிய வலியவரே, திளேத்து இளேத்த கிளே அகல - துன் வேராகிய மிக்க வெயிலில் அழுந்தி ாக்கண் தந்து அணி ஆர் கழல் நிழல்கீழ் பத்துள்ளும் - உமது கிருபா நோக்கத் லணிந்த திருப்பாத நிழவிவிருத்தியருளு டர்களது இருதயத்தினும், திருத்தனி ாகிய சுேரத்திரத்தினும், வாழ் குமர - எழுந்தருளியிருக்கின்ற குமாரக் கடவு சூடக் கடவேம் எ-று. (10)
IILD)
ருந் தண்டலைசூழ் கதிரைநகர்ப்
பாத நீறழுத்து மாறெழுத்து து நாவின் குகவென் றனுதினமு வார் தங்கண் டயின் மீதுவைத்து
செய்வாம்.
உலேசூழ் கதிரைநகர்ப் புனிதன் பாதம் புழுத்தும் ஆறு எழுத்தும் உணர்த்து நாவின்
அனுதினமும் மொழிவோர் தங்கள் துவைத்து வணங்கல் செய்வாம்.)

Page 30
O சிவராத்தி
இ-ன் பொரு இல் நறு மலர் ே புனிதன் பாதம் - ஒப்பில்லாத வாச சோலேகளாற் சூழப்பட்ட கதிர்காம யிருக்கின்ற பரிசுத்தராகிய சுப்பிரமணி உளத்து அழுத்தி - கசிவுகொண்டு ம வினே நீறு அழுத்தும் ஆறெழுத்தும் பும் நீருக்குகின்ற பூரீ சடட்சரங்க3 சரவணபவ சண்முக குக என்று - நாவி சண்முகனே குகனேயென்று அனுதி தோறுஞ் செபிக்கின்ற அடியார் களது: மீது வைத்து - வாசஃன பொருந்திய : களே எமது சிரசின்மேற் குடி, வணங் கட்வேம் எ-று.
- திருநந்தி
செய்யதழிற் புரிசடையுந்
திண்டோ கைய தனிற் சுரினகமழுப் !
கன்று ந் வையமுத லக்னத்துலகுந் (
மதியஞ் மையனருள் பெற்றதந்தி !
| |} | / }; հիlէ
செய்யதழல் புரிசடையும் திருநுத வில் கையதனில் சுரிகைமழுப் பிரம்புகவை வைபமுதல் அனேத்துலகும் தொழும் ஐயன் அருள் பெற்ற நந்தி அடிக்கமல :
இ- ள் : செய்ய தழல் புரி சடை பிழம்பையொத்த முறுகிய சடையும், பின்கண் பொருந்திய ஒப்பற்ற அக்கி: வலிய நான்கு திருப்புயங்களும், ண்க சிறுமான் கன்றும் தாங்கி-திருக்கரங்க மும் பிரம்பும் பிளவு பொருந்திய பாதி ஆகிய இவைகளேயெல்லாந் தாங்கப்.ெ கும் தொழும் கயிலே மலே காக்க - பூ! கப்பெற்ற கயிலேயங்கிரியைக் காவல். பெற்ற நந்தி - சந்திரனேத் திரு முடியி

புராணம்
பொதுளும் தண்டலேசூழ் கதிரைநகர்ப் னே கமழ்கின்ற புட்பங்கள் நிறைந்த க்ஷேத்திரத்தின் கண்ணே யெழுந்தருளி யக் கடவுளது திருப்பாதங்களே, உருகி னத்தின் கண்ணே நிலேபெறப் பதித்து,
உனர்ந்து - திவினேகளெல்லாவற்றை ாவிதிப்படியறிந்து, நாவில் Աք Ահմե ஞல் முருகனே ச ர வன ப வனே னமும் மொழிவோர் தங்கள் - தினந்
மரு கருவும் கமல மலர் அடி முடியின் தாமரை மலரை பொத்த திருப்பாதங் கல் செய்வாம் - தோத்திரஞ் செய்யக்
(II)
தேவர் துதி
திருநுதலிற் றணிவிழியுந் T குனூன்குங் பிரம்புகவை யடிச்சிறுமான்
தாங்கி தொழுங்கயிலே மஃகாக்க
சூடு படிக்கமல முடிக்கமல வப்பTh,
தணிவிழியும் திண்தோள் நான்கும் அடிச்சிறுமான் கன்றும் தாங்கி பிலே மலே காக்க மதியஞ் சூடும்
முடிக்க மலம் ஆக வைப்பா ம்.)
யும் - செந்நிறம் பொருந்திய அக்கினிப் திரு துதலில் தனி விழியும்-திருநெற்றி ரிநேத்திரமும், திண்தோள் நான்கும்அதனில் சுரிகை மழு பிரம்பு கணவ(படிச் எளின் கண்ணே உன்டவாளும் மழுவாயுத தங்களேக்கொண்ட சிறிய மான் கன்றும் பற்று, வையம் முதல் அனேத்து உல மிமுதலெல்லாவுலகங்களினுலும் வணங் புரியும்படி, மதியம் சூடும் ஐயன் அருள் ற்றரித்தருளிய சிவபிரானது அருளேப்

Page 31
கடவுள்
பெற்ற திருநந்திதேவருடைய, அடிக பாதாரவிந்தங்களே எமது சிரக்கமலமr
முடிக்கு அமலம் எனினுமாம்.
சரசுவ காரதிருங் கபிலேமலேக் கண்
சிடுது மதி னிரதிகந் தருந்தரங்கத் த நெடுந்தே சாரதிதன் றிருநாவி லடிய தவள ே பாரதிசெம் பதப்பதுமத் து பரவல் ெ
கார்அதிரும் கயிலே மலேக் கண்ணுதல்மு நீர் அதிகம் தரும் தரங்கத் தடங்கடல்கு சாரதிதன் திருநாவில் அடியர் உளத் தி பாரதிசெம் பதப்பதுமத் துணேப்போது
இ- ள் : கார் அதிரும் கயிலே மலே நின்ற கபிலாயகிரியின்கண்ணெழுந்தருளி மான், முப்புரம் எரிக்கக் கருதும் அந்ந கொண்ட அக்காலத்து, நீர் அதிகம் 点@ நீர்நிறைந்த திரைகளைக்கொண்ட விசா புடவி நெடுந்தேர் ஊர்ந்த சாரதிதன் தி செலுத்திய சாரதியாகும் பிரமதேவரது இருக்கும்- அன்பர்களது இருதயங்கள் மேனி பாரதி செம் பத பதுமத் துணைப்ே யைக்கொண்ட சரசுவதிதேவியினது அ தாமரை மலர்களேயும், முப்போதும் ! யாகிய திரிகாலங்களினுந் துதிக்கக் கட
சண்டேர
நீளிரண்டு கரத்தெடுத்த நி 1577 apri LLL வாளிரண்டு நிகர்த்தவிழி ம மலர்கள் ,

வாழ்த்து Il II
பலம் முடி கமலம் ஆக வைப் பாம் - "கச் சூடக் கடவேம் எ=று. (I.2)
தி துதி
ாணுதன்முப் புரமெரிக்கக் நீநா டங்கடல்சூழ்ந் திடும்புட்வி
ரூர்ந்த ருளத் தினிலிருக்குத் மணிப்
ணேப்போது முப்போதும் செய்வாம்.
ப் புரமெரிக்கக் கருதும் அந்நாள் கழ்த் திடும்புடவி நெடுந்தேர் உனர்ந்த எளில் இருக்கும் தவள மேனிப்
முப்போதும் பரவல் செய்வாம்.)
க் கண்ணுதல் - மேகங்கள் முழங்கா ரிய நெற்றிக்கண்ணேயுடைய சிவபெரு ாள்-திரிபுரதகனஞ்செய்யத் திருவுளங் ம் தரங்கத் தடம் கடல் சூழ்ந்திடும் - லமாகிய சமுத்திரத்தாற் சூழப்பட்ட, நநாவில் - பூமியாகிய நெடிய தேரைச் திருநாவிலும், அடியர் உளத்தினில் னும் வீற்றிருந்தருளாநின்ற, தவள பாது - வெண்ணிறமாகிய திருமேனி அழகிய திருப்பாதங்களாகிய இரண்டு ரவல் செய்வTம் - காவே உச்சி மT3 வேம் எ-று. (13)
ர் துதி
றைகுடப்பான் முதற்புனித
லேமகள்கேள் வனேவழுத்தி சாத்தி

Page 32
சிவராத்தி
யாளிரண்டு பதமளித்தென் லவஞ்செ தாளிரண்டு மறவெறிந்த
ருளிற் ரு
நீள் இரண்டு கரத்(து) எடுத்த நிறைகு வாள்இரண்டு நிகர்த்தவிழி மலேமகள் ஆள் இரண்டு பதமளித்(து) என்(று) அரு தாள் இரண்டும் அற எறிந்த சண்டேசர்
இ- ள் : நீள் இரண்டு சரத்து எ நீரில் ஆட்டி - நீண்ட இரண்டு திருக்க தின் கண்ணே புள்ள பால் முதலாகச் சுத் கொண்டு அபிடேகித்து, வாள் இரண் இரண்டுவாளா யுதங்களேயொத்த தி புத்திரிநாயகராகிய சிவபெருமானே, 8 களைக்கூறிப் புட்பங்களேச்சாத்தி, இ அருச்சிக்கும் அமையத்தில் - உமது ! குத் தந்தருளி ஆட்கொள்ளக்கடவீரெ செய் தந்தை தாள் இரண்டும் அற எறி. வாகிய (எச்சதத்தனது) இரண்டு காள் சண்டேசர் முண்டகம் பொன் தாளில் : மலர்களேப்போன்ற அழகிய திருப்பாத் ஆண்-து
திருஞானசம்பந்தமூ
வெங்குருவிற் கவுணியர் தங் துெப்புங் மெங்குமிசை பெறமாற்றி
னிறக்க பங்கமிலென் பரிவையுருப்
பாடி டே தங்குமறைத் திருஞான ச
ட8லமே
வெங்குருவில் கவுணியர் தம் குலத்து எங்கும்இசை பெறமாற்றி அமணர் பங்கம்இல் என்(பு) அரிவை உருப் படைக் தங்கும் மறைத் திருஞானசம்பந்தன்

ரி புராணம்
றருச்சிக்கு மமையமதி ப் தந்தை சண்டேசர் முண்டகப்பொற்
ழ்வாம்.
டம்பால் முதல் புனித நீரில் ஆட்டி கேள் வனே வழுத்தி மலர்கள் சாத்தி
ச்சிக்கும் அமையம் அதில் அவம்செய்தங்தை
முண்டகப்பொன் தாளில் தாழ்வாம்.
"டுத்த நிறை குடம் பால் முதல் புனித ரக்களினுலுந் தூக்கிய நிறைந்த குடத் தோதகமிறு தியா கவுள்ள வஸ்துக்களேக் டு நிகர்த்த விழிமஃமகள் கேள்வனே - ருநயனங்களேக்கொண்ட இமய ரீவத வழுத்தி மலர்கள் சாத்தி-தோத்திரங் ரண்டுபதம் அளித்து ஆளென்று இரண்டு திருப்பாதங்களேயும் அடியேற் ன்று பூசைசெய்யுஞ் சமயத்து, அவம் ந்த-அப் பூசைக்கிடையூறு செய்த பிதா களேயும் துணியும்படி வெட்டியருளிய, தாழ்வாம் - சண்டேசுரநாயனூரது கமல ;ங்களின் கண்ணே விழுந்து வளங்குவாம்
(卫星川
pர்த்திநாயனுர் துதி
குலத்துதித்து மீனவன்றன் கடனு யமனரெண்ணு யிரர்கழுவி
வேற்றிப்
படைத்துயிர்பெற் றெழப்பதிகம்
நன்மை
ம்பந்தன் முட்டுனேக
ற் கொள்வாம்.
உதித்து மீனவன்றன் வெப்பும் சுனும் ாண்ணு யிரர் கழுவின் இறக்க ஏற்றிப் (து) உயிர்பெற்(று) எழப்பதிகம் பாடிமேன்றம் தாள்துண்ேகள் தலைமேல் கொள்வாம்:

Page 33
கடவுள்
இ- ள் : வெங்குருவில் கவுனிய வாகிய பிரகஸ்பதியிஞலே பூசிக்கப்பட் கோ த் தி ரத் தி ற் றிருவவதாரஞ்ெ எங்கும் இசைபெற மாற்றி - கூன் பா எவ்வுலகமும் புகழுண்டாகும்படி மார் கழுவில் ஏற்றி - (சமயவாதஞ்செய்த) கும்படி கழுமரத்திலேற்றுவித்து, பங் உயிர் பெற்று எழ பதிகம் பாடி - (ப துறந்த பூம்பாவையென்னுஞ் சிறுமிய (பழைய) பெண்ணுருவமடைந்து உயிரி பாடியருளி, மேன்மை தங்கும் மன மகிமை தங்கப்பெற்ற வேதங்களேயே களது திருப்பாதங்களிரண்டையும், மிசைச் சூடக் கடவேம் எ=று.
சுந்தரமூர்த்தி
மங்குனிறத் திருநெடுமால்
வடிவத் பங்கணில முழுதுமுழு தறி
ரடிகள் சங்கணிகைக் குதலேமொழி
டன்பT பொங்கிருளிற் சுந்தரனே
போற்ற:
மங்குல் நிறத் திருநெடுமால் வளே எயி அங்கண் நிலம் முழுதும் உழு(து) அறி சங்(கு)அணிகைக் குதலே மொழிச்சரை பொங்(கு) இருளில் சுந்தரனே நடப்பித்
இ- ள் : மங்குல் நிற திரு நெடு வம் தாங்கி - மேகத்தையொத்த நீள வத்தையுடைய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தி வ வடிவத்தைப் பொருந்தி, அங்கண் நி மகன்ற பூமி முழுவதையும் ஊடுருவிச் மலர் அடிகள் சேப்ப - செந்தாமரை றிச்) சிவக்கும்படி, சங்கு அணி கை என்பாள் தன் பால்-சங்குவளேயல்கள் யும் அம்பையொத்த கூரிய கண்களே பு தைப் பொருந்திய தமது நாயகியாரிட

வாழ்த்து
ர் தம் குலத்தி உதித்து - (தேவ் குரு ட) கோழிப்பதியின் கண்ணே கவுணியர் சய்து, மீனவன் தன் வெப்பும் கூனும் ண் டியராசனது சுரநோயையுங் கூனேயும் 1றியருளி, அமணர் எண்ணுயிரர் இறக்க எண்ணுயிரஞ் சமணர்களும் உயிர்துறக் கம் இல் என்பு அரிவை உருபடைத்து 'ல திங்களுக்குமுன் விஷந்திண்டி உயிர் பினது) குற்றமற்ற எலும்புகளானவை *கொண்டெழும்படி திருப்பதிகத்தைப் ற திருஞானசம்பந்தன் தாள்துனே கன் - ாதிய திருஞானசம்பந்தமூர்த்திசுவாமி தஃலமேல் கொள்வாம் - (எமது) சிர
f卫5川
நாபானுர் துதி
வளேயெயிற்றுப் பெருங்கேழல்
தாங்கி
Marfu Lu J, LINGU LENG)
சேப்பர்
ச்ெ சரவைவிழிப் பரவையென்பா
லன்பாற்
நடப்பித்த சுந்தரனேப்
ல் செய்வாம்.
ற்றுப் பெருங்கேழல் வடிவம் தாங்கி வு)அரிய கமலமலர் அடிகள் சேப்பச் வவிழிப் பரவை என்பாள் தன் பால் அன்பால்
த சுந்தரனைப் போற்றல் செய்வாம். )
மால் வளே எயிற்று பெரும் கேழல் வடி நிறத்தைக்கொண்ட நெடியதிரு வடி ளேந்த கொம்புகளேயுடைய பெரிய பன்றி லம் முழுதும் உழுது அறிவசிய - இட சென்றும் அறிதற்கரியனவாகிய, கமலு மலர்களேயொத்த திருப்பாதங்கள் (கன்
குதலே மொழி சரவை விழி பரவை விந்த சுரங்களேயும் மழலே வார்த்தையை முடைய பரவையாரென்னுந் திருநாமத் டத்தில், அன்பால் பொங்கு இருளில்

Page 34
直垩 சிவராத்திரி
அரண் சந்து நடப்பித்த - அ ன் பி கு துTதாக நடக்கும்படியேவிய சுந்தரனே நாயனுரைத் தோத்திரஞ்செய்யக் கடே
திருநாவுக்கரச கTவரசு மவரபன் "ஸ் கிட
காமனு பூவரசு படவிழித்துப் புனே
புனைந்து தேவரசு மனமகிழத் திருப்
சிறக்கப் நாவரசு பதம்பரசு நமக்கு
நல்கு மன
நீாஅரசு மலரயன்மால் கடவுளர்க்காச் பூஅரசு படவிழித்துப் புனவேங்கை அ
தேஅரசு மனமகிழத் திருப்பதிகம் இ.ை நாஅரசு பதம்பரசும் நமக்(கு) உயர்பெரி
இ-ன் கா அரசு மலர் அயன் பகச்சோஃவக்கதிபதியாகிய தேவேந்திர தேவரும் மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியும் ஆகிய அமர் செய் ஐ பூ அரசு ஆம் காமன் பட பானங்களுக்கரசனுகிய மன்மதன் இறக் புனவேங்கை (அதள்) புனேந்து அத்தி அ கின்ற புவியினது தோலே புடையாகவுடு பாகப்போர்த்து மருளிய தே அரசு ம பெருமானது திருவுள்ள மானந்தமடை சிறக்க பாடும் - தமிழிலே பண்ணமை பாடியருளிய, நா அரசு பதம் பரசும் ந பாதங்களே வணங்குகின்ற அடியேங்கரு கும் - (அத்தொண்டானது) மேன்ை யைக் கொடுத்தருளும் எ-று.
அன்று ஏ அசைநிலைகள்.
மாணிக்கவாசக
பெருவாத பித்தகபப் பிை பிறந்தை
யொருவாத சிவகதியி னுர்
ருமிழுஞ்

புராணம்
ல் மிக்க இருளிலே சிவபெருமானேத் போற்றல் செய்வாம்-சுந்தரமூர்த்தி வம் எ=று , (16)
நானுர் துதி வுளர்க்காச் சென்ற0ர்செய் in LDL
வேங்கை பத்தியதள் போர்த்த பதிக மிசைத்தமிழிற்
பாடு
பர்பொன் ஞட்டரசு
ன்றே.
* சென்(று) அமர்செய் காமனும் ஐம் த்திஅதன் புனேந்து போர்த்த சத்தமிழில் சிறக்கப் பாடும் ான் நாட்டு அரசு நல்கு மன்றே.1
மால் கடவுளர்க்கு ஆ சென்று - கற் ணும் செந்தாமரையாசன்ராகிய பிரம தேவர்கள் பொருட்டாகப் போப், விழித்து - புத்தஞ்செய்த பஞ்சபுட்ப கும்படி நெற்றிக்கண்ணுற் பார்த்தருளி, அதள் போர்த்த - வனத்திற் சஞ்சரிக் த்தும் யானேயினது தோஃலப் போர்வை னம் மகிழ - தேவாதிதேவராகிய சிவ பும்படி தமிழில் இசை திருப்பதிகம் ந்த திருப்பதிகங்களேச் சிறப்புண்டாகப் மக்கு-திருநாவுக்கரசுநாயனூரது திருப் ருக்கு உயர் பொன் நாட்டு அரசு நல் மயையுடைய சுவர்க்கலோகவரசாட்சி
(17)
சுவாமிகள் துதி
ரிக்குடையு முடற்சுமக்கும்
நீக்கி
மைபெற நறவமல
GF2:

Page 35
கடவுள்
மருவாத மளேந்துலவு மன் மாஃப் து திருவாத ஆரடிக ளடிகள் சென்ரிை
பெருவாத பித்தகபப் பிணிக்(கு) உ)ை ஒரு வாத சிவகதியின் உரிமைபெற
மருவாதம் அளேந்து)உலவு மன்றுடை திருவாத ஆரடிகள் அடிகள் படி உறவ
இ- ள் பெரு வாத பித்த கப பி சேட சம்பந்தமாயுதிக்கின்ற நோய்கள் சுமக்கும் பிறந்தை நீக்கி - சரீரத்தை கப்பெற்று, ஒருவாத சிவகதியின் உரி க தி யி ன் உரித்தையடையும்படி, ந அளேந்து உலவும் மன்று உடையாற்கு சோலேக்கணுள்ள சுகந்தத்தை (மந்: கனகசபையிலெழுந்தருளியிருப்பவராகி சாத்தும் திருவாதவூரடிகள் அடிகள்சாத்திய மாணிக்கவாசகசுவாமிகளது சென்னி சேர்ப்பாம்-நிலத்தில் (உறு குடக்கடவேம் எ-து.
தில்லே மூவர்
செம்மையா ரழலொருகை நிருக்கூத் மெம்மையா ஞடையபிரா றிசைக்க மும்மையா பிரமுனிவர் .ெ
முயன்று தம்மையா யிரமுறைகை ( டஃலமேற்
1 செம்மை ஆர் அழல் ஒருகை துடிஒரு:ை எம்மை ஆள் உடையபிரான் யாம்அவரில் ஒ மும்மை ஆ பிரமுனிவர் பொன்பொது தம்மை ஆயிரமுறைகை கொழு(து) அனேே

வாழ்த்து 卫岳
ாறுடையாற் குக்கோவை
ாத்துத்
படி புறவணங்கிக்
சேர்ப்பாம்
டயும் உடல்சுமக்கும் பிறந்தை நீக்கி நறவமலர் உமிழும் சோஃப் -யாற் குக்கோவை மா8ல சாத்துத் இனங்கிச் சென்ரி சேர்ப்பாம்.
னிக்கு உடையும் - மிக்க வாத பித்த ரினுற் பீடிக்கப்பட்டு அரிகின்ற, உடல் எடுத்துழிலுகின்ற பிறவித்துன்பம் திங் மை பெற - என்றும் நீங்காத மேட்ச றவ மலர் உமிழும் சோல் மருவாதம் - தேனேப் புட்பங்கள் F து து கி ன் ந த ) மாருதமானது அனTவிவந்து வீசும் நிய சிவபிரானுக்கு, கோவை மாலை - திருக்கோவையாராகிய பாமாலையைச் திருப்பாதங்களே, படி தர வண்ங்கி 2ப்புகள் ) தோயும் படி பணிந்து சிரமேற்
(18)
ாயிரவர் துதி
துடியொருகை தரித்துமன்றிற் நாடு ன் யாமவரி லொருவரென்றன் ப் பெற்ற பாற்பொதுவிற் றிருப்பணிகண்
செய்வோர் தொழுதனேயோர் தாட்டுனேக
கொள்வாம்.
தரித்துமன்றில் திருக்கூத்(து) ஆடும் ருவர் என்று) அன்(று) இசைக்கப் பெற்ற பில் திருப்பணிகள் முயன்று செய்வோர் யார் தாள்துண்ேகள் கல்ேமேல் கொள்வாம்.

Page 36
சிவராத்திரி
இ- ள் செம்மை ஆர் அழல் ஒரு
வனத்திருடிகளாலனுப்பப்பட்ட) செந்த அக்கினியை ஒரு திருக்கரத்தினும் உடுக் பருனி மன்றில் திருக்கூத்து ஆடும் எட் யின்கண்னே திருநடனஞ் செய்கின்ற எ பாம் அவரில் ஒருவர் என்று அன்று இை ஒருவரென்று அந்நாளிற் திருவாய் மலர் திருப்பணிகள் முயன்று செய்வோர் - தொண்டுகள் யாவற்றையும் ஊக்கத்தே வர் தம்மை - மூவாயிரவர்களாகிய தொழுது - ஆயிரந்தரம் கைகுவித்து வி தஃமேல் கொள்ாைம் - அவர்களது சூடக்கடவேம் எ-று.
சிவனடி பொய்விரவு பவரீறு படப் பூசிக் கன கைவிரவு மணியினரா பகு களங்க ! மெய்விரவு மறைவரம்பி 6 GLP 57 FOI I மைவிரவு கண்டர்தொண்ட
வழுத்தல்
பொய்விரவு பவம் நீறு படப்புரிவேண் கைவிரவும் அணியினராப் அஞ்செழுத மெய்விரவும் மறைவரம்பின் நிலேகட மைவிரவு கண்டர்தொண்டர் மலர்அப
இ- ள் பொய் விரவு பவம் நீறு யாகிய பிறவித்துன்பம் நீரு பழியும்பப யைத் தரித்து, கண்டிகை விரவும் அன தரித்தவர்களாய், அஞ்சு எழுத்தும் உ படியறிந்து, மன களங்கம் நீங்கி - ! வர்களாய், மெய் விரவும் மறை வரம் வ டி வா கி ய வேதங்களின் விதிமுை அருள் மேன்மை பூண்ட - திருவருளி விரவு கண்டர் தொண்டர் மலர் அ டத்தையுடைய சிவபெருமானது அ சிரத்துஇருத்தி வழுத்தல் செய்வாம் -
#T= [[]]+
கடவுள் வாழ்
திருச்சி

புராணம்
கை துடி ஒரு கை தரித்து - (தாருக நிறம் பொருந்திய (அபிசாரவேள்வியின்) *கை மற்ருேர் திருக்கரத்தினுந் தாங்கி ம்மையாளுடைய பிரான் - கனகசபை ம்மை யடிமையாகவுடைய சிவபிரான் சக்க பெற்ற - யாமும் அவர்களுக்குள் ர்ந்தருளப்பெற்ற, பொன் பொதுவில் கனகசபையின் கண்னேயுள்ள திருத் நாடு செய்கின்ற, மும்மை ஆயிர முனி அந்தனர் சுஃா, ஆ பி ர மு ன ற கை வாங்கி, அ&னயோர் தாள் துனேசுள் உபய பாதங்களேயும் எமது சிரமிசைச்
(19).
பார் துதி
புரிவெண் டிருநீறு
387 Lyநசெழுத்து முனர்ந்து மனக் நீங்கி ரிலேகடவா தொழுகியருண்
பூண்ட டர் மலரடிகள் சிரத்திருத்தி
செய்வாம்.
திருநீறு பூசிக் கண்டி த்தும் உணர்ந்து மனக் களங்கம் நீங்கி டவாது) ஒழுகிஅருள் மேன்மை பூண்டு டிகள் சிரத்(து) இருத்திவழுத்தல் செய்வாம்.
படபுரி வெண் திருநீறு பூசி - பொய் செய்கின்ற வெண்ணிறமாகிய விபூதி சரியினராப் - உருத்திராக்க மாலேயைத் ணர்ந்து-பூgபஞ்சாட்சரத்தையும் விதிப் மனத்தின் கண்ணே சிறிதும் மாசில்லாத b பின் நிவே கடவாது ஒழுகி - உண்மை றகடவாத ஒழுக்கத்தையுடையவராய், ன் மகிமையை யடைந்துகொண்ட, மை டிகள் - நீலநிறம்பொருந்திய திருக்கண் டியார்களின் மலர்போன்ற பாதங்களே, - சிரசின்கண்ணேசூடித் துதிக்கக்கடவேம் (0) த்து முற்றிற்று. நிறம்பலம்

Page 37
கத்தமலர்ப் பொழில்புடை கடைக்க முந்தவுரைத் தனர்பலரு
மொழிவு பந்தமறுத் திடுசிவராத் தி பாடு .ெ செந்தமிழி னுயர்விருத்தட்
செப்ப
T 5.555 il frizerif" பொழில்புடைசூழ் திவ்லே முந்த உரைத் தனர்பலரும் ஆயினும் நீ பந்தம் அறுத் திடுசிவராத் திரிவிரத செந்தமிழின் உயர் விருத்தப் பாவதஐ
இ-ள் : சுந்த மலர் பொழில் பு: மனங்கமழாநின்ற மலர்நிறைந்த சோ கணுள்ள அறிவிற் சிறந்த பெரியோர்க கடாட்சவீட்சணஞ் செய்தருளி, பலரு ரும் முன்னரே கூறினராயினும், ஆகம கூறிய கிரமந்தவருமல், பந்தம் 5ףI,III.3 மும்மலங்களையும் நாசஞ்செய்கின்ற சி சரித்திரங்களே, நீ பாடுக என்ன- 虚 செந்தமிழின் உயர்விருத்தப் பா வதணு பொருந்திய விருத்தப்பாவினுல். ஒன் சேரக்கூட்டிப் பாடத்தொடங்கினேன்
வீணிவிவன் றணதுமடம் ெ
நாணிலனென் றெனையுலகி நாடிச் ச பேணிவனின் மலனிரவின்
பேறு கூ மேணிலனெற் சிவபதத்து
பீர்த்த வினில் இவன் தனது மடம் வெளிப்பன நாண் இலன் என்(று) என உலகில் நாவளி பேணிவன் நின் மலன் இரவின் பெருமை ஏண் இலன்என்சிவபதத்துள் இருத்தும் 5
3.

ງມHL. ப் பாயிரம்
சூழ் தில்லேவனத் தறிஞர்திருக்
ணுேக்கி
மாயினுநீ யாகமதுரன்
ழாமற்
ரிெவிரத சரிதைதனைப்
கன்னர்
பாவதனுற் றிரட்டியொன்ருச்
லுற்றேன்.
வனத்(து) அறிஞர்கிருக் கடைக்கண் நோக்கி
ஆக மதுரல் மொழிவ ழாமல்
சரிதைதனேப் பாடுசுென்னச்
ரல் திரட்டிஒன்ருச் செப்ப லுற்றேன்.
விட சூழ் தில்ஃவனத்து அறிஞர் - நறு இலகள் பக்கத்திற் சூழ்ந்த சிதம்பரத்தின் 1ள், திரு கடைக்கண் நோக்கி ட திருக் ம் முந்த உரைத்தனர் ஆயினும் - பல நால் மொழி வழாமல் - ஆகமங்களிற் க்திடும் சிவராத்திரி விரத சரிதைதண்ட வராத்திரிவிரத மான்மியத்தைக் சுறுஞ்
பாடக்கடவையென்று ஆஞ்ஞாபிக்க, ல் - செந்தமிழ்ப் பாஷையில் உயர்வு குய் திரட்டி செப்பலுந்றேன்-ஒன்று G - DY. (III).
வளிப்படையாச் செய்தனணுல் பாதி
ணுவலர்க னகுவரதை சற்றும் பெருமையெடுத் துரைக்குமிந்தப் T]" விருத்துமெனும் விருப்புளத்தை 5)гтCBau.
டயாச் செய்தனன் ஆல் வித்தின் பாதி பர்கள் நகுவர் அதை நாடிச் சற்றும் எடுத்(து) உரைக்கும்இந்தப் பேறு கூறும் ானும் விருப்(பு) உளத்தை ஈர்த்தலாலே.)

Page 38
8 சிவராத்திரி
இ- ள் வீனில் இவன் தனது ம! பயனுமின்றி இவன் தன்னறியாமையை ஞன், ஆல் வித்தின் பாதி நாண் இலன் னும் இவனிடத்தில் வெட்கமில்லேயெ ஆர்-பண்டிதர்கள் உலகத்தில் என்ே பேணிவன் - அதனேக் குறித்துச் சிங் (ஏனெனில்), நின் மலன் இரவின் பெரு மலரசிதராகிய சிவபெருமானது திரு இந்தப் பேருன்து. கூறும் ரண் இலன் விலனுகிய என்னே, சிவ பதத்துள் இ! இருத்தும் என்கின்ற விருப்பமானது. யிழுத்த 五frrエ造古Tá Frー島」・
அரியநற் பரத விதிமுறை நாடுந ராட விரிசினைத் தருவில் வாழ்ச கண்டுள விரு தெரிதமிழ்ப் புலவ ரமிழ்ெ செய்யுள்கேட் ருரியரென் புன்சொற் கவி
ளுவப்புறற்
அரியநல் பரத விதிமுறை வழுவா(து விரிதி:த் தருவில் வாழ்கவி நடமும் சு தெரிதமிழ்ப் புலவர் அமிழ்(து) எனக் தெரு உரியர் என் புன்சொல் தவிசெனி ஏற்று):ள்
இ-ள் : அரிய நல் பரத விதிமு போர் - அரியதாகிய நல்ல பரத சா கின்ற நாடகர்களது நடன த்தைக்க வாழ் கவி நடமும் கண்டு உள விருப்ெ புடைய விருட்சங்களில் வாசஞ்செ! பார்த்து உள்ளத்திற் பொருந்திய இக் தெரி தமிழ் புலவர் அமிழ்து என் பாஷையை நன்கறிந்த கல்விமான்க தைக் கொடுக்கும் பாக்களேச் செவியுற் கொள்ளுகின்ற (புலமையையுடைய) செவி ஏற்று-எனது எளிய சொற்கள வேற்று, உள் உவப்பு உறற்கு உரிய படைதற்கும் உரிமையையுடையரெ
af-g).
தற்சிறப்புப் ப
5:Fä

புராணம்
டம் வெளிப்படையா செய்தனன் - ஒரு யார்க்கும் வெளிப்படப் புலப்படுத்தி என்று - ஆலம்வித்தின் பாதியளவாயி ன்று, நாவலர்கள் உலகில் எனே நகு னயிகழுவார்கள், அதை நாடி சற்றும் தாயினும் யான் சிந்திக்கின்றிலேன் தமை எடுத்து உரைக்கும் இந்தப்பேறுஇரவின் மகிமையை எடுத்துக்கூறுகின்ற என் - அவற்றைக் கூறத்தக்க ஆற்ற தத்தும் எனும் விருப்பு - சிவலோகத்தில் உளத்தை ஈர்த்தலால் - என்மனத்தை
(2)
ועיJה
வழுவா ல்கண் டுவப்போர் வி நடமுங் ருப்பொடு வியப்பார் தெனத் தெருட்டுஞ்
டகமகிழ் சிறந்தோ செவி யேற்றுள் கென்பதா லுரைத்தேன்.
ஆடுநர் ஆடல் கண்டு) உவப்போர் ண் (டு)உள விருப்பொடு வியப்பார் தட்டும் செய்யுள்கேட்டு)அகம்மகிழ்சிறந்தோர்
உவப்(பு) உறற்(கு) என்பதால் உரைத்தேன்.)
றை வழுவாது ஆடுநர் ஆடல் கண்டு உவப் ஸ்திரத்தின் விதிக்கிரமந் தவருமல் ஆடு ண்டு மகிழ்பவர்கள், விரிசினே கருவில் பாடு வியப் பார் - பரந்த கொம்பர்களே ப்கின்ற வானரங்களின் நடனத்தையும் ச்சைகுன்ருது மகிழுவார்கள் (அதுபோல). தெருட்டும் செய்யுள் கேட்டு - தமிழ்ப் ள் அமுதத்தைப்போலக் கூறிய இன்பத் *று, அக மகிழ் சிறந்தோர்-மனமகிழ்ச்சி இரியோர்கள், என் புன் சொல் கவி ாலமைந்த இப்பாக்கன்ாயுந் தமது செவியி r என்பதால் உரைத்தேன் - மனமகிழ்ச்சி ன்னுந் துணிபால் இந்நூலேப் பாடினேன் (3)
ாயிரம் முற்றிற்று
நிற்றம்பலம்,

Page 39
திருச்சி
சிவராத்திரி உ
- mus
திலக வாணுதற் கலைமகள் மிலகு நான்மறைத் தொ லலகிலா வுயிர் படைக்கு றுலகு போற்றுநை மிசவ
திலக வாள் நுதல் கலே மகள் இலகு நான்மறைத் தொனிந அல(கு)இலாஉயிர் படைக்கு உலகு போற்றுநை மிசவன :
இ - ள் : திலக வாள் நுதல் க விளங்குகின்ற ஒள்ளிய திருநெற்றியை அலும் தினமும் இலகும் நாவ் மறை ஞான்றும் விளங்குகின்ற நான்கு வே. இஒரம் அலகு இலா உயிர் படைக் அளவிறந்த ஆன்ம வர்க்கங்கள் யாவ பிரமாவுக்குச் சமமுடையதென்று, ஆ. உரைப்பாம் - உலகத்தாராற் புகழ்ந் எனது வளங்களேச் சிறிது கூறுவாம் எ
மண்ட லந்தனேச் செங்கள் றுண்ட முண்டகக் கட்புரு குண்ட மொண்டழற் கண் நண்டர் யாவரும் புகழ்வ.
மண்தி வந்தனச் செங்கனிப் பவ உண்டமுண்டகக் கண்புரு டோத் குண்டம் ஒள்தழல் கண்ணினுன் கு அண்டர் யாவரும் புகழ்வது நை
இ- ள் நைமிசாரணியம் - ஆந் செம் கனி பவள வாய் மடுத்து அன்று பொருந்திய (கொவ்வைக்) கனியைெ லிட்டுப் பண்டைநாளிலுண்டருளிய, மு கண்ணே யுடையவரும் புருடோத்தமரு

ற்தம்பலம்.
ற்பவச் சருக்கம்
H
* செறிதலாற் றினமு
னிநணரி யிரைத்திடு தலினு நான் முகற்கினே யாமென் ன வளஞ்சிறி துரைப்பாம்.
செறிதலால் தினமும் னி இரைத்திடு தவினுல், ம் நான் முகற்கு) இனே யாம் என்(று) வளம் சிறி(து) உரைப்பாம்.
லேமகள் செறிதலால் - போட்டணிந்து யுடைய சரசுவதிதேவி வாசஞ்செய்தலி தொனி நனி இரைத்திடுதலினுல்-எஞ் தங்களினது கோஷமும் மிக்கொவித்தலி தும் நான்முகற்கு இஃணயாம் என்று - ற்றையும் படைத்தருளுகின்ற சதுர்முகப் லகு போற்றும் நைமிச வன வளம் சிறிது துரைக்கப்படுகின்ற ஈநமிசாரணியத்தி 一四· ()
சிப் பவளவாய் மடுத்தன் டோத்தம இறுறைவை எனினுன் குலவுல கொப்பென் து நைமிசா ரணியம்.
எ வாய் மடுத்(து) அன்(று) தமன் உறைவை
நல(வு) உல(கு) ஒப்(பு)என்(று) மிசா ரணியம். శోకిumg சி
U-ffs; த நைமிச வனமானது, மண்டலம் தனே உண்ட- பூமண்டலத்தைச் செந்நிறம் பாத்த பவளம்போன்ற தமது திருவாயி மண்டக கண்புருட உத்தமன்-தாமரைக் iமாகிய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தி, உறை

Page 40
30 சிவராத்திரி
வைகுண்டம் - எழுந்தருளியிருக்கின்ற கண்ணினுன் குலவு உலகு ஒப்பு என்றுயுடையராகிய சிவபெருமானெழுந்தரு முடையதென்று, அண்டர் பாவரும் ட துரைக்கப்படுவது எ-று.
முனிவர் முன்னேநாண் முை புனித மாதவம் புரிந்தியாட லினிய நற்றல மியம்புதி ே வனிதை கேள்வஞேர் நுண்
(முனிவர் முன்னே நாள் முண், புனித மாதவம் புரிந்து யா இனிய நல்தலம் இயம்புதி வணிதை கேள்வன்ஒர் நுண்
இ- ள் முனிவர் - முனிவர்கள் டைக்காலத்தில், முண்டக தவிசில் நா தேவரைப் பார்த்து, புனித மா தவம் பெருமைபொருந்திய தவங்களேச்செய் நல் தலம் இயம்புதி என்ன - பூமியின் சுகங்கட்குமுரிய நல்ல ஒரு கேர்த்திரத்ை லும், வெண் கமல வனிதை கேள்வன் வதிக்கு நாயகராகும் பிரமதேவரான வாங்கி - ஒரு நுட்பமாகிய நூதிபொரு
இருகை பால்வளைத் துருட பொருவின் மாதவம் புரிதி கருது மக்குசை தங்கிய ச றிருவு றைந்திடு நைமிச
இருகை பால் வளேத்(து) உg பொருஇல் மாதவம் புரிதிர் கருதும் அக்குசை தங்கிய திருடி றைந்திடும் நைமிச
இ- ள் இரு கையால் வளத்து களிஞலும் அத்தருப்பைப் புல்லேச் சே ஈது இறுத்திடும் இடத்தில்-இச்சக்

புராணம்
வைகுண்டலோகத்துக்கும். ஒள் தழல் ஒளிபொருந்திய அக்கிணிநேத்திரத்தை ளியிருக்கின்ற சிவலோகத்துக்குஞ் சம புகழ்வது- எத்தேவர்களாலும் புகழ்ந்
(2)
ண்டகத் தவிசினுன் முகனேப் ம் வைகிடப் புவியி
பன்னவெண் கமல் ாணுதித் தருப்பையை வாங்கி,
டகத் தவிசில் நான் முகஃசுப்
ாம் வைகிடப் புவியில் ரன்ன வேண் கமல்
துதித் தருப்பையை வாங்கி.)
எல்லோரும், முன்னே நாள் - பண் ன்முகனே -தாமரையாசனராகிய பிரம புரிந்து யாம் வைகிட - பரிசுத்தமாகிய ப்து யாம் வசித்தற்கு, புவியில் இனிய கண்னேயுள்ள தானங்களில் பல்வகைச் 2தக் கூறியருளவேண்டுமென்று வேண்ட T - வெண் டாமரையாசனியாகிய சரசு வர், ஓர் நுண்நுதி த ரு ப்  ைப  ைய ந்திய தருப்பைப் புல்லேயெடுத்து எ-று.
ட்டியி திறுத்திடு மிடத்திற்
ரென் றுரைத்திடப் போனுர் ானமற் றதனுற் வனமெனச் சிறந்த,
குட்டிஈ(து) இறுத்திடும் இடத்தில் என்(று) உரைத் திடப் போளூர் கானம் மற்(று) அதனுல் வனம் எனச் சிறந்த .
உருட்டி - (தமது) இரண்டு திருக்கரங் =க்கரம்போல ) வசீளத்து உருளச்செய்து, நரகமானது தங்குகின்ற தானத்தில்,

Page 41
சிவராத்திரி உ
பொரு இல் மா தவம் புரிதிர் என்று மகிமைதங்கிய தவத்தைச் செய்யுங்கே பதன் பின் சென்றனர், கருதும் அக்குள் அத்தருப்பைச் சக்கரமானது சென்று த தால், திரு உறைந்திடும் நைமிச வனம் திய நைமிசாரணியமென்று பெயர்பெர்
மற்று அசைநிவே.
துன்று கொன்றையாற் பக யென்று மேவலாற் கடுவிட கன்று மானுகண் டுறைதவி மன்று ளாடிய பரம்பர ை
துன்று கொன்றை பால் டாசு என்றும் மேவலால் கடுவிட கன்று மான் உகண்டு உரை மன்றுள் ஆடிய பரம்பரன்
இ-ன் அவ்வனம் - அந்த நை யால் - நெருங்கிய கொன்றை மரங்கள் லால் - பச்சைக்கொடிகள் நெருங்கியிரு லான் - சுடுகின்ற அக்கினியானது எந்த கடு விட பணிகள் எய்துதலால் - சிெ தவினுலும், மான் கன்று உகண்டு உன் தலினுலும், கதிர்மணி கனக மன்றுள் களேயுடைய இரத்தினகசிதமாகிய க கின்ற சிவபெருமானே ஒக்கும் எ-ஆ.
ஏ-அசைநிவே. சிவபிரானுக்குக் கூர்
பகங்கொடி - உமாதேவி.
ஆண்டெ முந்துயர் சோலே மாண்ட நற்கனி மலர்முத மீண்ட எளித்திட வேண்டுெ நீண்ட வன்றடஞ் சினேக்.ை
ஆண்(டு)எ முந்(து) உயர் சோஃ மாண்ட நற்கனி மலர்முதல் 3 ஈண்டு)அ எரித்திட வேண்டும் நீண்ட வன்தடச் சினேக்கையை

ற்பவச் சருக்கம் EI
து உரைத்திட போனுர்-ஒப்பில்லாத ளென்று கூறியருளலும் அப்பொழுதே சை தங்கிய கான்ம் - எண்ணப்படுகின்ற ங்கிய வனம், அதனுல் - அக்காரணத் என சிறந்த - இலட்சுமீகரம் பொருந் *றுச் சிறப்படைந்தது எ - று. (4)
ஈங்கொடி விரவலாற் சுடுதீ -ப் பணிகளெப் துதலாற் ாற் கதிர்மணிக் கண்க ரிகர்க்குமல் வனமே.
ங்கொடி விரவலால் சுடுதி ப் பணிகள் எப் துதலால் ரது லால் கதிர்மணிக் கண்க நிகர்க்கும் அவ் வனமே, )
மிசாரணிையமானது, துன்று கொன்றை நிற்றலினுலும், பசுங்கோடி விரவ நத்தலினுலும், சுடு தீ என்றும் மேவ ாளும் (அவியாமல்) இருத்தலினுலும், ாடிய நஞ்சையுடைய சர்ப்பங்களிருத் றைதலால் - மான் கன்று துள்ளி வசித் ஆடிய பரம்பரன் நிகர்க்கும் - கிரணங் னகசபையின் கண்ணே நிர்த்தஞ் செய் (5)
நங்கால் கொன்றை-கொன்றை மவர்,
1க ளறவருக் கடைகாய் ல் வழங்கினஞ் சுரர்க்கு மன் றெண்ணிவா ன சாவாய் கயை நீட்டியே நிற்கும்.
பகள் அறவருக்(கு) அடைகிாய் வழங்கினம் சுரர்க்கும் ான்(று) எண்ணிவான் அளவாய்
நீட்டியே நிற்கும்.

Page 42
曼岛 சிவராத்தி
இ= i ஆண்டு எழுந்து உயர் தோன்றியுயர்ந்த சோஃவகளானவை, சுளுக்கு, அடை காய் மாண்ட நல் சு: களும் காய்களும் மாட்சிமை பொருந் ளூம் ஆகிய இவற்றைக் கொடுத்தோம் அளித்திட வேண்டும் என்று எண்ணி சுளேக் கொடுக்க வேண்டுமென்று நி: விற்கு, நீண்ட வன் தடம் சினேக் கை வலிய விசாவித்த கொம்புகளாகிய
T - று,
சடையர் குண்டிகை தரித் ருெடைய ராதப மறைத் குடையர் செய்யகற் றே! புடையர் மாதவத் துறுவி
சடையர் குண்டிகை தரித் தொடையர் ஆதபம் மன குடையர் செய்யகல் தோ உடையர் மாதவத்(து) உ.
இ- ள் : அவ்வனம் - அந்த ஒ பையுடையவர்களும் குண்டிகை த. தாங்கிய கைகளேயுடையவரும், கண் மணிமாலேயையுடையவரும், ஆதய குடையர் - சூரியவெப்பத்தைத் ( வாகிய மயிலிறகுகளிஞற் செய்யப்ட கல் தோய்த்திடும் கோடிகம் இறை தோப்க்கப்பெற்ற வஸ்திரங்களேயும் வரும் (ஆகிய), மா தவத்து உறுவர் முனிவர்கள் வாசஞ் செய்யப்படுவது
தி - அவிச,
ஆத பந்தெறு வேனினு சீத நீர்பொழி மாரிநா மாத வந்தவ ருதினோத் : பாத கங்களேக் கடிந்திடு
ஆத பம் தெறும் வேனில்ந சித நீர்பொழி மாரிநாள் மாத வம்தவ ரு(து) இஃளத் பாத கங்களேக் கடிந்திடும்

ரி புராணம்
சோலேகள் - அந்நைமிசராணியத்திலே அறவருக்கு - அங்கேயுள்ள முனிவர் னி மலர் முதல் வழங்கினம் - பத்திரங் திய நல்ல கனி வர்க்கங்களும் புஷ்பங்க சுரர்க்கும்- தேவர்களுக்கும், ஈண்டு - இப்பொழுது (யாம் அவ்வஸ்துக் னேத்து, வான் அளவாப் - ஆகாயமள யை நீட்டி நிற்கும் - நீட்சிபொருந்திய தம் கைகளே யுயர்த்தி நிற் கி ன் ற ன (6)
ந்திடுங் கரத்தர்கண் டிகையின் திடுந் தோகைமென் பீலிக் ப்த்திடுங் கோடிக மிறைஞ்சி பர்க ளுறுவதல் வனமே.
திடும் சுரத்தர்கண் டிகையின் றத்திடும் தோகைமென் பீலிக் ய்த் திடும் கோடிகம் இறைஞ்சி றுவர்கள் உறுவ(து) அவ் வனமே 1
நைமிசாரணியம், சடையர் - சடைமுடி சித்திடும் கரத்தர் - கமண்டலத்தைத் டிகையின் தொடையர் - உருத்திராக்க ம் மறைத்திடும் தோகை மென் பீஜிக் தம்மேற்படாது) மறைக்கின்ற மிருது பட்ட குடைகளே புடையவரும், செய்ய ஞ்சி உடையர் - சிவந்த காவிக்கல் மரவுரிகளேயும் உடைகளாகக் கொண்ட "கள் உறுவது = மகாதவத்தையுடைய விர - று. 7).
ளம்புதந் துளித்துச் எளிமம்பெயுந் தினங்கண் தும்பரு மதிக்கப் ம் படிவரப் படிவர்.
ாள் அம்புதம் துளித்துச்
இமம் பெயும் தினங்கள்
ந்(து) உம்பரும் மதிக்கப்
படிவர் அப் படிவர்.

Page 43
சிவ ராத்திரி உ
இ- ள் : அப்படிவர் - அந்த மு நாள் - வெயில் வருத்துகின்ற வேனி) நீர் பொழி மாரிநாள் - மேகங்களானன மழையைச் சொரிகின்ற மாரிக்காலத் பனிக்காலத்தும், மா தவம் தவருது தவங்களே வழுவின்றிச் செய்து, உம்ப படி, பாதகங்களேக் கடிந்திடும் படிவர் மேனியையுடையவர்கள் எ - று.
உருப்ப வெந்தழல் வேட்ட தருப்பை தண்டளி ரெடுட் பருப்ப தந்தனைத் தனுவெ விருப்ப மோடருச் சிப்பவ
உருப்ப வெம் தழல் வேட்ப தருப்பை தண் தளிர் எடுப் பருப்ப தந்தனேத் தனு என் விருப்ப மோ(டு) அருச் சிட்
இ- ள் : விளம்பில் = சுறுமிடத் கின்ற எண்ணிறந்த மேலோர்கள், ஐ. கும்படி வெவ்விய ஆக்கினியை வளர் மலர் சமிதை துருப்பை தன் தளிர் எடு யும் யாக விறகுகளேயும் தருப்பைப் பு களேயுஞ் சேகரிப்பவர்களாயும், தமனி கொடுமுடிகளேயுடைய மகாபேருகிரிை வில்லாக வணக்கிய பரமசிவனே, விரு அருச்சசீன செய்பவர்களாயுமுள்ளவர்க
இன்ன நைமிச வனத்தியல் வன்ன மாமணி கிடந்தொ சொன்ன வூழிகள் பற்பல பன்ன காதிபன் பகரினும்
இன்ன நைமிச வனத்(து)இய வன்ன மாமணி கிடந்(து) ஒளி சொன்ன ஊழிகள் பல்பல த்ெ பன்னக அதிபன், பகரினும் ப;

ற்பவச் சருக்கம்
ஒரிவர்கள், ஆதபம் தெறும் வேனில் காலத்தும், அம்புதம் துளித்து சித :வ திவலேகளாகக் குளிர்ச்சி பொருந்திய தும் இமம் பெயும் தினங்கள் - இஃாத்து - பெருமை பொருந்திய நம் மதிக்க - தேவர்களும் வியக்கும் - பாவங்களே நசித்த புண்ணியத்திரு (8)
வ ரொண்மலர் சமிதை
பவர் தமனியச் சிகரப்
னக் குனிசெய்த பரனே
ரெண்ணிவார் விளம்பில்,
வர் ஒள் மலர் சமிதை பவர் தமனியச் சிகரப் எக் குனிசெய்த பரனே ப்பவர் எண்ணிலார் விளம்பில் 1
து. எண்ணிவார் - அங்கு தவஞ்செய் ருப்ப வெம் தழல் வேட்பவர்-சொலிக் த்து பாசுஞ் செய்பவர்களாயும், ஒள் ப்ெபவர் - ஒளிபொருந்திய புஷபங்களே ல்லேயுங் குளிர்ச்சி பொருந்திய பத்திரங் யச் சிகரப் பருப்பதம் தன - பொற் ய தி ஒது எனக் குனிசெய்த பர&ன - ப்பமோடு அருச்சிப்பவர் ட அன்போடு ள் எ- று. ( ፵ህ
1 பஃனத்தையு மெடுத்து
rளிர் பஃறலே வாயாற்
தொலேந்திடத் துணிந்து பகர்ந்திடற் கரிதால்,
ல்(பு) அனைத்தையும் எடுத்து ர் பஃறலே வாயால் 5ாஃந்திடத் துணிந்து கர்ந்திடற்கு) அரிதால்.

Page 44
2 சிவராத்தி
இ–ள் இன்ன நைமிச வனத் நைமிசாரணியத்தினது இயற்கைகள் ஆதிசேடனுனவன், வன்ன மா மணி கி பெரிய இரத்தினங்கள் கிடந்து ஒளிகா களினுல், சொன்ன ஊழிகள் பல் பல னும் - (கணித நூலார் ) வகுத்துக்சு வும் துணிந்தெடுத்துப் புகன்ருலும், கியவாது எ-று.
ஆல் - அசைநிலே .
தெருண்ம னத்துயர் விய மருண்ம னத்தினர்க் களவு பொருண்ம னத்துனர் கு னருண்ம னத்துட னனேட்
தெருள் மனத்(து) உயர் விய மருள்ம னத்தினர்க்(கு) அள பொருள் ம னத்(து) உணர் 3 அருள்ம னத்துடன் அனேயன்
இ- ள் தெருள் மனத்து உயர் ஞானவறிவிஃப் யுடைய மனத்தைக்கெ மாணவருட்டலமையுடையவரும், மு திற் பதினெண்புராணங்களேயும் வகுத் மனத்தினர்க்கு - மயங்குகின்ற ம6 அரிய சால் மரையின் பொருள் மனத்து இருக்கு யசுர் சாமம் அதர்வணம் : பின்னதென்றறிந்த மனத்தையுடை மனத்து உடன் அனேய நைமிசவனம் ஆ யுடையராய் அந்த நைமிசாரணியத்
鲇
வத்தமா முனிவன் றனக்.ெ வருகென வுரை பெந்தமா தவஞ்செய் தன
னியம்பியங் தி பந்தமா மணிப்பொற் றவி பருத்தியோ ட முந்தவா தரவிற் பூசனே வி
முறைதவி ருவ -ܨܠܐ

ரி புராணம்
து இயல்பு அனைத்தையும் - இத்தகைய யாவற்றையும் பன்னக அதிபன் - டந்து ஒளிர் பல் தலவாயால் - அழகிய லுகின்ற ஆயிரஞ் சிரங்களினுமுள்ள வாய் தொலேந்திட துணிந்து எடுத்துப் பகரி றிய பல்லுரழி காலங்கள் தொஃவயுமள பகர்ந்திடற்கு அரிது - கூறிமுடித்தற்
I0
Tதன்மா னுக்களிற் சிறந்தோன் விடற் கரியநான் மறையின் தன்முற் புராணநூல் வல்லோ நை மிசவன மடைந்தான்.
ாதன்மா னுக்கரில் சிறந்தோன் விடற்(கு) அரியநால் மறையின் தன்முன் புராணநூல் வல்லோன் ந மிசவனம் அடைந்தான். )
வியாதன் மானுக்கரில் சிறந்தோன் - ாண்ட மேலவராகிய வியாசமுனிவரது 3ன் புராண நூல் வல்லோன்-ஆதி காகத் ந்துக்கூறிய வலிமையுடையவரும், மருண் எத்தையுடையவர்களுக்கு, அளவிடற்கு உணர் சூதன் - அளந்தறிதற்கியலாத என்கின்ற சதுர்வேதங்களின் பொருளே பவருமாகிய சூ த மு னி வ ர், அருள் அடைந்தான் - அருள்நிறைந்த மனத்தை தின் கண் வந்தருளினூர் எ - று. (11)
வறு கதிர் புகுந்து ரத்திவண் வரதீ மென முகம பாவரு மிறைஞ்சி
சினி விருத்தி ருக்கிய முதலா தியின் கை முடித்து.

Page 45
சிவராத்திரி உ
வந்த மாமுனிவன் றனக்(கு) எதிர் புகு எந்த மா தவம்செய் தனம் என முகமன் அந்தமா மணிப்பொன் தவிசினில் இரு முந்த ஆதரவின் பூசண் விதியின் மு:ை
இ- ள் வந்த மாமுனிவன் தன. ராகிய சூத மகாமுனிவருக்கு எதிர்செ ஞகவென்றழைத்து, இவண் நீ வர எதி இயம்பி - இவ்விடத்திற்குத் தேவரீர் தவத்தைச் செய்தோமென்று உபசா இறைஞ்சி - அங்கிருந்த முனிவர்களெ மா மணிப் பொன் தவிசினில் இருத்தி - தினங்கள் பதித்துப் பொன்னுற் செய் செய்து அருத்தியோடு - உள்ளன்பு. அருக்கிய முதலாகிய பூசையை ஆதர முடித்து - அன்புடன் விதிக்கிரமந் தன்
மழைக்கரு முகின்மின் னிற மாதவர் சூதனே பிழைப்பதற் கெளிதாய்ப் ட யிருங்கதிப் பேது குழைக்கய னடந்து கழிக்க
கூர்விழிக் கோ 6 முழைக்கரப் பெருமான் வி டுரைத்திட வே
மழைக்கிரு முகில் மின் நிறத்த செம் ச இழைப்பதற்(கு) எளிதாய்ப் பவக்கட குழைக்(கு)அயல் நடந்து கழிக்க யல் ம ழைக்கரப் பெருமான் விரதம் ஒன்(று) எமக்
இ- ன் மழை கரு முகில் மின் பெப்கின்ற கரிய முகில்களினின்றுந் ே நிறத்தைக்கொண்ட சடைமுடியைத் நோக்கி - சூதமுனிவரைப் பார்த்து. அனுட்டிப்பதற்கு மிக இலகுவானதா நல்குவதாய் - பிறவிச் சமுத்திரத்வி மோட்சிப்பேற்றைக் கொடுத்தற்கு நடந்து - காத னிகள் வரையுந் தாவி கோதை பங்கு இருக்கும் - (நீர்க்) க!

ற்பவச் சருக்கம்
ந்து வருகென உரைத்(து)இவண் வரே இயம்பிஅங்(கு) யாவரும் இறைஞ்சி த்தி அருத்தியோ(டு) அருக்கியம் முதலT றதவ ருளகை முடித்து.)
க்கு எதிர் புகுந்து - ஆங்கு வந்த மேலவ ன்று வருகென உரைத்து - வந்தரு ந்த மா தவம் செய்தனம் என முகமன் எழுந்தருளி வருவதற்கு யாங்களெத் ரவாக்குக் கூறி, அங்கு யா வ ரு ம் ல்லோரும் நமஸ்காரஞ் செய்து அந்த - அழகிய பெருமை பொருந்திய இரத் பப்பட்ட ஆசனத்தின் கண்ணேபிருக்கச் டனே, அருக்கியம் முதலாப் பூசஃன - வில் விதியின் முறை தவரு வணிக முந்த பருமல் முதலிற் செய்துமுடித்து எறு
த்தசெஞ் சடில
நோக்கி வக்கடல் சுவற்றி நல்குவதாய்க் பன் மருட்டுங் தைபங் கிருக்கு ரதமொன் றெமக்கீண் ண்டுமென் றிரப்ப.
புல மாதவர் சூதனே நோக்கி -ல் சுவற்றி இருங்கதிப் பேறுகல்குவதாய் நட்டும் கூர்விழிக் கோதைபங்(கு) இருக்கும் கு)ஈண்டு உரைத்திட வேண்டும் என்று)இரப்ப)
நிறத்த செம் சடில மாதவர்-மழையைப் தோற்றுவதாகிய மின்னலேயொத்த செந் தாங்கிய தவசிரேட்டர்கள், சூதனே
இழைப்பதற்கு எளிதாய் - யாவரும் ப், பவக் கடல் சுவற்றி இரும் கதிப்பேறு து வற்றச்செய்து பெருமைபொருந்திய வலிமையுடையதாய், குழைக்கு அயல் ச்சென்று, சுழி கயல் மருட்டும் சுடர் விழி ழிகளில் வசிக்கின்ற கயல் மற்சங்களே யும்

Page 46
芝齿 சிவராத்திரி
மருளச்செய்யுங் கூரிய திருநேத்திரங்கன் இடப்பாகத்தைக்கொண்ட, உழை கர றைத் தாங்கிய திருக்கரத்தையுடைய ஈண்டு எமக்கு உரைத்திட வேண்டும் என் கூறியருளவேண்டுமென்று யாசிப்ப எ
நன்றென முகமு மிதயமு ம நயனநீர் பொழி முன்றவ மிழைத்த பயனிது முயன்றது நீவிர் வென்றமா தவத்தீர் விடை 1 - விமலனுக் குரிய
மொன்றுள தமர ரஃனவரு
துரைக்குவ னு வ
நன்(று) என முகமும் இதயமும் மலர் முன்தவம் இழைத்த பயன்இது கேட்! வென்ற மா தவத்தீர் விடை உயர்த் த ஒன்(று)உள(து) அமார் அன்ேவரும் கோர்ட்
இ- ள் நன்று என முகமும் இத மனமுமொருசேர விளக்கமுடையன வா களினின்றும் ஆனந்த பாஷ்பம் சொரிய பின்னர்), முக் குறும்பை வென்ற ம ஆகிய மூவகைக் குற்றங்களேயும் வென்ற நீவிர் இது கேட்க முயன்றது - நீங்களி, வானது, முன் இழைத்த த வ ப் ப ய தோறும் ) செய்த தவத்தின் பலனுகும், உரிய நல் விரதம் ஒன்று உளது - இடப ராகிய சிவபிரானுக்குரிய நல்ல விரத .ெ பது - (அது) தேவர்களெல்லோராலும் ஆவந்து கேட்டிடுமின் - கூறுவேன் மகி
ସ୍ଟ୍ରt = !! !!! #F.
மின்னேநேர் சடிலத் தவிர்ம மிலேச்சிய சிவனி அன்னவூர் தியுமோ ராயிரங் வனந்தனு மறை

புராணம்
ாயுடைய உமாதேவியார் எழுந்தருளிய பெருமான் விரதம் ஒன்று - மான்கன் சிவபிரானுக்குரிய விரதமொன்றை, எறு இரப்ப - இவ்விடத்து எங்களுக்குக்
.T.I +
லர்ந்து தர விருந்தே கேட்க முக் குறும்பை
யுயர்த் தருளும்
நல் விரத
நோற்ப
ந்துகேட் டிடுமின்,
ந்து நயனநீர் பொழிதர இருந்தே சு முயன்றது நீவிர்முக் குறும்பை ருளும் விமலனுக்(கு) உரியல் விதம் (து) உரைக்குவன் உவர்துகேட்டிதிரீன்.)
பமும் மலர்ந்து = நல்லதென்று முகமும் கி. நயன நீர் பொழிதர இருந்து-கண் ச் (சிவத்தியானத்தில்) இருந்து (அதன் T தவத்தீர் - காமம் வெகுளி மயக்கம் பெருந்தவத்தையுடைய முனிவர் காள், தன்னக் கேட்கும்படி முயற்சிசெய்த செய ன் - முன்னே ( சென்ற பல பிறவிகள் விடை உயர்த்து அருளும் விமஸ்துக்கு க்கொடியையுயர்த்தியருளிய மலர கித மான்றுண்டு, அமரர் அனவரும் நோற் அனுஷ்டிக்கப்படுவது, உரைக்குவன் ழ்ச்சியுடன் சிரவணஞ் செய்மின் எ-று. 4)
திக் கொழுந்து சிப் பெருமை
கவைநT ]ந்திடற் கரிதான்

Page 47
சிவராத்திரி உற்
மன்னுமா தவஞ்செய் நந்தில் வழுவையு முழுை முன்னைநாளுரைத்த தென் மொழிந்திட முட
( மின்னேநேர் சடிலத்(து) அவிர்மதிக் கெ அன்னவூர் தியும்ஒர் ஆயிரம் க ைவநா மன்ஒதுமா தவஞ்செய் நந்திவா னவற்: முன்னேநாள் உரைத்தது) என்ஒரு நா
இ-ள் மின்னே நேர் சடிலத்து அ பெருமை - மின்னலே பொத்த சடைமு. சந்திர&னத் தரித்த சிவபெருமானது ஊர்தியும் - அன்னவாகனராகிய பிரம தனும் - ஆயிரம் கவர்பொருந்திய நா: திடற்கு அரிது - எடுத்தளவுபடுத்திக் செப் நந்திவானவற்கு - நிலைபெற்ற ெ ருக்கு, வழுவையும் உழுவையும் உரித் தருளிய சிவபெருமான், முன்னே நா திருவாய் மலர்ந்தருளியது என் ஒ முடியா - (அதனே) என்னுடைய ஒரு TILVITET 5 T-2) .
ஆய் - அசைநிலே.
உலகுயிர் பிரமன் படைப்பது லுயிர்த்தொகை லலகிலா வளம்பெற்றியக்க
யளிப்பதுங் களி னிலகுபொன் னுலகம் புரப் மிரவிசெந் தழர் டலேமைபெற் றதுவுஞ் சிவர தனையிழைத் திெ
அலகு) உயிர் பிரமன் படைப்பதும் ! ஆஸ்கிலா வளம்பெற்(று) இயக்கர்கோன் அன் இலகுபொன் உலகம் புரப்பதும் மதிய தலைமைபெற் றதுவும் சிவநிசி விரத நீ தி
இ- ள்: உலகு உயிர் பிரமன் பன் பும் பிரமதேவர் சிருட்டிப்பதும், தி விஷ்ணுதேவர் ஆன்மாக்களேயெல்லாமி

பவச் சருக்கம் 27
பா னவற்கு |-
வயு முரித்தோன் ணுெரு நாவான் டியுமோ முடியா.
ாழுந்து மிலேச்சிய சிவன் நிசிப் பெரும்ை அனந்தனும் அறைந்கிடற்(கு) அரிகால்
து வழுவை யும் உழுவையும் உரித்தோன் வால் மொழிந்திட முடியுமோ முடியா.1
விர் மதி கொழுந்து மிலேச்சிய சிவன் நிசிப் டியின்கண்ணே ஒளிபொருந்திய இளஞ் திருவிரவின் மான்மியத்தை, அன்ன தேவரும், ஒர் ஆயிரம் சுவை நா அனந் க்களேயுடைய ஆதிசேடனும் அறை நீ கூறுதல் கூடாது, மன்னு மா தவம் பரிய தவத்தைச் செய்த நந்தியந்தேவ தோன் - பானேயையும் புவியையுமுளித் ன் உரைத்தது - பண்டைக்காலத்துத் ரு நாவால் மொழிந்திட முடியுமோ நாவினுல் கூறிமுடிக்கவியலுமோ இய
(75)
துந் திருமா
காப்பது முலகி ர்கோ ன எகை ப்பொடிந் திரன்ரு பது மதிய
கிறை யிவர்க நிசி விரதந் தனவுளத் துணர்வீர்.
திருமால் உயிர்த்தொகை காப்பதும் உலகில் ாகை அளிப்பதுங்களிப்பொ(டு) இந்திரன் முன் ம் இரவிசெந் தழற்கு) இறை இவர்கள்
*ணஇழைத்து) எனஉளத்(து) உணர்வீர்.
டைப்பதும் - உலகத்தையும் உயிர்களே ருமால் உயிர்த்தொகை காப்பதும்ரட்சிப்பதும், உலகில் அலகிலா வளம்

Page 48
சிவராத்தி
பெற்று இயக்கர்கோன் அளகை அளிப்ப செல்வத்தையடைந்து இயக்கர்களுக்கு பரிபாலிப்பதும், களிப்பொடு இந்தி தும் - மகிழ்ச்சியுடனே தெவேந்திரன் வதும் மதியம் இரவி செம் தழற்கு இ சந்திரனுஞ் சூரியனும் அக்கிணிதேவனு
ததுவும், சிவ நிசி விரதம் தனே இழைத் விரதம் அனுஷ்டித்தமையினுவென்று
கூறுநான் மறையோர்க் கி
குவைபசுக் வேறுவே றுரைத்த விரதே
விரியுளேப் நுாறுசெய் திடினும் புரள
நுரைத்தின
பாதுமூழ் கிடினுஞ் சிவநி3 பெறுபய ன்
(கறுநால் மறையோர்க்(கு) இருநிலம் . வேறுவேறு) உரைத்த விரதம்நோற் நூறுசெய் திடினும் புரள வென் தரள ஆறு மூழ் கிடினும் சிவநிசி நோற்போர்
இ - ன் : சுது நால் மறையோர்க், வேதங்களேயுமறிந்த பிராமனர்களுக்கு பூமியையும், பசும் பொன் குவைகோடி பசு நல்கிடினும் - கோடி பசுக்க வேறு வேறு உரைத்த விரதம் நோற்றி! பல விரதங்களே புமனுஷ்டித்தாலும்,
திடினும் - பரந்த பிடர் மயிரையுடை கின்ற நூறு அசுவமேத யாகங்களேச் நுரைத்திரை கொழித்திடும் சுங்கையா, புரளும்படி நுரை பொருந்திய திரைக செய்தாலும், சிவநிசி நோற்போர் பெ விரதத்தைய துஷ்டிப்பவர்கள் அண்ட
மற்று, ஆல் - அசைகள் .
அந்தண ரரசர் வணிகர்:ே ராதியா விழிகு வெந்தொழி லாள ரந்தம விரதமே நோற்

ரி புராணம்
தும்-உலகின் கண்னேயளவற்ற பெருஞ் த் தன் வணுகிய குபேரன் அழகாபுரியைப் ரன்றுண் இலகு பொன் உவகம் புரப்பு
விளங்குகின்ற சுவர்க்கலோகத்தை ஆளு பிற இவர்கள் தலேமை பெற்றதுவும்தும் ஆகிய இவர்கள் முதன்மையடைந் ந்து என உளத்து உணர்வீர்-சிவராத்திரி மனத்தில் நிந்துகொள்ளக் கடவீர் எ=று.
ருநிலம் பசும்பொற் கோடிநல் கிடினும் நோற் றிடினும் புரவியின் வேள்வி வெண் டரள ர கொழித்திடுங் கங்கை
நோற்போர் னடைதன் மற் றரிதால்.
பசும்பொன் குவைபசுக் கோடிநல் கிடினும் ரிடினும் விரிஉளேப் புரவியின் வேள்வி ம் நுரை திரை கொழித்திடும் கங்கை பெறும் பயன் அடைந்ல்மீற்(று) அரிதாஸ்,
கு - (விதந்து) பேசப்படுகின்ற நான்கு இரு நிலம்- பெருமை பொருந்திய பசுமையாகிய பொற்குவியல்களையும், ளேயும் (தானமாகக் ) கொடுத்தாலும், டினும் - வெவ்வேரு ய்க் கூறப்படுகின்ற விரி உளே புரவியின் வேள்வி நூறு செய் ய குதிரைகளேக்கொன்று செய்யப்படு செய்தாலும், வெண் தராம் புரள று மூழ்கிடினும் - வெள்ளிய முத்துக்கள் *ள வீசுகின்ற கங்காநதியிலே ஸ்நாாஞ் றுபயன் அடைதல் அரிது - சிவராத்திரி கின்ற பயனப் பெறுவதரிதாகும் எ-று:
(17)
F GTTET
லத் துதித்த ா விந்த ற்றிடி லவர்தா

Page 49
சிவராத்திரி உ
மிந்திர னயன்மா லிமைய
யாவரு மிறைஞ் கந்தடு களிறன் றுரித்துமெ கண்ணுதற் 品一
அந்தணர் அரசர் வணிகர்வே ளாளர் வெந்தொழி லாளர் அந்தமா இந்த இந்திரன் அயன்மால் இமையவர் முன் கந்(து) அடு களி(று) அன்(று) உரித்து.ெ
இ- ள் : அந்தணர் அரசர் வEணிக அரசரும் வைசியரும் சூத்திரருமுதலாக தாளர் அந்தமா-எளிய குலங்களிலே ே விரதமே நோற்றிடில்-இச்சிவராத்திரி : தாம் - அவர்கள், இந்திரன் அயன் இறைஞ்சி நின்று ஏத்த - இந்திரன் பி ளாகிய எல்லோரும் வணங்கிநின்று து: மெய் தரித்த - கட்டுந் தறியை முரிக்கி திருமேனியிலனிந்தருளிய, கண்ணுதற் 5 புடைய சிவபெருமானது திருவுருவத் :ெ
ஆவினைப் புரிநூ லணி
தருமறைக் கிழ மா வினே பளித்த கட8 மழலைமென் டெ காவினைப் பொருவுங்
கன்னிய ரிவர்க: தீவினை யனைத்தும் பரி சிவநிசி தோற்றி
ஆவினேப் புரிநூல் அணிதரும் மருமத் மாவினே அளித்த கடல் அமு(து) அனேய ஆாவினேப் பொருஅம் கருங்குழல் செவ் திவினே அனேத்தும் பரிதிமுன் இருள்ே
இ- ள் ஆவினே- பசுக்களேயும், மறை கிழவரை - முப்புரி நூலணிந்த பு கின்ற பிராமணர்களேயும், கரும் கண்

ற்பவச் சருக்கம் 29
சிநின் றேத்தக் ய் தரித்த வுளிற் பொலிவார்.
* ஆதியா இழிகுலத்(து) உதித்த விரதமே நோற்றிடில் அவர்தாம் fவர் யாவரும் இறைஞ்சிநின்(று) ஆக்கக் ப்ேதரித்த கண்துதல் கடவுளில் பொலிவார்."
ர் வேளாளர் ஆதியா-பிராமணரும் * இழிகுலத்து உதித்த வெம்தொழி தான்றிய சண்டாளரிறுதியாக, இந்த விரதத்தையதுஷ்டிப்பாராகில் அவர் மால் இமையவர் முனிவர் யாவரும் " பிரமா விஷ்ணு தேவர்கள் முனிவர்க திக்க, கந்து அடு களிறு அன்று உரித்து ன்ற பாஃரையை யந்நாளிலுரித்துத் தமது கடவுளிற் பொலிவார்-நெற்றிக் கண்னே தைப்பெற்று வாழ்வார்கள் எ-று. (18)
தரு மருமத்
வரைக கருங்கன வமு தனேய மாழிச்சிறு மகாரைக் சுருங்குழற் செவ்வாய்க் *ளச் செகுத்த திமுன் னிருள் போற்
டிற் றீரும்.
து) அருமறைக் கிழவரைக் கருங்கன்
மழலைமென் மொழிச்சிறு மகாரைக் வாய்க் கன்னியர் இவர்களேச் செகுத்த பால் சிவநிசி நோற்றிடின் தீரும்.)
புரி நூல் அனிதரும் மருமத்து அரு ார்பையுடைய அரிய வேதங்களேயோது மாவினை அளித்த கடல் அமுது அன்ப

Page 50
R சிவராத்தி
கரிய கண்களையுடைய இலக்குமிதேவின. வமுதத்தையொத்த மழஃ மென் சொல்லேயுடைய சிறுகுழந்தைகளேயும், வாய் கன்னியர் இவர்களே - சோஃலனிய வாயையுமுடைய பெண்களேயுமாகிய தும் - கொன்ற தீச்செயல்கள் யாவும் விரதத்தை யனுட்டிப்பின், பரிதி முன் முன்னேயழிகின்ற இருக்ளப்போல நீங்கு
மறைகளிற் சாம மகங்களி மகமலே களின்பு நிறைபுன னதியிற் கங்கை
நிகழ்ந்தபூ தத்தி முறைதெரி சுரரிற் கருமுகி
முதன்மைபெற் வறை தரு விரத மனேத்தினு மரனிர வதிக.ெ
மறைகளில் சாமம் மகங்களில் புரவி நிறை புனல் நதியில் கங்கை ஒர் ஐந்த முறை தெரி சுரரில் கருமுகி லூர்தி முதல் அறை தரு விரதம் அனேத்திலும் உரைக்கு
இ- ள் மறைகளில் சாமம் - வே களில் புரவிமகம் - பாகங்களுக்குள்ளே மேரு - பருப்பதங்களுக்குள்ளே மகா கங்கை - நிறைந்த சலத்தைக்கொண்ட ஐந்தாய் நிகழ்ந்த பூதத்தில் ஆகாயம்ஆகாயமென ஐந்தாக விளங்குகின்ற தெரி சுரரில் கரு முகில் ஊர்தி - விதிவி கரிய மேகவாகனனுகிய இந்திரனும், மு மேன்மையடைந்துயர்ந்தாற்போல, அ படுகின்ற விரதங்களெல்லாவற்றினும் என்று அறிமின் - சுறப்படுகின்ற சி. தென்றறியக் கடவீர் எறு.
மற்ருெரு விரதஞ் சிவநிசி மதிப்பது மாண் பெற்றன தொழில்க ளிய
பிரமன் மான் மு

ரி புராணம்
யப் பெற்ற திருப்பாற்கடலிற்முேன்றிய மொழி சிறு மகாரை - நிரம்பாமென் காவின் பொருவும் கரும் குழல் செள் பொத்த கரிய சுந் த ஃ பு ஞ் சிவந்த இவர்களே, செகுத்த திவினே அனேத் சிவநிசி நோற்றிடில் - சிவராத்திரி இருள்போல் நீரும் - சூரியனுக்கு )19( • ألف سد " قة تقي .
நற் புரவி க மேரு யோ ரைந்தாய் திலா காய
லூர்தி றுயர்ந்த வாறென்ன று முரைக்கு மன் றறிமின்.
மகம்மல் களில் மக மேரு ாய் நிகழ்ந்த பூ தத்தில்ஆ காயம் ன்மைபெற்(று) உயர்ந்த ஆ(ஆ) என்ன ம் அரன் இர(அ) அதிகம்என்(று) அறிமின்,
தங்களுக்குள்ளே சாமவேதமும், மகங் அசுவமேத யாகமும், மஃகளில் மக மேரு மலேயும் நிறை புனல் நதியில் நதிகளுக்குள்ளே கங்கைநதியும், ஒர் -ஒப்பற்ற பிருதிவி அப்பு தேயு வாயு பூதங்களுக்குள்ளே ஆகாயமும், முறை விலக்குகளேயறிந்த தேவர்களுக்குள்ளே தன்மைபெற்று உயர்ந்தவாறு என்ன|றை தரு விரதம் அனேத்தினும் - கூறப் உரைக்கும் அரன் இரவு அதிகம் வராத்திரி விரதமொன்றே விசேடித்த
【盟0}
f, G&j537 (UT ாடுமீண் டுதித்துப்
ற்றிநின் றுழலும்
தலிமை யவரைப்

Page 51
சிவராத்திரி உ
பற்றலர் புரமோர் ெ
படவிட விெர (! கற்றையஞ் சடிவக் க: நறறிவிலா ருரை
மற்(று)ஒரு விரதம் சிவநிசிக்(கு) இனே பெற்றன தொழில்கள் இயற்றி நின்(! பற்றலர் புரம்ஒர் நொடியினில் அட கற்றை அம் சபுலக் கண் நுதற்கு) இஃ
இ- ன் மற்று ஒரு விரதம் சிவநி விரதத்தையாவது சிவராத் திரி விரதத் மாண்டு மீண்டு உதித்து பெற்றன ெ இறந்து பின்னும் பிறந்து தாம்பெற்ற பிரமன் மால் முதல் இமையவரை - பற்றனர் புரம் ஓர் நொடியினில் அடஃ அன்பிலிகளாகிய அசுரர்கள் வாழ்ந்த மு சாம்பராகும்படி மகாமேரு மலேயை வி சடில கண்ணுதற்கு இனே என்று - சு. பெருமானுக்குச் சமமென்று, அறிவி: லாதவர் சொல்வதையொக்கும் எறு.
அன்புளா ரன்றி யன்பிலா மரனிர வினிலு புன்புலா லுடலம் வருந்தி பொருந்திடா : றுன்பநீள் பிறவிச் சுழிக்கட் துயருருர் துறக் மின்பமார் பதத்திற் போ, னிஃணப்பதம் ெ
அன்(பு) உள்ார் அன்றி அன்(பு) இலார் : புன்புலால் உடலம் வருந்திடத் துயில் துன்பம் நீள் பிறவிச் சுழிக்கடல் அழுந் இன்பம்.ஆர் பதத்தில் போகம்,ஆர்க்(து) அமலன்
இ- ள்: அன்புளார் அன்றி அன் லாமல் அன்பில்லாதவர்களாயினும், ராத்திரி தினத்திலே உணவையொழித்

ற்பவச் சருக்கம் 8፤
நாடியினி ஸ்டலே
தனித் தருளுங் ண்ணுதற் கிஃரையென் "ப்பது கடுக்கும்.
யா மதிப்பது மாண்டு மீண்டு)உதித்துப் 1) உழலும் பிரமன்மால் முதல் இமயவரப் லே படவட வரை குனித் தருளும் ன என்(று) அறிவினர் உரைப்பது க நிக்கும்.
சிக்கு இணேயா மதிப்பது - வேறெந்த துக்குச் சமமுடையதாக எண்ணுவது, தாழில்கள் இயற்றி நின்று உழலும் ட தொழில்களைச்செய்து நின்ற&லகின்ற, பிரமா விஷ்ணு முதலிய தேவர்களே, பட வடவரை தனித்து அருளும் - ழப்புரங்களேயும் கணப்பொழுதினுள்ளே ல்லாக வளத்தருளிய, கற்றை அம் ட்டமாகிய சடாமுடியையுடைய சிவ hார் உரைப்பது கடுக்கும் - அறிவில்
("고 J
ரெனினு ன வகற்றிப் படத் துயில்கண் தருச்சனை புரிந்தாற் - லழுந்தித் கமே முதலா கமார்ந் தமல பறுவரென் றிசைத்தான்.
எனினும் அரன் இர வினில்உண்(வு) அகற்றிப் கண் பொருந்திடா(து) அருச்சனே புரிந்தால் தித் துயர் உருர் துறக்கமே முதலாம் "இணேப்பதம் பெறுவர் என்(று)இசைக்கசன்)
பிலார் எனினும் - அன்புள்ளவர்களால் அரன் இரவினில் உணவு அகற்றி - சிவ து, புன் புலால் உடலம் வருந்திட -

Page 52
Š ፰ சிவராத்திரி
எளிய மாமிசத்தாவாகிய உடம்பானது திடாது - நித்திரை செய்யாது, அருச் யின் துன்பம் நீள் பிறவி சுழி கடல் அழு பிறப்பாகிய சுழியைக்கொண்ட சமுத்தி துறக்கமே மூதலாம் இன்பம் ஆர் பதத்தி முதலாகிய இன்பம் நிறைந்த மேலுலக பவித்து, அமலன் இஃன பதம் பெறு நிர்மலராகிய பரமசிவனது இரண்டு தி பருவிரிஞர் எ-று.
இனேயன மொழிகள் கனேச
மெனச்செவிப் ரனவரு மகிழ்ந்து மெய்ம். வங்கையாற் ருெ சுனே பயில் கயிலேச் சிவநிசி
தோற்றமு நோ வினையக றவத்துச் சூதமா விரித்துரைத் து
| இண்பன மொழிகள் கனேகடல் அமிழ் அஃனவரும் மகிழ்ந்து மெய்ம்மயிர் பொ சுஜன பயில் கயிலேச் சிவநிசி விரதத் ே வினோஅகல் தவத்துச் சூத மா முனிவ வி
இ-ன் இனேயன மொழிகள் க புக - இவ்வாருகிய வார்த்தைகளெல்; திற்ருேன்றிய அமுதத்தைப்போலச் ே அனைவரும் மகிழ்ந்து-(அந்நைமிசாரணி மானந்தமடைந்து, மெய் மயிர் பொ மெங்சனும் ரோமாஞ்சங்கொள்ள அ பைங்குவளே சுனே பயில் கயிலே சிவநிசி வி மலர்கள் பொருந்திய தடா சங்கிள் : யெழுந்தருளியிருக்கின்ற சிவபெருமா னுற்பவத்தையும், நோற்றிடும் இயல்பு மையையும், வினே அசல் தவத்து சூத பெற்ற தவத்தான்மிக்க சூத மகாரிஷி விரித்துக்கூறியருளுகவென்று வேண்ட, ஒர் என்று.

புராணம்
வருந்தும்படி, கண் துயில் பொருந் சனே புரிந்தால் - சிவபூசை புரிந்தாரா ழந்தி துயர் உருர் - துன்பம் மிகுந்த ரத்தின் கண்னே விழுந்து வருந்தார், ல் போகம் ஆர்ந்து-சுவர்க்கவோகம் ங்களிற் பலவகைச் சுகங்களேயுமனு வர் என்று இசைத்தான் - முடிவில் ருப்பாதங்களையுமடைவரென்று கூறி (32)
ட லமிழ்த
புலம்புக முனிவ
மயிர் பொடிப்ப
ரழுதுபைங் குவளேச்
விரதத்
ற்றிடு மியல்பும்
முனிவ
ருளென விளம்பும்.
தம் எனச்செவிப் புலம்புக முனிவர் ாடிப்பு அம்கையால் தொழுதுபைங்குவளேச் தாற்றமும் நோற்றிடும் இயல்பும் ரித்(து) உரைத் தருள் என விளம்பும்.
னே கடல் அமிழ்தம் என செவிப்புலம் 1ாம் ஒவிக்கின்ற திருப்பாற் சமுத்திரத் செவிவழியே செல்லுதலும், முனிவர் "ய வாசிகளாகிய) முனிவர்களெல்லோரு டிப்பு அம் கையால் தொழுது - சரீர ழகிய கைகளேக் குவித்துத் தொழுது, பிரத தோற்றமும்-பசுமையாகிய குவளே விளங்குகின்ற கயிலாயகிரியின் கண்னே" னது திருவிரவிற் பொருந்திய விரதத்தி |ம் - அவ்விரதத்தை யனுஷ்டிக்குமுறை மா முனிவ - தீவினே முழுவதும் நீங்கப் யே, விரித்து உரைத்து அருளெனவிளம்பும் - அம்முனிவர் கூறுவாராயி €i ( 88)፡

Page 53
சிவராத்திரி உற
பெற்றுயர் கற்ப வீற்றுல கீ பிதாமக லுலந்து முற்றுமற் ருெடுங்கிப் பிரள முடிந்திடுங் கங்கு புற்றுமா மறையா கமவிதி டுழுதுதே னுண் பொற்றுனர்க் கடுக்கைத்
புனிதனே யருச்சி
பெற்று}உயர் கற்ப ஈற்(று)உல(கு) ஈ: முற்றும் மற்(று) ஒடுங்கிப் பிரளயத்(து) உயிர் உற்(று) உமா மறைஆகம விதிப் படிவள் பொன்துனர்க் கடுக்கைத் தொண்டமினி
இ- ள் : பெற்று உயர் கற்ப சற்று உயர்வுபொருந்திய கற்பாந்தத்தில் எ தேவரிறக்கப்பெற்று, பேருலகம் முற்று நசிந்து, பிரளயத்து உயிர்கள் முடிந்தி சர்வான்மாக்களும் அழிந்தவிரவில், ! யார் திருவுள்ளத்திலே யன்புகொண்டு. அயரும் - வண்டுகள் உழக்கிநின்று தே துனர் சுடுக்கைத் தொடை மிடை சடில பொருந்திய கொன்றை மலராற் சபுை முடியைபுடைய பரிசுத்தராகிய சிவே வேதாகமங்களிற் பொருந்திய விதி தவ
செய்தனர் எ-று.
மற்று - அவிச.
பாமமோர் நான்குஞ் .ெ திருட்பொழு த தாமமார் புனேந்த சோ
ருளினே பணிந்த வாமமா ரிமய வல்வியின் வழிபடு கங்குல்
நாமநீர் வேலி யுலகுளே சிவநிசி யெனந

ற்பவச் சருக்கம்
ன்ற
துபே ருலக ாயத் துயிர்கண் தவி னுளத்தன் ப் படிவண் டுபாட் டயரும் தொடைமிடை சடிலப் Fனே புரிந்தாள்.
ன்ற பிதா மகன் உலந்துபே ருலகம் fகள் முடிந்திடும் கன்குவின் நடனத்து).ஜன்(பு) (டு) உழுதுகேன் உண்டுபாட்டு) அயரும் உசடிலப் புனிதனே அருச்சினே புரிந்தாள்.)
உலகு ஈன்ற பிதாமகன் உலந்து - ல்லாவுலகங்களையுஞ் சிருட்டித்த பிரம ம் ஒடுங்கி - பெரியவுவகங்களெல்லாம் டும் கங்குவின் - பிரளய வெள்ளத்திலே மா உளத்து அன்புற்று - உமாதேவி வண்டு உழுது தேன் உண்டு பாட்டு 3னப்பருகி இசைபாடுகின்ற, பொன் ப் புனிதன்-பொன்போன்ற விதழ்கள் மக்கப்பட்ட மாஃலயையணிந்த சடை பருமானே, மறை ஆகம விதிப்படி - ருமல், அருச்சனே புரிந்தாள் - பூசனை {4}
சன்ற கன் றுகTந்தத் கன்றபி னிதழித் மசே கரன்பொற் நவன் றனது றுனே யான்
வா னவரு ா ரெவருஞ் வின் றிடவும்.

Page 54
蔷皇 சிவராத்தி
யாமம்ஒர் நான்கும் )گ (قrنتr)ہقہ (سنت#s ئیےr)النے( 凸_岳晶 திாமம்ஆர் புனேந்த சோமசே கரன்ே வாமம்ஆர் இமய வல்லிஇன்(று) உனே! நாமநீர் வேலி உல(கு) உளோர் எவரு
இ- ள் : யாமம் ஓர் நான்கும் போய்க் பிழிந்து, உகாந்தத்து இருட்ே கழிந்த பின்பு, அவன் தனது வாமம் ஆ பாகத்திலெழுந்தருளிய இமயமலையரசு இதழித் தாமம் ஆர் புனேந்த சோம:ே கொன்றைமலர்மாஃயையும் ஆத்திமா பெருமானது பொன்மயமாகிய உப இன்று உனே வழிபடும் கங்குல்-நான் ( வானவரும் நாம நீர்வேவி உலகுளோ பூமியின் கண்ணே புள்ள மனுடர்களும் ம வும் - சிவராத் திரியென்று கூறவும் எ -
இச்சிவ நிசிநோற் றியா னிஃணயடித் தா பச்சிமத் தடைந்த பரிதி பருப்பதத் துதி, நச்சிநற் பூசை புரிந்தவர் நண்ணவும் வே வுச்சியின் மணிசே ருரக முமையவட் கள்
இச்சிவ நிசிநோற்(று) யாவர்ஆ யினும் பச்சிமத்(து) அடைந்த பரிதியூ ருவத்தி நச்சிநல் பூசை புரிந்தவர் முத்தி நண்ை
உச்சியின் மணிசேர் உரகபூ டணனும்
இ- ள் யாவர் ஆயினும் இச் சி யராயினும் இச்சிவராத்திரிவிரதத்தைய கருதி - தேவரீரது உபய பாதாரவிந்த அடைந்த பரிதி பூருவத்தில் பருப்பதத் யின் கண்ணே சென்றஸ்தமித்த சூரியன் ருேன்றுமளவும், நச்சி நல் பூசை புரிந்த செய்தவர்கள், முத்தி நண்ணவும் : பத்தைப் பெறுதலும்வேண்டுமென்று ய

ரி புராணம்
க்சந்(து) இருட்பொழு(து) அகன்றபின் இசழிச் பான் தாள் இனே பணிக்(து) அவன் நனது பான் வழிபடு சுங்குல்வா னவரும் ம் சிவநிசி எனநவின் நிடவும்.)
சென்று அகன்று - நான்கு சாமங்களும் பாழுது அகன்ற பின் - யுகமுடிவினிரவு ஆர் இமய வல்வி - அப்பெருமான் இடப் Fன் புத்திரியாராகிய உமாதேவியார், சகரன் பொன் தாள் இனே பணிந்து - லேயையுந்தரித்த சந்திரசேகரராகிய சிவ யபாதங்களேயும் நமஸ்கரித்து, யான் இன்றுதேவரீனர வழிபட்ட இவ்விரவை, i எவரும் - தேவர்களும் கடல்சூழ்ந்த ற்றும் யாவரும், சிவநிசி என்நவின்றிட
.TMI =
வரா யினுமுன் மரை கருதிப் பூ ருவத்திற் த்திடு மளவு ர் முத்தி ண்டுமென் றிரப்ப
பூ டண்ணு பவர மளித்தான்.
உன் இனே படித் தாமரை கருதிப் நில் பருப்பதத்து உதித்திடும் அளவும் ாவும் வேண்டும் என்(று) இரப்ப உமையவட்(கு) அவ்வரம் அளித்தான்.)
வநிசி நோற்று - எச்சிறுநிஐலயையுடை னுஷ்டித்து, உன் இணை அடித் தாமரை ங்களையும் சிந்தனே செய்து, பச்சிமத்து $து உதித்திடும் அளவும் - மேற்றிசை கீழ்த் திசையின்கணுள்ள உதயகிரியிற் வர் - அவாவுடனே நல்லசிவபூசையைச் வண்டும்என்று இரப்ப - மோசுவின் ாசிப்ப, உச்சி பின் மணி சேர் Al-Jill,

Page 55
சிவராத்திரி உற்
னனும் - சிரசின் கண்ணே மாணிக்கரத்தி UTGITTE FT TWEE3) - ULI எம்பெருமானும், அ அவ்வரத்தையுமாதேவிக்கிந்தருளினூர் எ
ஆதலாற் சிவராத் திரிம்ெ மனேவரு மறைந் தீதலாற் பரம எனிரவினிற் மின்னுமோர் கr ருேதவா ரிதிகு முலகுளே லுறுவர்கேட் டு: குதமா முனிவன் வியாத சொற்படி சொல்
( ஆதலால் சிவராத் திரிஎனும் நாமம் அ ஈ(து) அலால் பரமன் இரவினில் தோற்ற ஒதவாரிதிசூழ் உல(கு) உளோர் பொருட் சூத மாமுனிவன் வியாதன்முன் மொழி
இ- ள் ஆதலால்-ஆகியவிக் கா: அஃனவரும் அறைந்திட நிகழ்த்தது - 8 ரானது யாவருஞ் சொல்லும் படி வழங் யல்லாமல், பரமன் இரவினில் தோற்ற ஒனும் ஒர் காரணம் உளது என்று-இன்ஜி வாரிதி சூழ் உலகு உளோர் பொருட் சூழப்பட்ட உலகத்தின் கணுள்ள மானுட உவந்து உளம் உருக - அந் நைமிசாரணி படி, வியாதன்முன் மொழிந்த சொற் முன்னே யுபதேசித்தவண்ணம், குதமா சூத மகாரிஷியானவர் (அப்பெருமைன பக்தி வலிமையால்) துணிந்து சொல்வா
g) = g|Đ15 -
பின்னுமோர் கற்ப விறுதிய பிரசமென் கமல மன்னவா கனனு முலகுமா
மழிந்திடு மற்றை வன்னமா முகில்க ளிண்டிே மறிகட னிர்முக முன்னமே பொழிந்த பிரள
முகட்டள வளா

பவச் சருக்கம்
தினத்தைப்பொருந்திய சர்ப்பங்களேயா அவ்வரம் ஆமையவட்கு அளித்தான் - ’". Il = (35),
Luğ59)Y 75ʻTLr
திட நிகழ்ந்த
שb", שBa) נ
ாரண முளதென் "ார் பொருட்டா - வந்துள முருகச் ன்முன் மொழிந்த ல்லுவான் றுணிந்தே.
ஜனவரும் அறைந்திட நிகழ்ந்தது)
ம் இன்னும்ஒர் காரணம் உள்(து) என்(று) டால் உறுவர்கேட்டு) உவங்(து)உளங்கீடாகச் Iந்த சொற்படி சொல்லுவான் துனிங்கே.)
ரனத்தால், சிவராத் திரி எனும் நாமம் சிவராத்திரியென்கின்றவித் திருப்பெய கியது, ஈது அலாங் = இக்காரணமே ம் - சிவராத்திரியுற்பவத்திற்கு, இன் லுமொரு காரணமுள்ளதென்று, ஒதம் டால் - நீர்நிறைந்த சமுத்திரத்தினுற் டர்களின் நிமித்தமாய், உறுவர் கேட்டு யத்து முனிவர்கள் கேட்டு மீனங்கசியும் படி - வியாசமுனிவரானவர் தமக்கு முனிவன் துணிந்து சொல்லுவான் -- பத் தம்மாலளத்தவியலாததாயினும் ாராயினர் எ-று. (37),
எனிரசப் வீட் டிருக்கு
ருயிரு றநா னிருண்ட பா ரேழு ந் தெழுந்து
பப் புனல்வான் வி முட்டியதால்.

Page 56
சிவராத்திரி
பின்னும்ஒர் கற்ப இறுதியின் இரசப் பி அன்னவா கன்னும் உலகும் ஆ ருயிரும் வன்னமா முகில்கள் ஈண்டிஒரேழும் பு முன்னமே பொழிந்த பிரளயப் புனல்வா
இ- ள் : பின்னும் ஓர் கற்ப இறுதி தத்தில், இரசப் பிரச மென் கமல வி இனிய தேன் நிறைந்த மிருதுவாகிய டெழுந்தருளியிருக்கும் அன்னத்தை வ கும் - அவராற் சிருட்டிக்கப்பட்ட ) து வாழாநின்ற) நிறைவாகிய ஆன்மாக் அழிந்த அற்றைத்தினமாகிய சங்கார *ள் ஒரேமும் ஈண்டி - கருநிறம் பொ திரண்டு, மறி கடல் நீர் முகந்து எழுந்து தைக் குடித்து மேலெழுந்து முன்னே னரே பொழிந்த பிரளயவெள்ளமானது பது - ஆபீாய முகடுவரையும் நிறைந்து
ஆல் - அசை.
ஊறிலா னுயிருக் குயிரதா மொருபொரு ே வேறிலா கைண்ட பூரண
வெறுவெளி விெ மாறிலா னிமய மலேமக ட வாமமி திருத்தி ளிறிலா முதல்வன் யாவரு யோகமுற் றிரு
பூர்(று)இலான் உயிருக்கு உயிர(து)ஆய்) வேறு)இலான் அகண்ட பூரணம் ஆன வெ மா(று)இலான் இமய மக்மகள் த&னத்தன் ஈறு இவா முதல்வன் யாவரும் உய்ய
இ- ள் ஊறு இவான் - எவ்வா உயிரதாய் இருக்கும் ஒரு பொருள் - விருக்கின்ற ஒரு வஸ்துவும், ஒப்புடம் பொருளும் உயர்வுடைப் பொருளும் ே வெறு வெளி - கண்டிக்கப்படாது நிை அடக்கும் மாறு இலான் - பகைத்து ஏ பகைமையொன்றுமில்லாதவரும், இ

புராணம்
ரசமென் கமல வீட்(டு) இருக்கும்
அழிந்திடும் அற்றை நாள் இருண்ட 1றிகடல் நீர் முகந்(து) எழுந்து * முகட்டளவு) அளாவி முட்டியதால்,
யிேன்-பின்னருமொரு (பிரப) கற்பாந் பீட்டு இருக்கும் அன்ன வாகனனும் -
தாமரை மவரை பாசனமாகக்கொண் T 73T LOT 755 GTL. If பிரமதேவரும், El உலகங்களும், ஆருயிரும் - (அவற்றில் களும், அழிந்திடும் அற்றை நாள் - காலத்து) இருண்ட வன்ன மாமுகில் ாருந்திய சப்த மேகங்களுமொன்ருகத் து-திரைமறிகின்ற சமுத்திரத்தின் சலத் ம பொழிந்த பிரளயப் புனல் - முன் வான்முகட்டு அளவு அளாவி முட்டி முட்டியது வி - நூறு (28)
பிருக்கு ளொப்புடனுயர்வு
TIGT பறுத்தெதி ரடக்கு
னைத்தன் னுேன் வாழ்நா
முப்ப ந்தன னிப்பால்
இருக்கும் ஒருபொருள் ஒப்புடன் உயர்வு) அ வெளி வெறுதி(து) எதிர் அடக்கும் வாமt(து) இருக்தினுேன் வாழ்நான யோகம் உற்(று)இருந்தனன் இப்பால்.)
கைக் குறைவுமில்லாதவரும், உயிருக்கு சீவான்மாக்களுக்குப் பரமான்மாவாக ன் உயர்வு வேறு இலான் - ஒப்புடைப் வறில்லாதவரும், அகண்ட பூரணமான றந்த சுத்தவெளியும், வெறுத்து எதிர் ாதிர்கொண்டு த ம்  ைம யடக்கத்தக்க மய மலே மகள் தனே தன் வாமம் மீது

Page 57
சிவராத்திரி o ri
இருத்தினுேன் - இமயபர்வதபுத்திரியா தில் வைத்தருளியவரும், வாழ் நாள்
வாயுட்காலத்தையுடைய முதல் வருமா யோகம் உற்று இருந்தனன்-எல்லாவாள் பொருட்டு யோகநிஃயையடைந்திருந்த
கானிமிர் துளபக் கண்ணி
கவின் பெறப் பு மேனிய னளித்த சராசர மீளவும் படைப் பூனிமி ருடற்செங் கட்ெ லுருத்தரித் தா! சுனிய மருப்பிற் ருங்கிய குளித்துமீ தெடு
கான்நிமிர் துளபக் கண்ணியும் மணியும் மேனியன் அளித்த சராசரம் அ&னத்தும் ஆான்நிமிர் உடல்செங் சுட்பெருங் கேழல் கூனிய மருப்பில் தாங்கிஅப் புனலுள் கு
இ- ள் - கான் நிமிர் துளபக் கண்க கரிய மேனியன் - பரிமளங்கமழுகின்ற யும் அழகுபொருந்தும்படி தரித்த கருஷ் வர், அளித்த சர அசரம் அனேத்தும் மீ முன்னே காத்தருளிய இயங்கியற்பொரு றையும் பின்னருஞ் சிருட்டித்தற்கு நினே பெரும் கேழல் உருத் தரித்து - தசைநி புமுடைய பெரிய (வெண்) பன்றி வடிவத் ( பிரளயசலத்திலே ) யமிழ்ந்திக்கிட குளித்து-அப்பிரளய வெள்ளத்திலவிழ், தமது கொம்புகளினுற் சுமந்து எடுத் வெள்ளத்தின்மேலே யுயர்த்தியபின்பு 6
சரிதிசைக் கிரிக ளெட்டு றளம்பிடா வை விரிகதிர்ப் பசும்பொற் ே
மேருவை யணி

பவச் சருக்கம் 3 7
ராகிய உமாதேவியாரை இடப்பாகத் ஈறு இலா முதல்வன் - முடிவில்லாத கிய சிவபெருமான், யாவரும் உய்ய * மாக்களும் (பாவத்தினின்று முப்பும் னர். இப்பால்-இதன்மேல் எ-று. (29)
சிபு மணியுங் னந்திடுங் கரிய
மனேத்து பதற் கெண்ணி ப ருங்கேழ ழ்ந்தபே ருவகைக் ப் புனலுட் த்துயர்த் தியபின்,
3 கவின் பெறப் புனேந்திடும் கரிய
மீளவும் படைப்பதற்கு) எண்ணி
உருத்தரித்(து) ஆழ்ந்த பேர் உலகைக்
தனித்துமீ(து) எடுத்து) உயர்த் தியபின்.
வியும் மணியும் கவின் பெறப் புனேந்திடும் துளசிமாலேயையுங் கெளத்துவமணியை ன்னராகிய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியான 1ளவும் படைப்பதற்கு எண்ணி - தாம் ஓர் நிலேயியற்பொருள்களாகிய யாவற் ாத்து. நான் நிமிர் உடல் செம் கண் றைந்த உடலத்தையும் சிவந்த கண்களே தைக் கொண்டு, ஆழ்ந்த பேர் உலக சுந்த பெரியவுலகத்தை அப் புனல் ந்தி, சுனிய மருப்பில் தாங்கி-வஃாந்த த்து மீது உயர்த்திய பின் - தாக்கியவ் T-Jl. (30)
மெண் டிசையிற் கமுத னுட்டி கொடுமுடி விளங்கு பெற நிறுத்திப்

Page 58
சிவராத்தி
பரிவுறு முயிர்க ளனைத்து புவனமும் பண் குரியநான் முகத்துக் குர முத்தியம் போதி
சரிதிசைக் கிரிகள் எட்டும் எண் டிசையி விரிகதிர்ப் பசும்பொற் கொடுமுடி விெ பரி(வு)உறும் உயிர்கள் அனேத்தும் ஈரேழு உரிய நான் முகத்துக் குரவனே விரவும்
இ- ன் சரி திசைக்கிரிகள் எட்டு நாட்டி - சரிந்த திக்குமலே களெட்டை வில் நிறுத்தி, விரிகதிர் பசும்பொன் :ெ நிறுத்தி - பரந்த கிரனங்களேயுடைய மகாமேருகிரியை பழகுதங்க நிவேப்படு தும்-அன்பு பொருந்தியவான்மவர்க்கா மும்-பதிஜன்கு வகுகளேயும், பண்டுே குரவனே --முன்போஸ்ச் சிருட்டித்தற்கு கொண்ட பிரமாவை, விரவும் உந்திய தியங்கமலத்தினின்றுந் தோற்றுவித்து
பங்கயத் தயனேக் கடை பண்டுபோற் பt துங்கவேற் றடங்கட் டி.
துதித்திடுந் துே வெங்கண்மா மணிச்சூட் வெண்டிரைப் ட னங்கண்மா ஞால முழு, வமலனங் கறிது
பங்கயத்(து) அயன்க் கடைக்கணித்து துங்கவே ற் றடங்கன் திருமகள் சுருதி வெம் கண்மா மணிச் சூட்டு) அரவனே அம்சண்மா ஒாலம் முழுதும் உன் நிமிழ்ந்த்
இ - ள் - அங்கண் மா ஞாலம் முழு கிய இடமகன்ற பெரிய பூமியை முற்ற5 மூர்த்தியானவர், பங்கயத்து அயனேக் பிரமதேவரைத் திருக்கடைக்கணுேக்கஞ் திட பணித்து - அழிந்த உலகங்க்ள்ெஸ்

புரானம்
மீரேழு டுபோற் படைத்தற் வஃன விரவு திணு லுதவி.
ல் தளம் பிடா வகைமுதல் நாட்டி Tங்கு மேருவை அணிபெற நிறுத்திப் புவனமும் பண்டுபோல் படைத் தற்கு)
உந்திஅம் போதினுள் உதவி,
b எண் திசையில் தளம் பிடாவகை முதல் பும் அட்ட திக்குகளிலுமுறுதியாக முத காடுமுடி விளங்கும் மேருவை அணிபெற
செம்பொற் சிகரங்கள் விளங்குகின்ற த்தி, பரிவு உறும் உயிர்கள் அனேத் ங்களெல்லாவற்றையும், ஈரேழு புவன பால் படைத்தற்கு உரிய நான்முகத்துக் உரிமையையுடைய நான்கு முகங்களைக் ம் போதினுல் உதவி - பொருந்திய உந்: ா-து, ( 8 ] }፡
க்கணித் துலகம் டைத்திடப் பணித்துத் ருமகள் சுருதி மனப்பதம் வருட
டரவணைப் புறத்து பாற்கட னடுவ து முண்டுமிழ்ந்த ரயில் புரிந்தான்.
I) உலகம் பண்டுபோல் படைத்திடப்பணித்துத் துதித்திடும் துணேப்பதம் வருட ப் புறத்து வெண்திரைப் பாற்கடல் நடுவண் மேனின் அங்(கு) அறிதுயில் புரிந்தான்.)
pதும் உண்டு உமிழ்ந்த அமலன் - அழ. புண்டு கக்கிய நிர்மலராகிய மகாவிஷ்ணு கடைக்கணித்து-தாமரையாசனராகிய செய்து, உலகம் பண்டுபோல் படைத் லாவற்றையும் முன்போலச் சிருட்டிக்

Page 59
சிவராத்திரி உற
கும்படி ஆஞ்ஞாபித்து, துங்க வேல் தட துனே பதம் வருட-அழகுபொருந்திய கண்களேயுடைய இலக்குமிதேவி வேதங் களேயுந் தைவர, வெம் கண் மாமனி கு கண்களையும் மாணிக்கரத்தினம் பொருந் நின்மேல், வெண்திரை பாற்கடல் நடு பாற்கடலின் மத்தியில், அறிதுயில் பு Spri Gr-gy.
அங்கு - அசைநிவே.
உந்தியி லுதித்த நான்ம னுரைக்குமுக் க புந்தியிற் றெளிந்தீ ரேழு புலவர்கந் தருவி வெந்திற லரக்க ரியக்கர் விஞ்சையர் கரு முந்திய சித்தர் மனுடர் முனிவரர் முதன்
(உந்தியில் உதித்த நால்மறைப்பிரமன் , புந்தியில் தெளிந்(து)+ ரேழ்டல் குடவிே வெம்திறல் அரக்கர் இயக்சர் வாள் அக முந்திய சித்தர் மனுடர் நீ(டு) உரகர் மு
இ- ள் : உந்தியில் உதித்த நால்ம நாபியினின்றுந் தோன்றிய நான்கு வேத கும் முக்காலமும் உணர்ந்து - கூறப்ப மூன்று காலங்களேயுமறிந்து, புந்தியில் வடைந்து ஈரேழு உலகுடன் - பதினுன் புருடர்-தேவர்களேயும் கந்தருவர்களே அரக்கர் இயக்கர் வாள் அசுரர் - கொடி வாட்பயிற்சியைக் கொண்ட அசுரர்களே வித்தியாதரர்களையும் கருடர்களேயும் பி மனுடர் நீடு உரகர் - முதன்மைபொழு நெட்டுடவினேயுடைய நாகர்களே யும், முதல் படைத்து-முன்னரே சிருட்டி:
ଶ୍ରେt – ୬୍ୟ #3)
பூதிய மைந்தி னனுபவம்
பொருவின்முக்
யாதியிற் புகனுன் கிருப
கமைந்தநூ ருய

ற்பவச் சருக்கம்
_ம் கண் திரு மகள் சுருதி துதித்திடும் வேற்படையையோத்த விசாலித்த பகளினுற்றுதிக்கப்படுகின்ற உபயபாதங் தட்டு அரவு அண்ணப்புறத்து - கொடிய திய உச்சின் பபுமுடைய சர்ப்பசயனத் வன் - வெள்ளிய திரைகளேக்கொண்ட சிந்தான் -யோகநித்திரை செய்தருளி
(38)
றைப் பிரம ாலமு முனர்ந்து பல குடனே பர்கிம் புருடர் வr எாசுரர்
நீ டுரகர் ன்முதற் படைத்தே.
உரைக்கும் முக் காலமும் உண்ர்ந்து ன புலவர்கந் தருவர்கிம் புருடர் ரர் விஞ்சையர் கருடர் பைசாசர்
விவரர் முதன்முதல் படைத்தே.
றைப் பிரமன் = விஷ்ணுதேவரின் கமல தங்களேயுமுனர்ந்த பிரமதேவர், உரைக் டுகின்ற இறப்பு நிகழ் வெதிர்வென்னும் தெளிந்து - தமது விவேகத்திற் தெளி குலகங்களேயும், புலவர் கந்தருவர் கிம் பும் சிம்புருடர்களேயும், வெம் திறல் ய வலிய அரக்கர்களேயும் யசுர்களேயும் "யும், விஞ்சையர் கருடர் பைசாசர்சாசபதத்தினர்களேயும், முந்திய சித்தர் ருந்திய சித்தர்களேயும் மனுடர்களேயும் முனிவரர் - முனிவர்களேயும், முதன் 53 GT-II). (33)
பொருந்திப் குணங்களைத் தழுவி தின் மேனுன் பிர பேத -

Page 60
ஆ) சிவராத்தி
மோதிய யோனி நாலிட
தொற்றையா சோதிவா னிரவி குளிர்
தோற்றுவித் த
(பூதியம் ஐந்தின் அனுபவம் பொருந்: ஆதியில் புகல் நான்(கு) இருபதின் மே ஒதிய யோனி நால் இடத்(து) உதிப்பி சோதிவான் இரவி குளிர் கதிர் மதியப்
இ- ள் அனத் துவசன் - அன் யம் ஐந்தின் அனுபவம் பொருந்தி = சுத்த பஞ்சபூதங்களினதும் அனுபவம் குணங்களேத் தழுவி- ஒப்பில்லாத ச குணங்களேயும் பொருந்த அமைத்து, பட்டுள்ள நான்கு இரு பதின்மேல் நா: யோனி - எண்பத்துநான்கு லட்சம் ( ஆன்மாக்களேயும், நாலு இடத்து உதி சம் சராயுசம் என்னும் நான்கினதும் ஆழி அம் தடம் தேர் ஊர் சோதி வான் அழகிய விசாலித்த தேரின்கண்ணேறி. சஞ்சாரியாகிய சூரியஃனயும், குளிர் க னங்களேயுடைய சந்திரனேயும், தோற்
பாருல கெவையுஞ் சர
படைத்தபின் சீருல விடுமீ ரொன்பது திரண்டிரு மரு கூருல வியவெள் ஞகிர் கோளரி சுமந்து காருல வியமைக் குழற். கஃலமகள் கொ
பாரு(ைகு) எவையும் சராசரத் தொ சீர் உவ விடும்ஈ ரொன்பது கணமும் தி கூர்உ ைவியவெள் உகிர்ப் பெரும் பே கார்டல வியமைக் குழல் கருந் தடங்கை
இ = ஸ் பாருலகு எவையும் சது மண்டலங்கள் யாவற்றையும் அவற்றில் யற்பொருள்களே யுஞ் சிருட்டித்ததன் ே

ரி புராணம்
டத் துதிப்பித் ழியந்தடந் தேரூர் கதிர் மதியந் நனனனத் துவசன்.
நிப் பொருஇல் முக் குனங்களேத் தழுவி ல் நான்(கு) அமைந்தநா குயிர பேதம் ந்(து) ஒற்றை ஆழிஅம்தடம் தேர்ஊர்
தோற்றுவித் தனன் அனத் துவசன்.)
னக்கொடியையுடைய பிரமதேவர், பூதி (உலக சிருட்டிப்புக்குக் காரணமாகிய ) வாய்க்கப்பெற்று, பொருவில் முக் ாத்வீக இராசத தாமதங்களாகிய முக் ஆதியில் புகல்- ஆதிகாலத்திலே கூறப் ன்கு அமைந்த நூறு ஆயிர பேதம் ஒதிய யோனிபேதமாக விரித்துரைக்கப்பட்ட ப்பித்து- அண்டசம் சுவேதசம் உற்பிச்
வழியாகத் தோற்றுவித்து, ஒற்றை 1 இரவி - ஒற்றைச் சக்கரத்தையுடைய ச் செல்லுகின்ற ஒளிபொருந்திய ஆகாய திர் மதியம் - குளிர்ச்சிபொருந்திய கிர றுவித்தனன்-சிருட்டித்தனர் எ-று. (34)
Tசரத் தொகையும் பண்னவர் முதலாச்
கனமுந் ங்குசே விப்பக் ப்பெரும் பேழ்வாய்க் தபொற் றவிசிற் கருந் தடங்கட் ழுநன்விற் றிருந்தான்.
கையும் படைத்தபின் பன்னவர் முதலாச் ரண்டு)இரு மருங்குசேவிப்பக் ழ்வாய்க் கோளரி சுமந்தபொன் தவிசில் ண் கலேமகள் கொழுநன் வீற் றிருந்தான்."
அசர தொகையும் படைத்தபின் - பூ வாழாநின்ற இயங்கியற்பொருள் நிலையி மல், பண்ணவர் முதலா சீர்உலவிடும்.

Page 61
சிவராத்திரி உ
ஈரொன்பது கணமும் - தேவர்கள்முத வகைக்கணத்தவர்களும், திரண்டு இரு பக்கங்களினுஞ் சேவைபுரிய, கூர் உல எளிய நகங்களேயும், பெரும் பேழ்வா கோளரி சுமந்த பொன் தவிசில் - சிங்கி னத்தின்மேல், கார் உலவிய மைக்குழல் கூந்தலேயும், கரும் தடம் கண் - கரிய மகள் கொழுநன் வீற்றிருந்தான் - க் றிருந்தனர் எ=று.
பின்னரோர் தினத்திற்
பேருல கனத்ை சொன்னமா கனங்கள்
துலங்குமே லுடு பொன்னவிர் குடுமிப் பூ போயவன் கண் தென்னினு முதல்வ ரினி ரிலரென விருஞ்
பின்னர் ஒர் தினத்தில் தான் வகுக்(து) சொன்னமா கனங்கள் சூழ்வர எழுந் பொன் அவிர் குடுமிப் பூதரம் முதலாட் என்னினும் முதல்வர் இனிப்பிறர் ஒரு
இ- ள் பின்னர் ஓர் தினத்தில் - தான் வகுத்து அமைத்த பேருஸ்கு அ தாம் வகைப்படச்சிருட்டித்த பெரியவு சொன்ன மாகனங்கள் சூழ்விர விழுந்து வர்களுந் தம்மைச்சுற்றிவர எழுந்து புற முதலா - பொன்னுலமைந்துவிளங்கு முதலாக, துவங்கு மேல் உலகு பாதணி லேழுலகங்களேயும் அதவாதிகீழேழுலக பார்த்து மகிழ்ச்சியினூல்) சரீரமானது முதல்வர் பிறர் ஒருவர் இவர் என - இ
வேருெ ருவ ருமில்லையென்று, இரும் GT-J .
ஏ - அசைநிலே,

ற்பவச் சருக்கம்
லாகச் சிறப்புப்பொருந்திய பதினெட்டு மருங்கு சேவிப்ப = கூடிநின்று இரண்டு விய வெள் உகிர் - கூர்மைதங்கிய வெள் ப் - பெரிய பகிர்ந்த வாயையுமுடைய, நீங்களினுவே தாங்கப்பெற்ற அழகிய ஆச - கருமையமைந்த மேகத்தையொத்த
விசாலித்த கண்களேயுமுடைய, சரசுவதிநாயகராகிய பிரமதேவர் விற்
(35)
முன்வகுத் தமைத்த தபு நோக்கச் சூழ்வர வெழுந்து பகுபா தலங்கள் திர முதலாப் டுடல் புளசித் பிப்பிற ரொருவ செருக் குற்றே.
அமைத்த பேருலி(கு) அனேக்கையும் நோக்கரி து துலங்கும்மேல் உலகுபா தலங்கள்
போய் அவன் கண்(டு)உடல் புள்கித்(து) வர் இவர் என இரும் செருக்குற்றே.1
- பின்பு வேருெருதினத்திலே, அவன் இனத்தையும் நோக்க - அப்பிரமதேவர் கைங்கள் பாவையுங் காணும்பொருட்டு, போய் - கூறிய பதினெண்கணத்தல் ப்பட்டு, பொன் அவிர் குடுமி பூதரம் கின்ற சிகரங்களேயுடைய மகாமேருகிரி உங்கள் - விளங்குகின்ற சுவர்க்காதிமே ங்களேயும் கண்டு உடல் புளசித்து - ரோமாஞ்சங்கொண்டு, இனி என்னினும் னி எம்மிலும்பார்க்க மேலாகியதஃலவர் செருக்கு உற்று- மிக்ககர்வங்கொண்டு
(36)

Page 62
3 சிவராத்தி
உளமிகத் தருக்கிக் கொ
டுண்டவன் ருெ தளரிடைக் கரிய கெண் Lாக்கனங் கின் துளவணி மருமத் தரிய றுனேவிழி முகி கிளர்நெடுந் தமரத் திை கீரவா ரிதிமருங்
உளம் மிகத் தருக்கிக் கொண்டுமண் நலம்ப தள ரிடைக் கரிய கெண் டைஆம் தடங்கன் துள(வு) அணி மருமக்(து) அரிஅரவு.அணே கிளர் நெடுங் கமரத் தினராணி கொழிக்கும்
இ- ள் உளம் மிக தருக்கி கொ கொண்டு, மண்டலம் பண்டு உண்டவ யுண்டருளியவரும், தொண்டை அம் ச அழகிய வாயையும், தளர் இடைகரிய கெண்டை அம் தடங்கண் - | அழகிய விசாலித்த கண்களேயுமுடைய தேவிக்கு நாயகரும், துளவு சரமா பாகவனிந்த திருமார்பையுடையவரு அணையில் துனே விழி முகிழ்த்து அறிது நயனங்களையும் மூடி யோகநித்திரை ெ மணி கொழிக்கும் - பிரகாசம் பொ ஒளானவை இரத்தினங்களே வாரி வீசுகி: இருப்பாற் கடலின் கரையையடைந்தா
விண்னனினரின் நிழிந்து
மேகமொன் ற னண்ணிய தெனவே ெ நகுமணிச் சுடி புண்ணிய முதல்வன் ே புரிவது கண்டு லெண்ணிநின் றடர்ந்து யாவனி யெழு

ரி புராணம்
"ண்டுமண் டலம்பண் . ܫ ܢܝ ண்டையங் கனிவாய்த் டையந் தடங்கட் எறவன் சரமாத் ர வனேயிற் ழ்த்தறி துயில் செய் பிரமணி கொழிக்குங்
கடைந்தான்.
கண்டு)உண்டவன் தோண்டைதீம்கனிவாய்த்
தாக்(கு)அணங் கின்தவன் சரமாத் யில் துனேவிழி முகிழ்த்(து) அறிதுயில்செய் கீரவா ரிதிமருங்(கு) அடைந்தான்.
ாண்டு - மனத்திலே மிகவுமகங்காரங் ன் - பூமிமுழுவதையும் முன்னேநாளிலே ரிைவாய் - கொவ்வைக்கனியையொத்த அசைகின்ற (நுண்ணிய) இடையையும், ருமையாகிய கெண்டைமற்சம் போன்ற ப, தாக்கனங்கின் தவன் - இலக்குமி அணி மருமத்து அரி - துளசியை மாஃப் மாகிய விஷ்ணுமூர்த்தியானவர், அரவு பில் செய் - சர்ப்பசயனத்தின்மேல் இரு செய்கின்ற, கிளர் நெடும் தமர நிரை "ருந்திய நீண்ட ஒலிநிறைந்த திரைக ன்ற, கீர வாரிதி மருங்கு அடைந்தான்|- ( J# Wታ
ழதிர்ந்தகுற் காள முதசா கரத்தி நட்டுடற் பகுவாப் கைவா ளர விற் பாகநித் திரைமுன் ளம் பொரும
கண்படை வளர்வோன் ந்திரென் றிசைத்தான்.

Page 63
சிவராத்திரி உ
| விண்ணின்நின்(று) இழிந்து முதிர்ந்த
நண்ணிய(து) எனவே நெட்டுடல் பகுவி புண்ணிய முதல்வன் யோகநித் திரைமு எண்ணிநின்(று) அடர்ந்து கண்படைவளர்வே
இ-ன் விண்ணின்நின்று இழிந்து முதிர்ந்த காள மேகம் ஒன்று - கருமு; னது, அமுத சாகரத்தில் நண்ணியது 6 வந்து தங்கினுற்போல, நெட்டு உடல் நெடியவுடலேயும் பிளந்த வாயையும் கொண்டவுச்சியையுமுடைய ஒளிபொ புண்ணிய முதல்வன் யோக நித்திரை மு பாகிய விஷ்ணுமூர்த்தியானவர் முன்ன உளம் பொருமல் எண்ணி நின்று அடர் றவினுல் சிறிதுநேரம் ஆலோசித்து நின், வோன் நீ யாவன் - (இங்கு) துயில் புரி: தான் - எழுந்திருக்கக்கடவையென்று
T-33A
ே
அகலந்தனி லலர்மின்பயி ல யிகல்கொண்டிவை புகல்கின் புகலம்பர முலகும்பர்கள் பு சகலந்தனி யுதவும்பொரு ட
அகலந்தனில் அவர் மின்பயில் இகல்கொண்டு) இவை புகல் புகல் அம்பரம் உலகு) உம்ப சகலம் தனி உதவும் பொருள்
இ- ள் அகலம் தனில் அலர் மி கமலாசனியாகுமிலக்குமி வாசஞ்செய் னவர், துயில் ஒருவி - தமது யோகநித் இவை புகல்கின்றன - பகைமைகொன் வினவ - நீயாரென்றுவினுவுதலும், ! கனல் பவனம் சகலம் - கூறப்படுகின்ற அச்சினி வாயு முதலிய எல்லாவற்றை உரை தந்தர்ன் - பிறர்துனேயின்றிச்சி கூறிஞர் எ-று.

ற்பவச் சருக்கம்
சூல் காளமேகம் ஒன்(று) அமுதசாகரத்தில்
ாய் நகு மனிச்சுடிகைவாள் அரவில் ன் புரிவது கண்டு) உளம் பொருமல் பான் யாவன் எேழுந்திருமான்(று)இசைத்தான்.
-ஆகாயத்தினின்றுங் கீழேயிறங்கி, சூல் திர்ச்சியையுடைய கரியவொரு மேகமா ான - திருப்பாற்சமுத்திரத்தின் கண்ணே பகுவாய்நகு மனி சுடிகை வாள் அரவில்பிரகாசம்பொருந்திய இரத்தினத்தைக் ருந்திய சேஷனுகிய சர்ப்பத்தின்மேல், மன் புரிவது கண்டு- புண்ணியசொரூபி ரே யோகநித்திரைசெய்வதைப்பார்த்து, ந்து-மனதினிடத்திற் பொருமைதோன் று (பின்னர்) நெருங்கி, கண்படை வளர் கின்ற நீ யார், எழுந்திரு என்று இசைத்
கூறினூர் எ-று.
(38)
பறு
மலன்றுயி லொருவி றனே யார்நீயென வினவப் வனங்கனல் பவனஞ் ானென்றுரை தந்தான்.
அமலன்துயில் ஒருவி கின்றனே யார் நீரான வினவப் ர்கள் புவனம்கணல் பவனம் தான் என்(று)உரை தந்தான்.)
என் பயில் அமலன்-திருமார்பின்கண்ண்ே கின்ற மலரசிதராகிய விஷ்ணுமூர்த்தியா திரையைவிட்டெழுந்து, இகல் கொண்டு ண்ேடிவைகளேக்கூருநின்ரு ய், நீ யார் என புகல் அம்பரம் உலகு உம்பர்கள் புவனம் திக்கு உலகம் தேவர்கள் புவனங்கள் யும், தனி உதவும் பொருள் தான் என்று ருட்டித்த முதற்பொருள் தாமேயென்று
( ጃ 9)

Page 64
垩当 சிவராத்தி
பூவுந்தியில் வந்தோனிவை !
தாவுந்திரை தவழுங்கட ற6 மேவும்பல வுயிரும்பர்கள் வி
றியாவுந்தரு பரதத்துவன் !
பூஉந்தியில் வந்தோன் இன3 தாவும் திரை தவழும் கடல் மேவும் பல உயிர் உம்பர்கள் யாவும் தரும் பரதத்துவன்
இ- ள் பூ உந்தியில் வந்தோன் பினின்றுந்தோற்றிய பிரமதேவரிவ்வா வண்ண்ராகிய விஷ்ணுமூர்த்தியானவர் விப்பாய்கின்ற திரைவீச்சைக்கொண்ட வரை - பூமியையும் அதனெண்டிக்கி: உயிர் - அப்பூமியின் கண்னே வாசஞ் உம்பர்கள் - தேவர்களேயும், இங்கு இங்கேநிற்கின்ற பிரமாவாகிய நீபுதவி கிய, பரதத்துவன் யான் என்று உை புடைய தஃலவன் யானேயென்று கூறிகு
மறைநாலுமென் னுவுற்றது நிறைவாகிய பொருள்பாவுெ னிறைவாகிய பரதத்துவன்
றறைவாயறி வற்ருயென வி
மறைநாலும்என் நாடற்றது நிறைவாகிய பொருள் யாவும் நிறைவாகிய பரதத்துவன் ய அறைவாய்அறி(வு) அற்குப்எ
இ- ள் : மறை நாலும் என் நா மாகிய நான்கு வேதங்களும் என்நாளி திநிறைவாகிய பொருள் யாவும்-பிரு கினியுமாகிய பஞ்சபூதங்களின் நிறைவி வின்படி படைப்பேன் - எனதெண்ண வினுல், நிறைவாகிய பரதத்துவன் யா மேலாகியதத்துவத்தையுடையவன் ய அறிவற்ரு ப் என - நீ (பதிப்) பொருெ அயனும் கழறுற்ருன் - பிரமதேவருங்

ரி புராணம்
புகலப்புய லனேயான் ரைபெண்டிசை வரைபார்
தியிங்குனே முதன்மற் பானென்றுரை செய்தான்.
புகலப்புயல் அனே யான் தரை எண்திசை வரைபார் விதிஇங்(கு) உனே முதல் மற்(று)
யான் என்று)உரை செய்தான்.)
இவை புகல-விஷ்ணுவினது கமலநாபி றுசுறுதலும், புயல் அனேயான் - மேக * தாவும் திரை தவழும் கடல் - திT - சமுத்திரங்களேயும், திரை எண் திசை துமுள்ள மலேகளேயும், பார் மேவு பசிபி செய்கின்ற பல்வகையான்மாக்களேயும்
விதி உனே முதல் மற்றுயாவும் தரும் - ாக மற்றெப்பொருள்களேயும் உண்டாக் ரசெய்தான் = மேலாகிய தத்துவத்தை ஜர் எ-று. 속m)
மண்கால்புனல் விண்.ெ மென் னினேவின்படி படைப்பே
யானல்லது நீயென் பயனுங்கழி நூற்ருன்.
மண்கால்புனல் விண்தி என் நினேவின்படி படைப்பேன் ான் அல்லது நீண் என்(று) ன் அயனும் கழ நூற்ருன் :)
வுற்றது-இருக்கு யசுர் சாமம் அதர்வன எனின்றுந்தோன்றின, மண் கால் புனல்வின் திவியும் வாயுவும் சவமும் ஆகாயமும் அக் ாகிய வெப்பொருள்களையும், என் நினே த்தின்படியே சிருஷ்டிக்கவல்லேன், ஆத
'ன் அல்லது-சர்வவல்லமையும் நிறைந்த ானேயல்லாமல், நீ என்று அறைவாய் 1ளன்று கூறுகின்றனே யறிவிலியேயென்று,
கூறினுர் எ=று. (41)

Page 65
சிவராத்திரி உ4
அக்காலேயி லிருவோரையு மட புக்காருனர் வில்லாரமர் பெ கைக்கார்முக முனிவுற்றெதிர் திக்கானேகள் வெருவும்படி சி
அக்காலேயில் இருவோரையும் புக்கார்நடனர்(வு) இல்லார்அம கைக்கார்முகம் முனி(வு)உற்(று திக்(கு)ஆனேகள் வெருவும்படி
இ- ள் - அக்காலேயில் இருவோன சமயத்திற் பிரம விஷ்ணுக்களிருவரையு ஞல், உணர்வு இல்லார் அமர்பொருவ வறிவில்லாதவர்களா யுத்தஞ் செய்தற்கு கண்ணன் முனிவு உற்று கைக்கார்முகம் பானவர் கோபங்கொண்டு தமது திருச் லும்) வில்லே வளத்தருளி, திக்கு ஆஃ. தான் - திக்கு யானேகளெல்லா மஞ்சும் தொனியை விளேத்தனர் எ=று.
வலிசேர்புய நெடுமால்கர ணுெவியாலர வரசும்பர்க கலியார் கடை பனல்கால்கி சவியாதட லுட னின்றடு :
வலிசேர்புய நெடுமால் கரம் ஒலியால் அரவரசு) உம்பர்க கலிஆர்கடை அனல் கால்கிள சவியா(து)அடல் உடன்நின்(
இ- ள் வலி சேர் புய நெடு மால் நெடிய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியானவர், யால் - தமது திருக்கரத்திற் பொருத்தி அரசு உம்பர்கள் உடன் உட்கிட-சர்ட் மொருங்கே நடுங்கும்படி, உவர் ஆர்சி கள் கடுப்ப - உவரிக்கடலும் அக்கட4 பிரசண்டமாருதமும் நிமிர்ந்து பரவுகின் அடங்உடன் நின்று - சோர்வில்லாமல் பொழிந்தான் - கொலைசெய்கின்ற அ எ- று

பவச் சருக்கம் 출
Lர்மாபை மறைக்கப்
ாருவான்முயல் பொழுதிற்
கண்ணன்குனி வித்துத்
றுநாணுெவி செய்தான்.
அடர்மான மறைக்கப் ர் பொரு வான்முயல் பொழுதில்
எதிர் கண்ணன்குனி வித்துத் சிறுநாண்ஒலி செய்தான்.
ஒரயும் அடர் மானிய மறைக்க - அச் ம் நிறைந்த மாயை மறைவு செய்தனி ான் புக்கார் முயல் பொழுதில் - சுத்த தச் சென்று முயன்ற சமத்தில் எதிர் குனிவித்து-எதிர்நின்ற விஷ்ணுமூர்த்தி நகரத்தின் கண்னேயுள்ள (சார்ங்கமென் எகள் வேருவும்படி சிறு நாண் ஒலி செய் படி தமது வில் நாணினின்றுஞ் சிறிது
(49)
மருவுங்கொடு மரநா ளுடனுட்கிட வுவரார் எார் காலங்கள் கடுப்பத் ஈரமாரி பொழிந்தான்.
மருவும்கொடு மரநாண்" ளுடன் உட்கிட நடவர்.ஆர் "ர் காலங்கள் கடுப்பச் று)அடு சரமாரி பொழிந்தான். )
- வலிமை தங்கிய புயங்களேயுடைய கரம் மருவும் கொடு மர நான் ஒலி யவில்லினது நாணுேதையினுல், அரவு பராசனுகிய ஆதிசேடனுந் தேவர்களு லி ஆர் கடைஅனல் கால் கிளர் காலங் விற் பொருந்திய வடவாமுகாக்கினியும் ற ஊழிக்காலத்தைப்போல, சவியாது வலிமையுடனேநின்று, அடுசரமாரி ம்புகளே மழைபோலச் செலுத்தினுர் 【星莒上

Page 66
சிவராத்தி
கடுத்தானுருத் தெழுந்தாள்ெ தடுத்தான்முத லகிலஞ்சுடு பு விடுத்தானவை முடுகாதயல்
தடுத்தானெரு குசைகொண்
கடுத்தான் உருத்(து) எழுந்த அடுத்தான்முதல் அகிலம் சுடும் விடுத்தான் அவை முடுகா(து). தடுத்தான் ஒரு குசைகொண்டு
இ- ள் : கடு தான் உருத்து எழு அங்கோபங்கொண்டெழுந்தாற்போல, கொதிக்கின்ற கோபமானது மிகவும்மூர் அயில் அம்புகள் பலவும் விடுத்தான்கூர்மையாகிய அம்புகள் பலவற்றையுந்: விலகும்படி - அப்பாணங்கள் தம்மிடத் பாப், உயர் சலசத் தவிசு உறைவோன் ராகிய பிரமதேவர், விரைவில் ஒடு து? தருப்பைப் புல்ஃக்கொண்டு தடைசெய்
சிறித்திசை முகனிடிய சிறைே லேறிப்பல படைமந்திர மெ
னுாறித்தரு கருனேக்கட லுடு நூறிச்சில கணேகொண்டொ
சிறித்திசை முகன் நீடிய சிறை ஏறிப்பல படைமந்திரம் எடுத் ஊறித்தரு கருனேக்கடல் உவ நூாநிச்சில கனே கொண்டு ஒ
இ- ள் சீறி திசைமுகன் நீடிய
கொண்டு சதுர்முகனுகிய பிரமதேவர் தின் மேலேறி, பல படை எடுத்து மந்: கலங்களேயெடுத்து அவ்வவற்றின் மர் நன்றித்தரு கருனேக்கடல் - பெருகாநி3
ரானவர், உவணப்புள் உகைத்து - சில சுனே கொண்டு - சில பானங்களி தான் - ஒரு சனப்பொழுதினுள் அவ செய்தனர் எ-று.

ரி புராணம்
னக் காயுங்கத மிகவந் மயிலம்புகள் பலவும்
விலகும்படி விரைவிற் டுயர் சலசத்தவி சுறைவோன்.
ால் எனக் காயும் தம் மிகவந்(து)
அயில் அம்புகள் பலவும்
அயல் விலகும்படி விரைவில்
உயர் சவசத்தவி(சு) உறைவோன்.)
ந்தால் என - ஆலகாலநஞ்சானது மிக
காபுங் கதம் மிக வந்து அடுத்தான்ாப்பெற்றவராய், முதல் அகிலம் சுடும் முன்னேநாளிலே திரிபுரங்களேயுந்தகித்த தெரிந்தேவிஞர், அவைமுடுகாது அயல் நீதிலே நெருங்காது அயலில் நீங்கும்படி r - உயர்வுபொருந்திய தாமரையாசன செகொண்டு தடுத்தான்-வேகமாயொரு தனர் எ=று. (#4}
போதிம மதன்மே டுத்தோதினன் விடுத்தா பணப்பு ஞகைத்தே ரு நொடியிற்றுகள் செய்தான்.
ஓதிமம் அகன்மேல் ந்(து) ஒதினன் விடுத்தான் ணப்புள் உகைத்தே ரு நொடியில் துகள் செய்தான்.
சிறை ஒதிமம் அதன்மேல் ஏறி-கோபங் நீண்ட சிறகுகளே யுடயை அன்னவாகனத் திரம் ஒதினன் விடுத்தான் - பலபடைக் திரங்களேச் செபித்துச் செலுத்தினர். *ற கிருபாசமுத்திரமாகிய விஷ்ணுதேவ கருடவாகனத்தின் மேலாரோகணித்து, ணுல், ஒரு நொடியில் நூறித் துகள் செப் ற்றையெல்லாம் அழித்துத் துகளாகச் . It (4-5)

Page 67
சிவராத்திரி உ
கண்டந்தன னிவனுகமொர் துண்டஞ்செய்வ னென்றேழ்க வண்டங்கள் வெடித்துட்கிட தண்டொன்றது கொண்டங்க
கண்டு)அந்தணன் இவன்ஆகமே துண்டம் செய் வன் என்று) ஏழ்க அண்டங்கள் வெடித்து ஆட்கிட தண்டு) ஒன்றது கொண்டு) அங்
இ - ள் : அந்தகனன் கண்டு - ஆசும் ஒர் கடிகை பொழுது அளவில் சரீரத்தை ஓர் கணப்பொழுதினுள்ளே ஏழ் கடல் சுவற - சப்தசாகரங்களும் நடுங்கவும், அண்டங்கள் வெடித்து க. குலுங்கவும், அசனிக்குலம் நாணும் தன் ருெகுதிகளெல்லாம் வெட்கமடையத்த அங்கு அரி தட மார்பில் எறிந்தான் - . மாகிய திருமார் பின்கண்ணே வீசினர்
முதிரச்சின மெதிரச்சுதன் (էք பிதிர்பட்டுதிர் தரமைப்புயல் லதிரப்பொரு செருவிற்றின
ருதிரப்பின முடைநாறிடு ே
முதிரச்சினம் எதிர் அச்சுதன் மு( பிதிர்பட்டு உதிர் தரமைப்புயல் அதிரப்பொரு செருவில் தினம் அ உதிரப்பின முடைநாறிடும் ஒர்த
இ- ள் சினம் முதிர - கோபம திருமாலானவர். எதிர் முடுகும் கதை க நெருங்கிவருகின்ற தண்டாயுதம் கடுை புயல் பிளிறுற்றிடும் ஒலி போல் அதிரதொனியைப்போல அதிர்ச்சியுண்டாகவு ஆடல் அரக்கர் உதிர பிண்முடை நாறி தினந்தோறுங்கொலே செய்து வவியவர தினது முடைநாற்றம் வீசுகின்ற, ஒ தண்டாயுதத்தை எதிரேயெடுத்துச்செ:

ற்பவச் சருக்கம் 星*
கடிகைப்பொழு தளவிற் டல் சுவறச்சுரர் பதற வசனிக்குல நாணுந் ரி தடமார்பி லெறிந்தான்.
ார் கடின கப்பொழு(து) அளவில் டல் சுவறச்சுரர் பதற - அசனிக்குலம் நாணும் (கு) அரி தடமார்பில் எறிந்தான்.)
பிரமதேவரதனேக்கண்ணுற்று, இவன் துண்டம் செய்வன் என்று - இவனது யான் துணித்து விடுவேனென்று, வறப்பவும், சுரர் பதற - தேவர்கள் ட்கிட் - பல அண்டங்களும் பிளந்து ண்டு ஒன்றது கொண்டு - இடியேற்றின் குந்த ஒர் தண்டாயுதத்தையெடுத்து, அவ்விடத்தில் விஷ்ணுதேவரது விசால் I != 'f', 『유 )
டுகுங்கதை கடுகிற்
பிளிறுற்றிடு மொலிபோ
மட்டாட லரக்க
மார்தண்டுமு னுய்த்தான்.
நிகும் கதை கடுகில்
பிளிறுற்றிடும் ஒலிபோல்
ட்(டு)ஆடல் அரக்கர்
எண்டுமுன் உய்த்தான்.)
ானது அதிகரிக்கவும், அச்சுதன் - டுகில் பிதிர்பட்டு உதிர்தர - எதிர்த்து கப்போலத்துகளாய்ச் சிதறலும், மை கருநிறமாகிய மேகங்கள் சத்திக்கின்ற ம், பொரு செருவில் தினம் அட்டு டும்- செய்யப் படுகின்ற யுத்தத்தில் க்கர்களது இரத்தஞ் சிந்திய பிணத் தண்டு முன் உய்த்தான் - ஒரு லுத்தினுர் எ- று, {7}

Page 68
சிவராத்திரி
விண்ணுடெரி கதுவத்திரை வி தண்ணுர்மதி தபனன்றிசை : மண்ணுடழி வுற்றும்பரு மடிய றெண்ணுதமர் பொருதிட்டன
வின்நா(டு)எரி கதுவத்திரை விரிய தண்ஆர்மதி த பனன் திச்ை தடுமாறி மண்நா(டு)அழிவு) உற்றுடம்பரு எண்ணு(து) அமர் பொருதிட்டனர்
இ -ன் விண் நாடு எரி கதுவ-சு திரை விரியும் கடல் சுவற - திரைபரவு ஆர் மதி தபனன் திசை தடுமாறினர் தி பனுந்தாஞ்செல்லுந்திக்கறியாது தடுமா உம்பரும் மடியும் படி - பூமியுமழிந்து உற்று-பகைகொண்டு ஈரைம்பது வரு நூறு வருடகாலம் வேறுசிந்தனேயின்றி பு
பொருதிப்படி மலைவுற்றிடு
சுருதிக்கிறை வன்சென்னி கருதித்துணே விழியிற்கனல் பரிதிப்படை விட்டானது !
பொருfது இப்படி மலேfவு): சுருதிக்(கு) இறை வன்சென்ன கருதித்துனே விழியில்கனல்
பரிதிப்படை விட்டான் அது
இ- ள் பொருது இப்படி மஃவு மாகப்போர்புரியுஞ்சமயத்தில், திரும கொண்டதிருமாலானவர், சுருதிக்கு இ சில் கருதி - சதுர்வேதங்களுக்குந்தவே படி மனத்திற் சிந்தித்து, துனேவிழியின் மக்கினியானது சொவிக்க கனல் காg யைக்கக்குகின்ற சக்கராயுதத்தைச்செலு அப்படைக்கலமொன்றுஞ்செய்யாமைன

புராணம்
பிரியுங்கடல் சுவறத் தடுமாறினர் திரிய பும்படி மறமுற்
ரீரைம்பது வருடம்,
பும் கடல்சுவறத்
னர் திரிய ம் 10 டியும் படி மறம் உற்(று) ஈரைம்பது வருடம்.
வர்க்கலோகமானது அக்கிணிபற்றவும், கின்ற சமுத்திரங்கள் வற்றவும், தண் ரிய-குளிர்ச்சிநிறைந்த சந்திரனும் சூரி ாறித்திரியவும், மண் நாடு அழிவு உற்று தேவர்களுமழிந்துபோகும் படி, மறம் டம் எண்ணுது அமர் பொருதிட்டனர்ட ாத்தஞ் செய்தனர் எ-று. ( }
போதிற்றிரு மார்பன்
துணிக்கும்படி நெஞ்சிற் காலக்கணல் காலும்
பலியாதுறல் கண்டே,
ற்றிடு போதில் திரு மார்பன் ரி துணிக்கும்படி நெஞ்சில் காலக்கனல் காலும்
பலியா(து)உறல் கண்டே.)
உற்றிடு போதில் - எதிர்த்து இவ்வித ார்பன் - இலக்குமியை மார்பகத்திற் இறைவன் சென்னி துணிக்கும் படி நெஞ் வராகிய பிரமதேவரது சிரசைவெட்டும் சனல் கால - இரண்டுகண்களினின்று லும் பரிதிப்படை விட்டான் - அக்கினி முத்திஞர், அது பலியாது உறல் கண்டு: பக்கண்டு எ=று. (星9鹉

Page 69
சிவராத்திரி உ
குரமாமுகத் துருமேலினிக் ெ சரமானதங் கெடுத்தேவினன் திரமாமுக மொருநான்குள ே வரமார்கனே விடுத்தான் வளர்
குரமாமுகத்(து) உருமேல் இனிக் சரம்ஆன(து) அங்(கு) எடுத்(து) திரமாமுகம் ஒருநான்(கு) உள ச்ெ வரம் ஆர்கஃன விடுத்தான் வளர்
இ - ள் : இனி மேல் குரமாமுக இனிமேற்கர்க்கியவதாரங்கொள்பவரா மிகப்பெற்று, தனி ஆடல் வில் குனி என்னும் வில்லேவன்த்து, தன் சரம் ஆ நாராயணுஸ்திரத்தை ஆங்கேயெடுத் ஒரு நான்கு உள் செழு நால் மறைய யுனிடய பொருள் விரிந்த சதுர்வேத வளர் வடவைக் கனல் மான் - பொங்கி பெTப்ப, தன் வர மார் கனே விடுத் பிரமாஸ்திரத்தைச் செலுத்தினுர் எ -
5T=ಜಿಛಿr,
பெண்டான்முடி கொண்டான் கண்டானுறு மெண்டோளிை னுண்டானுறு நுண்டாதித ே றண்டானுதி வண்டான்முதிர்
பெண்தான்முடி கொண்டான் இட கண்தான் உறும் எண்தோள் இறை உண்டான்ட்று நுண்தா(து) இதழ் : தண்டால்நுதி வண்டால் முதிர் சம
இ- ள் அகல் மண் தான் உன் டருளிய விஷ்ணுதேவரும், நுண் தா. வோன்-நுண்ணிய பராகத்தைக்கொt தாமரை மலரில் வாசஞ்செய்பவராகிய
யுதத்தினுலும், துதி வண்டால் - கி. பொரு தரம் - மிக்க புத்தஞ் செய் பெண்தான் முடி கொண்டான் - ச ரித்தருளியவரும், இடம் (பெண்) ெ

ற்பவச் சருக்கம் 邬
காள்வான் கொதித்தேதன் றணியாடல்விற் குனித்தே
செழுநான்மறை பவன்றன்
T 31 || - քիի ելք եքենմr airl II: Th · T ·
கொள்வான் கொதித்தேதன் ஏவினன் தனிஆடவ்வில் குனித்தே Fழுநால் மறை யவன்தன் வடவைக் கனல் மான,
த்து உரு கொள்வான் கொதித்து - கிய விஷ்ணுமூர்த்தியானவர் கோட் த்து - ஒப்பில்லாத வலிய (சாரிங்கம்) னது அங்கு எடுத்து ஏவினன் - தமது துச் செலுத்தினுர், திர மா முகம் பன் - உறுதியாகிய நான்கு முகங்களே ங்களுக்குந் தல்ேவராசிய பிரமதேவர். கியெழும்புகின்ற வடவாமுகாக்கினியை ந்தான் = தமது வரப்படைக்கலமாகிய
. 59
ரிடம் பெற்ருனுத விற்றிக் ற கண்டானகன் மண்டா ழொண்டாமரை யுறைவோன் * சமரம்பொரு தமரம்.
-ம் பெற்ருன் நுத வில் தீக்
கண்டான் அகல் மண்தான் ஒள்தாமரை உறைவோன் Fம்பொரு தமரம்.)
டோன் - விசாலமாகிய பூமியையுண் து உறு இதழ் ஒள் தாமரை உறை ண்ட இதழ்களமைந்த ஒளிபொருந்திய
பிரமதேவரும், தண்டால் - தண்டா ரிய அம்புகளினுலும், முதிர் சமரம் கின்றதினுலுண்டாகிய ஆரவாரத்தை, :ங்காதேவியைச் சடையின் கண்ணேத
பற்ருன் - இடப்பாசித்தே உமாதேவி

Page 70
岳ü " சிலுராத்திரி
பாணிர வைத்தருளியவரும், துதவில் சுண்டான் - திருநெற்றியில் அக்கினி களேயுடைய தல்வருமாகிய சிவபெரும்
கடுவெஞ்சின மொடுதம்படை றடுவெங்கள மிசைதுஞ்சுவ
சுடுவெங்கனல் சின்சுகொண்பி நடுநின்றனன் மதியம்பொதி
சுடுவெம்சின மொடுதம்படை வி அடுவெம் களம் மிசை துஞ்சுவர் சுடுவெம்கனல் சிககொண்டு); நடுநின்றனன் மதியம் பொதி நளி
இ- ir: அரி அம்புயர் = விஷ்ணு சினமோடு தம் படை விடுகின்றனர் - கலங்களேச் செலுத்துகின்றனர், கடிது என - வேகமாயித் தினத்தில் கொலே, திலே இறந்துவிடுவார்களென்று (தி சிகை கொண்டு எழு சுடரின் திரள் எ யானது கிளேத்தெழுகின்ற சுவாலே வ சடை முதல்வன் - குளிர்ந்த சந்திர புடைய சிவபெருமான் நடு நின்றன தோன்றி நின்றனர் எ -து.
孪了一、F。
எடுக்குங்குட மாதத்தினி வி தொடுக்குந்திதி பன்னுன்கென ாைடுக்கங்குவி னப்பேரொளி
விடுக்கும்படை நீருயவை :ெ
எடுக்கும் குட மாதத்தினில் இல தொடுக்கும் திதி பன்ஞன் (கு) என நடுக் கங்குவின் அப்பேர்ஒளி நள் விடுக்கும்படை நீருப்அவை வெ
இ- ள் : எடுக்கும் குட 凸T点岳岛、 மாசிமாதத்தில், இலகும் பிறை குறை சொல்லும் சதுர்த்தசியில் ட விளங்குகி

ரிபுராணம்
தீ கண் உறும் எண் தோள் இறை க்கண்ணேக்கொண்ட எட்டுத் திருப்பு:பங் மான் திருநோக்கஞ் செய்தனர் எ-நு.
(51月
ட விடுகின்றனர் கடிதின்
ாரியம்புய ரெனவே
டெழு சுடரின்றிரள் வடிவாய் நளிர்செஞ்சடை முதல்வன்.
விடுகின்றனர் கடி(து) இன்(று) அரிஅம்புயர் எனவே ாழு சுடரின் திரள் வடிவாய் சிர்செம்சடை முதல்வன்.
மூர்த்தியும் பிரமதேவரும், சுடுவெம் - மிக்க கோபத்தோடு தமது படைக் இன்று அடு வெம் கள் மிசை துஞ்சுவர் த்தொழிற்குரிய கொடிய புத்த களத் ருவுளங்கொண்டு சுடு ம்ெ சுனல் டிவா ப் - சுடுகின்று கொடியலுக்கினி டிவாய், நளிர் மதியம் பொதி செம் *னத் தாங்கிய சிவந்த # !! !!--"yp.14. କ୍ଲିଡୀ:W! என் - (அவ்விரு வருக்கும்) நடுவே
52
லகும்பிறை குறையத்
சொல்லுஞ்ச துர்த்த சிபி # זה நண்ணுற்றபி னன்ஞேர் வந்திட்டன மாதோ,
கும் பிறை குறையத் Tச் சொல்லும் ச துர்த்துசிபில் ாணுற்றபின் அன்னுேர் ந்திட்டன மாதோ.)
ஈரில்-வியந்து) எடுத்துக்கூறப்படுகின்ற யத் தொடுக்கும் திதி பன்னுன்கு எனச் ன்ற சந்திரன் கிலேகள் குறைந்துவரும

Page 71
சிவராத்திரி உ
பரக்கத்துப் பதினு ன் காந்திதியாகச் நடுக்கங்குவில் அப்பேரொளி நண்ணுற். எனிச்சுவாலேயானது தோன்றிய பின்னர் வெந்திட்டன - அப்பிரமவிஷ்ணுக்கள் நீருபிஏ எ-று.
மாதோ-ஈற்ற சை.
வே
நின்மலே தனக்கு மூத்த நீல பொன்மலே தனக்கு நாப்பட் மன்மலே நின்ற தென்ன மாறு சொன்மலே வுருத வண்ணந் ே
நின் மலே தனக்கு மூத்த நீஸ் மT பொன் மலே தனக்கும் நாப்பண் மன்மலே நின்ற(து) என்ன மாறு சொல் மலே(அ) உருத வண்ணம்
இ- ள் : நின் மலே தனக்கு மூத்த முன்தோன்றிய விஷ்ணுமூர்த்தியாகிய நீ கும் நாப்பன் - சதுர்வேதங்களேயுமறிந் நடுவணுக, புரை தவிர் பதுமராக மன் யான பதுபராக மஃபொன்று நின்ற மில் தாம் சொல் மலேஷ் உருத வன்: தமக்குள்ளேதாம் வாதஞ்செய்யாவண்க தோன்றிய அக்கினிப்பிழம்பைக் கண்ட
பங்கயத் தயன்மால் விண்ணுேர் தங்கவர் மனத்தி குலு மளவிட செங்கதிர்ப் பரிதி கோடி திரண்ெ பொங்கொளி விரித்தா லென்னப்
பங்கயத்(து) அயன் மால் விண்ணுே அங்(கு) அவர் மனத்தினுலும் அள செம்கதிர்ப் பரிதி கோடி திரண்டு பொங்(கு) ஒளி விரித்தால் என்னட்
இ - ள் பங்கயத்து அயன் மால் தேவரும் திருமாலும் மற்றைய தேவ டாது - நோக்கிய கண்பார்வைக்ககப்

ற்பவச் சருக்கம் 岳真
சொல்லப்படுஞ் சதுர்த்தசிதினத்தில், றபின் - நடுவிரவில் அந்தப்பெரிய அக்கி அன்ஞேர் விடுக்கும் படைநீருய் அவை செலுத் திய படைக்கலங்கள் வெந்து
மா மலைக்கும் வேதுப்
புரைதவிர் பதும ராக
கொண் டவர்தம் மிற்ருஞ்
தான்றிய சுடரைக் கண்டார்.
மஃக்கும் வேதப் புரைதவிர் பதும ராத
கொண்டு) அவர்தம் மில்தாம் தோன்றிய சுடரைக் கண்டார்.
நில மா மஃக்கும்-1,nாதேவியாருக்கு tல மலேக்கும், வேதப் பொன்மல் தனக் $த பிரமதேவராகிய பொன் மலேக்கும் மலே நின்றது என்ன-குற்றமற்ற நிலை ஒற்போல, மாறுகொண்டு அவர் தம் நாம் - மாறுபாடாக அவ்வரிபிரமர்கள் 0ணம், தோன்றிய சுடரை கண்டார்னர் எ-று.
பார்த்தகட் புலனுக் கெட்டா -ற் கரிய தாகிச்
டாரு வடிவாய்க் கூடிப் பொலிந்தபே ரொளியை நோக்கி,
ர் பார்த்தகண் புலனுக்கு) எட்டாது) விடற்(கு) அரிய(து) ஆகிச் 1)ஒரு வடிவாய்க் கூடப் ப் பொவிந்தபேர் ஒளியை நோக்கி,
விண்ணுேர்-தாமரையாசன்ராகிய பிரம ர்களும், பார்த்த சுட்புலனுக்கு எட் படாது, அங்கு அவர் மனத்தினுலும்

Page 72
岳盟 சிவராத்தி
அளவிடற்கு அரியது ஆகி - அவ்விட செய்தற் கருமையையுடையதாய், செம் கூடி - சிவந்த கிரணங்களே புடைய ே கொண்டு, பொங்கு ஒளி விரித்தால் யைக் கக்கினுற்போல, பொலிந்த ே சோதிவடிவத்தைப் பார்த்து எ=று.
அதிசய மடைந்து நீண்ட வி மிதினடி முடிகள் காண்பா
கதிதரு மடிக டேடக் கடவ துதிபெறு முகுந்தன் கீழேழ்
அதிசயம் அடைந்து நீண்ட அ இதின் அடி முடிகள் காண்பான் கதிதரும் அடிகள் தேடக் கடவ
துதிபெறு முகுந்தன் கீழ் ஏழ் தெ
இ- ள் அதிசயம் அடைந்து பிழம்பு ஆகி நிற்கும் இதின் அடிமுடிகள் பாகநிற்கின்ற இச்சோதிவடிவத்தின் படி இருவரும் தம்மில் இசைந்து - கொண்டு, கதிதரும் அடிகள் தேட க தற்கு வல்லதாகிய இதனது அடியை பெறு முகுந்தன் - (எல்லா ஆன்மாக் னவர், ஏனமாகி - ஒரு (வென்) பன் நிலம் கீண்டு சென்றுன் - கீழேயுள்ள கிழித்துச் சென்ருர் எ-து,
கன் 53 மா மதங்கள் சிந்துங்
சொன்னவா ருயிர்க் ளெல்ல லன்னமாய்ச் சிறைக்கான் ே வன்னவா ரிசத்தோன் வான
சுன்னமா மதங்கள் சிந்தும் கரி சொன்னஆ ருயிர்கள் எல்லாம் அன்னமாய்ச் சிறைக் கால் மேரு வன்னவா ரிசத்தோன் வானின்
இ- ள் : கன்ன மா மதங்கள் சிந், மதிகமாகிய மதம்பாய்கின்ற யானேமுத கள் எல்லாம் துணுக்கிட - மேலோர்க ஆன்மவர்க்கங்களெல்லாம்நடுங்கும்படி

ரி புராணம்
த்து அவர்களுடைய மனத்தாலுமளவு கதிர் பரிதி கோடி திரண்டு ஒரு வடிவாய்க் காடி சூரியர்கள் ஒருமித்தொரே வடிவங் என்ன - பொலிவு பொருந்திய ஒளி பரொளியை நோக்கி - பரந்த பெரிய (55)
பழற்பிழம் பாகி நிற்கு னிருவரு மிசைந்து தம்மிற் பனென் றேன மாகித்
தொன்னிலங் கீண்டு சென்ருன்.
முல்பிழம்(பு) ஆகி நிற்கும்
இருவரும் இசைந்து தம்மில்
ன்ன்ன்(று) ஏனம் ஆகித்
நால்நிலம் கீண்டு சென்றன்.
-ஆச்சரியகரத்த ராய், நீண்ட ஆழல் காண்பான் - நெடிய அக்கினிப் பிழம் அடியையும் முடியையும் தேடிக் காணும் இருவருந் தங்களுக்குள் மன் ஒற்றுமை டவன் என்று - மோட்சத்தைக் கொடுத் யான் தேடிக்கிாண்குவனென்று, துதி களாலுந் ) துதிக்கப்படுகின்ற திருமாலா rறிவடிவங்கொண்டு, கீழ் ஏழ் தொல் பழமையாகிய சப்த பாதலங்களேயுங்
56)
கரிமுத லாக முன்னுேர் ாந் துணுக்கிடப் பவளச் செங்கா மரு வசைத்திடப் பறந்து வாச சின் மணிமுடி தேடிப் போனுன்.
முத லாக முன்னுேர்
துணுக்கிடப் பவளச் செங்கால் அசைத்திடப் பறந்து வாச மணிமுடி தேடிப் போஞன்.
தும் கரி முதலாக - கபோலத்தினின்று லாக, முன்னுேர் சொன்ன ஆர் உயிர் ளினுலே கூறப்பட்டுள்ள நிறைவாகிய , வாச வன்ன வாரிசத்தோன் - பரி

Page 73
சிவராத்திரி உ
மளங்கமழா நின்ற அழகிய தாமரையா ஆால் அன்னமாய் - பவளம்போன்ற சின் சிறை கால் மேரு அசைத்திட - அதன் ன்து மகாமேரு கிரியையுமசைக்கும்படி,
பறந்து மணி முடி தேடிப்போஞன்--
மருவருத் துன்ப மாலு மலர் மிருவரு மனந்த கால மிறந் திருவரு மழலின் செய்ய சே வெருவரு மனத்த ராகி வெ3
மருவ ரும் துளப மாலும் மலர்மீ இரு வரும் அனந்த காலம் இறந் திருவரும் அழவின் செய்ய சேவ வெருவரும் மனத்தர் ஆகி வெள்
இ- sir : மரு வரும் துளய மாலும் பணித்த மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியும் மல் தாமரை மலரின் கண்ணேயெழுந்தருளிய காலம் இறந்து உடல் இஃாத்தது அன்றி களுமிளேக்கப்பெற்றதேயன்றி, திருவ மல் - அழகுதங்கிய அச்சோதிவடிவத் யுந் திருமுடியையுங் காணுதவர்களாய் பொருந்திய மனத்தையுடையவராகி,
பாதலத்தினின்றும் ஆகாயத்தினின்று
ஆல் - அசை.
கூடியங் கிருவர் தாமுங் கே பாடியி னடங்கும் வெற்பி ை தூடிருந் தருள்வோப் நின்னே குடியாம் வாழ வின்றுன் நுக்
கூடிஅங்(கு) இருவர் தாமும் கே ஆடியின் அடங்கும் வெற் பின் உண்டு)இருந்(து) அருள்வோப் நி சூடி யாம் வாழ இன்(று) உன் து:
இ= ன் அங்கு இருவர் தாமும் கூடி கோலம் நீடு ஒளியை நோக்கி - அழகுமி ஆடியின் அடங்கும் வெற்பின் அமர்ந்து காணப்படும் பெரிய மஃயைப்போல அ

ற்பவச் சருக்கம் 岳品
"சனராகிய பிரமதேவர், பவள செம்' வந்த கால்களேயுடைய அன்ன வடிவாகி, சிறகுகளினின்றுந் தோன்றிய காற்று வாரிைல் பறந்து-ஆகாய பார்க்கமாய்ப் 2ழகிய முடியைத் தேடிச்சென்ருர் ள்-று: (5)
மிசை வதிகின் ருேணு துட விழைத்த தன்றித் வடி முடிகா னுமல் ர்கினர் மீள்கின் ருரால்.
சை வதிகின் ருேனும் (து) உடல் இழைத்தது) அன்றித் டி முடிகா ஜமல் f கினர் மீள்கின் ருரால். )
-வாசன பொருந்திய துளசிமாலையை
ர் மிசை வதிகின்ருேனும் இருவரும் - பிரமதேவருமாகியவிருவரும், அனந்த - அளவற்ற காலங்கழிந்து தம்முடல் கும் அழலின் செய்ய சே அடி முடி காணு தினது செம்மைவாய்ந்த திருவடியை வெகு வரும் மனத்தர் ஆகி - அச்சம் வெள்கினர் மீள்கின்ருர்-நானடைந்து ம்) மீண்டுவருகின்ருர் எ-று. (5)
Fலநீ டொளியை நோக்கி ாமர்ந்துப ரன்ப ருள்ளத்
புணர்ந்தில மெமது சென்னி ணேப்பதங் காட்டு கென்ருர்.
காலம் நீ(டு) ஒளியை நோக்கி அமர்ந்(து) உயர் அன்பர் உள்ளத்(து) இன்ஃன உணர்ந்திவம் எமது சென்னி ணேப்பதம் காட்டு கென் ருர்,
-அவ்விடத்திலவ்விருவருமொருக்குகூடி, மிகுந்த சோதிவடிவத்தைப் பார்த்து, - (சிறு) கண்ணுடியினுள்ளே படங்கிக் ணுவடிவாகி, உயர் அன்பர் உள்ளத்து

Page 74
சிவராத்தி
ஆங்டு இருந்து அருள்வோப் - உயர்வு ெ லுள்ளே விற்றிருந்தருளுகின்ற எம்பெ எளிய யாங்கள் முன்னர் ) ஐம்மையநிர் எமது சென்னி சூடி யாம் வாழ - இற்ை எரிரண்டையும் எமது சிரசிற்றரித்து யா முர் - அடியேங்களுக்குக் காட்டியருள்ே
மாசிமா தத்திற் ருேன்று மதி மாசில்டன் ஞன்காம் பக்கத்
றேசினுல் விளங்குஞ் சோதிச் காசிலா நுதற்கட் பெம்மான்
மாசிமா தத்தில் தோன் தும் மதி ஆசு)இல்பன் குனூன்காம் பக்கத்(! தேசினுல் விளங்கும் சோதிச் செ காசு(இ}லா நூதற்கண் பெம்மாள்
இ -ன் மாசி மாதத்தில் தோன் பன்னுன்காம் பக்கத்து - மாசிமாதத்தின் கலேகள் தேய்ந்து குறைகின்ற குற்றமில் இருள் இபாமம் தன்னில் - அர்த்தராத செழும் சுடர் ஆகி நின்ற - அழகுநிறை, அக்கினிப்பிழம்பாகி யெழுந்தருளிநின்ற குற்றமில்லாத நெற்றிக்கண்ண்ேபுடைய நின்ருன் - அப்பிரம விஷ்ணுக்களுக்குத் வத்தைக் காட்டிநின்றருளினூர் எ-று.
நீலகண் டமுமெண் டோஞ காலனக் காய்ந்த காலுங் ை மாலவன் வாமந் தன்னின் ப குலபா னியனை நோக்கித் து
நீலகண் டமும் விண் தோளும் நெ காலனேக் காய்ந்த காலும் கையி பாவன்ை வாமம் தன்னில் மலர சூல்பா னியனே நோக்கித் துதிய
இ- ள் : நீலகண்டமும்-கரியதி, டுப்புயங்களேயும், நெற்றியில் சுண்ணு கண்னேயும் விபூதியையும், காவனேக் எளிய திருப்பாதத்தையும், கையில் மா

* 曰万 ானம்
பாருந்திய அடியார்களது உள்ளத்தி ரூமானே, நின்னே உணர்ந்திலம்தேமல்லேம் இன்று உன் துனே பதம் றத்தினத்தே தேவரீருடைய திருவடிக "ம் வாழ்வடையும்படி, காட்டுசு என் வண்டுமென்று வேண்டிஞர் எ=று. (39)
விக்கலே குறைந்து தேயு
தரையிரு எளியாமந் தன்னிற்
செழுஞ்சுட ராகி நின்ற
றனதுருக் காட்டி நின்றன்.
க்கவே குறைந்து தேயும் து) அரை இருள் யாமம் தன்னில் ழும் சுட ரா சி நின்ற * தனது) உருக் காட்டி நின்ருன்.
றும் மதிக்கலே குறைந்து தேயும் ஆசு இல் ன் கண்ணே வருகின்ற சந்திரன் தனது வாத அபரபக்கச் சதுர்த்தசியில், அரை ந்திரியில், தேசினுல் விளங்கும் சோதி ந்து பிரகாசிக்கும் மிக்க ஒளியையுடைய காசு இவா நுதல் கண் பெம்மான்பரமபதியானவர். தனது உரு காட்டி * தோன்றத்தக்கதாய் ) தமது திருவுரு (60)
நெற்றியிற் கண்ணு நீறுங் கயின் மான் மழுவுங் கண்டு மலரயன் வலப்பா னின்று ரதிபல சொல்ல லுற்றர்.
நற்றியில் கண்ணும் நீறும் 1ல் மான் மழுவும் கண்டு பன் வலப்பால் நின்று ல சொல்ல லுற்ருர்,
குமிடற்றையும், எண்தோளும் - எட்
ம் நீறும் - திருநெற்றி யில் அக்கினிக் காய்ந்த காலும் - யமன் உதைத்தரு
‘ன் மழுவும் கண்டு - திருக்கரங்களின்

Page 75
சிவராத்திரி உ
கண்ணே மான் கன்றையும் மழுவாபுத ளில் - மகாவிஷ்ணு இடப்பாகத்திலும் ஸ்ாசனராகிய பிரமதேவர் வலப்பாகத் நோக்கி - சூலாயுதத்தைத் தாங்கிய பார்த்து, துதிபல சொல்லலுற்ருர் - *Tー』。
ஒதியா பணுவா பெண்ணி
பேதியாப் பரம தாகிப் பிற சோதியா பெழுதாக் கேள்வி காதியா யநாதி யாகு மடிகள்
ஒதியாய் அணுவாப் எண்ணில் பேதியா ப் பரம(து) ஆசிப் பிற சோ நியாய் எழுதாக் கேள்விச் ஆதியாய் அநாதி யாகும் அடிக
இ- ள் ஒதியாய் - ஞானமாகி
எண்ணில் உயிர்க்கு உயிர் ஆவி - அன மான்மாவாகியும், என்றும் பேதியா வேற்றுமையடையாத பரப்பிரமாகி தோற்றமும் நாசமுமின்றி, சோதியா கேள்விச் சுருதியின் முடிவாய் - எழு துணிவுப்பொருளாகியும், எங்கட்கு
அநாதியாகும் அடிகள் - தொடக்கம் கள் போற்றி - உமது திருப்பாதங்களு
விடைக்கொடி யுயர்த்தா விரிமலர்ச் செழு தொடைப்புயா சலனே
துலங்குபொற் 1 படைக்கருங் கிடைக்கட்
பைந்தொடி பா சடைப்பரம் பரனே பே
சங்கரா போற்
விடைக்கொடி உயர்த்தாய் போற்றி தொடைப்புய அசலனே போற்றி து படைக்கரும் கடைக்கண் செவ்வாய்ட் சடைப்பரம் பரனே போற்றி சங்கர

ற்பவுச் சருக்கம் 岳莒
த்தை புங்கண்டு, Tஐவன் வாபம் தன் ம், மலரயன் எiப்பால் நின்று - கிரு திலும் நின்றுகொண்டு, குலபானியனே திருக்கரத்தையுடைய சிவபெருமானப் பலதோத்திரங்களே புங் கூறுவாராயிஞர்
{R_1)
லுயிர்க்குயி ராகி யென்றும் ப்புட வினிறப்பி லாமற் பிச் சுருதியின் முடிவா யெங்கட் 1ணின் னடிகள் போற்றி.
உயிர்க்(கு) உயிர் ஆகி என்றும் ப்புடன் இறப்(பு)இ இாமல் சுருதியின் முடிவாப் எங்கட்கு) ள் நின் அடிகள் போற்றி,
பும் அது வாப் - நுண்பொருளாயும், ாவுகடந்த ஆன்மாக்களுக்கெல்லாம் பர ப் பரம் அது ஆகி -எக்காலத்திலும் பும், பிறப்புடன் இறப்பு இலாமல் - ப்-சுயஞ்சோதிவடிவாயும், எழுத்ாக் ழதாக்கேள்வியாகிய சதுர்வேதங்களின் ஆதியாய் -எம்மனுேர்க்குமுன்னுகியும், ன்ெறியுமுள்ள பெருமானே, நின் அடி | || h |- ť či 8 |
ய் போற்றி ழம்பொற் கொன்றைத் போற்றி ருேட்டிற் ருவும் செவ்வாய்ப் பகா போற்றி
றி போற்றி.
விரிமலர்ச் செழும்பொன் கொன்றைத்
வங்குபொன் தோட்டில் தாவும் பைந்தொடி பங்கா போற்றி ா போற்றி போற்றி.)

Page 76
岳母 சிவராத்திரி
இ - ள் விடை கொடி உயர்த் பாத்தியவரே நமஸ்காரம் செழும் பெ அசலுனே போற்றி - செழுமைபொருந் விரிந்த மலர்மாஃபையணிந்த புயமலே, துவங்கு பொன் தோட்டில் தாவும் பை தொடி பங்கா போற்றி - ஒளிவிளங்கு அம் நீண்ட வேற்படையை பொத்த கரி திருவாயையும் பசுமையாகிய வஃளயல் பக்கமாகக்கொண்டருளியவரே நமஸ்கா சடைமுடியையுடைய பரம்பொருளேநடி ஆன்மாக்களுக்கெல்லாஞ் சு சுத்தை! T-TV.
விரித்துல கனத்து மாக்கி வி பரித்துள புவன மூன்றும் பா யெரித்துநீ ருக்கிப் பூசி யெல் திரித்துநின் ருடு நின்பொற்
விரித்(து)உல(கு) அனேத்தும் ஆக் பரித்துள புவனம் மூன்றும் பால் எரித்துநீறு) ஆக்கிப் பூசி என் திரித்துநின் ருடு நின்பொற் சே,
இ- ள் விரித்து உலகு அனேத் ஆங்களெல்லாவற்றையுஞ்சிருட்டித்து, ! காலத்தில் சர அசரங்கள் பரித்துள வாழாநின்ற ஆன்மவர்க்கங்களேயெல் லங்களாகிய திரிலோகங்களேயும், பா னிற்பொருந்திய அக்கிணியைப்பற்றச் னித்து நீருக்கித் (திருமேனியெங்கணுப் மவிஷ்ணுக்களின்) என்புமாலேகல் பணி ஆடும் - விள்ங்குகின்ற சூலாயுதத்தை பொன் சே அடி போற்றி போற்றி -- பாதங்களுக்கு நமஸ்காரம் நமஸ்காரம்
இலகொளிக் கதிரொன் முகி பலவுரு வாகித் தோன்றும் றுலகுயிர்க் கனுப வங்க ளூட தலகிலாக் கருனே நல்கு பட
இல(கு) ஒளிக் கதிர் ஒன்ருகி ஈர் பல உருவாகித் தோன்றும் பான்மை
உலகு) உயிர்க்கு அனுப வங்கள்
அலகு)இலாக் கருணை நல்கும் அ

புராணம்
தாய் போற்றி = இடபக்கொடியைபு ான் கொன்றை விரிமலர் தொடைப்புய திய பொன்மயமாகிய கொன்றையின் களேயுடைய பெருமானே நமஸ்காரம், டகரும் கடைக்கண் செவ்வாய் பை ந் கின்ற பொன்னு லாகிய காதணியன ய கூரிய கடைக்கன்களே யும் சிவந்த சுளேயுமுடைய உமாதேவியாரை இடப் Tரம், சடைப் பரம்பரனே போற்றி - ஸ்காரம், சங்கரா போற்றி போற்றிச்செய்பவரே நமஸ்காரம் நமஸ்காரம்
ሰ 58 )"
க்குநாட் சராச ரங்கள் லநேத் திரத்தி யூட்டி ன்பணிந் திலங்கு சூலந் சேவடி போற்றி போற்றி.
க்கி விக்குநாள் சராசரங்கள் நேத் திரத்தி ஊட்டி பு) அணிந்து இலங்கு சூலம் வடி போற்றி போற்றி.)
தும் ஆக்கி - மிக்க விரிவுடையதTபுல விக்கு நாள் - அவைகளேச்சங்கரிக்கின்ற புவனம் மூன்றும் - சென்றும் நின்றும் ாந்தரித்துள்ள சுவர்க்சுமத்திய பாது ல் நேத்திரத் தீயூட்டி - நெற்றிக்கண் செய்து, எரித்து நீருக்கிப்பூசி - தக பரவப்) பூசி என்பு அணிந்து-(பிர ந்து இலங்கு சூலம் திரித்து நின்று ச்சுழற்றிநின்று நடனம்புரியும், நின் உமது சுவர்ணமயமாகிய சிவந்த திருப் விT=று : (64)
யீர்ம்புனற் கும்பந் தோறும் பான்மைபோ லங்கங் காய்நின் ட்டுவித் தொழிந்த காலத் டிசனின் னடிகள் போற்றி.
ம் புனல் கும்பம் தோறும் போல் அங்(கு) அங்காய்நின்(று) ஊட்டுவித்(து) ஒழிந்த காலத்(து) டிகள் நின் அடிகள் போற்றி. -

Page 77
சிவராத்திரி உ
இ- ள் இலகு ஒளிக்கதிர் ஒன்கு சூரியனுெருவனேயாகியும் ஈர்ம் புனல் தோன்றும் பான்மைபோல் - குளிர்ச்சிே வற்றினும் வெவ்வேருகிய பல்குரியர்கே யொப்ப, அங்கு அங்காய் நின்று-ஆங்: உலகு உயிர்க்கு அனுபவங்கள் ஊட்டு செய்கின்ற ஆன்மவர்க்கங்களெல்லாம் ரகாரம் அனுபவங்கள் யாவற்றையுமுன்! (அவ்வான்மாக்கள் தாமனுபவிக்கவேண் றற்ற) காலத்து, அலகு இலா கருனே வுறது கிருபையையீந்தருள் செய்கின்ற திருப்பாதங்களுக்கு நமஸ்காரம் எ-று.
அருவமா யுருவமாகி பகண்ட பொருபரம் பொருளாய் வை நிருமல கிை யெங்கு நிறை கருதரு ஞான னந்தக் கருஃ
அருவமாய் உருவம்ஆகி அகண்ட ஒருபரம் பொருளாப் வன்னம் நிருமலன் ஆகி எங்கும் நிறைந்து கருது) அரு ஞான ஆனந்தக் கரு
இ-ஸ் அருவமாய் - உருவமற். களோடுங்கூ டிய) உருவுடையராயும், னேயாகியும், அசல மாகி - அசைவில் தகரித்த முதற் பொருளாயும், வண்ண லன்ஆகி-நிறமும் சமத்துவமும் உய ராகியும், எங்கும் நிறைந்து நீங்கா: மன்னிலைதளராதுநிற்கின்ற, கருதரு போற்றி - நினேவினுஸ்ளக்கலாற்ருத சு, புமுடைய கிருபாசாகரமே நமஸ்காரம்
காலனுர் வீழ்த் தாக்குங் க: மூலமாம் பொருளுக் கெல்ல பாலநேத் திரனே போற்றி பாலமுண் டிருண்ட கண்டத்
காலஞர் வீழத் தாக்கும்" கினேகி மூலமாம் பொருளுக்(கு) எல்லா பாலடுேத் திரனே போற்றி பட ஆவம் உண்டு) இருண்ட கண்டத்
it

ற்பவச் சருக்கம் 57
கி-விளங்குகின்ற கிரணங்களேயுடைய கும்பம் தோறும் பல உருவாகித் பொருந்திய சலம் நிறைந்த குடங்கள்பல ாப்போலக்கானப்படுகின்ற தன்மையை காங்கே(பலவற்றினும் தோற்றி) நின்று, வித்து - உலகங்கள் தோறும் வாசஞ் அவைகள் புசிக்கவேண்டிய ஊழின்பி ணும்படி செய்து ஒழிந்த காலத்துாடிய அனுபவங்கள்) கழிந்துநின்ற(பற் நல்கும் அடிகள் - கணித்தற்கியலாத சுவாமி, நின் அடிகள்போற்றி --உமது (65)
LDT LaFol DTS, ண்ண மொப்புட னுயர்வுமின்றி ந்து நீங் காதுநிற்குங் ணயங் கடலே போற்றி.
மாய் அசலம் ஆகி ஒப்புடன் உயர்வும் இன்றி
நீங் காதுநிற்கும்
ஃனஅம் கடலே போற்றி.)
றவராயும், உருவமாகி - (கரசரணுதி
அகண்டமாய் - சர்வ பொருளுந்தா லாதவராயும், ஒரு பரம்பொருளாய்ாம் ஒப்புடன் உயர்வும் இன்றி நிரும ர்வுடைமையும் தமக்கில்லாத மலர கித து நிற்கும் - சர்வவியாபகியாயென்று ஞான ஆனந்தக் கருஃணயம் கடலே த்தஞானத்தையும் நித்தியானந்தத்தை ST-JI. (66)
னகழற் காலா போற்றி ா முழுமுதற் பொருளே போற்றி படர்திரைப் பாவின் வேலை ந் தண்ணலே போற்றி போற்றி.
முல் காலா போற்றி ம் முழுமுதற் பொருளே போற்றி ர் திரைப் பாவின் வேலே (து) அண்ணலே போற்றி போற்றி.

Page 78
58 சிவராத்
இ - ள் காவனுர் வீழத் தாக் இயமனும் விழுந்திறக்கும் படிபுதைத் திருப்பாதத்தையுடையவரே நமஸ்கார முழுமுதல் பொருளே போற்றி - ஆ ஆளுக்கும் அனுதிகாரணமாகிய பொரு போற்றி - திரு நெற்றியிற் கொண்டன் திரைப் பாவின் வேலே ஆலம் உண்டு இ போற்றி - விசாலமாகிய திரைகளே ஆலகால நஞ்சையுண்டு கறுத்த திருமிட ரம் நமஸ்காரம் எ-று.
பொடியெழப் புரமோர்
கோட்டிச் சுட்ட கொடியின் மீ னெழுதும்
பழலிற் கொன் படிமுதற் ககன மீருய்ப் !
பரிந்து தேடி படிமுடி காண்டற் கெட் போற்றி போற்
பொடிாழப் புரம் ஓர் மூன்றும் கொடியில் மீன் எழுதும் வேளேக் படிமுதல் ககனம் ஈருய்ப் பரந் அடிமுடி காண்டற்(கு) எட்டா
இ - ள் : பொடி எழப் புரம் ஒ டாய் - சாம்பராகும்படி முப்புரங்கே ஓரியை) கொண்டு தகித்தருளினீர் கெ அழலில் கொன்றுப் - மீனெழுதிய து பயிற்கொண்ட நேத்திரத்தினக்கினியா ஈருய் பரந்து யாம் பரிந்து தேடி - ! யாங்கள் வருந்தித்தேடியும், அடி முடி போற்றி - திருவடியையுந் திருமுடிை கின்ற தஃவரே நமஸ்காரம் நமஸ்கா
நீர்வடி வான செய்ய நெரு பார்வடி வாகத் தோன்றப்
கார்வடி வான கூந்தற் கவு பேர்வடி வின்றி நின்ற பிஞ்

திரி புராணம்
கும் கனே சுழல் காலா போற்றி - தருளிய ஒலிக்கின்ற வீரக்சுழலணிந்த rம், மூலமாம் பொருளுக்கு எல்லாம் திகாரணமாகியவெல்லாப் பொருள்க ளே நமஸ்காரம், பால நேத்திரன்ே பக்கினிக் கண்னரே நமஸ்காரம், படர் }ருண்ட கண்டத்து அண்னவே போற்றி புடைய திருப்பாற் கடலிற்ருேன்றிய ற்றைக் கொண்ட தஃவரே நமஸ்கா
(G7)
மூன்றும் புன்னகை டாய்
வேளைக் குளவிழி ருய் பரந்தியாம்
-டா வத்தனே
புன்னகை கோட்டிச் சுட்டாய் குளவிழி அழலில் கொன்ருய்
து)யாம் பரிந்து தேடி
அத்தனே போற்றி போற்றி.)
ர் மூன்றும் புன்னகை கோட்டிச் சுட் ஈ யுந் தேவரீரது சிறுநகையாகிய (அக்கி ாடியில் மீன் எழுதும் வேளேக்குளவிபூதி வசத்தையுடைய மன்மதஃனத் திருநெற் ல் தகித்தருளினீர், படிமுதல் ககனம் பூமிமுதலாகாயபரியந்தம் எங்குந்திரிந்து காண்டற்கு எட்டா அத்தனே போற்றி யயுங் காண்பதற்கு அதீதமாகவிருக் ரம் எாறு 68).
ப்புல வுலவை வானம்
படைத்திட முன்ன மன்னுங் ரியு நீயு மொன்ருப் ஞகா போற்றி யென்றே.

Page 79
சிவராத்திரி இ
நீர்வடி(வு) ஆன செய்ய நெருட் பார்வடி(வு) ஆகித் தோன்றப் கார்வடி வான கூந்தல் கவுரியு பேர்வடி(வு) இன்றி நின்ற பிழு
இ - ள் : நீர் வடிவு ஆன செய்ய தண்ணிரும் அழகமைந்த சிவந்த அச் ஆகாயமும் மண்ணுமாகிய இவ்வைந் முன்னம் - உருவமாகத்தோன்றும்படி வடிவான கூந்தல் கவுரியும் நீயும் ஒ பவழகிய கூந்தலேயுடைய உமாதேவி, வடிவு இன்றி நின்ற பிஞ்ஞகா போ தருளிநின்ற சடைமுடியையுடையல்ெ
எய்ச்சிலே யுண்டென் ருேத கைச்சிலேப் புருவ மைக்கட் மைச்சிலே யுருவ மாற்று ம பச்சிலேப் பள்ளியானுட் பரி
எப்ச்fசு)இலே உண்டு)என்று) கைச்சிஃப் புருவ மைக்கன் கை மைச்சிஃ உருவம் மாற்றும் ம பச்சிஃப் பள்ளி பான் உள் பரி
இ- ள் எய்த்து இஃலு உண் யாள் - சிறுத்து இல் ஃபயோவுண்டே வாகிய இடையையுடையவளும், மார பன்னி - மன்மதனுடையகையின் க. வாய்ந்த கரிய கண்களையுடையவளு அகவிகையானவள், கொண்ட மை ! (சாபத்தினுல் அடைந்திருந்த கருங்! மலர்போன்ற திருப்பாதங்களேயுடைய பள்ளியான் - ஆலவிருட்சத்தின் கிளை கொண்டவருமாகிய விஷ்ணு மூர்த்தி - மனத்திற்கொண்ட அன்போடு தோ
எய்த்து என்பது எதுகைநோக்கி
மருவிரி கமலப் போதின் ம னருவிபோல் விழிநீர் சோர றருவிரி மலர்க டுவித் தமன பொருவிரி கமலச் செம்பொ

டற்பவச் சருக்கம் 59
ப்(பு) உல(வு) உலவை வானம் படைத்திட முன்னம் மன்னும் ம் நீயும் ஒன்று ய் நஞகா போற்றி என்றே ,
நெருப்பு உலவு உலவை வானம்பார் - *கினியும் சலனம்பொருந்திய காற்றும் தும், வடிவாக தோன்ற படைத்திட சிருட்டித்தற்குமுன்னே, மன்னும் கார் ன்ரு ய் - நிலேபெற்ற மேகம்போன்ற கரி யாருந்தேவரீரும் அத்துவிதமாய், பேர் ற்றி என்று - நாமரூபமில்லாமலெழுந் ம்பெருமானே நமஸ்காரம் என்று எ-று, (69)
ற் கேதுவா மிடையாண் மாரன்
கவுதமன் பன்னி கொண்ட லர்ப்பதன் வடத்தண் டார்ந்த
வுடன் பழிச்சி யேத்து.
ஒதற்(கு) ஏதுவாம் இடையாள் மாரன் புதமன் பன்னி கொண்ட
லர்ப்பதன் வடத்தண்டு) ஆர்ந்த வுடன் பழிச்சி ரத்த .
நி என்று ஒதற்கு ஏதுவாம் இ  ைட Tவென்று (சந்தேகித்துக்) கூறுதற்கேது ான் கை சிலே புருவம் மைகன் கவுதமன் ண்ணே புள்ள வில்லையொத்த புருவம் ம் கெளதமரிஷியினது மனேவியுமாகிய சிஃ உருவம் மாற்றும் மலர்ப்பதன்கல்வடிவத்தை மாற்றியருளிய தாமரை வரும், வடத் தண்டு ஆர்ந்த பச்சில பிற்பொருந்திய பச்சிலேயைப் பாயலாகக் பானவர், உள் பரிவுடன் பழிச்சி ஏத்த ாத்திரஞ்செய்து துதிக்க எ-று.
எய்ச்சு என்ரு யிற்று. (70)
ன்னுநான் முகத்தோன் வெற்பி
வாகநெக் குருகி யன்பாற் ரியச் சபையி லாடும்
ாற் பூவடி போற்றி செய்தான்.

Page 80
சிவராத்தி
பருவிரி கமலப் போதில் மன்னு அருவிபோல் விழிநீர் சோர ஆ தருவிரி மலர்கள் தாவித் தமனி பொருஇரி கமலச் செம்பொன்
இ- ள் : மரு விரி கமல் போதி கமழுகின்ற தாமரை மலரின்மேல் வா பிரமதேவர், வெற்பின் அருவிபோல் விக் கண்களினின்றும் நீரானது சொ கசிந்துருகி, அன்பால் தரு விரிமலர் னவர்ந்த புஷ்பங்களத்தாவி, தமனிய நுண்ணே நின்று நடனஞ்செய்கின்ற, ! போற்றி செய்தான் - ஒப்பில்லாத 6 திருப்பாதங்களே நமஸ்காரஞ்செய்தனர்
நிலத்தானேக் கடுவொடு: நீங்காச் செங்ை வலத்தானே மலேமகள்சே மிதனேக் காய்ந் சலத்தாஃன முசலபுயா
தருக்கி வாழ்ெ புலத்தானே புதைத்தமல புலவ ரெல்லா
நிலத்தான்க் கடுஒடுக்கும் மிடற் குனே வலத்தானே மஃiமகள்சேர் இடத்தா சலத்தானே முசலபுயஆ சவத்தானே : புவத்தானே உதைத் தமலர்ப் பதத்தா
இ - ள் நில தானே கடுஒடுக்கு (சமுத்திரத்திற்ருேன்றிய ) நஞ்சைய மழு தானே நீங்கா செங்கை வலத்தாஜ் திருக்கையையுடையவரும், மலேரிகள் ே கிய உமாதேவியார் பொருந்தப்பெற். சிலே கை மதனே காய்ந்த சலத்தாகின - மன்மதனேயழித்த கோபத்தையுடைய தருக்கி வாழ் தென்புலத்தானே உதை போன்ற புயமலேசுஃளயுடைய சேனே வாழ்கின்ற தென்புலத்தையுடையவனு

ரி புராணம்
ம் நான் முகத்தோன் வெற்பின் Fம்நெக்(கு) உருகி அன்பால் பச் சபையில் ஆடும் பூஅடி போற்றி செய்தான்.)
ல் மன்னும் நான்முகத்தோன் - வாசன் "சஞ்செய்யும் நான்குமுகங்களே புடைய விழி நீர் சோர - மலேயருவியைப்போ யே ஆகம் நெக்கு உருகி - மனமானது ஈள் தூவி - அன்போடு பஞ்சதருக்களி ாச் சபையில் ஆடும் - கனகசபையின் பொரு இரி செம்பொன் கல - 부 சிவந்த அழகிய தாமரை மலர் போன்ற st-gy. (7I)
வறு
க்கு மிடற்ருனே மழுத்தானே
曹、
ரிடத்தானே வரிசிலேக்கை
தி
Fலத்தானே தனேச்சூழத்
ர்ப் பதத்தானைப்போற்றிசெய்தார்
.
மழுத்தானே நீங்காச் செம்திகை "ஃன வரிசிலேக்கை மத&ரக் காய்ந்த தனேச்சூழத் தருக்கி வாழ்தேன் னப்போற்றிசெய்தார் புவவர் எல்லாம்.
ம் மிடற்ருனே - பூமியினுடையாகிய உக்கிய திருக்கண்டத்தையுடையவரும், 3 - மழுப்படை நீங்காத சிவந்த வலுத் சர் இடத்தானே - மலேயரசன் புத்திரியா இடப்பாகத்தையுடையவரும், வரி - வரிந்து சுட்டிய வில்லேக்கையிலேந்திய வரும், முசலபுய அசலதானே தனச்சூழ த்த மலர் பதத்தானே - இருப்புலக்கை 5ள் தன்னேச்சூழும்படி செருக்குடனே கிய இயம%னயுதைத் தருளிய மலர்

Page 81
சிவராத்திரி உற்
போன்ற திருப்பாதத்தையுடையவருமா போற்றி செய்தார் - தேவர்களெல்லே
கந்தரநேர் கந்தரத்தான்
களிப்பி ஞேடு மந்தரவா னவர் புகழ்புள்
யளிதே னுண்ணு கொந்தவிழ்நாண் மலர்க்
குறித்து நீவிர் சிந்தைதனில் விழைந்தவர செப்ப லுற்ருன்
சுந்தரம்நேர் கந்தரத்தான் கருவே விர அந்தரவா னவர் புகழ் புள் ளரசு உண்க கொத்து) அவிழ்நாள் மலர்க்காலத் தவி சிந்தைதனில் விழைந்த வரம் கேண்மின்
இ- ள் கந்தர நேர் கந்தரத்தா திருக்கண்டத்தையுடையவராகிய சிவெ கிருபாநோக்கஞ்செய்தருளி, taift. L7 அந்தர வானவர் புகழ் புள் அரசு 2-சிை ஆளாகிய தேவர்களெல்லாம் புகழு விஷ்ணுமூர்த்தியையும், அனி திேன்
கமல தவிசு இருக்கும் நான்முகனே - 6 விரிந்த புதிய தாமரை மலராசனத்தி குறித்து- பார்த்தருளி, நீவிர் சிந்திை களுங்கள் மனத்தில் விரும்பிய வரங்க செப்பலுற்ருன் - அவ்வரங்களேத் தரு
1 - T.
கரியெனநின் றுயிர்க்கருள்
நின்ற காலே விரிசுடர்விட் டெழுமொ?
வீழ்ந்து நீரு
பெரியுமெம தத்திரங்க
பாங்க ளென்று
புரியுமிரு தொழிலுநிலே
போற்றி நின்ரு

பவச் சருக்கம் f五
"கிய சிவபெருமானே, புலவர் எல்லாம்
ாருந் தோத்திரஞ் செய்தனர் எ-று
(72)
கருணைவிழிக் கடையருளிக்
ளரசுகைக்கு மச்சுதனே றுங் கமலத் தவிசிருக்கு நான்முகனக்
ங் கேண்மினது தருவலெனச்
விக் கடைஅருளிக் களிப்பினுேடும் க்கும் அச்சுதனே அளிதேன் உண்ணும் (சு)இருக்கும் நான் முகனேக்குறித்துநீவிர் அது தருவல் எனச் செப்பல் உற்ருன்.
ன் - மேகத்தையொத்து விளங்குகின்ற பருமான், கருனே விழி கனட அருனி - னுேடும் - திருவுள்ள மகிழ்ச்சியோடும், ஈக்கும் அச்சுதனே - சுவர்க்கவோசுவாசி கின்ற கருடவாகனத்திலேறுபவராகிது உண்ணும் கொந்து அவிழ் நாள் மலர் வண்டுகள் தேன்ேப்பருகுகின்ற இதழ்கள் ல் வீற்றிருக்கின்ற பிரமதேவரையும், தனில் விழைந்தவரம் கேண்மின் - நீங் ளேக் கேட்கக்கடவீர், அது தருவல் என வோமென்று திருவாய்மலர்த்தருளினுர்
(73)
செய் கண்ணுதனீ கனற்பிளம்பாய்
எளிசேர் விளக்கில்விழும் விட்டிலென
வீங்கெமக்கு மீண்டுதவி |ம் பெறவுனருள் புரிதியெனப்

Page 82
G2 சிவராத்தி
கரிஎனநின்(று) உயிர்க்(கு) அருள்
நின்ற காலே விரிசுடர்விட்டு) எழும் ஒளிசேர்
வீழ்ந்து நீருப் எரியும் எம(து) அத்திரங்கள் ஈர் பாங்கள் என்று புரியும் இரு தொழிலும் நிலே ெ போற்றி நின்ற
இ- ள் : கரி என நின்று உயிர் பாய் நின்று ஆன்மாக்களுக் கெல்லாம புடைய எம்பெருமானே, நீ கனல் கினிக்கண்டமாய் நின்ற அப்பொழு விளக்கில் விழும் விட்டில் என வீழ் -விரிந்த கிரணத்தைப் பரப்பித் தே வீழ்ந்தவியும் விட்டிற்பறவை போல ே அம்புகளே, சங்கு எமக்கு மீண்டு உதவி குத் தந்தருளி, பாங்கள் என்றும் புரி யேங்களெக்காலமும் நடாத்துகின்ற களும் நிலேபெறும்படி, உன் அருள் திருவருளேச்செய்தருளுகவென்று தே
T-EN.
அன்றமரி லிருவீரு முடி
வாயா நும்மு னின்றவிராச் சிவநிசியந் நியமத் தோடு மன்றன்மலர் கொடுபூஸ் வழங்கல் செய் மென்றயன்மா லிருவரும் டியம்பும் பின்னு
அன்(று) அமரில் இருவீரும் முடியாம நின்ற இராச் சிவநிசிஅந் நிசிவருநாள் மன்றல்மலர் கொடுபூசை புரிந்திடில் என்(று) அயன் மால் இருவருக்கும் மன
இ- ள் அன்று அமரில் இருவி தும் முன் நின்ற இரா சிவநிசி - நீவிரிரு விருமழிந்துபடாமல் அக்கிணிவ

திரி புராணம்
'செப் கண்ணுதல்நீ கனற்பிழம்பாப்
விளக்கில் விழும் விட்டில் என
(கு எமக்கு மீண்டு) உதவி தும் பற உன்னருள் புரிதின்னப் 于.乃
ர்க்கு அருள் செய் கண்ணுதல் - சாட்சி ணுக்கிரகஞ் செய்கின்ற நெற்றிக்கண்ண் பிழம்பாய் நின்ற காலே - தேவரீர் அக் து விரிசுடர் விட்டு எழும் ஒளி சேர் ந்து நீரு ப் எரியும் எமது அத்திரங்கள்
ான்றுகின்ற ஒளிபொருந்திய தீபத்தில் விழுந்து சாம்பராக எரிந்துபோன எமது - இவ்விடத்திலே பின்னருமெங்களுக் 'யும் இரு தொழிலும் நிலே பெற-அடி படைத்தல் காத்தலாகிய இரு தொழில் புரிதி என போற்றி நின்ருர் - உமது Tத்திரஞ் செய்துகொண்டு நின்ருர்கள்
(74),
யாமற் சோதிவடி
நிசிவருநாட்களில்விதித்த
சை புரிந்திடினீர் நினைந்தவெலாம்
க்கு மனமகிழ வரமளித்திட் ணும்.
ல் சோதிவடி வாய்யாம் நும்முன்
களில் விதித்த நியமத்தோடும்
நீர் நினைந்த எலாம் வழங்கல் செய்வாம்
ம் மகிழ வரம் அளித்திட்டு) இயம்பும் பின்னும்
'ரும் முடியாமல் சோதிவடிவாய் யாம் அக்காலத்துச்செய்த புத்தத்தின் கண்ணே டிவமாகி உமக்குமுன்னே யாம் தோன்றி

Page 83
சிவராத்திரி உ
நின்ற இரவானது சிவராத்திரியாகும், திரி வந்துசேருகின்ற தினங்களில் வி கூறிய விதிக்கிணங்க, மன்றல் மல பொருந்திய புஷ்பங்களைக்கொண்டு பூச் வழங்கல் செய்வாம் என்று அயன்ம அளித்திட்டு - நீங்கள் விரும்பியவெல் பிரமவிஷ்ணுக்களிருவருக்கும் மனக் பின்னும் இயம்பும் - மேலுங்கூறியரு
ஆதியிலம் பிகைநோற்ற ரளக்க வல்லா சாதிமுறை நெறிதவறுஞ்
தக்கோ ராகி மோதிவருங் கடல்புடை முற்றிப் பின்ன பூதிதரும் பெரும்பாவக் பொருந்து வா
( ஆதியில் அம் பிகைநோற்ற விரதம்இ சாதிமுறை நெறிதவறும் சண்டாள் மோதிவரும் கடல்புடைசூழ் உலகில் 6 பூதிதரும் பெரும்பாவக் கடல் கடந்
இ-ன் ஆதியில் அம்பிகை ே காலத்தில் உமையவளிஞலேயனுஷ்டி எவர் அளக்க வல்லார் - யார் அளந் தவறும் சண்டாளர் நோற்றிடினும் - வொழுக்கங்களைத் தவறவிட்ட எளிய மேலவர்களாகி, மோதிவரும் கடல் கின்ற கடலினுல் நாற்புறமுஞ்சூழப் முற்றி - தாம்விரும்பிய போகங்களே! பாவ கடல் கடந்து - அதன்மேல் ந மாகிய சமுத்திரத்தைக் கடந்து மு பதத்தையடைகுவர் எாறு.
ஆல்-அசை.
ஆவிந்த மறையவர்கட்
மாற்றினுலு
மேவிந்தச் சிவநிசிபோற் விண்ணி னுேங்

ற்பவச் சருக்கம் 的莒
அந்நிசி வருநாட்களில் - அச்சிவராத் விதித்த நியமத்தோடு - ஆகமங்களிற் ர் கொடுபூசை புரிந்திடில் - வாசனே &ன செய்வீராகில், நீர் நினைந்த எலாக் ால் இருவருக்கும் மனம் மகிழ வரம் லாம் யாம் கொடுத்தருள்வோமென்று களிப்புண்டாகும்படி வரம்கொடுத்து, ரூவார் ST – I (75)
விரதமிதன் பெருமையெவ 行
சண்டாளர் நோற்றிடினுந்
சூ முலகில் விரும் பியபோக 宁凸
கடல்கடந்து முத்திநெறி ரால்.
தன் பெருமை எவர் அளக்க வல்லார் ர் நோற்றிடினும் தக்கோர் ஆகி பிரும் பியபோகம் முற்றிப் பின்னர்ப் து முத்திநெறி பொருந்து வாரால்.)
நாற்ற விரதம் இதன் பெருமை - ஆதி க்கப்பட்ட இவ்விரதத்தின் மகிமையை, து சொல்ல வல்லவர், சாதிமுறைநெறி - வருனத்துக்கிசைந்த முறைமையாகிய வர்களஒனுஷ்டித்தாலும், தக்கோராசிபுடைசூழ் உலகில் - திரைமோதிப்புரளு பட்ட உலகத்தில், விரும்பிய போகம் பனுபவித்து பின்னர் பூதி தரும் பெரும் ரகங்களேக் கொடுக்கின்ற பெரிய பாவ மத்தி நெறி பொருந்து வார் - மோட்ச
(76)
களித்தாலும் புரவிமக
பலன்ருரா வெனவியந்து 姬

Page 84
击、 சிவராத்தி
மாவிந்த நடைபயின்று
வரதன் வாமம் கோவிந்த னரவிந்தன்
கூறிப் போனுன்
ஆவிந்தம் மறையவர்கட்(கு) அ மே(வு) இந்தச் சிவநிசிபோல் ப மாவிந்தம் நடைபயின்று வந்த கோஇந்தன் அரவிந்தன் கோவிர்
இ- ள் : ஆ வித்தம் மறையவர். கணக்காய்ப் பிராமணர்களுக்குத் 【点 ஆற்றினுலும் - அசுவமேதயாகஞ் .ெ பலன் தாரா என வியந்து - பொரு, நற்பலனத் தரமாட்டாவென்று புக் நடைபயின்று வந்தனேய கரி உரித்த வ பெரிய விந்தகிரியானது நடந்து வந்த விாம கோ இந்தன் - இடக்கண் சந்தி அரவிந்தன் கோவிந்தன் முகம் நோக்கி களேயும் பார்த்து, சுறி போனு ன் -தி
உலங்குலவும் புயமுகுந்த
துடற்று போரி சலங்குலவு மரக்கர்குலச்
தானே பெற்றுப் பொலங்குலவு மிதழ்விரிந் புயப்பொற் பூவி னிலங்குலவு மயிலைமணந் மிறைவ னுணுன்
உலம்குலவும் புயமுகுந்தன் இன் உடற்று போர் சலம் குவவும் அரக்கர்குலச் சலதில்
தான் பெற்று பொலம்குலவும் இதழ்விரிந்து தே புயப்பொற் பூவி இலம்குலவும் மயிலேமணந்(து) இ. இறைவன் ஆஞ:

ரி புராணம்
வந்தனேய கரியுரித்த 玩
கோவிந்தன் முகநோக்கிக்
市。
ளித்தாலும் புரவிமகம் ஆற்றிஞலும் லன்தாரா எனவியந்து விண்ணின் ஓங்கு *னய கரியுரித்த வரதன் வாமக் தன் முகம் நோக்கிக் கூறிப் போனுன்.
கட்கு அளித்தாலும் - பசுக்களே விந்தக் ானமாகக் கொடுத்தாலும், புரவி மகம் சய்தாலும், மேவு இந்த சிவநிசிபோல் ந்திய இந்தச் சிவராத்திரியைப் போன் ஈழ்ந்து விண்ணின் ஒங்கும் மாவிந்தம் பரதன் - ஆகாயத்திலுயர்ந்து வளர்ந்த ாற்போன்ற யானேயை யுரித்து வரதரும், ரஞகவுடையவருமாகிய சிவபெருமான், - பிரபா விஷ்ணு வாகியவிருவர் முகங் நிருவாய்மலர்ந்தருளிச் சென்றர் T-ly.
(77)
5 ரிைவ்விரத நோற்றுயிர்காத்
சலதிவட வையிற்சுவற்றுந்
ந்து தேன்றுளித்து வழிந்திடுமம் 규
திமையவர்கண் முதலெவர்க்கு
விரதம் நோற்(று) உயிர்காத்(து).
பட வையில் சுவற்றும்
ன் துளித்து வழிந்திடும்.அம்
ਨੂੰ மையவர்கள்முதல் எவர்க்கும்

Page 85
சிவராத்திரி உ
இ-ள் உலம் குலவும் புய முகு கல்லேயொத்த புயங்களேயுடைய விஷ் உயிர்காத்து - ஆன்மாக்களேயெல்லா சலங்குலவும் அரக்கர்குல சலதி-எ, கோபம் பொருந்திய அரக்கர் கூட்டம றுந் தானே பெற்று - வடவாமுகாக் கராயுதத்தைப்பெற்றும், பொலம் கு வழிந்திடும் அம்பு பொன் பூவின் ! போல விளங்குகின்ற இதழ்கள் மலா கிய தாமரை மலராகிய இல்லத்தில் கஞ் செய்தும், இமையவர்கள் முதல் வர்கள் முதலாகிய எல்லோர்க்குந் த
நல்லுணர்வுற் றுயர்கம றுலகமுநால் வி பல்லுயிரு நினைத்தமன
தனதுகரப் பல சொல்லுமறை முழுதுை புள்ளூர்ந்து சு: வல்லுறழ்மைக் கருங்கள்
மனந்துபெரு
(நல் உனர் (இ) உற்று உயர்கமர் உலகமும் நால்வி பல் உயிரும் நினைத்தமனப் படிபன் தனது கரப் ப.ை சொல்லுமறை முழுதுணர்ந்து தூ புள் ஊர்ந்து சு வல்உறழ்மைக் கருங்கண்முலே வ மனந்து பெரு வ
இ- ள்! நல் உணர்வு உற்று உ லறிவுகொண்டு உயர்ச்சி பொருந்திய பணுட்டித்து, உலகமும் நால் வகையி படி படைத்து - சசிலவுலகங்களேயும் யாப்ப் பிறக்கின்ற பல வான் மாக்சன் சிருட்டித்தும், தனது சர படையும் பொருந்திய பிரமாஸ்திரத்தைப்பெற் சொல்லப்படுகின்ற சதுர்வேதங்கள் மு
9.

ற்பவச் சருக்கம் 枋
ந்தன் இவ்விரதம் நோற்று - திரண்ட ஆணுமூர்த்தி இவ்விரதத்தையனுட்டித்து, ங் காவல் செய்தும், உடற்று போரில் திர்த்துச் செய்யப்படுகின்ற புத்தத்தில் ாகிய சமுத்திரத்தை வடவையில் சுவற் கினியைப்போல வற்றச் செய்கின்ற சக் வவும் இதழ் விரிந்து தேன் துளித்து இலம் குலவும் மயிலே மணந்து - பொன் ர்ந்து தேன்துள்ளியாகச் சிந்துகின்ற அழ வாசஞ்செய்கின்ற இலக்குமியை விவா எவர்க்கும் முதல்வன் ஆளுன் - துே ஃலவருமாயினுர் எ- று. 78)
எ) நான்முகனேற்
கையிற் ருேற்றும் ப் படிபடைத்துத் டையும் பெற்றுச் ார்ந்து துTவியனப் ணங்கு பூத்த ண்முலே வானிதனே வாழ்வு பெற்ருன்.
ஸ் நான்முகன் நோற்(று)
கையில் தோற்றும் 町一苇、孟 டயும் பெற்றுச் விஅன் ப்
ணங்கு பூத்த
ானிதனே ாழ்வு பெற்ருன்.)
யர் கமல நான்முகன் நோற்று - நல் தாமரையாசனராகிய பிரமதேவரதனே ல் தோற்றும் பல் உயிரும் நினைத்தமனப் அண்டசம் முதலாக நான்கு வகை 1யும் தாம் நினைத்த எண்ணத்தின்படி,
பெற்று - தம்முடைய திருக்கரத்திற் *றும் சொல்லு மறை முழுதுணர்ந்து - முழுவதையுமறிந்தும், தூவி அணப்புள்

Page 86
ቆj8 சிவராத்திரி பு
ஊர்ந்து - சிறகுகளே புடைய அன்ன பூத்த வல் உறழ் மை கரும் கண் படர்ந்த சூதாடுகருவியை நிகர்த்த ருந்திய சரசுவதிதேவியை விவாகஞ் பெரு வாழ்வடைந்திருந்தார் எட று.
சீதரனுந் திசைமுகனு
னிவ்விரதஞ் சி மோதவரு மாகமதிச் சி பவமிதென் று மாதவத்தி லுயர்சனகள் மிசவனத்தோர் சூதமுனி வரணிகழ்ந்த
விரித்தெடுத்து
சீதரனும் திசைமுகனும் நோற் இவ்விரதம் சிற ஒதவரும் மாகமதிச் சிவநிசி உற்
பவம் F(து) என் மாதவத்தில் உயர்சனகன் முதல
மிசவனத்தோர் சூதமுனி வரன்நிகழ்ந்த சரித்திர
விரித்(து) எடுத்
இ- ள்: சீதரனும் திசைமுகனும் பிரமதேவருமிவ்விரதத்தை யனுஷ்டித்த தது - இச்சிவராத்திரிவிரதமானது ந ரும் மாக மதி சிவநிசி உற்பவம் ஈது கூறப்படுகின்ற மாசிமாதத்தில் வரும் வாகுமென அறியக்கடவீரென்று, ம நைமிசவனத்தோர் மகிழ்ந்து கேட்பமுனிவர் முதலாகிய நைமிசாரணியத்தி கும்படி சூதமுனிவரன் - சூதமகாமு விரித்து எடுத்துச் சொன்னுன் - தோ எடுத்து விசாலமாகக் கூறினுர் எடறு
ஏ மன் ஒ அசைகள்.
சிவராத்திரியுற்பவச்
திருச்சிற் ஆக விருத

PTTTGåTLf
வாகனத்தைச் செலுத்தியும், சுணங்கு முலே வாணிதனே மணந்து - தேமல் கரிய கண்களையுடைய தனங்கள் பொ செய்தும், பெருவாழ்வு பெற்ருன்
79
நோற்றதற்பி றந்த தெங்கு வநிசியுற் ணர்வீ ரென்றே * முதலானந
மகிழ்ந்து கேட்பச் சரித்திரத்தை
井 சொன்னுன் மன்னுே.
ற தன் பின் ந்த(து) எங்கும்
(று) உணர்வீர் என்றே ாம் நை
மகிழ்ந்து கேட்பச்
த்தை துச் சொன்னுன் மன்னுே.)
நோற்றதன்பின் - விஷ்ணுமூர்த்தியும் ததன் பின்பு, இவ்விரதம் எங்கும் சிறந் லகமெங்குஞ் சிறப்படைந்தது, ஒதவ என்று உணர்வீர் என்று - எடுத்துக் சிவராத்திரியின் தோற்றமானது இது T தவித்தில் உயர் சன்கள் முதலாம் - மகத்தாகிய தவத்திலுயர்ந்த சண்க கிலுள்ள முனிவர்கள் களிகூர்ந்து கேட் னிவரானவர், நிகழ்ந்த சரித்திரத்தை ான்றிய இச்சிவராத் திரி சரித்திரத்தை (80.
சருக்கம் முற்றிற்று,
நம்பம், ந்தம் 103.
m

Page 87
திருச்சிற்
சிவராத்திரி மார்
சொன்ன சூதனை நோக் துறவர்கண் மன மன்ன மாவிர தத்தினே
மடைவுமன் ற பன்ன மாமல ரிட்டருச் பரிசுநீ பரிவோ றின்ன வாறென விரித்ெ றிரப்பவங் கிை
சொன்ன சூதனே நோக்கிஅவ் al
துறவர்கள் மன அன்ன மாவிர தத்தினே நோற். அவிடவும் அன்று பன்ன மாமலர் இட்டு) அருச்
பரிசும்நீ பரிவே இன்ன ஆறு என விரித்(து)னம
இரப்பஅங்(கு)
இ- ள் அவ்வனத்து உறை : கண்ணே வாசஞ்செய்கின்ற முனிவர்க வாறு கூறிய சூதமகாமுனிவரைப் பார் தினே நோற்றிடும் அ  ைடவு ம் - ே அப்பெரிய விரதத்தை அனுஷ்டிக்கு தாளில் பன்ன் மா மலர் இட்டு . சிவபெருமானுடைய திருப்பாதங்களுக் களேயுஞ் சொரிந்து பூசனேசெய்கின்ற வாறு என விரித்து எமக்கு உரைத்தி ரீரன்புடனே -இத்தன்மையை யுடைய பருளவேண்டுமென்று பாசிப்ப, அங் னேக் கூறுவாராயினுர் எ-று.
மாக மாமதிச் சிவநிசி யுற்ப லாக வத்துட னேந்துள வர யோக ராத்திரி சோமவா ர டேக மாகவந் நிசிக்கடை பு

T) lii L. G. h.
ன் மியச் சருககD
HH
கியவ் வனத்துறை ושו -Dahi),ה
நோற்றிடு ரன் ருளிற்
சனே புரி
தமக் குரைத் தியென் சக்கின்ருன்.
ானத்(து) உறை
கூறும்
றிடும்
ஆரன்தாளில் ஈனே புரி
ா(டு) இன்று) க்(கு) உரைத்தி என்(று) இசைக்கின்ருன் ,
துறவர்கள் - ஆந்நைமிசாரணிையத்தின் ள், சொன்ன சூதனே நோக்கி - இன் ர்த்து மறை கூறும் அன்ன மாவிரதத் வதங்களினுலெடுத்துக் கூறப்படுகின்ற ம் முறைமையும், அன்று அ ர ன் அருச்சனை புரி பரிசும் - அத்தினத்திற் க்குப் பச்சிலேகளேயும் மகத்தாகிய பூக் கிரமமும், இன்று நீ பரிவோடு இன்ன என்று இரப்ப - இப்பொழுது தேவ தென்று விரிவாக எங்களுக்குக் கூறி கு இசைக்கின்றன் - அவ்விடத்தேயத
)
வம் வகுத்துரைத் தனமிப்பா னிரா வவற்றைநீ ருணர்வீரால் த்தினன் றுதயகா லேயிலேதொட் பளவுவா விசைந்திடி லிதுவாமே.

Page 88
68 சிவராத்திரி
(மாக மாமதிச் சிவநிசி உற்பவம் ஆக அத்துடன் ஐந்(து) உள் அ யோக ராத்திரி சோமவா ரத்தின் ஏகமாக அந் நிசிக்கடை அளவும்:
இ- ள்: மாக மா மதி சிவநிசி உ மாதத்தின் கண்ணே வருகின்ற மகாசி கூறினேம், இப்பால் - மேல், ஆக அ மகாசிவராத்திரியுடன் ஐந்து சிவராத் வீரால் - அவைகளேக் கிரமமாக நீ ( அவைகளுள் ) போகசிவராத்திரியா காஃலயிலே தொட்டு - திங்கட்கிழமை ஏகமாக அந்நிசிக்கடை அளவும் உவ பாக அன்றிரவினிறுதிக் காலம்வன இதுவேயாகும் எ-று.
=5 |
திங்க ளின் கலே குறைச கிழமையிற் றி றங்கு சாமநான் களவு
சயிலமின் றருள் பங்கில் வைத்திடும் பர பண்ணுக பரிே மிங்கு ரைத்தவா கமங் யோகராத் திரி
(திங்க ளின்கலே குறை சதுர்த் தசி தங்கு சாமம்தான்(கு) அளவு தொ
பங்கில் வைத்திடும் பரமனேப் பூச இங்கு உணரத்திஆ ரிமங்கள் மற்(று
இ= ஸ் திங்களின் ກ. து பிற ச கின்ற அபரபக்கத்துச் ) சதுர்த்தசியா தங்கு சாமம் நான்கு அளவு தொட்டு இ கின்ற இரவிற்பொருந்திய நான்கு சாப சயிலம் ஈன்றருள் மானேப் பங்கில் ை பண்ணுக - மலேயரசன் பெற்ற புத்திரி கத்தின் கண்ணே கொண்டருளிய சிவெ கடவீர், ஆகமங்கள் இதனேயும் யோ ஆகமங்களானவை இதனேயும் யோகசிவ
மற்று ஏ அசைகள்,

புராணம்
வகுத்(து) உரைத் தனம் இப்பால் ரன் இரா அவற்றை நீர் உணர்வீர்ஆல் "அன்(று) உதயகா ஃபயிலே தொட்டு)
வா இசைந்திடில் இதுவாமே.
ற்பவம் வகுத்து உரைத்தனம் - மாசி வராத்திரியின் உற்பவத்தை விரித்துக் |த்துடன் ஐந்துள் அரன் இரா-ஆம் திரிகளுள்ளன. அவற்றை நீர் உண்ர் ங்களறியக்கடவீர், யோகராத்திரி ட னது, சோமவாரத்தினன்று த ய சூரியோ த ய காலத்திற்ருெடங்கி, ா இசைந்திடில் இதுவாம் - தனிமை ரயும் அமாவாசை பொருந்துமாயின் (2)
துர்த் தசிமதிக் கழல்லிற் தொட் டிருந்திடிற்
af LrfTodt l" மனேப் பூசனே synt(0) கண்மற் றிதனேயும் யென்றே.
மதிக் கிழமையில் திகழ் அல்லில் ட்(டு) இருந்திடில் சயிலம்சன்(று)
அருள் மான்ேப் னே பண்ணுக பரிவோடும் ) இதனேயும் யோகராத் திரிஎன்றே.
துர்த்தசி - சந்திரனது கஃலகள் தேய் னது, மதிக்கிழமையில் திகழ் அல்லில் இருந்திடில் - சோமவாரத்தில் விளங்கு மங்களினும் தொடர்ந்திருக்குமாயின், வத்திடும் பரமனேப் பரிவோடு பூசண் யாராகிய உமாதேவியாரையிடப்பா பருமானே அன்போடு பூசைசெய்யக் கராத்திரி என்று இங்கு உரைத்தராத்திரியென்றே இங்கு கூறின எடறு. ሰ8}

Page 89
சிவராத்திரி மா
ஈறு வந்தசா மத்தரை நாழிகை தேறு கின்றவச் சதுர்த்தசி யப்படி மூறு தீர்தவத் துறவிர்காள் விதிமு கூறு மற்றுள சிவநிசி விரதமுக்
(ஈறு வந்தசா மத்(து) அரை நாழிகை தேறு கின்ற அச் சதுர்த்தசி அப்படிச்
ஆாறு தீர்தவத் துறவிர்காள் விதிமுை கூறு மற்(று) உள சிவநிசி விரதமுக்
இ- ள்: ஈறு வந்த சாமித்து லும் - ( இரவின் ) நான்காஞ் சாப நிறைந்த அமாவாசை பொருந்திநி: அப்படிச்சேரினும் - (கணித்துத் தெ தசியானது அவ்வாறு நான்காஞ்சாம கூடினும், கொண்ால் வேண்டும் - (யே டும், ஊறு தீர் தவத் துறவிர்காள் - கொண்ட முனிவர்களே, விதிமுறை விதிக்கிரமந்தவருமற் கூறப்படுகின்ற மற்று உள சிவநிசி விரதம்- சொல் முக்கோடி நோற்றிடல் ஒக்கும் - மூ டித்தலே நிகர்க்கும் எ-று.
பருவ மாறுள வருடமோ ரொவி முருவ மாமதி நிறைந்தது கு,ை மருவு மாசதுர்த் தசியறு நான் ! திருவ மர்ந்தமா தவரிதை நித்தி
(பருவம் ஆறு) உள் வருடம் ஓர் ஒன் உருவ மாமதி நிறைந்(து) அது குறிை மருவு மாசதுர்த் தசிஅறு நான்கினு திருஅ மர்ந்த மா தவர்இதை நித்தி
இ - ள் ஆறு பருவம் உள் வரு தோறும் - ஆறுபருவங்களேக்கொண்ட பன்னிரண்டு மாதங்களினும், உருவ ஒர் இரு பக்கத்தும் - அழகிய பெரிய வருகின்ற ஒவ்வொரு பூருவ அபரபக்க

ன்மியச் சருக்கம் 9.
யிருளுவா விருந்தாலுந் ச் சேரினுங் கொளல்வேண்டு றை யுரைக்குமிங் கிவைநோற்கிற் கோடிநோற் றிடலொக்கும்.
இருள்உவா இருந்தாலும் சேரினும் கொளல் வேண்டும்
’四 உரைக்கும் இங்(கு) இவை நோற்கில் கோடிநோற் றிடல் ஒக்கும்.)
அரை நாழிகை இருள் உவா இருந்தா பத்திற் பின் அதை நாழிகை யளவு இருள் ன்ருலும், தேறுகின்ற அச் சதுர்த்தசி எளியப்பட்ட அவ்வபரபக்கத்துச் சதுர்த் த்தின் முன் அரை நாழிகையில் வந்து ாகசிவராத்திரியாகக்) கொள்ளல் வேண் - குற்றம் நீங்கிய தவவொழுக்கத்தைக் உரைக்கும் இங்கு இவைநோற்கில் -
இவ்விரதங்களேயனுஷ்டிக்கில், சுறும் லப்பட்ட வேறு சிவராத்திரிவிரதங்கள், பன்றுகோடிக்கனக்கானவற்றை பயனுள்
d
ன்றுறு பன்னிரு மதிதோறு றந்திடு மோரிரு பக்கத்து கினு நோற்பது வழக்காகுந் திய சிவநிசி பெணச்சொல்வார்.
(று) உறு பன்னிரு மதிதோறும் ரத்திடும் ஓர் இரு பக்கத்தும் ம் நோற்பது வழக்(கு) ஆகும் ப சிவநிசி எனச்சொல்வார்.
டம் ஒர் ஒன்று உறும் பன்னிரு மதி ஒவ்வொரு வருடகாலத்திலுமுள்ள மா புதி நிறைந்து அது குறைந்திடும்
சந்திரனு னவன் வளர்ந்து ந் தேய்ந்தும் ங்களிரண்டினும், மருவு மா சதுர்த்தசி

Page 90
7. சிவராத்தி
அறுநான்கினும் -பொருந்திய பெருவி தசி தினங்களினும், நோற்பது வழ. பது வழக்கமாகும், திரு அமர்ந்த மாதி புடையபெரியோர்கள். இதை நித்திய நித்திய சிவராத்திரியென்று கூறுவர் எ
அதிக மாகமா தத்தினிற் குளிர் திதிபன் ஞன்குமீன் றிங்கண்முற் மதியி னட்டமி யிடபமா தத்துழு பதிக யாழ்மதி மதிவளர் சதுர்த்
(அதிக மாக மா தத்தினில் குளிர்கதி திதிபன் ஞன்கு மீன் திங்கள் முன் தி மதியின் அட்டமி இடபமா தத்துமு: பதிக யாழ்மதி மதிவனர் சதுர்த்தி
இ - ள் அதிக மாக மாதத்தினி தில், குளிர் கதிர் அம்புலி குறை பச் களேயுடைய சந்திரன் கலேகள் குறைந்த முன் திருதியை - பங்குனி மாதத்தில் மதிதே யும் மதியில் அட்டமி - சித்தின் இடப மாதத்து முன் மருவும் அட்ட தட்டமியும், மாசில் பதிக யாழ் மதி ஆனி மாதத்தில் பூருவ பக்கச் சதுர்த்தி பட்ட ஆடிமாதத்தில் எ- று.
விரியும் வெண்ணிலாக் கலைகுறை பரியுஞ் சுக்கில பக்கவட் டமிபுர மரிய வைப்பசிக் கம்புலி வளர்தி
றெரியு முற்படு சத்தமி பிற்படு
விரியும் வெண்நிலாக் கலே குறை பg பரியும் சுக்கில பக்கஅட் டமிபுரட் அரிய ஐப்பசிக்(கு) அம்புலி வளர்திதி தெரியும் முன்படு சத்தமி பின்படு
இ- ள் விரியும் வெண் நிலா வெள்ளிய சந்திரனது சஆகள் தேய்ந் ஆவணிதன்னில் பரியும் சுக்கில பக்க அ தில் பொருந்திய பூருவ பக்கத்தட்ட மி

ரி புராணம்
மயையுடைய இருபத்துநான்கு சதுர்த் க்கு ஆகும் - இவ்விரதத்தையதுஷ்டிப் தவர் - அருள் நிறைந்த மகாதவத்தை சிவநிசி எனச் சொல்வார்- இதனே ' II (5-
கதி ரம்புலி குறைபக்கத்
றிருதியை சித்திரை மதிதேயு
முன மருவுமட் டமிமாசில்
நியாம் பகர்ந்தகற் கடகத்தில்,
ர் அம்புலி குறை பக்க நதியை சித்திரை மதிதேயும் 1ன் மருவும் அட் டமி மாசு)இல் பாம் பகர்ந்தகற் கடகத்தில்.)
ல் - பெருமையையுடைய மாசிமாதத் *க நிதி பன்னுங்கு - குளிர்ந்த கிரனங் அபரபக்கச் சதுர்த்தசியும், மீன் திங்கள் நீருவ பக்கத்திருதியையும், சித்திரை
ர மாதத்தில் அபரபக்கத்தட்டமியும், மி - வைகாசி மாதத்தில் பூருவபக்கத் மதி வளர் சதுர்த்தி- குற்றமில்லாத
யும், பகர்ந்த கற்கடகத்தில் - கூறப் (6)
பஞ்சமி விளங்குமா வணிதன்னிற் "ட் டாதிமுற் பதின்மூன்ரு தி யாறிரண் டறைதேளிற்
திதியிலட் டமிதானும்.
ஒருசமி விளங்கும்ஆ வணிதன்னில் டாதிமுன் பதின் மூன்றும் தி ஆ(று)இரண்டு) அறைதேளில் நிதியில் அட் டமிதானும்.)
லே குறை பஞ்சமி - கிரணங்கள் விரிந்த தி ஆபரபக்க பஞ்சமியும், விளங்கும் ட்டமி-விளங்குகின்ற ஆவணிமாதத் பும், புரட்டாதி முன் பதின்மூன்ரும்

Page 91
சிவராத்திரி மான்
புரட்டாதி மாதத்தில் பூருவபக்கத்திரே வளர் திதி ஆறிரண்டு - அருமையாகி கின்ற பூருவபக்கத்துவாதசியும், அறை சொல்லப்படுகின்ற கார்த்திகை மாதத் மியும், பின்படு திதியில் அட்டமி தானு
ஒப்பின் மார்கழி யுபயபக் கத்தி செப்பு மான்மதி வளர்மதி தனி கப்பு வேற்கரக் கண்ணுத லருச் தப்பி லாதெடுத் திவை கண்மா
ஒப்(பு)இல் மார்கழி உபயபக் கத்தி செப்பு மான்மதி வளர்மதி தனில் உ கப்பு வேல் கரக் கண்ணுதல் அருச்சனை தப்(பு)இ லா(து) எடுத்(து) இவைகள்
இ- ன் ஒப்பு இல் மார்கழி உபய ஒப்பில்லாத மார்கழி மாதத்திற் பொ முள்ள சதுர்த்தசிகளும், செப்பு மான் . சொல்லப்பட்ட தை மாதத்தில் வருகின் ஆகிய இப்பதினுன்கு திதிகளும், கப்புே உரிய - முக்கருப் பொருந்திய சூலாயு, நெற்றிக்கண்ணேயுமுடைய சிவபெருமாஃ இவைகள் - இத்திதிகளே, ஆகமம் என் ஆகமங்களும் தவருமலெடுத்து, மாத8 திரியென்று கூறும் எ - று.
மாறின் மார்கழிச் சதுர்த்தசி ய7 மூறி லாக்குடத் திங்களிற் குளிர்க தேறி நின்றிடு சதுர்த்தசி குசன்க வீறி னற்கதி கொடுக்குமுக் கோ!
(மா(று)இல் மார்கழிச் சதுர்த்தசி ஆ! ஊ(று)இ லாக்குடத் திங்களில் குளிர் தேறி நின்றிடு சதுர்த்தசி குசன் கதிர்ச் (ஈறு)இல் நற்கதி கொடுக்குமுக் கோடி

ன்மியச் சருக்கம் 7
பாதசியும், அரிய ஐப்பசிக்கு அம்புலி ய ஐப்பசி மாதத்திற் சந்திரன் வளரு தேனில் தெரியும் முன்படு சத்தமி - தில் எண்ணப்படும் பூருவ பக்கச்சத்த தும் - அபரபக்கத்தட்டமியும் எ - று.
(7)
னி லுறுதிதி பதினுன்குஞ் லுறு திருதியை பிவைசூலக் சஃனக் குரியவா கமமெல்லாந்
தச்சிவ நிசியெனச் சாற்றும்மே.
னில் உறுதிதி பதினுன்கும் று திருதியை இ ைவசூலக் க்(கு) உரிய ஆ கமம் எல்லாம் மா தச்சிவ நிசிஎனச் சாற்றும்மே.
பக்கத்தினில் உறு திதி பதிஞன்கும் - நந்திய பூருவ அபர பக்கங்களிரண்டினு மதி வளர் மதி தனில் உறு திருதியை - rற பூருவபக்கத்திருதியையும், இவைவல் சூலக்கரக்கண்ணுதல் அருச்சண்க்கு தத்தைத் தாங்கிய திருக்கரத்தையும் 1 யருச்சனேசெய்தற்குரிய (காலமாகும்), iலாம் த ப்பிலாது எடுத்து - எல்லா வநிசி என சாற்றும் = மாத சிவராத் (3)
"திரை மருவிலுத் தமமTகு தி ருடு பதி குறை பக்க ந் திர்க் கிழ ைமபிற் சேர்வுற்று டியாஞ் சிவ நிசிக் கினே பாமால் .
திரை மருவில் உத் திமம் ஆகும் கதிர் உடுபதி குறை பக்கம் * கிழமையில் சேர்வுற்றல்
யாம் சிவநிசிக்(கு) இனே யாம் ஆல்.

Page 92
7 சிவராத்தி
இ- ள் மாறு இல் மார்கழிச் ஆகும் - குற்றமில்லாத மார்கழி மாத புடன் சுடிலுத்தமமாகக் கொள்ளப்ப குற்றமில்லாத மாசிமாதத்தில், குளிர் கிரனங்களே புடைய சந்திரன்தேயாநி: சதுர்த்தசி - தெளியப்பட்டு நின்ற சது சேர்வுற்றுல் - செவ்வாய்க்கிழமையி: பொருந்துமாகில், ஈறு இல் நல் கதி ெ இனேயாம் - அழிவற்ற மோசுரத்தை கிய சிவராத்திரிக்குச்சமமுடையதாகும்
ஆல்-அசைநில:
உற்ற பன்னிரு மதியிலிவ் வீரதே பெற்று ளோரயன் மாசியிற் கே. சொற்ற சித்திரைத் திங்களிற் ப தற்ற மற்றிடு மிதுனமா தத்தர
(உற்ற பன்னிரு மதியில் இவ் விரதம் பெற்று ளோர் அயன் மாசியில் கேச: சொற்ற சித்திரைத் திங்களில் பார்ட் அற்றம் அற்றிடும் மிதுனமா தத்து,
இ- ன் உற்ற பன்னிரு மதியில் பன்னிரண்டுமாதத்தினும் வருகின்ற இ உளம் விழைந்தன முன் நாள் பெற்று வைகளே முன்னே நாளிலே பெற்றவர்க மாசிமாதத்தில் பிரமாவும், பிறங்கு ட நின்ற பங்குனி மாதத்தில் விஷ்ணுவும் பதி - சொல்லப்பட்ட சித்திரை மாத மாதத்து சூரியன் - வைகாசிமாதத்தி மாதத்து அரன் - கேடற்ற ஆனிமா சன் - ஆடி மாதத்தில் குமாரக் கடவுளு
சிங்கத் தம்புவி கன்னியிற் சேட டங்கு கார்த்திகை நாமக டனுப றுங்க மாரிமி விடபதே வன்பசுகு பங்க நீடரு டந்திடத் தக்கநற்

ரி புராணம்
"துர்த்தசி ஆதிரை மருவில் உத்தமம் தத்துச்சதுர்தி தசியானது திருவாதிரை நிம், ஊறு இலாக் குடத்திங்களில் - கதிர் உடுபதி குறைபக்கம் - குளிர்ந்த ன்ற அபரபக்கத்தில் தேறி நின்றிடு ர்த்த சியானது, குசன் கதிர்க்கிழமையிற் லேனும் ஞாயிற்றுக்கிழமையிலேனும் கொடுக்கும் முக்கோ டியாம் சிவநிசிக்கு க்கொடுக்கின்ற மூன்றுகோடிக்கணக்கா
|-
(9)
நோற் றுளம்விழைந் தனமுன்னுட்
சவன் பிறங்குபங் குனிதன்னிற் ார்ப்பதி சூரியன் விடைமாதத்
ஞடியிற் குமரேசன்.
நோற்(று) உளம் விழைந்தன முன்நாள் வன் பிறங்கு பங் குனிதன்னில் ப்பதி சூரியன் விடைமாதத்(து)
அரன் ஆடியில் குமரேசன்.)
இவ்விரதம் நோற்று - பொருந்திய ம்மாத சிவராத்திரிகளே அனுட்டித்து, ளோர் - மனதின் கண்ணே விரும்பிய ஸ் (யாரெனில்), மாசியில் அயன் ட பங்குனி தன்னில் கேசவன் - விளங்கா சொற்ற சித்திரைத் திங்களில் பார்ப் த்தில் பார்ப்பதிதேவியாரும், விடை ல் சூரியனும் அற்றம் அற்றிடு மிதுன கத்தில் உருத்திரனும், ஆடியில் குமரே ம் ன் - று. I ().
விரிந் திரனெடுந் துலைத்திங்க தி தனின் மனேன் மனிதையிற் த சுகமொழி யுமைவாம பக்கராத் திரிசொல்வாம்.

Page 93
சிவராத்திரி மா
(சிங்கத்(து) அம்புலி கன்னியில் ரே தங்கு கார்த்திகை நாமகள் தனுமதி துங்கம் ஆர்இமில் இடபதே வன்பசு பங்கன் நீடு) அருள் தந்திடத் தக் கற
இ-ன் சிங்கத்து அம்புவி - ஆ; சேடன் - புரட்டாதி மாதத்தில் ஆதிே ரன் - நெடிய ஐப்பசிமாதத்தில் இந்தி பொருந்திய கார்த்திகைமாதத்தில் சர மணி - மார்சுழிமாதத்து மனுேன்மணி இடபதேவன் - தை மாதத்தில் உயர் தேவருமாகிய f இவர்களேயாம் ), ப. பச்சைநிறம்பொருந்திய கிளிமொழியை உமாதேவியாரை இடப்பாகத்திற்கொள் தந்திடத் தக்க நல் பக்கராத்திரி சொ குரிய நல்ல பக்கசிவராத்திரியை இனி
மகர திங்களி னபரபக் கத்திடை புகலு மன்றுதொட் டெதிர்ந்தபன் பகர்த ரும்பதி னன்கினி னேற்பது மிகப ரந்தரு விரதமற் றிதற்கிே
(மகர திங்களின் அபரபக் கத்திடை புகலும் அன்றுதொட்டு) எதிர்ந்த பன் பகர்த ரும்பதி ஞன்கினில் நோற்பது
இசுப ரம்தரு விரதம் மற்(று) இதற்கு
இ- ள் மகர திங்கனின் அபரட தை மாதத்தின் கண்ணே அபரபக்கத்தில் புகலும் அன்று தொட்டு - சொல்லப்பு பன்மூன்றுநாள் - எதிராக வருகின்ற புசிப்பது ஆகி - ஒரு பொழுது மாத்தி கினில் நோற்பது - கூறப்படுகின்ற பதி லுபவாசஞ்செய்வது, பக்க ராத்திரிய படும், இதற்கு இனே-இச்சிவராத்திரிக் இம்மை மறுமைச் சுகத்தைத் தரத்தக்க பார்தாம் எடுத்துக் கூறவல்லவர் எ
மற்று அசை,

ன்மியச் சருக்கம் 7.
Fடன்இந் திரன் நெடும் துலேத்திங்கள்
தன்னில் மனுேன் மனிதையில்
ம் சுகமொழி உமைவாம
ல் பக்கராத் திரிசொல்வாம்.)
வனிமாதத்திற் சந்திரனும், கன்னியில் சடனும், நெடும் துலேத் திங்கள் இந்தி திரனும், தங்கு கார்த்திகை நாமகள் - சுவதியும், தனுமதி தன்னில் மனுேன் தேவியும், தையில் துங்கம் ஆ*இமில் "வுபொருந்திய முரிப்பையுடைய நந்தி சும் சுக மொழி யுமை வாம பங்கன் - பபொத்த இனியவார்த்தையையுடைய ண்டருளிய சிவபெருமான், நீடு அருள் ல் வாம் - மிகவுமனுக்கிரகஞ் செய்தற் க்கூறுவாம் எ - ற. (11)
வருபிர தமையெய்தப் மூன்று நாட் புசிப்பதோர் பொழு பக்கராத் திரியாகு (தாகிப் ான பாவரே புகல்கிற்பார்.
வருபிர தமை எய்தப்
மூன்றுநாள் புசிப்பது ஓர் பொழுது) பக்கராத் திரியாகும் (ஆசிப் 5)இண்ே யாவரே புகல்கிற்பார்.
பக்கத்திடை வரும் பிரதமை எய்தவருகின்ற பிரதமையானது பொருந்த, டுகின்ற அத்தினந்தொடங்கி, எதிர்ந்த பதின்மூன்று தினங்களும், ஒர் பொழுது ரம் புசிப்பதாய், பகர்தரும் பதிஞன் ஜன்காந்திதியாகிய சதுர்த்த சிதினத்தி ாகும் - பக்க சிவராத்திரியென்று கூறப் குச் சமமாக, இகபரம் தரும் விரதம்விரதங்கள், பாவரே புகல்கிற்பார்մll :
( 2)

Page 94
சிவராத்திரி
அருட ருஞ்சிவ ராத்திரி யிப்படி
முருகு காதலோ டைந்தையு நோற் மருவு மிங்கிதி ஞென்றனே விதித் பெருகு மன்புட னுேற்றவர் பெற
(அருள்த ரும்கிவ ராத்திரி இப்படி ஐ உருகு காதவோ(டு) ஐந்தையும் நோற். மருவும் இங்(கு) இதின் ஒன்றனே வி பெருகும் அன்புடன் நோற்றவர் பெறற்
இ- ள் அருள் தரும் சிவராத்தி அணுக்கிரகத்தைக் கொடுக்கின்ற சிவரா புடையதாகும், உருகு காதலோடு : கொண்ட அன்போடு இன்ன வந்து சிவ மையாம், உரைத்தவை முடியாதேல் அனுஷ்டிக்க முடியாதாயின், மருவும் இ விரதத்தில் ஒன்றைமாத்திரம், விதித்தி கப்பட்ட கிரமந்தவருமல், பெருகும் லோடு அனுஷ்டித்தவர்கள் பெறற்கு தற்கரிய மோகப்பேற்றை அடைகுவர்
ஆள் அசை,
ஊதை முன் படு பஞ்சியி னுறுவின் கோதை பங்கன தருட்கடற் குளி ளேதை பாமெடுத் துரைப்பதிங்
பேதை மானுட ரறிவரோ சிவநி
நள்தை முன்படு பஞ்சியின் உறுவின் கோதை பங்கன(து) அருட்கடல் குவி ஏதை யாம் எடுத்(து) உரைப்பது) இங்( பேதை மானுடர் அறிவரோ சிவநிசி
இ- ள் உளதை முன் படு பஞ்சியி அகப்பட்ட பஞ்சைப்போலப்பொருந்தி ஒள் துவர் ஒட்டக்கோதை பங்கனது அதரங்களே யுடைய உமாதேவி பங்கரா குளித்திடும் கோது அறு குனத்திச்காள் தாநின்ற குற்ற மற்ற குணத்தையுடைய ஏதை யாம் எடுத்து உரைப்பது - இங்ே டுத்து (விதந்து) கூறுவது, சிவநிசிப் ெ மகிமையின் வலிமையை, இமையவர் திஸ்ர், இப்பேதை மானிடர் அறிவரோ டர்களறிவார்களோ (அறியார்) எ
அம்மா வியப்பு

புராணம்
பைந்துபட் டனவாகு றனன் றுரைத்தவை முடியாதேன் திடும் வரன்முறை வழுவாமற் ற்கரும் பெருங்கதி பெறுவாரால்.
ஐந்துபட் டன்ஆகும் p ல் நன்(று) உரைத்தவை முடியாதேல் தித்திடும் வரன்முறை வழுவாமல் (கு)அரும் பெருங்கதி பெறுவர்ஆல்.
ரி இப்படி ஐந்து பட்டனவாகும் - த்திரியானது இவ்வாறு ஐந்து பிரிவை ஐந்தையும் நோற்றல் நன்று- கசிவு ராத்திரிகளேயும் அனுஷ்டிப்பது நன் - கூறப்பட்ட அவையனத்தையும் இங்கிதில் ஒன்றனே-பொருந்திய இவ் டும் வரன்முறை வழுவாமல் - விதிக் அன்புடன் நோற்றவர் - மிக்க காத அரும் பெருங்கதி பெறுவார் - பெறு
எ - று.
(3)
ன யோட்டியொண் டுவரோட்டக் ரித்திடுங் கோதறு குணத்தீர்கா குமக்கினி பிமையவ ரறியாரிப் சிப் பெருமையின் றிறனம்மா.
ஒட்டிஒண் டுவர் ஒட்டக் சித்திடும் கோ(து) அறு குணத்தீர்காள் கு) உமக்(கு) இனி இமையவர் அறியாப் ப் பெருமையின் திறன் அம்மா.
ன் உறுவினே ஒட்டி - காற்றின்முன் ய தீவினே பையோட்டெடுப்பச்செய்து, - ஒளிபொருந்திய பவளம் போன்ற கிய சிவபெருமானது, அருள் கடல் - கிருபாசாகரத்தின் கண்ணே யமிழ்ந் முனிவர்களே, இங்கு உமக்கு இனி :க உங்களுக்கு இனியெவற்றை யாமெ பருமையின்திறன் - சிவராத்திரியினது அறியார் - தேவர்களும் முற்ற அறிந் - இந்த அறியாமையையுடைய ம ஒ -
(IA)

Page 95
சிவராத்திரி மா
ே மத்தகமால் களிற்றுரி6ை யுரித்துடுத்து ம வித்தகனி னிறமிடற்றுச் கியவிரதம் விள அலுத்தமமத் திமமதம ெ
வகைப்படுமல் முத்தழல்வேட் டிடுமுனி
சூதமுனி மொழ
(மத்தகமால் களிற்(று) உரிவைபோர்த்(து வித்தகன் நீல் நிறமிடற்றுச் சிவன் இர உத்தமம்மத் திமம் அதமம் எனஒருமூ முத்தழல் வேட் டிடும் முனிவீர் கேள்
இ- ள்: மத்தக மால் களிற்று உரி மயக்கம் பொருந்திய யானேயின்தோலே உரித்து உடுத்து - புலியைபுரித்து (அ பஞ்சூடும் வித்த கன் - சந்திரனத் திரு யுடையவராகிய, நீல் நிற மிடற்றுச் சி டத்தைக்கொண்ட சிவபெருமானது தி கில் - விளக்கமாக அனுஷ்டிக்கில், உத் கைப்படும் - உத்தமம் மத்திமம் அதம ழுங்கில் சொல்வன் - அவைகளைக் கிர டும் முனிவீர் கேண்மின் என - ஆகவன என்கின்ற மூன்றுவகையாகிய அக்கினி வர்களே கேட்கக்கடவீர்களென்று, 岛点 ୍If சொல்லுவாராயினுர் T - gy.
விரித்தசெழுங் கதிர்ப்பரி யந்திவந்து மேல தெரித்ததிர யோதசியா
பின்புசதுர்த்தசி. தரித்தவிரா வன்றிமற்ை தங்கியிடிற் றறு யுரித்தபிரா னிரசனிக்கு
அலுத்தமமா யுை விரித்தசெழும் கதிர்ப்பரிதி மேல் தி:ை தெரித்த திர யோதசியாம் திதிநின்று தரித்தஇரா அன்றி மற்றைப் பகில் முழு உரித்த பிரான் இரசனிக்குள் உத்த மத்தி

ன்மியச் சருக்கம் ?5
பறு வ போர்த்துழுவை
சிவனிரவா "ங்க நோற்சி மனவொருமூ வொழுங்கிற் சொல்வன் விர் கேண் பதினொர் ழிவ தாஞன்.
ஏ)உழுவை உரித்(து) உடுத்துமதியம்சூடும் (வு) ஆகியவிரதம் விளங்க நோற்கில் வகைப்படும் அவ் ஒழுங்கில் சொல்வன் பின் எனச் சூதமுனி மொழிவ தானுன்.)
வை போர்த்து - மத்தகத்தையுடைய ப்போர்வையாகக்கொண்டும், உழுவை த்தோலே) உடையாகத்தரித்தும், மதி முடியிற் சூடிய வித்தகத்தன்மையை வன் இரவாகிய விரதம் - சுசிய கண் ருவிரவின் விரதத்தை, விளங்க நோற் தமம் மத்திமம் அதமம் என ஒரு ம் என மூன்று பேதப்படும், அவ்வொ "மமாகக் கூறுவேன், முத்தழல் வேட்டி ரீயம் காருகபத்தியம் தக்கணுக்கினியம் பையுங்கொண்டு யாகஞ்செய்கின்ற முனி முனி மொழிவதானுன் - சூதமகாமுனி
(5)
தி மேற்றின சபோ
புங் காறுந்
ந் திதிநின்று
தான் கூடித் றப் பகன்முழுதுந்
கட் டந்தி
ளுத்த மத்தி
ரப்பர் மன்னுே. சபோய் அந்திவந்து மேவும் காறும் பின்புசதுர்த் தசிதான் கூடி தும் தங்கியிடில் தறுகண் தந்தி ல் உத்தமமாய் உரைப்பர் மன்னுே.1

Page 96
ፕû சிவராத்திரி
இ - ள் விரித்த செழும் கதிர்ப்ட மேவும் காறும் - பரந்த செழுமையா குத் திசையையடைந்து அந்திக்காலப் தசியாம் திதி நின்று - கணிக்கப்பட்ட சதுர்த்தசி தான் கூடி - பின்பு சதுர்த் இரா அன்றி - பொருந்திய இரவுமா தங்கியிடில் - மற்றைநாட்பகல் முழுவ தந்தி உரித்த பிரான் இரசனிக்குள் - சிவபெருமானது இராத்திரிக்குள், உத் உத்தமோத்தம சிவராத்திரியென்று சு
மன் ஒ அசைநில்கள்.
உதித்தகதி ரத்தமித்த 1 தமமா மென்ப துதித்தவுத யாதியுத யா தோய்ந்து நிற்கு கதித்த சதுர்த் தசிகதிரத் சதுர்த்த சிநற் ச மதித்தபத்து நாழிகையி: திமமா மன்றே.
உதித்த கதிர் அத்தமித்த பின் கூடும் துதித்த உத யாதிஉத யஅந்தம(து)ஆ1 கதித்த சதுர்த் தசிகதிர் அத் த மிக்குமு: மதித்த பத்து நாழிகையின் பின் கூடும்
இ- ள் உதித்த கதிர் அத்தமித் செய்த சூரியனுனவன் அஸ்தமன் மான உத்தமமாம் என்பர் - உத்தமசிவராத் பாதி உதய அந்த மதாய் பகல் இரவு ே துதிக்கப்படுகின்ற உதய்ந்தொடங்கி ம, லும் இரவும் செறிந்து நிற்கின்ற சிறந்த சேர் சதுர்த்தசி- சூரியன் அஸ்தமிக்கு கங்குல் போதில் மதித் தி பத்து நாழின் இரவின் கண்ணே கணிக்கப்பட்ட பத்து சதுர்த்தசியும், மத்திமமாம் - மத்திம
அன்று ஏ அசைநிலேகள்
அல்வினிரு பதுகடிகை ய றதற்குப் பின்ன
சொல்லினுயர் மதிபரிதி
தொட்டத் தே

புராணம்
பரிதி மேல் திசை போய் அந்தி வந்து கிய கிரணங்களே யுடைய சூரியன் மேற் b வரும் வரையும், தெரித்த திரயோ
திரயோதசித்திதியானது நின்று, பின்பு தசித்திதியானது சுடப்பெற்று, தரித்த த்திரமன்றி, மற்றைப்பகல் முழுதும் தும் செறிந்து நிற்குமாயின், தறுகண் - வன்கண்ணே யுடைய யானேயையுரித்த தமத்தில் உத்தம மாய் உரைப்பர்iறுவர் எ - று.
[卫曹]
பின்கூடுஞ் சதுர்த்தசியுத்
T ாந்தமதாய்ப் பகலிரவு தங்
தமிக்குமுன் சேர் சங்குற் போதின் ன் பின்கூடுஞ் சதுர்த்தசிமத்
சதுர்த்த சிடித் தமமாம் என்பர்
ப்ப் பகல் இரவு தோய்ந்து நிற்கும்
ன்சேர் சதுர்த்தசிநல் கங்குல் போதில்
சதுர்த்த சிமத் திமம்ாம் அன்றே.
த பின் கூடும் சதுர்த்தசி - உதயஞ் பின்பு கூடுகின்ற சதுர்த்தசியானது, ந்திரியென்று புகலுவர், துதித்த உத தாய்ந்து நிற்கும் கதித்த சதுர்த்தசிஜ்றநாள் உதயம் இறுதியாகவுள்ள பக சதுர்த்தசியும், கதிர் அத்து மிக்கு முன் முன்னே கூடுகின்ற சதுர்த்தசியும், நல் ாயின் பின் கூடும் சதுர்த்தசி - நல்ல எநாழிகைக்குமேல் வந்து கூடுகின்ற
சிவராத்திரியாகும் எ - று
Y Z 7).
ளவுசதுர்த் தசிதானின் ff品
யுடன்கூடு மமாவாசை
TE

Page 97
சிவராத்திரி மா
புல்லியிடி ன தமசிவ ரா
புகல்வ ரல்வி
ல்ைலியல்சேர் பதின்மூன் நன்ற தாமால்
(அல்லின் இரு பதுகடிகை அளவுசதுர், சொல்லின் உயர் மதிபரிதி உடன் கூடு புல்லிஇடின் அதமசிவ ராத்திரியாம்
நல்இயல்சேர் பதின்மூன்றும் திதிதொ.
இ- ள்: அல்லின் இருபது சிடி இரவிவிருபது நாழிகைவரையும் சதுர் அதன்மேல், சொல்வின் உயர் மதி அத்தோடு புல்லியிடின்-மேலாகக்ச துடன் வந்து கூடுகின்ற அமாவாசை போடு பொருந்துமாயின், அதம சிவ ஆத மசிவராத்திரியென்று விதந்து கூ மூன்றுந்திதி தொட்ட சதுர்த்த சியே - திதியாகிய திரயோதசித்திதியோடு நன்றதாம் - நன்மையையுடைத் தாம்
ஆல் அசை.
கங்குறணிற் பதின்மூன்று கலேதான் கூடி லங்கதுவே சிவநிசியாக்
மாகு மேனபை தங்குசதுர்த் தசிதிரயோ தாமொன் ருகி துங்கமுறக் கூடுமிராச் 8 FTT fi L IriiiiiT ll
(கங்குல்தனில் பதின்மூன்றும் திதிட்ட அங்(கு) அதுவே சிவநிசியாக் கொளல் தங்குசதுர்த் தசி திரயோ தசிசத்தி ரூ துங்கம் உறக் கூடும் இராச் சிவலிங்கா
இ- ள் கங்குல்தணில் பதின்மூன்ரு சுடில் - இரவில் திரயோதசித் திதி கலேயளவுகாலமாயினும் பொருந்தில், வேண்டும் - அதனேயே சிவராத்திரிதில் தங்கு சதுர்த்தசி சிவருபம் ஆகும் - சிவவடிவமாகும், நிரயோதசி சத்திருபட

ான்மியச் சருக்கம் 77
'த்திரியா மெனவெடுத்துப்
ன்ருந் திதிதொட்ட சதுர்த்தசியே
த் தசிதான்நின்(று) அதற்குப் பின்னர்ச் ம் அமாவாசை தொட்டு அத் தோடு
என எடுத்துப் புகல் வர் அல்லில்
ட்ட சதுர்த்தசியே நன்ற தாம் ஆல்.)
கை அளவும் சதுர்த்த சிதான் நின்று - த்த சித்திதிநின்று, அதற்குப் பின்னர்பரிதிஉடன் கூடும் அமாவாசை தொட்டு iறப்படுகின்ற சந்திரனு னவன் சூ சி ய த் திதியானது தொடங்கி அச்சதுர்த்தசி
ராத்திரியாம் என எடுத்துப் புதல்வர்றுவர் அல்லில் நல் இயல் சேர் பதின் -இரவில் நன்கமைந்த பதின் மூன்றும் பொருந்தப்பெற்ற சதுர்த்தசித் திதியே,
சி - நு.
*卫母】
ந் திதியுடனே சதுர்த் தசியோர்
கொளல்வேண்டுஞ் சிவருப
த சிசத்தி ரூபமிவை த்
வலிங்கா காரமெனச்
னுே.
ன்ே சதுர்த்தசி ஒர் கலே தான் கூடில்
வேண்டும் சிவருபம் ஆகும் மேன்மை
நபம்இவை தாம் ஒன்(று)ஆகித் காரம் எனச் சொல்வர் மன்ஞே)
*ந் திதியுடனே சதுர்த்தசி ஒர் கலேதான் யோடு சதுர்த்தசித் திதியானது ஒர் அங்கு அதுவே சிவநிசியாக் கொளல் Tமாகக் கொள்ளல்வேண்டும், மேன்மை - மகிமைபொருந்திர சதுர்த்தசித் திதி b-திரயோதசித்திதி சத்திவடிவமாகும்,

Page 98
7 சிவராத்திரி
இவைதாம் ஒன்ருகித் துங்கமுறக்கூ
ஒன்றுபட்டு உயர்வுபொருந்தக்கூடுகின்
சொல்வர் - சிவலிங்க வடிவமுடையது
மன் ஒ அசைநிலே கள்.
ஆசில மா வாசைதொட்ட வங்கம் போலா பேசுமிதிற் பூசைசெய்யிற் பிறங்கு மந்தத் தேசமுழு விதுங்கெடுமுற் சிந்தை செய்யிற் சுசுநர கங்கடம்மிற் கெ குளிப்பர் மாதே
ஆசுஇல் அமா வாசை தொட்ட சதுர்த் பேசும் இதில் பூசைசெய்யில் பிரமகத்தி தேசம்முழு வதும்கெடும்முன் புண்ணிய
சுசுநர கங்கள் தம்மில் கொடிய இெ
இ- ள் ஆசில் அமாவாசை தொ அமாவாசைத்திதியை (அர்த்தராத்திரி ஆவி அகல் அங்கம்போலாம் - உயிர் பேசும் இதில் பூசைசெய்யில் - கூறப்பு செய்யின், பிரமகத்தி தோடம் உண் முண்டாகும், பிறங்கும் அந்த தேசம் ( நாடு முழுவதும் நாசமடையும், முன்பு னியங்களுமழியும், சிந்தைசெய்யில் - உள்ளம் கூசு நரகங்கள் தம்மில்-நடு ளூக்குள் கொடிய இரெளரவம் அத ரெளரவம் என்னும் நரகத்தில் விழுந்
மாது ஒ அசைநிலைகள்
ஊறிலமா வாசைதொ விரத்தர்க்குரிய
சுறுபுகழ்ச் சைவர் முன்
திருவோணங்

புராணம்
டும் இரா - இவ்விரண்டு திதிகளும்
ற இரவானது, சிவலிங்காகாரம் எனச்
என்று கூறுவர் (அறிஞர்) எ- று.
(19)
- சதுர்த்தசிதா னுவியக
பிரமகத்தி தோடமுண்டாம்
புண்ணியம்போஞ்
றிடுக்கிட் டுள்ளங் ாடியவிரெள ரவமதனிற்
T.
ந்த சிதான் ஆவிஅகல் அங்கம் போவாம் தோடம் உண்டாம் பிறங்கும் அந்தத் ம்போம் சிந்தைசெய்யில் திடுக்கிட்டு)
(உள்ளம் ரள ரவம் அதனில் குளிப்பர் மாதோ.1
ாட்ட சதுர்த்தசிதான் - குற்றமில்லாத யில்) நீண்டிநிற்குஞ் சதுர்த்தசியானது, நீங்கப்பெற்ற சரீரத்துக்குச் சமமாகும். படுகின்ற இத்தினத்திற்சிவராத்திரிபூசை ாடாம் - பிராமனனேக்கொன்ற தோஷ் முழுவதும் கெடும் - விளங்குகின்ற அந் நீண்ணியம் போம்-முன்னுளிற் செய்த புண் - மனதினுல் நினேத்தாலும், திடுக்கிட்டு க்கங்கொண்டு மனங் சுசுகின்ற நரகங்க னில் குளிப்பர் - கொடுமையையுடை து வருந்துவர் எ-நு.
( ይ0)"
ட்ட சதுர்த்த சிவை திகர்
னுட் கொளல்வேண்டுந்
கூடி நிற்கு

Page 99
சிவராத்திரி மா
மாறிலமா வாசைதொட் வாழ்வின் மிக்க தூறில்கிரு கத்தருக்கு ம தோட மின்றே
(உண்(று)இல் அமாவாசை தொட்ட சதுர்
கூறுபுகழ்ச் சைவர்முன்நாள் கொளல் மாறு)இல் அமாவாசைதொட்ட சதுர்த் தூ(று)இல்கிரு கத்தருக்கும் ஆகும் அம
இ - ன் இன்று இல் அமாவாசை அமாவாசைத்திதியோடு பொருந்திய ச உரியது ஆகும் - வேதலுழுக்கத்தை பு விரதமாகும் கூறு புகழ் சைவர் முன் பட்ட கீர்த்தியையுடைய ஆக மகிர றினத்தையே அனுஷ்டிக்கவேண்டும், அமாவாசை தொட்ட சதுர்த்தசி. சேர்ந்துநிற்கின்ற குற்றமில்லாத அமா விரத்தருக்கும் வாழ்வின் மிக்க தூறு களுக்கும் மிக்க வாழ்வையுடைய இழிவ. அமாவாசை எனும் தோடம் இன்று
இல்லேயாம் எ - று.
தி - துவிசி
அற்றமிலத் தராத்திரிமுன் சதுர்த் செற்றமிலச் சதுர்த்தசிநள் எளிரவின்
மற்றநாட் கொளல்வேண்டும் வை:
முற்றதுதா னிரண்டுபடி விரவிலதி
அற்றம் இல் அத் தராத்திரிமு ன் சதுர்த் செற்றம்இல் அச் சதுர்த்த சிநள் எளிரவினி மற்றநாள் கொளல்வேண்டும் வைதிகரு உற்றதுதான் இரண்டுபடில் இரவில் அதி
இ- ள் அற்றம் இல் அர்த்தரா கேடில்லாத நடுவிரவின்முன் சதுர்த்தசி. ருல், அன்றுகொள்க - அத்தினத்திலே செற்றம் இல் அச் சதுர்த்தசி 一 L(岳雷山 நள் இரவினில் பின் ஒரு கலேதான் சேடி திரியின் பின் ஒரு கலேயளவு எஞ்சி நிற்

ன்மியச் சருக்கம் 79
ட சதுர்த்தசிதான் விரத்தருக்கும்
ாகுமமா வாசையெனுந்
த்த சிவை நிகர்விரத்தர்க்(கு) உரிய(து)
Iவேண்டும் திருவோணம் கூடி நிற்கும் ந்த சிதான் விரத்தருக்கும் வாழ்வின் மிக்க
T வாசை எனும் தோடம் இன்றே. )
தொட்ட சதுர்த்தசி - குற்ற மற்ற துர்த்த சியானது, வைதிகர் விரத்தர்க்கு டையவர்களுக்கும் துறவிகளுக்குமுரிய நாள் கொளல் வேண்டும் ட சொல்லுப் மத்தைக்கொண்ட சைவர்கள் முதற் திருவோணம் கூடி நிற்கும் மாறு இல் தான் - திருவோனநட்சத்திரத்தோடு வாசையுடன் கூடிய சதுர்த்தசியானது, இல் கிருகத்தருக்கும் ஆகும் - துறவி ற்ற இல்லாச்சிரமிகளுக்குமுரியதாகும், - அமாவாசை நீண்டுதலாகிய குற்றம்
( }
தசியோர் கலேகூடி லன்றுகொள்க பிற்பின் ஞெருகலேதான்
(சேடித்துற்ருன் நிகரும் விரத்தர்களு மதிக்கும்பக்க
கத்திதிதா னு சிதமாமே.
தசிஓர் கஃசுடில் அன்று கொள்க ல் பின் ஒரு கலேதான் சேடித்(து) உற்ருல் 5 ம் விரத் தர்களும் மதிக்கும் பக்கம் தி கத்திதிதான் உசிதம் ஆமே.
த்திரி முன் சதுர்த்தசி ஒர் கலே சுடில் - த்திதியானது ஒரு கஃலயளவு கூடிநின்
விரதத்தைக் கொள்ளல் வேண்டும், மயில்லாத அச்சதுர்த்தசித்திதியானது, த்து உற்ருல் - மறுநாள் அர்த்தராத் குமாயின் வைதிகரும் விரத்தர்களும்

Page 100
80 சிவராத்திரி
மற்றநாள் கொளல் வேண்டும் - வை:
தத்தைக் கொள்ளல்வேண்டும் (சைவர் மு
மதிக்கும் பக்கம் உற்றதுதான் இரண்டுப
திதி இரண்டு அர்த்தராத்திரிகளினும் வந்
அதிகத்திதி தான் உசிதமாம்--இரவிற்ச:
விரததினமாகக்கொள்ளத்தக்கதாம் எ
Š] -፵! Šሻ]ሇ .
திதித்திரபஞ் சேர்ந்துவரி சைவருக்குஞ் சி. மதிக்குமற்றை நிசிக்கடை மழுமா னேந்து நதிச்சடையோன் றனைப்பூ சைவருக்கு நன் விதித்தனரான் மதிக்கிழ: மிந்தமுறை வே
(திதித்திரயம் சேர்ந்துவரில் வைதிகர்ச் மதிக்கும் அற்றை நிசிக்கடையில் அம நதிச்சடையோன் த&னப்பூசை புரிந்திடு விதித்தன்ரால் மதிக்கிழமைச் சதுர்த்த
இ-ன் திதித் திரயம் சேர்ந்துவரி தசியின் முழுக்கூறும் அமாவாசையின் தினத்தில் வருமாயின் வைதிகர்க்கும் ஒழுக்கத்தை புடையவர்களுக்கும் ஆகம புடையதாகும். மதிக்கும் அற்றை நிசி விரததினமாக நிச்சயிக்கப்பட்ட அத்தின் வந்து கூடுமுன்னர், மழு மான் ஏந்துப் திடுதல் - மழுவாயுதத்தையும் மான் கொண்ட சடைமுடியையுடைய சிவபெ என்று விதித்தனர் - ஆகமிகளுக்கு சுறிஞர் மதிக்கிழமைச் சதுர்த்த சிக்கு
திலே வருகின்ற சதுர்த்தவித்திதிக்கும்
ஏ ஆல் தான் ஏ அசைகள்.
அற்றணின் மூ வைந்து கன்ன லாம6 மற்றை நா னிரவுபதி னேந்துகன்ன புற்றிடிற்பிற் றினந்தனிலே பூசை சொற்றதினத் தருச்சனை செய் திட

புராணம்
நிகரும் துறவிகளும் பின்னுளிலே விர pதனுட்கொள்ள வேண்டுமென்பதாம்), டில் - மதிக்கப்படுகின்ற சதுர்த்தசித் து இரண்டு பட்டு வருமாயின், இரவில் துர்த்த சித்திதியதிகமாய்நிற்குந்தினமே
m
(22.
ல் வைதிகர்க்குஞ் றந்த தாகு
யி வமாவாசை கூட முதன்
பூசை புரிந்திடுதல் ரு மென்றே மைச் சதுர்த்தசிக்கு |ண்டுந் தானே.
கும் சைவருக்கும் சிறந்த(து)ஆகும் ாவாசை கூடமுதல் மழு மான் ஏந்தும்
தல் சைவருக்கு நன்ரும் என்றே சிக்கும் இந்த முறை வேண்டும் தானே.
ல் - (திரயோதசியின் பிற்கூறும் சதுர்த் முற்கூறுமாகிய) மூன்று திதிகளும் ஒரு சைவருக்கும் சிறந்ததாகும் - வேத ஒழுக்கத்தையுடையவர்களுக்கும் சிறப் க்கடையில் அமாவாசை கூட முதல் - னத்தினிராமுடிவில் அமாவாசையானது b நதிச் சடையோன் தனே பூசை புரிந் "கன்றையுந்தாங்கிய கங்கைநதியைக் ருமானே ப் பூசிப்பது, சைவருக்கு நன்ரும் நன்மையையுடையதென்று (மேலோர்) ம் இந்த முறைவேண்டும்- சோமவாரத் இந்தக்கிரமங்கொள்ளல்வேண்டும் எறு. ( ፪ 8 )
ாவிற் சதுர்த்தசிமுற்றினத்திற் கூடி எ லளவிலுவா வந்தொன் ருகி Fபுரிந் திடலாகா தொழிக முந்தச் விதித்தார் சைவநெறித் துறைநின்
(ருேர்க்கே,

Page 101
சிவராத்திரி மான்
அல்தனில்மு ஐந்து கன்ன லாம் அளவி மற்றைநாள் இரவுபதி னேந்து கன்னல் அ உற்றிடில் பின் தினந்தனிலே பூசைபுரிந் சொற்றதினத் (து) அருச்சனேசெய் திட
இ- ள் அல் தனில் மூ ைவந்து னேந்துநாழிகையளவில், சதுர்த்தசி முன் னது முதனுளிற் கூடி மற்றை நாள் இ பின்னேநாள் இரவு பதினேந்துநாழிகைய அமாவாசையானது வந்து ஒன்ருகக் க புரிந்திடல் ஆகாது ஒழிக. - பின்னத்தி ஆதவின் அதனே நீக்கக்கடவர், சைவ யிலே நிற்கின்றவர்களுக்கு, முந்தச் சொ
தார் - முதலாகச் சொல்லப்பட்டநாளி
5,337 f.
முற்றிதியி லோர்பொழுது திடுந்திதியின் மு திற்றிதனிற் றுயிலொருள் திபாம நான்கு பிற்றிதியிற் சிவனடியார்
பாரனந்தான் சொற்றிடுமா கம்மாதச்
றிடக்கருதித் து
(முன்திதியில் ஒர்பொழுது உண்டு) இை
இற்(று)இதனில் துயில் ஒருவி ஏறு ஏ பின் திதியில் சிவனடியார்க்(கு) அன்னம் சொற்றிடும் மாசும்மாதச் சிவநிசிநோற்
இ = ன் மாக மாத சிவநிசி நோற்
மாதத்தின் கண்வருகின்ற மகாசிவராத்தி
வர்கட்கு, முன் திதியில் ஓர் பொழுது
வருந்தினத்தில் ஒரு பொழுது மாத்தி
டும் திதியில் முழுதும் உண்ணுது - இை
முழுதும் உபவாசியாகி இற்று இதன்

ன்மியச் சருக்கம் 8.
வில் சதுர்த்தசிமுன் தினத்தில் கூடி அளவில்உவா வந்(து) ஒன்(று) ஆகி
திடல் ஆகாது ஒழிக முந்தச் விதித்தார் சைவநெறித் துறை நின்
ருேர்க்கே.
கன்னல் ஆம் அளவில் - இரவிற் பதி தினத்தில் கூடி - சதுர்த்தசித்தி தியா ரவு பதினேந்து கன்னல் அளவில் - ளவில், உவாவந்து ஒன்றுகி உற்றிடில்கூடுமாயின் பின் தினந்தனிலே பூசை நினத்திலே பூசண் செய்தல் நன்றன்று நெறித்துறை நின்றேர்க்கு -ஆகமவழி ற்ற தினத்து அருச்சனே செய்திட விதித் 1ற் பூசனே செய்யும்படி கூறிஞர் எ=று.
( )
நுண் டிடையில்விதித் 2ழுது முண்ணு
யேறேறி தனைப்பூசித் 拉 க் கன்ன நல்கிப் பின்னர்ச் செப்பக்
சிவநிசிநோற் னிந்து ளோர்க்கே.
டயில்விதித் திடும்திதியில் முழுதும்
(உண்ணு(து) றி தன்னப்பூசித்(து) யாமம் நான்கும் நல்கிப் பாரணம்தான் பின்னர்ச்செய்யச் றிடக்கருதித் துணிந்(து) உளோர்க்கே.)
றிட கருதி துணிந்துளோர்க்கு - மாசி கிரியை அனுஷ்டிக்க நினத்துத் துணிந்த உண்டு - முற்றிதியாகிய திரயோதசி ாம் உணவு கொண்டு, இடையில் விதித்தி டயிலே கூறப்பட்ட சதுர்த்தசித்திதியில் ரில் துயில் ஒருவி - இந்தத்தினத்திலே

Page 102
2 சிவராத்தி
நித்திரையுமின்றி, ஏறு ஏறிதனே யா குடராகிய சிவபிரானே அவ்விரவின் திதியில் சிவன் அடியார்க்குஅேன்னம் ந சிவபெருமானுடைய அடியவர்களுக்கு தான் செய்ய சொற்றிடும் - பின்பு ப
J .-273,1) gF.
ஒதவருஞ் சோமசிவ நிசிதனக்குச் ருதவிழ்பூங் கொன்றைபனி வேண் தீதகன்ற பிரதமையிற் பாரணஞ்ே பேதமுள்ள சிவநிசிக்குட் சதுர்த்த
ஒதவரும் சோமசிவ நிசி தனக்குச் ச. தாது அவிழ்பூம் கொன்றை அணி வே நீ(து) அகன்ற பிரதமையில் பாரனம் பேதம் உள்ள சிவநிசிக்குள் சதுர்த்தகி:
இ- ள் ஒத வரும் சோம சிவ (பெருமையையுடைய) திங்கட்கிழமை திரிக்கு, சதுர்த்தசியில் உண்டு - சதுர்த்த உவாவில் - அமாவாசைத்திதியில், தா இதழ்விரிந்த கொன்றை மலர் மாலேயை மானே, சாமம் நான்கும் பூசைசெய்து - சண்புரிந்து, தீது அகன்ற பிரதமையிற் றம் நீங்கிய பிரதமைத் திதியிற் பாரன் பேதம் உள்ள சிவநிசிக்குள்-முன்) கூற திரி நித்தியசிவராத்திரி மாசசிவராத் வகைப்பட்ட சிவராத்திரிகளுக்குள், சது முல் - சதுர்த்தசித்திதியானது சிவ
TT = 2 .
இன்ன சிவ நிசிவிரத நே லெய்தா நின்ற வன்னதிர யோதசிபி லெ ளஃணத லின்றி சொன்னவிர வகற்றியற் தோயத் தாடி பின்னர்தின மணியுதிக்கு
கடனனேத்தும்

புராணம்
ம் நான்கும் பூசித்து = இடப வாகனு நான்கு யாமங்களும் பூசனே செய்து, பின் ல்கி - பின் திதியாகிய அமாவாசையிற் அன்னதானஞ்செய்து, பின்னர் பாரனந் ாரணஞ்செய்யும் படி எ- று.
(25)
சதுர்த்த சியி லுண்டு வாவிற் சியனேப் பூசைசெய்து சாம நான்குந் செய் திடவேண்டுஞ் செப்பு மைந்து சிசங் கரநிரவாய்ப் பிறங்கி நின்ருல்.
துர்த்தசியில் உண்டு)உ வாவில் னியனேப் பூசைசெய்து சாமம் நான்கும் செய் திடவேண்டும் செப்பும் ஐந்து Fங் கரன் இரவாய்ப் பிறங்கி நின்ருல்.)
நிசி தனக்கு - எடுத்துக் கூறத்தகும் பின் கண்ணே வருகின்ற யோகசிவராத் சித்திதியில் ஒருபொழுதுணவுகொண்டு, து.அவிழ்கொன்றை பூஅணிவேணியனேயணிந்த சடைமுடியையுடைய சிவபெரு - (இரவின்) நான்குசாமங்களினும் அருச் பாரணம் செய்திடல் வேண்டும் - குற் 1ணஞ்செய்தல் வேண்டும், செப்பும் ஐந்து ப்பட்ட மகாசிவராத்திரி யோகசிவராத் திரி பக்கசிவராத்திரி பென்கின்ற ஐந்து துர்த்தசி சங்கரன் இரவாய் பிறங்கி நின் ராத்திரிதினமாக விளங்கிக்கிடந்தால்
(36.J.
ாற்றிடுவோர் முற்றினத்தி
ாருபொழுதுண் டரிவையர்தோ 岳 றை வைகறையிற் புனித நதித்
தங் காலேயிற்செய் பிறழா தாற்றி.

Page 103
சிவராத்திரி மான்
(இன்ன சிவ நிசிவிரதம் நோற்றிடுவோ அன்னதிர யோதசிபில் ஒரு பொழு(து):
சொன்ன இர(வு) அகற்றிஅற்றை வைக பின்னர் தின மணிஉதிக்கும் காஃலயில்செ
இ- ள் இன்ன சிவநிசி விரதம் ராத்திரி விரதத்தையனுஷ்டிப்பவர்கள் திரயோதசியில் ஒரு பொழுது உண்டுதிதியில் ஒருபொழுதுணவு கொண்டு, . - பெண்களோடு சையோகமில்லாதவர் கூறிய திரயோதசியிரவைக்கழித்து, அ காலத்தில், புனித நதித் தோயத்து ஆ செய்து, பின்னர் தினமணி உதிக்கும் கின்ற சமயத்தில், செய்கடன் அனேத்து கடமைகள் யாவற்றையும் வழுவாது .ெ
மதிமுடியோன் கோயிற: GJ GODT PÅ Garri II Jr. றுதிபுகன்றில் வயினே கி
பாதகர்பாற் று கதியறுமற் றவருடன்வா
கண்ணினெதிர் னதியிடைப்போய் நண்ட வழுவாது நன்னி
(மதிமுடியோன் கோயில் தண் வலம்வ துதி புகன்(று)இல் வயின் ஏகி இழிகுலத் கதிஅறும் மற்(று) அவருடன் வாய் பே நிதிஇடைப்போப் டு எண்பகவில் நானவி
இ- ள் மதி முடியோன் கோயில் திருமுடியையுடைய சிவபெருமானது தண்டனிட்டு வணங்கி - தண்டாகாரம புகன் று - வாயினுல் ஸ்தோத்திரங்களே தையடைந்து இழிகுலத்தோர் பாதகர் தவர்களே யும் கொலேயாளர்களேயுஞ்சே சாமல் - நற்கதிக்கு அருகரல்லாத அ எதிர் கண் டிடாமல் - கண்ணினுல் எதி ஆற்றிற் சென்று, நண்பகவில் ஆன வி காலத்தில் சொல்விய விதிமுறை வழு
T - El
மற்று அசை

ன்மியச் சருக்கம் 53 5
ர் முன்தினத்தில் எப்தா நின்ற உண்டு) அரிவையர் தோள் அண்தல்
இன்றிச் றையில் புனித நதித் தோயத்(து) ஆடிப் ப் கடன் அனேத்தும் பிறழா (து) ஆற்றி
நோற்றிடுவோர் - இவ்விதமாகிய சிவ முன்தினத்தில் எய்தாநின்ற அன்ன முதல்நாளில் வந்த அந்தத்திரயோதசித் அரிவைபர் தோள் அனேதல் இன்றி களாய், சொன்ன இரவு அகற்றி - புற்றை வைகறையில் - அந்த விடியற் டி - பரிசுத்தமாகிய நதிநீரில்ஸ்நானஞ் காஃலயில் - பின்பு சூரியனுதயஞ் செய் ம் பிறழாது ஆற்றி - செய்யவேண்டிய சய்து வி - று. 27J
ன வலம்வந்து தண்டனிட்டு ாற்
யிழிகுலத்தோர் ன்னி டா மற்
ாப் பேசாமற்
கண்டி டாம பகலி னுன்விதி
ராடி.
ந்து தண்டனிட்டு வணங்கி Tெபால் தோர் பாதகர்பால் துன்னி டாமல் சாமல் கண்னதிர் கண்டி டாமல்
தி வழுவாது நல்நீர் ஆடி.
தனே வலம்வந்து - சந்திரனேத் தரித்த
திருக்கோவில்ப் பிரதசுரினஞ் செய்து, ாக (விழுந்து) கும்பிட்டு, வாயால் துதி க்கூறி, இவ்வயின் ஏசி - தமது இல்லத் பால் துன்னிடாமல் - தாழ்ந்த குலத் ராமல் கதி அறும் அவருடன் வாய்பே வர்களோடுரையாடாமலும், கண்ணின் நிரேகாணுமலும், நதியிடைப்போப் - தி வழுவாது நல் நீர் ஆடி - மத்தியான வாமல் சுத்த சலத்தில் ஸ்நானஞ்செய்து
(28)

Page 104
சிவராத்தி
துய்ய வெண்டு சிரண்டு
கடன்சுழித்துச் மையனைப்பூ சிக்குமிடங்
மெழுகியபின் செய்யதுகி னேத்திரத்த வாழைகன்னல் மையகளுண் மலர் மாலை னிரைநிரையின்
துய்யவெண் தூ(சு) இரண் (டு) உடுத்தி
ஐயனேப் பூ சிக்கும் இடம் கோமயத்த செய்யதுகில் நேத்திரத்தால் விதானி, மை அகல்நாள் மலர் மாஃப் தோரணங்
இ- ள் துய்ய வெண் துரசு இ இரண்டு வெள்ளே வஸ்திரங்களேத் தரி கழித்து - மத்தியானகாலத்திற்செய்ய ஆடும் ஐயனே பூசிக்கும் இடம் கோம பத் கண்ணே நடனஞ்செய்கின்ற சிவபெரு சானத்தினுற்றிருமெழுக்கிட்ட பின்னர் திரத்தால் விதானித்து - அழகியபொ வஸ்திரங்களினுலும் பட்டுவஸ்திரங்கள் னல் சிறக்க நாட்டி - வாழைகளேயும் மை அகல் நாள் மலர் மாலே தோரண குற்றம் நீங்கிய அன்றலர்ந்த பூமாலேக யாக விளங்கும்படி தாங்கக்கட்டி எ
கண்ணுதலே யருச்சித்தற் குரியபெ விண்ணுலவு கதிரருக்கன் மேற்றின தண்ணுலவு சந்தனநற் றுரபதி பா: வொண்ணுதலோர்பாகனுறை சந்
கண்ணுதலே அருச்சித்தற்கு உரியடெ வின் உலவு கதிரருக்கன் மேல் திசைவே தன் உலவு சந்தனம் நல் தூப தீப ஆதி ஒண்ணுதல் ஓர் பாகன் உறை சந்நிதியின்

ரி புராணம்
டுத்திட் டுச்சியிற்செய்
சுடலே பாடு
கோமயத்தான் னம்பொன் னுடை ால் விதானித்து
சிறக்கநாட்டி தோரணங்க வயங்கநாற்றி.
திட்(டு) உச்சியில் செய் கடன் கழித்துச்
(சுடன் ஆடும் Tள் மெழுகியபின் அம்பொன் ஆடை த்து வாழைகன்னல் சிறக்க நாட்டி கள் நினரநிரையின் வயங்க நாற்றி:
ரண்டு நடுத்திட்டு - பரிசுத்த மாகிய த்துக் கொண்டு, உச்சியில் செப் கடன் வேண்டிய கிரியைகளே முடித்து, கடலே ந்தால் மெழுகியபின் -- மயான பூமியின் ந மாதுக்குப் பூசை செய்யு மிடத்தைச் *, அம்பொன் ஆடை செய்யதுகில் நேத் ற் பீதாம்பரங்களினலுஞ் செந்நிறமாகிய சிணுலும் மேற்கட்டிகட்டி, வாழை கன் கரும்புகளே புஞ் சிறப்புறும்படி நட்டு, ங்கள் நிரை நிரையின் வயங்கநாற்றி - *ளயும் தோரனங்களேயும் வரிசைவரிசை 【盟岛儿
ாரு ளனைத்தினையுங் கருதித்தேடி சவே பேயின் முழுக வீழும் வேலே தியிம சயில மீன்ற நிதியின் முன்ன மிவையுதவியன்பால்
ாருள் அனேத்தினேயும் கருதித் தேடி
லேயின் முழுக வீழும் வேலே இம சயீலம் ஈன்ற * முன்னம்இவை உதவி அங் பால் )

Page 105
சிவராத்திரி மா?
இ- ள் கண்ணுதலே அருச்சித்திரி தித்தேடி - லலாடநேத்திரராகிய சிவபி பொருள்களெல்லாவற்றையும் நிக்னவே துருக்கன் மேல் திசை வேயிேல் முழுக சூரியன் மேற்குத் திக்குச் சமுத்திரத்தி இம சயிலம் ஈன்ற ஒள் நுதல் ஒர் பா ரசன் பெற்ற ஒளி விளங்குந் திருெ பாகத்தில் வீற்றிருக்கின்ற சிவபெருமா உலவு சந்தனம் நல் தூபம் தீபாதி குளிர்ச்சி பொருந்திய சந்தனம் நல்ல முன்னமேயன்போடுபகரித்து எ-து.
அந்தியினிற் றண்புனருேய்ந் தருக் வந்திளமா மதிமுடித்த வள்ளறனே திந்தியமோ ரைந்தவித்திட்டா கமழ் முந்தியமந் திரங்களினுற் பூசைவிதி
(அந்தியினில் தண்புனல் தோப்ந்(து) அ வந்(து)இளமா மதிமுடித்த வள்ளல்தே இந்தியம் ஒர் ஐந்(து) அவித்திட்டு) ஆகி முந்திய மந் திரங்களினுல் பூசைவிதி வழு
இ- ள் அந்தியினில் தண் புனல் சலத்தில் ஸ்நானஞ் செய்து, அருக்கிய கியம் நன்கிதாகியகிரியைகள் மந்திர செய்து, பின்னர் வந்து - பின்புவந்து பிடிகையில் வைத்து தாபித்து - இள பெருமானேப்பிடத்தின் கண்னே வை; அவித்திட்டு - பஞ்சப் புலன்களேயுமட எடுத்து இயம்பா நிற்கும் முந்திய மர் தங்களிலுமெடுத்து முன்னமே சொல் வழுவாமல் முடித்தல் வேண்டும் - பூ முடித்தல் வேண்டும் எ- று.
முன்னமுதற் சாமத்தி லானினேந்த பின்னரிரண் டாஞ்சாமத் தைந்தமி னன்னபஞ்சேர் மூன்றுய சாமத்தி வி கன்னலின்சாற் றினிலாட்டக் கார

ன்மியச் சருக்கம் 母岳
கு உரியபொருள் அனேத்தினேயும் சுரு ரானுக்குப் பூசைசெய்தற்கு வேண்டிய ாடு சம்பாதித்து, விண் உலவு கதிர் விழும் வேலே - ஆகாய சஞ்சாரியாகிய 1ல் அமிழ்ந்தியஸ்தமிக்குஞ் சமயத்தில், சுன் உறை சந்நிதியில் - இமய மலேய நற்றியையுடைய உமாதேவியாரோர் னெழுந்தருளிய திருக்கோவிலில், தன் இவை முன்னம் அன்பால் உதவி -
தூபம் தீபமாகிபவிப் பொருள்களே
3C)
கியதற் கிரியை செப மாற்றிப் பின்
ப் பீடிகையில் வைத்துத் தாபித்தினர்
நூன் மறைகளெடுத் தியம்பாநிற்கு வழுவாமன் முடித்தல் வேண்டும்.
ருக்கியம் நல் கிரின்ப செபம் ஆற்றிப்பின் ஏப் பிடிகையில் வைத்துத்தாபித்(து)னர் கம நூல் பறைகள் எடுத்து) இயம்பாநிற் வாமல் முடித்தல் வேண்டும்) கும்
தோய்ந்து - சாயம்போதிற் குளிர்ந்த ம் நல் கிரியை செபம் ஆற்றி - அருக் செபங்களாகியவற்ற (விதிப்படி) இள மா மதி முடித்த வள்ளல்தனே ஞ்சந்திரனேத் திருமுடியிற்றரித்த சிவ த்து ஸ்தாபித்து, இந்தியம் ஓர் ஐந்து க்கிக்கொண்டு, ஆகம நூல் மறைகள் திரங்களினுல் - ஆகமங்களிலும் வே வப்பட்ட மந்திரங்களினூல், பூசை விதி சாக்கிரமத்தைத் தவருமற் செய்து 3 I)
ா லாட்டிடுக முறைமையாகப் ர்தா லாட்டிடுக பிரசந்தன்னு ாட்டிடுக நாலாஞ் சாமங் (றன்றே. னவா கமமெடுத்துக் கழறிற்

Page 106
சிவராத்திரி
முன்னம் முதல் சாமத்தில் ஆனின் ஐந் பின் இரண் டாம் சாமத்(து) ஐந்(து) அட நல் நயம்சேர் மூன்ரு ய சாமத்தில் ஆ கன்னவின்சாற் றினில் ஆட்டக் காரண
இ- ள் முன்னம் முதற்சாமத்தி னமே முதற்சாமத்தில் பஞ்சடுகளவிய பின்னர் இரண்டாம் சாமத்து ஐந்து பிந்திய இரண்டாஞ்சாமத்தில் பஞ்சா மூன்று ய சாமத்தில் பிரசம் தன்னுல் மூன்ருஞ்சா மத்தில் தேனினுலபிடேகிக் னில் ஆட்ட - தான் காஞ்சாமத்திற் காரன ஆகமம் எடுத்து கழறிற்று கூறிற்று எ - று.
அன்று ஏ அசைகள்
ஆசகல்கோ சலந்தயிர்பால் கோம
காச கல்சர்க்கரைததிபானெய்யி:ை மாசகல்கெள வியம்போலத்தனித் மீசன்மணி முடிமீதி லாட்டிடவா :
ஆ(சு) அகல்கோ சலம் தயிர்பால் கோ
கா(சு) அகல் சர்க் கரைத திபால் நெய் இ
மா(சு) அகல் கெளவியம் போலத் தனி ஈசன்மணி முடிமீதில் ஆட்டிட ஆக மறு
இ- ள் ஆசு அகல் கோசலம் த ஐந்து ஆகும் - குற்றமில்லாத பசுவி நெய்யுமாகிய இவைகளேந்தும் பஞ்சம் சர்க்கரை ததி பால் நெய் ஐந்து அ குற்றமில்லாத சர்க்கரை தயிர் பால் மிர்த மென்று கூறுவர், இத்தை - இன் தனித்தனியே தாபித்து - குற்றமில் தனிமை தனிமையாக ஸ்தாபனஞ்செ மீதில் ஆட்டிட - சந்திர&னத்தரித்த ! மேலபிடேசுஞ்செய்யும்படி, ஆகம நூ கள் எடுத்து (விதந்து) ரைக்கும் எ

புரTE )
தால் ஆட்டிடுக முறைமையாகப்
பிர்தால் ஆட்டிடுக பிரசம் தன்னுல் ட்டிடுக நாவாம் சாமம்
ஆகமம் எடுத்துக் கழறிற்(று) அன்றே.
ல் ஆனின் ஐந்தால் ஆட்டிடுக - முன் த்தினுல் அபிடேகிக்க, முறைமையாக து அமிர்தால் ஆட்டிடுக - கிரமப்படி "மிர்தத்தினுலபிடேகிக்க, நல்நயம் சேர் ஆட்டிடுக - மிக்கநன்மை பொருந்திய க், நாவாம் சாமம் கன்னலின் சாற்றி கருப்பஞ்சாற்றினுலபிடேகிக்கவென்று - கீாரணுகமம் எடுத்து (விதந்து
(8 8)፡
யநெய் கெளவியமைந் தாகுஞ்
(செந்தேன் வயைந்தமிர்தமெனக்கரைவளித்தை தனியே தாபித்து மதியஞ் சூடு கமதுரல்க ளெடுத்துக்கூறும்.
Fமயம் நெய் கெளவியம் ஐந்(து)ஆகும்
(செந்தேன் இவை ஐந்(து) அமிர்தம் எனக்கரைவர்
(இத்தை த்தனியே தாபித்து மதியம் சூடும் ால்கள் எடுத்துக் கூறும்.)
பயிர் பால் கோமயம் நெய் கெளவியம் பின்சலமும் தயிரும் பாலும் சாணமும் கவ்வியமாகும், செம் தேன் காச அகல் மிர்தம் எனக்கரைவர்- சிவந்த தேன் நெய்யாகிய இவ்வைந்தையும் பஞ்சா வைகளே, மாக அகல் கெளவியம்போல லாத பஞ்சகெளவியத்தைப் போலத் ய்து, மதியம் குடும் ஈசன் மணி முடி சிவபெருமானது அழகிய திருமுடியின் ல்கள் எடுத்து கூறும் - ஆகமசாத்திரங் நு (33).

Page 107
சிவராத்திரி மா
சந்தனமுற் சாமத்தி வகிவிரண்ட கந்தமிகுங் கருப்பூரங் கடைச்சாப வந்தருணுன் முகன் முகுந்தன் மகப மந்தமிலா முழுமுதல்வன் றிருமே
f சந்தனம் முன் சாமத்தில் அகில் இரண் தந்தம் மிகும் கருப்பூரம் கன டச்சாம வந்(து) அருள்நான் முகன்முகுந்தன் . அந்தம் இவா முழுமுதல்வன் திருடே
- ள் செம் கமல போதில் வந் வானவர் எவரும் வணங்கி ஏத்தும் - வீற்றிருந்தருள்கின்ற நான்குமுகங்க? மூர்த்தியும் யாகாதிபதியாகிய இந்தி லோரும் வணங்கித்துதிக்கின்ற, அந்த -அழிவில் வாத முழுமுதற்பொருளாசி குளிர்ச்சியடையும்படி, முன் சாமத்தில் தையும், இரண்டாம் சாமமதில் அகில்தையும், சாமம் மூன்றில் கந்தம் மிகும் சனே மிகுந்த கருப்பூரப்பொடியையும், மத்திற்குங்கு மத்தையும் மிகும் அ சாத்தி எ-று.
முற்சாமம் வில்வமதிற் பிற்சாம ( நற்சாதி மலர்நாலாஞ் சாமமதி ன டற்சாருங் களத்திறைக்குச் சாத்து சொற்சார முள்ள சித்த தந்திர நூ
(முன்சாமம் வில்வம் அதின் பின்சாம நல்சாதி மலர்நாலாம் சாமம் அதில் ந அல்சாரும் களத்(து) இறைக்குச் சாத் சொல்சார முள்ள சித்ததந்திரநூல் தொ
இ-ன் ஆகமத்துள் அதிகமான செ ஆகமங்களுக்குள் விசேடமாகிய சொ மென்னும் நூலானது, அல்சாரும் 5 யொத்த திருமிடற்றையுடையவராகிய வம் - முதற்சாமத்தில் வில்வத்தை பு அதன் பின்னூகிபலிரண்டாஞ் சாமத்திற் நல்சாதிமலர் - மூன்ருஞ்சா மத்தில் ந:

‘ன்மியச் சருக்கம்
ாஞ் சாமமதிற் சாம மூன்றிற் மங் குங்கு மஞ்செங் கமலப் போதில் திவானவரெவரும் வணங்கியேத்து
னி குளிரமிகு மன்பிற் சாத்தி,
"டாம் சாமம் அதில் சாமம் மூன்றில் ம்ே குங்குமம் செம் கமலப்போதில் மகபதிவானவர் எவரும் வணங்கி ஏத்தும் மனிகுளிர மிகும் அன்பின் சாத்தி,
து அருள் நான்முகன் முகுந்தன் மகபதி செந்நிறமாகிய தாமரை மலரின் கண்ணே ளேயுடைய பிரமதேவரும் மகாவிஷ்ணு ரனும் மற்றைபதேவர்களுமாகியவெல் ம் இலா முழுமுதல்வன் திருமேனி குளிர கிய சிவபெருமானது திருமேனியாரது சந்தனம் - முதற்சாமத்திற் சந்தனத் - இரண்டாஞ்சாமத்தில் அகிலஞ்சந்தனத் கருப்பூரம் - மூன்றுஞ்சாமத்தில் வா கடைச்சாமம் குங்குமம் - இறுதிச்சா ன் பில் சாத்தி - மிகுந்த அன்புடனே 34)
முளரிமலர் மூன்ருஞ் சாம ாந்தியா வர்த்தப் பூக்கொண் கவென் ருசுமத்து ளதிக மான ருெகுத்திதனைச் சொன்ன தாமால்,
ம் முளரிமலர் மூன்ரும் சாமம் ந்தியா வர்த்தம் பூக்கொண்டு) துகளன்(று) ஆகமத்துள் அதிகமான குத்(து) இதனேச் சொன்ன(து)ஆம் ஆல்.)
ால் சாரம் உள்ள சித்ததந்திர நூல் - bபொருளடங்கப்பெற்ற சித்த தந்திர களத்து இறைக்கு - அந்த காரத்தை சிவபெருமானுக்கு முன் சாமம் வில் ம், அதின் பின் சாமம் முளரிமலர்ரு மரை மலரையும் மூன்றும் சாமம் பல சிறுசண்பகமலரையும், நாலாம்

Page 108
சிவராத்திரி
சாம மதில் நந்தியாவர்த்தப்பூ கொண் தில் நந்தியாவர்த்தமலரையுங்கொண்டு னேச்சொன்னது - தொகுத்திதனேக்கூறி ஆம் ஆல் அசைகள்,
முண்டகமுற் சாமமதிற் றுளசியிரன் கண்டசுஞ்சேர் கூவிளமுத் தளக்கி3
விண்டலர்ந்து மதுத்துளிக்குமுற்பல யண்டரெலாம் புகழ்ந்தேத் துஞ் சிந்
(முண்டகம்முன் சாமம் அதில் துளசிஇர கண்டகம்சேர் கூவிளமுத் தனக்கிளேநா விண்(டு) அலர்ந்(து) மதுத் துளிக்கும் உற் அன்டர் எலாம் புகழ்ந்(து) ஏத்தும் சிந்
இ- ள் - அண்டர் எலாம் புகழ்ந் தேவர்களெல்லாராலும் புகழ்ந்து து நூலானது, முன் சாமி மதில் முண்டகம் - இரண்டாம் சாமம் துளசி - இரண்ட சாமம் கண்டகம் சேர் கூவிள முத்தளச் கொண்ட வில் வத்தினது மூவிதழ்கள் என பகுத்த கடையில் சாமம் விண்டு மலர்சாத்த வேண்டும் என்றே அறை கடைசிச்சா மத்தில் இதழ்கள் விரிந்து ே பும் சாத்தவேண்டுமென்றே கூறிற்று எ
அன்று ஏ அசைகள்,
வில்வநொச்சி மாவிலங்கை முட்கி சொல்வரிவற்றின்றழைமுக்கிளேய நல்வரதன் றிருமுடியி னுன்குசாம கல்வியறிந் தவருணரக் காரணு
(வில்வம் நொச்சி மாவிலங்கை முட்கிளு சொல்வர்இவற் றின் தழைமுக் கிளேய நல்வரதன் திருமுடியில் நான்கு சாபமு. கல்விஅறிந் தவர்உணரக் காரணஆகம

புராணம்
டு சாத்துக என்று - நான்காஞ்சா மத் சாத்தக்கடவரென்று தொகுத்து இத
ற்று எ - று.
*母51
ண் டாஞ்சாம மூன்ருஞ் சாமங் எள நான்கெனப் பகுத்த கடையிற்
TafTLD b த்தின்மலர்சாத்த வேண்டுமென்றே தியமா மாகமநா லறைந்ததன்றே.
ண் டாம் சாமம் மூன்ரும் சாமம் “ன்(கு) எனப்பகுத்த கடையில் சாமம் பலத்தின் மலர்சாத்தவேண்டும்என்றே தியமாம் ஆகம நூல் அறைந்த(து)
(அன்றே.1
து ஏத்தும் சிந்தியம்ாம் ஆகம நூல் - திக்கப்படுகின்ற சிந்தியமென்னுமாக ம - முதற்சாமத்தில் தாமரை மலரையும், ாஞ்சாமத்தில் துளசியையும், மூன்றும் * கிளே - மூன்ருஞ்சாமத்தில் முட்களேக் பொருந்திய பத்திரத்தையும், நான்கு அலர்ந்து மது துளிக்கும் உற்பலத்தின் ந்தது - நான்காவதாகப் பகுக்கப்பட்ட தேனேப்பிவிற்றுகின்ற நீலோற்பல மலரை
m
(3 ti)
ரூவை வெள்ளில்பஞ்ச வில்வமாகச் ாகக்கொண்ட பன்மா ருெடர்ந்துங் முஞ்சாத்த நன்ரு மென்று (காணு கமமுரைத்த கருத்தா மன்றே.
தவை வெள்ளில் பஞ்ச வில்வமாகச் ாகக் கொண்டு) அயன் மால் தொடர்ந் ம் சாத்த நன்ரும் என்று தும் காணு ம் உரைத்த கருத்தாம்-அன்றே.

Page 109
சிவராத்திரி மான்
இ- ள் வில் வம் நொச்சி மாவில வில் வமாகச் சொல்வர் - வில்வமும் நெ பும் விளாவுமாகிய இவ்வைந்தையும்) றின் தழை முக்கிளேயாகக்கொண்டு - கொண்ட பத்திரங்களேக்கொண்டு, அய தன் திருமுடியில் நான்கு சாமமும் சா சுள் தேடியுங் காண்டற்கரிய நல்லவரங்க திருமுடியில் நான்குசாமமுமrரிதலும்ந: வர் உணர காரணுக மம் உரைத்த கரு காரணுக மம் (எடுத்துக்) கூறிய துணிட
அன்று எ தசைகள்.
ஏதமின்முற் சாமமுற்கப் பருப்பொ
தீதகல்பா யசமாகுஞ் சாமமொரு மோதவரு சாமமொரு நான்கதனி நாதனிவேத் தியந்தனக்குச் சுத்தா:
ஏதம்இல் முன் சாமம் முற்கப்பருப் பெ
தீது) அகல்பா பசம் ஆகும் சாமம் ஒரு : ஒதவரு சாமம் ஒரு நான்கு) அதனில் நாதன்நிவேத் தியந்தனக்குச் சுத்தஅன்
இ- ள் பூதநாதன் நிவேத்தியம் : சிவபெருமானுடைய நிவேதனத்திற்கு, பொடு அன்னம் ஆகும் - குற்றமில்லா சேர்ந்த அன்னமாகும், மற்றை இரண்ட மற்றைய இரண்டாஞ்சாமத்திற்றிங்கற். அதனில் திவம் சேர் அன்னம் - மூன்ருஞ் ஒத வரு சாமம் ஒரு நான்கு அதனில் சுத் படுகின்ற நான் காஞ்சாமத்தில் சுத்த து (இதுவன்றி). சாமம் நான்கிற்கும் சுத்த கும் சுத்த அன்னமும மையும் எ -று.
FT -
சறுவனே யுக்கிரனே சங்கரனே சிவ
பெறுகதியை நல்கியிடு மீதான ே
மறுவறுபூ தாதிபதி யேயென்று ட
யுறுதியுடன் றுாபாதி நிவேதனங்க ள
I.

எமியச் சருக்கம் &
ங்கை முட்கிளுவை வெள்ளில் பஞ்ச ாச்சியும் மாவிலங்கையும் முட்கிளுவை பஞ்சவில்வமென்று கூறுவர் இவற் இவற்றின் தழைகளில் மூவிதழ்கள் ன் மால் தொடர்ந்தும் காணு நல்வர த்த நன்ரும் என்று - பிரம விஷ்ணுக் ளேக்கொடுத்தருளுகின்ற சிவபிரானது ண்மையையுடையதென்று, கல்விஅறிந்த த்தாம் - கற்றறிந்தவர்களறியும்படி ாகும் எ - று.
37
டன்ன மாகுமற்றை யிரண்டாஞ்
[AFTLDÈ மூன்றதனிற் றிலஞ்சே ரன்ன ற் சுத்தான்ன முரைத்தார் பூத
ன்ன மாஞ்சாம நான்கிற் கும்மே.
ா(டு) அன்னம் ஆகும் மற்றை இரண்
|- முன்(று) அதனில் தி லம்சேர் அன்னம்
சத்தஅன்னாம் உரைத்தார் பூத விளம் ஆம்சாமம் நான்கிற்குமே,
நனக்கு- பூதங்களுக்குத் தலைவராகிய ஏதமில் முன் சாமம் முற்கப்பருப் தி முதற்சாமத்திற் பயற்றம் பருப்புக் ாம் ராமம் நிது அகல் பாயசம் ஆகும்று பாயசமாகும், சாமம் ஒரு மூன்று தசாமத்தில் எள்சேர்ந்த அன்னமாகும், தி அன்னம் உரைத்தார் - சொல்லப் ன்னமாகுமென்று (மேலோர்) கூறினர் அன்னம் ஆம் - சாமங்கள் நான்கிற்
(38)
னேசாம் பவனே சான்றப் எமகவுக் கிரனே பேசு மந்திரமோ ரெட்டுமோதி னேத்தினோபு மொழுங்கிற்செய்தே.

Page 110
சிவராத்திரி
(சருவனே உக்கிரனே சங்கரனே சிவே பெறுகதியை நல்கியிடும் ஈசான னேட் மfறு அறுபூ தாதிபதி பேஎன்று மந் உறுதியுடன் துபஅதி நிவேதனங்கள்
இ- ள் சர்வனே - சர்வனும், து சங்கரனும், சிவனே - சிவனும், சாம்ட கதின் ய நல்கியிடும் ஈசானனே - (எள் நின்று (அவரவர்) அடையவேண்டிய ட மக உக்கிரனே - மகோக்கிரனும், பே | டுகின்ற குற்றமில்லாத பூதாதிபதியும் என்று கூறப்படும் அஷ்டமந்திரங்களே பு அ&னத்தினேயும் -தூபம் நிவேதனங்கள் உறுதி உடன் ஒழுங்கில் செய்து - நிஃ)
ஏ அசை, சர்வ என்னும் வட!ெ என்ருர்,
நாமத்தி னிருக்கெனுஞ்ெ
நண்ணுஞ் சாமர தோமத்தி னகற்றிரண்டா
சொற்ற மூன்ரு சாமத்திற் சாமமறை பீற்
சாமந் தன்னி விமத்தி னின்ருடு மாதிதி
யிருகை கூப்பி.
நாமத்தில் இருக்(கு) எனும் சொல் நா தோமத்தின் அகற்(று) இரண்டாம் சுரு சாமத்தில் சாமம் மறை ஈற்றில் உறு ஈமத்தில் நின்(று)ஆடும் ஆதிதிரு முன்
இ- ள் நாமத்தில் இருக்குஎனும் நண்ணும் சாமம் - பெயரினுலே இருக் வேதத்தை முதலில் வருகின்ற சாமத் சுருதி இரண்டாம் சாமம் - குற்றத்ை யசுர்வேதத்தை இரண்டாஞ் சாமத்தி சாமத்தில் - (மூன்ரும் வேதமாகிய)

புராணம்
னசாம் பவனே சான்ருப்
மகரக் கிரனே பேசு
திரம்ஒர் எட்டும் ஒதி
அஃன்த்தினேயும் ஒழுங்கிற் செய்தே.)
டிக்கிரனே - உக்கிரனும், சங்கரனேபவனே - சாம்பவனும், சான்ருப் பெறு வரது செய்கைகளுக்குஞ் சாட்சியாய் வங்களே பீந்தருளாநின்ற ஈசான்னும், ஈம் மறு அறு பூத அதிபதியே - கூறப் என்னும் மந்திரம் ஓர் எட்டும் ஒதிமுச்சரித்து, தூபம் நிவேதனங்கள் ஆதி முதலாகிய சர்வோபசாரங்களேயும், பாகிய மனத்தோடு கிரமமாகச்செய்து
மாழியைத் தொடைநோக்கிச் சறுவ 39)
Fான் னுட்டுமறை முந்திவந்து 茄 Tஞ் சுருதியிரண் டாஞ்சாமஞ் ஞ்
றிலுறு மறைநாலாஞ்
ரு முன்னுேதி
Tட்டுமறை முந்த வந்து நண்ணும் சாமம்
திஇரண் டாம் சாமம் சொற்ற மூன்றும்
மறை நாலாம் சாமம் தன்னில்
ஒதி இரு கை கூப்பி,
b சொல்நாட்டு மறை முந்த வந்து கு என்று உயர்த்திக் கூறப்படும் முதல்
திலும், தோம் அகற்று இரண்டாம் த நீக்குகின்ற இரண்டாம் வேதமாகிய லும், சாம மறை சொற்ற மூன்ரும் சாமவேதத்தைக் கூறப்பட்ட மூன்ருஞ்

Page 111
சிவராத்திரி மா
சாமத்திலும், ஈற்றில் உறு மன்ற நாவி: தாகிய (நான்காம்வேதமாகும்) அதர் ஈமத்தில் நின்று ஆடும் ஆதி திருமு ன் நடனஞ் செய்கின்ற ஆதிகர்த்தாவாகி (சுரபேதங்கள்) தவருமல் ஒதி, இருள் -ெ று,
அத்து இன் சாரியைகள்.
உருகுமுளத் துடணிருந்ே
முறக்க மின்றி யிருளுறுகங் குவின்யாம
திறுதி தோறும் பொருவிலருக் கியங்கொ புரியுமிந்தப் பூ
திருவுளத்இனயந்தருள்வு திருமுன் வீழ்ந்
(உருகும்.உளத் துடன்இருந்தே ஊண்,
இருள்உறும் கங் குவின் யாமம் நான்கினு
பொருஇல் அருக் கியம்கொடுத்து நாம்
திருஉளத்தில் நயந்து) அருள் வாய் என
இ-ன் உருகும் உளத்துடன் இருந்து ஊண் ஒருவி இரு விழியும் இருகண்களிலுந் தூக்கமுமின்றி, இருள் இப்படி அருச்சித்து - இருள் நிறைந்த இவ்வாறு பூசித்து, இறுதிதோறும் ெ முடிவுகடோறுமொப்பில்லாத அர்க்கிய புரியும் இந்த பூசைதன்னே திரு ந: நாய்போன்ற எளிய யான்செய்யுமித்தட் செய்யக்கடவீரென்று, திருமுன் தண்ட தண்டாகாரமாக விழுந்து நமஸ்கரித்து
ஏ இரண்டும் அசைகள்.
இன்னணநற் சிவபூசை யியற்றிய நன்னதியிற் புனலாடிக் காலேயிற் டன்னதினத் தினும்பகற்போ த சொன்ன குர வன ப்போற்றி யந்

“ன்மியச் சருக்கம் 교
Tம் சாமம் தன்னில் - இறுதிக் கணுள்ள வனவேதத்தை நான்காஞ்சா மத்திலும்,
ஓதி - மயான பூமியின் கண்ணே நின்று ப சிவபெருமானது திருமுன்னி லயில் 1க கூப்பி - இரண்டுகைகளேயுங்குவித்து
(40)
த யூணுெருவி யிருவிழியு
நான்கினுமிப் படியருச்சித்
Tடுத்து நாயடியே ன் சைதன்ஃனத் ா யெனத்துதித்துத் தண்டனிட்டுத் தே.
ஒருவி இரு விழியும் உறக்கம் இன்றி
ம் இப் படிஅருச்சித்(து) இறுதி தோறும்
அடியேன் புரியும் இந்தப் பூசை
தன்ஃன்க் ாத்துதித்துத் தண்டனிட்டுத் திருமுன்
வீழ்ந்தே.
இருந்து - கசிவுகொண்ட மனத்தோடு உறக்கம் இன்றி " உணவையொழித்து உறும் கங்குலின் யாமம் நான்கினும் சிவராத்திரியின் சாமங்கள் நான்கினும் பாரு இல் அருக்கியம் கொடுத்து - பசலத்தினுலுபசரித்து, நாய் அடியேன் ாத்தில் நயந்து அருள் வாய் என - பூசையை திருவுள்ளத்திலேற்று அருள் -னிட்டு வீழ்ந்து துதித்து -சந்நிதிபில்
விர - று.
(AI)
ற்றைப் புலரிதனி லெழுந்து போடு செய் கடன் கழித்து நவின்றவாறே 1னையருச் சித்ததற்பி ஞதி தீக்கை தணருக் காடையன்னஞ் சொன்ன
(மீந்தே,

Page 112
Գ 2 சிவராத்தி
இன்னணம் நல் சிவபூசை இயற்றி அ நல்நதியில் புனல் ஆடிக் காயிேல் செய அன்னதினத் தினும்பகற்போது) அ சொன்னகுர வனே ப்போற்றி அந்தணரு
இ- ள் இன்னணம் நல் சிவபூை சிவபூசையைச்செய்து, அற்றை புலரி காலத்தில் எழுந்து சென்று நல் நதிய திலே ஸ்நானஞ்செய்து, காலேயில் செய்யவேண்டிய கிரியைகளைச் செய்து தினும் பகற்போது அரனே அருச்சி திலும் பகற்காலத்தில் சிவபிரானுக்குட் பின்னர், ஆதி தீக்கை சொன்ன ? குருவை நமஸ்கரித்து, அந்தனருக்கு பிராமணர்களுக்கு வஸ்திரங்களேயும்
மாகக்கொடுத்து எ - று.
- ,
அங்கவர்த மனுமதியாற் மற்றை வைகற் றங்குபகற் கடனனேத்து தாழுங் கீழ்பா செங்கதிர்வந் துதித்தாறு செய்தா ராகிர் துங்கமுறு கவனமொன்று
நூல் சொல்லு
(அங்கு அவர்தம் அனுமதியால் பாரன தங்கு பகல் கடன் அனைத்தும் காலசந்தி செங்கதிர்வத் துதித்(து)ஆறு கன்னலு துங்கம் உறு கவளம் ஒன்றுக்(கு) அனந்த
3) – șit : அங்கு அவர்தம் அணுப டும் - அவ்விடத்து அவ்வந்தனர்கள் கடவர், அற்றை வைகல் தங்கு பகல் க அந்தத்தினத்திலே பகலுக்குரிய கிரியை சிரியைகளோடுசேர்த்துச் செய்துமுடித் உதித்து ஆறு கன்னலுக்குள் பாரனந் கீழ்த்திசையிற்சூரியன்வந்துதோன்றி :

ரி புராணம்
ற்றைப் புலரிதனில் எழுந்து போகி ப் கடன் கழித்து நவின்ற ஆறே ானே அருச் சித்ததன் பின் ஆதி தீக்கை க்(கு) ஆடை அன்னம் சொன்னம் ஈந்தே,
ச இயற்றி - இவ்வாறு நன்கமைந்த தனில் எழுந்து போகி - அன்று விடியற் பில் புனல் ஆடி - நல்ல ஆற்றின் சலத் செய்கடன் கழித்து - உதயகாலத்திற்
முடித்து நவின்றவாறே அன்னதினத் த்து - முன்னர்க் கூறியபடியே பத்தினத் பூசனை செய்து, அதன்பின் - அதன் தரவ&னப் போற்றி - சிவதீகை செய்த
ஆடை அன்னம் சொன்னம் ஈந்து - அன்னத்தையும் பொன்னேயும் தான
【星翌J
பாரனஞ்செய் திடல் வேண்டு
@ תו
ங் காலசந்தி யுடன்முடித்துத்
கன்னலுக்குட் பாரனந்தான்
துக் கனந்தபல முளதென
மாதோ,
ாம்செய் திடல்வேண்டும் அற்றைவைகல்
உடன் முடித்துத் தாழும் கீழ்பால் க்குள் பாரணம் தான் செய்தார் ஆகில் பலம் உள(து) என நூல் சொல்லும்
மாதோ,
மதியால் பாரனம் செய்திடல் வேண் து உத்தரவின்மேற் பாரன்ஞ்செய்யக் டனனத்தும் காலசந்தியுடன் முடித்துகள் யாவற்றையும் காலேயிற்செய்கின்ற
து தாழும் கீழ் பால் செம்கதிர் வந்து
தான் செய்தார் ஆகில் - தாழ்வாகிய ஆறுநாழிகைக்குள் பாரணத்தைச் செய்

Page 113
சிவராத்திரி மா
வார்களாகில், துங்க முறு கவளம் ஒ5 சொல்லும் - (ஆங்கினம் புசிக்கின்ற அளவற்ற பலன்களுண்டென்று ஆகம
மாதோ ஈற்றசை.
அலேசெறிபாற் கடல்விட
கரிப்பு இன் பே சிலே குனித்த சிவனிரவிப் செல்வ ரன்றிக் கலே முழுதுங் கற்றுனர்ந்
கருவின் மூவே தலேமுறையி லுள்ளவரு றப்பிடா தால்
அலே செறிபால் கடல்விடம் உண்டு)
சிலே குனித்த சிவன் இரவு) இப்படி நே கலேமுழுதும் கற்(று) உணர்ந்த மாதவ தலைமுறையில் உள்ளவரும் சத்தியம்
இ- ள் அலே செறி பாற்கடல் வி திருப்பாற்கடலிலிருந்து தோற்றிய லுக்கு அளிப்பான் மேரு சிலே குனித்த திரிபுரங்களேயுமக்கினிக்குண்வாகக் கெ வில்லாகவ3ளத்தருளியவருமாகிய சின் கூறியபடியனுட்டிப்பவர்கள், சிவ கதி கன், அன்றி-அதுவுமல்லாமல் கலே , கவேஞானங்கள் முழுவதையும் படித்தி, புடையவர்களே, அன்னவர் முன் கருவி அவர் முதலாக விந்து சம்பந்தமாயுள்வி களும், முத்தியில் சேர்தல் சத்தியம் - தப்பிடாது - இது தவறமாட்டாது
ஆல் - அசை,
அறைமறைமந் திரவிதியா லருச்சி துறைபரம னேந்தெழுத்தை புச்ச பொறைதருமன் புடன்பூசை புரிந்! நறைகமழ்செங் கமலமலர் நான்!

என்மியச் சருக்கம்
சறுக்கு அனந்தபலம் உள்தேவி நூல் உயர்வுபொருந்திய கவளம் ஒன்றுக்கு நூல்கள் கூறும் எ - று.
〔
முண் டருள்வான்முப் புரந்தழலுக் ருச்
படிநோற்போர் சிவகதியிற்
த மாதவத்தி ரன்னவர் முற்
ஞ் சத்தியமுத் தியிற்சேர்த
அருள் வான் முப் புரம் தழலுக்(கு)
(அளிப்பான் மேருச் ாற் 媛山r帝 சிவகதியில் அன்றிக் த் தீர் அன்னவர்முற் கருவில் மூஏழ் முத் தியில்சேர்தல் தப்பிடா(து) ஆல்)
டம் உண்டு அருள்வான் - திரை மிகுந்த சஞ்சையுண்டருளியவரும், முப்புரம் தழ சிவன் இரவு இப்படி நோற்போர் = ாடுக்கும் பொருட்டு மகாமேருகிரியை பெருமானது திருவிரவை முன்ன்ர்க் பில் செல்வர் - சிவபதத்தை படைவார் முழுதும் சுற்று உனர்ந்த மாதவத்தீர்றிந்த பெருமை பொருந்திய தவத்தை ல் மூவே ழ் தலே முறையில் உள்ளவரும்ா இருபத்தொரு தலேமுறையிலுள்ளவர் மோகத்தையடைதலுண்மையாகும், - ועי - יר T.
*皇皇}
விக்க விரகிலரே லன்பருள்ளத் சித்தி ரெட்டுவகை யுபசாரத்தாற் திடுக பொறியளிகள் பூந்தா தூது முகத்தோன் பூசையினு னயப்ப
[னம்பன்.

Page 114
சிவராத்திரி
(அறை மறை மந் திரவிதியால் அருச்சிக் உறைபரமன் ஐந்(து) எழுத்தை உச்சரி பொறை,தரும் அன் புடன் பூசை புரிந்தி நன்ற கமழ்செம் கமலமலர் நான்முகத்ே
இ- ள்: மறை அறை மந்திர விதி கள் கூறுகின்ற மந்திரவிதிப்படி பூசன்ேெ உள்ளத்து உறை பரமன் ஐந்து எழுத்த உள்ளத்தின் கண்ணே யெழுந்தருளியிரு சாக்கரத்தைச்செபித்து, ஈரெட்டு வரை டன் பூசை புரிந்திடுக-சோடசோபச அன்போடு பூசிக்கக்கடவர், நம்பன் - தாது ஊதும் நறை கமழ் செம் கமல மல பன் - புள்ளிபொருந்திய வண்டுகள் பூ ழுஞ் செந்தாமரை மலராசனராகிய நா சிவபூசையிலும் பார்க்க அங்கீகாரஞ் .ெ
இத்தகைய சிவார்ச்சனைசெய் திட
ருத்தமநற் சிவநிசியி லூணுெருவி சித்த மிகக் களிகூர்ந்த சிவபுரா ை முத்தனுறை சினகரத்திற் சென்றர
இத்தகைய சிவ அர்ச்சனை செய் திடமாட் உத்த மநல் சிவநிசியில் ஊண் ஒருவித் துயி சித்தம் மிகக் களிகூர்ந்த சிவபுரா ணம்? முத்தின் உறை சினகரத்தில் சென்(று) அ
இ- ள்: இத்தகைய சிவார்ச்சனை இடையார் நோயர் - இவ்விதமாகிய களாகிய வயோதிபர்களும் கொடிபே நோயாளர்களும், உத்தம நல் சிவநிசிய மாகிய நன்மைபயத்தற்குரிய சிவரா: திரையின்றியும், சாமம் நான்கும் - ! மிகக் களி கூர்ந்து - பனமானது சேட்டு - சிவபுரா ன சரித்திரங்களைக் பஞ்சாட்சர செபங்கள் செய்தும், முத் சேவித்தல் முறைமையாம் - இயல்பா பொருளாகுஞ் சிவபெருமானெழுந்த அப்பெருமானேச்சேவித்தல் தகுதியாகு
ஏ - அசை,

புராணம்
சு விர(கு)இவரேல் அன்பர் உள்ளத்து த்திர் எட்டுவகை உபசாரத்தால் டுக பொறி அளிகள் பூந்தா(து) உனது தான் பூசையினும் நயப்பன் நம்பன்.)
பால் அருச்சிக்க விரதிஸ்ரேல் - வேதங் |சய்தற் கருகரல்லாதவராயின், அன்பர் 3த உச்சரித்து - தொண்டர்களுடைய ப்பவராகிய சிவபெருமானுடைய Liaj * உபசாரத்தால் பொறை தரும் அன்பு ாரங்களினுற் பொறுமை பொருந்திய -சிவபெருமான், பொறி அளிகள் பூ tர் நான்முகத்தோன் பூசையினும் நயப்
ஞ்சுண்ணத்தை யூதுகின்ற வாசஃன் கம ன்கு முகங்களேயுடைய பிரமதேவர து சப்தருளுவர் எ-று. (4)
மாட்டார் விருத்தர் கொடி
யிடையார் நோய த் துயினித்துச் சாம நான்குஞ் எங்கேட்டுச் செபங்கள் பண்ணி னேச் சேவித்தன் முறைமை யாமே.
ட்டார் விருத்தர் கொடிஇடையார் பில் நீத்துச் சாமம் நான்கும் (நோயர் கேட்டுச் செபங்கள் பன்னி அரனேச் சேவித்தல் முறைமை ஆமே.
செய்திடமாட்டார் விருத்தர் கொடி சிவபூசையியற்றுதற்கு அருகரல்லாதவர் ான்ற இடையையுடைய பெண்களும் பில் ஊண் ஒருவி துயில் நீத்து - உத்தம த்திரி தினத்தில் போசனமின்றியும் நித் இரவில் நான்குசாமங்களிலும், சித்தம் மிகவும் மகிழ்வடைந்து, சிவபுராணம் சேட்டும். செபங்கள் பண்ணி- பூரீ தன் துறை சினசரத்தில் சென்று அரனேச் கவே பாசங்களினின்றும் நீங்கிய பதிப் நளியிருக்கின்ற திருக்கோவிலேயடைந்து ம் எ-து. (46)

Page 115
சிவராத்திரி மான்
அசிக்கணுமை பங்கஃனமுற் சாமத்தி பசிக்கழிந்தோர் நீர் சிறிது பால்சிறி புசிக்கசல பானநன்று மத்திமம்பா சுசிக்கொளப்பந் தோசைபிட்டு மா
(அசிக்கண் உமைபங்கனே முன் சா மத்தில் பசிக்(கு) அழிந்தோர் நீர் சிறி(து) பால் சிற் புசிக்கசஸ் பானம் நன்று மத்திமம்பால் சுசிக்கொள்அப்பம் தோசைபிட்டு மாந்த
இ- ள் அசி கண் உமை பங்கஃன - ந. மாதேவிபங்கராகிய சிவபெருமானே, சாமத்திலே பூசனேசெய்து, ஆங்கு அத முடிந்த பின்பு, பசிக்கு அழிந்தோர் சிறி வருந்தியவர்கள் அற்பநீராவது அற்பப றேல் பழங்கள் சற்றே புசிக்க - அது அ புசிக்கக்கடவர் (இவற்றுள்), சலபான மமாகும், பால் மத்திமம் - பால் பருகு பழமுண்ணுதலதமமாகும் பொருஇல் பிட்டு மாந்தல் சொல்லுங்கால் அதிமத் யும் சுவைகொண்ட அப்பம் தோசை பிட துக்கூறுமிடத்து அத மாதமமாகும் எ -
T-క్తితో
பகர்தருபா ரனமுமுவாப் புணர்ந்:
மிகறருமுப் புரமெரித்த பரமனு பர் புகல்சரிதை பாராட்டிப் பிற்பொழு னகல்பொழுதிற் கடன் கழித்துத் து
(பகர் தருபா ரனமும் உவாப் புனர்ந் இசுல்தருமுப்புரம் எரித்த பரமன் உயர் சீ புகல்சரிதை பாராட்டிப் பின்பொழுது அகல்பொழுதில் கடன் கழித்துத் துயில்
இ- ள் பலன்கொள் சைவர் - ந குள், உவா புணர்ந்திடமுன்-அமாவான பண்ணல் வேண்டும் - விதிக்கப்பட்ட ப டும், இகல் தரு முப்புரம் எரித்த பரமன்

ன்மியச் சருக்கம் 95
லருச்சித்தாங் கதற்குப் பின்னர்ப் து பருகவன்றேற் பழங்கள் சற்றே ல் பழமதமம் பொருவில் கந்தஞ் ந்தஸ்த மத்ததமஞ் சொல்லுங்
| காலே,
அருச்சித்(து) ஆங்(கு) அதற்குப் பின்னர்ப் துெ பருகஅ(து) அன்றேல் பழங்கள் சற்றே பழம் அதமம் பொருஇல் கந்தம்
தல் அது மத் ததமம் சொல்லும் காலே.)
- வாள்போன்ற கூரிய சுண்களேயுடைய முன்சா மத்தில் அருச்சித்து-முதற் ற்குப்பின்னர் - அவ்விடத்தேயப் பூசை து நீர் சிறிது பால் பருக - பசியினுலே Fஸ்ாவது பானஞ்செய்யக் கடவர், அன் மையாதாயின் பழங்களே அற்பமாகப் ம் நன்று - தண்ணிர்பருகியிருத்தலுத்த தல் மத்திமமாகும் பழம் அதமம் - கந்தம் சுசிக்கொள் அப்பம் தோசை து அதமம் - ஒப்பில்லாத கிழங்குகள்ே ட்டு முதலியவற்றையும் புசித்தல் வகுத்
- UW.
*星7】
திடமுன் பலன்கொள்சைவர் பண் [னல் வேண்டு சீர்த்திகளே பெடுத்து முன்னுேர் து போக்கியெழு புரவித் தேரோ பில்வரற்றை யந்தியன்ன மருந்த (லாகா .
திடமுன் பலன்கொள்சைவர் பண்ணல் ர்த்திகளே எடுத்து முன்னுேர் (வேண்டும் பாக்கிஎழு புரவித் தேரோன் (ஆகT.) வர் ஆற்றை அந்தி அன்னம் அருந்தல்
ற்பலஃrயடைதற்கு விரும்பிய சைவர்
ச கூடுமுன்னரே, பகர்தரு பாரனமும் ாரணத்தை புஞ்செய்து முடித்தல் வேண் உயர் சீர்த்திகளே - பகைமைகொண்ட

Page 116
母齿 சிவராத்திரி
முப்புரங்களேத்தகித்தருளிய சிவபெரும முன்னுேர் எடுத்து புகல் சரிதை பாரா எடுத்துக்சுறுகின்ற கதைகளேக்கேட்டுப்பு எழு புரவி தேரோன் அகல் பொழுதில் கள் பூண்ட இரதத்தையுடையவனுகிய வேண்டிய கடமைகளைச்செய்துமுடித்து
அன்னம் அருந்தல் ஆகா- அன்று மாலே
பாரனந்தான் புரிந்ததற்பின் பகற்
லாரனங்கள் பயின்றகுல வந்தன: காரணங்களொன்று மின்றிக்கொன் பேரணங்கி லோபமறை விதிப்படிே
(பாரன்ந்தான் புரிந்ததன் பின் பகற்பி
ஆரண்ங்கள் பயின்றகுல அந்தணர் ஐம் காரணங்கள் ஒன்றும்இன்றிக் கொன்றக பேர்அணங்(கு)இல் ஓமம் மன்ற விதிப்பு
இ- ள்: பாரனந்தான் புரிந்ததன் பி படை செய்தாரேல் - பாரணஞ்செய்த நித்திரைசெய்தாராயின், ஆரணங்கள் ஆபினுேரை - சதுர்வேதங்களேயுமோதி கள் நூறுபெயரை, காரணங்கள் ஒன்று வர் - யாதொருகாரனங்களுமின்றிக்ே குவர் கருதும் சாந்தி - அதற்கு மதிக் இல் ஒமம் மறை விதிப்படியே புரியில் - படி செய்வாராயின் அந்தப்பிழைபோ
அன்று ஏ அசைகள்
முத்தியினை விரும்பிமுதற் சங்கற்ப பத்தியுட னிவ்விரத நோற்றதற்பி நித்திலவெண் ணகைக்கன்னி காத புத்தியுடன் சிவநிசியாம் விரதமொ
முத்தியினே விரும்பிமுதல் சங்கற்பம் பத்தியுடன் இவ்விரதம் நோற்றதன் பி; நித்தில் வெண் ணசைக்சன் னி காதானம் புத்தியுடன் சிவநிசியா ம் விரதம் ஒழிவ

புராணம்
ான்து உயர்வு பொருந்திய சிறப்புகளே, ட்டி பின்பொழுதுபோக்கி- மேலோர் ாராட்டுதல் செய்து பின்பகலேக் கழித்து, கடன் கழித்து துயில்வர் - ஏழு குதிரை சூரியன் அஸ்தமிக்குஞ்சமயத்திற் செய்ய
நித்திரை செய்குவர், அற்றை அந்தி புனவு புசித்தலாகாவாம் எ- ற (48)
பொழுதிற் சோம்பொடுகண் படை
(செய் தாரே ரைம் பதிற்றிரட்டி யாயி னுேரைக் "றகடும் பழியடைவர் கருதுஞ்சாந்தி ‘ய புரியிலந்தப் பிழைபோ மன்றே.
பாழுதில் சோம்பொடு கண் படைசெய் (தாரேல் பதிற்று)இரட்டி ஆபினுேரைக் (தாரேல் டும் பழிஅன் டவர் கருதும் சாத்தி டியே புரியில் அந்தப்பிழைபோம்
அன்றே;)
ன் பகற்பொழுதில் சோம்பொடு கண் பின்பு ஆற்றைப் பகலிலே சோம்பலினுல் பயின்றகுல அந்தனர் ஐம்பதில் இரட்டி நிய குலோத்தமர்களாகிய பிராமணர் ம் இன்றிக்கொன்ற கடும் பழி அடை காவே புரிந்த கொடிய பாதகத்தையடை கப்பட்ட சாந்தியாவது பேர் அணங்கு மிக்க துன்பமற்ற ஒமத்தை வேத விதிப் - அக்குற்றம் நீங்கும் எ - று.
【星9)
ந் தவருது மூவெட் டாண்டு ன் வேதியர்க்குப் பசுப்பூதான ான மன்னமுட னிதியநல்கிப் ழிவதுவழக்காப் புகல்வர் மன்ஞே.
தவருது மூவெட்டு) ஆண்டு ன் வேதியர்க்குப் பசுப்பூ தானம் அன்னமுடன் நிதியம் நங்கிப் து வழக்காப் புகல்வர் மன்னுே.

Page 117
சிவராத்திரி மா
இ- ள் முத்தியினே விரும்பி ட | தவருது மூவெட்டு ஆண்டு பத்தியு தொடக்கத்திலே செய்துகொண்ட நீ வருடம் அன்புகொண்டு இவ்விரதத்.ை பிராமணர்களுக்கு, பகிர் பூதாTேம் - :ே நகைக்கன்னிகாதானம் - முத்தையொ கொண்ட கன்னிகைகளேக் கொடுக்குந்த அன்னதானமுஞ்சுவர்னதானமுமீந்து, வது வழக்காப்புகல்வர் - விவேகபூர்வ முறையாமென்று கூறுவர் (அறிஞர்) :
மன் ஓ அசைகள்.
ே
இந்தநல்விரதந்தனைச்சிவனந்திக்கி கந்தவேள் கதைக்கைக் காலன்விற்
செந்தழற் கடவுண் மதிநிதிக் குபே தந்தம மனத்தில் விழைந்தன பெற
(இந்தநல் விரதம் தனச்சிவன் இசைத்திட உன கந்தவேள் கதை கைக் காலன்
கடவுளர் கண் ெ செந்தழல் கடவுள் மதிநிதிக்
செப்பிய வரன்மு தந்தம மனத்தில் விழைந்தன
தகைபெறு த&ல
இ - ள்- இந்த நல் விரதந்தன்ே சி: விரதத்தைச்சிவபெருமான் நந்தியந்தே அவரிடமதனேக் கேட்டறிந்து, செம்க சூரியனும், கந்தவேள் - சுப்பிரமணிய யுதத்தையேந்திய 3553) ILI LISTI ILI LILIng மதனும், கடவுளர் - தேவர்களும், ! யுடைய இந்திரனும், செம் தழல் கட ணும், மதி - சந்திரனும், நிதி குபேர ஒனும், செப்பிய வரன்முறை நோற்றுதம்தம மனத்தில் விழைந்தன பெற்று வைகளே அடைந்து, தகைபெறு தலைவ காரிகளாகப்பெற்றனர் எ- று.
ஆல்-அன்ச.
13

“ன்மியச் சருக்கம் 97
மோகத்தை விரும்பி, முதல் சங்கற்பம் டன் இவ்விரதம் நோற்றதன்பின் - யமங்கள் தவருமல் இருபத்துநான்கு த அனுஷ்டித்தபின்னர், வேதியர்க்குகாதானபூதானங்களும், நித்தில் வெண் த்த வெண்மையையுடைய பற்கிளேக் ாளமும், அன்னமுடன் நிதியம் நல் விட புத்தியுடன் சிவநிசியாம் விரதம் ஒழி ாய்ச்சிவராத்திரிவிரதத்தைநிறுத்துதல் T - று.
(GO)
பறு
சைத்திடவுணர்ந்துசெங் கதிரோன்
காமன் கடவுளர் கண்ணுெரா
(பிரத்தோன் ரன் செப்பிய வரன்முறைநோற்றுத் ற்றுத் தகைபெறு தலைவராயினரால்.
நந்திக்(கு) 'ர்ந்துசெங் கதிரோன்
விற்காமன் ஐரா பிரத்தோன்
குபேரன் உறை நோற்றுத்
பெற்றுத் வர்ஆ யினர்ஆல் ]
வன் நந்திக்கு இசைத்திட - இந்த நல்ல வருக்கு முதவிலுபதேசிக்க, உணர்ந்து - நிரோன் - சிவந்த கிரணங்களேயுடைய க்கடவுளும், கதைகைகாலன் - தண்டா தும், வில் காமன் - வில்லேயுடைய மன் கண் ஒராயிரத்தோன் - ஆயிரங்கண்களே ள்ை - செந்நிறத்தணுகிய அக்கிணிதேவ ன் - செல்வப்பெருக்கையுடைய குபேர " சிேன்கூறியவிதிவழுவாது அனுஷ்டித்து, - தங்கள் தங்கள் மனத்தில் விரும்பிய ர் ஆயினர் - உயர்வுபொருந்திய அதி
(51)

Page 118
சிவராத்திரி
என்றுரைத்திடலு நைமிச வனத்தி நன்றுரைத் தனேநீ நானிலத் துள்:ே டொன்றுதற் கரிதா முத்திபெற்றவ குன்றுறழ் தவத்துச் சூதமா முனிவ
என்று) உரைத்திடலும் நை இருந்தவர் இருக! நன்(று) உரைத் தனே நீ நானி நவை ஆறு சிவநிசி ஒன்றுதற்கு) அரிதாம் முத்தி உளர் எனில் உரை குன்(று) உறழ் தவத்துச் சூதப
கூறுவன் கேண் மி
இ- ள் உயர்ந்த குன்று உறழ் த8 கிய மலேயை நிகர்த்த தவப்பெருக்கையு திடலும் - என்றிவ்வாறு சுறுதலும் சுப்பி - நைமிசாரணியத்தின் கண்ணோயி சிரசின் கண்னேகுவித்து, நீ நன்று உ கூறினீர், நானிலத்து உள்ளோர் நவை பூமியின்கண்னேயுள்ள மனு டருள் கு அனுஷ்டித்து, ஒன்றுதற்கு அரிதாம் மு. என - அடைதற்கரிய மோகத்தைப் ே ரென்றுவேண்டலும், கூறுவன் கேண் வேன்கேளுங்களென்று புகல் வாராயினுர்
சிவராத்திரிமான்மிய
ஆக விருத்த திருச்சிற்ற

புராணம்
விருந்தவரிருகரங் கூப்பி ளார் நவையறு சிவநிசி நோற்றிட் ர்களுளரெனிலுரையெனவுயர்ந்த ன் கூறுவன் கேண்மினென் றிசைப் (பஈன்.
மிச வனத்தில் ரம் சுப்பி லத்(து) உள்ளோர்
நோற்றிட்(டு) பெற்ற வர்கள் என உயர்ந்த ா முனிவன்
ன் என்(று) இசைப்பான்.
பத்து சூதமா முனிவன் - உன்னதமா டைய சூத மகாமுனிவர் என்று உரைத் நைமிசவனத்தில் இருந்தவர் இரு கரம் ருந்த முனிவர்கள் இரண்டுகைகளேயுஞ் ரைத்தனே - தேவரீர்நன்ரு ய் விரித்துக் ஆறு சிவ நிசி நோற்றிட்டு - பரந்த ற்றமில்லாத சிவராத்திரிவிரதத்தை த்திபெற்றவர்கள் உளர் எனில் உரை பெற்றவர்களுண்டாயின் கூறக்கடவி மின் என்று இசைப்பான்- சொல்லு = (52)
ச்சருக்கம் முற்றிற்று.
தம் 155. ரம்பலம் ,

Page 119
திருச்சிற் ат (5 to П 0 5
muin
கந்த நாண்மலர்க் குவளைநட் சந்த னுடவிப் பொதும்பரிற் விந்த மால்வரைக் குத் தரத் ருந்து வெண்டிரைச் சிந்துெ
(கந்த நாள் மலர்க் குவளேநட்பு று சந்த ன அடவிப் பொதும்பரில் த விந்த மால் வரைக்கு உத்தரத்(து உந்தும் வெண்திரைச் சிந்து) என்
இ- ள் கந்த நாள் மலர் குவளே அன்றவர்ந்த குமுதத்தோடு நண்புபூண் சந்தன அடவிப் பொதும்பரில் தவழ்ந்து கண்ணே தவழ்ந்து செல்லுகின்ற சார: ரத்து -பெரியவிந்தகிரியின் வடக்குப்பு வெண் திரைசிந்து என்று ஒரு நதி : சவத்தை வீசுகின்ற வெள்ளிய திரைகள் யுடைய ஒருநதியுள்ளது எ - று.
ஆல் ஆசை. குமுதம் அஸ்தமனக நண்பனென்றுவழங்குவர்.
விடுங்க திர்த்திர னித்திலக்
நெடுந்த ருக்களை முரித்துநன் வடுந்தொ ழிற்புரிந் தடவிம கொடுங்கொ லேக்கடம் பொ
விடும்க திர்த்திரள் நித்திலக் ே நெடும்த ருக்களே முரித்துநல் நீல அடும்தொ ழில்புரிந்து அடவிமா கொடும்கொ லேக்கடம் பொழிக
இ- ள் விடும் கதிர்த்திரள் நித் யானது) வீசுகின்ற கிரனக்சுட்டங்க பொருந்தப்பெற்று, நெடும் தருக்க: முரித்து, நல் நீல வண்டு ஆர்ப்பஆரவாரிக்க, ஆடும் தொழில் புரிந்து

1றம்பவம்
Эғ (5 க் க ம்
m
- புறுகதிர் மதியஞ்
றவழ்ந்துசெல் சாரல் துததியின் விரிநி
பன் ருெருநதி புளதால்.
கதிர் பதியம் வழ்ந்துசெல் சாரல் து) உததியின் விரிநீர் (று) ஒருநதி உளதால் .
நட்புறு கதிர் மதியம் - பரிமளமிகுந்த ட கிரணங்களேயுடைய சந்திரனு னவன், செல் சாரல் - சந்தனமரச்சோலேயின் லேயுடைய, விந்தமால் வரைக்கு உத்த பக்கத்தில், உதநியின் விரி நீர் உந்தும் டளது - சமுத்திரத்தைப்போல விரிந்த பொருந்திய சிந்துவென்னும் பெயரை
ாலத்திலலர்தலால் சந்திரனேக் குமுத
l
கோடுகள் விர வி š7 Gifajani iT LTrilu ால் வரைநின்று வரலாற் "ழிகவுட் களிறெனக் குலவும்.
காடுகள் விரவி
வண்டு) ஆர்ப்ப ல் வரைநின்று வரவால் புள் சளி(று)எனக் குலவும்.)
திலக் கோடுகள் விரவி - (அச்சிந்து நதி விளமைந்த முத்துக்களேயுடைய கரைகள் ளே முரித்து - உயர்ந்த விருட்சங்கக்ள நல்ல நீலநிறத்தைக்கொண்ட வண்டுகள் - கொலேத்தொழிலேச்செய்து, அடவி

Page 120
சிவராத்தி
மால் வரை நின்று வரலால் - மரச்செ தவிஞல், கொடும் கொலே கடம் பொது கொலேத்தொழிலேயும் மதம்பாய்கின் யென்று சொல்லும்படிசெல்லும் எ -
பானேக்குக்கூறுங்கால் கோடு-கொ
கலைகள் கற்றறி புலவர்வாய் மலேயி டைப்பிறந் தளக்கரு தலைமை புற்றசீர் பெற்றுயர் முலவி மாநிலத் தவர்களுக்
(கலேகள் கற்(று) அறி புலவர் வாட் மஇே டைப் பிறந்(து) அளக்கருப் கலேமை உற்றசீர் பெற்று) உயர் உலவி மாநிலத் தவர்களுக்(கு) இ
இ- ள்: கலேகள் கற்றறி புலவர் களேயுங்கற்றறிந்த கல்விமான்களது வா மலேயிடைப்பிறந்து - மலேயினின்றுமுற கொடு வந்து - கணக்கற்ற திரவியங் உற்ற சீர் பெற்று - தலேமையாகிய சிற மேலாகிய சங்குகள் பொருந்தப்பெற்று, மாநிலத்தவர்களுக்கு இன்பமே உதவும் எந்நாளுஞ்சுகத்தையே தரும் எ - று.
கவிக்குக்கூறுங்கால் மலே பொதிய களாலாயசீர். சங்கம் கற்றேர்சனப. இ
ஏந்து பூண்முலே பெயிற்றியர் காய்ந்த புற்குரம் பைகளபூமித் பாய்ந்த பாலேயிற் குறும்புக
வாய்ந்த வெள்வளே முழங்கவி
(ஏந்து பூண்முலே எயிற்றியர் வயி( காய்ந்த புல்குரம் பைகள் அழித்(து ஆய்ந்த பாலேயில் குறும்புகள் அட வாய்ந்த வெள்வளே முழங்கவந் த

ரி புராணம்
றிவையுடைய பெரிய மலேயினின்றும் வரு ஜி கவுள் களிறு என குலவும்- கொடிய
D கபோலத்தையுங்கொண்டயானேיח
. ம்பு ( )
த் தோன்றிய கவிபோன்
ம் பொருள்கொடு வந்து
சங்கமார்ந் தெங்கு
கின்பமே புதவும்.
த் தோன்றிய கவிபோல் ம் பொருள் கொடு வந்து
சங்கம் ஆர்ந்(து) எங்கும் ன்பமே உதவும்.)
வாய் தோன்றிய கவிபோல் - பலகல் யினின்றும்பிறந்த செய்யுள்களைப்போல, *பத்தியாகி, அளக்க அரும் பொருள் களே வாரிக்கொண்டுபாய்ந்து, தலைமை ப்பைத்தாங்கி உயர் சங்கம் ஆர்ந்து - எங்கும் உலவி - தேசமெங்கும்பரத்து - பெரிய பூமியின்கண்ணுள்ளவர்களுக்கு
மலே, பொருள் - அர்த்தம் சீர் ஆனது |ன்பம் மகிழ்ச்சி. {8ጋ
வயிறலைத் திரங்கக் ந் தம்புவிற் கவர்ந்தே
ளடக்கி வேலரசர் 1ந் தாலென வருமால்.
று) அலேத்(து) இரங்கக் } அம்புவில் கவர்ந்தே
க்கி வேல் அரசர் ால் என வரும் ஆல்,

Page 121
சுகுமTர
இ-ன் பூண் ஏந்து முலே எயிற்றி எனங்களேத்தாங்கிய தனங்களேயுடை
பிசைந்து கலங்கும்படி, காய்ந்த புல் ஒல் வேயப்பட்ட சிறுகுடில்களேச் சிக் களேயும் விற்களேயும் வாரிக்கொண்டு, - ஆராயப்பட்ட பாலேநிலத்திலேயுள் வளே முழங்க வேல் அரசர் வந்தால் யுடைய சங்குகள் ஒலிக்க வேற்படைன் பாயாநிற்கும் எ- று.
அரசர்க்குக்கூறுங்கால் குறும்
கருது மந்நதிக் கரைமருங் திரும கட்கணி பன்னது தே தரும நீதியுஞ் செல்வமுந் த பொருவில் குஞ்சர புரியென்
(கருதும் அந்நதிக் கரைமருங்(கு)
திரும கட்(கு) அணி அன்னது தே தரும நீதியும் செல்வமும் தழை பொருஇல் குஞ்சர புரிஎனப் புகழ்
இ- ள் கருதும் அந்நதி கரை சிந்துநதிக்கரையின் பக்கத்திலுள்ளது, - தேனிறைந்த தாமரை மலராசனிபா றது, தேவரும் வியப்ப தரும நீதி களும் புகழ்ந்துரைக்கத்தக்க நூன்முை றும் பெருகுந்தன்மையையுடையது. என புகல்வது ஒர் நகரம் - தகுதினம் சொல்லப்படுகின்ற ஒருநகரம் எ - து
உழவ ருவயற் கமலவாண் ( மழவ ருதநல் லாடவர் மன விழவ ருதவெண் சங்கொலி
முழவ ருதவம் முதுநகர்ப் ெ
( உழ(வு) அ ருவயல் கமல வாள் மு மழ(வு)அ ருதநல் ஆடவர் மனவி விழவு)அ முதவெண் சங்(கு) ஒலி
முழ(வு)அ ருதஅம் முதுநகர்ப் டெ

'ச் சருக்கம் O.
கியர் வயிறு அவேத்து இரங்க-ஆபர ப வேட்டுவப்பெண்கள் தம்வயிற்றைப் தரம் பைகள் அழித்து - உலர்ந்த புல்வி தைத்து, அம்பு வில் கவர்ந்து - அம்பு
ஆய்ந்த பாலேயில் குறும்புகள் அடக்கி என வெப்பத்தைமாற்றி, வாய்ந்த வெள் என வரும் - சிறந்த வெண்ணிறத்தை ஐயயேந்திய அரசர்கள் வந்தாற்போலப்
பு - குறுநில மன்னர். (f)
குளதுகட் கமலத் நவரும் வியப்பத் நழைப்பது தகைசால் 'ப் புகல்வதோர் நகரம்,
உளதுகள் கமலத் வரும் வியப்பத் ப்பது தகைசால் ல் வ(து) ஒர் நகரம்.)
மருங்கு உளது - எண்ணத்தகுந்த அச் கள் கமல திருமகட்கு அணி அன்னது கிய இலக்குமிதேவிக்கு ஆபரணம்போன் பும் செல்வமும் தழைப்பது - தேவர் றயான நீதிபுஞ்சம்பத்துங் காலந்தோ தகை சால் பொரு இல் குஞ்சர புரி புடைய ஒப்பற்ற குஞ்சரபுரியென்று 5)
முகத்திய ருவப்ப
எவினே முடிக்கும்
வீதிதோ றிரட்ட
பருமையார் மொழிவார்.
நகத்தியர் உவப்ப பினே முடிக்கும் * ■ வீதிதோ(று) இரட்ட ■ 飞
பருமையார் மொழிவார்.

Page 122
I 0 ፵ சிவராத்தி
இ- ள் உழவு அரு வயல் கமல நீங்காத வயல்களின்கணுள்ள தாமரை El G3,7 L - C பெண்கள் மகிழும்படி, Pel இளமைநீங்காத நற்குணமமைந்த ஆ விழவு அருத வெண் சங்கு ஒலி விதி வெள்ளியசங்கின் முழக்கமானது விதி முது நகர் பெருமை யார் மொழிவார் பழமைபொருந்திய அக்குஞ்சரபுரியின வல்லர் எ - று.
நீரு கந்தகார் நிகர்நிறம் ப. ஏரு கந்தபைந் துகிலுடுத் பாரு கந்தளந் திடநிமிர்ந் போரு கந்திக ழகழிசூழ்ந் தி
| நீர் உ கந்த கார் நிகர்நிறம் பன ஏர் உ கந்தபைந் துகில் உடுத்(து)
பார் உ கந்து) அளந் திடநிமிர்ந் போரு கம்திகழ் அகழிசூழ்ந் திடு
இ - ள் அம்போருகம் நிகழ் அக கள்விளங்குகின்ற அகழியினுற் சூழப்பட் நிகர் நிறம் படைத்திடு நெடுமால் - நீலவர்ணத்தையுடைய நெடிய ம இசுந்து - பிதாம்பரத்தைய கற்றி, ஏ பொருந்திய பசுமையாகிய வஸ்திரத் நிமிர்ந்தால் எனப்படும் - பூமியைவிரு டாற்போலுமுயர்ந்திருக்கின்றது எ -
தாமரையிலேநெருங்கிய அகழிகு மாஃபுவமித்தார்.
வீழ்ந்து விண்முகில் வேலைெ டாழ்ந்த கன்றுநீ டிஞ்சியை தாழ்ந்து மீதுய ரடிமுடிச் ச சூழ்ந்து வெண்டிரைப் பெரு
வீழ்ந்து விண்முகில் வேலை என்() ஆழ்ந்(து) அ கன்று நீfடு) இஞ்சிை தாழ்ந்து மீ(து) உயர் அடிமுடிச் 4 சூழ்ந்து வெண்திரைப் பெருங்க!

rf) LITT 5007 uit
வாள் முகத்தியர் உவப்ப - உழுதொழில் மலர்போன்ற ஒளிபொருந்திய முகத்தை அருத நல் ஆடவர் மணவினேமுடிக்கும் - ண்மக்கள் மனத்தொழிலேச்செய்கின்ற, தோறு இரட்ட - சிறப்புகள் நீங்காத கடோறுஞ்சத்திக்க, முழவு அருத அம் r - முழவுவாத்தியத்தின் ஒலி நீங்காத ாது பெருமையையாரெடுத்துச்சொல்ல
(6)
டைத்திடு நெடுமால் தரிக்கலே பிகந்து தாலெனப் படுமம் டுெநெடும் புரிசை
டத்திடு நெடுமால் அரிக்கவே இகந்து தால் எனப் படும் அம் ம் நெடும் புரிசை,
மி சூழ்ந்திடு நெடும் புரிசை - தாமரை -ட நீண்ட மதிலானது, நீர் உகந்த கார் நீரை விரும்பியுண்ட மேகத்தையொத்த காவிஷ்ணுமூர்த்தியானவர், அரிக்கலே ர் உகந்த பைந்துகில் உடுத்து - அழகு தையணிந்து, பார் உகந்து அளந்திட நம்பியளக்கும் படிநெடிய வடிவுகொண்ட
ழ்ந்தமையாற்பச்சை வஸ்திரந்தரித்த திரு (7)
யன் றுண்ணநீர் மிகுந்திட்
வளைந்தபே ரகழி க்கர கிரியைக்
|ங்கடல் சுற்றிய தொக்கும்.
று) உண்ணநீர் மிகுந்திட்டு)
Fக்கர கிரியைச் -ல் சுற்றிய(து) ஒக்கும்.

Page 123
சுகுமார!
இ-ன் ஆழ்ந்து அகன்று நீடு முடைத்தாய் விசாலம்பொருந்தி நீண் அகழியானது, விண்முகில் - ஆகாயத் என்று வீழ்ந்து உண்ண் நீர் மிகுந்திட் பருகும்படியான நீர் மிகுதியையுடைய சக்கர கிரியை சூழ்ந்து - அடியாழமு; தாயுமுள்ள சக்கரவாள மலேயை வளே றியது ஒக்கும் - வெள்ளிய திரை ை! சுற்றியிருப்பதை நிகர்க்கும் எ - று.
குறையில் பொன்னெயிற் கு ளறைதி ரைப்புன வகழிகு நிறைவ னப்பெதிர் நோக்கு கறைது டைத்திட நீட்டிய
குறைஇல் பொன் எயில் குடுமிபி அறைதி ரைப்புனல் அகழிசூழ் அ நிறைவ னப்(பு) எதிர் நோக்குறுப் கறை து டைத்திட நீட்டிய சுரங்:
இ- ள் குறை இல் பொன் எயில் எவ்வகைக்குறைவு மில்லாத அழகிய கொடிகளானவை, அறை திரை புன ஒலிக்கின்ற திரைபொருந்திய நீரைப குஞ்சரபுரியாகிய பெண்ணுனவள் நின் நிலவின் கறை துடைத்திட நீட்டிய நிறைந்த அழகை எதிரிலே பார்க்கப்ப களங்கத்தைத் துடைக்கும் பொருட்டு T - று.
நிலவு மாமணி விமானங்க 6 பலவு மால்வரைக் குலநிரை புலவு மான்மதிக் கூன்முது ( குலவு மாடகத் தியற்றிய சு
நிலவு மாமணி விமானங்கள் நி பலவும் மால்வரைக் குலம்நிரைத் உலவு மால் மதிக் கூன்முது(கு) உ குலவும் ஆடகத்(து) இயற்றிய சு

ச் சருக்கம் 3
இஞ்சியை வஃாந்த @山斤 அகழி- ஆழ ட மதி:லச் சுற்றியிருக்கின்ற பெரிய திற் சஞ்சரிக்கின்ற மேகமானது, வே&வ டு-சமுத்திரமென்று கருதிப் படிந்து தாய் அடி தாழ்ந்து முடிமீது உயர் டைத்தாயும் முடி மிக்க உன்னதமுடைத் ந்து, வெண்திரை பெரும் கடல் சுற் பயுடைய புறவாழிச் சமுத்திரமானது
Y母】
டுமியிற் ருெடுத்துயர் கொடிக pந் நக ரரிவை று மாடியா நிலவின் சுரங்களிற் கவினும்,
ல் தொடுத்(து) உயர் கொடிகள் ந்நகர் அரிவை
ஆடியாம் நிலவின் களில் கவினும்,
குடுமியில் தொடுத்து உயர் கொடிகள்மதிலினுச்சியிற் கட்டப்பட்டுயர்ந்த ால் அகழி சூழ் அந்நகர் அரிவை - புடைய அகழியினுலேகுழப்பட்ட அக் 1ற வனப்பு எதிர் நோக்குறும் ஆடியாம் கரங்களில் கவினும் - தன்னுடைய டுகின்ற கண்ணுடியாகிய சந்திரனது நீட்டிய கைகளேயொத்துவிள்ங்கும்
(9)
Eலத்திருந் தென்னப் த் தெனக்கதிர் பரப்பி குரிஞ்சிட வுயர்ந்து
_மா டங்கள்.
ஜத்(து) இருந்(து) என்னப்
(து) எனக்கதிர் பரப்பி ரிஞ்சிட உயர்ந்து டமT டங்கள்.

Page 124
சிவராத்தி
இ- ள் நிலவு மா மணி விமான கின்ற மகத்தாகிய இரத்தினங்கள் பதி: பூமியின் கண்ணே வந்து தங்கினுற்போ தென - பெரிய மலேக்குழாங்கள் பலவ வும், கதிர் பரப்பி உலவு மால் மதி பரவச்செய்து செல்லுகின்ற பெரிய சந் ஆடகத்து இயற்றிய கூட மாடங்கள் பொன்னினுற்செய்யப்பட்ட கூடங்களு கும் எ- று,
மாற தாமென நிழலுடன் ளாற தாமென விடுமதம் ெ சேற தாய்நெடுந் தேர்களுஞ் நிற தாய்த்துக ளெழுந்துவின்
மாற(து) ஆம் என நிழல் உடன்
ஆறதாம் என விடுமதம் பெருக்( சேற(து) ஆப்நெடுந் தேர்களும் : நீfறது ஆய்த்துகள் எழுந்துவின்
இ- ள் மாறது ஆம் என நிழலு யென்றுநிஃனத்து) தனது சாயையோடு ஆம் என விடு மதம் பெருக்கு எடுத்து அ ரிதனேயியற்கையாகிய) நதியேயென்று பெருகி அலேகொண்டு பாப்தனினுல் நீள் தேர்களும் சனங்களும் செல்ல நிறதாய் செல்லுதலினுல் புலர்ந்து துகளாகி, து கள் கிளம்பி ஆகாயத்தை மறைவுசெய்
வையம் யாவையும் விலைபெ. நையு நுண்ணிடை நாரியர்
துய்ய மான்மதச் சேற்ருெடு செய்ய மாமணிக் கலன் கிடந்
வையம் யாவையும் விலைபெற 6 நையும் நுண்ணிடை நாரியர் புலன் துய்ய மான் மதச் சேற்ருெடு துவ செய்ய மாமணிக் கலன்கிடந்(து)

ரி புரானம்
ங்கள் நிலத்து இருந்து என்ன-விளங்கு த்துச்செய்யப்பட்ட விமானங்களானவை லவும், மால் வரை குலம் பலவும் நிரைத் 1ற்றையும் வரிசையாகவைத்தாற்போல கூன் முதுகு உரிஞ்சிட - கிரணங்களேப் திரனது வளந்த முதுகானது தேயும்படி, உயர்ந்து குவவும் - ஆடகம் என்னும் ம் மாடங்களும் உயர்ந்து விளங்காநிற்
(IO)-
மலேகர மலேசு
பருக்கெடுத் தலேப்பச் 5 சனங்களுஞ் செல்ல ண் புதைக்குநீள் விதி,
LD5:Usrr LD5:Ussir
குன்டுத்(து) அஃப்பச்
சனங்களும் செல்லு
புதைக்கும் நீள் விதி)
டன் மலே கர மலேகள் - (பகையானே பொராநின்ற யானேகளானவை, ஆறது லேப்ப நீள் வீதி சேறதாய் - (கண்டோ
சொலும்படி சொரிந்த மத நீரானது எடதெருவீதிகளெங்குஞ்சேருகி, நெடும் - பெரிய இரதங்களும் மனுடர்களுஞ் கிள் எழுந்து விண் புதைக்கும் - அத்து யும் எ - று. (ΙΙ)
ம வளர்முலே வருத்த
புலவியிற் கழித்த
துவஞ முத்தாரஞ்
* தெறிப்பன தெருக்கள்.
வளர்முலே வருத்த
பியில் கழித்த
ரூம் முத்தாரம்
எறிப்பன தெருக்கள்)

Page 125
சீர்குமார
இ- ள் வையம் பாவையும் வி நுண் இடைநாரியர் - பூமிமுழுவதை ராநின்ற தனபாரம் வருத்துதலினுள் யையுடைய பெண்கள், புலவியில் க - ஜனடவிஞலே நீக்கிய சுத்தமாகிய ஆரம் - அசைகின்ற முத்துமாலைகளும் நிறமாகிய மாணிக்க ரத்தினங்கள் ப தெருக்கள் கிடந்து எறிப்பன - விதி LIGFET 6 T—Jy.
ஆதி நூலுன ரந்தனர் னிதி மன்னவர் நிறைம, அலுTதி யம்பெறு வணிகர் கோதின் மண்மகள் புத
|ஆதி நூல்உணர் அந்தணர் நீதி மன்னவர் நிறை மணி ம ஊதி யம்பெறு வணிகர்வாழ் கோ (து)இல் மண் மகள் புதல்
இ - ள் ஆதி நூலுனர் அந்தன வேதங்களே யறிந்த பிராமணர்கள் வசிக் மன்னவர் நிறை மணி மாளிகை ஒரு சர்களது முழுவதும் இரத்தினங்கள் ! ஓர் பக்கத்திலும், ஊதியம் பெறு வண யத்தையடைகின்ற செட்டிகள் வசிக்கின் இல் மண்மகள் புதல்வர் தம் குல மனே கள் வசிக்கின்ற உயர்வுபொருந்திய T - ().
மெவிக்கு நூலிடை பறு சவிப்ப நாண்மலர்த் து கலிப்ப நீடிய காந்தளங் ருெவிப்ப மாதர்க இ
மெவிக்கும் நூல் இடை அறு சலிப்ப நாள் மலர்த் தாள் ஆன கலிப்ப நீடிய காந்தளங் ை ஒலிப்ப மாதர்கள் நாடகம் 1.

ச் சருக்கம் O
லேபெற வளர் முலே வருத்த தேயும் பும் விலே யாகப்பெறும் பொருட்டு வள் துன்புறுகின்ற மிருதுவாகிய இடை ழித்த துய்ய மான் மதச் சேற்ருெடு கஸ்தூரிக்குழம்புடனே, துவளும் முத்து b, செய்ய மா மணி கலன்கள் - செந். தித்துச் செய்யப்பட்ட ஆபரணங்களும் ாளின் கண்ணே பர விக்கிடந்து பிரகாசிப்
(II 3
* சாலேக ளொருபா ணி மாளிகை யொருபா வாழ் வசதிக ளொருபாற் iல்வர்தங் குலமனே யொருபால்.
சாவேகள் ஒருபால் ாளிகை ஒருபால்
வசதிகள் ஒருபால் வர்தம் குலமனே ஒருபால்.)
ர் சாலேகள் ஒருபால் - முதனூலாகிய கின்றசாஃகன் ஓர் பக்கத்திலும், நீதி பால் - நியாயவொழுங்கு 芭QJ位点、T பதித்துச் செய்யப்பட்ட மண்டபங்கள் ரிகர் வாழ் வசதிகள் ஒருபால் - ஆதா 1ற இல்லங்கள் ஒர் பக்கத்திலும், கோது ஒருபால் - குற்றமில்லாத வேளாளர் இல்லங்கள் ஓர் பக்கத்திலுமுள்ளன
3)
மென மேகலே யரற்றிச் Tளணி தண்டைநூ புரங்கள்
கைவஃா கலினென் க மாடரங் கொருபால்.
ம் என மேகலே அரற்றிச் gভূমি தண்டைநூ புரங்கள் சவளே கலின் என்(று) ஆfடு) அரங்(கு) ஒருபால்.

Page 126
சிவராத்தி
இ-ன் மெலிக்கும் நூல் இடை மெல்லிய நூல் போன்ற இடையான பித் துன்புறவும், நாள் மலர் தாள் , அன்றலர்ந்த தாமரை மலர்போன்ற தண்டைகளும் சிலம்புகளும் ஒலிக்கவும் என்று ஒலிப்ப - நீண்ட செங்காந்த பண்ரியப்பட்ட வள்ே பல்கள் கவினென் கிள் நாடகம் ஆடு அரக்கு ஒருபால் - டபங்கள் மற்ருேர் புறத்துமுள்ளன வி
அலேக டற்கடைந் தரிசு றஃலமை பெற்றமுத் தப லுலேவு றக்கலக கிச்சுை கலேகள் கற்பவர்க் குை
அலேக டல் கடைந்(து) அரி: தலேமை பெற்றமுத் தமிழ்க்க உலே(வு) உறக்கலக் கிச்சுவை கஃகள் கற்பவர்க்(கு) உரை
இ - ள்: அலே கடல் கடைந்து அ திரை பொருந்திய பாற் கடலேக்கண்டத் களுக்கு அமுதத்தைக்கொடுத்தாற்போ முதன்மையையுடைய இயல் இசை ந சமுத்திரத்தை, தால மத்து அதகுல் உறக் கலக்கி- கலங்கும்: கலக்கி, சு தெளிவாகிய இரசத்தைச் செவியுணர்வி சாஸ்திரங்களே அப்பியா சஞ்செய்கின்ற சுள் ஒருபால் - கற்பிக்கின்ற ஆசிரியர் லுமுள்ளன எ - ற
வார்வி சித்திடு மணிமு தேர்வி டுத்திடு மோதை போர்வி டுத்திடு மோன கார்வி டுத்திடு மோதை
(வார்வி சித்திடும் மனிமுர(: தேர்வி டுத்திடும் ஒதையும் போர்வி டுத்திடும் ஒதையும்
கார்வி டுத்திடும் ஒதையின்

சி புராணம்
அறும் என மேகலே அரற்றி சலிப்பது முரியுமென்று மேகலாபரணம் புலம் அணி தண்டை நூபுரங்கள் கவிப்பபாதங்களின் கண்ணே அணியப்பட்ட 1, நீடிய காந்தள் அம்கை வண்கலின் ஸ் பலர் போன்ற கைகளின் கண்னே னுங் குறிப்புடன் ஒலிக்கவும், மாதர் - பெண்கள் நடனம் புரிகின்ற சபாமண் r - J. *1晕星
ரர்க் கமுதளித் ததுபோற் மிழ்க்கட ருலமத் ததனு வ செவிப்புலத் துண்பான் ாப்பவர் கழகங்க ளொருபால்.
சுரர்க்(கு) அமு(து) அளித் ததுபோல்
கடல் தாமைத்(து) அதனுள் செவிப்புஸ்த்(து) உண்பான்
ப்பவர் கழகங்கள் ஒருபால்.)
ரி சுரர்க்கு அமுது அளித்ததுபோல் - து மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியானவர் தேவர் ல, தஃப்மை பெற்ற முத்தமிழ் கடல் - ஈடகம் என்கின்ற மூவகைத் தமிழாகிய - தாவாவிய மத்தைக்கொண்டு, உஃப்வு வை செவிப்புலத்து உண்பான் - அதன் வினுல் நுகரும்படி, கலேகள் கற்பவர்க்குமாணவர்களுக்கு, உரைப்பவர் கழகங் * களது பாடசாலைகள் பின்னுேர்பாங்கரி (I5止
ர சோதையுங் கொடிஞ்சித் தயும் பிளிறுசிந் துரங்கள் தயும் புரவியின் கனேப்புங் யின் மும்மடி காட்டும்.
சு) ஒதையும் கொடிஞ்சித்
பிளிறுசிந் துரங்கள்
புரவியின் கனேப்பும்
மும்மடி காட்டும்.)

Page 127
சுகுமா
இ- ள் வார் விசித்திடு மணி பட்ட அழகிய முரசப்பறையினது ஆ ஒதையும் - கூம்புகிளேக்கொண்ட பிளிறு சிந்துரங்கள் போர் விதித்திடு ஒன்ருேடொன்று யுத்தஞ் செய்யும்ப கன்ேப்பும் - குதிரைகளின் கண்ப்பெர் மடி காட்டும் - மேகத்தினின்று பிறக் காய்த்தொனிக்கும் எ-து.
மறைவி ரித்துரை பயி திறைய ளக்கவந் தீண் கிறைமை யிற்றினஞ் ச டறைக டற்படு முழக்கி
(மறைவி ரித்து(து)உரை படி திறை அ எாக்க வந்(து) Fਤ இறைமை யில் தினம் சா(று) அறைக டல்படு முழக்கமும்
இ- ள் மறை விரித்து உரை ட துக்கூறிச் சுவரங்களே மானுக்கர்களுக் னர் திறை அளக்க வந்து சண்டினர் இ! கும்படி வந்து நெருங்கிய சிற்றரசர்க மையில் தினம் சாறு அயர் ஒண்தபுப் நாளுந்திருவிழாநடாத்துகின்ற ஆரவ மேலெழுந்து அறை கடல் படு முழக்க கின்ற சமுத்திரத்திலுண்டாகிய ஒளிய
துண்ட மாமதி தவழ்ம கண்ட வாருயிர்த் தொ லண்ட கோளகை கவி முண்ட முண்டகக் கண்
துண்ட மாமதி தவழ் மதில் கண்ட ஆருயிர்த் தொசைமு அண்ட கோளகை கவித்திடு உண்ட முண்டகக் கண்ணினு

ரச் சருக்கம் O7
முரசு ஒதையும் - வாரினுலே இறுக்கப் ரவாரமும், கொடிஞ்சி தேர் விடுத்திடும் தேர்களேச்செலுத்துகின்ற முழக்கமும், ம் ஒதையும்-முழங்குகின்ற யா:னகளை டி ஏவுகின்ற ஆரவாரமும், புரவியின் ாலியும், கார் விடுத்திடும் ஒன தபின் மும் கின்ற முழக்கத்தினும் பார்க்க மும்மடங்
(16).
ற்றுந ரோதையு மன்னர் டின ரோதையுந் தேவர்க் ாறய ரோதைபு மெழுந்திட் கமுந் துளக்குற வலைக்கும்.
பிற்றுநர் ஒதையும் மன்னர்
புனர் ஒதையும் தேவர்க்(கு) அயர் ஒதையும் எழுந் திட்(டு)
துளக்(கு)உற அலேக்கும்.
பயிற்றுநர் ஒன தயும் - வேதங்களே விரித் தப்பழக்குபவர்களுடைய சத்தமும், மன் தையும் - அரசர்களுக்குத் திறைகொடுக் ஒருடைய ஆரவாரமும், தேவர்க்கு இறை
- தேவர்களுக்கு முதன்மையோடு எந் ாரமும், எழுந்திட்டு - ஒன்று ய்த்திரண்டு மும் துளக்குற அலேக்கும் - திரைமோது மனமயும்படி அடக்கும் எ - று. (17)
திற் ருென்னக ரதனுட் ாகைமுழு தடங்கிய கணக்கா த்திடும் பேருல கனத்து 1ணின னு தரமொத் துளதால்,
தொல்நகர் அதனுள் (முது) அடங்கிய கணக்கால் ம் பேருல(கு) அனேத்தும் ன் உதரம்ஒத்(து) உள்(து)ஆல்.)

Page 128
OS சிவராத்தி
இ- ள் துண்ட மா பகிதி தவழ் கிய இளம்பிறைச்சந்திரமூனவன் தவ LILL பழமையாகிய அக் குஞ்சரபுரியில் முழுது அடங்கிய கணக்கால்-காணப் யாவும் அடங்கியகாரணத்தால், அன் அனேத்தும் உண்ட - ஆண்ட கடாக, ளெல்லாவற்றையும் விழுங்கிய, முண் தாமரைக்கண்னராகிய நாராயணமூர் சி - று. ஆல் அன்ச.
அரிபு ரந்தரன் விரும்பு லுரிபு ரந்தரித் துயர்வட திரிபு ரஞ்சுடு சிவனடி பரிபு ரந்திகழ் திருவுரை
(அரிபு ரந்தரன் விரும்பும் அந் உரிபு ரம்தரித்(து) உயர் வட திரிபு ரம்சுடு சிவனடி சிந்தை பரிபு ரம் திகழ திருஉறை பர
இ-ன் அரி புரந்தரன் விரும்பும் பினுலும் இந்திரனுலும் விரும்பப்படு செய்பவனும், தோல் உரி புரம் தரித் திரிபுரம் சுடும் சிவன் அடி சிந்தை .ெ திருமேனியிலனிந்து உயர்ந்த மகா கோபங்கொண்டு முப்புரங்களே புந்தவி மனத்தின்கண்ணே தியானது செய்பவ: புரஞ்சயன் - பாதங்களின் கண்ணே சி பெற்றவனும் (ஆகிய) பரபுரஞ்சயன்
all T.
காந்து செம்மணிச் சேட யேந்து கோட்டுமோட் ட நாந்த கத்தொடு சமர வேந்த ருஞ்சுமை யாறி
காந்து செம்மணிச் சேடனு ஏந்து கோட்டுமோட்டு) இ நாந்த கத்தொடு சமரம் ஏற் வேந்த ரும் சுமை ஆறிட மே

ரி புராணம்
மதில் தொல் நகர் அதனுள் - பாதியா ழ்ந்துசெல்லுகின்ற மதில்களினுற் குழப் ன் கண்ணே, கண்ட ஆர் உயிர் தொகை பட்ட நிறைவாகிய ஆன்மவர்க்கங்கள் ண்ட கோளகை கவித்திடும் பேருவது த்தினுலே குழப்பட்ட பெரியவுலகங்க டக கண்ணினுன் உதரம் ஒத்துளது - *த்தியினது திருவயிற்றை ஒத்திருந்தது
IS)
மந் நகரளிப் பவன்ருே - வரைகுழைத் துருத்துத் சிந்தைசெய் பவன்ருட் ) பரபுரஞ் சயனே.
நகர் அளிப் பவன்தோல் -வரைகுழைத்து) உருத்துத் தசெய் பவன்தாள் புரஞ் சயனே.
அந்நகர் அளிப்பவன் - விஷ்ணுமூர்த்தி கின்ற அக்குஞ்சாபுரியைப் பரிபாலனஞ் து உயர் வட வரை குழைத்து உருத்து சய்பவன் - யானேயின் தோலே புரித்துத் மேரு பர்வதத்தை வில்லாக வ8ளத்துக் சித்தருளிய சிவபிரானது திருவடிகளே ன் தாள் பரிபுரம் நிகழ் திரு உறை பர லம்புகள் விளங்குகின்ற இலக்குமிதங்கப்
(என்னுமோரரசனுளன்) எ- று.
Y Z 9.)
டனுங் கமடமுங் கடம்பா டிபங்களோ ரெட்டுமெண் கிரிபு
மேற் றெதிருற நணுகும் ட மேதினி பரிப்போன்.
ம் கமடமும் கடம்பாய் பங்கள்ஒர் எட்டும் என் கிரியும் 'று) எதிர்உற நணுகும் தினி பரிப்போன்.)

Page 129
சுகுமாரச்
இ- ள் காந்து செம் மணி சேட கரத்தினம்பொருந்திய (உச்சியையுடை கூர்மமும், கடம் பாய் ஏந்து கோட்டு பாய்கின்ற ஏந்திய கொம்புகளேக்கொ: எண்கிரியும் - அட்டமஃலகளும், நாந்த கும் வேந்தரும் - வாளாயுதத் துடனே வருகின்ற அரசர்களும், சுமை ஆறிட நீங்கும்பொருட்டுப் பூமியையரசாட்சி
வேத நூன்முறை திறம்பிடா மாதர் கற்பெனும் வரம்பழி பாத கம்பழி பயின்றிடா த யாத ரத்துட னறப்பயிர் வ
(வேத நூல்முறை திறம்பிடாது மாதர் கற்(பு) எனும் வரம்(பு)அழி பாத கம்பழி பயின்றிடா(து) அரு ஆத ரத்துடன் அறப்பயிர் வளர்
இ-ள் வேத நூல் முறை திறப் சாஸ்திரங்களின் விதிதவருது என்விடத் வரம்பு அழியாமல் - பெண்கள் தமது தோர் பாதகம் பழி பயின்றிடாது அரு னேயுள்ள மாந்தர்கள் பாவச்செயல்கள் லும் அருணுேக்கஞ்செய்து, ஆதரத்துட தான் - அன்போடு தருமமாகிய பயின னன் எ = று.
அனைய கோமகற் காசிசொல் வினையி னிங்கிய சுரர்குரு நிச வனைபு மார் பினன் முத்தழல்
றனய ரின்றியே நெடிதுநாட்
அனய கோமகற்(கு) ஆசிசொல்
விக்னயில் நீங்கிய சுரர்குரு நிகர்ட் வனையும் மார்பினன் முத்தழல் ே தனேயர் இன்றியே நெடிதுநாள் :
 
 
 
 
 
 
 
 
 

சருக்கம் O9
னும் - பிரகாசிக்கின்ற சிவந்த மாணிக் -ய ஆதிசேடனும், கமடமும் - ஆதி மோட்டு இபங்கள் ஒரெட்டும்- மதம் ண்ட உயர்ந்த திக்கு யான்ேகளெட்டும், கத்தொடு சமரம் ஏற்று எதிருற நணு புத்தத்தைமேற்கொண்டு எதிர்த்து மேதினி பரிப்போன் - தத்தம்சுமைகள் செய்யுந்தன்மையையுடையவன் எ-று:
(30)
தெங்கணும் விளங்க பாமன்மா நிலத்தோர் ருள்விழி பரப்பி ளர்த்தர சளித்தான்.
எங்கனும் விளங்க பாமல்மா நிலத்தோர்
தள்விழி பரப்பி
த்(து) அரசு அளித்தான் .1
பிடாது எங்கணும் விளங்க - வேத தும் வழங்கவும், மாதர் கற்பு எனும் கற்பொழுக்கந்தவருமலும், மாநிலத் ள் விழி பரப்பி - பெரிய பூமியின் கண் ாபும் பழிக்குரியவற்றையுஞ்செய்யாம :ன் அறப் பயிர் வளர்த்து அரசு அளித் ர வளர்த்து அரசாட்சி செய்து வந்த
(2 i J
புரோகித னுனுேன். ர்ப்பவன் வெண்ணுரல்
வேள்விகள் வளர்ப்போன்
டவத்தொடு சரித்தான்.
புரோகிதன் ஆனுேன் பவன் வெண்ணுரல் வள்விகள் வளர்ப்போன் நவத்தொடு சரித்தான்.)

Page 130
சிவராத்தி
இ-ள்: அனேய கோமகற்கு ஆசி புரஞ்சய மகாராசனுக்கு ஆசீர்வ யில் நீங்கிய சுரர் குரு நிகர்ப்பவன்குருவாகிய வியாழபகவானேயொப்பள் னன்-வெள்ளிய உபவிதமணித்து விள ழல் வேள்விகள் வளர்ப்போன்-மூவ: பவரும் (ஆகிய பிராமணரொருவர்), தொடு சரித்தான்-புத்திரர்களில்வா
டார் எ-து,
சொற்ற வேதிய னில் வயிற் முற்று மோருருக் கொண்டெ ளெற்று பாற்கட விடைவிட பெற்ற மூர்மறைக் கொழுந்
சொற்ற வேதியன் இல் வயிற்(று முற்றும் ஒருருக் கொண்டென மு எற்று பாற்சுடல் இடைவிடம் உ பெற்றம் ஊர்மறைக் கொழுந்தின
இ-ள் சொற்ற வேதியன் இல் னுேத்தமரது மண் யாளின் உதரத்து, தீவின்ேகளெல்லாம் ஒரு வடிவங்கொள் திரைகள் எற்றும் பாற் கடல் இடை திரைகளே வீசுகின்ற திருப்பாற் கட6 குற்போலவும், எழில் கூர் பெற்றம் பெற-அழகு மிகுந்த இடபத்தின் ே ராகிய சிவபெருமானது அருளேப் தான்-ஒரு புத்திரனு னவன் சென்ன
தோன்று மைந்தனுக் குயர் லீன்ற தந்தைபே ரிட்டழை பான்ற பொன்னணி பணிந்
மூன்று நூல்வினை நான் ம,ை
தோன்று மைந்தனுக்(கு) உயர் என்ற தந்தை பேர் இட்டு) ஆன ஆன்ற பொன்ன ரிை அணிந்து) மூன்று நூல்வினே நால் மறை வி

திரி புராணம்
சொல் புரோகிதன் ஆனுேன்-அப்பர ாதங் கூறுகின்ற குரவரும், చF தீவினேகளினின்றும் நீங்கப்பெற்ற தேவ பரும், வெண் நூல் வனேயும் மார்பி ங்குகின்ற மார்பையுடையவரும், முத்த கை அக்கினிகொண்டு பாகங்களைப் புரி தனேயர் இன்றியே நெடிது நாள் தவத் மற் பலகாலந் தவவொழுக்கம் பூண்
(28)
ருேர்சுதன் நீமை
உன முடங்கு வெண் டிரைக
முதித்தென வெழில்கூர்
தின தருள் பெறப் பிறந்தான்.
') ஓர் சுத்ன் நீமை டங்குவெண் திரைகள் தித்(து) என எழில்கூர் ா(து) அருள் பெறப் பிறந்தான்.)
வயிற்று-முற்கூறப்பட்ட அப்பிராம நீமை முற்றும் ஒர் உரு கொண்டென்ஃாடு வந்தாற்போலவும், முடங்குவெண் விடம் உதித்து என-வளேந்தவெள்ளிய வின் கண்ண்ே ஆஸ்கால விஷந் தோன்றி ஊர் மறை கொழு ந் தின து அருள் மலிவர்ந்து செல்லுகின்ற வேதமுதல்வ பெறும் பொருட்டு, ஓர் சுதன் பிறந் மாயினன் எ-று. (23)
சுகு மாரனென் றருளா த் தேர்மணி பழுத்தி தையாண் டனுகிடு மளவின் ற விதிப்படி முடித்து.
*சுகு மாரன் என்று) அருளால்
ழத்(து) ஏர்மணி அழுத்தி
ஐயாண்டு) அணுசிடும் அளவில்
திப்படி முடித்து, 1

Page 131
சுகுமாரச்
இ-ன் தோன்று மைந்தனுக்கு - அருளால் ஈன்ற தந்தை உயர் சுகுமா புடனே பெற்ற பிதாவானவர் உயர்ன் செய்து, ஏர்மனிஅழுத்தி ஆன்றபொன் பதித்துச் செய்யப்பட்ட உயர் வா ! ஆண்டு அணுகிடும் அளவில்-ஐந்து விதிப்படி மூன்று நூல் வினே முடித் சடங்கைச் செய்துமுடித்து எ-று.
ஆத வன்வட திசையனே யுத் நீத கன்றிடு மோரைசு டியசு ருத விழ்ந்தவெண் டாமரை
பாத கப பயின் மகற்கு நான் ட
( ஆதவன்வட திசைஆனே உத்தர தீ(து)அ கன்றிடும் ஒரைசு டியசு தாது).அ விழ்ந்தவெண் டாமரை
பாத கம்பயில் மகற்குநால் மறை
இ-ள்: ஆதவன் வடதிசை அனே திக்கையனேந்து செல்லுகின்ற உத்தர ஓரை கூடிய சுபதினத்தில்-எவ்வகைத் பெற்ற நல்லநாளில், தாது அவிழ்ந்த இதழ்விரிந்த வெள்ளிய தாமரை மல் தேவியினது திருப்பா தங்கஃாத் தோத் பாதகங்களேச் செய்பவனுகிய தன்புத்தி இருக்கு யசுர் சாமம் அதர்வணம் ஆகிய 『Tー』。
ஆய்ந்த பற்பல கலேகளு மரவி மீந்த தாமெனக் கமரிடை பு வோய்ந்தி டாமலற் பகலெலா வாய்ந்த காமவேள் கனேக்கில்
(ஆய்ந்த பற்பல சுலேகளும் அரவி: ஈந்த(து) ஆம் எனக் கமரிடை உகு ஒய்ந்தி டாமல்அல் பகல் எலாம் உ வாய்ந்த காமவேள் கனேக்(கு)இல்

சருக்கம்
- இவ்வாறு பிறந்த அப்புத்திரனுக்கு, ரன் என்று பேரிட்டு அழைத்து-அன் பாகிய சுகுமாரனென்று நாமகரனஞ் அணி அணிந்து-அழகிய இரத்தினங்கள் கி ய பொன்னு பரணங்களேயனிந்து, ஐ வயது நிகழும்பொழுது, நால் மறை து-சதுர்வேத முறைப்படி உபநயனச்
(3)
தரா யணத்திற் ப தினத்திற் யாள் சரண் வழுத்திப் மறைபயில் வித்தான்.
பணத்தில்
ப தினத்தில்
யாள் சரண் வழுத்திப் பயில் வித்தான். )
உத்தராயனத்தில்-குரியன் வடக்குத் ாயண காலத்தில், நீது அகன்றிடும் நீங்குமில்லாத சுபமுகூர்த்தமமையப் வெண் தாமரையாள் சரண் வழுத்திரின்கண் வாசஞ் செய்கின்ற சரசுவதி நிரஞ்செய்து பாதகம் பயில் மகற்குதிரனுக்கு நால்மறை பயில் வித்தான்நான்கு வேதங்களேயும் ஒதுவித்தார்
了罗5儿
பினுக் கமுத குத்தபா லென்ன
முணர்த்திட வுணர்ந்து பக் காமென வளர்ந்தான்.
துக்(கு) அமுதம் த்தபால் என்ன
ணர்த்திட உணர்ந்து க்(கு) ஆம் என வளர்ந்தான்.

Page 132
சிவராத்தி
இ-ள் ஆய்ந்த பல்பல கஃலகளு களேயும், அரவினுக்கு அமுதம் ஈந்தது சர்ப்பத்துக்குப் பாலேக் கொடுத்தாற் என்ன-நிலவெடிப்பின் கண்னேயூற்றி பகல் எலாம் உணர்த்திட உணர்ந்துபிக்கக் கற்றுணர்ந்து, வாய்ந்த காம தான்-அழகுவாய்க்கப்பெற்ற மன் ம படி (இளமை பெற்று) வளர்ந்தான்
கவள மால்களி றெனவரு கr துவள நூலிடை நடந்துபின் தவள வாணகை கோட்டிமா
பவள வாயிஞர் காமுறு பரு
கவள மால்களிறு) என்வரு சு துவள நூல் இடை நடந்து பின் ே தவள வாள் நகை கோட்டிமால்
பவள் வாயினுர் காமுறு பருவம்
இ-ன் கவன மால் களிறு என கின்ற பெரியபாண்யென்று சொல்லு தழகுநிறைந்த) தோற்றத்தைக்கண்டு துவளநடந்து-நூலொத்த நுண்னிய பின்தொடர்ந்து-(அவன்செல்லுமிடங் தவள வாள் நகை கோட்டி-சுத்த மரி ஒளிகொண்ட பற்களேத் தோற்றுவித் தைத்தருகின்ற தனங்களைக் காண் ளம்போன்ற சிவந்த வாயி:னயுடைய
னன்-காளேப்பருவம் வந்தெப்தப்பெ
ஆல்-அசை,
கஞ்ச நாண்மலர்க் கண்ணின விஞ்ச வேநிரைத் தினக்கிை சஞ்ச ரீகமட் டார்பசுந் தாே மஞ்சு கீண்டெழு மின்னென
கஞ்ச நாள்பவர்க் கண் விைனன்
விஞ்ச வேநிரைத்(து) இனக்கின6 சஞ்ச ரீகம்மட்டு) ஆர்பசும் தா மஞ்சு சீண்டுஎழு மின் என நுடங்

ரி புராணம்
தம்-ஆராயப்பட்ட பலபல சாஸ்திரங் ஆமென்- (விஷத்தைக் கொடுக்கின்ற) போலவும், கமர் இடை உகுந்த பால் ய பாலேப்போலவும், ஒப்ந்திடாமல் அல் ஒழிதலின்றி இரவு பகல் முழுவதுங் கற் வேள் கனேக்கு இலக்காம் எனவளர்ந் தனது புள்ப பானங்களுக்கு இலக்காகும் リTー島I- { 2 մ):
ாட்சிகண் டுருகித்
ருெடர்ந்துதுர முல்லேத் றருந்தனங் காட்டிப் நவமெய் தினஞல்.
Tட்சிகண்டு) உருகித்
தாடர்ந்துதுர முல்ஃலத் திரும்தனம் காட்டிப் எப் தினன் ஆல்.)
வரு காட்சி கண்டு-கவளமாயுண்ணு ம்படி வளர்ந்து வந்த (அப்புத்திரன உருகி-மனங்கசிந்து, நூல் இடை இடையானது அசையும்படி நடந்து, கடோறும்) பின்சென்று, து மு ன் லே "கிய முல்லேயரும் பையொத்த வெள்ளிய து. மால் திரும் தனம் காட்டி-மயக்கத் பித்து, பவளவாயினுர் காமுறும்-பவ பெண்கள் விரும்பத்தக்க, பருவம் எய்தி ற்ருன் எ=று. (7)
ன் கலைமதி தகர்த்து
வத் தனேயவெண் ணகையான்
ரொடுந் தழுவி
நுடங்குநூன் மார்பான் :
கலே மதி தகர்த்து வத்(து) அனேயவெள் த ைபோன் ரொடும் தழுவி
குநூல் மார்பன்.)

Page 133
சுகுமாரச்
இ-ள்: கஞ்ச நாண் மலர் கண்ை பொத்த கண்காேயுடையவனும், ! இணக்கி வைத்தனேய வெள் நகையா: தாகப் பிளந்து அதிகமாக நிரைத்து பற்களையுடையவனும், சஞ்சரிகம் மட் வண்டுகளானவைதேனேப்பருகுகின்ற ப மஞ்சு கீண்டு எழும் மின் என நுடங்கு தோன்றும் மின்னலேயொத்தசைகின்ற
2) If a 1-0).
=
பெய்யு மாமழை முகிலெனப்
கைய தாமெனக் கவின்றரு த றுப்ய வாரிச முகைமுறுக் கவி செய்ய தாளினன் றேடரு மா
(பெய்யும் மாமழை முகில் எனப் கைய(து) ஆமெனக் கவின்தரு தா துய்ய வாரிச முகைமுறுக்(கு) அவி செய்ய தாளினன் தேடரும் ஆட
இ-ள் மா மழை பெய்யும் முகி எண்-பெரிய மழையை விருதிைக்கும் ே யினது துதிக்கையென்று சொல்லும்ப அழகார்ந்து துரங்குகின்ற விசாலித்த முகை முறுக்கு அவிழ் செழும் துனரின் பரும்பினது சுருள்விரியப்பெற்ற செழு பாதங்களேயுடையவனும், தேடரும் ஆ வீரம் முதலியவைகள் நிறைந்த) ஆண்ம
சொன்ன விண்டுவிற் றிரண்டு வன்ன மேகலை மடந்தையர் கன்ன வஞ்சிலேக் காமனே கா னன்ன வன்றிருப் பேரெழி வ
(சொன்ன விண்டுவில் திரண்டுயர் வன்ன மேகலே மடந்தையர் கண் கன்னல் அம்சிலேக் காமனே காட் அன்னவன் திருப் பேரெழில் ஆர் 15

ச் சருக்கம் Z | 53
சினன் - அன்றலர்ந்த தாமரை மலரை கலே மதி தகர்த்து விஞ்ச நிரைத்து ன்-கலேகள் பொருந்திய சந்திரனேச் சிறி வைத்தாற்போன்ற வெண்ணிறமாகிய டு ஆர் பசும் தாரொடும் தழுவிசுமையாகிய புஷ்பமாலேயோடு சார்ந்து, நூல் மார்பன்-மேகத்தைக்கிழித்துத் உபவிதந்தங்கிய மார்பையுடைய வ (98)
பிளிறுசிந் துரத்தின் ாழ்தடக் கையான் ழ்செழுந் துனரின் "டவர் திலகன்.
பிளிறுசிந் துரத்தின் ாழ்தடம் கையாள் விழ்செழும் துனரின் வர் திலகன்.)
லென பிளிறு சிந்துரத்தின் கையதாம் மகங்கஃாப்போல முழங்குகின்ற யானே டி, கவின் தரு தாழ் தடகையான்
கைகளேயுடையவனும், துய்ய வாரிச செப்பதாளினன்-சுத்தமாகிய தாமரை ழ ைமதங்கிய மலரையொத்த சிவந்த ஆடவர் திலகன்-தேடுதற் கரிய (அழகு க்களுக்குள்ளே சிறந்தவனும் எ-று. (29)
யர் பஃனத்தடந் தோளான் கண்கவர் வதனன்
ட்சிதந் தனேயா ாரெடுத் தறைவார்.
பணேத்தடம் தோளான் கவர் வதனன்
சிதந்(து) அனே யான் எடுத்(து) அறைவார்.)

Page 134
சிவராத்திரி
இ-ன் சொன்ன விண்டுவில் திரள் மேருமலேயைப்போலத் திரண்டு உயர்ந் புடையவனும், வன்ன மேகலே மடந்ள் மேகலாபரண மனிந்த பெண்களினது க னும், கன்னல் அம்சிலே காமனே காட் வில்லேயுடைய மன்மதனே தனது ரூப: வத்தையுடையவனுமாகிய, அன்னவன் வார்-அந்தச்சுகுமாரனது சிறந்த பெரி முடிக்கவல்லர் எ- ற.
ܨ*
தென்ற வந்தடந் தேர்மிசை
மன்ற லம்புகள் படப்படப் ட பொன் றயங்குபூண் புணர்மு: மன்றி லென்றிட நுகர்ந்தவா
(தென்றல் அம்தடம் தேர்மிசை : மன்றல் அம்புகள் படப்படப் பை பொன்த பங்கு பூண் புனர்முலேக் அன்றில் என்றிட நுகர்ந்(து) அவா
இ-ள்: தென்றல் அம் தடம் தேர் அம்புகள் பட பட-தென்றற் காற்றுகி மன்மதனது சிவந்தகைகளினின்றும் ( மலர்ப்பானங்கள் வந்து தாக்குந்தோே மனங்கலங்கித் துன்புற்று, பொன் தய போகம் அன்றில் என்றிட நுகர்ந்து - ஆபரணங்களேயனிந்த நெருங்கிய த பத்தை (தனது பெரிடபையொருபோ யென்றுசொல்லும்படி அனுபவித்தும், பம் தணியப்பெருதவனுய் எ-று.
பழுதி லன்புட னுதயமுற் ப; கொழுந ரன்றியோர் கடவுக் வழுவில் கற்புடை மடந்தைய தழுவி யானினத் தொருமழ
பழு(து)இல் அன்புடன் உதயம்மு கொழுநர் அன்றிஓர் கடவுளேத் வழு இல் சுற்புடை மடந்தையர் த தழுவி ஆன்இனத்(து) ஒருமழ வி

புராணம்
ண்டு உயர் பன்ே தடம் தோளான்த பருத்த விசாலமாகிய தோள்களே தையர் கண் கவர் வதனன்-அழகிய ண்களேக்கவருகின்ற முகத்தையுடையவ சி தந்தனே யான்-கரும்பாகிய அழகிய த்தைக் காட்டி வந்தாற்போலும் வடி ா திரு பேரெழில் ஆர் எடுத்து அறை ய அழகுகளே யார் எடுத்து முற்றசுறி
(30)
வருமதன் செங்கை பதைத்துளம் வருந்திப் nக் கணிகையர் போக
வடங்கில ணுகி.
வருமதன் செங்கை
தத்(து)உளம் வருந்திப்
553:3f687 g (Lirio (3 LITT 4, Li)
அடங்கிலன் ஆகி.)
* மிசை வருபதன் செம் கை மன்றல் ய விசாவித்த தேரின்மேல் வருகின்ற ஏவப்படுகின்ற) வாசனே பொருந்திய 1றல்லாம், உளம் பணிதத்து வருந்திங்கு பூண் புனர் மு லே கணி கையர் - பொன்னுற் செய்து விளங்குகின்ற :னங்களே புடைய வேசியர்களது இன் தும் விட்டுப்பிரியாத) அன்றிற்பட்சி அவா அடங்கிலன் ஆகி-காம விருப்
(31)
கருமுப் பொழுதுங் ாத் தளிர்க்கரங் குவியா பர் தமை மன மருட்டித் விடையெனச் சரித்தான்.
முன் பகருமுப் பொழுதும் தளிர்க்கரம் குவியா
மை மனம் மருட்டித் டைஎனச் சரித்தான்.)

Page 135
சிகுமா
இ- ள் பழுதில் அன்புடன் உதய லாத அன்போடு உதயமுதலாகக் கூறப் அன்றி ஓர் கடவுளே தளிர் கரம் குவி தெய்வத்தையும் மாந்தளிர் போன்ற கற்புடை மடந்தையர் தனிம-தவ. மருட்டி தழுவி - மனதை மயக்கிப்பு என சரித்தான்-பசுக்கூட்டத்தினுள்ே இடபத்தைப்போலத் திரிந்தனன் எட
மTம ஞனன மசானன மா தTம குனுகம புராணநூல் ச நாம நாவினி னவின்றிடா காம ஞகமம் வேதமீ தா,ெ
மாமன் ஆனனம் அசஆண்னம் தாமன் ஆகம புராணநூல் சதுர் நாமம் நாவில் நவின்றிடான் நா காமன் ஆகமம் வேதம்ஈ(து)ஆம்
இ-ன் மாமன் ஆண்னம் அச ஆ முகத்தை ஆட்டுமுகமாக மாற்றியருள் நூல் சதுர்மறை என்னும் நாமம்-ஆ புமணிந்த பரமசிவனது இருபத்தெ ளும் நான்கு வேதங்களுமாகிய இவை றிடான்-நாவினுலுச்சரியாதவனுய், மம்-தினந்தோறும் கருப்பு விற்கரத்த வேதம் ஈது ஆம் என கற்பான்-வேத வான் எ=று.
ஈடு வாடை மற் றிலேபன ெ பீடு சானிறை முறைமையிற் கோடு மாமணிக் கும்பநேர் வாடு நூலிடை மகளிரை வ.
ஈடு வாடை மற்(று) இலேபனம் பீடு சால்நிறை முறைமையில் ெ கோடு மாமணிக் கும்பம் நேர் கு; வாடு நூல் இடை மகளிரை வசட்

ரச் சருக்கம் II 5
ம் முன்பகரு முப்பொழுதும்-கெடுதலில் படுகின்ற முக்காலங்களினும், கொழுநர் யா-தம்நாயகரையல்லாமல் வேருெரு கைகளைக்குவித்து வணங்காத வழுவில் றற்ற கற்பமைந்த பெண் சுளே, மனம் ணர்ந்து, ஆன் இனத்து ஒரு மழவிடை ள (திரிகின்ற) ஒரு இளமையையுடைய (33)
க்குமா ரிதழித் துர்மறை யென்னு ணுடொறுஞ் சிலேக்கைக் மனக் கற்பான்.
ஆக்கும்.ஆர் இதழித் மறை என்னும் ள்தொறும் சிலேக்கைக் எனக் கற்பான்.)
ஆனனம் ஆக்கும்-மாமனுகிய தக்கனது ரிய ஆர் இதழித் தாமன் 5 T5 IL LITT GETIT த்திமாலேயையுங் கொன்றை மாவேயை ட்டாக மங்களும் பதினெண் புராணங்க களின் பெயரையாவது, நாவினில் நவின் நாள் தொறும் சிலே கைகTமன் - 무 ஞகிய மன்மதனது காம சாஸ்திரத்தை கம் இதுவேயென்று அப்பியாசஞ் செப்
( )
மனு மருந் தியற்றிப்
பெருந்தகை பெற்ற குவிமுலே சுமக்கும்
சப்பட மயக்கும்.
எனும் மருந்(து) இயற்றிப் பருந்தகை பெற்ற விமுலே சுமக்கும்
பட மயக்கும். )

Page 136
| | | சிவராத்திரி
இ-ன் ஈடு வாடை இலேபனம் வானிட மருத்தும் பூசுமருந்துமாகிய நிறை முறைமையில் பெருந்த கை.ெ கத்தில் பெருந்தகைமையையுடைய, சுமக்கும்- யானேக்கொம்புகளேயும் இ தனங்களேத்தாங்கிய, வாடு நூல் துவஞகின்ற நூல்போன்ற இடையை மயலுறுவிப்பான் எ-று.
உலக்கு நாளணித் தாயினர் நலத்தி ஞேர்சிலைக் காமவே பெலத்த முல்லையாந் தருக்க நிலத்தி னிங்கிட விசைத்தெ
உவக்கு நாள் அணித்(து) ஆயின் நலத்தி னுேர்சிலேக் காமவேள் நஜ் பெலத்த முல்லேயாம் தருக்களே ே நிலத்தின் நீங்கிட விசைத்து) எற
இ-ன் உலக்கும்நாள் அணித்தா தினுேர்-இறக்குந்தினஞ் சமீபித்தவர் ததியை நிகர்த்த கற்பொழுக்கத்தையு5 நணுகினும் நழுவா பெலத்த முல்ஃ மன்மதன்வந்தாலும் நிலே தவருத உறு வேரொடும் பிடுங்கி நிலத்தின் நீங்கி தான்-வேரோடும் பறித்து நிலத்திக் கின்ற குறைக் காற்றுக்கு ஒப்பாயினுன்
அந்தி வெண்பிறை முடித்தவ சிந்தை செய்கிலன் றிருவுருச் நிந்தை செய்தன னிதியாய்
சந்தி வந்தனே மறந்தனன்
அந்தி வெண்பிறை முடித்தவன் . சிந்தை செய்கிலன் திருவுருக் களே நிந்தை செய்தனன் நிதியாய் நித் சந்தி வந்தனே மறந்தனன் துறந்த

புராணம்
எனும் மருந்து இயற்றி-- இடுமருந்தும் வசியமருந்துகளைச் செய்து, பீடுசால் பற்ற - பெருமை மிகுந்த கற்பொழுக் கோடு மா மணி கும்ப நேர் குவிமுலே ரத்தின கலசங்களேயுமொத்த குவிந்த இடை மகளிரை வசப்பட மயக்கும்புடைய பெண்களேத் தன்வசமாகும்படி (34)
க் கொளிக்கு மீனுெக்கு னணுகினு நழுவாப்
ஃள வேரொடும் பிடுங்கி
றி சுழல் வளிநிகர்த்தான்.
எர்க்(கு) ஒளிக்கும் மீன் ஒக்கும் அணுகினும் நழுவாப் வேரொடும் பிடுங்கி ஜி சுழல் வளி நிகர்த்தான் :)
யினர்க்கு ஒளிக்கும் மீன் ஒக்கும் நலத் களுக்குத் தோன்ருது மறைகின்ற அருந் ஈடய பெண்களது சிலேகை காமவேள் 1 யாம் தருக்கிளே-கருப்புவில்லே புடைய தியாகிய கற்பென்னும் விருகங்களே, பட விசைத்து எறி சுழல் வளி நிகர்த் ஈரின்றும் பிரியும்படி விசைகொண்டெறி T GIT—VIDIY. (35)
ப னடித்துணைக் கமலஞ் களேச்சிலே யென்றே நித்தமு மியற்றுஞ் நறந்தனன் றருமம்.
அடித்துனேக் கமலம் ச்சிலே என்றே தமும் இயற்றும் நனன் தருமம் )

Page 137
சுகுமார
இ- ள் அந்தி வெண் பிறை மு செய்கிலன் - அந்திக்காலத்திற்ருேன்று திருமுடியைபுடைய சிவபெருமானது சிந்தியாது, திரு உருக்களே சில் எ முதலிய தேவவிக்கிரகங்களேக் கல்லெ இயற்றும் சந்தி வந்தனே மறந்தனன்வதாகிய சந்தியாவந்தனேயை மறந்து களேயும் ஒழித்தான் எ-று.
இந்த வாறிவ னுெழுகிய ப தந்தை பாலெடுத் துணர்த்தி யந்த மாநகர்க் கஃஞரை பு சிந்தை தேறுற வுறுதிநன் ப
இந்த வா(று)இவன் ஒழுகிய படி தந்தை பால் எடுத்து உண்ர்த்திட அந்த மாநகர்க் கஃஞரை அழை சிந்தை தேறுற உறுதிநன் மதிபன்
இ- ள் இந்தவாறு இவன் ஒழு மாரனுனவன் செய்த குற்றங்களேப் ட உணர்த்திட-எல்லோரும் அவனது பி யுமெடுத்துக் கூறுதலும், தனேயனே அந்த மா நகர் கலேஞரை அழைத்து நகரத்தின் கண்ணுள்ள கல்விமான்களே செய்து, சிந்தை தேறுற உறுதி நல் ம. பொருட்டு உறுதியாகிய நற்புத்திகள்
T-Or.
பிறர்ம னைக்குரித் தாகிய பேன ரறம டுத்தநண் பொடுபுகழ் ெ மறமி குத் தவெம் பவம்பழி
மிறலி பற்றிடும் பகையிவை ந
(பிறர் மனேக்(கு) உரித்(து) ஆகிய
அறம் அ டுத்தநண்(பு) ஒடு புகழ்பெ மறம்மி குத்த வெம் பவம்பழி மார் இறல்இ யற்றிடும் பகை இவை நாடு

"ச் சருக்கம் 7
நடித்தவன் துணே அடி கமலம் சிந்தை கின்ற வெள்ளிய பிறையைத் தரித்த இரண்டுபாத தாமரைகளேயும் மனதிலே ன்றே நிந்தை செய்தன்ை-சிவலிங்கம் ன்று அவமதித்து நீதியாய் நித்தமும் -விதிப்படி தினந்தோறுஞ் செய்யப்படு தருமமும் துறந்தனன்-பல தருமங் (3G)
டிறுகண் டியாருந் திடத் தனையனேக் கூவி பழைத்தரு கிருத்திச் மதிபல செப்பும்.
1றுகண் (டு) யாரும் த் தனயனேக் கூவி த்(து) அருகு) இருத்திச்
செப்பும்.)
கிய படிறு கண்டு-இவ்விதமாக இச்சுது ார்த்து, யாரும் தந்தை பால் எடுத்து தாவிடத்து அக்குற்றங்கள் யாவற்றை கூவி-அவர் தமது புத்திரனேயனழத்து, அருகு இருத்தி-அப்பெருமைதங்கிய ஆங்கு வருவித்துப் பக்கத்தேயிருக்கச் தி பல செப்பும்- மனந்தெளிவடையும் பலவற்றையும் கூறு வ ரா யி ன ர் (g 7」
தயைப் புணர்ந்தோ பருமையொன் றடையார் மாற்றரு மச்ச ான்குமெய் திடுவார்.
பேதையைப் புணர்ந்தோர் ருமை ஒன்(று) அடையார்
றரும் அச்சம்
ன்கும் எய் திடுவார்.

Page 138
சிவராத்திரி
இ- ள் பிறர் மனேக்கு உரித்தாகிய வியராகிய பெண்களேப் புண்ர்ந்தவர்க பெருமை ஒன்றும் அடையார்-தரும தகைமையாகிய இந்நான்கனுளொன் பவம் பழி மாற்றரும் அச்சம் இறல் திடுவார்-கொடுமை மிகுந்த தீய பாவ னேக் கொலே புரியத்தக்க (வெவ்விய) ப
எ-நு.
நீடு ருதுநல் விளமையென் நாடு ருர் பிறர் மனையெனி ஞ வீடு ருப்புகழ் மேவுவர் வித் கூடு ருர்நர கக்குழி கிடந்த
(நீtடு) உருதுநல் இளமை என்(று) நாடுருர் பிறர் மனே எனில் நாமநிர் வீடுருப் புகழ்மே அவர் வித்தை கை கூடுருர் நரகக்குழி கிடந்து) 로WC
இ- ள் நல் இளமை நீடு 5-ûቛ இளமைப் பருவமானது நிலே யாதென்று ருர் எனில்-பிறர் மனேவியரிடத்துச் வைப்பில் வீடுருப்புகழ் வித்தை கை சமுத்திரத்தாற் சூழப்பட்ட பூமியின் வியையும் கைப்பொருளேயுமடைகுவர் குழி கூடுருர் கிடந்து அழுந்துகிலா கிடந்து வருந்துதலுருர் எ-று.
ஊறு தீர்மரத் தூரியி னுென் வேறு பேதகங் காட்டுபுன் ப கூறு நீணிதி கவர்விலே மகளி பேறு காமமே நுகர்பவர்க் &
இளறு தீர்மரத் துரரியின் ஒன்றெ வேறு பேதகம் காட்டுபுன் மனத்தி சுறு நீள்நிதி கவர்விலே மகளிர்பா ஏறு காமமே நுகர்பவர்க்(கு) இசு

புராணம்
பேதையை புணர்ந்தோர்-பிறர் மனே 1ள், அறம் அடுத்த நண்பொடு புகழ் ம் பொருந்திய சிநேகம் கீர்த்தி பெருந் றையும் பெருர், மறம் மிகுத்த வெம் இயற்றிடும் பகை இவை நான்கும் எப் ங்கள் பழிகள் நீக்குதற்கரிய பயம் தன் கையாகிய இந்நான்கையும் பெறுவர்
(38)
ரளத்திடை நினேந்து றமநீர் வைப்பில் தைகை வித்தங் ழந் துக்வார்.
உளத்திடை நினேந்து
| L
வித்தம் ஐந்து சிவார்.
து என்று உளத்திடை நினேந்து-நல்ல மனத்தினிாேத்து, பிறர் மனே நாடு செல்லாராயின், (அவர்கள்) நாம நீர் வித்தம் மேவுவர்-அச்சம் பொருந்திய கண்னே அழியாத கீர்த்தியையும் கல் (அதுவுமன்றி மறுமைக்கண்) நரகக் ார்-நரகக் குழியையடைந்து ஆங்குக் 39)
ாறென வொன்றி மனத்தினுேர் விழைவாற்
ர்பாற் குறுகி நிகபர மில்லே,
ன ஒன்றி தினுேர் விழைவால் ால் குறுகி பரம் இல்லே

Page 139
சுகுமார
இ- ள் ஊறு தீர் மரத்தூரியின் ஆரிவியைப்போல ஒன்ருகப் பொருந் தினேர் விழைவால்-மனத்தினுலே சுே தோரது சிநேகத்தால், கூறு நின் நிதி வப்படுகின்ற மிக்க திரவியத்தையப காமமே நுகர்பவர்க்கு இகபரம் இல்ஃ அனுபவிப்பவர்களுக்கு இம்மை மறுை
என்று பற்பல நன்மதி துன்ப துன்று மச்சுகு மாரனுக் குை தொன்று மற்றவன் செவிப்பு சென்று தைத்திடா நெடுமர
என்று பற்பல நன்மதி துன் மதி துன்றும் அச்சுகு மாரனுக்(கு) உன் ஒன்றும் மற்(று) அவன் செவிப்புல சென்று தைத்திடா நெடுமர முன்
இ–ள் என்று பல் பல நன்மதி லுக்கு உரைத்த ஒரம்-இவ்வாறு பலவி மனத்திலே குடிகொண்ட அந்தச்சுகுமார் றும் அவன் செவிப்புலம் நுழைந்தின் பயிற் சென்று பலன் தந்திலது. உபவம் எனசிதைந்த-கற்பாறையின் கண்ணே பைப்போல (எல்லாப்புத்திகளும்) அழ
மற்று - அசை
கப்பி நாடொறுங் கழித்துண தப்பி லாதுபுன் குப்பைபோய் தொப்பி னுரல்படித் துறுமதி செப்பி னுலுந்தம் மனம் புரி
(கப்பி நாள்தொறும் கழித்(து) உன் தப்(பு)இ லாது புன் குப்பைபோய் ஒப்(பு)இல் நூல் படித் (து) உறுமதி செப்பினுலும் தம் மனம் புரி செயல்

ச் சருக்கம் 1 1ց
ஒன்றென ஒன்றி-குற்றமில்லாத புல் தி, வேறு பேதகம் காட்டும் புல் நனத் பறுபட்டுக் காட்டுகின்ற எளிய குணத் கவர் விலே மகளிர்பால் குறுகி-சொல் கரிக்கும் வேசியரிடத்திற்சென்று, ஏறு -மிக்க காமவிச்சையே பொருளென்று ம இன்பங்களில்லேயாம் எ-று. (4)
தி பிதயந்
ரத்தலுஞ் சொற்ற
ல நுழைந்தில துபலஞ்
முஃளபெனச் சிதைந்த,
இதயம் ரைத்தலும் சொற்ற(து) ம் நுழைந்திவ(து) நபலம் ா எனச் சிதைந்த.)
துன்மதி இதயம் துன்றும் அ சுகுமார த நற்புத்திகளேத் துர் ப் புத் திகள் ானுக்குக் கூறுதலும், சொற்றது ஒன் து-கூறியதொன்றும் அவனது செவி
சென்று தைத் திடா நெடுமர முளை சென்று தையாத நெடிய மரமுள்ே நிந்து பட்டன எ-று. f星星
வளிப்பினுங் கோழி க் கிளேத்திட நவிரா
யோர்பல கோடி செயல்விடார் தியோர்.
3ணவு அளிப்பினும் கோழி * க் கிளேத்திடல் தவிரா(து)
போர்பல கோடி ஸ்விடார் தியோர் 1

Page 140
2. சிவராத்திரி
இ- ள் கோழி-கோழியானது, அளிப்பினும்-தினந்தோறும் கப்பிமுத் நல்ல உணவைக் கொடுத்துவந்தாலும் கிளேத்திடல் தவிராது-தவருமவெளிய (அதுபோல), தீயோர்-தீக்குணம்நிை உறு மதி பல கோடி செப்பினுலும்-ஒ புத்திகள் பலவற்றைக் கோடிக்கணக்க செயல் விடார்-தம்மனத்தில் விரும்
GT-yay.
ஒர் அசை,
களிப்பி னுஞ்சுடுங் கடவுளர் மளிப்பி னுஞ்சுடு மறைதிரை குளிப்பி னுஞ்சுடுங் குன்றுறு பொளிப்பினு சூசுடுங் காமமி
(களிப்பி னும் சுடும் கடவுளர் கட அளிப்பி னும் சுடும் அறை திரைக் குளிப்பி ஒதும் சுடும் குன்(று)உறு கு ஒளிப்பி னும் சுடும் காமம் மிக்(கு)
இ - ன் களிப்பினும் சுடும்-மகி னர் கடல் கனட அழிதம் அளிப்பினும் ! பெற்ற அமிர்தத்தைக் கொடுத்தாலு புனல் அகத்து குளிப்பினும் சுடும்-ஒலி சலத்தினுள்ளே அமிழ்ந்திக் கிடந்தாலு களில் குறுகி ஒளிப்பினும் சுடும்-மலேக சென்று ஒளித்தாலுஞ் சுடத்தக்கதுமா முன்-காமநோயானது மிகுந்து அதிகரி
தூய நீத்திழி தொழில்புரி து தாயு நீத்தன டந்தையு நீத் னேய நீத்தனர் நிலநிதி மக மாய நீத்ததின் மயக்கறத் து
(தாய நீத்(து) இழி தொழில்புரி து தாயும் நீத்தனள் தந்தையும் நீத் நேயம் நீத்தனர் நிலம் நிதி மக மாயம் நீத்(து) அதின் மயக்(கு)

புராணம்
நாள் தொறும் சுப்பி கழித்து உணவு விய தாழ்ந்த பொருள்களே பொழித்து தப்பிலாது புன் குப்பை போய் குப்பையிற் சென்று கிளறுதலே நீங்காது றந்தவர்கள் ஒப்பு இல் நூல் படித்து ப்பில்லாத பல நூல்களேக் கற்று மிக்க ாயெடுத்துரைப்பினும், தம் மனம் புரி JELI I GT37flu GJ LUGJIT T &IT Eifil L. - Tri
(42)
கடல்கடை பயிர்த க் குளிர்புன லகத்துக் குகைகளிற் குறுகி க் கூர்தர வுழன்ருன்.
ல் கடை அமிர்தம் குளிர்புனல் அகத்துக்
கைகளில் குறுகி ஊர்தர உழன்ருன்
ழ்வுறும் போதுஞ் சுடத்தக்கதும், கடவு சுடும்-தேவர்கள் பாற்கடலேக் கடைந்து ஜ் சுடத்தக்கதும் அறை திரை குளிர் *கின்ற திரைநிறைந்த குளிர்ந்த சமுத்திர 'ஞ் சுடத்தக்கதும், குன்று உறு குகை எளிற் பொருந்திய குகைகளினிடத்துச் "கிய, காமம் மிக்கு ஊர் தர உழன் க் தவினுல் அலேந்தான் எ=று. (43)
ர்க்குனத் திவனேத் தனன் றமர்க ளிர்மே எளிகழு துறந்தவர் மனம்போல்.
துர்க்குனத்(து) இவன்ேத்
தன்ன் தமர்கள்
ளிேர்மேல் நிகழும்
அறத் துறந்தவர் மனம்போல்,

Page 141
சுகுமார
இ- ள் நிலம் நிதி மகளிர்மேல் பெண்களிடத்துண்டாகுமாசையையொ மனம்போல்-அவற்றின் மயக்கத்தினின் தைப்போல, தூய நீத்து இழி தொழி மங்களே விடுத்து எளியகருமங்களே ப் இச்சுகுமாரனே, தாயும் நீத்தனள் தந்ை பிதாவும் நீக்கிஞன், தமர்கள் நேய
நீங்கப் பெற்ருர்கள் எ-று.
தொழுகு லத்தவர் மரபினி பழுது பற்பல விளேத்திழி கு முழுமு தற்பொரு ளாப்மை னெழுது மத்தக விதிவழி வி
(தொழுகு வித்தவர் மரபினில் ே பழுது பற்பல விளேத்(து) இழி முழுமுதற்பொரு விளாப்மறை நட எழுதும் மத்தக விதிவழி விலக்கி
இ - ன் தொழு குலத்தவர் மர வருணத்திலே குற்றமின்றிப்பிறந்தும், தொழில் பயின்ருன்-குற்றங்கள் பல வளது தொழிலச் செய்துவந்தான், மு நான்முகத்தோன் எழுதும் மத்தக வி வற்றிற்கும் முதற்பொருளாகிய பரம சதுர்வேதங்களும் நடனஞ் செய்கின்ற ந தப்பட்ட தலே விதிக்கிரமத்தை நீக்கிக்ெ
ಛಿ ಆಳಿಬಿF+
கன்னி மாடமுங் கடிமதிற் ச துன்னு மாரிருட் பொழுதின் னன்ன மன்னவர் தமைப்பிற ரின்ன தன்மையி னிங்கிவை
கன்னி மாடமும் கடிமதிற் கா துன்னும் ஆரிருள் பொழுதில் மங் அன்னம் அன்னவர் தமைப்பிறர் இன்ன தன்மையின் ஈங்(கு)இை
f

ச் சருக்கம் I 2
நிகழும் மாயம் நீத்து-மண் பொத் ழித்து, அதின் மயக்கு அற துறந்தவர் எறும் முற்றத்துறந்த துறவிகளது மனத் வில் புரி துர் குணத்து இவனே-நற்கரு புரிகின்ற கெட்ட குணத்தை புடைய தயும் நீத்தனன்-மாதாவும் நீக்கினுள் ம் நீத்தனர்-சுற்றத்தவர்களும் அன்பு (44)
ர் ருேமறத் தோன்றிப் லத்தொழில் பயின்றன் ற நடஞ்செய்நான் முகத்தோ லக்கினுே ரெவரே.
தாம் அறத் தோன்றிப் குலத்தொழில் பயின்றன்
ம்செய் நான் முகத்தோன் னுேர் எவரே.
பினில் தோமற தோன்றி-பிராமன் பழுது பல் பல விளேத்து இழிகுலத் வற்றை விளேவித்து எளியகுலத்தவர்க ழ முதல் பொருள் ஆப் மறைநடம்செய் விதிவழி விலக்கினுேர் எவர் - எல்லா பதியை ஆராய்தறிதற் கிடமாயுள்ள ான்கு முகங்களே புடைய பிரமாவாலெழு காண்டவர் பாருளர் எ-று:
(45}
ாவலுங் கட்ந்து மங் கையர்முலே தோய்வா ரர் விலக்கினு மமையா நிகழ்ந்துறு மேல்வை.
வலும் கடந்து
கையர்முலே தோய்வான் விலக்கினும் அமையார்
ப நிகழ்ந்து)உறும் ஏல்வை. )

Page 142
22 சிவராத்தி
இ - ன் கன்னி மாடமும் கடி ம களே புங் காவல்பொருந்திய மதிற்காட் பொழுதில்-மிக நெருங்கிய இருட் வான் - பெண்களது தன்போகத்தை தமை பிறர் விலக்கினும் அமையார்தடுத்தவழியுந் தடைப்படார், இன்ன உறும் ஏல் ைவ-இவ்விதமாய் இவ்வி தில் எ-று.
முத்த மீதினு முளரிமென் ( வைத்த பற்குறி நகக்குறி சு தத்த மக்குள கற்பழிந் தா கைத்த சிந்தைய ராகியக் கி
முத்தம் மீதினும் முளரிமென்
வைத்த பற்குறி நகக் குறி கண்டு தத் தமக்(கு) உள கற்(பு)அழிந் கைத்த சிந்தையர் ஆகிஅக் கடி
இ- ன் முத்தம் மீதினும் முளர் தழ்களினும் தாமரை முகையையொத் ஆணும், வைத்த பல் குறி நக குறி பார்த்து, தம் மனே பார் தம் தமக்கு தமது பெண்கள் தங்கள் தங்கள் கற். மண்டந்து, அ கடி நகர் உள்ளார் சை நகரவாசிகள் யாரும் வெறுத்த மனமுை
காவல் கட்டழித் திரவினிற் பாவ ரித்தொழில் புரிபவ ெ
பாவ முற்றிய படிற்றெழுக் மாவ னப்புடை பான்செய
காவல் கட்(டு)அழித்(து) இரவி பாவர் இத்தொழில் புரிபவர் எ பாவம் முற்றிய படிற்(று)ஒழுக் மாவ னப்புடை யான்செயல் இ

திரி புராணம்
தில் காவலும் கடந்து-கன்னிகாமாடங் ப்பையுந்தாண்டி துன்னும் ஆர் இருள் காலத்தில், மங்கையர் முல்ே தோப் பனுபவிப்பான், அன்னம் அன்னவர் -அன்னம்போன்ற அம்மகளிரைப் பிறர் தன்மையின் சங்கு இவை நிகழ்ந்து பிடத்திவைகள் நடைபெறுகின்ற காலத்
(45)
முகிழ்முலே முகத்தும் ண்டுதம் மனே யார் ரெனச் சவித்துக் கடிநக ருள்ளார்.
முகிழ்முலே முகத்தும் தம் மனே யார் தார் எனச் சவித்துக் நகர் உள்ளார். )
மென் முகிழ் முலே முகத்தும்-வாயி த்த மிருதுவாகிய முகிழ்த்த தனங்களி கண்டு-பதித்த பற்குறி நகக்குறிகளேப் உள் கற்பு அழிந்தார் என சவித்துநெறி கெடப்பெற்றனரென்று துன்ப த்ெத சிந்தையர் ஆகி-அக்காவலமைந்த டயராப் எ=று. (47)
கரவினு லெய்தி ரனமனத் தெண்ணிப் கச்சுகு மாரன்
லிதுவென மதித்து.
னில் கரவினுல் எய்தி ன் மனத்(து) எண்ணிப் கச்சுகு மாரன்
து என் மதித்து,

Page 143
சுகுமாரச்
இ- ள் காவல் கட்டழித்து-எம னில் கரவினுல் எய்தி-இராக்கால தொழில் புரிபவர் என மனத்து எண் ரென்று மனத்தினாலோசித்து, மா வ: வனும், பாவம் முற்றிய படிற்று ஒ பொய்யொழுக்கத்தையுடையவனுமாகி மதித்து-செய்கையேயிதுவென்று நிச்சமி
அற்ற நோக்கியாம் பற்றினு
பெற்ற மாதர்நம் மொழிப்ப ரிற்ற தாகுமில் வாழ்க்கையெ யுற்று ளோர்திரண் டென்செ
(அற்றம் நோக்கியாம் பற்றினும் பெற்ற மாதர்நம் மொழிப்படி இற்ற(து) ஆகும் இல் வாழ்க்கை உற்றுளோர் திரண் (டு) என்செய்
இ - ள் யாம் அற்றம் நோக்கி பார்த்துப் பிடிப்பினும் அகப்படான், விருப்பம் வைத்த பெண்கள், நம் மெ சொல்வின்படி மனத்தையினி மீளார். இரங்கி-எமது இல்லொழுக்கமானது கவலே உற்றுளோர் திரண்டு-உள்ள மாந்தர்களெ வருமொருங்குசுடி, இதற்கு யாம் யாதுசெய்வோமென்று
ே
காசினி பென்னு மாதின் க மாசகல் புகழ்வெள் ளாடை கூசுத வின்றி நந்தங் குறை துரசகல் வாரின் மான மிழ
(காசினி என்னும் மாதின் கவி. மா(சு)அகல் புகழ்வெள் ளாடை சு சுதல் இன்றி நந்தம் குறைதி
து சு)அ5 ல் வாரின் மானம் இ

சருக்கம் 1 8 ጃ
து காவல் வரம்பைக்கெடுத்து, இரவி த்தில் மறைவாய்வந்து, யாவர் இ ளிை-யார் இக்காரியத்தைச் செய்பவ னப்பு உடையான்-பேரழகினே யுடைய ழுக்கச் சுகுமாரன்-பாவம் நிறைந்த ய சுகுமாரனது செயல் இது என பித்து எ-று. ( 4 8)
மகப்படா னுசை
டி யினிமனம் பிரியா ன் றிரங்கியுட் கவலே ஈப்கே மிதற்கென வுசாவி,
அகப்படான் ஆசை இனிமனம் பிரியார் என்(று) இரங்கி உள் கவலே கேம் இதற்கு) என உசாவி: )
பற்றினும் அகப்படான்-நாம் சமயம் ஆசை பெற்ற மாதர்-அவனிடத்தே ாழிப்படி மனம் இனி பிரியார்-எமது இல்வாழ்க்கை இற்றது ஆகும் என்று அழிந்ததுவென்று துன்புற்று, உள் த்திலே கவலே நிறையப் பெற்றவராய் T செய்சுேம் இதற்கு என உசாவிதம்முள் விணுவி எ-று. 了星9】
11 1յI
விக்கரி யாடை நீக்கி
சாத்திய மன்னன் முன்போய்க்
திறந் தறைவோ மென்னத்
ந்தவர் துணிந்து சூழ்ந்து.
க்கரி ஆடை நீக்கி
சாத்திய மன்னன் முன்போய்க் றந்(து) அறைவோம் என்னத் ழந்தவர் துணிந்து சூழ்ந்து. )

Page 144
4 சிவராத்தி
இ-ன் காசினி என்னும் மாதி னது தீமையாகிய கரிய வஸ்திரத்.ை ஆடை சாத்திய-குற்றமற்ற கிர்த்தியா முன் போப்-மகாராசனது முன்னிலே குறை திறந்து அநைவோம் என்னவெளிப்படுத்திச் சொல்லுவோமென்று துணிந்து சூழ்ந்து-தமது வஸ்திரத்.ை பெற்ற யாவரு மனவுறுதிகொண்டொ
கால்வழி சென்னி ரென்னக் வேல்வழி கண்ட நெஞ்சர் ( சால்வழி பரந்து மேயுந் தன் நூல்வழி புரக்கு மன்னன் வ
காவ் வழி செல்நீர் என்னக் கரு வேல்வழி கண்ட நெஞ்சர் வெல் சால்வழி பரந்து மேயும் தண்பனே நூல் வழி புரக்கும் மன்னன் வாயி
இ - ள்: மான வேல் வழி கண்ட புறத்தேபோசுப்பட்ட நெஞ்சையுடை செல் நீர் என்ன கருத்து ஒருப்படுத் தைப்போல தம் மனத்தை ஒருவழிநிறு வளே பரந்து மேயும்-கலப்பை முனேயி வெள்ளியசங்குகள் பரந்து மேயாநின்ற கும் மன்னன் வாயில் நோக்கி ஆரகிநீதி சாஸ்திர விதிப்படி பரிபாலனஞ் நோக்கிச்சென்று எடறு.
வாயிலோர் தம்மைக் கண்டெ போயிலோர்க் கன்னே பன்ன
ராபினுேர் கோடி போரிங் கத கோயிலோ ரிருவர் மேவுங் கெ
(வாயிலோர் தம்மைக் கண்(டு) எ போப் இலோர்க்(கு) அன்னே அன் ஆயினுேர் கோடியோர் இங்(கு) அ கோயிலோர் இருவர் மேவும் கொ

சி புராணம்
நின் கவி கரி ஆடை நீக்கி-பூமிதேவியி தக் கழித்து, மாசு அகல் கழ் வெள் ாகிய வெள்ளுடையைத்தரித்த, மன்னன் யிற் சென்று, கூசுதல் இன்றி நம் தம் -மனக்கூச்சமின்றி நமது கு  ைற  ைவ ப, துரசு அகல் வாரில் மானம் இழந்தவர் த யிழந்தவர்களேப்போல மானமழியப் ருங்கு கூடி எ-று. O)
கருத்தொருப் படுத்தி மான வெள்வளை கொழுக்கள் கீண்ட ண்பனே நாடு நீதி ாயிலே நோக்கி யேகி.
த்(து) ஒருப் படுத்தி மான ர்வளேக் கொழுக்கள் கீண்ட ன நாடு நீதி சில நோக்கி இரகி.)
நெஞ்சர்-மான மாகிய வேல்துளைத்துப் பவர்களாகிய அம்மாந்தர், கால் வழி தி-வாய்க்கால்வழியே பாய்கின்ற சலத் த்தி, கொழுக்கள் கீண்ட சால்வழி வெள் வினுற் கிழிக்கப்பட்ட சால் மார்க்கமாய் , தண்பனே நாடு நீதி நூல் வழி புரக் -குளிர்ந்த வயல்பொருந்திய நாட்டை செப்பு மரசனது மாளிகை வாயிலே
(51)
-ம் வரவுரைத் திடுதி ரென்னப் புரவலற் போற்றி மாந்த டைந்தன ரென்னக் கஞ்சக் ாற்றவன் கொணர்மி னென்ருன்.
ம் வர(அ) உரைத் திடுதிர் என்னப் ன புரவலன் போற்றி மாந்தர் டைந்தனர் என்னக் கஞ்சக் ற்றவன் கொணர்மின் என்ருன்)

Page 145
சுகுமTர.
இ- ள் வாயிலோர் தம்மை க வாயிற்காவலரைப் பார்த்து எமது ளென்று சொல்ல, போய்-அக்காவ6 அன்ன புரவலற்போற்றி-ஆதுவர்க்கு கொடுத்து வளர்த்தலால்) தாப்போன் ஆயினுேர் கோடியோர் இங்கு அடை டர்களிங்கு வந்திருக்கின்ருர்களென்று கொற்றவன்-தாமரையாசனிகளாகி ரும் வீற்றிருக்கின்ற அவ்வரசனுனவ அழைத்துவரும்படி ஆஞ்ஞாபித்தான்
அரசர்கோ னருளிப் பா_ெ கரசரோ ருகங்கள் சுப்பிக்
பரசநீள் கடைக்க ஞேணுக்கம் முரசகே தனனே யொப்பாட்
(அரசர்கோன் அருள் இப் பா(டு)
கரசரோ ருகங்கள் கூப்பிக் கஃனது பரசநீள் கடைக்கண் நோக்கம் ! முரசகேதன&ன ஒப்பாய் கேள் என
இ- ள் அரசர் கோன் அருள் இ பரபுரஞ்சயமகாராசனது கிருபையான தப் போந்து - அவர்களேயுள்ளே அனு! தாமரை மலர்போன்ற கைகளேக்குவித் பரச - ஒலிக்கின்ற வீரக் கழலனிந்த கடைக்கண் நோக்கம் பரப்பி - நீண் குறை பாது என்ன - உமக்கு நேர்ந்த கேதனனே ஒப்பாய் கேளென மொழி, ஆகிய தருமராசனேயொத்ததன்மையே இறர் எ - று,
பூசுர குலேச ஞநின் புரோகி வாசநீள் கணக ரந்த மதன் னிசனுய்த் தனது சாதி நீதிய தூசகல் கரவு வஞ்சஞ் சூது (
பூசுர குவாச ஞம்நின் புரோகித வாசநீள் கனேக ரத்த மதன்சுகு நீசனுய்த் தனது சாதி நீதியாம் நீ தூ(சு) அகல் கரவு வஞ்சம் சூதுசெ

ச் சருக்கம் 25
வண்டு எம் வரவு உரைத்திடுதிர் என்னட வருகையை அரசனுக்குத் தெரிவியுங்க பர் சென்று, இ ல் லோ ரீ க்கு அன்ன (அன்னம்முதலியவற்றை வேண்டியபடி ற அவ்வரசனே நமஸ்கரித்து, மாந்தர் டந்தனர் என்ன-கோடிக்கணக்கான மனு கூற, கஞ்ச கோயிலோர் இருவர்மேவும் ப இலக்குமி சரசுவதியென்னும் இருவ ன், கொனர் மின் என்ருன்-அவர்களே )52( 1 آلان – Tت
ன் றவரையுட் புகுத்தப் போந்து
கனே கழற் ருளிற் ருழ்ந்து
பரப்பிதுங் குறையா தென்ன
கேளென் மொழிய லுற்ருர்,
என்று) அவரை உட் புகுத்தப் போந்து
ஈழற் ருளின் தாழ்ந்து
பரப் பிநும் குறை பா(து) என்ன
மொழியல் உற்ருர் .)
ப்பாடு என்று - அரசர்க்கு அரசனுகிய தித்தகையதென்று, அவரை உள்புகுத் ப்பச்சென்று, சரோருககரங்கள் கூப்பிது நின்று, கனகழல் தாளில் தாழ்ந்து பாதங்களில் வீழ்ந்து வணங்க, நீள் ட கடைக்கண்ணுற் பார்த்தருளி, நும் குறைவு என்னேயென்று வினவ, முரச யலுற்ருர் - முரசீக்கொடியைபுடையவ ாய் கேட்டருள்கவென்று கூறுவாராயி
53).
தன் மைந்த னேந்து சுகு மார னென்பா பா நியம நீத்துத்
செய் தூர்த்த ஞகி .
ன் மைந்தன் ஐந்து மாரன் என்பான் நியமம் நீத்துத் ய் தூர்த்தன் ஆகி)

Page 146
直盟6 சிவராத்திரி
இ= ஸ்: பூசுர குல ஈசனும் நின் குலோத்தமராகிய உமது ஆசாரியருடை கரந்த மதன் சுகுமாரன் என்பான் - ை பானங்களும் மறையப்பெற்ற மன்மத ணும் பெயரினே யுடையவன், தனது சா, தனது சாதிக்குரிய நீதியொழுக்கங்களே கரவு வஞ்சம் சூது செய் தூர்த்தன் தையும் சூதாடலேயும் செய்கின்ற துர
சூல்வளே முழங்கி யார்க்குந் கோல்வளே பாமற் காக்குங் கால்வளை வரிவில் லேய்க்குங் மால்வளை மனத்த ராய்க்கற்
(சூல்வளை முழங்கி ஆர்க்கும் தெ. கோல்வளை யாமல் காக்கும் குரிசி கால்வனே வரிவில் ஏய்க்கும் கருங் மால்வளே மனத்த ராய்க்கற்(பு) !
இ-ன் சூல் வளே முழங்கி ஆர்க் கருமுதிர்ச்சியையுடைய சங்குகளானள் குலே) தோண்டப்பட்ட சமுத்திரஞ்சூ காக்கும் குரிசில் - ஒப்பற்ற செங்கே கின்ற மகாராசனே, நின் நகரம் தன்னி வளே வரி வில் ஏய்க்கும் கொடி கரும் பட்ட வரிந்து கட்டிய வில்லே பொத்த கொண்ட பெண்கள் யாவரும், மால் கவரப்பட்டமனத்தையுடையராய், கற்.
நிறையாகியவொழுக்கங்கெடும்படி துன்
இல்லின்மே வியமின் னுர்தங் சொல்லநா னுறுவர் பாருந் வல்லரா மருத்து வர்க்கு மன புல்லரே மானங் காத்துப் பு
இல்லின்மே வியமின் ஞர்தங் கு சொல்ல நா னுறுவர் யாரும் ே வல்லராம் மருத்துவர்க்கும் மறை புல்லரேம் மானம் காத்துப் புரந்

புராணம்
புரோகிதன் மைந்தன் - பிராமண ப புத்திரனும், வாசம் நீள் ஐந்து கணே ாசனேபொருந்திய நீண்ட ஐந்து புஷ்ப ன்ேபொத்தவதுமாகிய சுகுமாரனென் தி நீதியாம் நியமம் நீத்து நீசணுப்விடுத்து இழிகுலத்தவனுய், தூசு அகல் ஆகி - சுத்த மற்ற களவையுங் கபடத் fத்த குணத்தணுகி எ - று. (54儿
தொடுகடல் வளாக வைப்போர்
குரிசினின் னகரந் தன்னிற்
கருங்கொடிப் புருவ மின்னர் பிகந்திட வருத்து கின்றன்.
ாடுகடல் வளாக வைப்(பு) ஓர் ல்நின் நகரம் தன்னில் கொடிப் புருவ மின்னூர் இசுந்திட வருத்து கின்றன்.
கும் தொடு கடல் வளாக வைப்பு - வ முழங்கிச்சத்திக்கின்ற (சகரர்களி ழ்ந்த பூமியை, ஒர் கோல் வளேயாமல் ால் முறைவதருமற் பரிபாலன்ஞ் செய் ல் - உமது நகரத்தின் கண்னே, கால் புருவ மின்னுர் - காவினுலே வ8ளக்கப்
கொடிபோன்ற கரிய புருவத்தைக் வளே மனத்தராய் - மயக்கத்தினுலே பு இகழ்ந்திட வருத்துகின்றன் - தமது பஞ்செய்கின்றனன் எ-நு. (55)
குணுகுண மெவர்க்கு முன்னுஞ் தோற்றுநோய் துடைத்து மாற்ற றைப்பவ ருளரோ மன்ன ரந்தரு ளெம்மை யென்ருர்,
தணுகுணம் எவர்க்கு முன்னும் நாற்றும்நோய் துடைத்து மாற்ற }ப்பவர் உளரோ மன்ன *தருள் எம்மை என்ருர்)

Page 147
சுகுமார
இ - ள் மன்ன - அரசனே. ப மின்னூர் தம் குண அகுனம் எவர்க் தமது இல்லுத்தில் வாசஞ்செய்கின்ற முன்னிலேயிலாயினும் வெளிப்படுத்திக் துடைத்துமாற்ற வல்லராம் மருத்து தை முற்றச்சுகப்படுத்தவல்ல வயித் (தமது துன்பங்களேக் கூருது) மறைத் கட்குநேர்ந்த இடரை நீக்க வல்ல நுமக் மானம் காத்து புரந்தருள் எம்மை என் மானத்தைக்காப்பாற்றி நம்மையிரட்
சேட்டபோ திருகைப் போ கோட்ட மி றணிக்கோ லோ வாட்டமில் குமுதச் செய்ய நாட்டர சளித்த நீதி நன்!
(கேட்டபோ(து) இருகைப் போ கோடம் இல் தனிக்கோல் ஒச்சும் வாட்டம் இல் குமுதச் செய்ய வி நாட்(டு) அரசு) அளித்த நீதி ந
இ=ள்: கோட்டம் இல் தனி ஒப்பில்லாத நீதியைச் செலுத்துகின் அதனேக் கேட்டமாத்திரத்தில் இரு மூடி- மலர்போன்ற இரண்டு கைகள் ளேப் பொத்திக்கொண்டு, இரு கோ: பேற, வாட்டம் இல் குமுதி செய்ய வாம்பன் மலரைநிகர்த்த சிவந்த 4 அரசு அளித்த நீதி நன்று நன்று என்ன னஞ் செய்த நீதிமுறை நல்லது நல்ல
நன்று என்பது குறிப்பாற் பழித்
சிற்றமீக் கூர நின்ற சேனேக மாற்றரும் படிற ஞகி மை காற்றென விரைந்து சென்றி வேற்றுரி முரசு நான விடிே
(சிற்றம் மீக் சுர நின்ற சேனேகா மாற்றரும் படிறன் ஆகி மறைக் காற்றென விரைந்து சென்(று)இ ஏற்(று) உரி முரசு நான இடிஎன

ச் சருக்கம்
ாரும் - யாராயினும், இல்லின் மேவிய கு முன்னும் சொல்வ நாண் உறுவர் ட மனேவியர்களின் குணகுற்றங்களே எவர் க்கூற வெட்கமடைவர். தோற்றும்நோய் துவர்க்கு - தம்மிடத்துண்டாகியரோகத் தியர்களுக்கு, மறைப்பவர் உள்ரோதுவைப்பவர்களுண்டா (அதுபோல எங் கு உண்மையைக் கூறினுேம்) புல்ஸ்ரேம் ருர் - தாழ்ந்தநிலேயே மாகிய எங்களது சித்தருளுகவென்று வேண்டினர் எ - று.
了5台儿
நாற் கிளர்செவித் துளே கண் மூடிக்
ச்சுங் கோவிரு கோக்கள் சேப்ப
வாயிதழ் துடிப்ப விந்த
றுநன் றென்ன நக்கான்.
தால் கிளர்செவித் துளேகள் மூடிக்
கோஇரு கோக்கள் சேப்ப
ாய்இதழ் துடிப்ப இந்த
என்று நன்(று) என்ன நக்கான்.)
க் கோல் ஒச்சும் கோ-கோனுதவின்றி 1ற அவ்வரசனுனவன், கேட்டபோதுகை போதால் கிளர் செவி துண்கள் ாலும் விளங்குகின்ற செவித் துவாரங்க க்கள் சேப்ப-இரண்டு கண்களும் சிவப் வாய் இதழ் துடிப்ப-வாடுதலற்ற செவ் வாயினுதடுகள் துடிக்க, இந்த நாட்டு தக்கான்-இந்த நகரத்தை யான் பரிபால து என்று சிரித்தான் எ-று. ජී.ජී.l = (57)
ா வலரை நோக்கி றக்குலந் தோன்றி னுேனைக் க் கனத்தினிற் கொணர்மி னென்னு யென முழங்கிச் சொன்னுன்.
תTahifת,65 תתת, au au குலம் தோன்றி னுேனேக் |க் கணத்தினில் கொணர்மின் என்னு
முழங்கிச் சொன் ஒன்)

Page 148
그 சிவராத்தி
இ- ள் சிற்றம் மீக் கூர - (அள் காவலரைநோக்கி - ஆங்குநின்ற தோன்றி மாற்றரும் படிறன் ஆகிருே குலத்திற்குரிய நல்லொழுக்கங்களே நீத் வித புடையவனுகிய சுகுமாரனே, காத போல வேகமாய் நீவிர் சென்று, இ இப்பொழுதே பிடித்து வாருங்களென் முழங்கி சொன்னுன் - இடபத்தோல் யும் நாணமடையும் படி இடியேற்றை GT - EI.
குரைகடல் விடத்திற் ருேன்றுங் சு ரரைநொடிப் பொழுதி லோடி யர் வரையில் புன் ருெழில்க ளாற்று ம விரைவுடன் கொணர்ந்து கொற்ற
குரைகடல் விடத்தில் தோன்றும் து அரைநொடிப் பொழுதில் ஒடி அந்நக வரை இல் புன் தொழில்கள் ஆற்றும்
விரைவுடன் கொணர்ந்து கொற்றவே
இ- ள் குரை கடல் விடத்தில்
ஒலிக்கின்ற பாற்சமுத்திரத்திற்றேன் படும் இயமனது தூதுவர்களே நிகர்த் தில் ஒடி-அரைக்கணத்தினுள்ளே அந்த நகரமெங்குந் தேடிப்பார்த்து,
மறையவன் தன்னே பற்றி-கணக்கற்) அச்சுகுமாரனேப்பிடித்து, விரைவுடன் வந்து, கொற்ற வேந்தர் கோன் தி பரபுரஞ்சயமகாராசனது திருமுன்னிஃ
வெய்யவேல் விடலை தூர்த்த செய்யநான் மறையோர் நீ! கொய்திட வேண்டு மென்ன லேயநின் மரபு நீதிக் கடாதி
வெட்யவேல் விடல் தூர்த்த செய்யநான் மறையோர் நீதி தி கொய்திட வேண்டும் என்னக் கு ஐயநின் மரபு நீதிக்(கு) அடாத

ரி புராணம்
வரசன்) கோபமதிகரிக்க, நின்ற சேனே சேஞபதிகளேப்பார்த்து, மறை குவிம் துனே - பிராமணகுலத்திற் பிறந்து (அக் து தடுத்தற்கரிய தூர்த்தவொழுக்கத் bறு என விரைந்து சென்று - காற்றைப் இக்கணத்தினில் கொணர்மின் என்னு - று ஏற்று உரி முரசு நான இடி என் கொண்டு சமைக்கப்பட்ட முரசப் பறை ப்போலப் பெருந்தொனியாகக் கூறினுன்
(58)
sற்றுவன் றுTத ரொப்பா
நகர் முழுதுந் தேடி றைபவன் றன்னைப் பற்றி வேந்தர் கோன்றிருமுன் விட்டார்.
கூற்றுவன் தூதர் ஒப்பார் ர் முழுதும் தேடி மறையவன்றன்னேப் பற்றி ந்தர் கோன் திருமுன் விட்டார்.
தோன்றும் கூற்றுவன் தூதர் ஒப்பார்றிய ஆலகால நஞ்சைப்போலக் காணப் த சேனேத்தலைவர், அரைநொடி பொழு ஒடிச்சென்று, அந்நகர் முழுதும்தேடிவரை இல் புன் தொழில்கள் ஆற்றும் வெளிய தொழில்களேச் செப்பவனுகிய கொணர்ந்து-வேகமாய்க் கொண்டு நமுன் விட்டார்-வெற்றி பொருந்திய பயில் விடுத்தனர் எ-று. (59)
5 விப்பிரன் றன்னை நோக்கிச் தி திறம்பிடு மிவனேச் சென்னி க் குலமறை யவரைக் கோற தென் றமைச்சர் கூற
விப் பிரன் றன்னே நோக்கிச் றம்பிடும் இவனேச் சென்னி
லமறையவரைக் கோறல் து) என்(று) அமைச்சர் சுறர

Page 149
#குமார:
இ-ன் வெப்ப வேல் விடஃப-து விவன், துர்த்த விப்பிரன் தன்னே ே பார்த்து, செய்ய நால் மறையோர் நீ சதுர்வேதங்களேயுமுனர்ந்த வேதியர்க் பார்ப்பானே, சென்னி கொப்திட ே தக்கதென்று கூற, அமைச்சர்-fஅத? சனே, குல மறையவரைக் கோறல்-ே லுதல், நின் மரபு நீதிக்கு அடாததிெ கத்திற்கு இசையாததென்று (தடுத்து:
கோமுகங் குளிர்ந்து கோபக் ரேமுகக் கருங்கண் மாதர்க் மாமுகத் தீயி ஞற்சுட் டரு காமுகன் றனே நம் மெல்லே
(கோ முகம் குளிர்ந்து கோபக் ே ஏமுகக் கருங்கண் மாதர்க்(கு) இ மாமுகத் தீயினுல் சுட்(டு) அரும்ப காமுகன் றஃனநம் எல்லே கடத்தி
இ=ள் கோ முகம் குளிர்ந்து-f. கேட்ட) அரசன் முகமலர்ச்சிகொண்( உக்கிரமாகிய கோபாக்கினியவியப்பெற கண் மாதர்க்கு இசைந்த கற்பு எனும் கரிய கண்களேபுடைய பெண்களுக்கு இ காட்டை, காம மாமுக நியினுல் சுட்டு யிஞலே தகித்து, அரும்பழி சுமந்த இ பழிகளேச்செய்த இந்தத்தூர்த்தனே, நீ முன்-நீங்கள் நமது தேசவெல்லேக்கப் செய்தான் எ-று.
அனேயரவ் வுரைகேட் டிந்த வனேகழன் மன்னன் காக்கு வினேவிலி யுனக்குச் சூழ்ந்த சினேவளர் தருக்கண் மேவுங்
(அனேயர்அவ் உரைகேட்(டு) அந்த வண் கழல் மன்னன் காக்கும் LITT விண்வலி உனகுச் சூழ்ந்த(து) என் சிரேயளர் தருக்கள் மேவும் கான்
7

ச் சருக்கம் 29
உக்கிரமாகிய வேலேயுடைய அவ்வரசனு நோக்கி-காமு கணுகிய அச்சுகுமாரனேப் தி திறம்பிடும் இவனே-செம்மையாகிய குரிய வொழுக்கங்களேக் கடந்த இப் வண்டும் என்ன-சிரசை வெட்டுதலே னக் கேட்ட) மந்திரிமார் ஐய-மகாரா மன்குலத்தராகிய பிராமணரைக் கொல் நன்று கூற-உமது சுத்திரியவொழுக் *) சொல்ல எ-று. (60)
கொடுங்கன றணிந்து பின்ன
கிசைந்தகற் பெனுங்கான் காம ம்பழி சுமந்த விந்தக் கடத்திநீர் விடுத்தி ரென்ருன்.
கொடும்கனல் தணிந்து பின்னர் சைந்த கற்(பு) எனும்கான் காம ழி சுமந்த இந்தக் நீர் விடுத்திர் என்றுண் .
அம்மந்திரிமார் கூறிய வ ச ன த்  ைத க் நி, கொடும் கோப கனல் தணிந்து*று, பின்னர்-அதன்மேல், ஏ முககரும் கான்-அம்பின் முனேயையொத்த கூரிய பல்பாயுள்ள கற்பு நெறியாகிய பெருங் -ெகாமமென்கின்ற வடவாமுகாக்கினி இந்த காமுகன் தன்னே-தீர்த்தற்கரிய ர் நம் எல்லே கடத்தி விடுத்தி h என் பால் துரத்திவிடுங்களென்று கட்டளை
(GI)
வந்தனன் றன்னைப் பற்றி மாநிலங் கடத்தி யப்பால் தென்றவர் விடுத்து மீண்டார் காநெறி சேணிற் சென்ருன்.
ந அந்தணன் தன்னேப் பற்றி நிலம் கடத்தி அப்பால் * (று).அவர் விடுத்து மீண்டார் நெறி சேனில் சென்ரூன்)

Page 150
BO சிவராத்தி
இ - ள்: அனேயர் அவ்வுரை கே யைக்கேட்டு, அந்த அந்தணன் தன்னே சுழல் மன்னன் காக்கும் மா நிலம் : வரசனுலரசாட்சி செய்யப்படுகின்ற விடுத்து-அப்புறத்தே விட்டு, வினே வ செய்த ஊழ்வினேப்பலனே இப்போது கூறி, அவர் மீண்டார்-அவர்கள் மேவும் கான்நெறி சேனில் சென்ரு விரு சுரங்கள் பொருந்திய காட்டு மார் 67-Ty.
விண்ணுறு வரைக ளென்ன வி பண்ணுறு மொழியி னுரை
கண்ணுறு புனலா றென்னக் புண்ணுறு மார்பிற் றென்ற
(விண்டேறு வரைகள் என்ன விள பண் உறு மொழியி னுரை நினேெ கண் உறு புனல் ஆறு) என்னக் கி புண் உறு மார்பில் தென்றல் புகு,
இ- ள் விண் உறு வரைகள் வி சேர்ந்த-ஆகாயத்தை பளாவிய மலேக ரண்டு புயங்களேயுமனேந்த, பண் உறு பவார்த்தைகளேயுடைய மங்கையர்க: தோறும் மனம் வருந்தி, நீண்ட கண்) கண்களினின்றுந்தோன்றிய நீரானது ஆ புண் உறு மார்பில் தென்றல் புகுந்து புகள் தைத்துப் புண்பட்ட மார்பினி அக்கினியைப்போல அழற்ற எ-று.
அடுசினக் கரடி கோடி யாடு படுமதக் கலுழி துரங்கும் பர் கொடுவரிப் புவிவாழ் காட்டி தொடுதிரிந் துழல்வான் றன்
(அடுசினக் கரடி கோடி ஆடுநீfடு படும்தக் கலுழி தூங்கும் பனேக்ை கொடுவரிப் புவிவாழ் காட்டில் சு :தொடுதிரிந்(து) உழல்வான் தன்

திரி புராணம்
ட்டு-அச்சேனைத்தலேவர் அவ்வாஞ்ஞை ப்பற்றி-அச்சுகுமாரனேப்பிடித்து, வனே கடத்தி-அழகிய வீரக் கழலணிந்த அவ் பெரிய தேசத்தைத்தாண்டி, அப்பால் வி உனக்கு சூழ்ந்தது என்று-நீ முன் உன்னே வந்து சுற்றிக்கொண்டதென்று மீண்டுவந்தனர், சினேவளர் தருக்கள் ஈன்-அச்சுகுமாரன் கிளேகள் மலிந்த க்கமாய் நெடுந்தூரம் போ பி கு ன்
63.
விளங்குதன் றுனேத்தோள் சேர்ந்த
நினேதொறும் பரிந்து நீண்ட
கலுழவேள் கண்ேகள் பாய்ந்த
ல் புகுந்தழில் போல வீச.
ங்குதன் துணைத்தோள் சேர்ந்த தாறும் பரிந்து நீண்ட லுழவேள் கணேகள் பாய்ந்த ந்(து) அழல் போல வீசர்
என்ன விளங்கு தன் துனே தே ர ன் ளேப்போலக் கிளர்ந்து விளங்கிய தனதி று மொழியினுரை-பண்ணமைந்த இனி ளே, நினே தொறும் பரிந்து-சிந்திக்குந் உறு புனல் ஆறு என்னக்கலுழ-நெடிய ஆறுபோலப்பாய, வேள் கண்ேகள் பாய்ந்த அழல் போல வீச-மன்மதனது அம் டத்துத் தென்றற் காற்ருன்து பாய்ந்து
*f品川
நீ டரவ மாளி *ணக்கைமால் யானே பாயுங் ற் கூளிபோற் றணித்துத் துன்பத் மு ஞேடையொன் றுற்ற தன்றே.
அரவம் ஆளி கமால் யானே பாயும் 4ளிபோல் தனித்துத் துன்பத் முங் ஓடைஒன்(று) உற்றது அன்றே.

Page 151
சுகுமார
இ- ள் அடு சின கரடி-கொ8 கரடிகளும் கோடி ஆடு நீடு அரவு ஞம், ஆளி-சிங்கங்களும், படு மத க மதம் பாய்கின்ற சுவட்டையும் துரங்கு பெரிய யானைகளும், பாயும் கொடு வ கின்ற கொடிய பல வரிகளமைந்த புவி சுளிபோல் தணித்துத் துன்பத்தொடு போலத் தனித்துக் கவலே கொண்டு முன்னே ஓடை ஒன்று உற்றது-ஒர் :
அன்று ஏ அசைகள்,
தத்திவீழ் திரைக ளெற்றத் நித்திலங் கரைகடோறு நில மெத்திய நீள மாழம் விரிவு, மத்தியென் றுரைப்ப தல்லா
தத்திவீழ் திரைகள் எற்றத் தவ நித்திலம் கரைகடோறும் நிலவுக மெத்திய நீளம் ஆழம் விரிவு)து அத்தினன்(று) உரைப்பது) அல்ல;
இ-ன் தத்தி வீழ் திரைகள் எர் மோத, தவழ்ந்து சூல் சங்கம் ஈன்ற கால்-ஊர்ந்து சென்று கருமுதிர்ச்சின் னவை கரைகளெங்குமொளியைக் கக்கு லேயும் சலத்தொகுதியையுங்கொண்ட ஆழம் விரிவுறும் அகலம் எல்லாம்-மீ மாகிய எல்லாவற்றினுலும், அத்தி என் சமுத்திரமென்று கூறுவதன்றி. ஆர் அதின் பெருமையை யெடுத்துக் கூற :
அம்புய முகமென் காவி பம் கம்புகந் தரங்கோ கங்கொங் மம்புகழ் புறந்தாண் ஞெண்டு பம்புநீர்ப் படுகர் மென்சொ
(அம்புயம் முகம், மென் காவி அப் கம்பு கந்தரம்கோ கங்கொங் கை மம்புகழ் புறந்தாள்: குெண்டு வ பம்புநீர்ப் படுகர் பென்சொற் ப

ச் சருக்கம்
பத்தொழிலச் செய்கின்ற கோபம் மிக் ம்-வளைந்தாடுகின்ற நீண்ட சர்ப்பங்க இலுழி தூங்கும் பஃன கை மால் யாஐநகின்ற பருத்த துதிக்கையையுமுடைய ரி புவி வாழ் காட்டில்-தாவிப் பாய் விகளும் வாசஞ்செய்கின்ற கிாவி சுத்தில் , திரிந்து உழல்வான் தன்முன்-பேய் திரிந்தலேபவனுகிய சுகு மார து க் கு
5 டாகம் காணப்பட்டது எ-று
(54儿
தவழ்ந்துகுற் சங்க மீன்ற
வுகா னிழனிர்ப் பொய்கை
று மிகல மெல்வா
லாரதன் பெருமை சொல்வார்.
ழ்த்துகுற் சங்கம் ஈன்ற ால் நிழல்நீர்ப் பொய்கை றும் அகலம் எல்லாம் Tல் ஆர்.அதன் பெருமை சொல்வார்.
1ற-குதித்துப் பாய்கின்ற தி  ைர கள் நித்திலம் கரைகள் தோறும் நிலவு யயுடைய சங்குகளின்ற முத்துக்களா 5கின்ற, நிழல் நீர் பொய்கை-மரநிழ அத்தடாகத்தை, மெத் தி ய நீளம் க்க நீளமும் ஆழமும் பரந்த விசாலமு எறு உரைப்பது அல்லால்- (கண்டோர்) அதன் பெருமை சொல்வார்-எவர் பல்லர் எ-று. (65)
பக மாம்பல் வாய்வெண்
கைகனைக் கால்வ ரால்கூர்
டு வருமுழந் தாள்க ளாகப்
ம் பாவைய ருருவங் காட்ட.
பகம் ஆம்பல் வாய், வெண் சினேக் கால்வ ரால், கர் ருசிேழந் தாள்கள் ஆகப் ாவையர் உருவம் காட்ட)

Page 152
சிவராத்திரி
இ-ள் பம்பு நீர் படுகர்-ஒலிக்கி அம்புயம் முகம்-தாமரை மலரை முகப் துவாகிய கருங்குவளே மலரைக்கண்கள் மலரை வாயாகவும், வெண் கம்பு க, வும், கோகம் கொங்கை-சக்கரவாகப் கனேக்கால்-கெண்டைமற்சங்களேக் கஃ: தாள்-ஆன மகளேப் புகழப்படுகின்ற புற தாள்கள் ஆக-தண்டுகளேப் பொருந் மென்சொல் பாவையர் உருவம் காட் பெண்களினது வடிவத்தைத் தோற்றுவி
முரிதிரைச் சிலகால் கோட்டி ( விரிமலர்க் கமலுங் காவி விசிகர் பிரிவ்ெனுந் துயராற் ருவிப் பி புரிதர மதனின் றென்னப் பெr
(முரிதிரைச் சிலேக்கால் கோட்டி மூ விரிபவர்க் கமலம் காவி விசிகங்க பிரி(வு) எனும் துயர்ஆற்ருவிப் பி. புரிதர மதன்நின்(று) என்னப் டெ
இ- ள் அப்பொய்கை - ஆத்தட கோட்டி-வஃாந்த திரைகளாகிய வில்ே நாண் பூட்டி-இரைகின்ற வண்டுகளா! மலர் கமலம் காவி விசிகங்கள் விரை குவளே மலராகிய பானங்களே வேகமா ஆற்ரு விப்பிரன் தனே-பிரிதலாகிய து மாரனுேடு, பெருத்த பூசல் புரிதரமதன் நின்று என்னப் பொலிந்த துமுற்போலத் தோற்றியது எ-று ,
மன் ஓ அசைகள்.
மூண்டவெம் பசியாற் செய்ய மாண்டமீ னிரைதேர் வன்மீன் தூண்டகு வாளே தாவுந் துழ நீண்டபைங் கயலே நேடித் து
(மூண்டவெம் பசியால் செய்ய மு. மாண்டமீன் இரைதேர் வன்மீன்
தூண்தகு வாளே தாவும் துழனிகே நீண்டபைங் கயலே நேடித் துரந்து

புராணம்
ன்ற சலம் நிறைந்த அத்தடாகமானது, ாேகவும், மென் காவி அம்பகம்-மிரு ாகவும், ஆம்பல் வாய் - செங்குமுத ந்தரம் - வெள்ளிய சங்கைக்கழுத் தாக பட்சிகளே ஸ்தனங்களாகவும், வரால் னக்கால்களாகவும், கூர்மம் புகழ் புறந் 1ங்கால்களாகவும், ஞெண்டு வரு முழந் திய முழந்தாள்களாகவும் கொண்டு, -ட-மிருதுவாகிய வசனங்களேயுடைய விக்க எடறு. (GG)
மூசுவண் டெனுநாண் பூட்டி பகள் விரைவின் மாட்டிப் ரன்றனேப் பெருத்த பூசல் ாலிந்ததப் பொய்கை மன்னுே.
Dசுவண் (டு) எனும்நாண் பூட்டி 1ள் விரைவில் மாட்டி ரன்றனேப் பெருத்த பூசல்
ாவிந்த(து) அப்பொய்கை மன்னுே.)
ாகமானது, முரி திரை சிலே கால் க் காலுறவளேத்து, மூசு வண்டு எனும் கிய நாண் கயிற்றைத் தொடுத்து, விரி வில் மாட்டி-விரிந்த தாமரை மலர் ய்த்தொடுத்து பிரிவு எனும் துயர் என்பத் தைச்சகிக்க மாட்டாத அச்சுகு -பெருஞ்சண்டையைச் செய்தலினுல், மன்மதன் உருவங்கொண்டு வெளிநின்
(t), 7 )
முளரியார் முளரி யெங்கு ன் வாய்ப்படா துகண்டு தப்பிக் னிகேட் டெழுந்து துள்ளி ரந்துபோய்ப் பாயு நீர்நாய்.
ளெரிஆர் முளரி எங்கும் வாய்ப்படா(து) உகண்டு தப்பி கட்(டு) எழுந்து துள்ளி
போய்ப் பாயும் நீர்நாய்,

Page 153
சுகுமாரச்
இ- ள் மூண்ட வெம் பசியால்செய்ய முளரி ஆர் முளரி எங்கும்-ெ கிய) காடுமுழுவதிலும், மாண்ட மீன் உகண்டு தப்பி தூண் தகு வான்-பெ கின்ற முதலேயினது வாய்க்கு அகப்ப பொத்த வாளேமற்சங்கள், தாவும் து தைக்கேட்டு, நீர் நாய்-நீர் நாயானது நீண்ட பைங்கயலை நேடி துரந்து பேr சங்களேத் தேடிப்பின் தொடர்ந்து பா
முத்தியி லவப்பொய் வேட மு
புத்தியி னிருந்து தீமை புரிப துத்தியா டரவி னெட்டைக்
குத்திநுங் கிடக்கண் மூடி யி
(முத்திஇல் அவப்பொப் வேடம் புத்தியின் இருந்து தீமை புரிபவட் துத்திஆfடு) அரவின் நெட்டைக் குத்தினுங் கிடக்கண் மூடிஇருப்ப
இ- ள் முத்தி இல் அவப் பொய் லாத வீணுகிய பொய் வேடங்களேப்பூ கொண்டு, யோகம் புத்தியில் இருந்து விவேகத்தோடிருந்து தீமைகளேயெல்லா கோடி குரண்டம்-கோடிக்கணக்கான :ெ துத்தி ஆடு அரவின் நெட்டைக் கழு சர்ப்பத்தைப்போல நெடிய கழுத்தைக் கிடடமீன்களேக் கொத்தி விழுங்கும்படி கொண்டிருப்பன் எ-று.
ஈட்டுவல் வினேயின் கொட்பா லெடு மீட்டும்வந் துலகிற் ருேன்றும் விகற் கோட்டுவெண் டிரைகண் மோதுங்
காட்டுவ தென்ன நீரிற் குளித்தெ
(ஈட்டுவல் வினேயின் கொட்பால்
மீட்டு வந்(து) உலகில் தோன்றும் கோட்டுவெண் திரைகள் மோதும் காட்டுவ(து) என்ன நீரில் குளித்

சருக்கம் Z 3 3
கொதித்தெழுந்த கொடிய பசியிஞலே, சந்தாமரை நிறைந்த (அத்தடாகமா இரை தேர் வன் மீன் வாய்ப்படாது ரிய மீன்களை இரையாகத் தேடித் திரி டாமல் துள்ளிப்பிழைத்துத் தூண்களே பழனி கேட்டு-பாய்கின்ற ஆரவாரத் 1. துள்ளி எழுந்து-துள்ளிப் பாய்ந்து, ாப் பாயும்-நீளமாகிய பசிய கயல் மற் ப்ந்து செல்லும் எ-று. (6 8)
2யன்றுகண் முகிழ்த்தி யோகம் வ ரென்னத் துரங்கித் கழுத்தினைச் சுருக்கி மீனக் ருப்பன குரண்டங் கோடி.
முயன்று கண்முகிழ்த்(து) யோகம் b என்னத் துரங்கித்
கழுத்தினைச் சுருக்கி மீனேக் ன குரண்டம் கோடி)
வேடம் முயன்று-மோட்சசாதனமல் ண்டு, கண்முகிழ்த்து-க ண் இன மூ டி க் தீமை புரிபவர் என்ன-யோகநிலையில் மறைவாய்ச் செய்பவர்கள்போல, காக்குகள், தூங்கி-தூக்கத்தோடிருந்து, த்திக்னச் சுருக்கி-படம் விரித்தாடுகின்ற * சுருக்திக்கொண்டு, மீனேக்குத்தி நுங் . கண்மூடியிருப்பன-கண்களே மூடிக்
(69)
த்திடு மியாக்கை மாண்டு பமித் தன்மை யென்னக் குரைகடற் புவியுள் ளோர்க்குக் ழு கரண்டங் GIFTIGT 357T .
எடுத்திடும் யாக்கை மாண்டு
விகற்பம் இத்தன்மை என்னக் குரை கடற் புவி உள்ளோர்க்குக் து) எழு சுரண்டம் கொள்ளே.

Page 154
சிவராத்திரி
இ- ள் ஈட்டு வல் வினையின் ,ெ மாக்கள் முன்னரே) செய்துகொண்ட தால் எடுத்த சரீரமானது, மாண்டு விகற்பம் இத்தன்மை என்ன-அழிந் கின்ற பேதம் இத்தன்மையையுடைய மோதும் குரைகடல் புவி உள்ளோர்க், எளிய திரைகள் வந்து வீசுகின்ற ஆர்ப் பூமியிலுள்ள மனுடர்களுக்கு விளங்கச் டம் நீரில் குளித்து எழும்-தொகைய தினுள்ளமிழ்ந்தி பின்னர் மேலெழும்பு
துரயவெண் ணிறக்கூன் சங்கஞ் மேயசெங் கமலப் போதின் மீ மாயர்கண் படைகண் டன்குே சேயகைத் தலத்தில் வாரித் தி
(தூயவெண் நிறக்கூன் சங்கம் கு மேயசெங் கமலப் போதின் மீ(: ஆயர்கண் படை கண்டு) அன்னுே சேயகைத் தலத்தில் வாரித் திர
இ- ள் தூய வெள் நிற கூன் செம் கமல் போதில் மீது ஏறி இருந்: வெள்ளிய நிறத்தை புடைய வளேந்த மைந்த நாளங்களேக்கொண்ட செந்த கின்ற காட்சியானது, மாயன்-கிருஷ் கண்டு-இடையர்களினது நித்திரைக் உறி சரித்து-அவர்களது இல்லத்தின் தலத்தில் வாரி திரட்டிய வெண்ெ திருக்கரத்தின் கண்ணே அள்ளித் தி எ-று.
கல்லுநீர்க் கயத்து மீனேக் சில்லுகிர்ச் சிரலை வெள்கிச் சொல்லுநற் றிகிரிப் புள்ளுத் புல்லுயிர்ப் பேடை போடு
(கல்லுநீர்க் கயத்து மீண்க் கது சில் உகிர்ச் சிரஃ வெள்கிச் சிை சொல்லுநற் திகிரிப் புள்ளுத் து புல்லுயிர்ப் பேடையோடு புளி

புராணம்
காட்பால் எடுத்திடும் யாக்கை-(ஆன் கொடிய வினேப்பகுதியின் காரணத் மீட்டும் வந்து உலகில் தோன்றும் து பின்னருமுலகத்தில் வந்து பிறக் தென்று, கோட்டு வெண் திரைகள் கு காட்டுவது என்ன-கரையிலே வெள் பரிப்பையுடைய கடலாற் குழப்பட்ட காண்பிப்பதுபோல, கொள்ளே கரண் ாகிய நீர்க்காகங்களானவை அச்சலத் | IF IT-TIY . ( 70)
த குலுளேந் தேறி முட்டாண் திருந் தொளிருந் தோற்ற து ரகத்துறி சரித்து மாயன் ரட்டிய வெண்ணெய் போலும்
நல்உளேந்(து) ஏறிமுள்தாள் து) இருந்(து) ஒளிரும் தோற்றம் ரர் அகத்(து) உறிசரித்து மாயன் ட்டிய வெண்நெய் போலும்.)
சங்கம் சூல் உழைந்து முள் தான் மேய து ஒளிரும் தோற்றம்= சுத் த மா கிய சங்குகளானவை ஈற்றுளேந்து முள்ள ாமரை மலரின்மேல் ஏறியிருந்து விளங்கு னமூர்த்தியானவர், ஆயர் கண் படை காலம் பார்த்து அன்னுேர் அகத்து கணுள்ள உறிகளேச்சாய்த்து, சேய கை எனப் போலும்-தமது செந்நிறமாகிய ரட்டிய வெண் னெ யை யொக்கு ம் (7I).
கதுவவீழ்ந் ததுபெ ருமற்
சிறைவிரித் திருப்ப தோர்பாற்
துனேச்சிறை புலர்த்திக் கோதிப் புளினமே னடப்ப தோர்பால்.
வவிழ்ந்(து) அதுபெருமல் றவிரித் திருப(து) ஒர்பால் நுண்ச்சிறை புலர்த்திக் கோதிப் ம்ைமேல் நடப்ப(து) ஒர்பால்)

Page 155
சுகுமT
இ- ள் ஒர்பால்-ஒர்பக்கத்தில் டைய சிரலேப்பட்சியானது, கல்லுநீ டப்பட்ட நீர்நிறைந்த அத்தடாக பாய்ந்து, அதுபெரு மல் வெள்சி சின் மையால் நாணடைந்து சிறகுகளே விரி கத்தில், சொல்லுநல் திகிரிப்புள்ளுனது, துனே சிறை கோதி புலர்த்திகாப்ச்சி, புல் உயிர் பேடையோடு ட டும் உயிரன்ன பெடைப்புள்ளுடன் *ー型 。
மண்டனி லுயர்ந்த பெண்க துண்டவண் டானஞ் சூழ்ந் கொண்டருந் தாக நீக்கிக் லொண்டழை சிறைப்பா வ6
(மண்டனில் உயர்த்த பெண்னே: துண்டவண் டானஞ் சூழ்ந்த ெ கொண்டு) அரும் தாகம் நீங்கிக் ஒள்தழைச் சிறைப்பால் அன்ன
இ- ள் ஒரு பால் - ஒருபக்கத் கிழங்கினே வகிர்ந்தால் அன்ன துண் பூமியிலுயர்ந்து வளர்ந்த பஃனயின் கி. அலகுகளேயுடைய கொய்யடி நாரை பால் - ஒருபக்கத்தில், நீர் உட்கொ இனங்கள் - சலத்தைப்பருகித் தமது கின்ற விலங்குக்கூட்டங்கள் உள்ளன: பால் அன்னம் கின்னர மிதுனம் - யுடைய வெள்ளிய அன்னங்களும் கின்
இன்னதன் மையநீர் வாவி தன்னமர் பேடை தன்னைத் 点 யன்னமா தரவிற் புல்லு ம பன்னரு மாசை கூர விருந்த
(இன்னதன் மையநீர் வாவி இரு தன்னமர் பேடை தன்ஃனத் தழி அன்னம்ஆ தரவில் புல்லும் அது பன்னரும் ஆசை சுர இருந்தன

ரச் சருக்கம் B5
சில் உகிர் சிரஃப்-சிறிய நகங்களே பு ர் கயத்து மீன்க் கதுவ வீழ்ந்து-தோன் த்தின்கணுள்ள மற்சத்தைக் கவ்வும்படி றை விரித்து இருப்பது-அவைகளகப்படா த்துக்கொண்டிருக்கும், ஓர் பால்-ஒரு பக் கூறப்படுகின்ற நல்ல சக்கரவாகப் பட்சியா -தனது இரண்டு சிறகுகளேயுங் கோதிக் |ளினமேல் நடப்பது-தன்னுற்றழுவப்ப ம ன ற்கு ன் றி ன் மே ல் நடக்கும் 72)
னக் கிழங்கினை வகிர்ந்தா லன்ன த தொழுதிக ளொருபா னீருட் குதிக்குமா வினங்க ளோர்பா ன்னங் கின்னர மிதுன மோர்பால்,
ரக் கிழங்கினை வகிர்ந்தால் அன்ன தாழுதிகள் ஒருபால் நீர்உள்
குதிக்கும்மா இனங்கள் ஒர் பால்
ம் கின்னர மிதுனம் ஒர் பால்.)
தில், மண் தனில் உயர்ந்த பெண்ணே - வண்டானம் சூழ்ந்த தொழுதிகள் - ழங்கை இரண்டாய்ப்பிளந்தாற்போன்ற கள் குழுமிய கூட்டங்கள் உள்ளன, ஓர் நண்டு அரும் தாகம் நீக்கி குதிக்கும் மா கொடிய தாகம் நீங்கப்பெற்றுத் துள்ளு ஓர் பால் - ஒருபக்கத்தில், ஒள்தழை சிறை ஒளிபொருந்திய மிருதுவாகிய சிறகுகளே ன்ரமிதுனமாகிய பட்சிகளும் உள்ளன
73
யிருங்கரை தன்னி னெய்தித் நழி இச்சிறைக் கரத்துள் ளாக்கி துதெரிந் தணங்க ணுர்மேற் நனன் பரிவுற் றிப்பால் .
நங்கரை தன்னில் எய்தித்
இச்சிறைக் கரத்துள் ஆக்கி தெரிந்(து) அணங்(கு) அணுர்மேல் என் பரி(வு)உற்(று) இப்பால்:

Page 156
直岛的 சிவராத்திரி
இ- ன் இன்ன தன்மைய நீர் வி சுகுமாரனுனவன்) இத்தன்மையாகிய பெரிய கரையையடைந்து, அன்னம் தி கரத்துள் ஆக்கி ஆதரவில் புல்லும் தனக்குரிய பெடைப்பட்சியைத் தழுக் அன்போடு புணருவதைக் கண்டு, அன சுர பரிவு உற்று இருந்தனன்-தேவமாத வொணுப் பேரிச்சைபிறக்க மனக்கவ: இதன்மேல் எ-று.
வேறு
பஞ்சணி பதப்பரி புரத்தொலி நஞ்சன விழிக்கடை குழைக்க குஞ்சர மருப்பினிரு கொங்.ை வஞ்சியென வோர்புலை மடந்:
(பஞ்(சு)அணி பதப்பரி புரத்(து)ஒ: நஞ்சு)அன் விழிக் கடைக் குழைக் குஞ்சர மருப்பின் இரு கொங்கைக வஞ்சிஎன் ஒர்புலே மடந்தை அவர்
இ- ள் பஞ்சு அணி பத பரிபுரத் பாதங்களின் கண்னேயணிந்த சிலம் அன்ன கண்ட விழி குழைக்கு அயல் நட கண்கள் காதளவுஞ் செல்லவும், கு குலுங்க-யாஃனத் தந்தத்தையொத்த வஞ்சி என ஓர் புலே மடந்தை அவ புபோது அவ்விடத்து வந்தனள் எ
மன்றல்கமழ் மாலேயணி வா மின்றமிழ் மொழிக்குமை விழ மென்றளி ரடிக்குநிகர் வேறு டென்றவ டனக்குவமை யான்
(மன்றல்கமழ் மாவே அணி வார்கு இன்றமிழ் மொழிக்கும்மை விழிக் மேன்தளிர் அடிக்கும்நிகர் வேறு. என்(று).அவ டன்க்(கு) உவமை ய

புராணம்
பாவி இரும் கரை தன்னில் எய்தி-(அச் நீர் நிறைந்த அப்பொய்கையினது தன் அமர் பேடை தன்னே தழிச்சிறை அது தெரிந்து - அன்னப்பட்சியானது விச்சிறகுகளாகிய கைகளினுலகீனத்து ாங்கு அன்ஞர் மேல் பன்னரும் ஆசை நரையொத்த பெண்களிடத்துச் சொல்
கொண்டு இருந்தான், இப்பால் - (74)
l
பரப்பி
இடப்பக்
ககள் குலுங்க  ைதயவ னுற்ருள்.
வி பரப்பி கயல் நடப்பக் ள் குலு ங் சு ண் உற்ருள், !
து ஒலி பரப்பி-செம்பஞ்சூட்டப்பட்ட புகளினுவொ வினய புண்டாக்கி, நஞ்சு ப்ப - நஞ்சையொத்த கொடிய கடைக் த்சர மருப்பின் இரு கொங்கைகள் இரண்டு பயோதரங்களும் அசையவும், 1ண் உற்ருள் - கொடியைப்போல ஓர் - 로 (75)
குழ நனக்கு விக்குமெய் யொளிக்கு லகி லொப்புண் வர்புகல் கிற்பார்.
ழல் தனக்கும் கும்மெய் ஒளிக்கும்
உலகில் ஒப்(பு)உண்டு பாவர் புகல் கிற்பார்.

Page 157
சுகுமார
இ- ள் மன்றல் கமழ் மாலே அ பரிமளிக்கின்ற புள்பமாவேயையணிந்த மொழிக்கும்- (வசனிக்கப்படுகின்ற) இ கும்-அஞ்சனந்தீட்டிய கண்களுக்கும், மென் தளிர் அடிக்கும்-மிருதுவாகிய கில் வேறு நிகர் ஒப்பு உண்டு என்று உவமானப்பொருளுண்டென்று, அவ பார்-அப்புலே மகளுக்கு உவமானமெடு
ஏர்மருவு நூனிக ரிடைக்கொ தார்மருவு வார்குழல் சரிந்தி பார்பத மிரங்கவரு மன்னநல மாரணிக ரானசுகு மாரனெதி
ஏர்மருவு நூல்நிகர் இடைக்கொடி அார்மருவு வார்குழல் சரிந்திட வி ஆர்பதம் இரங்க வரும் அன்னநன மாரன் நிகர் ஆனககு மாரன் எதி
இ- ள் ஏர் மருவு நூல் நிகர் இை பொத்த நுண்ணிய இடையாகிய துெ சரிந்திட-மாலேயையணிந்து விளங்குகி; ஆர்பதம் இரங்க-பரந்து வண்டுகள் து மின்னே- வந்த அன்னம்போன்ற Féð) Lஆன சுகுமாரன் எதிர் கண்டான்-மன் ரிலே கண்டான் எடறு:
ଶ୍ରେt-୬/୩4f2
பொன்னுலகில் வாழுமட மா பன்னக நகர்க்கணுறை பா:ை மின்னவிர் சிலம்பினுறை மென் வின்னன நினைந்துபி னெழுந்த
பொன்னுலகில் வாழும்மட மாதுே பன்னக நகர்க்கண் உறை பாவைெ மின் அவிர் சிலம்பில் உறை மெல்வி இன்னன நிர்ேந்து பின் எழுத்(து) IS

ச் சருக்கம் 辽品?
ணிை வார் குழல் தினக்கும்-நறுமணம் நீண்ட அளகபாரத்துக்கும், இன் தமிழ் னிய தமிழ்வார்த்தைக்கும், மை விழிக் பெப் ஒளிக்கும்-தேக காந்திக்கும்,
மாந்தளிரன்ன பாதங்களுக்கும், உல -உலகத்தின்கண்ணே வேறு சமமாகிய ன் தனக்கு உவமை யாவர் புகல்கிற் த்து பார் கூறவல்லுநர் 7—sy ( 7G)
பு: நுடங்கத் ட விரிந்தே டை மின்னே
ர் கண்டான்.
நுடங்கத் ரிந்தே
ட பின்3 2iri, 45 gård i'r sir.
ட கொடி துடங்க-அழகுதங்கிய நூ: ாடிதுவளவும், தார் மருவு வார் குழல் ன்ற நீண்ட கூந்தல் சோரவும், விரிந்து த் தி க் கவு ம், வரும் அன்ன நடை யைபுடைய புவே மாதை, மாரன் நிகர் மதனேயொத்த சுகுமாரஞனவன்
(77.
துகொல் பொறிப்பைப் வகொல் பசுங்கார்
வியல்கொ லென்னு 5ருகி லெய்தி.
கால் பொறிப்பைப் # Til Liarrája, Tri山ü岛凸厅á என்னு அருகில் எய்தி:

Page 158
8 சிவராத்திரி
இ- ள் பொன் உலகில் வாழும் ஒல் வசிக்கின்ற மடைமை தங்கிய தெ பன்னக நகர்க்கண் உறை பாவை டய சர்ப்பர்கள் வாசஞ்செய்கின்ற தம் கார் மின் அவிர் சிலம்பில் உன் மேகங்களும் மின்னலும் விளங்குகின்றி வாரிய இயல்பையுடைய வரையரமகளே ருகிய பலவற்றையுஞ் சிந்தித்து பின் அப்பு:ல மாதின் பக்கத்தேயனுகி எ
சேபவரி வாள் விழி யிசுமத்தி ருேயநில மீதடி மிதித்திடு சு5 லாபபுவி மீதுவள ரன்ன மிவ
தியகுண வேதியன் மனத்தி.ை
(சேபவரி வாள்விழி இமைத்திடு : தோயநில மீ(து) அடி மிதித்திடு : ஆயபுவி மீது வளர் அன்னம் இவள் தீயகுண வேதியன் மனத்திடை ெ
இ- ள் சேய வரி வாள் விழி 4 வாள் போன்ற கூரிய கண்களிமைக்குந் மிதித்திடு சுவட்டால்-பூமியின்மேல் மையாலும், ஆய புவி மீது வளர் பூமியின்மேல் வாசஞ்செய்கின்ற மான் வேதியன் மனத்திடை தெளிந்தான்மாரன் மனத்தில்ே நிச்சயித்தான் எ
மங்குனிற முற்றிடு மடப்பிடிக் வெங்கய மெனத்தனி விரைந் யிங்கெனெதி ருற்றிடுவன் யா திங்கணிகர் வாணுத நிகைத்
(மங்குல் நிறம் உற்றிடும் மடப்பிய வெம் சுயம் எனத் தனி விரைந்துமு இங்(கு) என் எதிர் உற்றிடுவன் ய திங்கள் நிகர் வாணுதல் திகைத்த

புராணம்
மட மாது கொல்-சுவர்க்க லோகத் ப்வப்பெண்ணுே, 'அன்றேல்) பொறி கொல்-புள்ளிபொருந்திய படத்தையு நாகலோகத்து மாதோ, (அன்றேல்) 1ற மெல்லியல் கொல் என்னு-பசிய குன்றுகளில் வாசஞ்செய்யும் மிருது ாவென்று, இன்னன் நினேந்து-இவ்வா எழுந்து அருகில் எய்தி-பின்பு எழுந்து (78)
டு திறத்தாற் ח. ש_* ) ור ளென்னத் - தெளிந்தான்.
திறத்தால்
|- என்னத் தளிந்தான்.
இமைத்திடு திறத்தால்-செவ்வரிபரந்த தன்மையாலும், நிலமீது அடிதோப பாதங்கள் படிய மிதிக்குஞ் சுவடுடை அன்னம் இவள் என்ன-பொருந்திய ரிடப் பெண்ணேயிவளென்று, தீயகுண கொடிய குணத்தையுடையவனுசிய சுகு - - (79)-
யை நாடும் துமு னடந்தே வணிவ னென்னுத் தன டரித்தே.
பை நாடும் ன் நடந்தே ாவன் இவன் என்னுத் Tள் தரித்தே

Page 159
சகுமாரசு
இ- ள் மங்குள் நிறம் உற்றிடும் என - மேகத்தைப்போன்ற கரியநி பெண்யானேயைத்தேடிச்செல்லுகின்ற தனி விரைந்து முன் நடந்து - தனித்த இங்கு என் எதிர் உற்றிடுவன் - இவ்வி பாவன் என்ன - இவன் யாரென்று, திகைத்தனள் - சந்திரனே யொத்த ஒன் புலமகள் நின்று திகைப்படைந்தாள்
TT - HG37&F.
ஏமமணி மால்வரை யெனக்கு வேமசனி காலுமுகின் மீதெ வாமமிகு நேரிடை மடந்தைய காமணிவ ஞமென மனத்திை
(ஏமமணி மால்வரை எனக்குலவு வேம் அசனி காலும்முகில் மீது எழு வாமம்மிகு நேரிடை மடந்தைய3 காமன் இவ னுமென மனத்திடை
S — GIT: ST Lr DGJOf irritici அழகிய பெரிய மலே களேயொத்து அசினி காலும் முகில் மீது எழு தடித்தின் - எரிகின்ற இடியேற்றைக்கக்கும் Աք பொத்த அழகு மிக்க இடையையுமு.ை இம் என மனத்திடை கணித்தாள் ட ( னென்று மனதின்கள் மதித்தனள் எ
உட்புலமை யற்றுமய லுற்றசு மட்குட மெனத்திகழ் வரைப் கொட்புற நெரித்தபுரு வச்சி கட்கனை தொடுக்கவிர சுக்கட
(உள்புலமை அற்றுமயல் 2ற்றக்கு மண்குடம் எனத் திகழ் வரைப்புய கொட்(பு) உற நெரிந்தபுரு வச்சின் கண் கனே தொடுக்கவிர சுக்கடல்
இ - ள் உள் புலமை அற்று மயல் மயக்கங்கொண்ட சுகுமாரனது, மண்கு - மண்ணுலாகிய குடத்தையொத்துவில்

* சருக்கம் 교
b மடப்பிடியை நாடும் வெம் சுயம் றத்தை புடைய இளமைபொருந்திய கொடிய ஆண்யானேயைப்போது, வணுப் வேகத்தோடு முன்னே நடந்து, டத்து என்முன்னேவருகின்ருன், இவன் திங்கள் நிகர் வாள் நுதல் தரித்து ரிபொருந்திய நெற்றியையுடைய அப்
T - நூறு ,
8 U.
நலவு கொங்கை ழு தடித்தின்
பரை வெல்லுங் - கணித்தாள்.
கொங்கை p தடித்(து) இன் 7ர வெல்லும்
கணித்தாள்.)
க் குலவு கொங்கை - பொன்போன்ற விளங்குகின்ற தனங்களேயும், வேம் வாமம் மிகு நேரிடை மடந்தையரை கில்களினின்றுத் தோன்றுகின்றமின்னே உபபெண்களே, வெல்லும் காமன் இவ வெற்றிகொள்ளுகின்ற மன்மதனேயிவ - ந் (8)
கு மாரன் புய மிலக்காய்க் ல குனித்தே ல் குளித்தான்.
த மாரன் ம் இலக்காய்க் குனித்தே குளித்தான்
உற்ற சுகுமாரன் - உள்ளறி வழிந்து டம் என திகழ் வரை புயம் இலக்காய் ாங்குகின்ற மலேபோன்ற புயங்களே

Page 160
சிவராத்திரி
இலக்காகக் கொண்டு, கொட்பு உற ே பும்படி நெரித்த புருவங்களாகிய விற்க கண்களென் னும் பானங்களேச் செலுத் அவன் காமமாகிய சமுத்திரத்துள் அ
முளேத்தெரி கனற்கனெய் மு: விளேத்தமரில் வென்றிபுனே ே வஃளத்துமண மேவுமலர் வான் துளேத்தவ னுரத்தினிடை து
மு 3ளத்(து)னரி கனற் சுண்நெய் மு விளேத் (து) அமரில் வென்றிபுனை வளேத்(து) மணம் மேவுமலர் வா துளைத்(து) அவன் உரத்தினிடை :
இ–ள் முளேத்து Trif? JAG GTJ GTG:KAT (, வித்தொலிக்கின்ற அக்கினியில் நெப்ை அமரில் வென்றி புனே வேள் - செய்ய பெறுகின்றவணுகிய மன்மதன், கழை நீண்ட வில்லேவளேத்து, அவன் உரத்தி அவனது மார்பைத் துளேத்து அம்பினி மலர் வாளிகள் துரந்தான் - வாசனேசு நிஞன் எ - று.
மெய்வச மழிந்துதழன் மீதின் பொய்வசன மன்றிது புலங்ெ உய்வதரி தாமுயி ருலந்துபடு கைவச மெனுவிவை கரைந்:
மெய்வசம் அழிந்து தழல் மீதில் பொய்வசனம் அன்(று)இது புல உய்வ(து) அரி தாம் உயிர் உலந்து கைவசம் எனுஇவை கரைந்தனன்
இ- ள் மெய் வசம் அழிந்து த வசங்கெட்டு (மனமும்) அக்கினியிற் பொய்வசனம் அன்று இது புலம் கெ தியவார்த்தையன்று இதனேச்சிந்திக்கக் உய்ந்துபிழைப்பது மிகவுமரிதாகும், எணு - இறந்துபடுவதற்குமுன்னமே ஆ இரங்கி இவை கரைந்தனன் - மனமிரர்
GT - II t

புராணம்
நெரித்த புருவச்சிலே குனித்து - நெளி ளே வ8ளத்து, கண் கனே தொடுக்கதுதலும், விரகக் கடல் குளித்தான் - ழுந்தினுன் எ-து. ( Š ፰ )
கந்துகுவ தென்ன வள்கழையி னிள்வில் ரிக (டுரந்தான் Tவலன் வாழ.
சுந்(து) உகுவ(து) என்ன வேள் கழையின் நீள்வில் ளிகள் துரந்தான் தூவல் அளவு) ஆழ)
நெய் முகந்து உகுவது என்ன - சுவா பயன்னிச்சொரிந்தாற்போல, விாேத்த பப்படுகின்ற புத்தத்தில் வெற்றியைப் பின் நீள் வில் வளேத்து - கரும்பாகிய னிடை துளேத்து துரவல் அளவு ஆழ - றகுவரையும் புதையும்படி மனமேவு மெழுகின்ற புஷ்பபாணங்களேச் செலுத்
(83)
ரமெழு காகிப் காளுதி பொன்னே
முன்னுன் தன னிரங்கி.
மெழுகு) ஆகிப் ங்கொளுதி பொன்னே
படும் முன்உன்
இரங்கி.)
ழல் மீதில் மெழுகு ஆகி - உடல் தன் பட்ட மெழுகுபோலுருகி, பொன்னே ாளுதி - பொன்ளேயொத்தவளே அசத் க்கடவை, உய்வது அரிதாம் - யான் உலந்து படுமுன் உயிர் உன் கைவசம் ன்மா உன்ன கவசமாகக்கடவ தென்று எகிப் பின்வருவனவற்றைக் கூருநின்ருன்
(8속)

Page 161
சுகுமார
இக்குவளை வார்விலி னிருத்தி மக்குவளே வாளிவரு மென்று மிக்குவளை மீதுலவி மீளுநின் மைக்குவளே தானருள் வழங்
(இக்கு வளே வார்விலின் இருத்தி அக்குவளே வாளிவரும் என்றுமன் மிக்குவளே மீ(து) உலவி மீளும்நி3 மைக்குவளே தான் அருள் வழங்க
இ- ள் மிக்கு வள்ள்ே மீது கொடியையொத்த காதளவுஞ்சென்று தான் அருள் வழங்கில் உறின் - உை மலர்போன்ற கண்களானவை எனக் வார் இக்கு வில்லின் இருத்தி ஏவும் அ ஞனவன் வளந்த நீண்ட கருப்புவின் குவளே மலர்ப்பாணம் வருமென்று, மன் யேன் எ - று.
மாது ஒ அசைகள், வள்ளே வளே
திரமுறு வேலேவரு செய்யது: ஞரமுறு வாணில வரும்பிடி கோரமுறு மாரழ லெனக்கு னிரமுறு வானிலவ தென்ெ
(திரம்உறு வேலே வரு செய்யதுவr ஆரம் உறு வாள்நிலவு) அரும்பி கோரம் உறும் ஆரழல் எனக்குட
ஈரம் உறு வாள் நில(வு)அ(து) என்
இ-ன் நீரம் உறு வேலே வரு ெ சமுத்திரத்திற்றேன்றுகின்ற சிவந்த ப; உறு வாள் நிலவு அணுத்தான் அரும்பிடி தோன்றுகின்ற ஒளிதங்கிய நிலவு , கோரம் உறும் ஆர் அழலென - பயங் யைப்போல, குடதிசைக்கண் ஈரம் உறு மேற்றிசையின்கண் குளிர்ச்சிபொருந்தி
என்னசெய்வான் எ - று, ET SY AF372F.

ச் சருக்கம்
மத னேவு
மன மஞ்சேன்
முகத்தின்
கலுறின் மாதோ.
மதன் ஏவும் ாம் அஞ்சேன் * முகத்தின் லு றின் மாதோ.
உலவி மீளும் - அதிகரித்து வள்ளக்
மீளுகின்ற, நின்முகத்தின் மைகுவளே ாது முகத்திற்பொருந்திய கருங்குவளே குக் கிருபை செய்யுமாயின், மதரீன் வ3ள க்குவளே வாளிவரும் என்று - மன்மத லிற் ருெடுத்துச்செலுத்துகின்ற அந்தக் ாம் அஞ்சேன்- மனத்திற் பயங்கரமடை
பெனத்தொக்கது. R5)
ரர் வாபி
னணுத்தான்
ட திசைக்க
சயு மெழுந்தே.
* gшлгшЛіт
டில் அணுத்தான்
ா செயும் எழுந்தே
சய்ய துவர் வாயின் - கரைகளமைந்த வளம் போன்ற வாயின்கணுள்ள ஆரம் டல் - (பற்களாகிய) முத்துக்களினின்று அணு வளவேனும் வெளிப்படுமாயின், கரம் பொருந்திய நிறைந்த அக்கினி
வாள் நிலவு எழுந்து என் செயும் - ய ஒள்ளிய சந்திரன் தோன்றி என்ன
(86)

Page 162
E. சிவராத்திரி
கூடவினே பாகவளர் கும்பமு மாடன்மத மால்களிறெ னங் னிடனுவ ணக்கியமர் நித்தமு வேடனுபர் வேழமதை வேற
(சுடஇனே யாக வளர் கும்பமுலே ஆடல் மத மால்களி(று) என் அங்ஸ் நீள்தனு வணக்கி அமர் நித்தமும் வேள்தன்உயர் வேழமதை வேறன்
இ- ள் கூடஇனே ஆக வளர் கு களிறு என் அம் கை வசம் ஆணுல் - ஒ பங்களேயொத்த தனங்களாகிய வவிட எனது அழகிய கைவசப்படுமாயின், நீக் றும் வேள் தன் உயர் வேழமதை ே வ&ளத்துத் தினந்தோறும் போர்புரிகின் யானேயை வெல்லுதல் அரிதன்று எ
FT F
தூயகுமு தத்தினுெடு தொண் வாயினித முற்றகுடி நீரது வ காயமுட னத்திகள் கனற்றிவு மேயவிர கப்பெரிய வெப்பவி
(தூயகுமு தத்தினுெடு தொண்டை வாயின் இதழ் உற்ற குடி நீர்அது
காயமுடன் அத்திகள் கனற்றிவ ஏயவிர கப்பெரிய வெப்(பு) அவி
இ- ன் தூய குமுதத்திளுெடு .ெ உற்ற குடிநீர் அது வழங்கில் - சுத்த கொவ்வைக்கனியையும் பவளத்தையும் தினின்று மூருநின்ற பானத்தைக்கொடு கனற்றி வரு பித்தம் ஏப விரக பெரி புமதனென்புகளேயும் அனற்படுத்திெ மென்னும்பெரிய சுரமானது எனக்குத்
ಛಿ" - ಡೌಟ್

புராணம்
Eຽງ யென்னு கைவச மானு மியற்றும் ன் மிகை யன்றே.
என்னும் கவசம் ஆணுல் இயற்றும் மிகை அன்றே.
நம்ப முஃபி என்னும் ஆடல் மத மால் ருங்கேயொத்துவளருகின்ற பூரணகும் மதம்பொருந்திய பெரிய பாஃனகள் ஸ்தனு வணக்கி நித்தமும் அமர் இயம் வறல் மிகை அன்று - நீண்ட வில்லே எற மன்மதனது உயர்ந்த (இருளாகிய)
நி1
(87).
1டைதுவ ரொக்கும் ழங்கிற்
ரு பித்த யு மெற்கே.
=துவர் ஒக்கும்
வழங்கில்
哑 °成岛血
பும் எற்கே:
தாண்டை துவர் ஒக்கும் வாயின் இதழ் மாகிய செவ்வாம்பன் ம ல  ைர யு ம் நிகர்த்த வாயிற்பொருந்திய அதரத் ப்பையாயின், காயம் உடன் அத்திகள் ய வெப்பு எற்கு அவியும்-சரீரத்தை பழுகின்ற பித்தசம்பந்தமாகிய காம தனியும் எ - று.
(88),

Page 163
5LDTT
என்றலே மருட்டுகுழ லுக்கில் துன்றலே கடற்படு துரும்பின மன்றலே மிகக்கமழ் மலர்க்கர தன்றலை குவித்திரு சரண்டெ
(என்(று) அலே மருட்டுகுழ லுக் துன்(று).அஃப் கடல்படு துரும்பின் மன்றலே மிகக் கமழ் மலர்க்கரம்
தன்தலே குவித்(து) இரு சரண் தெ
இ- ள் அல்லே மருட்டு குழஆ (கருமையினுல்) வென்ற கூந்தல்ே யுை போல்வனவற்றைச்சொல்லி, துன்று ருேன் - நெருங்கி அலேகின்ற கடலிற்ே சுகுமாரன், மன்றலே மிக கமழ் மல மாக வீசுகின்ற மலர்போன்ற கைகே சரண் தொழுது நின்ருன் - தனது சிர
பும் வணங்கி நின்றன் எ - று.
மம்மருற வேள் கனே வருத்த மம்மகர வாரிதி படக்கலரி விம்ம மன மீதது வெளிப்ப.ை பொம்மன்முலை யாள் சிறிது
(மம்மர் உற வேள் கனே வருத்தம அம்மகர வாரிதி அடக்கல்அரி (! விம்ம மனம் மீ(து) அது வெளிப்ப பொம்மல்முலே யாள்சிறிது புன்ன
இ- ள் மம்மர் உற வேள் கணே மதனுடைய பானங்கள் வருத்து தவிரு அடக்கல் அரிது ஆகி - காமமயக்கமெ தடுக்கவியலாது, மனம் மீது விம்ம - செய்வாள் ஆய் - அதனே வெளியிலே பு முலேயாள் சிறிது புன்னகை புரிந்தாள் - மாது சிறிதுபுன்முறுவல் செய்தாள் எ
மகரவாரிதி என்பது சாதியடை

ச் சருக்கம் Hآئ. يُ
T__
ரிலே பற்ருேன் மெடுத்துத்
-ாழுது நின்ருள்.
கு) இனேய கூறித் ாநில்ே அற்ருேன்
எடுத்துத்
5ாழுது நின்மூன்.)
புக்கு என்று இனேய கூறி - இருரேயும் டய அப்புலேமகளுக்கு என்று இவை அவே கடல் படு துரும்பின் நிக் ஆற் பொருந்திய துரும்பைப்போல நியேற்ற ர் கரம் எடுத்து -வாசனயை அதிக ாயுயர்த்தி, தன் து: குவித்து இரு மேற் குவித்து அவள் திரண்டுபாதங்களே
(39)
மய லென்னு
தாகி
GlaFI'I GJITGITT TIL LÜ புன்னகை புரிந்தாள்.
பல் என்னும் து)ஆகி
נולשTו זTם חL–63:r IP) su וב-6
ாகை புரிந்தாள்.
வருக்தி - மயக்கமடையும் படி மங் ஒல், மயல் என்னும் அம்மகர வாரிதி ன்கின்ற அந்தச்சமுத்திரப் பெருக்கைத் மனத்திற்பொங்க, அது வெளிப்படை லப்படுத்தக்கருதின வளாய், பொம்மல் - பூரித்த தனங்களேயுடைய அப்புவே
பூ ,
90)

Page 164
44 சிவராத்திரி
செம்பவள வாயிதழ் திறந்திெ கும்பமுலே யாண்முறுவல் கெ வெம்புதழ லொத்தவிர கத்தி னம்புய மலர்க்கையவ ளங்ை
(செம்பவள் வாய்இதழ் திறந்(து) கும்பமுலே யாள் முறுவல் கொண் வெம்புதழல் ஒத்தவிர கத்தினின் அம்புய மலர்க்கை அவள் அங்கை
இ- ள் செம்பவள் வாய் இத பவளம்போன்ற வாயினுதடுகஃன்த் திற பாள் முறுவல் கொண்ட குறி கண்டு அப்புலே மாது புன்னகை செய்தகுறிப்ை திணின் மிகுத்தோன்-வெப்பமாகிய அ பெற்ற சுகுமாரன், அம்புய மலர் கை மலர்போன்ற தனது கையினுல் அவ பிடித்து எ = று.
ஏகமன மாகியிரு வோருமெ6 போகவரி தாகுமொர் பொது மேகநிற மான் பிடி யுங்கரட
நாகமு மெனக்கலவி நன்நல
(ஏகமனம் ஆகிஇரு வோரும் எ; போக அரி(து) ஆகுமோர் பொது மேகம்நிற மாண்பிடி யும் கரடம் நாகமும் எனக் கலவி நல்நலம்
இ - ள் இருவோரும் ஏக மன. டையவர்களாய், எவராலும் போக அ யாருமூடறுத்துச்செல்லவியலாத ஒரு பிடியும் கரடம் மேவும் நாகமும் என - பெண் யானையும் மதம் பாய்சுவட்டை நலம் நுகர்ந்து - புணர்ச்சியாகிய நல்
ಪ್ರf ೨೩ಕ್

புராணம்
நபி றிலங்கக் ாண்டகுறி கண்டே நினின் மிகுத்தோ கமலர் பற்றி.
எயிறு) இலங்கக்
ட குறி கண்டே மிகுத்தோன்
மலர் பற்றி.)
ழ் திறந்து எயிறு இலங்க - சிவந்த ந்து பற்கள் தோன்றும்படி, கும்பமுல் ஒ - குடம்போன்ற தனங்களேயுடைய பக்கண்டு, வெம்பு தழல் ஒத்த விரகத் க்கினியையொத்த காமவிரகமதிகரிக்கப் அவள் மலர் அம் கை பற்றி - தாமரை எது மலர்போன்ற அழகிய கையைப்
(9)
வ ராலும்
தும்பரிடை புக்கு
மேவு நுகர்ந்தே.
வ ராலும்
ம்பர் இடை புக்கு
மேவு
நுகர்ந்தே,
மாகி - அவ்விருவரும் ஒத்த சிந்தையு பரிது ஆகும் ஓர் பொதும்பரிடை புக்கு - சோலேயினுட்போப், மேகம் நிறமான - மேகம் போன்ற கரிய நிறத்தையுடைய புடைய ஆண்யானேயும்போல, கலவி நல்
ல இன்பத்தையனுபவித்து எ - று:
(92)

Page 165
சிகுமாரச்
ே இன்றளவு மன்றுடல மெத்து மன்றளவும் பிரியாம விருப்ே மென்றளவ முகைநகையும் புன்றசைகண் முனடகமழும்
(இன்(று) அளவும் அன்று) உடல் அன்று அளவும் பிரியாமல் இரு மென்தளவு முகைநகையும் வேதி புன்தசைகள் முனடகமழும் புலே
இ - ள் இன்று அளவும் அன்று எத்துனே நாள் இனி இருக்கும் அன் எவ்வளவு கால மிருக்குமோ - 고ra) என்று - நாமிருவரும் ஒரு வரைவிட் மென்று அலராத மென் தளவு 되 -முகைவிரியாத மிருதுவாகிய முல்லே மகளும் சுகுமாரதும் தம்முள் மனெ புலேப்பாடித வில் புகுந்தார் - எளிய கின்ற புலேச்சேரியையடைந்தனர். எ
தரைபாபிலான் பசும்பச்சை 马 குரைமுகநாய்ச் சிறுபறறின் சுரைபடர்நீள் புற்குரம்பை தரையினிசைத் திடுசதங்கை
(தரைபமயில்ஆன் பசும்பச்சை தே குரைமுகநாய்ச் சிறு பறறின் குறு சுரை படர் நீள் புல் குரம்பை து அரையில் இசைத் திடுசதங்துை
இ- ள் தரை பயில் ஆன் பதும் வாசஞ்செய்கின்ற பசுவினது பசியதே ளும் குரை முக நாய் சிறு பறNன் துள்ளுகின்ற குரைக்கும்வாயையுடைய தில், சுரை படர் நீள் புல் குரம்பை படர்ந்த நீண்ட புல் விஞல் வேயப்ப நிறத்தையுடைய புத்திரர்கள், நெடும் இற்கட்டி , அரையில் இசைத் திடும் சதர் தொடுக்கப்பட்ட சதங்கை மணிதுள் சத் இழுத்து விளையாடுவார்கள் =ெது.

ச் சருக்கம் 5
IIו துணே நா வினியிருக்கு போமென் நவராத வேதியணு மிசைந்துதம்மிற்
புலேப்பாடி தனிற்புகுந்தார்.
ம் எத்துனேநாள் இனி இருக்கும் ப்போம் என்(று) --5 մմ T: பணும் இசைந்து தம்மில் ப்பாடி தனில் புகுந்தார்.
2 - இத்தினம்மாந்திர மன்று, உடம் DI T - உடம்பு இன்னும் ாலம்வரையும் பிரியாமல் இருப்போடு -டொருவர் நீங்காமவிருக்கத்துட:ே நகையும் வேதிபனும் தம்மில் இசைந்து பரும் பையொத்த பற்ளேயுடைய புவே । । ப்ேபிடகமழும் மாமிசமும் கள்ளும் ண்ேடநாற்றம் விசு
(93
ளேக்கவ்வி பிசித்துகளுங் குறுங்கழுத்தி னெடுங்கயிற்ருற் துன்றுகரும் புதல்வர் பிணித் கறங்கிடவீர்த் தாட்டபர்வர்.
ாக்கவ்வி இசித்(து) ஆட விரும் 1ங்கழுத்தில் நெடும் கயிற்ருல் ன்று கரும் புதல்வர் பிணித்(து) ーのリー戸庁あ(エリ ஆட்(டு) அயர்வார்)
பச்சைத8ள கவ்வி - பூமியின் கண்ணே ாலேக் கெளவிக்கொண்டு, இசித்து உக குறும் கழுத்தில் - இழுத்துக்கொண்டு சிறிய நாய்க்குட்டியின் குறுத்த கழுத்
துன்று கரும் புதல் வர்-கரைக்ே 丐厅凸 ட்ட சிறுகுடில்களில் நெருங்கிய கரிய கயிற்ருல் பிணித்து-நெடிய கயிற்றி
கை கறங்கிட-தம்மரையின் கண்ணே திக்கும்படி, ஈர்த்து ஆட்டு அயர்வார்(94)

Page 166
J46 சிவராத்திரி
அனேதிரை நன் மணிவரன்றி தினேபுகல்மென் மொழிபயில துணைமுலேப்பால் சுரந்தருத்தி பினேவிழிப் புன் புலேமகளிர்
(அ&ன திரை நல் மணிவரன்றி ஆ இனே புகல்மென் மொழிபயிலா , துஜனமுவேப்பால் சுரந்(து) அருத் பினோ விழிப்புன் புலே மகளிர் தாலா
இ - ள் பிணே விழி புன் புலேம எளிய புலப்பெண்கள், அனே திரை அமிழ்திற்கு இனே புகல்-கரையிலே நீ வாரி எறிந்து ஆரவாரிக்கின்ற சமுத்தி கச் சொல்லுகின்ற, மெல் மொழி பயி வார்த்தை பழகாத சிறுகுழந்தைகள, சுரந்து அருத்தி-இரண்டு தனங்களினி பாயல் தனில் துயிற்றி-தோவாகிய தாலாட்டும் இசை பெருகும்-தாலாட் கும் ಔT–f]-
பிறங்கிய புன் மாலேகளிற் டெ கறங்குபறை முகத்திறைந்து துறங்குபறைப் புருடர்துயி ெ மறங்குலவு முட்படைக்கால்
(பிறங்கிய புன் மாஃகளில் பெரு கறங்குபறை முகத்(து) அறைந்: உறங்குபறைப் புருடர்துயில் ஒழி மறம் குவவும் முட்படைக்கால் வ
இ- ள் பிறங்கிய புன்மாவே களி விளங்குகின்ற புல்விய மாவேக்காவங்க மதுவைக்குடித்து, கறங்கு பறை மூகத் விழுந்து உறங்கு பறை புருடர்-ஒவிச் கூத்தாடிக் களத்து விழுந்து நித்திரை எழுவான்-நித்திரை நீங்கியெழும்படி, குவுைம் முள் படை கால் வாரனங்கள் ளாகிய படையன மந்த கால்களே புடை

புராணம்
பார்த்திடுமார் கவியமிழ்திற் T விளங்குழவி பசிக்கிரங்கித் த் தோற்பாய றனிற்றுயிற்றிப் தாலாட்டு மிசைபெருகும்.
ஆர்த்திடும்ஆர் கவிஅமிழ்திற்கு) இளங்குழவி பசிக்(கு) இரங்கித் தித் தோல் பாயல்தனில் துயிற்றிப் ாட்டும் இசைபெருகும்.)
களிர்-மான்போன்ற கண்களே புடைய 5ல் மணி வரன்றி ஆர்த்திடும் ஆர்கலி திரைகளானவை நல்ல இரத்தினங்களே ரத்திற்ருேன்றிய அமுதத்திற் கொப்பா லா இளங்குழவி பசிக்கு இரங்கி-குதலே து பசிக்காக உருகி, துண்ேமுலேப்பால் ன்றும் பாலேப்பெருக்கியூட்டி, தோல் சயனத்தின் கண்ணே தூங்குவித்து, ட்டுகின்ற ஒலியானது மிகுந்துதொனிக் (95)
பருங்குடம்பெய் பிழிபரூகிக் களித்தாடிக் களத்துவிழுந்
வாழிந்தெழுவான் புலரிதனின் வாரண்ங்க ளோலநிடும்.
ங்குடம்பெய் பிழிபருகிக் து களித்(து) ஆடிக் களத்து விழுந்(து)
ந்(து) எழுவான் புலரிதனில் ாரணங்கள் ஓலமிடும்.)
ல் பெரும் குடம் பெப் பிழி பருகிஎளிற் பெரிய குடங்களில் வார்க்கப்பட்ட து அறைந்து களித்து ஆடி களத்து $கின்ற பறைமுகத்திலடித்து களித்துக் செய்கின்ற புலேயர்கள் துயில் ஒழிந்து புலரிதனில்-விடியற்காலத்தில், மறம் ஒலமிடும்-வலிமை பொருந்திய முள் டய சேவல்கள் கூவும் எ-று. (9 மீ)

Page 167
சுகுமTர
இத்தகைய புலேச்சேரி தன்ை மத்தனெனப் புலவுதின்று ம முத்த நகைப் புலேமகடன் மு. சித்தமிகக் களிகூர்ந்து சிலை
(இத்தகைய புலேச்சேரி தன்னில்
மத்தன் எனப் புலவுதின்று மதுப் முத்தநகைப் புலேமகள்தன் முலே சித்தம் மிகக் களிகூர்ந்து சிலவைக
இ - ள் இத்தகைய புல்ச்சேரி டைய பறைச்சேரியில் வாசஞ் செய்து, மனத்தையுடைய பைத்தியகாரனே ப் சத்தையுண்டு மதுபானஞ்செய்து, வச மழிந்து முத்த நகை புலே மகள் தன் போன்ற பற்களையுடைய அப்புலேப்ே குட்கொண்டு, சித்தம் மிக களிகூர்ந்து சில வைகல் கழித்ததற்பின்-சிறிது நா
பங்கயக்கட் புலேமகளாற் ப செங்கண்மழ விடைபோலச்
ரங்கவர்க்கு மதுப்பிசித மரு. பங்கமிகுங் கடற்புவியிற் பா
(பங்கயக்கண் புலே மகள் ஆல் பன்: செங்கண்மழ விடைபோதுச் சென் அங்(கு) அவர்க்கு மதுப்பிசிதம்
பங்கம் மிகும் கடல் புவியில் பாதக்
இ- ள்: பங்கய கண் புவே மகள் தாமரை மலரையொத்து விளங்குகின் ஆலமிலேயென்று உருவகித்துக் சிறித்த விடைபோஸ் ட சிவந்த கண்களே புடைய ஐவர் சிறுவர் செனித்து உதித்த மாகிப் பிறந்தனர், அங்கு அவர்க்கு அப்புத்திரர்களுக்குத் கள்ளேயும் மாறி அன்புடனே வளர்த்தலும், பங்கம் மீ திரத்தாற் சூழப்பட்ட பூமியின் கண்ே கொலை களவு கள்ளுக்காமம் குருநிந்: LT சொல்லும்படி வளர்ந்தனர்

ச் சருக்கம் 直尝置
ரிலிருந் திருண்டமன துப்பருகி வசமழிந்து லேநலத்தே றலுநுகர்ந்து வகல் கழித்ததற்பின்.
இருந்(து) இருண்டமன பருகி வசம் அழிந்து நலத்தே றலும் நுகர்ந்து 5ல் கழித்ததன்பின்,
தன்னில் இருந்து-இத்தன்மையைபு இருண்ட மனமத்தன் என-அறிவழிந்த போல, புலவுகின்று மதுப்பருகி-மாமி ம் அழிந்து-(காமமிகுதியிஞல்) தன்வச முலே நல தேறலும் நுகர்ந்து-முத்து" பெண்ணினது தனபோகமாகிய தேனே பு –மின்மானது மிகவும் களிப்படைந்து, ரீட் சென்றபின்னர் எடறு. (97)
ன்னமெனப் பகர்வயிற்றுச்
செனித்துதித்தார் சிறுவரைவ த்தியருத் தியின் வளர்க்கப் தக மைந் தெனவளர்ந்தார்.
Tம் எனப் பகர் வயிற்றுச் சித்(து) உதித்தார் சிறுவர் ஐவர் அருத்தி அருத் தியின் வளர்க்கப் #ith ঃ ণ্ট(এফ) என் வளர்ந்தார்.
ஆல் பன்னம் என பகர் வயிற்றுற கண்களேயுடைய அப்புமோ தினது வயிற்றினிடமாக, செம் கண் Լոեբ இளமையாகிய இடபங்களைப் போல, ார் - ஐந்து சிறுவர்கள் க டு ப் பு மது பிசிதம் அருத்தி-அவ்விடத்தே க்கையுமுட்டி, அருத்தியின் வளர்க்க" குங்கடல் புவியில்-சேறுமிகுந்த சிமுத் ண, பாதகம் ஐந்து என வளர்ந்தார்ட தயாகிய பஞ்சபாதகங்களென்று FT-gy, (98)

Page 168
சிவராத்தி
மன்னுநெடும் பொதியவரை பன்னு தமிழ் பயந்ததெனப்
பொன்னுலகி வரம்பையுருப் பின்னுமிரு கன்னியரைப் ெ
(மன்னுநெடும் பொதியவரை ம பன்னுதமிழ் பயந்த(து) எனப் பு பொன்உலகில் அரம்பை உருப் ப
பின்னும் இரு கன்னியரைப் பெற்
இ- ள் மன்னு நெடும் பொதி பன்னு தமிழ் பயந்ததென்-நிலைபெற மனத்தையளாவி வீசுகின்ற வசந்தம யும் பெற்ருற்போல, பண்ணவர் பற். உருப்பசி நிகராம் பொற்பினுடன்-ே சுவர்க்கவோகத்திலுள்ள அரம்பை நட பொத்த அழகிஞேடு, பின்னும் இரு க புத்திரிகளேப்பெற்று, மனப்பிரியம் உற் திருந்தனன் எ-று.
மறமறலி யைவரென வளரு கறைவடிவாட் படைகதைகூ பறைதருபே ரடவிகளி லாற சிறைபடுநீர்க் கயல்கவர்ந்த
(மறமறவி ஐவர் என வளரும் ஐந் கறைவடிவாட் படைகதை கூர்ங்
அறை தருபே ரடவிகளில் ஆறலே சிறைபடுநீர்க் கயல் கவர்ந்த சிரக்
இ- ள் மற மறவி ஐவர் என மைபொருந்திய ஐந்து இயமர்களென்று புத்திரர்களோடும், கறை வடி வாட் முகம் தாங்கி-இரத்தக்கறையையுடைய வில்லாகிய ஆயுதங்களேத்தாங்கி, அை பெரியகாடுகளில், ஆறலேத்து பொருள் அவர்களது திரவியத்தைக் கவர்ந்து, என்-அடைபட்டுள்ள நீரின் கண்ணே கவர்ந்துசெல்லும் சிரவேப்பட்சியைப்ே போடிப்போவான் எ-று.

ரி புராணம்
மன்றல் கமழ் தென்றலுடன் பண்ணவர்பற் பலர்பயிலும்
பசிநிகராம் பொற்பினுடன் பற்றுமனப் பிரியமுற்ருன்.
ன்றல் கமழ் தென்றலுடன் பண்ணவர்பற் பலர்பயிலும் சிநிகராம் பொற்பினுடன் றமனப் பிரியமுற்ருன்).
ப வரை மன்றல் கமழ் தென்றலுடன் ற்ற நெடிய பொதியமஃபானது நறு ாருதத்தையும் கூறப்படுகின்ற தமிழை பலர் பயிலும் பொன்னுலகில் அரம்பை தவர்கள் பலரும் வாச ஞ் செய்கின்ற நப்பசியென்னும் தே வ மா த ர் கண் என்னியரை பெற்று-பின்னரும் இரண்டு ரு ன் - மனத்தின் கண்ணே மகிழ்வடைந்
99.
மைந்து மைந்தருடன்
ர்ங் கணேநெடுங்கார் முகந்தாங்கி லேத்துப் பொருள்வவ்விச்
சிரலேயெனக் கடிதுகல்வான்.
து மைந்தருடன்
கஃண்நெடுங்கார் முகம்தாங்கி
ந்துப் பொருள்வள்விச்
பெனக் கடி(து) அகல் வான்.
வளரும் ஐந்து மைந்தர் உடன்-வலி சொல்லும்படி வளர்ந்த தனது ஐந்து படை கதை கூர்ங்கனே நெடும் கா: ப வாட்படை தண்டு கூரிய அம்பு நெடிய 马 岳齿 பேரடவிகளில்-கூறப்படுகின்ற r வவ்வி-வழிச்செல்வோரை வருத்தி சிறை படு நீர் கயல் கவர்ந்த சிரல வாசஞ்செய்கின்ற கயல் மற்சங்களைக் பால, கடிது அகல் வான்-வேகமா
(I-09

Page 169
岳@LDITr
அந்தண ரெண் ணிலர் குழக்க கொந்தவிழ்நாண் மலர்க்கோ மைந்தர்நரை முதிர்விருத்தர் விந்தவிதக் கொலகடம்மை
(அந்தண்ர்எண் ணிைலர் குழக்கன்(று கொந்(து) அவிழ்நாள் மலர்க்கே மைந்தர்நரை முதிர்விருத்தர் வரு இந்தவிதக் கொலேகள் தம்மை யா
இ- ள் எண்ணிலர் அந்தணர்ட கன்று-இளமையாகிய பசுக்கன்றுகளும் களும் அளவிறந்த கொந்து அவிழ் நாள் வில்லாத கொத்துவிரிந்த புதிய மலர்ம களும், குதலே மொழி மைந்தர் - மழர் நரை முதிர் விருத்தர்-நரைமுதிர்ந்த ெ செல்லுகின்ற துறவிகளும் வருந்துறக்கெ புறும்படி கொலே செய்த இந்தவிதமாகி கணித்து எடுத்து உரைப்பார்-யார்
-வருமில்லே) எ-று.
புக்குபுனற் றடங்கரையிற் புரி தொக்கநெடுங் கயலிரைதேர்
மிக்குயர்வண் டானமுடன் வி கொக்குமுதற் பக்கிகளைக் கெ
(புக்குபுனல் தடங்கரையில் புரிதரு தொக்கநெடும் கயல்இரைதேர் தே மிக்(கு) உயர் வண் டானம் உடன் கொக்குமுதல் பக்கிகளைக் கொன்று
இ- ள் புனல் தடம் கரையில் சென்று, தொக்க நெடும் கயல் இரைே கொடிய கயல் மீன்களே -Tਘ ਨੂੰ துவர் முள் தாள் மிக்கு உயர் வண்டான கால்களையுடைய மிகவுயர்ந்த கொய்யடி போதா-பரந்து சிறகுகளேயுடைய பெரு களே-கொக்குமுதலாகிய பட்சிகளேயும், கொன்று தின்று-அமைக்கப்பட்ட கன் சொலேசெய்து புசித்து, பின்னும்-பின்

ச் சருக்கம் ! ! !
ன் முனிடப மளவிறந்த தைக் கோதையர்கள் குதலேமொழி வருந்துறவர் வருந்துறக்கொல் யாவர் கணித் தெடுத்துரைப்பார்.
' ஆன் இடபம் அளவு) இறந்த ாதைக் கோதையர்கள் குதஃமொழி நம் துறவர் வருந்துறக்கொல் "வர் கணித்(து) எடுத்துரைப்பார்.)
அளவில்லாத பிராமணர்களும், குழக் ம் ஆன்-பசுக்களும், இடபம்-எருது * மலர் கோதை கோதையர்கள்-அள ாவேயையணிந்த ந்ேதியுேடைய பெண் ஃவார்த்தையையுடைய சிறுவர்களும், பயோ திபர்களும், வருந்துறவர்-வழிச் ால் இந்த வித கொலேகள் தம்மை-துன் ப கொலேகளின் தொகையை, யாவர் அளவிட்டு எடுத்துக்கூறவல்லர் (ஒரு
I (JJ
தருகண் ணியிற்படுத்துத்
தோலடிப்புட் டுவர்முட்டாண் ரிந்தசிறைப் பெரும்போதாத் ான்றுகொன்று தின்று பின்னும்,
கண் ணியில் படுத்துத்
ாலடிப்புள் துவர்முள்தாள்
விரிந்தசிறைப் புெ ரும்போதாக்
கொன்று இன்று பின்னும்,
க்கு-நீர்நிறைந்த திட-Tகக்கரைகளிற் தர் தோலடிப்புள்-கூட்ட மாகிய திடுகின்ற தோலடிப்பறவைகளேயும், முடன்-சிவந்த முட்கள் பெ Tருந்திய நிTரைகளேயும், விரிந்து தெரு பெரும் நாரைகளேயும், கொக்கு முதல் பக்கி புரிதரு கண்ணியில் படுத்து கெ Fன்து ஏணிகளிலகப்படுத்திக் கொலே செய்து “னரும் எ-து. I

Page 170
சிவராத்தி
மேவிவளர் வனங்கடொறும் வி தூவிவெரு வொடுகுதித்துத் டாவியுக ளிரலேயுரற் றலக்ே ளாவிசெகுத் துரனருந்தி படுபு
(மேவிவளர் வனங்கள் தொறும் வி தூவிவெரு வொடுகுதித்துத் துள் தாவிடகள் இரலே உரல் தஃவக்கேது ஆவிசெகுத்(து) ஊன்அருந்தி அடு
இ- ள்: மேவிவனர் வனங்கள் தெ அடர்ந்து வளர்ந்த காடுகள்தோறும்ே க3ளச் செலுத்தி வெரு வொடு குதித்து தோடு துள்ளிப்பாய்கின்ற புள்ளிபொ ஆகள் இரஃப்-தாவிப்பாய்கின்ற கல்ேமா போன்ற தஃவயையுடைய பன்றிகளே பு களேயும், ஆவி செகுத்து ஊன் அருந்திசத்தைப் புசித்து, அடு புலி போல் : செய்கின்ற புலியைப்போலத் திரிகின்ற
விரிந்தகொடு வினேவசத்தான்
புரிந்தசுரு எளிருளோதிப் புலேட் பரிந்தனலின் மெழுகாகிப் பற பிரிந்தவன்றிற் சேவலெனப் ே
(விரிந்த கொடு வின்ேவசத்தால் ெ புரிந்த சுருள் இருள் ஒதிப் புலே மகன் பரிந்(து) அன்வின் மெழுகு)ஆகி பிரிந்த அன்றில் சேவல் எனப் டெ
இ- ள் விரிந்த கொடு வினே வச வயத்தால், புரிந்த சுருள் இருள் ஒதி அலேந்து பொன்றிட-முறுகிய சுருண்ட ஞனவள் சரீரத்தில் நோய்களானவை பரிந்து அனலின் மெழுகு ஆகி-புலப் போலுருகி, பல் பல நாள் பயில் பென் அனேக காலங்களாகப் பழகிய பெடை பெரும் துயரக்கடல் வீழ்ந்தான்- பெ எ-து.

ரி புராணம்
பில்வணக்கி விறற்பகழி துள்ளு புள்ளி மானினங்க கழன் மரைக்குலங்க விபோற் றிரியுமந்நாள்.
ல் வணக்கி விறற்பகN ஒருபுள்ளி மான் இனங்கள்
ல் மரைக்கு வங்கள்
புலிபோல் திரியும் அந்நாள்.
ாறும் வில் வணக்கி விறல் பகழிதூவிபாய் வில்லே வளேத்து வலிய அம்பு துள்ளு புள்ளி மான் இனங்கள்-அச்சத் ருந்திய மான் கூட்டங்களேயும், தாவி “ன்களேயும், உரல் தலே கேழல்-உரக் பும், மரைக்குலங்கள்-மரைக்கூட்டங் -உயிரை வதைத்து அவற்றின் மாமி திரியும் அந்நாள்-கொலேத்தொழிலைச் அக்காலத்தில் எ-று. (II (03 )-
மெயிற்பிணிகள் பிடித்தலைத்துப் மகள் பொன் றிடப்புலம்பிப் ற்பலநாட் பயில்பெடையைப் பெருந்துயரக் கடல்வீழ்ந்தான்.
மய்யில் பிணிகள் பிடித்(து) அலுேத்துப்
பொன் றிடப்புலம்பி ப் பற்பலநாள் பயில் பெடையைப்
ருந்துயரக்கடல் வீழ்தான்.)
த்தால்-மிகுந்த கொடிய ளேம் வினேயின் புலே மகள் மெய்யில் பிணிகள் பிடித்து - கரிய கூந்தலையுடைய அப்புலப்பெண் பற்றி வருத்துதலாவிறக்க, புலம்பி பி இரங்கி அக்கினியிற்பட்ட மெழுகு விடயை பிரிந்த அன்றில் சேவல் எட் -யைப் பிரிந்த சேவலன்றிலேப்போல, ரிய துக்க சாகரத்தில மிழ்ந்தினுன்

Page 171
சுகுமார
எழுமயங்கு முளந்தேழு தே விழுமிருகட் புனல்குமிழி வி பழு மசனிக் குடைந்துபுர எ லுழுமிரங்கும் வெதும்புறுநெ
எழும் மயங்கும் உளம்தேரு(து) விழும் இருகண் புனல் குமிழி விட அழும் அசனிக்(கு) உடைந்து புர உழும் இரங்கும் வெதும்புறும் நெ
இ- ள் எழும்-எழும்புவான், தேருது ஏங்கும்-மனத்தெளிவற்றவஞ விழும்-உடற்பாரஞ்சகியாது சோர்ந் விட்டு ஒடவிம்மி விம்மி அழும்-இர பாயும்படி விம்மிவிம்மி அழுவான், . நிலம் தலேயால் உழும்-இடிக்கஞ்சி நீண்ட பூமியைத் தலேயாலு முக்குவான் வெதும்புறும்-வெப்பமடைவான், ெ நெடுமூச்செறிந்து புழுங்குவான் எ
ஆல் அசை.
கண்மணியே யென்தாசைக்
விண்மணியே பிப்பியின் வாய் தண்மணியே பாற்சலதி தரு ரொண்மணிநீத் திடுமரவி னு
கண்மணியே என(து) ஆசைக் fairlingf3, இப்பியின் வாய் வி: தண்மணியே பாற்சவதி தரும்
ஒண்மணி நீத் திடும் அரவின் உ:
இ - ள் எனது கண் மனிபே-ான எவளே. ஆசை கங்குல் விடிந்திட உ இருள்விடியும்படி தோன்றிய சூரியனே உமிழும் வெண் தரள துண் மணியே-இ னிறமாகிய குளிர்ந்த முத்து மணியை அமுதே-திருப்பாற் கடலிற்றுே ன்றிய கதிர் ஒண் மணி நீத்திடும் அரவின் 2 கின்ற கிரணங்களையுடைய ஒள்ளிய போன உன்னைப்பிரிந்தும் யானுப்வே சி=று:

"ச் சருக்கம் 真岛直
ங்குமுடற் பொறைசோர்ந்து ட்டோட விம்மிவிம்மி Tரவெனநீ னிலந்தலையா
டுயிர்ப்புயிர்த்துப் புழுங்கிடுமால்,
இங்கும் உடற் பொறைசோர்ந்து -டு) ஓட விம்மி விம்பி ள் அர(வு) என நீள் நிலந்தஐயா, ட்டுயிர்ப்(பு) உயிர்த்துப் புழுங்கிடும் ஆல்)
மயங்கும்-மயக்கமடைவான், உளம் ஒயேங்குவான், உடல் பொறை சோர்ந்து து விழுவான், இரு கண் புனல் குமிழி ண்டு கண்களினின்றும் நீர் குமிழியாகப் அசனிக்கு உடைந்து புரள் அரவென நீள் மயங்கிப்புரளுகின்ற சர் ப்பத்தைப்போலு இரங்கும்-இ ரக் க ம . 2J గా జ్ఞాr, நட்டு உயிர்ப்பு உயிர்த்து புழுங்கிடும்
ք: ,
(105)
கங்குல்விடிந் திடவுதித்து
விண்டுமிழும் வெண்டரளத் மமுதே தயங்குகதி வனேயிழந்து முய்வேனுே,
எங்குல்விடிந் திட2தித்து
உமிழும் வெண்தரளத் அமுதே தயங்கு கதிர் ாேஇழந்தும் உப்வேஞே.
து கண்களிலுள்ள மாணிக்குச் சமானமா தித்த விண்மணியே-காமாசையாகிய பொத்தவளே, இப்பியின் வாப் விண்டு ப்பிகள் வாய் திறந்து சிக்குகின்ற வெண் ப்போன்றவளே. ஆ சவதி தரும் அமுதத்தை நிகர்த்தவ ரே, 苇*司亨 னே இழந்தும் - 130-요구 + 규 இரத்தினத்தை பிழந்த சீர்ப்பத்தைப் னுே (உய்யமாட்டேனென்பதாம் )
96

Page 172
Iむ2 சிவராத்தி
துப்புறள்செவ் வாயிதழுந்
மைப்புருவக் கார்முகமு மதி கொப்புலவு மிருகுழையுங் மெப்பிறவி பிறந்துனேநா ன்
துப்(பு)உறள்செவ் வாய்இதழுப் மைப்புருவக் கார்முகமும் மதிமு கொப்(பு) வரம் இருகுழையும்
எப்பிறவி பிறந்து நடவே நாள்
இ- ள் நன் துப்பு உறள் செவ் சிவந்தவாயிற்பொருந்திய ஆதரங்களே விகப்போன்ற இடையேயும் நிதம்பத் வில்லே பொத்த புருவங்களேயும், மதி முகத்தையும் இரண்டு கண்களேயும், பணிந்து விளங்குகின்ற இருகா துக: வஃளயல்கிடந்து பிரகாசிக்கின்ற கைக பிறவி பிறந்து காண்பது என்று அப காண்பேனென்று சோர்வடைவான்
ஓங்கினேய பெருந்துயர முழ பூங்கமலக் குறுமுகைபோற்
கோங்கமுகை யெடுக்குலவர் மாங்குயிற்சொல் வியர்விரக
|ஒங்(கு) இளே ய பெருந்து பரம் உ பூங்கமலக் குறுமுகைபோல் புை கோங்கமுகை எனக்கு விவக் கே மாங்குயிலில் சொல் வியர் விரகம்
இ- ள் இன்ப ஓங்கு பெரும் இவ்வாருக மிகப்பெரிய துயரமன்டர் தி ல், அங்கு அவன் அளித்த மாங் பெற்ற மாங்குயிலினிசைபோன்ற இன பூம் கமல் குறு முன் கபோல் கொங் எழுந்து-அழகிய தாமரையினது குறு தோன்றி முகிழ்த்து உயர்ந்து, கே. போலப்பிரகாசிக்க, விரகம் மருவும் பு நத்தக்க மங்கைப் பருவத்தையடைந்

ரி புராணம்
துடியிடையுங் கடிதடமு
முகமு மிருவிழியுங்
@@姬susW 函T芭芭奥芭 சினிக்காண்ப தென்ற பரும்.
துடிஇன் டயும் கடிதடமும்
கமும் இருவிழியும்
@@(芭**甲回 芭芭了动)三歳包丘 இனிக்காண்பது) என்(று) அயரும்)
வாய் இதழும்-உனது பவளம்போன்ற யும் துடி இடையும் திேடமும்-நடுக் விக்சம் மை கார் முக புருவமும்-ஆரிய முகமும் இருவிழியும்-சந்திரனேயொத்த கொப்பு உலவும் இருகுன்ழயும்-கொப் பும் குருகு உலவு சுரத்து அழகும்ஈளினவங்காரத்தையும், நான் இனி எப் நம்-நான் இனி எந்தப்பிறவியிற் பிறந்து சி-று. I (7)
ந்து மிக வருந்துமந்நாட் புடைத் தரும்பிக் குமிழ்த்தெழுந்து * கொங்கைகளங் கவனளித்த
மருவுமங்கைப் பருவமுற்ருர்,
-ழந்து மிக வருந்தும் அந்நாள் டத்(து) அரும்பிக் குமிழ்த்(து) எழுந்து Tங்கைகள் அங்கு) அவன் அளித்த
மருவும் மங்கைப் பருவம் உற்ருர்)
துயரம் உழந்து மிக வருந்தும் அந்நாள்து அதிகம் வருத்தமுறுகின்ற அக்காலத் துயிற் சொல்லியர்-அவ்விடத்து அவன் ரியவார்த்தையையுடைய புதல்வியர்கள், கைகள் புடைத்து அரும்பி உமிழ்த்து கிய மொட்டைப்போல முலேகள் விம்மித் 1ங்க முகை என குலவ-கோங்கரும்பு 2ங்கை பருவம் உற்ருர்-கண்டோர்காமு தனர் எ-று (IOS)

Page 173
சுகுமTர:
மாசிவளந் தருமுகிஃ) மனிக் வேரிகமழ் செழுந்துணர்கள் நீரிலெழுஞ் சைவலத்தை நிச காரிருளின் பிழம்பென்னக் க
(மாரிவளம் தருமுகிலே மணிக்கரு வேரிகமழ் செழும்துனர்கள் விள நீரில் எழும் சைவலத்தை நிகர்த்து கார்இருளின் பிழம்(பு) என்னக் க
இ - ள் கருங்குழல்கள்-- (அப்ெ மாரிவளம் தரு முகி-ேமழையைப் டெ பும், கருமனி-கருமணியையும், நீல் நீ செழும் துனர்கள் விளங்கு கரும் இதழி பூங்கொத்துகள் விளங்குகின்ற கரிய சைவலத்தை-நீரிலுண்டாகின்ற பாசி: நெறித்து இருண்ட கார் இருளின் பிழ புற்று இருண்ட கரிய இருட்பிழம்பைப்
படைந்தன எ-று.
கஞ்சநெடுங் கயல்கமழுங் கா யஞ்சனந்தோய்ந் தடவனங்க னஞ்சமுதங் கலந்திலங்கு நகு வஞ்சமிகுங் கொலே பயின்று
(கஞ்சம் நெடும் கயல் கமழும் கான் அஞ்சனம் தோய்ந்(து) அடல் அ நஞ்சு) அமுதம் கலந்(து) இலங் வஞ்சம் மிகும் கொலே பயின்று மத
இ- ள் வரி விழிகள்-இரேகைெ தாமரை மலரையும், நெடும் கயல்-ெ நறுமணம்பொருந்திய கருங்குவளேம இனேயாய்-அம்பையும் ஒத்து, அஞ்ச அடல் அனங்கன் ஆகமம் கற்று-போர ஒாஃப்பயின்று, அலே கடலின் நஞ்சு = கடலிற்றேன்றிய நஞ்சோடும் அமுதத் பொன்குழை கிழித்து-பிரகாசிக்கின்ற பதித்த பொ ன் ஞ லா கி ய விாதன பயின்று-வஞ்சன் மிகுந்த கொ8லத் புற்றின் வி-து.
ஆல் அசை,

ச் சருக்கம்
கருநீ னிற LDáT、 விளங்கிதழிக் கருங்கனியை 5ர்த்துநெய்த்து நெறித்திரு ண்ட வின்கொண்ட கருங்குழல்கள்.
நீல் நிற மனவே ங்(கு) இதழிக் கரும்கனியை
நெய்த்து நெறித்(து) இருண்ட வின்கொண்ட கருங்குழல்கள்:
பண்களது) கரிய கூந்தல்களானவை, பய்கின்ற வளம்பொருந்திய மேகத்தை 3ற மனலே-கருமணலேயும், வேரி கமழ் கனியை-தேன் கமழுகின்ற செழித்த கொன்றைக்கனியையும், நீரில் எழும் யையும் நிகர்த்து-ஒத்து, நெ ப் த் து நம்பு என்ன-பசுமைகொண்டு நெறிப் போல, க வின் கொண் L-Pop 3 #
( 1 09)
gooT :3iooõTT
ஞகமங்கற் றவே கடலி
மணிப்பொற் குழைகிழித்து
மதர்த்தனவால் வரிவிழிகள்,
பி பினே கனோக்(கு) இணையாய் எனங்கீன் ஆகமம் சுற்(று) அலே கடலின் கும் நகுமணிப்பொன் குழைகிழித்து iர்த்தனவால் வரிவிழிகள்)
பாருந்திய கண்களானவை, கஞ்சம்நடிய கயல் மீனே யும், கமழும் காவிஉரையும், பினே-மானையும், கணேக்கு *னம் தோய்ந்து-மைதிட்டப்பெற்று, "ாடல் பொருந்திய மன்மதனது மதன் அமுதம் கலந்து-திரைபொருந்திய பாற் தோடும் கலப்புற்று, இலங்கும் நகு மணி ஒளியையுடைய இ ரத் தி ன ங் சுள் யிெற் பாய்ந்து, வஞ்சம் மிகும் கொலே தொழிஃப்பழகி, மதர்த்தன-மதர்ப்
(Ι 10)

Page 174
54 சிவராத்தி
கன்னியர்க ளின்னணநற் க3 துன்னியமுட் டாட்கமலத் து மன்னியமென் ருேடவிழும் ! னின்னிசைப்பூம் பொறிச்சுரு
(கன்னியர்கள் இன்னணம் நல் கஃ துன்னியமுள் தாள் சுமலத் தூயழு மன்னியமெல் தோ(டு) அவிழும்
இன்னிசைப்பூம் பொறிச்சுரும்பர்
இ - ள் கன்னியர்கள்-அக்சுன்ன வளர்ந்த மதியம் ஒப்ப-இவ்விதமாய் ணுக்கொப்பாக வளர, துன்னிய முள் உடைந்து மன்னிய மெல் தோடு அ; நாளங்களே புடைய தாமரையின் சுத் பொருந்திய மிருதுவான இதழ்கள் : பூம் பொறி சுரும்பர் மது நுகர்வான் பாடுகின்ற அழகிய புள்ளிபொருந்திய தாற்போல, அவனும் இருந்து-அச்சுகு
செக்கரெழு மிளமதியுந் தெ கைக்கணேகொண் டடர்ந்தும மிக்ககொடுங் காமமெனும் வி
மக்களிரு வரையுமன மருண்
செக்கர் எழும் இளமதியும் தென் கைக்கஃன கொண்டு) அடர்ந்து மிக்ககொடும் காமம் எனும் விட
மக்கள் இரு வரையும் மனம் மருண்
இ-ன் செக்கர் எழும் இள மதி ஆந்திக்காலத்தில் தோற்றுகின்ற இன நிற் பட்சியும் பகைமைகொள்ள, கை பூசல் பொர-கையின் கண்ண்ே அம்பை எனவன் பெரும்போர்புரிய, கனவின் தலேக்கொண்டு ஆற்றிலனுப்-அக்கிணியி மானது தலேயிலேறிச் சகிக்கலாற்ருத மருண்டு மனே என மணந்தான்-தனது மனேவியர்களாகக் கலந்தான் எ-து,

ரி புராணம்
ஸ்வளர்ந்த மதியமொப்பத் ாயமுகை முறுக்குடைந்து பதநோக்கி மதுநூகர் வா ம்ப ரிருந்ததென விருந்தவனும்,
R வளர்ந்த மதியம் ஒப்பத் பகை முறுக்(கு) உடைந்து பதம் நோக்கி மது நுகர்வான் இருந்(து) என இருந்(து) அவனும்
வி ைசுப்பெண்கள் இன்னனம் நல்கலே நல்ல கலேகள் வளரப்பெற்ற சந்திர தாள் சுமவ தூய மு  ைகிமு று க்கு விழும் பதம் நோக்கி-நெருங்கிய முள் தமாகிய மொட்டானது முறுக்கிள்கிப் விரிகின்ற சமயம் பார்த்து, இன் இசை ன் இருந்தது என-இனிய இசையைப் வண்டுகள் தேனுண்ணும்படி காத்திருந் மாரனுங் காத்திருந்து எ-று. (111)
iன்றலுமன் றிலும்பகைப்பக் தன் கடும்பூசல் பொரக்கனவின் பிடந்தலேக்கொண் டாற்றிலஞய் டுமனே யென மணந்தான்.
றலும் அன்றிலும் பகைப்பக் மதன் கடும் பூசல் பொரக்கனலின் ம் தலேக் கொண்டு) ஆற்றிலனுப் ாடுமனே என மனந்தான்.)
பும் தென்றலும் அன்றிலும் பள்கப்பட ஞ் சந்திரனும் தென்றற்காற்றும் அன் க% கொண்டு அடர்ந்து மதன் கடும் க்கொண்டு நெருங்கி நின்று மன்மதனு மிக்க கொடும் காமம் எனும் விடம் 1ணும் மிக்க கொடிய காமமாகிய விஷ வனுய், மக்கள் இருவரையும் மனம் புத்திரிகளிருவரையும் மனமயக்கமுற்று
I 2)

Page 175
சுகுமார,
பெருவரைபோ லகன்மார்பிற் திருவரைக ளெனவளரு மிள பொருவருமா தரவினுடன் மருவருபூங் குழலியரு மைந்தி
(பெருவரைபோல் அகன்மார்பில் இருவரைகள் எனவளரும் இளமு பொருஅரும் ஆ தரவினுடன் புன: மருவருபூங் குழலியரும் மைந்தர்,
இ- ள் பெரு வரை போல் அகல் பொடித்து-பெரிய மலேயையொத்து பொன்னிறமான தேமல் பரந்து, இரு கோடுகள் உழுது உழக்க-இரண்டு மலை மையையுடைய தனங்களாகிய கொம்பு ஆதரவின் உடன் புணர்ந்து நலம் .פת க்லந்து இன்பசுகத்தை அனுபவிக்குங் மைந்தர் இருவரை பயந்தார்-வாசனே! பெண்களிருவரும் இரண்டு புத்திரரை
தரைமிசைத் தன் புதல்வியர்க வரையுமண மகிழ்ந்தெடுத்து
திரையெறிவா ரிதிபிறந்த :ெ டுரைதருவெண் னுரைச் சுை
தரைமிசைத்தன் புதல் வியர்கள் வரையும் மனம் மகிழ்ந்(து) எடுத் திரைஎறிவா ரிதிபிறந்த தெள்ளழு உரைதருவெள் நுரைச் சுரைனைன்
இ- ள் தரை மிசை தன் புதல் வரையும்-பூமியிலே தன் புத்திரிகள் மகிழ்ந்து எடுத்து மடிமீது வைத்துவைத்து, முரி திரை எறி வாரிதி பிறந் முரிகின்ற திரைகளை வீகம்பாற் கடலிற் மயூஃ வார்த்தை அ ஃளக்கேட்டு, #2. $r:J'JJ","! t; த்து உவப்புற்ருன்-சுறப்படுகின்ற வெ பாமிசத்தையுமுண்பித்து வளர்த்து ம!

ச் சருக்கம் 星5岛
பிறங்கியபொற் சுணங்குபொடித் முலேக்கோ டுழுதுழக்கப் புணர்ந்துநல னுகர்ந்திடு நாண் நரிரு வரைப்பயந்தார்.
பிறங்கியபொற் சுணங்குபொடித்(து) லேக்கோ(டு) உழு(து) உழக்கப் ார்ந்துநலன் நுகர்ந்திடு நாள் இரு வரைப் பயந்தார்.)
மார்பில் பிறங்கிய பொன் சுணங்கு விசாலித்த மார்பில் வி ள ங் கு கி ன் ,ש வரைகள் என வளரும் இள முலே களென்று சொல்லும்படி வளர்ந்து இள கள் புதைந்து அழுந்த, பொரு அரும் கர்ந்திடு நாள்-ஒப்பற்ற அன்போடு காலத்தில், மரு வரு பூ குழலியரும் பொருந்திய பூவணித்த கூந்தபுேடைய பெற்ருர்கள் T-gy. I 13)
டாமீன்ற தனையரிரு மடிமீது வைத்துமுரி தள்ளமுதக் குதலைகள்கேட் ரயூ ஜாட்டிவளர்த் துவப்புற்றன்.
தாம்ஈன்ற தனேயர் இரு
து மடிமீது வைத்துமுரி
முதக் குதலேகள் கேட்டு)
ஊட்டி வளர்த்(து) உவப்புற்ருன்.
வியர்கள் தாம் ஈன்ற தனேயர் இரு
பெற்ற புத்திரரிரு வரையும், மனம் மனமகிழ்ச்சியோடு தூக்கி ம டி மே ல் த தெள் அமுத குதல்கள் கேட்டுட ருேன்றிய தெளிந்த அமுதம் போன்ற வேள் நுரை சுரை நான் ஊட்டி வளர் ள்ளிய நுரைகள் பொருந்திய கள்ளேயும் கிழ்வடைந்தான் எ-று. (114)

Page 176
星56 சிவராத்தி
வே
இவ்வண்ண மிங்கிவன்ருனிருந் பிரவி தன் மைவண்ணப் பாந்தள்பகு வா மறையோர் செவ்வண்ணக் கனகமுதற் க3 செருத்த ன கொப் வண்ண மலர்க்கோதை கொடுப்ப வி
(இவ் வண்ணம் இங்(கு) இவன்தான்
இரவி தன்
 ைமவண்ணப் பாந்தள்பகு வாயினி
மறையோர்
செவ்வண்ணக் கனகமுதல் கலேமு செருத்தல்
கொய்வண்ண மலர்க்கோதை கே
கொடுப்ப
இ- ள்: இவ்வண்ணம் இங்கு இ இவ்விடத்து இந்தச்சுகுமாரன் வாழ்த்தி தன்னே மை வண்ண பாந்தள் பகுவாட் தைக்கொண்ட குதிரைபூண்டதேரையுவி திய (இராகு) என்னும் பாம்பு தனது செய்கின்ற கிரகன காலத்தில் கொப் யப்பட்ட அழகிய மலர்மாஃபையணிந்த பிராமணர்களுக்கும், செவ்வண்ண கன: கலே-வஸ்திரம், முலே பால் தாரை முலேகளினின்றும் பாவேத் தாரை யாகச் கள் ஆகிய இவை முதலியவற்றை, மி தானமாகக்கொடுக்க அதஃனப்பெற்று
வந்தநல்லந் தணர் கடமை இவ் மைந்தரோ குந்த நெடுங் கதைவடிவாள் ே கொடிறு த சிந்தவுடற் செதுக்கை செய்து
சேரவவ்வி வெந்தழலார் விழித்தறுகண்
மேவிஞனே

ரி புராணம்
וIJ
திடுநாட் பசும்புரவி খ্রিস্ত্ৰT ாயினிற்பெய் துமிழ்காலே க் கெல்லாஞ் லமுலைப்பாற் றரைவிடுஞ் ឆ្នាំTT
கோமகன்ருன் முன்மிகக் ாங்கி,
இருந்திடுநாள் பசும்புரவி
ல்பெப்(து) உமிழ்கிாஃப் *க்(கு) எல்லாம் வப்பால் தாரை விடும்
நல்ஆன் ாகன்தான் தானமிகக்
வன்தான் இருந்திடுநாள்-இவ்வாருக திருக்குங் காலத்தில், பசும் புரவி இரவி பினில் பெய்து உமிழ்கால-பசியநிறத் டைய சூரியனேக் கரிய நிறம் பொருந் பகிர்ந்த வாயினுலுண்டு விமோசனஞ் வண்ண மலர் கோதை கோமகன்-நொய் அரசன், எல்லா மறையோர்க்கும்-சகல கம்-சிவந்த நிறத்தையுள் டய பொன், விடும் செருத்தல் நல் ஆன் முதல்சொரிகின்ற மடிகளேயுடைய நல்ல பசுக் கத் தானம் கொடுப்பவாங்கி-மிகவும் it-gy. 15
னசரியின் மறித்துருத்து டுங் கொடுமரஞ் சா யகங்களினுற் ந்தஞ்
கலக்கியவர் கைப் பொருள்கள்
மிருகாரி யெனத்தனதின்

Page 177
சுகுமாரச்
வந்தநல் அந் தவினர்கள்தமை வனசரி குந்தம் நெடும் கதைவடிவாள் கொடும சிந்த உடல் செதுக்கை செய்து கலக்கி வெம்தழல் ஆர் விழித்தறுகண் மிருகாரி
இ - ள் வந்த நல் அந்தணர்கர் மறித்து உருத்து-வந்த நல்ல பிராமணி டும் காட்டுவழியிலே தடுத்துக் கோபி கொடுமரம் சாபகங்கனினுல்-கைவேல் ஆகிய இவற்ருல், கொடிறு தந்தம் சித் கபோலங்களும் பற்களுஞ் சிதறச்சாரத் கலக்கஞ்செய்து, அவர் கைப்பொருள் லுள்ள திரவியம் முழுவதையும் பறித் காரிஎன-கொடிய அக்கினிபோன்ற 58 கத்தைப்போல், தனது இல்மேவினுன்ாே-று
பல்லொடிந்து கவுளொடிந்து
பஃனத்த தி
கல்லொடிந்து கரமொடிந்து
கலங்கி வா
சொல்லொடிந்து பன வரெல்ல
Trier#GG JG&T
செல்லொடிந்து முடிதவழுங் ே சென்ரு ரன்
(பல்ஒடிந்து கவுள் ஒடிந்து பழுஒடிந்து மு கல்ஒடிந்து கரம் ஒடிந்து கால் ஒடிந்து ம சொல்ஒடிந்து பனவர் எல்லாம் பகைத்தியிரம் , செல் ஒfடு)இந்து முடிதவழும் கோயில்வி
இ - ன் பனவர் எல் வாம்-அப்பிர பற்களொடிந்தும், கவுள் ஒடிந்து-கபோ கண்முரிந்தும், முழவு எழு வில் பஃனத்த தையும் இருப்புலக்கையையும் ஒத்த பு றும், கரம் ஒடிந்து-கைகள் முரிந்தும் மார்பு ஒடிந்து-மார்புகள் சிதைந்தும், மடைந்து வாயால் யாதும்பேசவியலா இலங்கும் சுடர் வேல் மன்னன்-பசை கின்ற ஒளியையுடைய வேற்படையை முடிதவழும் கோயில் வாயிலே நோக்கிச் சிகரங்களிலே தவழாநின்ற மாளிகை வி
அன்று ஒர அசைகள்

சருக்கம் 5
பின் மறித்(து) உருத்து மைந்த ரோடும் ரம்சா யகங்களினுல் கொடிறு தந்தம் அவர் கைப்பொருள்கள் சேர வவ்வி எனத்தனது இல் மேவி னுனே.
ள் தி மை மைந்தரோடும் வரை சரியின் ார்களேத் தனது ஐந்து புத்திரர்களோ த்து, குந்தம் நெடும் கதை வடிவாள் நீண்ட தண்டு கூரிய வாள் வில் அம்பு ந்த உடல் செதுக்கை செய்து கலக்கிதின் கண்ணே காயங்களே புண் டாக்கிக் ர்ரர் சேரவவ்வி-அவர்களது கையி து, வெம் தழல் ஆர் விழிதறுகள் மிரு ஏகளேயும் வன்கண்மையையுமுடைய சிங் தன்னுடைய இல்லத்தை படைந்தான் T - F. ( I I 6.)
பழுவொடிந்து முழவெழுவிற் 1ண்டோட்
காலொடிந்து மார்பொடிந்து பிற்
ாம் பகைத்திமிரந் துடைத்திலங்குஞ் பன்ன்ன்
கோயில்வா யிலேநோக்கிச்
*றே.
ழfவு) எழுவில் பஃன்த்த திண்தோள் ார்(பு) ஒடிந்து சுவங்கி வாயில்
துடைத்து) இலங்கும் சுடர்வேன் மன்னன் ா யிலேநோக்கிச் சென்ருர் அன்றே.
ாமணர்கள் யாவரும், பல்லொடிந்துவங்களொடிந்தும், பழுஒடிந்து-விலாக் திண் தோள் கல் ஒடிந்து-மத்தளத் ருத்த வவிய புய மல்ேகள் முரியப்பெற் கால் ஒடிந்து-கால்கள் முரிந்தும், கலங்கி வாயில் சொல் ஒடிந்து-கலக்க தவரா பும், பகை திமிரம் துடைத்து வர்களாகிய விருளேய கற்றி விளங்கு த்தரித்த அரசனது, செல் ஒடு இந்து சென்ருர்-மேகங்களுஞ் சந்திரனும் ாயில்ேப் பார்த்துப் போயினர் எ-று 7.

Page 178
卫岳岛 சிவராத்தி
சென்றுமுறை யோமுறையோ செவியிற் ெ குன்றுறழ்கோ புரவாயிற் கா GS, TGIAT (flf) பொன்றுயிலு மணிமார்ப வ புகுத்தப் ே கன்றுமனத் துடன் வர்தங் கா
கண்ணிற்
(சென்றுமுறை யோமுறையோ என்றெ குன்று}உறழ்கோ புரவாயில் காவலை பொன்துயிலும் மணிமார்பன் அரசிருச் அன்றுமனத் துடன் அவர்தம் காயமுறு
இ–ள்: சென்று முறையோ முை தன் செவியில் கேட்டு-சென்று Աք 5-ն, Ul னது மிக்க வலிமையையுடைய அரச கோபுர வாயில் காவலரை கூய்-மலேை லிலுள்ள காவலரை அழைத்து, அவ: இங்கேயழைத்து வாருங்களென்று பன் அரசிருக்கும் மண்டபத்தில் புகுத்த அழகிய மார் பையுடைய அரசன் விற் சென்றனர், கன்று மனத்துடன் அவர் னில் கண்டான்-கொதிக்கின்ற LLSI) காயங்கள் யாவற்றையுங் கண்ணினுற்
யாவரிது செய்தனரிங் கென
உந்த ଘଟw { பாவநெறிச் சண்டாள னெ
பறித்துக் யாவவென வளைத்தடித்திட் படர்ந்தா காவலன் வா யிதழ்துடிப்பக் க கையிற்ருக்
யாவர் இது செய்தனர் இங்(கு) எனவி பாவநெறிச் சண்டாளன் ஒருவன் மைந்: ஆவ என விளேத்து அடித்திட்டு ஆயுதத்தா காவலன் வாய் இதழ் துடிப்பக் கண்த ழ

ரி புராணம்
வென்றசொற்றிண் டிறல்வேந்தன் கேட்டுக் வலரைக் கூபவரைக்
னென்ன ப்
ரசிருக்கு மண்டபத்திற் போனுர் ாயமுறுங் காயமெலாங் கண்டான்.
சால் திண் திறல்வேந்தன் செவியில் கேட்டுக் ரக் கூய் அவரைக் கொண்ர்மின் என்னப் க்கும் மண்டபத்தில் புகுத்தப் போனுர் ம் காயம் எலாம் கண்ணில் கண்டான்.)
நயோ என்ற சொல் தின் திறல் வேந் யோ முறையோ வென்றலறிய சத்தமா னது செவியிற் கேட்டு, குன்று உறழ் யயொத்து விளங்குகின்ற கோபுரவாயி ரைக் கொணர்மின் என்ன-அவர்களே ஞ்ஞாபிக்க, பொன்துயிலும் மணிமார் ப்போனுர்-இலக்குமி வாசஞ்செய்கின்ற *றிருக்கும் மாளிகையினுட் செலுத்தச் தம் காயம் உறும் காயம் எலாம் கண் த்தினுேடும் அவர்களது சரீரத்திலுள்ள பார்த்தனன் ST-gy. (II I 8 )
வினவ நீயெமக்கின்
iel. Th
ருவன்மைந்த ருடன்மறித்துப்
கொண்டே டாயுதத்தா லவஞ்செய்தெமை னென்னக்
1ண்டழல்கான் ருெருகை மற்றைக்
'னவ நீஎமக்(கு) ஈண்டு) ஈந்த எல்லாம் தர் உடன் மறித்துப் பறித்துக் கொண்டே ல் அவம் செப்(து) என ம அடர்த்தான் என்னக் ல் கான்(று) ஒருகை மற்றக்கையில் தாக்கி,

Page 179
சுகுமாரச்
இ - ள் இங்கு யாவர் இது செய் ரிதனைச் செய்தவரென்று கேட்டலும், எங்களுக்கு இத்தினத்தில் தானமாகக் பாவ நெறிச்சண்டாளன் ஒருவன் மைந் பாவ வொழுக்கத்தையுடைய ஒரு புல கூடி வழிமறித்துப் பறித்துக்கொண்டு, தத்தால் அவஞ்செய்து எமை அடர்ந் படி) வளைத்து அடித்து ஆயுதங்கனினு ஞன் என்று கூறலும், காவலன் வாய் அவ்வரசனு னவன் வாயினு தடுகள் து சொலிக்க, ஒரு கை மற்றக் கையில் த மோதி எ-து.
முன்னின்ற முடங்குளே வான்
முகத்தை ே மின்னின்ற விறற்றனைக் கரத் விளங்கு செ ழென்னின்ற கதிர்சுருக்கி பிர பெய்து மு.வி
கன்னின்ற மனத்தவனேக் கடி கற்பித்தாே
(முன்நின்ற முடங்(கு) உனே வான் மடங்க் மின்நின்ற விறல்தானேக் கரத்தான்ே சில எல்நின்ற கதிர்சுருக்கி இரவிகுட திசைக் கல்நின்ற மனத்தவனேக் கடி(து) ஒடிக் ெ
இ- ள்: முன் நின்ற முடங்கு உ2ள முகத்தை நோக்கி- முன்னிலேயில் நின்ற கொண்ட சிங்கங்களையொத்த சேனுதிபதி விறல் தானே கர தானே சில கொடு போய் தாங்கிய கையையுடைய சில சேனேகஃ கேழ் எல் நின்ற கதிர் சுருக்கி இரவி குட விளங்குகின்ற சிவந்தநிறத்தையுடைய கொண்டு சூரியன் மேற்றிசைச் சமுத்திர மனத்தவனே கடிதோடி கொணர்மின் வலிய) மனத்தையுடைய (அக் கள்வஃ வாருங்களென்று ஆஞ்ஞாபித்தான் எ
!! !!! #3)

* சருக்கம் 上晶星
J5భr+ THT வினவ-இவ்விடத்து T
நீ எமக்கு ஈண்டு ஈந்த எல்லாம்-நீர் கொடுத்த எல்லாப் பொருள்களையும், தர் உடன் மறித்து பறித்து கொண்டுபணுனவன் தனது புத்திரர்களோடுங் ஆவ என வளேத்து அடித்திட்டு ஆயு தான் என்ன-ஆவாவென்று (அலறும் ல் ஊறுபாடு செய்து எங்களே நெருக்கி இதழ் துடிப்பு கண் தழல் கான்றுடிக் க க் கண்களினின்று கோபாக்கிரி ாக்கி-ஒரு கையை மற்றக்கையோடு
9)
மடங்களிகர் படைத்தலைவர் நாக்கி தானே சில கொடுபோய் Fங்கே விகுடதிசைக்கடல்வா
*ாரர்க் தோடிக் கொணர் மினென்க்
35]]" --
5ல் நிகர் படைக்கஃப் வர் முEத்தை நோக்கி
கொடு போப் விளங்கு செங்கேழ் கடல்வாய் எய்து முன்னர்க் கானர் மின் எனக் கற்பித் தானே.)
। । --ਸੰ । - । முடங்கிய பிடர் மயிரையும் வாலே புங் களின் முகத்தைப் பார்த்து, மின்நின்ற -ஒரி வீசுகின்று வவிய ஆபு தங்களேத் ாக் கொண்டுபோய், விளங்கு செம் திசைக்கடல் வாய் எய்து முன்னர்ஒளி தங்கிய கிரணங்களே பொடுக்கிக் த்தை அடைதற்கு முன், சுங் நின்ற என கற்பித்தான்-கல்லேப்போன்ற ா) வேகமாயோடிச் சென்று பிடித்து
20)

Page 180
I fO சிவராத்திரி
ஆயவரும் விரைந்துகதை யா எயில்வே ே காயவரும் கடுமறவி தூதரிவ
தண்டோர் போயவனே முடுக்கர்மரப் டெ
புழைக்கை யேமுய வெண்குபுலி திரிசரிக திரியலுற்று
ஆயவரும் விரைந்து கதை ஆழிசிலே வ காபவரும் கடுமறவி தூதர் இவர் என போய் அவனே முடுக்கர்மரப் பொதும்பர் சீயம்முயல் எண்கு புவி திரிசரிகள் துரு?
இ- ன் ஆயவரும் -அச்சேஃன்த்த ஒள் வாள் அயில் வேல் ஏந்தி-தண்டு வாள் கூரிய வேல் என்னுமிவற்றைத் தூதர் இவர் என கண்டோர் வெருவ வி ழிலேச் செய்யும்படி வருகின்ற கொடிய ளஞ்சும்படி வேகமாய்க் காட்டையடை அடவி தொறும்-மப்ே முழைஞ்சுகளிலு ஒளிலும், புவிழக்கை வேழம் சீயம் முப் பொருந்திய துதிக்கையைபுடைய யா களும் புலிகளும் திரிகின்ற வழிகளிலே, அவனேத்தேடி யெவ்விடமுந் திரிவாரா
கையரிக்கொண் டிடுஞ்சேனைச் கலங்கிக் க மையரிக்கண் ணியரோடு மக்
மறைந்து : நெய்பரியிற் றிக்கொண்டு நள்
னெடிக கே செய்யரிற்கா ன கன்றிரவிற்
சென்ற பி.
(சைபரிக் கொண் புடும்சே ஃன்க் கணம் மை அரிக்சன் Eபரோடும் மக்களோ நெய்அரிபில் தீக்கொண்டு நன்(கு) அக செய் அரில் கான் அகன்(று) இரவில் ப

புரானம்
ழிசிலை வாளியொள்வா லந்திக்
ரென வெருவக் கானிற் ாதும்பர்செறி படவிதொறும் வேழஞ்
டுருவியெங்குந்
TT
ானிஒள்வாள் அயில்வேல் ஏந்திக் வெருவக் கண்டோர் கானில் செறி அடவி தொறும் புழைக்கை வேழம் விளங்கும் திரிய லுற்ருர்,
ஃலவர்களும், கதை ஆழி சில வாளி சக்கரம் வில் அம்பு ஒளி பொருந்திய தாங்கிக்கொண்டு, காயவரும் கடு மறவி விரைந்து கானில் போய்-கொஃப்த்தொ யமதூதுவர்களிவனென்று கண்டவர்க ந்து, முடுக்கர் மரப்பொதும்பர் செறி ம் மரச்சோலேகள் நெருங்கிய காடுக பல் எண்கு புலி திரி சரிகள்-உட்டுளே னேகளும் சிங்கங்களும் முயல்களும் கரடி அவனேத்துருவி எங்கும் திரியலுற்ருர்யினுர் எ-து. (12 I)
* கனங்கண்டு மருண்டு மனங் ாதன் கேளொடு மவ்வனத்தின்
வைகி ன்ககற்றும் படிற்ருெழுக்க ாாதை பற்பலகா வதங்கடந்து
ன்ன்ர்.
சிண்டு மருண்டுமன்ம் கலங்கிக் காதல் டும் அவ்வனத்தில் மறைந்து வைகி ற்றும் படிற்(று)ஒழுக்கன் நெடிகள் ஒதை ம்பலகா வதம் கடந்து சென்ற பின்னர்)

Page 181
சுகுமார
இ-ன்: கை பரி கொண்டிடும்
கலங்கி-தேடிச்செல்கின்ற சேரேகளின் கலக்கமுடையவனுமப், காதல் மை அரி னத்தின் மறைந்துவைகி-அன்புபொரு *ண்களேயுடைய மனேவியர்களோடும் பு பொளித்திருந்து, நெய் அரியில் தீக்.ெ கன்-(கழிக்கப்படவேண்டிய பொருள்
சிந்த விடுகின்ற) பன்னுடையைப் நற்செயல்களே விலக்கிய தூர்த்தவொரு ஒனத செய் அரில் கான் அகன்று-சிள்வ. சுற்களேயுடைய காட்டை விட்டு நீங் சென்ற பின்னர் - இராக் காலத்தே
Hrs.
காட்டியசெந் நிறச்சூட்டு வா
காற்றேர் சேட்டிளஞ்செங் கதிர்ப்பரிதி
சேருங் கா: நாட்டியதி வினேக்கொடியோ நரருக் கின் மூட்டியலு எணவதேயப் புடை லொளித்தி
(காட்டிய செந் நிறச்சூட்டு வாரணம்:
கான்தோ சேட்(டு) இளம் செங் கதிர்ப்பரிதி வீழ்த் நாட்டியதி வினேக்கொடியோன் பயமூ ஊட்டியஊ ணவதேயப் புடையில் ஒரு
இ- ள்: செந்நிறம் காட்டிய இத் நிறத்தைக் காட்டுகின்ற சூட்டையுடை ஒற்றை கால் தேர் தூண்டி சேட்டு இ உதய வரை சேரும் காலே-ஒருருளே பெ இளமையாகிய சிவந்த கிரணங்களேயு கண்ணே உதயகிரியை யடையும் பொரு நிலையான தீச்செயல்களேயுடைய கொ அச்சமே காரணமாகச் சென்று, நரருக் சுசத்தை யூட்டிய, ஊனவதேய பு ைட ஊன வம் என்னுந் தேசத்தின் பக்கத்
=i:T1 Fھنٹے آتی II

ச் சருக்கம் 五百真
சேனே கனம் கண்டு மருண்டு மனம் கூட்டத்தைக் கண்டு வெருண்டு மனக் கண்ணியரோடும் மக்களொடும் அவ்வ ந்திய மைதீட்டப்பட்ட ரேகைகள் பரந்த த்திரர்களோடும் அக்காட்டின் கண்ணே காண்டு நன்கு அகற்றும் படிற்று ஒழுக் களே வைத்துக்கொண்டு நல்ல பொருள் போலத் தீபசெயல்களேக்கைக்கொண்டு ழக்கத்தையுடைய சுகுமாரன், நெடிகள் ாண்டுகள் சத்திக்கின்ற சிறந்த பருக்கைக் கி, இரவில் பல் பல காவதம் கடந்து அதிக காத தூரம் கடந்து போயபின்பு (122)
ாரணங்கூ பழைப்பவொற்றைக்
துTண்டிச்
கீழ்த்திசைக் கணுதயவரை
ன் பயமூல மாநடந்து
r
-யிலொரு வரைச்சார
ட் டானே.
கூய் அழைப்ப ஒற்றைக்
தூண்டிச்
திசைக்கண் உதயவரை சேரும் காலே
வி 10ா நடந்து நரருக்(கு) இன்பம்
வரைச்சாரல் ஒளித்திட் டானே.
ட்டு வாரனம் கூப் அழைப்ப-சிவந்த டய சேவல்கள் கூ வி ய ைழ த் த லும், ளம் செம் கதிர் பரிதி கீழ்த்திசைக் கண் ாருத்திய இரதத்தைச் செலுத்தி மிக்க டைய சூரியன் கிழக்குத் திசையின் ழது நாட்டிய தீவினேக் கொடியோன்டிய சுகுமாரன், பய மூலமா நடந்துகு இன்பம் ஊட்டிய-மனுடர்களுக்குச் பில் ஒரு வரை சாரல் ஒளித்திட்டான்ட தே ஓர் மலேச்சாரலில் ஒளித்திருந்தான் (123)

Page 182
I ስ ይ சிவராத்
தொல்வினையின் படிநெடிய
தொடர், பல்வினையும் புரிந்துவழி ம பன்றி ம கொல்வினேயஞ் செய்து கரு கொண்டு நல்விஃாய மொன்றுமின்றித வாழு நா
தொல்வினேயின் படிநெடிய வரை
தொட பல்வினேயும் புரிந்து வழி மறித்(து) இ கொல்வினேயம் செய்து சுடும் கொடு, கொண் நல்வினேயம் ஒன்றும் இன்றித் தீவி:
இ- ள் தொல் வினேயின்படி உழன்று-பழைய ஆணழின்படி நீன் திரிந்து, கானில் தொடர்ந்து பல் வி தீச்செயல்களேயுஞ் செய்து, இர&ல (էք கொல் வினேயம் செய்து-கல்ேமான்க: றிகளையும் மான்களேயும் செல்லும் கடும் கொடும் சுற்றம் இவன் என இவனென்று பேர் படைத்து, நல் வி3 ரூயினுமில்லாது, நாளும் தீவினே ( நாடோறும் நீச்செயல்களே அதிகரிக்
அவ் வரையி னெடுஞ்சாரற்
லயன் புத் தெவ்வரைவென் றிடுகுலிசப் திரண்டு ே கைவரையொன் றுரித்தருளு கருணே நீ சைவரையி டேற்றுகிற்பான்
தானுென்
அவ்வரையின் நெடுஞ்சாரற்(கு) அை
அயன் பு தெவ்வரை வென் றிடுகுவிசப் படைே
திரண்டு கைவரை ஒன்(று) உரித்(து) அருளும் 品
கருனே
சைவரைஈ டேற்றுகிற்பான் வீற்றிருக்

திரி புராணம்
வரைவனங்க டொறுமுழன்று ந்து கானிற் றித்திரலே முயலுடும்பு
Tճի մի քիr நிங் கொடுங்கூற்ற மிவனெனப்பேர்
தTஇரு
ந் தீவிண்மேம் படச்செலுத்தி
பனங்கள் தோறும் உழன்று ர்ந்து கானில் ரெலே முயல் உடும்பு பன்றி மான்கள் ம் கூற்றம் இவன் எனப்பேர்
டு நாளும் னமே ம் படச்செலுத்தி வாழும் நாளில்
நெடிய வரை வனங்கள்  ெத ர று ம் னட மலேகளிலும் காடுகளிலும் அவேந்து னேயும் புரிந்து-வனங்களிற் சென்று பல யல் உடும்பு பன்றி மான்கள் வழி மறித்து ளேயும் முயல்களேயும் உடும்புகளேயும் பன் வழிகளில் தடுத்துக் ெ காஃபுரிந்து, பேர் கொண்டு-மிக்க கொடிய பு: னயம் ஒன்றும் இன்றி-சற் கருமம் ஒன் மேம்படச் செலுத்தி பொழும் தானிஷ்ட சு நடாத்தி வாழுங்காலத்தில்
[مجھ1) தரைக்காதத் தளவையின்மா தேளிர்
படையோன்மா னுடரெவரும் போற்றக் ங் கறைமிடற்றுக் கண்ணுதல்கட் ஸ்கிச்
வீற்றிருக்கு நாகநகர் துண்டால்,
ரக் காதத்(து) அளவையில் மால் த் தேளிர்
யான்மா னுடர் எவரும்
போற்றக் றைமிடற்றுக் கண்ணுதல்கண்
நல்கிச் கும் நாசுநகர் தான்ஒன்(று) உண்டால்:

Page 183
சுகுமாரச்
இ- ள் அவ் வரையின் நெடும் அம்மலேயினது நெடிய சாரலினின்று புத்தேளிர் தெவ்வரை வென்றிடு இரண்டு போற்ற-மகாவிஷ்ணுவும் வென்ற வச்சிராயுதத்தையுடைய இ மொருங்கே நின்று துதிக்கி, கை வரை *ண்ணுதல்-யானையையுரித்த நிஞ்சுெ னேயுமுடைய சிவபிரான், கண் கரு வீற்றிருக்கும்-கிருபாநோக்கஞ் செய்: தருளியிருக்கின்ற, நாக நகர்தான் ஒன் மொன்றுளது எ-று.
ஆல் அசை,
அந்த நகர்ப் பூசுரர்பார்த் தி ணுயினுேரும் பந்தணிகைச் சந்தமுலேப் ப பண்ரும் பா கொந்தவிழ்நாண் மலர்வாச
குளிர் நீரா சுந்தரஞ்சே ராசார முடுத்த சுத்த ராகி
அந்த நகர்ப் பூசுரர் பார்த் இவர் வரிை, பந்து அணிகைச் சந்தமுலேப் பண்தருசெ நொந்(து) அவிழ்நாள் மலர்வாசம், க சுந்தரம்சேர் ஆசாரம் உடுத்த பின் ஆே
இ- ன் அந்த நகர் பூசுரர் பார் ரும்-அந்த நகரத்தில் வசிக்கின்ற பிர லிய ஏனேயரும், பந்து அணி கை சந் பார் பலரும் - பந்தாடுகின்ற கைக இனிய வார்த்தையையும் பசிய வ கொந்து அவிழ் நாள் பானல் மலர் ெ விரிந்த புதிய கருங்குவளே மலர்கள் 3 கூடி குளிர் நீர் ஆடி-குளிர்ந்த சலுத் உடுத்தபின்-அழகிய வஸ்திரங்களேத் ராகி-மிக்க ஆசாரசீலராப் எ-று.
வெய்யகொடும் பாதகங்க ன விரவச் சா துய்யமணிக் கண்டிகையின்
துலங்குஞ்

சருக்கம் 卫甲品
சாரற்கு அரைக்காதத்து அளவையில்ம் அரைக்காத தூரத்தில், மால் அயன் துலிசப்படையோன் மானுடர் எவரும் பிரமதேவரும் தேவர்களும் பகைவரை |ந்திரனும் மனுடர்களுமாகிய யாவரு ஒன்று உரித்து அருளும் கறை மிடற்று பாருந்திய கண்டத்தையும் நெற்றிக்கன் னே நல்கி சைவரை ஈடேற்றுகிற்பான் து சைவரையுய்விக்கும்பொருட்டு எழுத் து உண்டு-திருநாகேச்சுரம் என்னுந்தது
(1°5}
வர்வணிகர் குத்திரர்முன்
ண்டருசொற் பைந்தொடியார் னற் ங் கமழோடை களிற்குழுமிக் Tடிச்
பின்னு சாரமிகு
கர் சூத்திரர் முன் ஆயினுேரும் Fால் பைந்தொடியார் பலரும் பானல் மழ்ஓடை களில் குழுமிக் குளிர்நீர் ஆடிச் ாரமிகு சுத்தர் ஆகி.1
த் திவர் வணிகர் சூத்திரர்முன் ஆயினுே ாமணர் அரசர் வைசியர் சூத்திரர் முத த முலே பண் தரு சொல் பைத்தொடி ளேயும் சந்தனமணிந்த தனங்களேயும் ளேயல்களையுமுடைய பெண்கள் பலரும், ாசம் கமழ் ஓடைகளில் குழுமி-இதழ் வாசனையை வீசுகின்ற பொய்கைகளிற் *தில் முழுகி, சுந்தரம் சேர் ஆசாரம் தரித்த பின்னர், மிகு ஆசார சுத்த
( 126)
ரீருக்குந் திருநீறு
த்தித்
ருெடைபுனைந்தஞ் செழுத் தோதித் சோதிக்

Page 184
I G. சிவராத்திரி
செய்யமணிக் குண்டலங்கண் செக்கர் மே வியயனுறைந் தருடருநாகேச்
தன்பு கூர.
வெய்யகொடும் பாதகங்கள் நீருக்கு துப்பமணிக் கண்டிகையின் தொடைபு
துலங்கும் செய்யமணிக் குண்டலங்கள் முதலாம்ே ஐயன் உறைந்து) அருள்தரும்தா கேச்சு
இ - ள் வெய்ய கொடும் பாதக மிக்க கொடிய பாவங்களேத் தகிக்கவ டிகை மணியின் தொடை புனேந்து-சு தரித்து அஞ்சு எழுத்து ஒதி-பஞ்சாச மணிக்குண்டலங்கள் முதலாம் பொன் மாணிக்கரத்தினங்கள் பதித்துச்செய்ய பரனங்கள் பிரகாசிக்க, செக்தர் மேனி சுரத்தில் சென்று அன்பு கூர தொழுது ஈயயுடைய சிவபெருமான் வீற்றிருந்து சுரமென்னுந் தவத்தையடைந்து அன்ப
வென்டரளத் தொடைநாற்றி விளக்கு மே வண்டமரும் வலம்புரிமா தவி வந்தி பிச்சி தண்டளிர்சேர் மணமிதத்த
சாதி வாசப் புண்டரிகங் கருங்குவளேப்போ புரிந்து போ
fவெண்தரளத் தொடைநாற்றி விதான வண்டு) அமரும் வலம்புசிமா குவிமுல்: தண்தளிர்சேர் மண்மிகுத்த மந்தாரம் : புண்டரிகம் கருங்குவளேப் போதுகள் துர

புராணம்
முதலாம் பொற் கலனிலங்கச்
f சுரத்திற் சென்றுதொழு
ம் திருநீறு விரவச் சாத்தித் னேந்(து) அஞ் செழுத்(து) ஒதித்
சோதிச்
பாற் கவன் இலங்கச் செக்கர் மேரி சத்தில் சென்று தொழுது) அன்பு ஆர.
ங்கள் நீருக்கும் திருநீறு விரவ சாத்தில்ல விபூதியைப் பரவப்பூசி, துப்ப கன் த்தமாகிய உருத்திராக்க மாலேகங்ாத் #ரஞ் செபித்து, சோதி துலங்கு செப்ப கலன் இலங்சு-ஒளி விளங்கு கின்ற ப்பட்ட குண்டலம் முதலிய பொன்கு ஐயன் உறைந்து அருள் தரும் நாகேச் --செக்கர்மேகத்தையொத்த திருமேனி அனுக்கிரகஞ் செய்கின்ற திருநாகேச் திகரிக்க வணங்கி எடறு. *卫星7J
விதானித்து நெய்த்தகளி ற்றி முல்லே மில்லிகைசெவ்
மந்தாரங் கரவிரஞ்
துகடு பருச்சனைகள் ற்றி,
த்ெது நெய்த் தகளி விளக்கும் ஏந்தி லே மல்லிகை செவ்வந்தி ஒச்சி ரவிரம் சாதி வாசப் ய் அருச்சனைகள் புரிந்து போற்றி.

Page 185
சுகுமாரச்
இ =ள் விதானித்து-மேற் கட்டி வேள்ளிய முத்துமாஃலு கிளேத்துக்கி ெ பட்ட தகளிகளில் விளக்குகஃாயுமேற். படிகின்ற நந்தியா வர்த்தமும், மாத விசுை-மல்லிகையும், செவ்வந்தி-செ சேர் மனம் மிகுத்த மந்தாரம்-குளி தாரமும், சுரவீரம்-அலரியும், சாதிவாசண்பொருந்திய தாமரையும், க நின் போதுகள் தாய்-புஷ்பங்களேத் பூசனே கள் செய்து தோத்திரம்பண்ள்ளி
சங்குபட சுந்து டிமத் தளந்த மங்குன்முழக் கெனமுழங்கப் கங்குறணிற் கண்டுயிலா தண்: ஆங்கு சிவ நிசிவிரத மாசிபி
சங்குபட கம்துடிமத் தளம் தாளம் மங்குல் முழக்(கு) எண்முழங்கப் பரதவி அங்குல்தணில் கண்துயிலா(து) அண்ட நுங்கு சிவ நிசிவிரதம் மாசியின் பின் ச
இ- ள் சங்கு படகம் துடி ம. வாசி மங்குல் முழக்கு என முழங்க-ச எமும் தாளமும் விளங்குகின்ற சல்வரி மேகமுழக்கத்தைப்போல ஆரவாரிக்க, பரதசாத்திரமுறைப்படி நாடகக்களிை, துயில்ாது-அவ்விரவின்கண்ணே நித்தி, கோல் கடலில்-தேவநாயகராகிய சிவ ரத்தில், காரின் நுங்கு-மேகமானது புண்ணுதற்கிடமாயுள்ள) சிவநிசி விர பின் சதுர்த்தசியில் நோற்கல் உற்ருர்துச் சதுர்த்தசியில் அனுஷ்டித்தார்கள்
சதுனரா னல்வினையொன் றி விருபொற் மீதுலவு தடிநெடுங்க அணுமை
О3 п.б.. Т. алпт:

சருக்கம் ፲ 85
சுட்டி, வெண்திரள் தொடைநாற்திட நய் திகளி விளக்கும் ஏற்றி-நெய்விடப் றி, வண்டு அமரும் வலம்புரி-வண்டுகள் வி-துளசியும், முல்ஃவ்-முல்ஃப்யும், பீஷ் வ் வந்தியும், பிச்சி-பிச்சியும், தண் தளிர் ர்ந்த தளிரை புடைய வாசஃப் மிகுத்த நந் -சிறுசண்பகபும், வாச புண் - ரி கம்ருங்குவளே-கருங்குவளேயுமாகிய இவற் தூவி, அருச்சண்கள் புரிந்து போற்றி
T- *卫、
ாளந் தளங்கியசல் எரிமல் வாரி
பரதவிதிப் படி நடன மகளி ராடக் டர்பிரா எருட்கோலக் கடலிற்கார் பிற் சதுர்ததசியி னுேற்க லுற்ருர்,
தளங்கியசள் எரிமல் லாரி விதிப் படிநடன மகளிர் ஆடக் ர் பிரான் அருட்கோலக் கடவில் கார்ன் துர்த்தசியில் நோற்கல் உற்ருர்,
த்தளம் தான்ம் தளங்கிய சள் ஓரி மல் ங்கும் ஒரு சுட்பதையும் உடுக்கும் மத்த பும் பம்பைமேளமும் ஆகிய இவைகள் பரத விதிப்படி நடன மகளிர் ஆடகையர்கள் நடிக்க, கங்குல் தரிைல் கன் ரைசெய்யாது, அண்டர் பிரான் அருள் பெருமானது அழகிய கிருபா சமுத்தி நீரையுண்ணுவதுபோல் (அருள்நீரை தம்-சிவராத்திரி விரதத்தை, மாசிபிள் -மாசிமாதத்தில் வருகின்ற அபரபக்கத் ir エー』・ I EFFF
ருந்ததனுற் சுகுமார
ருேட்டின் பாகன் சன்னிதிமுன் ஈத்

Page 186
சிவராத்தி
தாதுலவு நத்தனங்க டடவி தற்குச் கு போதுகொய்வான் போதும புதுமை ெ
ஈfது)உணரான் நல்வினேஒன்(று) இ இருபெ. மீ(து) உலவு தடநெடுங்கண் உமைபா தாது) உலவு நந்தனங்கள் தடவிமட போது கொய்வான் போதும் அந்த
புதுமே
இ - ள் சுகுமாரன்-சுகுமாரனுள் இருந்த அதனல்-இதனை யறியாதவனு ால் இரு பொன் தோட்டின் மீது னிதி முன் மேவி-பொன்ஞலாகிய இ வோடுகின்ற Gllar TGJITIT GJu நெடிய சிவபெருமானது திருக்கோயிலின்முன் எங்கன் ஆடவி-வாசனேபொருந்திய ந்ேதிற்கு சூட்ட போதுகொய்வான்டு, தன் மனைவியர்களது அனகபாரத்துக்கு பொருட்டுச் செல்லுஞ் சமயத்தில், டான்-அவ்விடத்து நடைபெற்ற அ
T-2).
இங்கிதொரற் புதமிதுவெ
மெல்லே ம ரங்கணிறைந் தரகரசங் கரே வகன்ற பி தங்கியபொங் கொளித்திபத் சமயத் த6 றிங்களனி செஞ்சடையோ
தெரிசித் து
இங்(கு) இ(து) ஒரு) அற் புதம் இது
அங்கண் நிறைந்(து) அரசுரசங் 凸丁酉Tü தங்கியபொங்(கு) ஒளித்திபத் தட்டு ਸੰਹ செஞ்சடையோல் இனி
தெரிசித்

ரி புராணம்
Il – மனேவியர் கூந்
நட்டப்
ந்தப் போதுகண்டா னவனடந்த
பல்லாம்.
ருந்த் தகுல் சுகுமாரன்
T g3 தோட்டின் சின் சன்னிதிமுன் மே வாசத்
மனேவியர் சுந் தற்குச் சூட்டப்
ப் போதுகண்டான் அவன் நடந்த
எல்லாம்.
7வன் ஈது உணரான் நல் வினே ஒன்று ப் நல்லூழின்பாகமொன்று கிடந்தமை "சிசி ஆட நெடும் கண் உமைபாகன் சன் |Trg குண்டவங்களேயுமனிந்த காதணி கன்ளேபுடைய உமாதேவியங்கராதிய னேசென்று, வாச 高T萤 °-印曰应岳击 பூஞ்சோல்களேத்தேடி, மட மண்வியர் 'தும் அந்த போது-மடமையையுடைய ச் சூட்டுதற்கு மலர்களைக் கொய்யும் அவண் நடந்த புதுமை எல்லாம் கண் திசயங்கள் யாவற்றையும் கண்டான்
sIFO).
னிரவிலென்றத் திசைநோக்கு -
ாந்த
வெனமூ வைந்துகன்ன
ਹੈ।
தட்டேந்திப் பரிமாறுஞ்
ன்னிற்
னினிதுறையுஞ் சிவலிங்கந்
நானே,
என் இரவில் என்(று) அத்திசைநோக்கும் மாந்தர்
மூ வைந்து கன்னல் அகன்ற பின்னர்த்
ஏந்திப் பரிமாறும் சமயம் தன்னில் (து) உறையும் விவவிங்கம்
தானே.

Page 187
சுகுமாரச்
இ- ள்- இரவில்-இராக்காலத்தி என்று-இங்கே ஒரு ஆச்சரியம் இருந்த கும் எல்ஃ-அத்திக்குமுகமாகப் பார் நிறைந்து அரசுர சங்கர 3'ET-tr 2: L! வென்றுதோத்திரித்து, மூவைந்து க 3 நாழிகைசென்று அர்த்தராத்திரிப்போதி பரிமாறும் சமயம் தன்னில்-பொலிவ ஆராதண்செய்கின்ற சமயமாயிற்று அ யோன் இனிது உறையும் சிவலிங்கம் சிவந்த சடையையுடைய சிவபெருமா சிவவிங்கத்தை தரிசித்தான் ர-று.
$f l_ୋ}&##F.
மீட்டுமந்த வனத்திலெப்தி .ெ விருப்ப நெ காட்டுமனேக் கிழத்தியரோ பு கழிந்த பின் வாட்டுபெரும் பிணியலேப்ப ! மறுகி மாழ் யீட்டுபெரும் பாதகந்தா னிற திறந்திட் ட
மீட்டும் அந்த வனத்தில் எய்தி வெவ்வி: காட்டும் மனேக் கிழத்தியரோடு) இன்பந வாட்டுபெரும் பிணிஅவேப்ப மத்து ஈட்டுபெரும் பாதகந்தான் இறந்த(து)ன
இறந்திட்
இ- ர் மீட்டும் அந்த வனத்தில் பின்னருமக்காட்டிற் சென்று கொடிய தி இல் விருப்பம் காட்டும் மனேக்கிழத்திய ஞள் கழிந்த பின்னர்-மனத்தில் ஆன ரோடு இன்பசுகத்தை யனுபவித்துச் சி. பெரும் பிணி அஃப்ப-வருத்துகின்று தயிரின் மனம் மறுகி மாழ்கி-மத்தினும் மனம் கலங்கி மயங்கி, ஈட்டுபெரும் பு நித்த மிக்கபாவங்களெல்லாம் அழிந்தாற் டான்-தன்னுடம்பை விடுத்து உயிர் து
ਜੋ

சருக்கம் G7
ல், இங்கு ஒரு அற்புதம் இது எள் தபடி என்ன என்று, அத்திசை நோக் ர்க்கும்பொழுது, மாந்தர் அங் கண் ர்கள் அவ்விடத்துக்கூடி அரகரசங்கர * ன ல் அகன்ற பின்னர்-பதினேந்து நில், பொங்கு ஒளி தீப தட்டு ஏந்தி ாகிய ஒளிதங்கிய தீபத்தட்டைத்தாங்கி ப்போது, திங்கள் அணி செம் சடை தெரிசித்தான்-சந்திர*னத் தரிசித்த "ண் நன்கு வீற்றிருந் தருளுகின்ற
【、
வவ்வினைகள் பல புரிந்து நஞ்சிற் டன்பநல நுகர்ந்துசின்னுட்
மத்தெறியுந் தயிரின் மன
இ ]ந்ததெனத் தனதுடனித் ானே.
*னகள் பல புரிந்து விருப்பம் நெஞ்சில் வம் நுகர்ந்து சின்னுள் கழிந்த பின்னர் எறியும் தயிரின் மனம் மறுகி மாழ்கி Fனத் தன(து) உடல்நீத்(து)
டானே.
எய்தி வெவ் வினேகள் பல புரிந்துமைகள் பலவற்றையுஞ் செய்து, நெஞ் ரோடு இன்ப நலம் நுகர்ந்து சின் சயைக் கொடுக்கின்ற தன்மனே விய ல தினங்கள் சென்ற பின்பு, வாட்டு பெருநோய் வருத்த மத்து எறியும் * கடையப்படுகின்ற தபிரைப்போல ாதகந்தான் இறந்தது என-சம்பா போல, தனது உடல் நீத்து இறந்திட் றந்தனன் எ-று.
(I 32.

Page 188
f's சிவராத்தி
பெரிய வாயரகல் வானி னு பிறையெ பயிற். தெரியு நீள்வடவை பொத்த ரிடித்த செ சொரியு மாரிமுகி வால கா தொக்க நீ கரியமேனியர் சிவந்த கண் காலதூதர்
(பெரிய வாயர் அகல் வானின் பிறை யிற்றர்சிகை எரியும் நீள்வடவை ஒத்த கு இடித்த சொல்லினர் சொரியும் மாரிமுகில் ஆல
தொக்க நீல்வரை ஒ கரிய மேனியர் சிவந்த கண்வி காவது தர்பலர் மே
இ- ள் பெரிய வாபர்-அகன்ற உற்ற சிறு பிறை எயிற்றர்-விசாலம பிறையையொத்த வக்கிரதந்தங்களே எரியும் நீள் வடவை ஒத்த குஞ்சியர் கின்ற நீண்டவடவா முகாக்கினியைப் வர்களும், இடித்த சொல்வினர்-இ. இரும் துடித்து நீர் சொரியும் மாரி வரை ஒக்கும் மா கரிய மேனியர்-மி ஆலகாலவிடமுமாகிய இவை செறி அரிய உருவத்தையுடையவர்களும், சி புடையவர்களுமான காலதூதர் பல வந்தனர் எடறு.
தாவமொத்தகர மீதெ தண்டுவாளிவ: குல மிக்கவடி வாள்சி ! துணிக்கு நீடிய வேல முற்கமுமுள் பிண் வீசு பாரமிவை வால சைத்துமிகு புலிபு வஃளத்த தா.ெ

ரி புரானம்
ճնյդ
|ற்றசிறு றர்சிகை பெற்றெழுந் ந குஞ்சிய ால்லினர் துடித்துநீர் லமிவை
லேவரை யொக்குமா ଶ୍f go faight பலர் மேவிஞர்.
ா உற்ற சிறு
பெற்(று) எழுந்(து) ஞ்சியர்
துடித்து நீர் காலம் இவை க்குமா னரினர்கள்
வினுர் 1
வாயையுடையவர்களும், அகல்வானின் ாகிய ஆகாயத்திற் சஞ்சரிக்கின்ற சிறிய புடையவர்களும், சிகைபெற்று எழுந்து -கொழுந்து விட்டு மேல்நோக்கி யெரி போன்ற (சிவந்த) குடுமியையுடைய
டிபோன்ற வார்த்தையை யுடையவர்க கில் ஆல காலம் இவை தொக்க நீல ன்னி மழையைப் பெய்கின்ற முகிலும் ப்பெற்ற நீலமலைகளே நிகர்த்த மிகக் வந்த கண்ணினர்கள்-சிவந்த கண்களே ர் மேவிஞர்-யமதூதர்கள் பலர் ஆங்கு (II 32)
டுத்தசிலே ா சக்கரஞ் Tத்தொகை
கன்னிச்சிகர் பு: பாலமொடு
கொண்டு நீள்
Ghy Tir ?&57r மன வளேத்தனர்.

Page 189
சுகுமாரச்
தாலம் ஒத்தகரம் மீ(து)எ டுத்தசி3 சூலம் மிக்கவடி வாள்சி ரத்தொகை வேல் அ முற் கழுமுள் பிண்டி பாலமொ வால் அ சைத்துமிகு புவிபுல் வாயினே
இ - ள் தாலம் ஒத்த கரம் மீது கைகளிற்ருங்கிய, சிலே-வில்லும், களும், வளே - வஃளதடியும், சக்கரம் வடிவாள் - மிகக்கூரிய வாளும், சிர (பகைவர்களது ) சிரங்களே வெட்டுகின் வேலும், அழல் சுழுமுள்- அக்கினிபே இருப்புலக்கையுடன், வீசு பாசம் இ மும் ஆகிய இவற்றைக்கொண்டு, மி பாகிய புவிகள் நீண்டவாலே அசைத் ஆம் என வளைத்தனர் - மானேச் சூ
Fr-I).
பற்று மென்பர்சிலர் பாவி பாவி னெற்று மென்பர் சில ரீரநாவ த முற்று ணர்ந்துகொலே செய்த கால்கர மற்றடம்புய முரிந்து சிந்திட வரி
பற்றும் என்பர்சிலர் பாவி ஆவி பதி எற்றும் என்பர் சிலர் ஈரநா அதனே உற்(று) உணர்ந்துகொஃ செப்த கால்க மல்தடம் புயம்மு ரிந்து சிந்திட வரிற்
இ-ன் சிலர் பற்றும் என்பர். ளென்பர் , Aari Lu Tang ஆவி பதறி என்பர் - சிலர் பாவியாகிய இவனு கற்பாறையில் மோதுங்களென்பர், ே சிலர் ஈரமாகிய நாக்கை வெட்டுந்து.ெ உணர்ந்து கொலேசெய்த கால் சுரம் 8 (சிலர் ) பூமியெங்குந் திரிந்து தேடிக் கைகளையும் முரியுங்களென்று இன்குே முதலில், மல் தடம்புயம் முரிந்து சி வலிய விசாலமாகிய புயங்கள் முரிந்து வரிந்து கட்டினர் எ - று.
ஏ - அசை

சருக்கம் Ꭶr F 7 1 Ꮾ9
தண்டு வாளிவளே சக்கரம் துனிக்கும் நீடிய கன்னிச்சிகூர் ாடு வீசு பாசம் இவை கொண்டுநீள்
வளத்த(து) ஆம் என வளத்தனர். )
எடுத்த - பனேயைப்போன்ற நீண்ட தண்டு - தண்டமும், வாளி - அம்பு - சக்கரமும், சூலம் - சூலமும், மிக்க தொகை துணிக்கும் நீடிய கரிைச்சிட ன்ற நீண்ட மழுவும், கூர்வேல் - கூரிய ான்ற ஈட்டியும், பிண்டிபாலம் ஒடு ட வை கொண்டு - வீசப்படுகின்ற பாச கு புலி நீள் வால் அசைத்து - மிகுதி துக்கொண்டு, புல்வாயினே வ8ளத்தது ழ்ந்தாற்போல வந்து வ8ளத்தார்கள்
(I534)
பத றிப்பதைக்கவிரி பாறையி னையிரு மென்பர்சிலர் பாரெலா மொ டித்தி ரென்றிவையு ரைத்துமுன் ந்து கட்டினர் வருத்தியே.
நறிப் பதைக்கவிரி பாறையின் கரும் என்பர் சிலர் பார்எலாம் ரம் ஒடித்திர் என்(று)இவை உரைத்துமுன் து கட்டினர் வருத்தியே
-ஆத்தூதரிற் சிலரிவனேப் பிடியுங்க பதைக்க விரி பாறையின் எற்றும் 'யிர் துடித்துப் பதைக்கும்படி பரந்த லெர் ஈர நா அதனே ஈரும் என்பர்FITTLr“ ( Flusf J. L. Tr† STSUT) உற்று ஒடித்திர் என்று இவை உரைத்துகொலே செய்த இவனது கால்களேயும் ஆரன்ன பலவற்றையுங் கூறி, முன் - சிந்திட வருத்தி வரிந்து கட்டினர்சிதையும்படி வருத்தி (கயிற்றினுல்)
35)

Page 190
7. சிவராத்திரி
அடிப்பர் பற்பல விலங்கு கொன்று லொடிப்பர் மார்புபமு ஆடு தைப்ட லிடிப்பர் பாசமது கொண்டு கண்ட பிடிப்பர் கண்ணினே பிதுங்க விர்த்து
அடிப்பர் பற்பல விலங்கு கொன்றுத ஒடிப்பர் மார்பு பழு உண்டு). தைப்பர் இடிப்பர் பாசமது கொண்டு கண்டம் பிடிப்பர் கண்ணினே பிதுங்க ஈர்த்து
இ- ள் அடிப்பர் - அடிப்பார்க தசை மென்று நனி தின்றபல் ஓடிப்ட செய்து அந்நாளில் மாமிசத்தை அதுக் கள், மார்பு பழு ஊடு உதைப்பர் - கணித ஒச்சி மேலிட உரப்பி மேல் இடி படி வீசி அதட்டிச் சரீரத்திவிடிப்பார் அதில் இட்டு இதுக்கி - பாசத்தைக் இரு கையினும் பிடிப்பர் - இரண்டு .ை பிதுங்க ஈர்த்து நெறி பேருவார் முயலு படும்படி இழுத்துக்கொண்டு செல்லும் பொழுதில் ள் - று.
வணங்கி முந்தியெதிர் நின்ற நந்தித கணங்கள் சென்ருெரு கணத்தி னெ குணங்கெ டாத சுகு மாரனேக் கயி பனங்கொள் பாம்புமதி பாணி வேன்
வணங்கி முந்தியெதிர் நின்ற நந்திதஃ கனங்கள் சென்(று) ஒரு கனத்தின் எ குண்ம்கெ டாத சுகு மாரனேக் கயிலே பனம்கோள் பாம்புமதி பாணிவேணி
இ- ள் பணம் கொள் பாம்பு ம! படம்பொருந்திய பாம்புகளேயும் சந்தி, றரித்த சிவபெருமான், வளங்கி முந்தி வணக்கத்தோடு விரைந்து எதிராக நி யென்று அழைத்து, எமது வாயில் வ எய்தி - எமது வாயிலில் வசிக்கின்ற பொழுதினுட்கிட்டி, குணம் கெடாத

புராணம்
தசை யன்று மென்று நனி தின்நபல் ர்கதை யோச்சி மேலிடவுரப்பிமே =மதி லிட்டி றுக்கியிரு கையினும் ஏநெறி பேரு வார்முயலும் வேலேயில்,
சை அன்று மென்றுநனி தின் நபல் கதை ஒச்சி மேவிட உரப்பிமேல் அதில் இட்டு இறுக்கிஇரு கையினும் நெறி பேரு வார் முயலும் வேஃப்யில்,
ள் பற்பல விலங்கு கொன்று அன்று ர் - பலபல மிருகங்களே புங் கொஐ கி மிகவுமுண்ட பற்களேச் சிதைப் பார் மார்பினும் பழுவினுமுதைப்பார்கள், ப்பர் - தண்டாயுதத்தை மேலே படும் $ள், பாசம் அது கொண்டு கண்டம் கொண்டு கழுத்தின் மாட்டியிறுக்கி, ககளிலும் பிடிப்பார்கள், கண்இனே 1ம் வேலேபில் - கண்களிரண்டும் புறப் வழியே செல்லுதற்குத் தொடங்கும்
னே வருக வென்றெமது வாயில் வாழ் ய்தியடு காலது தர்கொடு போகமுன் லே கொடுவ ரச்சடுதி கூறெனுப்
னியணி பரம னற்கருண பண்ணினுன்,
ச வருக என்று எமது வாயில் வாழ்
ய்தி அடு காலது தர்கொடு போகமுன் கொடுவரச் சடுதி கூறு எணுப் அணி பரமன் நற்கருணே பண்ணிஞன்.
தி பாணி வேணி அணி பரமன் - ரனேயும் கங்கையையும் சடைமுடியிற் எதிர்நின்ற நந்திதனே வருக என்று - ன்ற திருநந்திதேவரை இங்குவருவா ாழ் கணங்கள் சென்று ஒரு கணத்தின் கனத்தவர்கள் போய் ஒரு த ன ப் சுகுமாரனே - நன்மைநிங்காத சுது

Page 191
சுகுமாரச்
மாரனே, அடு கால தூதர் கொடு ே வர்கள் கொண்டுபோவதற்கு முன்னரே நல்கருணே பண்ணினுன் - கயிலாயகிரிக் ஞாபிக்கக் கடவையென்று நல்ல கிருை
போற்றி யங்குவிடை கொண்டு வாய் கூற்றி ஞருயிர் குடித்த காலனருள் தேற்றி யாதரவு செப்பி யற்பினுெ தேற்றியோர்நொடியில் வம்மி னிே
போற்றி அங்குவிடை கொண்டு வாயி கூற்றின் ஆருயிர் குடித்த காலனருள் தேற்றி ஆதரவு செப்பி ஆற்பினுெடு ஏற்றி ஒர்நொடியில் வம்மின் நீர் என
இ = ன் நந்தி போற்றி அங்கு வி நந்திதேவர் துதித்து அவ்விடத்தினின் யடைந்து, கனநாதர் நீர் போப்சென்று கூற்றின் ஆர் உயிர் குடித்த இயமனேக் ( காலாலுதைத்து ) அவனது சிவபெருமானனுக்கிரசுஞ் செய்யும்படி ரவு செப்பி - தெளிவித்து உபசார செம் பொன் மாமணி விமானம் மீது செய்யப்பட்ட சிறந்த இரத்தினமழுத் கொண்டு, ஓர் நொடியில் வம்மின் 5 ஒருமாத்திரைப்பொழுதிவிங்கு வரக்கட யனுப்பினுர் எறு.
நீற ணரிந்திலகு நெற்றி யார் மிக ெ ராற வணிந்தருளு மெந்தை சேவடி ரூற னணிந்துவரு முக்கு றும்பற வெ பேற னணிந்துகிள சிரச தக்கிரி பிரிந்
நீfறு}அ னிந்(து)இலகு நெற்றி யா ஆறுஅ ரிைந்தருளும் எந்தை சேவ உள்(று).அ னிந்துவரு முக்கு றும்(பு) பேfறு).அ விரிந்து கிளர் இரச தக்கிரி

சருக்கம் Η "I
பாகமுன்-கொலே புரிகின்ற யமதூது கயிலே கொடு வர சடுதி பீட்று எஇது குக் கொண்டுவரும்படி விரைவில் ஆஞ் பசெய்தருளினர் எ - று. (I 37)
பிவிடைபோந்து நந்திகன நாதர்போய்க்
கூர வந்த சுகு மாரனேத் டு செம்பொன் மாமணி விமானமீ ரென வியம்பி யங்கவரை யேவிஞன்,
விடை போந்து நந்திகன நாதர்போய்க்
கூர வந்த சுகு மாரனேத்
செம்பொன் மாமணி விமானமீ(து)
இயம்பி அங்(கு) அவரை ஏவினு ன்)
டைகொண்டு வாயில் இடை போந்துறும் அனுமதிபெற்று முதல் வாயிலே களுதிபர் காள் நீங்கள் (விரைவிற்”) காலன் அருள் சுரவந்த சுகுமாரனேது அரிய ஆன்மாவைச் சிதைத்தருளிய தோன்றிய சுகுமாரனே, தேற்றி ஆத வார்த்தைகளேக் கூறி, அன்பினுெடு ஏற்றி - அன்போடு செம்பொன்னுந் தப்பெற்ற விமானத்தின் மேலேற்றிக் ான இயம்பி அங்கு அவரை ஏவினுன்வீரென்று கூறி அவ்விடத்திற்கவர்களே
(138)
நடுத்த புன்சடை முடித்துளா
யகந்திருத்தியரு ளன்பினு ாருக்கி யோசைகள் பெருக்கநற் தி டாமலுறை பெட்பினுர்,
ர்மிக நெடுத்த புன்சடை முடித்துளார் டி அகத்(து) இருத்தியருள் அன்பினுர் அற ஒருக்கி ஓசைகள் பெருக்கநற் பிரிந்தி டாமல் உறை பெட் பிஞர்.

Page 192
I7 சிவராத்திரி
இ- ள் நீறு அணிந்து இலகு ே கின்ற நெற்றியையுடையவர்களும், ! அதிகம் நீண்ட மிருதுவாகிய சடைமு அருளும் எந்தைசே அடி அசுத்து இரு தரித்தருளிய எமது பரமபிதாவாகிய மனத்திலிருத்தலால் அணுக்கிரசும்பெ அணிந்துவரு முக்குறும்பு அற ஒருக்கிமயக்கம் ஆகிய முக்குறும்புகளோபும் மு பேறு அEந்து - கீர்த்திகள் பெருகும் கிளர் இரசதக்கிரி பிரிந்திடாமல் உதை அரியங்கிரியை என்றும் நீங்காது வாழ் களும் - று.
தாம மாகமிகு கண்டி கைத்தொை ரேம மால்வரை யசைத்தொர் கை
நாம வேறிகிரி கொந்த ழற்கமுமுை வாம மேவுவடி வாளி னுேடுதிறன்
தாமம் ஆகமிகு கண்டி கைத்தொை ஏம மால்வரை அசைத்(து) ஒர் கையி நாம வேதிகிரி கொந்(து) அழற்கமு வர்மம் மேவுவடி வாளி னுேடு திறல்
இ- ள் : தாமம் ஆக மிகு கண்டின் அதிக உருத்திராக்க வடங்களேத் தரி தீவிண்களே நீக்கியவர்களும், ஒரம் மா கும் மல்புய மிடுக்கிஞர் - பெரிய மே கத் தகுந்த வலிய புயங்களேயுடையவர் வேல் ட அச்சம் பொருந்திய வேலும், கழுமுள் - கொதித்து அழலுகின்ற ஈ! பொருந்திய தண்டாயுதங்களும், நவி வடி வாள் - நீண்ட அழகுபொருந்திய திறல் மற லி தூதரின்ட மருவி - வலி சென்று ன் - று
து - நிச்
விடுமி னிந்தமறை வேதி யன்றனே யெடுமி னெம்முடனெதிர்ந்து வெ கெடுமி னங்கமுடி புயமெனும்பெ கொடுமி னென்றுசில வாச கங்கள்ெ

புராணம்
நெற்றியார் - விபூதிய விரிந்து விளங்கு மிக நெடுத்த புன் சடை முடித்துளார் - டியையுடையவர்களும், ஆறு அணிந்து த்தி அருள் அன்பிஞர் - கங்கையைத் சிவபெருமானது சிவந்த பாதங்களே ற்ற அன்பையுடையவர்களும், ன்று - நன்மைக்கிடையூருண் காமம் வெகுளி பற்ற நசித்து, ஓசைகள் பெருக்க நல் :படி நல்ல அருட்பேறுகளேத் தாங்கி, பெட்பினுர் - விளங்குகின்ற வெள் ந்திருக்கின்ற பெருமையையுடையவர்
YJ JAJJ
ட தரித்து ளார்வினே பரித்துளா பிணி லெடுக்கு மற்புய மிடுக்கினுர் ானகுக தைப்படைக ணவியநீள் மறவி தூதரிடை மருவியே.
ட தரித்து ளார்வின் அளித்துள்ார் வில் எடுக்கும் மற்புய மிடுக்கினுர் முள் நகுசு தைப்படைகள் நவியம் நீள்
மறவி தூதரிடை மருவியே.
1க தொடை தரித்துள்ார் - மாஃபாக த்தவர்களும், வினே அரித்துளார் - ல் வரை அசைத்து ஒர் கையில் எடுக் ருமல் பையசைத்து ஒரு கையினுல் துரக் ர்களும் f ஆகிய கனநாதர்கள் , நாம
திகிரி - சக்கரமும், கோந்து அழல் ட்டியும், நகு கதை படைகள் - ஒளி யம் - கோடரியும், நீள் வாமம் மேவு வாளும் ஆகிய இப்படைகளுடன், ப யமதூதுவர்கள் செல்லுமிடத்திற்
fo
விடுத்தி டாவிடில் விறற் படை ந்சமரியற்றியுங்கள் வலி யாவையுங் ரிய கிரியிழந்துயிரை யெமதுகைக் ாதிரி கூறி னுர்வலிமை கூரவே

Page 193
சுகுமா
விடுமின் இந்த மனற வேதி யன்ற எடுமின் எம்முடன் எதிர்ந்து வெம் கெடுமின் அங்கம் முடி புயம் எனும் ! கொடுமின் என்று சில காசு தங்கள்
இ - ள் : இந்த மறை வேதியன் யறிந்த பிராமணனே விடுங்கள், வி விடுக்காவிடின் வலிய ஆயுதங்களே .ெ சமர் இயற்றி உங்கள் வளியாவையும் கொடிய யுத்தத்தைச்செய்து உங்கள் கள், அங்கம் முடி புயம் எனும் டெ கொடுமின் என்று - அவயவங்களும் மலேகளும் ஆகிய இவற்றை இழந்து ளென்று, சில வாசகங்கள் வலிமை களைத் தம்வலிமை அதிகரிக்க எதிர்
த அசிே
முனிவர் போன்மிக நீறு பூச் தினையி லோரொரு பாதி நீ யனேய வாய்மொழி பேசி ே ரினேய ராயிது செய்த நீசிவ
முனிவர் போல் மிக நீறு பூசி ( தினேயில் ஒரொரு பாதி நீதிக அனய வாய்மொழி பேசி ஏசி இணைய ராய்இது செய்த நீர்இ
இ- ள்: முனிவர் போல் மிக நீ முனிவர்களைப்போல மிக விபூதியைத் திருக்கின்றீர், ஒர் திரையில் ஒரு பாதி பாதியளவாயினும் நீதிகளேச் செய்தீரில் மொழி பேசி ஏசி அடர்த்து வன்மை கினிபோல உமது வாயினின்றுந் தோ நெருக்கி உமது வலிமையைச் செலுத் நீர் - இத்தன்மைகளையுடையராப் இச் ஏவலின் இவன் எய்தினிர்-எவரது ஏவ

ரச் சருக்கம்
 ைவிடுத்தி டாவிடில் விறற்படை சமர் இயற்றி சடங்கள் வலி பாவையும் பெரிய கிரிஇ ழந்து உயிரை எமதுகைக் எதிர் கூறினுர் விமை கூரவே.)
த&ன விடுமின் - இந்த வேதத்தை நித்திடாவிடில் விறல் படை எடுமின் - டுங்கள், எம்முடன் எதிர்ந்து வெம் சுெடுமின்- எங்களோடு எதிர்த்துக் வன்மை முற்றையுமழித்துக் கொள்ளுங் ரிய கிரி இழந்து உயிரை எமது துை தலைகளும் புயங்களென்கின்ற பெரிய நும்முயிரை நமது கைவசப்படுத்துங்க சுர எதிர் கூறினுர் - சில வார்த்தை த்துக் கூறிஞர்கள் எ - நு:
4
வேறு
முறுக்கி வேணி முடித்துளிர் திகள் செய்தி லீரென வெப்பதி பசி படர்த்து வன்மை நடத்துவீ ண் யாவ ரேவலி னெய்தினிர்.
முறுக்கி வேணி முடித்துளிர் ள் செய்தி வீர் எமை வெப்பதி அடர்த்து வன்மை நடத்துவீர் வண் யாவர் ஏவலின் எய்தினீர் )
று பூசி வேணி முறுக்கி முடித்துளிர் - தரித்துச் சடையை முறுக்கி முடித் நீதிகள் செய்திவீர் - ஒரு தினபின் வீர், எமை வெப்ப நீ அனய வாய் நடத்துவீர்- எங்களேக் கொடிய அக் ற்றிய கடுமொழிகளினுலிகழ்ந்து வைது துகின்றீர், இனே யராய் இது செய்த *செயல்களேச் செய்த நீ விர், யாவர் வினு விங்குவரப்பெற்றி எடறு, 14 2

Page 194
சிவராத்திரி
என்று வன்றிற வியம துரத ரியம்ப குன்று கொண்டுமுன் முப்பு ரந்தழில் கன்று கொண்ட சுரத்த ஞயெதிர் 4 கன்ற னித்தரு ளாதி நாயக என்பர்
என்று வன்திறல் இபம் துர்தர் இயம் குன்று கோண்டுமுன் முப்பு ரம்தழன் கன்று கொண்ட சுரத்த ஞய்எதிர் க. அன்று).அ எரித்தருள் ஆதி நாயகன்
இ- ள் என்று வன் திறல் இ! விதமாய் மிக்க வலிமையுடைய யமது தவர் என்று கொண்டுமுன் முப்புரம் : மேரு மலேயை வில்லாகத்தாங்கி முன் கினிகதுவும்படி புன்னகைசெய்து, ம மான்கன்றைத் தாங்கிய திருக்கரத்தை அழற்கு அன்று அளித்து அருள் ஆ! மன்மதனே நெற்றிக்கண்ணிற்ருேன்றிய கொடுத்தருளிய ஆதி தலைவராகிய சி: கள், பின்பு இது கூறுவார் - பின்னரி
ங் - று,
துண்ட வான்மதி கங்கை மாநதி வண்ட ருமலர் முண்ட காசன ப முண்ட மான்முத லும்பர் மங்கு னெண்ட ராவிட முண்ட ராவன
துண்ட வான்மதி கங்கை மாநதி கு வண்டு) அருமலர் முண்ட காசன ம உண்ட மால் முதல் உம்பர் மங்குவர் எண்த ராவிடம் உண்டு) அரா அணி
இ- ள் துண்ட வான்மதி கங்க பிறைச் சந்திரனேயும் பெரிய கங்கை நதி வண்டு அரு மவர் முண்ட சாசன மை நீங்காத தாமரை மலராசனராகிய உண்ட பால் முதல் ஐம்பர் - பாரமா முதலாகிய தேவர்கள், இம்பர் மங்கு இறந்துபடுவரென்று கருதி, முன் எ கண்ட மீது இருத்தினுேன் - பண்ை சர்ப்பங்களேயணிந்த திருக்கண்டத்திே

புராணம்
லுந்தவ ரென்றுபொற்
* கொள்ள மென்னகை கோட்டி
நாம னேக்குள விழியழற் ( மான்
பின் பிது கூறுவார்.
ப லும் தவர் என்று பொன்
கொள்ள மெல்நகை கோட்டிமான் T மனேக்குள விழி அழற்(கு)
அன்பர் பின்(பு) இது கூறுவார். )
மதூதர் இயம்பலும் - என்று இவ் துவர்கள் கூறுதலும், பொன்குன்று நழல்கொள்ள மெல்நகை கோட்டினேக்காலத்தில் திரிபுரங்களேயும் அக் ான் கன்று கொண்ட கரத்தனுப்யுடையராப், எதிர் காமனே குள விழி தி நாயகன் அன்பர்- எதிர்த்துவந்த அக்கி விக் கு அந்நாளிலிரையாகக் வபிரானது அன்பர்களாய கனநாதர் விவசனங்களேக் கூறு வா ரா யி னர்
( }
சூடி னுேளிசை பாடிமா மறைய வன்பொறை மண்டல வ ரிம்ப ரென்பதை யுன்னிமு சி கண்ட மீதி விருத்தினுேன்.
டினுேன்இசை பாடி மா 1றைய வன்பொறை மண்தலம் இம்பர் என்பதை உன்னிமு ன் கண்டம் மீதில் இருத்தினுேன்
கை மா நதி குடினுேன் = வெள்ளிய யையுந் தரித்தவரும், இசை பாடி மா பவன் - கீதம் பாடிப் பெரியவண்டுகள் பிரமதேவரும், பொறை மண் த லாம் கிய பூமியையுண்ட விஷ்ணுமூர்த்தியும் துவர் என்பதை உன்னி - இவ்விடத்து எண் தரா விடம் உண்டு அரா அணி டச்கீார்த்து அளவற்ற நஞ்சையுண்டு வே நிறுத்தியவரும் எ - று. (1444

Page 195
Eft (SLiff Lr
கால ஞருயிர் கால வேயொரு டால மேநிக ரந்த காசுர னவ3 சூல மேகொடு குத்தி மார்பு து லோல மேயென வாவி பாவி யு
காலன் ஆர்உயிர் கால வேஒரு ஆல மேநிகர் அந்தகாசுரன் அன குல மேகொடு குத்தி மார்பு து ஒலமே என ஆவி பாவி உலக்கு
இ - ள் : காலன் ஆர் உயிர் கா, ப ம ன து உயிரிறந்துபடும்படி ஒரு ፲፰ዕ፩ ஆல்மே நிகர் ஆதி: சுரனே, முத்தஃப் அபில் நெடும் சூலமே கூரிய நெடிய சூலாயுதத்தாற்குத்தி, மார்பைத்துளேத்து ஆகாயத்தின்கண்ே அபயமபயமென்றவற, பாவி ஆவி உல: எது உயிர் இறந்துபோகும்வரையும்
திரிக ணுசஸ் மதனை யம்மை திடு துரிய மாமணி முடிபு &னத்தக ( நெரிய நாரண னேன மாய் முத விரிபு நாண்மல ரடியி னுபக விர
திரிக ணுசலம் அதனே அம்மை தி உரிய மாமனி முடிபு ஃனந்தகம் தெரிய நாரணன் ஏனமாப் முதல் விரியும் நான்மவர் அடியின்நாயக
இ- ள் - கிரிகளுசலம் அதன் . உரிய - திரிசோணுசலத்தை உமாதே; வனளது. மாமணி முடிபுனேந்தகம் ஒ பெரிய இரத்தினகிரிடங்காணிந்த பு தெரியும்படி நாரணன் ஏனமாய் மு விஷ்ணுமூர்த்தி பன்றிவடிவங்கொண்டு திருவடிகளுள், விரியும்நாள் மலர் ஓர் துளான் - விரிந்த புதிய தாமரை மணி விரலாலூன்றி மிதித்தருளியவரும் எ

ச் சருக்கம் I Wያነ
காலி ஞலுதை செய்துநீ ன முத்தலே பயினெடுஞ் ளேத்து வானி லுயர்த்தியோ லக்கு மட்டு முணக்கினேன்.
காலினுல் உதைசெய்துநீ(டு) பஃன முத்தலே அயில் நெடும் ளேத்து வானில் உயர்த்திஒல
மட்டும் உனக்கினுேன்
லவே ஒரு காவினுல் உதைசெய்து - திருப்பாதத்தினுலுதைத்தருளியவரும், னே - மிக்க நஞ்சையொத்த -5ysio orr கொடு குத்தி - முக்கவர் பொருந்திய மார்பு துளேத்து வானில் உயர்த்ஓ - னேயுயரத் தாக்கி, ஒல ஒலம் ஏ எண். க்கு மட்டும் உனக் கினுேன் - அப்பாதக வருதீதியவரும் எ-று: 45
க்க மெய்த வெடுத்தவ மொருப துங்கர மிருபது னேடு பாத மிரண்டிலோர் "ல முத்தி மிதித்துளான்.
டுக்கம் எய்தி எடுத்தவன் ஒருப தும் சுரம் இருபதும்
நேடு பாதம் இரண்டிலோர் * விரல் அழுத்தி மிதித்துளரின்
அம்மை திடுக்கம் எய்த எடுத்தவன் வியார் திடுக்கிடும்படி தூக்கிய இரா ருபதும் கரம் இருபதும் நெரியத்துச் சிரசுகளும் இருபது ஐககளும் தெல்நேடு பாதம் இரண்டில் - மகா முன்னேநாளில் தேடிச்சென்ற இரண்டு அடியின் நாயகவிரல் அழுத்தி மிதித் ரை நிகர்த்த ஒருபாதத்தின் பெரு ---- ULI : I + 6

Page 196
சிவராத்திரி
உறுதி வானவர் மான வர்க்கிடை சிறுமை தீர்தர முத்தி புத்திகள் : மறு விலாமதி போவ வால மருப் பெறும தாசல வதன னுபொரு பிள்
உறுதி வானவர் மானவர்க்(கு) இடை சிறுமை தீர்தர முத்தி புத்திகள் செப் மறு இலாமதி போல் வால மருப்பும் பெறும் மத அசல் வதன னுப்ஒரு பிள்
இ - ள் உறுதி வானவர் மானவ நிலையுள்ள தேவர்களுக்கும் மனுடர்களு அவர்க்கு சிறுமை தீர்தர முத்தி புத்தி களின் சிறுமைகள் நீங்கும்படி மோட் கொடுத்து அணுக்கிரகஞ்செய்யவும், ! நெற்றியின் கணும்பெறும் - களங்க மற் கொம்பையும் திருநெற்றியிற் கண்னே, மதம்பாய்கின்ற பாண்முகத்தையுடைய றுளோன் - ஒரு புத்திரராகிய விநாயக வரும் எ - று.
நெற்றியினும் என்றதில் உம்மை தொக்கது.
நாலு மாமறை யோது நான்முக
தாலு நீடிரை யத்தி புற்றெழு ம சாலு மாமதி விட்டி கற்புரி தக்க கோலும் வேள்வி பழித்தி யென்ெ
நாலு மாமறை ஒது நான்முகன் நா ஆலும் நீள்திரை அத்திஉற்(று) எழு சாலும் மாமதி விட்டு) இகல் புரி தச் கோலும் வேள்வி அழித்தி என்று) :
இ -ன் நாலு மா LII: I. Egil II வேதங்களேயுமோதிய பிரமதேவரது பரிந்து வந்து ஆலும் நீள் திரை அ; தகர்த்து - கிளம்பி ஒலிக்கின்ற நீண் வந்து தோன்றுகின்ற ஆதித்தர்களது மாமதிவிட்டு இசுல்புரி தக்கனே த8:ெ கிளே விடுத்துப் பசை புரிந்த தக்கனது : அழித்தி என்று - அவன் முன்னரே அழிக்கக்கடவையென்று, ஒரு கோர ே குணத்தையுடைய வீரபத்திரனரப் பெ

புரானம்
யூடு ருமல் விலக்கவுஞ் செய்த வர்க்கருள் செய்யவு பு நெற்றியி னுங்கனும் rளே பெட்பொடு பெற்றுளோன்.
ள்ே(டு) உருமல் விக்கவும் (து)அ வர்க்(கு) அருள் செய்யவும்
நெற்றியினும் கணும் ளே பெட்பொடு பெற்றுனோன். )
Iர்க்கு இடையூடு உருமல் விலக்கவும்நக்கும் துன்பம் வராது தடுத்தற்கும், கள் செய்து அருள்செய்யவும் - அவர் சசுகத்தையும் போகவின் பங்களேயுங் மறு இவா மதிபோல வால்மருப்பும் ற சந்திரனேப்போல வெண்மையான ம்பெற்ற, மத அசல் வதனணுப் - ராய், ஒரு பிள்ளே பெட்பொடு பெற் க் கடவுளே அன்போடு பெற்றருளிய
அசைதிலே, கண்ணும் கணுமெனத் (147)
ணுரி நாசி நறுக்கிவந்
ர்க்கர் பற்க டகர்த்துநற்
*னத்தலே வெட்டிமுற்
ஒரு கோர வீரனை நல்கினுேன்.
"ரி நாசி நறுக்கிவந்(து) ம் அர்க்கர் பற்கள் தகர்த்துநல் கனேத்தலே வெட்டிமுன் ஒரு கோர வீரன்ே நல்கினுேன் )
f ன்முகன் நாரி நாசி நறுக்கி- நான்கு தேவியாகிய சரசுவதியினது மூக்கை த்தி உற்று எழும் அர்க்கர் பற்கள் ட திரைகளேயுடைய சமுத்திரத்தில்
பற்களேச் சிதைத்து நல் சாலும் வட்டி - நன்மைமிக்க சிறந்த புத்தி சிரசையறுத்து. முன் கோலும் வேள்வி செய்யும்படி தொடங்கிய யாகத்தை வீரனே நல்கினேன் - ஒப்பற்ற உக்கிர ற்றருளியவரும் எ- று. 피 J

Page 197
சுகுமாரச்
கொடிய தாரக ஞயி ரந்த&ல ெ படியின் மிக்குயர் சூர நீதிசெய் வடிகொள் வேல்கொடு கொன் கடியர் தீவினை யறவ ருட்டரு .
கொடிய தாரகன் ஆயிரந்தலே ெ படியில் மிக்(கு) உயர்சூர் அ நீதிசெ வடிகொள் வேல் கொடு கொன்று ( அடியர் தீவினே அறஅருள்தரும்
இ- ள் கொடிய தாரகன் - ஒக ரம் த* கொண்ட சிங்கமுகன் - ஆயி பும், கடல் படியில் மிக்கு R- EU řitřமுயர்ந்த சூரபன்மனேயும், அநீதி செய் ப பற்றவைகளேச் செய்த பலவாகிய அசுர வேல்கொடு கொன்று - கூரிய வேலாயு வான நாடு புரப்பதற்கு - பொன்மயம காக்கும்படியும், அடியர் தீவின் அற னுேன் - அடியார்களது தீயவினேப்பகுதி கிரகிக்கின்ற ஆறுதிருவதனங்களேயுடைய யவருமாகிய பரமபதியானவர் எ - று
ஏவ யாமிவ ணெய்து கின்றன மி போவ தேகட னென்று நின்றுள டெ பாவ சாகர மான மானமில் பன மேவ வேவிட லன்றி மீள விடோ
ஏவ யாம்இவண் எய்துகின்றனம் இங் போவ தே கடன் என்று நின்(று) உள பாவ சாகரமான மானம் இல் பனவ: மேவ வேவிட லன்றி மீள்விடோம் எ
இ-ன் ஏவ யாம் இவன் எய்துகி சளிங்குவருகின்ருேம், இங்கு இவன் தனை இச்சுகுமாரனை விடுத்து நீங்கள் செல்லு, யோடு நின்று இவை புகலவரம் - மனப்
፵፰

சருக்கம் 7 7
காண்ட சிங்க முகன் கடற் பற்ப ருனவர் குலமெலாம் (தற் று பொன்றிகழ் வான்நாடு புரப்ப மறுமு கத்தனே யருளினுேன்.
காண்ட சிங்க முகன்கடல் ய் பல் பல்தானவர் குலம் எலாம் பொன்திகழ் வானநாடு புரப்பதற்கு அறுமுகத்தனே அருளிஞேன்
ாடியவனுகிய தாரகாசுரனையும், ஆயி ரஞ்சிரசுகளையுடைய சிங்கமுகாசுரனே கடலாற்குழப்பட்ட பூமியிலே மிகவு ல் பல் தானவர் குலம் எலாம் - நீதி "ர்குலம் முழுவதையும், வடி கொள் தித்தாலழிவுசெய்து, பொன் திகழ் Tப் விளங்குகின்ற தேவருலகத்தைக் அருள் தரும் அறுமுகத்தனே அருளி களெல்லாம் அழியும் படியும் அணுக் சுப்பிரமணியக் கடவுளேப்பெற்றருளி I 49.)
ங்கி வன்றன விட்டுநீர் ாறுமை யோடிவை புகலவும்
னேப்பல நரகின்வாய் மெ ஞவவி பேசிஞர்.
(கு) இவன்தனே விட்டுநீர் பொறுமையோ(டு) இவை புகலவரம் ாப்பவ நரகின் வாய் ஒவலி பேசினுர்,
ன்ேறினம்-விடைகொடுத்தனுப்பயாது. விட்டு நீர் போவதே கடன் என்றுதலே முறையென்று, உள பொறுமை பொறுமையுடன் நின்று இவைகளைக்

Page 198
| 7 8 சிவராத்தி
கூறவும், பாவசாகரமான மானம் இ கின்ற தகுதியில்லாத இப்பார்ப்பான அன்றி - பல நரகங்களிற் செல்லும்படி எகு வலிபேசிஞர் - மீண்டு வரும்படி
புகின்றார் எ- று.
மட்ட றப்புரி புன்ருெழிற் சு கட்ட நூறுத்தன. ருட்க நூத்த விட்டழைத்திதழ் பற்க டித்து ருெட்டி லக்கமில் வாளி மாம
மட்டு) அறப்புரி புன்தொழில் சு கட்(டு) அறுத்தனர் உள்சு றுத் விட்டு அழைத்து) இதழ் பல்க! தொட்டு) இலக்கமில் வாளி மா
இ - ள் சிவதொண்டர் - அச்சின் புரி சுகுமாரன் ஆர வரை புய கட்டு அ வில்லாமற் செய்த சுகுமாரனது மேேப, உள் கறுத்தனர் - கோபங்கொண்டு, க் அழைத்து இதழ் புல் கடித்து - கண்க: வாயினுலுரத்து அழைத்து அதரங்களே, விடுத்து - சக்கராயுதத்தையெடுத்துச் படையையுமே வி. இலக்கம் இல் வாளி அம்புகளே மழைபோலச் செலுத்தினர் எ
து ஆழ்சி.
கரமுறிந்தனர் வார்க ழற்புனே சிரமுடைந்தனர் குலவேல்கை சரமி ழந்தனர் குடர் ச ரிந்தன நுரநெரிந்தனர் தென்பு லத்தி
கரம்மு றிந்தனர் வார்க ழல் பு: சிரம் டைந்தனர் சூவவேல் கன சரம்இ ழந்தனர் குடர்சரிந்தனர் உரம் நெ சிந்தனர் தென்புலத்தின
இ=ள்: யமதூதர் = யமதூதுவர். தும், வார் சுழல் புனே கால் துணிந்தனர் வெட்டுண்டும், கவுளுடன் சிரம் உடை

f LT Tagirr
i LIGT SlIF-T – பாவசமுத்திரமாகவிருக் பல நரகின் வாய் மேவவே விடல் செலுத்துவதேயன்றி, மீள விடோம் விடோமென்று தமது வன்மையைப்
《I 5마)
கு மார ணுரவ ரைப்புயக் னர் கட்க னற்பொறி தக்கவாய் து விடுத்து நேமி யெடுத்துவே ழை தூவிஞர்சிவ தொண்டரே,
குமாரன் ஆரவரைப்புயக் நன்ர் கண்கனற்பொறி சுக்கா டித்து விடுத்துநேமி எடுத்துவேல்
மழை தாவினுர்சிவ தொண்டதே.)
வகனங்கள், புன் தொழில் மட்டு ஆற றுத்தினர் - எளிய தொழில்களே ஆன ான்ற புயத்திலுள்ள கட்டுகளேயறுத்து, கண் கனல் பொறி கக்க வாய் விட்டு ரினின்றும் அக்கினிப் பொறிகள் சிந்த ப் பற்களினுற் கடித்து, நேமி எடுத்து செலுத்தி, வேல்தொட்டு ட வேற்
மாமழை தூவிஞர்- அளவிடற்கரிய - நறு.
("I J
காறுணிந்தனர் கவுளுடன் த திகிரி கால்வளை சிலைநெடுஞ் ர் சவிகு றைந்தனர் தமதுவெந் டை யோடிஞர்யம தூதரே.
ா கால் துணிந்தனர் கவுளுடன் த திகிரிகால் வரே சிலே நெடுஞ் சிவிகுறைந்தனர் தமதுவெத் - ஓடினு ர் யமதூதரே. 7
கள், கரம் முறிந்தனர் - கைகள் முரிந் - நீண்ட வீரக் கழலணிந்த கால்கள் ਕ-ਲਪ । சிரசுகளும்

Page 199
சிகுமார:
உடைந்தும் கும்ை வேல் கதை திகி,
தனர்- சூலம் வேல் தண்டு சக்கரம்
அம்புகளாகிய இவற்றையிழந்தும், 鳄
சளிகுறைந்தனர் - வலிமையழிந்தும்,
கள் முதுகுகளும் மார்புகளும் நெரியப்ெ
யமபுரத்துக்கு ஒடிச்சென்றனர் எ -
தி விசி
ே
படிபுகழ்விஞ் சையர்நரப்புக் கரு விடியொலியின் மிகவதிரு மந்தர கொடிகுடைகள் பலநிலவக் குலவி கடிகமழ்பூ மழைபொழியக் கற்)ை
படிபுகழ்விஞ் சைபர் 西吁凸击品 இடிஒலியின் மிகஅதிரும் அந்தர கொடிகுடைகள் பலநிலவக் குலவி கடிகமழ்பூ மழைபொழியக் கற்ை
இ- ள் : படி புகழ் விஞ்சையர் நர பூமியில்வியந்துரைக்கப்படுகின்றவித்திம பட்ட இசைக்கருவிகளைக் கையினுற்ற ட ஒவியின் மிக அதிரும் அந்தர துந்து பி மிகவுமாரவாரிக்கின்ற தேவதுந்து பிவா கொடி குடைகள் பல நிலவ ட இரண்டு களும் பிரகாசிக்கவும், குலவிய நல் சுற் 4 மழை பொழிய - விளங்குகின்ற நல் மான கொம்பரிற் பூத்த பரிமளமிகுந்த கற்றை மணி திரள் நெடும் கால் கவ பதித்துத் திரண்டு நீண்ட கால்களேயுை
நகுமார நகைக்கருங்க னரம்பைய சுகுமாரன் றஃனக் கவின் செட் மானமிகை தகுமார லுடவடலே படவிழித்த
மிகுமாரத் திரள்சாயத் தள்ளியரு
|நகும்.ஆர நகைக் கருங்கண் அரம்பை சுகுமாரன் தனேக்கவின் செய் மான மின. தகுமாரன் உடல் அடவே படவிழித்த
மிகும்ஆரத் திரள்சாயத் தள்ளிஅரு வி

ச் சருக்கம் I Wgö
ரி கால் வளே சிலே நெடும் சரம் இழந் காலுறவளேக்கப்பட்டி விங் லு நெடிய டர் சரிந்தனர் - குடர்கள் சரிந்தும், தமது வெந் உரம் நெரிந்தனர் - தங் பற்றும், தென் புலத்திடை ஓடினர்
.
Y卫岳墨期
பிறு விதட விச்சுருதிப் பண்கள் பாட துந் துபிமுழங்க விரண்டு பாலுங் பநற் கற்பகப்பொற் கோட்டிற் பூத்த Dமணித் திரனெடுங்காற் கவரிவிச,
iருவிதட விச்சுருதிப் பண்கள் பாட துந் துபிமுழங்க இரண்டு பாலும்
யநல் சுற்பகப்பொன் கோட்டிற் பூத்து றமணித் திரள் நெடும்கால் கவரி வீச.
"ப்பு கருவி தடவி சுருதி பண்கள் பாடபாதரர்கள் தமது நரம்புகள் தொடுக்கப் வி வேத கீதப்பண்களேப்பாடவும், இடி முழங்க - இடியினது சத்தம் போல ாத்தியமொலிக்கவும், இரண்டு பாலும் பக்கத்திலும் பல கொடிகளும் குடை பக பொன்கோட்டில் பூத்த கடி கமழ் ல கற்பக விருட்சத்தினது பொன்ம ய
பூக்களே மழைபோலச் சொரியவும், ரி வீச - கூட்டமாகிய இரத்தினங்கள் டய சாமரங்கள் வீசவும் ன் -று. (153)
ர்பல் லாண்டிசைப்ப நவையிற்றிர்ந்த Fக் கொண்டனேந்தார் சுரர்கள்போற்றத்
தனிநுதற்கட் டஃலவன் வைகு
விப்புனல்பாய் வெள்ளி வெற்பில்.
பர்பல் லாண்டு)இசைப்ப் நவையில் தீர்ந்த சக் கொண்டனைந்தார் சுரர்கள் போற்றத்
தனிநுதற்கண் தஃவன் வைகும் பிப்புனல்பாய் வெள்ளி வெற்பில்.)

Page 200
BO சிவராத்தி
இ- ள் நகும் ஆர நகை கரும் ஒளிருகின்ற முத்தன்ன பற்களையும் பல்லாண்டு கூறவும், நவையில் தீர்ந் நீங்கிய சுகுமாரனே, கவின் ரேப் பு விமானத்தின்மேலேற்றிக்கொண்டு, தனி நுதல் கண் தலைவன் வைகும் - ராகும்படி திருநோக்கஞ் செய்தருளிய பெருமான் எழுந்தருளியிருக்கின்ற, புலன் பாய் வெள்ளி வெற்பில் - மி சரித்துத் தள்ளி அருவிநீர்பாய்கின்ற அனந்தார் - தேவர்கள் துதிக்கப் ே
பொங்குகதிர் விமானத்தி னின்றி பங்குறவழ் வரையரசன் மடப்பா வெங்கரிக்கூற் றேந்தனையின் விற். கங்கைநதி முடித்தசடைக் கண்ணு
(பொங்கு கதிர் விமானத்தின் நின்(று) மங்குல்தவழ் வரை அரசன் மடப்பா வெங்கரிக்கூற்(று) ஏந்(து) அனேயில் கங்கை நதி முடித்த சடைக் கண்ணுதி
இ - ள் : பொங்கு கதிர் விமான் கிரனங்களேயுடைய தெய்வவிமானத் தந்திதேவர் வழிவிட உட்பிரவேசித்து, மடபாவை இடபாகம் மருவ - அழகு பரசன் பெற்ற உமாதேவியார் வாமப அண்யில் வீற்றிருக்கும் விமலனே - ம பகையா புள்ள சிங்கங்களினுவே தாங்க தருளும் மலரதிதரும் வெண் திரைகள் தலை-வெள்ளிய திரைகளேயெறிகின்ற நெற்றிக்கண்ணருமாகிய சிவபெருமான் மகிழ்வினுற் குளிரடையும்படி தரிசி,
գյr 3 bi::+
கறைசெறியுங் கருந்தாதைச் செ பொறையறிவொன் றில்லேனே ந யிறைவபரம் பரவெனவிழ்ந் திை னறைதருநற் கணங்களுட னென.

திரி புராணம்
கண் அரம்பையர் பல்லாண்டு இசைப்பகரியகண்களேயுமுடைய தேவப்பெண்கள் த சுகுமாரன் தனே - குற்றத்தினின்றும் நான்ம் திசை கொண்டு - அழகமைந்த தகு மாரன் உடல் அடலே படவிழித்த - தகுதியான மன்மதனது சரீரம் சாம்ப ஒப்பற்ற நெற்றிக் கண்ணே யுடைய சிவ மிகும் ஆரதிரள் சாய தள்ளி அருவி க்க சந்தனவிருசுரங்களேக்கூட்டமாய்ச் வெள்ளியங்கிரியில், சுரர்கள் போற்ற பாஞர்கள் எ- று. If 54)
நிந்து நந்திவிடப் புகுந்து பொற்பார் rவை யிடப்பாக மருவத் தான
றிருக்கும் விவனே வெண்டினரகள் விகங் அலேக் கண்குளிரக் கண்ணுற்ருளே.
இழிந்து நந்திவிடப் புகுந்து பொற்பு)ஆர் வை இடப்பாகம் மருவத் தான் வீற்றிருக்கும் விமலனேவெண் திரைகள் வீசும் நலேக் கண்குளிரக் கிண்ணுற்ருன் ஏ) .
அத்தின் நின்று இழிந்து - பொலிந்த கினின்றிறங்கி, நந்தி விட புகுந்து ட் பொற்பு ஆர் மங்குல் தவழ் வரையரசன் து நிறைந்த மேகங்கள் படிகின்ற மல் ாகத்தமர, தான வெம் கரி கூற்று ஏந்து தம்பாய்கின்ற வெவ்விய யானைகளுக்குப் எப்படுகின்ற ஆசனத்தின்மீது வீற்றிருந் வீசும் கங்கை நதிமுடித்தகடை அண்ணு *ங்காநதியைத்தரித்த சடையையுடைய பி . கண்குளிர கண்ணுற்ருன் - கன்கள் த்தான் (அச்சுகுமாரன் - -
55
தோதிற் புரிந்ததன்மை சுடுப்ப நிதி iல்லறிஞ துேடன்கடட்டிப் புரந்தாப்போற்றி 7றஞ்சுதலு மெமதுருப்பெற் றிருந்தியிங்? த்திருவாய் மலர்ந்தமல் என்ருளிச் செய்தான்

Page 201
கறைசெறியும் கருந்தானதச் செம்த பொறை அறிவு)ஒன்(று) இல்லேஜ் இறைவபரம் பரவானவீழ்ச்(ஆ) இறைஞ்ச அறை திருநற் கணங்களுடன் E
இ- ள் கறை செறியும் கரும் கடுப்ப - கன்று பொருந்திய காரிரும் நீதி பொறை அறிவு ஒன்று இல்லேஜ . லொன்றுமில்லாத எளியேனே, நல்ல ஆ ஞானத்தையுடைய மேலோர்களுடன் பரம்பர போற்றி என வீழ்ந்து இறை நமஸ்காரம் என்று பல துதிகளைக்கூறிவியூ எமது உருபெற்று அறிைதரு நல் கணங் மலர்ந்து அருளி செய்தான் - எமது நல்ல கனத்தவர்களோடு இவ்விடத்தி மலர்ந்தருளினூர் எ-து.
அக்கணத்திற் சுகுமார னரணுருப்ே தெக்கணத்திற் சென்றடைந்த தா, மைக்கனத்தி னசனியென வந்தே ம் பொக்கணத்திற் பலியிரப்பான் கனர்
அக்கணத்தில் சுகுமாரன் ஜான் திருப்பெத் தெக்கன்த்தில் சென்றடைந்த நூதர்சமன் மைக்கரைக்கின் அசனிஎன விக்(து)னம் ஒரு பொக்கணத்திள் பவிஇாப்பாள் சுணங்கள்
இ- ள்: அக்கணத்தில் சுகுமாரன் தான் - அப்பொழுது சுகுமாரன் சி; ஆங்கு வசித்தான் அமரில் தோற்று தெ புத்தத்திற்ருேல்வியடைந்து யம புரத்ை தோழுது - யமன வணங்கி, பொக்கள் பாத்திரங்கள் கொண்டு (தாகுகவனத் எது கணித்தவர்கள், திரை நீர் உண்ட திரைபொருந்திய கடல்நீரைப்பருகிய இடியைப்போல ஆரவாரித்து வந்து, அறிவு இல் மறையோன் தன்ன்ே - அறி போனுர் என்ருர் - கயிலாயகிரிக்குக்ெ
|-

ச்சருக்கம்
ாதில் புரிந்ததன்மை சுடுப்பு 虚岛
நல்லறிஞர் உடன்சு-ட்டிப் புரந்தாட்போந்தி ஆம் எமது உருப்பெற்(று) இருத்திலுங்கள் வாப் மலர்ந்(து) அமர்ன் அருளிச்செய்தான்.
தாதை செம் தாதில் புரிந்த தன்மை .Jf செம்பொன்னுகமாற்றினுற்போல וi - நீதி பொறுமை நல்லறிவு Tā ir le för நிஞர் உடன் பீட்டி புரத்தாப் - நல்லு சேர்த்துக் காத்த ருளியவரே, இறைவ ஞ்சுதலும் - தஃவரே முன்னுனவரே ஐந்துவனங்க, அமலன் - சிவபெருமாள். களுடன் இங்ஙன் இருத்தி என திருவாய் சாரூபத்தையடைந்து கூறப்படுகின்ற லேவசிக்கக்கடவையென்று திருவாய்
55
பெற் டூண்டிருந்தா ன மரிற்ருேற்றுத் தர்சமன் ரனேந்தொழுது திரைதி குண்ட மையடித்தறிவின் மறையோன் நன்னேப்
கள்கயி லேயிற்கொண்டு போனு ரென்மூர்;
(து) ஆண்டு) இருந்தான் அமரில் தோற்றுத்
த&னத்தொழுது திரைநீர் உண்ட அடிக்(து) அறிவு)இல் மறையோன் நன்னேப்
கிபி லேபிற்கொண்டு போளுர் என்ருர்,
அரன் உரு பெற்று ஆண்டு இருந் வபெருமானது சீாரூபத்தையடைந்து க் கனத்தில் சென்று அடைந்த தூதர் - தச்சேர்ந்த தூதுவர்கள், ச ம ன் த ஃன ஒரத்தில் பலி இரப்பான் கனங்கள் - திற்) பலியிரந்தவராகிய சிவபெருமா மை கணத்தின் அசனி என வந்து - மேகக்கூட்டங்களினின்றும் வருகின்ற எம்மை அடித்து - எங்க ளயடித்து, வற்ற சுகுமாரனே, சுயிஃபயில் கொண்டு காண்டுபோயினுர் என்று கூறிஞர்கள்
(II.7.

Page 202
சிவராத்தி
கேட்டவுட னிருவிழியுங் கனற்பொ வாட்டடக்கை புடைத்துநன் றெம் ம. தோட்டடங்கள் குலுங்கநக்குச் சி. லிட்டருநற் புண்ணியங்க ஞண்டுசுெ
கேட்டவுடன் இருவிழியும் கனற்பெ வாள்தடக்கை புடைத்து நன்(று) எம் . தோள்தடங்கள் குலுங்கநக்குச் சித் ஈட்டரும்தற் புண்ணியங்கள் உண்டுகொல்
இ- ள் கேட்டவுடன் - அத8 கனல் பொறி கான்றிட - இரண்டுக சினம் மீ கிளர - கோபம் அதிகரித்து சிறந்தவாட்படையைத் தாங்கிய கைக காரம் நன்று என புகன்று - எமது அ வரைகள் போலும் தடம் தோள்கள் மாகிய விசாலித்த புயங்கள் குலுங்கும் சித்திரகுத்தனென்னுங் கணக்கண்ப்ப டத்து, ஈட்டரும் நல் புண்ணியங்கள் இயம்பு என்ருன் - சம்பாதித்தற்கரி அதனே நீயாராய்ந்து விரைவிற் சொல்
ஆல் அசை.
மற்றவனுந் தேர்ந்துசுகு மாரனெ. முற்றுமியற் றித்திரிந்தான் சென் நற்றவம்புண் ணியமொழுக்க மி.ை செற்றமுட னெழுந்துநதிச் சென்
மற்(று) அவனும் தேர்ந்துசுகு மார6 முற்றும் இயற்றித்திரிந்தான் சென் நற்ற வம்புண் ணியம் ஒழுக்கம் இறை. செற்றம் உடன் எழுந்துநதிச் சென்ை
இ - ள் அவனும் தேர்ந்து - அ எனும் கோரம் மிகும் மறையோன் சுகுமாரனென்னும் கொடுமைமிகுந்த செய்து திரிந்தான், சென்மம் முதல் ( புண் ணியம் ஒழுக்கம் இறை அளவும்

ரி புராணம்
றிகான் றிடச்சின மீக் கிளரச்செய்ய திகார மெனப்புகன்று வரைகள் போலுந் த்திரகுத் தனநோக்கிச் சுகுமா ரன்பா ான தெரிந்து விரைந் தியம்பென்ருஞல்.
ாறிகான் றிடச்சினம் மிக் கிளரச் செய்ய அதிகாரம் எனப்புகன்று வரைகள் போலுங் திரகுத் தனேநோக்கிச் சுகு மா ரன்பால்
தெரிந்து விரைந்(து) இயம்(பு)என் மூன்ஆல்."
னக்கேட்டமாத்திரத்தில், இரு விழியும் 1ண்களினின்று மக்கினிப்பொறிகள் சிதற, செய்ய வாள் தடக்கை புடைத்து - ளேயொன்ருே டொன்றுமோதி, எம் அதி திகாரம் நன்ருயிருக்கின்றதென்றுகூறி, குலுங்க நக்கு - மலேகளுக்குச்சமான படி சிரித்து, சித்திரகுத்தனே நோக்கிார்த்து, சுகுமாரன் பால் - சுகுமாரனி உண்டு கொல் நீ தெரிந்து விரைந்து ய நல்ல புண்ணியச் செயல்களுண்டோ லுவாயென்முன் எ - று.
【王岳岛、
னுங் கோரமிகு மறையோன் றீமை
மிமுத வின்றுடல முடியுங் காறு
றயளவு மில்லெனப்பின் என மனு நெஞ்சிற் னியான் முன்னியான் செல்வ னென்றே:
ன் எனும் கோரம் மிகும் மறையோன் தீமை மம்முதல் இன்றுடலம் முடியும் காறும் அளவும் இல்லெனப்பின் நமனும் செஞ்சில் ரியான் முன்யான் செல்வன் என்றே.)
ச்சித்திரகுத்தனுமாராய்ந்து, சுகுமாரன் தீமை முற்றும் இயற்றி திரிந்தான் - பார்ப்பான் பாவங்களெல்லாவற்றையுஞ் இன்று உடலம் முடியும் காறும் நல் தவம் இல் என - சனனந்தொட்டு உடலிறக்கு

Page 203
சுகுமாரச்
மிற்றை நாள்வரையும் நன்மைபொரு நில்லொழுக்கமும் இறையளவாயினும் நெஞ்சில் செற்றம் உடன் எழுந்து - டெழுந்து நதி சென்னியான் முன் யா திருமுடியிற்றரித்தசிவபெரு மான்முன்னே
மற்று இர அசைகள்,
நிழலுமிழஞ் சனக்கிரிய னிலமு 4 சுழிறருநாக் கண்டைகண்டத் தசைந்த வழலுமிழ்கட் பெரும்பகட்டின் பயிற்சிடே கழலணிசித் திர குத்தனுடன்றுTதர்
நிழல் உமிழ் அஞ் சனக்கிரியின்
நிகர்ப்பு நீண்ட சுழல் தரு நாக் கண்டை சுண்டர்
அடிபேர்த்(து) இடும்தோறு அழல் உமிழ் கண் பெரும்பகட்டின்
ன்ேறவான் செம்போரை சுழல் அணிசித் திரகுத்தன் உடன்
கயிலே எய்தி,
இ- ள் - நிழல் உமிழ் அஞ்சனக்கிச் நிழலைச்செய்கின்ற கரிய மலேயின்மேல் போல், நீண்ட சுழல் தரு நா கண்டை தோறும் தொனிக்க - நீண்டு சுழலுகி. யானது கழுத்திற்கிடந்து அடிபெயர்க் திக்க வந்த அழல் உமிழ் கண் பெரும் வந்த அக்கினியைக்காலுங் கண்களே புை வர்ந்து, இன்றவற்குக் குறை அணிற வான் முறையிடும்பொருட்டு, செம் பொன் சுழ பொன்னுலாகிய வீரக் கழலணிந்த சித்தி கயிலே எய்தி - தூதுவர்கள் பக்கத்தே
gu i527 L — i<:ğEI GʻT — gar.
அண்ணலுவ னப்பாக னடலயிரா பண்ணமர்யாழ்க் கந்தருவ்ர் விஞ்சை வொண்ணறுமா மலர்க்கரத்திற் பி விண்ணனுறை பேரவைக்கட் புகுந்தொது

* சருக்கம்
ந்திய தவமும் புண்னியச் செயல்களும் செய்ததில்லேயென்று கூற, பின் நமலும் அதன் மேல் யமனும் மனக்கோபத்தோ gif செல்வன் என்று - கங்காநதியைத் Tir செல்லக்கடவேனென்று எ-து,
59.
விருந்ததனே நிகர்ப்ப நீண்ட 4 பேர்த் திடுந்தோறுத் தொனிக்கவந்த றிக் குறையிதைவற் கறைவான் செம்பொற்
சூழ்வரத்திண் கயிலேயெய்தி.
நீலமுகில் இருந்ததனே
*(து) அசைந்து) ம் தொனிக்க வந்த
மிசை ஏறிக் குறை இறைவற்(கு)
நூதர் சூழ்வரத்திண்
யில் நீல முசில் இருந்ததனே நிகர்ப்பட நீலநிறமாகிய மேகம் வந்து -கண்டத்து அசைந்து அடி பேர்த்திரும் ன்ற நாக்கைக்கொண்ட கண்டாமனி தம்பொழுதெல்லாம் அரை ந் து சத் பகட்டின் மிசை ஏறி - தன்முன்பாக டய பெரிய எருமைக்கடாவின் மேலி k - சிவபெருமானுக்குத்தன்குறையை மல் அனிை சித்திரகுத்தனுடன் - செம் ரகுத்தனேடு. தூதர் சூழ் வர இன் சுற்றிவரத் திண்ணிய கபிலரயூதிரி :
(16伊1
வதப்பாக னன்னப் பாகன் யர் வானவர்முனிவர் பலரும் போற்ற Tம்புபற்றிச் சுற்றிருந்தி புலவ வந்தி
ங்கி யொல்கி ஒன்று வழுக்கல் செய்வான்.

Page 204
고 சிவராத்திரி
(அண்ணல் உவ னப்பாகன் அடல் அபிர பண் அமர் யாழ்க் சுந்தருவர் விஞ்சயர்) ஒள்நறுமா மலர்க்கரத்தில் பிரம்புபற்றி வண்ணன் உறை பேரவைக்கண் புகுத்(து)
இ- ன் அண்ணல் உவணப்பாகன் ராகிய விஷ்ணுமூர்த்தியும், அடல் அப் அயிராவதயானேயின்மேலேறிவருகின்ற வாகனராகிய பிரமதேவரும், பண்ணம யாழையிசைக்கின்ற கந்தருவர்களும், 5 போற்ற - விந்தியாதரர்களும் தேவ தோத்திரிக்க, நந்தி ஒள் நறு மா மலர் நந்திதேவர் ஒளிபொருந்தியநறு மனம் திருக்கரத்திலே பிரம்பைத் தாங்கிச் சு பேர் அவைக்கட் புகுந்து - செக்கர்வா: சிவபெருமான் எழுந்தருளியிருக்கின்ற ெ நின்று வழுத்தல் செய்வான் - ஓர் பக் தோத்திரஞ்செய்வானுயினுன் எ - று.
ஆதிநடு வீறிலியா பானுடன்பெ சோதிபெறு மருவுருவாய்த் தோற்றுச பாதிமதி நூதற்பேதை பாகனுமா
பூதிபுனை திருமேனிப் புனிதநின்ரு
(ஆதிநடு ஈ(று)இலியாய் ஆணுடன் டெ சோதிபெறும் அருஉருஆய்த் தோற்று பாதிமதி நுதற்பேதை பாகனுமாய் பூதிபுனே திருமேனிப் புனிதநின் தாம
இ- ள் ஆதி நடு ஈறு இலியாய் உடன் பெண் அலி அலஞய் - ஆண்டெ பும், அவையுமாகி - அப்பேதங்களுை ஆய் - பிரகாசம் பொருந்திய அரூபிய அனைத்தும் தோய்ந்தும் - உண்டாகி பொருள்களெல்லாவற்றினுங்கலந்தும் யிருக்கின்ற, பாதி மதி நுதற் பேதை 1 நெற்றியையுடைய உமாதேவியாரோ அவ்வுமையோடுகலவாது தனித்த யோ திருமேனி புனித - சொல்லுதற் கடா மேனியையுடைய பரிசுத்தரே, நின் த உமது தாமரை மலர்போன்ற திருப்ப T - 12.

புராணம்
T வதப்பாகன் அன்னப்பாகன் வா னவர்முனிவர் பலரும் போற்ற பிச் சுற்றிதந்தி உலவ அந்தி ஒதுங்கி ஒல்கிநின்று வழுத்தசெல்வான் :)
- கலேமைபொருந்திய கருடவாகன ராவத பாகன் - வலிமைபொருந்திய இந்திரனும், அன்னப்பாகன் - அன்ன ர் யாழ் கந்தருவர் - பண்ணமைந்த பிஞ்சையர் வானவர் முனிவர் பலரும் ர்களும் முனிவர்களுமாகிய பல ரு ம் கரத்தில் பிரம்பு பற்றி சுற்றி உலவ ட வீசுகின்ற மகத்தாகிய மலர் போன்ற ற்றி உலாவ, அந்தி வண்ணன் உறை னத்தையொத்த திருமேனியையுடைய பரியசபையையடைந்து, ஒதுங்கி ஒல்கி கத்தில் ஒதுங்கி ஒடுக்கமாய் நின்று
(IGI
ண் ணவியலணு யவையுமாகிச்
ரா சரமஃன்த்துந் தோய்ந்துந் தோயாப் யேகனுமாய்ப் பகர்தற் கெட்டாப் மரைத்தாள்கள் போற்றி போற்றி.
பண் அலிஅவனுய் அவையும் ஆகிச் சரா சரம் அனேத்தும் தோய்ந்தும் தோயாப்
ஏகனுமாய்ப் பகர்தற் (கு) எட்டாப்
1ரைத் தாள்கள் போற்றிபோற்றி
- ஆதிமத்தியாந்தரகிதராயும், ஆண் பண் அனியென்னும் பேதமில்லாதவரா டயராயும், சோதி பெறும் அரு உரு பாயும் ருபியாயும், தோற்று சராசரம் ய இயங்கியற்பொருள்கள் நிலையியற் தோயா - அவற்றேடு கலப்பின்றி ாகனுமாய் - பிறைச்சந்திரனேயொத்த டுசுடிய போகியாகியும், ஏகனுமாய் - ாகியாயும், பகர்தற்கு எட்டா பூதி புனே காத விபூதிதரித்து விளங்குகின்ற திரு தாமரை தாள்கள் போற்றி போற்றிTதங்களுக்கு நமஸ்காரம் நமஸ்காரம்
(163)

Page 205
சுகுமாரசு
இத்தலேயா ரமுதமெழ வேண்டுபெ மத்தஃபா வமரர்கடைந் திடவட கத்தலேவா ரிதியுதிக்குங் கடுவொ முத்தஃவேற் கரநாலு மறைபுகழு
இத்தலே ஆர் அமுதம் எழ வேண்டும் எ மத்(து) அலேயா அமரர் கடைந் திடல் கத்(து) அலே வாரிதி உதிக்கும் கடுஒடுக் முத்தேேவற் சுரநாலு மறைபுகழும்
இ- ள் இத்தலே ஆர் அமுதம் எ வாகிய அமுதந்தோன்றவேண்டுமென் பாகிய பாம்பைக்கயிருகமாட்டி, ஓங்க மந்தரமாகிய மஃயை மத்தாகச்சுழ வடவை கருநிறமாய் வந்தது என்ன - நிறங்கொண்டு வெளியே வந்தாற்பே ஒடுக்கு மணி மிடற்றுப் = ஒலிக்கின்ற ரத்திற்ருேன்றிய நஞ்சையுண்டடக்கிய உண் முத்தலே வேல்கர - பகைவர்கள் கொண்ட சூலாயுதத்தைத்தாங்கியதிரு முதல்வா போற்றி - சதுர்வேதங்களும் யுடைய கடவுளே நமஸ்காரம் எ - று
உலகுயிர்யா வையும் படைத்தற் க மிலகுமணி மார்பினனுய்த் துடை பலகிறிரு விளையாடல் புரிந்தருளு சலசமலர் மருட்டியசே வடியடிே
உல(கு) உயிர்யா வையும் பை
புரந்திடுதற்கு) உவனம் : இலகுமணி மார்பினணு ய்த் துை உருத்திரணுப் இவையும் அ அலகில் திரு விளேயாடல் புரிந்(!
ஆதி லால் உன் சிலசமலர் மருட்டிய சேவடி அடி
சாத்தி னேன் ஆல். )
24

* சருக்கம் S.
மனப் பாப்புவட மியாப்புற் ருேங்கன் -வை கருநிறமாய் வந்த தென்னக் டுக்கு மணிமிடற்று ய் கருதா ரூனுண் மைந்துமுக முதல்வா போற்றி.
னப் பாப்புவடம் யாப்புற்(று) ஓங்கில்
படவை கருநிறமாய் வந்த(து) என்னக்
து மணிமிடற்ரு ப் கருதTர் Eான் உண்
ஐந்துமுக முதல்வா போற்றி
ழ வேண்டும் என - இவ்விடத்தேநிறை று, பாப்பு வடம் யாப்புற்று - வாசுகி ல் மத்து அலேயா அமரர் கடைந்திட - ற்றித் தேவர்கள் கடைந்த பொழுது, - (உள்ளிருந்த வடவாமுகாக்கினி கரு ால, கத்துஅஃலவாரிதி உதிக்கும் கடு திரைகளேக்கொண்ட திருப்பாற் சமுத்தி
அழகிய நீலகண்டரே, கருதார் கிளின் ாது மாமிசத்தையுண்ணுகின்ற முக்கவர் க்கரத்தரே,நாலுமன்ற புகழும் ஐந்துமுக ம் புகழ்ந்து சுறுகின்ற ஐந்து முகங்கள்ே
(163)
யணுகிப் புரந்திடுதற் குவனமூரு த்திடுதற் குருத்திரனு யில்ைபு மன்றி நம் பராபரணி யாதலாலுன் யேன் புன்றலேயிற் சாத்தினேஞல்,
டத்தற்(குர் அயன் ஆகிப்
ஊரும்
டத்திடுதற்கு)
ன்றி
து)அருளும் பராபரன் நீ
யேன் புன்தஃபில்

Page 206
சிவராத்திரி
இ- ள் உலகு உயிர் யாவையும் யும் அவற்றில் வாழா நின்ற உயிர்கள் கியும், புரந்திடுதற்கு உவணம் ஊரும் ! காக்கும்பொருட்டுக் கருடவாகனத்தின் திய கெளத்துவமணியையணிந்த தி துடைத்திடுதற்கு உருத்திரணுப் - ச இவையும் அன்றி - இப்பேதரூபமின்றி ளூம் பராபரன் - இன்னும் பற்பல பொருள், நீ ஆதலால் - தேவ ரிரேயா அடி அடியேன் புன்தலேயில் சாத்தினே சிவந்த திருப்பாதங்களே அடியேன் எ
set 0.
ஆல் அசை,
என்றினைய துதிகூறி விழுந்தெழுந்: வன்றிறல்சேர் தண்டமுதன் முத்தின் நின்றினிமே லடியேற்கிவ் வதிகார அன்றிறம்பா துன்னுளத்தி னுறுகுறை
என்று) இஃனய துதிகூறி விழுந்(து) எ
எறியும் பாசம் வன்திறல்சேர் தண்டம்முதல் முத்தி
வைத்துத் தாழ்ந்து நின்(று) இனிமேல் அடியேற்(கு) இ
நிகழ்த்த ஈசன் உன் திறம் யா(து) உன் உளத்தில் : எம்முன்நீ உரைத்தி என்ருன்
இ - ன் என்று இனபதுதி கூறி என்றிவ்வாருகிய தோத்திரங்களேச் ே பின்னரெழுந்து வாய்பொத்தி, எறியு முதல் முத்திரையை திருமுன்னே வைத் கயிறு மிக்கவலிமையைக்கொண்ட தண் யாவற்றையும் சந்நிதியில் வைத்துத் யேற்கு இவ் அதிகாரம் போதும் என எனக்கு இந்த அதிகாரம்போதுமென்று உன் திறம் யாது - உனது தன்மைகளெ உனது மனத்திற்பொருந்திய குறைகள் பு எமக்கு முன்னே நீ கூறக்கடவையென்று
அங்கு-அசைநிலே,

புராணம்
படைத்திற்கு அயன் ஆகி - உலகங்களே யாவற்றையுஞ்சிருட்டித்தற்குப்பிரமனு இலகு மணி மார் பினனப் - அவற்றைக் கண் இவர்ந்து வருகின்ற ஒளிபொருந் ருமார்பையுடைய விஷ்ணுவாகியும், ங்கரித்தற்கு உருத்திரமூர்த்தியாகியும், அலகில் திருவிளேயாடல் புரிந்து அரு திருவிளையாடல்களே புஞ்செய்கின்றபரம் தலால், உன் சலச மலர் மருட்டியசே ன்- உமது தாமரை மலரையும் வென்ற னது புல்லிய சிரசின்மேற்குட்டினேன்
【卫6垒J
து வாய்புதைத்தங் கெறியும்பாசம்
உரயைத் திருமுன்னே வைத்துத் தாழ்ந்து ம் போதுமென நிகழ்த்த வீச யே தெம்முனி யுரைத்தி பென்ருள்:
ழுந்து வாப்பு தைத்(து) அங்(கு)
ரையைத் திருமுன்னே
ல் அதிகாரம் போதும் என
உறுதுறை ஏ(து)
விழுந்து எழுந்து வாய்புதைத்து - சொல்லிக் கீழே விழுந்து நமஸ்கரித்துப் ம் பாசம் வன் திறல் சேர் தண்டம் து தாழ்ந்து நின்று- வீசுகின்ற பாசக் ாடாயுதம் முதலாகிய சின் ன ங் கன் தாழ்மையாகநின்று, இனிமேல் அடி நிகழ்த்த - இனிமேல் அடியவனுகிய கூற, ஈசன் - சிவபெருமானுனவர், ன்ன, உன் உளத்தில் உறு குறை ஏதுபாது, எம்முன் நீ உரைத்தி என்ருன்
ஆஞ்ஞாபித்தருளினர் எ - று:
(165)

Page 207
சீர்குமார
அரியயனே முதலமரர்க் கடுத்தே குரியபடி நினதேவற் படிபுரிந்தார் புரிகொடுந்தீ வினைகளறிந்தியைபு யெரிநரகி னவரவர்கள் வினைகள
(அரிஅயனே முதல் அமரர்க்(கு)
செயப் புரிந்தாய் அவர்கள்
உரியபடி நின(து) ஏவற் படி பு
உலகத் துள்ளோர்
புரிகொடுந்தி வினேகள் அறிந்து துண்டம் எனப் புரிதி என்
எரிதரகின் அவர் அவர்கள் வினே ஊட்டுவித்தேன் இன்று க
இ- ள் : அரி அயனே முதல் அ தாய் - விஷ்ணு பிரமா முதலிய தேவர் களே நடாத்தும்படி ஆஞ்ஞாபித்தருளி ஆஞ்ஞையின்படி, அவர்கள் அங்கு அ ஆங்காங்கே தமததிகாரங்களே நடாத் குறைவடைந்திலர், எற்கு உலகத்துள்ே அடியேனுக்கு உலகத்தின் கண்ணே வ கொடிய தீமைகளேயறிந்து, இயைபு உ அவ்வவற்றிற்கு ஏற்ற தண்டனேகளேச் னிர், அவர் அவர்கள் வினேகள் அறிந்து எபடியுணர்ந்து, எரி நரகில் இன்று சு கங்களிலே இன்றுவரையுந்துன்பங்களே
எம்பெருமா னீபணித்த கற்பனை யும்பருல களவளவுங் குஞ்சரநற் ரம்பரவம் பரப்புடவித் தேவர்குல கம்பமிலா துளத்திரவிற் கலைகலன்
(எம் பெரு பான் நீடணித்த கற்பனேசு உம்பர் உலகு) அளவு அளவும் குஞ்சர அம்பர அம்பரப் புட வித் தேவர் குலத் சும்பம் இலா(து) உளத்(து) இரவில் சுல்ே

"ச் சருக்கம் 57
தொழில் செயப்புரிந்தா யவர்க ளங்கங் குறையிலரெற் குலகத் துள்ளோர் டைய தண்டமெனப் புரிதி யென்ரு றிந் தூட்டுவித்தே னின்று காறும்.
அடுத்ததொழில்
அங்(கு) அங்(கு) ரிந்தார் குறை இலர் எந்(கு)
") இயைபு) உடைய ாருய்
கள் அறிந்(து) Tறும்
மரர்க்கு அடுத்த தொழில் செயப்புரிந் களேயவரவர்களுக்குச் சார்பாகிய செய னிர், நினது ஏவற்படி - தேவரீரது ங்கு உரியபடி புரிந்தார் - அவர்களும் தி வந்தனர், குறை இவர் - யாதுங் tளார் புரிகொடும் தீவினைகள் அறிந்துாசஞ்செய்கின்ற ஆன்மாக்கள் செய்யும் டைய தண்டம் எனே புரிதி என்ருப்செய்யும்படி என்னே ஆஞ்ஞாபித்தருளி — அவ்வவர்கள்செய்ததீமைகளேயுள் ாறும் ஊட்டுவித்தேன் - எரிகின்ற தர யனுபவிக்கும் படி செய்தேன் ST II.
( 1 GG)
க டவறிலனி டிஞ்சி யோங்கி
புரியினிரைத் தொலிக்கு முந்நீ த் தினிற்ருேன்றி யறத்தை நீத்துக் ா பொன் றினந்திருடுங் கள்வ ஞகி.
ஸ் தவறிவன் நீடு) இஞ்சி ஓங்கி
நற் புரியின் இரைத்(து) ஒலிக்கும் முந்நீர் *தினில் தோன்றி அறத்தை நீத்துக் கலன் பெரன் தினம் திருடும் கள்வன் ஆகி.)

Page 208
சிவராத்திர்
இ- ள் எம்பெருமான் நீ பணித் பதியே தேவரீர் ஆஞ்ஞாபித்த கட்ட2 பெற்றிலேன், நீடு இஞ்சி ஓங்கி உம் புரியில் - நீண்ட மதிலானது உயர்ந்து சரபுரியென்னும் நகரத்தில், இரைத்து இரைத்து ஆரவாரிக்கின்ற ஆற்றுநீர் : நிறைந்த சமுத்திரத்தை ஆடையாக தோன்றி - பூமியில் தேவர்களென்று பிறந்து, அறத்தை நீத்து - தருமவெ இலாது - மனநடுக்கஞ்சிறிதுமின்றி, டும் கள்வன் ஆகி - நாடோறும் இராச் களேயும் பொன்வே புங்களவு செய்கின்ற
விலைமகளி ரல்லார்தங் கற்பழித்து புலேமகடோ ணலநுகர்ந்தங் கவளு நிலே தவறி யூனருந்தி வேதியரா 6 கொவேபுரிந்த கொடுமறவன் சுகுமா
அல்லார்தம் கற்(பு) அழி புைேமகள்கோள் நலம் நுகர்ந்து) ஆங்(கு) நில் தவறி ஆளன் அருந்தி வேதியர் ஆ கொலே புரிந்த கொடு மறவன் சுகுமார
இ-ன் விலை மகளிர் அல்லார் த வில் துய்த்து - வேசியரல்லாதப தனபோகங்களே யாசைபோடு அனுபவி புலேப்பெண்ணினது தோளேத்தழுவுதல் அவள் உயிர்த்த புதல்வியரை புனர் புத்திரிகளேச் சேர்ந்து, சாதி நி3வ தன் வழுவி, ஊன் அருந்தி - மாமிசத்தை நீத்தோர் தம்மை கொலே புரிந்த கொ கூட்டங்களேயும் பெண்களே யும் துறவி, மனத்தையுடையணுகிய, சுகுமாரன் எ சுகுமாரனென்னும் ஒருபெயரையுடை
அங்கு அசை
உயிருலக்குங் காலமது கண்டென லயிரளவு மிரக்கமின்றிப் பாசமதி மயிருறுசென் னிகண்மூளை யுகத்த செயிருடனஞ் சேனையெலா முரிந்

புராணம்
ந்த கற்பனேகள் தவறிலன் - எமது பரம ளகளினின்றும் (யான் சிறிதும்) தவறப் பர் உலகு அளவு அளவும் குஞ்சர நல் தேவருலகம் வரையுமளாவிய நீள்வகுஞ் ஒலிக்கும் முந்நீர் அம்பர அம்பரம் - ஊற்றுநீர் வேற்றுநீராகிய மூவகை நீரால் புடைய, புடவி தேவர் கு லத் தி னில் சொல்லப்படுகின்ற பிராமணர் குலத்திற் ாழுக்கத்தை விடுத்து உளத்து கம்பம் தினம் இரவில் கஃப் கலன் பொன் நிரு க்காலத்தில் வஸ்திரங்களேயும் ஆபரணங் திருடனுகி எ-து, I (57)
முலேப்போகம் விழைவிற் ாய்த்துப் iயிர்த்தபுதல்வியரைப் புனர்ந்து சாதி வினமடவார் நீத்தோர் தம்மைத் Tரனென் ருெருபேர் கொண்ட தீயோன்
த்து முலேப்போகம் விழைவில் துய்த்துப் அவள் உயிர்க்க புதல்வியரைப் ਨੇ ரிைனம் மடவார் நீத்தோர் தம்மைத்
ன் என்(று) ஒருபேர் கொண்ட தியோன்.
$ம் கற்பு அழித்து முஃப் போகம் விழை திவிரதைகளது கற்பையழித்து அவர்களது த்து புலேமகள் தோள்நலம் நுகர்ந்து - ால் வரும் இன்பத்தையனுபவித்து, ந்து - அ ப் பு ஃவ் ப் பெண் பெ ற் ற வறி - தன் வருணுச்சிரமத்தினின்றும் ப் புசித்து, வேதியர் ஆனினம் மடவார் "டு மறவன் - பிராமணர்களேயும் பசுக் களையுங்கொல்செய்த கொடிய கெட்ட ‘ன்று ஒரு பேர் கொண்ட நீயோன்ப கொடியவன் எட
II Ճ 8}
து தூதரடைந் துருத்து நெஞ்சி நிற் பிணித்துவரு மந்தவேலை கர்த்து நின்கணங்கள் வலிமை காட்டிச் திரிந்து குன்றவென்றி செய்த பின்னர்,

Page 209
சுகுமாரச்
(உயிர் உலக்கும் காலம் அது கண்டு) என அயிர்அளவும் இரக்கம் இன்றிப் பாச மயிர்உறுசென் னிகள்மூளே உகத் தகர், செயிருடன்நம் சேனேபெலாம் முரிந்து
இ- ள் உயிர் உலக்கும் காலம் பார்த்து, எனது தூதர் அடைந்து - வி சில் அயிர் அளவும் இரக்கம் இன்றி - ! யில்லாமல், பாசமதில் பிணித்து வரு கொண்டு வரும்பொழுது, நின் கனங் உறு சென்னிகள் மூளே உக தகர்த்து ெ தைக்கொண்ட தஃவகளே மூஃா சிந்துப் வலிமையைக் காண்பித்து, நம் சேனே எ சே3ரகளெல்லாமுடைந்து புறங்கொடு: ஒார் - வெற்றிகொண்டபின்பு எ
மைதவழுங் திரிச்சிறையிர் வச்சிரத் செய்தவமொன் றில்லானேநவமண கைதவமற் றருந்தவங்க ளிழைத்துமி மெய்தரிய நினதுபதத்தெய்து வித்
மைதவழும் கிரிச்சிறை ஈர் வச்சிரத்தே செய்தவம் ஒன்(று) இல்லானே நவமணி  ைகதவம் அற்(று) அரும்த வங்கள் இை எய்தரிய நினது பதத்(து) எய்துவித்தா
இ- ள்: மை தவழும் கிரி சின வணங்கி வாழ்த்த - மேகங்கள் படி? ராயுதத்தையுடைய இந்திரன் முதலிய ரஞ் செய்ய, செய் தவம் ஒன்று இல்ல மில்லாதவனுகிய சுகுமாரனே, நவமணி ஏற்றி-நவரத்தினங்களும் பதித்துச்செ கபடமின்றி, அரும் தவங்கள் இழைத் களேச்செய்து மிகவும் இளேப்படைந்தன் நினது பதத்து எய்துவித்தார் - கற் பதவியையடையச்செய்தனர். இது கு குறையாகுமென்று கூறி பின்பும் எ -

சருக்கம் 교
ாது தூதர் அடைந்து) உருத்து நெஞ்சில் திேல் பிணித்துவரும் அந்த வேஃப் த்து நின்கணங்கள் வலிமை காட்டிச் | இரிந்து குன்றவென்றி செய்த பின்னர்.)
அது கண்டு - அவனிறக்குங்காலம் ானது தூதுவர்கள் போய், உருத்து நெஞ் கோபித்து மனதில் அற்பமாயினுந்தயை ம் அந்த வேலே - பாசித்தாற்கட்டிக் கள் - தேவரீரது கனத்தவர்கள், மயிர் சயிருடன் வலிமை காட்டி - உரோமத் :படி சிதைத்துக் கோபத்துடன் தமது 1ல்லாம் முரிந்து இரிந்து குன்ற - எனது த்துவலிமை குன்ற, வென்றி செய்த பின் நி1 ( 169)
ந்தோன் முதல் மரர் வணங்கி வாழ்த்தச் சிக எளிழைத்திடும்பொற் றேரி வேற்றிக் ந விளேத்தவர்க்குங் கற்பஞ் சென்று
தா ரிதுகுறையென் றியம்பிப் பின்னும்
நான் முதல் அமீரர் வணங்கி வாழ்த்தச் கள் இழைத்திடும் பொன் நேரில் ஏற்றிக் ழத்துமிக இளேந்தவர்க்கும் கற்பம் சென்றும் ர் இது குறை என்(று) இயம்பிப் பின்னும்.)
ந ஈர் வச்சிர த்தோன் முதல் அமரர் கின்ற மலேயின்சிறுகுகளே வெட்டிய வச்சி
தேவர்கள் கும் பிட்டுநின்று தோத்தி ா: - செய்யப்பட்ட த வங்களொன்று னிகள் இழைத்திடும் பொன் தேரில்ய்த பொற்றேரிவேற்றி, கைதவம் அற்று ந்து மிக இஃாத்தவர்க்கும் -ஆரிய தவங் வர்களுக்கும், கற்பம் சென்றும் எப்தரிய பகாலஞ்சென்றும் அடைதற்கரிய உமது றை என்று இயம்பி பின்னும் - இதுவே )170 = القلم

Page 210
교 9) சிவராத்தி
கன மிருண்டு துளித்தமழைத் தான, வனவரிவா லுகங்கடனே வான்மீனே தினமிவன்ருன் புரிந்தகொடும் பாத் னனவரத தாண்டவதின் பதம் பெற
(கனம் இருண்டு துளித்த மழைத் தாரை வனவரிவா லுகங்கள்தனே வான்மீனே தினம் இவன்தான் புரிந்தகொடும் பாதசு அனவரத தாண்டவறின் பதம்பெறவும்
இ - ள் கனம் இருண்டு துளித்த மேகங்கள் கருக்கொண்டு பெய்த ம!ை டாலும், கடலின் தீர வன வரி வாலுக மதித்திட்டாலும் - கடற்கரையின்கணு களேயும் ஆகாயத்தின் கணுள்ள நட்சத்தி டாலும், தினம் இவன் தான் புரிந்த ெ தினந்தோறும் இச்சுகுமாரன்செய்த ெ பும் அன்னுேன் - இங்ங்னங்கூறப்பட்ட தாண்டவ- எந்நாளும் திருநடனம் புரி வழக்கு உளதோ அறை தி என்ரூன் - உ புடையனுே திருவாய்மலர்ந்தருளுகவெ
அந்தகனைக் கடைக்கணித்தங் கரணு பைந்தொடியார் பாலர்வதை மீன் றந்தைகுரு தாய்பிரம சந்நியாசி
நிந்தை செய்த னிதிபிழைத் தொழுகல் ே
| அந்தகனேக் கடைக்கணித்து அங்கு அரன் உன் பைந்தொடியார் பாலர்வதை மீன் மிரு தந்தை குரு தாய்பிரம சந்நியாசி சதுர் நிந்தை செய்தல் நீதிபிழைத்து) ஒழுக
இ- ள் அரன் அந்தகன்ே கண்ட அ மான்யமனத் திருக்கடைக்கணுேக்கஞ்ெ ஆன் இனம் மான் நேர் கண் பைந்தெr யும் பசுக்குழாங்களேயும் மான்நோக்கப் பல் களனிந்த டெண்களே யும் சிசுக்களே கொன்று பகர்தல் நின்றல் - மீன் வி: விற்றல் : ண் ணலும், தந்தை குரு தா

புராணம்
களைக் கணக்கிடினுங் கடலின்றீர க் கணித்தொருவர் மதித்திட்டாலுந் கங்கட் கிலக்கமில்லேச் செப்பு மன்னுே வும் வழக்குளதோ வறைதி யென்முன்.
களேக் கணக்கிடினும் கடவின் தீர
கணித்(து) ஒருவர் மதித்திட்டாலும்
ங் கட்(கு) இலக்கம் இல்லேச்செப்பும் அன்னுேன் வழக்(கு) உளதோ அறைதி என்ருன்,
மழை தாரைகளே கணக்கிடினும் - pத்துளிகளே இவ்வளவென்று கணக்கிட் ங்கள் தன வான் மீனே கணித்து ஒருவர் 1ள்ள அழகிய நிரையானவெண்மணல் நிரங்களேயும் ஒருவர் எண்ணிக் கணக்கிட் காடும்பாதகங்கட்கு இலக்கம் இல்லே - நாடிய பாவங்களுக்கு அளவில்லே, செப் தன்மையையுடைய அவன், அனவரத கின்ற கடவுளே, நின்பதம் பெறவும் மது பதவியையடைதற்கும் உரிமையை ன்று வேண்டினுன் எ - று. (I 71)-
ரைப்பா னந்தனரானினமா னேர்கட்
"மிருகம் பறவை கொன்று பகர்தறின்ற
சதுர்வேதந் தம்மை நாளு
பாய்ச்சான் றுரைத்துநிதிகவர்தலின்னும்.
பரப்பான் அக்தனர் ஆன் இனம்மான் நேர்கண் கம் பறவை கொன்று பகர்தல் நின்றல் வேதம் தம்மை நாளும் (இன்னும், ! ல் பொட்ச்சான்(று) உரைத்துங்கி சுவர்தல்
:ணித்து அங்கு உரைப்பான் - சிவபெரு சய்து திருவாய் மலர்கின் ருர், அந்தணர் டியார் பாலர்வதை - பிராமணர்களே போன்ற கண்களையுடைய பசிய வளே புங்கொல்வதும், மீன் மிருகம் பறவை பங்குபுள்ளாதியவற்றைக் கொலே புரிந்து ப் பிரம சந்நியாசி சதுர்வேதம் தம்மை

Page 211
Jr. gji nr .
நாளும் நிந்தை செய்தல்-பிதாவையும் பாசியையும் நான்கு வேதங்களேயும் பிழைத்து ஒழுகல் - நீதிதவறிநடத் கவர்தல் - பொய்ச்சாட்சிகூறிப்பிற மேலும் எ - று.
கன்னிகைபொற் கலனிழந்த கை அன்னியர்பெண் னன்னேயவ ளுட பன்னிசகோ தரிதூரத் திரியுடே மின்னிடையார் தமைக்கூடன் மி
( கன்னிசுைபொற் கலன் இழந்த கை: அன்னியர் பெண் அன்ஃன அவன் உட பன்னிசகோ தரிதூரத் திரிஉடனே மின் இடையார் தமைக்கூடல் மிருக
இ- ள் கன்னிகை - (விவாகஞ் இழந்த கைமை - பொன்னுற்செய்த வின் தேவி - குருபத்தினியும், கணிை யும், அன்னியர் பெண் - பிறர் மனேவி பிறந்தார் - அவளுடன் பிறந்த சிற்றல் புத்திரியும், அன்றி மாமன் பன்னி - : தரி - தன்னுேடு கூடிப்பிறந்தவளும், பெண்ணுடன், பதிவிரதை - கற்புெ இழிகுலப்பெண்ணும் ஆகிய, மின் இ சேருதலும், மிருகங்கள் தமை புணர்த விரதம் விடல் - அனுஷ்டித்தவிரதங்க
குளங்கூப நந்தவனங் கோயின்மட யளந்திடுமெள் ளெண்ணெய்நெய்பெ வளர்ந்தபெரு மரங்கடமைத் தறி விளங்குசிவா லயந்தீர்த்தங் களின்
(குளம் கூபம் நந்தவனம் கோயில் மட அளந்திடும் எள்ளெண்ணெய் நெய்ெ வளர்ந்த பெரு மரங்கள்தமைத் தறித் விளங்குசிவா லயம் தீர்த்தங் களில் ம
இ- ள் குளம் கூபம் நந்தவனம் கங்களேயுங் கிணறுகளேயும் பூஞ்சோஃ மழித்தலும், குதிரை யானே அளந்திடு கோமுகி தானம் ஆக வாங்கல் - குதி

ரச் சருக்கம் 9.
ம் குருவையும் தாயையும் பிராமண 守品 நாடோறும் அவமதித்தலும், நீதி தலும், பொய்ச்சான்று உரைத்து நிதி பொருளே யபகரித்தலும், இன்னும் -
(172)
மைகுரு வின்றேவி கணிகை தாசி வின் பிறந்தார் தன் புதல்வி பன்றிமாமன் ன பதிவிரதை பழிக்குஞ் சாதி
கு கீங்கட னமப்புணர்தல் விரதம் விடல்:
மைகுரு வின் தேவி கணிகை தாசி - ன் பிறந்தார் தன் புதல்வி அன்றி மாமன் பதிவிரதை பழிக்கும் சாதி ங்கள் தமைப்புணர்தல் விரதம் விடல்,
செய்யாத) கன்னிகையும், பொன்கலன் மங்கலியத்தையிழந்த விதவையும், குரு - உருத்திர கணிகையும், தாசி -வேசி சியும், அன்னே - தாயும், அவள் உடன் க்னேயரும், தன் புதல்வி - தான் பெற்ற அல்லாமலும் மாமன் மனேவியும், சகோ தூரத்திரி உடனே - விலக்காகவுள்ள நறிவழுவாதவளும், பழிக்கும் சாதி - டையார் தமை கூடல் - பெண்களேச் ல் - மிருகங்களைப் புணர்ச்சிசெய்தலும், ளே விடுதலும் எ - று. 73
ங்களேச்சி ைதத்தல் குதிரை யானே ான் னுபயகோ முகி தானமாக வாங்கல் க் தன்முகை விரியாத மலரைக் கொய்தல்
லமூத் திரம் விடுதல் விளம்பி வற்றில்.
ங் களேச்சி ைதத்தல் குதி ரை யானே
பான் உபயகோமுகி தானம் ஆ5 வாங்கல் தல் முகைவிரியாத மலரைக் கொய்தல் மூத் திரம் விடுதல் விளம்(பு)இவற்றில்,
கோயில் மடங்களே சிதைத்தல் - க3ளயுங் கோவில்களேயும் மடங்களே பு ம் எள்ளெண்ணெய் நெய் பொன் உபய ார பT3 அளவை செய்யப்படுகின்ற

Page 212
I ፵ ፵ சிவராத்திரி
எள்ளெண்ணெய் நெய் பொன் (ஈனுஞ்: த8ல்யும் தாய்ப்பசுவின் தலேயுமாக) இருபு. களேத் தானமாகவாங்குதலும், வளர்ந்த வளர்ந்திருக்கின்ற பெரிய விருட்சங்களே! கொய்தல் - இதழ்விரியாத மலர்களே தீர்த்தங்களில் மலம் மூத்திரம் விடுதல் நீர்த்தங்களிலும் மவசவமோசனஞ்செய், வப்பட்ட இவ்விடங்களில் எ - று.
மன மறிய வுச்சிட்ட மிடல் கனகந்
சொனகுலரூண் சூதகவிட்டனம்பிதி தினகரனே பராத்திண்டு நாளேகா லண்மருந்த விடக்கரத்தா லெடுத்ெ
மனம் அறிய உச்சிட்டம் இடல் கனகம் சொன குலர் ஊண் குதசுவிட்டு அனம் தினகரனே அராத்தீண்டு நாள் ஏகா தகீ அனம் அருந்தல் இடக்கரத்தான் எடுத்து
இ- ள் மனம் அறிய உச்சிட்டம்
தலும், கனகம் திருடல் - பொன்ஃனத்தி கள்ஃளயும் மாமிசங்களேயும் நினேத்துவிற். மாக்களிடத்துண்ணுதலும், சூதக வீட்டு தலும், பிதிர்போசனம் = சிரார்த்த அ தின்றல் - காமுகர்கள் கொடுக்கும் அன் தீண்டு நாள் ஏகாதசி தசமி திகழ் உவால் பம் விழுங்குகின்ற கிரகனகாலத்தும் ஏசி அமாவாசி பூரண்ேகளிலும் அன்னத்தை ட் ஒன்றை அபிறல் - இடக்கரத்தினுல் என் தலும், அனுசாரம் செய்தல் - ஆசா
T. H. Dr.
தள்ளுநடைப் பரிமுஃப்பால் சுரந்தெ விள்ளுமுருத் திரமணிமந் திரந்ே கொள்ளுமத கரியடிமை பவுடதங் வெள்ளுநறு நெய்தயிர்பா வெண்ெ
துள்ளுநடைப் பரிமுலேப்பால் சுரந்து விள்ளும் உருத் திர மணி மந் நிரந்தே கொள்ளுமத சுரிஅடிமை அவுடதம் எள்ளுநறு நெய்த பிர்பால் எண்ைெ:

புராணம்
சமையத்துப்புறப்பட்டிருக்குங் கன்றின் முத்துந்தவேயிருக்கும்பசுவுமாகியவிவை பெரு மரங்கள் தமை தறித்தல் - ந்தறித்தலும், முகை விரியாத மலரை ப்பறித்தலும், விளங்கு சிவாலயம் - பிரகாசிக்கின்ற சிவதலங்களிலுந் தலும், விளம்பு இவற்றில் - சொல்
("I 7.)
திருடல்கள்ளூன் மதித்து விற்றல்
'ர்போ சனந்தூர்த்தர் சோறு நின்றல்
தசிதசமி திகழு வாவி
தான்றை பயிறலணு சாரஞ் செய்தல்
b திருடங்கள் நன்ன்மதித்து விற்றல் பிதிர்போசனம் தூர்த்தர் சோறு கின்றல்
தசமி திகழ்து வாவில் 1)ஒன்றை அபிறல் அணு சாரஞ் செய்தல்.) "
இடல் - புத்திபூருவமாக எச்சிலுமிழ் ருடுதலும், கள் உளன்மதித்து விற்றல் - நரலும், சொன்குலர் ஆவிண் = பொன்வினே அனம் - ஆசௌசவீட்டிலன்னம்புசித் புன்னம் புசித்தலும், துர்த்தர் சோறு ானத்தைப்புசித்தலும், தினகரனே அரா பில் அனம் அருந்தல் - சூரியனேச் சர்ப் ாதசியிலும் தசமியிலும் விளங்குகின்ற ப்புசித்தலும், இடக்கரத்தால் எடுத்து வகையுணவுகளேயாவது எடுத்துண்ணு ர மற்ற செயல் களே ச் செய்த லும் ( Ι 7,5)
ாழுகு செருத்த னல்லான் சுருதி துரியோர் தவ விக்கிரகம் விபூதி வேகங் கன் னிகைதவளங் குலவு பன்ன 'ன பொடு கள்ளுவிற்ற விவைக ளாதி:
ஒழுகு செருத்தல் கல்ஆன் சுருதி துரயோர் வ விக்கிரகம் விபூதி வேகம்
சன்னிகை தவளம் குலவு பன்னல் யொடு கள்ளுவிற்றல் இவைகள் ஆதி "

Page 213
சுகுமார
இ- ள் துள்ளு நடை பரி-தால் சுரந்து ஒழுகு செருத்தல் நல் ஆன் - மு மடியையுடைய நல்லபசுக்களும், சுரு உருத்திரமணி - மேலோர்களினுல் விய களும், மந்திரம் - மந்திரங்களும், :ே விபூதி - விபூதியும், வேகங் கொள்ளு பாய்கின்ற யானேகளும், அடிமை - அபு கன்னிகை - விவாகஞ் செய்யாத கன்னி வெண்மைநிறம் விளங்குகின்ற பஞ்சும், நெய்யும், தயிர்-தயிரும், பால் - ட கள்ளு விற்றலொடு-கள்ளும் ஆகிய இை இவைகள் முதலாகிய எ - று.
எண்ணருந்தீ வினைபுரிந்த கொடிே தண்ணறும்பூ வாலூறங் கடையா நண்ணருமா மகம்புரிந்து நதிபடி பண்ணருநற் பலவிரத மிழைத்த
(எண்ணரும் தீ வினைபுரிந்த கொடியோரு தண்ணறும் பூவால் ஊ(று) அங்(கு) அை நண்னரும் மாமசும்புரிந்து நதிபடிந் பண்ணரும் நல்பல விரதம் இழைத்த
இ- ள் எண்ணரும் தீ வினை புரி செயல்களைச்செய்த கொடியவர்களும், தண் நறும் பூவால் ஊறு அங்கு அடை விரதத்தையனுட்டித்து அவ்விரவின்நா வீசுகின்ற புஷ்பங்களினுல் ஆங்கே என் செய்தவர்கள், சமானம் இல்லார் - மகம் புரிந்து - அடைதற்கரிங் பெரிய தீர்த்தமாடியும், தானம் மிக நல்கினுலு பண்ணரும் நல் பல விரதம் இழைத்தா களேயனுஷ்டித்தாலும், இதுபோல படி போல அதிகபலனைத்தரமாட்டா எ
அன்னசிவ நிசிவிரதத் தாசகனு
சுன்னன்மொழி யுமையொ டெமைக் க முன்னரெதி ரிருளிமம்போ லுடை மென் னருநற் கணங்களுடன் கூடு
唱岳

ச் சருக்கம் 9.
பிப்பாய்கின்ற குதிரைகளும், முலேப்பால் முல்களினின்றும் பால் சுரந்து பாப்கின்ற தி - வேதங்களும், துரயோர் விள்ளும் ந்து கூறப்படுகின்ற உருத்திராக்கமனிை தவ விக்கிரகம் - தேவ விக்கிரகங்களும்,
மத சுரி - வேகம் பொருந்திய மதம்
மைகளும், அவுடதம் - மருத்துகளும், கைகளும், த வளம் குலவு பன்னல் ட எள்ளு - எள்ளும் நறுநெய் - நநிய
பாலும், எண்ணெய் - எண்ணெயும், வைகளே விற்றலும், இவைகள் ஆதி
( 176
யாருஞ் சிவநிசிநோற் றியாமநான்குந் ம லருச்சித்தோர் சமான மில்லார் ந்து தானமிக நல்கி ஞலும்
ாலு மிதுபோலப் பயன்ற ராவே,
ம் சிவநிசிநோற்(று) இயாமம் நான்கும் டயாமல் அருச்சித்தோர் சமானம் இல்லா" து தானம்மிக நல்கி அலும் ாலும் இதுபோலப் பயன்த ராவே.)
ந்த கொடியோரும் - கணக்கற்ற திச்
சிவநிசி நோற்று இயாமம் நான்கும் -யாமல் அருச்சித்தோர் - சிவராத்திரி என் குயாமங்களினுங் குளிர்ந்த பரிமளம் வகைக்குற்றங்களும் வராதபடி பூசை ஒப்பற்றவராவார்கள், நண்ணரும் மா பாகங்களேச்செய்தும், நதி L'Is-品gー ம்- பல தானங்களேக் கொடுத்தாலும், லும் - செய்தற்கரிய வேறு பல விரதங் பன்தரா - இச்சிவராத்திரிவிரதத்தைப் ஓ - ஆ3}ச ( 1 7 7 )
கேச்சுரத்தி லமுத மூறுங்
ண்டிடப்பெற்றன்னதனுற் காயும் வெய்யோன் ந்தகன்ற திவன்முதனுண் முயன்ற பாவ கின்ற வின்பமுத்தி யீது பெற்ருன்,

Page 214
9 சிவராத்திரி
அன்னசிவ நிசிவிரதத்(து) ஆட்சு) அக கன்னல்மொழி உமையொ(டு)ாமைக் கண்டி முன்னர் எதிர் இருள் இமம்போல் உடைந்த
என் அருள்நற் கணங்களுடன் சுடுகின்
இ- ள்: அன்ன சிவ நிசி விரதத்து ஆசு அகல் நாகேச்சுரத்தில் - குற்றமில்வி அமுதம் ஆளறும் கன்னல் மொழி உமை இனிமைமிக்க கரும்பையொத்த வார்த் தரிசிக்கப்பெற்ருன், அதனுல் - அக்கா பாவம் - இவன் முன்னேநாளிற் செய்த ட முன்னர் எதிர் இருள் இமம் போல் உை சுளேயுடைய சூரியனுக்குமுன்னே எதிரா டதுபோல அழிந்து நீங்கியது, (ஆகை
கூடுகின்ற இன்ப முத்தி ஈது பெற்ருன் - ளோடு வாழுகின்ற பதமுத்தியாகிய இத்
என்றிறைவன் கூறுதலுந் தண்டதர கொன்றினமான் றசையருந்தி மதுக் மன்றன்மலர் கொய்திடுவான் வந்த னுன்றனருளிதுவெனின் மற்றுரைப்
என்(று)இறைவன் சுறுதலும் தண்டத கொன்(று) இனமான் தசைஅருந்தி ம மன்றல் மலர் கொய்திடுவான் வந்தத உன்தன்.அருள் இது எனில் மற்(று) உரை
இ -ஸ் என்று இறைவன் கூறுத பெருமான் திருவாய் மலர்ந்தருளவும், டாயுதத்தைத் தாங்கிய யமன் அதனேக் இன்றி கொன்று இனமான் தசை அருந் மாகிய மான்களேக் கொன்று அவற்றின் சுள்ளேப்பருகியும், புலேமகளிர் குழற்கு வந்தது அன்றி - தனது புலேப்பெண்களி சுகந்தம் வீசுகின்ற புஷ்பங்களேப்பறிப்பது வந்தான் அல்லன்- தேவரீரிடத்து அ அருள் இது எனில் உரைப்பது எவன் எ பின் யான்சொல்வதென்னேயென்று வி நோக்கி-சிவபெருமான் அந்த அந்தகம்
மற்று அசை,

புராணம்
ல்நா கேச்சுரத்தில் அமுதம் ஊறும் டப் பெற்றனன் ஆதனுங் காயும் வெய்யோன் 1) அகன்ற(து) இவன்முதல் நாள்
முயன்ற 'ம்ெ ற இன்பமுத்தி ஈது பெற்ருன் )
- அவ்விதமான சிவராத்திரிதினத்தில், பாத திருநாகேச்சுரமென் னுந்தலத்தில், பொடு எமை கண்டிட பெற்றனன் - தையையுடைய உமையோடு எம்மைத் ாணத்தால், இவன் முதல் நாள் முயன்ற பாவங்களெல்லாம், காயும் வெய்யோன் டந்து அகன்றது - சுடுகின்ற கிரனங் க வருகின்ற இருளும்பனியுமிழிந்துபட் பினுஸ்) என் அரு நல் கணேங்களுடன் - எமதருமையாகிய நல்விதரைநாதர்க தஃனப்பெற்ருன் எ - று. I 78
-ன் மீண்டுரைப்பா னிரக்க மின்றிக் க்குடித்துப் புலே மகளிர் குழற்குச் சூட்ட தன்றி பன்புகொடு வந்தா னல்ல பதெவ னெனப்பரம ணுவனே நோக்கி,
ரன் மீண்டு) உரைப்பாகன் இரக்கம் இன்றி
துக்குடித்துப் புலேமகளிர் குழற்குச் சூட்ட நன்றி அன்புகொடு வந்தான் அல்வன் ாப்பது) எவன் எனப்பரமன் உவனேநோக்கி)
லும் - என்றிவ்வாறு தஃவராகிய சிவ தண்டதரன் மீண்டு உரைப்பான்-தின் கேட்டுப் பின்னருங் கூறு வான், இரக்கம் தி - இரக்கஞ்சிறிது மில்லாமல் கூட்ட மாமிசத்தையுண்டும் மது குடித்து - சூட்ட மன்றல் மலர் கொய்திடுவான்
ன் கூந்தலுக்குச் சூட்டும் பொருட்டுச் நற்கு வந்தவனல்லாது அன்பு கொடு ன்புகொண்டு வந்தவனல்லன், உன் தன் 2 - உமது அணுக்கிரகமித்தன்மையா ண்ணப்பஞ்செய்ய, பரமன் ஐ வரை னப்பார்த்தருளி எ- று,
I 79.

Page 215
சுகுமாரசு
எண்டருமெட் டுஃணயுளத்தன் பில கண்டவர்நோற் றவர்பூசை பண்ை தொண்டர்தமைக் கொடும்பாசந் தனில் தண்டமிழைக் குதறவிருன் தூதரு
எண்தரும் எள் துஜன உனத்(து) அன்பின் கண்டவர்நோ ற்றவர்பூசை பண்ணி: தொண்டர்தமைக் கொடும்பாசம் த தண்டம் இழைக்குதல் தவிர்டன் துரதி
இ- ள் : கால - யமனே, எண்
ரேனும் உளரேனும் - மதிக்கத்தகுந்த லாதவராயினும் அன்புடையராயினும் றவர் பூசை பண்ணினர் நல் கதி அன தரிசித்தவரும் விரதமனுஷ்டித்தவரும் படைவர், நீ நம் தொண்டர்தமை ெ அடியார்களேக் கொடியபாசத்தாற் கட் கோரருபத்தைக் காண்பித்து, தண்ட செப்வதை விடுக்குதி, உன் தூதருக்கு ணுடைய தூதுவர்களுக்கும் இம்முறை தனர் எ - று.
செறிந்தவுயிர் கவருதற்குச் சேனெ நெறிந்தபுரிச் சடைப்பரம நின்ன தறிந்தறியா திழைப்பர் தண்ட மவர் மறிந்த திரைக் கடல்விடமுண் டருடிரு:
செறிந்த உயிர் கவருதற்குச் சேண்நெ நெறிந்த புரிச் சடைப் பரம நின்அடிய அறிக்(து) அறியாது) இழைப்பர் தண்டம் அல் மறிந்த திரக் கடல்விடம் உண்டருள் திருவா
இ-ன் நெறிந்த புரி சடை பர யுடைய பரமபதியே, எனது சின வே வேற்படையைத் தாங்கிய தூதுவர்கள் டோப் - நெருங்கிய ஆன்மாக்களேக் க நின் அடி யார் என்பவரை நினேவில் ே ளென்று கூறப்படுவோரை மனத்திலு

சருக்கம் I )
ரேனு முளரேனு மிந்நாளெம்மைக் கணினர் நற் கதியடைவர் கால நீநந் விக்கித் துட்டவுருத் தோன்றக் காட்டித் க்கு மிந்தவழி சாற்று கென்ருன் ,
ரேனும் உளரேனும் இந்நாள் எம் மைக் ார்நற் கதி அடைவர் கால நீநம்
னில் வீக்கித் துட்டஉருத் தோன்றக் காட்டிக் ருக்கும் இந்த வழி சாற்று கென்ருன்
தரும் எள் துனே உளத்து அன்பு இல.
எள்ளளவேனும் மனத்தில் அன்பில் , இந்நாள் எம்மை கண்டவர் தோற் டவர் - இச்சிவராத்திரியில் எம்மைத் பூசித்தவரும் ந ஸ் ல மோட்சத்தை காடும் பாசம் தனில் விக்கி - நீ நமது ட்டி துட்ட உரு தோன்ற காட்டி - -ம் இழைக்குதல் தவிர் - த எண் டனே iம் இந்த வழி சாற்றுக என்ருன் - உன் யைக் கூறக்கடவையென்று அருள்புரிந் (ISO)
ாறிபோய் மறந்தெனது சினவேற்றுாதர் டியா ரென்பவரை நினைவிற் றேரா செயன்மற் றடையாள மறைதி யென்ன வாய் மலர்ந்திறைவன் வகுத்துச் சொல்வான்.
றிபோய் மறந்(து) எனது சினவேல் தூதர் ார் என்பவரை நினைவில் தேரா(து)
ர்செயல்மற்(று) அடையாளம் அறைகி என்ன
ப்மலர்க்(து) இறைவன் வகுத்துச்சொல்வான்.)
ம - நெறிப்புற்று முறுகிய சடையை 1ல் தூதர் - எனது கோபத்தையுடைய செறிந்த உயிர் கவருதற்கு சேண் நெறி வரும் பொருட்டு ஆகாயவழிச்சென்று, தராது மறந்து - தேவரீரது அடியார்க, துணராது பறந்து அறிந்து அறியாது

Page 216
19 5 சிவராத்தி
இழைப்பர் தண்டம்- அறிந்தும் அ
செயல் அடையாளம் அறைதி என்ன யாளர்களே புந்திருவாய்மலர்ந்தருளுக கடல் விடம் உண்டு அருள் திருவாய் வான் - திரை பறிகின்ற பாற்கடலிற்  ையத்திறந்து தலேவராகிய சிவபெருமா
மற்று அசை,
சிரங்களங்கா திரண்டுதடந் திண்டி வுரந்தனிற்கண் டிகைபுனைவோரு வரங்கடரு கரடகட மாமுகஃனப் கரங்கொள்விறற் சண்முகனைத் தச
(சிரங்களம்கா(து) இரண்டுதடம் திண்திறன் உாம்கனில்கண் டிகை புனேவோர் உருத்தி வாங்கள் கரு கரடகட மாமுனேப் பூமூக
காம்கொள்விறல் சண்முகனத் தசமுக8ே
இ-ன் சிரம் - சிரசிலும், கன் இரண்டுகாதுகளிலும், தடம் திண் திற மையையுடைய தோள்களிலும், தாழ கின்ற இரண்டு சிவந்த சுரங்களிலும், வி லும், கண்டிகை புனேவோர் - உருத்தி திர மந்திரம் நவில்வோர் - உருத்திர வேண்டும் வரங்கள் தரு கரடக ட மT பெங்லாம் கொடுத்தருளுகின்ற மதம்பர் கொண்ட விநாயகனேயும், பூ முகங்கெr சண்முகனே - மலர் மாவேயையணிந்த வலிய சுப்பிரமணியனயும், தசமுககுே பத்து முகங்களையுடைய இராவணனபு விஷ்ணுவையும் எ- կմ :
பரைசிவரூ பமதாகுஞ் சிவலிங்கந் விரைகமழு நந்தவனம் வைத்திடு வரைபெறுவெண் டிருநீறு பூசிடுவே திரையெறி வாரிதியுலகி லெமதடிய

ரி புரானம்
வியாதும் தண்டனையைச் செய்வர், அவர் - அவர்களுடைய செயலேயும் அடை வென்று வேண்டலும், மறிந்த திரை மலர்ந்து இறைவன் வகுத்து சொல் ருேன்றிய நஞ்சையுண்டருளிய திருவா f ன் வகுத்துக்கூறுவாராயினர் எ - து.
18 )
நற்ருே டாழ்ந்த விரு செங்கை வாய்ந்த
ருத்திர மந்திரநவில்வோருற்று வேண்டும்
பூமுகங்கொள் வடிவேற் ருனே
முகணுே டரக்கர்தமைக் காய்ந்த மாஃல.
தோள் காழ்ந்த இரு செங்கை வாய்ந்த ரமர் திரம்ருவில்வோர் உற்று வேண்டும் ம்கொள் வடிவேல் தானே ஆடு) அக்கர்கமைக் காய்ந்த மால்ே 1
ாம் - களுத்திலும், இரண்டு காது ட ல் தோள் - விசாலித்த திண்ணிய வலி bந்த இரு செங்கை - தாழ்வாக விருக் பாய்ந்த உரம் தனில் - சிறந்த மார்பி ராக்கமணியைத்தரிப்பவர்களும், உருத் மந்திரத்தைச் செபிப்பவர்களும், உற்று மகனே-விரும்பிக் கேட்கின்ற வரங்களே ய் சுவட்டையுடைய யானே வதனத்தைக் ாள் வடிவேல் தானே கரங்கொள் விறல் கரிய வேலாயுதத்தைக் கையிற்ருங்கிய டு அரக்கர் தமை காய்ந்த மாலே - ம் இராட்சதர்களேயும் அழிவு செய்த
W Z 532
தனப்பூசை பண்ணுவோர்கள் வோர் கற்புடைய மின்னர் மிக்க பார் சிவாலயங்களுஞற்றுகின்றேர் ார் தமைப்பூசை செய்யுமேலோர்,

Page 217
சுகுமாரச்
பரைசிவகு பம(துர்ஆகும் சிவலிங்கம் விரை கமழும் நந்தவனம் வைத்திடுே உரைபெறுவெண் திருநீறு பூசிடுவே திரை எறிவா ரிதி உலகில் எம(து) அடி
இ - ள் பரை சிவ ரூபமது ஆகும் சத்திசிவ வடிவமாயிருக்கின்ற சிவலிங்க கமழும் நந்தவனம் வைத்திடுவோர் புண்டாக்குபவர்களும், கற்பு உடைய லாத பெண்களும், மிக்க உரை பெறு ெ பெற்ற வெள்ளிய விபூதியைத்தரிப்பெ ருேர் - சிவாலயங்களேக்கட்டுவிப்பவர்க அடியார் தமை பூசை செய்யும் மேலே சூழப்பட்ட பூமியின் கண்னே எமது அ களும் எ - று.
நின்மலமா மஞ்செழுத்தை புளத்த நன்மதிநீ ராடிடுவோர் பஞ்சபா துன்மதியி லாததுற வந்தனருக் மன்மதிபாற் குளங்கூவல் கல்லுவிப்
நின்மலமாம் அஞ்செழுத்தை உளத்(து) நன்மதிநீர் ஆடிடுவோர் பஞ்சபாத ச துன்மதிஇலாததுற (அ) அந்த னருக்கு மன்மதியால் குளங்கடல் கல்லுவிப்டே
இ- ள் நின்மவமாம் அஞ்சு எழு வோர் - குற்ற மற்ற பஞ்சாசுரங்களே நிகரில் மாக நல் மதி நீர் ஆடிடுவோர் மாசிமாதத்தில் தீர்த்தமாடுபவர்களும், களவு கள்ளுக்காமம் குரு நிந்தையாகி களும், நாள்கள் தோறும் துன்மதி இல னம் சொன்னம் ஈவோர் - தினந்தோ பிராமணர்களுக்கு வஸ்திரங்களேயும் அ கொடுப்பவர்களும், மன் மதியால் குள யால் குளங்களேயும் கூவல்களேயும் வெட் வைப்போர் - நிழன் மரங்களேயும் சாஃவ்
TT -- YE

* சருக்கம் 7
தஃன் பூசை பண்ணு வோர்கள் வார் கற்புடைய மின்ஞர் மிக்க ார் சிவாலயங்கள் உஞற்று கின்றேர் பார் தனமப்பூசை செய்யும் மேலோர். 7
சிவலிங்கம் தனை பூசை பண்ணுவோர்த்தைப் பூசனை செய்பவர்களும், நல்விரை . நல்லவாசஃது வீசுகின்ற பூஞ்சோலேகளே மின்ஞர் - கற்பு நெறியில் தவறுதலில் வண் திருநீறு பூசிடுவோர் - மிகப் புகழ் பர்களும், சிவாலயங்கள் உஞற்றுகின் ளூம், திரை எறி வாரிதி உலகில் எமது ார் - திரைவீசுகின்ற சமுத்திரத்தாற் டியவர்களேப் பூசைசெய்கின்ற மேலவர்
185
எழுத்திச் செபித்திடுவோர் நிகரின் மாக தகந்தவிர்ந்தோர் நாள்க டோறுந் காடையன்னஞ் சொன்ன மீவோர்
போர் நிழல் சாலே வழியில் வைப்போர்:
அழுத்திச் செபித்திடுவோர் நிகரில் மாக ம் தவிர்ந்தோர் நாள்கள் தோறும்
ஆடை அன்னம் சொன்னம் ஈவோர் ார் நிழல்சாலே வழி பில் வைப்போர். 1
ழத்தை உளத்து அழுத்தி செபித்திடு மனத்திலே பதித் துச் செபிப்பவர்களும், - ஒப்பில்லாத நன்மை பொருந்திய
பஞ்ச பாதகம் தவிர்ந்தோர் - கொல்ே
ய பஞ்சபாதகங்களே பும் விலக்கிய வர் Tத துறவு அந்த னருக்கு ஆடை அன் றும் துர்ப்புத்தியில் வாத துறவிகளான ன்ன் த்தையும் பொன்னே புந்தான்மாகக் ம் கூவல் கல்லுவிப்போர் - தருமசிந்தை டுவிப்பவர்களும், நிழல்சாலே வழியில் களேயும் வழிகளிலுண்டாக்குபவர்களும் I 84)

Page 218
98 சிவராத்தி
காசியிரா மேச்சுரம்பொற் கனகச மாசில்கழுக் குன்றமுது குன்றமொ ருசின் மறைக்காடு வெண்கா ட தேசுதருஞ் சிரபுரநற் றிருப்புகலூர்
காசிஇரா மேச்சுரம் பொற் கனகசபை மாசில் கழுக் குன்றம் முது குன்றம் ஒற். ஆசு)இல் மறைக் காடு வெண் கா(டு) தேசுதரும் சிரபுரம் நல் திருப்புகிலுTர்
இ- ள் காசி - காசிப்பதியும், பொன் கனகசபை - பொற்சபையையு ரூரும், காளத்தி - திருக்காளத்தியும், கழுக்குன்றம் - குற்றமில்லாத திருக்க குன்றமும், ஒற்றியூர் - திருவொற்றியூ மதுரை - மதுரையும், ஐயாறு - திரு மில்லாதவேதாரணியமும், வெண்காடு வானேக்காவும், மாயூரம் - மாயூரமும் ளூர் - திருப்புள்ளூரும், தேசு தரும் சி மும், நல்திருப்புகலூர் முதல் தவங்கள் திருப்புகலூரும் முதலாகியபுண்ணியதல
அத்தலங்க டமையடைந்து புனி சித்தமகிழ்ந் தியாமுறையுஞ் சிவ முத்தர்சிவ நிசிவிரத நோற்றவர் மித்தகைய ருன்று தர்க் கெளியர
அத்த வங்கிள் தனம அடைந்து புனி சித்தம் மகிழ்ந்து) பாம்உறையும் சில முத்தர் சிவ நிசிவிரதம் நோற்றவர். இத்தகையர் உன் தூதர்க்(கு) எளியர்
இ-ள் அத்தலங்கள் தமை அன படைந்து, புனித நீர் படிந்து - ப. செய்து அமலம் ஆகி - பித்தமுை உறையும் சிவலிங்கம் தெரிசனம் செய் புடனே யாரும் விற்றிருக்கின்ற சிவன்

ரி புராணம்
பை யாரூர்கா ளத்தி காஞ்சி
ற்றி யூர் மருதூர் மதுரையையா
ானைக்கா மாயூர மருண் புள்ளூர் முதற்றலங்கள் செகத்தி லுண்டால்:
ஆரூர்கா ளத்தி காஞ்சி றி ஊர் மருதூர் மதுரை ஐயாறு}
ஆனேக்கா மாயூரம் அருணே புள்ளூர் முதல் தலங்கள் செசுத்தில் உண்டால்.)
இராமேச்சுரம் - இராமேச்சுரமும், டைய சிதம்பரமும், ஆரூர் - திருவா காஞ்சி - காஞ்சியம்பதியும், மாசில் முக்குன்றமும் முதுகுன்றம் - திருமுது பூரும், மருதூர் - திருவிடை மருதூரும் ச வையாறும், ஆசில் மறைக்காடு - குற்ற - திருவெண்காடும். ஆனேக்கா - திரு
அருணே - திருவண்ணுமலேயும், புள் ரபுரம் - ஒளி விளங்குகின்ற திருச்சிரபுர செகத்தில் உண்டால் - நன்மை தங்கிய
ங்கள் பூமியின் கண்னேயுள்ளன எ=று.
(1853
தநீர் படிந்தாடி யமல மாகிச்
விங்க தெரிசனஞ்செய் தோர்கள் யாரு மற் றிவரெவர்க்கு முதற் பேராகு லர் தண்டமிவர்க்கில்லே யென்ருன்.
தநீர் படிந்(து) ஆடி அமலம் ஆகிச்
லிங்க தெரிசனஞ்செய் தோர்கள் யாரும் மற்(று) இவர் எவர்க்கும் முதற் பேராகும் அவர் தண்டம் இவர்ச்(கு) இல்லேனன் மூன்.
ஈடந்து - அந்தப் புண்னியஸ்தலங்களே ரிசுத்தமாகிய தீர்த்தங்களில் ஸ்நானஞ் டயவர்களாய், சித்தம் மகிழ்ந்து யாம் தோர்கள் யாரும் முத்தர் = மனக்களிப் சிங்கத்தைத் தரிசிக்கப் பெற்றவர்கள் எல்

Page 219
சுகுமாரச்
லோருஞ் சிவன்முத்தர்களாம் (ஆயினும் எவர்க்கும் முதல் பேர் ஆகும் - சிக முன் சுறப்பட்ட எல்லோரினும் விே தாதர்க்கு எளியர் அலர் - இத்தன்மை தூதுவர்களுக்கு அகப்படத்தக்கவரல்வர் இவர்களுக்கு நரகதண்டனே இல்ஃபென்
மற்று அசை.
கருதியசொற் கேட்டுளத்தி னச்சரு தருதிவிடை யெனப்பெற்று வைத்தி வருதிரெனத் தாதர்தமை யழைத்தரன் பொருதிகிரி தனபுருட்டித் தென்புல
கருதியசொல் கேட்(டு) உளத்தின் அச்ச தருதிவிடை எனப்பெற்று வைத்திடு வருகிர் எனத் தூதர்கமை அழைத்(ஆ) : ஒரு திகிரி தனே உருட்டித் தென்புலம்கா
இ - ள் காலன் - யமனுன்வன், முடன் வீழ்ந்து இறைஞ்சி - தன்மன: மாற்றுதற்கேற்ற) திருவாக்கைக்கேட் நமஸ்கரித்து, ஐய தருதி விடை என டெ தருளுகவென்று விடைபெற்றுக்கொண்டு முன்னேவைத்த சின்னங்களேயெடுத்துக் தென்புலத்தையடைந்து தூதர் தன ம வாருங்களென்று அழைத்து, அரன்செ சிவபெருமான் உபதேசித்தன யாவற்றை -உருட்டி-தனது ஆஞ் ஞாசக்கரமொன்ை தனது யம புரத்தைப் பரிபாலனஞ்செய்து
களிப்புடனே நன்கு வாழ்ந்திருந்தனன்
இச்சிவராத் திரிவிரத சரிதைதனேக் கச்சையடுங் கொங்கை மங்கை பங்கஜ் புச்சிதமாய்ச் சூதமுனி மாதவர்!ே மெச்சிமகிழ்ந் திடவேத வியாதமுனி

சருக்கம் 1 ցց
ம்), சிவநிசி விரதம் நோற்றவர் இவர் வராத்திரிவிரதத்தையனுஷ்டித்தவர்கள் சேடமுடையராவர். இத்தகையர் உன் பையுடைய நமது அன்பர்கள் உனது தண்டம் இவர்க்கு இல்ஃப் என்ருன் - று திருவாய்மலர்ந்தருளினர் எ - று
Y I 8 5 )
முடன் வீழ்ந்திறைஞ்சிக் கால ஆனய டுமுத் திரைதாங்கித் தன்னுர ரெய்தி சொன் மாற்றமெலாம் வகுத்துக் கூறி
1ங்காத் திரிைதிருந்தா துவப்பி னுேடும்
முடன் வீழ்ந்து) இறைஞ்சிக் காலன் ஐய
முத்திரைதாங்கித் தன்ஊர் எப்தி ான்சொல் மாற்றமெலாம் வகுத்துக் கூறி
த்(து) இனிது இருந்தரின் உவப்பிகுேடும்.)
கருதியசொல் கேட்டு உள்த்தில் அச்ச த்தின்கண்ணே நினத்த சந்தேகத்தை ட்டு மனத்திலச்சங்கொண்டு விழுந் து ற்று-எமது பரம்பிதாவே அனுமதிதநீ
। ਸੰਜੇ - 5 T கொண்டு, தன் ஊர் எய்தி - தனது வரு திர் என அழைத்து - தூதுவர்களே ால் மாற்றம் எலாம் வகுத்து கூறி - பும் விரித்துரைத்து, ஒரு திகிரிதனே ரயே செலுத்தி, தென்புலம் காத்து - உவப்பினுேடும் இனிது இருந்தான்ET - ty. 「I g7』
கேட்டோர்மற் றின் பாய்க் கற்ருேர் துறை கயிலே பெப்திக் களிப்பரென்றே கட் டுள்ளமுற்று முருகி வாயான் மொழிப்படியே விளம்பி ஞனே.

Page 220
EO சிவராத்திரி
(இச்சிவராத் திரிவிரத சரிதைதனேக் ே கச்சை அடும் கொங்கை மங்கை பங்கள் உச்சித மாய்ச் சூதமுனி மாதவர்கேட் மெச்சிமகிழ்ந்திட வேத வியாதமுனி
இ- ள் இச் சிவராத்திரி விரத ச ராத்திரிவிரதத்தின் சரித்திரங்களேச் ெ கற்ருேர் - மகிழ்ச்சியோடு படித்தவர்க பங்கன் உறை கயில் எய்தி களிப்பர் என் களேயுடைய உமாதேவிபங்கராகிய சி லாய மலேயையடைந்து மகிழ்வோடுவா வர், மாதவர் கேட்டு உள்ளம் முற்றுப் மிக்க தவத்தையுடைய நைமிசாரன்னிய முழுவதும் கசிவடைந்து (உள்ளடக்க புகழ்ந்து ஆனந்தங்கொள்ள, வேத வி வேதவியாசமுனிவர் கூறியபடி, உச்சிதம் படி கூறியருளினர் எ - று. மற்று ஏ ஆசைகள்.
சுகுமாரச் சருக்
ஆசுத் திருவி
திருச்சிற்

புராணம்
கட்டோர்மற்(று) இன்பாய்க் கற்ருேர் ன் உறை கயிலே எய்திக் களிப்பர் என்றே (டு) உள்ளம் முற்றும் உருகி வாயால் மொழிப்படியே விளம்பி ஞனே.
சரிதை தனே கேட்டோர் - இந்தச் சிவ சவியுறக் கேட்டவர்களும், இன் பாய் 1ளும், கச்சை அடும் கொங்கை மங்கை ன்று - கச்சை வருத்துகின்ற பயோதரங் வபெருமானெழுந்தருளியிருக்கின்ற கயி ாழ்வரென்று, குதமுனி - குதமகாமுனி உருகிவாயால் மெச்சி மகிழ்ந்திட - வாசிகளாகிய முனிவர்கள் கேட்டு மனம் லாற்ருராய்வெளியே) வா யி னு லும் பாதமுனி மொழிப்படியே - (முன்னர்). ாய் விஜாம்பினுன் - மேன்மைவிளங்கும்
(188)
கம் முற்றிற்று:
குத்தம் 343.
றம்பலம்

Page 221
திருச்சி
அங் கு ல
இன்னு மாசியிற் சிவநிசிப் மின்னு வார்சடைத் துறவி றுன்னு நான்மறைப் பொரு பின்னு மாதவச் சூதமா (Կ
(இன்னும் மாசியில் சிவநிசிப் ெ மின்னு வார்சடைத் துறவிர்கா துன்னு தால் மறைப் பொருள்ே பின்னும் மாதவச் சூத மா முை
இ- ள் மாதவ இந்தி பT முனின் முனிவர், மின்னு வார் சடை துறவிர் உடோப முனிவர்களே, இன்னும் மா இசைப்பேன் என-இன்னும் மாசிமா, மகிமையொன்றை உங்களுக்குக் கூறுே துன்னு நால் மறைபொருள் தெரி விய வேதங்களின் பொருள்களேயுமறிந்த தொழுது, பின்னும் பேசும் - பின்னு
களங்க மாய்க்குறு முயலுறு விளங்கு மிஞ்சிசூழ்ந் தளகை வளங்கொள் சாகர புரத்த! லுளங்கொ ளோகையோ டுன்
களங்கம் ஆய்க்குறு முயல் உறு விளங்கும் இஞ்சிசூழ்ந்(து) அள வளங்கொள் சாசுர புரத்(து) அ உளங்கொள் ஒகையோ(டு) உன்
இ-ள்: குறு முயல் ஆய் கள களங்கமமையப்பெற்ற, கதிர் மதி தவி களேயுடைய சந்திரன் தவழும்படி உயர் அளகை மா நகரினே வென்ற-பெருை தினுல்) வென்ற, வளம் கொள் சாகர

ற்றம்பவம்
ச் ச ரு க் க ம்
వs=HE===
பெருமையொன் றிசைப்பேன் ர்கா ஞமக்கென விழைவாற் டெரி வியாதனத் தொழுது பனிவரன் பேசும்,
பருமைஒன்(று) இசைப்பேன் "ள் உமக்கென விழைவால் தரி வியாதனத் தொழுது சிவரன் பேசும்.
-- மிக்கதவத்தையுடையதுத மகா காள் - ஒளிபொருந்திய நீண்டசடையை சியில் சிவநிசி பெருமை ஒன்று உமக்கு தத்தில் வருகின்ற சிவராத்திரிவிரதத்தின் வனென்று, விழைவால் ட ஆசையினுல், ாதனே தொழுது - கூட்டமாகிய நான்கு வேதவியாசமுனிவரை (ரி : த் துத் ங் கூறுவார் எ-நூ.
கதிர்மதி தவழ எமா நகரினே வென்ற பல் வளர்வரை வனத்தி றைபவன் ருேலுடை யுடையோன்.
கதிர்மதி தவழ கைமா நகரினே வென்ற யல் வளர்வரை வனத்தில் 'றபவன் தோலுடை உடையோன்)
ங்கம் உறும் - குறுகியமுயல்வடிவாய் பழ் விளங்கும் இஞ்சி சூழ்ந்து - கிரணங் ந்து விளங்குகின்ற மதிலாற் சூழப்பட்டு, மபொருந்திய அளகாபுரியையும் (வளத் புரத்து அயல் - செழிப்புப்பொருத்திய

Page 222
J சிவராத்தி
சாகரபுரமென்னும் நகரத்தின் பக்கத்ே மலேகள்பொருந்திய காட்டில் உளம் ே நிறைந்த மகிழ்ச்சியோடு வாழ்பவனும் வஸ்திரமாகக்கொண்டவனும் எ - று
வெண்ணி னத்தடி முடைக னெண்ணில் வேட்டுவக் கிளே நண்ணி வாழ்பவன் காதினி
றண்ணி லா மருப் பரிந்தது
வெள்நி னத்தடி முனடகமழ் ெ எண்ணில் வேட்டுவக் கிளேஞரே நண்ணி வாழ்பவன் காதினில் ந தண்நி லா மருப்(பு) அரிந்(து) அ
இ - ள் வென் நின தடி முடைச நினமாகிய தசையினது முடைநாற்றம்
கொண்ட வாயையுடையவனும், எண் உற்று என்றும் நண்ணி வாழ்பவன் - சுற்றத்தாரோடு சுகம்பெற்று எந்நாளு நால - காதுகளில் தூங்கும்படி, நால் குழை என் தரிப்போன் - யானேயினது பரிந்து அதனேக் குண்டலமாக அணிபவ
தேனு நீடனில் வாற்குரற்
காணி னியலுங் கபித்த நற் க மானு மேன மான் மரைமுய6 ணுரனு மைவனத் துண்டியு (
தேனும் நீ(டு) அணில் வால்குரல் கானின் ஈயலும் கபித்தநல் கனி மானும் ஏனம் மான் மரைமுயர் Eதும் ஐவனத்து) உண்டியும்
இ- ள்: தேனும் - தேனேயும் நீடு நெடிய அணில்வால்போன்ற கதிர்களேயுள் ஈயலும் - காட்டிலுள்ள ஈயல்களேயும், கனிகளையும், கங்குல் மானும் ஏனம் ஊனும் =இருளேயொத்த கரிய பன்றி மாமிசங்களேயும் ஐவனத்து உண்டியும் கொண்டு உவப்போன்- உணவாகப் பு

ரி புராணம்
த, வளர் வரை வனத்தில் - வளர்ந்த காள் ஒகையோடு உறைபவன் - மனம் தோல் நடை உடையோன் - தோஃ) f星星
மழ் வெடிக்குரல் வாயா ஞரோ டின்பமுற் றென்று ஞல நால்வாயின் குழையெனத் தரிப்போன்.
வடிக்குரல் வா யான் ா(டு) இன்பமுற்(று) என்றும் ால நால்வாயின்
து குழை எனத் தரிப்போன். )
மழ் வெடி குரல் வாயான் - வெள்ளிய வீசப்பெற்ற உரத்த தொனி யைக் ாணில் வேட்டுவ கிளேஞரோடு இன்பம் அளவில்லாத தனது வேடர்குலமாகிய நம் நிலத்து வாழ்பவனும், கா திணில் வாயின் தண் நிலா மருப்பு அரிந்து அது குளிர்ந்த ஒளியை வீசுகின்ற கொம்பை ஒம் ர = று. 3
செந்தினே மாவுங் னிகளுங் கங்குன் ன் முதலிய மாவி முண்டிகொண் டுவப்போன்.
செந்நினே பாவும் களும் கங்குல் * முதலிய மாவின்
உண்டிகொண்டு) உவப்போன்
அணில் வால் குரல் செந்தினே மாவும் - டைய செந்தினேயின் மாவையும், காவில் கபித்த நல் கனிகளும் - நல்ல விளாங் மான் மரை முயல் முதலிய மாவின் மான் மரை முயல் ஆகிய மிருகங்களின் - மனேநெற்சாதத்தையும், உண்டி சித்து மகிழ்பவனும் எ- று (4)

Page 223
அங்குலக
பொங்கு வெஞ்சினத் தழல் கங்கு லஞ்சனக் கிரிமுழக் ெ மங்கு லோருருக் கொண்டுவ தங்கு மங்குல னென்றுள் ெ
பொங்கு வெஞ்சினத்து) அழல் கங்குல் அஞ்சனக் கிரிமுழக்(கு)ஒ மங்குல் ஓர் உருக் கொண்டுவந் தங்கும் அங்குலன் என்றுளன் ஒ
இ- ள் பொங்கு வெம் சினத்து கொதிக்கின்ற கொடியகோபத்தையுடை புள்ளிபொருந்தியபுலியை நிகர்த்தவனு காலும் மங்குல் ஓர் உருகொண்டு வந்த முழக்கத்தோடு மழையைச்சொரிகின்ற டுவந்தாற்போன்ற, வடிவம் தங்கும் உளன் - கரியீடருவத்தைக்கொண்ட
மாகிய ஒப்பற்ற ஒருவேடனுளன் எ =
பொன்றி சுழ்ந்திடு மவ்வரை குன்றி யின் வடக் குடமுலைக் மின்றி ருந்திடைக் கொடிச்சி கன்றி லுஞ்சிறைச் சேவலு
பொன்தி கழ்ந்திடும் அவ்வரைக் குன்றியின் வடக் குடமுலேக் கு!ை மின்தி ருந்(து) இடைக் கொடிச்சி அன்றி லும் சிறைச் சேவலு மா
இ- ள் பொன் திகழ்ந்திடும் அ, அழகு விளங்குகின்ற அந்த மலேயின் பக் றியின் வட குடமுலே - குன்றிமணிம தனங்களேயும், குழை கஃவ உடுக்கும் கொடிச்சியை வேட்டு - இஃகளாற்: மின்னலேயும் பழிக்கின்ற கொடிபோன்ற டுவமாதை விவாகஞ்செய்து, ஆங்கு அ தான் - அவ்விடத்தே அன்றிற்பேடும் ! கூறும்படி சையோகமுற்றிருந்தான் எ -

* சருக்கம்
விழிப் பொறிப்புலி போல்வான் காடுமழை காலு ந் தாலென வடிவந் ஞருதனிச் சவரன்.
விழிப் பொறிப்புலி போல் வான் டு மழை காலும் தாவ் என வடிவம் ருதனிச் சவரன்.
அழல் விழி பொறி புவி போல் வான் - டய அக்கினிபோன்ற கண்ணேக்கொண்ட ம், சுங்குல் அஞ்சன கிரிமுழக்கொடுமழை நால் என - இருளும் நீலமலேயும் இடி மேகங்களுங்கூடி ஒருவடிவமாய்த்திரன் அங்குலன் என்று ஒரு தனி சவரன் அங்குலனென்னும் பெயரையுடையவது
5
க் கருகொரு புனத்திற்
குழைக்கலே புடுக்கு யோர் கொடிச்சியை வேட்டாங் மாமென வனேந்தான்.
(கு அரு (கு) ஒரு புனத்தில் மகவே உடுக்கும்
ஓர் கொடிச்சியை வேட்(டு) ஆங்(கு) ம் என அனேந்தான்.
வ் வரைக்கு அருகு ஒரு புனத்தில் - கத்தேயுள்ள ஒரு புனத்தின் கண் குன் ாவேகளேயணிந்த சில சத் கையொத் து
மின் திருந்து கொடி இடைச்சி ஒர் Fமைக்கப்பட்ட வஸ்திரத்தை உடுத்த
இடையையுமுடையளாகிய ஒர் வே" *றிலும் சிறை சேவலுமாம் என் அனேந் சிறகுகளேயுடைய அதன் சேவலுமென்று " து f"BJ اس

Page 224
சிவராத்
கொடிய கோளரிப் பிணவுவெ பிடிநடைக் குறப் பேதை யங் கடிய புல்லுகிர்ச் சுட்டியோ வடிவு சேர்தரு புதல்வருக் க
கொடிய கோளரிப் பிணவுவெங் பிடிநடைக் குறப் பேதை அங்(கு) கடிய புல்உகிர்ச் சுட்டியோ(டு)
வடிவு சேர்தரு புதல்வருக்(கு)
இ - ள் கொடிய கோளரி பினவு குணத்தையுடனய பெண்சிங்கமானது ே நடை குற பேதை - பெண்யானேபோல் மங்கை, அங்கு இரு மகப்பெற்ருள் - பெற்ருள், கடிய புல் உகிர் சுட்டியோ நகத்தாற் செய்யப்பட்ட நெற்றிச்சுட்டி அரைமணிகளையும், வடிவுசேர் தரு புத தன் புத்திரர்களுக்குத்தரித்து, உள்ம்
வான் ன் - நூ.
உரையிந் நீர்மையிற் களிப்புறு வரையி னிண்மரத் துரித்திடும் பரையி னிர்த்துமான் ருேற்ெ விரையி னிடிருட் குஞ்சிமென்
உரைஇந் நீர்மையில் களிப்(பு) உ வரையில் நீள்மீரத்(து) உரித்திடு அரையில் ஈர்த்துமான் தோல்செ விரையின் நீ(டு) இருள்) குஞ்சி.ெ
இ-ன் உரை இந்நீர் மையில் களி இத்தன்மையாக மகிழ்ச்சியோடு வாழுகி அவ்விடத்து ஒரு தினத்திலே, வரையில் அரையில் ஈர்த்து - மலேயினரிடத்து நீ: பட்ட தோலாகிய வஸ்திரத்தையெடுத்து செருப்பு அடிகளில் தொட்டு - மான் கால்களிலனிந்து, விரையின் நீடு இருள் வாசனேயூட்டப்பட்ட கரிய குடுமியை மிகு

திரி புராணம்
ங் குருளே பீன் றென்னப்
கிருமகப் பெற்ருள் டரைமனிக் கவடி
னிந்துள மகிழ்வான்.
குருளே ஈன்(று) என்னப் இரு மகப் பெற்ருள்
அரைமனிக் கவடி
அணிந்(து) உளம் மகிழ்வான். 1
வெம் குருளே ஈன்று என்ன - கொடிய வெள்விய குட்டியையின் முற்போல, பிடி ன்ற நடையையுடைய அந்த வேட்டுவ - அவ்விடத்து இரண்டு புத்திரர்களைப் ாடு கவடி அரைமணி - கொடிய புவி டயையும் சோகிகளாற் செய்யப்பட்ட ல் வருக்கு அணிந்து - அழகு வாய்ந்த மகிழ்வான் - மனமகிழ்ச்சிகொள்ளு
( 7)
மெயினனங் கொருநாள்
வற்கவே வாங்கி
சருப் படிகளிற் ருெட்டு
கயிற்றினுல் விசித்து.
றும் எயினன் அங்(கு) ஒருநாள் ம் வற்கவே வாங்கி ருப்(பு) அடிகளில் தொட்டு மன் கயிற்றினுல் விசித்து,
ப்பு உறும் எயினன் - கூறப்பட்ட ன்ற வேடஒனவன், அங்கு ஒருநாள்நீள் மரத்து உரித்திடும் வற்கலே வாங்கி ண்டு வளர்ந்த மரத்தினின்றுமுரிக்கப் து அரையிற்றரித்து, மா ன் தோ ல் தோலாற்செய்யப்பட்ட செருப்பைக்
குஞ்சி மென் கயிற்றினுல் விசித்து - நதுவாகிய கயிற்றினுற் கட்டி எ - று
(8)

Page 225
அங்குல
துரக்கும் வெஞ்சரத் தூணி தரக்கின் ருேலுறைச் சுரிை துரக்குந் தோளில்வார் விற். டிரக்க மச்சமொன் றில்லவ
துரக்கும் வெம்சரத் தூணிதன் தரக்கின் தோல் உறைச் சுரிகை உரக்கும் தோளில் வார் வில்தரி, இரக்கம் அச்சம் ஒன்(று) இல்லவ
இ- ள் துரக்கும் வெம் தர து தப்படுகின்ற வெவ்விய அம்பருத் தூக்கி, தரக்கின் தோல் உறை சுரின் பட்ட உறையினிடத்து உடைவாளே தோளில் வார்வில் தரித்து - நீலகிர் தோளின் கண்னே நீண்ட வில்ஃலத்தா உயர்ந்த நாய்க்கூட்டங்களேயுங் கொன் வன் வேட்டமேல் எழுந்தான் - மன வணுப் வேட்டையாடும் பொருட்டுப் பு
இலவு தேக்ககி விரத்திவே ே குலவு கூவிளங் கொன்றைபூ பலவு பாடலம் வன்னிசண் னிலவு பாலேபைந் தாதுபொ
( இலவு தேக்(கு)அகில் இரத்திலே குலவு கூவிளம் கொன்றை பூங் பலவு பாடலும் வன்னிசன் பகம் நிலவு பாலே பைந் தாது பொன்
இ=ள் இலவு - இலவமும், ே இரத்தி - இரத்தியும், வேல் - வேலு ஞகம் - புன்னேயும், குலவு கூவிள கொன்றை - கொன்றையும், பூங்கு அசோகு - அசோகும், ஈரப்பலவு- ஈ வன்னி - வன்னியும், சண்பகம் - சன் அணிஞ்சிலும், நிலவு பாலே - ஒளிபெ பைதாது நீள் வேங்கை - பொன்மயம நெடிய வேங்கையும் எ - று.

ச் சருக்கம் E0 5
தன் வெரிநிடைத் தூக்கித் கசேர்த் தஞ்சன சயிலத் றரித் துயர்சுவா வினங்கொண் ன் வேட்டமே லெழுந்தான்.
வெரிந்இடைத் தூக்கித் சேர்த்(து) அஞ்சன் சயிலத்(து) த்து) உயர் சுவா இனங்கொண்(டு) ன் வேட்டமேல் எழுந்தான் )
ானி தன் வெரிநிடை தாக்கி - செலுத் தூணியைத் தனது முதுகிற் ருெங்கத் சு சேர்த்து - புலித்தோலாற் செய்யப் வைத்து, அஞ்சன சயிலத்து உரக்கும் யைப்போன்ற வலிமை பொருந்திய ங்கி, உயர் சுவா இனம் கொண்டு - நீண்டு, இரக்கம் அச்சம் ஒன்றும் இல்ல இரக்கமும் பங்கரமும் சிறிதுமில்லாத |றப்பட்டான் எ - று. (9)
லெட்டிபுன் னுகங் ங் குரவசோ கீரப் பகம்பட ரழிஞ்சி “ன் னிறத்தநீள் வேங்கை,
பல் எட்டிபுன் னுகம் குரவு) அசோ(கு) ஈரப் படர் அழிஞ்சில் நிறத்தநீள் வேங்கை, )
தக்கு - தேக்கும், அகில் - அகிலும், |ம், எட்டி - காஞ்சிரையும், புள் ம்- விளங் கு கி ன் ற வில்வமும், "வு - புஷ்பங்கள் நிறைந்த குராவும் , ரப்பலாவும் பாடலம் - பாதிரியும்
பகமும், படர் அழிஞ்சில் - பரந்த ாருந்திய பாலேயும், பொன் நிறத்த T பசிய பராகத்தைக்கொண்ட
( 1 0)

Page 226
之位6 சிவராத்திரி
விரித டஞ்சினைச் சந்தனம் ( பெரிய வாகைபிப் பிலம்பிசு
கரிய காதிரங் கழையிருண் 1 வரிகொ ளார் பதஞ் செறிதரு
விரித டஞ்சிக்னச் சந்தனம் பொ பெரிய வானக பிப் பிலம்பிசு மர் கரிய காதிரம் கழைஇருள் மது வரிகொள் ஆர்பதம் செறிதரும்
இட ன் விரி தடம் சினே சந்தன |637|-L சந்தனமும் பொரி அரை ெ விளாவும், பெரிய வாகை - பெரிய வ தம் - வேம்பும், முள் பிடவம் - மு: ரம் - கருநிறம் பொருந்திய கருங்கா
மது மலர் கடம்பம் - கரிய சுகந்தி ஆர்பதம் செறிதரும் மராமரம் - பு மராமரமும், வகுளம்- மகிழும் எ
மரவ நாகநல் வ்ழைமுதல்
யிரவ லாற்பக வில்லேயாங் கரவ ரோதயன் கதிரொளி மரவ மாருதம் புகுந்திடா :
பரவ நாகநல் வழை முதல் மர இரவு) அ லாற்பகல் இல்ஃஆ கரவரோதயன் கதிரொளி புகு, அரவ மாருதம் புகுந்திடா வை
இ - ள் - மரவ நாக நல் வழை மங்களும் நாகமும் நல்வசுர புன்னே குண்டு, ஆங்கு இரவு அலால் பகல் பகலானது இவ்ஃபென்று சொல்லுப் உதயன் கதிர் ஒளி புகுந்திடா - ஒளி களே புடைய மேன்மைதங்கிய சூரியன் கும் அரவ மாருதம் புகுந்திடா - 6 பெருததுமாகிய, வனத்தில் அடை
-து.
அங்கு அசை,

புராணம்
பொரியரை வெள்ளில்
மந்தமுட் பிடவங்
மதுமலர்க் கடம்பம்
ந மராமரம் வகுளம்,
ரிபரை வெள்ளிவ்
தம்முட் பிடவம்
மலர் தடம் பம்
மராமரம் வகுளம், !
ம் - விரிந்த விசாலமாகிய சாகைகளே வள்ளில் - பொரிந்த அரையை உடைய ாகையும், பிப்பிலம் - அரசும், பிசுமந் ள்ளேக்கொண்ட பிடவமும், கரியகாதி வியும், கழை = மூங்கிலும், இருள் மலர்நிறைந்த கடம்பும், வரிகொள் ாளி பொருந்திய வண்டுகள் படிகின்ற = று II )
மரங்களா னெருங்கி
கிலங்குமா பிரஞ்செங் புகுந்திடாக் கறங்கு
வனத்திலங் கடைந்தான்.
"ங்களால் நெருங்கி ங் (கு) இலங்கும்ஆ யிரஞ்செங் ந்திடாக் கறங்கும் எத்தில் அங்கு அடைந்தான் )
முதல் மரங்களால் நெருங்கி - குங்கு பும் முதலாகிய மரங்களினூல் நெருள் இல்லே - அவ்விடத்து இரவேயன்றிப் படி இலங்கும் செம் ஆயிரம் கர வர விளங்குகின்ற சிவந்த ஆயிரங் கிரனங் துே வெயில் செல்வப்பெருததும், சுறங் பீசுகின்ற ஒளிமிகுந்த காற்றுச் செல்லப் ந்தான் - காட்டினுள் பிரவேசித்தனன்
IE

Page 227
அங்குவ:
புட்ட ருக்குலந் தொறும்ப கட்ட முற்பொறிக் கூருகிர்க் மட்ட றச்சித லெடுத்துயர்
தொட்ட கழ்ந்ததிற் சோறு
புள்தருக் குலந்தொறும் பயில் ே கண் தழல் பொறிக் கூர் உகிர்க் மட்(டு) அறச் சிதல் எடுத்து) தொட்(டு) அகழ்ந்(து) அதிற் .ே
இ- ள் புள் தரு குலம் தொ பட்சிகள் விருட்சங்கடோறும் வசிக்கி தழல் பொறி கண் கூர் உகிர் கவி போன்ற கண்களேயும் கூரிய நகங்களே கள் மட்டு அற சிதல் எடுத்து - அ உயர் பாழி வன்மீகம் தொட்டு அக றுகளேத் தோண்டிக் குடைந்து, புற்றுஞ் சோறுகளேயெடுத்து அங்கு உண்ணும் T - gy.
துறும பிர்ச்செறி மடிசெவித் தெறுசி னத்துடன் சிலிமுகஞ் றுறுசெ வித்துணே நிமிர்த்துக் குறுமு யச்சிறு குருளையைத்
துறு மயிர்செறி மடிசெவித் துடிக் தெறுசினத்துடன் சிலிமுகம் செ உறுசெவித்துனே நிமிர்த்(து) உ குறுமுயல் சிறு குருளேயைத் துரத்
இ-ன் துறு செறி மயிர் மடி ெ அடர்ந்த மயிரையும் மடிந்த செவின் பு செந்நாய்கள், தெறு சினத்துடன் சின் கோபத்துடன் அம்புகள் செல்லுகின்ற உறு செவி துணே நிமிர்த்து உகழ் குமி ளேயை - பொருந்திய இரண்டு செவிக* நீர்க்குமிழியையொத்த ஒளிபொருத்திய குட்டிகளே துரத்திடும் ஒருபால் - துர

ச் சருக்கம் 墨07
பில் பொங்கிருட் புனத்திற்
கவிழ்தலே புளிய
பாழிவன் மீகந்
க ளருந்துமங் கொருபால்,
பொங்(கு) இருட் புனத்தில்
கவிழ்தவே டனியம் பர் பாழிவன் மீகம் சாறுகள் அருந்தும் அங்(கு) ஒருபால், !
றும் பயில் பொங்கு இருள் புனத்தில்ன்ற மிக்க இருள்நிறைந்த வனத்தில், ழ் தலே உள்ளியம் - அக்கினிப் பொறி பும் கவிழ்ந்த கலேயையுமுடைய கரடி ாவற்ற சுறையான்களாலெடுக்கப்பட்டு, ழ்ந்து - உயர்ந்த பாழிகளேயுடைய புற் Wதில் சோறுகள் எடுத்து - அங்குள்ள ஒருபால் அருந்தும் - ஆங்கே ஒரிடத்து
3
துடிக்குரற் செந்நாய் செல்கதி யினிற் சென் 5ள் குமிழிநே ரொண்கட் துரத்திடு மொருபால்.
குேரல் செந்நTப் ல்கதி யினில்சென்(று) நீள்குமிழிதேர் ஒண் கண் திடும் ஒருபால். )
சவி துடி குரல் செந்நாய் - நெருங்கி பயும் அஞ்சு தற்கேற்ற குரலயுமுடைய முகம் செல் கதியினில் சென்று - கடுங் வேகத்தைப்போல விரைந்து சென்று , றி நேர் ஒண் கண் குறு முயல் சிறு குரு ாயும் நெறித்துக்கொண்டு பாய்கின்று
கண்களே புடைய குறுத்த சிறிய முயற் த்திச்செல்லும் ஒர் பக்கத்தில் எ- று : 4)

Page 228
சிவராத்திரி
வ&ளந்த வாலுளே மடங்கல்னி பிளந்து கோடுகள் பிடுங்கியே விளங்கு நித்திலஞ் சோரியிற் துளஞ்செ ழுங்கனி விதையெ
வ3ளந்த வால் உளே மடங்கல் ை பிளந்து கோடுகள் பிடுங்கியே க விளங்கு நித்திவம் சோரியில் து துளம் செ முங்கனி விதைஎனத்
இ- ள் வளைந்த வால் உளே மயிரையுமுடைய சிங்கம், கை மான் னுடைய சிரசையுடைத்து, கோடுகள் பிடுங்கிக் கடித்தவினுல், தெறித்து வி கிடந்து பிரகாசிக்கின்ற முத்துக்கள் திற் ருேப்ந்தமையால், விரி செழும் பு விரிந்த செழுமையாகிய மாதுளம்பழா கும் அங்கு ஒருபால் - பிரகாசிக்கும்
இது அவிசி
இடிமு கிற்குரற் றழைசெவி கடிசி எனப்புழைக் கரக்கடக்
துடிய டிக்கய முனிகள் பின் பிடித திப்புனல் படிந்துடன்
இடிமு கில் குரல் தழைசெவித் கடிசினப் புழைக் கரக்கட கவுள் துடி அடிக் கயமுனிகள் பின் தொ பிடிநதிப் புனல் படிந்துடன் பி
இ- ள் இடி முகில் குரல் - மே தழை செவி - தழைத்த செவிகளேயு. களேயும், சுடி ஏய்ந்த சினம் - அச்சி புழை கரம் - துதிக்கையையும் கட கபோலங்களே புமுடைய பெரிய ஆண் பின் தொடர்ந்திட துன்னும் பிடி-உ கன்றுகள் பின் ருெடர்ந்து வர நெருங் புனல் படித்து - ஆற்றுச் சலத்திற்ருே பால் -- ஒன்ரு ப்க்கூடிச் சத்திக்கும் அக

புராணம்
கம் மாவின்மத் தகத்தைப்
கறித்திடத் தெறித்து றுவண்டதால் விரிமா
ானத் துளங்குமங் கொருபால்.
சு மாவின்மத் தகத்தைப் றித்திடத் தெறித்து வண்டதால் விரிமா
துளங்கும் அங்(கு) ஒருபால்,
மடங்கல் - வளந்த வாலேயும் பிடர் வின் மத்தகத்தை பிளந்து - யானேயி பிடுங்கி கறித்திட - கொம்புகளைப் விளங்கு நித்திலம் = நிலத்திலே சிதறிக் சோரியில் துவண் டதால் - இரத்தத் பாதுளம் கனி விதை என - (வெடித்து) ங்களினது வித்துக்களேப்போல, துளங்
அங்கோர் பக்கத்தில் எ-று:
(15)
த் துணைமருப் பேய்ந்த கவுட்பெருங் களிறு
ருெடர்ந்திடத் துன்னும் பிளிறுமங் கொருபால்,
துண்மருப்(பு) ஏய்ந்த "பெரும் களிறு ாடர்ந்திடத் துன்னும் ளிறும் அங்(கு) ஒரு பால் )
கத்தினிடியைப்போன்ற சத்தத்தையும், ம், துனே மருப்பு - இரண்டு கொம்பு ஈத்தை வருவிக்கின்ற கோபத்தையும், கவுள் பெரும் களிறு - மதம் பாயும் யானேகளும் துடி அடி சுயமுனிகள் டுக்குப்போன்ற அடிகளேயுடைய யாசீனக் கிச் செல்கின்ற பெண் பாஃனகளும், நதி ய்ந்து உடன் பிளிறும் அங்கு ஒரு ங்கோர் பக்கத்தில் எ - ற. G.

Page 229
அங்குல
முழைக்கட் டுஞ்சிடு கொடுவ புழைத்த பேரொலி கேட்டு டிழைத்த காரிரும் பென்னே புழைக்கு லம்பயந் தொதுங்
முழைக்கண் துஞ்சிடு கொடுவரி உழைத்த பேரொலி கேட்டுவல்
இழைத்த கார்இரும்(பு) என்ன உழைக்குலம் பயந்(து) ஒதுங்கியே
இ- ள் : முழை கண் துஞ்சிடு உழைத்த பேர் ஒலி கேட்டு - மலே: வரிகளேயுடைய புலிக்கூட்டங்களானை தத்தைக் கேட்டு, வல்லுளி - பன் ஆடு - மலேயாடுகளும், இழைத்த க' இரல் - கரிய இரும்பினுற் செய்யப்ப யுடைய கலே மான்களும், உழை) ( ஒடுங்கி ஒதுங்கும் அங்கு ஒருபால் - பக்கத்தில் எ - று.
ஏ இரண்டும் அசைகள்.
நீடு வேற்கரக் குமரவே ைெ ளூடு வைத்தபல் லாயிரஞ் பாடு சேர்படம் விரித்துயிர் ருடு நாகநன் மணிகிடந் த6
நீடு வேற்கரக் குமரவேள் நெடி உவடு வைத்த பல் ஆயிரம் சுடர் பாடு சேர்படம் விரித்(து) உயிர் ஆடு நாகநன் மணி கிடந்(து) அ
இ - ள் நீடு வேல் கர குமரவேள் நீண்ட வேற்படையைத் தாங்கிய கடவுளது பெருமைபொருந்திய திருவ சுடர் விளக்கு ஒப்ப - அளவற்ற ஆ களுக்குச் சமானமாக, பாடுசேர் பட படங்களே விரித்து மூச்செறிந்து, நல் கிடந்து அவிரும் அங்கு ஒருபால் - ந பங்களின் நல்ல இரத்தினங்கள் கிடந் F - ty.
구

ச் சருக்கம் OG
ப்ரிப் புலியின முழங்கி வல் லுளிமரை வரையா வே நீண்டகோட் டிரலே கியே யொடுங்குமங் கொருபால்.
ப் புவிஇனம் முழங்கி
லுளிமரை வரையா(டு) வே நீண்டகோட்டு)இரல்
ஒடுங்கும் அங்(கு) ஒருபால்.)
ம் கொடு வரி புலி இனம் முழங்கி க்குகைகளிலே உறங்குகின்ற வளேந்த வ உறுமுதலாலுண்டாகிய பெரிய சத் றிகளும், மரை - மரைகளும், வரை ார் இரும்பு என்ன நீண்ட கோட்டு ட்டாற்போன்ற நீண்ட கொம்புகளே தலம் - மான் கூட்டங்களும், பயந்து பயந்து ஒடுங்கிப் பதுங்கும் அங்கோர்
17
எ டியமா குலங்க சுடர்விளக் கொப்பப்
பெறிந்துநற் படிநின் விருமங் கொருபால்.
ய மாகுலங்கள் விளக்(கு) ஒப்பப்
ப்(பு) எறிந்து நல் படிநின்(று) விரும் அங்(கு) ஒருபால். )
நெடிய மா குலங்கள் ஊடு வைத்ததிருக்கரத்தையுடைய சுப்பிரமணியக் ாலயங்களில் ஏற்றப்பட்ட, பல் ஆயிரம் பிரக்கணக்கான ஒளிவிளங்குகின்ற தீபங் ம் விரித்து உயிர்ப்பு எறிந்து - அகன்ற படியில் நின்று ஆடும் நாக நல்மணி 1ல்ல பூமியிலே நின்று ஆடுகின்ற சர்ப் து பிரகாசிக்கும் அங்கோர் பக்கத்தில் (I-8)

Page 230
2. சிவராத்திரி
வே
இத்திற நிகழும் வனத்திலவ் வே. குத்திரக் கண்ணி பற்பல ஆன்றி புத்தியி னியற்று மியந்திரப் பொறு பத்திர மரத்தி னடிகளிற் ருெடு:
(இத்திறம் நிகழும் வனத்தில் அவ்வே குத்திரக் கண்ணி பற்பல ஊன்றிக் புத்தியில் இயற்றும் இயந்திரப் பொறி பத்திர மரத்தின் அடிகளில் தொடுத்
இ-ன் இத்திறம் நிகழும் வன அக்காட்டின் கண்ணே, அவ்வேடன் - கொலே புரிவான் - உலாவுகின்ற ட பொருட்டு, இரும் சிறை புள் குல ஊன்றி - பெருமைபொருந்திய சிறகு படுத்துகின்ற வஞ்சகமாகிய பல பல இயற்றும் இயந்திரப் பொறிகள் புடன் பட்ட இயந்திரப் பொறிகளேப் பூமியில் பத்திர மரத்தின் அடிகளில் பல வ: உயர்ந்த காட்டிலுள்ள இலேகள் நிை களேத் தொடுத்து வளேத்துக் கட்டியுட்
மடிசெவி வளைவான் ஞாளிக கே தடிகளி னெறிந்து கற்றிர னிருத் செடிவளர் வனத்தில் விலங்குகள் : னடிகளிற் பிணிக்கப் புதைத்திடும் ெ
(ம டிசெவி வ&ளவால் ஞாளிகள் தடிகளின் எறிந்து கல் திரள் இருத்து செடிவளர் வனத்தில் விலங்குகள் கலங் அடிகளில் பிணிக்கப் புகைக்கிடும் பொறியிர்
இ- ள் மடி செவி வளே வால் வளேந்த வால்களேயுமுடைய நாய்களே அம்புகளேச் செலுத்தியும், பின் குறி தடிகளினுலெறிந்தும், திரள் கல் இ திரண்ட கற்கள் வைக்கப்பட்ட கவர் வனத்தில் விலங்குகள் கலங்க :ெ வளர்ந்த அக்காட்டில் மிருகங்களேக்

புராணம்
l டனிருஞ்சிறைப் புட்குலம் படுக்குங் க் குலவுமா வினங் கொலேபுரிவான் விகள் புடவியிற் புதைத்துய ரடவிப் துப் பலவலை வளைவுறப் பூட்டி,
டன் இருஞ்சிறைப் புட்குலம் படுக்கும் குலவுமா இனம்கொலே புரிவான் விகள் புடவியிற் புதைத்(து) உயர்அடவிப் துப் பலவலே வளவு உறப் பூட்டி.)
த்தில் - இவ்வாருக நடைபெறுகின்ற - அந்த அங்குவன் குலவும் மா இனம் விருகக் கூட்டங்களைக் கொெேசய்யும் ம் படுக்கும் குத்திர கண்ணி பல் பல நகளேயுடைய பட்சிக்குழாங்களே அகப் கண்ணிகளேப் பதித்தும், புத்தியில் பியில் புதைத்து - யூகமாகச் செய்யப் மறையப் புதைத்தும், உயர் ஆடவி தொடுத்து வளவு உற பூட்டி - றந்த மரங்களின் அடிகளில் பல வலே ம் எ- நு: (II 9)
ாவி வாளிக டுரந்துபின் குறிய துந் தட்டைகள் சுற்றியே வீசிச் கலங்கச் செய்தவன்று ரத்தலும் வலேயி 1ாறியி லகப்படாத கன்ற வங் கனேத்தும்:
வாளிகள் துரந்து பின் குறிய ம் தட்டைகள் சுற்றியே வீசி கச் செப்(து) அவன் துரத்தலும் வல்ேபின் அகப்படாது அகன்ற அங்(கு) அனேத்தும்.)
ஞாளிகள் ஏவி - மடிந்த செவிகளையும்
யேவிவிட்டும், வாளிகள் துரந்து - தடிகளின் எறிந்து - பின்பு குறுகிய ருத்தும் தட்டைகள் சுற்றியே விசிஎகளேச் சுற்றி வீசியும், செடி வளர் ய்து அவன் துரத்தலும் - செடிகள் நிலங்கும் படி செய்து அவன் துரத்தவும்,

Page 231
அங்குலச்
வலேயின் அடிகளில் பிணிக்க புதைத்தி யின் கீழ்ப்பக்கங்களில் கட்டும்படி பு,ை மல், அங்கு அனேத்தும் அகன்ற - பிழைத்தோடின எ - று.
புன்புல வருந்துந் தந்தவாய் திறந்து மென் சிறைப் பறவைக் குலமெலா மரு துன்புடனுழையின் கவையடி மிதித் மென்செய்கே னினியென் றங்கைகள்
புன்புல(வு) அருந்தும் தந்த வாய் திறந்து மென்சிறைப் பறவைக் குலம் காலாம் மருள துன்புடன் உழையின் சுவையடி மிதித்த என்செய்கேன் இனிஎன்(று) அங்கைகள்
இ= ன் பொதும் பரில் புகுந்து - அருந்தும் தந்த வாய் திறந்து - எளிய புடைய வாயைத் திறந்து, மா இன எலாம் மருள அவை போல் விளித்துநி கங்களும் மிருதுவாகிய சிறகுகளேயுடைய படி அவ்வம் மிருகங்களும் அவ்வப் பட துன்பு உடன் - மனக் கவலேயோடு, உன் கண்டு அந்நெறி தொடரும் - மான்கள் பட்ட சுவட்டைப் பார்த்து அந்த வழியே செய்கேன் என்று - இனிமேல் நான் யா உடும்பு நேடற்கு அம் கைகள் வங்கில் இ தேடும்பொருட்டு அழகிய தன் கைகளே.
இர - அவிசி
வார்சிலே வணக்கி விடுத்திடும் வயிர
கோரவெங் குந்தப் படையினுற் றிரன் லேர் பெறும் பெருங்கண் வலேயினுற் புதை கோர்விலங் கோர்புட் கொன்றிடக் கிடை
வார்சிலே வணக்கி விடுத்திடும் வயிர வ கோர வெங் குந்தப் படையினுல் திரண்ட
ஏர்பெறும் பெருங்கண் வலேயிஞல் புதைந்த ஒர்விலங்(கு) ஒர்புள் கொன்றிடக் கிடைய

சருக்கம் 墨五卫
ம்ெ பொறியில் அகப்படாது - வலே தக்கப்பட்ட கண்ணிகளில் அகப்படா அவ்விடத்து எல்லா மிருகங்களும்
(粤0、
பொதும்பரிற் புகுந்து மாவினங்கண் 5ள் விளித்தவை போலநின் றழைக்குத் தி சுவடுகண் டந்நெறித் தொடரு வங்கி விடும்புகு முடும்புநே டற்கே.
து பொதும்பரில் புகுந்துமா இனங்கள் விளித்(து) அவை போலநின்(று) அழைக்கும் சுவடு கண்டு அந்நெறித் தொடரும் வங்கில் இடும்புகும் உடும்பு கேடற்கே
- சோலேகளிற் சென்று, புன் புலவு மாமிசத்தை புண்ணுகின்ற பற்களே ங்கள் மென்சிறை பறவை குலம் ன்று அழைக்கும் - கூட்டமாகிய மிரு பட்சிக்கூட்டங்களும் முற்ற மருளும் ட்சிகளும்போலக் கத்தியழைப்பான், எழயின் கவை அடி மிதித்த சுவடு சின் பிளவாகிய கால்கள் மிதிக்கப் தொடர்ந்து செல்வன், இனி என் துசெய்வேனென்று துன்புற்று, புகும் டும் - புகுந்திருக்கின்ற உடும்புகளேத்
புற்றிற் செலுத்துவன் எ -று:
(°1】
வாளியான் ஞாளியால் வயங்கும்
ட கொடுங்கடுங் கதையினுற் குணிலா த்த வியந்திரப் பொறியினு லெதிர்ந்தன் யா துள்ளுறு கவலேயுற் றுடைந்தான்"
வளியால் ஞாளியால் வயங்கும் கொடுங்கடுங் கதையினுள் குனிலால் இயந்திரப் பொறியிஞல் எதிர்க்(து) அங்(கு) து உள்:று கவஉேற்(று) உடைந்தான்.

Page 232
3 : சிவராத்தி
இ- ள் வார்சிலே வணக்கி வி வில்லேவளத்துச் செலுத்திய வயிரம நாய்களினுலும், வயங்கும் கோர கின்ற உக்கிரமாகிய கொடிய கைே கதையினுல் - திரட்சியான கொடிய ே வால் - குறுந்தடியிஞலும், ஏர் பெறு பருத்த கண்களே புடைய வசீலகளினுலு! நிலத்திற் பதித்துவைத்த சூத்திரப் ே விலங்கு ஒர் புள் கொன்றிட கிடை மிருகமாவது ஒரு பட்சியாவது கொல் கவலே உற்று உடைந்தான் - உள்ளா கவிக்கமடைந்தான் எ = நு.
இன்னணம் வேட்டத் துலேந்தவன் துன்னரு முதரத் தழல்சுட மெலிந் பன்னரு மிரவி தென்றறிந் தவன்ே
மன்னெடுங் கயில்ே மலே வலங் கொள்வா
f இன்னனம் வேட்டத்(து) நடவேந்தவன் பே துன்னரும் உதரத்தழல்சுட மெலிந்து பன்னரும் இர(அ)ஈ(து) என்(று) அறிந்தவர் மன் நெடுங்கயிலே மலே வன்ங் கொள்வான்
இ- ள் : இன்னனம் வேட்டத்து யினுல் அலேந்த அங்குலன், மேனி தழைத்து அகட்டு எழுந்து துன்னரும் வயிற்றிலெழுந்து சகித்தற்கரிய உதர மோடு இருந்த பின் - வாடித் துக்கத்ே ஜனவன், பரமன் பன்னரும் இரவு பிரானது சொல்லுதற்கரிய சிவராத்தி போல, ஓர் பதம் கொள் தேர் கட தனது இரதத்தைச் செலுத்தி, மன் வான் --நிெேபற்ற நெடிய கைலாய வாருண திசையத்தின் மறைந்தான் - at - L.
கொப்பு:ளப் பரியேம் கொளுவுமோ ரா வெய்யவன் கற்றைக் கதிர்க்கரஞ்சு செய்யகோ லோச்சியுலகினி தளிக்கு வய்யமா ஞதற்குக் குறுநில வேந்து

ரி புராணம்
டுத்திடும் வயிர வாளியால் - நீண்ட ாகிய அம்புகளினுலும், ஞானியால் - வெம் குந்த படையினுல் - பிரகாசிக் வலினுலும், திரண்ட கொடும் கடும் வகமாகிய தண்டாயுதத்தினுலும், குனி பும் பெரும் கண் வலேயினுல் - அழகிய ம், புதைத்த இயந்திரப் பொறியினுல்பொறிகளினுலும் எதிர்ந்து அங்கு ஒர் டயாது - எதிராக அவ்விடத்தே ஒரு வபுரிதற்கு வரப்பெருமல், உள் உறு கப் பொருந்திய கவஃபினுல் மனக்
f盟盟黑
மேனியிளேத்திடத் தழைத்தகட் டெழுந்து து சோகமோ டிருந்தபின் பரமன் பாற்பதங்கனுேர் பதங்கொடேர் கடல்வி ன் வாருண் திசையத்தின் மறைந்தான்
னிே இளேக்கிடக் கழைக்(அ) அகட்டு) எழுத்து சோகமோ (டு) இருந்த பின் பரமன்
நன்போல் பதக்கன்ஒர் பதக்கொள்தேர் கடE * வாருண திசை யத்தின் மறைந்தான்.
உஃந்தவன் - இவ்விதமாக வேட்டை இளேத்திட - சரீரங் கஃனகொள்ள, உதரத்து அழல் சுட - சுவாவித்து ாக்கினியானது சுட, மெலிந்து சோக தாடு இருந்த பின்பு, பதங்கன்-சூரிய ஈது என்று அறிந்தவன்போல் - சிவ ரி தினம் இதுவென்று அறிந்தவஃாப் வி - ஒற்றைச் சக்கரத்தைக்கொண்ட நெடும் சுயிஃப் மவே வலம் கொள் கிரியை பிரத நிணம் செய்யும்படி, = மேற்றிசையில் அஸ்தமனமாயினுன் إلى أن الثة )
ாழிக் கொடுஞ்சியந் தேரொடு குடபால் ருக்கி விரிதிரைப் புணரிவீழ்ந் திடலுஞ் ந் திறன்மிகு மரசர்போ யொதுங்க
வந்தபோல் வந்ததான் மாலே.

Page 233
அங்குலச்
கொப்பு:ளப் பரியேற் கொளுவும்ஒர் : வெய்யவன் கற்றைக் கதிர்க்கரம் சுரு செய்யகோல் ஒச்சி நடவ(கு)இனிது அ வப்பம் ஆளுதற்குக் குறுநில வேந்து
இ- ள் வெப்பவன் கொப்புக் கொடிஞ்சி அம் தேரொடு - சூரியணு மயிரையுடைய ஏழு குதிரை பூண்ட ஒ. பொருந்திய அழகிய இரதத்தோடு, விரிதிரை புனரி வீழ்ந்திடலும்- பே பொருந்திய கிரனங்களேயொடுக்கி வி அமிழ்ந்துதலும், செய்ய கோல் ஒச்சி அரசர் போப் ஒதுங்க - செங்கோல் னம் செய்கின்ற வலிமை மிகுந்த பேர தற்கு குறு நிலவேந்து வந்த போல் - வந்தாற்போல, மாலே வந்தது - மா?
ஆல் அசை -
ஒருருட் டேரோன் குடதிசைக் கடலி வாருறு வரிவிற் றடக்கையங் குலன் சுடருறு மவன்றன் செய்கைகுத் திரங் பேருல கனத்தும் விழுங்கிமா திரம்
(ஒர் உருள் தேரோன் குடதிசைக் கடலி: வார் உறு வரிவில் தடக்கை அங் குவின் கூர்உறும் அவன்தன்செய்கை குத்திரங் பேருல(கு) அனேத்தும் விழுங்கிமா திரட்
இ- ள் கார் இருள் பிழம்புதேரோன் குடதிசை கடவில் ஒளித்து : சக்கரத்தைக்கொண்ட தேரையுடைய ே கண் மறைந்து முற்ற அமிழ்ந்திய பின்பு, குலன் தன்வடிவும் - நீண்ட வரிந்து $1 கையைக்கொண்ட அங்குலனது சரி ரத்ன கர் உறும் அவன் தன் குத் திர செய் கருகி - நன்மையை முற்ற விலக்கிக் கெ னுடைய குத்திரமாகிய செய்கைகள் போலக் கருநிறமாகி, பேர் உலகு ஆ புதைத்தது - பெரிய பூமி முழுவதையும் யத்தையும் மறைவுசெய்தது எ- ற
ஓ = அசிே

சருக்கம்
ஆழிக் கொடிஞ்சிஅம் தேரொடு குடபால்
க்கி விரி திரைப் புனரிவீழ் திடலும்
விக்கும் திறல்மிகும் அரசர்போய் ஒதுங்க
வந்தபோல் வந்ததால் மாஃப், !
ள ஏழ் புரி கொளுவும் ஓர் ஆழி னவன் கொய்து வெட்டப்பட்ட உளே ற்றைச் சக்கரத்தைக்கொண்ட கூம்புகள் குட பால் கற்றை கதிர் கரம் சுருக்கி பற்றிசையின் கண் கூட்டமாகிய ஒளி ரிந்த திரைகளேயுடைய சமுத்திரத்தில் உலகு இனிது அளிக்கும் திறல் மிகும் செலுத்தி உலகத்தை நன்கு பரிபால ரசரொடுங்கிப்போக, வப்பம் ஆரு - பூமியை ஆளுதற்குச் சிற்றரசர்கள் வக்காலம் வந்து தோற்றியது எ - று : (부)
லொளித்துறக் குளித்ததற் பின்னர் 'றன் வடிவுநன் ககற்றிவெந் தீமை கள் குடிகொளு முளமும்போற் கருகிப் விண் புதைத்தது காரிரு ட் பிழம்பே
ல் ஒளித்(து) உறக் குளித்ததன் பின்னர் தன் வடிவு நன்(கு) அகற்றி வெந் தீமை கள் குடிகொளும் உளமும்போல் கருகி ம் விண் புதைந்தது காரிருள் பிழம்பே. 1
- ஆரிய விருட் கூட்டமானது, உற குளித்த தி ன் பின்னர் - ஒற்றைச் சூரியன் மேற் றிசைச் சமுத்திரத்தின் வார் நடது வரிவில் தடக்கை அங் ட்டிய வில்ல்ே புடைய விசால மாகிய தயும். நன்கு அகற்றி வெம் தீ மே நகள் குடிகொளும் உள் மும் போல் Fடியா திவினேகன்திகரிக்கப்பெற்ற அவ குடிகொண்டிருக்கின்ற மனதையும் ஜூனத்தும் விழுங்கி மாதிரம் விண்
தன்னுளடக்கித் திக்குகளேயும் ஆகா
*墨5真

Page 234
盟卫星 சிவராத்தி
குனிசிலேச் சவரர்குலத்தினி லுதித் தனியிருந் தாண்டு மீண்டியா ெ லினியலு னின்றி மனேவியுஞ் சிறு: துனியுற லொழிந்து தெளிந்துளந் தேறி
குனிசிலேச் சவரர் குலத்தினில் உதித்து தனி இருந்(து) ஆண்டு மீண்டு) பாம் இனிய ஊன் இன்றி மனேவியும் சிறுவர் துணிஉறல் ஒழிந்து தெளிந்(து) உளம்தேதி
இ- ள் குனி சிலே சவரர் கு புரிந்த அங்குலனும் - வளேந்த வில்ஃ. கொடிய கொலேத்தொழிலேச் செய்த அவ்விடத்தே தனித்தவனுயிருந்து, சரிதெரியாது - இவ்விடத்தில் தங்குே கும் வழிதெரியாது, இனிய ஊண் பசிப்பர் என்று இரங்கி - இனிய உை புத்திரர்களிருவரும் பசியால் வருந்து துணி உறல் ஒழிந்து - பின்னர் துன் தேறி - மனத்தெளிவடைந்து துணிந் தான் - பகர்தற்கரிய உபாயமொன்ன
பாவியேன் வாளா வெறுங்கையோ ( வாவிக டுருவிக் குளிர்புனல் பரு பேவியே வதைத்துத் தடிகொடு ே துவியஞ் சிறைப்புட் குலம்பயின் றி
பாவியேன் வாளா வெறுங்கையோடு வாவிகள் துருவிக் குளிர் புனல் பருக ஏவியே வதைத்துத் தடிகொடு போத தூவிஅம் சிறைப்புள் குலம் பயின்றிடு
இ - ள் பாவியேன் வாளா ெ பாவியாகிய யான் விருதாவாகக் 5 யோசன மின் 8, டாரி இருள் பொழு சள் துருவி குளிர் புனல் பருக வரு குளிர்ச்சிபொருந்திய சவத்தையுண்ணு அப்பு ஏவி விதைத்து - கூரிய அம்புக் சொடு போதல் இயல்பு என மதித் தச்சுதென்று தீர்மானித்து, உடன் எழு

ரி புராணம்
துக் கொடுங்கொலே புரிந்த வங் குலனுந் மய்தச் சரிதெரி யாதிவண் டரிக்கி வ ரிருவரும் பசிப்ப, ரென்றிரங்கித்
ச்ெ சொல்லருஞ் சூட்சியொன் றுணர்ந்தான்.
க் கொடுங் கொலே புரிந்த அங் குலனும் எய்தச் சரிதெரியா(து) இவண் தரிக்கில் இருவரும் பசிப்பர் என்று இரங்கி
ச்ேசொல்லரும் சூட்சிஒன்(று) உணர்ந்தான்."
வத்தினில் உதித்து கொடும் கொலே யுடைய வேட்டுவர் குலத்திற்ருேன்றிக் அங்குவனும் ஆண்டு தனி இருந்து - இவண் தரிக்கில் மீண்டு யாம் எய்த வஞயின் திரும்பி யான் செல்லுவதற் இன்றி மனேவியும் சிறுவர் இருவரும் எவு இல்லாமையால் எனது மனேவியும் வர்களென்றும் மனவிரக்கங்கொண்டு, புறுதலேத் தவிர்ந்து உளம் தெளிந்து து. சொல்வரும் சூட்சி ஒன்று உணர்ந் 1ற ஆலோசித்தனன் எ - று. 2f}
டெப்திற் பயனிலே பணியிருட் பொழுதில் க வருமிரு கங்களுக் கயிலம்
பாத வியல்பென் மதித்துடனெழுந்து டுமோர் சூழியின் கரைக்கனுற் றனனே!
எய்தில் பயன்இல் பனிஇருள் பொழுதில் வருமிருகங்களுக்(கு) அயில் அம்(பு)
ல் இயல்பென மதித்(து) உடன் எழுந்து
ம்ஒர் சூழியின் கரைக்கண் உற்றனனே
பறும் கையோடு எய்தில் பயன் இல் - கையிலொன்று மின்றிச் செல்வதிற் பிர தில் - டனிநிறைந்த இருளிலே, வாவி மிருகங்களுக்கு - தடாகங்களைத் தேடிக் ம்படி வருகின்ற மிருகங்களுக்கு, அயில் 2ளச் செலுத்திக் கொலைசெய்து, தடி து - இறைச்சியைக் கொண்டுபோதலே ழந்து-உடனே அவ்விடம்விட்டெழுந்து,

Page 235
அங்குல
தூவி அம் சிறை புள் குலம் பயின்றி பொருந்திய பட்சிசாலங்கள் வாசஞ்ே உற்றனன் - ஒரு தடாகக்கரையை யன்
ஏ இரண்டும் அசைகள்.
முறுகிய சினக்கோ ளரிவயப் புலிே குறுகுமென் றஞ்சிப் பாழிநீர்ச் கு லுறுவனென் றேறிச் சுரிகையான் மறுகிய மனத்தா னேனமான் மை
முறுகிய சினக்கோ ளரி வயப் புவிெ குறுகும் என்(று) அஞ்சிப் பாழிநீர்ச் ஐ.நுவன் என்(று) ஏறிச் சுரிகையால் மற்ற மறுகிய மனத்தான் ஏனம்மான் மரை:
இ- ள்: முறுகிய சின கோளரி யானே குறுகும் என்று அஞ்சி - மிக்க புவிகளும் கன்னமதம் கோசமதம் ை சுவடுகளேயுடைய பெரிய யானேகளும் கோட்டு உறு சுவிள கோட்டில் உறு யுடைய அத்தடாகக் கரையில் நிற்கி: பேனென்று ஏறி, சுரிகையால் மை ஒதுக்கி - உடைவானினுல் தனது கன் வெட்டிபொதுக்கி, ஏனம் மான் மரை மரைகளும் வருமென்று, மறுகிய ம வணு ப், வரவு பார்த்து இருந்தான் - திருந்தனன் எ - று.
வடிசெப்து வகுத்த வைதிகசைவ படியின்முற் பகலோர் முனிவரன்பூ கடியவெந்தொழிற்செப் கிராதனு தடிபினுக் கருகிற் புராதன விலிங்
வடிசெய்து வகுத்த வைதிக சைவ்
படியில் முற் பகல் ஓர் முனிவரன் பூசை
கடியவெம் தொழில் செய் கிரா தனும் அடியிலுக்(கு) அருகில் புராதன இலிங்கம் அது

ச் சருக்கம்
டும் - ஆாவியையுடைய அழகிய சிறகு செய்கின்ற, ஒர் குழியின் கரைக்கண் டைந்தனன் எ - ற
(27)
வெம் மும்மதக் கரடமால் யானே சூழிக் கோட்டுறு கூவிளக்கோட்டி மறைக்கு முவனவக ளரிந்தரிந் தொதுக்கி ரகள் வருமென வரவிபார்த் திருந்தான்.
வம் மும் மதக் கரடமால் யானோ
சூழிக் கோடுறு கூவிளக் கோட்டில் 0க்கும் உலவைகள் அளிக்(து) அரிக்(து) ஒதுக்கி கள் வருமென வரவுபார்க்(து) இருந்தான்.
வயப்புலி வெம் மும் மத கரட மால் கோபத்தையுடைய சிங்கங்களும் வவிய
கமதமாகிய மும் மதங்களும் பாப்கின்ற
வருமென்று பயந்து, பாழி நீர் குழி வன் என்று ஏறி - ஆழமாகிய நீரை ன்ற வில்வமரக்கொம்பில் மறைந்திருப் றக்கும் உலவைகள் அரிந்து அரிந்து ண்ேகளே மறைக்சின்ற தழைகளே வெட்டி கள் வரும் என்-பன்றிகளும் மான்களும் னத்தான் - தளர்ந்த மனத்தையுடைய - அவைகளின் வருகையை எதிர்பார்த் ( )
வழிமொழி வழாமன் மந்திரத்தாத
பூ ைF பண்ணிய தெண்ணிப படியே ங் காணுன் கவடுவிட்டுயருமா ஆரத் க மமர்ந்தினி திருந்ததொன் நன்றே,
வழிமொழி வழாமல் மந்திரத் தான் பண்ணிய(து) எண்ணிய படியே Fாணு க் கிவபிெட்டு) உயரும் மானுராத்து) 7ர்ந்து இனித) இருக்க(அ) ன்(று) அன்றே.

Page 236
2 : fji சிவராத்திரி
இ- ன் வடி செய்து வகுத்த ை கழங்கமற வகுக்கப்பட்ட வேதாக மங்கி தால் படியில் முன்பகல் ஓர் முனிவர ஒன்று - மந்திரங்களே புச்சரித்து பூமியி: ராற் பூசிக்கப்பட்ட பழைய சிவலிங்கமெ அடியினுக்கு அருகில் - கொம்பர்கள் கத்தில், அமர்ந்து இனிது இருந்தது, எண்ணியபடியே க் டி ய வெ ம் தொ மனத்திலேண்ணிய எண்ணத்தின்படியே ணுகிய அவ்வேடனும் (அதனேக்) கண்ட்
அன்று ஏ அசைகள்.
அன்றர னிரவென்றறிந்திலன் ருெ தன்றடங் கையா லெறிந்தபைந் த யென்றதுவிலக்கி பிருட்பொழுதசுற்ற மென்றழை முழுதும் பழுதிலவ் வில்
அன்(று).அசன் இர(வு)என்(று) அறிந்தின் .ெ தன்தடம் கையால் எறிந்தபைத் தழையு என்(று).அது விலக்கி இருள்பொழு(து) அகப் மென்தழை முழுதும் பழு(து)இல் அன்
இ- ள் அன்று அரன் இரவு சிவராத்திரிதினமென்று அறியாது, ெ என்று அறிந்து = செலுத்தப்படுகின்ற மெனக்கருதி, தன் தடம் கையால் எ, விசாலமாகிய கைகளினுள் பறித்து எ திடில் துயில் வருமே என்று - தனித்து திரை வருமேயென்று நினேந்து, அது எண்ணினன் - அந்நித்திரையை நீக்கி
ரூப், கொய்துவிட்டு எறிந்த மென் , மிருதுவாகிய தழைகள் முழுவதும், மீது வீழ்ந்தன - குற்றமில்லாத அச்சி முடியின் சண் விழுந்தன எ - று.
குறுந்துளித் திவலேப் பனிநரிை மூழ்கி ணுறுந்து பிறுறந்து புராரிசந் நிதியி றெறுந்தழ னுதற்கட் சிவநிசி பதனி
யறுத்தவ முடையோ ரொத்தன ன் வேட

புராணம்
வதிக சைவ வழி மொழி வழாமல் - ஒளின் விதிமுறை தவருமல், மந்திரத் ன் பூசைபண்ணிய புராதன இலிங்கம் ன் கண்ணே முன்னேக்காலத்து ஒருமுனிவ ான்று கவடுவிட்டு உயரும் மாஒாரத்து விட்டுயர்ந்த விங் வமரத்தினடியின் பக் - எழுந்தருளி நன்மையாகவிருந்தது. நில் செய் கிராதனும் காணுன் - தன் கொடிய நீத்தொழில்களேச் செய்பவ Lili at - Ely
(39)
டுக்கு மம்பிடை தடுக்குமென்றறிந்து ழையுந் தனியிருந் திடிற்றுயில் வருமே ற் கெண்ணினன் கொய்துவிட் டெறிந்த பிங்க வியன்முடி மீதுவீழ்ந்தனவே.
காடுக்கும் அம்பு) இடை தடுக்கும்னன்(று) அறி ம் தனிஇருந் திடில்துயில் வருமே (க்து
தற்கு) எண்ணினன் கொப்துவிட்டு எறிந்து இலிங்க வியன்முடி மீதுவீழ்ந் தனவே.
என்று அறிந்திலன் - அத்தினம் தாடுக்கும்" அம்பு இன ட த டு க் கும் அம்புகளே இடையிலே தடைசெய்யு றிந்த பைம் தழையும் -தன்னுடைய றிந்த பசியதழைகளும், தனி இருந் துத் தொழிலின்றியிருந்தேனுகில் நித் விலக்கி இருள் பொழுது அகற்றற்கு அவ்விரவை கழித்தற்கு எண்ணினவ தழை முழுதும் - பறித்துவிட்டெறிந்த பழுது இல் அவ் இலிங்க வியன் Dr. வலிங்கத்தின் பெருமை தங்கிய திரு
(30)
க் கொடும்பசிக் கருத்திடாதொழிந்து லூறின்மா லூர வெண் டழையாற் 1ற் சிவார்ச்சனே புரிந்துவெந் திமை இன் கொடிச்சிதன் றிறமினி பறைவாம்:

Page 237
அங்குலச்
(குறுந்துளித் திவலேப் பனிநரிை மூழ்கிக் .ெ உறுந்துயில் துறந்து புராரி,சந் நிதியில் 2 தெறுந்தழல் நுதற்கண் சிவநிசி அதனில் அறுந்தவம் உடையோர் ஒத்தனன் வேட
இ-ன் வேடன் - அவ்வங்குலன் சிறிய துள்ளிகளாய்ச் சிந்துகின்ற பணி அருந்திடாது ஊண் ஒழிந்து - கொடிய எாது உபவாசமிருந்து, உதும் துயில் : விலக்கி, புராரி சந்நிதியில் - சிவலிங் மாலூர வெண் தழையால் - குற்றமி பத்திரங்களினுல், தெறும் தழல் நுதல் அச்சினியாகிய நெற்றிக்கண்ணேக்கொ சிவார்ச்சனே புரிந்து வெம் தீமை அறு சிவபூசைசெய்து கொடிய தீவினைகள் : வர்ச3ள நிகர்த்தனன், இனி கொடிச் வேட்டுவ மங்கையாகிய அவன் மனேவி
வே
உன்ன ரும்பெருங் காட்டினி வன்ன வார்சிலே வலவனென் னின்ன மெய்தில னென்கொ யன்ன மென்னடைக் குறத்தி
உன்ன ரும், பெரும் காட்டினில் வின்ன வார்சிலே வலவன் என் 2 இன்னம் எய்திலன், என்கொே
அன்ன மெல்நடைக் குறத்திகள்
இ-ஸ் அன்ன மெல் நடை குற நடையையுடைய அவ்வேட்டுவப் பெண் என் உயிர் துணே மகிழ்நன் - அழகிய உயிர்த்துனேயாகிய நாயகன், உன் ஆ உற்ருன் - நினேத்தற் கரிய பெரியது சென்ருன், இன்னம் எய்திலன் என் இன்னும் வந்தானல்லன் பாதுகாரண துயின்றிடாது அரற்றும்-நித்திரைசெய்

சருக்கம் 27
காடும்பசிக்(கு) அருந்திடா(து) ஒழிந்(து)
ஊறுஇல் மாலுரவெண் தழையால் (நாண்"
சிவார்ச்சனே புரிந்துவெம் தீமை
ன்,கொடிச்சிதன் திறம்இனி அறைவாம்]
ன், குறும் துளி திவலே பனி நனி மூழ்கிபில் மிகவும் நனைந்து, கொடும்பசிக்கு பசியைத் தணித்தற்கு உணவுகொள் துறந்து - பொருந்திய நித்திரையையும் கத்தினது முன்னிலையில், ஊறு இல் ல்லாத வில்வத்தின் வெண்நிறமாகிய ல் கண் சிவ நிசி அதனில் -சுடுகின்ற ண்ட சிவபெருமானுடைய இரவில், பம் தவம் உடையோர் ஒத்தனன் ட பாவும் நீங்கப்பெற்ற தவத்தையுடைய சி தன் திறம் அறைவாம் - இனிமேல் பின் தன்மைகனேக் கூறுவாம் எ-று. (31)
ல் வேட்டமே லுற்ருன் f னுயிர்த்துணே மகிழ்ந "லோ வெனமனத் தெண்னி கண் டுயின்றிடா தரற்றும்.
வேட்டமேல் உற்றன் யிர்த்துனே மகிழ்நன் T என மனத்(து) எண்ணி
துயின்றிடாது) அரற்றும் 1.
த்தி - அன்னம்போன்ற மிருதுவாகிய ஞனவள், வன்ன வார்சிஃப் வலவன் நீண்ட வில்வலிமையையுடைய எனது ரும் பெரும் காட்டினில் வேட்டமேல் னத்தில் வேட்டையாடும்பொருட்டுச் கொலோ என மனத்து எண்ணி - மோவென்று மனதில் நினைத்து, கண் ாதவளாய்ப் புலம்புவாள் எ-று. (32)

Page 238
芝五芒 சிவராத்திரி
தஞ்ச மொன்றிலன் றமியணு லஞ்ச னக்கிரியா மென வுரு மஞ்செ னப்பொழி மதசதுட் குஞ்ச ரக்குலங் கொன்றவோ
தஞ்சம் ஒன்(று)இலன் தமியணுய் அஞ்ச னக் கிரியாம் என உருத்( மஞ்சு) எனப்பொழி மதசதுட் குஞ்ச ரக்குலம் கொன்றவோ எ
இ- ள் தஞ்சம் ஒன்று இவன் . மில்லாது தனித்தவனுய்ச் சென்ருன்,
தக்க பெரிய நீலமலேயைப்போல, ம மருப்பு குஞ்சரக்குலம்-மேகத்தைப்போ கால்களேயும் இரண்டு கொம்புகளேயுமு எதிர் அடர்ந்து கொன்றவோ என்று நெருங்கிவந்து கொலேசெய்தனவோவெ:
கரிய நீண்மயிர்க் கூருகிர்க் க சரியில் வந்துயிர் கவர்ந்ததே முரிய வெஞ்சினக் கொடுவரி
பெரிய வாயினிற் பெய்தது (
கரிய நீள்மயிர்க் கூர்உகிர்க் கவிழ் சரியில் வந்(து)உயிர் கவர்ந்ததோ " உரிய வெஞ்சினக் கொடுவரி கறு. பெரிய வாயினில் பெய்ததுவோ, !
இ - ன் கரிய நீள் மயிர் சுடர் உன் மயிரையுங் கூரிய நகங்களேயுங் கவிழ்ந்த யில் வந்து உயிர் கவர்ந்ததோ என்ன ரைக் கவர்ந்துகொண்டு போய்விட்டதே உரிய வெம் சின் கொடுவரி - பொருந் எனது, கறுத்து ஒறுத்து உடலே பெரிய தும் - கோபித்து வருத்திச் சரீரத்தைத் டதோ என்றும் பிதற்றுவாள் எ- று.

புராணம்
ச் சென்றனன் றகைசா த்தெதி ரடர்ந்து
பதத்துணே மருப்புக் வென்றுளங் குலேயும்.
ச் சென்றனன் தகைசால் து) எதிர் அடர்ந்து பதத்துணே மருப்புக் ன்(று)உளம் குலேயும், 7
தமியணு சென்றனன் - துணையொன்று தகைசால் அஞ்சன கிரி ஆம் என - ரூசு என பொழி மத சதுட்பத துனே லச் சொரிகின்ற மதத்தையும் நான்கு
டைய யானைக்கூட்டங்கள், உருத்து உளம் குலேயும் - கோபித்து எதிராக ன்று மனந்தளருவாள் எ-து. ሰጔ ፴ J
விழ்தலைக் கரடி T வென்னமெய் தளரு
கறுத்தொறுத் துடலேப் வோவெனப் பிதற்றும்.
தலேக் கரடி, r என்னமெய் தளரும் தீ(து)ஒறுத்(து) உடலேப் எனப் பிதற்றும்.
கிர் கவிழ் தலே கரடி - கரிய நீண்ட தலையையுமுடைய கரடியானது, சரி மெய் தளரும்- வழியிலே வந்து உயி
ாவென்றுஞ் சரீரஞ் சோர்வடைவாள், திய கடுங்கோபத்தையுடைய புலியா வாயினில் பெய்ததுவோ என பிதற் தனது பெரிய வாயின் கணிட்டு உண்
(34

Page 239
அங்குலக்
அளேயு றும்பணி விடங்கலுழி துளேயெ பயிற்றினே றுண்டது கிளே யு டன்றிரி கரிவழிப் ப லுளேம டங்கலா லுயிருலந்
(அஃளஉதும்பணி விடம் கலுழிந்து) துளே எயிற்றின்ஏ(று) உண்டதுவே கிளேயுடன்திரி கரிவழிப் பகையத
உளே மடங்கலால் உயிர்உலந் தன்
இ-ன் அளே உறும் பணி விட மாக வசிக்கின்ற பாம்பானது விடத்ன் துளே எயிற்றின் ஏறு உண்டதுவோ எ; ஒனுள்ள துளேபொருந்திய பற்களினுல் கிளேயுடன் திரி கரி வழி பகையதாம் மாகத் திரிகின்ற பானேகளுக்குக் கு பிடர்மயிரைபுமுடைய சிங்கத்தினுல், லும் - ஆன்மா நீங்கப்பெற்றனணுே எ
நாட்ட மன்னநின் புதல்வர் கோட்ட முற்றனர் கொழுந் யூட்ட வந்திலே யுன்றனக் கு வாட்ட நோக்கிலே யென்கெ
(நாட்டம் அன்னநின் புதல்வர்ன்ெ
கோட்டம் உற்றனர் கொழுந்தன
ஊட்ட வந்திலே உன்தன்க்(கு) : வாட்டம் நோக்கில் என்கொல்
இ -ன் நாட்டம் அன்ன நின்பு டம் உற்றனர்-கண்ணேயொத்த உன் வருந்தி வாட்டமடைந்தனர், கொழு ஊட்ட வந்திலே - கொழுமையாகிய தக வேகும்படிசெய்து உண்பிக்கும்பொருட்டு பாம் எனது வாட்டம் நோக்கிலே - உ பும் பார்த்திலே, என் கொல் செய் யென்று மயக்கமடைவாள் எ-று.

* சருக்கம் 29
iந் துமிழ்ந்திடு மகல்வாய்த்
வோவெனச் சோருங் கையதாங் கிளர்வா தனன்கொலென் றுன்னும்,
உமிழ்ந்திடும் அகல்வாய்த் ா எனச்சோரும் நாம் கிளர்வால் ான்கொல், என்(று) உன்னும் 1.
ம் கலும்ந்து உமிழ்ந்திடும் - புற்றினிட தச் சுரந்து சுக்குகின்ற, அகல் வாய் ன சோரும் - விசாலம்ாகிய வாயின்க கடியுண்டனணுே என்றுஞ் சோருவாள்,
uri in TL லப்பகையாயுள்ள உயர்ந்த வாலேயும் உயிர் உலந்தனன் கொல் என்று உன் ன்றுஞ் சிந்திப்பாள் எ-நு. (35)
வெம் பசியினு னலிந்து தசை கோற்கொளிஇ வெதுப்பி ரிமையா மெனது ால்செய் தாயென மயங்கும்.
ம் பசியினுல் நலிந்து சை கோல்கொளிஇ வெதுப்பி உரிமையாம் எனது செய்தாய் என மயங்கும், !
தல்வர் வெம் பசியினுல் நலிந்து கோட் எது புத்திரர்கள் கொடிய பசியினுல் பூந்தசை கோல் கொளிஇ வெதுப்பி 3ரகளே அம்பிற்கோத்து (அக்கினியில் ) வந்தாயில்லே, உன் தனக்கு உரிமை னக்கு மனேவியாகிய எனது சோர்வை தாய் என மயங்கும் - பாது செய்தா
( 3 Ꮾ)

Page 240
22) சிவராத்திரி
என்றி ருந்தருந் துயருழந் தி குன்றி யின்வடங் கிடந்தொக வென்றி யங்கதிர் வேல்விழி
பன்றி யொன்றில ளயர்ந்தன
என்(று)இருந்(து) அரும் துயர்உழ குன்றியின் வடம் கிடந்(து) ஒளிர் வென்றி அம்கதிர் வேல்விழி நீர் அன்றி ஒன்(று) இவள் அயர்ந்தன்
இ - ன் கொடி இடை கொடிச் அவ்வேட்டுவப் பெண்ணுனவள், என்று வாருக இருந்து அரிய துன்பத்தையடை கொங்கைகள் குளிப்ப - குன்றிமணிமா கள் நனேயும்படி, வென்றி அம் கதிர் பொருந்திய அழகிய கிரணம் வீசுகின் நீரைச்சொரிந்து, இடும்பை அன்றி அமையம் - துன்பமேயன்றி வேருென் இருந்த சமையத்தில் எ - று.
பரவி யந்தனர் வந்தனே புரிந் விரவி யம்புயம் பொற்கதிர்க்
புரவி யேழ்நுகம் பூட்டிய பெ ரிரவி யுங்குண புலத்துய ரிரவி
பரவி அந்தணர் வந்தஃன புரிந்து விரவி அம்புயம் பொற்கதிர்க் கர புரவி ஏழ்நூகம் பூட்டிய பொன்த இரவி யும், குண புலத்து)உயர்
இ- ள் அந்தணர் பரவி வந்த8 கள் பரந்துநின்று வந்தனங்களேச்செய்து அம்புயம் பொன் கதிர் சுரங்களால் ே கிரணங்களாகிய கைகளால் விரியும்பப பொன் தடம் தேர் ஊர் இரவியும் - அழகிய விசாலித்த தேரின் கண்னேறிச் உயர் இரவியில் எழுந்தான் - கீழ்த்தி,
தோற்றினுன் எ - று.

புராணம்
டைக்கொடிக் கொடிச்சி சிர் கொங்கைகள் குளிப்பு நீருகுத் திடும்பை
எரிருந்திடு மமையம்.
(து) இடைக்கொடிக் கொடிச்சி கொங்கைகள் குளிப்ப
குத்(து) இடும்பை i இருந்திடும் அமையம் )
- கொடிபோன்ற இடையையுடைய இருந்து அரும் துயர் உழந்து - இவ் ந்து, குன்றியின் வடம் கிடந்து ஒளிர் லேகள் கிடந்து பிரகாசிக்கின்ற தனங் வேல் விழி நீர் உகுத்து - வெற்றி று வேலேயொத்த கண்களினின்றும் ஒன்றிலன் அயர்ந்தனள் இருந்திடும் றுமில்லாதவளாய்ச் சோர்வடைந்து (37)
ந்துமுன் பழிச்ச
கரங்களால் விரித்துப் ாற்றடந் தேரூ வியி லெழுந்தான்.
முன் பழிச்ச
ங்களால் விரித்துப் டம் தேர்ஊர் இரவியில் எழுந்தான். )
ன புரிந்து முன் பழிச்ச - பிராமணர் முன்னே துதிக்க, விரவி- நெருங்கி, பிரித்து - தாமரைமலர்களேச் சிவந்த செய்து, ஏழ் புரவி நுகம் பூட்டிய ஏழு குதிரைகளே நுகத்திற் பூட்டிய செல்லுகின்ற சூரியனும், குணபுலத்து சைக்கணுள்ள உயர்ந்த உதயகிரியில்
(38)

Page 241
அங்குலச்
புலவு வாய்கம ழங்குலன் றி. வலகில் பாவவல் லிருள்களேத் னிலவு நீறணி நீள்புரி சடை முலகி னிடிருட் கடிபகற் கதி
புலவு வாய்கமழ் அங்குலன் தினர் அலகில் பாவவல் இருள்களேத் து நிலவு நீ(று)அணி நீள்புரி சடைச் உலகில் நீடுஇருள் கடிபகற் கதி
இ = ஸ் நிலவு நீறு அணி நீள் ட கின்ற விபூதியையணிந்த நீண்ட முறுகிய -சிவராத்திரியானது, புலவு வாய் கமழ் நிணநாற்றம் வாயில் வீசுகின்ற அங்குவ WITଶuଶu á) இருள்களே - அளவற்ற TI அகற்றுதலால் - தொடர்ந்து நீக்குதலா கதிரும் ஒத்து உளது - உலகத்தின்கண் விருளே ஒட்டுகின்ற சூரியனேயும் போன்
ஆல் உம் அசைகள்.
மேவி ளங்கதிர் விரிந்திட வி வாவி ளஞ்சிறு மான்விழி யெ ராவி ழந்தகன் ருவரென் ற கூவி ளம்பணை நின்றிழிந் தன்
(மே(வு)இளங்கதிர் விரிந்திட விடிர் வா(வு)இளஞ்சிறு மான்விழி எயிற் ஆஇழந்த கன்(று) ஆவர்என்(று) கூவிளம்பணே நின்(று)இழிந் தனன்
இ- ள் அங்குலன் - அங்குலனுை விடிந்ததன் பின்னர் - பொருந்திய இள பின்பு வான் இளம் சிறு மான் விழி சிறிய மான்நோக்கியன்ற கண்களேயுடை தனது புத்திரர்களும், ஆ இழந்த கன் பசுவையிழந்த கன்றுபோல வருந்துவெ இழிந்தனன் வழி கொண்டான் - வில்வச் றனன் எ-து,

சருக்கம் 23.
னந்தொறும் புரிந்த க் துரந்தகற் றுதலா ச்சிவ நிசியு ருமொத் துளதால்.
ந்தொறும் புரிந்த ரந்(து) அகற் றுதலால் சிவ நிசியும் 'ரும் ஒத்(து) உளதால்,
புரி சடை சிவ நிசி - ஒளியை வீசு சடையையுடைய சிவபெருமானது அங்குலன் தினந்தொறும் புரிந்து - னுனவன் எந்நாளும் செய்த, அலகில் மாகிய கொடிய இருள்களே, துரந்து ால், உலகில் நீடு இருளும் கடி பகற் னே வருகின்ற மிக்க இருளேயும் அவ் றிருந்தது எ -று.
(39)
டிந்ததன் பின்னர் பயிற்றிதன் மைந்த ங்குல னினேந்து என்வழிக் கொண்டான்.
ததன் பின்னர்
நிதன் மைந்தர்
அங்குவன் நினேந்து
Tவழிக் கொண்டான்.)
ாவன், மேவு இளங் கதிர் விரிந்திட "ங் கிரணமானது பரவப்பெற்று விடிந்த எயிற்றி - பாப்கின்ற இளமையாகிய ய வேட்டுவ மாதும், தன் மைந்தர்று ஆவர் என்று நினேந்து - தாய்ப் ான்று நினத்து, கூவிளம் பஃன நின்று கொம்பரினின்றுங் கீழிறங்கிச் சென்
(4)

Page 242
222 சிவராத்திரி
ஈறி லாத்துய ருற்றிடு மெயி தேறி வேடனேத் தேடுவா ன தூறி லான்வரல் கண்டெதிர் மாறி லாதுபர் புற்குடின் மே
(ஈ(று)இலாத்துயர் உற்றிடும் சாயி தேறி வேடனேத் தேடுவான் நட ஊ(று)இலான்வரல் கண்டு) எதி மா(று)இலா(து) உயர் புல் குடில்
இ - ள் ஈறு இலா துயர் உற்றி மடைந்திருந்த அக்குறமாது, தன் நடந்து உறு செப்டத்து -தன் மனமா படி செல்கின்ற வழியிலே, ஊறு இல லாதவளுப் வருதலேக் கண்டு, எதிர்ந்து யோடு தழுவி, மாறு இலாது உயர் . டில்லாது உயர்வுபொருந்திய தமது பு வந்துசேர்ந்தனர் எ-று.
வந்து செந்தினே மாவுடன் : முந்து புற்புத மேவுநீ வாரே னந்து நற்றசை நறவுக ளுே தந்து மற்றவ ளோடுபன் னு:
வந்து செந்தினே மாவுடன் வம் முந்து புற்புதம் மேவு நீவார ெ நந்து நல்தசை நறவுகள் நாள்ெ தந்து மற்(று) அவளோடுபல் ந
இ- ன் வந்து - தமது இல்லத் செந்நினே மாவுடனே, வம்பு அமர் வ தேனேயும், முந்து புற்புதம் - சிறந்த வார வெண் மூரல் - மலேநெல்லினின் பும், நந்து நல் தசை - செழித்த ந தோறும் நாடி தந்து - கள்ஃளயுந் தின் அவளொடு பல் நாள் அவன் சார்ந்த விளாக அக்காட்டிற் சீவித்தனன் எ - நு
மற்று அசை.

புராணம்
ற்றிதன் னரிதயந் டந்துறு செப்பத் ந் தோகையிற் றழுவி வினர் வந்தார்.
ற்றிதன் இதயந்
.ந்(து)உறு செப்பத்(து)
ர்ந்(து) ஒனகயில் தழுவி
மேவினர் வந்தார்.
விடும் எயிற்றி - எல்லேயில்லாத துன்பம் இதயம் தேறி வேடனேத் தேடுவான் னது தெளியப்பெற்று நாயகனைத் தேடும் ான் வரல் கண்டு - இடையூறு பாதுமில் ஒகையில் தழுவி-எதிர்சென்று மகிழ்ச்சி ல்குடில் மேவினர் வந்தார் - மாறுபா ற்களால் வேயப்பட்ட குடிசையினிடத்து (AI)
வம்பமர் வரைத்தேன் வெண் மூர டொறு நாடித்
ாவண் சார்ந்தான்.
பு)அமர் வரைத்தேன் வண் மூரல் தாறும் நாடித் Tள் அவண் சார்ந்தான்.)
தையடைந்து, செந் தினே மா உடன் - ரைதேன் - வாசனேபொருந்திய மலைத்
புல்லரிசிச் சாதத்தையும், மேவு நீ றும் வருகின்ற வெள்ளிய சாதத்தை iல்ல மாமிசங்களேயும், நறவுகள் நாள் எந்தோறுஞ் சம்பாதித்துக் கொடுத்து, ான் - அக்குறப் பெண்ணுேடு பலநாட்க
(42)

Page 243
அங்குலக்
முருந்தி யற்றரும் பற்கழன் டருந்து தற்கரி தாயுடல் பல பெருந்தி ரைக்கடற் கடுவுறழ் வருந்தி மற்றவன் சடந்துறந்
(முருந்(து)இயல் தரும் பல் கழன் றி அருந்துதற்(கு) அரிதாய், உடல் ப பெருந்திரைக் கடல் கடுஉறழ் ெ வருந்தி, மற்(று) அவன் சடம்துற
இ- ள் : முருந்து இயல் தரும்ப இயல்பைக்கொண்ட பற்கள் சுழன்றுவி பண்டந்து அருந்துதற்கு அரிதாய் உ களே உண்ணுதற்கியலாமல் சரீரவலினி கடல் கடு உறழ் பெரும் பிணி பிணிக் கடலிற்குேன்றிய நஞ்சையொத்த கடு வருந்தி, அவன் சடம் துறந்து இறந்த விட்டு ஆன்மா நீங்கப்பெற்ருன் எ- g
மன் ஓ அசைகள் .
GE
சூலமொடு வாளிசிலே ே பாலமயில் வேல்விசிறு ட வாலமதி போலெயி றில யாலநிகர் தூதுவர்க ளவி
சூலமொடு வாளிசிலே தோம பாலம் அபில் வேல்விசிறு பாக வாலமதி போல் எயிறு) இல், ஆலம்நிகர் தூதுவர்கள் அவ்ர்
இ- ள் : குலமொடு - சூலமும்,
தோமரம் - தோமரமும், உலக்கைபாலமும், அயில் வேல் - கூரிய வேலும் வீசப்படுகின்ற பாசமும் ஆகிய இவற்ை இலங்க - இளம்பிறைச் சந்திரனேப்போ தி ஆல நிகர் தூதுவர்கள்- வடவாமு யும் நிகர்த்த யமதூதுவர்கள், அவ் தனர் எ- று.
ஏ அசை,

* சருக்கம் 22
றிடநரை முதிர்ந்திட் ங்கெடு மந்நாட்
பெரும்பினி பிணிக்க திறந்தனன் மன்னுே.
ட நரை முதிர்ந்திட்டு) லம்கெடும் அந்நாள், பெரும்பினி பிணிக்க ந்(து) இறந்தனன் மன்னுே.
ல் கழன்றிட- இறகினடியைப்போலும் p, நரை முதிர்ந்திட்டு - நரைமுதிர்ச்சி டல் பலம்கெடும் அந்நாள் - உனவு மை குன்றுங்காலத்து, பெரும் திரை க வருத்தி - பெரிய திரைக:ளயுடைய மையாகிய நோய்கள் வந்து பீடிக்க னன் - அவ்வங்குலனுணவன் சரீரத்தை
(Ꮞ 3Ꭸ
آنرال آ|
தாமர முலக்கை
ாசமவை கொண்டே ங்கவட வைத்தி வ்வயி னடைந்தார்.
Fம் அவை கொண்டே ங்க வடவைத்தி வயின் அடைந்தார்.
வாளி-அம்புகளும், சிலே - வில்லும், இருப்புலக்கையும், பாலம் - பிண்டி , விசிறு பாசம் அவைகொண்டு - றுக்கொண்டு, வால மதி போல் எயிறு வப் பற்கள் பிரகாசிக்க, .הIL-GM}&lr:5 காக்கினியையும் ஆலகால விடத்தை பயின் அடைந்தார் - அவ்விடத்துவத்
(J

Page 244
சிவராத்தி
பற்றினர் புயத்துனேகள் சுற்றின ரடித்தனர் துப் குற்றின ருடற்சவி குை லுற்றிட வுதைத்துவழி
பற்றினர், புயத்துனேகள் ட சுற்றினர், அடிந்தனர், துடி குற்றினர், உடற்சவி குறை உற்றிட உதைத்து, வழி ஒல்
இ - ள் பற்றினர்புய துணேகள் துப் புடங்களிரண்டையும் பாசத்தாற் துக் குற்றினர் - அடித்துத் துடிக்கும்ப ஆவசம் மென் மேல் உற்றிட உதைத் மேலும் மேலும் மயக்கமடையும்படி வழியே வேகமாய்ச் செல்லும்போது
மங்கையொரு பங்கன் மழு செங்கையி விருத்திறை சில சங்கைபெறு மங்குல னெனு மங்கைகொள் கயிற்றினிடை
( மங்கை ஒரு பங்கன் மழு மான்
செங்கையில் இருத்(து)இறை, ! சங்கைபெறும் அங்குலன் எனுஞ் அங்கைகொள் கயிற்றின் இடை
இ - ன் மங்கை ஒரு பங்கன் கொண்டவராகிய, மழு மான் மறி கோடரியையும் மான்கன்றையும் தாம் விளிற்ருங்கிய எம்பெருமான், சிலாது புத்திரராகிய நந்திதேவரை வரவழை சவரனே - மேன்மை பொருந்திய அங் தம் ஆங்கை கொள் கயிற்றினிடை ம பயிற் பொருந்திய பாசத்தாற் கட்டிச்

ரி புராணம்
பாசமத ஞலே
டத்திட விடித்துக்
றத்தவச மேன்மே
யொல்லபட ரெல்லே.
ாசம் அதனுலே த்திட இடித்துக் த்(து) அவசம் மேல்மேல் ஃபடர் எல்லே.)
பாசம் அதனுவே சுற்றினர் டபிடித் கட்டி, அடித்தனர் துடித்திட இடித்
இடித்துக்குற்றி, உடல் சவி குறைத்து" ந்து - சரீரத்தின் வலிமையைக் குறைத்து உதைத்து வழி ஒல்லே படர் எல்லே - &l - Ա - (星5川
மான்மறி மரைப்பூஞ் ாதனன் மகற்கூய்ச் பஞ்சவ ரஃனத்தம்
யாத்தியம தூதர்.
மீறி மரைப்பூஞ்
சிலாதனன் மகன்கூய்ச்,
நசவ ரஃன்த்தம்
பாத்(து) யமதூதர்.
r - உமாதேவியாரை இடப்பாகத்திற் மரை பூ செங்கையில் இருத்து இறைமரைமலர் போன்ற சிவந்த திருக்கரங்க னன் மகற் கூப் - சிலாதரமுனிவரின் 2த்து, சங்கை பெறும் அங்குலன் எனும் குலன் என்னும் வேட்டுவனே, யமதூதர் ாத்து - யமதூதுவர்கள் தமது அகங்கை க்கொண்டு எ - று. (46】

Page 245
அங்குவ:
சென்றனர் விலக்கியொளிர்
வின்றவனே யேற்றியொ ரின குன்றன புயத்துவலி குன்ற வென்றகன நாதரை விடுத்
சென்றனர், விலக்கிஒளிர் செம்ெ இன்(று) அவனே ஏற்றிஒரு) இன் குன்(று)அன் புயத்துவவி குன்ற வென்ற கன நாதரை விடுத்திடு
இ - ன் சென்றனர் - போகின் னின்று விடுவித்து, இன்று அவனே ஒளி இத்தினத்தில் அவ்வேடனே ஒளிபொரு கிய தேரின் மேலேற்றிக்கொண்டு, ஒரு திரைப்பொழுதினுளிங்குவரும்படி, கும் வென்ற சனநாதரை - மலேபோன், பகைவர்சளே வெற்றிகொண்ட சனத் அனுப்புவாயாகவென்று ஆஞ்ஞாபித்த
நாதன்விடை கொண்டுகன
யேதமறு மங்குலனை யின்றுே தூதர்தமை வென்றுவிரை வி மீதிணிவிருத்தி பிவண் மேவ
நாதன்விடை கொண்டு Eே நTத ஏதம் அறும் அங்குவனே இன்று:ெ தூதர்தமை வென்று விரைவில் மீதினில் இருத்தி இவன் மேவவி
இ - ள் நாதன் விடை கொண் பெற்று, கணநாதரை அழைத்து- க அறும் அங்குலனே இன்று கொடு போ லாத அங்குலனென்னும் வேடனே இட தூதுவர்களே வெற்றிசொண்டு, விரை வேகமாயொளி தங்கிய விமானத்தின் ரூன் - இவ்விடத்துக்கு அழைத்துவாரு T-C).
தி ஆசை
]

ச் சருக்கம் 岛&5
செம்பொனணி தேர்மே மப்பிணிவ ணெய்தக் ருே வாரை
திடுதி பென்ருன்.
பான் அணி தேர்மேல் மப்பின் இவண் எய்தக் תת 6 חוה, תשם. தி என்ருன், )
றனர், விலக்கி - அவ்வியமதூதுவர்களி ர் செம்பொன் அனிதேர்மேல் ஏற்றி - ந்திய சிவந்த பொன்னினுற்செய்த அழ த இன்மப்பின் இவன் எய்து = ஒரு மாத் ன்று அன புயத்து வவிகுன்ற மருவாரை ஹ தோள்களின் வலிமைகுறையும்படி தலைவர்களே, விடுத்திடுதி என்ருன்னேர் எ- று. (7)
நாதரை பழைத்தே கொடு போகுந் பிற்சடர் விமான
விடு கென்ரூன்.
ரை அழைத்தே காடு போகும்
Lsi 5 DrGIL டுக என்ருன்)
டு - சிவபெருமானுடைய உத்தரவைப் 1ணத்தலைவர்களே வரவழைத்து, இரதம் "கும் ஆாதர் தமைவென்று ட குற்றமில் ப்பொழுது கொண்டுசெல்லுகின்ற வில் சுடர் விமானம் மீதிரிைல் இருத்தி - மேலேற்றி, இவண் மேவவிடுக என் நங்களென்று திருவாய்மலர்ந்தருளினர்
45.

Page 246
፰ይ 6 சிவராத்தி
நந்திமொழி கொண்டுகண் வந்தியம தூதரை வருத்திவ முந்தியவன் மொய்ம்புகண்
சிந்திமணி மொய்த்தொளி.ெ
(நந்திமொழி கொண்டுகண் நாத வந்(து) யம தூதரை வருத்திவ முந்திஅவன் மொப்ம்புகள் முரிக் சிந்திமணி மொய்த்(து) ஒளிசுெ
இ - ன் கனநாதர்கள் நந்தி நந்திதேவருடைய ஆஞ்ஞையைச் சிர தூதரை வருத்தி வலிசெய்து - வேகப படிசெய்து தமது வலிமையைக்காட்டி, விசி பாசம் சிந்தி = முன்னரே அவனது பறுத்து, மணிமொய்த்து ஒளிகொள் கள் நெருங்கி ஒளியைக் கக்குகின்ற இ
գյ -5|aձlar,
யாவர்பணி கொண்டிவ னெ போவதிவ னெங்ங்னமொர்
மேவவுவ னுமினி விடோெ காவல்புரி காலபடர் காய்ந்
யாவர்பணி கொண்டு)இவன் எ போவ(து)இவன் எங்ங்னம்ஒரு பு மேவ உவண் நாம் இனி விடோம் காவல்புரி கால படர் காய்ந்(து)
இ-ன் காவல் புரி காலபடர் கள், பாவர் பணி கொண்டு இவண் ஞையின்படி இங்குவந்து எதிர்த்து இை இலாதான் இவன் போவது எங் நுை இவன் போவது எப்படி, உவண் மேக காய்ந்து எதிர் கதித்தார் - உவ்விட: விடோமென்று கோபங்கொண்டு ம
GT- I.

புராணம்
ாதர்கள் விரைந்து வி செய்தே முரிக்கவிசி பாசம் கா டேரின்மிசை வைத்தார்.
ர்கள் விரைந்து
வி செய்தே
yn Gŵgrifir i'r Tyfir hi ாள் தேரின்மிசை வைத்தார்.
மொழி கொண்டு - கணத்தஃலவர்கள் மேற்கொண்டு, விரைந்து வந்து யம ாய் வந்து யமதூதுவர்களேத் துன்புறும் முந்தி அவன் மொய்ம்புகள் முரிக்க து வலிமைகெடும்படி கட்டிய பாசத்தை தேரின் மிசை வைத்தார் - இரத்தினங்
ரதத்தின் மேலேற்றினர் எ- று.
(49.
எதிர்ந்திது புரிந்தீர்
புண்ணிய மிலாதான் மன வெகுண்டு தெதிர் கதித்தார்.
திர்ந்(து) இது புரிந்தீர்
|ண்ணியம் இலாதான்
என வெகுண்டு
எதிர் கதித்தார்.
- அவனேக் காத்துநின்ற யமதூதுவர் எதிர்ந்து இது புரிந்தீர் - எவரது ஆஞ் வகளேச் செய்தீர்கள், ஒரு புண்ணியம் ாம் - ஒரு புண்ணியமுமில்லாதவனுகிய
நாம் இனி விடோம் என வெகுண்டு ந்துக்குப் போகும்படி யாங்களினிமேல் |னங்கொதித்து எதிர்த்துக் கூறினர்
(50)

Page 247
அங்குலச்
உங்கடலை வன்றன. துரத்திை னெங்கடலை வன்பணியி தெ: செங்கடலே நேர்குருதி சிந்தே தங்கடலை மோதினர் தரித்தி
(உங்கள் தலைவன்தன(து) உரத்தி எங்கள் தஃலவன் பணி இ(து) என்று செங்கடலே நேர்குருதி சிந்தஎம தங்கள்தலே மோதினர் தரித்தில
இ - ள் உங்கள் தஃவன் தனது தஃவணுகிய யமனது மார்பின் கண்ணே பணி இது என்று - எங்கள் தஃலவருமா மென்று, செம் சடலே நேர் குருதி கி பாயும்படி, எமதுரதர் தலே முசலத்த த&லகளிலிருப்புலக்கை கொண்டடித்து , ருர்கள் வி - று.
வென்றிதரு வானவர் விரைத் பொன்றிகள் செழுந்துனர் ெ வன்றியர மங்கையர்க ளங்கி நின்றிணைகொள் வெண்கவரி
[ வென்றிதரு வானவர் விரைத்த
பொன்திகழ் செழும்துனர் பொ அன்றிஅர மங்கையர்கள் ஆங்(கு நின்(று)இனகொள் வெண்கவரி
இ - ள் வென்றி தரு வானவர் விரை தருவின் நல் பொன் திகழ் வாழ்த்த - வாசஃன பொருந்திய கற்ப விளங்குகின்ற செழுமையாகிய பூங்கொ செய்யவும், அன்றி - அதுவுமல்லாமல் அங்கு இருமருங்கும் நின்று - அன்விட கொள் வெண் கவரி நேசமொடு வீச = வான்புகொண்டு வீசவும் எ - நு.

ஈருக்கம் 7
ட புதைத்தோ ன்றுமுக லத்தாற் வெம தூதர் ல ரகன் ருர்,
டை உதைத்தோன்
முசலத்தால் தூதர் * அகன்ருர்,
உரத்திடை உதைத்தோன் - உங்கள் * உதைத்தவரும், எங்கள் தலைவன் "கிய சிவபெருமானது ஆஞ்ஞையிதுவாகு சிந்த - செங்கடஃப்போன்ற இரத்தம் ால் மோதினர் - யமதூதுவர்களுடைய தரித்திலர் அகன்ருர்-தங்காது சென் 了5互A
த்தருவி னற்பூப் பாழிந்தனர்கள் வாழ்த்த ரு மருங்கு
நேசமொடு வீச
வின் நற்பூப் ழிந்தனர்கள் வாழ்த்த இரு மருங்கும் தேசமொடு விர,
- வெற்றியையுடைய தே வர் த ஸ் செழும் பூ துனர் பொழிந்தனர்கள் தருவிற் ஜேன்றிய நல்ல பொன்போல த்துக்களைச் சொரிந்து வாழ்த்தொலி அர மங்கையர் - தேவமாதர்கள், து இருபக்கங்களினும் நின்று, இணே - இனையாகிய வெண்சாமரங்க3ள உள் (52)

Page 248
228 சிவராத்திரி
விண்டல முதிக்குமதி வெண்கு பண்டரு மிசைப்பனுவல் கந்த கொண்டவிடி யொத்ததிர் கு தொண்டகம தோடமர துந்:
(விண்தலம் உதிக்கும்மதி வெண்குள்
பண்தரும் இசைப்பனுவல் கந்தரு கொண்டல்இடி ஒத்(து)அதிர் குர தொண்டகம் அ(து)ஓடு) அமர து
இ - ன் விண் தலம் உதிக்கும் ம தில் வந்து தோற்றுகின்ற சந்திரனுனவ: ஃபச் செய்யவும், பண் தரும் இசை பணு இசைப்பாக்களேக் கந்தருவர்கள் பாடவு குடமுழா - மேகத்தினிடியைப்போல முழாப்பறையும், நல் தொண்டகமதோ அமர துத்துபி முழங்க - தேவதுந்துபிப்
போயமலன் முன்புக விடுத்த லேயகன மாயிவ னிருந்திடு நேயமிக வைத்தெழில்கொ ெ நாயக லுரைத்துவர நல்கின
(போய் அமலன் முன்புக, விடுத்தே ஏய கனமாய்இவண் இருந்திடுதி நேயம் மிக வைத்(து) எழில் கொள் நாயகன் உரைத்துவரம் நல்கினன்
இ- ள் போய் அமலன் முன்புக தராகிய சிவபெருமானது சந்நிதியிற் எழில் கொள் நெற்றி விழி உற்ற ந கண்ணேபுடைய பரமபதியானவர், எம் திடுதி என்று உரைத்து -எம்மிடத்துப் நீயுமிங்கே வாழக்கடவையென்று திருவா நயந்து வரம் நல்கினன் - அதிகமாகிய முற்று வரங்களேக் கொடுத்தருளினர் :
ஒT இரண்டும்

புரானம்
தடை நிழற்றப் தருவர் பாடக் ரற்குட முழTநற் துபி முழங்க,
?- நிழற்றப் Gliri LI I r ii ற்குட முழTநல் ந்துபி முழங்க. )
தி வெண் குடை நிழற்ற - ஆகாயத் ன் வெள்ளிய குடையைத் தாங்கி நிழ வில் கந்தருவர் பாட - பன்னமைந்த ம், கொண்டல் இடி ஒத்து அதிர்குரல் ஒலிக்கின்ற சத்தத்தையுடைய குட டு- நல்ல தொண்டகப் "பறையுடனே, பறையுமாரவாரிக்கவும் எ-து. Y5霹其
பொழு தெம்பா
தி யென்றே ணற்றிவிழி யுற்ற
னயந்தே.
பாழுது) எம்பால் என்றே
நெற்றிவிழி உற்ற நயந்தே.
விடுத்த பொழுது - சென்று மலரசி பிரவேசிக்கும்படி விட்ட சமயத்தில், ாயகன் - அழகு பொருந்திய நெற்றிக்
பால் ஏய கனமாய் இவண் இருந்
பொருந்திய கணத்தவருள் ஒருவனுப் ாய்மலர்ந்தருளி, மிக நேயம் வைத்து அன்பு வைத்து ஆசைப் பெருக்க T - U -
(54.J.

Page 249
அங்குல
செங்கனெயி ன்ன் கயிலே ே யங்கணமர் வுற்றபி னருந்து திங்கண்முடி பானடியர் செ வெங்கண் மறலிக்குமுன் வி
செங்கண் எயினன் கயிலேசேர் : அங்கண் அமர்(வு)உற்றபின் அரு திங்கள் முடியான் அடியர் செய் வெங்கண் மறவிக்குமுன் விளம்.
இ- ள் செம் கண் எயினன் - சயிலே சேர் கனமது ஆகி அங்கண் வசிக்கின்ற கணநாதருளொருவணுய் - துயர் கொள் தூதர் - மிக்க துன்பு யான் அடியர் செய்த திறம் எல்லா சிவபெருமானது அடியார்கள் செய்த கண் மறலிக்கு முன் விளம்ப விரைவு ராசனுக்கு முன்னே கூறும்படி விரைந்
பாசமெறி தாரைதொடர் 1 வீசுசுடர் வேன்முசல மின்னு ராசமுட னங்குசம தங்கைய றேகற வுரத்தினிடை செந்ெ
(பாசம்எறி தாரை தொடர் பாறு வீசுசுடர் வேல்முசவம் மின்னுகள் ராசம்உடன் அங்குசம் அது) அங் தே(சு)உற உரத்தின்இடை செந்
இ- ள் : பாசம் - பாசமும், GT. பாறு படி குலம் - தொடர்ந்து பருந்து படிகின்ற சூலமும், சுடர் விசு வேல் - வம் - இருப்புலக்கையும், மின்னு கை நல் நாராசம் உடன் - நல்ல .חלוןrותTi மாகிய இவ்வாயுதங்கள், அம் கை எட்டுக் கைகளிலும் பிரகாசிக்கவும், ஐ. மார்பின் கண்ணே சிவந்த மலர் மாலே

ச் சருக்கம்
Fர்கணம தாகி |யர்கொ டூதர் Fய்ததிற மெல்லாம் ளம்பவிரை வுற்றர்.
கணம(து) ஆகி நந்துயர்கொள் தூதர் தி திறம் எல்லாம்
விரை வுற்ருர். )
சிவந்த கண்களேயுடைய அன் 3ங்குவின் து அமர்வு உற்ற பின் - கபிலா பகிரியில் அவ்விடத்து வீற்றிருந்த பின்னர், அரும் மடைந்த யமதூதர்கள், திங்கள் 부 ம்- சந்திரனேச் சடை முடியிற்றரித்த செய்கைகள் யாவற்றையும், வெம் உற்றர் - தறுகண்மையைபுடைய யம $து சென்றனர் எ - று. (55
பாறுபடி குலம்
கதை நன்னு விரு நான்கிற் தாடை விளங்க,
படி சூலம் தை நல்நா ான இரு நான்கில் தொடை விளங்க.)
தாரை - எறிவல் லயமும், தொடர் கள் (நினங்களப் புசிக்கும்பொருட்டு) - ஒளியைக் கக்குகின்ற வேலும், முர 占一 பிரகாசம்பொருந்திய தண்டமும், மும், அங்குசம் அது - தோட்டியு இரு நான்கில் தேசு உற - அழகிய ரத்தினிடை செம் தொடை விளங்கவிளங்கவும் எ-து. Y5f川

Page 250
፰ 30 சிவராத்திரி
எற்றிய கடற்றிரை யிருத்திய முற்றிநெளி வுற்றபுரு வத்து: பெற்றிடி யெனக்குரல் பிறங் பற்றிய தழற்குநிகர் பங்கியும்
எற்றிய கடல்திரை இருத்தியது முற்றிநெளிவு) உற்ற புருவத்துக் பெற்(று)இடி எனக்குரல் பிறங்கு பற்றிய தழற்குநிகர் பங்கியும் வி
இ- ள் எற்றிய கடல் திரை இ களேப் பதித்தாற்போல, கார்முற்றி கருமை முதிர்ந்து நெளிந்த இரண்டு என குரல் பெற்று பிறங்கு பில் வாயு தாய் விளங்குகின்ற பகிர்ந்த வாயும், ட எரிகின்றவக்கினிக்கொப்பாகச் சிவந்த
வாதகப பித்த முத லான பி மேதமிகு சொற்பணி யியற் பாதகர் வெருக்கொடு பதை தூதரிரு பக்கமுறை சுற்றின
வாதகப பித்தம்முத லான் பிணி ஏதம்மிகு சொல்பணி இயற்றிஅ பாதகர் வெருக்கொடு பதைத்தி தூதர் இரு பக்கம்முறை சுற்றின
இ- ள் வாத சுப பித்தம் மு. முதலான நோய்களும், மற்றும் ஏத டணி இயற்றி அயல் நிற்ப - அவழு தொண்டுகளேச் செய்து கொண்டு பக்க பதைத்திட வருத்தும் தூதர் - பாவி கின்ற தூதுவர்கள், இரு பக்கம் முன் தினும் முறைப்படி சுற்றிச் சூழ்ந்து

புராணம்
தெனக்கார் னே முரிப்பும் குயில வாயும் ம் விளங்க,
T னே முரிப்பும் பில வாயும்
விளங்க. )
ருத்தியது என - எறிகின்ற கடற்றிரை நெளிவுற்ற துண்ே புருவ முரிப்பும் - கட்புருவத்தின் நெறிப்புகளும், இடி ம் - இடிபோன்ற தொனியை புடைத் பற்றிய தழற்கு நிகர் பங்கியும் விளங்க - குடுமியும் பிரகாசிக்கவும் எ-று (57)
னிமற்று றியய னரிற்பப் த்திட வருத்துந்
JāT இத்தி.
மற்றும் பல் நிற்பப்
ட வருத்தும்
ர்கள் சூழ,
தலான பிணி - வாதம் சேடம் பித்தம் ம்- பிற துன்பங்களும், மிகு சொல் ஒற் சொல்லப்படுகின்ற மிகுதியாகிய த்தே நிற்கவும், பாதகர் வெருக்கொடு கள் அஞ்சிப் பதைக்கும்படி வருத்து ஈற சுற்றினர்கள் சூழ - இரண்டு பக்கத் நிற்கவும் எ-து. (58)

Page 251
அங்குல
சாலமொழி மாதர்பலர் சா வாலமதி யாமென வளைந்ெ நீலவரை போனிதி நெடுந்த காலனிரு காலிலிவர் கைதெ
சாலமொழி மாதர்பலர் சாமரை வாலமதியாம் என வ&ளந்(து)ன நீலவரை போல்நிதி நெடுந்தவி( காலன்இரு காவில்இவர் கைதெ
இ - ள் : சால மொழி மாதர் . தைகளே வசனிக்கின்ற பெண்கள் பல மதியாம் என வளேந்து எயிறு இலங் வஃாந்து தந்தங்கள் பிரகாசிக்கவும், போல, நிதி நெடுந் தவிசு இருக்கும் க யப்பட்ட உயர்ந்த சிங்காசனத்தில் விற் இவர் கை தொழுது வீழ்ந்து - இத்துT, விT - று.
.Fئی 33 ق تھے ــــــــــــ= آلی
மூடனை யறத்திற முயன்றறி வேடனை வடத்தினிடை வீக் பாடனே வருக்குமிது பண்ணி கோடனே யளித்தவர் கணங்
(மூடனே அறத்திறம் முயன்(று).அ வேடனே வடத்தின்இடை விக்கில பா(டு) அனே வருக்கும்இது பண்ணி கோடனே அளித்தவர் கணங்கள்
இ -ன் மூடனே அற திறம் முய வீனணுய்த் தருமங்களொன்றையும் முய வேடனே, வடத்தினிடை வீக்கிவரு வருஞ் சமையத்தில், அஃனவருக்கும் இ கும் இத்துன்பங்களேச் செய்து, வளர் கள் - வளர்ந்த ஒற்றைக்கொம்பையுசி பெருமானது கணத்தவர்கள், கொடு
IT - UEM.

ச் சருக்கம் ዷ8 I
மரை பிரட்ட துயி நிலங்க
ாழுது வீழ்ந்தே.
இரட்ட பி(று) இலங்க சு) இருக்கும் ாழுது வீழ்ந்தே, 1
பலர் சாமரை இரட்ட - சால வார்த் ருஞ் சாமரங்களேயசைக்கவும், வால சு - இளம் பிறைச் சந்திரனேப் போல
நீல வரை போல் - நீலமலேயைப் ாலன் இரு காவில் - பொன்னுற் செய் றிருக்கின்ற யமராசனது பாதங்களில், தர்கள் கைகூப்பி நமஸ்கரித்து விழுந்து
(59.
து வில்லT கிவரு காலே வள ரொற்றைக் கள்கொடு போஞர்.
சிதல் girl).T
வளர் ஒற்றைக் கொடுபோஞர்.)
ன்று அறிதல் இல்லா வேடனே -அறி ன்று செய்தற்கறியாத அங்குலனுகும் ாலே - பாசத்தினுற் கட்டிக்கொண்டு து பாடு பண்ணி - நம்மெல்லோருக் ஒற்றைக்கோடனே அளித்தவர் கணங் if - '' விநாயகரைப்பெற்றருளிய போனுர்-கொண் டு போ
(GC)

Page 252
சிவராத்திரி ای
என்றிவை யுரைத்திட வெயிற் தென்றிசை நகர்க்கிறை திரன் குன்றின் மிகை பெற்றிடு புயத் நன்றிது வெனத்தனி நகைத்து
என்(று) இவை உரைத்திட எயிற் தென்திசை நகர்க்(கு)இறை திரன் குன்றின் மிகை பெற்றிடு புயத்து நன்(று) இ(து) எனத் தனி நகைத்
இ - ள் என்று இவை உரை சொல்ல, தென் திசை நகர்க்கு இறை சணுகிய யமன், எயிற்று இதழ் அதுச் திரண்டு எழ வளர்ந்த குன்றின் மிகை திரண்டு உயர்ந்து வளர்ந்த மலேகளினும்
குலுங்கும்படி, இது நன்று என தனி அஞ் சிரித்து, உடன் எழுந்து - உட:ே
ԿT = *Its her.
சஞ்சரிக மொய்த்துமுர ருர்க பஞ்சன வரைக்குநிக ரானபச விஞ்சிய கணக்கனெடு வீரர்ப மஞ்சன மிடற்றிறைவன் வாழ்
(சஞ்சரிகம் மொய்த்துமுரல் தார்க அஞ்சன வரைக்குநிகர் ஆன பசு(டு விஞ்சிய கணக்கனுெடு வீரர்பலர் மஞ்சன மிடற்(று) இறைவன் வr
இ- ள் சஞ்சரிகம் மொய்த்து மு டுகள் மொய்த்துக் கீதம் பாடுகின்ற ம வரைக்கு நிகர் ஆன பகடு ஏறி - நீல மேலிவர்ந்து, பிணக்களுெடு விஞ்சிய வி னுங் கணக்கணுேடும் மிகுதியாகிய வீரா மிடற்று இறைவன் வாழ் சுயிலே வந்த தையுடைய தஃலவராகிய சிவபெருமான் தான் எ - று.

புராணம்
றித ழதுக்கித் எடெழ வளர்ந்த துணே குலுங்க துட னெழுந்தே.
(று) இதழ் அதுக்கித் ா(டு) எழ வளர்ந்த ண்ே குலுங்க (து) உடன் எழுந்தே
த்திட - என்றிவ்வாருகத் தூதர்கள் - தென்திசையிலுள்ள நகரத்துக் கர *கி - பற்களினுல்தரங்களைக் கடித்து, பெற்றிடு துண் புயம் குலுங்க - ம் மேம்பாடுற்ற இரண்டு தோன்களுங் நகைத்து - இது நல்லது என்று மிக ன எழுந்து எ - று.
(GI)
ளகை பப்போ
டேறி
லர் சூழ
கயிலே வந்தான்.
உள் அசை பப்போய்
ஏறி
ாழ்கையிலே வந்தான்.)
முரல் தார்கள் அசைய போய் - வண் ாலேகளசையும்படி சென்று, அஞ்சன் மலேயையொத்த எருமைக் கடாவின் பீரர் பலர் சூழ - சித்திரகுத்தனென் ர்கள் பலருஞ் சூழ்ந்துவர, மஞ்சு அன ான் - மேகம் போன்ற நீலகண்டத் எழுந்தருளிய கயிலாயகிரியையடைந்
(62).

Page 253
அரியமா தவத்தோ ருள்ள.ெ ரணுவினுங் களங்கமொன் கரியமா முகில்கள் படிதடஞ்
கயிலேயிற் கனகமா மணி லுரியநான் முகத்து விதிவிதிச் வொளிதிகழ் கதிர்களா ! விரியுமா தவரோர் கோடிவர்
விளங்கல்போற் றுளங்கு
அரியமா தவத்தோர் உள்ளம் ஒ. அணுவினும் களங்கம்ஒன்(று) கரியமா முகில்கள் படி, தடம் சா கயிலேயில், கனகமா மனியா உரியநால் முகத்து விதி, விதிக் க ஒளிதிகழ் கதிர்கள் ஆயிரமு. விரியும் ஆதவர்ஒர் கோடிவந்(து)
விளங்கல்போல் துளங்கும்மன்
இ- ள் : அரிய மா தவத்தோர் : திவத்தையுடைய மேலோர்களது மனத் முடைத்தாய், ஓர் அணுவினும் களங் வாயினும் மறுவொன்றில்லாமல், கரிய கயிலேயில் - கறுத்த பெரிய மேகங்கள்
புடைய சுயிலாச மலேயில், கனக மா பு பொருந்திய இரத்தினங்களினுலும், உ1 படைத்தற்றெழிலுக்குரிய நான்கு முகங் தற்கரிய, ஒளி திகழ்-ஒளி விளங்குகி கோடி ஆதவர் வந்து உதித்து விளங்கள் களையும் பரவச் செய்யும் ஒரு கோடி ( காசிப்பதுபோல விளங்குகின்ற, மண்ட
ஐம்படை தரித்த தண்ணறுந்
தண்ணலு மண்முதற் பணி வம்படை கமலத் தவிசுறை பு
வரைச்சிறை யறுத்திடும்

சருக்கம் ፵፰ 3
மாத் துயர்ந்தோ
ன் றின்றிக்
சாரற்
Ішіп
கரிய
பிரமும்
துதித்து
மண் டபத்தின்.
த்(து), உயர்ந்(து) ஒர்
இன்றிக்
ரற்
Tឆ្នាំ
ரிய
உதித்து
့် – டபத்தின்.)
உள்ளம் ஒத்து - செப்தற்கரிய பெரிய திை நிகர்த்து, உயர்ந்து - உன்னத கம் ஒன்று இன்றி - ஒரு அணுபிள் மா முகில்கள் படி தடம் சாரல் படிகின்ற விசாலமாகிய பக்கங்களே பணியால் - பொன்னிஞலும் Gr rשjii, Lם ரிய நால் முகத்து விதி விதிக்கரிய - களையுடைய பிரமாவாலுஞ் சிருட்டித் ன்ற ஆயிரம் கதிர்களும் விரியும் ஓர் போல் துளங்கும்-ஆயிரங் கிரணங் சூரியர்கள் வந்து உதபஞ் செய்து பிர பத்தில்-திருக்கோயிலில் GT—II. (63)
துளபத் டைத்த பயனும்
வசிச்சம்

Page 254
፰ ጋ 4 சிவராத்தி
பம்படை யெனக்கொள் பா பன்னிரண் டருக்கரு ெ கொம்படை களிற்று முகம் குடவயிற் றைங்கரக் ே
(ஐம்படை தரித்த தன்நறும் துன் அண்னலும் மண்முதல் பன் வம்(பு)அடை கமலத் தவி(சு)உ: வரைச்சிறை அறுத்திடும் வ L-ILħI, LI G37 - 3. TGI in n Tissir L I Triq: T
பன்னிரண்டு) அருக்கரும் கொம்(பு)அடை களிற்(று) முக! குடவயிற்(று) ஐங்கரக் கே.
இ -ன் ஐம் படை தரித்த த5 சக்கரம் தண்டம் தணு வாளாகிய பஞ்: கமழுகின்ற துளசி மாஃபையணிந்த படைத்த வம்பு அடை கமல தவி. யாவற்றையுஞ் சிருட்டித்த வாசனேதங் ரும், வரை சிறை அறுத்திடும் வசி சம் மஃகளின் சிறகுகளே வெட்டிய கூரிய இந்திரனும், பன்னிரண்டு அருக்கரும் கொம்பு அடைகளிற்று முகம் படைத்து ஒற்றைக் கொம்பைக் கொண்ட யானே கிக்கின்ற பெரிய உதரத்தையுடைய வி
வார்பெறு கலச முலேக்குறக் மணந்தருண் மகிழ்நனற் தார்பெறு புயத்தோன் ருர
சரிமுகன் றகுவர்கட் கி: சூர்பெறு வரங்க டொலேத்த ருேகைமே வொகரமூர்ந் சுர்பெறு முட்டாட் செந்நிற கோழிசேர் கொடிக்கரக்
வார்பெறு கலச முஃலக்குறக் கெ மனந்(து) அருள் மகிழ்நன்ந தார்மோறு புயத்தோன் தாரகன்
சரிமுகன் தகுவர் கட்(கு) இ

ரி புராணம்
கசா தனனும் மாற்றைக் படைத் தருளுங் காவும்.
ாபத்(து) L—岛岛 றை அயனும்
சிச்சம்
தனனும் ஒற்றைக் ம்படைத் தருளும் Talյւն . ]
ண் நறும் துளLத்து அண்ணலும் - சங்கு சாயுதங்களேயுந்திரித்த குளிர்ந்த வாசனை மகா விஷ்ணு மூர்த்தியும், மண்முதல் சு உறை அயனும் - பூமி முதலாகிய கிய தாமரையாசனராகிய பிரமதேவ பம் படை என கொள்பாகசாதனனும் -
வச்சிரத்தை ஆயுதமாகக் கொண்ட - பன்னிரண்டாதித்தர்களும், ஒற்றை அருளும் குட வயிற்று ஐங்கராேவும்1 வதனத்தைப் பொருந்தி அணுக்கிர நாயகப்பெருமானும் எ - று. (64.J.
கொடியை 375 L LI l I li
ਤ றை பாஞ்
Sði Fls GSI Gällir söT தருள்வோன் ரக் குடுமிக்
குகனும்,
I, IT I'll gå). I'll I
לזוז וק"ו וח, וף
சிக்கே றையாம்

Page 255
அங்குல:
சூர் பெறு வரங்கள் தொஃலத்த,
தோகைமே(வு) ஒகரம்தார். கர்பெறும் முள்தான் செந்நிறக்
கோழிசேர் கொடிக்கரக்
இ-ஸ் : வார் பெறு கலச மகிழ்நன் - கச்சிறுக்கிய பூரணகும்பத் நாயகியாரை மணம்புரிந்தருளிய நாய தோன் - நல்ல கடப்பமலர் மாலேயை தாரகன் சின கேசரிமுகன் தகுவர்கட் தொஃலத்த வை வேலோன் - தார சுரனும் அசுரர்கட்கெல்லாம் தவேணு அழித்த கூரிய வேலாயுதத்தையுடைய அருள்வோன் - தோகைகளையுடைய பு அணுக்கிரகஞ்செய்பவரும், கூர்பெறு ( கொடி கர குகனும் - கூர்மை பொரு சிவந்த சூட்டையுமுடைய சேவலமைந் யுடையவரும் ஆகிய சுப்பிரமணியப் ே
உலகமுற் ருெடுங்குங் காலேயி வூழிவெந் தீயென வுருத் திலகமுற் றிடுவா னுதன்மவி சேர்ந்திடுஞ் சிறுவிதி விதி கலகமுற் றிகவிப் புரிமக மன கணத்தினிற் சிதைத்தவன் விலகவிட் டெறிக்குங் கதிரெ
யேறிடும் வி ரபத் திரணு
உலகம் முற்(று) ஒடுக்கும் காலேயி:
ஊழிவெம் தியென உருத்து திலகம் உற்றிடும்வாள் துதல்மன. சேர்ந்திடும் சிறுவிதி விதியில் கலகம் உற்(று) இகலிப் புரிமகம்
கனத்தினில் சிதைத்தவன் இலகவிட்(டு) எறிக்கும் கதிர் எம்
ஏறிடும் வீரபத் திர னும், !
இ- ள் திலகம் உற்றுடும் வாள் திடுஞ் சிறு விதி - பொட்டனிந்த ஒள்ளி தோள்களைப்புணர்ந்த தக்கஞனவன், :

ச் சருக்கம் 马岛5
FTIGJ GGF GITT
நீ(து) அருள்வோன்
குடுமிக்
த கணும்.
ரிலே குறக்கொடியை மணந்து அருள் கை நிகர்த்த தனங்களேயுடைய வள்ளி கிரும் நல் கடப்பம் தார் பெறு புயத் பயணிந்த திருப்புயங்களையுடையவரும், 3 இறையாம் சூர் பெறு வரங்கள் சுனும் கோபத்தையுடைய சிங்கமுகா சிபு சூரபன்மனும் பெற்ற வரங்களே வரும், தோகை மேவு ஒகரம் அளர்ந்து யில் வாகனத்தின் மேலிவர்ந்து சென்று 10ள் தாள் செந்நிற ஆடு கோழி ரேர் ந்திய முள்ளேக் கொண்ட கால்களேயும் துவசத்தைத் தாங்கிய ஒரு க்கரத்தை பெருமானும் |- Yf5J、
லெழுந்த
துத் ஏறக் கொடிதோள் தியிற்
ரக்காற் ன் பிறைபோ யிற் றலகை
.
ல் எழுந்த 击 றக் கொடிதோள்
ஆப்பிரக்கார் பிறைபோல்
ற்(று) அலகை
நுதல் மறைக்கொடி தோள் சேர்ந் ய நெற்றியையுடைய வேதவல்லியினது தியில் சலசம் உற்று இசுலி புரி மகம் ட

Page 256
፵ ? Ü சிவராத்திரி
பிரமதேவரோடு மாறுபட்டு பகைத்துச் ஒடுங்குங்காஃபில் எழுந்த ஊழி வெம்
தினில் சிதைத்தவன் - சர்வ உலகங்கழு உண்டாகிய கொடிய அக்கினியைப்பே கனத்திலழிவு செய்தவரும், பிறை.ே எயிற்று அலகை ஏறிடும் வீரபத்திரனு விட்டுக் காலுகின்ற கிரணங்களேயுடைய திலிவருகின்றவருமாகிய வீரபத்திரக் க
புடத்திடு பசும்பொற் குழை! பூரணே புட்கலேதரள வடக்குட முலைக ளுழுதுழு து மார்பினன் மாலெனமுழ முடக்கிய தடக்கை நீட்டிமூச் முரிதிரைக் கடலெலா மு ளடக்கியே யுமிழ்வெள் ளாஃ மரிகர குமரனு னவனு
புடத்(து)இடு பசும்பொன் குழை!
பூரணே புள் கலே தரள வடக்குட முலேகள் உழுது)உழுf: மார்பினன் மால் என முழங்கி முடக்கிய தடக்கை நீட்டிமூச்சு)
முரிதிரைக் கடல்எலாம் முக அடக்கியே உமிழ் வெள்ஆஃனமேல்
அரிகர குமரன் ஆனவனும்,
இ - ள் : புடத்திடு பசும்பொன் கலே - புடமிட்ட பசிய பொன்னினுற் செல்லுகின்ற கண்களேயுடைய பூரண்ேபு. வட குட முஃகள் உழுது உழுது உபூ னிந்த குடம்போன்ற தனங்கள் தே மார்பையுடையவரும், பால் என முழ முடக்கிய தடக்கை நீட்டி - முடக்கப்ப மூச்சு ஒடுக்கி முரி திரை கடல் எலா திரைமுரிகின்ற சமுத்திரம் முழுவதையு ஆனேமேல் ஏறு ம் - உள்ளேயடக்கின வெள்ளே யானேயின்மேலேறுபவருமாகிய இரும் எ - று.
gT一ョリ古F。

புராணம்
செய்த யாகத்தை, உலகம் முற்றும்
தி என உருத்து அரைக்கால் கனத் ருமழிந்து படுகின்ற ஊழி காலத்தில் பாலக் கோபங்கெண்டு அரைக்காற் பால் இலக விட்டு எறிக்கும் கதிர் ம்- பிறைச் சந்திரனேப் போல ஒளி பற்களேக் கொண்ட பேய் வாகனத்
டவுளும் எ-று. (66)
கிழித் திடுங்கட்
வழக்கு
ங்கி
சொடுக்கி கந்துள் ாமே லேறு
ம்,
கிழித் திடும்கண்
து உழக்கும்
ஒடுக்கி ாந்து)உள்
ஏறும்
குழை கிழித்திடுங் கண் பூரணே புட் செய்யப்பட்ட காதணிகளே ஊடுருவிச் ட்கலேயாகிய இரு தேவியர்களது, தரள முக்கும் மார்பினன் - முத்து மாலேகள ாய்ந்து தோய்ந்து தழும்புண்டாகிய ங்கி - மேகத்தைப் போலச்சத்தித்து, ட்ட விசாவித்த துதிக்கையை நீட்டி, ம் முகந்து - மூச்சையடக்கிக்கொண்டு முண்டு, உள் அடக்கி உமிழ் வெள் வத்திருந்து வெளியே கக்கத்தகுந்த அ ரிகரகுமரன் ஆனவனும் - ஐப
(67.

Page 257
அங்குல
வள்ளெனக் குரைக்குங் கரிய வடுகனு மாருதத் தேவி மள்ளலஞ் சேற்றுக் கருங்கட் மக்கினிக் கடவுளு மள கெள்ளருந் தலைமை பூண்ட மிருஞ்சிறைச் சுரும்புபா கள்ளருந் திடுந்தார் நிருதியு கருதுமீ சானனென்பவ.
(வள் எனக் குரைக்கும் கரிய நாய் வடுகனும் மாருதத் தேவும் அள்ளலம் சேற்றுக் கருங்கடற்
அக்கினிக் கடவுளும் அளன எள்ளரும் தலேமை பூண்டபிங் 3 இரும்கிறைச் சுரும்புபாட்டு கள் அருந் திடும்தார் நிருதியும்
கருதும்ஈ சானன் என்பவனு
இ- ள் வள் என குரைக்கும் னும் சத்தமுண்டாகும்படி குரைக்கின்ற வயிரவக் கடவுளும், மாருத தேவும் கரும் கடற்கு இறையும் - குழைந்த ணுகிய வருணனும், அக்கினிக் கடவு எள் அரும் தலேமை பூண்ட பிங்கலனு காரத்தைப் பொருந்திய குபேரனும், கள் அருந்திடும் தார் நிருதியும் - ! வண்டுகளானவை இசைகளேப்பாடித் நிருதியும், சுருதி கருதும் ஈசானன் படுகின்ற ஈசானனும் எ - று.
மேவரு விரிவெண் டிரைக்கட விலங்கலின் குலங்களோ பூவருங் கங்கை முதனதி யே பொற்புறு கற்பக நிழல்

ச் சருக்கம் 효: 7
பநாயூரும்
டற் கிறைபு கைக் பிங் கலனு "ட்டயர்ந்து ஞ் சுருதி ஒம்.
ப்ாேரும்
கு) இறையும் 1. ງ) நலனும் )ெ அயர்ந்து சுருதி
lյւհ. 1
கரியநாய் ஊரும் வடுகனும் - வள் என்
கரிய நாய்வாகனத்தையுடையவராகிய - வாயுதேவனும், அள்ளலம் சேற்று சேறுபொருந்திய கரிய சமுத்திர ராச ளும் - அக்கினிதேவனும், அளகைக்கு ம்- அழகாபுரிக்கு இகழ்வில்லாத அதி
இரும் சிறை சுரும்பு பாட்டு அயர்ந்து பெருமைபொருந்திய சிறகுகளையுடைய தேனே புண்ணுகின்ற மாலையையணிந்த என்பவனும் - வேதங்களினுல் மதிக்கப்
(68.
லேழும்
ரேழும்
வாழ்

Page 258
盟岛岛 சிவராத்திரி
தேவரு முயர்கந் தருவரு நித் சித்தரு முத்தரா முனிவர்
பாவருஞ் செங்கை குவித்தர
றிருமருங் கினுந்திரண் ே
(மேவரு விரிவெண் திரைக்கடல் ஏ விலங்களின் குலங்கள் ஓர் ஏழு பூவரும் கங்கை முதல் நதி ஏழும்
பொற்பு/உறு கற்பக நிழல்: தேவரும் உயர்கந் தருவரும் நித்
சித்தரும் முத்தராம் முனிவர் யாவரும் செங்கை குவித்(து)அர
இரு மருங்கினும் திரண்டு) ஏ
இ- ள் : மேவரு வெண் திரை வெண்மையான திரைகள் விரிகின்ற ஏ ஒர் ஏழும் - குலமஃகளேழும், பூ வரு கத்திலுள்ள கங்காநதி முதவிய ஏழு நதி தேவரும் - அழகணமந்த கற்பகதரு நிழ கந்தருவரும் - உயர்ந்த கந்தருவர்களும் கின்ற சித்தர்களும், முத்தராம் முனிவ முனிவர்களுமாகிய எல்லோரும், சொ மருங்கினும் திரண்டு ஏத்த - சிவந்த வென்று இரண்டு பக்கங்களினும் கூட்ட
பாரதன் மேலா மண்டகோ
பருப்பதந் திருப்பவும் வ சாரதர் குழுவுங் குழிவிழிப் ே
தளர்நடைப் பேய்களுஞ் நாரதன் மகதி யாழ்நரம் புவி நந்திகைப் பிரம்பெடுத் து காரதன் வடிவு பெறுநறுங் க வரம்பையர் கவரி காலன்
பாரதன் மேலாம் அண்டகோ விள
பருப்பதம் திருப்பவும் வல்ல சாரதர் குழுவும் குழிவிழிப் பேழ் தளர்நடைப் பேய்களும் சார

புராணம்
岳 计
கரவென் டத்த
*{ւքւն
ழம்
வாழ்
கரளன்(று)
விரி கடல் ஏழும் -செல்லுதற்கரிய ழு கடல்களும், விலங்கவின் குலங்கள் ம் கங்கை முதல் நதி ஏழும் - பூவுல களும், பொற்புறு கற்பக நிழல் வாழ் வில் வசிக்கின்ற தேவர்களும், உயர் 1, நித்த சித்தரும்-நித்தியமாய் வசிக் ர் யாவரும் - சீவன்முத்தர்களாயுள்ள ங்கை குவித்து அரசுரவென்று இரு
கைகளைச் சிரமேற் குவித்து அரசுர மாய்நின்று துதிக்கவும் எ = று (89)-
ளகைபொற் illելի பேழ்வாய்த்
FITT
Tர
துலவக்
கூந்த
செப்பு,
கைபொன்
வாய்த்
г.

Page 259
அங்குலக
நாரதன் மகதி யாழ்நரம்(பு) உ நந்திகைப் பிரம்(பு)எடுத்து காரதன் வடிவு பெறுநறும் சுந்
அரம்பையர் கவரிகால் அை
இ - ள் பாரதன் மேலாம் அண் வும் வல்ல சாரதர் குழு வு ம் - பூமி பொன்மலையாகிய மகாமேருகிரியையும் பூத சேனைகளும், குழி விழி பேழ் வாய் கண்களையும் பிளந்த வாயையும் தள்ள களும் பக்கத்தே நிற்கவும், நாரதன் வர் மகதியாழின் நரம்புகளேத் தடவியின் உலவ - நந்திதேவர் தமது திருக்கரத் வும், கார் அதன் வடிவு பெறு நறு அசைப்ப - முகிலேயொத்த கரிய நிறத் தலைக்கொண்ட அரம்பையர்கள் சாமர of -2.
கொலைபயி னயனத் தஞ்சன குளிர்மொழி யமிழ்தமுங் மலைமகள் வதன முழுமதிக்
வாளெயிற் றரவினுக் கி கலைவள ராம லுடல்குறைந் கடுக்கைமா லூரமார் க நிலைபெறு சடைக்காட் டலே னிலவுகான் றிளமதி கி.
கொலே பயில் நயனத்(து) அஞ்ச குளிர்மொழி அமிழ்தமும் கு மலேமகள் வதன முழுமதிக்(கு) உ வாள்எயிற்(று) அரவினுக்(கு, கலேவள ராமல் உடல் குறைந்(து) சுடுக்கைமா ஆாரம்ஆர் கபித் நிலேபெறு சடைக்காட்டு) அலேந: நிலவுகான்(று) இளமதி கிட
இ- ன் கொண்பரில் நயன்த்து பயின்ற கண்களின் கண்னே திட்டி 7 ܣܛமிேழ்தமும் குலவும்- குளிர்ச்சிபொருத் விளங்குகின்ற, மலேமகள் வதன மு:

சருக்கம் ፰፥፵9
*T!'
") .. a. Gl:!:Gır
சப்பு,
டகோளகை பொன்பருப்பதம் திருப்ப க்கப்பாலுள்ள அண்டசுடாகத்தையும் நிலைமாற்றத்தக்க வலிமையையுடைய தளர் நடைபேய்களும் சார - ஆழ்ந்த ாடுகின்ற நடையையுமுடைய பிசாசங் மகதியாழ் நரம்பு உளர - நாரதமுனி சைபாடவும், நந்தி கை பிரம்பு எடுத்து திற் பிரம்பைத் தாங்கிநின்று உலாவ ம் கூந்தல் அரம்பையர் கவரி கால் தையுடைய வாசஃனயூட்டப்பட்ட கூந் ங்களால் காற்றுண்டாகும்படி வீசவும்
(70)
மறுவுங்
{55նտյ
குடைந்து டைந்து
தொதுங்கிக் பித்த நதிக் கயல்வெண் Lப்பு.
என் மீறுவும்
Slasi
டைந்து
இடைந்து ஒதுங்கிக்
தம்
திக்(கு) அயல்வெக்
L.
அஞ்சன மறுவும்- கொலேத்தொழி மையின் மறுவும், குளிர் மொழி கிய திருவார்த்தையாகிய அமிர்தமும் ழ மதிக்கு உடைந்து - மலேயரசன்

Page 260
器皇0 சிவராத்திரி
புதல்வியாகிய உமாதேவியாரது முகமா வாள் எயிற்று அரவினுக்கு இடைந்துசர்ப்பத்திற்கு அஞ்சி, கலே வளராமல் சுவேகளும் நிரம்பப் பெருமல் தேய்ந்த உட மாதுரம் ஆர் கபித்தம் நிலேபெறு சன் வமும் ஆத்திமலரும் விளாப்பத்திரமும் அகில நதிக்கு அயல் - அலேபொருந்திய மதி - இளம்பிறைச் சந்திரன், வெண் நிலாக் கிரணத்தை வீசிக்கொண்டிருக்க
கறங்கிடுந் திரைநீர்க் கங்கை
கட்செவிக் கடும்பணி சிற வுறங்கிட றவிர்ந்து கரநக து லுரித்துமுன் மருங்குற வி மறங்கிளர் தழற்கட் கொடுக லுடையனுங் கிடுந்தொறு னிறங்கிட வெருவிக் குதித்:ெ நோக்கியங் கிடக்கரத் தி
கறங்கிடும் திரைநீர்க் கங்கை அம்
கட்செனிக் கடும்பணி சிற உறங்கிடல் தவிர்ந்து கரநக நூதி உரித்துமுன் மருங்கு உற 2 மறம்கிளர் தழல் கண் கொடுவரிப்
உடைஅனுங் கிடுந்தொறும் இறங்கிட வெருவிக் குதித்(து) எழு
நோக்கிஅங்(கு) இடக்கரத்
இ - ள் மருள் மான் - வெருட திரை நீர் கங்கை அம் சடையில் கண் திரைபொருந்திய நிரையுடைய கங்கா கன்னச் செவியாகக்கொண்ட கொடிய கிடல் தவிர்ந்து - துயிலுதல்ேபொழிந்து மருங்கு உற உடுத்த - திருக்கரத்திற நாளிலுரித்து அரைக்கட் காத்திய, ம தோல் Fl. அனுங்கிடும் தோறும் கண்களேயும் வ3ளந்த ரேகைகளையுமுன பொழுதெல்லாம், இறங்கிட வெருவி எழுந்து - துள்ளிப் பாய்ந்து, அங்கு : அங்கே ( ஓடுதற்கு) சமயம் பார்த்துக்
GT - g.

புராணம்
கிய பூரண சந்திரனுக்குத் தோற்று. - ஒளிபொருந்திய பற்களேக்கொண்ட உடல் குறைந்து ஒதுங்கி-சோடச டலோடு ஒர் பக்கத்தொதுங்கி, கடுக்கை டக்காட்டு - கொன்றைமலரும் வில் நிவேயாயுள்ள சடையாகிய காட்டில்,
கங்கைநதிக்குப் பக்கத்தில், இள நிலவு கான்று கிடப்பு - வெள்ளிய
வி - து (7I).
பஞ் சடையிற்
தியா
புடுத்த
பரிப் புலித்தோ று மருண்மா - தழுந் தற்ற நிருப்ப,
சடையில்
-டுத்த்
புவித்தோல்
மருள்மான் ஐந்(து) அற்றம்
து) இருப்ப ) 蠱
ட்சியையுடைய மாணுனது, கறங்கிடும் செவி கடும் பணி சீற - சத்திக்கின்ற நதி தங்கப்பெற்ற அழகிய சடையில் சர்ப்பங்கள் கிடந்து சீறுதலினுல், ஆறங் து, கர நக் நுதியால் உரித்து முன் கொண்ட நகத்தினுனியால் முன்னே றம் கிளர் தழல் கண் கொடுவரி புவி - கொடுமை மிகுந்த அக்கினிபோன்ற டய புலித்தோலுடையானது அசையும் - கீழேயிறங்குவதற்கு அஞ்சி, குதித்து அற்றம் நோக்கி இடக்கரத்து இருப்பகொண்டு இடத் திருக்கரத்திலிருக்கவும் (72).

Page 261
அங்குல
தோல்வரை நிகர்க்கும் வரிே குவிதனத் திரதிதோ ே சேல்வரை துவசச் சித்தசு (
திறந்த கண் டிருநுதற் கால்வரை யளித்தற் கரிதெ கடுநுகர் களனும்வித் து மால்வரை பருவி யென்னமு வயங்குமார் பமுமிக வி
கோல்வரை நிகர்க்கும் வரிநெடு குவிதனத்(து) இரதிதோள் சேல் வரை துவசச் ਹੈ ।
திறந்த கண் திருநுதல் நிகழ கால்வரை அளித்தற்கு) அரிது விடுநுகர் களனும்வித் துருட மால்வரை அருவி என்ன முப்பு
வியங்குமார் பமும், மிக வின்
இ-ன் கோல் (நிகர்க்கும்) வரி அம்பையொத்த ரேகைகள் பரந்த நீண் நிகர்க்கும் குவி தனத்து இரதி தோள் தனங்களோமுடைய இரதியென்பாள வரை துவச சித்தசன் எரிய - மற்ச ஞனவன் எரியும்படி, திறந்த கண் தி கினிக்கண் திருநெற்றியில் விளங்கவும், விரிந்த கடுநுகர் களனும் - கால்மா இயலாததென்று சொல்லும்படி பரவிய வித்துரும மால் வரை அருவி என்ன பெரிய பவளமலேயிற் பாய்கின்ற அரு பட்ட உபவிதம் விளங்குகின்ற திருமா கிாலவும் எ-நு.
தூயசெந் தமிழ்ச்சுந் தரன்ற தூதுபோய்ப் பரவையா மேயவன் றிறல்சே ரந்தக இப்
விலங்கன் முன்கலங்கிட

辛 சருக்கம் 垩正
நெடுந் தடங்கட் டாய்ந்த னெரியத்
றிகழக் ன விரிந்த
2) (5. Er ப்ெ புரிநூல் 'GİTİĞİ Fı.
ம் தடம்கண்
தோய்ந்த
யத்
என விரிந்த
ாங்க. )
நெடும் தடம் கண்ட ( சுர்மையில் ாட விசாலமாகிய கண்களேயும், வரை தோய்ந்த - மலேயையொத்த குவிந்து து தோள்களைத் தழுவுகின்ற, மெழுதிய கொடியையுடைய மன்மது து துதல் திகழ்-திறக்கப்பட்ட அக் கால்வரை அளித்தற்கு அரிது என த்திரைப் பொழுதாயினுங் காத்திற்கு நஞ்சையுண்டருளிய திருக்கண்டமும், முப்புரி நூல் வயங்கு மார்பமும் - வியைப்போல முப்புரியாகச் செப்பு ர்பும், மிக விளங்க - மிக்க ஒளியைக் (73)
னக் காகத்
னேடந்து
வுதைத்துச்

Page 262
சிவராத்திரி
சேயசெங் கமல மெனச்சிறந்
சிந்தையம் போருக ம6 காப்கதிர் விரிக்குஞ் செழுமை கனேகழற் ருளினே கவின
தூயசெந் தமிழ்ச்சுந் தரன் தனக்( தூதுபோய்ப் பரவை பால் ந1. மேய,வன் திறல்சேர் அந்தகன் ஆ விலங்கல்முன் கலங்கிட உன சேயசெம் கமலம் எனச்சிறந்து)
சிந்தை அம் போருகம் மலரக் காய்சுதிர் விரிக்கும் செழுமணிச்
கனேகழல் தாள்.இனே சுவின.
இ - ள் தூய செந்தமிழ் சுந்திரன் போய் நடந்தும் - சுத்தமான செந்த சுந்தரமூர்த்திநாயனுருக்காகப் பரவைய மேய வன்திறல் சேர் அந்தகன் ஆக வி பொருந்திய மிக்க வலிமையையுடைய ப நாளிற் கலக்கமடையும்படி புனிதத்து சிறந்து - அழகிய செந்தாமரைமலர்போ அம்போருகம் மலர - அடியார்களது ம கதிர் வீரிக்கும் செழுமனி செம்பொன் எறிக்கின்ற விரனங்களைப் பரவச்செய்ய, னங்கள் பதித்துச் சிவந்த பொன்னினும் ஈழலேயணிந்த திருப்பாதங்களிரண்டும் .
கம்மையார் கலிகு முலகினிற் தோன்றிய கவுணியச் சே கொம்மைவார் முஃப்யா ரமுது குழைத்துமுன் குடித்திடட் மம்மையோர் ப்ாக மாகமற்
மருள்குளித் திடும்விழி ப வெம்மையார் மடங்க வாசன்
விமலனங் கினிதுவிற் றி
கம்மைஆர் கலிசூழ் உலகினில் பு
தோன்றிய கவுணியச் சேய்க் கொம்மைவார் முஃஆர் அமுதும்மு குழைத்துமுன் குடித்திடப் ட

புராணம்
தன்பர் 35. תנו ரிச் செம்பொற்
5リリ -ந்தும்
岛互 தத்துச்
அன்பர்
- Lirjt3 L TIT isir
ன் தனக்கு ஆக பரவை பால் தூது மிழா:ைTகிய தேவாரங்களைப் i II.f. r. ாரிடத்துத் தாதாகப்போய் நடந்தும்,
லங்கல் முன் கலங்கிட உதைத்து - பம5ாது சரீரமாகிய மலேயானது முன்னே ம், சேப செம் , : TF "லச் சிறப்படைந்து, அன்பர் சிந்துை னமாகிய தாமரை பலரும்படி, காய்
கன்ே சுழல் தாள் இனே சுவின - ஞ் செழுமையாகிய மாணிக்க ரத்தி செய்யப்பட்ட ஒளிபொருந்திய வீரக் பிரகாசிக்கவும் எ - று, (74.
புகலி Fய்க்குக் துமுத் தமிழுங் ப் பருக்கு றெவர்க்கு 互凸L岛 rத் தெமையாள்
த் தமிழும் ாருக்கும்

Page 263
அங்குவ
அம்மை ஓர் பாகம் ஆகமற்(று) : அருள்குழித் திடும்விழி பர வெம்மை ஆர் மடங்கல் ஆசனத்( விமலன் அங்(கு) இனிதுவிற்
இ- ன் சம்மை ஆர் கவி சூழ் சேய்க்கு - ஒளிநிறைந்த சமுத்திரத்த யுள்ள சீகாழிப்பதியிற் கவுணியர் கேரி மூர்த்திநாயனூருக்கு, கொம்மை வார் குழைத்து முன் குடித்திட பருக்கும் , களினின்றும் சிந்திய பாலேயும் இயல் மொன்முகக் குழைத்து முன்னேநாளி யார், ஒர் பாகம் ஆக - இடப்பாக திடும் விழி பரப்பி- மற்றைய சர்வா கும்படி திருநோக்கஞ் செப்தருளி, ே உக்கிரம் நிறைந்த சிங்காசனத்தில், றிருந்தான் -எம்மை படிமைகொள்ளு அவ்விடத்து நன்கு விற்றிருந்தருளினர்
முந்தைநாள் களினித் தன்ன
முழுவது நினேந்துநீண் கிந்தைமா விந்த நிகர்த்தே கீழ்த்திசை வாயில்போ யெந்தையே வலினு லடுந்தி
னிருகர மிருசர னந்தன சிந்தைகம் பிதத்தோ டெம்
திருச்சபை யூடுபோய்த்
(முந்தைநாள் களின் இத் தன்மை முழுவதும் நினேந்துநீள் முடி கிந்தை, மா விந்த நிகர்த்தகோ
கீழ்த்திசை வாயில்போப் ந எந்தைஏ வவினுல் அடும்திறல் சு
இருகரம் இருசர னந்தன் சிந்தைசம் பிதத்தோடு எம்பிர திருச்சபை ஊடுபோய்த் து
இ - ள்: முந்தை நாள்களின் இ நினைந்து - முன்குட்களிலே இவ்விதமா தித்து, நீள் முடி கிட்கிந்தை மாவிந்த

ச் சருக்கம்
எவர்க்கும்
It
து) எண்ம ஆள் (று) இருந்தான். |
உலகினில் புகவி தோன்றிய கவுணிய ாற் சூழப்பட்ட பூவுலகத்தின் கண்ன்ே Tத்திரத்திற் பிறந்த திருஞானசம்பந்து * முலே ஆர் அமுதும் முத் த மி ழும் அம்மை - அழகிய கச்சிற்படிந்த தனங் இசை நாடகமென்னும் முத்தமிழையு ல் குடிக்கும்படியூட்டிய பார்ப்பதிதேவி மாகவும், மற்றெவர்க்கும் அருள்குளித் "ன்மாக்களுக்கும் அருளாகிய நீரிற் குளிக் வெம்மை ஆர் மடங்கல் ஆசனத்து - எமை ஆள் விமலன் அங்கு இனிது வீற் கின்ற அனுமபராகிய சிவபெருமான் T- 【75片
மையி னிகழ்ந்த முடிக்கிட் கா புரஞ்சேர் ப் நந்தி גף חלל, מ),9
" பிரா னிருக்குந்
துதிப்பான்.
பின் நிகழ்ந்த
க்கி" புரஞ்சேர் ந்தி
frr:յլ՝ ճնր
ான் இருக்கும் திப்பான்.
த்தன்மையின் நிகழ்ந்த முழுவதும் க நடைபெற்ற யாவற்றையுஞ் சிந் நம் நிகர்த்த கோபுரம் சேர் கீழ் திசை

Page 264
சிவராத்திரி
வாயில் போப் - உயர்ந்த சிகரங்களையுன் மலேயைப்போன்ற கோபுரத்தைக்கொண் நந்தி ஏவலினுல் - எமது பிதாவாகிய
அடும் திறல் காலன் - கொலேத் தொழி: யமனுணவன், தன் இரு கரம் இரு சரண் இரண்டு கைகளும் இரண்டு கால்களும் தோடு, எம்பிரான் இருக்கும் திருச்சபை பரமபிதாவாகிய சிவபெருமானெழுந்த படைந்து ஸ்தோத்திரஞ் செய்வான் எ -
பொங்கர விதழிப் புதுமலர் ட
புரிசடைப் புனிதவம் புய கங்கர கங்கா தரகர வரைபு
காய்சினத் தரக்குமுன் னு, துங்கர வியனன் மதியமுக் கன் சுரநரை விடைவரை துவ சங்கர வம ைதிகம்பர வும் பர் தலைவநின் ருண்மலர் போ
பொங்(கு) அர(அ) இதழிப் புதுமக புரிசடைப் புனித அம் புயத்தே கம் சுர சுங்காதர, கர வரையும்
காய்சினத் தரக்கும்முன் உரித் துங்க, ரவி, அனல் மதியமுக் கன்
சுரநரை விடைவரை துவச சங்கர அமல திசம்பர நடம்பர்
தவேவநின் தாள்மலர் போற்ற
இ-ன் பொங்கு அரவு புது இது கொதித்தெழும்புகின்ற சர்ப்பங்களேயும் தருளிய முறுகிய சடையையுடைய பரிசு பிரமகபாலத்தைக் கொண்ட தி ரு க் காதர - கங்கையைத் தரித்தவரே, கர உரித்த துங்க - துதிக்கையையுடைய 凸蚤 கோபத்தையுடைய புலியையும் பண்டைச் புடையவரே, ரவி அனல் மதியம் முக்க யையுஞ் சந்திரனேயும் மூன்று கண்களாக வரை துவச - வெண்மையான இடமெ கர - ஆன்மாக்களுக்கெல்லாஞ் சுகத்தை

புராணம்
டைய கிஷ்கிந்தா நகரத்திலுள்ள விந்த ட கிழக்குவாயிலேயடைந்து, எந்தை திருநந்திதேவரது ஆஞ்ஞையினுல், லச் செய்கின்ற வலிமையையுடைய ாம் சிந்தை கம்பிதத்தோடு - தனது ானமுமாகிய இவைகளின் நடுக்கத் நாடு போய் துதிப்பான் - எமது 3ருளியிருக்கின்ற சபாமண்டபத்தை - If. 76
ர் புனேந்த
தான்
r 333
愈.J
றி மலர் புனேந்த புரிசடை புனித - புதிப கொன்றை மலரையுந் தரித் த்தரே, அம்புயத்தோன் கம் கரசு ரத்  ைத யு  ைட ய வ ரே, கிங் வரையும் காப் சின் தரக்கும் முன் போன்ற பானேயையும் கொதிக்கின்ற க் காலத்திலுரித்தருளிய மேன்மையை எண்ணும் சுர - சூரிசனேயும் அக்கினி கொண்ட தேவரே, நரை விடை ழு யெ கொடி ைபயுடையவரே, ਜੇ கச் செய்பவரே, அமல - அழுக்கற்

Page 265
அங்குலச்
றவரே, திகம்பர - திக்குகளே ஆடை தேவநாயகரே, நின் மலர் தாள் போன்ற திருப்பாதங்களுக்கு நமஸ்கா
மன்றன்மைக் கூழை மலைமக வருத்துதி யென்றசோன் லன்றம ரருக்காச் சென்றுட றங்கஃன பைங்கனேக் கி பொன்றமத் தகக்கட் புலக்க புன்னகை புரிந்துமுப் பு குன்றவிற் கனகக் குன்றவிற்
குழகநின் குரைகழல் டே
மன்றல் மைக் கூழை மலேமகள் பு வகுத்துதி என்றசொல் மr அன்(று)அம ரருக்காகச் சென்(று அங்(கு) அனே ஐங்கஃனக் கிழ பொன்ற மத்தகக்கண் புலக்கனல் புன்னகை புரிந்துமுப் புரமும் குன்றவில் கனகக் குன்றவில் குை குழகதின் குரைகழல் போற்
இ- ள் : மன்றல் மை #டனழ ம: ாமருமல் - வாசனேபொருந்திய கரிய சு. சேரும் பொருட்டு (புஷ்பபாணங்களேச் தேவர்கள்) கூறிய வாக்கை மறுக்காமல் றவன் என்று அங்கு அனே ஐங்கண்ே அத்தேவர்கள் பொருட்டாகச் சென்று வந்த ( அரவிந்தம் மா அசோகு முன் - பானங்களேயுமுடைய மன்மதனுனவன் ଶ୍ଚି கொழுத்தி - நெற்றிக்கண்ணிற் பொரு நகை புரிந்து முப்புரமும் குன்ற வில் க புன்முறுவல் செய்து முப்புரங்களுமழியும் கிய மேருமலையை வில்லாக வளைத்த இ குரை கழல்போற்றி - தேவரீரது ஒலி பாதங்களுக்கு நமஸ்காரம் எ- று.
ஒருமலே யெடுத்து விருந்திற 5
அணுரங்குறைந் துட்கமுன் பொருமலைச் சலதி கடைந்திடு புத்தமு தத்துட னுதித்து

சருக்கம் 墨望5
-யாகவுடையவரே, உம்பர் தலேன் - போற்றி - தேவரீரது தாமரை மலர் ரம் எ - று, 【77)
ட் புணர
LP(UP LT
ற் றுவனென் ழவன் னல் கொழுத்திப் Tமுங்
குணித்த ாற்றி,
g]]T [[T
ឆ្នាំ 1) உடற்றுவன் என்(று) յalair
கொழுத்திப்
ரித்த
றி. }
லேமகள் புணர வருத்துதி என் த்திலேயுடைய உமையம் :
செலுத்தி) வருத்தக் கடவையென்று அன்று அமரருக்காச் சென்று உடற் கிழவன் பொன்ற ட அக்காலத்திலே மத்தஞ் செய்வேனென்று அன்விடத்து வே நீலோற்புலமாகிய ) பஞ்ச புள்ப றந்துபடும்படி, மத்தக கண் புல கனல் 5ந்திய அக்கினியினுலெரிந்து, புன் எனக் குன்ற வில் குனித்த குழகபடி ஒளி பொருந்திய பொன்மயமா இளமை நீங்கப் பெருதவரே, நின் பொருந்திய வீரக் கழலனிந்த திருப்
(፲ S)
ரக்க ஒன்றிப்
மந்நாட்

Page 266
246 சிவராத்தி
வருமலேப் பழித்த குழற்றிரு
மலர்விழிப் போதணிந் கருமலே வகற்றி யின் பவி ட கனேசுழற் ருண்மலர் ே
ஒருமலே எடுத்த இரும்திறல் அ உரம் குறைந்(து) உட்கமுன் பொரும்அஃச் சலதி கடைந்திடு புத்தமு தத்துடன் உதித்து வரும், அலேப் பழித்த குழல்திரு
மலர்விழிப் போது) அணி கருமவே) அகற்றி இன்பவிfடு ானே சுழல் தாள்மலர் போ
இ - ன் ஒரு மலே எடுத்த இ முன் நளன்றி - ஒப்பற்ற கயிலாச மே இராவணன் வவிமை குன்றி நடுங்குப் பொரும் அலே சவதி கடைந்திடும் அறி கனடத்த அற்றைக்காலத்து, புது அமு குழல் திருமணுளன் மலர் விழி போது பிறந்துவந்த ( கருமையில் ) இருளேயு நாயகராகிய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியினது அடியார் கரு மலேவு அகற்றி இன்ப
வியாகிய மயக்கத்தைக்கெடுத்துச் சு கின்ற, கண் சுழல் மலர் தாள் போ
மலர் போன்ற திருப்பாதங்களுக்கு
G.
எனப்பல துதிகள் கூறி யீச மனப்படு மச்ச நீங்கி வாய் கனப்பதி பாகன் றன்னே ய கனப்படு முலகங் காக்கக்
எனப்பல துதிகள் கூறி ஈசனே இ மனப்படும் அச்சம் நீங்கி வாய், ஆனப்பதி பாகன் தன்னே அவ: ானப்படும் உலகம் காக்கக் கன்
இ -ன் என பல துதிகள் சுறி ருகிய பல தோத்திரங்களேச் சொல்:

ரி புராணம்
மணுளன் தடியார் =ளிக்குங் பாற்றி.
ரக்கன்
அன்ன்றிப் ம்ெ அந்நாள்
மணுளன் ந்(து) அடியார்
அளிக்கும் ற்றி. )
ரும் திறல் அரக்கன் உரம் குறைந்து உட்க பைத் துர்க்கிய மிக்க வலிமையையுடைய படி முன்னேநாளிலுTன்றி மிதித்தருளி, தநாள் - திரைமோதுகின்ற பாற்கடலேக் தத்துடன் உதித்து வரும் அல்லே பழித்த அணிந்து - புதிய அமுதத்தோடு கூடிப் ம் பழித்த கூந்தலேயுடைய இலக்குமிக்கு மலராகிய கண்ணேப் புஷ்பமாக அணிந்து, வீடு அளிக்கும் - அடியவர்களினது பிற மாகிய மோட்ச பதவியைக் கொடுக் ற்றி - சத்திக்கின்ற வீரக் கழலேயணிந்த் நமஸ்காரம் எ- று. (79)
வறு னே பிறைஞ்சி யேத்தி புதைத் தொதுங்கி நின்றங் வணிமுற் படைக்கச் செய்தாய் கண்ணனைக் கற்பித் தாயே.
இறைஞ்சி ஏத்தி புதைத்(து) ஒதுங்கி நின்(று)அங்(கு) னிமுன் படைக்கச் செய்தாய் எனனேக் கற்பித்தாயே.
பி ஈசனே இறைஞ்சி ஏத்தி - என்றிவ்வா விச் சிவபெருமானே வணங்கித் துதித்து.

Page 267
அங்குல
மனம் படும் அச்சம் நீங்கி வாய் பு:ை திற் கொண்ட பயமொழிந்து வாய்பெ முன் அன பதி பாகன் தன்னே அவனி எத்தை வாகனமாகக் கொண்ட பி பணித்தருளினீர், கண்ணனே கனப்படும் மூர்த்தியைப் பாரமாகிய அவ்வுலகத்தை
ŠJ toሃŠሻ}ሇ .
கண்ணழல் கதுவும் வெள்ளே மண்ணலேப் புலவர் பொன்கு தண்னெனுங் கதிர்கள் வீசுகு விண்ணினி னுலவி வையம் :
கண்அழல் கதுவும் வெள்ளேக் கர அண்ணலேப் புலவர் பொன்நா(டு தண்எனும் கதிர்கள் வீசும் சந்தி விண்ஸ்ரினில் உலவி வையம் விள
இ - ன் கண் அழல் கதுவும் விெ எனவே - கண்களினின்று மக்கிணிப் பொ கொண்ட மதம்பாப் சுவட்டையுடைய இந்திரனே, புலவர் பொன் நாடு அளி கள் வசிக்கின்ற சுவர்க்க லோகத்தைப் தண் எனும் கதிர்கள் வீசும் சந்திர ஆதி காலுகின்ற சந்திரனேயுஞ் சூரியனேயும், வீர் என விடுத்தாய் - ஆதாயத்தின் கொடுக்கும்படி பன்னித்தருளினீர் எ
ஏர்பெறு மளகை தன்னை யிரு பார்முத லெங்கும் வீசப் பல வார்தருஞ் சலதி யாள வருவி சீர்கெடு மவர்க்குத் தண்டஞ்
ஏர்பெறும் அளகை தன்னே இருநி பார்முதல் எங்கும் வீசப் பவனஃை வார்தரும் சலதி ஆன வருணஃன சீர்கெடும் அவர்க்குத் தண்டம் .ெ

ச் சருக்கம் 247
நத்து அங்கு ஒதுங்கி நின்று - மனத் ாத்தி அன்விடத்து ஒதுக்கமாய் நின்று, படைக்க செய்தாய் - முன்னரே அன் ரமாவை உலகத்தைச் சிருட்டிக்கும்படி உலகம் காக்க கற்பித்தாய் - விஷ்ணு தக் காக்கும்படி பணித்தருளினீர் எ -று.
(SዐJ
க் கரடமால் யானையூரு 2 டனித்திடற் கருளிச் செய்தாய் ந் சந்திரா தித்தர் தம்மை விளக்குவி ரெனவி டுத்தாப்.
டமாஸ் யானே ஊரும்
அளித்திடற்(கு) அருளிச் செய்தாய் ஆதித்தர் தம்மை க்குவீர் என விடுத்தப்
வள்ள்ே கரட மால் யானே ஊரும் அண் றி சொலிக்கின்ற வெண்ணிறத்தைக் பெரிய ஐராவது யானே வாகனனுகிய ਯੋਗੇ। -- தேவர் பரிபாவிக்கும்படி பணித்தருளினீர், நித்தர் தம்மை-குளிர்ந்த கிரஏங்கஜர் ਨ। விளக்கு கண்ணே சஞ்சரித்துப் பூமிக்கு ஒளி 江罵。 I
நிதிக் குபேரற் கீந்தாய் னனைப் பணித்தாய் மற்றை னனை வைத்தாய் தன்மச்
செய்வதற் கமைத்தா யென்னே.
●幸 @ リア高f@)千話与r五 ப் பணித்தாய் மற்றை வைத்தாய் தன்மக் ய்வதற்(கு) அமைத்தாய் என்னே.)

Page 268
፰ 48 சிவராத்திரி
இ- ள் ஏர் பெறும் அளகை த பெருமை பொருந்திய அளகாபுரியை ரனுக்குக் கொடுத்தருளினர், பார் முத பூமி முதலெவ்விடங்களிலுமுலாவும்படி வி மற்றை வார் தரும் சலதி ஆள வருன திரத்தைப் பரிபாலிக்கும்படி வருணனு கெடும் அவர்க்கு தண்டம் செய்வதற்கு கந் தவறியவர்களுக்குத் தண்டனே புரி GT -- Ul.
திரிபுவ னத்து நீதான் செய் சரிவர நடந்த வொன்றுந் த புரிசடைப் பரம வென்று புரி முரிசெயற் கரிய தண்ட முத
திரிபுவ னத்து நீதரன் செப்த க. சரிவர நடந்த ஒன்றும் தமியனே புரிசடைப் பரம என்று புரிநெடு முரிசெயற்(கு) அரிய தண்டம் மு
இ- ள் திரி புவனத்து நீதான் நடந்த - பூமி அந்தரம் சுவர்க்கமாகிய ஆஞ்ஞைகள் யாவுங் கிரமமாய் நடை தது இல்லே - அடியேன் யாதுந் தவ என்று - முறுகிய சடையையுடைய பரம் தோடு முரி செய்தற்கு அரிய தண்டம் புரிபொருந்திய நீண்ட பாசமும் முரித் சின்னங்கள்த் திருமுன்வேயில் வைத்து
ஆக்குவா னழிக்க வெண்ணி
நீக்குவா யிதனே மற்ருேர் ப தூக்குநீ டுலேக்கோ லன்னுன் ருக்குமா றின்று வந்த தாழ்
ஆக்குவான் அழிக்க எண்ணில் ஆ நீக்குவாய் இதனே மற்(று)ஓர் ப தூக்குநீள் துலேக்கோல் அன்னுன் தாக்குமா(று) இன்று வந்ததாழ்

புராணம்
ன்னே இரு நிதி குபேரற்கு ஈந்தாய்மிக்க செல்வப் பெருக்கையுடைய குபே நவ் எங்கும் வீச பவன்னே பணித்தாய்பாயுதேவனுக்கு ஆஞ்ஞாபித்தருளினீர், ாஃ ைவைத்தாய் - ஏனய நீண்ட சமுத் துக்குப் பணித்தருளினீர், தன்ம சீர் என்னே அமைத்தாய் - தருமவொழுக் பும்படி அடியேற்குக் கற்பித்தருளினிர் (3)
தகற் பனேக ளெல்லாஞ் மியனேன் பிழைத்த தில்லை நெடும் பாசத் தோடு நலமுத் திரைமுன் வைத்து.
ற்பனேகள் எல்லாம் ன் பிழைத்த(து) இல்லே ம் பாசத் தோடு தஸ் முத்திரைமுன் வைத்து
செய்த கற்பனேகள் எல்லாம் சரிவர் ப) மூவுலகத்துந் தேவரிராஞ்ஞாபித்த பெற்றன், தமியேன் ஒன்றும் பிழைத் றிழைத்தேனல்லேன், புரிசடை பரம் பொருளேயென்று, புரி நெடும் பாசத் முதல் முத்திரை முன் வைத்துதற்கியலாத தண்டாயுதமும் முதலாகிய = (83)
லாரது காக்க வல்லார் னிசெப நிறுத்து கென்று
சொற்றது கேட்டு நெஞ்சிற் வென்கொல் சாற்று கென்ருன்,
ஆர்.அது காக்க வல்லார் ரிைசெய நிறுத்துகென்று
சொற்றது கேட்டு நெஞ்சில் 'வு) என்கொல் சாற்றுகென்ருன்

Page 269
அங்குலச்
இ - ன் ஆக்குவான் அழிக்க என் f ஒரு பொருளே உண்டாக்குபவனே அ தடுத்துக் காத்தற்கு வல்லவர் நீக்குவர் இத்தொண்டை நீக்கியருளுசு, மற்று g ஞேர் தொழிலே நடாத்துதற்கு ஆஞ்கு துண் கோல் அன்னுன் சொற்றது கேட் கோலேயொத்த நீதியையுடையவருகிய கேட்டு, நெஞ்சில் தாக்குமாறு இன்று என்ருன் - உனது மனத்தை வருத்து. பாது அதனேக் கூறக்கடவையென்று ஆ
கண்ணிக ரூன்றிக் கையிற் கார்மு மண்ணின்மா வினங்கள் கொன்றும் வெண்ணினத் தடிகடின்று விக்கிய றுண்ணிகழ் வில்லா வேட னுன்ட
கண்னிகள் ஊன்றிக் கையில் கார்முர மண்ணில்மா இனங்கள் கொன்றும் வ வெள்நினத் தடிகள் தின்றுவிக்கிய ச உள்நிகழ்வு) இல்லா வேடன் உன்பத
இ- ள் கண்ணிைகள் ஒனன்றி - க முகம் குனித்து அம்பு ஏவி - கரத்திற்? ளேச் செலுத்தி, மண்ணில் மா இன வாசஞ்செய்கின்ற மிருகங்களே வதைத் தும் = அகப்பட்ட பறவைக் கூட்டங்களே கள் தின்று விக்கிய சடத்தான் - வென் சங்களைப் புசித்தலினுல் பாரித்த சரிரத் நிகழ்வு இல்லா வேடன் - ஒரு நன்மை தப் பெருத வேடனுகிய அங்குலன், உ ரீரது மோகர் பதத்தை அடையப் பெற்
பரிமகம் புரிகின் ருணுே பகர்
துரியநீர் படிகின் ருணுே வுய
புரிதர நினைகின் ருணுே புண்
தெரிசனஞ் செய்கின் ருனுே
2

சருக்கம்
ண்ணில் ஆர் அது காக்க வல்லார் - ழிக்கவும் நினேப்பாணுகில் ஆர் அதனேத் ாய் இதனே - (அடியேனிடத்திலிருந்து) ஓர் பணிசெய நிறுத்துக என்று - பின் தாபித்தருளுகவென்று, தூக்கும் நீள் -டு- துரக்கப்படுகின்ற நீண்ட தராசுக் யமராசன் கூறியதை (சிவபெருமான் ) வந்த தாழ்வு என்கொல் சாற்றுக ம்படி இற்றைத் தினத்தில் வந்த குறை பூஞ்ஞாபித்தனர் எ-து. 8 d.)
கேங் குனித்தம் பேவி
வாய்த்த புட் குலங்கண் மாய்த்தும்
சடத்தா னன்றென் தத் துறைத லுற்றன்.
ம்ே குனித்(து) அம்புரவி ாய்த்தபுள் குலங்கள் மாய்த்தும் டத் தான் நன்(று)ஒன்று) நத்(து) உறைதல் உற்ருன்.)
ண்ணிகளேப் பதித்து, கையில் கார் கொண்ட வில்லே வ3ளத்துப் பாதுைங்க ங்கள் கொன்றும் - பூமியின்கண்ைேள் தும், வாய்த்த புள் குலங்கள் மாய்த் ாக் கொலேயுரிந்தும், வெள் நின ‘ண்ணிறமாகிய நினத்தையுடைய மாமி தையுடையவனுய், நன்று ஒன்று உள் யாவது மனத்தின் கண்ணே பொருந் ன் பதத்து உறைதல் உற்ருன் - தேவ டூன் 5 - து. (8.5)
திரு மாக மாதத் *சிவ லிங்க LSð) F னியத் தலத்தி லுன்னைத் சிவநிசி நோற்கின் ருணுே.

Page 270
盟岛0 சிவராத்திரி
பரிமகம் புரிகின் ருணுே பகர்தரு உரியநீர் படிகின் ருணுே உயர்சிவ புரிதர நினேகின் ரூணுே புண்ணிய தெரிசனம் செய்கின் ருணுே சிவ
இ -ஸ் பரிமகம் புரிகின்ருனுே னணுே, பகர்தரும் மாகமாதத்து உப் கரிய ( புண்ணியங்களேயுடைய) மாசிப னஞ் செய்கிருனுே, உயர் சிவலிங்க பூர் சிவலிங்கபூசையைச் செய்வதற்கு நிஃனக் தெரிசனம் செய்கின்ருனுே - புண்ணி சன்ஞ் செய்கின்றனணுே, சிவநிசி நோ யனுஷ்டிக்கின்றனணுே எ-று.
எத்தவம் புரிந்தா னிங்ங் ெ சித்தமே தெரிந்து நீதி திறம் முத்தரும் பவங்கள் செய்யு
றத்தலேக் கடனீர் சூழ்ந்த த
| எத்தவம் புரிந்தான் இங்ஙன் எய சித்தமே தெரிந்து நீதி திறம்பிடி முத்தரும் பவங்கள் செய்யும் மூர் தத்(து).அலேக் கடல்நீர் சூழ்ந்த
r
இ- ள் : இறைவ - தஃலவரே, தான் - இப் பதவியில் அடைதற்கு எ6 டான், உன் தன் வித்தமே தெரிந்து தேவரீர் உம்முடைய திருவுள்ளத்திலுன மங்களுமழிந்துபடும், முத்தரும் பவங் னில் - (பற்றனேத்துமொழித்த ) சீன இயற்றுகின்ற துஷ்டர்களுஞ் சமமாக கடல் நீர் சூழ்ந்த தாரணி கவிழும் - Fமுத்திரத்தாற் சூழப்பட்ட நிலவுலகப
அன்று ஏ அசைகள்.
என்னுடைத் தூதர் தம்மை யிக குன்னுடைக் கணங்கள் செய்த து மின்னுடைப் படையாற் றண்டா: முன்னுடைத் துதிரத் தோடு மூர்

புராணம்
ம் மாசு மாதத்து)
லிங்க பூசை த் தலத்தில் உன்ஃனத் நிசி நோற்கின் முனுே. )
- அசுவமேதயாகத்தைச் செய்கின்ற சிய நீர் படிகின்ருனுே - சொல்லுதற் ாதத்தில் புண்ணிய தீர்த்தங்களில் ஸ்நா சை புரிதர நினேகின்ருனுே - மேலாகிய கின்றனனுே, புண்ணியதலத்தில் உன்னே ய ஸ்தலங்களிலே தேவரிரைத் தெரி ற்கின் ருனுே - சிவராத்திரி விரதத்தை
(86)
னய்துதற் கிறைவ வுன்றன் ம்பிடி லறங்க டேயு மூர்க்கருஞ் சரியா பெண்ணிற் ாரணி கவிழு மன்றே.
ப்து தற்(கு) இறைவ உன்தன்
ல் அறங்கள் தேயும் ர்க்கரும் சரியாய் எண்ணில் தாரணி கவிழும் அன்றே. )
இங்ஙன் எய்துதற்கு எத்தவம் புரிந் விதமாகிய தவத்தைச் செய்துகொண் நீதி திறம்பிடில் அறங்கள் தேயும் - சார்ந்தும் நீதி வழுவுவீராயின் சர்வ தரு கள் செய்யும் மூர்க்கரும் சரியாய் என் பன்முத்தர்களும் பாவங்களேயெல்லாம்
மதிக்கப்படுவாராயின், தத்து அகல - தத்திப்பாய்கின்ற திரைகளையுடைய ானது அந் நீரிலமிழ்ந்திவிடும் எ- று.
(87J
ல்புரிந் திவணு வின்றிங் துரைத்திடக் கேட்டியோட்டி ல் வெட்டியும் புடைத்துஞ் சென்னி ளேகள்சிந்தி னுரே.

Page 271
அங்குவச்
என்னுடைத் தூதர் தம்மை இகல்புரி உன்னுடைக் கணங்கள் செய்த(து) உ மின்உடைப் படையால் தண்டால் விெ
முன் உடைத்(து) உதிரத்தோடு மூ&ளக
இ- ள் இவனுல் - இன் அங்குல ணுடை கணங்கள் -இத் தினத்திலே இல் கள், என்னுடை தூதர் தம்மை இகல் எனது துTதுவர்களேப் பனகபுரிந்து செ கேட்டருளுக, ஒட்டி - துரத்தி, மின் யும் புடைத்தும் - ஒளிபொருந்திய பன களிஞவடித்தும், சென்னி முன் உடைத் சிரசுகளே முன்னரே உடைத்து (பின்) செய்தார்கள் எ- று.
இ அதே
தாவரும் பவங்கள் செய்வார்
பாவரைத் தண்டஞ் செய்வ
தேவரும் முனிவர் தாமுஞ் சி மூவருந் தானுய் நின்ற மூர்த்
தாவரும் பவங்கள் செய்வார் தா யாவரைத் தண்டம் செய்வ(து) எ தேவரும் முனிவர் தாமும் சிந்தை மூவரும் தான் ஆய் நின்ற மூர்த்தி
இ- ள் தா அரும் பவங்கள் ெ நீங்குதற்கரிய பாவங்களைச் செய்பவர்க பாவரைத் தண்டம் செய்வது என்று இ தண்டிப்பது என்று இயமராசன் திருமும் தாமும் சிந்தையில் தியானம் செய்யும் . தில் தியானஞ்செய்கின்ற, மூவரும் த விஷ்ணு' உருத்திரனுகிய மும்மூர்த்திகளும் மொழிவதானுன் - திருவாய்மலர்ந்தருளு
விற்பயில் வேடன் முன்னுள் ( மற்படு காலே புண்டி பனந்தே பொற்பமர் வில்வஞ் சாத்திப் சொற்பயில் பாவ வேலை சுவ

சருக்கம் 盟5直
(து) இவனுல் இன்(று)இங்(கு) ரைத்திடக் கேட்டி ஒட்டி பட்டியும் புடைத்தும் சென்னி ள் சிந்தி னுரே.)
ன் பொருட்டாய், இன்று இங்கு உன் வ்விடத்துள்ள தேவரீரது கனநாதர் புரிந்து செய்தது உரைத்திடகேட்டிய்தன யாவற்றையுங் கூறுகின்றேன் உடை படையால் தண்டால் வெட்டி டகளினுல் வெட்டியும் தண்டாயுதங் து உதிரத்தோடு முஃளகள் சிந்திஞர் - இரத்தத்துடன் மூண்கள் சிந்தும்படி
(88)
தாஞ்சிவ லோக மேவில் தென்றெதி ரியமன் சுறத் ந்தையிற் றியானஞ் செய்யு தியு மொழிவ தானுன்.
ம் சிவ லோரும் மேவில் ான்(று) எதிர் இயமன் கூறத்
பில் தியானம் செய்யும் பும் மொழிவ தானுன்.)
ப்வார் தாம் சிவலோகம் மேவில் - ஒருஞ் சிவலோகத்தையடைவாராயின், யமன் எதிர் கூற - வேறு எவரைத் ன்னேநின்று கூற, தேவரும் முனிவர் - தேவர்களும் முனிவர்களும் மனத் ாணுப் நின்ற மூர்த்தியும் - பிர மr தாமாகனிதக்கின்ற சிவபெருமானும்,
வாராயினுர் எ - று. (89)
வேட்டபே லெழுந்து நந்த 1ற் றருகிற் சார்ந்து பூசனை புரித லாலே றிடத் தூர்த்திட் டானே.

Page 272
骂5盟 சிவராத்திரி
(வில் பயில் வேடன் முன்நாள் வே அல்படு கால உண்டி அனந்தல் ஆ பொற்(பு) அமர் வில்வம் சாத்திப் சொல் பயில் பாவவேலே சுவறிடத்
இ- ள் வில் பயில் வேடன் மு: ருெழிஃப் பயின்ற அவ்வேடஞனவன் மு டுச் சென்று, நம் தம் அல் படு காே சார்ந்து - எமக்குரிய சிவராத்திரி தினத் பக்கத்திலிருந்து, பொற்பு அமர் வில்: சுமைந்த வில்வபத்திரங்களே எமக்கு சொல் பயில் பாவ வேலே சுவறிட து மாகிய சமுத்திரம் வற்றும்படி துர்த்தா
ஓ அவிசி
இத்திற மறியாய் நீயு மெழு, சித்திர குத்தன் முனுந் தெரி சத்திரன் றன்னேக் காய்ந்த பத்திர மெடுத்துப் பார்த்துக்
(இத்திறம் அறியாய் நீயும், எழுத சித்திர குத்தன் தானும் தெரிந்தி சத்திரன் தன்ஃனக் காய்ந்த சங்க பத்திரம் எடுத்துப் பார்த்துச் சு:
இ - ள் நீயும் இத்திறம் அறியா தி,ே எழுதரும் கணக்கில் வல்ல என்று - எழுதுதற்கரிய கணக்கில் : (இதனே) அறியப்பெற்றிலானென்று, ! சுரன் உரைப்ப - சந்திரனேக் குடைய பிரான் திருவாய்மலர்ந்தருள, கனக்க3 பரிந்து போற்றி - அக்கனக்கனும் தி எடுத்துப் பார்த்து அன்புடனே துதித்து
சிவநிசி யென்ப தோரான் றின் லுவவசி யாகி நின்மு னுவாப் மவமெனேச் செய்யு மாலென் தவர்விடுங் கனேக ளேவிற் ற

புராணம்
ட்டமேல் எழுந்து நம்தம்
ற்(று) அருகில் சார்ந்து
பூசஃனபுரித வாலே
* தூர்த்திட் டானே. )
ன்னுள் வேட்ட மேல் எழுந்து - விற் மன்னேக்காலத்து வேட்டையின்பொருட் R உண்டி அனந்தல் அற்று அருகில் த்திலே உணவும் நித்திரையுமின்றி நமது வம் சாத்தி பூசஃன புரிதலாலே - அழ ச் சூட்டி அருச்சனே செய்தமையால், Tர்த் திட்டான் - கூறப்படுகின்ற பாவ ான் எ - று,
(90)
தருங் கணக்கில் வல்ல
ந்தில னென்று திங்கட்
சங்கர னுரைப்பத் தீட்டும்
கணக்கனும் பரிந்து போற்றி.
தரும் கனக்கில் வல்ல நிலன், என்று திங்கள் ரன் உரைப்பத் தீட்டும் னக்கனும் பரிந்து போற்றி, )
பப் - யமனே நீயுமித்தன்மையை பறிந் சித்திரகுத்தன் தானும் தெரிந்திலன் வல்ல பத்தையுடைய சித்திர குத்தனும் திங்கள் சத்திரன் தன்ஃனக் காய்ந்த சங் ாகவுடைய மன்மதனே எரித்த சிவ றும் தீட்டும் பத்திரம் எடுத்துப் பார்த்து நான் (முன்) எழுதிய கணக்கேட்டை ss - 18. 9I)
ள்பதற் கூன்கிட் டாம புவி யெண்கு சிங்க
றஞ்சிபவ் வில்வத் தேறித் நடைசெயு மிடையி லென்றே.

Page 273
அங்குலச்
சிவநிசி என்பது) ஒரான் தின்பு உவவசி ஆகி நின்ருன் உவாப் பு அவம் எனச் செய்யு மால் என்று, தவர்விடும் கனேகள் இரவில் தடை
இ- ஸ் : சிவநிசி என்பது ஒரான் திலன், தின்பதற்கு ஊன் கிட்டாமல் மாமிசமகப்படாமையால் பட்டினியாயி எனே அவம் செய்யும் என்று அஞ்சிஎன்னே இடையூறு செய்யுமென்று பயந் மரத்திலேறியிருந்து, தவர் விடுங் கஃ என்று - வில்லினின்றுஞ் செலுத்தப்படு தடைசெய்யுமென்று கருதி எ - று.
ஆல் ஏ அசைகள்.
கூர்தருஞ் சுரிகை பாலக் குை aர்தரு கண்க டம்மி னித்தி பார்தனில் வீழ்வே னென்று யேர்தரு மரைமான் பன்றி யி
கூர்தரும் சுரிகை பால் அக் குழை நீர்தரு கண்கள் தம்மில் நித்தி,ை பார்தனில் வீழ்வேன் என்று பய ஏர்தரு மரைமான் பன்றி இன்று
இ - ள் பீடர் தரும் சுரிகையால் அ உடைவாளினுல் அப்பத்திரங்களே அறுத் கண்கள் தம்மில் நித் திரை வந்தால் பயந்து-நீர்பெருகுகின்ற கண்களில் நித்த விழுவேனென்று அஞ்சி, அதில் பன்னட வீழ்த்தி, ஏர் தரு மரைமான் பன்றி அழகுபொருந்திய மரைமான் பன்றியாகி வருமென்று நினத்து எ- று.
சுசிகர மில்லா வேடன் றுயிறு விசியென நினேந்து தொன்னு றுசித மாய்க் கணக்க ைேத
பசிதமே பூசு மேனிப் பரமனு

சருக்கம் 冕5蚤
தற்(கு) ஆான்கிட் டாமல் லி எண்கு சிங்கம்
அஞ்சிஅவ் வில்வத்து) ஏறி டசெய்யும் இடையில் என்றே, )
- அன்று சிவராத்திரி என்பதை அறிந் உவவசி ஆகி நின்ருன் - உண்பதற்கு ருந்தான், உவா புலி எண்கு சிங்கம் யானேயும் புவியும் கரடியும் சிங்கமும் ந்து, அவ் வில்வத்து ஏறி - அவ்வில்வ னகள் ஏவில் இடையில் தடைசெய்யும் கிென்ற அம்புகளே ஏவினுல் இடையில்
92
ழைகளைக் கொய்து வீழ்த்தா
ரை வந்தா விந்தப்
பயந்ததிற் பன்னம் பண்ணி
ன்றிவண் வருமென் றெண்ணி,
சுளேக் கொய்து வீழ்த்தான்
வந்தால் இந்தப் ந்து) அதில் பன்னம் பண்ணி
இவண் வரும் என்று) எண்ணி |
குழைகளே கொப்து வீழ்த்தான்-கரி பு துவிழுத்தினுன் (அதுவுமன்றி), நீர் அரு இந்தப் பார்தனில் வீழ்வேன் என்று திரை வருமாயின் இந்தப்பூமியின் கண்னே பண்ணி - அதின் இஃல கஃளப் பறித்து இன்று இவண் வரும் என்று எண்ணி - ய மிருகங்கள் இன்றைக்கு இவ்விடத்தே
(95
துறந் திருந்தா னீச ா னிதியிற் செய்த தன்றென் வெTண்டழற் சுடலே தன்னிற்
ம் பகரும் பின்னு ம்.

Page 274
芝岳望 சிவராத்திரி
சுசிகரம் இல்லா வேடன் துயில்து நிசி என நினேந்து தொல்நூல் நீதி உசிதமாய்க் கணக்கன் ஒத ஒள்த
பசிதமே பூசு மேனிப் பரமனும்
இ- ள் : சுசி கரம் இல்லா வேட மில்லாத அவ்வேடனுனவன் நித்திரையி நினேந்து தொல் நூல் நிதியில் செய்தது றெண்ணிப் பழமையாகிய சாஸ்திரமுன உசிதமாய்க் கணக்கன் ஒத - தக்கபடி தன்னில் பசிதம் பூசும் மேனி பரமனும் அக்கினியைக் கொண் ட மயானபூமி மேனியையுடைய சிவபெருமானும் பின் வினர் எ-து,
அதையுனக் கறைவங் கேட்டி சிதைவிலாக் கணத்திற் சேர் விதைநிகர் கங்கு றன்னில் வி விதையமி தறிந்து செய்தா
( அதை உனக்(கு) அறைவல் கேட்டி சிதை(வு)இலாக் கனத்தில் சேர் விதைநிகர் சங்குல் தன்னில் விதி இதயமீ(து) அறிந்து செய்தால்
இ- ள் அதை உனக்கு அறைெ விளங்கக் கூறுவேம் கேட்கக்கடவை, கணத்தில் சேர்ந்தான் - (சிவராத்திரி தமையால் அழிவில்லாத நமது கனத் ரூன், சித்தி நல் முத்தி நல்கும் விதை சளேயும் நன்மைபொருந்திய மோட்ச, யொத்திருக்கின்ற அச்சிவராத்திரி தி: இதைய மீது அறிந்து செய்தால் - சா வின்றி மனத்திலறிந்து அனுஷ்டிப்பானு சாபுச்சியத்தை படைவான் GT- jy.
ஏ இரண்டும் அசைகள்.

புராணம்
'றந்(து) இருந்தான் ஈசன் பில் செய்த(து) அன்(று) என்(று) ழல் சுடஃது தன்னில் பகரும் பின்னும், 1
ன் துயில் துறந்து இருந்தான் - ஆசார ல்லாது இருந்தனன், ஈசன் நிசி என து அன்று என்று - சிவராத்திரியென் றப்படி அனுஷ்டித்தவனல்லவென்று, கணக்கன் சுற, ஒள் தழல் சுடலே b பின்னும் பகரும் -ஒளிபொருந்திய யின் கணுள்ள சாம்பரை பணிந்த திரு எனருந் திருவாய்மலர்த்தருளுவாராயி
(94)
யறிந்திடா தியற்ற லாவே ந்தான் சித்திநன் முத்தி நல்கும் விதித்தநூல் வழிவ ழாம வியாமவ னுவ னன்றே.
அறிந்திடா(து) இயற்ற இTதுே ந்தான் சித்துநல் முத்தி நல்கும் 'த்தநூல் வழி வழாமல் பாம் அவன் ஆவன் அன்றே.
பம் கேட்டி - அத்தன்மையை உனக்கு அறிந்திடாது இயற்றலால் சிதைவிலா தினமென்று) அறியாது அனுஷ்டித் தவர்களுளொருவனுய்ச் சேர்ந்திருக்கின் நிகர் கங்குல் தன்னில் - சர்வசித்தி த்தையும் கொடுக்கவல்ல விதையை 3ாத்தில், நூல் விதித்த வழிவழாமல் ஸ்திரங்களிற் கூறிய விதிமுறை தவறுத யின், அவன் யாம் ஆவன்-ட் அவன்
(95).

Page 275
அங்குலச்
செவ்விர வனேய கூந்தற் சிை மவ்விர தத்தின் மேன்மை ய கைவிரல் கண்ணிற் பட்டாற் மைவிர வியகார் மேனி மறன
செவ்இர(வு) அனேய கூந்தல் சி:ை அவ்விர தத்தின் மேன்மை யாவ கைவிரல் கண்ணில் பட்டால் செ மைவிரவிய கார்மேனி மறவிநின்
இ - ள் : மை விரவிய கார் ே முகிலேயொத்த சரீரத்தையுடைய இயம சிவை முதல் நோற்றல் செய்யும் இவ்வித யொத்த கரிய சுந்தலேயுடைய உமாதே சிவராத்திரி விரதத்தின் மகிமையை, ரளவுபடுத்திக் கூறவல்லர், கை விரல்
(தனது) கைவிரலானது கண்ணிலே தா செய்வது, கவலே நீக்கி நின் தூதரோ பத்தை நீக்கி உன் தூதுவர்களுடனே எ
வைத்தமுத் திரையை வாங்கி வித்தகன் கருணை யோடு விை முத்தலேப் படைகொள் காலன் சித்தமுந் தெளிந்து தேறித் ே
வைத்தமுத் திரையை வாங்கி வழி வித்ததன் கருனே யோடு விடைெ முத்தலேப் படைகொள் காலன் மு சித்தமும் தெளிந்து தேறித் தென்
இ- ள் வைத்த முத்திரையை வ விடத்தில் வைத்த சின்னங்களேயெடுத்து திருவாய்மலர்ந்தருள, முத்தலே படைே தாழ்ந்து - முக்கருப்பொருந்திய சூலாயு கடவுளாகிய சிவபெருமானே முறைப்படி யோடு விடைகொடுத்து அருள வேண்டி யுடைய அறிவுருவராகிய சிவபெருமான் பெற்று, சித்தமும் தேறி தெளிந்துதேறித் தெளிவடைந்து, தென்புலத்து தனன் எ - று.
ஏ அணிச,

சருக்கம்
岳
蚤
வமுத னேற்றல் செய்யு
rவரே கணிக்க வல்லார்
செய்வதென் கவலே நீக்கி
நின் றுரத ரோடும்.
முதல் நோற்றல் செய்யும் | iii ப்வதென் கவலே நீக்கி துTத ரோடும். )
மணி மறவி - மிக்க கருமைசெறிந்த னே, செவ் இரவு அஃனய கூந்தல் தத்தின் மேன்மை - நிறைந்த இருஃா வி ஆதிகாலத்தில் அனுஷ்டித்த இச் யாவரே கணிக்க வல்லார் - பாவ கண்ணில் பட்டால் செய்வது என் - க்குமாயின் அதற்கு யாது (தண்டனே) டும் - உனது மனதிற்கொண்ட துன் - து (96)
வழிக்கொள்வா யென்னஞான டகொடுத் தருள வேண்டி ன் முதல்வனே முறையிற்ருழ்ந்து தன்புலத் தெய்தி னுனே.
க்கொள்வாய் என்ன ஞான காடுத்(து) அருள வேண்டி தல்வனே முறையில் தாழ்ந்து புலத்(து) எய்தி னுனே !
ாங்கி வழிக்கொள்வTப் என்ன-இவ் க்கொண்டு செல்லக் கடவாயென்று காள் காலன் முதல்வனே முறையில் த்தைக்கொண்ட இயமன் முழுமுதற் வணங்கி, ஞான வித்தகன் கருணே - எல்லாவற்றையுமறியுந்தன்மையை உத்தரவு கொடுத்தருள அதனேப் தன்மனத்திற்கொண்ட சந்தேகமுந் எப்தினு ன் - தக்கணபுரத்தையடைந்
(27)

Page 276
13 Hj û சிவராத்தி
GG
வெங்கொ டுங்கொலே புரிந்து
வெள்ளி வெற்பிலொரு செங்கை கொண்டருளு மண் டினந்தொ றும்பெறு க கங்க ணற்றலேமை பெற்றி
ரைந்து பைந்தரு வளந் துங்க முற்றகன கந்தி கழ்ந் சுரர்கள் வாழுலக மேலி
வெம்கொடும்கொலே புரிந்த அர்
வெள்ளி வெற்பில் ஒரு புள்ளி செங்கைகொண்டு அருளும்,து தினம் தொறும் பெறு கணங்க அங்கண்நல் தன்மைபெற்(று) இ ஐந்து பைந்தரு வளம்தரும் துங்கம் உற்ற கனகம் திகழ்ந்(து) சுரர்கள் வாழ்உலகம் மேவிரு
இ- ள் வெம் கொடும் கொே கொலேத்தொழிலேச் செய்த அங்குல கபிலாசமலேயில், ஒரு புள்ளிமான் . புள்ளிபொருந்திய மான்கன்றைச் சி ஆண் ல்ை அண் அருள் தினம் தொறு சிறந்த சிவபெருமானுடைய திருக்க சனத்தவர்களுக்கு, நல் தலேமை ( பாகிய முதன்மையையடைந்து அவ்வி ஐந்து பைந்தரு வளந்திரும் - பசிய திய, துங்கம் உற்ற கனகம் திகழ்ந்: குன்- உயர்வையுடைய பொன்னுன: கள் வசிக்குஞ் சுவர்க்சுலோகத்தைய
ஆட கப்பொனுல கத்தி னிடுெ காடகத்தினுறை வேடனுற்றலா பாட கத்தொவி பரப்ப ரம்பைய மாட சத்திவவின் யாழின் விஞ்ை

ரி புராணம்
1று
; வங்குலனும்
புள்ளிமான் Tojo"Gi! கண்ணரு ணங்களுக் ருந்தபினுெ தருந்
திலகு
பினுன்.
குலனும்
ன்னல் கன்அருள் ஈளுக்(கு)
ருந்தபின்ஒரு
இலகு ஒன், !
* புரிந்த அங்குலனும் - மிகக் கொடிய ணுகிய வேடனும், வெள்ளி வெற்பில் ட செங்கை கொண்டு அருளும் - ஒப்பற்ற வந்த திருக்கரத்திற் கொண்டருளிய, ம் பெறு கணங்களுக்கு - பெருமையிற் ண்ணுேக்கத்தை எந்நாளும் பெறுகின்ற பெற்று அங்கண் இருந்தபின் - நன்மை பிடத்தில் சில நாளிருந்த பின்னர், ஒர் பஞ்சதருக்களின் செல்வத்தைப் பொருந் து இலகு சுரர்கள் வாழ்உலகம் மேவி து ஒளிகொண்டு பிரகாசிக்கின்ற தேவர் டைந்தனன். எ - று. (98)
காடி பாடு மாடுதிகழ் மாடமேற் ர்கொள் கற்ப கத்தினிழ லுற்றடிப் ர்கள் பலரு நின்றருகு பணிசெய சயர்கள் வந்துபாடநளி வைகிஞன்.

Page 277
அங்குல
(ஆடகப் பொன் உல கத்தில் நீடுகெ கா(டு) அகத்தின் உறை வேடன் உற்(று பாடகத்(து) ஒலி பரப்(பு) அரம்பையர் மாடகத் திவ்வின் யாழின் விஞ்சைட்
இ- ன் ஆடசு பொன் உலகத்தி சுவர்க்கலோகத்தில், நீடு கொடி ஆடு துவசங்களசையப்பெற்ற பக்கங்கள் வின் உறை வேடன் உற்று - காட்டிலே வி கொள் கற்பகத்தின் நிழல் உற்று - ட விருந்தும், அடி பாடகத்து ஒலி பரப் பணிசெய- கால்களிலணிந்த பாடகர் ஸ்திரீகள் பலரும் பக்கத்துநின்று தொ யாழின் விஞ்சையர்கள் வந்து பாட - பட்ட யாழினிசையைப் பாடுகின்ற வி பாடவும், நனி வைகினுன் - நன்கு வ
அளவி லாததின மங்கி ருந்துபுக ! தளர்வி லாதவ னருந்தி முந்திமிகு
களவி விைடையர் பாடி யிற்றிருடு விளவின் மீதெறிமுகுந்த னங்கண
அளவு) இலாததினம் அங்கிருந்து பு தளர்(வு)இலா(து) அவன் அருந்தி மு களவினுல் இடையர் பாடியில் திருடு விளவின் மீ(து)எறி முகுந்தன் அம்கள்
இ- ள் அளவு இலாத தினம் அவ்விடத்தில் வாழ்ந்திருந்து, في نقل تلك اليا விலாது அவன் அருந்தி - கிர்த்தியையு வங்கள் யாவற்றையுங் குறைவில்லாது டைக்காலத்தில், களவினுல் இடையர் தேடி திருடும் கண்ணன் - சோரத்த சாடிகளிலிருக்கின்ற தயிரையும் நெய்ை னும், வண்ணமுறு கன்றினே விளவின் கன்றை விளாமரத்தின்மேல் எறிந்த மு அழகிய கண்கள் தாமரையாகவுடையவ வாழ் உலசம் மேவிஞன் - வாழ்ந்திருச் எ-நு.

ச் சருக்கம் 罗5富
ாடி ஆடு மாடுதிகழ் மாடமேல் (அடிப் அவர்கொள் கற்பகத்தின் நிழல் உற்(று) *கள் பலரும் நின்(று) அருகு பணிசெய
ர்கள் வந்து பாட நனி வைகினுன்
ல் - ஆடகம் என்னும் பொன்னேயுடைய மாடு திகழ் மாட மேல் - நீண்ட ாங்குகின்ற மண்டபத்தில், காடகத்தின் பசித்த வேடனுணவனிருந்தும், அவர் மலர்கள் நிறைந்த கற்பகவிருட்ச நிழலி பு அரம்பையர்கள் பலரும் அருகு நின்று புகளிஞெலியானது பரவுகின்ற அரம்பா "ண்டுகள் செய்யவும், பாடகத்திவவின் - முறுக்காணிகளில் (நரம்புகள்) கட்டப் க்தியாதரர்கள் வந்துநின்று இரையைப் ார்ந்திருந்தனன் எ-து, (99)
ஒளகை மாநகரின் வளமெலாந் 5 சாடியிற் றயிர்நெய் துே டியே கண்ணன் வண்ணமுறு கன்றினே ர வித்தன் வாழுலக மேவிஞன்.
1ழ் அளகை மாநகரின் வளம்ளலாம்
ந்திமிகு சாடியில் தயிர்நெப் தேடியே
கண்ணன் வண்ணமுறு கன்றி:
அரவிந்தன் வாழ் உல்கம் மேவினுன்,
அங்கு இருந்து - அளவற்ற நாட்களாக எதை மா நகரின் வளம் எலாம் தளர் டைய அளகாபுரியின்கணுள்ள செல் அவ்விடத்தனுபவித்து, முந்தி - பன் பாடியில் மிகு சாடியில் தயிர் நெட் ன்மையாய் இடைபர்சேரியில் மிகுந்த யயும் ஆராய்ந்து திருடிய கண்னரே மீது எறி முகுந்தன் - அழகிய பசுக் மிகுந்தரும், அம் கன் அரவிந்தன் - ருமாகிய மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியானவர், கின்ற வைகுந்த பதவியை படைந்தான்
(Ι Ο0)

Page 278
岂高& சிவராத்தி
கொண்டல் வண்ணமுடல் ே
கொண்டு வைகிடுவை தண்ட ரண்டினர்செய் தொ
வானபோகமவை பாவு டெண்ட விர்ந்ததின மங்கிரு
வத்தினர் பொருந்திடு முண்ட கந்தனி லிருந்தி டுழு
ருப்பதவி முன்னினன்.
கொண்டல் வண்ணம் உடல் கொ
கொண்டு வைகிடு வைகு அண்டர் அண்டினர்செய் தொண் ஆனபோகம் அவை யாவும்: எண் தவிர்ந்த தினம் அங்(கு) இ இரும்தவத்தினர் பொருந்தி முண்டகம்தனில் இருந்திடும் சது
பதவி முன்னினுன்
இ - ள் கொண்டல் வண்ண்ம் நிறத்தையொத்த திருமேனியைக்கொ வைசிடு வைகுண்டமீது - அருளோடு யில், அண்டர் அண்டினர் செய் தொ வந்து செய்கின்ற ஏவல்களேப்பெற்று, உண்டு - அவ்விடத்திலுள்ள சுகபோ தவிர்ந்த தினம் அங்கு இருந்து - அச் பின் - அதன்மேல், இரும் தவத்தினர் தவசிரேஷ்டர்களடையப்பெற்ற, முன் திருப்பதவி முன்னினுன் -தாமரைமல் களேயுடைய பிரமதேவரது சத்தியலே,
ஒதி மக்கொடி யுயர்த்த நான்மு கோதிறுப்புரவு துய்த்த பின்புநை மாதி நற்கயிலே புற்று ளத்தினி லரு யிதி வற்கரன் மருது தந்தருள வின்
(ஒதிமக்கொடி யுயர்த்த நான்முகன் 9 கோ(து)இல் துப்புரவு துய்த் த பின்புத ஆதிநல் கயிலே உற்(று) உளத்தில் அரு ஈtது)இவற்(கு) அரன் மருது தந்து) அரு

ரி புராணம்
கொண்ட கண்ணனருள் குண்டமீ ாண்டு கொண்டதனி முண்
நந்துபி னிருந்த
நசதுர் முகன்றி
ாண்ட கண்ணன் அருள் ஃடம்மீது ) டு கொண்டு).அதனில் 2.33 E.
ருந்து பின்
டும்
ர் முகன்திருப்
உடல் கொண்ட கண்னன் - மே 5 கண்ட கண்ணபிரான், அருள் கொண்டு எழுந்தருளியிருக்கின்ற வைகுந்த பதவி ண்டு கொண்டு - தேவர்கள் நெருங்கி
அதனில் ஆன போகம் அவை யாவும் "கங்கள் யாவைபுமனுபவித்து, sr:fsr Tவற்ற காலம் அங்கே வாழ்ந்திருந்து, பொருந்திடும் - பெருமைபிற் சிறந்த ாடகம் தனில் இருந்திடும் சதுர்முகன் ரின் மேல் வீற்றிருக்கின்ற நான்குமுகங் Tகத்தையடைந்தான் எ-று. (1 (JIJ
க னுவந்த லோகமதி லுற்றதிற் க கொண்டு முப்புர மெரித்திடு நம்பெ ரும்பொருள்விரும்பவே ண்ப முற்றினி திருந்தனன்.
வந்த வே சுமதில் உற்று) அதில் கை கொண்டு முப்புரம் எரித்திடும் ம்பெரும் பொருள் விரும்பவே
1ள இன்பம் உற்(று) இனி(து) இருந்தனன்.)

Page 279
அங்குல
இ- ள் ஓதிம கொடி உயர்த்த உற்று - அன்னக்கொடியுயர்த்திய நா விரும்பப்பட்ட சத்தியலோகத்யைடை துய்த்த பின்பு - ஆங்குள்ள குற்றமில் பவித்தபின்னர், நகை கொண்டு முப்பு புன்னகையாகிய அக்கினியினுல் முப் சிவபெருமானது நல்ல கயிலாசம்ஃபை பொருள் விரும்ப - மனத்தினிடத்தி ஈது இவற்கு அரன் மருது தந்து அ பெருமான் இவனுக்கு மறுக்காது ெ இருந்தனன்-நித்திய இன்பத்தை அணு
அபிசி ,
கைத வத்தினுயர் வேட விடுசில செய்த வத்திவிது பெற்ற னன் பெய்த ருச்சனை புரிந்து கண்டுயி ரெய்து தற்கரிய முத்தி விடதணி ே
விகித வத்தின் உயர் வேடன் நீடுவி செய்தவத்தில் இதுபெற்றனன் பரம பெய்து) அரு ச்சன்ேபுரிந்து கண்துயில் எய்துதிற்கு) அரியமுத்தி வீடு) அத
இ - ள் கைதவத்தின் உயர் 3 வன், நீடு சிவ சங்குல் என்பது உன யென்று அறியாமல், செப் தவத்தி செய்த தவப் பலகுல் இப்பேற்றைபன சிந்தையில் பெய்து - மேலாகிய சின் சிந்தித்து, அருச்சி ஃன புரிந்து கண்துயி: ஆசனேசெய்து துயில் நீத்து உணவகற்றிய முத்தி வீடு அதனில் எய்துவார்கள்திருப்பார்கள், ஐயம் இஃப் - இதற்குச்
ஏ இரண்டும் அசைகள்,
என்று சூதமுனி யோத மாதவர் லன்று நீறுபட நூறு மாறுபுனே யொன்று பாவவல் விருட்க ருக்கனி நன்று தேசிகநின் னுலெ ஞமுடி

学 சருக்கம் 翠59
நான்முகன் உவந்த லோகம் அதில் ான்கு முகங்களையுடைய பிரமதேவரால் ந்து, அதில் கோது இல் துப்புரவு லாத அனுபவங்கள் யாவற்றையும் அணு ரம் எரித்திடும் ஆதி நங் கயி: உற்று - புரங்களேயுந் தகித்தருளிய தலைவராகிய படைந்து உளத்தினின் அரும் பெரும் லே பெறுதற்கரிய மோக்ஷத்தை விரும்பு, ருளே - அந்த மோசுப்பேற்றைச் சிவ Tடுத்தருள, இன்பம் உற்று இனிது பவித்து நன்கு வாழ்ந்திருந்தனன் T--
【卫粤三星
கங்கு லென்பதுண ராமலே ரம சிவநி சிப்பெருமை சிந்தையிற் ல் பிரிந்த ருந்துத றவிர்ந்துளா லெப்து வார்களிலேயையமே.
சுங்குல் என்பது) உனரா பூலே சிவநிசிப் பெருமை சிந்தையில் பிரிந்(து) அருந்துதல் தவிர்ந்து உளார் 5ளில் எய்துவார்கள் இஃப் ஐயமே.
டன் - வஞ்சகமிகுதியையுடைய அங்கு ராமல் - பெருமைமிகுத்த சிவராத்திரி ல் இது பெற்றனன் ட ( அறியாமற் ) டந்தனன், பரம சிவதிசி பெருமை வராத்திரியின் மகிமையை மனத்திற் ல் பிரிந்து அருந்துதல் தவிர் ந்துளார்ri எய்து தற்கு அரிய அடைதற்கரிய மோசடிவிட்டை III 32 – * சந்தேகமில்ஃல எ- று.
I (3)
கள் யாரு மேருவி லெடுத்தெயி பரச ஒதுக்குரிய விர சனி கரொக்கு மென்பதை புணர்ந்தன துளச்கி நன்மொழிக னல்கினுர்,

Page 280
፵ Ü0 சிவராத்திரி
என்று சூதமுனிஓத மாதவர்கள் யா அன்று நீறுபட நூறும் ஆறு புனே அர ஒன்று பாவவல் இருட்(கு) அருக்கன் நன்று தேசிகநின்னுல் எனுமுடி துளக்
இ- ள் என்று சூதமுனி ஓத - தலும், மாதவர்கள் யாரும் - முனிவர் மேருவாகிய வில்ஃத்தாங்கி, எயில் ஆ அக்காலத்திலே நீருகத் தகித்தருளிய, ஒன்று - கங்கையைத் தரித்த சிவபெரு றுமே, பாவ வல் இருட்கு அருக்கன் கொடிய இருளுக்கு ( அதனே நீக்குகி முன்மையை, தேசிக நின்னுல் நன்று எமதுகுருவே தேவரீரால் நன்ருயறிந்தன் கள் நல்கிளுர்- நல்ல உபசார வார்த்ை
அங்குலச்சருக்
ஆக திருவி
திருச்சிற்.

புராணம்
ரும் மேருவில் எடுத்(து) எயில் சனுக்(கு) உரிய இரசனி நிகர் ஒக்கும் என்பதை உணர்ந்தனம் கி நன்மொழிகள் நல்கினுர்)
என்று இவ்விதமாகச் சூதமுனிவர் கூறு *களெல்லோரும், மேரு வில் எடுத்துஅன்று நீறுபட நுாறும் - முப்புரங்களும் ஆறு புனே அரசனுக்கு உரிய இரசனி தமானுக்குரிய சிவராத்திரி விரதமொன் நிகர் ஒக்கும் என்பதை - பாவமாகிய ன்ற) சூரியனே பொத்திருக்குமென்னு உணர்ந்தனம் எனு முடி துளக்கி - எமென்று சிரசுகளேயசைத்து, நல்மொழி
தகளைக் கூறிஞர்கள் எ- று. (I0孚厂
கம் முற்றிற்று.
நத்தம் 117.
iյլեւ 3://h.

Page 281
செள மினி
---
வாதரா யணனென் ருேது ம பாததா மரைக ஞன்னிப் ப. சீதநாண் மதியஞ் சூடுஞ் சில குதமா முனிவன் மற்றை மு
வாதரா பணன்னன்(று) ஒதும் ம பாததா மரைகள் உன்னிப் பரவி சீதநாள் மதியம் சூடும் சிவநிசிப் குதமா முனிவன் மற்றை முனிவ
இ - ள் சூத மா முனிவன் - குத் ஒதும் மறை தெரி முனிவர் கோமான் ரென்று கூறப்படுகின்ற வேதங்களேயறி போன்ற பாதங்களேத் தியானித்து, ப கித் தோத்திரஞ்செய்து, சீத நாள் குளிர்ந்த ஒரு கஃச் சந்திரனத் தரித்த தத்தினது மகிமையை, முனிவரர் தய நைமிசாரணிய வாசிகளாகிய ) முனிவர்
மற்று அசை ஐ சாரியை,
தோடுறு கமலத் தோடு துளி காடுறு கமல வாவிக் கயவின கோடுறு தவளக் கோடு குமி ஞடுறு மமரர் தாமு நாடுங்ே
| தோ(டு)உறு கமலத் தோடு துளி கா(டு)உறு கமல வாவிக் கயல் இ கோ(டு)உறு தவளக் கோடு குமி நா(டு)உறும் அமரர் தாமும் நாடு
இ - ன் தோடு உறு கமலத்தே உறு- இதழ்கள் பொருந்திய தாமரை பு பும் ஆம்பலும் காடாக நிறைந்துள்ள, அங்கு ஆட- நீர்நிறைந்த தடாகத்தி

tյլեւ Isllւ է .
亭 சருக்கம்
H
றைதெரி முனிவர் கோமான் ரவசத் தோடும் போற்றிச் பநிசிப் பெருமை யின்னுஞ் னிவரர் தமக்குச் சொல்வான்.
றை தெரி முனிவர் கோமான் |சத் தோடும் போற்றிச்
பெருமை இன்னும் ரர் தமக்குச் சொல்வான்.
தமகாமுனிவர், வாதராயணன் என்று
பாததாமரைகள் உன்னி - வியாத த்தி முனிசிரேஷ்டரது தாமரைமலர் ரவசத்தோடும் போற்றி - பரவசம் மதியம் சூடும் சிவதிசிப் பெருமை - சிவபெருமானுக்கு ரிய சிவராத்திரி விர க்கு இன்னும் சொல்வான் - ( அந்த களுக்குப் பின்னருங் கூறுவார் ਜਾਂ
(I尾
'மதுக் குவளை யாம்பற் ங் குதித்தங் கா டக் றுந்தண் பணகுழ்ந் தம்பொன் சு கயநன் னுடு,
மதுக் குவளே ஆம்பல் எம் குதித்(து) அங்(கு) ஆட அம்தண் பனேசூழ்ந்(து) அம்பொன் ம் கேகயநன் நாடு.)
டு துளிமது குவளே ஆம்பல் *եrr(ն) துளிக்கின்ற தேன்புெ Tருந்திய குவ: J. L.A. Af fross Fl 15 இனம் குதித்து துள்ள கெண்டை மற்சங்கள் குடுத்து

Page 282
፵65 சிவராத்திரி
அங்கே விளேயாட, கோடுஉறு தவள வரம்பின்கணுள்ள வென்னிறமாகிய ச களினுற் சூழப்பட்ட, அம் பொன் நா கிய தேவலோகத்தின் கண் வாசஞ்செ கேகய நல் நாடு - கேகயம் என்னும்
றுளது ) எ - று.
அரும்புறு கமலச் சூழி பதனி கரும்புறு மலர்த்தண் சோலே கரும்புறு வேலி சூழ்ந்த கழல் விரும்புறு முத்து நத்தி னித்
அரும்புறும் சுமலச் சூழி அதனில் கரும்(பு) உறு மலர்த்தன் சோலே கரும்(பு)உறு வேனிசூழ்ந்த கழE விரும்புறு முத்து நத்தின்நித்தில
இ - ள் வாளே - வாளே மற்சங் நின்று எழுந்து -தாமரைக்ளரும்புகின் சுரும்பு உறு மலர் தன் சோவே சூத நின்ற புஷ்பங்களேக்கொண்ட குளிர்ந்த க3ரச் சிதறும்படி செய்கின்ற, சுரும்பு கன் வேவியாகச் சூழ்ந்திருக்கின்ற வய விரும்புறு முத்தும் - கதிர்களே புடைய படத் தகுந்த முத்துக்களும், நத்தின் எங்கும் விளங்கும் - எவ்விடமுங் கிடந்:
புன்றலேக் கரிய செங்கட் புரி மன்றலேக் கமழும் வாவி மணி துன்றலேப் புனல தார்ந்து 5 கன்றலேத் துண்ண வூட்டிக்
(புன்தலேக் கரியசெங்கண் புரிமரு
மன்றலேக் கமழும் வாவி மலர்ப துன்(று).அஃப் புனல(து) ஆர்ந்து கன்(று) அஃலத்(து)உண்ண ஊட்
இ - ள் கரிய புன் தலே செங் தி ஃபையும் சிவந்த சண்களேயும் மு

புராணம்
கோடு குபிறும் தண் பனே சூழ்ந்து - ங்குகள் முழங்குகின்ற குளிர்ந்த வயல் டு உறும் அமரர் தாமும் நாடும் - அழ ப்கின்ற தேவர்களும் விரும்புகின்ற, (பெயரையுடைய) நல்ல நாடு (ஒன்
(2}ー
னின் றெழுந்து வாளே ச் சூதநற் கனிகள் சிந்துங் ரியிற் கதிர்ச்செஞ் சாலி நிலம் விளங்கு மெங்கும்.
நின்(று) எழுந்து வாளே ச் குதநற் கனிகள் சிந்தும் 7ահել) கதிர்செஞ் |titନୀଶ ம் விளங்கும் எங்கும். 1
கள், கமலம் அரும்புறும் குழி அதனில் ற தடாகத்தினின்றுந் துள்ளி எழுந்து நல் கனிகள் சிந்தும் - வண்டுகள் படி சோலேயின்கணுள்ள நல்ல மாங்கனி உறு வேலி சூழ்ந்த களனியில் - கிரும்பு ல்களின் கணுள்ள கதிர் செம்
செந்நெற்களிலுண்டாகின்ற விரும்பப் நித்திலம் - சங்குகளின்ற முத்துக்களும், து பிரகாசிக்கும் எ - று. (3)
மருப் பெருமை வாயான் 3ர்பல மேய்ந்து வாவித் ஈரந்துறச் சொரியுந் தீம்பால் காஞ்சிமா நிழலிற் றுஞ்சும்,
ப்(பு) எருமை வாயால் ஸ்மேய்ந்து வாவித்
சுரந்(து)உறச் சொரியும் தீம்பால் டிக் காஞ்சிமா நிழலில் துஞ்சும். )
கண் புரி மருப்பு எருமை - கரிய புல்லிய" நறுகிய கொம்புகளையுமுடைய எருமைகள்

Page 283
செளநிை
ளானவை, வாயால் மன்றலே கமழு குனூல் வாசனே கமழுகின்ற தடாகத்தி வாவி துன்று அஃல புனலது ஆர்ந்து யுடைய அந்நீரைப் பருகி, சுரந்து 2 மிகவுஞ் சொரிகின்ற தித்திப்பாகிய ட கன்றுகளானவை அஃலவுசெய்து உண்ணு துஞ்சும் - பெரிய காஞ்சிமரநிழலிலே
நிறம்பயின் முந்நூல் பெற்ே திறம்பயி லரசர் வாசச் சீர பறம்பயி னெடுங்கட் செவ்வு வறம்பயில் குடிக டுன்று மர்
நிறம்பயில் முந்நூல் பெற்ருேர் , திறம்பயில் அரசர் வாசச் சீரகத் பறம்(பு)அயில் நெடுங்கண் செவ்: அறம்பயில் குடிகள் துன்றும் அந்
இ - ள் நிறம் பயில் முந்நூல் டெ மார்பிற் பொருந்திய உபவிதத்தையுை யுடைய வேதங்களேயோதி யுணர்ந்தவர் பயில் அரசர் - வன்மையை அப்பியாச கத் தாமர் - வாசனே பொருந்திய சீரக கொங்கை அபில் நெடும் கண் செவ் மலேபோன்ற தனங்களேயும் வேற்படை வாயையுமுடைய பூமிதேவியின் புத்திர அறம் பயில் குடிகள் - தரும ஒழுக்கத் நாட்டு அகத்தில் உள்ளான் - நெருங்கி கண் வாசஞ்செய்பவனுகிய எ - று.
வெந்தழல் வேழ்வி செய்யும்
டந்தருண் மடப்பொற் பான ளந்தர வானில் வாழு மரம் கந்தமாரைந்து தண் பூங் கனே
வெந்தழல் வேள்வி செய்யும் விப் தந்து அருள் மடப்பொற் பாகை அந்தர வானில் வாழும் அரம்ை கந்தம்ஆர் ஐந்து தண்பூங் கனேக்

动学 சருக்கம் ፵ ፴፰
ம் வாவி மலர் பல மேய்ந்து - வாயி லுள்ள பல புஷ்பங்க3ளயும் மேய்ந்து, து - வாவுகின்ற நெருங்கிய திரைகளே -ற் சொரியும் தீம்பால் உ மடியிற் சுரந்து ாலே, கன்று அஃத்து உண்ண airlyஆறும்படி.பருத்தி, மர காஞ்சி நிழலில் ஆாங்கும் எ - று. (f
முர் நீதிமா மறைநூல் கற்றேர் கத் தாமர் கொங்கைப் ாய்ப் பார்மகள் புதல்வர் முன்னு ந்தநாட் டகத்தி லுள்ளான்.
நீதிமா மறைநூல் கற்றேர் க் தாமர் கொங்கை வாய்ப் பார்மகள் புதல்வர் முன்னு tதநாட்(டு) அகத்தில் உள்ளான்.
1ற்டூேர் நீதி மT மறை நூல் கற்ருேர் - டயவர்களும் நீதிக்குரிய மகிமையை கிளும் ஆகிய பிராமணர்களும், திரம் ஞ் செய்கின்ற அரசர்களும், வாச ஒர ாவேயையுடைய செட்டிகளும், பறம்பு பாப் பார்மகள் புதல்வர் முன்னு - யையொத்த நீண்ட கண்களேயும் சிவந்த ாகிய வேளாளர்களும் ஆதியாக ఇirT. தையுடைய பிரசைகள், துன்றும் அந்த பிருக்கின்ற அந்தக் சுே கய நாட்டின்
(J
விப்பிர ஞெருவன் முன்னுட் வ சவுமினி யென்னும் பேரா பையை யனேயாண் மாரன் க்கிலக் காக நிற்பாள்.
பிரன் ஒருவன் முன்னுள்
சவு மினி என்னும் பேரள் யை அனேயாள் மாரன்
芳J இலக்காக நிற் - for år. I

Page 284
翌f皇 சிவராத்திரி
இ - ள் வெம் தழல் வேள்வி ே அக்கினரிகொண்டு பாகஞ்செய்கின்ற பி மட பொன் பாவை - முன்னுளில் பெ. போன்றவள், சவுமினி என்னும் டே புடையவள், அந்தர வானில் வாழு லோகத்தில் வாழும் அரம்பையையொ பூ கனேக்கு இலக்காக நிற்பாள்- மே புஷ்பபாணங்களுக்கு மிலக்காக நிற்ப
வளமிகு செல்வந் தன்னில்
றளவமென் மூரற் பேதைத் புளமகிழ் சிற்றில் கோலி யு பிராபி லனேயTண் பங்கை
வளமிகு செல்வம் தன்னில் வள் தளவமென் மூரல் பேதைத் ,ை உளம் மகிழ் சிற்றில் கோலி உறு இனமயில் அனேயாள் மங்கைப்
இ- ன் : இளமயில் அனேயாள் - ஆப்பெண், வள மிகு செல்வம் த செல்வத்தில் வளர்ந்து வற்சரம் ஒரி மென் மூரல் பேதைத் தையலாரோ வாகிய பற்களேயுடைய பேதைப்பருவ மகிழ் சிற்றில் கோலி - மனமகிழ்ச்சி ஊசல் ஆடி - பொருந்திய பந்துவி: பருவம் வந்து எய்துகின்றுள் - மங்ஸ் ருள் எ-து.
G
தடங்கி டந்திடுந் தாமரை படங்கி டந்த பாம் பேந்து வடங்கி டந்திய மருப்பினே குடங்கி டந்தெனக் குலவிய
தடம்கி டத்திடும் தாமரை அ படம்கி டந்த பாம்(பு) ஏந்துபா வடம்கி டந்து)இப மருப்(பு)இ குடம்கி டந்து, எனக் குலவிய

சி புராணம்
இசய்யும் விப்பிரன் ஒருவன் - வெவ்விய ராமண்ணுெருவன், முன்னுள் தந்தருள் ற்ற மடமையையுடைய அழகிய பானை ராள் - செள மினியென்னும் பெயரை நம் அரம்பையை அனேயாள் - சுவர்க்க த்தவள், மாரன் கதம் ஆர் ஐந்து தண் ன்மதனது பரிமளமிகுந்த குளிர்ந்த ஐந்து வள் எ - று. (6)
வளர்ந்துவற் சரமோ ரேழிற்
தையலா ரோடு கூடி
1றுகழங் கட்ச லாடி
ப் பருவம்வந் தெய்து கின்ருள்.
ார்ந்துவற் சரம் ஒர் ஏழில் தயலாரோடு கூடி
கழங்(கு) உள்சல் ஆடி பருவம்வந்(து) எப்துகின்ருள், !
- இளமையாகிய மயிலஞ்சாயலேயுடைய ன்னில் வளர்ந்து - செழிப்பான மிக்க ஏழில் - வயதேழாகும்போது, தளவ டுசுடி - முல்லேயரும்பையொத்த மிருது ம் வாய்ந்த பெண்களோடுசுடி, உளம் யோடு சிறுவீடு கட்டியும், உறுதி கழங்கு ாயாடியும் ஊஞ்சல் ஆடியும், மங்கைப் கப்பருவமானது வந்து பொருந்தப்பெற்
(7)
வேறு
பரும்பெனத் தடித்துப் பார் பகர்ந்திடத் தரள
மருட்டிமா மணிப்பொற் ப கொம்மைவெம் முலையாள்.
ரும்(பு)எனத் தடித்துப் ர் பகர்ந்திடத் தரள னே மருட்டிமா மணிப்பொன்
கொம்மைவெம் முஃலயாள்.

Page 285
GFF Gf. IL AG
இ-ன் தடம் கிடந்திடும் தா திற் பொருந்திய தாமரைமுகை பென் பாம்பு ஏந்து பார் பகர்ந்திட - பட கப்படுகின்ற பூமியை விலையாகப் பெறு மாலேகள் தங்கப்பெற்று, இப இ8 கோடுகளேயும் மருளச்செய்து, மாம தாகிய இரத்தினங்களழுத்திச் செப் போல, குலவிய கொம்மை வெம் ( பத்தக்க தனங்களேயுடையவள் எ
வடித்த நெட்டிலே வேலொ டுடித்த செங்கயல் சுரும்புே கடிக்க ருங்குவ ளே கடமைக் கொடிக்கி ஃணக்குழைக் குை
வடித்த நெட்டிலே வேவொரு துடித்த செங்கபல் சுரும்புவேள் கடிக்க ரும்குவ ஃகள்தமைக் ச கொடிக்(கு) இனேகுழை குழை
இ = ஸ் வடித்த நெட்டு {ඹුණී. போன்ற வேலும், மா வடு - மா துடித்த செம் கயல் - துள்ளுகின்ற வண்டுகளும், வேள் கரும்பினில் தொ கடுத்து - மன்மதன் கருப்பு வில்லினின் திய சுருங்குவளே மலருமாகிய இவைக: இணை குழை குழைகளில் குதிக்கும் நீ யொத்த காதுகளிலனிந்த அணிகள்வ யவள் வி - று.
சுருகு கங்குல்பைங் களங்கனி பருகு மங்குனற் பதிகமொத் மருவி நெய்த்துநீண் டளிக்கு முருக வர்த்தொடை சூட்டி
(கருகு சங்குல்பைங் களங்கனி மு பருகும் மங்குல் நற் பதிசம்ஒத்து நி

ரிச் சருக்கம் 曼的岳
மரை அரும்பு என தடித்து - தடாகத் று சொல்லும்படி அரும்பி, படம் கிடந்த த்தைப் பொருந்திய ஆதிசேடனுற் சுமக் தும்படி, தரள வடம் கிடந்து - முத்து ன மருப்பு மருட்டி - யானேயினிரண்டு ணிை பொன் குடம் கிடந்தென - மகத் யப்பட்ட பொற் கலசங்கள் கிடந்தாற் முவேயாள் - விளங்குகின்ற திரண்ட விரும் ! - (8)
டு மாவடு வடிவாட்
வள் கரும்பினிற் ருெடுக்குங்
கடுத்துநீள் வள்ளேக்
ழகளிற் குதிக்குநீள் விழியாள்.
மாவடு வடிவாள்
கரும்பினில் தொடுக்கும் எடுத்து நீள் வள்ளக் களில் குதிக்குநீள் விழியாள், !
வேனொடு - கரிய நெடிய ଜୁନ୍ନିଧ୍ୟ ம்பிஞ்சும், வடிவான் ட சிரியவாளும், சிவந்த கயல்மற்சங்களும், பிரும்பு - ாடுக்கும் கடி கரும் குவ8ளகள் E 57 in எறுஞ் செலுத்துகின்ற வாசனேபொருந் ளே நிகர்த்து, நீள் வள்&ார் கொடிக்கு ள் விழியாள் - நீண்ட வள்ளேக்கொடியை ரையும் பாய்கின்ற நெடிய கண்களேபுடை
(9)
முழங்கிடுங் கடனிர் ததிபரி மளங்கண் லம் விருந்துண மலர்ந்த யே முடிக்குமொய் குழிலாள்.
பழங்கிடும் கடல்நீர்
அதிபரி மளங்கள்

Page 286
፵ ÖÖ சிவராத்திரி
மருவி நெய்த்துநீண்டு) அளிக்குவ முரு(கு) அலர்த்தொடை சூட்டிே
高
இ - ள் கருகு கங்குல் - கரிய இ களாம்பழத்தையும், முழங்கிடும் கடல் திய சமுத்திரநீரைப் பருகுகின்ற மேகத் பாசியையும் நிகர்த்து, அதி பரிமளங்கள் நெய்த்து நீண்டு - கொழுமையுடைய உனமலர்ந்த முருகு அவர் தொடைகு உண்ணும்படி மலர்ந்த தேன்பொருந்தி மொய் குழிவாள் - முடிக்கப்பட்ட நெ
T - IF
கயிர வங்கவிர் தொண்டைெ செயிர றுஞ்செழுஞ் செங்கின பயில்கொ முந்துன ரஃனத்ை னயில்வி டங்கொளு மவர்க்க
( சுயிர வம் கவிர் தொண்டைமென் செயிர்அறும் செழும் செங்கிடை பயில் கொழும்துனர் அனேத்தை அயில் விடம்கொழும் அவர்க்கு):
இ - ன் ! கயிரவம் - செவ்வாம் தொண்டை மென் கனி - மிருதுவாகிய இளம் - சமுத்திரத்திலுண்டாகின்ற பவள் கிடை- குற்றமில்லாத செழித்த செங் வம் பயிர்கொழும் துனர் ஆஃனத்தையு விலவ மரத்தின்கண் விளங்குகின்ற கொ ளெல்லாவற்றையுமிகழ்ந்து, மை கடை மைதீட்டிய கடைக்கண்ணுகிய வேற்படை அமுது உதவு செவ் இதழாள் - (அள் மாகிய பானத்தைக் கொடுக்கின்ற T - நு :
சலந்த ரும்பொலந் தாமரை கலந்த ருந்தட மார்புடைக் வலந்த ருங்கட கரிகளே வன நலந்த ருந்திலந் திகழ்குமிழ்

புராணம்
ம் விருந்து)உண மலர்ந்த யே முடிக்குமொய் குழலாள். ]
இருளேயும், பைம் களம் கனி - பசிய நீர் பருகும் மங்குல் - ஒலிபொருந் ந்தையும், நல் பதிகம் ஒத்து - நல்ல மருவி - அதிக வாசனேகள் பொருந்தி, தாய் நீண்டு, அளிக்குலம் விருந்து ட்டி - வண்டுக் கூட்டங்கள் விருந்தாக ப மலர்மாலேயையணிந்து, முடிக்கும் ருங்கிய சுந்தலேயுடையவள் எ-று.
(I s )
மன் கனி கடற் பவளஞ் கொங்கிடை பயிலவம் தயும் பழித்துமைக் கடைக்க மு துதவுசெவ் விதழாள்.
கணி கடற் பவளம் கொங்(கு) இடை இலவம் பும் பழித்துமைக் கடைக்கண்
அமு(து) உதவும் செவ்விதழாள்
பன் மலரும், கவிர் - முருக் கலரும்,
கொவ்வைக் கனியும், கடல் பவ ாமும், செயிர் அறும் செழும் செங் கிடைச்சியும், கொங்கு இடை இவ ம் பழித்து - வாசஃனக்கிடமாகிய செவ் ழுமைகொண்ட மலரும் ஆகிய இவைக கண் அயில் விடம் கொளும் அவர்க்கு - - தைத்து விடமேறப்பெற்றவர்களுக்கு, விஷத்தை மாற்றும்பொருட்டு) அமுத சிவந்த அதரங்களே யு  ைட ய வ ள் ( 1 IU
மலர்நிகர் முகத்தாள் காஃளய ரெனுமா க்குமங் குசமாய்
நானுநா சியினுள்.

Page 287
சென்றி
சலந்த ரும்பொலம் தாமரை கலம்த ரும்தட மார்புடைக் க வலம்த ரும்கட கரிகளே வனக் நலம்த ரும் நிலம் திகழ்குமிழ் ந
இ- ள் சவம் தரும் பொலம் நீரிலே உண்டாகின்ற அழகிய 3. T. D33) கலம் தரும் தட மார்பு உடை காக் களே - ஆபரண்ம் விளங்குகின்ற g[' + । ஆடவர்களாகிய மிக்க வலிமையையுை E TI - விசமாக்குகின்ற தோட்டியை குமிழ் நானும் நாசியினுள் - நன்மை குமிழி மலரும் வெட்கும்படியான மூக்ள்
தேன வந்தரு சருக்கரை ெ பான நும்பொழிற் பசுங்கிள் பேன வெண்டிரை கடை ந்து வான வர்க்கருண் மருந்தெ5
1 தேன் நலம்தரு சருக்கரை செழு பாஸ்றுேம் பொழிற் பசுங்கிளி ( பேண வெண்திரை கடைந்துமுன் வானவர்க்(கு) அருள்மருந்து)
இ - ள் : தேன் --தேனும், I53մմ திய சர்க்கரையும், செழும் சுனி - ெ கரும்பும், பால் - பாலும், நறும் பெ வாசனை பொருந்திய சோலேகளில் வசி. இவைகளே (இனிமையினுற்) பழித்து, முன்ன்ேநாளில் துளசிமாலேயையணிந்த வெண் திரை கடைந்து - நுரைபொரு கடலேக் கடைந்து, வானவர்க்கு அருள் பாள்-தேவர்களுக்குக் கொடுத்தருளிய மெல்லிய வார்த்தையையுடையவள் எ
பாரின் மேல்வரர் மரங்களிர் காரின் மேலெழு மின்னைநுண் டேரிஞ லுயர் மதனர சிருந் றேரின் மீதவ னெழுந்துநின்

ரிச் சருக்கம் 267
மலர்நிகர் முகத்தாள்
ாளேயர் எனும்மா
கும் அங்குச மரப்
ாணும் நாசியினுள்.
தாமரை மலர் நிகர் முகத்தாள் - ரமலரை நிகர்த்து. முகத்தையுடையவள், ாயர் எனும் மா வலம் தரும் கட கரி T:ம் பொருந்திய மார்பகத்தையுடைய டய மதபானேகளே, வனக்கும் அங்குச போன்று, நலம் தரும் திவம் திகழ் பொருந்திய எட்பூவும் பிரகாசிக்கின்ற ஈக புடையவள் 37 - UW. ( 2)
Fழுங்கனி கரும்பு ரி மொழிகளைப் பழித்துப் முன் றுளவனி பெருமான் று மதுரமென் மொழியாள்.
Pங்கனி கரும்பு மொழிகளேப் பழித்துப்
துள்:ேஅணி பெருமான் ஜம் மதுரமென் மொழியான், )
ம் தரும் சருக்கரை ட நன்மைபொருந் Fழுமையாகிய பழங்களும், கரும்பு - ாழில் பசும் கிளி மொழிகளே பழித்துக்கின்ற பசிய கிளிகளின் பேச்சும் ஆகிய
பின் துளவு அணி பெருமான்மகாவிஷ்ணுமூர்த்தியானவர், பேன ந்திய வெள்ளியூ நிரைகளேயுடைய பாற் மிருந்து எனும் மதுர மெல் மொழி அமுதமென்று சொல்லத்தகுந்த இனிய )3 I * ועי ר
படர்ந்தமென் கொடியைக் ணுரவினைக் கடிந்திட்
திடு மல்குற்
ருெத்தசிற் றிடையாள்.

Page 288
፵ 58 சிவராத்திரி
பாரின் மேல்வனர் மரங்களில் ட காரின் மேல் எழு மின்னே நுண் நூ ஏரிஞல் உயர் மதன் அரசு) இ தேரின்மீ(து) அவன் எழுந்துநின்
இ- ள் பாரின் மேல் வளர் ம பூமியின்மேல் வளருகின்ற விருட்சங்களி காரின் மேல் எழு மின்னே-மேகத்தி நுண் நூலினே கடிந்திட்டு - நுண்ணிய உயர் மதன் அரசு இருந்திடும் அல்கு: அரசுசெய்து வீற்றிருக்கின்ற நிதம்பமா நின்று ஒத்த சிற்றிடையாள் - அம் ம: இடையையுடையவள் எ- று.
ஊற்றி ருந்தமு தொழுகிடு மேற்றி ருந்தர சிலேயொடு ( காற்றி ரும்பசிக் கருந்திடும் தோற்றி ருந்தவென் ருவதற்
அன்ற்று) இருந்(து) அமு(து) ஒ: மேல்திருந்(து) அரசு)இஃவயொடு காற்(று)இரும் பசிக்(கு) அருந்தி தோற்(று) இருந்த என்ருல் அத
இ -ன் அமுது உளற்று இருந்து ஊற்றெடுத்து ஒழுகுகின்ற (அவளது ) அரசு இஃலயொடு - உலகத்திலிருக்கி தொடுகடல் - தோண்டப்பட்ட சமு. கின்ற தேரும், இரும் பசிக்கு காற்று அழு குக் காற்றை புனவாகவுண்ணுகின்ற என்ருல் -உவமித்துச் சொல்வதற்குத் சொல்வாம்-வேறு யாது உவமையைக் ST – II,
மஞ்சஞ் சிறர வெனத்துயின் நஞ்சஞ் சீர்விழித் திருமக கு கஞ்சந் தோற்றிடிற் கழியன மஞ்செஞ் சீறடிக் குவமைமற்

புராணம்
டர்ந்த மென்கொடியைக் வினேக் கடிந்திட்டு) ருந்திடும் அல்குல் “று) ஒத்த சிற்றிடையாள்.)
ரங்களிற் படர்ந்த மென் கொடியை - ற் படர்ந்த மிருதுவாகிய கொடியையும், னின்றுந் தோன்றுகின்ற மின்னலேயும், நூலேயும் வெறுத்துத் தள்ளி, ஏரினுல் ல் தேரின்மீது-அழகிலுயர்ந்த சமன்மதன் "கிய இரதத்தின்மேல், அவன் எழுந்து ன்மதன் எழுந்து நின்ருற்போன்ற சிறிய
(I4)
மல்குலுக் குலகின் தொடுகடல் விடுதேர்
கட்செவிப் படமுந்
குவமையென் சொல்வாம்.
ழகிடும் அல்குலுக்(கு) உலகின்
தொடுகடல் விடுதேர் டும் கட்செவிப் படமும் ற்கு உவமை என் சொல்வாம்.)
ஒழுகிடும் அல்குலுக்கு - அமுதமானது நிதம்பத்திற்கு, உலகின்மேல் திருந்து |ன்ற திருத்தமாகிய அரசியுேடனே, த்திரமும், விடுதேர் - செலுத்தப்படு நந்திடும் கட்செவி படமும் - மிக்க பசிக் ஈர்ப்பத்தின் படமும், தோற்று இருந்த தோற்றிருந்தனவாயின், உவமை என்
கூறுவேம் (இல் லேயெ ன் பதாம் )
(I5 J
மாயவன் மனக்கு ரூடொறு நயக்குங் ப் பென்டநடை கற்கு
றியாதெடுத் தறைவாம்.

Page 289
சௌமினி
(மஞ்சம் சிறு) அர(வு) எனத்துயி நஞ்சம் சீர்விழித் திருமகள் நாள் கஞ்சம் தோற்றிடில் கழிஅனப் ே அம்செம் சீறடிக்(கு) உவமைமற்(
இ - ள் கழிபெடை அன நடை பெண்ணினது) நீர்க்கழிகளில் வாசஞ்.ெ யைப் பழகுகின்ற அழகிய சிவந்த சிறிய என துயில் மாயவன் மணக்கும் - சீறு யோகநித்திரை செய்கின்ற விஷ்ணுமூர்த் சீர் விழி திருமகள் நாள்தொறும் தயக் பொதித்த அழகிய கண்களையுடைய இல் கின்ற தாமரை மலரும் தோல்வியடையி அறைவாம் - ஒப்பாக வேறு எதனேயெ
இனைய பேரெழில் வாய்ந்திடு டனைய தந்தைதாய் மிகமகிழ் புனேயும் பூசுர ஞெருவனுக் ே மனையி னுன்மறைச் சடங்குட
(இ&னய பேரெழில் வாய்ந்திடும் இ அனேய தந்தைதாய் மிகமகிழ்ந்(து, புனேயும் பூசுரன் ஒருவனுக்(கு) இ மனேயில் நால்மறைச் சடங்குடன்
இ- ள் இனேய பேர் Tifi lirt இவ்வித பேரழகமைந்த இளமையாகிய யைக் கண்டு, அனேய தந்தை தாய் அக பும் தாயும் மனத்தில் மிக்க ஒருவனுக்கு - உபவிதமணிந்த ஒரு பிர பொருந்தி-இசைவுகொண்டு மனஞ்சம். குடன் வதுவை செய்து அளித்தார் டத நடத்தப்படுகின்ற கிரியைகளோடு விவாக
நாம லுங்கலேப் பணவனு நளி பூம னுங்குழற் பூவையும் புரிே சோம னும்புக லுரோணியுந் காம ஆந்துனேத் தேவியு மெ5

ச் சருக்கம் 3 59
'ல் மாயவன் மணக்கும்
தொறும் நயக்கும் பெடைநடை கற்கும் று) யா(து) எடுத்தறைவாம்.
சிற்கும் அம் செம் சீறடிக்கு - (அப் சய்கின்ற பெடை அன்னத்தின் நடை ப பாதங்களுக்கு, சிறு அரவு மஞ்சம் கின்ற சர்ப்பமே சயனமாகக்ெ காண்டு நீதி விவாகஞ் செய்தருளிய, நஞ்சம் கும் கஞ்சம் தோற்றிடில் - நஞ்சைப் மக்குமிதேவியானவர் தினமும் விரும்பு ன் உவமை மற்று யாது எடுத்து டுத்துக் கூறுவோம் எ - று. (Ifl}
மிளங்கொடி தனக்கண் க் தகமதின் முந்நூல் ைெசந்துளம் பொருந்தி ன் வதுவைசெய் தளித்தார்.
ளங்கொடி தனக் கண்டு)
அகம் அதில் முந்நூல் சைந்(து) உளம்பொருந்தி
வதுவைசெய்(து) அளித்தார்.
பத்திடும் இளம் கொடி தன கண்டு ட
நிகர்த்த அச்செளமினி שונa_שוT/68.57 ம் அதில் மிக மகிழ்ந்து - அத்தந்தை மடைந்து, முந்நூல் புனேயும் பூசுரன் Tமனனுக்கு, இசை ந் து உளம் மதித்து, மனேயில் நான் frit? Ta f i ri மதில் லத்தில் சதுர்வேத முறைப்படி கஞ்செய்து கொடுத்தனர் Tーリエ fI7}
ர்மதி முகத்துப் வாடு வைகிக் துவ சமீ இணுயர்த்த எக்களித் திடுநாள்.

Page 290
Σ 70 சிவராத்தி
நா மனும் சஃப் பணவனும் நளி பூ மினும் குழல் பூவையும் புரிள்ெ சோமனும் புகல் உரோனியும் கா மனும் துணைத் தேவியும் எ
இ- ள் நா மன்னும் கலே பன சாஸ்திரங்களே புடைய அப்பிராமணனு குழல் பூவையும் - குளிர்ந்த சந்திர பணிந்த கூந்தலேயுமுடைய அச்செளம் டிருந்து, சோமனும் புகல் உரோணி படுகின்ற ரோகினியும் போலவும், து தேவியும் என - மீனக்கொடியை நா. இரதியும் போலவும், களித்திடுநாள்
T -- Lilli l
நாமனும் பூமனும் என்பன தொ
புலந்து றந்துவெம் பிணிகள நிலந்து றந்துட லிறந்திட ந குலந்து றந்திடா நீதியைக் கலந்து றந்துள்ாள் கலங்கிை
புலம் துறந்துவெம் பிணிகளால் நிலம்து றந்து உடல் இறந்திட குலம் துறந்திடா நீதியைக் குறி ... all துறந்துள்ாள் கலங்கினள்
இ- ள் புலம் துறந்து வெம் . ளும் உணர்வு குன்றிக் கொடிய ரோகங் துறந்து உடல் இறந்திட - அப்பிராம பட, அவள் - அச்செளமிணி, நல் துறந்திட நீதியை குறித்து - குல் ஒரு தில் கலம் துறந்துள்ாள் கலங்கினள் - இழந்தவளாய்க் கலக்கமடைந்து, .ை யிருந்தாள் எ- று.
கே
வனவரிக் குயிலு மன்றிலும் வருநில வெழுமதிக் கெ
தினநிரை புரக்கு மாயர்வே
திறம்பெறக் கறங்குசே

ரி புராணம்
ர்மதி முகத்துப்
பாடு வைகிச்
துவசமீன் உயர்த்த
னக்களித் திடுநாள்.
வனும் - நாவில் நியோகப் பொருந்திய ம் நளிர் மதி முகத்து பூ மன்னும் னேயொத்த முகத்தையும் புஷ்பங்களே பினியும், புரிவொடு வைகி - அன்போ 'யும் (என்) - சந்திரனும் வியந்துகூறப் நுவர மீன் உயர்த்த காமனும் துனே ட்டிய மன்மதனும் அவன் மனேவியாகிய i = கூடிக்களித்திருக்கின்ற காலத்தில்
குத்தல் விகாரங்கள். I8
ாற் புணர்ந்துபூ சுரணு நன்மதி நீங்கிக் குறித்தவள் களத்திற் ாள் கைமையுற் றிருந்தாள்.
புணர்ந்துபூ சுரனும் நன்மதி நீங்கிக் த்(து)அவள் களத்தில் 1 கனிம உற்றிருந் தாள்.
பிணிகளால் புணர்ந்து - பஞ்சப்புலன்க களாற் பீடிக்கப்பட்டு, பூசுரனும் நிலம் ணனும் பூமியைவிட்டு உடலம் அழிந்து மதி நீங்கி - நல்லறிவழிந்து, குலம் ழக்கந்தவருத நீதியை நினைத்து, களத் - கழுத்திற் பொருந்திய மங்கவியத்தை கமை உற்று இருந்தாள் - விதவையாகி
(19)
மு
வானில் Tழுந்துந் ப்ங் குழலுந் மணியு

Page 291
செளநிை
மனலெனக் கனலுங் காம:ெ மொத் தனுதின மூட்ட
கனதனக் கிரிகள் பசலைபூத்
கண்படை பொருந்திலள்
வனவரிக் குயிலும் அன்றிலும் வ வருநில(வு) எழுமதிக் கொ தினம்நிரை புரக்கும் ஆயர்வேய் திறம்பெறக் கறங்குசே மை அனல் எனக் கனலும் காமவெந் அணிலம்ஒத்(து) அனுதினம் கனதனக் கிரிகள் பசலேபூத்(து) , கண்படை பொருந்திலள் க
இ- ள் வன வரி குயிலும் - அ ஆரம் - அன்றிற் பட்சியும், வானில் வ ஆகாயத்தில் வருகின்ற நிலாக்கிரனத் நிரை புரக்கும் ஆயர் வேய் குழலும் இடையர்களினது மூங்கிந்குழலோசையு உரமாய்த் தொனிக்கின்ற எருதிற் கட் காம வெம் தீயை - அக்கினிபோலச் நெருப்பை, அனிவம் ஒத்து அனுதின. தினமும் சொவிக்கும்படிசெப்ய, கன மேேபான்ற தனங்கள் பசலைநிறத்தைய திலள் - சயனத்தில் நித்திரைபில்லாத GT = T. .
கோடுவாய் கடக் கலே வளர்
குண்டமதன் படைபடும் ணு,ாடுநீ டழற்கோ னுழைந்ெ
லுலவநெட் டுயிர்த்துள வாடுநூ லிடைபோ லங்கமு மதனநோய் பொறுக்கரி தேடுமா டவர்கள் பலரையுங் சிந்தனே களித்திடச் சேர்
கோடுவாய் கூடக் கலேவளர் திங் Si Gið? — 25 ir is 537 i UGris ) irri ஊடுநீ(டு) அழற்கோல் நுழைந்த்ெ
உலவநெட்டுயிர்த்(து) உளம்

ரிச் சருக்கம் 7 II
வந்தியை யனில
தனையிற் கலங்கி,
ழுந்தும் ங் குழலும் ரியும் தீயை
மூட்டக் ஆஃாயில் வங்கி,
முகிய வரிபொருந்திய குயிலும், அன்றி ரு நிலவு எழும் மதி கொழுந்தும் ட தை வீசும் பிறைச்சந்திரனும், திரைந் - எந்நாளும் பசுக்களேக் 'காக்கின்ற ம், திறம் பெற கறங்கு சே மணியும்டிய மணியும், அனல் என சுனலும் சுடுகின்ற காமமாகிய கொ - ULI ம் மூட்ட - காற்றைப்போன்று பிரதி தனகிரிகள் பசலே பூத்து - பாரமாகிய டைந்து, அனேயில் கண்படை பொருந் հl iTTմ : கலங்கி - கலக்கமடைந்து (8ዐይ
திங்கட்
பசும்புண்
தனத் தென்ற
முருகி
மெலிந்து தாகித்
தரவிற்
ந்தாள்.
II,
புண்
தனத் தென்றல்
உருகி

Page 292
- 7 சிவராத்திரி
வாடு நூல் இடைபோல் அங்கமும் மதனநோய் பொறுக்கரி(து) தேடும் ஆடவர்கள் பலரையும் ச சிந்தனே களித்திடச் சேர்ந்த
இ -ன் கோடு வாய் கூட கஃவள நூதிபொருந்தும்படி (சோடர) கலேகளும் புடைய மன்மதனது புஷ்பபானங்கள், புண்ணினிடத்தே, அழல் நீடு கோல் நுண் (இருப்புக்) கோல்புதைந்தாற்போல, நெட்டுயிர்த்து உளம் உருகி- நெடுமூச்ே போல் அங்கமும் மெவிந்து - மெலிந்த மும் மெலிவடைந்து, மதனநோய் தாங்குதற்கியலாது, தேடும் ஆடவர் தேடுகின்ற ஆண்மக்கள் பலரையும், தாள் - சோரமாய் மனம் மகிழும்படி
மலேக்கிணே யெனப்பொற் சு: வட்டமிட் டெழுந் திறு முலேக்கிடை யிடையுந் தடித் முரல்செழு முளரி போன் மலேக்கிடை யுதிக்கு மதியமெ
மந்நிற மாயமு தூறு பபிலேக்கிடை மலர்ச்டுரன் வT கருப்பமுற் றிருந்தன ளி
மலேக்கு இணே எனப்பொன் சுை வட்டம் இட்டு) எழுந்(து) ! முலேக்(கு) இடை இடையும் தடித் முரல்செழு முளரிபோல் மு: ஆஃலக்(கு)இடை உதிக்கும் மதியம் அந்நிறமுமாய் அமு(து) நன. இஃலக்(கு) இடைமலர் செவ்வாய்
கருப்பமுற்(று) இருந்தனள்
இ - ள் மனேக்கு இண் என டெ பாகப் (பருத்துப் பொன்னிறமான இட்டு எழுந்து இறுமாந்த - பரந்து வி இடை இடையும் தடித்து - தனபாரத் அரி விளரி முரல் செழு முளரிபோல்
பம் ஒத்து - வண்டுகள் செவ்வழிப் பல

புராணம்
மெனிந்து ஆகித் ர வில்
நாள், !
rர் திங்கள் குடை மதன் படை-வளேந்த வளரப்பெற்ற சந்திரனுகிய குடையை படும் பசும் புண் ஊடு - தைத்த பசிய ழைந்தென்-அக்கினியிற் காய்ந்த நீண்ட தென்றல் உலவ - தென்றற்காற்று வீச செறிந்து மனமுருகி, வாடும் நூல் இடை நூல்போன்ற இடையையொத்துச் சரீர பொறுக்க அரிதாகி - காமநோயைத் ர்கள் பலரையும் - தன்னே விரும்பித் கரவில் சிந்தனே களித்திட சேர்ந் சையோகித்தனள் எ-று. (2):
ணங்கலர்ந் தகன்று மாந்த
துரி விளரி
ன்முகமு
ாத் துடலு
யிதழ் வெளுப்பக் ப்பால்,
ாங்(கு) அலர்ந்(து) அகன்று இறுமாந்த
(து) அரி விளரி
கமும்
bஒத்(து) உடலும்
றும்
இதழ்வெளுப்பக் இப்பால்.
ான் சுணங்கு அலர்ந்து - மலேக்கொப் தேமல் படர்ந்து, அகன்று வட்டம் பட்டித்து உயர்ந்துநிமிர்ந்த, முலேக்கு தினுல் வருந்துகின்ற இடையுமகன்று, முகமும் அலேக்கு இடை உதிக்கும் மதி ண்பாடுகின்ற செழுமையாகிய தாமரை

Page 293
(alg GITLÉgif
மலர்போன்ற மூகமும் கடலிற்ருேன்றி உடலும் அ நிறமாய் - தேகமும் அ. இலக்கு இடை மலர் செவ்வாப் இதி களினிடையாயுள்ள மலர்போன்ற சி; உற்று இருந்தனள் - கருப்பமடைந்திரு
கருக்கொண்டார்க்கு இக்குறிகனி
அந்நக ருறைபு மறையவ .ெ மறிந்தன ரிவட்கடிந் த வின்னலுற் றிரங்கித் துணைவி லினேமுலே களைக்குளிப் ! கன்னவிற் கனிந்த மொழிச்ச கான்வழிச் சென்றிடுங் ச பின்னவர் குலத்தில் வருமொ பிறைநுத லவள்கரம் பி.
அந்நகர் உறையும் மறைபவர் எ அறிந்தனர் இவள் சுடிந்(து) : இன்னல் உற்(று) இரங்கித் துரே இணோமுலே களேக்குளிப் பாட் கன்னனில் கனிந்த மொழிச்சவு ப் கான்வழிச் சென்றிடு காஃப் பின்னவர் குலத்தில் வரும்ஒரு கா பிறைநுதலவள் கரம் பிடித்ே
இ -ன் ஆ நகர் உறையும் D3A ரத்தில் வசிக்கின்ற பிராமணரெல்லா இவள் சடிந்து அகற்ற - இவ&ளக் ே இரங்கி - துன்புற்றுக் கலங்கி, துனே ெ பாட்டி- இருகண்களினின்றுஞ்சொரியு 虚 கச்செய்து, கன்னவில் கனிந்த மொழி னங்களையுடைய செளமினியும், கான் : பிற் போகும்பொழுது, பின்னவர் குடி குவத்திற்றுேன்றிய ஒரு ஆடவன், பிறை ஞனுட் பிறைபோன்ற நெற்றியினேயுடைய
ஏ அசை, மிக மனநெகிழ்ந்தழுதாெ களேக் குளிப்பாட்டி" என்றர்.
品品

ச் சருக்கம் 7
ய சந்திரனைப்போல வெண்ணிறமாய், ந்த வெண்ணிறமாகி, அமுது பிறும் 5ழ் வெளுப்பு - அமுதமுறுகின்ற இல் வந்த உதடுகள் வெளுக்க, கருப்பம் தந்தாள், இப்பால் - இதன்பின் எ-று:
கழ்தல் இயல்பாமென்சு, 22
『QJó கற்ற விழிப் புனலா IT Lili, வு மினியுங் i T3 ili ,
டித்தே.
வரும்
அகற்ற விழிப் புன்லால் 푸푸
பிரியும்
T 诃.J
2யவர் எவரும் அறிந்தனர்- அந்நக வெள் சுருக்கொண்டதை ய றிந்து, 5ாபித்துத் துரத்த, இன்னல் உற்று பிரி புனலால் இன் முஃகளே குளிப் ரிேனுல் இரண்டு தினங்களேயும் முழு சவுமினியும் - கரும்பினுமினிய வF வழி சென்றிடும் காஃப்- காட்டுவழி த்தில் வரும் ஒரு காளே - சூத்திர துதல் அவள் கரம் பிடித்து - எண் அவளது கையிற்பிடித்து எ-று. 1ளன்பார், " விழிப்புனலாலினே முலை (23)

Page 294
சிவராத்தி
எக்குலத் துளேநீ யார்மனே
தெவ்விடத் தெய்துதி ெ மைக்குழிற் குயிலு முற்றவா
மற்றவற் குணர்த்திட திக்குவிற் குனிக்கு மதனனுக்
டிங்கிவள் கொங்கைமே மிக்குனக் கினியான் பதியெ
வியன்மனை மீதுகொண்
எக்குலத்(து) உ&ளநீ யார்மனே ( எவ்விடத்(து) எய்துதி என் மைக்குழல் குயிலும் உற்றவாறு மற்(று).அவற்(கு) உணர்த்தி இக்குவில் குனிக்கும் மதனனுக்( இங்(கு)இவள் கொங்கைமே மிக்(கு) உனக்(கு) இனியான் பதி வியன்மனே மீது கொண்டன்
இ- ள் ! நீ எ குலத்து உளே -
டைய மனேவி, பேர் ஏது - பெயர் எவ்விடத்துக்குச் செல்கின்றனே என்று சுந்தலேயுடைய செளமினியும், உற்ற திட - நடந்தவற்றையெல்லாம் அவனு மிகுந்து, இக்கு வில் குனிக்கும் மதன வஃளக்கின்ற மன்மதனுக்குத் தோற்று, மிக்கு - அங்கே இவளது முலேகளின் இனி யான் பதி என - உனக்கு இணி வியன் மனே மீதுகொண்டு அனேந்த கொண்டுசென்ருன் எ - று.
மற்று இங்கு அசைகள் யானே எ என்னும் செய்தெனெச்சம் ஏதுப்பொ குதற்கேற்ற இங்கிதமாகக் கூறினுளென் பெண்ணே யிழிகுலத்தான் புணர்தலாகா தஞனுனென்பார் " மதனனுக்குடைந் மின்றிக் காக்கத்தகுந்த வளப்பமுள்ள சுறிஞர்.

ரி புராணம்
பேரே யென்ன
றஃனத்து மயல்கூர்ந் க் குடைந்தாண் ற் காதன்
னத் தனது
டனேந்தான்.
பேர்ஏ(து)
அனேத்தும் டமயல் கூர்ந்(து) து) உடைந்(து) ஆண்டு) 1ல் காதல் யெனத் தனது ஈனந்தான்.)
நீ எக்குலத்தவள், யார் மனே - யாரு பாது, எவ்விடத்து எய்துதி என்ன - வினவ, மை குழல் குயிலும் - கரிய ஆறு அனேத்தும் அவற்கு உணர்த் க்குச் சொல்ல, மயல்கூர்ந்து - மயக்க ஒக்கு உடைந்து - கரும்பை வில்லாக ஆண்டு இவள் கொங்கைமேல் காதல் மேலாசை அதிகரித்தவினுல், உனக்கு மேல் நானே கணவனென்று, தனது ான் - தனது வியக்கத்தக்க இல்லிற்
ன்னும் தேற்றேகாரத் தொக்கது. மிக்கு நட்டு. குயில் ஆகுபெயர். அவனிரங் பார். "குயில்" என்றும், உயர்குலப் தென்னுமறிவு சிறிதுமின்றி மயக்க வயத் து" என்றும், இவளுக்கோரிடையூறு
மனேயென்பார் விபன் மனே" என்றுங்
2f

Page 295
ரெள நிர்
மருவுயிர்த் திடுதண் மலர்க்கு மற்றவன் முனுமா மலரி றிருவுயிர்த் திடுமைங் கணக்
றேவியு மாமெனக் கூடி யிருவுடற் குயிரொன் ருமெ5 பின்பமுற் றிருந்திடு நா: கருவுயிர்த் தனள்பைங் காவி கணவனுந் தனதுளங் க
மருஉயிர்த் திடும்தண் மலர்க்குழ
மற்(று) அவன் தானும் மாம திருஉயிர்த் திடும் ஜங்ானேக் கிழ தேவியும் ஆமெனக் கடி இரு உடற்(கு) உயிர்ஒன்று ஆt இன்பமுற்று) இருந்திடு நா சரு உயிர்த்தாைள்டைங் காவியம் கனவனும் தனது) உTம்க
இ - ள் : மரு உயிர்த்திடும் தக் வீசுகின்ற குளிர்ந்த மலர்களே பனித்த தானும் - அந்தச் சூத்திரனும், மா ம! வனும் நல் தேவியும் ஆம் என கூடிஇலக்குமிபெற்ற பஞ்சபானங்களோடை பாகிய ரதியும் என்று சொல்லும்படி சு ஆம் என் தழுவி இன்பம் உற்று - இர கூறும்படி புணர்ந்து இன்பமடைந்து, ! தில், பைம் காளி அம் கண்ணி - பசி கண்களே புடைய சேளமினி, கரு உயிர் வினும் தள்து உளம் கனித்தான் - நT யடைந்தான் ன் - ற .
இன்னணஞ் சிலநாட் கழித்த கிவளுயிர்க் கணவனே மு தன்னலங் கெடுக்குங் களிமது தமியளா யிருந்துகங் குவி மின்னலந் தருநுண் ணிடைம விரகவெந் தீச்சுட வெது நன்னலந் துறந்து னருந்திடு நனியுறத் தனியிது புரிவர்

ச் சருக்கம் 盛了占
1ழி வணங்கு ற் கிழ வனுநற்
னத் தழுவி எளிற் பங் கண்ணி ளித்தான்.
ங் அணங்கும்
வனும்நல்
மெனத் தழுவி
।
ஒளித்தான்.
மலர் குழல் அணங்கும் - வாசனே கூந்தலேயுடைய செகாமினியும், அவன் வரில் திரு உயிர்த்திடும் ஐங்க3 கிழ மகத்தாகிய தாமரை மலரிலிருக்கின்ற -ய மன்மதனும் அவனது நல்ல ம8ாவி விந்து இரு உடற்கு உயிர் ஒன்று எண்டுசரிரத்துக்கும் உயிரொன்றென்று இருந்திடு நாளில் - இருக்கின்ற 芭TQ志 ப கருங்காலி மலர்போன்ற அழகிய ர்த்தனள் - மகவைப் பெற்ருள், 凸函T பகலும் தன்னுடைய மனம் மகிழ்ச்சி
「25』
னன் வேற்றுார்க் துதலுத்
நுகர்ந்து பின்வாய்
டக் கொடியும் f
ம் வேட்கை Tள்,

Page 296
75 சிவராத்திரி
(இன்னணம் சிலநாள் கழித்தனன்
இவள் உயிர்க் கணவன் இரகு,
தன்நலம் கெடுக்கும் களிமது நுக தமியளாய் இருந்துகங் குவின்
மின்நலம் தருநூண்ணிடை மடக்ெ
விர சுவெந்தி சுடவெதும்பி
நல்நலம் துறந்து உளன் அருந்திடு நனிஉறத் தனிஇது புரிவாள்
இ - ள் இவள் உயிர் கணவன் இன்னணம் சில நாள் கழித்தனன் வே தினங்கள் கழித்து பிறதேசத்துக்குச் சுெ நுகர்ந்து = தனது ஒழுக்கத்தை அழிக் ளேப் பருகி, தமியளாய் இருந்து - தனித் இராக்காலத்தில், மின் நலம் தரு நூ யொத்த அழகுவாய்ந்த துன்னிய இன் போன்ற செள மினியும், விரக வெம் தீ அக்கினி சுடுதலினுல் வாடி, நல் நலம் ஜான் அருந்திடும் வேட்கை நனி உற = மதிகரித்தவிஞல், தனி இது புரிவாள்
iT - .
நடைதகு கொச்சை நாகுடன் னல்விளங் கன்றுறு தொ னிடைபுகுந் தருந்து மதுச்செ லிரங்குமா னின்றகன் றி றுடையதன் னகத்திற் கொண் னுரனருந் திடுவதற் கென் மிடையிருட் கடியத் தகழிநெ மென்றிரி விளக்குமேற் றி
நடைதடு கொச்சை நாகுடன் பு: நல்இளங் கன்(று)உறு தொழு இடைபுகுந்(து) அருந்து மரச்செரு இரங்கும் ஆன்ஈன்ற கன்றின் உடையதன் அகத்திற் கொண்டு : அவன் அருந் திடுவதற்கு) எண் மிடைஇருள் கடியத் தகழிநெய் வி
மென்திரி விளக்கும் ஏற்றின்

புராணம்
வேற்றுார்க்(கு) தலும் ர்ந்து r Tப்
காடியும்
ம் வேட்கை
- இவளது உயிர்போன்ற நாயகன்,
1ற்றுார்க்கு ஏகுதலும் - இவ்வாறு சில
Fல்ல, தன் நலம் கெடுக்கும் களி மது கின்ற களிப்பைத் தரு தற்குரிய கள் நீதவளாக இருந்து, கங்குலின் வாய்ண் இடை மட கொடியும் - மின்னலே டன்யயுடைய மடமைதங்கிய கொடி சுட வெதும்பி - காமமாகிய கொடிய துறந்து - நல்ல ஒழுக்கத்தை விடுத்து, மாமிசத்தைப் புசிக்கும் ஆசை மிகவு
- தனிமையாக இதனேச் செய்வாள்
(36)
புனிற்கு ழுவி ருக் கதனு ஃகாக்கொன் எடுசென் றிரவி 3. GJIs? பப் வாக்கி னெளால்,
ஈரிற்ரு
பூவின் தக்கு) அதனுல் ாக்கொன்(று) சென்(று)இரவின் "ī
Ti;F)

Page 297
ரொபிரி
இ =ஸ் நடை தரு கொச்சை எாாட்டின் இளங்குட்டிகளும், புனிற்று வின் இடை புகுந்து - ஈன்றனரிமையா திய கன்றுகளுந் தங்கிய தொழுவத்திற் அதனுல் - குடித்த கள்ளின் வெறியா கொன்று - இரங்குகின்ற பசுவின்ற (இ அகத்தில் கொண்டு சென்று - தனது இரவில் ஊன் அருந்திடுவதற்கு எண்ண கருதி, மிடை இருள் கடிய தகழி நெ குதற்குத் தகழியில் நெய்யை வார்த்து மிருதுவாகிய திரியிட்டுத் தீபத்தையே
அவ்வயிற் செகுத்த தாவிளா
றறிந்தன ளயர்ந்தனண் செவ்வயிற் கண்ணுள் கன்ன சிவசிவ வெனத்தியா னி பவ்வதீ ருலகோர் பழித்தகட் பழுதுவந் ததுவெனப் ப மெல்வமி லாம லூனுணத்
பாவரே விதிவலி கடப்
அவ்வயின் செகுத்தது) ஆஇளர் அறிந்தனள் அயர்ந்தன்ன் ம செவ்வயில் கண்ணுள் கன்னல் ஒ சிவசிவ எனத்திபா னித்துப் பவ்வநிர் உலகோர் பழித்தகள்
பழுதுவந் ததுவெனப் பயந் எவ்வம்இலாமல் நான் உரைத் து பாவரே விதிவலி கடப்பார்
இ -ன் செவ் அயில் கண்ணுள் - அச்சவுமினி, அவ்வயின் செகுத்தது அ அவ்விடத்துக் கொலேசெய்யப்பட்டது ப தனள் மயங்கி - சோர்வடைந்து மயக் சிவ என தியானித்து - இரண்டுநாழிகை தியானஞ்செய்து, பங்வ நீர் உலகே பட்ட பூமியின் கண்ணுள்ளவர்களாற் ப. வந்தது எண் பயந்தும் - கள்ஃளப் பருகி சம்பவித்ததென்று அஞ்சியும், எவ்வ

ச் சருக்கம் 277
நாகுடன் - நடக்கத் தகுந்த வெள் ஆன் நல் இளம் கன்று உது தொழு ன பசுக்களின் நல்ல இளமைபொருந் சென்று, அருந்தும் மது செருக்கு ல், இரங்கும் ஆன் ஈன்ற கன்றினே |ளங்) கன்றைக்கொன்று, உடைய தன் இல்லத்தில் அதனேக் கொண்டுபோய், ரி - இரவிலே மாமிசத்தைப் புசிக்கக் தய் வாக்கி - நெருங்கிய இரு:ளப் போக்
, மென் திரி விளக்கும் ஏற்றினள் - ற்றினுள் எ- று. (27)
ங் கன்றென்
மயங்கிச் வோ ரிரண்டு த்துப் - குடித்த பந்து துணிந்தாள்
LI FTIT
கன்(று) என்(று) h山击剑学
குடித்த
து விரிந்தாள்
-சிவந்த வேல்போன்ற கண்க3ளயுன் டய ஆ இளம் கன்று என்று அறிந்தனள் - சுவினிளங்கன்றென்று அறிந்து, அயர்ந் கங்கொண்டு, கன்னல் ஓரிரண்டு சிவ ா நேரம் சிவசிவவென்று ( இடையருது) Cர் பழிக் த - சமுத்திரத் நாற் குழப் பிக்கப்படுகின்ற, கள் குடித்த பழுது யதால் வருங்குற்றம் இப் போது வந்து ம் இலாமல் - மனம் பின்னிடாமல்,

Page 298
፵ ፳8 சிவராத்தி
ஊன் உண துணிந்தாள் - மாமிசத்ை விதி வவி கடப்பார் - யார்தாம் ஊ, ங் - று,
புள்ளெனுங் கண்ணுள் புள்ள புறணிக ஞரித்தரிந் துரி புள்ளவள் ஞரங்கள் வேறுே
டுவப்புறக் கருனே செய் வள்ளவாய்க் கமல நாயகன் வத்திசை வரும்புல ரிபி வெள்ளெலும் பஃனத்து மள் வீதியிட் டிவையிசைத் தி
புள்ளனும் கண்ணுள் புள்ளம(து) புறணிகள் உரித்(து) அரிந்து உள்ள வள்ளுரங்கள் வேறுவேறு
உவப்புறக் கருஃரைசெப்(து) வள்ளவாய்க் கமல் நாயகன் பூரு வத்திசை வரும்புவரியின் வ வெள்ளெலும்(பு: அஃன்த்தும் அ;
வீதிஇட்டு) இவைஇசைத்
இ - ள் புள் எனும் கண்ணுள் செள மினியானவள், புள்ளமது எடுத் யெடுத்துத் தோலேயுரித்து, அரிந்து வேறு அமைத்திட்டு - வெட்டிச் சுை விவத்து உவப்புற கிருகே செய்து . செய்து உண்டு, வள்ளவாய் கமல நா வாய் - கிண்ணம்போன்ற GuחTGüשלגים ששון ל - கீழ்த்திசையி லுதயஞ்செய்கின்ற வைக: தும் அள்ளினள் கொணர்ந்து - வெள் விக்கொண்டுவந்து, வீதி இட்டு இ போட்டு இவ்வாறு கூறுவாள் எ- று.
வெய்யதிச் சுழல்கட் கொடுவ மென்குழக் கன்றினை டெ றையகோ தின்று போயது .
---- லனைவருங் காண்மினென்

ரி புராணம்
த உண்ணத் துணிந்தனள், பாவரே ழின் வலிமையைக் கடக்க வல்ல வர்
(28
Tம தெடுத்துப்
aն) F வ றமைத்திட் நருந்தி
C)
Fմնի IITI, I எளினள் கொணர்ந்து திடுவாள்.
எடுத்துப் 1) உரிசை
அமைத்திட்(டு) அருந்தி
'T' ள்ளினள் கொணர்ந்து திடுவாள்.)
- வண்டையொத்த கண்களையுடைய துே புறணிகள் உரித்து - அரிவாளே உரிசை உள்ள வள்ளுரங்கள் வேறு வகொண்ட தசைகளே வெவ்வேருக அருந்தி- சந்தோஷமாகப் பொரியல் "யகன் பூருவத்திசை வரும் புலரியின் - தாமரைக்கு நண்பனுகிய சூரியன் பிறப்போதில், வெள் எலும்பு அஃனத் ளிய எலும்புகள் யாவற்றையும் அள் வை இசைத்திடுவாள் - தெருவீதியிற்
(29),
பரி வடிவால் ாறுத்தின் மறுகி
றெறிந்து

Page 299
செலாமினி
தையன் மீண் டிற்பா லெய்தி
டகைபெறு காளேகேட் செய்யவாய் மையினி பிழை
மெனவவட் டேற்றின :
வெய்யதிச் சுழல் கண் கொடுவரி மென்குழக் கன்றினை ஒறுத் ஐயகோ நின்று போயது மறுகின்
அஃனவரும் காண்மின் என் தையல் மீண்டு)இல் பால் எய்தின்
தகைபெறு காஃாகேட்(டு) செய்ய வாய்மையில் நீ பிழைத்த
தேற்றினன் இருந்தான்.)
இ - ள் ஐயகோ - ஐயோ, ே கொடிய அக்கினிப்பொறியையொத்த னது, வடி வால் மென் குழ கன்றினே கூரிய வாலேயுடைய மிருதுவாகிய இ செய்து தின்றுபோய்விட்டது, அஃனவரு அனேவருங் காணக்கடவீரென்று வீதிய எய்தினள் - அப்பெண்ணுனவள் திரும் வேளாண்தகை பெறு காளே கேட்டு : திய நாயகன் அதனேக்கேட்டு வந்து, என - சிறந்த உண்மைநியிேனின்றும் -னன் இருந்தான் - அவளது மனத்தை
போலும் - அசை.
வெறுத்தன னிகவா னங்கவ: விழைநல வேட்கைமீ து டிறுத்தபே ரன்பா லன்றுபே மின்பமுற் றிருந்திடு நா கறுத்துவல் விடத்தை நிகர்த் காபமீ துடற்றிடத் தே! மறுத்தவிர் மதியை மருட்டுவ
வருந்தினண் மரணமுற்
(வெறுத்தனன் இகவான் அங்(கு): விழைநல வேட்கைமீ தூர்ந் இறுத்தபேரன்பால் அன்றுபோல்
இன்பம் உற்று) இருந்திடும்

ச் சருக்கம் 279
SVT 57 (35/51rrsgr டெய்திச் த்தனே போலு னிருந்தான்.
வடிவால்
து)இன்(று)
எறிந்து எள் வேளாண்
எய்திச் னேபோலும் என அவள்
வெய்ய தீ சுழல் கண் கொடுவரிட
சுழலுகின்ற கண்களையுடைய புலியா ஒறுத்து இன்று தின்று போபது - ளங்கன்றை வருத்தி இன்று கொலே நம் காண்மின் என்று மறுகில் எறிந்து - பிலெறிந்து, தையல் மீண்டு இல் பால் பித் தனதுவிட்டை ய ன - ந் தன ள், எய்தி - வேளாளனுகிய தகுதிபொருத் செய்ய வாய்மையில் நீ பிழைத்தனே நீ தவறினுய் என்று, அவள் தேற்றி த் தேற்றிக்கொண்டிருந்தான் எ - று.
(30)
ள் கொங்கை ார்ந்திட்
T லென்று
எளிற் தவெம் பிணிகள் hபி பாண் முகத்தாள் றனளே.
அவள் கொங்கை திட்(டு)
என்றும் நாளில்

Page 300
፵፰8 []" சிவராத்திரி
கறுத்தவல் விடத்தை நிகர்த்தே காயமீ(து) உடற்றிடத் தே மறுத்தவிர் மதியை மருட்டு வா வருந்தினள் மரணம் உற்ற
இ- ள் வெறுத்தனன் இகவா அவள் கொங்கை விழை நல வேட்கை விரும்புகின்ற ஆசைப்பெருக்கம் அதி பொருந்திய பெரிய அன்பினுல், அன்று திடும் நாளில் - அற்றை நாட்போல காலத்தில், கறுத்த வல்விடத்தை நி நஞ்சையொத்த கொடிய நோய்களான சரீரத்தை வருத்துதவினுற் கலங்கி, ! தாள் - களங்கமற்ற சந்திரனேயும் மரு புடைய அச்செள்மினியானவள், வரு இறந்தாள் எ-று.
T ஆசே,
வே
அச்சமை யத்தினி லடர் கைச்சமைக் கடுநிகர் கா பொய்ச்சமை மின்னிடை மச்சமை விழியுயிர் வெ
(அச்சமை பத்தினில் அடர்ந் கச்சமை கடுநிகர் கால துர பொய்ச்சமை மின்இடைப் பூ மச்சம் மைவிழிஉயிர் வெள்:
இ - ள் : அ சமையத்தில் - அந் கடு நிகர் கால தூதுவர் - சமுத்திரத் பொத்த யமதூதுவர்கள், அடர்ந்து - இடை - நுண்மையான மேகத்தினின் இடையையும், பூவை மென் மொழி சொல்லேயும், மற்சம் மை விழி - சுய முடைய செளமினியினது, உயிர் வுெ சென்றனர் எ - று.
கைத்த - கைச்ச எனவும், பொ மச்சம் எனவும் விகாரமாய் நின்றன.

புராணம்
Liři ? ாள்முகத்தாள் ஜரள்ே.
ன் - அவளே வெறுத்து நீக்காதவணுய், மீதுTர்ந்திட்டு - அவளது தனத்தை கரித்து, இறுத்த பேர் அன்பால் - து போல் என்றும் இன்பமுற்று இருந் எந்ந T ஞ ம் இன்பமணுபவித்திருக்குங் கர்த்த வெம் பிணிகள் - கரிய வலிய வை, காபமீது உடற்றிட தேம்பிமறு தவிர் மதியை மருட்டு வாண்முகத் நளச்செய்கின்ற ஒளிகொண்ட முகத்தை ந்தினள் மரணம் உற்றனன் - துன்புற்று
(3)
நூ
ந்து வாரியிற் ால தூதுவர்
-ப் பூவை மென்மொழி ளவி யேகினுர்,
து வாரியில்
துவர் பூவை மென்மொழி வி ஏகினுர், )
தச் சமையத்தில், வாரியில் சுைத்தமை திற் ருேன்றிய கைப்புள்ள கரிய நஞ்சை - நெருங்கிவந்து, பொய்த்தமை மின் றுந் தோன்றுகின்ற மின்னலேயொத்த - நாகணவாய் போன்ற மிருதுவாகிய பல்மீன்போன்ற மைதீட்டிய கண்களே பு ளவி ஏகினூர் - ஆன்மாவைக் கவர்ந்து
ய்த்த - பொச்ச எனவும், மற்சம் -
(32).

Page 301
GNF GITT LÉ75f
நந்தவி றென்புல நண்ை வெந்திறற் கூற்றின்முன் தந்தமி றிவினை யனைத்து பைந்தொடி முகத்தினேட்
(நந்தல்இல் தென்புலம் நன்: வெந்திறல் சுற்றின்முன் விடு அந்தம்இல் தீவினே அனைத்து பைந்தொடி முகத்தினேப் பா
இ - ள் நந்தல் இல் தென்புலம் படைந்து, நண்னரும் வெம் திறல் சு கொடிய வளிமையையுடைய யமனுக்கு முகத்து அந்தம் இல் தி வினே அனே செய்த அளவற்ற திச்செயல்களெல்லா தொடி முகத்தினேப் பார்த்து கூறுவாள் செள மினியின் முகத்தைப் பார்த்துச் ெ
அன்றிருட் பொழுதினி லான கொன்றிருந் தரன்றிரு நாமா நன்றியிற் கொடுந்தழ னரக மொன்றிய தீவினைக் குரிய 6
(அன்(று)இருள் பொழுதினில் ஆன கொன்(று)இருந்(து) அரன்திரு ந நன்றியில் கொடும்தழல் நரகம் ஒன்றிய தீவினேக்(கு) உரியன் அள்
இ- ள் : அன்று இருள் பொழுதி முன்னுெருநாளிரவிற் பசுவின் கன்றைக் நாமம் கூறிய நன்றியில் - இரண்டுந திருநாமத்தைச் சொல்லிய நன்மையினு திடும் ஒன்றிய தீவினைக்கு - கொடிய பவித்தற்கேற்ற தீமைக்கு, நீ உரிய எ - று.
5.
 

'ச் சருக்கம் 28
f நண்னரும்
விடுப்ப நூன்முகத்
மாய்ந்து பின் பார்த்துக் கூறுவான்.
ஈரி நண்ணரும் ப்ேப நூல் முகத்(து) ம் ஆய்ந்து பின் ார்த்துக் கூறுவான் )
நண்ணி - கெடுதலில்லாத யமபுரத்தை :ற்றின் முன் விடுப்ப - அடைதற்கரிய முன்னே கொண்டுபோய் விடுக்க, நூன் த்தும் ஆய்ந்து - நூலறிவினுள் அவள் வற்றையும் அவனுராய்ந்து, பின் பைந் ன் - பின்பு பசிய வளேயலேயரிைந்த துச் சால்லுவான் எ - று. (33)
Pr கன்றினைக் ங் கூறிய க் துய்த்திடு ால்லே நீ.
சின் கன்றினைக் ாமம் கூறிய துய்த்திடும்
லேநி.)
னில் ஆனின் கன்றின் கொன்று - கொலோபுரிந்து, இருந்து அரன் திரு ாழிகைநேரம்) இருந்து ஈசனுடைய ல் கொடும் தழல் நரகம் துய்த் அக்கினியையொத்த நரகத்தையணு ள் அல்லே - நீ உரித்துடையையல்வே
3

Page 302
3 சிவராத்தி
சிலைமக ளாக்கிய தேவ: மலேமகட் குடலிடம் வ பலேமகட் குடினுே னரு புலேமக ளாய்ப்புவி பேர்
(சிலேமகள் ஆக்கிய தேவன் . மலே மகட்(கு) உடல் இடம் : அலேமகள் குடினுேன் அருளி புலேமக ளாய்ப்புவி போதி
இ - ள் : சிலே மகள் ஆக்கிய ே சாபத்தினுல் ) கருங்கல்லாக இருந்த வடைந்து வரும்படிசெய்த (இராமாவ றிய, மலேமகட்கு உடல் இடம் வழங் தேவியாருக்கு வாமபாகத்தைக் கொடு தேவகங்கையாகிய அஃலபொருந்திய ே மானது, அருளில் - அணுக்கிரகத்தால் கூறினுன் - புலப்பெண்ணுகிப் பூமியி
(யமன்) எ-று.
அந்தக னுனேயா லழகி நொந்துடல் பொறுக்கெ கந்தமார் குவளேநேர் க வந்தொரு புலேமகள் வ
(அந்தகன் ஆஃணயால் அழகி நொந்(து)உடல் பொறுக்:ெ கந்தம்.ஆர் குவளேநேர் கண் வந்து)ஒரு புலேமகள் வயிற்.
இ -ன் அந்தகன் ஆஃணயால் - மேனியும் - அழகில்லாத சரீரத்தையும் நோய்களும் கொடு - வருந்தி உடம் பொருந்தி, கந்தம் ஆர் குவளே நே சுருங்குவளே மலர்போன்ற கண்களுமி வந்து தோன்றினுள் = ஒரு புலே மாதின்
գT --Ավaն: -

சி புராணம்
ன் பின்வரு ழங்கி வானதி
எளிற் கூறினுன் Tதி நீயென்றே.
பின்வரும்
வழங்கி வான்றதி பில் கூறினுன் நீஎன்றே.)
தவன் பின்வரும் - (கெளதமமுனிவன் அகவிகையைப் பழைய பெண்ணுரு "தாரமாகிய) விஷ்ணுவுக்குப்பின் தோன் கி - மலேயரசன் புத் திரியாகிய உமா த்து, வான் நதி அலேமகள் குடினுேன் - பெண்ணேத் திருமுடியிற் சூடிய சிவபெரு i, புலேமகளாய் புவி போதி நீ என்று ற் பிறக்கக்கடவையென்று கூறினுள்
3.
ன் மேனியு ாணு நோய்க ளுங்கொடு
1ண்க ளின்றியே
பிற்றிற் ருேன்றினுள்,
ன் மேனியும் காணு நோய்க ளும்கொடு கள் இன்றியே றில் தோன்றினுள்.
யமனது ஆஞ்ஞைபினுலே, அழகு இல் b) நொந்து உடல் பொறுக்கொணு புஞ் சகிக்கலாற்ருத துன்பங்களேயும் ர் கண்கள் இன்றி - வாசனைநிறைந்த ல்லாமல், ஒரு புலேமகள் வயிற்றில் வயிற்றில் வந்து பிறந்தாள் எ-று.
(36.)

Page 303
தென்பிரி
அறந்தவாத் துறவிர்கா சிறந்தவாட் படைநிகர் மறம்புரி புலேயர்தங் குல பிறந்தகா ரனமினிப் ே
அறம்தவாத் துறவிர்காள் அ சிறந்தவாட் படைநிகர் திரு மறம்புரி புலேயர்தம் குலத்தி பிறந்தகா ரனம் இனிப் பேச
இ - ள் : அறம் தவா துறவிர்கா வர்களே , அனங்கு நோயுடன் சிறந் வருந்துகின்ற நோய்களோடு அழகிய மறம்புரி புலேயர்தம் குலத்தில் வந்து பர்வம்சத்தில் வந்து, அவள் பிறந்த பிறத்தற்கு நேர்ந்த காரணத்தை இன
ஆல் ஏ அசைகள்,
உம்மையிற் கற்பொரீஇ கைம்மையிற் பலரையும் செம்மையின் மேனியிற் வெம்மைகொள் சூலேநோ
உம்மை(இல் சுற்பு ஒரீஇ உ3 கைம்மையில் பலரையும் கல செம்மைஇல் மேனியில் தீய வெம்மைகொள் சூஃநோய்
இ- ள்: உம்மை இல் கற்பு ஒரி உளத்து அவா கொடு - மனத்திலான கலந்த தீமையால் - விதவையாகவிருந் குல், செம்மை இல் மேனியில் தீயகுட் குட்டநோயும், வெம்மைகோள் சூ குவேநோய் முதலிய ரோகங்களும் எட்
பெற்றன ளவளொரு பி மற்றவர் பசிக்கன லவிக்க

辛 சருக்கம் ፰ S ጃ
ளணங்கு நோயுடன்
திருட்டி யின்றியே பத்தில் வந்தவள் பசக் கேட்டிரால்.
சனங்கு நோயுடன் ட்டி இன்றியே ல் வந்தவள்
க் கேட்டிர்ஆல். )
ள் - தருமவொழுக்கங் கெடாத முனி த வாட்படை நிகர் திருட்டி இன்றிவாட்படைபோன்ற கண்களுமில்லாமல், - கொடுந்தொழிலேச் செய்கின்ற | -|ိန္၊ Tணம் இனி பேச கேட்டிர் - அவள் சிக் கூறுவேன் கேட்கக் கடவீர் எ-று.
(37)
புளத்த வாக்கொடு கலந்த தீமையாற்
றிய குட்டமும்
ாய் முதல்வி பாதியும்.
ாத்(து) அவாக் கொடு ந்த தீமையால்
குட்டமும் முதல்வி பாதியும்.
இ– முற்பிறப்பிலே கற்புநெறி தவறி, Fகொண்டு, கைம்மையிற் பவரையும் து பலரோடுஞ் சையோகித்த திமைபி --மும் - அழகற்ற சரீரத்தில் கொடிய லேநோப்முதல் வியாதியும் - ெ கிTடிய ... (38)
டிய தாயினு 5 விட்டுணுக்

Page 304
சிவராத்திரி
குற்றம தாற்பசிக் கொ குற்றவ டேம்பிடு முடன்
பெற்றனன் அவள் ஒரு பிடிய அற்றவர் பசிக்கனல் அவிக்க குற்றம தால் பசிக் கொடு,ை உற்(று) அவள் தேம்பிடும் த.
இ - ள் பெற்றனன் - அடைந்த அவள் ஒருபிடி அன்னத்தையாயினும், உஜ் குற்றமதால் - யாசகர்களது தனித்தற்குக் கொடுத்துண்ணுத குற்: உற்று - கொடுமை மிகுந்த பசித்துன் உடலம் தாங்கினுள் - அவள் மெலிந்த gTー型。
பலத்தினே மிகத்தரும் ப வலத்தினிற் செகுத்துவள் னிலத்தினிற் புன்ருெழி
குலத்தினிற் ருேன்றினள்
பலத்தினே மிகத் தரும் பசுவி வலத்தினில் செகுத்துவள் சூ நிலத்தினில் புன்தொழில் நீ குலத்தினில் தோன்றினாள் ே
இ - ள் பலத்தினே மிக தரும் களைக் கொடுக்கின்ற பசுவின் கன்றை, மாந்தலால் - வலிமையோடு கொன்று கொடிய நீர்மையாள் - கொடுங்குன நிலத்தினில் புன்தொழில் நீசர் என்றி பின்கண்ணே எளிய தொழிலேயுடைய குலத்தில் வந்து பிறந்தாள் எ-று.
எண்ணுநல் வினேயின் பு பண்ணிட வியற்றுகட் கண்ணினே யின்றிமைக்
மண்ணின்மேற் ருேன்றி

புராணம்
டுமை கூர்துய 3ந் தாங்கினுள்.
து ஆயினும்
இட்டு)உணுக் ம கூர்துயர் டலம் தாங்கினுள். )
நாள். அவள் ஒரு பிடியது ஆயினும்அற்றவர் பசி கனல் அவிக்க இட்டு L III e II அ க் கினி  ைய த் பத்தினுல், I lց՝ கொடுமை கூர்துயர் பத்தையடைந்து, அவள் தேம்பிடும் சரீரத்தைக் கொண்டு பிற ந் த ஸ் ( 3 ፵ ]
சுவின் கன்றினே
ஞரங்கண் மாந்தலா னிச ரென்றிடுங்
கொடிய நீர்மையாள்.
என் கன்றினே நரங்கள் மாந்தலால் சர் என்றிடும் கொடிய நீர்மையாள். )
பசுவின் கன்றினே- அநேக நன்மை
வலத்தினில் செகுத்து வள்ளுரங்கள்
மாமிசத்தைப் பு சித் த  ைம ய ர ல்,
த்தையுடைய அச்செளமினியானவள், டும் குலத்தினில் தோன்றினள் - பூமி நீசர்களென்று கூறப்படுகின்ற புலேயர் (40)
பிகந்து தீவினே தடித்த பான்மையாற் கடலு டுத்திடு மெய் வருந்தி னுளரோ,

Page 305
சென்றினரி
(எண்ணு நல் வினேயினே இகந்து பண்ணிட இயற்றுகள் குடித் கண்இனே இன்றிமைக் கடல் மண்ணின்மேல் தோன்றிமெடி
இ - ள் எண்ணு நல்வினையினே ( ளெல்லாவற்றையும் விட்டு, தீவினே பல பால் - தீமைகளைச் செய்யும்படி ஏவுகின் இணை இன்றி - கண்களிரண்டுமில்லாமல் மேல் தோன்றி - கரிய சமுத்திரத்ை பிறந்து, மெய்வருந்தினுள் - சரீரம் வ
அரோ - அசை.
لialتی
இனேய நீர்மைய னின்றத மனேயெ னத்தனே மணந் பஃனய வூர்ப்புலேச் சேரிய தினேயி னுேர்நல னின்றி
இனேய நீர்மையள் ஈன்றதாய் மனேன் னத்தனே மணந்துகொ அனேய ஊர்ப்புலேச் சேரியின் தினேயின் ஒர்நலன் இன்றி நல்
இ - ள் இனேய நீர்மையள் - இ ஈன்ற தாய் தந்தையர் இறப்ப - தன்னே மனே என தனே மணந்து கொள்வார்க விவாகஞ் செய்பவர்களுமில்லாமல், அ? கணுள்ள புலேச்சேரியில், ஐயம் ஏற்று பின் ஓர் நலன் இன்றி - தினேயளவாயி குரவொடு திரிந்தாள் - வறுமையோடு
திரைமு திர்ந்தொர்மாத் திை மரைமு திர்ந்திடக் குரைத்தி புரைமு திர்ந்தவ ருவமமிட்
நரைமு திர்ந்துநல் விளமைே
(திரைமு திர்ந்(து) ஒர் மாத் திரையு அமர்ஐமு திர்ந்திடக் குரைத்திட

ச் சருக்கம் ፵8£j
து திவினே தி டான்மையால் உ டுத்திடும்
வருந்தினுள் அரோ,
இசுந்து-மதிக்கப்படுகின்ற சற்கிரியைக ண்ணிட இயற்று கள் குடித்த பான்மை ற கள்ளப் பருகியதன்மையால், கண் }, மை கடல் உடுத்திடும் மண்னின் தி யாடையாகவுடைய பூமியின்மேற் ருத்தப்பெற்றுள் எ-நு.
(4 J
النيلي"
ாய் தந்தைய ரிறப்பு துகொள் வார்களு மின்றி பினேயமேற் றருந்தித் நல் குரவொடு திரிந்தாள்.
ஆந்தையர் இறப்ப 1ள் வார்களும் இன்றி
ஐயம் ஏற்(று) அருந்தித் குரவொடு திரித்தாள். )
க்தன்மைகளேயுடைய அப்பு:மகள், ப்பெற்ற தாய்தந்தையர்களிறந்துபட, ளூம் இன்றி - மனேவியாகத் தன்னே ாய் அவர் புள்ே சேரிபின் உ அவ்வூரின் ருந்தி - பிச்சையெடுத்துண்டு, தி: அறும் ஒரு நன்மையுமில்லாமல், நல் திரிந்தாள் எ- று. (부2 J.
ரயுநித் திரையிலாள் களத்த
வளைந்துமெய் கூனி ைெரத்தகொக் கொப்பா ாப் முதுமைநண் ணியபின்,
நித் திரையிலாள் களத்(து)
ளேந்துமெய் சுனி

Page 306
፰ Stj சிவராத்திரி
உரைமு திர்ந்தவர் உவமம் இட்டு நன ரமு திர்ந்துநல் இளமைபோ
இ- ள் திரைமுதிர்ந்து - திரை திரை இலாள் - ஒரு மாத்திரைப் பெர் களத்து அமர் ஐ முதிர்ந்திட-கண்டத் திட மெய் வளைந்து சுனி - இரைப்பு முதிர்ந்தவர் உவமம் இட்டு உரைத்த பால் மேம்பட்டவர்கள் உவமித்துக் முதிர்ச்சிகொண்டு, நல் இளமை போ மைப்பருவம் நீங்கி வயோதிகப்பருவம்
சொன்ன மாகநற் சிவந் பன்ன மாநகர்ச் சனஞ் பின்ன மன்றிமற் ருெரு கன்ன லார்வய றுன்னு
சொன்ன மாகநற் சிவநிசி அன்ன மாநகர்ச் சனம்செவி பின்னம் அன்றிற் ருெருபு கன்னல் ஆர்வயல் துன்னுே
இ - ள் சொன்ன நல் மாக சி: லப்பட்ட நல்ல மாசிமாதச் சிவராத்தி அன்ன மா நகர் சனம் செல் அறிந்து கள் செல்வதையறிந்து, அவர் கூட பி பாடில்லாமல், மற்றுெரு புலே மடந்: பெண்ணின் தோளிற் பிடித்து, கன்ன அடைந்தாள் - கரும்புகள் நிறைந்த னத்தையடைந்தாள் எ - று.
தீய வெம்பசி கனற்றவோர் தூயகண் ணிலேற் குதவுமின் சுய போதிலம் மறுகிடைக்
ஞய வில்வநிற் குணவிதென்
(தீய வெம்பசி சனற்றஒர் தெரு தூய சண்இலேற்(கு) உதவுமின்
சுய போதில் அம் மறு(கு)இடை ஆI வில் ம்ெ நிற்கு) உன(வு)இ

ரி புராணம்
1) உரைத்தகொக்(கு) ஒப்பTம் ப் முதுமைநண் ணியபின்.)
அதிகரித்து, ஒர் மாத்திரையும் நித் Tழுதாயினும் நித்திரையில்லாதவளாப், திற்பொருந்திய சேடமதிகரிக்க, குரைத் ண்டாகச் சரீரம் வளந்து கூனி , உரை கொக்கு ஒப்பாம் நரைமுதிர்ந்து - கல்வி கூறிய கொக்குக்குச் சமானமாப் நரை "ப் முதுமை நண்ணியபின் - நல்ல இள" வந்த பின்னர் எ- று. (43)
நிசி நோற்றிடத் தொடங்கி செல வறிந்தவர் கூடப் புலே மடந்தைதோள் பிடித்துக் கோ கன்னமீ தடைந்தாள்.
நோற்றிடத் தொடங்கி அறிந்(து) அவர் கூடப் லே மடந்தைதோள் பிடித்துக் கா கன்னமீ(து) அடைந்தாள், !
வநிசி நோற்றிடத் தொடங்கி - சொல் ரி விரதத்தை அனுஷ்டிக்கத் தொடங்கி, - அப்பெரிய நகரத்திலுள்ள மனுடர் இன்னம் அன்றி - அவர்களோடுகூட வேறு தை தோள் பிடித்து - வேருேர் புலேப் ால் ஆர் வயல் துன்னும் கோகன்னமீது வ ய ல் கள் நெருங்கிய திருக்கோகர் ( }
தெருத்தனி விருந்து
ன் சோறென விரந்து
குறுகுமோர் களிய
றவள்கரத் தளித்தான்.
த்தனில் இருந்து
சோ(று)என இரந்து க் குறுகும்ஒர் களியன் இது என்(று) அவள்கரத்(து) அளித்தான்.

Page 307
செள மின்
இ- ள் : தீய வெம் பசி கணற்ற எனது அழற்ற, ஒர் தெருத்தனில் இ கண்ணிலேற்கு உதவுமின் சோறென கண்ணில்லாத எனக்குச் சோறுகொடுங் அ மறுகிடை குறுகும் ஓர் களியன். மியல்பையுடைய ஒருவன், ஆய வில்வி உணவு இது என்று அவள் கரத்து அ மென்று அவளது கையிற் கொடுத்தா
புன்மை பாலவ நிட்டசு வி கன்மை யாலய லெறிந்தன தன்மை யாகிய சிவலிங்க ந றின்மை தீர்ப்பவர் சாத்திய
(புன்மையால் அவன் இட்டசு வின் அன்மையால் அயல் எறிந்தனள் தன்மை ஆகிய சிவலிங்க நாயகன் தின்மை தீர்ப்பவர் சாத்திய 点砷
இ - ள் புன்மையால் அவனிட அவன்கொடுத்த வில்வத்தை, 马甲击动 உண்ணுதற்குத் தக்கதல்லாமையால் பக் அவ்விடத்து அவ்வில்வபத்திரமானது. தலையில் - பூர்வீகத்தில் ஸ்தாபிக்கப்பட யில், தின்மை தீர்ப்பவர் சாத்திய ಬ್ರಿಟಿ? மியல்பையுடைய மேலோர்களினுல் சா சிறப்படைந்தது எ- று.
அற்றை நாட்சிவ ராத்தி பற்றை நேர்கரப் பரைெ கற்றை வார்சடை முடிெ பிற்றை நாட்சிவ பூசனை
அற்றை நாள்சிவ ராத்திரி அ பற்றை நேர்கரப் பரைஒரு கற்றை வார்சடை முடிஎறி பிற்றை நாள்சிவ பூசண் புரி
இ - ள் : அற்றை நாள் சிவராத்த தச் சிவராத்திரி தினத்திலே நித்திரைன்

ரிச் சருக்கம் 구
- அக்கினிபோன்ற கொடிய பசியா ருந்து - ஒரு வீதியின் கணிருந்து, தூய இரந்து சுடய போதில் - சுத்தமாகிய பகளென்று யாசித்துக்கூவுஞ் சமயத்தில், - அத்தெருவின் கண்ணே வந்த களிக்கு ம் - வைத்திருந்த வில்வத்தை, நிற்கு |ளித்தான் - உனக்கு உணவு இதுவா ன் எ - று. (45儿
ளைதனைப் புசித்தற் ளாங்கது பழைய
ாயகன் றலையிற்
தழையெனச் சிறந்த,
ாதனேப் புசித்தற்கு)
ஆங்(கு)அது பழைய ன் தலேயில்
ழ எனச் சிறந்து,
ட்ட சுவிஃளதனேட பு ல்லறிவுகொண்டு ற்கு அன்மையால் அயல் எறிந்தனள்கேத்தில் எறிந்தாள், ஆங்கு அது - பழையதன்மை ஆகிய சிவலிங்கநாயகன் ட்ட சிவலிங்கப்பெருமானது திருமுடி μ . Τέάτ - தீமைகளேயெல்லாமொழிக்கு த்தப்பட்ட பத்திரம்போல, சிறந்த
ரி பனந்தலு எணகற்றிப் யாரு பாகமாம் பரமன் யறி கவின்கொள் வில்வத்தாற்
புரிபலன் பெறுவாள்.
னந்தல் நாண் அகற்றிப் பTசுமாம் பரமன்
வின்கொள் வில்வத்தால் லன் பெறுவாள்.
ትñ] அனந்தல் #Srt #t அகற்றி - அந் யயும் உணவையும் நீக்கி, பற்றை

Page 308
፰88 சிவராத்தி
நேர் சுர பரை ஒரு பாசமாம் பர கைகளே புடைய உமாதேவியாரை வாட னது, கற்றை வார் சடைமுடி எறி மாகிய நீண்ட சடைமுடியிலெறிந்த ஆ நாள் - பின்னேக் காலத்திலே, சிவபூ செய்ததனுலடையும் பல ஃனப் பெறுப
பாம நான்குமன் றிரவு தூம மாரழற் பசியினும் சேம மார்தடந் தேர்க காமர் செங்கதிர்க் கட
யாமம் நான்கும் அன்(று) இ துரமம் ஆர் அழல் பசியினுல் சேமம் ஆர்தடந் தேர்சுடி(து காமர் செங்கதிர்க் கடவுளு
இ - ள் யாமம் நான்கும் அன் அந்த இரவின் நான்கு சாமங்களேயும் ஆழல் பசியினுல் - புனிசுபொருந்திய நிலன் இருந்தாள் - நித்திரை செய்யா தேர் கடிது அருணன் முன் செலுத்த தத்தை (தேர்ப்பாகனுகிய ) அருணன் செம் கதிர் கடவுளும் - அழகிய சிவந்: புலத்து உதித்தான் - கீழ்த்திசையிலு
விடியல் காண்டலு மீண் யடிசி லேற்ப மற் றப்பு நெடிது சேறலுங் காற மிடிசெய் மூப்புவெந் ,ே
(விடியல் காண்டலும் மீண்டு அடிசில் ஏற்பமற்(று) அப்பு நெடிது சேறலும் கால் தளர் மிடிசெய் மூப்புவெம் நோய்
இ- ள் : விடியல் காண்டலும் - தலே மேவி - பின்னர்வேருேரு வீதியி யாசிக்கும்படி, அப்புலே அரிவை தோ

ரி புராணம்
மன் - செங்காந்தண் ம ல ர் போ ன் று. ம பாகத்திற் கொண்டருளிய சிவபெருமா கவின் கொள் வில்வத்தால் -கூட்ட Wழகிய வில்வபத்திரத்தினுல், பிற்றை சனே புரி பலன் பெறுவாள் - சிவபூசை வளாணுள் எ - று. 47).
பத் துகமென வெண்ணித் ற் றுயின்றில எளிருந்தாள் டி தருணன்முன் செலுத்தக் வுளுங் குணபுலத் துதித்தான்.
ரவுபத்து உகம் என எண்ணித் துயின்றிலன் இருந்தாள்
து) அருணன்முன் செலுத்தக்
ம் குணபுலத்து) உதித்தான். )
று இரவு பத்து உகம் என எண்ணி -- பத்துயுகம்போல நிஃன்த்து, தூமம் ஆர் அக்கினியையொத்த பசியினுலே, துயின் தவளாயிருந்தாள், சேமம் ஆர் தடம் - காவல்நிறைந்த விசாலமாகிய இர விரைவாக முன்னே செலுத்த, காமர் த கிரணங்களேயுடைய சூரியனும், குனே தயஞ்செய்தான் எ - று. (A8)
எடொரு தெருத்தலை மேவி ல யரிவைதோள் பற்றி ளர்ந் துயிர்நிலை நீங்க நாய்பசி வருத்திட வீழ்ந்தாள்.
3) ஒரு தெருத்தலே மேவி ஃல அரிவைதோள் பற்றி *ந்(து) உயிர்நிலே நீங்க பசி வருத்திட வீழ்ந்தாள்.)
- விடிதலே அறிந்து, மீண்டு ஒரு தெருத் ற் சென்று, அடிசில் ஏற்ப - சோற்றை "ள் பற்றி நெடிது சேறலும் - அப்புஃப்

Page 309
GFGT sof
பெண்ணினது தோளேப் பிடித்துக்கொ தளர்ந்து உயிர்நிலை நீங்க - கால்கள் மிடிசெய் மூப்பு வெம் நோய் பசி வரு மையும் கொடிய நோயும் பசியும் வரு தாள் எ - று. மற்று அசை.
ஆத பத்தழல் கொளுத்திய
பேதமுற்றவள் பட்டவெந் து பாத கப்புலே மகளுட றணந் போத லுற்றிடத் தொடங்கி
(ஆத பத் தழல் கொளுத்திய நில ஏதம் உற்றவள் பட்டவெம் துய பாதகப்புலே மிகள் உடல் தணந்: போதல் உற்றிடத் தொடங்கியே
இ- ள் ஆதப தழல் கொளு வெயிலாகிய அக்கினி பற்றிய நிலத்தில் பட்டவெம் துயர் அளவிலே - குற்றமுள் பவித்த துன்பத்திற்கு எல்லேயில்லே, பின் தனந்து - பாவியாகிய அப்புக்ஸ்ப்பெண் போதலுற்றிட தொடங்கியே புறப்ப போகத் தொடங்கி நீங்குகின்ற சமயத்தி
பனிப்ப னரிப்புயக் கணிச்சிய லெனிக் கணிக்கருங் கணங்க குணிக்க ரும்புலே மகளுயிர் ே மணிச்செ முஞ்சுடர் விமான
பணிப்ப ரிைப்புயக் கணிச்சிஅம் எண்ணிக்க ரிைக்கரும் சுணங்களே ஏ குணிக்க ரும்புலே மகள் உயிர் செ மணிச் செ முஞ்சுடர் விமானமோ
இ- ள் பணி பணி புய கணிச் சர்ப்பங்களே பாபரணமாகவணிந்த பு யுடைய சிவபெருமான் கிருபையோடு ஏவி - சனக்கிடவியலாத கணத்தவர்க3 குணிக்க அரும் புஃமக்ள் உயிர் கொ
7

ச் சருக்கம் EE; }
ண்டு நெடுந்தூரம் நடந்துசெல்ல, கால் சோர்வடைந்து உயிர்நிலே கலங்க, நத்திட - துன்பத்தைச் செய்கின்ற முது சத்துதலினுல் வீழ்ந்தாள் - கீழே விழுந் (49)
நிலத்தில்வீழ்ந் தழுந்தி
பரள விகிலப்பின் துயிர் பறிந்து யே புறப்படும் போதில்,
த்தில் வீழ்ந்து) அழுத்தி ர்,அளவு) இலேப்பின் து உயிர் பறிந்து
புறப்படும் போதிக்,
த்திய நிலத்தில் வீழ்ந்து அழுந்தி - விழுந்து வருந்தி, ஏதம் உற்றவள் டய அப் புலப்பெண்ணுனவள் Εξ1) ன் - பின்னர், பாதக பு:மேகள் உடல் iFirr L_ma그5, 유 பறிந்து டும்போதில் - பிரான து பிரிந்து = {0}
ம் படைப்பர னருளா ளே யேவிநீர் மேவித்
கானர் பினொன் றுரைப்ப மோ டிம்பரின் வந்தார்.
விடப்பரின் அருளால் விநீர் மேவிக் ானர்மின்னன்(று) உரை பு
(டு) இம்பரின் வந்தார்.)
யம்படை பரன் அருளால் எண்:- பங்கள் பொருத்திய மழுப்படையை னேத்து, கணிக்க அரும் கனங்களே ாயேவி, நீர் மேவி - தீங்கள் சென்று, ஈனர்மின் என்று உரைப்பட மதித்தற்

Page 310
g|[0 சிவராத்திரி
கரிய அப்புலேப்பெண்ணினது ஆன்மான பிக்க, மணி செழும் சுடர் விமான ஒளிவீசுகின்ற இரதத்தோடு, இம்பரின் தனர் எ- று.
எணி என்பது தொகுத்தல் விகார
அன்ன காலேயிற் புலேமக ள றுன்ன வேவருந் திவ்விய வு கின்ன ராதியர் பாடிடக் கி சின்ன நூலிடை யரம்பையா
(அன்ன காலேயில் புலேமகள் ஆவி உன்னவே வரும் திவ்விய உருவி கின்னராதியர் பாடிடக் கிளிமெ சின்ன நூல்இடை அரம்பையர்
இ - ள் அன்ன காஃலயில் புஃ புஃப்பெண்ணினது உயிரை, பொலம் னில் சேர்த்து - பொன்னென்று நினே புகுத்தி, கின்னராதியர் பாடிட் - கில் வும், கிளி மொழி துவர் வாய் சின்ன செய்ய - கிளிபோன்ற இனிய சொறி மெல்விய நூல்போன்ற இடையையுமு அபிநயத்தையுஞ் செய்யவும் எ - மு.
இர - அசை :
தக்க துந்துபி முழங்கிடச் ச வக்க ணத்தினி லவிர்மணித் தொக்க வெண்ணிறச் சோதி மிக்க பேரெழிற் கயிலையிற்
(தக்க துந்துபி முழங்கிடச் சாமர அக்கணத்தினில் அவிர்மணித் ே தொக்க வெள்நிறச் சோதிவிட் மிக்க பேர் எழில் கயிலேயில் செ
இ-ன் : தக்க துந்துபி முழங் வாரிக்கவும், சாமரம் இரட்ட - ச அவிர் மணி தேர் மிசை ஏற்றி - . கசிதமாகிய இரதத்தின் மேலேற்றி,

சி புராணம்
வக் கொண்டுவாருங்களென்று ஆஞ்ஞா மோடு - இரத்தினகசிதமாகிய அழகிய
வந்தார் - இப்பூமியின்கண்னே வந்
rլք, (öl J
ாவியைப் பொலமென் ருவினிற் சேர்த்துக் ளிமொழித் துவர்வாய்ச் நடம்பயில் செய்ய,
யைப் பொலம் என்(று) வில் சேர்த்துக் ாழித் துவர்வாய்ச் நடம்பயில் செய்ய.
மகள் ஆவியை - அச்சமயத்தில் அப்
என்று உன்ன வரும் திவ்விய உருவி க்கின்ற திவ்வியமாகிய ஒரு சரீரத்திற் ண்னரர் முதலாயினுேர் கீதங்கஃனப் பாட நூல் இடை அரம்பையர் நடம் பயில் களேயும் பவளம்போன்ற வாயையும் டைய தேவப்பெண்கள் நடனத்தையும்
(52J
ாமர மிரட்ட
தேர்மிசை யேற்றித்
நிவிட் டொப்பறத் துலங்கு
செல்லுவான் விரைந்தார்.
"ம் இரட்ட தர்மிசை ஏற்றி டு) ஒப்பு) அறத் துலங்கும் ல்லுவான் விரைந்தார்.)
கிட - தகுதியாகிய தேவதுந்து பி யார Tமரங்களசைக்கவும், அ கணத்தினில் அச்சமயத்தில் விளங்குகின்ற இரத்தின
தொக்க வெள் நிற சோதிவிட்டு -

Page 311
செள மிளி
தொகுதியாகிய வெள்ளிய பிரபையைப் பேர் எழில் கயிலேயில் - உவமையில்: திய கயிலாசம&லயில், செல்லுவான் தார் ன் - று.
கண்ண ஞயிரங் கண்ணனென் டண்ணெ னுண்மதிக் கடவுளு வண்ண் வான்கதிர் வானவர் விண்ணுர லாவிய சித்தரோ
(கண்ணன், ஆயிரங்கண்ணன், எள் தன் என் நாள்மதிக் கடவுளும், ச வண்ண வான் கதிர், வானவர், மு விண்உலாவிய சித்தரோடு) இயக்
இ- ள் கண்ணன் - மாயவனும் எண்கண்ணன் - பிரமனும், நல் கதிர்க நல்ல குளிர்ந்த கிரணங்களேயுடைய ஒளி உடைய வண்ண வான் கதிர்- 芭T凸á னும், வானவர்-தேவர்களும், । களும், விண் உலாவிய சித் தரோடு - டனே, இயக்கர் - யசுர்ர்களும், வி ங் - று.
பரிந்து போற்றிநின் றவர்க்ெ வரிந்த நீள்குரன் மாடகத் 剑 புரிந்த வார்சடை நாரதன் ட தெரிந்து பாடிய பாடலிற் ெ
பரிந்து போற்றிநின் றவர்க்(கு) எல வரிந்த நீள்குரன் மாடகத் திவfவு புரிந்த வார்சடை நாரதன் 한 தெரிந்து பாடிய பாடலில் செவித்
இ- ள் பரிந்து போற்றி நின்றவு அன்புகொண்டு ஸ்தோத்திரஞ் செய்துநின் தருளி , வரிந்த மாடக திவவு நீள் リア ளில் (நரம்புகள்) வரிந்துகட்டப்பட்ட எடுத்து, புரிந்த வார் சடை நாரதன் இாரதமுனிவர், புகல் அரும் சுருதி .ெ தற்சுரிய டண்களே ஆராய்ந்து IJГTL. ш. L - இருசெவிகளையுஞ் சாய்த்து எ டது.

ச் சருக்கம் 3) Z
பரப்பி, ஒப்பு அற துலங்கும் மிக்க Tமல் விளங்குகின்ற பேரழகுபொருந் விரைந்தார் - செல்லுதற்கு விரைந்
(5.3)
ண் கண்ணனற் கதிர்க
ஞ் சலசநட் புடைய
முனிவர ருரகர்
டியக்கர்விஞ் சையர்கள்.
ாகண்னன்,நல் கதிர்கள் வசநட்பு) உடைய
ஈரிவரர் உரசர் கர்விஞ் சைபர்கள்.
ஆயிரங்கண்ணன் - இந்திரனும், ள் தண் என் நாள் மதி கடவுளும் - 1பொருந்திய சந்திரனும், கலச நட்பு ரக்கு நண்பனுகிய அழகிய சிறந்த சூரிய ரர் - முனிவர்களும், உர கர்-நாகர் ஆகாய சஞ்சாரிகளாகிய சித்தர்களு ஞ்சையர்கள் - விஞ்  ைச ய ர் களு ம்
54 )
கலா மருள்விழி பரப்பி வவியாழ் வாங்கிப் கலருஞ் சுருதி சவித்துனே கொடுத்து.
Tம் அருள்விழி பரப்பி
யாழ் வாங்கிப் நம் சுருதி துனே கொடுத்து.)
ர்க்கு எலாம் அருள்விழி பரப்பிற யாவருக்கும் கிருபாநோக்கஞ் செய் பி. யாழ் வாங்கி - முறுக்காரி
நீண்ட தொணியையுடைய பாழை - முறுகிய நீண்ட #ைேடயைபுடைய தரிந்து பாடிய பாடலில் ட சொல்லு ாடல்களில், செவி துஜன கொடுத்து
(55

Page 312
292 சிவராத்திரி
கையின் மான்மழுப் பிறங்கிட மெய்யி னிற்ருெளி விளங்கிட மையி னிற்றிகழ் கண்டமும் செய்யி னுறுசெங் கமலநேர்
கையில் மான்மழுப் பிறங்கிடக் க மெய்யில் நீற்(று) ஒளி விளங்கிட 4 மையினில் திகழ் கண்டமும் வண் செய்யில் நாறுசெங் கமலம்நேர்
இ - ன் கையில் மான் மழு பி. மானும் மழுவும் பிரகாசிக்கவும், கனல் விளங்கிட - அக்கினிப் பிழம்புபோள்ற ? பிரகாசிக்கவும், விட நுகர்ந்து இரு? நஞ்சையுண்டதனுல் இருண்டு கறுத்துப் பாண் மிழற்ற - வண்டுகளிசையைப் பா வதனமும் திகழ - வயல்களின் கண்ணே போன்ற முகமும் பிரகாசிக்கவும் எ
படரு மென்கொடி யறுகிலேப் விடநெ டும்பணிச் சுடிகையிர் லடர்த டந்திரைக் கங்கையா
ருெடருஞ் சந்திர னிந்திர சி:
படரும் மென்கொடி அறுfகு)இஃ. விடநெ டும்பணிச் சுடிகையில் தி அடர்தடம் திரைக் கங்கையால்
தொடரும் சந்திரன் இந்திர சிலே
இ - ள் படரும் மென்கொடி அ மெல்லிய கொடியையுடைய அறுகினிே பை விட நெடும் பணி சுடிகையின் தி: திய படத்தையும் நஞ்சைபுங்கொண்ட கின்ற இரத்தினங்களின் (சிவந்த) ஒளி யால் - நெருங்கிய விசாவித்த திரைகசி சடாடவியில் தொட ருஞ்சந்திரன் - அ
பிறைச்சத்திரன், இந்திர சிலே என கவும் எ - று.

புராணம்
க் கனற்பிழம் பனேய
விடநூகர்ந் திருண்ட
வண்டுபாண் மிழற்றச்
வதனமுந் திகழ.
னற்பிழம்(பு) அண்ய விடம் நுகர்ந்(து) இருண்ட நிபாண் மிழற்றச் வதனமும் திகழ
றங்கிட - திருக்கரங்களின் கண் னே பிழம்பு அனேய மெய்யில் நீற்று ஒளி சிவந்த திருமேனியில் விபூதியின் ஒளி ண்ட மையினில் திகழ் கண்டமும் - ப் பிரகாசிக்கின்ற கண்டமும், வண்டு ட, செய்யில் நாறு செம் கமல நேர் பரிமளம் வீசுகின்ற தாமரை மலர் (56)
பசுமையாற் பொறிப்பை * நிகழ்மணி வெயிலா லணிசடா டவியிற் லேயெனத் தோன்ற,
பசுமையால் பொறிப்பை கழ்மனி வெயிலால் அணி சடா அடவியில் எனத் தோன்ற,
நுகு இலே பசுமையால் - படருகின்ற லயின் பச்சை நிறத்தினுலும், பொறி கழ்மணி வெயிலால் - புள்ளி பொருந் நீண்ட சர்ப்பங்களின் சிரசில் விளங்கு பினுலும், அடர் தடம் திரை கங்கை ாயுடைய சுங் காநதியினுலும், அணி அழகிய சடைக்காட்டில் சஞ்சரிக்கின்ற தோன்ற - வானவில்லே பொத்து விளங்
(57).

Page 313
செள மிை
உழலே சேர்பவ வெயிற்கொ கழலை நீழலா யடியவர்க் க( குழலே யாழினை யமுதினேக் மழலே கேட்டுள மகிழ்ந்திடு
1உமலே சேர்பவ வெயிற்(கு)ஒதுங் கீழலே நீழலாய் அடியவர்க்(கு) , குழலே யாழினை அமுதினேக் கு,ை மழலே கேட்(டு)உளம் மகிழ்ந்திடு
இ- ன் உழலே சேர் பவ வெ பிறவியாகிய வெயிலுக்கு ஒதுங்கும்படி, திருப்பாதங்களையும், நிழலாய் e3/L-L fā அடியவர்களுக்கு ஈந்தருளுகின்ற குமார தினை குழைத்தன குதலே மதலே கேட்டு னிசையையும் அமுதத்தையும் ஒன்ரு வார்த்தையாகிய மழஐச் சொற்களைக் நகை வயங்க - மனமகிழ்ச்சிகொள்ளுத னகை விளங்கவும் எ -று.
கலக வாழ்விழி பரம்பையர் வுலகி லாருயி ரனைத்தையும் திலக வாணுத அமையுடன் விலகு மாமணி யாசனத் திரு
கில் கவான்விழி அரம்பையர் கவரி உலகில் ஆருயிர் அஃத்தையும் ெ திலக வாள் நுதல் உண்மையுடன் ெ இலகு மாமணி ஆசனத்(து) இருந்
இ- ள் : கலக வாழ் விழி அரம் டோர்க்கு ) மதனகலகத்தை விளைவிக்கி புடைய ஆரம்பா ஸ்திரிகள் சாமரங்கள் ம்ெ உலகில் ஆர் உயிர் அனேத்தை துதல் - உலகத்தின் கணுள்ள சர்வான்ம் ரத்தையும் திலகம்திட்டிய ஒளிபொருந் உடன் - உமாதேவியாருடனே, செம் ே ஆசனத்து - செம்பொன்னுற் செய்யப்பட

ச்ெ சருக்கம் ጃ9 ጋ)
துங் கிடத்தன துபய
நள்புரி கந்தன்
குழைத்தன குதலே
வTண்கை பெங்க.
கிடத் தனது) உபய
அருள்புரி கந்தன்
ழத்தன குதலே
வாள்நகை வயங்க.
பிற்கு ஒதுங்கிட - அகலத&லக்கொண்ட தனது உபய கழலே - தமது இரண்டு ர்க்கு அருள் புரி சுந்தன் - நிழலாக க்கடவுளது. குழலே யாழி:ன அமு டு- வேய்ங்குழவினுேசையையும் பாழி கக் குழைத்தாற்போன்ற நிரம்பா கேட்டு, உளம் மகிந்த் திடும் வாள் லாலுண்டாகிய ஒளிபொருந்திய புன்
58.
கவரிகா லசைப்ப பெற்றசிற் றுதரத் செம்பொனு லியன்ற iந்தன னிறைவன்.
கால் அசைப்ப பற்றுசிற்று தரத் Fம்பொனுல் இயன்ற தனன் இறைவன்.
பயர் கவரி கால் அசைப்ப - கண் ன்ற வாள்போன்ற கூரிய கண்களே Tற் காற்றுண்டாகும்படி அதைக்க பும்பெற்ற சிற்றுதர திவது வாள் ாக்களேயும் பெற்றருளிய சிறிய - திய நெற்றியையுமுடைய, .חחולים-דת பானுல் இயன்ற இலகு மா மணி ட்ட ஒளிபொருந்திய சிறந்த இரத்

Page 314
சிவராத்திரி
தினுசனத்தில், இறைவன் இருந்தன. நில்லாரை ஒறுத்தும் அருளுகின்ற)
மான் வீற்றிருந்தருளினர் எ - று.
ஆறு சூடிய வண்ணன்முன் மேறு சீர் மணி விளங்கிய வி கூறு மிப்புலே மடந்தையை வீறு சேர்கண நாதரக் கண
ஆறு சூடிய அண்ணல் முன் அந்த ஏறு சீர் மணி விளங்கிய விமான கறும் இப்புலே மடந்தையை வி வீறுசேர்கன நாதர் அக்கணத்தி
இ- ள் ஆறு சூடிய அண்ணல் கிய சிவபெருமானது திருமுன்னரே, விளங்கிய விமானம் நின்று இறக்கிஅழகிய இரத்தினம் விளங்குகின்ற மடந்தையை - சொல்லப்படுகின்ற இ போப் - வேகமாபுடனே கொண்டுபே திணில் விடுத்தார் - பெருமைமிகுந்த தார்கள் எ= று.
அண்ணல் முன் விடுத்தார் என்றி
எம்பி ரான்றிரு வுளங்க வம்பு லாந்திரு மலர்மு. னம்பு லாம்விழி மாதே னும்பர் நாடரு முத்திய
எம்பி ரான்திரு உளங்கனிந் வம்(பு) உலாம்திரு மலர்மு. ஆம்(பு) உலாம் விழி மாதே உம்பர் நாடரும் முத்தியும்
இ - ள் எம்பிரான் திருவுளம் சிவபெருமான் ( அப்பொழுது ) திருவு வம்பு உலாம் திரு மலர்முகம் நோக்கி
வீசுகின்ற அழகிய மலர் போன்ற

புராணம்
ன் = f விதிவழி நின்றுேரைக் காத்தும் எப்பொருட்குமிறைவராகிய சிவபெரு
(59 -
னந்தரத் தியங்கு மானநின் றிறக்கிக் விரைந்துடன் கொடுபோய் த்தினில் விடுத்தார்.
5ரத்(து) இயங்கும் நின்(று) இறங்கிக் ரைந்து)உடன் கொடுபோய் நினில் விடுத்தார்.)
முன் - கங்கையைத் தரித்த தஃலவரா அந்தரத்து இயங்கும் ஏறு சீர் மணி ஆகாய மார்க்கமாய்ச் செல்கின்ற மிக்க தேரினின்றும் கீழிறக்கி, கூறும் இ பு:ே ப்புலேச்சியை, விரைந்து உடன் கொடு ாய், வீறு சேர் கனநாதர் அக்கணத் கணுதிபர்கள் அப்பொழுதே விடுத்
"சையும், (f) }
ாணிந் திரங்கியங் கவடன் க நோக்கியில் வரைக்க ரோ டிருத்திமற் றதற்பி
ந் தருதுமென் றுரைத்தான்.
(து) இரங்கிஅங்(கு) அவள் தன்
கம் நோக்கிஇவ் வரைக்கண்
ரா(டு) இருத்திமற்(று) அதன்பின் தருதும் என்(று) உரைத்தான். )
கனிந்து இரங்கி - எமது தஃலவராகிய ள்ளங்கசிந்து இரங்கி, அங்கு அவன் தன் - அவ்விடத்து அப்புலேமாதின் 'வாச*ன முகத்தைப் பார்த்து, இவரை கண் -

Page 315
சௌமினி
இந்தக் கையிலாசம&லயில், அம்பு உல போன்ற கூரிய கண்களையுடைய பெண் அதன்பின்னர், உம்பர் நாடகும் முத் தேவர்களும் தேடற்கரிய மோகத்தை திருவாய்மலர்ந்தருளினர் எட்று.
மற்று -அசை,
அனய ளவ்வுரை கேட் ளினைய மாக்கதை படித்
வினை யொழிந்தர னருள் புனைநெ டுஞ்சடைச் சூத
அனேயள் அவ்வுரை கேட்டனள் இஃனய மாக்கதை படித்தவர் ே வினே ஒழித்(து) அரன் அருள்பெறு புண்நெடும் சடைச் சூதன் அம் மு
இ- ள் அனேயள் அன் உரை 3 அந்தப் பெண்ணுனவள் அவ்வருள்வா வாழ்ந்திருந்தனள், இணைய மா க.ை இந்தப் பெருமைதங்கிய சரித்திரத்தை கிய எல்லவரும், வினே ஒழிந்து அரன் வினைகளெல்லாம் நீங்கப்பெற்றுச் சிவெ வார்களென்று, புனே நெடும் சண்ட கு சடையையுடைய சூதமுனிவர், அம்மு (நைமிசாரணிய வாசிகளாகிய ) முனிவர்
திருச்சிற்.
செள மினிச்சருக்
ஆக திருவிரு

ச்ெ சருக்கம் 岛奥5
ாம் விழி மாதரோடு இருத்தி - அம்பு களோடு வசிக்கக்கடவை, அதன்பின்தியும் தருதும் என்று உரைத்தான் - யும் (உனக்குத் ) தந்தருளுவோமென்று
(GI)
உன ளகமகிழ்ந் திருந்தா தவர் கேட்டவ ரெவரும்
பெறு வாரென விரித்துப் நனம் முனிவர்க்குப் புகன்ருன்.
அகம்மகிழ்ந்(து) இருந்தாள் கட்டவர் எவரும்
வார் என விரித்துப் மனிவர்க்குப் புகன்ருன்.
கட்டனள் அக மகிழ்ந்து இருந்தாள் - க்கைச் செவியுற்று மனக்களிப்போடு த படித்தவர் கேட்டவர் எவரும் - ப் படித்தவர்களும் கேட்டவர்களுமா
அருள் பெறுவார் என - 95 LD || FTG பருமானது திருவருளேப்பெற்று வாழ் தன் - அலங்காரம் பொருந்திய நீண்ட னிவர்க்கு விரித்து புகன்குன்- அந்த ர்களுக்கு விரித்துக் கூறினர் 3-D. (63)
நம்பலம்,
கம் முற்றிற்று.
நத்தம் 509,

Page 316
திருச்சிற்ற
6 សំ D TLL
H
ஏதமற் றுயர்ந்த சீர்த்தி யெ யோதமற் றுளதொன் றுங்கட் மாதவத் துயர்ந்த செய்ய ம
சூதனுற் றமுத மாரி சொரி
ஏதம் அற்(று) உயர்ந்த சீர்த்தி எ ஒதமற்(று) உள்(து) ஒன்(று) உங்கட் மாதவத்(து) உயர்ந்த செய்ய ம: சூதன் உற்(று) அமுதமாரி சொரி
இ- ள் ஏதம் அற்று உயர்ந்த வி குற்றமில்லாத உயர்வுபொருந்திய கீர்த் பெருமானது சிவராத்திரியின் சரித்திர கட்கு உணர்த்துவன் கேண்மின் என்னு கட்கு அறியும்படி சொல்லுவேன் கேளு செய்ய மறை தெரி முனிவர் கேட்ப - மையாகிய வேதங்களே அறிந்த முனிவ. குதமகாமுனிவர் வீற்றிருந்து, அமுதம மழையைச் சொரிந்தாற்போல, சொ கினூர் எாறு.
பைம்புவி புலர்த்துங் கொங்ை சம்புவிவருந்த மாலேச் சம5ெ வெம்புலி யென்ன முன்னி ே றம்புலிக் கொழுந்து ரிஞ்சிய
பைம்புவி புவர்த்தும் கொங்கைப் சம்புவி வருந்த, மாஃச் சமன் எயி வெம்புலி என்ன, முன்னி மேல்தி அம்புலிக் கொழுந்து ஊர் இஞ்சி
இ - ள் : பைம் புவி புலர்த்தும் பகமையாகிய சலவைச் சாந்தை வரள சுள் தம் நாயகரோடு பினங்கிய கால மண்டந்து ருெந்தும் படி, மாஃப் - மா

ம்பலம்.
தச் சருக்கம்
ம்பிரா னிரவின் காதை ட் குணர்த்துவன் கேண்மி னென்னு றைதெரி முனிவர் கேட்பச் த் தெனச் சொல்ல லுற்ருன்.
ம்பிரான் இரவின் காதை ட்(கு) உணர்த்துவன் கேண்மின் என்னு றைதெரி முனிவர் கேட்பச் ந்தெனச் சொல்ல லுற்ருன், 7
ர்ேத்தி எம்பிரான் இரவின் காதை - நீதியையுடைய எமது ஆஃலவராகிய சிவ மானது, ஒதமற்று உளது ஒன்று உங் - கூறுதற்கு இன்னுமொன்றுளது உங் நங்களென்று, மா தவத்து உயர்ந்த - மகாதவத்தின் மேன்மைபெற்ற செம் ர்கள் கேட்கும்படி. சூதன் உற்று - ாரி சொரிந்தென - தேவாமிர்தமாகிய ல்லல் உற்ருன் - சொல்லத் தொடங் (I)
கைப் பாவைய ரூடுங் காலச் ாயி றென்ன வேக மற்றிசை தோற்று மென்கிற் யோத்திமா நகரொன் றுண்டால்,
பாவையர் உண்டும் கால் அர் (று) என்ன, வேக
சை தோற்றும் மென்ற்ே(று)
அயோத்திமாநகர்ஒன்(று) உண்டால்.)
கொங்கை பாவையர் நாடும் கால் - ச்செய்கின்ற தனங்களைக்கொண்ட பெண் த்து, அச்சம் புல்லி வருந்த - அச்சி ல்ேக்காலத்தில், சமனெயிறு என்ன -

Page 317
கன்பாட
யமனுடைய வக்கிரதந்தத்தைப் போ வேகத்தையுடைய கொடிய புலியைப் மேல் திசை தோற்றும் மென்ற்ேறு திசையின் கண்ணே காணப்படுகின்ற தவழிப்பெற்ற, இஞ்சி - மதில்(சூழ்ந்த அயோத்தியாபுரியென்னும் பெரிய ஒரு புல்வி - புவியெனத் தொக்கது.
மன்னர்தம் மன்ன னென்ன பன்னக மீதிற் றுஞ்சும் பசுந் மந்நக ரளிக்கும் வேந்த குத கன்னலந் தருதிண் டோளாக
மன்னர்தம் மன்னன் என்னவரும் பன்னகம் மீதில் துஞ்சும் பசும்துறி அந்நகர் அளிக்கும் வேந்தன் சுல்தலம் தருதின் தோளான் கரு
இ - ள் மன்னர் தம் மன்னன்
சுரசனென்று சொல்லும் படி வந்துதோ நாள் - பண்டைக்காலத்தில், பன்னசு தன் தோன்றும் - சர்ப்பத்தின்மேல் ே மாலேயை அணிந்த மாயவன் (இராமசு அளிக்கும் வேந்தன் - அந்த அயோத்தி அரசனும், ஆதபன் குலத்தில் வந்தோ கல் நலம் தரு திண் தோளான் - கல்: வனும், கருதலர் சுடியும் வாளான்பன்-யையுடையவனும் எ - று.
குத்திர மறவோர் செய்ய கே பத்திர சயன னென்னப் பரி னத்திர நயனச் செவ்வாயரி மித்திர சகன ஞமம் விளங்கி
இத்திரம் அற ஒர் செய்யகோல் வ பத்திர சயன்ன் என்ன் பரிந்து அத்திர நயனச் செவ்வாய் அரி.ை மித்திர சகன் நல் நாமம் விளங்(கு

ாதச் சருக்கம் 97
ம்ெ, வேக வெம்புவி என் ன - போலவும், முன்னி - எண்ணப்பட்டு, அம்புவி கொழுந்து ஹார்- மேற்குத் விருதுவாகிய இளம்பிறைச் ச ந் தி ர ன் அயோத்தி மாநகர் ஒன்று உண்டு -
வருந்தச ரதன்பான் முன்னுட் துழாய் முகுந்தன் ருேன்று பன் குலத்தில் வந்தோன் ன் கருதலர்க் கடியும் வாளான்.
த ச ரதன் பால் முன்நாள் ாப் முகுந்தன் தோன்றும் நபன் குலத்தில் வந்தோன் ததலர் கடியும் வாளான்.)
என்ன வரும் தசரதன் பால் - அரசர்க் ற்றிய தசரதமகாராசனிடத்தில், முன் மீதில் துஞ்சும் பசும் துழாப் முகுந் பாகநித்திரை செய்கின்ற பசிய துளசி வாமியாகப் ) பிறந்தருளிய, அ நகர் பாபுரியைப் பரிபாலனஞ் செய்கின்ற ான் - சூரியவம்சத்தில் பிறந்தவனும், லேப்போன்ற வலிய தோள்களேயுடைய பகைவர்களேக் கொலோபுரிகின்ற வாட்
(品蕙
5ால்வளை யாமற் கோளிப் ந்துயிர் பாது காப்போ வையர்க் கணங்க னன்னுன் லே பலங்கல் வேலோன்,
3ள பாமல் கோளி' ) உயிர்பாது காப்போன் வயர்க்(கு) அனங்கன் அன்னுன் த)இலே அலங்கல் வேலோன்.)
§ණි#if::

Page 318
சிவராத்தி
இ- ள் : குத்திரம் அற - வஞ் செப்பகோல் வளேயாமல் - ஒப்பற்ற .ெ பத்திர சயன்ன் என்ன - ஆலிலேயிற் போல, பரிந்து உயிர் பாதுகாப்பே பரிபாலனஞ் செய்பவனும், அத்திர ந போன்ற கண்களேயும் சிவந்த வாயை அன்னுன் - மன்மதனே ஒத்தவனும், மி னென் னு ம் நல்ல நாமத்தையுடை வேலோன் - விளங்குகின்ற இலத்தொ படைப்பையுடையவனும் ஆகிய (ஓர் ஆ
குன்றென வளர்ந்து வீங்குங் மன்றலங் கோதைக் கோதை நன்றடஞ் செங்கை பற்றிச்
முன்றவ முடிவான் மன்றன்
குன்று என வளர்ந்து வீங்கும் கு மன்றல் அம் கோதைக் கோதை தன்தடம் செங்கை பற்றிச் சட முன்தின் முடின்ால் மன்றல் முடி
இ - ள் குன்து என வளர்ந்து வளர்ந்து குவிந்த பயோதரங்களேயும், சிவந்த வாயையும், மன்றல் அம் கே ஆழகிய மாலேயையணிந்த கூந்தல்புமு மதயந்தியென்னும் பெயரையுடைய ெ தனது விசாலமாகிய சிவந்த தரத்தார் செய்து-அக்கினி சாட்சியாகச் செய்யே முன் தவ முடிவால் மன்றல் முடித்து விவாகஞ்செய்து அவன் முயங்குநாளி தில் எ -று.
விலங்குபுட் கலங்க மாய்க்கு புலங்கெழு வயிரத் தோளா பொலந்தருச் சினேகள் வானம் பலங்கொள்கT ழகப்பட் டா
(விலங்குபுள் கலங்க மாய்க்கும் ே உலம்கெழு வயிரத் தோளான் : பொலம்தரு சிஃாகள் வானம்பே பலம்கொள் காழ்சுப் பட்(டு)ஆன்

சி புராணம்
சசுச்செயல் யாவும் அழியும்படி, ஒர் சங்கோன்முறை வழுவாதபடி, கேரளி
பள்ளிகொள்பவராகிய விஷ்ணு வைப் ான் - அன்புகொண்டு ஆன்மாக்களேப் யன செவ்வாப் அரிவையர்க்கு - அம்பு புமுடைய பெண்களுக்கு, அனங்கின் த்திர சகன் நல் நாமம் - மித் திரசக பவனும், விளங்கு இலே அலங்கல் "ழின்முற்றிய மாலேயை அணிந்த வேற்
ரசன் உளன் ) எ- று. Y星1
குவிமுலேப் பவளச் செவ்வாய் மத யந்தி யென்னு மாதைத் சடங்குசெய் தழல்சான் ருக முடித்தவன் முயங்கு நாளில்,
நவிமுலேப் பவளச் செவ்வாப் மத யந்தி என்னும் மாதைத் ங்குசெய்(து) அழல் சான்று கி த்(து) அவன் முயங்கு நாளில்.)
வீங்கும் குவிமுலே - மல்ேவிப்போல
பவள ரெவ்வாப் - பவளம்போன்ற ானித கோதை - வாசஃனபொருந்திய டைய தயந்தி என்னு மானது - பண்னே, தன் தடம் செங்கை பற்றி - பிடித்து, அழல் சான்ருத சடங்கு வண்டிய கிரியைகளேயெல்லாஞ் செய்து, - முன்னேசெய்த தவத்தின் பலனுல் ல் - அவ்வரசன் சுகித்திருக்குங் காலத்
(5)
ம் வேட்டமேன் விருப்ப முற்றி னுெண்மலர் பொதுளிப் பூத்த போனவெங் கான்ம் போவான்
டை பட்டிகை மருங்கிற் சேர்த்தி.
வட்டம்மேல் விருப்பம் முற்றி திண்மலர் பொதுளிப் பூத்த ானவெம் கானம் போவாள் விட பட்டிகை மருங்கில் சேர்த்தி,

Page 319
έήξιότι η ΓΓ --
இ - ள் விலங்கு புள் கலங்க முற்றி - மிரு கங்களேயும் பட்சிகளேயும்
விருப்பமதிகரித்து, உவம் சுெ பொத்த வயிரித்த தோள்களையுடைய மலர் பொதுளி பூத்த ட ஒளிபொருந்தி பொலம் தரு சினேகள் வானம் போர ஆகாயமட்டும் ஓங்கிவளர்ந்த, வெம் 3"I-III (3) ITI) LG, Ligul: Gri &ର୍ଣ୍ଣ சேர்த்தி - பலத்த சரிய பட்டுள் அரையிலணிைந்து σT . . -
செஞ்சுட செறிக்குஞ் செம்ெ குஞ்சிபூந் தொடையிற் சூழ்ந் விஞ்சிய சுரிகை சேர்த்து ெ மஞ்செனத் தோற்றுஞ் G(
செஞ்சுடர் எறிக்கும் செம்பொன் குஞ்சிபூந் தொடையில் சூழ்ந்து கு விஞ்சிய பிரிகைசேர்த்து வெறுக் மஞ்(க)எனத் தோற்றும்
இ- ஸ் செம் சுடர் எறிக்கும் ெ சிவந்த ஒளியைக் சுக்குகின்ற ம்ெபூெ: இரத்தினகிரீடத்தை விலக்கி, குஞ்சி விசித்து - குடுமியைப் புள்பமாலையினுற் கூர்மை விஞ்சிய சுரிகை சேர்த்து - க மிடத்தில் வைத்து, வெறுக்கையின் In LI பச்சை மஞ்சு என தோற்றும்- ப. தோன்றுகின்ற, T 무「FF Far
-னம் பதித்துச் செய்யப்பட்ட சட்டையை
கைப்புடை கட்டி வென்னிற் மைப்புடை வரையுங் கண்ணுர் மெய்ப்புடை மனங்கா லொத்து நெய்ப்புடை மேனி மேக நீனி
கைப்புடை கட்டி வென் னில் மைப்புடை வரையும் கண்ணுர் நூத மெய்ப்புடை மனம்கால் ஒத்து விரை நெய்ப்பு:உடை மேனி மேசு நீல்நி

Tதச் சருக்கம் 39 g
மா ப்க்கும் வேட்டம் மேல் விருப்பம் கலங்கும்படி விதைசெய்கின்ற வேட்டை ք գնահո- தோளான் - திரண்ட
Lਨੂੰ மகாராசன், ஒண் ப புஷ்பங்களேக் கூட்டமாகப் பூத்துள்ள, —அழகிய விருட்சத்தின் கொம்புகள் கீர்னம் போவான் ட கொடிய காட்டை Tரிசு பட்டு ஆடை பட்டிகை மருங் ஸ்திரத்தையும் அரைக் கச்சையையும்
(G)
பTற் செழுமரிை மிகுட நீக்கிக் தி குவவிட விசித்துக் கூர்மை 1றுக்கையி Tெண்மத்த பச்சை 动 “リ李 五as字 Lm"○
செழுமனிை குடம் நீக்கித் 5லவிட விசித்துக் கூர்ை கபித்ர அமைத்த பர்ஒற்ற
“「*** za与s Qー○.」
சம்பொன் செழுமரிை °@一血虚蚤品一 (இற் செய்யப்பட்ட செழுமையாகி
பூ தொடையில் இழிந்து குவிைட விளங்கும்படி சுட்டிக்கொண்டு, ர்மை மிகுந்த உடைவாத் வைக்கு த்த - பொன்னினுந் செய்யப்பட்ட ச்சைநிறமாகிய °当s鸟马Gur品亭 ட்டு - ஒளியமைந்த மரகத இரத்தி க் தரித்து எ- று. 7.)
5டுங்கணேத் தூணி துரக்கி
நுதனிகர் வரிவில் வாங்கி
விரையுமைங் கதியிற் செல்லு ரப் பரிமேற் கொண்டான்.
ணேத் தூணி தூக்கி ல்நிகர் வரிவில் வாந்தி 4ம் ஜங்கதியில் செல்லும் TIL 7 L rf Giri கொண்டான்.

Page 320
()() சிவராத்திரி
- ள்- கை புடை கட்டி - சை னில் கடுங்கனே தூணி தூக்கி - முது யைத் தொங்கக்கட்டி, மை புண்ட வ வாங்கி - இமைப்பக்கங்களில் மைதீட் நெற்றியையொத்த வரிந்து கட்டிய வி மனம் கால் ஒத்து விரையும் ஐ கதியி: தையும் காற்றையும்போல ஒருசேர :ே வியாக்கிரகதி வானரகதி விடபகதி ஆ நெய்ப்பு உடை மேனிமேக நீல் நிற பரிே திய சரீரத்தையும் முகிலேயொத்த நீ மேலேறினுன் எ - று.
சங்கொடு படகங் கொம்பு தவிறு வெங்கொடுங் கொலேசெய் வாளி லங்கவை தரித்த தானே யளவில பொங்குநுண் டூளி போரெண் பு
(சங்கொடு படகங் கொம்பு தவில் வெம்கொடும் கொலேசெய் வாளி அங்(கு)அவை தரித்த தானே அர் பொங்குநுண் துரளி ஒர் எண் புல
இ - ன் சங்கொடு படகம் கொ கும் ஒரு கட்பறையும் கொம்பும் தவித வாரிக்கவும், வெம் கொடும் கொலே தொழிலச் செய்கின்ற அம்புகளும், வி வேல் - ஒளி பிரகாசிக்கின்ற கூரிய ே அளவில சூழ - ஆகிய அவ்வாயுதங்க சுற்றிவரவும்: மன்னனில் பொங்கு பொங்கியெழும்புகின்ற நுண்ணிய துர போர்ப்பட எட்டுத் திக்குகளினுஞ் ெ
57 - Ty.
பெரும்புரி வலைவார் கூந்தற் பிடி விரும்புறு வேடர் கையில் விரை, யிரும்புறு தொடரிற் பூட்டி யீர் சுரும்புமிர் தொடையான் கானக்
பெரும்புரி வல்ல, வார் கூந்தல் பி.இ. விரும்புறு வேடர்கையில் விரைந்து) இரும்பு உறு தொடரில்பூட்பு ஈர்த் சுரும்பு இடமிர் தொடையான் கான்'

புராணம்
கப்புட்டிலேக் கட்டிக்கொண்டு, வென் கின் கண்னே கொடிய அம்பருத்தூணி ரையுங் கண்ணுர் நுதல் நிகர் வரிவில் டிய கண்களேயுடைய பெண் களது ல்ஃவளேத்துக்கொண்டு, மெய்ப்புடை ங் செல்லும் - உண்மையாகிய மனத் வகம்பொருந்திய மல்ல கதி மயூர கதி கிய பஞ்சகதிகளினுஞ் செல்லத் தக்க, மல் கொண்டான் - கொழுமைபொருந் நீலநிறத்தையும் உடைய குதிரையின்
8.
டி தழங்கி பார்ப்ப
வில்லொழி விளங்கும் வைவே சூழ மண்ணிற்
லம்புக விசும்பு போர்ப்ப.
துடி தழங்கி ஆர்ப்ப
வில்ஒளி விளங்கும் கைவேல்
ாவில் சூழ மண்ணில்
ம்புக விசும்பு போர்ப்ப.)
ாம்பு தவில் துடி தழங்கி ஆர்ப்ப - சங் லும் உடுக்கும் மிக்க சத்தத்தோடு ஆர செப் வாளி - மிக்க கொடிய கொஃழ்த் ல் - வில்லும், ஒளி விளங்கும் வை வலும், அங்கு அவை தரித்த தானே 3ளத் தரித்த பல சேனேகள் அங்கே நுண் துரளி - பூமியின் கண்ணே ரியானது, ஒர் எண் புலம் புகவிசும்பு சல்லவும் ஆகாயத்தை மறைக்கவும் (5)
யினஞ் சுமந்து செல்ல ந்தெதிர் குரைக்கு ஞாளி த்தனர் செல்ல வல்லே * குழல்வாய்ச் சென்று புக்கான்.
னம் சுமந்து செல்ல
எதிர்குரைக்கும் ஞானி
த5ார் செல்ஸ் வல்லே
+ குழல்வாய்ச் சென்று புக்கான்.)

Page 321
|-
இ - ன் பெரும் புரி வலே - டெ கூந்தல் பிடியினம் சுமந்து செல்ல - யானேக்கூட்டங்கள் சுமந்துசெல்லவும், எதிர் குனரக்கும் ஞாளி இரும்பு உறு விரும்பப்படுகின்ற வேடர்கள் தங்கள் கின்ற நாய்களே இரும்புச்சங்கிவியிற் இமிர் தொடையான் - வண்டுகள் தேட சகமகாராசன், கான சூழல் வாய் வல் புடைய காட்டின்கண்ணே வேகமாய்ச்
வே
வலைவார்பல நிலையாநெடு வ சிலைகோலினர் சிறுநாணுெலி
கலைமான்மரை முயனிடிய கள் றஃபோயற விறன்மீளிகள் ச
வலே வார் பல நிலையா நெடு வான்து சிலேகோலினர் சிறுநாண்ஒலி திசை கலைமான்மரை முயல்நீடிய களிே தஃபோய்அற விறல் மீளிகள் சரம
இ -ன் வார் பல வலே நிலேயா பல வலேகளே நிலையாகவுயர்ந்த ஆகாய சில கோவினர் சிறு நாண் ஒலி திசை சிறிய நாணுேதையைத் திரைகளெங்குஞ் மான் மரை முயல் நீடிய களிருேடு கவி மரை முயல் மிகுதியாகிய ஆண்பன்றி வெட்டுண்டு போகும்படி, விறல் மீளிக வீரர்கள் அம்புகளே மழைபோலச் சொ
கொடிகொண்டிடு தருவிற்பட மடியுஞ்செவி வளவாலகல் வ தடிகொண்டெறி தருவார்சுழ பொடிகொண்டிடு நிலனிற்சில
(கொடிகொண்டி டு தருவில் படர் .ெ மடியும்செவி வ&ாவால் அதன் வாய் தடிகொண்டு) எறி தருவார்கழல் பொடிகொண்டிடு நிலனில் சில பெ

தச் சருக்கம் SO
ரிய முதுக்கையுடைய வலைகளே, வார் நீண்ட கழுத்து மயிரையுடைய பெண் விரும்புறு வேடர் கையில் விரைந்து தொடரில் பூட்டி ஈர்த்தனர் செல்லட கையினுல் வேகமாய் எதிர்த்துக் குரைக் பூட்டி இழுத்துச்செல்லவும், சுரும்பு ம்பாடுகின்ற மாவேயையணிந்த மித்திர லே சென்று புக்கான் - மரச்செறிவை சென்று புகுந்தான் எ-து. (Ι Π)
gI
TனுTடு வளேப்பார் திசையேற விடுப்பார் ரிருேடு களிற்றின் ரமாரி தொடுப்பார்.
ஊடு வ3ளப் பார் ஏற விடுப்பார் ரீடு களிற்றின் ாரி தொடுப்பார்.)
நெடு வானூாடு வளப்பார் - நீண்ட ம் வரையும் வளத்துக் கட்டுவார்கள்,
ஏற விடுப்பார் - வில்லே வ3ளத்துச் செல்லும்படி எழுப்புவார்கள், கல் சிற்றின் தலே போப் அற - கலே மான் யானே ஆகிய இவைகளின் தஃகன் ஸ் சர மாரி தொடுப்பார் - விைய ரிவார்கள் எ- று. (II)
ர் கொம்பேறி விழிப்பார்
ாய்நாய்கள் விடுப்பார்
ல் தழலின்க லுகைப்பார்
பொறிநின்று புதைப்பார்.
காம்பு ஏறி விழிப்பார் நாய்கள் விடுப்பார் தழலின்கல் உனகப்பார் ாறிநின்று புதைப் பார்.

Page 322
፵ዕ}8 சிவராத்தி
இ - ள் கொடி கொண்டிடு த கொடிகள் படர்ந்த விருட்சங்களில்ே பார்ப் பார்கள், மடியும் செவி வஃா மடிந்த செவியையும் வளைந்த வாலேயு ஏவுவார்கள், தடி கொண்டு எறி ফুটু থৈ। சுழல் தழலின் கல் உகைப் பார் - சுழ வார்கள், பொடி கொண்டிடு நிலனின் புழுதிநிறைந்த நிலத்திலே சில இயற்
கள் ர - று.
அடல்சேருழை படர்தா மிடல்சேர்தரு மிருகாரின் வடவTமுக வனலTர்சின் திடலுTடுற வடிவாளிக
அடல்சேர் உழை படர்தாரி மிடல் சேர் தரு மிருகாரியை வடவTமுக அனல் ஆர்சின உடல் ஊடுற வடிவாளிகள்
இ- ள் : அடல் சேர் உழை பட வார்-வலிமைமிகுந்த மான்கள் செ பிளேத் தேடிச் செல்லுவார்கள், பட னில் எறிவார் - வலிமை மிகுந்த சிங்க வார்கள், வடவா முக அனல் ஆர் கி ஊடும் - வடவாமுகாக்கினியையொத் நீண்ட நகங்களேயுமுடைய கரடிகளின் வாளிகள் உடன் ஏவினர் விடுவார் - செலுத்துவார்கள் GT - g .
வருமித்திரன் மரபுற்றிடு பொருமித்திர சகனுற்ெ துருமிற்றெடு கணையிற்ப தருமித்திற வெவரிப்புவி
வருமித்திரன் மர(பு)உற்றிடு பொரும்மித்திர சகன்உற்று உருமில்தொடு ஈைேரயில் பல தரும்இத்திறல் எவர்இப்புவி

ரி புராணம்
ருவில் படர் கொம்பு ஏறி விழிப்பார்பரந்த கொம்பர்களின்மேல் ஏறிப் வால் அகல்வாய் நாய்கள் விடுப்பார்ம் அகன்ற வாயையுமுடைய நாய்களே வார் - வளைதடிகொண்டு எறிவார்கள், லுகின்ற கவண்களினுல் கற்களே எறி * சில பொறி நின்று புதைப்பார்*திரப்பொறிகளேப் புதைத்து நிற்பார்
("I }
ரியி னடிதேடினர் தொடர்வார் யை விறல்வேலினி லெறிவார்
வலு நீடுகி ருளியத் ளுடனேவினர் விடுவார்.
யின் அடிதேடினர் தொடர்வார்
விறல்வேலினில் எறிவார் வலு நீடு) உகிர் உளியத்(து) உடன்ஏவினர் விடுவார். )
டர் தாரியின் அடி தேடினர் தொடர் ல்லுகின்ற வழியிலே அவற்றின் அடி ல் சேர் தரு மிருகாரியை விறல் வேவி த்தை வலிய வேற்படைகொண்டு விசு சின வலு நீடு உகிர் உளியத்து உடல்
கோபத்தையும் வலிமையையும் து டேலத்தை ஊடுருவும்படி, a fill கூரிய அம்புகளே உடனே வேகமாய்ச்
「교 3.J.
மனன்முற்றரி யலர்போர் ஒரு புரிவிற்றணி குனிவித் ல மிருகத்தை யொறுத்துத்
தனிலொப்பென நின்றன்.
மனன்முன் தரியலர்போர்
) ஒருபுரிவில் தனி குனிவித்(து) மிருகத்தை ஒறுத்துத் தனில் ஒப்(பு)என நின்றன்.

Page 323
கன்மTடப
இ - ள் வரு மித்திரன் மரபு வந்து தோற்றிய அரசனுகிய, முன் : எதிர்த்துவரும் பகைவர்களோடு பு: உற்று ஒரு புரி வில் தனி குனிவித்து வில் ஒன்றை வளைத்து, உரும் இல் தெ இடியேற்றைப் போலத் தொடுக்கப்ப கொலேயுரிந்து, தரும் இ திறல் - பெ. புவி தனில் ஒப்பு என நின்முன் - எ6 -யவர் என்று சொல்லும்படி நின்ருன் மன்னன் மனன் எனத்தொக்கது.
வே
இவ்வண்ண நெடுங்காணி லடும்வே மைவண்ணத் தடலரக்க ரிருவரெ பைவண்ணப் பெரும்பாந்த ளேந்து செவ்வண்ணக்கதிர்வேலோனுடன்
இவ்வண்ண்ம் நெடும் கானில் அடும்வே! மைவண்ணத்(து) அடல் அரக்கர் இருவர் : பைவண்ணப் பெரும்பாந்தன் ஏந்து)உ சென் வண்ணக் கதிர்வேலோன் உடன்த
இ- ள் - இ வண்ணம் நெடும் அவ்வெல்லே - இவ்வாருக நெடிய காட் பாடும் அச்சமயத்தில், கால மை வன் (கார்)காலத்து மேகத்தையொத்த கடு ஒரு வயிற்று உதித்தோர் - ஒருவயிற்றி வந்து காணப்பட்டு, பை வண்ண பெரு கீழ் பாதுகாக்கும் - படத்தையுடைய உலகத்தை ஒரு குடை நிழலிலமைத்துப் வேலோன் உடன் - சிவந்த நிறத்தை யைத் தரித்த மித் திர சக மகாராசனு கின்ருர் - செருக்கடைந்து அடர்த்து பு
ஆல் அசை,
அந்நிலைகண் டன்னவரின் முன்னவர் சென்னிதுணித் தனன்குருதி நீரோ பிந்நிலையில் வெலற்கரிதென் றிளேே பின்னிவனே வெல்வனெண் மீண்டோ

Tதச் சருக்கம் ፵ 0 ፰
உற்றிடு மன்னன் - குரியவம்சத்தில் J; of I GIJíř GL Trio பொரும் பித்திரசகன்ந்தம்செய்கின்ற அ ம் பித் தி ர ச த ன் - போய் ஒப்பில்லாத விரிந்துசுட்டிய ாடு கஃரையில் பல மிருகத்தை ஒறுத்து - பட்ட அம்புகளினுல் பல மிருகங்களைக் ாருந்திய இந்த வலிமைக்கு, எவர் இப் பர்கள் இப்பூமியின் கண்ணே մFէ քվքaն է
ST -- η .
(卫当具
ட்டம் புரிந்திடுமவ்வெல்லே கால
"ரு வயிற்றுதித்தோர் வந்து தோன்றிப் :յl: மொருகுடைக்கீழ்ப் பாதுகாக்குஞ் 0ருக்கி நெருக்கியமர் :ெ:ெ முரால்.
ட்டம் புரிந்திடும் அன் எல்2 + (நறிப் ஒருவயிற்(று) உதித்3奇Tfaリ万rár
சிம் ஒரு குடைக்கீழ்ப் பாது #Tக்கும்
நக்கி நெருக்கிஅமர் செப்:ெ ஒரFல், !
ாேனில் அடும் ஆேட்ட புரிந்திடும் பில் கொல்பொருந்திய ,ே_ னத்து அடல் அரக்கர் இருவர்நிறத்தையுடைய அரக்கர்களிருவர், ற் பிறந்தவர்கள், வத்து தோன்றிம் பாந்தள் ஏந்து உலக - 4சிய ஆதிசேடனுல் தாங் சப்படுகின்ற பரிபாவிக்கின்ற, செவ்வண்ண கதிர் டைய ஒளிபொருந்திய வேற்படை -ன் தருக்கி நெருக்கி அபர் ரே பூப் த்தஞ் செய்கின்றனர் =ly.
I5)
எத் துரந்தரச னங்கை வாளாற் வாங்கதனைத் தெரிய நோக்கி
ானும் வஞ்சகங்களியற்றி யானே மனிதருருப் பெற்று வந்தான் .

Page 324
Of சிவராத்திரி
அந்நிகேண்டு) அன்னவரின் முன்னவனே சென்னி துணித்தனன் குருதிநீர் ஒடஆங்
இந்நிலையில் இவலற்(கு) அரிதென்(று)இே பின் இன்னே வெல்வன் என மீண்டு ஓடி ம
இ- ள் அந்நிலே கண்டு-அத்தன்னி வாவா - அவ்விருவருள் மூத்தவனே, ! போப், குருதி நீர் ஒட-இரத்தநீர் 1 துணித்தனன் - அழகிய கையிலிருக்கிற அதனே தெரிய நோக்கி - அங்கே அத வெலற்கு அரிது என்று - இத்தன்மைய (எண்ணி), இஃயோனும் - இளேய அர பின் இவனே வெல்வன் என - கபடங் வெல்லுவேனென்று (நினைத்து, மீண்டு புறங்கொடுத்து ஓடி மானிடவடிவங்ெ
வந்தரசன் றன்னிருதா டொழுதெ சந்தணிகுத் திரப்புயமித் திரசகனே விந்தவுடலுள்ளளவு மிழைத்திடுவ கொந்தழவி லடிசில்டும் வாலுவர் தந் ே
வந்(து) அரசன் தன் இருதாள் தெ வர (எ.ஏ (து என் சந்(து) அணி குத்திரப் புயமித்திர சலிப்(பு)இ லாம இந்த உடல் உள்ளளவும் இழைத் என்ன முன்னம் சொந்து) அழலில் அடிசில் அடும் கொடுத்தான் ம
இ- ள் வந்து அரசன் தன் இ அரசனுடைய இரண்டுபாதங்களையும் , உன் வரவு ஏது என்ன - அவ்விடத்தின்
காரனம்பற்றியென்று வினவ சந்து தனமணிந்த மலேயையொத்த புயந் உனது ஏவல் - உமது தொண்-ை சவி இழைத்திடுவான் எண்ணி வந்தேன் எ கும்வரையும் செய்யும்படி நினத்துவ முன்னரே, கொந்து அழலில் அடிசில் கொடுத்தான் - கூட்டமாகிய அக்கில் நின்ற சமையற்காரரின் தொழிலே அவர்
மன் ஒ அசைகள்.

புராணம்
ாத் துரந்(து) அரசன் அங்கை வாளால் கு} அதன்ேத் தெரிய நோக்கி ாயோனும் வஞ்சகங்கள் இயற்றியானே னிதர்உருப் பெற்று வந்தான்.
n மயைப் பார்த்து, அன்னவனின் முன் அரசன் துரந்து- அவ்வரசன் துரந்து பாய, தும் கை வாளால் சென்னி வாளினுற் சிரசை வெட்டினுன், ஆங்கு ஐ வெளியாய்க்கண்டு, இந்நிவேயில் ாக இவனே வெல்லுதற்கியலாது என்று க்கனும், வஞ்சகங்கள் இயற்றி யானே ாள் செய்து யானே பின்னர் இவனே ஒடி மனிதர் உரு பெற்று வந்தான் - காண்டுவந்தான் எ-நு. (16)
ழலு மாங்கவனுன் வரவே தென்னச்
யுனதேவல் சலிப்பி லாம ா னெண்ணிவந்தே னென்ன முன்னங் தாழிலவர்க்குக் கொடுத்தான் மன்னே"
ாழுது) எழிலும் ஆங்(கு) அவன் உன்
:3|
சகனே உன்(து) ஒரவல்
திடுவான் எண்ணிவந்தேன்
வாலுவர்தம் தொழில் அவற்துக் ன்னுே. )
ரு தாள் தொழுது எழலும் - வந்து நமஸ்கரித்து எழுதலும், ஆங்கு அவன் அவ்வரசன் உன்னுடைய வரவு பாது அணி குத்திரப்புய மித்திரசகனே - சந் பகஃளயுடைய மித்திரசகமகாராசனே, விப்பிலாமல் இந்த உடல் உள்ளளவும் ன்ன் - சோர்வில்லாமல் இவ்வுடலமிருக் ந்தேன் என்று கூறுதலும், முன்னம் - அடும் வாலுவர்தம் தொழில் அவற்கு Eயிற் போசனபதார்த்தங்களேச் சமைக் லுக்கு நல்கினன் எ - று.
(Ι 7 ) .

Page 325
Ef5õT FIT UT
வன்புலஞ்சா னனம்பயிலும் வனநீ பின்புலஞ்செய்திரடோளான் மதப றென்புலஞ்சென்றடைந்தபிதிர்க் கட தன் புலங்கொண் டுத்தரத்திற்
வன்புல் அஞ்சானனம் பயிலும் பினம் நீ பின்(பு)உவம்செய் திரள்தோளான் மதய தென்புலம்சென்(று) அடைந்தபிதிர்க் கட் தின்புலம் கொண்டு) உத்தரத்தில் சரஸ்
இ-ன் வன் புல் அஞ்சானனம் குஞ் சிங்கங்களும் வாழ்கின்ற காட்டை வந்து - பின்னர் அயோத்தி நகரத்தை தோன்ான் - f உபிகாரத்தைத் தாங் களே புடைய மித்திரசகன், மதயத்தி து யந்தியோடு வாழ்ந்திருக்குங் காலத்தில் கடன் கழிக்கும் திவசம் உற - இற மாக்களின் பொருட்டு பிதிர் தேவ: தினமானது எந்துசேர, சிந்தை மே பொருந்திய தனது என்னத்தினுல், உத் வடதிசைக்கண் வசிக்கின்ற அருந்து 3. அழைத்து, தாளில் தாழ்ந்து - பாதங்
T- F고
ஆசனத்தி விருத்தியபின் னருக்கிய போசனத்துக் கெழுந்தருளப் புரிதி னிசனெனத் தகுநிருத னடுமமுதத் பாசனத்தின் மனிதருடற் றடியரிந்:
ஆசனத்தில் இருத்தியபின் அருக்கியபா போசனத்துக்(கு) எழுந்தருளப் புரிதினன் நீசன் எனத் தகும் நிருதன் அடும் அமுதத் பாசனத்தில் மனிதர்உடல் தடிஅரிந்து ச
இ - ள் ஆசனத்தில் இருத்திய செய்த பின்னர், அருக்கிய பாத்தியம் கியம் பாததிர்த்தம் முதலாகிய உபசா துக்கு எழுந்தருள புரிதி என - போச

Tதச் சருக்கம் 岛05
ங்கி பயோத்திநகர் வந்து தாங்கும் பந்தி யுடன் வாழ்விற் பெருகுநாளிற் -ன் கழிக்குந் திவசமுறச் சிந்தை மேவுத் தவன் வரவழைத்துத் தாளிற் ருழ்ந்தே
ங்கி அயோத்திநகர் வந்து தாங்கும் பந்தியுடன் வாழ்வில் பெருகு நாளில் டன் கழிக்கும் திவசம் உறச் சிந்தைமேவும்
தவன் வரவழைத்துத் தாளில்
தாழ்ந்தே.
பயிலும் வன்ம் நீங்கி - வவியபுவிசு விட்டு நீங்கி, பின்பு அயோத் தி நகர் படைந்து, தாங்கும் உலம் செப்திரன் புதுகின்ற திரண்ட சுல்ஃபொத்த புயங் -டன் வாழ்வில் பெருகுநாளில் - மத தென்புலம் சென்று - 1 규 ந்து ) தென்புலத்தையடைந்த ( ஆன் நகளுக்கு உணவு கொடுக்க வேண்டிய பும் தன் பு:ங்கொண்டு - மடி 击剑剑 Tਘਹੈ । *ng幸安sー நாயகராகிய வசிஷ்டரை வரும்படி 'களில் விழுந்து நமஸ்கரித்து -று.
(I5)
பாத் தியமுதலர்ச் சனைக ளாற்றிப் யென வருந்தவனும் போந்த போதி தொடு தனது நினைவின் வண்ணம் து சமைத்ததனப் படைத்திட்டானே.
த் தியம்முதல் அர்ச் சஆண்கள் ஆற்றிப்
அருந்தவனும் போந்த போதில் தொடும்தன்து நினேவின் வன்ஜாம் * மத்(து) அதனேப் படைத்தி' டானே"
பின் - ஆசனத்தின் கண்ணே இருக்கச் முதல் அர்ச்சனைகள் ஆற்றி - அருக் ாங்களோடு பூசைசெய்து, போசனத் னஞ் செய்தற்கு எழுந்தருளுகவென்று

Page 326
BOG சிவராத்திர்
வேண்டலும், அரும் தவனும் போந் வசிஷ்ட முனிவருஞ் சென்றபோது, னென்று சொல்லத்தக்க இயல்பையுன தத்தொடு - சமைக்கப்படுகின்ற デfr点 தன்னுடைய (வஞ்சக) எண்ணத்தின் சமைத்து - மனுடர்களுடைய சரீரத் பாசனத்தில் அதனே படைத்திட்டான் மாமிசத்தைப் படைத்தான் םT - שני -
--Eyal...g.
வண்டு படும்பசுந்துளபத் தொடையாக கொண்டுபெருந் தவமியற்றும் வசி. ருெண்டுபடு மிவனுடனிந் நரகுனி கண்டுகனற் பொறிகாலக் கண்ணி:
வண்டுபடும் பசுந்துளபத் தொடை
மலர்கள் உள்ளம் கொண்டு, பெரும் தவம் இயற்றும்
கொற்ற வேந்தன் தொண்டுபடும் இவனுடன்இந் நர
சொன்னுன் என்று கண்டு கனற் பொறிகாலக் கண்இ
கனன்று நோக்தி.)
இ - ள் வண்டு படும் பசும் து கின்ற பசுமையாகிய துளசி மாலேயைய யான தாள் மலர்கள் உள்ளம் கொள் புடைய சிவபெருமானதும் மலர்போன் பெரும் தவம் இயற்றும் வசிட்டமுனி - முனிவர், முனிவுடன் -கோபத்தோ வெற்றி பொருந்திய அரசனுனவன், ! செய்கின்ற இவ்வேவலனிடத்தில், இ | ஞன் என்று கண்டு - இந்த நர மாமிச) பித்தானென்றெண்ணி, சுனல் பொறி னிப் பொறிகள் சிந்தும்படி கண்க நோக்கி - மிகவுங் கோபிந்துப் பார்த்
மறுவையவித் தொளிருமுழு மதிக்க ரறுவையுடைப் பெருநிலத்திற் றிரு

புராணம்
போதில் - அரிய திவத்தையுடைய நீசன் எனத் தகும் நிருதன் - சண்டாள அவ்வரக்கனூனவன், அடும் அமு த்தோடு, தனது நினேவின் வண்னம்' மனிதர் உடல் சிடி அரிந்து தின் தசையை வெட்டிச் if its 55, – GLITI பாத்திரத்தில் அந்த நர
(19)
ன்வெள் விடையான்மு ன் மலர்களுள்ளங் ட்டமுனி முனிவுடனிக் கொற்ற வேந்தன் க் கலத்தினிடச் சொன்னு னென்று ணேகள் சிவந்துமிகக் கனன்று நோக்கி.
யான்வெள் விடையான்தாள்
வசிட்டமுனி முனிவுடன்இக்
ார்ஜான் இக்கலத்தின்இடச்
னேகள் சிவந்துமிகக்
ளப தொடையான் - வண்டுகள் LI ணிைந்த மாயவனதும், வெள் விடை ண்டு - வெள்ளிய இடப வாகனத்தை ன்ற பாதங்களே மனத்திற் சிந்தித்து, பெரிய தவங்களைச் செய்கின்ற வசிஷ்ட டு, இக் கொற்ற வேந்தன் - இந்த தொண்டு படும் இவனுடன் - தொண்டு ਤੇ கலத்தில் இடச் சொன் த்தையிப்பாத்திரத்திற் படைக்கக் கற் கால கண் இனேகள் சிவந்து - அக்கி ரிரண்டுஞ் சிவப்பேற, மிகக்கனன்று
y. (30J
விகைத் தனிச் செங் கோன் மன்ன முந்நீ
விழிந்து கருநிறங்கொ ளரக்கயாக்கை

Page 327
digit DTL II
பெறுவையெனச் சபித்திடலு மன 盏 தெறுவையயிற் கரனுயர்மித் திரக்
(மறுவை அவித்(து) ஒளிரும் முழுமதி
மன்ன, முந்நீர் அறுவிை உடைப் பெருநிலத்தில்,
அரக்க யாக்னபு, பெறுவை எனச் சபித்திடலும் பு
பின்பு தேறித் தெறுவை அயில் கரன் உயர்மித் தி
சின்மீக் கொத்ாLே
இ - ள் மறுள்வ அவித்து ஒளிரு மன்ன் - களங்கத்தை நீக்கிப் பிரதாஒர் ைெயபுடைய ஒப்பில்லாத செங்கே: உடை பெரு நிலத்தில் - சமுத்திரத்ை கண்ணே திரு இழந்து - செல்வமெல் பாக்கை - கருநிறத்தையுடைய ஆரக்கு டலும் - பெறக்கடவையென்று デリ கலக்கங்கொண்டு, அரைக்கனத்துள் தினுள் பின்னர் மனந்தெளிந்து, தெறு அனும் - கொவே செய்கின்ற சுரிபு துே மித்திர சக மகாராசனும், மரம் =°寺G மிசவுங் கோபங்கொண்டு - ق للنقل
ஓ அசை
மனதிகளிற் பிழைத்தறியா வெனேக் தளுதிதழ்த்தா மரைக்கரத்துச் ச தினுதிபகோத் திர முதல்வ தேசிகே மெனுதினிநீ சபித்தறகா தெவரரச
| மின்ஆதிகளில் பிழைத்து) அறியா
வைவேன் என்னுத், தனு(து)இதழ்த்தா மரைக்கரத்துக்
தாழ்ந்து தேவி, தினஆதிபகோத் திரமுதல்வ தேதி
செப்பும் தெய்வம் எஞ(து) இனி நீ சபித்தல் தகாது
இட்டார் என்றே.
இ- ள் மஞதிகளில் பிழைத்து , வாச்குக் காமங்களாகிய திரிசரணங்கள்

தச் சருக்கம் 3 ዐ W‛
தழுங்கியரைக்கணத்துட் பின்புதேறித் Fகனு மன மதனிற் சினமிக் கொண்டே,
நிக் கவிகைத் தனிச்செங்கோல்
திருஇழந்து கருநிறங்கொள்
பனத்து) அழுங்கி அரைக்கனத்துள்
ரசகனும் மனம் அதனில்
நம் முழு மதி கவிகை தனி செங்கோல் கின்ற பூரண சந்திரனேயொத்த குடை கொண்ட அரசனே. முந்நீர் த ஆடையாகவுடைய பெரிய பூமியின் லாயிழந்து, கரு நிறம் கொள் அரக்க சரீரத்தை பெறுவை என சபித்தி ஆம், மனத்து அழுங்கி - மனத்திலே பின்பு தேறி - அரைக்கனப் பொழு வை அயில் கரன் ந பர் மித்திரசத புத் தாங்கிய கையையுடைய உயர்ந்த ரில் சினம் மீ கொண்டு ட மனதிலே
: T )
குளிட்ட&ணயுனேயும் வைவேனென்னுத் லங்கொண்ட சலங்கண்டு தாழ்ந்து தேவி ன மாசின்மறை செப்புந் தெய்வ *ர் குரவரைச்கு எளிட்டா ரென்றே,
எனேச்சூள் இட்டனே உனேயும்
சலம்கொண்ட ஈலம் கண்டு,
ரிசனே, மாசில் மறை
எவ்வரசர் குர வரைச்சூள்
அறியா என்ஃr குள் இட்டனே - மனம் சினுலும் தவறு செய்யாத எனக்குச்

Page 328
BOS சிவராத்தி
சாபங் கொடுத்தீர், (ஆதவினூல்) பான்சபிப்பேன் என்று, தனு து இதழ் கண்டு-தன்னுடைய இதழ் விரிந்த தா அள்ளிய கோபத்தைப் பார்த்து, கே மதயந்தி வணங்கி, தினுதிப கோத்தி தஃலவனே, தேசிகனே மாசில் மன குற்றமில்லாத வேதங்களாற் சொல்ல இனி நீ சபித்தல் தகா - இனிமேல் அரசர் குரவரை சூள் இட்டார் என் தவர்கள் என்று கூறி எ-று.
என்னே-எனே எனத் தொக்கது. ஏ
தன்மாடத் தளிரியனின் றுரைத்தி பொன்மாட வயோத்திநகர்ப் புரவலன் சொன்மாடமெனக்கறுத்த தக்கணத்த கன்மாட பாதனெனப் பேர்படை
தன்மா(டு) அத் தளிர்இயல் நின்(
5F IT l I ir L IT:F), பொன்மாட அயோத்திநகர்ப் பு
போதில் பெய்தான், சொல்மாடம் எனக்கறுத்த(து)
கடர்வேல் வேந்தன் கன்மாட பாதன்எனப் பேர் படை
கடற்பார் எங்கும். )
இ-ன் தன் மாடு அ தளிரியர் கத்தே மாந்தளிர்போன்ற இயல்பையு 5.5: Libi, LirJTG Tofugi GIF, TigiT FIT LI LI ITGI எளிய நீரை, பொன்மாட அயோத்தி டபங்களேயுடைய அயோத்தியாபுரிக்கர தாள் போதில் பெய்தான் -தனது ஒ ரையில் சொரிந்தனன், ஆ கனத்து ே பொழுதே கூறப்படுகின்ற உழுந்தை படைந்தது, அ நீர்மையினுல் சுடர் ( பிரகாசம் பொருந்திய வேற்படையைத் கடல் பார் எங்கும் - நீர் நிறைந்த ச விடமும், கன்மாடபாதன் என பேர் ஆறும் (காரனப் பெயரை 2. பீடயவனு

புராணம்
னேயும் வைவேன் என்னு-உம்மையும் தாமரை கிரத்து சலம் கொண்ட சலம் மரை மலர் போன்ற கையில் தண்ணீர் வி தாழ்ந்து - அவனது மனேவியாகிய முதல்வ - சூரியவமிசத்திற் பிறந்த ரசெப்பும் தெய்வம் எனுது - குருவே ப்பட்ட தெய்வம் என்று நினேயாமல், நீருஞ் சபித்தல் தக்கதன்று, எவர் - எந்த அரசர் தமது குருவைச் சபித்
- 과0 F- (22)
டலும் பாணியிற்கொள் சாபப்பாணி றன் குனரகழற்றுட் போதிற் பெய்தான் ந் நீர்மையினுற் சுடர் வேல் வேந்தன்
த்தா னிர்படைத்த கடற்பாரெங்கும்.
று) உரைத்திடலும், பாணியில்கொள்
ரவலன், தன் குரைகழல் தாள்
அக்கணத்து அந்நீர்மையினுல்
-த்தான் நீர்படைத்த
நின்று உரைத்திடலும் - தனது பன் டைய அம்மனேவியானவள் நின்று கூறு ரி - சபிக்கும்படி தனது கையில் அள் நகர் புரவலன் - பொன்னுலTகிய மண் சணுகிய மித்திரசகன், தன் குரைகழல் விக்கின்ற வீரக்கழலனிந்த பாத தாம சொல் மாடம் என கறுத்தது - அப் ப்போல அவனுடைய பTதங் கறுப் வேல் வேந்தன் - அத் தன்மையினுல் தாங்கிய அவ்வரசன், நீர் படைத்த முத்திரத்தாற் குறிப்பட்ட பூ பி எவ் cmL一弘法rárー五古DTLー」r5ir Tir
யினுன் Tー型・ (23)

Page 329
5ςύτLΓπI L |
வேறு
கன்றிய வெகுளி நீங்கிக் கா: ரொன்றிய தவத்தின் மேலா பின்றிய வரக்கன் செய்த பி வின்றிவன் புரிந்த தீமை யின்
( கன்றிய வெகுளி நீங்கிக் காவலன் ஒன்றிய தவத்தின் மேலாம் உறு பின்றிய அரக்கன் செய்த பிழைஇ இன்(று)இவன் புரிந்த தீமை இல்
இ - ள் : கன்றிய வெகுளி நீங்கி கின்ற கோபமானது தவிர்ந்து கன்மா ஒன்றிய தவத்தின் மேலாம் உறுவனும்
க்கத்தால் மேம்பட்ட வசிட்ட முனிவரு சுன் செய்த பிழை இது - பின்னவனுகி இதுவாகும், இவன் பிழைத்து என்பா என - இவன் பிழைபட்டு எனக்கு இத் யென்று, யோகில் தேர்ந்தான் - யோ
விற்சர நுதற்கட் செவ்வாய்
சொற்சர சுவதி கேள்வன் ே யற்சர ஞகிக் காணி லடைந் வற்சரங் காறு நிற்றி மாறுமு
(வில்சர நுதல் கண் செவ்வாய் விரி சொல்சர சுவதி கேள்வன் தோன் அற்சரன் ஆகிக் கானில் அடைந் வற்சரம் காறும், நிற்றி, மாறும்
இ - ள் வில் நுதல் - விற்போன் போன்ற கூரிய கண்களேயும், செவ்வா அமுதம் மானும்சொல் - விரிந்த திரை றிய அமுதத்தையொத்த சொல்லேயுமுன் சரசுவதிக்கு நாயகராகிய பிரமாவின் தடம் தேர் மன்னே - குதிரை பூட்டிய சனேப் பார்த்து), அற்சரன் ஆகி கா ணுகிக் காட்டையடைந்து சீவித்து, ஈர ரண்டு வருடம் வரையும் நிற்கக் கடவை அதன்மேல் உனது சாபம் நீங்குமென்ரு

ாதச் சருக்கம் 8 ዐ§}
வல னிற்ப முன்ன
முறுவனுங் கோப நீங்கிப்
ழையிது பிழைத்தொன் றென்பா
ாறென யோகிற் றேர்ந்தான்.
* நிற்ப முன்னர், வனும் கோபம் நீக்கிப் இது, பிழைத்(து) ஒன்று) என்பால் எ(று) என யோகில் தேர்ந்தான். )
காவலன் முன்னர் நிற்ப - கொதிக் Tடபாதனுணவன் முன்பாக நிற்கவும், கோபம் நீங்கி - பொருந்திய தவ ஒழு நம் கோபந் தணிந்து, பின்றிய அரக் ய இந்த இராட்சதன் செய்த தவறு ல் இன்று புரிந்த தீமை ஒன்று இன்று தினத்தில் செய்த தீமை ஒன்றுமிவ்லே கத்தினுலறிந்தார் வி' - து. (EJ
விரிதிரை யமுத மானுஞ் முன்றல்மான் றடந்தேர் மன்ன துசஞ் சரித்தீ ராறு மன் சாப மென்முன்.
திரை அமுதம் மானும்
ாறல் மான் தடந்தேர் மன்ஃகா
து சஞ்சரித்து) ராறு உன்சாபம் என்ருன்.)
"ய நெற்றியையும், சர கண் - அம்பு ய் - சிவந்த வாயையும், விரி திரை களப் பொருந்திய பாற்கடலிற்றேன் டய, சரசுவதி கேள்வன் தோன்றல்புத்திரராகும் வசிட்டமுனிவர், மான் விசாவித்த தேரையுடைய அவ்வர வில் அடைந்து சஞ்சரித்து - அரக்க ாறு வற்சரம் காறும் நிற்றி - பன்னி
மாறும் உன் சாபும் i -
ர் எ - று. (5)

Page 330
சிவராத்தி
உளந்தணி லுணர வொண்ணு ஒ வளங்கொண்முற் கோல நீங்கி
துளங்கிடத் தோற்றல் போலத் விளம்பிறைக் குழவி போலு பெ
உளம்தனில் உணர ஒண்ணு தா, வளம்கொள்முன் கோலம் நீங்கி துளங்கிடத் தோற்றல் போலத், இளம்பிறைக் குழவி போலும்,
இ - ள் உள்ம் தனில் உணர ஐ திகுவறியமுடியாத வாழ்வினேயின் வ வளம் கொள் முன் கோலம் நீங்கி - வேடத்தைவிட்டு, மற்று ஒரு கோலம் பூண்டு, துளங்கிட தோற்றல் போல தொல் உரு சுரந்து - பழைய தனது இளம் பிறை குழவி போலும் - மாத திரனேப்போன்ற, எயிறு உடை அ கொண்ட இராட்சதனுஞன் எ- று.
மைக்கணத் திதழ்ப்பூங் கோதை தெக்கனத் தியம னென்னச் சிந் யக்கனத் தகன்று போனு ரருந் மெய்க் கனத் தவர்கள் சாபம்
| மைக்சன்த்(து) இதழ்ப் பூங்கோதை தெக்சனத்(து) இயமன் என்னக், சிந் அக்கணத்து) அகன்று போஞர், அரு மெய்ச்சினத் தவர்கள் சாபம், பாவ
இ - ன் மை கணத்து இதழ் ! லாம் - மேகக் கூட்டங்களேயொத்த இ புடைய மனைவி முதலாகிய பெண்கள் சிந்தையில் வெருக்கொண்டு ஏ கிட மனத்திலே அச்சங்கொண்டு சென்று, பொழுதே தூரமாயகன்று போயினர்,
சனத்தவர்கள் சாபம் - அருமையாகி  ைமன புடைய முனிவர்களது சாபத்: தாம் நீக்குதற்கு வல்லவர் எ- று.

புராணம்
ழ்வினை வசத்தாற் கூத்தர் மற்ருெரு கோலங் கொண்டு தொல்லுருக் கரந்து திங்க பிறுடை பரக்க ஞணுன்.
வினே வசத்தால், சுத்தர்
மற்ருெரு கோலம் கொண்டு, தொல் உருக் கரந்து, திங்கள் .
ாயிறு) உடை அரக்கன் ஆஞன்.)
ஒண்ணு ஊழ்வின்ே வசத்தால் - மனத் லிமையினுல், கூத்தர் - கூத்தாடிகள், இயல்பாயுள்ள தங்களுடைய முந்திய கொண்டு - வேறு ஒரு வேடத்தைப் - விளங்கும்படி காணப்படுதல்போல , இராசவடிவம் மறைந்து, திங்கள் ந்தோறும் வருகின்ற இளம் பிறைச் சந் அரக்கன் ஆஞன் - வக்கிரதந்தங்களைக் Y空位韩
மனேமடந் தையர்க ளெல்லாந் தையில் வெருக்கொண் டேகி தவக் கிழமை பூண்ட பாவரே விலக்க வல்லார்,
மனே மடந்தையர்கள் எல்லாம், தையில் வெருக்கொண்(டு) ஏகி, நந்தவக் கிழமை பூண்ட ரே விலக்க வல்லார்)
பூ கோதை மனே மடந்தையர்கள் எல் இதழ் விரிந்த பூக்களேத்தரித்த சுந்தே யாவரும், தெக்கணத்து இயமன் என்ன தென்புலத்தரசனுகிய யமராசனென்று அ கனத்து அகன்று போனுர் - அப் அரும் தவ கிழமை பூண்ட மெய் ய தவ ஒழுக்கத்தைப் பொருந்திய உண் தை, பாவரே விலக்க வல்லார் - யார் (27}

Page 331
SEöl LDITL -LIf
வேறு
வடிக்குரன் மணியா ழிசைமு வரிச்சுரும் பரற்றுபூ மா கடிக்குரன் மடவார் பாற்கட கற்றைவெண் கவரிகா 6 விடிக்குரன் மடங்கல் சுமந்த விருந்தர சியற்றிய வி.ை னடிக்குர னிகராங் கரிகொடு ரடவியி னக்கணத் தை
வடிக்குரல் மணியாழ் இசைமுரன் வரிச்சுரும்(பு) அரற்றுபூ மா கடிக்குரல் மடவார், பாற்கடல்
சுற்றைவெண் கவரிகால் அன் இடிக்குரல் மடங்கல் சுமந்தபேர்
இருந்(து)அர(சு) இயற்றிய அடிக்(கு) உரல்நிகராம் கரிகொ அடவியின் அக்கணத்(து) அ
இ - ள் வடி குரல் மணி யாழ் யையுடைய அழகிய யாழினிசைபோல அரற்றும் - ஆறுகால்களேயுடைய வரிெ பூ மாலே கடி குரல் மடவார் - பூமாஃை தலேயுடைய பெண்கள், பால் கடல் அசைப்ப - பாற்கடலின் கண்ணுள்ள எளிய சாமரங்களைக் காம்பிற் பிடித்து பேரனேயில் இருந்து - இடி போன்ற கப்பட்ட பெரிய அரசாசனத்திலிருந்து, சிய பரிபாலன்ஞ் செய்த அரசன், ளுக்கு உரஃல உவமிக்கப்படுகின்ற யானே அடவியில் அ கணத்து அடைந்தான் - பொழுதே அடைந்தனன் எ - று.
பாய்கலேப் புரவிப் பவனனு
பசுநிறப் புரவியந் தேரே
காப்கதிர் நுழையாக் காட்டி கனமெலாங் கொன்றுெ

rதச் சருக்கம்
ரன் நறுகால் ຫຼິ டற் றிரையின் 1தைப்
பேரஃாயி
ரவி
வரிசே டந்தான்.
து அறுகால் “.
திரையின்
3) AF TIL
அனேயில் இறைவன்
। டைந்தான். )
இசை முரன்று - தெளிவாகிய ஒலி ச் சத்தித்து, அறுதால் வரி சுரும் பு பாருந்திய வண்டுகள் ஆரவாரிக்கின்التالى
பயணிந்த நறுமண்ம் பொருந்திய ് திரையின் கற்றை வெண் கவரி கால் பப்போன்ற திரளான வெள் תaית ל$33 வீச, இடி குரல் மடங்கல் சுமந்து சத்தத்தையடைய சிங்கங்களாற்றுங் அரசு இயற்றிய இறைவன் - இராச் டிக்கு உரல் நிகராம் கரி - காஸ்து பிளூம், கொடுரிை - புவிகளும், Giri - வTசஞ் செப்கின்ற காட் ை- அ
(28)
பியங்காப் ான் விட விலங்கின் ான் றருந்தித்
-

Page 332
盏卫宫 சிவராத்திரி
தீயவா ளரக்கன் றிரிதரு கா திருத்தகப் புதுக்கடி புரி தூயவா னகையுந் தொழுகு
தோன்றலு மாங்குறக்
பாய்கலேப் புரவிப் பவனனும் இ பசுநிறப் புரவிஅம் தேரோ காப்கதிர் நுழையாக் காட்டிடை கன மெலாம் கொன்று .ெ தீயவாள் அரக்கன் திரிதருகாலே, திருத்தகப் புதுக்கடி புரிந்: துரயவாள் நகையும் தொழுகுலத் தோன்றலும் ஆங்(கு) உற
இ - ன் பாய் கலே புரவி பவன னத்தையுடைய காற்றுஞ்செல்லப் பெரு பசிய நிறக் குதிரைகள் பூட்டிய அழகன் கதிர் நுழையா காட்டிடை-சுடுகின்ற வி காட்டின் கண்ணோ, விலங்கின் கணம் எ மிருகக்கூட்டங்களெல்லாவற்வையுங் ெ தீய வாள் அரக்கன் திரிதரு காலே - ெ வன் திரிகின்ற காலத்தில், திரு தக . விவாகஞ் செய்த, தூய வாள் நகையும் ளேயுடைய (ஓர் பிராமணப் பெண்ணும்) லும் - பிராமன வம்சத்திற்ருேன்றிய கண்டான் - அக்காட்டில் வருவதைக்
கண்டவா ளரக்க ஒனுவகைமீ
களித்தன ஞெளிக்கதிர் றுண்டவா ளெயிறு துலங்கிட துண்னென நண்ணியொ முண்டகா சனன்றன் குலத்தி
முனிவரன் புதல்வனப் கொண்டவா வுடன்வெண் ை
கொள்கையிற் கொல்லு
கண்டவாள் அரக்கன் உவகைமீது களித்தனன் ஒளிக்கதிர் மதி துண்டவாள் எயிறு துலங்கிட நன துண்ணென நண்ணிஒள் நிற

புராணம்
"லேத்
ந்த, லத் துதித்த
|-
பங்காப்
விவங்கிள் கான்(று) அருந்தித் 壶
*(து) உதித்த
ਹੰਤ।
னும் இயங்கா - பாப்கின்ற மான் வாக திதும், பகநிற புரவி அம் தேரோன் - மந்த தேரை புடைய சூரியனது, பாப் கிரணங்களுஞ் செல்லப் பெருததுமாகிய லாம் கொன்று கொன்று அருந்தி - காலே செய்து கொலேசெய்து இன்று, காடிய வாள் பொருந்திய அரக்கனுன் து கடி புரிந்த-அழகுடனே புதிதாக - சுத்தமாகிய ஒளி பொருந்திய பற்சு தொழு குலத்து உதித்த தோன்ற
அவளது நாயகனும், ஆங்கு உற கண்டான் எ - று. (29J.
துTரக்
மதியிற்
நகைத்துத் ண் ணிறப்பூ ல் வந்துதித்த பற்றிக் ரினத்தடி யருந்துங் ான் றுணிந்தான்.
「T話 thaն சுத்துத் ப்யூ

Page 333
கன்மாடபாது
முண்டக ஆசனன் தன் குலத்தில்
முனிவரன் புதல் எஃாப் பற். கொண்டு) அவாவுடன் வெள் 岛 கொள்கையில் கொல்லுவான்
இ - ள் கண்ட வான் அரக்கக் வாட்படையையுடைய அரக்கஞனவன் மனத்தில் மிகவுங் களிப்படைந்து, துலங்கிட நகைத்து - பிரகாசம்பொ சந்திரனேப்போன்ற ஒளியைக்கொண்ட ஆண் வி2ே நண்ணி - வேதாத் ஆ: தன் குலத்தில் வந்து உதித்த - ஒளிெ ராகிய பிரமதேவரது குலத்தில் பற்றிகொண்டு - முனிவர் புத்திரனுகிய அவாஉடன் வேள் நிரை 무 துனிந்தான் - ஆசையோடு இவள்ளி புண்ணவேண்டுமென்ற எண்ணத்தோ 百Tー g"
அன்னகா லேபிலங் கவன்முக யந்தன னருந்துரைத் ே cmáエG五Gir テra) 与Lーリl_庁 வந்தனே பல்லே நீ முனி முன்னமே யிவனேக் கொல்லு முளிதரு விறகுதி மூட்டி யென்ன தாருயிரு பிறப்பனின் ருயிர்ப்பவி யீதியென் ró
அன்ன காஃபிங் அங்(கு) அவன்
அந்தினன் அருந்துனேத் ே மன்னகேள் சால தடங்கடர் பது
வந்தனே அல்ஃலநீ முனிந்து முன்னமே இவரேக் கொல்லுவை
முனிதரு விறகுதி மூட்டி என்ன் (து) ஆருயிரும் இறப்பன் இ
உயிர்ப்பளி ஈதி என்று இரத்
இ - ள் ஆன்ன சாஃபிஜ் அங்கு
பாதனின் முகத்.ை

தச் சருக்கம் 3 IF
வந்துதித்த நிக் சினத்தடி அருந்தும்
துணிந்தான்.
- அவர்களின் வருகையைக் கண்ட உவகை மீதுரக் களித்தனன் - ஒளிகதிர் மதியில் துண்ட வாள் எயிறு ருந்திய கிரனங்க3ளயுடைய பிறைச் வக்கிரதந்தங்கள் விளங்கும்படி சிரித்து, *, ஒள் நிற பூ முண்டசு பTருந்திய செந் தாமரை All TE3r தி தோன்றிய, முனிவரன்
அப்பிராமனாஃப் பிடித்துக்கொண்டு, தும் கொள்கையில் தெரத் லுவான் நிணநீர்பாய்கின்ற மாமிசத்தை டு கொலே செய்யத் து னி ந் த T ன்
(3 ().
நே Fr岳G தவி
rn了L?ā து 5351 i IL flygår
* றெனக்கோ
ரங்கி,
முகம் நோக்கி தவி Fi
ஆயின்
*று எனக்(கு) ஒர் கி.)
அவன் முகம் நோக்கி- அச்சமையத் துப் பார்த்து, அந்தணன் அரும்துவே

Page 334
蔷五皇 சிவராத்தி
தேவி - அப்பிராமணனது அரிய துஜன மகாராசனே கேட்கக்கடவை, நீ சாலி நீ அரக்க வமிசத்திற் பிறந்தவனல்ல, லுவை ஆயின்-கோபங்கொண்டு மு. கொல்லுவாயாகில், முளி தரு விற கொண்டு அக்கினியை வளர்த்து, இன் (இப்பொழுதே) எனது அரிய உயின் எனக்கு ஓர் உயிர் புவி ஈதி என்று
கொடுக்கக்கடவையென்று மனங்கலங்
தன்றுனேத் தடங்க ணிர்மு?
ரூரைவிட் டொழுகநின் பன்றுரைத் திடுஞ்சொற் ச்ெ பந்தணன் மைந்தனே வீ கொன்றுடற் குருதி பிழிந்து
கொழுந்தசை கறித்தகல் மென்றுட னருந்திப் பைந்.ெ வெள்ளெலும் பஃனத்தை
தன்துனேத் தடங்கண் நீர்முஃத்
தாரைவிட்டு) ஒழுகநின்று, அன்(று) உரைத்திடும்சொல் செ அந்தணன் மைந்தனே விரை கொன்(று) உடற்குருதி பிழிந்து கொழும் தசை கிறித்(து) அ மென்(று) உடன் அருந்திப் பைத் வெள்ளெலும்(பு) அனேத்.ை
இ - ள் தன் துனே தடம் கண் ஒழுக நின்று இரந்து - தனது இரண்டு னது தனங்களின்மேல் தாரையாகப் உரைத் திடும் சொல் - அப்பொழுது செவி கொளான் ஆகி - செவியிலே மைந்தனே விரைவில் கொன்று - அப்பி செய்து, உடல் குருதி பிழிந்து முன் முன்னரே பிழிந்து குடித்து, கொழும் மாமிசத்தைக் கடித்து, அகல் வாயின் வாயினுல் அதுக்கி உடனே தின்று, ை பலேயணிந்த அப்பெண்ணுக்கெதிரே, தான் - வெண்ணிறமாகிய எலும்புகள்
|

ரி புராணம்
யாகிய நாயகியானவள், மன்னகேள்கடங்கடர் மரபில் வந்தன் அல்லேமுனிந்து முன்னமே இவனே கொல் ன்னரே (எனது நாயகராகிய) இவரைக் கு தீ மூட்டி - காய்ந்த விறகுக&ளக் ாறு என்னது ஆர் உயிரும் இறப்பன் - மரபும் விட்டிறப்பேன். (ஆதவினுல் ) இரங்கி - எனக்கு ஒரு உயிர்ப்பிச்சை கி எ - று. ( ፵ I J
லத் தடத்திற்
றிரந்தே விக்கொளா னுகி ரைவிற் முன் குடித்துக்
வTயின் தாடிக் கெதிரா
யு முமிழ்ந்தான்.
தடத்தினில்
இரந்தே விக்கொளான் ஆகி
முன் குடித்துக் "சுவோயின் தொடிக்(கு) எதிரா தயும் உமிழ்ந்தான்.)
நீர் முலே நடத்தில் தாரை விட்டு விசாலமாகிய கண்களினின்றும் நீரா பTமம்படி நின்று பாசித்து, அன்று அப்பெண்ணு வேள் கூறிய சொல்லே, ற்றுக் கொள்ள தவ னு ப், அந்தணன் Tாமனப் புதல்வனே வேகமாப் க்சுெ -3
குடித்து - சரீரத்தின் இரத் ந க்  ைத
த ை கறிந்து - கொழுமையாகிய L ਹੈ। -- - . பம் தொடிக்கு எடுTT - பெ வ"ள வெள் எலும்பு அனேக்  ைதபும் உமி நர் எல்லாவற்றை பும் கக்கி குன் எ - ந.
(33】

Page 335
FEG iiiT I r IT LI L IT
என்செய்வா ளுமிழ்ந்த வெள்
டெடுத்தன ளெப்தியவ் மின்செய்தி பதனிற் பெய்தி
வேந்தர்கோன் றன்பதி பொன்செப்பூண் முலையார் புணருநா விறக்கவென் முன்செய்தி வினையாற் சாப
முழங்கழி ஆTடுபுக் கவிந்
என்செய்வாள் உமிழ்ந்த என் பு)
- எடுத்தனள் எய்திஆவ் என்வி மின்செய்தி அதனில் பெய்து இது வேந்தர்கோன் தன்பதி மே பொன்செப்பூண் முலேயார் முலேற
புனருநாள் இறக்க என்று) முன்செய்தி வினையால் சாபம் ஈ
முழங்கு அழில்ராடு புக்கு)
இ - ள் என் செய்வாள் - வேறு எலாம் எடுத்தனள் மடி இட்டு எய்தி - விெல்லாவற்றையும் எடுத்து மடியிலி என்பை - அன்வெலும்பு சுரே, மின் ெ போலப் பிரகாசிக்கின்ற அக்கினியிலிட் தன் பதி மேவி - இச்செய்கைக3ர் தனது நகரத்தை படைந்து, பொன் ே புணருநாள் - பொன்னுற் செய்த ஆட பெண்களோடு தன்போகத்தையனுபவி மால் இறக்க என்று உருத்து சாபம் ஈ பின் சாரணத்தினுல் இறந்து போகக் சாபத்தையிட்டு, முழங்கு அழல் நீளடு சின்ற அக்கினியில் விழுந்து எரிந்தாள்
வே
புரமுனியும் பரமனிரு பதப்போது வரமுனிவன் சாபமகன் றரசனிரு . சரமுனிவன் பிடிதிரிசரிகடெரிந்தே கரமுனியுங் கணேயுமில்லாக் காமன்ெ
| பரப் மு னியும் 1 மண் இரு பதட்போது விரமு னி எ ன் சிடம் அபின்(று) அரசன் இ

தச் சருக்கம் ፵ I 5
ன்பெலா மடியிட்
வென்பை து செய்த
மேவிப் முலேநலப் போகம் றுருத்து
மீ திட்டு
தாள்.
எலாம் மடிஇட்டு)
} செய்த ו"קייה,
GUI 구 உருத்து து) இட்டு
அவிந்தாள்.
யTது செய்குவள், உமிழ்ந்த என்பு - அன்வரக்கஞனவன் கக்கிய என்புசு ட்டுக்கொண்டு நடந்து போப், அன் ய் கி அதனில் பெய்து - மின்னவேப் டு இது செப்த வேந்தர் தோன் செய்த அரசர்க்கரசனுகிய மித்திரசகன் சய் பூண் முலையார் முலேநல போகம் பரணங்களேயணிந்த தனங்களையுடைய க்குங் காலத்து, முன் செய் தீவி: து இட்டு - முன்னமே செய்த தீவி: கடவனென்று கோபங்கொண்டு இச் புக்கு அவிந்தாள் - ஆரவாரித்தெரி - (33)
'
முப்போதும் போற்றுந் தெய்வ
மருப்பொருமும் மதநால் வாய்க்குஞ்
பரிதுருவுந் தடங்கா னிங்கிக்
என வயோத்திநகர் கடிதி ஆற்ருன்:
து முப்போதும் போற்றும் தெய்வ பேருப்(பு) ஒருமும் மதம்தால் வாய்க்குஞ்

Page 336
Η Ι சிவராத்திர்
சரஸ்,முனிவன்பிடி திரிசரிகள் தெரிந்.ே சுர முனியும் கஃாயும் இல்லாக் காமன்ன
இ- ள் புர முனியும் பரமன் இ சிவபெருமானது இரண்டு திருப்பாதங் ர வரமுனிவன் சாபம் அகன்று - காலே துதிக்கின்ற தெய்வத்தன்மையையுடை பெற்று அரசன் - அரசனுகிய மித்தி களேயும், ஒரு மும்மதம் - ஒப்பற்ற மு தூங்குகின்ற 2/ To LET LICIP577 || – LIl o), GäTAIl r வன் பிடி - வலிய பிடியானேகளும், தி கஃன்த்தேடி, அரி துருவும் - சிங்கங்கள் விசாலித்த காட்டை விட்டு நீங்கி, ! என - கையிற் பொருந்திய கருப்பு வி ன்ேப்போல, அயோத்திநகர் கடிதில் : விற் சென்று அடைந்தனன் எ-து.
Այ Վեյնձ:ք :
நெடிதுதினம் பிரிந்தகன்ற நீர்மை மடியினே பா மலர்கள் கன்றிச் சே1 பிடியதனே நாடிவரும் பெருந்தடக் வடியயில்வா ளியினுடைந்து வருந்
| நெடிதுதினம் பிரிந்து) அகன்ற
திரண்டதிண்தோள் ர அடியினே யாம் மலர்கள் கன்றிச்
விரைந்து)நடந்து) அன்பி பிடிஅதனே நாடிவரும் பெரும்த களிறு என வேள் ெ வடிஅபில் வாளியின் உடைந்து ெ மதயந்தி மனேயுள் பு
இ- ள் நெடிது தினம் பிரிந்து நீங்கிப் பிரிந்திருந்த தன்மையினுல், தி திரண்ட வலிய தோள்களேயுடைய அவ்வி சேப்பூர - பாதங்களாகிய இரண்டு ம கொள்ள, விரைந்து நடந்து-வேகம் பிடி அதனே நாடிவரும் பெரும் தட யான்ேபைத் தேடி வருகின்ற பெரிய து போல, வேள் பெய்யும் வெப்ப வடி

புராணம்
த அரிதுருவும் தடம் கான் நீங்கிக் ன அயோத்திநகர் கடிதில் உற்ருன்)
இருபது போது - முப்புரங்களேயுமழித்த ளேயும், முப்போதும் போற்றும் தெய்வ உச்சி மாலேயாகிய முக்காலங்களினுந் ப வசிட்ட முனிவரது சாபம் நீங்கப் சகன், இரு மருப்பு - இரண்டு கோடு ம்மதங்களேயும், நான் வாய் குஞ்சரம்ானேகளும், முனி - பானேக்கன்றுகளும், திரி சரிகள் தெரிந்து - திரிகின்ற வழி " தொடருகின்று, தடம் கான் நீங்கி - நரமுனியும் சனேயும் இல்லா காமன் ல்லும் புஷ்பபாணமுமில்லாத மன்மத உற்று ன் - அயோத்திபா புரிபை வி ஒர
34
பினுற் றிரண்டதின்டோ னிருபன் ரு ஒ ப்பூர விரைந்து நடந்தன்பி னுேடும் கைக் களிறெனவேள் பெய்யும் வெய்ய தியந்த மதயந்தி மனேயுட்புக்கான்.
நீர்மையினுள் திருபன் தானும் சேப்(பு) நார ணுேடும் |- பய்யும் வெப்ப பருந்தி அந்த ά πΤζάτ. I
அகன்ற நீர்மைபினுல் - நெடுநாளாக ரண்ட தின் தோள் நிருபன் தானும் - ரானும், அடி இணேயாம் மலர்கள் கன்றி வர்களும் கன்றுதலடைந்து செந்நிறங் ாய் நடந்து சென்று, அன்பினுேடும் க்கை களிறேன் - அனபோடு பெண் து நிக்கை ைபயுடைய ஆங் பஃன்ன பப் அபில் வாளி பின் உடைந்து - மன்மிக

Page 337
TT
இதுவே செலுத்தப்படுகின்ற ெ காடிய வருந்தி அந்த மதயந்தி மனேயுள் புக் மதயந்தியுடைய மாளிகையிற் பிரவே
வந்தவடன் றுணமுலைகண் மருவுள் லந்தநிசி சரணுகி முனிவனேக்கொள் வெந்தழலின் மிகச்சிறி புன்மனைவி தந்தனமீ துறத்தழுவி லிறத்தியெ6
- சிந்(து) அவள் தன் துணே முஃகள் மருவு அந்தநிசி சரன் ஆகி முனிவனேக்கொன் வெந்தழவின் மிகச்சிறி உன் மனேவி ம தம்தனம் மீது)உறத்தழுவில்
இ- ள் வந்து அவள் தன் துனே அங்ஙனம் வந்து அவளது இரண்டு : மன்ன - மகாராசனே, கானில் تلتقليلاقي காட்டில் அந்த அரக்கணுகி (இருந்த க செய்தாப், அதனுல் - அதனூலே, அவ அவனுடைய மனேவியானவள் கொடிய கொண்டு, உன் மனேவிமார் 『 தழுவில் - உனது மனைவியர் முதலாகக் களின் மேல் பொருந்தத் தழுவையா சாற்றி வீந்தாள் - இறக்கக்கடவையெர்
| -1
-ஆதலினு லெனேயனதற் கிடTதுண், காதலினு விடைந்து செம்பொற் εξ αυξή னுேதகவுற் றில்லமிலாற் கருமகப் சாதகருக்கிகபரத்திற் பலன்கிடைய
ஆதிவினுள் எனேஅணேதற்கு) t
அவள் கூற அரசன் மோகக் காதலினுல் இடைந்து செம்பொன் பெற்(று)அருந்தக் கடன் இல நோதகவு உற்(று) இல்வம் இல்ா
இல்ல்ேஉல்ை நுனித்து நோக்க சாது சுருக்(கு) இகபரத்தில் பலன்
எனத்தேறித் தலம்.மீ தொன்

"தச் சருக்கம் 3 Ι 7
மிகக்கூரிய அம்புகளினுல் மன்மழிந்து, கான் - துன்புற்று தன்து மனவியாதி சித்தான் எ - று. 3.
வான் றுணிந்திடலு மன்னகானி 7 ஹனேயதணு லவன்றன் றேவி மார்முதலா விளம்பு மாதர்
கொடுஞ்சாபஞ் சாற்றி வீந்தாள்.
வான் துணிந்திடலும் மன்ன, கானில்
நனே, அதனுல் அவன் தன் தேவி ார்முதலா விளம்பு மாதர் "னக் கொடும் சாபம் சாற்றி வீந் நாள், !
முலேகள் மருவுவான் துணித் திடலும்நனங்களேயும் தழுவும்படி துணிதலும் நிசிசரன் ஆகி மு:சிவக்ள் கொன்றனோலத்தில் ஒரு பிராமானேக் கொலே ன் தன தேவி வெம் தழலின் மிா |- அக்கினியிலும் பார்க்க அதிக கோபங்
விளம்பும் மாதர் தம் தனமீது |-
பீடறப்படுகின்ற பெண்கள் து
பின், இறத்தி என கொடும் சாபம் ன்று கொடிய சாபஞ்சொல்வி இறந்
(36
ਘ) ਪਸੰ சமுகம் பெற்றிருந்தக் கடனி வான் போ பறில்லையுவை நுனித்து நோக்கிற் "T தெ னத்தேறித் தலமீக் கொண்டே
Tது) உனக்(கு) என்று)
பி:த்(து) அமுதம் тsйт 13 гтэй
(கு) அருமகப் பேறு i.
3 டயாது)
டே,

Page 338
3 சிவராத்திரி
இ- ள் ஆதலினுல் எஃன அனேத சுற - அக்காரணத்தால் என்ணுேடு சு தென்று அம்மத யந்தியானவள் சொல் இடைந்து- அவ்வரசனுனவன் விகார செம் பொன் கலத்து அமுதம் பெற்று கவு உற்று - சிவந்த பொன்னினுற் செ பெற்றும் அதனே உண்ணுதற்குக் கடனி இல்லம் இல்லாற்கு அருமசப் பேறு இ: புத்திரப் பேறு இல்ஃப், தடவை நுனித்து கில், சாதக ருக்கு இகபரத்தில் பலன் ருக்கு இம்மை மறுமைப் பலன்கள் கிடை தலம் மீ கொண்டு - மேலாகிய ஒரு பு
ஒருமன்மா யிருவினேயின் றுவக்கற தருபொருளா பைந்தவித்தைந்த ழ கருதருமா மறலிவலே கடந்துமுக்க பொருவருமாமுனிவரர்களனுமதி
ஒரு மனமாப் இருவினேயின் துவக்
உயர் நான் வேதம் தருபொருள்ஆய் ஐந்து) அவித்(து
நவங்கள் ஆற்றிக் கருதரும்மா மறவிவலே கடந்து மு
கணிக்க வல்ல பொருஅருமா முனிவரர்கள் அனு
அரிய தவம் புரியும்
இ- ள் ஒரு மனமாய் - ஒரேசிர் துவக்கு அற முக்குறும்பு எறிந்திட்டு அறும்படி காமம் வெகுளி மயக்கமாகி நால் வேதம் தரு பொருள் ஆய் - ! உட்பொருளே ஆராய்ந்து, ஐந்து அவி தழல் நாப்பண் நின்று பெரும் தவங்க நின்று பெரிய தவங்களேச்செய்து, ific நிளேத்திற் சிரிய பெரிய யமனது (இ. முக்காலமும் உணர்ந்து - செல்காலம் காலங்கி ஃப, மறிந்து, சனிக்கவல்ல ெ கொண் டு - மதிக்கத்தக்க வலிமையை சளது அனுமதியைக்கொண்டு, அரிய தவங்களேச் செய்கின்ற காலத்தில் எ

புராணம்
ற்கு அடாது உனக்கு என்று அவள் டிச் சையோகிப்பது உமக்குத் தகா பலவும், அரசன் மோக காதலினுல் ஆசையினுல் மிகவும் வாட்டமடைந்து, அருந்த கடன் இலான் போல் நோத ய்யப்பட்ட கலசத்தில் அமுதத்தைப் ல்லாதவன்ேப்போலத் துன்பமடைந்து, ல்ஃப் - மனேவியில்லாதவர்களுக்கு அரிய நோக்கில் - இதனே ஆராய்ந்து பார்க்
கிடையாது என தேறி - கொலேஞ பாது என்று மனத்திற் றெளிவடைந்து, எண்ணிய தலத்தை யிடமாகக் கொண்டு
(37)
முக் குறும்பெறிந்திட்டு பர்நால் வேதந் குனுப்பனின்று பெருந் தவங்க னாற்றிக்
லமுமுனர்ந்து கணிக்க வல்ல
கொண் டரியதவம் புரியு மேல்வை.
கு)அற முக்குறும்(பு) எறிந்திட்டு)
ஐந்தழில் நாப்டன் நின்று பெரும்
க்காலமும் உணர்ந்து
மதி கொண்டு)
இரவ்வை,
தையை புடையவனுய், இருவினேயின் - நல்வினே தீவினேகளின் தொடர்பு யெ முக்குறும்புகளையும் நீக்கி, உயர் உயர்வாகிய நான்கு வேதங்களினதும் த்து - பஞ்சப்புலன்களேயுமடக்கி, ஐ ள் ஆற்றி - பஞ்சாக்கினி மத்தியில் 5 திரும் மா மறவி வலே கடந்து - றப்பு என்னும் ) வஃயையுங் கடந்து, நிகழ்காலம் வருங்காலமாகிய முக் பாரு அரு மா முனிவர்கள் அனுமதி புடைய ஒப்பற்ற மகத்தாகிய முனிவர் தவம் புரியும் ஏல்வை - அருமையாகிய
- று. ሰ38)

Page 339
EGT DIT Lur
G3
கறைவிட முகுத்தல் போலச் பிறையெயி றிலங்கப் பேழ்வ பிறைவனே வருத்த வீதிங் ெ முறைதெரிந் தருளுந் தெய்வ
(கறைவிடம் உகுத்தல் போலக் கா பிறை எயிறு) இலங்கப் பேழ்வா இறைவனே வருத்த ஈfது இங்(கு) முறை தெரிந்(து) அருளும் தெப்
இ - ள் கறை விடம் உகுத்தல் நஞ்சைக் கக்கினுற்போலக் கொதிக்கி எயிறு இலங்க - ஆகாயத்தின் கண்ே வக்கிரதந்தங்கள் பிரகாசிக்க, பேழ்வ வாயையுடைய ஒரு பேய்ப் பெண்ணுல அரசனேப் பிடித்து வருத்துதல் செய்யவு என்னே வருத்துவது என்னேயென்று, அருளும் தெய்வமுனிவரை வினவினுள் திரங்களே யறிந்து அணுக்கிரகிக்கின்ற ே -களே விணுவினுன் எ - று.
gy - 23.F.
கணித்துமுக் காலந் தேருங் பணித்தலேக் கிடந்த ஞாலம் குணித்தவா ளரக்க கிைக் :ே பிணித்தவெம் பாவங் கண்டா
கணித்துமுக் காலம் தேரும் கடசி பணித்தலேக் கிடந்த ஞாலம் பரித் குணித்தவாள் அரக்கன் ஆகிக் ே பிணித்தவெம் பாவம் கண்டாப் භූඪ
இ- ள்: கணித்து முக்காலம் தே படுத்தி முக்காலங்களேயுமறிகின்ற நெ முனிவர்கள், துத் தி பனி தலே கிடந்த கிளேக்கொண்ட பணுமகுடத்தையுடைய பைப் பரிபாலனஞ் செய்கின்ற மகாராச
சன் ஆகி - முன்னுளிலே நினைக்கத் தகுந்

ாதச் சருக்கம் 5 g.
1று
காய்சின மிகுத்து வானிற் ாய்ப் பேய்மக ளொருத்தி பற்றி கன்னெனப் பன்னு தொன்னுான்
முனிவரை வினவி ஞனே.
"ய்சினம் மிகுத்து வானில்
ப்ப் பேய்மகள் ஒருத்தி பற்றி
என் எனப் பன்னு தொல் நூல்
முனிவரை வினவிஞனே.
போல காய் சினம் மிகுத்து - கரிய வ்ற கோபமதிகரித்து, வானில் பிறை னேயுள்ள பிறைச் சந்திர&னப்பே "கன்று ாப் பே ப் ம க ள் ஒருத்தி-பகிர்ந்த ஈவள், இறைவனேப் பற்றி வருத்து - ம், இங்கு ஈது என் என -இன்விடத்து பன்னு தொல் நூல்முறை தெரிந்து - கூறப்படுகின்ற பழமையாகிய சாத் தெய்வத் தன்மையையுடைய முனிவர்
(39.
கடவுண்மா முனிவர் துத்திப் பரித்தரு ளரசே முன்னுட்
காதில் வேதியனேக் கொன்று
பலகையாய்ப் பிணித்த தென்ருர்,
1ள்" முனிவர் துத்திப் *து அருள் அரசே முன்நாள் கTதில் வேதியனேக் கொன்று லகையாய்ப் பிணித்தது) என்றும். )
5ரும் கடவுள் ம முனிவர் ட ப்வத் தன்மையைபுடைய கித்த "தி தாலம் பரித்து அருள் அரசே - புள்ளி ஆதிசேடன் சிமிரைத் தாங் புெ பூமி னே முன்னுள் குவித்த வள் த வாள் பொருந்திய இTTட்ாது  ைப்,

Page 340
சிவராத்திரி آLلبہت
கோதில் வேதியனே கொன்று பிணித் மனஃனக் கொலே செய்தமையால் பற்றி i - . ஜர்கள்
கண்டாய் - முன்னிஃ பசை,
அப்பவம் தீர்ப்பா னென்ன செப்பருந் தீர்த்தம் யாவுஞ் பொப்பரும் பிரமன் றன்னே பைப்பணி சடையான் வைகு
அப்பவம் நீர்ப்பான் எண்ணி அ செப்பரும் தீர்த்தம் பாவும் செர்
- 莒、 ஒப்பரும் பிரமன் தன்ஃன உந்திய பைப் பணி சடையான் வைகும்
இ -ன் அ பவம் தீர்ப்பான் எண் ஆஃப் கடல் சேது முன்னு செப்பரும் தீர், லுள்ள சேதுதிர்த்தம் முதலாகச் செ லும், சென்று உடன் மூழ்கி மூழ்கிபிரமன் தன்னே இந்தியில் தந்த மாய பங்கமிலத்திற் முேற்றுவித்த மகாவிஷ்ணு படம்பொருந்திய சர்ப்பங்களே பணிந்த சிவகும் பதி பல வணக்கம் செய்தா தலங்கள் பலவற்றையும் வணங்கினுள்
உந்துவெண் டிரைநீர் வேவி வந்துமப் பிரம கத்தி மாறி பிந்துமண் டலம்போ யோங் கந்துகொல் களிற்று வேந்த
உந்துவெண் திரைநீர் வேலி ஆ இ வந்தும், அப் பிரமகத்தி மாறிட இந்து மண் டலம்போய் ஒங்கும் சிந்துகொல் சளிற்று வேந்தன்
இ- ள் உந்து வெண் திரை : திரையேறிகின்ற கடல்சூழ்ந்த உலக திச் பீர் றிவர்தும், ஆட்பிரமகத்தி ம

புராணம்
த வெம்பாவம் - குற்றமில்லாத பிராரிய கொடிய பாவமானது, அலகையாய்
ன்னேப் பற்றிக்கொண்டது என்று குறி"
(4()
பஃலகடற் சேது முன்னுச் சென்றுடன் மூழ்கி மூழ்கி
புந்தியிற் றந்த மாயன்
5ம் பதிபல வணக்கஞ் செய்தான்.
கேடல் சேது முன்னுச் ன்(று)உடன் மூழ்கி மூழ்கி பில் தந்த மாயன் பதிபல வணக்கம் செய்தான்.)
எனி - அந்தப் பாவத்தை நீக்கக் கருதி : த்தம் பாவும் - அெேபாருந்திய கடலி ால்லுதற்கரிய தீர்த்தங்கள் யாவற்றி போயுடனே முழுகி முழுகி, ஒப்பரும் ன் - உவமை பற்ற பிரமதேவனே உந்தி ஜமூர்த்தியும், பை பfை Fடையான் -
சடையையுடைய சிவபெருமானும், “ன் - எழுந்தருளியிருக்கின்ற புண்ணி
GTー』。 f是工川
புலகெலா முழந்து சூழ டா திருத்த லாலே கு மிஞ்சிசூழ் மிதிலே ஞாங்கர்க் ன் கவலேயுற் றிருந்த காலே.
கெலாம் உழந்து சூழ T(து) இருத்த லாவே இஞ்சிசூழ் மிதிவேஞாங்கர்க் கவலேஉற்(று) இருந்த காலே.)
நீர் வேலி உலகு எலாம் - வெள்ளிய கிமங்கும். உழந்து சூழ வந்தும் - வருந் ாறிடாது இருத்தலால் - அப்பிரமகத்தி:

Page 341
ATF,GğT DIT LI
தோஷமானது நீங்காமவிருந்தமையால், சூழ் மிதிலே ஞாங்கர் - சந்திர மண்டல சூழப்பட்ட மிதிலேநகரின் பக்கத்தில், கட்டுத்தறியை முரிக்கின்ற யானேச்சே! உற்று இருந்த சாஃவ -மனத்தில் துன் எ - று.
T - Gan=,
மாதவர் மருங்குசூழ வளரிள நாதனிங் கிவனு மென்ன ந. பாதபங் கயங்க ஞேணுவப் பா கோதம னென்னு நாமக் கு
(மாதவர் மருங்கு சூழ வளர்இள நாதன் இங்கு) இவனும் என்ன ந பாதபங் இயங்கள் நோவப் பார் கோதமன் என்னும் நாமக் குல
இ - ள் மாதவர் மருங்கு சூழ - சூழ்ந்துவர, வளர்இளமதியம் சூடும் நாத இளம்பிறைச் சந்திரனேயனிந்த சிவபெ நால் நிலம் மதிக்கத் தக்கோன் - விச வரும், கோதமன் என்னும் நாம குல பெயரையுடையவருமாகிய உயர்வுபொ வர், பாத பங்கயங்கள் நோவ - தா தும்படி, பார்த்திவன் இருக்கும் பா னிருக்கின்ற இடத்தின் பக்கத்தே வந்த
அன்றிருந் தவனைப் போற்றி நின்றிடும் வடிவேற் ருனே நி நன்றிருந் தனேயோ வென்ன குன்றிய தியாது வந்த குறை
அன்(று)இரும் தவனேப் போற்றி நின்றிடும் வடிவேல் தானே நிரு. நன்(று)இருந் தனேயோ என்ன குன்றிய(து) பாது வந்த குறை எ I

Tதச் சருக்கம் ፵ 8I
இந்து மண்டலம் போய் ஒங்கும் இஞ்சி ம்வரையுஞ் சென்று உயர்ந்த மதிலாற்
கந்து கொல் களிற்று வேந்தன் - னேகளே புடைய அரசனுTவன், យ៉ាងគឺៈ எபமடைந்து இருந்த காலத் தி ல்
(4호)
மதியஞ் சூடு ானில மதிக்கத் தக்கோன் Fர்த்திவ னிருக்கும் Ls丁酉f岳 லமறை முனிவன் வந்தான்.
மதியம் குடும் ானிலம் மதிக்கத் தக்கோன் க்கிவன் இருக்கும் பாங்கர்க் ன்ேறை முரசிவன் வந்தான்.
- மகத்தாகிய முனிவர்கள் பக்கத்தே ன் இங்கு இவனும் என்ன - வளருகின்ற ருமானே இவராகுமென்று கூறும்படி. ாலமாகிய பூமி எங்கும் மதிக்கத்தக்க மறை முனிவன்- கெளதமரென்னும் ருந்திய வேதங்களையறிந்த முனிவரான் பிரைமலர் போன்ற பாதங்கள் வருந் ங்கர் வந்தான் ட | figu ra. I parTITIT = |- (43)
படிதொழு தங்கை கூப்பி ருபனுக் காசி கூறி
நவின்றுநின் முகத்தின் சோதி யெனக் கறைதி யென்றன்.
அடிதொழுது) அங்கை சுப்பி ஜக்கு ஆசி கூறி வின்று நின் முகத்தின் சோதி விக்(கு) அறைதி என்ருன்.)

Page 342
2 சிவராத்தி
இ - ள் : அன்று இரும் தவனே டே யுடைய அம்முனிவரைத் துதித்து, அ பாதங்களே நமஸ்காரம் செய்து அழகி நின்ற, வடிவேல் தானே நிருபனுக்கு மித்திரசகமகாராசனுக்கு, ஆசி கூறிதனையோ என்ன நவின்று - சவுக்கிய முகத்தின் சோதி குன்றியது - உனது டுப்போனது, யாது வந்த குறை எே வந்த தாழ்வு யாது எனக்குக் கூறக்க ட
திருந்துதி முற்றுங் கற்ருேன் னருந்ததிக் காவி யன்ன வரு வருந்துதி யென்னச் சாபம் பெருந்துதி கூறிப் பின்னு
திருந்துதி முற்றும் கற்ருேன் தின் அருந்ததிக்(கு) ஆவி அன்ன அரு வருந்துதி என்னச் சாபம் வழங் பெரும்துதி கூறிப் பின்னும் நிக!
இ - ள் திருந்துதி முற்றும் கற் சுற்றவரும், திசை முகற்கு உவமை வரும், அருந்ததிக்கு ஆவி அன்ன ரொத்த நாயகருமாகிய அருளேயுடை துதி என்ன சாபம் வழங்கலால்-இ யென்று சாபமிட்டமையால் வந்தது பெரும் துதி கூறி - பெரிய துதிகஃ நிகழ்ந்தவை பேசலுற்ருன் - நடந்த ச
அரக்கணுய் வனத்தி வன்னு
பிரக்கமி லலகை யாகி யிங் பரக்கும்வெண் டிரைத்தீர்த் புரக்கவின் படைத்த கோயி
அரக்கன்ஆப் வனத்தில் அந்நாள் இரக்கம்இல் அலகை ஆகி இங்' பரக்கும்வெண் திரைத்தீர்த் தங் புரக்கவின் படைத்த கோயில் பு

ரி புராணம்
ாற்றி-அப்பொழுதே பெரிய தவத்தை டி தொழுது அம் கைகூப்பி நின்றிடும் - ப கைகளிரண்டையுங் குவித்துக்கொண்டு - கூரிய வேற்படையைத் தாங் கி ய -ஆசீர்வாதஞ் சொல்லி, நன்று இருந் பாகவிருக்கின்ருயா என்று விஞவி, நின் முகத்திற் பொருந்திய பிரகாசம் கெட் னக்கு அறைதி என்ருன்-நின்மாட்டு டவை பென்ருர், (星晕具
றிசைமுகற் குவமை சான்ருே நண்முனி யரக்க ஞகி வழங்கலால் வந்ததென்னுப் நிகழ்ந்தவை பேச லுற்றன்.
சைமுகற்கு உவமை சான்ருேன் தள்முனி அரக்கன் ஆகி கலால் வந்த(து) என்னுப் ழ்ந்தவை பேச லுற்ருன்.
ருேன் - அழகிய வேதங்களே முற்றக் நான்ருேன் - பிரமதேவருக்கு ஒப்பான
அருள்முனி - அருந்ததிதேவிக்கு உயி ப வசிட்டமுனிவர், அரக்கன் ஆகி வருந் இராட்சதனுசுப்போய் வருந்தக்கடவை து என்னு - இவ்வாபத்து வந்ததென்று, Tச் சொல்வி, பின்னும் - பின்னரும், ம்பவங்களேக் கூறினு ன் எ - று. (15)
ளந்தணற் கொன்ற பாவ கெனேத் தொடர்த வாலே தங்கள் பற்பல படிந்து பொற்கோ ற் புண்ணிய த லஞ்சே வித்தேன்.
அந்தணன் கொன்ற பாவம் குஎஃனத் தொடர்தலாலே கள் பற்பல படிந்து பொன்கோ
ண்ணிய தலம்Fே வித்தேன்.

Page 343
fair inst Lt J.
இ - ள் - அரக்கன் ஆப் வனத் பாவம் - இராட்சதனுகிக் காட்டிற்கெ கொன்ற பாவமானது, இரக்கம் இல் வடிவங்கொண்டு, இங்கு எனே தெ தொடர்ந்து பற்றியமையால், பரக்கும் படிந்து - பரவிய வெள்ளி ய திரை ஸ்நாநஞ்செய்து, பொன் கோபுர கவி சேவித்தேன் - அழகிய கோபுரச் சிறு
புண்ணியத்தலங் விளில் தொண்டுகள் ெ
գյ = -3|5ճ: -
எண்ணருந் தருமஞ் செய்தே விண்ணவர்க் கவிக ணல்கும்
பண்னரும் பாவ நீங்கப் டெ கண்ணருள் பெற்றே னுய்யுங்
எண் அரும் தருமம் செய்தேன் ஈ வின்னவர்க்(கு) அவிகள் நல்கும் பண்ணரும் பாவம் நீங்கப் பெற்றி கண் அருள் பெற்றேன் உய்யும் க
இ- ள் என் அரும் தருமம் செ செய்தேன், ஈறில் மந்திரம் நவின்ே செபித்தேன், விண்ணவர்க்கு அளிகள் தேன் - தேவர்களுக்கு அவிப்பாகத்துை செய்தேன், பண் அரும் பாவம் நீங்க மானது நீங்கப்பெற்றிவேன், படிவ ட பெற்றேன் - உமது கிருபாநோக்கத்தை மும் உளதாம் என்று-இனி யான் உப்
F#Final GT — Ly.
இ = ஆஸ்து",
அன்னமா முனிவன் JOTI I GJI மன்னவன் றன்னே நோக்கி பின்னலஞ் சடையாற் கன்பு
புன்னரும் விரத மொன்றுண்
அன்னமா முனிவன் தூய மன்னவன் தன்னை நோக்கி வருந் பின்னல் அம் சடையாற்(கு) அன்பு உன்ன ரும் விரதம் ஒன்று உண்டு

Tதச் சருக்கம் 8ይ 8
தில் அந்நாள் அந்தணன் கொன்ற Fன்று அக் காலத்தில் பிராமன?னக் அலகை ஆகி - இரக்கமில்லாத பிசாச ா டர்தலால் - இவ்விடத்து என்னைத் வெள் திரை தீர்த்தங்கள் பல் பல களேயுடைய பல பல தீர்த்தங்களிலும் ன் படைத்த கோயில் புண்ணிய தலம் ப்புகளேயுடைய கோவில் பொருந்திய சய்தேன் எ - து.
(45】
எனிறின் மந் திரநவின்றேன் வேள்விகள் பலவுஞ் செய்தேன் 1ற்றிலேன் படிவ வுன்றன்
காலமு முளதா மென்றே.
'று இல் மந் திரம்நவின்றேன் வேள்விகள் பலவும் செய்தேன் லேன் படிவ உன்தன் ாலமும் உளதாம் என்றே.
ய்தேன் - அளவில்ல "தி தருமங்க3ளக் ரன் - எல்வேயில் °T芦 凸站岛r卤、r寺
நல்கும் வேள்விகள் பலவும் செப் க் கொடுக்கின்ற அனேக பTசிங்கரர் பெற்றிலேன்- செய்த அரிய பாவ முனிவரே, உன் தன் கண் அருள் 5யின்று அடைந்தேன், உப்பும் கால ந்துபடுகின்ற நற் ாேலமும் உண்டு என்று
is 7)
4முடி சேர்த்தி நின்ற
பருத்தலே மதியஞ் குடும்
பெருக்குநோன் புகட்குண்மேலா
டுணர்ந்திலே போலு மானி.
+ சேர்த்தி நின்ற தலே மதியம் குடும்
பெருக்குநோன் புகட்குள் மேலாப் )ெ உணர்ந்திலே போலு மால்நீ ர

Page 344
3 24 சிவராத்தி
இ - ன் அன்ன மா முனிவன் து வன் தன்னே நோக்கி - அந்தக் கெள்: பாதங்களேச் சிரசிற் குடிநின்ற அவ்வர நீ துன்புறுதலே நீங்குவாய், மதியம் சூடு பணிந்த முறுகிய சடையையுடைய நோன்புகட்குள் - அன்பை அதிகரிக்க உன் அரும் விரதம் ஒன்று உண்டு - நீ உள்ளது, நீ உணர்ந்திலே போலும் -
ஆல் - அசை.
மாகமா மதியிற் றேய்ந்த ம தேகநா யகனைப் போற்றி பி தாகமாம் பசிக்கூண் டுஞ்ச பாகமா ஆாரந் தன்னு லரிச்
(மாக மா மதியில் தேய்ந்த மதியி ஏகநா பகஃனப் போற்றி ஈரிரு தாகமாம் பசிக்கு ஊண்துஞ்சல் பாக மா லூரம் தன்னுல் அருச்சி
இ - ன் மாக மா மதியில் தேய்ந் மாதத்தில் வருகின்ற அபர பக்கத்தில், திதியாகிய சதுர்த்தசித் திதியில், ஏக சிவபெருமானேத் துதித்து, ஈரிரு சாம களினும், தாசுமாம் பசிக்கு ஊண் துஞ் றிற்கு உணவுகொள்ளுதலும் நித்திரை பாசு - மனத்தை ஒருவழிப்படுத்தி அருச்சி - வில்வபத்திரங்கொண்டு பூசி உனது துன்பங்கள் யாவுமழிந்துபடும்
வரையிலக் காகத் தொட்ட
தரைமிசை படித்த கைதான் குரைகழற் பதும நோக்கிக் புனரயறப் பவிக்கு மென்னுப்
வரை இலக் காகத் தொட்ட வா தரைமிசை அடித்த கைதான் த குரைகழல் பதுமம் நோக்கிக் குத் புரை அறப் பலிக்கும் என்னுப் பு

புராணம்
ாய அடி முடி சேர்த்தி நின்ற மன்ன தம முனரிவர் தம்முடைய சுத்தமாகிய Fஃனப் பார்த்து வருந்தலே - அரசனே ம்ெ பின்னலம் சடையாற்கு - சந்திரனே சிவபெருமானுக்கு, அன்பு பெருக்கு செய்கின்ற விரதங்களுள், மேலாப் னேத் தற்கரிய மேலாகிய விரதம் ஒன்று நீயறிந்திலாய்போலும் எ-து.
( J
தியிற்பன் னுன்காம் பக்கத் 'ரிரு சாமந் தோறுந் றவிர்ந்துளத் தொருமை கூரன் சியு னரந்தை நீங்கும்.
ல்பன் னுன்காம் பக்கத்(து)
சாமம்தோறும்
தவிர்ந்(து) உளத்து ஒருமைகூர் அன்
உன் அரந்தை நீங்கும். )
த மதியில்-பெருமை பொருந்திய மாசி
பன்னுன்காம் பக்கத்து - பதினுன்காந் நாயகனே போற்றி - ஒரே த&லவராகிய ம் தோறும்- இரவின்) நான்கு சாமங் சல் தவிர்ந்து - தாசும் பசி என்னுமிவற் புமின்றி, உனத்து ஒருமை கூர் அன் அன்புகொண்டு, மாலூரம் தன்னுல் க்கக் கடவை, உன் அரந்தை நீங்கும்
ta T = (TJ - (49)
வாளிக டவரு வோங்கித்
றப்பிடா ததுபோ லீசன் குறித்தநோன் பியற்றி நின்றற்
புரவலற் குரைத்துப் பின்னும்.
விளிகள் தவரு ஓங்கித் ப்பிடாது அதுபோல் ஈசன் நித்த நோன்(பு) இபற்றி நின்ருல் "வற்(கு) உரைத் துப் பின்னும் )

Page 345
கன்மாடபா
இ- ள் வரை இலக்காக தொ காகக்கொண்டு செலுத்திய பானங்க ஓங்கி தரைமிசை அடித்த கைதான் கையானது அப்பூமியில் படுதல் தவிரா குரை கழல் பதுமம் நோக்கி குறித்த -மானது ஒலிக்கின்ற கழலணிந்த பTத் பட்ட சிவராத்திரி விரதத்தை ய அனுஷ்டி கும் என்னு புரவலற்கு உரைத்து - லாஞ் "FLIGULDтејGErosiТU அவ்வரசனு - T - Y -
நற்றல மதனி விந்த நவையி சற்றல மிகுதி நன்மை தந்தி குற்றமின் முனிவன் கூறக் கு சொற்றரு ளைய வென்னக் ெ
நல்தலம் அதனில் இந்த நவை இ சற்(று)அல மிகுதி நன்மை தந்தி குற்றம்இல் முனிவன் கூறக் குறி சொற்றருள் ஐய என்னக் கெள
இ - ள் - நல் தலம் அதனில் இ புண்ணியதலத்திலிருந்து குற்றமற்ற இ மிகுதி நன்மை சடுதி தந்திடும் என்னு சிக்கிரத்திலே கொடுக்குமென்று, குற் லாத அம்முனிவர் சொல்ல, குறிக்கும் என்ன - குறிக்கப்பட்ட அப்புண்ணிய த யருளுகவென்று வேண்டலும், கெளத முனிவர் கூறுவாராயினுர் எ-து.
Ga.
சொன்ன தலங்களின் முன்னி புன்ன வருங்கிரி மன்ன னளி மின்னவி ரஞ்சடை முன்னவ கன்ன மெனும்பதி யொன்று:
சொன்ன தவங்களில் முன்னரி ճlմ: உன்ன வரும் கிரி மன்னன் அளித் மின் அவிர் அம்படை முன்னவன் கன்னம் எனும்பதி ஒன்(று) உளது

ாதச் சருக்கம் 2.
ட்ட வாளிகள் தவரு - மலேயை இலக் ள் அம்மலேயிற்படாது தவறமாட்டா, தப்பிடாது - உயர்த்திப் பூமியிலடித்த "து. அது போல் - அதுபோல, ஈசன் நோன்பு இயற்றி நின்ருல் - சிவபெரு 5 தாமரைகளேச் சிந்தித்துக் குறிக்கப் த்து வருவாயாயின், புரை அற பவிக் குற்றமின்றி எண்ணிய கருமங்களெல் க்குக் கூறி, பின்னும் - பின்னரும்
(50)
லா விரத நோற்கிற் டுஞ் சடுதி யென்னுக் 1றிக்குமத் தலமு மெற்கே கெளதமன் சொல்ல லுற்றன்.
|லா விரதம் நோற்கில் டும் சடுதி என்னுக் க்கும் அத் தவமும் எற்கே தன் தொல்: உற்ருன், !
தே நவை இலா விரதம் நோற்கில் - வ்விரதத்தையனுஷ்டித்தால், - குறைவில்லாத மிக்க நன்மையைச் றம் இல் முனிவன் கூற - குற்றமில் அத்தலமும் எற்கே சொற்றருள் ஐய த்ெதையும் ஐயனே அடியேற்குக் சுறி மன் சொல்லல் உற்ருன் - கௌதம
有51其
வருந்திய துரயோய்நீ
த்திடு முமை கூட
னன்பொடு மேவுங்கோ 1 தங்கது காணுயால்.
தந்திய துரயோய்தி திடும் உமைக.ட அன்பொடு மேவும் கோ 1 அங்கது காணு ப் ஆங்.

Page 346
32 OG சிவராத்தி
இ = ஸ் சொன்ன தலங்களில் வப்பட்ட புண்ணியதலங்களில் விரும் மடைந்த பரிசுத்தனே நீ உன்ன அ கூட - நிஃன்த்தற்கரிய மலேய்ரசன் பெ அம் சடை முன்னவன் அன்பொடு ' கின்ற அழகிய சடையைபுடைய த எழுந்தருளியிருக்கின்ற, கோகன்னம் என்னும் பெயரையுடைய புண்ணியத அவ்விடத்துச்சென்று அதஃன்த் தரிசிச்
ஆல் - அசை,
அத்தவ னிற்றகை முற்று மு முத்த நகைத்திரு வுக்கிறை சித்த ரியக்கர் மயக்கறு நற் நித்த மியற்று தவத்தின் மு
அத்தல னின்தகை முற்றும் உ8 முத்த நகைத் திருவுக்(கு) இறை சித்தர் இயக்கர் மயக்கு) அறு நித்தம் இயற்று தவத்தின் முய
இ- ன் : அ தலனில் தகை மு கோகீர்ணத்தினது பெருமைகள் முழு யாவர், முத்த நகை நிருவுக்கு இ இலக்குமிநாயகராகிய விஷ்ணுமூர்த்தி தேவரும், நல் சித்தர் - நல்ல சித் மயக்கறு நல் தவர் - மயக்கமற்ற நாடர் - சுவர்க்கவாசிகளும் ஆகிய இ முயற்சியில் நிற்பார் - எந்நாளுஞ் செ நிற்பார்கள் எ- று.
է:Մ - ւել 3 մ է:
ஆடு முனிக்குழு வாயிர துே பாடு முனிக்கன மெண்ணி கூடு முனித்திரள் பற்பல எ வீடு பெறற்கினி பப்பதி ெ
ஆடு முனிச் குழு ஆயிர கோடி பாடு முனிக்கனம் எண்ணில சி கூடு முனித்திரள் பற்பல உற். வீடு பெறற்கு இனி அப்பதி ;

ரி புராணம்
முன்னி வருந்திய துரயோய் நீ - சொல் பிச்சென்று தொண்டுகள்செய்து துன்பு 'ரும் கிரி மன்னன் அளித் திடும் உமை ற்ற உமாதேவியாரோடு, மின் அவிர்மேவும் - மின்னல்போவ வொளிவிளங்கு ஃலவராகிய சிவபெருமான் அன்போடு எனும் பதி ஒன்று உளது - கோகர்ணம் 3ம் ஒன்றுள்ளது. அங்கு அது காணுப்கக்கடவை எ- று.
முணர்த்திட வார்வல்லார்
திக்கு முகத்தோனற்
றவர் சேணுடர்
யற்சியி னிற்பாரே.
ணர்ந்திட ஆர்வல்லார் திக்கு முகத் தோன் நல் நல்தவர் சேண் நாடார் ற்சியில் நிற்பாரே, !
ற்றும் உணர்த்திட ஆர் வல்லார் - அக் வதையும் அறியும்படி சொல்லவல்லவர் றை - முத்துப்போன்ற பற்களையுடைய
யும், திக்கு முகத்தோன் - பிர ம ந்தர்களும், இயக்கர் - இயக்கர்களும்,
நல்ல தவசிரேட்டர்களும்,
இவர்கள், நித்தம் இயற்று தவத்தின் ய்யப்படுகின்ற தவமுயற்சியோடு அங்கே
I 3
ாடி யரன்சீரைப் ல சித்தி படுத்தியோகிற் புற்றிடு கோகன்னம் யாப்புற வேறுண்டோ,
அரன்சீரைப் த்தி படுத்தி யோகில் றிடு கோகன்னம்
ஒப்புற வேறு) உண்டோ

Page 347
Ssir LD/rL_L}
இ - ள் ஆடு முனி குழு ஆயிரே கின்ற ஆயிரக்கணக்கான முனிவர்
கணம் எண்ணில - சிவபெருமானுடை முனிவர் சுட்டங்களும், சித்தி படுத் உற்றிடு - (சாதனைகளைச்) சித்திபடுத் -டங்கள் பற்பலவுமுள்ள, கோகன்னம் வீடு பெறற்கு இனி வேறு உண்டோ விட்டைப் பெறுதற்கு வேறுமொரு த
அத்துடை மாதவர் வானவ சித்துடை யார்வெரு வக்கட முத்துடை வால மருப்பணி பத்துடை பானகன் முற்பக
! அத்(து) உடை மாதவர் வானவி சித்து) உடையார் வெருவக் க முந்(து) உடைவால மருப்(பு) , பத்(து) உடையான் அகல் முற்.
இ - ள் அத்து உடை மாதவர் தர்களும், வானவர் - தேவர்களும், மா சித்து உடையார் வெருவ - பெரி கடம் மிக்கிடு திக்கு ஆனே முத்து உ6 பொழிகின்ற அட்டதிக்கு யானேகளின கொம்புகளே, அணி மார்பின் முரித்ே பும்படி செய்தவனும், கம் பத்து உ!ை மாகிய இராவணன், அகல் முற்பகல் முன்னேக்காலத்துப் பூசனேசெய்யக் கரு
ஒர்சிவ லிங்க முறும்படி வா மேர்பெறு வெள்ளி விலங்கள் கார்பெறு கண்ட னரக்கர் ( பேர்பெறு விங்க மளித்தவ
ஒர்சிவ லிங்கம் உறும்படி வாணி ஏர்பெறு வெள்ளி விலங்கலில் ந கார்பெறு கண்டன் அரக்கர் குவி பேர்பெறு லிங்கம் அளித்து) அவ

ாதச் சருக்கம் 7
'காடி - (ஆனந்தத்தினுலே) கூத்தாடு கூட்டங்களும், அரன் சிரை பாடு முனி ய கீர்த்திகளைப் பாடுகின்ற அளவில்லாத க்தி யோகில் கூடு முனிதிரன் I ri) i Gil தி யோகத்திலிருக்கின்ற முனிவர்சுட் - கோகர்னமாகிய, அ பதி ஒப்புற - அத்தவத்திற்குச் சமமாக மோட்ச லமுள்ளதோ எ - று. 《5垩上
ர் மானவ ரானுேர்மா
மிக்கிடு திக்கானே மார்பின் முரித்தோன்கம் லர்ச்சனை பண்வெண்ணி.
ார் மானவர் ஆனுேர்மா 5டம்மிக்கிடு திக்(கு) ஆ&ன அணிமார்பின் முரித்தோ ன்கம் பகல் அர்ச்சனே பன எண்ணி. 7
– காவி வஸ்திரம் தரித்த மகாதவத்
மானவர் ஆனுேர் - மனுடர்களும் ய சித்தி பெற்ற சித்தர்களுமஞ்சும்படி, டை வால மருப்பு - மதத்தை மிகப் து முத்துக்கள் பொருந்திய வெள்ளிய தான் - அழகிய மார்பின் கண்ணே முரி டயான் - பத்துச் சிரசுகளேயுடையவனு அர்ச்சனே பண எண்ணி- சென்ற தி எ-து. (55)
னி லுயர்ந்தோங்கு
னற்றவ மேசெய்யக் தலத்திறை கைதன்னிற் னுேடிவை பேசுற்முன்.
உயர்ந்(து) ஒங்கும் ற்றவமே செய்யக் த்(து)இறை கைதன்னில் னுே"டு) இவை பேசுற்றுன்

Page 348
莒盟岛 சிவராத்தி
இ - ள் ஓர் சிவ விங்கம் உறு கொள்ளும் பொருட்டு, வானில் உயர் சிவில் - ஆகாயமட்டும் உயர்ந்து விள நல் தவம் செப்பட க்ண்டன் - நீலகண்டராகிய சிவபெரும் தன்னில் - இராட்சத வமிசத்தாருக்கு பேர் பெறும் லிங்கம் அளித்து - பேர் அவஜேடு இவை பேசுற்ருன் - அள் வார் எ-நு.
|-
பார்தனில் வைக்கி லெடுக்க னுர்தரு மூர்தி பொழிந்த: சீர்தரு விங்க மிதைப்பிர தி னேர்தரு முன்னே வெலற்கு
பார்தன் எனில் வைக்கில் எடுக்க ஐவர்தரும் தளர்தி ஒழிந்தஃப் ை சீர்தரு லிங்கம் இதைப்பிர திட் ஏர்தரும் உன்னே வெலற்கு) உச்
இ - ள் பார்தனில் வைக்கில் எ( கத்தைப் பூமியில் வைப்பையாகில் பி உன் உளர் தரும் ஊர்தி ஒழிந்தனே - னின்றி, கை கொடு உன் ஊர் மே நகரத்தையடைந்து, சீர்தரு விங்கம் பொருந்தீய இவ்விலிங்கத்தைப் பிரதி ஏர் தரும் உன்னே - பூமியின் கண்ே வெலற்கு உரியார் பிறர் இலே என்று இல்ஃபயென்று எ -து,
து - அசை. ஒண்ணுது ஒனுது எ8
வித்தக ளுேதி விடுப்ப வரச் சித்த முவந்து நெறிக்கொடு புத்தமு தத்தினை யற்பொடு மத்தக வேழி முகத்த கனே
வித்த சின் ஓதி விடுப்ப அரக்கஜ் சித்தம் உவந்து நெறிக்கொடு புத்தமு தத்தின் ஆன் (பு:ஒடு பத்தக வேழ முசுத்த கணேச3

ரி புராணம்
ம்படி - ஒரு சிவலிங்கத்தைப் பெற்றுக் “ந்து ஓங்கும் ஏர்பெறு வெள்ளி விலங் ங்குகின்ற அழகுநிறைந்த வெள்ளியங் - நல்ல தவத்தைச் செய்ய, கார்பெறு மான், அரக்கர் குலத்து இறை :յի եք: அரசனுகிய இராவணனது கையில், பெற்ற ஒரு சிவலிங்கத்தைக் கொடுத்து, விராவணனுக்கு இவ்வாறு கூறியருளு
(55片
வொணுது பகர்ந்தேமுன் ன கைக்கொடு னுர்மேவிச்
ட்டை செயிற் பாரி ரி யார்பிற ரிலேயென்றே.
ஒனுது பகர்ந்தேம்உன் சுக்கொ(டு) உன் நளர் போவிச் ட்டை செபில் பாரின்
யார் பிறர் இலேயென்றே. )
நிக்க ஒண்ணுது பகர்ந்தேம் - இன்விலிங் ன்பு அதனே எடுக்கவியலாது கூறினேம், நீ இவர்ந்து செல்லுகின்ற வாகனங்க வி - கையிலே தாங்கிக்கொண்டு உனது இதை பிரதிட்டை செயில் - சிறப்புப் ட்டைசெய்து வைப்பாயாயின், பாரின் 'ன சிறப்புப் பொருந்திய உன்ரே, - வெல்லக்கூடியவர்கள் வேருெருவரும்
னத் தொக்கது. (57)
கேனும் விடைகொண்டே
பார்மிசை செல்போதிற் துய்த்திடு பொன்னுடர்
2 வந்தித்தே.
றும் விடை கொண்டே
பார்மிசை செல்போதில் துய்த்திடு பொன் நாடர் ன வந்தித்தே

Page 349
கன்மாடபா
இ - ள் வித்தகன் ஒதி விடுப்ப வாறு கூறி விடைகொடுக்க, அரக்கணு ரவு பெற்றுக்கொண்டு, சித்தம் உவந்து மனமகிழ்ந்து செல்லும் மார்க்கமாய்ப்
து அமுதத்தினே அன்பொடு துய்த்தி அன்புடனே குடிக்கின்ற தேவர்கள், மத் மத்தகத்தைப் பொருந்திய யான்ேமுக வந்தனைகள் செய்து எ -று.
ஏ-இரண்டும் அசைகள்,
எண்டகு மீச னளித்த விவி! கொண்டகல் கின்றன எனின்ே தண்டரு தாண்மலர் நோவ
மண்டனி னிடிய மூடிக வார்
எண்தகும் ஈசன் அளித்த இலிங்க கொண்டு) அகல்கின்றனன் இன் தண்தரு தாள்மலர்தோவ நடந்' மண் தனில் நீடிய மூடிக வாகன்
இ - ள் : எண்தகும் ஈசன் அளித்த ஒலிந்தருளப்பட்ட இலிங்கத்தை, இல (இராவணன்) இலங்காபுரிக்குக் கொ சென்று ஒரு கோள் செய்து - இப்பொழு செய்து, இடை தடை செய்ய - இடை பொருட்டு, தண் தரு தாள் மலர் நோ பாதங்கள் விருந்தும்படி நடந்து, நீடிய டூர்- நீண்ட பூமியின் கண்னே ஆகுவா தருளுகவென்று வேண்டினர் Gi T -- Ji .
-- F--
உற்றிடு வானவர் சொற்றிட மற்றிர டோளவ் வரக்கன் வி னிற்றிட மற்றவ னுந்தனி வ முற்றினி லற்பச லத்தை விடு
உற்றிடு வானவர் சொற்றிட நா மல் திரள் தோள் அவ் அரக்கன் வ நிற்றிட மற்(று).அவ னும்தனி வ முற்றினில் அற்பசவத்தை விடுக்க 壹盟

தச் சருக்கம் ፵ 89
- அறிவுருவராகிய சிவபெருமான் இவ் ம் விடைகொண்டு - இராவணனுமுத்த நெறி கொடு பார்மிசை செல்போதில்ட பூமியின் கண்ணே போகுஞ் சமயத்தில், டு பொன் நாடர் - புதிய அமுதத்தை தசு வேழ முகத்தகனேசனே வந்தித்துத்தையுடைய விக்கினேசுவரக் கடவுளே
(55川
ங்க மிலங்கைக்கே றெதிர் சென்ருெரு கோள்செய்தே
நடந்திடை தடைசெய்ய கன வருகென்ருர்,
ம்ே இலங்கைக்கே து) எதிர்சென்(று) ஒரு கோள்செய்தே து இடை தடைசெய்ய வருகென்ருர்,
இலிங்கம் - மதிக்கத்தக்க சிவபெருமா ங்கைக்கு கொண்டு அகல்கின்றனன் - ண்டு செல்லுகின்றனன். இன்று எதிர் புது எதிரிற்போப் ஒரு கந்தரவுபாபஞ் யிலே (கொண்டு போதாது) திடுக்கும் வ நடந்து - குளிர்ந்த மலர் போன்ற மண் தனில் மூடிக வாகன வருக என் கனத்தையுடைய எம்பெருமானே வந்
(59).
நான்மறை யோணுகி பரும்பெரு வழிதன்னி 'ந்தவ ணேருற்றன் நிக்க முடுக்குற்றே.
ல் மறை யோணுகி 'ரும்பெரு வழிதன்னில் க்(து)அவண் நேர்உற்ருன் * முடுக்குற்றே.

Page 350
፵ 3U சிவராத்தி
இ - ள் : உற்றிடு வானவர் .ெ வேண்டுதல் செய்ய, நான் மறையோடு பிராமணனுகி, மல் திரள் தோள் அள் நிற்றிட - மல்யுத்தஞ் செய்கின்ற திரள் வருகின்ற பெரிய வழியின் கண்ணே நிற உற்றுன் - அவ்வரக்கனுந் தனித்தவஞ அற்ப சலத்தை விடுக்க முற்றினில் முடு மாகிய ஆவசியகமுடையவனுய் எ - து
ஒர-அசை .
அச்சிறு வேதிய னங்கையி 6 மெய்ச்சிறு நீர்விட மேவிய
முச்சொவி னின்னே விளிப்ப விச்சிவ லிங்க நிலத்தி விருத்
அச்சிறு வேதியன் அம்கை இனி மெய்ச்சிறு நீர் விட மேவிய காஃ முச்சொலி நின்னே விளிப்பன் து இச்சிவ விங்கம் நிலத்தில் இருத்
இ - ள் : அ சிறு வேதியன் அம் பிள்ளேயுடைய கையிலே அச்சிவலிங்க சிறு நீர் விட மேவிய காலே - அவ்விரா கழிக்கச் சென்ற சமயத்தில், விரைந்: பன் - சீக்கிரத்திலுன்னே மூன்று முை யேல் - அதற்கு முன்னரே நீ வாராதிரு துவன் என்ருன் - இந்தச் சிவலிங்கத் சுறிஞர் எ-நு.
ஆல்-அசை.
அம்முறை யாக வரக்க னரின் மும்முறை கூவின னெய்தில மெம்மிறை நீதியி தென்று : மைம்முறை யாயொளிர் கண்
அம்முறை யாக அரக்கன் இசை
மும்முறை கூவினன் எய்தினன் : எம்இறை நீதிஇ(து) என்று கண், மைமுறை யாய்ஒளிர் கண்டனே

ரி புராணம்
சாற்றிட - வந்த தேவர்கள் இவ்வாறு ன் ஆகி - சதுர்வேதங்களையுமறிந்து ஒரு அரக்கன் வரும் பெரு வழி தன்னில் ண்ட தோள்களையுடைய அவ்விராவணன் ற்க, அவனும் தனி வந்து அவண் நேர் துய் வந்து அவ்விடத்தே எதிர்ப்பட்டு, க்குற்று - சிறு நீரைக் கழித்தற்கு அந்த
(60)
பிங்க மளித்தன்னுேன்
காஃல விரைந் திங்கன்
னதற்குமுன் முன்னுயே
ந்துவ னென்ருனுல்.
அளித்(து) அன்னுேன் ல விரைந்து இங்ஙன்
தற்குமுன் முன்னுயேல் துவன் என்ருனுல்.)
கை இலிங்கம் அளித்து - அப்பிராமணப் த்தைக் கொடுத்து, அன்ஞேன் மெய் வணன் தனதுடலினின்றுஞ் சிறுநீரைக் து இங்ஙன் முச்சொவின் நின்னே விளிப் 1) அழைப்பேன், அதற்குமுன் முன்னு }ப்பின், இ சிவலிங்கம் நிலத்தில் இருத் தைப் பூமியில் வைத்து விடுவே னென்று
(GI)
சைந்தய லகல்போதின் னேயிரு முடியோனு
கனத்தவ னெய்தாமுன்
டனே மண்டனில் வைத்திட்டான்.
ந்(து) அயல் அகல்போதில் ஐயிரு முடியோனும்
த்(து) அவன் எய்தாமுன் மண்தனில் வைத்திட்டான்.'

Page 351
533TE DITL-Lj IT
இ - ள் : அம்முறையாக அரக்கன் இவ்வாறு கூறியதற்கு இராவணன் சம்ம மும்முறை சுவினன் - (இராவணு இரா அழைத்தார், ஜயிருமுடியோனும் எப் விராவணனும் வந்தானல்லன், எம் இன சிவபெருமானுடைய நீதி இத்தகைய தெ கணப்பொழுதினுள் அவன் (அவ்விட முறையால் ஒளிர் கண்டனே - கருநிறம் யுடைய சிவலிங்கப் பெருமானே, மண்த
.. ودل س- TتEfTrf
பின்பல் வரக்கர் பிரானவ ஒ நன்புவி பயிற்சிவை யோடிய ( துன்பொடு பத்திரு தோள்வ: வன்பொ டெடுத்திது மாபெல்
(பின்பு அவ் அரக்கர் பிரான் அவர் நல்புவியில் சிவை ஒடிய(து) என்று துன் (பு) ஒடு பத்(து) இரு தோள்வ வன்பொ(டு) எடுத்(து) இது மாெ
இ -ன் பின்பு அன் அரக்கர் பி கதர்களுக்குத் தலேவணுகிய அவ்விராவன் கண்ணுன்-அக்கினியைக் கக்குகின்ற சு: ஒடிய தென்று நடுக்கு எய்தி - நல்ல நடுக்கங்கொண்டு, துன்பொடு - துன்பத் இருபது தோள்களின் வலிமையினுல், .ெ வன்பொடு எடுத்து வவியில்லான் இது ம வலிமையற்றவனும் இது மகாபெலமு.ை
மன்னவ வாதலின் மாநில ப ரென்ன விளம்பிய தின்னமு
பன்னக மேவுகை பற்றி பெ னன்ன ரிலிங்க மெலிந்து நிய
(மன்னவ ! ஆதலின் மாநிலம் மா என்ன விளம்பியது) இன்னமும் பல்நகம் மேவுகை பற்றி எடுக்கப் நன்னர் இலிங்கம் மெலிந்து நிமிர்

தச் சருக்கம் BRI
இசைந்து அயல் அகல் போதில் - தித்துப் பக்கத்தே சென்ற சமயத்தில், வணு இராவணு என்று) மூன்று முறை திலன் - பத்துத்தலேகளேயுடைய அள் ற நீதி இது என்று - எமது பிதாவாகிய நன்று கணத்து அவன் எய்தாமு ன் - த்திற்கு) வருதற்கு முன்னமே, மை முறையாக விளங்குகின்ற திருமிடற்றை னில் வைத்திட்டான் - பூமியில் ଘ all #
G2
அற்றழில் பெய்கண்ணுன் தென்று நடுக்கெய்தித் வி கொண்டு தொடர்ந்தோடி மென்றன் வலியில்லான்.
*உற்(று) அழல்பெய் கண்ணு ன்
நடுக்(கு) எய்தித் வி கொண்டு தொடர்ந்(து)ஓடி பலம் என்ருன் வலிஇல்லான்.1
ான் அவண் உற்று - பின்னர் ਉT Tன் அன்விடத்து வந்து, அழல் பெய் ன்களேயுடையவனுப், நல்புவியில் சிவை பூமியின் கண்னே வேரூன்றியதென்று தோடு, பத்திருதோள் வலிகொண்டுட் 5ாடர்ந்தோடி - வேகமாயோடிவந்து, ாபெலம் என்ருன்-திடத்தோடு தூக்கி -பதென்று கூறினுன் எ - று. (6.3)
ாபெல லிங்கம்பே மீளவி லங்கைக்கோன் டுக்கப் படிமீதி ர்ந்தது நைந்தங்கே,
பெல லிங்கம்பேர்
மீள இலங்கைக்கோன்
படிமீதில்
ந்தது நைந்து அங்கே,

Page 352
சிவராத்திரி
இ - ள் : மன்னவ - அரசனே 1, வம் - மகத்தாகிய பூவுலகமானது, மா மாபெலலிங்கம் என்னும் பெயரைக் க மீள - இலங்காதிபதியாகிய இராவன கைபற்றி எடுக்க - பல நகங்களேக்கொ படிமீதில் நன்னர் இலிங்கம் அங்கே ை கண்ணே நன்மை பொருந்திய அவ்வி மெலிவு கொண்டு நிமிர்ந்தது எ - று.
ஆவி னெடுஞ்செவி போல நாவி னெடும்பெயர் கோகன மேவி னலந்தரு வாள்விழி . தேவி னருஞ்சிவ லோக மிெ
(ஆவின் நெடும்செவி போலநிமிர் நாவில் நெடும்பெயர் கோகனம் ஏவின் நலம்தரு வாள்விழி அம்பி தேவின் அரும்கிவ லோகம் இது
இ - ன் ஆவின் நெடும் செவி பே சுமானது) பசுவினது நெடிய செவியை நாவின் நெடும் பெயர் கோகனம் என்றன கோகர்னம் என்னும் பெயரைக் கூறின விழி அம்பிகை - மிகக் கூரிய அம்புபோ புடைய உமாதேவியார், இடம் மேவு பெருமானது, அரும் சிவலோகம் இது பாகிய சிவலோகமிதுவென்று அறியக்
பித்திரசக மகாராசனே எ- று.
மாவின்வடு நிகர்த்தவிழி மே தேவனருள் சிவலிங்க மெடுக் காவனேய கைத்திரளாற் கன தேவனது குடுமிமுடி புடைத்
மாவின் வடு நிகர்த்தவிழி மலமக தேவன்அருள் சிவலிங்கம் எடுக்கள் காஅனேய கைத்திரளால் கனன் ( தேவன்து குடுமிமுடி புடைத்தன்

புராணம்
ஆதலின் - அக்காரணத்தால், மாநி பெலலிங்கம் பேர் என்ன விளம்பியதுகூறியது, இலங்கைக் கோன் இன்னமும் ன் மீட்டும் மீட்டும், பல் நகம் மேவு ண்ேட தன்னக கிளாற் பிடித்துத் தூக்கி, நந்து மெலிந்து நிமிர்ந்தது - பூமியின் லிங்கமானது அவ்விடத்து நெகிழ்ந்து (f s」
நிமிர்ந்திடு மதனுலுTர் r மென்றனர் நனிகூரு ாம்பிகை பிடமேவுந் நன்றறி திணிதோளாய்.
ந் திடும் அநஜல் உளர்
என்றனர் தனிகூரும்
கை இடம்மேவும்
) என்று அறி திணிதோளாய்.)
ால நிமிர்ந்திடும் அதனுல் - (அவ் விவிங் ப்போல நிமிர்ந்த காரணத்தினுல் பார் எர்-உலகிலுள்ளார் நாவினுல் உயர்ந்த ர், நனி கூரும் ஏவின் நலம் திரு வாள் வழகுவாய்ந்த ஒளி பொருந்திய கிண்களோ ம் தேளின் - இடப்பாகத்தமர்ந்த சிவ
என்று அறி திணி தோளாய் - அருமை சுடவாய் திண்ணிய தோள்களே புடைய
(65)
1று
மகளே யிடங்கொண்ட கநைந்தோன் சினங்கொண்டே ன்றரக்கன் மறைமதலேத் தனன்றன் சினமிகலால்.
ளே இடம்கொண்ட
நந்தோன் சினம்கொண்டே று) அரக்கன் மறைமதலே த் ன் தன் சினம் மிகலால்,

Page 353
g, airin ITLL
இ- ள் : மாவின் வடு நிகர்த்த மாவடுவையொத்த கண்களேயுடைய யாரை வாமபாகத்திற்கொண்ட, தே தருளிய, சிவலிங்கம் எடுக்க நைந்தோ துன்பமடைந்தவனுய், அரக்கன் கனன் கொண்டு - கோபங் கொண்டு, கா போன்ற தனது கூட்டமாகிய கைகளி முடி - பிராமணப் பிள்ளேயாக நின்ற சிரசில், தன் சினம் மிகலால் புடைத் பாற் குட்டினுன் எ - று.
5 EG37 TF.
புடைத்தவுட னுருத்தெழுந்து னடித்தலமு மணிமுடியு மகள் படைத்தவுரு வெனநிமிர்ந்து பிடித்துமணிக் கழங்கென்ன
(புடைத்தஉடன் உருந்(து) எழுந்து அடித்தலமும் மணிமுடியும் அகலி படைத்தஉரு எனநிமிர்ந்து பனே பிடித்து, மணிக் கழங்(கு) என்ன வி
இ - ள் : புடைத்த உடன் உருத் கொண்டெழுந்து, பொழி மத வார் பொருந்திய பாஃண்முகத்தையுடைய வி மணிமுடியும் அகலிடமும் விசும்பும் உற -யிற் பொருந்தவும் அழகிய திருமுடி! படைத்த உரு என நிமிர்ந்து - சிருட் கொண்டு, பஃன கரத்தால் இராவணி இராவணனேப் பற்றி, மணி கழங்கு எ அழகிய பந்தைப்போல எறிந்தெறிந்து
மறையோனென் றுனேநினைந்: பிறையோங்கு மணிமகுடப் ( னிறையோனே பொறுப்பதுன பொறையோடு முமைபுதல்வ
(மறையோன் என்(று) உனேநினேந்த பிறையோங்கு மணிமகுடப் பெரு இற்ைபோனே பொறுப்பது உன பொறையோடும் உமைபுதல்வன்

தச் சருக்கம்
விழி மலேமகளே இடம் கொண்ட - லேயரசன் புதல்வியாகிய உமையம்மை வன் அருள் - சிவபெருமான் கொடுத் ன் - சிவலிங்கத்தை எடுத்தற்கியலாது று - இராவணன் கொதித்து, சினம் அனேய கை திரளால் - மரச்சோலே ஞல், மறை மதல்ே தேவனது குடுமி விநாயகக் கடவுளது குடுமியையுடைய தனன் - தனது கோபம் அதிகரித்தமை
(66)
பொழிமதவா ரண்முகத்தோ
பிடமும் விசும்புமுறப்
பனேக்கரத்தா விராவணனைப்
வெறிந்தெறிந்து பிடித்திடலும்,
பொழிமத வாரனமுகத்தோன் டமும் விசும்பும் உறுப் க்கரத்தால் இராவணஃனப் ாறிந்து) எறிந்து பிடித்திடலும்.)
து எழுந்து - குட்டியவுடனே கோபங் ானமுகத்தோன் - சொரிகின்ற மதம் க்கினேஸ்வரக் கடவுள், அடி தலமும் } - திருப்பாதங்கள் விசாலமாகிய பூமி பானது ஆகாயத்திற் பொருந்தவும், :த்த உருவத்தைப்போல விசுவரூபங் னே பிடித்து - விசாலித்த கையினூல் :ன்ன எறிந்து எறிந்து பிடித் திடலும் -
பிடிக்கவும் எ - று. (67)
த மடமையினு விதிழைத்தேன் பெருங்களிறே பிழைசெய்தே க் கியல்பென்றென் றேத்துதலும் ன் புவியிலரக் கனேவிடுத்தான்.
மடமையினுல் ஈது இழைத்தேன் ங்களிறே பிழைசெய்தேன் க்(கு) இயல்(பு) என்(று) ஏத்துதலும் புவியில் அரக்கனை விடுத்தான்.)

Page 354
喜岛萤 சிவராத்தி
இ- ள் மறையோன் என்று ந தேன் - பிராமணனென்று தேவரீரை செய்தேன். பிறை ஒங்கு மணி மகுட ( குகின்ற அழகிய நிருமுடியைபுடைய யோனே - தஃவரே, பிழைசெய்தேன் உனக்கு இயல்பு என்ற என்று ஏத்து, இயற்கையாகிய குன்மேயென்று சொ புதல்வன் புவியில் அரக்கஃன விடுத்த பாரது புத்திரராகிய விநாயகக்கடவுள்
எ - று.
நிருதர்குலத் திகல்வேந்தே கிருபதுசெங் கரத்தாலு பெ வொருபதுமா முடித்தலே பு
குருதிநிறங் கொளப்புடைத்
(நிருதர்குலத்(து) இகல்வேந்தே
இருபது செங்கரத்தாலும் எழில் ஒரு பதுமா முடித்தலேயும் உறப் குருதிநிறம் கொளப்புடைத்துக்
இ - ள் : திருதர் குலத்து இகல் மிக்க அரசனே நினது பிழை யான் ெ பொறுப்பதற்கு, இருபது செங்கரத்த எழின் மலரோன் முன் கவித்த- அழகி மா ஒருபது முடிதலேயும் - மகத்தாகி உற புடைத்தி எனலோடும் - தாக்கும் குருதி நிறம் கொள புடைத்து - இர குதித்து ஆடி உவப்பித்தான் - குதித்
ஷங் கொள்ளும்படி செய்தான் எ -
அன்னது கண் டுவந்தருளி ை லென்னருனன் ன லம்வேண் சென்னியுறப் புடைத்தவர்ப மின்னின் மறைந் தனனிருதன்
அன்னதுகண்டு உவந்(து) அருளி என்அருள் நல் நலம்வேண்டில் இல் சென்னிஉறப் புடைத்தவர் பால் மின்னின் மறைந்தனன் நிருதன்

ரி புராணம்
னே நினேந்த மடமையினுல் ஈது இழைத் நினைத்த அறியாமையினுல் இதனேச் பெரும் களிறே - பிறைச்சந்திரன் விளங்
பெரிய யானே வதனத்தரே, இறை T - தவறியற்றினேன், பொறுப்பது தலும்- பொறுத்தருளுவது தேவரீருக்கு ால்வித் துதிக்க, பொன்றயோடும் உமை நான் - பொறுமையுடனே உமாதேவி ர் பூமியில் அவ்விராவன:ன விடுத்தார்
(68.
நினதுயிழை யான்பொறுத்தற் 1ழின் மலரோன் முன்கவித்த முறப்புடைத்தி பெனலோடுங் துக் குதித்தாடி யுவப்பித்தான்.
நினதுயிழை பான்பொறுத்தற்கு)
மலரோன் முன்கவித்த புடைத்தி என்லோடும்
குதித்(து)ஆடி உவப்பித்தான்.)
வேந்தே - அரக்கர் குலத்து வலிமை பாறுத்தற்கு - உன்து குற்றத்தை பான் ாலும் - சிவந்த இருபது கைகளினுலும், ய பிரமாவால் முன்னரே சூட்டப்பட்ட, ய பத்து முடிகளனிந்த சிரசுகளினும், படி குட்டக்கடவை யென்று கூறுதலும், த்தம் போலச் சிவப்படையும்படி குட்டி, து விளேயாடி (அப்பெருமான்) 卯· (69)
யங்கரத்தோ னின்றுமுத டி லின்றுனைப்போ லிருகரத்தாற் ாற் சிந்தைமகி ழுவமென்னு
வேலையிலங் கையிற்புகுந்தான்
ஐங்கரத்தோன் இன்றுமுதல்
ன்(று) உண்ணப்போல் இருகரத்தால்
சிந்தைமகிழுவம் என்கு வேலேஇலங்கையில் புகுந்தான்.

Page 355
கன்மாடபா
இ -ன் ஐங்கரத்தோன் அன்ன திருக்கரங்களையுடைய விநாயகக்கடவுள் கொண்டு, இன்று முதல் என் அருள் எனது அருளாகிய நன்மையையடைய கரத்தால் சென்னி உற புடைத்தவர் சைக் குட்டியதுபோல இரண்டு கைகளி வர்களிடத்து, சிந்தை மகிழுவம் என்னு மின்னின் மறைந்தனன் - மின்னலேப்ே இராவணன், வேலே இலங்கையில் புகு புரியையடைந்தான் எ - று.
தென்னிலங்கை யிராவணன்ட பின்னிலங்கு மொருமருப்புப் வன்னலிங்க மைங்கரத்தோ லிந்நிலத்திற் சிவலோக மென
| தென்இலங்கை இராவணன் பால்
பின் இலங்கும் ஒரு மருப்புப் பெரு, அன்னலிங்கம் ஐங்கரத்தோன் அ இந்நிலத்தில் சிவலோகம் எனவில்
இ- ள் : தென் இலங்கை இராஸ் திக்கிலுள்ள இலங்காபுரிக்கரசனுகிய கொடுத்தருள, திறல் அரக்கன் பின் தன் கை கொடுப்ப - வலிமைபொருந் கின்ற ஒற்றைக் கொம்பையுடைய பெ ளது திருக்கரத்திற் கொடுக்க, அன்ன கரத்தோன் அம் கையினுல் நாட்டிய அழகிய திருக்கரத்தால் நாட்டியதன் கண்ணே, சிவலோகம் என விளங்கி இ டலும்படி பிரகாசித்திருக்கின்றது எ -
ஆல் - அசை,
வே
இத்தகைய கோகன்னந் தனினென் சுத்தவமு தெனவெளுத்த நரைதிை மத்தனிர வெனவுணரா ளங்கடை சித்த மதி விரக்கமுளோர் சோறிடும்

தச் சருக்கம் 品蔷岳
து கண்டு உவந்து அருளி - ஐந்து அந்நடனத்தைக் கண்டு சந்தோஷங் 5ல் நலம் வேண்டில் - இன்று முதலாக விரும்பினுல், இன்று உனேபோல் இரு பால் - இப்பொழுது நீ உனது சிரமி
ணு,லுந் தமது சிரசிற் பொருந்தக் குட்டின - மனமகிழ்ச்சியடைவோமென்று கூறி, பால மறைந்தருளினூர், நிருதன் - நந்தான் - சமுத்திரஞ்சூழ்ந்த இலங்கா (70)
ாற் சிவனுதவத் திறலரக்கன்
பெருந்தகைதன் கைக்கொடுப்ப னங்கையினு னுட்டியதா ாவிளங்கி யிருந்துளதால்,
சிவன் உதவத் திறல் அரக்கன் ந்தன கதன் கைகொடுப்பு ங்கையினுல் நாட்டியதால் ாங்கி இருந்துளதால்.)
ானன் பால் சிவன் உதவ - துக்கை இராவணனிடத்துச் சிவபெருமான் இலங்கும் ஒரு மருப்பு பெரும் தகை திய அவ்விராவணன் பின்னர் விளங்கு ருந்த சுமைகொண்ட விநாயகர் 5-5
விங்கம் - அந்த லிங்கமானது, ஐங் கால் - அவ்விநாயகக் கடவுள் மயால், இ நிலத்தில் - இப்பூமியின் தந்துளது - சிவலோகம் என்று சொல் நி1 (7IJ
நி
ன லொருபுலேச்சி யிருகண் னில்லாள்
"நோய் மூப்புடையTள் சுருதிபோற்று
து பசிமிகுத்திட்டகடு காயச்
னெனக்கெனவோர் தெரு விலுற்றுள்.

Page 356
சிவராத்திரி
இத்தகைய கோகன்னம் தனில்நென்ன
இருகண் இல்லாள் சுத்த அமுfது) என வெளுத்த நரைதி
சுருதி போற்றும் அத்தன் இரவு) என உணராள் அங்
அகடு காய சித்தம் அதில் இரக்கம் உளோர் சோ தெருவில் உற்ருள். )
இ - ள் இத்தகைய கோகன்ன என்னும் ஸ்தலத்தில், தென்னல் - மு இரண்டு கண்களுமில்லாதவளாயும், சு நோய் மூப்பு உடையாள் - சுத்தமா துத் தோல்கள் திரைத்து நோய்கள் ட் ஒரு புலேச்சி - ஒரு புவேப்பெண்ணுனன் என உனராள் - வேதங்களினுற்றுதிக் திரியென்று அறியாதவளாப், அங்கு பசிமிகுத் திட்டு அகடு காய - பசியான அதில் இரக்கமுளோர் எனக்கு சோறு வர்களே எனக்குச் சோறு கொடுங்க தெருவில் உற்ருள்-ஒரு விதியின்கண்
அத்தெருவின் றஃலவருமோர் களிய முத்தளக்கூ விளமுனவென்றிடுதலு துத்தமர்பூ சித்த புரா தனவிங்க மு பத்தரிடும் பச்சிலேபோ லானதவள்
(அத்தெருவின் தலைவரும் ஒர் களி
அம்கை மீதில் முத்தனக்சு விளம் உணவு) என்(
முன்நாள் தாபித்(து) உத்தமர் பூசித்த புராதன லிங் உளத்(து) அன் போடும் பத்தர் இடும் பச்சிஃபோல் ஆள்
படைசெய் யாள் ஆய்.
இ- ள் அத்தெருவின் தலைவரு வந்த ஒரு களிமஞனவன், இழிகுலத் தவளாகிய ஆப்புச்ேசியின் அகங்கை இடுதலும் - மூவிதழ் பொரு ந் தி

புராணம்
3ால் ஒரு புலேச்சி
ரைநோய் மூப்(பு) உடையாள்
கு) அடைந்து பசிமிகுத் திட்டு
'று) இடுமின் எனக்(கு) எனஓர்
ந்தனில் - இவ் விதமாகிய கோகர்ண்ம் மற்காலத்தில், இரு கண் இல்லாள் - த்த அமுது என வெளுத்த நரை திரை கிய பால்போல வெளிறி ந  ைர த் tடித்து மூப்படைந்தவளாயும் (உள்ள), பள், சுருதி போற்றும் அத்தன் இரவு கப்படுகின்ற சிவபெருமானது சிவராத் அடைந்து - அவ்விடத்திற் சென்று, து அதிகரித்து உதரம் வரள, சித்தம் இடுமின் என - மனத்திலிரக்கமுள்ள ளென்று ( சொல் விக்கொண்டு ), ஓர் ானேயிருந்தாள் எ- று. (73)
பனிழி குலத்தவட னங்கை மீதின்
மேற் றெறிந்தன ளான் முன்னுட் டாபித் டிமீதி னுளத்தன் போடும்
பசிமிகக்கண் படைசெய்யாளாப்.
யன் இழி குலத்தவன் தன்
று) இடுதலும் ஏற்(று) எறிந்தனளால்
கம் முடிமீதின்
எ(து) அவள் பசிமிகக்கண்
ம் ஒர் களியன் - அவ்வீதியினிடத்தே தவள் தன் அங்கை மீதில் - இழிகுலத் பில், முத்தள கூவிளம் உணவு என்று ப விவ்வப்பத்திரத்தை உணவு என்று

Page 357
ਹੈ -
கொடுக்கவும், ஏற்று எறிந்தனள் - அ இராமையின் ) எறிந்தாள் முன் நாள் இலிங்க முடிமீதில் - (அவ்வில்வபத்திர செய்து முனிவராற் பூசிக்கப்பட்ட ட உளத்து அன்போடும் பத்தர் இடும் ட கொண்டு அடியார்களிஞலே சாத்த அவள் பசி மிக- அவள் பசியதிகரித்த நித்திரைசெய்யாதவளாப் எ - று.
இருளகல விடியுமட்டும் வருந்தியிரு தெருவி னிடை பிரந்திடவோர் புனே மருவியநோய் பசிமூப்பு வருந்திடெ கொருவியுயிர் பிரிபொழுதிற் பரம
இருள் அகல விடியுமட்டும் வருந்
எழுந்த பின் அத் தெருவின் இடை இரந்திட ஓர்
செல்லும் காலே மருவிய நோய் பசிமூப்பு வருத்தி மயங்கி வீழ்ந்(து) அங்கு ஒருவி உயிர் பிரிபொழுதில் பரம
உற்று நோக்கி,
இ - ள் இருள் அகல விடியுமட் நீங்கி விடியும்வரையும் வருத்தத்தோடி சூரியனுதயஞ்செய்த பின்னர், அ த்ெ சென்று பாசிக்கும்படி, ஒர் புலேச்சி புலப்பெண்ணுனவள் முன்னே வழிகாட் பசி மூப்பு வருத்திட - பொருந்திய ே புறுத்த, வெம் சுடு மணல் கீழ் மயங் கண்ணே கீழே மயங்கி விழுந்து, அங்கு விடத்து உயிரானது விட்டுநீங்கும்பொ உற்று நோக்கி - சிவபெருமான் LP உற்றுப்பார்த்து ள - று.
சீர்தருகோ கன்னத்திற் சிவநிசியி
தேர்தருநற் பைந்தழைகொண் டெம்மை
றேர்தனிலப் புலைமகளை யேற்றியிங்
பார்தனிலுற்றனேவரும்யாம் பார்:

தச் சருக்கம் 337
த&ன வாங்கி ( உண்ணுதற்கு உணவாக ர் தாபித்து உத்தமர் பூசித்த புராதன மானது) பண்டைக்காலத்தில் தாபனஞ் ழைய சிவலிங்கத்தின் முடியின்மேல், ாச்சிலே போல் ஆனது - மனத்திலன்பு ப்பட்ட பச்சிலேக்குச் சமானமானது, ததினுல், கண்படை செய்யாளாய் -
(73)
ந் திரவியுதித் தெழுந்த பின்னத்
ச்சியெதிர் வழிகாட்டச் செல்லுங்காலே வஞ் சுடுமணற்கீழ் மயங்கி வீழ்ந்தங் லுயர் கணங்கடமையுற்றுநோக்கி,
தி இருந்(து) இரவி உதித்(து)
புலேச்சி எதிர் வழிகாட்டச்
ட வெம்சுடுமணற்கீழ்
:ன் உயர் கணங்கள் தமை
டும் வருந்தி இருந்து - இருட்காலம் -ருந்து இரவி உதித்து எழுந்தபின்தருவினிடை இரந்திட - அவ்வீதியிற் வழி காட்ட செல்லும் காலே - ஒரு டச்சென்ற சமயத்தில், மருவிய நோய் நோயும் பசியும் முதியபருவமுத் துன் சி வீழ்ந்து - வெவ்விய #டுDErளின் த உயிர் ஒருவி பிரிபொழுதில் - அவ் ழுது, பரமன் உயர் கணங்கள் தமை பெருமையிற் சிறந்த கனநாதர்களே
(74)
லுண்டிதுயி நீர்த்து வில்வத் யருச் சித்ததனு விமைக்குஞ் செம்ெ கு வருதிரெனச் செப்ப வன்னுேர் ந்திருக்க வங்கவ3ளப் பணிந்து போற்றி.

Page 358
58 சிவராத்தி
சீர் கருகோ கன்னத்தில் சிவநிதி
தீர்ந்து வில்வத்(து) ர்ேதிருநல் பைந்தழை கொண்டு
இனமக்கும் செம்பொன் தேர் தனில் அப் புலேமகளே ஏற் செப்ப அன்னுேர் பார்தனில் உற்று) அனேவரும்
பணிந்து போற்றி,
இ - ள் சீர் தரு கோசுன்னத்தி மென்னும் தலத்தில், சிவ நிசியில் உ திலே உணவும் நித் திரையுமின்றி, ஸ் கொண்டு - வில்வமரத்தினழகுபொருந் எம்மை அருச்சித்ததனுல் - எம்மைப் பொன் தேர்தனில் - பிரகாசிக்கின்ற அ புலேமகளே ஏற்றி - அப்புமோதை செப்ப - இங்கு வரக் கடவீர்களென்று உற்று - அக்கண நTதர்கள் பூமியில் வர் அங்கு அவளே பணிந்து போற்றி - பு அவளே வணங்கித் துதித்து எ - று.
செம்பொனெடுங் கொடிஞ்சிமணித் மும்பர்மடமகளிர்வெண்சா மரை வம்பவிழ்பூ மழைபொழிய வளங்ெ மெம்பரம ணினிதுறையுங் களதபு
(செம்பொன் நெடும் கொடிஞ்சி
சிறப்பி னுேடும் உம்பர்மிட மகளிர் வெண்சாமை உலவை ஈன்ற வம்(பு) அவிழ்பூ மழைபொழிய
மழுமான் ஏந்தும் எம்பரமன் இனிது) உறையும் பு
ஏகி குரே.)
இ=ள் செம்பொன் நெடும் கொடி பொன்னுற் செய்யப்பட்ட நெடிய கூம் விருத்தி, மிகு சிறப்பினுேடும் - மிகுத் ளிர் வெண் சாமரை இரட்ட-தேவ பைந்தருவின் உலவை ஈன்ற - பசுை பூத்த வம்பு அவிழ் பூ மழை பெ

ரி புரானம்
யில் உண்டிதுயில்
)ெ எம்மை அருச்சித்ததனுல்
*றி இங்கு வருதிர் எனச்
யாம் பார்த்திருக்க அங்கவ3ளப்
ல் - சிறப்புப் பொருந்திய கோகர்ண ண்டி துயில் நீத்து - சிவராத் திரி தினத் பில் வத்து ஏர் தரு நல் பைம் தழை திய நல்ல பசிப தவிழபைக்கொண்டு, பூசித்தமையால், இமைக்கும் செம் சிவந்த பொன்குற்செய்த தேரின் மேல், ஏற்றிக்கொண்டு. இங்கு வருதிர் என கூறியருள் அன்னுேர் பார் தனில் து பTம் அனேவரும் பார்த் திருக்க "மெல்லோருங் காணும்படி அவ்விடத் து
75
க் தேர்மீதி விருத்திமிகுசிறப்பி னுேடு பிரட்டப் பைந்தருவினுலவை யீன்ற கழுதுந் துபிமுழங்க மழுமா னேந்து த கிரியின்மிசை யேகிஞரே.
ணிைத் தேர்மீதில் இருத்திமிகு
ர இரட்டப் பைந்தருவின்
வளம்கெழு துந்து பி முழங்க
1ளதபுத கிரியின்மிசை
ஞ்சி மணி நேர் மீதில் இருத்தி - சிவந்த புகளே புடைய அழகிய இரதத்தின்மே தி அலங்காரத்துடன், தடம்பர் ந. நது ரம்பைகள் வெள்ளிய சாமரங்களே வீச. மயாகிய பஞ்சதருக்களின் கிளேகளிற் ாழிய - வாசனை வீசுகின்ற புஷ்பங்களே

Page 359
கன்மTடப
மழைபோலச் சொரிய, வளம் கெழு
துந்து பி பொத்தியமாரவாரிக்க, மழும பும் - மழுவையும் மானேயும் தரித்த வீற்றிருக்கின்ற, களதபுத கிரியின் மிை சென்றனர் எ-று.
『ーエリGm品r.
ஆதலின்மித் திரசகனே நீயுமந்தக் தீதகலுஞ் சிவநிசிநோற்றிடிலுன கோதகலும் பெருந்தவத்துக் கோ ரேதமின்மாதவர்குழ்ந்து வரம்தி:
(ஆதவின் மித் திர சகனே நீயும்
அடைந்து போற்றித்
தீ(து) அகலும் சிவ சிநோற்றிடில்
திரும் என்று
கோ(து) அகலும் பெருந்தவத்து
கொடுத்துப் பின்னர்
ஏதம்இல்மா திவர்சூழ்ந்துவர மி
ஏகினுன் ஆல். )
இ- ள் ஆதலின் - ஆனதன்ன் மகாராசனே, நீயும் அந்த கோகன்ன தக் கோகர்னம் என்னும் தலத்தைய நிசி நோற்றிடில்-தீமைகளெல்லாம் அ அனுஷ்டிப்பா பாயின் உனது வினே : களெல்லாம் நீங்குமென்று (சொல்வி கோதமன் - குற்றமில்லாத பெரிய அங்கு அவற்கு விடை கொடுத்து - உத்தரவு கொடுத்து, பின்னர் ஏத மீ மில்லாத மசா தலசீரேஷ்டர்கள் சுற் மிதிலே மாநகரத்தை நோக்கிச் சென்ரு
ஆல் = அசை,
புண்ணிரின் கடிகமழப் பொருகளத் அண்ணீர்மை சலந்தொழுகக் கலும்ந்தன மண்ணிர்மை பெறப்புரந்த மன்ன ளூன் னிர் டெற் ரதுவெனத்துன் டொழி

ாதச் சருக்கம் 3 Š ፵
துந்து பி முழங்க - வளம்பொருந்திய ான் ஏந்தும் எம் பரமன் இனிது உறை எமது தஃவராகிய சிவபெருமான் நன்கு ச ஏகினூர் - கபிலாசமலுேக்குக் கொண்டு
76)
கோகன்னத் தடைந்து போற்றித் து வினையனைத்துந் திரு மென்று தமனங் கவற்குவிடைகொடுத்துப் வநகர்நோக்கியேகி னுணுல், (பின்ன
அந்தக் கோகன்னத்து)
உனது வினே அனேத்தும்
க் கோதமன் ஆங்(கு) அவற்கு விடை
திலேநகர் நோக்கி
மயில்ை, மித்திரசகனே - மித்திரரசு த்து அடைந்து போற்றி - நீயும் அந் டைந்து துதித்து, தீது அகலும் சிவ அழிந்துபடுகின்ற சிவராத்திரி விரதத்தை அனேத்தும் தீரும் என்று - உனது தி:
கோது அகலும் பெரும் தவத் து தவத்தையுடைய கெளதம முனிவர் அவ்விடத்து அக்கன்மாடபாத ராசனுக்கு 'ல் மாதவர் சூழ்ந்து வர - பின்பு @@@ றிவர, மிதிலே நகர் நோக்கி ஏகினுன்
ர் ள் - று.
(77)
தி வொன்னலர்தம் புயந்தோய் மின்னூர் ரிபொற்கலன்வாங்கக் கதிர்வேல் வாங்கி வனுந் தாசமுற்று வருந்திஞேர்க
தமர்சோ சன்னமுற்ரு ணுவப்பி ணுேடும்.

Page 360
茜星0 சிவராத்தி
புண்ணீரின் கடிகமழப் பொருகள்
புயந்தோப் மின்னூர் கண்ணிர் மை கலந்து ஒழுகக் கபூ கலன்வாங்கக் கதிர்ே மண்நீர்மை பெறப்புரந்த மன்ன
வருந்தி ஞேர்கள் உண்நீர் பெற் றதுஎனத்துன்(பு)ஒ: கன்னம் உற்ருன் உன்
இ - ள் புண்ணிரின் கடிகமழப் ே நாற்றம் வீசும்படி புத்தகளத்தில், ஒ பகைவர்களது புயங்களேத் தழுவுகின்ற ஒழுக சுலுழ்ந்து - கண்ணிரும் (தீட்டிய அண்ரி பொன் கலன் வாங்க - அணித் பத்தைக் கழிக்கும்படி, கதிர் வேல் வா மண் நீர்மை பெற புரந்த மன்னவனும் பாலித்த மித்திரசகமகாராசனும், தா கையினுல் துன்புற்றவர்கள், உண் நீர் ணுவதற்குத் தண்ணிரைப் பெற்ற த உவப்பினுேடும் உயர் கோகன்னம் உற்ரு திய கோகர்ணம் என்னும் தலத்தை
பூகநெடும் பொழில்புடைசூழப்பதி நாகர்தினந்தொழுதெழுமா பெல மாகமதிச் சிவநிசியின் மறைமுதலா சோகமிகத் தரும்பழைய வினேத்தொட
(பூகநெடும் பொழில்புடைசூழ் அப்பதி நாகர்தினம் தொழுது)எழுமா பெல மாகமதிச் சிவநிசியில் மறைமுதல் ஆ சோகம் மிகத் தரும்பழைய வினேத்தெ
இ- ள் : பூக நெடும் பொழில் L கஞ் சோலேகள் பக்கத்திற் சூழ்ந்த அ மூழ்கி - கூறப்படுகின்ற கோடிதீர்த்தத் தொழுது எழும் மா பெல விங்க நாய காரஞ் செய்து எழும்புகின்ற மாபெல அன்போடு துதித்து, மாக மதி சிவநி யில், மறை முதல் ஆகமத்து விதி

ரி புராணம்
ாத்தில் ஒன்னலர்தம்
ஒழ்ந்து) அணிபொன்
வனும் தாகம் உற்று
றிந்(து) உயர்கோ பப்பிரூேடும்.)
பொரு களத்தில் - இரத் தத்தின் Լւք նմllன்ன்லர் தம் புயம் தோப் மின்ஞர் - மனேவியர்கள், கண்ணிர்மை சிலந்து மையும் கலந்து பாம்படி அழுது, திருக்கின்ற பொன்னுற் செய்த மங்கலி ங்கி - கூரிய வேற்படையைச் செலுத்தி, ம் - பூமியை நன்மை பொருந்தப் பரி கம் உற்று வருந்தினுேர்கள் - நீர் வேட் பெற்றது என துன்பு ஒழிந்து - உண் ன்மையைப் போலத் துன்பம் நீங்கி, ஒன் - மகிழ்ச்சியோடு உயர்வு பொருந் படைந்தான் எ -று : (78)
யிற் புகல்கோடிப் புனலின் மூழ்கி பிங்க நாயகனை நண்பிற் போற்றி " கமத்துவிதி வழுவா தாற்றிச்
பினழுக்கனேத்துந் துடைத்திட்டானே.
பில் புகல்கோடிப் புனலின் மூழ்கி லிங்க நாயகன நண்பில் போற்றி கமத்துவிதி வழுவா(து) ஆற்றிச் ாடர்பின் அழுக்(கு) அனைத்தும் துடைத்
திட்டானே.
-ை சூழ் அப்பதியில் - நெடிய கமு ந்த தலத்தில், புகல் கோடி புனலின் தில் ஸ்நானஞ் செய்து, நாகர் தினம் கனே --தேவர்கள் தினந்தோறும் நமஸ் பிங்கநாயகரை, நண்பில் போற்றிட வியில் - மாசி மாதத்துச் சிவராத்திரி வழுவாது ஆற்றி - வேதங்களினுஞ்

Page 361
55 GTL DIT LI
சிறந்த ஆகமங்களிலுங் கூறப்பட்ட
மிக தரும் பழைய விண் தொடர்பின் அ தருகின்ற பழைய தீவினத் தொட ைேறயும், துடைத்திட்டான் - நீக்கிக்ெ
g gy F.
வளமைதரு கோகனத்தில் மாகமதி பழிவிளேக்கும் பிரமகத்தி பற்றறே கழலடைந்து பேரின் பங் கலந்திருந் வுளமகிழ்வா னேற்றவர்கள் பேரின்
வளமைதரு கோகனத்தில் மாசுமதிச் ! பழி விளேக்கும் பிரமகத்தி பற்(று) அற கழல் அடைந்து பேரின்பம் கலந்(து) இ உளம் மகிழ்வால் நோற்றவர்கள் பேரி,
இ - ன் வளமை தரு கோகனத் னம் என்னும் தலத்தில், மாகமதி மாதச் சிவராத்திரியை மனமகிழ்ச்சியே -மகத்தி பற்றறவே தீர்ந்த பினர் - பழி மானது முற்ரூப் நீங்கியபின்பு, பரமன் மானுடைய சிவந்த திருப்பாதங்களே! தான் - மோட்ச சுகத்தை பனுபவித் உற்ற உள மகிழ்வால் தோற்றவர்கள் நிற் பொருந்திய உள்ளக்களிப்போடு அண்டவர் உண்மை என்ருன் - மோட் மென்று கூறினுர் எ - று.
என்றுயர்நை மிசவனத்திலிருந்தவி துன்றுசடை முடிதுளக்கிக் கேட்டுவ கன்றுகொடுஞ் சினமயக்கங் காமெ வென்றிபெறுந் தவஞான நிலையுண
என்(று) உயர் நை மிசவனத்தில் இ!
ஆங்(கு) இரு கைகூப்பி
துன்று சடை முடிதுவாக்கிக் கேட்(
சொல்வி ஞணுல்

Tதச் சருக்கம் 34.
விதி தவருதபடியனுஷ்டித்து, சோகம் |ழுக்கு அனைத்தும் - மிகத் துன்பத்தைத் ர்பினுலுண்டாகிய பாவங்களெல்லாவற் காண்டனன் எ - று.
(79)
நிச் சிவநிசியை மகிழ்ந்து நோற்றுப் வ தீர்ந்தபினர்ப் பரமன் செய்ய தான் சிவநிசியைக் கருத்தி லுற்ற ன்ப வீடடைவ ருண்மை யென்றன்.
சிவநிசியை மகிழ்ந்து நோற்றுப் வே நீர்ந்தபின்னர் பரமன் ரெய்ப ருந்தான் சிவநிசியைக் கருத்தில் உற்ற ன்ப வீடு) அடைவர் உண்மை என்ருன்.
ந்தில் - செழிப்புப் பொருந்திய கோகர் சிவநிசியை மகிழ்ந்து தோற்று - மாசி ாடு அனுஷ்டித்து, பழி விளேக்கும் பிர க3ளயுண்டாக்குகின்ற பிரமகத் தி தோஷ செய்ய கழல் அடைந்து - சிவபெரு படைந்து, பேரின் பங் கலந்து இருந் ந்திருந்தான், சிவ நிசியைக் கருத்தில் - சிவராத்திரி விரதத்தை தம் மனத் அனுஷ்டித்தவர்கள், பேரின்ப வீடு ட்ச சுகத்தைப் பெறுவர் இது சத்திய (80)
'ருந்தவர்மகிழ்ந்தாங் கிருதை கூப்பித் பப்ப விரித்தெடுத்துச்சொல்லி ஞனுற் மனு முக்குறும்பைக் கடிந்து நாளும் ர்ந்து களங்கமின்றி விளங்குஞ் சூதன்
நந்த இருந்தவர் மகிழ்ந்(து)
டு)உவப்ப விரித்(து) எடுத்துச்

Page 362
நிதி 3 சிவராத்தி
கன்று கொடும் சினம், மயக்கம்,
பைக் கடிந்துநாளும்
வென்றிபெறும் தவஞான நில
விளங்கும் சூதன்.)
இ - ள் : கன்று கொடும் சினம் கடிந்து - மனத்தைக் கன்றச்செய்கின் என்னும் முக்குறும்புகளேயும் நாசஞ்செ ஞான நிலே உணர்ந்து - தினந்தோறும் ே கத்தோடு கூடிய ஞானநிலையை உன் சூதன் - மனக் களங்கஞ் சிறிதுமின்றி ே நைமிசவனத்தில் இருந்த இரும் தவர் காரணியத்திலிருந்த பெருமையிற் சிற ஆங்கு இருகை கூப்பி - அவ்விடத்து இ துன்று சடை முடி துளக்கி - நெருங் உவப்ப - கேட்டு மகிழும்படி என்று நிவ்வாறு ຫຼິນ T+ எடுத்துக் கூறிஞர்
ஆல் - அசை,
சுன்மாடபாதச் ச
ஆக திருவிரு
திருச்சிற்

ரி புராணம்
காமம் என்னும் முக்குறும்
உணர்ந்து களங்கம் இன்றி
மயக்கம் காமம் எனும் முக்குறும்பை" ற கொடிய வெகுளி மயக்கம் காமம் ய்து, நாளும் வென்றி பெறும் தவ மன்மையையடைவிக்கின்ற தவவொழுக் ார்ந்து, களங்கம் இன்றி விளங்கும் விளங்குகின்ற சூதமகாமுனிவர், உயர் மகிழ்ந்து- உயர்வுபொருந்திய நைமி ந்த முனிவர்கள் ஆனந்தங்கொண்டு, ரண்டு கைகளையுஞ் சிரமிசைக் குவித் து. கிய சடைமுடியை யசைத்து, கேட்டு விரித்து எடுத்து சொல்லினுள் - என் Gт — Лд.
Ꮫ8 1 ] .
ருக்கம் முற்றிற்து.
茜点ü 59°.
றும் ம்ே:

Page 363
திருச்சிற்
விபரி சச்
எண்டரு மறையுன ரிரு புண்டர நுதலர னிரவி, கண்டவன் கதையினேக்
ருெண்டவச் சூதனு மு5
எண்தரு மறைஉணர் இருடி புண்டர நுதல் அரன் இரவில் கண்டவன் கதையினேக் கழற ஒள்தவச் சூதனும் உரைப்ப
இ - ள் என் திரு மன்ற உணர் கள்ே யறிந்த முனிவர்களே, திரி புண்ட ரமாக விபூதியையணிந்த நெற்றியைபு பூசஃன் கண்டவன் கதையி3 சுழறகே 3 அவனது சரித்திரத்தைக் கூறுகின்றே: சூதனும் உரைப்பது ஆயினுன் - மேன் மகாமுனிவருங் கூறுவாராயினுர் எ
பாரினிற் புராதலப் பதி, போரினிற் றெள்வர்மெட் மோரியு மருந்தவே இன் வீரியன் விபரிச னென்னு
(பாரினில் புராதலப் பதிபு ர போரினில் தெவ்வர்மெப், ! ஒரியும் அருந்தவேல் உறைக விரியன் விபரிசள் என்னும் ெ
இ - ள் பாரினில் புராதன பதி தலமென்னும் நகரத்தைப் பரிபாலி: புலவு - போர்க்களத்தில் பகைவர்களது அருந்த - காகங்களும் நரிகளும் உண்ணு யன் - தனது வேற்படையை புறையின் புடையவனும் ஆகிய, விபரிசன்
பெயரையுடைய அரசன் (டேவின் ட
ஏ - அசை,

றம்பலம்,
சருக்கம்
HH
iடி காடிரி
ற் பூசஃன கழறக் கேண்மினென் ரைப்ப தாயினுன்.
காள்திரி
பூசனே க் கேண்மின் என்று) 'து ஆயினுன்
இருடிகாள் - மதிக்கப்படுகின்ற வேதங் ர துதல் ஆரன் இரவில் - திரிபுண்ட டைய சிவபெருமானது இராத்திரியில், * மின் என்று - சிவபூசையைத் தரிசித் கேட்கக்கடவீரென்று, ஒள் துவச் மை பொருந்திய தவத்தையுடைய ሮሢዳኟ I = التي
பு ரப்பவன் 'ப் புலவு காரியு றக பூமித்திடும்
ம் வேந்தனே,
ப்பவன் புலவு, கரியும் ழித் திடும் வேந்தனே, ர
புரப்பவன் - பூமியின் கண்ணே புரா வனும், போரினில் தெவ்வர் மெய் சரீர மாமிசத்தை, காரியும் ஒரியும் தும்படி, வேல் உறை கழித்திடும் விரி ன்றும் நீக்குகின்ற வீரத்தன்மையை ன்னும் வேந்தன் ட விபரிசனென்னும்
(2)

Page 364
蔷望萱 சிவராத்தி
தன்றடஞ் சிலைகொடு தி குன்றருங் கானிடைக் ( வன்றலேக் கேழன்மான் மென்றசை யருந்திட ே
தன்தடம் சிலேகொடு தானு குன்(று) அரும் கான் இடைக் வன்தலேக் கேழல்மான் மை மென்தசை அருந்திட வேட்
இ - ள் தன் தடம் சிலே கொ மாகிய வில்லேக்கொண்டு தானுஞ் ே குறுகி - மலேகளிலும் அரிய காடுகளி கேழல் மான் மரை புல்வாய்களின் ே வலிய தலையையுடைய பன்றி மான்
மிருதுவாகிய மாமிசங்களேப் புசிப்பதற் பாடுவான் எ-று
புவந்தரு பூசுரர் புலைஞர் குலந்தனி லுதித்தெழில் நிலந்தனி லவாவுட னே கலந்துளந் தருக்கொடு
(புலம்தரு பூசுரர் புலேஞர் ம குலம்தனில் உதித்(து) எழில் நிலம்தனில் அவா.உடன் நே கலந்(து)உளம் தருக்கொடு
இ - ள் : புலம் தரு பூசுரர் புலே அறிவின் மிகுந்த பிராமணர் ( குலத் முள்ள குலங்களிலும் பிறந்து, எழில் பெண்களே, நிலத்தனில் அவாவுடன் தேடி, நித்தமும் கலந்து - தினந்தோ சுளிக்கும் நீர்மையான் - மனச்செருக்க: புடையவன் எ -று.
வே மதிவளர் பக்கங் கலைகுறை பக்க ம திதிகளிற் றுயிலூண் டுறந்துதன் 6 கதிதரும் பரனே யானினேந்தாட்ட விதிமுறை வழுவா துள்ளநெக் கு

ரி புராணம்
தானுஞ் சேனேயுங்
குறுகி நாடொறும்
மரைபுல் வாய்களின்
வேட்ட மாடுவான்.
ம் சேஃனயும்
குறுகி நாள்தொறும்
ரபுல் வாய்களின்
டம் ஆடுவான். )
டு தானும் சேனேயும் - தனது விசால சனேகளுமாய், குன்று அரும் கானிடை லுஞ் சென்று, நாள்தொறும் வன் தலே மென் தரை அருந்திட - தினந்தோறும்
மரை புல்வாய் ஆகிய மிருகங்களின் ற்கு, வேட்டம் ஆடுவான் - வேட்டை
( )
ர் மற்றுள
குலவு மாதரை Tடி நித்தமுங்
களிக்கு நீர்மையான்.
ற்(று)உள
குலவும் மாதரை டி நித்தமும்
களிக்கும் நீர்மையான்.
துர் மற்றுள குலம் தனில் உதித்து ட திலும் ) புலேயர் ( குலத்திலும் ) வேறு குலவு மாதரை - அழகுபொருந்திய தேடி - பூமியின் கண்னே ஆவிசயோடு றுஞ் சையோகித்து, உளம் திருக்கொடு டைந்து களிப்புக்கொள்ளுந் தன்மையை
..
திதொறு மருவுபன் குனூன்காந் னடியார் சிந்தனைப் படிமுடிவில்லாக் 1க் கடிமலர் கூவிளஞ் சாத்தி ருகி விருப்புட னருச்சனை புரிவான்.

Page 365
விபரிச:
(மதிவளர் பக்கம், சகுேறை பக்கம்
திதிகளில் துயில் ஊண் துறந்துதன் அ கதிதரும் பரனே ஆனின் ஐந்து) ஆட் விதிமுறை வழுவா(து) உள்ளம்நெக்கு)
இ- ன் பதி வளர் பக்கம் - ச பக்கத்திலும், பீக் குறை பக்கம் - மதி தொறும் மருவு பன்னுன்காம் தி சதுர்த்தசிகளில், துயில் ஊண் துறந்து யார் சிந்தனைப்படி - தமது அடியார் கதிதரும் பரனே - அளவில்லாத 应á马 ஆனின் ஐந்து ஆட்டி - பசுவிலிருந்தெ வபிடேகித்து, கடிமலர் கூவிளம் சாத் பும் வில் வங்களேயுஞ் சாத்தி, விதிமுை உள்ளம் நெக்கு உருசி - மனங்கசிந்துரு சந்தோஷத்துடனே பூசை செய்வான்
மற்றவன் மனேவி பாகிய 芭色A、Q) கற்றடந் திணிதோட் புரவல விரல் பொற்றரு விழுது விட்டெனக் கிட ஆற்றிருந் திடுமூண் டுயிலொழித் து
(மற்(று) அவன் மனைவி ஆகிய (5Աք:t all கல்தடம் திணிதோள் புரவல, விரவுங் பொன்தரு விழுது விட்(டு) எனக் கி. உற்(று)அருந் திடும் ஊண் துயில் ஒழிந்(து)
இ- ள் அவன் மனைவி ஆகிய மனைவியாகிய குமுதவதியானவள், அவன் மலர் போன்ற பாதங்க3ள நமஸ்கரித்த கள் & ப்போன்ற விசாலமாகிய திண்ணி வும் கல்வியில் திறலில் நேர் இல்லாப் யிலும் பிறரொருவரும் நிகரின்றியிருப் கிடந்த புரிசடை புனிதனுர் இரவில். போவிருக்கின்ற முறுக்குப் பொருந்திய சிவபெருமானது இராத்திரியில், உற்று மனம் விரும்பியுண்ணுகின்ற உணவையு தில் உவப்புடன் பூசனை புரிவாய் - மன T - Y.
மற்று - அசை,
ad

ச் சருக்கம் 岛±岳
மதிதொறும் மருவு பன்னுன்காம் டியார் சிந்தனைப் படிமுடிவு) இல்லாக் டிக் கடிமலர்க் கூவிளம் சாத்தி
உருகி விருப்புடன் அருச்சன்ே புரிவான்.
ந்திரன் கலைகள் வளரப்பெற்ற பூருவ கலேகள் தேய்கின்ற அபரபக்கத்திலும், கிகளில் - மாதங்கடோறும் வருகின்ற
- நித்திரைபுமுணவுமின்றி, தன் = களது எண்ணத்தின்படி, முடிவில்லா திகளைக் கொடுக்கின்ற சிவபெருமானே, நிக்கப்படுகின்ற பஞ்ச கெளயவிங்களினு நீதி - வாசண்பொருந்திய புஷ்பங்களே ற வழுவாது - விதிக்கிரமந் தவருமல், கி, விருப்புடன் அருச்சனே புரிவான்
T - ).
தியவன் மலரடி வணங்கிக் புங் கல்வியிற் றிறலினே ரில்லாய் ந்த புரிசடைப் புனிதனு ரிரவி பளத்தினுவப்புடன் பூசனை புரிவா,
தி அவன் மலர் அடி வளங்கிக்
கல்வியில் திறவில் நேர் இல்லாப் -ந்த புரிசடைப் புனிதனும் இரவில்
உளத்தில் உவப்புடன் பூசனை புரிவாய்.
குமுதிவதி - அவ்விபரிசம காராசனது மலரடி வணங்கி - அவனது தாமரை து கல் தடம் திணி தோள் էIII Fն ջլ: - "ய தோள்க&ளயுடைய அரசனே, விர - பொருந்திய கல்வியிலும் வன்மை பவனே, பொன்தரு விழுது விட்டென - பொன்மரமானது விழுது விட்டாற் சடைமயையுடைய பரிசுத்தராகிய அருந்திடும் ஊண் துயில் ஒழிந்து - ம் நித்திரையையும் தவிர்த்து, உளத் மகிழ்வோடு சிவார்ச்ச8: செய்கின்ற&ன
6

Page 366
哥星6 சிவராத்தி
கூனருஞ் சிலேக்கை வேட்டுவ ரென். தூனருந் திடுத லொழிந்திலே நிலத் தேனருங் கனிபா னிகர்த்தசொற்
தானருந் திடுத றவிர்ந்திலே பிந்தத்
கூன் அரும்பிலேக்கை வேட்டுவர் என்னக் நான் அருந்திடுதல் ஒழிந்திலே நிலத்தில் தேன் அருங்கனிபால் நிகர்த்தசொல் க தான் அருந்திடுதல் தவிர்ந்திலே இந்தத்
இ -ன் கூன் அரும் சிலே கை ஃபத்தாங்கிய கைகளையுடைய வேட்டுவ யும் கொலை செய்து - கூட்டமாகிய ஆளன் அருந்திடுதல் ஒழிந்திலே - மாமி உயர்குலத்து இழிகுலத்து உதித்த - ! தாழ்ந்த குலங்களிலும் பிறந்த, தேன் கணிகை சேயிழையார் முலே போகம் பாயுேம் நிகர்த்த மொழிகளையும் பணிந்த வேசிப் பெண்களது தனபோ அனுபவித்தலே விடுகின்றிலே, இந்தத் வாறு (ஒன்றற்கொன்று மாறுபாடாக ஃனக் கூறுகவென்று வேண்டினுள் எ
என்றவள் மொழிந்த மொழிசெவி முன்றவப் பயணு விறப்பெதிர் நிக நுன்றளிக் குலம்பாட் டயர்மலர்க் கோள் குன்றெணு மிஞ்சிப் பம்பைமா நக
என்று அவள் மொழிந்த மொழி இளநகை கோட்டிவேல் இ முன்தவப் பயனுல் இறப்பு) எதி மூன்று காலங்களும் உணர் துன்(று) அளிக்குலம் பாட்டு) . சுரிகுழால் கேட்டியான் மு குன்றெனும் இஞ்சிப் பம்பைமா குரைமுக ஞமலியா உதித்ே
இ -ன் என்று அவள் மொழிந் குமுதவதி கூறிய வாக்குக் கேட்டலும், வேற்படையைத் தாங்கிய விபரிசம கார

ரி புராணம்
னக்குல விலங் கஃனத்தையுங் கொலே செய் தி லுயர்குலத் திமிகுலத் துதித்த கணிகைச் சேயிழை பார்முலேப் போகந் தன்மையென் சாற்றுதி யென்றுள்.
க் குலவிலங்(கு) அனேத்தையும் கொல்ேசெய்து உயர்குலத்(து) இழிகுலத்து உடுத்த ஈரிகைச் சேயிழையார் முலேப்போகம் தன்மை என் சாற்றுதி என்றுள், !
வேட்டுவர் என்ன - வளேந்த அரிய வில் ர்களேப்போல, குல விலங்கு அனேத்தை மிருகங்களெல்லாவற்றையுங் கொன்று, மும் புசித்தலே விடுத்திலே, நிலத்தில் பூமியின் கண்ணே உயர் குலங்களிலும் அரும் கனி பால் நிகர்த்த சொல் தான் - தேனேயும் அரிய கணிகளேயும் வசனிக்கின்ற சிறந்த ஆபரணங்களே ாகத்தை, அருந்திடுதல் தவிர்ந்திலே - தன்மை என் சாற்றுதி என்ருள் - இவ் ா இருக்கும் ) தன்மைகள் என்ன அது . 【7J
படலுமிளநகை கோட்டிவே விறைவன் ழ்வா மூன்றுகாலங்களு முணர்வேள் தச் சுரிகுழால் கேட்டியான் முன்னங் சிற் குரைமுக ஞமலியா வுதித்தேன்.
செவிப் படலும் றைவன் ர் நிகழ்(வு) ஆம் (35ш є*т அயர்மலர்க் கோதைச் ଖୈtଞt if
நகரில் தேன்.)
த மொழி செவி படலும் - என்று அக் வேல் இறைவன் இளநகை கோட்டி - ாசன் புன்முறுவல் கொண்டு, முன்தவப்

Page 367
ଶ୍ly if g"
பயனுல் - முன்னரே செய்த தவத்தி நிகழ்வாம் மூன்று காலங்களும் உன காலமாகிய முக்கால சம்பவங்களே பு பாட்டு அயர் மலர் கோதை சுரிகுழ கூட்டங்களிசைபாடுகின்ற மலர் மா பெண்ணே கேட்கக்கடவை, முன்னம்
பம்பை மா நகரில் - மலேயென்று ச பம்பைமாநகரத்தில், குரை முசு ஞம தையுடைய நாயாகப் பிறந்தேன் எ
பாலேவென் றமுதை படுமொழிக் ஞலேயங் குறுகிப் பவிக்கிடு மடிசி 3 காலேயிற் கோயிற் கைவினை யாள வேலேயில் விடம்போற் கதைகனே
(பாலேவென்(று) அமுதை அடுபுெ பங்கில் வாழ் பம்பை நாயக ஆலேயம் குறுகிப் பவிக்(கு) இடும்
அருந்துவான் வருந்தி அங் காஃபில் கோபில் கைவின்ே யா
கடி(து) எனக் கடிந்திடக் வேலேயில் விடம்போல் கதைகே வில்லொடும் கல்லொடும் ே
இ- ள் : பாலே வென்று அமுதை (இனிமையினுற்) பாலேயும் வென்று அ புடைய உமாதேவியார் வாமபாகத்தி ஆலயம் குறுகி - பம்பைநாயகராகிய பலிக்கு இடும் அடிசில் அருந்துவான்புசிக்கும் பொருட்டு, வருந்தி அங்கு . அவ்விடத்துச் செல்லும் சமயத்தில் ருெண்டு செய்கின்ற பரிசாரகர்கள், ! லென்ஃன்த் தண்டிக்க நினைத்து, லே ருேன்றிய நஞ்சைப்போல, கதை க3 தொடர்ந்தார் - தண்டாயதமும் அம். இவற்றைக்கொண்டு தொடர்ந்து வந்த
ஓடினேன் வெருவியாலயம் வலம டேடினேன் காணேன் பலிசொரி

ச் சருக்கம் ኪ? 4 W
வின் பிரயோசனத்தால், இறப்பு எதிர் ர்வேன் - செல் காலம் எதிர்காலம் நிகழ் ம் அறியவல்லேன், துன்று அளிகுலம் கேட்டியால் - நெருங்கிய வண்டுக் ைேயயணிந்த சுரித்த கடந்தலேயுடைய - முற்பிறப்பிலே, குன்று எனும் இஞ்சி iறும்படியுயர்ந்த மதிலாற் குழப்பட்ட வியா உதித்தேன் ட குரைக்கின்ற முகத் - நு. (8)
கவுரி பங்கில்வாழ் பம்பைநாயகன்ற பருந்துவான் வருந்தியங் கடையுங் ர் கடிதெனேக் கடிந்திடக் கருதி
குனித்த வில்லொடுங் கல்லொடுத்
(தொடர்ந்தார்.
ਤੇ
அடிசில்
卤} 50-II
GITIF
ருேதி 3 ά σαθί, ή リTI-帝造点rf.j
அடு மொழி கவுரி பங்கில் வாழ் - முகத்தையும் வென்ற வார்த்தைக3 லெழுந்தருளிய, பம்பை நாயகன் தன் சிவபிரானது திருக்கோயிலேயடைந்து, பவியாக இடப்படுகின்ற சோற்றைப் |டையும் காலேயில் - பசியினுல் பெருந்தி
கோயிற்கைவினையாளர் - கோவிற் +து எஃன கடிந்திட சுருதி-சிக்கிரத்தி வேயில் விடம்போல் _ *凸当鸟r蚤岛á ா குனித்த வில்லொடும் கல்லொடும் f ேெளத்த வில்லும் கல்லும் ஆகிய Tர்கள் எ- று. (9)
புயிர்பிழைத் துய்குவா னெறிக டத் தின்னயற் சென்றுறிச் சுருதி

Page 368
38 சிவராத்திரி
பாடிநான் மறையோர் பழிச்சிட ெ பிடினுற் பணிமா றினர்தரி சித்தே
ஒடினேன் வெருவி ஆல்பம் வலமாப் தேடினேன் காணேன் பலிசொரி பி. பாடிநால் மறையோர் பழிச்சிட நெய்த்
பிடினுல் பணிமாறினர், தரி சித்தேன்
இ- ள் வெருவி ஆலயம் வல கரங்கொண்டு கோயிலே வலமாகச் சுற் குவான் நெறிகள் தேடினேன் - உயிர களேத் தேடினேன், காணேன் - அக் பனி சொரி பிடத்தின் அயல் சென்று பக்கத்தே சென்ற பொழுது, சுருதி வேதங்களேக் கூறிப் பிராமணர்கள் து ஏந்தி பிடினுல் பணிமாறினர் - ஒளி தாங்கிப் பெருமையோடு உபசரித்தனர் தேன்- (அப்பொழுது) பிறைச்சந்திர சிவபெருமானத் தரிசனஞ் செய்தேன்
அக்கணத்தொருவன் சரந்தொட6 மிக்கவாலயத்தை வலமதாப் வந்து நக்கஞர் திருமுன் ணுவிநித் திட்ட தக்கவாழ்வுடனு னிலம்புரந்தருளு,
(அக்கணத்(து) ஒருவன் சரந்தொட விந் மிக்க ஆலயத்தை வலமதாய் வந்து விம: நக்கனூர் கிருமுன் ஆவி நீத்திட்ட நன்பை தக்கவாழ்வுடன் நால்நிலம் புரந்தருளு
இ -ன் : அ கணத்து ஒருவன் ச, ஒருவன் அம்புசெலுத்த அதனுவிறந்தே வானது சிவராத்திரியாகும், அதனில் அச்சிவராத்திரியில் மேன்மைபொருந்த வந்து விமலனே தி ரிசனை புரிந்து - நி: நக்கனூர் திருமுன் ஆவி நீத்திட்ட நன் னிஃலயில் இறந்துபட்ட நன்மையிஞலே காலங்களேயுமறிந்து, தக்க வாழ்வுடன் புரந்து அருளும் கலேவணு - பரந்த பூட ணுக, தரை தனில் உதித்தேன் - இப்

புராணம்
நய்த்தி பச்சுடர்த் தட்டெடுத் தேந்திப் ன் பிறைமுடிப் பிஞ்ஞகன் றன்ஃன.
உயிர்பிழைத்து) உய்கு வான் நெறிகள் த்தின் அயல் சென்றுறிச் சுருதி நீ பச்சுடர்த் தட்டு) எடுத்து) ஏத்திப் பிறைமுடிப் பிஞ்ஞகன் தன்னே.1
மாய் ஒடினேன் - அப்பொழுது பயங் றி ஓடினேன், உயிர் பிழைத்து உய் ானது உய்ந்து பிழைத்தற்காகிய வழி வனமொரு வழியையுங் கண்டிவேன், பூமி - பலியிடப்படுகின்ற பீடத்துக்குப்
பாடி நான்மறையோர் பழிச்சிட - திக்க, நெய் நிய சுடர் தட்டு எடுத்து
பொருந்திய நெப்த் திபத்தட்டைத் * பிறை முடி பிஞ்ஞகன் தன்னே தரிசித் னேத் தரித்த சடை முடியையுடைய I - i. (7 (JJ
வீந்தே னன்றிராச் சிவநிசியதனின் து விமலனேத் தரிசனே புரிந்து நன்மையாற் கால மூன்றுணர்ந்து க் தலேவனுத் தரைதனி லுதித்தேன்:
தேன் அன்(று)இராச் சிவநிசி அதனின்
னேத் தரிசஃன புரிந்து Dயால் காலம் மூன்(று) உணர்ந்து ம் தலேவணுத் தரைதனில் உதித்தேன்.
ரம் தொட விந்தேன் - அப்பொழுது என் அன்று இரா சிவநிசி - அன்றிர மிக்க ஆலயத்தை வலமதாய் வந்து - ய சிவாலயத்தைப் பிரதட்சணமாக ன்மலராகிய சிவபெருமாஃனத் தரிசித்து, மையால் - சிவபெருமானது இருமுன் 1. காலம் மூன்று உணர்ந்து - முக் -நல்ல சுகவாழ்வுடனே, நால் நிலம் பியைப் பரிபாலித் தருளுகின்ற அரச பூமியின்கட் பிறந்தேன் எ-து, (11)

Page 369
விபரிசக்
இந்ததற் பலத்தைத் தந்தது பரம 6 வந்தநற்றினங்க டொறுங்கலே நிை றந்தபன் னுன்காம் பக்கமென் றுை லந்திவானதிச்செஞ்சடிலவ னவனே
(இந்ததற் பலத்தை தந்தது பரமன் இர வந்தநல் தினங்கள் தொறும் கலே நிறைந்: தந்தபன் ஞன்காம் பக்கம்என்(று) உரை அந்தவான் நதிச் செஞ்சடிலவா னவனே அ
இ - ள் இந்த நல் பலத்தை கருதி - இந்த நல்ல பலஃனத் தந்தது 8 தரிசனப்பேறு என்று நான் நினேத்து தொறும் - எதிராகவந்த நன்மைபொ நிறைந்து வருபிறை குறை பிறை அ வருகின்ற பூருவபக்கத்திலும் தேய்ந்து பன்னுன்காம் பக்கம் என்று உரைக்கும் காந் திதியாகக் கூறப்படுகின்ற சதுர்த்த லில்லாமல், நதி அந்தி வான் செம் ச கங்கை நதியைத் தரித்த செக்கர் வான் புடைய சிவபெருமானே மனத்திலே சிந் செய்வேன் எ-று:
புரிந்தபூ சனையாற் பிரிந்துைெ போகுமோ வெனப் புகள் விரிந்தபைப் பணிப்பூ னணி விமலனே வழிபடி வினன் சொரிந்தவெம் பணிபோற் .ெ ருெக்குறக் குவிந்தவிந் த கரிந்துநீ ருகும் பரமனை நீயும்
வழிபடக் கருதுகா ரிகை
(புரிந்த பூ சனேயால், பிரிந்துவெம்
போகுமோ எனப்புகன்ற ஃன விரிந்தபைப் பணிப்பூண் அணிந்து
விமலஃன வழிபடில் இனன்மு சொரிந்தவெம் பணிபோல் கொடு தொக்குறக் குவித்தஇந் தன. கரிந்து நீறு ஆகும் பரமனே நீயும் வழிபடக் கருது காரிகையே.

சருக்கம்
சிரவெனக் கருதியா னெதிர்ந்து ]ந்து வருபிறை குறைபிறை யதனிற் ரக்குஞ் சதுர்த்தசி களிற்றவரும
பகத்தில்வைத் தருச்சனே புரிவேன்.
வெனக் கருதியான் எதிர்ந்து து வரும்பிறை குறைபிறை அதனில் க்கும் சதுர்த்தசி களில் தவருமல் கத்தில் வைத்(து) அச்ருர்னேயுரிவேன். )
தந்தது பரமன் இரவு என யான் வபெருமானது சிவராத்திரி தினத்தின்
எதிர்ந்து வந்த நல் தினங்கள் ருந்திய தினங்களிலெல்லாம், க3 தனில் - சந்திரன் கலேகள் வளர்ந்து வருகின்ற அபரபக்கத்திலும், தந்த சதுர்த்தசிகளில் - வருகின்ற பதினுன் சித் திதிகளில், தவருமல் - தவறுத டிஸ் வானவனே அர்த்தில் வைத்து - "த்தையொத்த சி வந் த சடையை தித்து, அருச்சனே புரிவேன் - பூசனே
(I2).
ம் பாவம் எறனேயேல் ந்தருண் முக்கண் முன் காடுஞ்சிகைத் தழன்முன் னம்போற்
Su I. لى";
шлгsh/lib. பேல், ") அருள் முக்கன்
r நசிகைத் தழல்முன் h? LITi

Page 370
宣50 சிவராத்தி
இ - ள் புரிந்த பூசனேயால் - ( பிரிந்து வெம் பாவம் போகுமோ எ பாவமானது விட்டு நீங்குமோவென்று பூண் அணிந்து அருள் முக்கண் விமலன் கொண்ட சர்ப்பங்களே ஆபரணமாகவ: ராகிய சிவபெருமானே வழிபட்டால், போல் - சூரியனுக்கு முன்னே பெய்த சிகை தழல் முன் தொக்குற குவிந்த கொழுந்துவிட்டெரிகின்ற அக்கினியில் போலவும், சுரிந்து நீறு ஆகும்பரமனே நீயும் வழிபட கருது காரி நீயும் வழிபாடுசெய்ய நினைக்குதி பெ5
எனவெடுத் திறைவ ணியம்ப றெழின்மணிக் கலன்கிட கனதனக் குமுத வதியெனு
தொழு தெனதுமுற் பல மனமுறத் தெளிந்து சொல்
வளந்தரு மல்லிகார்ச் சு சினகரத் திருக்கு மென்சிறை சென்றுதித் திருந்தனை மு
என எடுத்(து) இறைவன் இயம்ப எழில்மணிக் கலன்கிடந்(து) இ கன.தனக் குமுத வதியெனும் அ கைதொழுது) எனதுமுற் பவ மனம் உறத் தெளிந்து சொல்லுநீ வனம்தரும் மல்லிகார்ச் சுனத் சினகரத்(து) இருக்கும் மென்சிை சென்(று)உதித்(து) இருந்தனை
இ - ள் என எடுத்து இறைவ ராசன் எடுத்துக்கூறுதலும், கதிர் & இமைக்கும் - ஒளியைக் கக்கி அழகிய கின்ற கன தன குமுதவதி ET في القتات தனங்களே புடைய குமுதவதியென்னும் கரித்து, எனது முன் பவமும் மனம் 2 என்னுடைய முற்பிறப்பின் சம்பவங் (எனது நாயகனே ) நீர் சுறவேண்டுெ மல்லிகார்ச்சுனத்தில் - செல்வத்தையு

சி புராணம்
இங்ங்னஞ் ) செ ய் த சிவபூசையால், ன புகன்றனேயேல் - செய்த கொடிய விஞஅவாயாயின், விரிந்த பை பணி வழிபடிவ் - விசாலமாகிய படத்தைக் னிந்த மூன்று கண்களேயுடைய நின்ம) இனன் முன் சொரிந்த வெம் பரி கொடிய பனியைப்போலவும், கொடும் இந்தனம் போல் - உக் கிர மா = க் தொகுதியாகக் குவித்த விறகைப் அப்பாவங்கள் எரிந்து T__
ਘ- ஆதவினுல் ) சிவபெருமானே ண்ணே எட நு. I 3 }-
லுங் கதிர்கான் ந் திமைக்குங்
மனங்குகை
մ(Lք லுநீ பெனலும் னத்திற் ப் புறவாச் முன்னுள்,
லும், கதிர்கான்(று)
இமைக்கும்
ணங்கு
Dr. என்னலும்
நில்
றப் புறவாச்
முந்நாள்.
இயம்பலும் - எ ன்று விபரிசமது ான்று எழில் மணி கலன் கிடந்து Tਲੇ ਸ਼i கிடந்து பிரகாசிக் புணங்கு கை தொழுது - பாரமாகிய பெண்ணுளவள் கைகுவித்து நமஸ் -ற தெளிந்து சொல்லு நீ எனலும் - களேயும் நன்ருய் மனத் நிலுணர்ந்து மன்று வேண்டலும், வளம் திரும் டைய மல் விகார்ச்சுனமென்னும் நசு

Page 371
விபரிச
ாத்திலுள்ள, சினகரத்து இருக்கும் டெ மிருதுவாகிய சிறகுகளையுடைய புருப்ட் இருந்தன - முன்னேக்காலத் திற்சென்
இறந்த முற் பவத்திற் செந்நி
றெடுத்துவாய்க் கவ்விநீ சிறந்தவெங் கழுகொன் றுே சிவாலயந் தனவலஞ் கு பறந்தனை வந்து விடைவரை பத்திடைப் பயந்தொளி மறந்தரு கங்கங் கொத்திவா
வதைத்திட வாங்குயிர்
இந்தமுற் பவத்தில், செம்நிறத்
எடுத்துவாய் கவ்விநீ வரலும், சிறந்தவெம் கழு(கு)ஒன்(று) உஃ அச்சிவாலயம் தனேவலம் சூழ் பறந்தனே வந்து, விடைவரை ெ பத்திடைப் பயந்(து) ஒளித்(து மறந்தரு சங்கம், கொத்தி வார் வதைத்திட ஆங்(கு)உயிர் மட
இ- ள் இறந்த முன் பவத்தில் நிற தசை ஒன்று எடுத் து வாய் க -மாமிசத் துண்டையெடுத்து வாயினுற்
வெம் கழுகு ஒன்று உனே தொடர்ந்தி உன்னத் தொடர்ந்து செல்ல, அச்சில சிவாலயத்தைப் பிரதட்சனஞ்செய்து, விடை வரை கொடி கம்பத்திடை - ! பத்திலே, பயந்து ஒளித்து இருப்பகங்கம் - கொடிய அக்கழுகானது, வ தனது வாயினலகினுல் உன்னேக் கொ தாய்-அவ்விடத்தே நீ உயிரிறந்துபட்
சொல்லுமக் கங்கம் புறவதா தொடர்ந்துகொன்றி டுஞ் வல்லினில் விழைவி னிகொடு வசைபடு தசையிஃன வல்

孟 சருக்கம் 蔷5直
மன்சிறை புறவா - கோயிலிளிருக்கின்ற ட்சியாக, முன்னுள் சென்று உதித்து 2 பிறந்திருந்தாய் எ - று. (I 4j
றத் தசையொன்
வரலுஞ் னத்தொடர்ந் திடவச் நழ்ந்து
கொடிக்கம் த் திருப்ப LUGJEF FTG மடிந்தாய்,
தசைஒன்(று)
ஈத் தொடர்ந் திட, لتلك نة
காடிக்,கம்
இருப்ப, ஆலுகால் டந்தாய். )
- கழிந்துபோன முற்பிறப்பில், செம் வ்வி நீ வரலும் - செந்நிறமாகிய ஓர் கவ் விக்கொண்டு நீ வருதலும், சிறந்த -- அழகிய கொடிய ஒரு கழுகானது ாலயம் தனே வலம் சூழ்ந்து - அந்தக்
பறந்தனே வந்து - பறந்து வந்து, இடபமெழுதிய கொடி தூக்கிய தம் நீ அஞ்சி மறைந்திருக்க, மறம் தரு ாய் அலகால் கொத்தி வதைத்திட - த்திக் கொல்ல, ஆங்கு உயிர் மடிந் டாய் எ - று. I
நின்னோத் செயல் சொல்லில்
வந்த விச்

Page 372
352 சிவராத்திரி
செல்லுவ னென்று வந்துனே செகுத்துநின் வாய்ப்படு கல்லெறி விரைவி னப்புறங் போனதக் கடுஞ்சிறைக்
சொல்லும் அக் கங்கம், புறவு)
தொடர்ந்து கொன்றிடும்செய வல்லினில் விழைவில் நிகொடு வ
விசைபடு தரையினே, வவ்விச் செல்லுவன் என்று வந்(து), உனே செகுத்து, நின் வாய்ப்படும் த கல் எறி விரைவின், அப்புறம் ெ போன்(து), அக் கடும்சிறைக்
இ - ள் சொல்லும் அ சுங்கம்அதாம் நின்னே தொடர்ந்து கொன்றி உன்னேப் பின்தொடர்ந்து கொலேசெ மென் னில், வல்லி: விழைவில் நீ வலிமையுடனே ஆசையிஞல் நீ கொ: செல்லுவன் என்று வந்து- கவர்ந்து செகுத்து - உன்னே வலிமையாற் கொே **தி விாயிற்கிடந்த மாமிசத்தை, போனது - கல்லேயெறிந்தாற்போன்ற சென்றது, அ கடும் சிறை சங்கம் - கீழ்கு எ - று.
தீவிழி யெருவை தொடர்ந்தி சிவாலயம் தனேவலம் வ லாப்பிழிக் கொன்றைத் தொ
தண்ணன்முன் ணுவிநீத் பாய்திரை யுடுத்த நெடுநில
பரித்திடும் பார்த்திவன் தூயசெங் கமலத் திருமக ெ தோன்றியென் றுனேவிய
1 தீவிழி எருவை தொடர்ந்திட, ! சிவாலயம் தனேவலம் வரலா ஆப்பிழிக் கொன்றைத் தொடை அண்ணல் முன் ஆவிநீத்த அ

புராணம்
வலிதிற் க் தசைபைக்
கொண்டு கிங்கம்.
ஆதாம் நின்ன்ேத், 1ல் சொல் வில், பந்த,
" வவிதில்
காண்டு சங்கம்.
- கூறப்பட்ட அக்கழுகானது, புற வு டுெம் செயல் சொல்லில் - புருவாகிய ய்த காரணத்தைச் சொல்ல வேண்டு கொடு வந்த வசைபடு தசையினே -
ண்டுவந்த எளிய மாமிசத்தை, வள்விசெல்வேனென்று வந்து, உனே வலிதில் வசெய்து நின் வாப் படும் தரையை - 5ல் எறி விரைவில் அப்புறம் கொண்டு வேகமாய் அப்பாற் கவர்ந்துகொண்டு - அந்த வேகமாகிய சிறகுகளையுடைய
If 3
ட வந்தச்
IT 3.1IT ாடைபுனே சடிவத் ததஞற் ப் பரப்புப் மகளாத் என்னத்
மானுப்.
அந்தச்
Tij, -புண் சடிலத்(து) தணுல்

Page 373
விபரிது:
பாய்திரை உடுத்த நெடுநிலப்
பரிக்கிடும் பார்த்திவன் பு தி சேம்சுமவத் திருமகள் தான்
தோன்றி என்துனேவியும்
இ-ன் தி விழி எருவை ளேயுடைய அக்கழுகானது தொடர்ந்து ரெவால்-அந்தச் சிவா லயத்தைப் பி. கொன்றை தொடை பு:ள் சிடிவத்து தெளிந்த தேனேயுடைய கொன்றைப்
புனடய சிவபெருமானுக்கு முன்னே திரையுடுத்த நெடு நில பரப்பு பரித்தி திரையையுடைய சமுத்திரத்தாற் சூழ! பாலனஞ் செய்கின்ற அரசனுடைய புத் என்ன தோன்றி-- சுத்தமாகிய செந்தர யைப்போலப் பிறந்து, ஏன் துனேவியு சி - பூ ,
வே
என்றிவை சுறக் கேட் வே நன்றிதென் றிறும் பூ தெய்தி மொன்றிமு ன் னெடுத்த காம சென்றினிப் பிறக்குத் தன்பை
என்(று) இவை சுறக்கேட்ட ஏர் நன்(து) இது என்று) இறும்பூது ஒன்றிமுன் எடுத்த காயத்(து) உ சென்(று)இனிப் பிறக்கும் தன் ை
இ - ள் என்று இவை கூற கே என்று இவைகளே விபரிசம காராசன் , குமுதிவதியானவள் எழுந்து நமஸ்கரித் எய்தி - இது மிகவும் நல்லதென்று 卤岂 ஒன்றி முன்னெடுத்த காயத்து Pů Ljal I தேவரீரும் அடியேனும் இசைந்து மு: (எடுத்துக் ) கூறினீர், யாங்கள் சென்று தெரிய என்ருள் - நாங்கள் இனிமேல் படி சொல்லவேண்டுமென்று வேண்டினும்

சருக்கம்
芷
ரப்புப்
&& it if #t
"մն" է
ஒப்.
-ர்ந்திட - அக்கினியைப்போன்ற துசெல்ல, அந்த சிவாலயம் தனே வலும் தட்சணம் செய்ததனுலும், ஆய் பிழி அண்ணல் முன் ஆளி நீத்த அதனுல் ட Tg Ir- மாவேயையணிந்த சீனிடமுடியை உயிரிறக்கப்பெற்றமையாலும், .I זהו זהו டுெம் பார்த்திவன் மகா- தத்துகின்ற ப்பட்ட நெடிய பரந்த பூமியைப் பரி திரியாய், தூய செம் கமல திருமகள் மரை மலரில் வீற்றிருக்கின்ற இலக்குமி ம் ஆணுய் - எனக்கு நாயகியுமானுப்
(17)
டு
ந்திழை பெழுந்து போற்றி
|ե3մ33)/ճ0)ւ- நீயு நிTணு த் துற்பவ முரைத்தா யாங்கள் 2 செப்புதி தெரிய வென்ருள்.
திே)இழை எழுந்து போற்றி, 'எய்தி நலன் உடைநீயும் நானும், ற்பவம் உரைத்தாய், பாங்கள் செப்புதி தெரிய என்ருள்.
பட்ட ஏந்திழை எழுந்து போற்றி - புறக்கேட்ட ஆபரணங்களைத் தரித்த து நன்று இது என்று இறும்பூது Tசுவித்து நலனுடை நீயும் நானும் ம் உரைத்தாய் - தன்மையையுடைய ன்னேயெடுத்த சரீரத் தோற்றங்க3 ந இனி பிறக்கும் தன்மை செப்புதி போய்ப் பிறக்கும் பிறப்பை அறியும் 市sr一站。 18

Page 374
高莺 சிவராத்திரி
மென்னடை யன்ன மன்னுய் பன்னக வேந்த னேந்தும் ப மன்னவ னுவன் யானி சஞ்: கன்னலந் தருமென் ருேளிற்
மெல்நடை அன்னம் அன்னுப், ே பன்னசு வேந்தன் ஏந்தும் பார்மி மன்னவன் ஆவன் யான் நீ சஞ்சு கல்நலம் தரும்என் தோளில் கன்
இ - ள் : மெல் நடை அன்னம் புடைய அன்னத்தைப் போன்றவளே. இனிவருகின்ற இரண்டாம் பிறப்பில், சர்ப்பரா சணுகிய ஆதிசேடனுற் சுமக்கட் டின் மன்னவன் ஆவன் - யான் சிந்து நீ சஞ்சயன் மகளா தோன்றி- நீ ச பிறந்து, கல் நலம் தரும் என் தோர் மலேயைப்போன்ற வலிமை பொருந்திய
மிகவும் மகிழ்ந்து வாழுவாய் எ -து,
படியிலோர் முன்ருஞ் சன்ம1 வடியயிற் சுடர்வே லேந்து ! கடிமதிற் கலிங்க நாட்டிற் க யிடிமுர சதிரும் வாயி லென்
படியில், ஓர் மூன்ரும் சன்மம், ப வடிதுயில் சுடர்வேல் ஏந்தும் மல் சடி மதில் கவிங்க நாட்டில் கலிங் இடிமுரசு) அதிரும் வாயில் என்
இ -ன் படியில் - பூமியில், ஒ பிறப்பிலே, பகர் சவுராட்ட நாட் மென்னும் தேசத்திலே, யான் வடி அ ஆவன் - யான் மிகக்கூரிய ஒளியைக்கெ குவேன், நீ கடி மதில் கவிங்க நாட் சூழப்பட்ட கலிங்கதேசத்திலே, கலிங் தேசராசனுடைய புத் திரியாகப் பிறந்து மனே கிழத்தி ஆவை - இடிபோல் மு யுடைய எனது மனேக்குரிய நாயகியான

புராணம்
வேறினி யிரண்டாஞ் சன்மம் ார்மிசைச் சிந்து நாட்டின் சயன் மகளாத் தோன்றிக்
கலந்துறக் களித்து வாழ்வாய்.
வfறு)இனி இரண்டாம் சன்மம் சைச், சிந்து நாட்டின் Fபன் மகளாய்த் தோன்றிக்
ந்(து)உறக்களித்து வாழ்வாய்.
1 அன்னுய் - மிருதுவாகிய நடையை
வேறு இனி இரண்டாம் சன்மம் - பன்னக வேந்தன் ஏந்தும் பார்மிசைப்பட்ட பூமியில், யான் சிந்து நாட் தேசத்துக்கு அரசனுகப் பிறப்பேன், ஞ்சய மகாராசனுன் டய புத்திரியாகப் ரில் கலந்து உற களித்து வாழ்வாய்எனது புயங்களேப் பொருந்தத் தழுவி
(19)
ம் பகர்சா ராட்ட நாட்டில் மன்னவ னுவன் யானி லிங்கர்கோன் மகளாத் தோன்றி Tமனேக் கிழத்தி யாவை.
கர்சன ராட்ட நாட்டில், ன்னவன் ஆவன் யான், நி பகர்கோன் மகளாத் தோன்றி
மனேக் கிழத்தி ஆள்வ.)
ஓர் மூன்ரும் சன்மம்- மூன்ருவதாகிய டில் - சொல்லப்பட்ட செளராட்டிர TT TL S TTT uTT TT S TTkO OLLL LLL LLLLLL ாண்ட வேற்படையைத் தாங்கிய அரச டில் - நீ காவல்பொருந்திய மதிலாத் கர் கோன் மகனா " தோன் நி - ஆவின்
இடி முரசு அதிரும் வாயில் என் மரசப்பறை ஆTவாரிக்கின்ற வாயிலே
ாய் எ - து. (29ர

Page 375
விபரிதச்
மருவொரு நான்காஞ் சன்மம் றிருவள ரரச குனுப்க்கோல் ே பொருதரி பலரை வெல்லு
சுருதிவண் டிமிரும் பைந்தா
மருவு ஒரு நான்காம் சன்மம், ! திருவளர் அரச ஞய்க்கோல் செ. பொரு, தரியலரை வெல்லும் ! சுருதிவண்டு) இடமிரும் பைந்தார்
இ- ன் மருவு ஒரு நான்காம் : பிறப்பிலே, வளம் கொள் காந்தார ந தார தேசத்தில், யான் திருவளர் அர் யான் இலட்சுமீகரம் வளரப்பெற்ற ஈரட்சி செய்வேன், நீ சீறி பொரு புதல்வியாகி - நீ கோபித்து புத்தகு வெல்லுகின்ற மகதநாட்டரசன் புத்திரி சூட்டி என் துனேவி ஆலை - இசை பசுமையாகிய மாஃலயைச் சூட்டி என:
சிறந்ததோ ரைந்தாந் தோற் பிறந்தர சளிப்பன் யானி .ே மறந்தரு வடிவேற் முனைத் த னறந்தரு மனேவியாகி யிருப்
சிறந்த(து) ஒர் ஐந்தாம் தோற்றம் பிறந்(து) அரசு) அளிப்பன் யான் மறந்தரு வடிவேல் தானே தாருவி அறம்தரு மனேவிஆகி இருப்பை
இ - ள் : சிறந்ததோர் ஐந்தாம் ! தாவதாகிய பிறப்பில், திகழ் இயல் அவர் பன் - விளங்குகின்ற இயல்பையுடைய அரசாட்சி செய்வேன். நீ பேருவகு அ தானே தாரு ரைன் மகளா வந்து- நீ ே படுகின்ற கொடிய கூரிய வேலேத்தாங்கி சன் புத்திரியாகப் பிறந்து, என் அறந்த திணியாகி, அங்கு அளவு இல் கார் காலம் சிவித்திருப்பாய் எ - து.

சருக்கம் 55
வளங்கொள் காந்தார நாட்டிற் செலுத்துவன் யானி சீறிப் மகதர்கோன் புதல்வி பாகிச் ர் சூட்டியென் றுனேவி பாவை,
வளம்கொள் காந்தார நாட்டில்,
லுத்துவன் யான்நீ சீறிப்
கதர்கோன் புதல்வி ஆகிச்
சூட்டிஎன் துனேவி ஆவை.)
ஈன்மம் - பொருந்திய நாலாவதாகிய ாட்டில் - செழிப்புப் பொருந்திய காந் "சஞய் செங்கோல் செலுத்துவன் - அரசனுகிச் செங்கோல் செலுத்தி பர நரியலரை வெல்லும் மகதர் கோன் ந செய்கின்ற பகைவர்களேயெல்லாம் யாகி சுருதி வண்டு இமிரும் பைந்து பொருந்திய வண்டுகள் மொய்க்கின்ற து நாயகியாவாப் எ - று. (2I
றந் திகழிய வவந்தி நாட்டிற் பருவ கஃனத்தும் போற்று 5ாருணன் மகளா வந்தென் பையங் களவில் காலம்.
திகழ்இயல் அவந்தி நாட்டில் "நீ பேர்உல(கு) அனேத்தும் போற்றும் கான் மகளா வந்(து) என் அங்(கு) அளவு)இல் காலம். 1
தோற்றம் - சிறப்புப் பொருந்திய ஐந் நீதி நாட்டில் யான் பிறந்து அரசு அளிப் அவந்தி தேசத்தில் யான் பிறந்து னேத்தும் போற்றும் மறந்தருவடிவேல் பரிய உலகத்திலுள்ளாரால் துதிக்கப் ப சேனைகளையுடைய தாருணதேசத்தர iரு மனேவியாகி - என்னுடைய தருமபத் 1ம் இருப்பை - அங்கே எண்ணிறந்த
(호)

Page 376
3 է B சிவராத்திரி
முருந்துறழ் முறுவன் மானே பெருந்தமி ழருத்த நாட்டிற் யிருந்தவப் பலனுல் விஞ்சும் பருந்தவத் திருமா தொத்தெ
முருந்து)உறழ் முறுவல் மானே, பெருந்தமிழ் அருத்த நாட்டில், ! இரு, தவப் பலனுல் விஞ்சும் யாதி, அரும்தவத் திருமா(து) ஒத் "துன்
இ- ள் முருந்து உறழ் முறுக் யொத்த பற்களேக்கொண்ட பெண்னே, பிறப்பிலே, பெரும் தமிழ் அருத்த நா. தேசத்தில், யான் பேர் அரசு அளிப் செய்வேன், நீ இரும் தவ பலஞல் வி நீ மிக்க தவப்பேற்றினுல் மேம்பட்ட ம அரும் தவ திரு மாது ஒத்து - அரிய தேவியைப் போன்று, என் அம்புயம் புயங்களேத் தழுவுவாய் எ-று.
கழிதரு மேழாஞ் சன்மங் :ை யெழில்பெறு பதும வன்ம ெ பொழிமலர்ப் பைந்தார் வேம் பழிபவம் பயிலா வண்ணம் !
கழிதரும் ஏழாம் சன்மம், கைதவ எழில் பெறு பதுவேன்மன் எனும் பொழிமலர்ப் பைந்தார் வேம்பின் பழிபவம் பயிலா வண்ணம் பாண்,
இ - ன் கழி தரும் ஏழாம் சன்ம1 கைதவன் குலத்தில் தோன்றி - பா பெறு பதுமவன்மன் எனும் பெயர் பெ னென்னும் பெயரைத் தாங்கி, வாசம் பூம் தொடை புனேந்து - வாசன வீசு பும் வேப்பம்பூ மாலையையும் அணிந்து, எந்நாளும் பழி பாவங்களேச் செப்பாதபு யான் பாண்டி நாட்டை அரசாட்சி :ெ
E-533.

புராணம்
மூவிரண் டாம்பி றப்பிற் பேரர சளிப்பன் யானி யாதிதன் மகளாத் தோன்றி னம்புய மத னிற் சேர்வை.
மூவிரண்டாம் பிறப்பில், பேர் அரசு அளிப்பன் யான் நீ தன் மகளாய்த் தோன்றி ன் அம்புயம் அதனில் சேர்வை,
பல் மானே - இறகின் முள்ளாடியை மூவிரண்டாம் பிறப்பில் - ஆருவது ட்டில்- மிக்க தமிழ் வாய்ந்த அர்த்த பன் - யான் பெரிய அரசாட்சியைச் நசும் யாதி தன் மகளா தோன்றியாதி மகாராசனுக்குப் புத்திரியாகி, தவப் பெருக்கையுடைய இலக்கு மி அதனில் சேர்வை - எனது அழகிய
رقم 3 )
கதவன் குலத்திற் ருேன்றி னனும்பெயர் பெற்று வாசம் பின் பூந்தொடை புனேந்து நாளும் பாண்டிநா டளிப்பன் யானே.
பன் குலத்தில் தோன்றி,
பெயர்பெற்று வாசம்
பூந்தொடை புனேந்து நாளும்
டிதா(டு) அளிப்பன் யானே.
ம் - கழிவதாகிய ஏழாவது பிறப்பிலே - ண்டிய வமிசத்திலவதரித்து, எழில் ற்று -அழகு பொருந்திய பதுமவன்ம பெTழி மலர்  ை ம் தார் வேம்பின் நின்ற பசுமையாகிய மலர் மாஃவகளே நTளும் பழி பவம் பபிஸ் வானம் - டி யான் பாண்டி நTடு அளிப்பன் -
Fu T - று
(24 J

Page 377
விபரிசக்
நீயுமப் பவத்திற் செல்வ நி: காயும்வெங் கதிர்வேன் மன்ன மேயும்வேய் மருட்டு மென்ே தோயுமோ ரணங்கா வந்து
நீயும்அப் பவத்தில் செல்வம் நி3 காயும் வெம் கதிர்வேல் மன்னன் ஏயும் வேய் மருட்டும் மென்தோன் தோயும்ஒர் அனங்கா வந்து தே
இ - ள் ! நீயும் அ பவத்தில் - நீ வம் நிறைந்திடும் விந்த நாட்டில்- ஐ காயும் வெம் கதிர் வேல் மன்னன் கொடிய ஒளி பொருந்திய வேற்படை சொல்லும்படி, கதிர் கொள் முத்தம் ஒளியையுடைய முத்துக்கள் பொருந்திய துவாகிய தோள்களேயுடைய, வசுமதி வந்து தோன்றி நீ வளர்வாய் - வசும ஆகி வந்து பிறந்து நீ வளருவாய், உ
- i.
மங்கல முரச மார்ப்ப மன்ற செங்கதிர் மணிகள் வேய்ந்த ெ துங்கவேற் கரனுன் ருதை து
வங்கண்வந் தெய்தும் வைவே
மங்கல முரசம் ஆர்ப்ப மன்றல்ெ செம்கதிர் மணிகள் வேய்ந்த செ துங்கவேல் கரன்றன் தானத 凸T, பிங்கண்வந்து) எய்தும் வைவே:
இ - ள் மங்கல முரசம் ஆர்ப்ப மங்க்ஸ்கராகிய முரசப்பறை ஆரவா நினேத்து, செம் கதிர் மணிகள் வேய்ந்த சிவந்த கிரணங்களையுடைய இரத்தின் GFEi'r mur '''Lr'''... -- மண்டபத்தையலங்கரித்து உயர்ச்சி பொருந்திய வேற்படையைத் வானவன், தாதரில் ஒலே போக்க டது ழுதியனுப்ப, அங்கன் வந்து எய்தும் ை அவ்விடத்து வந்து சேருகின்ற கூரிய ே கூறுவேன் கேட்கக்கடவாய் சி - து.

சருக்கம் 557
மைந்திடும் விந்த நாட்டிற் ன் கண்ணெனக் கதிர்கொண்முத்த ருள் வசுமதி யென்னு நாமத் தோன்றிரீ வளர்வா யுன் ஜன.
றைந்திடும் விந்த நாட்டில்
கண் எனக் கதிர்கொள்முத்தம்
வசுமதி என்னும் நாமம்
ான்றிதீ வளர்வாய் உன்ன
பும் அந்த ஏழாவது பிறப்பிலே, ழென் சுவரியம் நிறைந்த விந்த தேசத்திலே, கண் என -பகைவரை வருத்துகின்ற யைத் தாங்கிய அரசனது கண்களென்று ஒரயும் வேய் மருட்டும் மென்தோள் - மூங்கிலேயும் மருள்ச் செப்கின்ற மிகு என்னும் நாமம் தோயும் ஒர் அசைாங்கா தியென்னும் பெயரையுடைய ஒர் பெண் -ன்ன்ே-அங்ஙனம் வளருகின்ற நின்ஜன்
【星5】
ல்செய் தளிப்பா ணுன்னிச் சம்பொன்மண்டபஞ்சோ டித்துத் ாதரி லோஃப் போக்க
வரசரை யறையக் கேட்டி.
சப்(து) அளிப்பான் உன் ரிச்
ம்பொன் மண்டபம் சோடித்துத்
திரில் ஒலே போக்க
அரசரை அறையக் கேட்டி )
மின்றல் செய்து அளிப்பான் உன் ட ரிக்க விவாகஞ் செய்து கொடுக்க செம் பொன் மண்டபம் சோடித்து - ங்கள் பதித்துச் செம்பொன்னிகுற் துங்க வேல் கரன் உள் திTவிதி = தாங்கிய கைபையுடைய உனது பிதா Tதர்களிடத்தில் மினவோ ஃபைபே 7வ வேல் அரசரை அறைய விேட்டி - ற்படையைத் தாங்கிய அரசர்களேக்
【身f星

Page 378
8 சிவராத்தி
கொண்டல்கண் படுக்குஞ் சோ வண்டலம் வருந்தண் பைந்த னெண்டலத் தரசர் போற்று விண்டலத் தமரர் போற்றும்
( கொண்டல் கண் படுக்கும் சோஃவ்
வண்டு).அவம் வரும்தண் பைந்த என்தனத்து) அரசர் போற்றும் விண்தலத்(து) அமரர் போற்றும்
இ - ன் கொண்டல் கண் படுக்கு கோமான்-மேகங்கள் படிகின்ற சோசி ராசனும், வண்டு அவம் வரும் தண் ஈன் - வண்டுகள் சுழலுகின்ற குளிர்ந் தேசாதிபதியும், என் தத்து தேயன் - மதிக்கத் தகுந்த பூமியிலும் பாதங்களேயுடைய துருபதேய மகாரா றும் விறல் உடை அவந்தி வேந்தன்- க் ஒரத் துதிக்கப்படுகின்ற வலிமையைபுன
பல்லவ தேய மாளும் பார்த் வல்லவன் யானேத் தானே வ வில்லவ ஞரின்மாலே மிலேந்தி நல்லொளி முடிசேர் மன்னர்
பல்வே தேயம் ஆளும் பார்த்தி வல்லவன், பாஃாத்தானே வாரன் வில்லவன் ஆரின் மாலே மிலேந்திடு நல்ஒளி முடிசேர் மன்னர் நல்ம
இ - ள் பல்லவ தேயம் 呜姬 ஆளுகின்ற அரசனும், பன்னும் தொ ண்வாசி மன்னன் - கூறப்படுகின்ற பழ யானேப் படைகளே புடைய காசிதேச ஆரின் மாலே மின்ந்திடும் நேரிவெற்ப ஆணுமாகிய, நல் ஒளி முடி சேர் மக் முடியையணிந்த அரசர்களெல்லோரு விவாக மண்டடத்தையடைய ன் - து

ரி புராணம்
"லே குலவயோத் தியர்தங் கோமான் ார் வளேயுங்காந் தாரமன்ன மிருபதன் றுருப தேயன் விறலுடை யவந்தி வேந்தன்,
குல (அ) அயோத் தியர்தம் கோமான்
Tர் வளேயும் காந் தாரமன்னன்
இருபதன் துரு தேயன் விறல் உடை அவந்தி வேந்தன், )
தம் சோலே குலவு அயோத்தியர் தம் லகள் விளங்கப்பெற்ற அயோத்தி தேச பைம் தார் வளேயும் காந்தார மன் த பசிய மாலேகள் சுற்றிய காந்தார ரசர் போற்றும் இரு பதன் துருப *ள அரசர்கள் துதிக்கின்ற இரண்டு சனும், விண் தவத்து அமரர் GLró சவர்க்கலோகவாசிகளாகிய தேவர்களா
டய அவந்திதேசராசனும் எ-று. (37
ந்திவன் பன்னுந் தொன்னூல் ITTFMT 5). F. LD5ör SAT5it
டு நேரி வெற்பன் * நன்மணச் சாலே நண்ண.
வன் பன்னும், தொல் நூல் என வாசி மன்னன்,
நேரி வெற்பன், னச் சாலே நண்ண.
நம் பார்த்திவன் - பல்லவ தேசத்துைல் நூல் வல்லவன் யாஃகா தானே வார மையாகிய சாஸ்திரங்களில் வல்வனுகிய ராசனும், வில்லவன் - சேரராசனும், ன்- ஆத்திமாவேன பயணிந்த சோழராச *னர் - நல்ல பிரகாசம் பொருந்திய ம், நல் மன சாலே நன்ன-நல்ன
(232

Page 379
விபரிசக்
யானுமங் கெய்த நீயன் றின் தேனுமிழ் மலர்ப்பைந் தாெ பானுவின் குலத்தோர் முன் யூனுமிழ் படைக ளேந்தி யுரு
யானும் அங்(கு)எய்த, நீஅன்று தேன் உமிழ் மலர்ப்பைத் தார்என் பானுவின் குலத்தோர் முன்னும் ஊன் உமிழ் படைகள் ஏந்தி, உரு
இ - ள் யானும் அங்கு எய்தஅவ்விடத்திலே வர, நீ - (விந்த:ே யென்னும்) நீ அன்று இசை அளி மு. தார் என் திண் திறல் தோளில் சூட்ட யை ஆரவாரித்துப் பாடுகின்ற தேனேக் எனது மிக்க வலிமை பொருந்திய தோர் முன்னும் பார்த்திவர் அநேகர் கிய அனேக அரசர்கள் திரண்டு, உள களைக் கக்குகின்ற ஆயுதங்களேத் தாங்
வார் - கோபங்கொண்டு என்னுடன்
அங்க்வர் தம்மை யெல்லா சிங்கம தென்ன வென்று சே சங்கமா முரசு பம்பை தழா புங்கவர் பரவுங் கூடற் புரித
| அங்(கு) அவர் தம்மை எல்லாம்,
சிங்கம் அ(து) என்ன, வென்று, ே சங்கம் மாமுரசு பம்பை தழங்கி புங்கவர் பரவும் கூடல் புரிதனின்
இ - ள் அங்கு அவர் தம்மை ளெல்லாரையும், ஆடல் வெம் கரி கூட் கொலேயில் வல்ல வெவ்விய யானைக் தைப்போல வெற்றிகொண்டு, சேய் இ பணிந்த பெண்னே, சங்கம் ம7 முரசு -முரசப்பறையும் ஒரு கட்பறையும் ஆர
வும் கூடல் புரிதனில் - சுவர்க்கலோசு சின்ற மதுராபுரியில், உனே யான் கெ கொண்டு சென்ற பின்பு எ உறு.

* சருக்கம்
சையளி முரன்று பாடுத் ரன் றிண்டிறற் ருேளிற் சூட்டப் ஞம் பார்த்திவ ரநேக ரீண்டி த்தென்னே டியுத்தஞ் செய்வார்.
இசை அளி முரன்று பாடும் * திண்திறல் தோளில் சூட்டப் பார்த்திவர் அநேகர் ஈண்டி, தீ(து) என்னுேfடு) புத்தம் செய்வார்.)
(பதுமவன்மபாண்டியனுகிப), பானும் தசாதிபதியின் புத் திரியாகிய வசுமதி Tன்று பாடும் தேன் உமிழ் மலர் பைம் - அற்றைக்காலத்து வண்டுகள் இசை * சொரிகின்ற பசிய மார் மாயை புயங்களிற் சூட்ட, பானுவின் குலத் Fண்டி-குரிய வம்சத்தவர்கள் முதலா ன் உமிழ் படைகள் ஏந்தி - மாமிசங் கி, உருத்து என்னுேடு புத்தம் செய் போர் புரிவார்கள் எ-று. (29.
மாடல்வெங் கரிக்கூட் டத்தோர் Fயிழை புனேயான் கொண்டு ங்கி வானில் வாழும் தனிற் புகுந்த பின்னர் .
ஆடல்வெம் கிரிக்கூட் டத்(து) ஒர் சேய் இழை :னயான் கொண்டு ட வானில் வாழும்
புகுந்த பின்னர்,
எல்லாம் - அவ்விடத்து ஆள்வரசர் -த்து ஓர் சிங்கமது என்ன வென்றுட பீட்டத்துள் சென்ற ) ஒர் சிங்கத் ழை - செம்மையாகிய ஆபரணங்களே பம்பை தழங்கிட - சங்குகளும் பெரிய பாரிக்க, வானில் வாழும் புங்கர் பர த்தில் வாழுகின்ற தேவர்க ரூத் துதிக் ாண்டு புகுந்த பின்னர் - உன்னே பான்
3 )

Page 380
蔷60 சிவராத்திரி
அளப்பருங் கால மன்போ ட முளப்படும் போகந் துய்த்திட் வளப்படு மகங்க ளாற்றி வ களப்படுங் கறையி னுன்றன்
அளப்பரும் காவம் அன்போ(டு), உளப்படும் போகம் துய்த்திட்டு வளப்படும் மகங்கள் ஆற்றி வர் களப்படும் கறையி குன்தன் சு:
இ - ள் அளப்பரும் காலம் அன் புடனே, ஆயிழை நீயும் நானும் உள ணங்களே பணிந்த பெண்ணே நீயும் T பனுபவித்து, உலகு ஒரு குடை கீழ் ஆ நிழலிற் பரிபாலனஞ் செய்து, வளப்பு களேத் தரவல்ல யாகங்களேச் செய்து மிகுந்த திரவியங்களைப் பிராமணர்களுக் தன் கனே கழல் பூசை செய்து - நஞ்சுள் சிவபெருமானது ஒலிக்கின்ற வீரக்கழல்
வள்ளைவார் குழைதோய் கண் பிள்ளேயாம் பெறுவ மன்னுே கள்ஃளயார் கடுக்கை மாலேக் வெள்ளேவான் மதியம் போல
வள்ளேவார் குழைதோப் கண்ணு பிள்ளே பாம் பெறுவம் அன்னுேள் கள்ளே.ஆர் கடுக்கை மாலேக் கட வெள்ளே வான் மதியம் போல வ
இ- ள் வள்ளே வார் குழை தோ நீண்ட காதாவும் பாய்ந்த கண்களேயுன பிள்ளே யாம் பெறுவம் - இளமையாகி ஒரு புத்திரன்ே யாங்கள் பெறுவோம், அப்புதல்வனுனவன் பெரிய அறுபத்து ர சுள்ளே ஆர் சுடுக்கை மாலே கடவுளுக் புண்ணுகின்ற கொன்றை மாவேயைய6 வெள்ளே வான் மதியம் போல வளர் சஞ்சரிக்கின்ற சந்திரனேப்போல வள விளங்குகின்ற காலத்தில் எ-து.

புராணம்
ாயிழை நீயு நானு
டுலகொரு குடைக்கி ழாண்டு
ளநிதி மறையோர்க் கீந்து கனேகழல் பூசை செய்து,
ஆய்இழை நீயும் நானும் ), உல(கு) ஒரு குடைக்கீழ் ஆண்டு ாநிதி மறையோர்க்(கு) ஈந்து, எசுழல் பூசைசெய்து, 1
போடு - அளவில்லாத காலமாக அன் ப்படும் போகம் துய்த்திட்டு - ஆபர ஆறும் மனத்துக்கேற்ற போகசுகங்களே ஆண்டு - உலகமுழுவதையும் ஒரு குடை படும் மகங்கள் ஆற்றி - மிக்க பலன்
வள நிதி மறையோர்க்கு ஈந்து - குக் கொடுத்து, களப்படும் கறையிஞன் ன்டதனுற்கதுத்த திருமிடற்றையுடைய 1ணிந்த பாதங்களேப் பூசித்து எ - று.
3
ாணுய் மழகளி றென்ன வாங்கோர் ன் பெருங்கலே புணர்ந்து தும்பி
கடவுளுக் கடிமை பூண்டு
வளர்ந்துபேர் விளங்கு நாளில்,
ய், மழகளிறுே) என்ன ஆங்(கு) ஒர் T பெருங்கலே உணர்ந்து தும்பி விஞக்கு அடிமை பூண்டு ளர்ந்துபேர் விளங்கு நாளில், 1
ய் கண்ணுய் - வள்ளேக் கொடிபோன்ற டயவளே, மழ களிறு என்ன ஆங்கு ஒர் ய ஆண்யானேயைப்போல அவ்விடத்து அன்னுேன் பெரும் கலே உணர்ந்துான்கு கலேஞானங்களேயுங் கற்று, தும்பி கு அடிமை பூண்டு - வண்டுகள் தேனே Eந்த சிவபெருமானுக்கு அடிமையாகி, ந்து - வெண்ணிறமாகிய ஆகாயத்திற் ‘ந்து, பேர் விளங்கு நாளில் - கீர்த்தி
( 3 ፵﷽

Page 381
விபரிகச் ச
அணிகெழு செழும்பொற் ே மணிமுடி பனந்தனேந்து மா தணிவருஞ் சன்ன மென்னுந் பிணிகெட வேட்கை யோடும்
(அணிகெழு செழும்பொன் சோதி மணிமுடி அனந்தன் ஏந்து மாநி3 தணி(வு) அரும் சன்னம் என்னும் பிரிைகெட, வேட்கை போடும்
இ - ள் அணி கெழு செழும் ெ சூட்டி - அழகு விளங்குகின்ற செழுமை தினங்கள் பதித்துச் செய்த முடியையுந் தும் மா நிலம் அவன் பால் நல்கி -இ சிரசுகளே புடைய ஆதிசேடனுற் சுமக்கப் டத்திற் கொடுத்து, தணிவு அரும் ச6 பென்கின்ற, தழவினும் கொடிய ே கொடிய வெவ்வி நோயானது அற்றுட் யோடும் -( நீங்காத ) விருப்பத்தோடு பெரிய தவங்கள்ேச் செய்யக் கருதி எ
தென்றலங் கன்று சந்தச் சிஃ குன்றமர்ந் தினிது வைகுங் கு மன்றலங் கோதை நீயும் யா பன்றவன் றன்னே நோக்கி பு
[ தென்றல் அம் கன்று, சந்தச் சி: குன்(று) அமர்ந்(து) இனிது வை மன்றல் அம்கோதை நீயும் யானு அன்(று) அவன் தன்னே நோக்கி,
இ - ள் தென்றல் அம் கன்று - வினே மலர் வாசம் வீசும் - சந்தன மர யை அளாவிலிசுகின்ற, குன்று அமர்ந் குறுக - பொதிய மலேயின் கண் நன்கு வி களிடத்திற்கு வரும்படி, மன்றல் அம் பொருந்திய சுந்தலேயுடைய மங்கையே மயக்கத் தவிர்ந்து, அன்று அவன் த திய முனிவரைக் குறித்து அரும் த ( நிலைத்து) நின்று செய்வோம் எ -
T - - F.
星占

ருக்கம் 岛台互
Fாதி யவிர்மணி முடியுஞ்சூட்டி
நில மவன் பானல்கித்
தழவினுங் கொடிய வெய்ய
பெருந்தவ மியற்ற வெண்ணி,
அவிர்மணி முடியும் சூட்டி, ம் அவன் பால் நல்கித்,
தழவினும் கொடிய வெய்ய பெரும் தவம் இயற்ற எண்ணி.
பான் சோதி அவிர் மணி முடியும் பாகிய பொற் பிரகாசம் தங்கிய இரத் தரித்து, மணி முடி அனந்தன் ஏந் ரத்தினங்கள் பொருந்திய ஆபிரஞ் பட்ட பெரிய பூமியை அப்புத்திரனி னனம் என்னும் - நீங்குதற்சுரிய பிறப் வய்ய பிணி கெட- அக்கினியினுங் போக வேண்டு மென்கின்ற, வேட்கை ம், பெரும் தவம் இயற்ற எண்ணி1. (33)
| ii | தறுமுனி குறுக நம்பான் ணுமாய் மருட்சி நீங்கி ருந்தவ முழப்ப நின்றே.
ன்ேமலர் வாசம் வீசும், தும் குறுமு னி குறுக நம் பால்,
மா ப், மருட்சி நீங்கி,
அருந்தவம் உழப்ப நின்றே, )
இளம் தென்றற் காற்றுனது, சந்த க்கொம்பர்களிலுள்ள மலர் வ: து இனிது வைகும் குறுமுனி நம்பால் ற்றிருக்கின்ற அகஸ்திய முனிவர் எங் கோதை நீயும் யானுமாப் - வாசஃன் நீயும் யானுமாக, மருட்சி நீங்கி ட ன்னே நோக்கி- அந்நாளில் ਛ। பம் நின்று உழப்பம் - அரிய தவத்தை
(34)

Page 382
38 ዴ சிவராத்திரி
அரியநற் றவஞ்செய் காலை
துரியநற் சிவயோ கத்தை பு னெரிசுடர்ப் பிழம்பா மேனி றெரியுமல் வியோக நின்று :
அரியநல் தவம் செய் கால், 포, உரியநல் சிவயோ கத்தை உவந் எரிகடர்ப் பிழம்பாம் மேனி எந் தெரியும் அவ்யோகம் நின்று சித்
இ- ள் - அரிய நல் தவம் செய் தைச் செய்யுங் காலத்து, அகத்தியன் இதானத்து உரிய நல் சிவ யோகத்தை மிருவருக்கும் ஞானத்திற்குரியதாகக் சு சத்தை மகிழ்ச்சி கொண்டு உபதேசித் மேனி எந்தையை - எரிகின்ற சுடர் எமது பிதாவாகிய சிவபெருமாஃா, சி, நின்று சித்தியா முத்தி சேர்வேம் - ம னேயில் நின்று அதனுற் சித்தித்த ே
- று.
நவமிகு பம்பை நாட்டி னுயு சிவநிசி தன்னி லீசன் றெரிச பவமகன் றுய்ய நன்மை பவித தவமதிவ் விரதந் தானே தவி
(நவம்மிகு பம்பை நாட்டில், நாய் சிவநிசி தன்னில், ஈசன், தெரிசன் பவம் அகன்று உய்ய, நன்மை தவம(து) இவ் விரதம் தானே த
இ- ன் நவம் மிகு பம்பை நா மிகுந்த பம்பை நாட்டில் நாயாகப் பி. தில், சிவநிசி தன்னில் ரசன் தெரிரா தினத்தில் சிவதரிசனஞ் செய்த பெற்றிரு பவித்தது - பாவங்களெல்லாம் நசித்து போன்ற וה, וכsזI – I Jrה: 537 חו_f , {3ט,(GL(t தானே தவறிடாது இழைத்தி என்ருன்விரதத்தையே விதி வழுவாது அனு: எ - று.

புராணம்
யகத்திய னெமக்கு ஞானத்
வந்துப தேசஞ் செய்வா
யெந்தையைச் சிந்தை தன்னிற்
சித்தியா முத்தி சேர்வேம்.
த்தியன், எமக்கு ஞானத்(து)
து) உபதேசம் செய்வான், தையைச் சிந்தை தன்னில் தியாம் முத்தி சேர்வோம். )
காலே - அருமையாகிய நல்ல தவத் - அகத்திய மகாமுனிவர், எமக்கு உவந்து உபதேசம் செய்வான் - நம் புறப்படுகின்ற நல்ல சிவயோ காப்பியா து அருளுவர், எரி சுடர் பிழம்பாம் பிழம்பாகிய திருமேனியைக் கொண்ட த்தை தன்னில் தெரியும் அ யோகம் னத்திலுணரத்தக்க அந்தபோக சாத மாட்ச ராப்புச்சியத்தை யடைவோம்
( 35 J፣
ரு வெடுத்து முன்னுட் எனங் கிடைத்த பேற்றற் ந்தது பாவை நீயுந் றிடா திழைத்தி யென்றன்.
உரு எடுத்து, முன்நாள், எம் கிடைத்த பேற்ருல்,
புவித்தது. பாவை, நீயும் வறிடாது) இழைத்தி என்ருன், )
ட்டில் நாய் உரு எடுத்து - | J3760). Er றந்து, முன்னுள் - பண்டைக் காலத் ம் கிடைத்த பேற்ருல் - சிவராத்தி ஒல், பவம் அகன்று உய்ய நன்மை உப்பும் பொருட்டு நன்மை வாய்க்கப் வளே, நீயும் தவமது இவ்விரதம் - நீயுந் தவமாகி பு இச் சிவராத்திரி ஷ்டிக்கக் கடவையென்று கூறினுன்

Page 383
விபரிசர் து
ஒருவருந் திங்க டோறு முட வருசதுர்த் தசிக டோறு f தருமலர் கொடுபூ சித்துத் பிருவரும் பொருவி லாப்பே
"ஒருவ அரும் திங்கள் தோறும்,
வரு சதுர்த் தசிகள் தோறும், ! திருமலர் கொடுபூசித்துத் தண இருவரும், பொரு இலாப்பேர்
இ- ள் ஒருவ அரும் திங்கள் ( தும், உபய பக்கத்தில் உற்று வரு பக்கங்கள் இரண்டினும் வருகின்ற ச வலான் தன்னே - மழுவாயுதத்தை வாசம் தரு மலர் கொடு பூசித்து. கொண்டு அருச்சனே செய்து, தனந்த வருகின்ற ஏழு பிறவிக3ளயும் நீங்கி, வியாகிய குமுதவதியும், பொரு இல மோட்ச வீட்டையடைந்தார்கள் எ
|-
சிவன்றிருக் கோயின் மேவிச் சிவன்றனைத் தெரிசித் தோரு சிவன்றனே புணர்ந்து நாளுகு சிவன்றனக் க்+மை பூண்ட
(சிவன்திருக் கோயில் மேவிச் சிவ சிவன்தீனத் தெரிவித் தோரும், சிவன்தனே உணர்ந்து நாளும், 8 சிவன் தனக்(கு) அடிமை பூண்ட
இ - ள் சிவன் திரு கோயில் : பெருமானுடைய திருக்கோயிலின் கண் தில், சிவன் தனே தெரிசித்தோரும் சே விரதமனுஷ்டியாது ) தரிசனே செய்த களென்று, சிவன் தனே உணர்ந்து நா சிவபெருமானே மனத்தாலறிந்து எந்நா வினி முனிவர்கள் கேட்கும்படி, சிவன் செப்பிஞன் - சிவபெருமானுக்கு அடிய காலத்துக் கூறியருளினூர் எ - று.
விபரிசச்சருக்க ஆக திருவிருச்
திருச்சிற்ற

Fருக்கம் ፵ Ö ?
பயபக் கத்தி லுற்று
ழுவலான் றன்னே வாசந்
5ணந்தெழு பிறப்பு நீங்கி
பின்பலி டெய்தி ஞரால்.
உபயபக் கத்தில் உற்று மழுவலான் தன்னே, வாசம் ந்து) எழு பிறப்பு நீங்கி, இன்பளிடு) எய்தினுர்ஆல்.
தோறும் - நீங்குதற்சுரிய மாதங்கடோ சதுர்த்தசிகள் தோறும் ட ! FI LT துர்த்தசித் திதிகளினெல்லாம். ԼD (Կ, வலக்கரத்திற்ருங்கிய சிவபெருமாஃா, - நறுமணம் வீசுகின்ற புஷ்பங்களைக் எழு பிறப்பும் நீங்கி ட ()д, тц гѓултат இரு வரும்- விபரிசம காராசனும் LTT பேரின்ப வீடு எய்திஞர்-ஒப்பற்ற
இந்
(‹} ፲)
சிவநிசி விர தந் தன்னிற் 5ஞ் சேருவர் முத்தி யென்றே ந சிந்தைசெய் முனிவர் கேட்பச்
சூதன்முன் செப்பினுனே.
நிசி விரதம் தன் வில்
சேருவர் முத்தி என்றே சிந்தைசெப் முனிவர் கேட்பர் இதன்முன் செப்பினுஜே.)
மவி சிவநிசி விரதம் தன்னில் - சிவ னே சென்று சிவராத்திரி விரத தினத் Fருவர் முத்தி என்று ட வபெருமானே வர்களும் மோட்ச வீட்டையடைவர் "ரூம் சிந்தைசெப் முனிவர் கேட்ட ட ஞத் தியானஞ் செய்கின்ற நைமிசார தனக்கு அடிமை பூண்ட சூதன் முன் வராகிய சூதமகா முனிவர் பண்டைக் (38) முற்றிற்து.
தம் 638
Jis II..

Page 384
ஒதமுற் றிடுபாற் கடலடுக் லோதன மருந்து நாதனற் சங்கக் குழையணி புரமெரித் திடுநாள் மாதணு வெனப்பொற் கிரி தேர்நண் கடவுஞ் குதனுக் கிணையாஞ் சூதன்ப கதைதொடுத் துை
ஒதம் உற் றிடுபால் கடல் அடுக்
ஒதனம் அருந்தும்
நாதன்,நல் சங்கக் குழை அணி
புரம் எரித் திடும்நாள்,
ITதணு எனப்பொன் கிரிகுழை தேர்நளி கடவும்
சூதனுக்(கு) இணேயாம் சூதன்ம கதைதொடுத்(து) உரை
இ- ள் ஒதம் உற்றிடு பால் பொருந்திய பாற்கடலாகிய பாகசாஃ அருந்தும் நாதன் - நஞ்சாகிய உணர் குழையணி காதன் - நல்ல சங்குக் கு டையவருமாகிய சிவபெருமான், நன. முப்புரங்களே புத் தகித்த அற்றைக் குழைத்து - பெருமை பொருந்திய ஏறும் வசந்தனர தேர் நனி தடவும் தத்தை வேகமாய்ச் செலுத்திய, கு. தேவருக்கு இணையாகக் கூறப்படுகின்ற னும் சிவநிசிகதை தொடுத்து உரை சரித்திரத்தைத் தொடுத்துக் கூறுவார்
பற்று = ஆசை.
முத்தவெண் மணிதோ டரி குறைவறக் கோத்து
வைத்தெனச் சிதறி விரிந்த
கமுகினிற் குலேயைத்

ற்றம்பலம்
3 (5 is 35 to
H
களேக்க ணமைத்துவர
காத னகைத்துமுப் זה.
தழைத் தேறும் வசுந்தரைத்
மற் றின்னுஞ் சிவநிசிக் ரப்பான்,
கிரேக்கண் |Lt
காதன், நகைத்துமுப்
த்(து) ஏறும் வசுந்தரைத்
ற்று) இன்னும் சிவநிதிக் ப்பான் )
டல் அடுக்களைக் கண் அமைத்த - திரை பயில் சமைக்கப்பட்ட, வையுண்டருளிய தலவரும், நல் சங்க 1ண்டலங்களேயணிந்த திருக்காதுகளே பு கத்து முப்புரம் எரித்திடு நாள்- பிரித்து கீTவித்து, மாதணு என பொன் திரி வில்லாக மகாமேரு கிரியை ேெளத்து, - இவர்த்து சென்ற பூமியாகிய இர தனுக்கு இணையாம் - பாசுராகிய பிரம ), குதன் - சூதமுனிவரானவர், இன் ப்பான் - மேலுஞ் சிவராத்திரி விரது
ாயினுள் எ-து,
I J
த்தநூல் வடத்தின் முறைமுறை
பூம் பாளே மரகதக்

Page 385
குபேரச்
துய்த்தலை கடுவன் பாய்ந்து
சுன்பிடர்ச் சங்கங்
கைத்தலத் தெடுத்துக் கம்பன்
காம்பிலி நாடு.
(முத்தவெண் மணித்தோள் தரித்
குறை(வு) அறக் கோத்து வைத்(து) எனச் சிதறி விரிந்தபூட
சமுகினில் குலையைத் துய்த்(து) அஃல கடுவன் பாய்ந்(து,
|-  ைசுத்தலத்(து) எடுத்துக், கம்பன்
காம்பிலி நாடு. ]
இ- ள் முத்த வெண் மணி தே குறைவு அற கோத்து வைத்து என் தோளிற்றரித்த பூனூலாகிய வடத்தி: கோத்துவைத்தாற்போல, சிதறி விசித் பாளேகளையுடைய, மரகத கமுகினில்
பச்சை நிறத்தையுடைய ) சுமுகமர வன் பாய்ந்து உற சிந்த - உணவுகளே பாய்ந்து மிகச் சிதைவு செய்ய, சுரிமு எடுத்து - முறுக்குப் பொருந்திய முச் சங்குகளைக் கைகளிஞலெடுத்து, கம்பனி உழவர்கள் எறிந்து துரத்துகின்ற கா
T -- III .
சுயமலர் துவைத்துக் கரைத
தோன்றுநித் திலத்தை முயன்மதிப் பிள்ளே யெனப்ப குடைந்துதே னெழுக்கு வயன்மருங் கெழுந்த கரும்பி தெறித்தவெண் மணிமு தயன்முதிர்ந் திடுசூற் றவளே பொறுத்திடா தரற்றும்
சுயமலர் துவைத்துக், கரைதவர்
தோன்று நித்திலத்தை, முயல் மதிப் பிள்ளே எனப்பகல்
உடைந்து தேன் ஒழுக்கும்

சருக்கம்
茜
枋
றச் சிந்தச் கரிமுகக்
ா ரெறிந்து கடிந்திடுங்
கநூல் வடத்தின் முறை முறை
ம் பாஃா, மரகதக்
உறச் சிந்தச் சுரிமுகக்
ார் எறிந்து கடித்திடும்
ாள் தரித்த நூல் வடத்தில் முறை go r - வெண்மையான முத்து மணிகளைத் ல் வரிசை வரிசையாகக் குறைவின்றிக் த பூம் பாளே - பரந்து விரிந்த பூம் குஃப்பை - மரகதரத் தினம் போன்ற த்தினது குலேசுஃா, துய்த்து அஃப் சுடு ப் புசித்து அஃகின்ற குரங்குகளானவை க கூன் பிடர் சங்கம் கை தலத்து த்தையும் வளந்த பிடரைபுமுடைய ார் எறிந்து கடிந்திடும் காம்பிவி நாடு - "ம்பிலி நாடு (என்று ஒர் நாடுகாது;
வழ் பணிலங் கான்றிடத்
கற் காவி முகைமுறுக் ம்
ஃனக் கவரி முறித்திடத் த் மேற் படநொந் தாங்கது
பணிவம் கான்றிடத்
ாவி முனகமுதுக்(கு)

Page 386
சிவராத்தி
வயல் மருங்(கு) எழுந்த கரும்பி தெறித்த வென் மணிமுத்து அயல் முதிர்ந் திடுசூல் தவளே.ே
பொறுத்திடா (து) அரற்றும்.
இ - ன் கய மலர் துவைத்து மிதித்து, கரை தவழ் பணிவம் கான், னில் தவழ்ந்து செல்லுகின்ற சங்குகள் முத்துக்களே, முயல் மதி பிள்ஃயென சந்திரனென்று, பகல் காவி முகை பகற்காலத்திற் கருங்காலி முகைகள கின்ற, வயல் மருங்கு எழுந்த கரும் கரும்புகளே கவரி முறித்திட - கவ வெண்மணி முத்து - சிந்திய வெள்ளிய சூல் தவனே மேல்பட - அயலிலுள்ள படுதலும், நொந்து - வருந்தி, ஆங் அவ்விடத்து அத்தவளேகளானவை :
இஃலதலே விரிந்த நெட்டுடற்
டாற்றிளங் கதலி யலைதலைத் தவிராத் தூங்கு மனற்பொறி சிதறு முலேமுகத் துருக்கிப் பழுத்த குடப்பழப் பணசந் தலைவளே குலைச்செஞ் சாவி தழைத்துநின் ருேங்கும்
இஃதலே விரிந்த நெட்டு) உடல்
தாற்(று)இளம் கதவி, அலேதஃலத் தளிராத் தூங்குதீம்
அனல்பொறி சிதறும் உலேமுகத்(து) உருக்கிப் பழுத்த
குடப்பழிப் பனசம் தலேவளே குலேச் செம்சாலிநீள் தழைத்(து) நின்(று) ஓங்கும்.
இ - ள் இவே தவே விரிந்த நெ இவே விரியப்பெற்ற நீண்ட உடல்புண் இளம் கதவி - உயர்வு பொருந்திய
மையாகிய வாழைகளும், அலே தலே த

ரி புராணம்
னேக், கவரிமுறித் திடத்
மல் படநொந்(து) ஆங்கு அது
- தடாகத்தின்கணுள்ள புஷ்பங்கஃா
றிட தோன்று நித்திலத்தை - கனரக ானவை கக்குதலினுல் பிரகாசிக்கின்ற - முயற் களங்கத்தைக் கொண்ட இளஞ் முறுக்கு உடைந்து தேன் ஒழுக்கும் - Tனவை இதழ் விண்டு தேனைச் சிந்து பினே- வயல்களின் பக்கத்தில் வளர்ந்த ரிமான்கள் முரித்தலினுல், "தெறித்த முத்துக்களானவை, அயல் முதிர்ந்திடு கருப்பம் முதிர்ந்த தவளைகளின் மேற் கு அது பொறுத்திடாது அரற்றும் - கிக்கலாற்றது அலறும் 5 - று. (FIJ)
பூக மேற்றவொண்
திங் கனிசே ராம்பிர
பொற் சுளேக ளுற்றமுட்
நீள் வயலின் றலைத்தலே
பூகம் ஏற்றஒள்
கணிசேர் ஆம்பிரம்
பொன் சுளே கள் உற்றமுள்
வயலின் தஃவத்தலே
ட்டு உடல் பூகம் - தலையின் கண்சே டெய ஈமுகுகளும், ஏற்ற ஒள் திாழி ஒளியமைந்த தாறுகளைக் கொண்ட இள விரா தாங்கு தீம் தனி சேர் ஆம்பிரம் -

Page 387
குபேரச்
அசைதல் ஒளியாது தூங்குகின்ற தித்தி
சுளும் அனல் பொறி சிதறும் உ& உதிர் உற்ற முள் இ- 1ழ பன்சம் - அ முகத்திலுருகச் செய்து பழுப்பு ஏற்றி முட்கள் பொருந்திய குடத்துக்குச் சம மரங்களும், தலே வ&ள குலே செம் கொண்ட செந்நெற்களும், நீள் வ நின்று ஓங்கும் - நீண்ட வயல்களிலே நிற்கும் எ - று.
இரும்புகாய்ந் தொத்த செக் விளமதிக் குழவியை யளி விரும்புபூ மலர்த்தா தினச்சி வெண்டிரு நீறெனச் சா பரும்பெனுங் கலசத் துறுநறு தடர்சினைத் தொட்டில்ை சுரும்புதா லிசைப்ப மென்ற
துயிற்றியே வ ௗர்த்திடுஞ்
! இரும்பு காய்ந்(து) ஒத்த செக்கர், இனமதிக் குழவியை, அளி விரும்புபூ மலர்த்தா தினேச்சிறு
வெண்திரு நீ(று) எனச் சா அரும்(பு)எனும் கவசத்து) உறுந அடர்சினேத் தொட்டில் :ை சுரும்புதால் இசைப்ப மெல்தளிர்
துயிற்றியே வளர்த்திடும்
இ- ள் இரும்பு காய்ந்து ஒத்த
வியை - இரும்பைப் பழுக்கக் காய்ச்சிஞ இளம்பிறைச் சந்திரளுகிய குழந்தையை சிறு நுதலில் வெள் திருநீறு என சாத், களின் பராகத்தைச் சிறிய நெற்றியி: கரித்து, அரும்பு எனும் கலசத்து : கலசத்திற் பொருந்திய நறிய நெய்யை சிவத்து அசைத்து - நெருங்கிய கி: ஆள சரும்பு தால் இசைப்ப - வண்டுகள் : ல்ெ தளிர் சாஃனதுயிற்றி - மிருதுவ நித்திரை செய்வித்து, வளர்த்திடும் :ே களானவை எ-து, ஏ - அசை,

சருக்கம் 3 ሮ§ W
நிப்பாகிய பழங்கள் நிறைந்த மாமரங் முகத்து உருக்கி பழுத்த பொன் சுளே புக்கினிப் பொறிக3ார் சிந்துகின்று டிஃப் ப பொன் போன்ற சுளைகளையுடைய ானமாகிய பழங்களைக் கொண்ட பலா சாலி- தல்கள் வளைந்த கதிர்களைக் ய லின் த லேத் த லே த  ைழத் து இடமிடங்கடோறும் ஓங்கி வளர்ந்து
(4)
கர்வா னெழுந்த சிகள் று நுதலின் த்தி,
நெய்வார்த் வத் தசைத்துச்,
சோலே.
வான் எழுந்த }கள்
துதலின்
த்தி 1று நெய்வார்த்(து) வத்து) அசைத்துச் சி ரா:
சோஃவ,
செக்கர் வான் எழுந்த இளமதிக் குழந தற்போன்ற செக்கர் மேகத்திலுதித்த அளிகள் விரும்பு பூ மலர் தாதினே தி - வண்டுகள் விரும்புகின்ற புஷ்பங் ன் கண்னே வெள்ளிய திருநீருகத் -றுநறுநெய் வார்த்து - முகையாகிய வார்த்து, அடர் சி&ர தொட்டில் தொட்டிலிற் கிடத்தி -ଞଣf $3)', நாலாட்டுதலாகிய இசையைப் பாட
॥ தளிர்களென்னுஞ் சானேயில் சாலே-வளரும்படி செய்யும் தோ:
(5)

Page 388
சிவராத்திரி
இனபன வளங்கூர்ந் திடுநெ
துறையெலா முனர்ந்தே வனதுழா பலங்கற் கண்ணனு
வந்தனே புரிந்து நினைவருங் காம முதலமுக்
கடிந்து நீணிலத்திற் றஃனநிக ரான சுத்தநல் வே றுளணுெரு மறையோன்.
| இண்யன வளங்கூர்ந்திடு நெடு
இரும் சுலேத் துறைஎலாம் வனேதுழாய் அலங்கல் கண்ணனும்
மலரடி வந்தனே புரிந்து நினே(வு) அரும் காமம் முதலமுக் நெடும்பகை கடிந்து நீள் தன்நிகரான சுத்தநல் வேள்வித்
உளன்ஒரு மறைபோன்.
இ - ள் இண்ேபன வளம் கூர்ந்தி செழிப்பு மிகுந்த நெடிய அந்தக் கா யெலாம் உணர்ந்தோன் - பெரிய சான் அவனுய் வனே துழாய் அலங்கல் கண் புரிந்து - தொடுக்கப்பட்ட துளசி மா? பெருமானுடைய ) தாமரை மலர் பே நினேவு அரும் காமம் முதல முக்குறும் தற்கரிய காமம் வெகுளி மயக்கமாகிய அழித்து, நீள் நிலத்தில் - நீண்ட 莒 தனக்குப் ( பிறர் ஒருவரும் நிகராகாது நல் வேள்வி தத்தன் என்று உளன் ஒ{ பொருந்திய வேள்விதத்தன் என்னும் ஒருவன் இருந்தான் எ - று.
அன்னமா மறையோ இனம்பு முற்றிய வருந்தவப் பே கன்னல்வே ளெனவோர் நன் கருதருங் குணநிதி யவன் முன்னமுந் நூலின் வினேவிதி முடித்தபின் முதுக்குறை னுன்னருஞ் சுருதி முதற்கலை
வோதினு னுளத்திலுற்

புராணம்
டு நாட்டி விருங்கல்ேத்
T று மறியா மலரடி
குறும்பி னெடும்பகை
ள்வி தத்தனென்
நாட்டில் உணர்ந்தோன், ம் அறியா
குறும்பின் நிலத்தில்
தத்தன் என்று)
தி நெடு நாட்டில் - இத்தன்மையாகிய ம்பிவி நாட்டில், இரும் கலே துறை * திர வழிகள் எல்லாவற்றையும் அறிந் ணனும் அறியா மலர் அடி வந்தனே லயையணிந்த மாயவனுமறியாத (சிவ ான்ற திருப்பாதங்களே நமஸ்கரித்து, பின் நெடும் பகை கடிந்து -நினோத் முக்குறும்புகளினதும் மிக்க பகையை மியின் கண்ணே, தன நிகரான ட ) தானே நிகராக இருக்கின்ற, சுத்தி ந மறையோன் - சுத்தமாகிய நன்மை பெயரையுடையவனுகிய பிராமனன்
லப் பகைசெற் ற்ருற் Tமகப் பெற்றன் ITG ri
முறையின் வுடையோ
பயிற்ற றுணர்ந்தான்

Page 389
குபேரச்
அன்னமா மறையோன் ஐம்புலட் ஆற்றிய அருந்தவப் பேர் சன்னல்வேள் என ஒர் நல் மகப்
கருத அரும் குணநிதி அ முன்னம்முந் நூலின் வினேவிதி
முடித்தபின் முதுக்குறை உன்ன அரும் சுருதி முதல் கஃப்
ஒதினுள் உளத்தில் உற்று
இ - ள் அன்ன மா மறையோ பிராமணன், ஐம் புல பகை செற்று , பரிச ரூப ரச கந்தமாகிய பஞ்சப் புல: அரிய தவப் பலத்தினுல் கன்னல் லே கருப்பு வில்லேயுடையவனுகிய மன்மத பெற்ருன், அவன் பேர் கருதி ஆகும் அதற்கரிய குணநிதியாகும், முன்ன முடித்த பின் - அவனுக்கு முன்னரே உ முடித்த பின்பு, முதுக்குறைவு உடை வாசிய வேள்விதத்தன், உன்ன் அருட கற்கரிய வேத முதலிய சாஸ்திரங்கெ உள்த்தில் உற்று உனர்ந்தான் - சுந்
EST -- Iji
துTமமார்ந் திருண்டு சுருண்டு சுரிகுழற் ருேகையர் மரு காமனு மென்னக் காமுறு L
கற்றைவெண் கதிர்கால் சோமனுண் டளப்பான் 也A芮 சு கம்பெறு முகூர்த்தநன் வாமமே கலைப்பொற் குலக்ே மறைப்படி வதுவைசெய்
ஆமம் ஆர்ந்து இருண்டு சுருள் சுரிகுழல் தோகையர் மரு காமனும் என்னக் காமுறு பருவ
கற்றைவெண் கதிர்கால் சோமன் ஆண்டு) அளப்பான்மு
சுகம் பெறு முகூர்த்தநல் வாமமேக்ஃப் பொன் குலக்கொ
நேப்படி வதுவைசெய் 7

சருக்கம் 霹59
பகைசெற்(று) ப்ருல்
பெற்ருன் வன்பேர் முறையின் வி உடையோன்
யிற்ற 1) உணர்ந்தான். )
"ன் - அந்தப் பெருமை பொருந்திய ஆற்றிய அரும் தவ பேற்ருல் - சத்த * களின் ப ைசிகளேயும் அழித்துச் செய்த 1ள் என ஒர் நல் மகப் பெற்ருன் - னேப் போல ஒரு நல்ல புத்திரனேப் குனநிதி - அவனுடைய பெயர் எண் ம் முந்நூவின் வினே விதி முறையின் பவித காரணத்தை விதிப்படி செய்து யோன் - பேரறிவுடைய அவனது பிதா ம் கருதி முதல் கலே பயிற்ற - என்னு எல்லாவற்றையுங் கற்பிக்க, ஒதிஞன் *று மனத்தில் அறிந்து தெளிந்தான் (7岚
நீெண் டிடுமைச் நண்டு பருவமுற்றபின்
னவக் கிரகஞ்
ஞளார்
கொடி தன்னே
திட்டான்.
ாடு நீண்டிடும் மைச் i#if:{!! ம் உற்றபின்
தல் நவக் கிரகம்
நாள் ஒர்
டி தன்ஃன - ,
திட்டான்.

Page 390
சிவராத்திரி
இ- ள் தூமம் ஆர்ந்து இருண்டு சு பர்- நறும் புள்க யூட்டப்பட்டுக் கறுத் சுரித்த கூந்தலேயுடைய பெண்கள் மரு வம் டற்ற பின் - மயங்கி மன்மத அடைந்த பின்பு, கற்றை வெண் கதிர் அரிய கிரணங்களேக் கக்குகின்ற சந்திரனு வருடத்திற்கு ஒருமுறை ஓரிராசியிற் ெ நவக்கிரகம் சுகம் பெறு முகூர்த்த நல் நரி தரும் நியிேல் நிற்கின்ற நல்ல முகூர்த் குல கொடி தன்னை - அழகிய மேகலா மகளொருத்தியை, மறைப்படி வது விவாகஞ்செய்தான் எ - று.
HTتrTا
இன்பமுற் றன்னே தந்தை யி ான்பதை மதிக்குஞ் சீர்த்தி 6 புன்புல மீதூர்ந் தூழின் பெ. துன்பமும் பகையு நல்குஞ் சூ
இன்பம் உற்(று) அன்னே தந்தை இ மன்பதை மதிக்கும் சீர்த்தி வளர் புன்புலம் மீதூர்ந்து ஊழின் டெ துன்பமும் பகையும் நல்கும் சூதின்
இ - ள் : இன்பம் உற்று - அவE கொண்டு, அன்ஃன தந்தை இல் வயின் பரது இல்லத்தில் வாழ்ந்திருக்கும் அற் கீர்த்தி வளர் குன நிதியாம் மைந்தன் கீர்த்திகள் வளரப் பெற்ற குணநிதியெ புன்பு:மீதுTர்ந்து - திப அறிவு மிகுந்து கொட்பால் - ஊழ்விஃனயின்படியெழுதட் மும் பசையும் நல்கும் - துன்பங்களேயும் மேல் மனம் வைத்தான் - சூதாட்டத்தின்
T - 3 FF.
அற்புள ஞய தந்தை பறிவுரு சொற்பயி லாதா ரோடு துன் எற்பக விரவெப் போது நன் பொற்கலன் கலேபொற் காசு

புராணம்
*ருண்டு நீண்டிடும் மை சுரிகுழல் தோகை துச் சுருண்டு நீண்ட மயிர்ச்சாந் தணிந்த நண்டு காமளும் என்ன காமுறும் பரு னேயென்று விரும்பத்தக்க பருவம் கால் சோமன் - கூட்டமாகிய வெள் ம் ஆண்டு அளப்பாள் முதல் - ஒரு சல்லுகின்ற வியாழனும் முதலாகிய, "ள் - ஒன்பது கிரகங்களுஞ் சுகத்தைத் தத்தில், ஒர் வாமமே கலே பொன் பரண மணிந்த இலக்குமி போன்ற குல ஈவ செய்திட்டான் - வேத விதிப்படி
(8
اللہ
ல்வயி னிருக்கு மந்நாண் வளர்குன நிதியா மைந்தன் ாறித்திடு விதியின் கொட்பாற்
தின்மேன் மனம்வைத் தானே.
இல்வயின் இருக்கும் அந்நாள் குண நிதியாம் மைந்தன் பாறித்திடும் விதியின் கொட்பால்
மேல் மனம் வைத் தானே.
நுடன் போக்ககத்தை யலுபவித்துக்
இருக்கும் அந்நாள்- தாய் தந்தை பிறக் காலத்து, மன்பன சூ மதிக்கும் - மனுடர்களினுல் மதிக்கப்படுகின்ற என்னும் பெயரையுடைய புத்திரன், து. நிாழின் பொறித்திடும் விதியின் பட்ட விதியின் வவியால், துன்பு பகைகளேயும் வினேவிக்கின்ற, சூதின் ன்மேல் விருப்பங்கொண்டான் எ - து
(፵ፆ .
வண்னங் கல்விச் ானிவெங் கழகந் தன்னி மதி மருட்சி கூர்ந்து பொருதுநா டோறுந் தோற்பன்.

Page 391
குபேரச்
அற்பு)உளன் ஆய தந்தை அறி சொல் ப யி லாதாரோடு துன்னிெ நல் பகல் இரவு) எப் போதும் ந:
போன்கலன் கெேபான் காசு ெ
இ - ள் அன்பு உளன் ஆய தந் பொருந்தியவனுகிய தனது பிதா அறி ரோடு துன்னி - கல்வியென்னுஞ் சொ மூட்ர்களோடு ) சுடி, வெம் கழகம் : நல் பகல் இரவு எப்போதும் - நல்ல நல் மதி மருட்சி சுடர்ந்து - நல்லறிவு பொருது - தினந்தோறுஞ் சூதாடி, ெ பன் - பொன்னுபரனங்கஃாயும் வஸ்திர படைவான் i - நூ.
தனேயன் யாண் டுற்ரு னென்று மனேமிக வெருவி யோதற் க வினேயம தான்குது மறைத்த
வஃன்தரு மார்பன் சற்று முன்
(தஃபன் யாண்டு)உற்ருன் என்று மனே மிக வெருவி ஒதற்கு) அகன் வினேயம்(து) ஆன்சூது மறைத்தக் வஃன்தரு மார்பன் சற்றும் உன்
இ - ள் தண் டன் பாண்டு உற்கு எள்ாம் - மகன் எங்குச் சென்ருனெல் அஃது மிக வெருவி - தாயானவள் மிக நனன் என்று - படித்தற்குச் சென்ரு மறைத்தனள் விளம்ப - கொடிய தெ மையை மறைத்துக் கூறு, முந்நூல் வஃ விதந்தரித்த மார் பையுடைய வேள்வி: வாழும் நாளில் - சிறிதுமறியாதவளுப்
ஆய்மகன் றன்னே வாவென் தீயகு துத்தை தேரி னுனே பு காய்வனென் றுள்ளத் தஞ்சி
தாIநீ பாடுஞ் குது தஃனயெ

சருக்கம்
'வு) உரு வண்ண்ம் கல்விச் வம் கழகம் தன்னில் ல் மதி மருட்சி கூர்ந்து பாருது நாள்தோறும் தோற்பன். )
தை அறிவு உரு வண்ணம் - அன்பு யாத படி, கல்வி சொல் பயிலாதா ல்ஃவத்தானும் அப்பியாசஞ் செய்யாத தன்னில் - கொடிய சூதாடுமிடத்தில், பகலுமிரவுமாகிய எக்காலத்தினும், மயங்கப் பெற்று, நாள் தொறும் பான் கலன் கலே பொன் காசு தோற் "ங்களேயும் பொற்காசுகளையுந் தோல்வி
தாதைகேட் டிடும்போ தெல்லா" கன்றன னென்று திய னள் விளம்ப முந்நூல் 1ணர்ந்திலன் வாழு நாளில்.
தாதைகேட் டிடும்போது எல்லாம் ாறன் என்று தீய நாள் விளம்ப முந்நூல் ர்ந்தின்ை வாழும் நாளில், !
ஏன் என்று நாதை கேட்டிடும் போது ாறு பிதாக் கேட்கும் போதெல்லாம், வும் பயங்கரமடைந்து, ஒதற்கு அகன் னென்று, தீய வினேயமதான சூது ாழிலாகிய சூதாட்டத்திற்குச் சென்ற னதரும் மார்பன் - முப்புரியாகிய உப தத்தனைவன், சற்றும் உணர்ந்திவன் ச் சிவிக்குங் காலத்தில் எ-து. (1)
ܨܘܼܬ܊
நழைத்துநீ யிழைக்கு மிந்தத் மிங் கெனேயுஞ் சிறிக் க் கவறுக டவறுசெய்யுந் ாழித் துரைத்தேன் முற்றும்.

Page 392
72 சிவரா
(ஆப் மகன் தன்ஃன வாளன்(று) . தீயகு(து) உந்தை தேரின் உE
சாய்வன் என்று) உள்ளத்(து) தாயம்நீ ஆடும் சூது தண்டுழித்
இ - ள் : ஆப் மகன் தன்னே வ திரணுகிய குணநிதியை வருகவென்றன உந்தை தேரின் - நீ பாடுகின்ற சுெ பின், உண்யும் இங்கு எனேயும் சீறி உன்னேயுமென்னேயும் இவ்விடத்திற் மனப்பயத்தினுல், நீ ஆடும் தவறுகள் நீ விளேயாடுகின்ற கவருட்டமுந் திை கிய இவைகளே, முற்றும் ஒழித்து உ1 கூறினேன் எ - து.
உந்தைதன் ஞெழுக்க நீதி மைந்தர்க னடக்கை கண்டு கந்தமைக் குவளே வாட்கண் சிந்தையிற் கொள்ளான் வஞ்:
(உந்ததன் ஒழுக்கம் நீதி உரை மைந்தர்கள் நடக்கை கண்டு ம கந்தமைக் குவஃள வாட்கண் கஇ சிந்தையில் கொள்ளான் வஞ்சக்
இ- ள் உந்தை தன் ஒழுக்கம் நல்லொழுக்கத்தையும் நீதி நிலையையு தர்கள் நடக்கை கண்டு மதிக்கில - கையைப் பார்த்து (நல்லவொழுக்கட் மதித்தாயுமில்லே, என்று மாழ்கி மை குவள வாள் கண் கலுழிந்து - ரையும் வாளேயுமொத்த கண்களிலிருந் மாற்றம் சிந்தையில் கொள்ளான்திற் சிந்தியாதவனுய், வஞ்ச கணிகை தன்மைகள் குடிகொண்ட வேசியர்களி
வாட்டடங் கருங்கட் சூஃள ம கோட்டரு கள்ளு நாளுங்கு பீட்டரும் பொருள வாவுற்
வேட்டமேன் மனம் வைப் புே

த்திரி புராணம்
அழைத்துநீ இழைக்கும் இந்தத் பும் இங்(கு) எனயும் சீறிக் அஞ்சிக் கவறுகள் தவறுசெய்யும்
(து) உரைத்தேன் முற்றும் )
ா என்று அழைத்து - தாயானவள் புத் முத்து, நீ இழைக்கும் இந்த தீய சூது Tடிய இச் சூதை உனது பிதா அறிவரா காய்வன் என்று உள்ளத்து அஞ்சிகோபங்கொண்டு கண்டிப்பாரென்கின்ற சுவறு செய்யும் தாயம் சூது தனேமயை வருவிக்கின்ற தாயமும் சூதுமா ரைத்தே ன் - முழுவதையும் மறைத்துக் 1YJ空片
புணர்ந்திலே யந்த ஞளர்
மதிக்கில யென்று மாழ்கிக்
கலுழிந்தவ ஞரைக்கு மாற்றஞ்
சக் கணிகையர் திறத்திற் சேர்வான்.
*ந்திலே அந்தணுளர்
நிக்கிலே என்று மாந்தித்
2ழ்ந்து அவள் உரைக்கும் மாற்றம்
கணிகையர் திறத்தில் சேர்வான்.
நீதி உனர்ந்திலே - உன் பிதாவினது ம் அறிந்தாயில்லே, அந்தணுளர்  ைமந் பிராமணர்களது புத் திரர்களின் நடக் மின்னது தீயவொழுக்கமின்னதென்று
என்று (கூறி மனம் வருந்தி, சுந்தும் வாசஃன பொருந்திய கருங்குவளே மல து நீர் சொரிந்து, அவள் உரைக்கும் ஆவள் கூறுகின்ற வார்த்தைகளே மனக் பர் திறத்தில் சேர்வான் - வஞ்சகத் டத்திற் செல்வான் எடறு. (II 3
களிச்மேன் மனம் வைப் போரைக் 4ப்பவர் தம்மைக் கூடி
விருங்கவ ருடு வோரை ாரை பாவரே விலக்க வல்லார் .

Page 393
குபேர
வாள் தடம் கருங்கண் குளே மக கோள்தரு கள்ளு நாளும் குடி ஈட்டஅரும் பொருள் அவா.உற் வேட்டம்மேல் மனம் வைப்போன்
இ - ள் வாள் தடம் கரும் கன் ரை - வாள்போன்ற விசாலமாகிய க டத்து மனப்பற்று வைப்பவர்களேயும், தம்மை - கோள்களே விளேக்கின்ற க கூடிஈட்ட அரும்பொருள் அவாவுற்று இ கரிய பொருளிச்சை கொண்டு பெரிய மனம் வைப்போரை - வேட்டையாடு , விலக்க வல்லார் - (அத்தொழில்களி ് - ],
இனபநீர் மையினு னென்று ளனதுயி லமைய நோக்கி u புனே மணி யாழி தன்னைப் ெ வினயவெங் கவற்றி னுடித்
f இன்யநீர் மையினுன் என்றும் g அஃனதுயில் அமையம் நோக்கி 3 புனே மணி ஆழிதன்னைப் பொருக் வினேய வெம் கவற்றின் ஆடித் .ே
இ - ன் இனேயே நீர்மையினுன்
மாகிய செயல்களே எந்நாளும் பொரு வன் இல் வின் ஓர் நாள் அ&ன துயில் -னத்துத் தாயானவள் நித்திரை செய் அவள் பால் நல்கும் புனே மணி ஆழி முன் கொடுத்துவைத்த அழகிய இர திருடி போகி - வேகமாய்க் களவு ெ ஆடி - தீவினையாகிய கொடிய கவருட் என் வேறு ஒன்று இல்லான் ட வேறு ெ படைந்தான் எ - று.
அந்தமோ திரத்தைக் கையி ே தந்தையாம் வேள்வி தத்தன் சிந்தையிற் கவலை கூர்ந்து ெ கிந்தமா மணிப்பொன் னுழி

ச் சருக்கம் 7
ஒளிர்மேல் மனம் வைப் போரைக் ப்பவர் தம்மைக் ஃபு. (று) இரும் கவ(து) ஆடுவோரை
ர யாவரே விக்க ।
ஈ சூரே மகளிர் மேல் பனம் வைப்போசிய கண்களையுடைய வேசிப் பெண்களி கோள் தரு கள்ளு நாளும் குடிப்பவர் ள்ளே எந்நாளுங் குடிப்பவர்களேயும். ரும் சுவறு ஆடுவோரைடசுடித்தேடுதந் சூதாடுபவர்களேயும், வேட்டம் மேல் । வைப்பவர்களையும், பாவரே னின்றும் ) பார்தான் தடுக்க வல்லவர்
( Il-f
மிசைந்துளT எனில்லி னுேர்நா பத்தன்மு ன்னவள்பா னல்கும் பாருக்கெனத் திருடிப் போகி தோற்றனன் வேருென் றில்லான்.
இசைந்(து) உளான் இல்லில் ஒர்நாள் அத்தன்மு ன் அவள்பால் நல்கும் கெனத் திருடிப்போகி தாற்றனன் வேறு) ஒன்று இல் வான்.
என்றும் இசைந்து உளான் - இவ்வித ந்தப் பெற்றவணுகிய அக்குள் நிதியான அமையம் நோக்கி- இவ்லத்தில் ஒர்தி புஞ் சமயம் பார்த்து, அத்தின்புடன் தன்னே - பிதாவானவன் அவளிடத்து த்தின மோதிரத்தை, பொருக்கென சப்து போப், னேய வெம்சுவற்றின் டத்தில் வைத்து விளையாடி, தோற்ற பாருள் ஒன்று மில்லாதவனுய்த் தோல்வி
TJ
லணிந்துளா னுெருவன் றன்ஃனத்
தனித்தொரு மறுகிற் கண்டு
தளிந்து பின் னறிவ னென்ருங்
யாருணக் கீந்த தென்ரு:ன்.

Page 394
霹了萱 சிவராத்தி
(அந்தமோ திரத்தைக் கையில் அ தந்தையாம் வேள்வி தத்தன் த சிந்தையில் சுவவே கூர்ந்து தெளி இந்தமா மணிப்பொன் ஆழி யா
இ-ன் அந்த மோதிரத்தை கையி மோதிரத்தை கையிலே அணிந்திருந்த தனித்து ஒரு மறுசில் கண்டு - பிதாவு வீதியிற் கண்டு, சிந்தையில் கவ3
பின் தெளிந்து - பின்னர் ஒரு வாது
இதனே விஞவிவோமென்று, இந்த ம ஈந்தது என்ருன் - இந்தப் பெரிய இர மோதிரத்தை பார் உனக்குக் கொடு
ஆங்கு - அசை,
அரவின்மேற் கிடந்த வையத் கரவினிற் கொண்ட தன்றுள் பொரவிருப் புடையோ னேற் விரன்மணி யாழி தோற்ருள்
(அரவின்மேல் கிடந்த வையத்து) கரவினில் கொண்டது. அன்(று) பொரவிருப்பு) உடையோன்நேற் விரல்மணி ஆழி தோற்ருன் மேன்
இ = ஸ் அரவின் மேல் கிடந்த சேடனது சிரசின் மேற்றங்கிய பூமிய கெவ்லாந் தலேவரே, யானும் கரவின் வினு ற் பெற்றேனல்லேன், உன் காத பொருந்திய புத்திரனுவின் வன். சூது டத்தில் மிகப் பிரியமுடையவன், நே றைத்தினத்தில் என் வஸ்திரத்தை ே ஆழி தோற்ருன் -இன்றைக்கு இந்த தோற்ருன், இன்னும் நான் மேவு if - gg.
ஒதுநூற் கலேவல் லாய்நின் போதுபோற் கோசி கஞ்செ குதுபோர் பொருது நாளுந் னிது நீ புனராய் போ லு ெ

ரி புராணம்
ஏணிந்துளான் ஒருவன் தன்னைத் Eத்(து) ஒரு மறுகில் கண்டு ந்து பின் அறிவன் என்(று) ஆங்(கு) ர்உனக்கு ஈந்த(து) என்ருன்.)
ல் அணிந்துளான் ஒருவன் தன்னே-அந்துஒருவனே, தந்தையாம் வேள்விதத்தன் ாகிய வேள்விதத்தன் தனிமையாக ஒரு கூர்ந்து - மனத்தில் துக்கங்கொண்டு, தேறுதலடைந்து, அறிவன் என்று - ா மணி பொன் ஆழி யார் உனக்கு ாத்தினங்கள் பதித்துச் செய்த பொன் த்ததென்று விஞவினுள் எ- து
T fi -
த் தமரர்கள் பதியே யானுங் ன் காதல்கூர் மைந்தன் சூது றென் புட்டகம் வென்ரு எளின்றிவ் ா மேவுவ ஞளை பின்னும்,
அமரர்கள் பதியே பானும் உன் காதல்கூர் மைந்தன் தி: 'று)என்புட்டகம்ெ வன்முன்இன்று இவ் புவின் நாளே இன்னும் )
விவயத்து அமரர்கள் பதியேட ஆதி வசிக்கின்ற பிராமணர்களுக் சில் கொண்டது அன்று - யானும் கா ஒல் கூர் விமந்தன் - உமது அன்பு பொர விருப்புஉடையோன் - சூதாட் ற்று என் புட்டகம்வென்றுன் - நேற் வென்றனன், இன்று இவ்விரல் மணி பிரவிலனிந்த இரத்தின மோதிரத்தைத் ன்ெ-இனி நாஃாக்கும் வருவான்
7.
ஞெருமகன் விலையி லாமென்
ம் பொன் புனே கலன்கள் யாவுஞ்
தொழிலிது வாகத் தோற்பா
மன்றவ னெடுத்துக் கூற.

Page 395
குபேரச்
ஒதுநூல் கலேவல் லாய்நின் ஒரு ம போதுபோல் கோசி கம்செம் .ெ
சூதுபோர் பொருது நாளும் தொ ஈது நீ உணராய் போலும் என்று
இ - ள் ஒது நூல் கலே வல்ஸ் -ஆராய்ந்தறிந்த வன்மையையுடையவரே திரணுகிய குணநிதியானவன், விஃப் இல விலேமதிப்பற்ற மிருதுவாகிய பூவையொ கலன்கள் யாவும் - சிவந்த பொன்னிஞ வற்றையும், சூது போர் பொருது நாளு! சூதாடி எந்நாளும் இதுவே தொழிலா நீ உணராய் போலும் என்று - இதை நீ எடுத்துக் கூற - அவன் இவைகளே யெ
கன்னபா கத்திற் காய்ந்த கதி தென்னவெந் துருகி பிற்பா புன்னதா ருயிரொப் பான ட் னென்ன மற் றவனி ராட நீர்
கன்ன பாகத்தில் காய்ந்த கதிர்து என்னவெந்(து) உருகி இப்பால் எ உன்ன(து) ஆர்உயிர் ஒப்பு)ஆன என்ன மற்(று) அவன் நீர் ஆட நீர்
இ- ள் சன் பாகத்தில் காய்ந்த காதிலே நெருப்பிற் காய்ந்த ஒளிபொருந் யைச் செருகிஞற்போல, வெந்து உருகி உருகித் தனது இல்வத்தையடைந்து, ! பார்த்து உனது ஆர் உயிர் ஒப்பான புது: தனது அரிய ஆன்மாவையொத்த மை) வினவ, அவன் நீராட நீர்த்துறை புகுந் ஸ்நான்ஞ்செய்தற்கு நீர் நிஃபை ஆடை
உன்னது விரித்தல் விகார,
என்னலு நென்ன லுன்பா ெ வன்னதன் மணிப்பொன் னுழி கன்னலிற் கனிந்த மூரல் பக பின்னர்யான் றருவ லென்று

சருக்கம் 8 Wù
கன் விஃபூயி ஒரடெரன் ான் புனே கலன்கள் யாவும் "ழில் இது ஆகத் தோற்பான்
அவன் எடுத்துக் கூறு. )
ாய் - ஒதப்படுகின்ற நற்கிலே கஃா Ти நின் ஒரு மகன் - உமது எ சுபுத் ா மென் போது போல் கோசிதம்த்த வஸ்திரங்களும், செம்பொன் புரே ற்செய்த ஆபரணங்களுமாகிய எல்லா ம் தொழில் இதுவாகத் தோற்பான்கக் கொண்டு தோல்வியடைவான், விர் அறிந்தினீர்போலுமென்று, அவன் ஒத்துச் சொல்வ ன் - று. 78
ர் நுனிச் சவாகை பிட்ட லெப்தியில் வவஃா நோக்கி
தல்வனெவ் வுழையி லுற்ரு த்துறை புகுந்தா னொன்ருள்.
ஏணிச் சவாகை இட்டது) "ய்திஇல் வவஃா நோக்கி புதல்வன் எவ் உரையில் உற்ருன் த்துறை புகுந்தான் என்றுள்.
கதிர் நுனி :ாகை இட்டது என்னதிய கூர்:ைபாகிய இருப்புச்ச வாகை இல் பால் எய்தி - பனங்கொதித்து
இல்வைரே நோக்கி - பாவின்யர் ல்வன் எவ்வுவிழபில் உற்ருன் என்ஐந்தின் யாண்டுச் சென்றனன் என்று
தான் என்ருள் - அப்புத்திர மூனவன் த் தான் என்று கூறினள் எ- று,
(19)
லண்ணெயாட் டயர்போ தீந்த தருகென மறைபோன் கேட்பக்
கடன் கழித்துத் துய்த்த
பெட்புறப் பேச லோடும்.

Page 396
376 சிவராத்தி
என்னலும் நென்னல் 33 "Ti sit வன்னநல் மன்னிப்பொன் ஆழி த கன்ன்வில் கனிந்த முரல் Lă, பின்னர் யான்தருவல் என்று டெ
இ-ன் என்னலும் - என்று கூறு ஆட்டு அயர் போது ஈந்த - நேற்றைத் செய்யும் பொழுது உன்னிடத்திற்தந்த என-அழகிய நல்ல இரத்தினமோதிரத்த கேட்ப - அப்பிராமணன் கேட்க, சுத் போலக் கனிந்த மொழிகளைபுடைய அப் துய்த்த பின்னர்-பகலிற் செய்யப்படும் பின்பு யான் தருவல் என்று பெட்பு தருவே னென்று அன்பு பொருந்தக் கூ
மூரல் - இருமடியாகுபெயர்
நெறியில்பொப் புகன்று கற்பி னறிவில ஞகி வெஞ்சூ தாடி குறிபுடைப் பெரியோர் நூல் பொறியிலா விவரை விட்டுப்
நெறிஇல் போப்பு கன்று கற்பின் அறிவு)இவன் ஆகிவெம்சூது) குறித் டைப் பெரியோர் நூலில் பொறிஇலா இவரை விட்டுப்போ
இ - ள் நெறியில் பொய் புகன் மற்ற பொய்யைக் கூறிக் கற்பு நெ மைந்தன் அறிவிவன் ஆகி வெம் சூது . வன் நல்லறிவின்றிக் கொடிய சூதாடி போர் நூலில் கூறிய நீதி நோக்கில் - திரங்களிற் கூறிய நீதிகளே ஆராயின், ! கடன் என்று எண்ணி - நல்லறிவில்லா யென்று தினேந்து எ - று.
பற்றுெரு சற்று மின்றிப் பாசிை பொற்ருெடி தனையும் பெற்ற பு றுற்ருெரு பதியி லெய்தி யுயர்குை மற்ருெரு மடந்தை தன்னை மணல்

புராணம்
ண்ணெய் ஆட்(டு) அயர்போது ஈந்த ருகென மறையோன் கேட்பக் டன் கழித்துத் துய்த்த சட்(பு)உறப் பேச லோடும்.
தலும், நென்னல் உன் பால் எண்ணெய் தினம் எண்னெய்தேய்த்து ஸ்நானஞ் வன்ன நல் மணி பொன் ஆழி தருக தைத்திருவாயாக வென்று, மறையோன் *னவின் கனிந்த மூரல் - கரும்பைப் மனேவியானவள். பகல் கடன் கழித்து கருமங்களே முடித்துப் போசனஞ்செய்த உற பேசலோடும் - பான் அதனைத் றவும் FT - - (30J
னிரவ செய்தாண் மைந்த யே படிற னுஞன் விற் கூறிய நீதி நோக்கிற்
போவதே கடனென் றெண்ணி,
நிரவ செய்தTள் மைந்தன்
ஆடியே படிறன் ஆளுன் கூறிய நீதி நோக்கில் வதே சுடன் என்(று)எண்ணி,
று கற்பின் நீரல செய்தாள் - ஒழுக்க றிக்கிசையாதனவற்றைச் செய்தனள், ஆடியே படிறன் ஆனுன் - புத்திரனுண ப் பொய்யஞயினன், குறியுடை பெரி - நெறி தவருத பெரியோர்கள் சாஸ் பொறி இலா இவரை விட்டு போவதே த இவர்களே விட்டு நீங்குவதே நீதி
2.
ழப் பவளச் செவ்வாய்ப் த்திரன் றனையு நீத்தன் எ வேள்வி தத்தன்
வினை முடித்து வாழ்ந்தான்.

Page 397
@Gエ季
பற்(று) ஒரு சற்றும் இன்றிப் பா பொன்தொடி தன்யும் பெற்ற உற்(று)ஒரு பதியில் எய்தி உயர்கு மற்று ஒரு மடந்தை தன்னே ம
இ-ன் : பற்று ஒரு சற்றுமின்றி பவள செவ்வாய் பொன் தொடிதனோ ரிைந்த பவளம்போன்ற சிவந்த வாயை வியகம் பெற்ற புத்திரன் தண்யும் த அன்று ஒரு பதியில் எப்தி உற்று -அத்தி இருந்து உயர் குண வேள்வி தத்தன் - தத்தனுனவன், மற்குெரு மடந்தை தன் வேருெரு பெண்ணே விவாகஞ்செய்து
இந்தமா நிலத்தி லிந்நாள் ம தந்தையிங் கன்னே போடென் சிந்தையிற் கவலை கூர்ந்து :ெ னந்தமி துன்ப வேலை யாழ்த்
| இந்தமா நிலத்தில் இந்நாள் யா
கத்தைஇங்(கு) அன்னே யோ(டு) சிந்தையில் சுவே பிடர்ந்து செய்வு அந்தம்இல் துன்ப வேலை ஆழ்ந்த
இ- ள் இந்த மா நிலத்தில் இந் தப் பெரிய பூமியின் கண்ணே இன்று தந்தை - பிதாவானவர், இங்கு அன்னே என்று - இங்கே எனது தாயையும் எ மைந்தன் சிந்தையில் கவலே கூர்ந்து - 1 தில் துன்பமதிகரித்து, செய்வதொன்று அறியாது, அந்தம் இல் துன்ப வேஃப் ட *இஒய் ஆழ்ந்தன ன் - கரை காண்டு
கற்றிலம் பொருள்க ளிட்டுங் பெற்றில மஞ்ச வென்பார் பற்றில மற்று முள்ள பாசன
சற்றில மென்று மாழ்கிச் சலி

சருக்கம் 77
சிழைப் பவளச் செவ்வாய்ப் புத்திரன் தனயும் நீத்தன்(று) ன வேள்வி தத்தன் எணவினே முடித்து வாழ்ந்தான். )
- பற்றுச் சிறிதுமில்லாமல், பாசிழை ம் - பசுமையாகிபு ஆபரணங்களேய பும் பொன்வ8ளய3லயுமுடைய மனேவி க் து- பெற்ற புத்திரனேயும் விடுத்து, னெத்தே வேருெரு நகரத்தையடைந்து - மேலாகிய குணங்களையுடைய வேள்வி ன்னே மணவினே முடித்து வாழ்ந்தான்கித் திருந்தான் எ- று. ("
ான்புரி தவறு கண்டு
றன்னேயுந் தணந்தா னென்று
சய்வதொன் றறியான் மைந்த
தனன் கரைகா னுணுய்.
ன்புரி தவறு கண்டு ான் தன்னேயும் தனந்தான் என்று (து:ஒன்று அறியான் மைந்தன் என் கனரகா ஜனுய் )
*நாள் பான் புரி திறுே கண்டு - இந் பான் செய்த குற்றத்தைக் கண்டு, TAI TĀ, Tsir நின்னேயும் தனந்தான் "ண்னேயும் வெறுத்து நீக்கினுரென்று புத்திரளுகிய குணநிதியானவன் மனத் அறியான்- செய்வதொன்றையும் - முடிவற்ற துக்க சாகரத்தில், கரை பருதவனுயழுந் நிஞன் எ -று. (23)
கல்விக ளொழுக்க மேன்மை பிறரெவ ரொருவர் பாலும் த் தோர்க னட்புஞ் பிப்புட னிருக்கு நாளில்,

Page 398
፵ W Š சிவராத்திரி
கற்றிலும் பொருள்கள் ஈட்டும் : பெற்றிலம் அஞ்சல் என்பார் . பற்(று)இலம்; மற்றும் உள்ள பு சற்று இளம் என்று மாழ்கிச் ச
இ - ன் பொருள்கள் ஈட்டும் க பாதிக்கும் வித்தைகளொன்றையும் பயி நிலம் - நல்லொழுக்கத்தையும் மேன் என்பார் பிறர் எவர் - இனியெங்களே ஒருவர் பாலும் பற்றிலம்- பாரிடத் முள்ள பாசனத்தோர்கள் நட்பும் சற். களது அன்புஞ் சிறியதாயினுமில்லேட்ெ நாளில் - வருந்தித் துக்கத்தோடு இரு
அரனித வதனி லீச னுலயந் பிரணுயர் பூசை செய்யச் ெ கரவினி லமலற் கேற்று மழு னிரவினி லற்ற நோக்கி யிரு
(அரன்இர(வு) அதனில் ஈசன் ஆ பிரன், உயர் பூசை செய்யச் செ சுரவினில் அமலற்கு ஏற்றும் ! இரவினில் அற்றம் நோக்கி இரு
இ - ள் அரன் இரவு அதரில் தினத்தில் ஓர் சிவாலயத்தில், ஓர் வி. வாள் பின்னர் எய்தி - ஒரு பிராமண செல்லு அவன் பின்னே சென்று, கர கவர்ந்து மீள்வான் - களவினுல் நிர்ம படுகின்ற அமுதைக் கவர்ந்து திரும் இலாமல் அற்றம் நோக்கி இருந்தன சமயம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான் எ
எரிபெரும் பசியி னுேடங் கி. புரிதர நோக்கி வைகி வைக வரியநல் விரத மாற்றி யமன துரிசறு மறையோன் கண்க )

புராணம்
கல்விகள் ஒழுக்கம் மேன்மை பிறர் எவர் ஒருவர் பாலும் ாசனத் தோர்கள் நட்பும் லிப்புடன் இருக்கும் நாளில் 1
ல்விகள் கற்றிலம் - பொருள்கள் சம் ன்றே மல்லேம், ஒழுக்க மேன்மை பெற். மையையும் பெற்றேமல்லேம், அஞ்சள் அஞ்சன்மின் என்று ஆதரிப்பார் யார், துஞ் சிநேகமுடையே மல்லேம், மற்று றிலம் என்று - மற்றுமுள்ள உறவினர் மன்று, மாழ்கி சலிப்புடன் இருக்கும் தக்குங் காலத்தில் எ-து, *逻要J
தன்னி லோர்விப் சல்லுவான் பின்ன ரெய்திக் பதினேக் கவர்ந்து மீள்வா நந்தனன் றுயிலி லாமல்,
லயம் தன்னில் ஒர்விப் ல்லுவான் பின்னர் எய்திக் அமுதினேக் கவர்த்து மீள்வான் ந்தனன் துயிங் இலாமல்,
ஈசன் ஆலயம் தன்னில் - சிவராத்திரி ப்பிரன் உயர் பூசை செய்ய செல்லு ன் உயர்வாகிய சிவபூசை செய்யும்படி வினில் அமலற்கு ஏற்றும் அமுதினே லராகிய சிவபெருமானுக்கு நிவேதிக்கப் பிப் போகும்படி இரவினில் துயில் ஒன் - அவ்விரவில் நித்திரையில்லாமல்
Fr. (2.5i
பாமமோர் நான்கும் பூசை றைப் போது தன்னி
னே யருச்சித் தேத்தித் டூங்கியே துயிலக் கண்டான்.

Page 399
குபேரச்
எரிபெரும் பசியினுேfடு) அங்கு புரிதர நோக்கி வைகி வைகறை அரியநல் விரதம் ஆற்றி அமல* துரிசு அற மறையோன் கண்கள்
இ- ன் : எரி பெரும் பசியினேடு புரிதர நோக்கி வைகி-சுடுகின்ற மிகு சாமங்களும் பூசை செய்யப்பட அதனே தன்னிங் - விடியற்காலத்தில், அரியந விரதத்தையனுஷ்டித்து, அமலனே அரு பெருமானேப் பூசித்துத் துதித்து, துரிசு துயில கண்டாள் - குற்றமில்லாத ஆ மூன்டாகி நித்திளிர செய்தலேக் கண்டா
ஆண்டவ னெழுந்து போகி
காண்டல்செய் பாது மங்குங் றுரண்டல்செய் தீசன் முன்னர் மீண்டொரு மறையோன் கால்
(ஆண்டு) அவன் எழுந்து போகி : காண்டல் செய்யாது மங்கும் சுே ஆTண்டல் செப்(து) ஈசன் முன்னர் மீண்டு) ஒரு மறையோன் காவின்
இ- ன் : ஆண்டு அவன் எழுந்து நிதியான வனெழுந்து போப், அமுதி பாது - அத் திருவமுதைத் திருடுதற்கு மங்கும் கஃT சுடர் விளக்கை கையால் விளக்கைச் சுவாலித்தெரியும்படி கையி னேக் கவர்ந்து கொண்டு - சிவபெருமா தைத் திருடிக்கொண்டு, மீண்டு விரை பொழுது, ஒரு மறையோன் காவில் காலில் மிதிக்கலாயினுன் எ - "If .
மிதித்தவப் பொழுதி வந்த ே கொதித்தனன் கள்வ னென்ே கதித்தவெந் திறலி ஞேரக் க சதிர்த்தனர் வந்து பற்றி பல

சருக்கம் 3
யாமம் ஓர் நான்கும் பூசை
ப் போது தன்னில்
* அருச்சித்(து) ஏத்தித்
தாங்கியே துயிலக் கண்டான்.
அங்கு யாமம் ஒர் நான்கும் பூசை நதியான பசியுடன் அவ்விடத்து நான்கு ாப் பார்த்திருந்து, விவகறை போது ல் விரதமாற்றி - அருமையாகிய நல்லு நச்சித்து ஏத்தி- அணுரபராசிய சிை * அறு மறையோன் கண்கள் துங்கி, ப்பிராமனஞனவன் கண்களில் ன் எ -து. 【26虏
பமுதினே யெடுப்பக் கண்ணிற்
கனேசுடர் விளக்கைத் 印5山Tá ச் சோற்றினைக் கவர்ந்து கொண்டு பில் விரைந்தனன் மிதிக்க ஆற்றின்
முதினே எடுப்பக் கண்வில்
- ਬੁ ਨ ।
ச் சோற்றிளேக் கவர்ந்
விரைந்தனன் ਤੇ
போகி - அவ்விடத்திற்கு அக் &# aהד" னே எடுப்ப சுண்ணில் காண்டல் செப் க் கண்ணினுற் கான இயலாமையால், அன்டன் செய்து - ஒளி மழுங்குகின்ற ஒற்றுான்டி, ஈசன் முன்னர் சோற்றி னது சந்நிதியில் நிவேதித்த திருவமு விரைவிற் செல்லும் மிதிக்கலுற்றுன் - ஒரு பிராமன்னனது
(27将
வேதியன் விழித்து நோக்கிக் றே கூக்குர லெழுப்ப லோடுங் டிருகர் காப்போர் கேட்டங் ன்றலை யறுத்திட் டாரால்.

Page 400
98) சிவராத்தி
மிதித்த அப் பொழுதில் அந்த விே கொதித்தனன் கன்வன் என்றே கதித்தவெம் திறவி ஞேர் அக் கடி அதிர்த்தனர் வந்து பற்றி அவன்.
இ- ள் மிதித் த அ பொழுதில் மிதித்தவுடனே அப்பிராமணன் நித்தி தனன் கள்வன் என்றே கூக்குரல் எழு வன் வந்தானென்று உரத்த ஒலியாய்ச் லினுேர் அக்கடிநகர் காப்போர் கேட்டுவர்களாகிய அந்தச் சிறந்த நகரத்தை அதிர்த்தனர் வந்து பற்றி - அவ்விடத் அவன்தலே அறுத்திட்டார் - அவனது
ஆல் - அசை,
அவ்வேலேயி விகலந்தக னட கைவேலயி னவியஞ்சிலை கணே மைவேலேயில் விடமென்றிட
னேவே தர விசித்தீர்த்தவர் ந6
அவ்வேஃபில், இகல் அந்தகன் பு எ சுவேல், அயில், நவியம், சிலே, மைவேஃபில் விடம் என்றிட வந் நைவேதர விசித்(து) ஈர்த்(து) அ
இ- ள் அவ்வேலேயில் - அச்சம கொண்டிடு தூதர் - வலிய யமனது ே கைவேல் - கையிற் பொருந்திய வேர் தம், சிலே - வில்லு, கனே - அம்பு, தண்டு ஆகிய இப்படைகளேக்கொண்டு, வந்து - கரிய சமுத்திரத்திற்குேன்றிய அவன் இருதோள் நைவே தர - அவர் படி, விசித்து ஈர்த்து- கட்டியிழுத்துச் கண்டு - அவர்கள் நடந்து போவதேச்

3f Lгтгтэ00гц)
பதியன் விழித்து நோக்கிக் சுக்குரல் எழுப்ப வோடும் நகர் காப்போர்கேட்(டு) அங்(கு) கலே அறுத்திட்டார் ஆல். )
அந்த வேதியன் விழித்து நோக்கி1ரை தெளிந்து பார்த்து, கொதித் ழப்பவோடும் - கோபம் மிகுந்து சுள் * சத்தமிடுதலும், கதித்த வெம் திற - மிக்க வெல்விய வலிமையையுடைய க் காக்கின்றவர்கள் கேட்டு, அங்கு து கர்ச்சிதத்தோடு வந்து பிடித்து, தலேயை வெட்டிஞர்கள் எ- ர.
( J
ல்கொண்டிடு தூதர்
வெங்கதை கொண்டே வந்தங்கவ எனிருதோ டைகொண்டது கண்டே.
அடல் கொண்டிடு துரி நர்
கஃசா வெம் கதை கொண்டே
(து) அங்கு அவன் இருதேTள்
வர் நடைகொண்டது கண்டே.)
பத்தில், இகல் அந்தகன் அடல் பாராடல் பொருந்திப தூதுவர்கள், , ஆயில் நவியம் - கூரிய Ls: gTLI TAI
வெம் கதை கொண்டு - கொடிய மை வேலேயில் விடம் என்றிட அங்கு ஆஸ்கால நஞ்சைப் போல வந்து, து இரண்டு தோள்களும் வருந்தும் கொண்டு, அவர் நடை கொண்டது
சுண்டு எ - து. 2.J.

Page 401
குபேரச்
கடுவெங்கரி புரிகொண்டகண் வடுவின்றிய மணிதுன்றிய ம விடுமின்க ளிவன்றன்னே பெt கொடுசென்றிடு நம தூதர் கு
கடுவெம்கரி உரிகொண்ட சுண்ணு வடுஇன்றிய மணிதுன்றிய மானத் விடுமின்கள் இவன்தன்னே எனச்ெ கொடுசென்றிடு நமதுரதர் குறித்
இ- ள் சுடு வெம் கரி உரி கெ மிகக் கொடிய யானையையுரித்த நெற்றி தவர்கள், வடுவின்றிய மணி துன்றிய இரத்தினங்கள் நெருங்கிய விமானத்தி பெனசென்று விலக்க - இவனே விடுங் சென்றிடு நமதாதர் - அவனே க்ெ காண்டு இவை சொல் வார் - குறிப்பாக இவ்வச
- - 1F.
பொருடங்கிய மறைவான ே டருடங்கிய வவைசொற்றவை மருடங்கிய சூதாடி நல் விலே சுருடங்கிய மனத்தான்சிவ ை
1 பொருள் தங்கிய மறைவாகர்
அருள் தங்கிய அவ்வை சொற்ற ாருள் தங்கிய சூது) ஆடிதல் வி: சுருள் தங்கிய மனத் தான் சிவன்
இ - ன் பொருள் தங்கிய மறை நீண்மைப்பொருள் தங்கிய வேதத்தை அ புறத்தேய சுற்றி, அருள் தங்கிய அவ்வை அருள் நிறைந்த தாயாற் கூறப்பட்டன: தள்ளி, மருள் தங்கிய சூதாடி - மயக்க விலே பாதை மனந்து - அழகிய வேசிக தான் - இருண்ட மனத்தையுடையவனு சிவபெருமானுக்கு நிவேதித்த திருவமு:
அவ்வை அவையெனத்தொக்கது.

சருக்கம் ፵ 8I
ணுதறண்கண் நாதர் ானத்திடை வந்தே னச்சென்று விலக்கக் றித்திங்கிவை சொல்வார்.
தல்தன்கண நாதர் திடை வந்தே சென்று விலக்கக் "து)இங்(கு)இவை சொல் வார். )
"ண்ட கிண்ணுதல் தன் கன நாதர் - க்கண்ணராகிய சிவபெருமானது கனக்
மானத் திடை வந்து = குற்றமில்லாது வந்து விடுமின்கள் இவன் தன்ஃன களேன்று போய்த்தடுப்ப, கொடு சென்ற யமதூதர்கள், குறித்து இங்கு *னங்களேக் கூறுவார்கள். - று.
3.
ரொழுக்கம்புற நீத்திட் யறிவின்றி முனிந்து மாதை மன்ந்து ரிர்மாவியங் கவர்ந்தான்,
பூக்கம்புறம் நீத்திட்டு) வை அறிவு)இன்றி மு னிந்து
। மணந்து நிர்மானியம் கவர்ந்தான். 1
வானர் ஒழுக்கம் புற நீத்திட்டு ட 4றிந்த அந்தணர்களது ஆசாரத்தை
சொற்றவை அறிவின்றி முனிந்துபகளே நல்லறிவில்லாமல் வெறுத்துத் பொருந்திய குதை விளையாடி, நூல் T , ਸ਼ੇਰ ப், சிவன் நிர்மாளிபம் கவர்ந்த ல் - தைக் களவுசெய்தான். எ- த.
*卫星

Page 402
சிவராத்தி
உய்யும்வகை யேதிங்கிவ னு செய்யுந்தவ முளதோவென பெய்யுந்தழ னிகர்வெம்பசி
தெய்யுங்கண மதனைச்சுடு
உய்யும்வகை ஏது)இங்கு)இவ6 செய்யும்தவம் உளதோ எனச் சி பெய்யும் தழல் நிகர்வெம்பசி .ெ எ ய்யும் கஃன மதனேச்சுடும் இன
இ- ள் இங்கு இவன் உய்யும் வ பாது, உறும் இ பவம் அதனில் செய்ய இப்பிறப்பில் செய்து கொண்ட தவமா வினவ, (கன நாதர் கூறுவார்) சிவகங் யும் தழல் நிகர் வெம் பசி பெரிதாய் எ பொத்த கொடிய பசியானது மிகமு: மித்து எய்யும் கணே மத சுடும் இ கின்ற புஷ்பபானங்கள்ே புடைய மன் திருப்பாதங்களேயுந் தரிசித்தான் ஏ.
அடல்சேர்விடை புடையாெ மடல்சேர்மலர்க் கரத்தா6ெ மிடல்சேர்கொடு வினையான கடல்சேர்நெடு நிலமீதுயர்
அடல்சேர் விடை உடையான்ன மடல்சேர் மலர்க் கரத்தால் ஒ மிடல்சேர்கொடு வினோவையு கடல்சேரி நெடு நிலம் மீ(து) உயர்
இ - ள் : அடல் சேர் விடை உ வலிமை பொருந்திய இட்பவாகனத் மங்கிய தீபத்தை மடல் சேர் மலர் மலர்போன்ற கையினுல், ஒளி வர துTம் டிஞன், அதனுல் - அக்காரணத்தாலு வித்தான் - வலிமை பொருந்திய :ெ அழித்து, துயர் நீத்தான் - துன்பங்க சேர் நெடு நில மீது - கடவாற் சூழப் கலிங்கத்து இறைய வான் - உயர் பிறப்பான் வி' - று.

ரி புராணம்
1றுமிப்பவ மத னிற் ச் சிவகங்குவி னுதரம் பெரிதாயெழத் துயினித்
மிறைதாளினே கண்டான்.
* உறும் இப்பவம் அதனில் சிவகங்குவின் தி.தரம் பரிதாய் எழத் துயின் நீத்(து) றதாள் இனே கண்டான்.
கை ஏது - இவன் உப்பத்தக்க செயல் பும் தவம் உள்தோ என - பொருந்திய னது இருக்கின்றதோ என்று (ய மதுரதர்) குவின் - சிவராத்திரியில், உதிரம் பெப்
P - வயிற்றிற்பொருத்திய அக்கிரி ஈ. துயில் நித்து - நித்திரையையூெ மைதாள் இண்ே கண்டான் - ஏவப்படு தென் பெரித்த சிவபெருமானது இரண்டு -று. *、
lனதி ரவியுஞ்சுட ரதனே லாளி வரத்தூண்டின னதனுன் வயும் வித்தான்றுயர் நீத்தான் கலிங்கத்திறை யாவான்.
திர் அவியும் சுடர் அத: எளி வரத் தூண்டினன் அதனுள் ம் வீத்தான்; துயர் நீத்தான் கலிங்கத்(து)இறை ஆவான்
டயான் எதிர் அவியும் சுடர் |- nதயுடைய சிவபெருமானது சந்நிதியில் கரத்தால் - இதழ்பொருந்திய தாமரை ண்டினன் - பிரகாசித்தெரியும்படி துரண் ம், மிடல் சேர் கொடு வினே யாவையும் காடிய தீவினேப்பலன்கள் பாவற்றையும் *ள பொழித்தான். (இனி மேல்) கடல் பட்ட நெடிய பூமியின் கண்ணே, உயர் வுபொருந்திய கலிங்கதேசாதிபதியாய்ப்
( 3 (ዳይ

Page 403
குபேரச் ச
என்றேசிவ கணநாத ரியம்ட ரன்றேபவ ரடிபோற்றிநின் குன்றேபிணி பவிழ்த்தங்குநீர் சென்றேயுலிக் குழுவன்னவர்
என்றேசிவ கனநாதர் இயம்பச்ச அன்றே அவர் அடிபோற்றிநின்(று) குன்றேயினரி அவிழ்த்(து)அங்(கு) சென்றே புலிக் குழுஅன்னவர் தெ
இ - ள் : என்றே சிவ கனநாதர் மானுடைய கனத் தலைவர்கள் கூறுதி ஆர்தர் அன்றே அவர் அடி போற்றி நி தூதுவர்கள் அப்பொழுதே அவர்களுல் அருள் சேர் குன நிதி தோள் குன்று திய குணநிதியென்னும் அந்தணனது மலே அங்கு நீர் கொடுபேடு எ விடுத்து - ளென்று விடுத்து, சென்றே தென் திக்கி -டைந்தார்கள் எ- று.
வே
ஈச னன்பரக் காலையிற் குணநிதி ே காச னிந்தபொன் முடிதரித் துய -வாச மாலிகை யருந்தமன் மதலைய Efter கன்றபே ரொடுபிறந் திடுதிெ
ஈசன் அன்பர் அக் காஆலயில் துன்நிதி காசு) அணிந்த பொன் முடிதரித்து வாச மாளிகை அருந்தமன் மதலேயா வ: மாசு) அகன்றபேர் ஒடுபிறந் திடுதிரன்
இ- ள் ஈசன் அன்பர் - சிவபெரு தர்கள், அ காலேயில் குளநிதி என்ப; குணநிதி பென்பவனுடைய முகத்தைப் தரித்து - இரத் தினங்கள் பதித்துப் ே நீரித்து, உயர் புகழ் கலிங் நாடு அளி கலிங்க தேசத்தைப் பரிபாலிக்கின்ற, வர

ருக்கம்
பச்சமன் றுரத
றருள்சேர்குண நிதிதோட்
கொடுபோமென விடுத் துச்
தென்றிக்கினி லுற்ருர்,
மன் துரதர்
அருள்சேர்குரை நிதிதோள் நீர் கொடுபோம் என விடுத்துச் ன்திக்கினில் உற்ருர், !
இயம்ப - என்றிவ்வாறு சுச் சிவபெரு எலும், புலி குழு அன்னவர் சமன் ன்று - புலிக்கூட்டத்தையொத்த யம் -ய பTதங்களேத் துதித்து நின்று, ஏப் பிணிை அவிழ்த்து - அருள் பொருத் போன்ற புயங்களின் கட்டையவிழ்த்து, அவ்விடத்து நீங்கள் கொண்டுபோங்க
உற்ருர் - போய்த்தென்புலத்துை
f J
巫
யென்பவன் முகநோக்கிக் Iர்புகழ்க் கலிங்கநா டளிக்கின்ற ா வளங்கொளுத் தமனென்னு
町 யன் றறைந்தன ரகலகண்ருர்,
T5: ... fair முகம்நோக்கி உயர்பு கீழ்க் கவிங்கநாடு) அளிக்கின்ற 1ளம்கொள் உத்தமன் என்னும் 1று அறைந்தனர் அகல்கின்ருர்,
நம7னுடைய அன்பர்களான கடின நா என் முகம் நோக்கி - அவ்வேஃா:த் "ர்த்து காசணிந்து பொன் !!!- பான்னுற் செய்யப்பட்ட முடியைத் கின்ற - உயர்ந்த ர்ேத் தி தங்கிய
மTவிக+ அருந்த தன் மத% ட

Page 404
፵ 84 . சிவராத்
வாசன் பொருந்திய மாவேயையணிந்த
கொள் உத்தமன் என்னும் ஆசு அகன்ற
பொருந்தி குற்றமற்ற உத்தமனென்னு
விவயென்று அறைந்தனர் அகல்கின்று
JI - I. .
அனய னப்படிக் கலிங்கநாட்டிறை றனேயுணர்ந்துறத் தொடர்முதுக்கு கனே செ முஞ்சுடர் நெய்விளக் கே புனேயுமா மலர் சாத்தியே யருச்ச
அனேயன் அப்படிக் கவிங்க நாட்டு) தனே உண்ர்ந்(து) உறத்தொடர்முது கஃன செமும் சுடர் நெப்விளக்(கு) ஏற் புனேயும் மாமலர் சாத்தியே அருச்ச*
இ- ள் அனேயன் அப்படி கலிங்க நிதியானவன் அவ்வாறு கவிங்கதேசத்த னில் த* உணர்ந்து உற தொடர் மு: யாரென்று அறியும்படி தொடர்ந்து புே சிவபெருமானுடைய திருவாலயங்களெ ஏற்றி - பிரகாசிக்கின்ற மிக்க ஒளியை நீல் பிடி கமிழ் நறும் தாபம் - வாசன புனேயும் மாமவர் சாத்தி - அலங்கரி புஷ்பங்களேச் சாத்தி, அருச்சனை புரிந் செய்து பல தருமங்களேயும் புரிந்தான்
IT - 31 -
இன்ன வாறுபற் பலதினந் தருமர் பன்ன காதிபன் சுமந்தபார் புரந் ளன்ன மானுடச் சட்டைநித் துத் மன்ன ஞகிவிற் றிருந்தனன் யாக
! இன்ன விாறுடல் பல தினம் தருமங்க பன்ன சாதிபன் சுமந்த பார் புரந்து அன்ன மானுடச் சட்டைநீத்(து) .
மன்னன் ஆகிவிற் றிருந்தனன் பாவ

திரி புராணம்
அருந்தம ராசனது புத் திரகுப், வளம் பேரொடு பிறந்திடுதி என்று - வளம் ம் நாமத்தைக் கொண்டு பிறக்கக்கட ர் - கூறிச்செல்வாராளுர்,
*、
மக ஞகிமுற் பவந்தன்னிற் 1றைவினுற் சங்கரன் குலந்தோறும் ற்றி நற்கடிகமழ் நறுந்துTபம் னே புரிந்தறம் பலசெய்தான்.
இறைமகன் ஆகிமுன் பவம் தன்னில் குறைவினுல் சங்கரன் குலம்தோறும் றி நல்கடி கமழ்நறும் தூபம்
புரிந்து) அறம் பல செய்தான்.
நாட்டு இறை மகன் ஆகி - அக்குனா 5ரசனது புத்திரணுகி, முன்பவம் தன் துக்குறைவினுல் - முற்பிறப்பில் தன்ன ாறிவினுல், சங்கரன் குலம் தோறும்ங்கும், கண்செழும் சுடர் நெய் விளக்கு 'க் கொண்ட நெய்த்தீபங்களேயேற்றி, பொருந்திய நல்ல சுகந்த தூபமிட்டு, க்கப்படுகின்ற பெருமை பொருந்திய து அறம் பல செய்தான் - பூசஃா
༈ f ────- IM -
Yā}
ங்க ளியற்றியா பிரஞ்சென்னிப் துநீர் பட்டழிந் திடுமொக்கு தரத் தளகைமா நகர் காக்கு பரும் வந்தடி தொழுதேத்த,
ள் இயற்றிஆ பிரம் சென்னிப் ர்ே பட்(டு)அழிந்திடும் மொக்குள் த்தரத்(து) அளகைமாநகர் காக்கும் ரும் வந்(து) அடி தொழுது) ஏத்த

Page 405
குபேரச்
இ - ள் - இன்னவாறு பல் பல தி
ਸੰਯlਪੁੰਯੁLri பன் சுமந்த பார் புரந்து - ஆயிரஞ்சி கின்ற பூமியைப் பரிபாவித்து, நீர் பட் தோன்றி அழிகின்ற குமிழியைப்போல சரீரத்தைக் கழித்து, உத்தரத்து அள வடக்குத் திசையின் கணுள்ள அளகாபு வந்து அடி தொழுது ஏத்த வீற்றிருந்த வணங்கித் துதிக்க வாழ்ந்திருந் தான்
சிலப கற்கழிந் திட்டபின் றெண்டி நலமி கத்தருங் காசியிற் சிவலிங்க னிலகுபேரொளிச் சுடர்ப்பிழம் பா கலகவாள்விழி மலைமக ளோடுமக்
சிவபசில் கழிந் திட்ட பின் தெண்திை நலம் மிகத்தரும் காசியில் சிவலிங்க இலகு பேர் ஒளிச் சுடர்ப் பிழம்பா கலக வாள்விழி மலேமகளோடும் அக்
இ - ள் சில பகல் கழித்திட்டபின் திரை திரி வரநதி சூழ்ந்து - தெள்ளி பட்டு, நல மிக தரும் காசியில் சிவன் நன்மையை மிகவுந் தருகின்ற காசியம் பு செய்து பூசனே செய்தான், இலகு பேர் மிக்க ஒளியைக் கொண்ட அக்கினிப்பி பெம்மான் - சந்திர&னத் தரித்த சடை வாள் விழி மலேமகளோடும் - (கண்ே வாள் போலுங் கண்களேயுடைய உயை வெளிப்பட்டான் - அப்பொழுதே பிரச்
உன்ன ருந்தவம் வியந்தனன் தை தின்ன தென்றுரை தருதுமென் று துன்னருங்கதிர் விரித்துநின்றனே. நன்ன வந்தரு கண்ணினே சுசிடா
உன் நீரும் தவம் வியந்தனன் தனத, இன்ன(து) என்(று) உரை தருதும் என் துன் அரும் கதிர் விரித்து நின்(று) தல் தம் திரு சண்இஐ சுசிடா நல்வ
부

சருக்கம் 盏5岳
னம் தருமங்கள் இயற்றி - இவ்வாறு செய்து, ஆயிரம் சென்னி பன்னக அதி rசுகளேயுடைய ஆதிசேடனுற்ருங்கப்படு டு அழிந்திடு மொக்குள் அன்ன - நீரில் மானுட சட்டை நீத்து - மானுட கை மாநகர் காக்கும் மன்னன் ஆகிரியை ஆளுகின்ற குபேரனுகி, யாவரும் நனன் - எல்லோரும் வந்து பாதங்களே ஓ - மு. [:37]
டரை திரிவர நதிசூழ்ந்து
நாட்டியர்ச் சனேசெய்தா
ய்ச்சசி யிருத்திய சடைப்பெம்மான்
கணத்தினில் வெளிப்பட்டான்.
ர திரிவர நதிசூழ்ந்து ம் நாட்டி அர்ச்சனா செய்தான்
ச்சசி இருத்திய சடைப்பெம்மான் கனத்தினரில் வெளிப்பட்டான்.)
- சில தினங்கள் சென்றபின்பு, தென் ப நிரைவீசுகின்ற கங்காநதியாற் குழிப் விங்கம் நாட்டி அர்ச்சனே செய்தான் - தியில் ஒரு சிவலிங்கத்தைப் பிரதிட்டை ஒளி சுடர் பிளம்பாய் - விளங்குகின்ற நம்பிையொத்த சசி இருத்திய சடை முடியைபுடைய சிவபெருமான், கலசு
டார்க்கு கலகத்தை விளேக்கின்ற யம்மையாரோடும், அ கணத்தினில் சன்னமாயினுர் எ- று. ሰ‛ ,85ታ
ாதநின் னுளத்தினில் விருப்புற்ற
வரைத்திட விரவியா யிரங்கோடி
மெய்ச் சோதியுன் னுருக்கான
நல்வரந் தருகென்ருன்.
நின் உளத்தினில் விருப்பு) உற்ற(து) ன்(று) உரைத்திட இரவிஆயிரம் கோடி அனேய மெய்ச் சோதிஉன் உருக்கான ரம் தருக என்ருன்)

Page 406
3. சிவராத்தி
இ - ன் தனத உன் அரும் தவம் தவத்தில் மகிழ்வுற்ரும், நின் உளத் உரை-உனது மனத்திற் கொண்ட விரு தருதும் என்று உரைத்திட - தந்திரு இரவி ஆயிரங்கோடி துன் அரும் கதி சூரியர் நெருங்கி அரிய கிரனங்களப் உன் உரு காண - உண்மைப் பிரகாசத் எதக் காணும்படி, நல் நலம் தரு என்ருன் - மிக்க நன்மையைத் தரு நல்ல வரத்தைத் தந்தருளுகவென்று
காக்கு மாலயன் காணுெணு வட நோக்கு மாறருள் செய்தனன் பூக்கு மாமலர் மனமெனப் பெ நீக்கு மாறகி தாவுறை நிமலையை
தாக்கும் மால் அயன் காண்ஒனு வ நோக்கு மாறு அருள் செய்தனன் பூக்கு மாமவர் மனம் எனப் பொரு நீக்குமாறு) அரிதா உறை நிமவேன
இ- ள் : தழல் உமிழ் நுதல் வி கின்ற நெற்றி நாட்டத்தையுடைய ட ணுெகுணு வடிவு - காத் தற்ருெழிலே பு ரும் தேடியும் காணவியலாத திருவு நோக்குமாறு அருள் செய்தனன் - பற்றித் தரிசிக்கும்படி அருள்செய்தா பெரிய புஷ்பத்தினது மனத்தைப்பே றும் நீக்குமாறு அரிதா உறை - கல. நீக்குதற்கரிதாப் வீற்றிருந்தருளுகின் பார்த்து இது நினேக்கின்ருன் - பார்த்
தீது தீர்த்தருள் சிவன்றிரு மேன் யாது நற்றவ மியற்றின எளிவல்ெ மாது ளங்கறுத் திட்டன ளோர் ளோது மாமறை யளவிடற் கரியன்
தீது நீர்த்(து) அருள் சிவன்திரு மே யாது நற்றவம் இயற்றினள் இவள்ள பாது உளம் கறுத்திட்டனள் ஓர்விழி ஒது மாமறை அளவிடற்(கு) அரியவன்

ரி புரானம்
வியந்தனம் - குபேரளே உனது அரிய ந்தினில் விருப்புற்றது இன்னது என்று iப்பத்தை இன்ன தென்று கூறக்கடவை, ன்வோமென்று திருவாய் மலர்ந்தருள், 于 விரித்து நின்று JHಫ೯೩] = ஆபிரகோடி பரப்பி நின்ருற் போன்ற, மெய் சோதி ந்தைக் கொண்ட தேவரிரது திருவடிவத் கண் வி னே கூசிடா நல்வரம் தருக கின்ற ஆண்களிரண்டும் கூசுதலில் வாத வேண்டிஞன் எ- று. 3 :
டிவவன் கட்புலங் கதுவுற்று 2ழலுமிழ் நுதல்விழிப் பெருமானும் ாருந்திய புனிதனை யெஞ்ஞான்று ப் பார்த்திது நினேக்கின்மூன்.
டிரிவு அவன் சுட்புலம் கதுவுற்று
தழல் உமிழ் நுதல்விழிப் பெருமானும்
த்திய புனிதனே எஞ்ஞான்றும்
யப் பார்த்து இது நினேக்கின்றன்.
பிழி பெருமானும் - அக்கினியைக் கக்கு பரமசிவனும், காக்கும் மால் ஆபன் கா டைய விஷ்ணுமூர்த்தியும் பிரம தேவ தவத்தை. அவன் கண் புலம் கதுவுற்று அக்குபேரனுடைய கண்ணுெழியானது ர், பூக்கு மா மலர் மனமென - விரிந்த ால, பொருந்திய புனிதனே எஞ்ஞான் ந்திருக்கின்ற சிவபிரானே எக்காவத் தும் ர, நிமஃபை - பார்ப்பதிதேவியாளரக து இவ்வாறு சிந்திக்கின்ருன் எ- று. (40)
ரியிற் செறிந்துறைந் திடமுன்னுள் ான வெண்ணிநோக் குறவெற்பின் *விழி மறைந்ததங் கவற்கந்நா
ப னுமையவட் கிவை சொல்வான்.
வியில் செறிந்து) உறைந் திடமுன் நாள்
என எண்ணி நோக்குறவெற்பின்
மறைத்(து) அங்கு அவற் கு அந்நாள் உமையவட்(கு) இவை சொல்வான்.

Page 407
குபேரச் 属
இ- ள் தீது தீர்த்து அருள் சிவ திட- சர்வதினம் சுளேயும் நீக்கியருளுகி ஒன்ருய்ப் ) பொருந்தி வீற்றிருத்தற்கு றின்ள்ே இவன்ென் எண்ணி நோக்குறவர் என்ன நல்ல தவத்தைச் செய்தனர் வெற்பின் மாது உளங் கறுத்திட்டனள் தேவியார் திருவுள்ளத்தே கோபங்கொ மறைந்தது - அக்குபேரனுக்கு அவ்விட அந்நாள் - அப்பொழுது, ஒது மா ம படுகின்ற பெரிய வேதங்களினுலும் பூ உமையவட்கு இவை சொல் வான்-உப
|-
நீளறி னின்றவப் பெருமையை வியர் வேறி வன்புரி தவறிலே முனியலே
சீறி வெம்பொறிக் கனவெனக் கனன் மாறியம்பிகை யம்பகம் வழங்கினள்
ஊ(று)இல் நின்தவப் பெருமையை உவந்தனன் நினேக்கின்ருன் வேறு இவன் புரி தவறு)இலே மு விழி இவற்கு) அருள் எ சிறி வேம் பொறிக் கனல் எனக் - சிந்தை உற்(று) எழும்
மாறி அம்பினக அம்பகம் வழங்கிை
பொன்கண்ணுய் வயங்கிற்
இ - ன் கிளறு இல் நின் தவ பெரு நினேக்கின்ருன் - பழுதில் வாத - மனமகிழ்ச்சியுடையணுய்ச் சிந்திக்கின்ருன் இவன் செய்த வேறு குற்றங்கள் ஒன்று மில்: இவற்கு விழி அருள் என்ன - இவனு வென்று திருவாய் மலர்ந்தருள, சிறி ெ சிந்தை உற்று எழும் கோபம் மாறி - பைப்போல அழல்கொண்டு தன்னுடை சோபந்தரிைந்து, அம்பிகை அம்பகம் பார்வையைக் கொடுத்தருளினர், பெ நேத்திர மாசப் பிரகாசித்தது எ-நு.
ஆல் - அசை.
விழியி ழந்தது பெற்றபி னியக்கர் அழியிளம்பிறை முடித்தருள் சடாட

சருக்கம் 3 87
ான் திருமேவியில் செறிந்து உறைந் ன்ற சிவபெருமானது திருமேனியில் முன் நாள் யாது நல் தவம் இயற் - முன்னேக்காலத்தில் இத்தேவியான என்று நினேத்துப் பார்த்தவுடன், - மலேயரசன் புதல்வியாராகிய டிமா ண்டனர். அங்கு அவற்கு ஓர் விழி த்தே ஒருகண் ஒளி குன்றப்பெற்றது, றை அளவிடற்கு அரியவன்- ஒதப் அளத்தற்கரிய சிவபெருமானுனவர் மாதேவியாருக்கு இவைகளேக் கூறுவார்
(Y.fI }
ந்துளத் துவந்தன னினைக்கின்ருன்
விழியிவற் கருளென்னச்
ன்றுதன் சிந்தையுற் றெழுங்கோபு பொற்கண்ணுய் வயங்கிற்றல்.
வியந்(து) உளத்(து)
| E#ffffff *னன்றுதன் 3 i TË i tij
TF
ஆல்
மையை வியந்து உளத்து உவந்தனன் வத்தின் பருகினைபு அதிசயங்கொண்டு வேறு இவன் புரி தவது இலே - வே, முனியலே - கோப ஞ் செய்யேல், க்குக் கட்பார்வையைக் கொடுக்குக வம் பொறி கனலென சுனன்று தன் வெகுண்டு கொடி அக்கிரி, G it is ய திருவுள்ளத்தில் மிகுந்து எழுந்த
வழங்கினள் - உமாதேவியார் கட் Tன் கண்ணுப் வயங்கிற்று - அழகிய
(42)
தம் வேந்தனும் வியப்போடல் வி புடை விடைக் கொடியோனேக்

Page 408
சிவராத்தி
கழிவ ருங்கயன் மருட்டுவாட் ட பொழிசெ முந்துண சிறைத்துநற்
விழி இழந்(து) அது பெற்றபின் இய உழி இளம் பிறை முடித்தருள் சடா கழிவரும் கயல் மருட்டுவாள் தட:ெ பொழி செழும் துனர் இறைத்து நல்து
இ- ள் விழி இழந்து அது ே பெற்றபின்னர், இயக்கர் தம் வேந்த குபேரனும், வியப்போடு அவ்வுபூழி - பிறை முடித்து அருள் சடாடளி தி. பாகிய பிறைச்சித்திரனேச் சூடியருளுகி கொடியைக்கொண்ட சிவபெருமானோபு தட நெடும் கண் கவுரியை - நீர்க்கழி மயக்குகின்ற வாள் போன்ற விசாலமா யாரையும், வேரி பொழி செழும் து: செழித்த மலர்களேத் தூவி, நல் துதி நல்ல தோத்திரங்கள் பலவற்ருல் பு எழுகின்றனன் எ - ர.
மன்று னட்டமே புரியரன் கைக கின்று தொட்டுநீ பென்னுடைத் தோழ குன்று கிட்டிய தனநிதிப் பெருக்
யன்று தொட்டவ னளகைமா ந
மன்றுள் நட்டமே புரிஅரன் :ை மற்(று) அவன் உடல் இன்று தொட்டுநீ என்னுடைத்
இருத்தி என்(று) இ குன்று கிட்டிய தனநிதிப் பெரு குகவுடட் பசும் பெற் அன்று தொட்டு) அவன் அளஓ, அளித்(து) அவண் இரு
இ- ள் மன்றுள் நட்டம் புரி அ தஞ் செய்பவராகிய சிவபெருமான், ை தமது திருக்கரங்களினுல் அவனது சரி என்னுடைய தோழனுப் இருத்தி என்று எனது தோழனுகி இருக்கக் கடவை பென் குன்று கிட்டிய தன நிதி பெருக்கொடு

ரி புராணம்
டநெடுங் கட்கவு ரியைவேரி
றுதிபல புகழ்ந்துவிழ்ந்
தெழுகின்ரூன்.
க்கர்தம் வேந்தனும் வியட்டோ(டு) அவ் அடவி உடைவிடைக் கொடியோஃன்க் நடும் கண்கவு ரின பவேரி
எதிபல புகழ்ந்து வீழ்ந்(து) எழுகின்ருன்.
பற்றபின் - கண்னே இழந்து அதனைப் லும் - இயக்கர்களுக்குத் தஃவவஞகிய அதிசயத்தோடு அவ்விடத்து, இளம் டை விடை கொடியோனே- இளமை ன்ற சடைக்காட்டையுடைய இடபக் ம், கழி பேருங் கய்ல் மருட்டு வாள் களில் வசிக்கின்ற கெண்டை மற்சங்களே கிய நெடிய கண்களையுடைய உமாதேவி னர் இறைத்து-தேனேப் பிலிற்றுகின்ற
பல் புகழ்ந்து வீழ்ந்து எழுகின்ருன் - கழ்ச்சிகளேக்கூறி விழுந்து நமஸ்கரித்து
f
எான் மற்றவ னுடறைவந் ஞ பிருத்தியென் றிசைத்தான்பொற் கொடு குலவுபுட் பகம்பெற்றே கரர சளித்தவ னிருக்கின்று ன்.
தைவந்து) தோழனுப் சைத் தான் பொன் நக்கொடு
றே கமா நகர் அரசு நக்கின்ரூன் )
'ள் - கனகசபையின் சுன்னே திருத்
ககளால் அவன் உடல் தை வந்து - rத்தைத் தடவி, இன்று தெTட்டு நீ இசைத்தான் - இற்றை நாள் தொட்டு ாது திருவாய் மலர்ந்த குளி துர், பொன் குவே புட்பகம் பெற்று - பொன் 5வது

Page 409
குபேர
-யைப் போலுயர்ந்த மிக்க செல்வப் விமானத்தையும் பெற்றுக்கொண்டு, அரசளித்து அவன் இருக்கின்ருன் - 3 -னவன் அளகாபுசியைப் பரிபாலனஞ் செ
மற்று ஏ அளிசகள்.
இன்ப மார்சிவ நிசியினின் மாலி முன்ப விந்திடு விளக்கினைத் தூண் தன்பு வித்தல மர சளித் தளகைமா பின்ப ரன்றனப் பிரிந்திடாத் ே
இன்பம் ஆர்சிவ நிசியில் நின்மாலிய முன்பு) அவிந்திடு விளக்கினைத் தான் நன்புவித் தலம் அரசு) அளித்து) பின்(பு) அரன்தனேப் பிரிந்திடாத் தே
இ- ள் - இன்பம் ஆர் சிவநிசியி: ராத்திரியில், நின்மாவியம் எடுத்து அ காணுமல் எடுத்துண்ணும்படி, ஈசன் -சிவபெருமானது சந்நிதியில் மங்கிய அதனூலே - முற்பிறப்பிற்செய்து புண் அளித்து - நல்ல பூமியைப் பரிபாலனஞ் af Isrår – அளகாபுரிக்கு அரசனுப், பின், பெருமையும் பெறலுற்றன் - பின்னர் -ரூம் பெருமையையுமடைந்தனன் எ -
சேற்றி னுர்செழுந் தாமரைக் கை "ற்றி னுன்றிருக் கோயிலி னுய மேற்றினர்பெறும் பேற்றினை விரித் ணுற்றி சாமுகம் படைத்தருள் விரி
சேற்றின் ஆர்செழும் தாமரைக் கண் நீற்றிஞன் திருக் கோயிலின் உயர்சிவ ஏற்றினர் பெறும்பேற்றி&ன விரித்(து) நால் திசா முகம் படைத்(து) அருள்
இ- ள் சேற்றின் ஆர் செழும் செழித்து வளருகின்ற தாமரைக்கண்ண மெய்யில் நீற்றிஞன் ட தேடுதற்கரிய

ச் சருக்கம்
பெருக்கத்துடன் விளங்குகின்ற புட்பக அன்று தொட்டு அவன் அளகை மா நகர் ஒற்றைக்காலத்தொடங்கி அக் குபேரளூ ப்து அவ்விடத்தேயிருக்கின்றுள் எ-று.
(44)
ய மெடுத்தருந் திடற்கிசன் ண்டிய முற்பய னதனுவே
நகர்தனக் கிறையாகிப் தோழமைப் பெருமையும்
பெறலுற்ருன்.
ம் எடுத்து) அருந்திடத்(கு) சுசன் ாடிய முன்பயன், அதனுலே அளகைமா நகர் தனக்(கு) இறை ஆகி ாழமைப் பெருமையும் பெறலுற் ற் ன். )
ல் - சுசுத்தைக் கொடுத்தற்குரிய வெ நந்திடற்கு -நிவேதித்த திருவழுதைக் ன்பு அவிந்திடு விளக்கினேத் துTண்டிய - தீபத்தைத் தூண்டிவிட்ட, முன் பயன் னியத்தினுல், நன் புவி தலம் அரசு செய்து, அளகை மாநகர் தனக்கு இதை பு அரன் தரே பிரிந் நிடா Cê37go in Lg ச் சிவபெருமானே விட்டு நீங்காத தோழ 了堡岳其
ண்ணனுந் தேடருஞ் சிவன் மெய்யி ர்சிவ நிசிகளி னெய்த்திய ந்தெடுத் தியம்பவேண்டிடிலெண்க ஞ்சனு நவின்றிடற் கரிதாமால்.
"ணலும் கேடரும் சிவன்நெப்டில்
நிசிகளில் நெய்த் தீபம் எடுத்து) இயம்பு வேண்டிடில் எண்கண் விரிஞ்சனும் நவின்றிடற்கு)
அரிதாம் ஆங்.)
தTரிவி) கண்ண்தும் - சேற்றிற் ஞகிய மாயவலும், தேடரும் சிவன் திருமேனியிற் பொருந்திய விபூதியை

Page 410
፵፱ {} சிவராத்
புடைய சிவபெருமானது, திருக்கோயி களில் - உயர்வு பொருந்திய சிவரா பெறும் பேற்றின -நெய் விளக்கே எடுத்து இயம்ப வேண்டிடில்-விரித் பின், எண் கண் நால் திசாமுகம் பை கண்களேயும் நான்குதிக்கினும் நோக்கி தேவனும், நவின்றிடற்கு அரிதாம் - ங் - று.
i] === 51 4Fائیلیۓ
அன்றி பெண்ணிரண் டாமுய ச குன்றி யத்துணே யீயினு மாயிர
மென்றி ருட்குறும் பறவெறி க3 துன்றி ருஞ்சடைத் துறவர்கேட்டு
அன்றி எண்னிரண்டாம் LI JFIT IT ġ 5 குன்றி அத்துண் ஈயினும் ஆயிரம் ே என்(று) இருள் குறும்(பு) அதன்றி துன்(று) இரும் சடைத் துறவர் கே
இ - ள் : அன்றி - அதுவுமல்லா அடுத்தவை - சோடசோபசாரத்திற்கு அத்துனே சயினும் - அற்றைக்காலத்து ஆபிரகோடி ஆப் பலன் நல்கும் - ஆ கொடுககும் என்று - இவ்வாருக, இ செம் கதிர் என்ன - இருளாகிய கெடுதி புடைய சூரியனது சிவந்த கிரணத்தை கேட்டு உவப்புற - நெருங்கிய பெரிய கேட்டு மனங்களிக்கும் படி, ஆண்டு கு குதமாமுனிவர் கூறிஞர் எ- று.
குபேர ச்சருக்
ஆக திருவிரு
திருச்சிற்.

鲇 புராணம்
லில் - திருவாலயத்தில், உயர் சிவ நிசி ாத்திரிகளில், நெய் தீபம் ஏற்றிஞர் bறியவர்கள் பெறும் பவனே, விரித்து தெடுத்து விசாலமாகக் கூறவேண்டுமா டத்து அருள் விரிஞ்சனும் - எட்டுக் ய சதுர்முகங்களையும் உடைய பிரம சொல்வி முடித்தற்கு இயலாததாகும்
Y45 }
ாரத்திற் கடுத்தவை யந்நாளிற் கோடியாய்ப் பயனல்கு னசுடரிரவிசெங் கதிரென்னத் வப்புறச்சூதனுண்டுரைசெய்தான்.
ற்கு) அடுத்தவை அந்நாளில் கோடியாய்ப் பயன்நல்கும் னேசுடர் இரவிசெம் கதிர் என்னத் ட்டு உவப்(பு)உற சூதன் ஆண்டு
உரைசெய்தான்."
மல், எண்ணிரண்டாம் உபசாரத்திற்குரிய திரவியங்களே, அந்நாளில் குன்றி க் குன்றிமணியளவு உபகரிப்பினும், யிரக் கோடிக்கணக்கான பலன்களைக் ருள் குறும்பு அற எறி சுனே சுடர் இரவி யை முற்ருக அழிக்கின்ற மிக்க ஒளியை ப்போல, துன்று இரும் சடை துறவர் சடை முடியையுடைய முனிவர்கள் தன் உரை செய்தான் - அவ்விடத்துச்
【星罩星
சு முற்றிற்று.
நத்தம் 875
நம்பலம்,

Page 411
திரு ச்சிற்.
சா லி கோத் தி
சுழனிமலை கயல்கள் வள்ளைக்
தெனக்குழைபாய் கருங்க குழனிமலை முலையமுத மணமி
முத்தங் கொடுப்போன் னழனிமலை கடக்கரிதென் ற தடுமாற வவுனர்க் கொ பழனிமலை குடிபுகுந்த பகவன் சரணமலர் பரவி வாழ்வு
கழனிமலே கயல்கள் வள்ளக் கெ எனக்குழைபாய் கரும் கண் பை குழல் நிமலே முலே அமுத மணம் இ முத்தம் கொடுப்போன் போரில் அழனிமல் கடக்க அரி(து) என்.
தடுமாற அவுனர்க் கொன்று பழனிமலே குடிபுகுந்த பகவன் இ சரண மலர் பரவி வாழ்வாம்
இ - ள் கழனி மலே கயல்கள் களிற் பொருகின்ற சுயல் மீன்கள் வள் குழை பாய் கரும் கண் - காதணிவரை தார் குழல் - பசுமையாகிய மாஃகன் முஃ அமுத மணம் - நின்மயோகிய மானது, இறை வாய் கமழ முத்த திருவாயின் கன் பரிமளிக்கும்படி முத் +டக்க அரிது என்று - யுத்தகளத்திலு கடத்தவியலாதென்று, அருக்கன் உள தயும்படி, அவுனர் கொன்று - அசுரர் பகவன் - திருப்பழனி மலேயிலெழுந்தருவி ளது, இரு சரணமலர் பரவி வாழ்வா திருப்பாதங்களேயும் துதித்து 'சுகமாய்
அங்கிராப் பிருகுவிட பன்றதிசி பு பங்கமில்வான் மீகிசர பங்கன்சா நுங்கமுறு புலத்தியனற் சுசீலனு ர னெங்குமிசை பெறுசனகன் முற்கல

Այլեւյքլ ԼE
万字 ச ருக்க ம்
Hmmmmm
கொடி குதிப்ப ட் பைந்தார்க் ைெறவாப் கமழ
LITF ருக்கனுளந்
இன்று சிரு
Ifrւի.
ாடிகுநிப்பது ந்தார்க் தைவாப் கமழ
று அருக்கன் உளம்
ரு
1ள்ளே கொடி குதிப்பது என - வயல் ளேக் கொடிகளிற் பாய்வதைப்போல, Tயும் நீண்ட கரிய கண்கஃாயும், பைம் யளிந்த கூந்தலபுமுடைய, நிமஐ உமாதேவியாரது மு:ப்பாவின் மண் ம் கொடுப்போன் ட சிவபெருமானது தமிடுபவரும், போரில் அழனி மஐ ள்ள உடற்குறைகளாகிய மலேசஃாக் ஆடுமாறு - சூரியனது மனம் அஐ ளேயழித்து, பழனி மல்ே குடிபுகுந்த சியிருக்கின்ற சுப்பிரமணியக் கடவு ம் - இரண்டு தாமரை ஓர் போன்ற } E1J Tri AGI_ Ĝziris rt - T.
'த்திரிகா சிபன்சு பேதன்
பாலியருட் பரத்து வாசன் தன்மரிசி சுகன்மார்க் கண்ட ன்முற்படுமுனிவ ரிவர்கள் யாகும்.

Page 412
5. சிவராத்தி
அங்கிரா, பிருகு விட பன்,ததிசி, அ பங்கம், இவ் வான்சிே,சர பங்கன்,ச துங்கம் உறு புலத்திபன், நல் சுசீலன், எங்கும்இசை பெறுசனகன், முற்கள்
இ- ள் அங்கிரா - அங்கிராவு. பனும், ததிசி - தநீசியும், அத்திரி - சுபேதன் - சுபேதனும், பங்கம் இல் 6 சர பங்கன் - சரபங்கனும், சாபாலி - (என் வயிர்களிடத்தும் அருளபுடைய தியன் - உயர்வு பொருந்திய புலத்தி நாரதன் - நாரதனும், மரிசி - மரீசி மார்க்கண்டனும், எங்கும் இசை பெ பரந்த சனகனும், முற் கலன் முற்படு மு முதலாகிய இந்த முனிவர்கள் எல்லே
பாடவிக்கு மதுவனிக்கும் ப. முதல்மரர் படிவர் யார் கேடளிக்க வருங்கடுவுண் ட சூதன்முகங் கிளர நோ பீடளிக்குந் தவமுனிவ சிவற
நறவர்க்கிறந்த பின்பே வீடளிப்ப நன்றியிகம் விழை மளிக்குமோ விளம்பு ெ
பா(டு) அளிக்கு மதுஅளிக்கும்,
முதல் அமரர் படிவர் யார் கேடு) அளிக்க வரும் சுடு உண்ட சூதன் முகம் கிளர நோக்கிட் பீடு) அளிக்கும் தவமு னிவ சிவ றவர்க்(கு) இறந்த பின்பேரின் வீடு), அளிப்பது அன்றி இகம் அளிக்குமோ விளம்புக என்ரு
இ- ள் பாடு அளிக்கு மது அ கள் உண்ணுதற்குத் தேனேக்கொடுக்கி படிவர் பார்க்கும் - பசுமையாகிய தேவர்களும் முனிவர்களுமாகிய எல். உண்டவன் அருள் சேர் - அழிவைச் பெருமானது திருவருஃப் பொருந்தி முனிவரது முகம் மலரும்படி பார்த் எ பன த் திருவின்ற தலங்கி & புடை

ரி புராணம்
சத்திரி, காசிபன், சுபேதன்.
T பாவி, அருள் பரத்து வாசன், நா ரதன், மரிசி, சுகன், பார்க் கண்டன். * முன் படுமுனிவர் இவர்கள் யாரும்.
ம் பிருகு - பிருகுவும், விடபன் - விட - அத்திரியும், காசிபன் - காசிபனும், பான்மீகி - குற்றமில்லாத வான்மீகியும், - சாபாவியும், அருள் பரத்துவாசன்
பரத்துவாசனும், துங்கம் உது புலத்
யனும், நல் சுசீலன் - நல்ல சுசீலனும்,
பும், சுகன் -- சுகனும், மார்க்கண்டன் ட று சனகன் - என்விடங்களிலுங் கீர்த்தி" முனிவர் இவர்கள் யாரும் - முற்கலனும்
ாரும் எ - று. 2.
சுந்துளவோன் "க்குங் வனருள்சேர் க்கிப்
நிசிநோற்
மந்தனவு கன்ருர்,
பசும்துள்வோன், க்கும், -வின் அருள்சேர்
நிசி, நோற்
விழைந்தனவும்
叶。J
விக்கும் - பண்ணேப் பாடுகின்ற வண்டு ன்ற பசும் துளவோன் முதல் அமரர் துளசிமாலையை யணிந்த விஷ்ணு முதலிய லோருக்கும், கேடு அளிக்க வரும் கடு செய்யும்படி வந்த நஞ்சையுண்ட விவ ய, சூதன் முகம் கிளர நோக்கி-சூத து பீடு அளிக்கும் தவமுனிவ-பெரு ப முனிவரே, சிவநிசி- சிவ ராத் தி ரி

Page 413
சர்விகோத்
விரதமானது, நோற்றவர்க்கு - விடு அளிப்பது அன்றி - தவிர் நீங்கி மோட்சத்தைப் பயப்பதேயல்லாமல்,
இம்மையில் விரும்பிய போக பீகங்கண்ட கூறியருள வேண்டுமென்று °Trf函扇岛
அரவுமதி முடித்தசடை பர
கண்படைநீத் தருச்சித் குரவுதுகள் படுத்திநெடு நில செல்வமெலாங் கொடுக் விரவுகொலை முதற்பாவ வல் வேர்பிடுங்கி விடு நல்கும் பரவுமிதி னிகழ்காதை யெர் றுயர்சூதன் பகர்வ ද්වි ITA
அரவுமதி முடித்த சடை ஆரன் இற கண்படை நீத்(து) அருச்சித்த இஇ துகள் படுத்தி, நெடு நிலத் செல்வம் எவரர் கொடுக்கும், ! விரவுகொலை முதல் பாவம் வல்வி வேர் பிடுங்கி வீடு நல்கும், பரவும் இதில் நிகழ்காதை ஒன்று உயர் சூதன் பகர்வது) =!!!!!!!
இ- ள் : அரவு மதி முடித்த சடை திரனேயுந் தரித்த - ਘਰ - ਏ । நீத்து அருச்சித்தால் - நித்திரையின்றிச் +டுத்தி வறுமைத் துன்பங்களை முந்ந் 』 எலாம் கொடுக்கும் - நெடிய பூமியின் திரவியங்களெல்லாவற்றையுங் கொடுக்கு பாவ வவ்வினோயிங் வேர் பிடுங்கி விடும் நி சின்ற கொலே களவு சுள் : குருதிந் பத்தியை முற்ற நசித்து (மறுமைக்கண்) ே இதில் நிகழ் காதை ஒன்று உளது என்று திரியினிகழ்ந்த ஒரு சரித்திரமுளதென்று உயர்வு பொருந்திய சூதமகா முனிவர் :
காலிகோத் திரத்தியல்பிற் Lתער கண்ணன்முதற் *@ā Gá சூனிகோத் திரத்தவர்கொண் ே
றமுற்களித்த தொல்லேன் 革直

திரச் சருக்கம் 59.
விடித்தவர்களுக்கு, இறந்தபின் பேரின் யபின்பு பேரின்பத்தைத் திருதற்குரிய இகம் விழைந்தனவும் அளிக்குமோ - ம் கொடுக்குமோ, விளம்புக என்ருர் - FT - 교 (3)
னிரவிற்
த்தின்மிகு து மைந்தாய் வினேயின்
Tன்றுளதென் ஒன்.
reli Fü,而ā
ஐந்தாப்
*னயிர்
|- ir... 7
|- சர்ப்பங்களேயுஞ் சந் リ"g愛arrácm。 கிண் ஒப். சிவபூசை செய்தால், நில்குரவுதுகள் சித்து, நெடுநிலத்தில் மிகு செல்வம் (இப்பிறப்பிற்ருனே) மிக் து ம் ஐந்தாய விரவு கொல் முதல் ல்கும் - ஐந்து வகையாகக் கூறப்படு தையாகிய கொடிய வினைகளின் உற் மாட்சத்தையுங் கொடுக்கும், பரவும் திதிக்கித் தக்கதாப் இச்சிவராத்
f உயர்சூதன் பகர்வதானுன் *அவாராயினுர் எ - று. (i.
ாண்ணுச்
டெயிலொருமூன்
றிங்கண்

Page 414
霹9± சிவராத்தி
மோலிகோத் திரவருளே ெ பறையுமறை முறையி எ சாலிகோத் திரனெனப்பேர்
னுெருவனுளன் றவத்தின்
காலிகோத் திரத்(து) இயல்பில்
கண்ணன் முதல் கருதற்(கு) குலிகோத் திரத்தவர் கொண்
அழற்(கு) அளித்த தொல்ல்ே மோலிகோ திர அருளே பெறன்ே அறையும் மறைமுறையில் நிர் சாலிகோத் திரன் எனப்பேர் தா ஒருவன் உளன் தவத்தின் மிக்
இ-ன் காலி கோத்திரத்து முதல் - பசுக்கட்டங்களே வமிசஓழுக் :ன் முதலிய தேவர்களும் கருதற்கு தத்தைத் தாங்கியவரும், கோத்திர அழற்கு அளித்த தொல்லோன் - மே புரங்களேயும் அக்கினிக்கு உணவாகி மோலி கோ - சந்திரனேத் தரித்த ச மானது, திர அருளே பெறவேண்டி - விரும்பி, அறையும் மறை முறையி விதிப்படி ஒழுகுபவனும், சாலி கோ: சாவிகோத்திரனென்னும் பெயரைப் மிக்கோன் ஒருவன் உளன் - மிக்க தி
இருந்தான் எ - று.
வேதியர்தம் குலத்திலுயர் வி
பணியெனவே விளங்கு மோதியுணர்ந் தறிவரிய கஃ கரைகடந்திட் டுயர்நூல் வாதியரை வென்று சந்தி வ முப்பொழுதும் வழுவா சாதிமுறை தவரும விதியுட
னெடிதுதினஞ் சரிக்கு
வேதியர்தம் குலத்தில் உயர் வி
மன்னிஎனவே விளங்கும் வேத
ஓதி உணர்ந்(து) அறிவரிய கலே,
கரை கடந்திட்(டு) உயர்நூல்

ரி புராணம்
பறவேண்டி
சின்ருேன்
தரித்துடையா
மிக்கோன்,
புரத்(து) அருளும் ஒண்ணுச் டு) எயில் ஒரு மூன்று) 1ான் திங்கள் பண்டி ன்முேன் சித்துடையான் கோன், 7
இயல்பில் புரந்து அருளும் கண்ணன் கத்தின் படி பாதுகாத் தருளிய கோபா ஒண்ணு குவி - அறிதற்கரிய சூலாயு தவர் கொண்டு எயில் ஒரு மூன்று ருமலேயாகிய வில்ல்ேக் கொண்டு முப் க் கொடுத்த பழையோரும், திங்கள் டைமுடியையுடையவருமாகிய சிவபெரு - உறுதியாகிய அணுக்கிரகத்தைப் பெற ன் நின்ருேன் - சுறப்படுகின்ற வேத த்திரன் என பேர் தரித்துடையான்பெற்றுடையவனுமாகிய, தவத்தின் வப்பேற்றையுடைய ஒரு அன்பன் )
விண்மணிகண் ம் வேத ஐக்கடவின்
ந்தனே கண் தாற்றிச்
நாளில்,
ண்மஐரிகன்
חו
#T_३é]]'
ଜ! !!! ଈ]]

Page 415
சாலிகோத்
வாதியரை வென்று சந்தி வந்தன்
முப்பொழுதும் வழுவாது) ஆ சாதிமுறை தவருமல் நீதியுடன்
நெடிதுதினம் சரிக்கும் நாளில்
இ - ள் வேதியர் தம்குலத்தில் பிராமணர்களது குலத்திற் பிறந்து உய சூரியனைப்போலவும் கண்ணினுள்ளிருக் வேதம் ஓதி உணர்ந்து - (உலகமெங் பும் கற்றறிந்தும், அறிவரிய சுஃ கட அறுபத்துநான்கு கஃவஞானங்களாகிய உயர் ரால் வல்ல வாதியரை வென்று மையையுடைய தார்க்கிகர்களே வெற்றி பொழுதும் வழுவாது ஆற்றி - சந்தி விதிவழுவாது சிரமமாகச் செய்தும் ச ஒழுக்கங்கள் தவறுதலின்றி, நிதியுடன் ஒழுக்கத்தோடு அநேக காலஞ் சிவித்து
|-
வம்பவிழுங் குழன் மனைவி மக் முதற்குடும்ப மவியநாளு செம்பவள விதழ்க்கமலை திரு
ணுேக்கமின்றிச் சிறுமை வெம்பரம னருளிதுவோ வெ. னென்னமனத் தெண்ணி கும்பமுனி வரனிருக்கு மிடந் செல்வனெனக் குறித்துக்
வம்(பு) அவிழும் குழல்மனேவி ம முதல் குடும்பம் மவியநாளும் செம்பவள இதழ்க்கமலே திருக்கள் நோக்கம் இன்றிச் சிறுமை எய எம்பரமன் அருள் இதுவோ என் என்ன மனத்து) எண்ணித் தே கும்பமுனி வரன் இருக்கும் இடம் செல்வன் எனக் குறித்துக் கெ
இ- ள் வம்பு அவிழும் குழல் ட பம் நாளும் மவிய - நறுமணங் A Eri (gáil. களுஞ் சுற்றத்தவர்களுமாகிய குடும்பர் பவள இதழ் கமலே திரு கடைக்கண் சிவந்த பவளம்போன்ற ஆதரங்களே புன

திரச் சருக்கம் 凸g)
புற்றிச்
} + ...]
உயர் விண் மணி கண் மணி என - பர்வாகிய ஆகாயத்திற் சஞ்சரிக்கின்ற கின்ற மணியைப்போலவும், விளங்கும் கும் ) விளங்குகின்ற சதுர்வேதங்களே -வின் கரை கடந்திட்டு - அறிதற்கரிய சமுத்திரத்தின் கரையைக் கடந்தும், - உயர்வாகிய சாஸ்திரங்களில் வன் கொண்டும், சந்தி வந்தனைகள் முப் பாவந்தனங்களைத் திரிகாலங்களினும் ாதி முறை கவருமள் - குலத்திற்குரிய
நெடிது தினம் சரிக்கு நாளில் வருகையில் எ- நு.
广百其
கன்சுற்ற
இதி
க்கடைக்க
பெய்த
|ன்செப்வே
த் தென்பாற்
தேடிச்
கொண்டே
Fift சுற்றம்
|- ப்த செய்வேன்
| தேடிச்
ாண்டே
பினேவி மக்கள் சிற்றம் முதல் குடும் * கூத்திலேயுடைய மனேவியும் பிள்: கள் நாள்தோறும் பெருக, செம் நோக்கம் இன்றி சிறுமையெய்த - - கமலாசனியாகிய இலக்குமிதேவி

Page 416
岳母芭 சிவராத்
யின் திருக்கடாட்சமின்றி வறுமையை என் செய்வேன் என்ன மனத்து எண்: னது கிருபை இத்தகையதோ யான் நினேந்து, தென்பால் கும்ப முனிவரஸ் கும்போற்பன்னராகிய அகஸ்தியமுனிவ செல்வன் என குறித்துக்கொண்டு-டெ னென்று நிச்சயித்துக்கொண்டு எ - று
r ==#FF
தடங்கரைகொண் டிரங்குதி: திடும்பெரு நீர்ச் சலதிப் குடங்கையினிற் கொண்டுமு: முனிவனடி குறிகிப் போ விடங்கலும்பற் பணிவாயி 6 டூகமென மிடிவாய்ப் ப. நிடங்கொடுளந் தேறியுப்பும்
குன்தருட்கண் செய்தி
தடம்கரை கொண்டு இரங்குதி
திடும்பெரு நீர்ச்சலதி ஏழும் குடம்கையினில் கொண்டு முதல் முனிவன் அடி குறுகிப் போர் விடம் சுலுழிபல் பணிவாயில் அ டூகமென மிடிவாய்ப் பட்டே திடம் கொடு}உளம் தேறி உய்
உன (து) அருள்கள் செய்தி
இ-ன் தடம் கரை கொண்டு பெரு நீர் சலதி ஏழும் - விசாலமாகிய களேச் சுருளச்செய்து வீசுகின்ற மிக் குடம் கையினில் கொண்டு முதல் குடி, உள்ளங்கையில் டக்கிப் பண்டைக் காலத் களேயடைந்து தோத்திரஞ்செய்து, வி படும் மண்டூகம் என - விஷத்தைக் க னது வாயில கப்பட்ட தவளேயைப்போ ளூற் பிடிக்கப்பட்டேன், திடங் கொடு நிஃமையையடைந்து மனத் தெளிந்து கண் செய்தியென்முன்-அடியேற்கு 3 ளுகவென்று வேண்டினுன் எ - று.

திரி புராணம்
டய எம் பரமன் அருள் இதுவோ E - எமது கடவுளாகிய சிவபெருமா * யாதுசெய்வேன் என்று மனத்தில் * இருக்கும் - தக்கனதிக்கின் கணுள்ள ரெழுந்தருளியிருக்கின்ற, இடம் தேடி பாதிய மலேயைத் தேடிச்செல்லுக் கடவே
£ፖj
ரை சுருட்டியெறிந் யேழுங் தற் குடித்த குறு ாற்றி
கப்படுமண் ட்டேன்
படியடியேற் பென்ருன்.
விர சுருட்டிஎறிந்
குடித்த குறு
1றி
கப் படும்பன்
பும்படி அடியேற்(கு) என்ருன், )
இரங்கு திரை சுருட்டி எறிந்திடும் ப கரைபொருந்தி யொலிக்கின்ற திரை கி நீர்நிறைந்த சப்தசாகரங்களையும், த்த குறுமுனிவன் அடி குறுகி போற்றிதிற் பருகிய அகத்தியமுனிவரது பாதங் டம் கலும் பல் பணி வாயில் அகப் க்குகின்ற பற்களேயுடைய சர்ப்பங்களி "ல, மிடிவாய்ப்பட்டேன் - வறுமையி டு உளம் தேறி உப்பும்படி - கலங்கா பும்படி அடியேற்கு உனது அருள் உமது கிருபrநோக்கத்தைச் செய்தரு 'ፉ8]

Page 417
சாலிகோத்தி
ஆங்கவணு முளத்தருள்கூர்ந் முகநோக்கி பவனி மீதி நீங்ககற்றுஞ் சிவநிசிநோற் ற பெருங்கடலின் றிரங் கr பூங்கமலத் தயஞலும் புகலரி போகமெல்லாம் புசித்து நீங்கரிய சிவபதமும் பெறுவ றுறுதியுட னிகழ்த்தி ஞ
ஆங்(கு) அவனும் உளத்(து) அ முகம் நோக்கி அவள்
திங்(கு) அறு சிவநிசிநோற்றிடில் பெருங்கடலின் நிரம் பூங்கமஸ்த்(து) அயனுலும் புகல் யோகம் எல்லாம் புசித்து நீங்கரிய சிவபதமும் பெறுவாய்
உறுதியுடன் நிகழ்த்தி ஞன் ஆ
இ-ஸ் : ஆங்கு அவனும் உளத்து வகத்தியமுனிவரும் மனத்தில் இரக்கங்: பிராமண்ணுகிய சாவி கோத்திரனது முக பூமியின் கண்ணே, நீங்கு அகற்றும் சிவ பும் நாசஞ்செய்கின்ற சிவராத்திரி வி பெருங் கடவின் நிரம் காண்பாப் - வ கரையைக் காண்பாய், பூ கமலத்து அ லாம் புசித்து - தாமரை மலரில் வாசஞ்: முடியாத சுகானுபவங்களேயெல்லாம் அ பதமும் பெறுவாய் என்று - மறுமைக்க மோட்சத்தையும் பெறுவாயென்று, உறு -கூறிஞர் எ-ர.
ill-girl F.
அனேயசிவ நிசிநோற்கு முறை 4மப்படி நீ யடிய னேனு கினேயபரி செனவிரித்திண் டிய
விருக்குமுன்னு வியம்பும் தனையுணருங் குடத்தனய ன தனேநோற்குந் தன்மை ெ கனேகடலுண் டருடிருவாய் ம புலங்களிக்கக் கழறிப் பின்

திரச் சருக்கம்
தந்தணனே
விடில்வறுமைப் "Got Tur
ப
ப் பின்னர் Tயென்
அருள் கூர்ந்(து) அத்தண்னே ரிரீநில்
வறுமைப்
i Tër LirTij
அரிய
என்(று)
அருள் கூர்ந்து - அவ்விடத்து அவ் ரீடர்ந்து, அந்தண்னே முகம் நோக்கிட த்தைப் பார்த்து, அவனி மீதில் - நிசி நோற்திடில் - எல்லாத் நீங்குகளே ரதத்தை பனுட்டித்தால், zlo GTATA றுமையாகிய பெரிய சமுத்திரத்தின் யஞலும் புகல் அரிய போகம் எல் செய்கின்ற பிரமதேவராலுஞ் சொல்வி
ஒபவித்து, பின்னர் நீங்கரிய துெ ன் நீங்குதலில்லாத சிவபதவியாஒது தியுடன் நிகழ்த்தினுன் ட
f
மறையா"
க்
ாம்புகென வேதந் வ்விரதத் תפוחח (lu rai) st லர்ந்தவனுட் "னும் .

Page 418
43 3 சிவராத்தி
(அஃயே சிவ நிசிநோற்கும் முறை சு மப்படி நீ அடிய னேனுக்கு, இஃனய பரிசு) என்விரித்(து) ஈ
இருக்கு முன்னு இயம்பும் விே த&E உணரும் குடத்தன்யன் ஆ தனேநோற்கும் தன்மை எல்ல கனகடல் உண்டு) அருள் திருவி புவம் களிக்கக் கழறிப் பின்ஓ
இ - ள் அனேய சிவநிசி நோற் தத்தை அனுஷ்டிக்கின்ற கிரமத்தை, படி, நீ அடியேனுக்கு இனேய பரிசு தேவர் அடியவனுகிய எனக்கு இத்த பொழுது கூறியருளுகவென்று வேண் வேதம் தனே உணரும் குடத்தன்யன் வேதங்களேயெல்லாமறிந்த கும்போர் விரதம் தனே நோற்கும் தன்மை விதங்களெல்லாவற்றையும், கனே க ஒலிக்கின்ற சமுத்திரத்தை உண்டருளி புவம் களிக்க கழறி பின்னும் - அச் கூறிப் பின்னரும் எ-நு.
பொன்னிலமே வியபுலவர்
மிதனிலேமை புகலற் ப வெந்நிலமுந் தொழத்தகுநர் திவ்விரத மியற்ற லுற் ன்ன்னிலவித் தெனவோங்கி பெரிதுபய னல்கு மென் வந்நிலமு மெனக்கறியச் .ெ லோதிபயி லறிஞ வெ6
பொன்நிலம்மே வியபுலவர் புகழ்வி எந்நிலமும் தொழத்தகும் நல் தலத்தி நல்நில வித்(து) என் ஓங்கிச் சில் நா அந்நிலமும் எனக்(கு) அறியச் சொ
இ - ள் பொன் நிலம் மேவி சுவர்க்கலோகத் தின் கண் வசிக்கின்ற தம் இதன் நிலேமை புகலல் பாற்ருே சுறவியலுமோ, எ நிலமும் தொழ தாராலும் வணங்கப்படத்தக்க புண் தல் உற்ருல் - இவ்விரதத்தை யணு அது நல்ல நிலத்தில் விதைக்கட்

புராணம்
JLIn
ண்டு) இம் புக என
பதL
வ்விரதம்
הן תחו பாப் மலர்ந்(து) அவன் உள் தும். )
கும் முறை - அந்தச் சிவராத்திரி விர மறை ஆகமப்படி - வேதாகமவிதிப் என விரித்து ஈண்டு இயம்புக என் - ன்மையையுடையதென்று விரிவாய் இப் டுதலும், இருக்கு முன்னு இயம்பும் - இருக்கு முதலாகக் கூறப்படுகின்ற பன்னராகிய அகத்தியமுனிவர், அவ் எலாம் - அவ்விரதத்தை பனுட்டிக்கும் டல் உண்டு அருள் திருவாய் மலர்ந்து - சிய நிருவாயைத் திறந்து, அவன் உள் சாலிகோத்திரனது மனம் மகிழும்படி
I () --
புகழ்விரத ாற்றே ற் றலத்திலிருந்
O ச் சின்னுளிற்
r சால்லுதிநல் ண்ரூன்.
Tதம் இதன்நிலமை புகல ல்பாற்றுே ல் இருந்(து) இவ்விரதம் இயற்றல் உற்ருல் ாளில் பெரிது பயன் நல்கும் என்ன ல் லுதிநல் ஒதிபயில் அறிஞ என்றுன், !
"ய புலவர் புகழ் - பொன்னுலகமாகிய தேவர்களாலும் புகழப்படுகின்ற, விர - இந்த விரதத் தினது பெருமையைக் தகும் நல் தவத்திவிருந்து - எவ்வுலகத் Eய தலத்திவிருந்து, இவ் விரதம் இயற் விடித்தால், நல் நில வித்து என ஒங்கிபட்ட வித்தைப்போல வளர்ந்து, சில்

Page 419
சாவிகோத்
நாளில் பெரிது பயன் நல்கும் எ
யோசனத்தைத் தருமென்று கூற, ந அறிய சொல்லுதி என்ருன் - நல்ல ஞ அப்படிப்பட்ட தலத்தையும் யானறிய 주T -
சீதவனம் பொழியுமிருட் ெ கொண்டிடுமெய்ச் செய் மாதவனம் புயன்றவள வா, வருமகவான் வானில் வி பTதவன சமபரவ வுமையா
டெமையாளும் பரமன் வேதவன மென்றுலகி லொ கதன் றகையார் விரிக்க
சிதவனம் பொழியும்இருள் கொ கொண்டிடும் மெய்ச் மாதவன், அம்புயன், தவள வ
வரும் மகவான் ெ பாதவனசம், பரவ உமையாே எண்ம ஆளும் பரம வேதவனம் என்(று) உலகில் ஒ: அதன் தகையார் வி
இ- ள் சீதவனம் பொழியும்
மெய் - குளிர்ந்த நீரைப்பொழிகின்ற திருமேனியும், செய்ய செம் சுண் - ெ மாதவன் - மாயவனும், அம்புயன் - மகவான் - வெள்ளிய அயிராவத யா? வானில் வானுே ர் - சுவர்க்கவாசிக் வனசம் பரவ - பாததாமரைகளைத் து பரமன் வைகும்- பார்வதிதேவியுடன் னெழுந்தருளிய, வேதவனம் என்று உ ஒனுந் திருப்பெயரையுடைய 5քնե Ա, aւ է விரிக்க வல்லார் - அவ்விடத்து அதன் வல்லுநர் எ-று.
முன்னுருவம் பலவெடுத்து
வினைக்கிழங்கே மூலமாக பின்னுருவ மெடுத்துழலும்
தலத்திறக்கப் பெற்றுரெ

திரச் சருக்கம்
ன்ன - சில தினங்களில் அளவற்ற பிர ல் ஒதி பயில் அறிஞ அந்நிலமும் எனக்கு நானத்தைப்பயின்ற அறிவையுடையவரே ம்படி கூறியருளவேண்டுமென்முன்
IFEF
காண்டனிறங் ய செங்கண் ரனத்தின் பானுேர் "{&&#Trr
இன்றுளதங்
வல்லார்,
நீரடஜ் நிதம்
செய்ய செம்சுத்
ாரணத்தில்
ਨ। வாஞேர்
எா(டு)
1ண் வைகும்
ன்(று) உளது) அங்(கு)
ரிக்க வல்வார். )
இருள் கொண்டல் நிறம் கொண்டிடும் கரியமேகம் போன்ற நிறத்தைக்கொண்ட ம்மையாகிய சிவந்த கண்களேயுமுடைய பிரமனும், தவள வாரணத்தில் வரும் எயின் மேல் ஏறிவருகின்ற இந்திரனும்: ளோவிய மற்றுந்தேவர்களும், LIFTŠ திக்க, உமையாளோடு ет са сц. Tisi, tri எங்களேயாண்டருளுகின்ற சிவபெருமா லகில் ஒன்று உளது - மறைக்காடென் pள்ளது, அங்கு அதன் தகை யார் பெருமையை யார் விரித்துக் கூறு
اللہ 1)
முயன்று செய்தி '
பித்தருமத்
ன்னிற்

Page 420
400 சிவராத்தி
பொன்னுருவச் சடாமெளலி
ரசுப்பிரமம் போதித் தன்னுருவந் தருவதணு லத் கினே புகலச் சரிவே று
முன் உருவம் பல எடுத்து முய
வினேக் கிழங்கே மூல மாகப் பின் உருவம் எடுத்(து) உழலும்
தலத்(து) இறக்கப் பெற்ருர் பொன் உருவச் சடா மெளலிப்
ரகப்பிரமம் போதித்(து) ஆ. தன்உருவம் தருவதனுல் அத்தின் இண்ேபுக வச் சரிவே (று) உண்
இ- ள் முன் உருவம் பல எடு மூலமாக-முன்னேக்காலங்கடோதம் பிறந்து முயற்சி கொண்டு செய்த கொண்டு, பின் உருவம் எடுத்து .ே பிறந்துழலுகின்ற அறிவிவிகளும், அத் அந்த வேதவனத்திலே இறப்பாராயின் தன்-பொன் போன்ற சிவந்த சடைை போதித்து-ஒம் என்னும் பிரணவத்தை தனுல் - ஆதியாகிய தமது சாரூபத்.ை புகல சரி வேறு உண்டோ - அந்தத்த தவமுளதோ எ- நு.
பொன்னிமுத னதிப்புனல்ப கடற்றிரப் புளினந்தோ கன்னியிளம் பெடையொட காட்டுமறைக் காட்டுகே சென்னிதனின் மதிமுடித்த
சந்நிதியிற் றிருமுன் ஞ வன்னிமர மொன்றுளதாங்
காடுசுடும் வன்னி பாப
பொன்னிமுதல் நதிப்புனல் பா கடல் தீரப் புளினம் தோறு சன்னிஇளம் பெடையோ(டு) : காட்டு மறைக் காட்டு வே:

ரி புராணம்
ப்ெ புனிதன்ரு நாதித் தலத்துக்
1ண்டோ,
ன்று செய்தி
பித்தரும் அத்
புனிதன் தT தித் 2த்துக்(கு) GLt.
த்து முயன்று செய் தீவினே கிழங்கே பல பிறவிகளிலுஞ் சரீரங்களே பெடுத்துப் தீவிளேயாகிய கிழங்கை ஆதாரமாகக் ழலும் பித்தரும்-பின்னும் பின்னும் தவத்து இறக்க பெற்ருர் என்னின் -
பொன் உருவ சடா மெளலி புனி பயுடைய சிவபெருமான், தாரக பிரமம் த உபதேசித்து, ஆதி தன் உருவம் தருவ தக் கொடுத்தலால், அ தலத்துக்கு இஜா லத்திற்கு ஒப்பாகக் கூறுதற்கு வேருெரு
(13 J"
ாய் புலவுகமழ் றுங் னங் கலந்துவளங்
சிவபெருமான்
கடியர்வினைக்
T.
ய் புலவி கமழ்
ம்
இனம் கலந்துவளம்
ரிச்

Page 421
சாலிகோத்
சென்னிதனில் மதிமுடித்த சிவ சன்னிதியில் திருமுன் ஆக
வன்னிமரம் ஒன்(று) உளது .
கீாடு சுடும் வன்னி ஆமால்,
இ- ள் பொன்னி முதல் நதி புளினம் தோறும் - காவிரியாறு முதலி பாய்கின்ற புலால் நாற்றம் வீசப் பெற் குன்றுகளில், கன்னி இளம் பெடைே கன்னிப்பருவத்தையுடைய பெடையன் செய்து, வளம் காட்டும் மறைக்காட்டு ரணியப்பதியிலெழுந்தருளிய, வேனி மான் சந்நிதியில் திரு முன் ஆக - ச.ை சிவபெருமானது திருக்கோயிலின் முன் வன்னிவிருட்சமிருக்கின்றது, ஆங்கு அ அது அவ்விடத்து வருகின்ற அடி பார் செய்கின்ற அக்கினியேயாகும் எ
--ସଁ ସଁ = 3|...}&f.
விண்ணவர்பூ சனபுரியா ம
வழுக்கியவே தியர்கோ மண்ணவரை வருத்துகின்ற
பிழைத்தொழுகும் வணி வெண்ணவரும் பின்னவர் ச பரிவையர்மற் றிவர் று: பண்ணவர்நா டெனத்தகுமதி பொழுதெந்தப் பதக ே
விண்ணவர்பூ சீனபுரியா 3,773. வழுக்கியவேதியர், கோல் கோ மண்ண வரை வருத்துகின்ற மன்ன்
பிழைத்(து) ஒழுகும் வணிகர்,
என்  ைவரும் பின்னவர், சங்கர
அரிவைபர் மற்(று) இவர் দ্বিতীয়
பன்னவர் நாடு) எனத் தகும் அத் 11 ܪܒܐ
தலம்மேவும் பொழுது, எந்த
இ - ள் : விண் சைவர் பூசண் புரிய தேவபூசை செய்யாத வேத ஒழுக்கத் கோல் கோடி மன்னவரை வருத்துகின்ற
I

திரச் சருக்கம் O
பெருமான்
ஆங்(கு) அடியர்வினக்
புனல் பாப் புலவு கமழ் கடல் திரம் ய புண்ணிய நதிகளின் நீரானது வந்து ற சமுத்திரத்தின் கரையிலுள்ள மணற் யோடு அனம் கலந்து - இளமையாகிய னத்தோடு சேவலன்னமானது சேர்க்கை - நீர்வளத்தைக் காட்டுகின்ற வேதா சென்னி தனில் மதி முடித்த சிவபெரு டபொருந்திய சிரசிலேசந்திரனைத்தரித்த னே, வன்னி மரம் ஒன்று உளது - ஒரு டியர் வினே காடு சுடும் வன்னியாம் - களின் பாவமாகிய காடுகளேத் தகனச் The
【卫星川
றையொழுக்கம்
ல் கோடி மன்னர் நெறி கT முனணு ங்கரசாதி
高凸 க் தலமேவும் ரனும் .
முக்கம்
부 எர்நெறி முன்னு ராதி L고,
这
ப் பதகர் ரேனும்,
ா மறை ஒழுக்கம் வழுக்கிய வேதியர்திேனின்றுந் தவறிய பிராமணர்களும், மன்னர்-செங்கோன் முறை தவறிப்

Page 422
墨的盟 சிவராத்திரி
பூமியிலுள்ளாரைத் துன்புறுவிக்கின்ற அ வணிகர் - தமது குவாசாரத்தை விட்டு: முன்கு - முதலாக, எண்ணவரும் பின் கரும், சங்கரசாதி - சங்கரசாதியாரும் மீளும் ஆகிய இவர்கள் இறுதியாக, பண். சுவர்க்கலோகமென்று சொல்லத்தக்க, வேதவனத்தையடையும்பொழுது, எந்த
பினும் எ-து.
மற்று - அசை,
சிறையுறுமிப் பிறவியெனும் ! வம்மினது தீர்ப்பன் பாே நிறைபறையிற் கறங்குதிரை
னடைந்துகுடைந் தாடிச் துறையதனிற் படிந்துமுதற்
வாரிதனிற் ருேய்ந்து துெ முறைவழுவா துன்னிமனி க றுன்னியந்நீர் மூழ்கி யே
சிறை உறும் இப்பிறவிஎனும் பிணி
வம்மின் அது நீர்ப்பன் யான் அணிற பறையில் கறங்கு திரை :
அடைந்து குடைந்(து) ஆடிக், துறை அதனில் படிந்துமுதல் சுருதி வாரிதனில் தோய்ந்து தொல் முறைவழுவா(து) உன்னிமனி த
துன் னி, அந்நீர் மூழ்கி ஏறி. }
இ- ள் சிறை உறும் இ பிறவி எ சிறையாகிய இந்தந் துன்பத்தினுள் வ நீர்ப்பன் என்று - இங்கு வாருங்கள் யா; அறை பறையில் கறங்கு திரை - அடிக்க திரைகஃாயுடைய, மறை நதிக்கண் அை படைந்து அதிலே முழுகி நீராடி, கோ கோடி நீர்த்தத்தில் ஸ்தானஞ் செய்து, தோய்ந்து - (பின்பு) முதன்மை பொரு செய்து தொங் நூல் முறை வழுவாது உ தியானஞ்செய்து, மணி கன்னின் கயில் து பணிகன்னிகையென்னுந் தீர்த்தத்தைய
g.

புராணம்
ரசர்களும், நெறி பிழைத்து ஒழுகும் க் தீயவழியில் நடக்கின்ற செட்டிகளும், எண்வர் - மதிக்கப்படுகின்ற வேளாளர் அரிவையர் இவர் ஈருக - பெண் னவர் நாடு என தகும் - தேவர்களது அநலம் மேவும் பொழுது - அந்த பதகரேனும் - எவ்வகைப் பாவிகள்ா
(15)
பிணிக்குடைந்தீர் னென்
மறைநதிக்க * கோடித் சுருதிதொட்ட தான்னுரன் ன்னிகையிற்
றி.
க்கு) உடைந்தீர்,
றைநதிக்கன் கோடித் திதொட்ட
நூல்
ਜ
ணும் பிணிக்கு உடைத்திரி - பிறவிச் ருத்த முற்ரீர் வம்மின் யான் அது ன் அந்நோயைத் தீர்க்கவல்வேனென்று, ப்படுகின்ற முரசைப்போல ஒலிக்கின்ற டந்து குடைந்து ஆடி - வேத நதியை டி துறை அதனில் படிந்து - (பின்னர்) முதல் சுருதி தொட்ட வாரிதனில் ந்தியவேதாமிர்ததிர்த்தத்தில் ஸ்நானஞ் ன்னி - பழைய சாஸ்திர விதிதவறுமல் :ன்னரி அந்நீர் மூழ்கி ஏறி - (பின் ஈர்) டைந்து அதில் ஸ்நானத் தெப்து ஏறி
(1)

Page 423
சாலிகோத்தி,
விடமுனிய வருமனமயத் திை
வுண்டுவட விண்டுபண்டு தடமுனியிற் குனித்துநகைத்
றழற்களித்த தஃலவற் டே றிடமுனிய பொருளனேத்துஞ்
முத்தியினுஞ் சேர்வ ரெ: குடமுனிவன் சுருதிவனப்பெரு மவற்கறியக் கூறிப் பின்னு
(விடம்முனிய வரும் அமையத்(து)
உண்டு வடவிண்டு பண்டு தடமுனியில் குனித்து நகைத்(து) அழற்(கு) அளித்த தஃலவன் ே திடம் உன்னிய பொருள் அனேத்து
மூத்தியினும் சேர்வர் என்றே குடமுனிவன் சுருதிவனப் பெருை அவற்கு அறியக்கூறிப் பின்னு
இ - ள் விடம் முனிய வரும் அன் சமயத்திலே, இன மயவர்க்கா உண்டு புசித்து வட விண்டு பண்டு தடமுனிபி னேக் காலத்து விசாலமாகிய அழற்கு அளித்த தலேவற் போற்றில் - அக்கினிக்கு நனவாகக் கொடுத்த பரம னிய பொருள் அனைத்தும் சித்தியுறபடைந்து, முத்தியினும் சேர்வர்-மே இது நிச்சயமென்து, குடமுனிவன் - அ எல்லாம் - வேதவனத்தின் மகிமைகன்ெ பின்னும் - அச்சாலிகோத்திரனுக்குத் ெ
--
அத்தவ மாரூர் காசி பம்பல் றெவற்றினுக்கு மதிக பெ முத்தலமும் புகழவரு முனிவர வருமொழிந்தார் மொழிய வெத்தலமு மதிக்கு மிந்தத்
தலத்திலிருந் திவ்விரத மீ கைத்தலத்தில் வைத்த நெல்லி காண்டியெனக் கழறிப் பி

ரச் சருக்கம் f
Er Laffiliar, T.
தெயிலொருமுன்
பாற்றிற்
சித்தியுற
ன்றே
மை யெல்லா
றும்.
இடையவர்க்கா
எயில் ஒரு மூன்(று) பாற்றில்
ਨੂੰ
| fGTGiffTEF)
ம்.
மயத்து - விஷமானது கொல்லவருஞ் - தேவர்கள் பொருட்டு அதனைப் ற் குனித்து - மகாமேருமலையை முன் ளேத்து, நகைத்து எயில் ஒரு மூன்று புன்னகை புரிந்து முப்புரங்களேயும் சின்ஃன்த் தோத்திரஞ் செய்யில், ந: நினேத்த பொருள்களெல்லாம் சித்தி Tட்சத்தையுமடைவர், திடம் என்றுகத்திய முனிவர் சுருதி வன பெருமை ால்லாவற்றையும், அவற்கு அறிய கூறி தரியும் படி சொல்லிப்பின்னரும் எடறு
(17)
யேற்றிச்சித்தி Ni, 5 G:sf?GL_Talli;

Page 424
சிவராத்தி
அத்தவம் ஆருர் காசி அம்பவம்
எவற்றினும் அதிகம் என்றே,
முத்தலமும் புகழவிரு முனிவர்
வரும்மொழிந்தார், மொழியா
எத்தலமும் மதிக்கும் இந்தத் த இவ்விரதம் இயற்றில், சித்தி
கைத் தலத்தில் வைத்த நெல்லி காண்டி எனக் கழறிப் பின்ன
இ -ன் அத்தலம் - அந்த மை மற்று எவற்றினிற்கும் அதிகம் என்று கிய மற்றைய எல்லாத் தலங்களிலும் புகழவரும் முனிவர் அஃனவரும் மொ தக்க முனிவர் யாவரும் கூறிஞர், .ெ இந்த தலத்தில் இருந்து - கூறப்படுகி படும் இத்தலத்திலிருந்து, இ விரதம் டித்தால், கை தலத்தில் வைத்த நெ கருநெல்லிப் பழத்தைப்போல, சித்தி படையப் பெறுவாயென்று கூறிப் பின்பு
--
நல்வலனை யதனமலே நங்கை கிராதவுரு நண்ணிக் கா செல்வலனை வருங்கான வெ
யென்னச் செயிர்த்துப் மில்வலனே புளத்திருத்தி மன
வாதாவி மடியச் சிறி வில்வலனே முனிந்தமுனி வின் மறைசைநகர் மேவ லூர்
நல்வல் அஃணய தளமலே நங்கைது
கிராத உருநண்ணிக் கானில் செல்வல் அனைவரும்கான வெள் என்னச் செயிர்த்துப் போர்ெ மல் வலனே உளத்(து) இருத்தி ம 3
வாதாவி மடியச் சீறி வில் வலனே முனிந்தமுனி விடைெ மறைசை நகர் மேவல் உற்று
இ = ஸ் நல் வல் அனேய தன . வியை நிகர்த்த தனமாகிய மலேசுஃாயுை நண்ணி - வேடவடிவங்கொண்டு, கான் அண்வருங்கான அருச்சுனன் வெல்வ

ரி புராணம்
மற்(று)
gడిr T நின்ற வத்தில் இருந்(து)
.
f.
றக்காடானது, ஆரூர் காசி அம்பலம்" - திருவாரூர் காசி சிதம்பரம் முதலா
விசேடமுடையதென்று, முத்தலமும் ழிந்தார் - திரிலேTசுத் தாரும் புகழக் மாழியா நின்ற எத்தலமும் மதிக்கும் ன்ற எத்தலத்தவர்களாலும் மதிக்கப்
இபற்றில் - இந்த விரதத்தை பனுஷ் ல்வி சுனி போல - கையிலே வைத்து காண்டி என் கழறி பின்னர் - சித்தி
சி - நடி
I5.
பொடு
னிற் ல்வலருச் சுனஃன
È UTIŤ (F.
றவலனும்
டைகொடுப்ப *ருன்.
நடு
வேல் அருச்சினனே
ஒறவலனும்
காடுப்பு କାଁf ... ]
மலே நங்கையொடு - நல்ல சூதாடு கரு டய உமாதேவியாருடன், கிராத உரு வில் செல்வல் - காட்டையடைவேன், ல் என - பாருங் காணும்படி அருச்

Page 425
சாலிகோத்
-சுன்னே வெல்லுவேனென்று, செயிர்
இருத்தி - கோபித்துப் போர்செய்த சிவபெருமானே மனத்திற் சிந்தித்து, மந்திரவவிமையையுடையவனுகிய வா கோபித்து, வில்வலனே முனிந்தமுனி-3 அகத்திய முனிவர், விடைகொடுப்ப - மேவல் உற்ருன் - வேதாரணியப்பதிை
உற்றவணுற் றிடும்புனித தீர்
படிந்தாடி யுயர்பொற் சுற்றிவலம் வந்துகொற்ற வி சேதகன்ரு டொழுது மு எாற்றமினுன் மறைநறைப்பே தருளிறைசே வடிகள் ே குற்றமில்யா ழைப்பழித்த ெ நூபுரத்தாள் கும்பிட் ே
உற்று) அவன் உற்றிடும் புனித
படிந்(து) ஆடி,உயர்பொன் ே । வந்துகொற்ற வீரக சேத கன்தாள் தொழுது முன் அற்றம்இல் நான்மறை நறைப்.ே அருள் இறைசேவடிகள் போர் குற்றம்இல் யாழைப் பழித்த மெ நூபுரத் தான் கும்பிட்டு) ஏ.
இ- ள் உற்று அவன் உற்றுடும் போய் அங்குள்ள பரிசுத்தமாகிய தீர்த் உயர் பொன் கோவில் சுற்றி வலம் வ மாகிய திருக்கோயிலேப் பிரதட்சினம் எ அாள் தொழுது - வெற்றியையுடைய துடைத்த விநாயகக் கடவுளது திருப்பா யில் நாள் மறை - பண்டைக்காலத்துக் நறை போதால் அருச்சித்து அருள்பூசனேசெய்த, இறை ரே அடிகள் போ, பாதிங்களே ஸ்தோத்திரஞ் செய்து, யம்மை - குற்றமில்லாத யாழைப்பழித் தாள் கும்பிட்டு ஏத்தி - சிலம்பணிந்த F - 노

திரச் சருக்கம் 萱器、
த்து போர்செய் மல் வலனே உள்த்து மல்யுத்தத்தில் வலிமையுடையவராகிய மறை வலனும் வாதாவி மடிய சிறி"தாவியென்னுமசுரன் அ பூமி யும் படி வில்வலனுகிய அசுரனேயும் கோபித்தழித்த - அனுமதி கொடுக்சு, மறைசை நகர் யயடைந்தான் எ - று. (19)
*த்தமெலாம் தேTவில் ரகத்திச்
என்னு T தாலருச்சித் பாற்றிக் மாழியம்மை
டத்தி.
நீர்த்தம் எலTம் காவி:
ரத்திச்
Hrr Eir பாதால் அருச்சித்(து)
றி
1ாழி அம்மை
த்தி,
புனித தீர்த்தம் எவTம் படிந்து ஆடிதங்கள் யாவற்றினும் ஸ்நானஞ்செய்து, ந்து - உயர்வுபொருந்திய பொன்மய வந்து கொற்ற வீரகத்தி சேதகள் விரக்கொலேயாலாகிய பழியைத் தங்களே நமஸ்கரித்து, முன்னுள் அற்ற குற்றமில்லாத நான்கு வேதங்களும், வாசனை பொருந்திய புஷ்பங்களினுல் ற்றி - சிவபெருமானது சிவந்த திருப் குற்றமில் யாழைப் பழித்த மொழி த மொழி அம்மையாரது நூபுரத் திருப்பாதங்களே வணங்கித் துதித்து
ل[] {5}

Page 426
சிவராத்தி
ஒருபொருளே யுணர்ந்திருகன் முப்பொழுது முயர்நல் தருபொருளா மஞ்செழுத்.ை பறுதொழிவோர் தலைவ வருபொருளா ருயிரனத்தும் தன்மையினுன் மண்ணுே ரிருபொருளென் றிடுமயன்ம
பதம்பெறுவா னிதயத்
(ஒரு பொருளே உணர்ந்(து) இடு முப்பொழுதும் உபர்நால் லே தரு பொருளாம் அஞ்சு) எழுத்
அறுதொழிலோர் தஃலவன் ட வருபொருள் ஆருயிர் அண்த்துட தன்மையினுன் மண்ணுேர் வி இருபொருள் என்றிடும் அயன்ம
பதம்பெறுவான் இதயத்(து)
இ -ன் ஒரு பொருளே உணர்ந் கிய சிவத்தையறிந்து, இரு கண் ப ஆனந்தபான்பம் சொரிய, முப்பொழு காங்களினும், உயர் நால் வேதம் நெஞ்சழுத்தி - மேன்மைதங்கிய நா கின்ற ஆப்தமந்திரமாகிய பூரீபஞ்சாட் தொழில் ஒர் த லேவன் - ஒதல் ஒதுவி ஏற்றல் ஆகிய அறுதொழில்களேயுமுன் கோத்திரன், பாரில் வரு பொருள் கும் தன்மையினுள் - பூமியின் கண்ணே சிருட்டித்துக் காக்கின்ற தன்மையினுள் என்றிடும் - பூமியிலுள்ள மனுடர்க! பொருளென்று எடுத்துப்பேசுகின்ற, அ களினது அறிவுக்கும கப்படாத, பதம் பாதங்களே படையும்படி மனத்திற் சிந்
சிவநிசியாஞ் சதுர்த்தசியிற்
துயிலுணவு சிறிதுமின்றி தவமுயல்வா னிராடி வில்வ சிந்த மலர்சந்தஞ் சாத்தி பவமறமந் திரநவின்று பரிந் தனம்புரிந்து பாடியாடி நவநவமாச் சிவபூசை நாலு மமுமுடித்து நடத்து ந.

ரி புராணம்
ா பனிதூங்க
வேதந் த நெஞ்சழுத்தி என் பாரில்
படைத்தளிக்குந் ரர் விண்ணுே ாற் கெட்டாத
தென்னி.
நகண் பசரிதுரங்க
பதம் தை நெஞ்சு அழுத்தி
T ம் படைத்(து) அளிக்கும் எண்ணுேர் ாற்கு எட்டாத
எண்ணி.
து-ஒப்பில்லாத முழுமுதற்பொருளF னி துரங்க - இரண்டு சுண்களினின்றும் 2தும் - காலே உச்சி மாலேயாகிய திரி தரு பொருள் ஆம் அஞ்செழுத்தை ன்கு வேதங்களினுலும் உணர்த்தப்படு ட்சரங்களே மனத்திற் சித்தித்து, பித்தல் வேட்டல் வேட்பித்தல் ஈதல் டய பிராமணுேத்தமனுகிய அச்சாலி ஆர் உயிர் அனேத்தும் படைத்து அளிக் புள்ள சர்வான்மாக்களேயும் முழுதுஞ் , மண்ணுேர் விண்ணுேர் இருபொருள் ரூம் சுவர்க்க வாசிகளும் இர கண் டு அயன் மாற்கு எட்டாத - பிரம விஷ்ணுக் பெறுவான் இதயத்து எண்ணி- திருப் தித்து எ - று. (BIA
றிங்கடொறுந் த்ெ
முடன்
துநிவே
T TS-flå.

Page 427
சாலிகோத்
சிவநிசியாம் சதுர்த்தசியில் திங்
துயில் உணவு சிறிதும் இன் தவம்முகங்வான் நீர்ஆடி வில்வி கந்தமலர்ச் சந்தம் சாத்திப் பவம் அற மந்திரம் நவின்று ட நிவேதனம் புரிந்து பாடி ஆ நவம் நவம்ஆய்ச் சிவபூசை நா.
முடித்து நடத்தும் நாளில்,
இ - ள் : திங்கள் தொரம் சிவ தும் வருஞ் சதுர்த்தசியாகிய சிவராத் மின்றி - நித்திரையுமுணவுஞ் சற்றே! விரதத்தையனுஷ்டிக்கும்படி (சுத்தே முடன் கந்த மலர் சந்தம் சாத்தி - வி புஷ்பங்களையும் சந்தனத்தையுஞ் சாத் வித்துன்பம் சுெடும்படி மந்திரங்களச் அன்புடனே அன்னம் முதலியவற்றை ஸ்தோத்திரங்களப்பாடி ஆனந்தக் கி. பாமமும் முடித்து நடத்தும் நாளில் - பாமங்களிலும் நடாத்தி வருங்காலத்தி
குடுடைய தலைச்சேவற் றுவ றெடுத்தவிடைத் துவச ளேடுடைய மனக்சுமலத் தி சித்திடுமோ ரிரவி குப் கோடுடைய கயிலேநடை :ெ வெள்விடைமேற் GIFTG காடுடைய மலேமகளோ டெ
மற்றவன்கண் களிக்க
Fசூடு) உடைய தஃச்சேவல் 3մ ճմ
எடுத்திவிடைத் துவசன் புெ ஏடு உடைய மனக்கமலத்து)
சித்திடும் ஓர் இரவில் நாப்ப கோடு) உடைய சுயி3 நடைெ வெள்விடைமேல் கொண்டு சா(டு) உடைய பலே மகளோடு மற்(று) அவன் கண் களித்து பு
இ - ள் சூடு உடைய தவே :ே பொருந்திய சிரசையுடைய சேவலாகிய கடவுளேப் பெற்றருளிய, வி.ை துவச் யுடைய சிவபெருமானது பொன்மயமா?

ந்திரச் சருக்கம்
கன்தொறும் நித்
ம் உடன்
பரிந்து
r ஒபாமமும்
நிசியாம் சதுர்த்தசியில் - மாதங்கடோ கிரிகளினெல்லாம், துயில் உணவு சிறிது துமில்லாமல், தவமுயல்வான் நீராடி - Tதகத்தில்) ஸ்நானஞ் செய்து, வில் வ ல்வபத்திரத்தையும் பரிமளம் வீசுகின்ற தி, பவம் அற மந்திரம் நவின்று - பிற செபித்து, பரிந்து நிவேதனம் புரிந்து - நிவேதனஞ்செய்து, பாடி ஆடி - க்காடி நவம் நவமாய்சிவபூசை நாலு புதிதுபுதிதாய்ச் சிவபூரையை நான்கு தில் இர . Yo)
சஃனப்பெற் ன் பொற்ரு ருத்தியருச்
-Yଶୟ୍ଯf
ia | ண்டு கூந்தற் =திர்நின்றன் 3ன்னுே.
பெற்று) Fன்தாள்
இருத்தி அருச் ஒர கொண்டு) துரேய iந்தல்
எதிர் நின்முன் ன்னுே,
வல் துவசஃன பெற்று எடுத்த - சூடு கொடியையுயர்த்திய சுப்பிரமணியக் ன் பொன் தாள் - இடபக் ெ 3 Tyler II கிய திருப்பாதங்களே, ஏடு உடைய மன

Page 428
O சிவராத்திரி
கமனத்து இருத்தி -(நற்குணமாகிய) ஆவாகித்து, அருச்சித்திடும் ஓர் இரவி ராத்திரியின் அர்த்தயாமத்தில், கோடு : சிகரத்தையுடைய ஒரு கயிலாப மவே நட மேல் கொண்டு - வெண்னிறமாகிய இட காடு உடைய மஃமகளோடு - கூந்தலா திரியாகும் உமாதேவியாரோடு, அவன் சாலிகோத்திரனது கண்கள் ஆனந்தமன
GT - g! .
மற்று மன் ஓ அசைகள்
பிறைகாட்டுஞ் சடைமுடியும்
மரமுரன்று பிர சமாந்த நறைகாட்டுங் கொன்றையந்து திருமார்பு நயனமூன்றுங் கறைகாட்டுங் கந்தரமு மந்த புயநான்குங் கண்டு முத் துறைகாட்டுங் கடற்றீரச் சுரு திறைவனடி துதித்தல் ே
பிறைகாட்டும் சடைமுடியும் பிரப மரம் காமரம் முரன்று பிரசL நறைகாட்டும் கொன்றை அம்தா
திருமார்பும் நயனம் மூன்றும் கறை காட்டும் கந்தரமும் மந்தர
புயம் நான்கும் கண்டு முத்தித் துறை காட்டும் கடல் தீரச் சுருதி
இறைவன் அடி துதித்தல் செ
இ - ள் பிறை காட்டும் சடை மு குகின்ற சடை முடியும், பிரமரம் காம கள் இசையைப்பாடித் தேனேயுண்ணும் தார் அணிந்து இலகு திருமார்பும் - ட மலர்மாஃபையணிந்து பிரகாசிக்கின்ற சோமசூரியாக்கினியாகிய மூன்று கண் (நஞ்சுண்ட தனுஸ்) சுறுத்த திருக்கண்ட கண்டு - மந்தரமல்ேக்கொப்பாகிய வலி துறை காட்டும் கடல் திர - மோட்சத் கின்ற சமுத்திரத்தின் கரையையுடைய, தல் செய்வான் - வேதாரணியப்பதியிே
பாதங்களே ஸ்தோத்திரிப்பாகுயினுன்

புராணம்
இதழ்களேயுடைய இதயதாமரையில் ன் நாப்பண் - பூசை செய்த ஒரு சிவ உடைய கயிலே நடை கொண்டு அன்ேய=ந்து வந்தாற் போன்ற, வெள்விடை -ட வாகனத்தின் மேலிவர்ந்து, கூந்தல் "கிய காட்டையுடைய மலேயரசன் புத் கண் களிக்க எதிர் நின்ருன் - அச் டயும் படி முன் வந்து நின்றருளினூர்
{、
பிரமரங்கா
தா ரணிந்திலகு
ரத்திண் தித் நதிவனத் செப்வான்.
। ம் மாந்த ர் அணிந்து) இலகு
த் திண் 斋
வனத்(து)
ய்வான்.
நடியும் - இளம் பிறைச்சந்திரன் விளங் ரம் முரன்று பிரசம் மாந்த - வண்டு படி, நனற காட்டும் கொன்றை அம் பரிமளம் வீசுகின்ற அழகிய கொன்றை
திருமார்பையும், நயனம் மூன்றும் ட ளேயும், கறை காட்டும் கந்தரமும் - த்தையும், மந்தர திண்புயம் நான்குங் ய நான்கு புயங்களேயுந் தரிசித்து, முத்தி தைபடைதற்காகிய துறையைக் காட்டு சுருதி வனத்து இறைவன் அடி துதித் லெழுந்தருளிய சிவபெருமானது திருப் T - j . (2)

Page 429
சாலிகோத்
G
களக்கோலவல் விடமுண்ட மிளக்கோமளத் திருமேனிெ தளக்கோகன் தக்கண்ணின் குளக்கோவுடை யானே குறி
கள கோல, வல் விடம்,உண்டு) மளக் கோமளத் திருமேனிகொ தளக் கோகனதச், கண்ணினன் @శాTజీ (ITF__LIFF, குறி
இ- ள் கள கோல வல் விடம் பொருந்திய கொடிய ஆலகாலவிஷத் தீரும் சாமன கோமள திருமேனிகோ விளங்குகின்ற பச்சை நிறம் பொருந்தி உமாபதியே, தளகோகனத கண்ணி: மலராகிய திருநயனத்தையுடைய விஷ் குளம் உடையானே - பெற்றருளிய பு தையுடைய திரு நெற்றியைக் கொண் தீட்டப்பட்ட இடபக்கொடியையுடை
குறிக்கும் கோ உடையான்ே யாடையாகவுடையவரே எனினுமாம்.
கடுஞ்சூகரத் தடிமென்றுறு கடுங்கானவர் குலத்தோன்றி தொடுங்காய்கண்ண யென்மாள் ளடுங்கார்முகத் தானேயொ
சுடும்கு கரத் தடிமென்(று), உறு கடும் கானவர் குலம் தோன்றிய தொடும் காய் க2 என மால் வர அடும் கார் முகத்தானே ஒர் ஐந்து
இ - ள் சுடும் சூகர தடி மென்று பட்ட பன்றியிறைச்சியைப் பற்களிஞல கிாரைப்பட்டவை தாக் கொடுத்த, கடு பன ஆண்டாய் - கொடிய வேட்டுவர் ஞரை பாண்டருளியவரே, மால் தொடு மூர்த்தியானவர் செலுத்தப்படுகின்ற புரம் முன்னுள் அடும் கார் முகத்தாே முன்னேதானில் அப்பாணத்தையேவியழி, -Bl. e. 5: 5 f g i g a 75 gr. G58 – - புடையவரே எ-து.
Jሻ &

திரச் சருக்கம் 星的事
all III தள் களத்தாய்கவின் றருஞ்சா காண் மலைமாதின் மணுளா ன்றருவேடனைச் சுடுதிக் க் குங்கோவுடை யாரே.
அருள் களத்தாய், கவின் தரும், சா 'ள் மலேமாதின் மணுளா, தருவேள்த&னச் சுடுதிக் க் கும்கோ உடையானே.
உண்டு அருள் களத்தாய் - கரு நிறம் திைண்டருளிய நீலகண்டரே சுவின் * மலே மாதின் மகுள் ட = m ய இளமையாகிய திருமேனியையுடைய ஈன் - இதழ்களமைந்த செந்தாமரை ஜமூர்த்தி, தருவேள் த&ன சுரு ன்மதனத் தகித்த அக்கினி நேத்திரத் டவரே, குறிக்கும் கோ உடைய: ட் பவரே எ - று.
ன்பதற்கு குறிக் கப்படுகின்ற திக்கை 了25具
சிவைகண்டவையுதவுங்
ப கண்ணப்பனே பாண்டாய்
வரத் துன்னுர்புர முன்னு ரைத் தழகார்முகத் தானே.
*சிவகண்டு) அவை 후
சின்ன்ப்பனே ஆண்டாப் க் துன்ஞர்புரம் முன்நாள் அழகார் முகத்தானே.
உறு சுவை கண்டவை உதவும் - சுடப் துக்கிப் பார்த்து ତିର୍ଲg:''' at ଛାଞ୍ଛନruft as # ம் கானவர் குலம் தோன்றிய கன்னா", குலத்திற் பிறந்த கண்ணப்ப T if a Tir fi:r grar வர - விஷ்ணு நிசரமாகவுருவெடுத்து வர, துன்னூர் * - பகைவர்களது முப்புரங்களையும் த்த மேருவாகிய) வில்லேயுடையவரே, முகு நிறைந்த ஐந்து திருமுகங்களே
736)

Page 430
AIG சிவராத்திரி
சம்புக்கிளை கிஃாயின் கிஃா தா மொய்ம்புற்றிடு கொடிமன்னர் யம்புற்றநன் முடியாய்விற ல கம்புக்குழை யானேகயக் கம்
சம்புக்கிளே, கிளேயின்கிளே தானுட் மொய்ம்(பு) உற்றிடு கொடி மன்ன அம்பு)உற்ற நல் முடியாய்விறல் *ம்புக் குழையானே சுயக்கம் புக்
ஓ - ள் சம்புக்கிளே Tਘ னவை குதிரைக் கூட்டங்களாபுருமாறி கொடி மன்னவன் முன்னே கொடுவ மெழுதிய கொடியையுடைய அரிமர்த்தி கொண்டு வந் த ரு கிளி ய வ ரே. = நதியைத் தரித்த நல்லசடைமுடியைபு' அடியாய் - வலிய விஷ்ணுமூர்க் தியிஞது ஆடயவரே, கம்புகுழையானே - சங்கக் டையவரே, சுயக்கம் புக்கு உழையாே துரே எ -g
கிள்: கிளே எனத்தொக்கது.
ஈரக்குளிர்ப் புனல்வைகையி
நூரச்சொரி மண்கூடை சுமர் கோரச்சின மிக்காகிய கொக் ஞரச்சடை யானேநினை யார
ஈரக்குளிர்ப் புனல் வைகையின் இ தூரச் சொரி மன்கூவிட या Ir,595 கோரச்சினம் மிக்(கு)ஆகிய கொ ஆரச் சடையானே நிசேயார் அ
இ - ன் ஈர குளிர் புனல் வை: பொருந்திய நீரைக்கொண்ட வைசிக தூர சொரி மண் கூடை- சுமந்தே அடி படி கொட்டிய மண்கூடையைச் சுமந்து ஆகிய கொக்கின் சிறை - உக்கிரத்தை நிய பகாசுரனுகிய தொக்கின் சிறகுக எலும்புமாலைகளையுமணந்த திருச்சடை யானே - நியானியாதவர்களுடைய உ செல்லப்பெருதவரே எ - து.

புராணம்
ஞய்வர மீஞர் வன் முன்னேகொடு வந்தா ரிதேடரு மடியாய் புக்குழை யானே.
வர மீன்ஆர் வன் முன்னேகொடு வந்தாய் அரிதேடஅரும் அடியாய்
கு) உழையானே.
ஃொ தாளுய் வர - நரிக்கூட்டங்களா வர, மொய்ம் புற்றிடு மீன் ஆர் பந்தாய் - வலிமை பொருந்தியமற்ச தன பாண்டியராசன்முன் அவைகனேக் ம்பு உற்ற நல் முடியாய் - கங்கா நடயவரே, விறல் அசி தேட அரும் தும் தேடு தற்கரிய திருப்பாதங்களேயு தண்டலங்களே பணிந்த திருச்செவிக%ளயு 3 - துன்பங்களேயடைந்து வருந்தாத
27
னிடியுங்கரை நொடியிற் ந்தேபடி பட்டாய் கின்சிறை யக்கி
ச்சடை யானே.
டியும் கிரை நொடியில் த அடி பட்டாய் க்கின் சிறை, அக்கின் ச்சு)அடையானே.
கையின் இடியும் கரை - மிக்க குளிர்மை நதியிரிடிந்த கரையை, நொடியில் பட்டாப் - கனப்பொழுதில் தாரும் து அடிபட்டவரே, கோர சினம் மிக்கு தக்கொண்ட கோபம் மிகுந்து தோன் ாயும், அக்கின் ஆர er GM ELLI TIGAT — உய புடையவரே, தினே பார் அச்சு அடை ள்ளத்தின் கண்ன்ே (சிந்தித் து வழியுஞ்

Page 431
சாவிகோத
கலேமாம்றை பயனிறுறு கற் தலைமாலே புனேந்தாய்வட கொலேயார்கதி ராழிப்படை மலேமாதிடத் தானேயிம ப
I : TIF, அயன் ஈறு உறு
தமோஃபி புனேந்தாய் வடதரு கொல்ஆர் கதிர் ஆழிப்படை மலே, மாதிடத்தானே. இம ம
இ - ள் : கலே மா மறை அயன் பெருமைபொருந்திய வேதசாஸ்திரங் நின்ற கற்பகாலங்களிலெல்லாம் கொ மாலே களேத் தரித்தருளியவரே, 5ư |- நீழலிலெழுந்தருளியவரே, கொலே கொலேத் தொழில் பொருந்திய ஒளிை சலந்தரனே மல் மா திடத்தானே-ச மிக்க வலிமையையுடையவரே, இம பரசன் புத்திரியாகிய உமாதேவியாக if - Ely.
|-
சிலைத்தூண்டனி லுதித்தோங் யுலேத்தாண்டுபொன் னிறத் பலத்தாங்குயிர் கொளச்சிம் தலைத்தானேயி னுனே புலித்
(சிலேத் துரண்தனில் உதித்(து) ஒர் உவிேத்து ஆண்டு பொன்நிறத் அலேத்து) ஆங்(கு) உயிர்கொளக் த&லத்தாயிேஞனே புவித்தஃத்
இ-ன் சில தூண் தரிைல்
தோன்றி வளர்ந்து, மண் திகைத்து யான்து நடுங்கி அஞ்சும்படி முன்ஐக்க ஆண்டு பொன்னிற தீயவன் உடல் ே னியணுகிய கொடியவனது உடலைக் கி. உயிர் சொள சிம்புள் அது ஆஞப் - சரபப்பட்சி ைடிவங்கொண்டவரே, -- கூர்மைபொருந்திய முக்க வரைக்கொன் திங் த ஃனயிஞனே - புவியிற்பொருந் பவரே எ - று.

ந்திரச் சருக்கம் A II
பந்தொறு நல்குந் தருதீழ விருந்தாய் - கொண்டேசலந் தர்னே
லேமாதிடத்தானே.
கற்பம் தொறும் நல்கும் ழேல் இருந்தாய் கொண்டே சலந்தரஜன் ஃப் மா(து) இடத் தான்ே. )
ஈறு உறு கற்பம் தொறும் நல்கும் - களே யறிந்த பிரமதேவன் அழிந்துபடு rடுத்த தஃப் மா: புனேந்தாட்சி; தரு நீழல் இருந்தாய் - கல்லாலவிருட்ச ஆர் கதிர் ஆழி படை கொண்டு .சக்கராயுதத்தைக்கொண்டு שוI– 1 {55 ששו שb வந்தராசுரளுேடு புத் தஞ்செய்து அழித்த மின் மாது இடத்தானே -இமயம2) °T FuTur5莹 திற்கொண்டரு எளியவரே
(9)
கிமண் டிகைத்தேங்கமுன் சிரித்தே தீயவ அடற்கீண்டிடு மரியை Hள தானுயயி லார்முத் தலைத்தானேயினுனே.
கி மண்திகைத்து) இங்கி முன் சிரித்தே தீயவன் உடல் தீண்டிடும் அரியை
சிம்புள் அது) ஆணுய் அயில் U தானேயிஞனே
உதித்து ஓங்கி - கீற்றுTணினித்துத் ஏங்க முன் சிரித்து உஃத்து - பூமி 订、垂函 西sm五湾ā ā向、 சிெப்து, | | அப்பொழுதே இர மித்த நரசிங்கத்தை, அலேத்து ஆங்கு அவ்விடத்து வருத்தி உயிர்கவரும்படி யில் ஆர் முத்தல் தானேயிஞனே ட | ட சூலப்படையையுடையவரே, புலித் கிய தோல், உடையாகக்கொண்டருளி
إلى أن قة)

Page 432
孚丑盟 சிவராத்திரி
பனப்பாம்பரைப் பரவைக்கு, முனர்த்தாங்கென விடுஞ்சுத்
மனப்பூந்துகள் குடைந்துதில் துணர்ப்பூங்கணி யானேதொ
பனம்பாம்பு அரைப் பரவைக்கு டேண்ார்த்(து)ஆங்'சூ )ான விடும்சு மனப்பூந்துகள் குடைந்(து), ஊதி துணர்ப்பூ கண்ணிையானே தொ
இ - ன் பணம் பாம்பு அரை நிதம்பத்தையுடைய பரவையாருக்கு,
ஆங்கு எண் - நமது சமுத்திரம் போன் றறிவிக்குகவென்று, விடும் சுந்தரற்கு
சுந்தரமூர்த்திநாயகுருக்கு ஒரு தூதா குங்கடந்து ஊதி மை வரி வண்டு இமிர் - காலினுற்றுதைத்தாதிக் கரிய புள்ளிெ பாடுகின்ற, மதவே துனர் பூ கண்ணிய மாஃபையுடையவரே, கொழும் .ெ வழிபாடு செய்கின்ற அடியவர்களுக்குச்
கன்னி கணியெனத்தொக்கது.
சுதைக்கும்பதன் முஃமாத:ை வதைக்கும்பழி தனமாற்றிடு பதைக்கும்படி படலார்கொ( துதைக்குங்கழ லானேகரத்
சுதைக் கும்ப, நல்முமோதவி, விதைக்கும், பழி. தவின மாற்றிடு பகதக்கும், படி, அடல் ஆர் கொ உதைக்கும் சுழலான்ே கரத்தொ
இ -ன் சுதை கும்ப நல் மு: நல்வி தனங்கங்ாயுடைய பென்க்ஃாயும் மற்ற பிராமணர்களேயும், வதைக்குப் கொலேத் தோஷங்களே நாசஞ்செய்யகி மணிகன்னிகையென்னும் நீர்த்தத்தைய வருந்தும்படி, அடல் ஆர் கொடும் ட பொருந்திய கொடிய எருமைக்கடா உதைக்கும் சுழலானே - உதைத்த தி பொங்கு அழலான்ே - திருக்கரத்தின் அக்கினியையுடையவரே எ - து

புராணம்
நம் பரவைப்பெரு விரக தரற் கொருசந்து நடந்தாய் மை வரிவண்டிமிர் மதலேத் ழுந் தொண்டர்க்கரிை யானே."
* தம்பர வைப் பெருவிரகம் த்திரற்கு) ஒருசிந்து நடந்தாய்
மைவரிவண்டு)இமிர், மதக்த் மும்தொண்டர்க்கு அரியானே.
பரசிவக்கு - சர்ப்பபடத்தை பொந்த நம் பரவை பெரு விரகம் உணர்த்து ாறு பெரிய மயக்கத்தை ஆங்குச் சென்
ஒரு சந்து நடந்தாய் - அலுப்பிக கச் சென்றருளியவரே, பண பூ துகள் = வாசஃன பொருந்திய பூம்பராகங்களே பாருந்திய வண்டுகளானவை படித்து Fனே- இதழமைந்த கொள்றை மலர் தாண்டர்க்கு அணியானே - என்னும் சமீபமாயுள்ளவரே எ - று.
f'3 li t
ரத் துகBர்புவிச் சுரரை
மணிகன்னிகை புடையாய்
நிம் பகடுர்சமன் மருமத்
தொளிர்பொங்கழ லானேஜ்
ரத், துகள் தீர்புவிச் சுரஈர, ம் மனிகன்னினது நடைபாய், டும் பகட்டு ஊர் சமன் மருமத்து) ாளிர் பொங்(கு) அழஐானே.
மாதரை - அமுத கவசத்தைப்போன்– துகள் நீர் புவி சுரரை - குற்ற பழி தன் மாற்றிடும் - கொன்ற பல்ல, மணி கன்னி கை உடையாய் - புடையவரே, பதைக்கும் படி - மிகவும் கடு ஊர் சமன் மருமந்து - வலிமை விலேறிய ய ம எது மார்பினிடத்து, ருவடியையுடையவரே, தரத்து ஒளிர் கண்ண்ே ஒளிகொண்டு சுவாலிக்கின்ற
(3:*

Page 433
சாலிகோத்
சலத்தான்மிகுங் கொடியோ புலத்தார்கரி யிருநான்குடன் முலத்தோடலே நெரிபட்டுர மலர்க்கானகத் தானே திரு
(சவத்தால் மிகும் கொடியோன், புலக்(து). ஆர்கரி இருநான்குடன் உசம்தோள். தலே, நெரிபட்டு மலர்க்கால் நசுத்தானே, திருமி
இ- ள் சலத்தால் மிகும் "கொடியவனும், இசை கரு வீஜயின் கொடியையுடையவனுமாகிய இராவன குடன் பொருது - திக்குகளிலுள்ள எ அடல் புரியும் - அக்காலத்து போரா பட்டு உரன் உட்கும்படி - திரண்ட நெரிந்து வலிமைகுன்றும்படி, ஆறு ன்று மிதித்த மலர்போன்ற திருப்பாத நகத் தானே - இலட்சுமீகரம் பொருந்திய ே
துன்பந்தரு பிறவிப்பின்னி துெ மன்பங்கியி னிழுதிட்டென்
நன்பங்கய நிகர்நின்பத நாகு கின்பந்தரும் பித்தாவர மெ.
* துன்பம்தரு, பிறவிப்பிணி, தெ அன்(பு) அங்கியின் இழுது) இட் நல்பங்கயம் நிகர்,நின் பதம் நாளு இன்பம் தரும், பித்தா வரம் எ
இ- ள் - துன்பம் தரு பிறவி வருத்தஞ்செய்கின்ற பிறவிநோயானது இட்டு என - அக்கினியின் கண்ண்ே ெ யாம் அன்பு அகம் தெக்கு உருகிட அசிந்து உருகப்பெற்று, நல் பங்கய பூ மலரையொத்த உமது திருப்பாதங்கள் இன்பம் தரும் பித்தா - என்றும் வழி சுகத்தையிந்தருளுகின்ற பித்தரே, எ? விடத்துத் தேவரீர் அருள்கொண்டு F - gy.

திரச் சருக்கம் 星芷
னிசை தருவீணேயின் கொடியோன்
பொருதன்றடல் புரியு ணுட்கும்படி யூன்று மறைக்கானகத் தாவே.
இசைதரு வீஃாயின் கொடியோன் * பொருtது), அன்று அடல் புரியும்,
உரன் உட்கும் படி அளன்றும் விறக்கார அகத்தானே.
கொடியோன்- (35тLI தினுல் மிகுந்த கொடியோன் - பன்ன மைந்த பாழ்க் "துே புலத்து ஆர் கரி இரு நான் ட்டுயானேகளோடும் எதிர்த்து, அன்று டல் புரிந்த உவம் தோஷ் தல்ே நேரி கல்லேயொத்த புயங்களும் தங்களும் ü 凸5uf 函ra 应蚤云r亨函 -=FF திருமறை கானகத் , ת3נה נL"Lלל, LI" ת: יה*: உதவனத்தையு ஈடயவரே எ ー』 fögj
5ாலேயும்படி நிலையா வகநெக்குரு கிப்பூ நந்தொழு மடிபார்க் னேநீவிரும் பித்தா.
ஈலேயும்படி நிகழபுரம் (டு) என, அகம்நெக்கு உருசிப்பூ ம் தொழும் அடிபர்க்(கு)
னே நீ விரும்பித் தா. )
சினி தொலேயும்படி - (இடைய
அழியும்வண்ணம், அங்கியில் இழுது நய்யைச் சொந்தாற்போல, நி: நிவேத்த அன்பை புடைய மின்மானது நிகர் நின்பதம் - நல்ல క్ TLD T F ள நTளும் தொழும் ஆடி பார்க்கு படுகின்ற அடியவர்களுக்கு நித்திய என நீ விரும்பி வரம் தா- அடியே மோட்சவரத்தைத் தந் த ரு ஆம்
《、其

Page 434
I4 'சிவராத்தி
என்று பல துதிகூறி யானந்த மிகு துன்றுமயிர்ப் புளகமெழப் பரவச தன்றுஃனச் செங் சுரங்கூப்பி முடியில் வை: கன்றுகினக் கருங்காலன் றனையுை
என்று பல துதிகூறி, ஆனந்தம் மிகுந் துன்று மயிர் புளகம் எழப், பரவசஞய்,
தன்துனேச் செம் கரம் கூப்பி முடியில் விை அன்றும் சினக் கருங்காவின் தனே உை
இ - ள் என்து பல துதி கூ! சொல்வி, ஆனந்தம் மிகுந்து - சந்தே கண் சோர - கன்னிர் இரண்டு கண்க புள்கமெழ - நெருங்கிய உரோமங்கள் எழுந்து துள்ளி ஆடி - (தன்வசமற்றுச் வனங்கியெழுந்து துள்ளி ஆனந்தக்கூத் முடியில் வைத்து-தன்னுடைய இரணி வைத்துக்கொண்டு, படியில் நின்றேன் நின்ற சாவிகோத்திரனேத் திருநோக்க தஃன் உதைத்த செம் காலன் - ச்ெ பமண்யுனிதத்த சிவந்த திருப்பாதத்ை திருவாய்மலர்ந்தருளுவார் எ - று.
அன்று ஏ அசைகள்
உவரிவளைநெடுநிலத்தி லுடற்கணி துவரிதழ்வாய் மனைவிமகார் சூழம் கவரிசிலர் புடையிரட்டக் கணங்கே தவரிதய மெனவிளங்குங் கயிலைம?
உவரிவ3ள நெடுநிலத்தில், உடல்கள் துவர்இதழ்வாப் மனேவி மகார் சூழ சுவரிசிலர் புண்ட இரட்டக்கணங்கள் தவர் இதயம் என விளங்கும் சுயிமேலே
இ- ள் உவரி வ&ள நெடு நிதி பட்ட பெரிய பூமியின் கண்ணே, உடல் நிற் கண்களில்லாத இந்திர வேப்போல துவர் இதழ் வாய் மனே வி-பவளம் ே பொருந்திய மனேவியும், மகார் - மக் சூழ இருந்து மிகுந்த சுகானுபவங்கெ கற்றை கவரி சிலர் புடை இரட்நின்று சிலர் வீச, ன ங் சள் எதிர்செ

ரி புராணம்
ந்துபுள் லிருகண்சோரத் ஞய் வீழ்ந்தெழுந்து துள்ளியாடித் த்துப் படியினின்றேன் நன்னேநோக்கிக் தத்த செங்காலன் கழறு மன்றே.
து, புனல் இருகண் சோரத்
வீழ்ந்து) எழுந்(து) துள்ளி ஆ4. பத்துப் படியில் நின்ருேன்தன்னேே நாக்கிக் தத்த செங்காவன் சுழறும் அன்றே."
நி - இவ்வாறு பல தோத்திரங்களேச் ாஷம் அதிகரிக்கப்பெற்று, புனல் இரு ஒளிரின்றுஞ் சொரிய, துன்று மயிர் சிவிர்த்து எழ, பரவசஞய் வீழ்ந்து :) சிவவசப்பட்டுப் பூமியில் விழுந்து தாடி, தன்துணை செம் கரம் கூப்பி ாடு சிவந்தகைகளேயுங் குவித்துச் சிரசில் தன்ள்ே நோக்கி- பூமியின் கண்னே ஞ் செய்து, கன்று சின் கரும் காலன் ாதிக்கின்ற கோபத்தையுடைய கரிய தயுடைய சிவபெருமான் சுழறம் –
*品5】
லா கண்டலன்போலுவப்பினுேடுந் குெ போகமெலாந்துய்த்துக் கற்றைக் எதிர் கொண்டழைப்பக் ாயநீத்துத் லே வருதியெனச் சாற்றிப் போஞன்.
இல் ஆகண்டவன்போல், உவப்பினுேடும் மிகு போகம் எலாம் துய்த்திக், கற்றைக் எதிர்கொண்டு)அழைப்பக் காயம் நீத்துத்
வருதி எனச் சாற்றிப்போனுன்
பத்தில் - உப்புச்சமுத்திரத் தாற் சூழப் கண் இல் ஆகன்டவன் போல் - சரீரத் உவப்பினுேடும் - சந்தோவுத்துடனே, போலும் சிவந்த உதடுகளேயுடைய வாய் களும், சூழமிகுபோர்ம் எவாம் துய்த்துால்லாவற்றையு மனுபவித்து, (பின்னர்) - சுட்டமாகிய சாமரங்களைப் பக்கத்தே ாண்டு அழைப்ப - நமது கணங்களெதிர்

Page 435
சாலிகோத்தி
கொண்டழைக்க, காயம் நீத்து - இவ் விளங்கும்"கயிஐ ம8 வருதியென - த
போல வெண்ை றமாய் பிரகாசிக்கி யென்று, சாற்றி போளுன் - திருவா
அன்றுமுத லளகைநகர்க் கதிபதி துன்றுபல போகமெலாந் துய்த்துெ நின்றுதொழப் பதஞ்சலியும் புலிரு மன்றுதனி லாடியபொற் 무5
! அன்றுமுதல் அழகை நகர்க்(கு) அதிபு துன்று பல போகம்எலாம் துய்த்துநெ நின்றுதொழப், பதஞ்சவியும், புலிமூன் பின்றுத்ணில் ஆடியபொன் ԱմLդ ճll Ti
இ - ள் அன்று முதல் - முதல் அளகாபுரிக்கரசகுதிய குபேரரே Galaro ĉio elJaĥi 4.2.7.1 La / Encal – Aĝg.. அவனி மீதில் பூமியின் கணுள்ள நிறைந்த பலவகை கழித்து- அநேக காலஞ்சென்ற பின்ன; தேவர்கள் கூடிநின்று தோத்திரஞ் ெ முனியும் காா - பதஞ்சலி முனிவரும் நித்தம் நிருத்தம் திங்க மன்று தனி காரணமாகிய நடனத்தைப் பொன்னம் ஆ வடிவாம் சேவடியில் மருவினுன் ட ெ சிவந்த திருப்பாதங்களே அடைந்தனன்
ஈதுமுத னிகழ்காதை யாரேனுஞ்
கோதுவதெ அளத்தில்விழைந் தன. தீேவிழ்பூங் கொன்றையந்தார்ச் சீடை சூதமுனி வரன்முனிவ ரனவருங்கே
- "அமுதல் நிகழ்காதை, யாரேனும் சிவ
ஒதுகி(து)என், உளத்தில் விழைந்தன.ெ தாது) அவிழ்பூம் கொன்றைது is T. Fiji i குதமுனிவரன் முனிவர் அண்வரும் கேட்(

ரச் சருக்கம் 圭正击
வுடலத்தைக் கழித்து, தவர் இதயமென iவத்தையுடையவர்களது இருதயத்தைப் *ற கயிலாபமலையை படையைக் கடவை ய்மலர்ந்தருளிச் சென்றனர் எ-று. (36.
போ னிதிபலபெற் றவனிமீதிற் நடு நாட்கழித்துத் துதித்துவானுே; தனியுங் காணநித்த நிருத்தந் தில்லே பாஞ் சேவடியின் மருவி ஞனே.
திபோல் நிதிபல பெற்று அவரி ਨੂੰ டு நாள் கழித்துத் துதித்து வாஞேர் சியும் காண, நித்தும் நிருத்தம் தில்: ம் சேவடியில் மருவி ஒன்ே.
நகர்க்கு அதிபதிபோன் . அந்நாள் ப்போல, தி தி பல பெற்று - பலவகைச் துன்று பல போகம் எலாம் துய்த்து= செல்வங்களையுமனுபவித்து, நெடுநாள் f, வானேர் நின்று துதித்து தொழFய்து வணங்கவும், பதஞ்சவியும் புவி வியாக்கிரபாத் முனிவருந் தரிசிக்கவும், ல் ஆடிய - என்றும் பஞ்சகிருத்திய பலத்தின் கண்ரே ஆடுகின்ற, பொது பாற்றமரை மலர்டோ விளங்குகின்ற |- {37
சிவநிசிநோற் றிடுவோர் பேறித் பெறுவ ருலகமதி லுடலம் விட்டாற். நடியோ fgar Taits, a trial ਰੰ
ட்டுளமகிழச் சொன்னுன் மின்ஞே
சிநோற் நடுவோர். பேறு இங்கு) றுவர் உலகம் அதில், உடலம் விட்டால் -ேமு போன்,இரு ரனம் சிTர்வர், ன்து
டு) உளம்மகிழச் சொன்னுன் மன்ஞே.

Page 436
초교 சிவராத்
இ - ன் - ஈது முதல் நிகழ் கான சரித்திரமாகும், யாரேனும் சிவநிசி ராத்திரி விரதத்தை அனுஷ்டிப்பவ பெறுகின்ற பயனே இங்கே கூறுவது மதில் பெறுவர் - மனத்தில் விரும் அடைவர், உடலம் விட்டால் - இவ் பூ கொன்றை அம் தார்சடை முடிே (மறுமைக்கண்) இதழ் விரிந்த கெ முடியையுடைய சிவபெருமானது திரு முனிவர் அனைவரும் கேட்டு உள மகி வர்களெல்லோருங்கேட்டு மனமகிழும் சூத மகா முனிவர் கூறிஞர் எ-று.
பன் ஒ அசைகள்.
G
வாழி மாதவர் வாழி வாழி மாநிலம் வாழி வாழி நான்மறை வரி வாழி வைதிக சைவ
( வாழி மாதவர் வாழி
வாழி மாநிலம் வாழி வாழி நான்மறை வா!
வாழி வைதிக் சைவ
இ- ள் மாதவர் வாழி - மக மனுநெறி வாழி - மனுவினூலே செ ஓம் வாழி - பெரிய பூவுலகம் வாழ்க தருகின்ற பசுக்கூட்டங்கள் வாழ்க வாழ்க, மழை முகில் வாழி - மணி வைதிசு சைவ வழக்கம் வாழி-வே ளூம் 'எந்நாளும் ) வாழ்க வி - து
ஒT- அவிசி -
சாலிகோத்திரச்
ஆக திரு
சிவராத்
முந் திருச்

திரி புராணம்
த-இஃது முன்னேக் காலத்தில் நடந்த நோற்றிடுவோர் - யாவராயினும் சிவ ர்கள், பேறு இங்கு ஒதுவது என் - என்னே, உளத்தில் விழைந்தன உலக பிய யாவற்றையும் இவ்வுலகத்திற்ருனே வுடனம் இறந்து படின் தாது அவிழ் யான் இரு சரணம் சார்வர் என்று - ான்றைமலர் மாவேயையண்ந்த சடை |ப்பாதங்களே அடையப் பெறுவரென்று, ழ - நைமிசாரணிய வாசிகளாகிய முனிம்படி, சூத முனிவரன் சொன்னுன் -
(፰8ታ...
வறு
மனுநெறி நல் லானினம் ாழி மழைமுகில்
வழக்கமே.
மனுநெறி : நல் ஆன் இனம் : ழி மழை முகில் வழக்கமே.
ாதவத்தையுடைய முனிவர்கள் வாழ்கி, ப்யப்பட்ட நீதிநெறிகள் வாழ்க, மாநி நல் ஆன் இனம் வாழி - நன்மையைத் நால் மறை வாழி - நான்கு வேதங்களும் ழயைப்பொழிகின்ற மேகங்கள் வாழ்க பத ஒழுக்கங்களும் சிவாகம ஒழுக்கங்க
(34 -
சருக்கம் முற்றிற்று.
விருத்தம் 71.
திரி புராணம்
*றிற்று. ', '
சிற்றம்பலம் -

Page 437
LI TILLE
அகலந்தனி அக்காலேயி அக்கணத்தொ அக்கணத்திற் அங்கவர் அங்கவர்தம் அங்கிராப் அசிக்கணுமை
FIFin அச்சிறு வேதி அடல்சேருழை அடல்சேர் விடை அடிப்பர் அடுசின்க் அணிகெழு அனேதிரை அண் ைஒர அதிசயமடை அதிகமாக அதையுண்க் அத்தலங்க அத்தவனிற் அத்துடைமா அத்தெருவின் அத்தல அந்தியினி அந்தனரர அந்திவெண் அந்தன அந்தநகர் அந்தகனே அந்நகருறை அந்தகனுனே அந்நிஃலகண் அந்தபோதிர
சிவராத்திரி புராணம்- பாட்
منتقلیتی ہے
க்கம்
43 45 3.48
18
92 359 39
95 28O 330 3.02 38.2 170 13) 361 146 S. 52 70 254 198 326 327 336 4{03 85 28 lil 6 149 53 190 273 282 303 373

டு முதற் குறிப்பகராதி
-
பாட்டு
அப்பவம் அம்புயமுக அம்முறையாக அரசர்கோன அரக்கணுப் அரவின்மேற் அரனிரவத அரவுமதி அரியநற்பரத அரிபயனே அரிபுரந்தரன் அரியமாதவ அரியநற் அருவமாயுருவ அரும்புறு அடுடடுஇது அலேகடற்கடை அலேசெறிபா அல்லினிரு அவ்வரையி அவ்வயிற் அவ்வேஃபி அளவிலாத அளப்பருங் அளேயுறும் அறந்த வாத் அறைமறை அற்புளஞய அற்றணின் அற்றமிலத் அற்றநோக் ஆற்றைநாட் அஃனயகோ அனேயரவ் அனேயளவ் ஆஃாயனப்
பக்கம்
32O 31 3.30 25 322 1374 - 378 393. IS 187 108. 233 362
5产 262 74 | 06
93. ,76 l62 277 380 257 360 29 283 93
370 SU 79 23. 287 109 | ; , 295 384

Page 438
E.
Frt LG அஃபேசிவ அன்புளாரன் அன்றமரிலிரு அன்னசிவ அன்றரணி அன்னகாஃ) அன்னகாலேயிலங் அன்னமாமு அன்றிரு
yaiku GT fľT EL அன்றியெண்ணி அன்றுமுத அன்னது கண்டு
을원 ஆக்குவ 3' ஆங்கவணு ஆசனத்தி ஆசகல்கோசல ஆசிலமாவா ஆடகப்பொ ஆடுமுனிக்கு ஆண்டெழுந்து ஆண்டவன்ெ ஆதடந்தெறு ஆதலாற் ஆதவன் ஆதபத்தழில் ஆதலிஞலெ ஆதவின் மித் ஆதியிலம்பிகை ஆதிதுசலுணர ஆதிநடு வீறி ஆவரும் ஆய்ந்த பற்பல ஆய்மகன் ஆவினேப்புரி ஆவிந்த ஆவினெடு 三塑、芭马-凸
சிவராத்தி
பக்கம்
397, 3. 62 93 26 290 313 323 32 3.68 390 중 334
248 397 305 86 78 256 326 2 379 Ε 35 11 289 317 339
105 84. | Ճ() 111 37
29
63 332 294

சி புராணம்
LITTE பக்கம்
இக்குவளே 4.
இங்கிதொர + 5ն
இச்சிவநிசி 와 இச்சிவரா 盘99
இடிமுகிற் இத்திறநி O இத்திறமறி 252 இத்தகையகோ 335 இத்தகைய 94 இத்தகையபுலே 47 இத்தலேயா i85. இந்தநல் 97 இந்தவாறிவ 7
இந்தநற் | +41)
இந்தமாநில 377 இரங்குன்றன் இருகையால் 2) இரும்புகாய்ந் 37 இருளகல 337 இலவுதேக் 205 இலகொளிக்கதி 56 இலே தஃவிரி 355 இல்லின் 26 இவ்வண்ணமிங் 5 இவ்வண்ண 3{}3 இறந்தமுற் 35 இனேயன 32 இ&னயபே 269 இ&னபநீர் 285, இனைபனவளங் 358 இனேயநீர்மை 373 இன்ன நை இன்னசிவ 82 இன்னணநற் 91 இன்னதன்மை 5 இன்றளவு இன்னுமாசி 201
இன்னணம் 22

Page 439
பாட்டு முத
* - T - .أن يق في أي في مد இன்னணஞ் 275 இன்பமுற் 370 இன்னவாறு . , 384 gair Lori 38
ஈசனன்ப * 383 ஈட்டுவில் 3 ஈடுவாடை 15 Frதுனரா I65 Rதுமுதனி 5 FFлr&usшлгн. 5 ஈரக்குளிர் 40 ஈறிலாத் 222 ஈறுவந்த 59
- । 227 39 םL הLLLIGUGü - י". உதித்த கதிரத் 70 உத்தியிலுதித் 39 ந்ேதுவெண் 32O உந்தை தன் 372 . ம்மையிற் 283 உயிருலக்குங் : 188 உப்பும் வகை 38.2 உருத்தனியா 8 உருப்ப வெந்து 23 உருகுமுளத் 9. உரையிந் 204 உவக்குநாள் |11.6 உலகுயிர் . 27 உலகுயிர்பா 85 உலகமுற் 235 உலங்குல 64 உவரிவஃா 414 உழிவருவயற் O 2-ழலே சேர் 293 உளமிகத் 42
உள்ந்தனி 810

ற் குறிப்பகராதி
டாட்டு உறுதி வானவ உற்ற பன்னிரு ஆற்றவணு உற்றிடுவான
உன்னரும்
- -"385 فيتاميت
23:ன் னேருந்
. 5) TT ஊதை முன் քն:றில ானுயி ஊறிலமாவாசை
ஊறுதிர் ஊற்றிருந்
t எக்குலத்துக்ள எடுக்குங்குட GTGNMT-45 எண்ணருந் தி எண்ணருந் எண்டருமெட் இரண் அணுதல் ாேண்டகு மீச எத்தவம் எம்பிரான் எம்பெருமா எப்ச்சிே எரிபெரும் எழுமயங்கு எற்றியகட எனப்பல எனவெடுத் என்றுரைத்திடலு என்று பற்பல என்றலைமரு என்றவள் என்றுவன் என் செய்வாள் என்றிஃனய
I9
ris _176 __72 405 329 芷17
- . 74 36 78 387 8 26S
274 50 - 343 |-
' 323 195
24 『ー329 250
87 59 378
230 246
.98
43 46 74 5 S6

Page 440
皇岛配
F. " என்நிறை என்றிருந் என்றிவை என்றுசூத என்றுரைத்தி என்னுடை என்றிவை என்றுயர் என்னலு என்றுபல என்றேசிவ
J 513, 337 ஏதமின்முற் ஏதமற்றுய ஒரந்துபூண்
TE O L T ஏவபாமிவ ஏர்டEருவு ஏர் பெறுமள
ஐம்படை தரித்
5 ஒப்பின் LDIT"ri $(''); ខ្ញុំ ஒருமன்மாபி ஒருவருந் ஒருபொருளை
ஓங்கினைய ஒடினேன் ஒதவருஞ் ஒதமுற்றிடு ஒதியாயணு ஒதிமக்கொ ஒதுரு ற் கஃ) ஒருடூட ஒர்சிவலிங்
சிவராத்திரி
பக்கம்
94 220 232 259 98 250 353 34 375 414 383
144
89 295 IOO 39 77 37 247
233
7. 245 3.18 3.63 406
52 347
82 34
55 258 374 213 327

புராணம்
ւյrrւԼE
கங்குறணிற் 77 கஞ்ச நாண்" 2 கஞ்சநெடு 53 கடிகமழ் 2 கடுத்தானுகுத் 4}{ கடுவெஞ்சின 50 கடுவெங் 3S கணித்துமு 3. கண்டந்தன 47 கண்ணுதலை 4 கண்மணி 5 கண்ணழல் 347 ஆண்னணு 29 ஆண்டவTவிTT 32 கண்ணிகளு 249 கந்தமலர் 7 கந்தரநேர் 61 கந்தநாண்" 99. கப்பிநாடொறு 9 5ır. Lir"), Gilliyi 357 3717 365 கயிரவங் 2ՃՃ கரமுறிந்த 78 கரியெனநின் கரியநீண் 218 கருகுகங்கு 25 கருதியசொற் 9) கருது மந்நதி () கலகவாழ் 293. கலே மாமறை கலேகள் கற்ற (X) கல்லுநீர் 34. கழனிமலை 39 கழி தருமே 355 கவளமால் 2. JGITrirafirst 20 தளக்கோல 후409 களிப்பினுஞ் 2O
கறங்கிடு " 240፦

Page 441
பாட்டு கறைவிடமுகுத்த கறைசெறியு கற்றிலம் கனமிருண்டு கன்னிமாட கன்னமரமதங் கன்னியர் கன்னிகை கன்றிய 5 sitectura,
ET காக்குமால காசிபிரா காசினியென்னு காட்டிய காந்துசெம்ம காரதிருங் கால்வழி காவனுர்வீழத் காலஞருயிர் காலிகோத்திர
EFTG FTF காவல்கட்டழி கரன்ரி நிர்
கு குத்திர மறு துரமாமுகத் குன் ரகடன் குளங்கப குறுந்துளி குறையில் குனி சிலே குன்றென
éf, LGío O'RTL T5 கூடியங்கிருவர் பீர்தருஞ் கூறுதான் சிட்னருஞ்
பாட்டு முதற்
39 8) 377 90 2
52 54 9. 309 375
386 198 123
(8
24 57 75 393 4. 22 37
297
49 ፲28 9. 26 O3 24 298
42 53 253 28 346

குறிப்பகராதி
பாட்டு
கே GL". GLIT கேட்டவுட
கைதவத்தி கைப்புடை கைபரிக் 653, IReir LTTair
Glas II கொடிகொண் கொடியதார கொடியகோ கொண்டல்கண் கொண்டல்வன் கொய்யுளேப் கொ8 பி
கோ கோடுவாய் கோமுகங் கோல்வரை
சங்குபட சங்கொடு சஞ்சரிக
FFFF" சந்தனமுற் ம்புக் 3r சரிதிசைக் சவத்தான் சவந்தரும் சறுவனே
AFT சால மொழி
乐队 சிங்கத்தம்புலி சிரங்களங் சிலபகற்
F27 18፰
25ց 299 1ՃՃ 292
3{H 77 2
358 258 22 239
27
29 21
65
232
2. 87 翠0 37 43 265
SS
23.
72 195 3S5

Page 442
3 " சிவராத்தி
டாட்டு பக்கம் F& DET IT : 28፰ சிலேத்துரண்ட 4.ll சிவநிசியெ " 252 சிவன்றிருக் 363 சிவநிசியாஞ் " 406 சிறந்ததோரை 355 சிறையுறுமிப் 402
சீதரனுந் 66 சீதவனம் 399 சீர்தந்த 2 சீர்தருகோ 337 சீறித்திசை 46 சிற்றமீக் 2
#FF = " — – – சுசிகரபில் 253 சுடுஞ்சூகரத் U சுதைக்கும் 42 #Tham tru ITrĩ 242
கு குடுடைய 407 குராட்டுப் 4. சூலமொடு 223 சூல்வளை 126 தெ செக்கரெழு 154 செங்கனெபுரி 229 செஞ்சுடரெறி 299 செம்பைப்பர 15 செம்பவள் | l44 செம்பொனெ 338 செய்யதழற் O செவ்விரவனே 255 செறிந்தவுயி 195 சென்றனர் 225 சென்றுமுறை : 158 சே சேபவரிவா 138
சேற்றினுர் 389

እነ;fií TIf እfi புரான ம
|- பக்கம்
தொ: 鬣卡 சிொல்லுமக் * 35 சொற்பகர் ... '3- சொற்றவேதி ' 110 ச்ொன்னகுதனை 7 சொன்னவிண்டு " "113 சொன்னமாக 286. சொன்னதலங் 325
- த தக்கதுந்து 29C) தஞ்சமொன் 218 தடங்கரை 396 தடங்கிடந் 26. தத்திவீழ் 1 தரைபயிலா 14 தரைமிசைத் 155 தனேயன் பான் 371 தன்மாடத் - 3O8. தன்றுனேத் 1. தன்றடஞ் 344
و نسي يلي: كارل தாமமாகமிகு 2. தாலமொத்த 168 தாவரும் 251
திங்களின்கலே 6s திதித்திரபஞ் 80 திரிகளுசல 175. திரிபுவனத் , 248, திரைமுதிர் 285. திலகவாணுதற் 19
தி தீதுதீர்த்தருள் 385. தீயவெம்பசி 285. தீரமுறுவேலே 14
தீவிழியெருவை .352

Page 443
பாட்டு
ஆ
துண்டமாமதி துண்டவான்
துப்புறள் துய்யவெண்
துரக்கும்
துள்ளுநடை
நிறு மதுயிர்ச்
துன்பத்தரு துன்றுகொன்
5g TIT
துரமமார் துரபந்த்திழி தூயவெண் துTபகுமுதத் தூயசெந்த
தெ தெருண்மனத் தென்றலத் தென்னிலங் தென்றலங்
தே தேனலந்த
தேனுநீட
தொ தொல்விரே தொழுகுலத்தவர் தோ தோடுறுகம தோன்றுமைத்
西 நிகுமார நிடைதகு நந்திமொழி நந்தவிறென் நல்லுனர் ຫຼິນຜູ້ປ.
பாட்டு முதற் கு
E_55th
07 174 52
84 205 192 207 43
2
369 2O 34 42 24
24 4 335 351
267 2)2
62 2
፰61
179 26 225 28
55 40.4
5.t
赛

றிப்பகராதி
பாட்டு
நவமிகு
நற்றலமத
நன்றென
நா
Tr TT
நாதன்விடை
நாமத்தினிரு
5ாமனுங்
5ாலுமTமறை
நிருதர்குலத் நி நிலத்தானேக் நிலவுமாமணி
ழலுமிழஞ் றம்பயின் ன்ெ மலேதனக்கு
šī g. T
நீ டஅறழ் டுருதுநல் டுவேற்க புமப்பவ ருகந்தகார் ர்வடிவான வகண்டமு எளிரண்டு றணிந்தி
நெ நடிதுதினம் நறியில்
கர்தரு ங்கபத்தயனே ங்கபத்தயன் ங்கயக் ஆசணி உருமென்
புகழ்
Ei Fali;>EP 362 325
Fr
219 225
90 269 }76
334 tյt) (3 ፵ 83 263 5. 謹9T
2.9 357 iO2 58 54
彗7日
3. 3Ꮘ5
95 3密 5. 琵47 3. 292 9

Page 444
圭罗莹
பாட்டு
படியிலோர்
- մքմն | | | | TLII
பணிப்பணி பரவியந்த பரிமகம்புரி பரிந்துபோ LIKID&T LITTLJIGIT பரைசிவ பலத்தினே பல்லொடிந் பல்லவதே பழுதிலன்புட பற்றுமென்ப பற்றினர் பற்ருெருசற்
LIB ITT
LI IT-TFG, LirJI5) பாடனிக்கு பாய்கலேப்பு பாரகத்தும் பாரனந்தா பாரதன்மே பாரினிற் பாரின்மேல் பாருலகெவை பார்தனில் பாலேவென்ற LI TG77 GIL I GiT
பிறங்கிய பிறர்மனை பிறைகாட்டு பின்னுமோர் பின்னரோர் பின் பல்வரக்கர்
L புக்கு புனற் புடத்திடு புடைத்தவு

திரி புராணம்
பTட்டு பக்கம் புட்டருக்கு 2O7 புண்ணீரின் 339 * புரமுனியும் .." 35 புரிந்தபூசனை 3.49 புலவுவாய் 22 புலந்துறந் 27) 9 புலந்தரு 344、 5 புள்ளெனுங் 278 4 புன்புலவருந் 21
புன்றலை 5. புன்மையால 287
பூகநெடு 340 பூசுரகுலேச 125 * புதியமைந்தி 39
பூவுந்தியில் 4와
Glլ: 1 பெண்டான் முடி 49 7 பெய்யுமாமழை 113 6 பேரிய வாயர 168 8 பெருவரை 155 3 பெருவாவிக் 6. 7 பெருவாதபித் 14. பெரும்புரி 300 8 பெற்றன 283 7 பெற்றுயர் 33 4 եj] Լ1
பைம்புவி 296 Glւ II: 7 பொங்குகதிர் 180 18 பொங்குவெஞ் 2O3 5 பொங்கரவி 244 41 பொடியெழப் 53 31 பொய்விரவு 16
பொருடங்கி 38 49 பொருதிப்படி 8
36 பொருவினறு ". 33 பொன்னில 398,

Page 445
B}_" ו"חJ J பொன்னிமு பொன்னுை
பொன்றிகழ்
GLIII
போபமவன் போற்றி பங்கு
மகரதிங்க மங்குனிறத் மங்குனிற மங்கலமுரி மங்கையொ மஞ்சஞ்சீறர மடிசெவி மட்டறப் மண்டலந் மண்டனிலு
பதிவளர் மத்த கமால் மம்மீருற II III T3 / 5 ITEJ, பருவுயிர்த்தி மருவொரு மருவிருந் மீருவிரி Froli, oral மழைக்கரு மறபறப் மறுவையவி மறையோனெ மறைகளிற் (G2) EFI lay மறைவிரித் மற்றெரு மற்றவனுந்
மற்றவன் பன மறிய மனுதிகளிற் மன்றல்கபம் மன்னுநெடு மின்றன்டை
மின்னர் பூ மன்றுண்ட்
பாட்டு முதற் குற
பக்கம்
40() 止直 137 2O3 I r
凸 228
73 ք I
13 138 盛 24 268 '; 2. () 78
9. | fi | 135
83 மு 344 Աք 75 CF) 143 (էք, 26 (P, 2.5 (LP, 355 妈A, 53 (Լյ 59 (IP) 272 Աք, 25 (fl. 148 (if | Le 306
333 (LP,
3. () 44 (էքձ O7 (էք : 3C) (Pல் 82 a 345 (Cf. G 192 3 (7 "LPG"
36 14 "245 மெ 297 fጋ] I r SS Gr

பிப்பகராதி
டாட்டு | fits, ts)
LDT ாகமTமதிச் T 1ாசிமாதத்தி Tதவர் IT LOIS) TOT ரிவளந் ாவின் வடு TD SITGLr FIT Tsólgir Loirff கழி If தித்தவப் ன்னே நேர்
lf ட்டுமந்த
(p ճնն" է - + (n ID திர } த்தியினே த்தமிதினு த்தியிலவ த்த வெண் ந்தைநாள் ரிதிரைச் ருந்தியற்ற ருந்துறழ் ழைக்கட் ஃாத் தெரி றுகியரி ற்றிதியி i) JFIT I rari,
fait f{B TT னிவர் முன் リエリ万互。 ன்னின்ற ன்னுருவ
_3 "马岳
மெ |s5)Í FLs.ழி விக் து நாவிடை | שו שונה, ול3iתJ.53
ā
|
33
67 324
3:1 321 115 53 3.32
7
379 26
7
73
85 1.59 399
14)
35
参

Page 446
급
LITI"
மேவருவிரி மேவிவளர் மேவிளங்க
மைக்கனத் மைதவழுங்
L பானுமங்கெ III I II I ri GSLO Tri T பாம நான் யாவரிது
LI JITGħI rf IL I Gotif
வடிக்குரன் வடிசெய்து வடித்த நெட்டிலே வண்ங்கி வண்டுபடும் வந்தமாமுனிவன் வந்த நல்ல ? :ேஇ8 வந்தரசன் வந்த வடன் வம்பவிழுங்
வருமித்தி (,675 C. R (N.
வரையிலக் வலிசேர்புய எஃவார் வளமிகுசெல் வளந்த வீர்ளென்க் வள்ளே வார் வனவரிச்குயி வன்புலஞ்சா விெ: திரு
ଶut|''li__lify
விTத்திட GJIT 5 TITEL 5 STIF வாயிலோர் வார்விசித்தி
ார்சிலே வார்பெறு
சிவராத்தி
பக்கம்
237 5C 221
3 1C 189
3.59.
Gj 238 58 220
3.11 15 265 17C 3.06
24 56 222 3Լյ4 3.
39
324
3)

ரி புராணம்
(C) سيج.
பாட்டு வாழி மாதவ
விடமுனிய விடியல் காண் விடுங்கதிர் விடுமினிந்த விடைக்கொடியு
விண்ணுறு விண்டலமுதி விண்ணவர்பூ வித்தகனுேதி விரித்துல விரியும்வெண் விரித்தசெழுங் விரிந்த விரிதடஞ் விலங்குபுட் GF: F, Gorf) வில்வநொச்சி விழியிழந்த விற்சரருதற் விற்பயில்வேட
គ្មាវិធា ឆ្នាំ வீழ்ந்து விண்
Gl வெங்குருவிற் வெங்கொடுங் வெண்டரளத்
வெந்தழில் வெறுத்தன் வெப்பவேல் Golf III LL G5TT வெய்யதிச் வென்றிதரு
" வே வேதநூன் வேதியர்தம்
ווה לוחם வைத்த முத் ଶୟ ନୀ / [[Lilii }} | ft sity) ଜଳ ।
ー=
凸击示ü
4 || (
403 288 99 72 55 42 4: 3C) 228 4(}| 328
279 28 (13 278 227
().9 39-4

Page 447


Page 448


Page 449


Page 450