Page 1


Page 2


Page 3


Page 4


Page 5
KANT
கந்தசு
85.
 
 
 
 

Ноиage to a фити நூலுக்கான ஆ4ணிக்கை
HASWAMI வாழி
Born ; 29, 12, 1915
Died; 21,04, 2004
జాక్షాళీ
W

Page 6


Page 7
Ноиаде குருஅக்கான
C.K. KAN" சி. க. க
 

to a Çjuarla
1ஆ4ணிக்கை
THASWAMA ந்தசுவாமி

Page 8
10.
11.
OUR CONT
. Dr. T. R. Chandran
M.B.B.S, DRCOG, FRSM, FRSA, RAMC
Mr. S. Sriranjan
K. Kanthapilai
K. Keetheswaran
S. Ratnapragasam
S. Sinnatamby
Mr. K. Sivanathan
Mr. Sivanayagam
N. Sivasubramaniam
Mrs. S. Supramaniam
Dr. Thampu Kumarasamy F.R.C.S. (Eng) F.R.C.S (Edin) F.R.C.P. (E F.R.C.O.G (G, Brit)

TRIBUTORS
din)
Councillor-Mayor (Rtd) Nottingham
Secretary, Old Students' Association (U.K)
Formerly President, K.H.C, O.S.A. (U.K) Former Teacher, Kokuvil Hindu College.
President, Kokuvil Hindu College Old Students' Association (Colombo)
Formerly Director, Management Audit, Central Bank,
Attorney-at-law
Attorney-at-law
Journalist, Formerly Sub Editor, Ceylon Daily News, Senior Sub Editor, Ceylon Daily Mirror.
Formerly General Manager Northern Region Transport Board, Jaffna.
Formerly Deputy Principal.
U.S.A

Page 9
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
25.
26.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
M.V. Theagarajah
Mr. K. Thillainathan
எஸ். இரத்தினப்பிரகாசம்
பொ. கமலநாதன்
திரு. திருமதி. கந்தப்பிள்ளை
வ.கணேசலிங்கம்
மாணிக்கம் சுப்பிரமணியம்
சுபத்திரா இராமநாதன்
செல்வகுமாரன்
இ. நடராசா
சு. நாகலிங்கம்
நித்தியலகூழ்மி குணபாலசிங்கம்
அ. பஞ்சலிங்கம்
த. இ. பாலசுந்தரம்
சுடர். இ. மகேந்திரன்
அ. விநாயகமூர்த்தி
செ. வேலாயுதபிள்ளை
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி பழைய மா
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி பழைய மா
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி பழைய மா
இ. செல்வநாதன் (நகுலன்)

ணவர்கள்
ணவர்கள்
ணவர்கள்
Chairman, Browns Group of Companies.
Afriend
Formerly Director, Management Audit Central Bank.
அதிபர்,
முன்னாள் ஆசிரியர்
முன்னாள் ஆசிரியர்
பழைய மாணவன்
முன்னாள் ஆசிரியை
செயலாளர், LIT 9 ft 6d 6) அபிவிருத்திச் சங்கம்.
தலைவர், பழைய மாணவர் சங்கம்
பழைய மாணவன்
முன்னாள் ஆசிரியர்
முன்னாள் அதிபர் சமாதான நீதவான், உப தலைவர்,
பழைய மாணவா சங்கம, கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி
முன்னாள் அதிபர்
தலைவர், அகில இலங்கைத்தமிழ் காங்கிரஸ்,
(p6060TT6T LIIT.o.
முன்னாள் ஆசிரியர்.
56LT
ஜேர்மனி
நோர்வே
செயலாளர், பழைய மாணவர் சங்கம், கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி, கொக்குவில்.
-ii

Page 10
நாலாசிரியர்களின் மன
"நெருநல் உளன் ஒருவன் இன்று இல்6 பெருமை உடைத்து இவ்வுலகு"
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் ஆ அதிபராகவும் முப்பது ஆண்டுகள் தொ உயர்ச்சிக்கு தன் வாழ்வை முழுமையாக அவர்கள். பழைய மாணவர்கள், மற்றும் மனதில் என்றென்றும் நிலைநிற்கும் சி.ே அடைந்து விட்டார்.
அன்னாரின் மறைவைக் கேள்வியுற்றது ஆசிரியர்களும், மாணவர்களும் அவை அனுதாபங்களைத் தெரிவித்து அவரது ஆ
அமரரின் இறுதிக் கிரியைகள் நடைெ மாணவர் சங்கமும் அஞ்சலிக்கூட்டம் அச்சமயம் பழைய மாணவர்கள் ப பாராட்டுரைகளும், நயப்புரைகளும் வழ வைத்திருக்கும் அன்புக்கும் மதிப்புக்கும் அஞ்சலிக் கூட்டம் அமைந்தது.
காலத்தினாற் செய்த நன்றி ஞாலத் கொக்குவில் இந்துவில் ஆசிரியனாகப் ப தரப் பாடசாலையாக இருந்தது. தன்னலம் அதனை முன்னேற்றிக் கட்டி வளர்த் கல்லூரிகளுள் ஒன்றாக மிளிரச் செய்த ே சிறப்பாகும். இளைப்பாறிய பின்பும்

Jásá560JúF6űő555.
லை என்னும்
சிரியனாகவும், உப அதிபராகவும் பின்பு ாடர்ந்து அரும்பணி ஆற்றி கல்லூரியின் அர்ப்பணித்தவர் திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி
கல்லூரிச் சமூகத்தினர் அனைவரினதும் க.கே அவுஸ்திரேலியாவில் அமரத்துவம்
ம் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி அதிபர் ர நினைந்து அஞ்சலி செலுத்தி தம் த்ம சாந்திக்குப் பிரார்த்தித்தனர்.
பெற்ற தினத்தன்று அதே நேரம் பழைய ஒழுங்குசெய்து அஞ்சலி செலுத்தினர். லர் அவரை நினைந்து கசிந்துருகி ங்கினர். அவர் மீது பழைய மாணவர்கள் ம் ஒரு சிறந்த எடுத்துக்காட்டாக இந்த
தில் மிகப் பெரியது. திரு. சி.கே.கே. ணியாற்ற ஆரம்பித்த காலத்தில் இது B' கருதாது பாடசாலையுடன் ஒன்றிணைந்து து இன்று குடாநாட்டின் பிரபல்யமான பெருமை அமரர் கந்தசுவாமிக்குரிய தனிச் அவர் மனதிலே கொக்குவில் இந்துக்
-i-

Page 11
கல்லூரியே நிலைபெற்றிருந்தது. அதன் மு இருந்தார்.
ஆயிரக்கணக்கான மாணவர்கள் அம பெற்றுள்ளனர். இந்த மாணவர் பரம்பரை ஒருவர் அமரர் கந்தசுவாமி. எல்லோராலும் ஒருவரின் மறைவு அன்னாரின் குடும் சமுகத்துக்கும் பேரிழப்பாகும்.
அன்னாரின் சேவையை நினைவு கூர்ந் உலகின் பல்வேறு பாகங்களிலும் உள்ள பாராட்டி வெளியிடும் இம்மலரை அவரின் திருப்தி அடைகின்றோம்.
அமரர் கந்தசுவாமியை இழந்து மனைவிக்கும், பிள்ளைகளுக்கும் மற்றும் ( சங்கத்தினர் ஆழ்ந்த அனுதாபங்களைத் சாந்தியடையப் பிரார்த்திக்கின்றோம்.
அமரர் சி.கே.கே. கொக்குவில் இ என்றென்றும் நினைவு கூரப்படுவர் என விந்தங்களில் சமர்ப்பிக்கின்றோம்.

ன்னேற்றத்திலே கரிசனை உடையவராக
ரர் சி.கே.கேயிடம் கல்வி கற்று வளம் பினாலே என்றென்றும் நினைவுகூரப்படும் சி.கே.கே. என அன்பாக அழைக்கப்பட்ட பத்தினருக்கு மட்டுமன்றி கொக்குவில்
து கொ.இ.க. பழைய மாணவர் சங்கமும், அதன் கிளைகளும் அவரது சேவையைப் ன் பாதார விந்தங்களில் சமர்ப்பிப்பதில்
துயருறும் அன்னாரின் மாண்புமிகு குடும்பத்தவர்களுக்கும் பழைய மாணவர் தெரிவிப்பதுடன் அன்னாரின் ஆன்மா
ந்துவின் சமூகத்தினர் அனைவராலும் க்கூறி இம்மலரை அன்னாரின் பாதார
நித்தியலஷ்மி குணபாலசிங்கம் வேலாயுதபிள்ளை
-iv

Page 12
நினைவுமலர் வெளியிடு
. S. DLJITefft
இ.செல்வநாதன் .. efi. (BTé56SirÉlébið . ச.சிவானந்தன்
· 6\d.6)අතීoබlෙIDiff சு. பரமேஸ்வரன் . மு.வேலாயுதபிள்ளை
P. மகேஸ்வரன்
· ඝ.(8|píසඟIඝlIdło
G. ராஜேந்திரகுமார் K.5GDDDTeBIT சு. திருச்செல்வம் க.தேவராஜா சி.இராசதுரை இ.சிவலிங்கம் GB. Sà. LIT6Boörồögð பொ.சந்திரநாதன் S dflt86Jobageນີ້ துவைத்திலிங்கம்
. ப. ஜெகநாதன்
. செ.தவராசா . යෞ.ඊග්oldpඝ|5|IඝණීI . Miss. (6 star(86 ITélaf (fix) Jelpf) ... Dr.B.L.Toogicagoa fulf . ඊ.ඊග්oldpඅංගpliff
· ළමා, Lileoජීdiff6|Jör , இ. பரமேஸ்வரவிங்கம் . R. 6f6ŝo6OJITFIT . Miss. R. För 86eðr . T. felT0856ér த.தேவராசா . அ.பஞ்சலிங்கம் . சு.வரதராஜேஸ்வரமுதலி
அ.அருள்நேசன்
. மு.மகேந்திரராசா
திருமதி குனபாலசிங்கம் ச. சத்தியேந்திரன் கா.பாலசுப்பிரமணியம் dp. DirefoolTLD6f

வதற்கு உதவிபுரிந்தோர்
4O.
41,
42.
43.
44.
45.
46.
47.
48.
49.
SO.
51,
52.
53.
54,
55.
56.
57.
58.
59.
6O.
62.
63.
64.
65.
66.
67.
68.
69.
7Ο.
71.
72.
73.
74.
75.
76.
77.
V, ආශිරා (Oඇ5IliffiඝණීI S.அன்னலிங்கம் PðabdpaðJ'apúð Miss. S. Béouneif
P.இராமநாதன் Miss. S. Biélebrije T S. சத்தியேந்திரராஜா S. செல்வராஜா Vசிறீஸ்கந்தவரதன் A. arba Drið P.நடராஜா R.இந்திரலிங்கம் S.நித்தியநாதன்
F. g68areer து. கிரிதரன் V. LDöT6SrÈa5ifb ச.தெட்சாைமூர்த்தி சி.சிவயோகநாதன் சி. புலேந்திராஜா திருமதி.மா.வேதநாதன் Adollabilibidir S.திருஞானசம்பந்தமூர்த்தி மகேஸ்வரன் Miss. SirfluuploadDTfö நா.வன்னியசிங்கம் D. elapo Tarooib A. EGD6DTIriff த.சந்திரகுமார் அதகதாசன் ம.கெங்காதரன் க. சிவலிங்கம் K. (65.Teodeffdiger K.V. đì6,8bởeồI M. JG86ffyJriefT ඊශේafd|pඝෆ60GIDIff நா.மதனசுரேந்திரன் கு.ஜெயந்தன் 6LT.6Téfer
78. K.ஞாலுச்சந்திரன்ட
"') .. (#. ჟიIImpiმისlrkum:lly a-Van
8.
8.
s, புரிகணேசன் R ஞானசந்திரன் lo. Trohr Gy

Page 13
A Tribute to the Late
Mr.C.K.Kanthaswami.
He was my Guru and he was my friend.
I was born in Malaysia. I lost my father when I was 7 years old and my mother decided to bring her children back to Jaffna and we settled down in Kokuvil. I went to
school in uniform as I used to in Malaysia in our chauffeur driven car. I suddenly found myself the envy of my school mates and I was subjected to getting bullied because of this. It was then that I first met CKK master
who gave me a protective arm. I gave up going to school by car and became "one of the lads" even to the extent of going bare footed at times.
I started enjoying school and my subjects. CKK master guided me in the right direction to do the required subjects to sit for the Medical College Entrance. I did quite well in my 'O' level examinations and like all fellow students was looking forward to leaving KHC and going to city schools to continue to study for the University Entrance examination. I was looking forward to going to St. Thomas College in Colombo where I had enrolled in the 'A'
level class.

Cauncillau 2Du. 5.5s. Chanduan
One day after the results were announced my mother had an unexpected visit from CKK master and Handy Perinbanayagam who was then Principal of KHC. CKK had never visited my widowed mother before and until then I didn't even know that he was a relation of ours. They had come to persuade my mother that I should remain at KHC. They argued that I would definitely get a chance to enter Medical School even though no-one (except one some time ago) had done so. They also persuaded my mother to buy the school a British Encyclopedia Britannia and provide library books for the GCE 'A'levels which she did.
Presto, I got into Medical College. No. one else would have been prouder than CKK himself. He met my mother and told her "didn't I tell you so". During my Medical College days my holidays were always spent in Kokuvil. It used to coincide with KHC
school holidays as well. I used to hang around at the school and CKKinstructed me one day to sit and play Bridge with him. He taught me the game, how to count the strength of a hand and how to bid. I became hooked on the game and for the next few years would always look forward to my holiday to play cards with CKK. He became -01

Page 14
my friend. Let me not dare say this but this i also true. I had already started smoking when I entered Medical College and whil playing cards with him one day he offerec me a cigarette. We immediately becam smokingpals too.
He was a Tamil Nationalist. During the time of the upsurge of Tamil pride in 1956 soon after the 'Sinhala only" law came into force, he was one of only a few heads o school who would talk to his students how the Tamils should fight back to win thei dignity. I vividly remember him oncé leading a cavalcade ofmotorcars in Jaffnair his Ford Consul car with the number plates written in Tamil insteadofin English.
He instilled this national pride on me too. I wore a 'verti" just like him until I entered Medical College. When I became President of the Medical College Hindu Society I wanted him to give us a talk but unfortunately he couldn't make it.
We all saw the fall of the Tamil Nation Every one of us have been affected by it. W. all have suffered in our own way. CKK was no exception. He was fortunate he hac children who, through education, hac become torch bearers in their walks of life He came to Britain to see his daughter Shanthi and Abi who are both consultant and whose husbands are medical consultant too. I had the pleasure ofhis company on two

occasions, once in my house and once in daughter Shanthi's house. However he decided to spend the rest of his life in Australia with his last two children who had settled downthere.
I was fortunate enough to attend the International Diversity Conference in Australia where I represented Britain as Commissioner, Commission for Racial Equality. I met CKK in Brisbane and spent a whole day with him. We talked about our times at KHC. It was a most memorable day for me. It was then he said that he was not keeping well and that his main regret was that he had to give up his two passions in life, playing bridge and smokinghis cigarettes
I used to ring him from time to time in Australia to have a chat. It was a great tonic for me each time I spoke to him. He was thrilled when he heard that I was chosen by the Conservative Party to stand for Parliament in the UK but I regret that he is not there to see his student become Mayor of the Royal Borough of Gedling, Nottingham.
Even though CKK is no more, the seeds of wisdom he had sewn in my mind and in his students will carryusall to become good citizens of whichever country we profess to live in.
I salute my Guru and friend. Let Murugan receive him in "Motcham" and give eternal Peace.
-02

Page 15
Six decades of dedicated service
The news of the passing away of our most revered guru, Mr. C.K. Kanthaswami, has deeply shocked and saddened us. He had been with us at Kokuvil, first as a teacher, then as Vice Principal and Principal, for thirty long years, selflessly and tirelessly labouring to transform the relatively unknown village school into a leading educational institution. As years progressed, the strain of his relentless work began to tell heavily on his health, and he decided to call it a day and signed off in July, 1971. In retirement, he lived for a few years in our homeland and later moved to Australia.
Through out, the school he laboured for and the students, he nurtured, remained uppermost in his mind. His successors in his office and the Old Students' Associations kept in frequent touch with him to acquaint him of their work and to get his advice and guidance. As recently as last year, when we in the U.K. contacted him, he reminded us of the centenary of the school, and requested us to prepare for that grand occasion. We hoped to have him for the day but cruel Fate has willed it otherwise.
Generations of his students would remember with gratitude the parental care he

S. Suiyuanjan
showered on them. He had been a teacherpar excellence. He had been a super administrator and a splendid organizer. All his efforts had been directed to one end - the
welfare of his charges. He ensured that the best of teaching was available. Problems, both minor and major, which occasionally cropped up, were tactfully handled and solved to provide an atmosphere conducive for peaceful progress. He organized fundraising events to provide accommodation and facilities for sports and extra curricular activities. The school inculcated important values of life and prepared the students to face their future with confidence and
courage.
Our guru visited the U.K thrice. The old students here contacted him, kept him informed of our work here, and invited him to be our guest at functions, organized by us. The news of his visit spread far and wide and a large numberturned up to honour him. The speech, he delivered on the occasion, was well received and applauded. Since his visit and the encouragement we received from him, we have redoubled our efforts to work for the welfare of the school.
On behalf of K.H.C.O.S.A. (UK)
-03

Page 16
Pursuit of Excellence
As we mourn the death of our beloved principal, memories of his time at our school come crowding into my mind, thick and fast. I had been there in the school during his time, first as a student, later as a teacher and had been following with interest what he, and others equally illustrious, had been doing for the welfare ofour almamater.
Fresh from university in 1940, he chose teaching as his career of his own volition and took up appointment as our first science graduate. Immediately entrusted with teaching the matriculation class, he had to make do with whatever equipment he could improvise for then there was not even a semblance of a laboratory. He produced excellent results and thereafter became the most popular teacher - a teacher par excellence.
The mantle of Vice Principal fell on his young shoulders quite early on in 1942. When the principal of the time, Mr. S. Seenivasagam fell ill in 1944, he was made Interim Principal. He was again made Interim Principal when Principal, Mr. V. Nagalingam, suddenly passed away. He had been a solid rock of support to all the

principals and, as late Mr. Perinpanayagam found, he had been a loyal and dependable friend, too. He had been our Principal from 1960-1971. He had the whole hearted support of his teachers, the old students fully co-operated with him and the school community, too, identified itself with all that he undertook to do for the school.
He had been a very able and efficient administrator. In 1945, with introduction of free education, the school had to cope with a flood of new admissions. He very skilfully and tactfully helped the school to surmount the problem with ease. In 1956, when a major fire engulfed the school and reduced major parts of the school to ashes, problem of accommodating the students stared in the face. It was Mr. C.K. Kanthaswami who hit upon a novel idea to circumvent the crisis. He suggested that the school could be run in two sessions from 8.00 a.m. to 5.00 p.m. In 1960, a few months after he assumed office as Principal, the school was taken-over by the state. If the take over had been smooth and imperceptible, the entire credit should go to the Principal.
The village school of 1940, small, confined to the Station Road premises and -04

Page 17
crammed into a few classrooms, metamorphosed into a leading educational institution comparable to be the best in the country. As someone said years back, the school grew vertically with storeyed buildings and horizontally with additional pieces of land. Well equipped laboratories and a well stocked library added lustre. Our Principal had been a major player in the organization and execution of fund raising activities. The concert tour of 1947, the carnival of 1950, the trip to Malaysia and the visit to the old students and well wishers, to get them to contribute generously had all been immensely fruitful.
N -
What was sa
We had the good fortune t students, when he took to the t the University, having preferred London. At a time when oppor elsevvhere vivere attractive he de our village school. He taught vvas scantilly eoquipped. Bunse the black-board. The Kipps app, device. Inspite of such shortcor Vivhile teach ing science to stu basically unscientific. He mai even by holding an errant's nose a punitive dose of obnoxious hy

He took special care to provide the students with exceptionally good teachers. The school excelled in studies, bringing very good results in examinations. He provided the school with ample facilities for the students to excel in sports and games. Football, cricket, netball, athletics, scouting etc. flourished during his time. He was a great lover of music and fine arts. For music and dance we had the best teachers in the
peninsula. He also paid special attention to promote the Hindu culture and religion. He recruited a thevarum teacher and got him train our students to sing devotional hymns.
He strove hard to achieve excellence and
achieved it.
lid in 1971
5.5aaidna
o be Mr. Kanthaswami's first eaching profession fresh from it to an engineering career in tunities Vvere rife and callings edicated himself to teaching in science in a laboratory which n Burners Vvere illustrated on
aratus was the most imposing nings, he maintained harmony Idents, many of vivhom vivere ntained discipline sometimes e under the Kipps apparatus for drogen sulphide.
أص
-05

Page 18
Mr. C. K. Kanthaswami The Builder of Kokuvil Hindu
Mr. C.K.Kanthaswami who had been Principal of Kokuvil Hindu College during the period 1960 - 1971 passed away in Sydney, Australia on Wednesday the 21"of April, 2004. After a distinguished school career at Jaffna Hindu College, he entered University College, Colombo. (the predecessor of University of Ceylon) where he specialized in Physics. He joined the staff of Kokuvil Hindu College in September, 1940. Mr. S.Nagalingam, one of the senior teachers who was travelling from Vannarponnai daily to the same school, shared his horse carriage with Mr. Kanthaswami. From the day he arrived in a horse - carriage innatty European Attire in far - back 1940 and through the years when he arrived by push bicycle and later in his black Ford motor car in equally spruce national attire he had grown with the school. He shepherded it form the back ground, smoothed the path for successive Principals and shared the load with them. His working life was devoted to education. He was a teacher par excellence. He was tutor and mentor to many students. He was generous and inspirational as a teacher and embodied the finest traditions of teaching and mentorship of both the East and the West.

College
S. θέαίτιαρμαρασαrmι
With his encyclopedic knowledge and incisive analytical powers he provided an academic environment for his pupils where learning was a pleasure. He guided them with benevolence and care. Their achievements delighted him. His praise was wonderful reward for those who learned at his feet. He taught Chemistry and Physics but he taught a great deal more. Following a teaching session with him, one was drawn by genuine intellectual curiosity to explore further in the library- this was an incessant joyful experience. He enriched us in a way few others ever did. As a teacher and guide he was simply great.
He was baptized as C.K.K (Chinnappah Kanagaratnam Kanthaswami) at Kokuvil Hindu since there was another senior teacher with the same name and initials K. Kandaswamy from Kondavil on its staff; this abbreviation used by Kokuvilities avoided confusion and helped identification. At the time C.K.K. joined, Kokuvil Hindu College was a 'B' grade school with about 300 pupils with nearly a dozen pupils at the newly formed London Matriculation Class. The responsibility to prepare students for the London examination was left to qualified
-06

Page 19
teachers like Mr. Seenivas agam Amirthalingam and C.K.K. Four of their students (Navaratnam, Varnakulasingham, Muthukumaraswamy and Tharmakula singham) passed their matriculation from Kokuvil that year (1941).
Mr. Kanthaswami was appointed VicePrincipal of the school in January, 1947. In the same year, he was placed on a Grade I special post. He was the youngest teacher in the North to be placed on this grade. C.K.Kanthaswami was a wonderful
personality and had a vision for Kokuvil Hindu College which no one could match. He walked about the school compound with that absent-minded far away look, biting his lower lip wondering perhaps how he could realize all his hopes and dreams for the school. It was Mr. Kanthaswami's life-long ambition so to develop Kokuvil Hindu College as to equipit so that it could compete and vie for the lead position held by Jaffna Hindu College in the peninsula; it was rather similar to the competing positions held by Ananda (A Sunday Buddhist School started by Hikkaduwe Sri Sumangala Maha Thera in Maliban Street, Colombo was elevated to the position of Buddhist Boys School and was named Ananda College. This school was subsequently moved to its present location in Maradana) and Nalanda College in South Sri Lanka. All his children did their
schooling at Kokuvil Hindu. He believed that if his children did not attend the school

he taught at, it would demonstrate both his lack of confidence in it and his own inadequacy as a teacher. The extra attention paid to them by teachers, as children of a fellow teacher was not always to their comfort. It is only a teacher's child who knows the perils attendant on this elevated status. Their less remarkable escapades had a way of filtering homewards to disapproving parents and any attempt to extricate themselves from blame were
rapidly quashed
Mr. Kanthaswami decided to dedicate
his life to Kokuvil Hindu College and the cause of education. He was an innovative and enterprising type. As a Science graduate and a Tennis player of repute he could have chosen any one of the dozen jobs, but selflessness influenced his decision and
Kokuvil Hindu College was to gain more than a mere teacher. It was the C.K. Kanthaswami
type that helped the student personality to fulfill itself more completely. Their role was all the more valuable since Sri Lankan
education was drawing away from its
and open mindedness of men like
C.K. Kanthaswami enabled the student to
adjust to the changes that lay ahead.
C.K.K. as we fondly refer to him, belonged to a generation which regarded teaching as a vocation or calling based on commitment and dedication and was one
-07

Page 20
like several others of his age and time whom we recall with pride, gratitude and admiration and by whom we were fortunate to have been taught names like Sabalingam, Amirth a lingam, A. Nagalingam, M. Sinnathamby, Mrs. PP. Bhargaviammah and a host of others too numerous to mention
here. Mr. Kanthaswami instilled into us, the students, the need for discipline, and good manners, punctuality and team work. Generation of his students owe him a deep debt of gratitude for having moulded their characters and given them a sense of values. He was truly a father figure to everyone in the school, combining firmness with consummate tact. Himself a deeply religious person dedicated to spiritual life, he was a distinguished past pupil of that pre-eminent Jaffna Hindu College. A few decades before his time, in Jaffna Arumuga Navalar started the revival of a Hindu bias in education (Buddhist revival was heralded by Anagarika Dharmapala). At that point of time education was in the hands of the
Christian Missionaries and it was Navalar
who broke this monopoly. Navalar started a Hindu School in Vannarponnai and in subsequent years paved the way for the birth of Jaffna Hindu College. It must however be acknowledged with gratitude that it was the services rendered by Christian Missionaries in the North, which gave a head start to the Northerners in the field of education.
Education divorced from religion is like

a barque- a sailing ship drifting aimlessly in unchartered seas, ominous rocks and deep perils. And over the years Kokuvil Hindu College has given every child the solid steadfast religious education which would stand him in good stead when called upon to face life's struggles manfully. Nothing has been left undone to help every child develop cultural, moral,physical and social skills in a liberal environment. This is a grave and reconcile duty that needs proper guidance and right direction, Kokuvil Hindu College has produced men who have been ornaments in the public life of this country luminaries of the Bench and Bar, eminent Physicians and Surgeons, Engineers, Administrators Academics and Captains of Commerce and Industry.
We belong to a generation which still revers their old teachers whenever they accidentally accost them. Those venerable teachers are still addressed by us with that charming affix "Sir" Not that there is any expectation for that reverence but the students of those days continue that tradition out of a sense of genuine veneration not deceit. Teachers in the past were scholars who believed in furthering their knowledge. The teacher-pupil relationship, which was based on the teacher's concern for the
welfare of the student and the student's respect for the teacher has regrettably broken down in recent years.
-08

Page 21
The college comes alive with the singing
of Thevaram and the College song authored
by that great Tamil Scholar and Teacher A Nagalingam. The story of Kokuvil Hindu College that has grown from small beginnings will not be complete without a reference to the staff. Kokuvilites are deeply grateful to them for their contribution to the progress of the school and through the years it is they who helped to maintain the traditions and values of the school. Most of
them are no longer with us. We remember them with gratitude. They rendered an unselfish service by educating the students who are proud to say that they are Kokuvilites. They are academics, administrators, medical practitioners, lawyers, engineers, teachers, writers and musicians etc. just what the Principals present in those eloquent speeches at prize givings.
The looks of Kokuvil Hindu College have indeed changed with passage of time. This of course was inevitable. But what is
important is that this change has been a very successful one, the success of which is measured by the performance of those who have passed through the portals of this great school. Loyalty to their 'Alma Mater and family loyalty is a binding force in Asian society and it has a firmness and discipline of its own for which there can be no substitute.
Eitheritflourishes intrust and mutual regard or it stands dormant or confused through jealousy and mutual suspicion.

When Principal V. Nagalingam died suddenly of a heart-attack in 1949, Kanthaswami was made acting Principal and in the natural course of events, he would have been made Principal and after a time the management offered it to him. He declined it as he felt that a growing school needed the services of a more mature person like S.H.P to lead the school He had an earlier spell of acting period when Principal Seenivasagam was on long medical leave in 1943, and later from April, 1960 when Mr. Perinpanayagam retired March of that year. Kokuvil remains grateful to Mr. C.K.Kanthaswami who in 1949 declined the Principal ship and welcomed who le heartedly Mr. S. Handy Perimpanayagam as Principal of Kokuvil Hindu College. He was then content to be second in command and made life at Kokuvil smooth and easy for "Handy Master" who confessed later in July, 1971 that "his ten years at Kokuvil were fruitful largely because of the friendliness and goodwill that bound them together. Kanthaswami was living for Kokuvil Hindu College and he believed I would do likewise".
Mr. C. K. Kanthaswami was appointed Principal of Kokuvil Hindu College in November, 1960 and Mr. E. Sabalingam who had been on the staff for over 20 years was made Vice-Principal. Mr.A.R. Rasanayagam also assisted
-09

Page 22
C. K. Kanthaswami as Vice-Principal. The staff under them were inspired and worked as a team. The students fared well at the public examinations and in the field of sports. The school teams shone in competitions in cricket, foot-ball and netball. The school helped and encouraged the poorer but talented students. Likewise, the not so talented ones were helped to clear the examination hurdles. During this period the school beat other elite schools in the number of students who entered the University. As many as thirteen (13) students gained admission to the University in 1965 from Kokuvil Hindu College.
A good school is one where there is sustained give and take between the school and the community whose needs it serves. The state take over of school and bureaucratic "modus operandi" is an obstacle to the establishment of warm community concern for the school and of an abiding rapport between the school and the community. Princip a l s Han dy Perinpanayagam and Kanthaswami did their utmost to buildup such an ethos at Kokuvil. The two of them had well over two decades to grow into the school and build a personality for the school and become intimately involved in the life of the community. The past pupils and the community in turn identified themselves with the College and took pride in its growth and achievements. The love and loyalty that

Mr. Kanthaswami bore Mr. Handy Perinpanayagam were profound. Different from each other in many ways though they were - Mr. Kanthaswami a devout Saivaite and Handy, a lukewarm and reconverted Hindu. Mr. Kanthaswami a conservative in every way and committed to the Tamil Congress and Handy a radical and a leftist they made a strong team, a teamwork that extended at times outside the College into their homes. Never was a Principal blessed with a more capable, loyal and indeed an affectionate associate.
It has no doubt been a long and arduous grind to get to the exalted position which the College holds today in that it is a leading and prestigious learning centre in the peninsula. The story of the growth of Kokuvil Hindu College from an Anglo Vernacular school to a Grade I collegiate institution which does not fear comparison with institutions enjoying longer history and greater prestige had its quota of achievements and adversities. Eternally growing in its perpetual spring time College is now complete with more sophisticated computer science laboratories and a much needed auditorium. For thirty (30) long years Mr. Kanthaswami had seen the best and worst of Kokuvil and had been Principal for well over a decade to lead the destinies of Kokuvil Hindu College. He did so much for the College that there lies an indebtedness to him which may never be fulfilled. Kokuvil
-10

Page 23
Hindu College does not live by the figures of passes and failures at examinations, success in the field of sports or the high honours gained by its past pupils. Such things are taken for granted. The leading position Kokuvil Hindu College occupies amongst renowned schools of our country did not just happen. It is the supreme result of devoted prayer, self-sacrificing labour, unending affection and true abundant love. Thanks be to Almightily God for all the blessings showered on the school. The unseen hand that guided it from the day of its inception will continue to lead it to fresh fields and pastures new. It is the bounden duty of every present and future Kokuvilites to always keep alight the lamp of virtue, knowledge and true Kokuvil spirit so that every Kokuvilite could hold his head high and be proud of his 'Alma Mater" for what it has bestowed on them and still more what they have done for it.
On December 1" 1960 Kokuvil Hindu College became a Director- Managed institution. The College was vested in the Government with effect from 1" January, 1963 vide Vesting Order No. 2117 dated 3" December, 1962 by the Minister of Education under the Assisted Schools and Training College (Supplementary Provision) Act No. 8 of 1961. (Gazette Extra Ordinary No. 13249 of December 11, 1962)

Mr. Kanthaswami deftly handled the transition from assisted school to a Director Managed institution and the 1963 vesting of the school in the Government. Not long ago, the entrance to the College faced south along the Railway Station Road, Kokuvil and then for a time it faced somewhat uneasily the west (along Jaffna K.K.S. Road) and with one imaginative stroke Principal Kanthaswami gave it a cool dignified entrance on the North and today the old faces the new, across a vista of shade giving trees and the courtyard of holy precincts. With the help of Mr. T. Neethirajah, Mr. Kanthaswami successfully negotiated with Dr. Arudpragasam and secured a path for direct access to the College play -ground along the Jaffna Kankesanthurai Road. This fulfilled a great and pressing need of the College. In fact the College was allowed at the instance of Mr. Perinpanayagam, the use of this pathway from the year 1957 by the land's previous owner Mr. Chanmugam Pillai, the philanthropist from Kokuvil West.
The take over of assisted schools by the government in November 1960 was another landmark in the history of Education in the country. This date ironically synchronized with the date Mr. C.K. Kanthaswami was appointed Principal of Kokuvil Hindu College (November 1960). From January, 1947 he had been Vice-Principal of Kokuvil Hindu College. During the 23 years period of his waiting he had served three principals
-11

Page 24
viz. Seenivasagam, V. Nagalingam and S.H.Perinpanayagam and had seen the best and worst of Kokuvil. The best cannot hurt
the worst of man but the worst can hurt even the best of men. Among all these well-loved principals Mr. C.K. Kanthaswami was the first authentic home bred Principal. While most of the schools (including K.H.C) had come understate control, only a few schools opted to remain private. This was carried out under the provisions of the Assisted Schools and Training Colleges (special provisions) Act No. 5 of 1960 and disabilities were imposed on schools that had decided to go private. Section 6 (d) of this Act prohibited levying fees from parents, cadetting was suppressed, special posts were abolished pupils of other faiths could not be admitted without permission from the Director of Education and Teachers appointed after December, 1960 were denied right to pension. "The work of the Principal (of a state school) in the new set up became more exasperating as most of his time spent in battling with the red tape bound government administration. However, the principal and staff(of K.H.C) quickly adjusted themselves to the new circumstances, which did not in any way hinder the rapid development of the school" wrote Mr. Kanthaswami in 1994. Nurtured in the Handian tradition and foi several years Mr. S. Handy Perinpanayagam's loyal assistant, Mr. C.K.Kanthaswami had already proved his mettle as a successful administrator. On him fell the mantle of

guiding the destinies of the College at a crucial period of its history a period marked by the transition from denominational to Director Management. Backed up by a loyal and enterprising staff Mr. Kanthaswami weathered the initial storms connected with the take over skilfully and tactfully and the College had settled down under his leadership to another era of useful service to the community.
Under the Assisted Schools and Training Colleges (Supplementary Provisions) Act No. 8 of 1961, all Grade III schools (primary and junior secondary) were taken over by the state without compensation by far the great majority of denominational schools. Schools of Grade I and Grade II (which had senior secondary classes as well) were given the option to become private, but without any state- aid and worse still without any right to levy fees. Thus both sources of support of the school were cut off. Section 25 (i) of the above Act also states that no school, admitting children of school going age, can be opened in Sri Lanka without the sanction of the Ministry of Education. With the 1960-61 Educational reforms and
Schools take over some feared that it would be an over centralized system which would inevitably undermine the independence of the Principal and his staff and smother whatever creativity there was in teaching. Under the new educational system Kokuvil Hindu College was fortunate that it had a
-12

Page 25
man of Mr.Kanthaswami's vision and integrity to handle the transition from the old to the new. The transition was smoother than one had reason to hope it would be. He had guided the school safely through the rapids ofan era ofremarkable changes in education and in polities. Over the years, as process of bureaucratization of education became more pronounced one reflected on the past, on Principals and teachers of the past and often used the example of men like C.K.K. as a point of comparison in the more troubled times when school principals and teachers could no longer resist bureaucratic and political pressures.
By 1962 when non government schools were taken over by the state and those precious denominational schools, which had an undisputed reputation for student discipline, good management, high educational stardards and an exemplary teacher cadre, after a short time of Government take over, became no better than government schools where political interference, indiscipline and teacher lethargy became the order of the day. hndiscipline in society which followed was a direct manifestation of this deterioration in schools. Principals in schools are the first hine managers in education and they must be talented administrators. The essence of administration is equity, fairness, openness, proper investigation and analysis before decisions and decisions based on balanced

judgement. Credibility in one's dealings is of highest importance and should never be lost. All are human and all make mistakes but should not be aggravated by the greater mistake of lying about them. Mr. C.K. Kanthaswami as Principal had displayed all these qualities in full measure. By nature, training and personal discipline he was both mild of character and patient. But mildness should not be mistaken for weakness. To him personal chemistry was vital.
In a tribute to Mr. C. K. Kanthaswami in July 1971 Mr. Handy Perinpanayagam wrote "During my ten years at Kokuvil. I found in Kanthaswami a loyal colleague and a devoted personal friend. Our relationship did not remain formal and official for long. Our personal problems, our philosophies of life, our homes were all themes for friendly converse without reserve or inhibition. My idea of a good school is one where there is sustained give and take between the school and the community whose needs it serves. That the state is now exercising total authority over education should not mean that this authority should also be totalitarian, and that the state should ignore community sentiment and community concern". Mr. Kanthaswami retired from service in 1971 and emigrated with his wife to Australia in 1989 and joined his son there. He passed away in that country on 21" April, 2004 in his 88" year. His last thought was about his family temple at
-13

Page 26
Maathanai Kokuvil. Just a week before his demise he had phoned in to verify whether the temple had received his remittance.
In a teaching career spanning nearly three decades, he epitomized the very best traditions of the education service. He left a legacy of excellence, fairness and decency. Always sartorially elegant and eloquent in expression while possessed of a near puckish sense of humour few can lay claim like Mr. Kanthaswami to have been so
widely respected and loved while garnering such fierce loyalty from many colleagues who came to work with him in the course of
his long teaching career. He instilled into his students the art of thinking soberly and thereby solving problems be it in the class room or outside in the field, office or home in a cool unbiased rational manner - a
capability this land needs so badly at the present time. It is with such nostalgic memories I pay tribute to one of the finest teachers whom I had the honour to be taught as a pupil when studying at Kokuvil Hindu College. He taught me many things and amongst them were the need to be neat, methodical and to be efficient. Ever a
devoted family man, he leaves behind his wife and life companion Mahadevi. Theirs was a truly blessed union. Their faithfulness and love towards each other was truly a thing which called for much admiration in a world full of decadent moral values. Their family consists of two sons Thayananthan and

Vakeesan and the three daughters Shanthini, Abirami and Geethanjali. He will be much missed by us all and his past pupils shall continue to remember him with love, affection anda deep sense ofgratitude.
Over the years Kokuvil Hindu College had grown into a super grade school with nearly 2000 boys and girls and 65 teachers by the time Mr. Kanthaswami chose to leave the College in 1971 in his 56"year. Like his predecessors in office, he was equally successful as a fund raiser. With a view to
continue the building programme in the school he commenced work on another three
storeyed building to ease the accommodation problem at the farewell function in Colombo, he did no remind the past pupils that K.H.C. still remained an assisted school it was, and what had taken place (state take over) was a mere change of management. He paid a tribute to the Board ofmanagement of Jaffna Hindu College and affiliated schools which he described as one of the most progressive of school managements. In retirement he served as the President of the K.H.C.O.S.A in Kokuvil and saw to the complection of work on the Eastern wing which to day houses the college library in its second floor.
May Lord Murugan grant Mrs. Kanthaswami and her five children the strength and solace at this hour of grief over the irreparable loss.
-14

Page 27
C.K.K: To Sir With Love
Thirty-three years ago, we old students of Kokuvil Hindu showered our tributes on
Mr. C. K. Kanthaswami on the occasion of his retirement as Principal. We expressed our gratitude to him in person, and we also said it in print - through a brochure of tributes from old students and past teachers.
Thirty three years are a long time in the life of a people, of an institution, and of an individual. To us, the Tamil people, those thirty three years have been a cataclysmal changes: deaths and destruction, State aided pogroms, the pains of a 20years old war and human sufferings on a scale that we never anticipated or got over yet. Kokuvil Hindu hadweathered fires and arson in the past, but ke the mythical bird Phoenix rose from the ashes from thatched roof classrooms into three storeyed buildings. But the worst happened later, deadly shells from the IPKF cannons which also took the lives of 27 refugees. Kokuvil Hindu survived even that. But we became an uprooted people. That explains why Principal Kanthaswami had to breath his lastinalien Australia, and why we are meeting here to remember him in London, five thousand miles away from Home. Isn't Homewhere the heartis?

S. Siшапауадат
Today, those thirty three years later, we are remembering C.K.K (as he was always knowntous) notin life but in death. Why did he mean so much forus, for Kokuvil Hindu and for the Kokuvil community? In writing the preface for that valedictory brochure of 1971, Isaid,
"From the day he arrived in a horse carriage in natty European attire in far-off 1940, and through the years when he arrived by push cycle and in his black Ford in equally spruce national attire, he had grown with the school. He shepherded it from the background, smoothed the path for two Principals (Mr. V. Shakespeare) Naga lingam and Mr. Handy Perinpanayagam) and shared the load with them. And after 20 years of identification, he was ready for us as our Principal. For all 30 years a pillar of Science teaching, for 20 years an able lieutenant to two Principals, and for ten years the head of the institution that he nurtured and that nurtured him! Twice Kokuvil presented him the "Kingly Crown" of Principalship and twice he declined with grace and humility. "Was this
-15

Page 28
ambition?" as Mark Antony said of Julius Caesar. And after bidding his time to accept the crown, he has now thrown away the sceptre too early".
That was his retirement, a retirement at the age of 55 that we all felt was premature. He came to us at the age of 25, a charming young man fresh from the university, softspoken, elegant in dress, behaviors and manner, bringing a breath of fresh air to a village community that had not seen anything like it before; and he stayed with us for 30 years. A resident of Vannarponnai, living in close proximity to our mother institution Jaffna Hindu College - what hand offate did bring him to Kokuvil? And having
C.K.K, as he was popularly known
excellence. For an ordinary man, easy; but living upto the teachin C.K.K. succeeded in practicing the to day life.
He - Concuered Anger by Pardon Conquered Badmen by his goc Conquered liars by his Truth Conquered misers by giving th
"My ten years at Kokuvil vivere friendliness and goodwill that boun never felt that Kanthasvami Was
the day when he will he supreme he

come, what made him stay put? These are the little mysteries in life that offer no explanation.
My closest association with Mr. C.K.K. as was in the case ofHandy Master, was notas a student, but as an old student. As Vice Principal he once caned me for being late to school, but in my later role as an old student, he was magnanimous enough to make me feel an adult on equal terms to the point of sharing his packet of Bristol cigarettes, which was my brand as well!
Farewell Sir, you will be always in my living memory. May you attain Moksha
, Vvas a teacher and preacher par preaching would have been duite g is beyond one's achievement. teachings of Confucius in his day
bd deeds
er more. Editor
fruitful largely because of the d us together. During those years counting days looking forward to ad"
- Handy Perinpanayagam From "A Valedictory Tribute to C.K.K"
لهم
-16

Page 29
C.K.Kanthaswami Teacher and Colleague
CKKOas C.K.Kanthaswamy was affectionately called) arrived at Kokuvil Hindu College in the month of September 1940. What an arrival it was , both in the manner in which he arrived and the impact it had on Kokuvil Hindu College for a period of thirty years. Tall, slim and handsome, clad in European attire complete with hat, he descended from the horse carriage and walked with sprightly steps to the school. He had just completed his bachelor's degree in Science and this was his first appointment. At that time Kokuvil Hindu College was a backward village school with very few facilities and it was not much of an attraction for a sophisticated Science graduate from the city. However, Kokuvil Hindu College was fortunate that CKK accepted the appointment.
Subsequently Mr.Sabalingam, also a Science graduate, joined Kokuvil Hindu College and both of them started building up the Science section in the school. The lack of
a laboratory and other necessities did not deter them and they improvised when necessary. They made arrangements for the students to make use of laboratory at Jaffna Hindu College and we used to walk up to

S. Siппаfатбу
J.H.C. once or twice a week and did our
practical work there.
When we reached the prep S.S.C class, we came into contact with him as our Chemistry teacher. By that time he was clad in only trousers and shirt pure white in colour. He walked softly into class and the clamour subsided in no time without any admonition. He talked softly and one had to strain one's ears to catch the words. But everybody clung to hear every syllable. Strict disciplinarian though he was always gentle, never rough or acrimonious. He used simple words but conveyed accurately the ideas . He inspired in us an enthusiastic interestin Chemistry.
Our class had only fourteen students and the teachers had intimate knowledge of their personal matters. CKK of course with his keen interest in the affairs of the students was very solicitous of their welfare. I shall never forget the occasion when CKK visited mỹ humble abode when I was down with typhoid and advised me solicitously not to touch any books during the illness being well aware of my addiction to reading. Subsequently too he followed up with
-17

Page 30
advice as to how to procure Honicks as it was during the second world war when it was necessary to obtain the permit from the Government Agent to purchase it.
He was a tennis enthusiast and initiated us into paddle tennis as our school could not afford a lawn tennis court.
It is indeed not possible to mention the number of ways in which CKK interacted with the students and followed their careers even after they left school. When I had to leave Kokuvil Hindu College after completing the SSC Examination as there were no HSC classes then at the Kokuvil Hindu College, it was his recommendation that enabled me to enroll at Jaffna Central College.
Twice kokuvil presented him the "k
twice refuse. "Was this ambition?" And after having bided his time to away the scepter too early"
"The KanthaSvVanni era VVil remai one of solid unobtrusive achievem

It was my fortune that Iwasable to have been his colleague at Kokuvil Hindu College even though it was for a short period of one year. He was then Vice Principal and although I continued to respect him as my teacher he made me feel at ease and invited me to smoke in his presence as I was a hard smoker then.
Much more can be said about CKK and his manifold contributions to KHC. However, I have confined my self to the humane aspect of his personality, which was revealed during my contacts with him.
I am glad and grateful for this opportunity to express my gratitude and appreciation of a teacher who had done so much for Kokuvil Hindu College and for me personally.
N Cingly crown" of Principal, and he did
as mark Antony would have asked. take the crown, he has now thrown
S. Sivаптауаgат An Old Student From 'A Valedictory Tribute to C.K.K
n in the memory of old students as ent"
A Nadarajah
An Old Student
From A Valedictory Tribute to C.K.K.
أص
-18

Page 31
C.K.K.: Friend, Guide, Tea
It is with deep distress and extreme griefthat I came to know of the demise ofmy revered teacher, Mr. C.K.Kanthaswamy. I came in contact with him when I was in the second or third year at school in the early 40s. At that time I was a naughty little devil and Mr. C.K.K. came to realize that. He was instrumental in molding me to become a well behaved, articulate pupil interested in studies.
When I was in the fifth standard, I was 23" in rank out of 23 students in the first term examination. It was after that and my contact with Mr. C.K.K.. I transformed into a real student, showing respect for others and keenly interested in studies. In 1944 or 1945, Mr. C.K.K. and Mr. E.Sabalingam took over the teaching of Mathematics in our school. It was mostly Mr.C.K.K. who taught our classes in elementary mathematics, applied mathematics and later advance mathematics. From the first form onwards, thanks to Mr. C.K.K.. I showed excellence in my studies and became first in the class almost all the time until I passed my Senior School Certificate exam in 1948. He also instilled into me the interest that I should take in sports activities and in 1948.

Icher
*Dм. Мло.5üатри Жшталабату.
I became intermediate champion in the annual sports meet, getting first place in the 220 yard,440 yard, highjump and longjump events. Infact, when I did the lastjump in the longjump challange Ibeat my closestfriend by gaining one more inch. Immediately Mr. C. K. K. exclaimed, "Kumaraswamy has jumped with a mathematical accuracy". He was always interested in my progress, both in studies and sports and other extracurricular activities. I was so thankful to him for all his efforts to make me a man. He was so pleased when I obtained distinctions in the Senior School Certificate exam in 1948 in 2 subjects which he had mainly taught us, namely mathematics and applied mathematics. In addition to that, I was the first to have got exemption from the London matriculation examination based on the results of my Senior School Certificate exam Mr. C. K. K. was again very proud of me because the London matriculation was brought into College by him in 1941. I studied at the school from 1940 to 1948 and Senior School Certificate was the highest class at that time.
As I decided to go into medical school as instructed by my mother, I had to leave
-19

Page 32
school and go to Jaffna College to do my University entrance exam. In all, I was a full student from the first standard until I cleared the highest class that was available in Kokuvil Hindu College. Again Mr C.K.K. used to tell me that I was the only one who went through all my education in Kokuvil Hindu College and the one who entered medical school as a full time Kokuvil Hindu Student. In addition to all this, even during medical school and after graduating from medical school, we were incontact with each other at every opportunity we could get. He continued to show enthusiasm and all the support for me to go through medical school and also my post graduate qualifications. When I came to England in 1965 and obtained my postgraduate qualifications in general surgery obstetrics and gynecology and in internal medicine from various Royal Colleges of English and Edinburgh,
"If C. K.K. wished he could have g Colleges where he would not have but he preferred to remain at Kok with any other school, and he
Directors of Education who serve
appreciated his services and hadt
On

I received a letter from him congratulating me on my performance and achievements, for which I replied to him that all my achievements are basically due to his teaching inspiration and support. I had been in contact with him almost all his life and during the last 6 years. I have visited him in Sidney twice. Once when he was in Hospital and later in2002 when he was well and busy playing cards as he usually did. I talked to him on the phone in early March of this year. It was a long conversation and I never expected that it would be my last conversation with him.
He was my friend, my guide, my teacher, my coach, my mentor and I owe everything I have achieved in my life to him. I will be ever thankful and obliged to him for what be did to make me what I am. May his soul restinpeace.
one as Principal of other leading had to labour as he did at Kokuvil, uvil and to build it up to compete succeeded in doing so. Even the ld in the Northern Region always he highest regard for him"
S.S.Ratnasabapathy time Secretary, K.H.C. OSA (Colombo) From 'A Valedictory Tribute to C.K.K
-20

Page 33
Late Mr.C.K.K.Kandasam (C. K. K.)-
I am one of the oldest old boy living and therefore privileged to contribute this article. I joined Kokuvil Hindu College in or about 1938 and continued till 1947 till I passed the Government Senior School Examination and London Matriculation and joined Govt. Service thereafter.
Late Mr. C. K. Kandasamy joined the staff of the Kokuvil Hindu College as a science graduate dressed in western suit and Felt Hat. I was told that this was his first appointment after having graduated in the University College, Colombo. He was a simple person with soft voice and very careful teaching the lessons in his classes. As I was a science student under him I know how kind he was to his students. It was during his time the Science Laboratory was established and orders were placed in Colombo for the laboratory equipments to be imported from U. K. These process went for several years till the laboratory was well equipped. We the Science students were helping him in unpacking the boxes which was received stores at the appropriate shelves.
I wish to place on record his good

М. Siшаoшйматапiат
qualities as to declined the Post of Principal when late Mr. N. Nagalingam retired, even though he was advised to accept it. But to the contrary he was instrumental in getting Late Mr. Handy Perinpanayagam from Jaffna College, a leading educationist in Ceylon to accept the Post and played an important roll in the administration of the School by holding the Postas Vice Principal.
Late Mr. Kandasamy succeeded Mr. Handy Perinpanayagamas Principal and later retired at the age of fifty five when he could have continued his service. This indicates the magnanimous attitude of him, Iremember along with several achievements with Mr. Handy Perinpanayagam the land mark of putting up a three strayed building at Kokuvil in the play ground which Mr. Kandasamy along with Mr. Nagalingam in getting the land donated to the school. It was on this land that this building costing several lakhs at that time was at up. Funds for this purpose collected both in Jaffna and particularly from the old students and well wishers in Colombo. I remember that when late Mr. C. K. Kandasamy make strips to Colombo with Mr. Handy Perinpanayagam I as the Secretary of the Colombo Branch
-21

Page 34
O.S.A along with the good number of old students collected funds from their residences even late in the nights. Later both Mr. Kanda samy and Mr. Handy Perinpanayagam visited even Malasia and collected funds. In regards to this building project it is not out of place to mention that it was late Mr. C. K. Kandasamy who was chief architect in this project and several other improvements and additions during his period to the College.
I also wish to remember that the grand farewell functions were organized to Mr. Handy Perinpanayagam and later the
He asks a junior class containing a How do you measure a curved lir fresh from Science Studies, in a C opisomelir" C. K.Ks brooding, pen one of those corner to corner, be Kokuvil Hindu We Cannot aff equipment. We have to use basic of string".
Permanent Representati
"While the work of the others tov began in the latter part of their car of his life in promoting her welf finally as Principal"

welcome function to Mr. C. K. Kandasamy by the Colombo Branch as remembrance for future progress which certainly did.
We are born to die, what the performances people in responsible positions render is remember and appreciated by the old students and the citizen of the village.
To conclude it is the respect we pay to late Mr. Kandasamy, we one alliance to the ALBA MATER for remembering his
services forever.
t least one brash Colombo evacuee" he?" Up jumps this show off youth, Xolombo College responds "with an isive face breaks out radiantly into aming smiles and he chuckles, "At ord that kind of (sophisticated) material such as dividers or a piece
A Pathmarajah Old Student and Formerly Consul General and e to the European Office of the United Nations From "A kaledictory Tribute ta C. KK”
wards the progress of Kokuvil Hindu eers Kanthasvvami spent the vivhole are, as teacher Vice Principal and
V. Siva subramaniam Retired Puisne Judge From 'A Valedictory Tribute to C.K.K.
أر
-22

Page 35
Chinnappah Kanagaratnan Kanthaswami
The cremation of C.K. Kanthaswami, former principal of Kokuvil Hindu College took place at the Rookwood Cemetery, Lidcombe, Sydney on Saturday 24 April 2004.
The only event that we know as being certain when we enter this world took
Mr. C. K. Kanthaswami away on April 21 nineteen years beyond the Biblical three and
ten.
His father, the late Dr. Kanagaratnam was one of the earliest graduates of the first National Medical School, pioneered by Dr. Fridz Green at Green Memorial
Hospital, Manipay, Sri Lanka. Both Dr. Kanagaratnam and Mrs. Theivanayaki Kanagaratnam were staunch Hindus and when their son was born on 29th December
1915, he was named kanthaswami after the famous Kanthaswami Kovil in Nallur,
Jaffna.
Late Mr. Kanthaswami had his early education at Jaffna Hindu College and later graduated from the University of Ceylon securing a Bachelor of Science (London) degree. Having a great aptitude for teaching,

j. Úsiltainatsaun
Mr. Kanthaswami joined Kokuvil Hindu College in 1940. Mr.Kanthaswami was elevated to the position of Principal in 1960. He later became one of only three supra grade principals at that time. His charismatic leadership and biggest challenges encountered always with a smiling face, made Kokuvil Hindu College named in par with some of the other famous colleges in Jaffna, and perhaps other leading colleges in Sri Lanka. After a distinguished career at Kokuvil Hindu College for 31 years, Mr. Kanthaswami retired in 1971.
At a well attended valedictory function in Colombo, my wife the late Rupavathy Thillainathan (nee Appaiah), aformer student of Mr. C. K. Kanthaswami was privileged to be included as one of the speakers.
Mr. Kanthaswami was a keen tennis and bridge player. Despite poor health he maintained a keen interestin Bridge and was a much sought after member in a well established bridge club in Toowong, Queensland with over 1000 members. He won several tournaments in Brisbane, Australia. He later moved to Sydney and within a short time earned the friendship of
-23

Page 36
several hundreds. The very well attended funeral bears ample testimony to this highly respected gentleman.
Mr. Kanthaswami lived a life to its
fullest. Its quality was further enriched by his inter personal relationships which were not only warm but also sincere. Kanthaswami was a practical man, so much so, that the transition from a majestic life style in Jaffna to a modest but equally dignified one in Australia posed him no problems.
It is true that death humbles us all as the
greatest leveller, for in it, we are all equal. It is perhaps for this reason, that death remains
Il came, li savv, il conquered (Veni,
- Julius Caesar, Letter to Ama
concuered K.H.C. and all the
Do all the good you can, In all the ways you can, in all the places you can, At all the times you can, To all the people you can, As long as ever you can. - John Wesley, Rules of Cond
Better Build school rooms for
Than cells and gibbets for "the - Eliza Cook, A Song for

the only event of certainty, when we are born. The difference lies in what we achieve
in the interim. In that respect late Mr. C. K. Kanthaswami's values and high principales stood as tall and erect as his towering personality, right through his life. Yes, indeed he was a perfect gentleman and the world needs the likes of him.
Late Mr. Kanthaswami leaves behind his
beloved wife Mahadevi, and five children - Dhayanathan & Vijayalakshmy (Sydney), Dr.(Mrs) Shanthini & Dr. Sivakumar (U.K), Dr. (Mrs) Abhiramy & Dr. Jayantha Ar(U. K), Vaheesan & Dushyanthy (Brisbane), Geethanjally & Nirmalarajan (Sydney) and the grandchildren.
Vidi, Vici)
antius. C.K.K Came, saw, built and
Cokuvilites.
JCt.
"the boy"
e man"
the Ragged Schools.
-24

Page 37
C.K.K. My mentor and fri
I was deeply grieved to read in the Sri Lanka Newspapers of the demise of Mr. C.K. Kanthaswami who was my teacher, principal and mentor and friend. He was affectionately referred to as 'CKK' by his friends and colleagues I had associated with him for over half a century. To date I always "sired" him whenever I addressed him and gave him the respect due to a guru from a pupil.
1940 was my first year at Kokuvil Hindu College. It is in this year he joined Kokuvil Hindu College as a graduate Science teacher. He arrived in a Horse Carriage, well groomed, tall, handsome with a smiling disposition, full white suite and well polished shoes. He taught Science for the upper classes in the school. Therefore, I came under his spell only in 1945 when he taught us Physics and Mathematics.
He was a very devoted teacher with commitment to ensure that every student comprehended the subject fully. This meant the said syllabus invariably could not be completed during the allotted

end
Μίλ θήeαφανιαβαβ
school time. He therefore, had extra classes after school or on holidays and weekends to complete the syllabus and also tp prepare us for the examination by doing past papers. I can recall one day when I came late to school when following the Advance Level class, he stopped me at the entrance and told me that I must be punctual at the class if I was attending school. If I wanted to be considered as a past student, then he will deal with me with the respect due. I must say, that this was the last day came late to school because I felt ashamed of myself. He never admonished me but he did it in such a tectful manner he ensured no repetition of afault. This is Mr. Kanthaswami's forte.
In November, 1967 I attended the Old students' Association meeting in Colombo and he was presiding. The day before I was blessed with a daughter under the Asterim "Thirukathigai". He responded instantly. You should have no problem in naming her "Kathika". Accordingly we named our first daughter"Kathika".
Just before he left for the UK he came
-25

Page 38
to see me at home and were discussing various matters. When he was about to go, he took a Sheffield penknife and gave it to me as a gift and said he got it specially from England for him to cut mangoes. He thought it is best that he left it with me as it would be of better use in Sri Lanka than in England. I still have the knife with me and I consider it as a treasured gift given to me by my teacher andmentor.
"Mr.C.K.Kanthasvami vhom ve
individual. He represents the total represents the quintessence of 3 years of cadjan and stone, зо year growth and fulfillment. He repres best and Worst of Kokuvil"
"C. K.K's Charming looks and m. leniency, for know that he coul principal he will not give in.
His great services to the college ca affection which cannot be express
An old student and Dire

He was a kind soul, and his departure has left a void amongst the people who loved, admired and respected him. He has tendered yeomen service to the upliftment of the school in general and to the students in particular. His wife, children and grand children I understand were all with him when he passed away and to them it is indeed a great loss.
\
are honouring to day is not just an gokuvil personality of 3 decades. He O years of tragedy and triumph, 30 's of fire and brimstone, 30 years of ents 30 years which has seen the
S. Siyaтауаgат
An old student, From "A Waledictory tribute to C.K.K. "
anners should not be mistaken for d he very stern and in matters of
n only be rewarded by the love and ed in vVords"
M.KTheagarajah :tor and Group Accountant Browns Group From "A Waledictory tribute to C.K.K."
-26

Page 39
Tribute to C.K.K
The demise of Mr.C.K. Kanthaswami
last month grieves me deeply as my entire school career at Kokuvil Hindu
College from 1956-1969 was when he was the Vice Principal and Principal of the College. This had a tremendous impact on me though I was not a direct
student under him.
He was a very pleasing personality and has contributed in a big way in developing our School in all aspect especially when he was deputy to late Mr. Handy Perinpanayagam and when he was the Principal to our College. He joined Kokuvil Hindu College as a Graduate in Science in 1940 and rose to
the level of Principal in the year 1960. He has been a devoted teacher and even
conducted extra classes for the students
because of the Interest he had taken in
them.

J(...Ј(etheедиалат
I became very close to him when he visits our house to play Bridge with late Mr. Handy Perinpanayagam late Mr. Palanithurai (our teacher), late Mr. Naganathan (Kokuvil post master), late Mr. Mylvaganam and others i n c l u d i n g r m y l a t e fa t h e r Mr. Kanapathipillai.
His demise has created a void
amongst his colleagues, friends and others who had loved and respected him. On behalf of Kokuvil Hindu College OSA. Colombo Branch and my family. I would like to convey my deepest condolences to his wife, children and otherfamily members.
We pray to Lord Muruga of our
College temple (Pudhu Kovil) for his
soul to attain moksha.
-27

Page 40
OUR LOVED C.K.K.-
He was lost forever
a super human being
a devoted teacher
an able Administrator
the Principal of our aln
Never get him again
the void cannot be fille
May his soul rest in pe: having served humanit
for eight decades.
C.K.K. is gone,
but his acts and deeds s
remain in our hearts fo

kanthias Siuanantham
na mater.
aCe,
hall
CVCT.
-28

Page 41
Our late Principal
Mr.C.K.Kanthaswami
They were golden eras in the annals of Kokuvil Hindu College, our Alma Mater. They began with the founder himself, Mr. E. Chelliah, who was the first headmaster of Kokuvil Hindu English School as Kokuvil Hindu College was called then. Mr. S. Thiyagarajah, a stalwart person from Thellipalai with majestic appearance - proved himself equal to the task of being the headmaster. Every headmaster and Principal raised the status of the school in various spheres. They were from different parts of the peninsula but once they took over the administration of the school they integrated themselves into the school community. Mr. M.Karthigesu came from Pt. Pedro and rendered meritorious service and the school was raised to the status of College and it became Kokuvil Hindu College.
Mr. C.K. Kanthaswami, affectionately called C.K.K. gave two eminent Principals bo K.H.C. After Mr. S. Seenivasagam left college as Principal, Mr. C.K.K. then Vice Principal did not accept the post of Principal when it was offered to him by the Board and Mr. V. Nagalingam (Shakespeare

Nagalingam) was appointed Principal. At his demise, Mr. C.K.K. declined the post a second time. K.H.C. was very fortunate in getting Mr. Handy as the Principal Mr. C.K. K. would say that he gave two good principals to K.H.C. and he was happy about it. Not all can do this. It was the height of sacrifice and magnanimity on the part of our late principal Mr. C.K.K.
Our memories go back to his period and our time in K.H.C. He was the first science graduate teacher from 1940. He served as Vice-Principal with many Principals and his rich experiences with them enabled him to become an efficient Principal. He brought the school to great heights in all spheres. His approach towards us, teachers, the clericals staff and the minor staff was very kind and his soft spoken words impressed us, We would cooperate with him to raise the school to great heights. He would see to the comfort of those serving under him. Peon Thambinathan was ill with cancer in Ceylon and appealed to us in Canada for help. He used to run errands and drive Mr. C.K.K's car for him. When I called Mr. C.K.K and conveyed the message he made a collection
-29

Page 42
and sent me. This amount and ours were a tidy sum. Thambinathan was happy and grateful but did not survive the illness.
Physics was Mr. C.K.K.'s forte. His appointment as the first science graduate teacher at K.H.C. in 1940 marks the introduction of science subjects in our school. He would say how he taught the science subjects without a proper science laboratory. The excellent performance of his students at the public examinations earned a name for themselves, the school and their teacher himself, Mr. C.K.K. He remembered some of his chosen favourite students Dr. T. Kumarasamy, Dr. M. Sunderalingam and Mrs. S. Ganeshwaran. I too had the good fortune to get help from him in Mathematics when I sat for my London degree examination. In the course of my conversation with him he shared all these memories with me. Mr. C.K.K. belonged to a generation which regarded teaching as a vocation based on commitment and dedication. A new chapter in the study and teaching of science subjects opened at K.H.C. with his teaching careerthere.
"Lifes of greatmen all reminds us we can make our lifes sublime and departing, leave behindus Footprints on the sands of time"
- H.W. Longfellow

These words become meaningful when we think of our Principals at K.H.C. Mr. V. Nagalingam did leave his stamp for us teachers to emulate him. The strategies adopted by Mr. Handy Perinpanayagam in the administration of the school served as a
handbook for us teachers. Fresh in our
memories are the words of wisdom from our deceased Mr.C.K.K Soft spoken and impressive were his advice and guidance. He expected every teacher to do his duty as he did and he would speak well of the teachers who were devoted to their profession and performed their duties with sincerity. We were fortunate in having had Principals of his calibre whom we could follow as examples not only as teachers but also in our life out of school. They paved the way for us to be good teachers and hence we owe a great debt to these greatmen who have left their footprints at K.H.C.
In the latter stages of his life, his frail health affected him. Only his body but not his mind. He had a wonderful memory and would quote the day and the date of any incident that happened at college. We would approach him for any clarification of events and get a correct record. A very recent incident was Mr. V. Ganeshalingam's attempt to write the history of sports at K.H.C. Mr. C.K.K. furnished him with some
facts. Mr. C.K.K calls him "Thambi" and he was always at hand for company and help.
-30

Page 43
Now this Thamby is going to miss him. One of Mr. C.K.K's daughters told me that Mr. Ganesh was his eldest son.
We visited Mr. C.K.K. in December
2002 and shared our memories of K.H.C. He
enjoyed talking about the school and the past memories refreshed his mind and served as a
tonic for him. He lived for the school and
died forit. At the requestofthe K.H.C.O.S.A. Canada he sent us a very good message for the "MAKUDAM 2004"magazine and that has become his last message for us. After coming to Canada I kept contact with him and he enjoyed the moments. When I requested him for the message for the magazine he said "I couldn't oblige you earlier. I don't want to disappoint you this
"During my short stay on the staff very intimately... I observed that and vivas outstanding science tea of men like Mr. Handy Perinpana raised the stranded and status of institutions to one that gained w Outside for both its educational an

time". This may have been a premonition. He wished our function success and success
it was. His blessings come from the bottom of his heart. He blessed me with his golden words "God has given you everything good in life" and now I am as he wished. Iam ever grateful to him. He who blesses the others is himself blessed. God has blessed him with a loving, dutiful wife and good, devoted
children.
Mr. C.K. Kanthaswami served at K.H.C. for 31 years, retiring in 1971 after bringing the school to an elevated position and that was his dream. The school will remembel him, the school community will honour his memory and we all will remember him as one of the architects of the school.
came to know Mr. Kanthaswamy ne vvas papular with the students cher. It was the dedicated service yagam and Mr. Kanthaswmy that the college from that of a suburban ide recognition both of Jaffna and d sports activities.
P2 Navaratnam
Senior Asst. Commissioner of Labour,
From "A Valedictory Tribute to C.K.K"
-31

Page 44
கொக்குவில் இந்துவின் சிற்பி -
அமரர் சீ.கே. கந்தசுவாமி 1960 தொடக்கம் 1971 வரை கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரியில் அதிபராக இருந்து 2004ம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம் 21ம் திகதி அவுஸ்திரேலியாவின் சிட்னி நகரில்
காலமானார்.
யாழ்ப்பாணம் இந்துக்கல்லூரியில் மாணவனாகச் சிறந்து விளங்கியவர் கொழும்புப் பல்கலைக்கழகக் கல்லூரியின் பெளதிகவியல் சிறப்புப் பட்டதாரியாக வெளியேறினார். அவர் ஆசிரியப் பணியைக் கொக் குவில இந்துக் கல்லூரியிலேயே 1940ல் ஆரம்பித்தார். ஐரோப்பிய பாணியில் உடை அணிந்து குதிரை வண்டியில் பாடசாலைக்கு வரத் தொடங்கியவர் பின்னர் துவிச்சக்கர வணிடியிலும் அதன் பின்னர் தனது கறுப்புக் கொன்சல் காரிலும் தூய தேசிய உடை அணிந்து வரலானார். இது அவர் கல்லூரியுடனர் இரணர் டறக் கலந்த தன்மையை உணர்த்துகிறது. இக்கல்லூரி யைப் பல வருடங்களாகப் பின்னணியில் நின்று வளர்த்தெடுத்து தன் சேவைக் காலத்து அதிபர்களுக்கு உதவி அதிபராகவும் உறுதுணையாக நின்று தானே சிறந்த அதிபராகும் அனுபவமும் ஆற்றலும் பெற்றுக் கொண்ட திறமை மிக்கவர்.
ஆசிரியராகத் தனிச்சிறப்பு வாய்ந்தவர்.

எஸ். இரத்தினப்பிரகாசம்
பெருந்தன்மையும் மாணவரை ஊக்கு விக்கும் சிந்தனையும் கொண்டவரது கல்விப் போதனையும் அறிவுரைகளும் மேற்கத்தைய கீழைத்தேய மரபுகள் இரணி டினையும் தழுவியனவாக அமைந்தன. இவ்வாறு உருவாக்கப்பட்ட தன் மாணவர்களின் சாதனைகளில் அக மகிழ்ந்தார். அவர் பெளதிகவியல், இரசாயனவியல மட்டும் எமக்குக்
கற்பிப்பதோடு நின்றுவிடவில்லை; வாழ்க்கைக்கு வேண்டிய பலவற்றை நமக்குப் புகட்டியுள்ளார். அவர் தன் வாழ்க்கையை கொ.இ. கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்கும் முன்னேற்றத்திற்குமே அர்ப்பணித்துள்ளார். அவ்வாறே தன் ஆசையை நிறைவேற்றி கொக்குவில் இந்துவை பலதுறைகளிலும் வளர்ச்சி யடையச் செய்து யாழ் குடாநாட்டில் பிரபல பாடசாலையாக்கினார்.
தனி பிள்ளைகள் அனைவரையும் கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரியிலேயே படிப்பித்தார். தான் நேசிக்கும் பாடசாலை யிலேயே தன் பிள்ளைகளும் கல்விகற்க வேண்டும் என விரும்பினார். அவரிடம் கல்விகற்ற மாணவர்கள் இந்நாட்டின் பொதுமக்கள் மத்தியில் அணிகலன் களாகத் திகழ்கின்றனர். சட்டத்துறை நிதித்துறையினர், புகழ்பெற்ற வைத்திய நிபுணர்கள், சத்திர சிகிச்சை நிபுணர்கள்,
-32

Page 45
பொறியியலாளர்கள் நிர்வாகிகள், கல்விமான்கள், தொழிலதிபர்கள் என பல்வேறு துறைகளிலும் புகழ்பெற்றோரை கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி உருவாக்கி யுள்ளது.
அதிபர் V. நாகலிங்கம் திடீரென இறந்ததும் இவர் அதிபராக வந்திருக் கலாம். ஆனால் அவர் கல்லூரியை நிர்வகிக்க தனி னிலும் அறிவாலும், அனுபவத்தாலும்மூத்த ஒருவரே அவசியம் எனக்கூறி திரு ஹன்டி பேரின்பநாயகம் அவர்களை அதிபராக வரவேற்றார். பின் அவரை நேசித்து மதித்து அவருக்குச் சிறந்த உபஅதிபராகப் பணியாற்றி கல்லூரியை வளர்த்த பெருமை அமரர் கந்தசுவாமியையே சார்ந்ததாகும். கல்லூரிச் சமூகத்துடனும், ஆசிரியர் குழாத்துடனும் நல்லுறவு பேணி கல்லூரியை வளர்த் தெடுத்தவர்.
அவரிடம் கல்வி கற்ற பெருமையுடன்
இதனை இதனால் இவன் முடிக்கும் விட்டு பாடசாலைக் கருமங்களை ஆ நடத்தியவர் அமரர் சி. கே. கந்தசுவாமி
தக்கார் தகவிலர் என்பது அவரவர்
எச்சத்தால் காணப்படும்"
அமரர் சி.கே. கந்தசுவாமியின் பேரப்பிள்ளைகளும் பல்துறைகளிலும் மிளிர்கின்றனர். பொய்யாமொழிப் புலவ சிறந்த எடுத்துக்காட்டன்றோ.

எனது நணி மதிப்புக்குரிய குருவுக்கு காணிக்கையை இத்தால் செலுத்துகிறேன். அவர் ஏட்டுக் கல்வியை மட்டும் எனக்கு புகட்டவில்லை. அவரிடமிருந்து நான் கற்றவை பற்பல. தூய்மை, ஒழுங்குமுறை, திறமை ஆகியவற்றின்அவசியத்தை என் வாழ்க்கையில் உணர்த்தியவர். அவரது மாணவர் எல்லோரும் அன்பு, பாசம் நன்றியுணர்வுடன் என்றென்றும் அவரை நினைவுகூருவர்.
அவர் தம் மாண்புமிக்க மனைவி மகாதேவியையும் தயானந்தன், வாகீசன் என்னும் இரு புத்திரரையும் சாந்தினி, அபிராமி, கீதாஞ்சலி என்னும் மூன்று புத்திரிகளையும் துயரத்தில் ஆழ்த்திச் சென்றுள்ளார்.
முருகன் அருளால் திருமதி. கந்தசுவாமி யும், பிள்ளைகளும் தமது ஈடுசெய்ய முடியாத இழப்பினைத் தாங்கும் சக்தி யினைப் பெற்று தேறுதல் அடைவாராக.
என்று ஆய்ந்து, அதனை அவன்கண் சிரியர்களிடம் பகிர்ந்தளித்து நிர்வாகம்
மக்கள், மருமக்கள், மட்டுமன்றி , விற்பன்னராய் அவர் பெயர் துலங்க பரின் வாய்மைக்கு அவரது மனைமாட்சி
-33

Page 46
அதிபரின் செய்தி ட
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் முப்பது ஆண்டுகள் ஆசிரியராக, உப அதிபராக, அதிபராகச் சேவையாற்றிப் பெருமை சேர்த்துக் கொண்ட மதிப்புக் குரிய எமது முன்னாள் அதிபர் திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி அவர்களின் மறைவினை யிட்டு வெளியிடப்படும் அஞ்சலி மலருக்கு இரங்கற் செய்தியை வழங்க வாய்ப்புக் கிடைத்தமை எனக்குப் பெரும் ஆத்ம திருப்தியை அளிக்கிறது.
அமரர் சி. கே. கந்தசுவாமி அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் 1940ம் ஆண்டு விஞ்ஞானப் பட்டதாரி ஆசிரியராக இணைந்து மிகக் குறுகிய கால சேவை யுடன் உபஅதிபர் பொறுப்பினையும் ஏற்றுக்கொண்டவர். இவர் 1960ம் ஆண்டு முதல் அதிபர் பதவியைப் பொறுப்பேற்று சுமார் பதினொரு வருடங்கள் அப் பணியினைச் சிறப்பாகச் செய்தபின் மன நிறைவோடு ஒய்வுபெற்றார்.
அமரர் சி. கே. கந்தசுவாமி அவர்கள் உபஅதிபராக இருந்த காலத்தில் இக் கல்லூரியில் மாணவனாகச் சேரும் வாய்ப்பு எனக்குக் கிடைத்தது. பின்னர் இவரது அதிபர் பதவிக்காலத்திலேயே எனது கல்லூரிப் படிப்பை முடித்து வெளியேறினேன். நான் வர்த்தகத் துறையில் கல்வி பயின்ற காரணத்தால்

பொ. கமலநாதன்
இவரிடம் நேரடியாகக் கல்வி பயிலும் வாய்ப்புக் கிடைக்காத போதிலும் இவரிடம் காணப்பட்ட சிறப்புக்கள் சிலவற்றை
இங்கு கூறிக்கொள்ள ஆசைப்படுகின்றேன்.
இவர் பிரபுத்துவக் குடும்ப மரபிலிருந்து வந்தவராயினும் எல்லோருடனும் சரள மாகவும் , அணி பாகவும் பழகுபவர் . கல்லூரிச் சமூகத்துடனான உறவை மிக நெருக்கமாகக் கொண்டிருந்தவர். கல்லூரி யைச் சூழவிருந்த கிராம மக்கள் மத்தியில் நனர் மதிப்பையும் , கெளரவத்தையும் பெற்றிருந்தவர். யாழ்ப்பாணக் கல்விப் பாரம்பரியத்தைக் கட்டிவளர்த்த அதிபர்கள் வரிசையில் முனி னணியில் இடம் பெற்றவர். கொக்குவில் இந்துவினர் வளர்ச்சியில் மட்டுமன்றி யாழ்ப்பாணப் பாடசாலைகளின் கல்வி வளர்ச்சி பற்றியும் சிந்தித்தவர். இவரது உடல் அழகும், ஆடைகளும் தூய்மையாகக் காணப்பட்டன போலவே உள்ளமும் என்றும் தூய்மை யாகவே காணப்பட்டது. மூத்தவர்களை மதிக்கின்ற சிறந்த பண்பைக் கொண்டிருந்தவர். இளம் வயதிலேயே அதிபர் பதவியைப் பொறுப்பேற்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்த போதிலும் அதற்குரிய முதுமை அடையாத காரணத்தால் அந்த வாய்ப்பை ஹன்டி பேரின்பநாயகம் அவர்களுக்கு மனநிறை வோடு கொடுத்து உப அதிபர் பதவியை அவருடனர் இணைந்து மகிழ்வோடு
-34

Page 47
செய்துவந்தவர். எமது கல்லூரியில் விஞ்ஞானப் பிரிவைக் கட்டியெழுப்பிய சிற்பி இவர். இவர் எமது கல்லூரியில் அதிபராய் இருந்த காலத்திலேயே உயர்தர வகுப்பில் வணிகக் கல்விப் பிரிவும் ஆரம்பித்து வைக்கப்பட்டது. எமது கல்லூரிக்குப் பிரச்சினைகள் வந்த காலத்தில் அவற்றைக் கண்டு மனம் சோர்ந்துபோனவரல்ல இவர். ஹன்டி பேரின்பநாயகம் அவர்கள் அதிபராக இருந் தபோது அரசியறி கருத் து வேறுபாட்டினால் எமது கல்லூரி மூன்று தடவைகள் எரிக்கப்பட்டது. அந்த வேளைகளில் ஹண்டி அவர்களுக்கு உறுதுணையாக இருந்து நிதி சேகரித்து, எமது கல்லூரிக்கென மூன்று மாடிக் கட்டிடம் அமைப்பதற்கு உழைத்தவர்.
யாழ்ப்பாணச் சைவப் பாடசாலை களைத் திருக்கேதீஸ்வர ஆலயத்தின் திருப்பணியில் ஈடுபடச் செய்வதில் முன்னின்று உழைத்தவர். இவருடைய காலத்திலிருந்து யாழ்ப்பாணப் பாடசாலை கள் இவ் வாலயத்தினர் வருடாந்த உற்சவங்கள் செய்யும் வாய்ப்பினையும் பெற்றுக்கொண்டன. எமது கல்லூரியில்
கற்றாரைக் கற்றாரே காமுறுவர்"
அமரர் கந்தசுவாமியின் வாழ்க்கையில் அகமகிழ்ந்துள்ளோம். இவரது நண்பர்கள் இணைபிரியா நண்பர்களாக வாழ்ந்த6 கல்லூரிகளின் அதிபர்கள் இணைபிரியா சமகாலத்தவரும் நன்கறிந்ததே. கொக்கு இந்துவின் முத்துவேற்பிள்ளை, பரமே ஆகியோரே இம் மும்மணிகள் ஆவர்.

அதிபராக இருந்த காலத்தில் வருடா வருடம் திருக்கேதீஸ்வரத்தானை வணங்கும் பணி தவறாதவர். சைவப் பிள்ளைகள் சைவத்திருமுறைகளைப் பணிணோடு பாடத்தெரிதல் அவசியம் என உணர்ந்து பண்ணிசை வித்தகள் இராசையா அவர்களை எமது கல்லூரியில் தேவார ஆசிரியராக நியமித்து பண்ணிசையைப் போதிக்க வழிவகுத்தவர்.
இவரது சிறந்த கல்விப் பணி கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியைக் குடாநாட்டின் சிறிந்த கல்லூரிகளுள் ஒன்றாகத் திகழச் செய்ததென்றால் அது மிகையாகமாட்டாது. இவரது கல்விச் சேவையின் சிறப்புக்கள் பல இம்மலரில் மற்றவர்களினாலும் எடுத்துக்கூறப்பட்டுள்ளன. அத்தகைய சிறப்புக்கள் யாவற்றுக்கும் உரித்தான எமது மதிப்புக்குரிய அதிபர் அமரர் சி.கே.கந்தசுவாமி அவர்களின் ஆத்மா இனி நு அவரது உடலை விட் டுப் பிரிந்துளி ளது. அவரது ஆத்மா சாந்தியடையவும், மற்றும் அவரது பிரிவாற் துயருற்றிருக்கும் உற்றத்தோர், சுற்றத்தோர் மனச் சாந்தியடையவும் இறைவனைப் பிரார்த்திக்கின்றேன்.
ல் இதனை நேரில் பார்த்தும் பாராட்டியும் கற்றாரும், சிரியருமே. இவர்களில் மூவர் னர். யாழ் மண்ணின் மூன்று பிரபல நண்பர்கள் என்பது அவர்தம் மாணவரும் தவில் இந்துவின் சி.கே.கே, மானிப்பாய்
ஸ்வராக் கல்லூரியின் சிவபாதசுந்தரம்
اص
-35

Page 48
அவர் மறையவில்லை -
பேரன்புக்கும் பெருமதிப்புக்குமுரிய எமது முன்னை நாள் அதிபர் திரு C.K.கந்தசவாமியின் மறைவுச் செய்தி கேட்டு நாம் எல்லோரும் பெரும் கவலை கொள்கிறோம். அறுபது ஆண்டுகளாக எமது கல்லூரியுடன் நெருக்கமாக இருந்த ஒருவரை, அக்கல்லூரிக்காக வாழ்ந்தவரை இழந்துவிட்டோம். அக் கல்லூரிக்கு இது ஈடு செய்ய முடியாத இழப்பு, ஏப்ரல் 22இல் கல்லூரி அவருக்கு ஞாபகார்த்த அஞ்சலி செய்தது. அன்று துக்கதினமாக கல்லூரி மூடப்பட்டது. உலகெங்கும் பரந்து வாழும் பழைய மாணவர்கள் கூடவும், அஞ்சலி செய்யவும், மலர் வெளியிடவும் ஒழுங்கு செய்யப் பட்டுள்ளது. அவர் எமது உள்ளங்களில் நிறைந்திருக்கிறார். அவர் மறையவில்லை. எம்முடன் வாழ்கின்றார்.
அவர்காலத்தில்கல்லூரியில் படித்தவர்கள். அவரிடம் கல்வி பயிலும் பேறு பெற்ற வர்கள் அவரை என்றும் மறக்கமாட்டார்கள். கற்பிப்பதில் அவருக்கு நிகர் அவர்தான். ஆயிரக்கணக்கானவர் அவரிடம் கற்று மேல் நிலை அடைந்துள்ளனர். மாணவர் நலந்தானி அவரினர் வாழ்க்கையின் குறிக்கோள். கற்கும் மாணவருக்கு வசதிகளை பெருக்கித் தந்தார். விஞ்ஞான கூடங்கள், விளையாட்டு மைதானம், திறம்படக் கற்பிக்கக் கூடிய ஆசிரியர், மேலும் பல, இவற்றையெல்லாம், பெற்றுத் தந்தவர் அமரர் கந்தசுவாமி அவர்கள்.

திரு.திருமதி,கந்தப்பிள்ளை
மாணவர் வகுப்பறைக் கல்வியோடு அமையாது, புறத்துறைகளிலும் நல்ல ஈடுபாடு உடையவராக, பூரணமடைந்த வராக வெளியேற வேண்டுமென அவர் அரும்பாடுபட்டு உழைத்தார். விளை யாட்டு வசதி ஏற்படுத்தித் தந்தார். சாரன இயக்கத்தை ஊக்குவித்தார். சங்கீதம், நடனம் ஆகிய கலைகள் பயில ஒழுங்குகள் செய்தார். அவருக்கு சைவசமயப் பற்று: ஈடுபாடும் பெரிதும் இருந்தது. நவராத்தி, சிவராத்தி கொணர் டாடவும் சமயப் பேருரைகள் இடம் பெறவும், பண்ணிசைப் பயிற்சி, திருக்கோயில் வழிபாடு, செய்யவும் முன்னின்று ஏற்பாடுகள் செய்தார்.
அவருடைய காலத்தில வேலை யிலிருந்த ஆசிரியர்களை அவர் மிக அன்பாகவும் கண்ணியமாகவும் நடத்தினார். அங்கிருந்த அனுபவம் மிக்க ஆசிரியர் களுக்கு சேவை நலம் பாராட்டி விழாக் கொணர் டாட ஏற்பாடுகள் செய்தார். ஆசிரியர்களுக்கு வேண்டிய வசதிகள் செய்து கொடுத்தார். கற்பிக்க அவர் மற்றவர்களுக்கு முனி மாதிரியாக திகழ்ந்தார். மற்றவர்களும் தன்னைப் போல் சேவை செய்வதை பாராட்டிப் பெருமகிழ்ச்சியடைந்தார். அவர்களுடைய வாழ்விலும் தாழ்விலும் தாமும் பங்கு கொணர் டார் . கல லுTரி நிர்வாகம் முழுவதையும் தானே தனி தோளில்
-36

Page 49
சுமக்காது, யார் யார் எதனை எவ்வாறு செய்வார் என அறிந்து, அவர்களைப் பங்கு கொள்ளச் செய்து அவர்களுக்கு ஊக்கமும் பாராட்டும் வழங்கினார்.
அவர் காலத்தில் யாழ்ப்பாணத்திலும் கொழும்பிலும் இயங்கிய பழைய மாணவ சங்கங்கள் அவருடன் ஒத்துழைத்தன. அவர்களைக் கல்லூரியின் வளர்ச்சிப் பணியில் பெரிதும் ஊக்குவித்தார். பல ஆண்டுகளாக கல்லூரியிலிருந்து கற்பித்து வழிநடத்திய இப் பெரியாருடன் நெருக்க
"கொக்குவில் இந்து சிறந்த கல்லு சி.கே.கேயின் குறிக்கோளாகும். தக்க அ பாடுபட்டும் இக்கல்லூரியில் சேர்த்து கல்லூரியின் நாகலிங்க மைதானத்து யிலிருந்து வழிபெறுவது பிரச்சனையா உழைப்பின் பயனாக இப்பிரச்சனை தீர் பாதையையும் இம்மைதானம் பெற்றுக் க
திரு. சி.கே.கே அவர்களை கொக்குள் முடியாது. அவருடைய புகழ் கல்லூரி உ
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிக்கும், ெ அவர்கள் ஆற்றிய அரும்பணிக்கு ஒரு வளர்ந்து வருகின்ற மும்மாடிக் கட்டிடம்

மான உறவு கொணர்டு சங்கங்களும் மகிழ்ந்தன. பழைய மாணவ விருந்துகள் சிறப்பாக நடைபெற்றன. பெற்றாரும் நலம் விரும்பும் பெரியோரும் அவருக்கு மனமுவந்து வேண்டிய உதவிகளைச் செய்தனர் அவர் நிறைவான வாழ்க்கை வாழ்ந்தர் “தக்கார் தகவிலர் என்பது அவர் தம் எச்சத்தில் காணப்படும்” என்ற வள்ளுவப் பெருந்தகை வாக்கு அவர் குடும்பத்தில் முழுமையாக பிரதிபலிப்பதைக் காண்கின்றோம்.
லூரியாக மிளிர்தல் வேண்டுமென்பதே ஆசிரியர்களாகத் திகழ்ந்தவர்களை எவ்வித க்கொள்வதற்கு இவர் தயங்கவில்லை. துக்கு" காங்கேசன்துறை நெடுஞ்சாலை ப் இருந்தது. ஆயினும் அதிபரின் அயரா க்கப்பட்டதோடு, இன்று நல்ல விசாலமான
வில் இந்துக் கல்லூரி மறவாது. மறக்கவும் ள்ளளவும் வாழும்"
5ாண்போர் மனதைக் குளிரவைக்கிறது.
* Glor, pচLITGHT பழைய மாணவர் From 'A Valedictory Tribute to C.K.K
காக்குவில் மக்களுக்கும் திரு.கந்தசுவாமி
என்றென்றும் நிலைநிற்கும்."
சின்னமாக இப்போது கல்லூரி வளவில்
- சரஸ்வதி கணேஸ்வரன் J60)puu LDT60067 From A Waledictory Tribute to C.K.K
أر
-37

Page 50
சி.கே.கே -
“நெடுநல் உளன் ஒருவன் இன்றில்லை என்றும் பெருமை உடைத்து இவ்வுலகு" என்பது தமிழ் மறை.
C.K.K. என்னும் மூன்று எழுத்துக் களுடன் எம்மிடையே வாழ்ந்த ஆசான், அதிபர், கல்விமான், நிர்வாகி மொத்தத்தில் உறங்காத ஒரு நல்ல உள்ளம் இன்று எம்மிடையே இல்லை.
- மினுமினுப்பான தோல் கொண்ட
பளிங்கு போன்ற தேகம் - கவர்ச்சியான கண்கள்
- ஆர்வம்மிக்க புன்சிரிப்பு - வெண்முகில் தவழ்வது போன்ற
2-602ւ-ալք (35 - கையில் சில்வர் கலரினாலான
சிகரட் அடங்கிய அழகான பெட்டி
- மென்மையான பேச்சு
இவையே கொக் குவில இந்துக் கல்லூரியில் இவரின் ஆளுமையின் கீழ் கல்விகற்ற ஆயிரக்கணக்கிான மாணவர் களின் மனக்கண்களில் தோன்றும் காட்சி
எனத் துணிந்து கூறலாம்.
முன்னாள் யாழ் இந்துக் கல்லூரிகளின் முகாமையினால் கொக்குவில் இந்துக்

வ. கணேசலிங்கம்
கல்லூரியின் முதலாவது விஞ்ஞான ஆசிரியராக நியமனம் பெற்றார். இவர் ஏறத்தாழ மூன்று தசாப்பதங்களாக இக் கல்லூரிக்குஆற்றிய பணிகள் அளப்பரியன. பற்பல அதிபர்களின் கீழ் ஆசிரியர், உபஅதிபர் பதவிகளை வகித்த இவர் கல்லூரியின் முன்னேற்றமும் வளர்ச்சியுந்தான் தனது குறிக்கோளாய்க் கொண்டிருந்தார்.
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் பல ஆக்கபூர்வமான வளர்ச்சியில் ஒரு சில:
கொக் குவில இந்து ஆங்கிலப் பாடசாலையாக இருந்த கல்விக் கூடத்தை கல்லூரியாக மாற்றியது, விஞ்ஞான ஆய்வு கூடங்கள் அமைத்தது, வர்த்தகக் கல்வி ஆரம்பித்தது, இப்படி இன்னும் எத்தனை எத்தனையோ அபிவிருத்திகள்.
இவர் ஒரு தன்னலமற்ற சேவையாளர் எனக் கூறினால் அது மிகையாகாது. இவருக்குப் பல தடவைகள் அதிபர் பதவி வழங்கப்பட்டபோதும் அவர் அவற்றை ஏற்கவில்லை. அதிபர் பதவியையேற்க மறுத்தவர் பின் தனது மதிப்பிற்குரிய ஆசிரியர் திரு. V. நாகலிங்கத்தை யாழ். இந்துக் கல்லூரியில் இருந்து கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் அதிபராக அமர்த்து
வதற்கு பெரும் முயற்சியெடுத்து அதில் -38=

Page 51
வெற்றியுங் கண்டார். இவரும் திரு. V. நாகலிங்கமுந்தான் பாடசாலையின் விரிவாக் கத்திற்கு வித்திட்டவர்களெனக் கூறலாம். திரு நாகலிங்கத்தின் மறைவையொட்டி ஏற்பட்ட அதிபர் வெற்றிடத்திற்கு திரு. C.K.K.ஐ பலர் வற்புறுத்தினர், அப்போதைய முகாமையாளர் உட்பட, ஆனால் அவர் ஏற்க மறுத்தார். பின்பு புகழ் மிக்க கல விமானும் காந்திய வாதியுமான ஹன்டி பேரின்ப நாயகத்தின் ஓய்வையடுத்து இவர் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் அதிபராகப் பதவியேற்றார்.
இவரது நிர்வாகத்தின் திறமையை அறிந்த கல்வி அமைச்சு அவரை ஒரு 952 u.fr esuUTS (Supra Grade Principal) நியமித்தது. இதனால் கல்லூரியும் நாடு தழுவிய புகழ்பூத்த கல்லூரிகளில் ஒன்றாக மாறியது. கல்லூரிக்கு முதல் வந்து கடைசியாக செல்லுபவரும் அவரே.
சுருக்கமாகக் கூறினால் “அறிவுச்சுடர் கொண்டு அறம், பொருள், இன்பம், தழுவும் வாழ்வினைத் தந்தாய். கொக்குவில் இந்து நமதே” என்ற கல்லூரியின் கீதம் CKK. எனக் கூறலாம். இவரது ஆளுமையில் வழிகாட்டலில் கல்விகற்ற ஆயிரக்கணக்கான மாணவர்கள் இன்று எல்லாக் கண்டங் களிலும் தனிப்பட்ட வாழ்விலும், பொது வாழ்விலும் முன்னோடிகளாக விளங்கு
கின்றனர்.
தேசப்பற்றும் மண்ணின் விடுதலையும் இவரது சிந்தனையில் எந்நேரமும்

குடிகொண்டிருந்ததை அவருடன் பழகியவர்கள் நன்கு அறிவர். சைவம் அவரது உயிர் நாடி அவரது இறுதி மூச்சு சிவபுராணம் ஒதும் போது அமைதியாக இறையடி சேர்ந்தது.
சிறந்த துணைவனாக, நண்பனைப் போன்ற தந்தையாக, மாமனாக, பல மாணவர்களுக்குக் குருவாக வழிகாட்டியாக சிறந்த நிர்வாகியாக, கல்விமானாக விளங்கிய CKK. பூதவுடலை விட்டு மறைந்த போதும் அவரது புகழ்உடல் என்றும் மறையாது.
அவரிடம் கல்வி கற்ற ஆயிரக் கணக்கான மாணவர்களின் வாழ்க்கையில் குடி கொண்டுள்ள கல்லூரி வாழ்வு என்னும் நினைவுகளில் CKK இன் நினைவுகளும் திசை அறிந்த வண்ணம் இருக்கும். எங்கள் ஆசானின் ஆத்மசாந்திக்காகப் பிரார்த்திக் கின்றோம்.
மனிதருக்குள் ஒரு சிறந்த மனிதனாக மதிக்கப்பட்ட பெருமகன் திரு. CKK
-39

Page 52
நான் கண்ட சி.கே.கேயர்
ஆபாரம் வேஷ்டி அணிந்து, நிமிர்ந்து, கம்பீரமாக நாற்காலியில் உட்கார்ந்திருந்த எங்கள் அபிமான முன்னாள் அதிபரை சுமார் 45 வருடங்களுக்குப் பின் கண்ட வுடன் அப்படியே மலைத்து விட்டேன். அதே ஒளி வீசும் கண்கள், சுருக்கமற்ற கன்னங்கள், முன்பிருந்த அதே பிரகாசம் முகத்தில், சென்ற வருடம் நவம்பர் மாதம் என்னுடைய அவுஸ்திரேலிய சுற்றுலாவில் சீ.கே.கேயரைச் சந்திக்க வேணும் என்று முக்கிய குறிப்பாக குறித்து வைத்திருந்தேன். அதிர்ஷ்டவசமாக அவரது சிட்னிநகர் வீட்டுக்குச் சென்று பார்க்கும் பாக்கியம் கிடைத்தது. எனது தம்பி என்னை அவருக்கு அறிமுகப்படுத்தியதும், எனது அயல் கிராமத்தவரான அவர், எனது பெற்றோர், சகோதரர் பற்றி அந்தத் தம்பி என்ன செய்கிறார், மற்றத் தம்பி, அண்ணர் என்று தனித்தனியாக விசாரித்து அறிந்து கொண்டார். 4 தசாப்தங்களுக்கு மேலாக நிலைத்திருந்த அவரது ஞாபகசக்தியை எண்ணி வியப்புற்றேன். அவர் உடல்நலம் விசாரித்தபோது "உடம்பின் உள்பகுதி யெல்லாம் உக்கிவிட்டது.ஒருபொம்மையைப் போல் என்னை வைத்திருக்கிறார்கள்” என்றார். உடன் இருந்த அவருடைய பாரியாரும் எம்மை நன்றாக உபசரித்து, அன்பாகப்பேசி தான் உயர் பண்புள்ள
மங்கை என்பதை வெளிப்படுத்தினார்.

மாணிக்கம் கப்பிரமணியம்
பாடசாலை திக்கிரையான பினர் அதற்கு மாற்றிடாக அமைத்த மூன்று மாடிக் கட்டடத்தை உருவாக்குவதற்கு தானும், முன்னாள் அதிபர் திரு. ஹன்டி பேரின்பநாயகமும் பட்ட கஷ்டங்களை முக்கியமாக நிதிப்பற்றாக்குறையால் ஏற்பட்ட அல்லல்களைப் பற்றியும், நிதி உதவி செய்தவர்களையும், தொகைகளையும் புள்ளிவிபரமாகச் சொன்னார். மீண்டும் அவரது அபார ஞாபகசக்தியை எண்ணி மேலும் வியப்புற்றேன். கல்லூரிக்காக அதன் மேம்பாட்டிற்காக சேவைசெய்கின்ற அனைவரையும்நினைவுகூர்ந்தார். குறிப்பாக பஞ்சலிங்க மாஸ்டர் கல்லூரிக்காக ஆற்றும் சேவைகளையும் குறிப்பிடத்தவறவில்லை. இந்த இடத்தில் பஞ்சலிங்க மாஸ்டர் கல்லூரி வளர்ச்சிக்காகச் செய்யும் பங்களிப்புகளை நாமும் பாராட்ட வேணும். பதவியிலிருந்து ஓய்வு பெற்றதும், எல்லாமே ஒய்ந்து விட்டது மாதிரி ஒதுங்கியிராமல் தொடர்ந்தும் கல்லூரி
-40

Page 53
நலனுக்கு அவர் செய்துவரும் தொண்டுகள் போற்றப் பட வேணி டியவை ஆக, சி.கே.கேயரின் வாரிசாக பஞ்சலிங்க
மாஸ்டரைக் கொள்ளலாம்.
எழுத்தறிவித்தவன் இறைவனாகும்’ என்பது முதுமொழி. எழுத்து அறிவித்தது மட்டுமல்ல, கல்விச் செல்வத்தை வளர்க்க இடத்தையும் ஸ்தாபித்த சி.கே.கேயரை, அந்த மாமனிதரை, எங்கள் கல்லூரிச் சமூகம் என்றென்றும் நினைவுகூரும்
என்பது திண்ணம்.
88 வயதிலும் அவருக்கிருந்த மன உறுதியும், ஞாபக சக்தியும், கல்லூரி வளர்ச்சி பற்றிய ஆவலும் என்றென்றும் மறக்கமுடியாதவை. “தோன்றிற் புகழொடு தோன்றுக’ என்ற சான்றோர் வாக்கிற் கமைய புகழோடு தோன்றி, புகழோடு மறைந்து விட்ட மாமேதை, ஒரு புகழ்பூத்த மனிதத் தெய்வம். எங்களை விட்டுப்
"Mr. Kanthaswami has devoted h
He stranded his career as an ass
vice principal and the principal. F entwined. He devoted all his en
which he resolutely and successf passion and he fulfilled hidream v
Skill"
Rajendran

பிரிந்தாலும், எங்கள் உள்ளத்தைவிட்டு என்றுமே பிரியாது.
(τ. தமிழ்ப்பற்றை யாரும் மறந்து விட முடியாது. ஆங்கில உடை மோகம் அவரிடம் கிஞ்சித்தும் இருந்ததில்லை. வாகனங்களுக்கு சிங்கள சிறி பலவந்தமாக கட்டாயப்படுத்திய வேளையில் அவர் தன்னுடைய வாகனத்தில் தமிழ் சிறியைப் போட்டு தினசரி அதற்காக காலையில் பிரத்தியேகமாக பரமேஸ்வராக் கல்லூரி வழியாக வலம்வந்து தனக்குள்ள தமிழ் அபிமானத்தை வெளிப்படுத்தினார்.
அரசுக்கு எதிர்ப்பையும் காட்டினார்.)
அவர் ஆத்மா சாந்தியடைய எல்லாம் வல்ல ஆண்டவனைப் பிரார்த்தித்து, அவருடைய குடும்ப அங்கத்தவர்களுக்கு, எங்களுடைய ஆற்றோணாத துயரத் தையும், அனுதாபங்களையும் தெரிவித்து விடைபெறுகின்றேன்.
istant teacher and rose to become
Y is entire working life to the school.
His life and his career vivere closely ergies to the cause or the school ully built up. It was his one abiding
with competence and consummate
An old student,
Sub- Editor, straits times, Kaula Lumpur From "A Valedictory Tribute to C.K.K"
الصـ
-41

Page 54
மறைந்ததொரு மாணிக்கம்
திரு. சி.கே.கந்தசாமி காலமானார் என்ற செய்தி கேட்டதும் ஒரு ஆலமரம் சரிந்தது என்ற உணர்வு என் உள்ளத்தி லெழுந்தது. அவருடன் ஒரு சகாப்தம் முடிவடைந்து விட்டது என்று சொல்லலாம். திரு. சி.கே.கந்தசுவாமி என்றால் உடனே மனதில் தோன்றுவது கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிதான். நான் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலே அவரிடம் மாணவியாகவும், பின்னர் அவரின் கீழ் ஆசிரியையாகவும் இருந்தேன். அதன் பின்னர் அவருடன் நெருங் கிப் பழகக் கூடிய வாய்ப்பும் கிடைத்தது. அவரிடம் மாணவியாக இருந்தபோது ஒரு பயங்கலந்த உணர்வு, அவரிடம் ஆசிரியையாக இருந்த போது ஒரு மரியாதை கலந்த உணர்வு, அவர் ஓய்வு பெற்றபின் ஒரு பாச உணர்வு மேலிட்டது. எப்பொழுதும் ஒரு தந்தை
போலப் பாசத்துடன் பழகுவார்.
நான் மாணவியாக இருக்கும் போது திரு. சி.கே.கந்தசுவாமி நெடிதுயர்ந்த தோற்றமும், வெள்ளை வெளிரென்ற தேசிய உடை மூக்குக் கணிணாடி, அமைதியான புன்னகை தவழும் முகம் ஆகியவற்றுடன் கல்லூரிச் சாலைகளில் உலாவருவது இன்றும் எண் கண்முன்னே
நிற்கிறது. நானர் ஆசிரியையாகப்

சுபத்திரா இராமநாதன்
பதவியேற்ற போது திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி அதிபராக இருந்தார். என்னை மிகவும் அன்போடு ஆசிரியர் குழாத்தில் சேர்த்துக் கொண்டார்.
எனது தந்தையாரும் அவருடைய தமையனார் டாக்டர் சிவஞானரட்ணமும் நண்பர்கள். எனது மூத்த சகோதரர்கள் மூவரும் நானும் எனது இளைய சகோதரர்கள் இருவரும் அவருடைய மாணவர்கள். திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி எனது தந்தையாரில் மிகவும் மதிப்பு வைத்திருந்தார். எனது சகோதரர்களின் நலனிலும் முன்னேற்றத்திலும் பெரிதும் ஆர்வம் காட்டி வந்தார்.
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் முதல் விஞ்ஞான ஆசிரியர் அவரே. அப்பொழுது விஞ்ஞான ஆய்வுகூடம் இல்லாத நிலையில் கரும்பலகையிலே எல்லாவற்றையும் விளக்கிக் கற்பித்தார். முதல், முதல் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலிருந்து பல கலைக்கழக விஞ்ஞானத்துறைக்கு சென்ற தனது மாணவர்களைப் பற்றிப் பெரிதும் பெருமை யாகச் சொல்வார். அன்றிலிருந்து இன்று வரை எத்தனையோ மாணவர்கள் பல்கலைக்
கழகம் சென்று கொக்குவில் இந்துக்
-42

Page 55
கல்லூரியினர் பெயரை நிலைநாட்டி வருகின்றார்கள். அவருடைய தலைமையின் கீழ் வந்த மாணவர்கள் இன்று இலங்கையிலும் உலகெங்கணுமே உயர் பதவிகளை வகித்துக்கொணர்டு கொக்குவிலுக்குப் பெருமை சேர்த்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். அவருடன் உரையாடும் போது தன்னிடம் கற்ற மாணவர்களைப் பற்றி பெருமித
மாகப் பேசுவார்.
அவர் பதவிக்காக ஆசைப்பட்டவர் அல்லர். அவருக்கு மூன்று தடவைகள் அதிபர் பதவி தேடிவந்தது. அவர் ஏற்றுக் கொள்ள வில்லை. உப அதிபராகவே இருந்து சேவை செய்தார். பின்னர் காலம் கனிந்து அதிபராகப் பதவியேற்றதும் மிகவும் திறம்படவே செயலாற்றினார்.
கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரியினர் விளையாட்டு மைதானத்திடல் காலம் சென்ற அதிபர் நாகலிங்கத்தின் காலத்தில் 1949 லீ வாங் கப் பட்டது. அவர் காலமானதும் 1950ல் கொக்குவில் மக்கள் ஏன் யாழ்ப்பாண மக்களே மறக்கமுடியாத வகையில் “லிங்கலைட்ஸ்” களியாட்ட விழா, அம்மைதானத்தில் நடைபெற்றது. நாங்கள் அப்போது சிறுவர்கள். ஆனாலும் அந்நினைவுகள் பசுமையாக இருக்கின்றன. இந்தியாவிலிருந்து N.S.கிருஷ்ணனி , TA.மதுரம் குழுவினரைப்பெரும் சிரமத்துக்கு மத்தியில் வரவழைத்துக் கலைநிகழ்ச்சி களை நடாத்தி அக்களியாட்ட விழாவின் வெற்றிக்குப் பெரிதும் உழைத்தவர். எமது மதிப்புக்குரிய சி.கே.கந்தசுவாமி அவர்கள்

என்றால் மிகையாகாது. 1951ல் அப்புதிய மைதானத்தில் முதலாவது விளையாட்டுப் போட்டி யாவரும் குதூகலிக்க நடந்தது.
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் விளையாட்டுத் துறையும், பிரகாசிக்க ஆவன செய்தார். கிரிக்கட், உதை பந்தாட்டம் ஆகிய துறைகளுக்கு ஊக்கமும், ஆக்கமும் அளித்தவர். கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் கலைகளை வளர்க்கவும்
மிகவும் ஆர்வம் காட்டினார்.
அவுஸ்திரேலியாவுக் குப் புலம் பெயர்ந்த பின் அவர் பிறிஸ்பேனில் இருக்கும் பொழுது அவரைச் சென்று சந்திக்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அப்பொழுது மிகவும் அக்கறையாக எல்லோரைப் பற்றியும் விசாரித்தார். மிகவும் அன்போடு அளவளாவினார். பின்னர் சிட்னிக்கு வந்த பின்னர் சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும் போதெல்லாம் அவரிடம் சென்று வருவேன். அவருடைய பேச்சு முழுவதும் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியைப் பற்றியதாகவே இருக்கும். கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் வளர்ச்சி தன்னுடைய மாணவர்கள். ஆசிரியர்கள். தன்னுடைய அனுபவங்கள் ஆகியவற்றை அலுக்காமல் சுவைபடச் சொல்லிக் கொண்டிருப்பார். திருமதி சுப்பிரமணியம் 2002ல் வந்த போது அவருடன் பல மணித்தியாலங்கள் கழித்ததாகவும், தாங்கள் இருவருமாகக் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் வரலாற்றையே பேசித் தீர்த்ததாகச் சந்தோஷமாகச்
-43

Page 56
சொன்னார். அவருடைய மாணவர்கள் அவரிடம் பணியாற்றிய ஆசிரியர்கள், எங்கிருந்து வந்தாலும் அவரைச் சந்தித்துப் போவதில் பெருமையடைவார்கள். அவரும் மிகவும் சந்தோஷமாக இத்தகைய சந்திப்புக்களை எதிர்பார்ப்பார்.
அவர் ப்ரிஜ் (Bridge) விளையாடுவதில் விற்பன்னர். அவருக்கென்றே ஒரு நண்பர் குழாம் இருந்தது. அவர் நடமாட முடியாத நிலையிலும் அவர்கள் வீடு சென்று அவருடன் சென்று விளையாடு வார்கள். பிறிங் பேணில இருக்கும் பொழுது அவுஸ்திரேலியர்கள் அவரை வீடு தேடி வந்து அழைத்துச் சென்று மணிக்கணக்காக விளையாடுவார்களாம். அவ் விளை யாட்டினர் நுணுக்கங்களை அச்சடித்து தனது நண்பர் குழாத்துக்கு விநியோகித்
தார் என்று சொல்வார்கள்.
அவர் நல்லூர்க் கந்தனின் பக்தர். திருவிழாக் காலங்களில் அவரைத் தவறாமல் கோவிலில் காணலாம். அவர் தேவாரங்களைப் பண்ணோடு பாடக் கற்றவர் என்று அறிகிறோம். கொக்குவில் கிருபாகர மூர்த்திக்கும் பக்கத்திலேயிருந்து பல சேவைகள் செய்தார்.
சமீபத்தில் அவரைச் சந்தித்தபோது கொக்குவில இந்துக் கல்லூரியில தற்சமயம் கட்டப்பட்டு வரும் மூன்றுமாடிக் கட்டடத்தைப் பற்றி மிகவும் ஆர்வமாகச் சொன்னார். அக்கட்டடத்தின் வரைபட
ம ைமத்த நாட்காட்டியைத் தனது

படுக்கையின் தலைமாட்டிலே கொழுவி வைத்திருந்தார். அதை எடுத்து எமக்குக் காட் டி முந்தைய மூனி று மாடிக் கட்டடத்துக்காகத் தானும் ஹனி டி மாஸ்டரும் எத்தனை வீடுகள் ஏறி, இறங்கிக் கடல் கடந்துபோய் பணம் சேகரித்து வந்து கட்டியதாகவும் இது ஒரு மனிதனாகக் கட்டுவது பெரும் சாதனை தானே என்று பெருமையாகச் சொன்னார்.
நான் கடைசியாக அவரைச் சந்தித்த போது எனினுடைய மாணவர்களில் அனேகம் பேர் போய்விட்டார்கள். நான் இன்றும்இருக்கிறேன்என்று சலிப்புணர்வோடு பேசினார். அதற்குப் பிறகு மிக விரைவிலேயே அவரது மரணச் செய்தி கிடைத்தது. குடும் பத்தில் ஒருவர் மறைந்தது போலவே கவலைப்படுகிறேன். அவரைப் பிரிந்து துயருறும் அவர் மனையாளுக்கும், பிரிவாற்றாது தவிக்கும் பிள்ளைகளுக்கும், குடும்பத்தினருக்கும், மற்றும் பரந்த மாணவ சமுதாயத்தும் அவர் தெய்வவடிவில் வந்து ஆறுதலளிப்பார். அவர் பூதவுடல் அழிந்தாலும் புகழுடம்பு என்றும் அழியாது.
வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்பவர் வானுறையும் தெய்வத்துள் வைக்கப்படும்"
鉴
-44

Page 57
எமது அதிபர்
ஏன் எமது அதிபர் என்ற தலைப்பைக் கொடுத்தேனெனில், கொக்குவில் இந்துக் கல லுTரி யைப் பொறுத்த மட்டில திரு. பஞ்சலிங்கம், திரு. மகேந்திரன் ஆகியோர் சமகாலத்தில் அதிபர்களாக இருந்தவர்கள். அவர்கள் எங்களுக்கு ஆசிரியர்களாக இருந்தமையால் தான் அவர்களை சிறந்த ஆசிரியர்களாகவே காண்கின்றோம். அதிபர் என்ற ரீதியில் எமது காலகட்டத் தில் இருந்த அதிபர் அமரர் சி.கே. கந்தசாமி அவர்களே.
அவரை நான் மூன்று கோணங்களில் பார்க்கின்றேன். அவர் எமது பாடசாலை யின், பெளதீக கற்பித்தல் வளங்களை மேம்படுத்த அயராது உழைத்த உத்தமர். இவ்வளவு தூரம் அவர் பாடசாலையில் அக்கறை கொள்வதற்கு அவர் இக் கல்லூரியின் பழைய மாணவருமல்லர். இவர் இக் கிராமத்தில் உள்ள இப் பாடசாலை முதன்மையான பாடசாலை யாக தி திகழ வேண டு மி என று இதயபூர்வமாக விரும்பியவர். அவரின் இவ் விருப்பம் வீணர் போகவிலலை. தற்பொழுது இப் பாடசாலையின் பாரிய பெளதீக, கற்பித்தல் வளர்ச்சியை நாம் இன்று எமது கணிகளால் பார்க்கக்
கூடியதாக உள்ளது. இதற்கு அத்திவாரம்

செ. செல்வகுமாரன்
இட்டவர் அமரர் சி.கே.கேயர் என்றால் அதில் எவருக்கும் மாறுபட்ட கருத்து இருக்கமாட்டாது.
அமரர் சி.கே. கந்தசுவாமி அவர்கள் மாணவர்களின் கல்வி வளர்ச்சியிலும், விளையாட்டுத் துறைகளிலும் ஒழுக்கத் தைப் பேணுவதிலும் கண்ணும் கருத்து முடையவர். மாணவர்கள் எல்லோரையும் சமமாக மதித்தவர். குறிப்பாக வசதி குறைந்த மாணவர்களினர் கல வி வளர்ச்சியில் மிகுந்த அக்கறை உள்ளவர். வசதிக்கட்டண விடயங்களில் மாணவர்களின் வறுமை நிலையை உணர்ந்து நிவாரணம் வழங்கி, இலவசக் கல்வி, முறையை பேணி
பாதுகாத்த கலங்கரை விளக்கு.
அமரர் கந்தசாமி அவர்கள் பாடசாலை ஆசிரியர்களையும் , பாடசாலை சமூகத்தையும், கொக்குவில் கிராமத் தையும், நேசித்த மனிதநேயம் கொண்ட மனிதர். அப்படிப்பட்ட ஓர் சிறந்த அதிபரை எமது பாடசாலைச் சமூகம் இழந்து நிற்கிறது. அவரின் ஆத்ம சாந்திக்கு நாம் செய்யும் பணி "அவர் எமது பாடசாலை யின் வளர்ச்சியில் கொணர்டுள்ள நம்பிக்கையை" முனர்
னெடுத்துச் செல்வதேயாகும்.
-45

Page 58
அதிபர்களுக்கு வழிகாட்ழசி
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் அமரர் ஹன்டி பேரின்ப நாயகம் B.A அவர்கள் அதிபராக இருந்த கால கட்டத்தில் அமரர் C.K. தந்தசாமி அவர்கள் உப அதிபராக கடமையாற்றினார். அதிபரினி வழி நடத்தலின் பேரில் அவரோடு ஒன்று சேர்ந்து கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்கு மிகவும் பாடுபட்ட பெரியார் அவர்களின் விடா முயற்சியை பிரதிபலிப்பாக கட்டப்பட்டது தான் மூன்று மாடிக் கட்டிடம் அமரர் ஹன்டி பேரின்பநாயகம் அவர்கள் பதவியில் இருந்து ஆய்வு பெற்றதன் பின்பு அதிபர் பதவியை பொறுப்பேற்றார்கள்.
அவருடைய காலத்தில் மேலும் வளங்கள் பெருக்குவதோடு நின்று விடாது கல்வி வளர்ச்சிக்கும் விளையாட்டு துறைக்கும் ஊக்கமளித்து பல முன்னேற்ற ங்களையும் கண்டவர் அத்தோடு வசதி குறைந்த ஏழைப்பிள்ளைகளுக்கு கல்வி புகட்ட வேண்டிய அவசியத்தையும் நன்கு உணர்ந்து இலவசமாகக் கல்வி புகட்ட
வழிவகுத்த பெருமை அவரையே சேரும்.
<こ琴

.கே.கே
இ. நடராசா
அவர் கல்லூரியில் கற்பிக்கின்ற ஆசிரியர்கள் ஒவ்வொருவரையும் அறிந்திருந்தது போல் மாணவர்களையும் அறிந்து இனங்கண்டு அவர்களுக்கு ஏற்றால் போல நடந்து கொண்டார்.
அதிபராக இருந்த போதும் கூட உயர் 61 (5Las6ffb65 Maths, Physics Guit Giro
பாடங்களையும் நன்கு புகட்டிய ஆசானாவர்.
அவரிடம் கல்வி கற்ற, நன்கு பழகிய எவரும் அவரை மறக்க முடியாது இப் பொழுதும் அவர் கல்லூரியில் இருப்பது போல இருக்கின்றது.
அப்படியான ஒரு பெரியாரை இன்று நாம் இழந்து விட்டோம். அவர்கள் ஆத்மா சாந்தி அடைய எல்லாம் வல்ல இறைனைப் பிரார்த்திக்கின்றோம். அத்தோடு பழைய மாணவர்கள் சார்பாக அவரின் குடும்பத் தினருக்கும் எங்கள் அனுதாபத்தை தெரிவித்துக் கொள்கின்றேன்.
-46

Page 59
அமரர் திரு. சி.கே.கந்தசாமி
நான் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் சிரேஷ்ட கல்வித் தராதரப்பத்திர (Senior School Certificate) வகுப்பில் கல்வி பயின்று கொண்டிருந்தபோது ஒரு நாட்காலை மேலைநாட்டு உடையணிந்த வசீகரமான தோற்றமுடைய உயரமான வாலிபர் ஒருவர் தறி போது “செலி லை யா LD6ńLub” (Chelliah Hall) GT60T 96bpä கப்படும் மண்டபத்திலிருந்த ஒரு வகுப்பில் நின்று கொண்டிருப்பதைக் கண்டேன். அவர்கள் அங்கு நின்றதை எனது வகுப்பு வேறு சில மாணவர்களும் கண்டார்கள். அந்நாட்களில் மேல் நாட்டு உடையணிந்து வரும் ஆசிரியர் எவரும் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் இருக்கவில்லை. எனவே இந்த புது மனிதர் ஒரு சமயம் பாடசாலைப் U f(3& T55D mas (Inspector of School) இருக்கலாமென எண்ணினோம். ஆனால் அவர்கள் எங்கள் கல்லூரிக்கு ஆசிரியராக நியமனம் பெற்று வந்துள்ளார்கள் என்பதை அன்று பாடசாலை முடிவடைவதற்கு முன் அறிந்து கொண்டோம். மேல் நாட்டு உடையணிந்த ஒருவர் எங்கள் கல்லூரிக்கு ஆசிரியராக வந்துள்ளதையிட்டு வியப்பும் அதே சமயம் மகிழ்ச்சியும் அடைந்தோம்.
இவ்விதம் எங்களுக்கு வியப்பையும் மகிழ்ச்சியையும் ஏற்படுத்தியவர்தான் அமரர் திரு. CK கந்தசுவாமி அவர்கள். விஞ்ஞான பட்டதாரியான அவர்கள் 1940ம் ஆண்டு செப்டம்பர் மாதம் எமது

சு. நாகலிங்கம்
கல்லூரியில் ஆசிரியராக நியமனம் பெற்றார்கள். அவர்களிடம் முதன் முதலில் விஞ்ஞானபாடம் (இரசாயனவியல்) கற்ற மாணவர்களில் நானும் ஒருவன். ஆனால் நான் அவர்களிடம் விஞ்ஞான பாடம் கற்றது மூன்று மாதங்கள் மட்டுமே.
இவர்கள் பிறந்து வளர்ந்த இடம் வண்ணார்பண்ணை. இவர்களின் இல்லம் காங்கேசன்துறை வீதியில் யாழ் இந்துக் கல்லூரிக்குமுன்பாக உள்ளது. திருமணமான பின் அவர்கள் குடும்பத்துடன் ஆனைக் கோட்டையில் வசித்து வந்தார்கள். ஆரம்ப காலத்தில் அவர்கள் கல்லூரிக்கு குதிரை வணி டியில் வந்தார்கள் அப்பொழுது அவர்களின் அண்டைவீட்டுக்தாரரான காலஞ்சென்ற திருS.நாகலிங்கம் அவர்களும் கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரியில் ஆசிரியராக இருந்தார்கள் . எனவே இருவரும் கல்லூரிக்கு வண்டியில் வருவது வழக்க மாயிற்று. திரு. கந்தசுவாமி அவர்கள் மேல்நாட்டு உடையிலும் திரு.நாகலிங்கம் அவர்கள் துTயவெணர் னிற தேசிய 2-60Luigjb (National dress) (5śl6DJ வண்டியில் எதிரெதிரே இருந்து கொண்டு புகையிரத விதிப் பக்கமாகவுள்ள கல்லூரியின் வாயிலில் வந்து இறங்கு வதைப் பார்த்தவர்களின் கண்களுக்கு அது விருந்தாக அமைந்தது. நாளடையில் திரு.கந்தசுவாமி அவர்களும் தேசிய உடையணிந்து கல்லூரிக்கு வரலானார்கள். சிறிது காலத்துக்குப் பின் இருவரும் -47

Page 60
குதிரை வண்டியில் வருவதை விடுத்
l (5 த தது துவிச்சக்கர வணி டியில் கல்லூரிக்கு
வரலாயினர்.
திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிக்கு ஆசிரியராக வந்த காலத்தில் தான் பொருளியல் பட்டதாரியும் பத்திரிகை நிருபருமான திருS.சீனிவாசகம் அவர்களும் எமது கல்லூரியில் ஆசிரியராக நியமனம் பெற்றார்கள். அப்போது புலோலி மேற்கைச் சேர்ந்த திரு.மு. astfriss Gassi (First Class English Trained) அவர்கள் அதிபராக இருந்தார்கள். அவர்களே கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரி யின் முதல் அதிபருமாவர். திரு கார்த்திகேசு அவர்கள் ஓய்வுபெற்றபோது திருசீனிவாசகம் அவர்கள் அதிபராகவும் திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் உப.அதிபராகவும் நியமனம் பெற்றார்கள். சிறிது காலமே அதிபராக இருந்தபோது, திரு.சீனிவாசகம் அவர்கள் சுகவீனமுற்றார்கள். அதன் காரணமாக அவர்கள் வேறொரு பாடசாலைக்கு இடமாற்றம் செய்யப்பட்டார்கள். அதன் விளைவாக அதிபர் பதவியை திருகந்தசுவாமி அவர்களே ஏற்கவேண்டிய சூழ்நிலை உருவானது. ஒரு புறம் பழைய மாணவர்கள் அதிபர் பதவியை ஏற்கும் படி திரு.கந்தசுவாமி அவர்களுக்கு அழுத்தம் கொடுக்க வேறு சிலர் அதற்கு எதிராக இரகசிய பிரசாரத்தில் ஈடுபட்டிருந் தார்கள். இரு பகுதியினரையும் அமைதிப் படுத்துமாற்போல் கல்லூரியை முன்னேற்று வதற்கும் அதன் தரத்தை உயர்த்து வதற்கும் எவ்வளவோ செய்யவேண்டியுள்ள தென்றும் அந்தப் பாரிய பொறுப்பை கையாளக் கூடிய வல்லமை பொருந்திய ஒருவரிடமே ஒப்படைக்க வேண்டுன்ெறும் கூறி திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் அப்

பதவியை ஏற்க மறுத்துவிட்டார்கள். அதன் பின்னர் யாழ் இந்துக் கல்லூரியின் புகழ் பெற்ற ஆசிரியராகவிருந்த திரு.V.நாகலிங்கம் (ஷேக்ஸ்பியர் நாகலிங்கம்) அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல லுTரியினர் அதிபராக நியமிக்கப்பட்டார்கள். இந்த நியமனத்தின் பின்னணியில் திருகந்தசுவாமி அவர்களே இருந்துள்ளார்கள் என்பதும் குறிப்பிடத்தக்கதாகும். திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் திரு.V.நாகலிங்கம் அவர்களின் மாணவன். ஒரு காலத்தில் ஆசிரியனும் மாணவனுமாக இருந்தவர்கள் பின்பு ஒரே கல்லூரியில் ஒரே நேரத்தில் அதிபரும் உப - அதிபருமாக இருந்தார்களென்றால் அது ஒருமிகஅரிய நிகழ்வுஎன்றே கூறவேணடும்.
துரதிஷ்டவசமாக திரு.நாகலிங்கம் அவர்களும் சிறிது காலமே கொக்குவில் இந்துக் கல்லூயின் அதிபராகவிருந்து பின் அகால மரணமானவர்கள். இப்போது மீண்டும் திரு கந்தசுவாமி அவர்களையே அதிபராக நியமிக்க வேண்டிய நிலை ஏற்பட்டது. ஆனால் திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் தமது சொந்த நலனைப் பொருட்படுத்தாது. கல்லூரியின் நலனே முதன்னையானதெனக் கருதி அதிபர் பதவியை நிராகரித்தது மட்டும் அன்றி பொறுப்பு வாய்ந்த அப்பதவியை வகிக்க தகுதிவாய்ந்த ஒருவரையும் தேடலானார்கள். அவர்களின் முயற்சி வீண்போகவில்லை. கல்விமானும் அரசியல் ஞானியுமான திரு.S.ஹண்டி பேரின்பநாயகம் அவர்கள் அதிபராக நியமிக்கப்பட்டார்கள். இந்த நியமனம் ஆசிரியர்கள், மாணவர்கள் கல்லூரி சமூகத்தினர் அனைவருக்கும் மகிழ்ச்சியைக் கொடுத்தது. இது சம்பந்தமாக திரு.ஹன்டி பேரின்பநாயகம்
அவர்கள் கூறியதைப் பார்ப்போம்:
-48

Page 61
'When Mr. V.Nagalingam died, Kanthaswami was made acting Principal and in the natural course of events, he would have been made Principal, and after a time the management offered it to him. He declined it. People thought, it was merely the usual expression of Good form. About the same time efforts were made to prevail on me to accept the principalship of Kokuvil Hindu College. I was told the staff were keen to have me, and that Kanthaswami himself had approached the management and told them that he was cager to have me as Principal and that he would he happy to be second in command. When the pressure on me grew stronger day by day, I approached Kanthaswami himself to find out how he felt. he assured me He was looking forward to having me as head of Kokuvil Hindu College and to do all in his power to make my principalship a success, and to make life smooth and easy forme.
திரு.ஹண்டி பேரின்பநாயகம் அவர்கள் பத்து வருடங்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் அதிபராகப் பணிபுரிந் தார்கள். அந்தக் காலகட்டத்தில் அவர்களுக்கும் உப - அதிபராகவிருந்த திரு.C.K.கந்தசாமி அவர்களுக்குமிடையில் நிலவிய உறவைப் பினர் வருமாறு விளக்குகிறார்கள் . திரு.ஹன்டிபேரின்பநாயகம் அவர்கள்.
"My ten years, at Kokuvil were fruitful largely because of the friendliness and good will that bound us together. During those years, I never felt that Kanthaswamy was counting days, looking forward to the day

when he will be supreme head, I did not feel then, nor do l feel now that when Kanthaswamy assured the management and mepersonally that he wouldwelcome me, as Principal and co - operate with me, it was not a mere ritualistic "nolo episcopari". He knew what he was doing and he did it with his whole heart. He was living for Kokuvil Hindu College and he believed I would do likewise".
திரு.கந்தசுவாமி அவர்களைப் பற்றி திரு.ஹன்டிபேரின்பநாயகம் அவர்கள் மேலும் கூறுவதாவது.
"During my ten Years at Kokuvil, I foundin Kanthaswamia loyal colleague and a devoted personal friend Out relation Ship did not venain formal and official for long. Our personal problems, our philosophies of life, our homes were all themes for friendly converse without reserve or inhibition".
இனி நு பலராலும் அதிகமாகப் பேசப் பட்டு வருமி , விளையாட்டு மைதானத்தை நோக்கி கம்பீரமாக உயர்ந்து நிற்கும் முதலாவது மூன்று மாடிக் கட்டடத்தை கட்டி முடித்ததற்காக எல்லோரும் திரு.ஹண்டி பேரின்பநாயகம் அவர்களை இன்றும் வானளாவப் புகழ்ந்து பாராட்டிக்கொண்டிருக்கின்றோம். ஆனால் திரு.ஹண்டி பேரின்பநாயகம் அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில அவர்களுக்கு அளித்த பிரியாவிடை வைபவத்தின் போது சொன்னார்கள் '6T60Tg5 56Tugs (Lieutenant) C.K.K. அவர்களின் சளைக்காத முயற்சியின்றி
-49

Page 62
நான் எதனையும் சாதித் திருக்க முடியாது” என்று இதைவிடச் சிறந்த பாராட்டு எவரால் வளங்கமுடியும்?.
1960ஆம் ஆணர் டு திரு. ஹனி டி பேரினி பநாயகம் அவர் களர் ஓய்வு பெற்றதும் திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியினர் அதிபராக பதவியேற்றார்கள். இந்த நன்னாளையே பலரும் நீண்டகாலமாக எதிர்பார்த்திருந்தார்கள். அவர்கள் முப்பது ஆண்டு காலம், அதாவது ஆசிரியராக நியமனம் பெற்ற நாள் முதல் ஓய்வு பெறும் வரை, கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலேயே ஆசிரியராகவும், உப அதிபராகவும், அதிபராகவும் பணியாற்றி சாதனை புரிந்துள்ளார்கள். கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி அவர்களுடன் வளர்ந்த தென்றும் அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியுடன் வளர்ந்தார்கள் என்று சொன்னால் அது மிகையாகாது.
இவர்கள் விஞ்ஞானம் கற்பித்த முறை தனிச் சிறப்பு வாய்ந்தது. மாணவர்கள் அவர்களிடம் விஞ்ஞானம் கற்பதை பெரும் பாக்கியமாக கருதினார்கள்.
திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் ஓர் சிறந்த நிர்வாகியும் கூட எந்த வேலைக்கும் அதற்குத் தகுந்த ஒருவரைத் தெரிவு செய்து அவரிடம் அந்த வேலையை ஒப்படைத்து விட்டு நிம்மதியாய் இருப்பார்கள், எவருடனும் இன்முகத்துடன் அன்பாய் பழகுவார்கள். அபிப்பிராய பேதங்கள் ஏற்பட்டாலும் பதற்றமடையாது தமக்கே உரிய அமைதியான முறையில் தனது கருத்தைக் கூறுவார்கள். எவருடனும் அவர்கள் தாக்கித்துப் பேசியதை நான் ஒரு போதும் பார்த்ததில்லை.

அவர்கள் அதிபராக இருந்த காலத்தில் கல்லூரி விளையாட்டுத் துறையிலும் வளர்ச்சி கண்டது அதற்காகவும் அவர்கள் அரும்பாடுபட்டார்கள் அவர்களுக்கு உதை பந்தாட்டம், துடுப்பாட்டம் (CRICKET) ஆகியவற்றில் மிக ஆர்வம் இருந்த போ தரி லுமி அதனை அவர் களி வெளிக்காட்டியது கிடையாது.
திரு.கந்தசுவாமி அவர்கள் ஓர் சாந்த சொரூபி அவர்கள் பழகுவதற்கு இனியவர். பேசுவதற்கு இனியவர். இத்தகைய பணிபுகளினால் எல்லோர் மனதையும் கவர்ந்தவராய் இருந்தார்கள். அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிக்கு ஆற்றிய சேவையை நாம் என்றும் மறக்க முடியாது. அவர் கள ஒய வு பெறி ற பரிணி அவுஸ்திரேலியாவில் வசித்துவந்த போதிலும் பல பழைய மாணவர்களுடன் முக்கியமாக திருமதி.சு.சுப் பிரமணிம் (சுகிர்த ரிச்சர்) அவர்களுடன் தொடர்பு வைத்திருந்தார்கள். நானும் அவர்களுடன் சில தடவைகள் தொலைபேசியில பேசியுள்ளேன். அவர்களின் நெஞ்சில் பேச்சில் மூச்சில் எல்லாம் அவர்கள் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியினர் ஞாபகமாகவே இருந்துள்ளார்கள் என்பது தெள்ளத் தெளிவாகத் தென்பட்டது.
அன்னாரின் மறைவால் நாம் ஓர் நல்ல மனிதரை இழந்துவிட்டோம். நாம் பிறப்பது இறப்பதற்கே என்பதை நினைவிற் கொண்டு அன்னாரின் குடும்பத்தினருக்கு எனது ஆழ்ந்த அனுதாபத்தைத் தெரிவிப்ப துடன் அவர்களின் ஆத்மா சாந்தியடைய வேண்டுமென இறைவனை வேண்டு கின்றேன்.
-50

Page 63
சி.கே.கே. எனும் மூன்றெழுத்து மந்திரம்
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி புகழ்பூத்து மணம் கமழச் செய்த சீரார் அதிபர்களுள் ஒருவரான சி.கே.கே. (C.K.K.) அவுஸ் திரேலியாவில அமரத்துவம் அடைந்த நினைவாக வெளிவரும் மலருக்கு அவரை நினைவு கூர்ந்து அவரது பாதங்களுக்கு இக்
கட்டுரை சமர்ப்பணம்.
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் மகத்தான ஆசிரியராய், சாணக்கியம் நிறைந்த உப அதிபராய், நிர்வாகத் திறன் மிக்க அதிபராய் நற்பணி ஆற்றிப் புகழ் பரப்பியவர் அமரர் C.K. கந்தசாமி அவர்கள். இவர் கொக்குவில் பதியில் பிறந்தவரும் அல்லர். கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் பழைய மாணவரும் அல்லர். ஆனால் “எழுத்தறிவித்தவன்
’ எ னு ம கூற்றுக்கிணங்க ஆசிரியத் தொழிலையே
இ ைற வன ஆவான
மேலானதாக மதித்து தன் ஆசிரியப் பண்ணி யை கொக் குவில இந்துக் கல்லூரியிலே ஆரம்பித்தவர். இடை விடாது கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியை இறுகப் பற்றி நின்று முப்பது ஆண்டுகள் சேவை ஆற்றிய சிறப்பு இவரது தனிச்சிறப்பாகும்.

நித்தியலகலுமி குணபாலசிங்கம்
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் மேற்கத்தைய உடை அணிந்து தனது ஆசிரியப் பணியைத் தொடங்கியவர் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் பற்றும், உறவும் வளர தூய வெண்ணிற வேட்டி, நாஷனல், சால்வை அணிந்து மிதியடியும் அணிந்த தூய பணி புமிக்க கல்வி மானாகவே காட்சி கொடுத்துக் கொண்டிருந்தார். அழுக்காறு, அவா, வெகுளி இன்னாச்சொல் இவை நான்கும் அறி ற உத் தமனாக மா நீ தருளி மாணிக்கமாக மிளிர்ந்தார்.
அவரது மூத்த அதிபரிடமிருந்து வீறுநடை கொண்ட ஆங்கில மொழி அறிவையும் முனி னவரான S.H.P யிடமிருந்து காந்திய நெறியினையும் பற்றறப் பற்றிக் கொண்டார். அழுக்காறு, அவா இரணர் டும் அற்றவராதலால் இருமுறை அதிபர் எனும் மணிமுடியை தான் மறுத்து மூத்த இரு அதிபர்களுக்கும் மனம் உவந்தளித்து அவர் களி இருவருக்கும் திறமை மிகு உப அதிபராகவும் நல்லமைச்சராகவும் திகழ்ந்தார். எல்லோர்க்கும் மனம் குளிர முகம் மலர்ந்து அகம் மகிழும் இனிய
-51

Page 64
வாா தி தைகளையே பேசு வாா , அவருடைய முதல் மூச்சு, உடல், பொருள் ஆவி ஆகிய மூன்று மூச்சும் இறுதி மூச்சும் KH.Cயாகவே இருந்தது.
விஞ்ஞானப் பட்டதாரியான இவர் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி விஞ்ஞான ஆய்வுகூடங்களைச் சீராக்கி பெளதீக வியலில் சிறந்த ஆசானாகத் திகழ்ந்தார். அன்னார் விஞ்ஞானத் துறையில் பல மாண வா களை உருவாக கரிக கொடுத்ததுடன் பல துறைகளிலும் கொக்குவில் இந்து புகழ் மணக்கச்செய்த பெரியார். அவரது எணர்ணிலடங்கா மாணவர்கள் உலகின் பல நாடுகளிலும் சிறந்த கல்விமான்களாகவும் செல்வந்தர் களாகவும் வாழ்ந்து அணி னாரது சேவையை பாரெங்கும் பறைசாற்றி
நிற்கின்றனர்.
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி கொக்குவிலுக்கும் அதனைச் சூழ்ந்துள்ள கிராமங்களுக்கும் உரியது என்ற கொள்கை யினையும் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிக்கே உரிய ஒரு கல்விப்பாரம் பரியத்தையும் தோற்றுவித்து கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரி ஆசிரிய குழாம், மாணவர் அணி, பெற்றோர், நலன் விரும்பிகள், பாடசாலைச் சமூகத்தினர் அனைவரை யும் ஒருகுடை நீழலில் ஒருமித்து மிளிரச் செய்தவர் இப்பெரியார்.
வளம்மிக்க கல்விச் சிறப்பார்ந்த இவரது குடும்பத்தினருடன் எனது

st 65Gaford sistasurf Shakespeare நாகலிங்கம் நெருங்கிய உறவு
கொண்டிருந்தார். இவர் எனது தந்தை யாரிடம் ஆங்கிலம் பயின்றார் எனவும்
அவராலேயே தனது ஆங்கில அறிவு மேம்பட்டது என்றும் அடிக்கடி அமரர் கூறிக்கொள்வார். பினினர் அமரர் சி.கே.கே.யிடம் எனது சகோதரரும் விஞ்ஞானம் கற்றார். திரு. CKK தான் முதல் முதலாக AL Biology வகுப்பை ஆரம்பிக்கக் கர்த்தாவாக நின்றவர். எனது சகோதரன் யோகநாதன் தான் முதன் (upg56) Medical Collegese. DG6 Já55 முதல் கொ இ.க.மாணவராவார். எனவே முதலாவது D மாணவனை கல்லூரி உருவாக்குவதற்கு உறுதுணையாக நினர் ற பெரியா ராவார் . நாமும் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலேயே கல்வி பயின்றோம். பின் அமரருடைய பிள்ளைகளும் இங்கு கல்வி பயின்றனர். இத்தகைய நெருங்கிய உறவு எம்மிரு குடும்பத்தினருக்குமிடையே அமைந்தது மிகப் பெரிய பேறாகவே கருதுகின்றேன்.
அவரது குடும்பத்தினர், உற்றார், உறவினர் அனைவர்க்கும் அவரை நினைவு கூர்ந்து எனது குடும்பத்தினர் சார்பிலும் பழைய மாணவர்கள் சார் பிலும் அனுதாபங்களைத் தெரிவிப்ப தோடு அன்னாரின் ஆத்மா சாந்தி யடையப் பிரார்த்தித்து நிற்கின்றேன்.
ando Cooom
-52

Page 65
எனது குரு
“சி. கே. கே." என்ற மூன்றெழுத்து கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியிலும் கல்லூரிச் சமூகத்திலும் 30 வருடங்களுக்கு மேலாக ஒலித்து இனிறும் பலரது அணி புள்ளங்களில ஒலிக் கினி றது. கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரிக்காகவே வாழ்ந்த உத்தமனார் சி.கே.கே.
1940 இல எமது கல லுTரியில இணைந்து கொண்ட அவர் 1971இல் தனது 55வது வயதில் இளைப்பாறும் வரை கல்லூரியினர் வளர்ச்சியில் பெரும் பங்காற்றியவர். இக்காலப் பகுதியில் பல மேடு பள்ளங்களைத் தாண்டியவர். அவர் பதவி ஏற்றபொழுது 300 மாணவர்களைக் கொண்ட பாடசாலையை 1800 மாணவர் களைக் கொண்ட முதல்தரப் பாடசாலை யாக மாற்றியமைக்கு அவரின் அயராத முயற்சியும் ஒரு முக்கிய காரணியாகும்.
2002ம் ஆண்டில் எமது கல்லூரிக்கு நிதி சேர்ப்பதற்காக நான் கொ.இ.க. பழைய மாணவர் சங்கத்தின் வேண்டுதலுக்கு அமைவாக ஐக்கியராச்சியம் சென்ற பொழுது அங்கு அமரர் என்னுடன் தொலைபேசியில் கதைத்தார். அவர் என்னுடன் கதைக்கும் பொழுது தம்பி எனிறு தானர் கதைப் பார் . அவர் stildassss) Ji,56OTstir, "Thamby, you have the good will of the old students so make use of

அ. பஞ்சலிங்கம்
this opportunity" (தம்பி, உனக்குப் பழைய மாணவர்களின் நன்மதிப்புண்டு, எனவே இச்சந்தர்ப்பத்தைப் பயன்படுத்தும்") என்று. நான் எதற்காக அங்கு சென்றேன் என்பது அவருக்குத் தெரிந்திருந்தது. எனவே அவரின் பேச்சு எனது குறிக்கோளை அடைவதற்கு தென்பையும், உற்சாகத் தையும் ஊட்டியது.
இறுதி மூச்சுவரை கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியையே சிந்தித்த உத்தமனா ருக்குக் கல்லூரி நூற்றாண்டை அடையப் போகின்றது என்பது பெரியதொரு மகிழ்ச்சிகரமான நிகழ்வாகத் தோன்றி யிருக்க வேண்டும். அதனால் தானோ, ஒருநாள் தொலைபேசியில் நீணி ட நேரமாகக் கல்லூரி நூற்றாணர் டு காணப்போகிறது என்பது சம்பந்தமாக என லுடனர் உரையாடினார் . ஒரு ஸ்தாபனம் நூற்றாண்டு காலத்தினை பூர்த்திசெய்வதென்பது ஒரு சாதாரண விடயமல்ல எனவும் அதனைப் பொருத்த மான முறையில் கொண்டாடுவதற்கான ஆயத்தங்களை உடன் தொடங்குமாறும் அவர் வற்புறுத்தினார். இப்படியொரு மனநிலையிலிருக்கும் பொழுது, ஒரு நாள் அவர் என்னுடன் தொலைபேசியில் கதைக்கும் பொழுது, எமது பழைய மாணவன் திரு. மா. சுப்பிரமணியம் எமது
கல்லூரிக்கு அமைக்கும் மூன்று மாடிக்
-53

Page 66
கட்டடத் தொகுதி பற்றி கூறினேன். அதனைக் கேட்டதும் அவர் அடைந்த மகிழ்ச்சிக்கு அளவேயில்லை. அடுத்த மாதமளவில் திறக்கப்படவுள்ள இம்மாடிக் கட்டடத் தொகுதிக்கு எமது வேண்டு கோளின் படி அவர் அனுப்பிய செய்தியில் தனது மனவெழுச்சியினை வெளிப்படுத்தி யுள்ளார்.அவர் பின்வருமாறு கூறுகின்றார். 'திரு. மாணிக்கம் சுப்பிரமணியம் அவுஸ்திரேலியாவிற்கு வந்த போது அவரை பல ஆண்டுகளுக்குப் பின் சந்திக்கும் வாய்ப்புக் கிடைத்தது. அவருடைய குடும்பத்தையும் எனக்கு நன்கு தெரியும். கல்லூரிக்கு அவர் செய்யும் பணியின் விபரங்களைக் கேட்டுத் தெரிந்து கொண்டேன். தன்னலம் கருதாது, பிரதி 9-L1&ոUւb எதுவும் எதிர்பாராது, தான் பிறந்த மண்ணில் வாழும் வருங்காலச் சந்ததியினர் கல்வியிற் சிறக்க வேண்டுமென்ற ஒரே நோக்கத்துடன் அவர் இந்த முயற்சியை எடுத் திருப்பது மிகவும் போற்றத்தக்கது. கல்லூரியின் வரலாற்றிலே அவருக்கு ஒரு நிரந்தர இடமுண்டு. அவரின் வள்ளல் தன்மையின் சின்னமாக விளங்கப்போகும் அந்த முன்று மாடிக் கட்டடத்திற்கு நூற்றாண்டு Լ060ծII-ւյլն՚ GI6ծiԱ) 61ւյահ &ււմ படுவது சாலப் பொருத்தமே. 2010ம் ஆண்டில் தனது நூற்றாண்டு விழாவை நோக்கி விறுநடை போட்டுக் கொண்டி ருக்கும் எமது கல்லூரிக்கு வருகின்ற ஐந்தாறு ஆண்டுகள் மிக முக்கிய மானவை. இந்தக் காலகட்டத்திற்கு திரு. மாணிக்கம் சுப்பிரமணியத்தின் பணி ஓர் உன்னதமான ஆரம்பமாக, அடித்தளமாக அமைகின்றது’

இவ்வாறு அமரரின் கூற்றுப்படி திரு. சுப் பிரமணியம் நூற் றாணி டிற்காக அமைத்த அடித்தளத்தினை வைத்துக் கல்லூரி அன்னையின் பிள்ளைகளாகிய நாம் நூற்றாண்டை உரியமுறையில்
கொண்டாட வழிசமைப்போமாக.
திரு. சி.கே.கந்தசுவாமி அவர்களின் கற்பித்தல் ஒரு தனி ரகம், தனது மென்மை யான, இனிமையான குரலில் அமைதி யாகக் கற்பிக்கும் முறை அவருக்கேயுரியது. அவர் கற்பிக்கும் பாடவிடயம் தெளிவாகவும், சலனமற்றதாகவும் அவரின் உள்ளத்திலே பதிந்துள்ளமையினாற்தான் அவரால் ஒரு தெளிவான தொனியில் கற்பிக்க முடிகிற தென யான் சிந்திப்பதுண்டு. அவரினுடைய கற்பித்தல் பாணியினை இன்னொருவர் தழுவுதல் முடியாத விடயமாகும். மூன்று வருடகாலம் அவரிடம் கல்விகற்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்ததையிட்டு நான் மிகவும் பெருமிதமடைகிறேன். மிகக் கடினமான பாடங்களைக் கூட இலகுவில் மாணவர்கள் விளங்கக்கூடிய முறையில் கற்பிக்க வல்லவர். தரம்9 மாணவருக்கு உயர் கணிதம், தற்பொழுது கற்பிப்பதில்லை. அவர்களுக்கு முதிர்ச்சி போதாது என்பதாகும். ஆனால் அமரர் சி. கே. கே. அவர்கள் (தரம் 9) எனது வகுப்பு மாணவர்களுக்கு அப் பாடத் தினைக் கற்பித்து நல்ல பெறுபேறுகளைப் பெற்றவராகும்.
எனது ஆசிரியராக இருந்த வேளையில் அவர் கல்லூரியின் பிரதி அதிபராகவும் இருந்தார். ஆனாலும் கல்லூரியின் நிர்வாகப் பொறுப்புக்கள் தனது கற்பித் தலை எந்த வகையிலும் பாதிப்பதற்கு அவர் அனுமதிக்கவில்லை.
-54

Page 67
வகுப் பறைக்கு நேர காலத்துடனி சமூகம் தருவார் . நிர்வாகத் தி லிடு பட்டவருக்கு மனத்தில் பல பிரச்சனைகள் இருக்கலாம். வகுப்பிற்கு வந்ததும் தனது உள்ளங்கைகளால் முகத்தை ஒரு கணம் மூடி வருடிக்கொள்வார். அத்துடன் முகம் தெளிவுற்று அவரின் உள்ளம் பாடத்தில் லயித்துவிடும் அதன் பின் எவருமே அவரிடம் நிர்வாக விடயம் சம்பந்தமாகவோ, அல்லது வேறு விடயமாகவோ வகுப் பறைக்குள் வருவதை அவர் விரும்புவதில்லை. முழுக்கவனமும் பாடத்தின் பால் சென்று விடும்.
அமரர் அவர் களி அதிபராகக் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் இருந்த காலத்தில் நானும் அங்கு ஆசிரியராகக் கடமையாற்றும் பாக்கியம் பெற்றிருந் தேன்.அருகிலிருந்து அவரின் முகாமைத்துவப் பாணியையும் ஆசிரியர்களுடன் அணுகும்
முறைகளையும் மாணவர், பெற்றோர்
"தன்னலன் நோக்காது எத்தனையோ தி இந்துக்கல்லூரி இலங்கையிலே உள்ள வேண்டுமென்ற ஒரு பெருங்கொள்கைய அயராது உழைத்த பெரியார் தி தொடர்புடைய மக்கள் யாவரினதும்
அவர்களுடைய நிறைந்த அன்பையும் உள்ளத்தையும் கவர்ந்துவிட்ட திரு.ச நெஞ்சிருக்கும் வரை அங்கு நிறைந்திருப்

ஆகியோருடன் அவரின் நடத்தையையும் அவதானிக்கக் கூடியதாக இருந்தது. நெகிழ்ச்சித் தன்மையுள்ள நிர்வாகத் தினால் பலதரப்பட்டவர்களின் அபிலாசுை களுக்கும் இடமளித்து முரண்பாடுகளை அவரால் களையக்கூடியதாக இருந்தது. அவருடைய பேச்சும் செயற்பாடும் ஒன்றாகவே காணப்பட்டது. வார்த்தை வர்ணங்களால் பிறரை அவர் என்றுமே ஏமாற்ற நினைத்ததில்லை. சிறிது சிறிதாக என்னை நிர்வாகத்திற்குள் இழுத்து படிப்படியாக பொறுப்புக்களைத் தந்து ஒரு அதிபராக உருவாக்கிய பெருமை எனது குருவையே சாரும்.
எமது கல்லூரிப் புகழ் கமழுகின்ற வேளையிலெல்லாம் சி.கே.கே. என்ற நாமமும் சேர்ந்தே தான் ஒளி வீசும். அவருக்குக் கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரிச் சமூகத்தின் காணிக்கை மேலுமொரு
நினைவாலயம் அமைப்போமாக.
N
Lumrasub GeFuig எத்துறையிலும் கொக்குவில் சிறந்த கல்லூரிகளிலொன்றாக விளங்க பில் ஊன்றி நின்று இளைப்பாறும் வரை ரு.சீ.கே.கந்தசுவாமி. இக்கல்லூரியோடு அளவில மதிப்பை இவர் பெற்றதுமன்றி
பெற்றுவிட்டார். இவ்விதம் யாவருடைய கே.கந்தசுவாமி கொக்குவில் மக்களின்
ክ#
חחו_
சி. அருளம்பலம். பாராளுமன்ற உறுப்பினர் (நல்லூர்), சமாதான நீதவான் From "A Valedictory Tribute to C.K.K"
الصـ
-55

Page 68
உத்தம அதிபர்
கொக்குவில் இந்துக் கல்லு திரு.சி.கந்தசுவாமி அவர்கள் அவுஸ் செய்தியறிந்து பெரும் அதிர்ச்சியும் தாங்(
அன்னார் கொக்குவில் இந்துக் க காலத்தில் அக்கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்கா சி.கே.கே. என எல்லோராலும் அன்பா ஒழுக்க நடவடிக்கையில் அக்கறையாக இ நடத்திச் சென்றவர். என்றுமே அழியா; புகட்டுவதில் விசுவாசமாக நின்று உ அக்கல்லூரியில் கல்வி பயிலும் வா
பாக்கியமாகக் கருதுகின்றேன். அன்ன
பேரிழப்பாகும்.
φιb
/
சந்திரனின் ஒளிக் திசை அறிந்து செல
சூரியஒளியை விட 10 இலட்சம் மடங்கு திசையைக்கண்டுபிடித்துச் செல்கிறதுஆபிரிக்க
"ஸ்காரா பயஸ் ஜாம்பீசியஸ்' என்பது அ நுண்துகளைக் கடந்து சூரிய ஒளிவரும்போது தனித்தனிக்கதிர்களாக இறங்குகின்றது. சூரியஒளியை விட பல இலட்சம் மடங்கு மங்க போனிறுதாணி கதிர்களாக இறங்குகின்றன நிலவெளியிலும் கூடநேர்கோட்டில் திசையறிந்து

த.இ.பாலசுந்தரம்
rரியினர் முனி னாள் அதிபர் உயர் திரேலியாவில் இறைவனடி சேர்ந்த
கொண்ணா கவலையுமடைந்தேன்.
ல்லூரியின் புகழ்பூத்த அதிபராக இருந்த க அரும்பாடுபட்ட ஓர் உத்தமர் ஆவார். க அழைக்கப்பட்ட அவர் மாணவர்களின் ருந்து அவர்களை அன்போடு நல்வழியில் த கல்விச் செல்வத்தை மாணவர்களுக்கு உழைத்தவர். அவருடைய மாணவனாக ய்ப்பு எனக்கு கிடைத்ததைப் பெரும் ாாரது இழப்பு கல்விச் சமூகத்திற்கே
சாந்தி
கதிரைக் கொண்டு லும் ஆபிரிக்கவண்டு
pங்கலான சந்திரனின் ஒளியைப் பயன்படுத்தி ாவில் வாழும் யானைச்சாணவண்டு.
தனி விஞ்ஞானப்பெயர் வானத்தில் மிதக்கும் அது சிதறி மனிதக் கணிகளுக்குப் புலப்படாத அதை வண்டினி கணிகளால் உணர முடியும். லாக இருந்தபோதிலும் நிலவின் ஒளியும் அதே ா. அப்போதுதானி அந்த வணிடு எப்படி
செல்கிறதுஎன்பதுபுலப்பட்டது.
-56

Page 69
மூன்றெழுத்தின் மூச்சு
"K.H.C. தான் அவரது முழுமூச்சு
C.K.K. Brsh absdMITiflush auf Epéen"
- இது தான் அன்றைய உண்மை நிலை,
நாகலிங்கம் அதிபர் முதல் பேரின்ப நாயகம் அதிபர் வரை கந்தசாமி பிரதி அதிபர் பம்பரமாய்ச் சுழன்று சுழன்று உழைத்தார், கொக்குவில் இந்துவின் பிரமாணர்டமான வளர்ச்சிக்கு நன்கு அடித்தளமிட்டு திட்டமிட்டவர் என்ற பெருமை இவருக்குரியதாகும். பெளதீகவியல் ஆய்வுகூடம், இரசாயனவியல் ஆய்வுகூடம், விலங்கியல் ஆய்வுகூடம், தாவரவியல் ஆய்வுகூடம் என்பன இவரது வடிவமைப் புக்கள் தானி , அவை இனர் றுவரை பேணப்பட்டுவருவது இவரது திறமைக்கு அதிசிறந்த உதாரணமெனலாம்.
கல்வி நிர்வாகத்தில், கல்லூரி முகாமைத் துவத்தில இவர் தலைசிறந்தவர். ஆசிரியர்களுக்கு அவரவர் திறமைக்கேற்ப பணிகொடுத்து உயர்ந்த அடைவுகளைப் பெறுவதில் அவருக்கு நிகர் அவரே தான். திருவாளர்கள் சபாலிங்கம், குணபால சிங்கம், மகேஸ்வர ஐயர், பாலகிருஷ்ணன் போன்றோர்கள் இவரது அரவணைப்பால் தத்தம் துறையில் உயர்ந்து விளங்கினார்கள்.

சுடர் இ. மகேந்திரன்
பழனித்துரை சிவசுப் பிரமணியம் , சினி னத் தம்பி போனிற சிரேஷ் ட ஆசிரியர்களின் சேவையை கல்லூரிக்கு நன்கு பெற்றுக்கொடுத்தவர் கந்தசாமி, அக்காலத்தில் கந்தப்பிள்ளை, கந்தசாமி, பஞ்சலிங்கம், சந்திரமெளலிசன், சிவராஜா போன்ற இளம் ஆசிரியர்களை உற்சாகப் படுத்தி வளர்த்தவர் கந்தசாமி. கணேச லிங்கம் அவர்களையும் என்னையும் பல்வேறு வகைகளில் தட்டிக்கொடுத்து வளர்த்தவர் கந்தசாமி, கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்கு ஆசிரியர்களின் ஒத்துழைப்பும் ஈடுபாடும் மிகவும் தேவையானது என்பதை நன்குணர்ந்து ஆசிரியர்கள் எல்லோரையும் ஒன்றுபடுத்தி ஊக்கு வித்தார். ஆசிரியரில்லாத ஊழியர்களை வழிப்படுத்தி வலுப்படுத்தினார். சிற்றம் பலம், இரத்தினசிங்கம், அரசரத்தினம் ஆகியோர் இதற்கு நல்ல உதாரணமாவார்கள்.
விளையாட்டுத் துறையை வளர்ப்பதில் மிகுந்த அக்கறை காட்டிய அதிபர் பரமானந்தம், பாலகிருஷ்ணன் ஆகியோருக்கு அவர் வழங்கிய ஆதரவு மகத்தானது. அவருடைய காலத்தில வருடாந்த இல்லமெய்வல்லுநர் போட்டிகள் பெரும் திருவிழாக்கள் தான். ஊரே திரண்டு வந்து பார்த்து மகிழ்ந்தது. கணேசலிங்கம்
-57

Page 70
அவர்களையும் என்னையும் தெரிந் தெடுத்து வளர்த்தெடுத்த பெருமை அவருக்குரியதாகும். உதைபந்தாட்டத்தில் “கொக்குவில இந்து" உயர்நிலை பெறுவதற்கு அவர் கொடுத்த ஆதரவு மகத்தானது. அவரது ஆதரவால கொக்குவில் இந்து உதைபந்தாட்டத்தில் கொடிகட்டிப் பறந்தது. கிரிக்கெட் விளை யாட்டின் வளர்ச்சிக்கு ஆவன செய்தவர் கந்தசாமி. சாரணர் குழுவை எனி பொறுப்பில் தந்து மேற்பார்வையாக சிவசுப் பிரமணியம் அவர்களையும் உறுதுணையாக கணேசலிங் கமி , அரசரத்தினம் அவர்களையும் தந்தார். அவரது ஆதரவுடன் எமது சாரணர் குழு வரலாறு படைத்தது. ஒரே தடவையில் இருபத்தியொரு இராணிச்சாரணர்களை உருவாக்கி மாபெரும் சாதனையை நிலை நாட்டினோம். அச்சாதனையை இன்று வரை விஞ்சியவர் எவருமிலர். “கடேற்” குழுவைத் தொடங்கி அதனுடைய பொறுப்பையும் என்னிடமே தந்தார். விளையாட்டுத்துறை அவரது ஒத்துழைப் பால் மேன்மைபெற்றது.
மாணவர்களின் கல்வியில் பெரிதும் ஈடுபாடு கொண்டு நவீன முறைகளைக் கையாண்டவர் கந்தசாமி. விஞ்ஞானம், கணிதம், கலை ஆகிய உயர் வகுப்புக்களை உன்னத நிலையில் வைத்திருந்தார். அவரது காலத்தில் தான் முதன் முதலாக வணிகத்துறைக்கு மாணவர்கள் தெரிவு பெற்றனர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கதாகும். தமிழ் மொழி வணிகக்கல்விக்கு அவர் தந்த

ஆதரவு மகத்தானது, மறக்கமுடியாத தாகும். பாடசாலைகளை அரசாங்கம் அவரது காலத்தில் பொறுப்பேற்றது. கொக்குவில் இந்துவின் ஆரம்ப வகுப்புக்களை தனியாக இயக்குவதற்கு அவர் பூரண ஒத்துழைப்பு கொடுத்தார்.அவரது நிர்வாக முடிவினால் தான் கொக்குவில் இந்து ஆரம்ப பாடசாலை தனித்து இயங்கத் தொடங்கியது என்பது உண்மையாகும். அவர் விரும்பியிருந்தால் அப்பாடசாலை வேறாகாது தடுத்து தொடர்ந்தும் எமது கல்லூரியுடனேயே வைத்திருந்திருக்கலாம். அந்த முடிவு நல்லதொரு நிர்வாக முடிவாகும்.
மாணவர்களின் ஒழுக்கத்தைப் பேணுவதில் மிகுந்த அக்கறை காட்டியவர் கந்தசாமி. கொக்குவில் இந்துவில் ஒழுக்கத்தை உயர்ந் தோங்கச்செய்த பெருமை அவருக்குரிய தாகும். இதற்காக அவர் பட்ட கஸ்டங்கள் தொல்லைகள் பல. ஆயினும் அவர் அஞ்ச வில்லை, அயரவில்லை. எமது கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்காக அல்லும், பகலும் அயராது உழைத்தவர். கல்லூரியின் கட்டிட வேலைகளில் தன்னோடு பல ஆசிரியர் களையும் , ஏனர் மாணவர் களையும்
ஈடுபடுத்திய பெருமை அவருக்குரியதாகும்.
அவர் சிவபதம் அடைவதற்கு சில நாட்களுக்கு முன்பு எனது இல்லத்துணைவி யாரும், உயிர் நண்பன் கணேசலிங்கமும் அவரோடு அளவளாவி மகிழ்ந்தனர். அவர் கல்லூரி பற்றி கடைசிவரை ஈடுபாடு காட்டினார். அவரது மூச்சு கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி.
-58

Page 71
அமரர் திரு.சி.கே.கந்தசாமி அவர்
திரு CK. கந்தசுவாமி அவர்கள் அணி மையில் அவுஸ்திரேலியாவில் அமரத்துவம் அடைந்த செய்தி கேட்டு அதிர்ச்சி அடைந்தேன் அவர் எனக்கு மிகவும் நெருக்கமானவராகவும், வேணர் டியவ ராகவும் இருந்தார். பல சந்தர்ப்பங்களில் அவரிடம் நாணி ஆலோசனைகள் பெற்றிருக்கிறேன்.
மாபெ ருமி தலைவர் ஜூ, ஜூ , பொன்னம்பலம் அவர்கள் யாழ்ப்பாணம் வரும்போது இவரையும் சந்தித்துக் கலந்துரையாடத் தவறியதில்லை. இவர், எமது அகில இலங்கைத் தமிழ் காங்கிர்ஸ் கட்சியுடனும் மிகவும் நெருக்கமான தொடர்பு கொண்டிருந்தார்.
அமரர் C.K கந்தசுவாமி அவர்கள் பட்டதாரியாக வந்தபின் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில், ஆசிரியராக இருந்தும் பினர் னர் பல வருடங்கள் அதிபராக இருந்தும் கல்லூரியினர்

56
அ. விநாயகமுர்த்தி
வளர்ச்சிக்கு கிட்டத்தட்ட 3 தசாப்தங்கள் அளப்பரிய சேவை புரிந்துள்ளார்.
கொக்குவில் மாத்தனைக் கந்தசுவாமி கோவிலினி பரிபால சபையினர்
செயலாளராகவும் இருந்து கோவிலின் வளர்ச்சிக்கும் முன்னேற்றத்திற்கும் தொண்டாற்றியுள்ளார்.
அன்னாரது மறைவு நாணி சார்ந்த எனது கட்சிக்கும் கல்விச் சமூகத்திற்கும், அவரது குடும் பத்தினருக்கும் ஒரு பேரிழப்பாகும். அவரது பிரிவால் துயருறும் அனைவருக்கும் எனது ஆழ்ந்த அனுதாபங் களைத் தெரிவிப்பதோடு அன்னாரது ஆத்மா இறைபதம் அடைந்து பேரின்பப் பெருவாழ்வு வாழ இறைவனைப் பிரார்த்திக் கின்றோம்.
-59

Page 72
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியில் முப் ஒப்பிலாப் பணிபுரிந்த ஓய்வு பெற்ற அதி சேவை நலம் பாராட்டும் வாழ்த்துப்பா -
புன்னகை முகத்திற் பூத்துப்
பூட்கைவெள்ளுடையிற் காட்டி இன்னறுஞ்சொல்லால் யாவர்
இதயமும் பிணிக்கும் பண்பால் மென்மையில் வன்மை சேர்த்து
வினைசெயல் வல்லோய், ஒன்றும் உன்னலங் கருதாதோவா
துழைத்திளைத் தோய்வுபெற்றாய்
மூன்றுபத்தாண்டுக் காலம்
முறைமையி னாசா னாயும் ஆண்றசீரதிபர் மூவர்க்
கருந்துணையாயு மீற்றில் தோன்றணியதிபராயும்
தொடர்ந்து தொண்டாற்றி யன்பால் ஈன்றசேய் போல விந்துக்
கல்லூரி இதைவளர்த்தாய்.
கொட்டிலாயிருந்த பள்ளிக்
கூடத்தைக் கொடிய செந்திச் சுட்டுநீறாக்க மற்றோர்
சோர்ந்தபோ தொருவனியே கட்டுவோம் மாடகூடம்
கையறவெய்தே லென்று திட்டமும் வகுத்து வான்றோய்
செழுங்கலை நியமங் கண்டாய்

தாண்டுக் காலம் ர் கந்தசுவாமி அவர்களின்
செ. வேலாயுதபிள்ளை
மாடகூடஞ்ச மைக்க
மனத்தினி லுறுதி பூண்டு காடுநாடுங்கடந்து கடுகவே வழிநடந்து வீடுவீ டாகச் சென்று
வேண்டிய பணந்திரட்டப் பாடுநீ பட்ட தெண்ணிப்
பார்க்கநெஞ்சுருகு மம்மா
சிற்றளவினதா மாலின்
செழுமுளை வானளாவும் பெற்றியின் வளர்ந்த வாபோற் பிறக்குமிக் கல்லூரிக்கண் இற்றைநாட் கல்விக் கேய்ந்த
இயற்கலைத் துறைகளெல்லாம் முற்றுற வளர்த்தே யுன்றன்
முயற்சியின் பலனுங் கண்டாய்.
திக்கெலாம் புகழ் பரப்பித்
திகழ்ந்திடு மீழ நாட்டில் மிக்குயர் கல்லூரிக்குள்
ஒன்றென மிளிரும் வண்ணம் கொக்குவில் இந்துக் கல்விக்
கோட்டத்தை யோங்கு விக்க ஒக்கநின் உடலுயிர்ப்பும்
உடைமையுமொப்படைத்தாய்.
-60

Page 73
செவ்வனம் விஞ்ஞானத்தைச்
சிறார்க்கறிவுறுத்த வேண்டி ஒவ்வுறு மாய்வுக் கூடம்
ஒன்றமைத் தமையா யாகி எவ்வகை கல்லூரிக் காம்
ஏற்றமென்றெண்ணியெண்ணி அவ்வகை முயற்சி செய்துள்
ளமைதியு மின்று பெற்றாய்
"முக்கண்மா முதல்வன் சேயெம் முருகவேள் கோயிலுக்குப்
"When Mr.V. Nagalingam diec Principal and in the natural cour made Principal an after a time, t he declined it. People though it w good form bout the same time e to accept the Principal ship of Ko staff Vivere keen to have me, an
approached the management a have me as principal and that h command when the pressure c approached Kanthaswami him assured me he was looking f Kokuvi Hindu College and to Principalship a success and to m
Handy Perinpanayagann. From "A Valedictory Tribute to C.K.K"

பக்கமா யெழுந்த பள்ளி
படிப்படி வளரக் கண்டே
கொக்குவிற் குன்னை யீந்தாய்
குரிசிலே கந்தசாமீ
ஒக்கலோ டுலகம் போற்ற
ஒளிநிறீஇ யினிது வாழி,
(15.07.1971இல் பிரசுரிக்கப்பட்ட C.K. Kanthaswami - A Valedictory Tribute GTgb
நூலிலிருந்து)
d, Kanthasvamivas made acting
se of events, he VVOuld have been
he management offered it to him. was merely the usual expression of fforts vivere made to prevail on me
kuvil Hindu College. I vvas told the
d that Kanthaswami himself had
hd told them that he was eager to
e would be happy to be second in
on me grew stronger ay by day.
self to find out how he felt. He
orward to having me as head of
do all in his power to make my
nake life smooth and easy for me."
-61

Page 74
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூ *ஜவகர்” சி.கே. கந்தசுவா
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் முன்னாள் அதிபரும், அதிஉயர்தர அதிபர் பதவி வகித்த தலைசிறந்த கல்விமானு மான திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி அவர்கள் அவுஸ்திரேலியாவில் 21.04.2004 அன்று காலமானார் என்ற செய்தி, கல்லூரி அன்னைக்கும், அகிலமெங்கும் பரந்து வாழும் அவளது புதல்வர்களுக்கும் பலத்த பேரிழப்பாக அமைந்துள்ளது. அகவைகள் எண்பத்தெட்டைத் தாண்டி, வையத்துள் வாழ்வாங்கு வாழ்ந்து இன்று வானுறை தெய்வத்துள் இடம் பெற்ற அமரர் கொக்குவில இந்துக் கல்லூரியினர் கலங்கரை விளக்கு.
யாழ் இந்துவில் கல்வி பயின்று பல கலைக் கழகத்தில விஞ்ஞானப் பட்டதாரியாக வெளிவந்த அமரர் தன் ஆசிரியப் பணியை முழுமையாகக் கொக்குவில இந்துக் கல்லூரிக்கே அர்ப்பணித் திருந்தார். “கொக்குவில் இந்துவிற்குப் பணியாற்றவும், சேவை புரியவும் பிறந்திருந்தவர்கள் நாம்” என்ற தன் வாக்கை உண்மையாகவே வாழ்நாள் முழுவதும் கடைப்பிடித்தவர். அதனைத் தன் இலட்சியமாகக் கொண்டு வாழ்ந்து அதற்கென ஒரு பரம்பரையை உருவாக்கி உலாவவிட்டு அதன் மூலம் கல்லூரியின்

fray
பழைய மாணவர் சங்கம் (as60TLIT)
வளர்ச்சியை அபிவிருத்தியை வெற்றி
யைக் கண்டுகளித்தவர்.
அவர் இளைப்பாறிய பின்னும், ஏன் அன்னிய மண்ணிற் கால் பதித்த பின்னும், கல்லூரியை மறந்தாரில்லை. கல்லூரியின் புதல் வர்கள் பூகோளப் பந்தினி எப் பாகத்திலும் வாழ்ந்தாலும் அவர்களுடன் தொடர்பு கொணர் டு கல லுTரியினர் தேவைகளை நயமாக எடுத்தியம்பி, அவசியத்தை தனி மெனி மையான வார்த்தைகளால் வலியறுத்தி அவற்றை நிறைவு செய்து அவற்றைப் பற்றி அளவளாவி மகிழ்ந்தவர். அண்மையில் எம்பழைய மாணவர் சங்கத்தின் துணைத் தலைவர் திருமதி. சு. சுப்பிரமணியம் “மகுடம் 2004” ற்கு ஆசிச்செய்தி கோரிய பொழுது முன்பு பூர்த்திசெய்யவில்லை. இம்முறை
உங்களை ஏமாற்றமாட்டேன்” எனத்
9 9
உங்கள் கோரிக்கையை நான்
தீர்க்கதரிசனமாக உரைத்து வாழ்த்துச் செய்தியை வழங்கி அதில் கொக்குவில் இந்துவினர் புதல வர்களினி கடமை என்னவென்று கொடி காட்டிய பெருந்தகை அவர்.
திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி என்றதும் எம் கண்முன் வருவது நெடிதுயர்ந்த ஆசிரியத் தொழிலுக்கே உரித்தான வெண்ஆடை
-62

Page 75
பூண்டஉருவம்,மென்மையான வார்த்தைகள், காருண்யமிக்க செயல்கள், பலவற்றைச் செய்து மாணவர், ஆசிரியர் மத்தியில் இடம்பெற்ற சீராளன். எல்லாவற்றிலும் மேலாக எம் கல்லூரிக்கு கிடைத்த மூன்று மாடிக் கட்டிடம், எம் கல்லூரியின் கலைக் கூடங்கள் தென்னங் கீற்றால் அமைந் திருந்தபொழுது அக்கினியின் ஆக்ரோசத்திற்கு ஆளான பொழுது எம்நாட்டிலும் அந்நிய மண்ணில் பொருள்தேடி எம் கல்லூரியின் “காந்தியாகத் திகழ்ந்த ஹனி டிப்
What Prof. M.SU at a meeting of O
Handy Master taught my class (SS knowledge and also English in whic did not have much direct contact tremendous contact with the Viceobservation that C... K. K. was really, the principal running the college. He was systematic man but at the same tir Mr. C. K. Kanthasvvami vvho single har Entrance in one year. Normally if takes must say adored and hero worshipp done for me to make me successful. between Handy master and Kanthasv l reckon was responsible for the upliftr as a very fine and recognized institu K.H.C. were highly committed in their work that needed clarification eg, in
master at his home on many occasions at his home to seek help regarding the in one year (1952) when two others pa 'A' level class and we were in the first K.H.C. lam deeply indebted to C.K.K.

பேரின்பநாயகத்தின்" தளபதி யாக, மதியுரைஞராகத் சிறந்த நிர்வாகியாகச் செயற்பட்டு மூன்று மாடி நிறுவிய, கொக் குவில இந்து வினி நவ யுகச் சிற்பியாக ஜவகராகத் திகழ்ந்தவர் திரு. சி.கே. கந்தசுவாமி
அன்னார்ஆற்றிய பணிகள், காட்டிய பாதைகள் தொடங்கிய செயல்கள் அளவில் அவற்றை செயற்படுத்தி அன்னாருக்கு அஞ்சலி செய்வோமாக,
Intharalingam said ld Students in U.K.
SC 195O) on the subjects of general h he excelled tremendously, Personally with Handy master. However, I had Principal C.K. kanthasvvami. It is my man behind the scene, who helped the s an ardent disciplinarian man and very me very gentleman and docile. It was dedly goaded me to pass the University 2 years to complete the 'A' level courses. ed Kanthaswami master for what he has n later years understood a partnership vami master and it vvas this partnership nent of the college and it became known ution of higher learning. All teachers in work. At times when I had doubts in my Pure maths approached Kanthaswami s. I similarly approached Mr. Velauthapillai Tamil language. I entered the University assed the examination after 3 years in the t batch who entered the University from
ノ
-f6

Page 76
ஜேர்மனியில் இருந்து
நினைத்துப் பார்க்கிறோம் நெஞ்சத்திரையில் நினைவழியாமாமனிதர். ծlմlitծ5 560ւպլb GB/հա մmiճ0ճապմ) கெடிதுயர்ந்த தோற்றமும் துஞ்சாத கண்ணும் Bրա մ060/g0լծ տոհ00lauti Gio6ծ Աneզ0ւb அஞ்சாமல் அறம்காக்கும் முறையும் தூய வேட்டிபோல் பளிச்சிடும்
ஹன்டி பேரின்ப5ாயகத்திற்கு துணைகின்று எம்ை கண்போன்று காத்து வழிகடத்திய ஆசான் பின்னாளில் அதிபராய் பொறுபபேற்று பல சரித்தி மாணவருக்கு அறிவொளியூட்டிய பேரொளி
விண்போன்று விரித்த அறிவு வீரியம் கொண்ட மை மண்பாசம் கொண்ட பற்றாளன் எங்கள் இத்துக்கல்லூரியே அவர் இதயம் அன்னாரின் காலத்தில் கொக்குவில் இந்துக் கல தேசிய ரீதியில் தரம் உயரவைத்த அதிபர் கல்லூரியின் வளர்ச்சிக்காய் மலேஷியா சென்று பணம் சேர்த்து வந்து முன்றுமாடி கட்டிடம் கட்டிமுடித்த அருமனிதர். கல்லூரி வளர்ச்சியி:ே கண்ணாக இருந்த ஆசான்.
எதிரிகள் இல்லா பெருமனிதர்அன்பு கொண்ட ெ துன்பம் கொண்டு வறுமைப்பட்டோருக்கு உதவியகரம் உடையார் கல்லூரி பழைய மாணவரை ஆசிரியராய் பதித்த கடைசிவரை கல்லூரி நினைவுகளுடனேயே வாழ் ஒய்வுபெறும் காலம்வந்து பெருவிழா எடுத்த போ ஒய்யாரமாய் தோளில் சுமந்து சென்ற போது நன்றி உணர்வைக் காட்டிகின்று மாணவர்களின் கண்ணில் நீரை வரவைத்த இந்துக்கல்லூரியின்
எல்லாம் நிறைந்த ஒரு மாமனிதரை எங்கள் சமுதாயம் இழந்து விட்டது. அவருக்கு எங்கள் குடும்பத்தவர், தண்பர்கள் எல்லோருக்கும் ஜேர் மாணவர் சார்பாக எங்கள் ஆழ்ந்த அனுதாபத்தை

பழைய மாணவர் சங்கம்
Այլծ Ա60ւ55nii
Tél
שנTh60חע6(
பக்குவமாய்
தய்வம் என்பர்
வேந்தர் ந்த மாமனிதர்
I51
இதயமகன்.
கல்லூரி பழைய மாணவர்கள், ஆசிரிய மாணவ
அஞ்சலியையும் அவரது மனைவி, பிள்ளைகள், மன் வாழ்கொக்குவில் இந்துக்கல்லூரி பழைய தத் தெரிவிக்கிறோம்.
-64

Page 77
மறைந்த உயர்திரு சி.கே. கர் நாம் கேட்டறிந்தவை
எம்மவர் (நோர்வே வாழ் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி பழைய மாணவர் சங்கப் பிரதிநிதிகள்) யாருக்குமே அவர்களிடம் கல்வி பயிலும் வாய்ப்பு கிடைக்கப் பெறவில்லை. ஆனால் சிலருக்கு அவரைச் சந்திக்கும் பெரும் வாய்ப்பு கிடைக்கப்
பெற்றது.
கொக் குவில இந்துக் கல லுTரி யென்றால் அதில் பிரிக்கமுடியாத ஓர் அங்கமாக மறைந்த உயர்திரு சி.கே.கந்தசாமி அவர்கள் விளங்கினார்கள் . மிகவும் தூய்மையான வேட்டி, வெள்ளைச் சட்டை, சால்வை இவற்றுடன் மிதியடியணிந்து பாடசாலையில் கிட்டத்தட்ட பகல் நேரம் முழுவதும் காணப் படும் நபராக விளங்கியது மட்டுமல்லாமல், ஒலைக் கொட்டில்களாக விளங்கிய பாடசாலை வகுப் புகளை சீமெந்து வகுப் பறை
களாகவும், மாடிக் கட்டடங்களாகவும்
MØNA

ந்தசுவாமி அவர்களைப் பற்றி
பழைய மாணவர் சங்கம் (நோர்வே)
அமைப்பதற்கு இவர்களினி விடா முயற்சியான உழைப்பு பெரும் பங்கினை வகித்ததென்பதனை யாம் எல்லோரும் அறிவோம்.
உயர்திரு சி.கே. கந்தசுவாமி அவர்கள் ஓய்வு பெற்றபின்பும் பாடசாலையில் நடக்கும் விடயங்களைத் தெரிந்து கொள்வதிலும் தேவைப்படும் நேரத்தில் அறிவுரை கூறுவதிலும், தமக்கு பாடசாலை மீதிருந்த பெரும் ஆர்வத்தை வெளிப் படுத்திய பெரியாராகத் திகழ்ந்தார்.
இப்படியான ஓர் அரிய மனிதரை இழந்தது கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரிக்கு ஈடுசெய்யமுடியாத பெரும் இழப்பாகும்.
அன்னாரின் ஆத்மா சாந்தியடைய
எமது அனைவரினதும் பிரார்த்தனைகள்.
-65

Page 78
J / KOKKUVIL HINDU COLLEGE
SCALE 1 200
Kurithan gipu
Garðir
AMAKFfiser
at others
S .
Ninoththahu Mudithan Walavu
Garadern SShanmugaratnam Nirnafhfhaith Mudithar Vakavu. Vo
Garden L. Mogarotnom.
, Wirthithathu Auditharn Walayu
Gardan Kokkuvil Central Community Centre
Nirdith thothu Mudithan Valayu
> Goarden GArupragasam
Prernises of Kandasarny kovi
Arenses of Mokku will Hindu Arinoty School
 
 
 
 
 

Kurithongipulam
Gordon K. Vaithilingam
Kurithangipulam
Gorafeer
A Ninaiththahu Audithan Walawu
Garden
* winaith thathu Mudithian Walawu
Garden A. R. Dewarajah
r. Konda"
Ay ifh fhiafhuid
gra Wigfog wu Ե ardegr 岛 2kiarajah M Q
8گgo
Drown by : JaMarulinesaw,
SURYOR
Poonory lane, Kokkuvil, 2004.OSO9.

Page 79
N
கல்லூரி வைபவமொன்றில் பிரதம விருந்
செனெட்டர் Tநீதிராசா அவர்களுடன் அத
衰 X8
The Chief Guest - Honorable J.R. Jay
 
 
 
 

&
編
& &
$x
8 &
த்தினராக சமுகமளித்த முன்னை நாள் பர் அமரர் C.K.கந்தசுவாமி
線
'ewardene, Minister of State, arrives

Page 80
Kokuvil Hindu College
 

Old Students' Association
88:
2.JC.5canthaswami
meritus Principal)

Page 81
கல்லூரிக் கட்டிட நிதிக்கு உத அமரர் இராஜேந்திரம் சார்பில் அமரர் , திரு. சின்னத்துரை, செனெட்டர் அய அமரர் C. K. கந்தசுவாமி
 
 

வி அளித்தவர்களான தொழிலதிபர் 4. கணபதிப்பிள்ளை (0.A) தொழிலதிபர் ரர் 7 நீதிராசா அவர்களுடன் அதிபர்

Page 82
கல்லூரியின் பரிசளிப்பு விழாவிற்குப் பிரதம விருந்தினராக வருகை தந்த பொழுது திரு. சி.க. கந்தசுவாமி அவர்களும் பாரியாரும் வரவேற்கப் படுகின்றனர்.
 
 

&
&
கைதடி முதியோர் இல்லம் 31ம் நாள் அமரர் நினைவாக பழைய மாணவர் சங்கத் தினால் இல்ல அங்கத்தவர் கட்கு மதிய போசனம் வழங்கப்பட்டது. ப. மா. சங் கசி 6 afu 6to T GT f செல்வநாதன், பொருளாளர் சிவலிங் கம், நிலையப் பொறுப்பாளரும் சமுக சேவை ஆணையாளரும்
எமது பழைய மாணவரு மான சிவநேசன் ஆகியோர் இந்நிகழ்வில் பங்கேற்றனர்.

Page 83
திரு. எஸ். எஸ். சின்னத்துரை பிரதம இல்ல விளையாட்டுப் போட்டியின் போது
& N
க.பொ.த. (உ/த ) மாணவ அமரர் விருந்தினராகக் கலந்து ெ திரு. எஸ். இரத்தினப்பிரகாசம்
 
 

綠 S. X
ர்களின் ஒன்றுகூட லொன்றில் காண்ட காட்சி. பிரதம விருந்தினர்

Page 84
A.R.Rajanayagam
Vice- Dresident K.C.O.8.A.
K.Balasu & Varatharaj Org
9.1
 

Dramaniam CSWara Muthali Mrs.S.Ramanathan
AKDatkunarajah, 1971 Joint &ecretaries.
anizers

Page 85
அமரர் சி.கே.கந்தசுவாமி அவர்கள் அவுஸ்திரே கிரியைகள் அங்கே நடைபெற்ற அன்று, கெ ஒழுங்கு செய்யப்பட்ட நினைவஞ்சலிக் கூட் கேட்போர் கூடத்தில் நடைபெற்ற போது நினை
 

லியாவில் அமரத்துவம் அடைந்து அவரின் இறுதிக் க்குவில் இந்து பழைய மாணவர் சங்கத்தினரால் ம் கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரி பஞ்சலிங்கம் பஞ்சலி உரைகள் நடைபெறுவதனைக் காணலாம்.

Page 86
3.MINHO OWINNYTT „AWySỰCINYX'X'O, JO+ 9N/07/08 GESO&O&d
39777Oɔ nɑWIH 7)^^XXOx / ^
→

town proy6ưjpļng pɔsɔdoae – gael
"suo? 2}{x_j_s}{24. Bupþing yusupuvad – o
-67

Page 87
நன்றி ம
கொக்குவில் இந்துக் கல்லூரியின் புகழ்பூ அவர்களின் ஞாபகார்த்தமாக கொக்குவி சங்கத்தினரால் நினைவு மலர் வெளி டைகின்றேன். இம் மலரில் அவரைப் பற் சூட்டி கட்டுரைகள் வரைந்துள்ளார்கள். உதிர்ந்த நாள் வரை அவருடைய வாழ் கொண்டுவரப்பட்டுள்ளது. அமரர் சி.ே அமரரான செய்தியி ைதிரு. அ. பஞ்ச அறியத்தந்ததுடன் குறுகிய நேரகால அமரத்துவ அஞ்சலிக் கூட்டங்களை என்னிடம் பணிந்திருந்தார். அதற்கமை6 அதிபர் திரு. பொ. கமலநாதன் அவர்களு நடராஜாவும் சேர்ந்து கலந்தாலோசித்து மறைவுச் செய்தியினை கொக்குவில் இந் எல்லோரும் அறியவைத்ததுடன் அதிட தலைமையில் அன்றைய நாள் கல்லூரி அன்று விடுமுறை நாளாக பிரகடனப் இந்து பழைய மாணவர் சங்கம் அவர அறிவித்தல் ஒன்றினைக் கொடுத்து 1 எல்லோரையும் வரவழைத்து பெரிய நடாத்தப்பட்டது. மேலும் அவரைப்பற் முகமாக நிர்வாகம் கூட்டப்பட்டு அவரது திகதி ஏழைச் சிறுவர்களுக்கும், முதி சங்கத்தின் அனுசரணையுடன் வழங்கப்பு

றவோம்
ந்த மூத்தஅதிபர் அமரர் சி.கே.கந்தசுவாமி ல் இந்துக் கல்லூரி பழைய மாணவர் யிடுவதையிட்டு மட்டில்லா மகிழ்ச்சிய றி பலர் பல கோணங்களில் புகழ்மாலை அவர் மண்ணில் மலர்ந்தநாள் தொட்டு க்கை வரலாறு இம் மலரில் தெளிவாக கே.கே. அவர்கள் அவுஸ்திரேலியாவில் லிங்கம் அவர்கள் தொலைபேசி மூலம் ) அட்டவணைப்படுத்தி அவருக்கான நடாத்துவதற்கு ஏற்பாடு செய்யும்படி வாக நானும், அவருடன் மற்றும் கல்லூரி ம், மற்றும் எங்கள் சங்கத்தலைவர் திரு. இ. அதற்கான ஒழுங்குகளை செய்து அவரது து அன்னையின் கீழ் வளர்ந்த மைந்தர்கள் பரின் முழுமையான ஆதரவுடன் அவர் சார்பாக இரங்கல் கூட்டம் நடைபெற்று படுத்தப்பட்டது. அதன்பின் கொக்குவில் து இறுதிக் கிரியைகள் அன்று பொது பழைய மாணவர்கள், நலன்விரும்பிகள் ளவிலான இரங்கல் கூட்டம் ஒன்றும் றி மேலதிக நிகழ்ச்சிகளை தொடரும் து 31வது நிறைவு தினத்தன்று மே 21ந் யோர்களுக்கும் மதியபோசனம் எங்கள்
பட்டது. அதனைத் தொடர்ந்து இன்றைய
-68

Page 88
நிகழ்வு அவரைப் பற்றிய ஞாப நடாத்தப்படுகின்றன. எனவே அன்னா நடாத்தவதற்கு முன்னின்று உழைத்த பஞ்சலிங்கம் மற்றும் எமது முன்னாள் அதி பொ. கமலநாதன், எங்கள் சங்கத் தலைவர் உறுப்பினர்கள், கல்லூரி பழைய மா ஆசிரியர்கள், முன்னாள் ஆசிரியர்கள் எல்லோருக்கும் நன்றியினை தெரிவிக்கி
மேலும் இந் நினைவு மலர் சிற கட்டுரைகளை வழங்கிய கொக்குவில் இ ஆசிரியர்கள் மற்றும் அபிமானிகள் எல் இம்மலர் சிறப்பாக வெளியிடுவதற்கு குணபாலசிங்கம் மற்றும் மலர் வெளியீ காலத்தில் வெளியிடுவதற்கு இணைய வேலாயுதபிள்ளை மற்றும் இம் மலர் அழ கரிகனன் பிறிண்டேர்ஸ் (உரிமையா ஆகியோருக்கும் எமது நன்றிகளை தெரி எமக்குண்டு.

கார்த்த நுால வெளியீடு எனர் பன ரது நினைவு நிகழ்ச்சிகளை சிறப்பாக
எமது முன்னாள் அதிபர் திரு. அ. பர் இ.மகேந்திரன், கல்லூரி அதிபர் திரு. திரு. இ. நடராஜா மற்றும் எமது நிர்வாக ணவர்கள், நலன்விரும்பிகள், கல்லூரி ர், மாணவர்கள், உத்தியோகத்தர்கள்
ன்றோம்.
ப்பாக அமைவதற்கு அவரைப் பற்றிய ந்துக் கல்லூரியின் பழைய மாணவர்கள், லோருக்கும் எமது நன்றிகள். அத்துடன் த உதவிய குறிப்பாக திருமதி. நி. ட்டுக் குழு அத்துடன் இதனை குறுகிய ாக இருந்த எமது ஆசிரியர் திரு. மு. குற வெளியிடுவதற்கு அச்சுப்பதிவு செய்த ளர் ராஜ் எமது பழைய மாணவனி)
ரிவித்துக் கொள்வதில் பெரும் கடப்பாடு
is
இ. செல்வநாதன் (நகுலன்) Ghafurorrors ۔ LIRapu ADITRITRIt Prieb
6æffdøastb Cked admf.
-69

Page 89


Page 90


Page 91

Harikanan Printers, 424,K.K.S Road, Jaffna.TP:021-2222717 |
彎
韃 盘 Ē G
தீத
6ւջա,
ாம்; நீதரு ஞானம