கவனிக்க: இந்த மின்னூலைத் தனிப்பட்ட வாசிப்பு, உசாத்துணைத் தேவைகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தலாம். வேறு பயன்பாடுகளுக்கு ஆசிரியரின்/பதிப்புரிமையாளரின் அனுமதி பெறப்பட வேண்டும்.
இது கூகிள் எழுத்துணரியால் தானியக்கமாக உருவாக்கப்பட்ட கோப்பு. இந்த மின்னூல் மெய்ப்புப் பார்க்கப்படவில்லை.
இந்தப் படைப்பின் நூலகப் பக்கத்தினை பார்வையிட பின்வரும் இணைப்புக்குச் செல்லவும்: அதிர்ச்சி நோய் எமக்கல்ல

Page 1


Page 2


Page 3
இது ஒரு தமி

ாய் எமக்கள்
ருவகங்கள்)
பத்மநாதன்
Ο 9岁 ழ்ெத்தாய் வெளியீடு 2

Page 4
நூல்
எழுதியவர்
வெளியீடு
பதிப்பு
 

- அதிர்ச்சி நோய் எமக்கல்ல (உருவகங்கள்) - நாக பத்மநாதன்
- தமிழ்த்தாய் வெளியீடு,
யாழ்ப்பாணம்.
- மாறன் பதிப்பகம்.
664, மருத்துவமனை வீதி, யாழ்ப்பாணம்.
舞
"sult
LigĽLIrS), 1993.
ரூபா 50/-

Page 5
*துன்பம் உத வரினும் செய்க துணிவாற்றி.”
*தமிழ் மறை
முகம்ெ
í

a 99058
தமிழினத்தின் வாழ்வுக்காக தமமை
தரியாத் தற்கொடையாக்கும் இளந்தளிர்களுக்கு.

Page 6
பதிப்புரை
நாக. பத்மநாதன் அவர்கள் எழு லகிற்கோ இனவிடுதலைப் போராட்ட வ விற்கோ புதியவரல்ல.
பொங்கிப்பிரவாகித்துப் புரண்டெழும் லலையைப்போலல்லாது, அமைதியான ஒரு நீ பாசனக் குளத்தைப்போலவே அவரது இ கிய வாழ்வும் - அரசியல் வாழ்வும் உருண்டே வந்திருக்கின்றது.

த்து ாழ்
85Հfiլն லக்
எமது மூத்தசந்ததி - ஐயாவைப்பற்றி ஒர ளவு தெரிந்துவைத்திருந்தாலும் இளைய தலை மு  ைற க் கு ஐயாவை அறிமுகப்படுத்தியது விடுதலைப் புலிகள் - அதில் வெளியாகிவரும் அவரது உருவகவடிவிலான இலக்கியப்படைப் புகள்தான் என்றால் மிகையாகாது.
ஏறக்குறைய கடந்த மூன்று வருடங்களாக அவர் எழுதிவரும் எழுத்துக்கள், ஒரு புலிவிர னின் துப்பாக்கியிலிருந்து கனன்று செ ல் லு ம் ரவையைப்போல ஆவேசம் நிறைந்ததும், சக்தி வாய்ந்ததுமாகவே இருக்கின்றன.
சமூக அநீதிகளையும் தனிமனித பலவீனங் களையும் அவரது பேனா குறிவைக்கும்போது ஆணித்தரமான கருத்துக்களை வெளிப்படுத் தும் அதேவேளை, புலிவிரர்களின் வீரத்தை - அவர்களின் தியாகத்தை - சித்திரிக்கும்போது போர்க்குணம் கொண்டதாக மாறிவிடுகின்றது.
இந்தவகையில், போராட்ட நிகழ்வுகளை இலக்கியமாக்கும் பணியில் போராளிகளுடனேயே வாழ்ந்து தனது உச்சப் பங்களிப்பை நல்கி வரு கின்றார்.

Page 7
இதுமட்டுமல்ல, எமது தாய்நிலத்தில் சிங்க ளப் பேரினவாதப்புயல் வேகங்கொண்டு வீசத் தொடங்கிய நாளி லிருந்து, அதற்கெதிரான போராட்டங்களிலும் ஐயா ஒரு தொண்டனாக பங்குபற்றி வந்திருக்கின்றார்.
அந்தப் போராட்டவாழ்வில் எவ்வளவோ துன்பங்களையும் அசெளகரியங்களையும் விரும்பி யேற்று, தமிழ்மக்களின் அரசியல் சுபீட்சத்திற் காகத் தன்னை வருத்தி உழைத்திருக்கின்றார்.
இந்த முதிர்ந்த வயதில் அவரது இதயம் குறைந்த வேகத்துடன் துடிக்க முற்பட்டாலும் அவரது எழுத்துப்பணி, இப்போதுதான் வேகம் பெற்றிருக்கின்றது. இதற் கு, கடந்த மூன்று வருடகால அவரது எழுத்துப்பணி சிறந் த உதாரணம்.
ஐயா தனது முன்னுரையில் குறிப்பிட்ட தைப்போல, கடந்த நாற்பத்துமூன்று வருட வாழ்வில் அவர் எழுதிய உருவகங்கள் இந்த

நூலிலுள்ள முப்பத்துநான்குதான். ஆனால், இந்த முப்பத்துநான்கில், கடந்த மூன்றுவருடத் தில் அவர் எழுதியவை பதினாறு என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. சிரித்திரன், சுடர், வெளிச்சம், *Irsmrgino, ஆதாரம், ஆகிய இதழ்களிலும் அவரது ஆக்கங்கள் இடம்பெற்றிருக்கின்றன.
அதிர்ச்சி நோய் எமக்கல்ல என்ற இந்த நூலில், மண்பற்றும் இனவிடுதலையும் - இதற் கான தியாகங்களும் அலை வீசி நிற்பதைக் தாணலாம்.
இதேவேளை, ஐயா எழுதிய வள்ளுவர் வழியில் வீரம், மானம், என்ற நூ ல் எமது "தமிழ்த்தாய் வெளியீடாக 1992 இல் வெளி வந்துள்ளமையும் குறிப்பிடத்தக்கது.
தமிழ்த்தாய் வெளியீடு, யாழ்ப்பாணம், தமிழீழம்.
7. 9, 1993
i
i

Page 8
சிறப்புரை
எழுபது வயது நாற்பது வயதுக்
முதுமை சுமையாகிட் பேணப்படும் சமூக நி பண்பாட்டு வாழ்நிலை அறுபது அகவைக்கு தொட்டதுக்கும் குற்ற * நக்கீரர்களாகி; பொல்லாப்புத் தேடுவ எல்லோருக்குமான டெ இல்லை. அந்திமகாலத்தில் ' ஆ * பழசு ' களைப் பா தலைகளை மறைத்து

இளைஞனைப்பற்றி ۔
கிழவனின் மதிப்பீடு
போவதற்கு, லையும்; 2யும், காரணிகளாகின்றன. மேல். ம் கண்டுபிடிக்கும்,
து. பாது விதியா?
அறுவை " ஆவதால் ர்க்குமிடத்தில் க் கொள்ளுதல்

Page 9
கட்டாய பாடமாகின்றது. இந்தநிலை ஏதுமில்லாமல், எழுபதுவயதிலும் இருபதுவயது இளை நினைவுதடுமாறாத " கம்பீரம் ’ ஒன்று எங்களுடன் வாழ்கிறது. ஒட்டி உறவாடக் கூடிய விழுதெறிந்த விருட்சமொன்று எமக்கு நிழலாக நின்று குடைபிடிக்கிற நேரம் கிடைக்கும் போதிலெல்லாம் நாங்கள் நிழல் தேடிச் செல்வோம். மனதுக்குள் இனிய மலர்கள் இதழ்விரித்துக் கொள்ளும். இந்த மரம் நிழல்மட்டும் தானா த இல்லை, அறிவுப்பழம் தந்தும் ஆதரிக்கும். umflautf?
ஐயா, நாக. பத்மநாதன்.
திருக்குறள், பலருக்கு அலுமாரியை அலங்கரிக்கும் இவருக்குமட்டும் வாழ்வுக்கு வழிகாட்டும் பாதச்சுவடு. பொய்யாக வாழ்ந்து பிரகாசிப்பதிலும்

ஞனைப்போல
பொருள்
- LunitTri*dö35 = :
wi

Page 10
மெய்யாக வாழ்ந்து சின்னத் திரிவெளிச்சமாவது இ ஆகா, அது எவ்வளவு அழகா ஐயா இதற்கு வாழ்ந்துகாட்டி தமிழுக்காகவும் தாய்மண்ணுக்கானதுமான போராட்ட ஒட்டக்களத்தில் புதிது புதிதாக இவரின் பாதப்பதிவுகள் படிவத் காலக்காற்றினால் ஐயாவைக் கரைக்க முடியவில்ை மூன்று பக்க முன்னுரைக்குள் ஐயாவின் முழுத்தோற்றத்தையும் எப்படி வரையலாம்? முடியாது. புறத்தோற்றத்தைக் கமரா பி. ஐயாவின் அக அழகைப் படப் கருவியொன்று கைகளில் வேண் யப்பான்காரனுக்கு கடிதம் எழு விஞ்ஞானம் தோற்றதென்றே அறிவும், அடக்கமும் ஒன்றாகச் அபூர்வம். பதவியும், பண்பும் கூடப்பிறப் ஐயாவிடம் மட்டும்

ருக்கிறதே னது!
விளக்கம் தந்தவர்
நரில்
ᎧᎶᏍᎧ .
டித்துக் கொள்ளும் ம்பிடிக்க
ாடும்,
pதலாம் விடைவரும். * குடியிருப்பது
பது குறைவு.

Page 11
எல்லாமே கூட்டுக் குடும்பமா நா. ப. வின் அறிவின் ஆழத் ஒரு உவமை சொல்லு? * நிலாவரைக் கிணறு'. * பிழையான உவமை, ஆழத்தை அளந்தறிந்த கிண ஐயாவுக்கு எப்படி உவமைய நேரடி விவரணங்கள் நெஞ்ச உருவகங்களோ உள்ளே அதி அதிர்வுகள் எல்லாமே விளை சமூகம் தன்காலத்தில் வேண்டப்படும் விளைவுகளை விருப்பங்களை நிறைவேற்ற அழியாத இலக்கியங்களாகின் ஐயாவின் உருவகங்கள் வெறு கண்ணெதிரே காணும் சத்தி எழுதுபவன் எப்படியும் இருந்துவிட்டுப் ே அவனது எழுத்து உன்னதமா அதுபோதும். இப்படியும் ஒருகுரல் அடிக்க நாங்கள் இதற்கு மாறுபட்ட நித்தக்குடிகாரன் போதைப்பொருட்களின் தீயை

னது, துக்கு
ற்றை Tř55 GOfTh? த்தை ஊடுருவும்,
ர்வுகளை ஏற்படுத்தும்,
வுகளை உருவாக்கும்.
த்தான் விரும்புகின்றது.
துணைநிற்பவையே
DᎶᏈᎢ .
ம் கதைகளல்ல யத்தின் தரிசனங்கள்
பாகட்டும் ானால்
டி கேட்கிறது.
வர்கள்,
பற்றி

Page 12
போதிக்க முடியாது கணிகையர் வீடே பத்தினிகள் பற்றி எழுதவும் கூடாது. எழுத்தும் வாழ்வும் ஐயாவின் வாழ்வின் அவரைத் தெரிந்தவி விளம்பரத்தை விரு எல்லாவற்றையும் வெளிச்சம் போட்டு 'சிங்களம் மட்டும் வேண்டுமானால் தமிழ் பக்கத்தில் ந
பண்டாரநாயக்கா
ஐயா அரசசேவை
அத்தாணி மண்டப வீதியில் நின்று வி எங்கள் தாயகத்தின் எதிரிக் கறையான்க "நாட்டின் எல்லை விரைவில் வீட்டின் கொல்லை 'குடாநாட்டுக்குள் "தமிழன்,

l.
கதியெனக் கிடப்பவன் பாட்டெழுத முடியாது -
எப்படி வேறுபட முடியும்? " உன்னதங்கள் பற்றி வர்களுக்கு தெரியும் ம்பாதவர் என்பதால்
க் காட்ட முடியவில்லை.
சிம்மாசனமொழி:
நின்று சாமரம் வீசட்டும்?? நடுநிலை வழுவியபோது முடியைத் துறந்தவர். த்திலிருந்து வெளியேறி ளக்கம் கேட்டவர், ா எல்லைவேலியை
ள் தின்று தொலைப்பதால்.
ப்புறம்
ப்புறமாகலாம்"
குந்தியிருப்பது குற்றம்"

Page 13
எல்லையில் மனித வேலி ஆகவேண்டு இப்படி முதல் முழக்கமிட்ட மூலவர்க ஐயாவும் ஒருவர். முப்பது வருடங்களுக்கு முன்பே வன்னியின் எல்லையில் காடுவெட்டி காட்டு யானைகள் வராமல் கட்டுத்துவக்கோடு காவல் இருந்தவர். ஐயா வீட்டிலிருக்கும் நாட்கள் வெகு குறைவு.
போராளிகளின் கூட்டிலிருந்து குதூகலிக்கும் நாட்களே ஐயாவுக்கு ஏறக்குறைய எழுபது வய, எப்படி நம்புவது? இன்னும் ஒரு இளைஞனைப் போலே எழுந்து நடப்பார். தாயக விடுதலைத் தாகம் சுமந்திருப் ஐயா பகலில் பாயில் படுத்திருந்ததை நான் பார்க்கவில்லை. 'தம்பியின் காலத்தில் தமிழீழம்" என்று நம்பியிருப்பவர். ஐயாவுக்கு வாழ்த்துச் சொல்ல நான் "வயதுக்கு வரவில்லை" ஆலோசனை சொல்ல எனக்கு 'அறி அதனாலே.
 

፩””
na
தி 90]
ಥ್ರಿ:
ம்
தால்
வு
இல்ை
6)
g 9

Page 14
இந்த உருவகங்களை ஐயாவின் ஆற்றலுக்கு நான் தலைவணங்கிக் நன்றி.
புத்தூர் கிழக்கு, L|é5g5ÍTNT, 20, 8 1993

உருவாக்கிய
கொள்ளுகிறேன்
அன்புடன், புதுவை இரத்தினதுரை

Page 15
முன்னுரை
ைெத எழுதுவது?
முன்னுரை' என, நான் இதில் எழுதுவதற்கு என்ன இருக்கிறது!
ஏதோ ஒ ன் று தொடர்ந்து தூண்டிக் கொண்டே இருந்தது. எனினும் கடந்த 43 வருடத்தில் என்னால் எழுதமுடிந்த உருவகக் கதைகளோ,காட்சிகளோ, இந்த முப்பத்துநான்கு மட்டுமே.
1950: குளக்கரையில் வாடிய அல்லிமலர் பற்றி எழுதினேன். இது 'தினகரனில் வெளி

வந்த து. இதனையிட்டு எனது தந்தையார் காட்டிய ஆர்வம் என் நெஞ்சத்தில் நின்று நெகிழ்த்துகிறது.
1961 மயிர்க்கொட்டிப் புழு வின் புது வாழ்வுபற்றிய கதை. இது என் அன்பு நண்பர் கவிஞர் கரவைக்கிழார் அவர்களது உறவினால் எழுந்த கதை; நாங்கள் அரசாங்க வேலையை விடத்தீர்மானித்த வேளையில் உருவாகிய கதை. தமிழாக வளர்ந்தது இந்நட்பு.
1970: அரசியல் உணர்வோடு ஓமந்தையின் நவ்வி, பாலமோட்டைப் பகுதிகளில் பெரியார் பாலசிங்கம் ஐயா அவர்களுடன் எல்லைகாக் கும் பணியில் ஈடுபட்ட வேளையில் எழுந்ததே * அது’ எனும் முள் பற்றிய உருவகம்.
அதே ஆண்டு ஊர்க்காவல்” எனும் உணர் வுடனான உருவகத்தை “சிரித்திரன்’ ஆசிரியர் - சிந்தனையாளர் சிவா - அவர்களின் நெருங்கிய தொடர்பும் ஊக்கமும் எழுதத் தூண்டிற்று. அவர் என்னைத் தொடர்ந்து எழுதவைத்தவராவர்.
1977 தமிழீழ விடிவைக்காட்டும் உருவக
மொன்று ' சுதந்திரன்' இதழில் வெளிவந்தது. ஆனால் -

Page 16
1990; "வீரம், மானம், ஓர்மம்' என ‘விடுதலைப்புலிகள் இதழில்எழுதியதும்இதனை தொடர்ந்து எழுதக் கிடைக்கும் உருவகங்களும் எனது நோயைத் தீர்க்கும் மருந்தாகிவிட்டன புது வீறுடன் என்னால் வாழமுடிகிறது. ஏது. அமைதிச் சூழலையே யான் முன்னர் விரும்பிய துண்டு. ஆனால் இன்று, விடுதலைப் புலிகளின் தியாக வாழ்க்கையில் ஒரளவேனும் பங்குபற்றுட போது, இன்னும் கூடிய மன அமைதியையும் மகிழ்வையும் காண்கிறேன். எனது எழுத்தும் வாழ்வும், இந்த அநீதிகளையும் இன அழிப்பு களையும் எதிர்த்து நிற்கும் தமிழீழ விடுதலை போராட்ட வேள்விக்கே ஆகுதியாக வேண்டு கிறேன்.
இதிலிருந்து விலகுதற்கு முதிர்ந்த வயதைக் சாட்டாக்க முடியாது! தமிழ்த்தாயை எண்ணி இதை அன்று தொடக்கினோம். காலத்துக்கேற். வேகத்துடன் இதனை, ஆயிரம் மடங்கு இடr நடுவே, இன்று தொடர்ந்து நடாத்தும் இளம் தளிர்களுடன் நாம் இணைந்து நிற்பதே கடன் எம் இளம் தலைமுறையில் ஒருவன், இ ன் று உலகம் வியக்கும் பெரும் தலைவனாய் நி கிறான்; தயங்காது எம்பங்கை அளிப்போம்.

b
முதலிற் கூறியதைப்போல, முன்னுரை என இந்நூலில் நான் எழுத என்ன இருக்கிறது? இது மொத்தத்தில் ஒரு கூட்டு முயற்சியே.
இந்த உருவகங்கள் ஒவ்வொன்றையும் பல வாரம் அல்லது மாதம் எடுத்து, பட்டுணர்வும் கொண்டேதான் எழுதினேன். எனினும் இவற்றை அழியாது நூல் வடிவமாக்கியுள்ளனர் தமிழ்த்தாய் வெளியீட்டினர்; அவர்களுக்கு என் நன்றி.
இத்தகையதோர் சிறப்புரையை, தலை சிறந்தவிடுதலைக் கவிஞர் புதுவை இரத்தினதுரை அவர்கள் தந்துள்ளமை என் நெஞ்சத்தை நெகிழ்த்தி நிற்கிறது. இதற்கு என்றும் என் நன்றி உரித்தாகும். -
என் மகன்டோலக் கூட நின்றுதவும் சிதம்பர திருச்செந்திநாதன் அவர்களுக்கும் -
உருவகங்களுக்கு ஒளியூட்டும் ஓவியங்களைத் தந்துள்ள தயா அவர்களுக்கும் -
என்னை ஒரு பொருளெனப் புகைப்பட மெடுத்த மாமனிதர் எஸ். ரி. அரசு அவர்களுக் கும்

Page 17
தமது சொந்த நூல் போல படித்துத் திருத்தங்களைத் தந்த நண்பர் யேசுராசா அவர் களுக்கும் -
இந்த ஆக்கங்களை அவ்வப்போது வெளி யிட்ட இதழாசிரியர்களுக்கும் - ر
அவற்றைப் படித்து தம் ஆக்கக் கருத்துக் களை வழங்கிய அன்பு உள்ளங்களுக்கும் -
முழு ஒத்துழைப்பைத் தந்த மாறன் பதிப்
பகத்தினர் அனைவருக்கும்
அன்அன்புடனான நன்றியறிதலைக் கூறிக் கொள்ளுகிறேன்.
என் அறிவாக நின்றியங்கும் வள்ளுவப் பெருந்தகையாரை மனத்திலிருத்தி வணங்கு கிறேன்.

இந்நூலிலுள்ள யாவும் உருவகக்கதைகளென பான் கூறவில்லை; உருவகங்கள் என விரும்பின் கூறலாம்.
ஒரு சொல்லில் ஓர் இலக்கியத் தாக்கத்தை ஏற்படுத்த முடியுமானால், அது உருவக வடிவின் முலமே முடியும் - எருமை" என்றோ ‘மானே, மயிலே' என்றோ சொல்லிப் பாருங்கள்.!
வணக்கம்,
gees, u 65T நாக. பத்மநாதன்.
91. மின்சார நிலைய வீதி, பாழ்ப்பாணம், 豚。09。夏993。
xii

Page 18
பொருளடக்கம்
அது
உளர்க்காவல் இதுதான் உலகம் உறுதி
பொங்கல் சேவையின் அடியில் வெறுமை முட்டைத் தத்துவம் செயல் வரிசை பூவாய் மலர்ந்த புழு பொய்யனார் புதுமை விரம், மானம், ஓர்மம் முளைகள்
சிலுவை
visix

சாவின் சாவு கடைசிப் பரிசு உண்மையின் விச்சில் கழுதையல்ல கட்டெறும்பு தெளிவு
பட்டறிவு சக்கை லொறி - சீதனத்திற்கு வினோதக் குஞ்சு சிறுமையிற் பெருமை அதிர்ச்சி நோய் எமக்கல்ல உயர்வு
ஆதாரம்
புதுவருடம் தமிழீழத் திருநாட்டில் ஈகம், விரம் மண்ணின் குரல் அழியாத ஒன்று மனக்கிருமி
எது?
வரலாற்றுப் பதிவில்
隐透象
豪@豪
39 42 45 48 5 53
56 59 ό1 64 67 70 72 75 79 82 84 87 90 93

Page 19

அது மலர் அல்ல, எனினும் செடியின் ஒரு பகுதியாகவே அது இருந்து வந்தது.
அவ்விதமாயின் இலையா? இல்லை! இல்லை!
எனினும், அது கொடியுடன் ஒன்றி இணைந்து அதன் ஒரு பகுதியாய் வாழ்ந்து வந்தது.
அவ்விதமாயின் ஏதோ பூச்சி புழு அல்லது தண்டைத் துளைத்து வேரோடும் புல்லுருவி இனமா? ஐயோ, அ வ் வி த ம் எண்ணாதீர். அதுபெரும் அநீதியாக முடி யும்! அது தபம் செய்யும் மனிதனிலும் பார்க்கப் பெரு வைராக்கியத்தோடு இருந்து வந்தது. அதைக் கைகூப்பித் தொழவே என்னால் முடிந்தது.
வெயில் தழுவ அது இலங்கிற்று.
மேலே, வெண்முகில் ஒளிரும் நீல வானம்; கீழே தூரத்துத் தரைக்கப்பால்
1.

Page 20
தொடுவான் வரை தெரியும் கடல், இன் னொருபுறம் தொலைப் பார்வைக்கு மட் டும் எட்டக்கூடிய தூரத்துப் பனந்தோட் பின் சாயல், மீண்டும் அங்கிருந்து இங்கு வரை கரையோர நிலம். இதைத் தொடர்ந் தும் நிலமேதான்! இதைக் காய்ந்த பசுந் தரை என்பதா?
இங்குதான் அது.
OO -e- அது வெயில் தழுவ ஒளிர்ந்தது. என் நெஞ்சத்தோடு அது நெருங்கி நின் ADğöl. அதை அணைத்துக் கசிந்துருக என்னால் முடிந்தது.
சி, பைத்தியமா?
அது நறுமணம் கமழும் ம ல ர |ா? இல்லை!
பச்சைப் பசேலென்ற அழகு இலை யா? இல்லை! -

துவஞம் மென்கொடியும் அதுவல்ல. அவ்வித எதுவும் அங்கில்லை. குத்துச் செடியின் ஒரு பகுதியாய் அது இருந்தது.
கண்ணே எ ன் ப து உட்தொனிக்க உன்னை எவ்விதம் அழைத்திட..? என் றேன்.
* என் பெயரா? என்னை மனிதர் எவ் விதமெல்லாமோ எண்ணுகிறார்கள். பல ருக்கு என்னைப் பிடிப்பதே இல்லை" என அது மெல்லென நகைத்தது. அந்த அசை விலே வெயில் தவழ்ந்து விளையாடிற்று.
என் பார்வை அதனையே வருடிற்று. உள்ளம் காத்து நின்றது.
** என் பெயரா? நான் நல்ல மல ரென்ற பெயருக்கு உள்ளாகி இருக்கலாம். மென் தளிராக மாறி இருக்கலாம். வேறு நல் உறுப்பாக இலங்கியிருக்கலாம். இன்று நான் அது எதுவும் அல்ல.

Page 21
நான். என் பெயர். ஒரு முள்’ என் 配g列·
- - - அதன் எதிரொலியாய் என் நெஞ்சம் அதை அனைத்துக் கொண்டது. இணைத் துக் கிடந்தது.
அதன் குரல் மட்டும் மெல்லெனக் கேட்டது.
* என்? பெயர் முள். நான் மென்மை யுமல்ல; நான் காப்பது மென் மலர்க் கொடி யையுமல்ல. இருந்தும் எம் நிலம் - தாய் மண் - கருகிப் பாலையாகிவி டா ம ல் அதற்கொரு போர்வையாய் மாறி முள் ளாய் வாழ்வதில் எத்தனை சுகம்! எவ் வளவு இன்பம்! தெரியுமா?’ என்றது.
பூமி மெய் சிலிர்த்தது!
LfD6)Îf பங்குனி 1970


Page 22
ஊர்க்காவல்
 

அதே நாய்தான்!
இல்லை, நாய்கள் எனக்கூறவேண் டும். அங்கு நின்றவை இரண்டு நாய்கள் ! நீங்களும் நானும் எல்லோரும் பள்ளிக் கூட நாட்களில் சிறு கதையாய் படித்த றிந்த நாய்களே அவை இரண்டும்!
ஒன்று கொழுத்த நாய். கழுத்தில் தன் எசமான ன் கட்டிவிட்ட பட்டியை 9HEl பெருமையோடு தாங்கிக்கொண்டிتکے ருந்தது.
மற்றது, ஒரு எசமானையும் அண்டி நிற்க முடியாத பரதேசி நாய்! சுதந்திரம் என்ற உணர்வின் பரிசாய் அது எலும்பு தெரிய மெலிந்து நின்றது. இ ரு ந் து ம், அதிலும் அதற்கொரு மிடுக்கு!
பவிசுக்குரிய பெரிய நாய் அந்த ஊர் சுற்றி நாயுடன் தான் கதைக்கப்போனது தவறு, அதனைத் திருத்தமுடியாது என்ற மு மு நினைவோடு தன் எசமானரிடம் போய்க்கொண்டிருந்தது. அந்த எசமான

Page 23
ரும் எங்கள் சமூகத்தின் ஒரு பெரிய மனி தர்தான்!
சாப்பிட்டுவிட்டு சுகமான உறக்கத் தில் அவர் ஆழ்ந்துகொண்டிருந்தார். எச மானரைப் புரி ந் த நாயல்லவா அது? எனவே தட்டாமல் குழப்பாமல் அவரது காலடியில் தலைவைத்து அது படுத்துக் கொண்டது.
திருப்தியின் முடிவு உறக்கம். அது
இருவரையும் ஆட்கொண்டது. த னி ந்
தெரிந்த சிறு விளக்கு அவற்றுக்கு அழகு செய்துகொண்டிருந்தது.
ஊரின் வெளியிலோ கும்மிருட்டு.
இப்போது நடுச் சாமம்.
பயங்கர நி ச ப் த ம் குடிகொண்ட
வேளை. இவற்றினிடையே .
ஏதோ ஒரு காலடிச்சத்தம் மெல்லெ
னக் கேட்கிறது.
i
ெ
t

அந்த ஒலி தரும் விழிப்போடு பார்த் ால் ஓர் உருவம் தெரிகிறது. அது மெல் லனத் தெருவழியே பதுங்கி நகர்ந்து வரு றது. அது சந்தியில் வந்து தி ரு ம் பு ம் பாது -
* வள் ? என விழுகிறது ஒரு குரல். தாடர்ந்தும் பெரும் கர்ச்சனையுடன் துரத் நிக்கொண்டோடுகிறது அந்த ஊர்சுற்றி
Tl
அவன் விழுந்தடித்துக் கொண்டு டுகிறான்! பெரிய வீட்டுக்கு அப்பாலுக்கப் ாலும் அவன் ஓடி மறைந்தபின்னரே அது ருெம்புகிறது. கிளர்ந்தெழுந்த அதன் உளத் நுடிப்பு ஒலிப்பெருக்காய் நின்று ஊரைக் 5ாக்கிறது.
சிரித்திரன்
ஐப்பசி 1970
5

Page 24
இதுதான் உலகம்
 

அன்று மலர்ந்த அல்லிதான் அக் குளக்கரையில் கிடந்த அம்மலர். எனினும் அதன் அழகிய மென்மையான வெள்ளை இதழ்கள் கொடிய வெயிலில் வாடி வதங்கி விட்டன. அதனுடன் சேர்ந்து, அதைக் கம்பீரமாகத் தண்ணிரில் தாங்கி நின்ற அதன் குளிர்மை பொருந்திய தண்டும் சோர்ந்து வளைந்து, அக்கருஞ்சேற்று மண்ணில் புரண்டு கிடந்தது. பாவம் இவ்விதம் சோர்ந்து கிடந்த அம்மலரை இரக்கமற்ற பகலவன் மேன்மேலும் வாட்டி வதக்கிக் கொண்டிருந்தான். அக்கண்மணி மலரின் சிறிய நேர வாழ்வும் இவ்விதமா கழிய வேண்டும் என நினைத்தபோது, என்னை அ றி யா ம லே யே என்மனம் சொல்லமுடியாத வேதனை அடைந்தது.
அ ம் ம ல ரு ட ன் பிறந்து ஒன்றாய் மலர்ந்த மற்றைய மலர்கள் எல்லாம் இன் னும் எவ்வளவு ஆ ன ந் த மா க வான வெளியை நோக்கி அகமகிழ்ந்து நின்றன! அப்போது அவற்றின் முகத்தில் திகழ்ந்த அழகுதான் என்ன! அவ்வழகில் மயங்கி

Page 25
வெறிபிடித்த அக் கள்ளக் காதலன் கரு வண்டும் அம்மலர்களின் நடுவே பறந்து கொண்டும் அவைகளைச் சுற்றி வட்ட மிட்டுக்கொண்டும் ஆடி அசைந்து பறந்து திரிந்து கொண்டிருந்தான். அக்கொடிய பகலவன் விடுத்த கிரணங்களும் இவ்வா னந்த உலகிற்கு வந்ததும் தங்கள் கரு மத்தையே மறந்து, அப்படியே மலர்களின் இதழ்களை மெல்ல ஸ்பரிசித்தபடி, தண்ணி ரில் தாங்களும் ஆனந்தமாக நர்த்தனம் செய்துகொண்டிருந்தன.
இவ்விதம் அக்குளத்திலுள்ள எல்லா ஜீவன்களும் எல்லையற்றஇன்பத்தில் மூழ்கி, தங்கள் வாழ்க்கையில் ஆனந்த ஸ்வரத்தில் உச்சஸ்தாயியை மீட்டிக்கொண்டிருந்த போது, இவைகளுக்கருகில் அந்த ஒரு மலர் மாத்திரம் தனியே ஈனஸ்வரத்தில் சோகராகத்தை வருடிக்கொண்டிருந்ததை, யார்தான் கவனித்திருப்பார்கள்?
இதை என்னால் பார்த்துக்கொண்டு சகித்து நிற்க முடியவில்லை. மெதுவாக என் மலரை இருகைகளாலும் எடுத்துக்
 

குளத்தின் கரைத்தண்ணிரில் விட்டேன். அதுவும், வேண்டாம் இக்கொடிய வெயிலின் சகவாசம் என்பதைப்போலத் தண்ணிர் மட்டத்துக்கு உள்ளேயே மண்டிக்கிடந்தது. இனிமேலாவது அது கருணை நிறைந்த தன் தாய் போன்ற தண்ணிரின் அணைப் பிலேயே சுகமாயிருக்கட்டும் என்று நினைத் துக்கொண்டு, ஒரு சிறிதளவு ஆறுதலுடன் அவ்விடத்தை விட்டு அகன்றேன்.
மறுநாள் அதேநேரம். எல்லாம் முதல் நாள்போலவே ஆனந்த ம ய மா க க் காட்சி அளித்தன. எனினும் எனக்கு அவ் வானந்தத்தில் மனம் செல்லவில்லை. அம் மலர் என்ன ஆயிற்று, இப்போது எவ் விதம் இருக்கிறது என்பதை அறியத்தான் மனம் அவாவித் துடித்தது. அ ம் ம ல ர் rங்கே? அதோ..
அதோ, தெளிந்த நீரின் மட்டத்தில் ாதோ கலங்கித் தெரிகிறதே! அது என்ன? மலரா? என் அதே மலரா இவ்விதம் அழுகிக்கிடப்பது? அதன் அ ழ கு தா ன் ாங்கே? அழகுதான் போய்விட்டாலும்

Page 26
8
அதன் கோலம்தான் என்ன? அது தன் தாய்க்கொடியுடன் இருந்தபோது தாயை போலவே தானும் நடந்து கொண்ட அே தண்ணிரா இவ்விதம் இப்போது இதன் உருவையே குலைத்தது? என்னகொடுமை என்னால் தாங்கமுடியவில்லை.
பாய்ந்து எடுத்தேன் அம்மலரை பா! இதழ்கள் மலரிலிருந்து பிரிந்து குளத்து நீரிலேயே வி ழு ந் த ன. "நீயா இந்த கோலத்தில் இருக்கிறாய். உனக்கா இந்த
கதி? எனக் கதறினேன். அதற்கு இ6
னும் கொஞ்சம் அறிவு இருந்தது. மெது வாகச் சிறிது கண்ணைத் திறந்து, **இது தான் உலகம்? என்றது. ‘என் கண்மணி இதுதான் உலகமா? என்ன? இதுதான உலகம்?’ என்று மேலும் கதறினேன்
**ஆம்! இதுதான் உலகம். இதில் ஏமா றம் அடைவதற்கு ஒன்றுமில்லை. என் அனு பவத்தில் இவ்வுலகில் நல்லது, அன்பு ளது, கருணை உள்ளது என்று ஒன்றுே கிடையாது. எல்லாம் சந்தர்ப்பத்திற்கேற் நடிப்புத்தான். நிலமை தப்பி சக்திை

盟ற்
இழந்துவிட்டால், பின் . . என் நிலமை தான் ?’ என்று கூறியபடியே, கண் களைத்திரும்பவும் மூடியது.
அவ்வளவுடன், என் கைகளிலிருந்து நழுவித் திரும்பவும் கருஞ்சேற்று மண் னில் விழுந்தது. ஆனால் இப்போது யார்தான் என்ன செய்துவிடமுடியும், இக்கொடிய உ ல கி லி ரு ந் து விடுதலை பெற்ற அவ்வல்லி மலரை. !
('சங்கு வெண்தாமரைக்குத் தந்தை தாய் இரவி தண் ணிர்" என்ற பாட்டிலுள்ள கற்பனையைத் தழுவி எழுதி யது.)
தினகரன் 23.7.1950

Page 27

திடார் என்று பனைமரம் வீழ்ந்தது. அது விழவில்லை; வீழ்த்தப்பட்டது.
இதிலென்ன புதுமை? ஒவ்வொரு நாளும்தானே பனைகள் வீழ்த்தப்படுகின் றன?
இருந்தும் ஏதோ ஒன்றை ம ன ம் உணர்த்திக்கொண்டே இருந்தது.
*வெறும் சோத்தி? என ஒருவன் கூறி யது கேட்டது.
*அவ்வளவும் வைரம்” என்ற பாட்டி யின் முனகலும் தூரத்தே ஒலித்தது.
மனம் கூறியது விளங்கவில்லை. அவை பனையைப் பற்றிய ஏதேதோ வார்த்தைகள்.
பனை வீழ்ந்து விட்டது. பிறருக்குப் பயன் தந்த வாழ்வு, பச்சை ஒலைகள், குலை குலையாக நுங்கு, பின்னர் பனம் பழம். பட்டியல் நீண்டு கொண்டே போயிற்று. காலமும் ஒடிக்கொண்டிருந்தது.
9

Page 28
எஞ்சிய காவோலை மட்டைகள்,
கருகிய வேலிகள், அழிந்த வீடுகள்
பிரிந்த உயிர்கள்.
பனம்பழத்திற்குப் பதில் விமானத் லிருந்து வீசப்படும் குண்டுகள் .
பதுங்கு குழிகள்.
Ο *ஹெலி வருகுது.' 10 **இல்லை பொம்பர்??, தா யை O குழந்தை திருத்துகிறது.
சத்தம் பயங்கரம் கொள்கிறது. **வங்கருக்குப் போவோம்.?
பழக்கப்பட்ட அச்சுறுத்தல் எம்பை பதுங்கு குழியில் சேர்க்கிறது. எங்கும் பு ணத்தின் எதிர்பார்ப்பு. இருள், அமுக்க எனினும் மண் தரும் தஞ்சம் ஆறுதல் த கிறது. பதுங்கு குழியுள் இருக்கிறோம்.

க்
ப்
ת.נ.
நிமிர்ந்து எழுந்த போது மண்டையைப் பிளக்கும் அடி! இருளின் நடுவே பலத்த சிரிப்பொலி! 'நாம் சாவதில்லை? என்ற எக்காளாம்! SS
அடிபட்ட தலையை உயர்த்திப் பார்த்த
போது சில துண்டங்கள் தெரிந்தன அவை
பதுங்கு குழியை மறைக்கும் மேற்பாகம்.
உற்றுப் பார்க்கிறேன். அவை மெல்
லிய பலகைகள் அல்ல. அவை பனம் குத்தி
கள். இல்லை. அதே பனை வீழ்ந்த அதே பனை உறுதியோடு எம் உயிர் காத்து
நிற்கிறது.
சிரித்திரன் தை மாசி, 1991

Page 29

6 TT first திருநாள்!
அந்தப் புதுநாள் உதித்துப் பலரை யும் மகிழ்வித்து இப்போது பிற்பகல் என்ற வடிவை எடுக்கும் G36.606t இடம், கொழும்பு தட்டார் தெரு. இன்றைய பெய ரின்படி பூரீமத் பண்டாரநாயக்க மாவத்தை, அங்குள்ள முருகன் கோவிலின் வாயி லருகே பல்வகைப் பொங்கல் சாதங்களும் கூடிக் கதைக்கின்றன. -
பிச்சைக்காரப் பெண்மணி ஒருவரின் பொட்டணத்துணி குளிர்ந்த சிறுமண்டபம் போல இடமளிக்க, உள்ளே கதை நடை பெறுகிறது.
*உயிர்கள் வயிறார உண்டு மகிழ் வதை மனதார க் கண்டேன். அதில் எத் தனை இன்பம்! குழந்தைகள் உண்டு களித்து விளையாடின தாய்மார் ஈந்தீந்து மகிழ்ந்தனர். பெரியோர் பார்த்து பூரித்து நின்றனர்.” குடியான வனது பொங்கல் இவ்விதம் கூறிக்கொண்டிருந்தது.
*அத்தோடு ஒ ரே நா ளரி ல் , ஒத்த உணர்வோடு, மக்கள் ஒருமித்து மகிழ்
11

Page 30
12
வது சிறப்பல்லவா? வீடல்ல, ஊரும் இன்
மும் இன்று ஒன்று சேர்ந்து மகிழ்ந்தன
ஆக்கம், நிறைவு, அன்பு, அத்தோ(
ஈகை, அனைத்தும் இறைவனுக்கே என்
அருள் தோய்ந்த பாவனை இத்தினத்தை திரு நாளாக்கி நின்றது!’ என மகிழ்வூற கூறிற்று அங்கிருந்த கோவிற் பொங்கல் *அத்தோடு எவ்வளவு சுதந்தி உணர்வு அகன்ற வெளிமுற்றத்திலே ஆகாயத்தைப் பார்த்தவண்ணம், வெடி யொலியும் மகிழ்வொலியும் GlastLL பொங்கி மகிழ்வதிலுள்ள இன்பம் கொஞ் சமா? பயறு கமழ்ந்த வெண்பொங் லொன்று இவ்விதம் பூரித்தது!
*உங்கள் அனுபவம் என்ன?? தேன் கலந்த பெரிய இடத்துப் பொங்கலை பார்த்து இவை கேட்டன.
அது ஏதோ முணுமுணுத்தது. பின் னர் கூறிற்று -
**நீங்கள் எதையெதையோ சொன்னி கள்; கேட்டேன். எனது அனுபவமோ வேறு. பலரின் மத்தியில் தாம் மட்டுப் தமிழரென வெளியில் வைத்துப் பொங்குவ

T
தென்பது அந்தப் பெரிய வீட்டாரின் கருத் துப்படி சரியல்லவாம்; அழகல்லவாம்! எனவே நான் உட்குசினி அடுப்பில் வைத் துப் பொங்கப்பட்டேன்! பின்பு வெளியில் அல்ல, உள்ளே சுவாமி அறையின் படத் தின் முன் வைத்துப் படைக்கப்பட்டேன். எனக்கு நெய்யும் தேனும் ஊற்றினர். ஆனால் அத்தோடு தம் அடிமை உணர் வையுமன்றோ ஊட்ட முனைந்தனர்?
*எனினும் நீ பொங்கினாய் தானே? **இல்லை, நான் அவமானத்தால் வெந்துகொண்டிருந்தேன். அந்த அடிமை களைப் பார்த்து வெதும்பிக்கொண்டிருந் தேன்.?
*அப்படியானால் .. ?? *பொங்கல் என்பது உள்ளத்தின் ஏற்
றம். பொங்கல் என்பது பூரிப்பு. பொங்கல்
என்பது பூரண சுதந்திரம். பொலிவும் நிறைவும் மகிழ்வும் அதிலன்றோ ??
நெஞ்சத்தின் அடிவாரத்திலிருந்து வந்த இவ்வார்த்தையைக் கேட்டு அனைத் தும் அசையாது நின்றன.
சுடர் தை 1977

Page 31

கூட்டம் நடந்துகொண்டிருந்தது.
கூட்டம் கூட்டமாகக் கூட்டங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன.
மனிதர்கள் கூடிக் கதைப்பதுதான் ởn_to_L_th 6T6ổi LJg56ồ60! பூக்கள் சிலிர்த்து
தானே?
நிற்பதும் இனிய ஒரு கூ ட் டக் காட்சி
வெறும் பச்சை அணிந்து இலை யோடு இலையாகப் பிஞ்சும் காயும் மரத் தில் மறைந்து இருப்பதும் ஓர் உயரிய கூட்டத்தின் காட்சிதான்!
வரிசையாய்ப் பறந்து வானத்தில் வலம்வரும் கொக்கும் குருவிகளும் கூட்ட மாய் அல்லாது, வேறெவ்விதம் செல்கின் றன? - * *.
தேனிக் கூட்டம்.
முயலும் மானும் இனமினமான கூட் th... .

Page 32
யானைகள் கூட த னி ய ன T ய் அ லாது கூட்டமாய் வாழ்ந்தே முழுை பெறுகின்றன!
ம னி த ப் பிராணிகளும் கூட்டமா வாழும்; இடையிற் சண்டை பிடிக்கு பின்னர் எவ்விதமோ சேர்ந்துவிடும்! இை கள் வீடுகளைக் கட்டி நகரமாய் ஆக்குவ மட்டுமல்ல, தம் ஏடுகளையும் பாடல்கை
யும்கூடக் கூட்டித் தொகுப்பாகக் காட்
துண்டு!
இணைந்தும் சேர்ந்தும் கூட்ட
வாழ்வதிற்றானே வலிமை - இனிமை - பய
எல்லாம் கைகூடுகின்றன.
இதில் என்ன புதுமை?
இங்கு -
இடம் எதுவெனில், கோவில் அல்ல
கோவிற் காணியின் புறத்தேயுள்ள ஒ சாதாரணக் குப்பை மேடு,

அங்குதான் அந்த உயர்வு. உயிர் கொண்டு பேசிற்று. இறையருள் எங்கும் உண்டு என்ற உண்மையை உணர்த் திற்று. வீழ்ந்தது காலைக் கதிரா அல்லது மாலை வெயிலா என்பது நினைவிலில்லை. இவை அங்கு பெரிதல்ல.
கீழே பார்த்தேன்.
குப்பையும் கூளமும் கிடந்தன. சருகு கள் கிடந்தன. சருகாகிவிட்ட மலர்களும் கிடந்தன. அந்த இலை குழை மலர்ச் சருகுகளின் நடுவே அதுவும் இருந்தது.
அதனை அறியாது காலால் அத னைத் தட்டினேன் கல்லாக இருந்த என் மனத்துள் உயிர் பெற்றதைப் போன்ற உணர்வு எழுந்தது.
**ஆமாம், நீ நினைத்ததுபோல கூட்டு வாழ்க்கைதான் உயர்வானது பிளவின் போது நலிவு பிறக்கிறது; இணைந்து சேர் வதில் வலிமை பிறக்கிறது. வெற்றியின் பயனும், இனிமையின் சுகமும் உதிப்பது

Page 33
இங்குதான். இதோ பார்’ என்றது ஒரு மென் குரல்.
பார்த்தேன்.
அந்தக் குப்பைமேட்டில் ஒரு மாலை தெரிந்தது. இறைவனுக்கு அர்ப்பணிக்கப் பட்ட ஒரு வண்ண மலர்மாலை காய்ந்து உதிரும் நிலையில் தெரிந்தது.
'பார்த்தா யல்லவா? மலர்கள் எங்கெல்
லாமோ பூக்கின்றன. அவற்றை ஒன்றாக
இணைத்து மலர்மாலை ஆக்கும்போது தான் மனிதனுக்கு நிம்மதி பிறக்கின்றது.”
*அதுவும் ஒரு கூட்டுமுயற்சி தானே? என்றேன். క్లె ܫ
* ஆனால் சிதறுண்ட பொருள்களை பின்னணியாய் நின்று கூட்டி இணைப்ப தற்கு ஒர் உயிர்நாடி தேவை. ஏனையன தம்மை வெளிக்காட்டலாம். ஆனால் சேவையின் அ டி யி ல் இது கூடவே கூடாது? என்றது.

விளங்காது மீண்டும் வானைப் பார்த் தேன். மலர்மாலை தெரியவில்லை. குனிந்த போது மலர்களை மு ன் பு மாலையாய் இணைத்து நின்ற கா ய் ந் த வாழைநார் தனித்துத் தெரிந்தது. அது தாயின் எலும்பு போல் காட்சி தந்தது.
* மலர்களுடன் நீங்கள் சுவர்க்கம்
போகவில்லையா ? ? என்றேன்.
விடை வந்தது -
* ஏன், நாம் இப்போது இருப்பதும் +வர்க்கம்தானே???
புதிய உலகம் தை - ஆணி 1988

Page 34

அன்று வெள்ளிக்கிழமை. மறுதினம் ஒய்வு நாள் என்பதனாலோ என்னவோ அந்த அலுவலகம் ஒரே சந்தடிப்பட்டுக் கொண்டிருந்தது.
அலுவலகங்களில் - மக்கள் உப பாத்தி ரங்கள்; கடிதங்களும் காகிதங்களும்தான் கதாபாத்திரங்கள்! சில இடங்களில் முக்கிய எஜமானர்கள் என்றுகூடச் சொல்லலாம்! *அனுமதியின்றி உட்செல்லக் கூடாது? என்ற காகித அட்டையைப் பார்த்துவிட்டு மக்கள் வெளியில் நிற்பார்கள்! ଇମ୍ତି இறக்குமதி அனுமதிப்பத்திரம் தன் காலை எடுத்து மொத்த வியாபாரியின் கைக்கு வந்ததும் அவனது உள்ளம் துள் ளிக் குதிக்கும்! リー
*உனது வே  ைல ரத்தாகிவிட்டது” என்ற கடிதம் வெளிக்கிடுமேல் அ த ன் முன் ஊழியன் கதிகலங்கி நிற்பது இயல்பு. கணக்கு வழக்குப் பத்திரங்கள் இன் னொருபுறம். இவ்விதம் பல. இவைதான் அந்த அலுவலகத்தின் ஆட்சியாளர்கள்.
இவ்விதம் அந்த வேலை நாள் கழிந் தது. மறுநாள் ஒய்வுநாள்.

Page 35
எனவேதான் ஓடாத மின்விசிறிகளும் வெளித்த மேசை வரிசைகளும் கண்ணுக் குத் தெரிகின்றன. அங்கு க தி  ைர யி ன் காலடியில் ஒரு குப்பைக் கூடை.
கிழித்தும் கசக்கியும் தள்ளப்பட்ட காகி தங்களே அக்குப்பைக் கூடைக்குள் திணி பட்டுக் கிடக்கின்றன. எரிந்து நூ ர் ந் த நெருப்புக் குச்சிகளும், சில க ட  ைல க் கோதுகளும் கூடைக்குள் சேர்ந்துள்ள கூட் டாளிகள். ஒரு அமுக்க சமநிலை மேலே சுவர்க்கடிகாரம் மட்டும் தன் கடமையைப் புரிகிறது. -
மறு நாள் வேலை நாள். இந்த ஓய்வு நாளில் வந்த பணியாளனின் கரம் குப் பைக் கூடையைத் தூக்குகிறது. கூடை கட் டடத்தின் ஒதுக்குப் புறத்தில் வைக்கப்பட் டது. அங்கு மேலும் சில கூடைகளும் துடைப்பங்களும் கிடந்தன.
எந்த உயிரும் முற்றாகச் செத்து விடு வதில்லை. ஒவ்வொன்றும் ஏ தோ ஒரு நிலையில் உயிர் வாழ்கின்றது. அங்கும் - அப்படித்தான்.
கூடையைக் கொண்டு வந்தவன் அத னுள் கையை விட்டு காகிதம் சிலவற்றை

வெளியிற் போட்டான். பின்னர் கூடை யைக் கவிழ்த்து தரையில் ஒரு குத்து! காகிதம் அவ்வளவும் கீழே வீழ்ந்தன. எனினும் ஓர் அசையாநிலையில் அவை இருந்தன. ஒரு சத்தமும் அங்கில்லை.
வினாடிகள் சில கழிந்தன. ஒரு முன கல் எழுந்தது. அது ஒலமாய் வளர்ந்தது. எல்லாக் காகிதங்களும் சும்மா இருந் தன;அந்த ஒன்று மட்டும் நெஞ்சத்தால் ஓலமிட்டு அழுதது.
**ஏன் அழுகிறாய்? *ஐயோ! என் முடிவு வந்து விட்டது!’ *ஏனைய காகிதங்களுக்கும்தானே? அவை அழவில்லையே?
**அவை எழுதியோ கி று க் கி யோ வாழ்ந்து விட்டன."
“虚?” 'நான் வெறும் வெள்ளைக் காகித மாக இருந்து விட்டேன்; வாழ்வில் எது வும் செய்யாது இருந்து விட்டேன். நான் மகிழ்வோடு இருக்க முடியுமா?
என் நெஞ்சம் துணுக்குற்றது!
சஞ்சீவி 22, 2 ,1986

Page 36
முட்டைத் தத்துவ
 

அது கிராமத்தின் தெருவோரத்தி லுள்ள ஒரு கோழிப்பண்ணை. அங்கு வந்து போவோர் பலர்; கோழிகள் ஏரா ளம்; முட்டைகளும் பெருந்தொகை!
அந்த முட்டைகளுள் சில தம்மிடையே நன்றாகக் கதைத்துக்கொள்ளும். ஆனால் அவற்றின் கதை வெளிக்குத் தெரியாது; எவருக்கும் கேட்காது. அத்தகைய உள்ளு ணர்வுடன்கூடிய அந்தரங்கப் பே ச் சு அது! -
அதில், மனிதக் கை பட்ட அந்த முட் டையொன்றுக்கு தன்னை மறந்த பெருமை! பெரிய இடத்துத் தொடர்பு தனக்குக் கிடைக் கும்; எங்கேனும் போய் பெரிய "கேக்? ஆக இருப்போம் என்ற பெருமையில் அது மிதந்துகொண்டிருந்தது!
**இவ்வளவு காசுக்கு வாங்கப்பட்டு, இவ்வளவுக்கு விற்கப்பட்டு, எவ்விதமேனும் இவ்வளவு இலாபத்தைத் தேடிவிட்டே போக வேண்டும்.’’ இது இன்னொரு முட்டை யின் இலட்சியம்! -
* கலங்காமல் இந்தக் கண்ணாடிப் பெட்டிக்குள் இருப்போம். க T சா ன ர ல்

Page 37
என்ன? கறியானால் என்ன??? இவ்விதம் அழகாக உட்கார்ந்து இ ரு ந் த து இன் னொன்று.
* அது என்னவாம்???
ஏகமனதாகக் கேட்டன அத்தனை முட்டைகளும், பின்பக்கத்து அறையொன் றில் இருந்த முட்டையைப் பற்றித்தான் அவை ஆராய்ந்தன.
*முட்டையா அது ??
*பிறந்து எட்டு நாளாகிவிட்டது.
இன்னும் அங்கு அழுக்குப்படக் கிடக்கி
**. لD5
*தாயின் இருளிலே மறைந்து கிடக் கிறது.??
*அது மட்டுமா? உள்ளே கலங்கிக் கொண்டும் இருக்கிறது.??
**இவ்விதம் உள்ளே கலங்கிப் பயன் என்னவாம்???
*உடைவதுதான் பயன்!' - எல்லா முட்டைகளும் ஏகப்படச் சிரித்தன!
நிழல் - ஒளித் திரையிலே நாட்கள் விரைந்து ஓடின. R
9

இரண்டொரு நாள் செ ல் லு மு ன்
பரிய மோட்டார் காரில் சென்று, பெரிய கேக்" ஆகிற்று ஒரு முட்டை.
இன்னும் இரண்டு நாட்களுள் விரும் ய இலாபத்தை உழைத்துவிட்டு மறைந் து வேறொன்று.
கலைஞனின் தூ ரி  ைக பட்டு ஒரு 1ண்ண அலங்காரக் கோதாகி ஒரு வீட் ல் நின்றது மற்றொன்று.
மேலும் நாட்கள் ஓடின; ஒடி விட் 60T
இப்போது அந்த அடை முட்டை? அது தன்னுள் உருமாறி, உடைந்த ழம் கோதாகி குப்பை மேட்டில் கிடக் றது.
ஆனால் அது உலகுக்கு அளித் த ளம் சேவற் குஞ்சொன்று நெஞ்சை மிர்த்திக் குரல் கொ டு த் து க் கூவத் தாடங்குகிறது!
*நாம் வா ழ் வே T ம்! எம் இனம் ாழும்!” என்ற கீதம் அதன் குரலிலே ழுந்து, பரந்து மிதக்கிறது.
。9FL胃 ஐப்பசி 1976

Page 38
சயல் வரிை
 

*'65, sor ஒரு மாதிரி இருக்கிறாய்? ? ஆந்தை அக்கா இவ்விதம் கேட்டாள். * ஒன்றுமில்லை அக்கா. என்னுள் யோசித்தேன். நெஞ்சு வலிக்கிறது. நின்று விடும் போலிருக்கிறது. நான் ச ரீ க ப் போகிறேன்.??
16 மடைப்பயல் ?? ஆந்தை அக்கா இப்படித்தான் ஏசி னாள். அதில் கனிவு இருந்தது. அன்பு ஆதரவு எல்லாம் இருந்தன.
அக்காவே தொடர்ந்தும் கூறினாள் - * அவர் யோசித்தாராம், சாகப் போகி றாராம்! நல்ல யோசனை! அப்படி என்ன நடந்துவிட்டது உனக்கு ?. ம்!’
எல்லோரும் மதிப்போடு பார்க்கும் அந்தப் பெரிய சுவர்க் கடிகாரம் இப்போது ஆந்தை அக்காவின் தம்பிபோல காட்சி யளித்தது.
நேரம் நடுச்சாமம். உயரிய மெழுகுவர்த்தி ஒன்று மெலி தாக எரிந்துகொண்டிருந்தது. எனினும்

Page 39
அந்தப் பழைய மாளிகை போன்ற வீட் டின் வெளிப்புறமெங்கும் இருள் கவிந்து, ஒருவகைப் பார உணர்வையே பரப்பிக் கொண்டிருந்தது.
அன்போடு ஏசிய அக்காவுக்கு இது பழைய பாடம். இருட்டில் இருக்கும்போது தான் ஆந்தை அக்காவுக்குப் புத்தி சுய மாக ஒளிவிடும். அவள் கண்ணை சிறிது விழித்து மூடினாள்.
சுவர்க் கடிகாரத்திற்கு வயது நாற் பதிற்கு மேலிருக்கும். ஆயினும் கடிகாரம் தம்பிதான். வயதிற் குறைந்தபோதிலும் ஆந்தை அக்காதான்! இது தாய்க்குலத் திற்குரிய தனிப்பண்பு.
*என்னுள் யோசித்தேன் அக்கா,கனக் கிட்டு கூட்டிப் பார்த்தேன். அதை - ??
**எதைக் கூட்டிப் பார்த்தாய்??? ம ணி க் கூ ட் டி ன் டிக் டிக் சத்தம் இப்போ படபடப்போடு கேட்டது.
** என் இதயத் துடிப்பைத்தான் கணக் கிட்டுப் பார்த்தேன். டிக் டிக் டிக் என அறுபது வினாடி ஒலித்தால்தான் ஒரு நிமிடம் கழிகிறது.??
ெ

* ஆமாம்?? ஐ * அப்படி அறுபது நிமிடம் அல்லது ரு மணி நேரம் கழிய எத் த  ைன 1றை ஒலிக்கவேண்டும்?
ஆந்தை அக்கா உடன் பதில் சொன் -FF కోస్ కే
** அறுபதை அறுபதால் பெருக்க. ,600
'அப்படியானால் நாள் ஒன்றுக்கு? “இருபத்து நாலால் பெருக்க. 6,400. இத்தனை வினாடி கொண்டது ரு நாள்.' ܀
* மாதம் ஒன்றுக்கு? ஆந்தை அக்கா ன் கணிதமூளை மின்வேகத்தில் வேலை சய்தது. -
** இதென்ன பெரிதா? முப்பதால் பருக்க. 25, 92, 000 வருகிறது.??
*ஐயோ?? என்றது மணிக்கூடு.
6T666 '' . * "ఇక్ష్యా
**இப்படி அடிக்க என்னால் இனி இய ாது! நெஞ்சம் நோகிறது! என்னால் டியாது!’ 筠、

Page 40
22 Ο
அந்த நடுச்சாம நேரம் மேலும் பா முற்று நின்றது. ஆனால் ஆ ந்  ைத அ காவின் உ த டு மெல்லெனச் சிரித்தது அவள் இலேசாகச் சி ற க டி த் து ஒர உயர எழுந்தாள். பின்னர் தம்பியின் எ; ரேயுள்ள தளபாடத் தட்டொன்றில் ஊன், அமர்ந்தாள்.
*தம்பி உனக்கு எப்படி இந்தப் புத்
பேதலித்தது?
'ஏன்? உண்மையில் ஒரு மா த
வாழ என் இதயம் இருபத்தைந்து இல சத்திற்கு மேல் டிக் டிக் என அ டி க் வேண்டி உள்ளதே! இவ்விதம் அடிக் என்னால் முடியவே முடியாது! நான் சா வேண்டியதுதான்.” -
* மேடையா!?? எனத் தொடங்கினா6 அக்கா,
*உன்னை அப்படி எவரும் அடி கச் சொல்லவில்லை. நீ சுகமாக, இதமா வாழலாம்!??
“ “6ruLuq?”
*உன்னால் நோவில்லாமல் ஒ முறை அடிக்க முடியுமல்லவா?

**ஆமாம்.?? 'அவ்விதம் ஒரு நேரத்தில் நீ ஒரு தரம் மட்டும் அடி; அது போதும்!??
'அக்கா, நீங்கள் எதைக் கூறுகிறீர் sir???
* ஒர் உண்மையை உனக்குக் கூறுகி றேன். நூறு, ஆயிரம் என உன் வருங் கால வேலைகளைக் கூட்டி எண்ணி ஏங் காதே! ஒரு நேரத்தில் ஒன்றை மட்டும் செய், நீ ஒவ்வொரு தரமாக அடி, அது போதும்.?? -
ஆந்தை அக்கா அ வ் வ ள வே ா டு பறந்து போய்விட்டாள்!
மணிக்கூடும் இப்போ மனப்பாரம் இன்றி இயங்குகிறது.
(சுமார் முப்பது வருடங்களுக்கு முன்னர் ஒரு பழைய ஆங்கில பாடப்புத்தகத்தில் படித்த சிறுகதையே இதற்கு
ம் மூலம்.) சஞ்சீவி 28.3.1987

Page 41
(
பூவாய் மலர்ந்த புழு
 

மொட்டிலிருந்து வெடித்துப் பறக்கும் ஒன்றல்ல - வண்ணப்பூச்சி.
அது முன்னர் ஒரு புழுதான். அதுவும் Fாதாரண புழுவா? இல்லை, விஷ மயிர் நிறைந்த மயிர்க்கொட்டிப் புழு குழந்தை 5ளுக்கு அதைக் கண்டாலே பயம், பெரி யோர்களுக்கு அதன் நினைவிலே உடம்பு ஈணைக்கும்.
அதற்காக புழு விரக்தியடையவில்லை; வாழ்க்கையை வெறுக்க வி ல்  ைல, அது வாழ்ந்து வந்தது.
நாட்கள் ஓடின.
மாற்றாரின் வெறுப்பும் குறையவில்லை; கூடியே வந்தது. இருந்தும் புழு வாழ்ந்து வந்தது. எனினும் முன்போல அல்ல, இப் போது அதற்குப் பசி; அகோரப் பசி!
ஒரு இலையை அல்ல கிளையை அல்ல முழுமுழுச் செடிகளையே அது விழுங்கி
23

Page 42
விடுவதுண்டு - அதையிட்டும் ஏனையவ றுக்கு ஏளனம்தான். பொழுதைத் திரி தும் பறந்தும் போக்காததையிட்டு!
இ ரு ந் து ம் பு மு தன் நெறி தவ வில்லை. உண்டு உண்டு வி  ைர ந் வளர்ந்து வந்தது. இப்போதோ அத உடலே அதற்குப் பாரம் போலிருந்தது * பெரிதாய் ?? இருக்கவேண்டுமென்றா உலகுக்குப் பாரமாய் இருக்கவேண்டு என்பதா? அதற்குப் பிடிக்கவே இல்6ை வெறுப்பு ஏற்பட்டது. பிறர் மீதல்ல, த வாழ்வின் மீது நாட்கள் ஓடின.
அன்று உண்ணவுமில்லை ஓரிடமு ஊரவுமில்லை; சோம்பலோ வெறுப்ே தெரியவுமில்லை. **வேண்டாம்? எ ன் மனநிலை. பின்னர் உறக்கம், உறக்க அது? உள்ளே துடிப்பு. வெளியே அழு கம், அழற்சி, ஒரே அழற்சி! துடித்த

1ற் 店
1ற
משנ
T
fiTT
pចំ
பதறித் துடித்தது உ ட ல் உ ண ர் வு 6T6b6DIT GLO!
பின்னர் இரவு வந்தது. இருள் கவிந் தது. மீ ண் டு ம் காலையானதும் காற்று வீசியபோது, அது காட்டிய திசைக்கேற் பச் சருகுகள் உருண்டோடின, மு ந் தி அடித்துக்கொண்டு.
ஆனால் புழுவோ அதைக் காணவே இல்லை. அதற்காகப் பிறர் கவலைப்பட் டதும் இல்லை.
இல்லையா? இல்லை. புழு இருந்தது - பழையதொரு மர வேர்ப்பட்டையின் இடை யிலே அது இருந்தது. ஆனால் பழைய ப சி கொண்ட மயிர்க்கொட்டியாயல்ல. ஒரிரு மயிரையல்ல, முழு மயிரையும் மயிர் போர்த்த தோலையுமே கழற்றி விட்ட புழு
அது! மெளனப் புழு!

Page 43
ஒ ன் று ட னு ம் தொடர்பதற்கிருக்க வில்லை. தான் இட்ட குகையின் உள்ளே மெ ள ன மா ய் இ ரு ந் த து. ஒளியுட் தோய்ந்த வண்ணம் அந்த இருட்குகை யின் நடுவே அது இருந்தது. ஒரு யுகமே இருந்ததெனலாம்.
ஏளனம் செய்வதற்குக்கூட உலகம் அப்புழுவை எடுத்துக்கொள்ளவில்லை.
6.
தென்றல் தவழ, இலைகள் இசை
பரப்ப, மலர்கள் முகம் காட்ட, அவ்வே ளையில் - ܗ
இடியின் ஒசை எங்கிருந்தோ எழுந் தது. பார்த்தபோது, பாயும் மின்னலல்ல, வண்ணப்பூச்சியொன்று மி த ந் து வந்து கொண்டிருந்தது! அதன் அழகைப்பார்த்து உலகம் வியந்தது! மலர்கள் தலைதூக்கி நோக்கின. நோக்கிய வண்ணம் நின் றன; எழுந்திட அவற்றால் இயலவில்லை.
 

மனிதனும் பார்த்தான் ' எங்கிருந்து
பந்தாய் நீ, இனிய ம ல ர் இதழே ?? *ன ஏதோ கவிதை புனைந்து கொண்டி தந்தான்.
அ து .ே வ Tr, மேலே மேலே பற Bg
காண்டிருந்தது!
வீரகேசரி 霹雳。雾。置飘缀翼
ཀྱི་

Page 44
பொய்யனார் புதுமை
 

)
அசல் மனித வடிவம் எடுத்திருக்கின்றன!
நடாத்துவதற்காக. என்ன கூட்டமென் றால் இது ஓர் அரசிய
விசேட மின் அமுக்கியை い。 அழுத்திய தும் அங்கு இருள் சூழ்ந்துகொண்டது. எங் கும் கறுத்த தடித்த இருள்! 霆
இது விளக்கை ஏற்றியதும் வெளிச்சம் வரும் மண்ணுலகு அல்ல! இது அதற்குப் புறம்பானது. எனினும் அதனை ஆட்டிப் படைப்பது இதுதான்! క్లేస్తె
மண்ணுலகில் மனிதர் வெறும் பொம் மைகள்! சடலங்கள்! குணம் என்ற உந்து சக்தி புகுந்தால்தான் அவை ஆடும், அசை யும்; ஆயிரமாயிரம் செய்யும்! இந்தக் குணங் களும் சந்தர்ப்பத்திற்கு ஏற்ப உருவோ வடிவோ எடுக்க வல்லவை! இப்போது
தம்முள் ஒரு முக்கிய கூட்டத்தை
ல் அந்தரங்க ஆலோச னைக் கூட்டம்.இந்தக் குணங்களுக்குள்ளும்

Page 45
  

Page 46
ஒன்றை ஒன்று பார்த்தன.ஆசை அடக் கமாகச் சிரித்தது; பின்னர் அருகிலிருந்த களவுடன் காதோடு காது வை த் து க் கதைத்தது.
*சொல்லலாம்? - தலைவரின் அழுத் தமான வார்த்தை இது
களவு எழுந்தது.
*எங்களை திருவாளர் பணம் அவர் களும் ஊக்குவிக்கிறார்கள். அதி உத்தம தங்களுக்கு அடுத்ததாக உப தலைவர் பதவிக்கு திருவாளர் பணம் இருப்பது பொருந்தும்." -------
கபடம் இதனை ஆமோதிக்க, தெரிவ ஏகமனதாக நிறைவேறியது.
அடுத்தது மிக முக்கியமான செய" ܢ ܡܝ ܨ ܝ - லாளர் பதவி. இதற்குரியவர் யார்?

தலையைக் குனிந்தபடி யாவும் பேசா திருந்தன. வெளியிற் கேட்காத வேகத்து டன் ஒவ்வொன்றின் நெஞ்சமும் அடித்துக் கொண்டது. மெளனம் நீடித்ததால் தலை sh Gigi Gué60TTff.
*சரி, இதை நானே சொல்லுகிறேன். நாங்கள் என்றும் ஆட்சியிலிருக்க வேண்டு மானால், நீதிக்கும் நேர்மைக்கும் இடம் கொடுத்தே ஆள்கிறோம் என்றிருக்க வேண்டும். எனவே திருவாளர் உண்மை அவர்களை எமது செயலாளர் பதவிக்கு நியமிக்கிறேன்.?
ஏகோபித்த ஏக்க ஒலி எழுந்தது.
*அவர் இங்கு இல்லையே?”
**அவர் எம்முடன் சேர வரமாட் டாரே?
தலைவர் அதற்கு ஆறுதலான முடி வுரை பகர்ந்தார்.

Page 47
*எனவேதான் கூறுகிறேன் ஆட்சியை நாங்களே வைத்திருப்போம்; நானே நடாத் துவேன். ஆனால் கவனமாகக் கேளுங்கள்கேட்டுப்படியுங்கள் - வெளியுலகுக்கு உண் மையைப் போலக் காட்டித்தான் நாம் கீழ்மையைச் செய்வது சுலபம். எனவே தான்,உண்மை என்ற பெயரையும் வெளித் தோற்றத்திற்காகப் போட்டு வைப்போம்; ஆனால் ஆட்சியை நாமே ந ட த் து GenuTh!” -
ெேபாய்யனார் வர்ழ்க!" என்ற கர ஒலியின் நடுவே தீர்மானம் நிறைவேறிற்று.
பொய்யனார் உண்மைக்கு இ டம் கொடுத்த செய்தி மண்ணுலக மக்களி டையே பரவி, அவர்களுக்குப் புதுத்தென்பு ஊட்டிற்று.
 

மிலேச்ச மக்கள்! " என, தன்னுள் புன்னகை புரிந்து கொண்டிருந்தார் தலை வர் பொய்யனார்!
சிரித்திரன் anawara a per

Page 48
வீரம், மானம், ஒர்ம
 

அதற்குரிய மனிதன் எப்பவோ தூங்கி விட்டான் . நள்ளிரவு வேள்ை. அவன் தூங்கிவிட்டான்; ஆனால் அவன் வைத்த இடத்தில் அந்தப் பேனை இல்லை.
அதற்குத் தூக்கம் இருக்காது. பசி, களை தெரியாது. சுகம் அறவே தோன் றாது. தேய்ந்து தேய்ந்து அது தன்னைத் தான் தீர்த்துக் கொள்கிறது. செயலில் தோய்ந்த அதன் வெற்றியைக் கொண் டாட அது அங்கு இருப்பதில்லை! செய லில் ஆழ்ந்த முடிவே அதன் வெற்றி,
க் காணவில்லை. அது அங்கு அப்போது இல்லை. சிறகடித்து அடித்து அது எங்கெல்லாமோ சென்று
ஆய்ந்த வண்ணமும் வினாக்களை எழுப்பிய வண்ணமும் அது சென்றுகொண் டிருந்தது!

Page 49
'தண்ணீரே, நீ ஏன் குளிர்மை நீங்கி  ெந ரு ப் ப ா க க் காய்ந்துகொண்டிருக்கி றாய்??
*எரிந்துகொண்டிருந்த அடுப்பருகே இருந்தேன். அதுதான் இந்தப் பயக் காய்ச் சல்?? என்றது தண்ணீர்! -
பேனா குறிப்பெடுத்துக் கொண்டது - *பயம் பொல்லாத நோய்."
மீண்டும் பேனாவின் சிறகடிப்பு. இருட் டுள் இருட்டாக வீழ்ந்த பனை தெரிந்தது.
*நீ ஏன் வீழ்ந்தாய்???
*அந்தப் பொல்லாத கோடரி இடை விடாது வெட்டிக் கொண்டிருந்தது; நான் விழவேண்டியவனானேன்.?
*இடையறா முயற்சியின் முன் எது வும் சாய்ந்திடவேண்டியதுதான்.” குறித் துக்கொண்டது பேனா!

பாரக் கல்லொன்று தெரு ஓரத்தில் கிடந்து அழுதது.
“மனிதனின் ஐந்து விரல்களும் ஒன்று சேர்ந்தன; இரண்டு கைகளும் இணைந்
“எதையும் அகற்ற வல்லது இலட்சிய :ற்றுமை." இது பேனை எடுத்த மூன்றா
தூரத்தே போனபோது நட்சத்திரங் 5ள் சமீபித்தன. அங்கிருந்து பார் க் க பூமியைச் சந்திரன் சுற்றி வருவது தெரிந்
“சக்தி குறைந்தவன் வலம் வந்து வீணாகிறான்; மற்றவன் ஆள்கிறான். சக் Gu us్చ?? - క్క్లేసే కేఫ్ఫ్
இதனை நன்கு குறித்துக்கொண்டது
பேனா மீண்டும் பூமி, அங்கு -

Page 50
32
தமிழீழம் தெரிந்தது. அந்தப் பொ
னான மண்ணில், வ ள் ஞ வ ர் வகு; பொய்யா மொழி புத் து ண ர் வை - 1 வாழ்வை-பரப்பிக் கொண்டிருந்தது. அன் அறம் என்பதுடன் வீரம், மானம் என
அதிகாரங்களும் இயங்கத் தொடங்கியி
56
மாணவன் ஒருவன் படித்துக்கொ
டிருந்தான்.
'யானை பெரியது, பாரம் உடைய பாரிய கூர்த் தந்தங்களைக் கொண்ட எனினும் புலி சீறிப்பாய்ந்து தாக்கும்பே யானை வெகுண்டு விடுகிறது; தளர் விடுகின்றது” என்ற அடிகளைப் படித் Gar6ਹੰr05.56ਹੈ.
வீரம், மானம், ஒர்மம் என அவன இதயம் ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது, !

ான்
த்த
gil
ன்ற ருந்
தி
Tது
ந்து துக்
乐重量
வெற்றி இதுவே என்பதில் அவன் தெளிந்து கொண்டிருந்தான்.
GSuso 60Tuisit 60 n வற்றியிருந்தது. ஆனால் வெற்றியின் உறுதி அதில் தெரிந்து கொண்டிருந்தது! క్టె
விடுதலைப் புலிகள் மார்கழி 1990

Page 51

மொட்டொன்று மலராகி நின்றது! தாயின் கைப்பிள்ளைபோல செ டி வே அது மலராகி நின்றது
வண்ண நிறமா? நறுமணமா? இவற்
கும் மேலான மென்மை ம கி ழ் வே
3த மலரைச் சிறப்பித்து நின்றது!
*எதைப் பார்க்கிறாய்?
*வானத்தை!??
ஆமாம், வானும் அதைப் பார்த்து
1றது.
சிறிது நேரத்துள் வ  ைள காப் புக்
யொன்று மெல்லென மலரைக் கவர்ந்து ன்றது. பின்னர் ஒரு படத்தின் முன்
1க்கப்பட்டபோது அது அகமகிழ்ந்து
擎 案
s

Page 52
இன்னொரு மொட்டொன்று மலரா நின்றது. அதற்கும் நிறம் இருந்தது எ
னும் எவரும் அதை மதிக்கவில்லை. மறுநா கருகிய இதழ்கள் கீழே கிடந்தன!
நாட்கள் சில செல்ல ظا இருந்த இட
தில் பிஞ்சொன்று தெரிந்தது.
வெயில் அதைக் காயாக வளர்த்த:
நாட்கள் மேலும் சென்றபோது அ
கனியாக நின்றது! நல்ல சிவந்த கனி!
வெயிலும் காற்றும் அதைத் தொட்டு சென்றன.
'வானையா பார்க்கிறாய்??? பதில் இல்லை. *நீ செல்ல இருப்பது? *மோட்சத்திற்கு?
அதில் ஆழ்ந்த ஏளனம் கலந்திரு தது; எனக்கு அதன் சாட்டையடி தெரி தது!
 
 

நாட்கள் சில கழிந்தன. நான் மீண்டும் அவ்விடத்தே வந்த போது செடியின் வெறும் காம்பு தெரிந் திது.
முன்பு கண்ட அந்த செந்நிறக்கணி? 'நான் என் சுவர்க்கத்துள் இருக்கி றேன்; தாய் மண்ணுள் இருக்கிறேன் .??
தரையின் கீழிலிருந்து இக்குரல் ஒலித் தது. விளங்கத் தயங்கிய என்னை அது விளங்க வைத்தது.
**என்னை நீ காண மாட்டாய். ஆனால் நான் வீழ்ந்த மண்ணின் புது வாழ்வைக் காண்பாய்!??
குரல் மேலும் ஒலித்தது - 'புதைந்த விதைகள் வீண்போவ தில்லை.??
வரலாற்றின் அழியாத உண்மை அங்கு பளிச்சிட்டது!
சிரித்திரன் கார்த்திகை 1990

Page 53
(
巴
 

எண்ணிப் பார்க்க இதயம் வெதும் சிற்று; ஆத்திரம் தழலாய் எரிந்தது!"
** இரண்டு மர க் கட்டை க ளின் இணைப்பு அதற்கு இவ்வளவு மதிப்பா? அப்படி என்னதான் செய்துவிட்டதாம் அது? அதற்கு ஏன் இவ்வளவு பெருமை காடுபட வேண்டும்??
இந்த உணர்வு அங்குள்ள ஒரு உயி நக்கல்ல, மூன்று உயிர்களுக்குமே ஒன் ாய்ப் பற்றி எரிய அவை சேர்ந்திருந்து 5தைத்தன.
அவை யார் யாரென்பதை அறிந்தால் அதிசயமாயிருக்கும். ஆனால் அங்கு அதி யம் என்பதெல்லாம் சர்வ சாதாரணம். இழப்பிலே சுகத்தையும் மரிப்பிலே வாழ் வையும் கண்டு நின்ற இடம் அது.
ஆம்! அது ஒரு ஆலயம்,

Page 54
லின் ஒரு மூலையிலே, அந்த மூன்று பொருள்
శ్లో மற்றது,வல்லோரையும் நல்லோரையும் வருத்த வல்ல கசை; அதாவது சவுக்கு
அடுத்ததை எது என்பது? அந்த t புனித தசையிலே ஏறி, திவ்விய இரத்தத்
தைப் பீறிட்டு ஒழுகச் செய்த பெ ரி ய
இரும்பு ஆணியின் பரம்பரையில் வ ந் த இன்னொரு பருத்த ஆணி அது!
இவை மூன்றும்தான் க தை த் து : கொண்டிருந்தன.
6 கிரீட வடிவமாய் அமைந்து இயேச் பெருமானின் சிரசைத் தொட்டு நின்றவன்
 
 
 

நான். அன்னாரது உடலின் பல பாகங் களிலும் ஆழப்பதிந்து வந்தவன் நீ. அந் தத் தசையை ஊடுருவி இ ர த் த த் து ஸ் தோய்ந்து நின்றவன் இவன், எம்மிலும் கூடிய சம்பந்தமா அந்த மரக்கட்டைச் சிலுவைக்குக் கிடைத்தது? அதற்கு ஏன் இவ்வளவு மகிமையும் உயர்வும் கொடுபட வேண்டும்? என ஆத்திரத்தோடு பேசிக் கொண்டு போயிற்று முள்.
'உண்மைதான்? எனத் த  ைல அசைத்தது கசை,
"ஆமாம்? என்று உறுமிற்று ஆணி!
**நாங்கள் இருக்க இடமற்று இங்கு  ெவ எரி யி ல் கிடக்கிறோம். சிலுவையோ அங்கு ஆலயத்தின் உள்ளே மேடையில் இருக்கிறது. *
* பலரும் பார்த்து வணங்க நிற்கிறது.?? வளரும் பொறாமை பே ா ல அவற்றின்

Page 55
வார்த்தையும் வளர்ந்து கொ ண் டே G3 fru 5ÕT! " ses -
* ஏ சிலுவையே! நீயும் எம்மைப் இருந்தும் மனித சமுதாயம் உன்னை மறக்க மறுப் பது ஏன்? அவ்வளவு பெருமைப் பொருளா
போல் நின்ற ஒருவன்தானே?
நீ? எனக் குரலெழுப்பின அவை:
குருசு தன் நெறியிலே பேசாது நின்
Dģ:
திரும்பத் திரும்ப அவை குரலெழுப்
பின; அத்தனைக்கும் குருசு அசையாது நின்றது. நூறல்ல ஆயிரம் தடவை அவை ஏசித் தூற்றின. அனைத்தையும் தாங்கிய வண்ணம் சிலுவையோ அசையாது நின் றது.
ஏசிய அவைக்குக் களைப்பு ஏற்பட்
டது. தம் காழ்ப்பிலும் வெறுப்பிலும் அவை
 
 
 
 

தாய்ந்து களைத்தன! அந்நிலையில் ஒரு கம் சென்றதைப் போலிருந்தது. மரணத் றுவாயில் ஏற்படும் உணர்வுடன், இதயத் தின் அடிவாரத்திலிருந்து எழும் ஈ ன க் நரல்கொண்டு அவை கேட்டன.
* சிலுவையே, உன்னைத்தான் கேட் கிறோம். உன் பெருமைக்குக் காரணம் ன்ன? கூறமாட்டாயா?
சிலுவை சற்று அவர்களைப் பார்த் 37 து. பின்னர் அந்த இதயங்கள் கேட்க அது நெகிழ்வோடு கூறிற்று - كنتيجة محدق يحجيجي
** எனக்குச் சொந்தப் பெருமை என ன்றும் இல்லை, ஆ யி னு ம் ஒரு தனி உணர்வை அனுபவிக்கும் பெரும் பாக்கி பத்தை யான் பெற்றிருந்தேன். அதுவே “ன்னைக் காத்து வருகிறது.??
* அது என்ன?? ஆவலோடு கேட்ே -ன அவை, -

Page 56
சிலுவை பதில் சொல்லிற்று:
** இயேசுநாதருடன் சம்பந்தப்பட்ட ருந்த போதிலும் நீங்கள் அந்தப் பித மகனின் துன்பத்தில் பங்குபற்றியது கிை யாது. எனக்கோ ...”*
** சொல்லுங்கள்? எ ன மன்றாடின் அவை,
** எனக்கோ இயேசுநாதருடன் கூட இருந்தது மட்டுமல்ல, அந்த இரட்சகரு டைய துன்பத்திலே பங்குபற்றும் பெரு வாய்ப்பும் கிடைத்தது. அந்தத் திருமேன யிலே ஏறிய ஆணி என் மீதும்தான் ஆழ் மாய் ஏறி நின்றது. அந்த வேளையிலு இரட்சகர் தம் துன்பத்தை மறந்து பிறரு காகப் பிரார்த்தித்துக்கொண்டிருந்தார் அவரைத் தாங்கிய வ ண் ண ம், அந், உணர்விலே ஒரு கணம் என்னால் ஒன்

五e
றிட முடிந்தது. என் பெருமைக்குக் கார ணம் அவரே .??
ஆணியும் கசையும் முள்ளும் இவ்வார்த் தையில் இளகி நின்றன. அவற்றின் புலன் களிலே ஒரு புனிதத் தன்மை பி ற ந் து கொண்டிருந்தது.
அவை அக் குருசைப் ப ா ர் த் த ன. அதில் இயேசுநாதரின் திருவுருவம் அவற்
றின் கண்ணுக்குக் காட்சியளித்தது!
புதிய உலகம் 1977

Page 57
சாவின் சாவு!
 

வெறும் கேள்வியாய் இது எழவில்லை!
ஆச்சரிய ஒலியாயும் விழவில்லை! அதட்ட ாய் - ஆவேச முழக்கமாய் அதிர்ந்தது!
சாவின் அரசன் தன் கருங்கோலைக் ழே இடித்து அதிர வைத் த பே ா து ஆர்த்த முழக்கமே இது!
சிம்மாசனம் பதறிற்று எதிர் நின்ற வற்கணங்கள் நடுங்கின! விழிகள் பிதுங்க அவை தம் நாவை அசைக்க முயன்றன!
(6f 6f 602?
மீண்டும் அதே ஆர்த்தல் முழக்கம்! காபாக்கினியின் வீச்சு!
'உண்மைதான் அ ர  ேச?? என்றன அவை, அடித்தளக் குரலில்! நான் சொன்னதைச் செய்தீர்களா?
39

Page 58
*செய்தோம்! ஆகாய விமானத்தின் வேகத்தைப் பெருக்கினோம்! பொழிந்தோ நெருப்பை பூமி புகை மண்டலம் ஆயிற்று பச்சனவ யாவும் கருகின!??
*பிஞ்சுக் குழந்தைகளும் பாலூட்டு தாய்மாரும் ஓலமிடும் முன்னரே உயி துறந்தனர்.”
*சாம்பல் பூத்த மண். சிதறிச் செத், உடலங்கள்! இவற்றையே விட்டுவந்தோம்!" என மெல்லெனத் தொடங்கி, வரிசைை நீட்டின ஏவற்கணங்கள்!
சா அரசன் சிரித்தான் ! G346TLJ சிரிப்பு அல்ல; ஏளன நகைப்பும் அல்ல ஏமாற்ற நடை!
*சாகடித்துப் பயன் என்ன??? எ ஏ றான் அவன்!
ஏவல்கள் அதிசயத்தில் திகைத்தன

**சாவுதான் எம் வடிவம் அல்ல,முண் டங்களே!?? என முழங்கினான் அவன்!
மீண்டும் அழுத்தமாய்க் கூறினான்
'எம் ஆட்சி நீடிப்பது எதனால். 2 சாவினாலா??
விளங்காது பிதுங்கின கீழ் நின்றவை!
*மரணம் எமக்கு ஒரு கண வெற்றி
மட்டுமே! எம் நீடித்த வெற்றியும் நீடூழி ஆட்சியும் எதனால் நிலைக்கிறது?
- சாவினால் அல்ல!??
'அப்படியானால் ??
*எமக்கு வேண்டுவது செத்த உட லங்கள் அல்ல! சாவிலும் பார்க்க,சாவின்

Page 59
நினைவிலே ஏங்கி அடிபணிந்து நடுநடுங் கும் உள்ளங்களே, எங்கள் நிரந் த ர இடங்கள் ! -
நினைத்துக்கொள்ளுங்கள்! சா என்ற எமது கொடிக்கம்பம் பயம் என்ற பூமியில் தான் ஊன்றிப் பறக்க முடியும்! இதைச் செய்தீர்களா??
பேய்கள் மெளனமாய் நின்றன. அரசன் உற்று நோக்கினான் தன் னைப் பிறர் அறியாத அருவம் ஆ க் கி னான் ; எங்கோ மறைந்தான்.
சிம்மாசனம் வெறுமையாய்க் கிடந்தது. பொழுது கழிந்தது. மீண்டும் அவன் வந்து அ ம ர் ந் த போது அவனது தலை சிறிது நரைத்தி ருந்தது!
‘அவர்களுள் இவ்வளவு மாற்றமா? என்ன .? எமக்குச் சவாலா ?-இவ்வாறு தன்னுள் வினவிக்கொண்டான்.
இவ்வேளை -
g

பூமியிலிருந்து புது இசையின் தாக்கம் ‘ழுந்துகொண்டிருந்தது.
* அச்சமில்லை! அச்சமில்லை!??
'இந்தமண் எங்கள் சொந்தமண்
பூமியின் வெடிப்புக்கள் தந்த சங்க
ாதம்! இளம் சந்ததியின் குரல் ஒலி ஆண் பண் அனைவரின் கோஷம்!
விடுதலைப் போராட்டம்!
வருட்டலும் கொடுமைக் கும்மாளங் ளும் பிடி இழந்து மறைந்துகொண்டிருந் 69
அஞ்சாமை, ஆற்றல், வீரம்
பூமியில் புத்தொளி ܢ - ܢ ܕ ܢ ܡ
* சாவின் சாவு!
விடுதலை வாழ்வின் விடிவு!
விடுதலைப் புலிகள்
வைகாசி . ஆனி 1992

Page 60
கடைசிப் பரிச
 

ல்ெலோரும் வருக!
இதை மனிதர்கள் வெளியிடுவதாக இருந்தால் -
'எல்லோரையும் அன்புடன் அழைக் கிறோம்; அனைவரும் திரண்டு வருக! ? என்றெல்லாம் எழுதியிருப்பார்கள்!
ஆனால் தாமாக உணர்ந்து அனை வரும் இங்கு வருகைதந்து இருந்தனர்.
வந்திருந்தோர் தசையும் தோலும் கொண்ட உருவங்கள் அல்ல; உணர் வும் செயலுமான வடிவங்கள்!
மண்வெட்டி, கத்தி, வாள், விறகு, வியர்வை, இரத்தம், பேனா என எண் னிறந்த வடிவங்கள்!
இது வருடாந்தக் கூட்டமும் விசேட பாராட்டு விழாவும்!

Page 61
இடமும் நகர் அல்ல, காடு அகன்ற ஆலமரம் நிழல் தந்து நின்றது. கீழே சமதரை! இங்கு - -
அனைவரின் விருப்புக்கு ஏற்ப இரத் தம் எனும் செங்குருதி தலைவராய் அமர்ந்த போது, ஏகோபித்த கரகோஷம் எழுந்தது!
**குருதியார்?? என்றே தலைவர் அழைக்கப்பட்டார். சுருக்கமான விளக்க உரைகளும் கருத்துக்களும் முடிந்தன; பரிசளிப்பு வைபவம் ஆரம்பமாயிற்று.
**பரிசுகளில் முதற்பரிசு எவருக்கு? குருதியார் விளக்கினார்.
*எல்லோரும் பரிசுக்கு உரியவர் களே! நாம் அனைவரும் தொழிலும் செயலும் கொண்டவர்களே! எனினும், காலத்தால் எழும் கடமைகள் முக்கிய மானவை. இவ்வித கடமையும் வாய்ப்பும் என்றும் கிடைப்பதில்லை! இன்றைய பெறு தற்கரிய வேளையில் வேண்டப்படுவது

உணர்வும் செயலுமேயாகும். இந்த ஆண் டின் முதற் பரிசு. 99
யாருக்கு? என்ற கேள்வி கூட்டத் தில் எல்லோர் மனத்திலும் எழுந்தது!
** இதனைத் தற்கொடையின் வ டி வ மாயுள்ள இளம் போராளியின் கைக்கரு விக்கும் தியாக உணர்வையே தம் மூ ச் செனக்கொண்டு, அதனையே ஊ ட் டி வரும் பேனா அவர்களுக்கும் பகிர்ந்து
அளிக்கிறோம்? எனத் தலைவரின் குரல்
எழுந்தபோது, அதன் மகிழ்ச்சியில் மீண்
டும் பலத்த கர ஒலி எழுந்தது!
தொடர்ந்து மண்வெட்டி உட்படப்
பலருக்கும் பரிசுகள் வழங்கப்பட்டன, எங்
கும் மகிழ்ச்சி!
ஆனால் இவ்வளவுடன் விழா முடிந்து விடவில்லை!
* அடுத்து வரும் முக்கிய நிகழ்ச்சிக் காகவே இவ்விழா கூட்டப்பட்டது. இது

Page 62
மனிதர்கள் நடாத்துவதைப் G u TT går fr
போலிச் சம்பிரதாயங்களுக்காக அமைக்கட் பட்ட கூட்டம் அல்ல. எனவேதான் -
காலத்தை உணராத பெரும் தவறை உணர்த்தவும் - எம் மனச்சான்றை உயிர்ட் பித்து எம்மை நாம் திருத்தவும் கடை சிப் பரிசு ’ என ஒ ன்  ைற ப் பெயரிட்டு, அதனைப் பகிரங்கமாய் வழங்கும் நிகழ் வையும் இக்கூட்டத்தில் அமைத்துள்ளோம். இது எங்கள் மரபு. இந்தக் கடைசிப் பரிசு இன்றைய கட்டத்தில் யாருக்கு உரியது?*
* யாருக்கு ? ? என்ற கேள்வி எல் லோர் மனத்தையும் த T க் கி நின்றது! குருதியார் தொடர்ந்தார்
* இன்று தூக்கம் மறக்கப்படுகிறது! வியர்வையும் இரத்தமும் கொட்டப்படுகின் றன. இனிய உயிர்கள் ஈந்திடப்படுகின் றன! இந்தக் கட்டத்திலும்
செயலிற் தோயாத சிலர் இருக்கின்
றனர்!

இதைத் தவறு என்பதா? தயக்கம்
6h jrfh60DğFu976ib — ー 萱
தமது மையைத் தெளிக்கத் தயங்கும் சில பேனைகளும் இருப்பது வேதனைக் குரியது! கடைசிப் பரிசு இவர்களுக்குரி யதே.
இதனை இவர்கள் ச r ர் பில், இங்கு
முதற் பரிசைப் பெற்ற அதே பேனையாரை வ ந் து ஏற்குமாறு, அன்புடன் அழைக்கி
கேட்ட நெஞ்சங்களில் ஒர் அமுக்கம் ஏற்பட்டது. -- * உண்மைதான் ? எ ன் ற கடினக் குரல்கள் எங்கெங்கோ ஒலித்தன!
விழா முடிந்த மறுகணம் ஆ ல மர நிழல் வெறிச்சோடிக் கிடந்தது.
எல்லோரும் வெவ்வேறு இடங்களில் தம் கடமையில் ஆழ்ந்து நின்றனர் - பேனை கள் உட்பட -
99
வெளிச்சம் தை மாசி 1992

Page 63

"மனிதர் வருகினம் மனிதர் வரு கினம்!? பயத்துடன் இவ்விதம் கூறிய இளம் உருவத்தைப் பார்த்து மூத்த உரு வம் சிரித்தது! 萎
,"DHigi[ அச்சத்தை எப்போதோ ଧୌlتنقیب டொழிந்த நிலையில் முன்சென்றுகொண் டிருந்தது. -
மீண்டும் சிறியது. குரல் கொடுத் மனிதர் வருகினம்? ܗܘ பெரிய உருவம் அழுத்தமாய்க் கேட் ܡ -ਬੰ
'ஏன் நீ மனிதரைக் கண்டு பயப்பட
வேண்டும்? எங்கள் பெயரென்ன? அதை முதலிற் சொல்.??
பதில் வரவில்லை.
*மீண்டும் சொல்லுகிறேன் - எங்கள் பெயர் பொய்! பொய்! நாங்கள் காட்டில்

Page 64
வாழமுடியாது. குருவிகளின் நாக்கிலு வாழமுடியாது! எமக்குத் தஞ்சம் மனி: தான். எங்கள் விளைநிலம் அவர்க6ே விளங்குகிறதா?
உரையாடிக்கொண்டே அவை ஒ நகரின் நுழைவாயிலை அடைந்தன.
வாயிற் காவலன் அங்கு நின்றா
சந்தேகப் பார்வையுடன் அவன் சே
LT6ör -
*நீ பொய் அல்லவா???
பொய் புன்னகை பூத்தது. ‘இல்லை என ஆறுதலாகத் தலை அசைத்தது!
*சரி, நீங்கள் போகலாம்?? என்றா காவற்காரன்!
இரண்டும் நகருள் நுழைந்தன. பூட்ட கிடந்த ஒரு பொதுக் கட்டடத்துள் அணி அமர்ந்தன. பெரிய பொய்யின் உபதே தொடர்ந்தது. எனினும் ஏதோ பிரி
 

J5 st
灯!
o۶ *
டிக்
Ꭰ6ᏂᎯ πιή
以碁T
விடைப் பேச்சைப் போல அதன் குரல் இருந்தது.
“எனக்குத் தெரிந்த அளவில் நீ மூன் றாவது சந்ததி, என் முன்னோர் மூட நம்பிக்கை, கேள்வி கேட்டறியாத கீழ்ப்
படிவு என்பதன் மூலம் அன்றைய மக்
களை ஆண்டனர்; ஆட்டிப்படைத்தனர்!
நான் எழுந்தபோது மனிதரின் வாய்ப் பேச்சு மேலோங்கி நின்றது. இதற்கேற்ப நானும் வானளாவப் பேசுவதைக் கற்றுக் கொண்டேன்! மனித கூட்டம் என்னை தோள்மேல் சுமந்து சென்றதை நினைக் கச் சிரிப்பு வருகிறது! ஆனால் . '
*சொல்லுங்கள்?? என்றது இளைய பொய்,
**ஆனால் விழிப்பு என ஒன்று மனித சமுதாயத்தில் ஏற்பட்டுவிடுவதுண்டு.
இதனால் என் பேச்சு மேடை முறிந்தது;
என் செல்வாக்குச் சாய்ந்தது. எனினும், என் பட்டறிவு பெரிது!

Page 65
சிந்தித்தேன்; மீண்டும் பொய்மை நீடூழி நிலைக்க வழி வகுத்துவிட்டேன்.
இனி இளம் சமுதாயம் கண்மூடி நிற்கும்;
அவர்களை நீ ஆளப்போகிறாய்!’ என்றது அந்த அனுபவப் பொய். -
'எதைக் கூறுகிறீர்கள்? ஆவலுடன் கேட்டது இளம் பொய்.
*என் கைபட எழுதிவைத்துள்ள பாட நூல்களை அப்பனே! அதிலும் வரலாற்று
நூல்களை! தன் வளத்தையோ வரலாற்
றையோ அறியாத எந்த இளம் சமுதாயம்
வாழ முடியும்?
*அவை வாழ மாட்டா' எனக் கூவிற்று இளம் பொய்!
அவ்வேளை, இவை எண்ணாத புரட் சிப் பேரலையின் தாக்கம் தூரத்தே எழு வது தெரிந்தது.
சிந்தனைப் புரட்சியா? இளைஞரின் ਸ਼ੇ66ਸੇ ?

விடுதலைப் பேரொலி!
நிமிர்ந்து பார்க்குமுன், பருத்த ாலொன்று எறிபட்டு இங்கு விழுந்து ழிந்தது!
**இது நான் எழுதி வைத்த நூல்?? னப் பெரிய பொய் தன் நெஞ்சைப் பாத்தியபடி கூற முனைந்தது. ஆனால் ரல் எழும்பாத நிலையில் சாய்ந்தது.
சிறிது நேரத்தில் இவற்றின் அடிச் வடும் அங்கில்லை! బ్ప్రైవ్లో ܐܬ
Ff6 Tgio வைகாசி 1992

Page 66
கழுதையல்ல
கட்டெறும்பு!
 

ク
66 -
ழுேதை "ேத ய் ந் து கட்டெறும்பு ஆயிற்று!"
** என்னெடா பாடுகிறாய்? ??
அதட்டலாய் எழுந்த இக்கேள்வியால் காற்று அசந்தே போய்விட்டது!
யாரோ கூறிய பழமொழியைப் பாடிக் கொண்டு வந்த காற்றுக்கு, இந்த எதிர்பாரா அதட்டல் திகைப்பைத் தந்தது உண் மையே காற்று கீழே பார்த்தது. ミ
கேள்வியை எழுப்பிய கட்டெறும்பும் தலையை நிமிர்த்தியபடி கண்ணெதிரே நின்றது!
கட்டெறும்பும் காற்றும்போல், அல்ல - துணிவும் திகிலும் போல அவையிரண்டும் காட்சி அளித்தன!
மரத்தின் மேற் கொப்பிலிருந்த காகம் இவற்றைப் பார்த்து 9 ஆகா ? என ரசித்

Page 67
தது! அது சுதந்திரப் பிராணி, தலையை அசைத்துவிட்டு மீண்டும் பார்த்தபோது -
எறும்பு எங்கோ விரைந்துவிட்டது.
காற்று கனதி வடிவத்தில் தயங்கிக்
கொண்டிருந்தது.
கழுதை தேய்ந்து கட்டெறும்பாயிற்று என நான் பாடியது உண்மை. அது பழ
மொழி. அதில் என்ன தான் பிழை? எறும்
புக்கு ஏன் இந்த ஆத்திரம்."
இவ் வி தம் காற்று தன்னைத்தான்
கேட்டுக்கொண்ட போதிலும் ஏதோ ஒரு தவறை அதன் உள்மனம் உணர்த்திற்று.
* இதனை யாரிடம் கேட்டறிவோம்?
திடீரென ஒரு யோசனை தோன்றிற்று.
* கழுதையிடமே கேட்போமே! ? இந்த எண்ணத்தோடு அது பறந்தது.
தூரத்தே ஒரு கிராமம். அந்த ஊர் மனையில் ஒரு கழுதை நின்றது.

அதன் முதுகில் ஒரு பாரச் சுமை.
ஈமான் வாளியில் கொண்டுவந்த நசியை வைத்தான். அதனைத் தலை னிந்தபடி கழுதை குடித்தது. அவன் வா
*று கூறிய வழியே அது பின்சென்றது!
]ந்தது!
கழுதையுடன் கதைக்க அதற்கு மன்ம்
pவில்லை. கட்டெறும்பின் உரு வ மே தன் கண்முன் தெரிந்தது.
* க மு  ைத வேறு, கட்டெறும்பாகிய ங்கள் வேறடா! எம்மை எவரும் பிடிக்க டியாது. வைத்து வளர்க்க முடியாது. டிமைப்படுத்தவும் முடியாது!’
எறும்பின் பலத்த குரல் இவ்விதம் 5ட்டது. மின்னலின் பின் எழும் முழக் b போல் அது இருந்தது. காற்று தன் ள் தெளிந்துகொண்டது. ή.
காற்று இதனைப் பார்த்தது. ஏளனமே
49.

Page 68
கழுதை தேய்ந்தாலும் கட்டெறும் ஆகாது" என்ற உள்ளக் களிப்புடன், அது உயர்ந்து எழுந்தது.
* கழுதையின் மந்த நிலை வே று கட்டெறும்பின் மழுங்காத த ன் மா ன வேறு ?? என்ற புதிய இசை, அது சென் வழியே பரந்துகொண்டிருந்தது!
சிரித்திர -gug - -gawaii 1g
 

曰毋岭松Q摩萨

Page 69

கொடிகள்
இவற்றுள் எத்தனையோ வகை:
தளிர்க்கொடிகள், காய்ந்த மூலிகைக் கொடிகள், தங்கத் தாலிக்கொடிகள்,
எண்ணியதைச் செய்து எழும் வெற்றிக் கொடிகள்! இவற்றைவிட அதோ -
அந்த இரு தென்னை மரங்களையும்
தொடுத்தபடி தெரிகிறதே ஒரு கயிறு, அத ற்கும் · 

Page 70
இவை மட்டுமா?
உயர் வானில் ஆடி அசைந்தபட
ஒரு பட்டம் பறந்துகொண்டிருந்தது ‘பா
பன் கொடி? என இதனை மனிதர் அழை
பராம்,
ஆனால் அந்தக்கொடியும் அதன் நுண்ணிய கயிறும் மட்டுமா அங்கு தெரி, தன?
言ー
இன்னொன்றும் கண்ணை உறு: திற்று. தன்னைப்போலவே இன்னொ ( கயிறும் மேலே தெரிந்தது. ஆனால் அது அந்தப் பாம்பன் கொடியுடன் இணைந் படி வானில் அசைந்துகொண்டிருந்தது!
பார்க்க நெஞ்சம் கனதியுற்றது; து பம் மேலும் ஊட்டிற்று -
‘என்னைப் போலல்ல, அது பறக்கு கயிறு. நானோ இங்கு கட்டுண்ட கயிறு ஐயோ!! - - - - - - - - - - - - -

உள்ளத்து உணர்வின் ஊடாக அவை ஒன்றை ஒன்று பார்த்தன. உற்று நோக் கின. பின்னர் ஒன்றி உரையாடின.
பட்டத்துக் கயிறு கேட்டது -
‘என்ன, நீ கட்டுண்ட கயிறா? இல் 606 Guy’’
'இல்லாமல் வேறென்ன - நீ வானத் தில் அசைந்தபடி பறக்கிறாய். நானோ கீழே இந்தத் தென்னைகளின் இறுக்கத் தில் இருக்கிறேன். உணர முடிகிறதா?” *அப்படி அல்ல’ எனச் சிரித்தது மேலே வானில் நின்ற கயிறு! تےHg தொடர்ந்தது - -
*உணர்ந்துகொள். இங்கு நான் இதன் வாலாக ஆடுகிறேன்! நீ சுயமாக இருக் கிறாய். பயனோடு வாழ்கிறாய். இது போதாதா??
கொடியில் காய்ந்து நின்ற துணிகள் கைகொட்டி மகிழ்ந்தன!
சிரித்திரன் பங்குனி 1986

Page 71

எங்குதான் ஆனந்தம் இல்லை
ஆகாய வெளியிலும் மண்ணிலும் நீரிலும்= எங்குதான் இன்ப அலைகளின் வீச்சுக்கள் இல்லை! -
கரையிலே நின்று கடலின் அலைக ளைப் பார்ப்பவனுக்கு, அதன் வெளி மோத லும் புரளலும் தெரியலாம். இவ்விதம் எட்ட
நின்று அவன் இன்பத்தை நுகர முயலலாம்.
ஆனால் முழுமை இன்னும் ஆ ழ த் தி ல்
அவ்விதம் அகன்று நின்ற அ ந் த க் கடலிலே - அதன் அ டி த் த ள நீரிலே - அங்குள்ள தரையின் பச்சைத் தாவரங்க ளில் பட்டும் படாமலும் புரண்டு விளை யாடிக்கொண்டிருந்த அந்தச் சிறுமீன்தன்
முழுவாழ்வைக் கண்டுகொண்டிருந்தது!
அந்த அடித்தள நீரிலே வீ ழ் ந்த
வெயிலின் கதிர்கள் மெல்லிய ஒளியாகி நின்றபோது - క్లికే
53

Page 72
54
இன்ப அழகு எங்குதான் இல்ை என்பது மேலும் புலனாயிற்று!
ஆனால் -
பொழுது எதையும் மாற்றவும் ഥങ്ങ கவும் - மறைந்ததைப் புதுவடிவில் ஆச்
வும் - தயங்குவதில்லை!
இதுவரை விளையாடி நின்ற மீனி இன்பக் களிப்பு, அங்கு ஒர் எதிர் ஒன
எழுந்தபோது இடைநிறுத்தம் பெற்றது
துள்ளி விளையாடிய அந்த உல்லாச மீ ஒரு கணம் அசையாமல் நின்றது. அத
புலன்கள் துண்டாடப்பட்டன; இ த ய
அடித்துக்கொண்டது. ஆமாம் -
ஒரு பெரிய மீன் வருகிறது; தன்ை விழுங்க வருகிறது.
ஆனால் ஆபத்தின் அறிவிப்பு அ சுறுத்தலோடு நிற்பதில்லை. அது விழிப்ை
யும் தருகிறது; வேகத்தைப் புகுத்தி விடு
றது. அந்தச் சிறிய மீன் இப்போ

Des
)éቻ
எங்கே?
கடலின் அடித்தளத் தரையிலும் குகை போன்ற கற்பாறைகள் உள்ளன.
அவ்வித குகை ஒன்றின் மிக ஒடுங்கிய வாயிலின் உள்ளே சிறுமீன் வி  ைர ந் து விட்டது! என்ன விரைவு எவ்வளவு பாது காப்பு அங்கும் நிரம்பிய கடல்நீர்தான்!
மீண்டும் ஆறுதல். நேரம் செல்லச் செல்ல க ளி ப் பு: அ த னு ஸ் அசைந்து புரண்டு நீச்சல்!
நேரம் செல்கிறது.
பெரிய மீன் போய்விட்டது.
தப்பினேன் என்ற களிப்போடு, தான் நுழைந்த உள்வாயில் வழியே சி று மீ ன் வெளியில் வரும்போது -
அங்கு எதிர்பாராத இன்னொன்று நிகழ் கிறது! என்ன?

Page 73
எதுவும் அறியாத குஞ்சுமீன் ஒன்று உள்ளே நுழைய வருகிறது!
சிறுமீனின் அகன்ற வாய் அ ந் த க் குஞ்சுமீனை வரவேற்கிறது. வா யி ன் உள்ளே குஞ்சுமீன்!
- ஆனால் ஏனோ?
தனது திறந்தவாயை மூடாது சிறுமீன் அப்படியே நிற்கிறது! அதன் விரிவுக்குள் வந்த குஞ்சு தி ண றி அடித்துக்கொண்டு வெளியே ஒடுகிறது!
அதன் பின்னரே சிறுமீனின் வடா ய் அமைதியாக மூடுகிறது. தான் உண்பதி லும் கூடிய இன்பம் உள்ளே பிறக்கிறது! தப்பிய குஞ்சைப் பார்த்த கண்கள் புது ஒளி பெறுகின்றன! அதில் களிப்பு மட்டு மல்ல, கனிவுங்கூட சூழல் எங்கும் அதே ஒளி!
முத்தமிழ்விழா மலர் 1992

2: È =
...
- يتي منتج=

Page 74
- சக்கை லொறி -
சீதனத்திற்கு!
 

மாவீரர் துயில்கொள்ளும் இல்லம். அந்த மாமணிகள் தம் அழியாத குரல் கொண்டு உரையாடுகின்றனர்.
இன்று மீண்டும் ஒரு வியப்பு; மகிழ்ச்சிப் பெருக்கு! ప్రేక్షె
'உண்மையாடி? அப்படிச் செய் தாளா ???
*செய்ய நினைத்தாள்; செ ய் ய வில்லை.” - .. . . . . . . . . . ܓ
క్త “grgör ?”” ーニー چند۔ ‘‘عنح
**அதுதான் பெண்ணினத்தின் சாபக் Gas (5).’’ - క్డౌ
எழுந்த வியப்பும் மகிழ்வும் மங்கிக்
குறைந்தன. ஆனால் ஒரு மெளன உறு
திப்பாடு மேலும் சுடர்விட்டது.
'கலங்காமற் சொல் அம்மா.நடந்ததை
விரிவாகச் சொல்.” கூட நின்ற மறவனின்
குரலும் கலந்துகொண்டது; கணிரென்றன
ஏனைய திலகங்களின் குரலும், 萎 *அது நடந்த பின் சில காலம் கள்
மாடியே இங்கு வந்தேன். ஆனால் அந்த அநீதியை, அக்கிரமத்தை மறக்க முடி

Page 75
Tģ
**அதைத்தான் சொல்லடி!” உரிமைக் குரல்கள் மேலும் இடித்தன.
"அது அரசியற் களமல்ல - எம் சமு தாயக் களம் அந்நிய எதிரியிலும் கூடிய கொடுமை இங்குதான்!” “Ghartsto its - ' **அங்கு எம் ஊரில் ஒரு கல்யாணம்! சாதகம் பார்த்து,
பெண்ணின் நிற வடிவு பார்த்து, அந்த ஆண்மையற்ற மாப்பிள்ளைக்கு வீடு, காசு பல லட்சம், நகையாக பவுண் பல சேர்த்துக்கொடுத்து - வேதம் ஒலிக்க மேளம் முழங்க,இதற் குள் கொடுத்த நகையில் ஏதோ குறை என உள்ளே குழப்பம் எழ -
கூடப்பிறந்த தங்கை தன் கைக்காப் பைக் கழற்றிக் கொடுத்தாளாம்!??
'பின் என்ன நடந்தது?" 'பெண்ணின் கழுத்தில் அவன் தாலி கட்டக் குனிந்த அந்த வேளையில்தான், நெஞ்சம் குமுறி நின்ற தங்கை கூவினா
Trith -
5.

*அதை அக்கா, நீ அவன் கழுத்தில் ட்டு! - அவனின்ர கழுத்தில் கட்டு என?. *அப்போ? ஆவற் குரலொன்று இவ் தம் துடித்தது. ----
‘மணப்பெண்ணும் தன்னுள் இத
னயே எண்ணினாள்; ஆனால் செய்ய ல்லை - குனிந்த பெண்ணாகவே இருந்
6
ஆனால் மணப்பந்தர் கெம்பிற்று
பண்வீட்டார் குனிந்த பதுமைகளாயினர். ண் வீட்டார் இரணியர் ஆகினர் - தரகர் Llull!?”
'பின் என்ன நடந்தது???
*கெஞ்சிக் கூத்தாடிய பெண்வீட்
ரை ஏசிவிட்டு, பெற்ற சீதனத்துடன் ட்டிய பெண்ணையும் இழுத்துச் சென்றா ாம் மணமகன் - தனது பெற்றார் சுற்றத்
66t
இனி அவள் அந்த வீட்டுக்கு வேலை ள்;நிரந்தர அடிமைதான்!??
*பிரலாபம் வே ண் டா ம் ; செய்ய
பண்டியதைச் சொல்!?
57

Page 76
O 58
மோவீரரின் முழக்கம் இவை:
இவ்வேளை ஒரு தரகர் தவறுதலா: விட்ட காகிதத் துண்டு காற்றிலே பறந்து வந்து நின்றது; சாட்சியாய் வந்து நின்றது அதில் இருந்த குறிப்பு 1 - வெளிநாட்டு மாப்பிள்ளை வடிவான -ெ ப ண் ண |ா ! இருக்கவேணும். பதினைந்து 6) latt கொடுத்தால் எடுக்கலாம்.”
குறிப்பு 2 - பெடியள் பலர் சண்டை யிலை செத்ததாலை இங்கை உள்ள6ை பெரும் கிராக்கி எழுப்பினம், எண் ணா: சீதனம் கொடுத்தால்தான் மாப்பிள்ளை எடுக்கலாம். எண்டாலும் பார்ப்பம்."
**துரோகிகள்! பேடிகள்!? எ ை முழங்கியது அந்தப் புனித சூழல். “இதற்கு வழி என்ன?’ என மேலும் ஒரு ஆர்த் தல் முழக்கம்.
அந்தப் புதிய வனிதையே பதில் சொன்னாள் -
*அன்று இதனை இடித்துக் கூறிய தற்கே என்னை அக்காவின் மணப்பந்தா ஒதுக்கியது. ஆனால்-'

:
T
'அந்தத் தங்கை நீதானா? . "ஆமாம். ஆனால் அது பெரிதல்ல இனிச் செய்ய இருப்பதைச் சொல்லுகி றேன்.??
*சொல்! சொல்!?? என்றன அனைத் தும்.
'இது பற்றி நெடுகப் பேசி வரும் பிரச்சாரகர்களை இனித் தூணில் கட்டி விட்டு - செயல் வெளிவரட்டும்; தீ வி ர செயல் தீயதைத் தகர்த்தெறியும் நடை முறை!?? -
*அதற்கு? - -- “ஒற்றைத் துவக்கும் கட்டுத்துவக்கும் போதாது; ‘சிங்கிள் சொட்டும் ஒட்டோ அடி’யும் போதாது சீதனத் தகர்ப்பிற்கு இனி வேண்டுவது - சக்கை லொறிதான்!” **ஆம், சக்கை லொறிதான்!?? மாவீர ரின் ஒருமித்த ஒலி இவ்வாறு எழுந்தது.
எம் இதயத்திலும் இது கேட்கிறதல் லவா ? - ܗ
விடுதலைப் புலிகள் ஆடி 1993

Page 77
வினோதக் குஞ்சு
 

கோழிக் குஞ்சு
இந்த நினைவில் குழந்தைகள் துள்ளி கிழ்ந்தன!
**நாளைக்குத்தான் குஞ்சுகள் பொரிக் தம், கோழி கூட்டிவரும் அப்போ பார்ப் போம்!?? என அம்மா எவ்வளவோ சொல் லியும் பிள்ளைகள் இன்றே குதிக்கத் தொடங்கிவிட்டனர்! அவ்வளவு மகிழ்ச்சி! ஆனால் அப்பா சிரிக்கவில்லை. நெஞ் Fம் படபடக்க அவர் இருந்தார்.
*அந்த முட்டையும் பொரிக்குமா ? - இதுவே அவரது ஏக்கம்! முட்டைகளுடன் முட்டையாய் அடை வைத்த விசித்திர முட்டை அது! குறளி வித்தைக்காரன் ஒருவன் கொண்டுவந்த மட்டை அது!
**இது எவரும் காணாத காட்டிலை டுத்த முட்டை, சாமி; விருப்பணாம் குருவி முட்டை!
இது பொரிச்சு வீட்டிலை வளர்ந்தா நீங்க விரும்பின எல்லாம் கிடைக்கும்? *ன்றான் அவன்!

Page 78
பாதிக்காசை குஞ்சு பொரித்த பின் வாங்குவதாகக் கூறி அவன் போய்விட டான்! அந்த முட்டை பொரிக்குமா என் பதே அப்பாவின் படபடப்பு
அம்மா கூறிய மறுநாள் வந்தது. விய ய்வே தாயின் கீழ் உள்ள குஞ்சுகளின் குரல் ஒலித்தன! குழந்தைகள் சிரித்து குதித்து மகிழ்ந்தன!
அப்பா தன் பதற்றத்தைக் காட டாது வந்து பார்த்தார். எல்லாம் வெள் ளையும் மஞ்சளுமான உருண்டைக் குஞ்ச கள். ஒன்று மட்டும் எலும்பும் தோலுமான பேய்க்கறுப்புக் குஞ்சு! பார்க்க வெறுப்புத் தான் ஏற்பட்டது!
*வரட்டும் அவன்” என்றபடி நின் p -
ஆனால் -
சொல்லிவைத்தாற் போல அந்த விசித்திர வித்தைக்காரனும் வந்தான்!
*என்னடா மடையா! 'விருப்பணாம் குருவி” எண்டு ஏமாத்தினாய்? பொரிச்ச குஞ்சைப்பார்! அது விருப்பு இல்லை,

厅
வெறுப்பணாம் குஞ்சடா! வெறுப்பணாம்
குஞ்சு!" என்று கர்ச்சித்தார் அப்பா!
**சரிதானே சாமி? விருப்புக் குருவி இடும் முட்டை வெறுப்பையும் சிலவேளை பொறப்பிக்கும்! 巴洲g பிடிக்காதுதான், ஆனா என்னிலை பொழையில்லை சாமி!??
அப்பா விளங்காது குதித்தார்! அவன் தொடர்ந்து கூறினான்; பணி வோடும் தெளிவோடும் கூறினான் -
*சரி, இன்னொருவகைமுட்டை இருக்கு சாமி. அது மாறாது. சிறுசி லும் வடிவு தான், வளர்ந்தாலும் வடிவுதான்.”*
**என்னெடா அது? **ஆமா, அது வீரம் சாமி வீரம் அது
சளைக்காது. இளசிலும் வடிவு, பெரிசிலும்
வடிவு வீராங்குருவிக் குஞ்சு வேணுமா சாமி விலைதான்கூட!??
சிரித்திரன் ஐப்பசி - கார்த்திகை 1991

Page 79
ର
Լգ
 

*நீயா நானா பெரிசு??
இந்த அமர்க்களம் மனிதருக்குள் மட் Nம் ஏற்படுவதல்ல.
மனிதன் தொட்ட எந்தப் பொருளுக்கும்
து ஏற்படக்கூடியது என்பதுமல்ல-- நிச்ச ம் ஏற்பட்டேவிடுகிறது!
வீட்டின் உள் மண்டபத்திலே அந்த
ானொலிப் பெட்டி, எப்போதிருந்தோ தனி டம் வகித்து வந்திருக்கிறது. ரி. வி.
னும் தொலைக்காட்சிப்பெட்டி சமீபத்தில்
ந்தது. இரண்டுக்கும் தனித்தனி ஆதிக்
ப் பரப்பளவு உண்டு. எனினும் எப் டியோ எழுந்துவிட்ட எண்ணக் குமுறல் T66r
'நீயா நானா பெரிசு ?? எனப் பட மடுத்து நின்றது. t
girth Loir பார்த்துக்கொண்டிருந்த இரண் ன் பார்வையும் முதலில் விறைப்பாயின;

Page 80
பின்னர் வெறுப்பாயின. இப்போ மனித கேட்காத விவாதமும் ஏச்சும் அங்கு வெ வரத் தொடங்கின.
குரலை மட்டும் வைத்துக்கொண்** ܚ உ ல  ைக ஆட்டிப்படைக்கலாம் 6 எண்ணிவிடக்கூடாது?’ என ஒரு போ போட்டது ரி. வி.
'காட்சியைக் காட்டி உலகை மயக்கள் O மாக்கும்!?? - இது வானொலியின் பதில
62
**பொய்யையெல்லாம் புதினம் என Ο கூறி வாழ்வது பெரிய செயல்தானே? ரி. வி. இவ்விதம் மறுகணை தொடுத்தது
வானொலிக்கா பதில் கூறத் தெ
யாது?
*அரசியல்வாதிகளைத் தலையி
சுமந்துகொண்டு திரிவது நானல்ல" எ
Dģi 9ģ.
தொலைக்காட்சிப்பெட்டி 6L
கொடுக்கவில்லை -

நர்
‘என்னைப்போல ஏமாற்ற ஒரு துளி தானும் உன்னால முடியுமா ?”
- கெடுதிக்குத்தான் கூடிய புள்ளி என்ற திருப்பம் இந்த அடிபிடியில் எழுந்தது!
*என் பேச்சைக் கேட்கும் ஏமாளிக
ளின் தொகை உனக்குத்தெரியுமா ??-
இது வானொலியின் சவால்!
**காதால் கேட்டு மட்டுமல்ல, கண் னாலும் பார்த்து மயங்கும் என் கூட்டத்த வர்களின் தொகை உனக்குத் தெரியுமா? அல்லது ஒரு பொய்விளம்பரத்திற்கு எவ் வளவு காசு எடுக்கிறேன் என்பது, உனக்கு விளங்குமா? நீ குருடு!" என நேரடித்தாக்குதலில் இறங்கியது தொலைக் காட்சிப் பெட்டி!
வானொலிக்குக் கோபம் தலைக்கேறி யது; வீரிட்டது!
இதற்குள் ஒரு சம்பவம் நிகழ்ந்தது.

Page 81
அங்கு வீட்டின் பெரியவர் உள்ளேயி ருந்து வந்தார். -
சாப்பாட்டுத் தட்டொன்றை குசினியி லிருந்து வெளியே எடுத்துவரும் சமையற் பெண் னைக் கண்டார்
*என்ன அது???
**மீதிச் சாப்பாடு. நாளை பழுதாகி விடும்; அதை நாய்க்கு வைக்கப் போறன் .??
இதற்குப் பெரியவரின் க ட் ட ளை அழுத்தமாக எழுந்தது -
_
*நாய்க்கு வைக்கவா? நேற்றுக் குளிர்ப்பெட்டி வாங்கியது எதற்கு? கொண்டு போய் அதற்குள் வை. நாய்க்கு வைப்பதை நாளை நாங்கள் தின்னலாம்.'
தங்கள் சாதனையில் ஒரு தோல்வி யைக் கண்டது போல வானொலியும்
தொலைக்காட்சிப் பெட்டியும் தலை குனிந் தன! マ。
,، ۔ ام--RR &م۔ ‘‘
6.

*குளிர்ப்பெட்டி கெட்டிக்காரன்,
காடை என்ற மனித இயல்புக்கே அள்ளி
வத்துவிட்டானே’ என அவை வியந் 6OT
பெரியவர் நல்ல சுகமே வீற்றிருந்
ார். ஒரு குருவிதானும் அங்கு தலை
ாட்டவில்லை!
988
பாதுகாவலன்

Page 82
2Ā2
7
se
sess
அதிர்ச்சி நோய்
எமக்கல்ல!
 
 

பெரிய பறவைகள் வானில் உயரப்
பறந்துகொண்டிருந்தன. தரையில் இருக்
கும் கண்களுக்குத் தம்மைச் சிறிதாக்கும்
so. அளவு அவை உயரப் பறந்துகொண்டி
ருந்தன.
பூமரச் செடிகளின் நடுவே சிறிய தேன் குருவிகளும் சிறகடித்து, இசை பரப்பிக் கொண்டிருந்தன.
இ  ைவ செல்லாத இடமெல்லாம் உயர்ந்தும் பதிந்தும், பறந்தும் வீழ்ந்தும், இன்னொன்று தத்தளித்துக்கொண்டிந்த
- தது அது மனித உள்ளம்.
*ஏன் பதறுகிறாய்?
*பயமாக இருக்கிறது.” 'ஏன் பயம்??
*குண்டுவிழப் போகுது. ஆமி வரப்
போறான் . யோசிக்க யோசிக்க பயமா யிருக்கு"
99058

Page 83
(J
KÚ
கேள்வியை எழுப்பிய குரல் இப்போது சிரித்தது!
*நீ யோசி, ஆ ன ர ல் பயத்தோடு யோசியாதே!??
6 ஏன் ???
ஆ 韋毒
**பயந்தவனை எதுவும்: 畿恐á
தளர்ந்தவனை எதுவும் வெல்லும் என்ப தால்தான்!” என்றது அந்தக் குரல்.
*அப்போ ?" என ஏங்கியது மனம்,
குரல் கூறிக்கொண்டே போயிற்று -
*ப ய ந் து சாகாதே! துணிவுதான் தெளிவைத்தரும். அதுவே அறிவைத்தரும்; ஒளியைத்தரும். அந்த ஒளிகொண்டு பார்; பாதை தெரியும்.
பயத்துடன் உன் கண்களை மூடாதே. அது இருளையே புகுத்தும்! விழித்த கண்
தேசிய நூலகப் பிரிவு மாநகர நூலக சேஜ்து
t
(

ணோடு பார், வருங்காலப் பாதையை அது தரும். துணிவும் அறிவுமே உன் கண்கள், விளங்குகிறதா ???
**ஆமாம்?? என குரல்கொடுத்தது மனித உள்ளம்,
ஆனால் அந்தக் காற்றில் எழுந்த குரல் அ த் துட ன் விட்டுவிடவில்லை; e9lġjl தொடர்ந்தது -
*அடிக்க வருவதை நீ அடி கொல்ல வருபவனை நீ கொன்றுமுடி! வாழ்வுக்கு வேண்டிய வழியும் நெறியும் - பொய்யா மொழியும் - இதுதான்!?? எனத் தொடர்ந் தும் முழங்கிற்று அக்குரல்.
- வானம் இதனையே எதிரொலித்து ஒய்ந்தது.
ஒரு கண அமைதி தொடர்ந்தது. புதிய உயிரோட்டமொன்று தன்னுள்
எழுவதை அந்தத் தத்தளித்து நின்ற மனம்

Page 84
66.
உணர்ந்தது. அது விழிப்பாக, வீர உண வாக உதிரத்துள் செறிந்தது! என்ன.
முன்பு பயந்து நின்ற மனத்தை இ போது அங்கு காணவில்லை; வீர மனி னொருவன் அங்கு தலைநிமிர்ந்து நின்றான் காலவேகத்தின் நொடிப்பொழுதில் ஒன்று நூறு, ஆயிரம் ஆயின விடுதலை வேண் டும் இனமொன்று அங்கு கரம் உயர்த்
நின்றது; புதிய வரலாறே உரு வ |ா
நின்றது!
“அதிர்ச்சியும் பயமும் எமக்கல்ல!
அ  ைவ யு ம் - அழிவும் - எம் பை வனுக்கே!?? என்ற விடுதலையின் விளக்கப் அங்கு ஒலித்துக்கொண்டிருந்தது!
விடுதலைப் புலிக
црта 1.

开�
口 5 叶与死(函国
g2

Page 85

தன் னுள் ஒரு பெருமையைத் தாங்கிய வண்ணம் அழகுற நின்றது விழி!
எழிலுக்கு எடுத்துக் கா ட் டா க, உணர்வுகள் அத்தனை க்கும் உருவகமாக நின்ற தனக்கு, எவர்தான் நிகர் என்பது அதன் கொள் கை,
காவிச் சுமந்து கரடுமுரடான பதங் களைப் பார்க்கும் போது, அதற்குப் பரி தாபமாகத் தோன்றும். தொடர்ந்து அதில் ஒரு கணிப்பின் மையே கலந்திருக்கும்! "
* பாடுபடப் பிறந்தவன் பாடுபட வேண்டியதுதான். இதை யாரும் தடுக்க முடியாது? . இவ்வளவுதான் கைகளைப் பார்க்கும் போது விழிகளுக்கு ஏ ற் ப டும் மதிப்பீடு!
நான் இவ்வளவுக்கும் உயர அமர்ந்
திருப்பவன். அனைத்தின் அருமைக்கும் பெருமைக்கும் உதாரணம் நான் - இதுவே

Page 86
68
المصحيث
அதன் கொள்கை என்பது, அதன் பா
வையிலேயே தொனிக்கும்.
ஒரு நாள், தன் பெ ரு  ைம  ைய தானே கணக்கிடத் தொடங்கிற்று,
* உயர்வுற இருப்பவன் -
அழகில் சிறந்தவன் -
உணர்வுகள் அனைத்தையும் சி; திரித்து நிற்பவன் ."
* நீ மட்டும்தானா ... ?”
இவ்விதம், ஒரு நிதானம் படிந்த சிரி
பொலி கீழிருந்து எழுந்தது.
வெருட்சியோடு, கையையும் காலையு
பார்த்தது கண்!
** இல்லை, இல்லை! இது நீ பார்: தறியாத, பார்க்க முடியாத நான்- உதடு என, விடை பகர்ந்தது அந்த இதழ்கள்

** இரவைப் பகலாக்குபவன் நான். என்னை விட' எனத் தொடங்கிற்று விழி.
* ஆனால் இருளின் நடுவே உ ன் தடுமாற்றம்?' என்றது உதடு.
மடக்குண்ட பெருமையைப் போல் விழிகள் குறுகி நின்றன!
* உணர்வுகளுள் கோபத்தைக் காட்டு பார்ப்போம்' - உடனே தீப்பொறி பறக்க நின்றன விழிகள் !
** நன்று, எங்கே பயத்தைக் காட்டு штift:(8штiћ,”
விழிகளின் விழிப்பிலும் துடிப்பிலும் அச்சம் நர்த்தனமாடியது!
* இரக்கம் ??? உடன் மெழுகாகி நின்றன கண்கள்
சரி, உண்மையான மனித இதயத்
தில் மலரும் உவப்பைக் கா ட் டு பார்ப் GEBLUT Lħ ””

Page 87
விழிகள் குவிந்தன, விரிந்தன, அசை வற்று நிற்கவும் முயன்றன. எ னி னு ம் முழுமை பெறவில்லை.
** இல்லை, அதனை என்னால்தான் ஆக்க முடியும்.'
இவ்விதம் கூறியவண்ணம் இதழ்கள் மெல்லெனப் புன் முறுவல் பூக்க நின்றன. அங்கே அன்பு தெரிந்தது; உவகை பூரண மாய் இருந்தது.
率 岑 奉
** প্রচ5ঠা G55ন্ততা ! எழுந்திரு! தூக்கத்தி லும் புன்னகை என்னவோ???
அவளது கண்கள் விழித்துக்கொண் டன. ஆயினும் அன்பை - உ வ ப்  ைபதாய்மையை - உணர்த்தியபடி அ ந் த இதழ்கள் இருந்தன. அந்த உணர்விலே உயர்ந்து அவன் வாழ்ந்தான். உலகமே வாழ்ந்தது!
சிரித்திரன் upr6 1981

69

Page 88
ஆதாரம்
 

== SSDது கட்டுக் குலையாத காடு. -
அங்கு அத்தனையும் சுதந்திரமாய் நின்றன. மலர இருந்த சிறு அரும்பு முதல் வானளாவ நின்ற முழு விருட்சம் வரை, எங்கும் எதிலும் அந்தச் சுதந்திர அழக செறிந்திருந்தது.
அங்கு வானோர் விளையாடினர்!
அது விசேட நாளா கையால் அவர்க ளது அரசனும் அன்று வந்திருந்தான். காட்சியைக் கண்டுகளித்த அ ர ச னுக்கு நெஞ்சம் நெகிழ்ந்தது. வேண்டியதை அள் ளிக் கொடுத்துவிட்டுச் செல்ல விரும்பி, விருட்சங்களைக் கனிவோடு பார்த்தான்.
* இந்த அழகான காட்டை அமைத்து நிற்பதே நீங்கள் தான். உங்களுக்கு வேண் டியதைக் கேளுங்கள்; தருகிறேன் ?? எ ன் றான் அவன்.
* மேரங்கள் பேசாது நின்றன.

Page 89
** நிறைந்த நீர்ச்சுனைகளை அமைத் துத் தரட்டுமா? அல்லது மழையைத் தவ றாது பொழியச் செய்யட்டுமா? இவ்வி தம் வினாவினான் மன்னன்.
* வேண்டாம் ?? என்பது போல மரங் கள் மெளனம் சாதித்தன.
*உங்கள் வேருக்கு உகந்த உரத்தை ஊட்டிச் செல்லட்டுமா ? ??
அதற்கும் மரங்களிடமிருந்து விடை வர வில்லை.
* சூரிய ஒளி பே ா த ரா தி ருந்தால் சொல்லுங்கள். மேகத்தை அவ்வேளை விலகச் செய்யவோ, வெயிலைக் கூடுத லாய் எறிக்கச் செய்யவோ என்னால் முடி யும், ’’ இவ்விதம் கனிவுடன் பெருமையும் தொனிக்கக் கூறி நின்றான், வருகை தந் திருந்த அந்த வானவர்கோன்.
மரங்கள் அசையவே இல்லை!
G

** நிறைந்த நீர், சிறந்த உரம், சூரிய ளி . இவற்றைவிட இங்குள்ள உங்களுக்கு துதான் தேவை? ?? எனக் குரல் கொடுத் ான் வேந்தன்.
மரங்கள் சிறிது தலை சரித்துப் பார்த் ன. அ வ ற் று ஸ் முது விருட்சமொன்று அழுத்தம் திருத்தமாகக் கூறிற்று.
* நீங்கள் குறிப்பிட்டதையெல்லாம் ம்மால் பெற்றிட முடியும். எம் வாழ்வுக்கு வண்டியது வேறு ஒன்றே ஒன்றுதான்.??
** என்ன அது? ?? வே ந் த ன் ஆவ லாடு கேட்டான்.
**அதுதான் எம் சொந்த நிலம், எம் லத்தைப் பாதுகாப்பின் நாம் அனைத் தையும் பெற்றவராவோம்; நீடூழி வாழ் வாம்??, எனக் கூறி நின்றது அப்பெரு விருட்சம்,
சுதந்திர வாழ்வையுணர்ந்த முழு க் ாடும் அதனையே எதிரொலித்து நின்றது.
|L மார்சழி 1976
71

Page 90
புது வருடம்
 

*புதுவருடம் பற்றி உங்கள் திட்டம் என்ன?’ என்றதும் -
**வெற்றி?” என்ற குரல்கள் ஏகோ பித்து எழுந்தன!
ஆனால் அவை வானைத்தொடும் கீத ாயல்ல, பாதாளத்தை நோக்கும் உறும லாகவே இருந்தன. அக்கூட்டம் நடந்தது இருளில்; இடம் எங்கேயெனில், அதோ தூங்குகிறானே ஒரு மனிதன், அவனது இதயத்தில்! அவன் எழுந்தாலும் அந்த இருள் கலைவது கிடையாது.
அங்கு அடிமைத்தனம் தலைமை வகித் தது. அச்சம் அருகில் இருந்தது. கைக்கு எட்டாத தூரத்தில் ஆசை அமர்ந்திருக்க, சந்தேகம், சுயநலம் ஆகியனவும் வருகை
**எங்கள் ஆட்சி எங்கும் பரவவேண் டும்?? என்றான் தலைவன்.

Page 91
*பரவியே வருகிறது! அதுவும் தமிழ் மண்ணில் எம் முன்னேற்றம் நிச்சயம். பணம் பதவி என இன்று அவர்களது இதயத்தில் இருப்பது நான்தான்' என்றது ஆசை.
*அமைதியான அடிமை வாழ்வு போதும்; ஆபத்தான அரசியல் வேண்டாம் என தமிழர்களின் மத்தியில் நானும் புகுந்து கொண்டேன்’ எனப் பெருமைப்பட்டது சுயநலம். அதனை அச்சம் ஆமோதித் தது!
*அத்துடன் பாடுபடுவோரைத் தூற் றித் திரியவும் பொறாமைப் பிரிவுகளை வித்திட்டு வளர்க்கவும் மாற்றாரை வர வேற்க வழிவகை காணவும் நானும் இருக் கிறேன்? என்றது கீழ்மை,
அந்த அடிமைத் தலைவன் பெருமை யுடன் நோக்கினான். அவனது திருப்திப் பார்வைக்கு தமிழ்மண் இருள் வடிவமாய்த் தெரிந்தது. அந்தத் திருப்தியில் அவனும்

வனது ஏவல் உணர்வுகளும் அயர்ந்து
இவர்களது கண்ணுக்கு 6T LITg5 ாரத்தில், இன்னொரு உருவம் படுத்த ண்ண்ம் விழித்துக்கொண்டிருந்தது.
து சிறையிற் கிடந்த ஒரு தமிழ் இளை ன். இரவைப் பகலாக்கியபடி அங்கு -ணர்வுகள் தெறித்துக்கொண்டிருந்தன! வை கையால் வீசும் ஈட்டிகள் அல்ல; நஞ்சத்தாற் செலுத்தும் ஏவுகணைகள்!
அறம் - அஞ்சாமை - வீரம் - தியாகம் என அவை பறந்துகொண்டிருந்தன.
ங்கும் அவையே ஒன்றல்ல, நாட்டின் பூயிரமாயிரம் உள்ளங்கள் இவ்விதமா
ன! இரவில்லாத நிரந்தர பகலாய் சில ாட்கள் பறந்தன! " . ܒ  ܼ ܡ
அறம் காவல் புரிய, த ன் னி ழ ப் பு டோடித் தன் பங்கைச் செலுத்த, வீர ம் விறலும் எங்கும் நின்றியங்க, அங்கு ாடொன்று உருவாகிற்று. உயிரிழந்தோர் |ங்கு புத்துயிரூட்டினர்.
73

Page 92
74
கைகோத்து இயங்கினர். ஆகா, அ வன்றோ காட்சி!
தூரத்தே கயமையின் காலொன்று சுயநலத்தின் விரலொன்றும் கிடந்தன. அ மைத்தனம் எங்கோ பறந்தே விட்ட அதைத் தேடுவோர் கிடையாது!
米三、 米 率
"அம்மா, இன்று புதுவருடப் பிறப்பா என்றது குழந்தை.
*அத்துடன், செல்வமே, இது பு யுகத்தின் பிறப்பு? என்றாள் தாய்.
அவர்கள் இருப்பது தமிழீழம் எ பது சொல்லாமற் தெரிந்தது.
சுதந்திர ܢܝܝܝ
స్ట్ * . -- - 0.41

கு
லும்
து!
לל כ
977

Page 93
ls
த் திருநா
தமிழீழ
 

“நான் வந்துவிட்டேன்?
இவ்விதம் கூறிய புதிய 'புக்காரா' விமா னத்தைப் பார்த்து, பழைய பொம்மர் சிரித் தது! “சியா மாசெற்றி" என்ற பெயரில் அது தமிழீழ வானில் உயரப் பறந்து உலாவிய அனுபவசாலி!
என்றாலும், எவ்வளவோ எண்ணி
வந்த புதிய புக்காரா விமானத்திற்கு இந்தச் சிரிப்பு ஒரு சூடுபோலப்பட்டது!
*ஏன் சிரிக்கிறாய்?
*உன்னைப் பார்த்தல்ல, உடன் பிறப்பே என் முன்னைய எண்ணத்தை, எதிர்பார்ப்பை, பட்டறிந்த உணர்வை மீண் டும் எண்ணிச் சிரித்தேன்’ என்றது அந்த சியா மாசெற்றி. ܓ
புக்காராவுக்கு இப்போது சினக்க இயல
வில்லை ஒரு விரும்பாத ஆவலே மேலெ ழுந்தது பழைய பொம்மர் தொடர்ந்தது -
75

Page 94
! 5Tl. Tg
*நாங்கள் விமானப்பை
e e e o _ه " இடமெல்லாம் எம் தாக்கல்கள் எட்டும்
எங்கள் வீச்சிலே கட்டடங்கள் இ டி ந் து தரைமட்டமாகும்! எதிர்த்தோர் சிதறிப் பல யாவர்! தமிழீழ மக்கள் சரணடைவர்! " இவ்விதம்தான் நான் எண்ணினேன்” என முடித்தது சியா மாசெற்றி.
*அப்படியானால் ??
**இன்று என் மனத்திலே சோர்லி தான் உள்ளது. இறகுகள் களைத்துவிட டன. இந்த அரசின் வெற்றி பிற்போட்டு பிற்போட்டு பின்வாங்கி நிற்கிறது!’ என் றது பொம்மர்.
*அதற்குத்தான் நான் வந்து வி ட
டேன்!” எனத் தலை நிமிர்த்திக் குரல்
கொடுத்தது புக்காரா. அது எண்ணியபடி மறுநாள் விடிந்தது. பெரும் ஆர்ப்பாட்ட துடன் வந்த சிலருள் இருவர் அந்த புச் காராவில் ஏறிக்கொண்டனர்.
அது பெரும் இரைச்சலோடு எழுந்து
உயர்ந்தது.
 

r
ഥേേഴ്സ്,
பழைய பொம்மர் தனியாக நின்றது; பல நினைவுகள் - உணர்வுகளின் நடுவே அது ஆழ்ந்து நின்றது. வீரம் வேறு; பொய் புழுகு புரட்டுப் பிரச்சார மூலம் வீரம் போலக் காட்டும் பொய்ம்மை வேறு. இந் தப் பொய்களையே தாங்கியபடி தன்னைப் பார்வையிட வந்த தளபதிகள், பெரும் அரசியற் தலைவர்கள் எ ன் பே ா ரி ன் பழைய நினைவுகள் தலைதூக்க முயன்றன.
எதனையும் கவனியாது வெ யி ல்
క్షే 홍
தூரத்து இரைச்சலொன்று நெருங்கி
வருவது கேட்டது
தரையிறங்கி மெதுவாக ஊர்ந்து, மீண்டும் தன் பழைய இடத்தை எடுத்துக்கொண் டது, வியர்வை கொட்டிற்று!
மீண்டும் புக்காரா, சியா மாசெற்றி தனிமையில் நின்றன"

Page 95
ஆனால் புக்காராவின் முகத்தில், களிப்போ பெருமிதமோ காணப்படவில்லை. வெறுப்புக் கோபா வேசமே மேலிட்டது!
*வெறும் பொய் பம்மாத்து!?? இவ் விதம் உரத்த குரலில் கதையைத் தானே தொடங்கிற்று.
*ஏன்? இது சியா மாசெற்றியின் கேள்வி. பதில் கூற புக்காரா த ய ங் க வில்லை .
**இவர்கள் அங்கு - நான் பி ற ந் த நாட்டில் - வந்துகூறியது வேறு. அதன்படி இங்கு நான் போர்முனைக்குச் செ ல் லு வ தா க எண்ணினேன். ஆனால் இங்கு செலுத்தப்பட்டது போர்முனைக்கு அல்ல; ஊர்மனைக்கு குண்டுகள் வீசப்பட்டன. ஆனால் எங்கு தெரியுமா? மக்கள் வாழும் வீடுகளிலும் பிள்ளைகள் படித்துக்கொண் டி ரு ந் த பாடசாலையிலும்! பசு ஒன்று உருண்டு து டி த் து இறந்தது. மூதாட்டி ஒருத்தி துண்டமாய் மடிந்தாள். தெருவில் நின்ற பொதுமக்களில் சுமார் பத்துப்பேர்
:
J
:
·
ந1

லியானது தெரிந்தது. இதற்குள் புலிப் பாராளிகளின் எதிர்க் கணைகள் எழுந்
தும் எனது ஒ ட் டி தடுமாறிவிட்டான்.
ற்றவன் பிழையான இடங்களிலெல்லாம்
ரியாகப் பொழிந் தா ன்! அத்துடன் ரைந்து மேலெழுந்து இங்கு வந்துவிட் 6Tf
*இன்னும் சிறிது நேரத்தில், பன்னி ண்டு பயங்கரவாதிகள் சாகடிக்கப்பட்ட ார் என்ற செய்தி வரும்; கேள்!” எனச் ரித்தது சியா மாசெற்றி, அது தொடர்ந் ம் கூறிற்று
**காடுகளை அழிக்கவும் அங்குள்ள உயிர் இனங்களை மாய்க்கவும்கூட சிறீ ங்கா அரசு எம்மையே பாவிக்கிறது.??
66
కే எங்கு ???
"தமிழீழ மண்ணில் - அது வேற்று ாடு, தனிநாடு என்பதால், '

Page 96
78
வானத்தில் ஓசை பொழிந்தது-தமிழீழ
தனிநாடுதான் என - வானத்தில் ஒை
பொழிந்தது.
எதிர்பாராத மழையொன்று கொட்டிற்று
அதன் நடுவே பழைய பொம்மர் த6
நெஞ்சத்தின் ஆழத்தினூடாகக் கூறிற்று *நான் ஒன்றையே விரும்புகிறேன்.”
"அது என்ன?
**இந்தப் பொய்யான - அதர்ம - அ சின் பொம்மராய் இருப்பதைவிட, ஒ புலிப்போராளியின் ரைஃபிளாய் இருப்ப மேல், அதனையே நான் மெய்யாக விரும் கிறேன்.?
வானம் சிலிர்த்து நின்றது!
விடுதலைப் புலிக சித்திரை 19
 

儿-匪伤)罚马证照

Page 97

ஆணவ பலம் -
உலகை அடக்கி ஆளலாம் எனக்
5ாட்டிநின்ற ஆதிக்க பலம், இப்போது
விசாரணைக் கூண்டினுள் கூனித் தலை தனிந்து நின்றது. శ్లో
இறந்த அதிகாரப் பிரமுகர், எதிரே
இருந்த உயர் பீடத்தில் அமர்ந்திருந்தார்.
இருள் சார்ந்தோர்க்குப் புகலிடம் காடுக்கும் இன்னொரு உலகம்!
கனதி; மங்கிய இருள். இவற்றின் |டுவே வீற்றிருந்த அதிகாரி தனது கம்மிய நரலில் கேட்டார் -
* நீயும் என்னுடன் கூட இருந்தாய் TG360T 2 n
* ஆம் ? எனத் தலை குனிந்தது 6ծւն.

Page 98
* வேறு யார்? ??
* புலனாய்வு, பாதுகாப்பு, 60வல்லமை எ ன யாவும் சூழ்ந்து இருந்தன. "
* ஆமாம், எல்லாம் எம் முகாமில் இருந்தன; எல்லா வடிவிலும் இருந்தன, இல்லையா? ??
அந்தக் கேள்வியில் கேலியுடன் விசன மும் தொனிக்கிறது.
- மீண்டும் ஒரு கணம் மெளனம். அதில், நடந்த நிகழ்வுகள் நினைவில் எழுந்து மறைகின்றன.
உச்ச உயர் அதிகாரி என்ற வகை யில் இவர் தமக்குரிய அறையில் இருக் கிறார். பக்கத்தில் மெய்ப்பாதுகாவலர். சூழவும் பூரண ஆதிக்க பலம், பாதுகாப்பு.
கவலையறியாத அகம்பாவ நிலை! சிந்தனை சிறகடிக்கிறது!

தமது கட்டளையின் பேரில் எழுந்த எறிகணைகள், பீரங்கிக் குண்டுகள் ! அழிக் கப்பட்ட தமிழரின் குடிமனைகள், பறிக் கப் ட்ட உயிர்கள் ! இவ்விதம் அந்த இனத்தை அழிக்கவே போகிறோம்..! வெல்லவே போகிறோம்!”
இந்தப் பரவச நிலை ஒரு நொடியில் சிதறிய, பயங்கர நினைவு எழுகிறது.
ప్రేక్షే ܗ ܗ ** என்ன நடந்தது? என, உயர் பீடத்தில் இருந்தபடியே கேள்வி எழுப்பு கிறார். ای
«ε சொல்லுகிறேன் எசமான். அந்நிய உதவி, இறக்குமதி ஆயுதம், அதன் படை பலம் எனப் பல வடிவிலும் இருந்தோம். ஆனால். 9
6 ዓ» 2ኝ
ஆனால். * ܨܚܨܝܡ ¬ ¬
** அந்த நள்ளிரவில் எம் கற்பனைக்கு எட்டாத இளம் தமிழன் ஒருவன், எமக்கு

Page 99
மின்னாத இடிபோல ஆகினான், முகாம் அதிர்ந்தது!
வாகனங்கள் எழுந்து வீழ்ந்தன.
எங்கும் தீச்சுவாலை, அவல உணர்வு.
புலிகளின் சீறல்.
நனைந்த நிலம். விரைந்தோடும் கால டிகள் கைவிடப்பட்ட ஆயுதங்கள்! இந்த அவலத்தின் நடுவே -
நீங்கள் துண்டமாய்க் கிடந்தீர்கள்."
அதிகாரி தடுமாறியபடி ஒரு கேள் வியை எழுப்பினார் -
“ அவன் கொண்டுவந்ததும் குண்டு தானே? ??
* குண்டு மட்டும் அல்ல. அவன் வரிந்து வந்தது. 2
:

* பயப்படாது சொல். ??
* ஒரு மாவீரனின் ஈகம், வீரம். ??
அதிகாரி மூர்ச்சித்து மெல்லென வீழ்ந் ார்; மீண்டும் இறந்தார்.
தூரத்தே -
மண்ணுலகில், ஒளியொன்று தெரிந்து |காண்டிருந்தது. அது, அடிமை வாழ்வை அகற்ற வந்த ஈழத் தமிழினத்தின் சுடர்; ாவீரரின் ஈகம் - வீரத்தால் ஏற்றப்பெற்ற அணையாத தீபம்!
விடுதலைப் புலிகள் antšAas 2 992

Page 100

கொதிக்கும் நிலத்தின் அடியில்ே பட்ட வேரொன்று தன கதையைச் செல் லத் தவித்தது.
རྨ་ சொல் ? என்றேன்.
அது பதைத்தபடி கூறிற்று
孪
- * பொன் முட்டையிட்ட வாத்தை விெட்டின்ானாம் பேராசைக்காரன் ??
** இது பழைய கதைதானே ? என் றேன்.
* ஆனால் இன்று நடப்பதும் இது தான்! இனி நான் மண்ணுள் மடியப் போகும் சிறு வேர். ஆனால் முன்பு ஒரு பெருமரத்தின் அங்கமாய் நின்றேன். நீர்ங் கள் கொடுத்த தழைகள் கிளைகள், பல் லாண்டு காலம் வழங்கிய பெரும் பெரும் கொப்புக்கள் ஏராளம்!
**ஆனால், பாதகன் ஒருவன்: எம்மை முழு மரமாய் விற்றான். வாங்கினான்

Page 101
இன்னொருவன். கிளைகளைத் > தறித்த பின் எம்மை அடியோடு வெட்டி வீழ்த்தி னான். விறகுக்காகக் கொண்டு சென்றான். வெறும் மணலை மட்டும் விட்டுச் சென்
றான்?" என்றது.
இவ்வேளை-இன்னொரு குரல் கேட் டது. அது பூமியின் குரல், °
நான் பசுமையை ஆக்குகிறேன். வாழ்வுக்கு உதவ மரங்களை வளர்க்கி றேன். இன்றைய மனித கரங்கள் செய்
வது. ? ??
என் மனச்சான்று வலித்தது.
ஆதாரம் ஆடி  ைஆவணி 1998
 
 
 


Page 102
அழியாத ஒன்று!
 

江 * - ಬ್ಲೀಕ್ಗ: تقریبا توجه به بیرون ● ཚེ་ང་ཚོ་ཚུར་རུ་ཚོ་ ؛ بھیجی میں سمتیہ چ؟; ရွှီးဖဲ့ 'இப்போது பூமியில், இலை தழை, கள் முளைக்கின்றனவா? جین**بینئ جیمز "جیجی ۔
இது வெள்ளாடு எழுப்பிய கேள்வி,
'புற்தரைகள் இன்னும் பூமியில் இருக் கின்றனவா ??? リ三尋言。
క్స్ప్రెస్డెజ్
இது செம்மறியின் சந்தேகம், ,
န္ဒီနွစ္ထိ ့ ့ ့ ့် 출 -حقرة :--< --<-: 蚤 இவற்றையெல்லாம் , நாங்கள் முற்* ܠ . றாக மேய்ந்து அழித்துக்கொண்டல்லவா இருந்தோம்??? ...........-->-• ޙ
萎
தாங்கள் இப்போது இருப்பது எங்கு? உலகை விட்டு - உடலைவிட்டு - த ரா ம் வந்தது எவ்வாறு என்பதை விளங்காத மேயங்குநிலையிலிருந்த அந்த வெள்ளாடும்
செம்மறியும் எழுப்பிய கேள்விகளுக்கு
பதில் எ து வு ம் கிடைக்கவில்லை! கால ம் இவற்றைப் பொருட்படுத்தாது ஒடிக்கொண்டிருந்தது!
-ಶ್ಯೆ

Page 103
في جمعية :
* 'அந்த யூத இ ன ம் அழியத்தான் வேண்டும். அவர்களைக் கோடிக்கணக் கில் கொன்று குவிப்போம்! முடிப்போம்!
༈ : ಕ್ಲಿà:
என ஜேர்மனியில் கட்டவிழ்த்து நின்ற
கொடியவன் ஹிட்லரின் குரல் வலுவிழந்து
மங்கலாய் வேறெங்கோ : ம ன் றந்தது! அ த  ைன அறிவதற்கு அவன் இல்லை. அவன் என்ன ஆனான் என்பதையும் கணக்கெடுக்காது காலம் ஒடிக்கொண்டி * 3- - - - - ܣ݂ ܨ ܘܠܐܣܛܧܕ݁ܰ]5}
* 'என்னுடன் எவரும் மோதமுடியாது. நான் அரச படைகளை ஆளும் அமைச் சர்! தமிழரை மட்டுமல்லாது எதிர்த்து வரும் எம் சிங்கள இளைஞ்ரையும் பல்லர் யிரக் கணக்கில் நான் கொன்று முடிப் பேன்’ எனக் கொக்கரித்து நின்ற அந்தக் *கஞ்சனும்? இன்றில்லை ,
శ్మీ!
இவை அனைத்தையும் கடந்து காலம் ஓடிக்கொண்டிருந்தது!
క్షేశీ -- ܓ -- -- ፳፩፧ ತೌ*-* 古・ 求を 妾怒 ● - நாம அரசாள வந்த எசமான இனம்! :
 

மிகத் தூரத்தில், பூமியில், நாயொன்று குரைத்துக்கொண்டிருந்தது,
இன்னொரு இடத்தில் புடையன் பாம்: பொன்று சத்தம் எதுவுமின்றி சருகுகளின் இடையே மறைந்துகொண்டிருந்தது.
இவற்றையும் கவனியாது காலம் ஓடிக் கொண்டிருந்தது! پتہ: یہ صلى الله عليه وسلم
;: i. కోపిష్ట அதே மண்ணுலகில் இன் னொன்றும் நடந்துகொண்டிருந்தது す。-。ー - - - --
மேடையில் மனித நா. ஒன்று:பேசிக் கொண்டிருந்தது! மிக ந ய ம ர ன உரை களை அது ஆற்றிக்கொண்டிருந்தது!
'நாங்கள் மனிதகுலம், அ கி ம்  ைச எங்கள் மதம். அன்பைக் கடைப்பிடிப் போம். அனைவரையும் அரவணைப்போம்?? ான அந்த - அ ர சி ய ற் பெருமகனின் - பொய் மை நா தன் குரலை எழுப்பிக் கொண்டிருந்தது! :ཅུ,:་ན་་་་་་་་་་་་་་་་་་
-இங்குதான் ஒரு அதிசயம் நடந்தது.

Page 104
கள் பறந்தன!
தது போல காலம்: தொடர்ந்தும் 6a5/TeTijg!= "" -
6r6örgoro
எதற்கும் அசையாத காலப் பெருவலு ஒருகணம் கண்சிமிட்டிச் சிரித்தது!
என்ன அதிசயம், அல்லது அக்கி மமா?
!ო- மேடை மின்னெலாம் மறைந்தது
அங்கிருந்த மனிதர்களும்தான்! கறை
படிந்த நிலத்தை மேலும் கறையாக்கிய
படி சில துண்டங்கள் கிடந்தன்!
மனிதக் கூக்குரல்கள், குற்றச்சாட்(
ஆனால் இவை எவையும் நடைபெற ಇಡ್ಲಿ!
岑
'நீ காலம் அல்ல, கா. ல.ன்
எதையும் அழிப்பவன்? என அதனை: கீழிருந்த குரலொன்று சபித்தது:

என இரக்க முனைந்தது. சிறிசு!
*இல்லவே இல்  ைல! கேர்லம் ஒரு கருவி மட்டுமே. தவறாது அழிப்பதும் ஆக் குவதும் நான்!” ஆ &
இவ்விதம் பெரும் குரலொன்று முழங் கிற்று.
சபித்துநின்ற சிறு குரல் திகைத்தது! விடை எங்கிருந்து எழுந்தது? விளங்காத தடுமாற்றம். மீண்டும் அந்த எட்டாத
குரலின் அழுத்தம் நெஞ்சத்தில் வீழ்ந்தது!
*விளங்கிக்கொள்ளுங்கள். வலிமை, திறமை மட்டும் பலியாது! நேர்மையும் அவ சியம்! உன் செயலால் எழும் விளைவு உனக்கே! இதில் நான் தவறு விடேன்..!!??
*நீ யார்? நின் பெயர் எ ன் ன?
*~ 毛三奉言 ← ( ሩm ** إgntibه 6۶ இந்த ஓர் இறுதிச் சொல் லுடன்
விடுதலைப் புலிகள்: * ܝ ܀ - ܝ maaga ugpa

Page 105

மறைந்து மறைந்து ஒரு பெருந்தீமை ஒடிக்கொண்டிருக்கும்; அதன் தாக்கத்தால் அடிபடும் ஒஅவு ல உயிர்களின் குரல்கள் கேட்கும்; அதற்கு மே லா க அந்தக் கொடுமையின் கனைப்பும் இடையிடையே காதுக்கு Tட்டும். ஏதோ பாழ் போல இது ஆகி வருகிறதா? ༧་ ་་་་་་་་་་་་་་་
மடக்கிப்பிடிக்க முனைந்தபோது:ஒரு விரி யன் பாம்பின் உடல் வெளிக்கு வந்தது.
"நான் மற்றையோர் கண்டு என்னை முடித்து விட்டார்கள் ? என்றது.
அடுத்த தேடலில் நீண்ட்
s 3-d t
ப் புழு ஒன்று அகப்பட்டிது,
---
素
:

Page 106
Ο 88 C
* ஆனால் அவர்கள் ம ரு ந்  ைத க் கொடுத்து என்னை விரட்டி வெளியேற்றி விட்டார்களே !?? என இரங்கிற்று அது.
*சரி, நீயும் போகலாம் ?? என்றேன்.
நடுவயதுத் தந்தை ஒருவன் இளைத்து இளைத்து எலும்பாகிக்கொண்டிருந்தான். அவன் இரவில் இருமிய சத்தம் ஏனை யோரைக் குழப்பியதை உணர்ந்தான்; எனினும் மெதுவாக இரும அவனால் முடிய வில்லை,
*நோயே, நீ ஏன் மனிதனை வருத்தி முடிக்கிறாய்?" என்றேன். தொட ர் ந் து ஆய்ந்தேன். நோய்க்குக் காரணமாகிய நோய்க்கிருமிகளும் இழுபட்டு, அவை கண் ணாடிமூலம் பெரிதாகக் காட்சி தந்தன. ஆனால் அவை நடுங்கிக்கொண்டிருந் தன. நவீன மருத்துவமூலம் நாம் இனம் கண்டு அழிபடும் நிலையிலுள்ளோம்? என அவற்றின் ஏக்கத்துடிப்பு காட்டிக்கொண்டி ருந்தது.
"உங்களையும் அல்ல நான் தே( வது? என்றது என் குரல்.
 

இப்போதும் அந்த முன்னைய ஒலிக்
கும்மாளம் கேட்டுக்கொண்டிருந்தது. அதே
வெற்றிக்கனைப்பு பின்னர் மெளன இடை வெளி. மீண்டும் அந்தக் கொடுமையின் பிடிக்குள்ளான து ய ர் க ளி ன் முனகலே கேட்டது. ܗ
என் இ மை க ள் மூடின; நெஞ்சம் திறந்தது. எம் பாழான சமூகம் தெரிந்தது.
பரம்பரை பரம்பரையாய் வந்த வாட் டங்கள் -வாழ விரும்பும் ஏக்கங்கள்=பொறா மைச் சுவாலைகள்-சொல் ஈட்டிகள் - பிரிவு கள் - பிளவுகள் தெரிந்தன.
இரத்த ஒட்டக் குறைவு தெரிந்தது. அதைத் தொடர்ந்துவரும் நோய்களும் தெரிந்தன!
சுற்றி இறுக்கும் ஒரு மலைப்பாம்பும் தெரிந்தது. உள்ளே எதிர்ப்பின் அசைவு தெரிந்தது; எனினும் இரத்தத்தைச் சொட்ட வைக்கும் இறுக்கம் இன்னும் தெரிந்தது.

Page 107
காரணம் என்ன என நெஞ்சம்-குமுறி
歪茎芝 豪琴ミ* &S リー A -- **
V - − ---- ܫ ܝܓܢ
*நான்தான்? என்ற ஏளன:வி.ை உடன் கிடைத்தது!
*என்ன?*
??!நீங்களாகிய நான்தான் وh اونچھہ ““
இது அந்த ஏளனப் பதிலின் பெருங்குரலாக எழுந்தது.
'யார் நீ? என்றேன்.
*உங்களுள் வாழும் நான்."
6 uUTř ೨೫
“உங்கள் சொந்த உணர்வு . உங் கள் மனக்கிருமி!??
என்ன?
எக்காளிமிட்டது அது. 乏
“ஆமாம், உங்கள் சா.தி.யம்!*ன்ன
விடுபட்ப்போகிறோமா? இல்லையா.
 
 
 
 
 
 
 


Page 108

துரத்து வானிலே ஏதோ சில தெரிந் தன. அவை மனித உருவங்கள் அல்ல; மலர்களும் அல்ல, Y
நீர்.
* ගිහි
* அவை எனக்கே ’ என நிலைத்து நின்றது வெளி! முன்னர் நிகழாத புதுமை @606u! - - - - ఇల్లు ...
முன்பு?
இதை எண்ணியபோது நெஞ்சம் இடிந்து, ஓர் அசிங்க அதல பாதாளத்தில் வீழ்ந்தது! அங்கு எதற்கும் சிறகு கிடை யாது, காற்றுக்குக்கூட உற். கனதி, ஆசையின் நனைவு, அச்சம், நாம் உண்டு உறங்கி வாழ்ந்தால் போதும் என்ற ஊர்
வன வின் நோக்கு

Page 109
* இதுவும் தமிழர்களது முன்னைய நிலையா? இதே மண்ணில் வாழ்ந்த தமி ழர்களின் வாழ்வா? அங்கு -
“SG' - 6T60 அந்நியர் கூற இவர் கள் இருக்கின்றனர். స్టే
'எழும்பு" - அவ்விதமே எழும்புகின்ற னர்,
இவ்விதம் முதலில் இருந்து எழும்பிய வ்ன் இவர்களின் தலைவராம்!
ஏதோ பட்டிட காட்சி கலைந்தது. கிாலத்தின் சுழல் ஒலி கேட்டது. அதே தமிழ்மண்தான்; ஆனால் காட்சியில் மாற் றம்! வேதனையின் கூடிய வலிப்பு.
தமிழர்கள் இப்போ தூங்கவில்லை, விழித்த்படி ஒடுங்கிக்கிடக்கின்றனர்!
இடைக்கால அடக்கமும் பயமும் எதிரி களுக்கு உரமாகி, உற்சாகத் துணிவாகி
 

விட்டதாம்! அவை கும்மாளம் கொட்டு கின்றன! கைது செய்தல், கானா மற் போக்கல்! கொலை! கற்பழிப்பு: எம் நாடும் நிலமும் பறிபோகின்றனவா. ? இல்லை! இல்லை!
என்னை அறியாது படுக்கையில் எழுந் தேன் மீண்டும் பாழும் உறக்கம் . கனவுகள்! கனவுகள்! அங்கு
பொந்துக்குள் பயந்து ஒளிந்து பிடி ol பட்ட உடும்பு, எதிர்க்கும் இயல்பற்று ஓடி 9. ஒடி அடிபட்டு விழுந்த மு ய ல்! இதைத் தொடர்ந்து- : స్ట్రోక్లే
நாயொன்று பூனையைப் பிய்க்க ஓடி வரும் காட்சி தெரிந்தது. ஆனால் பூனை? அது திடீரெனத் திரும்புகிறது - W
உடல் தயார் ஆகிறது. அதன் முன்கால் இப்போ கூரிய ஆயுத
டிாய் மாறுகிறது.அதைக்கொண்டு ஒரு அடி அந்த நகக் கீறல் பட்ட நாயின் முகத்தில்

Page 110
392
இரத்தம் சுரக்கிறது. தனது கண் தப்பி
யது போதும் என நாய் மறைகிறது!
* போதுமா? இது பூனையின் உறு
: மீண்டும் பலத்த உறுமல், ஆனால்
பூனையின் உறுமல் அல்ல, இப்போது புலி களின் உறுமல் *
விடிவை மனதிற் பதித்து எழு ந் த
இளம் சந்ததியின் குரல் 7
-அதற்குரிய தலைமை. - - - - தொடர்ந்த உறுதி, துணிவு, ஆற்
ற்ல், எத்தனையெத்தனையோ வகைத் தியாகங்கள் ,
క్ష
பகைவனின் கும்மாள ஒலி ४: 2றவது
கேட்டது.
கொடுமை அனைத்தையும் செய்வித்த
பெரும் பூதங்கள் சிதறி மடிவது தெரிந்

இந்த விடிவுக்கு உரித்தானோர்.? *క్కెకి ]* * ' శ్లోక్ట్మె i. リ愛
இனியும் தூங்கமுடியவில்லை; எழுந்து பார்த்தேன். வானம் தெளிவாகத் தெரிந் தது. அங்கு சிலதுேகள்கள் ஒளி வடிவாய்த் தெரிந்தன. " కైశిక్స్ప్లేహ్రి, **కెన్స్త
இவை எனக்கு? என்றது காற்று.
** இல்லை, எனக்கு ’என்றது வானம்,
இல்லை, எனக்கே? என்றது அழி யாத வெளி,
என்ன تک|Hgj[; என்ற ஆவலாய் என் உள்ளம் துடித்தது. என்ன அது.? :
பதில் இடிபோல எழுந்தது. “முகம்தெரியாத தற்கொடை.
- தற்கொடை.!'
விடுதலைப் புலிகள் " gen's

Page 111
ஒ
.
வரலாற்றுப் பதிவில்
*ಿ: St. స్కా 、 *苇萎
:
 
 

* 46ższe a a يتضمخة غزة & வரலாறே, உன் பிதிவுகளைப்
பார்க்கல்ாமர்? என்றேன்.
s 葵
ཚ་༼g fr༈ 2༧, འོ་
'நடந்ததை அ றி ய் விரும்புவேன்” “ன்றேன் . ※さ لأي ܫܸܒ̣ R リ。季 ܫ w ॐ33 ్యగ హో :::s * * التى ينى போதாது? ரலாறு.
**விடுதலை மண்ணில்,
翠
உறிமுடிக்கு முன்
"அப்படிச் சொல்' என்ற பலத்த லி கேட்டது.
கட்டட்ம் ஒன்று தெரிந்தது. அதன் தவுகள் திறந்தன. அது தொல்பொருட் படமா? நிறைந்த நூல் நிலை ய மா? ல்லை, காலத்தைக் காட்டி நின்ற களஞ் ۔* Oa யப் பெருங்காட்சியகமா? ஜி

Page 112
கண்ணைப் பளிச்சிடும் கருத்துவரி களும், கவின்கொள் ஒவியங்களும், எட் டிய தூரமெல்லாம் நூல்களும், இன்னும் பல புது சாதன விளக்கங்களும் தெரிந் தன. வளைவுகள், பிரிவுகள் என அவை விரிந்து கொண்டிருந்தன. ,
சுவரில் ஒரு பெரும் நாட்காட்டி அன் றைய தேதியை 21 ஆம் நூற்றாண்டை காட்டி நின்றது! ஆம், அது 21 ஆம் நூறு றாண்டின் முற்பகுதி! w
யான் இறந்த, 20 ஆம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதி நினைவுக்கு வந்தது. இது இங்கு பெரிதல்ல! அசுர அழிவுகளின் ந டு 6ே விடுதலையின் விடிவைக் காட்டி அதற்கு ஒளியான இன்னுயிர்கள், அங்கு அனலா நின்ற நெஞ்சங்கள், மனத்துள் உயிர்த்தன
அதன் பின் எழுந்த நிகழ்வுகள் எது வெதுவோ? ப ைத ப் புற் ற உணர்வோ பார்த்தேன். எதிரே க்ரீண்க் கி  ைடத் காட்சியில் - < 、 * * *$ پتہ = ::

பருத்த பல நூல்கள் இப்போ தூசி படிந்து ஒரு புறம் அடுக்கிக்கிடந்தன!
“அவை அழிந்தொழிந்த ஏகாதிபத்திய நாடுகளின் கதை; அ  ைத த் தொடர்ந்து சிதறுண்ட உலக வல்லரசுகளின் கதை?? என்ற ஏளனப் பரிவுடன் கு ர லொ ன் று விளக்கிற்று! ܚܒܢܢ -
“அவை அழிந்த விதம்? - பதில் போலப் பூகோளப் படமொன்று எதிர்ச் சுவரிற் தெரிந்தது. அங்கு சிதைந்து மங்கிய சில எழுத்தின் மேல் புதிய ஒளிக் கதிர்கள் மின்னின! *
ჯგ. 15–
"இவ்ை * விடுதலை நாடுகள் - விடு தலையை வருவித்த நாடுகள்! பயந்தவை மாண்டதும் துணிந்துதொடர்ந்து எழுந்தவை வாழ்ந்ததும் உலக வரலாறு அழிக் க வருவதை அழிப்பதே அறம்' 학 출.
இக்குரலைக் கேட்டபடி உ ஸ் ள ம் சிலிர்க்க, இதயம் ஆர்ப்பரிக்க, இன்னொரு

Page 113
சும் தந்த காட்சியுள்& நின்றேன் அங்
கும்" இசை வரிகள் முரெ
ஆம், இவை எம். ஈழத்தின் வரிகள் சூதிர் முன் தெரிவதும் சுதந்திர்த் ழிமுத் தாயகத்தின் திட்ன் உன் ரக்கு SfsbL Lib 35i 3660o6T ལྷ་ཐོ་
மீண்டும் இலத்திரனியற் காட்சிகள் ஒழுந்தன் அவை வரலாற்றுத் தொடர்கள்!
அங்கு ஆ ண வ அடக்குமுறையின் - கொடூர இன ஒழிப்பின் - கரங்கள் தெரிந்
நீதியை நெரித்தெழுந்த அரசியற் சடடங்கள், ம ரு ந் து வகையிலும் கூடத் தடைகள், படையின் அக்கிரமங்கள், படு
தமி
2
t
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

கொலைகள், நில ஆக்கிரமிப்புக்கள் ஆவிமா ம்ே: பொழிந்த தீச்: சுவாலைகள் பளவையும் எதிர்த்து ஆதிற்கிறது. :
மக்களின் மன அஞ்சாமை உணர்வு
நீப்ப்ர் மானம் வரி في قلب و، ، iன்மானத்திற்குக் கே டு வ ரி ன்- என்ற ப்ாய்யா மொழியை மெய்ப்பித்த புதிய லைமுறை எழுந்த் கோ லம் கையில்ே ஆயுதமும் க

Page 114
இந்திய சிங்கள ஆ ன வ ப் பரிப றலுக்குப் படுதோல்வி புகட்டிய புலேந் ரன், குமரப்பா குழுவினர்
ஆயுத ஆய்விலே உயிர் நீத்த பொ6 னம்மான் போன்ற செம்மல்கள்
கரும் புலி க ள் மில்லர், போர்க் கடற்புலிகள் கொலின்ஸ், காந்தரூபன் வினோத் -
மேஜர் சே ரீ தி யா, லெப். அனித ஆகிய காவிய வரிசைகள் -
தழிழீழ விடுதலைக் குரலை தாயக தைக் கடந்தும் ஒலிக்கவைத்த விறல்நிை இலகங்கள் -
இந்திய அநீதியை எடுத்துரைக்க தம்மை ஆகுதியாக்கிய தியாகி திலீபன் அன்னை பூபதி -
சமாதானத் தூதுவனாய் வந்து இ தியச் சதிக்குச் சரணடைய மறுத்து - வி தலைப் புலிகளின் மரபை ஆழ் கடலிே பதித்த உலகறிந்த த ள ப தி கிட்டுவ மற்றும் ஒன்பது வீர வேங்கைகளும் =

தr
Pይወ
இவ்வித இன்னுயிர்ப் பரம்பரையில் உள்ளோர் ஒன்றிரண் டல்ல, ஆயிரமாயிரம் இவை வரலாற்றுப் பதிவேட்டின் அழியாத பதிவுகள்! இவ்வேளை
வெளியிலோர் பரபரப்பு; அது யாதென வினவுமுன் அந்த முனைப்பில் நின்றேன்.
அது ஒரு சர் வ தே ச ஆய்வுக்குழு, அவர்களுள் சிலர் ஆர்வத்துடன் புலிச் சின்னத்தைத் தம் அ ங் கி யி ல் அணிந் திருந்தனர். அவர்கள் தளபதி கிட்டு தமது படகினைத் தகர்த்துச் சங்கமமாகிய ஆழ் கடலின் அடியினை ஆய்வுசெய்யப் புறப் படுகின்றனராம்!
விடுதலைப் புலிகள் aoAs GaavrÔQ 1 98959
9908
O

Page 115


Page 116

ζίλ
ருந்து ഒിള) (്ധ സ്കൂ
செ
4'0%'
ഞഖ5ഞനെ ()
脚
%) @動
கனன்று
リ
(് ഖക (0
.59;,
(C
少
多g/
நிறை
தி σιά க்
@
,ئى 9ى
ந்ததுமாகவே ഴിൽ ഗ്ര0).
Q/ இ